این ادب ستودنی را عرف سیاست ورزی کنیم.
انتهای پیام
وی ادامه داد: شهرهای مختلف کشور دارای استعدادهای بالقوه و همچنین ظرفیت های مختلف فرهنگی و هنری هستند که با شناسایی آن ها با توجه به سابقه تاریخی باید مورد توجه قرار بگیرد و به فعلیت برسد.
غیاثی گفت: در کنار فعالیت های مشترک فرهنگی و هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی که در سطح کشور و در مناطق مختلف صورت می گیرد، انتخاب شهرهای خلاق فرهنگ و هنر منجر به سرمایه گذاری برای شناسایی و بهره برداری از فرهنگ و هنر مناطق مختلف کشور است.
وی ادامه داد: مبنای تصمیم گیری و انتخاب شهر های خلاق فرهنگ و هنر در قالب کارگروهی است که که در معاونت محترم امور هنری مستقر است و بر اساس آن برنامه هایی که از استان های مختلف ارائه شده به دبیرخانه کارگروه انتخاب شهرهای خلاق فرهنگ و هنر وزارتخانه ارسال شده است.
غیاثی در عین حال تصریح کزد: با توجه به تاکید وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی مبنی بر اینکه انتخاب شهرها هرچه سریع تر به مرحله عملیاتی و اجرایی برسند، و با تعامل با معاونت های تخصصی وزارتخانه از کمک های آنها بهره مند شوند.
وی تاکید کرد: امیدوارم این اقدام تا پایان این دولت به مرحله عملیاتی و اجرایی برسد و تلاش ما هم این است تا استانها بتوانند با هموار نمودن زمینه جذب سرمایه گذاری در این زمینه به تقویت این شهرها اهتمام داشته باشیم.
بیشتربخوانید
موج مشارکت شعف برانگیز است
میلاد عرفان پور، مردم را پیروز انتخابات دانست و پستی با این مضمون گذاشت.
همایون امیرزاده ، مدیر روابط عمومی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی درباره حضور پرشکوه مردم و انتخاب سید ابراهیم رئیسی اینگونه واکنش نشان داد.
فضه سادات حسینی، گوینده خبر نسبت به حضور پرشکوه مردم در انتخابات ریاست جمهوری اینگونه واکنش نشان داد.
نجم الدین شریعتی، درباره حضور مردم در انتخابات ریاست جمهوری این عکس را در صفحه مجازی اش قرار داد.
ثابتی، از مجریان سازمان صدا و سیما در واکنش به انتخاب رئیسی تصویری از وی منتشر کرد.
مسعود ده نمکی کارگردان سینما در واکنش به سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری ایران فیلمی درباره انتخابات تشریفاتی از سعودی ها پستی منتشر کرد و با غیر دموکراتیک بودن آن شوخی کرد.
انتهای پیام/
کمیسیون آیین نامه داخلی مجلس
رسیدگی به طرح اصلاح آئین نامه داخلی مجلس شورای اسلامی با حضور یکی از طراحان، کارشناسان مرکز پژوهش ها و دیوان محاسبات و سایر مدعوین
جلسه هیئت رئیسه کمیسیون برای اولویت گذاری طرح های واصله و تصمیم گیری در مورد سایر مباحث
رسیدگی به طرح اصلاح ماده 41 قانون آئین نامه داخلی مجلس شورای اسلامی با حضور یکی از طراحان، کارشناسان مرکز پژوهش ها و معاونت قوانین مجلس
رسیدگی به طرح الحاق دو تبصره به ماده 72 آئین نامه داخلی مجلس شورای اسلامی با حضور یکی از طراحان، کارشناسان مرکز پژوهش ها و معاونت اجرائی مجلس
کمیسیون اصل نود
نشست هیات رئیسه و روسای کمیته های کمیسیون
نشست با مسئولین وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و متخصصین حوزه تولید واکسن درباره مسائل مرتبط با کرونا
نشست عمومی کمیسیون با حضور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و نمایندگان سایر دستگاه های ذی ربط درباره نحوه مدیریت چهره ها(سلبریتی ها)
کمیسیون ویژه جهش و رونق تولید و نظارت بر اجرای اصل 44 قانون اساسی
ادامه بررسی طرح تسهیل صدور برخی مجوزهای کسب و کار با حضور وزارت خانه های اموراقتصادی و دارایی، صنعت، معدن و تجارت، جهاد کشاورزی، سازمان محیط زیست، اتاق ایران، اتاق اصناف، دیوان محاسبات کشور و مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی
کمیسیون آموزش، تحقیقات و فناوری
ادامه رسیدگی به لایحه نحوه کمکهای اشخاص حقیقی و حقوقی به سازمان آموزش فنی و حرفه ای کشور و دانشگاه فنی و حرفه ای (ارجاعی از صحن علنی)
رسیدگی به لایحه نظام رتبه بندی معلمان
کمیسیون اجتماعی
ادامه بررسی طرح تسری فوق العاده خاص کارمندان سازمان زندان ها و اقدامات تامینی و تربیتی کشور به کارکنان اداری قوه قضاییه
انتخاب تعداد 2 نفر از نمایندگان کمیسیون اجتماعی به منظور عضویت در لایحه حفظ کرامت و حمایت از زنان در برابر خشونت
بررسی طرح دفاتر پیشخوان خدمات دولت و بخش عمومی غیردولتی
کمیسیون اقتصادی
بررسی کلیات طرح تبیین وضعیت شاخص های اقتصادی در پایان هر دولت
رای گیری در خصوص تقاضای تعدادی از نمایندگان جهت اعمال ماده(234) آئین نامه داخلی در خصوص چرایی تاخیر چند ماهه در ترخیص کالاهای اساسی مورد نیاز کشور
بررسی لایحه اصلاح ماده (1) قانون پولی و بانکی کشور
نشست مشترک کمیسیون اقتصادی با رئیس پلیس امنیت اقتصادی نیروی انتظامی به منظور بررسی گزارش اقدامات و عملکرد پلیس امنیت اقتصادی در حوزه ماموریت های مرتبط با امنیت اقتصادی کشور
بررسی تقاضای تعدادی از نمایندگان مجلس در اجرای ماده (212) آئین نامه داخلی برای ضرورت تحقیق و تفحص از نحوه واگذاری و علت تعطیلی کارخانه آزمایش مرودشت
کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی
مروری بر آخرین اخبار و تحولات
برگزاری انتخابات هیئت رئیسه کمیسیون در اجلاسیه دوم دوره یازدهم مجلس شورای اسلامی
بررسی و جمع بندی سه فقره لایحه ارجاعی از کمیته روابط خارجی به شرح زیر : 1- لایحه تصویب مقاوله نامه آمارهای کار 2- لایحه تصویب اصلاح اساسنامه سازمان بین المللی کار 3- لایحه عضویت دولت جمهوری اسلامی ایران در آژانس بین المللی تحقیقات سرطان
ادامه بررسی نگاشت پیشنهادی برای کمیسیون
مروری بر آخرین اخبار و تحولات
برگزاری انتخابات اعضای هیات رئیسه تحقیق و تفحص درباره عملکرد مرکز استراتژیک ریاست جمهوری
بررسی و جمع بندی نهایی طرحهای ارجاعی از کمیته دفاعی به شرح زیر: 1- اصلاح قانون بسیج سازندگی 2- تقویت و توسعه علوم، پژوهش و نو آوری دفاعی نشست اعضای هیات رئیسه کمیسیون و رؤسای کمیته ها
کمیسیون امورداخلی کشور و شوراها
بررسی طرح ها و لوایح دستور کار کمیته های تخصصی (بررسی آمایش و توسعه استانها- مدیریت شهری و روستایی- احزاب و سازمان های مردم نهاد-شوراهای اسلامی کشور-امنیت داخلی-مدیریت بحران)
بررسی لایحه درآمد پایدار و هزینه شهرداریها و دهیاری ها (ارجاعی از صحن علنی- اعاده شده از شورای نگهبان) با حضور نماینده شورای نگهبان، کارشناس مرکز پژوهشها و دستگاه های اجرایی ذی ربط
ارائه برنامه ها و تقسیم وظایف کمیته های شش گانه کمیسیون (بررسی آمایش و توسعه استانها- مدیریت شهری و روستایی- احزاب و سازمان های مردم نهاد-شوراهای اسلامی کشور-امنیت داخلی-مدیریت بحران)
کارگروه بررسی طرح اصلاح جدول حوزه های انتخابیه مجلس شورای اسلامی با حضور نمایندگان پیشنهاد دهنده، کارشناس مرکز پژوهشها و دستگاه های اجرایی ذی ربط
بازدید اعضای کمیسیون از شهرداری تهران و جلسه با مسئولین ذی ربط
نشست هیات رئیسه کمیسیون و روسای کمیته های تخصصی
کمیسیون انرژی
بررسی لایحه واگذاری مالکیت مربوط به تأسیسات آب و فاضلاب
بررسی درخواست تعدادی از نمایندگان برای تحقیق و تفحص از عملکرد شرکت ملی پالایش و پخش فراورده های نفتی ایران
برگزاری انتخابات هیئت رئیسه کمیسیون (اجلاسیه دوم)
کمیسیون برنامه و بودجه و محاسبات
برگزاری انتخابات هیئت رئیسه کمیسیون برای اجلاسیه دوم رسیدگی به گزارش تفریغ بودجه سال 1398 کل کشور
بررسی طرح حذف بند ن تبصره 6 قانون بودجه سال1399
بررسی طرح الحاق یک بند به تبصره 17 قانون بودجه سال 1399
بررسی طرح احداث طرحهای عمرانی دستگاههای اجرائی دولتی از طریق واگذاری و یا مشارکت با اشخاص حقوق
بررسی لایحه قانون اختیار به دولت جهت کمک به پروژهای زیربنایی
بررسی طرح تسری فوق العاده خاص کارمندان سازمان زندان ها و اقدامات تامینی و تربیتی کشور به کارکنان اداری قوه قضاییه
کمیسیون بهداشت و درمان
بررسی طرح قضازدائی و کاهش عناوین مجرمانه
بررسی طرح تامین و تضمین امنیت و کرامت زن ایرانی
ادامه بررسی میزان تحقق احکام بخش سلامت برنامه پنج ساله ششم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی
کمیسیون صنایع و معادن
برگزاری انتخابات هیات رئیسه اجلاسیه دوم
ادامه بررسی طرح یکپارچه سازی داده ها و اطلاعات ملی
ادامه بررسی طرح اصلاح موادی از قانون معادن کشور و طرح های اصلاح ماده 24 قانون معادن مصوب سال 1377 و طرح استفساریه تبصره 3 ماده 6 قانون اصلاح معادن مصوب 1390 و طرح اصلاح مواد 9 و 15 قانون معادن با حضور مسئولان دستگاههای اجرایی ذیربط، دیوان محاسبات کشور و کارشناسان مرکز پژوهشهای مجلس و اتاق ایران
کمیسیون عمران
دعوت از اسلامی وزیر راه و شهرسازی جهت پاسخگویی به سوالات نمایندگان
ادامه رسیدگی به طرح اصلاح ماده 100 قانون شهرداریها
جلسه هیات رئیسه کمیسیون
بررسی درخواست انجام تحقیق و تفحص آب و فاضلاب خوزستان در اجرای ماده 212 آئین نامه داخلی مجلس شورای اسلامی
بررسی درخواست ماده 234 جلیل مختار نماینده آبادان در خصوص تخلفات اراضی شهری در منطقه آزاد اروند
بررسی درخواست ماده 234 احمد حسین فلاحی نماینده همدان در خصوص شهرداری همدان
بررسی درخواست ماده 234 اردشیر مطهری نماینده گرمسار در خصوص ستاد بحران استان سمنان
کمیسیون فرهنگی
بررسی اخبار فرهنگی و بحث و بررسی پیرامون ساختار نهایی کمیته های تخصصی و مدل نظارتی
بررسی طرح های واصله به کمیسیون
گزارش عملکرد کمیسیون در اجلاسیه اول برگزاری انتخابات هیأت رییسه کمیسیون برای اجلاسیه دوم
کمیسیون قضائی و حقوقی
ادامه بررسی طرح اصلاح قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری
بررسی لایحه مبارزه با قاچاق انسان و اعضای بدن و مجازات عبوردهندگان غیرمجاز افراد از مرزهای کشور
بررسی لایحه معاهده معاضدت حقوقی متقابل در امور مدنی بین جمهوری اسلامی ایران و جمهوری فدرال برزیل
کمیسیون کشاورزی، آب، منابع طبیعی و محیط زیست
نشست مشترک با معاونین و مدیران وزارت اطلاعات بمنظور بررسی مسائل و مشکلات حوزه کشاورزی در کشور
بررسی آخرین وضعیت فعالیت پژوهشکده حفاظت خاک و آبخیزداری وزارت جهاد کشاورزی با دعوت از دستگاههای اجرایی ذیربط
بررسی آخرین وضعیت تولید و توزیع مرغ و تخم مرغ در کشور و اتخاذ تدابیر لازم با دعوت از دستگاههای اجرایی ذیربط و تولیدکنندگان بخش خصوصی
انتهای پیام
قبل از کرونا به صورت معمول کاروان های مجاز و غیر مجاز(کاروان های آزاد که زیر نظر سازمان حج و زیارت نیستند) زائران را به عراق می بردند. البته همان زمان نیز سازمان حج و زیارت به شدت نسبت به فعالیت کاروان های غیر مجاز معترض بود اما هیچگونه تلاشی برای مقابله با فعالیت این کاروان ها صورت نمی گرفت.
با شیوع کرونا و بسته شدن مرزهای زمینی، سازمان حج و زیارت به دستور ستاد ملی مقابله با کرونا موظف شد تمام فعالیت های کاروان های خود را متوقف کند اما از آنجایی که کاروان های غیر مجاز تحت نظارت هیچ نهادی نیستند، این کاروان ها عملاً فعالیت خود را ادامه دادند و همچنان با قیمت های سرسام آور و البته بدون رعایت مسائل بهداشتی زائران را به عراق می بردند.
در این میان اعتراض ها و درخواست های مسئولان سازمان حج و زیارت مبنی بر دریافت مجوز اعزام محدود زائران به عتبات آن هم با رعایت کامل مسائل بهداشتی از سوی وزارت کشور و ستاد ملی مقابله با کرونا بی پاسخ ماند.
این روند ادامه داشت تا اینکه طی دو هفته گذشته سعید خطیب زاده، سخنگوی وزارت خارجه از برقراری سفر به عتبات به صورت محدود خبر داد و گفت: در ملاقات با وزیر فرهنگ عراق موضوع از سرگیری سفر به عتبات مطرح و مقرر شد اعزام کاروان های ایرانی به صورت محدود برقرار شود .
خبر دوم نیز این بود که پایگاه اطلاع رسانی دفتر هیئت دولت اعلام کرد: هیئت وزیران در جلسه 19 خرداد 1400 به پیشنهاد وزارت امور خارجه، با برقراری مقررات لغو روادید 45 روزه برای دارندگان گذرنامه عادی بین دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری عراق به شرط عمل متقابل موافقت کرد.
البته هزینه ویزای سفر به عراق، طی فرودین ماه 98 برداشته شده بود اما زائران برای سفر به عراق نیازمند دریافت ویزا(بدون پرداخت وجه) بودند اما با تصویب این قانون دیگر حتی نیازی به اخذ ویزا نیز وجود ندارد و زائران با گذرنامه معتبر می توانند در محرم و صفر از مرزهای زمینی و هوایی وارد عراق شوند.
خبرگزاری ایکنا در تماس با مسئولان سازمان حج و زیارت جویای نحوه اجرای این دو موضوع شد که حجت الاسلام صحبت الله رحمانی، معاون عتبات عالیات سازمان حج و زیارت اظهار کرد: مشکل اکنون این است که به سازمان حج و زیارت برای بردن زائران به عتبات عالیات از سوی ستاد ملی مقابله با کرونا مجوز داده نمی شود. مشکل صدور ویزا و ... نیست. در حالی که کاروان های غیر مجاز بدون مجوز در حال انتقال زائران به عتبات عالیات هستند، ما همچنان اجازه بردن زائران را نداریم و هنوز هم در خصوص این دو موضوع دستوری به ما ارائه نشده است.
انتهای پیام
سال 1398 بود که خبری مبنی بر وضعیت نامعلوم خادمان مساجد در بودجه 99 مطرح شد و در آن عنوان شد که: اکنون که جزئیات بودجه سال 99 در مجلس شورای اسلامی در حال بحث و بررسی است، دوباره اخباری مبنی بر آنکه از سوی دولت برای بیمه خادمین مساجد بودجه ای اختصاص نیافته و خودشان باید تمامی هزینه بیمه را پرداخت کنند، مطرح شده است.
در ادامه در خبرگزاری دانشجو مطرح شد: بر اساس بودجه سال 86، خادمان ثابت مساجد زیرپوشش بیمه درمانی قرار گرفتند، اما اول امسال (سال 98)، اوقاف در تفاهم نامه ای با تأمین اجتماعی بار مسئولیت را از دوش خود برداشت. حال که این موضوع در بودجه سال بعد دیده نشده، خادمان مساجد نمی دانند چه کسی متولی بیمه آن ها است.
اما اوایل سال جاری بود که موضوع بیمه خادمان مساجد در کشور مسئله ساز شد؛ جمعی از این خادمان، تجمع هایی داشتند و نسبت به وضعیت بیمه خود در سال 98 ابراز نگرانی کردند.
این خادمان اعلام می کردند که سازمان اوقاف و امور خیریه که در گذشته بیمه آنان از طریق این سازمان پیگیری و انجام می شد، اعلام کرده است باید برای ادامه بهره مندی از بیمه، مستقیماً به سازمان تأمین اجتماعی مراجعه کنند. با این مباحث، مصاحبه ای با حجت الاسلام محمد نوروزپور، مدیرکل بقاع متبرکه و اماکن مذهبی سازمان اوقاف و امور خیریه در تاریخ پنجم تیرماه انجام شد و در این راستا، این مسئول اظهار کرد: به هیچ عنوان بنا نیست بیمه خادمان مسجد حذف شود، بلکه تصمیم جدید این است تا واسطه گری سازمان اوقاف در این زمینه حذف شود.
وی افزود: در طرح جدید سازمان اوقاف، اسامی خادمان مساجد را به بیمه تأمین اجتماعی اعلام کرده است و خادمان باید برای واریز حق بیمه به شعب این سازمان مراجعه کنند.
اما به راستی در این قیل وقال باید دید که آیا خادمان امامزاده ها نیز وضعیتی این چنین دارند؟ آیا این خادمان که همواره بدون چشمداشت قدم در مسیر پاسداشت ارزش هایمان کرده اند، در شرایطی سختی زندگی می کنند؟
در این راستا، پای صحبت های چند تن از خادمین امامزاده های استان همدان نشستیم که در ادامه بخشی از دغدغه های آن ها را بدون ذکر نام می خوانید:
خیلی از خادمان امامزاده ها در سطح استان همدان با مشکلات زندگی دست وپنجه نرم می کنند
یکی از این خادمین در گفت و گو با سپهرغرب با بیان اینکه وضعیت کاری مان طبق قانون کار نیست، عنوان کرد: چندین سال است که خادم یک امامزاده در همدان هستم و پیش از شیوع ویروس کرونا از صبح تا شب در امامزاده مشغول به خدمت بوده ام، اما این روزها وضعیت درآمدی مان نامناسب است.
وی با تصریح بر اینکه قبلاً شبانه روزی در امامزاده خدمت می کردم ولی از حقوق و مزایای مناسبی بهره مند نبوده ام، اظهار کرد: حال نیز با شیوع ویروس کرونا، حقوقمان نسبت به گذشته کمتر هم شده است.
این خادم ادامه داد: به راستی خیلی از خادمان امامزاده ها در سطح استان همدان با مشکلات زندگی دست وپنجه نرم می کنند به نوعی که در مسائل خانوادگی شان نیز به مشکل برخورده اند و علت این است که قراردادهای یک ساله یا چندماهه با ما بسته می شود، قراردادی که طبق قانون کار نیست و به نوعی اسم آن قرارداد مجلسی (قراردادی که مجلس آن را تصویب کرده است)، نام دارد.
امامزاده به سبب شیوع ویروس کرونا درآمد ندارد، بدین سان حقوق شما نیز کاهشی شده است
یکی دیگر از این خادمان در گفت و گو با خبرنگار ما اظهار کرد: چندین ماه است که حقوق نگرفته ایم و با ما یک قرارداد یک طرفه بسته می شود که تماماً به نفع اداره اوقاف است.
وی ادامه داد: به موجب این قرارداد حتی حق اعتراض هم نداریم و در صورت عدم امضای این قرارداد بایستی یک سال بدون حقوق پیش برویم.
این خادم امامزاده با تصریح بر اینکه به ما اعلام می شود که امامزاده به سبب شیوع ویروس کرونا درآمد ندارد، بدین سان حقوق شما نیز کاهشی شده است، اظهار کرد: امامزاده نیازمند فعالیت خادم و نگهبان است و هستند امامزاده هایی در سطح استان همدان که علیرغم اینکه در زمان شیوع ویروس کرونا قرار داریم اما به واسطه حضور مردم پول خوبی دارند و حتی مغازه یا غرفه هایی در آن محدوده اجاره داده شده است، پس چرا اداره اوقاف استان با ما چنین تا می کند؟
وی با بیان این موضوع با ناراحتی مطرح کرد: حقوق 600 و 700 هزار تومان در این روزها و وضعیت اقتصادی هیچ پولی نیست به ویژه که وضعیت بیمه هایمان نیز نامناسب و اکثر ما دارای همسر و فرزندانی هستیم و پیش از شیوع ویروس کرونا هم حقوق خوبی نداشته ایم به نوعی که درآمدمان یک میلیون تا یک میلیون و 100 هزار تومان بوده است که آن هم سر موقع واریز نمی شد.
این روزها دست و پا می زنیم تا زندگی مان را بچرخانیم!
یکی دیگر از خادمان به خبرنگار سپهرغرب گفت: تمام جوانی مان را در اینجا گذاشته ایم و با عشق کار کرده ایم اما به راستی چرا باید این روزها به سبب نداشتن حقوق و بیمه مناسب گرفتار شده باشیم؟
وی ادامه داد: وضع زندگی مان به سختی پیش می رود و می ترسیم کارمان را ترک کار کنیم و به سبب ترکِ کار، نتوانیم به صورت قانونی پیگیر کارمان باشیم! و به راستی این روزها دست و پا می زنیم تا زندگی مان را بچرخانیم!
این خادم با بیان اینکه در سطح استان همدان تا جایی که اطلاع دارم تنها خادمان امامزاده عبدالله هستند که طبق قانون کار، فعالیت دارند و حقوق و حق بیمه شان مناسب است، اظهار کرد: باقی خادمان که در حدود 150 نفری هستند، با مشکلات حقوق و وضعیت بیمه روبرو هستند و قراردادهایی که با آن ها بسته می شود، عادلانه و طبق قانون کار نیست که نیست.
اما به راستی، خادمان امامزاده ها که همواره بدون چشمداشت در مسیر نگاهداشت امامزاده ها و بقاع متبرکه و ایجاد احساس امنیت و آرامش زائران، احترام و تکریم آن ها و غیره قدم برداشته اند، این بار در گذران زندگی در گرداب افتاده اند و چشم انتظار حمایت هستند.
اگر ما به دنبال این هستیم که بقاع متبرکه به پایگاه های فرهنگی تبدیل شوند، اولاً باید به بحث تولیت آن ها نگاه های تخصصی داشته باشیم و دوماً آن ها را حمایت کامل کنیم؛ یعنی زیرساختی مهیّا شود که آن افرادی که تولیت بقاع متبرکه را بر عهده دارند؛ تأمین مالی و کاری و اقتصادی داشته باشد.
اما نکته مهم دیگر آن است که فعالیت خادمان مساجد و امامزاده ها از مصادیق عمران و آبادی خانه خدا است. این خادمان ازجمله اقشار زحمتکش جامعه هستند و به همان اندازه که منزلتشان بالا است، مسئولیتشان هم سنگین و خطیر است، اما متأسفانه از امکانات شغلی و رفاهی مناسبی بهره مند نبوده و هیچ پشتیبانی مالی و یا بیمه ای ندارند، درحالی که در شرایط سخت اقتصادی امروز این قشر باید بیشتر موردتوجه قرار بگیرند اما گویی فراموش شده اند و امید است هرچه سریع تر مسئولین مربوطه در این مسیر آستین های همت را بالا زده و به این وضعیت پاسخی مناسب داده و قدم های مسئولانه ای بردارند.
شست وشوی مسجدالحرام ظهر روز گذشته
نصب برچسب های جدید برای رعایت فاصله در مسجدالحرام
البته سال گذشته نیز برچسب هایی برای رعایت فاصله اجتماعی بین زائران در ایام حج تمتع نصب شد و پس از آن نیز زوار باید بر اساس فاصله به طواف خانه خدا می پرداختند.
امسال با توجه به افزایش تعداد زائران خانه خدا و احتمال تردد بیشتر نسبت به سال گذشته، برچسب های جدیدی بر روی زمین مسجدالحرام نصب شد تا ضمن راهنمایی زائران برای حرکت در مسیرهای مشخص، زوار به رعایت فاصله اهتمام بیشتری داشته باشند. همچنین صبح امروز پرده خانه خدا غبارروبی و حجرالاسود نیز با عطر مخصوص عطرافشانی شد.
بر اساس اعلام سعودی ها، امسال هم هیچ زائری از کشورهای خارجی در ایام حج به عربستان اعزام نخواهد شد و فقط 60 هزار زائر ساکن عربستان با اولویت 45 هزار نفری زوار خارجی ساکن این کشور امکان تشرف به حج تمتع را دارند. با این تصمیم سعودی ها برخی از کشورهای اسلامی همچون ایران معترض شدند و برای سعودی ها نامه اعتراض آمیز نوشتند؛ چرا که با توجه به نبود روابط سیاسی با عربستان، هیچ زائر ایرانی در حج تمتع حضور ندارد.
روز گذشته؛ مسجدالحرام
اعتراض مسؤولان حج به تصمیم سعودی ها درباره حج امسال
به گفته حجت الاسلام عبدالفتاح نواب، نماینده ولی فقیه در امور حج و زیارت، عربستان حق تشرف زائران ایرانی به خانه خدا را برای دومین سال متولی تضییع کرده است و ما به عنوان خدمتگزار حق ملت ایران و زائران کشورمان را پیگیری می کنیم.
به همین دلیل علیرضا رشیدیان، رئیس سازمان حج و زیارت با قدردانی از حساسیت سرپرست حجاج ایرانی درباره دفاع از حق زوار کشورمان، از ارسال نامه ای به سعودی ها خبر داد و گفت: علاوه بر ارسال نامه اعتراض آمیز، طی تماس تلفنی با معاون وزیر حج عربستان، به نبود زوار ایرانی در اعمال حج امسال اشاره شد.
درخواست ایران برای اختصاص سهمیه ویژه به ایرانیان در حج 1442
همچنین قرار است ایران پس از ارسال نامه و تماس با مسؤولان سعودی، مکاتبات جدیدی برای پیگیری حقوق ایرانیان با کشور میزبان داشته باشد و نبود زائران ایرانی در حج 1442 را بار دیگر به سعودی ها متذکر شود. علاوه بر این، ایران در این پیگیری ها خواستار اختصاص سهمیه ویژه به زوار کشورمان است.
به گفته منابع آگاه، سعودی ها که پیش بینی اعتراض برخی از کشورهای اسلامی از ممنوعیت ورود زائران خارجی در ایام حج را می کردند، صبح روز گذشته جلسه ای تشکیل دادند و برای حضور زائران ساکن عربستان در حال برنامه ریزی هستند. متولیان مسجدالحرام در این جلسه با اشاره به افزایش 6 برابری تعداد زائران نسبت به سال گذشته، مدعی شدند که عربستان موقعیت و امکانات برای پذیرش تعداد زائران بیشتری را داشت که با توجه به محدودیت ها و موافقت نکردن وزارت بهداشت، امسال 60 هزار نفر در کاروان های محدود به مکه مکرمه مشرف خواهند شد. البته ترزیق واکسن کرونا و قرنطینه نیز امسال پیش بینی شده است و همه زائران باید قبل از ورود به مکه مکرمه جوابیه منفی آزمایش کرونا نیز داشته باشند.
عربستان برنامه ای برای تغییر تصمیم خود درباره حج 1442 ندارد
به گفته یک منبع مطلع، با وجود اعتراض ایران، سعودی ها برای تغییر تصمیم خود مبنی بر ممنوعیت ورود زوار کشورهای خارجی در حج امسال، هیچ برنامه ای ندارند. به همین دلیل امسال هم هیچ زائر ایرانی به حج تمتع مشرف نخواهد شد و تلاش ایران برای حضور زوار کشورمان در حج تمتع بی نتیجه خواهد بود. با این وجود، مسؤولان کشورمان همچنان پیگیر هستند و در قبال این تصمیم سعودی ها سکوت نکردند.
به گزارش فارس، سال گذشته حدود 10 هزار نفر از افراد ساکن عربستان به حج تمتع مشرف شدند و با توجه به وضعیت شیوع کرونا محدودیت هایی اعمال شد که حتی در هتل و مسجدالحرام نیز این موضوع رعایت شد و هیچ زائری هم در این ایام مبتلا به کرونا نشد. اما امسال قرار است 60 هزار زائر ساکن عربستان با سن 18 تا 65 سال اعمال حج را به جای آورند.
انتهای پیام/
در پیام تبریک علی اصغر مونسان آمده است:
برادر بزرگوار جناب آقای آیت الله سید ابراهیم رئیسی
انتخاب شایسته جنابعالی به عنوان هشتمین رئیس جمهوری ایران اسلامی را تبریک و تهنیت می گویم.
ملت بزرگ ایران در 28 خرداد 1400 بار دیگر از آزمون همدلی و همراهی سربلند بیرون آمدند و با بصیرت و اقتداری که شایسته آنان است در برابر هرگونه دستیازی بیگانگان ایستادگی کردند و اراده سیاسی و مردم سالارانه خویش را به منصه ظهور رساندند.
بی تردید مردم آگاه این سرزمین حماسه پرور در سایه اتحاد و همبستگی، در تمام برهه های حساس، بهترین رویداد ها را رقم زده اند و با انتخابی اصلح، در ترسیم آینده خود نقش آفرینی کرده اند.
ضمن شادباش این پیروزی شیرین به ملت همیشه در صحنه و انقلابی ایران، برای جنابعالی که از چهره های خدوم و دلسوز نظام مقدس جمهوری اسلامی هستید در سایه عنایات پروردگار و توجهات حضرت ولیعصر (عج) استمرار توفیقات مسئلت دارم.
پیام تبریک رئیس سازمان اوقاف به مردم و رئیس جمهور منتخب/ بزرگترین تلاش دشمنان برای تحریم انتخابات شکست سنگینی خورد
حجت الاسلام والمسلمین سید مهدی خاموشی، نماینده، ولی فقیه و رئیس سازمان اوقاف و امور خیریه در پیامی با بیان اینکه باحضور پرشور آحاد مردم عزیز ایران اسلامی در انتخابات بزرگترین تلاش دشمنان برای تحریم انتخابات در طول تاریخ انقلاب شکست سنگینی خورد، تاکید کرد: به مردم عزیز کشورم که این حماسه را آفریدند و آیت الله سید ابراهیم رئیسی؛ رئیس جمهور منتخب که خود از جنس مردم است تبریک می گویم.
در این پیام آمده است:
بسمه تعالی
مردم عزیز ایران اسلامی
شما با حضور پرشورتان در انتخابات، بیست و هشتم خرداد سال 1400 را در تاریخ انقلاب اسلامی به عنوان روز تجدید بیعت با جمهوریت نظام ثبت کردید.
انقلاب اسلامی به عنوان موجودی کاملا حی و زنده امروز با به رخ کشاندن پشتوانه مردمی خود به جهانیان، بسیار استوارتر از پیش تمام قد در مقابل نظام سلطه ایستاده است و ذره ای سستی و انفعال در آن راه ندارد.
چه قدر با هر بضاعتی و توانی که داشتند از همه تریبون های خود جار زدند که نیایید و انتخابات را تحریم کنید، اما شما پایمالشان کردید و آمدید. چه قدر خواستند از این نظام با انواع سیاه نمایی ها ناامیدتان کنند، اما شما به ولایت فقیه و رهبری حکیم انقلاب اسلامی متمسک شدید و ناامید نشدید. با حضور پرشور شما در انتخابات 28 خرداد برگ زرین دیگری از تاریخ انقلاب اسلامی ورق خورد.
به شما مردم عزیز کشورم که این حماسه را آفریدید و همچنین آیت الله سید ابراهیم رئیسی؛ رئیس جمهور منتخب به عنوان یک فرد کاملا مسئول، شایسته و مجرب که خود از جنس مردم است و مشکلاتشان را از هر کس دیگری بهتر درک می کند و می شناسد تبریک می گویم.
انتهای پیام/
نهاد کتابخانه های کشور با استفاده از ظرفیت بیش از یک میلیون عضو کودک و نوجوان در بیش از سه هزار و 567 کتابخانه عمومی سراسر کشور و با توجه به نیاز محسوس ترویج کتابخوانی با زبان و ادبیات مناسب این گروه سنی اقدام به تولید و انتشار کتاب هدهد سفید کرده است.
عموم داستان ها، اشعار، نمایشنامه ها و داستان های مصور هدهد سفید به موضوع کتاب، کتابخوانی و کتابخانه می پردازد.
دوازدهمین جلد هدهد سفید در نخستین بخش با عنوان آوازهایم برای تو ، به روایت داستان برای مردی که جایش توی کتاب نمی شد از می پردازد. در ادامه، بخش روزها و قصه ها، داستان روزهای 15، 16، 20 خرداد و 1، 14 و 30 تیرماه روایت می شود.
عصر بارانی نوشته ، ترجمه ابراهیم قربان پور و کادوی تولد جادویی اثر فاطمه سرمشقی از داستان های هدهد سفید در شماره دوازدهم است.
بخش خیلی دور، خیلی نزدیک در مطلبی با عنوان روح تازه در کتابخانه روستا ماجرای کتابداری را بیان می کند که به بچه ها درس زندگی می دهد. این مطلب با روایتی داستان گونه به شرح فعالیت ها و خاطرات کلثوم عالی پور، کتابدار روستای بنه گز از توابع شهرستان تنگستان بوشهر می پردازد. همچنین در این بخش، لاله های دشت برچی به مرور برنامه عصر شعر لاله های دشت برچی که به همت محافل ادبی نهاد کتابخانه های عمومی کشور با هدف گرامیداشت شهدای دانش آموز افغانستان برگزار شد، اختصاص یافته است.
در ادامه نمایشنامه روز افتتاح اثر و داستان روی مخ خودت سفر کن نوشته مینا حدادیان آمده است.
دوازدهمین هدهد سفید در بخش قفسه با پیشنهاد مطالعه کتاب هایی به معرفی مختصر آن ها می پردازد؛ کتاب هایی همچون خ ورشید در کوچ، مجموعه مشاهیر ایران زمین، آشنایی با پروفسور حسابی، ساقی، دختری با روسری آبی، پشت و رو، پینوکیو، کارآگاه زبل و امیرحسین و چراغ جادو .
در بخش سرزمین ها و افسانه ها با مطلبی تحت عنوان لالایی برای دخترک چندهزار ساله نوشته سمیرا قیومی، نویسنده سمنانی، استان سمنان با روایتی داستانی معرفی می شود. در ادامه این بخش شعر مادر اثر محمد کاظم مزینانی، شاعر دامغانی و داستان بلیت، لطفا! اثر جمال الدین اکرمی، نویسنده سمنانی آمده است. همچنین در این بخش طیبه شامانی، شاعر سمنانی در یادداشتی با عنوان یک تیر و دو نشان شاعرانه برای مخاطبان هدهد سفید از کودکی هایش می گوید.
گنج هاپیگان در این شماره از هدهد سفید ماجرای قدیمی ترین برج دنیا کمک می خواهد را روایت می کند.
هدهد سفید در بخش بعدی 12 داستان نوشته شده توسط مخاطبان خود را به اشتراک می گذارد و در ادامه روایتی از خاطره زینب فتحعلی، کتابدار روستای کیگا استان تهران از اجرای نمایشنامه غریب کوفه در حسینیه روستا، می خوانیم. در بخش پایانی هدهد سفید با عنوان کاش تو را می دیدم ، نامه ملودی بهشتی، عضو 9 ساله کتابخانه شهید جمشید توکلی فولادشهر اصفهان به ناصر کشاورز، آمده است.
با توجه به تداوم همه گیری ویروس کرونا جلد دوازدهم کتاب هدهد سفید علاوه بر توزیع در کتابخانه های عمومی به صورت الکترونیکی نیز از طریق پایگاه اطلاع رسانی و کانال های فضای مجازی نهاد منتشر شده است تا مطالعه آن سهمی درغنی سازی اوقات فراغت نوجوانان داشته باشد.
در گزارش سیاست موسیقی در ایران باتوجه به رویدادهای سال 1398 ابتدا وضعیت موجود موسیقی توصیف شده و در ادامه، پژوهشگر، با اشاره به حواشی پیرامون قانون اخذ مالیات از اجراهای صحنه ای سعی در توصیف وضعیت موسیقی کشور از نظر اقتصادی، فرهنگی و وضعیت نهادهای سیاست گذاری و متولی دارد.
پژوهشگر معتقد است تداوم روندهای موجود در سال های آینده، شناسۀ موسیقی ایرانی را در جهان و حقوق مادی و معنوی آن را برای هنرمندان ایرانی، ازمیان خواهد برد. ذائقه موسیقایی به دلیل محرومیت از آموزش تغییر خواهد کرد، ارزش های موسیقی پاپ بر سایر انواع موسیقی اصیل ایرانی غلبه و پیامدهای پیدایش فرهنگ موسیقیایی سخیف در جامعه هرچه بیشتر، ظهور خواهد کرد.
در این بخش همچنین، از سرمایه گذاری زیان بار در حوزۀ موسیقی به عنوان مهم ترین عامل تضعیف کننده در بخش اقتصادی یاد شده است و پژوهشگر، امتداد این وضعیت در عرصۀ فرهنگی را، به عنوان عاملی مهم در تضعیف فرهنگی بدنۀ جامعه و میراث فرهنگی جامعۀ ایرانی در بخش موسیقی، دانسته است.
گزارش وضعیت سینمای ایران در سال 1398 پس از ارائه تصویری از سینمای ایران در داخل کشور و در جهان، مهم ترین رخدادهای سال 1398 ازجمله سیل و زلزله بهار و زمستان، اعتراضات آبان ، قطعی شهادت، سقوط هواپیمای اوکراین و شیوع کرونا را ذکر و پیامد آن ها بر سینما را شرح می دهد.
تشکیل جلسات همفکری با اصناف، حذف حمایت های مستقیم دولتی به موازات حذف مداخلات دولت در مضامین، محدودیت ممیزی های سینما و رعایت احترام به فیلم به عنوان یک اثر هنری، دریافت مالیات از فروش بلیت و اصناف سینمایی و اختصاص آن به مجموعۀ سینما و ایجاد انگیزه برای فروش بالاتر و ... ازجمله پیشنهادهایی هستند که پژوهشگر در پایان، برای بهبود وضعیت سینما در ایران مطرح کرده است.
گزارش روندهای خبری رسانه های اجتماعی در سال 1398 به دنبال فهم و شناخت روندهای خبری موجود در رسانه های اجتماعی و تحلیل آن ها جهت اتخاذ سیاست های مناسب در سال های آینده است.
در این مطالعه، 20 رویداد خبری مهم سال 1398 که در رسانه های اجتماعی بازتاب داشته، با روش تحلیل مضمون و ازطریق کدگذاری کیفی، شناسایی و مورد ارزیابی قرار گرفته است. معیار شناسایی این رویدادها بر اساس ترندشدن (شاخص شدن) آن رویداد خبری در زمان وقوع در رسانه های اجتماعی و به خصوص در توئیتر فارسی بوده است.
در پایان این گزارش، اهمیت حضور فعالانه دولت در این شبکه ها یادآوری شده که حضور پررنگ مسئولان دولتی در رسانه های اجتماعی و ارائۀ گزارش از عملکرد خود، پاسخ گویی به انتقادات و مطالباتی که در رسانه های اجتماعی مطرح می شوند، تکذیب فوری اخبار کذبی که علیه مسئولان در فضای مجازی منتشر می شود، توجه به تحولات فرهنگی و سیاسی ناشی از رشد تکنولوژی و فناوری اطلاعات، برخی از الزامات تحقق آن هستند.
گزارش وضعیت مطبوعات در سال 1398 به وضعیت مطبوعات در سال 1398 و روندهای آن در سال 1399 می پردازد که این کار را با مرور رویدادهای سال 1398 و سپس، تحلیل وضعیت مطبوعات انجام می دهد. در این مطالعه، مسائل اقتصادی مطبوعات بررسی و نگاه سنتی به آن ها شرح داده شده است. در انتها نیز، راهکارهایی سیاستی برای حل مسأله مطرح شده و به این سؤال پاسخ داده شده است که در این میان، از دولت چه کاری برای توسعۀ مطبوعات برمی آید.
نویسنده این گزارش، مشکلات مطبوعات در کشور را به دو دستۀ کلی مسائل برون سازمانی همچون ساختار حقوقی بسیار قدیمی نشریات، رکود اقتصادی حاکم بر سال های اخیر و درون سازمانی مانند پایین بودن سطح حرفه ای گرایی، تجربه نداشتن مدیران مسئول و تلاش آن ها برای زدوبند سیاسی و اقتصادی، کمبود ابتکار عمل برای گرفتن سهم بازار در فضای مجازی، ضعف اقتصادی در سرمایه گذاری و بحران تأمین سخت افزارهایی چون کاغذ تقسیم می کند.
، پژوهشگر مطالعه نقش فرهنگ و هنر در کاهش آسیب های اجتماعی اظهار می دارد هنر موجب کاهش آسیب های اجتماعی می شود؛ اما واقعیت نشان می دهد که هنر در دسترس گروه های اجتماعی آسیب پذیر نیست و مواجهۀ گروه های آسیب پذیر در طبقات پایین، کم درآمد و فرودست با هنر بسیار محدود است.
در بخش نتیجه گیری این گزارش می خوانیم پرداختن به اقشار تهیدست، چندان در دستور کار سازمان های فرهنگی قرار نگرفته و این اشتباه ناشی از جدا کردن مسائل فرهنگی از مسائل اجتماعی است.
تشویق هنرمندان به ارائۀ خدمات هنر به طبقات پایین و محروم و آسیب پذیر و اعطای امتیاز ویژه به آن ها برای عضویت در صندوق اعتباری هنر، بیمۀ هنرمندان و امتیازهای ویژه برای آموزشگاه ها و مؤسسات هنری ازجمله پیشنهاداتی هستند که در پایان این گزارش جهت بهره مندی بیشتر طبقات آسیب پذیر اجتماعی از هنر، ارائه شده است.
به گزارش ایرنا، کارگروه رصد فرهنگی بر اساس ابلاغ معاون اول رییس جمهور ، ذیل ستاد هماهنگی و راهبری نقشه مهندسی فرهنگی کشور و با هدف رصد مستمر تغییر و تحولات فرهنگی و ارائه گزارش از این تحولات، در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی راه اندازی شده است.
همچنین تهیه گزارش در حوزه ارزش ها، نگرش ها، صنایع، خدمات و کالاهای فرهنگی و نیز شناسایی مسائل فرهنگی جامعه و ارائه راهبردهای مواجهه هدفمند با آنها در دستور این کارگروه قرار گرفته است.
وی افزود: پس از بررسی اولیه این پروپوزال ها چهار مورد از آنها پذیرفته شد و در بررسی نهایی یک پروپوزال، که مربوط به کریم دولتی از چهره های شناخته شده عرصه حفظ قرآن کریم بود، مشخص و مقرر شد که این پروژه از سوی وی اجرا شود. زمان این کار 10 ماه در نظر گرفته شده و امید است تا آخر سال به انجام برسد. در این پروژه باید مسائل علم روز، بحث حفظ و حافظه در علم روانشناسی، تجربیات مؤسسات و معلمان حفظ قرآن کریم در کشور احصا و بررسی شود.
بحرالعلوم در مورد بررسی روش های حفظ قرآن در خارج از کشور و جایگاه آن در این پروژه اظهار کرد: در گذشته برخی با سفر به کشورهای مختلف چندین کشور را از این حیث مورد مطالعه قرار داده اند. با توجه به شیوع کرونا، برای این پروژه امکان سفر به کشورهای دیگر وجود ندارد. بنابر این با تجمیع تجارب آنها از طریق منابعی که داریم و سایت ها و ارتباطات غیر حضوری، که با مؤسسات حفظ قرآن در جهان اسلام خواهیم داشت، وضعیت حفظ قرآن در کشورهای دیگر بررسی خواهد شد.
وی به تشکیل شورای راهبری برای این موضوع اشاره و بیان کرد: این شورا متشکل از اساتید علوم قرآن دانشگاه ها، اساتید روانشناسی دانشگاه ها و اساتید حفظ قرآن کریم است که از این هفته کار خود را آغاز می کند. راهبری کل این تحقیق برعهده این شورا خواهد بود و جلسه اول آن سه شنبه هفته جاری برگزار می شود.
انتهای پیام
پنجمین نشست رؤسای کتابخانه های ملی کشورهای عضو اکو صبح امروز 25 خرداد به میزبانی سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران با سخنرانی سرور بختی رئیس مؤسسه فرهنگی اکو و رؤسای کتابخانه های ملی کشورهای عضو، اشرف بروجردی رئیس سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران، کریستین مکنزی رئیس ایفلا و سوتان سوتکوفسکی سرپرست دفتر منطقه ای یونسکو برگزار شد.
به گزارش روابط عمومی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی به نقل ازپایگاه اطلاع رسانی مؤسسه فرهنگی اکو، سرور بختی طی سخنانی در این نشست مجازی با تأکید بر اینکه خوشبختانه یکی از فعال ترین نهادهای فرهنگی در کشورهای عضو اکو، کتابخانه های ملی هستند، تأکید کرد: مؤسسه فرهنگی اکو از ابتکارات این نشست به منظور ارتقای هرچه بیشتر همکاری میان کتابخانه های ملی کشورهای عضو استقبال نموده و امیدوار است که برگزاری این نشست بتواند زمینه های گوناگون در حوزه های مختلف فرهنگی و طرح های مشترک تحقیقاتی را فراهم نماید.وی در خاتمه سخنان خود افزود: با توجه به اهداف اکو لازم است تا بر نقش حیاتی فرهنگ تأکید کنم، نقشی که از سال های دور ما را کنار هم قرار داده و فارغ از مرزهای سیاسی دیروز و امروز، همگان را به هم افزایی و یک زیست مسالمت آمیز تشویق نموده است.اشرف بروجردی رئیس سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران نیز طی سخنانی در پنجمین نشست رؤسای کتابخانه های ملی کشورهای عضو اکو بر استفاده از ظرفیت های فرهنگی کشورهای عضو اکو تأکید کرد و گفت: برپایی نشست رؤسای کتابخانه های ملی کشورهای عضو اکو، اقدامی ارزشمند در جهت ایجاد همگرایی، قرابت، گسترش اشتراکات فرهنگی و پیوند عمیق میان مردم در منطقه اکو است.وی همچنین خاطرنشان کرد: خوشبختانه مؤسسه فرهنگی اکو با تلاش های مداوم توانسته است که ارتباط میان کشورهای عضو را زنده نگاه دارد.کریستین مکنزی رئیس ایفلا نیز در این نشست گفت: ایفلا فدراسیون انجمن ها و مؤسسات کتابداری است و هدف اصلی ما حمایت از کتابخانه ها و جوامعی است که در سطح جهانی خدمت می کنند.وی در ادامه افزود: معتقدم ما باید صدای کتابخانه ها را تقویت کنیم و در مورد مشارکت استراتژیک و در همه سطوح کار کنیم و با سازمان های همفکر همکاری کنیم.علی اوداباش رئیس کتابخانه ملی ترکیه نیز در این نشست عنوان کرد: معتقدیم باید همکاری هایمان را با کشورهای عضو اکو شکل دهیم و تلاش می کنیم تا آن را در سطح بالاتری ارتقا دهیم.فیض جمه خان، رئیس کتابخانه ملی تاجیکستان دیگر سخنران این نشست منطقه ای بود که گفت: ما در نظر داریم کار ویژه ای را با همکاران سایر کتابخانه های ملی اکو انجام بدهیم تا شرایطی برای همکاری پربار در عرصه کتابداری و اطلاع رسانی فراهم شود.وی همچنین افزود: از مهمترین اولویت های کار عملی کتابخانه ملی برای ترویج کتاب و کتابخوانی، صلح و ثبات، اطمینان از امنیت و حفظ توسعه پایدار کشورهای عضو سازمان خواهد بود.اوسپانوا بختی جمال کایبربکونا، رئیس کتابخانه ملی جمهوری قزاقستان با بیان اینکه در طول این زمان دشوار ما همچنان به گستردگی خدمات خود ادامه می دهیم و پروژه های جدیدی را تعریف می کنیم، تأکید کرد: همه این فعالیت ها در راستای هدف کلی و با حمایت معنوی مردم و برای خدمت به جامعه است.سوتان سوتکوفسکی، سرپرست دفتر منطقه ای یونسکو در تهران نیز در این با اشاره به چالش هایی که همه گیری کووید 19 در دسترسی به اطلاعات و فعالیت های حوزه کتابخانه ایجاد کرده است بیان کرد: با شروع همه گیری یونسکو با شرکای خود ازجمله ایفلا بیانیه مشترکی صادر کرد تا این تهدید را به فرصتی برای حمایت بیشتر از میراث مستند تبدیل نماید. وی در ادامه ابراز امیدواری کرد با ساماندهی رویدادهایی مانند رویداد امروز امکان انجام اقدامات کارآمدتری در بلندمدت فراهم شود تا از طریق کتابخانه ها بتوانیم مسیر خود را در گذشته، حال و آینده پیدا کنیم.در ادامه نشست راجا جاوید اقبال، معاون کتابخانه ملی پاکستان طی سخنانی به معرفی کتابخانه ملی پاکستان پرداخت و مطرح کرد: در دوره همه گیری کرونا از فرصت برای ارتقای فعالیت کتابخانه استفاده شد و بخش های جدیدی در محل کتابخانه تأسیس گردید؛ همچنین 76 مدخل دیجیتالی تشکیل شد و 2 میلیون کتاب نادر، نسخه خطی و روزنامه به صورت دیجیتال درآمد.آقای کریم طاهراف رئیس کتابخانه ملی آذربایجان، خانم نورجان رحیم وا ایمان کولووا، رئیس کتابخانه ملی قرقیزستان، خانم امیده عالم جان وا تیشه بایووا، رئیس کتابخانه ملی ازبکستان از دیگر سخنرانان در این اجلاس بودند که ضمن تشریح آخرین وضعیت کتابخانه های ملی کشورهای متبوع خویش، از تداوم همکاری های کتابخانه ای میان کشورهای عضو اکو حمایت کردند.
در پایان پنجمین نشست روسای کتابخانه های کشورهای عضو اکو، بیانیه پایانی این اجلاس و دستورالعمل برای برگزاری ششمین نشست قرائت شد.
بر اساس این بیانیه، رییس کتابخانه ملی کشور آذربایجان درخواست میزبانی ششمین نشست روسای کتابخانه های کشورهای عضو اکو در سال 2023 را داد، همچنین تاکید شد کشورها موظف شوند اطلاعات مربوط به کتابخانه ملی خود را در پورتال اکو بارگذاری کنند.
میزبانان نشست همچنین از همکاری سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی و رایزنان فرهنگی مستقر در کشورهای عضو در برگزاری این اجلاس تقدیر کردند.
انتهای پیام/م
امیری | شهرآرانیوز، ازبین بردن فاصله بین آثار هنری شهری درخشان و آثار ضعیف تر که در سال های گذشته شاهد آن بودیم، نیازمند راهکار هایی عملی و در سطحی بالاتر از شهرداری هاست تا به میان کشیده شدن پای استادان، متخصصان و صاحب نظران امر، به ازبین رفتن خطا ها و ایراد ها منجر و آثار هنری شهری با نگاه ملی تولید شود.
مشهد، پیشرو هنر شهری
مدیرکل هنر های تجسمی وزارت ارشاد دراین باره می گوید: رویه تا الان به این صورت بوده است که در سال های گذشته مثلا در 10 سال گذشته، شهرداری ها به عنوان مهم ترین سفارش دهنده آثار هنری، حجم چشمگیری از آثار هنر های تجسمی شامل نقاشی، دیوارنگاری، مجسمه و گرافیک محیطی را سفارش و در اختیار فضای عمومی قرار دادند.
به گفته هادی مظفری ، هدف و نیت از قدمی که شهرداری ها در این راه گذاشتند، محترم است و جای قدردانی دارد. دست کم می توانم بگویم خود شهرداری مشهد و شهر مشهد سال 97 به بعد جزو پیشروان هنر شهری در کشور بوده است و بسیاری از شهر های کشور هم از این رویه استفاده کردند و این مسیر را ادامه دادند. شهرداری تهران هم از طریق برگزاری سمپویزم های متعدد مجسمه سازی توانسته است بخش چشمگیری از آثار ارزشمند و باهویت را در فضای شهر ایجاد کند که جای تقدیر و تشکر دارد. به تبع آن دیگر کلان شهر ها هم قدم های شایان توجهی برداشتند.
نکته دیگر اینکه در کشور ما نهادی به عنوان انجمن مجسمه سازان وجود دارد و انجمن هنر های تجسمی هم در استان ها شکل گرفتند یا درحال شکل گیری هستند که فکر می کنم از 32 استان کشور، در 16 استان یا شکل گرفتند یا در سامانه مؤسسات فرهنگی ثبت شده اند که درحال پیگری است و قرار است در سال 1400 به سرانجام درستی برسد تا ما انجمن های مرتبط با هنر شهری و تجسمی را در کشور داشته باشیم که این هم در بحث کیفیت هنر شهری تأثیرگذار است.
نیاز آثار هنری شهری به تأیید متخصصان
هادی مظفری معتقد است ایراد کار آنجاست که شهرداری ها به عنوان کارفرما و سفارش دهنده آثار هنری این طور فضا را طراحی می کنند که آثار باید به سلیقه و ذوق مدیران شهری تولید شود: خطر و خطای مسیر در همین جا اتفاق می افتد. یعنی به دلیل اینکه شهرداری هزینه اثر هنری را در شهر پرداخت می کند، پس باید آن اثر بر مبنای ذوق و سلیقه ایشان و هم نظران و هم پسند های ایشان شکل بگیرد. اگر شما مسیر گذشته را چه در مشهد چه در تهران و چه در اصفهان، در زمانی که فعالیت های شهری و آثار هنری در فضای شهری به توفیقی دست پیدا کردند، نگاه بیندازید، با شورای انتخاب، شورای داوران و هنرمندانی مواجه می شوید که در این عرصه حضور داشتند و همگی افراد حرفه ای بودند. اگر جایی به سراغ دانشجویان و افردی رفتیم که هنوز تجربه کار شهری نداشتند، علت این بوده است که فضای بزرگ تری برای اثر هنری و شهری ایجاد شود، اما حتما در کنار آن مشاوران و استادانی بوده اند که در فرایند تولید و تکمیل اثر نقش آفرینی کرده اند و درنهایت آثاری به منصه ظهور رسیده اند که کار های کم ایرادتر و کم خطاتری بوده اند.
به گفته مظفری، اینکه ما در عرصه هنر های شهری، مجسمه سازی، دیوارنگاری بر این قائل باشیم که بهترین اثر ارزان ترین اثر خواهد بود و نزدیک ترین و در دسترس ترین هنرمند می تواند بهترین اثر را برای ما خلق کند، اشتباه بزرگی است.
در سال 1338 هیئت وزیران وقت آیین نامه ای را تصویب کرد که در کل ایران، هر اثر شهری و هنری که بخواهد در فضای عمومی نصب شود، باید به تصویب یک شورای تخصصی برسد.
بازنگری بعد از وقفه بیست ساله
سال 1378 و 1379 دو دستورالعمل و آیین نامه به دست شورای عالی انقلاب فرهنگی تصویب می شود که همین امر را تأیید و تأکید می کند؛ هر اثری که بناست در فضای شهری نصب شود، باید به تأیید شورایی مرکب از افراد ذی صلاح برسد.
حدود 20 سال از این آیین نامه و دستورالعمل گذشته بود، اما این آیین نامه ها در کشور لازم الاجرا نشدند و به حالت اجرایی درنیامدند، زیرا ترکیب اعضا و افرادی که باید تصمیم می گرفتند، مسئولان مناصب بالایی کشور در حد معاونان وزیر بودند. این آیین نامه تأکید کرده بود که شهردار هر یک از شهر های ایران برای دفاع از اثر هنری که بناست در شهرش نصب شود، باید به پایتخت کشور بیاید و در این شورا از اثر دفاع کند. ازاین رو این آیین نامه به دلیل دشواری اجرا، امکان اجرا نداشت.
به گفته مدیرکل اداره هنر های تجسمی وزارت کشور، کار بازنگری این آیین نامه از حدود 2 سال پیش شروع شده است: هماهنگی هایی را که با شورای عالی انقلاب فرهنگی و وزارتخانه های مؤثر در این حرفه لازم بود، انجام دادیم و دستورالعمل صدور مجوز ساخت و نصب مجسمه و یادمان در میدان ها و اماکن عمومی کشور در 20 خرداد 99 به تصویب وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی رسید و به سراسر کشور ابلاغ شد. برمبنای دستورالعمل جدید، تصمیم گیری درباره آثار هنری هر یک از شهر های ایرانی با شورایی خواهد بود که در مرکز استان شکل خواهد گرفت.
ترکیب اعضای شورا عبارت اند از: مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان، نماینده استانداری، نماینده انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، نماینده فرهنگستان هنر، یک نفر از استادان دانشگاه، نماینده شهرداری و 2 نفر از صاحب نظران آثار هنری. این ترکیب بناست از این به بعد درباره آثار هنری همه استان ها اعلام نظر و آن اثر را تصویب کند. بر این اساس، هم بر تولید و خلق آثار هنری که قرار است در شهر نصب شود، نظارت می شود و هم تمرکز را از تهران خارج خواهد کرد.
اجراشدن آیین نامه جدید در چند ماه آینده
مظفری تأکید می کند: اولین جلسه این شورا 2 هفته گذشته تشکیل شده و جلسات آینده هم درحال برنامه ریزی و برگزاری است و این آیین نامه در دوسه ماه آینده اجرایی می شود تا قدری از این نگرانی که هم نگرانی هنرمندان است هم مردم و هم محافل شهری، با سپردن کار به متخصصان کم شود و مشکل به این شکل راهگشا شود و پیشرفتی رو به جلو داشته باشیم.
مظفری در پاسخ اینکه در صورت اجراشدن این آیین نامه ها تعامل با شهرداری تا چه حد ادامه می یابد نیز می گوید: اول اینکه حضور شهردار، معاون شهردار و اعضایی که مرتبط با زیباسازی و سازمان فرهنگی هنری شهر ها هستند، در ترکیب اعضای این شورا پیش بینی شده است و در بالاترین مرجع تصمیم گیری، حضور شهرداری و رأی و نظر او را خواهیم داشت. از این نظر این تعامل وجود دارد. از طرف دیگر به هرحال شهرداری ها نیازمند شورا هایی برای این امر بودند. حتی پیش از این برای تأیید آثاری که برای هنر شهری سفارش می دادند، عمدتا از همین استادان دانشگاه و صاحب نظران و گاهی هم از استادان تهرانی دعوت می کردند.
به گفته مظفری تاکنون مشکل و خلأ قانونی برای اجراشدن این طرح داشتیم، اما از این به بعد با وجود قانون و سازوکاری که برایش تعریف شده است، مشکلی نخواهیم داشت و بعد از فرایند یکی دوساله، مشکلات سبک وسیاق ساخت آثار تجسمی و نصب آن ها در فضای شهری حل خواهد شد.
در این اطلاعیه آمده است: فهرست مشاغل و کسب و کارهایی که عناوین آن ها متناسب با گروه های شغلی تعطیل یا محدود شده در طرح جامع محدودیت تردد و تجمع عمومی مصوب ستاد ملی کرونا تنظیم و در نشست های کارگروه یاد شده به تصویب رسیده است .
بر اساس این اطلاعیه، متقاضیان و صاحبان مشاغل و کسب و کسب و کارهای مشمول می توانند برای ثبت نام به سامانه https://corona-kara.mcls.gov.ir مراجعه کرده و نسبت به ثبت تقاضای خود اقدام کنند .
" فهرست مشاغل و کسب و کارهای به شدت آسیب دیده مشمول حمایت های اقتصادی سال 1400 مصوب کارگروه مقابله با پیامدهای اقتصادی ناشی از بیماری کرونا" عبارتند از :
1. مراکز آموزشی، آموزشگاه ها و مهد کودک ها (به غیر از مدارس، دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی (
2. مراکز فرهنگی، هنری و رسانه ای (غیر دیجیتال)، موزه ها، سینماها و تئاترها
3. مراکز تفریحی، باغ وحش ها و شهربازی ها
4. مراکز ورزشی، باشگاه ها ، مراکز ورزشی آبی، پارک های آبی و استخرها
5. مراکز مربوط به گردشگری شامل هتل ها، هتل آپارتمان ها، مجتمع های جهانگردی و گردشگری، مهمان پذیرها، مهمان سراها، مسافرخانه ها، مراکز بوم گردی، مراکز اقامتی، پذیرایی، خدمات بین راهی، زائر سراها، دفاتر خدمات مسافرتی، گردشگری، زیارتی و آژانس های مسافرتی
6. شرکت های حمل و نقل مسافر برون شهری
7. مراکز پذیرایی تالارهای پذیرایی، رستوران ها، چایخانه های قهوه خانه ها، مراکز تهیه و طبخ غذا
8. قنادی، شیرینی پزی، آبمیوه و بستنی فروشی
9. آرایشگاه های مردانه، آرایشگاه های زنانه و سالن های زیبایی
10. مراکز فروش انواع پوشاک، کیف، کفش، خرازی، خیاطی، مراکز فروش کادویی، لوازم آرایشی و بهداشتی، اسباب بازی، لوازم التحریر، مراکز توزیع صنایع دستی، مراکز فروش فرش و موکت، لوازم خانگی، پارچه، پرده، مبلمان و تزئینات داخلی، ساختمان، آتلیه و عکاسی
11. مراکز عرضه گل و گیاهان زینتی و ماهیان زینتی
12. نمایشگاه های تجاری اعم از عمومی، تخصصی و بین المللی
گفتنی است بر اساس جزئیات حمایت از مشاغل به شدت آسیب دیده از کرونا، علاوه بر برخی تسهیلات در حوزه بانکی و تعویق مهلت چک ها، مهلت ثبت نام مشاغل و کسب وکارهای به شدت آسیب دیده از کرونا متقاضی اخذ تسهیلات کرونایی نیز تا پایان شهریورماه 1400 تمدید شده است .
نیکنام حسینی پور، مدیرعامل موسسه هنرمندان پیشکسوت در این جلسه با قدردانی از هیات امنا و هیات مدیره موسسه گزارشی از فعالیت های اصلاحی موسسه و اقدامات صورت گرفته از جمله واکسیناسیون هنرمندان، نشست های فرهنگی، جلب مشارکت نهادهای دیگر و... ارایه کرد.
در ادامه جلسه سید مجتبی حسینی، معاون امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و رئیس هیات امنای موسسه هنرمندان پیشکسوت با قدردانی از هیات امنا، هیات مدیره و مدیرعامل موسسه و کمیته حسابرسی و امور مجامع معاونت امور هنری به دلیل تقلیل بندهای گزارش حسابرس مستقل به یک بند نسبت به سال های گذشته و ایجاد انضباط مالی و اصلاح ساختارهای مالی و تشکیلاتی گفت: یکی از اهداف عالیه موسسه هنرمندان پیشکسوت انتقال تجربیات ارزشمند هنرمندان گرانقدر به نسل آینده است و بهتر است این انتقال تجربه همراه با معرفت هنر هم باشد و فقط مهارت مورد توجه نباشد.
تعامل سازنده با هنرمندان پیشکسوت و انتقال تجربیات ایشان به نسل آینده، تکریم از هنرمندان در راستای عزتمندی و پاسداشت هنرشان، پیگیری لازم برای تصویب اساسنامه اصلاح شده در شورای عالی انقلاب فرهنگی و تهیه و تدوین آیین نامه های مورد نیاز موسسه از مواردی بود که در این جلسه مطرح شد.
در این جلسه، مدیرعامل موسسه هنرمندان پیشکسوت و بازرس قانونی، گزارش عملکرد یک سال (سال 1399)موسسه را بر اساس استانداردهای حسابرسی ارائه کردند و اعضای هیات امنا به بحث و تبادل نظر پرداختند و نظرا ت خود را در خصوص گزارش های ارایه شده بیان کردند و در ادامه، حسابرس مستقل نیز گزارش حسابرسی را ارائه کرد و براساس گزارش مزبور تکالیف قانونی موسسه هنرمندان پیشکسوت تعیین و ابلاغ شد.
مجمع عمومی موسسات و انجمن های مرتبط با معاونت امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به منظور انسجام و انضباط اداری و مالی بیشتر از سال 1397به صورت مداوم و منظم و با رعایت کلیه قواعد و استانداردهای قانونی برگزار می شود و تکالیف قانونی هر موسسه نیز توسط کمیته حسابرسی تا حصول نتیجه پیگیری خواهد شد.
به گزارش مهر، خانواده تئاتر یک سال و نیم است که به حال خود رها شده اند و دولت ناکارآمد تدبیر و امید برای معیشت، کار و زندگی خانواده تئاتر هیچ تدبیر و راهکاری نداشت و من که در این دوران یکی از خوشبخت ترین آدم های تئاتر به حساب می آیم و این شانس را داشتم که در دوران کرونا در 2 اثر نمایشی بازی کنم و یک نمایش را با شرایط ترسناک پاندمی کرونا به صحنه ببرم، امروز هیچ تفاوتی با کسانی که در این یک سال و نیم خانه نشین بودند و کاری انجام ندادند، ندارم.
وی ادامه داد: به این دلیل که تهیه کننده ای که برای او با قرارداد کار کردم تا این لحظه حاضر به پرداخت دستمزد من و باقی بازیگران نیست.
اداره کل هنرهای نمایشی هم تا این لحظه با وجودی که در جریان کامل وقایع است هیچ اقدامی برای ستاندن حق بچه های تئاتر نکرده است.
نمایشی را هم که با عنوان گرگاس ها توانستم کارگردانی کنم به فروش چندانی دست نیافت و در نهایت هزینه رفت و آمد سه ماه تمرین و 40 شب اجرای بازیگرانم را هم تامین نکرد.
از طرف دیگر انجمن هنرهای نمایشی هیچ اقدامی برای جبران خسارت نمایش نکرده است و تا این لحظه هم هزینه 50 درصد ظرفیت خاموش سالن نمایش نیز به ما پرداخت نشده است. بنابراین خسته نباشید می گویم به همه مدیران بابت تمام کارهایی که نکردند.
کارگردان سقراط یادآور شد: فکر می کنم در ایران کار تئاتر بی خودترین کار است و بی شک دلال بازار بودن به مراتب در این مملکت بیشتر مایه خوشبختی است تا کار فرهنگی و هنری کردن. ترجیح می دهم تا مدت های طولانی به تئاتر فکر نکنم.
این روزها تمام تلاشم این است که هرگونه اندیشه درباره تئاتر، نمایشنامه، کارگردانی، روشنایی چراغ سالن های تئاتر و تلاش برای زنده ماندن این هنر را از ذهن خودم دور کنم.
وی در پایان صحبت هایش درباره عملکرد فرهنگی دولت در چندسال اخیر بیان کرد: در دولت های قبلی برای تئاتر هیچ قدمی برداشته نشد. در دولت آقای روحانی هم که هیچ وقت دغدغه فرهنگی نداشته نیز قدمی برای فرهنگ این مملکت برداشته نشد.
در مناظراتی هم که از کاندیداهای ریاست جمهوری دیدیم حتی در کلام یک نفر از آن ها صحبتی درباره فرهنگ و هنر این مملکت مطرح نشد به همین دلیل ترجیح می دهم آرام آرام به فکر شغلی باشم که حداقل روزهای باقی مانده عمرم را ترسناک تر از این پشت سر نگذارم.
کرونا برود تئاتر رونق پیدا می کند
جواد انصافی کارگردان، بازیگر و پژوهشگر تئاتر دارای آثاری از جمله نمایش های نوروزخوانی ، ننه سرما در نوروز ، که با نقش های "عبدلی"، "حاجی فیروز"، "عمو نوروز " شناخته می شود. وی در گفت وگو با خبرنگار برنا معتقد است: تئاتر در ایام کرونا تعطیل شد و از هنرمندانش حمایت نمی شود و برای برگزاری جشنواره ها به اجرای خیابانی بودجه اختصاص می یابد و مسئولین فرهنگی انتظار دارند هنرمندان تئاتر اجراها را رایگان برگزار کنند.
بسیاری معتقد هستند که با شیوع کرونا و وضعیتی که شکل گرفت آینده تئاتر برای همیشه دچار تحول شده است، پیش بینی شما از آینده تئاتر در روزگار کرونایی چیست؟
به نظرم تحول آنچنانی در تئاتر بوجود نیامده است ولی باید به شرایط قبلی خود برگردد. متاسفانه تئاتر تعطیل شده است و از هنرمندانش حمایتی نمی شود. حتی با این وجود اهالی تئاتر تصمیم داشتند در ایام کرونا تحولی به وجود بیاورند، اجراها را ضبط کنند و با حمایت ارشاد رایگان برای مردم پخش شود ولی مسئولین از این ایده حمایت مالی نکردند و حاضر نشدند در این زمینه اقداماتی انجام دهند.
در حالیکه تئاتر، مادر همه هنرها است و کشورهایی که تئاتر آنها رونق دارد از لحاظ فرهنگی بسیار غنی هستند. به جرات می توان گفت هر وقت زندگی مردم به حالت عادی خود برگردد تئاتر دوباره رونق پیدا می کند چون روح و روان مردم به تئاتر نیاز دارد. ارتباطات مردم دوباره با تئاتر برقرار می شود چون در نفس تنگاتنگی با مخاطب در ارتباط است و همین باعث می شود که حس ها را به یکدیگر منتقل کنند. در حالی که در تلویزیون و سینما این اتفاق نمی افتد چون ارتباط تنگاتنگی که بازیگر و مخاطب روی صحنه زنده تئاتر با تشویق، دست زدن و حتی سکوت به یکدیگر انتقال می دهند در فضای آنجا وجود ندارد. به نظرم در اولین فرصتی که کرونا ریشه کن شود و وضعیت به حالت عادی برگردیم مردم دوست دارند دوباره این ارتباط را برقرار کنند و به تماشای تئاتر بروند.
آیا آینده تئاتر در ایام کرونا دچار تحول می شود؟
به جرات می توان گفت هر وقت زندگی مردم به حالت عادی خود برگردد تئاتر دوباره رونق پیدا می کند چون مردم از لحاظ روحی و روانی به تئاتر نیاز دارند در واقع تئاتر مادر همه هنرها است حتی کشورهایی که تئاتر آنها رونق زیادی دارد از لحاظ فرهنگی بسیار غنی هستند و ارتباطات مردم دوباره با تئاتر برقرار می شود چرا که در نفس تنگاتنگی با مخاطب در ارتباط است و همین باعث می شود که حس ها را به یکدیگر منتقل کنند در حالی که در تلویزیون و سینما این اتفاق نمی افتد چون ارتباطات تنگاتنگی که بازیگر و مخاطب روی صحنه زنده تئاتر با تشویق، دست زدن و حتی سکوت به یکدیگر انتقال می دهند وجود ندارد. به نظرم اگر کرونا ریشه کن شود و به حالت عادی برگردیم مردم دوست دارند این ارتباط را برقرار کنند و مانند قبل به تماشای تئاتر بروند.
با توجه به شرایط کرونایی تا مدت ها نمی توان امیدوار بود که سالن های تئاتر به شرایط عادی بازگردند، به نظر شما ایده هایی چون تئاترهای خیابانی می توانند ناجی باشند تا تئاتر و فرهنگ تئاتر رفتن از یاد نرود؟
این پیشنهاد اهالی تئاتر بود، ولی مورد حمایت قرار نگرفت. اگر دولت می خواست تئاتر زنده و باقی بماند با کمک های مالی نمایش ها را به صورت فیلم می ساخت و ارتباط با تماشاگر را از آن طریق برقرار می کرد که اهالی تئاتر مجبور نباشند به سمت مشاغل پیش و پا افتاده ای مانند مسافرکشی و زیتون فروشی بروند که در شأن آنها نیست.
تئاتر خیابانی کمابیش ادامه دارد، ولی به حمایت شهرداری و میراث فرهنگی نیاز دارد. هنرمندان تئاتر می توانند آثار خوبی اجرا کنند اما از طرف مسئولان فرهنگی بودجه ای پرداخت نمی شود و می خواهند نمایش ها رایگان اجرا شود. البته برای برگزاری جشنواره حاضر به اختصاص بودجه شدند که نشان دهند جشنواره تعطیل نشده و اجراهای خیابانی برگزار شده است.
در صورتی که این اجراها می تواند ادامه داشته باشد. چون تئاتر خیابانی در این مرز و بوم سابقه بسیار دیرینه ای دارد. مانند آئین های نوروزی با عمو نوروز و حاجی فیروز، در آذربایجان تکمه چی ها بز می چرخانند و شعر می خوانند، در گیلان عروس گولی، در مازندران نوروز سلطان، در طالقان تا شمیرانات نوروز خوانی، در اراک و استان مرکزی آشتی و دوستی، در کردستان، به طرف لرستان و شیراز با آتش افروزی که می توان گفت همه اینها سابقه نمایش های خیابانی در ایران است و فرهنگ غنی پشت آن نهفته است حتی قادر است برای مردم موضوعات مختلفی را در زمینه فرهنگی بازگو کند و تحقق آن به حمایت شهرداری، میراث فرهنگی و فرهنگ و ارشاد اسلامی نیاز دارد.
در صورتی که قبل از کرونا، در سفرهایم به تایلند و هند وقتی به دهلی و تاج محل رفتم که کشورهای پیشرفته ای هم نیستند خجالت کشیدم که در مقایسه با تجهیزاتی که در اختیار داشتند چقدر از آنها عقب افتاده ایم در حالی که هندی ها خیلی هم پیشرفته نیستند. در آنجا سالنی مخصوص برای اجرای نمایش آئینی بودکه با دیالوگ ها با چندین زبان زنده دنیا از جمله فارسی دوبله شده بود بطوریکه آنها هندی بازی می کردند و ما فارسی می شنیدیم.
اما کشور ما برای معرفی نمایش های آئینی و ملی خود به توریست هاسالنی ندارد در صورتی که اگر چنین مکانی داشته باشیم می توان ماه های محرم و صفر تعزیه خوانی و در طول سال سیاه بازی، نقاله خوانی و پرده خوانی برگزار شود.
البته بارها از طرف اهالی تئاتر پیشنهاد ساخت و طراحی یک فضای سنتی با چند سالن برای اجرای مراسم های آئینی و رستوران کوچکی برای تهیه غذاهای اصیل ایرانی مانند دیزی و کوفته تبریزی، کشک بادمجان و... داده شد و همه این پیشنهاد را تایید می کنند ولی میراث فرهنگی واداره ارشاد اقدامی انجام نمی دهند.
در حالیکه قبل از انقلاب 3 سالن برای اجرای روزانه سیاه بازی وجود داشت. در خیابان لاله زار تئاتر نصر و دهقان هر شب سعدی افشار در نصر، سید حسین یوسفی در دهقان و موضع آب انبار مجید افشار هر شب سیاه بازی داشتند و مردم مهمان های خود را برای دیدن نمایش به آنجا می بردند.
به نظر شما چه ایده هایی می توانند فضای کاری امن ایجاد کنند تا امکان بهتر شدن وضعیت معیشتی هنرمندان تئاتر فراهم شود؟
گوش شنوایی برای شنیدن نیست. من به اعضای گروهم اجازه ندادم که تئاتر را رها کنند از آنها خواستم که با هم هماهنگ باشیم و برنامه ها و اجراهایمان را تنظیم کنیم. ولی به بقیه جوان های این هنر نمی دانم که چه بگویم چون اینها کار نداشتند.
امنیت شغلی یعنی سهم اهالی تئاتر در بودجه کشور
مریم کاظمی کارگردان و بازیگر تئاتر که نمایش هایی چون رام کردن زن سرکش ، دیوها و آدم ها و خوابگرد ها را روی صحنه برده با اشاره به بحران شغلی که در عرصه تئاتر به دلیل شیوع ویروس کرونا به وجود آمده از ایجاد رانت در این شرایط هشدار داد و تأکید کرد که ایده هایی چون تئاتر خیابانی که از گذشته نیز وجود داشته نمی تواند ناجی تئاتر کشور در شرایط حاضر باشد. در ادامه گفت وگوی خبرنگار برنا با مریم کاظمی بازیگر، کارگردان و نویسنده تئاتر را می خوانید:
بسیاری معتقدند با شیوع کرونا و وضعیتی که شکل گرفت آینده تئاتر برای همیشه دچار تحول شده است، پیش بینی شما از آینده تئاتر در روزگار کرونایی چیست!؟ آیا با وضعیتی که شاهد هستیم می توان به این امیدوار بود که روزهای پیش از کرونا دوباره برگردند؟
در تئاتر هم مانند همه مشاغل آنقدر گرفتار معیشت و روزمره گی هستیم که دیر به خودمان می آییم که چه نقشی در این حرفه مان بازی می کنیم و در حال ساختن هستیم یا تخریب. وقتی همه چیز عادی بود می خواستیم در مسابقه برتری و دور زدن یکدیگر برنده باشیم تا عقب نمانیم، وقتی دوران همه گیری کرونا پیش آمد این بیماری بیشتر شد، زیرا در کنار روزمره گی ترس از آینده و نبود چشم انداز هم گریبان ما را گرفت.
بحران شغلی نه تنها در تئاتر بلکه در همه مشاغل ایران، مسیر ایجاد رانت را هموار می کند. چگونه می توان به خلاقیت و صداقت و اخلاق پایبند بود. زیربنای اقتصاد شغل ما آسیب دیده است، این ربطی به دوران کرونا ندارد. این دوران هم سپری خواهد شد، ولی شاید فرصتی به ما داده که مراقب باشیم. مصرف بی رویه آب هشدار بی آبی در آینده است، شاید کرونا هم هشدار رفتار حرفه ای ما است.
قطعا تا مدت ها نمی توان امیدوار بود که سالن های تئاتر به شرایط عادی بازگردند، به نظر شما ایده هایی چون تئاترهای خیابانی می توانند ناجی باشند تا تئاتر و فرهنگ تئاتر رفتن از یاد نرود؟
تئاترهای خیابانی یا بهتر بگوییم فضای باز ایده بازیابی شده یا کشف شده نیست که ناجی باشد. وجود داشته، هست و خواهد بود. فرهنگ اگر فرهنگ باشد یکروزه به دست نیامده که با اتفاقی مثل کرونا یا محدودیت رفتن به سالن های تئاتر از بین برود، چیزی که از بین می رود عادت است. عادت ها مقطعی و دنباله رو است. فرهنگ اصیل و مستقل است. فرهنگ منتظر می ماند عادت خود را با سرگرمی دیگری مشغول می کند نگران نباشیم.
بسیاری از اهالی تئاتر در شرایط حاضر به لحاظ معیشتی وضعیت خوبی ندارند و متاسفانه با طولانی شدن این وضعیت به حمایت های دولت هم نمی توان امیدوار بود. به نظر شما چه ایده هایی می توانند فضای کاری امن ایجاد کنند تا امکان بهتر شدن وضعیت معیشتی هنرمندان فراهم باشد و هم تئاتر زنده بماند؟
متاسفانه همواره فعالان مشاغل تئاتری از شرایط درآمدی خود شاکی بوده اند. هیچگاه شغلشان تامین کننده هزینه های زندگی آنها نبوده است. قبل از همه گیری کرونا هم دچار بحران بوده ایم و بارها در مورد عدم وجود امنیت شغلی فریاد زده ایم. امنیت شغلی این نیست که به ما پول بلاعوض بدهند.
امنیت شغلی یعنی در مقابل کار با توجه به تخصص و تجربه، دستمزد دریافت کنیم، به میزانی که نگران هزینه های زیربنایی زندگی نباشیم مثل هزینه های مسکن، بیمه و تغذیه. باید این حداقل متناسب با هزینه های جاری تامین شود، نه حتی به میزانی که ویلا بخریم و سفارش کالای لوکس بدهیم.
امنیت شغلی یعنی وقتی امکان کارکردن فراهم نیست، برای تامین هزینه های بنیادی دارای سهمی از بودجه و اقتصاد کشور باشیم.
پس در شرایط عادی باید کار و شغل تعریف شود و شامل امکانات فراگیر همگانی مشاغل شود و با تصویب قوانین مدون در روزهای بیکاری بتواند تامین کننده حداقل های ما باشد. زیرا در غیر اینصورت حرفه هنری مزدور می شود.
با ماسک می توان به تماشای تئاتر رفت
گیتی قاسمی بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون که در سال های اخیر با فیلم هایی چون خروج در سینما و با سریال هایی چون سال های دور از خانه درخشیده است. بازی در آثاری از جمله نمایش اتاق عروس ، آبی مایل به صورتی ، سریال های زیر خاکی 2 ، پایتخت 1 ، فیلم های سینمایی جان دار و سد معبر را در کارنامه دارد. وی با اشاره به اینکه جامعه تئاتر در ایام کرونا پیشکسوتان ارزشمندی را از دست داده اند و داغدار هستند برای از سرگیری دوباره اجراهای تئاتر و رونق این هنر خوشبین بود و با تاکید بر اینکه باورپذیری فیلم تئاتر نسبت به اجراهای خیابانی کمتر است. معتقد است با رعایت پروتکل های اجتماعی و ماسک می توان در ایام کرونا به تماشای تئاتر رفت.
پیش بینی شما از آینده تئاتر در روزگار کرونایی چیست؟ آیا با وضعیت کنونی تئاتر می توان به این امیدوار بود که روزهای پیش از کرونا دوباره برگردند؟
به نظرم تئاتر دوباره به شرایط اجراهای زنده قبل برمی گردد، ولی با استقبال کمتری از طرف مخاطب مواجه خواهد شد. البته ترس مردم از شیوع ویروس کرونا طبیعی است، ولی می توان با احتیاط، فاصله و ماسک به تماشای تئاتر رفت. چون معتقدم نمی توان صحنه تئاتر را ترک کرد. حتی با وجود اینکه حدود یک سال و نیم در تئاتر فعالیتی نداشته ام ولی مطمئن هستم با وجود خطراتی احتمالی ویروس کرونا روی صحنه خواهم رفت.
با توجه به شرایط کرونایی تا مدت ها نمی توان امیدوار بود که سالن های تئاتر به شرایط عادی بازگردند، به نظر شما ایده هایی چون تئاترهای خیابانی و فیلم تئاتر می توانند ناجی باشند تا تئاتر و فرهنگ تئاتر رفتن از یاد نرود؟
اجرای خیابانی را به شدت تایید می کنم با توجه به اینکه نمایش فیلم تئاتر لذت اجرای زنده تئاتر روی صحنه را ندارد و باورپذیری آن کمتر است تئاتر خیابانی را بیشتر می پذیرم.
به نظرم اجرای تئاتر خیابانی برای یکسری از محیط های شناخته شده مانند محوطه تالار وحدت و تئاتر شهر بازخورد خوبی داردو ولی هرگز جایگزین تئاتر صحنه ای نخواهد شد چون در یکسری از اجراها مخاطب و بازیگر به تمرکز بسیار بالایی نیاز دارند. سکوت روی صحنه مخاطب را به فکر وا می دارد و تمرکزی که در یک محیط بسته ایجاد می شود با وجود سرو صداهای محیط باز اتفاق نمی افتد.
البته تئاتر خیابانی هم خصیصه های خود را دارد. بطوریکه یکسری از موضوع های خاص را می توان خیابانی کار کرد ولی یکسری این امکان را ندارند به هرحال اجراهای خیابانی یا نمایش با امکانات صوتی باید جایگاه خود را پیدا کند.
در واقع اگر این اجراها با تلاش هنرمندانی که سال های زیادی در این زمینه فعالیت خوبی داشته اند و درخشیده اند. به عرصه عمل برسد در ایام کرونا تاثیرات موثری برای هنر تئاتر در پی خواهد داشت.
به نظر شما چه ایده هایی می توانند فضای کاری امن ایجاد کنند تا امکان بهتر شدن وضعیت معیشتی هنرمندان تئاتر فراهم شود؟
یکی از راه های مهم، واکسیناسیون عمومی است. اگر همه واکسینه شوند ترس و استرسی برای تماشای تئاتر ندارند. در این شرایط دولت باید با راهکارهای موثر برای رفع مشکلات هنرمندان تئاتر اقدام کند. ولی متاسفانه تاکنون راهکاری نداشته است. هنرمندان تئاتر مهجور واقع شده اند. از لحاظ اقتصادی شرایط خیلی سختی را سپری می کنند. در شرایط سخت اقتصادی ایام کرونا پرداخت یکسری بسته معیشتی و مقدار کمی کمک مالی برای آنها کافی نیست.
درعالم رفاقت و دوستی شاید توانسته باشم با معرفی هنرمندان این عرصه به کار تصویر یا تشویق برای نوشتن از آنها حمایت کنم ولی ورود به این مسیر هم آنقدر میسر نیست و خیلی سخت است. در این شرایط باید فکری به حال بیکاری هنرمندان کرد. در تورم بالای اقتصادی زندگی می کنند و می توان گفت کرونا بیشترین لطمه را به آنها وارد کرده است. وگرنه خیلی فعال و پرنشاط کار می کردند. حتی جامعه تئاتر در ایام کرونا داغدار شدند و پیشکسوتان ارزشمندی از جمله استاد پرویز پورحسینی، اکبری مبارکه، بیژن افشار را از دست دادند و این غم بزرگی برای هنرمندان این عرصه بود و آنها را افسرده کرد.
به نظرم وضعیت تئاتر شاید مانند قبل پر مخاطب نباشد، ولی دعا می کنم به حالت قبل از کرونا برگردد.
کرونا دستمایه ای برای بی پر وبال کردن تئاتر
مصطفی کوشکی کارگردان، نویسنده، بازیگر تئاتر و سینما دارای آثاری از جمله نمایش های کوریولانوس ، رویای نیمه شب تابستان ، شیطونی ، فیلم یک داستان عاشقانه در گفت وگو با خبرنگار برنا، معتقد است: نگرانی بخشی از حاکمیت در ارتباط با قوت گرفتن و گسترش ابعاد هنر تئاتر بود و در ایام کوتاه کرونا پر و بال تئاتر قیچی شد و به هدف خود رسیدند. حتی در حوزه تصمیم گیری و سیاست برای تحقق اجرای تئاتر خیابانی در پیشگیری از شیوع کرونا حمایتی وجود ندارد و برگشتن تئاتر به روزهای پیش از کرونا غیرقابل تصور است و در این شرایط رسیدن به شرایط عادی در سالن های تئاتر نیازمند واکسیناسیون عمومی است.
بسیاری معتقد هستند با شیوع کرونا و وضعیتی که شکل گرفت آینده تئاتر برای همیشه دچار تحول شده است، پیش بینی شما از آینده این هنر در روزگار کرونایی چیست؟
به نظرم وضعیت این روزها در شرایط کرونا شبیه به زلزله ای است که کل ابعاد زندگی ما را در برگرفته است. این زلزله حتی در حوزه تئاتر شکافی به وجود آورده که قابل پر شدن نیست. هنرمندان تئاتر باید بتوانند با شکل تازه ای که در زندگی به وجود آمده و با تاثیراتی که روی این هنر گذاشته آینده را متصور باشند و آن را بر اساس واقعیتی بسازند که امروز با آن مواجه هستند.
پس برگشتن به روزهای پیش از کرونا غیرقابل تصور است یا شاید حتی درست نباشد که ما بخواهیم تلاش کنیم به شرایط قبل از کرونا برگردیم. بدون شک این بحران در شرایط زندگی و روحیه ما به وجود آمده و تاثیر خود را گذاشته است.
کرونا دستمایه ای برای بی پر وبال کردن تئاتر/ فیلم تئاتر چه بلایی بر سر هنر نمایش می آورد؟ آیا آینده تئاتر دچار تحول می شود؟
به نظرم شرایط تئاتر در آینده متفاوت از گذشته خواهد بود. البته درست نیست که شبیه به وضعیت قبل باشد. به هر حال الزامات و تغییرات تازه ای در آن به وجود آمده است. یعنی در شکل امر خلاق و اقتصادش تاثیراتی و در نوع انتخابش با مخاطب تغییرات به وجود آمده است. به نظرم با ایجاد شرایط تازه ای در هنر تئاتر باید به فکر بازگشت به گذشته نبود و به آینده فکر کرد.
آیا با وضعیت کنونی تئاتر می توان به این امیدوار بود که روزهای پیش از کرونا دوباره برگردند؟
رسیدن به شرایط عادی در سالن های تئاتر مستلزم گذشت زمان است. بطوریکه تماشاگر اطمینان داشته باشد خطر کرونا سلامتی او را تهدید نمی کند و این نیازمند واکسیناسیون عمومی و عادی سازی شرایط است.
از زمان شیوع ویروس کرونا تاکنون همیشه نگران این بوده ام که اگر عادت مخاطب را برای دیدن تئاتر از او بگیریم عادت های جدیدی را برای خود جایگزین می کند و برگرداندن او به وضعیت قبلی کار سختی است.
همانطور که سال های گذشته در زندگی روزمره و فضای مجازی برای خود عادت هایی داشته ایم که با آمدن گوشی های هوشمند آن عادت ها را ترک و عادت های جدید را جایگزین کرده ایم و هیچ وقت به سمت آنها برنگشته ایم. البته شاید الزامی هم نباشد که به سوی آنها برگردیم.
من خیلی نگران این موضوع بودم و در ایام کرونا با این هدف که عادت تماشاگر تئاتر عوض نشود تمام تلاشم برای ارائه فیلم تئاتر یا نمایش تئاتر به شکل مجازی و حتی به روی صحنه بردن تئاتر بود که عده زیادی با آن مخالف بودند.
به نظرم حداقل با حفظ شرایط موجود، رعایت پروتکل های بهداشتی و با هر ابزاری که در دست داریم بخشی از تماشاچی را از دست ندهیم سعی کنیم تئاتر را به حالت نرمال برگردانیم و دوباره برای این هنر تماشاگر دست و پا کنیم.
با توجه به ایام کرونایی تا مدت ها نمی توان امیدوار بود که سالن های تئاتر به شرایط عادی بازگردند، به نظر شما ایده هایی چون تئاترهای خیابانی می توانند ناجی باشند تا تئاتر و فرهنگ تئاتر رفتن از یاد نرود؟
تئاتر خیابانی گونه ای از تئاتر است که امکانات و اهدافی دارد و می تواند در ایام کرونا گوشه ای از تئاتر را سرپا نگه دارد. البته با اجرای آن در فصل های مناسبی از سال مثل بهار و تابستان که مخاطب ترس کمتری از کرونا داشته باشد. اما عزمی در حوزه تصمیم گیری و سیاست برای تحقق این امر وجود ندارد.
به نظر شما چه ایده هایی می توانند فضای کاری امن ایجاد کنند تا امکان بهتر شدن وضعیت معیشتی هنرمندان تئاتر فراهم شود؟
فکر می کنم با شیوع بیماری کرونا و وضعیت تازه ای که به وجود آمد نگرانی که بخشی از حاکمیت در ارتباط با قوت گرفتن ابعاد هنر تئاتر که در حال گسترش بود و چون تولید اندیشه در کنارش وجود داشت سوار بر این موج توانست کار سختی را که ممکن بود سال ها پیش رو داشته باشند و با آن بجنگند در ایام کوتاه کرونا و پر و بال تئاتر قیچی شد و توانستند به هدف خود برسند.
حس می کنم براساس پیش بینی ام در دولت بعدی احتمالا با شرایط بسته ای که در حوزه فرهنگ و هنر به وجود می آید به حمایت دولت جدید نمی توان امیدوار بود. حتی نمی توان برای ادامه حیاط به فضای خصوصی که هنرمندان تئاتر برای گذران مخارج زندگی به وجود آورده اند امیدوار بود.
چون بخش زیادی از آنها برای کسب درآمد حداقلی در شرایط کرونایی به سمت شغل های دیگری مثل رانندگی اسنپ رفته اند یا به شهرستان بازگشته اند که بتوانند زنده بمانند.
متاسفانه این هنرمندان از تئاتر و بدنه تئاتر جدا شده اند و برگرداندن آنها به سمت هنر تئاتر سال ها طول می کشد. حتی احساس می کنم در دولت بعدی و شرایط آینده هم مانند یکی دو سال گذشته که بدنۀ تئاتر لاغر و جم و جور شد دیگر اجازه برگشتن به شرایط آرمانی اش را نخواهند داد.
خبرنگار: سها راستاد
وبگردی
اخلاق اقتصاد انقلاب ایران بازی بیکاری پایتخت پول تایلند تئاتر تئاتر شهر تلویزیون تورم خلاقیت دولت شعر شمیرانات شهرداری فرهنگ و ارشاد اسلامی ماسک محرم ویروس برنا بازیگر کارگردان تهیه کننده حاجی فیروز سدمعبر نوروز خوانی مریم کاظمی گیتی قاسمی مصطفی کوشکی جواد انصافی جان دار عبدلی آبی مایل به صورتی زیر خاکی رام کردن زن سرکش کرونا اتاق عروس خوابگردها ننه سرما در نوروز دیوها و آدم ها عمو نوروز
شعارسال :نمایش کوری ، نوشته ی محمد اسکندری، بر اساس رمانی از ساراماگو، نویسنده ی پرتغالی، که با کارگردانی منیژه محامدی در مهر ماه 1385، در تئاتر شهر تهران اجرا شد و به گونه ای پیش گویانه، وضعیتی شبیه به کرونا را به تماشاگرانش گوشزد می کرد، بهانه ای شد تا سراغ منیژه محامدی بروم و درباره ی همین وضعیت، گفت وگویی بکنیم. منیژه محامدی در مقامِ کارگردان، مترجم و استاد دانشگاه، پرونده ی کاری رنگین و متنوعی دارد. هنوز هم از اجرای پرواز بر فراز آشیانه ی فاخته ی این کارگردان، به عنوان یکی از اجرا های موفق و ارزنده ی تاریخ تئاتر ایران نام می برند. هر چند همه ی آثارش با روی خوشِ منتقدان روبه رو نبوده، اما همواره با مخاطب چشم گیر روبه رو شده است. به همین دلیل می توان از او به عنوانِ هنرمندی در خور تامل، با خدماتی شایسته در عرصه های عملی و آموزشی تئاتر و ترجمه ی متون خارجی یاد کرد. محامدی که فعالیتِ تئاتری خود را در مقامِ کارگردان، از سال 1344 آغاز کرد، در نخستین تجربه ی کارگردانی، نمایش لوت ، نوشته ی کریستوفر مارلو را در آمریکا بر روی صحنه برد. هم چنین نمایش نامه ی چوب به دست های ورزیل ، نوشته ی غلام حسین ساعدی را در سال 1354 به انگلیسی ترجمه و در آمریکا کارگردانی کرد. او در طی این سال ها، در مقاطع مختلف، بیش از 40 عنوان نمایش را در آمریکا به صحنه برد، هم چنین نزدیک به 20 عنوان نمایش هم در ایران کارگردانی و اجرا کرد. کوری ، عنوانِ رمانِ برجسته ی ژوزه ساراماگو ، نویسنده ی جهانی و صاحبِ جایزه ی نوبل 1997 ادبیات است. منیژه محامدی کارگردان نمایش کوری معتقد است این که شخصیت های این نمایش همه جا را سفید می بینند، نشانه و نمایان گرِ نوعی منیت انسانی در آنان است. در زمانه ای که انسانیت به سمت بربریت حرکت می کند، توجه به نگاهِ ساراماگو در تئاتر بسیار مهم است. او هم چنین نمایش کوری را کاری غیرمتعارف می داند که اصولا از ضوابط و چهارچوب های ارسطویی تبعیت نمی کند: رمانِ کوری کاملا غیرمتعارف است؛ در آن شخصیت پردازی صورت نگرفته و علائمِ نگارش، مثلِ نقطه و کاما وجود ندارد. اول شخص در این رمان، یک باره تبدیل به سوم شخص می شود و ...، ما هم به همین دلیل به دنبالِ خلقِ یک فضایِ غیرمتعارفِ تئاتری برآمدیم . او یک انباری (محل قرنطینه) را پیش برنده ی اتفاقات نمایش می داند: ما عموما با چشم ارتباط برقرار می کنیم و وقتی کور باشیم، به سختی می توانیم ارتباط برقرار کنیم. این آدم ها همگی – به جز همسر دکتر – کور شده اند و دنیا را سفید می بینند؛ گویی در دریای شیر غرق شده اند، بنابراین در یک فضای غیرمعمول و غیرمتعارف قرار گرفته اند . روزی که برای گفتگو به منیژه محامدی زنگ می زنم، می گوید: من این اواخر کار مهمی نکرده ام، چون محمد اسکندری، همسرم مریض بود و بسیار گرفتار بودم. هفته ی آینده هم به امریکا می روم. خواستی فردا بعد از نهار زنگ بزن حرف بزنیم ... و صد افسوس از این اتفاقاتی که همه را متاثر می کند. با او درباره ی کرونا در ایران و آمریکا، دو کشوری که محل زندگی اوست، گفتگو کرده ام که در ادامه می خوانید.
خانم محامدی در این وضعیتِ کرونایی شما چه کار کردید؟
متاسفانه به دلیل کرونا، در یک سال و نیم اخیر، نه تئاتر دیده ایم و نه چیزی درباره اش شنیده ایم. شاید کرونا در ایران واقعا مصیبت بارتر بود. چند روزی، چند تئاتر باز شد، بعضی بچه های تئاتری برای آماده کردنِ کارشان کلی زحمت کشیدند، اما مجبور شدند بساط شان را چند باری پهن و جمع کنند؛ بچه های جوان تئاتر با این وضعیت واقعا سختی کشیده اند. من در این مدت به شخصه اصلا کار اجرایی نکردم و فقط نوشته ام، به کار های قدیمی ام پرداخته ام، خاطره نویسی کرده ام. هم چنین مقداری هم درگیرِ مسائلِ شخصی و بیماری همسرم بودم. این جا همه می دانیم همه گیری کرونا در ایران چقدر وحشتناک بوده، در آمریکا هم آن طور که شنیده ام، گویا وضعیت تئاتر کمابیش همین طور مصیبت بار بوده است، البته می دانم برخی از کمپانی ها به صورت آنلاین، نمایش خوانی هایی اجرا کرده اند، اما بیش از این خبری ندارم و نمی توانم نظر دقیقی بدهم.
آیا در شرایط کرونایی، دولت آمریکا از تئاتر ها حمایت می کند؟
دولتِ آمریکا از تئاتر ها حمایت ویژه ای نمی کند، تئاترِ دولتی و غیردولتی هم ندارد، اما به شکلی مبنایی هر کسی که در آمریکا کار می کند و از جمله تئاتر کار می کند، مادامی که کار کند، از حقوقِ بیکاری هم برخوردار است، به همین دلیل زندگی مردم از نظر مالی، بالاخره می گذرد. اگر تئاتر ها بسته باشند، تئاتری ها از بیمه برخوردارند و بیمه ها مقداری شرایط عبور از بحران هایی این چنین را برایشان آسان می کنند. اما این که جای دیگری هم پولی بدهد؛ تا جایی که من می دانم دولت به تئاتر های خصوصی کمک نمی کند، اما این که شاید در شرایط کرونایی با توجه به ویژه بودن موقعیت، کمکی کرده باشد؛ واقعا نمی دانم.
شما معلم تئاتر هستید، آیا در یک سال اخیر توانسته اید با شکل های مجازی آموزش تئاتر، خو بگیرید؟
در یک سال گذشته به دلیل کرونا نتوانستم کار تدریس را ادامه بدهم. اصولا در استخدام دانشگاه آزاد بودم و الان بازنشسته ام، بعد از بازنشستگی و قبل از آن که دانشگاه به سوهانک منتقل شود هم چنان تدریس می کردم، اما پس از آن کلاس نگرفته ام و فقط به عنوان استاد راهنمای پایان نامه ها همکاری دارم.
آیا به دنبال اجرای تازه ای هم هستید، یا کرونا به کلی معادلات شما برای رفتن روی صحنه را بر هم ریخته است؟
فعلا دنبالِ اجرای نمایشی در ایران نیستم. الان اولویت با بچه هایی است که قبل از من کار آماده کرده اند و کارشان به تعطیلاتِ ناشی از کرونا خورده و نصفه نیمه مانده است، اول حق آن هاست که کارهایشان را اجرا کنند. بهتر است امسال را به جوان ها واگذار کنیم. اگر زنده ماندیم، سال بعد ما کار می کنیم.
در آمریکا چه؟ اجرایی پیش رو دارید؟
احتمال دارد اگر اوضاع در آمریکا روبه راه باشد و شرایط کمی بهتر از این جا، در آن جا کاری به صحنه ببریم.
آیا پس از کرونا، تئاتر شکل های تازه ای به خود خواهد گرفت؟
در شرایطِ این یک سال و نیم اخیر، باید درباره ی همه چیز گفت نمی دانم ، احتمالا هیچ چیزی مثلِ قبل از کرونا نخواهد بود و همه چیز طورِ دیگری پیش می رود، ولی باید صبر کنیم و ببینیم چطور. باید ببینیم آینده چه می گوید و پیش می آورد.
آیا در جهانِ تئاتر، یک بیماری فراگیر مانند کرونا، قابل پیش بینی بود؟
باید بگویم که بله ... حتی در چندین مورد، محققان سال ها پیش به این نتیجه رسیدند که وقوعِ یک بیماری دنیاگیر نزدیک است. تا جایی که اوباما، کار و مطالعه روی تولید واکسن ها و پیش بینی برای کمک به این که اپیدمی احتمالیِ قریب الوقوع، فراگیر نشود را آغاز کرده بود، که متاسفانه وقتی ترامپ آمد جلوی همه ی این مطالعات را گرفت و نگذاشت کار ادامه پیدا کند.
آیا انتظاری از دولت یا وزارت فرهنگ و ارشاد، یا پیشنهادی دارید که باعثِ بهبودِ اوضاعِ زندگیِ اهالیِ تئاتر بشود؟
دولت باید حمایت کند. تئاتری ها حقوق بیکاری نمی گیرند. بچه های جوان ما به خصوص، مجبورند از جایی زندگی شان را تامین کنند و وضعیت شان بدتر از من بازنشسته است که چندرغاز حقوق می گیرم. دولت موظف است که حداقلِ حقوقِ کارمندان را برای همه ی کسانی که تئاتر کار می کردند و ناخواسته با تعطیلی تئاتر ها مواجه شدند، تامین کند. تامین حقوق بیکاری باید یک قانون فراگیر باشد و شاملِ همه ی کسانی که کار هنری می کنند هم بشود. چیزی که پیش تر در سوال هایم مطرح کرده ام و هنوز جوابش را نگرفته ام این است که در یک سال و نیم گذشته که تئاتری نبوده، بودجه ای که به اسم تئاتر گرفته شده، به کسی هم کمکی نشده یا اگر هم استثنائا شده، بسیار کم بوده، پس این بودجه چه شده است، یک بار دیگر هم پرسیده ام، اما کسی جوابم را نداده است. این پول چی شده؟ خب، الان همین پول را به هنرمند ها بدهند. الان است که هنرمندان تئاتر احتیاج مالی دارند، برخی مریض اند و گرفتاری دارند. همسرِ خودِ من ده ماه است مریض است و بیش از دویست و پنجاه میلیون پول خرج کرده ایم، که از این ور و آن ور، با هزار مصیبت تهیه شده است. یک بار از خانه ی تئاتر و وزارت ارشاد کسی تلفن کرد و پرسید چه کار می کنید؟! گفتم: همسرم مریض است. حتی نپرسیدند چه مرضی دارد و مشکلش چیست؟ این همه خرج کردیم، اما بیمه ای که همین آقایان ارائه کرده اند، حتی یک قرآنِ آن را نمی پردازد؛ و این مشکلاتِ عجیب و غریبی است که همه درگیر آن هستند، به خصوص کسانی که مثل ما بیمار دارند، پیر یا بیکارند، یا جوان هایی که از کار و زندگی افتاده اند. باید یک کاری بکنند، اما هیچ مسئولیتی قبول نمی کنند، نه دولت، نه خانه ی تئاتر و روسا و مسئولان شان، با آن که می دانند محمد اسکندری هفت ماهی می شود که مریض است. حتی یک تلفن به او نزدند تا خشک و خالی حداقل حالش را بپرسند. البته آقای فراهانی یک بار زنگ زدند و گفتند چقدر بد که به من نگفتید. پس چه شد؟ خانه ی تئاتر برای محمد اسکندری چه کرد. این ها مشتی نمونه ی خروار است و نشان می دهد تئاتر ایران دچار مصیبت است. چقدر باید بگوئیم وقتی هیچ گوش شنوایی نیست.
در این مدت آیا تئاتر هایی را هم بر صحنه یا به صورت آنلاین دیده اید؛ اجرای آنلاین چقدر می تواند با اجرای زنده ی تئاتر برابری کند؟
به هر حال نمایشِ زنده چیز دیگری است، نمایشِ آنلاین، مثلِ نمایش تلویزیونی است، با این تفاوت که، چون امکاناتِ نمایشِ تلویزیونی را ندارد، حتی نمی تواند همان قدر جذابیت داشته باشد و گاهی جذابیتش بیش تر به روخوانی یک متن محدود می شود، این که اکت هم بتواند جذاب باشد، نمی دانم، تجربه اش نکرده ام، چون برایم جذاب نبوده است.
در کدام یک از اجراهایتان به مساله یا بیماری ای مشابه کرونا پرداخته اید؟
نمایش ساراماگو، یعنی کوری را خیلی شبیه وضعیت امروز جهان می بینم، آن ها هم کور شدند، ولی واقعیت کوری نبود، بلکه نابینایی و ندیدن بود، تغییرِ روشِ زندگی بود، به نظرم بسیار نزدیک به وضعیتی است که ما در این یک سال و نیم اخیر داشتیم.
آیا در این یک سال در زمینه ی ترجمه هم فعالیت تازه ای داشتید؟
چند تا کارِ نیمه تمام دارم
در حالِ ترجمه یا ویرایشِ چه نمایش نامه ها یا کتاب هایی هستید؟
به دلیل این که هنوز معلوم نیست کدام شان را تا به آخر ادامه بدهم، ترجیح می دهم اسم شان را نگویم. در عین حال دارم برای خودم هم یک مقدار خاطره می نویسم، از دورانِ جوانی و گذشته، ببینم به کجا می انجامد.
شعارسال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از سایت تماس، تاریخ انتشار 29 خرداد 1400، کدخبر: 35206، www.tamas.wiki
وی با اشاره به جذاب تر شدن سریال دودکش 2 بیان کرد: سریال دودکش 2 جذاب تر شده و مطمئنا مثل دودکش 1 پر بیننده خواهد شد. همه عوامل از کارگردان، فیلمبردار، صدابردار و دوستان پشت صحنه تلاش کردند سریال جذاب تری تولید کنند و امیدوارم مخاطبین هم این اثر تلویزیونی را دوست داشته باشند.
شعبانی درباره رعایت پروتکل های بهداشتی پروژه های سینمایی و تلویزیونی ابراز کرد: در پروژه هایی که فعالیت داشتم همه عوامل پشت صحنه پروتکل های بهداشتی را رعایت می کنند و ماسک می زنند و تمامی نکات بهداشتی را رعایت می کنند. اما بازیگران مجبورند ماسک خود را بردارند و جلوی دوربین بروند. به هر حال برای بازیگران که یک اجبار است تا ماسک نزنند و با بازیگران دیگر در ارتباط باشند ریسک و خطر ابتلا به کرونا بیشتر است. از طرفی در بسیاری از فیلم و سریال ها هنروران زیادی در صحنه حضور دارند و این مسئله شرایط برای بازیگران سخت تر هم می کند.
شعبانی همچنین با اشاره به وضعیت گروه های تئاتری بیان کرد: وضعیت تئاتر همچنان مثل قبل و در زیر سایه کرونا است و هنوز آنقدر که باید استقبالی نشده است. تعطیلی های پی درپی بر میزان استقبال مخاطبین عرصه نمایش تاثیرگذار بوده، اما خدا را شکر این روزها آرام آرام تماشاگران بلیت می خرند و به سالن ها می آیند و تئاتر می بینند. هنوز تماشاگران سابق و پیگیر تئاتر به سالن ها نیامده اند و سالن ها با نصف ظرفیت خود به کار ادامه می دهند.
الهام شعبانی با اشاره به رعایت حداکثری پروتکل های بهداشتی از جانب گروه های تئاتری خاطرنشان کرد: خرج و برج بچه های فعال در عرصه تئاتر با هم نمی خواند و از زمان شیوع اپیدمی کرونا در حق آن ها ظلم شد و وضعیت اسفناکی دارند. بعید می دانم اتفاق خاصی بیفتد، اما به هر حال همه ما امید داریم وضعیت تئاتر بهتر شود.
انتهای پیام/
ایبنا در قالب پرونده ای اختصاصی و در تعامل با اصحاب نشر و فعالان بخش های مختلف صنعت نشر کشور به بررسی این مطالبه و موانع پیش روی تحقق آن می پردازد. در این راستا و در ادامه مطالب پیشین( اینجا بخوانید ) با کمال کمایی، رئیس اتحادیه ناشران اهواز به گفت وگو نشستیم. وی با تاکید بر لزوم اصلاح و بازنگری قوانین موجود بر لزوم کار کارشناسی و بررسی وضعیت موجود ناشران قبل از تشکیل این اتحادیه کشوری اشاره کرد.
در ابتدا بگویید به نظر شما تشکیل اتحادیه کشوری ناشران چه ویژگی ها و مزیت هایی می تواند برای صنعت نشر کشور داشته باشد؟
ماهیت اتحادیه کشوری ناشران به عنوان یک تشکل صنفی خوب است؛ اما قبل از آن باید یک سری اصلاحات و بازنگری درباره قوانینی که زیرمجموعه مجمع امور صنفی همچنین وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی انجام شود. زیرا ما اکنون تناقضات زیادی در تشکیل اتحادیه در سطح شهرستان ها و حتی کشور داریم. از سوی دیگر شرایط فعلی قوانین این اجازه را به مجموعه ناشران نمی دهد که در سطح شهرستان یا استانی به شکل اتحادیه عمل کنند؛ بنابراین گام مهمی که در ابتدا باید برداشته شود این است که قوانین موجود ارزیابی دقیق شود و بعد از آن اگر تناقضاتی وجود دارد، برطرف شود زیرا با قوانین موجود ساختار تشکیل اتحادیه کشوری زیر سوال می رود.
به نظر شما آیا ناشران استانی و شهرستانی از این ایده استقبال خواهند کرد؟
ما سال ها است که با موضوعی به اسم تمرکززدایی روبه رو هستیم؛ در این زمینه ناشران شهرستانی سوال می کنند اگر قرار است چنین اتحادیه ای تشکیل شود، قرار است چه مشکلاتی از من در شهرستان برطرف کند و چه کسانی قراراست سکان دار این اتحادیه شوند؟ آیا کسانی که در راس اتحادیه کشوری قرار می گیرند، منافع من را در شهرستان دنبال می کنند؟ زمانی که عملکرد کلی را در شرایط فعلی نگاه می کنیم، شاهد هستیم که ناشران از این موضوع بسیار آٰزرده هستند و همیشه گله مند بودند که نوع برخورد با ناشران تهرانی و شهرستانی یا حتی یک شرکت تعاونی در تهران و شهرستان متفاوت است. به نظر من زمینه اعتماد و خوش بینی برای فعالیت اتحادیه کشوری اکنون وجود ندارد و در ابتدا در کنار ارزیابی قوانین باید این مساله نیز آسیب شناسی شود تا بتوان به جمع بندی مناسبی رسید.
از سوی دیگر باید در نظر داشت که اکنون در کشورمان مجموعه هایی داریم که به صورت شرکت تعاونی ناشران (آشنا) و اتحادیه ناشران و کتاب فروشان تهران فعالیت می کنند اما آیا ارزیابی دقیقی ازعملکرد کلی این مجموعه های ریز و درشت داریم؟ آیا اتحادیه تهران توانسته منافع ناشران را دنبال کند و عملکرد مفیدی داشته باشد؟ سطح فعالیت ها در تهران و شهرستان ها چه میزان موفق بوده است؟ بعد از ارزیابی کلی می توان به جمع بندی رسید که آیا می توانیم در قالب یک اتحادیه کشوری فعالیت کنیم یا نه؟
همان طور که گفتم این مساله خیلی پیچیده است و باید به تمام جنبه های آن نگاه کرد زیرا اولین سوالی که مجموعه ناشران مطرح می کنند این است که قرار است این اتحادیه چه مشکلی از من را حل کند؟ زیرا ناشران در این سال ها با چالش های بسیار زیادی روبرو هستند؛ چالش هایی که بسیاری از آن ها به بحران تبدیل شده است. بدنه نشر به شدت آسیب دیده و کل فرایند نشر از تولید محتوا تا چاپ و توزیع با بحران های خاص خود دست و پنجه نرم می کنند. در این میان رفتن به سمت اتحادیه کشوری بدون کار کارشناسی یک کار عجولانه است و ممکن است عواقب و بار جدیدی برای اهالی نشر ایجاد کند.
همان طور که شما هم اشاره کردید صنعت نشر اکنون با چالش های عمده ای نظیر فعالیت شبه ناشران ، فروش اینترنتی کتاب با تخفیف های بالا، کتابسازی و .. روبه رو است. به نظر شما این اتحادیه می تواند این چالش ها را مرتفع کند؟
من فکر نمی کنم اتحادیه کشوری بتواند با این چالش ها روبه رو شود؛ دلیلم هم این است که وقتی اتحادیه شکل می گیرد، به دلیل گستردگی و ماهیت عملا باید امورات خودش را مدیریت و سازماندهی کند. بنابراین مشکلات و چالش هایی که صنعت نشر دارد، بیشتر به عملکرد ناشران و فضایی که در کشور شکل گرفته برمی گردد همچنین عملکرد اتحادیه در اصل به رویارویی اتحادیه بین ناشران و سیستم مدیریتی کشور برمی گردد. در واقع باید گفت که اتحادیه کشوری قرار است پیگیر منافع صنفی ناشران در برخورد با مسائل در سطح کلان کشور باشد و بیشتر نقش واسطه ای بین دولت و ناشران خواهد داشت. به طور کلی در این تشکل نقش اتحادیه این است که پیگیر منافع صنفی ناشران باشد.
پس برخورد با این چالش ها را چه کسی یا چه تشکلی باید دنبال کند؟
چالش هایی که ناشران با آن درگیر هستند ربطی به این موضوع ندارد. وقتی ناشر ما کتاب خارجی را بدون پرداخت حق التالیف به ناشر خارجی، ترجمه و چاپ می کند، نمی تواند شاکی باشد که چرا کتاب هایش در کشور کپی می شود. اولین مشکل و بحرانی که موجب شده است صنعت نشر ایران در فضای خارجی اعتبار خود را از دست بدهد، عدم رعایت کپی رایت است که توسط خیلی از ناشران نقض می شود.
مساله دیگر ناشرنماهایی که اکنون فعال هستند که حضور آن ها به عدم توزیع درست سهمیه کاغذ در سال های گذشته برمی گردد. مساله بعد این است که کتاب فروشان ما با فضای نشر دیجیتال و گسترش اینترنت در کشور رشد همسانی نداشته اند و سیستم جدید موجب شده است که نقش کتاب فروش کمرنگ شود. این درحالی است که کتاب فروشی ها برای به روزرسانی خود خیلی دیر اقدام کردند. در تمام حوزه های کسب وکار در بخش ارائه خدمات، تحولات زیادی داشتیم و بسیاری از کسب وکارها خیلی سریع خود را با فضای جدید تطبیق دادند و به سمت ایجاد وب سایت رفتند یا کسب و کار خود را با فضای دیجیتال و کسب و کار اینترنتی وفق دادند و توانستند منافع خود را حفظ کنند.
اما در فضای نشر این به روزرسانی انجام نشد؛ به طوری که خیلی از ناشران هنوز وب سایت و فروش آنلاین ندارد. این موضوع البته درباره کتاب فروشی ها هم صدق می کند. همین مساله موجب ظهور و بروز افراد جدیدی شد که توانستند از این فضا استفاده و کتاب ها را به صورت آنلاین عرضه کنند. در چنین فضایی که طبیعتا واسطه ها حذف شدند، نقش کتاب فروشی ها روز به روز کمرنگ تر شد؛ زیرا وقتی افراد می توانند کتاب ها را آنلاین خریداری کنند و قابلیت جستجوی بسیار زیادی در منابع مختلف دارند، طبیعی است که به کتاب فروشی نمی روند و هزینه کمتری می پردازند.
نباید فراموش کنیم که همه این موارد در حیطه پیگیری های اتحادیه کشوری نیست؛ زیرا برخی موضوعات جنبه حقوقی دارند و یک سری موضوعات هستند که به عملکرد ناشران برمی گردد. یک اتحادیه کشوری قادر به حل این مسایل نیست و این موضوع باید توسط ناشران و بخشی که نگران تخفیف های زیاد هستند حل و فصل شود. طبیعتا فضای کسب و کار جدید که یک بخشی از آن سایبری و دیجیتال است، این امکان را به وجود آورده است که افراد بتوانند با سریع ترین روش، کمترین هزینه و مدل های جدید دسترسی های بهتری به کتاب داشته باشند و فضای نشر ما باید روی این موضوع کار کند. هر چند در این زمینه معتقدم آموزش های به موقع و اصولی از سوی یک تشکل صنفی مثل اتحادیه می تواند در کاهش آسیب ها نقش به سزایی داشته باشد.
اما مساله اینجا است که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به عنوان متولی نشر در کشور هیچ برنامه مدونی برای این موضوع ندارد. همچنین اتحادیه هایی که در کشور فعالیت می کنند، هیچ برنامه ای برای ناشران ندارند و فقط اتحادیه ناشران تهران به صورت محدودی برنامه آموزشی دارد. از طرف دیگر بیشترین چالش ها را کتاب فروشان در سطح تهران دارند و همین مساله نشان می دهد که عملکردها ضعیف است و باید تغییرات عمده ای ایجاد شود زیرا برای حل بسیاری از مشکلات و چالش ها اهالی نشر باید خود را با فضای جدید تطبیق بدهند و سعی کنند مسائل را حل و فصل کنند.
به نظر شما برای شکل گیری این اتحادیه کشوری چه اشخاص یا مجموعه ای باید قدم اول را بردارد؟
فکر می کنم اگر قرار است قدمی برداشته شود اول باید ارزیابی دقیقی از عملکرد اتحادیه ها و تعاونی های کنونی داشته باشیم. باید ببینیم آیا علمکرد این اتحادیه ها مفید بوده و تا چه حد توانسته منافع ناشران را پیگیری کند، مشکلات صنفی را رسیدگی کند و در کیفیت کار آموزش و رشد ناشران کشور اثرگذار باشد؟ اتحادیه ها و تشکل های کنونی اکنون با چالش های بسیار زیادی روبه رو هستند و به عنوان مثال در توزیع سهمیه کاغذ مشکلات زیادی دارند و حمایتی هم از آن ها نمی شود.
یعنی معتقدید که فعلا اتحادیه کشوری شکل نگیرد و فعلا وضعیت تشکل های کنونی بررسی شود؟
بله! تاکید می کنم که گام اول برای تحقق این اتحادیه باید با ارزیابی و کارشناسی وضعیت کنونی برداشته شود و سپس در برنامه ریزی بلندمدت، یک سری هدف ها تعیین و برای هدف ها شرایطی در نظر گرفته شود که بتوانیم به آن برسیم. زیرا وقتی این اتحادیه کشوری تشکیل شود، غیر از دریافت مجوز از وزارت ارشاد باید برای دریافت مجوز به مجع امور صنفی بروند و کلی وقت و انرژی سپری کنند. همچنین حق عضویت سالانه به مجمع بپردازند که این موضوع مشکل جدیدی برای ناشران به خصوص در استان ها ایجاد می کند.
به طور کلی معتقدم رفتن به سمت اتحادیه کشوری اگر اصولی باشد می توان به آن امیدوار بود اما با شرایط فعلی رفتن به سمت اتحادیه کشوری در روندی که ما تاکنون دیده ایم، فقط باعث می شود مشکلات ناشران بیشتر شود و هزینه های بیشتری بپردازند. باید در این زمینه برنامه ریزی کرد و ناشر را متقاعد کرد که اگر هزینه ای پرداخت می شود، برای او منفعت دارد اما چنین دیدگاهی وجود ندارد و ناشران اغلب احساس می کنند که مشکلی بر مشکلات دیگرشان اضافه می شود. در این زمینه فکر می کنم اگر روی اتحادیه هایی که الان کار می کنند، متمرکز شویم و آن ها را تقویت کنیم، می توانیم نقش اثرگذارتری در حمایت از ناشران و پیگیری مسائل صنفی آ ن ها داشته باشیم.
به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) ، از منظر کارشناسان و پیشکسوتان حوزه کتاب، تشکیل اتحادیه کشوری ناشران اقدامی اثرگذار و ماندگار برای صنعت نشر کشور است؛ اتفاقی که طی یک دهه اخیر بارها از سوی اهالی نشر مطالبه شده ولی به دلیل برخی مشکلات قانونی محقق نشده است.
ایبنا در قالب پرونده ای اختصاصی و در تعامل با اصحاب نشر و فعالان بخش های مختلف صنعت نشر کشور به بررسی این مطالبه و موانع پیش روی تحقق آن می پردازد. در این راستا و در ادامه مطالب پیشین( اینجا بخوانید ) با کمال کمایی، رئیس اتحادیه ناشران اهواز به گفت وگو نشستیم. وی با تاکید بر لزوم اصلاح و بازنگری قوانین موجود بر لزوم کار کارشناسی و بررسی وضعیت موجود ناشران قبل از تشکیل این اتحادیه کشوری اشاره کرد.
در ابتدا بگویید به نظر شما تشکیل اتحادیه کشوری ناشران چه ویژگی ها و مزیت هایی می تواند برای صنعت نشر کشور داشته باشد؟
ماهیت اتحادیه کشوری ناشران به عنوان یک تشکل صنفی خوب است؛ اما قبل از آن باید یک سری اصلاحات و بازنگری درباره قوانینی که زیرمجموعه مجمع امور صنفی همچنین وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی انجام شود. زیرا ما اکنون تناقضات زیادی در تشکیل اتحادیه در سطح شهرستان ها و حتی کشور داریم. از سوی دیگر شرایط فعلی قوانین این اجازه را به مجموعه ناشران نمی دهد که در سطح شهرستان یا استانی به شکل اتحادیه عمل کنند؛ بنابراین گام مهمی که در ابتدا باید برداشته شود این است که قوانین موجود ارزیابی دقیق شود و بعد از آن اگر تناقضاتی وجود دارد، برطرف شود زیرا با قوانین موجود ساختار تشکیل اتحادیه کشوری زیر سوال می رود.
به نظر شما آیا ناشران استانی و شهرستانی از این ایده استقبال خواهند کرد؟
ما سال ها است که با موضوعی به اسم تمرکززدایی روبه رو هستیم؛ در این زمینه ناشران شهرستانی سوال می کنند اگر قرار است چنین اتحادیه ای تشکیل شود، قرار است چه مشکلاتی از من در شهرستان برطرف کند و چه کسانی قراراست سکان دار این اتحادیه شوند؟ آیا کسانی که در راس اتحادیه کشوری قرار می گیرند، منافع من را در شهرستان دنبال می کنند؟ زمانی که عملکرد کلی را در شرایط فعلی نگاه می کنیم، شاهد هستیم که ناشران از این موضوع بسیار آٰزرده هستند و همیشه گله مند بودند که نوع برخورد با ناشران تهرانی و شهرستانی یا حتی یک شرکت تعاونی در تهران و شهرستان متفاوت است. به نظر من زمینه اعتماد و خوش بینی برای فعالیت اتحادیه کشوری اکنون وجود ندارد و در ابتدا در کنار ارزیابی قوانین باید این مساله نیز آسیب شناسی شود تا بتوان به جمع بندی مناسبی رسید.
از سوی دیگر باید در نظر داشت که اکنون در کشورمان مجموعه هایی داریم که به صورت شرکت تعاونی ناشران (آشنا) و اتحادیه ناشران و کتاب فروشان تهران فعالیت می کنند اما آیا ارزیابی دقیقی ازعملکرد کلی این مجموعه های ریز و درشت داریم؟ آیا اتحادیه تهران توانسته منافع ناشران را دنبال کند و عملکرد مفیدی داشته باشد؟ سطح فعالیت ها در تهران و شهرستان ها چه میزان موفق بوده است؟ بعد از ارزیابی کلی می توان به جمع بندی رسید که آیا می توانیم در قالب یک اتحادیه کشوری فعالیت کنیم یا نه؟
همان طور که گفتم این مساله خیلی پیچیده است و باید به تمام جنبه های آن نگاه کرد زیرا اولین سوالی که مجموعه ناشران مطرح می کنند این است که قرار است این اتحادیه چه مشکلی از من را حل کند؟ زیرا ناشران در این سال ها با چالش های بسیار زیادی روبرو هستند؛ چالش هایی که بسیاری از آن ها به بحران تبدیل شده است. بدنه نشر به شدت آسیب دیده و کل فرایند نشر از تولید محتوا تا چاپ و توزیع با بحران های خاص خود دست و پنجه نرم می کنند. در این میان رفتن به سمت اتحادیه کشوری بدون کار کارشناسی یک کار عجولانه است و ممکن است عواقب و بار جدیدی برای اهالی نشر ایجاد کند.
همان طور که شما هم اشاره کردید صنعت نشر اکنون با چالش های عمده ای نظیر فعالیت شبه ناشران ، فروش اینترنتی کتاب با تخفیف های بالا، کتابسازی و .. روبه رو است. به نظر شما این اتحادیه می تواند این چالش ها را مرتفع کند؟
من فکر نمی کنم اتحادیه کشوری بتواند با این چالش ها روبه رو شود؛ دلیلم هم این است که وقتی اتحادیه شکل می گیرد، به دلیل گستردگی و ماهیت عملا باید امورات خودش را مدیریت و سازماندهی کند. بنابراین مشکلات و چالش هایی که صنعت نشر دارد، بیشتر به عملکرد ناشران و فضایی که در کشور شکل گرفته برمی گردد همچنین عملکرد اتحادیه در اصل به رویارویی اتحادیه بین ناشران و سیستم مدیریتی کشور برمی گردد. در واقع باید گفت که اتحادیه کشوری قرار است پیگیر منافع صنفی ناشران در برخورد با مسائل در سطح کلان کشور باشد و بیشتر نقش واسطه ای بین دولت و ناشران خواهد داشت. به طور کلی در این تشکل نقش اتحادیه این است که پیگیر منافع صنفی ناشران باشد.
پس برخورد با این چالش ها را چه کسی یا چه تشکلی باید دنبال کند؟
چالش هایی که ناشران با آن درگیر هستند ربطی به این موضوع ندارد. وقتی ناشر ما کتاب خارجی را بدون پرداخت حق التالیف به ناشر خارجی، ترجمه و چاپ می کند، نمی تواند شاکی باشد که چرا کتاب هایش در کشور کپی می شود. اولین مشکل و بحرانی که موجب شده است صنعت نشر ایران در فضای خارجی اعتبار خود را از دست بدهد، عدم رعایت کپی رایت است که توسط خیلی از ناشران نقض می شود.
مساله دیگر ناشرنماهایی که اکنون فعال هستند که حضور آن ها به عدم توزیع درست سهمیه کاغذ در سال های گذشته برمی گردد. مساله بعد این است که کتاب فروشان ما با فضای نشر دیجیتال و گسترش اینترنت در کشور رشد همسانی نداشته اند و سیستم جدید موجب شده است که نقش کتاب فروش کمرنگ شود. این درحالی است که کتاب فروشی ها برای به روزرسانی خود خیلی دیر اقدام کردند. در تمام حوزه های کسب وکار در بخش ارائه خدمات، تحولات زیادی داشتیم و بسیاری از کسب وکارها خیلی سریع خود را با فضای جدید تطبیق دادند و به سمت ایجاد وب سایت رفتند یا کسب و کار خود را با فضای دیجیتال و کسب و کار اینترنتی وفق دادند و توانستند منافع خود را حفظ کنند.
اما در فضای نشر این به روزرسانی انجام نشد؛ به طوری که خیلی از ناشران هنوز وب سایت و فروش آنلاین ندارد. این موضوع البته درباره کتاب فروشی ها هم صدق می کند. همین مساله موجب ظهور و بروز افراد جدیدی شد که توانستند از این فضا استفاده و کتاب ها را به صورت آنلاین عرضه کنند. در چنین فضایی که طبیعتا واسطه ها حذف شدند، نقش کتاب فروشی ها روز به روز کمرنگ تر شد؛ زیرا وقتی افراد می توانند کتاب ها را آنلاین خریداری کنند و قابلیت جستجوی بسیار زیادی در منابع مختلف دارند، طبیعی است که به کتاب فروشی نمی روند و هزینه کمتری می پردازند.
نباید فراموش کنیم که همه این موارد در حیطه پیگیری های اتحادیه کشوری نیست؛ زیرا برخی موضوعات جنبه حقوقی دارند و یک سری موضوعات هستند که به عملکرد ناشران برمی گردد. یک اتحادیه کشوری قادر به حل این مسایل نیست و این موضوع باید توسط ناشران و بخشی که نگران تخفیف های زیاد هستند حل و فصل شود. طبیعتا فضای کسب و کار جدید که یک بخشی از آن سایبری و دیجیتال است، این امکان را به وجود آورده است که افراد بتوانند با سریع ترین روش، کمترین هزینه و مدل های جدید دسترسی های بهتری به کتاب داشته باشند و فضای نشر ما باید روی این موضوع کار کند. هر چند در این زمینه معتقدم آموزش های به موقع و اصولی از سوی یک تشکل صنفی مثل اتحادیه می تواند در کاهش آسیب ها نقش به سزایی داشته باشد.
اما مساله اینجا است که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به عنوان متولی نشر در کشور هیچ برنامه مدونی برای این موضوع ندارد. همچنین اتحادیه هایی که در کشور فعالیت می کنند، هیچ برنامه ای برای ناشران ندارند و فقط اتحادیه ناشران تهران به صورت محدودی برنامه آموزشی دارد. از طرف دیگر بیشترین چالش ها را کتاب فروشان در سطح تهران دارند و همین مساله نشان می دهد که عملکردها ضعیف است و باید تغییرات عمده ای ایجاد شود زیرا برای حل بسیاری از مشکلات و چالش ها اهالی نشر باید خود را با فضای جدید تطبیق بدهند و سعی کنند مسائل را حل و فصل کنند.
به نظر شما برای شکل گیری این اتحادیه کشوری چه اشخاص یا مجموعه ای باید قدم اول را بردارد؟
فکر می کنم اگر قرار است قدمی برداشته شود اول باید ارزیابی دقیقی از عملکرد اتحادیه ها و تعاونی های کنونی داشته باشیم. باید ببینیم آیا علمکرد این اتحادیه ها مفید بوده و تا چه حد توانسته منافع ناشران را پیگیری کند، مشکلات صنفی را رسیدگی کند و در کیفیت کار آموزش و رشد ناشران کشور اثرگذار باشد؟ اتحادیه ها و تشکل های کنونی اکنون با چالش های بسیار زیادی روبه رو هستند و به عنوان مثال در توزیع سهمیه کاغذ مشکلات زیادی دارند و حمایتی هم از آن ها نمی شود.
یعنی معتقدید که فعلا اتحادیه کشوری شکل نگیرد و فعلا وضعیت تشکل های کنونی بررسی شود؟
بله! تاکید می کنم که گام اول برای تحقق این اتحادیه باید با ارزیابی و کارشناسی وضعیت کنونی برداشته شود و سپس در برنامه ریزی بلندمدت، یک سری هدف ها تعیین و برای هدف ها شرایطی در نظر گرفته شود که بتوانیم به آن برسیم. زیرا وقتی این اتحادیه کشوری تشکیل شود، غیر از دریافت مجوز از وزارت ارشاد باید برای دریافت مجوز به مجع امور صنفی بروند و کلی وقت و انرژی سپری کنند. همچنین حق عضویت سالانه به مجمع بپردازند که این موضوع مشکل جدیدی برای ناشران به خصوص در استان ها ایجاد می کند.
به طور کلی معتقدم رفتن به سمت اتحادیه کشوری اگر اصولی باشد می توان به آن امیدوار بود اما با شرایط فعلی رفتن به سمت اتحادیه کشوری در روندی که ما تاکنون دیده ایم، فقط باعث می شود مشکلات ناشران بیشتر شود و هزینه های بیشتری بپردازند. باید در این زمینه برنامه ریزی کرد و ناشر را متقاعد کرد که اگر هزینه ای پرداخت می شود، برای او منفعت دارد اما چنین دیدگاهی وجود ندارد و ناشران اغلب احساس می کنند که مشکلی بر مشکلات دیگرشان اضافه می شود. در این زمینه فکر می کنم اگر روی اتحادیه هایی که الان کار می کنند، متمرکز شویم و آن ها را تقویت کنیم، می توانیم نقش اثرگذارتری در حمایت از ناشران و پیگیری مسائل صنفی آ ن ها داشته باشیم.
خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)
خبرگزاری کتاب ایران
اینجا بخوانید
در ابتدا بگویید به نظر شما تشکیل اتحادیه کشوری ناشران چه ویژگی ها و مزیت هایی می تواند برای صنعت نشر کشور داشته باشد؟
به نظر شما آیا ناشران استانی و شهرستانی از این ایده استقبال خواهند کرد؟
همان طور که شما هم اشاره کردید صنعت نشر اکنون با چالش های عمده ای نظیر فعالیت شبه ناشران
فروش اینترنتی کتاب با تخفیف های بالا، کتابسازی و .. روبه رو است. به نظر شما این اتحادیه می تواند این چالش ها را مرتفع کند؟
پس برخورد با این چالش ها را چه کسی یا چه تشکلی باید دنبال کند؟
به نظر شما برای شکل گیری این اتحادیه کشوری چه اشخاص یا مجموعه ای باید قدم اول را بردارد؟
یعنی معتقدید که فعلا اتحادیه کشوری شکل نگیرد و فعلا وضعیت تشکل های کنونی بررسی شود؟
در ابتدای این آیین، علی اکبر شیروانی ضمن اشاره به تاثیر دو زبان فارسی و عربی، عبدالحسین زرین کوب را ادیب و پژوهشگر دانست و گفت: این ویژگی های زرین کوب در کتاب از گذشتۀ ادبی ایران نیز وجود دارد. اهمیت این کتاب که متأسفانه با تأخیر به زبان عربی ترجمه شده، پرداختن به تأثیر و تأثر زبان فارسی و عربی در بخش های مختلف آن است.
مدیر انتشارات سوره مهر در ادامه گفت: دو نظریه عمومی و کلیشه ای درباره هم جواری زبان فارسی و زبان عربی وجود دارد که یکی زبان فارسی را ملهم از زبان عربی و دیگری زبان عربی را باردار زبان فارسی می داند. اما پژوهش عبدالحسین زرین کوب اشتباه بودن هر دو نظریه را نشان داد؛ چراکه مجموعه شرایط سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی در دوره های مختلف، دادوستدهایی را میان این دو زبان به وجود آورده است.
او همچنین، جغرافیای مشترک، فرهنگ، آداب و رسوم مشترک، اسطوره های مشترک، ریشه های زبان مشترک و باورها، دین، مذهب و آیین های مشترک را ازجمله اشتراک های زبان فارسی و عربی بر اساس برداشت خود از کتاب از گذشته ادبی ایران برشمرد و گفت: این پنج ویژگی تأثیر و تأثرهای دو زبان فارسی و عربی را به هم وصل کرده است، به گونه ای که برای شناخت عمیق هر یک از این دو زبان، نیاز به فهم درست از زبان مقابل داریم. اگر چه دیر است اما بسیار خرسندم که در آیین رونمایی یکی دیگر از آثار عبدالحسین زرین کوب که هم برای فارسی زبانان و هم برای عربی زبانان جذاب و خواندنی است، حضور دارم.
ترجمه آثار فارسی به زبان عربی، ایران و عراق را از نظر فرهنگی به هم نزدیک می کند
در ادامه، حجت الاسلام و المسلمین محمد اسدی موحد با ابراز احساس خرسندی از فضای فرهنگی حاکم بر جامعه عراق به دلیل استقبال پرشور از بیست و دومین نمایشگاه بین المللی کتاب بغداد به ویژه غرفه جمهوری اسلامی ایران گفت: مردم عراق با استقبال از نمایشگاه بین المللی کتاب بغداد، علاقه مندی خود را به کتاب و کتابخوانی نشان دادند؛ علاقه به ادبیات ایران و تولیدات علمی، وظیفه ما را در حوزه انتقال مفاهیم و ترجمه آثار به زبان عربی دو چندان می کند.
وی همچنین با تاکید بر این که ترجمه آثار فارسی به زبان عربی، دو ملت ایران و عراق را از نظر فرهنگی به هم نزدیک و رابطه نخبگانی بین دو کشور را تقویت می کند، گفت: در راستای این برنامه که با عنوان روز ادبیات فارسی نام گذاری شده است، کتاب از گذشته ادبی ایران نوشته دکتر عبدالحسین زرین کوب را به عنوان یکی از کتاب های شاخص حوزه تاریخ و ادب فارسی ترجمه کردیم. این کتاب یکی از منابع کتاب درسی در دانشگاه های مطرح و منبعی برای محافل علمی جهان عرب به ویژه عراق است.
اسدی موحد با بیان این که کتاب از گذشته ادبی ایران از سوی صادق خورشا یکی از مترجمان برجسته زبان عربی با عنوان من ماضی الادب الایرانی ترجمه و از سوی انتشارات بین المللی الهدی منتشر شد، گفت: این کتاب در سال 1399 موفق به کسب جایزه ادبی "بن حمد" در قطر شد و ترجمه انگلیسی آن نیز در دست چاپ است.
او در ادامه سخنان خود با اشاره به توطئه و تلاش دشمنان برای خدشه دار کردن روابط دو کشور ایران و عراق گفت: این نوع فعالیت ها در حوزه های مختلف علمی و ادبی به ویژه هنر، موسیقی، تئاتر، سینما و ... باعث مصون ماندن جوانان از تهاجم فرهنگی غرب می شود و تلاش و توطئه دشمنان برای ایجاد شکاف بین دو ملت را خنثی می کند.
اسدی موحد در پایان اظهار امیدواری کرد: حضور جمهوری اسلامی ایران در بیست و دومین نمایشگاه بین المللی کتاب بغداد، افق جدیدی برای تعاملات فرهنگی و علمی در تمام عرصه ها ترسیم می کند و حضور قوی تر اصحاب نشر و فرهنگ در رویدادهای فرهنگی آینده را به دنبال خواهد داشت.
به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) ، به نقل از روابط عمومی خانه کتاب و ادبیات ایران، آیین رونمایی از ترجمه عربی کتاب از گذشته ادبی ایران با حضور حجت الاسلام والمسلمین محمد اسدی موحد، مدیرعامل انتشارات بین المللی الهدی، علی اکبر شیروانی، مدیر انتشارات سوره مهر، نویسنده و پژوهشگر و تعدادی از علاقه مندان در بیست ودومین نمایشگاه بین المللی کتاب بغداد برگزار شد.
در ابتدای این آیین، علی اکبر شیروانی ضمن اشاره به تاثیر دو زبان فارسی و عربی، عبدالحسین زرین کوب را ادیب و پژوهشگر دانست و گفت: این ویژگی های زرین کوب در کتاب از گذشتۀ ادبی ایران نیز وجود دارد. اهمیت این کتاب که متأسفانه با تأخیر به زبان عربی ترجمه شده، پرداختن به تأثیر و تأثر زبان فارسی و عربی در بخش های مختلف آن است.
مدیر انتشارات سوره مهر در ادامه گفت: دو نظریه عمومی و کلیشه ای درباره هم جواری زبان فارسی و زبان عربی وجود دارد که یکی زبان فارسی را ملهم از زبان عربی و دیگری زبان عربی را باردار زبان فارسی می داند. اما پژوهش عبدالحسین زرین کوب اشتباه بودن هر دو نظریه را نشان داد؛ چراکه مجموعه شرایط سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی در دوره های مختلف، دادوستدهایی را میان این دو زبان به وجود آورده است.
او همچنین، جغرافیای مشترک، فرهنگ، آداب و رسوم مشترک، اسطوره های مشترک، ریشه های زبان مشترک و باورها، دین، مذهب و آیین های مشترک را ازجمله اشتراک های زبان فارسی و عربی بر اساس برداشت خود از کتاب از گذشته ادبی ایران برشمرد و گفت: این پنج ویژگی تأثیر و تأثرهای دو زبان فارسی و عربی را به هم وصل کرده است، به گونه ای که برای شناخت عمیق هر یک از این دو زبان، نیاز به فهم درست از زبان مقابل داریم. اگر چه دیر است اما بسیار خرسندم که در آیین رونمایی یکی دیگر از آثار عبدالحسین زرین کوب که هم برای فارسی زبانان و هم برای عربی زبانان جذاب و خواندنی است، حضور دارم.
ترجمه آثار فارسی به زبان عربی، ایران و عراق را از نظر فرهنگی به هم نزدیک می کند
در ادامه، حجت الاسلام و المسلمین محمد اسدی موحد با ابراز احساس خرسندی از فضای فرهنگی حاکم بر جامعه عراق به دلیل استقبال پرشور از بیست و دومین نمایشگاه بین المللی کتاب بغداد به ویژه غرفه جمهوری اسلامی ایران گفت: مردم عراق با استقبال از نمایشگاه بین المللی کتاب بغداد، علاقه مندی خود را به کتاب و کتابخوانی نشان دادند؛ علاقه به ادبیات ایران و تولیدات علمی، وظیفه ما را در حوزه انتقال مفاهیم و ترجمه آثار به زبان عربی دو چندان می کند.
وی همچنین با تاکید بر این که ترجمه آثار فارسی به زبان عربی، دو ملت ایران و عراق را از نظر فرهنگی به هم نزدیک و رابطه نخبگانی بین دو کشور را تقویت می کند، گفت: در راستای این برنامه که با عنوان روز ادبیات فارسی نام گذاری شده است، کتاب از گذشته ادبی ایران نوشته دکتر عبدالحسین زرین کوب را به عنوان یکی از کتاب های شاخص حوزه تاریخ و ادب فارسی ترجمه کردیم. این کتاب یکی از منابع کتاب درسی در دانشگاه های مطرح و منبعی برای محافل علمی جهان عرب به ویژه عراق است.
اسدی موحد با بیان این که کتاب از گذشته ادبی ایران از سوی صادق خورشا یکی از مترجمان برجسته زبان عربی با عنوان من ماضی الادب الایرانی ترجمه و از سوی انتشارات بین المللی الهدی منتشر شد، گفت: این کتاب در سال 1399 موفق به کسب جایزه ادبی "بن حمد" در قطر شد و ترجمه انگلیسی آن نیز در دست چاپ است.
او در ادامه سخنان خود با اشاره به توطئه و تلاش دشمنان برای خدشه دار کردن روابط دو کشور ایران و عراق گفت: این نوع فعالیت ها در حوزه های مختلف علمی و ادبی به ویژه هنر، موسیقی، تئاتر، سینما و ... باعث مصون ماندن جوانان از تهاجم فرهنگی غرب می شود و تلاش و توطئه دشمنان برای ایجاد شکاف بین دو ملت را خنثی می کند.
اسدی موحد در پایان اظهار امیدواری کرد: حضور جمهوری اسلامی ایران در بیست و دومین نمایشگاه بین المللی کتاب بغداد، افق جدیدی برای تعاملات فرهنگی و علمی در تمام عرصه ها ترسیم می کند و حضور قوی تر اصحاب نشر و فرهنگ در رویدادهای فرهنگی آینده را به دنبال خواهد داشت.
خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)
خبرگزاری کتاب ایران
ترجمه آثار فارسی به زبان عربی، ایران و عراق را از نظر فرهنگی به هم نزدیک می کند
او درباره محتوای مطالب طنز این کتاب بیان کرد: تقریبا اکثر مطالب طنز این کتاب درباره مناسبات اجتماعی انسان ها و وضعیت انسان در جهان و مراودات اجتماعی او است و بیشتر درون مایه ای اخلاقی دارند. شاید به موضوعات دیگر هم پرداخته شده باشد اما تکیه گاه اصلی کتاب اخلاق است؛ اینکه انسان در وضعیت های مختلف چه واکنشی از خود نشان می دهد. در کل اخلاق موضوع مورد علاقه من برای نوشتن است.
این نویسنده درباره بازده زمانی مطالب کتاب گفت: برخی از این مطالب پیش تر در مطبوعات منتشر شده اند اما بعضی از آن ها تابه حال جایی به چاپ نرسیده است و تمام آن ها درنهایت نوشته های 3_4 سال اخیر من هستند.
امینی درباره مطالبی که در موقعیت های مختلف اجتماعی در شبکه های مجازی منتشر می شود، تصریح کرد: بسیاری از مطالبی که در فضاهای مجازی منتشر می شود، واکنشی بانمک به خبرها و موضوعات روز جامعه است و این مطالب چون تکنیک و بلاغت ادبی ندارند، ماندگار نیستند و زود از بین می روند بنابراین متن طنز حساب نمی شوند.
وی افزود: کسی که طنز می نویسد نظام فکری مخصوص به خود دارد و از جهان بینی خود به موضوعات مختلف نگاه می کند همچنین به لحاظ زیبایی و بلاغی هم تکیه گاهی دارد درنتیجه با مجموعه ای از این موارد یک طنزنویس حرفه ای و صاحب سبک به وجود می آید.
نویسنده کتاب دکتربازی درباره نکات مثبت و امکانات فضای مجازی در حوزه طنز اظهار کرد: فضای مجازی این امکان را ایجاد کرده است که بسیاری از کسانی که استعداد طنز دارند و امکان دسترسی به مطبوعات یا انتشارات برای آن ها فراهم نیست آثار خود را در صفحه های خود منتشر کنند و مردم کار آن ها را ببینند. این تنوع در شیوه های عرضه مطالب در فضای مجازی به طنز کمک می کند؛ گونه های مختلفی غیر از نوشتن مانند اجراهای تک نفره یا دونفره با کمک تصویر یا کاریکاتور در قالب نمایش های کوتاه.
وی ادامه داد: اما این مشکل هم وجود دارد که این آثار بدون هیچ نظارتی از طرف افراد تواناتر عرضه می شوند و گاهی بین این مطالب حرف های تند و غیراخلاقی هم وجود دارد.
نویسنده کتاب دلقک و دلربا با اشاره اینکه باید بین سانسور و نظارت فرق قایل شویم، عنوان کرد: ابنکه سردبیر یا کارشناس مطبوعات مطالب پایین تر از یک حد استانداردی را نمی پذیرد، نظارت برسطح کیفی آثار است نه سانطور مطالب. درواقع صاحب نظران، متخصصان و افراد باتحربه این عرصه از حریم های مربوط به کیفیت آثار دفاع می کنند مانند نشریه گل آقا و توفیق .
امینی در پایان از سیاست مداران و دولت آینده خواست که در حوزه فرهنگی دخالت نکنند و خاطرنشان کرد: اگر سیاست مداران در حوزه فرهنگ هیچ دخالت مثبت و منفی نکنند بسیار خوب است. فرهنگ کار خود را می کند و با بخشنامه و یارانه و تهدید کردن تغییر نمی کند فقط خانه نشین می شود یا به ابتذال کشیده می شود. دخالت کردن حکومت ها در موضوعات و مسایل فرهنگی سابقه تاریخی دارد و همیشه هم فاجعه آفرین بوده است.
ندا زنگینه
انتهای پیام/
وی در این زمینه گفت: این طرح شامل حجم زیادی از عملیات ستادی، شناسایی و مذاکرات گسترده است و اجرای موفق آن مستلزم طراحی و پیاده سازی زیرساختی کارآمد در بستر فناوری اطلاعات و همراهی فعالان حوزه فرهنگی است.
نورقربانی با اشاره به اهداف بوکبال از این طرح، عنوان کرد: کمک به اجرای عدالت آموزشی و بسترسازی برای رشد فرهنگی روستاها مهم ترین هدفی است که در این طرح دنبال می کنیم. همچنین دلیل اهمیت این طرح و اجرای دقیق و برنامه ریزی شده آن نقش بالقوه و مهم روستاها در آینده کشور است.
وی تاکید کرد: بسترسازی برای رشد و توسعه از این طریق می تواند جریان ساز و در ساختار فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی کشور تاثیرگذار باشد.
نورقربانی با بیان اینکه در این طرح هر واحد کتابخانه روستایی حدود 1000 جلد کتاب دارد، گفت: این کتاب ها در مکانی تجمیع شده و با مدیریت یک نیروی آموزش دیده و آشنا به کتاب داری، مجموعه ای از فعالیت ها و فرآیندهای ترویجی حول محور آن صورت خواهد گرفت. همچنین ارسال کتاب به کتابخانه ها در یک روند تدریجی و بر اساس تعامل با مدیران و مروجان صورت می گیرد.
وی همچنین درباره روند این کار عنوان کرد: بوکبال برای اجرای طرح، در هر استان شورایی متشکل از اهل قلم، کارشناسان خبره و مسئولان استانی دارد که در شناسایی و انتخاب روستاها و عشایر مورد نظر همچنین هدایت جریان فعالیت های ترویجی از طریق انتخاب کتاب همکاری و نظارت می کنند.
به گفته نورقربانی؛ در ادامه اجرای طرح تامین بودجه، تامین، ثبت و ارسال کتاب، تاسیس یا تقویت کتابخانه، آموزش و پشتیبانی مروجان، فرهنگ سازی، تشویق و رونق کتابخانه، مستندسازی و گزارش و در نهایت ارزیابی و اصلاح فرآیندها با استفاده از زیرساخت های فناوری اطلاعات، پلتفرم اختصاصی و تیم های کارشناسی و مدیریتی مستقر در سامانه بوکبال انجام می شود.
وی در ادامه صحبت های یکی از مهم ترین چالش های اجرای طرح هر روستا، یک کتابخانه را تامین منابع مالی و هزینه بالای اجرای طرح دانست و توضیح داد: پیش بینی می شود با همراهی نیکوکاران، بنیادهای خیریه، شرکت ها، ناشران و اهل قلم همچنین سایر فعالان فرهنگی تامین و البته مشارکت بوکبال این بودجه تامین شود.
چالش هایی غیر از تامین بودجه
نورقربانی با بیان اینکه در کنار مسائل مالی، چالش های غیرمالی مهمی نیز وجود دارد، گفت: توجه نامتوازن و غیرمنصفانه به روستاهای محروم، یکی از این مسائل است؛ زیرا گاهی اوقات یک یا چند روستا مورد توجه رسانه ها واقع شده و موجی از کمک های خیرخواهانه، حتی بیش از نیاز و ظرفیت، به سمت آن مناطق جاری می شود. این در حالی است که گاه مناطق بسیار محروم تری در همان استان یا استان های دیگر وجود دارند که مورد غفلت واقع شده اند و باید به آن ها هم رسیدگی کرد.
مدیرعامل بوکبال انتخاب نامناسب کتاب را چالش دیگر این طرح دانست و ادامه داد: کتابخانه ها در صورتی مفید هستند که کتاب های آن ها توسط افراد مطالعه شوند و این اتفاق تنها وقتی به وقوع می پیوندد که کتاب ها متناسب با نیازمندی ها و علایق افراد آن منطقه انتخاب شوند.
نورقربانی تاکید کرد: از آنجا که راه اندازی کتابخانه ها اغلب بدون ارزیابی و نیازسنجی کافی صورت می پذیرد، گاه تعداد زیادی از کتاب هایی که برای مناطق مختلف کشور ارسال می شوند، مورد استفاده قرار نمی گیرند و یا کمکی به مردم آن منطقه نمی کند. به عنوان مثال ارسال کتاب های کودک و نوجوان مولد هیجان های ترس و وحشت برای مناطق آسیب دیده در اثر جنگ، ارسال ده ها جلد کتاب یکسان برای یک کتابخانه و ... از نمونه های این مساله هستند که بارها اتفاق افتاده اند.
وی همچنین از بی توجهی به کیفیت مدیریت کتابخانه را یکی دیگر از مسائل مهم و ضروری این طرح نام برد و گفت: راه اندازی یک کتابخانه پایان ارتباط با یک روستا نیست؛ بلکه نقطه شروع همراهی فرهنگی است؛ اما گاهی بنیادها و متولیان ساخت کتابخانه، پس از راه اندازی آن، از آموزش کتابدار و همراهی او غافل می مانند که همین امر موجب ناکارآمدی فعالیت های انجام شده می شود.
نورقربانی درباره فرهنگسازی استفاده از کتابخانه نیز عنوان کرد: قطعا همه اقدامات پیش بینی شده برای راه اندازی کتابخانه و ترویج کتاب خوانی با فرهنگ سازی در سطح روستاها و گروه های عشایری ممکن است و این امر می تواند در قالب جشنواره ها، مسابقات، پویش ها و ... محقق شود.
وی با بیان اینکه بوکبال با برنامه ریزی دقیق، امکانات و همراهان قدرتمند سعی در عبور از این چالش ها دارد، گفت: امیدواریم با زیرساخت فنی بی نظیر، مشاوره و همراهی گروهی از فرهیختگان مثل اهل قلم، پژوهشگران و استادان حوزه فرهنگ و دانش، توان تامین کتاب از بیش از 1400 ناشر، حجم بی نظیر اطلاعات حوزه کتاب و فرهیختگان و همراهی نهادهای متولی در این مسیر موفق شویم.
نورقربانی با بیان اینکه آزادی و چابکی به عنوان یک نهاد کاملا خصوصی و حرفه ای از امتیازات و تفاوت های موثر بوکبال است، تاکید کرد: نیکوکاران فرهنگی با اهدای کتاب نو و دست دوم، مشارکت در تامین بودجه مورد نیاز، همراهی در آموزش و ترویج کتابخوانی و ... می توانند در این طرح مشارکت کنند و برای اطلاع از روش های مشارکت در این امر فرهنگی، به بخش طرح هر روستا یک کتابخانه در وبسایت سامانه بوکبال مراجعه کنند.
آرش نورقربانی مدیرعامل بوکبال در گفت وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) ، با اشاره به اجرای طرح هر روستا یک کتابخانه توضیح داد: این مجموعه قصد دارد در طرحی پنج ساله، یک میلیون نسخه کتاب را در قالب 1000 کتابخانه در روستاهای محروم و عشایری راه اندازی کند.
وی در این زمینه گفت: این طرح شامل حجم زیادی از عملیات ستادی، شناسایی و مذاکرات گسترده است و اجرای موفق آن مستلزم طراحی و پیاده سازی زیرساختی کارآمد در بستر فناوری اطلاعات و همراهی فعالان حوزه فرهنگی است.
نورقربانی با اشاره به اهداف بوکبال از این طرح، عنوان کرد: کمک به اجرای عدالت آموزشی و بسترسازی برای رشد فرهنگی روستاها مهم ترین هدفی است که در این طرح دنبال می کنیم. همچنین دلیل اهمیت این طرح و اجرای دقیق و برنامه ریزی شده آن نقش بالقوه و مهم روستاها در آینده کشور است.
وی تاکید کرد: بسترسازی برای رشد و توسعه از این طریق می تواند جریان ساز و در ساختار فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی کشور تاثیرگذار باشد.
نورقربانی با بیان اینکه در این طرح هر واحد کتابخانه روستایی حدود 1000 جلد کتاب دارد، گفت: این کتاب ها در مکانی تجمیع شده و با مدیریت یک نیروی آموزش دیده و آشنا به کتاب داری، مجموعه ای از فعالیت ها و فرآیندهای ترویجی حول محور آن صورت خواهد گرفت. همچنین ارسال کتاب به کتابخانه ها در یک روند تدریجی و بر اساس تعامل با مدیران و مروجان صورت می گیرد.
وی همچنین درباره روند این کار عنوان کرد: بوکبال برای اجرای طرح، در هر استان شورایی متشکل از اهل قلم، کارشناسان خبره و مسئولان استانی دارد که در شناسایی و انتخاب روستاها و عشایر مورد نظر همچنین هدایت جریان فعالیت های ترویجی از طریق انتخاب کتاب همکاری و نظارت می کنند.
به گفته نورقربانی؛ در ادامه اجرای طرح تامین بودجه، تامین، ثبت و ارسال کتاب، تاسیس یا تقویت کتابخانه، آموزش و پشتیبانی مروجان، فرهنگ سازی، تشویق و رونق کتابخانه، مستندسازی و گزارش و در نهایت ارزیابی و اصلاح فرآیندها با استفاده از زیرساخت های فناوری اطلاعات، پلتفرم اختصاصی و تیم های کارشناسی و مدیریتی مستقر در سامانه بوکبال انجام می شود.
وی در ادامه صحبت های یکی از مهم ترین چالش های اجرای طرح هر روستا، یک کتابخانه را تامین منابع مالی و هزینه بالای اجرای طرح دانست و توضیح داد: پیش بینی می شود با همراهی نیکوکاران، بنیادهای خیریه، شرکت ها، ناشران و اهل قلم همچنین سایر فعالان فرهنگی تامین و البته مشارکت بوکبال این بودجه تامین شود.
چالش هایی غیر از تامین بودجه
نورقربانی با بیان اینکه در کنار مسائل مالی، چالش های غیرمالی مهمی نیز وجود دارد، گفت: توجه نامتوازن و غیرمنصفانه به روستاهای محروم، یکی از این مسائل است؛ زیرا گاهی اوقات یک یا چند روستا مورد توجه رسانه ها واقع شده و موجی از کمک های خیرخواهانه، حتی بیش از نیاز و ظرفیت، به سمت آن مناطق جاری می شود. این در حالی است که گاه مناطق بسیار محروم تری در همان استان یا استان های دیگر وجود دارند که مورد غفلت واقع شده اند و باید به آن ها هم رسیدگی کرد.
مدیرعامل بوکبال انتخاب نامناسب کتاب را چالش دیگر این طرح دانست و ادامه داد: کتابخانه ها در صورتی مفید هستند که کتاب های آن ها توسط افراد مطالعه شوند و این اتفاق تنها وقتی به وقوع می پیوندد که کتاب ها متناسب با نیازمندی ها و علایق افراد آن منطقه انتخاب شوند.
نورقربانی تاکید کرد: از آنجا که راه اندازی کتابخانه ها اغلب بدون ارزیابی و نیازسنجی کافی صورت می پذیرد، گاه تعداد زیادی از کتاب هایی که برای مناطق مختلف کشور ارسال می شوند، مورد استفاده قرار نمی گیرند و یا کمکی به مردم آن منطقه نمی کند. به عنوان مثال ارسال کتاب های کودک و نوجوان مولد هیجان های ترس و وحشت برای مناطق آسیب دیده در اثر جنگ، ارسال ده ها جلد کتاب یکسان برای یک کتابخانه و ... از نمونه های این مساله هستند که بارها اتفاق افتاده اند.
وی همچنین از بی توجهی به کیفیت مدیریت کتابخانه را یکی دیگر از مسائل مهم و ضروری این طرح نام برد و گفت: راه اندازی یک کتابخانه پایان ارتباط با یک روستا نیست؛ بلکه نقطه شروع همراهی فرهنگی است؛ اما گاهی بنیادها و متولیان ساخت کتابخانه، پس از راه اندازی آن، از آموزش کتابدار و همراهی او غافل می مانند که همین امر موجب ناکارآمدی فعالیت های انجام شده می شود.
نورقربانی درباره فرهنگسازی استفاده از کتابخانه نیز عنوان کرد: قطعا همه اقدامات پیش بینی شده برای راه اندازی کتابخانه و ترویج کتاب خوانی با فرهنگ سازی در سطح روستاها و گروه های عشایری ممکن است و این امر می تواند در قالب جشنواره ها، مسابقات، پویش ها و ... محقق شود.
وی با بیان اینکه بوکبال با برنامه ریزی دقیق، امکانات و همراهان قدرتمند سعی در عبور از این چالش ها دارد، گفت: امیدواریم با زیرساخت فنی بی نظیر، مشاوره و همراهی گروهی از فرهیختگان مثل اهل قلم، پژوهشگران و استادان حوزه فرهنگ و دانش، توان تامین کتاب از بیش از 1400 ناشر، حجم بی نظیر اطلاعات حوزه کتاب و فرهیختگان و همراهی نهادهای متولی در این مسیر موفق شویم.
نورقربانی با بیان اینکه آزادی و چابکی به عنوان یک نهاد کاملا خصوصی و حرفه ای از امتیازات و تفاوت های موثر بوکبال است، تاکید کرد: نیکوکاران فرهنگی با اهدای کتاب نو و دست دوم، مشارکت در تامین بودجه مورد نیاز، همراهی در آموزش و ترویج کتابخوانی و ... می توانند در این طرح مشارکت کنند و برای اطلاع از روش های مشارکت در این امر فرهنگی، به بخش طرح هر روستا یک کتابخانه در وبسایت سامانه بوکبال مراجعه کنند.
خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)
خبرگزاری کتاب ایران
چالش هایی غیر از تامین بودجه
وی ادامه داد: از این میان 199 اثر در پایش اولیه دبیرخانه، دارای شاخص های اولیه داستان نویسی تشخیص داده شد و قابل داوری هستند.
جلالی گفت: در بخش ویژه که خاطرات، روایت ها و داستان های کادر درمان و مدافعان سلامت است نیز 17 اثر به دبیرخانه رسیده است. حدود 70 درصد داستان های ارسالی را نویسندگان زن و 30 درصد را نویسندگان مرد نوشته اند.
وی با اشاره به حضور داستان هایی از فارسی زبانان جهان گفت: داستان ها از کشورهای ایران، پاکستان، افغانستان، سوئد، فرانسه، تاجیکستان وهندوستان ارسال شده اند.کم سن و سا ل ترین شرکت کننده 9 ساله( طاها ملا احمدی با ارسال یک مجموعه روایت به همراه نقاشی) و مسن ترین شرکت کننده ها متولدین سال های 1300، 1321، 1326 . 1302 بوده اند.
جلالی گفت: هیئت داوران از بین آثار ارسالی، 10 اثر را به عنوان آثار منتخب معرفی خواهند کرد. از بین آثار منتخب سه اثر به عنوان آثار برگزیده و یک اثر به عنوان برترین اثر انتخاب و معرفی خواهند شد. در بخش ویژه نیز پنج اثر برتر به طور جداگانه انتخاب و معرفی خواهند شد.
وی درباره برگزاری مراسم اختتامیه نیز افزود: اختتامیه جشنواره به صورت مجازی، در تابستان سال جاری برگزار و به برگزیدگان، لوح تقدیر، نشان جایزه و جایره نقدی اهدا خواهد شد. مجموعه آثار منتخب و برگزیده نیز در یک مجلد تدوین و منتشر خواهد شد.
زینب دانشور/ راسته بازار دستفروشان پر از آدم هایی است که برای خرید با قیمتی کمتر، اجناس را ورانداز می کنند.
بین بساط لوازم خانگی، پوشاک، اجناس تزئینی و لوازم موبایل بساط کتاب فروشی به قد ری ناهماهنگ و د ور از انتظار است.
که به ناگاه می ایستم تا نگاهی بیند ازم به این بسته فرهنگی، خوراکی که مد ت هاست د یگر جایی د ر مایحتاج زند گی ایرانی ها ند ارد . عناوین کتاب هایی که به رد یف کنار هم چید ه شد ه جالب توجه اند از کتاب های ممنوع الچاپ و قد یمی گرفته تا کتاب های پر فروش از هر موضوع و محتوایی که ممکن است هر خوانند ه ای را به خود جذب کند ، تاریخی، اد بیات، هنری و روان شناسی. کنجکاو می شوم یکی از این همه را ورق بزنم ناخود آگاه نگاهم روی شکر تلخ جعفر شهری ثابت می شود . قیمتش گرچه هوش از سر می برد اما برای آن ها که به د نبال کتاب های ممنوع هستند و د ر بازار خبری از آن نیست، غنیمت است.
نوشته های ویرایش نشد ه پر از غلط های املایی و ویرایشی د ر کاغذهایی بد ون کیفیت و با یک حروف چینی ابتد ایی و افست بی ارزش روی هم رفته کتابی شد ه اند برای سود جویی عد ه ای که از نشر چیزی سر د ر نمی آورند اما از این تألیف های گران بها بازاری ساخته اند برای پر کرد ن جیبشان. شاید اگر صاد ق هد ایت ها و احمد شاملوها می د انستند حاصل یک عمر جان کند ن فرهنگی شان با این شکل ظاهری و وضع انتشار قرار است روی زمین ولو شوند آن هم د ر بساط د ستفروشی، هرگز عمر و ذوق تکرار نشد نی و هنرمند انه خود را به کار نمی گرفتند اما این معضلی است که نه فقط د ر اینجا و بازار انقلاب تهران بلکه د ر سراسر کشور به اشکال مختلف د ید ه می شود از د ستفروشی سر خیابان و میان انبوه کالاهای بی ربط و بد ون سنخیت گرفته تا د ست کود کانی که چیزی از مفهوم آن سر د ر نمی آورند و لابه لای جماعت هول متروسوار به اصرار د ر تلاش برای کسب معیشت اند .
به جز این که این نحوه فروش یک کالای فرهنگی د ور از شأن آن اثر ارزشمند و اجحافی د ر حق مولف آن است معضلی که با اد امه این روند رخ خواهد د اد تیشه ای است که بر ریشه صنعت نشر می خورد و رواج کتاب هایی که بد ون کیفیت استاند ارد لازم، هیجان مطالعه و عشق به خواند ن را از مخاطبان کتاب خوانی که آمار مطالعه د ستشان است می گیرد آن هم به خاطر چند اسکناس کمتر.
مطالعه و کتاب خوانی سال هاست د غد غه مد یران فرهنگی شد ه و اصرار به افزایش آمار مطالعه تا کنون راه به جایی نبرد ه است. د ر حقیقت جز آن د سته از افراد ی که مجبور به تهیه کتاب اند و عاشقان مطالعه، کمتر کسی د ر تورم حاضر است برای کالای فرهنگی هزینه گزافی بپرد ازد .
بیان این نکته هم ضروری است که قیمت کتاب نسبت به سال های گذشته به د لایلی چون افزایش قیمت کاغذ و هزینه های چاپ به شکلی سرسام آور افزایش یافته و این افزایش قیمت موجب ریزش بسیار آمار مطالعه د ر کشور شد ه است.
د ر این شرایط اوضاع نابه سامان صنعت نشر کاملاً پید است اما آن چه فشار مضاعفی بر این صنعت تلقی می شود ، تخلف هایی است که روز روشن د ر حوزه نشر کتاب رخ می د هد و هنوز هم هیچ متولی اقد امی د ر قبال آن نکرد ه از چاپ های بی کیفیت زیرزمینی گرفته تا د ستفروشی کتاب و تخفیف های کتاب های الکترونیکی که موجب شد ه به د لیل مقرون به صرفه تر بود ن خوانند ه را از خرید کتاب منصرف کند . د ر واقع ناشران غیرمجاز با د ر د ست د اشتن نسخه ای از یک اثر بد ون صرف زمان و هزینه آن چنانی و بد ون نیاز به پرد اخت حق التالیف، حق الترجمه، د ستمزد ویراستار، صفحه آرا و د یگر موارد ی که برای تولید کتاب باید هزینه بشوند تنها با تغییراتی جزئی، کتاب را با قیمت بالاتر از قیمت کتاب اصل و با تخفیف 50 تا 80 د رصد به فروش می رسانند .
این آسیب ها که معیشت انتشاراتی ها و کتاب فروشی ها را به خطر اند اخته نیازمند پیگیری و ممانعت برای اد امه است چرا که بد ین ترتیب شاهد به هم خورد ن نظم بازار کتاب و از بین رفتن اعتماد مرد م و تهد ید برای صنعت نشر و بازار کتاب فروشی خواهد شد .
نکته مهم د یگری که نمی توان به ساد گی از کنار آن گذشت عکس العمل مخاطب د ر صورت مواجه شد ن با کتاب های تخفیف د ار و بد ون تخفیف یا کتاب های باکیفیت د ر کتابفروشی و بی کیفیت د ستفروشی است. د ر حالی که کشور با انواع بحران های اقتصاد ی و تورم د ست و پنجه نرم می کند و نتیجه آن به کوچک شد ن سبد فرهنگی مرد م ختم می شود ، طبیعتا مرد م به د نبال تهیه هر چه ارزان تر کالا هستند فرقی نمی کند فرهنگی باشد یا خوراک برای این مخاطبان جد ای از د سترسی آسان قیمت مولفه اصلی است و جای این که به فکر صنعت نشر و کتابفروشی ها باشند به جیب خود نگاه می کنند د ر حقیقت آن ها بهبود شرایط نشر و کتابفروشی را به عهد ه د ولت و مد یران و مسئولان فرهنگی گذاشته اند و هم و غم خود را تهیه کالای فرهنگی د ر کنار هزینه مقرون به صرفه می د انند .
اما د ر صورت اد امه این ماجرا آن چه تهد ید و خطر حساب می شود تضعیف یا حذف ناشر و کتاب فروش حرفه ای، پایین آمد ن کیفیت و شیوع بیشتر کتابسازی ها، کپی برد اری ها و کلاهبرد اری هاست که رفع آن ها به هم اند یشی و هم افزایی همه جانبه اهالی اصناف صنعت نشر، مسئولان و البته اهالی جامعه نیاز د ارد .
یکی از فعالان صنعت نشر تهران د ر گفت و گو با خبرنگار خبر جنوب گفت: د ر جامعه ای که سوپرمارکت هایش سی د ی فیلم و محصولات فرهنگی عرضه می کند د ید ن کتاب د ر بساط د ستفروشی د ور از ذهن و عجیب نیست.
حسین خلیلی افزود : سال هاست د ل خوشی از این صنعت رفته و همکاران زیاد ی ناامید انه مهر تعطیلی بر کار خود زد ند خصوصا با وجود پاند می کرونا که کسب و کارها نیمه تعطیل و تعطیل شد و برای صنف ما ضررهای هنگفتی د ر پی د اشت.
وی با اشاره به تخلف های موجود د ر چاپ کتاب های بی کیفیت زیرزمینی و ارائه آن به شکل د ستفروشی اد امه د اد : از قد یم گفته اند هرچه قد ر پول بد هی همان اند ازه آش می خوری د رست است که کتاب های این چنینی ارزان تر عرضه می شود اما قطعا کتابی نیست که قابلیت نگهد اری طولانی مد ت (به خاطر جنس کاغذ و چاپ و جلد ) و لذت بصری از فونت و چاپ و ... د اشته باشد .
این ناشر قد یمی بیان کرد : نکته د یگر تخفیف های بیش از 50 د رصد ی انتشاراتی های مجازی و کتاب های الکترونیک است که باعث شد ه با جذب مخاطب، بازار کتاب به سختی زمین بخورد هرچند نمی توان مرد م را از خرید این گونه کتاب ها منع کرد و یقه صاحبان این سایت ها که البته به صورت مجاز فعالیت می کنند را گرفت اما برای این اقد ام باید قاعد ه و قانونی مد نظر قرار د اد تا ظلمی به صنف ما نشود .
خلیلی با بیان این که از د ولت بیش از این ها انتظار می رود گفت: بی مهری و بی توجهی مد یران فرهنگی و د ولت به کتاب و کتاب فروش و کتابخوان حکایتی است د یرینه آن ها فقط به افزایش تعد اد کتابخوانان اصرار د ارند اما شرایطی برای روی د اد ن این اتفاق فراهم نمی کنند .
وی با اشاره به کشور سوئد و اقد امات این د ولت د ر روزهای قرنطینه کرونا افزود : د ولت سوئد د ر روزهای قرنطینه مرد م به صورت رایگان کتاب را به د ر خانه های مرد م ارسال می کرد و بعد از یک د وره مشخص برای تعویض کتاب با کتابی د یگر مراجعه می نمود .
این ناشر اد امه د اد : به جز این با د ر نظر گرفتن مشوق های جذاب، کود کان را ترغیب به مطالعه می کرد و بد ین ترتیب توانست آمار مطالعه را به شکل قابل توجهی افزایش د هد .
خلیلی تصریح کرد : د ر این د و سال که کرونا مرد م را بیکار و خانه نشین کرد ه و فرصت های آزاد ی به وجود آورد ه چه اقد امی از سوی د ولت د ید یم که بتوانیم اعتراف کنیم د ولت ما برای افزایش سرانه مطالعه و حمایت از نویسند گان و ناشران و کتابفروشان همت به خرج د اد ه است؟
وی اد امه د اد : من به مرد می که به د نبال خرید کتاب های ارزان تر حتی به صورت الکترونیکی هستند حق می د هم و حتی د ستشان را می بوسم که اجازه نمی د هند تحت هیچ شرایطی مانعی سد راه مطالعه شان شود اما این وسط تکلیف صنف ما و کتاب فروشان چه می شود ؟
آیا به آیند ه این اصناف فکر کرد ه اید ؟این فعال صنعت نشر با بیان این که عاجزانه از د ولت و فرهنگ و ارشاد اسلامی می خواهیم فکری برای این موضوع کنند گفت: متولیان فرهنگ می توانند با تصمیم های خود جان را به رگ های این پیکر نحیف برگرد انند از اجازه برای چاپ کتاب های مورد علاقه مرد م گرفته تا د ر نظر گرفتن تسهیلات و کمک هایی به انتشارات و معافیت مالی کتابفروشان و مقابله با د ستفروشی هایی که کتاب های بی کیفیت زیرزمینی چاپ می کنند .
/انتهای متن/
بیشتربخوانید
دستفروشان کتاب، از خیابان به فضای مجازی کوچ کردند
وی افزود: کسی متوجه نمی شود کتابی که در سایتم برای فروش قرار دادم از کجا گرفتم از این رو بستر اینترنت می تواند در افزایش قاچاق کتاب تاثیر داشته باشد. ناشران برای اینکه بتوانند از فروش کتاب هایشان به صورت قاچاق جلوگیری کنند یک کد یکتایی برای هرکتابشان درنظر بگیرند. اینگونه مشخص می شود کتاب عرضه شده در سایت ها واقعا اثر منتشر شده ناشر است یا نه.
مدیرمسئول انتشارات تایماز با اشاره به اینکه از نظر الکتریکی می توان کد برای هرکتاب ناشر مشخص کرد بیان کرد: در صورتی که کد یکتا برای هر کتاب ناشر تعریف شود کتاب شناسنامه دار ی شود. ناشر می تواند براساس تیراژ کتاب هایش روی هر نسخه کتابش برچسب بزند. به مخاطبان هم بگوید لیبل را در سایت وارد کنند و اینگونه به اصل بودن کتاب پی ببرند.
باشعور ادامه داد: در دنیا جرایم زیادی رخ می دهد تکنولوژی هم برای جلوگیری از آن راه حلی دارد. برای همین تعریف لیبل برای ناشر امکان پذیر است. او می تواند لیبل کتاب هایش را در اختیار پخش کنندگان کتاب قرار دهد. با این کار می توان مخاطبان و پخش کنندگان کتاب را از اصل بودن کتاب مطمئن و از خرید کتاب های قاچاق جلوگیری کرد.
انتهای پیام/
فرمانده یگان حفاظت محیط زیست کشور در رابطه با این موضوع اظهار کرد: پیگیری های لازم برای ثبت روز محیط بان انجام شده و رئیس جمهور هم دستور ثبت این روز را به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی داده و کار های اداری آن درحال انجام است. جمشید محبت خانی ادامه داد: برای امسال بعید است که این روز به طور رسمی ثبت شود، اما همچنان پیگیر مسأله هستیم.
جانشین یگان حفاظت محیط زیست هم با اشاره به پیگیری های انجام شده از سازمان حفاظت محیط زیست برای ثبت روز ملی محیط بان گفت: نامه اولیه از سمت ریاست جمهوری به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ارسال شده، وزارت فرهنگ نیز برای ثبت این روز شکل مشخصی خواسته اند و اطلاعات لازم را برای آن ها ارسال کردیم.
منوچهر فلاحی با اشاره به این که در تاریخ 25خرداد نیز نامه ای از شورای فرهنگ عمومی کشور برای سازمان محیط زیست ارسال شده، بیان کرد: روند بررسی این امر در دستورکار است و پس از اقدامات لازم نتیجه اعلام خواهد شد.
وی بیان کرد: برای روز محیط بان دو روز 11ذی القعده، روز ولادت امام رضا(ع) و 31جولای، روز جهانی محیط بان پیشنهاد شده، البته برای ما مهم است که روز ولادت امام رضا(ع) برای این روز انتخاب شود. جانشین یگان حفاظت سازمان محیط زیست ادامه داد: تقریباً سه دهه است که سازمان محیط زیست برنامه های ویژه خود را در روز ولادت امام رضا(ع) برای محیط بانان عزیز دارد. این روز به این سبب که یادآور داستان ضامن آهو است، برای محیط بانان بسیار ارزشمند است و در جامعه اثر مثبت فراوانی دارد.
وی با اشاره به حیوان آزاری هایی که گاهی در جامعه مشاهده می شود، عنوان کرد: آشنایی نسل جدید با وقایعی همچون مهربانی و الفت امام رضا(ع) با حیوانات که به داستان ضامن آهو مشهور است، می تواند عاملی جهت فرهنگ سازی برای منع اذیت و آزار حیوانات شود.
فلاحی گفت: به سبب درخواست تعداد بسیاری از محیط بانان کشور برای ثبت این روز، پیگیر این امر در هفته جاری هستیم و امیدواریم این روز به زودی ثبت شود و درصورت طی نشدن روند اداری برای امسال، پیگیری ها برای سال آینده ادامه دار خواهد بود.
جانشین یگان حفاظت سازمان محیط زیست درباره برنامه های هر ساله این سازمان در روز محیط بان بیان کرد: طی دو هفته اخیر اقدامات ما برای مراسم روز ولادت امام رضا(ع) آغاز شده است و در هر استان اسامی محیط بانان برگزیده به ما اعلام می شود و از بین این عزیزان سه نفر به عنوان محیط بان نمونه ملی انتخاب می شوند و باقی محیط بانان نمونه استان معرفی خواهند شد.
فلاحی ادامه داد: به محیط بانان نمونه ملی لوح تقدیر از سمت ریاست سازمان محیط زیست اهدا می شود و محیط بانان برگزیده هم نشان خدمت را دریافت می کنند. جانشین یگان حفاظت سازمان محیط زیست تصریح کرد: همچنین تجلیل از خانواده های معظم شهدا و جانبازان محیط بانی در دستورکار هر ساله ما قرار دارد و امسال برای اولین بار نیز تجلیل از همیاران محیط بان در سطح استان ها را خواهیم داشت.
پاکسازی و گندزدایی آبشخورهای حیات وحش
دوستداران محیط زیست آبشخورهای حیات وحش را پاکسازی و گندزدایی کردند.
به گزارش سبزینه به نقل از صداوسیما، مدیرکل حفاظت محیط زیست استان چهارمحال و بختیاری گفت: دوستداران حیات وحش برای تأمین آب سالم حیات وحش در مناطق تحت مدیریت در اقدامی خودجوش آبشخور های حیات وحش را پاکسازی و گندزدایی کردند.
شهرام احمدی افزود: این اقدام به منظور تأمین آب سالم برای حیات وحش در شرایط خشک سالی و افزایش دمای هوا انجام شد. وی با اشاره به دغدغه سازمان حفاظت محیط زیست برای تأمین آب حیات وحش در شرایط خشک سالی گفت: پاکسازی و گندزدایی در مناطق تحت مدیریت استان در چند فاز اجرا می شود و در گام نخست این اقدام با همکاری دوستداران طبیعت و اعضای سازمان های مردم نهاد محلی در پارک ملی و منطقه حفاظت شده تنگ صیاد آغاز شده است.
وی افزود: با توجه به اهمیت تأمین آب سالم برای حیات وحش، به ویژه در شرایط خشک سالی پیش بینی های لازم برای تأمین آب در مناطق تحت مدیریت صورت پذیرفته است. احداث و آبگیری مخازن و تانکر های ذخیره آب و لوله های انتقال آب ازجمله اقدامات حفاظتی انجام شده است.
احمدی خاطرنشان کرد: دوستداران محیط زیست همانند گذشته می توانند برای ساخت آبشخور و تأمین علوفه حیات وحش در شرایط خشک سالی با محیط زیست همکاری و مشارکت کنند.
مدیرکل حفاظت محیط زیست استان قزوین:
کم آبی منجر به کاهش زادآوری برخی گونه های جانوری شده است
مدیرکل حفاظت محیط زیست استان قزوین گفت: کم آبی و خشک سالی منجر به کاهش زادآوری برخی از گونه های جانوری استان قزوین شده است.
به گزارش سبزینه به نقل از ایرنا، مهران شنتیایی با اشاره به وضعیت گونه های جانوری و خطر نابودی آن ها اظهار داشت: آهو یکی از گونه های در معرض تهدید است و زیستگاه این گونه محدود به مناطق حفاظت شده باشگل بوده که به طور خاص زیستگاه آن به صورت جزیره ای درآمده است.
وی افزود: قطع ارتباط زیستگاهی این گونه با سایر مناطق دشتی استان و استان های همجوار نگران کننده است که در این رابطه به دنبال ارائه راهکارهای مختلف برای حفظ این گونه جانوری هستیم.
این مسئول اضافه کرد: اگرچه برخی از گونه های موجود در سطح استان از وضعیت مطلوبی برخوردار هستند؛ اما براساس اتحادیه جهانی تنوع زیستی، گونه پلنگ ایرانی و بالابان نیز در معرض خطر انقراض قرار دارند.
شنتیایی تصریح کرد: روند تغییرات اقلیمی و به تبع آن کم آبی باعث شده تا علاوه بر به خطر انداختن گونه های جانوری، کاهش پوشش گیاهی و افزایش خطر آتس سوزی و سیلاب نیز افزایش یابد. مدیرکل حفاظت محیط زیست استان قزوین اضافه کرد: افزایش آفات گیاهی ازجمله آفت پروانه قهوه ای، کاهش زادآوری در پستانداران استان ازجمله قوچ، میش، کل و بز، مهاجرت و جابه جایی گونه های حیات وحش ازجمله پیامدهای خشک سالی به حساب می آید. استان قزوین دارای سه منطقه حفاظت شده و چهار منطقه شکارممنوع است.
پیاده رو، میدان ها، بلوارها، کنار رودخانه و درخت ها و در کوچه های فرعی و اصلی لواسان گردشگران بساط خود را پهن کرده اند تا در روز تعطیل آخر هفته از هوای پاک لواسان استفاده کنند و در جمع خانواده و دوستان خوش بگذرانند؛ اما تعطیلات آخر هفته پایان خوشی برای لواسانی ها به همراه ندارد. زباله های رها شده کنار پیاده رو و رودخانه ها، شعله های خاموش نشده آتشی که برای جوجه کباب روشن شده، شاخه های شکسته نهال ها و درختان میوه و... تصویری تلخ از پایان یک روز تعطیل در لواسان و آسیب هایی است که هر هفته به این شهر وارد می شود. باغداران لواسان می گویند پیگیری آن ها برای سامان دادن این وضعیت به نتیجه نرسیده است.
ساعت13 روز جمعه است. دمای هوای تهران به 39درجه رسیده و ماندن در خانه شاید بهترین راه برای نجات از گرما باشد؛ اما ترافیک در ورودی لواسان نشان می دهد که خیلی ها ترجیح داده اند روز تعطیل را همراه با خانواده و دوستان به طبیعت بروند. لواسان، شهری که چند سالی است به دلیل وجود روستاها، هوای پاک و البته ویلاهای لوکس اش بر سر زبان افتاده، گزینه مناسبی برای خوش گذرانی در یک روز تعطیل است. درست از ابتدای ورودی شهر و قبل از میدان گلندوک خودروها کنار هم و در حاشیه خیابان پارک شده اند. اهالی لواسان وقتی می خواهند از مشکلات یک روز تعطیل در لواسان صحبت کنند می گویند مشکل زیاد است.
رفتار بی رحمانه گردشگران در قبال محیط زیست
نمی دانیم از کدامش بگوییم، اما تلخ تر از همه آسیب زدن به درختان است. موضوعی که برای لواسانی ها و به خصوص باغداران قابل تحمل نیست. جابر مومجی که در انتهای کوچه مومجی زمینی کشاورزی دارد، آتش روشن کردن کنار درختان را از مشکلاتی عنوان می کند که بارها شاهد آن بوده است و به همشهری آنلاین می گوید: اغلب گردشگران همراه خانواده به لواسان می آیند. هر جای خالی که گیر بیاورند، می نشینند و بدون توجه به درختان میوه یا زمین های کشاورزی آتش روشن می کنند، شاخه درختان را می شکنند و با خودرو وارد زمین کشاورزی می شوند. وقتی هم که اعتراض می کنیم می گویند اگر زمین شماست، سند آن را نشان دهید. همه آن ها هم ظاهری موجه دارند؛ اما نمی دانم چرا در قبال محیط زیست بی رحمانه رفتار می کنند.
ما از این که گردشگر به لواسان بیاید شکایتی نداریم، ولی این را که کنار درخت 30ساله آتش روشن می کنند نمی توانیم تحمل کنیم. بارها این رفتار گردشگران موجب درگیری شده، اما به جز اعصاب خردی هیچ حاصلی نداشته است. حتی نمی توانیم آخر هفته به زمین خودمان سر بزنیم. نمی دانم در این دو سال چه اتفاقی برای لواسان افتاده و چرا هیچ کس دلش برای اهالی لواسان و باغداران نمی سوزد.
ترافیک، سر و صدا و ریختن زباله از مشکلات دیگری است که مومجی به آن ها اشاره می کند و می گوید: جمعه ها اگر برای خودمان کار ضروری پیش بیاید از ترس ترافیک و معطلی بیرون نمی رویم. رها کردن زباله هم که مشکل دیگری است. شنبه ها کار ما جمع آوری زباله از زمین کشاورزی مان است.
لواسان دیگر ظرفیت ندارد
کافی است بعدازظهر جمعه بخواهید برای کار ضروری یا حتی تفریح خانواده از خانه بیرون بیایید، آنقدر در ترافیک معطل می شوید که قید بیرون آمدن از خانه را می زنید. مومجی در ادامه صحبت هایش می گوید: لواسان شهر بزرگی نیست. در سال های اخیر باغ ها از بین رفته و ساخت وسازهای بسیاری شده است. یک خیابان اصلی دارد و در این خیابان هم تا دلتان بخواهد مراکز خرید ساخته شده. این شهر روزهای تعطیل ظرفیت این همه خودرو و گردشگر را ندارد. نه فضای سبز و بوستان بزرگ دارد و نه پارکینگ عمومی. طبیعی است که خیابان ها به پارکینگ تبدیل می شود، کودکان در حاشیه خیابان بازی می کنند و خطر تصادف هم بر مشکلات افزوده می شود.
توسعه بوستان ها
بوستان ساحلی کنار رودخانه یکی از محل های گردشگری لواسان است که به نظر می رسد گردشگران تمایل چندانی برای رفتن به این بوستان ندارند. مومجی توسعه بوستان های عمومی، ساخت پارکینگ و اختصاص راهی برای ورود گردشگران را به عنوان راهکاری برای حل مشکل ترافیک در لواسان عنوان می کند و می گوید: پیشنهاد داده ایم که آخر هفته ورودی و خروجی به لواسان از جاده تلو به سمت رودخانه باشد.
وی ادامه می دهد: اگر پارکینگی در قسمت تلو ساخته شود و گردشگران خودرو خود را پارک کنند، می توان تا حدودی مانع ایجاد ترافیک در شهر شد. برای این کار لازم است جاذبه های گردشگری در اطراف رودخانه بیش تر شود. البته این کار با توجه به این که زمین ها متعلق به ارتش است نیاز به تعامل و مشارکت دارد؛ اما به هر حال وقتی شهری به محل گردشگری شناخته می شود، لازم است امکانات آن شهر متناسب با ورود گردشگران افزایش یابد؛ اما متأسفانه می بینیم که هر روز وضعیت این شهر بدتر می شود و اگر مسئولان رسیدگی نکنند، مشکلات این شهر بیش تر خواهد شد.
نمی توانیم راه را ببندیم
برخی اهالی لواسان معتقدند برای ورود و خروج به این شهر به خصوص در روزهای تعطیل باید مقررات ویژه ای اجرا شود. اما مهدی لاری می گوید: این کار شدنی نیست. او که از باغداران برتر شمیران و از اهالی افجه است، می گوید: از دست اهالی لواسان کاری برنمی آید و بی توجهی مسئولان مشکلات را بیش تر کرده است. لاری می گوید: حضور گردشگر در یک شهر می تواند سبب رونق کسب و کار شود. نمی توانیم جلو ورود گردشگر به لواسان را بگیریم. از تهران تا لواسان 20دقیقه راه است و افرادی که نمی توانند سفر بروند یا می خواهند آخر هفته حال و هوایی عوض کنند، به سمت لواسان می آیند. نمی توان مانع ورودشان شد؛ اما نمی توان نسبت به تخریب باغ ها هم بی تفاوت بود.
فنس کشی باغ ها و زمین های کشاورزی می تواند تا حدودی از ورود گردشگران به باغ های خصوصی جلوگیری کند؛ اما لاری می گوید این کار منع قانونی دارد و شهرداری و اداره جهاد کشاورزی این اجازه را نمی دهد و می افزاید: اجازه فنس کشی نمی دهند. دیوارکشی را تخریب می کنند. خدمات به کشاورز و باغدار صفر است. من فقط برای علاقه ای که دارم این کار را ادامه می دهم؛ اما بسیاری از جوانان می گویند ادامه باغداری با این همه مشکلات چه سودی دارد؟ برخی باغداران و اهالی روستاها پایان هفته راه را می بندند، ولی این چاره کار نیست. مگر می شود راه را بست؟ در خیابان ها برای برگشت خودروها ترافیک بیش تر می شود. اصلاً چطور می شود بومی و غیربومی را تشخیص داد.
اختصاص محل هایی برای گردشگران یکی از پیشنهادهای لاری است، وی می گوید: اگر قرار است این شهر تبدیل به شهری گردشگری شود، پس بهتر است امکانات و جاذبه های گردشگری را در مکان هایی خاص برای گردشگران فراهم کنند. مکانی را اختصاص دهند تا باغداران و کشاورزان بتوانند بی واسطه محصولات خود را به فروش برسانند و درآمدزایی کنند. پارکینگ بسازند و سرویس بهداشتی را بیش تر کنند تا هم گردشگر بتواند از امکانات رفاهی استفاده کند و سمت روستاها هجوم نیاورد و هم اهالی و باغداران بتوانند از حضور گردشگران و فروش محصولاتشان سودی عایدشان شود. برخی افراد درختان را می شکنند، بعد که پیگیری می کنیم باید چند ماه معطل شویم و آخرش هم بی نتیجه است. خسارت از بین رفتن درختان قابل جبران نیست.
پیگیر مشکلات لواسان هستیم
رضا طاهرخانی، بخشدار لواسان، هم درباره پیگیری مشکلات لواسان در روزهای پایانی هفته با قبول مشکلات مطرح شده، می گوید: بیش تر ترافیک ها در نتیجه پارک دوبل به خصوص کنار رستوران ها ایجاد می شود. اگر پلیس راهور و راهنمایی و رانندگی در شهر مستقر شوند، روان سازی ترافیک با سراعت بیش تری انجام می شود.
او یکی دیگر از معضلات ترافیکی را حجم بالای خودروها در گردنه قوچک عنوان می کند و می گوید: در این مسیر و ساعت های مشخص تردد شاهد حجم بالایی از تردد خودروها هستیم. در جلسه اخیر شورای ترافیک، پیشنهادات کوتاه مدت، میان مدت و بلندمدت را برای رفع این معضل در لواسانات و رودبار قصران ارائه داده ایم که در مرحله بررسی و کارشناسی است و بعد از آن درصورت تصویب در شورای استانی اجرا خواهد شد. ما دغدغه مردم را می دانیم و پیگیر هستیم؛ اما تا به نتیجه قطعی نرسیدیم، نمی توانیم وعده بدهیم.
طاهرخانی موضوع حصارکشی باغ ها را پیرو قوانین اراضی کشاورزی می داند و می افزاید: یکی از موارد مشهود، تبصره ماده یک است که مشخص می کند در چه صورت می توانند مجوز ساخت بدهند و در مجموعه اختیارات جهاد کشاورزی است.
/////////سوتنیر: یکی از ساکنان افجه: اگر قرار است این شهر تبدیل به شهری گردشگری شود، پس بهتر است امکانات و جاذبه های گردشگری را در مکان هایی خاص برای گردشگران فراهم کنند
به گزارش سبزینه به نقل از رویداد24، ناهید خداکرمی در واکنش به انتقاد برخی از کاندیدا های اصولگرای شورای ششم مبنی بر این که در این دوره هیچ مگا پروژه ای اجرا نشد، می گوید: هر شهری ظرفیتی دارد و در هیچ کدام از شهر های جهان مدام پل، اتوبان و جاده نمی زنند، بلکه در یک زمانی توسعه فیزیکی پیدا کرده و بعد دیگر به محتوای آن توجه می شود. این طور نبوده که پروژه ای اجرا نکردیم؛ پروژه های متعددی به ویژه در محلات اجرا شده و پروژه های بزرگی که نیمه تمام بود و پیشانی شهر را مخدوش کرده بود، همگی به پایان رسیده است.
او ادامه می دهد: این برداشت اشتباهی است که برخی ها فکر می کنند تهران هنوز ظرفیت مگاپروژه هایی که می تواند مضر باشد و عارضه هایی را برای شهر ایجاد کند، دارد. این عارضه ها امروز مشخص نمی شود و در آینده بر سلامت مردم و شهر تأثیر می گذارد. بسیاری از اتوبان های تهران نباید ساخته می شد. اتوبان یادگار امام(ره) نه تنها به شهر تهران کمکی نکرده، بلکه با تسهیل در روند حرکت و ورود اتومبیل ها و تخریب محیط زیست و تبدیل حاشیه آن به ساختمان و برج به شهر ضرر زده و هیچ کدام منفعت نیست.
رئیس کمیته سلامت شورای شهر تهران تأکید می کند: اگر می خواهیم در شهر تهران پروژه ای اجرا کنیم، اول باید دید چه عارضه ای بر زیست انسانی و محتوای اش که مردم هستند، تحمیل می کند؛ بنابراین توجه شورا به محتوا که مردم هستند، بوده و اگر پول هم داشت باز پروژه هایی اجرا می کرد که مردم بتوانند احساس آرامش و آسایش کنند. اگر پول داشتیم به سمتی می رفتیم که توسعه نامتوازن و ناهمگون شهر کاهش پیدا کند.
منطقه 22 دشنام معماری و مدیریت شهری است
خداکرمی می گوید: منطقه22 طی 12سال اخیر دشنام معماری و مدیریت شهری بوده؛ چراکه قطعه ای که می توانست برای تهران جذابیت گردشگری، محیط زیستی و سرمایه ای برای کودکان داشته باشد و پردیس کودکان در آن جا ساخته شود یا یک پردیس سلامتی که تمام مراکز درمانی در آن جا مستقر شود به شهری تبدیل شده که هیچ نظمی در آن دیده نمی شود و برج های متعددی در آن ساخته شده که ظرفیت و امکانات شهری که در آن جا وجود دارد، این اجازه را نمی دهد؛ بنابراین ساخت و ساز گسترده بدترین شیوه مدیریت شهری است.
این عضو شورا اظهار می کند: شهرداری تهران دو سال با کرونا درگیر و دو سال در وضعیت عادی مدیریت شده و به نظر من بهترین شیوه مدیریت را داشته است. در این چهار سال آب در دل مردم تکان نخورده؛ نه مشکل سد معبر آن چنانی داشته اند و نه مشکل آسیب های اجتماعی که در حاشیه اتوبان ها همیشه منظره آزار دهنده ای بوده و شاهد مرگ کارتن خواب ها بودیم. همچنین در حوزه پسماند، محیط زیست و بهشت زهرا(س) تمام امور مردم شهر به بهترین وجه اجرا شده است.
او می گوید: یک شهروند باید خدماتی را که نیاز دارد، دریافت کند. خدمات هشت تا 10میلیون جمعیت تهران بدون هیچ کاستی انجام شده است. این که حتماً برج ساخته شود یا ساخت وساز های بی رویه داشته باشیم، مدیریت شهری نیست. بدترین شیوه مدیریت شهری این است که بدون پیش بینی عوارض احتمالی یک پروژه بر شهروندان و نسلی که دارد زندگی می کند و آینده نسلی که خواهد آمد طراحی و اجرا شود و تبعاتی برجای بگذارد.
رسانه ها از شورای پنجم حمایت نکردند
او با بیان این که این شورا یک شورای مظلوم بود، می گوید: شورای پنجم در عین حال که به صورت زیرساختی اصلاح ساختار انجام داد و تأثیر و منافع بسیاری از کار هایی که انجام داده ممکن است 10سال دیگر مشخص شود، اما تریبون نداشت و نه در صداوسیما و نه حتی رسانه ها به آن ها توجه نشد. عملکرد شورای شهر را می بایست رسانه هایی که به انسان ها، مسائل اجتماعی و مسائل زیست محیطی توجه دارند، بیان کنند و 21نفر شورا با حجم کاری که دارند نمی توانند مدام تعریف کرده و پرزنت کنند، اما رسانه ها باید رسالت شان را انجام می دادند.
خداکرمی در پاسخ به پرسشی مبنی بر رابطه ضعیف میان دولت و شورای شهر با وجود یکسان بودن جهت گیری های سیاسی اظهار می کند: حاکمیت هنوز اهمیت شورا ها را آن طور که باید و شاید درک نکرده و یک سوءتفاهمی بین آنچه شورای شهر باید انجام دهد و شهرداری و دولت اتفاق افتاد. شورای شهر یک پارلمان محلی است و مدیریت یکپارچه شهری که در همه دنیا از سوی شهرداری ها و شورا ها اجرایی می شود در این جا اتفاق نمی افتد. دولت در این دوره درگیر مشکلات بسیار بزرگی بوده و از یک طرف تحریم و جنگ اقتصادی را تحمل می کند و از طرف دیگر در درون کسانی هستند که برنمی تابند مردم راحت باشند و همواره تمامیت خواهی را سرفصل اقدامات خود قرار دادند و در نتیجه دولت از درون هم کوبیده می شود.
این عضو شورا با بیان این که از دولت دفاع می کنم، تأکید می کند: علی رغم این که دولت نسبت به شهر تهران بی مهری داشت، اما باز هم کمک هایی در حد خودشان انجام دادند. البته شورا هم تحت تأثیر تحریم ها و اپیدمی قرار گرفت؛ به طور کلی اگر رسانه ای می داشتیم یا خود شهرداری رسانه ای داشت و به طور مرتب کارهایش را به مردم اعلام می کرد، همه فکر نمی کردند ما کاری نکردیم. به نظر من، این شورا یکی از موفق ترین شورا ها بوده و بیش تر برای منافع مردم کار کرد. ما 18باغ را تملک کردیم. در تاریخ شورای شهر اصلاً سابقه نداشته است.
به گزارش سبزینه به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان، کاروان سرای شاه عباسی بنایی سنگی و آجری است که از دوران صفویه در شهر کرج به یادگار مانده و مساحتی بیش از سه هزار مترمربع دارد. این بنا اکنون با جریمه 20 میلیارد تومانی و شکایت همسایگان بسته شده است.
کاروانسرای عباسی در ضلع جنوب شرقی میدان شاه عباسی قرار گرفته و در سال1356 در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده است. بنایی که جزئی از هویت ملی یک کشور به حساب می آید و تاریخ رنگارنگ مرز و بوم ما را برای نسل های آینده به تصویر می کشد.
گنجینه ملی زیر گرد و غبار فراموشی
کاروانسرای شاه عباسی می تواند علاوه بر جنبه ملی، ارزش گردشگری بالایی هم برای البرز داشته باشد و باعث جذب گردشگران زیادی شود. این بنای تاریخی در کنار سایر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی البرز می تواند سالانه گردشگران زیادی را از نقاط مختلف ایران به خود جذب کند، همان طور که طبیعت سرسبز البرز سالانه میزبان طبیعت دوستان و مردمان بسیاری از استان های دیگر کشور است.
مدیریت کاروانسرای شاه عباسی برعهده کانون جهانگردی و اتومبیلرانی البرز است و زیرنظر اداره میراث فرهنگی این بنای تاریخی را ادراه می کند، اما مدتی است که در های کاروانسرای شاه عباسی به روی مردم بسته شده.
محمد صالحی، یکی از گردشگرانی که در گذشته از کاروانسرای شاه عباسی دیدن کرده است، می گوید: بناهای تاریخی ایران نمایانگر فرهنگ، قدمت و اصالت ها هستند که باید در حفظ، نگهداری و شناساندن ابنیه گذشتگان به مردم تلاش زیادی شود. چه خوب می شود که مردمان ایران از وجود چنین آثاری آگاهی یابند.
علی مقدم، دیگر بازدیدکننده ای که در گذشته از کاروانسرای عباسی دیدن کرده، نیز می گوید: خوب است فرزندان سرزمینمان را از وجود آثار تاریخی و فرهنگ کشورمان آگاه سازیم و بخشی از اوقات فراغت آن ها را به حضور در مکان های تاریخی و گردشگری بگذرانیم.
شکایت ساکنان کاروانسرای عباسی از استفاده غیرکاربری
محمدی، رئیس میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی البرز، هم می گوید: بسته شدن کاروانسرا به علت مشکلاتی است که برای همسایگان به وجود آورد و بهره برداری که کاروانسرای شاه عباسی را از کانون جهانگردی و اتومبیلرانی البرز اجاره کرده با انجام اعمالی نظیر پخت و پز و اجرای برنامه های موسیقی باعث آزار همسایگان شده بود.
او می افزاید: بنابر شکایت همسایگان درخصوص استفاده غیرکاربری از کاروانسرای شاه عباسی، دادگاه رأی به بسته شده این مجموعه می دهد. از طرفی هم مبلغ 20میلیارد تومان جریمه به خاطر ساخت وساز غیرقانونی توسط شهرداری بر کاروانسرای شاه عباسی اعمال می شود.
سازمان میراث فرهنگی جلساتی با خانواده های شاکی، شهرداری و شورای شهر داشته تا همسایگان کاروانسرای عباسی رضایت دهند. همچنین قرار است که کانون جهانگردی و اتومبیلرانی این بنای تاریخی را به بهره برداری دیگر واگذار کند.
جریمه ای گزاف به گردن کاروانسرای شاه عباسی
به نظر می رسد کاروانسرای تاریخی البرز با دو مشکل اساسی روبه رو است که یکی مربوط به شکایت همسایگان می شود و علت آن استفاده غیرکاربری از کاروانسرای عباسی است و مشکل دوم مربوط به جریمه 20میلیارد تومانی کمیسیون ماده 100 شهرداری است.
حجتی، معاون معماری و شهرسازی شهرداری منطقه دو البرز، در این باره می گوید: جریمه ای که برای کاروانسرای شاه عباسی درنظر گرفته شده، به خاطر استفاده غیرکاربری از این مجموعه تاریخی بوده است. وی می افزاید: 20میلیارد تومان مبلغ جریمه با تصویب کمیسیون ماده 100 است. این مبلغ به شهرداری پرداخت نشده و ما هم اقدامی برای دریافت چنین مبلغی نداشته ایم، البته با سازمان میراث فرهنگی برای برطرف شدن این مشکل وارد مذاکره شده ایم.
تکلیف شاه عباسی در هاله ای از ابهام
کاروانسرای عباسی را می توان به نگینی درخشان در صنعت گردشگری البرز تبدیل کرد. البته رسیدن به این مهم نیازمند برنامه ریزی و واگذاری این مجموعه به بهره بردار و پیمانکاری کاردان است.
مسأله مهم دیگر آن است که نباید استفاده غیرکاربری از میراث فرهنگی یک مرز و بوم باعث آسیب رساندن به گردشگری آن منطقه شود. صنعت گردشگری و مسائل اقتصادی باید درکنار هم و به صورت قانونی جلو روند. جذب گردشگر یکی از مسائلی است که امروزه در تمام دنیا توجه شایانی به آن می شود و می تواند علاوه برکارآفرینی و اشتغال زایی، درآمدهای کلانی برای اقتصاد کشور داشته باشد.
صنایع دستی منسوخ شده چناران جان تازه ای گرفتند
مسئول نمایندگی میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی چناران گفت: گلیم بافی، فَرَت بافی، نمدمالی و تزئینات نمدی از صنایع دستی شاخص شهرستان چناران هستند که با گذشت زمان به فراموشی سپرده شده بودند؛ اما با شناسایی افراد فعال در این حوزه ها و ایجاد بستری برای آموزش آن به علاقه مندان سعی کردیم این هنرهای اصیل را دوباره به زندگی مردم منطقه بازگردانیم.
به گزارش سبزینه به نقل از ایسنا، محمد طاهریان مقدم عنوان کرد: صنایع دستی بخشی از پیشینه، شناسنامه و هویت فرهنگی هر منطقه است و با توجه به اهمیت این موضوع، بعضی از رشته های صنایع دستی که در شهرستان منسوخ و به فراموشی سپرده شده بود، احیاء شدند.
وی اظهار کرد: با توجه به این که برخی از روستاهای شهرستان چناران کردنشین هستند، هنر گلیم بافی، فَرَت بافی و پلاس بافی از قدیم در روستاهای شهرستان رواج داشته و با توجه به بررسی هایی که در زمینه صنایع دستی روستایی داشتیم و همچنین نمایشگاه های صنایع دستی که در شهرستان برگزار کردیم تا حدودی نسبت به این صنایع دستی شناخت یافتیم.
مسئول نمایندگی میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی چناران هدف از احیای این صنایع دستی را زنده کردن فرهنگ اصیل منطقه دانست و یادآور شد: چنانچه در جهت احیای این هنرها گامی برداشته نمی شد، همان تعداد اندک افرادی هم را که در این زمینه فعالیت داشتند، از دست می دادیم و نمی توانستیم این هنرها را به آیندگان منتقل کنیم.
وی افزود: با کمک انجمن میراث فرهنگی و همکاری شورا و دهیاری روستاها، افرادی که در حوزه صنایع دستی منسوخ شده فعالیت داشتند، شناسایی شدند و خوشبختانه توانستیم از همین طریق سه رشته مهم صنایع دستی شامل گلیم بافی، فرت بافی، نمدمالی و تزئینات نمدی را در روستاهای شهرستان احیاء کنیم.
وی در ادامه گفت: رشته نمدمالی و تزئینات نمدی در اردوگاه کاردرمانی شهرستان چناران هم آموزش داده می شود و قریب به 20 تا 30نفر در همین زمینه آموزش دیده اند؛ همچنین فرت بافی در شهرستان چناران رونقی دوباره گرفته و علاقه مندان به این هنر درحال آموزش و تولید این صنایع دستی هستند.
طاهریان با بیان این که گلیم بافی یکی از رشته های منحصربه فرد روستاهای شهرستان چناران است، توضیح داد: هنر گلیم بافی در قدیم در روستاهای شهرستان رواج داشته که برهمین اساس یکی از هنرمندان پیشکسوت این رشته با کمک بهزیستی و کمیته امداد، شناسایی و به ما معرفی شدند و برای این هنرمند پروانه تولید انفرادی صادر کردیم و درحال حاضر نیز 10 تا 15نفر هنرجو از طریق وی درحال آموزش رشته گلیم بافی هستند.
مسئول نمایندگی میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی چناران در پاسخ به این سؤال که چرا این هنرهای دستی برای سالیانی به فراموشی سپرده شدند، گفت: صنایع دستی در قدیم منبع درآمد افراد بود، ولی جایگزینی منابع درآمدی دیگر ازجمله کشاورزی و... همچنین ناآگاهی و عدم رغبت جوانان به این هنرها باعث شد که طی دوره ای این هنرها به فراموشی سپرده شوند.
تبدیل علم به فرهنگ با دستگاه چاپ
نبوی با بیان اینکه درباره آنچه که صنعت نشر می دانیم و می شناسیم و رابطه آن با فرهنگ و مسائل اجتماع، بحث های گوناگونی شکل گرفته، اظهار کرد: همه نویسندگان و تحلیلگران معتقدند که صنعت نشر موجب شد دنیای دیگری شکل بگیرد. قبلا رابطه افراد با کتاب محدودتر بود چون کتاب نیز به تعداد کتاب های خطی محدود بود که در کتابخانه هایی نگهداری می شد؛ در واقع تعدادشان کم و به صورت پراکنده بودند با یکدیگر ارتباطی نداشتند و استفاده از کتاب نیز به عده ای خاص محدود بود. بنابراین نوعی اشراف سالاری و نخبه گرایی و محدودیت در استفاده از کتاب و کتابخانه وجود داشت؛ همچنین رشد و تکثیر کتاب نیز به صورت محدود بود و امکان اشتباه زیاد بود.
وی در ادامه بیان کرد: به همین دلیل اختراع گوتنبرگ به عنوان یک انقلاب شمرده می شود. یعنی آن اتفاقی که در قرن 15 میلادی رخ داد و با انتشار انجیل در سال 1455 میلادی شروع شد، به عنوان یک انقلاب در تاریخ علم و فرهنگ بشری نام برده می شود. بر اثر این اختراع و رشد بعدی آن بود که انتقال و ترویج دانش موجود با سهولت و سرعت بیشتر صورت گرفت، درواقع رشد و انتقال دانش موجود چشمگیر شد؛ سبب شد میانگین علمی و فرهنگی اقشار یک جامعه افزایش یابد و جوامع مختلف به هم نزدیک شود و جامعه گسترده تری مخاطب قرار گیرد.
او ضمن اشاره به اینکه به دلیل وجود دستگاه چاپ، گردش دانش موجود سریع تر صورت گرفت، عنوان کرد: همچنین تبدیل علم به فرهنگ نیز سریع تر صورت گرفت، همزمان دانش از انحصار طبقاتی خارج و سبب عدالت بیشتر شد. هزینه تحصیل، مطالعه و کسب علم کاهش پیدا کرد، فرصت طرح عقاید از سوی همگان افزایش پیدا کرد و امکان کنترل و سانسور نیز کم شد. در کتاب استفاده از تصاویر بیشتر شد و سبب افزایش و رشد قوه تخیل خوانندگان شد. به ویژه در حوزه کتاب های کودکان که می دانیم تصویر جایگاه ممتاز دارد و اساسا آثار کودک و نوجوان بخش خاصی در بازار کتاب را به خود اختصاص داد که با عنصر تصویر ارتباط وثیقی دارد.
عضو هیات علمی موسسه مطالعات فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم مطرح کرد: اولین انجیل در سال 1455 منتشر شد، گفته می شود اعلامیه مارتین لوتر سال 1517 در حدود 30 هزار نسخه منتشر شد این دستگاه ظرف مدت کوتاهی چنین دسترسی هایی به شهروندان داد؛ البته خطاهایی نیز رخ داد؛ مثلا هرزنامه ها و مبحثی که امروزه به عنوان شبه علم می شناسیم رشد بیشتری پیدا کرد، سانسور و سرکوب از بین نرفت و شیوه آن پیچیده تر شد؛ اما همزمان علاوه بر نکاتی که عرض کردم حوزه هایی از اقتصاد رشد کرد. بحث اقتصاد نشر، مباحث مدیریت و مدیریت بازاریابی به حوزه کتاب کشیده شد، علم حقوق در زمینه حقوق خوانندگان، مصنفان و ناشران رشد کرد.
او با بیان این که آنچه در خصوص چاپ کاغذی و انقلاب صنعت نشر می گوییم امروزه خود سنتی شده است، گفت: چون فناوری ها، رسانه ها و تکنولوژی های جدید سبب شد چاپ کاغذی خود، چاپ سنتی شود. یعنی ما می بینیم نشر الکترونیک همان مزایا را دارد، دسترسی سریع تر، سهولت بیشتر، مخاطب بیشتر، تبدیل علم به فرهنگ با سرعت بیشتر، کاهش هزینه مطالعه و تحصیل، رشد قوه تخیل که با بحث توسعه رابطه نزدیک دارد و طبیعتا کاهش محدودیت و سانسور. به خصوص که نشر الکترونیک، نقش عامل تصادف را کمتر کرده است عامل تصادف یعنی فرد به صورت تصادفی به کتابفروشی برود و اثری را انتخاب کند . البته در کنار آن هرزنامه، کپی کاری و سرقت رشد شبه علم، بیشتر و شیوه سرکوب و سانسور پیچیده تر شده ؛ اما ابزار انتقاد نیز راحت تر بوده و سریع تر صورت گرفته است. در اثر رشد چاپ و نشر و دستاوردهای فناورانه رابطه بین فرهنگ و علم نزدیک تر و اثرگذارتر شد؛ فناوری جدید و پلتفرم هایی که استفاده می کنیم، سبب شد عدالت در کسب و رشد علم بیشتر شود.
خواندن یکی از اهداف تولید کتاب
در ادامه این وبینار ایوب دهقانکار، با اشاره به اینکه پیوند حوزه علم به معنای Science و فرهنگ، پیوند دیرپایی بوده و در عین حال مستلزم کاوش و پژوهش های جدید است، گفت: به نظر من زمانی که ما از علم و فرهنگ و پیوند این دو و قرارگرفتن آن ها در کنار یکدیگر صحبت می کنیم واقعا از اقیانوسی به نام علم و اقیانوسی به نام فرهنگ صحبت می کنیم که این دو هم وسیع و هم عمیق هستند و غور کردن در این اقیانوس به هم پیوسته همت وسیعی را می طلبد و جای تشکر دارد که این احساس نیاز و بیداری در پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی به وجود آمده است.
وی افزود: زمانی که از مباحث و مسائل حوزه فرهنگی سوال به میان می آید شاید برای پیدا کردن راه حلی برای آن و پاسخی برای یکسری سوالات سراغ خیلی از حوزه ها به جز حوزه علم می رویم. به عنوان مثال سوالاتی که با این عناوین مطرح می شود که آیا نشر الکترونیک خوب است یا خیر، جایگاه پلتفرم های نشر کجاست؟ آیا ما به سمت تولید کتاب های صوتی برویم یا خیر و... جز سوالات داغ و متداول فعالان حوزه نشر و دغدغه مندان است و البته از منظرهای مختلف یعنی از لحاظ بازاریابی، امور مدیریتی و اقتصادی و حوزه های مختلف به آن پرداخته شده و پاسخ داده شده است. به نظر من چندان در این حوزه ورود پیدا نکردیم که ببینیم علم در یک حوزه ای که تقریبا در حوزه فرهنگ، مغفول بوده و آن هم علم شناختی "Cognitive science" است چه جوابی به ما می هد و جای خالی آن به شدت احساس می شود.
او با اشاره به اینکه وقتی صحبت از book reading و Cognitive science به میان می آید، می گویند در درجه اول یک نمودی از حوزه فرهنگ و کتاب است و همگان موافق آن هستند، مطرح کرد: دستگاه های مختلف ازجمله وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی باید این حوزه را تقویت کند؛ بنابراین یکی از رسالت های وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ترویج و گسترش فرهنگ مطالعه و کتابخوانی است. وقتی ما از کتابخوانی صحبت به میان می آوریم از دو مقوله مرتبط اما کاملا متفاوت از نظر ماهیتی صحبت می کنیم، یکی واژه کتاب و دیگری خواندن.
مدیرعامل خانه کتاب و ادبیات ایران در ادامه بیان کرد: کتاب یک سخت افزار است، صرف نظر از اینکه روی کاغذ، چرم و حتی روی صفحه کامپیوتر باشد بالاخره یک محصول نهایی است. اما خواندن با علوم شناختی مرتبط می شود از آن جهت که حوزه خواندن یک فرایند ذهنی است. وقتی از کتابخوانی صحبت می کنیم بیشتر تمرکز ما بر کتاب بوده و کمتر به حوزه خواندن پرداختیم. اگر بخواهیم در کتابخوانی حق حوزه کتاب را ادا کنیم کار سختی نیست؛ یعنی با اختصاص بودجه های مناسب، دادن تسهیلات، برگزاری نمایشگاه ها، دادن گرنت ها، یارانه های کتاب و برگزاری جشنواره هایی که در همه کشورها بوده و در کشور ما نیز هست ازجمله هفته کتاب، نمایشگاه کتاب تهران، نمایشگاه استانی، خرید کتاب می توان این کار را انجام داد.
وی افزود: به زعم بنده می توان حق کتاب در آن بخش که محصول نهایی است را با شرایطی که هم بودجه و هم برنامه دقیق و منظم باشد و ادارات، وزارتخانه ها و نهادهای فرهنگی ما عزمی داشته باشند، ادا کرد. مثلا بخش زیادی از مشکلات ناشران ما به حوزه کاغذ مربوط است و همه معتقدیم اگر مشکل کاغذ حل شود تا حد زیادی مشکلات نشر ما برطرف می شود. یا بالعکس اگر مشکل کاغذ حل نشود نشر ما دچار مشکلات جدی می شود.
دهقانکار بخش مغفول کتابخوانی را بخش دوم آن یعنی همان خواندن "Reading " دانست و عنوان کرد: خواندن یک پروسه و فرایند ذهنی است و کمتر کسی به آن توجه کرده است؛ درست است که کارهای ما بیشتر به اسم کتابخوانی و ترویج مطالعه و کتابخوانی بود ولی تقریبا تمامی کارهای ما به کتاب مرتبط بود و برای نفس و عمل خواندن به عنوان یک عمل ذهنی که علم ورود گسترده ای به آن حوزه داشته متاسفانه کاری نکردیم. به واقع نه فقط وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بلکه در وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، وزارت آموزش و پرورش، در آکادمی های فرهنگی که به صورت خاص به علوم شناختی مرتبط اند فعالیتی صورت نگرفته است و جای خالی آن احساس می شود.
مدیرعامل خانه کتاب و ادبیات ایران درباره اهمیت مقوله خواندن تاکید کرد: در علوم شناختی، خواندن ""Reading را یکی از چهار مهارت اصلی در کنار مهارت های گفتاری "speaking" نوشتاری و شنیداری "Listening" حساب می کنند. از این چهار مهارت، دو مهارت خواندن و شنیدن را مهارت Receptive skills"" و دو مهارت گفتاری و نوشتاری را productive" skills" می گویند.
وی در ادامه عنوان کرد: چامسکی نظریه ای دارد که می گوید زبان فطری و ذاتی است. حول این جمله کتاب ها و مقالات بسیاری به زبان های مختلف نوشته شده است؛ اما چامسکی در یک تقسیم بندی جالبی می گوید همان زبانی که در نهاد همه انسان ها به صورت فطری به ودیعت گذاشته شده است را باید بالفعل کرد. یعنی I Language که همان زبان درونی بوده و ذاتی است را باید بالفعل و عملیاتی کرد تا به اجرای زبانی که همان مهارت های گفتاری و نوشتاری است، برسد. از این رو از E Language صحبت می کند.
او با اشاره به این که در بحث I Language خداوند به عنوان خالق کار خود را به نحو احسن انجام داده است، بیان کرد: به واقع همه انسان ها به استثنای افرادی که با بیماری های خاص دنیا می آیند توانایی زبانی دارند. اما چامسکی از E Language صحبت می کند یعنی ما باید به زبان خروجی که در جامعه نمود پیدا می کند و سطح بیرونی توانایی زبانی است در حوزه psycholinguistics بپردازیم و نباید مغفول بماند. این همان جایی است که بنده جای خالی آن را به عنوان یکی از یافته های Science و علوم در فعالیت های خود و در حوزه کتابخوانی احساس می کنم.
مدیرعامل خانه کتاب و ادبیات ایران درباره دلیل این احساس خلاء اظهار کرد: باید اهداف صنعت نشر را برشمریم؛ به واقع تولید کتاب شاکله صنعت نشر را شامل می شود؛ ما کتاب را برای خواندن یا برای انتقال تجربیات و آگاهی ها تولید می کنیم. هدف از خواندن نیز برای درک مطلب است و هدف از درک مطلب نیز فراگیری و یادگیری "Learning" است. بنابراین آن "Information" که دریافت می کنیم در تصمیم گیری "Decision making" ما مورد استفاده قرار می گیرد. یعنی اصولا هدف نهایی از مطالعه، تصمیم گیری است، یعنی یک دانشی در ما به وجود بیاید که بر اساس آن بتوانیم تصمیم گیری کنیم.
وی افزود: بنابراین یکسری مهارت ها ازجمله ""critical thinking موردنیاز است، یعنی خوانندگان ما باید متفکران انتقادی باشند؛ بنابراین در معرض کتاب قرار گرفتن به تنهایی نمی تواند یادگیری و تفکر خلاقانه و در نتیجه تصمیم گیری نقادانه را تضمین کند؛ لذا اگر این هدف متعالی را که برای خواندن متصور شویم متوجه می شویم صرف برگزاری جشنواره، هفته کتاب، دادن یارانه، تامین کاغذ و... حول محور کتاب است و اگر از بحث خواندن و یادگیری خارج شویم به نظر من نتیجه مدنظر حاصل نمی شود.
او با اشاره به این که باید در حوزه کتابخوانی هم به کتاب بپردازیم و هم به خواندن، اظهار کرد: به وفور در خصوص علوم جدید، psycholinguistics یا روان زبان شناسی بحث شده است و اگر بخواهیم بگوییم برای مهارت خواندن چه چیزی نیاز است باید سراغ cognitive science برویم. دانشمندان برای Learningهای مختلف stylesهای مختلف تعریف می کنند، یعنی در هر فرد مجهز به همان توانایی زبانی که چامسکی مطرح کرده است Learning styles و Learning strategies متفاوت است. اگر بخواهیم به فرهنگ کتابخوانی کمک کنیم باید مراقب باشیم و بدانیم Learning styles و Learning strategies هر فردی چیست و همه این ها با هم منجر به Effective reading و خواندن مثمر ثمر خواهد شد.
دهقانکار در ادامه عنوان کرد: مثلا برای Learning styles ممکن است خوانندگان مختلف حالت های متفاوتی مانند Aural ،Visual و... داشته باشند. نکته جالب این است که stylesها قابل تغییر نیستند و اگر هم بخواهیم تغییر دهیم هزینه بر است. اما Learning strategies قابلیت تدریس و فراگیری دارد و می توان استراتژی خواندن را به خواننده آموخت.
وی درباره افزایش مهارت خواندن عنوان کرد: Science یکی از حوزه هایی است که در این زمینه می تواند کمک کننده باشد. وزارتخانه ها، نهادهای دولتی و فرهنگی، وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، وزارت آموزش و پرورش، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، نهادهای علمی و پژوهشی و البته ناشران، تولیدکنندگان کتاب، کتابخانه ها و کتابفروشی ها دخیل هستند؛ بنابراین با علم به این مسائل و با علم به این که علم در این حوزه حرفی برای گفتن دارد جواب دادن به آن سوالات ابتدایی دیگر چندان سخت نیست، علم نیز در این زمینه می تواند کمک کند و به نظر من بیشترین کمک را علم می کند از این رو که پاسخ درست را می توان با اتخاذ موضع علمی دریافت کرد. علم می گوید یکسری افراد استایل ها و استراتژی هایی دارند که نباید به آن ها کتاب کاغذی داد و باید برای آن ها تنها از کتاب های صوتی استفاده کرد. برخی افراد دیداری، شنیداری و... بوده و علم همه این ها را تعریف کرده و به رسمیت شناخته است؛ به نظر من این که ما به صورت آنی و بر مبنای تب بازار، درباره یک مقوله عجولانه تصمیم گیری کنیم نتیجه درست را دریافت نخواهیم کرد.
مدیرعامل خانه کتاب و ادبیات ایران با اشاره به این که برخی می گویند ملت ایران تا مدت ها ملت شفاهی بود، مطرح کرد: یعنی خطابه های خود را از طریق منبرهای مساجد به گوش ما رسانده اند و این زمانی بود که کانال انتقال اطلاعات از طریق گوش بود؛ یا نقاشی هایی که در قهوه خانه های قدیمی از نقالی ها و تصاویر شاهنامه منتقل شد، علم آن ها را به رسمیت شناخته و برای آن ها تعریف دارد. به نظر من در این حوزه هم می توان روی یافته های جدید علمی حساب کرد و نظر علم را محترم شمرد.
حلقه صنعت نشر بین المللی باید فرامرزی باشد
در ادامه شاکری به عنوان دبیر وبینار این سوال را از نبوی پرسید: در حوزه نشر دانشگاهی ما شرایط خاصی حاکم است؛ ابتدا خودتان از منظر کسی که هم در حوزه آکادمیک و هم در حوزه اجرا قرار دارد نکاتی را درباره وضعیت موجود نشر دانشگاهی بگویید؛ یعنی یک بازخوانی از دیروز، توصیفی از حال و چشم اندازی از نشر دانشگاهی داشته باشید. اصولا در نشر دانشگاهی چقدر توجه به نگاه بین المللی نیاز است و نظریات و مطالعات فرهنگی در این حوزه چه کمکی می تواند به نشر دانشگاهی داشته باشد؟
نبوی نیز در پاسخ به این سوال گفت: اغلب ناشران دانشگاهی حتی در بخش دولتی ما ویرایش علمی ندارند. کتاب های علمی و دانشگاهی علاوه بر اینکه نیازمند ویرایش ادبی هستند به ویرایش علمی نیز نیاز دارند. بسیاری از ناشران دانشگاهی ما حتی در دانشگاه های دولتی و معتبر سنت ویرایش علمی ندارند از این رو که اشتباهات فاحش در برخی آثار دیده می شود؛ مثلا جملات و پارگراف هایی در هنگام ترجمه غیب می شود و... مشکل دوم این است که بسیاری از ناشران دانشگاهی ما شناخت خوبی از بازار کتاب خود ندارند و نمی توانند آثار با کیفیتی را به دست مخاطب برسانند.
وی افزود: به عنوان مثال در حوزه نشر بین الملل تعداد صفحات کتاب های دانشگاهی و درسی از یک حدی بیشتر نمی شود، فشرده نویسی مهم است از این رو توضیحات اضافی حذف یا به کتاب های کمک درسی و توضیحات سرکلاس واگذار می شود؛ صفحه آرایی و طراحی جلد کاملا ساده است اما با شان ناشر و محتوای اثر مرتبط است. برخی از ناشران در سطح بین الملل کتاب های تعاملی را در پیش گرفتند بدین صورت که بخش هایی از یک اثر را پیش از چاپ روی سایت قرار می دهند. سپس جمع بندی و نظرات خوانندگان بر مراحل بعدی فرآیند تولید اثر می گذارد. در صورتی که انتشار یک کتاب در دانشگاه های ما نتیجه تعامل ناشر و نویسنده است. بدتر از آن، این است که جزوه ها و نوشته های دانشجویان سرکلاس تبدیل به کتاب می شود.
معاون پژوهشی مرکز نشر دانشگاهی، با اشاره به اینکه اصولا نشر دانشگاهی ایران، بین المللی نیست، اظهار کرد: نه به این معنا که کتاب به زبان خارجی نداریم. به واقع نشر بین المللی یعنی حلقه های زنجیره صنعت نشر فرامرزی باشد، نه این که ناشر دانشگاهی صرفا اثری را به زبان خارجی منتشر کند. تمام حلقه های صنعت نشر ما ملی است و مخاطبان آن نیز حداکثر ملی است. ممکن است برخی از آثار در حوزه ادبیات یا تاریخ علاقه مندانی در بین همسایگان فارسی زبان ما مانند افغانستان و تاجیکستان داشته باشد یا افرادی در هند و پاکستان و ترکیه نسبت به آن علاقه پیدا کنند. اگر ناشر دانشگاهی ما بخواهد نشر بین المللی محسوب شود برخی از حلقه های نشر باید خارج از زنجیره داخلی و خارج از مرزها باشد. در این صورت ناشر باید الگوی فعالیت خود را اصلاح کند.
او با اشاره به اینکه نشر دانشگاهی ایران الکترونیک نیست، بیان کرد: الگوهای ترویج علم در دنیا تغییر کرده و الگوهای جدیدی در حال تجربه شدن است در همین چهارچوب نشر الکترونیک نیز رواج بیشتری پیدا کرده است؛ نشر کاغذی و نشر الکترونیک مکمل یکدیگر هستند و صنعت نشر دانشگاهی ایران برای ماندگاری چاره ای جز تطبیق خود با این الگوی نوین ندارد، درواقع این دو رقیب نیستند و هرکدام مخاطبان خاص خود را دارند. اما وظیفه حلقه زنجیره نشر در صنعت نشر الکترونیک تغییر می کند، هوش مصنوعی در این نشر ورود پیدا کرده و مدل بازاریابی متفاوت می شود اما وقتی از نشر الکترونیک صحبت می شود تلقی ناشران دانشگاهی تبدیل فایل word به pdf و عرضه از طریق پلتفرم است.
نبوی بی توجهی به رعایت کپی رایت را یکی از کاستی های صنعت نشر دانشگاهی دانست و گفت: خریدار هم حقوقی دارد که ما آن را رعایت نمی کنیم؛ تا زمانی که کپی رایت رعایت نشود حقوق ناشر، پدیدآورنده و خریدار رعایت نمی شود و در نتیجه سخن گفتن از اینکه ما می خواهیم نشر دانشگاهی را جدی بگیریم شبیه یک شوخی است. به همین دلیل است که ما امروزه با بحران قاچاق کتاب و کپی کاری روبه رو هستیم. این ها منظومه ناکارآمدی و ناموفق بودن و ناکامی ناشران دانشگاهی ما را می سازد و اینکه نشر ما نتواند در بازارهای جهانی جایی برای خود باز کند.
اختلاف در شیوه اجرا و برنامه های فرهنگی
شاکری در بخش دیگر وبینار مطالعات فرهنگی و صنعت نشر سوالی را از ایوب دهقانکار پرسید و عنوان کرد: به نظر شما آیا جای خالی پژوهش حس می شود و نیاز است پژوهش به شکل دیگری در این حوزه حضور داشته باشد. آیا آنطور که باید پژوهش در صحن فرهنگ حضور دارد یا خیر؟
مدیرعامل خانه کتاب و ادبیات ایران نیز در پاسخ به این سوال اظهار کرد: بنده معتقدم در سیاست های کلان که بخواهیم آن را به عنوان راهبرد مدنظر قرار دهیم چندان مشکل نداریم. یعنی در اهداف کلان کمتر می توان افرادی را پیدا کرد که دارای تعارض ایده و عقیده باشند؛ معمولا اختلاف کمتری در حوزه کلان فرهنگ، نشر و کتابخوانی وجود دارد. آن چیزی که شاید محل اختلاف و بعضا تعارض هم باشد شیوه اجرا و برنامه هاست.
وی در ادامه بیان کرد: جای خالی پژوهش نیز خیلی احساس می شود؛ ما در حوزه فرهنگ و به طور خاص صنعت نشر با یافته های جدید علمی فاصله زیادی داریم و با شم ذاتی خود مدیریت نشر می کنیم و در حوزه صنعت نشر نیز مطالعه و پژوهش به ویژه پژوهش هایی که منجر به خروجی شود نادر است. خلاء آن چیزی که احساس می شود در فعالیت ها است که به نظر من حاکی از خلاء خاص پژوهشی است. درواقع نخ تسبیحی که همه آن ها را به هم وصل کند خالی است. ممکن است پژوهش هایی صورت گیرد و ما بی اطلاع باشیم یا اتفاقاتی در مقام عمل در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی صورت گیرد و پژوهشگاه ها بی اطلاع باشند و ایجاد پل و ارتباطی بین نظر و عمل، حلقه مفقوده است و کار سختی نیست؛ اقدامات مقطعی که در برخی حوزه ها صورت گرفته خوب جواب می دهد.
ایوب دهقانکار در پایان سخنان خود گفت: علاوه بر ارگان های دولتی و متولیان نشر که یکی از دستگاه های اصلی آن وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است و همچنین باقی وزارتخانه ها و نهادهای دولتی و خصوصی، من بخش خصوصی را هم نه تنها بی تاثیر نمی دانم بلکه به روزرسانی آن ها را یکی از فاکتورهای اصلی صنعت نشر می دانم. از سهم وزارت ارشاد در صدور مجوزهای نشر گرفته تا سهم خود نشر و دست اندرکاران آن در به روزرسانی. یعنی همچنان که جای خالی پژوهش احساس می شود جای خالی آموزش نیز احساس می شود.
نبود سیاستگذاری روشن در حوزه نشر دانشگاهی
شاکری در پایان وبینار مطالعات فرهنگی و صنعت نشر سوالی را مطرح کرد و از نبوی پرسید: بخش هایی که ذکر کردید ناظر به سیاست گذاری های فرهنگی است، یعنی وضعیتی که برای نشر متصور شدید بخشی است که به طور کلی سیاست های فرهنگی در حوزه نشر و مجموعه ای به نام آموزش عالی دیده شده است، الگویی ناظر بر برنامه ریزی فرهنگی و در کنار آن بحث آموزش مطرح است. نظر کلی خود را در این حوزه عنوان کنید.
نبوی نیز با بیان اینکه برخلاف زحماتی که همکاران با تجربه در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی می کشند ما در حوزه نشر دانشگاهی در ایران به ویژه در خصوص حضور بین الملل سیاست روشنی نداریم، اظهار کرد: در حالی که این امر نیازمند سیاست گذاری، برنامه ریزی و اقدام درست و هدفمند است. به ویژه این که در دوسال اخیر نشر دانشگاهی ایران دو مشکل جدی را متحمل شد؛ یکی بحث کرونا که همه ناشران دنیا را تحت تاثیر قرار داد، اما مشکل دوم کاهش جمعیت دانشجویان است که در دوره ای از 4 میلیون نفر نیز افزون تر بود و در سال های اخیر زیر 4 میلیون رسیده است. این کاهش دانشجو نیز بر عرضه و فروش کتاب درسی و کمک درسی اثر گذاشته است. از این رو نشر دانشگاهی برای حضور در عرصه بین الملل نیازمند سیاستگذاری و برنامه ریزی است که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در این زمینه تجربه خوبی دارد و می تواند به وزارت علوم، تحقیقات و فناوری و ناشران دانشگاهی ما کمک کند.
وی افزود: اگر بنا باشد ناشران دانشگاهی از بحران خارج شوند باید به دو امر مهم توجه کنند. یکی سرمایه گذاری بر نسل جدید کتابخوان و کتابخوانان آنلاین است؛ همچنین باید تکلیف بحث کپی رایت روشن شود. نکته دوم که سبب می شود ناشران دانشگاهی از این رخوت، سستی، دوباره کاری و موازی کاری خارج شوند حضور در بازار جهانی است. تا این امر رخ ندهد استانداردهای نشر ایران در بخش دانشگاهی از اینی که هست فراتر نمی رود؛ به واقع تا ناشر دانشگاهی احساس رقابت نکند و وارد میدان عمل نشود رشد نمی کند. بخشی از این سیاست گذاری برعهده وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، مجلس، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و حتی معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری است اما گمان می کنم بهترین متولی آن می تواند نهادهای مدنی و انجمن های ناشران و کتابفروشان باشد.
نبوی در پایان با اشاره به صحبت های دهقانکار گفت: بسیاری از بخش های نشر دانشگاه ها آموزش استانداردها و الگوهای جدید برای ویرایش، صفحه آرایی و بازاریابی ندیده اند و نکته ای که مدیرعامل خانه کتاب و ادبیات ایران در خصوص آموزش مطرح کرد نکته کلیدی و مهم است.
به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) ، به نقل از روابط عمومی خانه کتاب و ابیات ایران، وبینار مطالعات فرهنگی و صنعت نشر از سوی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی با حضور ایوب دهقانکار، مدیر عامل خانه کتاب و ادبیات ایران، سید عبدالامیر نبوی، عضو هیات علمی موسسه مطالعات فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم و معاون پژوهشی مرکز نشر دانشگاهی و احمد شاکری، عضو هیأت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی برگزار شد.
تبدیل علم به فرهنگ با دستگاه چاپ
نبوی با بیان اینکه درباره آنچه که صنعت نشر می دانیم و می شناسیم و رابطه آن با فرهنگ و مسائل اجتماع، بحث های گوناگونی شکل گرفته، اظهار کرد: همه نویسندگان و تحلیلگران معتقدند که صنعت نشر موجب شد دنیای دیگری شکل بگیرد. قبلا رابطه افراد با کتاب محدودتر بود چون کتاب نیز به تعداد کتاب های خطی محدود بود که در کتابخانه هایی نگهداری می شد؛ در واقع تعدادشان کم و به صورت پراکنده بودند با یکدیگر ارتباطی نداشتند و استفاده از کتاب نیز به عده ای خاص محدود بود. بنابراین نوعی اشراف سالاری و نخبه گرایی و محدودیت در استفاده از کتاب و کتابخانه وجود داشت؛ همچنین رشد و تکثیر کتاب نیز به صورت محدود بود و امکان اشتباه زیاد بود.
وی در ادامه بیان کرد: به همین دلیل اختراع گوتنبرگ به عنوان یک انقلاب شمرده می شود. یعنی آن اتفاقی که در قرن 15 میلادی رخ داد و با انتشار انجیل در سال 1455 میلادی شروع شد، به عنوان یک انقلاب در تاریخ علم و فرهنگ بشری نام برده می شود. بر اثر این اختراع و رشد بعدی آن بود که انتقال و ترویج دانش موجود با سهولت و سرعت بیشتر صورت گرفت، درواقع رشد و انتقال دانش موجود چشمگیر شد؛ سبب شد میانگین علمی و فرهنگی اقشار یک جامعه افزایش یابد و جوامع مختلف به هم نزدیک شود و جامعه گسترده تری مخاطب قرار گیرد.
او ضمن اشاره به اینکه به دلیل وجود دستگاه چاپ، گردش دانش موجود سریع تر صورت گرفت، عنوان کرد: همچنین تبدیل علم به فرهنگ نیز سریع تر صورت گرفت، همزمان دانش از انحصار طبقاتی خارج و سبب عدالت بیشتر شد. هزینه تحصیل، مطالعه و کسب علم کاهش پیدا کرد، فرصت طرح عقاید از سوی همگان افزایش پیدا کرد و امکان کنترل و سانسور نیز کم شد. در کتاب استفاده از تصاویر بیشتر شد و سبب افزایش و رشد قوه تخیل خوانندگان شد. به ویژه در حوزه کتاب های کودکان که می دانیم تصویر جایگاه ممتاز دارد و اساسا آثار کودک و نوجوان بخش خاصی در بازار کتاب را به خود اختصاص داد که با عنصر تصویر ارتباط وثیقی دارد.
عضو هیات علمی موسسه مطالعات فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم مطرح کرد: اولین انجیل در سال 1455 منتشر شد، گفته می شود اعلامیه مارتین لوتر سال 1517 در حدود 30 هزار نسخه منتشر شد این دستگاه ظرف مدت کوتاهی چنین دسترسی هایی به شهروندان داد؛ البته خطاهایی نیز رخ داد؛ مثلا هرزنامه ها و مبحثی که امروزه به عنوان شبه علم می شناسیم رشد بیشتری پیدا کرد، سانسور و سرکوب از بین نرفت و شیوه آن پیچیده تر شد؛ اما همزمان علاوه بر نکاتی که عرض کردم حوزه هایی از اقتصاد رشد کرد. بحث اقتصاد نشر، مباحث مدیریت و مدیریت بازاریابی به حوزه کتاب کشیده شد، علم حقوق در زمینه حقوق خوانندگان، مصنفان و ناشران رشد کرد.
او با بیان این که آنچه در خصوص چاپ کاغذی و انقلاب صنعت نشر می گوییم امروزه خود سنتی شده است، گفت: چون فناوری ها، رسانه ها و تکنولوژی های جدید سبب شد چاپ کاغذی خود، چاپ سنتی شود. یعنی ما می بینیم نشر الکترونیک همان مزایا را دارد، دسترسی سریع تر، سهولت بیشتر، مخاطب بیشتر، تبدیل علم به فرهنگ با سرعت بیشتر، کاهش هزینه مطالعه و تحصیل، رشد قوه تخیل که با بحث توسعه رابطه نزدیک دارد و طبیعتا کاهش محدودیت و سانسور. به خصوص که نشر الکترونیک، نقش عامل تصادف را کمتر کرده است عامل تصادف یعنی فرد به صورت تصادفی به کتابفروشی برود و اثری را انتخاب کند . البته در کنار آن هرزنامه، کپی کاری و سرقت رشد شبه علم، بیشتر و شیوه سرکوب و سانسور پیچیده تر شده ؛ اما ابزار انتقاد نیز راحت تر بوده و سریع تر صورت گرفته است. در اثر رشد چاپ و نشر و دستاوردهای فناورانه رابطه بین فرهنگ و علم نزدیک تر و اثرگذارتر شد؛ فناوری جدید و پلتفرم هایی که استفاده می کنیم، سبب شد عدالت در کسب و رشد علم بیشتر شود.
خواندن یکی از اهداف تولید کتاب
در ادامه این وبینار ایوب دهقانکار، با اشاره به اینکه پیوند حوزه علم به معنای Science و فرهنگ، پیوند دیرپایی بوده و در عین حال مستلزم کاوش و پژوهش های جدید است، گفت: به نظر من زمانی که ما از علم و فرهنگ و پیوند این دو و قرارگرفتن آن ها در کنار یکدیگر صحبت می کنیم واقعا از اقیانوسی به نام علم و اقیانوسی به نام فرهنگ صحبت می کنیم که این دو هم وسیع و هم عمیق هستند و غور کردن در این اقیانوس به هم پیوسته همت وسیعی را می طلبد و جای تشکر دارد که این احساس نیاز و بیداری در پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی به وجود آمده است.
وی افزود: زمانی که از مباحث و مسائل حوزه فرهنگی سوال به میان می آید شاید برای پیدا کردن راه حلی برای آن و پاسخی برای یکسری سوالات سراغ خیلی از حوزه ها به جز حوزه علم می رویم. به عنوان مثال سوالاتی که با این عناوین مطرح می شود که آیا نشر الکترونیک خوب است یا خیر، جایگاه پلتفرم های نشر کجاست؟ آیا ما به سمت تولید کتاب های صوتی برویم یا خیر و... جز سوالات داغ و متداول فعالان حوزه نشر و دغدغه مندان است و البته از منظرهای مختلف یعنی از لحاظ بازاریابی، امور مدیریتی و اقتصادی و حوزه های مختلف به آن پرداخته شده و پاسخ داده شده است. به نظر من چندان در این حوزه ورود پیدا نکردیم که ببینیم علم در یک حوزه ای که تقریبا در حوزه فرهنگ، مغفول بوده و آن هم علم شناختی "Cognitive science" است چه جوابی به ما می هد و جای خالی آن به شدت احساس می شود.
او با اشاره به اینکه وقتی صحبت از book reading و Cognitive science به میان می آید، می گویند در درجه اول یک نمودی از حوزه فرهنگ و کتاب است و همگان موافق آن هستند، مطرح کرد: دستگاه های مختلف ازجمله وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی باید این حوزه را تقویت کند؛ بنابراین یکی از رسالت های وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ترویج و گسترش فرهنگ مطالعه و کتابخوانی است. وقتی ما از کتابخوانی صحبت به میان می آوریم از دو مقوله مرتبط اما کاملا متفاوت از نظر ماهیتی صحبت می کنیم، یکی واژه کتاب و دیگری خواندن.
مدیرعامل خانه کتاب و ادبیات ایران در ادامه بیان کرد: کتاب یک سخت افزار است، صرف نظر از اینکه روی کاغذ، چرم و حتی روی صفحه کامپیوتر باشد بالاخره یک محصول نهایی است. اما خواندن با علوم شناختی مرتبط می شود از آن جهت که حوزه خواندن یک فرایند ذهنی است. وقتی از کتابخوانی صحبت می کنیم بیشتر تمرکز ما بر کتاب بوده و کمتر به حوزه خواندن پرداختیم. اگر بخواهیم در کتابخوانی حق حوزه کتاب را ادا کنیم کار سختی نیست؛ یعنی با اختصاص بودجه های مناسب، دادن تسهیلات، برگزاری نمایشگاه ها، دادن گرنت ها، یارانه های کتاب و برگزاری جشنواره هایی که در همه کشورها بوده و در کشور ما نیز هست ازجمله هفته کتاب، نمایشگاه کتاب تهران، نمایشگاه استانی، خرید کتاب می توان این کار را انجام داد.
وی افزود: به زعم بنده می توان حق کتاب در آن بخش که محصول نهایی است را با شرایطی که هم بودجه و هم برنامه دقیق و منظم باشد و ادارات، وزارتخانه ها و نهادهای فرهنگی ما عزمی داشته باشند، ادا کرد. مثلا بخش زیادی از مشکلات ناشران ما به حوزه کاغذ مربوط است و همه معتقدیم اگر مشکل کاغذ حل شود تا حد زیادی مشکلات نشر ما برطرف می شود. یا بالعکس اگر مشکل کاغذ حل نشود نشر ما دچار مشکلات جدی می شود.
دهقانکار بخش مغفول کتابخوانی را بخش دوم آن یعنی همان خواندن "Reading " دانست و عنوان کرد: خواندن یک پروسه و فرایند ذهنی است و کمتر کسی به آن توجه کرده است؛ درست است که کارهای ما بیشتر به اسم کتابخوانی و ترویج مطالعه و کتابخوانی بود ولی تقریبا تمامی کارهای ما به کتاب مرتبط بود و برای نفس و عمل خواندن به عنوان یک عمل ذهنی که علم ورود گسترده ای به آن حوزه داشته متاسفانه کاری نکردیم. به واقع نه فقط وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بلکه در وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، وزارت آموزش و پرورش، در آکادمی های فرهنگی که به صورت خاص به علوم شناختی مرتبط اند فعالیتی صورت نگرفته است و جای خالی آن احساس می شود.
مدیرعامل خانه کتاب و ادبیات ایران درباره اهمیت مقوله خواندن تاکید کرد: در علوم شناختی، خواندن ""Reading را یکی از چهار مهارت اصلی در کنار مهارت های گفتاری "speaking" نوشتاری و شنیداری "Listening" حساب می کنند. از این چهار مهارت، دو مهارت خواندن و شنیدن را مهارت Receptive skills"" و دو مهارت گفتاری و نوشتاری را productive" skills" می گویند.
وی در ادامه عنوان کرد: چامسکی نظریه ای دارد که می گوید زبان فطری و ذاتی است. حول این جمله کتاب ها و مقالات بسیاری به زبان های مختلف نوشته شده است؛ اما چامسکی در یک تقسیم بندی جالبی می گوید همان زبانی که در نهاد همه انسان ها به صورت فطری به ودیعت گذاشته شده است را باید بالفعل کرد. یعنی I Language که همان زبان درونی بوده و ذاتی است را باید بالفعل و عملیاتی کرد تا به اجرای زبانی که همان مهارت های گفتاری و نوشتاری است، برسد. از این رو از E Language صحبت می کند.
او با اشاره به این که در بحث I Language خداوند به عنوان خالق کار خود را به نحو احسن انجام داده است، بیان کرد: به واقع همه انسان ها به استثنای افرادی که با بیماری های خاص دنیا می آیند توانایی زبانی دارند. اما چامسکی از E Language صحبت می کند یعنی ما باید به زبان خروجی که در جامعه نمود پیدا می کند و سطح بیرونی توانایی زبانی است در حوزه psycholinguistics بپردازیم و نباید مغفول بماند. این همان جایی است که بنده جای خالی آن را به عنوان یکی از یافته های Science و علوم در فعالیت های خود و در حوزه کتابخوانی احساس می کنم.
مدیرعامل خانه کتاب و ادبیات ایران درباره دلیل این احساس خلاء اظهار کرد: باید اهداف صنعت نشر را برشمریم؛ به واقع تولید کتاب شاکله صنعت نشر را شامل می شود؛ ما کتاب را برای خواندن یا برای انتقال تجربیات و آگاهی ها تولید می کنیم. هدف از خواندن نیز برای درک مطلب است و هدف از درک مطلب نیز فراگیری و یادگیری "Learning" است. بنابراین آن "Information" که دریافت می کنیم در تصمیم گیری "Decision making" ما مورد استفاده قرار می گیرد. یعنی اصولا هدف نهایی از مطالعه، تصمیم گیری است، یعنی یک دانشی در ما به وجود بیاید که بر اساس آن بتوانیم تصمیم گیری کنیم.
وی افزود: بنابراین یکسری مهارت ها ازجمله ""critical thinking موردنیاز است، یعنی خوانندگان ما باید متفکران انتقادی باشند؛ بنابراین در معرض کتاب قرار گرفتن به تنهایی نمی تواند یادگیری و تفکر خلاقانه و در نتیجه تصمیم گیری نقادانه را تضمین کند؛ لذا اگر این هدف متعالی را که برای خواندن متصور شویم متوجه می شویم صرف برگزاری جشنواره، هفته کتاب، دادن یارانه، تامین کاغذ و... حول محور کتاب است و اگر از بحث خواندن و یادگیری خارج شویم به نظر من نتیجه مدنظر حاصل نمی شود.
او با اشاره به این که باید در حوزه کتابخوانی هم به کتاب بپردازیم و هم به خواندن، اظهار کرد: به وفور در خصوص علوم جدید، psycholinguistics یا روان زبان شناسی بحث شده است و اگر بخواهیم بگوییم برای مهارت خواندن چه چیزی نیاز است باید سراغ cognitive science برویم. دانشمندان برای Learningهای مختلف stylesهای مختلف تعریف می کنند، یعنی در هر فرد مجهز به همان توانایی زبانی که چامسکی مطرح کرده است Learning styles و Learning strategies متفاوت است. اگر بخواهیم به فرهنگ کتابخوانی کمک کنیم باید مراقب باشیم و بدانیم Learning styles و Learning strategies هر فردی چیست و همه این ها با هم منجر به Effective reading و خواندن مثمر ثمر خواهد شد.
دهقانکار در ادامه عنوان کرد: مثلا برای Learning styles ممکن است خوانندگان مختلف حالت های متفاوتی مانند Aural ،Visual و... داشته باشند. نکته جالب این است که stylesها قابل تغییر نیستند و اگر هم بخواهیم تغییر دهیم هزینه بر است. اما Learning strategies قابلیت تدریس و فراگیری دارد و می توان استراتژی خواندن را به خواننده آموخت.
وی درباره افزایش مهارت خواندن عنوان کرد: Science یکی از حوزه هایی است که در این زمینه می تواند کمک کننده باشد. وزارتخانه ها، نهادهای دولتی و فرهنگی، وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، وزارت آموزش و پرورش، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، نهادهای علمی و پژوهشی و البته ناشران، تولیدکنندگان کتاب، کتابخانه ها و کتابفروشی ها دخیل هستند؛ بنابراین با علم به این مسائل و با علم به این که علم در این حوزه حرفی برای گفتن دارد جواب دادن به آن سوالات ابتدایی دیگر چندان سخت نیست، علم نیز در این زمینه می تواند کمک کند و به نظر من بیشترین کمک را علم می کند از این رو که پاسخ درست را می توان با اتخاذ موضع علمی دریافت کرد. علم می گوید یکسری افراد استایل ها و استراتژی هایی دارند که نباید به آن ها کتاب کاغذی داد و باید برای آن ها تنها از کتاب های صوتی استفاده کرد. برخی افراد دیداری، شنیداری و... بوده و علم همه این ها را تعریف کرده و به رسمیت شناخته است؛ به نظر من این که ما به صورت آنی و بر مبنای تب بازار، درباره یک مقوله عجولانه تصمیم گیری کنیم نتیجه درست را دریافت نخواهیم کرد.
مدیرعامل خانه کتاب و ادبیات ایران با اشاره به این که برخی می گویند ملت ایران تا مدت ها ملت شفاهی بود، مطرح کرد: یعنی خطابه های خود را از طریق منبرهای مساجد به گوش ما رسانده اند و این زمانی بود که کانال انتقال اطلاعات از طریق گوش بود؛ یا نقاشی هایی که در قهوه خانه های قدیمی از نقالی ها و تصاویر شاهنامه منتقل شد، علم آن ها را به رسمیت شناخته و برای آن ها تعریف دارد. به نظر من در این حوزه هم می توان روی یافته های جدید علمی حساب کرد و نظر علم را محترم شمرد.
حلقه صنعت نشر بین المللی باید فرامرزی باشد
در ادامه شاکری به عنوان دبیر وبینار این سوال را از نبوی پرسید: در حوزه نشر دانشگاهی ما شرایط خاصی حاکم است؛ ابتدا خودتان از منظر کسی که هم در حوزه آکادمیک و هم در حوزه اجرا قرار دارد نکاتی را درباره وضعیت موجود نشر دانشگاهی بگویید؛ یعنی یک بازخوانی از دیروز، توصیفی از حال و چشم اندازی از نشر دانشگاهی داشته باشید. اصولا در نشر دانشگاهی چقدر توجه به نگاه بین المللی نیاز است و نظریات و مطالعات فرهنگی در این حوزه چه کمکی می تواند به نشر دانشگاهی داشته باشد؟
نبوی نیز در پاسخ به این سوال گفت: اغلب ناشران دانشگاهی حتی در بخش دولتی ما ویرایش علمی ندارند. کتاب های علمی و دانشگاهی علاوه بر اینکه نیازمند ویرایش ادبی هستند به ویرایش علمی نیز نیاز دارند. بسیاری از ناشران دانشگاهی ما حتی در دانشگاه های دولتی و معتبر سنت ویرایش علمی ندارند از این رو که اشتباهات فاحش در برخی آثار دیده می شود؛ مثلا جملات و پارگراف هایی در هنگام ترجمه غیب می شود و... مشکل دوم این است که بسیاری از ناشران دانشگاهی ما شناخت خوبی از بازار کتاب خود ندارند و نمی توانند آثار با کیفیتی را به دست مخاطب برسانند.
وی افزود: به عنوان مثال در حوزه نشر بین الملل تعداد صفحات کتاب های دانشگاهی و درسی از یک حدی بیشتر نمی شود، فشرده نویسی مهم است از این رو توضیحات اضافی حذف یا به کتاب های کمک درسی و توضیحات سرکلاس واگذار می شود؛ صفحه آرایی و طراحی جلد کاملا ساده است اما با شان ناشر و محتوای اثر مرتبط است. برخی از ناشران در سطح بین الملل کتاب های تعاملی را در پیش گرفتند بدین صورت که بخش هایی از یک اثر را پیش از چاپ روی سایت قرار می دهند. سپس جمع بندی و نظرات خوانندگان بر مراحل بعدی فرآیند تولید اثر می گذارد. در صورتی که انتشار یک کتاب در دانشگاه های ما نتیجه تعامل ناشر و نویسنده است. بدتر از آن، این است که جزوه ها و نوشته های دانشجویان سرکلاس تبدیل به کتاب می شود.
معاون پژوهشی مرکز نشر دانشگاهی، با اشاره به اینکه اصولا نشر دانشگاهی ایران، بین المللی نیست، اظهار کرد: نه به این معنا که کتاب به زبان خارجی نداریم. به واقع نشر بین المللی یعنی حلقه های زنجیره صنعت نشر فرامرزی باشد، نه این که ناشر دانشگاهی صرفا اثری را به زبان خارجی منتشر کند. تمام حلقه های صنعت نشر ما ملی است و مخاطبان آن نیز حداکثر ملی است. ممکن است برخی از آثار در حوزه ادبیات یا تاریخ علاقه مندانی در بین همسایگان فارسی زبان ما مانند افغانستان و تاجیکستان داشته باشد یا افرادی در هند و پاکستان و ترکیه نسبت به آن علاقه پیدا کنند. اگر ناشر دانشگاهی ما بخواهد نشر بین المللی محسوب شود برخی از حلقه های نشر باید خارج از زنجیره داخلی و خارج از مرزها باشد. در این صورت ناشر باید الگوی فعالیت خود را اصلاح کند.
او با اشاره به اینکه نشر دانشگاهی ایران الکترونیک نیست، بیان کرد: الگوهای ترویج علم در دنیا تغییر کرده و الگوهای جدیدی در حال تجربه شدن است در همین چهارچوب نشر الکترونیک نیز رواج بیشتری پیدا کرده است؛ نشر کاغذی و نشر الکترونیک مکمل یکدیگر هستند و صنعت نشر دانشگاهی ایران برای ماندگاری چاره ای جز تطبیق خود با این الگوی نوین ندارد، درواقع این دو رقیب نیستند و هرکدام مخاطبان خاص خود را دارند. اما وظیفه حلقه زنجیره نشر در صنعت نشر الکترونیک تغییر می کند، هوش مصنوعی در این نشر ورود پیدا کرده و مدل بازاریابی متفاوت می شود اما وقتی از نشر الکترونیک صحبت می شود تلقی ناشران دانشگاهی تبدیل فایل word به pdf و عرضه از طریق پلتفرم است.
نبوی بی توجهی به رعایت کپی رایت را یکی از کاستی های صنعت نشر دانشگاهی دانست و گفت: خریدار هم حقوقی دارد که ما آن را رعایت نمی کنیم؛ تا زمانی که کپی رایت رعایت نشود حقوق ناشر، پدیدآورنده و خریدار رعایت نمی شود و در نتیجه سخن گفتن از اینکه ما می خواهیم نشر دانشگاهی را جدی بگیریم شبیه یک شوخی است. به همین دلیل است که ما امروزه با بحران قاچاق کتاب و کپی کاری روبه رو هستیم. این ها منظومه ناکارآمدی و ناموفق بودن و ناکامی ناشران دانشگاهی ما را می سازد و اینکه نشر ما نتواند در بازارهای جهانی جایی برای خود باز کند.
اختلاف در شیوه اجرا و برنامه های فرهنگی
شاکری در بخش دیگر وبینار مطالعات فرهنگی و صنعت نشر سوالی را از ایوب دهقانکار پرسید و عنوان کرد: به نظر شما آیا جای خالی پژوهش حس می شود و نیاز است پژوهش به شکل دیگری در این حوزه حضور داشته باشد. آیا آنطور که باید پژوهش در صحن فرهنگ حضور دارد یا خیر؟
مدیرعامل خانه کتاب و ادبیات ایران نیز در پاسخ به این سوال اظهار کرد: بنده معتقدم در سیاست های کلان که بخواهیم آن را به عنوان راهبرد مدنظر قرار دهیم چندان مشکل نداریم. یعنی در اهداف کلان کمتر می توان افرادی را پیدا کرد که دارای تعارض ایده و عقیده باشند؛ معمولا اختلاف کمتری در حوزه کلان فرهنگ، نشر و کتابخوانی وجود دارد. آن چیزی که شاید محل اختلاف و بعضا تعارض هم باشد شیوه اجرا و برنامه هاست.
وی در ادامه بیان کرد: جای خالی پژوهش نیز خیلی احساس می شود؛ ما در حوزه فرهنگ و به طور خاص صنعت نشر با یافته های جدید علمی فاصله زیادی داریم و با شم ذاتی خود مدیریت نشر می کنیم و در حوزه صنعت نشر نیز مطالعه و پژوهش به ویژه پژوهش هایی که منجر به خروجی شود نادر است. خلاء آن چیزی که احساس می شود در فعالیت ها است که به نظر من حاکی از خلاء خاص پژوهشی است. درواقع نخ تسبیحی که همه آن ها را به هم وصل کند خالی است. ممکن است پژوهش هایی صورت گیرد و ما بی اطلاع باشیم یا اتفاقاتی در مقام عمل در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی صورت گیرد و پژوهشگاه ها بی اطلاع باشند و ایجاد پل و ارتباطی بین نظر و عمل، حلقه مفقوده است و کار سختی نیست؛ اقدامات مقطعی که در برخی حوزه ها صورت گرفته خوب جواب می دهد.
ایوب دهقانکار در پایان سخنان خود گفت: علاوه بر ارگان های دولتی و متولیان نشر که یکی از دستگاه های اصلی آن وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است و همچنین باقی وزارتخانه ها و نهادهای دولتی و خصوصی، من بخش خصوصی را هم نه تنها بی تاثیر نمی دانم بلکه به روزرسانی آن ها را یکی از فاکتورهای اصلی صنعت نشر می دانم. از سهم وزارت ارشاد در صدور مجوزهای نشر گرفته تا سهم خود نشر و دست اندرکاران آن در به روزرسانی. یعنی همچنان که جای خالی پژوهش احساس می شود جای خالی آموزش نیز احساس می شود.
نبود سیاستگذاری روشن در حوزه نشر دانشگاهی
شاکری در پایان وبینار مطالعات فرهنگی و صنعت نشر سوالی را مطرح کرد و از نبوی پرسید: بخش هایی که ذکر کردید ناظر به سیاست گذاری های فرهنگی است، یعنی وضعیتی که برای نشر متصور شدید بخشی است که به طور کلی سیاست های فرهنگی در حوزه نشر و مجموعه ای به نام آموزش عالی دیده شده است، الگویی ناظر بر برنامه ریزی فرهنگی و در کنار آن بحث آموزش مطرح است. نظر کلی خود را در این حوزه عنوان کنید.
نبوی نیز با بیان اینکه برخلاف زحماتی که همکاران با تجربه در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی می کشند ما در حوزه نشر دانشگاهی در ایران به ویژه در خصوص حضور بین الملل سیاست روشنی نداریم، اظهار کرد: در حالی که این امر نیازمند سیاست گذاری، برنامه ریزی و اقدام درست و هدفمند است. به ویژه این که در دوسال اخیر نشر دانشگاهی ایران دو مشکل جدی را متحمل شد؛ یکی بحث کرونا که همه ناشران دنیا را تحت تاثیر قرار داد، اما مشکل دوم کاهش جمعیت دانشجویان است که در دوره ای از 4 میلیون نفر نیز افزون تر بود و در سال های اخیر زیر 4 میلیون رسیده است. این کاهش دانشجو نیز بر عرضه و فروش کتاب درسی و کمک درسی اثر گذاشته است. از این رو نشر دانشگاهی برای حضور در عرصه بین الملل نیازمند سیاستگذاری و برنامه ریزی است که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در این زمینه تجربه خوبی دارد و می تواند به وزارت علوم، تحقیقات و فناوری و ناشران دانشگاهی ما کمک کند.
وی افزود: اگر بنا باشد ناشران دانشگاهی از بحران خارج شوند باید به دو امر مهم توجه کنند. یکی سرمایه گذاری بر نسل جدید کتابخوان و کتابخوانان آنلاین است؛ همچنین باید تکلیف بحث کپی رایت روشن شود. نکته دوم که سبب می شود ناشران دانشگاهی از این رخوت، سستی، دوباره کاری و موازی کاری خارج شوند حضور در بازار جهانی است. تا این امر رخ ندهد استانداردهای نشر ایران در بخش دانشگاهی از اینی که هست فراتر نمی رود؛ به واقع تا ناشر دانشگاهی احساس رقابت نکند و وارد میدان عمل نشود رشد نمی کند. بخشی از این سیاست گذاری برعهده وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، مجلس، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و حتی معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری است اما گمان می کنم بهترین متولی آن می تواند نهادهای مدنی و انجمن های ناشران و کتابفروشان باشد.
نبوی در پایان با اشاره به صحبت های دهقانکار گفت: بسیاری از بخش های نشر دانشگاه ها آموزش استانداردها و الگوهای جدید برای ویرایش، صفحه آرایی و بازاریابی ندیده اند و نکته ای که مدیرعامل خانه کتاب و ادبیات ایران در خصوص آموزش مطرح کرد نکته کلیدی و مهم است.
خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)
خبرگزاری کتاب ایران
تبدیل علم به فرهنگ با دستگاه چاپ
خواندن یکی از اهداف تولید کتاب
حلقه صنعت نشر بین المللی باید فرامرزی باشد
اختلاف در شیوه اجرا و برنامه های فرهنگی
نبود سیاستگذاری روشن در حوزه نشر دانشگاهی
وی افزود: مهلت دریافت آثار جایزه ادبی داستان ما و کرونا دیروز به پایان رسید. پس از مشخص شدن داوران این جایزه ادبی، داوری این رویداد ادبی مشخص می شود. یک بخش ویژه آن به داستان و خاطرات به روند مدافعان سلامت اختصاص داشت. هم اکنون بررسی اولیه آثار رسیده به جایزه ادبی داستان ما و کرونا بررسی می شود.
جایزه جهانی داستان ما و کرونا تمدید شد
مدیر دفتر گسترش شعر و ادبیات داستانی موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران درباره همایش ادبی ادبیات در روزگار کرونا بیان کرد: پژوهشگران می توانند آثار خود را با موضوع ادبیات در روزگار کرونا تا دهم تیرماه برای دبیرخانه این همایش ادبی ارسال کنند. برگزیدگان جایزه ادبی ملک الشعرای بهار در هفته جاری یا آتی معرفی می شوند. احتمال برگزاری اختتامیه این رویداد ادبی باتوجه به وضعیت شیوع کرونا در کشور ضعیف است. از سوی دیگر چون مجمع انجمن های ادبی باید حضوری برگزار شود و در شرایط کنونی امکان برگزاری آن وجود ندارد تنها با معرفی برگزیدگان به کار خود پایان می دهد.
انتهای پیام/
از سوی دیگر طی چند روز گذشته بخشی از کاغذ باقی مانده از یارانه سال 98 بین مطبوعات توزیع شد. برای پیگیری کاغذ ناشران با محسن جوادی معاون فرهنگی وزارت ارشاد تماس گرفتیم که وی از اطلاع رسانی وزارت ارشاد در این خصوص طی امروز و فردا خبر داد.
پیگیری های وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برای اختصاص ارز سال 99 کاغذ از دولت تاکنون به دلیل اعلام خروج کاغذ از ارز یارانه ای از سوی دولت تاکنون امکان پذیر نبوده است و از همین رو دولت نتوانست به تعهد خود مبنی بر اختصاص ارز به کاغذ عمل کند.
اما حالا شنیده ها حاکی از قرار گرفتن دولت بر سر یک دوراهی اقدام است، اقدام نخست اختصاص ارز سال 99 است که پیش از این دولت وعده آن را به وزارت ارشاد داده بود و نتوانست آن را عملیاتی کند. اقدام دوم اختصاص اعتبار ریالی از سوی دولت برای کاغذ است.
بنا به گفته هومان حسن پور؛ رئیس اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران، هنوز دولت تصمیم مشخص و قطعی برای عمل به یکی از این دو اقدام نگرفته است.اما طبق آنچه که جوادی مبنی بر اعلام رسمی از سوی وزارتخانه مطرح کرد، به نظر می رسد تصمیم قطعی مشخص شده است.
حسن پور در ادامه به تسنیم می گوید: برای ما ناشران مهم دسترسی به کاغذ است؛ اگر دولت نتواند تا روزهای پایانی خود وضعیت کاغذ را مشخص کند، نشر وضعیتی مبهم پیدا می کند چرا که با کاغذ بندی 500 تا 600 هزار تومان نمی توان کتاب چاپ کرد.
رئیس اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران از تاثیر قابل توجه گرانی کاغذ بر عدم انتشار کتاب خبر داده است و می گوید: تصور می کنم بیش از 50 درصد با کاهش انتشار کتاب مواجه شده ایم؛ زیرا در وضعیت اقتصادی فعلی نشر ناشران توان انتشار کتاب با کاغذ آزاد را ندارند.
انتهای پیام/
در متن این پیام آمده است:
بسمه تعالی
اصل مطلب در مسئله انتخابات، ایجاد حماسه سیاسی است (مقام معظم رهبری مدظله العالی)
پیروز واقعی انتخابات بیست وهشت خردادماه سال 1400 مردم عزیز ایران هستند که با عزمی راسخ حماسه ای عظیم را در صحنه سیاست خلق کردند و با حضور حداکثری پای صندوق ها به پیشرفت و توسعه کشور رأی دادند.
خانه کتاب و ادبیات ایران بر خود فرض می داند به موجب خلق این حماسه بزرگ، از مردم عزیز و فهیم ایران به ویژه اهالی فرهنگ، کتاب، نشر و اندیشه به پاس حضور و نقش آفرینی در این صحنه بزرگ قدردانی نماید.
امید است این پشتوانه محکم و مشارکت مطلوب، زمینه ساز پیشرفت و توسعه کشور در همه ابعاد و زمینه ها باشد .
وی افزود: عده ای در صفحه های اینستاگرامی اعلام می کنند کتاب در فلان سال تولید شده و نسخه اصلی آن موجود است. مشخص است این کتاب ها اسکن شدند و با قیمت پایین تر و پست رایگان فروخته می شوند. خریداران این کتاب ها هم دوست دارند در خانه بنشینند و کتاب برایشان ارسال شود.
مدیرمسئول انتشارات نگارتابان با اشاره به اینکه اکثر صفحه های اینستاگرام کتاب های کمیاب و نایاب را می فروشند بیان کرد: صفحه های ایستاگرام کتاب های امروزی مان را با عنوان نسخه اصلی می فروشند. همان بساط هایی که کنار خیابان پهن بود اکنون در فضای مجازی هستند. با این تفاوت که اتحادیه ناشران و کتابفروشان می توانستند کتاب های عرضه شده در کنار خیابان را رصد و با آن ها برخورد کنند.
بیشتربخوانید
قاچاق کتاب و گلایه و نگرانی ناشران/ آتشی که به جان صنعت نشر کشور افتاد
دولت آبادی ادامه داد: کتاب های عرضه شده در فضای مجازی را نمی توان رصد کرد و فروشنده آن مشخص نیست. کاری نمی توان برای برخورد با آن ها انجام داد. به هرحال این اتفاقی است که در فضای مجازی رخ می دهد. کانال های تلگرامی را دیدم که پی دی اف کتاب ها را در فضای مجازی می فروشند و ادعا می کنند یک میلیون نسخه کتاب دارند. از سوی دیگر نمی توان کتاب های عرضه شده در این فضا را رصد کرد. نظارتی در این زمینه وجود ندارد. کانال های تلگرامی که در این زمینه فعالیت می کردند هنوز هم به فعالیتشان ادامه می دهند و با آن ها برخورد نشده است.
انتهای پیام/
در روزهای پایانی سال 2019 میلادی و ماه های پایانی سال 1398 که کرونا بر جهان سیطره یافت، تا کنون، همه جهان در شهرهای گوناگون شاهد بسته شدن کتابفروشی ها به ویژه کتابفروشان محلی و کوچک بوده اند. برخی ناشران نیز کار خود را کوچک و تجمیع کرده اند و گاهی دو ناشر با هم ترکیب شده اند تا کار خود را ادامه بدهند. برخی کتابفروشان نیز کار خود را از فروش حضوری کتاب به اجاره یک انبار و فروش آنلاین کاهش داده و یا فضای کار خود را کوچکتر کرده اند، همه دنیا شاهد این رویدادها بوده اند و در ایران شرایطی به مراتب سخت تر تجربه شده است.
وضعیت کتابفروشی های محلی در برابر اقتصاد شکننده فرهنگ در ایران، دلگرم کننده نیست، تعطیلی های کرونایی نیز کار را سخت تر و حتی ناممکن کرده اند، در روزگاری که کافه و رستوران ها با وجود باز بودن در اوج شیوع به دلیل مشکلات اقتصادی تعطیل می شوند، چگونه می شود از کتابفروشی انتظار داشت به کار خود ادامه بدهد؟ خطر تعطیلی کتابفروشی های محلی، تهدید بزرگی برای فرهنگ ایران است. کتابفروشان، یکی از پایه های اقتصاد فرهنگی ایران هستند که در هر شرایطی کار خود را ادامه می دهند اما این، تاوانی دارد که اگر حمایت جدی صورت نگیرد، ارکان فرهنگ را متزلزل خواهد کرد.
بخشی از این حمایت جدی در قالب طرح های فروش فصلی کتاب رنگ عمل کرد ، طرح هایی که هم کتبفروشان را امیدوار و هم متقاضیان کتاب را با تخفیف های فصلی به خواندنی های مورد علاقه خود رساند.
بازار کتاب همیشه از سوی دست فروشان آسیب دیده است و همچنان یکی از مشکلاتی که به طور ویژه در راسته انقلاب همیشه وجود دارد، بساط کتابفروشانی که در پیاده راه خیابان انقلاب، سفره ای از کتاب های قاچاق و غیرقانونی را پهن کرده و مخاطبان را فریب می دهند و در دوران برگزاری طرح بهارانه نیز پهن بوده است.
این فروشندگان که در هنگام تهیه گزارش نیز آماده درگیر شدن با خبرنگار ایرنا بودند، به عکاسی از بساط شان اعتراض کردند که از رفتارشان می توان دریافت که خودشان از وضعیت غیرقانونی کارشان آگاهند و نگران پیگیری های احتمالی از سوی رسانه ها بوده اند اما به هر حال از کار خود دست برنمی دارند.
، رییس اتحادیه ناشران و کتابفروشان با اشاره به تعطیلی کتابفروشی ها در دوران قرنطینه کرونا گفت: در دورانی که همه فروشگاه ها برای پیک های کرونا بسته می شوند، روبه روی هر کدام از آن ها یک بساط تازه پهن می شود و بعد از باز شدن کتابفروشی نیز همچنان در جای خود باقی می ماند.
مدیرعامل خانه کتاب و ادبیات ایران با پایان یافتن هفدهمین دوره طرح های توزیع یارانه کتاب از طریق کتابفروشی ها (طرح های فصلی فروش کتاب)، گفت: در این دوره از طرح 561 هزار و 893 نسخه کتاب به ارزش 220 میلیارد و 836 میلیون و 543 هزار و 549 ریال رسید.
اما این رقم برای این تعداد کتاب چندان قابل پذیرش نیست، میانگین ارزش کتاب فروخته شده در این دوره حدود 41 هزار تومان برای هر نسخه است که افزایش یک سوم قیمت نسبت به دوره مشابه سال گذشته را نشان می دهد.
نظربلند، معاون خانه کتاب درباره این مساله گفت: باتوجه به افزایش قیمت کتاب، نباید فروش رقمی را مهم بدانیم. اگر سبد خرید کتاب را در نظر بگیریم، باتوجه به افزایش قیمت کتاب، مبلغ کلی سبد خرید ثابت، تغییر کرده است، در نتیجه با در نظر گرفتن این افزایش قیمت در چند ماهه اخیر، فروش طرح بهارانه 1400 در مقایسه با سال گذشته، قابل توجه به شمار می آید اما رقم عجیبی نیست.
با توجه به افزایش بیش از 30 درصدی قیمت کتاب در یک سال اخیر، این گفته ها به نظر منطقی می رسد، افزایش قیمت زینک، کاغذ و صحافی همگی در کنار هم دست به دست داده اند تا کتاب ها گرانتر شود و در نتیجه خروجی طرح بهارانه، اندکی کمتر باشد.
خانه کتاب در گزارش نهایی خود از طرح بهارانه اعلام کرد که استان تهران با فروش 36میلیارد و 500میلیون و 370هزار و 544 ریال در این دوره از طرح توانست 17درصد از کل فروش کتاب ها را به نام خود ثبت کند.
استان خراسان رضوی نیز با فروش 25میلیارد و 429 میلیون و 128 هزار و 461 ریال توانست 12درصد از کل فروش کتاب ها را از بین 31 استان شرکت کننده در طرح به نام خود کند. همچنین، اصفهان هم توانست با فروش 24میلیارد و 86میلیون و 546 هزار و 833 ریال سهم 11درصدی از کل فروش در استان ها را از آن خود کند.
استان های تهران، خراسان رضوی، اصفهان، فارس، قم، گیلان، آذربایجان شرقی ، خوزستان ، مازندران و مرکزی توانستند در لیست پرفروش ترین استان ها بر اساس تعداد کتاب قرار بگیرند. همچنین از پرفروش ترین استان ها بر اساس مبلغ فروش می توان به تهران، خراسان رضوی، اصفهان، قم، فارس ، آذربایجان شرقی، کردستان، گیلان، مازندران و خوزستان اشاره کرد.
برگزاری طرح در هفته پایانی خرداد ماه، در سالی که یکی از مهمترین انتخابات تاریخ کشور برگزار می شود، مساله مهمی بود که موجب شد طرح به خوبی معرفی نشود و حتی بسیاری از مخاطبان دوره های قبلی از این دوره بی خبر باقی بمانند.
از سوی دیگر خانه کتاب در این دوره برخلاف دوره های قبل، پوستری به کتابفروشان نداده بود و با در اختیار گذاشتن فایل پوستر بهارانه از خود فروشگاه های کتاب خواسته بود که برای چاپ آن اقدام کنند، البته این کار خانه کتاب بیش از هر چیز به دلیل رعایت پروتکل ها و شیوه نامه های بهداشتی در همه گیری کرونا بوده است که امکان انتقال ویروس با پراکنده کردن کاغذ و پوستر وجود دارد.
با همه این احوال روند برگزاری بهارانه با سرعتی چشمگیر طی شده است، نظربلند معاون کتاب خانه کتاب و ادبیات ایران، در این باره به ایرنا گفت: از زمانی که به ما اعلام شد تا زمان برگزاری، بهترین زمان ممکن را در نظر گرفتیم در روزهای پایانی خرداد نیز تب و تاب، برگزاری انتخابات را داشتیم که کار برای کتابفروشان سخت می شد اما خانه کتاب و معاونت فرهنگی تاکید داشتند که بهارانه کتاب حتما برگزار شود.
وی افزود: با توجه به تبلیغات ریاست جمهوری سعی کردیم تبلیغات گسترده تری را در این دوره در نظر بگیریم و سعی کنیم که در لابه لای اخبار انتخابات، اخبار بهارانه کتاب نیز دیده شود، همکاران روابط عمومی در این دوره بیشتر از هر دوره دیگری تلاش کردند و کارهای قابل توجهی نیز صورت گرفت.
وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از سال 1394 برای هدفمندکردن یارانه نشر طرح های فصلی فروش کتاب را آغاز کرد؛ در این طرح ها کتابفروشی ها می توانند روی فروش کتاب به خریداران تخفیف بدهند و مبلغ تخفیف داده شده را از وزارتخانه دریافت کنند.
در این طرح ها که با نام طرح های فروش فصلی مشهور شده اند، کتابفروشی هایی که شرایط لازم را داشته باشند، پس از ثبت نام، می توانند کتاب های خود را که با شرایط تعیین شده مطابقت داشته باشند به خریداران بفروشند. این طرح ها از جمله مزیت هایی است که کتابفروشان حضور آن را در ایام رکود فروش کتاب در همه گیری کووید 19 ضروری می دانند.
طرح بهارانه کتاب 1400 از 17 خرداد جاری در کتابفروشی های سراسر کشور آغاز شد و تا 25 خرداد ادامه داشت. تاکنون بیش از 16 طرح فصلی کتاب برگزار شده که در آخرین دوره 936 کتابفروشی از سراسر کشور در این طرح مشارکت فعال داشته اند.
امیر مقدم | شهرآرانیوز - براساس آمار یا بی آمار، ما ایرانی ها جزو کتاب نخوان های دنیا هستیم. علتش جهش ناگهانی از مرحله شفاهی به تصویری باشد یا گرانی کاغذ و چه و چه، خیلی مهم نیست، چون در نتیجه آن تغییری ایجاد نمی شود. اصلا اینکه فکر می کنیم قیمت هر چیزی بالا برود طبیعی است، ولی نباید قیمت کتاب افزایش پیدا کند تا همین یک ذره کشش ما به مطالعه هم از بین برود، خودش، نشان می دهد چه قدر اهل مطالعه ایم!
با همه این ها فکر می کنم اگر بتوان کتاب را با قیمت مناسب تر در اختیار کتاب خوان ها یا خوره های کتاب قرار داد بهتر است، چون دست کم آن ها جور بقیه را می کشند. برای همین، می خواهیم در ستون مقرون به صرفه این هفته چند روش خوب و ارزان قیمت برای تهیه کتاب به این افراد توصیه کنیم.
تعوض کتاب قدیمی با نو
این روز ها برخی سایت ها، کانال ها و فروشگاه های عرضه کتاب طرحی با نام تعویض کتاب های قدیمی و کهنه با جدید دارند که یک فرصت عالی برای کتاب خوان هاست. شما می توانید کتاب های بدون استفاده تان را به این مراکز بدهید تا آن ها پس از ارزیابی و قیمت گذاری، به ازای ارزش ریالی آن ها به شما کتاب یا کتاب هایی را که می خواهید بدهند.
خرید کتاب های دست دوم
فروشگاه های زیادی در شهر هستند که کتاب دست دوم می فروشند. خوبی کتاب برخلاف غذا یا لباس این است که دست خورده آن هم همان قابلیت استفاده دست نخورده اش را دارد. معمولا نمایشگاه ها و بازار های دائمی و موقت کتاب برای این منظور گزینه خوبی هستند، مانند جمعه بازار کتاب در شهر خودمان که هرهفته جمعه ها در خیابان مدرس برپاست.
تهیه کتاب های چاپ قدیم تر
خرید چاپ های قدیمی تر یک کتاب هم راهکار دیگری است که دست کم در مقایسه با کتاب هایی که چاپ جدید آن ها تغییر محتوایی نکرده، واقعا به صرفه است. بهترین مکان برای پیداکردن این نوع کتاب ها هم معمولا سایت های ناشران اصلی کتاب هاست.
خواندن نسخه الکترونیک
این روز ها به ویژه از زمانی که کرونا همه را خانه نشین کرده است و خیلی ها ترجیح می دهند مجازی خرید کنند، نسخه الکترونیک کتاب ها بیش از قبل منتشر می شود و در دسترس قرار دارد و البته با قیمت بسیار بسیار ارزان تر. این فرصت می تواند برای آن هایی که از قیمت گران کتاب های کاغذی شاکی هستند عالی باشد، هرچند کتاب خوان های قدیمی و اصیل هنوز نتوانسته اند این فناوری را هضم کنند.
عضویت در کتابخانه ها
هم چنان یکی از به صرفه ترین روش های دسترسی به کتاب عضویت در کتاب خانه هاست، آن هم برای ما مشهدی ها که به کتابخانه های بزرگی مانند آستان قدس رضوی دسترسی راحتی داریم. البته این گزینه بیشتر برای روز های غیرکرونایی کاربرد دارد و توصیه می شود.
تعویض کاغذ باطله با کتاب
تعویض کاغذ باطله با بن کتاب هم آخرین پیشنهادی است که می توانم به شما بدهم. هرچند انتخاب های خیلی محدودی خواهید داشت، با این روش ها هم می توان ارزان قیمت تر کتاب تهیه کرد. برای این منظور کافی است به مراکز مبادله کاغذ باطله با بن کتاب سازمان مدیریت پسماند شهرداری مشهد سر بزنید.
محمد رضا نیازمند، مدیر و طراح نرم افزار قاصدک دانش آموخته رشته کتابداری است و درحال حاضر 13 نفر، قاصدک را می گرداند. پشتیبانی از 30 هزار نفر در ثانیه و پیش بینی توسعه قاصدک در دو فاز دیگر، کرونا و رویکرد این برنامه در کاهش رکود بازار کتاب کاغذی از محور های گفت و گوی ایبنا با نیازمند است.
وی اتصال به شبکه فضای مجازی با هدف ارائه خدمات مختلف به مخاطبان کتاب را برای ناشران و کتاب فروشان راه گریزناپذیر می داند و می گوید: قاصدک برای بسیاری از ناشران و کتاب فروشان که هنوز وب سایت ندارند فرصت محسوب می شود.
قاصدک چطور کتاب دوستان را به کتاب می رساند؟
ایده طراحی برنامه قاصدک با هدف ایجاد راه حلی برای دسترسی سریع تر به کتاب و از بین بردن بسیاری بهانه های کتاب نخواندن مردم شکل گرفت. مقدمات طراحی تیر ماه 1398 آغاز و اردیبهشت ماه 1399 برنامه به مرحله اجرا رسید. رویکرد نخست و اصلی در طراحی نرم افزار قاصدک برای کاربران، رفع نیاز های کتابی براساس دریافت موقعیت جغرافیایی کتاب فروشی ها است. ناشر و کتاب فروش با بارگذاری اطلاعات، یعنی موجودی و تازه های نشر خود در نرم افزار قاصدک، به کاربران می گوید، نزدیک ترین کتاب فروشی برای خرید کتاب دلخواه کجاست؛ به عبارت دیگر قاصدک واسط بین کتاب فروش و ناشر با مخاطب کتاب است. رفع رکود بازار کتاب کاغذی، با ایجاد فرصت فروش، هدف دیگر از طراحی قاصدک است. وب سایت های بزرگی هستند که با تجمیع کتاب ، به نامِ فروشگاه خود به فروش اقدام می کنند اما قاصدک تلاش می کند، با هدف رونق بازار کتاب، ناشران و کتاب فروشان را به مردم معرفی کند.
قاصدک چند کتاب فروشی را به کاربران معرفی می کند و جریان ارسال بسته خرید چگونه است؟
در حال حاضر 60 کتاب فروشی و ناشر از سراسر کشور در دسترس کاربران قرار دارد که البته به مرور در حال افزایش است. در فاز نخست، فقط موجودی کتاب فروشی های شیراز در نرم افزار بارگذاری شده بود؛ اما در مراحل بعدی موفق شدیم یکی از شرکت خصوصی فعال در حوزه پست را به نرم افزار قاصدک پیوند دهیم تا کاربران بتوانند از سراسر کشور تا سقف پنج کیلو گرم به سفارش و خرید کتاب از کتاب فروشی های سراسر کشور اقدام کنند. ناشران نیز می توانند با بارگذاری اطلاعات، تازه های نشر کتاب خود را پیش فروش کنند.
ارسال کتاب ها نیز به این صورت است که به محض خرید، کاربر یکی از روش های ارسال از طریق پست و یا پیک را انتخاب می کند. وقتی کتاب به دست مامور پست و یا پیک سپرده شد، پیامک به مشتری ارسال می شود.
اشاره شد که نرم افزار قاصدک در فاز دو اجرا قرار دارد. فاز یک و دو چه تفاوت هایی دارند و در مجموع چند فاز توسعه ای برای قاصدک ترسیم شده است؟
در مجموع چهار فاز برای قاصدک، تعریف شده است. فاز نخست، با استفاده از ظرفیت هوش مصنوعی ارتقاء پیدا کرد تا بارگذاری اطلاعات ناشران و کتاب فروشان با سهولت بیشتری انجام شود. هر ناشر و کتاب فروش در پنل اختصاصی خود به بارگذاری اطلاعات کتاب اقدام می کند. کاربران نیز می توانند با استفاده از کُد مُعَرف از تخفیف بهره مند شوند. هرکدام از کتاب فروشانِ عضو نیز با اعمال تخفیف های دوره ای، فرصت فضای رقابتی را دارند.
در فاز دو، کاربران می توانند کتاب های مورد علاقه خود را در کتابخانه مجازی قاصدک جاگذاری کنند. امکان استفاده از امکانات قاصدک برای کتابخانه های عمومی نیز وجود دارد و هزینه ارائه خدمات از کتابخانه ها سالیانه دریافت می شود.
درباره فرصت فضای رقابتی با اعمال تخفیف بیشتر بفرمایید. آیا برای اعمال تخفیف ها با اتحادیه ناشران وکتاب فروشان شیراز در ارتباط هستید؟ کتاب ها براساس میزان تخفیف حتی هزار یا دو هزار تومان زودتر نمایش داده می شوند. کمک به افزایش گردش مالی بازار کتاب و کاهش هزینه های خرید کتاب برای مشتری هدف اصلی از اولویت نمایش تخفیف ناشران است.
در شیراز اتحادیه کتاب فروشان و لوازم التحریر وجود دارد و ارتباط خوبی بین مجموعه قاصدک و اتحادیه شکل گرفته است اما برای عضو گیری، این همکاری چندان موثر نبوده است. از سایر استان های کشور مثل تهران، یزد همدان، اندیمشک، خوزستان، اصفهان و یا مشهد به قاصدک پیوسته اند.
چطور کتاب فروشان و ناشران را برای بارگذاری اطلاعات موجودی و تازه های نشر در قاصدک همراه و تعاملات مالی را با چه معیار هایی تعریف می کنید؟
پنل ها رایگان در اختیار اعضا قرار می گیرد و پنج درصد هر سفارش خرید براساس قیمت پشت جلد کتاب، سهم قاصدک و مابقی ظرف 24 تا 48 ساعت به حساب ناشر و یا کتاب فروش واریز می شود.
آیا طی یک سال و نیم گذشته، همراهی بخش دولتی و نهاد های عمومی برای همراهی با مجموعه قاصدک و تلاش در حوزه توسعه کتابخوانی را تجربه کرده اید؟
ابتدا بگویم که اهل رقابت با نهاد و یا کسی نیستم؛ تلاش می کنیم با خودم رقابت کنیم.
سال گذشته از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، به عنوان استارتاپ برتر حوزه کتاب با پرداخت گرنت 10 میلیون تقدیر شدیم همچنین در بخش ویدئو نوزدهمین دوره جشنواره کتاب و رسانه موفق به دریافت تندیس لوح معرفت و لوح سپاس شدیم. تلاش کردیم کمک اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان فارس و شهرداری شیراز را نیز برای معرفی بیشتر قاصدک جذب کنیم؛ علاوه براین نرم افزار قاصدک به عنوان طرح الگو و موثر به سایر استان ها معرفی شد. با نهاد کتابخانه های عمومی کشور نیز برای همکاری رایزنی کردیم اما در عمل اتفاقی شکل نگرفت.
شیوع ویروس کرونا، را می توان فرصت رشد خرید و فروش های اینترنتی دانست. در 16 ماه اخیر که بخش عمده فعالیت قاصدک در این مدت شکل گرفته، کرونا چه تاثیراتی بر ارائه خدمات به اعضا و کاربران داشته است؟
هرچند کرونا، قابل پیش بینی نبود اما به نظر می رسد باید همواره به ظرفیت های فضای مجازی توجه داشته باشیم. کرونا موجب شد تا نرم افزار قاصدک رشد سریع تری داشته باشد و تعداد دانلود و مراجعه افزایش پیدا کند. مجموع کاربران قاصدک از حدود یک سال گذشته به بیش از سه هزار کاربر رسیده و 30 هزار نفر در ثانیه را پشتیبانی می کند. قاصدک برای بسیاری از ناشران و کتاب فروشان که هنوز وب سایت ندارند فرصت محسوب می شود. بسیاری از فعالان حوزه نشر به محض آشنایی با قاصدک، واکنش منفی نشان می دادند اما به مرور زمان اعتمادشان جلب شده است.
فاز توسعه محور قاصدک چیست؟
با تهیه استودیو در حال افزودن کتاب های صوتی به نرم افزار هستیم و تلاش داریم نمایش و عرضه این کتاب ها به شکل وشیوه متفاوتی باشد؛ علاوه براین تصمیم داریم با استفاده از هوش مصنوعی جستجوی کتاب برای کاربران را تقویت کنیم؛ به عبارت دیگر قاصدک براساس هوش مصنوعی و با توجه به جستجوی موضوعی کتاب به کاربران کتاب پیشنهاد کند.
خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، بازار کتاب نیز در دنیای دسترسی های آنلاین دست خوش تحولات مختلفی شده است. این تحولات علاوه بر کاهش زمان خرید، معنای فاصله مکانی را نیز تغییر داده است. نرم افزار قاصدک با معرفی نزدیک ترین کتابفروشی به جستجو گر سرعت دسترسی به کتاب را کاهش و فهرستی از موجود ی های کتاب فروشان را در اختیار قرار می دهد.
محمد رضا نیازمند، مدیر و طراح نرم افزار قاصدک دانش آموخته رشته کتابداری است و درحال حاضر 13 نفر، قاصدک را می گرداند. پشتیبانی از 30 هزار نفر در ثانیه و پیش بینی توسعه قاصدک در دو فاز دیگر، کرونا و رویکرد این برنامه در کاهش رکود بازار کتاب کاغذی از محور های گفت و گوی ایبنا با نیازمند است.
وی اتصال به شبکه فضای مجازی با هدف ارائه خدمات مختلف به مخاطبان کتاب را برای ناشران و کتاب فروشان راه گریزناپذیر می داند و می گوید: قاصدک برای بسیاری از ناشران و کتاب فروشان که هنوز وب سایت ندارند فرصت محسوب می شود.
قاصدک چطور کتاب دوستان را به کتاب می رساند؟
ایده طراحی برنامه قاصدک با هدف ایجاد راه حلی برای دسترسی سریع تر به کتاب و از بین بردن بسیاری بهانه های کتاب نخواندن مردم شکل گرفت. مقدمات طراحی تیر ماه 1398 آغاز و اردیبهشت ماه 1399 برنامه به مرحله اجرا رسید. رویکرد نخست و اصلی در طراحی نرم افزار قاصدک برای کاربران، رفع نیاز های کتابی براساس دریافت موقعیت جغرافیایی کتاب فروشی ها است. ناشر و کتاب فروش با بارگذاری اطلاعات، یعنی موجودی و تازه های نشر خود در نرم افزار قاصدک، به کاربران می گوید، نزدیک ترین کتاب فروشی برای خرید کتاب دلخواه کجاست؛ به عبارت دیگر قاصدک واسط بین کتاب فروش و ناشر با مخاطب کتاب است. رفع رکود بازار کتاب کاغذی، با ایجاد فرصت فروش، هدف دیگر از طراحی قاصدک است. وب سایت های بزرگی هستند که با تجمیع کتاب ، به نامِ فروشگاه خود به فروش اقدام می کنند اما قاصدک تلاش می کند، با هدف رونق بازار کتاب، ناشران و کتاب فروشان را به مردم معرفی کند.
قاصدک چند کتاب فروشی را به کاربران معرفی می کند و جریان ارسال بسته خرید چگونه است؟
در حال حاضر 60 کتاب فروشی و ناشر از سراسر کشور در دسترس کاربران قرار دارد که البته به مرور در حال افزایش است. در فاز نخست، فقط موجودی کتاب فروشی های شیراز در نرم افزار بارگذاری شده بود؛ اما در مراحل بعدی موفق شدیم یکی از شرکت خصوصی فعال در حوزه پست را به نرم افزار قاصدک پیوند دهیم تا کاربران بتوانند از سراسر کشور تا سقف پنج کیلو گرم به سفارش و خرید کتاب از کتاب فروشی های سراسر کشور اقدام کنند. ناشران نیز می توانند با بارگذاری اطلاعات، تازه های نشر کتاب خود را پیش فروش کنند.
ارسال کتاب ها نیز به این صورت است که به محض خرید، کاربر یکی از روش های ارسال از طریق پست و یا پیک را انتخاب می کند. وقتی کتاب به دست مامور پست و یا پیک سپرده شد، پیامک به مشتری ارسال می شود.
اشاره شد که نرم افزار قاصدک در فاز دو اجرا قرار دارد. فاز یک و دو چه تفاوت هایی دارند و در مجموع چند فاز توسعه ای برای قاصدک ترسیم شده است؟
در مجموع چهار فاز برای قاصدک، تعریف شده است. فاز نخست، با استفاده از ظرفیت هوش مصنوعی ارتقاء پیدا کرد تا بارگذاری اطلاعات ناشران و کتاب فروشان با سهولت بیشتری انجام شود. هر ناشر و کتاب فروش در پنل اختصاصی خود به بارگذاری اطلاعات کتاب اقدام می کند. کاربران نیز می توانند با استفاده از کُد مُعَرف از تخفیف بهره مند شوند. هرکدام از کتاب فروشانِ عضو نیز با اعمال تخفیف های دوره ای، فرصت فضای رقابتی را دارند.
در فاز دو، کاربران می توانند کتاب های مورد علاقه خود را در کتابخانه مجازی قاصدک جاگذاری کنند. امکان استفاده از امکانات قاصدک برای کتابخانه های عمومی نیز وجود دارد و هزینه ارائه خدمات از کتابخانه ها سالیانه دریافت می شود.
درباره فرصت فضای رقابتی با اعمال تخفیف بیشتر بفرمایید. آیا برای اعمال تخفیف ها با اتحادیه ناشران وکتاب فروشان شیراز در ارتباط هستید؟ کتاب ها براساس میزان تخفیف حتی هزار یا دو هزار تومان زودتر نمایش داده می شوند. کمک به افزایش گردش مالی بازار کتاب و کاهش هزینه های خرید کتاب برای مشتری هدف اصلی از اولویت نمایش تخفیف ناشران است.
در شیراز اتحادیه کتاب فروشان و لوازم التحریر وجود دارد و ارتباط خوبی بین مجموعه قاصدک و اتحادیه شکل گرفته است اما برای عضو گیری، این همکاری چندان موثر نبوده است. از سایر استان های کشور مثل تهران، یزد همدان، اندیمشک، خوزستان، اصفهان و یا مشهد به قاصدک پیوسته اند.
چطور کتاب فروشان و ناشران را برای بارگذاری اطلاعات موجودی و تازه های نشر در قاصدک همراه و تعاملات مالی را با چه معیار هایی تعریف می کنید؟
پنل ها رایگان در اختیار اعضا قرار می گیرد و پنج درصد هر سفارش خرید براساس قیمت پشت جلد کتاب، سهم قاصدک و مابقی ظرف 24 تا 48 ساعت به حساب ناشر و یا کتاب فروش واریز می شود.
آیا طی یک سال و نیم گذشته، همراهی بخش دولتی و نهاد های عمومی برای همراهی با مجموعه قاصدک و تلاش در حوزه توسعه کتابخوانی را تجربه کرده اید؟
ابتدا بگویم که اهل رقابت با نهاد و یا کسی نیستم؛ تلاش می کنیم با خودم رقابت کنیم.
سال گذشته از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، به عنوان استارتاپ برتر حوزه کتاب با پرداخت گرنت 10 میلیون تقدیر شدیم همچنین در بخش ویدئو نوزدهمین دوره جشنواره کتاب و رسانه موفق به دریافت تندیس لوح معرفت و لوح سپاس شدیم. تلاش کردیم کمک اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان فارس و شهرداری شیراز را نیز برای معرفی بیشتر قاصدک جذب کنیم؛ علاوه براین نرم افزار قاصدک به عنوان طرح الگو و موثر به سایر استان ها معرفی شد. با نهاد کتابخانه های عمومی کشور نیز برای همکاری رایزنی کردیم اما در عمل اتفاقی شکل نگرفت.
شیوع ویروس کرونا، را می توان فرصت رشد خرید و فروش های اینترنتی دانست. در 16 ماه اخیر که بخش عمده فعالیت قاصدک در این مدت شکل گرفته، کرونا چه تاثیراتی بر ارائه خدمات به اعضا و کاربران داشته است؟
هرچند کرونا، قابل پیش بینی نبود اما به نظر می رسد باید همواره به ظرفیت های فضای مجازی توجه داشته باشیم. کرونا موجب شد تا نرم افزار قاصدک رشد سریع تری داشته باشد و تعداد دانلود و مراجعه افزایش پیدا کند. مجموع کاربران قاصدک از حدود یک سال گذشته به بیش از سه هزار کاربر رسیده و 30 هزار نفر در ثانیه را پشتیبانی می کند. قاصدک برای بسیاری از ناشران و کتاب فروشان که هنوز وب سایت ندارند فرصت محسوب می شود. بسیاری از فعالان حوزه نشر به محض آشنایی با قاصدک، واکنش منفی نشان می دادند اما به مرور زمان اعتمادشان جلب شده است.
فاز توسعه محور قاصدک چیست؟
با تهیه استودیو در حال افزودن کتاب های صوتی به نرم افزار هستیم و تلاش داریم نمایش و عرضه این کتاب ها به شکل وشیوه متفاوتی باشد؛ علاوه براین تصمیم داریم با استفاده از هوش مصنوعی جستجوی کتاب برای کاربران را تقویت کنیم؛ به عبارت دیگر قاصدک براساس هوش مصنوعی و با توجه به جستجوی موضوعی کتاب به کاربران کتاب پیشنهاد کند.
خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)،
خبرگزاری کتاب ایران
قاصدک چطور کتاب دوستان را به کتاب می رساند؟
قاصدک چند کتاب فروشی را به کاربران معرفی می کند و جریان ارسال بسته خرید چگونه است؟
اشاره شد که نرم افزار قاصدک در فاز دو اجرا قرار دارد. فاز یک و دو چه تفاوت هایی دارند و در مجموع چند فاز توسعه ای برای قاصدک ترسیم شده است؟
درباره فرصت فضای رقابتی با اعمال تخفیف بیشتر بفرمایید. آیا برای اعمال تخفیف ها با اتحادیه ناشران وکتاب فروشان شیراز در ارتباط هستید؟
چطور کتاب فروشان و ناشران را برای بارگذاری اطلاعات موجودی و تازه های نشر در قاصدک همراه و تعاملات مالی را با چه معیار هایی تعریف می کنید؟
آیا طی یک سال و نیم گذشته،
همراهی بخش دولتی و نهاد های عمومی برای همراهی با مجموعه قاصدک و تلاش در حوزه توسعه کتابخوانی را تجربه کرده اید؟
شیوع ویروس کرونا، را می توان فرصت رشد خرید و فروش های اینترنتی دانست. در 16 ماه اخیر که بخش عمده فعالیت قاصدک در این مدت شکل گرفته، کرونا چه تاثیراتی بر ارائه خدمات به اعضا و کاربران داشته است؟
فاز توسعه محور قاصدک چیست؟
وی ادامه داد: این برنامه به صورت بین المللی و با حضور 33 ناشر از کشور اوکراین و 34 ناشر و آژانس ادبی از دیگر کشورها در تاریخ 5 تا 7 ماه جولای(14 تا 16 تیرماه) برگزار خواهد شد.
جعفری اقدم تصریح کرد: آژانس ادبی پل با هدف معرفی ظرفیت ها و توانمندی های بازار نشر ایران به ناشران اکراینی و همچنین معرفی بیش از 200 عنوان از آثار برتر ایرانی جهت ترغیب ناشران اکراینی برای ترجمه و نشر آنها در اکراین از طریق تبادلات کپی رایت، در این برنامه شرکت خواهد کرد.
وی ادامه داد: آژانس ادبی پل در تعامل و همکاری با ناشران اوکراینی موفق به واگذاری کپی رایت چهار عنوان کتاب ایرانی به ناشران اکراینی در سال گذشته شده است.
مدیر آژانس ادبی پل همچنین از حضور این آژانس ادبی در نمایشگاه کتاب بولونیا خبر داد و گفت : آژانس ادبی و ترجمه پل در راستای فعالیت های خود جهت معرفی آثار ارزنده ایرانی در عرصه های بین المللی نشر، به ویژه نمایشگاه های کتاب، در نمایشگاه بین المللی کتاب بولونیا شرکت کرد.
وی ادامه داد: این نمایشگاه که معتبرترین نمایشگاه کتاب جهان در حوزه کتاب کودک و تصویرگری است، پنجاه و هفتمین دوره خود را به صورت مجازی از 24 تا 27 خرداد ماه تجربه کرد. در این دوره بیش از 500 ناشر و آژانس ادبی شرکت کردند و بیش از 20 هزار عنوان کتاب برای تبادل رایت در معرض نمایش و معرفی قرار گرفت.
جعفری اقدم گفت: سهم کتاب های ایرانی در این نمایشگاه 250 عنوان کتاب در موضوع کودک و نوجوان بود که توسط آژانس ادبی پل(84 عنوان)، مؤسسه خانه کتاب(55 عنوان)،آژانس ادبی کیا(49 عنوان)، انتشارات کانون(12 عنوان) و انتشارات افق(50عنوان) در بخش کپی رایت نمایشگاه معرفی شدند.
انتهای پیام/
نجفی | شهرآرانیوز - کرونا همچنان و بعد از 2 سال، محل بحث است و نگرانی های زیادی ایجاد می کند. هنوز می تواند با کمی تعلل و ناپرهیزیِ بهداشتی دوباره قد علم کند و همه چیز را به باد بدهد. حتی حالا که مسابقات یورو 2020 با تماشاگر برگزار می شود. حتی حالا که کنسرت ها و خیلی از برنامه های فرهنگی جهان آرام آرام دارد به روال سابق برمی گردد، اما اینجا در کشورمان، وزیر بهداشت بعد از هربار زردشدن و نارنجی شدن و قرمز شدن اوضاع ما را برای هجمه بعد و پیک بعدی کرونا آماده می کند و هشدار می دهد، ولی خبری از واکسیناسیون گسترده نیست. دز اول با وجود برخی شلختگی ها و بی نظمی ها هنوز نیامده تمام شده و خبری هم از دز دوم نیست.
واکسن ایرانی برکت همچنان در مرحله آزمایش است و روشن نیست دقیقا چه موقع می تواند به طور گسترده استفاده شود، اما سؤال اساسی اینجاست که، چه زمانی وضعیت نسبتا عادی می شود؟ لااقل اوضاع طوری پیش برود که بتوانیم مانند دیگر کشور های جهان در امورات جمعی شرکت و برخی از برنامه های فرهنگی و هنری را با احتیاط برگزار کرد، ولی به نظر می رسد این اتفاق حالاحالا ها دور از دسترس است و نمی توانیم هم پای جهان به وضعیت عادی برگردیم.
کرونا با المپیک چه می کند؟
همچنان برگزاری برخی جشنواره ها و برنامه های فرهنگی و هنری مهم و تأثیرگذار دنیا یا مثل گذشته برگزار نمی شود یا با تدابیر شدید بهداشتی انجام می شود، تفاوتی هم نمی کند رویداد ورزشی مهمی مثل المپیک باشد یا یک رویداد فرهنگی و هنری. به عنوان مثال، آکادمی اسکار اعلام کرده بود به طور موقت و تنها برای یک سال فیلم هایی را که اکران سینمایی نداشته باشند واجد شرایط رقابت در شاخه های این جوایز سینمایی خواهد دانست، این در حالی است که پیش از این حداقل 7 روز اکران تجاری در کشور مبدا از شروط اصلی این شاخه از جوایز اسکار بود. حتی در روز برگزاری اسکار هم حضور مهمان ها بیشتر شبیه جمع شدن در یک تالار عروسی بود تا اسکار همیشگی و هیجان انگیزی که کلی آب وتاب داشت و میلیون ها بیننده در سرتاسر جهان تماشایش می کردند.
جشنواره جهانی فیلم فجر هم با مصیبت های زیادی سی وهشتمین دوره اش را برگزار شد. هرچند محمدمهدی عسگرپور، دبیر جشنواره، گفته بود: ما نخستین جشنواره و رویداد فرهنگی، هنری بودیم که به دلیل مسئله کرونا تصمیم به تعطیلی گرفتیم. از سویی دیگر هرچه به برگزاری المپیک توکیو نزدیک می شویم حاشیه های آن هم بیشتر می شود. به تازگی هم متخصصان ارشد ویروس کرونا در ژاپن توصیه کرده اند که المپیک توکیو بدون حضور تماشاگران برگزار شود تا خطر شیوع بیشتر ویروس کاهش یابد.
کرونا و کنسرت های آنلاین
اما کرونا در کشور کم و بیش، همه کنسرت ها، تئاتر ها و نمایش فیلم در سینما ها را به تعطیلی کامل کشاند. حتی خیلی از خوانندگان از ایده برگزاری کنسرت برخط (آنلاین) حمایت نکردند و ترجیح دادند مدتی بگذرد و همه چیز به روال عادی برگردد. از طرفی، حتی در روز هایی که وضعیت پایتخت و دیگر کلان شهر ها زرد بود و این اتفاق نیفتاد و شرکت های برگزارکننده کنسرت میلی به این کار نداشتند. به عقیده آن ها برگزاری کنسرت با ظرفیت 30 تا 50 درصد ظرفیت سالن و یک سانس در روز توجیه اقتصادی ندارد و تنها با هدف به جریان افتادن دوباره چرخ اقتصاد هنر به انجام آن مجبور هستند. چراکه هزینه های اجاره و خدمات فنی سالن ها و هزینه تبلیغات شهری و مجازی که مردم را ترغیب به استقبال از اجرا ها کند، در عمل سودی برای برگزارکننده باقی نمی گذارد.
با همه این محدودیت ها، یکی از معدود خوانندگان شاخص موسیقی سنتی یعنی شهرام ناظری ترجیح داد به صورت آنلاین کنسرت برگزار کند، ولی با سانسور آلات موسیقی گروهش همراه بوده است. شهرام ناظری ، استاد آواز ایران، در کنسرت جمعه 7 خرداد و بعد از این اتفاق گفت: ای کاش در رادیو و تلویزیون ما امکانی فراهم بود که هنرمندان می توانستند چیز هایی که دوست دارند و فکر می کنند برای مردم خوب است برای مردم اجرا کنند و با مردم حرف بزنند و این می توانست بازده فرهنگی خیلی عالی داشته باشد. این یعنی با وجود محدودیت های شدید کرونایی، خوانندگان و برگزارکنندگان کنسرت های آنلاین باید با ممیزی های بیشتری هم از سوی ساترا، سازمان تنظیم و مقررات صوت و تصویر فراگیر، دست و پنجه نرم کنند.
کوچ سینماگران به شبکه نمایش خانگی
این شاید یکی از عجیب ترین دوره های شبکه نمایش خانگی در تاریخ کشور باشد. تقریبا همه کارگردانان شاخص ایران با یکی از پلتفرم های نمایش اینترنتی قرارداد بسته اند و هرروز خبر ساخت سریالی از سوی یکی از آن ها با حضور تعداد زیادی از بازیگران شاخص کشور منتشر می شود. این تازه مختص به بازیگران نبوده و پس از این کوچ عظیم سینماگران حالا نوبت به خواننده ها رسیده است. کنسرت گذاشتن تعطیل شده و کنسرت آنلاین هم خیلی جواب نمی دهد در نتیجه یک گزینه بیشتر نمی ماند؛ اینکه خواننده را به هر عنوانی بیاوریم وسط گود.
حالا فرقی هم نمی کند بلدِ گود باشد یا نه. مثلا فرزاد فرزین که پیش از این در چندتا سریال بی نهایت آبکی بازی کرده یک برنامه تاک شوی اینترنتی پنج قسمته را اجرا کرد که با واکنش سخت و تمسخرآمیز بینندگانش روبه رو شد. همچنان که پژمان جمشیدی دارد این کار را می کند که البته اوضاعش از خیلی ها بهتر است و ظاهرا برنامه اش مخاطبان بیشتری هم دارد. البته شهاب حسینی و بنامین بهادری هم همین کار را می کنند و خلاصه همه دارند در شبکه خانگی با همدیگر حرف می زنند و همدیگر را در برنامه های مختلف دعوت می کنند و موسیقی اجرا می کنند و می ترکانند. به نظر می رسد کرونا کاری کرده که کسی از قافله اجرای برنامه عقب نماند جز جواد هاشمی که او برای مدتی در تلویزیون برنامه مناسبتی ماه رمضان را اجرا می کرد!
وی با اشاره به اینکه طبق صفحه فروش فیلم در سمفا که در اختیار تهیه کننده است، آن شب تاکنون حدود 300 میلیون تومان فروش داشته است، ادامه داد: ما وقتی اکران فیلم در ایران را شروع کردیم ، پخش آن در امریکا هم شروع شده بود و برای جلوگیری از کپی غیرمجاز باید همزمان در ایران هم نمایش داده می شد؛ اما مخیّر بودیم که اکران آنلاین یا پرده سینما را انتخاب کنیم و چون در اکران سینمایی حمایت می شدیم تصمیم به اکران در سینماها گرفتیم. ضمن اینکه ویژگی های فیلم هم بر این اساس است که باید روی پرده دیده شود.
او افزود: البته وقتی از حمایت صحبت می کنیم، این را هم یاداوری می کنم که اکران فیلم چند هفته دیگر ادامه دارد و ما از پایان اکران توقع داریم که حمایت ها به طور کامل انجام شود.
درمنش همچنین گفت: از آنجا که در شرایط خاصی از اکران سینما به سر می بریم و فیلم جدیدی اکران نشده، قرار بود که آن شب تا اوایل تابستان روی پرده باشد و بعد در شبکه نمایش خانگی توزیع شود، این کار به زودی انجام خواهد شد و شاید در صورت داشتن مخاطب و سالن های متقاضی اکران فیلم در سینماها هم ادامه داشته باشد.
او در پایان در پاسخ به اینکه آیا در تدارک ساخت فیلم جدیدی است یا خیر و شرایط سینما را در دولت جدید چطور پیش بینی می کند؟ گفت: چند طرح سفارش شده ای که در حال نگارش باشد را دارم، اما تا پایان شرایط کرونا ساخت فیلم جدیدی را شروع نمیکنم، یعنی هر چند سالی که کرونا طول بکشد برای ساخت فیلم در دفتر ما اتفاقی نخواهد افتاد تا وقتی که شرایط به ثبات برسد، چون ریسک کار الان خیلی بالاست و وقتی تهیه کننده وارد کار می شود با یک شرایط غیر منطقی مواجه می شود. ضمن اینکه فکر نمی کنم اندیشه حاکم در اداره کشور رو به رشد باشد و در این سال ها تجربه کرده ایم که شرایط در هر دولت از دولت بعدی بدتر شده است و موردی که وضع ان رو به بهبود باشد را کم دیده ایم.
انتهای پیام
اینک در آستانه برگزاری سیزدهمین انتخابات ریاست جمهوری و روی کار آمدن دولت سیزدهم، به سراغ نجفی رفتیم و با او درباره مهم ترین دغدغه ها و مطالبات هنرمندان از دولت آینده به گفت وگو نشستیم.
این بازیگر و مجری سینما و تلویزیون کشور در گفت وگو با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم ضمن اشاره به مطالبات هنرمندان از دولت آینده گفت: مطالبه سینماگران از دولت بعدی باید شامل تحول کامل در سینمای شکست خورده، بدون برنامه و فارغ از هر نوع تفکر و تجربه ای باشد که طی سال های اخیر با آن مواجه بوده ایم. وقتی معاون مطبوعاتی کشور در حالی که فاقد تخصص و تجربه مدیریتی لازم در حوزه سینما است، به عنوان معاون سینمایی ارشاد منصوب شود، مشخص است که چه وضعیتی در انتظار سینما خواهد بود.
وی افزود: باید در سینما تحولی عمومی و همه جانبه به معنای تام و تمام کلمه رقم بخورد. باید شورایی ذیل عنوان شورای عالی هنر زیر نظر رئیس جمهور تشکیل شود. اینکه تشکیلاتی مانند صنف بخواهد تصمیم گیری کند، راه به جایی نمی برد. وضعیت بچه های سینما بد است. هزاران نفر در حال تحمل بی کاری، گرسنگی، بی خانمانی و عدم تأمین اجتماعی اند. اگر قرار است دولت آینده کاری برای سینما انجام دهد، باید تحولی خاص را رقم بزند. ضروری است که افراد باتجربه، فهیم و کارآزموده روی کار بیایند. وضعیت تئاتر هم به همین صورت و اکنون تئاتر ما نیز به ذلت افتاده است.
نجفی ادامه داد: حمایت هایی که به صورت ماهانه توسط دولت از هنرمندان پیشکسوت انجام می شود، خجالت آور است و تنها کفاف یک فنجان قهوه آنها را می دهد. این نوع حمایت، توهین به چهل، پنجاه یا شصت سال سابقه کار هنری ارزنده هنرمندان پیشکسوت است. سینمای ما نیازمند تحول است نه مُسکن؛ مُسکن دردی را از سینمای ما دوا نمی کند. این تحول باید زیرنظر شورای عالی هنر که پیش تر به لزوم تشکیل آن اشاره کردم صورت پذیرد.
این هنرمند سینما و تلویزیون کشور تأکید کرد: باید گروه دیگری بر حُسن انجام امور در سینما نظارت کنند و جایگزین افرادی شوند که تنها و تنها خواسته های خود را مصوب و بر حُسن انجامشان نظارت می کنند. درغیراین صورت وضعیت سینما در همین روال معیوب فعلی باقی خواهد ماند و در کماکان روی همین پاشنه خواهد چرخید.
وی ضمن انتقاد از مناسبات حاکم بر سینمای کشور گفت: اکنون هر اتفاق سوئی که تصور آن را داشته باشیم در سینما رخ می دهد؛ از پولشویی و انحصار گرفته تا خودکامگی و تک صدایی و زد و بند. برای رفع معضلات کنونی در سینما و تئاتر، اقدام تحولی سریع و عاجل لازم است. دولت آینده به محض استقرار باید زمینه و بسترهای لازم را برای تحقق چنین تحولی رقم بزند. لازم است گروهی متخصص، دلسوز و عدالت خواه در مسند کار قرار گیرند؛ نه کسانی که با تمامیت خواهی، سالن های سینما و چرخه اکران را قبضه کرده اند. باور کنید طی سال های اخیر، از بس فریاد تظلم طلبی و داد عدالت خواهی سر داده ام، خسته شده ام.
وی بیان کرد: اکنون دیگر راننده تاکسی ها هم فهمیده اند که شرایط در سینما چقدر بد و بغرنج است. بسیاری از اوقات که در تاکسی می نشینم و با راننده تاکسی همکلام می شوم، می بینم که حتی او هم از وضعیت حاد سینما باخبر است. دلیل وجود شرایط فعلی این است که در وزارت ارشاد با ضعف جدی مدیریت و برنامه ریزی مواجهیم.
نجفی یادآور شد: سال هاست عده ای که نسبت به شرایط کنونی سینما انتقاداتی دارند و با گروه فعلی هم نظر نیستند، پشت درهای بسته اتاق های مدیران نشسته اند و کسی آنها را به داخل اتاق دعوت نمی کند. این طیف منتقد مدت هاست که در صف اکران منتظر اکران آثارشان اند؛ نه توان اکران فیلم هایشان را دارند و نه یارای رقابت با فیلم های میانمایه امروزی که من آنها را عروسک بازی می دانم.
بازیگر توفان شن تصریح کرد: شما به خوبی می دانید که من درِ خانه این سینما را گِل گرفتم؛ چندبار دیگر باید این کار را انجام دهم تا باور کنید که در سینمای ما این قدر نابسامانی و نقصان وجود دارد؟ باید از سینماگران حمایت شود و این حمایت صرفاً شامل پول نیست. چرا باید منِ نوعی باید برای اکران فیلمم چندین و چندسال پشت اکران منتظر بمانم و در مقابل، عده محدودی همراه با رفقایشان از همه امکانات موجود برخوردار شوند؟ عده ای که هم صاحب سینما هستند، هم صاحب پخش اند، هم صاحب شورا هستند، هم صاحب خانه سینما و هم... جالب است که بسیاری از اهالی سینما این ها را می دانند اما خودشان را به آن راه می زنند.
این بازیگر عنوان کرد: وضعیت فعلی سینما و تئاتر ما مثل بازار شام است و مدیرانمان توان اداره سینما را ندارند. درد من این است که چرا باید همه امکانات به سمت گروهی خاص سرازیر شود؟ چرا نباید بودجه در سینما به درستی و عادلانه تقسیم شود؟ تا کی باید شاهد چنین شرایط تبعیض آمیز و ناعادلانه ای باشیم؟ تا کی باید فریاد بزنیم اما کسی صدایمان را نشنود؟
احمد نجفی مطرح کرد: امروز در سینما 10 نفر هستند که همه پول ها و امکانات را تصاحب کرده اند. سه شرکت وجود دارند که همه امکانات و تسهیلات به سمت آنها سرازیر می شود. با این شرایط رقابت شکل می گیرد؟ متأسفانه مدیران ما برای شکست این انحصار و بی عدالتی هیچ اقدامی نمی کنند؛ انگار اصلا در باغ نیستند! وقتی تصمیم می گیری با آنها دیدار کنی و در جریان حقایق قرارشان دهی، باید دست کم دو سال دوندگی کنی و در صف انتظار باشی؛ بعد از دو سال که فرصت دیدار با مدیر را پیدا می کنی، وعده هایی از او می شنوی و پس از مدتی که برای پیگیری وعده ها و مطالباتت به دفتر وی می روی، منشی می گوید که ایشان نیست یا در جلسه است و... از این حرف ها و بهانه های واهی همیشگی! دیگر نمی دانیم در این شرایط چه باید بکنیم. اگر قرار باشد این وضعیت ادامه پیدا کند، مجبور می شویم سینما را رها کنیم و برویم خیار و گوجه بفروشیم!
بازیگر کمکم کن اضافه کرد: اکنون بسیاری از هنرمندان ما در شرایط معیشتی سختی به سر می برند اما از آنجا که نجابت و شأن دارند، این شأن و نجابت به آنها اجازه نمی دهد که برای رهایی از شرایط بغرنج و پیگیری مطالباتشان به وزارت ارشاد بروند. اینکه این گروه از هنرمندان اهل قیل و قال نیستند و مقابل ارشاد تجمع نمی کنند، بدین معنا نیست که در رفاه و آسایش کامل به سر می برند؛ به معنای این است که نجابت و خویشتن داری می کنند. مدیران ما باید ارزش این نجابت و خویشتن داری را درک کنند.
وی در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به اهمیت کار هنرمند، اظهار کرد: ماهیت کار هنرمند، اثربخش و ارزشمند است. ما تفکر می فروشیم، رویا می فروشیم، برای اینکه مردم امیدوار شوند و امیدوار باقی بمانند. نمی دانم دیگر باید درِ کجا را گل بگیرم که آقایان بفهمند شرایط هنر و هنرمندان ما وخیم است و کارد به استخوانشان رسیده است؟! هنرمندان ما مدیرانی را می خواهند که پای حرف ها و درددل هایشان بنشیند، در مواقع سخت و تنگنا، دستشان را بگیرد و به آنها دلداری دهد.
نجفی اضافه کرد: متأسفانه امروز کسانی که فیلم های سخیف و مثلاً کمدی می سازند، شأن بالاتری دارند و بیشتر مورد حمایت آقایان قرار می گیرند اما ما که تلاش می کنیم در فیلم های شریف و سالم حضور داشته باشیم، در چتر حمایتی آقایان هیچ جایگاهی نداریم.
بازیگر هتل کارتن ضمن انتقاد از عملکرد بنیاد سینمایی فارابی گفت: پرسش اساسی من این است که بنیاد فارابی چه خاصیتی برای سینمای ما دارد؟ این بنیاد، زمانی نگاتیو در اختیار سینماگران قرار می داد اما در شرایط کنونی سودی برای سینما و سینماگران ندارد؛ فارابی اکنون به بنیادی هزینه زا و رخوت انگیز تبدیل شده که بود و نبودش فرقی به حال سینمای ایران ندارد و چه بسا بهتر است که منحل شود.
وی در بخش پایانی سخنان خود خاطرنشان کرد: از رئیس جمهور، وزیر ارشاد و مدیران آینده سینما می خواهم رانت خواری مضحکی که اکنون با قدرت و شدت هرچه تمام تر در سینمای ما جریان دارد را متوقف کنند.
انتهای پیام/
خبرگزاری میزان - در شرایطی که پر فروش ترین فیلم اکران شده در سینما یعنی هفته ای یکبار آدم باش پس از 12 هفته تازه به مرز یک میلیارد تومان رسیده و در ماه های اخیر خیلی از سینماداران تهدید به تعطیلی و تغییر کاربری سینما ها کرده اند هنوز خبری از اکران فیلمهای جدید نیست و گویی این آشفته گی در سینما همچنان ادامه خواهد داشت.
مسئولین فرهنگی، سازمان سینمایی و نهاد های ذی ربط هیچگونه کمکی در این زمینه نداشته اند و گویی سینما به حال خود رها شده و در اولویت هیچ نهاد و سازمانی نیست.
هفته گذشته شورای صنفی نمایش خبر از اکران دو فیلم کمدی جدید داد، اما تا کنون خبری نشده است. این در حالی است که خود تهیه کنندگان سینما نیز حاضر به ریسک کردن برای ورود خون تازه به رگ های سینما ها نیستند با این استدلال که نمی خواهیم فیلم های ما سوخت شوند.
از زمان شیوع کووید-19 عوامل پروژه های سینمایی معتقد بودند که سینما ها حتی در شرایط اوج گیری کرونا نیز مکان امنی برای مخاطبان است و به قرار گرفتن سینما در گروه مشاغل 3 اعتراض داشتند اما پس از ماه ها و با تغییر گروه شغلی سینما به گروه مشاغل 2 و باز شدن دائمی سینما ها عملا فیلمی برای نمایش بر پرده وجود ندارد. ذکر این نکته حائز اهمیت است که با این شرایط بغرنج و نامعلوم سینما چطور بسیاری از پروژ ه های سینمایی پروانه ساخت می گیرند و تهیه کنندگان میلیارد ها تومان (با توجه به افزایش نا متعارف هزینه تولید در سینما) خرج فیلم هایی با سرنوشت نامعلوم می کنند.
در پی پیگیری های انجام شده از سینماداران متوجه شدیم بسیاری از پردیس های سینمایی در تهران، شیراز، گرگان، اصفهان، زاهدان و ... لااقل به مدت یک ماه در تعطیلی کامل به سر می برند. برخی سینمادارن با اشاره به هزینه های سرسام آور باز بودن سینماها؛ بسته بودن سینما ها را به صرفه تر عنوان کرده و تا مهیا شدن شرایط اکران در وضعیت مناسب حاضر به باز کردن سینما های خود نیستند.
به نظر می رسد با وضعیت کرونایی بیشتر از هر هنری؛ هنر سینما آسیب دیده و میدان رقابت از پرده به شبکه نمایش خانگی کشیده شده است و سینماگران هم تنها نظاره گر این شرایط هستند. در این شرایط سازمان سینمایی می تواند با دادن ضمانت به صاحبان سرمایه و حمایت از اکران فیلم های جدید قدری این شرایط را تلطیف کند تا صاحبان فیلم ها راضی به نمایش فیلم های خود شوند.
انتهای پیام/
اعظم پویان - فهرست جشنواره ها و رویدادهای سینمایی منتشرشده از سوی سازمان سینمایی کشور نشان می دهد از تعداد 23 جشنواره و رویدادهای سینمایی کشور که سال گذشته از سازمان سینمایی مجوز گرفته اند، تعداد 17 مجوز مربوط به برگزاری جشنواره هایی با موضوع فیلم کوتاه بود. تولید سالانه انبوه فیلم های کوتاه در سینمای ایران در شرایطی که عموماً فیلم سازان این ژانر، ناراضی اند و برگزاری این حجم از جشنواره فیلم کوتاه حکایت از بلاتکلیفی عجیب فیلم کوتاه در ایران دارد.
خروجی نامعلوم جشنواره زدگی در سینما
از یکسو به بهانه برگزاری جشنواره ها سیلی از تشویق جوانان و علاقه مندان برای ساخت فیلم کوتاه وجود دارد و از سوی دیگر چون فیلم کوتاه ساختار اقتصادی ندارد، اکثر فیلم های کوتاهی که ساخته می شود بعد از نمایش در چند جشنواره، دیگر به درد نمی خورد و تمام هزینه هایی که برای آن شده است، دود می شود و به هوا می رود.
اگر نگاهی به اسامی جشنواره های برگزارشده سال گذشته در حوزه فیلم کوتاه بیاندازیم فقط تعداد 8 جشنواره به صورت خصوصی برگزارشده است و 9 جشنواره دیگر مربوط به نهادهای مختلفی است که خدا می داند هزینه برگزاری جشنواره شان را از کدام بودجه و منبعی تأمین می شود.
جشنواره زدگی در کشورما که مدت هاست مورد نقد اهالی سینما قرارگرفته است، هیچ خروجی مشخصی هم ندارد و مسئله پول شویی ها را به ذهن می آورد. سودای جشنواره زدگی در میان مدیران سینمایی که تنها به فکر پروپیمان شدن بیلان های کاری شان هستند و کمترین اهمیتی به کیفیت گرایی در سینما می دهند یکی از دلایل اصلی رشد قارچ گونه جشنواره هاست که سینماگران کشور به طورجدی این مسئله را برای هنر هفتم مضر می دانند و خواهان برچیده شدن هرچه سریع تر بساط این گونه جشنواره های سینمایی هستند.
جدولی که توسط سازمان سینمایی کشور در انتهای سال 99 منتشرشده است، نشان می دهد از میان تعداد 23 جشنواره برگزارشده 17 جشنواره به صورت کامل یا بخشی از آن به فیلم کوتاه می پردازد.
این 17 جشنواره عبارت اند از: جشنواره اردیبهشت ، جشنواره یک دقیقه ای قرنطینه ، جشنواره پاک کن ، جشنواره یادگار ، جشنواره فیلم مقاومت ، جشنواره سلفی 20 ، جشنواره کشف استعداد ، جشنواره فیلم کوتاه تهران ، جشنواره سابات ، جشنواره پاسارگاد ، جشنواره صنعت بیمه ، جشنواره فیلم رشد ، جشنواره هنر زنده است ، جشنواره فیلم سبز ، جشنواره تسنیم ، جشنواره کلدر ، جشنواره فیلم شهر
فیلم کوتاه عمدتاً محل ارائه اش جشنواره هاست
سید صادق موسوی دبیر سی و هفتمین جشنواره فیلم کوتاه تهران درباره فلسفه برگزاری این نوع جشنواره ها گفت: اساساً فیلم کوتاه نه در ایران که در همه جهان مهم ترین محل عرضه و ظهور و بروزش جشنواره ها هستند. برخلاف سینمای داستانی بلند که تا پیش از کرونا بر روی پرده های بزرگ سینما نمایش داده می شد و یا برخلاف فیلم های مستند که در اکثر مواقع در شبکه های تلویزیونی بسیاری می توانست ارائه شود، فیلم کوتاه عمدتاً محل ارائه اش جشنواره هاست.
موسوی با اشاره به اینکه جشنواره ها محل کشف استعدادهاست اظهار کرد: در این فرآیند ما با مقوله ای تحت عنوان کشف استعداد و معرفی احیاناً نیروهای جوان و خلاق سینمای کشور مواجه هستیم. لذا اکنون شاید بیش از ده هزار فستیوال در جهان وجود دارد که عمدتاً فستیوال های فیلم های کوتاه هستند و نزدیک به یک بیستم آن فیلم های قابل قبولی ازنظر اعتبار هستند. بسیاری از جشنواره ها نوپا و اینترنتی هستند و البته نه اینکه جشنواره ضعیفی باشند بلکه به هر صورت جشنواره هایی هستند که از قدمت خیلی کمی برخوردارند و در پاره ای از موارد می بینیم که ممکن است این سوتفاهم را بوجود بیاورد که با موضوعی به نام تعدد جشنواره فیلم کوتاه روبرو هستیم.
فستیوال غیر معتبر فیلم کوتاه در جهان زیاد است
دبیر سی و هفتمین جشنواره فیلم کوتاه تهران عنوان کرد: بسیاری از این فستیوال ها پول جوایز را از سازمان های صاحب جشنواره می گیرند تا تندیس و غیره را پرداخت کنند. به طورکلی فستیوال غیر معتبر فیلم کوتاه در تمام جهان خیلی زیاد است و این امر عجیبی نیست. در ایران هم این نوع جشنواره ها لزوماً ملی و بین المللی نیستند بلکه استان ها را هم دربر می گیرد و من شخصاً مخالفتی با تعدد چنین جشنواره هایی ندارم زیرا این جشنواره ها بهانه ای برای دیدار هنرمندان و معرفی شدنشان است و همچنین یک رقابت پیوسته در طول سال برایشان فراهم می کند که در خلال آن کشف استعداد هم خیلی بهتر انجام می شود.
مهم تناسب میان آموزش و تولید و رویدادهایی مانند این جشنواره هاست
موسوی، مدیر انجمن سینمای جوانان ایران گفت: نیمی از این جشنواره ها توسط بخش خصوصی برگزار می شود و اگر از منظر بخش خصوصی که از خودش برای برگزاری چنین رویدادهای هنری سرمایه می گذارد، نگاه کنیم به نظرم منافاتی میان سرمایه گذاری حوزه تولید و آموزش و رویدادهای سینمایی وجود ندارد اما اگر این ها متناسب باهم نباشند ناراحت کننده است.
وی افزود: من فقط راجع به جشنواره تهران می گویم که در سطح کشور سالی 1700 فیلم کوتاه ایرانی به این جشنواره ارسال می شود و تولید دارد و درنتیجه بعید نیست تعداد جشنواره های فیلم کوتاه این قدر زیاد شده باشد. البته تعداد زیادش معتبر نیست اما خب تلاش های منطقه ای و بومی و استانی و حتی دانشجویی است. گمان نمی کنم جشنواره های متفرقه هزینه زیادی داشته باشند و ازاین رو جشنواره های معتبر و بین الملل و قدیم اند که اعتبار بیشتری صرفشان می شود و این ها نباید زیاد باشند. اگر ابتدا از این منظر نگاه کنیم که بین آموزش و تولید و رویدادهایی مانند این فستیوال ها تناسبی وجود دارد یا خیر و بعد راجع به این فستیوال ها صحبت کنیم منطقی تر است.
جشنواره های نوپا به سمت تخصصی شدن بروند
سید صادق موسوی دبیر سی و هفتمین جشنواره فیلم کوتاه تهران برای به ثمر نشستن جشنواره های متعدد پیشنهاد داد که جشنواره های نوپا به سمت تخصصی شدن بروند. وی افزود: من پیشنهاد می کنم عمده جشنواره ها به نوعی تخصصی شوند. اگر من جای دوستانی که به تازگی می خواهند جشنواره ای را تعریف کنند بودم؛ هویت روشن، مستقل و بلامنازعی برایشان تعریف می کردم که تا همیشه بتوانیم آن فستیوال را با آن نوع از فیلم ها بشناسیم برای مثال جشنواره فیلم کوتاه با موضوع آب، ایثار و غیره؛ یعنی وقتی جشنواره ها بر اساس محتوا تعریف شوند، می توانند سال های سال تعریف شوند و هویت آن فستیوال شکل بگیرد. از طرف دیگر می توان راجع به تکنیک و زمان آثار هم تفاوت هایی را بین جشنواره ها دید، برای مثال جشنواره فیلم کوتاه تهران به هر اثری تا سقف 30 دقیقه اجازه راهیابی می دهد مشروط به اینکه قبول شود اما فستیوال های بین المللی هستند که خود را محدود کرده اند به فیلم های 100 ثانیه ای و غیره و به هرحال جشنواره براساس موضوع و قالب و زمان و محتوا و سیاست هایی که آن جشنواره تدوین کند، هویت مشخص و منحصربه فردی پیدا می کند و رنگ و بو و طعم خاص خودش را پیدا می کند.
وی با اشاره به اینکه جشنواره تهران نباید این کار را بکند، عنوان کرد: 38 سال از عمر جشنواره فیلم کوتاه تهران می گذرد و مهم ترین جشنواره فیلم کوتاه کشور و خاورمیانه است که هزینه هایش را وزارت ارشاد می دهد و این اشکالی ندارد که روی محتوا و زمان اصراری نداشته باشد؛ زیرا باید برای همه حوزه های فیلم کوتاه پدری و نمایندگی کند پس هر سال اولویت های موضوعی تعریف می کند؛ اما جشنواره های نوپا می توانند از بدو شروع سنگ بنایشان را روی امر تخصصی بگذارند و در این حالت نه فضا را برای کسی تنگ کرده و نه کسی نسبت به بروز و ظهور چنین جشنواره ای ایراد می گیرد و نهایتاً هویت بخشی می شود.
موسوی عنوان کرد: ارسال آثار فیلم کوتاه برای بخش بین الملل براین اساس است که یک پخش کننده واقعی که فیلم شما را می بیند در ذهن خودش و براساس مستندات خودش می گوید احیاناً فیلم تولیدشده در ایران باب میل و سیاست کدامیک از این فستیوال های خارجی است و برای آن ارسال می شود زیرا فستیوال ها توانسته اند به مرورزمان و در طول سالها فعالیت هویت و ذائقه هنری خود را به مخاطب معرفی کند.
کوپال یک فیلم تجربی با بازی خوب زنده یاد لوون هفتوان بود، از اکران این فیلم در گروه هنر و تجربه راضی بودید؟ چرا در آن مقطع اکرانی به غیر از هنر و تجربه نگرفتید؟
کوپال لحن و فضای خاصی داشت و از گروه بازیگرانی استفاده کرده بود که پخش کننده گروه آزاد را چندان برای اکران متقاعد نمی کرد. از طرف دیگر این فیلم به واسطه بخش گروه هنروتجربه و تلاش مسئولین این گروه، به بخش مسابقه جشنواره فیلم فجر راه پیدا کرده بود و این باعث شد انگیزه و علاقه من برای اکران این فیلم در گروه هنروتجربه زیاد شود. علی رغم اینکه مثل هر فیلمساز دیگری خیلی دوست داشتم کوپال در تمام سینما های کشور اکران شود، اما از اکران آن در گروه هنروتجربه راضی هستم و در آن مقطع هم گروه هنروتجربه از هیچ تلاشی فروگذار نبود و هر کمکی برای بهتر دیده شدن این فیلم از دستشان بر می آمد، انجام دادند.
آیا فیلم هم در همان فضا ساخته شده یعنی یک فضای هنری و تجربی را تجربه کردید یا به فرم دیگری از فیلمسازی پرداختید؟
چالش من در فیلم گورکن این بود که در عین محفوظ نگهداشتن دنیای مورد علاقه ام، داستانی لطیف تر را تعریف کنم که با مخاطبان بیشتری پیوند بخورد. گورکن قصه زمینی تری دارد، فضا کاملا اجتماعی و معاصر است و تلاش می کند که در عین مینیمالیست و سادگی، روایت داستانی و روایت بصری متفاوتی ارائه دهد.
فیلم در فستیوال های زیادی شرکت داشته و جایزه گرفته، آیا این به دلیل جهان شمول بودن موضوع فیلم است؟
من با نظرتان موافقم؛ فیلم گورکن مسئله دراماتیک بسیار مهمی را مطرح می کند، مسئله ای که شاید برای انواع و اقسام مخاطبان مهم باشد و دوست داشته باشند که این داستان را ببینند. مهمترین دلیل نمایش های متعدد فیلم در فستیوال های خارجی همین است و در کنارش تمام عوامل تمام تلاش خودشان را به نحو احسن انجام دادند تا به نتیجه قابل تأملی دست پیدا کنند. در زمینه پخش بین المللی فیلم هم ما تمام تلاشمان را کردیم که علی رغم تعطیلی و کنسل شدن و به تعویق افتادن تعداد زیادی از جشنواره های خارجی به علت فراگیری ویروس کرونا، بازهم گورکن در اکثر جشنواره ها ثبت نام شود و شانس حضور و نمایش بیشتری در محافل و رویداد های جهانی داشته باشد.
فضای فیلم های شما نزدیک به تئاتر است، آیا به تئاتر علاقه ویژه ای دارید؟
این برداشت شاید به این دلیل است که ما در تئاتر بیشتر میزانسن و چیدمان و اغراق داریم. من به شخصه طرفدار سرسخت فضاهای رئالیستی هستم، ولی در کار های خودم همیشه دنبال یک فانتزی و لحن خاصی بودم که به آن هم علاقه و دلبستگی زیادی دارم. تصور می کنم که لازمه رسیدن به این لحن، شبکه ای از تصمیمات است که شاید در بعضی از زمینه ها شباهت نزدیکی به فضاهای تئاتری داشته باشد.
از نظر شما سینمای ما طی این سال ها روند رو به رشدی داشته یا خیر؟
سینمای قصه گو و جدی ما علی رغم تمام ناملایمات و بی مهری های سال های اخیر همچنان به حرکت خود ادامه داده و همچنان در عرصه بین المللی برای سرزمین ما افتخارآفرین است.
دولت در بخش فرهنگ را طی این سال ها چطور ارزیابی می کنید و از دولت آینده چه انتظاراتی دارید؟
حقیقت این است که در کشور ما وزارت ارشاد چندان صاحب قدرت نیست و طبیعتا در زمینه فرهنگ و هنر چندان توانایی خاصی برای عرض اندام ندارد. دولت این سال ها بیشتر برای سینما موانع مختلفی خلق کرده است، بنابراین بیشترین انتظارم از دولت آینده این است که هیچ کاری به کار سینما نداشته باشد؛ این می تواند بهترین کمک و خدمت به سینما باشد.
به طور کلی دولت ها چقدر می توانند کمک حال سینما باشند؟
حقیقت این است که دولت اگر حالش با سینمای کشورش خوب باشد، طبیعتا از آن به طرق مختلفی حمایت می کند. در همین یکی دو سال اخیر و با توجه به وضعیت شیوع کرونا، صنعت سینما جزو اولین مشاغلی بود که از آن ضربه و آسیب جدی خورد. دولت های مختلف با راهکار های متنوعی سعی کردند از سینماگران خودشان حمایت های مالی و معنوی کنند تا آن ها روز های سختشان را تاب بیاورند و از این مقطع گذر کنند. اگر بخواهم صادقانه نظر خودم را بگویم دولت ما در این روز ها هیچ پیشنهاد ویژه ای برای هنرمندان نداشت و صرفا نظاره گر بود. شاید می دانست که با چه راهکار هایی می توانست کمک حال سینما باشد ولی انگار تعمدا می خواستند صرفا شاهد این ماجرا باشند و منفعل باشند و کار خاصی انجام ندهند.
به عنوان یک فیلمساز تجربی فکر می کنید که در دولت بعد هم گروه هنر و تجربه بتواند فعالیت کند؟ آیا اصلا لزومی برای بودن چنین گروهی در سینما می بییند؟
متاسفانه گروه هنروتجربه در این سال های اخیر کاملا به انزوا رفته و شاید بهتر باشد بگوییم آگاهانه منفعل شده است. مخصوصا در روز های کرونایی که سینما به تعطیلی کشیده شد، هنروتجربه عملا زمین گیر شد و نتوانست با راهکاریی خودش را نجات دهد. شاید اگر قبلا ایده هایی برای داشتن سالن ها و پردیس های اختصاصی داشت یا در روز های قرنطینه به ایده داشتن یک پلتفرم اختصاصی برای نمایش آنلاین فکر می کرد، یک حجمی از فیلم های چشم انتظار اکران را کم می کرد و می توانست لطفی به سینما بکند، اما حقیقت تلخ این است که امروز سینمای هنروتجربه شاید در حد یک اسم باقی مانده و خروجی خاص و ویژه ای ندارد.
بعید می دانم که در دولت بعدی هم چیزی از این گروه باقی بماند. خوشبینانه اش این است که دوباره یک عنوان جدیدی برای این مدل از سینما انتخاب کنند و یک تعدادی از فیلم های هنری را نمایش دهند تا جلوی اعتراض اهالی سینما و سینمادوستان را بگیرند و از ترافیک فیلم ها هم کم شود.
زهرا سعیدی بازیگر سینما و تلویزیون درباره اینکه از رئیس جمهور سیزدهمین دوره ریاست جمهوری در حوزه فرهنگ و هنر چه توقعی دارد عنوان کرد: توقع دارم حوزه فرهنگ و هنر برای رئیس جمهور منتخب مهم باشد و انتظارات هنرمندان را برآورده کند. امیدوارم در دولت جدید مانند دوران ریاست جمهوری جناب آقای محمد خاتمی که به هنرمندان و آثار هنری توجه شد. حوزه فرهنگ و هنر دیده شود و هنرمندان مورد توجه قرار گیرند و به مشکلات آنها رسیدگی شود.
سعیدی ادامه داد: به نظرم در دولت جدید مسئولیت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی را باید به یک فرد دلسوز بسپارند که اهل هنر باشد. در حوزه فرهنگ و هنر سر رشته داشته باشد و با هنرمندان دمخور باشد. درد دل آنها را بفهمد و بخواهد برای آنها کاری انجام دهد. نه اینکه فقط بخواهد یک پست مدیریتی را به عهده بگیرد و با پشت میز نشینی به نیازهای هنرمندان بی توجه باشد.
خبرنگار: سها راستاد
وبگردی
انتخابات تئاتر تلویزیون خاک رئیس جمهور سینما و تلویزیون مشکلات وزیر فرهنگ و ارشاد برنا هنرمند سینما سریال بازیگر کیمیا محمد خاتمی زهرا سعیدی مریم مقدس جنایت و مکافات تلاطم به رنگ خاک صبح آخرین روز روزهای ابدی یاور
مسیر معکوس به مسائل مربوط به نوجوانان و چالش های آنها در مسیر ساخت یک فیلم می پردازد.
پویان شکری، مهدیار اصغری، مسعود ناجی، محمدحسین پاکدامن، فائزه یوسفی، عباس تقی آبادی، فهیمه مومنی، سام حسنی پامساری، هلیا حسن زاده، حسین محروقی، کوروش خزائی، میلاد نوابی .... بازیگران این فیلم سینمایی هستند و دیگر عوامل این فیلم عبارتند از:
نویسنده ، فیلمبردار و تدوین: ابوالفضل جلیلی، صدابردار؛ حسین نوابی، مدیر تولید: مریم اشرفی، دستیار فیلمبردار: محمد مرادی فخر، دستیار کارگردان: حسین نوابی و میلاد جلیلی، دستیار تولید: سهیل صدیقی.
جشنواره شانگهای چین به عنوان یکی از مهمترین رویدادهای فرهنگی قاره آسیا و یکی از معتبرترین جشنواره های جهانی، در تاریخ 11 تا 20 ژوئن 2021 میلادی (21 تا 30 خرداد 1400) برگزار شد.
گروه هنر: پیش بینی ها درباره زمان بازگشایی سینماها در کشورمان اغلب همراه با حدس هایی است که به واسطه شرایط واکسیناسیون عمومی مطرح می شود. طبیعی است اگر تعداد بسیار زیادی واکسینه شوند، می توان انتظار داشت روال طبیعی زندگی از سر گرفته شود و مردم به واسطه این اطمینان سراغ مراکز عمومی ای بروند که تا پیش از آن به به دلیل در معرض خطر قرار گفتن، از حضور در آن مراکز سر باز می زدند. سینما از جمله همین مکان هاست؛ سینمایی که یکی از اصلی ترین مراکز سرگرمی در کشورمان محسوب می شود و حالا یک سال و نیم از زمان آغاز شیوع ویروس کرونا، رنگ فیلم های پر مخاطب و مردمی را که به انتظار دیدن فیلم ها صف بکشند، ندیده است. در این میان برخی معتقدند در خوش بینانه ترین حالت ممکن بعد از واکسیناسیون جمعی در ایران، باز سینما مثل سابق نخواهد شد. سینمایی که تا پیش از این همه گیری در ایران نیز به نوعی رو به ورشکستگی بود و این بیماری هم روند رسیدن به این نقطه را تسهیل کرد و هستند دیگرانی که با خوش بینی به آینده ای نزدیک اشاره می کنند که مردم پس از خستگی و ملال از روزهای سخت خانه نشینی و انزواطلبی، به دنبال تفریحات دسته جمعی هستند و فیلم دیدن در سالن های سینما از جمله مواردی است که نمی توان از کنارش به راحتی گذشت. با این همه، سه ماه از آغاز سال گذشته است و فرصت هایی که برای سینمای ایران زمان های طلایی محسوب می شدند، یکی پس از دیگری از دست می رود. اکران های نوروزی و البته نمایش فیلم هایی که با آغاز فصل تابستان رونقی را به سینما برمی گردانند، به خاطره ای بدل می شود و صاحبان آثار سینمایی و سینما داران نیز بیش از هر زمان دیگری در واهمه سرانجام تعطیلی های طولانی مدت هستند.
مدتی قبل جدول حمایت های مصوب کارگروه آسیب های کرونا در سینما در ماه های فروردین و اردیبهشت منتشر شد. طبق این گزارش، برای اردیبهشت 1400 مبلغ 21 میلیارد و384 میلیون و 376 هزار و 150 ریال شامل هفت میلیارد و 603 میلیون و 333 هزار و 920 ریال سهم سینماها و 13 میلیارد و 781 میلیون و 42 هزار و 730 ریال سهم پنج فیلم اکران نوروزی است که تا هفته آینده به حسابشان واریز می شود. در فروردین نیز در مجموع 35 میلیارد و 601میلیون و 899 هزار و 971 ریال حمایت در نظر گرفته شده که از این مبلغ 14 میلیارد و 377 میلیون و 690 هزار و 373 ریال سهم سینما و 21 میلیارد و 224 میلیون و 209 هزار و 598 ریال سهم پنج فیلم اکران نوروزی خواهد بود و تا پایان تیر پرداخت خواهد شد.
طبق مصوبه جلسه هفتم بهمن 99 کارگروه کرونا در سینما، کمک هزینه اکران ( سینما و فیلم) بر مبنای قیمت خالص بلیت هر سینما برای سینمای یک و دو سالن معادل دو درصد سالن های فعال، سینماهای سه و چهار سالن معادل سه درصد سالن های فعال و سینماهای پنج سالن معادل پنج درصد سالن های فعال (حداکثر پنج سالن) تا پایان اردیبهشت 1400 در نظر گرفته شد.
ایسنا در گزارشی درباره تعطیلی طولانی مدت سینماها نوشت: با وجود تأکید زیادی که در یک سال و نیم گذشته بر رعایت پروتکل ها در سینماها و کم خطر بودن نسبت به بسیاری از مکان های تفریحی دیگر شده، اما نبود مخاطب، خیلی از سینماها را به تعطیلی کشانده و البته آن تعدادی هم که همچنان باز هستند، شاید تعداد بلیت هایی که در روز می فروشند به کمتر از انگشتان یک دست برسد. در تهران سینماهای قدیمی و شناخته شده ای همچنان تعطیل هستند که از بین آنها به سینماها و پردیس های قدس، فلسطین، ایران، پایتخت، پیروزی، گلریز، عصر جدید، مرکزی، مگامال، زندگی، اریکه ایرانیان، شهرک، ارگ، سمرقند، راگا، تماشا، رازی، شمیران، دزاشیب، دهکده المپیک، هدیش، صبا، شکوفه و باغ کتاب می توان اشاره کرد.
البته برخی از این سینماها مشکلات غیرسینمایی هم دارند؛ مثل گلریز که به خاطر مشکلات مالکیتی مدتی است پلمب شده یا شهرک که پس از تبلیغ سانس خانوادگی و قلیان با تصمیم مدیرانش قرار است از چرخه اکران سینمایی خارج شده و به سالن هایی برای پخش فوتبال و سریال های شبکه نمایش خانگی به صورت اختصاصی و برای رونق فود کورت های اطراف سالن ها تبدیل شود. مگامال یکی از مجموعه هایی است که از اسفند 1399 فعالیت خود را آغاز نکرده و مدیرانش کفاف ندادن هزینه ها و نبود فیلم های خوب را دلیل اصلی بسته بودن سالن ها می دانند.
گفت وگو با بسیاری از مدیران این سینماها نشان می دهد اصلی ترین دغدغه آنها، اکران فیلم خوب است که به نظر می رسد هیچ تهیه کننده ای حاضر به نمایش فیلم خود در این روزها نیست. شورای صنفی نمایش از ورود فیلم گل به خودی به چرخه اکران خبر داد، ولی هنوز خبری از نمایش این فیلم نیست و گفته شده شاید بعد از تعطیلات نیمه خرداد روی پرده رود. با این حال به نظر می رسد دست کم تا پایان انتخابات ریاست جمهوری، اتفاق جدیدی در اکران سینماها رخ ندهد و شاید در این مدت تعداد سینماهای خاموش بیشتر هم شود؛ چرا که برخی سینمادارها معتقدند تا پایان سال این روند ادامه خواهد داشت.
در حال حاضر روند ساخت سریال در پلتفرم ها رونق بیشتری گرفته است و فیلم های سینمایی معدودی مقابل دوربین می رود. هر چند به محض افزایش شمار ابتلا در گروه های سریال سازی، روند تولید با مشکلاتی مواجه می شود، اما به نظر می رسد شمار بسیار زیادی از سینماگران از حضور در سریال ها روزگار می گذرانند و همچنان چشم انتظار روزی که بار دیگر رونق به سینما بازگردد.
گروه هنر: پیش بینی ها درباره زمان بازگشایی سینماها در کشورمان اغلب همراه با حدس هایی است که به واسطه شرایط واکسیناسیون عمومی مطرح می شود. طبیعی است اگر تعداد بسیار زیادی واکسینه شوند، می توان انتظار داشت روال طبیعی زندگی از سر گرفته شود و مردم به واسطه این اطمینان سراغ مراکز عمومی ای بروند که تا پیش از آن به به دلیل در معرض خطر قرار گفتن، از حضور در آن مراکز سر باز می زدند. سینما از جمله همین مکان هاست؛ سینمایی که یکی از اصلی ترین مراکز سرگرمی در کشورمان محسوب می شود و حالا یک سال و نیم از زمان آغاز شیوع ویروس کرونا، رنگ فیلم های پر مخاطب و مردمی را که به انتظار دیدن فیلم ها صف بکشند، ندیده است. در این میان برخی معتقدند در خوش بینانه ترین حالت ممکن بعد از واکسیناسیون جمعی در ایران، باز سینما مثل سابق نخواهد شد. سینمایی که تا پیش از این همه گیری در ایران نیز به نوعی رو به ورشکستگی بود و این بیماری هم روند رسیدن به این نقطه را تسهیل کرد و هستند دیگرانی که با خوش بینی به آینده ای نزدیک اشاره می کنند که مردم پس از خستگی و ملال از روزهای سخت خانه نشینی و انزواطلبی، به دنبال تفریحات دسته جمعی هستند و فیلم دیدن در سالن های سینما از جمله مواردی است که نمی توان از کنارش به راحتی گذشت. با این همه، سه ماه از آغاز سال گذشته است و فرصت هایی که برای سینمای ایران زمان های طلایی محسوب می شدند، یکی پس از دیگری از دست می رود. اکران های نوروزی و البته نمایش فیلم هایی که با آغاز فصل تابستان رونقی را به سینما برمی گردانند، به خاطره ای بدل می شود و صاحبان آثار سینمایی و سینما داران نیز بیش از هر زمان دیگری در واهمه سرانجام تعطیلی های طولانی مدت هستند.
مدتی قبل جدول حمایت های مصوب کارگروه آسیب های کرونا در سینما در ماه های فروردین و اردیبهشت منتشر شد. طبق این گزارش، برای اردیبهشت 1400 مبلغ 21 میلیارد و384 میلیون و 376 هزار و 150 ریال شامل هفت میلیارد و 603 میلیون و 333 هزار و 920 ریال سهم سینماها و 13 میلیارد و 781 میلیون و 42 هزار و 730 ریال سهم پنج فیلم اکران نوروزی است که تا هفته آینده به حسابشان واریز می شود. در فروردین نیز در مجموع 35 میلیارد و 601میلیون و 899 هزار و 971 ریال حمایت در نظر گرفته شده که از این مبلغ 14 میلیارد و 377 میلیون و 690 هزار و 373 ریال سهم سینما و 21 میلیارد و 224 میلیون و 209 هزار و 598 ریال سهم پنج فیلم اکران نوروزی خواهد بود و تا پایان تیر پرداخت خواهد شد.
طبق مصوبه جلسه هفتم بهمن 99 کارگروه کرونا در سینما، کمک هزینه اکران ( سینما و فیلم) بر مبنای قیمت خالص بلیت هر سینما برای سینمای یک و دو سالن معادل دو درصد سالن های فعال، سینماهای سه و چهار سالن معادل سه درصد سالن های فعال و سینماهای پنج سالن معادل پنج درصد سالن های فعال (حداکثر پنج سالن) تا پایان اردیبهشت 1400 در نظر گرفته شد.
ایسنا در گزارشی درباره تعطیلی طولانی مدت سینماها نوشت: با وجود تأکید زیادی که در یک سال و نیم گذشته بر رعایت پروتکل ها در سینماها و کم خطر بودن نسبت به بسیاری از مکان های تفریحی دیگر شده، اما نبود مخاطب، خیلی از سینماها را به تعطیلی کشانده و البته آن تعدادی هم که همچنان باز هستند، شاید تعداد بلیت هایی که در روز می فروشند به کمتر از انگشتان یک دست برسد. در تهران سینماهای قدیمی و شناخته شده ای همچنان تعطیل هستند که از بین آنها به سینماها و پردیس های قدس، فلسطین، ایران، پایتخت، پیروزی، گلریز، عصر جدید، مرکزی، مگامال، زندگی، اریکه ایرانیان، شهرک، ارگ، سمرقند، راگا، تماشا، رازی، شمیران، دزاشیب، دهکده المپیک، هدیش، صبا، شکوفه و باغ کتاب می توان اشاره کرد.
البته برخی از این سینماها مشکلات غیرسینمایی هم دارند؛ مثل گلریز که به خاطر مشکلات مالکیتی مدتی است پلمب شده یا شهرک که پس از تبلیغ سانس خانوادگی و قلیان با تصمیم مدیرانش قرار است از چرخه اکران سینمایی خارج شده و به سالن هایی برای پخش فوتبال و سریال های شبکه نمایش خانگی به صورت اختصاصی و برای رونق فود کورت های اطراف سالن ها تبدیل شود. مگامال یکی از مجموعه هایی است که از اسفند 1399 فعالیت خود را آغاز نکرده و مدیرانش کفاف ندادن هزینه ها و نبود فیلم های خوب را دلیل اصلی بسته بودن سالن ها می دانند.
گفت وگو با بسیاری از مدیران این سینماها نشان می دهد اصلی ترین دغدغه آنها، اکران فیلم خوب است که به نظر می رسد هیچ تهیه کننده ای حاضر به نمایش فیلم خود در این روزها نیست. شورای صنفی نمایش از ورود فیلم گل به خودی به چرخه اکران خبر داد، ولی هنوز خبری از نمایش این فیلم نیست و گفته شده شاید بعد از تعطیلات نیمه خرداد روی پرده رود. با این حال به نظر می رسد دست کم تا پایان انتخابات ریاست جمهوری، اتفاق جدیدی در اکران سینماها رخ ندهد و شاید در این مدت تعداد سینماهای خاموش بیشتر هم شود؛ چرا که برخی سینمادارها معتقدند تا پایان سال این روند ادامه خواهد داشت.
در حال حاضر روند ساخت سریال در پلتفرم ها رونق بیشتری گرفته است و فیلم های سینمایی معدودی مقابل دوربین می رود. هر چند به محض افزایش شمار ابتلا در گروه های سریال سازی، روند تولید با مشکلاتی مواجه می شود، اما به نظر می رسد شمار بسیار زیادی از سینماگران از حضور در سریال ها روزگار می گذرانند و همچنان چشم انتظار روزی که بار دیگر رونق به سینما بازگردد.
آرش فهیم
فرهنگ و هنر، روح جوامع هستند. اختلال در حیات فرهنگی یک کشور و یا آلوده نمودن آن، به مرگ فرهنگی خواهد انجامید.
پویایی و تحرک مردم یک سرزمین، شکوفایی استعدادهای آنها، امنیت داخلی و قدرت خارجی، توان اقتصادی و پیشرفت علمی و صنعتی شان نسبت تام و تمامی با اقتدار فرهنگی آن مردم دارد. به همین دلیل هم نخبگان و روشنفکران راستین در ایران، طی یک قرن اخیر که فرهنگ بومی و اصیل در این کشور در اثر حضور و رسوخ فرهنگ بیگانه دستخوش تهدید و تغییر قرار گرفته، همواره دغدغه حفظ استقلال و استعلای فرهنگ خودی را داشته اند.
خالقان محصولات فرهنگی و به ویژه هنرمندان، مهم ترین نقش را در اوج و افول فرهنگ یک کشور دارند. حال و هوای هنرمندان و انگیزه ها و علایقشان، به طور مستقیم بر همه اجزا و عناصر جامعه تأثیرگذار است. به همین دلیل هم تلاش برای واگرایی هنرمندان از مبناها و اصول اصیل فرهنگی کشور در مفاهیم انقلاب اسلامی متبلور شده اند، از سوی رهبر معظم انقلاب یک اقدام شیطانی توصیف شده است؛ چون این واگرایی، به مرگ روح اجتماعی در ایران منجر خواهد شد.
طی سه دهه اخیر، رهبر انقلاب اسلامی، حضرت آیت الله خامنه ای کلیدواژه های مختلفی را برای تعبیر و تعریف تهدیدهای گوناگون فرهنگی به کار برده اند؛ تهاجم فرهنگی، شبیخون فرهنگی، نفوذ فرهنگی، ولنگاری فرهنگی و... واگرایی هنرمندان از مفاهیم انقلابی نیز تازه ترین عبارت کلیدی در همین جهت است؛ یک تلاش شیطانی که باید توسط هنرمندان و ادیبان جوان و متعهد باطل شود.
اما نسبت واگرایی هنر از انقلاب با کلیدواژه های قبلی چیست؟ زمینه ها و عوامل موثر در واگرایی هنرمندان از مفاهیم انقلابی کدام است؟ چگونه می توان واگرایی را معکوس کرد و شرایطی را فراهم نمود که منجر به همراهی و همسویی هنرمندان با مفاهیم انقلابی گردد؟
چرا واگرایی؟
چه اتفاقاتی باعث شده تا رهبر معظم انقلاب در این وانفسا از تعبیر واگرایی برای تهدیدات فرهنگی امروز استفاده کنند؟ تفاوت این عبارت با کلیدواژه های دیگری چون تهاجم و نفوذ فرهنگی در چیست؟ این پرسش ها را با یک شاعر انقلابی درمیان گذاشتیم.
رضا اسماعیلی ، شاعر و منتقد ادبی به گزارشگر کیهان می گوید: در واگرایی نوعی معنای پس رفت و قهقرا وجود دارد و دال بر این است که حوزه فرهنگی به جای اینکه به سمت رشد و شکوفایی برود دچار عقبگرد شده است. مفهوم واگرایی به تهاجم فرهنگی نیز بر می گردد چون در آن نوعی خودباختگی و از دست رفتن اعتماد به نفس نیز هست؛ یعنی به جای اینکه به ریشه ها و اصالت های فرهنگی توجه شود دنبال حرف های دیگران باشیم. یکی از نشانه هایش نیز پر شدن کتاب های ترجمه ای در بازار نشر است و به جای اینکه آثار و نوشته های شاعران و نویسندگان ما ترجمه شود، شاهد سیل کتاب های غربی در بازار کتاب هستیم.
وی می افزاید: عامل اصلی واگرایی فرهنگی، تعلل و انفعال نهادهای مسئول در این زمینه است، طوری که بسیاری از برنامه ها و رویدادهای فرهنگی تعطیل شده اند. اینکه نهادها و مسئولان فرهنگی کار نمی کنند و از زیر بار مسئولیت می گریزند یعنی واگرایی!
اسماعیلی تصریح می کند: باید به مسئولان تلنگر بزنیم تا از خواب خرگوشی بیدار شوند. در دیدارهایی که همراه نویسندگان و شاعران با رهبر معظم انقلاب داشته ایم، ایشان نیز بارها تأکید کرده اند که امید چندانی به نهادهای فرهنگی ندارند و چشم امیدشان به بچه های انقلاب است.
نقش مدیران
در واگرایی هنرمندان از انقلاب
هر چند که نمی توان مسئولیت فردی هنرمندان را نسبت به جامعه نادیده گرفت و انکار کرد، اما بدون تردید نقش مدیران فرهنگی در سازمان دهی اهالی فرهنگ و هنر و زمینه سازی برای بروز ذوق آنها غیرقابل کتمان است. به همین خاطر نیز برخی از کارشناسان معتقدند که آنچه زمینه ساز تلاش های شیطانی برای واگرایی هنر از مفاهیم انقلابی می شود، اهمال کاری مسئولان فرهنگی است.
مصطفی محدثی خراسانی نویسنده و شاعر به گزارشگر کیهان می گوید: بخشی از این مسئله به سیاست های فرهنگی برمی گردد. وقتی هنرمندان در چرخه بی رحم زندگی درگیر شوند و مشغول حاشیه هایی بشوند به مرور ممکن است تحت تأثیر جریان هایی قرار بگیرند و انگیزه ها و حس و حال انقلابی در وجودشان تقلیل پیدا کند. وقتی که هنرمند ما از جان مایه های پیش برنده حماسی و انقلابی تهی شود، این مسئله کم کم در هنرش هم خودش را نشان می دهد و منجر به واگرایی می شود. بنده بخش عمده این مسئله را نه حاصل کم شدن اعتقادات هنرمندان به این مسیر بلکه گرفتار شدنشان به مسائل حاشیه ای و معیشتی می دانم. البته نمی توان نقش سیاست های تهاجم فرهنگی در واگرایی هنرمندان از مفاهیم انقلاب را نادیده گرفت.
در این میان مراکزی مثل شهرستان ادب چون دارای سیاستگذاری و مسیر تعریف شده ای هستند، برای زنده نگه داشتن انگیزه انقلابی هنرمندان موفق بوده اند. ای کاش نظام فرهنگی ما با سیاست هایی حرکت کند تا مانع از تلاش های شیطانی برای واگرایی هنرمندان از انقلاب
شوند.
پول های آلوده
در خدمت واگرایی هنر از انقلاب
سال هاست که در عرصه فرهنگ و هنر شاهد یک جریان خطرناک و تهدید کننده با عنوان پول های آلوده هستیم. پول های آلوده بیشتر در بخش خصوصی جریان دارد و توسط سرمایه دارها و فعالان اقتصادی و بعضا حتی اختلاس گرها با اهدافی چون پولشویی و حتی بهره بری سیاسی وارد عرصه فرهنگ و هنر می شود. پول های آلوده معمولا صرف تولید آثاری می شود که می توان آنها را مصداق واگرایی هنر از مفاهیم انقلابی دانست. همچنین این نوع پول ها موجب بی عدالتی و شکاف طبقاتی گسترده بین هنروران و خالقان آثار شده است و این نابرابری فاحش به واگرایی هنرمندان از انقلاب دامن می زند.
محمد محمدی کارشناس فرهنگی ، یکی از اهداف ورود پول های آلوده به سینما، تئاتر، سریال های شبکه نمایش خانگی، موسیقی و... را نفوذ فرهنگی می داند، و به گزارشگر روزنامه کیهان می گوید: اساساً همراه هر فرد نفوذی، یک کیف انگلیسی هم هست. در جریان ورود پول های آلوده به فرهنگ و هنر و به ویژه سریال های شبکه نمایش خانگی نیز، اصل برنامه، نفوذ فرهنگی است. بسیاری از سرمایه دارهای آلوده، تحت برنامه نفوذ فرهنگی وارد عرصه فرهنگ و هنر می شوند و حتی بعضی از آنها از برخی سفارتخانه های غربی دستور می گیرند؛ امر اقتصادی برای آنها یک اهرم برای نفوذ فرهنگی است. آنها حتی برای پیشبرد برنامه هایشان آدم می خرند و برخی از مدیران و خبرنگاران و... را خریده اند.
وی با تأکید بر رسیدگی حضور قوه قضائیه، ادامه می دهد: مسئولان وزارت ارشاد در دولت های یازدهم و دوازدهم باید از سوی دستگاه قضایی فراخوانده شده و پاسخ دهند که چرا زمینه را برای حضور صاحبان سرمایه های آلوده در تولید فیلم و سریال فراهم کردند؟! چون همه مسائل و اتفاقاتی که شرح داده شد، با مجوز صادر شده از سوی وزارت ارشاد انجام شدند. اما باید بررسی شود که چرا این مجوزها از سوی وزارت ارشاد صادر شد؟!
لزوم پیروی از سخنان رهبر انقلاب
در برخورد با هنرمندان
یکی از کارهایی که می تواند تلاش های شیطانی برای واگرایی هنرمندان از انقلاب را خنثی کند، حضور مسئولانی از جنس فرهنگ است؛ افرادی که بتوانند مثل باغبانی که به درختان و گل های باغش عشق می ورزد و دلسوزانه علف های هرز را بر می چیند و به رستن میوه ها و ثمرات باغ می پردازد، نظام فرهنگی کشور را آمایش کنند. درست مانند رهبری نظام که الگوی یک مسئول سیاسی فرهیخته و مأنوس با هنر و ادبیات و طالب آثار ناب و متعالی است. چنین مسئولی می تواند جامعه را در مقابل هر تهدید فرهنگی واکسینه کند.
تجربه نشان داده است که بر سر کار بودن مدیرانی بی دغدغه و یا فاقد تعهد راستین به فرهنگ ملی و انقلابی سرزمینمان، جریان واگرایی را تسریع می سازد و برعکس.
سعید تشکری، نویسنده معتقد است: بخشی از واگرایی در ادبیات داستانی ناشی از تلاشی است که هنرمندان متعهد را از چشم مخاطب پنهان می کند، این تلاش نه به داستان انقلابی بها می دهد و نه به هنرمند انقلابی تا نوعی روحیه انقلابی گری شکل نگیرد.
خالق رمان مفتون و فیروزه در مصاحبه با تسنیم تصریح می کند: واقعیت این است که من نقش ناشران را بسیار در این زمینه جدی می دانم. وقتی ناشری مثل شهرستان ادب امروز مورد مطالبه جدی حضرت آقا قرار می گیرد و پیش از این نیز رهبر انقلاب در حوزه هنری نیز چنین مباحثی را مطرح کردند ، نشان از این دارد که نقش ناشران و نهادهای فرهنگی در این زمینه بسیار جدی است. اما ما اغلب فراموش می کنیم که رهبری نگاه بسیار جدی به ادبیات دارند، اکنون که ما 40 سالگی انقلاب اسلامی را گذرانده ایم، چرا باید این تلنگر خورده شود؟ جز برای اینکه در خطر جدی قرار داریم؟
بنا به گفته تشکری، بخشی از جریان واگرایی در حوزه ادبیات محصول انفعال رسانه ها است ؛ زیرا رسانه ها نگاه جدی به ادبیات انقلاب در سال های اخیر نداشته اند . این نقطه کور زمانی که روشن شود و به نویسندگان جبهه انقلاب توجه شود، جامعه نیز به آن توجه نشان می دهد و این خود بر پیشرفت نویسندگان در تعهد به انقلاب در آثارشان اضافه می کند؛ در حالیکه بسیاری از رمان های خوب و متعهد به مفاهیم انقلاب در این سال ها توسط همین رسانه ها به فراموشی سپرده شده است. اگر چند سال پیش نویسندگانی چون امیرحسین فردی ، سید مهدی شجاعی، قاسمعلی فراست و... با آثار خوبشان در حوزه هنر انقلاب تولی گری می کردند، حالا نیز ما نویسندگان جدیدی داریم که دیده نمی شوند، رمان هایشان بازتاب لازم را پیدا نمی کند.
لزوم پیوند نیروهای انقلابی
با فرهنگ و هنر
یکی دیگر از راه های دفاع از هنر و هنرمندان در مقابل واگرایی، نزدیک شدن نیروهای انقلابی به آثار هنری و خالقان آنهاست. به طور مثال، وقتی رهبر انقلاب، یک اهل مطالعه حرفه ای است، رهروان این انقلاب و پیروان ولایت نیز وظیفه دارند برنامه کتابخوانی داشته باشند.
حامد عنقا فیلمنامه نویس و تهیه کننده در این باره می گوید: یکی از بلایایی که رهبر معظم انقلاب در سخنرانی ها و دیدارشان با دانشجویان، شعرا و نویسندگان بر آن تأکید کرده اند روی مطالعه، بحث فرهنگ و نگاه درست به جریان فرهنگ در کشور بوده است... یکی از اتفاقات اسفناکِ امروز، این است که خیلی از بچه های مؤمن و حزب اللهی مان آخرین رمان های روز را نمی شناسند و یا با آخرین شاعران معاصر ما آشنایی ندارند.
از جریانِ نقاشی و هنرهای تجسمی و یا دیگر مباحث هنری خبری ندارند. یک جریان نفوذی هم آمده و گِرد این متدینین و انقلابی ها را گرفته که لزومی ندارد نسبت به این جریان آشنایی داشته باشند و آنها را از این فضا دور می کنند. در حالی که بهترین آثار و فیلمسازان ما از همین قشر بوده اند و فیلم هایی ساخته اند که پای شان به جشنواره های خارجی رسیده است.
این نویسنده و تهیه کننده به تسنیم خاطرنشان می کند: اگر بخواهم مصداقی بیاورم واکسن که امروز همه جا بحث جدّی دارد باعث مصونیت می شود. یعنی اگر سال ها در خلأ نگه داریم باز یک روز با ویروس مواجه می شوید.
این ویروس می تواند بحث شبیخون و نفوذ فرهنگی باشد که بالأخره فضای فرهنگ و ادبیات و هنر را آلوده می کند.
توجه درست و مبنایی به فرهنگ، هنر و ادبیات می تواند به صورت واکسن به جریان انقلابی مان کمک کند. این امر وسعت نظر می خواهد که متأسفانه بارها گفته ام ای کاش مدیران ارشد فرهنگی مان یک هزارم رهبر انقلاب به بحث کتاب، ادبیات، فرهنگ، هنر شعر و فیلم اشراف داشتند. واقعاً ما محتاج این نگاه درست و اصولی هستیم.
: سعید مستغاثی رئیس پیشین انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران در خصوص 8 سال فقدان خدمات صنفی به سینماگران در دولت تدبیر و امید که با شوآف بازگشایی خانه سینما در سال 1392 همراه بود گفت: خانه سینما در طول حیات خود به جای تلاش برای احقاق حقوق اصناف، بیشتر درگیر ماجراجویی های سیاسی و بیانیه دادن های حزبی بود! این نهاد هیچ گاه از حقوق سینماگران دفاع نکرد، بحث تعاونی مسکن سینماگران را جدی نگرفت و تدبیری برای تأمین امنیت شغلی و بیمه بیکاری نداشت.
این منتقد سینما در گفتگو با خبرنگار افزود: مسأله صنف در سینمای ایران پس از سال ها هنوز درست درک نشده! به نحوی که برخی افراد وقتی عنوان صنف می آید از آن درک حزبی دارند.
وی در همین راستا ادامه داد: تجربه ثابت کرده در این سال ها چه کسانی که رئیس اصناف خانه سینما بودند یا رئیس و مدیرعامل این نهاد همگی نگاه باندی و گروهی و حزبی داشتند و هیچ قدم مثبتی در راستای انجام امور صنفی انجام ندادند.
مستغاثی سپس با بیان اینکه صنف های سینمایی رسماً توسط دولت به وجود آمدند و این نقض غرض است اظهار داشت: اصولاً صنف در تقابل با کارفرمای دولتی یا خصوصی به وجود می آید که بتواند حقوق اعضایش را استیفا کند اما صنفی که توسط دولت تأسیس می شود اصلاً دیگر صنف نیست!
این سینماگر در همین راستا خاطرنشان کرد: آپارتاید صنفی همیشه در این نهاد وجود داشته و دارد چرا که صنوف از درون خود اهالی سینما نجوشیده و بیرون نیامده اند. این دولت و کارفرماها بودند که اصناف را اداره می کردند. قضیه صنوف در خانه سینما مانند این است که در یک اتحادیه کارگری روسای کارخانه در کنار کارگران حضور داشته باشند، خوب مشخص است که همه چیز به نفع روسا خواهد شد!
وی متذکر شد: شکل مضحکی از صنف امروز در خانه سینما وجود دارد که روسا کارفرماها هستند! در همین هیأت مدیره خانه سینما یا مدیرعامل آن جستجو کنید که در این سال ها چند تهیه کننده حضور داشته اند؟ خوب حضور این ها از اساس اشتباه است.
مستغاثی در همین راستا تأکید کرد: از سوی دیگر صنف رانت می آورد و این باعث درگیری و جنجال در اصناف سینمایی شده؛ در این سال ها صنوف مختلف ده ها بار انشعاب زدند که از جمله آن ها می توان به صنوف بازیگران و تهیه کنندگان اشاره کرد که در این صنوف همیشه دعواهای باندی و سلیقه ای وجود داشته و دارد.
این کارشناس فرهنگی در پایان این گفتگو تأکید کرد: به هر حال در تمامی سال هایی که از عمر خانه سینما می گذرد هیچ اتفاق مثبتی برای اهالی سینما رخ نداده؛ بیمه به صورت قطره چکانی به اهالی سینما اختصاص داده شده، شورای داوری خانه سینما عملاً عملکرد درستی نداشته و خلاصه هیچ رنگ و بویی از انجام کار صنفی در این نهاد دیده نشده و همه این مسائل دست به دست هم داده تا دیگر اغلب اهالی سینما هیچ اعتمادی به این خانه نداشته باشند و بود و نبود خانه سینما برایشان خالی از هرگونه اهمیتی شود.
این منتقد سینما در گفتگو با خبرنگار افزود: مسأله صنف در سینمای ایران پس از سال ها هنوز درست درک نشده! به نحوی که برخی افراد وقتی عنوان صنف می آید از آن درک حزبی دارند.
وی در همین راستا ادامه داد: تجربه ثابت کرده در این سال ها چه کسانی که رئیس اصناف خانه سینما بودند یا رئیس و مدیرعامل این نهاد همگی نگاه باندی و گروهی و حزبی داشتند و هیچ قدم مثبتی در راستای انجام امور صنفی انجام ندادند.
مستغاثی سپس با بیان اینکه صنف های سینمایی رسماً توسط دولت به وجود آمدند و این نقض غرض است اظهار داشت: اصولاً صنف در تقابل با کارفرمای دولتی یا خصوصی به وجود می آید که بتواند حقوق اعضایش را استیفا کند اما صنفی که توسط دولت تأسیس می شود اصلاً دیگر صنف نیست!
این سینماگر در همین راستا خاطرنشان کرد: آپارتاید صنفی همیشه در این نهاد وجود داشته و دارد چرا که صنوف از درون خود اهالی سینما نجوشیده و بیرون نیامده اند. این دولت و کارفرماها بودند که اصناف را اداره می کردند. قضیه صنوف در خانه سینما مانند این است که در یک اتحادیه کارگری روسای کارخانه در کنار کارگران حضور داشته باشند، خوب مشخص است که همه چیز به نفع روسا خواهد شد!
وی متذکر شد: شکل مضحکی از صنف امروز در خانه سینما وجود دارد که روسا کارفرماها هستند! در همین هیأت مدیره خانه سینما یا مدیرعامل آن جستجو کنید که در این سال ها چند تهیه کننده حضور داشته اند؟ خوب حضور این ها از اساس اشتباه است.
مستغاثی در همین راستا تأکید کرد: از سوی دیگر صنف رانت می آورد و این باعث درگیری و جنجال در اصناف سینمایی شده؛ در این سال ها صنوف مختلف ده ها بار انشعاب زدند که از جمله آن ها می توان به صنوف بازیگران و تهیه کنندگان اشاره کرد که در این صنوف همیشه دعواهای باندی و سلیقه ای وجود داشته و دارد.
این کارشناس فرهنگی در پایان این گفتگو تأکید کرد: به هر حال در تمامی سال هایی که از عمر خانه سینما می گذرد هیچ اتفاق مثبتی برای اهالی سینما رخ نداده؛ بیمه به صورت قطره چکانی به اهالی سینما اختصاص داده شده، شورای داوری خانه سینما عملاً عملکرد درستی نداشته و خلاصه هیچ رنگ و بویی از انجام کار صنفی در این نهاد دیده نشده و همه این مسائل دست به دست هم داده تا دیگر اغلب اهالی سینما هیچ اعتمادی به این خانه نداشته باشند و بود و نبود خانه سینما برایشان خالی از هرگونه اهمیتی شود.
این پنج فیلم در روزهای پایانی بهار و در تاریخ 29 خرداد (تا لحظه انتشار این گزارش) به رقم بیش از 2 میلیارد و 900 تومان فروش رسیده و تاکنون بیش از 136 هزار مخاطب هم داشته اند.
در این مدت سه ماه فیلم هفته ای یک بار آدم باش به کارگردانی شهرام شاه حسینی با بیش از 46 هزار و 500 نفر مخاطب از 27 اسفند سال 1399 رکورددار بالاترین فروش در میان فیلم های نوروزی با رقم حدود یک میلیارد تومان است و در رده بعدی فیلم خورشید به کارگردانی مجید مجیدی قرار دارد که با بیش از 42 هزار و100 نفر مخاطب حدود 980 میلیون تومان بلیت فروخته است. بعد از آن فیلم تک خال به کارگردانی مجید مافی است که نزدیک به 36 هزار و 400 نفر مخاطب داشته و 700 میلیون تومان هم بلیت فروخته است.
خون شد به کارگردانی مسعود کیمیایی یکی از استثناهای کارنامه این فیلمساز قدیمی سینمای ایران خواهد بود که در شرایط کرونایی و در مدت سه ماه حدود 7300 تماشاگر و فروش 163 میلیون تومان داشته است. اما کمترین میزان فروش فیلم هایی که از اکران نوروزی تا الان روی پرده هستند، به فیلم لاله به کارگردانی اسدالله نیک نژاد تعلق دارد که با حدود 3 هزار و 900 نفر تماشاگر کمتر از 100 میلیون تومان یعنی حدود 80 میلیون و 500 هزار تومان بلیت فروخته است.
در حال حاضر بجز این ها، فیلم های دیگری همچون آن شب ، آقای سانسور ، پیشی میشی ، شنای پروانه و دیدن این فیلم جرم است در تعداد محدودی سالن اکران می شوند.
این آمار فروش سینما در سه ماه ابتدایی سال 1400 در حالی ثبت می شود که امسال سینماها اکران عید فطر نداشتند و هیچ تهیه کننده ای حاضر به اکران فیلمش در شرایط فعلی نشد. اگرچه هنوز گمانه زنی های مختلفی از اکران چند فیلم جدید به گوش می رسید ولی صاحبان فیلم هایی که اسم شان بیش از بقیه بر سر زبان است مثل دینامیت تاکید دارند باید ضمانتی در اکران داده شود تا تمام ضرر و زیان پخش فیلم در شرایط کرونایی بر دوش تهیه کننده نباشد.
البته همه این تاکیدها در حالی مطرح می شود که برخی تهیه کننده ها و پخش کننده ها منتظر مانده بودند تا با تغییر دولت شرایط جدید را بسنجند و پس از آن برای اکران اقدام کنند.
با این حال بسیاری از اهالی سینما معتقدند تا فصل پاییز شرایط اکران تغییری نخواهد کرد و شاید نمایش فیلم جدید اصغر فرهادی که قرار است در نیمه پاییز اتفاق بیفتد، بهانه ای برای آشتی مردم با سینما باشد.
* آمار فروش فیلم ها و تعداد مخاطب براساس اطلاعات سامانه سمفا بوده که به طور مداوم در حال بروزرسانی است.
انتهای پیام
پاک آیین افزود: باید به قاطبه رسانه های کشور تبریک گفت که با وجود عملیات روانی سنگین و بی سابقه ضد انقلاب و همراهی عوامل داخلی آنها، حرکت دینی و ملی مردم در انتخابات را شتاب بخشیدند.
مدیر کل پیشین مطبوعات داخلی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با بیان این مطلب که رسانه ها در انتخابات نشان دادند به بلوغ سیاسی بالایی دست یافته اند و می توانند حساب عملکرد ضعیف مسئولان را از نظام جدا کنند، ادامه داد: رسانه های بخش خصوصی با وجود فشارهای سنگینی که در تامین مالی و اداره خود متحمل بودند و به رغم همه گلایه ها و تلخکامی ها، مردم را به حضور در پای صندوق های رای تشویق کردند و اجازه سو استفاده جاسوسخانه های دشمن را از افکار عمومی داخل کشور ندادند.
نماینده مدیران مسئول رسانه ها در هیات نظارت بر مطبوعات با اشاره به این که کار رسانه ها به پایان نرسیده و در آغاز راهی دشوار و پرامید قرار داریم ، اضافه کرد : همه رسانه ها باید به رییس جمهور منتخب ملت کمک کنند تا بار سنگین نجات مردم از محرومیت، تنگناهای معیشتی، فساد و تبعیض را به دوش بکشد و به مقصد برساند.
وی گفت: جامعه رسانه ای امروز با انباشت مطالبات ، مشکلات ، فرصت های سوخته و ظرفیت های از میان رفته رو به روست، اما با توجه به عزم و اراده خالصانه به خدمت و حل مشکلات باید به مخاطبان خود صبورانه امید ببخشد و آنان را به منادیان گفتمان عدالتخواهی و مقابله با فقر و فساد تبدیل کند.
پاک آیین در پایان تصریح کرد: با توجه به عملکرد آیت الله رئیسی در قوه قضاییه، فضای حرفه ای تر و کیفی تری در انتظار رسانه ها خواهد بود.
انتهای پیام/
سی ان ان نوشت: امروز حسن روحانی روحانی رئیس جمهوری ایران برای تبریک به ابراهیم رئیسی، به ملاقات وی رفت.
روزنامه فایننشال تایمز هم خبر پیروزی ابراهیم رئیسی را خبر اول سایت خود قرار داد و نوشت که او توانسته بطور گسترده آرای اکثریت قاطع مردم ایران را بدست آورد.
خبرگزاری فرانسه نوشت: در میان کسانی که به رئیسی رای دادند، بسیاری از آنها می گویند دلیل حمایت آنها از وی این است که او متعهد شده با فساد مبارزه و به قشر ضعیف جامعه کمک کند .
بخش اسپانیایی خبرگزاری آناتولی نوشت: ابراهیم رئیسی، رئیس جمهوری منتخب ایران در انتخابات ریاست جمهوری 1400 با رویکرد جدی به مسئله فساد و مشکلات اقتصادی اطمینان داد که این موضوعات را در اولویت قرار خواهد داد.
این رسانه نوشت: رئیسی، با وجود تبلیغات منفی غرب علیه وی، در نزد مردم ایران، چهره ای پاکدست شناخته شده که نکات منفی در کارنامه سیاسی نداشته است.
تارنمای شبکه خبری فرانس 24 هم خبر پیشتازی قاطع رئیسی در انتخابات ریاست جمهوری را در صدر خبرهای خود قرار داد و نوشت که ابراهیم رئیسی با فاصله زیاد نسبت به رقیبان خود، پیروز انتخابات است.
روزنامه فرانسوی لوفیگارو نوشت: ستاد انتخابات ایران اعلام کرد، ابراهیم رئیسی با اخذ 62 درصد آراء پیروز انتخابات ریاست جمهوری ایران شده است.
این روزنامه فرانسوی افزود: داده های رسمی حاکی از بی اعتباری نظرسنجی های انجام شده مبنی بر رکورد 60 درصدی عدم مشارکت مردم در انتخابات ریاست جمهوری 1400 است.
فرانس 24 به نقل از جمال عرف، سخنگوی ستاد انتخابات وزارت کشور ایران گزارش داد: ابراهیم رئیسی با کسب 17 میلیون و 800 هزار رای پییشتاز در انتخابات شده است.
وی افزود: در این انتخابات 28 میلیون و 600 هزار نفر از واجدین شرایط شرکت کرده بودند.
روزنامه فرانسوی اوئست فرانس نیز نوشت: ابراهیم رئیسی نیز با کسب اکثریت آراء (65 درصد) به پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری ایران دست یافت.
روزنامه فرانسوی لوپریزین با اشاره به انتخاب ابراهیم رئیسی حائز 62.2 درصد آراء نوشت: ابراهیم رئیسی با معرفی خود به عنوان قهرمان مبارزه با فساد و مدافع طبقات مردمی در کارزار انتخاباتی، بیشتر دوران فعالیت خود را در دستگاه قضایی ایران سپری کرده است.
رادیو فرانسه نیز با اشاره به پیروزی ابراهیم رئیسی با کسب اکثریت آراء نوشت: رقیبان وی ازجمله عبدالناصر همتی، قاضی زده هاشمی، محسن رضایی و حتی حسن روحانی، رئیس جمهوری ایران پیش از اعلام رسمی نتایج به وی تبریک گفتند.
بسیاری از رسانه های فرانسوی دیگر از جمله روزنامه فرانسوی لوموند، فرانس انفو تی وی، نشریه فرانسوی لزاکو، روزنامه فرانسوی لیبراسیون و .... به بازتاب پیروزی ابراهیم رئیسی در انتخابات ریاست جمهوری 1400 ایران پرداختند.
تارنمای بی بی سی انگلیسی هم نوشت: ابراهیم رئیسی با شکست دادن سه رقیب خود بعنوان رئیس جمهوری آتی ایران انتخاب شد.
بی بی سی انگلیسی نوشت: رئیسی بالاترین مقام قضایی در ایران را عهده دار بوده و مقام رئیس جمهوری پس از رهبری دومین مقام مهم درایران به شمار می رود.
تارنمای انگلیسی زبان دویچه وله نوشت: سخنگوی وزارت کشور ایران اعلام کرد که با توجه به شمارش بیشتر آرای انتخاباتی ابراهیم رئیسی 62 درصد آرا را به خود اختصاص داده است.
این رسانه افزود: حسن روحانی رئیس جمهوری میانه روی ایران در یک نطق تلویزیونی در روز شنبه گفت جانشین او انتخاب شده است اما نامی از او نبرد.
دیگر رقبای رئیسی، شامل محسن رضایی، امیرحسین قاضی زاده هاشمی، عبدالناصر همتی علنا به رئیسی تبریک گفتند.
گروه های اپوزیسیون مقیم خارج و برخی از مخالفان داخلی تحریم انتخابات را خواسته بودند.
دویچه وله نوشت پیروزی رئیسی همزمان با مذاکرات هسته ای در وین برای احیای توافق هسته ای سال 2015 بوده است.
رئیسی وعده داده به مبارزه با فساد ادامه دهد، چهار میلیون خانه جدید برای خانواده های کم در آمد تاسیس کند و دولت مردم را برای ایران قوی بسازد.
رئیسی به عنوان رئیس جمهوری با اوضاع اقتصادی و چالش های سیاست خارجی ایران مواجه است.
گاردین هم نوشت: رئیسی به عنوان رئیس جمهوری جدید ایران تحسین شد. رقبای اصلی رئیسی در انتخابات پیروزی رئیسی را تبریک گفتند.
این رسانه انگلیسی نوشت: با توجه به شمارش 90 درصد آرا مقامات ایرانی گفته اند که 28.6 میلیون نفر آرای خود را به صندوق ها انداخته اند.
گاردین به نقل از کارشناس مسائل ایران دراندیشکده چتم هاوس لندن نوشت پیروزی رئیسی زمینه را برای اجماع داخلی درباره اصلاحات گسترده تر فراهم می کند و تهران را در موضع قوی تری در دیپلماسی بین المللی قرار می دهد.
جمال عرف معاون وزیر کشور و رییس ستاد انتخابات اعلام کرد: از مجموع 28 میلیون و 600 هزار نفر آرای ماخوذه سید ابراهیم رییسی با 17 میلیون و 800 هزار رای پیشتاز سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری است.
وی اضافه کرد: با توجه به اینکه هنوز شمارش و تجمیع آرا بویژه در شعبی که تابامداد مشغول به اخذ آرای مردم بوده اند، هنوز نتایج نهایی اعلام نشده است اما در این میان سید ابراهیم رییسی با 17 میلیون و 800 هزار رای، محسن رضایی به سه میلیون 300 هزار رای و عبدالناصر همتی با بیش از دو میلیون و 400 هزار رای و امیر حسین قاضی زاده هاشمی با حدود یک میلیون رای کسب کرده اند.
سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری، شورای اسلامی، میان دوره ای پنجمین دوره مجلس خبرگان و ششمین دوره انتخابات شوراهای شهر و روستا، ساعت 7 صبح امروز 28 خرداد در سراسر ایران آغاز شد. انتخابات میان دوره ای مجلس یازدهم در 6 حوزه انتخابیه تهران، تفرش، کبودرآهنگ، گچساران، آستانه اشرفیه و میانه، انتخابات میان دوره ای پنجمین مجلس خبرگان رهبری در 4 حوزه تهران، قم، خراسان رضوی و مازندران برگزار شد..
به گفته معاون مطبوعاتی و اطلاع رسانی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی500 خبرنگار خارجی از 226 رسانه بین المللی از 5 قاره جهان، انتخابات 1400 ایران را پوشش دادند..
بنابر اعلام ستاد اجرایی نوزدهمین دوره آزمون سراسری قرآن و عترت، در آزمون امسال به تمامی حافظان کل قرآن کریم که در آزمون اینترنتی و شفاهی حائز حد نصاب لازم شده اند، بدون قرعه 300 هزار تومان اهدا می شود. درباره سایر داوطلبان آزمون نیز در صورت کسب نصاب قبولی در آزمون اینترنتی (نمره 75) به قید قرعه به دو هزار نفر از آنها (رده سنی بالای 12 سال) مبلغ 100 هزار تومان و به 500 نفر، (رده سنی زیر 12 سال) مبلغ 150 هزار تومان اهدا می شود.
در رشته حفظ کل قرآن، حدود پنج هزار و 400 شرکت کننده حضور داشت که هزار و 400 نفر نمره قبولی دریافت کردند. این افراد بدون قرعه کشی از جوایز نقدی در نظر گرفته شده بهره مند خواهند شد. همچنین در سایر رشته ها نیز بیش از 27 هزار نفر موفق به کسب حدنصاب نمره قبولی شده اند، از بین این افراد حدود سه هزار نفر در دو بخش بالای 10 سال و زیر 10 سال قرعه کشی شده و جوایزی نقدی اهدا می شود.
همچنین به تمام افرادی که حدنصاب لازم را کسب کرده اند، گواهینامه اعطا می شود. کارکنان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و آموزش و پرورش نیز گواهینامه ضمن خدمت و تقدیرنامه دریافت خواهند کرد.
یادآور می شود، نوزدهمین دوره آزمون سراسری قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی امسال برای اولین بار به صورت مجازی برگزار شد، در این دوره از آزمون بیش از 120 هزار نفر ثبت نام کردند و در روز آزمون (8 اردیبهشت ماه 1400) نیز بیش از 80 هزار نفر حضور یافتند.
انتهای پیام
این اثر به همت سازمان فرهنگی و اجتماعی شهرداری کرج با مشارکت موسسه فرهنگی و هنری مهردستان نیل ( تیم تولید کننده حرفه ای و با سابقه تئاتر های کودک ) از مورخه 28 خرداد در حال اجرا است.
نویسنده و کارگردان اثر در گفتگو با خبرنگار " تیتریک " گفت: با توجه به شرایط کرونا و عدم حمایت مالی از سوی دستگاه های فرهنگی بسیاری از هنرمندان کرجی از زمستان 98 تا کنون با مشکلات معیشتی و گذران زندگی معمول روبرو هستند.
حمیدرضا نعیم حسنی ادامه داد: باتوجه به عقب نشینی همیشگی ارشاد استان البرز مبنی بر عدم حمایت هنرمندان و شعار بی پولی و نداشتن بودجه در 15 سال گذشته که موجب نا امیدی هنرمندان عرصه تئاتر می باشد و بسیاری از هنرمندان صاحب نام یا خانه نشین یا به شغل های دیگر روی آورنده اند.
وی افزود: با توجه به اختصاص بودجه قابل توجه شورای شهر و شهرداری به سازمان فرهنگی و اجتماعی شهرداری کرج در این ارگان هم نابرابری و مشکل همیشگی عدم حمایت یا حداقل حمایت گریبان هنرمندان نمایش را گرفته و عرصه را برای تولید با کیفیت آثار تنگ کرده است.
این هنرمند استانی تصریح کرد: تله تئاتر الاغ جان خوشبخت که با همت آقای پورمحمدی معاون محترم فرهنگی سازمان و حمایت و پشتیبانی سید امیر هاشمی رییس اداره توسعه و منابع سازمان و به دستور جناب اقای کاظمینی رییس محترم سازمان فرهنگی با حداقل بودجه در حالی به اجرا رسید که هزینه تخصیص یافته به اندازه یک سوم هزینه تولید اثر نیز پاسخ نیاز این برنامه و عوامل تولید را نمی دهد. اما باز هم قدردان حمایت این سه عزیز هستیم که باعث شد این اثر به دید عموم برسد.
نعیم حسنی گفت: با احترام خطاب به مسئولین محترم فرهنگی در کرج اعلام می دارم؛ این شهر (کرج) مستلزم حمایت در زمینه های مختلف بخصوص فرهنگ آموزش شهروندی در قشر پایه ( کودکان ) است.
وی در خاتمه خاطرنشان کرد: فراهم نمودن بستر مناسب جهت ارتقا فرهنگ و هنر و حمایت مسئولین شهر که البته وظیفه قانونی و پرداخت دین ایشان به مردم کرج می باشد، کاملا الزامی است و بایستی در دستور کار شورای شهر و دستگاه های فرهنگی قرار گیرد.
این تله تئاتر از کانال های سفیران فرهنگی، صفحات شهرداری کرج در فضای مجازی و صفحه اینستاگرامی namayesh.koodak.karaj پخش می شود.
در زیر عکس های مربوط به این نمایش را می بینید:
الهه ملاحسینی - تیتریک
انتهای پیام/
در عین حال، پائین بودن سرعت پردازش در سایت اجرای طرح، به روز نبودن منابع تعریف شده و از دسترس خارج شدن سامانه پُست خانه کتاب از جمله مشکلات موجود در اغلب دوره ها بوده که کماکان نیز ادامه دارد؛ اما کاهش اعتبار اولیه نسبت به دوره های پیشین و کمتر شدن درصد تخفیف، آن هم در شرایطی که برخی ناشران و سایت های فروش مجازی کتاب و محصولات فرهنگی با درصدهای بیشتری کتاب را به دست مشتری می رسانند، از جمله مشکلاتی بود که در این دوره شاهدش بودیم و به نظر می رسد در صورت رفع آنها، نتایج بهتری را از این رویداد فرهنگی حاصل شود.
هنوز عده بسیاری از مردم با ماهیت طرح آشنا نیستند
حمیدرضا پرنیا ، مدیر کتابفروشی بهروز اردبیل طرح بهارانه کتاب 1400 را یکی از کم رونق ترین دوره های طرح های فصلی دانست و گفت: اعتبار ما نسبت به زمستانه کتاب 99 کاهش داشت، ضمن اینکه تبلیغات بسیار کم سوتر از دوره های پیشین بود؛ تبلیغ شهری نداشتیم و تمام بار تبلیغی طرح به عهده کتابفروشان بود.
وی افزود: این موارد را بگذاریم کنار دوره برگزاری طرح که مصادف شد با فصل امتحانات، نیمه آخر ماه - که نقدینگی خانواده ها رو به کاهش است - و نیز فضای انتخاباتی حاکم بر جامعه؛ بنابراین به لحاظ تعداد مشتری، با اقبال کمتری روبه رو بودیم.
پرنیا، عمده مشکل وضعیت امروز کتاب را وجود کتاب های قاچاق و افست و بی کیفیت با غلط های بسیارِ املایی، انشایی و ساختاری دانست و اضافه کرد: در شهری که به عرفان شهرت داشت، کباب فروش بیش از کتاب فروش فعالیت دارد و این نشان می دهد خوراک اندیشه در بهترین حالت، در درجه چندم اهمیت قرار می گیرد.
وی ادامه داد: یکی دیگر از مشکلات ما این است که برخی مراجعه کنندگان فکر می کنند بدون خرید کتاب می توانند مبلغی را از کتابفروشان دریافت کنند؛ برای مثال، در همین دوره، فردی که خود را بازنشسته فرهنگی معرفی می کرد، با تعداد زیادی کارت ملی آمد و از من خواست تا برای وی کتاب ثبت کنم و در پایان، مبلغی را به او بدهم؛ این اتفاق نشان می دهد هنوز عده بسیاری از مردم با ماهیت طرح آشنا نیستند.
مدیر کتابفروشی بهروز گفت: یکی از مسائلی که هنوز با آن مواجهیم، این است که خانه کتاب اطلاعات خود را در سایت به روز رسانی نکرده است؛ برخی کتاب ها در سامانه خانه کتاب ثبت نشده و شامل تخفیف نمی شود، بنابراین گاهی به ناچار کتاب دیگری جایگزین می کنیم تا مشتری از تخفیف بهره مند شود.
اختلال در سامانه پُست کتاب روند کارها را کندتر می کرد
حجت اعلایی ، مسئول نمایشگاه دائمی کتاب شریعتی اردبیل، با بیان اینکه در مجموعه خود 9هزار عنوان کتاب و از برخی کتاب ها 90 جلد موجودی دارد که همگی شناسنامه دار نیز هستند، اذعان کرد: یکی از اصولی که در این مجموعه همیشه مراعات کرده ایم، این بوده که در هر دوره ی چاپ، برچسب جدید بر کتاب ها نمی زنیم و با همان قیمت روی جلد آنها را عرضه می کنیم؛ چرا که از زمان افتتاح، یعنی از سال 72 تاکنون، سعی داشتیم کمیت و کیفیت را در کنار هم تأمین کنیم و بر این اساس هم با راه اندازی سایت، فروش سراسری و کشوری را آغاز کردیم.
وی افزود: در طرح بهارانه کتاب 1400 ما با هر دو سامانه به مشکل برمی خوردیم؛ سایت پُست خانه کتاب روز اول کار نمی کرد، پس از آپدیت نیز فرم آن تغییر کرد و آرم و نشان نمایشگاه مجازی قرآن بر سربرگ آن آمد که مشتری می پرسید من که از این نمایشگاه خرید نداشتم؛ کتابم نیز ربطی به موضوع این نمایشگاه ندارد.
اعلایی اضافه کرد: در این دوره، سایت خانه کتاب در برخی ساعات یا سرعت پایینی داشت یا با مشکل ثبت مواجه می شدیم؛ مثلا در حالی که نماینده کتاب های خیلی سبز هستم، از 200 کتاب موجود، 30 کتاب را سایت نمی پذیرفت. اینها از مواردی بود که پیشتر نداشتیم.
وی تصریح کرد: اعتبار این دوره کافی نبود و شارژ مجدد نیز برای واحد ما با تأخیر انجام شد، اما موضوع دیگر این است که تبلیغات باز هم به پای خودمان نوشته شد و گفتند پرینت اعلان با مشارکت کننده است؛ در حالی که ارشاد می توانست با آرم خود و خانه کتاب آن را در اختیار ما بگذارد.
کاهش اعتبار سبب سلب اعتماد مشتری می شود
حسن دهقانی ، متصدی کتابفروشی حکیم اردبیل نیز از کاهش اعتبار این دوره ی واحد خود در حالی گفت که در دوره های پیشین وضعیت آن صعودی بوده است؛ ضمن اینکه، شارژ مجدد را مبلغ قابل توجهی برای جبران این کاهش نمی داند.
وی در این باره اظهار کرد: ما در کتابفروشی حکیم تخفیف دائمی برای مشتریان همیشگی و دانشجویان داریم؛ با اعتبار این دوره، چون امکان پشتیبانی کامل نبود، تصمیم گرفتیم برخی را بدون درج در طرح و با تخفیف کتابفروشی حکیم اعمال کنیم تا مشتری راضی باشد؛ چرا که اگر مشتری بداند اعتبار کم بود و در همان روزهای نخست پایان یافته یا خریدش شامل تخفیف نمی شود، اعتمادش از ما سلب می شود؛ در چنین وضعیتی حق دارد تصور کند خدمات دولتی را در اختیارش نمی گذاریم و حس امنیت خاطر از او گرفته می شود.
لزوم تعیین زمان دقیق برگزاری و میزان اعتبار کتابفروشی ها
کاظم یاوریان ، مدیر کتابفروشی خیام اردبیل نیز گفت: ما عموما کتاب های پزشکی را عرضه می کنیم که جامعه هدف آن، دانشجویان همین گروه دانشگاهی است؛ به این لحاظ، برای آنکه در میانه طرح، اعتبار صفر نشود، از همان آغاز، تقسیم بندی صورت می دهیم.
وی در توضیح این موضوع، تصریح کرد: با وضعیت نابسامان بازار کاغذ و متعاقب آن، گران تر شدن کتاب ها، مشتری کتاب - در قیاس با گذشته - کم شده، اما دانشجو به هر روی ملزم به تهیه آن است؛ بنابراین در تمام سال برای این قشر - که مشتریان همیشگی ما هستند - تخفیف های 10 تا 20 درصدی در نظر داریم.
یاوریان ادامه داد: یکی از مشکلات این دوره و برخی از دوره های پیشین، این بود که از ابتدا اعتبار کافی در اختیار نداشتیم؛ هم شارژ مجدد و هم مدت برگزاری، زمانی اعلام شد که داشتیم دفتر فروش طرح را می بستیم که بهتر می دانم در ابتدا همه این موارد پیش بینی شود تا ما نیز به عنوان عاملان فروش، برنامه ریزی مناسب تری ترتیب دهیم.
بیشتر کتاب های جدید در فهرست سامانه طرح نبود
مهدیه امامی ، مسئول سرای فرهنگ و کتاب اورنگ اردبیل نیز تصریح کرد: اعتبار ما این بار به نسبت دوره های پیشین کاهش داشت؛ با این وجود، از روزهای نخست استقبال خوبی داشتیم که شاید یکی از دلایل آن افزایش قیمت کتاب هاست و بر همین اساس اغلب مراجعه کنندگان، با چند کد ملی خرید می کردند تا کتاب های بیشتری را در دوران تخفیف تهیه کنند.
وی اضافه کرد: در زمان ثبت و تأیید مشارکت در بهارانه کتاب، به روز رسانی سایت مشکل داشت؛ ضمن اینکه برخی کتاب ها در سامانه خانه کتاب ثبت نشده است و این مشکل در تمام دوره هایی که در آن شرکت داشته ام بوده و هست؛ اکنون نیز بیشتر کتاب های جدید را در فهرست سامانه خانه کتاب نداریم، گرچه قیمت اغلب کتاب های موجود در سایت، به روز شده اند.
امامی گفت: پیشتر، از سوی خانه کتاب گفته شده بود، عکس شابک کتاب را بفرستید تا در سایت ثبت کنیم، اما این کار در زمان خرید مشتری ممکن نیست؛ به ناچار کتابی با همان قیمت را جایگزین می کنیم تا خرید انجام و تخفیف شامل خریدار شود.
فروش کمتر در سایه افزایش بی رویه قیمت کتاب
ماریه عاشوری ، مسئول مجموعه الدورادو اردبیل نیز مشکلات مشابهی را مطرح و عنوان کرد: کاهش اعتبار برای واحد ما هم اتفاق افتاد، ضمن اینکه علی رغم دیگر دوره ها، به لحاظ تعداد، فروش کمتری داشتیم و من علت را در افزایش بی رویه قیمت کتاب می دانم.
وی افزود: استقبال عمومی به دلیل همزمانی با امتحانات، کمرنگ بود؛ ضمن اینکه شاید بهتر می بود همان تخفیف 25درصدی را داشتیم تا کتاب بیشتری را به دست علاقه مندان و اهل مطالعه می رساندیم.
تخفیف بیشتر؛ خرید بیشتر
علی انوار ، متصدی فروش دکتر بوک اردبیل نیز تصریح کرد: با توجه به افزایش نرخ کتاب، استقبال را متوسط می دانم؛ چون طرح بهارانه در خرداد ماه اتفاق افتاد و برای ما که بیشتر کتاب های دانشگاه محقق اردبیلی را تأمین می کنیم، کتاب دانشگاهی کمتر فروخته شد و تعداد مشتری کم بود؛ با این وجود، بیشترین اقبال را در رمان، روانشناسی، ادبیات و زبان داشتیم؛ اما نسبت به دوره قبل، هم میزان اعتبار کاهش داشت، هم تعداد عناوین به فروش رفته، زیرا کتاب دانشگاهی در آغاز ترم فروش بیشتری دارد و در آن دوره با استقبال بهتری روبه رو هستیم.
وی اضافه کرد: کندی سرعت سامانه خانه کتاب، باعث قطعی متعدد می شد تا جایی که گاهی مجبور بودیم در سیستم فروشگاه ثبت را انجام دهیم و در ساعات خلوت تر آنها را وارد سامانه کنیم؛ البته این مشکلات در طرح های پیشین هم اتفاق افتاده بود.
انوار ادامه داد: با وجود افزایش قیمت کتاب، تخفیف 20درصدی برای بهارانه تعریف شد؛ در حالی که اگر وجه مثبت این طرح ها، تسهیل شرایط خرید کتاب است، باید در نظر داشت هر چه میزان درصد تخفیف بیشتر باشد، به نفع مشتری تمام می شود؛ ما نیز اغلب مواقع در طول سال تخفیف 10درصدی داریم که در برخی کتاب ها حتی تا 25 درصد نیز می رسد و با تخفیف طرح، خریدار رضایت خاطر بیشتری را تجربه می کند.
یارانه کتاب؛ مشوق کتابخوانان و رونق بخش کتابفروشی ها
مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان و معاون فرهنگی این اداره کل نیز ضمن بازدید دوره ای از برخی کتابفروشی های عضو طرح بهارانه کتاب 1400، در جریان کم و کیف برگزاری این دوره قرار گرفتند.
بحرالعلومی ضمن قدردانی از همیاران طرح های فصلی اظهار کرد: در نظر گرفتن یارانه کتاب در قالب طرح های فصلی، در گام نخست به نفع علاقه مندان مطالعه و در پله بعدی سبب رونق کتابفروشی هاست.
وی افزود: گاهی کسی به دلیل قیمت بالای کتاب، از خرید آن باز می ماند که با خرید فصلی شاید همین میزان تخفیف بتواند گره گشا باشد.
بنا به این گزارش، استان اردبیل با 13 کتابفروشی (9 کتابفروشی در مرکز استان، یک واحد در مشگین شهر، یک واحد در پارس آباد و یک واحد در گرمی) در طرح بهارانه 1400 مشارکت داشت و در این دوره فروش 3 میلیارد و 599 میلیون و 435 هزار و 500 ریالی را رقم زد.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در اردبیل ، طرح بهارانه کتاب 1400 در حالی به پایان رسید که در کنار نقاط مثبت، همچنان برخی کاستی ها را از دوره های پیشین یدک می کشید. افزایش مراجعه به کتاب فروشی ها و شناخته شدن بیشتر آنها، کمک به گردش مالی و افزایش نقدینگی مراکز فروش، ایجاد فرصت مناسب برای رونق کتابفروشی های تازه تأسیس و بسترسازی برای رقابت بین کتابفروشی ها، توسعه زیرساخت های فناوری اطلاعات، امکان ثبت خریدهای غیرحضوری، خرید مقرون به صرفه و بهره گیری از یارانه کتاب برای خریداران، توجه به مخاطب و ایجاد انگیزه و احساس مطلوب در آنها از جمله دلایلی است که سبب شکل گرفتن این طرح، مواجهه با اقبال عمومی و تداوم آن تاکنون شده است.
در عین حال، پائین بودن سرعت پردازش در سایت اجرای طرح، به روز نبودن منابع تعریف شده و از دسترس خارج شدن سامانه پُست خانه کتاب از جمله مشکلات موجود در اغلب دوره ها بوده که کماکان نیز ادامه دارد؛ اما کاهش اعتبار اولیه نسبت به دوره های پیشین و کمتر شدن درصد تخفیف، آن هم در شرایطی که برخی ناشران و سایت های فروش مجازی کتاب و محصولات فرهنگی با درصدهای بیشتری کتاب را به دست مشتری می رسانند، از جمله مشکلاتی بود که در این دوره شاهدش بودیم و به نظر می رسد در صورت رفع آنها، نتایج بهتری را از این رویداد فرهنگی حاصل شود.
هنوز عده بسیاری از مردم با ماهیت طرح آشنا نیستند
حمیدرضا پرنیا ، مدیر کتابفروشی بهروز اردبیل طرح بهارانه کتاب 1400 را یکی از کم رونق ترین دوره های طرح های فصلی دانست و گفت: اعتبار ما نسبت به زمستانه کتاب 99 کاهش داشت، ضمن اینکه تبلیغات بسیار کم سوتر از دوره های پیشین بود؛ تبلیغ شهری نداشتیم و تمام بار تبلیغی طرح به عهده کتابفروشان بود.
وی افزود: این موارد را بگذاریم کنار دوره برگزاری طرح که مصادف شد با فصل امتحانات، نیمه آخر ماه - که نقدینگی خانواده ها رو به کاهش است - و نیز فضای انتخاباتی حاکم بر جامعه؛ بنابراین به لحاظ تعداد مشتری، با اقبال کمتری روبه رو بودیم.
پرنیا، عمده مشکل وضعیت امروز کتاب را وجود کتاب های قاچاق و افست و بی کیفیت با غلط های بسیارِ املایی، انشایی و ساختاری دانست و اضافه کرد: در شهری که به عرفان شهرت داشت، کباب فروش بیش از کتاب فروش فعالیت دارد و این نشان می دهد خوراک اندیشه در بهترین حالت، در درجه چندم اهمیت قرار می گیرد.
وی ادامه داد: یکی دیگر از مشکلات ما این است که برخی مراجعه کنندگان فکر می کنند بدون خرید کتاب می توانند مبلغی را از کتابفروشان دریافت کنند؛ برای مثال، در همین دوره، فردی که خود را بازنشسته فرهنگی معرفی می کرد، با تعداد زیادی کارت ملی آمد و از من خواست تا برای وی کتاب ثبت کنم و در پایان، مبلغی را به او بدهم؛ این اتفاق نشان می دهد هنوز عده بسیاری از مردم با ماهیت طرح آشنا نیستند.
مدیر کتابفروشی بهروز گفت: یکی از مسائلی که هنوز با آن مواجهیم، این است که خانه کتاب اطلاعات خود را در سایت به روز رسانی نکرده است؛ برخی کتاب ها در سامانه خانه کتاب ثبت نشده و شامل تخفیف نمی شود، بنابراین گاهی به ناچار کتاب دیگری جایگزین می کنیم تا مشتری از تخفیف بهره مند شود.
اختلال در سامانه پُست کتاب روند کارها را کندتر می کرد
حجت اعلایی ، مسئول نمایشگاه دائمی کتاب شریعتی اردبیل، با بیان اینکه در مجموعه خود 9هزار عنوان کتاب و از برخی کتاب ها 90 جلد موجودی دارد که همگی شناسنامه دار نیز هستند، اذعان کرد: یکی از اصولی که در این مجموعه همیشه مراعات کرده ایم، این بوده که در هر دوره ی چاپ، برچسب جدید بر کتاب ها نمی زنیم و با همان قیمت روی جلد آنها را عرضه می کنیم؛ چرا که از زمان افتتاح، یعنی از سال 72 تاکنون، سعی داشتیم کمیت و کیفیت را در کنار هم تأمین کنیم و بر این اساس هم با راه اندازی سایت، فروش سراسری و کشوری را آغاز کردیم.
وی افزود: در طرح بهارانه کتاب 1400 ما با هر دو سامانه به مشکل برمی خوردیم؛ سایت پُست خانه کتاب روز اول کار نمی کرد، پس از آپدیت نیز فرم آن تغییر کرد و آرم و نشان نمایشگاه مجازی قرآن بر سربرگ آن آمد که مشتری می پرسید من که از این نمایشگاه خرید نداشتم؛ کتابم نیز ربطی به موضوع این نمایشگاه ندارد.
اعلایی اضافه کرد: در این دوره، سایت خانه کتاب در برخی ساعات یا سرعت پایینی داشت یا با مشکل ثبت مواجه می شدیم؛ مثلا در حالی که نماینده کتاب های خیلی سبز هستم، از 200 کتاب موجود، 30 کتاب را سایت نمی پذیرفت. اینها از مواردی بود که پیشتر نداشتیم.
وی تصریح کرد: اعتبار این دوره کافی نبود و شارژ مجدد نیز برای واحد ما با تأخیر انجام شد، اما موضوع دیگر این است که تبلیغات باز هم به پای خودمان نوشته شد و گفتند پرینت اعلان با مشارکت کننده است؛ در حالی که ارشاد می توانست با آرم خود و خانه کتاب آن را در اختیار ما بگذارد.
کاهش اعتبار سبب سلب اعتماد مشتری می شود
حسن دهقانی ، متصدی کتابفروشی حکیم اردبیل نیز از کاهش اعتبار این دوره ی واحد خود در حالی گفت که در دوره های پیشین وضعیت آن صعودی بوده است؛ ضمن اینکه، شارژ مجدد را مبلغ قابل توجهی برای جبران این کاهش نمی داند.
وی در این باره اظهار کرد: ما در کتابفروشی حکیم تخفیف دائمی برای مشتریان همیشگی و دانشجویان داریم؛ با اعتبار این دوره، چون امکان پشتیبانی کامل نبود، تصمیم گرفتیم برخی را بدون درج در طرح و با تخفیف کتابفروشی حکیم اعمال کنیم تا مشتری راضی باشد؛ چرا که اگر مشتری بداند اعتبار کم بود و در همان روزهای نخست پایان یافته یا خریدش شامل تخفیف نمی شود، اعتمادش از ما سلب می شود؛ در چنین وضعیتی حق دارد تصور کند خدمات دولتی را در اختیارش نمی گذاریم و حس امنیت خاطر از او گرفته می شود.
لزوم تعیین زمان دقیق برگزاری و میزان اعتبار کتابفروشی ها
کاظم یاوریان ، مدیر کتابفروشی خیام اردبیل نیز گفت: ما عموما کتاب های پزشکی را عرضه می کنیم که جامعه هدف آن، دانشجویان همین گروه دانشگاهی است؛ به این لحاظ، برای آنکه در میانه طرح، اعتبار صفر نشود، از همان آغاز، تقسیم بندی صورت می دهیم.
وی در توضیح این موضوع، تصریح کرد: با وضعیت نابسامان بازار کاغذ و متعاقب آن، گران تر شدن کتاب ها، مشتری کتاب - در قیاس با گذشته - کم شده، اما دانشجو به هر روی ملزم به تهیه آن است؛ بنابراین در تمام سال برای این قشر - که مشتریان همیشگی ما هستند - تخفیف های 10 تا 20 درصدی در نظر داریم.
یاوریان ادامه داد: یکی از مشکلات این دوره و برخی از دوره های پیشین، این بود که از ابتدا اعتبار کافی در اختیار نداشتیم؛ هم شارژ مجدد و هم مدت برگزاری، زمانی اعلام شد که داشتیم دفتر فروش طرح را می بستیم که بهتر می دانم در ابتدا همه این موارد پیش بینی شود تا ما نیز به عنوان عاملان فروش، برنامه ریزی مناسب تری ترتیب دهیم.
بیشتر کتاب های جدید در فهرست سامانه طرح نبود
مهدیه امامی ، مسئول سرای فرهنگ و کتاب اورنگ اردبیل نیز تصریح کرد: اعتبار ما این بار به نسبت دوره های پیشین کاهش داشت؛ با این وجود، از روزهای نخست استقبال خوبی داشتیم که شاید یکی از دلایل آن افزایش قیمت کتاب هاست و بر همین اساس اغلب مراجعه کنندگان، با چند کد ملی خرید می کردند تا کتاب های بیشتری را در دوران تخفیف تهیه کنند.
وی اضافه کرد: در زمان ثبت و تأیید مشارکت در بهارانه کتاب، به روز رسانی سایت مشکل داشت؛ ضمن اینکه برخی کتاب ها در سامانه خانه کتاب ثبت نشده است و این مشکل در تمام دوره هایی که در آن شرکت داشته ام بوده و هست؛ اکنون نیز بیشتر کتاب های جدید را در فهرست سامانه خانه کتاب نداریم، گرچه قیمت اغلب کتاب های موجود در سایت، به روز شده اند.
امامی گفت: پیشتر، از سوی خانه کتاب گفته شده بود، عکس شابک کتاب را بفرستید تا در سایت ثبت کنیم، اما این کار در زمان خرید مشتری ممکن نیست؛ به ناچار کتابی با همان قیمت را جایگزین می کنیم تا خرید انجام و تخفیف شامل خریدار شود.
فروش کمتر در سایه افزایش بی رویه قیمت کتاب
ماریه عاشوری ، مسئول مجموعه الدورادو اردبیل نیز مشکلات مشابهی را مطرح و عنوان کرد: کاهش اعتبار برای واحد ما هم اتفاق افتاد، ضمن اینکه علی رغم دیگر دوره ها، به لحاظ تعداد، فروش کمتری داشتیم و من علت را در افزایش بی رویه قیمت کتاب می دانم.
وی افزود: استقبال عمومی به دلیل همزمانی با امتحانات، کمرنگ بود؛ ضمن اینکه شاید بهتر می بود همان تخفیف 25درصدی را داشتیم تا کتاب بیشتری را به دست علاقه مندان و اهل مطالعه می رساندیم.
تخفیف بیشتر؛ خرید بیشتر
علی انوار ، متصدی فروش دکتر بوک اردبیل نیز تصریح کرد: با توجه به افزایش نرخ کتاب، استقبال را متوسط می دانم؛ چون طرح بهارانه در خرداد ماه اتفاق افتاد و برای ما که بیشتر کتاب های دانشگاه محقق اردبیلی را تأمین می کنیم، کتاب دانشگاهی کمتر فروخته شد و تعداد مشتری کم بود؛ با این وجود، بیشترین اقبال را در رمان، روانشناسی، ادبیات و زبان داشتیم؛ اما نسبت به دوره قبل، هم میزان اعتبار کاهش داشت، هم تعداد عناوین به فروش رفته، زیرا کتاب دانشگاهی در آغاز ترم فروش بیشتری دارد و در آن دوره با استقبال بهتری روبه رو هستیم.
وی اضافه کرد: کندی سرعت سامانه خانه کتاب، باعث قطعی متعدد می شد تا جایی که گاهی مجبور بودیم در سیستم فروشگاه ثبت را انجام دهیم و در ساعات خلوت تر آنها را وارد سامانه کنیم؛ البته این مشکلات در طرح های پیشین هم اتفاق افتاده بود.
انوار ادامه داد: با وجود افزایش قیمت کتاب، تخفیف 20درصدی برای بهارانه تعریف شد؛ در حالی که اگر وجه مثبت این طرح ها، تسهیل شرایط خرید کتاب است، باید در نظر داشت هر چه میزان درصد تخفیف بیشتر باشد، به نفع مشتری تمام می شود؛ ما نیز اغلب مواقع در طول سال تخفیف 10درصدی داریم که در برخی کتاب ها حتی تا 25 درصد نیز می رسد و با تخفیف طرح، خریدار رضایت خاطر بیشتری را تجربه می کند.
یارانه کتاب؛ مشوق کتابخوانان و رونق بخش کتابفروشی ها
مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان و معاون فرهنگی این اداره کل نیز ضمن بازدید دوره ای از برخی کتابفروشی های عضو طرح بهارانه کتاب 1400، در جریان کم و کیف برگزاری این دوره قرار گرفتند.
بحرالعلومی ضمن قدردانی از همیاران طرح های فصلی اظهار کرد: در نظر گرفتن یارانه کتاب در قالب طرح های فصلی، در گام نخست به نفع علاقه مندان مطالعه و در پله بعدی سبب رونق کتابفروشی هاست.
وی افزود: گاهی کسی به دلیل قیمت بالای کتاب، از خرید آن باز می ماند که با خرید فصلی شاید همین میزان تخفیف بتواند گره گشا باشد.
بنا به این گزارش، استان اردبیل با 13 کتابفروشی (9 کتابفروشی در مرکز استان، یک واحد در مشگین شهر، یک واحد در پارس آباد و یک واحد در گرمی) در طرح بهارانه 1400 مشارکت داشت و در این دوره فروش 3 میلیارد و 599 میلیون و 435 هزار و 500 ریالی را رقم زد.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در اردبیل ، طرح بهارانه کتاب 1400 در حالی به پایان رسید که در کنار نقاط مثبت، همچنان برخی کاستی ها را از دوره های پیشین یدک می کشید. افزایش مراجعه به کتاب فروشی ها و شناخته شدن بیشتر آنها، کمک به گردش مالی و افزایش نقدینگی مراکز فروش، ایجاد فرصت مناسب برای رونق کتابفروشی های تازه تأسیس و بسترسازی برای رقابت بین کتابفروشی ها، توسعه زیرساخت های فناوری اطلاعات، امکان ثبت خریدهای غیرحضوری، خرید مقرون به صرفه و بهره گیری از یارانه کتاب برای خریداران، توجه به مخاطب و ایجاد انگیزه و احساس مطلوب در آنها از جمله دلایلی است که سبب شکل گرفتن این طرح، مواجهه با اقبال عمومی و تداوم آن تاکنون شده است.
در عین حال، پائین بودن سرعت پردازش در سایت اجرای طرح، به روز نبودن منابع تعریف شده و از دسترس خارج شدن سامانه پُست خانه کتاب از جمله مشکلات موجود در اغلب دوره ها بوده که کماکان نیز ادامه دارد؛ اما کاهش اعتبار اولیه نسبت به دوره های پیشین و کمتر شدن درصد تخفیف، آن هم در شرایطی که برخی ناشران و سایت های فروش مجازی کتاب و محصولات فرهنگی با درصدهای بیشتری کتاب را به دست مشتری می رسانند، از جمله مشکلاتی بود که در این دوره شاهدش بودیم و به نظر می رسد در صورت رفع آنها، نتایج بهتری را از این رویداد فرهنگی حاصل شود.
هنوز عده بسیاری از مردم با ماهیت طرح آشنا نیستند
حمیدرضا پرنیا ، مدیر کتابفروشی بهروز اردبیل طرح بهارانه کتاب 1400 را یکی از کم رونق ترین دوره های طرح های فصلی دانست و گفت: اعتبار ما نسبت به زمستانه کتاب 99 کاهش داشت، ضمن اینکه تبلیغات بسیار کم سوتر از دوره های پیشین بود؛ تبلیغ شهری نداشتیم و تمام بار تبلیغی طرح به عهده کتابفروشان بود.
وی افزود: این موارد را بگذاریم کنار دوره برگزاری طرح که مصادف شد با فصل امتحانات، نیمه آخر ماه - که نقدینگی خانواده ها رو به کاهش است - و نیز فضای انتخاباتی حاکم بر جامعه؛ بنابراین به لحاظ تعداد مشتری، با اقبال کمتری روبه رو بودیم.
پرنیا، عمده مشکل وضعیت امروز کتاب را وجود کتاب های قاچاق و افست و بی کیفیت با غلط های بسیارِ املایی، انشایی و ساختاری دانست و اضافه کرد: در شهری که به عرفان شهرت داشت، کباب فروش بیش از کتاب فروش فعالیت دارد و این نشان می دهد خوراک اندیشه در بهترین حالت، در درجه چندم اهمیت قرار می گیرد.
وی ادامه داد: یکی دیگر از مشکلات ما این است که برخی مراجعه کنندگان فکر می کنند بدون خرید کتاب می توانند مبلغی را از کتابفروشان دریافت کنند؛ برای مثال، در همین دوره، فردی که خود را بازنشسته فرهنگی معرفی می کرد، با تعداد زیادی کارت ملی آمد و از من خواست تا برای وی کتاب ثبت کنم و در پایان، مبلغی را به او بدهم؛ این اتفاق نشان می دهد هنوز عده بسیاری از مردم با ماهیت طرح آشنا نیستند.
مدیر کتابفروشی بهروز گفت: یکی از مسائلی که هنوز با آن مواجهیم، این است که خانه کتاب اطلاعات خود را در سایت به روز رسانی نکرده است؛ برخی کتاب ها در سامانه خانه کتاب ثبت نشده و شامل تخفیف نمی شود، بنابراین گاهی به ناچار کتاب دیگری جایگزین می کنیم تا مشتری از تخفیف بهره مند شود.
اختلال در سامانه پُست کتاب روند کارها را کندتر می کرد
حجت اعلایی ، مسئول نمایشگاه دائمی کتاب شریعتی اردبیل، با بیان اینکه در مجموعه خود 9هزار عنوان کتاب و از برخی کتاب ها 90 جلد موجودی دارد که همگی شناسنامه دار نیز هستند، اذعان کرد: یکی از اصولی که در این مجموعه همیشه مراعات کرده ایم، این بوده که در هر دوره ی چاپ، برچسب جدید بر کتاب ها نمی زنیم و با همان قیمت روی جلد آنها را عرضه می کنیم؛ چرا که از زمان افتتاح، یعنی از سال 72 تاکنون، سعی داشتیم کمیت و کیفیت را در کنار هم تأمین کنیم و بر این اساس هم با راه اندازی سایت، فروش سراسری و کشوری را آغاز کردیم.
وی افزود: در طرح بهارانه کتاب 1400 ما با هر دو سامانه به مشکل برمی خوردیم؛ سایت پُست خانه کتاب روز اول کار نمی کرد، پس از آپدیت نیز فرم آن تغییر کرد و آرم و نشان نمایشگاه مجازی قرآن بر سربرگ آن آمد که مشتری می پرسید من که از این نمایشگاه خرید نداشتم؛ کتابم نیز ربطی به موضوع این نمایشگاه ندارد.
خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در اردبیل
خبرگزاری کتاب ایران
هنوز عده بسیاری از مردم با ماهیت طرح آشنا نیستند
اختلال در سامانه پُست کتاب روند کارها را کندتر می کرد
اعلایی اضافه کرد: در این دوره، سایت خانه کتاب در برخی ساعات یا سرعت پایینی داشت یا با مشکل ثبت مواجه می شدیم؛ مثلا در حالی که نماینده کتاب های خیلی سبز هستم، از 200 کتاب موجود، 30 کتاب را سایت نمی پذیرفت. اینها از مواردی بود که پیشتر نداشتیم.
وی تصریح کرد: اعتبار این دوره کافی نبود و شارژ مجدد نیز برای واحد ما با تأخیر انجام شد، اما موضوع دیگر این است که تبلیغات باز هم به پای خودمان نوشته شد و گفتند پرینت اعلان با مشارکت کننده است؛ در حالی که ارشاد می توانست با آرم خود و خانه کتاب آن را در اختیار ما بگذارد.
کاهش اعتبار سبب سلب اعتماد مشتری می شود
حسن دهقانی ، متصدی کتابفروشی حکیم اردبیل نیز از کاهش اعتبار این دوره ی واحد خود در حالی گفت که در دوره های پیشین وضعیت آن صعودی بوده است؛ ضمن اینکه، شارژ مجدد را مبلغ قابل توجهی برای جبران این کاهش نمی داند.
وی در این باره اظهار کرد: ما در کتابفروشی حکیم تخفیف دائمی برای مشتریان همیشگی و دانشجویان داریم؛ با اعتبار این دوره، چون امکان پشتیبانی کامل نبود، تصمیم گرفتیم برخی را بدون درج در طرح و با تخفیف کتابفروشی حکیم اعمال کنیم تا مشتری راضی باشد؛ چرا که اگر مشتری بداند اعتبار کم بود و در همان روزهای نخست پایان یافته یا خریدش شامل تخفیف نمی شود، اعتمادش از ما سلب می شود؛ در چنین وضعیتی حق دارد تصور کند خدمات دولتی را در اختیارش نمی گذاریم و حس امنیت خاطر از او گرفته می شود.
لزوم تعیین زمان دقیق برگزاری و میزان اعتبار کتابفروشی ها
کاظم یاوریان ، مدیر کتابفروشی خیام اردبیل نیز گفت: ما عموما کتاب های پزشکی را عرضه می کنیم که جامعه هدف آن، دانشجویان همین گروه دانشگاهی است؛ به این لحاظ، برای آنکه در میانه طرح، اعتبار صفر نشود، از همان آغاز، تقسیم بندی صورت می دهیم.
وی در توضیح این موضوع، تصریح کرد: با وضعیت نابسامان بازار کاغذ و متعاقب آن، گران تر شدن کتاب ها، مشتری کتاب - در قیاس با گذشته - کم شده، اما دانشجو به هر روی ملزم به تهیه آن است؛ بنابراین در تمام سال برای این قشر - که مشتریان همیشگی ما هستند - تخفیف های 10 تا 20 درصدی در نظر داریم.
یاوریان ادامه داد: یکی از مشکلات این دوره و برخی از دوره های پیشین، این بود که از ابتدا اعتبار کافی در اختیار نداشتیم؛ هم شارژ مجدد و هم مدت برگزاری، زمانی اعلام شد که داشتیم دفتر فروش طرح را می بستیم که بهتر می دانم در ابتدا همه این موارد پیش بینی شود تا ما نیز به عنوان عاملان فروش، برنامه ریزی مناسب تری ترتیب دهیم.
کاهش اعتبار سبب سلب اعتماد مشتری می شود
لزوم تعیین زمان دقیق برگزاری و میزان اعتبار کتابفروشی ها
بیشتر کتاب های جدید در فهرست سامانه طرح نبود
مهدیه امامی ، مسئول سرای فرهنگ و کتاب اورنگ اردبیل نیز تصریح کرد: اعتبار ما این بار به نسبت دوره های پیشین کاهش داشت؛ با این وجود، از روزهای نخست استقبال خوبی داشتیم که شاید یکی از دلایل آن افزایش قیمت کتاب هاست و بر همین اساس اغلب مراجعه کنندگان، با چند کد ملی خرید می کردند تا کتاب های بیشتری را در دوران تخفیف تهیه کنند.
وی اضافه کرد: در زمان ثبت و تأیید مشارکت در بهارانه کتاب، به روز رسانی سایت مشکل داشت؛ ضمن اینکه برخی کتاب ها در سامانه خانه کتاب ثبت نشده است و این مشکل در تمام دوره هایی که در آن شرکت داشته ام بوده و هست؛ اکنون نیز بیشتر کتاب های جدید را در فهرست سامانه خانه کتاب نداریم، گرچه قیمت اغلب کتاب های موجود در سایت، به روز شده اند.
امامی گفت: پیشتر، از سوی خانه کتاب گفته شده بود، عکس شابک کتاب را بفرستید تا در سایت ثبت کنیم، اما این کار در زمان خرید مشتری ممکن نیست؛ به ناچار کتابی با همان قیمت را جایگزین می کنیم تا خرید انجام و تخفیف شامل خریدار شود.
فروش کمتر در سایه افزایش بی رویه قیمت کتاب
ماریه عاشوری ، مسئول مجموعه الدورادو اردبیل نیز مشکلات مشابهی را مطرح و عنوان کرد: کاهش اعتبار برای واحد ما هم اتفاق افتاد، ضمن اینکه علی رغم دیگر دوره ها، به لحاظ تعداد، فروش کمتری داشتیم و من علت را در افزایش بی رویه قیمت کتاب می دانم.
وی افزود: استقبال عمومی به دلیل همزمانی با امتحانات، کمرنگ بود؛ ضمن اینکه شاید بهتر می بود همان تخفیف 25درصدی را داشتیم تا کتاب بیشتری را به دست علاقه مندان و اهل مطالعه می رساندیم.
تخفیف بیشتر؛ خرید بیشتر
علی انوار ، متصدی فروش دکتر بوک اردبیل نیز تصریح کرد: با توجه به افزایش نرخ کتاب، استقبال را متوسط می دانم؛ چون طرح بهارانه در خرداد ماه اتفاق افتاد و برای ما که بیشتر کتاب های دانشگاه محقق اردبیلی را تأمین می کنیم، کتاب دانشگاهی کمتر فروخته شد و تعداد مشتری کم بود؛ با این وجود، بیشترین اقبال را در رمان، روانشناسی، ادبیات و زبان داشتیم؛ اما نسبت به دوره قبل، هم میزان اعتبار کاهش داشت، هم تعداد عناوین به فروش رفته، زیرا کتاب دانشگاهی در آغاز ترم فروش بیشتری دارد و در آن دوره با استقبال بهتری روبه رو هستیم.
وی اضافه کرد: کندی سرعت سامانه خانه کتاب، باعث قطعی متعدد می شد تا جایی که گاهی مجبور بودیم در سیستم فروشگاه ثبت را انجام دهیم و در ساعات خلوت تر آنها را وارد سامانه کنیم؛ البته این مشکلات در طرح های پیشین هم اتفاق افتاده بود.
انوار ادامه داد: با وجود افزایش قیمت کتاب، تخفیف 20درصدی برای بهارانه تعریف شد؛ در حالی که اگر وجه مثبت این طرح ها، تسهیل شرایط خرید کتاب است، باید در نظر داشت هر چه میزان درصد تخفیف بیشتر باشد، به نفع مشتری تمام می شود؛ ما نیز اغلب مواقع در طول سال تخفیف 10درصدی داریم که در برخی کتاب ها حتی تا 25 درصد نیز می رسد و با تخفیف طرح، خریدار رضایت خاطر بیشتری را تجربه می کند.
یارانه کتاب؛ مشوق کتابخوانان و رونق بخش کتابفروشی ها
مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان و معاون فرهنگی این اداره کل نیز ضمن بازدید دوره ای از برخی کتابفروشی های عضو طرح بهارانه کتاب 1400، در جریان کم و کیف برگزاری این دوره قرار گرفتند.
بحرالعلومی ضمن قدردانی از همیاران طرح های فصلی اظهار کرد: در نظر گرفتن یارانه کتاب در قالب طرح های فصلی، در گام نخست به نفع علاقه مندان مطالعه و در پله بعدی سبب رونق کتابفروشی هاست.
وی افزود: گاهی کسی به دلیل قیمت بالای کتاب، از خرید آن باز می ماند که با خرید فصلی شاید همین میزان تخفیف بتواند گره گشا باشد.
بنا به این گزارش، استان اردبیل با 13 کتابفروشی (9 کتابفروشی در مرکز استان، یک واحد در مشگین شهر، یک واحد در پارس آباد و یک واحد در گرمی) در طرح بهارانه 1400 مشارکت داشت و در این دوره فروش 3 میلیارد و 599 میلیون و 435 هزار و 500 ریالی را رقم زد.
بیشتر کتاب های جدید در فهرست سامانه طرح نبود
فروش کمتر در سایه افزایش بی رویه قیمت کتاب
تخفیف بیشتر؛ خرید بیشتر
یارانه کتاب؛ مشوق کتابخوانان و رونق بخش کتابفروشی ها
در نهایت، این حیدر قاسمی، معاون سیاسی، امنیتی و اجتماعی استانداری اصفهان بود که 25 خردادماه در جلسۀ کمیتۀ نظارت بر اجرای پروتکل های بهداشتی مدیریت بیماری کرونا در استانداری اصفهان صراحتاً اظهار کرد: در شرایط نارنجی (پر خطر) اصفهان نباید سینماها اکران داشته باشند. وقتی چارچوب و قاعده مشخص درباره چنین وضعیتی داریم نباید این قواعد به هم بخورد و نیازی به صدور مجوز پخش زنده فوتبال در سینماها نیست و مشخص شد که علت لغو پخش، پرهیز از شیوع ویروس کرونا بوده است. البته مشخص نیست که بین پخش فوتبال و فیلم چه تفاوتی هست؟ چون اکران فیلم در سینماها همچنان با بلیت فروشی برای 50 درصد ظرفیت سالن، انجام می شود.
کمال حیدری، رئیس مرکز بهداشت استان اصفهان نیز در جلسه ای که از آن سخن رفت، با انتقاد از تصمیمی که برای پخش مستقیم فوتبال در سینماها گرفته شده بود، این سؤال را پرسید: چه لزومی دارد وقتی این مسابقه از شبکه های سراسری تلویزیون پخش می شود عده ای آن را در فضای سربسته سینماهای شهرهایی که هنوز دچار وضعیت نارنجی و پر خطر کرونایی هستند، تماشا کنند؟
ایسنا، از محمد پناهی نژاد، مدیر پردیس سینمایی سیتی سنتر اصفهان خواست تا به این سؤال پاسخ بدهد و او، ماجرای این ممنوعیت را این گونه روایت کرد: ما نمی دانستیم به چه علت جلوی پخش فوتبال در سینما گرفته شده. ابتدا گفتند اداره اماکن پخش را ممنوع کرده و بعد مشخص شد که از آن ها استعلامی نشده. ساعتی بعد زمزمه هایی شنیده شد، مبنی بر اینکه دستور قضایی مانع پخش شده اما صبح 25 خردادماه روابط عمومی دادگستری اصفهان با صدور بیانیه ای اعلام کرد که پخش مسابقۀ فوتبال ایران و عراق در سینماها به شرط رعایت پروتکل های بهداشتی بلامانع است.
پناهی نژاد ادامه داد: بالاخره ظهر 25 خرداد از طریق گزارش نشست کمیته نظارت بر اجرای پروتکل های بهداشتی مدیریت بیماری کرونا در استانداری اصفهان، متوجه شدیم که به دلیل پیشگیری از شیوع ویروس کرونا، با پخش مخالف کرده اند و ازآنجاکه به هیچ وجه میل نداشتیم گناه ایجاد موج بعدی بر گردن باریک سینماها بیفتد، بلافاصله خبر لغو پخش را به مخاطبان اعلام کردیم.
مدیر پردیس سینمایی سیتی سنتر تصریح کرد: یکی از اهداف مدیران سینمایی برای میزبانی از پخش فوتبال، جبران افت فروش بود؛ مستحضر هستید که بعضی از سینماها دولتی هستند و از این نظر مشکلی ندارند، اما شرایط سینماهای خصوصی مثل پردیس سینمایی سیتی سنتر که از 21 نیروی قبلی در حال حاضر فقط قادر به حفظ شش نیرو بوده، به سختی برای سرپا ماندن مقاومت کرده و تصمیم آن برای پخش فوتبال نیز استفاده از بعد رسانه ای این ماجرا برای آگاه کردن مردم نسبت به باز بودن سینماها بوده است، تفاوت دارد.
وی یادآور شد: پیش از فرارسیدن زمان بازی فوتبال ایران و عراق، جلسه ای در شورای صنفی نمایش برگزار شد، اما هیچ تهیه کننده ای حاضر نبود در این شرایط فیلمی برای پخش به سینماها بدهد. سازمان سینمایی قصد داشت با خرید مقداری بلیت از تهیه کننده حمایت کند، اما عددی که آنها مدنظر دارند قطعاً به تهیه کنندگان ضرر می زند. به همین خاطر پیشنهاد تهیه کننده ها این بود که سازمان سینمایی مبلغ دو میلیارد و نیم به عنوان پیش پرداخت به تهیه کنندگان بدهد تا آن ها راضی به اکران فیلمشان در سینماها شوند.
پناهی نژاد توضیح داد: حرف ما سینما دارها در آن جلسه این بود که اگر فیلم هایی که مدنظر ماست روی پرده سینما بیاید، حتماً مخاطب هم خواهد داشت، اما تجربه اکران ناموفق فیلم شنای پروانه ، تهیه کنندگان را دچار ترس کرده بود.
مدیر پردیس سینمایی سیتی سنتر خاطر نشان کرد: در واقع ما قصد داشتیم با پخش بازی فوتبال ثابت کنیم که اگر فیلم خوبی در سینما اکران شود، مخاطب از آن استقبال خواهد کرد؛ چون فیلم هایی که در حال حاضر در چرخۀ اکران است در حالت عادی هم فروش چندانی نخواهد داشت، اما متأسفانه مانع پخش فوتبال شدند و این فرصت از دست رفت.
وی ادامه داد: برنامۀ لغو پخش فوتبال از اصفهان شروع شد و بعد یک باره و بدون هماهنگی، روی سایت سینما تیکت درگاه فروش بلیت تمام سینماهای کشور بسته شد و پول های واریزی به کارت خریداران برگشت.
پناهی نژاد گفت: در حال حاضر ما در سینما با ظرفیت 50 درصد بلیت فروشی و اکران داریم و برای همایش ها نیز به بیش از 30 نفر برای حضور مجوز نمی دهیم، اگر نگران شیوع ویروس بودند می توانستند با گفت وگو این ظرفیت را برای پخش فوتبال حتی به کمتر از این مقدار برسانند، اما اجازه بدهند که سینماها کمی نفس بکشند و خودشان را به تهیه کننده ها ثابت کنند.
مدیر پردیس سینمایی سیتی سنتر با اشاره به اینکه مهم ترین بازی، بازی ایران و عراق بود و پخش دیگر بازی ها دیگر تأثیر رسانه ای خاصی برای سینماها نخواهد داشت، اظهار کرد: وقتی قرار به حمایت از سینماها در شرایط کرونا شد، حمایت های خنده داری مثل اعطای وام 10 میلیونی را اعلام کردند که اصلاً کفاف ضررها را نمی داد. از یک سو پولی به تهیه کننده تزریق نمی شود که فیلمش را به سینماها بدهد و از سوی دیگر از سینماداران حمایتی نمی شود که در این وضعیت سرپا بمانند.
وی گفت: پخش بازی ایران و عراق می توانست یک کمک بدون هزینه از سوی مسئولان به سینماها باشد که شوربختانه آن را هم دریغ کردند.
انتهای پیام
وی ادامه داد: کتابفروشی های این استان از این طرح حمایتی استقبال خوبی کرده اند طوریکه شمار کتابفروشی های عضو در طرح بهارانه امسال نسبت به سال گذشته 20 درصد افزایش یافت و پنج کتاب فروشی در مرکز استان و هفت کتابفروشی در شهرستان های بوشهر در این طرح مشارکت کردند.
معاون فرهنگی و مطبوعاتی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان بوشهر اظهار کرد: بدون شک طرح های فصلی از اهمیت بسزایی در حفظ موجودیت کتابفروشی ها بویژه در شرایط بحرانی کنونی ناشی از کرونا، برخوردار است.
وی افزود: این طرح های فصلی خرید کتاب که در راستای تحقق سیاست های حمایت گرانه از کتاب فروشی ها برگزار می شود، قدرت مردم را در خرید کتاب افزایش می دهد و پای آنها را به کتابفروشی ها باز می کند و با استقبال مردم هرساله بر شمار کتابفروشی های عضو طرح نیز افزوده می شود.
وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از سال 1394 برای هدفمندکردن یارانه نشر طرح های فصلی فروش کتاب را آغاز کرد؛ بر این اساس کتابفروشی ها با شرایط تعیین شده به خریداران کتاب تخفیف می دهند و مبلغ تخفیف داده شده را از وزارتخانه دریافت می کنند.
طرح بهارانه کتاب در خوزستان بیش از هفت میلیارد ریال فروش داشت (خبرگزاری جمهوری اسلامی + ۷ سایت دیگر)
وی افزود: استان خوزستان در میزان فروش کتاب جزء 10 استان پرفروش کتاب در سراسر کشور قرار گرفت.
طرح بهارانه کتاب همزمان با سراسر کشور از تاریخ 17 تا 25 خرداد ماه به منظور حمایت از کتاب فروشی ها با تخفیف 20 درصد اجرا شد.
مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی فارس قرار گرفتن کتابفروشی های استان در زمره پرفروش ترین کتابفروشی های طرح بهارانه کتاب 1400 کشور را نشانه موفق بودن طرح های فصلی آن هم در شیراز به عنوان پایتخت کتاب ایران برشمرده و می گوید: در این طرح استان فارس در جمع 4 استان برتر فروش کتاب قرار گرفت.
درروز اول طرح بهارانه کتاب 1400، کتابفروشی کلبه جهرم بود که رکورد فروش کتابفروشی های ایران را شکست و پاتوق کتاب شیراز هم در زمره کتابفروشی های پر فروش این طرح در این ایران قرار گرفت.
طرح های فصلی فروش کتاب که هرساله با همکاری موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی اجرا می شو د.
با وجود استقبال استان فارسی ها از طرح خرید کتاب، نمی توان از احوال ناخوش کتابفروشی ها در خاستگاه فرهنگ و هنر ایران غافل شد .
کتابفروشی قصه عشق است و بس!
در این سال ها بسیاری از کتابفروشی ها تغییر کاربری داده اند و برخی در آستانه تعطیلی هستند.
فروش اسباب بازی، لباس، وسایل تزینی و دیگر اقلام در کنار قفسه های کتاب، به قول برخی کتاب فروش ها گواه این مطلب است که کتابفروشی نان ندارد و فقط قصه عشق است وبس.
کارشناسان امر، دلایل بسیاری را برای نخریدن و نخواندن کتاب اعلام می کنند که از جمله آن ها می توان به اولویت نداشتن خرید کتاب در شرایط دشوار اقتصادی، پیشرفت تکنولوژی و ورود کتاب های صوتی و دیجیتال اشاره کرد.
کتاب نخوانی، وصله ای ناجور بر دامان توسعه فرهنگی
برخی هم معتقدند اطلاعات لازم را از طریق فضای مجازی کسب کرده و ضرورتی وجود ندارد که هزینه ای برای خرید کتاب بپردازند.
اما دلایل خواندن و نخواندن کتاب فقط در قیمت آن خلاصه نمی شود که تخفیف های فصلی کتاب بتواند سنگ بزرگ سرِ راهِ کتاب نخوانی را بردارد؛ این تخفیف ها تنها امتیاز مثبتی برای اهل مطالعه محسوب می شود.
هرکتاب خوب، خودش معرف است
دوستی که اهل مطالعه است و برای فرار از روزمرگی کتاب می خواند می گوید: تخفیف های خرید کتاب را، که به صورت طرح های فصلی ارائه می شود، فرصتی ارزشمند می داند.
او معتقد است کتابی که ارزش خواندن دارد، ارزش خریدن هم دارد.
کتاب روی میزش، خانه گربه ها اثر هیوا قادر بود. درباره نحوه انتخاب کتاب هنگام خرید آن می گوید: برای من، هرکتابی که می خوانم معرف کتاب بعدی می شود.
رضایی با اشاره به مجموعه آثار آلبرکامو برایم شرح می دهد: خواندن این مجموعه برای من تمرین اندیشیدن بو د، آثاری که ارزش نه یک بار خواندن بلکه چند بارخواندن را دارد، با هر اثر برای خواندن اثر بعدی مشتاق تر شدم و حتی به خواندن آثار فلسفی گرایش پیدا کردم.
کتاب "کافکا در کرانه " اثرهاروکی موراکامی نویسنده صاحب نام ژاپنی را از بین کتاب ها برداشته و می گوید:با خواندن کتاب " از دو که حرف می زنم ازچه حرف می زنم " اثر موراکامی، چنان انرژی مثبت گرفتم که حالا خریدار دیگر آثارش هستم یا وقتی اتفاقی چند شعر از شاعر صاحب نام کُرد، شیرکوبیکس خواندم، مشتاق شدم از ادبیات کُردی بیشتر بدانم برای همین کتاب آخرین انار دنیا اثر بختیار علی، را خواندم. نثر کتاب چنان شیوا و جذاب بود که رغبت بیشتری پیدا کردم آثار دیگری از نویسندگان کُرد از جمله همین کتاب خانه گربه ها اثر هیوا قادر را بخوانم.
کتاب های خوب،عاملی در ترویج فرهنگ کتابخوانی
این محقق جوان، که کتاب های خوب را وسیله ای برای ترویج فرهنگ کتابخوانی می داند، ترجمه های بد را ضدتبلیغ دانسته و می گوید: برخی از ترجمه ها حتی می تواند اثری فاخر رانابود کنند.
به باور او برخی کتاب های بی محتوا، باعث می شوند فردی که اهل مطالعه نبوده و اتفاقی تصمیم به خواندن کتاب گرفته از تصمیمش منصرف شود.
برای همین درمسیر ترویج کتابخوانی باید به کتاب های خوب و پرمحتوا توجه کرد و به معرفی و حمایت از نویسندگان، مترجمان و ناشرانی پرداخت که کیفیت برایشان اهمیت دارد.
او به عنوان فردی اهل مطالعه و تحقیق تعداد زیاد ناشران کتاب در ایران، را در مقایسه با کشور های پیشرفته تامل بر انگیز و عاملی برای نشر کتاب های کم محتوا می داند که خواننده را از مطالعه پشیمان می کند.
بهتر است نمایشگاه های کتاب، نمایشگاه باشند نه فروشگاه
به نظرمحمد حسین نیکوپور خبرنگار، عکاس و فیلمساز فعال عرصه فرهنگ و هنر، تخفیف های فصلی سودمندتر از نمایشگاه های کتاب است، چون در سال چندبار عرضه می شود و محدودیت های نمایشگاه های کتاب را نیز ندارد.
این عکاس و فیلمساز شیرازی می گوید: ارایه چنین تخفیفاتی، انتخاب های متنوع تری را نسبت به نمایشگاه های کتاب در اختیار خریداران قرار می دهد.
خبرنگار عرصه فرهنگ و هنر می افزاید: بهتر است نمایشگاه های کتاب به راستی نمایشگاه و محلی برای ترویج فرهنگ کتابخوانی و رویداد های فرهنگی و فرصتی برای آشنایی با ناشران، نویسندگان و مترجمان ورونمایی از آثار باشند و فروش کتاب با تخفیف های فصلی از طریق کتابفروشی ها انجام شود.
بیشتر مطالعات نیکوپور در زمینه ادبیات، فرهنگ و هنر است و بالا رفتن قیمت کتاب را ناخوشایند می داند؛ با این حال از تخفیف های فصلی کتاب بهره می برد و کتاب هایی که خواندش را ضروری می داند خریداری می کند.
او هم معتقد است کتاب خوب ارزش خریدن دارد و قیمت کتاب در مقابل قیمت دیگر اقلام رشد کمتری داشته است.
او می افزاید: قیمت کتاب نمی تواند بهانه خوبی برای نخواندن کتاب باشد، چون کسی که بخواهد کتاب بخواند می تواند به راحتی از کتابخانه امانت بگیرد، در حالی که بسیاری حتی حاضر به مطالعه کتابی که به صورت مجانی در اختیارشان گذاشته می شود نیستند.
یارانه های فصلی کتاب فقط مُسکن هستند، نه درمان
قاسم زاده که بیش از 25 سال در حرفه کتابفروشی فعالیت دارد و می توان آثار نابی ازتاریخ، هنر، فلسفه و ادبیات را در مغازه نسبتا کوچکش دید، می گوید: یارانه های فصلی کتاب برای کتابفروش حکم مسکن را دارد و نمی تواند نقش درمان را ایفا کند.
به باور او برای رونق کتابفروشی ها باید فرهنگ کتابخوانی ترویج شود و به عنوان کتابفروش ترجیح می دهد سودی که از طرح های فصلی کتاب نصیبش می شود، در راه ساخت کتابخانه های مدارس هزینه شود.
به عقیده این دوستدار مطالعه اقداماتی که امروز برای ترویج فرهنگ مطالعه انجام می شود شاید سودی برای امروز نداشته باشد اما! در آینده نتیجه بخش خواهد بود، چون این اقدامات اگر 20 سال پیش انجام شده بود حالا کتابفروش هایی مانند او بهره اش را می بردند.
به باور او دراین دوسالی که نمایشگاه های کتاب به دلایلی از جمله کرونا برپا نشدند اتفاق خاصی نیفتاده است؛ پس می توان هزینه های سنگین برپایی نمایشگاه های کتاب را در راه ترویج کتابخوانی و رونق کتابفروشی ها صرف کرد.
این کتابفروش می گوید: نمایشگاه های کتاب بهتر است به راستی نمایشگاهی برای ترویج کتابخوانی و رویداد های مرتبط با آن باشند.
او مشکلات کتاب فروشی ها را بسیار و اساسی می داند و درباره دیگرمعضلاتی که کتابفروش ها با آن روبه رو هستند می افزاید: بسیاری از ناشران خودشان فروشنده کتاب هستند و تخفیف هایی که به خریداران می دهند چنان زیاد است که دیگر کسی کتاب را از کتابفروشی های دیگر نمی خرد.
باوجود این که کتابفروشی برای قاسم زاده شغلی موروثی است و راه پدر را دنبال می کند درباره آینده شغلی اش می گوید: به فرزندش توصیه نمی کند در این مسیر قدم بگذارد.
نبرد یک روزنه با تاریکی های بازار کتاب
مدیر پاتوق کتاب شیراز علت موفقیتش در طرح بهارانه کتاب و قرار گرفتن دربین پرفروش ترین کتاب فروشی های ایران را تبلیغات در فضای مجازی و اطلاع رسانی گسترده از این طرح اعلام می کند.
به نظر رحمانی طرح های فصلی کتاب راهکاری ارزشمند است و، چون یارانه ای که با کد ملی به خریدار کتاب پرداخت می شود از طریق ارسال پیامک برای اوصحت سنجی می شود امکان سواستفاده وجود ندارد.
او طرح های فصلی کتاب را راهکاری برای حل بخشی از دغدغه های کتابفروشی ها می داند با این وجود می گوید مشکلات کتابفروش ها بسیار است و این شغل رونقی را که باید داشته باشد ندارد.
وی به اجاره های بالا در مقابل سود دهی پایین اشاره می کند و ازفروشگاه های عرضه کتاب با تخفیف 50 درصد به عنوان یکی دیگر از مشکلات و عوامل بی رونقی کتابفروشی ها نام می برد.
به گفته رحمانی، فروش کتاب سودی ندارد که تخفیف 50 درصدی بتواند شامل حالش شود وبرای خواننده باید این سوال مطرح است که چرا برخی از کتاب ها با تخفیف 50 درصد عرضه می شوند؟
رحمانی می افزاید: خواننده حرفه ای کتاب، ناشر و مترجم خوب را می شناسد و به اهمیت آن واقف است و به سادگی خودش پی می برد علت تخفیف 50 درصدی چه می تواند باشد.
او با اشاره به این مطلب که برخی ترجمه ها اصلا قابل قیاس نیستند و خواننده های حرفه ای کتاب اهمیت آن را به خوبی می دانند می گوید: خواننده غیر حرفه ای کتاب، فقط به تخفیف 50 درصدی توجه می کند که این موضوع تبعات منفی زیادی دارد.
این کتابفروش موفق در طرح بهارانه کتاب معتقد است برای حل مشکلات کتابفروش ها و ترویج فرهنگ کتابخوانی در کنار طرح ها کوتاه مدت، طرح های بلند مدت نیز باید با زیر ساخت های مناسب اجرا شود.
اگر مطالعه مطالبه شود
دوران بازنشستگی را در کتابفروشی موروثی پدرش فارغ از دغدغه نان سپری می کند و از این کار لذت می برد؛ با این وجود کتابفروشی را بی رونق می داند و می گوید: اگر فروش کتاب های کمک درسی را حساب نکنیم کتابفروشی به تنهایی هیچ رونقی ندارد و جای تعجب نیست که می بینیم کافه کتاب ها در حال جایگزینی با کتابفروشی ها هستند.
آقای احمدی در پاسخ اینکه آیا پیشرفت تکنولوژی این توان را دارد که کتابفروشی ها را از چرخه روزگار حذف کند می گوید: یکی از افتخارات کشور های پیشرفته ی دنیا، داشتن کتابخانه های مجهز و زیباست و در دنیای مدرن آن ها کتابفروشی ها با وجود تکنولوژی حذف نشده اند.
او در شرح نداشتن انگیزه برای مطالعه و نخریدن کتاب می افزاید: در مدارس و دانشگاه های جامعه ای که آگاهی بر مدرک برتری داشته باشد و بالاترین امتیاز و شرط استخدام در هر شغلی محسوب شود و ارتقا شغلی فقط با داشتن آگاهی و دانش بیشتر ممکن باشد، پژوهش ارزشمند و مطالعه مطالبه می شود و در چنین جامعه ای کتابفروشی ها هم احوال بدی نخواهد داشت.
به نظر این کتابفروش ما تا رسیدن به این آرمان شهر فاصله داریم و برای رسیدن به شکوفایی باید با همت همگانی این فاصله را کم کنیم.
در کنار طرح های کوتاه مدت ترویج کتابخوانی می توان نهال هایی را کاشت که میراثی ارزشمند برای آیندگان باشد. آینده ای که در آن مطالعه مطالبه است و دانش و آگاهی حرف های زیادی برای گفتن دارد.
راضیه جوینده
این مسوول گفت: فروش کتاب در این طرح نسبت به طرح زمستانه کتاب حدود 12 درصد رشد داشته است.
وی اظهار داشت: 11 کتاب فروشی از استان قزوین، در بهارانه کتاب 1400 فعالیت داشتند که بابت فروش خود 420 میلیون ریال یارانه از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دریافت کردند.
اسماعیلی به جزئیات طرح بهارانه فروش کتاب در سال جاری اشاره کرد و گفت: 9 کتابفروشی در مرکز استان و 2 کتابفروشی در شهرستان البرز و تاکستان در این طرح مشارکت داشتند که امیدواریم تا در طرح های بعدی تعداد بیشتری کتابفروشی شرکت کنند.
مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان قزوین ادامه داد: این طرح در هر فصل با هدف حمایت از ناشرین و کتابفروشی ها و توسعه فرهنگ کتابخوانی با حمایت خانه کتاب و ادبیات ایران و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برگزار می شود.
وی با بیان اینکه نقش مطالعه و کتابخوانی در رشد و بالندگی جامعه بر کسی پوشیده نیست، افزود: هر چه قدر بتوانیم به ترویج این فرهنگ کمک کنیم، به فرهنگ و ارتقای دانش جامعه خود کمک کرده ایم.
روزنامه صبح اقتصاد
روزنامه مواجهه اقتصادی
روزنامه عصر اقتصاد
روزنامه حسبان
روزنامه حمایت
روزنامه سایه
روزنامه افکار
روزنامه وطن امروز
