به گزارش روابط عمومی و پایگاه اطلاع رسانی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان شمالی ،در متن توئیت سیدعباس صالحی آمده است:

دوگانه واکسن خارجی یا داخلی، از آغاز انحرافی بود. دستیابی سریع و مطمئن به سلامت معیار است.

امروز که واکسن داخلی در دسترس قرار گرفت، سلامت عمومی و عزت ملی در کنار هم قرار دارند.

این دستاورد شیرین را به کام ملت تلخ نکنیم.

خبرگزاری میزان - بنا به اعلام خانه ملت، بررسی اخبار فرهنگی، طرح اداره صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران،بررسی گزارش مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی در خصوص پیش نویس طرح پیوست فرهنگی در دستور کار هفته جاری کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی قرار گرفت.

دعوت از وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی برای پاسخگویی به سوالات نمایندگان: سید جلیل میرمحمدی میبدی نماینده محترم تفت و میبد (3فقره)، مهدی عیسی زاده نماینده محترم میاندوآب (2فقره)، حسین گودرزی نماینده محترم درود و ازنا، روح الله متفکر آزاد نماینده محترم تبریز، آذرشهر و اسکو، یعقوب رضازاده نماینده محترم سلماس (2 فقره)، غلامعلی کوهساری نماینده محترم رامیان و آزادشهر، سید مصطفی آقا میرسلیم نماینده محترم تهران، ری، شمیرانات و اسلامشهر و پردیس، خانم زهره سادات لاجوردی نماینده محترم تهران، ری، شمیرانات، اسلامشهر و پردیس علی بابایی کارنامی نماینده محترم ساری و میاندرود، محسن فتحی نماینده محترم سنندج، دیواندره و کامیاران (3فقره) در هفته جاری در خانه ملت.

سفر به استان خراسان رضوی برای بررسی مسائل فرهنگی و همچنین دیدار با علما و حضور در جلسه شورای فرهنگ عمومی استان از دیگر برنامه های این کمیسیون است.

کمیته تربیت بدنی و جوانان مجلس شورای اسلامی روز یکشنبه هفته جاری از ادامه بررسی حمایت از ورزش و ورزشکاران را در دستور کار خود دارد.

انتهای پیام/

به گزارش مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، در متن توئیت سیدعباس صالحی آمده است:

خبر سانحه اتوبوس خبرنگاران، سوزناک و باورنکردنی بود و هست.

دو خانم خبرنگار توانمند که اکنون در میان ما نیستند:

ریحانه یاسینی

مهشاد کریمی

به خانواده این عزیزان و جامعه خبرنگاران به ویژه همکاران شان در ایرنا و ایسنا صمیمانه تسلیت می گویم.

به گزارش مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، در متن توئیت سیدعباس صالحی آمده است:

خبر سانحه اتوبوس خبرنگاران، سوزناک و باورنکردنی بود و هست.

دو خانم خبرنگار توانمند که اکنون در میان ما نیستند:

ریحانه یاسینی

مهشاد کریمی

به خانواده این عزیزان و جامعه خبرنگاران به ویژه همکاران شان در ایرنا و ایسنا صمیمانه تسلیت می گویم.

به گزارش مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، در متن پیام تسلیت سیدعباس صالحی آمده است:

خانواده محترم یاسینی

خانواده محترم کریمی

خبر حادثه تلخ درگذشت دو بانوی خبرنگار، همکاران گرامی خانم ها ریحانه یاسینی و مهشید کریمی خبرنگاران دو رسانه ایرنا و ایسنا موجب تالم و تاسف شدید شد.

مجددا این ضایعه را به شما عزیزان و جامعه رسانه ای کشور صمیمانه تسلیت می گویم.

این داغ سنگین در خاطر جامعه ایرانی و تمامی خبرنگاران، که در سوگ فراق شان ماتم زده هستند، فراموش نشدنی است.

برای آن عزیزان رحمت واسعه الهی و برای تمامی بازماندگان و همکاران رسانه ای اجر و شکیبایی را از ایزد منان آرزومندم.

گفتنی است اتوبوس حامل جمعی از خبرنگاران که برای بازدید از تونل کانی سیب به استان آذربایجان غربی سفر کرده بودند ساعت شش عصر روز گذشته در محور ارومیه- نقده واژگون شد.

در این حادثه دست کم 21 نفر زخمی شده اند که حال چند نفر از آنها وخیم است. مهشاد کریمی و ریحانه یاسینی دو خبرنگاران محیط زیست خبرگزاری های ایسنا و ایرنا بر اثر واژگونی اتوبوس جان خود را از دست دادند.

یادآور می شود در ساعات اولیه این سانحه سیدعباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در پیامی توئیتری با ابراز تاسف از این اتفاق نوشت:

خبر سانحه اتوبوس خبرنگاران، سوزناک و باورنکردنی بود و هست.

دو خانم خبرنگار توانمند که اکنون در میان ما نیستند:

ریحانه یاسینی

مهشاد کریمی

به خانواده این عزیزان و جامعه خبرنگاران بویژه همکاران شان در ایرنا و ایسنا صمیمانه تسلیت می گویم.

به گزارش حوزه فرهنگ و هنر خبرگزاری تقریب به نقل از روابط عمومی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، متن پیام ابوذر ابراهیمی ترکمان، رییس سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی بدین شرح است:

عالیجناب کاردینال شونبرن

اسقف محترم اعظم اتریش

با سلام و احترام

خبر درگذشت اندیشمند فرهیخته و اثرگذار در عرصه گفتگوی ادیان عالیجناب پرفسور آندریاس بشته موجب تأثر و تألم فراوان شد.

ایشان یکی از اندیشمندان و پایه گذاران گفتگوهای دینی میان دو کشور ایران و اتریش بود. گفتگوهایی که با گذشت بیش از سه دهه از سوی مؤسسه سنت گابریل به ریاست مرحوم عالیجناب پروفسور آندریاس بشته صورت پذیرفت و تأثیرات فراوانی در ارتقاء سطح همکاری و گفتگوی دینی میان اندیشمندان دو کشور بر جای گذارد.

اینجانب به سهم خویش فقدان این شخصیت بزرگ و فرهیخته را خدمت حضرتعالی، مؤسسه سنت گابریل و همچنین سایر همکاران و ارادتمندان به ایشان تسلیت عرض می کنم و امیدوارم مسیری که ایشان در باب گفتگو و همکاری میان ادیان آغازگر آن بوده اند، تداوم یابد و موجبات خشنودی روح ایشان و رضایت خداوند متعال گردد.

انتهای پیام/

سرویس : قرآن و معارف - وقف و امامزادگان زمان : شناسه خبر : 1069839

به گزارش خبرگزاری شبستان ، حجت الاسلام والمسلمین سید مهدی خاموشی، نماینده ولی فقیه و رئیس سازمان اوقاف و امور خیریه در پیامی درگذشت مهشاد کریمی و ریحانه یاسینی خبرنگاران خبرگزاری های ایسنا و ایرنا را در پی حادثه واژگونی اتوبوس تسلیت گفت.

در متن این پیام تسلیت آمده است:

بسم الله الرحمن الرحیم

انا لله و انا الیه راجعون

خبر بسیار غم انگیز درگذشت خانمها مهشاد کریمی و ریحانه یاسینی دو تن از خبرنگاران فعال و پرتلاش در حوزه محیط زیست در شرایطی که اطلا ع رسانی ها و روشنگری های دلسوزانه در این حوزه در چند سال اخیر بسیار موثر واقع شده است، موجب تالم و تاثر خاطر این جانب شد.

این ضایعه جانگداز را به تمام فعالان حوزه خبر و رسانه خصوصا مسئولان و کارکنان خبرگزاری های ایسنا و ایرنا تسلیت می گویم و از خداوند متعال برای آن دو مرحومه طلب علو درجات و رحمت واسعه و برای خانواده های محترمشان طلب صبر و بردباری در مقابل این مصیبت بزرگ و برای مصدومان این حادثه نیز طلب سلامتی و بهبودی کامل می کنم.

امیدوارم مسئولان محترم تدابیری بیاندیشند که دیگر شاهد تکرار چنین حوادث غم انگیزی نباشیم.

سید مهدی خاموشی

پایان پیام/ 49

ضمیمه :

کلید ‫واژه ها:

درگذشت خبرنگاران

|

درگذشت دو تن از خبرنگاران

|

پیام تسلیت

|

حجت الاسلام خاموشی

|

تسلیت

|

به گزارش ایسنا، در این پیام آمده است:

اذا اصابتهم مصیبه قالوا انا لله و انا الیه راجعون
جناب آقای علی متقیان
مدیر عامل محترم خبرگزاری ایسنا
ضایعه تلخ درگذشت همکارفقید مهشاد کریمی خبرنگار ایسنا و ریحانه یاسینی خبرنگار ایرنا در حادثه واژگونی اتوبوس خبرنگاران را به شما و همه همکاران و به ویژه خانواده های داغدارشان تسلیت می گوییم. این حاثه تلخ و جانکاه که همه اصحاب رسانه به ویژه همکاران عزیزمان در دو خبرگزاری گرانسنگ "ایرنا" و "ایسنا" را داغدار کرده است.
با نهایت تاسف و تأثر درگذشت دو خبرنگار ارزشمند خبرگزاری های ایرنا و ایسنا که در راه رسالت حرفه ای، جان خود را از دست دادند تسلیت عرض نموده و از خداوند منان علو درجات برای آنها و برای بازماندگان صبر و شکیبایی مسئلت می نماییم.

انتهای پیام

به گزارش خبرنگار حج و زیارت خبرگزاری فارس، امسال قبل از اعلام سعودی ها درباره وضعیت حج تمتع 1442، گمانه زنی هایی درباره حضور حداقلی زائران کشورهای اسلامی با رعایت نکات بهداشتی در سرزمین وحی مطرح شد و پس از آن مسؤولان حج و زیارت کشورمان به افزایش هزینه های سفر به حج تمتع اشاره کردند؛ به طوری که علیرضا رشیدیان، رئیس سازمان حج و زیارت با اشاره به افزایش قیمت سوخت و مالیات بر ارزش افزوده در کشور عربستان، گفت که این امر در روند دریافت خدمات تاثیرگذار است و با توجه به لزوم رعایت دستورالعمل های بهداشتی، کاهش تعداد نفرات در اتوبوس های شهری و اسکان در اتاق های هتل ها افزایش هزینه ها دور از انتظار نیست.

بیش از 74 هزار زائر خانه خدا هزینه حج را به صورت کامل پرداختند

این امر در حالی بود که سازمان حج و زیارت، سال گذشته پس از لغو حج تمتع برای زوار خارجی، به تثبیت نرخ ارز عملیات حج تمتع برای زواری که هزینه حج را به طور کامل بپردازند، اشاره کرد و بیش از 74 هزار نفر از مشمولان تشرف به خانه خدا این مبلغ را واریز کردند تا دیگر در زمان اعزام هزینه بیشتری پرداخت نکنند.

با این وجود، امسال هم حج تمتع از سوی عربستان برای زائران کشورهای خارجی ممنوع شد و با توجه به نبود روابط سیاسی با عربستان، هیچ زائر ایرانی در مناسک حج سال جاری حضور نخواهد داشت. حتی پیگیری های ایران برای اختصاص سهمیه ویژه به ایران نیز بی نتیجه ماند.

حضور 60 هزار زائر ساکن عربستان در حج امسال و افزایش هزینه حج تمتع از سوی سعودی ها

بر اساس اعلام سعودی ها، امسال 60 هزار نفر از افراد ساکن عربستان که واکسینه شده باشند، به حج تمتع مشرف می شوند. به گفته یک منبع آگاه، با توجه به اینکه سعودی ها در دو سال اخیر از پذیرش زائران خارجی در ایام حج تمتع امتناع کرده اند، برای جبران هزینه های ناشی از نبود زوار خارجی، حج تمتع را برای زائران درجه بندی کردند و هزینه های حج را نسبت به سال های گذشته بالا بردند.

زیارت خانه خدا در ایام کرونا

حج تمتع 1442 در سه گروه قیمتی از 85 تا 116 میلیون تومان

بر همین اساس، سه گروه قیمتی از سوی عربستان برای عملیات حج تمتع پیش بینی شده است که گروه اول با عنوان برج ویژه میهمانان است و بیش ترین هزینه را به خود اختصاص داده است؛ به طوری که در این گروه قیمتی، افراد در برج های منا اسکان داده می شوند و به صورت ویژه به زیارت خانه خدا خواهند پرداخت. هزینه در نظر گرفته شده برای این گروه، 16 هزار و 560 ریال سعودی است که با احتساب ریال سعودی با قیمت حدود 7 هزار تومان به صورت آزاد، هزینه این گروه حدود 116 میلیون تومان خواهد بود.

گروه دوم قیمتی با عنوان چادر ویژه میهمان پیش بینی شده که هزینه این گروه نیز 14 هزار و 381 ریال سعودی (حدود 100 میلیون تومان) است. در این گروه قیمتی زائران در چادرهای نزدیک جمرات اسکان می یابند و خدمات غذایی آنها نسبت به گروه های عمومی ویژه است. در گروه سوم قیمتی با عنوان چادر عمومی میهمان نیز زائران به صورت معمولی در فضای باز خواهند بود و هزینه آن نیز 12 هزار و 113 ریال سعودی (حدود 85 میلیون تومان) اعلام شده است.

عامل اصلی افزایش هزینه حج تمتع

همه هزینه های در نظر گرفته شده از سوی سعودی ها بدون اعمال مالیات بر ارزش افزوده است و در زمان پرداخت هزینه حج در هر گروه قیمتی، زائران باید هزینه مالیات را نیز بپردازند. غذاهای اختصاص داده به زائران نیز به صورت بسته بندی خواهد بود تا از اجتماع جلوگیری شود. البته به گفته متولیان مسجدالحرام، یکی از دلایل افزایش هزینه های حج تمتع در سال جاری، تغییرات در اسکان و تغذیه و حتی حمل و نقل زوار است؛ چرا که همه زائران باید بر اساس دستورالعمل های بهداشتی فاصله اجتماعی را در همه مراحل حج تمتع رعایت کنند و همین امر موجب افزایش هزینه ها می شود.

وقتی حج برای سعودی ها هم لاکچری می شود

علاوه بر این، تشرف زائران به خانه خدا بر اساس زمان بندی خاص است و زمان حضور نیز در گروه های قیمتی تأثیرگذار خواهد بود و هر گروه قیمتی، زمان خاصی به سوی خانه خدا مشرف می شوند. به گفته برخی از سعودی ها، هزینه حج تمتع امسال برای بسیاری از مردم عربستان نیز بالاست و با وجود درآمد مناسب در این کشور، برخی حج امسال را لاکچری عنوان کرده اند.

با این وجود، در صورتی که عربستان امکان تشرف زائران خارجی همچون ایرانیان را فراهم می کرد، با توجه به افزایش هزینه حج تمتع سال جاری، زائران باید مبالغ بسیاری را به عنوان مابه التفاوت هزینه حج می پرداختند. چرا که وقتی هزینه حج تمتع برای افراد ساکن عربستان از حدود 85 تا 116 میلیون تومان است، برای زائران خارجی با احتساب هزینه پروازهای بین المللی به طور حتم افزوده می شد.

چهارشنبه دوم تیر، آخرین مهلت ثبت نام افراد ساکن عربستان برای تشرف به خانه خدا بود که پس از اتمام این زمان، از بین متقاضیان 60 هزار نفر با اولویت خارجی های ساکن عربستان در ایام حج به سرزمین وحی اعزام خواهند شد. امسال نیز همچون سال گذشته به دلیل شرایط کرونا زمان برپایی حج تمتع به صورت حداقلی خواهد بود. البته قرنطینه زائران و انجام مجدد آزمایش کرونا نیز پس از ورود به مکه مکرمه انجام می شود.

قانون حضور محارم با بانوان زائر خانه خدا امسال لغو شد

یکی دیگر از تغییراتی که عربستان امسال اعمال کرده، حضور بانوان در مناسک حج بدون محارم است. این امر در حالی است که در سال های گذشته باید بانوانی که به حج تمتع مشرف می شدند، با محرم خود در این مناسک شرکت می کردند که عربستان در حج سال جاری این قانون را برداشته است و بانوان بدون نیاز به محارم می توانند برای تشرف به سرزمین وحی ثبت نام کنند.

به گزارش فارس، با توجه به تصمیم عربستان برای نپذیرفتن زائر کشورهای خارجی در ایام حج تمتع 1442، ابتدا ایران با سهمیه 87 هزار و 500 نفری و پس از آن اندونزی با سهمیه بالغ بر 220 هزار نفری نسبت به این امر اعتراض کردند و خواستار برنامه ریزی همه جانبه در زمینه برپایی حج تمتع شدند. حتی مسؤولان پاکستان با سهمیه 180 هزار نفری نیز از اعزام نشدن زوار این کشور به حج تمتع گلایه کردند. با این وجود، سعودی ها اعتراض کشورها را نادیده گرفته و برنامه های خود را اجرایی می کنند.

انتهای پیام/

گردآوری اطلاعات نظرسنجی اخیر نیز از 5 تا 25 اردیبهشت 1400 انجام شده است که جامعه آماری آن مانند سایر نظرسنجی ها، شهروندان 18 سال و بالاتر ساکن در شهر و روستاهای کشور بوده است. این پژوهش پرسش های متنوعی را با پاسخگویا ن در میا ن نهاده است که طیف وسیعی از موضوع ها را در برمی گیرد. بخشی از مهم ترین یا فته این نظرسنجی را در ادامه مرور خواهیم کرد.

6/ 72 درصد از پاسخگویا ن اعلام کرده اند که در یک سال اخیر بیشتر با خانواده خودشان وقت گذرانده اند.

56 درصد از پاسخگویا ن در این یک سال خطر مرگ را بیشتر از قبل احساس کرده اند. 4/ 27 درصد پاسخگویا ن اظهار کرده اند به دلیل شیوع کرونا، بیشتر از قبل از آینده ناامید شده اند.

3/ 48 درصد پاسخگویا ن به میزان زیا دی احساس می کنند نسبت به یک سال گذشته از نظر روحی و روانی ضعیف تر و عصبی تر شده اند.

7/ 34 درصد پاسخگویا ن اعلام کرده اند احساس ناامنی آنها در تمام عرصه های زندگی در این یک سال بیشتر شده است.

2/ 54 درصد پاسخگویا ن اعلام کرده اند در این دوران بیشتر احساس نزدیکی به خدا کرده و اعتقادات مذهبی شان تقویت شده است. 40 درصد پاسخگویا ن اظهار کرده اند در دوران کرونایی وقت بیشتری صرف خود کرده و بیشتر فیلم و سریا ل دیده یا کتاب خوانده اند.

3/ 41 درصد پاسخگویا ن اعلام کرده اند که زمان مشخصی برای پایا ن این دوره نمی توانند اعلام کنند.

3/ 73 درصد از پاسخگویا ن تمایل به تزریق واکسن کرونا دارند.

5/ 38 درصد از پاسخگویا ن به اثربخشی واکسن ایرانی کرونا امیدوار و خوش بین هستند. 9/ 29 درصد افراد پاسخگو ترجیح می دهند از واکسن ایرانی استفاده کنند. در مقابل 1/ 24 درصد افراد تمایل به استفاده از واکسن ساخت خارج از کشور را داشته اند.

7/ 32 درصد وارد کردن واکسن خارجی با سرعت بیشتر را اقدامی موثر برای کاهش شیوع کرونا می دانند.

16 درصد تابستان، 3/ 9 درصد پاییز و 6/ 14 درصد زمستان را به عنوان زمان بهره برداری واکسن ایرانی اعلام کرده اند.

8 درصد پاسخگویا ن اعلام کرده بودند که دولت می تواند تا پایا ن خرداد واکسیناسیون عمومی انجام دهد. درحالی که 6/ 13 درصد تابستان، 1/ 11 درصد پاییز و 7/ 26 درصد زمستان را به عنوان زمان واکسیناسیون عمومی پیش بینی کرده اند.

3/ 38 درصد از پاسخگویا ن توزیع واکسن در جامعه را عادلانه نمی دانند. 8/ 83 درصد از پاسخگویا ن مخالف دریا فت هزینه برای تزریق واکسن کرونا هستند.

6/ 31 درصد پاسخگویا ن گفته اند بیشتر از این، تحمل محدودیت های بهداشتی را ندارند. شست وشوی دست ها (با 6/ 92 درصد)، عدم دست دادن و روبوسی کردن (با 5/ 88 درصد)، استفاده از ماسک و دستکش (با 2/ 78 درصد)، شست وشو و ضد عفونی کردن وسایل خریداری شده از بیرون (با 3/ 70 درصد) توسط پاسخگویا ن رعایت می شود. 1/ 17 درصد پاسخگویا ن گفته اند که با فامیل و خویشاوندان در یک ماه گذشته دید و بازدید کرده اند.

3/ 16 درصد در روز سیزده به در به گردش رفته و 6/ 9 درصد ماه قبل به سفر رفته اند.

6/ 35 درصد پاسخگویا ن بی توجهی مردم به رعایت دستورالعمل های بهداشتی را مهم ترین عامل استمرار ویروس کرونا در کشور ارزیا بی کرده اند در مقابل 8/ 47 درصد بی توجهی و آسان گیری مسوولان را دلیل وضعیت موجود دانسته اند.

9/ 67 درصد از پاسخگویا ن از ابتلای خود یا یکی از اعضای خانواده شان به ویروس کرونا احساس نگرانی می کنند. آماری که در مقابل این یا فته قرار می گیرد اهمیت بیشتری دارد. یعنی 1/ 22درصد از پاسخگویا ن چندان هم نگران ابتلای خود یا خانواده شان به کرونا نیستند.

3/ 56 درصد از پاسخگویا ن اعلام کرده اند به اقشار ضعیف یا ری رسانده اند. 4/ 58 درصد از پاسخگویا ن گفته اند دوران کرونا باعث شد از نظر اقتصادی در تنگنای بیشتری قرار بگیرند.

2/ 63 درصد پاسخگویا ن اعلام کرده اند اخبار مرتبط به ویروس کرونا را از طریق رادیو و تلویزیون ایران پیگیری می کنند.

1/ 21 درصد پاسخگویا ن نیز از طریق شبکه های اجتماعی مجازی پیگیر اخبار کرونا هستند.

9/ 80 درصد پاسخگویا ن موافق بازنشدن سینماها، سالن های کنسرت و سالن تئاتر، 7/ 74 درصد پاسخگویا ن با بازنشدن مساجد و هیا ت های مذهبی، 5/ 72 درصد با بازنشدن مدارس و دانشگاه ها، 8/ 66 درصد با عدم مجوز برای رفتن به شهر دیگر و 7/ 64 درصد با قرنطینه کلی و تعطیلی کامل همه اصناف (به جز مواد غذایی) به مدت دو هفته موافق هستند.

5/ 40 درصد به آمار و ارقام مبتلایا ن و فوت شدگان کرونا توسط دولت اعتماد کمی دارند.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی نهاد کتابخانه های عمومی کشور، مراسم تکریم و معارفه ذیحساب و مدیرکل امورمالی نهاد، روز چهارشنبه 2 تیرماه، با حضور علیرضا مختارپور، دبیرکل؛ هوتن والی نژاد، معاون اداری و مالی؛ مهدی رمضانی، معاون توسعه کتابخانه ها و ترویج کتابخوانی؛ مهدی توکلیان، مدیرکل روابط عمومی و امور بین الملل؛ عباس نعمتی، مدیرکل حراست؛ محمد احمدوند، مدیرکل منابع انسانی و امور پشتیبانی؛ هادی امیری، مدیرکل عمرانی؛ فرشته اولیا زاده ذیحساب و مدیرکل سابق امور مالی نهاد و محمدکریم کشاورز ذیحساب و مدیرکل جدید امور مالی نهاد برگزار شد.

دبیرکل نهاد کتابخانه های عمومی کشور در این مراسم با اشاره به پایان مأموریت فرشته اولیا زاده و ضمن تقدیر از همکاری صادقانه فرشته اولیا زاده در دوران مسئولیتش، گفت: رضایت خداوند در پی رضایت مردم است. به همین دلیل اگر گرهی از کار مردم گشوده شود، مسلما مورد عنایت و توجه باریتعالی قرار خواهد گرفت.

وی در ادامه با اشاره به اقدامات مهم انجام شده در دوره جدید مدیریت نهاد، تأکید کرد: رسیدگی به وضعیت معیشتی کتابداران و اصلاح وضعیت پرداخت حقوق ها و پرداختی ها در نهاد یکی از دغدغه ها و مسائلی بود که از حدود 7 سال پیش پیگیر آن بودیم.

مختارپور در ادامه با ارائه گزارشی از روند پرداخت حقوق و دستمزد طی سال های اخیر، گفت: ترمیم حقوق کتابداران، نظارت بر روند فعالیت انجمن کتابخانه های عمومی در سراسر کشور، اصلاح وضعیت پرداخت حقوق و اعمال افزایش حقوق کارکنان دستگاه ها اجرایی از جمله اقداماتی بود که با همراهی دولت و برخی نمایندگان مجلس و البته پیگیری مجدانه مدیران نهاد و مخصوصاً خانم اولیا زاده به سرانجام مطلوب رسید.

در ادامه این مراسم مدیران و معاونان نهاد طی سخنانی ضمن تقدیر از همراهی و همکاری مسئولانه فرشته اولیا زاده برای وی در مسئولیت های بعدی آرزوی توفیق کردند.

در پایان این مراسم نیز لوح تقدیر نهاد به پاس خدمات و فعالیت های فرشته اولیا زاده و حکم محمدکریم کشاورز به عنوان ذیحساب و مدیرکل امور مالی نهاد به ایشان تقدیم شد.

گفتنی است معاونت ذی حسابی وزارت آموزش و پرورش، سازمان انتقال خون کشور، سازمان آموزش فنی و حرفه ای کشور و وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی از جمله مسئولیت های محمدکریم کشاورز بوده است.

گروه فرهنگ و ادبیات هنرآنلاین: کاوه خورابه معاون علمی و پژوهشی انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، از امضای تفاهم نامه بین انجمن و وزارت علوم، تحقیقات و فناوری در حوزه مواریث پژوهشی خبر داد و به هنرآنلاین گفت: در این فعالیت، پژوهش در مورد شخصیت های تاریخی کشور را به صورت ویژه با یکی از دانشگاه ها که از نظر جغرافیایی و یا فرهنگی خوانایی دارند و از یک جنس جغرافیایی هستند پی می گیریم؛ به عنوان مثال در مورد خیام برنامه ها به صورت ویژه با دانشگاه نیشابور پیش گرفته می شود یا شخصیت رازی با دانشگاه رازی کرمانشاه.

او هدف از این پژوهش را امکانی برای بازبینی و بازخوانی تمام آثار مکتوب شخصیت های مهم، گردآوری نسخه های خطی و تفسیر و شرح مجموعه کامل آثارشان دانست و افزود: در این روند شخصیت شناسی صورت می گیرد و زندگی نامه آن ها منتشر می شود. حتی زندگی علمی اشخاص در تاریخ بعد خودشان مدنظر قرار می گیرد و این مواریث پژوهی کاملا آکادمیک است.

خورابه با بیان این که در دوران همه گیری کرونا حتی یک برنامه انجمن آثار و مفاخر فرهنگی کنسل نشد، ادامه داد: تمامی فعالیت ها به شکل آنلاین برگزار می شود. با آغاز سال جدید برنامه بزرگداشت شخصیت های ادبی را پی گرفتیم. به زودی در 9 تیرماه نیز بزرگداشت علی بلوکباشی نویسنده و پژوهشگر حوزه مردم شناسی که کارهای مهمی انجام داده برپا خواهد شد. بزرگداشت اشخاصی هم چون مرحوم محمدرضا باطنی، اصغر دادبه، مرحوم جعفر شهری، سعید ارباب شیرانی، مرتضی ممیز و محمود فرشچیان نیز برنامه ریزی شده است.

او هم چنین درباره کتاب هایی که در انتشارات انجمن آثار و مفاخر فرهنگی در دست چاپ است، اظهارداشت: زندگی نامه علی بلوکباشی ، کتاب نگاهی به تاریخ و فرهنگ نهاوند از باستان تا امروز ، تصحیح حدائق الحقائق تالیف زین الدین عبدالرحمان محمد کشی، جلد اول درآمدی به تاریخ فلسفه اسلامی منوچهر صدوقی سها، دو جلد مرات الوقایع ، جلد نخست هزاره ابن سینا ، شماره 51 نامه انجمن ، شماره 11 حکمت نامه و دوماهنامه مفاخر ماندگار در دست نشر قرار دارند. پنج جلد مجموعه مقالات عباس اقبال آشتیانی نیز تجدید چاپ می شود.

به گفته خورابه، زندگی نامه محمدکریم پیرنیا ، زندگی نامه لایق شیرعلی شاعر ملی تاجیستان، کتاب شرح نبراس الهدی تالیف حاج ملاهادی سبزواری و تصحیح صدرالدین طاهری، مقدمه ای بر شناخت اسناد تاریخی تالیف جهانگیر قائم مقامی، مفاخرنامه تالیف حسن بلخاری، سه جلد تاریخ فرشته تالیف محمدقاسم هندوشاه استرآبادی تصحیح محمدرضا نصیری نیز از آغاز سال جدید تاکنون نشر یافتند و یا تجدید چاپ شده اند.

به گزارش ایسنا، طبق آخرین آماری که نماینده ولی فقیه در امور حج اعلام کرده هم اینک حدود یک میلیون و 200هزار نفر در نوبت حج هستند که تا کنون نوبت انتظار آن ها برای این سفر به 14 تا 15 سال رسیده است. اگر سهمیه ای که به طور معمول عربستان هر سال به ایران اختصاص می دهد، درنظر گرفته شود بعضی از این زائران که در آخرین سال ها (اواخر دهه 80) برای حج ثبت نام کرده اند تا 14 سال دیگر باید منتظر رسیدن نوبت سفرشان بمانند.

عربستان پس از توسعه حرم ها سهمیه ایران را به حدود 85 هزار نفر رساند. این سهمیه در سال های 97 و 98 ثابت مانده بود و پیش بینی بر این بود که در سال 99 نیز سهمیه ایران همین میزان باشد، اگرچه هر سال سهم اضافی درخواست می شود. سهمیه حج هر کشور براساس مصوبه سازمان همکاری های کنفرانس اسلامی و بنا بر جمعیت هر کشور تعیین می شود که به ازای هر یک هزار نفر یک حاجی برای هر کشور است.

در سال 98، از بین جمعیت منتظر بنا به اعلام سازمان حج و زیارت، حدود 74 هزار و 800 زائر برای حج 99 ثبت نام خود را تکمیل کرده و هزینه آن را کامل پرداخته بودند که حج به دلیل همه گیری ویروس کرونا بدون حضور زائران خارجی و محدود برگزار شد و آن زائران هم به صف انتظار برگشتند.

رئیس سازمان حج و زیارت در همان سال با تعلیق حج، با این وعده که اگر انصراف ندهند، سهمیه آن ها برای حج بعد محفوظ می ماند، درباره سرنوشت پول آن ها گفته بود: در صورت برگزار نشدن حج، سازمان حج و زیارت به جای سرمایه گذاری ریالی به نیابت از این زائران، قراردادهای مسکن و حمل و نقل و تدارکات را با لحاظ شرایط اضطراری در عربستان می بندد و این خدمات در سال بعد بر مبنای قراردادهای امسال (1399) به زائران ما ارائه می شود و تحولات اقتصاد جهانی و نرخ برابری ارز و ریال و هرگونه افزایشی در نرخ ها متوجه هزینه های اعزام حجاج ما در سال آینده نخواهد شد.

در سال 1400 با احتمال افزایش هزینه حج به دلیل محدودیت هایی که تحت تاثیر کرونا حاکم شده است، ایران منتظر برگزاری حج حتی با حضور تعداد محدودی از زائران بود که عربستان در دقیقه 90، حج را برای دومین سال پیاپی برای زائران خارجی تعلیق کرد و قرار شد همانند سال قبل با جمعیتی محدود این مراسم را برگزار کند که این تصمیم با اعتراض ایران مواجه شد. حجت الاسلام والمسلین سیدعبدالفتاح نواب، نماینده ولی فقیه در امور حج و زیارت هفته گذشته در نماز جمعه قم گفت که عربستان می توانست با رعایت پروتکل های بهداشتی حج را با ظرفیت محدود برگزار کند، اما متاسفانه برای دومین سال حج برای حجاج خارج از عربستان تعطیل شد.

او با اشاره به تعطیلی های حج در طول تاریخ، گفته بود: این تعطیلی ها به خاطر ناامنی ها و مشکلات بوده که به طور کامل تعطیل شده است. پس از پیروزی انقلاب اسلامی شاهد دو بار تعطیلی حج یکی چند سال بعد از جمعه خونین و دیگری بعد از حادثه منا در سال 95 بودیم و این دو سال هم به دلیل شیوع ویروس کرونا تعطیل شده است.

نواب اضافه کرده که امسال قرار شده 60 هزار نفر در مراسم حج شرکت کنند، از این تعداد، 15 هزار نفر را برای مردم عربستان در نظر گرفتند، در حالی که این مردم فرقی با دیگر مسلمانان جهان در کشورهای مختلف ندارند، اما سرانه شرکت مسلمانان از کشورهای مختلف با کشور عربستان یکسان نیست.

نماینده ولی فقیه در امور حج گفته که یک میلیون و 200 هزار نفر از ایران در نوبت حج هستند که برخی از این افراد 14 یا 15 سال در این نوبت قرار دارند.

سازمان حج و زیارت اکنون با پیش بینی طولانی تر شدن نوبت انتظار حج و تعلیق آن برای دومین سال، لازم است تکلیف زائرانی را که از سال گذشته برای حج ثبت نام کرده اند و زائران کهنسالی که نوبت انتظار آن ها به 14 سال رسیده و در وضعیت نامعلومی قرار گرفته اند، مشخص کند و درباره وضعیت آن ها و شرایط انصراف و محفوظ ماندن سهمیه توضیح دهد.

انتهای پیام

محمد امیرزاده سلجوقی هنرمند و معلم گرانقدر هنر با نقشی که در آموزش و تداوم جریان هنر در استان کرمان داشت، در یادها و دل ها ماندگار است. امیرزاده سلجوقی هنرمند دلسوز و پیشکسوت همواره با دلسوزی برای خدمت قدم برداشت، برای دفاع مقدس و تبیین دفاع مقدس با بیان هنر و برای آموزش هنر و فعالیت های فرهنگی و اجتماعی تلاش کرد.
درگذشت هنرمند پیشکسوت، محمد امیرزاده سلجوقی را به خانواده عزیزش، جامعه هنری و مردم کرمان تسلیت می گویم. برای آن زنده نام علو درجات و برای خانواده و دوستدارانش صبر مسئلت می کنم.

سیدمجتبی حسینی
معاون امور هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی

اهالی موسیقی معتقدند بخشی از مشکلات معیشتی این صنف از هنرمندان با رفع مشکل رعایت نشدن حق مؤلف و قانون کپی رایت حل خواهد شد.
در ششمین برنامه آهنگ که به همت خانه هنرمندان برگزار شد، چند تن از فعالان حوزه موسیقی درباره مشکلات و چالش های پیش روی هنر موسیقی به اظهار نظر پرداختند. یکی از مهم ترین بخش های این نشست که به صورت لایو اینستاگرام برگزار شد، بحث بر سر استفاده غیرقانونی از قطعات موسیقی و زیر پا گذاشتن حق مؤلف بود. نیما جوان، ناشر و پخش کننده موسیقی مهمان دیگر لایو کپی رایت در حوزه موسیقی بود. وی در پاسخ به اینکه وقتی صداوسیما خود ناقض حق کپی رایت موسیقی و در عین حال مصرف کننده آن است، چطور می توان به یک نتیجه مشخص رسید، بیان کرد: با اینکه امر فرهنگ سازی مهم است، اما به نظرم تا زمانی که قانونی در کار نباشد، نمی توان هدفی را پیش برد، البته قانون حمایت از مصنفین و مؤلفین وجود دارد، اما مشکل در عدم رعایت قانون است. وی افزود: به رغم تلاش های خانه موسیقی برای حل چالش با صداوسیما، این سازمان هنوز حاضر به مذاکره نشده است. ایران به راحتی نمی تواند به قانون کپی رایت بین المللی بپیوندد، زیرا در کشور ما سانسور وجود دارد و یکی از قوانین کنوانسیون برن منع سانسور است، اما در داخل کشور شاید بتوان این مسئله را عملیاتی کرد. از آقای رئیسی به عنوان رئیس جمهور جدید که شعارشان بر عدالت متکی است، باید مطالبه کرد. متأسفانه حقوق معنوی و مادی هنرمندان موسیقی رعایت نمی شود.
جوان رعایت قانون کپی رایت را در حل بخشی از مشکلات معیشتی و اقتصادی هنرمندان موسیقی مؤثر دانست و گفت: اگر در مدینه فاضله ای قرار داشتیم که قانون کپی رایت در آن رعایت می شد، شاید مشکلات معیشتی نیز برای بسیاری از اهالی موسیقی وجود نداشت. متأسفانه شرکت هایی نظیر هرمس که در دوره ای توانستند بر نشر و عرضه موسیقی تأثیرگذار باشند، در حال حاضر تولیدات چندانی ندارند و شاید دو سال یک بار یک محصول را پروموت کنند. ما نیز مدت هاست نتوانسته ایم قرارداد پخش ببندیم. وی همچنین درباره وضع فروش و حمایت دولت از محصولات موسیقایی، گفت: در شرایطی که اوضاع اقتصادی مردم خوب نیست، نمی توانیم از آن ها انتظار داشته باشیم به خرید محصولات فرهنگی بپردازند، اما از دولت این انتظار می رود و محصولات موسیقی می تواند به عنوان هدایای فرهنگی برای برگزاری رویداد ها و جشن های سازمانی و دولتی خریداری و به این طریق از هنر موسیقی حمایت شود. طرح برگزاری نمایشگاه موسیقی نظیر نمایشگاه کتاب قرار بود اجرایی شود که نمی دانم به چه دلیلی جلویش گرفته شد.

تفاوت دستمزد ها در سینما و تئاتر، تنها یکی از موارد اجحاف در پرداخت به مسائل هنری در دولت دوازدهم بوده است.
امیر دژاکام، کارگردان و بازیگر تئاتر در آخرین هفته های فعالیت دولت دوازدهم، این دولت را به سیاستگذاری های غلط در حوزه فرهنگ متهم کرد.
دژاکام در مصاحبه ای اعلام کرد: از بزرگ ترین معضلات هنر های نمایشی کشور عدم اختصاص بودجه کافی است، در حالی بودجه یک سال تئاتر کشور حدود 20میلیارد است که هنرپیشه های معمولی برای بازی در سریال های خانگی ماهانه حدود 50میلیون دستمزد می گیرند و این ظلم آشکار و اجحاف در حق هنر تئاتر و هنرمندان و فعالان این حوزه است، البته متأسفانه بی توجهی به حوزه تئاتر در کشور ما نهادینه شده است و معضلاتش به یک دولت خاص مربوط نمی شود، اما من امیدوارم دولتمردان جدید ردیف بودجه شرافتمندانه ای را برای حوزه تئاتر در نظر بگیرند، ما همه ایرانی هستیم و برای اعتلای کشورمان در تمامی حوزه ها فعالیت می کنیم و همانطور که در کنار رئیس جمهورمان ایستاده ایم هر کسی را که ایشان به عنوان وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی معرفی کنند، یاری خواهیم کرد و امیدواریم وزیر محترم هم تدبیری برای رسیدگی به معضلات ما اندیشه کنند.
کارگردان نمایش های ضیافت شیطان و سیاوش خوانی تصریح کرد: هنرمندان تئاتر در هیچ گروه و باند و دسته سیاسی نیستند، آن ها همه می خواهند برای رشد و اعتلای فرهنگ و هنر این مرز و بوم کار کنند و کمترین انتظارشان همراهی مدیران فرهنگی و دولتمردان است. وی تأکید کرد: در حال حاضر ما برای اجاره یک سالن معمولی باید حداقل شبی 3 میلیون تومان کرایه بدهیم که در ماه مبلغی حدود 90 میلیون تومان می شود، حداقل رقمی حدود 200 میلیون تومان نیز هزینه لباس، دکور و تبلیغات می شود و نتیجه این می شود که یک تئاتر بدون در نظر گرفتن هزینه دستمزد عوامل حدود 300 میلیون تومان تمام می شود!
دژاکام همچنین از دولت آینده خواست با همکاری شهرداری ها، بودجه های سرگردان فرهنگی را به سمت احیای تئاتر هدایت کند. این هنرمند ابراز امیدواری کرد: تمامی مدیران فرهنگی دولت آینده تئاتر را به رسمیت بشناسند، برای تئاتر هزینه کنند و دست هنرمندان را با ممیزی های بسیار نبندند، همه هنرمندان تئاتر می دانند که هنر تئاتر باید با احترام به فرهنگ ملی راستگو باشد و بی تردید هیچ یک از هنرمندان راستین این حوزه علیه اعتقادات ملی و شرعی و عرفی مبادرت به تولید اثر نخواهد کرد.

خبرگزاری میزان - با شروع قرنطینه سراسری در کشور در پی شیوع ویروس کرونا که همزمان باعث تعطیلی سینما و تئاتر شد عملا ارتباط تماشاگران با این دو هنر به شکل فیزیکی به طور کلی قطع شد. بسیاری از تحلیلگران در پی ادامه دار شدن وضعیت و باز و بسته شدن های پیاپی بر این نظر بودند و هستند که این دو هنر در حال مرگ تدریجی هستند و سالهای زیادی برای جان گرفتن آنها وقت لازم است.

این در حالی است که پیش از شیوع کرونا سینما و تئاتر در وضعیت مناسبی قرار نداشتند. در نگاهی کلی و در زمان پیشاکرونا حال و روز سینما از تئاتر از بسیاری جهات بهتر بود. یکی به جهت وضعیت دستمزدها و دیگری فعال بودن تقریبا همیشگی اکثر عوامل فیلم ها و پول های بی حساب و کتابی که گاها سر و صدای زیادی هم ایجاد می کرد.

اما گیشه تئاتر قبل از کرونا هم با بحران روبه رو بود و پس از آن این بحران به شکلی بسیار جدی خودش را نشان داد. برخی از کارگردانان و بازیگرانی که محل درآمدی جز از تئاتر نداشتند عطای این هنر را به لقایش بخشیدند و تا اطلاع ثانوی فعالیتی نخواهند داشت. جدای از آسیب مالی به عوامل تئاتری بحث به محاق رفتن آن برای همیشه داغ شد و گمانه زنی ها بر اساس مسائل اقتصادی، سالن های نامناسب و ... بر این بود که این هنر نفس های آخر خود را می کشد.

اکنون که چند هفته ای از بازگشایی سالن ها گذشته؛ آمار و ارقام نشان می دهد که میزان استقبال از بعضی تئاترهای روی صحنه بالا است و برای پاسخگویی به علاقه مندان دو نوبت اجرا در روز دارند. این در حالی است که بعضا این تئاترها بازتولید تئاترهای قبل از کرونا هستند و این مهم نشانگر آن است که همیشه گمانه زنی ها و کارشناسی ها درست از آب در نمی آید و می توان با مدریت درست و کارآمد از این ظرفیت به نفع عوامل آسیب دیده و در نهایت به نفع فرهنگ کشور استفاده مطلوبی کرد.

بدیهی است دلیل این میزان استقبال در وضعیتی که هنوز واکسیناسیون سراسری به وضع مناسبی نرسیده و سالن های تئاتری از نظر تهویه ای در وضعیت مطلوبی نیستند از اهمیت بالایی برخوردار است و تحلیل گران باید به آن توجه ویژه ای داشته باشند.

حال که کرونا به بخشی از زندگی اجتماعی ما تبدیل شده است مدیران تئاتری باید خود را با این وضعیت جدید و البته پس از یک سا ل و نیم مطابقت دهند و بر ضرورت پایداری و بهتر کردن شرایط واقف شوند. بازیگران تئاتر در صحنه و بدون ماسک زدن مجبور به ایفای نقش خود هستند و یکی از کارهای ضروری مدیران تئاتری می تواند اولویت قرار دادن واکسیناسیون همه عوامل تئاتری باشد تا لااقل پس از یک سال و نیم خانه نشینی بتوانند با خیال راحت تری به هنر مورد علاقه خود بپردازند.

افتاد.

وضعیت بد معیشتی بازیگران و عوامل تئاتری در یک سال و نیم گذشته همواره رسانه ای شده است. فرزین محدث یکی از بازیگران فعال گروه های تئاتری که پیش از کرونا هم مشغول فعالیت در این زمینه بود معتقد است مدیران فرهنگی می توانستند از برگزاری جشنواره صرف نظر و به وضع معیشتی عوامل تئاتری در بحران کرونا کمک کنند. به گفته او این وظیفه ای است که هر مدیر فرهنگی در هر کشوری موظف به انجام آن است.

وی در مصاحبه ای با میزان وضعیت تئاتر را در مقایسه با سینما بهتر می داند و معتقد است: با باز و بسته شدن های متوالی تئاتر مخاطبان خودش را از دست داد. با این حال وضعیت کلی تئاتر به نظرم بهتر از سینما است و در این شرایط سالن های نمایش تئاتری که با ظرفیت 50 درصدی کار می کنند پر می شوند. اما در کل تئاتر همیشه وضعیت نامناسبی داشته به این خاطر که مدیران در طول سال ها هیچگونه حمایتی از عوامل و بچه های تئاتر نکرده اند. مثلا سال گذشته و در زمان شیوع کرونا جشنواره تئاتر فجر برگزار شد در حالی که بسیاری از کارگردانان و بازیگران تئاتر در وضعیت معیشتی خیلی بدی بودند و بی کار بودند و بیمه هم نداشتند. اگر یک سال جشنواره فجر برگزار نشود و در عوض هزینه آن به قشر آسیب دیده تئاتری که فقط از طریق تئاتر کسب درآمد می کنند اهدا شود اتفاقات خوبی خواهد

این میزان استقبال تنها در صورت مدیریت درست و برنامه ریزی می تواند ادامه پیدا کند و الا سرنوشت تئاتر هم سرنوشتی همانند سینما پیدا خواهد کرد. البته گفتنی است در کل تئاتر به نسبت سینما از میزان استقبال بهتری برخوردار است و تا رسیدن به جایگاه مناسب راه زیادی در پیش دارد.

انتهای پیام/

محمد اسماعیلی کارگردان نمایش افتراق در گفت وگو با خبرنگار حوزه تئاتر گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان ، درباره این اثر گفت: این نمایش با تعریف یونگ از ناخودآگاه انسان و تعریف وی از روانشناسی تحلیلی به تشریح تفاوت دیدگاه و جهان بینی آدم ها در موقعیت های یکسان می پردازد و در نمایش سعی شده است که آدم ها ناگزیرند که با یکدیگر تفاوت داشته باشند و ما باید این تفاوت را درک کنیم. این که می بینیم آدم ها درباره موضوعات مختلف دلایل و نگاه متفاوتی دارند. این چالشی بوده که در تنهایی خودم به آن فکر کردم و این تفاوت آدم ها به همان دلیلی است که یونگ از ناخودآگاه انسان ها کرده است.

این کارگردان درباره نمایش خود گفت: افتراق یک نمایش اپیزودیک است که عکس العمل آدم های مختلف در شرایط یکسان را نشان می دهد و در هر اپیزود دو یا چند نفر در آن شرایط یکسان قرار می گیرند و ما می بینیم که هر نفر چه قدر نگاه های مختلفی دارند. به نظرم دلیل اینکه ما خیلی کم با یکدیگر صحبت کنیم این است که تفاوت های دیدگاه یکدیگر را درک نکرده ایم و به هم این حق فرق دادن را نداده ام. نقش راوی در نمایش، آنچه را که از نظریات یونگ فهمیده را برای مخاطب بیان می کند و در برخی جا ها آن به صورت خنده و کمیک بیان می کند.

وی در ادامه افزود: هدف از اجرای نمایش، یکی همان چالشی است که درباره دلایل تفاوت نگاه انسان ها در ذهن خودم داشته ام که با توجه به تبلیغات کم انتظار مخاطب زیادی نداشتم، اما مخاطبان از آن راضی بودند و تاثیر خوبی از این نمایش گرفته اند. ما این نمایش را زمستان 98 برای جشنوار تئاتر دانشجویی بازبینی رفتیم که متاسفانه به دلیل شیوع کرونا اجرای ما به تعویق افتاد و تصمیم گرفتیم آن را در نوروز 99 به اجرای عموم ببریم که باز هم به تعویق افتاد. برای این کار حدود سه ماه تمرین کردیم.

کارگردان نمایش افتراق درباره فرم صحنه توضیح داد: اگر کارگردانی بخواهد دغدغه اش را با فرم دکور بیان کند می تواند ایده دهنده و طراح صحنه هم باشد. اگر بخواهی به عنوان کارگردان دغدغه ات را برای طراح صحنه شرح دهی باید رابطه ای خوب بین کارگردان و طراح صحنه شکل بگیرد، اما زمانی که خود کارگردان طراحی صحنه را انجام دهد می تواند بهتر ایده های خود را نشان دهد. در این کار، طراحی صحنه، نور و لباس را من به همراه فاطمه دیبا انجام دادیم.

اسماعیلی درباره مشکلات تئاتر توضیح داد: ما به دلیل اینکه گروه مستقلی بودیم و هیچ گونه پشتوانه مالی نداشتیم، انصافا خیلی صدمه دیدیم. گرچه برخی گروه ها هزینه های هنگفت برای اجرای نمایششان کردند. کرونا هزینه های سنگینی به فرهنگ و هنر تحمیل کرد و تئاتر بسیار زیاد مورد کم لطفی قرار گرفت. مشکلات و معضلات تئاتر ما یکی دو تا نیست. در حق این هنر انسان ساز بسیار اجحاف شده است.

وی همچنین انتظاراتش را از وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی آینده این گونه شرح داد: انتظاری که از وزیر آینده دارم این است که دید سیاستمداران و مسئولان یک هنر فرعی نباشد که با اختصاص بودجه اندک بخواهند آن را از سر خود باز کنند. تئاتر و سینما می توانند به راحتی سرنوشت یک ملت را تغییر دهند و می تواند روی مردم تاثیر بگذارد پس شایسته بیشتر بها دادن هستند. کاش در این دوران کرونا که بسیاری از اهالی این هنر بیکار بودند حداقل از آنان دلجویی می شد. درباره کرونا به تئاتر و سینما که حداکثر شیوه نامه های بهداشتی در آن رعایت می شد سخت گیر تر بودند تا پاساژها.

گفتنی است نمایش افتراق به نویسندگی کریستوفر دورنگ، تر الگزاندر والنزا و ترجمه هایده حائری به کارگردانی محمد اسماعیلی تا چهارم تیرماه در تماشاخانه دیوار چهارم در حال اجرا است.

انتهای پیام/

: امیر دژاکام نویسنده و کارگردان تئاتر در خصوص عملکرد 8 سال دولت تدبیر و امید در حوزه هنرهای نمایشی و انتظار هنرمندان این حوزه از دولت سیزدهم گفت: یکی از بزرگترین معضلات هنرهای نمایشی کشور عدم اختصاص بودجه کافی است؛ در حالی بودجه یک سال تئاتر کشور حدود 20 میلیارد است که هنرپیشه های معمولی برای بازی در سریال های خانگی ماهانه حدود 50 میلیون دستمزد می گیرند و این ظلم آشکار و اجحاف در حق هنر تئاتر و هنرمندان و فعالان این حوزه است.

کارگردان نمایش های مکبث و تاج محل در گفتگو با خبرنگار افزود: واقعاً جای سوأل است که چطور یک هنرپیشه معمولی که اصلاً استار هم نیست و می تواند دانش آموخته بازیگری از موسسات خصوصی یا دانشگاه باشد یا تجربی تربیت شده باشد دستمزد ماهانه اش از بودجه یک سال تئاتر کشور بیشتر است؟

وی ادامه داد: نکته متأثرکننده اینجا است که همین هنرپیشه وقتی وارد تئاتر می شود حتی ماهی 500 هزار تومان هم دستمزد نمی گیرد! آیا یک بار مسئولان ما از خودشان سوأل کرده اند چرا باید این چنین باشد؟ چرا ما باید به سینما، تلویزیون، پلتفرم ها و امثالهم بیشتر از هنر تئاتر که مادر هنرها است اهمیت بدهیم؟

دژاکام سپس با بیان اینکه در همه دنیا هنرمندان بزرگ در تئاتر کار می کنند تا بگویند ما بلد هستیم زنده کار کنیم و با اجرای چند ساعته در صحنه از پا نمیفتیم خاطرنشان کرد: متأسفانه سیاست گذاری های غلط در کشور ما باعث شده تا نه تنها هنرمندان بزرگ بلکه بسیاری از هنرمندان نوپا و تازه کار هم حاضر به حضور در حوزه هنرهای نمایشی نشوند.

این هنرمند خاطرنشان کرد: البته متأسفانه بی توجهی به حوزه تئاتر در کشور ما نهادینه شده است و معضلاتش به یک دولت خاص مربوط نمی شود اما من امیدوارم دولتمردان جدید ردیف بودجه شرافتمندانه ای را برای حوزه تئاتر در نظر بگیرند؛ ما همه ایرانی هستیم و برای اعتلای کشورمان در تمامی حوزه ها فعالیت می کنیم و همانطور که در کنار رئیس جمهورمان ایستاده ایم هر کسی را که ایشان به عنوان وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی معرفی کنند یاری خواهیم کرد و امیدواریم وزیر محترم هم تدبیری برای رسیدگی به معضلات ما اندیشه کنند.

کارگردان نمایش های ضیافت شیطان و سیاوش خوانی تصریح کرد: هنرمندان تئاتر در هیچ گروه و باند و دسته سیاسی نیستند، آن ها همه می خواهند برای رشد و اعتلای فرهنگ و هنر این مرز و بوم کار کنند و کمترین انتظارشان همراهی مدیران فرهنگی و دولتمردان است.

وی تأکید کرد: در حال حاضر ما برای اجاره یک سالن معمولی باید حداقل شبی 3 میلیون تومان کرایه بدهیم که در ماه مبلغی حدود 90 میلیون تومان می شود؛ حداقل رقمی حدود 200 میلیون تومان نیز هزینه لباس، دکور، تبلیغات و... می شود و نتیجه این می شود که یک تئاتر بدون در نظر گرفتن هزینه دستمزد عوامل حدود 300 میلیون تومان تمام می شود!

دژاکام در همین راستا متذکر شد: امیدوارم مسئولان دولت جدید ضمن رایزنی با شهرداری برای حمایت از تولیدات تئاتری بودجه های سرگردان حوزه فرهنگ و هنر را برای رشد و احیای هنر تئاتر هزینه کنند.

این کارگردان تئاتر با انتقاد شدید از عملکرد شهرداری در حوزه تئاتر اظهار داشت: در همه دنیا شهرداری ها به هنرمندان بزرگ شان برای تولید تئاتر کمک می کنند اما شهرداری ما می رود در تپه های عباس آباد تئاترهایی را روی صحنه می برد که بودجه های هنگفت چندین میلیاردی دارند و کارگردانش دست چپ و راست خود را تشخیص نمی دهد! واقعاً نمی دانم دلیل این اتفاقات تلخ چیست و ما تا چه زمانی باید شاهد چنین فجایعی باشیم؟

دژاکام در پایان این گفتگو خطاب به مدیران فرهنگی دولت سیزدهم گفت: امیدوارم تمامی مدیران فرهنگی دولت آینده تئاتر را به رسمیت بشناسند؛ برای تئاتر هزینه کنند و دست هنرمندان را با ممیزی های بسیار نبندند؛ همه هنرمندان تئاتر می دانند که هنر تئاتر باید با احترام به فرهنگ ملی راستگو باشد و بی تردید هیچ یک از هنرمندان راستین این حوزه علیه اعتقادات ملی و شرعی و عرفی مبادرت به تولید اثر نخواهند کرد.

کارگردان نمایش های مکبث و تاج محل در گفتگو با خبرنگار افزود: واقعاً جای سوأل است که چطور یک هنرپیشه معمولی که اصلاً استار هم نیست و می تواند دانش آموخته بازیگری از موسسات خصوصی یا دانشگاه باشد یا تجربی تربیت شده باشد دستمزد ماهانه اش از بودجه یک سال تئاتر کشور بیشتر است؟

وی ادامه داد: نکته متأثرکننده اینجا است که همین هنرپیشه وقتی وارد تئاتر می شود حتی ماهی 500 هزار تومان هم دستمزد نمی گیرد! آیا یک بار مسئولان ما از خودشان سوأل کرده اند چرا باید این چنین باشد؟ چرا ما باید به سینما، تلویزیون، پلتفرم ها و امثالهم بیشتر از هنر تئاتر که مادر هنرها است اهمیت بدهیم؟

دژاکام سپس با بیان اینکه در همه دنیا هنرمندان بزرگ در تئاتر کار می کنند تا بگویند ما بلد هستیم زنده کار کنیم و با اجرای چند ساعته در صحنه از پا نمیفتیم خاطرنشان کرد: متأسفانه سیاست گذاری های غلط در کشور ما باعث شده تا نه تنها هنرمندان بزرگ بلکه بسیاری از هنرمندان نوپا و تازه کار هم حاضر به حضور در حوزه هنرهای نمایشی نشوند.

این هنرمند خاطرنشان کرد: البته متأسفانه بی توجهی به حوزه تئاتر در کشور ما نهادینه شده است و معضلاتش به یک دولت خاص مربوط نمی شود اما من امیدوارم دولتمردان جدید ردیف بودجه شرافتمندانه ای را برای حوزه تئاتر در نظر بگیرند؛ ما همه ایرانی هستیم و برای اعتلای کشورمان در تمامی حوزه ها فعالیت می کنیم و همانطور که در کنار رئیس جمهورمان ایستاده ایم هر کسی را که ایشان به عنوان وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی معرفی کنند یاری خواهیم کرد و امیدواریم وزیر محترم هم تدبیری برای رسیدگی به معضلات ما اندیشه کنند.

کارگردان نمایش های ضیافت شیطان و سیاوش خوانی تصریح کرد: هنرمندان تئاتر در هیچ گروه و باند و دسته سیاسی نیستند، آن ها همه می خواهند برای رشد و اعتلای فرهنگ و هنر این مرز و بوم کار کنند و کمترین انتظارشان همراهی مدیران فرهنگی و دولتمردان است.

وی تأکید کرد: در حال حاضر ما برای اجاره یک سالن معمولی باید حداقل شبی 3 میلیون تومان کرایه بدهیم که در ماه مبلغی حدود 90 میلیون تومان می شود؛ حداقل رقمی حدود 200 میلیون تومان نیز هزینه لباس، دکور، تبلیغات و... می شود و نتیجه این می شود که یک تئاتر بدون در نظر گرفتن هزینه دستمزد عوامل حدود 300 میلیون تومان تمام می شود!

دژاکام در همین راستا متذکر شد: امیدوارم مسئولان دولت جدید ضمن رایزنی با شهرداری برای حمایت از تولیدات تئاتری بودجه های سرگردان حوزه فرهنگ و هنر را برای رشد و احیای هنر تئاتر هزینه کنند.

این کارگردان تئاتر با انتقاد شدید از عملکرد شهرداری در حوزه تئاتر اظهار داشت: در همه دنیا شهرداری ها به هنرمندان بزرگ شان برای تولید تئاتر کمک می کنند اما شهرداری ما می رود در تپه های عباس آباد تئاترهایی را روی صحنه می برد که بودجه های هنگفت چندین میلیاردی دارند و کارگردانش دست چپ و راست خود را تشخیص نمی دهد! واقعاً نمی دانم دلیل این اتفاقات تلخ چیست و ما تا چه زمانی باید شاهد چنین فجایعی باشیم؟

دژاکام در پایان این گفتگو خطاب به مدیران فرهنگی دولت سیزدهم گفت: امیدوارم تمامی مدیران فرهنگی دولت آینده تئاتر را به رسمیت بشناسند؛ برای تئاتر هزینه کنند و دست هنرمندان را با ممیزی های بسیار نبندند؛ همه هنرمندان تئاتر می دانند که هنر تئاتر باید با احترام به فرهنگ ملی راستگو باشد و بی تردید هیچ یک از هنرمندان راستین این حوزه علیه اعتقادات ملی و شرعی و عرفی مبادرت به تولید اثر نخواهند کرد.

آزاده زینلی-کارگردان تئاتر- می گوید 28 ماه است که در زندان است و باید تا الان با کفیل آزاده می شده اما به علت تعلل در پرونده اش هنوز آزاد نشده؛ او در تماس دیروز خود با انصاف نیوز گفت که دومین روز اعتصاب غذای خود را سپری می کند.

آزاده زینلی با نام کاری النا جاوید درباره ی تعلل در رسیدگی به پرونده ی قضایی خود به انصاف نیوز گفت: پرونده ی من خیلی کند پیش می رود، وگرنه باید تا به حال به مرخصی رفته بودم؛ در اعتراض به این مسئله اعتصاب غذا کرده ام. اکنون در زندان قرچک هستم. قرار بود با کفیل آزاد شوم.

وی درباره ی اتهام خود توضیح داد: اتهام من مالی است. اسپانسر من از نظر مالی قوی است اما هنوز توافق ما با اسپانسر برای پرداخت پول عملی نشده است. خیلی ها برای پول این اسپانسر دندان تیز کرده بودند و نتیجه ی آن 28 ماه زندان من است. در سال 94 یکبار بازداشت شدم و با وثیقه بیرون آمدم. حکم غیابی برای من صادر شد. وثیقه گذارها بدون هماهنگی با من چک های ضمانت مرا به اجرا گذاشتند. پدر من به خاطر همان، چهار سال ( از سال 96) است که در زندان است. بعد من خودم را معرفی کردم، با اینکه سندها بعد از آن آزاد شد، اصولاً باید چک های ضمانتی برگشت داده شود اما چک ها را نگه داشتند. پدر من همچنان در زندان است.

او افزود: پرونده ی من در شش دادگاه مختلف باز شده بود، از پرونده ی اولی که برای دستمزدها برای من تشکیل شده بود، تبرئه شدم. اما به خاطر اینکه پرونده ی من در چند دادگاه باز شده، الان اینجا ماندگار شدم. الان محرز شده است که بدهکاری ندارم. چرا باید سیستم ما به طوری باشد که کسی که درحوزه ی هنر فعالیت می کند و جای مشخصی هم داشته باشد، با آن اینگونه رفتار شود؟

این کارگردان تئاتر ادامه داد: شاکی های من خصوصی است. بازیگرها و کارمندان زیر دست من به خاطر دستمزد شکایت کرده اند. حرف آنها این بود که باید پول اسپانسر را تقسیم می کردم و درصد اسپانسر را به آنها می دادم. در حالی که قراردادهای بازیگرها بعد از اسپانسر بوده است. در حالی که در قرارداد ملزم به پرداخت اسپانسر به آنها نبودم. اسپانسر مربوط به خود من و کاملا اختصاصی است و اگر مبلغ آن بالا بود، هنر من تهیه کننده بوده است.

او در پایان تاکید کرد: گرفتن اسپانسر اصلاً خلاف نیست. کار من با قرارداد قانونی از طرف وزارت ارشاد بوده است. مجوز را از ارشاد و بنیاد رودکی گرفته ام. چند کنسرت هم برگزار کرده ام و هیچ خلافی نکرده ام.

انتهای پیام

نرگس کیانی: حسین علیشاپور که از جمله فعالیت های گسترده اش در سه ماهه نخست سال جاری می توان به خوانندگی در آلبوم های سرو و تَذَرو ، چله نشین و هَزاران اشاره کرد مانند دیگر اهالی موسیقی معتقد است بسیاری از نهادها و شخصیت های رسمی و غیررسمی مرتبط با جریان هنر، موسیقی را فعلی حرام می شمارند.

او همچنین با اشاره به این که اگر مبدا را تاریخ صدور نخستین اطلاعیه روابط عمومی وزارت فرهنگ مبنی بر لزوم تعطیلی کلیه فعالیت های فرهنگی وهنری در پی شیوع کرونا در نظر بگیریم، 16 ماه است که شاهد تعطیلی کنسرت های موسیقی هستیم و این در حالی است که سالن های سینما و تئاتر از 18 اردیبهشت 1400 و به واسطه انتقال از گروه شغلی 3 به 2 با استفاده از 50 درصد ظرفیت سالن میزبان مخاطبانشان هستند، از این برخوردهای دوگانه گفت.

علیشاپور، پاشنه آشیل کنسرت های آنلاین را هم ضعف تبلیغات بخش دولتی دانست و با اشاره به عدم امکان استفاده از تبلیغات شهری به عنوان مهم ترین ابزار آگاهی رسانی عمومی از ضعف تبلیغات مجازی نیز گفت.

در کنار خواندن نظر حسین علیشاپور، اطلاع از نظر وحید تاج در گفت وگویی دیگر، (به ترتیب حروف الفبا) حمیدرضا عاطفی، علی مغازه ای و علیرضا میرعلینقی در یک گزارش- گفت وگو و (به ترتیب حروف الفبا) خشایار اعتمادی، محسن شریفیان، احسان عبدی پور و عبدالحسین مختاباد در مطلبی دیگر که هر سه در خبرآنلاین منتشر شد، خالی از فایده نیست.

ما در انتهای صف هستیم

خواننده شخصیت عبید زاکانی در اپرای عروسکی حافظِ بهروز غریب پور، در خصوص چرایی عدم برخوردی یکسان با سینما، تئاتر و موسیقی از سوی مسئولان و متولیان فرهنگی، می گوید: (به شوخی) خدا را شکر که موسیقی در مملکت ما، در هر حال فعل حرام است. وقتی پدیده ای در شرایط کلی در مُحاق است، هنگام اجرای یک قاعده در سطح عمومی، در انتهای صف خواهد ماند و این مشابه وضعیتی است که موسیقی به آن گرفتار آمده است. اگر امکان بازگشایی سالن های سینما و تئاتر با رعایت شیوه نامه های بهداشتی، استفاده از ماسک در طول مدت حضور در سالن و استفاده از 50 درصد ظرفیت مُجاز وجود دارد، پس قطعا در مورد سالن های اجرای کنسرت نیز می توان چنین کرد.

علیشاپور با بیان این که به هر حال موسیقی هم می تواند مانند سینما و تئاتر با رعایت پاره ای از تمهیدات میزبان مخاطبان شود از جمله این تمهیدات به کاهش تعداد تماشاگران در هر اجرا اشاره می کند و توضیح می دهد: وقتی هنرمندان موسیقی تشنه اجرا و علاقه مندان به موسیقی تشنه شنیدن هستند آن چه باید ضمیمه این کاهش تعداد تماشاگر شود، همراهی و همکاری صاحبان سالن ها در گذر از بخشی از اجاره سالن و در نتیجه چشم پوشی از بخشی از میزان درآمدی است که پیش از این داشته اند.

همه چیز را سر هنرمندان می شکنند

او در برابر این سوال که آیا می توان گفت اهالی موسیقی خود مایل به روی صحنه رفتن نیستند چون از خسارات مادی و معنوی اجرا در سالنی خالی از تماشاگر می هراسند و به همین دلیل است که شاهد تعطیلی کنسرت ها هستیم، می گوید: اگر تمهیداتی سراسری در نظر گرفته شود شاهد این عدم استقبال نخواهیم بود. وقتی از ما خواسته می شود، با استفاده از 50 درصد ظرفیت سالن روی سن برویم طبیعی است که ما هم از سالن دار بخواهیم تنها 50 درصد اجاره هر شب را به پای مان بنویسد. در مورد تالارهای دولتی مانند وحدت، رودکی و... نیز عجیب نیست اگر از آن ها بخواهیم با تاکید بر استفاده از 50 درصد ظرفیت مجاز سالن، برای دعوت از اهالی موسیقی جدی فراخوانی منتشر کنند و به عنوان مثال یک چهارم یا یک پنجم مبلغ اجاره پیشین برای هر شب اجرا را بگیرند.

وقتی هنرمندان موسیقی تشنه اجرا و علاقه مندان به موسیقی تشنه شنیدن هستند، نیازمند همراهی صاحبان سالن ها برای گذشتن از بخشی از اجاره سالن هستیم

خواننده گروه همنوازان کلهر که سال 1390 همراه با کیهان کلهر در کشورهای انگلیس (فستیوال جاز لندن)، فرانسه، مجارستان و بلژیک به اجرای برنامه پرداخت، ادامه می دهد: مسئله این است که همه چیز بر سر هنرمندانی می شکند که دیوارشان از همه کوتاه تر است. هنرمند کارش خواندن و نواختن است و این شمایید که باید زمینه کار را برای او فراهم کنید بی آن که ناچار باشد متحمل ضرری جدی شود. به عقیده من بخش دولتی در این زمینه نمی بایست تنها به انجام کارهای روزانه اش اکتفا کند و موظف است علی حده عمل کند. کار بخش دولتی این نیست که به موسیقی ای بپردازد که خود از مناسبات و معادلات تجاری مفید برخوردار است چون دست اندرکاران آن نوع موسیقی خودشان می دانند چه کنند که نه تنها متضرر نشوند که به سودآوری هم برسند. کار تالار وحدت و تالار رودکی به عنوان دو تالار الیت (Elite) این کشور، اجرا و برگزاری موسیقی ای در هر ژانری است که موسیقی الیت باشد. به گونه ای که حتی اگر قرار است کنسرت موسیقی پاپ برگزار کند، کسی در حد و اندازه زنده یادان واروژان (واروژ هاخباندیان) یا بابک بیات یا ناصر چشم آذر روی صحنه برود. بهانه این است که هنرمندان جلو نمی آیند؟ شما همین فردا، تالار رودکی را به صورت رایگان در اختیار اهالی موسیقی قرار دهید تا ببینید چند گروه نه تنها متقاضی اجرا هستند که کار تبلیغات و اطلاع رسانی را هم خود بر عهده می گیرند و خود با رعایت شیوه نامه های بهداشتی، سالن را از تماشاگر پر می کنند و نیمی از مبلغ به دست آمده را هم به تالار می پردازند تا مسئولان آن بتوانند بخشی از مشکلات مالی خود را هم حل کنند. این کار چندان سخت نیست اما گرفتاری ما این است که انجام چنین عملی به نظرمان چنان سخت و دشوار و پیچیده می آید که هیچ گاه، سمتش هم نمی رویم.

چرا کنسرت های آنلاین مورد استقبال قرار نمی گیرند؟

حسین علیشاپور که سال 1397 با ارکستر ملی ایران به رهبری فریدون شهبازیان و همراه با علی اصغر شاهزیدی در شب یادمان استاد علی تجویدی روی صحنه رفت، در پاسخ به این سوال که در غیاب امکان برگزاری کنسرت در سالن های موسیقی، ایراد کنسرت های آنلاین را در چه می بیند که آن چنان که باید و شاید نه مورد استقبال اهالی موسیقی و نه مورد استقبال مخاطبان قرار نمی گیرند، می گوید: آمریکایی ها ضرب المثلی بسیار خوب دارند، آن ها می گویند اگر 100 دلار پول داری و می خواهی کاری راه بیندازی، 70 دلار آن را صرف تبلیغات کن. بزرگ ترین چالش موجود در رابطه با موسیقی و اکنون کنسرت آنلاین، تبلیغات و به خصوص تبلیغات شهری است. همین فضای مترو و بدنه و دستگیره قطارها، تابلوهای بنری ایستگاه ها، لایت باکس های کنار پله برقی ها و... را در نظر بگیرید تا ببینید چه قدر می توان از آن برای تبلیغ همین کنسرت های آنلاین بهره برد.

تالار رودکی را به صورت رایگان در اختیار اهالی موسیقی بگذارند تا ببینند چند گروه نه تنها متقاضی اجرا هستند که با رعایت شیوه نامه های بهداشتی، سالن را هم پر می کنند

او می پرسد: آیا مدیران فرهنگی مرتبط با موسیقی نباید با مدیران شهری جلساتی داشته باشند تا بتوانند امکانات شهری را در جهت منافع هنری به کار گیرند؟ آیا نمی بایست در رایزنی با شهرداری توانمند باشند و بتوانند امکان تبلیغ در چنین مکان هایی را به صورت رایگان یا با هزینه ای کمتر از تعرفه آن به دست آورند؟ کدام جلسه ای، نشستی، دیداری بوده است که طی آن توافق نامه ای میان فلان مدیر فرهنگی و شهردار امضا شود و طبق آن توافقنامه شهرداری موظف به ایجاد چنین امکاناتی برای بخش فرهنگی باشد؟ این درخواستی عجیب نیست اگر بدانیم که به عنوان مثال ارکستر سمفونیک برلین در آلمان تحت قیمومیت شهرداری برلین است و هزینه اش از این طریق تامین می شود اما شهرداری تهران برای موسیقی چه می کند؟! در شرایط فعلی هیچ کدام از فضاهای شهری، اعم از عرشه پل و استرابورد و... در اختیار تبلیغ موسیقی نیست و به این ترتیب یکی از مهم ترین امکانات تبلیغ را در اختیار نداریم. در غیاب این امکان، بخش دولتی تصمیم می گیرد از فضای مجازی و صفحاتش در اینستاگرام به تبلیغ بپردازد اما وقتی برای گرفتن تبلیغ در صفحاتی با تعداد فالوور بالا حاضر به پرداخت هزینه نیستیم و تنها به صفحات خودمان بسنده می کنیم مگر کسی آن چه را انجام می دهیم فی سبیل الله بازنشر دهد، چه انتظاری می توان داشت؟ بحث پیچیده تر از این حرفاهاست اما در گام اول عدم تبلیغات است که زمین مان می زند.

اگر موسیقی برای مسئولان امری پذیرفته شده بود، چه باید می کردند؟

حسین علیشاپور در پایان می گوید: در ایران در حال حاضر چند خواننده موسیقی ردیف- دستگاهی وجود دارد؟ و آیا نمی شود این افراد که تعدادشان از دو برابرِ انگشتان دو دست بیشتر نیست به استخدام وزارت فرهنگ درآیند؟ و آیا این وزارتخانه نمی تواند ارکسترهایی ایجاد کند و به اعضایش حقوق ماهانه بدهد و هر خواننده موظف باشد در بازه های زمانی مشخص در تمرین ارکستر حاضر شود و رپرتواری را تمرین کند؟ و آیا نمی دانیم در این صورت تعدادی ارکستر آماده اجرا با رپرتواری مشخص و خواننده ای از پیش معین شده خواهیم داشت که می توانند در هر مناسبتی، حتی مناسبت های غیرمرتبط و مثلا کنگره سازمان نظام پزشکی به اجرا بپردازند؟ و آیا متوجه نیستیم در این صورت است که اجرای موسیقی، به امری رایج و پذیرفته شده تبدیل خواهد شد؟ حال آن که در شرایط کنونی نخستین جمله ای که برخی شخصیت های رسمی در مورد شغل ما به زبان می آورند این است که فعلی حرام انجام می دهیم!

این مطالب را هم بخوانید: ◾️ حمیدرضا عاطفی: برگزاری کنسرت ممنوع نیست، تقاضایی وجود ندارد ◾️ علی مغازه ای: عید عده ای، روزی است که سازها را اعدام کنند ◾️ میرعلینقی: توقع حمایت دولتی از موسیقی، مانند توقع باریدن تگرگ در کویر است

57259

کد خبر 1528533

محمد امین قهرمانی کارگردان نمایش مرکب خوانی چند جوان دم بخت، در گفت وگو با خبرنگار حوزه تئاتر گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان ، درباره این اثر گفت: موضوع این نمایش نشان دادن سردرگمی نسل جوان جامعه است که وجود خودشان را در بین دیالوگ های نمایش گم می کنند. من به عنوان یک پسر جوان که دغدغه های هم نسلی های خودش را می سنجد و گاهی با دغدغه های خودم قیاس می کنم، برایم جذاب بود متنی را کار کنم که از این دغدغه ها بگوید. جناب تاراج به درست ترین حالت ممکن ذهن های پر سودای جوانان امروز را روی کاغذ آورده است.

وی در ادامه درباره هدف از اجرای این نمایش و تاثیرگذاری آن توضیح داد: روز اولی که با گروه "مرکب خوانی" کنار هم جمع شدیم، تصمیم داشتیم حکایت این نسل را به کافه های شهر ببریم. جایی که جمعیت زیادی از اهالی همین نسل، اهالی نسل ما گرد هم آمدند. مشتاق بودیم که بخشی از سردرگمی نسلمان را برای همسن هایمان به اجرا بگذاریم. اجرای کافه ای موفقی را روبروی خودمان می دیدیم که اندک تلاشی برای بهبود بعضی از احوالات جامعه است. خوشبختانه یا متاسفانه سنگ های زیادی جلوی پای ما گذاشته شد و به ناچار از اجرای محیطی منصرف شدیم.

این هنرمند جوان درباره این اثر و مشکلات گروهش بیان کرد: نزدیک ترین بازیگر به هر پرسوناژ انتخاب شد. طراحی دکور آن هم محیط کافه (میز و صندلی و ...) است. گروه ماهم مثل دیگر اقشار تئاتری استرس کرونا را داشت، اما ایمان داشتیم به انجام دادن این کار و در کنار ایمان با رعایت شیوه نامه ها کار را پیش بریدم. به عنوان کوچک ترین آدمی که در فضای تئاتر این مملکت زندگی می کند، از وزیر محترم ارشاد دولت آینده خواهش می کنم تئاتر (به خصوص تئاتر محیطی) را جزو فرهنگ ایران به حساب بیاورد و به احوال ناخوش تئاتر رسیدگی کند.

نمایش مرکب خوانی چند جوان دم بخت به نویسندگی کهبد تاراج و کارگردانی محمد امین قهرمانی روز چهارشنبه دوم تیر ماه ساعت 8 شب در تماشاخانه ملک روی صحنه می رود.

انتهای پیام/

سرویس فرهنگ و هنر جوان آنلاین: عملکرد ضعیف دولت و به کار گماردن مدیران غیرمتخصص در کنار رفتار های سلبی و اعمال سلیقه شخصی تبدیل به مجموعه ای شده که در حال شکستن کمر موسیقی است. با برگزاری انتخابات سیزدهمین دوره ریاست جمهوری و تعیین حجت الاسلام رئیسی به عنوان رئیس آینده دولت، کار های بر زمین مانده زیادی به خصوص در حوزه های مختلف وجود دارد که باید در قالب اقدامات برنامه محور مورد اهتمام قرار بگیرند تا ضمن آواربرداری از این خرابی ها زمینه حرکت و جهش آن ها فراهم شود. پیروز ارجمندتاج الدینی، مدیرکل اسبق دفتر موسیقی وزارت ارشاد از جمله مدیران متخصصی است که سابقه حضور در سطوح مختلف مدیریت و نیز آموزش موسیقی را در کارنامه دارد. وی به عنوان یک موسیقی شناس قومی، مدرس دانشگاه و آهنگسازی که ضمن عضویت در شورای واژه گزینی موسیقی فرهنگستان زبان و ادبیات فارسی تاکنون موفق به ساخت 150 موسیقی فیلم و سریال شده می تواند گزینه مناسبی برای تحلیل اوضاع کنونی و نشان دادن نقاط ضعف و عوامل مؤثر در شکل گیری رکود و عقب ماندگی عرصه موسیقی در حوزه تولید محتوا و مدیریت باشد. جوان در گفتگو با این مدرس و مدیر اسبق عرصه موسیقی ضمن تحلیل اوضاع فعلی به اقدامات و استراتژی هایی که دولت آینده باید برای بهتر شدن تولیدات موسیقایی و رسیدگی به اوضاع فعالان موسیقی مورد توجه قرار بدهد، پرداخته است.

موسیقی در یک دهه اخیر دچار آسیب های جدی شده است. ارزیابی تان از اوضاع فعلی موسیقی کشور چیست؟
از دو منظرگاه می توان به موسیقی نگاه کرد. یکی منظر اقتصادی است که در عرصه صنعت و هنر موسیقی قرار دارد و بخش دیگر مربوط به بحث محتوا و تولید است. اصولاً صنعت موسیقی در دو جنبه صنعت و هنرمندان تعریف می شود. هنرمندان شامل نوازندگان، آهنگسازان، رهبران و خوانندگان می شود. صنعت هم شامل شرکت های تهیه و تولید، سرمایه گذاران، استودیو ها صنعت پخش و تولید لوح فشرده که همه این ها را می توان در بخش صنعت موسیقی تعریف کرد. کل این مجموعه هایی که به آن ها اشاره شد، دچار بحران هستند. در دهه 90 عرضه موسیقی در قالب کنسرت ها تعریف شد یعنی درآمد اصلی موسیقی خصوصاً در بخش پاپ از کنسرت ها بوده است. پیش از آن و در دهه 70 و 80 در قالب نوار کاست و سی دی بود؛ بنابراین این تغییری که رخ داد باعث ایجاد رونق در صنعت موسیقی شد، خصوصاً رشد تقریباً 10 برابری اجرای کنسرت ها در اوایل دهه 90 یک رشد قابل توجه بود، اما این رشد همانطور که اشاره شد صرفاً مربوط به موسیقی پاپ بود و در عرصه موسیقی سنتی، محلی و کلاسیک ما چنین رشدی را شاهد نبودیم.
علت این رشد قابل توجه در حوزه موسیقی پاپ را چه چیزی می دانید؟
علت اصلی آن تغییر حامل های صوتی برای شنیدن موسیقی بود.
یعنی منظورتان سهل الوصول بودن تولیدات موسیقی برای مردم است؟!
بله. در دنیا این تغییر رخ داد و مردم آلبوم های موسیقی را تهیه می کردند و می شنیدند. از زمانی که فضای اینترنت ایجاد و دسترسی به آثار آسان شد، در کنار آن بخشی از موسیقی که به صورت زنده پخش می شود و آداب خاص خودش را هم دارد، باعث شد اجرای کنسرت ها رونق بگیرد و گرایش مردم هم به این سمت بیشتر شود. در مجموع موسیقی پاپ توانسته در این اوضاع خودش را نگه دارد و حفظ کند، ولی موسیقی محلی و سنتی و کلاسیک در کما فرو رفته است و بخشی از آن ها حتی در حال مرگ است؛ بنابراین چه از بعد محتوایی و چه از بعد اقتصاد و تولیدی ما روزگار خوبی را در موسیقی شاهد نیستیم.
غیر از بحث کرونا که موسیقی و دیگر عرصه های هنری را تحت تأثیر منفی قرار داده است، چه مسائل دیگری را در شکل گیری آنچه شما از آن به در حال مرگ بودن موسیقی تعبیر کردید اثرگذار می دانید؟
یکی از معضلات ما در عرصه موسیقی بحث کپی رایت است. کپی رایت در کشور ما توسط دو گروه رعایت نمی شود؛ یکی صدا و سیماست و دیگری مردم. به نظر می رسد قانون کپی رایت که الان نزدیک به 15 سال است در مجلس مانده و ممکن است به دلیل فشار هایی باشد که از سوی نهاد هایی مثل صدا و سیما صورت گرفته است، هیچ گاه عملیاتی نشده است. اگر این قانون زودتر نهایی بشود، صدا و سیما مکلف خواهد شد مطابق قانون در قبال پخش آثار هنرمندان وجهی را پرداخت کند که همان حق پخش است و می تواند موجب یک رونقی برای تولید آثار بیشتر و نیز اشتیاقی در بین هنرمندان و عرضه آثار با کیفیت بهتر بشود. سمت دیگر این قضیه مردم هستند که متأسفانه آن ها آگاهی لازم را در این زمینه ندارند و کار ها را به صورت غیرقانونی دانلود می کنند و گوش می دهند. مصرف موسیقی در کشور ما نسبت به مثلاً دهه 70 یا 80 چند ده برابر شده که تقریباً یک افزایش صددرصدی پیدا کرده است، اما درآمد هنرمندان در قبال محصولی که برای مردم تولید می کنند تقریباً نزدیک به صفر است. یعنی ما یک باغی داریم که این باغ دیوار ندارد و هر کسی که می خواهد می رود و محصول این باغ را می چیند و مصرف می کند بدون اینکه به صاحب و باغبان آن هزینه ای را پرداخت کند. به نظر می رسد که این معضل اساسی است که در صورت رفع شدن می تواند بخشی از بدنه موسیقی را زنده نگه دارد. نکته بعدی در مورد انفعال دولت ها در تهیه زیرساخت های لازم است؛ اصولاً دولت ها در حوزه موسیقی نه تنها هیچ زیرساختی را آماده نکرده اند بلکه هیچ گاه نتوانستند به شبکه تولید و عرضه سرویس های خوبی را ارائه کنند، حالا چه در بخش مجوز ها که خیلی با تعلل و بیشتر با نگاه سلبی همراه بوده که باید به یک نگاه فرهنگی تبدیل شود و چه از جنبه احداث و ساخت سالن های کنسرت. تنها سالن استاندارد برای اجرای کنسرت موسیقی در کل کشورمان تالار وحدت است. از طرفی بسیاری از اعتراض هایی که چند وقتی نسبت به کنسرت ها ایجاد شد تا حدودی بحق بود و ما نمی توانستیم منکر ناهنجاری های ایجاد شده در کنسرت ها باشیم.
عوامل شکل گیری این ناهنجاری ها را در چه مسائلی می دانید؟
عامل اصلی این ناهنجاری ها مردم نبودند بلکه عامل اصلی دولت هایی بودند که سالن های استاندارد نساخته بودند! آداب حضور تماشاگر در سالن کنسرت استاندارد می تواند در شیوه رفتاری او تأثیر گذار و تعیین کننده باشد. هیچ وقت کسی در تالار وحدت بلند نمی شود دست بزند یا برقصد و کار های ناهنجاری انجام بدهد.
در واقع فرم محتوا را هدایت می کند؟
بله. وقتی شما در تالار وحدت هستید به دلیل نوع معماری آن و برخی عناصر دیگر باعث می شود که نظم و آداب آنجا را مراعات کنید و تماشاگر متوجه بشود که در یک سالن اجرای کنسرت است نه مراسم عروسی و جشن های اینچنینی! ولی، چون ما در سالن های ورزشی کنسرت ها را اجرا می کنیم طبیعتاً محیط آنجا نه تنها این اجازه را به شما نمی دهد که کیفیت لازم را در پخش داشته باشید بلکه باعث بروز رفتار های ناهنجار از سوی تماشاگران هم می شود. ما باید در این رابطه دولت ها را به عنوان عامل اصلی ایجاد چنین اتفاقاتی بدانیم. طبق قانون یکی از وظایف دولت ها حمایت از موسیقی است و حمایت یعنی ایجاد زیرساخت ها. راهکاری که اینجا می تواند گره گشا باشد، نقش دهی به بخش خصوصی است و اگر دولت خودش نمی تواند انجام بدهد، لااقل می تواند مساعدت بکند تا بخش خصوصی تحت نظارت آن ها اقدام به ایجاد زیرساخت ها بکند. از سوی دیگر دولت نباید مجوز اجرای کنسرت در سالن های ورزشی را صادر بکند و مانع اجرا در اینگونه سالن ها شود بلکه می تواند با سختگیری در این مورد، بازار را به سمت اجرا در سالن های رسمی و استاندارد گرایش بدهد. اگر دولت خودش هم نخواهد کاری انجام بدهد، من به طور قاطع می دانم که بخش خصوصی این آمادگی را دارد که کار های خوبی را انجام بدهد.
همانطور که اشاره کردید ما در حوزه اجرای موسیقی و مجوز ها ضعف هایی داریم که باعث رکود و اوضاع غیرقابل قبول کنونی در عرصه موسیقی کشورمان شده است آیا اوضاع موسیقی در حوزه آکادمیک و آموزش هم به دلیل وجود چنین مشکلاتی دچار آسیب شده است؟ و اگر مشکلاتی هست به آن ها اشاره کنید.
موسیقی در حوزه آکادمیک یا در بخش آموزش مسیر خوبی را طی کرده است و می توانیم بگوییم که یکی از دارایی های ما در عرصه موسیقی بعد از انقلاب این بوده که موسیقی علمی و آکادمیک ما خصوصاً در بخش پژوهش و تألیف کتاب و آموزش عالی شکل گرفته است. به نظر می رسد این مسئله برگ برنده بزرگی برای ماست و در طول تاریخ صد ساله موسیقی ما که تاریخ معاصر موسیقی ما محسوب می شود، هیچ گاه چنین رشدی را در نظام آموزش عالی و تاپ نداشته ایم. قطعاً این قابل تأمل است، اما کافی نیست. به هر حال این دانشگاه ها شکل گرفته اند تا ما متخصصانی را به عرصه موسیقی و مدیریت آن وارد کنیم. اشکال اساسی آنجاست که اساساً نظام مدیریت موسیقی ما یک نظام کاملاً غیرتخصصی است. مشکل اساسی موسیقی ما اصل موسیقی و مردم نیستند. متخصصانی هستند که هیچ گاه به کار گمارده نمی شوند چه در شورا ها و چه در مدیریت عرصه موسیقی. در بین همه مدیران کل موسیقی کشورمان از ابتدای پیروزی انقلاب تا کنون تنها کسی که دارای تخصص بود، بنده بودم و در همان دوره در عرصه میدانی شاهد رشد موسیقی بودیم.
متأسفانه یک نوع نگاه فدراسیون فوتبالی به عرصه موسیقی وجود دارد و با همان رویکردی که مدیران غیرورزشی برای ورزش گمارده می شوند، مدیرانی در عرصه موسیقی مسئولیت می گیرند که ارتباط تخصصی با آن ندارند.
این مسئله به دلیل وجود بخش بحران مشروعیت موسیقی در کشور است. این اتفاق در حالی است که نظر حاکمیت نیست و حاکمیت تکلیفش با موسیقی روشن است. من فکر می کنم این مسئله به دلیل بدسلیقگی مدیران میانی است. وقتی ما به فرمایشات مقام معظم رهبری دقت می کنیم می بینیم که نگاه ایشان به موسیقی یک نگاه باز و خیلی عالمانه ای است، ولی متأسفانه وقتی به نگاه مدیران میانی نگاه می کنیم، شاهد یک نوع نگاه سلبی و خیلی بسته ای هستیم. برای اینکه در یک جامعه موسیقیدان های متخصصی مثل من ساخته بشود که بیش از 38 سال در عرصه موسیقی تحصیلات آکادمیک در رشته های مختلف در کنار 27 سال سابقه تدریس تخصصی در دانشگاه ها داشته باشد، قطعاً هزینه های زیادی از سوی ما و حاکمیت صورت گرفته است، اما متأسفانه به دلیل وجود نگاه های سلبی و بدسلیقگی مدیران مجبور به خانه نشینی شده ایم. خب طبیعی است وقتی شما صنعتگران را خانه نشین کنید برای تولید و صنعت پیشرفتی اتفاق نمی افتد. الان مشکل عمده موسیقی ما به دلیل بحران مدیریتی است و قطار موسیقی از ریل خودش خارج شده است. در کنار نگاه بسته ای که در این دولت وجود داشته است، موسیقی نیازمند یک جراحی مدیریتی می باشد. در این بین جامعه به جلو پیش رفته است، اما این مشکلات باعث شده که امروز بود یا نبود دفتر موسیقی در دولت یا صدا و سیما هیچ اثری در روند موسیقی نداشته باشد. اگر وزارت ارشاد و سیاستگذاران تغییراتی در روند سیاست گذاری هایشان برای موسیقی داشته باشند و بتوانند فضا را کنترل کنند در حالی که امروز هیچ کنترلی بر اوضاع وجود ندارد، ممکن است اوضاع موسیقی کمی رو به بهبود برود. الان اوضاع به گونه ای شده است که هیچ هنرمندی به خاطر اینکه بخواهد از وزارت ارشاد مجوز بگیرد، اثرش را اصلاح یا خودسانسوری (در نظر گرفتن قوانین موسیقایی) نمی کند. متأسفانه امروز استراتژی و راهبرد درستی در حوزه موسیقی نداریم و هر مدیری که مسئولیت می گیرد بر اساس سلایق شخصی اش عمل می کند و از نگاه خردورزانه و جمع نگر خبری نیست، بنابراین من فکر می کنم ما به طور جدی نیازمند جراحی در این سیستم مدیریتی هستیم. مجدداً تأکید می کنم که این بحران مشروعیت موسیقی در حالی است که تکلیف حاکمیت در رابطه با حدود و ثغور موسیقی مشخص و روشن است و مرز ها را تعیین کرده و اگر طبق آن دستورالعمل ها رفتار بشود، قطعاً مشکلی نخواهیم داشت. موضوع مشکل نداشتن حاکمیت با موسیقی را بنده دارم عرض می کنم که سالیان زیادی در حوزه تخصصی مدیریت موسیقی کشور کار کرده ام و به شئون و مشکلات آن احاطه کامل دارم. مشکل ما بدسلیقگی مدیران میانی برخی دستگاه های ناظر و نگاه مدیران غیرمتخصص است که همواره نگران از دست دادن جایگاه و سست شدن پایه های میز مدیریتی شان هستند.
در آستانه استقرار دولت جدید و معرفی وزرای کابینه آن هستیم. توصیه شما به عنوان یک مدیر متخصص به دولت جدید در حوزه موسیقی چیست و فکر می کنید باید بر کدام مسائل متمرکز شود تا ضمن عبور از خمودگی و عقب ماندگی فعلی بتوانیم حرکت و جهش روبه جلو هم داشته باشیم؟
ما در کشوری زندگی می کنیم که شخصیت های بالقوه ای برای توسعه فرهنگی متناسب با نیاز های فرهنگی جامعه ایران اسلامی وجود دارند. حافظ می گوید: سال ها دل طلب جام جم از ما می کرد/ و آنچه خود داشت ز بیگانه تمنا می کرد. ما آنچه را لازم هست، داریم. ما در بخش حوزه نیروی انسانی متخصصان پای کار بسیاری داریم که اگر دولت وظایف تکلیفی و قانونی خودش را بدون اعمال نگاه سلیقه ای انجام بدهد و در حوزه ایجاد زیرساخت ها و حمایت از بخش هایی از موسیقی که اصطلاحاً به آن ها گونه های هنری گفته می شود مثل موسیقی سنتی، موسیقی ملی و موسیقی آکادمیک حمایت ها و کمک هایی انجام بدهد من فکر می کنم که موسیقی می تواند گلیم خودش را از آب بیرون بکشد و جهش لازم را انجام بدهد. الان کف خواسته های هنرمندان از دولت این است که روند اعطای مجوز ها را سرعت بدهد. شما وقتی می خواهید گذرنامه بگیرید به رغم اینکه یک سند هویتی و بسیار مهمی برای همه افراد است نیروی انتظامی با روش های متنوعی که دارد به سرعت آن را صادر می کند، اما در این سوی ماجرا وقتی می خواهند یک مجوز ساده برای کنسرت موسیقی صادر شود هنرمند باید ماه ها بیاید و برود تا مجوز برایش صادر بشود! ما در دوران انقلاب، دوران جنگ تحمیلی و بزنگاه های خاص همیشه از موسیقی استفاده می کنیم و بهره می بریم، اما امروز که به دلیل اوضاع سخت ایجاد شده و بیماری کرونا اتفاقاً مردم ما نیاز به روحیه شاد و شادابی و نشاط برای زندگی بهتر دارند، عرصه را بر موسیقی تنگ می کنیم و تولید موسیقی خوب را به پایین ترین سطح خودش می رسانیم؟! ما حتی در حوزه موسیقی ارزشی خودمان هم عملکرد ضعیف و غیر قابل قبولی داشتیم. من تا سال 93 تلاش بسیار زیادی را برای حفظ جشنواره موسیقی دفاع مقدس انجام دادم و حتی آخرین بار با هزینه شخصی خودم آن را برگزار کردم، ولی تلاش های من به ثمر ننشست. طی این چند سال تقریباً حدود 200 هنرمند درجه یک کشورمان به خارج مهاجرت کرده اند. این ها بخشی از متخصصان موسیقی کشورمان بودند. اگر امروز بخواهیم لیستی از موسیقیدان های متعهد به انقلاب و ارزش ها را تهیه کنیم، خواهیم دید که بسیاری از آن ها مهاجرت کرده و از کشور رفته اند یا خانه نشین شده اند! علت آن هم همین کج سلیقگی مدیران غیرمتخصص است. دولت باید قدرت خودش را در حوزه موسیقی بازسازی کند و نظارت و حمایت های لازم را انجام بدهد تا بتواند در حفظ و نگهداری موسیقی که یکی از میراث های تمدنی ماست قدمی بردارد. با این اوضاعی که پیش آمده ما نگران از بین رفتن موسیقی محلی کشورمان به دلیل عدم توجه به بحث های کارشناسی هستیم که قبلاً انجام شده است و الان موجود هستند. دولت با یک سرمایه گذاری اندک و با کمک گرفتن از بخش خصوصی می تواند موسیقی را نجات بدهد. بدنه وزارت ارشاد باید در حوزه تعیین راهبرد ها و استراتژی ها جراحی بشود و نیرو های متخصص را به کار بگیرند. وزیر آینده ارشاد حلقه های بسته مشاورانی را که سال هاست آفت توسعه و پیشرفت موسیقی کشورمان شده اند، بشکند و از ظرفیت هزاران موسیقیدان متخصص و دلسوز کشورمان برای بهبود و جهش موسیقی استفاده بکند. دولت باید تولیدات موسیقایی را با نیاز های روز جامعه متناسب سازی کند. این دیوار بی اعتمادی که بین هنرمندان و دولت ایجاد شده است باید توسط دولت جدید به سرعت از بین برود. ظهور و بروز امثال امیر تتلو حاصل بی تدبیری دولت در عرصه موسیقی است و من معتقدم اگر دولت ها طبق قانون عمل بکنند می توانند ضمن نظارت و کنترل محتوا جامعه را هم از شنیدن آثار فاخر و قابل قبول بهره مند کنند.

موسیقی فارس- معاون امور هنری و مدیرکل دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ضمن دیداری صمیمی و دوستانه با شهرام ناظری خواننده پرآوازه کشورمان، درباره شرایط موسیقی کشور در این ایام گفت وگو کردند.

در این دیدار دوستانه، معاون امور هنری و مدیرکل دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از برنامه های صورت گرفته در حوزه حمایت از هنرمندان موسیقی به ویژه در ایام کرونا، حال و فضای موسیقی در حوزه مدیریتی و زیرمجموعه اداره کل موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با ناظری سخن گفتند.

شهرام ناظری نیز در این دیدار به بیان آراء و نظرات خود به ویژه در حوزه لزوم توجه هرچه بیشتر به فضای موسیقی، به ویژه موسیقی اصیل و سنتی کشورمان، موسیقی نواحی و همچنین حمایت از جوانان فعال حاضر در این عرصه سخن گفت.

شهرام ناظری متولد 29 بهمن 1328 در کرمانشاه، موسیقی دان و خواننده کرد ایرانی است. او از خوانندگانِ شناخته شدهٔ موسیقی اصیل ایرانی و ملقب به شوالیه آواز ایران است. مجمع انجمن آسیا او را هنرمند برتر آسیا ، نیویورک تایمز او را بلبل فارسی و کریستین ساینس مانیتور او را لوچانو پاواروتی ایران نامیده است.

دومین جلسه شورای سیاستگذاری بیستمین جشنواره نمایش های آیینی و سنتی، با محوریت سیاست ها و رویکردهای هشتمین سمینار بین المللی نمایش های آیینی و سنتی در دفتر مدیرکل اداره هنرهای نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برگزار شد و در این نشست از سوی دبیر جشنواره، به عنوان دبیر سمینار حکم گرفت.

در این نشست از سوی داود فتحعلی بیگی دبیر بیستمین جشنواره نمایش های آیینی و سنتی، حمیدرضا اردلان به عنوان دبیر هشتمین سمینار بین المللی نمایش های آیینی و سنتی معرفی و حکم گرفت.

قادر آشنا مدیرکل هنرهای نمایشی پس از اعطای حکم دبیری حمیدرضا اردلان گفت: با توجه به این که سمینار بیستمین جشنواره نمایش های آیینی و سنتی بین المللی برگزار می شود، ضرورت برگزاری دو نشست با حضور مدیران وزارت امورخارجه و سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی باید در دستور کار قرار گیرد، تا بتوانیم بخش بین المللی را با قدرت و توان بیشتری برگزار کنیم.

با توجه به این که دبیرخانه این رویداد؛ درخواست های متعددی برای برگزاری سمینار از استان های کشور دریافت کرده است، در این نشست درخواست ها بررسی و تصمیم گیری نهایی به جلسه آتی موکول شد.

تاکید بر بهره گیری از امکانات و ارتباطات موجود در حوزه بین الملل برای تسهیل امور اجرایی و هم افزایی برای ارتقا سطح کیفی سمینار از دیگر مواردی بود که در این نشست مطرح شد.

سمینار بیستمین جشنواره نمایش های آیینی و سنتی، با بهره گیری حداکثری از امکانات فضای مجازی و با توجه به شرایط شیوع کرونا در گستره بین المللی برگزار خواهد شد.

فراخوان هشتمین سمینار بین المللی نمایش های آیینی و سنتی به زودی منتشر خواهد شد.

به گزارش خبرنگار ایلنا، پس از درگذشت علی مراخانی مدیر اسبق معاونت هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و مدیر موزه موسیقی، که طی دو هفته گذشته رخ داد، موزه موسیقی که در میان اماکن هنری کشور از اهمیت زیادی برخوردار است وضعیتی بلاتکلیف پیدا کرده است.

علی مغازه ای (پژوهشگر و منتقد موسیقی و دبیر هنری فستیوال آینه دار) در این رابطه یادداشتی را به رشته تحریر درآورده و آن را در اختیار ایلنا گذاشته است.

علی مغازه ای نوشته است:

در پی درگذشت تاسف بار علی مرادخانی به علت ابتلا به کرونا، موزه ی موسیقی یا اگر بخواهیم واقعیت عملی پسِ پرده ی اداری آنرا مدنظر قرار بدهیم، یک سازمان یا نهاد جدی موسیقی کشور، متولی قدرتمند خود را از دست داد.

این موزه که در چارت سازمانی خود هیات موسس، امنا و مدیره دارد، یک ساختار خصولتی محسوب می شود که از بودجه ی شهرداری و بودجه ی عمومی و فرهنگی وزارتخانه ی فرهنگ وارشاد اسلامی استفاده و ارتزاق می کند، بی که درآمدی داشته باشد و بی آنکه تاکنون حتا وضعیت مالی و دفاتر مالی و ترازنامه های خود را به صورت شفاف و علنی در اختیار عموم یا سازمانی قرار داده باشد.

از سوی دیگر این سازمان همانگونه که از نامش پیداست، موزه ای پراهمیت برای موسیقی ایران است که با مدیریت و همت علی مرادخانی توانست در مراحل تاسیس اعتماد جامعه ی موسیقی و همچنین اعتماد عمومی و مدیریتی کشور را به خوبی جلب کند و بتواند به گنجینه یی از سازهای عتیقه و گران بها بدل شود. بماند که برخی گمانه ها نیز وجود دارد که حکایت از نامعلوم بودن سرنوشت برخی از آن سازهای عتیقه دارد.

حال بر اساس برخی شواهد، دست هایی در کار است که چنین مرکز قدرتمندی را به یک حیاط خلوت مستحکم با در اختیار داشتن بودجه و امکانات فراوان برای اجرای منویات افراد خاص در کنترل و سرکوب مطالبات هنرمندان موسیقی و مرکز رانت و فساد بدل شود که در این صورت به یک میدان و باراندازی برای اهداف جریان های خاص تمامت خواه و مصادره گر شبه مافیایی در امور موسیقی تبدیل خواهد شد.

امید و پیشنهاد این است مدیران شهرداری و شورای شهر تهران با حساسیت و دقت و شفافیت بیشتر نسبت به رفع هرگونه شبهه و بهانه، با ایجاد فضای اعتماد و حسن نیت در اداره ی این نهاد ثروتمند، نسبت به انتخاب مدیر و انجام تغییرات قانونی و ملی کردن این موزه ی با اهمیت و گران قیمت اقدامات عاجل کرده و نسبت به احتمال ایلغار اعتماد و ثروت عمومی و ملی، در این روزگار حساس مسئولانه عمل کنند. بهترین تصمیم برای این موزه، ملی کردن آن است. و این امر خود اراده یی ملی و نگاهی سالم و آینده نگرانه لازم دارد تا چنین اقدام بزرگ ملی تحقق پذیرد.

به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم ، مراسم افتتاح هفته فرهنگی المپیک صبح امروز با حضور رضا صالحی امیری رئیس کمیته ملی المپیک، برخی از اعضای هیئت اجرایی و دیگر مسئولان ورزش کشور برگزار شد.

امین عارف نیا در مراسم افتتاح هفته فرهنگی المپیک گفت: المپیک جشنواره ای است که ریشه در تاریخ دارد و رویداد معتبری است که هر چهارسال یک بار برگزار می شود.

مسئول ستاد فرهنگی کاروان اعزامی ایران به المپیک توکیو ادامه داد: ستاد کمیته برنامه های فرهنگی المپیک توکیو برای نخستین بار در قالب فعالیت فرهنگی در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تشکیل شد.

مدیرعامل شرکت توسعه فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد و اسلامی عنوان کرد: با هدف ترویج فرهنگ غنی ایران از 2 سال گذشته اقدامات فرهنگی تدوین شده و از مستندسازی تا طراحی لباس کاروان و برنامه های فرهنگی در ژاپن در دستور کار این ستاد قرار گرفته است.

در ادامه با حضور رئیس کمیته المپیک و سرپرست کاروان ایران از کتاب جام نمایشی جان ارجان و کتاب منتخب اشعار ایران رونمایی شد و صالحی امیری از پیشنهاد دهنده جام ارجان تقدیر کرد.

رئیس کمیته المپیک در مراسم هفته المپیک گفت: ایران فرهنگی بزرگترین سرمایه و مزیت ایران است و اگر قرار است پرچم ایران را همواره برافراشته نگه داریم، این مسئله با همان فرهنگ غنی ایران است. بدون فرهنگ، شخصیت و هویت نداریم و از این منظر قدردان زحمات همه هستیم که برای فرهنگ ایران تلاش می کنند.

رئیس کمیته ملی المپیک اظهار داشت: از تمام کسانی که در مسیر توسعه فرهنگی گام برمی دارند، قدردانی می کنیم. تلاش کردیم تصویر جدیدی از ورزش ایران که فرهنگی است را ارائه دهیم و ایران سربلند در حوزه ورزش قهرمانی با اقتدار در توکیو حاضر می شود. ورزش ایران 2 هویت قهرمانی و فرهنگی دارد. همچنین انتخاب شعار کاروان با نام ستارگان ایران زمین و انتخاب جام ارجان به عنوان نماد کاروان همگی پایه فرهنگی دارد.

انتهای پیام/

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم ، انتشارات خط مقدم را باید یکی از فعالان نشر در حوزه ادبیات مقاومت و دفاع مقدس بدانیم که تاکنون کتاب های زیادی را در این حوزه به چاپ رسانده است. یکی از مهم ترین و پرفروش ترین کتاب این انتشارات که اخیراً به چاپ رسیده است، شاخص های مکتب شهید سلیمانی به قلم حجت الاسلام و المسلمین علی شیرازی است.

هادی شیرازی مدیر انتشارات خط مقدم در گفت وگو با تسنیم به مشکلاتی اشاره کرد که صنعت نشر در چند سال اخیر با آن دست و پنجه نرم کرده و دولت دوازدهم در این زمینه اشکالات جدی داشته است.

وی با اشاره به افزایش قیمت کاغذ گفت: یکی از موضوعات اساسی که در تولید یک اثر نقش دارد، قیمت آن است. به واسطه افزایش قیمت کاغذ، روز به روز قیمت تمام شده کتاب و هزینه های ناشر بالا می رود. در دولت آقای روحانی، صنعت نشر وضعیت نابسامانی داشت. در 2-3 سال اخیر دیدید که قیمت کاغذ چندین برابر شد. این موضوع قیمت کتاب را بالا برده و نشر آن را با مشکلات زیادی درگیر می کند.

مدیر انتشارات خط مقدم تأکید کرد: در خصوص کاغذ که تقریباً مهم ترین چالش همه ناشران بوده است باید بگویم که در این عرصه همیشه دستمان به بیرون دراز بوده است. معمولاً وزارت ارشاد تسهیلاتی را در این زمینه درنظر می گرفت که آن هم در چند ماه اخیر کاملاً تعطیل شد. این اتفاق باعث شد که 10-15 کتاب خود را پشت چاپ نگه داریم.

وی اضافه کرد: اکنون کمتر کتابی را می بینید که وضعیت مناسبی از نظر نسخه چاپ شده و فروش داشته باشد. قبل از دولت آقای روحانی اصلاً چنین وضعیتی را نداشتیم و به ویژه ادبیات مقاومت سر و شکل و قد قواره خوبی را به خود گرفته بود، حتی بعضی از کتاب ها به چاپ های بالای 100 هزار رسید اما در چند سال اخیر اصلاً نمی بینیم که چاپ های چند صدهزارتایی داشته باشیم.

مدیر انتشارات خط مقدم با تأکید بر کتاب هایی که به راحتی چاپ شده اما ضد فرهنگ اسلامی اند، گفت: علاوه بر این، با قوانینی مواجهیم که اصلاً مشخص نیست در کجا مدیریت می شود. متأسفانه آثاری تولید می شود که کاملاً ضدفرهنگ جمهوری اسلامی است و حتی شاهد نشر عمومی و گسترده افکار بعضی از افرادیم که برخلاف فرهنگ ما قلم زده اند. اینکه فرهنگ نابسامان غربی بیاید و به دست مخاطب ایرانی آن هم در سطحی گسترده برسد، تأثیرات منفی زیادی را با خود به همراه خواهد داشت. از این روی، دست اندرکاران در وزارت فرهنگ باید جدی تر فکر کنند. البته اتفاق خوبی که در وزارت ارشاد در سال های اخیر رخ داد، ساماندهی سازوکار دریافت مجوزها بود. فرآیند سخت شد اما وجود این نظم برکات زیادی داشت.

شیرازی وضعیت بیمه ناشران را ضعیف توصیف کرد و گفت: در مورد بحث بیمه هم اتفاقات خوبی رخ نداد؛ تا پیش از این، قانونِ بیمه تخفیف های خوبی را برای ناشران درنظر گرفته بود و آنان درصدهای حداقلی را برای بیمه کارکنان خود پرداخت می کردند اما قانون را تغییر داده و تخفیف ها را برداشتند. این موضوع، معضلات زیادی را برای ناشران به همراه داشت و هزینه های آنان را بسیار بالا برد.

این مدیر فرهنگی به رنج مضاعفی اشاره کرد که گریبانگیر صنعت نشر شده است. او گفت: ممکن است بگویید که این تخفیفات بیمه ای که حذف شده است، رقمی نیست و ارزشی ندارد اما باید بگویم این قدر حجم فشارهای مالی، مخاطب یابی و فروش کتاب در این شرایط بد اقتصادی زیاد است که برداشتن همین تخفیفات هم کار را برای ناشرین سخت می کند. وقتی وضعیت اقتصادی و معیشتی مردم سخت می شود، طبیعتاً کتاب در سبد مردم قرار نمی گیرد و همین موضوع وضعیت ناشر را سخت می کند. در این شرایط، وقتی تسهیلات را هم حذف می کنید در حق ناشر اجحاف می شود.

انتهای پیام/

به گزارش سرویس فرهنگ و هنر برخط نیوز به نقل از فارس - جایزه ادبی پروین اعتصامی، جایزه ای است ادبی که به صورت دو سالانه به آثار انتشار یافته در زمینه ادبیات داستانی به زبان فارسی در ایران توسط خانه کتاب ایران اعطا می شود. این جایزه با هدف بزرگداشت مقام و شخصیت پروین اعتصامی، رشد و اعتلای خلاقیت ها و آفرینش های ادبی بانوان، ترویج و تقویت زبان فارسی در سالروز تولد پروین اعتصامی برگزار می شود.

جایزه پروین اعتصامی طبق برنامه باید در خرداد یا تیرماه 99 برگزار می شد اما به دلیل شیوع کرونا به تاخیر افتاد.

مصطفی راضی جلالی، مدیر دفتر گسترش شعر و ادبیات داستانی در گفت وگو با خبرنگار کتاب و ادبیات خبرگزاری فارس درباره این نکته که آیا تا پایان دولت دوازدهم این جایزه برگزار خواهد شد یا نه اظهار داشت: شیوع کرونا موجب تعطیلی تمام جشنواره ها و برنامه های حضوری کشور و همچنین لغو جلسات برنامه ریزی آن ها شد. به همین دلیل، امکان تشکیل جلسه هیأت علمی برای جایزه پروین را نداشتیم.

وی با تاکید بر اینکه هنوز جواب قطعی برای برگزاری این جشنواره از سوی ارشاد اعلام نشده توضیح داد: همچنان تصمیمی اخذ نشده، اما با توجه به اینکه آئین نامه تجمیعی و همسان سازی جوایز ادبی پیشنهاد شده و چنانچه مصوب می شد در ادامه چگونگی برگزاری هم اعلام می شد، اما در انتظار آئین نامه واحد هستیم تا موازی کاری ها برداشته شود. این پیشنهاد، هنوز در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در حال بررسی موضوعات حقوقی است و به شورای عالی انقلاب فرهنگی ارسال نشده، اما امیدواریم با برداشته شدن موازی کاری ها و ابلاغ آئین نامه واحد این جشنواره را هم به زودی برگزار کنیم.

وی پیش از این هم گفته بود: براساس شرح وظایف، ما باید مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی را اجرایی کنیم و در خصوص جایزه پروین اعتصامی پیشنهادی برای اصلاح اساسنامه عنوان شده و پس از اصلاح و تدوین اساسنامه تجمیعی جوایر ادبی و ارائه آن به مدیرعامل خانه کتاب و معاون امور فرهنگی و بررسی در کمیسیون های شورای عالی انقلاب فرهنگی، دغدغه منتقدان درباره موازی بودن این جایزه با جایزه جلال آل احمد و شعر فجر مرتفع می شود. ( اینجا بخوانید)

یادآور می شود، حجت الاسلام والمسلمین محمدعلی مهدوی راد، دبیر کتاب سال جمهوری اسلامی، به طور همزمان دبیر جایزه ادبی پروین اعتصامی نیز هست که در هر دوره، یکی از شخصیت های ادبی را به عنوان نماینده خود در هیأت علمی این جایزه معرفی می کند.

جایزه دوسالانه ادبی پروین اعتصامی آخرین بار در تابستان سال 1397 برگزار شده بود و به نظر می رسد در روزهای پایانی فعالیت دولت، سیدعباس صالحی وزیر ارشاد باید در راستای برگزاری این جشنواره کوشا باشد؛ چرا که پیشنهاد آئین نامه به ارشاد ارسال شده و اگر به زودی مصوب شود می توان به برگزاری آن امیدوار بود. اما امید به برگزاری کم است.

منبع : خبرگزاری فارس

خبرگزاری میزان _ روزنامه حمایت نوشت: شاید به جرأت بتوان گفت که آشفته بازار نشر در ایران نمی تواند روی ثبات ببیند. یک روز نایابی کاغذ و قیمت های نجومی آن و روز دیگر نمایش کتاب های عجیبی که مشخص نیست، چگونه از فیلتر های نظارتی طی طریق کرده و قدم به ویترین کتابفروشی ها گذاشته اند. البته معضل دیگر هم در کنار هزینه های نگهداری و اداره انتشاراتی ها و کتابفروشی ها، کتاب سازی هایی است که بلای جان ناشران شده و صاحبان این بازار که گاهی زیرزمینی و با عنوان قاچاق کتاب و گاهی با مجوز های رسمی فعالیت می کنند، هر روز بیشتر پای خود را بر گلوی ناشران می فشارند تا اندک نفس باقی مانده را نیز خفه کنند.

اختصاص شعبه مستقل و تخصصی برای رسیدگی به معضل کتاب
پیگیری پرونده های مربوط به کتاب چه در موضوع قاچاق کتاب و چه خارج از آن، موضوع جدیدی نیست. وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در سال 94 پیگیری های تشکیل دادگاه ویژه کتاب را در مذاکرات با قوه قضاییه آغاز کرد، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی که آن زمان در سمت معاون فرهنگی مشغول به فعالیت بود، این خبر را رسانه ای کرد و گفت: ما در حال رایزنی با قوه قضاییه هستیم تا شعبه ویژه ای برای رسیدگی به پرونده های مربوط به کپی های غیرمجاز کتاب، مشابه دادگاه رسانه و مطبوعات ایجاد شود؛ چراکه یکی از مشکلات مربوط به پیگیری حقوق ناشران در رابطه با همین کپی های غیرمجاز، طولانی بودن مراحل پیگیری آن است. نشر غیرمجاز به معنی غارت فکر ها و سرمایه هاست که قوه قضاییه باید در این زمینه اقدام کند.

پس از این سخنان بود که هومان حسن پور رییس اتحادیه ناشران وکتابفروشان تهران نیز از تشکیل دادگاه کتاب خبر داد و اظهارکرد که مقدمات تشکیل دادگاه کتاب طی شده و در مرحله نزدیک به اجرا هستیم. وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، اتحادیه ناشران و قوه قضاییه درگیر راه اندازی این دادگاه هستند.

اما اردیبهشت 1399 بود که خبر اختصاص شعبه مستقل و تخصصی برای تسریع در رسیدگی به پرونده های مرتبط با قاچاق کتاب در دادگستری تهران، توسط اتحادیه ناشران و کتاب فروشان تهران منتشر و دادسرای عمومی و انقلاب ناحیه 35 تهران- فرهنگ و رسانه برای رسیدگی به پرونده های ارسالی از سوی اتحادیه ناشران و کتاب فروشان تهران و در مرحله بدوی دادگاه های مجتمع قضایی کارکنان دولت و در مرحله تجدیدنظر شعبه 36 دادگاه تجدیدنظر استان تهران به صورت تخصصی برای رسیدگی به پرونده های مذکور در نظر گرفته شد.

قاچاق، معضلی که ریشه کن نمی شود.
اما در خصوص راه اندازی این شعبه تخصصی از سوی قوه قضاییه و در راستای حل معضل قاچاق کتاب، گلعلی بابایی اظهارکرد: مسئله قاچاق آفتی است که در همه زمینه ها وجود دارد؛ از قاچاق کالا های اساسی، مواد مخدر تا حتی اعضای بدن، معضلی است که ریشه کن نمی شود، اما با اعمال یک سری قوانین سختگیرانه می توان شدت آن را کم کرد.

وی ادامه داد: به طور حتم جرایم نقدی برای ناشرنما ها و حتی ناشران بنامی که در زمینه کتاب سازی و کپی آثار دیگران فعالیت می کنند نمی تواند تاثیرگذار باشد، اما اعمال قوانینی همچون لغو پروانه نشر، احکام کیفری مثل زندان و... می تواند در کاهش قاچاق کتاب نقش بسزایی داشته باشد.

نویسنده نام آشنای دفاع مقدس همچنین با بیان اینکه در برخی از مواقع و به دلیل فقدان شاکی خصوصی، مدعی العموم باید وارد گود شود و در راستای احقاق حقوق تضعیف شده نویسنده، یا ناشر و حتی مخاطب اقدام لازم را انجام دهد، تصریح کرد: کتاب های زیادی از طریق فضای مجازی و در فضای اینترنت با تخفیف های گوناگون و یا قیمت های کم به فروش می رسد که برخی از نویسندگان آن ها در خارج از کشور اقامت دارند و به قولی امکان شکایت ندارند یا کتاب هایی را عرضه کرده اند که در واقع تحریف تاریخ و یا مخالف مبانی اخلاقی ایرانیان است؛ به طور حتم در این راستا مدعی العموم، وزارت ارشاد و... باید برای مبارزه با چنین آثار قاچاقی اقدام لازم را انجام دهد.

بابایی اضافه کرد: قاچاقچیان کتاب و ناشرانی که کتابسازی می کنند، با استفاده از کتاب های پرفروش ناشران دیگر، بدون هیچ زحمتی به سود خوبی می رسند. برای قاچاقچیان تفاوتی نمی کند که کتاب در کدام حوزه منتشر شده است، هر کتابی که وارد فهرست پرفروش ها شود، توجه آن ها را جلب خواهد کرد. البته فکر نمی کنم ریشه کن شدن فعالیت قاچاقچیان به این سادگی باشد.

نویسنده کتاب ضربه متقابل و همپای صاعقه در خصوص صحبت های رییس کارگروه صیانت از حقوق ناشران، مبنی بر اینکه مجازات سختی در انتظار قاچاقچیان کتاب است و آن ها در دادگاه با حکم 4 سال زندان مواجه خواهند شد هم اظهارکرد: به طور حتم تعیین شعبه تخصصی برای رسیدگی به جرایم نشر و مبارزه با قاچاق کتاب از سوی قوه قضاییه را باید به فال نیک گرفت و از آن تقدیر کرد. راه اندازی چنین شعباتی قطعا ضرورت دارد. حتی در همین مدت زمان تشکیل این دادگاه تخصص در دادسرای فرهنگ و رسانه، پرونده هایی بوده اند که به سرانجام رسیده و احکام قاطعی برای متخلفان صادر شده است که می تواند در کاهش جرایم مرتبط با نشر تاثیربسزایی داشته باشد.

انتهای پیام/
خبرگزاری میزان : انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه ای منتشر می شود.

محمد عزیزی مدیرمسئول انتشارات روزگار، در گفت وگو با خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان ، درباره اعطای دوباره کاغذ به ناشران گفت: واردات دوباره کاغذ با ارز دولتی و اعطای آن به ناشران حتما در روند کار ناشران تاثیر می گذارد. تهیه کاغذ یکی از مشکلات همیشگی ناشران بوده است. در گذشته در کنار کاغذ، مقوا هم به ناشران برای انتشار کتاب هایشان می دادند.

تعلل ناشران برای انتشار کتاب های یک شاعر

وی افزود: باید به اندازه نیاز ناشران، کاغذ برای انتشار کتاب در اختیارشان قرار بگیرد تا ناشر مجبور نباشد، بخشی از نیازش را از بازار آزاد تهیه کند. خود من برای انتشار کتاب هایم کاغذ به اندازه کافی نداشتم و مجبور شدم سه ورق تحریر را نزدیک به بندی 600 هزار تومان بخرم. قیمت کاغذ بالاست و ناشر مجبور می شود برای تهیه 15 تا 16 بند پنج تا شش میلیون تومان بپردازد. درصورتی که به 100 بند کاغذ نیاز داشته باشد، این میزان به 60 میلیون تومان می رسد. از این رو اعطای کاغذ به ناشران اقدام خوبی است؛ البته درصورتی که با همان ارز قبلی اعطا شود.

مدیر مسئول انتشارات روزگار درباره برقراری تعرفه های فرهنگی برای ناشران اظهار کرد: اعطای کاغذ به ناشران و برقراری تعرفه های فرهنگی برای آن ها می تواند به صنعت نشر کمک کند. علاوه بر این دولت می تواند با خرید حداقل 300 تا 500 نسخه کتاب برای کتابخانه های عمومی کشور هم نیاز کتابخانه های عمومی را تامین و هم از ناشران حمایت کند. کتاب های تهیه شده باید واقعا خوب باشند نه اینکه به سلیقه هیئت خرید کتاب چند نسخه کتاب تخصصی تهیه شود؛ بلکه به سراغ تهیه کتاب های عمومی تر از جمله رمان بروند که مخاطبان بیشتری به آن نیاز دارند.

عزیزی ادامه داد: کتاب های خریداری شده برای کتابخانه های عمومی کشور می تواند نیاز مخاطب را در سیستان و بلوچستان که مردم آنجا امکان تهیه کتاب را ندارند، تامین کند. با این اقدام ها زنجیره نشر کشور تا حد زیادی رونق می گیرد. اینگونه هم کتاب های خوب در اختیار افرادی قرار می گیرد که به آن نیاز دارند و هم تعداد مراجعان به کتابخانه های عمومی کشور افزایش می یابد؛ چون وقتی یک جوان کتاب خوبی از کتابخانه عمومی تهیه می کند به دوستانش هم می گوید از فلان کتابخانه عمومی تهیه کرده است.

وی با اشاره به تاثیر افزایش مراجعه به کتابخانه های عمومی در افزایش سرانه مطالعه کشور، بیان کرد: افزایش سرانه مطالعه کشور باعث می شود میزان جرم و جنایت کاهش یابد. درصورتی که دولتمردان ما باور کنند با مطالعه کتاب زندان ها خالی می شود، از انتشار کتاب حمایت می کنند. در گذشته برای انتشار کتاب های خوب به ناشران وام می دادند. بازگشت اعطای دوباره این وام ها به ناشران هم در رونق بازار نشر موثر است. در شرایط کنونی متوسط هزینه انتشار کتاب خوب به 15 میلیون تومان برای هر عنوان و برای ناشری که می خواهد 50 عنوان کتاب خوب در سال تولید کنند، این مبلغ به 5 تا 6 میلیارد تومان می رسد.

انتهای پیام/

به گزارش خبرنگار کتاب و ادبیات خبرگزاری فارس، علیرضا اسماعیلی مشاور اجرایی معاونت فرهنگی وزارت ارشاد در مصاحبه با رادیو گفت وگو درباره مسئله کاغذ و مشکلات ناشران، اظهار داشت: پس از پیگیری های مفصل وزارتخانه، هیئت دولت با واردات کاغذ توسط شرکت های واردکننده موافقت کرد و اطلاعیه آن روی پایگاه رسمی وزارت ارشاد قرار گرفت.

* ارز کاغذ مربوط به سال 98 است

وی با اعلام اینکه شرکت های معتبر باید بر اساس فراخوان اعلام شده برای امر واردات اقدام کنند تا مرحمی بر درد بزرگ کاغذ در کشور باشد، ادامه داد: با توجه به پیگیری های صورت گرفته و همکاری وزارت صمت و بانک مرکزی، امیدواریم در دولت کنونی کاغذ را در اختیار ناشران قرار دهیم.

اسماعیلی خاطرنشان کرد: این کاغذ با ارز 4200 تومانی وارد می شود. سال 99 ارز به کاغذ تخصیص داده نشد، لذا مبلغی که برای واردات در اختیار قرار می گیرد، ادامه تسهیلات در سال98 قلمداد می شود.

وی افزود: کارگروه کاغذ در معاونت امور فرهنگی تشکیل شده است و کاغذی که دولت برای واردات آن اعلام موافقت کرده است، مختص نشر و مطبوعات است.

* در شرایطی نیستیم که نمایشگاه کتاب به صورت فیزیکی برپا شود

مشاور اجرایی معاونت فرهنگی ارشاد ادامه داد: در تلاش هستیم هرچه سریع تر راهی پیدا کنیم تا کاغذ به راحتی به دست ناشران برسد.

وی همچنین در خصوص احتمال برگزاری نمایشگاه کتاب تهران به صورت فیزیکی و حقیقی گفت: این خبر واقعیت ندارد و در شرایطی نیستیم که نمایشگاه به صورت فیزیکی برپا شود.در این باره، ستاد ملی مقابله با کرونا باید تصمیم گیری کند و از حیطه اختیار ما خارج است.

این مقام مسئول در وزارت ارشاد درباره برگزاری دومین نمایشگاه مجازی کتاب در روزهای پایانی دولت تدبیر و امید پاسخ صریحی از برگزاری نداد.

انتهای پیام/

تهران (پانا) – در روزها آخر دولت دوازدهم، ناشران و اهالی کتاب باخبرهای خوبی مواجه شده اند که بعد از دو سال تحمل شرایط کرونایی بارقه ای از امید در دلشان روشن شده است. بعدازاین علاقه مندان به حرفه کتاب فروشی می توانند در سراسر کشور با هزینه ای به مراتب کمتر مبادرت به تأسیس کتاب فروشی و فعالیت در اماکن مسکونی کنند .

فروش کتاب در اماکن مسکونی یعنی در هر کوی و برزنی می توانیم شاهد راه اندازی یک کتاب فروشی باشیم و با تعریف تعرفه فرهنگی برای مصارف برق، گاز، آب و پست هرکدام از مشاغل سه گانه اعم از نشر، مطبوعات و کتاب فروشی ها هزینه های کمی خواهد داشت.

بعد از گذشت دو سال کرونازده در عرصه نشر کتاب و مطبوعات، برق و آب و گاز ناشران با تعرفه فرهنگی محاسبه می شود و زمزمه هایی برای تأمین کاغذ از وزارت ارشاد به گوش می رسد که شاید خواندن و شنیدنش بتواند التیامی بر زخم های عمیق برجای مانده در حوزه نشر باشد. خبر خوش، تصویب بند (ج) از ماده 92 قانون ششم توسعه در جلسه هیئت دولت بود که نخستین بار در سال 1394 و در زمان تقدیم این برنامه به مجلس از سوی دولت، مطرح شد. هفته گذشته در جلسه هیئت وزیران محاسبه بهای آب، برق، گاز، خدمات پستی، پروانه ساختمان و عوارض کسب برای ناشران، کتاب فروشان و مطبوعات با تعرفه آموزشی و یا فرهنگی مطرح و بررسی شد و درنهایت منجر به تصویب پیشنهادی با عنوان آیین نامه تعرفه فرهنگی آموزشی مشاغل سه گانه کتاب فروشی ها، ناشران و مطبوعات شد.
کتاب فروشی ها و توزیع کتاب یکی از حلقه های مهم چرخه نشر است. سیاست هایی که در سال های گذشته اتخاذشده بود این حلقه ها را در مواردی مانند نمایشگاه های بین المللی کتاب و همچنین نمایشگاه های استانی کتاب حذف می کرد و با توجه به یارانه ای که برای برگزاری تزریق می شد عموماً شرایطی فراهم می کرد که کتاب با تخفیف بالایی فروش برود که منجر به رقابت غیرعادلانه می شد و این روند باعث کاهش حضور کتاب فروشی ها می شد و درنهایت کتاب فروشی ها را به این نتیجه می رساند که یا تغییر کاربری بدهند و یا تعطیل کنند.

امکان فعالیت کتاب فروشی در اماکن مسکونی فراهم شد

محمود آموزگار ، نایب رئیس اول اتحادیه ناشران و کتاب فروشان تهران درباره چگونگی و روند شکل گیری این آیین نامه از ابتدا تا تصویب و نقش و تأثیر آن بر ذی نفعان این آیین نامه توضیح داده بود. آموزگار گفت: بند (ج) ماده (92) برنامه پنج ساله ششم دولت و شهرداری ها را مکلف کرده که اول این که برای مشاغل سه گانه نشر، مطبوعات و کتاب فروشان شرایطی فراهم کند که در اماکن مسکونی با کاربری فرهنگی امکان فعالیت داشته باشند. پیش ازاین مطبوعات به موجب بند (24) ماده (55) قانون شهرداری این امکان را داشتند و فعالیت ناشران در اماکن مسکونی نیز با توجه به مصوبه شورای اسلامی سوم شهر تهران معروف به کاربری فرهنگی (به رغم این که این مصوبه محدود به شهر تهران بود و شامل بقیه مناطق نمی شد) در کل کشور تقریباً با همراهی و اغماض مواجه می شد. ولی فعالیت کتاب فروشی فقط در اماکن تجاری امکان داشت. بنابراین مصوبه از این نظر که امکان فعالیت کتاب فروشی در اماکن مسکونی را فراهم می کند بسیار حائز اهمیت است.
او ادامه داد: چگونگی اجرای قانون به تدوین آیین نامه اجرایی توسط وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با همکاری وزارتخانه های ذی ربط و تصویب آن توسط هیئت وزیران موکول شده بود. تقریباً قریب به چهار سال تدوین آیین نامه به طول انجامید. ابتدا جلساتی در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تشکیل شد که با انتقادات و اشکالات دستگاه های ذی ربط به ویژه در ارتباط با مصارف آب، برق، گاز و پست مواجه بود و مهم ترین موضوع ایراد دستگاه ها این بود که این مصوبه به کاهش درآمد دستگاه ها منجر می شود و راه جبران کاهش درآمد پیش بینی نشده است. به همین دلیل نتیجه مفید و مؤثری از جلسات این مرحله به دست نیامد. ادامه جلسات در سازمان برنامه وبودجه با هدایت این سازمان تشکیل شد و همراهی و همدلی دستگاه های ذی ربط که عقیده داشتند علاوه بر مسائل سازمانی و دستگاهی آن ها وظیفه اجتماعی هم دارند و باید در تصویب و تدوین آیین نامه بکوشند، آیین نامه تدوین شد و به هیئت دولت ارسال شد. کمیسیون فرهنگی دولت نیز جلساتی تشکیل داد که آخرین آن دو ماه پیش به ریاست وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی تشکیل شد و انتقادات اعضا موردبررسی قرار گرفت. ازجمله شرکت پست نسبت به کاهش درآمد خود معترض بود اما بالاخره و نهایتاً با اجماع اعضا مقرر شد که آیین نامه برای امضای هیئت وزیران در دستور کار قرار بگیرد و مطلع شدم که هیئت وزیران آن را تصویب کرده است.

وعده حل مشکل کاغذ در دولت دوازدهم

مسئله دیگری که همواره مهم ترین دغدغه ناشران بوده، موضوع تأمین کاغذ است اما ظاهراً این مشکل قرار است در همین دولت دوازدهم حل شود و حداقل وعده ها چنین نشان می دهد. مشاور معاون فرهنگی وزیر ارشاد گفت: مشکل کاغذ در سال جاری، در پی مساعدت رئیس جمهور و هیئت محترم دولت برطرف خواهد شد و مقامات در برطرف کردن این مسئله تلاش جدی خواهند داشت. همچنین معاونت فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در اطلاعیه ای از واردکنندگان کاغذ درخواست کرد برای تهیه 13 هزار تن کاغذ تحریر و 7 هزار تن کاغذ بالکی، اعلام آمادگی کنند. در این اطلاعیه برای جلوگیری از هرگونه سو استفاده از ارز تخصیص داده شده، 30 درصد از کلیت ارز دولتی، به عنوان وثیقه بابت تضمین انجام تعهدات در موارد مشخص شده در نظر گرفته شده است.
این اطلاعیه می گوید: به استناد بند سه بخشنامه های مورد اشاره رفع تعهد ارزی و آزادسازی وثایق واردکنندگان کاغذ منوط به تحویل کالا به شبکه توزیع کاغذ معاونت امور فرهنگی است. همچنین در صورت عدم توزیع و عدم اخذ تأییدیه توزیع کالا به قیمت مصوب شرکت مزبور علاوه بر تضمین یادشده مکلف به پرداخت مابه التفاوت نرخ ارز مأخوذه (قیمت دولتی باقیمت آزاد ارز) است.
همه تأکیدها برای تهیه سریع کاغذ، برای این بود که روند واردات کاغذ زمان بر است و به برنامه ریزی پیشینی نیاز دارد، از سوی دیگر محدودیت تجاری ناشی از تحریم کار واردات را سخت کرده بود. حالا به نظر می رسد، این مشکل چه کمبود باشد و چه نباشد، کم کم به سوی حل شدن خواهد رفت. این تلاش وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برای تهیه کاغذ در سال جاری، از اهمیت این موضوع برای دولت دوازدهم آن هم در ماه پایانی فعالیت حکایت دارد.

سعید اردهالی، مدیر نشر اختران، در گفت وگو با ایسنا درباره تخفیف های نامتعارف سایت های فروش کتاب، اظهار کرد: تخفیف بالا هم به کتاب فروشان ضربه می زند، هم به مولفان و هم ناشران؛ این ها یا کتاب هایی هستند که به اصطلاح قاچاق چاپ می شوند و ترجمه های قلابی دارند و یا این که از روی ترجمه های کتاب های اصلی که ناشران با زحمت تهیه می کنند، رونویسی شده و با تغییرات جزئی و بدون هزینه چاپ می شوند و به همین دلیل امکان تخفیف بالا برای آن ها فراهم می شود زیرا برای تولید کتاب هزینه ای نشده است.

او افزود: این کتاب ها به لحاظ مالی به ضرر ناشران و مولفان و مترجمان است و به لحاظ فرهنگی به ضرر مخاطبان زیرا این کتاب ها اصیل نیستند و بیشتر ترجمه های اشتباه دارند. ناشر این نوع کتاب ها با تخفیف بخشی از مخاطبان را گول می زند. البته بخشی از این کتاب ها هم کتاب های سانسورشده هستند که اجازه چاپ به آن ها نمی دهند و با عنوان کتاب های سانسورنشده و با تمهید تخفیف می فروشند.

اردهالی درباره این که برخی می گویند تخفیف بالا ممکن است مخاطب را بدعادت کند، بیان کرد: بله این موضوع هم هست؛ پیش تر دلیل ارائه تخفیف بالا را گفتم. برای یک ناشر که حق تالیف و ترجمه می دهد، کتاب را ویراستاری می کند و برای آن زحمت می کشد، امکان دادن چنین تخفیفی وجود ندارد، چنین چیزی برایش امکان پذیر نیست. اما مخاطب ناآگاه فکر می کند این امکان برای ناشران و کتاب فروشان وجود دارد. گاهی به کتاب فروشی ما هم می آیند و می گویند فلان کتاب را 50 درصد تخفیف می دهند. این افراد متوجه نیستند تفاوت این کتاب ها در چیست و کدام شان اصل و کدام شان قلابی است. تخفیف های بالا این ذهنیت را در مخاطب ایجاد می کند که کتاب ها با قیمت بالا در کتاب فروشی عرضه می شوند و کسانی که با 50 درصد تخفیف می فروشند دارند فداکاری می کنند و با این ذهنیت گول می خورند؛ اما نمی دانند زمانی که من ناشر کتاب را با 25 درصد تخفیف به کتاب فروش می دهم، امکان ندارد بتوانند با 50 درصد تخفیف بفروشند. عموم کتاب هایی که با تخفیف بالا عرضه می شوند کتاب هایی هستند که کتاب سازی اند و به قول یکی از همکاران ما مِتاب هستند. به این دلیل می توانند تخفیف بالا بدهند.

او در ادامه با بیان این که این تخفیف ها غیرقانونی است، گفت: در هر صنفی، تخفیف موعد و حدی دارد، کسی نمی تواند طی سال 20_30 درصد تخفیف بدهد، یعنی اتحادیه اجازه نمی دهد، این ها کلاهبرداری و غیرقانونی است اما در این بازار شلوغ و به هم ریخته که بر روی این افراد کنترلی نیست هرکسی هر کاری دلش می خواهد انجام می دهد. بدتر این که سایتی کتاب های ما را با تخفیف بالا عرضه می کند و نمی دانم چطور این امکان را دارد! این ها رقابت های ناسالم است و با ذهنیتی که ایجاد می کند به کتاب فروشان ضربه می زند تا دیگر کسی سراغ کتاب فروشان نرود و از این سایت ها کتاب بخرد و این موضوع زنجیره نشر را از بین می برد.

این ناشر درباره راه های مقابله با این موضوع، اظهار کرد: کسانی که به کتاب علاقه مند هستند و در زمینه فرهنگ فعالیت دارند، از جمله سایت شما باید روی این موضوع و فرهنگ سازی در این زمینه کار و اطلاع رسانی کنند. تا جایی که من می دانم اتحادیه ناشران و کتاب فروشان تهران دنبال این قضیه است تا جلو تخفیف های سایت ها را بگیرد. شنیده ام به جاهایی هم رسیده اند تا بتوانند به صورت قانونی با این موضوع برخورد کنند، امیدوارم شنیده هایم درست باشد و دیگر کسی جرات نکند این کتاب های قلابی را در سایت ها و یا در کنار خیابان با تخفیف 50 درصد و 60 درصد تخفیف بفروشد و به صنعت نشر و فرهنگ مملکت ضربه بزند.

اردهالی در پایان خاطرنشان کرد: فضای آشفته ای است و امیدوارم اتحادیه با همراهی نهادهای ذی ربط این ماجرا را جمع کند. وظیفه نهادهای فرهنگی مانند شما و سایر رسانه ها این است که اطلاع رسانی کنند و بگویند این یک نوع کلاه برداری است و این کتاب ها کتاب های سالم و درست و درمانی نیستند.

انتهای پیام

مصطفی محدثی خراسانی شاعر خوب کشورمان در گفت و گو با خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان ، درباره مشکلات حوزه ادبیات گفت: ادبیات و خصوصا شعر در ایران زمین جایگاه برجسته و عظیمی چه در تاریخ و چه در دوره معاصر دارد. متاسفانه در دهه های اخیر به مقدار ظرفیت و اهمیت این حوزه برنامه ریزی های متناسب با آن در نظام فرهنگی ما صورت نگرفته است. پشتوانه ها و ضمانت های اجرایی لازم برای پیشبرد اهداف ادبیات و خصوصا شعر تدارک داده نشده است. در همه دولت ها خصوصا در این سال ها اولویت سیاست مهم بوده و فرهنگ تنها شعاری بوده که خصوصا در موقع تبلیغات انتخاباتی زیاد حرفش زده شده و بعدها در عمل هیچ اتفاقی نیفتاده است.

وی افزود: امیدوارم در دولت جدید که در حال استقرار دارد و اعلام کرده که اولویتشان حوزه فرهنگ است اتفاق خوبی برای شعر و ادبیات بیافتد. امیدواریم با یک برنامه ریزی کلان خصوصا شعر مواجه باشیم و بشود از ظرفیت عظیم شعر یعنی این رسانه تاریخی و با پشتوانه که به قول مقام معظم رهبری ثروت و هنر ملی ما است، برای پیشبرد و اعتلای انسان امروز ایران و شئون مختلف کشور استفاده شود. شعر ظرفیت فراوانی در برنامه سازی، رسانه ملی، حوزه فرهنگ و تثبیت و انتقال ارزش های فرهنگی دارد. امیدوارم این شعارها در این دوران جامعه عمل بپوشاند.

این شاعر در ادامه افزود: همین امروز در نظام فرهنگی ما یک نفر را نام ببرید که متولی شعر و برنامه ریز آن در سطح کلان باشد و پاسخ گوی کارهایی که در حوزه شعر می شود باشد. مثلا در حوزه سینما معاونت سینمایی ارشاد و خانه سینما را داریم که آن ها هم برنامه ریز و هم پیش برنده اهداف هستند اما واقعا در شعر با اینکه خیلی جاها داعیه انجام کار را دارند اما در حوزه فرهنگی ما جایی تعریف شده برای شعر وجود ندارد. وزارت ارشاد می تواند در حوزه یک معاونت برای شعر و ادبیات جایگاه داشته باشد.

انتهای پیام/

ایران به عنوان مهم ترین کشور فارسی زبان منطقه همیشه در موقعیت سیاسی و فرهنگی تاریخ سازی قرار داشته و به همین دلیل برخی ویژگی های آن اگرچه کار مراوداتش را سخت تر می کرده اما همواره مزیت نسبی آن هم بوده است. مثل همین زبان فارسی که ما را از اغلب کشورهای منطقه، متمایز کرده اما همزمان دارد باعث می شود که ساختار نشرمان بیشتر به خودش بجنبد تا جایش را در بازار کتاب کشورهای عرب زبان بازتر کند. از احمد ذوعلم، مدیر آژانس ادبی مینا که این روزها در نمایشگاه کتاب بغداد حضور داشت، درباره همین موضوعات صحبت کردیم.

استقبال مردم عراق از نمایشگاه چطور بود؟
استقبال مردم عراق خیلی خوب است چون دقیقا مثل نمایشگاه کتاب تهران، مردم می آیند این جا و کتاب هایی را که نیاز دارند خریداری می کنند و چون مشکل توزیع در خیلی از کشورهای منطقه مثل خود ایران، مشکلی جدی است، مردم نیازهایشان به کتاب را در نمایشگاه برطرف می کنند ضمن این که در نمایشگاه هم می توانند کتاب هایی را که لازم دارند همزمان تهیه کنند و هم از تخفیف ها بهره ببرند. البته این را هم بگویم که توزیع در کشور ما خیلی بهتر از توزیع در کشورهای عربی است که من اطلاع دارم خصوصا نسبت به عراق.

تجمیع ناشران و کتاب های ایرانی در یک غرفه را برای بازار نشر ایران در عراق اتفاق مثبتی ارزیابی می کنید؟ سایر کشورها هم به همین صورت در نمایشگاه حضور داشتند؟
نه ایران تنها کشوری است که در اینجا غرفه تجمیعی دارد. به نظرم از جهاتی خیلی بهتر است چون خیلی از افراد سراغ کتاب هایی می آیند که می دانند کتاب ایرانی است و طبیعتا مستقیم سراغ غرفه ایران می آیند و درباره آن می پرسند. البته طبعا همه کتاب های ایرانی در غرفه نیست و خیلی وقت ها حتی کتاب هایی که توسط ناشران عرب از نویسندگان ایرانی منتشر شده را هم از غرفه ایران می پرسند.

استقبال مردم عراق از این کتاب ها و غرفه ها چطور بود؟
البته من استقرار دائم در غرفه نداشتم اما تا حدی که من در غرفه بودم استقبال مردم عراق خوب بود. گاهی می آیند کتاب هایی را که هست می بینند و خیلی وقت ها هم سراغ کتاب هایی را می گیرند که دنبال شان هستند.

کتاب های ترجمه ای فارسی که تاکنون در عراق منتشر شده اند، بنا به علاقه ناشر عراقی بوده است یا معرفی ناشر ایرانی یا ساز و کارهای احتمالی دیگر؟
تا حدی که من دیدم و خبر گرفتم و بررسی کردم، کتاب های مرتبط با ایران دو دسته هستند: یکی کتاب هایی که از نویسندگان ایرانی منتشر شده و کتاب هایی که درباره ایران منتشر شده است. در مورد دسته دوم، کتاب هایی هستند که توسط اندیشمندان و اساتید عرب در مورد ادبیات یا فضای سیاسی ایران و موضوعاتی از این قبیل منتشر شده است. با این حال در مورد دسته اول که کتاب های ترجمه ای از نویسندگان ایرانی هستند، ساز و کار مشخصی نداشته است. گاهی محصول ارتباطی بوده که نویسنده یا ناشر ایرانی با ناشر عراقی داشته یا ناشر عراقی بنابه علاقه خودش دنبال کرده و با ناشر ایرانی ارتباط گرفته است و گاهی هم البته متاسفانه بدون اطلاع ناشر ایرانی، کتاب ها چاپ شده اند. ولی مساله ای که وجود دارد این است که به وضوح کمبود حضور آژانس های ادبی به عنوان واسط میان ناشر ایرانی و ناشر عرب دیده می شود. چون خیلی وقت ها ناشران عرب به دنبال کتاب هایی با موضوعات خاص مثل فلسفه می گردند و مثلا می گویند دنبال کتاب هایی هستیم که در حوزه در ایران مطرح است و دوست داریم آنها را منتشر کنیم. از آنجا که چون تسلطی بر بازار نشر ایران و ارتباطی گسترده و سیستماتیک با ناشران مختلف هم ندارند، این امکان برایشان خیلی سخت پیش می آید و شاید به همین علت هم باشد که تا الان خیلی ها را ترجمه نکرده اند.

تعامل یا رقابت سایر کشورها در مقایسه با ایران را برای حضور در بازار نشر عراق چطور دیدید؟ از کدام کشورها حضور داشتند؟
حضور ایران را از جهتی نمی توان با سایر کشورهای دیگر مقایسه کرد به این علت که کشور ما عرب زبان نیست و به غیر از ناشران معدودی که برخی آثارشان را به زبان عربی منتشر یا برخی ناشران انگشت شمار که همه آثارشان را به عربی چاپ می کنند، بقیه ناشران مان طبیعتا کتاب فارسی چاپ می کنند. مثل این است که فکر کنید ناشری بیاید در نمایشگاه کتاب تهران، کتابی به زبان اسپانیایی بفروشد و بالطبع فروشش بسیار محدود خواهد بود. گرچه اینجا فارسی زبانان زیادی هم در عراق هستند و کتاب های فارسی هم فروخته می شوند. در نمایشگاه های عربی از این جنس که برگزار می شود، کشورهای مختلفی در آن حضور پیدا می کنند. غیر از عراق در سایر کشورها هم ناشران از کشورهای مختلف عربی حضور دارند و در این نمایشگاه چیزی که بسیار به چشم می آمد، حضور پررنگ و ملموس ناشران مصری بود. ناشران مصری هم ناشران قوی و حرفه ای هستند و هم کتاب هایشان بسیار بازار دارد و خب این طور که تحقیق کردم در این نمایشگاه هم فروش بالایی داشتند.

نمایشگاه بغداد در مقایسه با نمایشگاه تهران و البته سایر نمایشگاه های حرفه ای که دیده اید تا چه اندازه جدی است؟
نمایشگاه بغداد خیلی جدی و مهم است، چون مثل نمایشگاه تهران، بسیاری از مردم برای خرید کتاب به آن مراجعه می کنند اما به لحاظ ابعاد و اندازه خیلی کوچک تر از نمایشگاه کتاب تهران است و خب البته در میان کشورهای عربی هم نمایشگاه هایی هستند بسیار بزرگ تر و جدی تر از نمایشگاه بغداد. نمایشگاه کتاب مصر، بزرگ ترین نمایشگاه کتاب آسیاست. این هم به این دلیل است که بالاخره بازار نشر مصر، نوعی مرجعیت دارد. نمایشگاه مسقط هم همین طور است اما آن قدر بازار عربی و فروش کتاب مهم است که حتی ترکیه پنج سالی است که دارد برای مخاطبان عرب زبانی که در آنجا زندگی می کنند نمایشگاه کتاب عربی در خود ترکیه برگزار می کند. به هر حال این اتفاق نشان می دهد بازار کتاب عربی بسیار مهم است.

حضور در آن چقدر می تواند برای بازار نشر ایران آورده اقتصادی یا فرهنگی داشته باشد؟
معتقدم به دلیل اختلاف قیمتی که کتاب در ایران و عراق دارد و قیمت کتاب در عراق، تقریبا سه تا چهار برابر ایران است، اگر ناشران ایرانی موفق شوند کتاب عربی چاپ کنند که مورد علاقه خریداران عراق باشد حتما به لحاظ اقتصادی مفید خواهد بود. در مورد رایت هم فکر می کنم بازار عربی ظرفیت بسیار بالایی دارد. کشورهای عربی، فرهنگ بسیار نزدیکی به ما دارند و ایران را می شناسند و در مورد کشورهایی مثل عراق هم که اصلا مراودات دائمی با ما دارد و بسیاری از ناشران عراقی به علت هزینه پایین تر چاپ و ظرفیت های دیگر در ایران، اساسا کتاب هایشان را در ایران چاپ می کنند. به علاوه، بازار نشر عراق می تواند نقطه ورود ما به بازار دیگر کشورهای عربی باشد. خاصیت بازار و به تبع آن بازار کتاب هم این است اگر انتشار اثری از یک نویسنده با اقبال رو به رو شود، خود به خود سایر ناشران هم سراغ آن نویسنده می روند و خود به خود نظرشان جلب می شود که سراغ نویسندگان ایرانی بیایند و آثار مشابه را هم منتشر کنند. این البته خصلت اساسی بازار است و نمونه اش هم همین آثار دکتر شریعتی است که چون آثارش چاپ شده و بازار داشته، مدام ناشران دیگر هم سراغش آمده اند و رفته رفته جایش را در بازار نشر پیدا کرده است. یکی از ناشران مصری به من گفت 40 جلد از کتابی را که درباره دکتر شریعتی نوشته شده بود به این نمایشگاه آوردم و همه آن فروش رفت و تمام شد. بنابراین اگر بتوانیم تعامل درست و حرفه ای را با ناشران عراقی و مصری سامان دهیم، حتما هم آورده فرهنگی زیاد و جدی برایمان خواهد داشت و هم آورده اقتصادی.

گروه فرهنگ و هنر / روزنامه جام جم

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از روابط عمومی خانه کتاب و ادبیات ایران، در متن پیام تسلیت ایوب دهقانکار مدیر عامل خانه کتاب و ادبیات ایران و مدیرمسئول خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) آمده است:

بنا بود راویان رنج های محیط زیست در تازه ترین مجاهدت خود این بار پیام آور شادی باشند و از تولدی دوباره بگویند؛ اما حادثه ای شوم جامعه را به داغ دو تن از این راویان نشاند؛ شاید اشک های ما در سوگ شان مرهمی بر زخم های دریاچه باشد.

به جامعه خبری کشور و خانواده های داغدار آن دو عزیز تسلیت گفته و برای آنان از حضرت حق، طلب صبر دارم.

روحشان شاد و یادشان گرامی

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از روابط عمومی خانه کتاب و ادبیات ایران، در متن پیام تسلیت ایوب دهقانکار مدیر عامل خانه کتاب و ادبیات ایران و مدیرمسئول خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) آمده است:

بنا بود راویان رنج های محیط زیست در تازه ترین مجاهدت خود این بار پیام آور شادی باشند و از تولدی دوباره بگویند؛ اما حادثه ای شوم جامعه را به داغ دو تن از این راویان نشاند؛ شاید اشک های ما در سوگ شان مرهمی بر زخم های دریاچه باشد.

به جامعه خبری کشور و خانواده های داغدار آن دو عزیز تسلیت گفته و برای آنان از حضرت حق، طلب صبر دارم.

روحشان شاد و یادشان گرامی
خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)
خبرگزاری کتاب ایران
خبرگزاری کتاب ایران

حسن روانشید| اگرچه بعضی تلاش ها را برای حفظ موقعیت اقتصادی داشته اند تا شغل های متفاوت که تحت تأثیر این فشار قرارگرفته را روی پا نگهدارند اما خود به خوبی آگاه اند که همه اقدامات مقطعی بوده و مسکن هایی بیش نیستند زیرا ضربات آنقدر محکم و کوبنده است که به این سادگی ها نمی توان عواقب آن را جمع وجور کرد. نگاهی به موزه های سراسر جهان بخصوص کشورهایی که عقبه تاریخی دارند گویا و دلیل بارز این افول دهشتناک در تعاملات و تقابلات فرهنگی و اجتماعی جوامع است زیرا بعضی از آن ها باید به روز می شد تا کسانی که به نحوی به نگارش آمار و تأثیرات زمان و مکان پرداخته بودند قافیه را از دست ندهند. امروز نه تنها در کشور ما بلکه در سرتاسر جهان میلیون ها مورخ و مستند نگار تحت تأثیر هیجانات، نگرانی ها و پیامدهای اقتصادی حاصل از هجوم کرونا که شاید درصد بالایی از آن نیز توهم بوده و با واقعیات فاصله فراوان دارد اما آن ها را به هم ریخته است، قرار گرفته اند تا سرنخ های به دست آورده را نیز در تخیلات خود به نگرانی ها گره بزنند و از یاد ببرند چون یکی از آثار مخرب ویروس نوعی نسیان موقت و دائم شناخته شده است. در شهر و استان ما هستند اینگونه فرهیختگانی که تا یکی دو سال قبل تنها نگران معیشت و حواشی آن و دیگر مسائله پیش پاافتاده بودند که هرکدام به سرعت از مخیله فرار می کردند اما ویروس از زمان ورود همه حافظه ها را در اختیار خود گرفت تا اجازه ندهد بر دیگر امور ضروری و بخصوص در بخش های فرهنگی و اجتماعی متمرکز گردند. فارغ از بخش اندیشمندان که بالطبع با مطالعه ارتباط مستقیمی دارند پنهان ترین چالش ایجادشده برای تولیدکنندگان محتوا و محصول باارزش کتاب است که قبل از ورود کرونا نیز به ورطه رکود شکننده افتاده بود و طی دو دهه اخیر می رفت تا آرام آرام از سبد خانواده ها حذف شود زیرا با رقیب قدری به نام اینترنت و مساعدت نوع گویای آن روبرو و اصحاب این صنف را ناچار به برون رفت از آن می کرد که قیمت مواد اولیه و دیگر اقلام موردنیاز ازجمله کاغذ و چاپ هم مشکل دیگری بود تا میخ آخر را به تابوت مطالعه بکوبد هرچند در بودجه های سالانه رقمی مختصر برای یارانه خرید کتاب گذاشته می شد اما مشکل اصلی نبودن کتاب خوان و حذف آن در دو سبد خرید و همچنین مطالعه در اوقات فراغت به صورت مشترک بود که همچنان ادامه دارد و امروز اگر تلاشی هم می شود منحصراً برای بقاء صنفی در این زمینه است تا به تاریخ نپیوندد اگرچه مدیرعامل خانه کتاب و ادبیات کشور در گزارشی طرح بهارانه امسال را موفق تر از سال قبل اعلام می کند درحالی که سال گذشته فشار استرس های فراوان و نگرانی از نبود واکسن و دارو باعث می شد تا اجرای هیچ طرحی موفق نباشد اما امسال فضا کمی بازتر شده تا خرید کتاب با استفاده از یارانه خارج از بستر مطالعه، نوعی تنوع به حساب آید که بعید به نظر می رسد آمار افراد اهل مطالعه افزایش یافته باشد. سال 1400 با ارتقاء 90 درصدی یارانه کتاب روبرو بود تا به رقم 29 میلیارد و 594 میلیون و 929 هزار و 439 ریال برسد که استان تهران همچنان مقام اول را با خرید 93 هزار و 21 جلد کتاب به ارزش 36 میلیارد و 500 میلیون و 370 هزار و پانصد و چهل وچهار ریال سهم 17 درصدی از کل فروش و خراسان رضوی با 25 میلیارد و 429 میلیون و 128 هزار و 461 ریال و سهم 12 درصدی مقام دوم و استان اصفهان با 24 میلیارد و 86 میلیون و 546 هزار و 833 ریال سهم 11 درصدی از کل فروش، مقام سوم را به دست آورد تا 921 کتابفروشی در سراسر کشور به طرح بهارانه کتاب سال 1400 بپیوندند و خانه تکانی کرده تا چند روزی را به عرضه یار مهربان مشغول باشند. در این طرح کتابفروشان سراسر کشور که شامل این پروژه بودند می توانستند میزان تخفیف به خریداران را از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به عنوان یارانه دریافت نمایند، اما اینگونه رفتار کردن با جامعه و بخصوص حرفه های مقدسی چون تولید و نشر کتاب را نمی توان یک روش ادامه دار و مطمئن به حساب آورد زیرا طی کردن این مسیر تنها به مقصد آمارهای بیمار ختم می شود که یک ضرب المثل معروف ژاپنی می گوید: آدم نیازمند و گرسنه را نباید ماهی داد که بخورد بلکه باید به او ماهیگیری آموخت بنابراین چه بهتر که متولیان امر انسجام را چاشنی یارانه های نقدی کنند و ناشران را موظف نمایند تا تقاضای چاپ و انتشار خود را منحصراً از طریق یک کانال واحد در هر استان یعنی شرکت های تعاونی ناشران و فروشندگان کتاب به بخش فرهنگی ادارات ارشاد ارسال و آن ها نیز پس از بررسی، مجوزهای چاپ و نشر را به همین نهاد بازگردانند که بر اساس نوبت و توانایی هر ناشر سهمیه بندی شود تا اصحاب یار مهربان دوام آورده و از بحران عبور نمایند که این یکپارچگی چه در نشر و چه در عرضه و همچنین توزیع یارانه می تواند قابل کنترل نهاد فرهنگ و ارشاد باشد و شرکت های تعاونی را نیز در امر همسان سازی های عادلانه تقویت کند و به این ترتیب کاغذ نیز بجای رفتن به زیر چاپ کتاب از بازار آزاد سر درنیاورد!

پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :

مدیرعامل شرکت پخش خانه فیلم بیان کرد اگر سازمان سینمایی ضمانت اجرایی مکتوب برای حمایت از فیلم ندهد، دینامیت را اکران نمی کنیم.

سعید خانی مدیرعامل شرکت پخش خانه فیلم با اشاره به ادامه مشکلات اکران و نمایش فیلم سینمایی دینامیت گفت: مشکل این است که حمایت هایی که دولت از سینما در مدت شیوع ویروس کرونا داشته، اساساً شوخی است. عدد مورد نظر آنقدر کم است که چندان به چشم نمی آید. اما همین عدد کم را می توانستند بهتر مدیریت کنند و درست تر آن را هزینه کنند. مساله این است که راه برون رفت از شرایط فعلی این است که فیلم های مهم که حتماً هم نباید کمدی باشد، اکران شود.

وی ادامه داد: متاسفانه ما در بحران شدیدی در سینما قرار داریم و باید تصمیم جدی در این زمینه گرفته شود، بیش از یک سال است که می خواهیم به فیلم هایی که اکران می شود، سوبسیدی ارائه دهند، البته مدیران سینمایی به تازگی این پیشنهاد را پذیرفته اند، اما نکته این است که تنها فیلم های ضعیف متقاضی اکران هستند که سینماداران این فیلم ها را برای اکران تایید نمی کنند و یک سری فیلم های قوی وجود دارد که سینماداران علاقه مند به اکران آن هستند اما متاسفانه صاحبان فیلم ها تمایلی به اکران این آثار ندارند.

خانی گفت: ممکن است حمایت 2 و نیم میلیاردی رقم خوبی باشد، اما فیلمی که تهیه کننده آن اعتقاد دارد 30 میلیارد در شرایط عادی فروش دارد، اکران با این سوبسید ضرر است، در این شرایط ما پذیرفتیم که فیلم سینمایی دینامیت را اکران کنیم، اما نزدیک به یک هفته است که گفته ایم که یک ضمانت کتبی برای حمایت از فیلم به ما بدهند.

وی توضیح داد: درواقع کار دولت فعلی به پایان رسیده است و هیچ ضمانتی وجود ندارد که دولت بعدی روی کار بیاید و این حمایت اجرایی شود. در واقع سینمای ایران در این تصمیم گیری های دولتی که جنبه حمایتی هم داشته، کم صدمه نخورده است.

مدیرعامل شرکت خانه فیلم بیان کرد: متاسفانه طی یک هفته گذشته جواب درستی به ما نداده اند و اگر تا آخر وقت اداری امروز شنبه 5 تیرماه پاسخ درستی برای حمایت از فیلم به ما ندهند دینامیت را در سینماها اکران نخواهیم کرد و از نمایش این فیلم انصراف می دهیم، چرا که هنوز مواد تبلیغاتی این فیلم آماده نشده و نمی توانیم آن را برای این هفته اکران کنیم، هفته بعد نیز فاصله اکران تا ماه محرم کم می شود و شرایط برای نمایش فیلمی مانند دینامیت مناسب نخواهد بود.

خانی در پایان گفت: شرکت های پخش، تمام تلاش خود را می کنند تا شرایط مناسبی را برای اکران فراهم کنند که نمایش فیلم ها به نفع صاحبان فیلم ها، پخش کنندگان و صد در صد سینما باشد، در چنین شرایطی سازمان سینمایی از دفاتر پخش حمایت نکرده، این در حالی است که دفاتر پخش در واقع گلوگاه اکران هستند و می توانند تاثیر بسیاری در نمایش فیلم ها داشته باشند.

مهر

لینک کوتاه کپی لینک

برنامه سینما معیار با موضوع بررسی وضعیت سینماداران کشور و بی تفاوتی مسئولان فرهنگی، در ارتباط تلفنی با پدرام علیزاده (سینمادار و مدیر پردیس سینمایی شهرک غرب) از شبکه رادیویی گفت و گو روی آنتن رفت.

پدرام علیزاده در مصاحبه تلفنی با برنامه سینما معیار گفت: در حال حاضر آثاری از وجود سینما در ایران احساس نمی شود.

وی با اشاره به این که کالبد سینما نفس ندارد، اظهار داشت: قبل از شیوع ویروس کرونا مسئولان دولتی و تصمیم گیر کاری از کار سینما پیش نمی بردند و تهیه کنندگان و بخش خصوصی راساً به فعالیت و پویایی سینما کمک می کردند.

مدیر پردیس سینمایی شهرک غرب تاکید کرد: سینما در پاندمی کرونا مُرد و الان اعلامیه ترحیم این صنعت منتشر شده است.

وی افزود: حدود 2 هزارو 700 صندلی سینمایی من در تهران و مازندران از حدود 18 ماه پیش تا به امروز تعطیل شده است.

پدرام علیزاده با بیان این که ما هیچ گاه از سمت دولت کمک و یاری احساس نکردیم، عنوان کرد: سینما در سال های گذشته با فعالیت مستقیم سرمایه گذاران بخش خصوصی سرپا مانده بود.

وی با بیان این که مسئولان سینمایی برای حمایت از سرمایه گذاران این حوزه قول های متعددی می دهند، توضیح داد: سرمایه گذار فقط با دستیابی به منطق اقتصادی قانع می شود و فعالیت خود را پیش می برد.

این سینمادار افزود: متاسفانه کوچک ترین قول های مسئولان سینمایی به من، در این چند سال عملی نشدند.

وی با اشاره به فعالیت های انجمن صنفی سینماداران، عنوان کرد: این انجمن در حوزه فعالیت های اجرایی حیطه اختیارات وسیع و موثر ندارد.

پدرام علیزاده ادامه داد: مدیران انجمن صنفی سینماداران در مواقع سخت و بحرانی در حداقل ترین حالت ممکن، به درددل ها و دغدغه های ما گوش می دهند، اما این افراد تصمیم گیرنده نیستند.

وی افزود: در حال حاضر افرادی برای سینمای ایران تصمیم می گیرند که در طول مسئولیت خودشان به فکر کارهای سیاسی بوده اند.

مدیر پردیس سینمایی شهرک غرب اضافه کرد: بعید می دانم رئیس سازمان سینمایی از تعداد سینماهای فعال در کشور مطلع باشد.

وی با اشاره به این که از سرمایه گذاری در صنعت سینمای ایران راضی نیستم، تاکید داشت: اگر همان سالی که تصمیم گرفتم به حوزه سینما ورود کنم، دانش و تجربه ی امروز را داشتم، این صنعت را تجربه نمی کردم.

خبرنگار : سپهر نصیحتگر

کلمات کلیدی: #تعطیلی #سینما #کرونا

1399 تمامی حقوق سایت متعلق به صدای جمهوری اسلامی ایران است

تهران (پانا) - علیرضا امینی کارگردان سینما، درباره جایگاه فیلم کوتاه و اهمیت آن معتقد است هنرمندی که جایگاه فیلم کوتاه را بداند قطعا پس از حضور در سینمای تجاری هم از فیلم کوتاه حمایت می کند.

غیر از موضوع هزینه های بالا برای تولید فیلم کوتاه و مشخص نبودن جایگاه فیلم کوتاه در سینمای ایران و مساعد نبودن شرایط برای حمایت از این نوع سینما، سینمای کوتاه با مشکلات دیگری نیز دست و پنجه نرم می کند که از آن جمله می توان جدی گرفته نشدن توسط اهل هنر اشاره کرد. این در حالی است که نادیده گرفتن سینمای کوتاه توسط هنرمندان، مسئولان و به ویژه مردم، صدمات جبران ناپذیری را به همراه خواهد داشت که ممکن است سینما را نیز دچار کند. در ادامه با علیرضا امینی که خود نیز آغاز کارش با ساخت فیلم کوتاه بوده، در این مورد گفتگویی داشتیم که مشروح آن را می خوانید.

علیرضا امینی کارگردان سینما درباره جایگاه فعلی فیلم کوتاه در ایران به پانا گفت: در تمام دنیا، زمانی که سینما از نظر ساختاری و محتوایی به تکرار می افتد، دو سینما به کمک می آید؛ یکی سینمای تجربی و یکی فیلم کوتاه است. شاهد این هستیم که جشنواره های الف دنیا مثل کن، ونیز، برلین و ...، بخش اکران فیلم کوتاه دارند و این موضوع بی دلیل نیست.

وی تصریح کرد: این فیلم های کوتاه هستند که قرار است سینمای آن کشور را بسازند که متاسفانه در ایران به تنها چیزی که اهمیت نمی دهند، همین مساله است.

امینی با اشاره به اینکه مسئولان موسسه هنروتجربه از اتفاقات پیرامون جشنواره ها آگاه هستند، گفت: در حال حاضر شاهد به تکرار افتادن سریال های رسانه ملی و فیلم های سینمایی هستیم که این تکرارها هم بسیار ضعیف است و ما تقریبا فیلم سینمایی یا سریال های خوب نداریم؛ نسل ما نسلی بود که با آقای محمد آفریده کار خود را آغاز کرد و نسلی از سینماگران کوتاه بودند که وارد سینمای تجاری شدند و همچنان همان ها هستند که این راه را ادامه می دهند. بنابراین، جایگاه فیلم کوتاه بسیار مهم است و همین فیلمسازان کوتاه قرار است سینمای تجاری را هم گسترش دهند.

این کارگردان و تهیه کننده سینما در پاسخ به این سوال که چرا بسیاری از هنرمندان ما که کار خود را با فیلم کوتاه آغاز کرده اند، اکنون اعتنایی به فیلم کوتاه به عنوان حمایت ندارند، گفت: من کارم را با تحصیل در رشته تئاتر و ساخت فیلم کوتاه آغاز کردم و هنوز هم در ساخت فیلم کوتاه فعالیت دارم. اما نکته اینجاست هنرمندی که جایگاه فیلم کوتاه را بداند قطعا پس از حضور در سینمای تجاری هم از فیلم کوتاه حمایت می کند. فیلم های کوتاه گاها از بسیاری از فیلم های سینمایی و سریال های ما بهتر و با کیفیت تر هستند.

البته این حضور به واسطه روزهایی که باید کنار همسرش می ماند و از او نگهداری می کرد تا مدت ها کمرنگ تر از قبل شد و همین جریان باعث شد که چند سال او را در هیچ کاری نبینیم. این فاصله از کار برای هر کسی که سال ها در حوزه ای مشغول بوده همیشه سخت است و بازیگری هم که دنیای خودش را دارد و از این قائله مستثنا نیست؛ جریانی که بهانه ای شد تا در ماه تولد این بازیگر سراغش برویم و از حال و روز این روزهایش باخبر شویم.

شما مدت هاست که دور از دوربین بودید، در این مدت جدا از شرایط تان عامل دیگری هم در این دوری دخیل بود؟
حدود چهار سال است که من بازیگری را به دلیل شرایطی که داشتم به کل کنار گذاشته بودم، در طول این زمان تعدادی کار به من پیشنهاد شد اما هیچ کدام از آنها از نظر نقش و حتی قصه ارزش فکر کردن نداشتند و آدم را وسوسه نمی کردند. ضمن آن که اگر کاری طولانی و مطلوبی هم بود، نمی توانستم آن را به خاطر محسن بپذیرم. با این حال کار ما عشق ماست و من واقعا دوست داشتم کار کنم اما هم خودم محدودیت داشتم و هم در زمان هایی که مقداری آزاد بودم، نقش ها ارزش این زمان را نداشتند و گاهی تنها یک سکانس بودند. از طرفی اصرار هم داشتند که آن را بپذیرم و می گفتند همین یک سکانس به اندازه نقش اصلی داستان اهمیت دارد و این موارد که همه بهانه بودند.

یعنی به شکلی شما را کنار گذاشته بودند؟
در کل این اتفاق افتاده که گروهی از چهره ها اصلا انگار نبودند و نیستند. من دلم نمی خواهد درجه بندی کنم اما این انگی است که زده شده و به واسطه آن، عناوین و لوس بازی هایی مثل سلبریتی ها، ستاره ها و... شکل گرفتند و آن قدر پررنگ شدند که همه چیز هم با آنها تغییر کرد. مثلا خود من به عنوان بیننده وقتی چند فیلم و مجموعه را می بینیم، نمی توانم خیلی از صحنه های آنها را از هم تفکیک کنم چون خیلی از بازیگرانش ثابت بودند، بازی ها یک شکل و موضوعات هم خواه ناخواه شباهت داشتند. من اسم نمی برم اما این اتفاق در مجموعه های اخیر هم به چشم می خورد.

در کنار میزان نقش، شما از کیفیت این ماجرا هم گفتید. اصلا این پیشنهاد باید چه ویژگی هایی داشته باشد تا آن را بپذیرید؟
قبل ترها رسم این بود که هر نقشی که پیشنهاد داده می شد، ما می توانستیم فیلمنامه را بخوانیم اما الان اگر فیلمنامه آماده ای باشد، وقتی تقاضای خواندنش را داریم، آن قدر منت می گذارند که حد ندارد. گاهی فکر می کنند چون به من و امثال من کار چندانی پیشنهاد نشده، تا تماس می گیرند ما دیگر نباید هیچ سؤالی بپرسیم که اصلا کارگردان و نویسنده کیست؟ نقش چیست؟ و... بعد هم که می گوییم فیلمنامه نمی فرستید؟ با سؤال و نگاه عجیبی می پرسند واقعا فیلمنامه می خواهید؟ عنوانی که در آن هزار جمله گنجانده شده و پشت آن نگاه انگار می گویند که بی خیال، تو این همه سال است کار نکرده ای آن وقت امروز چنین چیزی را می خواهی؟! همه اینها نشان دهنده این است که همه چیز شکل دیگری گرفته است. من چرا نباید بدانم نقشم چیست و اصلا هویت دارد یا نه؟ همه اینها فاکتورهایی است که برای یک بازیگر اهمیت دارد و لابد این بین گروهی پیشنهاد دهندگان را به این روند عادت داده اند که هیچ چیزی نپرسند اما برای من هنوز اهمیت دارد.
متاسفانه خیلی وقت ها این نگاه وجود دارد اما در کنار اینها امروز خیلی از کارها اصلا فیلمنامه آماده هم ندارند که آن را ارائه دهند.
این هم به کسی که فیلمنامه را می نویسد برمی گردد. قبلا فیلمنامه نویسان معتبری بودند که به محض شنیدن نام آنها یا کارگردان و تهیه کننده تا حدی می توانستید تصمیم تان را بگیرید ولی الان حتی آنها را هم با سبک و سیاق جدیدی که هر روز شکل می گیرد، نمی توانید درست بشناسید، مثل سریال های اینستاگرامی که چون هنوز جانیفتاده از آن ناآگاهیم و گاهی سر کاری می روید و بعد متوجه می شوید که داستان چیز دیگری است.

شما هم درگیر این ماجرا شدید؟
همان طور که می دانید در اینستاگرام ویدئوهایی در قالب فیلم یا سریال ساخته و منتشر می شود و من در جریان آن نبودم و نمی دانستم یعنی چه. یک بار با من تماس گرفتند و دلایل مختلفی گفتند و از من خواستند تا در یک کار حاضر شوم. در نهایت پذیرفتم و زمانی که به آنجا رفتم تازه فهمیدم که اصلا این کار چیست؛ موضوعی که نه من بلکه همه همکارانم نیز همین طور بودند و همه در این باره گیج بودیم. یکی دیگر از همکارانم هم با دیدن لوکیشن و فضا تعجب کرده بود و همه می گفتیم که این کار قرار است از کدام شبکه پخش شود؟ اما ناچار بودیم که آن را بازی کنیم چون قبولش کرده بودیم.

این روزها چقدر دل تان برای بازی تنگ شده است؟
خیلی دلتنگ این فضا بودم و هستم اما در عین حال کمی هم بی انگیزه و انگار در کار کردن تنبل شده ام و دنبال بهانه می گردم. بعد هم فکر می کنم که بعد از این همه سال کار نکردن الان که می خواهم نقشی را بپذیرم و برگردم، چه بهتر که کار خوب و قابل توجهی باشد.

به هر حال الان شرایط شما هم تغییر کرده و شاید بیشتر دل تان بخواهد که دوباره بازی کنید.
در این مدت هم چند پیشنهاد خوب وجود داشت که بلافاصله بعد از رفتن محسن بود و حتی بهانه ای هم که آوردند این بود که می خواهیم از این حال و هوا بیرون بیایید، در حالی که من هنوز هم خیلی از مسائل را نتوانستم باور کنم و همچنان گیج و بین زمین و هوا هستم. آن وقت چطور می توانستم از فردای آن روز بازی کنم.

نقشی هست که همچنان دلتان بخواهد روزی بازی اش کنید؟
نقش نه ولی یک اقدام چرا. من همیشه به این فکر می کردم که کاش از ابتدا به قول معروف گزیده تر کار می کردم تا در جایگاهی برای خودم قرار می گرفتم که می توانستم تعیین کننده باشم. به هر حال در شروع کار همه مان با هیجان بیشتری مواجه بودیم و شاید در مقطعی خیلی از کارهایی که نباید را هم قبول و بازی کردیم یا گاهی هم برعکس این موضوع وجود داشت. درباره هویت آن نقش ها هم چنین جریانی وجود داشت و دارد، این که فردی از ابتدا یک نقش را مدام بازی می کند، من هم از اول که کار حرفه ای ام را شروع کردم، نقش مادر را داشتم و همیشه همین فضا را بازی کردم. با وجود این که شاید در هرکدام از این کارها تیپ و اسم شخصیت متفاوت باشد اما این برای آدم جالب نیست که مدام یک نقش را تکرار کند. در طول این کارها من نتوانستم خیلی از نقش ها و هویت های دیگر را که در این ماجرا می تواند وجود داشته باشد ، تجربه کنم. این تنها درگیری ذهنی من در این فضا بوده و نقش خاصی که بگویم به آن همیشه فکر کرده ام نبوده است.

از بدترین و بهترین نقشی که همیشه در ذهن تان است و از آن ناراحت و خوشحال می شوید هم بگویید.
در مقطعی تله فیلم ها پایشان بیشتر از قبل به تلویزیون باز شده بود و در این بین افرادی آمدند که کارگردان نبودند اما به اسم کارگردان به ما معرفی شدند. در ادامه هم ما، یعنی من و خیلی از دیگر همکارانم بی اطلاع از این موضوع با آنها کار کردیم و زمانی که سر کار می رفتیم تازه می فهمیدیم که اصلا این آدم کارگردانی بلد نیست اما چون قرارداد بسته و متعهد بودیم ناچار می شدیم که ادامه دهیم. در بین همین آثار خیلی از کارها هم نصفه می ماندند و فرد دیگری هم نبود که آن را کامل کند. ما خیلی کارهای این چنینی انجام دادیم که اغلب دوستان مشابه من از بازی در آن پشیمان بودند. البته کار دیگری هم نبود که آن را بازی کنیم و مدام همان کارها قسمت ما می شد. در مورد بخش خوب ماجرا هم از بین کارهایی که بازی کردم یادم نیست که نقشی چندان برایم پررنگ شده باشد و آنچه بیشتر برایم اهمیت دارد و خاطره انگیز شده، گروه هایی است که حال خوبی با آنها داشتم و فضای خوب و دوستانه ای داشتند.

شرایط و حال و روز هنرمندان به خصوص کسانی که با مشکلی دست و پنجه نرم می کنند، از مواردی است که به آن نقد زیادی وارد است، شما این پرداخت را چطور می بینید؟
هیچ وقت برای هیچ اتفاقی به صورت جدی از نظر پرداختی که از آن گفتید، اتفاقی در مورد ما به طور صحیح رخ نداده است. ما حتی نتوانستیم عضو انجمن هنرمندان پیشکسوت باشیم چون باید درجه بندی هنری می شدیم. من بارها برای این موضوع به ارشاد مراجعه کردم تا این درجه بندی هم برای خودم و هم برای محسن اتفاق بیفتد ولی گفتند که باید حدود 30 سی دی از کارهایی که داشتید بیاورید و موارد و شرایط زیادی را مطرح کردند که هم خنده دار است و هم برای مایی که در سن و سال و شرایط خاصی هستیم، خیلی سخت بود. البته در این میان خیلی ها را دیدم که حتی شاید شرایطش را هم نداشتند اما توانستند درجه بندی را بگیرند و نمی دانم دیگر چه باید بگویم. اخیرا هنرکارتی را از طرف ارشاد برای ما در نظر گرفتند که دو تا یک میلیون به آن ریخته شد و من چون خیلی درگیر بودم، فکر کردم که این مبلغ در حساب می ماند. زمانی که این اتفاق افتاد (بیماری محسن قاضی مرادی) من از محسن وکالت نامه داشتم که دنبال کارهایش بروم اما واقعا زمان و امکان آن که ایشان را تنها بگذارم نداشتم چون هر لحظه ممکن بود که او با خطری مواجه شود. کسی را هم نداشتم که محسن را به او بسپارم. به همین دلیل بعد از فوت مادرم که مهره اساسی در زندگی من بود، گرفتار خلأیی شدم که هم از نظر زمانی و هم از نظر روحی من را به شدت درگیر کرد. در ادامه بعد از رفتن محسن برای گرفتن این کارت اقدام کردم اما گفتند دیگر نمی توانیم آن را به شما بدهیم، با این که مبلغی نبود اما این برخورد هم درست نبود. من در تمام عمرم هیچ وقت گلایه نکردم که هیچ کس به ما نمی رسد و معمول ترین توجه ها هم وجود ندارد اما گاهی اتفاقاتی می افتد که آدم خنده اش می گیرد.

دقیقا نوع این نگاه است که غلط و پر از جای بحث است.
بله، یادم هست که اواخر سال 98، یک میلیون تومان برای هر هنرمندی به دلیل بحث کرونا در نظر گرفته بودند و من خجالت می کشیدم که بروم و آن فرم را امضا کنم. همان زمان نمی دانستم که چرا یک کارت است چون مثلا همیشه همان مرکز از ما دو حق عضویت می گرفت و من جای هر دویمان امضا می کردم. پرسیدم که به اسم خودم امضا کنم یا محسن گفتند چه فرقی می کند، برای شما یکی در نظر گرفتیم! همان لحظه حس کردم به من توهین شد و پشیمان شدم که چرا چنین سوالی پرسیدم و سراغ این قضیه رفتم. زمانی که مردم مرا در خیابان می بینند آن قدر به من لطف دارند که حد ندارد. به خصوص از زمانی که متوجه شدند محسن بیمار است و من پرستارش هستم، این لطف هزار برابر شد و حتی خیلی ها از من می پرسند که الان با این شرایط که کار هم نمی کنید، شما مشکل مالی ندارید؟ این یعنی یک فرد معمولی هم می داند فردی که مریض دارد یا کسی را از دست داده، شاید با مشکلاتی مواجه شده باشد اما واقعا چطور خانه سینما و بقیه مراکز متوجه نشدند؟! به همین دلیل از آنجایی که عزت نفس و مناعت طبع انسان به او اجازه نمی دهد خیلی وقت ها صحبت کند اما من احساس کردم باید بعضی چیزها را بگویم چون این جریان فقط مربوط به من نیست و قشر زیادی را درگیر کرده که خیلی وقت ها بی آن که صدایشان به جایی برسد، فراموش می شوند. مثلا چون من و محسن زن و شوهر بودیم، اگر هدیه یا تمهیداتی هم برای هنرمندان وجود داشت، به ما همیشه یکی می دادند. حتی یک بار خانه سینما برای هر بازیگری چیزی در نظر گرفته بود و بازهم من و محسن را یکی در نظر گرفتند. نمی دانم باید اسم این نگاه و برخوردها را چه بگذارم چون هرکدام از ما یک آدم بودیم. باز هم می گویم اصلا بگذریم از محتوای این بسته ها و تمهیدات که صحبتی در آن نیست اما این که برای همین ها هم می گفتند ما شما را یکی در نظر گرفتیم، واقعا توهین آمیز بود، چون من که از آن بسته ها استفاده نمی کردم و نهایت این بود که به نیازمندی ببخشم شان اما اصل این اقدام، مساله ای است که نمی دانم چه باید بگویم.

این موارد، نکاتی هستند که خیلی از هنرمندان به آن اشاره کرده اند و به هرحال مساله ای است که در ساختار این فضا وجود دارد و خوب است که هر ازگاهی یادآوری شود بلکه اتفاقی که باید رخ دهد.
من این را بارها تکرار کرده ام، زمانی که می گوییم مثلا ما عضو خانه سینما هستیم، مثل این است که بگوییم خانه آقای قاضی مرادی و من هم عضوی از آن هستم. از سوی دیگر تبعیض های زیادی بین بازیگران و چهره های مختلف وجود دارد.

منظورتان به اصطلاح سوپراستارها و بقیه است؟
بله، مثلا گاهی می شنویم که کار تبلیغی ممنوع است و این ممنوعیت همیشه برای ما وجود داشته اما می بینیم خیلی هایی که امروز در کارهای سینمایی غوغا کرده اند یا در سریال ها و همه جا به عنوان دستمزدبالاها حضور دارند در فضای تبلیغاتی هم هستند. کاش لااقل آنها کمی کوتاه بیایند و بچسبند به همان کارهایشان و حداقل تبلیغات را برای گروه هایی که از نظر مالی پایین تر از آنها هستند، بگذارند. خوب این چه اشکالی دارد؟ البته من اینها را برای خودم نمی گویم و دغدغه ای است که برای خیلی از ما وجود دارد. امروز می شنویم که خانم ایکس 15 میلیارد برای فلان تبلیغ گرفته و حالا با حدود 15 میلیون و شرکت بقیه هم در این تبلیغات می توانید در خیلی از خانواده ها و برای خیلی از افراد شرایط دیگری را ایجاد کنید. همیشه بین کسانی که عنوان سوپراستار دارند با بقیه تفاوت های فاحشی وجود دارد. مثلا این سریال ها که پخش می شود می بینم کسی که عمری است کار می کند، اسمش جایی نوشته می شود که فکر می کنید هنرور است، در واقع این کم لطفی و همان لطف برای سوپراستارشدن هم توسط خودشان رخ می دهد. من از سال 61 مشغول کار هستم و گاهی گفته ام که در تیتراژ به من جفا نکنید و می گویند که شما به چه چیزهایی توجه می کنید! در صورتی که این موضوع گویا خیلی هم تاثیرگذار است و بازی ها و اداهای تازه ای اضافه شده تا یک سری بجا و نابجا اسم شان سرزبان ها بیفتد.

طبق معمول همه گپ و گفت ها اگر نکته دیگری هست که دوست دارید بگویید، بفرمایید.
این روزها بازخوردها و انرژی های مثبت بسیاری از مردم گرفته ام و این خیلی شرمنده ام کرده است. به همین دلیل یک تشکر خیلی خاص به مردم بدهکارم چرا که واقعا نمی دانم چطور باید این اندازه محبت و توجه آنها را جبران کنم و به آن پاسخ بدهم. در واقع بعد از فوت محسن این لطف و انرژی ها خیلی حال مرا تغییر داد و برایم شیرین بود.

فاطمه شهدوست - رسانه / روزنامه جام جم

هفته گذشته خبرهایی از اکران دو فیلم سینمایی دینامیت و شیشلیک به میان آمد که تا کنون به نظر می رسد اکران دینامیت از روز چهارشنبه قطعی شده است و صاحبان این فیلم کمدی رضایت به اکران فیلم در شرایط کرونایی را داده اند.
در شرایطی که پخش کنندگان و سازندگان فیلم های کمدی هفته گذشته با شرایط سازمان سینمایی برای اکران فیلم هایشان موافقت نکرده بودند، سازمان سینمایی با تغییر پیشنهادش درصدد جلب رضایت دو فیلم پرفروش برای اکران برآمد.
مدیران سازمان سینمایی با وساطت مدیران شورای صنفی نمایش، پیشنهاد پرداخت 5.2 میلیارد تومان به سازندگان فیلم های دارای شانس فروش بالا را قبول کرده اند و بدین ترتیب سازندگان کمدی ها درآمدی معادل یک گیشه هشت میلیاردی را از طرف سازمان سینمایی خواهند داشت.

در حالی که مسعود اطیابی تهیه کننده و کارگردان سینما نیز اعلام کرده بود تا واکسیناسیون نیمی از مردم، فیلم هایش را اکران نمی کند، سازندگان دینامیت این پیشنهاد را پذیرفته اند تا این فیلم از این هفته اکران خود را آغاز کند. سازندگان شیشلیک اما به این پیشنهاد هنوز پاسخ نداده اند و درصورت جلب نشدن رضایت آن ها فیلم دیگری جایگزین فیلم مهدویان می شود.
این رقم پرداختی به مذاق خیلی ها خوش آمده و باید دید کدام تهیه کنندگان مایل به اکران فیلم های خود و ایجاد نشاط اجتماعی هستند، در همین حین تهیه کننده فیلم کمدی جگر زلیخا این فیلم را مناسب اکران این روزها خواند و گفت مایل است همزمان با سالروز تولد علی انصاریان (14 تیرماه) این فیلم را اکران کند تا به نشاط جامعه و گرم شدن گیشه سینماها کمک کند.

تهیه کننده فیلم سینمایی جگر زلیخا که به تازگی پروانه نمایش سینمایی آن صادر شده است این فیلم را بسیار جذاب و مناسب فضای این روزها می داند و می گوید: در زمانی که صاحبان فیلم ها به حق ریسک اکران فیلمشان را در این ایام نمی پذیرند، ما آمادگی اکران جگر زلیخا را داریم و اگر حمایتی که از سایر فیلم ها در این ایام می شود، مشمول اکران این فیلم هم شود، آنرا از 14 تیر ماه همزمان با سالروز تولد علی انصاریان اکران خواهیم کرد. علی نصیریان بازی گرم و متفاوتی در این فیلم داشته و در نقش یک خواننده غیر مجاز که به زبان انگلیسی تسلط ندارد، ولی اصرار به خواندن ترانه های انگلیسی دارد فضای کمدی بسیار جذابی در فیلم ایجاد کرده که ویدئوی یکی از ترانه خوانی های او، اکنون منتشر شده است.
*** اما در شرایط تغییر مدیریت ها مشخص نیست این مبلغ پیشنهادی از سوی سازمان سینمایی پیش از اکران فیلم ها به سازندگان پرداخت می شود یا تعهد مالی است که بر گردن مدیران آینده سازمان سینمایی خواهد بود. به نظر می رسد در این روزها شاهد هجوم تهیه کنندگان برای اکران فیلمها باشیم و باید دید سینما از این بازار چه نفعی خواهد برد.
***جزییات حمایت های سازمان سینمایی در دوران شیوع کرونا

طبق اعلام روابط عمومی سازمان سینمایی، این کمک ها شامل سینما های سطح کشور، فیلم ها، آموزشگاه های سینمایی، مراکز فنی و پشتیبانی و فعالان سینما جمعا به مبلغ بیش از 14 میلیارد و 500 ملیون تومان بلاعوض و بیش از 26 میلیارد تومان تسهیلات بانکی 4 درصد است که جزییات آن در قالب 11 فهرست منتشر می شود.
حمایت های سازمان سینمایی از ابتدای شیوع کرونا در کشور تا به امروز بصورت بلاعوض، پرداخت وام و غیر نقدی بوده است.
فهرست حمایت از اکران فیلم در سینما (سینما/فیلم های سینمایی) مربوط به زمستان 99 متعاقبا منتشر خواهد شد.

خبرگزاری مهر - گروه هنر- زهرا منصوری: ما هنوز نه واکسیناسیون سراسری را به اتمام رسانده ایم و نه جشن پایان کرونا گرفته ایم. هنوز شهرهایمان به لطف کووید 19 رنگی است! هنوز کمیت مدیریت بحران مان در این میدان می لنگد و آمار کشته ها دیگر برایمان وحشت آور یا دست کم تعجب آور نیست. ما به معنای واقعی رها شده در غبار بلاتکلیفی و سردرگم در میان اما و اگرها برسر واکسن هایی هستیم که هنوز بابتش عزیز از دست می دهیم.

ما هنوز راه بسیار داریم تا پایان کابوس کرونا و هنوز باید کج دار و مریز و حتی خیلی وقت ها مریض با این ویروس کنار بیاییم؛ این مقدمه کرونایی را برای این نوشتم که از شرایط کرونایی سینما بگویم. در این روزهایی که تقریباً همه مشاغل به روال سابق خود بازگشته و فعالیت های خود را با هر تمهیدی از سر گرفته اند، سینما هم چنان وضعیتش همان است که در اسفند سال 98 بود!

حرفه ای که دو سالی است محصور در گرداب کروناست و رهایی ندارد. که حتی میان برهای گاه و بیگاه هم آن را نجات نداده است، موضوع مخاطب اما مشکل امروز و دیروز و یک سال و دو سال سینما نیست، این مسأله قدمتی دو دهه ای دارد که حالا کرونا به آن ضریب داده است.

باشگاه میلیاردی ها؛ افتخار دیروزی ها و افسوس امروزی ها!

اواخر دهه 90 اما طلیعه ای در فروش استثنایی فیلم های سینمایی بود که نه فقط فیلم های کمدی بلکه فیلم های اجتماعی هم در صدر آمار فروش قرار گرفتند. پیش تر از آن اما آتش بس ساخته تهمینه میلانی نخستین فیلمی بود که فروش میلیارد تومانی را در تاریخ سینمای ایران در سال 85 تجربه کرد و واژه باشگاه میلیاردی ها را به ادبیات رسانه های سینمایی وارد کرد. گرچه تماشای دنباله همین فیلم با عنوان آتش بس 2 در سال های بعد یأس مخاطبان را به همراه داشت اما از حلاوت فروش یک میلیارد و پانصد میلیون تومانی آتش بس در آن سال ها نکاست، فروشی که فاصله زیادی با دیگر فیلم های اکران شده در آن سال ها داشت.

حالا همه این فروش های 30 و 40 میلیاردی فیلم ها در گیشه خاطره ای محو را در ذهن مان تداعی می کنند و در آستانه سده 1400 گویی باز هم عقب گردی به گذشته داریم؛ رسیدن به رقمی یک میلیاردی در گیشه حالا همان قدر برایمان تعجب آور است که در سال های میانی دهه 80 بود! آتش بس توانست رکورد پرفروش ترین فیلم بعد از انقلاب سینمای ایران را که در اختیار مارمولک بود، بشکند، فروشی که رقمی باورنکردنی بود و بیشتر به یک رؤیا می ماند.

پیوستن به باشگاه میلیاردی ها در سال های بعد ارزش افزوده ای برای فیلم ها محسوب می شد و تیم تبلیغاتی فیلم ها با اتکا به آن می توانستند بر مدار تبلیغات بچرخند و مخاطب جذب کنند اما به موازات افزایش هزینه های ساخت آثار سینمایی، از دست رفتن ارزش پول ملی و البته اضافه شدن فیلم های بیشتر به این جرگه، دیگر یک حربه تبلیغاتی نبود، در سال های پایانی دهه 90 فیلم هایی با فروش 30 و 40 میلیاردی بودند که صاحبانشان با اعلام رقم عایدی، می توانستند بر زنجیره مخاطبانشان بیفزایند و تضمینی برای افزایش طول مدت ماندنشان بر پرده سینما باشند.

حالا همه این فروش های 30 و 40 میلیاردی تومانی فیلم ها در گیشه خاطره ای محو را در ذهن مان تداعی می کنند و در آستانه سده 1400 گویی باز هم عقب گردی به گذشته داریم؛ رسیدن به رقمی یک میلیاردی در گیشه حالا همان قدر برایمان تعجب آور است که در سال های میانی دهه 80 بود!

فروش یک میلیاردی گرچه در این وانفسای افزایش هزینه ها، کاهش ارزش پول ملی و اقتصاد همیشه تاریک، فروش قابل توجهی برای فیلم ها به شمار نمی آید آن هم در شرایطی که این آثار عمدتاً با هزینه هایی 7، 8 میلیاردی ساخته می شوند اما در این دو سالی که روح حاکم بر سینما سکوت و سکون بوده است، می توان از آن به عنوان دستاوردی یاد کرد.

در این گزارش سعی داریم به معرفی فیلم هایی بپردازیم که در این دو سال کرونایی فروشی بالغ بر 1 میلیارد تومان را در گیشه به دست آورده اند و به تعبیری عضو باشگاه میلیاردی ها شده اند! هرچند اکران آنلاین یکی از راه های تنفسی سینما در زمان کرونا بود که اتفاقاً توانسته بود طیفی از مخاطبان را با خود همراه کند و چند فیلم فروش بیش از یک میلیارد را در همین بستر تجربه کنند اما این گزارش تنها درباره فیلم هایی است که در گیشه و به صورت فیزیکی به این میزان از فروش رسیده اند.

میلیاردرهای خسارت دیده سینمای ایران/ گیشه ای که فاتح ندارد!

فیلم هایی که در سایه کرونا فروش میلیاردی را تجربه کردند

شنای پروانه / ‬ محمد کارت

شنای پروانه نخستین ساخته محمد کارت از اولین فیلم هایی بود که در بحران کرونا و در میان وحشت مخاطبان در آن روزها به عنوان فیلم نوروزی سال 99 به چرخه اکران اضافه شد.

فیلمی با محوریت گنده لات های جنوب شهری که گرچه در زمان رونمایی اش در جشنواره سی و هشتم انتقاداتی به آن مبنی بر ترویج فرهنگ بزن بهادری روا شد اما این درام اجتماعی توانست عنوان محبوب ترین فیلم از نگاه تماشاگران را از همان دوره از جشنواره به خود اختصاص دهد، فیلمی که سانس های فوق العاده چندین و چندباره اش در جشنواره سی و هشتم و البته نقش آفرینی متفاوت امیر آقایی و جواد عزتی باعث شده بود سینماداران امید به اکران پر مخاطب این فیلم ببندند و برایش فروشی قریب به 30 تا 40 میلیارد تومان تخمین بزنند، خیالاتی که البته خیلی زود نقش بر آب شد.

میلیاردرهای خسارت دیده سینمای ایران/ گیشه ای که فاتح ندارد!

با بازگشایی سینماها در تیرماه سال 99 سازندگان این فیلم تصمیم گرفتند تا پیشتاز در اکران باشند و این تصمیم را ادای مسولیتی در قبال قلب تپنده سینما توصیف کردند. این نمایش اما نیمه تمام ماند. با قرمز شدن وضعیت کرونایی تهران و تعطیلی پی در پی سینماها فیلم از اکران به کناری رفت تا شاید در روزهای بهتر بتواند مخاطبان بیشتری را هم به خود اختصاص دهد اما قاچاق این فیلم و دست به دست شدنش در فضای مجازی تا جایی پیش رفت که سازندگانش به یکباره آن را روانه پرده کردند.

این غمنامه کوتاه سرنوشت فیلمی بود که می توانست هوایی تازه به گیشه سرد سینما بدمد. با همه این ها اما شنای پروانه موفق ترین فیلم اکران شده در طول دو سال گذشته است، فیلمی که اکران آنلاینش بالغ بر 5 میلیارد و 500 میلیون تومان را نصیب سازندگانش کرد و مجموع فروشش در گیشه اکران عمومی هم طبق آمار رسمی تا پایان خرداد 1400 قریب به 3 میلیارد 650 میلیون تومان بوده است.

بر اساس آنچه در چند روز گذشته از حمایت های سازمان سینمایی منتشر شده، این فیلم 300 میلیون تومان نیز تحت عنوان بسته حمایتی از این سازمان دریافت کرده است.

خوب ، بد، جلف 2؛ ارتش سری / ‬ پیمان قاسم خانی

خوب، بد، جلف 2 ساخته پیمان قاسم خانی دنباله ای بر خوب، بد جلف است که پیش از این و در زمانی که هنوز خبری از کرونا نبود توانست فروشی بالغ بر 16 میلیارد تومان را به همراه داشته باشد، فیلمی که خاطره خوشش در ذهن مخاطبان باقی ماند تا تنها دو هفته بعد از رونمایی قسمت دومش در جشنواره سی و هشتم، راهی اکران شود و در افتتاحیه اش بیش از یک میلیارد تومان برای صاحبانش و البته سینماداران به ارمغان بیاورد.

میلیاردرهای خسارت دیده سینمای ایران/ گیشه ای که فاتح ندارد!

حضور پژمان جمشیدی و سام درخشانی که پیش از این موقعیت های کمیک بسیاری را در ذهن ها ماندگار کرده بود، می رفت که از فیلم به عنوان یکی از پرفروش های تاریخ سینما یاد شود، شروع طوفانی آن هم نوید یک فروش استثنایی را می داد تا سینمای ایران منتفع از گیشه ها باشد، پاندمی اما امانش نداد به طوری که حتی حضور مجدد و طولانی مدتش روی پرده های سینما هم نتوانست باب آشتی مخاطبان با سالن ها باشد. گرچه سازندگان این پروژه بعدها با وام گیری از همین اثر پرمخاطب، سریالی هم برایش در شبکه نمایش خانگی عرضه کردند اما موفقیتش هرگز به اندازه دو نسخه سینمایی این فیلم نشد.

در روزهایی که وحشت پاندمی باعث خانه نشینی مخاطبان شده بود خوب بد جلف 2 بعد از کناره گیری از اکران، وارد اکران آنلاین شد تا شانس خود را در بسترهای اینترنتی بیازماید، خوب بد جلف 2 اما در نمایش اینترنتی بختی بلند داشت و از اولین فیلم هایی بود که فروش میلیاردی را در همین بستری که پیش از کرونا راه بسیاری برای راغب کردن سینماگران برای عرضه فیلم هایشان داست، تجربه کند. این فیلم توانست با فروشی بالغ بر 4 میلیارد و 200 میلیون تومان از رکوردداران اکران اینترنتی باشد.

خوب بد جلف 2 اما هرچند از امیدهای سینماداران بود و در شرایط معمولی می توانست از رکوردداران گیشه هم باشد اما تا پایان خرداد 1400 توانست 1 میلیارد 570 میلیون تومان عایدی داشته باشد این در حالی است که این فیلم 400 میلیون تومان به دلیل خسارت های کرونا از سازمان سینمایی حمایت دریافت کرده است.

آقای سانسور / ‬ علی جبارزاده

حتی به اندازه انگشتان یک دست هم در دوران کرونا فیلم های تازه به ناوگان اکران اضافه نشده اند. آقای سانسور نخستین ساخته علی جبارزاده اما از معدود فیلم هایی بود که در مهرماه سال 99 برای نمایش عمومی اعلام آمادگی کرد، کارگردانش نامی شناخته شده برای مردم نداشت، حتی فیلم دومش با نام لب خط هم نتوانست به جشنواره سی و نهم راه پیدا کند اما این اعجاز فیلم تازه در ویترین سینما بود که توانست آقای سانسور را در جایگاه میلیاردی ها بنشاند.

در همان روزهایی که سازمان سینمایی وعده می داد آثاری که در این بازه تمایل به نمایش داشته باشند از حمایت های این سازمان برخوردار می شوند، این فیلم به چرخه اکران اضافه شد؛ فیلمی با مضمون کمدی که ترکیب بازیگرانش را محمدرضا فروتن، بهرام افشاری، بهاره رهنما، بهنوش بختیاری و... تشکیل می دادند.

میلیاردرهای خسارت دیده سینمای ایران/ گیشه ای که فاتح ندارد!

در کشاکش تعطیلی های پی درپی سینما، این فیلم هم وقفه ای چهار ماهه را تجربه کرد و در نهایت در بهمن ماه سال 99 دوباره روی پرده به خود دید، همان زمان غلامرضا گمرکی تهیه کننده این فیلم اعلام کرد که تا قبل از تعطیلی سینماها به دلیل شیوع کرونا، فیلم از سوی مخاطبان با استقبال خوبی مواجه شد و با وجود بلیت فروشی 50 درصد ظرفیت سالن ها، فروش نسبتاً خوبی نیز داشتیم.

گرچه آقای سانسور از آلترناتیوهای سینماداران ایران برای کشاندن مخاطبان به سینما محسوب نمی شد و در شرایط عادی بعید به نظر می رسید بتواند به راحتی نوبت اکران بگیرد اما از زمان نمایشش تا پایان خرداد 1400 توانسته یک میلیارد و 320 میلیون تومان به دست بیاورد.

این فیلم از سازمان سینمایی هم یک میلیارد و 190 میلیون تومان به عنوان حمایت دریافت کرده است.

آقای سانسور اما در اکران آنلاین هم توانست فروشی میلیاردی را به خود ببیند، این فیلم یک میلیارد و 247 میلیون تومان از همین بستر به دست آورد تا باز هم جزو معدود آثاری باشد که از شرایط کرونایی نه تنها آسیب نمی بیند که حتی منتفع هم می شود.

دیدن این فیلم جرم است / ‬ رضا زهتابچیان

قاچاق در کنار کلیدواژه هایی همچون ضرر و بی مخاطبی فصل مشترک همه فیلم هایی است که در این دو سال روانه پرده شده اند، دیدن این فیلم جرم است هم از این قاعده مستثنی نیست، فیلمی که گفتنی ها بسیار دارد و محل مناقشه و تسویه حساب های جناحی در داخل سینما و خارج از آن بود.

دیدن این فیلم جرم است را احتمالاً از جشنواره سی و هفتم به خاطر دارید، فیلمی که به گفته کارگردانش آن را سوگلی و نورچشمی حکومت می خواندند اما به دلیل موضوع بحث برانگیزش به یکباره به محاق توقیف رفت تا تنها فیلم توقیف شده جشنواره سی و هفتم لقب بگیرد. فیلمی که رضا زهتابچیان کارگرانش عنوان می کند موضوع فیلم رد شدن از خط قرمزها نیست. رد شدن از خط قرمزهایی جعلی است که توسط یک جریان به وجود آمده است. بسته شدن فضا و بستن راه گفتگو راه خوبی نیست.

میلیاردرهای خسارت دیده سینمای ایران/ گیشه ای که فاتح ندارد!

دیدن این فیلم جرم است تولید شده در باشگاه فیلم سوره است که سال گذشته نیز در ویترین جشنواره سی و نهم فیلم پر چالش مصلحت را داشتند، دیدن این فیلم جرم است اما به تعبیر سازندگانش به عنوان اولین فیلم گفتمان ساز این مجموعه بلافاصله پس از نمایش در جشنواره متقاضی اکران نوروزی شد تا شرط گذاری سازمان سینمایی برای دریافت پروانه نمایش مبنی بر کناره گیری اش از این بازه پر مخاطب اولین جرقه ها درباره اختلافات این سازمان و صاحبان این فیلم را عیان کند.

این فیلم بعد از دو سال سرانجام به نمایش درآمد اما نسخه قاچاق فیلم برای نخستین بار چند ماه پیش از اکران در یک شبکه ماهواره ای و بلافاصله در یک کانال یوتیوب منتشر شد، صاحبانش اما مانع از انتشار وسیع تر آن شدند و سعی کردند بر آتشِ قاچاق فیلم ندمند اما کمی بعد از انعکاس خبر اکران سینمایی، این فیلم به طور گسترده در کانال های تلگرامی و سایت های اینترنتی دست به دست شد.

دیدن این فیلم جرم است اما با همه فراز و نشیب ها تا پایان خرداد 1400 یک میلیارد و 250 میلیون تومان از گیشه به دست آورد؛ فیلمی که سانس های ویژه اش در جشنواره سی وهفتم پخش کنندگان و سینماداران را امیدوار به فروشی ویژه می کرد، اما تلاطم کرونا و البته مجادلات صاحبان فیلم و سازمان سینمایی مانع از آن شد. نکته ویژه اما این است که بر خلاف پافشاری هایی که صاحبان آثار در این دو سال برای تضمین سرمایه فیلمشان دارند و هنوز هم وعده های 2.5 میلیاردی این سازمان را نمی پذیرند، دیدن این فیلم جرم است هیچ حمایتی از سوی سازمان سینمایی دریافت نکرده است.

دیدن این فیلم جرم است اما در بسترهای آنلاین اقبالی بلندتر داشت. این فیلم در اکران آنلاین یک میلیارد و 850 میلیون تومان برای صاحبانش به همراه داشت.

خورشید / ‬ مجید مجیدی

خورشید ساخته مجید مجیدی را می توان یکی از پرفروغ ترین فیلم های ایرانی در این سال های کرونایی دانست، فیلمی که بعد از حضور در جشنواره سی و هشتم فیلم فجر و کسب چند سیمرغ، به هفتاد و هفتمین جشنواره ونیز راه یافت و جایزه مارچلو ماستریانی را برای روح الله زمانی بازیگر نوجوانش به ارمغان آورد.

در روزهایی که خبرهایی از قرار گرفتن این فیلم در حلقه پنج فیلم برتر منتقد سایت معتبر ددلاین مخابره می شد، خورشید نماینده سینمای ایران در اسکار شد و اتفاقاً در میان 15 فیلم فهرست ابتدایی آن هم قرار گرفت اما نتوانست به جمع پنج فیلم نهایی اسکار راه پیدا کند. حضورهای پی درپی جهانی این فیلم نشان از حساب ویژه ای است که صاحبانش روی آن باز کرده اند و اتفاقاً توانسته اند در این بخش موفق ظاهر شوند.

میلیاردرهای خسارت دیده سینمای ایران/ گیشه ای که فاتح ندارد!

خورشید از جمله آثاری بود که در باکس نوروزی اکران سینماها قرار گرفت تا به همراه چند فیلم دیگر فروش ویژه بهار 1400 را رقم بزنند، این اما دومین سالی است که اکران پرمخاطب نوروزی با در نظر نگرفتن تمهیداتی ویژه از میان می رود.

خورشید ادای دین مجیدی به کودکان کار است، تا آنجا که در نشست خبری این فیلم در ونیز هم از لزوم حمایت از این کودکان گفت، کودکانی که نقش های کلیدی خورشید را ایفا می کنند و از میان دستفروشان برای حضور در آن انتخاب شده اند.

غول قاچاق اما به رغم همه تلاش ها در این سال ها دوباره سر برآورده و آثار تصویری را می بلعد. خورشید هم طعمه اش شده و با همه تقلاهای صاحبانش نتوانسته از آن گریزان باشد، فیلم خیلی زود در کانال های تلگرامی قرار گرفت تا روزنه های امید برای فروشش، افول کند با همه این ها اما خورشید تا پایان خرداد 1400 توانسته به باشگاه میلیاردی ها بپیوند و چیزی غریب به یک میلیارد و 120 میلیون تومان از گیشه سینماها به دست بیاورد.

طبق آمار اعلام شده از سوی سازمان سینمایی نیز این فیلم یک میلیارد و 390 میلیون تومان از این سازمان حمایت دریافت کرده است. این فیلم هنوز به زنجیره فیلم های اکران آنلاین نپیوسته است و باید دید در ادامه این بستر چه فروشی را برای این فیلم به همراه خواهد داشت.

هفته ای یکبار آدم باش / ‬ شهرام شاه حسینی

این روزها سریال می خواهم زنده بمانم را در شبکه نمایش خانگی دارد که اتفاقاً از آثار پربیننده این شبکه به شمار می آید؛ کارگردانی که پیش از این طعم توقیف را برای ساخت خانه دختر چشیده و مناسبات سینما را به خوبی می شناسند. شهرام شاه حسینی گرچه عمده شهرتش را وامدار فیلم هایی از جنس کلاغ پر و زن ها فرشته اند است، اما ساخت خانه دختر ذهن ها را به این سمت معطوف می کرد که او می خواهد سینمای اجتماعی را جدی تر دنبال کند. شهرام شاه حسینی به موازات ساخت می خواهم زنده بمانم ، هفته ای یکبار آدم باش را با مضمون کمدی ساخت تا سینمایش عقب گردی به گذشته داشته باشد.

میلیاردرهای خسارت دیده سینمای ایران/ گیشه ای که فاتح ندارد!

هفته ای یک بار آدم باش به همراه لاله ساخته اسدالله نیک نژاد، خون شد ساخته مسعود کیمیایی، تکخال ساخته مجید مافی و خورشید ترکیب اکران نوروزی را تشکیل دادند اما به نظر می رسد مشغولیت شاه حسینی در می خواهم زنده بمانم و البته موفقیت سریالش توجه او را از اثر سینمایی اش کاسته است تا آنجا که تاکنون نه تیم تبلیغاتی این فیلم علاقه چندانی به معرفی اش داشته اند و نه عواملش پیشگام این موضوع شده اند.

در این فیلم که تهیه کنندگی اش را مستانه مهاجر به عهده دارد همسرش پژمان بازغی در کنار بازیگرانی چون پژمان جمشیدی، رعنا آزادی ور و... به ایفای نقش پرداختند.

نکته ویژه اما این است که هفته ای یکبار آدم باش دومین فیلم سینمایی بعد از شنای پروانه است که محمدصادق رنجکشان از بخش خصوصی در دوران آفت زده کرونا به سینما اهدا می کند و موفق به فروش میلیاردی هم می شود. سرمایه گذاری که گرچه پیش از این ورودش به سینما حاشیه ساز شده بود و منتقدانش شبهاتی را درباره تزریق پول های مشکوک توسط او به سینما مطرح می کردند اما رنجکشان حالا از پرچمداران سینما در این دوران بحرانی است. رنجکشان در همین اوضاع بحرانی فیلم خون شد را هم در مقام سرمایه گذار روانه پرده کرد اما توفیقی در گیشه به دست نیاورد.

هفته ای یک بار آدم باش که همچنان بر پرده سینماست در این سه ماه اکران یک میلیارد و 116 میلیون تومان در گیشه کسب کرده است، مجموع حمایت دریافتی این فیلم از سازمان سینمایی نیز یک میلیارد و 50 میلیون تومان است.

این فیلم هنوز در بستر آنلاین به نمایش درنیامده است.

به گزارش گروه فرهنگی " تیتریک "؛ کارشناس رسانه در گفتگو با خبرنگار " تیتریک " گفت: مسئله حجاب موضوعی است که چندین سال در حوزه سینما و به ویژه شبکه نمایش خانگی کلا به حاشیه رفته و هنرمندان سینما و تلویزیون با پوشش های نامناسب و آرایش های غلیظ جلوی دوربین ظاهر می شوند.

مهدی قاسمی ادامه داد: امروز این فیلم ها به راحتی اقدام به ترویج بی حجابی، بی غیرتی، بی توجهی به آداب و رسوم خانواده ایرانی و مسایل دینی می کنند، در حالی که آمار اکران و فروش این فیلم ها روز به روز بیشتر و پر رونق تر می شود.

وی افزود: آرایش های غلیظ زنان بازیگر، لباس های تنگ و بدن نمای غربی، رفاقت بین دختر و پسر، عشق های پنهان پدر و مادر، هوس بازی مردان متاهل یا نگهداری از سگ به جای فرزندآوری و غیره تنها چیزهایی است که به وفور در محتواهای سینمایی می بینیم و مسئولان فرهنگی در خواب غفلت به سر می برند.

این کارشناس تصریح کرد: کارگردان ها بعضا با استفاده از حربه هایی مانند سیاه و سفید کردن سبک فیلم شان در صدد پنهان کردن آرایش غلیظ بازیگرها هستند و بعضا این هنرمند از این اقدام کارگردان اعتراض هم می کند.

قاسمی گفت: این فریاد بی حجابی توسط سلبریتی ها و سکوت مسئولین باعث می شود مردم دچار تضاد شوند که اگر حجاب اصل دین ماست پس چرا سلبریتی در شبکه نمایش خانگی و سینما این عرف را رعایت نمی کند.

وی افزود: قبح بی حجابی با رفتار سلبریتی ها در آثار و شبکه های ملی و بعضا نبود نظارت بر تولید این محتوا در حال فرو ریختن است.

این کارشناس بیان کرد: وضعیت برخی از سلبریتی های داخلی کمتر از بی حجابی بازیگران هالیوود نیست؛ این به معنای واقعی کلمه ولنگاری فرهنگی را در جامعه فریاد می زند.

قاسمی ادامه داد: البته وقتی دلیل این بی حجابی و آرایش غلیظ را از برخی بازیگران جویا می شویم؛ پاسخ می دهند تهیه کننده و کارگردان ما را به زدن لاک و آرایش غلیظ مجبور می کنند.

این کارشناس افزود: بعضا در سینما شاهد هستیم هر چقدر بازیگر بی حجاب تر و بی حیاتر باشد، پیشنهادهای بیشتری را برای کار دریافت می کند.

قاسمی گفت: همچنین الگوبرداری غلط از بازیگران شبکه های ماهواره ای در نوع پوشش و حجاب باعث شده که نوع پوشش اسلامی در فیلم های سینمایی و نمایش خانگی کم رنگ شود و متأسفانه شاهد تأثیرگذاری آن در نوع رفتار و پوشش افراد در سطح جامعه باشیم.

وی تاکید کرد: همانگونه که اکنون در سینما کیفیت محتوای فیلم ها به شدت پایین آمده و سینما سطح انتظار مخاطب را پایین آورده است؛ این به دلیل این است که تهیه کنندگان فقط برای فیلم های سخیف و بی محتوا سرمایه گذاری می کنند و بعضا از بازیگرهایی استفاده می کنند که فروش اثرشان بالا رود.

این کارشناس ادامه داد: در شرایطی که سال هاست تلویزیون نسبت به وظایف تبلیغی و اقناعی خود در زمینه ی حجاب در خواب سنگین فرو رفته و چه بسا در مواردی به تخریب حجاب پرداخته است.

قاسمی افزود: لزوم رعایت حدود حجاب و عفاف در ظاهر و رفتار بازیگران در مجموعه های نمایشی کمترین خواسته ای است که از دست اندرکاران این نهاد عظیم فرهنگی می توان انتظار داشت؛ نه اینکه با سیاه و سفید کردن اثر سعی در پنهان کردن واقعیت داشته باشند.

وی عنوان کرد: نظارت بیشتر دستگاه های مسئول فرهنگی به تولیدات سینمایی، نمایش خانگی و نحوه درست ورود بازیگران مستعد و توانا به سینما و ترویج درست حجاب و نوع پوشش اسلامی در این فیلم ها سبب حرکت قدم های سینمای کشورمان در مسیر صحیح خود می شود.

این کارشناس خاطرنشان کرد: تهیه کنندگی یک رشته تخصصی است نه اینکه هرکس پول داشت تهیه کننده شود باید ارزش های دینی مان در تولید آثار سینمایی و تلویزیونی حفظ شود و پول فدای آرمان ها و ارزش هایمان نشود.

قاسمی در خاتمه گفت: مدیران فرهنگی باید کاری کنند که هر یک از انسان های جامعه خودشان به این نتیجه برسند که باید داشتن عفاف، حجاب و حیا را سرمنشأ زندگی و رفتارهای انسانی و اجتماعی شان قرار دهند و قطعاً در این میان نقش تولیدات سینمایی و تلویزیونی بسیار حائز اهمیت است.

الهه ملاحسینی – تیتریک

انتهای پیام/

به گزارش مشرق حسین انتظامی رئیس سازمان سینمایی در توئیتی نوشت: بیش از 14.5 میلیارد تومان کمک بلاعوض و 26 میلیارد تومان وام 4درصدی به حوزه سینما بابت آسیب های ناشی از کرونا پرداخت شده است؛ هرچند نسبت به ضرر هنگفت این حوزه، ناچیز است.

جزئیات در

https://cinemaorg.ir

*بازنشر مطالب شبکه های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه ها منتشر می شود.

فعالان سینما مسیر خود را به سمتی تغییر دادند که این روزها نانش حسابی در روغن است؛ ساخت انواع و اقسام سریال در وی او دی ها. شاهد این ادعا هم حضور بسیاری از چهره های سرشناس سینما در این سریال هاست.

با انتشار نخستین آمار فروش اکران فیلم ها در فصل بهار آنچه مسلم است سینمای ایران برای بیرون آمدن از سایه کرونا و بازگشتن به روزهای اوج راهی دراز پیش رو دارد.

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم ، حرف و حدیث برای اکران فیلم های سینمایی این روزها بیش از پیش شده؛ گروهی اعتقاد دارند "دینامیت" مسعود اطیابی تنورِ اکران را داغ می کند و مثلِ چند کار قبلی این کارگردان، مخاطبین را با سینماها آشتی می دهد. البته این فضای بی رونقِ سینماها به فضای کرونا برمی گردد و سرمایه گذارهای فیلم ها خیلی کم و به ندرت پیش می آید رضایت بدهند فیلم شان در این چرخه اکران شود.

یکی از فیلم های سینمایی که این روزها حرف و حدیث درباره اکران زیاد شده، فیلم "دینامیت" مسعود اطیابی است. فیلمی که سیدابراهیم عامریان تهیه کننده آن اعلام کرده بود باید در شرایطی روی پرده برود که مخاطب در سینما حضور داشته باشد. همان نکته ای که اطیابی چندی پیش در گفت وگو با خبرنگار تسنیم به آن اشاره کرد: دیدن "دینامیت" در سینما، نیاز به حضور پرشورِ مخاطب دارد. (پژمان جمشیدی، احمد مهرانفر، نازنین بیاتی، زیبا کرمعلی و محسن کیایی بازیگران این فیلم سینمایی اند.)

فیلم دینامیت

یکی از نکاتی که درباره اکران فیلم "دینامیت" مطرح شد پیشنهادهای مالی بود که این فیلم روی پرده برود. کارگردان این فیلم در واکنش به این نکته تأکید کرد: پیشنهادی که به طور شفاهی و یا مستقیماً به ما اعلام شده باشد، چنین چیزی گفته نشده و ما هم از طریق خبرهای پراکنده ای که وجود دارد، در جریان قرار گرفته ایم. فیلم "دینامیت" باید با مخاطب در سینما روی پرده برود. چون هم خصوصی ساخته شده نیاز به فروش دارد و هم به واسطه محتوای طنزآمیزش تنورِ سینما را گرم می کند و بد نیست در این شرایط دیده شود. اصل قضیه تبلیغ است که تلویزیون می تواند به کمک سینما بیاید.

او همچنین تأکید کرد: سینما بخشی از آن زندگی عادی است که با کرونا به خانواده و اجتماع برمی گردد. حداقل باید 50 درصد مردم واکسینه شوند تا مردم با اعتماد وارد سالن های سینماها شوند. همچون اتفاقات دیگری که آرزو داریم هرچه زودتر با رفتنِ کرونا رونق بگیرند مثل نمازهای جماعت، نماز جمعه و همچنین تفریحات مردم پابرجا شود؛ این قضیه با آرام شدن کرونا اتفاق می افتد و تبلیغ اولین چیزی است که بیش از پرداختِ پول باید به آن توجه شود.

البته برخی در فضای رسانه ای و مجازی به این نکته اشاره کرده اند که بدون شک باید سازمان سینمایی و شورای صنفی نمایش، پیشنهاد بالای کارگردان فیلم را پذیرفته باشد؛ اگر چنین است باید شفاف سازی کنند و بگویند مبلغ توافقی چقدر بوده است؛ زیرا محال است صاحبان فیلم راضی شوند با گرفتن دو و نیم میلیارد تومان "دینامیت" را اکران کنند.

غلامرضا فرجی در این باره به خبرنگار تسنیم گفت: بحث دینامیت نیست؛ پیشنهاد شورای صنفی بوده که چرخه اکران از این حالت رکود خارج شود. بحث ما یک فیلم و دو فیلم نبوده است؛ چرا که تهیه کنندگان و سرمایه گذاران آثار به دلیل شرایط فعلی کرونایی، حاضر به اکران فیلم شان نشدند؛ و نسبت به بازگشت سرمایه شان تردید دارند که برمی گردد یا نمی گردد. صاحبان سینماها هم با این دوستان صحبت کردند که بیشتر نگران بازگشت سرمایه شان بوده اند.

فیلم شیشلیک

وی در خصوص فیلم های سینمایی که با آن ها مذاکره شده به نکاتی اشاره کرد و اینکه آیا اکران "دینامیت" جدّی است و افزود: بالأخره صاحبان سرمایه ها، تهیه کنندگان بخش خصوصی اند و نگران وضعیت و اوضاع اند که سرمایه شان برنگردد. الان در حال حاضر تنها فیلمی که آمادگی اکران دارد فیلم "دینامیت" است؛ البته ما علاوه بر "دینامیت" با صاحبان آثار مثل "شیشلیک"، "چپ و راست"، "درخت گردو" و حتی "سگ بند" وارد مذاکره شدیم که آمادگی اکران نداشتند. دوستان سینمادار از سازمان سینمایی درخواست داشتند مساعدت کنند که مبلغی بلاعوض جهت حمایت از آثار، پرداخت کنند تا این چرخه سینمایی کشور از حالت رکود خارج شود.

عضو هیئت مدیره انجمن سینماداران خاطرنشان کرد: حتماً بگوییم دینامیت اکران شود، مطرح نیست. بلکه فیلم دیگری هم که این ظرفیت و پتانسیل را داشته باشد مخاطبان را به سینماها بکشاند هم موضوع ما است. چرا که بحث ما این است سینماها را حفظ کنیم و البته میزان استقبال دو سه هفته اخیر از سینماها هم نشان می دهد مخاطب آمادگی ورود به سالن سینماها را دارد. از طرفی واکسینه شدن به نوعی مردم را آماده این کرده که وارد سینماها بشوند. موضوع مهم تر، نداشتن فیلم است که انگیزه مخاطب را بالا ببرد تا فیلم شان را روی پرده نقره ای ببینند.

فرجی با اشاره به نظر برخی نسبت به "دینامیت" و کمک دو میلیارد و نیم، گفت: برخی می نوشتند چرا دینامیت؟ با خیلی از فیلم ها صحبت کردم موضوع این است آمادگی ندارند وارد چرخه بشوند. در مورد اینکه برخی می گویند 9 تیرماه اکران می شود همه به یک جلسه دیگر بستگی دارد که سازمان سینمایی و ستاد کرونا تشکیل می دهند. صحبت 2 میلیارد 500 میلیون تومانی کمک بلاعوض است اما صاحبان برخی آثار دیگر که مذاکره کردیم می گویند در شرایط عادی، فیلم شان بیشتر از این مبالغ می فروشد.

او با انتقاد از صداوسیما، گفت: فیلم "خورشید" مجید مجیدی اکران شد و ما انتظار داریم صداوسیما بیشتر از این ها حمایت کند؛ چه تیزر و آنونس این فیلم و چه به جهات دیگری مردم را دعوت کند که به سینماها بروند. امیدوارم صداوسیما هم ما را مورد حمایت قرار دهد تا مردم با آرامش فیلم هایشان را در سینماها ببینند. البته فضای پلتفرم ها که انواع و اقسام فیلم ها و سریال ها را پخش می کند هم باعث شده تا خیلی سخت بتوانیم سینماها را به آن روزهای اوج خودش برسانیم.

عضو هیئت مدیره انجمن سینماداران درباره وضعیت سینماها، خاطرنشان کرد: ما هنوز به خاطر شرایط کرونایی، 50 درصد ظرفیت سالن های سینماها را پُر می کنیم؛ الان اخیراً شرایط بهتر و عادی تر شده است. باید همه دست به دست هم دهیم تا سینما را حفظ کنیم و به نظاره ننشینیم که این صنعت چطور از بین می رود. باید حمایت کنیم تا سینما در سبد خانواده های ایرانی باشد. شاید یکی از راه های آن حفظ قیمت بلیت 25 هزار تومانی باشد که خانواده ها در شرایط بهتری بتوانند مخاطب سینماها باشند.

انتهای پیام/

تقریبا یک سال و چهار ماه از شیوع ویروس کرونا می گذرد، اتفاقی که روی اقتصاد تمام اصناف تاثیری جدی و شدید گذاشته و آثار زیان باری هم برای سینمای ایران به همراه آورده است. تعطیلی یک دوره از جشنواره جهانی فیلم فجر، عدم رضایت صاحبان آثار برای اکران فیلم های شان، عدم حضور مردم در سالن های سینما و نارضایتی سینماداران از شرایط اکران، همه و همه، از آسیب های همه گیری کرونا به شمار می آیند.

برای به راه افتادن دوباره چرخ اقتصاد سینما و حضور دوباره مردم در سینماها، باید کارهای متعددی انجام شود که یکی از آن ها انتخاب فیلم مناسب برای اکران است تا مخاطب را به سالن بکشاند. برای تشخیص این که فیلم های انتخاب شده برای اکران در دوران کرونایی، باید چه ویژگی هایی داشته باشند و چه اندازه بفروشند تا رضایت تماشاگران و سالن داران را به همراه بیاورند، با سه تهیه کننده سینما؛ مرتضی شایسته، سیدجمال ساداتیان و ابراهیم عامریان، گفت وگو کرده ایم که در ادامه می خوانید.

سینماها از مترو و اتوبوس کم خطرترند

با این که حدود دوماه است که سالن های سینما دوباره باز و میزبان فیلم های سینمایی خورشید با کارگردانی مجید مجیدی، لاله ساخته اسدالله نیک نژاد، خون شد با کارگردانی مسعود کیمیایی، تکخال ساخته مجید مافی و هفته ای یکبار آدم باش با کارگردانی شهرام شاه حسینی شده اند، اما تعداد مخاطبان چشمگیر نیست. عده زیادی از مردم هنوز در جریان بازگشایی سینماها نیستند، تعدادی هم در جریان چینش فیلم ها قرار ندارند و جمعیت زیادی هم نگران حضور در سالن های سینما هستند. همه این عوامل دست به دست هم داده است که نه صاحبان آثار و نه سینما داران از وضعیت فروش فیلم ها رضایت نداشته باشند.

سیدجمال ساداتیان در این باره می گوید: پس از یک سال و 4 ماه که از آغاز کرونا می گذرد، زندگی باید روال طبیعی خودش را از سر بگیرد. همان گونه که بسیاری از کشورهای دنیا در حال بازگشت به حالت طبیعی خودشان هستند، فکر می کنم این اتفاق باید در ایران هم رخ دهد. در حال حاضر هم تمام مشاغل در کشور، کار طبیعی و عادی خودشان را از سر گرفته اند، به جز فعالیت های سینمایی و هنری. نمی دانم چرا تا این اندازه نگرانی وجود دارد که مردم در سینماها تجمع نکنند اما این تجمع را در جاهای دیگر مانند اتوبوس، مترو و رستوران ها می بینیم که اگر به لحاظ رعایت پروتکل ها بخواهیم آن ها را بررسی کنیم، وضعیتی اسفناک تر دارند. نکته دیگر این که اکران ها باید ادامه پیدا کند چون مردم ما نیاز به تفریح دارند.

ساداتیان: تجمع مردم در جاهایی مانند اتوبوس، مترو و رستوران ها، به لحاظ رعایت پروتکل ها، بسیار اسفناک است. ولی نمی دانم در این میان، چرا همه از حضور مردم در سینماها می ترسند؟

ابراهیم عامریان هم معتقد است که سالن های سینما بسیار کم خطر هستند. او در این باره می گوید: واقعا سینماها پروتکل های بهداشتی را رعایت می کنند و در این زمینه حرف اول را می زنند. یک جاهایی وجود دارد که واقعا پروتکل ها رعایت نمی شود و تجمع ها بسیار خطرناک تر است. اگر قرار باشد کسی هم کرونا بگیرد، قطعا در آن مکان های عمومی این اتفاقات رخ می دهد نه در سینمایی که پروتکل ها به خوبی رعایت می شوند.

مرتضی شایسته هم ضمن پذیرفتن ترس مردم از حضور در سینماها، تاکید می کند: انشاالله از تیر، اوضاع حضور در سینماها بهتر می شود، چون واکسیناسیون افزایش پیدا کرده و بخشی از نگرانی ها کم شده است.

شیشلیک و دینامیت ، شانس های رونق گیشه

حالا که اوضاع سینماها نسبت به هر صنف اقتصادی دیگری نابسامان تر و چراغ سالن ها خاموش تر از هرجای دیگر است، مدیران تلاش می کنند تا فیلم هایی اکران شوند که پتانسل جذب مخاطب را دارند. به عقیده هر سه تهیه کننده که با آن ها گفت وگو کردیم، فقط فیلم های کمدی، پتانسیل داغ کردن فروش گیشه سینماها را دارند.

ساداتیان بر این باور است که مردم نیاز به تفریح دارند و در این باره می گوید: به نظرم فیلم های کمدی می توانند موفق تر باشند، چون برای مردم تغییر ذائقه روحی ایجاد می کنند. فکر می کنم فیلم سینمایی دینامیت خیلی زیاد از عهده انجام این کار بر می آید و می تواند این شرایط را برای مخاطب ایجاد کند که وقتی وارد سالن سینما می شود، راضی از آن خارج شود.

عامریان که خود تهیه کننده دینامیت است، فیلم شیشلیک با کارگردانی محمد حسین مهدویان را هم دارای چنین پتانسیلی می داند و عقیده دارد: کمدی های قوی می توانند مردم را به سینماها ببرند، چون در حال حاضر مردم در وضعیتی هستند که نیاز به شادی دارند و هرکسی که به او نگاهی بیندازیم، در این کرونا آسیب دیده است. البته معتقدم هر فیلمی پتانسیل انجام این کار را ندارد، در بین تمام فیلم هایی که آماده نمایش هستند، شاید سه یا چهار فیلم بتوانند این کار را انجام دهند.

عامریان: شیشلیک فیلم خوبی است و می تواند گیشه سینماها را گرم کند. رضا عطاران، پژمان جمشیدی و ژاله صامتی، هر یک به نوعی بهترین بازی های خود را به نمایش گذاشه اند

او ادامه می دهد: همین فیلم هایی که این روزها درباره آن ها صحبت می شود، پتانسیل بالایی برای جذب مخاطب دارند. به طور مثال فیلم سینمایی شیشلیک ، پتانسیل این موضوع را دارد. یا در بین فیلم های تولیدی خودمان، هم انفرادی و هم دینامیت ، این توانایی را دارند. شیشلیک فیلم خوبی است و آن را بسیار می پسندم، بازی بسیار خوب رضا عطاران، پژمان جمشیدی و ژاله صامتی انکار نشدنی است و هر یک به نوعی بهترین بازی های خود را به نمایش گذاشه اند فیلم هم از لحاظ فیلمنامه، داستان پر قدرتی را دنبال می کند.

اما چشم امید مرتضی شایسته، دبیر شورای صنفی نمایش، به فیلم دینامیت است و باور دارد : اگر فیلم های طنز روی پرده بروند، احتمالا تاثیر مثبتی روی آمار فروش داشته باشند. فیلمی مانند دینامیت این پتانسیل را دارد و می تواند به وضعیت سینما کمک رسانی کند.

رقم ایده آل فروش فیلم ها چند است؟

در این وضعیت کرونایی پنج فیلمی که روی پرده سینما رفته اند، تاکنون و در مجموع، 3میلیارد و 141میلیون و 776هزار و 400تومان فروخته اند، رقمی که به هیچ عنوان نه برای سینمادارها و نه برای صاحبان آثار، قابل قبول هم نیست. حتی فیلم کمدی هفته ای یکبار آدم باش که صدرنشین جدول فروش است، مبلغ 1میلیارد و 76میلیون تومان بلیت فروخته است.

اما آیا واقعا این رقمی است که اهالی هنر از فروش فیلم ها توقع دارند؟ ساداتیان در این باره می گوید: نکته اصلی این است که اگر بخواهیم فیلمی مانند دینامیت را روی پرده ببریم، باید تلویزیون در تبلیغات کمک کند و بیلبوردهای شهری فراهم شوند. آن زمان فیلمی مانند دینامیت که در شرایط عادی، ظرفیت فروش 60میلیارد تومانی را هم دارد، در شرایط کرونایی راحت می تواند تا 20 میلیارد تومان بفروشد. با این حال، معتقدم نمی توانیم دست روی دست بگذاریم تا شرایط نرمال شود، همان طور که همه مشاغل در حال انجام فعالیت هستند، اهالی سینما هم باید کارشان را شروع کنند. اگر انشاالله شرایط اکران برای شیشلیک و دینامیت فراهم شود و خیال شان راحت باشد که وزارت ارشاد آن گارانتی گفته شده را برای آنها فراهم می کند و اکران هم از هفته دیگر کارش را آغاز کند، وضعیت فروش یک تغییر اساسی خواهد کرد.

او درباره گارانتی وزارت ارشاد توضیح می دهد: وزارت ارشاد قرار است حداقل هایی را از لحاظ مالی در اختیار شیشلیک و دینامیت قرار دهد. این فیلم ها در شرایط عادی بالای 50 تا 60 میلیارد می فروشند و به همین دلیل صاحبان آثار نیاز دارند تا از آن ها حمایت تا راضی به اکران فیلم های شان شوند.

عامریان هم در این باره می گوید: فیلم دینامیت ، پتانسیل بسیار بالایی برای فروش دارد، یعنی اگر در شرایط عادی اکران شود، قطعا بالای پنجاه میلیارد تومان می فروشد. اما در شرایط کرونایی نمی دانم اوضاع چگونه است.

شایسته: موضوع فروش فیلم ها بستگی به هزینه تولید آثار دارد، اما در این شرایط کرونایی فیلم ها حداقل باید 4میلیارد تومان بفروشند

شایسته که نگاهی واقع بینانه تر به رقم احتمالی فروش فیلم ها در دوران کرونا دارد، می گوید: موضوع فروش فیلم ها بستگی به هزینه تولید آثار دارد، اما در این شرایط کرونایی فیلم ها حداقل باید 4میلیارد تومان بفروشند تا بشود گفت اکران شان، زیان بار نبوده است.

چرا دینامیت تاکنون اکران نشده است؟

ابراهیم عامریان که به احتمال زیاد و در صورت برآورده شدن خواسته هایش، تصمیم دارد فیلم دینامیت را اکران کند، تا کنون این کار را انجام نداده است. او که باور دارد مردم نیاز به شادی و تفریح دارند و دینامیت هم می تواند این نیاز را برطرف کند، درباره دلیل خودداری از اکران دینامیت می گوید: فکر می کنید فیلم های قبلی مانند شنای پروانه ، چون حمایت نشدند، شکست خوردند. این حمایت، اول از جانب سینماداران شکل می گیرد. همه باید دست به دست هم بدهند تا از فیلم حمایت کنند، اگر قرار باشد که من به تنهایی فیلمم را روی پرده ببرم و هیچ نتیجه ای هم نگیرم، قطعا این کار را انجام نمی دهم. اگر فیلمم را نمی دهم به این دلیل است که می گویم آقای سازمان سینمایی با تلویزیون صحبت کن برای من تیزر بگیر. همچنین چند بیلبورد شهری می خواهم. این ها حمایت ها و موارد بسیار ساده ای است که واقعا به پشتوانه مالی زیادی، نیازی ندارد. اگر در حق سینما اجحاف می شود، مقصرش تنها من نیستم، زمانی می توانم فیلمم را برای اکران بدهم که از ما حمایت شود. یکی از خواسته ما این بود که تیزری با حضور هنرمندان بسازیم و بگوییم که سینماها باز است، وقتی صدا و سیما با ما همکاری نمی کند، حداقل خودمان یک حرکتی انجام دهیم.

عامریان: اگر در حق سینما اجحاف می شود، مقصرش تنها من نیستم، زمانی می توانم فیلمم را برای اکران بدهم که از ما حمایت شود

او ادامه می دهد: صحبت هایی مبنی بر حمایت وزارت ارشاد شده و تا زمانی که به قول های داده شده عمل نشود، فکر نمی کنم که اکران دینامیت به این زودی میسر شود. دوستان سینمادار تماس می گیرند و می گویند به خاطر سینما این کار را انجام دهید، ماهم پذیرفته ایم اما شرایطی هم برای انجام این کار داریم.

ساداتیان هم درباره حمایت از فیلم ها در شرایط کرونایی می گوید: یکی از شرایط ورود مردم به سینماها این است که فیلم ها جذابیت داشته باشند. در وهله اول، شرایط اکران فیلم باید مساعد باشد که متاسفانه به دلیل اوضاعی که موجود است، بسیاری از تهیه کنندگان حاضر نیستند فیلم هایشان اکران شود. حق هم دارند، چون تولید فیلم به لحاظ اقتصادی بسیار سنگین است و تولیدکنندگان هم توقع دارند که دولت از آن ها حمایت کند و چون این شرایط فراهم نشده است، تهیه کنندگان تردید دارند تا فیلم های شان را اکران کنند.

شایسته هم اکران نکردن فیلم از جانب صاحبان آثار را کاری بیهوده می داند و تاکید می کند: من حدود هشت فیلم دارم و برای همه آن ها هم اعلام آمادگی برای اکران می کنم، چون فیلم وقتی آماده است باید آن را اکران کرد، اگر این کار را انجام ندهیم، می سوزد. ولی بدون حمایت، واقعا نمی شود در این شرایط کرونایی، امیدی به اکران سینماها بست.

اعتمادآنلاین| علی سرتیپی رییس انجمن صنفی پخش کنندگان سینمای ایران، درباره وضعیت اکران و مشکلاتی که شرکت های پخش این روزها درگیر آن هستند، گفت: انجمن پخش کنندگان تمام تلاش خود را می کند تا بتواند با توجه به اینکه شرایط اکران در حال بهبود است، کاری کند فیلم های جدید و پرمخاطب در سینماها اکران شود، در واقع تمام تلاش ما این است که بتوانیم چند فیلم جدید که در جذب مخاطب موفق باشد را اکران کنیم.

به گزارش مهر، وی ادامه داد: در واقع باید شرایطی فراهم شود تا تهیه کنندگان سینما راضی به اکران آثار خود شوند، به همین دلیل باید کمک مالی و گارانتی اکران مورد توجه قرار گیرد که البته در این زمینه قدم هایی نیز برداشته شده است که طی یک هفته آینده این اقدامات عملی می شود.

مدیرعامل شرکت پخش فیلمیران توضیح داد: همچنین با سینماداران و مسئولان ارشاد جلساتی داشته ایم که شرایط بهتری را برای اکران فیلم ها فراهم کنیم.

وی درباره حمایت دولت از شرکت های پخش بیان کرد: متاسفانه طی این مدت که سینما و اکران دچار معضل کرونا شده است، دولت هیچ حمایتی از دفاتر پخش نکرده است، در واقع دوستان چندان به دفاتر پخش که رکن اصلی و پل ارتباطی بین تهیه کننده و سینماداران است، توجه نکرده است.

سرتیپی گفت: مهمترین مساله این است که بتوانیم فیلم های خوب را در سینماها اکران کنیم، فکر می کنم با کمک و حمایت از فیلم های خوب، شرایط مناسبی را برای اکران فراهم کنیم. البته با توجه به برنامه ریزی های انجام شده فکر می کنم که اکران طی 2 ماه آینده به روند سابق بازگردد.

وی تاکید کرد: در حال حاضر شرایطی وجود دارد که باید درصد ریسک اکران فیلم ها کم شود، یعنی باید تا می توانیم به تهیه کنندگان فیلم ها کمک کنیم تا شرایط مناسبی برای اکران را فراهم کنیم.

رییس انجمن صنفی پخش کنندگان سینمای ایران توضیح داد: با توجه به شرایطی که طی یک سال و نیم گذشته سینمای ایران پشت سر گذاشته است باید اعتماد دوباره به وجود آید و تا زمانی که این اعتماد ایجاد نشود کسی حاضر نمی شود فیلم خود را در سینماها اکران کند. به همین دلیل باید شرایط مناسب فراهم شود و ما دنبال آن هستیم تا این شرایط مناسب فراهم شود.

سرتیپی در پایان گفت: خوشبختانه دولت در زمینه اکران قدم هایی برداشته است که می تواند به ایجاد اعتماد تهیه کنندگان و اکران فیلم ها کمک کند.

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم ، ابراهیم فروزش از آن دست فیلمسازانی است که نام و کارنامه اش با سینمای کودک و نوجوان عجین شده است. او فعالیت هنری خود را از سال 1349 در مرکز سینمایی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان آغاز کرد. پس از انقلاب، به کارگردانی روی آورد و در نخستین تجربه بلند سینمایی اش، فیلم کلید را بر اساس فیلمنامه ای از عباس کیارستمی ساخت. وی برای ساخت فیلم دومش که خمره نام داشت، به سراغ داستانی از هوشنگ مرادی کرمانی رفت و این فیلم برای اولین بار در سینمای ایران موفق به کسب جایزه یوزپلنگ طلایی از جشنواره فیلم لوکارنو شد.

فروزش در ادامه مسیر فیلمسازی خود نیز هیچ گاه از قشر کودک و نوجوان غافل نشد و آثار دیگری مانند: مرد کوچک ، بچه های نفت ، هامون و دریا ، زمانی برای دوست داشتن ، سنگ اول و شیر تو شیر را کارگردانی کرد.

اینک در آستانه روی کار آمدن دولت سیزدهم، به سراغ این کارگردان و نویسنده سینمای ایران رفتیم و با او درباره اهم انتظارات و مطالباتش از دولت آینده به گفت وگو نشستیم.

فروزش ضمن اشاره به مطالبات سینماگران از دولت آینده به خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم گفت: همان طور که می دانید من در زمینه سینمای کودک و نوجوان کار می کنم و طبیعی است که این قشر، مسائل و چالش های اجتماعی خاص خودشان را فارغ از مسائل آموزشی و تربیتی و موضوعاتی که به رشد آنها مربوط است، داشته باشند.

وی افزود: انتظار من از دولت آینده این است که به نحوی بایسته و شایسته از تهیه، تولید و اکران فیلم های کودک و نوجوان در سینما حمایت کند. دولت سیزدهم باید به معنای حقیقی کلمه پیگیر این مهم باشد که کودکان امروز ایران چه نیازها و اولویت هایی دارند. بدون تردید اگر بخواهیم این نیازها و اولویت ها را فهرست کنیم، در مجال این گفت وگو نمی گنجد.

فروزش ادامه داد: لازم است دولت بعدی زمینه و امکان طرح نیازهای امروز کودکان و نوجوانان ایران را به نحوی شایسته و فراگیر فراهم کند. سپس با نگاهی صحیح و منطقی به متن این نیازها وارد شود و آنها را مورد بررسی و واکاوی قرار دهد. گام بعدی آن است که فیلم نامه های مقتضی و متناسب با این نیازها نگاشته شود و تهیه کنندگان به خصوصی که انگشت شمار هم نباشند، عهده دار ساخت این فیلمنامه ها شوند.

فروزش در بخش دیگری از سخنان خود ضمن اشاره به لزوم قوام عدالت در دسترسی به سینما و تماشای فیلم در اقصی نقاط جغرافیای ایران، گفت: کودکان و نوجوانان ساکن در تمام نقاط ایران به ویژه آنهایی که در مناطق محروم سکونت دارند، باید به نحو کامل و کافی از سینما بهره مند شوند و بتوانند مخاطب آثار سینمایی قرار گیرند؛ به ویژه مخاطب آن دسته از آثاری که با محور و مضمون کودک و نوجوان ساخته می شود. به اعتقاد من لازم است که یک پویش و خیز اجتماعی بزرگ و قابل توجه از حیث تهیه و پخش در سینمای کودک و نوجوان ما شکل بگیرد و تداوم پیدا کند.

کارگردان زمانی برای دوست داشتن یادآور شد: در کشور ما حدود 30 الی 35 میلیون کودک و نوجوان زندگی می کنند. این قشرِ در حال رشد، به اقسام گوناگون حمایت نیاز دارد؛ حمایت هایی از جنس حمایت روحی، فکری و پرورشی. فارغ از مسائل روزمره ما که شامل گرانی و امثالهم است، باید گفت که کودکان امروز ما آن طور که بایسته و شایسته است، پرورش پیدا نمی کنند. در برخی روستاها و مناطق محروم، کودکان و نوجوانان ما از حیث تغذیه وضعیت مناسبی ندارند. دولت باید برای تغییر این وضعیت دست به کار شود و در این راستا اقدامات لازم را انجام دهد.

فروزش تصریح کرد: نکته مسلم این است که کودکان و نوجوانان امروز ما به مثابه یک قشر عظیم و پرظرفیت اجتماعی، آینده سازان کشورمان هستند. هرچه به این قشر عظیم خوراک بیشتر و بهتری داده شود و آنها بتوانند از خوراک ارائه شده تغذیه بهتر و مناسب تری داشته باشند، به همان نسبت نیز قادر خواهند بود آینده درخشان تری را برای ایران رقم بزنند. یکی از مهم ترین خوراک هایی که می توان به این قشر مهم ارائه داد، سینما و تولیدات سینمایی مناسب است.

وی یادآور شد: سینما فارغ از کارکردهای تفریحی و سرگرم کننده خود، قادر است برای کودکان دستاوردهایی ارزنده و بالنده به ارمغان بیاورد. سینما می تواند به کودکان و نوجوانان ما آموزش و آگاهی های ضروری را به منظور ساخت فردایی بهتر و روشن تر ارائه و به آنها خودباوری، انگیزه و اراده لازم برای ساخت فردایی درخشان را تزریق کند.

کارگردان شیر تو شیر با اشاره به عشق و علاقه وافر جوانان و نوجوانان ایرانی به سینما خاطرنشان کرد: گاهی فرصت هایی دست می دهد که بتوانم تعدادی از فیلم های کوتاهی که توسط جوانانمان ساخته شده است را تماشا کنم. پس از تماشای کارهای این جوانان، متوجه می شوم که اینها چه سرمایه های عظیم و چه نیروهای بالفعل ارزشمندی هستند و می توانند در آینده نزدیک برای سینمای ایران مفید باشند و این سینما را بسازند. در جشنواره های فیلم کوتاه نیز به کرات آثار ارزنده این جوانان را می بینیم. بسیاری از این جوانان مستقیما به سینمای بزرگسال متصل نمی شوند؛ بلکه به دلیل عشق و علاقه ای که به سینمای کودک دارند، کار فیلمسازی خود را با ساخت آثاری در حوزه کودک و نوجوان آغاز می کنند. چرا نباید دستی وجود داشته باشد که از این جوانان مستعد و پرانگیزه حمایت کند؟

برنده سیمرغ بلورین بهترین فیلم از دهمین جشنواره فیلم فجر عنوان کرد: اولین و مهم ترین خوراکی که باید برای این طیف از جوانان فراهم کرد، سرمایه گذاری است؛ در این راستا هم سرمایه گذاری مادی و هم سرمایه گذاری معنوی ضروری است. اکنون بخش خصوصی آن طور که باید و شاید تمایلی برای حمایت از سینمای کودک و نوجوان از خود نشان نمی دهد؛ چراکه نگاهش به سینما نگاه دخل و خرج است و باید سرمایه ای که صرف می کند دوباره به سویش بازگردد. سینمادارها هم چنین نگاهی دارند و اولویت برای آنها پر شدن سالن هایشان است.

وی مطرح کرد: باید نگاه و بررسی کنیم که چه نیازهایی داریم؟ مشکلات کنونی ما نیاز به راهکارهایی دارد که به شکلی مهندسی شده طراحی و ترسیم شوند. لازم است انسان های آگاه و دلسوز کنار هم بنشینند و درباره اینکه برای کودکان و نوجوانان آینده ساز این مرز و بوم چه باید کرد، تصمیم گیری کنند. البته این تصمیم گیری ها صرفاً نباید در حوزه کلام محدود شود؛ بلکه باید گام ها و اقدامات عملی جدی برداشته شود. لازم است سرمایه گذاری های مادی و زیرساختی به میزان کافی انجام شود تا آن معنویتی که ما می خواهیم، حاصل شود.

فروزش بیان کرد: دولت ها همواره می آیند و می روند. ممکن است در آغاز حضورشان شعارهایی هم بدهند اما متأسفانه فردا این شعارها به فراموشی سپرده شود. آیا ما می توانیم این توده های عظیم مردمی را به فراموشی بسپاریم؟ مسلما خیر.

این کارگردان و فیلم نامه نویس سینمای کشور ادامه داد: سینما فارغ از کارکردهای تفریحی، سرگرم کننده و نشاط آفرینی که برای کودکان به دنبال دارد، در زمره تأثیرگذارترین عناصری به شمار می رود که می تواند روی قشر کودک و نوجوان کارگر واقع شود و زندگی و آینده آنها را بسازد. اگر به واسطه سینما واقعیت های لازم را به کودکان نشان دهیم، آنها آگاهی بیشتر و افق نگاه وسیع تری پیدا خواهند کرد.

نمایی از فیلم زمانی برای دوست داشتن

کارگردان سنگ اول ضمن تأکید بر لزوم سرمایه گذاری روی سینمای کودک و نوجوان، افزود: اگر از سوی دولت سرمایه گذاری های لازم روی سینمای کودک و نوجوان انجام شود، بخش خصوصی نیز تدریجاً تمایل پیدا خواهد کرد که در این حوزه ورود و فعالیت کند. در ادامه سینمادارها نیز مایل خواهند شد که سانس های ویژه و مشخصی را به اکران آثار حوزه کودک و نوجوان اختصاص دهند. این یک زنجیره با حلقه های به هم متصل است که باید ظرفیت های موجود در هر یک از حلقه ها فعال و بالفعل شود.

فروزش تصریح کرد: بارها گفته شده است که برگزاری جشنواره فیلم کودک و نوجوان ربطی به تولید فیلم در حوزه کودک و نوجوان ندارد. جشنواره صرفاً یک رویداد هنری سالانه است که چند فیلم اثرگذار حوزه کودک و نوجوان را انتخاب و از سازندگان این فیلم ها تقدیر می کند و بعد هم فراموش می شود.

وی تأکید کرد: باید حرکت و اقدامی محکم، ریشه ای و سیستماتیک در سینمای کودک و نوجوان ما آغاز شود که با آمد و رفت دولت ها نه خللی در آن ایجاد و نه به دست فراموشی سپرده شود. برای این منظور، اگر بودجه خاصی لازم است، تخصیص پیدا کند و اگر لازم است افراد مشخصی پیشران و عهده دار این حرکت شوند، مشخص و معرفی شوند.

نمایی از فیلم هامون و دریا

این کارگردان سینما خاطرنشان کرد: لازم است بار دیگر تأکید کنم که ما کارگردانان جوان و مستعد بسیار خوبی داریم. فیلم های کوتاهی که از آنها می بینیم، گواه روشنی بر این توانمندی و استعداد است. این جوانان که با زحمت زیاد و بودجه اندک آثار شایسته ای را خلق می کنند، تشنه ساخت فیلم اند و لزوما ساکن تهران و دیگر کلا ن شهرها هم نیستند؛ بلکه بسیاری از آنها در روستا و آبادی های دوردست زندگی می کنند. بدون تردید اگر از این جوانان حمایت های لازم به عمل آید، قادر خواهند بود دستاوردهای بزرگی را برای سینمای ایران رقم بزنند. چرا نباید از این ظرفیت عظیم بهره برداری شود؟

فروزش تأکید کرد: حمایتی که ما از آن صحبت می کنیم، نباید از جنس حمایت های مقطعی و لحظه ای باشد؛ این حمایت باید پایا و مستمر باشد؛ باید حمایتی باشد که پایه هایش با تغییر مدیران و مسئولین ذی ربط فرونریزد. این حمایت باید در قالب حرکتی وسیع و مؤثر صورت پذیرد و ذیل آن آدم های خبره به کار گرفته شوند تا با نقشه های فنی و دقیقی که ترسیم می کنند، بتوانند آینده سینمای کودک و نوجوان ما را بسازند. در این صورت است که چنین حرکتی قادر خواهد بود به سینمای کودک و نوجوان ما جان دهد.

وی که این روزها بر پروژه سینمایی پلو خورش متمرکز است، در پاسخ به این پرسش که وضعیت ساخت این فیلم سینمایی در چه مرحله ای قرار دارد، گفت: هنوز به مرحله ساخت نرسیده ایم؛ فعلاً در حال کار کردن روی فیلمنامه هستیم تا ببینیم در آینده چه خواهد شد.

انتهای پیام/

: ساسان سالور تهیه کننده سینما در پی برگزاری سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری در خصوص انتظارات خود از رئیس جمهور در حوزه فرهنگ و هنر گفت: مدیران سینمایی دولت آقای روحانی به دلیل عدم شناخت و تجربه در هنرهفتم، سر سینما را بریدند و ضربات مهلکی بر پیکره آن وارد کردند؛ در این سال ها هریک از مدیرانی که اداره سازمان سینمایی را در دست گرفتند ساز خودشان را زدند و هیچ کدام نتوانستند معضلات و مشکلات متعدد سینما را برطرف کنند و بالعکس با ندانم کاری های شان روز به روز بر ابعاد مشکلات سینمای کشور اضافه کردند از این رو من امیدوارم رئیس جمهور جدید مدیرانی را برای اداره سینمای کشور به کار گیرد که همگی از دل سینما باشند و بتوانند حداقل بخشی از معضلات شدیدی که شاهد آن هستیم را بهبود بخشند.

تهیه کننده فیلم های سینمایی سه کام حبس و هایلایت در گفتگو با خبرنگار افزود: سینمای ایران امروزه سرشار از معضل و مشکل است به خصوص در این برهه زمانی به دلیل شیوع و گسترش ویروس منحوس کرونا، بیش از هر زمان دیگری سینماگران نیازمند حمایت مادی هستند!

وی ادامه داد: بسیاری از هنرمندان و فعالان سینمایی مدت ها است خانه نشین شده و هیچ کار و فعالیتی ندارند و بعضاً از ناچاری به برخی کارها و شغل های کاذب روی آورده اند از این رو دولتمردان جدید باید هرچه سریع تر تدبیری ویژه برای رسیدگی به معیشت خانواده سینما داشته باشند.

سالور سپس با تأکید بر اینکه امیدوارم در دولت جدید افرادی اصلح سکان اداره وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و سازمان سینمایی را در دست بگیرند متذکر شد: یکی از مهمترین معضلات حوزه فرهنگ و هنر بالاخص سینما تغییر مکرر مدیران است از این رو من امیدوارم دیگر در دولت جدید شاهد تغییر مکرر مدیران نباشیم.

این سینماگر تأکید کرد: از سوی دیگر امیدوارم مدیرانی که در سازمان سینمایی مشغول به کار می شوند برای خودشان و امضای شان ارزش قائل باشند و اجازه ندهند نهادها و ارگان ها و افرادی خارج از دایره سازمان سینمایی در خصوص پروانه ساخت و نمایش آثار در کار آن ها دخالت داشته باشند. سینمای ایران نیاز به حضور مدیرانی جسور و متعهد و دغدغه مند دارد و امیدوارم که بتوانیم شاهد این اتفاق شایسته در حیطه مدیریتی سینمای کشورمان باشیم.

وی در پایان این گفتگو تصریح کرد: اینکه مثلاً یک فرد مطبوعاتی بیاید و سکان اداره سینمای کشور را در دست بگیرد از اساس کاری به شدت غلط است؛ ما نیازمند حضور مدیرانی هستیم که در پیشبرد سینما اهداف جدی داشته باشند و تمامی دغدغه شان رشد و اعتلای سینمای کشور باشد.

تهیه کننده فیلم های سینمایی سه کام حبس و هایلایت در گفتگو با خبرنگار افزود: سینمای ایران امروزه سرشار از معضل و مشکل است به خصوص در این برهه زمانی به دلیل شیوع و گسترش ویروس منحوس کرونا، بیش از هر زمان دیگری سینماگران نیازمند حمایت مادی هستند!

وی ادامه داد: بسیاری از هنرمندان و فعالان سینمایی مدت ها است خانه نشین شده و هیچ کار و فعالیتی ندارند و بعضاً از ناچاری به برخی کارها و شغل های کاذب روی آورده اند از این رو دولتمردان جدید باید هرچه سریع تر تدبیری ویژه برای رسیدگی به معیشت خانواده سینما داشته باشند.

سالور سپس با تأکید بر اینکه امیدوارم در دولت جدید افرادی اصلح سکان اداره وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و سازمان سینمایی را در دست بگیرند متذکر شد: یکی از مهمترین معضلات حوزه فرهنگ و هنر بالاخص سینما تغییر مکرر مدیران است از این رو من امیدوارم دیگر در دولت جدید شاهد تغییر مکرر مدیران نباشیم.

این سینماگر تأکید کرد: از سوی دیگر امیدوارم مدیرانی که در سازمان سینمایی مشغول به کار می شوند برای خودشان و امضای شان ارزش قائل باشند و اجازه ندهند نهادها و ارگان ها و افرادی خارج از دایره سازمان سینمایی در خصوص پروانه ساخت و نمایش آثار در کار آن ها دخالت داشته باشند. سینمای ایران نیاز به حضور مدیرانی جسور و متعهد و دغدغه مند دارد و امیدوارم که بتوانیم شاهد این اتفاق شایسته در حیطه مدیریتی سینمای کشورمان باشیم.

وی در پایان این گفتگو تصریح کرد: اینکه مثلاً یک فرد مطبوعاتی بیاید و سکان اداره سینمای کشور را در دست بگیرد از اساس کاری به شدت غلط است؛ ما نیازمند حضور مدیرانی هستیم که در پیشبرد سینما اهداف جدی داشته باشند و تمامی دغدغه شان رشد و اعتلای سینمای کشور باشد.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی شبکه خبر،
جمال ساداتیان - تهیه کننده سینما در برنامه شهر فرنگ گفت: موج های کرونایی و باز و بسته شدن سینما ها بر روند اکران فیلم ها تاثیر جدی گذاشت.
وی افزود: اکنون چشم انداز روشنی برای رونق اکران فیلم ها نیست. در حوزه فرهنگ گارانتی خاصی نداریم و تهیه کنندگان از اوضاع کرونایی آسیب دیدند.
جمال ساداتیان گفت: سینما جای گردشگری خانواده هاست و باید از این فرصت استفاده کنیم تا اوقات فراغت این افراد بعد از شرایط سخت کرونایی فراهم شود.
این تهیه کننده سینما افزود: هزینه نگهداری سالن ها زیاد است؛ حقوق کارکنان هزینه زیادی را به مدیران سالن ها تحمیل کرده است.
جمال ساداتیان گفت: در شرایط موجود باید سازمان های موازی مثل شورای شهر و شهرداری ها با استفاده از بودجه فرهنگی کمک کنند. نقش مردم هم در این میان خیلی پر رنگ است.

این تهیه کننده سینما گفت: در 14 ماه گذشته که با فراگیری کرونا مواجه شده ایم، به قدری مردم از حضور در تجمعات نهی شده اند که حتی در دوران نه چندان خطرناک نیز تمایل چندانی برای رفتن به سینما وجود ندارد.
ساداتیان افزود: با شرایط جدید که واکسیناسیون نیز در حال انجام است، امیدواریم که استقبال از سینما ها رونق یابد.
وی گفت: اگر قرار است سینما ها باز شود، بهتر است که این کار با چند فیلم جذاب و قابل توجه رخ دهد.

نظام گارانتی باید کمک کند تا تولید ادامه داشته باشد
سجاد نوروزی - مدیر سینما هم گفت: شرایط عینی و واقعی به گونه ای است که زیر ساخت سینما آسیب دید و حتی مورد بی اعتنایی واقع شد.
وی افزود: اکران تابستان به دلیل نزدیک شدن محرم رونقی نخواهد داشت، اما باید برای شش ماهه دوم سال برنامه ریزی کنیم.
سجاد نوروزی گفت: در شرایط کرونایی کسی به سود فکر نمی کند. نظام گارانتی باید کمک کند تا تولید ادامه داشته باشد.

وی افزود: در ماه های آینده روند واکسیناسیون سرعت خواهد گرفت و پس از انجام واکسیناسیون عمومی، جامعه خسته از محدودیت های فراگیری به سرگرمی نیاز دارد.
این مدیر سینما افزود: تولید در حوزه سینما هیچوقت تعطیل نشد، اما سینماداران از شرایط کرونا آسیب جدی دیدند.
سجاد نوروزی گفت: وجه فرهنگی در سالن سینما عینیت پیدا میکند و در شرایط کرونا بیش از 30 هزار نفر آسیب جدی دیدند.
وی افزود: باید بستری فراهم شود تا فیلم های پشت اکران دیده شوند.

این مدیر سینماگفت: در سایر نقاط جهان تمهیداتی اندیشیده شد که سینما در دوران کرونا آسیب شدیدی نبیند، اما ما از چنین امری غافل بودیم.

کد ویدیو
دانلود

فیلم اصلی

حسین انتظامی، در توییتی، جمع مبلغ کمک ها به حوزه سینما بابت آسیب های ناشی از همه گیری کرونا را اعلام کرد.

رییس سازمان سینمایی نوشت: بیش از 14.5 میلیارد تومان کمک بلاعوض و 26 میلیارد تومان وام 4درصدی به حوزه سینما بابت آسیب های ناشی از کرونا پرداخت شده است؛ هرچند نسبت به ضرر هنگفت این حوزه، ناچیز است.

روابط عمومی سازمان سینمایی هم، ریزِ جزییات این کمک ها را در قالب 11 فهرست، منتشر کرده است.

5757

کد خبر 1528888

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما به نقل از روابط عمومی سازمان سینمایی، این کمک ها شامل سینما های سطح کشور، فیلم ها، آموزشگاه های سینمایی، مراکز فنی و پشتیبانی و فعالان سینما در مجموع به مبلغ بیش از 14 میلیارد و 500 ملیون تومان بلاعوض و بیش از 26 میلیارد تومان تسهیلات بانکی 4 درصد است که جزییات آن در قالب 11 فهرست منتشر می شود.

حمایت های سازمان سینمایی از ابتدای شیوع کرونا در کشور تا به امروز بصورت بلاعوض، پرداخت وام و غیر نقدی بوده است.

فهرست حمایت از اکران فیلم در سینما (سینما/فیلم های سینمایی) مربوط به زمستان 99 متعاقبا منتشر خواهد شد.

محمدرضا مصباح در گفت وگو با خبرگزاری میزان پیرامون سرنوشت اکران فیلم سینمایی یدو گفت: قبل از تصمیم گیری برای اکران آنلاین یدو اکران بر پرده سینمایی را مد نظر خواهیم داشت. احتمالا اکران یدو در مهرماه امسال و با بهتر شدن شرایط کرونایی کشور اتفاق بیفتد.

وی با اشاره به احتمال اینکه آیا یدو در اکران عمومی مورد استقبال مخاطبین قرار می گیرد بیان کرد: فکر می کنم یدو حتما در اکران عمومی سینماها مورد استقبال قرار بگیرد. این فیلم با دیدگاه مردمی و برای مردم ساخته شده و استنباط ما این است که فیلم می تواند ارتباط خوبی را با مردم برقرار کند.

تهیه کننده سینما شهر قصه با بیان اینکه در شرایط کرونایی امروز سینماها مکان امن تری برای خانواده ها و مخاطبان نسبت به دیگر مکان های عمومی است اظهار کرد: باید برای جذب هرچه بیشتر مردم و آمدن آنها به سینماها تلاش کنیم. رعایت حداکثری پروتکل های بهداشتی تاثیر مستقمی بر میزان استقبال دارد. تصور ما بر این است که سینماها و سالن های نمایش جزو کم خطرترین مکان های عمومی و از بسیاری از شغل ها که اکنون مشغول فعالیت هستند امن تر هستند.

وی در همین راستا ضافه کرد: سالن ها ی سینما سالن های استاندارد هستند و تهویه مناسب دارند آن هم با سقف های بلند، به علاوه اینکه کنترل کردن محیط سینما در شرایط کرونایی بسیار آسان است. این در حالی است که سینما ها با ظرفیت 30 تا 50 درصدی فعالیت دارند و فاصله گذاری اجتماعی و یکی در میان نشستن مخاطبان در آن به شدت رعایت می شود. آرامش خاطر تماشاگران بسیار مهم است و در صورت این اتفاق مردم قطعا به سینماها بر می گردند. به هر حال سینما سرگرمی است و چیزی که در این میان باید رعایت شود سلامتی مردم است که درجه اول اهمیت قرار دارد.

مصباح در پاسخ به این سوال که چرا تهیه کنندگان رغبتی برای اکران فیلم های خود ندارند و برای برون رفت از این شرایط چه باید کرد ابراز کرد: طبیعی است وقتی سینما مخاطبی ندارد و استقبالی نمی شود؛ تهیه کنندگان هم تمایلی به اکران فیلمهای خود ندارند. وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هم معدن طلا ندارد که به تهیه کنندگان سینما برای راضی کردنشان در جهت اکران فیلم ها بدهد بنابراین به نظرم تهیه کنندگان بخش خصوصی هم فعلا باید صبر کنند تا با بهتر شدن شرایط فیلمهای خود را اکران کنند.

مصباح درباره دیگر فعالیت های خود در عرصه سینما خاطرنشان کرد: فعلا در مرحله تحقیق و پژوهش هستم و پروژه جدیدی را شروع نکردم اما با گذشت زمان به فکر تولید اثر در آینده خواهم بود.

انتهای پیام/

سرویس فرهنگی شهدای ایران :بهرنگ علوی با انتشار پستی در صفحه اینستاگرام خود، یکی از وعده های انتخاباتی ابراهیم رئیسی را به او یادآوری کرد.بهرنگ علوی بازیگر سینما و تلویزیون ایران با انتشار تصویری از بهروز وثوقی در صفحه اینستاگرام خود، ضمن یاد آوری یکی از وعده های انتخاباتی ابراهیم رئیسی در انتخابات ریاست جمهوری، نوشت:

الوعده وفا
محبوب یک ملت را برگردانید

چرا وثوقی نماند؟

امین کمالوندی،یکی از مدیران کل وزارت ارشاد ، در خصوص عدم حضور بهروز وثوقی در سینمای بعد از انقلاب ، گفت: فردی مثل بهروز وثوقی می توانست مثل صد ها هنرمند کشورمان، پس از انقلاب شکوهمند اسلامی در کشور بماند و با آزادی کامل به فعالیت خود ادامه دهد و به سینمای پاک پس از انقلاب خدمت کند، اما چون در سینما به دنبال چیز های دیگری می گشت نماند و از کشور گریخت.

وی با اشاره به هنرمندانی که پس از انقلاب با آزادی به فعالیت های خود ادامه دادند و پس از انقلاب درخشش و موفقیت بیشتری در هنر و سینما داشتند گفت: امام فرمودند "ما با سینما مخالف نیستیم بلکه با فحشا مخالفیم" ، این جمله امام مواجهه انقلاب اسلامی را با سینما مشخص کرد و پس از آن هنرمندان توانستند در فضای بازی که مقدس جمهوری اسلامی ایران برای آن ها فراهم کرد بدرخشند و کسانی مثل مهرجویی و کیمیایی و صد ها هنرمند دیگر آثار بسیار خوبی آفریدند.
کمالوندی، اظهار داشت: وقتی همین آقای بهروز وثوقی در خارج از ایران در فیلمی ضد ایرانی کار می کند این نشان می دهد که مشکل این شخص با جمهوری اسلامی نیست بلکه او با ملت و مردم ما هم مشکل دارد، چون می بیند که مردم کشور پشت سر نظام و رهبری شان هستند و به انقلابشان علاقه وافری دارند.

همچنین، چندی پیش سعید مستغاثی منتقد سینما نیز در یادداشتی نوشت:بهروز وثوقی یکی از بازیگران سینمای شاهنشاهی طی پیامی برای مراسم ختم ناصر ملک مطیعی با بیانی مرثیه وار اظهار داشت: من بهروز هستم، بهروز وثوقی شما، 40 سال است که دور از وطن و دور از مردمم هستم و بعد از چهل سال، صدایم بین مردمم پخش می شود، آن هم در خانه وطنم...

مظلوم نمایی وثوقی در این پیام به گونه ای بود که گویا وی را از این کشور به زور بیرون کرده و تبعید نموده اند. این درحالی است که براساس اسناد و شواهد تاریخی بهروز وثوقی چند ماه پیش از پیروزی انقلاب، اموالش را فروخته و از ایران فرار می کند. اینکه چرا وی مانند بسیاری از هم پالکی هایش همچون ناصر ملک مطیعی و محمد علی فردین در ایران نماند را خود فردین طی گفت و گویی سال ها پیش بیان کرده که در کتابی به نام سینمای فردین به روایت محمد علی فردین چاپ شده است. فردین در این باره گفته است:

(وثوقی) سینمایی هم که در قلهک داشت با تبانی اشرف (پهلوی) به وزارت فرهنگ و هنر فروخت. بهروز چهارماه قبل از انقلاب .. همه ما تعجب می کردیم با وجود اینکه کار او در سینما درحال اوج گرفتن بود، زندگی اش را فروخت و رفت (!)

وثوقی در روزگاری ثروت باد آورده اش را فروخت و از ایران فرار کرد که مردم ایران در حال قیام علیه یکی از فاسدترین و وابسته ترین رژیم های تاریخ بودند؛ ولی امروز او از مردم سخن می گوید و خود را بهروز وثوقی مردم می خواند. این در حالی است که علت فرار وی از ایران، چهارماه پیش از انقلاب به خاطر ترس از این بود که گرفتار خشم همین مردم نشود؛ چرا که وثوقی رابطه های مفسده آمیزی با یکی از تبهکارترین عناصر رژیم شاه یعنی اشرف پهلوی داشت. فردین در این باره هم در همان مصاحبه گفته است:

.. مدت زیادی بهروز با اشرف بود و با دربار ارتباط پیدا کرد... اسم بهروز را از این به بعد سر زبان ها انداختند. همینطور در فستیوال هایی که بهروز جایزه می گرفت بدون ارتباط با این ماجرا نبود... یک روز صبح ساعت چهار و نیم، پنج صبح از جلسه فیلمبرداری برمی گشتم، اتومبیلی جلویم بود که بهروز در آن نشسته بود و سرش را از پنجره بیرون آورده بود. پس از یک شب زنده داری (در دربار) با سر و وضعی آشفته رهایش کرده بودند تا به خانه اش برود (!) یک شب دیگر در یک میهمانی (درباری) او را در وضعی آشفته تر دیدم. اگر انقلاب نشده بود شاید بهروز از دست رفته بود...

ارتباط غیر افلاطونی بهروز وثوقی با اشرف باعث شد تا ساواک و دربار احساس خطر کرده و برای بریدن پای وثوقی از دربار، ارتباطش را با گوگوش به وسیله یکی از استودیو های فیلمسازی به نام "آریانا فیلم" برقرار کنند که حاصلش آثاری همچون همسفر و ممل آمریکایی و ماه عسل ... بود و ماجرا به آنجا رسید که برای بقای رابطه فوق، حتی هویدا نخست وزیر وقت دخالت کرد تا گوگوش بتواند از شوهرش قربانی صاحب کاباره باکارا طلاق بگیرد!

در آن روز ها وثوقی به یاد مردمش نبود و همراه خاندان جلیل سلطنت! روزگار میگذرانید. ارتباط وثوقی با اشرف همچنان در خارج از کشور و طی سال های بعد از فرارش نیز ادامه یافت، چنانچه خود وی در کتاب خاطرات یا زندگینامه اش می نویسد:

.. در این مدتی که در آمریکا بودم. رئیس دفتر والاحضرت اشرف از نیویورک زنگ می زد و مرتب مرا دعوت می کردند. می رفتم نیویورک و سه چهار روزی می ماندم و برمی گشتم. مثل سابق به من لطف داشتند ...

وثوقی در همین سال ها در فیلم ها و نمایش های ضد ایرانی مثل تهدید ، زرین ، برخورد ، فصل کرگدن و همچنین تئاتر های پروانه در مشت و یک رویای خصوصی از یک فراری دیگر به نام ایرج جنتی عطایی بازی کرد و حتی قرار بود اشرف برای فیلمی با شرکت او و به کارگردانی رضا بدیعی در آمریکا سرمایه گذاری کند.

حال باید نگریست که چرا بازیگرانی، چون بهرنگ توفیقی که در سال های اخیر نقش های پررنگی در صدا و سیما و سینمای ایران داشتند، از وعده ی انتخاباتی رئیس جمهور منتخب، مطالبه به مطلوب کرده و آن را یک مطالبه ی مردمی و ملی جلوه می دهند؟

آیا تمام دغدغه فعلی مردم ایران و وعده های منتخب مردم ، مطالبه ی بازگشت هنرمندان خارج نشین است؟!

آیا این راه، همان مسیر اشتباهی نیست که دیگر سلبریتی ها در دوره گذشته، طی نمودند و حالا اظهار پشیمانی می کنند؟!

خبرگزاری میزان - جدول فروش هفتگی سینمای ایران در سال 1400 با اعلام صدرنشینی فیلم سینمایی هفته ای یکبار آدم باش به کارگردانی شهرام شاه حسینی با فروشی معادل 1,076,537,900 ریال منتشر شد.

چالش بی سابقه سینمای ایران در پی بحران کرونا و تعطیلی های مکرر در سال گذشته این بار در شکل دیگری خودش را نشان داده است. روز های آخر اسفندماه سال گذشته بود که هیچ تهیه کنند ه ای راغب به اکران فیلم خود در سینما نبود اما طبق اعلام شورای صنفی نمایش قرار بر این بود تا دو فیلم جدید به سه فیلم قبلی اضافه شود که این اتفاق تاکنون رخ نداده است.

در همان روز ها هم خبر رسید که قیمت بلیت سینما افزایش می یابد و جالب اینجاست که تهیه کنندگان سینما نیز خواهان این افزایش بودند. اگرچه صنعت سینما در یک سال و چندماه گذشته فشار اقتصادی بی سابقه ای را تحمل کرده و به گفته بسیاری از کارشناسان و سینماگران نظیر آن در نیم قرن گذشته اتفاق نیفتاده بود، اما به نظر می رسد افزایش قیمت بلیت سهم به سزایی در کاهش استقبال مردم از سینما دارد.

در تازه ترین جلسه کارگروه کرونا در سینما هم پیشنهاد شورای صنفی نمایش مبنی بر حمایت سازمان سینمایی از اکران دو فیلم با قابلیت کشاندن مردم به سالن ها، توسط مرتضی شایسته، دبیر این شورا مطرح شد و پس از بحث و تبادل نظر، قرار شد این پیشنهاد در شورای صنفی نمایش کامل تر شود و در جلسه فوق العاده کارگروه در هفته آینده تصمیم گیری شود.

هفته ای یکبار آدم باش

میزان فروش: 1,076,537,900 تومان

کارگردان: شهرام شاه حسینی

بازیگران: پژمان جمشیدی، پژمان بازغی، رعنا آزادی ور، ساغر قناعت، علیرضا استادی، شیرین یزدان بخش، ترنم کرمانیان، هوشنگ رادی پور

خلاصه داستان: هفته ای یک بار آدم باش روایتگر زندگی دو برادر با سبک متفاوت است که بواسطه بیماری پدر، آینده آنها دچار تغییر و تحول می شود.

خورشید

میزان فروش: 1,051,645,850 تومان

نویسنده و کارگردان: مجید مجیدی

بازیگران: جواد عزتی، علی نصیریان، طناز طباطبایی، روح الله زمانی، ابوالفضل شیرزاد، شمیلا شیرزاد، علی غابشی، مانی غفوری، محمدمهدی موسوی، صفر محمدی

خلاصه داستان:

علی کودک دوازده ساله ای است که همراه دوستانش با دزدی قطعات و کار در یک انبار لاستیک ، زندگیشان را می گذرانند تا اینکه با پیشنهاد جدیدی از سوی خلافکاران محل مواجه می شوند.

تکخال

میزان فروش: 762,857,200 تومان

نویسنده و کارگردان: مجید مافی

بازیگران: پوریا پورسرخ، سحر قریشی، شبنم قلی خانی، امیر کربلایی زاده، الهام عقیلی، یوسف تیموری

خلاصه داستان:

تکخال یک کمدی موزیکال است درباره مردی گرفتار در میان بانوان متعدد؛ این مرد تلاش دارد با خویشتن داری، در مسیر راست قرار گیرد ولی درستکاری در روزگار غلبه ناراستی ها، کار ساده ای نیست...

خون شد

میزان فروش: 167,406,096 تومان

نویسنده و کارگردان: مسعود کیمیایی

بازیگران: سعید آقاخانی، سیامک انصاری، لیلا زارع، نسرین مقانلو، هومن برق نورد، سیامک صفری، اکبر معززی، مریم عباس زاده، آتنا مهیاری

خلاصه داستان: داستان خون شد به مثابه خانه ای قدیمی است که همه چراغ هایش خاموش بوده و هیچکس نیز در اتاق هایش ساکن نیست. در این میان یکی از ساکنین این خانه می آید و همه چراغ ها را روشن می کند...

لاله

میزان فروش: 83,329,350 تومان

کارگردان: اسداله نیک نژاد

بازیگران: سارا امیری، سام قریبیان، ایرج نوذری، نیکی کریمی، میترا حجار، محمد صادقی، امیرعلی دانایی، همایون ارشادی، آزیتا حاجیان، لیلا اوتادی، محمود اردلان، ژوبین رهبر، پیام اینالویی، بهرام حیدری، محمد متوسلانی، ماه چهره خلیلی، نادر طالب زاده، سنان توزکو، الیزابت امینی، ایلیا کیوان، نیکولاس گولک، رضا مهرابی زاده

در خلاصه داستان این فیلم سینمایی آمده است: این فیلم درباره زندگی لاله صدیق، قهرمان اتومبیل رانی ایران است.

انتهای پیام/

خبرگزاری میزان - جدول فروش هفتگی سینمای ایران در سال 1400 با اعلام صدرنشینی فیلم سینمایی هفته ای یکبار آدم باش به کارگردانی شهرام شاه حسینی با فروشی معادل 1,076,537,900 ریال منتشر شد.

چالش بی سابقه سینمای ایران در پی بحران کرونا و تعطیلی های مکرر در سال گذشته این بار در شکل دیگری خودش را نشان داده است. روز های آخر اسفندماه سال گذشته بود که هیچ تهیه کنند ه ای راغب به اکران فیلم خود در سینما نبود اما طبق اعلام شورای صنفی نمایش قرار بر این بود تا دو فیلم جدید به سه فیلم قبلی اضافه شود که این اتفاق تاکنون رخ نداده است.

در همان روز ها هم خبر رسید که قیمت بلیت سینما افزایش می یابد و جالب اینجاست که تهیه کنندگان سینما نیز خواهان این افزایش بودند. اگرچه صنعت سینما در یک سال و چندماه گذشته فشار اقتصادی بی سابقه ای را تحمل کرده و به گفته بسیاری از کارشناسان و سینماگران نظیر آن در نیم قرن گذشته اتفاق نیفتاده بود، اما به نظر می رسد افزایش قیمت بلیت سهم به سزایی در کاهش استقبال مردم از سینما دارد.

در تازه ترین جلسه کارگروه کرونا در سینما هم پیشنهاد شورای صنفی نمایش مبنی بر حمایت سازمان سینمایی از اکران دو فیلم با قابلیت کشاندن مردم به سالن ها، توسط مرتضی شایسته، دبیر این شورا مطرح شد و پس از بحث و تبادل نظر، قرار شد این پیشنهاد در شورای صنفی نمایش کامل تر شود و در جلسه فوق العاده کارگروه در هفته آینده تصمیم گیری شود.

هفته ای یکبار آدم باش

میزان فروش: 1,076,537,900 تومان

کارگردان: شهرام شاه حسینی

بازیگران: پژمان جمشیدی، پژمان بازغی، رعنا آزادی ور، ساغر قناعت، علیرضا استادی، شیرین یزدان بخش، ترنم کرمانیان، هوشنگ رادی پور

خلاصه داستان: هفته ای یک بار آدم باش روایتگر زندگی دو برادر با سبک متفاوت است که بواسطه بیماری پدر، آینده آنها دچار تغییر و تحول می شود.

خورشید

میزان فروش: 1,051,645,850 تومان

نویسنده و کارگردان: مجید مجیدی

بازیگران: جواد عزتی، علی نصیریان، طناز طباطبایی، روح الله زمانی، ابوالفضل شیرزاد، شمیلا شیرزاد، علی غابشی، مانی غفوری، محمدمهدی موسوی، صفر محمدی

خلاصه داستان:

علی کودک دوازده ساله ای است که همراه دوستانش با دزدی قطعات و کار در یک انبار لاستیک ، زندگیشان را می گذرانند تا اینکه با پیشنهاد جدیدی از سوی خلافکاران محل مواجه می شوند.

تکخال

میزان فروش: 762,857,200 تومان

نویسنده و کارگردان: مجید مافی

بازیگران: پوریا پورسرخ، سحر قریشی، شبنم قلی خانی، امیر کربلایی زاده، الهام عقیلی، یوسف تیموری

خلاصه داستان:

تکخال یک کمدی موزیکال است درباره مردی گرفتار در میان بانوان متعدد؛ این مرد تلاش دارد با خویشتن داری، در مسیر راست قرار گیرد ولی درستکاری در روزگار غلبه ناراستی ها، کار ساده ای نیست...

خون شد

میزان فروش: 167,406,096 تومان

نویسنده و کارگردان: مسعود کیمیایی

بازیگران: سعید آقاخانی، سیامک انصاری، لیلا زارع، نسرین مقانلو، هومن برق نورد، سیامک صفری، اکبر معززی، مریم عباس زاده، آتنا مهیاری

خلاصه داستان: داستان خون شد به مثابه خانه ای قدیمی است که همه چراغ هایش خاموش بوده و هیچکس نیز در اتاق هایش ساکن نیست. در این میان یکی از ساکنین این خانه می آید و همه چراغ ها را روشن می کند...

لاله

میزان فروش: 83,329,350 تومان

کارگردان: اسداله نیک نژاد

بازیگران: سارا امیری، سام قریبیان، ایرج نوذری، نیکی کریمی، میترا حجار، محمد صادقی، امیرعلی دانایی، همایون ارشادی، آزیتا حاجیان، لیلا اوتادی، محمود اردلان، ژوبین رهبر، پیام اینالویی، بهرام حیدری، محمد متوسلانی، ماه چهره خلیلی، نادر طالب زاده، سنان توزکو، الیزابت امینی، ایلیا کیوان، نیکولاس گولک، رضا مهرابی زاده

در خلاصه داستان این فیلم سینمایی آمده است: این فیلم درباره زندگی لاله صدیق، قهرمان اتومبیل رانی ایران است.

انتهای پیام/

رسانه ها نسبت به این موضوع حساسیت نشان دادند، اما انجمن منتقدان و نویسندگان سینمایی در این باره سکوت کرد. محمد صراف، رئیس انجمن شرکت های نمایش ویدئوی آنلاین نیز در واکنش به این ماجرا به مهر گفت: ما هم از طریق انجمن پیگیری هایی در این زمینه داریم و مباحث مرتبط با دستمزدها را هم بررسی می کنیم، اما این یک تصمیم اقتصادی است که توسط برخی سرمایه گذارهای بخش خصوصی گرفته می شود. آن ها هستند که می توانند تصمیم بگیرند یک پروژه 10 میلیاردی را با 20 میلیارد تومان تولید کنند، در نهایت اما نخستین لطمه هم متوجه خودشان می شود. باقی عوامل که همه دستمزدهای خود را می گیرند و می روند.

غلامرضا موسوی، رئیس هیئت مدیره اتحادیه صنف تهیه کنندگان اما معتقد است یکی از دلایل دستمزدهای غیرمتعارف، ورود افراد صاحب قدرت و ثروت به حیطه فرهنگ و هنر است. او در این باره به خبرنگار ما می گوید: برخی از این افراد، کارشناس نیستند و نمی دانند که مسائل را چطور باید پیش ببرند؛ چون فعالیت اقتصادی در زمینه های فرهنگی با حوزه های غیرفرهنگی متفاوت است. کار فرهنگی ظرافت هایی دارد و تهیه کنندگان تولیدات فرهنگی در سراسر دنیا، آدم هایی هستند که ساختار فرهنگی را با رفتارهای حرفه ای و درست خودشان اداره می کنند و در بسیاری از موارد منافع دیگران را به منافع خودشان ترجیح می دهند؛ یعنی مراقب هستند شرایط به گونه ای پیش نرود که مردم دچار سوء تفاهم شوند.

ورود آدم های رانتی به عرصه فرهنگ

او با اشاره به ورود آدم های رانتی به عرصه فرهنگ خاطرنشان می کند: این افراد اقتصاد سینما و اقتصاد شبکه نمایش خانگی را نمی شناسند و به دلیل عدم کارشناسی و کاردانی فکر می کنند با پول می توانند ایجاد کاربر کنند یا برای خودشان وجهه و شهرت بخرند که معمولاً جواب نمی دهد. نمونه آن را در آثاری که با پول های کلان و هنرمندان صاحبنام ساخته شد و نتیجه درستی نگرفت، دیدیم ولی آسیب اصلی را سینما و شبکه نمایش خانگی خورد.

موسوی با بیان اینکه چندگانگی در حوزه سیاست گذاری و نظارت سبب این بی نظمی شده است، می گوید: شبکه نمایش خانگی از یک سو با وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی روبه رو است و از سوی دیگر با صدا و سیما و ساترا که هر کدام از این ها، برخوردهای سلیقه ای دارند. ضمن اینکه گاهی پول های نامعلوم و هدایای وسوسه کننده هم سبب می شود کارمندانی که در جایگاه مدیر فرهنگی نشسته اند نسبت به اتفاقات نادرست سکوت کنند.

وی تنها راه برون رفت شبکه نمایش خانگی از این مشکلات را همراستا شدن سه نهاد نظارتی بر آن دانسته و یادآور می شود: البته در شبکه نمایش خانگی باب شده که روی نام ها مانور می دهند و نه روی کیفیت تولیدات، در حالی که آثار تصویری باید داستان جذاب داشته باشند وگرنه هنرپیشه مشهور، ضمانتی برای فروش ایجاد نمی کند. این اتفاق هم از سوی افرادی باب شده که اساساً فرهنگ و اقتصاد فرهنگ را نمی شناسند.

رئیس هیئت مدیره اتحادیه صنف تهیه کنندگان در پاسخ به اینکه گاهی شنیده می شود تهیه کننده هم حقوق بگیر و کارمند سرمایه گذار است؟ می گوید: تهیه کنندگی شغل و حرفه است و اگر آدم های درستی وارد این عرصه شده باشند، چنین اتفاقی نمی افتد. آدم های حرفه ای، پول اضافه و مفت نمی دهند؛ چون اقتصاد فرهنگ را می شناسند. در موارد معدودی هم تهیه کننده می گوید یکی دیگر دارد پولش را می دهد، پس دستمزد فلان بازیگر را بالا می برم تا با او رفاقتی پیدا کنم. گاهی هم اصرار سرمایه گذار روی یک شخص خاص سبب بالا رفتن غیرمنطقی دستمزد می شود و این اتفاقات به کل ساختار تولیدات تصویری آسیب می زند.

پنهانکاری به خاطر فرار مالیاتی

به باور موسوی، در سینما هیچ چیز برای همیشه مخفی نمی ماند؛ چون این فضا یک اتاق شیشه ای است، پول های کثیف و آلوده ای که وارد سینما و شبکه نمایش خانگی می شوند حتماً روزی آشکار می شوند. او درباره روند معمول تعیین دستمزدها در سینمای جهان توضیح می دهد: روال این است که وقتی یک بازیگر در فیلمی بازی می کند، چقدر می تواند به دیده شدن آن فیلم و خرید بلیت کمک کند. وقتی فیلمی با یک بازیگر معروف، ورشکست می شود، دستمزد آن بازیگر به شدت کاهش می یابد. ضمن اینکه بازیگرها در فیلم شریک هستند و این طور نیست که دستمزدهایشان را نقدی بگیرند، بلکه مبلغ زیادی از دستمزدشان را در فیلم سرمایه گذاری می کنند؛ بنابراین وقتی فیلمی شکست بخورد، آن بازیگر هم به تبع بقیه عوامل متضرر می شود، ولی در کشور ما چنین نیست و گاهی بازیگرانی که دستمزدهای بالا می گیرند، اصلاً در فروش هیچ نقشی ندارند.

او مقصر دستمزدهای غیرمتعارف را تهیه کننده و سرمایه گذار دانسته و تأکید می کند: به نظرم لازم است اتحادیه تهیه کنندگان سخت گیری بیشتری روی شفاف سازی قراردادها داشته باشد.

موسوی با اشاره به تعداد زیادی از بازیگرانی که سطح دستمزدهایشان استاندارد است، درباره افراد معدودی که دستمزدهای نجومی شان را پنهان کاری می کنند، می گوید: این افراد به خاطر مالیاتی که باید بدهند، تمایلی به شفاف کردن قراردادهایشان ندارند و سعی می کنند پنهان کاری کنند.

وی در پایان افزود: خسارت دستمزدهای غیرمتعارف به دیگر عوامل وارد می شود. ضمن اینکه تولید چنین آثاری گران تمام می شود و نمی تواند هزینه هایش را برگرداند، این روند ورشکستگی در طولانی مدت به اقتصاد سینما و نمایش خانگی آسیب می زند.

به گزارش خبرنگار برنا، علاوه بر بیماران زمینه ای، سالمندان و... گروهی از مشاغل نیز در اولویت دریافت واکسن کرونا قرار گرفتند که کارگران شهرداری یک نمونه از این مشاغل بود اما بحث واکسیناسیون هنرمندان و در اولویت قرار گرفتن آن ها هر بار که مطرح شد با مخالفت ها و موافقت هایی روبرو بود که همواره این موضوع را در هاله ای از ابهام قرار داد.

در گفت وگو با چند سینماگر بحث در اولویت قرار گرفتن هنرمندان در واکسیناسیون سراسری کرونا را مورد بررسی قرار دادیم که در ادامه می خوانید:

مرتضی شایسته: باید با واکسیناسیون سینماگران جلوی اتفاقات تلخ سال گذشته را بگیریم

مرتضی شایسته تهیه کننده سینما، سخنگوی شورای صنفی نمایش و عضو هیئت مدیره خانه سینما در گفت وگو با خبرنگار برنا اظهار داشت: احتمالاً من و همه کسانی که در تولید و پخش فیلم نقش داریم با واکسیناسیون هنرمندان و قرار گرفتن آن ها در اولویت موافق هستیم. قرار گرفتن هنرمندان در اولویت دریافت واکسن به این دلیل نیست که آن ها هنرمند هستند بلکه سینماگران کار می کنند و با توجه به شرایط کاری که این حرفه دارد جانشان در خطر است.

شایسته خاطرنشان کرد: همچنان فیلم های سینمایی، سریال های شبکه نمایش خانگی و سریال های تلویزیون ساخته می شوند و جان سینماگران و همه کسانی که در این پروژه ها حضور دارند در خطر است. بازیگران حتی زمانی که مشغول کار نیستند مراودات بسیاری با مردم دارند و در اکران فیلم هایشان و... شرایطی به وجود می آید که در مراوده با مردم خطر بسیاری آن ها را تهدید می کند و می توان با در اولویت قرار دادن سینماگران جلوی این خطرها را گرفت.

او افزود: طی یک سال اخیر متأسفانه همانطور که شاهد بودیم برخی هنرمندان به دلیل ابتلا به بیماری کرونا سر صحنه فیلمبرداری ها جان خود را از دست دادند که اتفاقی تلخ و دردناک است و باید یک جا جلوی این اتفاقات را گرفت.

این تهیه کننده در پایان تصریح کرد: در اولویت قرار گرفتن سینماگران برای واکسیناسیون به هیچ وجه به وجهه اجتماعی آن ها آسیب نمی زند و اصلاً بحث برتری آن ها نسبت به مردم مطرح نیست. استدلالی منطقی برای اولویت بندی هنرمندان در واکسیناسیون مطرح است و شاغلان هر حرفه ای که چنین خطراتی دارد باید در اولویت قرار بگیرند و از آن جا که لازم است فیلم ها و سریال ها در این شرایط ساخته شوند باید افرادی که کار می کنند واکسینه شوند.

عبدالله علیخانی: تولید فیلم یک کار جمعی است و سینماگران در شرایط حاضر جانشان در خطر است / سینماگران می توانند در اولویت واکسیناسیون قرار بگیرند

عبدالله علیخانی تهیه کننده سینما و مدیر سینما عصر جدید در گفت وگو با خبرنگار برنا، اظهار داشت: به شخصه منتظر هستم که هر چه زودتر نوبت به واکسن زدن من شود. من مبتلا به بیماری قند هستم و مشکل ریه دارم و ابتلا به کرونا برایم بسیار خطرناک است.

علیخانی خاطرنشان کرد: خانه سینما می تواند با برنامه ریزی درست و حساب شده گروه های حساس و کسانی که مشغول کار هستند را شناسایی کرده و در رایزنی با نهادهای مربوطه واکسیناسیون آن ها را آغاز کند. سینماها که باز می شوند کارمندان سالن های سینما در مراوده با مردم قرار می گیرند و خطر بزرگی آن ها را تهدید می کند. اگر خانه سینما در راستای واکسیناسیون هنرمندان قدم بردارد قطعاً کار بزرگی انجام داده و بانی خیر شده است.

او افزود: کار در سینما بازنشستگی ندارد و خیلی از سینماگرانی که امروز سر کار می روند و در فیلمبرداری ها حضور دارند اگر کارمند بودند بازنشسته شده بودند. کار کردن جان این افراد را به خطر می اندازد و خیلی از سینماگران بیماری های صعب العلاجی دارند که با کرونا حالشان بدتر می شود. بهتر است تمهیدی اندیشیده شود و برای حفظ سلامتی و جان هنرمندانی که مشغول کار هستند در اولویت واکسن قرار بگیرند.

این تهیه کننده در ادامه اظهاراتش گفت: کسانی که در سینماها کار می کنند مدام با مردم در ارتباط هستند یا افرادی که در پروژه های سینمایی حضور دارند در بسیاری مواقع در یک لوکیشن کوچک سرپوشیده همراه با تعداد زیادی از همکاران کار می کنند که حتی برخی افراد که مقابل دوربین هستند ماسک به صورت ندارند. این شغل واقعاً در شرایط حاضر خطرناک است و کارکنانش می توانند در اولویت دریافت واکسن قرار بگیرند.

تهیه کننده فیلم سینمایی مستانه تأکید کرد: زمانی که گفته شد پزشکان و اعضای کادر درمان در اولویت هستند کسی اعتراض نکرد چرا که تصمیمی کاملاً و منطقی بود، پس از آن مشاغلی چون کارگران شهرداری، راننده اتوبوس های شهری و... در اولویت قرار گرفتند که کاملاً منطقی بود چرا که این افراد نیز در مراوده با مردم هستند و با واکسن نزدن جانشان در خطر است. سینماگران نیز چنین شرایطی دارند و کارشان یک کار جمعی است پس آن ها هم می توانند در اولویت قرار بگیرند. متأسفانه هر بار که چنین موضوعی مطرح می شود بحث به حاشیه می رود اما این بحث ها را باید کنار بگذاریم و این کار را بسیار مهم و جدی را به انجام برسانیم.

محمدعلی نجفی: با اولویت قرار گرفتن سینماگران برای واکسیناسیون مخالفم / این اظهارات هنرمندان را از مردم جدا می کند

محمدعلی نجفی فیلمنامه نویس و کارگردان سینما و تلویزیون در گفت وگو با خبرنگار برنا، اظهار داشت: من با هیچ اولویت بندی در مورد واکسیناسیون هنرمندان موافق نیستم، نباید هنرمندان را تافته جدا بافته بدانیم و چنین رویکرد و اصراری را که سینماگران در اولویت واکسیناسیون قرار بگیرند درست نمی دانم.

نجفی خاطرنشان کرد: برخی افراد به دلیل ضرورت کارشان باید در یک تجمع قرار بگیرند. کار در سینما هم یک کار جمعی است و همه افراد به خصوص بازیگران که در مقابل دوربین ماسکی به صورت ندارند در خطر ابتلای به کرونا هستند. همانطور که برای همه شغل های اینچنین پر خطر فکری می شود برای این مورد نیز در جهت حفظ سلامت و جان سینماگران باید فکری داشته باشیم.

او افزود: به طور قطع مهم ترین تمهید برای این وضعیت واکسیناسیون است. خانه سینما که قطعاً توان خرید واکسن ندارد و دخالتی هم نمی تواند در واکسیناسیون داشته باشد اما ما در خانه سینما سعی داشتیم برای این مورد مذاکرات لازم را داشته باشیم و آنطور که طبق آنچه که مشخص شده هنرمندان نیز بتوانند واکسن بزنند. در حال حاضر که افراد مسن واکسن می زنند من که خودم فردی 76 ساله هستم هنوز واکسن نزده ام.

کارگردان مجموعه تلویزیونی سربداران در پایان اظهاراتش تأکید کرد: بحث در اولویت قرار گرفتن هنرمندان سینما یک بحث اشتباه و نادرست است که هنرمندان را از مردم جدا می کند. زمانی که گفته شد مأموران شهرداری به دلیل حضورشان در شهر و در ارتباط بودن با مردم باید در اولویت واکسن زدن قرار بگیرند کسی اعتراض نکرد چرا که حرفی منطقی و درست بود. به نظر من این تصمیم باید برای همه مشاغل جمعی که کارکنانش در خطر بیشتری برای ابتلا به کرونا قرار دارند گرفته شود و آن دسته از سینماگران که مشغول کار هستند هم می توانند در اولویت واکسیناسیون قرار بگیرند اما همانطور که پیش تر گفتم با اولویت دادن به سینماگران به طور کل مخالف هستم.

وبگردی

جامعه درمان شهرداری واکسیناسیون ویروس محمدعلی نجفی مرتضی شایسته عبدالله علیخانی واکسیناسیون هنرمندان

به هر روی این عوامل سبب شده تا در 15 ماه گذشته اقتصاد سینما زمین بخورد و فعلا فکر هیچ عاقلی هم نتوانسته گره از کار فروبسته سینماها بگشاید. تنها ایده ای که هم اکنون مورد توجه فعالان بازار است، اکران فیلم هایی است که برای مخاطبان جذابیت دارد. امیدهای نجات سینما از سخت ترین بحران اقتصادی، فیلم هایی هستند که عمدتا بسیار پرخرج بوده اند و اما و اگر بسیاری بر سر راه اکران آنها وجود دارد. آیا صاحبان این آثار تن به اکران آنها می دهند؟

فیلم جدید نرگس آبیار با عنوان ابلق یکی از آثار تحسین شده سی ونهمین جشنواره فیلم فجر است که موضوعی اجتماعی را دنبال می کند و توانسته جایزه بهترین فیلم از نگاه تماشاگران را از آن خود کند. بهرام رادان، الناز شاکردوست، هوتن شکیبا، فاطمه کریمیان، مهران احمدی و گیتی معینی از بازیگران این فیلم هستند.

در خلاصه داستان ابلق آمده است: برای یک زن که در حاشیه شهری بزرگ با همسر و فرزندش زندگی می کند، ماجرایی رقم می خورد...

قسمت دوم فیلم سینمایی چند می گیری گریه کنی به کارگردانی علی توکل نیا سال گذشته آماده نمایش شد و با توجه به موفقیت قسمت اول این فیلم سینمایی، احتمال می رود چند می گیری گریه کنی (2) هم بتواند نظر مخاطبان سینما را به خود جلب کند. ابوالفضل پورعرب، اشپیتیم آرفی، محیا دهقانی، عباس جمشیدی، اسدالله یکتا، مهران رجبی، حمید لولایی و... از بازیگران این فیلم سینمایی هستند.

اولین قسمت از فیلم سینمایی چند می گیری گریه کنی در سال 1384 به کارگردانی شاهد احمدلو، تهیه کنندگی حسن توکل نیا و نویسندگی محسن تنابنده و حسن وارسته تولید شده است.

فیلم سینمایی درخت گردو به کارگردانی محمدحسین مهدویان در سال 1398 ساخته و در جشنواره فیلم فجر نیز با استقبال خوبی روبه رو شد و یکی از فیلم هایی بود که استقبال بالا باعث شد سانس های فوق العادهِ بسیاری در سینماهای مختلف داشته باشد.

پیمان معادی برای بازی در درخت گردو برنده جایزه بهترین بازیگر مرد شد. یکی از عوامل فروش بالای این فیلم می تواند حضور بازیگران مطرحی چون مینا ساداتی، مهران مدیری و پیمان معادی باشد.

درخت گردو در سه مقطع زمانی سال های 66، 83 و 95 روایت می شود و بر مبنای داستان واقعی تلخ و انسانی زندگی مرد رنج کشیده کردی به نام قادر مولان پور و خانواده اش در فاجعه بمباران شیمیایی سردشت ساخته شده است.

روز صفر عنوان فیلمی به کارگردانی سعید ملکان است که در سال 1398 در جشنواره فیلم فجر حضور داشت و با استقبال بسیار خوبی مواجه شد. این فیلم به سبک معمایی-هیجانی و در فضای جنگی و ماجراجویانه به زبان های فارسی، اردو، پشتو و آلمانی؛ محصول ایران است.

امیر جدیدی و ساعد سهیلی بازیگران نقش اول این فیلم هستند. چند بازیگر خارجی و بازیگران تئاتر هم در این فیلم جلوی دوربین رفته اند. بخش هایی از این فیلم در شهر برلین فیلمبرداری شده است.

داستان این فیلم در مورد نحوه و چگونگی دستگیری عبدالمالک ریگی توسط وزارت اطلاعات ایران است که با توجه به موضوع جذابی که دارد می تواند مورد استقبال مخاطبان قرار بگیرد.

سگ بند فیلمی کمدی و اجتماعی به کارگردانی مهران احمدی و نویسندگی حمید اکبری خامنه و تهیه کنندگی محمدحسین قاسمی و محصول سال 1398 ایران است.

این فیلم آخرین بازی سیروس گرجستانی در سینما به حساب می آید. سگ بند ، برگرفته از نام یکی از فنون کشتی پهلوانی است. این فیلم دومین ساخته مهران احمدی بعد از مصادره است که هنوز پس از اینکه دو سال از ساخت آن می گذرد فرصت اکران برای آن فراهم نشده است. امیر جعفری، سیروس گرجستانی، مهران احمدی، بهرام افشاری، نازنین بیاتی، بهاره کیان افشار، سیامک صفری و عزت الله مهرآوران بازیگران این فیلم سینمایی هستند.

در خلاصه داستان این فیلم آمده است: هیچ وقت گول اسم و ظاهر آدم ها رو نخورید؛ لشکر هیتلر با اون عظمت، اسمش نازی بود...

شیشلیک جدیدترین اثر سینمایی محمدحسین مهدویان است. فیلمی در ژانر کمدی به تهیه کنندگی محمدرضا منصوری و نویسندگی امیرمهدی ژوله که اثری متفاوت در کارنامه مهدویان به حساب می آید. این فیلم اولین تجربه محمدحسین مهدویان در قالب کمدی است که حتی پیش از تولید نیز با حواشی بسیاری روبه رو شد و به گفته برخی عوامل آن از جمله امیرمهدی ژوله بخش هایی از این فیلم سانسور شد. حضور رضا عطاران و پژمان جمشیدی به عنوان بازیگران اصلی این فیلم می تواند احتمال موفقیت شیشلیک در گیشه را چند برابر کند. ژاله صامتی، وحید رهبانی و مه لقا باقری دیگر بازیگران این فیلم سینمایی هستند.

قاتل و وحشی فیلمی متفاوت در سینمای ایران در ژانر وحشت و جنایی-معمایی به کارگردانی حمید نعمت الله و با فیلمنامه ای از معصومه بیات و حمید نعمت الله، محصول سال 1398 است که در همین سال متقاضی حضور در جشنواره فیلم فجر بود اما در نهایت به دلیل اختلاف های تهیه کنندگان این فیلم از جشنواره فیلم فجر کنار گذاشته شد. لیلا حاتمی بازیگر اصلی قاتل و وحشی است و این فیلم می تواند یکی از موفق ترین آثار سینمایی باشد.

حسین پورقادری/ انتخابات 28 خرداد 1400 هجری شمسی را می توان در زمره یکی از اعجاب برانگیزترین رویدادهای انقلاب اسلامی قلمداد نمود. انتخاباتی که با حضور حماسی و شورانگیز مردم ایران همراه گردید و این در شرایطی بود که عوامل بازدارنده بسیاری وجود داشت که هریک به گونه ئی می توانست عدم مشارکت مردم در انتخابات را رقم زنده و میزان حضور مردم در سیزدهمین انتخابات ریاست جمهوری را کم رنگ کند ...

از این جهت است که انتخابات 28 خرداد 1400 هجری شمسی را می توان به عنوان سندی روشن از بلوغ ملت ایران معرفی نمود. ملتی که نه گلایه از دشواری معیشت ، نه دلتنگی از تهدید بیماریِ فراگیر کرونا ، نه مخالف خوانی هایی که با انگیزه ی دلسرد کردن مردم از ماه ها پیش آغاز شده بود و نه حتی برخی اختلالات و کارشکنی های دولت در جریان رأی گیری در ساعاتی از روزِ انتخاب و نه هیچ چیز دیگری نتوانست بر عزم عمومی ایشان فائق آید.

قطعا تاریخ صلابت و رشادت ملت ایران در این مقطع حساس از انقلاب اسلامی را گواهی خواهد داد و در حافظه خود ثبت خواهد حضور حدود 49 درصدی واجدان شرایط رای دادن در انتخابات 28 خرداد 1400 هجری شمسی را ثبت خواهد کرد و یادآور خواهد شد که این حضور در شرایطی رقم خود که ملت ایران از یک سو دچار بلا و مصیبت مدیران نالایقی بودند که عرصه های مختلف اقتصادی، سیاسی و فرهنگی را به حال خود رها و وِل نموده بودند. مدیرانی که با حماقت خود نشاط و امید را از جامعه گرفته و شرایط را برای عملیاتی شدن سناریوی دشمنان در مشروعیت زدایی از جمهوری اسلامی فراهم سازد.

بر کسی پوشیده نیست که دولت یازدهم و بالاخص دولت دوازدهم از کم تحرک ترین و کم کارترین دولت های پس از پیروزی انقلاب اسلامی می باشند. دولت هایی که تقریبا در تمامی زمینه های اقتصادی، سیاسی و فرهنگی موفق شدند تا رکوردهای نجومی از خود به یادگار گذاشته و روزگار مردم ایران را آنچنان بنفش نماید که دیگر تصور دلار 30 هزارتومانی و سکه 14 میلیونی و پراید 150 میلیونی و حقوق مدیریتی 80 میلیونی و ... ماهیت کابوس گونه خود را از دست داده و به اموری عادی در دولت حسن روحانی مبدل شود.

اما ثبت رکوردهای نجومی در دولت بنفش تمام ماجرا نبود و قطعا بزرگترین جنایت صورت پذیرفته در دولت حسن روحانی را می بایست در تزریق ناامیدی به جامعه و ایجاد فضای یاس نسبت به آینده پیش رو معرفی نمود. دو اقدام مهمی که در فرایندی هشت ساله و به اسم تدبیر و امید صورت پذیرفت و سبب شد تا رخوت و کسلی در بسترهای مختلف اجتماعی از آنچنان گستره و گستردگی ویژه ای برخوردار شود که دیگر هیچ جای تردیدی برای عدم مشارکت مردم در اموری همچون انتخابات باقی نگذارد.

مردم در هر ساختاری برای حمایت از حاکمیت خود نیازمند امید بوده و نقطه اساسی در حفظ هر حاکمیتی امید است. از این جهت است که اصلی ترین کار مسئولان در هر نظامی این است که نگذارند امید در جامعه ضعیف شود! مسئولیتی که در دولت حسن روحانی نه تنها به آن توجه نشد؛ بلکه اقدامات گوناگون دولتمردان سبب شد تا روان پریشی گسترده ای در سطح عمومی جامعه به وجود آمده و یاس و ناامیدی بر فضای کلی اجتماع غلبه پیدا کند. یاس و ناامیدی ویژه ای که ماهیت ملموس خود را در پای صندوق های رای نشان داده و به صورت مشخص بر میزان مشارکت مردم در انتخابات تاثیر می گذارد.

دولت حسن روحانی دولت حرف و سخن بود؛ دولتی که در طول هشت سال حاکمیت خود بر امور اجرایی کشور، همواره بذر حرف و نهال سخن را کشت نمود و ماحصل چنین کشتی طبیعتا به برداشت باد انجامید. بادی که امید بسیاری از مردم را با خود بُرد. باد بنفشی که تمام حوزه های سیاسی، اجتماعی و بالاخص فرهنگی را دچار وِل شدگی و ولنگاری ساخت و اگر چه فهرستی بُلند بالا از چنین دستاوردهایی را به نام دولت بنفش در تاریخ به ثبت رساند؛ اما به صورتی کاملا هوشمندانه و در راستای تامین مقاصد دشمنان نظام اسلامی توانست بر معیشت عمومی در جامعه تاثیر بگذارد. زیرا معیشت که نبود، دین هم نیست؛ اخلاق هم نیست؛ حفظ عصمت و عفت هم نیست؛ امید هم نیست!

دولت حسن روحانی دولت حرف و سخن بود؛ دولتی که خروجی آن باد بنفشی شد که مستقیما سفره های مردم را کوچک کرد و موجب به پرواز درآمدن مرغ و صفی شدن تخم مرغ و دست نیافتنی شدن گوشت و سر به فلک گذاشتن نخود و لوبیا و عدس و ... گردید. باد بنفشی که با تدبیر دولتمردان ، زندگی عموم مردم را متاثر از خود ساخت و کرامت بسیاری از ایرانیان را به سبب صَفی شدن قوت غالب خود ضایع نمود و در عین حال توانست آنچنان رونقی به اقتصاد کشور بخشید که تحقیر پول ملی تنها بخش کوچکی از آن به حساب می آید و حال آنکه تجربه چهل سال حاکمیت نظام جمهوری اسلامی نشان داده بود که بُرنده ترین حربه ای که دشمنان در اختیار دارند، فقر و گرفتاری اقتصادی مردم است. حربه ای که دولت حسن روحانی موفق شد تا بسترهای لازم را برای برنده تر شدن آن فراهم سازد و این جنایتی بزرگ و فراموش ناشدنی در تاریخ انقلاب اسلامی خواهد بود.

قطعا تاریخ جنایت بزرگ دولت حسن روحانی در آسیب رساندن به سفره مردم و تحت تاثیر قرار دادن معیشت عمومی را در حافظه خود ثبت خواهد کرد. جنایتی که سبب شد تا آنچنان یاس و ناامیدی بر فضای جامعه حاکم شود که دیگر نه تنها تصور مشارکت حداکثری در انتخابات بعید و غیر ممکن تلقی شود؛ بلکه اصل مشارکت و حضور مردم در پای صندوق های رای مخدوش گردد! و این دقیقا همان سناریویی بود که دشمنان نظام اسلامی در بیش از چهل سال گذشته به دنبال پیاده سازی آن بودند! سناریویی در راستای سلب مشروعیت از نظام اسلامی که با تدبیر صورت گرفته در دولت حسن روحانی اسباب تحقق آن فراهم شده بود و حال در چنین شرایطی است که حضور حدود 49 درصدی واجدان شرایط رای دادن در انتخابات 28 خرداد 1400 هجری شمسی را می توان حضور حداکثری قلمداد نمود.

در تاریخ ثبت خواهد شد که انتخابات 28 خرداد 1400 هجری شمسی با حضور قدرتمند مردم ایران در شرایط کرونایی و تنها چند هفته پس از عبور کشور از موج چهارم کرونا رقم خورد. موجی که به سبب حماقت دولت حسن روحانی در عدم ایجاد محدودیت برای سفرهای نوروزی و ... به وجود آمد و به کشته شدن بسیاری از ایرانیان انجامید و حال در چنین شرایطی است که حضور حدود 49 درصدی واجدان شرایط رای دادن در انتخابات 28 خرداد 1400 هجری شمسی را می توان حضور حداکثری قلمداد نمود.

در تاریخ ثبت خواهد شد که انتخابات 28 خرداد 1400 هجری شمسی با بدترین کیفیت ممکن برگزاری و تا حدی کارشکنی ویژه برخی عوامل اجرایی در روز رای گیری همراه بود. موضوعاتی همچون عدم آغاز به موقع انتخابات و رساندن تعرفه ها و کُند نمودن روند رای گیری و خسته نمودن رای دهندگان در صف های طولانی و ... در این دور از انتخابات تا به آن حد زشت و وقیحانه بود که برخی را به این باور می رساند که گویی دولت حسن روحانی تمام تلا ش خود معطوف ایجاد فضای مشارکت حداقلی در انتخابات نموده است. تلاشی که در نهایت با حضور حدود 49 درصدی واجدان شرایط رای دادن در انتخابات 28 خرداد 1400 هجری شمسی ابتر ماند و در نهایت روسیاهی ویژه ای را برای طراحان چنین سناریویی رقم زد.

انتخابات 28 خرداد 1400 هجری شمسی برگزار شد و روسیاهی به مدیران دولت حسن روحانی در بخش های مختلف فرهنگی، سیاسی، اقتصادی و ... ماند. مدیران معلوم الحالی که بعضا در مقام وزیر خارجه آنچنان وقیح باشند که خود را مُرید جان لاک معرفی نموده و با صراحت در بیان خود، انقلاب اسلامی را موجودیتی متوهم بدانند که می خواهد دنیا را با معیارهایی بسنجد که این معیارها جواب نمی دهد! و یا د رمقام وزیر فرهنگ و ارشاد آنچنان بی سواد باشند که توییت نموده و و مدعی شوند که : مشروطیت، ایرانیان را با صندوق آرا آشنا کرد!

انتخابات 28 خرداد 1400 هجری شمسی برگزار شد و روسیاهی به جماعت سلبریتی باقی ماند. جماعتی که در موعد انتخابات عموما یا سکوت کردند و یا تبلیغ به رای ندادن کردند. همان عده ای که در عرصه سینما به اسم بازیگر در جلوی دوربین راه می روند و دراوج گرفتاری معیشتی مردم با به نمایش گذاشتن تناقضات زندگی خود، از کفش و لباس گرفته تا جراحی گونه و بینی و ... و در نهایت طلاق و ازدواج از یک سو خبرساز می شوند و از سوی دیگر پول های هنگفت و بی حساب و کتابی را در پروژه های مختلف به جیب می زنند. معدود افرادی که تعدادشان در میان خیل عظیم اهالی سینمای کشور ناچیز است و در عین حال از بیشترین امکانات و معتبرترین جایگاه در عرصه مدیریت فرهنگی کشور برخوردار می باشند. همان هایی که با تبلیغات اغواگرانه و حمایت همه جانبه خود از دولت حسن روحانی توانستند تا طیفی از رای دهندگان را فریب داده و اسباب سپرده شدن قوه اجرایی کشور به دست بی کفایت ایشان را در طی هشت سال گذشته فراهم سازنند. همان جماعتی که باعث شدند تا دیگر تخم مرغ همچون خود مرغ از سبد غذایی خیل گسترده ای از مردم حذف. شود و حالا توهم داشتند که می توانند با عدم حضور خود در پای صندوق رای، سلب مشروعیت از نظام اسلامی را موجب شوند!

روسیاهی جماعت سلبریتی در انتخابات 28 خرداد 1400 هجری شمسی با عُریان شدن میزان بدبختی و فلاکت طیفی همراه گردید که سال هاست در خانه های اقماری موجود در حوزه سینما و تئاتر و موسیقی و ... جا خوش کرده اند. همان هایی که موجب شدند تا نهادهای همچون خانه سینما و یا خانه تئاتر و خانه موسیقی از شأن و وزانت صنفی و اهداف اولیه تاسیس خود فاصله گرفته و در وقایع ریز و درشت سیاسی دیده شود. مجموعه هایی قبضه شده در ید قدرت قبیله ای خاص که سال ها است جایگاه اصلی خود را به نفع اسمش و در امور دیگر خرج کرده است و سبب شده تا آرمان و هدف ذاتی این نهادها تغییر گردیه و این مجموعه ها به بنگاه هایی برای تامین منافع عده ای خاص مبدل گردد.

حضور قبیله هایی خاص در پیکره مدیریت خانه سینما و یا خانه تئاتر و خانه موسیقی اگر چه سبب شده تا امروزه گپ آشکاری میان اهالی صنوف مختلف سینما و تئاتر و موسیقی و ... با این نهادها ایجاد شود؛ اما ارتزاق طیف حاکم بر این مجموعه و ویژه خواری ایشان سبب شده تا تمامی این گونه اعتراضات نادیده انگاشته و حفظ قدرت آنچنان با اهمیت شود که هیچ مطالبه ی صنفی عامی جُز دایره قبیله ایشان از اولویت طرح برخوردار نشود. خانه هایی که سال های اخیر در خط وظایف قانونی خود، منحنی ها و تخطی های اشکار بسیاری داشته اند که شاید بتوان نمونه بارز آن را در مورد خانه سینما و موضع گیری های رسمی آن در فتنه 98 و بالاخص در جریان سانحه سقوط هواپیمای اوکراین مشاهده و یا در اقدام رئیس هیات مدیره این مجموعه در حمایت از یک مُجرم ملاحظه نمود؛ اقداماتی درون قبیلگی که متاسفانه به نام صنف سینما تمام شده و همواره برگ های سیاهی را به کارنامه این نهاد سینمایی افزوده است. کارنامه ای که با دعوت از عموم هنرمندان برای شرکت در انتخابات 28 خرداد 1400 هجری شمسی به شدت مخدوش شد و رسما ماهیت انحصار گرایانه و ضد نظام جماعت حاکم بر این خانه ها را افشا نمود.

قطعا پیروز انتخابات 28 خرداد 1400 هجری شمسی ملت ایران خواهند بود و انشالله با حذف دولت حسن روحانی از صحنه اجرایی کشور و در پرتو تشکیل دولت سیزدهم تحولاتی اساسی در مدیرت کشور صورت خواهد پذیرفت. تحولاتی که به سبب حضور طیف مدیران جوان حزب اللّهی موجب گشایش امور کشور در عرصه های مختلف اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و ... خواهد شد. انشالله

دستمزد های نجومی بازیگران و سلبریتی ها در جا هایی مثل شبکه نمایش خانگی و وی او دی ها بلای تازه ای نیست، اما اثرات ناخوشایند این اتفاق نه تنها حوزه تولید و محتوا بلکه بسیاری از قواعد پذیرفته شده سینما و تلویزیون را به هم ریخته و تبعات آن در حال سرریز شدن به جامعه در قالب ایجاد نارضایتی از کیفیت نازل آثار، ترویج ناهنجاری های رفتاری و اخلاقی و نیز قبح شکنی برخی خطوط قرمز هویتی و تمدنی جامعه است. عدم تدبیر و تعریف ساختار های قاعده مند جهت مدیریت این عارضه مزمن و رهاشدگی آن از سوی دستگاه های مسئول لطمات جبران ناپذیری را برپیکره فرهنگ و هنر کشور وارد کرده است.
برخی از سینماگران معتقدند عده ای با پول های باد آورده وارد سینما شده اند و با ولخرجی های بی حساب و کتاب هزینه تولید آثار را بالا برده اند، همین عاملی شده تا فیلمسازان مستقل دیگر نتوانند قد راست کنند. در واقع این افراد ورود پول های مشکوک از منابع آلوده که طی سال های اخیر سینما و شبکه نمایش خانگی را فرا گرفته را عامل اصلی ایجاد این بی عدالتی آشکار و فجیع در وضعیت مالی بازیگران و عوامل تولید می دانند. تعدادی از تهیه کنندگان سینما و شبکه نمایش خانگی و حالا برخی تولید کنندگان محتوا در وی او دی ها از جمله کسانی هستند که انگشت اتهام اپیدمی و سرایت دستمزد های نجومی در بین بازیگران به سوی آن ها گرفته می شود، مثلاً وقتی تهیه کننده یک اثر به فلان بازیگر برای حضور در یکی از آثار شبکه نمایش خانگی، دستمزدی بالغ بر ماهانه یک میلیارد و 200میلیون تومان داده و به همان بازیگر برای یک سال کار نکردن نیز 7 میلیارد تومان پرداخت می کند، آیا می توان حد یقفی برای این مسابقه بدون خط پایان در فضای هنری کشور قائل شد؟!
اگر چه یکی از تهیه کنندگان پر کار این روز های شبکه نمایش خانگی معتقد است که شبکه نمایش خانگی مبتنی بر عرضه و تقاضاست و به همین دلیل کمی نرخ ها بالاتر است همانطور که در تلویزیون عده ای از فیلمنامه نویسان مستثنی هستند ، اما واقعیت این است که اثرات وضعی چنین رویکرد غلطی که هیچ چارچوب کلی یا یک کف و سقفی برای تعیین دستمزد بازیگران و فیلمسازان در آن تعریف نشده نه فقط فعالان سینمای بدنه و تلویزیون بلکه طبقه های مختلف جامعه را تحت تأثیر قرار می دهد، چه اینکه وقتی اغلب مردم که برای فعالیت های اقتصادی شان موظف به پرداخت مالیات هستند می بینند برخی افراد به رغم داشتن دستمزد های فوق نجومی کمترین مالیاتی پرداخت نمی کنند، قطعاً دچار تعارضات فکری خواهند شد که چرا آن ها نباید مالیات بدهند؟! البته واضح است که به غیر از ورود پول های مشکوک و بادآورده عوامل متعددی در شکل گیری و جهت دهی به چنین رفتار هایی مؤثر و صاحب نقش هستند که از جمله آن ها حضور برخی چهر های خاص در اغلب آثار است که گستره آن شامل چند بازیگر شناخته شده می شود و بعد از گذشت سال ها این حلقه بسته همچنان در حال فربه شدن به لحاظ کیفیت دستمزد و درجا زدن آن از نظر کمیت (حضور چهره های تازه و بازیگران جوان) است.
ممکن است تا حدودی بحث اجبار تهیه کنندگان سینما در رابطه با استفاده از بازیگران سرشناس به منظور اولویت پیدا کردن بحث فروش و بازگشت سرمایه قابل پذیرش باشد، اما در حوزه سیما و تلویزیون حتماً می توان برای درهم شکستن این حلقه بسته و معرفی چهره های تازه تدابیر عملیاتی به کار گرفت، چه اینکه در تلویزیون مقوله ای به اسم بازگشت سرمایه نداریم، ضمن اینکه بسیاری از چهره های مطرح امروز در سینما بازیگرانی هستند که استارت کارشان از تلویزیون بوده و به دلیل گستره غیرقابل مقایسه مخاطب تلویزیون با سینما می تواند فرصت مغتنمی جهت پایان دادن به جریانات مافیا گونه سینمایی باشد.
از سوی دیگر می توانیم هزینه کلان برای به کارگیری بازیگران را صرف کار روی فیلمنامه و به کارگیری استعداد های جوان بازیگری کنیم، البته روشن است که ورود به این عرصه و بر هم زدن بازی سلبریتی های نجومی بگیر سینما مستلزم تدبیر و تکیه بر عنصر تعیین کننده ای تحت عنوان شجاعت تصمیم گیری در اعتماد به استعداد های جوان توسط مدیران و مسئولان فرهنگی- هنری است.

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری ایسکانیوز ، محمدرضا مصباح، برنده سیمرغ بلورین بهترین فیلم از سی ونهمین جشنواره فیلم فجر برای فیلم یدو درباره مطالبات سینماگران و اهالی فرهنگ از دولت آینده و علی الخصوص وزیر فرهنگ و ارشاد اظهار کرد: امیدوارم در وزارت ارشاد شاهد باشیم که وزیری سرکار بیاید که خودش هنرمند و از بدنه فرهنگی کشور بوده و به عنوان مثال از اهالی سینما یا یک خبرنگار باشد.

مصباح تاکید کرد: چه اشکالی دارد که با نگاه رفع مشکل و توانمندی ها بعد از بیش از چهار دهه از انقلاب اسلامی شاهد باشیم وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی از اهالی واقعی فرهنگ باشد.

تهیه کننده سینما در خصوص شاخصه های دولت کارآمد بیان کرد: معتقدم باید افرادی انتخاب شوند که در جناح بندی های سیاسی واقعا فراجناحی عمل کنند، به هر حال مدیران کشور به عنوان سرمایه های آن کشور مطرح و جزو کسانی هستند که در کشور برای این افراد هزینه ی بسیار شده و این درست نیست که با روی کار آمدن هر مدیر بقیه مدیران نیز جایگزین شوند، چرا که با نگاه فراجناحی باید کسانی انتخاب شوند که کارآیی بیشتری داشته و حوزه ای را که قرار است مدیریت کنند به خوبی بشناسند و مشکلات آن حوزه را درک کرده و ارتباط خوبی با مخاطبان داشته باشند.

وی ضمن بیان مطلب فوق، ادامه داد: من معتقدم که چرا نباید یک خبرنگار قوی که اشراف کاملی نیز به مسائل دارد وزیر شود در صورتی که اهالی رسانه بسیار با تجربه و توانا هستند و مسائل را به خوبی آنالیز کرده و اصول مدیریتی را می دانند، البته توقع ما این نیست که یک جوان رسانه ای وزیر شود اما چرا نباید از یک پیشکسوت رسانه که بسیار مجرب، باسواد، با استعداد، با انگیزه و پر انرژی است استفاده شود، در این رابطه توجیحاتی می شود که به عنوان مثال وزیر نباید جوان باشد، در حالی که ما اگر به تاریخ دین مبین اسلام نگاه کنیم مشاهده می کنیم که زمانی که پیامبر اکرم(ص) به جوان ها اعتماد کردند و میدان دادند، نتایج خوبی گرفتند و همچنین فرماندهان جنگی سپاه امیرالمومنین علیه السلام نیز اکثرا جوان بودند و همواره اعتماد به جوان ها به واسطه انگیره و خلوص و صداقتی که دارند نتیجه بخش بوده است .

مصباح ادامه داد: در طول این چهار دهه پس از انقلاب بیشتر مدیران کشور جوانانی بودند که زمانی مدیریت جنگ و مقابله با دشمن را داشتند، ما فرمانده لشکر 19 ساله ای داشتیم که با 10هزار نیرو جنگ را اداره کرد و حماسه آفرید، پس چرا موقع جنگیدن و ایستادن جلو دشمن آن جوان 19 ساله می تواند فرمانده لشکر باشد، اما برای تصدی وزارتخانه ای که خودش از آن بدنه همان جا آمده نمی تواند؛ که این دیدگاه بسیار جای تامل دارد.

پایان پیام/

سید ضیاء هاشمی رییس جامعه صنفی تهیه کنندگان سینما درباره مشکلات تهیه کنندگی در شرایط شیوع ویروس کرونا در گفتگو با مهر اظهار داشت: معضلات تهیه کنندگی به چند دسته تقسیم می شود اولین و مهمترین آن بی پولی مطلقی است که در جامعه سینمایی دیده می شود، البته برخی با امکانات و پول هایی با منابع نامشخص فعالیت می کنند و هزینه های سنگین انجام می دهند که هزینه تولید در سینما را با این پول ها بالا بردند. تعداد این افراد در سینما کم است اما در سینمای خانگی متاسفانه این پدیده زیاد دیده می شود.

وی با اشاره به اینکه متاسفانه دولت کمکی در شرایط کرونا به اهالی سینما نکرد تا با هر پروژه ای قرارداد نبندند، توضیح داد: در بخش تولید عمده دوستان تلاش کردند و به آن ها خسته نباشید می گوییم اما در جایی که سرمایه گذاری با چند فرد خاص دستمزدهای کلان ارایه می دهند ما را دچار معضل می کند و اصولاً با این روند سینما نمی تواند روی پای خود بایستد.

کار کردن بی حساب و کتاب، سینما را از پا می اندازد

این تهیه کننده سینما تاکید کرد: اینقدر بی حساب و کتاب کار کردن، سینما را از پا می اندازد معتقدم سینمای بعد از کرونا متفاوت است اما سینمای بعد از کرونای ایران متفاوت تر از جهان خواهد بود زیرا تهیه فیلم به دلیل معضلاتی که در بالا ذکر شد ناممکن می شود. خانم بازیگری هفت و نیم میلیارد بابت 4 ماه کار از سرمایه گذار یک پلتفرم پول گرفته، آیا این خانم حاضر است، برای سینما که ممکن است 3 ماه کار داشته باشد زیر رقم یک میلیارد دستمزد بگیرد؟ جواب هرگز است.

وی ادامه داد: در این سینما که این مدت تعداد مخاطب در آن پایین بوده و در شرایط کرونا مخاطب را از دست داده این دست سرمایه گذاری برایش ممکن نیست. تعدادی از دوستان متاسفانه آثار خود را بهترین آثار می دانند و خود را محق به ساخت فیلم می دانند که کم نیستند از این تعداد فیلم هایی که ساخته شده و در گیشه نمی تواند توفیقی داشته باشد بنابراین بی پولی سینماگران و عدم درآمد لازم از چرخه سالن سینما، عدم توجه درست به سینماگران از سوی دولت معضلات اساسی امروز تهیه کنندگی است.

خانم بازیگری هفت و نیم میلیارد بابت 4 ماه کار از سرمایه گذار یک پلتفرم پول گرفته، آیا این خانم حاضر است، برای سینما که ممکن است 3 ماه کار داشته باشد زیر رقم یک میلیارد دستمزد بگیرد؟ جواب هرگز است هاشمی گفت: در حال حاضر بودجه هایی است که دولت تنها به چند فیلم اختصاص می دهد تا کارنامه ارزشی برای خود ایجاد کند و مخاطب هم ندارند. این نوع سینما سینماداری حرفه ای نیست. کوچک سازی و چابک سازی در بدنه سازمان سینمایی صورت نگرفته است و مختصر حمایتی هم که دولت می تواند بکند صرف جشنواره ها و حقوق نیروها در موسسات می شود. اصل سینما دچار مشکل است جشنواره برگزار می کنند که نه توجیه علمی، فرهنگی و اقتصادی ندارد اما باز دست از برگزاری جشنواره برنمی دارند.

پلتفرم ها ضابطه ای برای ارایه دستمزد ندارند

وی توضیح داد: در حال حاضر تولید در سینما ریسک کامل است، سینما باز است اما مراجعه کننده ندارد و بر همین اساس، صاحبان فیلم بازگشت سرمایه ندارند. چند گروه در این شرایط به هر قیمتی سرمایه گذاری می کنند گروهی که برای امرار معاش زندگی به هر جایی چنگ می زنند تا بودجه تولید را تامین کنند. این گروه معمولاً آثار خوبی تولید نمی کنند. گروه بعدی آدم های سالمی هستند و دوست دارند در این شرایط کرونا سفره ای باز کنند تا شرایط برای سینماگران کمی تغییر کند برخی هنوز فیلمشان اکران هم نشده است.

تهیه کننده فیلم سینمایی امیر بیان کرد: گروه سوم پول زیادی دارند فرقی ندارد، کار می سازند و هزینه مالی اش هم در مقایسه با املاکی که به مفت خریدند مبلغ چندانی نیست بالاخره سینما باعث شهرت است و نفس افراد را ارضا می کند. همه برای نفسمان کار می کنیم و تقوا در این کار کمتر دیده می شود اما در این سینما افراد با عزت نفس هم داریم.

وی توضیح داد: گروه چهارم که آسیب زیادی می زنند و منافع خود را به هرچیزی ترجیح می دهند بیشتر در پلتفرم ها دیده می شوند. پلتفرم ها هیچ ضابطه ای برای ارایه دستمزد ندارند و ارقام پیشنهادی شان سینما را دچار آسیب جدی می کند. اوج کار پلتفرم ها که در حال رویش و تولید هستند شاید 2 سال باشد به قدری فضای دیجیتال رو به گسترش است، بعید است تکنولوژی اینگونه باقی بماند اما بازهم دستمریزاد دارند ولی سینما را دچار آسیب می کند.

تهیه کننده فیلم موافقت اصولی بیان کرد: اینقدر اصرار نکنید سوپراستارهای سینما به سینمای خانگی بیایند سینمای خانگی باید بازیگر معرفی کند برای کم کردن هزینه و سود بیشتر باید بازیگر معرفی کنند نباید بازیگران سینما را در شبکه نمایش خانگی استفاده کرد مخاطب وقتی هر هفته استار سینما را در سریال ببیند دیگر برای دیدن این بازیگر پول به گیشه سینما نمی دهد.

هاشمی در پایان گفت: پلتفرم ها نمی دانند و فکر می کنند سوپراستارها در سریال باعث فروش می شود. قصه در کار سریال و سینما حرف اول را می زند بعد تولید درست عوامل مهم در اقبال مخاطب است. دیدن هر هفته استار سینما در شبکه نمایش خانگی که قصه خوبی ندارد دل زدگی ایجاد می کند که نه به نفع بازیگر است و نه به نفع پلتفرم.

به گزارش خبرنگار حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان ، زمزمه اکران تعدادی از فیلم ها در تیرماه چند وقتی است به گوش می رسد؛ عروسی مردم ، دینامیت ، چپ، راست و درخت گردو از جمله این فیلم ها هستند. اما بر خلاف گذشته استقبال خوبی از سوی فیلمسازان برای اکران در شرایطی که مردم از سینما استقبال نمی کنند، وجود ندارد و همین موضوع اکران فیلم ها را با چالش مواجه کرده است.

در این خصوص با مسعود اطیابی کارگردان فیلم دینامیت صحبت کردیم. او به خبرنگار ما گفت: ما بحث پرداخت پول به تهیه کننده برای اکران را نداریم؛ بلکه منتظر هستیم مردم واکسینه شوند و سینما ها به رونق قبل بازگردند.

اطیابی با تاکید بر اینکه مذاکره برای اکران فیلم ها بین سازمان سینمایی و شورای صنفی نمایش در جریان است، بیان کرد: مردم در این موقعیت نیاز به سینما و فیلم خوب دارند. سینماداران و مدیریت کلان هنر در حال حاضر با مشکل جذب مردم به سینما مواجه هستند؛ چرا که باید فیلم خوب موجود باشد و فیلم هایی داشته باشیم که قابلیت جذب مردم را داشته باشند. در حال حاضر 300 فیلم پشت خط اکران قرار دارند، اما باید دید که کدامیک قابلیت جذب مردم به سینما را دارند و نفرات اول و دوم پس از دیدن فیلم، دیگران را به دیدن فیلم توصیه می کنند یا خیر.

وی با تاکید بر اینکه دینامیت و انفرادی متفاوت با کار های دیگر موجود در صف اکران هستند، گفت: این دو فیلم در حالت عادی و در رونق سینما 40 تا 50 میلیارد فروش دارند، اما در شرایط امروز، کسب چنین سودی ممکن نیست. علاوه بر این دولت توان پرداخت ضرر های موجود را ندارد؛ چراکه این پرداخت خسارت باید به نحوی باشد که تهیه کننده بتواند فیلم بعدی را بسازد. در حال حاضر هزینه ساخت یک فیلم 15 میلیارد تومان شده است. درحالی که در زمان خودش با 8 میلیارد ساخته می شد.

کارگردان دینامیت گفت: باید نگاهمان را به سینما تغییر بدهیم و متفاوت از پلتفرم ها و وی او دی ها به پرده نقره ای نگاه کنیم. باید آثار کیفیتی داشته باشند که در این شرایط مردم از هزینه های زندگی خود بگذرند و به سینما بیایند.

اطیابی در پاسخ به این سوال که آیا دینامیت از 9 تیرماه اکران می شود، گفت: این نظر سازمان سینمایی و شورای صتفی است و هنوز تاریخ اکران قطعی نشده است.

کارگردان سینما در باره اینکه آیا فیلم جدید می سازد یا خیر، بیان کرد: در اوضاع کنونی فیلمساز حرفه ای تولید ندارد و کار تعطیل است. چرا که دو فیلم در صف اکران دارم و سراغ کار جدید نرفته ام.

این صحبت های اطیابی در حالی مطرح می شود که مرتضی شایسته دبیر شورای صنفی نمایش در گفتگو با خبرنگار ما گفت: فیلم دینامیت به تهیه کنندگی ابراهیم عامدیان و پخش کنندگی خانه فیلم در 9 تیرماه اکران می شود. تمهیدات مالی و بهداشتی برای اکران مطلوب فیلم در نظر گرفته شده است.

این خبر از سوی شورای صنفی در حالی مطرح می شود که مسعود اطیابی به خبرنگار ما گفته است، این تاریخ مدنظر شورای صنفی است و از نظر آن ها اکران در این تاریخ قطعی نشده است.

انتهای پیام/

شفقنا- معاون مطبوعاتی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی نسبت به حادثه تلخ واژگونی اتوبوس حامل خبرنگاران در نقده واکنش نشان داد.

محمد خدادادی در توئیتی نوشت: حادثه تلخ از دست دادن دو بانوی خبرنگار در ارومیه و مجروح شدن جمع دیگری از خبرنگاران حوزه محیط زیست را به همکارانم در رسانه و خانواده این عزیزان تسلیت می گویم و با همه وجود پیگیر دستگاه های متولی برای روشن شدن علت حادثه، جبران خطاهای احتمالی و تلاش حداکثری برای مجروحان هستم.

امروز دوم تیر ماه 1400 اتوبوس خبرنگاران حوزه محیط زیست که در مسیر رسیدن به دریاچه ارومیه بودند، دچار حادثه شد و دو تن از بانوان خبرنگار جان خود را از دست دادند. 13 خبرنگار دیگر نیز مصدوم شده اند.

انتهای پیام

شفقنا در شبکه های اجتماعی: توییتر | اینستاگرام | تلگرام

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی شبکه خبر،
"محمد خدادی" امروز (جمعه، 4 تیر) در حاشیه مراسم تشییع پیکر ریحانه یاسینی و مهشاد کریمی خبرنگاران ایرنا و ایسنا که عصر چهارشنبه در سانحه واژگونی اتوبوس در استان آذربایجان غربی جان باختند، گفت: قواعد و قوانینی بری استاندارد های سرنشین و ماشین وجود دارد که باید رعایت شود. ما در معاونت مطبوعاتی به زودی در قالب بخشنامه ای این موضوع را ابلاغ خواهیم کرد تا دستگاه هایی که میهمان می پذیرند همان طور که نگران غذایی هستند که مسموم نباشد حتما باید از استاندارد بودن وسایل نقلیه و جابه جایی مسافران مطمئن باشند.

معاون امور مطبوعاتی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی ادامه داد: چیزی که مسلم است ما استاندارد های استفاده از وسائل حمل و نقل را در کشور داریم، اما بی توجهی و عدم رعایت این استاندارد ها در این حادثه تقریبا مسجل شده است.

وی با بیان اینکه اگر دستگاه مربوط سازوکاردرست استفاده از خودروی استاندارد برای اعزام خبرنگار را رعایت می کرد و این اتفاق می افتاد ماجرا فرق می کرد، افزود: هرچند هنوز جزئیات کامل ماجرا مشخص نیست، اما آنچه از گزارش های اولیه آمده است قصوری صورت گرفته است.

خدادی گفت: آنچه از ما برمی آید اینکه کارگروه پیگیری و حقوقی تشکیل دهیم و موضوع را کامل پیگیری کنیم، اما مهمتر از آن این است که نگذاریم این اتفاق تکرار شود. یعنی سراغ دستگاه ها برویم و آنها را ملزم به رعایت استاندارد ها کنیم.

معاون امور مطبوعاتی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی درباره اعزام خبرنگاران در شرایط کرونایی گفت: اینکه رسانه ها تشخیص بدهند خبرنگار خود را از مرکز اعزام کنند یا از خبرنگار محلی خود برای پوشش برخی رویداد ها استفاده کنند، به تشخیص خود رسانه ها بستگی دارد.

25 نفر از خبرنگاران رسانه های کشور صبح چهارشنبه (2 تیرماه 1400) برای بازدید از طرح های ستاد احیای دریاچه ارومیه عازم پیران شهر شدند که اتوبوس آنان عصر همان روز در 15 کیلومتری این شهرستان در منطقه بیگم قلعه پیران شهر دچار حادثه شد.

در این حادثه غم انگیز متاسفانه ریحانه یاسینی و مهشاد کریمی خبرنگاران پرتلاش و متعهد خبرگزاری های ایرنا و ایسنا جان خود را از دست دادند.

به گزارش خبرنگار فرهنگی ایرنا، مراسم تشییع پیکر ریحانه یاسینی و مهشاد کریمی خبرنگاران فقید ایرنا و ایسنا امروز جمعه 4 تیرماه ساعت 9 صبح در قطعه 255 بهشت زهرا تهران که به نام قطعه نام آوران نام گذاری شده است، برگزار شد.

در این مراسم جمع کثیری از اهالی رسانه، خانواده های خبرنگاران، دوستان و همکارانشان حضور دارند. حجت الاسلام (مدیر مسوول روزنامه اطلاعات)، (کارگردان)، (معاون امور مطبوعاتی) (مدیرعامل ایرنا)،(مدیر مسئول روزنامه ایران)(معاون پشتیبانی و مدیریت منابع جهاددانشگاهی)،(معاون فرهنگی جهاددانشگاهی)، (رییس دانشکده علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی)، (رییس هیات مدیره انجمن صنفی روزنامه نگاران استان تهران)، و (روزنامه نگار)، (مدیرعامل ایسنا)، (مدیرکل فرهنگی و روابط عمومی مجلس)، (مشاور رسانه ای رئیس مجلس)، (رئیس اتاق بازرگانی تهران) و... از حاضران در این مراسم بودند.

امروز ابتدا پیکر زنده یاد مهشاد کریمی پس از اقامه نماز توسط حجت الاسلام محمود دعایی در خاک آرام گرفت و در ادامه پیکر مرحومه یاسینی بعد از اقامه نماز به خاک سپرده شد. این 2 خبرنگار فقید با فاصله 50 متری در قطعه نام آوران بهشت زهرا (س) به خاک سپرده شدند.

در حاشیه این مراسم، گفت: قواعد و قوانینی بری استانداردهای سرنشین و ماشین وجود دارد که باید رعایت شود. ما در معاونت مطبوعاتی به زودی در قالب بخشنامه ای این موضوع را ابلاغ خواهیم کرد تا دستگاه هایی که میهمان می پذیرند همان طور که نگران غذایی هستند که مسموم نباشد حتما باید از استاندارد بودن وسایل نقلیه و جابجایی مسافران نیز مطمئن باشند.

وی ادامه داد: چیزی که مسلم است ما استانداردهای استفاده از وسائل حمل و نقل را در کشور داریم اما بی توجهی و عدم رعایت این استانداردها در این حادثه تقریبا مسجل شده است.

معاون امور مطبوعاتی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی با بیان اینکه اگر دستگاه مربوطه سازوکاردرست استفاده از خودروی استاندارد برای اعزام خبرنگار را رعایت می کرد و این اتفاق می افتاد ماجرا فرق می کرد، افزود: هرچند هنوز جزئیات کامل ماجرا مشخص نیست اما آنچه از گزارش های اولیه آمده است قصوری صورت گرفته است.

خدادی گفت: آنچه از ما برمی آید اینکه کارگروه پیگیری و حقوقی تشکیل بدهیم و موضوع را کامل پیگیری کنیم اما مهمتر از آن این است که نگذاریم این اتفاق تکرار شود. یعنی سراغ دستگاه ها برویم و آنها را ملزم به رعایت استانداردها کنیم.

نیز در این مراسم گفت: ضایعه درگذشت این دو همکار عزیز در خبرگزاری ایرنا و ایسنا را تسلیت عرض می کنم، این دو بزرگوار خانم ها کریمی و یاسینی در مسیر انجام وظیفه جان خودشان را از دست دادند و شهید راه اطلاع رسانی هستند.

وی افزود: با شناختی که از خانم ریحانه یاسینی همکارمان در ایرنا داشتم ایشان خبرنگاری بسیار حاذق، تیزهوش با پشتکار بالا و بسیار متعهد، فعال و پیگیر بود.

مدیرعامل ایرنا گفت: وقتی صحبت می کردیم از اینکه کشور ما در مسیر حمله جنگ روانی قرار گرفته و می خواهند مردم ما را ناامید کنند بسیار علاقمند بود با گزارش هایش در حوزه چند رسانه ای مردم را شاد و امیدوار نگاه دارد و تمام هدفش همین بود.

نوروزپور افزود: این دو بزرگوار در مسیری که عشق شان و هدف شان بود قدم گذاشتند. عاشقانه در مسیر اطلاع رسانی و آگاهی بخشی به جامعه حرکت کردند و در همین مسیر هم جان خودشان را از دست دادند. تسلیت عرض می کنم این ضایعه دردناک را اما مسئولین ما هم باید ریشه یابی کنند علت این اتفاقات را تا از تکرار آن جلوگیری شود.

عباس عبدی رییس انجمن صنفی روزنامه نگاران تهران در حاشیه مراسم خاکسپاری خبرنگاران ایرنا و ایسنا گفت: مقصران حادثه اتوبوس حامل خبرنگاران محیط زیست باید پاسخگو باشند.

وی با اعلام این خبر که چند نفر از طرف انجمن صنفی روزنامه نگاران تهران برای پیگیری وضعیت سانحه دیدگان به ارومیه اعزام شده اند اظهار داشت: این انجمن تا روشن شدن جوانب موضوع پیگیری خود را ادامه می دهد.

به گزارش ایرنا، 25 نفر از خبرنگاران رسانه های کشور صبح چهارشنبه (2 تیرماه 1400) برای بازدید از طرح های ستاد احیای دریاچه ارومیه عازم پیران شهر شدند که اتوبوس آنان عصر همان روز در 15 کیلومتری این شهرستان در منطقه بیگم قلعه پیران شهر دچار حادثه شد.

در این حادثه غم انگیز متاسفانه ریحانه یاسینی و مهشاد کریمی خبرنگاران پرتلاش و متعهد خبرگزاری های ایرنا و ایسنا جان خود را از دست دادند.

مراسم یادبود خبرنگاران فقید یکشنبه (ششم تیر ماه) بر سر مزارشان برگزار می شود؛ یادبود ریحانه یاسینی ساعت 10 صبح و مراسم مهشاد کریمی، ساعت پنج بعد از ظهر برنامه ریزی شده است.

به گزارش سرویس اجتماعی برخط نیوز به نقل از ایسنا - وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، این ستاد به دستور رئیس جمهور مسئولیت هماهنگی مراسم تشییع و بزرگداشت دو خبرنگار فقید ایسنا و ایرنا و پیگیری امور مصدومان سانحه واژگونی اتوبوس حامل خبرنگاران و بررسی علل ماجرا را بر عهده دارد و کلیه پیگیری های حقوقی و قضایی مربوط به این سانحه تلخ بر عهده این ستاد گذاشته شده است.

نخستین جلسه ستاد هماهنگی برگزاری مراسم تشییع و پیگیری حقوقی حادثه واژگونی اتوبوس خبرنگاران در نقده، صبح امروز پنج شنبه به ریاست معاون مطبوعاتی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و با حضور مدیران عامل خبرگزاری های ایسنا و ایرنا و نمایندگان سازمان محیط زیست و سازمان بهشت زهرا در محل معاونت مطبوعاتی برگزار و مقرر شد، مراسم تشییع پیکر خبرنگاران ایسنا و ایرنا که در سانحه واژگونی اتوبوس در استان آذربایجان غربی جان باخته اند، ساعت 9 صبح جمعه (4 تیر) در قطعه نام آوران بهشت زهرا برگزار شود.

منبع : خبرگزاری ایسنا

به گزارش ایسنا، این جلسه با حضور محمد خدادی معاون مطبوعاتی وزیر ارشاد، متقیان مدیرعامل ایسنا، نوروزپور مدیرعامل ایرنا و نمایندگانی از سازمان حفاظت محیط زیست، سازمان بهشت زهرا و وزارت راه و شهرسازی برگزار شده است.

این ستاد مسئولیت هماهنگی مراسم تشییع و بزرگداشت دو خبرنگار فقید ایسنا و ایرنا و پیگیری امور مصدومان سانحه واژگونی اتوبوس حامل خبرنگاران و بررسی علل ماجرا را بر عهده دارد و کلیه پیگیری های حقوقی و قضایی مربوط به این سانحه تلخ بر عهده این ستاد گذاشته شده است.

در جلسه صبح امروز (پنجشنبه، 3 تیر) مقرر شد مراسم تشییع پیکر خبرنگاران ایسنا و ایرنا که در سانحه واژگونی اتوبوس در استان آذربایجان غربی جان باخته اند، ساعت 9 صبح جمعه (4 تیر) در قطعه نام آوران بهشت زهرا برگزار شود.

به گزارش ایسنا، عصر چهارشنبه (2 تیر) در حادثه واژگونی اتوبوس حامل تعدادی از خبرنگارانی که برای تهیه گزارش از دریاچه ارومیه عزیمت کرده بودند، تعدادی مصدوم شدند و مهشاد کریمی خبرنگار حوزه محیط زیست ایسنا و ریحانه یاسینی خبرنگار ایرنا در این حادثه جان باختند.

انتهای پیام

شفقنا رسانه_ روز گذشته خبر تلخ واژگون شدن اتوبوس حامل خبرنگاران در آذربایجان غربی جامعه رسانه ای را در بهت و ماتم فرو برد. در این حادثه 21 نفر خبرنگار مصدوم و دو نفر جان باختند. در همان ساعات اولیه انتشار این خبر، اهالی رسانه با فرستادن پیام های تسلیت خواستار رسیدگی به دلایل این اتفاق شدند.

خبرنگاران برای تهیه چه گزارشی به آذربایجان غربی رفتند؟

به گزارش شفقنا رسانه، طی اطلاعیه سازمان محیط زیست، در این سفر دو روزه 20خبرنگار از رسانه های کشور به همراه 4 نفر از کارکنان روابط عمومی سازمان محیط زیست و 2 نفر از کارکنان ستاد احیا دریاچه ارومیه برای بازدید از پروژه های احیا دریاچه ارومیه ساعت 6:30 صبح از فرودگاه مهرآباد تهران به ارومیه سفر کردند. گروه اعزامی از تهران پس از رسیدن به ارومیه با اتوبوس تهیه شده توسط اداره کل محیط زیست استان آذربایجان غربی برای بازدید از تونل زاب در شهرستان پیرانشهر اعزام شدند. ظهر روز چهارشنبه خبرنگاران از طریق لوکوموتیو وارد تونل شدند و پس از بازدید از تونل زاب حوالی ساعت 6 بعدازظهر برای استراحت و صرف ناهار به محل سد کانی سیب مراجعت می کنند که متاسفانه اتوبوس حامل خبرنگاران و تیم اعزامی بر اثر نقص فنی واژگون می شود. بعد از این حادثه تلخ بلافاصله نیروهای امدادی هلال احمر و اورژانس به محل حادثه اعزام می شوند و مصدومان را به بیمارستان امام خمینی شهرستان نقده اعزام می کنند.در این حادثه 17 نفر دیگر دچار مصدومیت شدند که 4 نفر از این مصدومان جهت ادامه مداوا به ارومیه اعزام شدند و 13 نفر دیگر به صورت سرپایی مداوا شدند.

بیوگرافی خبرنگاران مصدوم شده و درگذشته در این حادثه

طبق اعلام اورژانس اسامی مصدومان به این شرح است: محمدمهدی گوهری خبرنگار مستقل حوزه محیط زیست ، محمد رحیم مقدس، حسن ظهوری خبرنگار و دبیر چند رسانه ای عصر ایران، مرتضی محمد صادق، ابراهیم نژادرفیعی، مرتضی محمدزاده، زهرا رفیعی روزنامه نگار زیست بوم همشهری، سهیل فرجی، نیما عبدالله پور، آیسان زرفام خبرنگار حوزه محیط زیست، فروغ فکری، رباب باباخان، زهرا کشوری خبرنگار محیط زیست روزنامه ایران، نگار اکبری خبرنگار بخش چند رسانه ای ایرنا، زینب رحیمی خبرنگار محیط زیست عصر ایران، کمال عثمانپور، علی حاجی مرادی از اعضای تیم ستاد احیای دریاچه ارومیه، علی شریف زاده عکاس، صدرا محقق دبیر اجتماعی سابق روزنامه شرق، آسیه اسحاق دبیر و خبرنگار خبرگزاری پانا و سعید بیداد.کیمیا عبدالله خبرنگار محیط زیست ایرنا. سمیرا خباز خبرنگار محیط زیست خبرگزاری مهر. فاطمه هنرور خبرنگار محیط زیست شبکه خبر.مریم جعفری خبرنگار حوزه اجتماعی خبرگزاری صدا و سیما.

سابقه کاری دو خبرنگار فوت شده به این شرح است؛ مهشاد کریمی متولد دهه 70 خبرنگار حوزه محیط زیست در خبرگزاری ایسنا بوده است. این خبرنگار فعال حوزه محیط زیست مدرک علوم ارتباطات اجتماعی خود را از دانشگاه علامه طباطبایی دریافت کرده بود. ریحانه یاسینی متولد1372 خبرنگار حوزه اقتصادی در خبرگزاری ایرنا بود.او مدرک تحصیلی علوم ارتباطات اجتماعی از دانشگاه تهران داشته و رتبه یک ارتباطات در حوزه روزنامه نگاری را داشت.

عدم توانایی در کنترل وسیله نقلیه؛ علت واژگون شدن اتوبوس حامل خبرنگاران

با پیگیری یکی از خبرگزاری ها سازمان راهداری درباره علت این حادثه اینگونه توضیح داد؛راننده م.ش بدون صورت وضعیت (بدون هماهنگی از طریق شرکت حمل و نقل) و خارج از برنامه شرکت حمل و نقل اقدام به مسافرگیری کرده است و احتمالا مسئول این تور، شخصا با راننده تماس گرفته است.هنگامی که این اتوبوس در منطقه دشت غوره واقع در 18 کیلومتری شهر نقده در حال حرکت بوده است، به دلیل عدم توانایی در کنترل وسیله نقلیه، دچار سانحه می شود.

ابعاد حادثه مورد بررسی قرار می گیرد

بعد از وقوع این حادثه دلخراش جامعه رسانه ای و برخی مقام های مسئول خواستار پیگیری و علت حادثه شدند تا با روشن شدن ابعاد آن، از بروز چنین اتفاقاتی جلوگیری شود. در همین راستا محمدمهدی شهریاری، استاندار آذربایجان غربی با ابراز تاسف از حادثه رخ داده در خصوص واژگونی اتوبوس خبرنگاران محیط زیستی در نقده گفت: اتوبوس شرایط فنی لازم را طبق گفته پلیس راه داشته است اما این موضوع به هیچ وجه نافی خطاهای رخ داده نیست. طبق گزارش پلیس راه، این اتوبوس دارای معاینه فنی بود. استاندار آذربایجان غربی با بیان اینکه اگر چه مدارک این اتوبوس طبق گفته مسوولان پلیس راه، درست بود اما به طور قطع ابعاد حادثه مورد بررسی قرار می گیرد و اجازه نخواهیم داد خون این دو عزیز پایمال شود.شهریاری با انتقاد از بی توجهی مسوولان ستاد احیای دریاچه ارومیه در خبرندادن به مسوولان استانی در برگزاری این تور رسانه ای گفت: ما هیچ اطلاعی از این سفر نداشتیم در حالی که باید با اطلاع ما، این برنامه برگزار می شد. او با اشاره به پیگیری موضوع از طریق رییس دفتر رییس جمهوری، وزیر کشور و دیگر مسوولان کشوری افزود: همه ابعاد موضوع به دقت مورد بررسی قرار می گیرد.

اعلام نتیجه کارشناسی علت حادثه اتوبوس خبرنگاران تا 48 ساعت آینده

تیمور حسینی، جانشین پلیس راهور ناجا توضیح داد: کنترل ها و نظارت های قبل سفر برای اتوبوس حامل خبرنگاران محیط زیست انجام شده بود.️باید این موضوع را هم به لحاظ علت وقوع حادثه و هم اقداماتی که دستگاه های مربوطه باید انجام می دادند، یکی دو روز کارشناسی کنیم.️جمع بندی دقیق کارشناسان درباره علت حادثه اتوبوس خبرنگاران را تا شنبه یا یکشنبه می توانیم اعلام کنیم.

پیام های تسلیت برخی مدیران رسانه و مقام های دولتی

در گزارش زیر واکنش اهالی رسانه و پیام های تسلیت مدیران و مقام های مسئول را به این حادثه تلخ بخوانید....

به گزارش شفقنا رسانه، محمد علی نادعلی زاده، مدیرعامل پیشین خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) به دنبال این حادثه دلنوشته ای منتشر کرد.در نوشته نادعلی زاده آمده است:

... آه دیریست کاین قصه گویند:
از بر شاخه، مرغی پریده
مانده بر جای او، آشیانه

غم و شادی، دو روی سکه زندگی هستند گویی اما دو روی سکه زندگی ما را مهر غم زده اند!

همین دیروز جمعی از دوستان ایسنا برای تغییر و تحولی دورهمی داشتند. چهرهاشان خندان و امیدوار
امروز اما غم سنگین یک فقدان، جان به لبشان کرده است.

ما خبرنگاران، سالهاست که نشستن در غم اما برخاستن امیدوارانه را با هم زیسته ایم.
از پیچ ها و گردنه های هولناک زیادی در غرب و شرق عبور کرده ایم، برخی خون داده ایم و بسیاری خون دل خورده ایم.
ارتفاعات البرز و زاگرس را زیر پا گذاشته ایم، گاهی زیر آوار غم رفیقی در بهمن مانده، و گاهی در غم سوختن درختان بلوط، آتش به جسممان افتاده...
در آذر 84 ، هواپیمایی که هرگز فرود نیامد، دوستانمان را آسمانی کرد و آذر به جانمان انداخت و در تیر 1400 ، اتوبوسی که هرگز به مقصد نرسید، تیر فقدان همکارانمان را بر دلمان نشاند.

از دشتهای تفتیده جنوب تا ارتفاعات سر به فلک کشیده حاج عمران، از موستار* در بوسنی تا مزار* در افغانستان، هر جا قدم و قلم افراشته ی خبرنگاری به خون نشسته، در دفاع از آزادی، شرافت و کرامت انسانی بوده. هر جا 《 قریب》ی و 《 کریمی》جانباخته و 《مهشاد》 و 《ریحانه》ای پر پر شده، چه در راه گزارش رزمایش عاشقان ولایت بوده و چه در راه نظارت بر محیط زیست ، برای حفظ استقلال تحریری و مقابله با قلم فروشی بوده و زین پس نیز خواهد بود.

ما زیستن را زیسته ایم، مرگ را بارها به چشم دیده ایم، تهمت ها را به جان خریده ایم اما در کنار مردممان و برای اعتلای پرچم اسلام ناب و ایران سرفراز مانده ایم.
روزنامه نگاران آزاده، به شهادت تاریخ معاصر ، بارها و بارها دین خود را به دین و میهن خود، ادا کرده اند اما هیچکس را مدیون خود نمی دانند.
رسانه های شناسنامه دار و دارای استقلال تحریری، همیشه ضامن استقلال و آزادی و در خط مقدم مبارزه با انواع فساد و بی بند و باری سیاسی و اقتصادی و فرهنگی بوه و خواهند بود و این مبارزه را مرهون شجاعت، سلامت، پاکی و ثابت قدمی جوانانی چون مهشاد کریمی و ریحانه یاسینی هستند.

باشد که مسئولان امروز و آینده پیگیری قاصران و مقصران این داغ بی پایان را مشمول مرور زمان نکنند و قدردان و حافظ استقلال و آزادی رسانه ها و اهالی شجاع و بی ادعای آن باشند شاید این غصه را مرهمی باشد گر چه که این قصه ادامه دارد...

... آه دیریست کاین قصه گویند:
از بر شاخه، مرغی پریده
مانده بر جای او، آشیانه
لیک این آشیانها سراسر
بر کف بادها اندر آیند.
رهروان اندرین راه هستند
کاندرین غم، به غم می سرایند.
او یکی نیز از رهروان بود
.
.
.
آه، افسانه! در من بهشتی است
همچو ویرانه ای در بر من
آبش، از چشمه چشم نمناک
خاکش، از مشت خاکستر من
تا ببینی به صورت خموشم
من بسی دیده ام صبح روشن
گل به لبخند و جنگل سترده.
بس شبان اندرو ماه غمگین،
کاروان را جرس ها فسرده؛
پای من خسته، اندر بیابان
0
0
0
هان به پیش آی از این دره تنگ
که بهین خوابگاه شبانهاست،
– که کسی را نه راهی بر آن است –
تا در این جا که، هر چیز، تنهاست
بسراییم دلتنگ با هم*

مجید قلی زاده مدیرعامل خبرگزاری تسنیم درپی حادثه غم انگیر واژگونی اتوبوس خبرنگاران در نقده، جان باختن خبرنگاران ایرنا و ایسنا در این حادثه را به محمدرضا نوروزپور مدیرعامل خبرگزاری جمهوری اسلامی و علی متقیان مدیرعامل خبرگزاری ایسنا تسلیت گفت. این مدیر عامل در پیام تسلیت خود نوشت: خبر درگذشت ناگهانی و بسیار تلخ سرکار خانم مهشاد کریمی خبرنگار گرامی ایسنا و سرکار خانم ریحانه یاسینی خبرنگار گرامی ایرنا در سانحه رانندگی در نقده داغ بزرگی بر دل جامعه بزرگ رسانه ای کشور گذاشت. اینجانب به نمایندگی از خبرنگاران و مدیران و کارکنان خبرگزاری تسنیم این ضایعه بسیار غم انگیز را به جنابعالی، خبرنگاران و مدیران و کارکنان خبرگزاری های ایسنا و ایرنا و بویژه به خانواده های متوفیان تسلیت عرض می کنم و در این دهه کرامت با عنایت امام رضا(ع) برای آنان رحمت واسعه الهی و برای بازماندگان ایشان صبر جمیل مسالت دارم. همکارانتان در خبرگزاری تسنیم را در غم خود شریک بدانید.

محمدرضا نوروزپور مدیرعامل خبرگزاری جمهوری اسلامی (ایرنا) در پیامی جان باختن خبرنگاران خبرگزاری های ایرنا و ایسنا در پی حادثه غم انگیز واژگونی اتوبوس خبرنگاران در نقده را تسلیت گفت.نوروزپور چهارشنبه شب در پیامی نوشت: با تاسف فراوان در حادثه تلخ واژگونی اتوبوس حامل خبرنگاران محیط زیست در نقده 2 نفر از همکاران عزیزمان در خبرگزاری های ایرنا و ایسنا را از دست دادیم.متن پیام مدیرعامل ایرنا به شرح زیر است:انالله و انا الیه راجعون. متاسفانه بار دیگر داغدار خبرنگارانی شدیم که جان خود را در مسیر انجام وظیفه گذاشتند و به سفری بی بازگشت رفتند. آنها که می رفتند تا با مخابره گزارشی از احیای دریاچه ارومیه، احیاگر امید در جامعه باشند، داغی بر دل جامعه رسانه ای و خانواده های خود شدند. اینجانب درگذشت خانم ها ریحانه یاسینی و مهشاد کریمی خبرنگاران متعهد و متخصص حوزه محیط زیست را به جامعه خبری، همکاران رسانه ای آنها در خبرگزاری های ایرنا و ایسنا، همکاران عزیزم در اداره کل چندرسانه ای خبرگزاری ایرنا، کلیه خبرنگاران و فعالان حوزه محیط زیست و خانواده های گرانقدر این دو عزیز سفر کرده و بویژه دوست و همکار رسانه ای عزیزم جناب آقای بهراد مهرجو که هم اکنون داغدار همدم، همسر و همسفر خود ریحانه یاسینی شده است، تسلیت و تعزیت عرض می کنم.از خداوند رحمان برای این عزیزان سفر کرده طلب مغفرت و آمرزش و برای بازماندگان ایشان صبر و اجر مسئلت می کنم. همچنین برای سایر همکاران رسانه ای عزیزم که در این حادثه تلخ مصدوم و مجروح شده اند آرزوی سلامتی و بهبودی کامل دارم. امیدوارم دستگاه های مسئول کشوری و استانی پیگیری های لازم در خصوص بررسی علل بروز این حادثه را در دستور کار قرار داده و همکاری شایسته ای برای کاستن از آلام و دغدغه های خانواده های مصدومان عزیز این حادثه به عمل آورند.

رایزن فرهنگی ایران در سوئد و مدیرعامل پیشین خبرگزاری جمهوری اسلامی (ایرنا)، با تسلیت درگذشت خبرنگار این خبرگزاری و خبرنگار ایسنا در حادثه واژگونی اتوبوس گفت: یاد خبرنگارانی که جانشان را در مسیر خدمت فدا کرده در خاطره اصحاب رسانه و بر تارک فرهنگ جاودان خواهند ماند. سیدضیاء هاشمی در پیام تسلیتی خطاب به محمدرضا نوروزپور مدیرعامل خبرگزاری جمهوری اسلامی (ایرنا) و علی متقیان مدیرعامل خبرگزاری دانشجویان ایرنا (ایسنا) نوشت: ضایعه تلخ درگذشت همکاران فقید خانم ها ریحانه یاسینی و مهشاد کریمی در حادثه واژگونی اتوبوس خبرنگاران را به شما و همه همکاران و به ویژه خانواده های داغدارشان تسلیت می گویم.این حاثه تلخ و جانکاه که همه اصحاب رسانه به ویژه همکاران عزیزمان در دو خبرگزاری گران سنگ ایرنا و ایسنا را داغدار کرده است، یک بار دیگر تلخ کامی حادثه سقوط هواپیمای خبرنگاران در سال 1384 را زنده کرد و حساسیت و سختی کار خبرنگاران و ضرورت حمایت و صیانت لازم از امنیت و آرامش این قشر خدوم و مظلوم را نشان داد.بی گمان یاد و نام این عزیزان و همه خبرنگارانی که جانشان را در مسیر خدمت به جامعه در مسیر تعالی فرهنگ و اعتلای آگاهی فدا کرده و در این راه پر کشیده اند، به عنوان شهدای خدمت به فرهنگ و جامعه، در خاطره اصحاب و دوستداران رسانه و بر تارک فرهنگ جاودانه خواهد ماند و راه پرافتخار آنان توسط دلدادگان این عرصه سرنوشت ساز تداوم خواهد یافت.

ابوالفضل فاتح در پی وقوع حادثه واژگون شدن اتوبوس حامل خبرنگاران و جان باختن دو تن از آنها در یادداشتی ضمن تسلیت به خانواده هایشان، هوشیاری مسئولان برای جلوگیری از چنین وقایعی را خواستار شد.

متن یادداشت بدین شرح است: بسم الله الرحمن الرحیم.انا لله و انا الیه راجعون.خبر پرواز آسمانی و غریبانه ی خانم مهشاد کریمی (خبرنگار گرانقدر ایسنا) و خانم ریحانه یاسینی (خبرنگار گرانقدر ایرنا) در حادثه ای جانگداز موجی از بهت و اندوه عمیق در فضای عمومی به ویژه در جامعه رسانه ای کشورمان پدید آورد.این عزیزان خبرنگاران پر نشاط و سخت کوشی بودند که نسبت به سرنوشت کشور احساس مسئولیت داشتند و به آگاهی مردم اهتمام می ورزیدند و در همین راه جوانی و جان عزیز خود را فدا کردند. آنچه این اندوه را مضاعف می سازد، مظلومیت این جوانان بی ادعا است. کیست که نداند خبرنگاران از مظلوم ترین اقشار مردم اند، که بدون توقع و با کمترین امکانات، وجود عزیز خود را نثار آگاهی مردم و آبادی میهن کرده اند.فضای رسانه ای ما پر از وجدان و عاطفه و انسانیت و همدلی است و ناگفته پیداست که اینک بر تحریریه های ما چه می گذرد و قلب ها را چه ماتمی فرا گرفته است! این فقدان ها، در عمق جان پیکره ی رسانه ای ایران حس می شود و در اندوه و اشک و ناله ی همکاران این عزیزان هویداست.افسوس که دست تقدیر این جوانان نازنین را خیلی زود از جامعه رسانه ای ما گرفت و فرصت بهره گیری بیشتر از نعمت اندیشه، استعداد و توانمندی های ایشان فراهم نیست.بی تردید همکاران این دو مهاجر ابدیت، والاترین قدرشناسی ها را به انجام خواهند رساند و در ادامه راه ایشان که همان ارتقاء معرفت است، خواهند کوشید. اما براستی چرا باید این عزیزان را نابهنگام از دست بدهیم و پرپر ببینیم؟ متاسفانه این نوع حوادث در کشور ما با ده ها هزار قربانی مستمرا و هرساله روی می دهد و جامعه رسانه ای ما نیز قربانیان مکرری در پی این حوادث از جمله سقوط هواپیمای سی – 130 داشته است و همه شاهد هستیم که چگونه سرمایه های فراوان انسانی و عاطفی و اجتماعی از این طریق از دست می رود و افسوس و زخم و پبامدهای عمیق و تلخش باقی می ماند. آیا نباید فکری کرد؟ جبران این جان های از دست رفته غیر ممکن است، اما ای کاش همکاران رسانه ای همت خود را بیش از پیش برای بیدارسازی مسئولان و آموزش جامعه به کار بندند تا با پیشگیری از این نوع حوادث گامی در جهت ایفای حق این جان های عزیز و مظلوم برداشته شود.با ابراز مراتب تسلیت و همدردی عمیق خود از این حادثه ی بسیار تلخ و جان سوز، از خداوند منان برای روح آسمانی این دو مسافر الی الله؛ رحمت واسعه و علو درجات و همنشینی با اولیاء الله و برای خانواده داغدیده و همکاران ایشان در ایسنا و ایرنا و عموم جامعه رسانه ای ایران صبر و اجر مسئلت دارم.والسلام .

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی هم در پیامی درگذشت خبرنگاران ایسنا و ایرنا در سانحه واژگونی اتوبوس حامل خبرنگاران محیط زیست را به خانواده های آن ها تسلیت گفت. در متن پیام تسلیت سیدعباس صالحی آمده است: خانواده محترم یاسینی.خانواده محترم کریمی

خبر حادثه تلخ درگذشت دو بانوی خبرنگار، همکاران گرامی خانم ها ریحانه یاسینی و مهشید کریمی خبرنگاران دو رسانه ایرنا و ایسنا موجب تالم و تاسف شدید شد.مجددا این ضایعه را به شما عزیزان و جامعه رسانه ای کشور صمیمانه تسلیت می گویم.این داغ سنگین در خاطر جامعه ایرانی و تمامی خبرنگاران، که در سوگ فراق شان ماتم زده هستند، فراموش نشدنی است.برای آن عزیزان رحمت واسعه الهی و برای تمامی بازماندگان و همکاران رسانه ای اجر و شکیبایی را از ایزد منان آرزومندم.

محمد خدادی معاون مطبوعاتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در پیام توئیتری مرگ این دو خبرنگار نگار را تسلیت گفت و نوشت: حادثه تلخ ازدست دادن دو بانوی خبرنگار در ارومیه و مجروح شدن جمع دیگری از خبرنگاران حوزه محیط زیست را به همکارانم در رسانه و خانواده این عزیزان تسلیت می گویم و با همه وجود پیگیر دستگاه های متولی برای روشن شدن علت حادثه، جبران خطاهای احتمالی و تلاش حداکثری برای مجروحان هستم.

عیسی کلانتری، رئیس سازمان حفاظت محیط زیست در پیام تسلیتی نوشت: با کمال تاسف و تاثر، در جریان حادثه تلخ واژگونی اتوبوس حامل خبرنگاران برای بازدید از طرح های احیای دریاچه ارومیه، جامعه رسانه ای و محیط زیستی ایران داغدار دو خبرنگار متعهد و متخصص محیط زیست کشور شد. اینجانب این مصیبت تلخ و جانفرسا را خدمت خانواده های داغدار کریمی و یاسینی و جامعه رسانه ای کشور به خصوص خبرگزاری های ایسنا و ایرنا تسلیت عرض می کنم و از خداوند رحمان برای بازماندگان صبر و برای مصدومان این حادثه شفای عاجل مسالت دارم.

علی ربیعی سخنگوی دولت ضمن اظهار تأسف در پی این حادثه دلنوشته ای برای دو خبرنگار فوت شده نوشت. متن این دلنوشته بدین شرح است چی می شد غصه یک لحظه ما رو تنها بگذاره....

تا آنجا که به خاطر دارم همواره با تلاش و سخت کوشی، همیشه دویده ام.از اعتصابات کارگری، دوان دوان برای جنگ به سپاه رفتم. مثل ماهی در آب گویی تقدیر و تدبیرم در هم آمیخته شده بود و مسیر همینطور مرا با خود برد تا به سالهای اخیر رسیدم.
دلتنگی های 84 و 88 با فشارهای زندگی شخصیم در هم آمیخت و دوران تلخی را رقم زد.به سال 92 که رسیدم، تجربه هشت سال حضور در دولت هم به من نشان داد نسبت ذهنی که آدمها با کار برقرار می کنند لذت و رنج آنها را تعیین می کند. در این هشت سال چه در دورانی که در وزارت بودم و چه این روزها که به کار رسانه در دولت پرداخته ام ، چه روزهای بسیاری که با درد و رنج سپری شد.
از فشارهای زجرآور باج خواهان به خصوص در مجلس گرفته تا غصه دیدن و لمس زندگی معلولان مواجهه با کارگران ببکار شده، و تلخی ببکاری و ناامنی شغلی و دیدن ناامیدی های فرزندان سرزمینت و گسترش آسیب های اجتماعی. وقتی بین خود و خدایت عهد داشته باشی همه اینها تو را به سختی آزار می دهد.
چه تلخ است وقتی در این ساعات شب، به سیاهی معدن یورت می اندیشم، بغض نفس گیر سانچی هنوز هم راه گلویم را می بندد ، یادآوری سوختن پلاسکو دلم را اتش می زند، خاطره خانه های آوار شده در زلزله سرپل ذهاب جگرم را می خراشد و حوادث کارگری زیادی که کسی آنها رانشنید ذهنم را متلاطم می کند.
هنوز هم در سوگ خانواده های بچه های سرزمینم در هواپیمای اوکراینی هستم. من که خود فرزندم را به خاک سپرده ام، میدانم چه دردی دارد فرزند جوان پر از امیدت را به دل خاک بسپاری.
و من هنوز هم، در اندیشه آبان 98 هستم.در این میان، شاید باور کردنی نباشد رنجی را که از توزیع سوزن یکبار مصرف و کاندوم برای جلوگیری از شبوع ایدز در بین زنان بی گناه معتاد و آسیب خورده این سرزمین آنهم با پنهان کردن از کژاندیشان انگ زن در بین متولیان فرهنگی و نظارتی! برای جلوگیری از قضاوت ناصواب کشیدم.بگذریم و بگذربم....این روزها چقدر خوشحال بودم که چند هفته بیشتر، از دغدغه های مستقیم و فشارهای روحی باقی نمانده است؛ اما باز هم تلخی دیگری در راه بود....عصر که در حال رانندگی به سمت خانه بودم با تماس دوستان رسانه ای، متوجه شدم دوتن از دختران محیط زیستی ام، زیستشان جاودانه شده است.

قلبم پر از درد است و بغض رهایم نمی کند...
ای کاش این چند هفته زودتر تمام شود....
البته نیک میدانم هرکجا که باشی تا انسانیت هست رنج هم هست....

حجت الاسلام والمسلمین سید مهدی خاموشی، نماینده ولی فقیه و رئیس سازمان اوقاف و امور خیریه در پیامی درگذشت مهشاد کریمی و ریحانه یاسینی خبرنگاران خبرگزاری های ایسنا و ایرنا را در پی حادثه واژگونی اتوبوس تسلیت گفت. متن پیام بدین شرح است: بسم الله الرحمن الرحیم

انا لله و انا الیه راجعون. خبر بسیار غم انگیز درگذشت خانم ها مهشاد کریمی و ریحانه یاسینی دو تن از خبرنگاران فعال و پرتلاش در حوزه محیط زیست در شرایطی که اطلاع رسانی ها و روشنگری های دلسوزانه در این حوزه در چند سال اخیر بسیار موثر واقع شده است، موجب تالم و تاثر خاطر این جانب شد.این ضایعه جانگداز را به تمام فعالان حوزه خبر و رسانه خصوصا مسئولان و کارکنان خبرگزاری های ایسنا و ایرنا تسلیت می گویم و از خداوند متعال برای آن دو مرحومه طلب علو درجات و رحمت واسعه و برای خانواده های محترمشان طلب صبر و بردباری در مقابل این مصیبت بزرگ و برای مصدومان این حادثه نیز طلب سلامتی و بهبودی کامل می کنم.امیدوارم مسئولان محترم تدابیری بیاندیشند که دیگر شاهد تکرار چنین حوادث غم انگیزی نباشیم.

وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی در پی حادثه واژگونی اتوبوس حامل خبرنگاران محیط زیست، درگذشت دو خبرنگار ایرنا و ایسنا را تسلیت گفت.در متن پیام علی اصغر مونسان آمده است: انالله و انا الیه راجعون. حادثه غمبار جان باختن خانم مهشاد کریمی خبرنگار ایسنا و ریحانه یاسینی خبرنگار ایرنا و همچنین مجروح شدن جمعی از خبرنگاران در سانحه واژگونی اتوبوس در جاده ارومیه نقده جامعه رسانه ای کشور را سوگوار کرد.با آرزوی صحت و سلامتی برای مجروحان و مصدومان، این ضایعه تاسف بار را به خانواده درگذشتگان و اصحاب رسانه تسلیت می گویم، از خداوند منان برای خانواده معزی صبر و برای آن عزیزان سفرکرده، آرامش روح و رحمت واسعه الهی مسالت دارم.

در پی درگذشت دو خبرنگار ایسنا و ایرنا، دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی پیام تسلیتی صادر کرد.متن پیام سعیدرضا عاملی دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی به شرح ذیل است: خبر درگذشت خبرنگاران ایسنا و ایرنا خانم ها “مهشاد کریمی” و “ریحانه یاسینی” در سانحه واژگونی اتوبوس در استان آذربایجان غربی و مصدوم شدن جمع مهمی از خبرنگاران موجب تأثر و تآلم گردید.خبرنگاری از جمله کارهای سخت است که تنها با عشق و علاقه می توان در آن گام نهاد و استوار ماند و این توفیقی از سوی خداوند است، که سختی ها را هموار می کند. از سویی کشف حقایق و گره گشایی رسانه ای و صدای مظلومین جامعه شدن مایه خشنودی الهی است و تلاش این جمع رسانه ای نیز برای حفاظت از محیط زیست و نگهداشت نعمت های خداوند نمونه بارز خدمت به مردم و جامعه شریف ایران است.اینجانب از خداوند متعال برای این دو سفرکرده غفران و رحمت الهی و برای سایر مصدومین این سانحه شفای عاجل آرزومندم. خداوند به خانواده های محترم داغدیده، همکاران خبرنگار، تمامی اهالی رسانه و ملت شریف ایران صبر و اجر جزیل عنایت فرماید.

واکنش غم انگیز فعالان رسانه ای به خبرنگاران حادثه دیده

آزاده مختاری خبرنگار حوزه اجتماعی نوشت ای خاک پر حادثه، غم هایمان لبریز شده، درد ما را بس، لطفا!...

حسین نوروزی خبرنگار با اشاره به توییت های ریحانه یاسینی چند ساعت قبل از فوتش نوشت مرگ، چه ناگهانِ عجیبی است..
توییتر ریحانه_یاسینی رو می دیدم، لایک های آخرش، یه توییت روزمره، و لایک ششمی درباره ی مرگ خبرنگار دیگه است.
همین چندساعت قبل توییت همکارش رو لایک کرده، توییت یادکرد خبرنگار درگذشته ای رو لایک کرده، و خبر نداشته چندساعت بعد...

رضا دهکی سردبیر روزنامه ابتکار نوشت نمیشه غصه ما رو یه لحظه تنها بذاره..

محمد قاسمی از همکاران مهشاد کریمی در ایسنا نوشت خانه اش را چیده بود و هفته ی دیگر عروسی اش بود....

جواد دلیری سردبیر روزنامه ایران با اظهار تأسف به مرگ دو تن از روزنامه نگاران نوشت در وجود روزنامه نگار نازنین ما هنوز کلمات نانوشته فراوان بود اما دریغ و درد که مرگ امان نمی دهد
ریحانه یاسینی یکی از دوستان مهربان و خبرنگار خلاق و کوشا و پرهیجان بود.

مصطفی کواکبیان مدیر مسئول روزنامه مردم سالاری در توئیتی از این خبرنگاران به عنوان شهید راه خدمت یاد کرد و نوشت درگذشت خبرنگاران ایرنا و ایسنا ریحانه یاسینی و مهشاد کریمی را تسلیت گفته و پیگیری علت وقوع این حادثه دلخراشی را خواستارم به عنوان یک فرد رسانه ای امیدوارم مسئولان ذیربط عزیزان فوت شده را که جهت گزارش از احیای دریاچه ارومیه در مأموریت بودند به عنوان شهید خدمت محسوب نمایند.

شبنم کوهانچی روزنامه نگار با یاد و خاطره جانباختگان هواپیمای سی _130 نوشت یاد سقوط هواپیمای سی 130 افتادم. مجلس بودم وقتی خبر رسید و صدای گریه همسر یکی از بچه ها هنوز توی گوشم است و آن نفس نفس زدن های ناشی از دویدن میان ماشین های گره خورده در ترافیک نزدیک محل حادثه... تا برسیم، ببینیم، باور کنیم.

مهدی جلیلی روزنامه نگار و فعال رسانه ای هم با اشاره به شخصیت رسانه ای ریحانه یاسینی نوشت به تمام دوستان و همکاران سابقم در ایرنا 24 تسلیت می گم، به ویژه به اسماعیل داوودی عزیز که خانم یاسینی رو بعنوان سردبیر اونجا انتخاب کرد و ایشون براش یک همکار خوب بود.می تونم حال و هوای اون تحریریه کوچک رو تصور کنم که چه غمی برش حاکم شده

کبریا حسین زاده فعال رسانه ای نوشت مرگ از آنچه که فکرش را می کنیم به ما نزدیک تر است.

مهسا سلطانی روزنامه نگار نوشت مگه ما دستمون میره به نوشتن تسلیت؟ بابا اینا رفیقامونن که دارن یکی یکی میرن ...

امیر پروسنان خبرنگار حوزه سلامت با هشدار به مسئولان سازمان محیط زیست خواستار توضیح در این باره شد و نوشت رییس سازمان_محیط_زیست یا مدیرکل روابط عمومی مربوطه اگر زحمتی نیست، بفرمایید چه شد در نقده؟ چرا اتوبوس مناسبی برای خبرنگاران در نظر گرفته نشد؟

بهزاد اشجعی دبیر اسبق کمیته فنی صدور مجوزهای خودرویی سازمان محیط زیست و عضو سابق کارگروه ملی کاهش آلودگی هوای کلانشهرها با اخطار به وزارت راه نوشت وزارت راه باید بساط مراکز معاینه فنی متخلف را برچیند!انواع و اقسام تخلفات و تقلبات در مراکز معاینه فنی سنگین درحال انجام است. حتی در همین مراکز بیخ گوششان در تهران، چه برسد به مراکز شهرستان ها که هیچ نظارتی هم بر آنها نیست!چند حادثه دیگر باید اتفاق بیفتد تا متوجه شوند؟!

ابوالفضل نسائی عکاس هم با اشاره به بها ندادن به جان خبرنگاران نوشت تاکید میکنم این اولین بار نیست و اخرین بار هم نخواهد بود که هیچ ارزشی برای جان شهروندان و در کنارش خبرنگاران قائل نیستند.

پژمان موسوی فعال رسانه ای با انتقاد صریح به در نظر نگرفتن وضعیت اتوبوس برای خبرنگاران نوشت اتوبوس مرگ، تحت پوشش هیچ یک از شرکت های حمل و نقلِ دارای مجوز از سازمان راهداری نبوده.همین؟ بهترین و حرفه ای ترین خبرنگاران محیط زیست کشور را سوار اتوبوسی کرده اید که هیچ صورت وضعیتی نداشته است؟ می فهمید چه می گویید؟ مسئولیت ندارید، شرف و حیثیت چه؟ می دانید چه داغی بر دلمان گذاشتید؟

ترانه بنی یعقوب روزنامه نگار هم با اشاره به نامناسب بودن وسایل حمل و نقل برای خبرنگاران نوشت یک بارهواپیمای داغون سوارمون می کنند.یک بار اتوبوس قراضه و فرسوده چرا ؟چون سفرهای مطبوعاتی ارزون تر دربیاد؟ کی الان جوابگوی درد و رنج خانواده همکاران از دست رفته مون هست ؟ واقعا چه کسی؟کی می تواند اون همه آرزوی از دست رفته را بازگرداند؟

پدرام سلطانی خبرنگار هم با اظهار تأسف نسبت به این حادثه نوشت جاده ناامن، اتوبوس فرسوده، سقوط مرگبار، چقدر این سه گانه شوم در این سالها جان نخبگان، اندیشمندان، کنشگران و شهروندان بی پناه را گرفته است.جداً متأثر و متأسفم.

آیدا قجری با متنی شاعرانه از غم وارد شده بر جامعه رسانه از گفت و نوشت این چشمان جست وجوگر، این لبخندهای زندگی بخش...چه شب غم انگیزی ست؛ خصوصا برای جامعه روزنامه نگاران با هزار سوال، گلایه و خشم بی پاسخ.

پیمان طالبی روزنامه نگار مستقل به قربانی شدن خبرنگاران اشاره کرد و نوشت ماجرای اتوبوس_خبرنگاران چه کنایه جانکاهی است از سرنوشت محتوم همه اصحاب خبر و روزنامه نویسی. همین که در نهایت خبرنگاران، قربانی و خبرسازان پیروزند.

سمیرا عالم پناه خبرنگار سیاسی ایلنا هم از نامهری های صورت گرفته به خبرنگاران نوشت خبرنگار جماعت خسته تر از اون که بگه ما را دریابید حالمون خوب نیست.سال هاست صورتامون باسیلی سرخ.از هیچ کس تو این مملکت نه روی خوش دیدیم و نه احترام.هرکسی که اومدیه زخم بر روی زخمای دیگه زد و رفت

ناصر علاقبندان از روزنامه نگاران قدیمی به در نظر نگرفتن جایگاه و شان خبرنگاران در جامعه اشاره کردو نوشت در هر ماموریتی به همراه هر مقامی؛ داغان ترین وسیله ی نقلیه به ما روزنامه نگاران اختصاص می یابد؛ . نازل ترین محل های اسکان و خواب هم همینطور. نه برای بالاسری ها خودمان و نه برای آنهایی که از روی شانه های ما خبرنگاران بالا رفتند مهم نبوده ایم

هانیه افتخاری روزنامه نگار با انتقاد نوشت حالم از جمله دستور رسیدگی دادن بهم می خوره، چنتا حادثه براتون نام ببریم که همچنان در حال رسیدگی هستند بدون هیچ پاسخی.

زمان تشییع پیکر دو خبرنگار فوت شده

مراسم تشییع پیکر ریحانه یاسینی و مهشاد کریمی فردا جمعه (4 تیر) ساعت 9 صبح برگزار می شود.این مراسم ساعت 9 صبح فردا در قطعه نام آوران بهشت زهرا تهران برگزار خواهد شد.

* شهری در بوسنی و هرزگوین، محل شهادت خبرنگار شهید سید محمد حسین نواب در 8 شهریور 1373
* مزار شریف افغانستان، محل شهادت خبرنگار شهید محمود صارمی در 17 مرداد 1377
* قطعه ای از نیما یوشیج سروده در دیماه 1301

انتهای پیام

شفقنا در شبکه های اجتماعی: توییتر | اینستاگرام | تلگرام

محمد خدادی، معاون مطبوعاتی با اشاره به حادثه واژگونی اتوبوس در در صفحه خود در توئیتر نوشت: حال سایر عزیزمان خوب است.

عصر امروز اتوبوس حامل جمعی از حوزه محیط زیست که برای بازدید از دریاچه به آذربایجان غربی رفته بودند، در حوالی به علت بریدن ترمز واژگون شد.

سازمان راهداری راننده اتوبوس را به علت سهل انگاری در دریافت صورت وضعیت و تردد با سرعت غیرمجاز در مسیر کوهستانی به عنوان مقصر حادثه اعلام کرده است.

در این حادثه دو نفر از این جان خود را از دست داده و 22 نفر نیز مصدوم شده اند. خانم ها مهشاد کریمی، خبرنگار ایسنا و ریحانه یاسینی، سردبیر ایرنا 24 جان باختگان این حادثه بوده اند.

البته آن طور که محمد خدادی، معاون مطبوعاتی وزارت ارشاد خبر داده است، حال سایر خبرنگاران حاضر در این صحنه مساعد است.

معاون مطبوعاتی وزارت ارشاد ضمن اعلام این خبر در صفحه توئیتر خود نوشته است: با تسلیت مجدد به خانواده داغدار خبرنگاران ایسنا و ایرنا، تلفنی با رئیس دانشگاه علوم پزشکی ارومیه صحبت کردم. شکر خدا حال سایر خبرنگاران عزیزمان خوب است و مجروحان تحت نظر پزشکان هستند. او به همراه استاندار شخصا در صحنه حاضر و پیگیری این حادثه تلخ هستند. با تشکر از دکتر حریرچی.

حوادث اختصاصی رکنا را اینجا بخوانید:

به گزارش گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان ، معاونت امور مطبوعاتی و اطلاع رسانی، به منظور تامین کاغذ مورد نیاز مطبوعات کشور در سال 1400، طی اطلاعیه ای از شرکت های معتبر واردکننده ی کاغذ خواست، درخواست خود را به همراه پروفرمای واردات کاغذ و سوابق مالی و حقوقی به دبیرخانه این معاونت ارسال کنند.

متن اطلاعیه معاونت امور مطبوعاتی و اطلاع رسانی به شرح زیر است:

معاونت امور مطبوعاتی و اطلاع رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، در راستای سیاست دولت مبنی بر حمایت از واردات کاغذ مورد نیاز مطبوعات کشور در سال 1400 (5 هزار تن کاغذ تحریر و 25 هزار تن کاغذ روزنامه) از شرکت های معتبر وارد کننده داخلی بر اساس سوابق واردات و با لحاظ قیمت و کیفیت کاغذ دعوت به عمل می آورد: درخواست خود را به همراه پروفرمای واردات کاغذ، سوابق حقوقی (شامل: اساسنامه، آخرین آگهی تغییرات مربوط به هیات مدیره و صاحبان امضاء مجاز، نشانی شرکت)، گردش مالی دو سال اخیر و سوابق تجربی شرکت را در پاکت سربسته ممهور به مهر شرکت به دبیرخانه معاونت امور مطبوعاتی و اطلاع رسانی تا پایان وقت اداری روز چهارشنبه مورخ 1400/04/09 تحویل دهند.

بر اساس این اطلاعیه، به درخواست هایی که پس از تاریخ مذکور ارائه شود ترتیب اثر داده نخواهد شد.

شایان ذکر است بر اساس بخشنامه های شماره 98/156421 مورخ 98/05/09 و شماره 98/290845 مورخ 1398/08/28 بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران و به موجب قوانین و مقررات مربوط، شرکت منتخب کارگروه کاغذ، مکلف است همزمان با معرفی به بانک مرکزی جهت اخذ تسهیلات ارزی، 30 درصد از معادل تسهیلات را بر اساس نرخ آزاد ارز (مطابق شاخص های بانک مرکزی) بابت تضمین عدم انجام تعهدات در موارد مشخص شده ارایه نماید. همچنین در صورت عدم توزیع و عدم تاییدیه توزیع کالا به قیمت مصوب شرکت مزبور علاوه بر تضمین یاد شده مکلف به پرداخت مابه التفاوت نرخ ارز ماخوذه (قیمت دولتی با قیمت آزاد ارز) است.

انتهای پیام/

به گزارش خبرنگار خبرگزاری فارس کارگروه قرآن و فعالیت های مردمی کمیسیون تبلیغ و ترویج وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تشکیل و مسئولیت آن به اتحادیه مؤسسات و تشکل های قرآن و عترت واگذار شد.

انتخاب اتحادیه مؤسسات قرآنی به عنوان مسئول کارگروه قرآن و فعالیت های مردمی

محمد انجم شعاع، مدیرعامل اتحادیه کشوری مؤسسات و تشکل های قرآن و عترت در گفت وگو با فارس از انتخاب این اتحادیه به عنوان رئیس کارگروه قرآن و فعالیت های مردمی کمیسیون تبلیغ و ترویج خبرداد و گفت: در نشست کارگروه قرآن و فعالیت های مردمی در کمیسیون تبلیغ و ترویج که با حضور اعضای این کارگروه و معاون قرآن و عترت وزارت ارشاد تشکیل شد، پس از رأی گیری از حاضرین، ریاست این کارگروه بر عهده اتحادیه گذاشته شد.

تشکیل کارگروه فرصتی برای هم افزایی و تقسیم وظایف است

وی افزود: اگرچه از تشکیل آخرین جلسات این کارگروه زمان بسیار زیادی گذشته، اما مشکلات و دغدغه های مشترکی بین اعضاء در خصوص فعالیت های قرآنی مردمی وجود دارد که شکل گیری مجدد این کارگروه می تواند، فرصتی مناسب برای طرح مباحث و دستیابی به راهکارهای مشترک و تقسیم وظایف به نحو مطلوب، مبتنی بر وظایف ذاتی دستگاه ها جهت حل مشکلات مؤسسات قرآنی باشد.

راه های برای برون رفت از مشکلات با مشارکت جمعی بدست می آید

مدیرعامل اتحادیه کشوری مؤسسات و تشکل های قرآن و عترت عنوان کرد: به اعتقاد ما، با همدلی، مشارکت جمعی، بیان و درک مشترک مشکلات می توان به راهکارهایی برای برون رفت از مشکلات، مبتنی بر آیه الَّذِینَ جَاهَدُوا فِینَا لَنَهْدِیَنَّهُمْ سُبُلَنَا دست پیدا کرد. قطعاً حضور اعضای این کارگروه که با نیت های خدمت به مردم در کنار هم قرار بگیرند و تشریک مساعی کنند، می تواند گشایش خوبی را در پشت سر نهادن موانع و آسیب ها فرا روی ما قرار دهد.

وی در پایان گفت: اتحادیه مؤسسات از حسن نظر اعضای کارگروه و حسن اعتماد این اعضا در واگذاری مسئولیت ریاست این کارگروه تقدیر و تشکر می کنم و بر این باوریم تِلْکَ الْأَیَّامُ نُدَاوِلُهَا بَیْنَ النَّاسِ (و ما این روزها[یِ پیروزی و ناکامی] را [به عنوان امتحان] در میان مردم می گردانیم).

به گزارش فارس محمد انجم شعاع پیش از این از برنامه ریزی اتحادیه مؤسسات قرآنی برای گسترش فضای مجازی خبر داده بود. این اتحادیه همچنین از کمیسون تبلیغ و ترویج قرآن وزارت ارشاد درخواست کرده تا مسئولیت کارگروه قرآن و فضای مجازی را به اتحادیه واگذار کنند.

انجم شعاع چندی پیش در گفت وگو با فارس از آمادگی برای برگزاری نمایشگاه مجازی قرآن کریم خبر داد.

انتهای پیام/

شعار سال: بر اساس اسناد و مداراک تاریخی بسیار می توان گفت موسیقی در ایران دارای قدمت و پیشینه بسیار است. موسیقی مقامی در همه مناطق کشور همواره مورد توجه اقوام مختلف بوده حتی بخشی جدایی ناپذیر از زندگی آن هاست. از سویی موسیقی مقامی را مادر موسیقی دستگاهی ایران می دانند و همه این ها نشان از اهمیت موسیقی اقوام مختلف ایران دارد.

در میان استان های کشور فارس یکی از مناطقی است که موسیقی پرقدمتی دارد. بر اساس شواهد و شنیده ها موسیقی این استان تا سال 1398 یعنی دو سال پیش از وضعیت قابل قبولی برخوردار بوده است. این وضعیت به گونه ای بوده که علاوه بر جشنواره موسیقی فجر و دیگر رویداد های موسیقایی، پاییز هر سال جشنواره موسیقی فارس به مدت یک هفته در این استان برگزار می شده و مورد استقبال و توجه فعالان بومی قرار می گرفته است. پس از بحران بیماری کرونا موسیقی استان فارس نیز مانند دیگر مناطق کشور دچار چالش هایی شده است.

انجمن موسیقی منحل شده و اجازه فعالیت ندارد

حتی نمی توانیم پول کارمندان را بدهیم!

ابراهیم بذرافکن (نوازنده و مدرس ویلون) که مدیر گروه بخش موسیقی دانشگاه علمی کاربردی فرهنگ و هنر نیز هست و ریاست انجمن موسیقی فارس را به عهده دارد، درباره وضعیت انجمن و اقدامات انجام شده برای ساماندهی به وضعیت امور آن گفتگو کرد.

بذرافکن در ابتدای صحبت هایش گفت: نمی دانم در جریان هستید یا نه! اما در حال حاضر انجمن های موسیقی به طور قانونی منحل شده اند. مسئولان مربوطه در این رابطه به ما گفتند باید انجمن ها به موسسات فرهنگی تبدیل شوند و برای این منظور نیز یک سری مراحل باید طی شود.

انجمن موسیقی ایران 90 میلیون تومان به انجمن موسیقی فارس بدهکار است

رییس انجمن موسیقی استان فارس افزود: طی آخرین صحبتی که با رییس انجمن موسیقی ایران داشتم، چند مورد به ما اعلام شده است.

او در ادامه توضیح داد: اول اینکه حساب انجمن بسته شده و ما تا زمانی که ثبت نشویم، نمی توانیم حساب حقوقی دیگری باز کنیم. در نتیجه اکنون هیچ پولی به حساب ما نمی آید و اصلا هیچ حسابی نداریم. این در حالی است که انجمن موسیقی ایران نزدیک به 90 میلیون تومان به انجمن ما بدهکار است، اما این پول نمی تواند به حساب ما بیاید. در نتیجه تا زمانی که پول نیاید ما کار خاصی نمی توانیم انجام دهیم.

بذرافکن در ادامه بیان کرد: واقعیت این است که تبدیل انجمن های موسیقی به موسسات فرهنگی برای همه مشکل ساز شده و اکنون همه معترض هستند.

او توضیح داد: در شرایطی هستیم که هر کس برای خود سازی می زند! عده ای در حال انجام کار هستند و عده ای دیگر می گویند این کار را نکنید تا ببینیم دولت بعدی چه می شود! از طرف دیگر انجمن موسیقی ایران در حال فشار آوردن به ما و دیگر انجمن هاست و اعلام کرده فعالیت شما غیرقانونی است. یعنی اگر ما اکنون کاری انجام دهیم غیرقانونی است.

رییس انجمن موسیقی استان فارس با تاکید بر اینکه مهمترین مسئله، حساب انجمن است که مسدود شده و پولی در آن نیست، گفت: این موضوع برای ما خیلی شرایط بدی ایجاد کرده؛ به طوری که حتی پول کسانی که آنجا کار می کنند را هم نمی توانیم بدهیم.

می خواستیم در شیراز کنسرت های فضای باز برگزار کنیم

بذرافکن در ادامه صحبت هایش اینگونه گفت: مسائل مذکور باعث شده از شهریور سال گذشته تاکنون اقدامات چندانی از سوی انجمن موسیقی فارس انجام نشود. این درست است که از شهریور پارسال حکم انجمن موسیقی من را زده اند، اما حکم ریاست من به دلیل وجود مسائلی که میان ارشاد، انجمن موسیقی قبلی و انجمن موسیقی ایران بود، بهمن ماه آمد. به همین دلیل تا آن زمان نمی توانستم برنامه خاصی انجام دهم.

رییس انجمن موسیقی استان فارس درباره اقدامات صورت گرفته در جهت ساماندهی و ارائه خدمات به اهالی موسیقی و مردم گفت: با توجه به فضا های بازی که در شیراز وجود دارد، پیگیر هستیم با اجازه ای که از ستاد کرونا می گیریم، قبل از محرم و صفر امسال کنسرت هایی را در این مکان ها با تعداد تماشاگر کمتر از حالت معمول برگزار کنیم. این یکی از برنامه های اصلی ما بوده که باید ببینیم شدنی است یا خیر.

بذرافکن تاکید کرد: برگزاری کنسرت در فضای باز بودجه خاصی هم نیاز ندارد و برای رسیدن به این مقصود تنها نامه نگاری هایی لازم است. امیدوارم و فکر می کنم می شود این کار را انجام داد.

رییس انجمن موسیقی استان فارس همچنین در پاسخ به این پرسش که آیا این کنسرت ها توسط هنرمندان بومی استان اجرا می شود یا قرار است از چهره های مطرح موسیقی کشور استفاده شود؟، گفت: ما امیدواریم به دلیل آسیب های جدی مالی و نخوت و رکودی که کرونا برای هنرمندان استان ایجاد کرده، بتوانیم از آن ها استفاده کنیم و به این طریق شرایط را قدری بهبود بخشیم. البته با توجه به اینکه هنوز هماهنگی ها انجام نشده، درخواستی هم از شهر های دیگر و خوانندگان و موزیسین های آن ها نداشتیم که اگر داشته باشیم نیز دوباره باید آن را بررسی کنیم.

آخرین فعالیت انجمن موسیقی استان فارس سال 98 بوده است

فرشید ذاکری هنرمند عرصه موسیقی و رییس سابق انجمن موسیقی استان فارس نیز درباره وضعیت موسیقی در این استان به ایلنا توضیح داد و گفت: موسیقی استان فارس تا همین چند سال پیش وضعیت خوبی داشت، اما اکنون شرایط تغییر کرده است. ما علاوه بر جشنواره موسیقی فجر، هر سال در پاییز جشنواره موسیقی فارس را داشتیم که یک جشنواره بزرگ بود و یک هفته در ژانر های مختلف به دبیری استاد احمد پژمان برگزار می شد.

رییس اسبق انجمن موسیقی استان فارس، ادامه داد: یکی از افتخارات انجمن موسیقی فارس در دو دوره قبل این است که جشنواره موسیقی فارس را با حضور استادان بزرگ موسیقی و در بخش هایی همچون پژوهش ملی بدون اینکه از طرف نهادی یک ریال حمایت شود، به صورت خودگردان برگزار می کرد. اما متاسفانه از زمانی که کرونا آغاز شده شرایط دگرگون شده است. در حالی که آخرین برنامه ای که در شیراز ذیل اداره فرهنگ و ارشاد فارس برگزار شد، جشنواره فجر سال 98 بوده است. یعنی از سال 98 تاکنون تقریبا هیچ برنامه موسیقی از طرف انجمن در شیراز و استان فارس برگزار نشده است.

اعتراض هنرمندان شیرازی به اجرای 400 میلیونی سالار عقیلی

ذاکری در ادامه بیان کرد: تنها بخش فعال در حال حاضر شهرداری است که در این مدت دو جشنواره را در بهار 98 و 99 برگزار کرده، که البته با داستان های عجیب و غریبی همراه بوده است.

ذاکری درباره اتفاقات رخ داده مذکور نیز گفت: شهرداری پارسال برای برگزاری جشنواره با یکی از موسسات قرارداد بست که خیلی سروصدا کرد. بهار امسال هم جشنواره با تک آهنگی از سالار عقیلی خبر ساز شد؛ به این دلیل که اجرای آقای سالار عقیلی با اعتراض خیلی شدید هنرمندان موسیقی فارس مواجه شد.

وی در ادامه توضیحاتش گفت: اعتراض ها به این قطعه به اندازه ای بود که سه شنبه دو هفته قبل جلسه ای بین مسئولان فرهنگی و هنری شیراز و ده هنرمند برگزار شد که یکی از آن ها نیز من بودم. در آن جلسه برای شفافیت گفته شد که 400 میلیون تومان به آقای سالار عقیلی برای 5 آهنگ و اجرای زنده ای که در باغ عفیف آباد داشت، داده شده است. این موضوع در جلسه نیز مورد انتقاد شدید هنرمندان شیرازی قرار گرفت.

این فعال موسیقی استان فارس در ادامه گفت: تنها جایی که اکنون برای گروه های موسیقی شیراز برنامه هایی در نظر گرفته، شهرداری بوده است، اما یک گروه شش، هفت نفره از شیراز که اجرا کنند به آن ها نهایت 7 میلیون تومان دستمزد داده می شود، اما برای یک آهنگ از سالار عقیلی که از نظر کارشناسان موسیقی کیفیت خوبی هم ندارد 400 میلیون تومان هزینه کرده اند. این در حالی است که حتی هزینه کنسرت هنرمندان چهره دیگر به مراتب پایین تر است. همین موضوع سبب شده تا هنرمندان استان به این اتفاق اعتراض کنند و بگویند اگر این رقم به فعالیتی در حوزه موسیقی اختصاص داده می شد، خود بچه های شیراز این توانایی را داشتند تا کار بهتری را تولید کنند.

کرونا بهانه ای شده تا هیچ اقدامی صورت نگیرد

ذاکری درباره فعالیت های انجمن موسیقی استان فارس نیز اظهار داشت: در این مدت توقع این بود که انجمن موسیقی فعالیت هایی را در زمینه موسیقی انجام دهد، اما تقریبا هیچ کاری صورت نگرفت. کرونا بهانه ای شده تا هیچ اقدامی صورت نگیرد. در صورتی که در ماه های ابتدایی کرونا که مسئولیت انجمن با من بود، ما نشست های آنلاینی را برگزار کردیم که در نوع خود اتفاق خوبی به شمار می آمد.

وی افزود: از شهریور سال گذشته که انجمن واگذار شد تا الان هیچ اتفاقی از طرف انجمن موسیقی و اداره ارشاد صورت نگرفته است. صحبت هم این بوده که کرونا است. در حال حاضر بهترین بهانه کرونا شده است. البته به تازگی باخبر شدم که در روز های پیش رو قرار است کنسرت های کوچکی در مجموعه شهر آفتاب برگزار شود.

انجمن موسیقی در جریان اجرای سالار عقیلی نبود، اما هنرمندان شیرازی می گویند اجرای سالار عقیلی درشان شیراز نبوده است!

ابراهیم بذرافکن نیز در بخش دیگر صحبت هایش با ایلنا، درباره برگزاری کنسرت سالار عقیلی در شیراز و اعتراض هنرمندان شیرازی نسبت به آن، توضیح داد: من اصلا در جریان برگزاری کنسرت ایشان نبودم و پیشنهاد شهرداری بود و پول آن را نیز شهرداری داده است. نسبت به این کنسرت از طرف هنرمندان بومی نیز اعتراضاتی شد که براساس آن ما جلساتی هم با اعضای فرهنگی شهرداری شیراز داشتیم و صدای خودمان را به گوش آن ها رساندیم.

بذرافکن در ادامه تاکید کرد: البته جلسه از طرف انجمن موسیقی برگزار نشد و جمعی از آهنگسازان شیراز که به این موضوع اعتراض داشتند، نشست را برگزار کردند. من هم به عنوان یک آهنگساز و رییس انجمن موسیقی در آنجا حضور پیدا کردم. صحبت ها مفصل بود، اما اعتراض آن ها این بود که موسیقی ساخته شده توسط سالارعقیلی که در شیراز اجرا شده از کیفیت لازم برخوردار نبوده و درشان شیراز نبوده است. افراد می گفتند با توجه به بودجه ای که در اختیار آقای عقیلی گذاشته شده، خود بچه های شیراز می توانستند موسیقی های به مراتب قوی تری را بسازند.

رییس انجمن موسیقی استان فارس با تایید بودجه 400 میلیونی که از طرف شهرداری استان به اجرای سالار عقیلی اختصاص داده شده، بیان کرد: مسئولان شهرداری به ما گفتند برای 5 آهنگ و یک اجرایی که شیراز داشتند 400 میلیون تومان به ایشان دادند. البته ما فقط یک آهنگ را شنیدیم و 4 آهنگ دیگر را نه دیدیم و نه شنیدیم.

شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از خبرگزاری ایلنا، تاریخ انتشار: 4 تیر 1400، کد خبر: 1094415، www.ilna.news.

حجت الاسلام والمسلمین اسماعیل تدینی روز شنبه در گفت و گو با ایرنا ابراز داشت: ضدعفونی بقاع متبرکه، جلوگیری از ایجاد تجمع و بستن ضریح و ایجاد فضای زیارت از راه دور از جمله اقدامات اوقاف و امور خیریه استان سمنان برای جلوگیری از گسترش ویروس کرونا بود.

وی افزود: چند ماه ابتدایی شیوع کرونا محفل های قرآن خوانی به منظور جلوگیری از گسترش ویروس کرونا تعطیل شد و بعد از مدتی با آغاز فعالیت در فضای مجازی، قرآن خوانی از سر گرفته شد.

مدیرکل اوقاف و امور خیریه استان سمنان با بیان اینکه 20 کانال امام زادگان سمنان در فضای مجازی آغاز به کار کرد گفت: پخش زنده قرآن خوانی درکنار ضریح بقاع متبرکه، با استقبال خوبی مواجه شد به طوری که در دوران پسا کرونا نیز فعالیت های مجازی ادامه دار خواهد بود.

تدینی بیان کرد: بعد از صدور مجوز ستاد استانی مبارزه با کرونا مبنی بر بازگشایی بقاع متبرکه با رعایت شیوه نامه های بهداشتی، محفل های قرآن خوانی با حضور تعداد محدود به صورت حضوری برگزار شد و با همکاری صدا و سیمای مرکز سمنان برنامه های مختلف به صورت زنده از شبکه استانی پخش شد.

مدیرکل اوقاف و امور خیریه استان سمنان گفت: در بازه زمانی که کمبود ماسک و مواد ضدعفونی کننده احساس می شد، هرکدام از امام زادگان و یا مساجد که ظرفیت داشت، تبدیل به کارگاه های تهیه ماسک شد.

عباس مقتدایی نماینده مردم اصفهان در گفت وگو با خبرنگار پارلمانی خبرگزاری فارس گفت: متاسفانه قیمت مسکن و اجاره آن در این چندسال اخیر، رشد قابل توجهی داشته و این مسئله باعث فشار به مردم و مخصوصا اقشاری که دارای درآمد کمتری هستند، شده است.

وی افزود: امروز خبرنگاران کشورمان از لحاظ درآمدی، دارای حداقل ترین درآمد هستند. این قشر در تمام اوقات شبانه روز، تلاش می کنند که اخبار لازم و اطلاع رسانی به مردم صورت گیرد.

مقتدایی مطرح کرد: مطلعم که بسیاری از این عزیزان بواسطه میزان درآمد حداقلی خود در بحث مسکن و تامین اجاره آن با مشکل مواجه اند.

وی افزود:5 خردادماه طی مصاحبه ای ضمن گلایه از وزارت راه و شهرسازی و فرهنگ و ارشاد اسلامی، خواستار حل فوری موضوع مسکن خبرنگاران و هنرمندان شدم. همچنین تذکری را نوشتم و با امضای غالب همکاران، در صحن علنی قرائت شد.

وی افزود: یکم تیرماه تفاهم نامه بین این دو وزارتخانه آماده شد و 10 هزار واحد مسکونی برای خبرنگاران، هنرمندان، کارکنان و سایر اقشار هدف وزارت ارشاد احداث می شود.

مقتدایی مطرح کرد: در هفته آینده این تفاهم نامه طی مراسمی و به طور رسمی امضا و عملیاتی می شود.

انتهای پیام/

به گزارش روابط عمومی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان لرستان، صبح امروز پنجشنبه سوم تیر ماه 1400 آیین افتتاح کتابخانه درجه یک سردار علیمردان خان بختیاری با حضور مسئولین استانی و شهرستانی برگزار شد.

مدیر کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان لرستان در این مراسم ضمن تشکر ویژه از حمایت های سازمان مدیریت و برنامه ریزی استان در راستای اختصاص اعتبارات لازم به پروژه های عمرانی این اداره کل، گفت: این مرکز فرهنگی، دومین کتابخانه درجه یک استان است که در کمتر از یکسال گذشته و پس از کتابخانه درجه یک استاد آیتی بروجرد، با پیگیری ها و حمایت های صورت گرفته افتتاح می شود و امیدواریم تا پایان سال بتوانیم ساختمان کتابخانه های عمومی پلدختر، الشتر و دورود و همچنین کتابخانه شهید باهنر بروجرد را نیز در مدار خدمت به علاقه مندان به کتابخوانی و مطالعه قرار دهیم.

احمد حسین فتایی تصریح کرد:این پروژه در زمینی به مساحت 1700 متر مربع و با زیربنای 1200 متر مربع در دو طبقه احداث شده که شامل سالن مطالعه مجزا برای بانوان و آقایان، سالن کنفرانس، بوفه، سالن های vip ، نمازخانه، مخزن کتاب و فضای اداری است که تاکنون 43 میلیارد ریال برای ساخت آن هزینه شده و با تعهدات جدید یک میلیارد و پانصد میلیون تومان به این مبلغ اضافه خواهد شد.

وی سپس الیگودرز را یکی از پایگاه فرهنگی غرب کشور معرفی کرد و گفت: این شهرستان خاستگاه قوم بزرگ و نجیب بختیاری است و تاکنون برنامه های بزرگ ملی همچون جشنواره هیجار را میزبانی کرده است و قرار است امسال نیز جشنواره ملی شاهنامه خوانی به میزبانی الیگودرز برگزارشود.

مدیر کل فرهنگ و ارشاد اسلامی لرستان در ادامه با اشاره به لزوم بازسازی و نوسازی ساختمان فرهنگسرای قدیمی شهر الیگودرز، ابراز داشت: این ساختمان به عنوان قدیمی ترین فرهنگسرای استان بنا بر توافقنامه های وزارتی تا کنون در اختیار نهاد کتابخانه های عمومی بوده است و اکنون که شاهد افتتاح کتابخانه درجه یک الیگودرز هستیم، این مکان در اختیار اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خواهد بود که انشاالله به زودی و پس از بازسازی و نوسازی آن، به یک مرکز پر رونق از جمله موزه فرهنگ و هنر الیگودرز مبدل خواهد شد.

فتایی در پایان خاطر نشان ساخت: طی توافق های صورت گرفته با وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، انشاالله به زودی سومین هنرستان هنرهای زیبای استان، پس از شهرستان های خرم آباد و بروجرد در الیگودرز آغاز به کار خواهد کرد تا علاقه مندان به رشته های مختلف هنری بتوانند از این ظرفیت برای ادامه تحصیل در مقطع دانشگاهی استفاده کنند.

به گزارش خبرگزاری فارس از مشهد، بعد از تخریب مسجد حوض معجردار، مسجد هفت در و خانه کوزه کنانی این بار نوبت به قدیمی ترین سینماهای مشهد رسید، تاریخی که تخریب می شود و هویتی که شاید تا چند صباح دیگر هیچ اثری از آن برجای نماند.

سینما آسیا در دهه 40 اولین فیلم را بر پرده خود به نمایش گذاشته بود و سینما قدس یا آریای سابق نیز در سال 1348 تأسیس شده بود، دو سینمایی که خاطرات چند نسل را به دوش می کشید چند روز پیش تخریب شد و مسئولان شهر طبق معمول بعد از واقعه به دنبال مقصر می گردند و هر کدام دیگری را محکوم می کند.

هر دو سینما متعلق به حوزه هنری است و در این رابطه مجید عسگری، مدیر حوزه هنری خراسان رضوی در گفت وگویی گفت: این تصمیم از سوی واحد حقوقی و املاک حوزه هنری کشور به صورت مستقیم و با هماهنگی مجموعه شهرداری آن منطقه انجام شده است، تهاتر یا واگذاری و فروش این املاک هم دست آن حوزه است و دراین باره هم هماهنگی ای با ما انجام نشده است، البته ما با فعالان فرهنگی هنری صحبت هایی کرده ایم تا طرح و ایده هایی را جمع کنیم و مشکلات به صورت ایجابی حل شود و نه به صورت سلبی.

در این بین مسئولان اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان رضوی و اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان می گویند درباره تخریب این سینماها مجوزی از سوی ما صادر نشده است و این کار غیرقانونی بوده است.

کار کارشناسی برای همه بناهای ارزشمند تاریخی میسر نشده است

معاون میراث فرهنگی اداره کل میراث فرهنگی،گردشگری و صنایع دستی خراسان رضوی در این باره اظهار کرد: بنای سینما آسیا در مشهد که روز جمعه 28 خرداد تخریب شد جزو آثار ثبت شده در فهرست ملی قرار نداشت اما با توجه به اینکه یک اثر هویتی و ارزشمند بود و همچنین در بافت تاریخی با مرکزیت حرم مطهر امام رضا(ع) قرار داشت هرگونه تخریب یا بازسازی آن که نیاز به مجوز شهرداری مشهد داشت ابتدا باید با استعلام از میراث فرهنگی آغاز می شد.

مرجان اکبری افزود: حتی اگر بنای مذکور به عنوان بنای هویت شهری هم معرفی نشده بود، هرگونه تحرک و اقدام شهرداری در بافت تاریخی طبق قانون باید با استعلام از میراث فرهنگی و با کار کارشناسی میراث فرهنگی بر روی بنا انجام شود که این روند برای بنای سینما آسیا در مشهد طی نشده است.

وی ادامه داد: بافت تاریخی مشهد با مرکزیت حرم مطهر، 2 هزار و 662 هکتار وسعت دارد که ملک سینما آسیا در این بافت قرار داشته است و در این وسعت هنوز فرصت انجام کار کارشناسی برای همه بناهای ارزشمند تاریخی میسر نشده است.

معاون میراث فرهنگی اداره کل میراث فرهنگی،گردشگری و صنایع دستی خراسان رضوی همچنین در مصاحبه دیگری گفت: قانون بافت تاریخی مشهد سال 98 به وزارت کشور ابلاغ شده است و از طریق رئیس سازمان میراث فرهنگی به همه دستگاه ها و بخش ها داده ایم، بخشی هم که مجوز صدور پروانه، تخریب و نقل و انتقالات را از آن استعلام می گیرند، شهرداری است.

اکبری اضافه کرد: از نظر من شهرداری منطقه 8 باید پاسخگو باشد و باید بگوید چرا بدون اطلاع میراث فرهنگی مجوز تخریب برای این ملک صادر کرده است.

پیشنهاد شفاهی برای تبدیل سینما آسیا به موزه سینمای مشهد!

مدیر امور سینمایی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان رضوی نیز در این باره گفت: سینما آسیا متعلق به حوزه هنری بوده و طبق قانون مسئولان حوزه هنری برای تخریب یا تغییر کاربری آن باید با اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان رضوی مکاتبه می کردند که این اتفاق نیفتاده است، ما به صورت جدی پیگیر این موضوع هستیم تا متوجه شویم دلیل تخریب سینما آسیا مشهد چه بوده است.

سیدحجت طباطبایی ادامه داد: من در گذشته پیشنهاد شفاهی داده بودم که سینما آسیا به موزه سینمای مشهد تبدیل شود که این اتفاق رخ نداد.

با این اوصاف یعنی دو نهاد مهم فرهنگی خراسان رضوی هیچ کار قانونی برای حفظ سینما آسیا انجام نداده اند و تنها با پیشنهاد شفاهی و بهانه میسر نبودن انجام کار کارشناسی بر روی تمام بناهای تاریخی، نتوانسته اند برای حفظ قدیمی ترین سینمای شهر مشهد قدمی مؤثر بردارند.

حوزه هنری یک مخروبه در حال ریزش را تحویل گرفته بود

مدیرکل امور حقوقی حوزه هنری نیز در خصوص سینما آسیا بیان کرد: سینما آسیا از زمانی که مصادره می شود تا سال 1394 در اختیار حوزه هنری نبوده است، این سینما از سال 1373 تا 1394 در اختیار یک بخش دیگر و تعطیل بوده و در سال 1394 پس از سخنان مقام معظم رهبری که سینماها در حوزه نهادهای عمومی است و باید به حوزه هنری تعلق گیرد، تحویل حوزه هنری شده است.

محمد ملک ثابت خاطرنشان کرد: در سال 1394 که حوزه هنری سینما آسیا را تحویل گرفت این مجموعه هیچ قابلیتی نداشت و یک مخروبه در حال ریزش بود، با این حال 6 سال روی این سینما کار شد؛ یعنی کارشناسی شد، گمانه زنی و استحکام سنجی انجام گرفت و در نهایت به این نتیجه رسیدیم که سینما قابل نگهداری نیست.

وی افزود: این سینما در کنار کنسولگری یک کشور خارجی قرار داشت و ما هر روز بحث حقوقی و دردسر داشتیم، قسمتی از سقف مجموعه چوبی بود و ریزش کرده بود، چاه های فاضلاب پر شده بود و کف سالن نشست کرده بود به هیچ عنوان شکل یک سینمای استاندارد را نداشت، در نهایت بخشی از این سینما ریزش کرد و به اجبار باید آن را جمع آوری می کردیم.

مدیرکل امور حقوقی حوزه هنری با اشاره به این که یک سینما به پارکینگ، محل رفت وآمد و ایجاد مزاحمت نکردن برای همسایگان نیاز دارد، بیان کرد: این ساختمان در یک پروسه کارشناسی مورد بررسی قرار گرفت که آیا می تواند سینما باشد یا خیر.

سینما قدس جزو املاک حوزه هنری نیست

ملک ثابت با بیان این که شورای سیاستگذاری حوزه هنری مسئولیت های متعددی دارد، عنوان کرد: حوزه هنری یک مجموعه سینمایی دارد و هر اتفاقی که قرار است در مجموعه سینمایی بیفتد در معاونت سینمایی رقم می خورد، سال گذشته من در خصوص سینما قدس توضیح دادم که این سینما حدود دو سال است که جزو املاک حوزه هنری کشور نیست، ما طبق برنامه زمان بندی که برای توسعه سینماهای کشور داشتیم، سینما قدس به همراه املاکی دیگر و مبلغی به صورت اقساط را در عوض طبقه ششم مجتمع مهر کوهسنگی در اختیار یک مجموعه قرار دادیم، بنابراین سینما قدس در تملک حوزه هنری نبوده است.

وی افزود: ظاهراً یکی از مدیران ارشاد استان گفتند که باید پیش از تخریب مجموعه از ارشاد مجوز می گرفتیم، درست است که اجازه ما دست ایشان است، اما من نمی دانم که چگونه باید از ارشاد مجوز گرفت.

مدیرکل امور حقوقی حوزه هنری در رابطه با ادعای میراث فرهنگی که می گوید این ساختمان قابلیت بازسازی داشته است، متذکر شد: اگر این سینما قابلیت بازسازی داشته چرا هیچ کارشناس میراث فرهنگی به ما نگفت که سینما را به این شکل ترمیم و نگهداری کنید، در این 6 سال تا به امروز یک نامه دو خطی در این رابطه به ما نداده اند.

پیشنهاد مدیر حوزه هنری خراسان رضوی برای جبران این غفلت

مدیر حوزه هنری خراسان رضوی همچنین با بیان اینکه ما هم اعتراض هایی به حوزه بالادستی مان داشته ایم هرچند که در رویه های اداری معمول نیست، متذکر شد: شهرداری بار ها برای تخریب سینما آسیا هشدار داده است، چاه هایی آنجا وجود داشته که باعث ریزش می شده، دوستان ما براساس فشار هایی که بوده تصمیم به تخریب گرفته اند.

مجید عسگری به فعالان فرهنگی دغدغه مند مشهد پیشنهاد داد: اگر مجموعه ای بخواهد وارد شود و بتواند برای این مکان ها به نوعی هویتی مشابه قدیمشان را بسازد حوزه هنری استقبال می کند، ما حاضریم کارگروهی تشکیل دهیم و دوستانی را که دغدغه دارند و در این فضا کار می کنند دعوت کنیم و برای جبران این غفلت، مکان های دیگری را که هویت تاریخی دارند شناسایی کنیم و در یک پژوهش جمع کنیم تا مجموعه های دیگر دچار این غفلت ها نشوند.

بافت تاریخی اطراف حرم دیر زمانی است که مورد غفلت مسئولان فرهنگی خراسان رضوی و شهر مشهد قرار گرفته است و مربوط به چند سال اخیر نیست، شاید تنها راه علاج آن برنامه ریزی برای حفظ میرات تاریخی دیگر این منطقه است که مانند دیگر آثار تاریخی شهر زیر سایه غفلت مسئولان به تاریخ نپیوندند، چرا که علاج واقعه پیش از وقوع باید کرد!

=====================

گزارش از: فریده خسروی

-----------------------------=

انتهای پیام/ 70051

تابناک رضوی: اواخر دهه شصت بود که با همراهی چند تن از دوستان هنرمند خانه فیلم_ مشهد را در همین سینما قدس مشهد راه اندازی کردیم.

با چه شوری و با چه انگیزه ای.
در دورانی که دسترسی به فیلمهای کلاسیک تاریخ سینما مثل امروز ساده و ممکن نبود، با همت و تلاشی عاشقانه بهترین فیلمهای تاریخ سینمای جهان را تهیه کردیم و صبح های جمعه ویژه هنرمندان و علاقمندان به سینما در همین مکان پر از خاطره به نمایش گذاشتیم.
حتما دوستان عضو خانه فیلم مشهد آن روزهای شاد و پرخاطره را بیاد دارند. نمایش فیلم های روز ایرانی با حضور کارگردان و عوامل فیلم، یکی دیگر از اقدامات خوب خانه فیلم بود. حضور کارگردان های شناخته شده و بازیگران مطرح سینما از جمله عباس کیارستمی بهرام بیضایی ، مژده شمسایی احمدرضا درویش ابراهیم حاتمی کیا ، رخشان بنی اعتماد ، ابوالفضل جلیلی ، علیرضا خمسه و... روزهای پر خاطره ای را برای اعضای خانه فیلم بوجود آورد که با جلسات گفتگو و بحث، یکی از بهترین گفتمان های هنری/ آموزشی را برای علاقمندان به سینما فراهم آورد.
اکنون این مرکز پر خاطره و سینمای پر از یادهای نوجوانی و جوانی، با بی تدبیری و کوته فکری برخی دست اندرکاران فرهنگی و هنری، تخریب گردیده و کلنگ سکوت و بی تفاوتی مقامات استانی، هویت خاطره انگیز سینما دوستان شهر را به تلی از آوار در آورده است.
زهی تأسف...
کاش کمی تامل و تعقل صورت می گرفت و بجای تخریب، از گزینه بهتری بمنظور استفاده بهینه و ماندگاری این بناهای قدیمی و فرهنگی، بهره می جستند.
واگذاری این سینماها به کمیته امداد و سپس حوزه هنری، مانند دادن مال مفت و بی زحمت به دست کسانی بود که نه قدر این هدیه را دانستند و نه ارزشش را پاس داشتند.
کاش در خراسان رضوی یک مقام مسئول و فرهنگ دوست باشد تا فریادی بکشد و مقصران تخریب این سینما و دیگر سینماهای تخریب شده را که نشانی از هویت فرهنگی شهر بودند، معرفی و ضمن شکایت و پیگیری، از ادامه این روند حذف مکانهای تاریخی/ فرهنگی توسط هر کسی، و هر اداره ای و هر مقام مسئولی جلوگیری بعمل آورد.
کاش...
برسد به دست:
استاندار خراسان رضوی
وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی
فرماندار شهرستان مشهد
شهردار مشهد
نمایندگان مشهد در مجلس شورای اسلامی
شورای اسلامی شهر مشهد
ریاست حوزه هنری کشور
ریاست حوزه هنری خراسان رضوی
مدیر اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان رضوی
و هر مقام دلسوز دیگر...

به گزارش روابط عمومی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی گلستان، نشست وبیناری شیوه نامه جدید بیمه فعالان قرآنی با حضور مسئولان قرآنی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و مسئولان و روسای قرآن و عترت ادارات فرهنگ و ارشاد اسلامی در سراسر کشور در ظهر امروز چهارشنبه 2 تیر ماه در بستر مجازی برگزار شد.

در این نشست محمد رعیت رییس گروه قرآن و عترت اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی گلستان ضمن تبریک ولادت امام رضا (ع) و قدردانی از مشارکت مردم ایران اسلامی در انتخابات ریاست جمهوری و شوراهای اسلامی شهر و روستا، گفت: به باور من سهم فعالان قرآنی از بیمه صندوق اعتباری هنر کم است آن ها نیازمند توجه و حمایت بحق بیشتری هستند.

وی با اشاره به اینکه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی؛ در عنوانش نام مبارک اسلام را دارد و شایسته است به فعالان قرآنی بیشتر اهمیت داده شود، گفت: معتقدم قرآنی ها باید رسانه داشته باشند و فعالیت ها،ظرفیت ها و خواسته های آن ها همچون سایر رشته ها در گستره ی وسیع تری بیان شود.

رعیت ضمن ارائه پیشنهادهایی درباره نحوه ی پالایش بیمه فعالان قرآنی، اظهار کرد: امیدوارم بزودی پالایش را شاهد باشیم و برای هرگونه همکاری و فعالیت توسعه بخش برای قرآن پیش قدم هستیم.

جواد روشندل روز چهارشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان رضوی از باب رسالتی که دارد و طبق آیین نامه وزارتخانه مبنی بر اینکه در صورت تخریب سینمایی، باید معادل آن زمینی در نظر گرفته و سینمایی ساخته شود، مکاتبه ای در خصوص 2 سینمای یاد شده با حوزه هنری انجام داده است اما پاسخ مکتوبی در خصوص تخریب یا تغییر کاربری آنها دریافت نکرده است.

وی بیان کرد: با این حال مسوولان حوزه هنری شفاهی اعلام کرده اند که به جای 2 سالن تخریب شده سینماقدس و آسیا، سالن سینمایی دیگری را در ساختمان مهر کوهسنگی در حال ساخت دارند که البته هنوز به بهره برداری نرسیده است.

رییس حوزه هنری خراسان رضوی نیز در پاسخ به سوال ایرنا در خصوص علت تخریب 2 سینمای یادشده گفت: این موضوع در حوزه اختیارات حوزه هنری استان نیست و موضوع تخریب با تغییر کاربری 2 سینما قدس و آسیا مربوط به واحد حقوقی و املاک حوزه هنری مرکز می شود.

مجید عسکری اضافه کرد که سالن سینمایی در ساختمان مهر کوهسنگی در حال ساخت است که جایگزین 2 سینمای تخریب شده خواهد بود.

به گزارش ایرنا، بنای سینما آسیا در مشهد در خیابان ارگ سابق و امام خمینی کنونی قرار داشت که در سال 1339 تاسیس شد و یکی از ده ها سینمای تاریخی مشهد بود که بیش از 6 دهه پیش کارش را با نمایش فیلم"بزن بریم هالیوود" آغاز کرده بود.

سینماقدس مشهد نیز که قبل از انقلاب در سال 1348 با نام آریا تاسیس شد و پس از انقلاب به سینماقدس تغییر نام داد، یک سینمای با قدمت 51 ساله و دارای 2 سالن است که یک سالن آن حدود 600 نفر و سالن دیگر حدود 250 نفر ظرفیت داشت.

"پردیس سینمایی مهر کوهسنگی" با 11 سالن در یک فضای وسیع تر با بیش از پنج هزار و 500 متر مربع فضای سرپوشیده و فضای روباز در حال ساخت است که طبق گفته مسوولان حوزه هنری حدود یک سال دیگر به بهره برداری می رسد.