احمد ابوالحسنی، رئیس اتحادیه چاپخانه داران در گفت وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) ، از ارسال نامه به سیدعباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی خبر داد و گفت: در این نامه با اشاره به اینکه امروز یکی از مشکلات بزرگ صنعت چاپ کشور، صدور بی رویه مجوز تاسیس است، نکاتی را بیان کردم زیرا صدور پروانه تاسیس در پی دستورالعملی که در تاریخ نهم مرداد ماه سال 98 به تصویب و تایید وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی رسیده است، انجام می شود.

وی افزود: در این نامه نسبت به تبعات این صدور مجوزها نکاتی بیان شده و گفته ایم که بعضی از بندهای آن دارای ایرادات اساسی بوده و بدون جلب نظر کارشناسی از این اتحادیه و صاحب نظران این صنعت تنظیم شده است.

ابوالحسنی با بیان اینکه ما نظرات کارشناسی خود را به اداره کل فرهنگ و ارشاد استان تهران ارسال کرد ه ایم، یادآور شد: با وجود پیگیری های متمادی تاکنون هیچ ترتیب اثری به نظرات کارشناسان اتحادیه داده نشده است و به همین دلیل به صورت مستقیم نامه ای به وزیر ارشاد نوشتیم تا ترتیب اثر داده شود.

در این نامه خطاب به وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی آمده است:

همان گونه که مستحضرید یکی از مهم ترین گام ها برای پیشرفت کشور ها توسعه صنعت چاپ می باشد و با توجه به اینکه چاپ، صنعتی مادر و تکمیل کننده حلقه تولید است؛ بنابراین حمایت از آن زمینه ساز توسعه فرهنگی و اقتصادی کشور قلمداد می شود.

در طول ده سال اخیر صنعت چاپ کشور به مدد حمایت مدیران سخت کوش آن چنان تحولاتی را پذیرا شده که در طول 30 سال شاهد نبوده است.

سخن روشن تر اینکه در یک بازه زمانی 10 ساله بیش از یک دوره زمانی 30 ساله تحول و نوسازی در این صنعت روی داده است و با این روند می توان دریافت که در طول دهه های آینده چه تحولات بزرگ دیگری نیز رخ خواهد داد.

با توجه به موارد فوق، در حال حاضر یکی از مشکلات بزرگ صنعت چاپ کشور صدور بی رویه مجوز تاسیس چاپخانه بر اساس دستورالعمل جدیدی که در تاریخ نهم مرداد ماه 1398 به تصویب و تایید جنابعالی رسیده است، می باشد که بعضی از بندهای آن دارای ایرادات اساسی بوده و بدون جلب نظر کارشناسی از این اتحادیه و صاحب نظران این صنعت تنظیم و پس از تصویب وزیر محترم توسط دفتر امور چاپ و ادارات کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان ها به اتحادیه های صنفی سراسر کشور ابلاغ شده است.

از این رو اتحادیه چاپخانه داران، پس از ابلاغ دستورالعمل مذکور، با تشکیل جلسات کارشناسی و همفکری با خبرگان صنعت چاپ طی نامه ای به اداره کل ارشاد استان تهران، نظرات خود را اعلام می کند که متاسفانه با وجود پیگیری های متمادی تاکنون هیچ ترتیب اثری به نظرات کارشناسان اتحادیه داده نشده است.

لذا با توجه به اعتراضات همکاران عضو اتحادیه و برگزاری جلسات حضوری با آقای دکتر جوادی و دکتر کاراندیش مدیرکل حقوقی این وزارتخانه مقرر گردید مجددا نظرات کارشناسی این اتحادیه بر اساس بند 8 دستورالعمل به جنابعالی منعکس شود تا با دستور حضرتعالی مورد بررسی دوباره کارشناسی قرار گیرد.

احمد ابوالحسنی، رئیس اتحادیه چاپخانه داران در گفت وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) ، از ارسال نامه به سیدعباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی خبر داد و گفت: در این نامه با اشاره به اینکه امروز یکی از مشکلات بزرگ صنعت چاپ کشور، صدور بی رویه مجوز تاسیس است، نکاتی را بیان کردم زیرا صدور پروانه تاسیس در پی دستورالعملی که در تاریخ نهم مرداد ماه سال 98 به تصویب و تایید وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی رسیده است، انجام می شود.

وی افزود: در این نامه نسبت به تبعات این صدور مجوزها نکاتی بیان شده و گفته ایم که بعضی از بندهای آن دارای ایرادات اساسی بوده و بدون جلب نظر کارشناسی از این اتحادیه و صاحب نظران این صنعت تنظیم شده است.

ابوالحسنی با بیان اینکه ما نظرات کارشناسی خود را به اداره کل فرهنگ و ارشاد استان تهران ارسال کرد ه ایم، یادآور شد: با وجود پیگیری های متمادی تاکنون هیچ ترتیب اثری به نظرات کارشناسان اتحادیه داده نشده است و به همین دلیل به صورت مستقیم نامه ای به وزیر ارشاد نوشتیم تا ترتیب اثر داده شود.

در این نامه خطاب به وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی آمده است:

همان گونه که مستحضرید یکی از مهم ترین گام ها برای پیشرفت کشور ها توسعه صنعت چاپ می باشد و با توجه به اینکه چاپ، صنعتی مادر و تکمیل کننده حلقه تولید است؛ بنابراین حمایت از آن زمینه ساز توسعه فرهنگی و اقتصادی کشور قلمداد می شود.

در طول ده سال اخیر صنعت چاپ کشور به مدد حمایت مدیران سخت کوش آن چنان تحولاتی را پذیرا شده که در طول 30 سال شاهد نبوده است.

سخن روشن تر اینکه در یک بازه زمانی 10 ساله بیش از یک دوره زمانی 30 ساله تحول و نوسازی در این صنعت روی داده است و با این روند می توان دریافت که در طول دهه های آینده چه تحولات بزرگ دیگری نیز رخ خواهد داد.

با توجه به موارد فوق، در حال حاضر یکی از مشکلات بزرگ صنعت چاپ کشور صدور بی رویه مجوز تاسیس چاپخانه بر اساس دستورالعمل جدیدی که در تاریخ نهم مرداد ماه 1398 به تصویب و تایید جنابعالی رسیده است، می باشد که بعضی از بندهای آن دارای ایرادات اساسی بوده و بدون جلب نظر کارشناسی از این اتحادیه و صاحب نظران این صنعت تنظیم و پس از تصویب وزیر محترم توسط دفتر امور چاپ و ادارات کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان ها به اتحادیه های صنفی سراسر کشور ابلاغ شده است.

از این رو اتحادیه چاپخانه داران، پس از ابلاغ دستورالعمل مذکور، با تشکیل جلسات کارشناسی و همفکری با خبرگان صنعت چاپ طی نامه ای به اداره کل ارشاد استان تهران، نظرات خود را اعلام می کند که متاسفانه با وجود پیگیری های متمادی تاکنون هیچ ترتیب اثری به نظرات کارشناسان اتحادیه داده نشده است.

لذا با توجه به اعتراضات همکاران عضو اتحادیه و برگزاری جلسات حضوری با آقای دکتر جوادی و دکتر کاراندیش مدیرکل حقوقی این وزارتخانه مقرر گردید مجددا نظرات کارشناسی این اتحادیه بر اساس بند 8 دستورالعمل به جنابعالی منعکس شود تا با دستور حضرتعالی مورد بررسی دوباره کارشناسی قرار گیرد.

خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)
خبرگزاری کتاب ایران

روز شنبه در گفتگو با خبرنگار فرهنگی ایرنا با اعلام این خبر، گفت: حمایت از کسب و کارهای فرهنگی، هنری و رسانه ای در سال 1400 نیز با قوت بیشتری از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ادامه می یابد.
وی افزود با توجه به استمرار اعطای کمک هزینه معیشتی از طریق هنرکارت و نیز تسهیلات قرض الحسنه صندوق کارآفرینی امید، این بسته حمایتی، مکمل اقدامات مدیریت بحران کرونا و حمایت از فعالان فرهنگی و هنری در سال جاری خواهد بود.
مسئول محیط کسب و کار وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ضمن اعلام جزئیات این بسته حمایتی، افزود: استمرار محدودیت های کرونایی، موجب افزایش خسارات وارده در بخش فرهنگ است، از این رو طی رایزنی های به عمل آمده با معاونت اقتصادی ریاست جمهوری در سال جاری، فعالان و کسب و کارهای این بخش همچنان مشمول حمایت های بیمه ای، بانکی و مالیاتی مصوب کارگروه مقابله با پیامدهای اقتصادی کرونا قرار دارند.
معاون وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی تصریح کرد: بر اساس برآوردی که دفتر توسعه اقتصاد فرهنگ و هنر انجام داد، طی سال گذشته، بیش از هفت هزار و 500 میلیارد تومان خسارت به فعالان و کسب و کارهای فرهنگی، هنری و رسانه ای بخصوص سینماها، تماشاخانه ها، گالری ها و موزه ها وارد شده است و این بسته حمایتی تنها می تواند پاسخگوی بخشی از این خسارت ها باشد.

لادن حیدری با اشاره به اِعمال سخت گیرانه ضوابط بانکی در سال گذشته و دشواری های پیش روی متقاضیان برای دریافت تسهیلات کرونایی، ابراز امیدواری کرد در سال جاری، کسب و کارها و فعالان هر بخش بتوانند وفق مصوبات ستاد ملی کرونا و ابلاغ بانک مرکزی با سهولت از این تسهیلات بهره مند شوند.

وی در ادامه با شرح بسته حمایتی مصوب که مفادش از هفته گذشته لازم الاجرا شده است؛ حمایت های بانکی، بیمه ای و مالیاتی نظیر تمدید اعطای تسهیلات و امهال بازپرداخت اقساط کسب و کارها، بخشودگی جرائم دیرکرد مالیات و حق بیمه کارفرمایی را از اهم حمایت های تدارک دیده شده در این بسته دانست.

معاون وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی عنوان کرد: سال گذشته در مرحله اول و دوم اعطای تسهیلات کرونایی، بیش از 228 هزار نفر از فعالان و صاحبان بنگاه های فرهنگی آسیب دیده را برای دریافت تسهیلات به وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی معرفی کردیم. این مشمولان، درخواست بیش از 1541 میلیارد تومان تسهیلات را در سامانه کارا ثبت کردند. اما از این میزان تنها موفق به دریافت 755 میلیارد تومان تسهیلات شدند که با توجه به وسعت خسارات وارد شده بر کسب و کارهای بخش، تسهیلات اعطایی بسیار اندک بود.
حیدری در پایان از فعالان و صاحبان کسب و کارهای فرهنگی، هنری و رسانه ای مشمول این حمایت ها، خواست تا با توجه به هماهنگی های انجام پذیرفته با وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و شبکه بانکی در موعدهای مقرر نسبت به ثبت تقاضا و دریافت تسهیلات مورد نظرشان، اقدام و در صورت لزوم با کارشناسان دفتر توسعه اقتصاد فرهنگ و هنر برای بر طرف شدن هر گونه مشکل و مانع پیش آمده نیز مشورت کنند.

به گزارش مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، در متن توئیت سید عباس صالحی آمده است:

چقدر از این پست دلشادم. بگذارید یک سرباز برای این ملت بماند

ممنون از خانواده شهید‫ سلیمانی‬⁩.

به گزارش مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، در متن توئیت سید عباس صالحی آمده است:

در ⁧‫بهارانه کتاب‬⁩ بیش از 85 میلیارد ریال و حدود 450 هزار نسخه کتاب در کتابفروشی های کشور خریداری شده است.

در روزگار غربت فرهنگ در تریبون های سیاست، خبر مسرت بخشی است.

به گزارش مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، در متن توئیت سید عباس صالحی آمده است:

فوتبال ایران 3 بحرین 0

والیبال ایران 3 آمریکا 0

در روزهایی که برخی بذر یأس و ناامیدی را

در تریبون های عمومی می کارند، جوانمردان ورزشکار ایرانی توپ را در زمین حریف می کوبند. دم شان گرم

به گزارش مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، جلسه 757 شورای فرهنگ عمومی کشور با دستور گزارش دست اندرکاران وزارت آموزش و پرورش پیرامون آموزش دانش آموزان در فضای مجازی برگزار شد.

در ابتدای این جلسه نمایندگان وزارت آموزش و پرورش به صورت اختصار توضیحاتی در خصوص اجرای طرح هدایت (هر دانش آموز یک تبلت، هرتبلت یک مدرسه) و شبکه شاد( بزرگترین کانال آموزش مجازی دانش آموزان) ارائه کردند.

در ادامه سید عباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی با اشاره به اینکه شبکه ملی شاد به عنوان یک اتفاق جدید تا به حال هیچ تجربه مشابه یا جدیدی را نداشته است، گفت: این شبکه الگوبرداری و اقتباس از جایی نبوده و یک اتفاق کاملا ملی به شمار می رود، اما با این وجود نیازمند یک بازنگری است زیرا سرعت اتفاق، گستره شمول و میزان استفاده و فناوری بومی آن دارای ویژگی های خاص خودش است.

وی ادامه داد: در حوزه عدالت آموزشی، فرهنگی و تربیتی حوزه های متنوعی در این شبکه وجود دارد، از طرفی دیگر امکانات خاص این پلتفرم که قبلا نبوده مثل نظرسنجی ها، ارتباط با مسئولین، امتحانات برخط و... می تواند از موارد برجسته این شبکه باشد. همچنین شبکه شاد باعث شد معلمان و ایده های برتر را ببینیم، گستره وسیع آموزش و پرورش باعث شده تا بسیاری از معلمان خلاق دیده نشوند، این در حالی است که در دورترین روستاها خیلی از معلمان ایده های خلاق دارند اما صدای آنها و خلاقیت شان به گوش دیگران نمی رسد.

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی با طرح این سوال که زمانی که کرونا به پایان برسد آیا شبکه شاد هم باید کنار گذاشته شود یا خیر، گفت: چنین سرمایه ای با شیوع ویروس کرونا پدید آمده و کاربران خود را دارد اما مناسبات ما با این پلتفرم در زمان کرونا و پس از آن مشخص شود، به نظر می آید از این فضا باید استفاده درست کرد و آنچه بین وزارت آموزش و پرورش و نمایندگان حاضر در شورای فرهنگ عمومی باید مورد بررسی قرار بگیرد چگونگی استفاده کردن از این ظرفیت آموزشی، فرهنگی و تربیتی است.

صالحی یادآور شد: شورای فرهنگ عمومی وظیفه دارد ابعاد فرهنگی این شبکه را بررسی و چگونگی مقابله با آسیب های فرهنگی پیش رو را بررسی کند. از همین الان باید برای استمرار این شبکه در ابعاد آموزشی، فرهنگی و تربیتی برنامه ریزی داشت.

وی در خصوص خدمات خوب شبکه شاد تاکید کرد: از شبکه شاد در وهله اول می توان در حوزه خانواده استفاده کرد، در نظام آموزش و پرورش جدید بعد از انقلاب اسلامی مدرسه نه مکمل، بلکه جایگزین خانواده شد، بعد از انقلاب یک مشروع سازی از نهاد آموزشی ایجاد شد که براساس آن محیطی امن و قابل اعتماد است، اما این دغدغه همیشه وجود داشته که خانواده در امر آموزش در کنار فرزندان خود حضور داشته باشد، اما انجمن اولیا به صورت فعال در کنار بخش آموزش نبود.

عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی بیان کرد: خوشبختانه در شبکه شاد مادران به عنوان یک دستیار معلم ایفای نقش می کنند و رویای حضور خانواده در امر آموزش با این امر محقق شده است و خانواده ها به جای گرفتن یک کارنامه صرف در پایان ترم در جزء به جزء آموزش فرزندان خود حضور دارند. اما نکته مهم این است که با وجود شبکه شاد می توان در ابعاد فرهنگی هم با خانواده ها ارتباط برقرار کرد، بنابراین در ارتباط با نظام خانواده می توان از این ظرفیت در دوران کرونا و پساکرونا بهره برد.

صالحی ادامه داد: از دیگر اتفاقات مثبت شبکه شاد برپایی رویدادهای فرهنگی و آموزشی در بستر این شبکه است، ارتقای کمی و کیفی در برنامه ها می تواند از طریق همین شبکه انجام شود و باید این شبکه را همچنان شاد نگه داشت، اما باید حواسمان باشد که چگونه می توان شبکه شاد را با مجموعه های مختلف همراه کرد تا در پساکرونا این شبکه تضعیف نشود، در واقع خانواده و دانش آموزان باید احساس کنند که در کنار مدسه یک بخش مکمل فرهنگی و آموزشی دارند.

وی ابراز کرد: در کنار بهره وری از شبکه شاد سواد رسانه ای نیز امر مهمی است، با هر رویکردی سواد رسانه ای ضروری است، از این رو شبکه شاد یک فرصت برای سواد رسانه ای سه ضلع خانواده، دانش آموزان و معلمان است، چنانچه سواد رسانه ای ما در این سه ضلع به خوبی شکل نگیرد قطعا دچار ضعف خواهیم شد.

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی تصریح کرد: باید نوعی سند تفاهم نامه ای بین نهادهای فرهنگی و شبکه شاد تنظیم شود، براساس این تفاهم نامه ها باید دید هر سازمان چگونه می تواند با این شبکه ارتباط برقرار کند.

صالحی اظهار کرد: استفاده از نظرسنجی ها و پیمایش ها در شبکه شاد یکی دیگر از حوزه هایی است که در این پلتفرم شاهد آن هستیم، جامعه آماری که در این شبکه وجود دارد هم از منظر جغرافیایی و هم انسانی بسیار ظرفیت خوبی است، نظرسنجی ها، پژوهش ها و پیمایش ها براساس این شبکه می تواند محقق شود زیرا جامعه آماری وسیعی دارد.

وی در پایان گفت: کرونا سرعت تحول در نظام آموزشی ما را بالا برده و هرگاه سرعت در یک کار بالا برود، امکان خطرات آن هم افزایش خواهد یافت، در حال حاضر استفاده کودکان و نوجوانان از فضای مجازی سرعت یافته و این سرعت مخاطراتی را به همراه خواهد داشت و باید سریع تر با این موضوع روبرو شد و کار کارشناسی کرد تا مخاطرات از بین برود.

در ادامه علیرضا کاظمی معاون پرورشی و فرهنگی وزارت آموزش و پرورش با بیان اینکه تمام تلاش ما از ابتدا بر روی برگزاری کلاس های حضوری بود، خاطرنشان کرد: باتوجه به فشارهای زیادی که بر وزارت آموزش و پرورش مبنی بر برگزاری حضوری امتحانات و کلاس ها وجود داشت ما تلاش کردیم تا روند حضوری محقق شود زیرا در شرایط حضوری نحوه آموزش بهتر خواهد بود. اما با این وجود ما تابع تصممیات ستاد مقابله با کرونا هستیم و به همین منظور به سمت فضای مجازی و غیرحضوری رفتیم.

وی ادامه داد: استفاده از ظرفیت شبکه شاد منحصر به وزارت آموزش و پرورش نیست و سایر دستگاه ها نیز می توانند از این امکان بهره ببرند زیرا این فضا بزرگترین امکان برای کارهای تربیتی و آموزشی فراهم کرده است، همچنین در کنار کار آموزشی امکان برگزاری رویدادها و جشنواره ها در این شبکه فراهم شده که خوشبختانه با مشارکت بالا هم همراه بوده است.

معاون پرورشی و فرهنگی وزارت آموزش و پرورش بیان کرد: البته فراموش نشود که ما آموزش خود را صرفا بر روی پایه فضای مجازی قرار نداده ایم و از چهار شبکه در صدا و سیما نهایت استفاده برای امر آموزش داشته ایم، همچنین در برخی از شهرستان های کشور که امکانات صدا و سیما و شبکه شاد برای دانش آموزان مهیا نبوده معلمان به صورت برپایی کلاس حضوری با رعایت پروتکل های بهداشتی فعالیت داشته اند.

در این جلسه پورحسین مشاورعالی معاون سیما با اشاره به شرایط موجود در جهان و تکنولوژی روز دنیا گفت: باید تصمیم بگیریم که به سمت محدودیت یا آگاهی سازی برویم، در حال حاضر نیازمند یک مطالعه دقیق و تصمیم درست برای استفاده از تکنولوژی جدید هستیم، نباید از این موضوع غافل شد که مردم علم فضای تکنولوژی جدید را دارند اما با وجود شرایط موجود کشور در یک خلاء آگاهی سازی قرار گرفته اند.

در ادامه کبری خزعلی رئیس شورای فرهنگی اجتماعی زنان و خانواده شورای عالی انقلاب فرهنگی با انتقاد از طرح ملی هدایت تصریح کرد: به نظر می رسد وزارت آموزش و پرورش به جای هزینه برای خرید تبلت و ارائه آن به دانش آموزان که به مراتب آسیب های اجتماعی استفاده از اینترنت و هزینه های پیش روی این اتفاق را رقم می زند بیشتر از ظرفیت صدا و سیما برای تدریس دانش آموزان استفاده می کرد.

وی افزود: استفاده از کلاس های حضوری نیز با شیوه نامه های بهداشتی امکان پذیر بود، همانطور که بسیاری از کشورهای دنیا از جمله آمریکا که بالاترین میزان مبتلایان به کرونا را داشتند مدارس و دانشگاه های آنها به صورت حضوری برگزار می شود، امروز متاسفانه عدم برگزاری کلاس های حضوری در سطح علمی دانشجویان و دانش آموزان تاثیر زیادی گذاشته است.

متن کامل ماده واحده متن کامل ماده واحده تعیین مناسبت های جدید جهت درج در تقویم رسمی کشور به شرح ذیل است:

وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی
شورای فرهنگ عمومی

ماده واحده تعیین مناسبت های جدید جهت درج در تقویم رسمی کشور که در جلسه 841 مورخ 1400/03/04 شورای عالی انقلاب فرهنگی و بنا به پیشنهاد شماره 259268 مورخ 1399/12/11 وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به تصویب رسیده است، به شرح ذیل برای اجرا ابلاغ می شود:
ماده واحده- مناسبت های جدید جهت درج در تقویم رسمی کشور و همچنین برخی تغییرات در مناسبت ها به شرح بندهای ذیل تعیین می شود:
الف- مناسبت های ذیل برای درج در متن تقویم، تعیین می شود:

تاریخ مناسبت

20 خرداد روز جهانی صنایع دستی- روز ملی فرش

22 تیر روز میلاد خوارزمی به عنوان روز فناوری اطلاعات

2 مهر روز بزرگداشت شهدای منا

4 مهر روز سرباز

اول آبان روز بزرگداشت ابوالفضل بیهقی

30 آبان (برابر با 21 نوامبر) روز حکمت و فلسفه- روز بزرگداشت ابونصر فارابی

4 دی روز بزرگداشت رودکی

16 دی روز شهدای دانشجو(شهادت سیدحسن علم الهدی و همرزمان وی در هویزه)

6 بهمن روز وفات صفی الدین اُرموی به عنوان روز آواها و نواهای ایرانی

اول محرم روز شعر و ادبیات آیینی - روز بزرگداشت محتشم کاشانی

13 رجب روز میلاد امیرالمؤمنین حضرت علی(ع) به عنوان روز پدر

5 شعبان روز میلاد حضرت امام سجاد (ع) به عنوان روز صحیفه سجادیه

اول ذی القعده روز میلاد حضرت معصومه (س) و روز دختران- آغاز دهه کرامت

10 ذی الحجه عید سعید قربان- آغاز دهه امامت و ولایت

19 رمضان روز نهج البلاغه

8 اسفند روز حمایت از بیماران نادر

5 مرداد سالروز عملیات غرورآفرین مرصاد روز مقاومت و پایداری

ب- مناسبت ذیل از ضمیمه تقویم به متن انتقال می یابد:
تاریخ مناسبت

11 آذر سالروز شهادت میرزا کوچک خان جنگلی (1300 ه ش)

ج- عنوان مناسبت ذیل تغییر می یابد:
تاریخ مناسبت

6 فروردین ولادت زرتشت به زادروز زرتشت پیامبر

حسن روحانی
رئیس جمهور و رئیس شورای عالی انقلاب فرهنگی

به گزارش خبرنگار خبرگزاری خانه ملت ، علی کریمی فیروزجائی در نشست علنی امروز (چهارشنبه، 19 خرداد ماه) مجلس شورای اسلامی تذکرات کتبی نمایندگان خطاب به مسئولان اجرایی کشور را به شرح زیر قرائت کرد:

- تذکر سید سلمان ذاکر به وزیر کشاورزی؛ در مورد قیمت گذاری مرغداری ها و توزیع گندم و نهادهای دامی به مرغداری ها

- تذکر احسان ارکانی نماینده نیشابور و فیروزه به وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی؛ علت بی توجهی نسبت به برنامه ریزی فرهنگی برای روزهای ملی بزرگداشت عطار و خیام نیشابوری به ویژه سال جهانی عطار نیشابوری چیست؟

- تذکر بهزاد رحیمی نماینده سقز و بانه به وزیر راه و شهرسازی؛ لزوم تسریع در تکمیل عملیات احداث فرودگاه سقز

- تذکر عباس مقتدایی نماینده اصفهان به وزیر تعاون کار و رفاه اجتماعی؛ ضرورت تذکر و رهنمود به سازمان تأمین اجتماعی در خصوص پاسخگویی به مکاتبات مذاکرات نمایندگان

- تذکر جواد نیک بین نماینده کاشمر، خلیل آباد، بردسکن و کوه سرخ به رئیس جمهور و وزیر امور اقتصادی و دارایی، جهاد کشاورزی، صنعت، معدن و تجارت؛ علت لزوم متعادل سازی قیمت گوگرد مورد نیاز باغداران انگور

- تذکر نیک بین به همراه 35 نفر از نمایندگان به رئیس جمهور و وزرای تعاون، جهاد کشاورزی؛ لزوم بازنگری در ابلاغ جدید سازمان تامین اجتماعی مبنی بر منوط شدن استفاده از معافیت سهم کارفرما توسط دامداران روستایی و سنتی و اخذ پروانه بهره برداری

- تذکر جواد نیک بین به همراه 30 نفر از نمایندگان به رئیس جمهور و وزیر جهاد کشاورزی؛ لزوم رسیدگی به وضعیت اختصاص آب چاه های کشاورزی

- تذکر نیک بین همراه 31 نفر نمایندگان به رئیس جمهور و وزیر جهاد کشاورزی؛ لزوم رسیدگی به وضعیت مجوز دهی دستگاه ها به حوزه کشاورزی و رفع محدودیت اعطای مجوزها

- تذکر نیک بین به همراه 29 نفر از نمایندگان به رئیس جمهور و وزیر ارتباطات و فناوری؛ لزوم اجرای کامل بند 2 ماده 67 قانون برنامه ششم در توسعه زیرساخت ها و خدمات الکترونیک در مناطق محروم و روستایی به خصوص در بخش آموزش در شرایط کرونا

- تذکر نیک بین همراه 29 نفر از نمایندگان به رئیس جمهور و وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات؛ لزوم پاسخگویی در خصوص طی شدن فرایند قانونی مجوزدهی فعالیت به شبکه های اجتماعی کلاب هاوس و اقدامات حمایتی انجام شده در جهت رفع اختلالات ایجاد شده در آن

- تذکر نیک بین به همراه 35 نفر از نمایندگان به رئیس جمهور وزیر تعاون؛ لزوم حمایت از کارگران با ابلاغ دستورالعمل ویژه و نظارت میدانی پررنگ در شرایط کرونا و تذکر دوم به رئیس جمهور و وزیر تعاون کار و رفاه اجتماعی؛ به همراه 34 نفر از نمایندگان ضرورت افزایش نظارت بر کارگاه های تولیدی و شرایط کارگران

- تذکر نیک بین به همراه 26 نفر از نمایندگان به رئیس جمهور و وزرای بهداشت و صمت؛ علت واگذاری واردات واکسن کرونا به بخش خصوصی چیست

- تذکر حسین میرزایی نماینده اصفهان و به همراه 28 نفر نمایندگان به وزیر بهداشت؛ ضرورت انجام تحقیق علمی و بی طرف درباره افزایش فوتی های کرونا و تزریق واکسن در این روزها

- تذکر جلال محمودزاده نماینده مهاباد به وزرای امور خارجه و کشور؛ ضرورت تسریع در پیگیری شکنجه و کشته شدن دو نفر از کولبران کُرد ایرانی توسط نیروهای مرزبانی دولت ترکیه.

- تذکر احسان ارکانی نماینده نیشابور و فیروزه به وزیر جهاد کشاورزی: علت عدم اقدام اساسی برای حل مشکل فروش، فرآوری و صادرات محصول آلوکاران شهرستان زبرخان چیست؟

- تذکر احمدحسین فلاحی نماینده همدان و فامنین به همراه 22 نفر از نمایندگان به وزیر راه و شهرسازی: لزوم رسیدگی به وضعیت راه آهن و ایستگاه های آن در استان همدان.

- تذکر مصطفی نخعی نماینده نهبندان و سربیشه به همراه 36 نفر از نمایندگان به وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات: لزوم رسیدگی به وضعیت نامناسب ارتباطات به ویژه اینترنت روستاهای حوزه انتخابیه.

- تذکر حسینعلی حاجی دلیگانی نماینده شاهین شهر و میمه و برخوار به وزیر اقتصاد و دارایی: علت اجرای آیین نامه اجرایی نحوه انتقال تخفیفات نداشتن حوادث منجر به خسارت به صورت متفاوت نسبت به قبل چیست؟ چرا در این خصوص اطلاع رسانی به مردم انجام نشده است؟

- تذکر عباس مقتدایی نماینده اصفهان به وزیر بهداشت: ضرورت بررسی فرآورده دارویی تولید داخل تحت عنوان آلرگارد جهت قرارگیری در پروتکل درمانی کووید 19 و انجام اقدام مقتضی در جهت تحت پوشش قرار گرفتن این دارو برای بیمه.

- تذکر مجتبی توانگر نماینده تهران، شمیرانات، ری، اسلامشهر و پردیس به رئیس جمهور و وزیر اقتصاد: لزوم افزایش پیگیری و تدابیر مناسب برای مبادلات رمزارزها در سایت های بدون مجوز به نام صرافی ./

پایان پیام

به گزارش اکوبورس به نقل از ایسنا،حجت الاسلام و المسلمین سیدمهدی خاموشی در گفت وگو با کمیته ارتباطات و فضای مجازی دهه کرامت اظهار کرد: رابطه مناسک و مناسبت های آیینی با موضوع فرهنگ و سیره اهل بیت(ع) رابطه ای متقابل و دوسویه بوده و ترویج و غنای آن منجر به پربار شدن این مناسبت ها و متقابلاً این مناسبت ها ضامن تعمیق حب اهل بیت (ع) و فرهنگ اهل بیتی در دل های مؤمنین می شود.

نماینده ولی فقیه رئیس سازمان اوقاف و امور خیریه ادامه داد: بنیان های این رابطه پربرکت را باید در ریشه های استواری جستجو کرد که دل های مردم سرزمین ما را از گذشته های تاریخی دور طی قرن های متمادی به محبت خاندان عصمت و طهارت پیوند زده است. بنابراین، قوت و صلابت این محبت و این فیض عظیم معنوی است که مبدأ و منشأ چنین برکات عظیم و پیوسته ای در جامعه ی دینی ماست.

وی گفت: در این میان، دهه کرامت نیز یکی از چشمه های پرفیض و جوشانی است که به نام مقدس دو شخصیت عظیم در فرهنگ شیعی، یعنی وجود مبارک حضرت علی ابن موسی الرضا(ع) و خواهر بزرگوارش حضرت فاطمه معصومه(س) مزین بوده و در واقع مناسبت و آیینی است که از قله های رفیع فرهنگ اهل بیت(ع) سرچشمه می گیرد و متقابلاً بر اثر چشاندن شیرینی و حلاوت معارف بلند و الهی به مذاق مشتاقان، باعث ترویج و تعمیق هرچه بیشتر فرهنگ اهل بیت(ع) در جامعه می شود.

خاموشی یادآور شد: همه ایام و لیالی دهه کرامت در چشم ما عزیز و باکرامت است. چه روز یکم ذی القعده که به میمنت روز ولادت باسعادت حضرت فاطمه معصومه(س) روز دختر نامگذاری شده و چه نهمین روز دهه که همه ساله آن را به عنوان روز عفاف و حجاب می شناسیم. اما در دهه کرامت دو روز برجسته وجود دارد که آن پیوند متقابل و رابطه دوسویه ای که در آن دو روز به اوج خود می رسد قابل توجه است؛ یکی از آن دو روز، روز پنجم ذی القعده است که در تقویم ما به عنوان روز تجلیل از امامزادگان و بقاع متبرکه نامگذاری شده و همچنین ششم ذی القعده که روز بزرگداشت حضرت احمد بن موسی بن جعفر (ع) معروف به شاهچراغ و برادر گرانقدر حضرت امام رضا (ع) است.

وی افزود: هر دو این روزها مناسبت های بسیار عزیزی برای ما ایرانیان و به خصوص شیعیان هستند. سازمان اوقاف و امور خیریه همه ساله و از جمله امسال در دهه کرامت و به ویژه در روز ملی تجلیل از امامزادگان و بقاع متبرکه، آیین ها و جشن های ویژه ای در تکریم امامزادگان در سراسر کشور برگزار می کند. تجلیل پرشور و خودجوش مردم ما از امامزادگان و بقاع متبرکه نشان از همان پیوند عمیقی دارد که محبت اهل بیت علیهم السلام را در طی قرن های متمادی در دل های مردم ولایت مدار ما پویا و زنده نگه داشته است.

خاموشی در ادامه مباحث خود در رابطه با نقش امام رضا (ع) و جایگاه ایشان در فرهنگ ایرانیان اظهار کرد: وجود مبارک امام هشتم حضرت ثامن الحجج(ع) برای ما ایرانیان نورانیت و معنویت چندبعدی و چندوجهی دارد. اولاً شخصیت والا و عظیم الشأن آن امام همام، هم به لحاظ اعتقادی، که از مقام عصمت برخور دارند، و هم به لحاظ نقش آفرینی در مقام پیشوای معصوم و ایفای نقش تاریخی مهم و در عین حال نزد ما ایرانیان و شیعیان نقشی بسیار ویژه و برجسته ای دارد.

وی افزود: وجود مبارک امام رضا(ع) علاوه بر جنبه قدسی و نورانی شان در مقام امام معصوم، سمبل و نماد بینش و بصیرت ژرف سیاسی نیز هست. برکات حضور و وجود مرقد شریف آن امام همام در سرزمین خراسان برای ما ایرانیان و شیعیان، بی شمار و وصف ناپذیر است. مشهد الرضا و آستان مطهر آن حضرت طی قرن های متمادی محل التجای آرزومندان و پناهگاه مشتاقان حضرتش بوده است.

وی اظهار کرد: خراسان و مشهد الرضای آن در طول تاریخ به ویژه در چهارصد سال اخیر یکی از اقطاب فرهنگی مهم ایران به شمار می آمده و این از برکات وجود مبارک حضرت ثامن الحجج (ع) بوده است. امام رضا(ع) در مرتبه ی بعدی خواهر کریمه ایشان حضرت معصومه(س) برجسته ترین نماد فرهنگ اهل بیت(س) در کشور ما هستند و از این رو دهه کرامت برای ایرانیان که با مِهر خاندان عترت عجین هستند، همان دهه ی تجلیل و ترویج فرهنگ اهل بیت(ع) است.

برچسب ها

به گزارش ایکنا، سومین آزمون طرح ساماندهی داوران مسابقات قرآن که به مصاحبه علمی اختصاص داشت، اواخر هفته گذشته به پایان رسید و بر اساس اعلام برگزارکنندگان این دوره، نتایج نهایی این طرح قبل از شروع مرحله شهرستانی چهل و چهارمین دوره مسابقات سراسری قرآن که از تیرماه آغاز می شود، اعلام خواهد شد.

در مصاحبه علمی طرح ساماندهی داوران مسابقات قرآن که آخرین آزمون این طرح نیز هست، حدود 500 شرکت کننده در دو گروه بانوان و آقایان و در پنج رشته تجوید، صوت، لحن، وقف و ابتدا و حسن حفظ به سؤالات مطرح شده از سوی کمیته داوری پاسخ دادند.

در این مرحله، شرکت کنندگان استان تهران به صورت حضوری در مرکز امور قرآنی سازمان اوقاف و امور خیریه در مصاحبه ای علمی شرکت کردند و متقاضیان استان های دیگر نیز از طریق حضور در اداره کل اوقاف استان محل سکونت خود و ارتباط تصویری در این مصاحبه علمی حضور یافتند. بعد از پایان مصاحبه ها و بر اساس نتایج به دست آمده، افرادی که حدنصاب را به دست بیاورند می توانند در سطوح پذیرش شده به داوری مسابقات قرآن در کشور بپردازند.

مسئولان مرکز امور قرآنی سازمان اوقاف و امور خیریه آزمون های سه گانه این طرح را به عنوان فاز نخست طرح ساماندهی داوران مسابقات قرآن اعلام کرده اند و فازهای دیگر این طرح را شامل مواردی همچون آئین نامه انضباطی، دوره های آموزشی و ... اعلام کرده اند که به مرور اجرایی خواهد شد.

یادآور می شود، مرکز امور قرآنی سازمان اوقاف و امور خیریه سال گذشته تصمیم به ساماندهی داوران مسابقات قرآن کرد و پس از انتشار فراخوان برای حضور فعالان قرآنی در این زمینه، حدود هزار و 600 نفر ثبت نام کردند. در ادامه فرایند اجرایی این طرح از اواخر سال گذشته آغاز شد.

مرحله اول این طرح که آزمون کتبی بود 24 اسفند ماه سال گذشته برگزار شد و حدود 700 نفر موفق به کسب حدنصاب لازم و حضور در مرحله دوم شدند. در مرحله دوم، که از 19 فروردین ماه امسال آغاز شد، 700 نفر راه یافته به این مرحله در آزمون شبیه سازی حضور یافتند و تعدادی تلاوت آماده شده برای شرکت کنندگان پخش شد و آنها نیز طبق آیین نامه به داوری پرداختند. در پایان این مرحله نیز حدود 500 نفر موفق به کسب حد نصاب لازم شدند و به مرحله سوم طرح ساماندهی داوران مسابقات قرآن راه پیدا کردند.

انتهای پیام

به گزارش روز چهارشنبه خبرنگار فرهنگی ایرنا، نشست روایت خانواده در سینما و ادبیات ایران (چهارمین نشست از سلسله نشست های باشگاه گفتگو ) به همت پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برگزار شد.

در این نشست که با حضور (جامعه شناس و پژوهشگر)، (تهیه کننده سینما و از مدیران سابق بنیاد سینمایی فارابی) و (رمان نویس و برگزیده جایزه ادبی لیلی) به دبیری(عضو پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات) به صورت برخط برگزار شد، سخنوران به بیان دیدگاه ها و نظرات خود در باب روایت خانواده در سینما و ادبیات ایران پرداختند.

(جامعه شناس و پژوهشگر) در ابتدای این جلسه با اشاره به شکاف های حال حاضر در جامعه ایران بیان کرد: شکاف های اجتماعی وجود دارند و مشکل زمانی است که آن را نبینیم؛ فاصله میان ملت و دولت و میان مردم با مردم یکی از مواردی است که در جامعه امروز با آن روبرو هستیم و بسیاری از مشکلات ما ناشی از این همین فاصله است؛ فاصله ای که میان سینما و علوم انسانی و علوم اجتماعی و از سوی دیگر بین سینما و ادبیات در ایران وجود دارد.

وی افزود: به نظر می رسد سینما خواسته یا ناخواسته،، خودآگاه یا ناخودآگاه، رابطه خود را با ادبیات و علوم اجتماعی قطع کرده است.

در جامعه شناسی تقسیم بندی های مختلفی داریم؛ آقای مایکل بورآوی (جامعه شناس آمریکایی) 4 وظیفه برای جامعه شناسی قائل است: جامعه شناسی حرفه ای یا دانشگاهی؛ که در این قسمت بحث تئوریکی و نظری مطرح است اما جریان تولید علم در اینجا برجسته نیست. جامعه شناسیِ جامعه شناسی یا جامعه شناسی انتقادی. جامعه شناسی سیاستگذار به عنوان رابطه سیاستگذار با سینما و برنامه سازی (تمام وظیفه سینما تولید الگوی مطلوب نیست و یکی از وظایف آن است؛ این که خانواده مطلوب چه باید باشد چیزی است که سینما به عنوان یکی از وظایف خود می تواند به آن بپردازد) و جامعه شناسی مردم مدار که اغلب به شکل گیری ارزش ها و اهدافی منتهی می شود و حوزه ای است که در ایران و در دهه اخیر بسیار تقویت شده است.

وی ادامه داد: دو دسته بندی دیگر را هم بر این 4 مورد می افزایم که عبارتند از جامعه شناسی غیردانشگاهی (نه به معنای غیرعلمی؛ شامل موسسات نظرسنجی و موسسات مطالعاتی) و جامعه شناسی عمومی (اصحاب رسانه که فارغ التحصیلان جامعه شناسی یا علاقمندان به آن هستند).

این جامعه شناس در ادامه توضیح داد: به نظر می رسد سینماگرانی که با حوزه جامعه شناسی آشنا هستند یا در این حوزه مطالعه و تحصیل داشته اند، مسیری موفق تر را پیموده اند.

وی با اشاره به کارنامه (کارگردان فقید مستندساز) و فیلم عروس آتش و تجربه ارتباط با وی در دوره دانشجویی، آشنایی با جامعه شناسی را برای سینماگر در دستیابی به یک فهم و زبان مشترک با جامعه شناس موثر دانست.

یکی از مشکلات مهم امروز ما این است که واحد خانواده برای سینمای ایران تعریف نشده است و تعریف در این سینما یک تعریف فردگرایانه است؛ مشکل این تعریف این است که خانواده به رغم تمامی تغییرات و دگرگونی ها و تهدیدات جزو یکی از موفق ترین نهادهای سده اخیر در جامعه ایران است و در چنین رویکردی اهمیت و جایگاه آن نادیده گرفته می شود.

آقاسی ادامه داد: نیاز است تا جلساتی بین سینماگران و پژوهشگران و جامعه شناسان برگزار شود تا در باب نتایج تحقیقات جامعه شناختی، دغدغه های جامعه شناسان و موضوعات برجسته در این حوزه ها صحبت شود شاید حتی درک و دریافتی مشترک برای بیان و مطرح ساختن این موضوعات شکل گیرد.

تصویر امروز مقدم بر کلمه است و امروز زبان گفت وگوی مردم سینما در معنای خاص و تصویر در معنای عام است. باید به این حوزه و اثرگذاری موثری که بر جامعه دارد توجه کرد.

(تهیه کننده سینما و از مدیران سابق بنیاد سینمایی فارابی) سخنور بعدی این نشست بود که با اشاره به درگذشت علی مرادخانی (معاون هنری سابق وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی که روز گذشته در اثر ابتلا به کرونا درگذشت) گفت: پیش از توضیح مفهوم خانواده نیاز است تا خانه را تعریف کنیم؛ خانه جایی است که ما همیشه آنجا هستیم و می شود ما را در آنجا پیدا کرد.

خانه جاییست که مولد و هویت ما است و ریشه و جوانه ما در آنجا قرار دارد. جایی که به ما آرامش می بخشد و مسکن ماست و جایی مانند خانه به ما امنیت نمی دهد و مفهوم خانه بیش از یک مفهوم مادی، زمین و ساختمان است و شاید بیش از هرچیز تکه ای از قلب ما است... خانه و ما باهم چنان در هم در آمیخته شده ایم که تمیز ما از هم ممکن نیست؛ اهلیت ما در پاسخ به سوال که اهل کجایید، اشاره به خانه است.

وی افزود: وقتی ما به خانواده اشاره می کنیم، موضوع خانه ما هم در میان است؛ ما در سینما به همه این تحقیقات اجتماعی و یافته های آنها نیاز داریم چون سینما آیینه جامعه و آیینه آن چیزی است که در جامعه در جریان است.

یکی از مشکلات سینمای ما پس از انقلاب عدم وجود شخصیت های درست برای بازنمایی در سینما بود؛ چنان که بازنمایی هایی که صورت می گرفت حول تیپ هایی چون جاهل، روسپی و ... بود؛ در صورتی که سینما باید آنقدر واقع نما باشد که آدم ها و شخصیت ها بتوانند خودشان را در این سینما بازنمایی و پیدا کنند.

این تهیه کننده سینمایی ادامه داد: در فیلم معروفی چون اجاره نشین ها یک مادر (با بازی) همه خانواده را جمع می کند؛ یا در فیلم هایی دیگر که زنی مدیر دارند که همه را دور هم جمع می کند و این زن غریبه نیست و در قدیم و امروز در همه جنبه های زندگی ما وجود داشته است. فیلم مادر از یا قصه های مجید ساخته جنسی از داستان هایی است که خانه و خانواده و زندگی ایرانی را بازتابی می کند و برای هر ایرانی باورپذیر است.

در مراحل بعد سینمای ایران به سراغ مطرح کردن جنسی از آسیب های اجتماعی رفت که شاید به نوعی شکلی از کندن زخم بودند، در صورتی که می توانستند در عین مطرح کردن این مشکلات و آسیب ها شکلی از مرهم برای جامعه باشند.

اسفندیاری تصریح کرد: آرامش در خانواده مهمترین اصل است و این موضوع باید به سینماگران یادآوری شود که خانواده محلی برای آرامش است؛ و این درگیری و جدال دائمی خانواده در سینما آن گونه که این روزها به تصویر کشیده می شود به جای اثرگذاری مثبت باعث خستگی روانی می گردد.

هنوز که هنوز است وقتی سریال قصه های مجید را می بینید لذت می برید؛ این تصویری از یک خانواده ایرانی است که همواره آرامش بخشی را به همراه دارد.

وی در ادامه به سیاست ها و خط مشی های بنیاد سینمایی فارابی در دوره متصدی گری خود اشاره کرد. به این که در این دوران فضای تعاملی بین سینماگران و مدیران وجود داشته است و اصول و خروجی ها نه در بخش نامه ها که در تعاملات دوستانه ممکن می شود.

مدیریت فرهنگی مانند باغبانی است؛ بر این اساس باید زمینه را آماده کرد، آدم ها را تحویل گرفت و با زبان خودشان با آنان رفتار کرد؛ باید تعامل داشت و با کارگردانان و فیلمسازان به شیوه خودشان ارتباط گرفت و به ایشان اجازه رشد داد و نه این که با بخشنامه و چهارچوب بندی به کارها شکل داد.

این مدیر فرهنگی سابق در بنیاد سینمایی فارابی تاکید کرد: اداره فرهنگ و هنر این گونه نیست که افراد را به خط و به صف کرد؛ این عرصه مانند سربازخانه نیست و صرفا در یک فضای تعاملی و گفت وگویی محقق و ممکن خواهد بود. فرهنگ قابل مهندسی کردن نیست و شکل رشد آن به صورت هدایت غیرمستقیم و نه دخالت مستقیم محقق می شود.

بهاره شریفی (رمان نویس و برگزیده جایزه ادبی لیلی) با اشاره به وضعیت داستان نویسی معاصر تصریح کرد: آنچه ما از خانواده ایرانی در داستان و ادبیات مطرح می کنیم یک پوسته و ظاهر از مادر خانواده، فرزند و ...است که بسیار هم قدیمی شده و همچنان هم در ادبیات ما این پوسته ظاهری وجود دارد.

این که در توضیح خانواده ای به روابط متقابل پرداخته شود، دست کم من به موردی برنخورده ام؛ یعنی داریم این شکل از مطرح کردن را که یک خانواده با مشکلات بیرونی و روابط بیرون از خانواده ارتباط پیدا کرده است اما این که روابط درونی به تصویر کشیده شود کمتر به آن برخورده ام.

وی افزود: در مورد بسیاری از موضوعات من به عنوان یک نویسنده نیاز دارم که به اطلاعات جامعه شناختی، حقوقی و ... دسترسی داشته باشم اما این دست داده ها به خصوص در مورد موضوعاتی که خیلی در جامعه مطرح نمی شوند (مانند رحم اجاره ای که دغدغه خود من برای نوشتن یک داستان بوده است) بسیار کم است.

وی با تایید این مطلب که در برخی از موارد خود نویسندگان هم دنبال نتایج و یافته های جامع شناختی و تحقیقاتی نمی روند تصریح کرد: جدای از کوتاهی برخی از نویسندگان، دسترسی ما به این اطلاعات و داده ها هم محدود است؛ به ویژه این محدودیت دسترسی برای کسانی مانند من که ساکن تهران نیستند نیاز به یک بازنگری جدی دارد.

اگرچه داستان های امروزی ما تغییر کرده است اما این تغییر عمیق نیست و ادبیات ما همچنان با شیوه های کلیشه ای جلو می رود؛ هنوز در این داستان ها نپذیرفته اند که زنان حضور فعال تری در جامعه دارند و نمی توانند مادری تمام وقت باشند؛ نباید دنبال این انکار باشیم و مشکلات خانواده را به تغییر نقش های جامعه و عدم مادری تمام مدت زنان نسبت دهیم.

شریفی تاکید کرد: باید چهارچوب ها را در ادبیات بشکنیم و بپذیریم که خانواده ای که در آن زن بیرون از خانه کار می کند، الگوی بدی نیست و می شود به آنان یک الگوی تازه داد.

ادبیات، داستان و قصه قدرت اثرگذاری بسیاری دارد و چون امروز دختران جوان ما (که در سن اثرپذیری از این جریان هستند) رمان می خوانند ودنبال این دست از داستان ها هستند، ما می توانیم از این پتانسیل برای اثرگذاری بیشتر در تربیت نسلی استفاده کنیم.

این نویسنده در انتها تاکید کرد: ضمن این که همه مشکلات ما در مورد فقدان پژوهش نیست و محدودیت ها و خط قرمزی که در مورد بیان برخی از موضوعات (روابط زناشویی، موضوعات بلوغ و رابطه با جنس مخالف و ...) وجود دارد، امکان آسیب شناسی و بیان مشکلات را از ما سلب می کند.

ضمن این که خوانندگان ما هم هنوز به دنبال، دنبال کردن تصوری ایده آل و آرمانی از خانواده هستند و توقع تصویر یک خانواده مقدس را از من نویسنده دارند، درصورتی که خانواده لزوما محیطی ایدئال نیست وگرنه این همه آدم هایی که در جامعه با مشلات روحی و روانی می بینیم از دل خانواده هایی بیرون آمده اند که مشکل دار بوده اند و این شکسته کلیشه مقدس ماب بودن خانواده حتی به رغم فروش کمتر یک اثر ادبی، وظیفه و رسالت یک نویسنده است.

به گزارش ایکنا، گسترش فناوری های رایانه ای تمام عرصه های زندگی بشر را تحت تأثیر قرار داده و در این بین بازی های رایانه ای به مثابه رسانه ای تعاملی در جهان ایفای نقش می کنند. با وجود اینکه عمر زیادی از تولید اولین بازی های رایانه ای در جهان نمی گذرد، اما سرعت رشد آن ها بسیار سریع و چشمگیر بوده است. بسیاری از کارشناسان تربیتی نیز معتقدند این تولیدات می تواند اثرات مثبتی بر تکامل شخصیت و رفتار، پرورش استعدادها، ایجاد خلاقیت و پرورش تمرکز و دقت، افزایش بهره هوشی، گسترش جهان بینی، تقویت ذوق هنری، آموزش مفاهیم پیچیده و انتقال فرهنگ داشته باشند.

اگرچه حتی در گذشته دسترسی به محتوا های دینی مانند کتب دینی، قرآن و ادعیه محدود یا در مکان های خاصی فراهم بود، اما با گذر زمان این محتوا ها در قالب های بهتری همچون تولیدات و محتوا های الکترونیک، بازی های رایانه ای و ... در اختیار علاقه مندان قرار گرفته است. امروزه این تولیدات یکی از مؤثرترین ابزار ها برای انتقال مفاهیم محسوب می شوند و تردیدی نیست که اگر به تأثیر روزافزون این فناوری ها در انتقال ارزش ها و آموزه ها توجه نشود، باید در انتظار اثرات و لطمات جبران ناپذیر فرهنگ غیربومی بر مخاطبان عظیم این حوزه بود.

بازی های رایانه ای به لحاظ تأثیرگذاری در زمینه فرهنگ سازی، رشد و تکوین شخصیت فرهنگی و علمی و ایفای نقش های آموزشی و کمک آموزشی و همچنین پر کردن بخشی از اوقات فراغت گروه های سنی مختلف جامعه از جایگاه ویژه ای و مهمی برخوردار هستند. بنا به اهمیت مزبور، توجه بیش از پیش به برنامه ریزی برای تولید محصولات فرهنگی جدید (همچون بازی های رایانه ای مناسب) و اهتمام ویژه به امر نخبگان برای شناسایی و ساماندهی آنان به منظور بهره گیری بهتر از این قشر ممتاز از ضرورت بالایی برخوردار است. براساس این ضرورت، بنیاد ملی بازی های رایانه ای برای برنامه ریزی و حمایت از فعالیت های مرتبط در تمامی زمینه های فرهنگی، هنری و فنی صنعت بازی های ویدئویی و رایانه ای، زیر نظر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با اهداف و ارکان تعریف شده در سال 87 به طور رسمی آغاز به کار کرد.

اهمیت و ضرورت توجه به حوزه بازی های رایانه ای، به عنوان ابزار و امکانی برای تعامل با مخاطب داخلی و خارجی، حمایت از بازی سازان و سازوکار های جلوگیری از مهاجرت نخبگان فعال در این عرصه، ما را بر آن داشت تا گفت وگویی با سیدمحمدعلی سیدحسینی، معاون حمایت بنیاد ملی بازی های رایانه ای پیرامون این موضوعات داشته باشیم.

ایکنا روند حمایت از پروژه هایی که منجر به تولید بازی می شود و تیم ها و شرکت های بازی ساز در بنیاد چگونه است؟

ساختار بنیاد از بدو تأسیس دو هدف مهم را دنبال می کرد، از جمله کنترل و نظارت بر محتوای بازی ها و دیگری حمایت از تولید بازی های ایرانی. از جنبه حمایت از تولید بازی های ایرانی، غالباً بازی هایی مورد حمایت قرار می گرفت که روی پلتفرم PC قابل اجرا بود. بنیاد هزینه ها را به نحوی تأمین می کرد تا بازی های خوب ایرانی توسط شرکت ها و مؤسسات تولید شوند.

کمی بعدتر مدل های حمایت از محصول بازی ایرانی تغییر کرد و بنیاد با اعطای وام و جوایز صادراتی از محصولاتی که شایستگی بیشتری داشتند، حمایت می کرد. اما از یک زمانی به بعد و با بررسی آمار و ارقام حمایت هایی که صورت گرفته بود، دریافتیم که حمایت از محصولات در یک دوره ای پاسخگو و تأمین کننده نیاز ها بود و موجبات معرفی محصولات بازی را فراهم می کرد، لذا این نتیجه حاصل شد که اگر همه حمایت ها از تولیدات باشد، بازار دچار خدشه می شود و بازی ساز ها به فکر مخاطب نهایی نخواهند بود و گرایش ها و سلایق را نادیده می گیرند و درآمد آن ها وابسته به این حمایت ها و دولت خواهد بود.

بر این اساس و طبق مطالعاتی، دریافتیم که بهتر آن است که کمترین مداخله را در بازار تولید داشته باشیم، اما حمایت ها همچنان پر قدرت ادامه پیدا کند. بر همین اساس ساختاری به نام ساختار حمایتی همگرا تعریف و طراحی کردیم که معاونت حمایت بنیاد هم در این راستا شکل گرفت و به این عرصه ورود پیدا کرد. اتفاقی که افتاد این بود که براساس این ساختار، از بازی ها و محصولات به صورت مستقیم حمایت نشود، بلکه حمایت ها معطوف استدیو ها و شرکت های بازی ساز شود و تیم ها و شرکت های بازی سازی که نیازمند رشد بودند، نیاز های آن ها محقق گردد. در واقع کمک بنیاد در راستای تسهیل و رفع نیاز ها باشد. نیاز ها متفاوت است و لذا خدمت ها نیز باید متنوع و متناسب با نیاز ها باشد.

ساختار همگرا که اکنون سه سال از ایجاد آن می گذرد، دارای سه ضلع اصلی است؛ از جمله بنیاد و منابع حمایتی حاکمیت در کشور، شرکت هایی که این خدمات را به مخاطبان ارائه می کنند و ضلع سوم خود بازی سازان هستند. از طریق این ساختار، اعتباری را به هر استدیو اختصاص داده می شود. اواخر سال 97 اولین فراخوان عضویت در ساختار همگرای بنیاد منتشر شد. این فراخوان در سال اول کمتر از 100 عضویت به دنبال داشت و در آخرین دوره نیز حدود 150 تیم و شرکت عضو ساختار همگرا شدند.

همچنین براساس چند معیار اصلی از جمله تولید ، مخاطب و بازار و ارزیابی های فرهنگی تیم ها ارزیابی می شوند، که کیفیت و مقیاس تولید از طریق خبرگان صنعت و مدارک و مستندات سنجیده می شود و در ارزیابی مخاطب و بازار از کافه بازار و ... به عنوان بازیگران اصلی حوزه درآمدی بازی سازان استفاده می کنیم. در ارزیابی های فرهنگی نیز براساس امتیاز های کسب شده، رتبه بندی انجام می شود و تیم هایی که امتیاز های بالاتری را کسب می کنند، در رتبه های بالاتری قرار می گیرند و اگر امتیاز کمتر از میزان حداقلی باشد، تیم ها وارد ساختار نمی شوند. از بین 120 تیمی که ثبت نام کردند حدود 68 تیم عضو ساختار همگرای ما شده اند.

به هر یک از تیم ها که در رتبه های مختلف در این ساختار قرار دارند، اعتبارات حمایتی پایه تعلق می گیرد و براساس اعتبارات می توانند از خدمات مختلفی بهره مند شوند. گستردگی این خدمات شامل خدمات مشاوره، آموزش، شرکت در رویدادها، نشر و تبلیغات، خدمات زیرساختی و خرید حق عضویت ها و حق اشتراک ها و استقرار در فضا های کار اشتراکی و ... است. بنیاد فقط اعتبار را تخصیص می دهد و از شرکت ها تخفیفاتی برای حمایت دریافت می کند. حمایت در واقع از بازی ساز هایی که شایستگی خود را نشان داده اند انجام می شود. تیم هایی که در رتبه های پایین تر قرار دارند نیز در ساختار همگرا، نوپا محسوب می شوند و آن ها نیز مورد حمایت قرار می گیرند. این ساختار در هر دوره وضعیت بهتری پیدا کرده و به لحاظ خدمات، منابع حمایتی و اعتبارات و عضویت ها و ... پیشرفت داشته است.

از سوی دیگر، امسال به صورت آزمایشی قصد داریم به سراغ اکوسیستم های متنوع تر برای حمایت برویم و حمایت ها فقط مختص بازی ساز ها نباشد، بلکه بازی آموز ها و بازی پژوهان و حتی بازیکنان حرفه ای و فعالان رسانه ای بازی ها مانند استریمر ها هم مشمول حمایت شوند. در زمینه حمایت از فعالان رسانه ای بازی ها، برای مثال در جشنواره ها و رویداد ها و کنفرانس های مطبوعاتی مرتبط با بازی، سهمیه ای برای استریمر ها قائل خواهیم شد و پژوهشگران برتر نیز قادر خواهند بود وارد این جریان شوند. بازی آموز های برتر به ساختار همگرا معرفی می شوند و مورد حمایت قرار می گیرند و یا بازی پژوهان و پژوهشگران این عرصه از خدمات متنوع حمایتی بهره مند شوند. دسترسی به پایگاه های علمی و پرداخت هزینه اشتراک یکی از اشکال این حمایت هاست.

ایکنا در این مدل حمایتی همگرا که تیم ها و شرکت های بازی ساز در اولویت حمایت قرار دارند، اگر پروژه ای وجود داشته باشد که منجر به تولید بازی ایرانی باکیفیت می شود، به طور مجزا حمایت خواهد شد؟

محور اصلی بنیاد حمایت از تیم های بازی ساز این است، اما اگر محصولاتی وجود داشته باشند که این امکان را دارا باشند که از آن ها حمایت شود. بودجه ای از سوی خود بنیاد اختصاص داده نمی شود، بلکه حمایت ها از طرف سازمان ها و دستگاه ها و نهاد هایی اتفاق می افتد که به دنبال تولید بازی در حیطه های مورد نظر خود بوده اند. بنیاد فقط نظارت بر حسن اجرا و انجام پروژه را دارد و صرفاً یک هماهنگ کننده برای تولید بازی و انجام پروژه است.

ایکنا رویکرد بنیاد در مورد حمایت از بازیکنان و مخاطبان بازی ها چیست؟

مجرایی که برای حمایت وجود دارد، ساختار همگرایی است. سالانه رویدادی با عنوان جام قهرمانان بازی های ویدیویی ایران (IGC) برگزار می شود و ویژه بازیکنان حرفه ای و نیمه حرفه ای است و با یکدیگر رقابت می کنند و در ششمین سال برگزاری آن قرار داریم و علاوه بر بازیکنان ایرانی، بازیکنان خارجی هم در آن شرکت می کنند. این رویداد به حمایت و دیده شدن بازیکنان حرفه ای کمک می کند.

هم اینک ششمین دوره جام قهرمانان بازی های ویدئویی ایران با همکاری آپارات و با شرکت حدود یک هزار نفر در حال برگزاری است و اختتامیه آن 21 خردادماه خواهد بود. در ذیل برگزاری این دوره، از پلفترمی با نام بازیکو رونمایی به عمل آمد که به صورت آنلاین بازی ها بر روی آن قابل انجام است و نیازی به حضور خود بازیکنان نیست و این پلتفرم متناسب با شرایط کرونا، ایجاد شده است. دو بازی ایرانی و دو رشته بازی خارجی نیز در این دوره شرکت داده شده اند و پس از برگزاری فینال این دوره، از برترین بازیکنان با اهدای جوایزی در مجموع به رقم 300 میلیون تومان تقدیر خواهد شد.

بحث این نیست که بازی شاخص باشد تا مورد حمایت قرار گیرد. در ارزیابی استدیوها، بخشی از آن مربوط به تولید و مقیاس تولید است. اگر استدیو های بازی سازی بازی های را تولید کرده و توانسته باشند سرمایه گذار جذب کنند و در جشنواره ها حائز رتبه شده باشند، آن بازی ها شاخص محسوب می شوند. استدیویی که بازی خوبی به لحاظ فنی تولید کرده است، در رتبه بندی در مراتب بالاتری قرار می گیرد.

ایکنا آیا این رویکرد مدنظر بنیاد و معاونت حمایت قرار دارد که حمایت ها سمت و سویی پیدا کند که تیم ها و شرکت های بازی ساز خودشان به کسب درآمد برسند و نیازی به حمایت نداشته باشند؟

اساساً ساختار همگرا با این رویکرد طراحی شده که این اتفاق بیفتد. سعی هم می شود در مواردی که نیاز است حمایت ها صورت گیرد. در کنار این بحث، خود تیم ها و شرکت ها نیز باید هزینه کنند و بنیاد شرایط را برای ورود به بازار برای آن ها تسهیل می کند، اما در نهایت این خودشان هستند که باید در بازار حضور فعال داشته باشند و کسب درآمد کنند. کاری که از سوی بنیاد انجام می شود، در راستای فراهم کردن مسیر برای رشد تیم های بازی ساز است. وارد فضای حاکم در بازار نمی شویم و فقط شرایط تسهیل می شود.

در همین راستا، یکی از طرح های حمایتی که اخیراً طراحی و اجرایی شد، پویش نوروزی بازینو بود که کمپینی تبلیغاتی برای بازی ساز ها بود و آن ها می توانستند در جهت معرفی و دیده شدن بازی خود در بین مخاطبان و رشد خود، در قالب این پویش، جذب کاربر (user) داشته باشند.

ایکنا یکی از بازیگران و فعالان عرصه بازی سازی و تولید انیمیشن اذعان داشت که هر ساله تعدادی از همکاران جوان و متخصص آن ها از کشور مهاجرت می کنند و فقط در یک سال اخیر، 10 نفر از نیرو های متخصص تیم آن ها از ایران رفته اند. به نظر شما چه اتفاقی می افتد که نیرو های متخصص و تربیت شده در عرصه بازی سازی اقدام به مهاجرت می کنند؟

روند مهاجرت نیرو های متخصص سال هاست وجود دارد. در مدت تحریم ها این آمار بیشتر شده است. اگر چه کرونا این روند را کند کرده است، اما این مهاجرت در حوزه های فناورانه بیشتر اتفاق می افتد، چراکه یکی از بخش هایی است که نیروی انسانی متخصص و توانمند در آن حرف اول را می زند. نیرو های مهارت محور و دانش محور که حتی با یک کامپیوتر ساده هم قادرند کار های بزرگ انجام دهند، لذا هر کجای این کره خاکی بروند، قابلیت کار کردن در هر بخشی را دارند.

در عرصه بازی که در زمره صنایع خلاق محسوب می شود، روند مهاجرت رشد بیشتری داشته است، آن هم به دلایلی از جمله افزایش نرخ ارز و کاهش درآمد های جدی و نیز کاهش قدرت خرید در کشور. بعضی از آن ها اذعان دارند که بعد از تلاش بسیار، نتوانستند به آن چیزی که می خواهند برسند و به این دلیل که نتوانستند شرایط را تغییر دهند اقدام به مهاجرت کرده اند. در عین حال ایرانی ها تعلق خاطری به وطنشان دارند و خوب است که تجربه و دانشی که در سایر کشور ها کسب کرده اند را در اینجا با ما به اشتراک بگذارند و از آن ها استفاده کنیم.

اگرچه صنعت گیم در کشور ما بازار مخاطب خود را پیدا کرده است و طبق آخرین برآوردها، 32 میلیون گیمر در ایران وجود دارد و از خیلی از صنایع رسانه ای دیگر مانند حوزه کتاب، سینما و مطبوعات مخاطب بازی ها بیشتر است و تأثیرگذاری آن به دلیل اینکه رسانه تعاملی است، بیشتر بوده، اما مسئله اینجاست که دولت و حاکمیت حمایت از بازی ساز ها را در اولویت خود ندارند. کافی است، بودجه هایی که به حوزه های کتاب و بازی اختصاص پیدا می کند را مقایسه کنیم، به غفلت ها نسبت به حوزه بازی پی خواهیم برد. از میزان سرمایه گذاری در این حوزه و کم توجهی که دولت و حاکمیت به این بخش دارد، می توان دریافت که چرا به آن اندازه که این صنعت در دنیا در حال رشد است، در کشور ما این رشد وجود ندارد. در عین حال که با همین میزان رشدی که داشته، اکنون ایران دومین کشور در منطقه در حوزه صنعت بازی سازی است.

ایجاد بازار های محلی مانند کافه بازار و مایکت یک ویژگی و دستاورد برای کشور ما در حیطه بازی سازی است. این یک مزیتی برای کشور ماست که در بازار گسترده ارائه محصولات حرفی برای گفتن داشته باشیم. با توجه به مشکلات گسترده و تحریم ها، صرف نظر از هزینه ها، بازی ها قادر به معرفی در جشنواره ها و حضور در رویداد های بین ا لمللی نیستند چراکه از ادامه حضور و معرفی متوقف می شوند؛ لذا این حضور در بازار های جهانی بسیار نامحسوس است و خوشبختانه این حضور نسبت به شرایط موجود بسیار مطلوب بوده است.

ایکنا راهکار های دیگری نیز که بتوان از بازی ساز ها و تولیدات آن ها حمایت کرد وجود دارد؟

یکی از مواردی که در این زمینه می توانم به آن اشاره کنم، همکاری اپراتور های تلفن همراه است. با توجه به گسترش مصرف بازی های موبایلی، این اپراتور ها در حوزه اینترنت و 5 G و یا در حوزه تنوع بخشی به مدل های پرداخت درون بازی می توانند درآمد بازی ها را گسترش دهند. برای مثال وقتی در یک بازی تا مرحله ای پیش می رویم و از جایی به بعد از ما سکه می خواهد و باید وارد درگاه های پرداخت اینترنتی شویم و اگر بخواهیم این کار را انجام دهیم، در طی مسیر پرداخت و مراحل طولانی آن حتی از ادامه بازی منصرف می شویم، نشان دهنده این موضوع است که این کار می تواند با سهولت بیشتر و صرفاً با فشردن یک کلید در صفحه و از طریق اپراتور ها پرداخت و ادامه بازی انجام شود.

بنیاد ملی بازی های رایانه ای این آمادگی را دارد که در هر زمینه ای با دستگاه ها و نهاد های مسئول هم افزایی داشته باشد. به نظر می رسد که آینده صنعت بازی در کشور ما روشن است و حتی در تحلیل های آیند ه پژوهی در دنیا، رسانه بازی در زمره رسانه های آینده دانسته شده است، چراکه این صنعت فقط در حوزه بازی مطرح نیست، بلکه در زمره بازی های جدی و با اهداف خاص سلامت، آموزش، تبلیغات و ... مورد استفاده قرار می گیرد. بازی مجموعه فناوری های جدیدی را هم به خدمت گرفته است و حتی آن ها را بازتولید کرده است، مانند واقعیت مجازی (VR) که گستردگی دارد.

گفت وگو از مریم روزبهانی
انتهای پیام

سرویس : قرآن و معارف - وقف و امامزادگان زمان : شناسه خبر : 1064324

خبرگزاری شبستان، گروه قرآن و معارف، حجت الاسلام محمد نوروزپور ، به مناسبت فرا رسیدن دهه کرامت به تشریح برنامه های بقاع متبرکه سراسر کشور پرداخت و اظهار داشت: جشن های مردمی دهه کرامت هر ساله از اول ذی القعده با میلاد با سعادت حضرت معصومه (س) آغاز و تا یازدهم ذی القعده ولادت حضرت امام رضا (ع) ادامه دارد؛ بر همین اساس بقاع متبرکه و آستان مقدس امامزادگان همزمان با دهه کرامت برنامه های متنوعی را تدارک دیده اند که با رعایت کامل دستورالعمل های بهداشتی ستاد ملی کرونا برگزار خواهد شد.

مدیر کل بقاع متبرکه و اماکن مذهبی سازمان اوقاف و امور خیریه به اهداف این برنامه ها اشاره و عنوان کرد: این ویژه برنامه ها به منظور تکریم و بزرگداشت مقام شامخ امام رضا (ع)، حضرت معصومه (س) و امامزادگان واجب التعظیم و ارتقای جایگاه آنان در بین مردم و سطح جامعه برگزار می شود. همچنین تبدیل شدن بقاع متبرکه به قطب فرهنگی و جذب حداکثری گروه ها و اقشار مختلف جامعه، زمینه سازی و ایجاد بستر مناسب برای مشارکت مردمی در مدیریت، عمران و برنامه های بقاع متبرکه، ترویج فرهنگ زیارت و پاسخگویی به شبهات مطرح شده پیرامون زیارت بقاع متبرکه در فضای مجازی و برگزاری جشن های مردمی در دهه کرامت با استفاده از ظرفیت بقاع متبرکه از جمله اهداف این ویژه برنامه ها به شمار می رود.

وی با بیان اینکه ویژه برنامه های دهه کرامت به دو بخش تقسیم می شود، گفت: نخستین بخش مربوط به جشن های مردمی می شود و دیگر بخش اختصاص به ویژه برنامه هایی دارد که در راستای تجلیل از امامزادگان واجب التعظیم در شب و روز 26 خردادماه همزمان با پنجم ذی القعده برگزار می شود.

حجت الاسلام نوروزپور با اشاره به محورهای جشن های مردمی بقاع متبرکه در ایام دهه کرامت، تصریح کرد: راه اندازی کاروان های شادی با عنوان شمیم کرامت به منظور اجرای سرود، تواشیح، مدیحه سرایی و ...، اجرای طرح خدمت کریمانه گره گشایی به رسم اهل بیت (ع) با هدف توزیع بسته های کمک معیشتی و دستگیری از نیازمندان، برگزاری جلسه شورای عالی اداره شهرها و استان ها در بقاع متبرکه به منظور آشنایی بیشتر مسؤولان شهری با فعالیت های بقاع متبرکه، برگزاری نماز جمعه در برخی از بقاع شاخص استان ها و شهرستان ها بر اساس رعایت پروتکل های بهداشتی، تجلیل از دختران حائز رتبه برتر در عرصه های علمی، فرهنگی، هنری، ورزشی و..، نورافشانی در شب ولادت امام رضا (ع)، پخش نماهنگ های مرتبط با زیارت امام رضا (ع) و حضرت معصومه (س) و همچنین پخش زیارت صلوات خاصه امام رضا (ع) در دو نوبت صبح و عصر از جمله ویژه برنامه هایی است که در بقاع متبرکه برگزار می شود.

مدیر کل بقاع متبرکه و اماکن مذهبی سازمان اوقاف و امور خیریه ادامه داد: تعامل و همکاری های خوبی با اعتاب مقدسه ایران اسلامی در راستای برگزاری ویژه برنامه های مشترک ایام دهه کرامت صورت گرفته است که می توان به کاروان زیر سایه خورشید اشاره کرد. در این ویژه برنامه مشترک خدام امام رضا (ع) در قالب کاروان زیر سایه خورشید با حمل پرچم متبرک گنبد امام رضا (ع) به شهرها و استان ها سفر می کنند و در جشن های دهه کرامت بقاع متبرکه حضور می یابند.

وی در پایان خاطرنشان کرد: همایش و بزرگداشت امامزادگان 26 خردادماه همزمان با پنجم ذی القعده در بقاع شاخص سراسر کشور برگزار می شود، در این مراسم کرامات و شرح حال امامزادگان تبیین و مورد بحث و بررسی قرار می گیرد همچنین از خیرین، فرهنگیان و کسانی که در عمران و آبادانی ظاهری و معنوی بقاع متبرکه در طول این یکسال نقش مؤثر داشتند تجلیل به عمل می آید.

پایان پیام/ 40

ضمیمه :

کلید ‫واژه ها:

دهه کرامت 1400

|

حجت الاسلام نوروزپور

|

امامزاده

|

شهرآرانیوز - چندماه از اعتراض 18 فیلم ساز ایرانی به قرارداد 25 ساله ایران و چین می گذرد؛ این فیلم سازان همکاری دو کشور را در راستای منافع ملی نمی دانستند. برخی هم به شفاف نبودن جزئیات این تعهد انتقاد داشتند. حاشیه های این بیانیه به حدی بود که رسانه های فارسی زبان خارج کشور هم روی برخی ابعاد آن مانور زیادی دادند.

خبرگزاری تسنیم میانه فروردین امسال مدعی شد که با برخی از این فیلم سازان گفت وگوی تلفنی داشته و آن ها ضمن ابراز مخالفت با شبکه های معاند گفته اند که در این بیانیه تنها از مسئولان خواسته اند تا درباره تفاهم نامه مذکور توضیحات بیشتری را در اختیار افکارعمومی داخلی قرار دهند.

ابتدای هفته جاری خبری از حضور 13 فیلم ساز ایرانی در بیست و چهارمین جشنواره بین المللی فیلم شانگهای چین منتشر شد که تعداد آن ها قابل توجه بود. در این میان فیلم سینمایی مسیر معکوس ابوالفضل جلیلی در بخش مسابقه اصلی جشنواره حاضر است و فیلم های خورشید مجید مجیدی و دشت خاموش احمد بهرامی، داستان دست انداز کمال تبریزی، بی سر کاوه سجادی حسینی، باریکه عبدالرضا کاهانی ، مجبوریم رضا درمیشیان، پسران دریا افشین هاشمی و درخت گردو محمد حسین مهدویان در بخش پانوراما حضور دارند.

حضور یکی از امضاکنندگان بیانیه اعتراضی در فهرست فیلم های جشنواره شانگهای

نکته مهم حضور فیلم های ایرانی در جشنواره شانگهای امسال این است که فیلم عبدالرضا کاهانی - که یکی از امضاکنندگان بیانیه اعتراضی فیلم سازان ایرانی درباره قرارداد 25ساله ایران و چین بود- حالا در جشنواره چینی هم حاضر است. ذکر این نکته لازم است که اثر کاهانی به زبان انگلیسی، با هنرپیشه ها و تکنیسین های کانادایی در این کشور ساخته شده است. البته رضا عطاران هم در این فیلم بازی کرده است.

ماجرای دستگیری رضا عطاران در کانادا از زبان مجید صالحی + فیلم

برخی از منتقدین نگاه دیگری به فهرست فیلم سازان حاضر در جشنواره دارند؛ آن ها می گویند تعداد و تنوع فیلم سازان آن قدر عجیب است که باعث شده کمال تبریزی اولین حضورش در یک جشنواره جهانی را تجربه کند!

فیلم های دیگری هم از ایران در بخش های مختلف این جشنواره حاضرند. انیمیشن نهنگ سفید ساخته امیر مهران در بخش فیلم های کوتاه پانوراما و مایا به کارگردانی جمشید مجددی و آنسون هارتفورد و محصول ایران و انگلستان در بخش مستند پانوراما به روی پرده می روند.

در بخش هفته فیلم کمربند و جاده جشنواره شانگهای هم فیلم های روباه در یک سوراخ ساخته آرمان ریاحی و محصول اتریش و شنای پروانه ساخته محمد کارت روی پرده می روند.

البته حضور گسترده فیلم های ایرانی در جشنواره شانگهای چیز چندان عجیبی نیست. در بیست و دومین دوره جشنواره بین المللی فیلم شانگهای بیش از 10 فیلم ایرانی اکران شد که در پایان این جشنواره فیلم قصر شیرین ساخته سید رضا میرکریمی جام طلایی و دو جایزه دیگر را از آن خود کرد.

سال گذشته هم فیلم من اینجا هستم عباس امینی در بخش اصلی این جشنواره بود و دو فیلم متری شیش و نیم سعید روستایی و پیرمردها نمی میرند به کارگردانی رضا جمالی در بخش پانوراما اکران شدند.

انصراف نیکی کریمی از داوری جشنواره شانگهای

اتفاق دیگری که روز های اخیر درارتباط با جشنواره شانگهای خبرساز شد؛ انصراف نیکی کریمی از حضور در هیئت داوران این جشنواره بود. چند روز بعد از انصراف این بازیگر و سینماگر خبر رسید که او مجبور شده است این داوری را به دلیل محدودیت های دوران کرونا و شرایط قرنطینه دوهفته ای داوران در محل جشنواره رد کند!

جزئیات تفاهم نامه سینمایی ایران و چین

بعد از تمام این اخبار و حواشی، شب گذشته جزییات تفاهم نامه همکاری سینمایی بین ایران و چین هم منتشر شد. این تفاهم نامه یکی از دو تفاهمنامه ای بود که اول خرداد بین دو کشور امضا شد. قرارداد ترجمه و انتشار یکصد جلد کتاب و مبادلات و همکاری های سینمایی ایران و چین با همکاری سازمان امور سینمایی و سمعی بصری ایران و سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی با کشور چین امضا شده است.

روح الله حسینی، مدیرکل دفتر جشنواره ها و همکاری های بین الملل سازمان سینمایی، درباره اهمیت و دلایل انعقاد این تفاهم نامه گفته است:

این تفاهم نامه با توجه به علاقه و تمایل هر دو طرف و بر مبنای برابری، احترام، عمل و منافعِ متقابل با توجه به قوانین نافذ در هر یک از دو کشور ایران و چین منعقد شده و نخستین تفاهم نامه ای است که میان دو کشور منحصراً در موضوع سینما امضاء می شود. پیش از این برنامه مبادلات فرهنگی، هنری و آموزشی بین دولت های ما وجود داشت، ولی این نخستین بار است که دو طرف منحصراً در حوزه سینما تفاهم نامه امضاء می کنند.

آیا تفاهم نامه سینمایی بخشی از قرارداد 25ساله ایران و چین است؟

هنوز مشخص نیست این تفاهم نامه سینمایی ارتباطی با قرارداد 25 ساله ایران و چین دارد یا خیر، اما حسینی معتقد است که این اتفاق همزمان به دو نکته مهم اشاره دارد:

نخست اینکه، چینی ها به اهمیت و جایگاه سینمای ایران در سطح بین الملل کاملاً واقف هستند و لذا پرونده ای مستقل برای همکاری در این زمینه باز کرده اند، دوم اینکه در نگاهی داخلی، سینما در گستره وسیع و متنوع فرهنگ و هنر ایران، از چنان وزن و اهمیتی برخوردار است که مستقلاً می تواند وارد گفتگو، تعامل و تبادل با بخش های فرهنگی دولت های دیگر شود.

اکران فیلم های ایرانی در سینماهای چین
حسینی یکی از مهمترین نتایج این قرارداد را بُعد اقتصادی آن دانسته است. البته همزمان شدن حضور فیلم های ایرانی در جشنواره شانگهای و این قرارداد می تواند جالب توجه باشد، چون در بخشی از صحبت های حسینی آمده است که باز شدن بازار سینمای چین به روی محصولات سینمایی ایران، با توجه به وجود هزاران سالن سینما و صد ها میلیون مخاطب بالقوه در این کشور، اتفاق بسیار مهمی محسوب می شود. چه بر اساس تفاهمنامه موجود، طرفین متعهد شده اند که امکان نمایش و عرضه تجاری آثار سینمایی یکدیگر، با توجه به ظرفیت های موجود، و قوانین و مقررات کشور های متبوع را فراهم کنند. یکی دیگر از مفاد مهم تفاهمنامه، اقداماتی است که از این پس دو کشور نسبت به تسهیل ارتباط، تبادل و مشارکت نیرو های تخصصی دو کشور در پروژه های سینمایی، صورت خواهند داد.

حسینی در ادامه درباره این قرارداد گفته است:

نیروی کار متخصص سینمای ایران می تواند این امیدواری را داشته باشد که در پروژه های سینمایی کشور چین، در حوزه هایی که مزیت سینمای ایران محسوب می شوند، از جمله کارگردانی یا فیلمنامه نویسی مشارکت داشته باشد و در مقابل، تهیه کنندگان ایرانی هم این امکان را خواهند داشت که به ویژه در حوزه های فنی و تکنولوژیک، یعنی آنجایی که قوت و قدرت سینمای چین محسوب می شود، از چینی ها کمک بگیرند. تفاهم در زمینه تولیدات مشترک سینمایی از دیگر مفاد مهم این تفاهم نامه است که با توجه به وضعیت صنعت و اقتصاد سینمای چین، اتفاقی بزرگ و قابل اعتناء در سینمای ایران خواهد بود.

مدیرکل دفتر جشنواره ها و همکاری های بین الملل سازمان سینمایی، درباره تولیدات مشترک سینمایی هم گفته است: مدتی است که برخی سینماگران ایرانی همکاری هایی را در این زمینه شروع کرده اند، اما تولیدات شان به معنای واقعی یعنی حقوقی کلمه مشترک محسوب نمی شود. تولید مشترک مستلزم اقداماتی قانونی و حقوقی از جمله انعقاد موافقتنامه میان دولت هاست که این تفاهم نامه زمینه را برای دستیابی بدان فراهم می کند. در نتیجه، از این پس تعداد بیشتر و متنوع تری از سینماگران ایرانی امکان بهره مندی از این بازار عظیم را خواهند داشت. وظیفه ما به عنوان دولت در واقع همین فراهم ساختن زمینه های همکاری برای افراد و سلیقه های متنوع و مختلف است. بویژه در بین جوان ترها، استعداد ها و توانمندی هایی داریم که به راحتی می توانند در این زمینه ورود کنند.

حسینی درباره مدت این تفاهم نامه گفته است: تفاهمنامه 3 ساله منعقد شده است، اما قابل تمدید است و در واقع آنچه اهمیت دارد شروع این ماجراست. درغیر این صورت، تمدید و استمرار آن آسان و بی زحمت است. فقط کافی است دو طرف بهره های لازم را برده و از ادامه همکاری رضایت داشته باشند.

بازار سینمای چین هم اکنون بازار آمریکای شمالی را هم پشت سر گذاشته است و به عنوان بزرگترین بازار سینمای جهان شناخته می شود. مدیرکل دفتر جشنواره ها و همکاری های بین الملل سازمان سینمایی گفته است: اخذ سهمی هرچند کوچک، یعنی فقط به اندازه زیر ده درصد از بازار بزرگ چین، حجمی چندین برابر گردش مالی کل بازار صنعت تصویر در ایران خواهد بود، و برابر با قوانین حاکم بر کشور چین، که البته تنها راه حل دستیابی به آن، تولید مشترک میان دو کشور است. کاری که حالا و با امضای این تفاهم نامه مقدمات آن فراهم شده است؛ ورود به بازار میلیاردی سینمای چین، نه تنها اقتصاد سینمای ایران را متحول می کند، که در پیشبرد دیپلماسی فرهنگی و سیاسی ما نیز مهم و موثر خواهد بود. البته این منافع دوطرفه خواهد بود. ایران، با بازاری بسیار بسیار کوچکتر از چین، اما صاحب مهمترین و متنوع ترین جایزه های سینمایی در دنیا، در مقایسه به تمام کشور های آسیایی، محسوب می شود.

تفاهم نامه مبادلات و همکاری های سینمایی میان سازمان امور سینمایی و سمعی بصری و دفتر ملی فیلم جمهوری خلق چین اواخر اردیبهشت ماه با حضور حسین انتظامی رئیس سازمان سینمایی ایران و وانگ شیا هوی رئیس سازمان ملی فیلم جمهوری خلق چین امضا شد.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ به نقل از روابط عمومی سازمان اوقاف و امور خیریه، نخستین نشست ستاد اربعین حسینی سال 1400 سازمان اوقاف و امور خیریه امروز (19 خرداد) در ساختمان شهید سلیمانی این سازمان برگزار شد.

حجت الاسلام والمسلمین سیدمهدی خاموشی رئیس سازمان اوقاف و امور خیریه در این نشست اظهار کرد: برای برگزاری مراسم اربعین حسینی 1400 ممکن است، محدودیت های مختلفی اعمال شود؛ موضوعی که قطعی بوده این است که این مراسم قطعا با سال های گذشته تفاوت هایی خواهد داشت.

وی با اشاره به احتمال ممنوعیت پذیرش مسافرین خارجی در مرزهای ورودی کشور از جمله مرز میرجاوه، تاکید کرد: ما باید آماده برگزاری مراسم اربعین حسینی به روش های مختلف باشیم؛ روش نخست این است که مراسم بدون محدودیت برگزار شود و روش دوم با محدودیت است؛ در هر روش کمیته ها طرح های خود را ارائه دهند.

رئیس سازمان اوقاف و امور خیریه با بیان اینکه هر ساله کارکرد مواکب اربعین جمهوری اسلامی ایران و همچنین سازمان اوقاف رو به تکمیل می رود، گفت: در زمینه برگزاری مراسم اربعین حسینی تعامل سازمان اوقاف با سایر نهادها مثل سازمان تبلیغات اسلامی و ... باید در دستور کار قرار گیرد.

در بخش دیگری از این نشست حجت الاسلام غلامرضا عادل معاون فرهنگی و اجتماعی سازمان اوقاف و امور خیریه با اشاره به اینکه این جلسه به منظور هماهنگی برای برنامه ریزی در خصوص برگزاری مراسم اربعین 1400 تشکیل شده است، اظهار کرد: موضوع اربعین حسینی طی این سال ها جایگاه ویژه ای در بین مردم پیدا کرده است و آنچه که در خصوص زیارت اربعین در روایات مورد تاکید بوده، امروز تجلی پیدا کرده است.

وی با اشاره به فرمایش رهبر معظم انقلاب اسلامی مبنی بر اینکه حماسه اربعین حسینی می تواند مقدمه ای برای رسیدن به تمدن نوین اسلامی باشد، افزود: راهپیمایی اربعین حسینی، تبدیل به اجتماعی بی نظیر در سطح دنیا شده است و ظرفیت هایی را ایجاد کرده که باید از آنها استفاده کرد.

معاون فرهنگی و اجتماعی سازمان اوقاف و امور خیریه ادامه داد: حماسه اربعین حسینی در این سازمان از چند جهت اهمیت دارد؛ یکی از این جهات این است که ما موقوفاتی داریم که نیتشان در خصوص اربعین است، بنابراین باید برای استفاده از این موقوفات برنامه ریزی داشته باشیم.

حجت الاسلام عادل درباره خدمات سازمان اوقاف و امور خیریه در اربعین 1398، گفت: در اربعین سال 1398 در مجموع 107 موکب را برای خدمت رسانی به زائران سیدالشهدا (ع) توسط سازمان اوقاف و امور خیریه برپا شد؛ 35 موکب در عراق و 72 موکب در کشورمان.

وی با اشاره به راه اندازی کمیته های مختلف در اربعین 1398، افزود: در سه محور میرجاوه ، مرز خسروی، مهران، چزابه و شلمچه و شهرهای زیارتی عراق موکب های سازمان اوقاف و امور خیریه برپا شد.

معاون فرهنگی و اجتماعی سازمان اوقاف و امور خیریه با اشاره به احتمال برگزاری مراسم اربعین 1400 با شرایط خاص و رعایت مسائل بهداشتی، تاکید کرد: در این جلسه تعیین سیاست ها و برنامه های اربعین 1400 را در دستور کار قرار داده ایم که پیش نویس ابلاغیه را آماده کرده ایم؛ قصد داریم در خصوص برگزاری مراسم اربعین حسنی یک دستورالعمل واحد با امضای ریاست سازمان اوقاف و امور خیریه به استان ها ابلاغ شود؛ نکات اصلاحی بخش های مختلف سازمان نیز در این پیش نویس اعمال می شود.

حجت الاسلام عادل با بیان اینکه در این پیش نویس موضوعات مختلف لحاظ شده است، تصریح کرد: پیش بینی ما برای اربعین 1400، برپایی 313 موکب است؛ نکته مهمی که وجود دارد این است که نه تنها این تعداد قابل دست یافتن بوده بلکه بیش از این قابل اجراست.

وی با اشاره به اینکه سه دسته موکب را از لحاظ محل استقرار برپا می کنیم، افزود: نخستین دسته این موکب ها، موکب هایی هستند که در شهرها برپا می شوند؛ این موکب ها نیز سه دسته هستند؛ نخست موکب هایی که مبدا حرکت زوار هستند؛ دوم موکب هایی که در مسیر تردد زوار هستند و سوم موکب هایی که تحت عنوان موکب های جاماندگان برپا می شوند.

معاون فرهنگی و اجتماعی سازمان اوقاف و امور خیریه ادامه داد: دسته دوم موکب ها از لحاظ استقرار، موکب هایی هستند که در مناطق مرزی ورودی مثل میرجاوه، آذربایجان شرقی و گلستان و در مناطق مرزی خروجی مثل کرمانشاه، خوزستان و ایلام قرار دارند؛ دسته سوم موکب ها از لحاظ استقرار همه موکب های برپا شده در کشور عراق خواهد بود.

حجت الاسلام عادل گفت: موکب ها از لحاظ کارکرد نیز به چهار دسته تقسیم می شوند دسته نخست موکب هایی هستند که کارکرد رفاهی، بهداشتی و پذیرایی دارند؛ دسته دوم موکب هایی هستند که فقط کارکرد فرهنگی دارند؛ دسته سوم موکب هایی هستند که تلفیقی از رفاهی و فرهنگی هستند و دسته چهارم موکب هایی هستند که فقط بحث اسکان در آنها مطرح است.

وی با تاکید بر فعالیت های فرهنگی و تبلیغی، خاطرنشان کرد: موضوع اطلاع رسانی و تبلیغات بسیار مهم است؛ مردم باید بدانند ظرفیت وقف چگونه در خدمت اربعین قرار گرفته است و انعکاس این موضوع باید به نحو احسن انجام گیرد.

در ادامه رضا معممی مقدم؛ مدیرکل امور اجتماعی و مشارکت های سازمان اوقاف و مسئول دبیرخانه ستاد اربعین در این سازمان با اشاره به اینکه هنوز برای برگزاری مراسم اربعین حسینی ابهاماتی وجود دارد، گفت: برپایی تعداد 313 موکب یعنی ما نسبت به سال 1398 افزایش 200 درصدی خواهیم داشت؛ قطعا سیاست سازمان اگر براساس مردم محوری، ترویج وقف و تسهیل گری باشد یعنی ما مسیر درست را رفته ایم.

وی تاکیدکرد: ما نیازمند بازطراحی نقش آفرینی سازمان اوقاف و امور خیریه در اربعین حسینی هستیم؛ باید به جای موکب داری، موکب یاری کنیم.

مدیرکل امور اجتماعی و مشارکت های سازمان اوقاف خاطرنشان کرد: بقاع متبرکه که مهد عترت و قرآن هستند چه بهتر جایی برای بدرقه زائران باشند؛ برای این موضوع برگزاری همایش ملی مواکب سازمان اوقاف مدنظر قرار داده ایم؛ مانور اربعین سازمان اوقاف همین همایش خواهد بود؛ ما معتقدیم سازمان به اندازه خدمات و جغرافیا خودش دیده نشده است و این همایش به این سبب برگزار می شود.

در ادامه این نشست حجت الاسلام سید محمدکاظم موسوی متقی مدیرکل فرهنگی، حجت الاسلام محمد نوروزپور مدیرکل بقاع متبرکه و اماکن مذهبی، حجت الاسلام شوزب شیری مدیرکل بازرسی مدیریت عملکرد و پاسخگویی به شکایات به بیان نکاتی در خصوص مشارکت سازمان اوقاف و امور خیریه در برگزاری مراسم اربعین حسینی پرداختند.

در انتهای این نشست مدیران کل اوقاف استان های کرمانشاه، ایلام، خوزستان و مدیرکل اعزام مبلغ سازمان اوقاف به صورت ویدئوکنفرانسی به بیان نکاتی پرداختند.

به گزارش خبرنگار حج و زیارت خبرگزاری فارس، در روزهای گذشته خبرگزاری فارس از استقبال عراق به منظور لغو ویزا با ایران خبر داد. ( اینجا بخوانید) امروز نیز در جلسه هیأت وزیران، با صدور مجوز برقراری مقررات لغو روادید برای دارندگان گذرنامه عادی بین ایران و عراق موافقت و مقرر شد در ایام اربعین ویزای دو کشور به مدت 45 روز برای سهولت تردد زوار اربعین حذف شود. اکنون طرف عراقی نیز از موافقت دولت ایران برای لغو ویزا بین دو کشور خبر داده است. ( اینجا بخوانید)

البته در این زمینه هنوز طرف عراقی به صورت قطعی موضع خود را اعلام نکرده است، اما رسانه های عراقی این خبر را به استناد جلسه هیأت دولت ایران نقل کرده اند. (اینجا بخوانید) به گفته منابع آگاه، طرف عراقی نیز از این موضوع استقبال کرده و دولت عراق نیز از موافقت ایران با برداشته شدن ویزا بین دو کشور خبر داده است.

با این وجود، مسؤولان ستاد اربعین نیز اطلاع دقیقی از این تصمیم دولت نداشتند؛ به طوری که احمد محمدی فر، دبیر ستاد مرکزی اربعین از این تصمیم اظهار بی اطلاعی کرد و گفت: فعلا مصوبه ای در این زمینه به ما ابلاغ نشده است و باید منتظر ابلاغیه دولت باشیم.

با توجه به شیوع کرونا و بسته بودن مرزهای زمینی بین ایران و عراق، باید منظتر تصمیم مسؤولان دو کشور برای اربعین 1400 باشیم. البته کمیته های ستاد اربعین در هفته های اخیر برای اعزام زائران در حال برنامه ریزی هستند.

به گزارش فارس، هزینه ویزای عراق از اوایل فرودین 98 برداشته شد و دیگر زائران برای ویزای عراق نیازی به پ رداخت هزینه نداشتند. اما اکنون در صورت برداشته شدن ویزا دیگر نیازی به اخذ ویزا هم نیست و زائران می توانند با گذرنامه معتبر در محرم و صفر از مرزهای زمینی و هوایی وارد عراق شوند. البته مرزهای زمینی عراق به دلیل شیوع کرونا بسته است و از اسفند 98 هم هیچ زائری در قالب کاروان حج و زیارت به عتبات سفر نکرده است.

انتهای پیام/

به گزارش خبرنگار حج و زیارت خبرگزاری فارس، پس از بیش از 15 ماه تعطیلی سفر به عتبات به دلیل شیوع کرونا ، اکنون خبرهای خوبی برای عاشقان حسینی شنیده می شود؛ به طوری که سعید خطیب زاده، سخنگوی وزارت خارجه از برقراری سفر به عتبات به صورت محدود خبر داد و گفت: در ملاقات با وزیر فرهنگ عراق موضوع از سرگیری سفر به عتبات مطرح و مقرر شد اعزام کاروان های ایرانی به صورت محدود برقرار شود .

سفر به عتبات از اسفند سال 98 به دلیل شیوع کرونا متوقف شد و هیچ زائری در قالب کاروان حج و زیارت عازم عتبات نشد. این امر در حالی است که از همان ابتدای شیوع کرونا ، سازمان حج و زیارت دستورالعمل های بهداشتی به منظور برقراری سفر به عتبات را تدوین و به عراق ارسال کرد که در مرحله نخست طرف عراقی از پذیرش زائر خارجی امتناع کرد و پس از آن نیز ستاد کرونا مجوزی برای از سرگیری این سفرها صادر نکرد.

در ماه های گذشته، سازمان حج و زیارت با توجه به اعزام کاروان های غیرمجاز به عتبات، از ستاد کرونا خواست تا برای برقراری محدود سفرهای عتبات و ساماندهی این اعزام ها وارد عمل شود، اما ستاد کرونا پاسخ مثبتی به درخواست سازمان حج و زیارت نداد. البته علیرضا رشیدیان، رئیس سازمان حج و زیارت نیز با توجه به اینکه کاروان های غیرمجاز عتبات بدون محدودیت فعالیت داشتند و سازمان حج و زیارت مجوز اعزام نداشت، چندین بار از مسؤولان گلایه کرد و خواستار برقراری محدود سفر عتبات شد.

یکی دیگر از موضوعات مطرح شده در دیدار مسؤولان ایرانی و عراقی، لغو ویزای عراق بود که در این رابطه نیز خطیب زاده گفت: ما تصمیم لغو ویزا را قطعی کردیم و منتظر تصمیم طرف عراقی هستیم. البته مشکلی در این زمینه وجود ندارد و باید فرآیندهای قانونی طی شود . بر همین اساس مقرر شد در ایام اربعین ویزای دو کشور به مدت 45 روز برای سهولت تردد زوار اربعین حذف شود.

انتهای پیام/

به گزارش ایرنا به نقل از پایگاه اطلاع رسانی نهاد کتابخانه های عمومی کشور، مراسم اختتامیه طرح ماموریت کتابخانه من با حضور ، دبیرکل نهاد کتابخانه های عمومی کشور،، معاون برنامه ریزی، پژوهش و فناوری اطلاعات، ، معاون توسعه کتابخانه ها و ترویج کتابخوانی، ، معاون امور اداری و مالی، ، مدیرکل روابط عمومی و امور بین الملل، ، مدیرکل کتابخانه های عمومی استان تهران، ، مدیرکل دفتر برنامه ریزی، ، رئیس گروه برنامه ریزی نهاد و با ارتباط ویدئویی با کتابخانه های مشارکت کننده در این طرح در سالن جلسات کتابخانه مرکزی پارک شهر برگزار شد.

در این مراسم ، ضمن تقدیر از اقدامات و فعالیت های معاونت برنامه ریزی پژوهش و فناوری اطلاعات نهاد و ادارات مرتبط در طراحی و اجرای این طرح گفت: امروزه تمام دستگاه ها در کشور در موضوع نگارش اسناد با مسائل و چالش های بسیاری مواجه هستند؛ چرا که به عنوان مثال در نگارش و تدوین یک سند فرهنگی باید ارتباط آن با اسناد بالادستی فرهنگی، سند مهندسی فرهنگی، سند چشم انداز، برنامه پنج ساله توسعه، با برنامه بودجه سالانه، شرح وظایف دستگاه و سازمان و همچنین تغییر شرایط مورد توجه قرار گیرد.

وی افزود: در روزگاری به سر می بریم که تغییرات اجتماعی، سیاسی و فرهنگی نسبت به دوره های پیشین بسیار با سرعت پیش می رود. به عنوان مثال به اذعان بسیاری از کارشناسان وقوع بیماری کرونا تاریخ را به دو بخش تقسیم کرده است و برخی از صاحب نظران معتقدند که دوران پسا کرونا بازگشت به دوران پیش از کرونا نیست؛ چرا که تغییرات عمیقی در حوزه های مختلف و ابعاد مختلف زندگی بشر ایجاد کرده است.

دبیرکل نهاد با تاکید بر ارتباط با سایر دستگاهها و استفاده از امکانات مشترک در تعیین راهبردها و نوشتن اسناد گفت: در جلسه ای که روز گذشته در شورای فرهنگی عمومی برگزار شد، مدیران و معاونان وزارت آموزش و پرورش گزارشی از ظرفیت های مختلف شبکه شاد و بازدید روزانه یک میلیون نفر در این پلتفرم و برنامه را ارائه کردند. در آن جلسه وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی و سایر اعضا اظهار داشتند از این پلتفرم و زیرساخت ایجاد شده برای فعالیت های مشترک فرهنگی با سایر دستگاه های مرتبط استفاده شود و به طور مشخص از نهاد کتابخانه های عمومی برای این همکاری مشترک نام بردند که قرار است اقداماتی در این زمینه صورت گیرد.

مختارپور با تاکید بر لزوم متناسب سازی اسناد و قوانین موجود با شرایط روز کشور گفت: تمامی قوانین، شرح وظایف ها و اساسنامه های دستگاهها و نهادها، مربوط به زمان تاسیس و یا 30 و 40 سال گذشته است و هیچکدام از شرح وظایف آنها متناسب با شرایط جدید اجتماعی فرهنگی فعلی نیست و رویکردهای جدید در بسیاری از این موارد وجود ندارد. با این شرایط هیچ دستگاه و نهادی نمی تواند فعالیت خود را بر اساس انتظارات پیش ببرد. این موارد باید تغییر پیدا کند. ضمن اینکه دستگاه ها باید نگاه تغییر را در شرح وظایف خود لحاظ کنند.

وی در ادامه سخنان خود به لزوم توجه به بحث پدافند غیر عامل در حوزه کتابخانه های عمومی اشاره کرد و گفت: با وجود اینکه در طول 20 سال گذشته موضوع پدافند غیر عامل همواره مورد تاکید بوده، اما کمتر مورد توجه قرار گرفته است. پدافند غیر عامل در واقع مهیا کردن شرایطی است برای اینکه امکان تاثیرگذاری خطرات و یا دشمنی و یا حوادث ناگوار کاهش یابد یا از بین برود. امروز ما کتابخانه های بسیاری داریم که در معرض سیل، زلزله، ریزگردها و حتی گرمای شدید هستند. بر این اساس باید هم در ساخت کتابخانه، هم در ارائه خدمات، هم در تعیین ساعات کار و هم در نوع برنامه ها این موارد درنظر گرفته شود. به عنوان مثال کتابخانه هایی وجود دارند که به دلیل گرمای هوا در فصل تابستان امکان فعالیت و خدمت رسانی حضوری در روز را ندارند و باید تغییر ساعت کاری بر اساس شرایط منطقه لحاظ شود.

دبیرکل نهاد ادامه داد: باید به این موضوع نیز توجه کنیم که وقتی از کاربر یاد می کنیم، ممکن است کاربر موجودِ ثبت نام شده فعلی درنظر گرفته شود که تعداد خاصی هستند و توقعات و انتظاراتی دارند که باید به آنها خدمات داد. اما چند نوع کاربر دیگر هم وجود دارد که یکی از آنها کاربران بالقوه هستند. یعنی کسانی که ما نتوانسته ایم با آنها ارتباط برقرار کنیم. مانند کارگرانی که در یک شهرک صنعتی زندگی و فعالیت می کنند و یا بانوان خانه دار و بازنشستگانی که احساس می کنند کتابخانه منطقه آنها نیازی از آنها برطرف نمی کند؛ بنابر این ارتباطی با کتابخانه ها نخواهند داشت.

وی افزود: حتی می توان یک سطح بالاتر از این را هم دید؛ افراد خاصی که ممکن است به دلیل مشکلات جسمی یا مشکلات خاصی امکان حضور در مدرسه و کتابخانه را نداشته و نیازهای خاصی دارند که هیچ دستگاهی وجود ندارد که نیاز آنها را تامین کند.

علیرضا مختارپور در ادامه با تقدیر از مشارکت کنندگان در طرح ماموریت کتابخانه من گفت: بر اساس اطلاعاتی که ارائه شد افراد به صورت داوطلبانه در این طرح مشارکت داشتند و کتابخانه های 6 استان بیش از 10 درصد از کتابخانه های مشارکت کننده در این طرح را به خود اختصاص داده اند که این موضوع قابل تقدیر و تشکر است. اما هیچ شرکت کننده ای از دو استان نداشتیم و برخی استان هایی که تعداد کتابخانه های بالایی دارند نیز حضور کمرنگی در این طرح داشته اند. اگرچه این مسئله موضوع الزام اداری، و بخشنامه ای نبوده است، ولی به هر حال احساس می کنم که ادارات استانی ما باید در اطلاع رسانی، توجیه و ترغیب کتابداران خود بیشتر تلاش می کردند.

وی تاکید کرد: بر این اساس معتقدم اجرای این طرح باید تداوم پیدا کند، اطلاع رسانی دقیق تری برای جلب مشارکت داوطلبان در این طرح باید صورت بگیرد؛ همچنین 25 کتابخانه ای که در این طرح قرار است ماموریت خود را شروع کنند، باید هرچه سریع تر دست بکار شوند و ضمن اعمال نظارت های لازم، همه امتیازات، اختیارات و بودجه لازم برای اجرای طرح در اختیار آنها قرار گیرد. امید داریم که این ماموریت ها در چند ماه اجرایی شوند و پس از یک بازه زمانی مشخص بتوانیم گزارش اجرای ماموریت ها، نتایج و بازخوردهای آن را بررسی کنیم.

دبیرکل نهاد با تقدیر از دست اندرکاران طرح برنامه راهبردی نهاد گفت: این طرح یک نوزایی برای کتابخانه های عمومی کشور خواهد بود و در آینده نزدیک شرایط جدیدی را برای کتابخانه های عمومی رقم خواهد زد. بسیار خوشحال هستم که پس از این چند سال در همه حوزه ها اعم از دستورالعمل ها، استانداردها، اسناد، طرح ها و پژوهش ها، آرام آرام به سمت رسیدن به یک کیفیت و بلوغ و کفایت می رویم و مطمئن هستم که آینده نهاد صرف نظر از هر شرایطی، حتما بهتر از وضع فعلی و گذشته اش خواهد شد.

، معاون برنامه ریزی، پژوهش و فناوری اطلاعات نهاد در این مراسم با تقدیر از حمایت و هدایت های دبیرکل نهاد از فعالیت های حوزه برنامه ریزی، پژوهش و فناوری اطلاعات طی سخنانی گفت: در کشور تب سند نویسی، و تولید اسناد بالادستی میان دستی و جزئی هرچند وقت یکبار فراگیر می شود؛ اما متاسفانه اغلب اسنادی که در سطوح مختلف در حوزه فرهنگ تدوین می شود، در درجه اول با بدنه فرهنگ و مخاطب فرهنگی و در درجه دوم با مردم نمی تواند ارتباط برقرار کند.

وی افزود: معمولا در تدوین اسناد راهبردی کمتر به ملاحظات اخلاقی توجه می شود. نویسندگان یک سند هنگام نوشتن آن باید قدرت پیش بینی داشته باشند. چرا که زمانی که یک سند نوشته و اجرا می شود، قطعا تغییراتی را در جامعه مخاطب خود ایجاد می کند. بر این اساس نویسنده یک سند اگر بتواند این تغییرات را پیش بینی کند، می تواند امیدوار باشد که سند او، یک سند تاثیرگذار و راهگشا و قابل اجرا باشد. در واقع سند نویس باید تبعات مثبت و منفی سند خود را پیش بینی کند و مخاطب خود را نسبت به این تبعات آگاه سازد.

معاون برنامه ریزی، پژوهش و فناوری اطلاعات نهاد ادامه داد: از سوی دیگر هر سند راهبردی باید توان ایجاد تغییر را داشته باشد، در غیر این صورت با انبوهی از اسناد راهبردی روبه رو خواهیم بود که تنها در قفسه ها قرار خواهند گرفت. اما اگر سند به خصوص سند فرهنگی به عنوان یک ارزش در ذهن مخاطب جا باز کند، می توانیم خوشبین باشیم که آن سند توان ایجاد تغییر دارد. در این میان مسئله پیش می آید که خالق یک سند راهبردی چه کسی باید باشد. به عنوان مثال سند مهندسی فرهنگی داریم، اما به واقع کدام مدیر فرهنگی و دستگاه فرهنگی خود را ملزم به اجرای آن می داند و آن را به عنوان بخشی از قانون اساسی فرهنگ می داند.

متولیان با اشاره به یکی از مباحث اساسی در حوزه سند نویسی گفت: بر این اساس آیا یک اهل فرهنگ و حرفه مند فرهنگی و رسانه ای باید این سند را بنویسد و یا علما و استادان علم مدیریت باید آن را بنویسند؟ در کشور ما شکل دوم رایج است اما بطور کلی این موضوع در کشورهای مختلف محل دعوا و بحث است. در نهایت نتیجه ای می گیرند این است که باید سند راهبردی را کنار بگذاریم و به سمت اسناد راهبردی برویم؛ یعنی به جای یک سند به سراغ چند سند برویم. تا مخاطب و جامعه ای بتواند از میان این سندها انتخاب کند!؟

وی ادامه داد: در معاونت پژوهش نهاد؛ به این نتیجه رسیدیم که اگر بتوانیم یک چهارچوب نظری خلق کنیم و بپرورانیم، یک منطقی برای زحمتی که در طرح ماموریت کتابخانه من کشیده اند پیدا می شود. یعنی پس از مدتی مواجه خواهیم شد با ماموریت هایی که کتایبخانه ها برای خودشان طراحی کرده اند. البته نتایج اقدام هماهنگ و مشترک نتایج پربرکتی است که نمی توان از آن گذشت، اما در این میان باید سهمی برای این ماموریت های اختصاصی برای کتابخانه ها درنظر بگیریم و شاید بتوانیم این تجربه را در حوزه فرهنگ کسب کنیم و بتوانیم منشا خیر برای سایر دستگاه های فرهنگی باشد.

مهدی رمضانی، معاون توسعه کتابخانه ها و ترویج کتابخوانی در سخنان کوتاهی از همکاران در معاونت برنامه ریزی، پژوهش و فناوری اطلاعات نهاد و همه عزیزانی که از کتابخانه ها در این طرح مشارکت کردند و با انرژی و حساسیت این طرح را پیگیری کردند، تقدیر کرد و ابراز امیدواری کرد نتایج این زحمات و فعالیت های ارزشمند در آینده ای نه چندان دور نمایان شود و شاهد این باشیم که همه کتابخانه های عمومی در سراسر ایران اسلامی بتوانند وارد این فرایند شده و شاهد ارتقاء خدمات کتابخانه های عمومی به مخاطبان باشیم.

در ادامه این مراسم ، مدیرکل دفتر برنامه ریزی نهاد به تشریح فرایندهای به روز رسانی برنامه راهبردی نهاد و ادامه این مسیر پرداخت و ، رئیس گروه برنامه ریزی نهاد نیز روند شکل گیری طرح ماموریت کتابخانه من را تشریح کرد.

همچنین در پایان این مراسم نیز از کتابخانه عمومی هجرت مشهد و صمد رهبریار کتابدار کتابخانه سیار قاصدک رشت به بیان تجربیات خود از مشارکت در طرح ماموریت کتابخانه من پرداختند که گزارش کامل برگزیدگان این طرح به زودی از طریق پایگاه اطلاع رسانی نهاد منتشر خواهد شد.

در این مراسم ، رئیس گروه برنامه ریزی نهاد به تشریح روند شکل گیری طرح ماموریت کتابخانه من پرداخت و گفت: در جریان بازنگری برنامه راهبردی برای نهاد و کتابخانه عمومی طی سال 1399، طرح مأموریت کتابخانۀ من شکل گرفت. در واقع با تعیین مقاصد آرمانی کتابخانه های عمومی کشور (شامل مأموریت، چشم انداز و ارزش) و ابلاغ آن، گام نخست برنامه ریزی راهبردی (بر اساس الگوی زیر) طی شد و اجرای عملیاتی آن در گسترۀ ملی در دستور کار قرار گرفت.

وی افزود: هدف طرح مأموریت کتابخانۀ من این است که هر کتابخانه بر اساس جامعۀ خدمت گیر خود به طراحی خدمات و برنامه های متناسب بپردازد تا تأثیری واقعی در زندگی مردم ایجاد کند. برای آزمون اولیه، این طرح با مشارکت نمونه ای از کتابخانه های فعال برگزار شد تا در نهایت مشاوره برای تدوین برنامه راهبردی به عنوان یکی از خدمات دفتر برنامه ریزی به کتابخانه های داوطلب ارائه شود. که در نهایت طی فرایندی مشخص و پس از گذراندن آزمون ورودی 25 نفر از کتابداران داوطلب در این طرح مشارکت کردند.

این طرح در سه فاز کلی پیش بینی شده که بر این اساس در فاز اول کار طراحی دوره، فراخوان عمومی، آزمون ورودی و تعیین پایلوت صورت گرفت؛ در فاز دوم تحلیل فرایند، فرایند تدوین، فرایند توافق و فرایند ترویج در دستور کار قرار گرفت و در فاز سوم گزارش اقدامات، ثبت اصلاحات، آمادگی نهایی و شروع فرایند ملی انجام خواهد شد.

به گزارش گروه فرهنگی ایرنا از معاونت امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ، معاون امور هنری و رییس کارگروه ساماندهی مد و لباس در حکمی را به عنوان دبیر یازدهمین جشنواره بین المللی مد و لباس فجر منصوب کرد.

در حکم معاون امور هنری برای پاک بین آمده است: بنا به پیشنهاد دبیر محترم کارگروه ساماندهی مد و لباس و با توجه به سوابق و تجربیات ارزشمند سرکارعالی، به موجب این حکم به عنوان دبیر یازدهمین جشنواره بین المللی مد و لباس فجر منصوب می شوید.

با عنایت به ضرورت بهره گیری از همه ظرفیت های موجود و مرتبط و نیز اهمیت به کارگیری توان هنرمندان طراح، کارشناسان، متخصصان، انجمن ها، نهادها، دستگاههای اجرایی، موسسات و تولیدکنندگان، در زمینه های مختلف بویژه آمیختن هنر ارزشمند طراحی لباس با باورهای دینی و ایجاد زمینه مناسب برای تولید آثار منطبق با ارزش ها و هنجارهای اجتماعی و فرهنگی از طریق برگزاری یازدهمین جشنواره بین المللی مد و لباس فجر، لازم است از طریق برپایی نشست ها، جمع آوری سوابق و اطلاعات، اخذ پیشنهادها، انطباق با مقررات و ضوابط جشنواره اقدام مقتضی به عمل آورید.

به گزارش خبرنگار ایلنا، متن نامه ی شکرخدا گودرزی که خطاب به قادر آشنا (مدیرکل مرکز هنرهای نمایشی) به شرح زیر است:

به نام آن که جان را فکرت آموخت!

تا در بر این پاشنه می چرخد از تئاتر انصراف می دهم!

جناب آقای آشنا مدیرکل محترم هنرهای نمایشی؛

سلام؛

آنچه گذشت! بنده پیشنهاد دادم باتوجه به شرایط کرونایی و رفت و آمدهایی که بنده به استان لرستان دارم 5 نمایشی را که قبلا در تهران به روی صحنه برده ام به صورت نمایشنامه خوانی در شهرهای مختلف استان لرستان با گروه های نمایشی شهرستان های خرم آباد، ازنا، (الیگودرز و درود) و همچنین بروجرد به صورت ورک شاپ نمایشنامه خوانی اجرا کنم. برای هر نمایش 20 جلسه تمرین و اجرا محاسبه شده بود که در مجموع 100 جلسه می شد. این درخواست با موافقت شما و نشستی که با مدیر امور استان ها انجام شد قرار بود اجرایی شود. بعد از تماس ها و پیگیری های متعدد فرمودند برای هر نمایش مبلغ یک میلیون و پانصد هزار تومان اختصاص دهند!

اکنون:

جناب آقای آشنا جهت اطلاع و برخی از مشاوران شما، من سال ها در عرصه تئاتر استان ها کار کرده ام و شناخت نسبی از تئاتر استان ها دارم، خصوصا در دوره ی آقای خاتمی بنده در چند استان کار می کردم. 4 سال به صورت چرخشی در استان های گیلان (در همه ی قریب به اتفاق شهرهای استان آموزش داده ام)، قزوین، یزد و...

هیچگاه با چنین چیزی مواجه نبودم که برای 20 جلسه یک میلیون و نیم اختصاص دهند! (انگار مشاوران شما هم از سر کوچه خودشان خرید می کنند و در دالان ارز 700 تومانی مانده اند!)

اینکه گفتم بروجرد می روم و می آیم تا کاری انجام بدهم و تبادل تجربه ای صورت پذیرد، دلیل بر این نمی شود که با تحقیر یا دست کم گرفتن پیشنهاد؛ کار کنم. یا مثلا چنین استنباط شود حالا که این پیشنهاد را داده ام پس با هر شرایطی کار کنم! حاضر بودم مجانی کاری را پیش ببرم ولی شان و جایگاه کاری که می خواهد انجام بگیرد به درستی رعایت شود!

فرمودید متاسفانه استان مشارکت نمی کند! اینکه استان مشارکت نمی کند، بدیهی ست، متاسفانه با توجه به مسائل درون استانی برخی مسائل هرچند به ناروا اما وجود دارد که وارد جزئیات آن نمی شوم و مابین بسیاری از شهرهای ایران (تبریز و اردبیل، رشت و انزلی) و بسیاری از شهرستان ها وجود دارد که آن هم ریشه هایی دارد که اینجا جای برشمردن آن نیست، اما در کل بودجه استان محدود است و آن ها قادر نخواهند بود برخی فعالیت ها را انجام دهند.

موضوع دیگر بودجه شهرستان است، بنده با رئیس ارشاد بروجرد صحبت کردم. کل بودجه ایشان به اندازه حمایت شما از یک اثر متوسط در تهران نیست! خب بدیهی و طبیعی ست که قادر نیستند حمایت لازم را انجام دهند. حتی اگر صددرصد قلبا تمایل به انجام کاری داشته باشند.

من قبل از اینکه این تصمیم را اجرایی کنم شما فرمودین مختارید هر کاری بکنم!

بله! مختارم هر کاری را که می خواهم انجام بدم. بنابراین، برشمردن دلایلی که مرا وادار به این کار کردند مهم است!

جناب آقای آشنا، اگر من به عنوان فردی که عمر خودم را روی اعتلای تئاتر ملی گذاشته ام عرض می کنم! متاسفانه الان می بینم هیچ مبنایی نه برای قدردانی از این عمر رفته صورت گرفته! و نه هیچ اقدامی برای آنچه که در ظاهر توسط حاکمیت ادعای آن را دارد مانند توجه به نمایشنامه نویسان بومی، اعتلای تئاتر ملی، استفاده از متون کهن، رویکرد به شخصیت های طراز اول این سرزمین؛ صورت گرفته است!

بنابراین؛ اقدام من در این شرایط، مانند جام زهر خوردن است، ولی به استحصار حضرتعالی عالی و همکاران محترمم می رسانم تا در بر این پاشنه می چرخد راهی جز کناره گیری امثال بنده از تئاتر وجود ندارد!

جناب آقای آشنا!

دوستانی که مورد مشورت شما هستند و چنین مشورت هایی را به شما می دهند، هر کدام چند اثر چاپ شده دارند؟! از منظر اجرای حرفه ای تئاتر، چند اثر از آنها، روی صحنه اجرا شده است و محک بازخورد با مخاطب را تجربه کرده اند؟ چقدر تجربه کار با هنرجویان و دانشجویان را به عنوان مدرس تئاتر در پیشینه ی خود دارند؟!

جناب آقای آشنا! می دانم کنار کشیدن من از تئاتر هیچ ستونی را به لرزه درنمی آورد، هیچ سیاستی را دگرگون نمی کند! هیچ کسی را تحت تاثیر قرار نمی دهد، و به قول قدیمی ها هیچ پایی از لحاف بیرون نمی ماند، اما حداقلش این است در تاریخ این سرزمین می ماند که در دوره ی فلان... گودرزی نامی که حدود نیم قرن فعالیت خود را در تئاتر سپری کرد و دارای نشان درجه یک هنری کارگردانی بود، برای اعتراض به وضعیت موجود از صحنه کناره گرفت!

می دانم و به راستی بر آن واقفم چنانکه صدها نفر چون من هم از تئاتر کناره بگیرند به آستان کبریایی برخی از مدیران بر که نمی خورد، هیچ! برخی از بله قربان گویان که تصور درستی از شخصیت هنرمندان نیز ندارند، بسیار هم خوشحال خواهند شد، که چه بهتر، کار نکنند! ما از جوان های با استعداد بهره می گیریم! مگر کم پیشکسوت داریم این ها به میدان می آیند! مگر تعداد این هایی که فکر می کنند از دماغ فیل افتاده اند چند نفر هستند؟! و در نهایت زیر گوشتان زمزمه می کنند: اینهایی که قمپز درمی کنند به هیچ هم نمی آیند!

برادر گرامی، من برای متقاعد کردن خودم دنبال یک توجیه بودم. دنبال یک حرف حساب، دنبال یک دلیل منطقی، دنبال یک راه اصولی، دنبال یک...

اما ظاهرا مشاوران شما که فکر می کنند امثال بنده راه را بر ترقی ایشان بسته ایم، همه ی راه ها را از قبل بسته اند و هیچ راهی برای تغییر تصمیم بازنگذاشته اند!

من با شناختی که از شما داشتم این پیشنهاد را دادم. ولی دریافتم شانه های این مُلک برای نگه داشتن نمایشنامه نویسانش بسیار لاغر و لاجون است!

نه بیضایی را تحمل می کند، نه یعقوبی را، نه کیانی را، نه...

با عدم تحمل گودرزی که با پیشنهاد حداقلی، برای مدارا آمده بود، نیز جایی نیست!

ارادتمند شما؛ شکرخدا گودرزی.

شعار سال : موضوع نه مشارکت در انتخابات است و نه حتی حاشیه های پیرامون مناظره های کاندیداها. تیتر اصلی حول محور فرهنگ و هنر است؛ که هیچ گاه سرفصل دغدغه های رئیس جمهور های بالقوه ایران نبوده. هر گاه هم که اسمی از آن آمده، یا در حد اشاره به نامِ برخی چهره های هنری بوده یا نگرشی سطحی به حوزه ای که عمق اش از یک جلسه مناظره 120 دقیقه ای بسیار بیشتر است.

خیلی از تئاتری ها فکر می کنند در سیاست های کلان دولت، پرداختن به تئاتر که امری جریان ساز است، اولویتی ندارد. اما نه تئاتر که مخاطبانش را محدودتر و جامعه ای کوچک تر از سایر هنر ها می دانند، که سینما و موسیقی و کتاب و هنر های تجسمی هم جایی در شعار ها و به تبع آن، سیاست گذاری ها ندارند.

نمونه اش تنها دومین مناظره تلویزیونی (18 خرداد 1400) کاندیدا های سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری نیست؛ هرچند که این مناظره برخلاف دوره های پیشین، بدون هیچ اشاره یا پرسشی درباره فرهنگ و هنر گذشت. آشی که آنقدر شور شد که صدای اعتراض سیدعباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی را هم درآورد تا در توییتی بنویسید: فرهنگ و هنر بخش مغفول مناظرات بود، حتی در دومین مناظره با عنوان فرهنگی و اجتماعی. ایران بدون فرهنگ و هنر ایران نیست! از کدام برنامه سخن می گوییم؟

حمیدرضا نعیمی نمایشنامه نویس، کارگردان و بازیگر، نه تنها از غیبت فرهنگ و هنر در این مناظره، که از جای خالی هنر در عرصه سیاست گذاری می گوید: من هم از باب کنجکاوی این دو مناظره مهم را دیدم و تنها جمله ای که می توانم بگویم این است که باید به حال ایران و همه مردم ایران گریست. متاسفم برای خودم که پس از 47 سال زندگی ای که 30 سال آن به کار فرهنگی، نوشتن، کارگردانی کردن، تدریس و کار هنری معطوف بوده، امروز قرار است دولتمردانِ من کسانی باشند که در حوزه ادبیات حتی یک حرف زدن ساده هم بلد نیستند. قرار است کسانی دولتمردان من باشند که نه می دانند نیاز های روحی و روانی مردم ما چیست و نه اصلا در این حوزه تا به حال حضور موثری داشته اند.

کارشناسان می گویند تحول اقتصادی و اجتماعی پیش از هر چیز نیازمند فرهنگ است؛ اما کاندیدا های ریاست جمهوری نه تنها تاکنون برنامه ای مشخص و مدوّن برای فرهنگ و هنر ارائه نکرده اند، که حتی از اشاره ای گذرا به این حوزه هم فرسنگ ها فاصله داشتند.

نعیمی با اشاره به نقش زیربنایی فرهنگ و هنر می گوید: اگر ما امروز از نظر اقتصادی شکست خوردیم، اگر ما امروز از نظر سیاسی شکست خوردیم، اگر ما امروز از نظر تمام مباحث اجتماعی یعنی بنیان های خانواده، اخلاق و سلامت شکست خوردیم، فقط یک دلیل دارد و آن هم این که کشور بی فرهنگی هستیم؛ کشوری که در آن مطالعه و سرانه مطالعه آنقدر ناچیز و پایین است که دیگر شاید سال های سال شبانه روز کار کردن نتواند این ضعف و این شکست را جبران کند.

غیبت مسائل فرهنگی و هنری در مناظره های این دوره از انتخابات ریاست جمهوری در حالی است که دوره های پیشین دست کم اشاره هایی کلی و شعار ها و وعده هایی در این زمینه داده می شد. به طور مثال، در مناظره های سال 96، حسن روحانی، برخورد های امنیتی در عرصه های سیاست و فرهنگ را از ویژگی گفتمان رقیب دانست و با اشاره به آزادی های فرهنگی در عرصه سینما، رسانه و فضای مجازی از یک سو و برخورد با تهدید های امنیتی دیدگاه خود را در این حوزه تشریح کرد. اما در این دوره، مناظره ها حتی بویی از فرهنگ و هنر نداشت.

نعیمی که عمری را در هنر سپری کرده، درباره این مناظره ها یادآور می شود: نامزد های ریاست جمهوری ما، کسانی که من می بینم، حتی رمان نمی خوانند، تئاتر نمی بینند، این ها هیچگاه با خانواده هایشان نرفته اند در سینما یک فیلم ببینند، این ها هیچگاه نمی دانند نیاز های یک جوان برای یک موسیقی چیست، این عزیزان نمی دانند نقاشی چیست و تاثیرات نقاشی را نمی دانند، این عزیزان از معماری هیچ نمی فهمند، این بزرگواران حتی نمی دانند هنر های تجسمی چه نقشی می تواند در زیبایی دیداری و بصری یک شهر ایجاد کند، این بزرگواران تنها یک جمله را در تمام مدت دارند تکرار می کنند که مساله اقتصادی مردم باید حل شود و ما برنامه داریم و هیچ کدام آن ها تا این لحظه پنج دقیقه در مورد برنامه هایشان صحبت نکردند. کسانی دارند ریاست جمهوری ما را برعهده می گیرند که فردای روزگار اولین چیزی که به راحتی فراموش می کنند، وعده هایشان است و دوم این که اصلا اهالی هنر محلی از اعراب در این مملکت ندارند.

او ادامه می دهد: وقتی نگاه می کنم و می بینم دستمزد یک نویسنده برای نوشتن یک رمان، برای درآمد ناشی از چاپ کتابش، یک نمایشنامه، یک فیلمنامه، یک اثر پژوهشی - تحقیقی، یک کتاب علمی آنقدر ناچیز است که نمی تواند با آن یک هفته زندگی اش را تامین کند، یعنی این مملکت هیچ وقت قرار نیست به سامان و درست شود. وقتی من نگاه می کنم به سرگردانی هنرمندان، وقتی نگاه می کنم به سرگشتگی هنرمندان سینما و تئاترمان، وقتی نگاه می کنم به حیرانی شعرای مان، به نویسندگان مان، به رمان های مان، وقتی نگاه می کنم به تیراژ 300 تا 400 تایی کتاب در این مرز پرگهر، دیگر آینده سیاه و تباه خودم را دارم می بینم.

مناظره های انتخاباتی بین دو جناح اصول گرا و اصلاح طلب به ویژه بعد از مناظره بین میرحسین موسوی و محمود احمدی نژاد در سال 99 به عرصه مهمی در بیان دیدگاه ها و نگرش های کاندیدا های انتخاباتی تبدیل شده و تأثیر زیادی هم در کارزار حوادث انتخاباتی داشته است.

هرچند که به دلیل نابه سامانی وضعیت اقتصادی کشور در سال های اخیر و اولویت معاش بر مسائل دیگر، اقتصاد مهم ترین دغدغه و وعده نامزد های ریاست جمهوری بوده و در دوره دوازدهم انتخابات ریاست جمهوری هم تاکید بر این اولویت بود، اما در کنار آن، به آزادی های مدنی مانند آزادی فضای مجازی، آزادی بیان و حمایت از فعالیت آزادانه هنرمندان هم اشاره هایی شده بود.

البته که به نظر می رسد قرار است برای همیشه چهار سال و هشت سال ها سپری شده و خبری از برنامه عملی برای سر و سامان دادن به وضعیت آشفته فرهنگ و هنر کشور نباشد.

حمیدرضا نعیمی در همین زمینه می گوید: من چهار سال دیگر حاضرم در همین جا با شما گفتگو کنم تا بگویم که پیشرفت فرهنگی این مملکت چه شده، بگویم الان تئاتر ما، سینمای ما، وضعیت کتابخانه و نشر ما در چه جایگاهی است؛ نه، من به هیچ وجه هیچ امیدی به آینده ندارم، به بن بست تمام رسیده ام. علی رغم این که تمام مدت فریاد زدم و شعار دادم که باید کاری کنیم که امید در دل مردم نمیرد، اما با چه کسی؟ با کدام قوه مجریه؟ این قوه مجریه ناتوان تر از این است که مبحث اقتصاد و مبحث سیاست و مبحث فرهنگ این مملکت را مدیریت کند. حقیقتا حرفی برای گفتن باقی نمانده با این عزیزان، فقط می خواهم به شما بگویم خوش باشید، ما که نابود شدیم و رفت. فرهنگ هم همین چند صباحی که الان ما هستیم، به چشم خودمان نابود شدن تمام مظاهر اجتماعی و فرهنگی و تاریخی مان را به چشم داریم می بینیم.

این کارگردان و نمایشنامه نویس خاطرنشان می کند: من مطمئنم که در دوران آینده، دوران سانسور بیشتری خواهیم داشت. من مطمئنم در دوران آینده، تئاتر ما روزگار سخت تری را خواهد دید، من مطمئنم در سینمای ما قرار نیست گشایش خاصی اتفاق بیفتد. وقتی نگاه می کنم به تعداد آمار کشته شدگان کرونای این مملکت که هر روز همچنان فاجعه بار دارد اتفاق می افتد، به وعده های آقای حسن روحانی نگاه می کنم، به تلاش اش برای این که فرصتی به دست بیاورد تا در صدا و سیما جوابگوی تمام اعتراضاتی شود که به او شده، این ناامیدی بیشتر هم می شود. وقتی نگاه می کنم به آمار ها فقط می خواهم بگویم من شما را نمی بخشم برای عمری که از من هدر شد و روز هایی که می توانستم خوب زندگی کنم و نکردم. به آقای ظریف هم می گویم آقای ظریف ما انتخاب نکردیم که اینطور زندگی کنیم، ما زندگی شرافتمندانه ای را می خواستیم، ما زندگی بدون اعتیاد را می خواستیم، ما زندگی جوان های بانشاط را می خواستیم، ما زندگی ای می خواستیم که در آن مسئولان وقتی در رأس می نشینند، تمام کس و کار و باند های خودشان را به سِمَت های مختلف نگمارند. وقتی نگاه می کنم، می بینم تمام کسانی که مسئولیت گرفته اند، بعدا جزو مغضوبین و جزو خائنین محسوب می شوند، مدام دارم فکر می کنم که ما داریم با چه کسانی گام به گام برای پیروزی، برای بهروزی جلو می رویم؟.

می گویند جامعه بدون فرهنگ و هنر، محکوم به درجازدن در همه زمینه هاست. شاید هنوز خیلی ها انتظار داشتند در مناظره هایی که از ابزار های تأثیرگذار در فرهنگ و فعالیت سیاسی است، برای یک بار هم که شده، کاندیدا هایی که روسای جمهور بالقوه کشورند، به صورت واقع گرایانه با مشکلات ریز و درشت خانواده فرهنگ و هنر روبه رو شوند. امیدی که خیلی زود به ناامیدی تبدیل شد.

حمیدرضا نعیمی که خود را ناامید از تغییر وضعیت فرهنگ و هنر می داند، می گوید: آقایان تلاش نکنید در مناظره های بعدی در مورد فرهنگ یا در مورد ادب و هنر حرف های خنده داری بزنید. همانطور که بعد از اعتراض به مناظره اول که چرا هیچ کسی در مورد کرونا حرف نزده، در مناظره دوم یکی، دو نفر در مورد کرونا اشارات خنده داری کردند مطمئنم حالا که بحث فرهنگ و هنر مطرح شده هم در صحبت های آینده این دوستان، چند اشاره خنده دار به فرهنگ و هنر خواهیم دید؛ بنابراین خواهش می کنم اصلا ادای یک شخصیت و کاراکتر فرهنگی را در نیاورید؛ شما نمی دانید فرهنگ چیست، شما ضرورت فرهنگ را نمی شناسید. اگر کشور هایی مثل چین، مثل ژاپن، مثل کره، مثل هند امروزه حرفی برای گفتن در جهان دارند، اول از همه این کشور ها ادب، هنر و فرهنگ شان را پاس داشته اند، چیزی که در تمام این سال ها نادیده گرفته شد؛ ایرانی بودن را تبدیل به یک ضدارزش کردند، شاهنامه ما را تبدیل به یک کاغذپاره کردند، کاغذی بی ارزش که می تواند فراموش شود.

نعیمی خاطرنشان می کند: همیشه آرزو می کردم و می کنم که ای کاش فردوسی ایرانی نبود، ای کاش حافظ برای ما نبود، ای کاش خیام، ای کاش تمام بزرگان فرهنگ و ادب و هنر که در تمام این هزار سال ها و سده ها تلاش کردند تا نام ایرانی، جایگاه مردم ایران و زبان ایرانی پاس داشته شود، ایرانی نبودند؛ حداقل الان آثار آن ها در تمام دنیا به زیبایی معرفی شده بود، اما این ها توسط خود ما کشته شدند. مولانای ما را فقید جلوه می دهند، زبان پارسی ما را سخیف جلوه می دهند. روزگاری در کشور فرانسه اگر کسی زبان فرانسه می دانست، می توانست اقامت آن کشور را به دست بیاورد. یاد گرفتن یک زبان یک ذخیره انسانی ارزشمند و یک میراث برای کشور فرانسه محسوب می شد، اما در کشور من، زبان من توسط دیگران مسخره می شود، شعرای من بی ارزش جلوه می کنند، آثار ادبی ما که در دنیا می توانست ما را به جایگاه های رفیع برساند، امروزه کاغذ های بی ارزشی هستند. وقتی نگاه می کنم، می بینم چقدر خسته ام و چقدر دلم می خواهد تلویزیون، روزنامه ها و هر آنچه خبری می آورد را دیگر از طرف خودم ممنوع کنم و در یک سکوت به این زندگی نباتی خودم ادامه دهم.

شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات، برگرفته از خبرگزاری ایلنا، تاریخ انتشار: 22 خرداد 1400، کد خبر: 1088044، www.ilna.news

تهران (پانا) - چهارمین برنامه آهنگ با موضوع حال و روز ترانه سرایی، چهارشنبه 19خرداد 1400 در صفحه اینستاگرام خانه هنرمندان ایران برگزار شد. در این برنامه سما بابایی به گفت و گو با عبدالجبار کاکایی، شاعر و ترانه سرا و سید عباس سجادی، شاعر و ترانه سرا پرداخت.

در بخش نخست این برنامه عبدالجبار کاکایی با اشاره به پیشینه ترانه و ترانه سرایی در ایران، درباره وضعیت ترانه گفت: تلاطم ها، تغییرات و شرایط متفاوت سبب شد که در دوره های مختلف استفاده های متنوعی از ترانه شود. در زمان معاصر ما که دوره ادبیات و موسیقی مدرن ایران تلقی می شود، ترانه با عارف و شیدا وضعیت ویژه و شکل جدیدی پیدا کرد. اصطلاحاً ترانه فایده گرا و معقول شد و نتیجه ایجاد سبک یا نوعی از گفتار به نام تصنیف بود. با گذشت زمان و گرفتن ترانه های فولکلور و مقامی و محلی از دست مردم و تبدیل آن به قالب تصنیف بر اساس نظام جمال شناسی و زیبایی شناسی غزل فارسی، ما شاهد دستاورد مهمی بودیم که پیامد آن تاسیس گروه های موسیقی قوی، برنامه هایی که در ابتدای تاسیس رادیو پخش می شد، برنامه گل های جاویدان و گل های صحرایی، ظهور ترانه سراهایی مانند نواب صفا و رهی معیری بود.

وی افزود: ترانه آغازی خوب و ادامه منطقی و معقولی داشت. تا به دوران مدرن رسیدیم و ترانه نوین ایران شکل گرفت. ترانه سراها باز در دوره ایجاد موضوع ترانه نوین در وضعیت ویژه قرار داشتند، مورد احترام جامعه و مورد توجه جامعه ادبی و شاعر ما بودند و ترانه سرایی جایزه فروغ را می گیرد. ترانه به هر حال وضعیت محترمی داشته است.

کاکایی با اشاره به نقش مدیریت نهادها در وضعیت ترانه و موسیقی، بیان کرد: در روزگار ما با گسترش فضای مجازی، مولتی مدیا، تبدیل آلبوم به ترک و گسترش حوزه شنیداری و پایین آمدن شنونده های موسیقی باعث شده که به نوعی ترانه یک بازگشتی به آن گذشته خودش داشته باشد که به نوعی ابزار بیان احساسات رایج عامه بوده است. دوره ای که از این شکوه و اصالت تصانیف کم کم دارد دور می شود. موسسات تجاری و هنری هم به گسترش این بازار دامن می زنند. در مجموع وضعیت خوبی ندارد. دلایلش مهم است که آیا می توانست وضعیت خوبی داشته باشد؟ به نظرم بله، با یک مدیریت درست از سوی نهادهایی که متولی حمایت و ترویج موسیقی هستند، می توانست وضع موسیقی بهتر از این باشد.

عبدالجبار کاکایی در پاسخ به پرسش سما بابایی مبنی بر اینکه آیا اصولا هنر قابل مدیریت است، اظهار کرد: در بعضی از ادوار تاریخی با توجه دربار، امکاناتی که در اختیار می گذارد و وضعیت ویژه ای که به وجود می آورد، شاهد ظهور اهالی حرفه ای موسیقی هستیم. در شعر هم همین طور است. سبک های ادواری شعر فارسی، سبک خراسانی، سبک عراقی، سبک هندی، معمولاً در مرکز تجمع قدرت و فرماندهی سیاسی و اجتماعی، شکل گرفته است. اعتقاد دارم که نظام هایی که به وضعیت هنر توجه دارند می توانند بستری فراهم کنند، نه اینکه مولد و تولید کننده باشند. از تولید کننده ها حمایت کنند و برنامه ریزی دقیقی انجام دهند، طوری که از این استعداد های گسترده و پراکنده یک فرم استخراج کنند.

وی افزود: به نظر من نهادهای فرهنگی ما مثل وزارت ارشاد و سازمان هایی که متولی موضوع فرهنگ و هنر بودند، می توانستند از وضعیت آشفته موسیقی امروز ما فرمی استخراج کنند و آن فرم با حمایت و ایجاد بستر باشد و نه با سنگ اندازی و مانع تراشی. در روزگار ما ببینید که وضعیت موسیقی در رسانه فراگیر ما به رسانه ملی، شهرت دارد چگونه است. آیا واقعاً آن توجه ویژه و آن برنامه های خاص که باید به موسیقی و انواع سلایق آن اختصاص داده شود، وجود دارد؟

کاکایی در بخش دیگری از این نشست مجازی گفت: به هر حال متولیان فرهنگ و هنر کشور که بر مصادر مدیریت کشور حضور دارند، با همان نگاهی که می توان گفت به نوعی در دوره قاجار بوده، ذهنشان شاید غالباً به عنوان طرب این ها را به حساب می آورند. این نگاه توام با نفرت به موضوع موسیقی که به نوعی نسبت به سینما یا بعضی از هنرهای دیگر هم احساس می شود، سبب شده که موسیقی به حال خودش رها شود و موسسات فرهنگی و هنری با نگاه امنیت فرهنگی، موسیقی را مدیریت کنند. یعنی سر سپرده ها یا گوش سپرده ها به فرامین مدیران فرهنگی که شما موسیقی را به نوعی اداره کنید که نهاد امنیت فرهنگی برای ما ایجاد کند. مسئله ای نباشد. بر همین اساس نگاه نظارتی که وزارت ارشاد یا نهادهای مشابه، رسانه هایی مثل رسانه ملی و بعضی از حوزه های فرهنگی هنری کشور به مفهوم کلان در موسیقی دارند، غالباً نگاه پیش و پا افتاده مثل نظارت بر لفظ، واژه و کلمه و این داستان ها است، بدون اینکه برنامه راهبردی عمیقی برای موسیقی داشته باشد.

وی اضافه کرد: نهادهای نظارتی هم می توانند به نحو احسن مدیریت کنند، یعنی موسیقی را در یک بستر رو به تکامل قرار دهند و هم می توانند تخریب کنند و موسیقی را در وضعیت ناهنجار قرار دهند. آنچه که ما الان شاهد هستیم، به رغم اتفاقات خوبی که حتی در دهه هفتاد با احیای مجدد موسیقی پاپ افتاد و نسبتاً حیات قابل اعتنایی که در دهه های گذشته داشت، دوباره دارد به سمت افول می رود. البته این اتفاقات اخیر به ویژه موضوع اپیدمی ویروس کرونا و تعطیلی استیج ها شاید سبب شود که موسیقی درست و درمان ما که پایگاهش انتشار از طریق آلبوم ها بود، بیشتر خودش را پیدا کند و جنجال استیج ها اجازه دهد که یک نفسی بکشد. در این فرصت هم کمابیش شاهد انتشار قطعاتی از بعضی از خواننده ها بودیم. در مجموع وضعیت بدی نیست، نگران کننده است. بسیار بد نیست اما نگران کننده است. امیدواریم بهتر شود.

در بخش دوم این برنامه سیدعباس سجادی درباره تولید ترانه گفت: قبلا به یک سری ترانه لس آنجلسی می گفتند، یعنی از لس آنجلس آمده و به نوعی ما واردات ترانه داشتیم. وقتی باب ترانه باز شد کار به جایی کشید که ما امروز صادرات ترانه داریم.

وی در بخش دیگری از صحبت هایش اظهار کرد: من خوشحالم که امروز به هر رو پرچم ترانه به عنوان یک شعر جدی بالا است و امروز به آن توجه می شود. هرچند هر پدیده ممکن است در طول زمان که رشد می کند، آسیب هایی هم داشته باشد.

سجادی در پاسخ به سوال سما بابایی درباره علت نگاه از بالای شاعران نسبت به ترانه سرایان، بیان کرد: به اعتقاد من این مسئله به کارنامه ترانه سرایی برمی گردد. ما اگر بار شعری ترانه را بالا ببریم و سعی کنیم ادبیات ترانه را قوی تر کنیم، قدر مسلم تاثیرش خیلی زیاد است. مگر قدیم ترانه چه اصطلاحی بود؟ به فهلویات و دوبیتی ها، ترانه می گفتند. به اعتقاد من، ترانه عمری به درازای عمر انسان دارد، زمانی که تخیل انسان و زمزمه های تنهایی او شکل گرفت، ترانه هم با آن متولد شد. حالا شاید ما از نظر ارزش گذاری ادبی، خیلی نتوانیم روی آن صحبت کنیم. اما ترانه و موسیقی، زبان دوم آدمی بوده و همیشه با او همراه بوده است. یعنی ترانه حتی خاصیت را دارد که بدون هیچ سازی حتی با زمزمه می تواند تاثیر بگذارد. خیلی از ترانه های ماندگار ما، خاطرات آهنگین مردم و در ذهن مردم است. وقتی شما از یک ترانه صحبت می کنید، کسی آهنگ آن را با دهانش سلفژ نمی کند و نمی زند، کلامش را می خواند. ماندگاری ترانه، مانایی و تاثیرگذاری آن بیشتر روی کلامش است که این اتفاق را ایجاد می کند و به نوع نگاه ما برمی گردد. در یکی دو سال گذشته، جایزه ادبی نوبل را به یک ترانه سرا دادند و خیلی ها هم اعتراض کردند. اتفاقا در دنیا هم این نگاه وجود دارد که ترانه را یک چیز سطح پایین تر می دانند. اما شما باید نگاهتان را عوض کنید. به قول سهراب سپهری: چشم ها را باید شست، جور دیگر باید دید. ما باید باور کنیم که ترانه یکی از رسانه های مهمی است که می تواند تاثیر بگذارد.

وی افزود: تاثیر، خیزش و انگیزشی که می تواند یک ترانه در یک جامعه ایجاد کند، شاید یک مثنوی بلندبالا و قصیده نتواند ایجاد کنند. ما باید این ها را بپذیریم و باید به زبان روز مسلط شویم. شاعر باید فرزند زمان خودش باشد. ترانه شکل نوینی از ارتباط با مخاطب است که در قالب ادبیات انجام می شود و من اعتقادم بر این است که یک ترانه سرا قطعاً باید اول شاعر باشد. شرط لازم شاعر بودن است. بعد هم باید موسیقی بلد باشد. یعنی شاعری باشد که هم موسیقی بلد است و هم ظرفیت های ترانه را بشناسد، زبان زمان و مخاطب را بشناسد. مایکوفسکی در کتاب شعر چگونه ساخته می شود می گوید شعر سفارش جامعه است. یعنی جامعه به شما سفارش می دهد که برای من چه بگویید. بحث عرضه و تقاضا است. شما باید نیازهای جامعه را بشناسید و بر اساس آن محتوا تولید کنید. ترانه ارزش پایینی ندارد. هر چند ترانه هایی با ارزش و پایین گفته می شود. اما اینها به ترانه برنمی گردد، اشکالش به ترانه سرا برمی گردد.

این شاعر و ترانه سرا در بخش دیگری از این گفتگو یادآور شد: یک هنرمند هوشمند مانند آب روان می ماند و راه خودش را پیدا می کند. سختی هست، شما می توانید یک وقت برای نان و نام کار تولید کنید، یک وقت هم برای ارتقاء سطح فرهنگی جامعه. یکی از خطراتی که در این حوزه می بینم این است که هنرمندان ما در واقع زندگی خودشان را به حوزه هنر گره بزنند. اعتقادم این است که دنیای امروز به ویژه کرونا در این ایام، به ما ثابت کرد که یک وقت هایی ما غیر از کار هنری، باید چیز دیگری هم بلد باشیم. به صرف اینکه من هنرمند هستم و باید بنشینم کار هنری کنم، حداقل در جامعه امروز ما امکان پذیر نیست. الان شرایط این نیست. یعنی ما اینقدر هنرمان را به نانمان گره می زنیم که یک وقتی مجبور می شویم خودمان را بشکنیم و مجبور می شویم کاری کنیم که باور نداریم. این ما را می شکند و خرد می کند.

سجادی درباره اینکه چرا ترانه های امروز خشمگین است، بیان کرد: به خاطر اینکه ترانه سراها عصبی هستند. نه اینکه اشکال در ترانه سراها باشد. هنرمند آیینه زمان خودش است و تاثیرات اجتماعی را منعکس می کند. این است که این خشم را می بیند و مجبور است که ناخودآگاه یک وقت هایی این ها را بگوید. اما خیلی هم این طور نیست. در همین شرایط ترانه های لطیف عاشقانه هم خیلی زیاد است. ترانه های اجتماعی خیلی خوبی هم است. من این دوره را در سال های اخیر، در رشد شعر و ترانه، خیلی سال های پر باری می دانم. شعر اجتماعی ما در طول این دهه های گذشته، چقدر رشد کرده و موسیقی ما چقدر تغییر کرده است. آنهایی که تا چند وقت پیش و پنج دهه پیش ادعا می کردند که مثلاً مرگ غزل فرا رسیده است و غزل به عنوان جان مایه شعر ایرانی است. دیدند که اینگونه نیست. الان غزل هایی گفته می شود که طراوتش از خیلی از ترانه ها بالاتر است. آقای بهمنی در بیت زیبایی می گوید که جسم غزل است اما روحم همه نیمایی است/ در آینه ی تلفیق این چهره تماشایی است. شما در آیینه تلفیق این چهره را وقتی نگاه می کنید لذت می برید. انصافاً کارهای خوبی سروده شده است. ترانه های خشمگین و اعتراض هم زیاد داریم. مگر کجا نداریم؟ موسیقی و ترانه زیرزمینی در همه جای دنیا داریم. اصلاً این موسیقی زیرزمینی و اینها قطعاً صرفاً به دلیل محدودیت نیست، جنسش این است. خیلی از اتفاقات در کشورهای به اصطلاح توسعه یافته، فقط در زیرزمین ها اتفاق می افتد. این ها به معنای اعتراض و تنگنا نیست بلکه بعضی از کارها ذاتشان زیرزمینی است. اما ما نباید اجازه دهیم که کارهایی که امکان بروز و ظهور در روی زمین دارند، زیرزمینی شوند.

بسیاری معتقد هستند که با شیوع کرونا و وضعیتی که شکل گرفت آینده تئاتر برای همیشه دچار تحول شده است، پیش بینی شما از آینده تئاتر در روزگار کرونایی چیست؟

به نظرم تحول آنچنانی در تئاتر بوجود نیامده است ولی باید به شرایط قبلی خود برگردد. متاسفانه تئاتر تعطیل شده است و از هنرمندانش حمایتی نمی شود. حتی با این وجود اهالی تئاتر تصمیم داشتند در ایام کرونا تحولی به وجود بیاورند، اجراها را ضبط کنند و با حمایت ارشاد رایگان برای مردم پخش شود ولی مسئولین از این ایده حمایت مالی نکردند و حاضر نشدند در این زمینه اقداماتی انجام دهند.

در حالیکه تئاتر، مادر همه هنرها است و کشورهایی که تئاتر آنها رونق دارد از لحاظ فرهنگی بسیار غنی هستند. به جرات می توان گفت هر وقت زندگی مردم به حالت عادی خود برگردد تئاتر دوباره رونق پیدا می کند چون روح و روان مردم به تئاتر نیاز دارد. ارتباطات مردم دوباره با تئاتر برقرار می شود چون در نفس تنگاتنگی با مخاطب در ارتباط است و همین باعث می شود که حس ها را به یکدیگر منتقل کنند. در حالی که در تلویزیون و سینما این اتفاق نمی افتد چون ارتباط تنگاتنگی که بازیگر و مخاطب روی صحنه زنده تئاتر با تشویق، دست زدن و حتی سکوت به یکدیگر انتقال می دهند در فضای آنجا وجود ندارد. به نظرم در اولین فرصتی که کرونا ریشه کن شود و وضعیت به حالت عادی برگردیم مردم دوست دارند دوباره این ارتباط را برقرار کنند و به تماشای تئاتر بروند.

آ یا آینده تئاتر در ایام کرونا دچار تحول می شود؟

به جرات می توان گفت هر وقت زندگی مردم به حالت عادی خود برگردد تئاتر دوباره رونق پیدا می کند چون مردم از لحاظ روحی و روانی به تئاتر نیاز دارند در واقع تئاتر مادر همه هنرها است حتی کشورهایی که تئاتر آنها رونق زیادی دارد از لحاظ فرهنگی بسیار غنی هستند و ارتباطات مردم دوباره با تئاتر برقرار می شود چرا که در نفس تنگاتنگی با مخاطب در ارتباط است و همین باعث می شود که حس ها را به یکدیگر منتقل کنند در حالی که در تلویزیون و سینما این اتفاق نمی افتد چون ارتباطات تنگاتنگی که بازیگر و مخاطب روی صحنه زنده تئاتر با تشویق، دست زدن و حتی سکوت به یکدیگر انتقال می دهند وجود ندارد. به نظرم اگر کرونا ریشه کن شود و به حالت عادی برگردیم مردم دوست دارند این ارتباط را برقرار کنند و مانند قبل به تماشای تئاتر بروند.

با توجه به شرایط کرونایی تا مدت ها نمی توان امیدوار بود که سالن های تئاتر به شرایط عادی بازگردند، به نظر شما ایده هایی چون تئاترهای خیابانی می توانند ناجی باشند تا تئاتر و فرهنگ تئاتر رفتن از یاد نرود؟

این پیشنهاد اهالی تئاتر بود ولی مورد حمایت قرار نگرفت اگر دولت می خواست تئاتر زنده و باقی بماند با کمک های مالی نمایش ها را به صورت فیلم می ساخت و ارتباط با تماشاگر را از آن طریق برقرار می کرد که اهالی تئاتر مجبور نباشند به سمت مشاغل پیش و پا افتاده ای مانند مسافرکشی و زیتون فروشی بروند که در شان آنها نیست.

تئاتر خیابانی کمابیش ادامه دارد ولی به حمایت شهرداری و میراث فرهنگی نیاز دارد. هنرمندان تئاتر می توانند آثار خوبی اجرا کنند اما از طرف مسئولان فرهنگی بودجه ای پرداخت نمی شود و می خواهند نمایش ها رایگان اجرا شود. البته برای برگزاری جشنواره حاضر به اختصاص بودجه شدند که نشان دهند جشنواره تعطیل نشده و اجراهای خیابانی برگزار شده است.

در صورتی که این اجراها می تواند ادامه داشته باشد چون تئاتر خیابانی در این مرز و بوم سابقه بسیار دیرینه ای دارد مانند آئین های نوروزی با عمو نوروز و حاجی فیروز، در آذربایجان تکمه چی ها بز می چرخانند و شعر می خوانند، در گیلان عروس گولی، در مازندران نوروز سلطان، در طالقان تا شمیرانات نوروز خوانی، در اراک و استان مرکزی آشتی و دوستی، در کردستان، به طرف لرستان و شیراز با آتش افروزی می توان گفت همه اینها سابقه نمایش های خیابانی در ایران است و فرهنگ غنی پشت آن نهفته است و قادر است برای مردم موضوعات مختلفی را در زمینه فرهنگی بازگو کند و تحقق آن به حمایت شهرداری، میراث فرهنگی و فرهنگ و ارشاد اسلامی نیاز دارد.

در صورتی که قبل از کرونا، در سفرهایم به تایلند و هند وقتی به دهلی و تاج محل رفتم که کشورهای پیشرفته ای هم نیستند خجالت کشیدم که در مقایسه با تجهیزاتی که در اختیار داشتند چقدر از آنها عقب افتاده ایم در حالیکه هندی ها خیلی هم پیشرفته نیستند در آنجا سالنی مخصوص برای اجرای نمایش آئینی بودکه با دیالوگ ها با چندین زبان زنده دنیا از جمله فارسی دوبله شده بود بطوریکه آنها هندی بازی می کردند و ما فارسی می شنیدیم.

اما کشور ما برای معرفی نمایش های آئینی و ملی خود به توریست هاسالنی ندارد در صورتی که اگر چنین مکانی داشته باشیم می توان ماه های محرم و صفر تعزیه خوانی و در طول سال سیاه بازی، نقاله خوانی و پرده خوانی برگزار شود.

البته بارها از طرف اهالی تئاتر پیشنهاد ساخت و طراحی یک فضای سنتی با چند سالن برای اجرای مراسم های آئینی و رستوران کوچکی برای تهیه غذاهای اصیل ایرانی مانند دیزی و کوفته تبریزی، کشک بادمجان و... داده شد و همه این پیشنهاد را تایید می کنند ولی میراث فرهنگی واداره ارشاد اقدامی انجام نمی دهند.

در حالیکه قبل از انقلاب 3 سالن برای اجرای روزانه سیاه بازی وجود داشت. در خیابان لاله زار تئاتر نصر و دهقان هر شب سعدی افشار در نصر، سید حسین یوسفی در دهقان و موضع آب انبار مجید افشار هر شب سیاه بازی داشتند و مردم مهمان های خود را برای دیدن نمایش به آنجا می بردند.

به نظر شما چه ایده هایی می توانند فضای کاری امن ایجاد کنند تا امکان بهتر شدن وضعیت معیشتی هنرمندان تئاتر فراهم شود؟

گوش شنوایی برای شنیدن نیست. من به اعضای گروهم اجازه ندادم که تئاتر را رها کنند از آنها خواستم که با هم هماهنگ باشیم و برنامه ها و اجراهایمان را تنظیم کنیم. ولی به بقیه جوان های این هنر نمی دانم که چه بگویم چون اینها کار نداشتند.

خبرنگار: سها راستاد

وبگردی

انقلاب ایران بودجه تایلند تئاتر تلویزیون دولت روحی و روانی سرما شعر شهرداری فرهنگ و ارشاد اسلامی محرم میراث فرهنگی نوروز برنا هنر بازیگر حاجی فیروز جواد انصافی عبدلی اجرای خیابانی ننه سرما در نوروز

گوهری در گفت و گویی با ایسنا صحبتهایش در نقد جشنواره موسیقی فجر را اینگونه آغاز می کند: جشنواره ها و فستیوال ها یکی از علاقه ها و دغدغه های مهم من در طول دوران کاری ام بوده؛ به همین دلیل علاوه بر رهبری ارکستر، از سال 1394 به عنوان مدیر هنری فستیوال بین المللی موسیقی معاصر تهران مشغول به فعالیت هستم. اگر نگاهی دقیق به جشنواره ها و فستیوال ها داشته باشیم، خواهیم دید که حضور افرادی به عنوان شورای سیاستگذاری، مدیر هنری، مدیر اجرایی و ... معمولا کوتاه مدت نیست و در یک بازه حداقل پنج ساله در این مسئولیت ها مشغول به فعالیت هستند.

او ادامه می دهد: اما نکته اینجاست که اسناد بالادستی که مجموعه ای از اهداف، عملکردها، فعالیت ها، سیاستگذاری ها، شیوه نامه ها و ... هستند برای بازه هایی 15 الی 20 ساله تدوین می شوند و در مقاطع زمانی مختلف مورد بازنگری و تکمیل قرار می گیرند. یک جشنواره استاندارد، بدون داشتن این اسناد و نظارت بر اجرای دقیق آنها، عملا ناکارآمد خواهد بود.

گوهری تصریح می کند: بنابراین تکرار مداوم اشخاص در سمت ها یا مسئولیت ها، به خودی خود مساله ی قابل بحث و جدلی نیست. آنچه که قابل بررسی و نقد هست، عملکردهای مجموعه ها و رویدادهایی است که تحت مدیریت و سیاستگذاری اشخاص مختلفی با استناد به اساسنامه ها و شیوه نامه ها برگزار می شوند. اصولا موفقیت جشنواره ها محصول یک کار تیمی و مشارکت ستادها و کارگروه های مختلفی است که هرکدام باید از افراد باتجربه و متخصص تشکیل شده باشند و در یک تعامل درست و تنگاتنگ با بقیه تیم ها عمل کنند و مدیران جشنواره ها معمولا مسئولیت هماهنگی آنها را عهده دار هستند.

سیستم و ساختار مورد بازنگری قرار بگیرد

این هنرمند توضیح می دهد: بنابراین اگر یک آیین نامه مشخص درباره نحوه برگزاری جشنواره که تمامی زیرمجموعه ها، حوزه اختیارات و وظایف هرکدام را شفاف توضیح داده باشد در دسترس نباشد، طبیعتا نمی شود انتظار بالایی از آن رویداد داشت. جشنواره موسیقی فجر بزرگترین و مهم ترین رویداد موسیقی در کشور بعد از انقلاب بوده است. با این وجود آیین نامه برگزاری آن در سال 1397 تصویب شده است یعنی تقریبا بعد از گذشت 32 سال! علیرغم اینکه به نظر من آیین نامه جشنواره بعد از این همه سال، هنوز بسیار کلی و در مواردی ناقص است، باید دید که همین آیین نامه هم چطور اجرا می شود؟

او با بیان اینکه اگر سیستم و ساختار مورد بازنگری قرار بگیرد، دیگر نگاه سلیقه ای وجود نخواهد داشت، در این زمینه ادامه می دهد: برای اینکه دقیق تر بگویم، مثلا جشنواره موسیقی فجر هر سال دارای یک رویه ی متفاوت برای برگزاری این رویداد است. این رویه ها به قدری سلیقه ای و دوره ای انتخاب می شوند که نه تنها شرکت کننده ها، که گاهی خود برگزارکننده ها هم تکلیفشان را با برگزاری جشنواره نمی دانند. گاهی پیش آمده که افراد متخصص و جوان به شوراهای داخلی و انتخابی فجر دعوت شده اند، اما آنقدر درگیر مسائل پیچیده مدیریتی و اعمال سلیقه های شخصی شده اند که به نیمه راه نرسیده، استعفا داده و بیرون آمده اند. معتقدم که آیین نامه اجرایی فجر هنوز یک سند درست و کامل نیست و علاوه بر آن همین سند هم به درستی اجرایی نشده و بر اجرای آن نظارتی نبوده است.

نظام جدیدی از سیاستگذاری برقرار شود

گوهری در پاسخ به اینکه بهتر نیست نام های تکراری برگزارکننده جشنواره موسیقی فجر، جای خود را به نیروهای جوان تر بدهند؟ می گوید: تکرار مداوم افراد فقط در مورد ساختار جشنواره فجر نیست متاسفانه همه جا می شود این رویه را مشاهده کرد. همانطور که اشاره کردم، چیزی که به نظرم می تواند راهگشا و کمک کننده باشد، بروزرسانی و برقراری نظام جدیدی از سیاستگذاری و تعیین اهداف برگزاری رویدادها، ارکسترها و نحوه تخصیص بودجه ها در اسناد بالادستی است. درغیر اینصورت، حتی اگر حضور افراد جدید و جوان در پست های اجرایی محقق شود، بازهم راه به جایی نخواهد برد و نواقصی که در همه ی این مجموعه ها مزمن شده، قابل درمان نخواهد بود.

او ادامه می دهد: به شخصه معتقدم، حضور افراد جوان و متخصص در این زمینه باید درجهت اصلاح ساختار و نظام برگزاری این رویدادها باشد که مسلما این امر باید در مرحله اول مورد توجه مدیران ارشد قرار بگیرد. برای مثال بیایید جشنواره جوان را درنظر بگیریم. تاجایی که اطلاع دارم، در این جشنواره هم افرادی به صورت مداوم سال ها است که به عنوان مدیران جشنواره و یا داوران درحال فعالیت هستند. درست است که حضور افراد جدید می تواند ایده ها و خلاقیت های جدیدی را در جهت ارتقاء جشنواره وارد سیستم کند اما جشنواره جوان به نظرم در بین دیگر جشنواره های دولتی از نواقص کمتری برخوردار است و هنوز پویا است. به علاوه که از طرف نوازندگان جوان هم به شدت با استقبال روبرو می شود. این بیشتر به این خاطر هست که جشنواره جوان، نظام مشخصی دارد، اهداف مشخصی دارد و برای رسیدن به این اهداف، شیوه نامه مشخصی دارد.

حتی راهی برای نقد عملکرد برگزارکنندگان جشنواره نیست

از گوهری سوال می کنیم که آیا نقدی به عملکرد این نام های تکراری دارد؟ می گوید: وقتی می توانم عملکرد افراد را نقد کنم که حیطه وظایف و اختیاراتشان برایم روشن باشد و بر اساس آن بتوانم نحوه عملکردشان را بررسی کنم. وقتی هیچ شیوه مشخص و شفافی در برگزاری جشنواره فجر، سیاستگذاری و نحوه تخصیص بودجه برای آن وجود ندارد (که لااقل جامعه موسیقی و رسانه ها از آن مطلع باشد) با چه میزانی می شود عملکرد افراد را در آن نظام نقد کرد؟

با او این سوال را مطرح می کنیم که تا چه حد حضور مکرر برخی نام ها در عرصه تصمیم گیری موسیقی را متوجه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی می داند؟ می گوید: تعیین سمت های جشنواره و مدت تصدی این پست ها، شرح وظایف و اختیارات مدیران و ... همگی موضوعاتی است که باید در یک ساختار نظام مند برای هر رویدادی مشخص شود و این از مهمترین وظایف وزارت ارشاد و متولیان موسیقی است که با دعوت از متخصصان و نیروهای جوان و با انگیزه، به تدوین شیوه نامه هایی با شفافیت بالا و همگام با نیازهای امروز جامعه موسیقی مبادرت کنند.

او ادامه می دهد: به نظر من اگر جشنواره موسیقی فجر از جشنواره ای صرفا دولتی، که گاهب دغدغه ها و سیاستگذاری هایی مرتبط با سیاست های دولت دارد، به جشنواره ای هنری که متولی آن دولت است تغییر کند و بر اساس یک شیوه نامه درست اجرایی و حضور افراد متخصص در همه حوزه های موسیقی مدیریت و برگزار شود، ظرفیت های بسیاری دارد و می تواند جایگاه خود را به عنوان مهمترین رویداد موسیقی کشور دوباره به دست بیاورد. تنها در این صورت است که هم هنرمندان و هم دولتمردان می توانند به یک اندازه از این جشنواره منتفع شوند. اما اگر هنرمندان روز به روز از این جشنواره بیشتر فاصله بگیرند، طبیعتا دولتمردان هم نمی توانند از برگزاری آن و خروجی هایش نفعی داشته باشند.

این هنرمند همچنین درباره یازدهمین حضور ریاحی به عنوان دبیر جشنواره موسیقی فجر تصریح می کند: این متن آیین نامه اجرایی جشنواره موسیقی فجر هست که صراحتا نحوه انتخاب دبیر را توضیح می دهد و به نظرم بعد از مطالعه این متن مشخص است که باید دید این شورا متشکل از چه کسانی بوده اند و باید از ایشان بپرسید که با استناد به چه دستاوردهایی مجددا ایشان را به عنوان دبیر پیشنهاد کرده اند؟

نوید گوهری در پایان صحبت هایش برای یادآوری بخشی از متن آیین نامه اجرایی جشنواره موسیقی فجر درباره انتخاب دبیر را در اختیار ایسنا قرار داد که به شرح زیر است:

3- شورای پیشنهاد دبیر

3/1- تعریف: شورای پیشنهاد دبیر به منظور بررسی و رایزنی و انتخاب گزینه های مناسب برای تصدی مسئولیت دبیر جشنواره تشکیل می شود.

3/2-نحوه گزینش: شورا و جلسات آن با دعوت و ریاست و پیگیری رئیس جشنواره تشکیل خواهد شد. ترکیب شورا شامل 9 عضو به شرح ذیل خواهد بود و جلسات شورا با حضور حداقل 5 عضو رسمیت خواهد یافت. در صورت به حد نصاب نرسیدن هر جلسه ای تاریخ جلسه بعد در اولین فرصت ممکن مشخص شده و با حضور هر تعداد از اعضا رسمیت خواهد داشت.

3/2/1- رئیس جشنواره (به عنوان رئیس جلسه)

3/2/2- نمایندگان سه مرکز مهم دانشگاهی کشور در حوزه موسیقی( انتخاب دانشگاه ها بر عهده رییس جشنواره است)

3/2/3- نماینده خانه موسیقی ایران

3/2/4- مدیرعامل انجمن موسیقی ایران

3/2/5- سه نفر از جامعه موسیقی ایران به پیشنهاد رئیس جشنواره و تائید معاون امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ترجیحاً با زمینه کاری متنوع و متفاوت.

انتهای پیام

نرگس کیانی: آیا ستاد ملی مدیریت بیماری کرونا است که به اهالی موسیقی اجازه روی صحنه رفتن نمی دهد؟ و اگر چنین است چرا اهالی سینما و تئاتر از چنین اجازه ای برخوردارند؟ آیا اهالی موسیقی خود مایل به روی صحنه رفتن نیستند چون از خسارات مادی و معنوی اجرا در سالنی خالی از تماشاگر می هراسند و به همین دلیل است که شاهد تعطیلی کنسرت ها هستیم؟

ظاهرا به نظر می رسد که دست در دست دادن این دو وجه، ماجرایی را رقم زده است که چشم انداز تیره وتارش چیزی جز خاموش شدن صدای موسیقی نیست. دو وجه ای که حمیدرضا عاطفی، رئیس کانون پژوهشگران خانه موسیقی و مدیر اجرایی این نهاد صنفی بر یکی از آن ها تاکید دارد و می گوید تا آن جا که مطلع است صدور مجوز برگزاری کنسرت با مشکلی مواجه نیست مگر نبود تقاضا.

عدم صدور اجازه از سوی ستاد کرونا یا بی میلی اهالی موسیقی؟

عاطفی با بیان این که به عقیده او برای یافتن پاسخ این سوال باید با تهیه کنندگان و برگزارکنندگان کنسرت ها صحبت کرد، می گوید: گمان می کنم مسائل اقتصادی است که مانع ازسرگیری برگزاری کنسرت ها می شود. چرا که استفاده از تنها 50 درصد ظرفیت سالن ها پاسخگوی هزینه های تمام شده اجرای یک کنسرت از جمله اجاره سالن، دستمزد گروه و... نیست و من این را، مهم ترین عامل خاموشی چراغ سالن های اجرای کنسرت می دانم. تا آن جا که من مطلعم صدور مجوز برگزاری کنسرت با مشکلی مواجه نیست مگر نبود تقاضا، یعنی متقاضی برگزاری کنسرتی نیست که بخواهد مجوزی برایش صادر شود.

او با تشریح دلایل این عدم وجود تقاضا، توضیح می دهد: دست اندرکاران موسیقی پاپ به این دلیل که می دانند با برگزاری کنسرت در چنین شرایطی، آورده مالی شان علی رغم افزایش بیش از پیش هزینه ها، نیمی از آن چه پیش تر بود هم نخواهد شد رغبتی به درخواست صدور مجوز ندارند. اهالی موسیقی کلاسیک، سنتی، نواحی و... هم که می دانند پیش از این نیز تعداد مخاطبانشان در قیاس با موسیقی پاپ، کمتر بوده است، توان تحمل خسارات مادی و معنوی روی صحنه رفتن در سالنی با تعداد انگشت شمار تماشاگر را در خود نمی بینند و در نتیجه پا پیش نمی گذارند.

موسیقی سنتی، کلاسیک، نواحی و... پاسوز موسیقی پاپ شده است؟

اشاره سیدمجتبی حسینی، معاون هنری وزیر فرهنگ وارشاد اسلامی در نامه مورخ 21 اردیبهشت خطاب به رییس کمیته امنیتی، اجتماعی و انتظامی ستاد ملی مدیریت بیماری کرونا به این که بسیاری از اجراهای صحنه ای موسیقی در گونه های ردیف دستگاهی، نواحی و کلاسیک در سالن های کوچک و معمولاً با مخاطبان محدود برگزار می شود و از نظر رعایت پروتکل های بهداشتی و تعداد محدود تماشاگران با استفاده از درصدی از ظرفیت سالن با اجرای تئاتر و نمایشِ فیلم مشابهت دارد و مقتضی است در گروه 2 مشاغل قرار بگیرد تا امکان برگزاری این گونه اجراها با رعایت پروتکل های بهداشتی میسر شود. موجب طرح این سوال می شود که آیا بی میلی دست اندرکاران موسیقی پاپ به برگزاری کنسرت با علم به این که استفاده از تنها 50 درصد ظرفیت سالن ها، آورده مالی شان را کاهش می دهد، موجب شده است که اساسا ازسرگیری برگزاری کنسرت به عنوان یک مطالبه جدی مطرح نشود؟

حمیدرضا عاطفی با بیان این که مخاطب آن نامه و مضمونش می بایست چیزی غیر از آن چه بود، باشد، توضیح می دهد: اساسا نامه سیدمجتبی حسینی می بایست نه خطاب به رییس کمیته امنیتی، اجتماعی و انتظامی ستاد ملی مدیریت بیماری کرونا و نه برای کسب اجازه ازسرگیری اجرای کنسرت می بود. چرا که چنین اجازه ای خودبه خود در پی آغاز به کار سینما و تئاتر صادر شده است. آن نامه باید خطاب به گروه های موسیقی نوشته و از آن ها درخواست می شد که برای برگزاری کنسرت بی پرداخت هزینه ای، پیش قدم شوند.

او با اشاره به این که به عقیده من این جاست که نقش وزارت فرهنگ وارشاد اسلامی، معاونت هنری، دفتر موسیقی و... پررنگ می شود و مدیرانش وظیفه دارند که به آن چه باید عمل کنند ، می افزاید: گمان می کنم راه چاره این است که سالن های تحت نظارت نهادهای دولتی و شهرداری ها با امکانات و تسهیلاتی ویژه در اختیار اهالی موسیقی قرار بگیرد و به عنوان مثال یا بی دریافت وجه و یا با دریافت 50 درصد اجاره سالن، به این هنرمندان اجازه برگزاری کنسرت داده شود تا آن ها که به واسطه استفاده از تنها 50 درصد ظرفیت سالن سودی نخواهند کرد دست کم متضرر نشوند. آن چه می بینیم اما عمل نکردن به وظیفه است که احتمالا رو به پایان بودن دوره کاری دولت وقت نیز در آن موثر است.

متن کامل گزارش چرا درخواست ازسرگیری برگزاری کنسرت ها، به جایی نمی رسد؟ را بخوانید.

57259

کد خبر 1523767

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ به نقل از بلاغ ، قادر آشنا پنجشنبه شب در نشست هم اندیشی و هم افزایی گروه نمایشی استان مازندران با اشاره به اینکه انجمن های هنرهای نمایشی در استان ها و شهرستان ها باید دوام داشته باشند، اظهارکرد: باید تلاش کنیم تا انجمن های هنرهای نمایشی در استان ها و شهرستان ها تعطیل نشود.

وی با اشاره به اشکالات در اساسنامه و دیده نشدن شهرستان ها در آن تصریح کرد: این موضوع باید در اساسنامه جدید دیده شود تا مشکل انجمن استان ها رفع شود.

مدیرکل هنرهای نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت: تئاتر با اجرای عمومی زنده است و کرونا در این بخش خسارت بزرگی را به وجود آورد که به دنبال جبران بخشی از آن هستیم.

این مسئول با اشاره به تلاش برای تفاهم نامه کمک مالی به عنوان انجمن های استان ها افزود: سال گذشته 4 میلیارد و 600 میلیون تومان اعتبار مالی در این بخش در نظر گرفته شد و امسال با تغییر تفاهم نامه تلاش می کنیم تا این مبلغ را به 8 میلیارد تومان افزایش دهیم.

آشنا با اشاره به تأسیس بنیاد ادبیات نمایشی و حمایت ویژه از نمایشنامه نویسان خاطرنشان کرد: در تهران نمایشنامه های خوبی به چاپ رسید، در این راستا در شهرستان ها در نمایشنامه نویسی برای کسانی که اهل قلم هستند هیچ محدودیتی وجود ندارد.

وی تأکید کرد: در حوزه نمایشنامه نویسی هر تعداد که توانمندی دارند، طرح ها را به انجمن هنرهای نمایشی استان ارائه دهند.

مدیرکل هنرهای نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد افزود: با تعدد جشنواره ها مخالفیم زیرا 70 درصد بودجه صرف جشنواره ها می شود که دنبال صرف این هزینه ها برای تولید آثار در گروه های نمایشی هستیم.

عباس زارع در این نشست با اشاره به 52 گروه نمایشی ثبت شده در استان مازندران اظهارکرد: با توجه به مشکلاتی از گذشته در این حوزه وجود داشت، درگیری ویروس کرونا سبب افزایش مشکلات شد.

وی با اشاره به بیشترین دانش آموخته هنرهای نمایشی در استان مازندران، تصریح کرد: با توجه به شرایط سخت کنونی وزارت فرهنگ و ارشاد و اداره کل مازندران تلاش کردند تا در حد بضاعت بتوانیم بخشی از آسیب ها را جبران کنیم اما مشکلات در این حوزه رفع نشد و نیاز به نگاهی ویژه و عزمی ملی دارد.

مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی مازندران خاطرنشان کرد: دراین حوزه هنرمندان مازندران در جشنواره های مختلف امتیاز خوبی کسب کردند و در جامعه می توان بسیار تاثیرگذار باشند که امیدواریم از این ظرفیت بزرگ در استان و کشور استفاده شود.

علی شادمان در این نشست با اشاره به اینکه شهرستان نور مهد هنر، علم و دانش است، اظهارکرد: هم افزایی هنرمندان در این شهرستان فرصت خوبی به وجود آورد تا از دل این هم اندیشی، ظرفیت و اندوخته هایی ایجاد شود که در این حوزه بتوانیم نقش مؤثر هنرمندان در این جامعه بهره کافی ببریم.

وی تصریح کرد: اگر فرهنگ سازی امر زمانبر باشد هنرهای نمایشی در طول زمان برای فرهنگ سازی نقش کلیدی و سازنده خواهند داشت.

فرماندار شهرستان نور گفت: جامعه ای که فرهنگش از یک نظم و انضباط حرکت و سیر عالمانه و منطقی برخوردار نباشد، شاهد رفتارهای آن حوزه و فرایندهای خواهیم شد که این جامعه در رسیدن به تمدن بالنده خودش دچار وقفه و سردرگمی خواهد شد.

این مسئول خاطرنشان کرد: هنرمندان می توانند با ظرفیت ها و توانمندی های خودشان هم در فرهنگ سازی نقش کلیدی داشته باشند و هم در بالندگی فرهنگی زایش شرایط مطلوبی را برای جامعه رقم بزنند.
شادمان اظهارکرد: امروز اگر در جامعه یک امر غیرعقلانی و ناپسند رواج پیدا کند قسمتی از کار با مشکل روبرو است.

وی با اشاره به اینکه نخبگان جامعه هرکسی به سهم خودش باید در جامعه نقش ایفا کند، تأکیدکرد: هنرمندان زیبنده ترین افرادی هستند که در این صحنه تاثیرگذارند.

فرماندار نور افزود: هنرمندان به عنوان مجموعه از انسان های فرهیخته هستند و همه جامعه انتظارشان به هنرها و اندیشه های بزرگ و بلند آنهاست تا راه و سازکار درست فرهنگی جامعه را رقم بزنند.

گفتنی است در پایان از 4 جلد کتاب نمایشی که با حمایت اداره کل فرهنگ و ارشاد استان مازندران به چاپ رسید رونمایی و از نویسندگان آن قدردانی شد و همچنین به تعدادی از پیشکسوتان افتخارآفرینان نمایش استان و شهرستان نور لوح سپاس و هدایایی اهدا شد.

انتهای پیام/

نرگس کیانی: 12 فروردین بود که اعلام شد طبق مصوبه ستاد ملی مدیریت بیماری کرونا، سینما و تئاتر از گروه شغلی 3 به 2 منتقل شده است تا با این تغییر، فعالیت این دو حوزه در شهرهای دارای شرایط نارنجی بلامانع شود. هرچند در این میان نامی از جابه جایی موسیقی میان گروه های شغلی نبود اما با تغییر وضعیت کرونایی شهر تهران از نارنجی به قرمز که 16 فروردین از سوی همان ستاد اعلام شد، کلیه مشاغل گروه 2 نیز مشمول تعطیلی کامل شدند تا عمر خوشحالی فعالان سینما و تئاتر از برخورداری از امکان فعالیت در شرایط نارنجی، به یک هفته هم قد ندهد.

یک ماه بعد و در 18 اردیبهشت بود که بار دیگر خبر آمد سالن های سینما می توانند میزبان تماشاگران شوند و تئاتری ها هم می توانند روی صحنه بروند و حالا تیتر اَمریِ نباید از بازگشایی ها ترسید بود که در پس ظاهرِ آمرانه اش، درخواست می کرد این هنرمندان برای عادی نشان دادن شرایط پا پیش بگذارند.

آن چه موجب تعجب است این است که نام موسیقی و هنرمندانش، نه در 12 فروردین و هنگام جابه جایی دیگر اهالی هنر میان گروه های شغلی، شنیده شد، نه در 18 اردیبهشت که وضعیت از قرمز به نارنجی تغییر پیدا کرد و اجازه بازگشایی سالن های سینما و تئاتر صادر شد و نه امروز، در نیمه دوم خرداد 1400.

21 اردیبهشت 1400 بود که خبر آمد سیدمجتبی حسینی، معاون امور هنری وزیر فرهنگ وارشاد اسلامی پس از مکاتبه اسفند 1399 با ستاد ملی مدیریت بیماری کرونا برای قرار گرفتن اجراهای موسیقی در گروه شغلی 2 و از سرگیری آن با رعایت با پروتکل های بهداشتی، مجددا با رییس کمیته امنیتی، اجتماعی و انتظامی این ستاد مکاتبه کرده است.

او در دومین نامه اش که باز هم بی پاسخ ماند چنین نوشت: عطف به نامه قبلی مبنی بر تجدیدنظر در گروه بندی مشاغل و پیرو جلسه کارگروه کارشناسی کمیته امنیتی، اجتماعی و انتظامی ستاد ملی مدیریت بیماری کرونا درباره قرار گرفتن سینما و تئاتر در گروه 2 مشاغل به آگاهی می رساند، بسیاری از اجراهای صحنه ای موسیقی در گونه های ردیف دستگاهی، نواحی و کلاسیک در سالن های کوچک و معمولا با مخاطبان محدود برگزار می شود و از نظر رعایت پروتکل های بهداشتی و تعداد محدود تماشاگران با استفاده از درصدی از ظرفیت سالن با اجرای تئاتر و نمایشِ فیلم مشابهت دارد و مقتضی است در گروه 2 مشاغل قرار بگیرد تا امکان برگزاری این گونه اجراها با رعایت پروتکل های بهداشتی میسر شود.

در نبود جوابی رسمی برای این نامه، حال سوال بی جواب این است که آیا اهالی موسیقی اجازه روی صحنه رفتن ندارند؟ و اگر چنین است چرا اهالی سینما و تئاتر از چنین اجازه ای برخوردارند؟ سوال بی جواب دیگر این که آیا آن ها خود مایل به روی صحنه رفتن نیستند چون از خسارات مادی و معنوی اجرا در سالنی خالی از تماشاگر می هراسند و به همین دلیل است که شاهد تعطیلی کنسرت ها هستیم؟ سوالی که نمود عینی اش واکنش تهیه کنندگان و شرکت های برگزارکننده کنسرت ها و صاحبان سالن ها در سال 1399 به برقراری اجازه از سرگیری برگزاری کنسرت ها بود. زمانی که قرار شد صاحبان سالن ها، 50 درصد هزینه اجرا را از تهیه کنندگان دریافت کنند و نه صددرصد آن را و تهیه کنندگان هم بی بالا بردن قیمت بلیت از 50 درصد ظرفیت مجاز سالن بهره ببرند. اتفاقی که رخ نداد چون پیشاپیش مشخص بود که آورده مالی آن بسیار کمتر از پیش است.

ظاهرا به نظر می رسد که دست در دست دادن این دو وجه، ماجرایی را رقم زده است که چشم انداز تیره و تارش چیزی جز خاموش شدن صدای موسیقی نیست. آن چه در ادامه می خوانید حاصل گفت وگویی است با (به ترتیب حروف الفبا) حمیدرضا عاطفی (رئیس کانون پژوهشگران خانه موسیقی و مدیر اجرایی این نهاد صنفی)، علی مغازه ای (پژوهشگر، مولف، محقق و منتقد موسیقی با تمرکز بر موسیقی نواحی) و علیرضا میرعلینقی (مورخ، محقق، پژوهشگر، روزنامه نگار و منتقد موسیقی) که تحلیل شان از وضعیت فعلی را ارائه می کنند.

عدم صدور اجازه از سوی ستاد کرونا یا بی میلی اهالی موسیقی؟

حمیدرضا عاطفی با بیان این که به عقیده او برای یافتن پاسخ این سوال باید با تهیه کنندگان و برگزارکنندگان کنسرت ها صحبت کرد، می گوید: گمان می کنم مسائل اقتصادی است که مانع ازسرگیری برگزاری کنسرت ها می شود. چرا که استفاده از تنها 50 درصد ظرفیت سالن ها پاسخگوی هزینه های تمام شده اجرای یک کنسرت از جمله اجاره سالن، دستمزد گروه و... نیست و من این را، مهم ترین عامل خاموشی چراغ سالن های اجرای کنسرت می دانم. تا آن جا که من مطلعم صدور مجوز برگزاری کنسرت با مشکلی مواجه نیست مگر نبود تقاضا، یعنی متقاضی برگزاری کنسرتی نیست که بخواهد مجوزی برایش صادر شود.

او با تشریح دلایل این عدم وجود تقاضا، توضیح می دهد: دست اندرکاران موسیقی پاپ به این دلیل که می دانند با برگزاری کنسرت در چنین شرایطی، آورده مالی شان علی رغم افزایش بیش از پیش هزینه ها، نیمی از آن چه پیش تر بود هم نخواهد شد رغبتی به درخواست صدور مجوز ندارند. اهالی موسیقی کلاسیک، سنتی، نواحی و... هم که می دانند پیش از این نیز تعداد مخاطبانشان در قیاس با موسیقی پاپ، کمتر بوده است، توان تحمل خسارات مادی و معنوی روی صحنه رفتن در سالنی با تعداد انگشت شمار تماشاگر را در خود نمی بینند و در نتیجه پا پیش نمی گذارند.

میرعلینقی: عدم موافقت ستاد ملی مدیریت بیماری کرونا با انتقال اهالی موسیقی از گروه شغلی 3 به 2، دست به دست یکدیگر داده است تا شاهد تعطیلی کنسرت ها باشیم

علی مغازه ای در جواب همین سوال، توضیح می دهد: وزارت فرهنگ وارشاد اسلامی و معاونت هنری که در حال رایزنی برای رفع محدودیت های برگزاری کنسرت هستند از موضع خواهش وارد شده اند. در حالی که رفع محدودیت، مرد جنگنده می خواهد. محدودیت هایی که از سوی عده ای اعمال می شود که مخالف موسیقی اند و خود را در قبال تماشاگران کنسرت ها ملزم به امربه معروف و نهی ازمنکر و برخورد پلیسی می دانند و ظاهرا عیدشان روزی است که شاهد سینه دیوار گذاشتن سازها و تیراندازی به آن ها باشند. به عقیده من افرادی که اکنون در حوزه موسیقی تصمیم گیری می کنند علاقه مندند کار را به اعدام سازها بکشانند.

او با بیان این که وزارت فرهنگ وارشاد اسلامی از دید من بدهکار مردم است و باید بدهی خود را بپردازد ، ادامه می دهد: بدهی این وزارتخانه به مردم، دفاع از موسیقی است و نه نوشتن یک نامه از سوی معاون هنری به ستاد ملی مدیریت بیماری کرونا. معاونی که کارش را به چند مشاور کارنابلد و نالایق سپرده است که اساسا در این حدوحدود نیستند و صرفا برای رضایت مدیران بالادستی شان، در راه محدود کردن و نه گشودن، گام برمی دارند. از سوی دیگر اهالی موسیقی یک نهاد صنفی قدرتمند به معنای واقعی کلمه ندارند تا پیگیر دریافت طلب شان از این وزارتخانه باشد و در واقع حقوقی که متولیان نهاد صنفی فعلی، بابت جایگاه شان در دستگاه دولت دریافت می کنند به آن ها اجازه نمی دهد که از هنرمندان دفاع کنند. نهاد صنفی زمانی می تواند از هنرمند دفاع کند که دستش در سفره دولت نباشد و با آن، منافع مشترک نداشته باشد. پس به عقیده من، کارکرد نهادهای صنفی مانند خانه موسیقی تنها آرام کردن جامعه هنری با کارهای ایذایی است.

عاطفی: مسائل اقتصادی است که مانع ازسرگیری برگزاری کنسرت ها می شود

علیرضا میرعلینقی در پاسخ به این سوال که به نظر او علت عدم ازسرگیری برگزاری کنسرت ها چیست، می گوید: پاسخ دادن به این سوال دشوار است و برای شخص من اسباب تعجب. یادآوری می کنم که اقبال مردم ما به کنسرت های موسیقی همواره بیش از سالن های سینما و تئاتر بود. چراکه زمینه تخلیه انرژی در کنسرت موسیقی را بسیار بیش از سالن سینما و تئاتر می دیدند. از سوی دیگر سینما رفتن و به خصوص به تماشای تئاتر نشستن را بیش از تماشای کنسرت، عملی روشنفکرانه و همراه با پیش آگاهی محسوب می کردند و در حوزه موسیقی تنها اقلیتی بودند که با چنین رویکردی به تماشای یک کنسرت می نشستند و برای عده کثیری بیش از هر چیز، جنبه تفریحی داشت و مفری برای تخلیه انرژی و به دست آوردن آرامش و شادی بود. این جنبه تراپی پررنگ کنسرت های موسیقی موجب می شود از خود بپرسم چرا در حالی که سالن های سینما و تئاتر بازند، مطالبه ای برای ازسرگیری کنسرت ها وجود ندارد؟! به نظر من که تخصصم تحقیق وپژوهش در جنبه های گوناگون تاریخ اجتماعی موسیقی ایران است، این اتفاق یکی از جالب توجه ترین وقایع این حوزه است و معتقدم باید تیمی تحقیقاتی متشکل از آکادمیسین ها به بررسی آن بپردازند و من نمی توانم پاسخی منطقی برایش بیابم مگر از همان طریقی که اشاره کردم.

مغازه ای: وزارت فرهنگ وارشاد اسلامی که در حال رایزنی برای رفع محدودیت های برگزاری کنسرت است، از موضع خواهش وارد شده ، در حالی که رفع محدودیت، مرد جنگنده می خواهد

او با طرح این پرسش که می دانید چرا می گویم نمی توانم پاسخی منطقی برای این پرسش بیابم؟ ، می افزاید: چون اگر پاسخ ما به این سوال این باشد که به علت شیوع کروناست که کنسرتی برگزار نمی شود. نافی اش می شود این که پس چه طور سالن های تئاتر و سینما باز است؟! اگر بگوییم به این دلیل است که تقاضایی از سوی مردم وجود ندارد و در نتیجه عَرضه ای هم صورت نمی گیرد، می توان پرسید پس بر سر آن صف های طویل و ساعت ها انتظار برای ورود به سالن های کنسرت که پیش از این شاهدش بودیم چه آمده است؟! پس منطق ماجرا چیست؟! برای من جالب است که مردم مان هم چه قدر زود به هر وضعیتی عادت می کنند، به گونه ای که نمی توان باور کرد کسانی که اکنون هیچ درخواستی برای ازسرگیری کنسرت های موسیقی ندارند، همان کسانی بودند که برای خریدن بلیت، شب پشت در سالن می خوابیدند.

میرعلینقی در پایان این بخش از صحبت هایش، توضیح می دهد: من گمان می کنم هر دو عامل یعنی عدم موافقت ستاد ملی مدیریت بیماری کرونا با انتقال اهالی موسیقی از گروه شغلی 3 به 2 برای فراهم شدن شرایط روی صحنه رفتن شان و عدم استقبالِ کُنندگانِ کار که از وضعیت بغرنج اقتصادی بینندگانِ کار مطلع اند، دست به دست یکدیگر داده است تا شاید چنین وضعی باشیم. در همه جای دنیا و در همه مقاطع تاریخ، این اقتصاد است که تعیین تکلیف می کند و نمی توان از مخاطبی که تا پیش از این با بلیت فلان هزار تومانی به تماشای کنسرت می نشسته است، خواست که اکنون مبلغی چندین برابر آن را که برگزارکنندگان برای ضرر نکردن و نه حتی سود کردن، تعیین کرده اند، پای تماشای همان کنسرت بریزد. این هم خواب و خیالی بیش نیست که دولت دست کم برای مدتی، برای موسیقیدانان جدی، نه همه آن ها، سوبسیدی تعریف کند و توقع داشتن آن مانند توقع باریدن تگرگ در کویر است.

مغازه ای: در میان هنرها، موسیقی، حکم بچه ای سرراهی را برای حاکمیت دارد
بد عادت شدن با کنسرت آنلاین

میرعلینقی با اشاره به این که یکی از نکاتی که در این میان به ذهنش می رسد کوچک ترشدن سفره های مردم و کاهش سهم موسیقی از سبد هزینه خانواده ها است، می افزاید: به هر حال قیمت بلیت کنسرت های موسیقی بیش از سینما و تئاتر بود و شاید گرفتاری مردم در تنگناهای معیشتی آن ها را وادار به حذف این هزینه ملموس کرده است. هزینه ملموس چیزی است که شما با پرداختش، احساس کنید بخشی از آن چه را داشتید مصرف کردید. این احساس هنگام خرید بلیت سینما و تئاتر چندان شکل نمی گیرد اما متاسفانه هنگام خرید بلیت کنسرت موسیقی و کتاب به اوج می رسد و گمان نمی کنم بتوان راه چاره ای برایش پیدا کرد چراکه نه می توان سطح درآمد مردم را افزایش و نه می توان هزینه تولید تمام شده این محصولات فرهنگی را کاهش داد.

عاطفی: برگزاری کنسرت با مشکلی مواجه نیست، در واقع، کسی متقاضی برگزاری کنسرت نیست که به دلیل هراس از خسارت های مادی و معنوی روی صحنه رفتن در سالنی با تعدادی کمی تماشاگر است

گردآورنده و تنظیم کننده کتاب موسیقی نامه وزیری (مجموعه مقاله ها، مصاحبه ها، سخنرانی ها و قلم اندازی های پراکنده از استاد علینقی وزیری) با اشاره به بخشی از این کتاب، ادامه می دهد: این نکته را هم فراموش نکنیم که این جاست که تفاوت فرهنگ ها عیان می شود. کلنل علینقی خان وزیری می گوید در زمان جنگ جهانی اول در برلین، مردم عادی به واسطه فقر عمومی هر دو شبانه روز یعنی هر 48 ساعت یک وعده غذا می خوردند و زارونزار بودند اما هفته ای سه بار رفتن به سالن موسیقی برای تماشای کنسرت و تئاتر را ترک نمی کردند! آن ها مردمی بودند دوستدار فرهنگ و هواخواه آن در هر شرایطی. به این دلیل است که معتقدم در آن چه رخ می دهد، خواست مردم نیز دخیل است و اگر حاکمیت تصمیمی می گیرد، خواست مردم نیز چه خود بدانند و چه ندانند بر این تصمیم موثر است.

او با بیان این که برگزاری کنسرت های آنلاین، نکته دیگری است که بر عدم ازسرگیری کنسرت در سالن های موسیقی موثر می دانمش ، توضیح می دهد: من از ابتدا جزو مخالفان این اتفاق بودم و می دانستم اگر مخاطب به تماشای کنسرت موسیقی از خانه، در شرایطی که همه اجزای آن را تحت کنترل دارد و طبیعتا نیازی به رعایت آداب رفتن به سالن کنسرت، در آن نیست، نیازی به رفت وآمد و بودن در مسیر ندارد و امکان تماشا با هزینه ای کمتر را فراهم می کند، عادت کند نمی توان از او انتظار داشت بار دیگر به شیوه قبل برگردد اما متاسفانه بسیاری از موسیقی دانان ما، منافع کوتاه مدت را به قصد گذران روز بر برنامه ریزی برای آینده ترجیح دادند و به آن چه شنیدند وقعی نگذاشتند.

موسیقی سنتی، کلاسیک، نواحی و... پاسوز موسیقی پاپ شده است؟

اشاره سیدمجتبی حسینی در نامه مورخ 21 اردیبهشت خطاب به رییس کمیته امنیتی، اجتماعی و انتظامی ستاد ملی مدیریت بیماری کرونا به این که بسیاری از اجراهای صحنه ای موسیقی در گونه های ردیف دستگاهی، نواحی و کلاسیک در سالن های کوچک و معمولاً با مخاطبان محدود برگزار می شود و از نظر رعایت پروتکل های بهداشتی و تعداد محدود تماشاگران با استفاده از درصدی از ظرفیت سالن با اجرای تئاتر و نمایشِ فیلم مشابهت دارد و مقتضی است در گروه 2 مشاغل قرار بگیرد تا امکان برگزاری این گونه اجراها با رعایت پروتکل های بهداشتی میسر شود. موجب طرح این سوال می شود که آیا بی میلی دست اندرکاران موسیقی پاپ به برگزاری کنسرت با علم به این که استفاده از تنها 50 درصد ظرفیت سالن ها، آورده مالی شان را کاهش می دهد، موجب شده است که اساسا ازسرگیری برگزاری کنسرت به عنوان یک مطالبه جدی مطرح نشود؟

عاطفی با بیان این که مخاطب آن نامه و مضمونش می بایست چیزی غیر از آن چه بود، باشد، توضیح می دهد: نامه سیدمجتبی حسینی می بایست نه خطاب به رییس کمیته امنیتی، اجتماعی و انتظامی ستاد ملی مدیریت بیماری کرونا و نه برای کسب اجازه ازسرگیری برگزاری کنسرت می بود. چرا که چنین اجازه ای خودبه خود در پی آغاز به کار سینما و تئاتر صادر شده است. آن نامه باید خطاب به گروه های موسیقی نوشته و از آن ها درخواست می شد که برای برگزاری کنسرت بی پرداخت هزینه ای، پیش قدم شوند.

این مطالب را هم بخوانید: ◾️ آهنگ هایی که از سمت پیروز انتخابات به گوش می رسند ◾️ کنسرت ها دوباره راه افتاد؛ قیمت بلیت ها چند شد؟

او با اشاره به این که به عقیده من این جاست که نقش وزارت فرهنگ وارشاد اسلامی، معاونت هنری، دفتر موسیقی و... پررنگ می شود و مدیرانش وظیفه دارند که به آن چه باید عمل کنند ، می افزاید: گمان می کنم راه چاره این است که سالن های تحت نظارت نهادهای دولتی و شهرداری ها با امکانات و تسهیلاتی ویژه در اختیار اهالی موسیقی قرار بگیرد و به عنوان مثال یا بی دریافت وجه و یا با دریافت 50 درصد اجاره سالن، به این هنرمندان اجازه برگزاری کنسرت داده شود تا آن ها که به واسطه استفاده از تنها 50 درصد ظرفیت سالن سودی نخواهند کرد دست کم متضرر نشوند. آن چه می بینیم اما عمل نکردن به وظیفه است که احتمالا رو به پایان بودن دوره کاری دولت وقت نیز در آن موثر است.

مغازه ای با اشاره به این که به نظرش مسئله کلی تر از این حرف هاست، توضیح می دهد: ذات موسیقی یک چیز است؛ چه پاپ باشد، چه سنتی، چه کلاسیک و چه نواحی و... مانند ساختار یک مقاله که همواره یکسان است اما می تواند پژوهشی، مروری، مطالعه موردی و... باشد. بنابراین معتقدم افرادی در حال تصمیم گیری برای موسیقی هستند که با اساس آن مخالفند. می پذیرم که برخی از انواع موسیقی نسبت به برخی دیگر مخاطب کمتری دارند اما مدیران گمان می کنند اگر بگویند آن هایی که مخاطب شان کمتر و رعایت پروتکل های بهداشتی در فضای اجرایشان آسان تر است، می توانند برگزاری کنسرت را از سر بگیرند، دیگران هم معترض می شوند که چرا چنین اجازه ای ندارند؟! بیایید از سویی دیگر به ماجرا نگاه کنیم؛ مخاطبان موسیقی پاپ در ایران، عموما از طبقه مرفه اند و از توان پرداخت هزینه بیشتر برای خرید بلیت گران تر برخوردارند. در این شکل از موسیقی تهیه کنندگانی هستند که در بردن ذائقه شنیداری مخاطب به سمت نازل ترین جای ممکن سهیمند و علاقه مندند تنها موسیقی هایی رواج یابد که پول ساز می دانندش. گروه هدف این نوع موسیقی از لحاظ امنیتی نیز ممکن است دردسرسازتر از دیگران باشد و با توجه به نزدیکی ایام انتخابات، احتمالا ترجیح این است که فعلا همه چیز مسکوت بماند.

میرعلینقی: توقع این که دولت برای موسیقی ، سوبسیدی تعریف کند، مانند توقع باریدن تگرگ در کویر است

میرعلینقی نیز با بیان این که موافق این تفسیر نیست، ادامه می دهد: مخاطبان موسیقی غیرمصرفی و غیرپاپ از ابتدا هم از لحاظ کمی در اقلیت بودند و اکنون نه به دلیل آن چه سوختن به پای اهالی موسیقی پاپ می نامید که به علت هراس از خسارتی دو جانبه است که به صحنه اجرای موسیقی زنده برنمی گردند؛ از یک سو خسارتی مادی و از سوی دیگری خسارتی روحی و روانی و هر دو حاصل اجرا در سالنی با تماشاگر اندک.

اگر مسیر همین باشد، آینده موسیقی چیزی جز خفه شدن نیست

مغازه ای در پایان با بیان این که تحلیل من این است که در میان هنرها، موسیقی حکم بچه ای سرراهی را برای حاکمیت دارد ، می افزاید: به طور کلی مدیرانی هم که متولی موسیقی کشورند یا اختیاری نداشته اند و یا اگر داشته اند خود، آرام آرام از خود سلب اختیار کرده اند. این سلب اختیار نیز حاصل ضعف و عدم توانایی خودشان در دفاع از دایره اختیاراتشان در حوزه هنری بوده است که به عنوان متولی اهالی اش انتخاب شده اند. پس موسیقی رفته رفته به بی پناه ترین هنر و اهالی اش به بی پناه ترین هنرمندان در ایران تبدیل شدند. آن چه عجیب است این است که هر کسی به خود اجازه می دهد برای موسیقی نسخه بپیچد و حکم صادر کند. به عقیده من تمامی این روند برای رسیدن به هدفی ناشایست و ناروا طی می شود و تنها امیدواری ام این است که این هدف، نه هدفی مدون که صرفا ساخته و پرداخته ذهن مدیرانی که هم اکنون بر مسند قدرت هستند، باشد. این هدف، ذائقه سازی است، به گونه ای که ذائقه مخاطب موسیقی را به نازل ترین سطح ممکن برساند و نمونه آن، موسیقی هایی است که در تمامی شبکه های تلویزیون و دیگر رسانه های تحت اختیار سازمان صداوسیما شنیده و ردپایش در مجوزهای صادرشده از سوی ساترا (سازمان تنظیم مقررات صوت وتصویر فراگیر) نیز به وضوح دیده می شود. آثاری که چه در محتوا و چه در فرم، بی ارزش ترین و بی کیفیت ترین گونه های اجرای موسیقی اند و موجب می شوند نسل امروز، در سال های آینده صاحب بی ارزش ترین ذائقه موسیقی شود، نسلی که نوستالژی موسیقایی اش، شامل بی مایه ترین ها خواهد بود. بی مایه ترین هایی که اگر با ترانه ها و تصنیف های درخشان موسیقی سنتی که نوستالژی نسل ماست مقایسه شان کنید با من هم عقیده خواهید شد. این نسل، در زمینه ذائقه شنیداری بی نواترین است و به عقیده من این اتفاق به شیوه ای هدفمند رقم زده شده است.

او در انتها می گوید: اگر افراد دلسوز چه در دولت، چه در نهادهای صنفی، چه در میان هنرمندان و چه در میان اهالی رسانه برای تصمیم گیری فعال نشوند آینده موسیقی چیزی جز خفه شدن نیست. موسیقی از بین نخواهد رفت، زیرزمینی خواهد شد و حتی موسیقی سنتی ما هم ممکن است، درست مانند اوایل انقلاب که دیدگاهی تندرویانه نسبت به موسیقی حاکم بود، زیرزمینی شود و طالبانیسم علیه موسیقی حکمروایی کند که در آن روز اتفاقات ناگوار بسیار با تبعات فرهنگی منفی بسیار، رخ خواهد داد.

این مطالب را هم بخوانید: ◾️ چرا تئاتر و سینما باز است، کنسرت های موسیقی نه؟ ◾️ نامه نگاری معاون امور هنری برای راه افتادن دوباره کنسرت های موسیقی

57259

کد خبر 1523737

گروه فرهنگ و هنر – در این روزها که اهالی فرهنگ و هنر به سختی روزگار می گذرانند، نگاه این اصناف به برنامه های نامزدهای ریاست جمهوری است تا از آینده احتمالی خود در 4 سال پیش رو با خبر شوند. روز سه شنبه دومین مناظره کاندیداهای ریاست جمهوری با محوریت مسائل فرهنگی، اجتماعی و سیاسی برگزار شد اما تقریبا خبری از فرهنگ و هنر در میان پرسش ها و پاسخ ها دیده نمی شد.
دو سال اخیر شاید به جرات از جمله سخت ترین سال های فرهنگ و هنر در 40 سال اخیر باشد. بارها و بارها تمامی رویدادهای فرهنگی و هنری تعطیل شدند، درهای سالن های سینما و تئاتر و موسیقی یک خط در میان باز می شدند تا جایی که برخی سالن های خصوصی تئاتر تعطیل شدند و سالن های سینما به فکر تغییر کاربری افتادند. موسیقی هم که اوضاعش بر کسی پوشیده نیست.
موزه ها و نگارخانه ها هم چندان اوضاع بهتری ندارند. کتابفروشی ها همزمان با تعطیلی و گرانی کاغذ و کم شدن توانایی خرید مردم دست و پنجه نرم می کنند. صنعت نشر به نفس نفس افتاده است. جشنواره های فرهنگی و هنری از رونق افتاده اند. بازیگران مجبورند بدون ماسک جلوی دوربین بروند. همین اتفاق باعث ابتلای چند هنرمند به کرونا و حتی درگذشت برخی شد. گردشگری عملا تعطیل است. تازه اینها مشکلات این دو سال هستند که باید به مشکلات پیشین افزوده شوند.
همه این موارد را اگر در کنار هم بگذاریم، خواهیم دید که مشکلات عرصه فرهنگ و هنر در صورت عدم رسیدگی ممکن است از کنترل خارج شود. بنابراین طبیعی است که تمامی اهالی فرهنگ و هنر و عموم مردم منتظر برنامه های رئیس جمهور آینده هستند تا سرنوشت 4 سال آتی خود را بدانند.
عصر روز سه شنبه 18 خرداد ماه، دومین مناظره تلویزیونی نامزدهای سیزدهمین انتخابات ریاست جمهوری، با اجرای مرتضی حیدری با ساختاری یکسان با مناظره اول برگزار شد و مورد انتقاد فراوانی نیز قرار گرفت. مازیار ناظمی، مجری و گوینده باسابقه صداوسیما، در نقد مناظره های تلویزیونی، با تاکید بر اینکه برنامه هایی که هم اکنون با عنوان مناظره از تلویزیون پخش می شود، در واقع مناظره نیست، گفت: این فرم تلویزیونی که الان شاهدش هستیم، اصلا مناظره نیست. یک کار کادربندی شده است. نامزدها قبلا چند دقیقه زمان داشتند الان یک تکنیک فنی هم اضافه شده است و بعد از زمان تعیین شده صدا کاملا قطع می شود؛ یعنی کاملا باید در همان قاب قرار بگیرند. نامزدها اصلا با هم روبه رو نیستند؛ مناظره یعنی مواجه فرد با فرد. در مناظره افراد در مقابل همدیگر بحث و جدل می کنند. این در حالی است که در این مناظره ها، نامزدها حتی ارتباط چشمی هم با هم برقرار نمی کنند و همه دارند مجری را نگاه می کنند.
او تصریح کرد: این نوع برنامه سازی، به شکل فنی، محتوایی و فرمی اصلا به مناظره نزدیک نیست. هر شکلی که به آن نگاه کنیم تقریبا و تحقیقا کاملا کنترل شده و خیلی شسته و رفته پیش می رود. در واقع مناظره نیست و بیشتر یک دورهمی است و به گفته خود دوستان در خود مناظره، یک جور مسابقه هفتگی است؛ هر چند در مسابقه هفتگی هم مرحوم نوذری می گفتند از کی بپرسم که اینجا این هم نیست. شاید بد نبود اینطور باشد تا شور و حال و جذابیتی به برنامه بدهد؛ مثلا از یک نامزد بخواهند برای دیگری سوالی طرح کند که البته کمی لوس می شود.
به هر صورت دومین مناظره، برای نخستین بار، همزمان با شبکه یک سیما، با استفاده از رابط ناشنوایان روی آنتن شبکه سلامت سیما نیز رفت؛ اتفاقی که در پی انتقاد برخی نامزدها به وقوع پیوست. همچنان روند برگزاری مناظره مانند مناظره نخست بود و هر نامزد به سوالی خاص که بر اساس قرعه کشی مشخص می شد پاسخ می داد. قرار بر آن بود که مناظره دوم با محوریت موضوعات اجتماعی، فرهنگی و سیاسی برگزار شود اما تنها هاله ای از فرهنگ از کنار یکی دو سوال رد شده بود! این در حالی است که انتظار می رفت در این مناظره که موضوع آن سیاسی، فرهنگی و اجتماعی عنوان شده بود، مباحث فرهنگی جایگاه ویژه ای داشته باشد؛ به خصوص با توجه به این که مسائل سیاسی و اقتصادی در دیگر جلسات انتخاباتی نیز مطرح می شود و فرهنگ، عنصر غایب تبلیغات انتخاباتی نامزدهاست.
در تنها بخشی که در دقایق پایانی پرسشی درباره شوراهای عالی مطرح شد، محسن رضایی شورای انقلاب فرهنگی را بی خاصیت خواند و وعده انحلال آن را در صورت انتخابش به عنوان رییس جمهور داد.
عبدالناصر همتی نیز در جمع بندی پایانی سخنان خود، با برشمردن نام استادان بزرگ هنر همچون زنده یاد محمدرضا شجریان، زنده یاد علی کسمایی، کیهان کلهر و حسین علیزاده، نادیده انگاشتن آن ها را به باد انتقاد گرفت. وی همچنین به گروه های زیرزمینی موسیقی رپ اشاره کرد و خواستار رسمیت یافتن آن ها شد.
در بخشی از مناظره همچنین محسن رضایی جملاتی را به نقل از یک مهندس شیمی خواند. دقایقی بعد، ویدیوی صحبت های وی در کنار ترانه ای از شاهین نجفی خواننده خارج نشین در شبکه های اجتماعی وایرال شد که به نظر می رسید جملات محسن رضایی، از ترانه این خواننده برداشت شده است.
محسن مهرعلیزاده نیز دو بار در ابتدا و انتهای برنامه، به موضوع فیلترینگ اشاره کرد و آن را زیر سوال برد. علیرضا زاکانی نیز در جمع بندی سخنان خود، ضمن مخالف صریح با فیلترینگ، خواستار اینترنت امن، پرسرعت و ارزان برای آحاد جامعه شد. در بخشی از مناظره نیز محسن رضایی وعده اینترنت خاص بانوان را ارائه کرد.
یعنی بیش از 3 ساعت و 30 دقیقه نامزدها صحبت کردند اما هیچ اشاره مشخصی به فرهنگ و هنر نشد. هیچ نشانی از بررسی وضعیت موجود و مشکلات این عرصه به چشم نیامد. در چند ماه اخیر بارها در اخبار درباره سندهای ملی در حوزه فرهنگ و هنر شنیده ایم اما حتی کوچک ترین کلمه ای درباره آن ها رد و بدل نشد. تا آنجا که سیدعباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی که شاید منتظر شنیدن نظرهای صریح نامزدهای منتقد دولت بود دقایقی پس از پایان مناظره، در توییتی نوشت: فرهنگ و هنر بخش مغفول مناظرات بود، حتی در دومین مناظره با عنوان فرهنگی و اجتماعی؛ ایران بدون فرهنگ و هنر ایران نیست! از کدام برنامه سخن می گوییم؟
اما چرا در حتی در میان سوالات مطرح شده نیز، به جز یک سوال در مورد شواری انقلاب فرهنگی، هیچ اشاره ای به فرهنگ و هنر نشد؟ محمد صوفی، دبیر شورای نظارت بر صداوسیما رفتیم درباره اینکه چرا در مناظره فرهنگی خبری از فرهنگ نبود، گفت: کیفیت، تعداد، زمان، سوالات و اداره مناظره منحصراً در اختیار سازمان صداوسیما نیست. کمیسیون بررسی تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری بر همه این اتفاقات نظارت و تصمیم گیرنده است که صداوسیما هم عضوی از این کمیسیون است. بنابراین هرگونه انتقاد و اعتراض باید به آن کمیسیون بشود و صداوسیما مستقلاً مسئولیتی ندارد. صداوسیما امکانات و زمینه را فراهم می کند اما سیاستگذاری با آن کمیسیون است.
صوفی درباره انتقاد به جای خالی پرداختن به بحث جدّی فرهنگ و هنر در مناظره دوم که قرار بود به مباحث فرهنگی پرداخته شود، گفت: اساساً فرهنگ زیربناست و انقلاب ما فرهنگی است؛ نظام ما مبتنی بر فرهنگی است که برگرفته از اسلام و ایران است. درباره آموزش و پرورش، دانشگاه، برنامه ریزی برای امور جوانان و حتی مقوله ازدواج و ورزش صحبت شد که هم اجتماعی اند و هم فرهنگی؛ اما انتقاد شما هم وارد است. اگر قرار بود من سوال طرح کنم حتماً راجع به سبک زندگی، هنر، ورزش، سینما، کتاب، مطبوعات و فضای مجازی سوالاتی مطرح می کردم، چرا که این ها امروز بخشی از دغدغه ها و توقعات مردم و ضروت های جامعه است.
به نظر می رسد نامزدهای محترم، چنان در مسائل سیاسی و انتخاباتی غرق شده اند که فراموش کرده اند هر دولتی با هر اولویتی در مسائل کشور، علاوه بر برنامه های کلان اقتصادی و سیاسی، باید سیاست ها، راهبردها و برنامه های مدون و مشخصی در زمینه فرهنگی و هنری هم داشته باشد. آن هم در کشوری مانند ایران با این سابقه و قدمت تاریخی و ظرفیت ها و ویژگی های فرهنگی و هنری.

ارسال دیدگاه
نام: ایمیل: دیدگاه:

جلیلی: اینکه حقوق زنان را در عضویت چند زن در کابینه ببینیم، توهین به این قشر است

فارس / نامزد سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری گفت: اینکه حقوق زن را صرفا در این ببینیم که دو سه نفر زن در کابینه می گذاریم این توهین به زنان است. من این مدلی رفتار نکردم.

سعید جلیلی نامزد سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری، صبح امروز (پنجشنبه 20 خرداد) در دیدار صمیمانه جمعی از جوانان در عمارت شمسا، اظهاراتی مطرح کرد که محورهای مهم آن را در ادامه می خوانید:

- فردی که به عنوان وزیر ارشاد انتخاب می شود باید هنر را فهم کند و از اهالی فرهنگ و هنر باشد. متاسفانه در سال های گذشته برخی تصمیم گیران فرهنگ و هنر نه تنها از اهالی فرهنگ و هنر نبودند بلکه حتی مصرف کننده هم نبودند.

- عرصه هنر یک ضرورت است و اگر کسی فهم داشته باشد و با آن هنر آمیخته باشد آن پیام بیشتر درک می شود.

- وزارت ارشاد چندین هنرستان موسیقی دارد؛ خروجی های هنرستان موسیقی چیست؟ چه برنامه ای برای آن داشتند؟ ما باید بتوانیم روی آن چیزی که مزیت نسبی ماست سرمایه گذاری کنیم. فرهنگ مزیت نسبی ماست چراکه انقلاب ما انقلاب فرهنگی بود، اما یک سوال در صدا و سیما درباره فرهنگ از من نشد! همه سوالها درباره تورمد اما راجع به سینما و موسیقی هم از ما نپرسیدند.

- در ایام انتخابات یک دفعه عده ای حامی زنان، فضای مجازی و اهل سنت می شوند.

- اینکه حقوق زن را صرفا در این ببینیم که دو سه نفر زن در کابینه می گذاریم این توهین به زنان است. من این مدلی رفتار نکردم.

- 50 درصد جامعه ما زنان هستند. اگر از جامعه زنان صحبت می کنیم از زنان روستا تا نخبگان را دربر می گیرد. اگر نگاه ابزاری نداریم باید همه را مطرح کرد.

- در این عرصه معتقدیم اگر دولت یک مسئله را برای خودش موضوع می داند باید برای آن ماموریت تعریف کرد.

به پیج اینستاگرامی آخرین خبر بپیوندید
instagram.com/akharinkhabar

سرویس : مازندران - زمان : شناسه خبر : 1064462

به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از ساری، قادر آشنا عصر امروز(19خرداد) در نشست با مدیر کل فرهنگ و ارشاد اسلامی مازندران و رئیس انجمن هنرهای نمایشی استان که در شهرستان نور برگزار شد، با بیان اینکه در دو دوره مدیریتی در اواخر دولت ها شاهد بحران اختلاف عمیق بین دولت و هنرمندان بودم، اظهار کرد: الان هم که پس از 10 سال برگشتم شاهد مشکلات کرونا و بدهی مرکز هنرهای نمایشی و ...هستم.

مدیر کل مرکز هنرهای نمایشی کشور افزود: افتخار دارم در دوره مدیرکلی هنرمندان خوبی را به عرصه نمایش بکشانم و معرفی کنم، در استان های کهگیلویه و بویراحمد، اردبیل و ... سوابق خوبی برجای گذاشتم.

آشنا با اشاره به اقداماتی در بحث مدیریت تئاتر، تصریح کرد: تئاتر را خوب می شناسم، باورم بر این است که انجمن هنرهای نمایشی استان و شهرستان ها باید قوام و دوام داشته باشد و طبق همان اساسنامه عمل کنند تا انجمن شهرستان ها تعطیل نشود.

وی گفت: تغییر اساسنامه بدون ارائه ادله حقوقی ممکن نیست ولی در این اساسنامه یک اشکالی وجود دارد، اینکه ما انجمن های شهرستانی را ندیدیم که پیگیر دیده شدنش هستیم، بودجه ملی در اختیار ما است، بودجه فرهنگ و هنر در اختیار شورای توسعه و برنامه ریزی استان است.

آشنا ادامه داد: در سال گذشته تلاش کردیم 4 میلیارد و 600 میلیون تومان بودجه مرکز را به استان اختصاص دهیم، امسال هم پس از احیای تفاهم نامه بعد از سه سال، 8 میلیارد تومان به استان ها تخصیص دادیم، البته تا الان بودجه ملی را امضا نکردیم، بدهی 11 میلیاردی مرکز را پرداخت کردیم.

وی بیان کرد: در بحث ساماندهی گروه ها باورمان بر این بود که کاری به نام تئاتر شهر انجام بدهیم، در سال 1390 به هر استانی 100 میلیون تومان بابت تجهیز سالن پرداخت کردیم، پس از آن با تشکیل گروه و جانمایی نمایشنامه نویس برای گروه الف 8 میلیون، گروه ب 8 میلیون و گروه ج 3 میلیون تومان برای تولید در کل کشور بودجه می دهیم که متاسفانه پس از استقرار گروه ها اجرایی صورت نگرفت و حذف شد .

آشنا اضافه کرد: گام بعدی ما این بود که بین گروه های مستقر در کشور جشنواره ای برپا کنیم ولی نشد، به شیوع کرونا برخوردیم، تلاشم نهادینه شدن حوزه هنرهای نمایشی است روی این حوزه تعصب دارم.

مدیرکل اداره هنرهای نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با اشاره به بحث نمایشنامه تاکید کرد: سه مدل نمایشنامه نویسی اعم از سه قلم روشن، نقد صوت و راه روشن را در تهران شروع کردیم، در این حوزه بزرگوارانی که قلم خوبی دارند می توانند ورود پیدا کنند هیچ محدودیتی هم ندارد.

آشنا اذعان کرد: نمایشنامه نویسی مرز نمی شناسند، در این حوزه هر تعدادی که توانمندی دارند بیایند تلاش کنند، مازندرانی ها می توانند طرح را ارائه بدهند ما هم برای چاپ، نویسندگی و اجرا حمایت می کنیم.

وی با بیان اینکه در حوزه قلم روشن 12 نمایشنامه با متن خوب در تراز کشور عزیزمان ایران اسلامی تولید شد، خاطرنشان شد: پروژه قلم روشن یکی از اتفاق های خوب و مهم در عرصه نمایشنامه نویسی به شمار می رود. در هر سرزمینی که ادبیات جدی گرفته شده، زمینه پویایی و زایایی سایر هنرها نیز فراهم شده است.

آشنا اعلام کرد: هنرمندان از همه سلایق آماده اجرا و پخش و آماده سازی برای جشنواره فجر هستند، در مورد تئاتر خیابانی حدود 78 نفر از کسانی که در جشنواره های مختلف سال گذشته شرکت کردند، مجدد اجازه اجرای کار به آن ها دادیم.

وی تصریح کرد: من با تعدد جشنواره ها مخالف هستم، 70 درصد هزینه ها صرف اجرا می شود، طرحی که بر رویش اصرار دارم این است که همه جشنواره ها در قالب یک جشنواره خلاصه شود مازاد هزینه ها را صرف گروه ها کنیم، نکته بعدی در خصوص آموزش است که باید خروجی داشته باشد.

مدیر کل مرکز هنرهای نمایشی کشور عنوان کرد: در حوزه سینما و تئاتر در اوضاع کرونایی می توان شاهد رعایت موارد پیشگیرانه بود چرا که این مشاغل پس از تعطیلی متضرر شدند، در شرایط نارنجی می توانند اجرا داشته باشند اما آن چیزی که رویش تاکید دارم این است که تئاتر با اجرای عمومی زنده است، در تفاهم نامه سهم تولید و اجرای عمومی در این کار دیده شود.

آشنا ادامه داد: یک نفر هنرمند از مجموعه هنرهای نمایشی طلبکار نیست، یاد گرفتیم که اگر هنرمندی اجرا می کند از او حمایت کنیم، افتخار می کنم در خدمت هنرمندان تئاتر باشم، بحث هنر کات در شرایط کرونایی اجرا شد.

پایان پیام/ 286

ضمیمه :

کلید ‫واژه ها:

مدیر کل مرکز هنرهای نمایشی کشور

|

پروژه قلم روشن

|

نمایشنامه نویسی

|

مدیرکل ارشاد مازندران

|

تئاتر شهر

|

کرونا

|

با صدور بی رویه مجوز های موسیقی به خصوص تک آهنگ ها از سوی وزارت ارشاد، در خوش بینانه ترین حالت، می توان فکر کرد که این وزارتخانه سعی دارد با کم کردن پروتکل های سختگیری، مسیر را برای همه دوستداران خوانندگی هموار کند. اما با نگاهی موشکافانه، پی خواهیم برد که در هشت سالی که گذشت، نه تن ها مردم ذره ای برای این دولت اهمیت نداشتند بلکه دستمایه ای جهت انتفاع دولت برای ساختن دیوار کاذب اعتماد و رای مردم بودند.

قیمت کاغذ در بازار آزاد واردات برای چندمین هفته متوالی روی 600 هزار تومان ثابت است ، در حالی که کارشناسان این قیمت را مناسب می دانند اما خریداری در بازار وجود ندارد.

به گزارش چاپ و نشر آنلاین به نقل از خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، برای سومین هفته متوالی در خرداد ماه قیمت کاغذ چاپ و تحریر بر خلاف رویه افزایشی گذشته ، قیمت ثابتی را تجربه می کند؛ با وجود این در بازار نشر خریداری برای کاغذ وجود ندارد.

قیمت هر بند کاغذ چاپ و تحریر روزهاست که مرز 600 هزار تومان را تجربه می کند و بر خلاف سایر انواع کالا در این بازار افزایش یا کاهشی را تجربه نکرده است، با وجود این ناشران هنوز حاضر نیستند از بازار آزاد خرید کنند. به باور ناشران با مؤلفه های اقتصادی این روزهای نشر ، امکان چاپ کتاب با کاغذ آزاد بندی 600 هزار تومان وجود ندارد.

در حالی که در یک سال گذشته ناشران کتاب های خود را با کاغذ فرهنگی بندی 200 هزار تومان منتشر می کرده اند، قیمت کتاب از اردیبهشت ماه سال گذشته تاکنون افزایش قیمت 50 درصدی را تجربه کرده است، اگر قرار باشد نشر با بازار آزاد کاغذ به حیات خود ادامه دهد، مشخص نیست که این افزایش قیمت ها تا کجا ادامه پیدا خواهد کرد؟

برای بسیاری کتاب هنوز یک کالای ارزان است، اما در سال های اخیر با افزایش نسبی قیمت کتاب این کالا رفته رفته از سبد کالای خانوار که با انواع مشکلات اقتصادی دست و پنجه نرم می کند، کنار گذاشته شده است. پیدا شدن سر و کله قاچاقچیان کتاب و کتاب ساز ها نیز به دلیل گل آلود بودن همین بازار است که اجازه سوء استفاده از وضعیت اقتصادی مخاطبان کتاب را به آن ها می دهد.

در سوی دیگر این ماجرا، تکلیف ارز کاغذ نیز مشخص نیست . با وجود همه تلاش های دیرهنگامی که معاونت فرهنگی وزرات ارشاد برای گرفتن سهیمه ارز کاغذ سال 99 انجام داد، خبری از سهمیه کاغذ فرهنگی در روزهای منتهی به پایان عمر دولت دوازدهم نشد. اندک سهیمه باقی مانده از ارز سال 98 نیز هنوز به دست اتحادیه ناشران آشنا برای توزیع نرسیده است.

شنیده ها حاکی از این است که واردکننده سهمیه باقی مانده، کاغذ را در بازار آزاد عرضه کره و پیگیری های ارشاد برای اجرای تعهد وی تاکنون بی نتیجه مانده است.

در این میان آمارهای نشر نشان می دهد که ناشران کوچک و بزرگ فعال از حجم انتشار خود کاسته اند ، کاهش روند تجدید چاپی ها، کاهش روند تازه های نشر و ... نیز از دستاوردهای نبود کاغذ است. در این میان بازار کتاب سازها اما به سمت نمایشگاه های خیابانی و پلتفرم های مجازی همچنان داغ است.

در چنین شرایطی تنها یک راه نجات و برون رفت وجود دارد که آن هم در کوتاه مدت جوابگو نیست. تولید کاغذ که در سال های اخیر در نبرد نابرابر با واردات کمر خم کرده و حالا اندک رمقی نیز برایش نمانده است.

کارخانه چوب و کاغذ مازندران مهمترین کارخانه تولید کاغذ تحریر در کشور است که سال هاست به دلیل مصوبه سازمان جنگل ها مبنی بر منع برداشت چوب از جنگل های شمال به دلیل نبود مواد اولیه نتوانسته به تولید کاغذ تحریر بپردازد، این کارخانه که در سال های اول دهه 90 چیزی در حدود 80 تا 90 هزارتن کاغذ تولید می کرد، اگر مورد بی مهری مسئولان و مصرف کنندگان قرار نمی گرفت، امروز می توانست نجات دهنده دولت از چاهی باشد که سال ها پیش خود برای کاغذ کنده بود.

راه حل تولید کاغذ تحریر حداقل در کارخانه چوب و کاغذ مازندران ساده است، تنها یک همکاری بین دستگاه های دولتی می تواند اجازه برداشت چوب ها و درخت های شکسته و افتاده بر زمین در مازندران را به کارخانه بدهد.

بیشتر بخوانید:

کاهش قطره چکانی قیمت کاغذ در بازار آزاد

موضوعی که آیت الله رئیسی رئیس قوه قضائیه و نامزد انتخابات ریاست جمهوری نیز در جریانی بازدیدی که اسفند ماه 99 از این کارخانه داشت به آن اشاره کرد و گفت: مشکلات کارخانه چوب و کاغذ انسان را غصه دار می کند، کارخانه ای با این عظمت و سرمایه نباید به دلیل کمبود مواد اولیه با مشکل مواجه باشد.

امکان تأمین مواد اولیه کارخانه چوب و کاغذ مازندران بدون کوچک ترین تخریب و لطمه به جنگل، کاملاً در داخل کشور وجود دارد، این مواد اولیه هم با کمک سازمان جنگل ها و هم از طریق استفاده از چوب های شکسته، کاملاً قابل تامین شدن است.

بنا به گفته رئیسی؛ شایسته نیست در سال جهش تولید، خط تولید 90 هزار تُنی کارخانه چوب و کاغذ مازندران به خاطر آنکه یک تصمیم اجرایی سریع در رابطه با تامین نقدینگی و همچنین تأمین مواد اولیه این کارخانه گرفته نمی شود، تعطیل باشد. تأمین نقدینگی و مواد اولیه کارخانه چوب و کاغذ باعث افزایش 30 درصدی تولید کاغذ تحریر در این کارخانه خواهد شد.

رئیسی در جریان این بازدید برای فعال شدن خط تولید 90 هزار تنی این کارخانه، بازرسی و دادگستری استان مازندران را مأمور کرد تا به همراه مدیران استانی این موضوع را تا زمان حصول نتیجه دنبال کنند.

توجه به کارخانه چوب و کاغذ مازندران و راه اندازی خط تولید کاغذ تحریر و افزایش نسبی کیفیت این محصول در کنار راه اندازی و احیای واحدهای تولید تحریر در جنوب کشور که از میلیون ها تن مواد اولیه ارزان بنام باگاس یا تفاله نیشکر بهره مندند می تواند ایران را در سال های آینده در حوزه کاغذ تحریر خودکفا کند؛ همچنان که سرمایه گذاری بخش خصوصی در کاغذ چاپ و بسته بندی در سال های اخیر ما را از وضعیت واردات به سمت خودکفایی و تولید مازاد بر نیاز رساند.

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) ، بعد از گذشت پنج روز از هفدهمین دوره طرح های فصلی یا بهارانه کتاب 1400، فروش 12 میلیارد و 266 میلیون و 283 هزار و 843 تومان به ثبت رسید.

در این طرح 884 کتاب فروش شامل 678 کتاب فروش شهرستانی و 133 کتاب فروش از تهران مشارکت دارند. از مجموع کتاب فروشی های عضو، 848 کتاب فروش فروش داشتند.

نمودار های آماری بهارانه 1400 نشان می دهد، پرفروش ترین کتاب فروشی ها براساس تعداد کتاب رقابت اصلی بین سه کتاب فروشی دنیای کتاب قم، فرازمند رشت و ماه پیشونی تهران است. در این نمودار ماه پیشونی، تنها کتاب فروشی پایتخت است رتبه های بعدی این شاخص نیز به کتاب فروشی های شهرستانی پاتوق کتاب شیراز، پاتوق کتاب اراک، کلبه کتاب جهرم، شهر کتاب اصفهان، شهر کتاب کرمانشاه، شهر کتاب مشهد و کتاب طلائیه اراک قرار دارند.

نمودار بعدی بهارانه کتاب 1400 نشان می دهد، کتاب فروشی های استان تهران با مشارکت 133 کتاب فروش در صدر قرار دارند. خراسان رضوی، اصفهان، فارس، قم، گیلان، آذربایجان شرقی، خوزستان، مازندران و مرکزی در رتبه های بعدی نشسته اند.

کتاب فروشی های استان تهران در نمودار پر فروش ترین استان ها براساس شاخص مبلغ فروش در رتبه نخست قرار گرفته اند. استان های خراسان رضوی، اصفهان، قم، فارس، آذربایجان شرقی، گیلان، کردستان، مازندران، خوزستان در ردیف های بعدی قرار دارند.

بهارانه 1400 تا 23 خرداد ماه از سوی معاونت امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از سوی موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران، ادامه دارد.

در این طرح مخاطبان می توانند تا سقف 200 هزار تومان و 20درصد تخفیف از کتاب فروشی های عضو طرح خرید کنند. کتاب های عمومی، کودک و نوجوان و دانشگاهی مشمول این میزان تخفیف هستند.

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) ، بعد از گذشت پنج روز از هفدهمین دوره طرح های فصلی یا بهارانه کتاب 1400، فروش 12 میلیارد و 266 میلیون و 283 هزار و 843 تومان به ثبت رسید.

در این طرح 884 کتاب فروش شامل 678 کتاب فروش شهرستانی و 133 کتاب فروش از تهران مشارکت دارند. از مجموع کتاب فروشی های عضو، 848 کتاب فروش فروش داشتند.

نمودار های آماری بهارانه 1400 نشان می دهد، پرفروش ترین کتاب فروشی ها براساس تعداد کتاب رقابت اصلی بین سه کتاب فروشی دنیای کتاب قم، فرازمند رشت و ماه پیشونی تهران است. در این نمودار ماه پیشونی، تنها کتاب فروشی پایتخت است رتبه های بعدی این شاخص نیز به کتاب فروشی های شهرستانی پاتوق کتاب شیراز، پاتوق کتاب اراک، کلبه کتاب جهرم، شهر کتاب اصفهان، شهر کتاب کرمانشاه، شهر کتاب مشهد و کتاب طلائیه اراک قرار دارند.

نمودار بعدی بهارانه کتاب 1400 نشان می دهد، کتاب فروشی های استان تهران با مشارکت 133 کتاب فروش در صدر قرار دارند. خراسان رضوی، اصفهان، فارس، قم، گیلان، آذربایجان شرقی، خوزستان، مازندران و مرکزی در رتبه های بعدی نشسته اند.

کتاب فروشی های استان تهران در نمودار پر فروش ترین استان ها براساس شاخص مبلغ فروش در رتبه نخست قرار گرفته اند. استان های خراسان رضوی، اصفهان، قم، فارس، آذربایجان شرقی، گیلان، کردستان، مازندران، خوزستان در ردیف های بعدی قرار دارند.

بهارانه 1400 تا 23 خرداد ماه از سوی معاونت امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از سوی موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران، ادامه دارد.

در این طرح مخاطبان می توانند تا سقف 200 هزار تومان و 20درصد تخفیف از کتاب فروشی های عضو طرح خرید کنند. کتاب های عمومی، کودک و نوجوان و دانشگاهی مشمول این میزان تخفیف هستند.
خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)
خبرگزاری کتاب ایران

قرار بود دومین مناظره نامزدهای سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری درباره مسائل فرهنگی، اجتماعی و سیاسی باشد، اما نه سوالی در زمینه فرهنگ و هنر پرسیده شد و نه نامزدها برنامه ای در این حوزه ارائه کردند؛ گویی مسائل فرهنگ و هنر دغدغه شان نیست.

رهبر معظم انقلاب در هفتم خرداد سال گذشته در پیامی به مناسبت آغاز به کار یازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی، اقتصاد و فرهنگ را در صدر فهرست اولویّت های کشور برشمردند. گزافه نیست اگر دو سال اخیر را سال تنگنای فرهنگ بنامیم؛ سال لغو بسیاری از رویدادهای فرهنگی و هنری حضوری به دلیل قرنطینه ناشی از شیوع کرونا و سال بیکاری یا کاهش شدید درآمد اصحاب فرهنگ و هنر.
غیر از این معضلات که اخیرا به حوزه فرهنگ افزوده شده است، این حوزه در همه شاخه ها با مشکلات مزمن و دامنه داری دست به گریبان است. صنعت نشر و بازار کتاب با مسائل مختلفی از جمله کتاب سازی و قاچاق کتاب و شفاف نبودن فروش و اخیرا هم کتاب های آنلاین و انتشار بدون مجوز پی.دی. اف کتاب در سایت های مختلف و از همه مهم تر میزان ناچیز مطالعه در میان مردم مواجه بوده است. سینما و تئاتر با وجود افزایش نسبی سالن ها از سال ها قبل با معضل کمبود سالن روبرو بودند و این معضل در شهرهای کوچک و مناطق محروم بیشتر خود را نشان می دهد.

اهالی موسیقی، فعالان قرآنی، هنرمندان حوزه تجسمی نقاشی، خوشنویسی، کاریکاتور و مجسمه سازی و خلاقان بازی های رایانه ای هر کدام با مشکلات مختلفی در سال های گذشته مواجه شده اند که گاه حل نشده باقی مانده است. وضعیت گردشگری نیز به دلیل ضرر و زیان فراوان این بخش و مشکلات گذشته ناشی از سیاه نمایی در مورد سفر به ایران روشن است.

ناگفته پیداست در چنین شرایطی برنامه ریزی برای فرهنگ در همه شاخه های سینما، تئاتر، موسیقی، کتاب و ادبیات، صنایع دستی و گردشگری ضروری تر از قبل شده، هم مردم و هم اهالی فرهنگ و هنر منتظر هستند تا ببینند نامزدهای سیزدهمین انتخابات ریاست جمهوری چه برنامه ای برای بهبود این وضعیت دارند.

در همین احوال، دومین مناظره نامزدهای سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری عصر سه شنبه (18 خرداد) برگزار شد. مناظره ای که قرار بود به موضوعات فرهنگی و اجتماعی اختصاص یابد اما هیچ کدام از نامزدها هیچ نقد و نظری درباره مسائل جاری فرهنگی و هنری کشور، مشکلات اصناف و فعالان این حوزه و حتی برنامه ها و عملکرد دولت یازدهم و دوازدهم نداشتند. مناظره ای که در آن همه نامزدها تا حد زیادی با هم در نداشتن نقدی درباره مسائل جاری فرهنگی و هنری کشور، مشکلات اصناف و فعالان این حوزه، برنامه ها و عملکرد دولت یازدهم و دوازدهم و راهکارهایی برای حل معضلات کنونی یکسان بودند.

شاید هم اینقدر در مسائل سیاسی و انتخاباتی غرق شده اند که فراموش کرده اند هر دولتی با هر اولویتی در مسائل کشور، علاوه بر برنامه های کلان اقتصادی و سیاسی، باید سیاست ها، راهبردها و برنامه های مدون و مشخصی در زمینه فرهنگی و هنری هم داشته باشد. آن هم در کشوری مانند ایران با این سابقه و قدمت تاریخی و ظرفیت ها و ویژگی های فرهنگی و هنری.

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی پس از پخش دومین قسمت از مناظره های انتخاباتی در توئیتی نوشت: فرهنگ و هنر بخش مغفول مناظرات بود، حتی در دومین مناظره با عنوان فرهنگی و اجتماعی. ایران بدون فرهنگ و هنر، ایران نیست! از کدام برنامه سخن می گوییم؟

شاعر و منتقد ادبی به خبرنگار فرهنگی ایرنا گفت: این مشکل مربوط به دیروز و امروز نیست. فرهنگ از آغاز انقلاب تا به امروز در حاشیه قرار داشته و یک طفل یتیم بوده است و در واقع مظلوم و مهجور مانده و تمام دولت ها به عنوان پدرخوانده یا ناپدری به فرهنگ نگاه کردند درحالی که امام خمینی (ره) و رهبر معظم انقلاب در رهنمودها و نامه های خود بر فرهنگ تاکید فراوان داشته و فرهنگ را زیربنای جامعه دانستند.

وی افزود: انقلاب ما انقلاب فرهنگی است و جامعه ما با بزرگانی همچون سنایی، حافظ، مولوی، سعدی، عطار، ابن سینا، رازی، خواجه نصیرالدین طوسی و چهره های علمی و فرهنگی شناخته می شود. فرهنگ حوزه ایست که برای بازدهی نیاز به سرمایه گذاری درازمدت دارد و همچنین اهل فرهنگ را افرادی اهل تفکر و اندیشیدن تشکیل می دهند و دولتمردان با کسانی که نقد می کنند یا اهل اندیشه و تفکر هستند، مقداری زاویه دارند و اهل فرهنگ را برنمی تابند.

اسماعیلی ادامه داد: در جامعه ما ظرفیت نقدپذیری بسیار پایین است و این مشکل هم در دولتمردان و هم در بدنه جامعه وجود دارد. البته نمی خواهم فقط دولتمردان را زیر سوال ببرم. حتی فرهنگ نقدپذیری را در میان مردم کوچه و بازار تقویت نکردیم و دولتمردان باید در این زمینه الگو باشند.

وی افزود: در طول 42 سالی که از انقلاب گذشته من حسرت می خورم در کنار این همه جشنواره، همایش و کنگره های رنگارنگ، همایشی برگزار نکردیم تا از منتقدان تجلیل کنیم. یعنی کسانی را که با حسن نیت نقد می کنند، مطالعه گر هستند و مسئولان و دولتمردان را در مسیر اعتلا و ارتقای فرهنگ جامعه یاری می کنند، ستایش کنیم. همیشه کسانی که اهل فکر هستند، به نوعی به حاشیه رانده شدند و امروز دلیل بی توجهی به اصحاب فکر و فرهنگ نتیجه نبود سرمایه گذاری درازمدت است.

این شاعر انقلاب اضافه کرد: به عبارت دیگر دولتمردان به دنبال منابع قدرت و ثروت هستند و بیشتر به دنبال کسانی می روند که بتوانند در کوتاه مدت برای آنان سودآوری و سرمایه آوری داشته باشد و چون همیشه دست اهل فرهنگ خالی است، لذا در حاشیه قرار می گیرند و این ضعف بزرگی برای جامعه است.

وی وظیفه رسانه ها را مطالبه گری از دولتمردان دانست و افزود: رسانه ها با اصحاب فکر و فرهنگ گفت و گو و مصاحبه داشته باشند تا ببینند ریشه این مساله کجاست.

اسماعیلی افزود: امیدوارم دولت جدید یک برنامه فرهنگی منسجم و قابل دفاع داشته باشد و جامعه ما بتواند در چهار سال آینده شاهد یک ارتقاء وجهش فرهنگی باشد. در واقع سیاست باید تابع فرهنگ در جامعه ما باشد ولی در طول چهار دهه گذشته فرهنگ، تابع سیاست بوده و سیاستمداران از اصحاب فکر و فرهنگ به عنوان سیاهی لشکر استفاده کردند. یعنی هرجا احساس کردند به این افراد نیاز دارند، به سراغشان رفته و نظرشان را خواستند ولی در جایی که احساس نیاز نکردند، آنان را به حال خود رها کردند.

وی اظهار امیدواری کرد تا در دولت آینده اهالی فرهنگ به جایگاه شایسته ای دست پیدا کنند و در حلقه مشاوران دولت جایگاه رفیعی داشته باشند و بتوان رضایت اهل فرهنگ را جلب کرد. بها دادن به اهل فرهنگ باعث باروری و بالندگی و شکوفایی جامعه می شود. امام خمینی (ره) تاکید داشتند که باید اصلاح را از فرهنگ شروع کرد و با اصلاح فرهنگی می توانیم جامعه را بسازیم. چون فرهنگ نقش جامعه سازی و انسان سازی را دارد و اگر بتوانیم بنیان های فرهنگی و زیرساخت های فرهنگی جامعه را محکم کنیم، مطمئنا از یک جامعه باطراوت و امیدوار برخوردار خواهیم بود.

اسماعیلی افزود: دولت برای برداشتن گام های بلند در حوزه فرهنگ موانعی دارد. مثلا جشنواره شعر فجر چند دوره است که برگزار می شود و در هر دوره که با شاعران و نویسندگان صحبت می کنیم، همه بر این اعتقاد هستند که باید همانند سایر جشنواره هایی که در ایام فجر برگزار می شود، همه طیف های ادبی را در برگیرد و در واقع یک جشنواره فراجناحی باشد و خط کشی و مرزبندی نکنیم.

وی اضافه کرد: من هم بر این باور هستم که در دولت آقای روحانی تلاش صورت گرفت. مثلا زمانی که دبیر جشنواره شعر فجر بود، تلاش کرد چتر این جشنواره بر سر همه طیف های ادبی قرار گیرد ولی بعضی تنگ نظری ها و تعصب ها اجازه نمی دهد تلاش دولت به نتیجه برسد. لازم است به یک هم افزایی و هم فکری برسیم. یعنی باید به یک باور مشترک برسیم که اگر این اتفاق بیافتد، یک اتفاق سازنده ای خواهد بود.

اسماعیلی ادامه داد: شاید دولت به تنهایی نتواند گام بلند را در حوزه فرهنگ بردارد و باید از مشاوره افراد شاخص فرهنگی در این حوزه بهره ببرد. یعنی باید چهره های سرشناس فرهنگی در حلقه مشاوران دولت حضور داشته باشند و مشاوره دهند تا بتوانند این بن بست ها و تنگناها را برطرف کنیم.

این منتقد ادبی ادامه داد: هنوز بسیاری از شاعران از دایره شعر انقلاب بیرون هستند و بسیاری را به چشم نامحرم و بیگانه نگاه می کنیم در حالی که در حوزه موسیقی و سینما این مشکل حل شده و امروز تمام کارگردان ها و سینماگران برجسته ایرانی در جشنواره فیلم فجر شرکت می کنند و کسی نیز آنان را زیر سوال نمی برد و این جشنواره ها جا افتاده است ولی در حوزه شعر، خط کشی و مرزبندی وجود دارد و برخی آن طرف مرز باقی مانده اند و این ظلم به ادبیات و فرهنگ جامعه است.

وی افزود: جشنواره شعر فجر، سوت و کورترین جشنواره فرهنگی در طول سال های گذشته بوده و به صورت چراغ خاموش برگزار می شده و گویی برگزارشدن و برگزارنشدن آن تفاوتی ندارد. البته نمی توان متولیان و برگزارکنندگان این جشنواره را مقصر دانست بلکه تنگ نظری ها و تعصباتی که در جامعه وجود دارد، باعث شده تا این جشنواره به شکل شایسته برگزار نشود و این مساله نیز به هم افزایی فرهنگی نیاز دارد که امیدواریم در دولت جدید این اتفاق بیافتد.

اسماعیلی گفت: بعضی نهادهای فرهنگی مانند وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی زیر نظر دولت فعالیت می کنند ولی برخی نهادهای فرهنگی خارج از دولت هستند که این نهادها نیز باید همراهی و کمک کنند و اگر همراهی همه نهادهای فرهنگی اتفاق بیافتد، می توان به گشایشی در این زمینه امیدوار بود. نهادهای فرهنگی ما جزیره ای عمل می کنند و به جای هم افزایی همدیگر را تخریب می کنند.

وی افزود: وقتی کارنامه بسیاری از نهادهای فرهنگی را بررسی می کنیم، می بینیم به جای این که هم افزایی داشته باشند و در کنار هم قرار بگیرند تا یک حرکت ملی بزرگی را در حوزه فرهنگ سامان دهند، به صورت جزیره ای عمل می کنند و گاهی همدیگر را تخریب و تلاش های یکدیگر را خنثی می کنند. همین مساله باعث شده تا به امروز نتوانیم کشتی فرهنگ را به ساحل نجات و امن برسانیم.

به گزارش ایرنا، اولین مناظره میان نامزدهای انتخابات سیزدهمین دوره ریاست جمهوری (شنبه، 15 خرداد) با موضوع اقتصاد و دومین مناظره با موضوعات فرهنگی و اجتماعی سه شنبه (18 خرداد) برگزار شد. مناظره های نامزدهای سیزدهمین دوره از انتخابات ریاست جمهور از شبکه یک سیما پخش می شود و همزمان با تلویزیون، رادیو ایران و رادیو انتخابات همچنین در فضای مجازی تلویبیون هم این برنامه ها را تقدیم علاقه مندان خواهند کرد. همچنین مدت تعیین شده برای مناظره حدود 3 ساعت و مجری مناظره های انتخاباتی است.

سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری ایران 28 خرداد 1400 همزمان با انتخابات ششمین دوره شوراهای اسلامی شهر و روستا، اولین میان دوره ای یازدهمین مجلس شورای اسلامی (برای 11 حوزه انتخابیه؛ آستانه اشرفیه، تهران، ری، شمیرانات، اسلامشهر و پردیس، تفرش، بهار و کبودرآهنگ، گچساران و میانه و برای شش کرسی مجلس شورای اسلامی) و دومین میان دوره ای پنجمین دوره مجلس خبرگان رهبری (برای 4 حوزه انتخابیه؛ تهران، خراسان رضوی، قم و مازندران) برگزار خواهد شد.

هفت نامزد انتخابات ریاست جمهوری هستند.

در خصوص برگزاری طرح های توزیع یارانه کتاب از طریق کتابفروشی ها (طرح های فصلی فروش کتاب) بیان کرد: این طرح ها در دوره های مختلف تاثیرگذار بوده است. در یک دوره ای عنوان می شد که کتاب می تواند اوقات فراغت را پر کند، به مخاطب اطلاعات بدهد و جایگزین خیلی از امکانات و ابزارهای رسانه ای باشد و امروز با توجه به وضعیت کنونی راهی به جز فضای مجازی برای قالب های جدید زندگی وجود ندارد.

انتشار اکنون اطلاعات به شکل های مختلف انجام می شود و یکی از این راه ها تغییر شکل کتابخوانی در فضای مجازی است و معتقدم اگر کرونا مضرات زیادی داشت اما در حوزه کتابخوانی توانست به ما کمک کند.

حیدری با اشاره به مجموعه اقداماتی که در خانه کتاب و ادبیات ایران و معاونت فرهنگی در این مدت انجام شد، توضیح داد: مجموعه اقدامات ما نشان می دهد فعالیت ها در این مدت و فروش کتاب در طرح های فصلی فروش کتاب و نمایشگاه مجازی کتاب نشان دهنده این بود که این باور و انتخاب درست بوده است.

همچنان باور داریم بحث طرح های فصلی فروش کتاب که امسال اولین دوره خود را در سال 1400 تجربه می کند، می تواند به اقتصاد نشر و تامین کتاب های مورد نظر افراد کمک کند و بهترین فرصتی است که معاونت فرهنگی می تواند بخشی از یارانه های خود را به سمت این یارانه های مستقیم ببرد.

ابراهیم حیدری در پایان با بیان اینکه در طرح های فصلی فروش کتاب همه افراد می توانند از این یارانه ها بهره مند شوند، گفت: خوشبختانه جای رانت و مفسده ای در این طرح ها وجود ندارد. پیش بینی یارانه در این طرح ها یکی از بهترین اقدامات این سال ها بوده که سال به سال بهتر برگزار می شود و موجب شده یارانه ها هدفمند به مخاطبان داده شود.

وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از سال 1394 برای هدفمندکردن یارانه نشر طرح های فصلی فروش کتاب را آغاز کرد؛ در این طرح ها کتابفروشی ها می توانند روی فروش کتاب به خریداران تخفیف بدهند و مبلغ تخفیف داده شده را از وزارت خانه دریافت کنند.

در این طرح ها که با نام طرح های فروش فصلی مشهور شده اند، کتابفروشی هایی که شرایط لازم را داشته باشند، پس از ثبت نام، می توانند کتاب های خود را که با شرایط تعیین شده مطابقت داشته باشند به خریداران بفروشند. پاییزه کتاب 99، پانزدهمین دوره از طرح های فصلی فروش کتاب، با هدف حمایت از کتابفروشان در آبان ماه برگزار شد.

این طرح ها از جمله مزیت هایی است که کتابفروشان حضور آن را در ایام رکود فروش کتاب در همه گیری کووید 19 ضروری می دانند.

طرح بهارانه کتاب 1400 از 17 خردادماه جاری در کتابفروشی های سراسر کشور آغاز و به مدت یک هفته ادامه می یابد. تاکنون بیش از 16 طرح فصلی کتاب برگزار شده که درآخرین دوره 936 کتابفروشی از سراسر کشور در این طرح مشارکت فعال داشته اند.

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) ؛ مطابق با اطلاعات درج شده در سامانه طرح های فصلی، بهارانه کتاب 1400 بعد از سپری شدن چهار روز از زمان آغاز، به رقم فروش 112 میلیارد و 124 میلیون ریال رسید.

کتاب فروشان تهرانی با فروش 36603 نسخه کتاب به مبلغ 18میلیارد و 995میلیون ریال، بیشترین سهم را از فروش بهارانه در چهارروز نخست داشته اند و استان های خراسان رضوی و اصفهان، هم در تعداد کتاب های فروخته شده و هم در مبلغ فروش، جایگاه دوم و سوم را بعد از تهران به خود اختصاص داده اند.

جدول پرفروش ترین کتاب فروشی ها نیز با تغییرات همراه بود و مطابق با آخرین اطلاعات، به ترتیب دنیای کتاب قم، کتاب فرازمند رشت، ماه پیشونی تهران، کلبه کتاب جهرم، پاتوق کتاب اراک، پاتوق کتاب شیراز، شهر کتاب اصفهان، شهر کتاب کرمانشاه، پاتوق کتاب تبریز و کتاب معراج دزفول 10 کتاب فروش پرفروش بهارانه 1400 طی چهارروز نخست طرح بوده اند.

بهارانه 1400 که با مشارکت 884 کتاب فروشی در سراسر کشور؛ اعم از 678 کتاب فروشی در مراکز استان ها و 206 کتا ب فروشی در شهرستان ها از دوشنبه 17 خرداد به مدت یک هفته تا 23 خرداد ماه از سوی معاونت امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی توسط موسه خانه کتاب و ادبیات ایران، برگزار می شود.

در این طرح مخاطبان می توانند تا سقف 200 هزار تومان و 20درصد تخفیف از کتاب فروشی های عضو طرح خرید کنند. کتاب های عمومی، کودک و نوجوان و دانشگاهی مشمول این میزان تخفیف هستند.

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) ؛ مطابق با اطلاعات درج شده در سامانه طرح های فصلی، بهارانه کتاب 1400 بعد از سپری شدن چهار روز از زمان آغاز، به رقم فروش 112 میلیارد و 124 میلیون ریال رسید.

کتاب فروشان تهرانی با فروش 36603 نسخه کتاب به مبلغ 18میلیارد و 995میلیون ریال، بیشترین سهم را از فروش بهارانه در چهارروز نخست داشته اند و استان های خراسان رضوی و اصفهان، هم در تعداد کتاب های فروخته شده و هم در مبلغ فروش، جایگاه دوم و سوم را بعد از تهران به خود اختصاص داده اند.

جدول پرفروش ترین کتاب فروشی ها نیز با تغییرات همراه بود و مطابق با آخرین اطلاعات، به ترتیب دنیای کتاب قم، کتاب فرازمند رشت، ماه پیشونی تهران، کلبه کتاب جهرم، پاتوق کتاب اراک، پاتوق کتاب شیراز، شهر کتاب اصفهان، شهر کتاب کرمانشاه، پاتوق کتاب تبریز و کتاب معراج دزفول 10 کتاب فروش پرفروش بهارانه 1400 طی چهارروز نخست طرح بوده اند.

بهارانه 1400 که با مشارکت 884 کتاب فروشی در سراسر کشور؛ اعم از 678 کتاب فروشی در مراکز استان ها و 206 کتا ب فروشی در شهرستان ها از دوشنبه 17 خرداد به مدت یک هفته تا 23 خرداد ماه از سوی معاونت امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی توسط موسه خانه کتاب و ادبیات ایران، برگزار می شود.

در این طرح مخاطبان می توانند تا سقف 200 هزار تومان و 20درصد تخفیف از کتاب فروشی های عضو طرح خرید کنند. کتاب های عمومی، کودک و نوجوان و دانشگاهی مشمول این میزان تخفیف هستند.
خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)
خبرگزاری کتاب ایران

ایوب دهقانکار مدیرعامل موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران، در گفت و گو با خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان درباره طرح بهارانه کتاب گفت: یکی از سیاست های معاونت امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی حمایت از نشر و تقویت بنیه اقتصادی حلقه های متعددی است که در زنجیره نشر کشور حضور دارند. در صنعت نشر از حلقه اولی که صاحب اثر، مولف و صاحب فکر و ایده است که اصطلاحاً او را پدیدآورنده اثر می نامیم، تا رسیدن کتاب به مصرف کننده حلقه های متعددی در زنجیره نشر وجود دارد. از جمله آن ها می توان به ناشر و سیستم توزیع اشاره کرد.

فروش طرح بهارانه کتاب به بیش از 6 میلیارد تومان رسید

وی افزود: کتابفروشان یکی از حلقه های مهم صنعت نشر هستند. از این جهت که آخرین حلقه ای هستند که به مردم متصلند. کتابفروشان معمولا کتاب هایشان را از سیستم توزیع دریافت می کنند، سیستم توزیع هم در واقع کتاب را از ناشران تهیه می کند و ناشر هم قراردادی با مولف دارد. به این ترتیب تمام حلقه های نشر با هم ارتباط دارند.

مدیرعامل موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران بیان کرد: با این نگاه که سیاست وزارت ارشاد در زمینه حمایت از کتابفروشان می تواند از بخش های دیگر نشر حمایت و اثرات آن را مشاهده کند، طرح های فصلی حمایت از کتابفروشان آغاز شد و در مدت کوتاهی جایگاهش را میان کتابفروشان و مردم باز کرد. مردم عزیز کشورمان می توانند با مراجعه به کتابفروشی های عضو طرح بهارانه کتاب های مورد علاقه شان را تهیه کنند و در فرآیند خریدشان از یارانه معاونت فرهنگی یا همان تخفیف کتاب بهره مند شوند.

دهقانکار اظهار کرد: تخفیفی که در طرح های فصلی لحاظ می شود، همان یارانه وزارت ارشاد است که به خریداران کتاب داده می شود. کتابفروشان کتاب ها را با تخفیف 20 تا 25 درصد در طرح های فصلی در اختیار مخاطبان کتاب قرار می دهند. وزارت ارشاد هم فرآیند تسویه حساب با کتابفروشان از طریق موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران که مجری طرح است را انجام می دهد. امسال هم شاهد استقبال خوب مردم و کتابفروشان از طرح بهارانه کتاب بودیم. نزدیک به 900 کتابفروشی در طرح شرکت کردند. در دو روز اول نزدیک به 6 میلیارد تومان کتاب خریداری شد.

وی اظهار کرد: حدود 115 هزار نسخه کتاب در دو روز اول اجرای طرح فروخته شد. این نشان می دهد سیاست های حمایتی در قالب یارانه کتاب تاثیرات بسیار خوبی روی اقتصاد نشر دارد. جالب توجه این است که در دو روز اول اجرای طرح حدود یک میلیارد تومان یارانه برای طرح تخصیص دادیم که کتابفروشی ها آن را مصرف کردند. این میزان یارانه به خرید 6 میلیارد تومان کتاب منجر شد. این رقم بسیار قابل اعتنا و توجه است. پس نمی توان با وجود انتقادات مطرح شده درباره این طرح ها، به سادگی از اجرای آن گذشت.

مدیرعامل موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران ادامه داد: یارانه ای که در طرح های فصلی کتاب در اختیار مخاطبان آن قرار می گیرد، خرید 5 تا 6 برابری کتاب را به همراه دارد و شاهد انس بیشتر مردم با کتاب هستیم. از این رو اجرای این طرح ها جای خوشحالی دارد و معتقدیم طرح های حمایت از کتابفروشان جای خود را باز کرده است. با بهبود و ارتقای کیفی طرح ها امیدواریم اثر بخشی آن افزایش یابد. مردم می توانند در این طرح ها تمام کتاب هایی که از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مجوز گرفتند به جز کتاب هایی که موظف به مطالعه آن هستند و در اصطلاح جزو مطالعه اجباری مردم قرار می گیرد، تهیه کنند.

دهقانکار با اشاره به اینکه در چند طرح اخیر امکان خرید آنلاین را فراهم کردیم و از جمله آن ها می توان به نمایشگاه مجازی کتاب اشاره کرد، گفت: در نمایشگاه مجازی کتاب تهران بالغ بر 64 میلیارد تومان کتاب خریداری شد. در طرح فصلی هم این امکان وجود دارد. مردم می توانند کتاب های مورد نیازشان را درصورتی که امکان مراجعه حضوری در کتابفروشی را ندارند از کتابفروشی هایی که سایت دارند و کتاب هایشان را در سایت بارگذاری کردند، خریداری کنند.

وی ادامه داد: با توجه به اینکه اصحاب حوزه نشر و کتاب معتقدند تورق و دیدن کتاب خالی از لطف نیست، امکان خرید حضوری هم وجود دارد و مردم می توانند به دو شکل حضوری و مجازی کتاب های مورد علاقه شان را تهیه کنند. دست یاری رسانه ها را از جمله رسانه ملی را می طلبیم وقتی شاهدیم حدود 900 کتابفروشی در طرح شرکت کردند، این نشان می دهد اطلاع رسانی خوب بوده است. در عین حال معتقدم باید اطلاع رسانی افزایش یابد و رسانه ها می توانند در این زمینه به ما بیشتر کمک کنند.

مدیر عامل موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران افزود: شهرداری ها هم از طریق امکانات محیطی می توانند در زمینه اطلاع رسانی طرح های فصلی کتاب کمک کنند. انتظار داریم آن ها وظیفه فرهنگی شان را در این زمینه انجام دهند. از آنجا که طرح های فصلی خانه کتاب در چند دوره برگزار می شوند یارانه اختصاص یافته به این طرح ها محدود است. برای همین نباید یک باره یارانه را به یک طرح اختصاص داد. از سوی دیگر بودجه معاونت فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی محدود است و ردیف بودجه مشخصی دارد. یارانه اختصاص یافته به کتابفروشی ها تابعی از بودجه ای است که به معاونت فرهنگی اختصاص داده می شود.

دهقانکار ادامه داد: ما در سال 99 علیرغم محدودیت های اعتباری و ضرر و زیان ناشی از کرونا با اختصاص اعتبار خوب معاونت فرهنگی توانستیم برای اولین بار در کشور چهار طرح فصلی کتاب را اجرا کنیم. درحالی که سال های قبل دو تا سه طرح فصلی اجرا می شد. علاوه بر آن هم سقف خرید مردم از 150 هزار تومان به 200 هزار تومان افزایش یافت و هم شاهد افزایش اعتبار اختصاص یافته به طرح ها بودیم.

وی بیان کرد : 4 میلیارد تومان یارانه به طرح زمستانه کتاب اختصاص داده شد. این میزان یارانه به خرید 20 میلیارد تومانی کتاب منجر شد. این مسئله نشان می دهد افزایش اختصاص یارانه طرح ها به هر میزان که باشد به چرخه اقتصادی نشر کمک می کند. این مسئله به حمایت سازمان بودجه کشور نیازدارد. شاید کمتر از یک ماه پس از برگزاری نمایشگاه مجازی کتاب تهران طرح زمستانه کتاب را برگزار کردیم. به ما انتقاداتی می شد که با این اقدام سبدخرید کتاب مردم پرشده است. اما ما بنا بر وظیفه مان در حمایت از کتابفروشی ها در کنار ناشران طرح زمستانه کتاب را برگزار کردیم. در این طرح 4 میلیارد تومان کتاب فروش رفت. آن هم در شرایطی که مردم ما در نمایشگاه مجازی کتاب تهران 64 میلیارد تومان کتاب خریده بودند. این مسئله نشان می دهد باوجود مشکلات اقتصادی کتاب در سبد خانواده ها وجود دارد.

مدیرعامل موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران ابراز کرد: فرهنگ و تمدن کشورمان باید خود را درجایی نشان دهد این مسئله خود را باید در کتابخوانی و استقبال از کتاب نشان دهد. مسئله ای که در طرح های فصلی کتاب آن را مشاهده می کنیم. میزان یارانه اختصاص یافته به طرح بهارانه کتاب 2 میلیارد و 500 میلیون تومان بود باتوجه به استقبال مردم از این طرح، میزان یارانه اختصاص یافته به 4 میلیارد تومان افزایش یافت. به دلیل استقبال خوب از طرح امکان تمدید مهلت زمانی وجود ندارد. تنها درصورتی که یارانه 4 میلیارد تومان تا پایان طرح مصرف نشود روز های اجرای طرح تمدید می شود.

دهقانکار درپایان گفت: مردم می توانند به سامانه طرح بهارانه کتاب مراجعه کنند و لیست کتابفروشی های عضو طرح را مشاهده کنند. درصورتی که بخواهند می توانند با مراجعه به نزدیکترین کتابفروشی به صورت حضوری خرید کنند. در غیر این صورت می توانند با مراجعه به سایت کتابفروشی عضو در طرح کتاب مورد نظرشان را از سایت کتابفروشی تهیه کنند. خرید مجازی از کتابفروشی به پنل او در سایت موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران منتقل می شود ما در پایان طرح با کتابفروشی تسویه می کنیم. یارانه طرح های فصلی تنها یارانه خرید کتاب است و کتابفروشان می توانند در صورت تمایل برای ارسال کتاب هم به مخاطبان تخفیف بدهند، اما ما یارانه ای برای ارسال کتاب درنظر نگرفتیم.

انتهای پیام/

انتهای پیام/

همشهری- سعیده مرادی: در چند سال اخیر مشکلات اقتصادی ناشی از تحریم ها و محدودیت های کرونایی اقتصاد کشور و معیشت مردم را تحت تأثیر قرار داده است. تمام مشاغل و اصناف متاثر از این شرایط روزهای سخت و پرچالشی را پشت سر گذاشته اند و هنوز هم با آن دست به گریبانند. در سال جاری با توجه به تغییر و تحولات سیاسی و شروع واکسیناسیون ویروس کرونا این امیدواری وجود دارد که با احیای برجام و فروکش کردن ویروس کرونا در آینده ای نزدیک گشایشی در اقتصاد کشور و زندگی مردم ایجاد شود. یکی از عرصه هایی که در سال های اخیر به شدت آسیب دیده و زیر بار مشکلات فرهنگی و اقتصادی کمر خم کرده، صنعت نشر کتاب است. حال سؤال اینجاست که با توجه به گمانه و تحلیل های مثبتی که برای سال 1400 وجود دارد، ناشران و فعالان حوزه نشر و کتاب چه دیدگاه و چشم اندازی از صنعت نشر کتاب در سال 1400 دارند؟

سال جدید شروع خوبی نداشتیم؛ چون پس از پایان تعطیلات نوروزی و به محض بازگشت به کار اعلام شد که به دلیل خیزش دوباره ویروس کرونا باید کسب وکارمان را تعطیل کنیم. مدیر نشر روزگار با بیان این جمله به همشهری می گوید: امسال هزینه هایی مانند نرخ چاپ و صحافی، حقوق ها و دستمزدها و همچنین قیمت کاغذ و زینک و دیگر محصولات صنعت نشر به شدت افزایش پیدا کرده است. سهمیه کاغذی هم که وزارت ارشاد و فرهنگ اسلامی از طریق اتحادیه ناشران در اختیارمان قرار می دهد، معمولاً کمتر از حد نیاز ماست. به همین دلیل گاهی مجبور می شویم که برای تامین نیازمان سمت بازار آزاد برویم و کاغذ را با قیمت هر بند 600 یا 700 هزار تومان تهیه کنیم. تنها امیدواری ما این است که مذاکرات دولت با آمریکا برای احیای برجام و رفع تحریم ها به نتیجه برسد و در نتیجه قیمت دلار و به تبع آن قیمت کاغذ و دیگر ملزومات صنعت نشر برای تولید کتاب کاهش پیدا کند، تا هم قیمت کتاب ارزان تر شود و هم مردم بیشتر به سمت کتاب و کتابخوانی بروند و این کالای فرهنگی دوباره در سبد خانوار قرار بگیرد. واقعاً اگر معتقد هستیم که کشور ما یک کشور فرهنگی است و انقلاب ما متکی به قلم و فرهنگ و قرآن است که البته همین گونه هم هست، حتماً باید به سمت وسویی برویم که کالاها و بنگاه های فرهنگی ضعیف و نابود نشوند.

محمد عزیزی می گوید: دولت باید برای تداوم تولید کتاب و ماندگاری ناشران در عرصه نشر به صورت جدی از آنها حمایت کند. این حمایت ها می تواند در اشکال گوناگون و در قالب اختصاص کاغذ با نرخ دولتی و به اندازه نیاز ناشران باشد یا حتی دولت می تواند مانند گذشته برای تجهیز کتابخانه های عمومی کشور و کتابخانه های مساجد و ارگان های دیگر اقدام به خریداری کتاب از ناشران کند. همچنین در سال های نه چندان دور برای تولید کتاب وام هایی با بهره کم به ناشران داده می شد که چند سالی است قطع شده است. باتوجه به وضعیت موجود دولت باید پرداخت این قبیل وام ها را به ناشران از سربگیرد تا شاید اندکی از بار مشکلات اقتصادی آنها کاسته شود. با حمایت هایی از این دست، می توان امیدوار بود که صنعت نشر سرپا بماند و از سقوط رهایی یابد. امیدوارم ادامه امسال، سال خوبی برای تولید آثار فرهنگی، ادبی و هنری باشد.

من به سال 1400 نگاه مثبتی درخصوص حوزه نشر و کتاب ندارم؛ ضمن اینکه در این 3 ماه گشایشی ندیده ام؛ به نظرم چون مسئولان نمی خواهند هیچ تغییر و تحولی در این حوزه ایجاد کنند. مدیر نشر گل آذین با بیان این جمله به همشهری می گوید: سال 1400 چرا باید با سال های قبل تفاوت داشته باشد؟ وقتی حتی یک قدم مثبت برای بهبود اوضاع توسط هیچ نهاد و ارگانی برداشته نمی شود؟! متأسفانه در شرایط فعلی هیچ نکته مثبت و امیدوارکننده ای نه در حوزه نشر و نه در حوزه کتاب و کتابخوانی دیده نمی شود؛ چون مسئولان به فکر تغییر و تحول در این بخش نیستند. تصور من این است که امسال هم به هیچ عنوان نباید انتظار تغییر رویه و تحولات مثبت در این حوزه را داشت؛ چون تا چندروز دیگر که انتخابات برگزار می شود و تا آن زمان دولت و دستگاه های مربوط به حوزه فرهنگ، کوتاه و موقت به کارشان ادامه می دهند. بعد از انتخابات هم چندماه طول می کشد تا دولت و کابینه جدید به طور کامل مستقر شود و شکل بگیرد تا امور و شرایط کشور دوباره به روال عادی خود برگردد.

پروین صدقیان با بیان این که مهم ترین مسئله نشر، کاغذ و کمبود آن در شرایط فعلی است، ادامه می دهد: هم اکنون قیمت کاغذ به شدت افزایش پیدا کرده و به مرز هر بند یک میلیون تومان رسیده است که این افزایش قیمت نتیجه حضور دلال هاست. با این قیمت بالای کاغذ دیگر نمی توان کتاب چاپ کرد و به تبع آن کسی هم نمی تواند کتاب بخرد. سال گذشته یک نمایشگاه مجازی کتاب برگزار شد که با همه مشکلاتی که داشت، بخش کوچکی از نقدینگی ناشران را جبران کرد، اما اگر این نمایشگاه امسال برگزار شود، دستاورد سال گذشته را نخواهد داشت؛ چون کتاب بسیار گران شده است. همچنین در سال های نه چندان دور که اوضاع اقتصادی بهتر بود و قیمت کاغذ افزایش پیدا نکرده بود، تیراژ کتاب به 5 هزار نسخه هم می رسید، اما دیگر کتاب با چنین تیراژهایی چاپ نمی شود. در آن سال ها وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هم خیلی خوب از ناشران کتاب می خرید و اقدام به تجهیز کتابخانه های عمومی می کرد، اما اکنون تیراژ کتاب به 100 یا 150 نسخه رسیده است و دیگر خبری هم از حمایت های وزارت ارشاد از ناشران نیست.

افزایش بی رویه و ناگهانی قیمت کاغذ و دیگر ملزومات چاپ در سال جدید مانند شوکی بود که بر همه فعالان حوزه کتاب وارد شد و این موضوع گرانی کتاب را به دنبال داشت.
اعظم کیان افراز، مدیر انتشارات افراز با بیان این جمله به همشهری می گوید: در سال جدید قیمت ها به شدت افزایش یافته و تمام ملزومات چاپ گران شده است؛ به عنوان مثال در اسفندماه سال گذشته قیمت کاغذ در بازار آزاد حدود بندی 250 هزار تومان بود، اما امسال به طور ناگهانی به 550هزار تومان و حتی 600 هزار تومان هم رسیده است؛ افزایش چشمگیری که دور از تصور همه بود. سال گذشته حتی اگر کتاب های مان را با کاغذ آزاد هم به چاپ می رساندیم با این همه قیمت کتاب معقولانه بود، اما امسال با این افزایش قیمت چگونه می توان از گران شدن کتاب جلوگیری کرد و آن را با قیمت مناسب به دست مخاطب رساند؟ با این اوضاع چگونه می توان نگاه مثبتی به سال جاری داشت؟ کتاب همیشه و هر زمانی در کشور ما کالای فرهنگی ارزانی بوده است و این دیدگاه در مردم نهادینه شده است که برای خرید کتاب باید بهای کمی بپردازند، حال با اوضاع کنونی و با این قیمت های گزاف نباید انتظار داشت که مخاطب آن را پس نزند! در مجموع همیشه بخش فرهنگی به ویژه حوزه کتاب طوری بوده که مردم انتظار دارند قابل دسترس و ارزان باشد؛ بنابراین مسئولان مربوطه باید فکری به حال این حوزه کرده و بستری را فراهم کنند تا قیمت ملزومات چاپ کاهش یابد و کتاب، این کالای فرهنگی جذاب با قیمتی مناسب به دست اهالی و دوستداران آن برسد.

ایران سرانه مطالعه پایین است؛ به همین دلیل این گرانی ها و افزایش قیمت ملزومات چاپ که از ابتدای امسال شاهد آن بودیم، باعث می شود تا چاپ کتاب به صرفه نباشد.
علیرضا رئیس دانا، مدیر انتشارات نگاه با بیان این جمله به همشهری می گوید: شروع سال 1400 با گرانی ها همراه بوده است و با این افزایش قیمت کاغذ به عنوان کالای استراتژیک و دیگر ملزومات چاپ و رکود اقتصادی ناشی از کرونا در جامعه باعث شده تا در ماه های اخیر کتاب زیادی منتشر نشود. به این ترتیب، مشکلات عمده ای پیش روی حوزه نشر و تولید کتاب وجود دارد، ناشران با ضررهای فراوانی روبه رو شده اند و سرمایه آنها هنوز برنگشته تا بتوانند برای تولید کتاب های آینده سرمایه گذاری کنند. به عبارت دیگر، چرخه تولید و نشر در وضعیت بد و نابسامانی قرار دارد. نیاز است تا دولت به فعالان این حوزه کمک کند؛ البته باتوجه به اینکه دولت فعلی در انتهای کار خود است، نمی توان انتظار داشت که گره گشای این مشکل باشد. تنها امیدواری ما این است که دولت بعدی رویکرد مثبتی به حوزه نشر و در مجموع کتاب داشته باشد و اقدامات مؤثری در این راستا انجام دهد.

به گزارش خبرنگار فرهنگی ایرنا، بهارانه کتاب 1400، روز سوم خود را سپری می کند و آمار فروش قابل توجهی را در همین روزهای نخست از خود بر جای گذاشته است، با توجه به ویژگی های این دوره از طرح، معاون فرهنگ و کتاب موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران به عنوان بازوی اجرایی برگزاری این طرح فرهنگی، با ایرنا گفت و گو کرد.

در گفت و گو با خبرنگار فرهنگی ایرنا، درباره بهارانه کتاب 1400 و فروش روزهای نخست آن و فروش حدود 3 میلیارد تومانی در روز نخست از این طرح گفت: فروش نهایی طرح در روز نخست 2 میلیارد و 900 میلیون تومان بود و نزدیک به 50 هزار نسخه کتاب فروخته شد. عملاً در دوره های قبل، چنین عددی را برای روز نخست نداشتیم ولی این که بخواهیم آن را چشمگیر بدانیم باتوجه به افزایش قیمت کتاب کار درستی نیست.

وی افزود: اگر سبد خرید کتاب را در نظر بگیریم، باتوجه به افزایش قیمت کتاب، مبلغ کلی سبد خرید ثابت، تغییر کرده است، در نتیجه با در نظر گرفتن این افزایش قیمت در چند ماهه اخیر، فروش طرح بهارانه 1400 در مقایسه با سال گذشته، قابل توجه به شمار می آید اما رقم عجیبی نیست. در سال های گذشته در روز اول چنین استقبالی را نداشتیم اما باید چند عامل را برای آن در نظر بگیریم، اهمّیت فروش کتاب در این موقعیت اجتماعی و افزایش قیمت کتاب، در چنین ارقامی تاثیر گذار بوده اند.

معاون خانه کتاب، در پاسخ به این سوال که آیا با افزایش قیمت یه و بودجه طرح های فصلی نیز افزایش یافته اند توضیح داد:

افزایش یارانه طرح در عمل اتفاق افتاده است در دوره اول در سال 1394 که ما می خواستیم طرح تخفیفی را اجرا کنیم، یارانه کل طرح 100 میلیون تومان بوده است ولی در آخرین طرحی که برگزار شد و زمستانه کتاب 1399 بود، بودجه طرح بیش از 4 میلیارد و 700 میلیون تومان بود که خود گویای افزایش یارانه ها در این طرح است.

این ارقام خود نشان می دهد که طرح در طول سالهای برگزاری افزایش بودجه قابل توجهی داشته است به ویژه در سال 99 با توجه به اینکه شرایط کرونا بر کشور حاکم بود، بازار کتاب دچار مشکل شده بود، نمایشگاه کتاب تهران لغو شده بود، معاونت امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، حمایت قابل توجهی را از ناشران و کتابفروشان داشتند.

نظربلند ادامه داد: در سال 99 به جای دو یا سطح چهار طرح برگزار کردیم، که در طول سالهای اخیر بی سابقه بود. یارانه های قابل توجهی پرداخت شد و اکنون هم طرح بهارانه با قرار گرفتن در ماه های نخست سال دو و نیم تا سه میلیارد تومان بودجه برآورد شده دارد که با افزایش استقبال و همکاری معاونت فرهنگی، احتمال بیشتر شدن آن وجود دارد همانطور که محسن جوادی معاون فرهنگی وزیر ارشاد درباره آن سخن گفته اند.

به طور کلی یارانه طرح فصلی از قیمت کتاب جا نمانده است اما باید در نظر بگیریم که طرح فراگیر تر شده است و خریداران بیشتری با آن آشنا شده اند، زمانی طرح را با حدود 100 کتاب فروشی برگزار می کردیم و اکنون حدود 900 کتابفروشی از سراسر کشور در این طرح شرکت می کنند و البته خریداران طرح نیز بیشتر شده است. همه موارد از این نظر است که در نظر بگیریم گستردگی طرح تا چند روز افزایش داشته و یارانه طرح بر اساس همین شرکت کنندگان و خریداران پیش بینی می شود.

وی در پاسخ به این سوال آیا امسال نیز چون طرح های سال گذشته، بازپرداخت یارانه ها به ناشران و کتابفروشان با سرعت انجام خواهد شد گفت: بلافاصله بعد از انجام طرح ما سعی می کنیم اطلاعات مالی را دسته بندی کنیم، اگر مواردی وجود داشته باشد اگر کتابفروشی تخلف داشته باشد، پرداختی کامل نشده باشد یا مخاطبی شکایت کرده باشد، همه را در نظر می گیریم و در کوتاه ترین زمان ممکن شاید حدود 10 روز همه موارد را به نتیجه می رسند تا بتوانیم گزارش مالی را هر چه زودتر به معاونت امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد ارائه کنیم. در سال گذشته معاونت امور فرهنگی همکاری جالب توجهی با ما داشت و خیلی سریع پول به حساب خانه کتاب واریز شد و بلافاصله توانستیم حساب ها را تسویه و یارانه ها را پرداخت کنیم. امیدوارم امسال نیز مساعدت معاونت فرهنگی شامل حال ما باشد و این کار با سرعت انجام شود.

نظر بلند در توضیح این که زمان طرح تنها 6 روز است و با انتخابات ریاست جمهوری مصادف شده، اظهار داشت: برای مدت زمان طرح، جلسات هم اندیشی زیادی با ناشران و کتابفروشان داشتیم، خود صنف عقیده دارد نباید زمان طرح گسترده باشد،

کتاب کالای فرهنگی است و تخفیف آن نباید مستمر و مکرر باشد.هم تعداد دفعات آن کم باشد و هر بار زمانی طولانی به تخفیف اختصاص داده نشود. در دوره های اخیر تنها را یک هفته برگزار کرده ایم، قبلا طرح هایی داشتیم که 10 و 20 روزه بودند اما در سالهای اخیر همه یک هفته هستند.

وی افزود: با توجه به تبلیغات ریاست جمهوری سعی کرده ایم تبلیغات گسترده تری را در این دوره در نظر بگیریم و سعی کنیم که در لابلای اخبار انتخابات اخبار بهارانه کتاب نیز دیده شود. همکاران روابط عمومی در این دوره بیشتر از هر دوره دیگری تلاش کردند و کارهای قابل توجهی نیز صورت گرفته است. در هر صورت ما بازه زمانی محدودی را در اختیار داشتیم، از زمانی که تصمیم گیری شد تا زمان اجرای طرح کمتر از 10 روز فاصله داشت. در اسرع وقت پس از اینکه تصویب شد که طرح بهارانه اجرا شود، ما دست به کار شدیم و تصمیم گیری ها و عوامل دیگری نیز در آن دخیل بود.

فکر می کنم از زمانی که به ما اعلام شد تا زمان برگزاری، بهترین زمان ممکن را در نظر گرفتیم در روزهای پایانی خرداد نیز تب و تاب، برگزاری انتخابات را داشتیم که کار برای کتابفروشان سخت می شد. خانه کتاب و معاونت فرهنگی تاکید داشتند که بهارانه کتاب حتما برگزار شود.

نظربلند، درباره تخفیف هایی که ناشران، قبل و بعد از طرح های فصلی در نظر می گیرند، گفت: این موضوع مسئله ای چند جانبه است و برای تصمیم گیری در این زمینه، نیازمند همکاری چند عامل هستیم. وزارت ارشاد، اتحادیه ناشران و کتابفروشان، صنف ناشران و کتابفروشان و یک بازوی اجرایی به نام خانه کتاب، خود ناشران و کتابفروشان، باید در این زمینه گفتگو کنند.

درخصوص تخفیف های اینترنتی سایت های فروش کتاب، اقداماتی صورت گرفته است و حرکت هماهنگ و منسجمی شکل گرفت و اعتراض گسترده از سوی اهالی کتاب و نشر را در پی داشت، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی آن را پیگیری کرد و در هر موضوعی که زمینه که حوزه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است، تصویب شد که تمام تخفیف های محصولات فرهنگی باید با مجوز این وزارتخانه برگزار شوند و این موضوع به سراسر دستگاه های فروش ابلاغ شد.

امیدوارم در زمینه عملکردی نیست چهارچوبی شکل بگیرد وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در خصوص برگزاری تخفیف ها در فروشگاه های فرهنگی از جمله نمایشگاه های آثار فرهنگی، قوی تر از پیش عمل کند و فروش های غیرعادی با همکاری وزارت فرهنگ و ارشاد و خود صنف جلوگیری شود.

نظربلند افزود: این که ناشران مستقیما و از طریق سایت های خودشان تخفیف فروش داشته باشند، کاری نیست که وزارت ارشاد و خانه کتاب وارد موضوع شود و بر عهده صنف کتابفروشان و ناشران و نیز اتحادیه است و باید محدودیت هایی در نظر گرفته شود که نثل کتابفروشی ها در سال روزهای مشخصی تخفیف در نظر بگیرند و سقف مشخصی داشته باشد این مساله صنفی است و خود صنف باید قوانین پیشگیرانه آن را در نظر بگیرد. کارهای کلان تر، مثلا نمایشگاه های کتاب به صورت آنلاین یا حضوری و با استفاده از آثار چند ناشر، برگزار شود، وزارت فرهنگ و ارشاد می تواند قوانینی را در نظر بگیرد.

وی درباره تفاوت این دوره از طرح فصلی کتاب گفت: این دوره ویژگی خاصی نسبت به دوره های قبلی ندارد، ما بلافاصله بعد از شروع کرونا، شرایط خرید را تسهیل و موقعیت های خرید بر خط را ممکن کردیم، که این کار مسبوق به سابقه بود و عملا برای این دوره اتفاق جدیدی روی نداده است. تجربه ما در برگزاری طرح های فصلی، چارچوبی را مشخص کرده است که تاکنون به خوبی جواب داده است، شاید نیاز نباشد شرایط کلی برگزاری طرح را تغییر دهیم، با توجه این که این امکان فراهم شد و نمایشگاه مجازی کتاب را داشتیم، تجربیاتی را به کار ما افزوده است که بتوانیم تغییرات جزیی ایجاد کنیم اما عملا این دوره با دوره های سال گذشته تفاوت و تغییری ندارد.

وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از سال 1394 برای هدفمندکردن یارانه نشر طرح های فصلی فروش کتاب را آغاز کرد؛ در این طرح ها کتابفروشی ها می توانند روی فروش کتاب به خریداران تخفیف بدهند و مبلغ تخفیف داده شده را از وزارت خانه دریافت کنند.

در این طرح ها که با نام طرح های فروش فصلی مشهور شده اند، کتابفروشی هایی که شرایط لازم را داشته باشند، پس از ثبت نام، می توانند کتاب های خود را که با شرایط تعیین شده مطابقت داشته باشند به خریداران بفروشند. این طرح ها از جمله مزیت هایی است که کتابفروشان حضور آن را در ایام رکود فروش کتاب در همه گیری کرونا ضروری می دانند.

طرح بهارانه کتاب 1400 از (17 خرداد) جاری در کتابفروشی های سراسر کشور آغاز شده و به مدت یک هفته ادامه می یابد. تاکنون بیش از 16 طرح فصلی کتاب برگزار شده و در این دوره 860 کتابفروشی از سراسر کشور در این طرح مشارکت فعال دارند.

به گزارش خبرنگار مهر ، علی غیاثی ندوشن، مدیرکل امور استان های وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی درباره طرح های توزیع یارانه کتاب از طریق کتابفروشی ها (طرح های فصلی فروش کتاب) و لزوم توجه به نقش کتابفروش ها در صنعت نشر گفت: بحث ترویج، معرفی و اطلاع رسانی کتاب در سطح کشور موضوعی است که از گذشته مورد توجه بوده و اهمیت دارد که ما بتوانیم در مقاطع مختلف و به بهانه های متعدد تازه های نشر همچنین جدیدترین تحولات و رخدادهای حوزه کتاب را به جامعه معرفی کنیم.

وی با بیان اینکه کتابفروشی ها در بین صنوف و بخش های مختلف حوزه نشر نقش مهم تری دارد، افزود: کتابفروشی ها در چرخه کتاب، نشر و فرهنگ مکتوب ما آخرین حلقه ارتباطی با مردم هستند که ارتباط مستقیم با مخاطبان و قشرهای مختلف جامعه دارند و به همین دلیل باید توجه زیادی به آنها شود.

او همچنین عنوان کرد: اگرچه ارزش و اهمیت نمایشگاه ها در جای خودش بر کسی پوشیده نیست اما با نگاه دیگری می توانیم به این نتیجه برسیم که کتابفروشی ها نمایشگاه دائمی و همیشگی هستند که در طول سال در آن ها به روی مردم باز است و پذیرای مردم هستند.

مدیرکل امور استان های وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی یادآور شد: دسترسی راحت و آسان به کتاب از طریق کتابفروشی ها یکی از اولویت های این مجموعه ها است و از آنجایی که در گذشته به عنوان یک پایگاه فرهنگی در جامعه نقش آفرین بودند پاتوقی برای اهالی فرهنگ هستند.

غیاثی با اشاره به اینکه اصالت دادن به کتابفروشی ها و بازبینی در کارکرد و نقش آن ها در جامعه ما اهمیت زیادی دارد، بیان کرد: باید در سایه یکسری اقدامات از جمله طرح های فصلی فروش کتاب کارکرد و اهمیت کتابفروشی ها را مجدداً مانند روزهای گذشته برگردانیم زیرا کتابفروشی ها در بسیاری از مواقع به عنوان پایگاه های اجتماعی و فرهنگی مردم بوده و هستند.

وی در ادامه بر لزوم توجه به جایگاه اجتماعی کتابفروشی ها اشاره کرد و افزود: کتابفروشی ها فراتر از محل فروش کتاب به عنوان پایگاه فرهنگی برای اهل قلم و علاقه مندان حوزه نشر و کتاب به شمار می آیند.

او اجرای طرح بهارانه 1400 را کمکی برای تسهیل فروش کتاب دانست و اظهار کرد: این طرح فرصتی برای مخاطبان کتاب است تا از تخفیف های پیش بینی شده استفاده کنند؛ همچنین بهانه ای برای دسترسی مردم به تازه های نشر است تا مخاطبان از کتاب های جدید مطلع شوند.

علی غیاثی ندوشن در پایان گفت: هر فصل بهانه ای است تا مردم به واسطه طرح های فصلی فروش کتاب به کتابفروشی ها رفته و به رونق کتابفروشی ها بیفزاییم و چراغ کتابفروشی ها روشن تر از گذشته برای علاقه مندان فرهنگ و کتاب و مطالعه بماند و روشنگری کند.

کد خبر 5230744

محمد آسیابانی

الهام بهروزی

سهم فرهنگ در مناظره دوم نامزدهای سیزدهمین دوره ریاست جمهوری تقریبا هیچ بود و این مساله موجب یاس و واکنش بسیاری از صاحب نظران و اهالی فرهنگ و هنر شد؛ چراکه در اهم برنامه های ارائه شده یا بهتر بگوییم شعارهای مطرح شده نامزدها، حوزه فرهنگ و هنر و اهالی آن جایی نداشتند و تنها به صورت مختصر و کلی برخی از نامزدها به آن اشاره کردند. این در حالی است که فرهنگ یکی از ارکان اساسی یک جامعه قانونمند و پیشرفته را تشکیل می دهد و تاثیر بسزایی در کاهش و کنترل آسیب های اجتماعی دارد ولی ظاهرا هیچ کدام از نامزدهای ریاست جمهوری این عرصه مهم و بااهمیت را مهندسی نکرده و تنها با پرداختن به معضلات اقتصادی و مشکلات معیشتی مردم برنامه ها و طرح های خود را تنظیم کرده اند که البته نحوه اجرای بسیاری از این طرح ها به دلایل شرایط موجود و اما و اگرها جنبه شعارگونه به خود گرفته اند!

هرچند وضعیت بد اقتصادی و تورم و گرانی امروز مهم ترین دغدغه کشور را تشکیل می دهد و قطعا بایستی با برنامه، تفکر و تامل و شناسایی فرصت ها و تهدیدها راهی برای خلاصی از این شرایط نامطلوب و کمرشکن یافت اما به راستی چرا فرهنگ و هنر و همچنین حوزه هایی چون گردشگری که با تعمق و مشاوره با کارشناسان خبره و متخصصان می توانند به فرصتی برای درآمدزایی بدل شوند، این گونه مورد غفلت نامزدهای ریاست جمهوری واقع شده اند!

و این غفلت تا بدانجاست که با اعتراض و واکنش بسیاری از مسوولان و صاحب نظران روبه رو شده! در این رابطه، سید عباس صالحی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در واکنش به مناظره دوم نامزدهای ریاست جمهوری در حساب شخصی خود در توئیتر نوشت: فرهنگ و هنر بخش مغفول مناظرات بود، حتی در دومین مناظره با عنوان فرهنگی و اجتماعی. ایران بدون فرهنگ و هنر، ایران نیست! از کدام برنامه سخن می گوییم؟

بدیهی است بی برنامگی و بی دغدغگی نامزدهای ریاست جمهوری در حوزه فرهنگ و هنر نگران کننده است. آن ها در مناظره دوم که یکی از محوریت های بحث فرهنگ بود، با پرداختن به موضوعات اقتصادی و اجتماعی علنا بر مسائل فرهنگی چشم بستند که فقر آن عامل بسیاری از مسائل و آسیب های اجتماعی است. در حقیقت این افراد تا اینجای کار نشان دادند که دغدغه و برنامه جدی برای نیمی از افراد جامعه ندارند که جامعه فرهنگی و هنری را تشکیل می دهند و در این سال ها از طریق آثار خود اعم از کتاب، نقاشی، موسیقی، فیلم، تئاتر و... به حفظ، شناسایی و معرفی هویت و اصالت فرهنگی و تاریخی این سرزمین اهتمام ورزیده اند! این یعنی زنگ خطر برای گمنامی و قرار گرفتن فرهنگ و هنر در اولویت های آخر رئیس جمهور آینده.

به گزارش ایسنا، از زمان آغاز تبلیغات نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری، به کرات این نقد از سوی اهالی رسانه و همچنین کارشناسان و فعالان فرهنگی و هنری مطرح شد که جای خالی فرهنگ و هنر در برنامه ها و حتی شعارهای هر هفت نامزد احساس می شود؛ با وجود این، همچنان این امید و انتظار وجود داشت که حداقل در مناظره انتخاباتی با موضوع تخصصی فرهنگ، هر یک از نامزدها از این فرصت استفاده و به بیان رویکرد خود درباره موضوعات فرهنگی و هنری و ارائه برنامه های مدون و راهکارهایی برای حل مشکلات موجود این حوزه، بپردازند.

اغلب پرسش های مطرح شده از نامزدها در دومین مناظره تلویزیونی که عصر سه شنبه (17 مردادماه) روی آنتن شبکه یک سیما رفت، اساسا رنگ و بوی فرهنگی و هنری نداشت و به موضوعات اقتصادی و اجتماعی اختصاص داشت و اگر برخی از نامزدها هم اشاره ای کوتاه و سطحی به این حوزه داشتند، در بخش بیانیات کلی خودشان بود. در واقع مناظره دوم که با محور فرهنگی در کنار موضوعات اجتماعی و سیاسی تعریف شده بود، با کمترین سهم از فرهنگ و خصوصا هنر در پرسش های مجری و همچنین برنامه های نامزدها همراه بود .

در این میان، اما برخی نامزدها تلاش کردند در جمع بندی نهایی خود، اشاره های مختصری به جایگاه اهالی فرهنگ و هنر و همچنین اهمیت نقش رسانه در دنیای امروز داشته باشند؛ برای مثال، یکی از نامزدها با زیربنایی دانستن مساله اقتصاد، حل مشکلات فرهنگی به عنوان روبنا را منوط به حل مشکلات اقتصادی مطرح و از برخی دیگر از کاندیداها انتقاد کرد که نسبت به چهره های مهم و فاخر حوزه های فرهنگی و هنری کشور بی اعتنا هستند و تنها در دوره انتخابات، برای گرفتن عکس های یادگاری یاد این قشر می افتند و یا از موسیقی رپ برای جلب نظر مردم استفاده می کنند. همچنین یکی از نامزدها هم که تلاش کرد با به کار بردن یک بیت شعر، برای لحظاتی فضای استودیوی مناظره را فرهنگی کند، به اشتباه بخشی از ترانه یک خواننده ممنوع الفعالیت در ایران را خواند و آن را به دانشجوی رشته شیمی نسبت داد .

این نامزد همچنین در تنها پرسش فرهنگی مناظره دوم که به قید قرعه به او تعلق گرفت و به شورای عالی انقلاب فرهنگی اختصاص داشت، وعده داد که در صورتی که رئیس جمهور شود، این شورا را منحل می کند . در این میان اما بی توجهی نامزدهای ریاست جمهوری به مقوله فرهنگ و هنر آن هم در مناظره ای که قرار بود اساسا به این حوزه بپردازد، موجی از انتقادات را به دنبال داشته است. بی شک نامزدهای ریاست جمهوری برای رای آوری و جلب اعتماد اهالی فرهنگ و هنر راه دشواری در پیش دارند که می توانند با تغییر نگاه ابزاری به هنرمندان و تعمق و تعریف طرح های فرهنگ محور و حمایت کننده، فرهنگ و هنر را به یکی از دغدغه ها و اولویت های جدی خود بدل کنند.

در این راستا، یک کارشناس رسانه و مشاور عالی بنیاد فرهنگی هنری بین المللی امام رضا(ع) در خصوص اینکه نامزدهای ریاست جمهوری چگونه می توانند اعتماد اهالی فرهنگ و هنر را جلب کنند، به ایرنا پلاس گفت: نامزدهای ریاست جمهوری باید نگاهشان را به اهالی فرهنگ و هنر، نویسندگان و بویژه سلبریتی ها در حوزه هنر از یک نگاه ابزاری به یک نگاه شناختی و همکاری تبدیل کنند؛ زیرا در دوره هایی دیدیم که عمدتا این قشر برای جلب آرا، مورد استفاده نامزدها قرار گرفتند. البته به نظرم اهالی فرهنگ و هنر باید نسبت به این مساله توجه داشته باشند و تلاش کنند که مورد استفاده ابزاری قرار نگیرند .

سید جلال فیاضی در ادامه با تاکید بر اینکه نامزدهای ریاست جمهوری در ارتباط با تشکل ها و شخصیت های فرهنگی و هنری و گفت وگوی صمیمانه با آنها، می توانند در جریان جزئیات مشکلات و مطالبات آنها قرار گیرند، افزود: راهکارهای حل مشکلات را جست وجو کرده و با استفاده از تیم هایی که دارند این راهکارها و مطالبات را به برنامه های خود اضافه کنند. در مرحله بعد آنها می توانند در گفت وگوهایی که در ایام انتخابات دارند، برنامه های کاربردی و عملیاتی خود را در حوزه فرهنگ ارائه کنند . به عنوان فردی که سال ها در حوزه رسانه کار کرده ، معتقدم نامزدهای ریاست جمهوری باید درباره تعدد مراکز فرهنگی که در تقابل همدیگرند، راهکاری بیندیشند. به این مفهوم که دستگاه های فرهنگی متفاوتی داریم که هر کدام به صورت جزیره ای کار می کنند. هر کدام در تقابل فرهنگی با هم کار می کنند، همچنین در ارتباط با مفاهیم فرهنگی با یکدیگر در تضاد جدی هستند .

به گفته وی، البته به طور قطع نامزدهای ریاست جمهوری در برخی از مفاهیم فرهنگی باید به دیدگاه واحدی برسند. برای مثال تکلیف موسیقی و برخی دیگر از ابعاد فرهنگ مانند شعر و نوشتن و در کل مساله ممیزی در کارهای فرهنگی باید کاملا روشن شود. این حوزه باید چارچوب مشخصی داشته باشد. نگاه های سلیقه ای حتی در سینما نباید وجود داشته باشد .

فیاضی با اشاره به اینکه تعداد مراکز فرهنگی زیاد است، همچنین در سلایق فرهنگی و هنری تنوع داریم و هیچ گاه تلاشی انجام نشده تا این سلایق و مفاهیم به هم نزدیک شوند، در نتیجه گرفتار اقدامات متناقض می شویم، تصریح کرد: اهالی فرهنگ و هنر نه تنها در خلق آثار فرهنگی و هنری آزار می بینند، بلکه ممکن است این مسائل آنها را دلسرد و برای حضور در انتخابات مردد کند . مفاهیم مشخص فرهنگی و هنری که امروز محل اختلاف نظر است؛ در ارتباط با سینما، موسیقی، کتاب، شعر و همه بخش ها و چهارچوب هایی که مورد قبول جامعه هستند، پرهیز از نگاه سلیقه ای به موضوع و پرهیز از افراط و تفریط، می تواند اهالی فرهنگ و هنر را امیدوارتر کند. همچنین می تواند برای آینده فعالیت های فرهنگی با جلوگیری از برخی از موازی کاری ها، برای خلق آثار برجسته به هنرمندان کمک کند.

وی در پاسخ به این پرسش مبنی بر اینکه آیا می شود گفت که وضعیت اقتصادی جامعه آنقدر حساس است که باعث شده کمتر به مساله فرهنگ در برنامه نامزدها توجه شود، توضیح داد: به دلیل مشکلات جدی اقتصادی و معیشتی که وجود دارد، تمرکز نامزدها بیشتر روی مسائل اقتصادی است و سعی کردند که مقداری در این مورد صحبت کنند. به گونه ای که به نظر می رسد سفره مردم برای نامزدها به قالیچه حضرت سلیمان تبدیل شده تا رویش بنشینند و به سمت پاستور پرواز کنند . همین مشکلات باعث شده هنوز از هیچ کدام بحث جدی درباره هیچ یک از مسائل فرهنگی نشنویم همچنان که حتی در حوزه های اقتصادی نیز راهکار جدی و ساختارمند درباره حل مشکلات نشنیدیم و مسابقه ای درباره بالا بردن یارانه ها و وعده هاست. بسیاری معتقدند که افزایش یارانه که مساله نامزدها شده، موضوع اقتصادی است و در یک اقتصاد سالم اصولا نباید یارانه مفهومی داشته باشد. در اقتصاد سالم با وجود اشتغال و اقتصاد پویا باید یارانه را از ادبیات اقتصاد حذف کنند، اما به این دلیل که راه حل ها و راهکارهای مناسب ارائه نمی شود، اکنون مساله افزایش یارانه مطرح شده و خود این می تواند به فرهنگِ تولید و کار و مسائل اقتصادی لطمه بزند .

فیاضی با بیان اینکه جامعه یک جامعه تک بعدی نیست و همه ابعاد آن مورد توجه است، افزود: رئیس قوه مجریه باید همه ابعاد اقتصادی، اجتماعی، سیاسی، فرهنگی، هنری و ورزشی، را مورد توجه قرار دهد. صرف اینکه اقتصاد تبدیل به مساله اصلی در جامعه شده است؛ نمی توانیم باقی مسائل را نادیده بگیریم .

این کارشناس رسانه در پایان تاکید کرد: اهالی فرهنگ و هنر علاقه مندند تا بدانند دیدگاه رئیس جمهوری آینده به مسائل فرهنگی و هنری چیست. تعداد این اهالی کم نیست هرچند با مشکلات معیشتی مواجه اند و با ارائه این دیدگاه ها می توانند تصمیم جدی تری برای انتخاب بگیرند. اهالی فرهنگ و هنر و فعالان اجتماعی گرفتار مشکلات معیشتی هستند و از طرفی مطالبات محتوایی و نگرشی مورد توجه آنهاست تا مشخص شود فضای فرهنگی و هنری چه سمت و سویی خواهد رفت.

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم ، طرح بهارانه کتاب به کوشش خانه کتاب و ادبیات ایران از 17 خردادماه آغاز شده است. این طرح که با مشارکت بیش از 800 کتابفروشی برگزار می شود، تلاش دارد با سوق دادن و تشویق مخاطبان به خرید کتاب، تا حدودی از میزان خسارت کتابفروشی ها و ناشران در شرایط پس از کرونا بکاهد.

بیژه نوباوه، نائب رئیس اول کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی، همزمان با برگزاری این طرح با اشاره به ضرورت اهمیت برگزاری طرح های فصلی خرید کتاب در خصوص برگزاری طرح های توزیع یارانه کتاب از طریق کتابفروشی ها (طرح های فصلی فروش کتاب) گفت: یکی از موهبت های شرایط ویژه کرونایی در کشور طراحی و اجرای طرح های متنوع در حوزه فرهنگ و نشر است. اگرچه طرح های فصلی از دوره های قبل وجود داشته اما در این دوره بسیار مثمرثمر و مؤثر بوده است.

او با بیان اینکه استمرار این روند در طول سال های آتی ضروری است، تصریح کرد: برگزاری نمایشگاه مجازی کتاب تهران نیز یکی از این اقدامات خوب بود که با استقبال خوبی روبرو شد. در این میان معتقدم چنین فعالیت هایی سرفصلی برای آینده است تا در هنگام بروز مشکلات احتمالی بتوانیم با تکیه بر این تجارب مسیر خود را پیدا کرده و در آن حرکت کنیم.

نائب رئیس اول کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی افزود: یکی از راه های جبران مشکلات اقتصادی و کاستی هایی که در حوزه نشر و کتاب اتفاق افتاده اجرای طرح هایی مثل طرح های توزیع یارانه کتاب از طریق کتابفروشی ها است که بهارانه کتاب نیز یکی از آن ها است؛ زیرا معقتدم این طرح می تواند کمک زیادی به حوزه نشر و فرهنگ کند.

نوباوه همچنین به تخفیف هایی که در این طرح پیش بینی شده است اشاره کرد و گفت: برخی از هزینه هایی توسط مسئولان در نظر گرفته شده برای مردم هم ارزش زیادی دارد؛ زیرا با امکان فروش آنلاین کتاب ها توسط کتابفروشان مردم دیگر مشکل رفت و آمد ندارند و می توانند کتاب های خود را اینترنتی سفارش دهند که بسیار خوب است.

وی با بیان اینکه استمرار اجرای این طرح در طول این سال ها نشان می دهد که این جریان فرهنگی متوقف نخواهد شد، اضافه کرد: نباید فراموش کنیم که توقف فعالیت های فرهنگی اثرات مضری در اقتصاد داشته و سبب کاهش میل و رغبت مردم به خرید کتاب می شود؛ باید تلاش کنیم که این حوزه تقویت شود و حتی دولت در این زمینه تسهیلات بیشتری در نظر بگیرد تا خرید کتاب به یک فرهنگ تبدیل شود.

نوباوه در ادامه به مشکلات کلان کتابفروشان نیز اشاره کرد و گفت: نباید فراموش کنیم که همه فروشندگان در کشور ما طی این ماه ها دچار نقصان شدند؛ به خصوص آن دسته از فروشندگانی که عرضه کننده نیاز درجه دوم مردم هستند. به غیر از مواد خوراکی که نیاز اول مردم است و مراجعه کننده دارند، در حوزه هایی مانند کتاب این نیاز کمتر احساس می شود و گاهی ممکن است افراد یک سال یا چند ماه کتاب خریداری نکنند که این موضوع در درازمدت آسیب می زند.

به گفته نائب رئیس اول کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی، چنین طرح هایی به معنای حمایت مادی و معنوی از حوزه نشر به خصوص کتابفروشان است که از سوی دیگر به توسعه و رونق فعالیت دیگر مشاغل هم منجر می شود.

انتهای پیام/

به گزارش ایلنا، در نشست "کتابسازی، ویروس غیرقابل مهار نشر"، جعفر همایی مدیر نشر نی گفت: سال هاست برای حل مشکل کتابسازی تلاش کرده ایم، ولی به سرانجامی نرسیده است. مادامی که اتحادیه ناشران به برخی ناشران متخلف اجازه انتشار چنین کتاب هایی را می دهد، مشکلاتی از این دست وجود خواهد داشت.

همایی ادامه داد: این روزها کتابسازی هایی که متاسفانه از سمت برخی از ناشران بزرگ وجود دارد و تخفیف های حیرت انگیزی که از سوی برخی پلتفرم ها ارائه می شود، کاملا ناشران فرهنگی را ناامید کرده و راهکاری هم برای حل این مشکل نیست.

علیرضا اسدی، مدیر نشر نیماژ نیز این موضوع را برجسته ترین مشکل این روزهای نشر عنوان کرد و وجود رانت و امتیازهای ویژه را از دلایل اصلی کتابسازی برشمرد.

وی گفت: اگر دولت و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به شکل کامل حضور خود را در بازار اصلاح نکند، این روند ادامه خواهد داشت و فرصت حل مشکل از بین می رود.

سپس شهاب دارابیان؛ از خبرنگاران حوزه کتاب؛ با اشاره به امکان حل مشکل از سوی قانونگذاران در مجلس شورای اسلامی، ناشران را به حضور در جلسات مطالبه گری با نمایندگان کمیسیون فرهنگی مجلس فراخواند و حل مشکل کتابسازی را در گروِ تصویب قانون جدید حمایت از مولفان و مصنفان خواند.

مصطفی وثوق؛ دبیر سرویس فرهنگی خبرگزاری مهر؛ نیز با اعلام اینکه در برخی موارد شاهد کتابسازی از سوی برخی ناشران مطرح بوده ایم، مشکل کتابسازی را ناشی از رفتارهای دوگانه ناشران نسبت به این مساله عنوان کرد.

سپس هامون حسن پور؛ رییس اتحادیه ناشران؛ با برشمردن دلایل عدیده کتابسازی، هرگونه رانت ویژه را از سوی اتحادیه منتفی خواند و گفت: بخشی در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی وجود دارد که به بررسی و مطابقت ترجمه ها می پردازد و در صورت شباهت بالای 70 درصدی مجوز نشر را صادر نخواهد کرد.

در این نشست ناشران دیگری مدیران نشر چشمه، ققنوس، ثالث، فانوس و ... حضور داشتند و در بخش هایی به ارائه راهکارهای مورد نشر خود پرداختند.

به گزارش خبرنگار فرهنگی ایرنا، کتاب همیشه کالایی ارزشمند بوده است، تا پیش از اختراع دستگاه چاپ به شکل قابل توجهی دارندگان کتاب ها افرادی از رده های بالای حکومتی و ثروتمندان جامعه به شمار می رفتند اما پس از تولید انبوه ماشین چاپ دانش و توانایی خواندن و نوشتن شکل دیگری به خود گرفت. خواندن و نوشتن با افزایش دسترسی به کتاب در سراسر جهان افزون شد و اینگونه بود که جوامع در حال پیشرفت برای بهتر شدن این دسترسی ها بر نحوه توزیع کتاب ها تمرکز کردند.
شعاری است که کشورهای گوناگونی آن را سر دادند و در راستای تحقق آن برنامه های بسیاری تدارک دیدند که یکی از آنها تخفیف برای خرید کتاب است تا دسترسی به کتاب را برای اقشار مختلف جامعه به ویژه دانش آموزان و دانشجویان و مخاطبان با توانایی کمتر برای خرید کتاب،، فراهم کنند.
اما تخفیف خرید کتاب همیشه به سود اهالی کتاب و قلم نبوده است، این مسیر سه گانه ای در اشکال مختلف رقم زده که گاهی خوب، گاه بد و در پاره ای موارد زشت است.

یکی از بدترین حالت هایی که برای تخفیف فروش کتاب همیشه وجود داشته اما در شرایط کرونایی فراگیر شده است، فروش کتاب های قاچاق و غیرقانونی است. کتاب هایی که در حقیقت تخفیفی ندارند و نوعی از کلاهبرداری به شمار می روند.
کتاب هایی که از آثار مهم و پرفروش، کپی می شوند و مخاطب را به بهانه سانسور فریب می دهند و کتابی دروغین را عرضه می کنند که گاهی با نسخه اصلی تفاوت های بسیاری دارد و حتی می توان گفت کتابی تازه است.

نوع دوم فروش با تخفیف، در سایت های همه چیز فروشی است که در نهایت هم مشخص نمی شود چه حقیقتی پشت این تخفیف ها وجود دارد. تخفیف هایی که به نوعی حمایت از ناشران کتاب ساز و بدنامی است که کار فرهنگی را زیر سوال می برند. هر کتابی که به این روش فروخته می شود، به جای کمک به نشر کتاب و ترویج کتابخوانی رنجی است بر دوش کتابفروشان و ناشران واقعی.

این تخفیف ها به گونه ای رسمیت دادن به کتاب سازی و دروغ پردازی است. شاید آن را بتوان با فروش کتاب در ایستگاه های مترو که تا پیش از همه گیری کرونا بسیار مرسوم بود، مقایسه کرد؛ کاری که تحت عنوانی رسمی اما با فروش آثار غیررسمی، صورت می گرفت.

این تخفیف ها برای فروش نه تنها خوب نیستند، بلکه به نوعی خیانت در حق مخاطب است که کتاب بد در دست می گیرد و کتاب زده می شود و در نوع دیگر دزدی از حقوق ناشران و کتابفروشانی است که برای کار خود متحمل هزینه سرسام آور و البته حقیقی هستند.

، رییس اتحادیه ناشران و کتابفروشان، در گفت و گو با خبرنگار ایرنا، این نوع از تخفیف ها را نیازمند پیگیری قانونی دانست و گفت: هر روز که یک کتابفروشی بسته می شود، حتی با وجود همه گیری کرونا، دست فروشان کتاب و به نوعی قاچاق فروشان افزایش می یابند.

وی افزود: در این زمینه اقداماتی صورت گرفته اما جلوگیری از نفوذ هر چه بیشتر این تخفیف ها نیازمند دخالت مدیران بالادستی است که باید در این زمینه دخالت کنند.

فروشگاه های همیشه تخفیف، یکی از روش های فروش کتاب هستند که نوعی دیگری از آسیب را با خود به همراه دارند، فروشگاه هایی که به دلیل انبار کتاب و فروش بر خط می توانند، از هزینه های جانبی بکاهند و کتاب را به قیمت عمده به ناشر عرضه کنند که باز هم مشکلات ویژه خود را ایجاد کرده اند.

فروشگاه هایی که بدون در نظر گرفتن عرضه کننده و فروشنده کتاب، آثارش را در سایت خود عرضه می کنند، یا صفحات اینستاگرامی که تا دیروز به معرفی کتاب اختصاص داشت، حالا به فروشنده هایی تعلق دارد که کتاب هایی نه چندان جالب توجه را با تبلیغ بسیار و دریافت هزینه های تبلیغ از ناشر یا نویسنده به فروش می رسانند.

کتابفروشان و ناشران خود معتقدند، تخفیف مداوم و همیشگی برای همه کتاب ها، کاری آسیب زا و نادرست است. در همین زمینه نیز اعتراضی جدی صورت گرفت که نحوه اجرای طرح های تخفیفی در سایت ها زیر نظر خانه کتاب یا اتحادیه ناشران یا وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی باشد و بیش از 700 نفر از فعالان صنعت نشر با امضاء طومار، به تخفیف برخی سایت های فروش کتاب و نمایشگاه های برخی شهرها اعتراض کردند.

، معاون خانه کتاب و ادبیات در این باره به ایرنا گفت: مساله تخفیف سایت ها یکی از موضوعاتی بود که ناشران و کتابفروشان به طور جدی و دقیق به آن پرداختند و اعتراضات و جلسات پی در پی پاسخ درستی را در پی داشت و منجر به شکل گیری نظارت دقیق تری بر تخفیف سایت ها شد. البته که این تصویر بد با وجود کمرنگ شدن، هنوز هم وجود دارد.

روش های فکر شده، با برنامه و کوتاه مدت برای ارائه تخفیف، بسیار مهم است. کاری که از سال 1394 وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با عاملیت خانه کتاب و ادبیات اجرا کرده است، طرحی که در روزگار کرونایی و در دو سال اخیر بیش از 6 دوره آن به سود کتابفروشان و ناشران بوده است. ویژگی طرح های فصلی تخفیف کتاب، جدا از تاثیرگذاری چشمگیر بر اقتصاد ناشران، کمک به آشنایی مخاطبان با کتاب های اصیل و ناشران حرفه ای است که می توانند کار خود را به خوبی عرضه کنند و فرصت تبلیغ در سطح کشور داشته باشند.

تخفیف های طرح های فصلی در همه استان ها و بیشتر شهرهای کشور برگزار می شود و شامل کتابفروشی ها برگزیده و صاحب جواز کسب است و کتاب هایی که در این طرح عرضه می شود، همه در سامانه خانه کتاب و ادبیات ثبت شده اند و رسمیت دارند و این گونه احتمال فروش کتاب های دروغین بسیار کمتر می شود. این طرح که در طول 6 سال، با افزایش بودجه چند برابری، برای پوشش مخاطبان بیشتر و افزایش قیمت کتاب ها، کارایی خود را افزایش داده است، اکنون هفدهمین دوره خود را برگزار می کند.

با وجود این که این تخفیف ها برای مخاطبان، کتابفروشان و ناشران مفید و کارآمد است، باز هم موضوعاتی در آن مطرح می شود که می تواند به بهتر شدن کار کمک کند. خوب بودن به معنی بی نقص بودن نیست. مساله ای که خانه کتاب با وجود تغییر مدیران و حتی ادغام موسسات فرهنگی زیر مجموعه معاونت فرهنگی ارشاد، همواره در نظر داشته است.

وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از سال 1394 برای هدفمندکردن یارانه نشر طرح های فصلی فروش کتاب را آغاز کرد؛ در این طرح ها کتابفروشی ها می توانند روی فروش کتاب به خریداران تخفیف بدهند و مبلغ تخفیف داده شده را از وزارت خانه دریافت کنند.

در این طرح ها که با نام طرح های فروش فصلی مشهور شده اند، کتابفروشی هایی که شرایط لازم را داشته باشند، پس از ثبت نام، می توانند کتاب های خود را که با شرایط تعیین شده مطابقت داشته باشند به خریداران بفروشند. پاییزه کتاب 99، پانزدهمین دوره از طرح های فصلی فروش کتاب، با هدف حمایت از کتابفروشان در آبان ماه برگزار شد.

این طرح ها از جمله مزیت هایی است که کتابفروشان حضور آن را در ایام رکود فروش کتاب در همه گیری کرونا ضروری می دانند.

طرح بهارانه کتاب 1400 از (17 خرداد) جاری در کتابفروشی های سراسر کشور آغاز شده و به مدت یک هفته ادامه می یابد. تاکنون بیش از 16 طرح فصلی کتاب برگزار شده که درآخرین دوره 936 کتابفروشی از سراسر کشور در این طرح مشارکت فعال داشته اند.

احمد شریفان، نایب رئیس اتحادیه فروشندگان کاغذ و مقوا در گفت وگو با خبرنگار کتاب و ادبیات خبرگزاری فارس اظهار داشت: بازار کاغذ وضعیتی خاص را سپری می کند.

وی با بیان اینکه قیمت ها همچنان ثابت هستند، ابراز داشت: راکد بودن بازار موجب شده قیمت ها تغییری نداشته باشد. از این رو در حال حاضر کاغذ تحریر 70 گرمی بندی 640 تا 650 هزار تومان به فروش می رسد.

شریفان با بیان اینکه قیمت دلار در بازار کاغذ بی نهایت اثرگذار است، گفت: همه چیز بازار کاغذ در گرو قیمت دلار است و با کاهش و افزایش آن دگرگون می شود، این نشان می دهد مسئولان باید به سرعت تدبیر کنند.

این گزارش اضافه می کند، روز گذشته یک ناشر به نامزدهای انتخابات پیشنهاد کرد: کاغذ تبلیغاتتان را به ناشران بدهید.

چند روز پیش هم چند ناشر و نویسنده از معطل ماندن آثارشان به دلیل نبود کاغذ دولتی گلایه کرده و خواهان گره گشایی از حوزه نشر شدند. آنها معتقدند: همه این مشکلات باعث شده نه تنها نتوانیم کتاب های جدیدمان را به بازار عرضه کنیم که حتی درخواست تجدید چاپ کتاب های پرفروش نیز بی پاسخ مانده است.

در حالی این مشکلات در حوزه فرهنگ مشهود است که روز گذشته در مناظره انتخاباتی 7 نامزد ریاست جمهوری 1400 حتی یک سوال و یک توضیح هم در مساله فرهنگ، کتاب و کاغذ بیان نشد و این امر نشان داد فرهنگ همچنان مظلوم و زیر سایه سیاست و اقتصاد است.

انتهای پیام/

تهران (پانا) - فیلم سینمایی آبجی عصر جمعه 21 خردادماه طی مراسمی که با حضور عوامل این فیلم و هنرمندان در موزه سینما برگزار شد، به چرخه اکران وارد شد.

مراسم آغاز اکران فیلم سینمایی آبجی با حضور کارگردان و تهیه کننده و بازیگران این فیلم عصر جمعه 21 خردادماه در سالن سینماتوگراف موزه سینما برگزار شد.

در آیین دیدار فیلم سینمایی آبجی که با حضور عوامل و بازیگران این فیلم و جمعی از هنرمندان در موزه سینما برگزار شد، مرجان اشرفی زاده کارگردان آبجی در سخنانی کوتاه گفت: به نظرم خوب است در جامعه ما و فضایی که در آن حاکم است فیلمی نظیر آبجی دیده شود و مخاطب خودش را پیدا کند. از تمامی عوامل فیلمم تشکر می کنم چون تولید فوق العاده ای داشتیم واقعا دلم می خواهد آن روزها و خلوص نیتی که در تولید این کار بود، تکرار شود.

محمدحسین قاسمی تهیه کننده فیلم سینمایی آبجی نیز ضمن خوشامدگویی به حاضران در سالن، گفت: خانم اشرفی زاده و گروهش با عشق این فیلم را ساختند و فیلم نیز حرفی برای گفتن دارد؛ امیدوارم که فیلم دیده و پسندیده شود.

در مراسم آغاز اکران فیلم سینمایی آبجی که 6 سال پیش تولید شده است، بهمن فرمان آرا، نرگس آبیار، معصومه قاسمی پور، سیاوش چراغی پور، مجید برزگر، کاوه مظاهری، عماد خدابخش، مه لقا باقری، مهدی سلطانی سروستانی، مریم بحرالعلومی، جعفر صانعی مقدم، محسن نجفی مهری و جمعی از اهالی رسانه حضورد اشتند.

فیلمنامه این اثر توسط مرجان اشرفی زاده، ناهید طباطبایی و علی اصغری به نگارش درآمده است. گلاب آدینه، معصومه قاسمی پور، پانته آ پناهی ها، حمیدرضا آذرنگ، بابک حمیدیان، شیرین یزدان بخش، سیاوش چراغی پور، علی استادی، احسان امانی، مهسا مهجور، آرمینه زیتون چیان، ادموند ملکیان، مریم داننده بازیگران فیلم سینمایی آبجی هستند.

آبجی نخستین تجربه کارگردانی مرجان اشرفی زاده در سینمای بلند داستانی است که با بی مهری نسبت به آن در سی و ششمین دوره جشنواره ملی فیلم فجر مواجه شد و تاکنون نیز اکران نشد.

مرجان اشرفی زاده پیشتر تجربه ساخت بیش از 20 فیلم کوتاه و مستند، 5 فیلم تلویزیونی و یک مینی سریال را در کارنامه ی کاری خود دارد. عوامل فیلم سینمایی آبجی عبارتند از: تهیه کننده: محمدحسین قاسمی، کارگردان: مرجان اشرفی زاده، نویسنده فیلمنامه : مرجان اشرفی زاده،ناهید طباطبایی و علی اصغری ( کارگاه قلم )، مدیر فیلمبرداری: محمد رسولی، تدوین: سینا گنجوی، موسیقی : حامد ثابت، طراحی و ترکیب صدا : عرفان یزدی، طراح صحنه و لباس : فرحناز نادری، مدیر صدابرداری : عباس رستگارپور، مدیر تولید و جانشین تهیه کننده : بهزاد هاشمی، طراح چهره پردازی: مهرداد میرکیانی، جلوه های ویژه بصری : فرید ناظرفصیحی، مدیر تدارکات: امیر یمینی، دستیار اول کارگردان و برنامه ریز: روزبه سجادی حسینی، مشاور رسانه : مهسا همتی، منشی صحنه: نائله شریفی، عکاس: طاها آبیار، تیتراژ: حسین جمشیدی گوهری، مجری طرح: هفت هنر ماندگار.

به گزارش ایلنا، حمیدرضا جعفریان، رئیس سازمان سینمایی حوزه هنری روز جمعه 21 خردادماه، با حضور در برنامه شهر فرنگ شبکه خبر پیرامون بازگشت رونق به سینماها در دوره بازگشایی مجدد سینماها توضیحاتی را ارائه داد.

جعفریان در ابتدا درباره وضعیت دخل و خرج و بازگشایی سالن های حوزه هنری در شرایط فعلی، عنوان کرد: در یک سال و نیم اخیر، فضای سینما فضای رکود را تجربه و تحمل کرد، منت ها حوزه هنری از گذشته با تعداد صندلی ها و سالن هایی که داشته، به عنوان یکی از بزرگترین سینماداران کشور بوده که با یک نگاه ماموریتی، در این عرصه حضور خوبی داشته است.

وی ادامه داد: در حال حاضر 145 پرده سالن در اختیار حوزه هنری است که به تازگی چندین سالن هم به آن اضافه شد و در حال افتتاح هستند. انشاالله تا انتهای امسال در فاز یک توسعه که دوستان ما در موسسه بهمن سبز برنامه آن را داشتند، به حدود 183 سالن هم خواهد رسید.

این مدیر سینمایی، در پاسخ به این سوال که در حال حاضر سالن های حوزه هنری، امکان نمایش فیلم دارند یا خیر؟ بیان کرد: بله. هم اکنون سالن ها با همان برنامه همیشگی در تمام کشور فعالیت دارند و طبق ضوابط ستاد مقابله با کرونا، چون سینماها به گروه مشاغل 2 منتقل شدند، تقریبا شهرها شرایط پایداری را سپری می کنند و سینماهای شهرهای مختلف حوزه هنری باز هستند.

رئیس سازمان سینمایی حوزه هنری، درباره عدم اعتماد تهیه کننده ها برای پخش فیلم هایشان در سالن های سینما با توجه به کم رونق شدن سالن ها، گفت: ما در بخش توزیع، آسیب شناسی هایی کردیم که علت این رکود وعدم رونق سینما، 3 ریشه دارد که یکی از بحث های آن، نگرانی و ترس مخاطبان و مردم از فضای بسته است که با تزریق واکسن کرونا، به زودی این نگرانی برطرف خواهد شد.

او ادامه داد: دلیل بعدی، بحث تبلیغات و ترویج است که عمدتا بار اصلی را در فضای سینمایی کشور، سازمان صداوسیما به عهده داشت که در یک سال و نیم اخیر خیلی کم رنگ تر شده است و مانع سوم و اصلی حال حاضر کم رونقی سینما، نگرانی یا ترس صاحبان اثر از دیده نشدن فیلم هایشان است که اگر ما صاحبان فیلم ها را حمایت کنیم که آثارشان را برای اکران بیاورند، این مانع برطرف می شود که در نهایت با همکاری صداوسیما، بتوانیم به رونق سینما کمک کنیم.

جعفریان همچنین به ارائه بسته تشویقی و حمایتی حوزه هنری به صاحبان آثار اشاره کرد و گفت: با ارائه این بسته، قصد داریم صاحبان آثار را مجاب کنیم که با یک منطق اقتصادی، حاضر شوند فیلم هایشان را اکران کنند. این طرح مبتنی بر سرمایه در گردش است که اگر مشارکت سازمان سینمایی ارشاد هم باشد، حوزه هنری با حسن نیت قصد دارد که این اتفاق را رقم بزند.

وی درباره جزئیات این بسته های حمایتی عنوان کرد: ما روی عدالت، رقابت و تامین سرمایه در گردش اولیه تمرکز داریم و نسبت به مجموع ظرفیت هایی که وجود دارد، یک بسته پیشنهادی به هر فیلم ارائه می کنیم و مبتنی بر آن قرارداد اقتصادی بسته خواهد شد. تاکنون 5 فیلم برای اکران و بهره مندی از این بسته های حمایتی انتخاب شده اند که بزودی آماده اکران می شوند.

رئیس سازمان سینمایی حوزه هنری، در پاسخ به این سوال که با توجه به رویکرد عدالتی و رقابتی آیا در دوره جدید، شاهدعدم نمایش برخی فیلم ها توسط حوزه هنری هستیم یا خیر؟ گفت: دغدغه همه ما در سازمان سینمایی حوزه هنری رونق سینماست و اتفاقا در نقطه مقابل به دنبال تامین محتوا برای سینما هستیم. به نظر بنده طرح این مباحث در این شرایط یک رهزن است و اساسا مسئله ما نیست. من فکر می کنم بخش عمده ای از اتفاقاتی که در گذشته پیرامون موضوع تحریم افتاده، حواشی رسانه ای بوده است که برای بعضی ها جذاب بوده تا فیلم هایشان بیشتر دیده شود. اما ما در دوره جدید حوزه هنری خود را همگام و هم راستا با سازمان سینمایی وزارت ارشاد در این زمینه می دانیم و معتقدیم هرگونه اصلاح یا نظری در خصوص محتوا می بایست در مرحله صدور پروانه نمایش فیلم ها تجمیع شود تا دیگر استاندارد دوگانه رخ ندهد.

وی درخصوص تداوم طرح های تشویقی، امثال نیم بها شدن بلیت سینماها، طرح سینما ماشین یا پخش شدن مسابقات ورزشی در سینماها، نیز بیان کرد: بعضی از این طرح ها که ارائه شد، با موفقیت روبرو نشد و برخی نیز کمک کننده بود. در عین حال حوزه هنری تصمیم به ارائه طرح جدیدی گرفت تا مسئله ترغیب صاحبان فیلم به نمایش اثر خود را بصورت کلان حل کند. در بحث آینده پژوهی سینما نیز معتقدیم سینما در دوران تازه اتفاقا نیاز به خلق تجربه های تازه دارد و نمی توان تصور کرد مثل سابق مخاطب صرفا برای تماشای فیلم به سینما بیاید. در عین حال که اجازه اجرای بسیاری از این طرح ها برعهده شورای صنفی نمایش و وزارت ارشاد است و نیاز به تعامل است.

او به استقبال سازمان سینمایی حوزه هنری به اکران فیلم های خارجی در چهارچوب ضوابط اشاره کرد و گفت: اینکه این فیلم های خارجی در شرایط عادی چه بلایی بر سر تولیدات داخلی می آورند، تحلیل دیگری دارد؛ اما ما در شرایط فعلی، شاهد این هستیم که صاحبان فیلم ها، آثار خود را برای اکران نمی آوردند و بسیاری از سینماها تعطیل شده اند. در این شرایط اکران خارجی تحت ضوابط قانونی پیشنهاد بدی نخواهد بود.

جعفریان درخصوص تسویه سازمان سینمایی حوزه هنری با فیلمسازان و سرمایه گذارانی که سال 98 فیلم های خود را به نمایش گذاشته بودند، گفت: با تمام فیلمسازان تسویه به عمل آمد و قبل از سال جدید، با تلاش و همکاری موسسه بهمن سبز، این امر میسر شد.

وی درباره رونق پلتفرم های نمایش خانگی در ایام کرونا و جایگزین شدن آن ها به جای سینما، برای مخاطبان گفت: ما در ایام کرونا شاهد این رونق بودیم. اما این رونق دلیلی بر اینکه مخاطب دیگر به سینما نرود، نیست.

مخاطب به دلایلی که در بالا به آن اشاره کردم به سینما نمی آید که انشاالله با ریشه کن شدن ویروس کرونا، مخاطبان سینما، به سینما بازخواهند گشت.

جعفریان با اشاره به آنکه معادلات در سینما صنعتی نیست، گفت: در زیست بوم سینما نه بازیگران نقش خود را به درستی برعهده گرفته اند، نه شفافیت وجود دارد و نه روابط مشخص است. برای مثال در سینما نهادهای زیر مجموعه ارشاد نظیر فارابی یا تصویر شهر مبالغ حمایت خود از فیلم ها یا تجهیز سینماها را در سال های اخیر اعلام کردند، اما در فضای نمایش خانگی این اتفاق وجود ندارد.

وی ادامه داد: به طور مثال در سال های اخیر صندوق نوآوری حمایت هایی را در قالب وام و تسهیلات از سامانه های مختلف در حوزه اقتصاد دیجیتال آغاز کرده است. یکی از دریافت کننده های این وام یکی از سامانه های ویدئوی نمایش خانگی است که حدود 66 میلیارد تومان از نیمه سال 98 تا آخر سال 99 تسهیلات گرفته اما تاکنون جایی اعلام و شفاف نشده است.

جعفریان گفت: اگر ما به دنبال اصلاح ساختار و احیای این صنعت هستیم باید از اینجا شروع کنیم. در این شرایط طبعا حوزه هنری به عنوان یک نهاد تسهیل گر وارد میدان می شود و با ارائه طرح اخیر ایجاد رونق سینما قصد میانجیگری دارد.

این مدیر سینمایی درباره برنامه های پیش روی سازمان سینمایی حوزه هنری در بخش تولید نیز، عنوان کرد:

ما در بخش تولید نیز برنامه های گوناگونی، اعم از سریال سازی، تولید سریال نمایش خانگی، تولیدات سینمایی که بخش ارائه الگو در آن پررنگ خواهد بود و بخش زیست بوم انیمیشن فعالیت خواهیم داشت که نسبت به سرفصل های سیاست گذاری شده، به تولید آثار در این بخش ها خواهیم پرداخت.

به گزارش خبرنگار سینمایی خبرگزاری صبا ، سعید رجبی فروتن معاون ارزشیابی و نظارت سازمان سینمایی که از مهرماه 99 سکان هدایت مهمترین معاونت سازمان سینمایی را در ماه های پایانی دولت دوازدهم به عهده گرفته، از ابتدا تاکنون با چالش هایی چون تعطیلی سینماها به دلیل شیوع کرونا و صف طولانی فیلم های در انتظار اکران مواجه بوده است. در این مدت با وجودی که سینماها از گروه 3 مشاغل به گروه 2 منتقل شدند، اما هیچ گاه به رونق مناسبی نرسیدند و همواره سایه تعطیلی و مشکلات اقتصادی را حس کردند.

شورای صنفی اکران آنلاین نیز دیگر چالش رجبی فروتن در این معاونت بود که با وجود رونق نسبی اکران آنلاین به سرانجام نرسید و وی در این گفتگو، توضیح داده است که تشکیل احتمالی آن به طور کلی از اختیار سازمان سینمایی خارج شده است.

سعید رجبی فروتن معاون ارزشیابی و نظارت سازمان سینمایی در گفتگو با صبا ، درباره وضعیت شورای صنفی اکران آنلاین گفت: اگر اصرار بر تدوین ساز و کار روشنی داشتیم به این دلیل بود که به واسطه آن منافع تهیه کنندگان و پلتفرم های موجود توامان به صورت مرضی الطرفینی در قراردادی تیپ مانند، مراعات شود و تضمین های لازم برای آن پیش بینی شود. از سوی دیگر به منظور شفاف سازی این شیوه جدید اکران هم باید به سامانه سمفا متصل می شد تا میزان فروش فیلم ها و سایر اطلاعات مرتبط با آن به روشنی و در لحظه قابل دریافت و تحلیل باشد.

وی ادامه داد: متاسفانه در حال حاضر ارقام ادعایی درباره میزان فروش فیلم ها به روش برخط، قابل راستی آزمایی نیستند و فاقد اعتبار و استناد هستند. از سال گذشته که به مرور اختیارات نظارتی سازمان سینمایی بر عرضه محتوا در فضای مجازی کاسته شد و اختیارات آن به صورت انحصاری در اختیار مرجع دیگری قرار گرفت، انتظار می رود تهیه کنندگان و دفاتر پخش پیگیر این امر مهم باشند. سازمان سینمایی نیز آماده ارائه و اشتراک تجربیات انباشته خود در این زمینه خواهد بود.

انتقاد تلویحی از بسته های حمایتی کرونایی

معاون ارزشیابی و نظارت سازمان سینمایی با اشاره به پیشنهاد تازه انجمن سینماداران اظهار کرد: درباره پیشنهاد مطرح شده برای اکران 5 فیلم تازه که در آن بر راضی کردن صاحبان فیلم ها از سوی سازمان سینمایی اشاره شده است، چند نکته را باید مدنظر داشته باشیم: آنچه که طی یک سال گذشته تحت عنوان بسته های حمایتی برای اکران فیلم های سینمایی به اجرا درآمد، به تحقق اهداف موردنظر کمک کرد؟ آیا این تدابیر سبب افزایش حضور تماشاگران در سینماها، رونق سالن ها و تقویت انگیزه تهیه کنندگان برای اکران فیلم شان شد؟ آیا طرح و برنامه های دیگری برای استفاده بهینه از بودجه و اعتبارات موجود نمی توان به اجرا درآورد؟

وی ادامه داد: در همین رابطه هنوز تعهدات سه ماه آخر سال گذشته و دو ماه ابتدایی سال جاری را نتوانسته ایم در قبال تهیه کنندگان، دفاتر پخش و سینماداران ایفا کنیم و به محض تخصیص اعتبار آن را پرداخت خواهیم کرد و امیدواریم به زودی این اتفاق بیفتد. درباره سیاست ها و تدابیر جدید از اعضای کارگروه سینمایی کرونا خواسته ایم در جلسه ماه آینده نقطه نظرات و پیشنهادهایشان را اعلام کنند.

این مدیر سینمایی درباره پیشنهاد حوزه هنری نیز توضیح داد: در این فاصله مجتمع بهمن سبز و حوزه هنری، بسته ای را برای اکران فیلم های متوسط در زنجیره سینمایی وابسته به خود و دیگر سالن ها و همچنین در ادامه اکران آنلاین آن ها در پلتفرم اختصاصی خود طراحی کرده اند که در جای خود حاوی جنبه های مثبتی است.

اکران نیازمند اصلاح نظام نامه نیست

رجبی فروتن در پاسخ به پرسشی مبنی بر چرایی منتشر نشدن نظام نامه اکران سینماها در سال 1400 با وجود گذشت سه ماه از سال جدید، بیان کرد: نظام نامه اکران همانند آیین نامه شورای صنفی نمایش در گذشته، شاید نیازمند اصلاحات و تغییرات اندک و موردی باشد، اما ادامه اکران در سال جاری متوقف به انجام این کار نیست و در حال حاضر هم ضرورت مبرمی برای انجام تغییراتی در آن احساس نشده است، زیرا چالش های مهمتری مثل نبود استقبال لازم از سوی تماشاگران، بی میلی صاحبان فیلم ها به اکران فیلم ها، فقدان پوشش تبلیغات تلویزیونی، فعلا ذهن ها را بیشتر به خود مشغول کرده است.

سعید رجبی فروتن در پایان گفت: در خاتمه خوشبین هستیم با ادامه طرح ملی واکسیناسیون و جلوگیری از هرگونه وقفه در اجرای آن به مرور شرایط برای ایمنی بخشی به آحاد مردم در عرصه های عمومی از جمله سینما فراهم شود. به نظر می رسد برای بازگشایی همه سینماها و رونق دوباره آن ها حداقل به اندازه گذشته، هیچ طرح دیگری نمی تواند بدیل واکسیناسیون شود.

مصطفی قاسمیان

انتهای پیام/

صراط:

سجاد نوروزی مدیر مجموعه سینمایی آزادی در گفتگو با مهر ضمن اشاره به تجربه اکران بازی تیم ملی فوتبال ایران مقابل کامبوج در این سینما و چند سینمای دیگر با اخذ مجوزهای لازم، درباره استمرار این رویکرد گفت: هنوز مشخص نیست بتوانیم این حرکت را ادامه دهیم چرا که پس از اخذ مجوز اکران فوتبال در سالن های سینما با پیگیری انجمن سینماداران ، اخیراً فدراسیون فوتبال در نامه ای به اماکن، اعلام کرده است وزارت ارشاد سرخود و بدون مشورت با ما این مجوز را صادر کرده است. فدراسیون فوتبال می گوید من حق پخش خودم را از اکران فوتبال در سینماها می خواهم و اگر سینماها بخواهند بازی فوتبال را روی پرده اکران کنند، باید حق پخش آن را به ما بپردازند!

وی ادامه داد: اداره اماکن بر مبنای همین نامه، دیگر نمی تواند مجوز نمایش بازی های بعدی تیم ملی را به سالن های سینمایی بدهد و به تعبیری نمایش بازی ایران و کامبوج به صورت یک استثنا برای ما ممکن شد و در این شرایط برای روزهای آینده بعید است سالن های سینما مجدد اجازه اکران فوتبال را پیدا کنند.

سوال ما این است که آیا تلویزیون در تمام این سال ها که بازی های تیم ملی را پخش کرده است، آیا حق پخش به فدراسیون فوتبال پرداخت کرده است که حالا فدراسیون به دنبال گرفتن حق پخش از سالن های سینماست؟

نوروزی در ادامه توضیحات خود گفت: انجمن سینماداران در روزهای اخیر پیگیری هایی انجام داد تا سرانجام آقای فرجی مدیرکل عرضه و نمایش سازمان سینمایی در نامه ای اعلام کرد مشروط به مجوز فدراسیون فوتبال و اماکن اجازه نمایش بازی های تیم ملی وجود دارد. این نامه با اعتراض سینماداران مواجه شد و به همین دلیل متن نامه تغییر کرد و تنها شرط لازم در آن، مجوز اماکن قید شد. الان اما شرایط به گونه ای شده که اماکن اعلام کرده برای صدور مجوز، اجازه فدراسیون فوتبال را هم باید بگیرید!

مدیر سینما آزادی با تأکید بر اینکه در صورت پرداخت حق پخش از اکران فوتبال به فدراسیون، دیگر سودی از این نمایش ها نصیب سینماداران نمی شود گفت: سوال ما این است که آیا تلویزیون در تمام این سال ها که بازی های تیم ملی را پخش کرده است، آیا حق پخش به فدراسیون فوتبال پرداخت کرده است که حالا فدراسیون به دنبال گرفتن حق پخش از سالن های سینماست؟ فدراسیون فوتبال اگر می تواند برود این حق پخش را از صداوسیما بگیرد، چرا زورش فقط به چهارتا سالن سینما می رسد.

نوروزی در بخش دیگری از صحبت های خود ضمن اشاره به عدم استقبال مردم از اولین روز اکران بازی تیم ملی در سالن های سینمایی گفت: واقعیت این است که اساساً مردم اطلاع ندارند که این روزها سینماها باز هستند. ما در چند روز گذشته شاهد یک رشد محسوس در فروش فیلم ها بودیم که دلیلش پخش چند تیزر از تلویزیون بود، اما واقعیت این است که هنوز به سطح مطلوب نرسیده ایم. در مجموع معتقدم جنایت علیه سینما همچنان از سوی صداوسیما ادامه دارد.

وی در پاسخ به برخی انتقادات از نمایش بازی های ورزشی در سینماها گفت: نمی توان از روی شکم سیری حکم صادر کرد. مگر امروز سینماها چاره دیگری هم دارند؟ اگر شرایط ایده آل بود و همه چیز طبق روال طبیعی جریان داشت، بله من هم مخالف این اتفاق بودم، ولی در شرایط امروز واقعاً چاره ای نداریم. سینماداران چه باید بکنند؟

اعتمادآنلاین| تاکنون کمتر کارگردانی را داشته ایم که به معلولیت پرداخته باشد؛ ساختن فیلم درباره این قشر از جامعه کمی سخت است و شاید نتوان به خوبی به مشکلات و زندگی آن ها پرداخت. در گذشته فیلم هایی درباره ناشنوایان و روشندلان (نابینایان) ساخته شده، اما چند سالی است که به غیر از فیلم های اجتماعی بعضا تلخ یا کمدی، فیلمسازان ترجیح می دهند به سراغ فیلم در ژانرها و موضوعات دیگر نروند. فیلم بی صدا حلزون اما به مشکل ناشنوایان و خانواده آن ها پرداخته و تا حدی توانسته به مشکلات کاری و روابط عاطفی و خانوادگی ناشنوایان اشاره کند. با بهرنگ دزفولی زاده کارگردان فیلم درباره بی صدا حلزون و سینمای ایران گفتگویی داشتیم که می خوانید.

سینما را طی هشت سال اخیر چطور ارزیابی می کنید؟ آیا قدمی رو به جلو برداشته یا در همان وضعیت هشت سال پیش مانده است؟

من فکر می کنم مشکلات سینما به این هشت سال برنمی گردد؛ سینما دچار یک رکودی شده و در واقع بیشتر از اولین سنگ بنای خودش ضربه خورده که آن هم فیلمنامه است. در درجه اول فیلمنامه های سفارشی که افرادی به صورت خصوصی یا غیرخصوصی فیلمنامه هایی نوشته اند برای یک سری سرمایه گذار که فقط پول و شرایط مناسبی داشتند و می خواستند وارد سینما شوند و گفته اند ما یک فیلمنامه ای با چنین موضوعی می خواهیم و فیلمنامه نویس ها هم به آن سمت رفته اند.

همچنین به دلیل مشکلاتی که در پرداخت موضوعات وجود دارد و ذهن ها به یک شکلی بر اساس شرایط سانسور شده، کسی هم که می خواهد فیلمنامه ای بنویسد یا کاری را کارگردانی کند، بر اساس اینکه فلان موضوع را اجازه نمی دهند مطرح کنیم یا فلان مسئله را نمی توان عنوان کرد، جلو می رود و به همین دلیل فیلم ها دچار اختگی می شوند و نتیجه بخش نیستند. البته در همین شرایط یک سری فیلم های خوب توسط برخی کارگردان ها ساخته می شود که آن فیلم ها در تمام دوره ها وجود داشته و به مثابه یک انفجار در یک منطقه بوده که فضایی را نورانی کرده است ولی این آثار هم در کل شخصی بوده است، یعنی زمان زیادی را به سناریو و تحقیق اختصاص داده اند و به همین دلیل فیلم نتیجه بخش شده و موفقیت های داخلی و خارجی کسب کرده است.

بخش اصلی قضیه این است که شاید بازیگرها هم یک سری اصول را رعایت نمی کنند و با فیلمنامه های چند خطی و چند صفحه ای قبول می کنند که در یک فیلمی بازی کنند، به این دلیل که فلان شخص پشت فیلم است یا فلان بازیگر قرارداد بسته و... و آن کار را می پذیرند، اما در نهایت کار خوب از آب درنمی آید. بنابراین موفقیتی اگر برای سینمای ایران وجود داشته بر اساس فردیت و برای آن گروه خاص بوده است. مثلا در دهه 60 و 70 شاید در طول سال بیش از 10 فیلم سینمای ایران فیلم های موفقی بودند و مخاطب با آن ها ارتباط برقرار می کرد. درحالیکه اگر الان بررسی کنید که ببینید مثلا در سال 94 چند فیلم موفق بوده، تعداد آثار موفق به پنج مورد هم نمی رسد.

بنابراین آیا شما معتقدید که دهه 60 و 70 دوران طلایی سینمای ایران بوده است؟

من فکر می کنم در آن دوران فیلم های بهتری ساخته شده است. این موج از دهه 50 به راه افتاد. فیلمسازهای آن دوران فیلمسازهای بهتری بودند؛ افرادی مثل ناصر تقوایی، علی حاتمی، مسعود کیمیایی، کیانوش عیاری و... مثلا وقتی فیلمی مثل بودن یا نبودن را می بینم که 15 سال پیش ساخته شده، هنوز برایم تازگی دارد و از دیدن آن حیرت می کنم.

همچنین کارگردان هایی که در آن دوره بیشتر فیلم می ساختند و آثار خیلی شاخصی را خلق می کردند که هم بُعد سینمای تجاری را در نظر داشتند و هم نگاهشان و موضوعاتی که داشتند، موضوعات متفاوت تری بوده است. در حال حاضر این خصیصه را در آثار سینمایی نمی بینیم، یعنی موضوعات فیلم ها تبدیل شده به یک سری موضوعات مشخص و محدود مثل خیانت یا موضوعاتی که به نحوی به خیانت مربوط است، رحم اجاره ای، مسائل زندگی مشترک و امثالهم. البته اصلا اشکالی ندارد، چراکه ما فیلمسازی مثل اصغر فرهادی داریم که از موضوعات تکراری فیلم های بسیار تاثیرگذاری می سازد و در دنیا مطرح می شود و واقعا من فکر می کنم بعد از اینکه او فیلم ساخته، شاهد یک پیشرفتی در سطح فیلمنامه ها و فیلمسازی در سینمای ایران بوده ایم. همچنین کسانی مثل محسن امیریوسفی، عبدالرضا کاهانی، مجید برزگر و... که فیلم های متفاوتی ساخته اند و موضوعاتی که مطرح کرده اند، قدری از سینمای ایران جلوتر بوده است. آنها کارگردانی های متفاوتی را تجربه کرده اند و ما فیلم های بهتری دیدیم. همینطور فیلم هایی که در نخستین سال های هنر و تجربه برای اکران در این گروه تولید می شد، فیلم های بسیار جسارت آمیز و متفاوتی بود، از لحاظ قصه، کارگردانی و پرداخت موضوع.

نقش دولت ها را در وضعیت سینما چطور می بینید؟ آیا نگاه و حضور دولت ها در سینما تاثیری دارد؟ خواسته شما به عنوان یک سینماگر از دولت آینده چیست؟

از نظر من سیاست و هنر دو مقوله جدا از هم است، اما وقتی پدر یک خانواده شرایطی داشته باشد و مسائلی را در خانواده دیکته کند، قطعا روی فرزندان آن خانواده نیز تاثیر می گذارد. البته من عضو کوچکی از خانواده سینما هستم که قبلا در سینما عکاسی می کردم و حالا دارم کارگردانی را تجربه می کنم، اما می بینم مسئله ای که وجود دارد و دغدغه بسیاری از دوستان بوده، این است که در تمام مناظره ها و در تمام صحبت هایی که در این مدت انجام شده، هیچ حرفی از سینما، تئاتر و هنر در میان نیست و این برایم جای تعجب دارد. در صورتی که هنر می تواند فرهنگ سازی کند و برای اینکه خیلی موارد و مسائل مختلفی ایجاد شود، زمینه سازی کند.

در دوره های مختلف خیلی از فیلم هایی که در دنیا ساخته شده و نگاهی که یک هنرمند داشته باعث پیشرفت در یک موضوعی شده و موجب شده که یک معضلی کاملا از بین برود، اما این اتفاق در صورت وجود حمایت ها رخ می دهد. هر چه بیشتر به بخش فرهنگی و هنری در یک جامعه بها داده شود، فرهنگ سازی متفاوت تری اتفاق می افتد و دیدگاه بهتری شکل می گیرد. قطعا خیلی از دولتمردان این نکته را می دانند و شاید مسائل دیگری وجود داشته که باعث شده در ارتباط با این بخش سکوت کنند. من فکر می کنم توجه سیاستمداران به هنر باعث می شود با توجه به فیلم های متفاوتی که ساخته می شد و همچنین سریال های نمایش خانگی که باز هم موضوع اکثر آن ها موضوعات عجیب و غریبی نیست، فیلمسازی و سریال سازی از این مسیر و ریل رخوت بار خارج شود.

چقدر به آینده سینما بعد از بحران کرونا امید دارید؟

از گذشته درسی گرفته ام که همیشه سعی می کنم در لحظه زندگی کنم، اما فکر می کنم همانطور که سینماهای فرانسه و کشورهای دیگری مثل چین باز شدند و اتفاق متفاوتی افتاد و با توجه به تفریحات متفاوتی که بر اساس فرهنگشان در آن کشورها وجود دارد، مردم باز هم از آثار سینمایی استقبال کردند و به سوی سینماها رفتند، در کشور ما هم زمانی که دوران کرونا تمام شود و مردم اعتماد کنند و واکسن زدن ها اتفاق بیفتد، این امکان وجود دارد که سینماها دوباره با فیلم های متفاوت به رونق بیفتند، البته اگر سبد درستی طراحی شود و آثاری از تمامی ژانرها در این سبد موجود باشد.

در این صورت وقتی خانواده ای در طول یک هفته یک یا دو فیلم کمدی خوب دیده است، هفته بعد به سراغ فیلم اجتماعی می رود و هفته بعدش به سراغ یک فیلم دیگر و این باعث می شود که هم فرهنگ فیلم دیدن در سینماها شکل بگیرد و هم رونق سینماها را شاهد باشیم.

با این وضع معیشت مردم آیا چنین انتظاری می رود؟

قبلا هم شرایط سختی وجود داشت و یک خانواده وقتی به سینما می رفت مبلغ قابل توجهی هزینه می کرد، اما سینماها فروششان را داشتند. من فکر می کنم با توجه به وضعیت اقتصادی کنونی، ممکن است میزان حضور مردم در سینماها مقداری نسبت به گذشته افت داشته باشد، اما اگر برنامه ریزی درستی برای اکران اجام شود، نتایج خوبی در پی خواهد داشت و قطعا اگر شرایط اقتصادی هم بهتر شود، میزان مخاطبان سینما هم افزایش خواهد داشت.

برای فیلم بی صدا حلزون چه برنامه ای دارید؟ آیا قصد ندارید آن را به صورت آنلاین اکران کنید؟

شخصا قدری با مقوله اکران آنلاین مشکل دارم، به دلیل اینکه پلتفرم هایی که داریم به گونه ای طراحی شده اند که به راحتی می توان فیلم ها را از روی آن ها برداشت و خیلی سریع نسخه غیرقانونی فیلم در دسترس عموم قرار می گیرد. از سوی دیگر فیلم بی صدا حلزون به دلیل طراحی که از لحاظ صدابرداری و صداگذاری دارد و در سینما صدای خیلی خیلی بهتری را می شنویم و فیلم در راستای بهتر درک کردن ناشنوایان و افراد خاص است و برای مخاطب پیام دارد و همچنین با توجه به اینکه برخی ناشنوایان به این دلیل که سینماها برای ناشنوایان استانداردسازی و مناسب سازی نشده، بیش از 30 سال است که به سینما نرفته اند، ترجیح می دهم که فیلم را به صورت آنلاین اکران نکنم و صبر کنم تا شرایط مناسبی فراهم شود که فیلم را روی پرده سینما به نمایش در بیاید.

ما در تلاشیم کاری کنیم که در طول اکران بی صدا حلزون سالن هایی به ناشنوایان اختصاص یابد و آنها بتوانند در هر سانسی که مایل هستند فیلم را در سینما ببینند. از این طریق یک قشری که به دلیل عدم مناسب سازی از سینما دور بوده اند، بتوانند در هر زمانی که فرصت دارند، بیایند و فیلمی که درباره مسائل خودشان است، به راحتی ببینند و با آن ارتباط برقرار کنند.

آخرین فیلم هایی که درباره ناشنوایان ساخته شده مربوط به سال های خیلی دور است و در این سال ها هیچ فیلیم درباره این افراد ساخته نشده است؟

بله دو فیلم رابطه و پرنده کوچک خوشبختی بود که خانم پوران درخشنده در دهه 60 به عنوان طلایه دار آن دوران این فیلم ها را ساختند و من با دیدن این فیلم ها فضایی برایم ایجاد شد که بتوانم بعد از گذشت حدود 35 سال از آن دوران، بی صدا حلزون را بسازم.

خوشبختانه خانم درخشنده هم فیلم بی صدا حلزون را دیده اند و رضایت داشتند و من شرمنده نشدم. در بی صدا حلزون سعی کردیم غیر از مسئله ناشنوایان با پیشرفت جوامع مختلف و تکنولوژی یک پیشنهادی هم بدون اینکه بگوییم خوب یا بد است، به ناشنوایان عزیز ارائه دهیم. حتی مخاطبانی که شنوا هستند و ممکن است از این شرایط آگاه نباشند، در جریان برخی مسال قرار گیرند، یعنی این فیلم یک پل ارتباطی باشد میان شنیدن یا نشنیدن.

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم ، برگزاری جشنواره جهانی فیلم فجر فرصتی شد تا بار دیگر به موضوع همواره مهم و داغ سیاست گذاری فرهنگی در حوزه بین الملل و جهانی جمهوری اسلامی ایران نگاه کنیم. پدیده ای که همواره مورد انتقاد شدید دلسوزان و علاقه مندان فرهنگ کشور است و این سؤال را می پرسند که چرا فرهنگ ما در جهان به خوبی و آن طور که فرهنگ کشورهای دیگر شناخته شده است، نیست. از سوی دیگر جشنواره های فرهنگیِ جهانی ما باید میدانی باشد برای تعامل و ارتباط سازنده و پویای فرهنگی و هنری میان ما و دیگر کشورهای دنیا به طوری که بتوان از ظرفیت آن برای اعتباربخشی به هنر و فرهنگ کشور استفاده شود. همان کاری که دیگر جشنواره های دنیا مانند جشنواره سینمایی کن، ونیز، برلین و... می کنند و در تمام این سال ها به وزین کردن فرهنگ و هنر کشور خود پرداختند.

اما بیشتر جشنواره های هنری ما بیشتر از آنکه زمینی برای آشنایی هنرمندان خارج با فرهنگ و همینطور تاریخ و تمدن ما باشند، فضایی برای بزرگ نمایی طرف های خارجی شده است و تقریباً دستاوردی برای قدرت نرم و فرهنگ جمهوری اسلامی ایران ندارد. حتی در عرصه سم زدایی از لجن پراکنی های کشورهای غربی علیه ایران نیز به طور جدی فعالیت نداشته ایم. آیا رایزن های فرهنگی ما و سفیران ما نباید در این باره پاسخگو باشند؟ انتظار پاسخگویی از مدیران جشنواره ها زمانی که دیدبان های فرهنگی ما در خارج از کشور کمترین فعالیت و کارکرد را دارند کمی دور از انصاف است.

در هر حال بررسی و کارشناسی این حوزه نیازمند گفت وگو و بحث با افرادی است که مدتی در این عرصه کار کرده و به اندازه کافی تجربه اندوخته باشند. مهدی کلهر اولین معاونت سازمان سینمایی، از بنیانگذاران جشنواره فیلم فجر و عضو چند دوره هیأت داوران جشنواره بین المللی فیلم فجر که سابقه حضور در کشورهای متعدد خارجی چه برای بحث بازار فیلم و چه برای معاملات فرهنگی و هنری را داشته است، در این باره به ما پاسخ می دهد.

* آقای کلهر سیاست گذاری ما در حوزه جشنواره های بین المللی چه عیب و نقصی دارد که کارگردان بنام و بزرگی مانند احمدرضا درویش می گوید که حتی در کشورهای منطقه ما یک فیلم قوی از ایران نیست؟ آیا جشنواره ها در این میان اصلاً اثر گذارند یا باید ریشه این خلأ را در جای دیگر جست وجو کرد؟

قبل از اینکه من این را بحث کنم باید درباره اصل و اساس فستیوال ها توضیحاتی بدهم. الان اگر در خود غرب نگاه کنید، اگر یک فیلم در کن جایزه بگیرد به احتمال زیاد در فستیوال های دیگر که ماهیت متفاتی با آن دارند جایزه نمی گیرد یا فیلمی که در اسکار جایزه می گیرد در جشنواره ای که به فیلم های هنری و تجربی بها می دهد، جایزه نمی گیرد.

مدیران فستیوال ها در اساسنامه جشنواره شان نگاه و تفکر مخصوص خودشان را می نویسند. البته معمولاً دو سه جمله بیشتر نمی نویسند من هم برای فستیوال فجر همین را نوشتم و گفتم ما از سینمایی استقبال می کنیم که مباحثش مباحث انسان دوستانه باشد و به مردم احترام بگذارد؛ چیزی که می گوییم مردم سالاری.

این متن دو صفحه است که به انگلیسی هم ترجمه شده و همه جا هم هست. آن مقاله را نوشتم آقای جمال امید هم ترجمه کردند، به زبان فرانسه هم ترجمه شده است به عنوان سینمای پس از انقلاب و به زبان های دیگر مانند اسپانیایی و عربی هم ترجمه شده است.

ما بر اساس یک دعوتنامه گفتیم که جشنواره ما یک حرف جدید دیگری دارد. از سویی در آن از دو جذابیت استفاده نمی کنیم که آن هم بر اساس فرمایش حضرت امام بود که گفتند در اسلام سانسور وجود ندارد الّا بعضی از صور؛ یکی سکس و دیگری خشونت است. این نکته را قبل از اینکه مسئول فرهنگ و هنر در دولت آقای رجایی بشوم گفتم. من آن موقع مشاور هنری وزیر آموزش و پرورش و نماینده آموزش و پرورش بودم. آن مصاحبه جز اولین مصاحبه های من در روزنامه کیهان است.

اولین جشنواره ما جشنواره میلاد بود که در 15 خرداد سال 1360 طراحی کردیم که چون تازه کار بودیم اجرایش را بلد نبودیم و جشنواره موفقی نبود و دیدیم باید جشنواره را جدی تر بگیریم. به همین جهت گفتیم چرا جشنواره در ایام دهه فجر برگزار نشود؟ برای همین وزارت فرهنگ و هنر اولین جشنواره بین المللی فیلم فجر را برگزار کرد.

ما دیدیم که اگر جشنواره بین المللی نباشد نمی توانیم کاری جدی برای آشنایی انقلاب با دنیا کنیم. گفتیم کارگردان خارجی را از هر جای دنیا دعوت کنیم و سناریو بیاورد تا کار کنیم. معتقد بودیم اینگونه کار بین المللی در جشنواره شکل می گیرد. نه اینکه بگویی بین المللی هستی و بلیط هواپیما و هتل پنج ستاره بگیری و بعد هم مهمان ما در هتل استراحت کند و آورده ای برای جشنواره نداشته باشد. الان 40 سال از آن سال می گذرد در تمام این سال ها کلی علمای جهان اسلام و فیلمسازان را آوردند و 10 روز 15 روز پذیرایی کردند و بعد هم رفته به کشور خودش و همه چیز تمام شده است.

برای اینکه جشنواره جهانی فیلم فجر بتواند موفق باشد و به اهداف مد نظر خودش برسد باید به راهی برود که فستیوال کن و برلین و اسکار رفته اند. قبلاً آنها بخش بین الملل نداشتند و بعداً اضافه کردند اما جشنواره فیلم فجر از اول این بخش را داشت. جشنواره های خارجی فهمیدند که باید این کار را کرد و باید هم این کار را بکنند.

ما اوایل انقلاب به این نتیجه رسیدیم به اینکه برای تئاتر و سینما و موسیقی جشنواره می خواهیم. اولین حوزه که رسیدیم سینما بود، گفتیم اصلاً می تواند بین المللی باشد. برگزاری جشنواره بین المللی موسیقی خیلی سخت است چون زبان آن یک زبان دیگری است و مانند سینما نیست که بتوان به راحتی و در نهایت با دوبله و زیرنویس فارسی مخاطبین را با آن مرتبط کرد. می دانید که البته ما از هند قوال ها را دعوت کردیم و آوردیم.

از سویی امام خمینی (ره) گفته بودند که پیام انقلاب فراجهانی و فرااسلامی است زیرا پیام انقلاب ما برای مستضعفین است نه فقط برای دنیای اسلام. برای همین آگاهانه می دانستیم که چه کار می کنیم و باید از ظرفیت سینما استفاده کنیم.

در نهایت گفتیم که سینمایی که اخلاق مدار باشد و انسانیت را مورد توجه قرار دهد نه اینکه قدرت مدار باشد و به مردم بیشتر احترام بگذارد تا سلاطین و حاکمیت ها و البته باید بگویم که خوب فهمیده شد. اولین جشنواره ای که سال 1361 برگزار شد فکر کنم 6 فیلم اکران اول جهانی آمد! یکی از آنان فیلم آسپاروخ خان بود برای بلغارستان که آن موقع در بلوک شرق بود. یک فیلم دیگر متعلق به مبارزان باسک اسپانیا بود و یکی دیگر هم فیلم دختر شیرفروش بود برای ازبکستان که فوق العاده انسانی و لطیف و با پیام های انسان دوستانه.

16 فیلم کوتاه به جشنواره آمد. ایتالیا جزو کشورهایی بود یک یا دو فیلم کوتاه فرستاد بین 40 تا 60 دقیقه؛ برخی از بهترین هنرپیشه های خارجی که در اروپای غربی فیلم بازی کرده بودند را آوردیم.

زمانی هم مستند جنگ سوم، ساخته گراسکو به تهران آمده بود و البته زمانی بود که دیگر من از وزارتخانه رفته بودم. آقای خاتمی نیز تازه آمده بود که به من گفت چون دعوتنامه به امضای تو است خودت به عنوان میزبان بیا تا اینها تو را ببینند. برای همین ما شب ها در هتل لاله می نشستیم تا با هم صحبت کنیم. آقای گراسکو می خواست در ایران بیشتر باشد برنامه من هم این بود که این فیلمسازان با امام در دهه فجر دیدار داشته باشند. اما نمی دانم چرا به آنان اجازه ندادند بیایند حتی یک زن بینشان نبود. پرسیدیم آقا اینها چه مشکلی داشتند؟ با سفیر سوئیس چه فرقی می کنند؟ اینها بزرگان سینما هستند که آمده اند.

خلاصه ده دوازده مهمان خارجی داشتیم که همه هم انتخاب شده و دانه درشت بودند اما برخورد بسیار زشتی صورت گرفت زیرا قرار بود حداقل یک دیپلم بهشان داده شود.

ما هنرمندی را آوردیم که اکران اولش را آورده فستیوال تهران، نباید این قدر خشک و خالی باشد. گفتم آقا دو تا کف بزنید و صلوات بفرستید. شما می دانید فیلم آسپاروخ خان بی نظیر است در یک کادر 60 هزار سیاهی لشکر دارد. از پنج کشور اروپای شرقی برای این فیلم اسب آوردند یعنی در بعضی از کادر های این فیلم 11 هزار سوارکار در کادر 70 میلی متری است. به این فیلم هیچ چیز ندادند در حالی که تمام مشخصاتی را که گفتیم داشت.

من در آنجا به صراحت گفتم و همچنان می گویم تا زمانی که یک کارگردان و فیلمساز از خارج بیاید اینجا و مدیران به آن چهارچوب بدهند و بیاید در کشور شما فیلم بسازد؛ اینجا است که می شوید سینمای بین المللی. باید کاری کرد که آرزویش این باشد که من بیایم در لوکیشن ایران بر اساس سناریویی که تصویب کردند فیلم بسازم. من در مطلبی که به عنوان آینده سینمای ایران نوشتم آمده است که که باید فیلمی که مطابق با ارزش های شما است ساخته شود، باید به کارگردان این مطلب را بفهمانی. اگر قرار باشد که یک کارگردان هم برای اسلام و هم برای اسرائیل فیلم بسازد و در یک جشنواره به طور واحد شرکت دهد که دیگر به آنجا نمی آید. باید یک سیاست گذاری واحدی باشد که بر اساس آن فیلم ساخته و به جشنواره آورده شود.

* جشنواره کن نزدیک است و از سویی آرزوی بسیاری از فیلمسازان ایران و جهان است. با توجه به اینکه از سیاست گذاری روشن مطابق با مبانی و اهداف هر کشور صحبت کردید، بفرمایید که نگاه جشنواره فیلم کن چگونه است؟

در جشنواره فیلم کن اگر فیلمی بسازی که دین ستیزی کرده باشد مورد تقدیر قرار می گیرد. چون مرکز دین ستیزی دنیا فرانسه است و اصلاً آمریکا نیست. برخی آنقدر بی سوادند که فکر می کنند آمریکایی ها ضد دین و خدایند در حالی که این طور نیست منافق هستند ولی ضد دین نیستند و هنوز روی اسکانسشان نوشته "برکت از خدا است" در حالی که منافق هستند اما مرکز دین ستیزی فرانسه است، اینها پاپ را از فرانسه بیرون کرده اند و بعد به ایتالیا آمد.

ببخشید، روشن فکر های بی سواد زیاد داریم. چطور بگوییم گرفتار بی سوادهای خودمان هستیم که این همه ادعا دارند. قصه خیلی روشن است اگر فستیوال کن می روید لازم نیست چیزی به شما بگویند همین که فیلمت 50 درصد دین و اعتقادات را می زند بهت جایزه می دهند و برایت مصاحبه می گذارند. این کاری است که جشنواره فیلم کن با ما کرده است. از خود فستیوال فرانسه به ایران می آمدند و می گفتند در فیلمت دو تا سنگسار بگذار. این نکته را هم فراستی گفت و درست می گوید. این وجود داشته بعد از زمانی که من از مسئولیتم کناره گرفتم به فیلم ساز می گفتند تو یک قطع انگشت و یک سنگسار زن نشان بده.

آنها فکر می کردند که اگر در برخی از احکام مجازات قسمتی از دست را قطع می کنند لابد سینه زنها را هم می برند برای همین می گفتند سکانسی که در آن سینه زن را می برند را در فیلم بذارید، در کن جایزه می گیرید و یا اگر جایزه نگرفتید تقدیر می شوید. ببینید این مطلب را جایی نمی نویسند اما وقتی جایزه هایی که کن به فیلم های آسیایی و ایرانی داده نگاه می کنید و آنها را کنار هم می گذارید عموماً فیلم هایی است که نگاه تلخ و ضددینی عموما دارد.

* بسیار خب پس ما حتی با جشنواره هایی در جهان روبرو هستیم که بر اساس سیاست هایی حتی ضددینی فعالیت می کنند؛ به نظر شما جشنواره جهانی فیلم فجر چه مبنا و سیاستی را باید دنبال کند؟

بهتر است بگویم که ما اصلا نباید چه کار می کردیم؟! ما نباید فستیوال بین المللی فجر را که آبرو داشت و برایش کلی مهمان از خارج کشور آمده بود را اینجا قیچی می زدیم و از جشنواره ملی فجر جدا می کردیم. نباید این کار را می کردیم الان هم اگر متوجه نشویم که اصل ماجرای جشنواره های بین المللی چیست باز هم مسیر را نادرست طی می کنیم. شما اگر می خواهی پیامت صادر شود یک راه این است که فیلمی که اینجا می سازی فراتر از این باشد که فقط در محله بالای تهران ببنید و برایش دست بزنند و باید گستره تماشاگر بیشتری را برایش در نظر بگیریم. یک موقع می گوییم من اساساً بیشتر فیلم روشنفکرانه می سازم مثل مرحوم کیارستمی می گوییم حتی در این حالت باز هم باید میزان تماشاگر را بیشتر در نظر بگیری. نمی شود که من یک فیلم بسازم برای 35 تماشاگر.

زمانی که آقای لاریجانی وزیر ارشاد بود، سه شنبه ها دو ساعت با ایشان جلسه داشتیم. هر سؤالی داشت از من می پرسید. فلسفه می خواند و خیلی علاقه مند بود که فیلم های فلسفی ساخته شود. یک روز که داشت صحبت می کرد گفت آقای آوینی -خدا رحمتشان کند- اینجا بود و حرف های شما را می زد؛ من بهش گفتم فلسفه در سینما بیاید گفت نه! فلسفه به درد سینما نمی خورد و سینما باید برای عامه مردم باشد. از من پرسید با هم بودید؟ گفتم: نه اما من می بینم حرف درستی زده است گفت: من فکر کردم شما دو تا باهم هماهنگ کردید گفتم خدا شاهد است هماهنگ نکردیم اما حرف درستی است وقتی شما دارید برای یک چیزی 100 میلیارد خرج می کنید، باید پول خودش را برگرداند، تا کی می توانیم همین طوری بودجه بگذاریم و جواب نگیریم.

پس باید با مخاطبین دنیا بتوانیم با زبان داستانی و قابل فهم و جذاب که عامه آن را بفهمند صحبت کنیم و برای آن باید قبل از هر چیز در سینما حرفه ای بود. ببینید سینما قبل از اینکه هنر باشد اول صنعت است. اگر هنر هفتم است همه هنرهای قبل خود را دارد. کارگردان نمی تواند شعر بلد نباشد و بگوید سینماگر خوبی است. کارگردان اگر مجسمه سازی نفهمید نمی تواند بگوید سینماگر خوبی است، سینما همه اینها است. باید ادیب خوبی هم باشد. اینها مهم است برخی فکر می کنند هنر هفتم این است که دیرتر از باقی سر در آورده است؛ مثلاً یک سینما بعداً در بیاید می شود هنر هشتم.

ما در آن دوران گفتیم سینمایی لازم داریم که با دنیا ارتباط برقرار کند. دیدیم سینمایی که می خواهیم بسازیم باید چند تا کار بکند یکی اینکه بتواند گستره جهانی خود را گسترش دهد. برای فهم بهتر باید بگویم که مخاطبین سینما مانند مخروط اند که هم نوک مخروط دارد و هم قاعده که بخش قاعده و پایینی آن بیشترین مساحت و حجم را دارد. حتی برخی از فیلمسازان خبره و کاربلد زمانی فستیوال کن را مسخره می کردند. یکبار اسپیلبرگ را آنجا دیدم و به من گفت که خوش به حال شما که می توانید فیلم های روشنفکرانه بسازید. گفتم: ای پدر سوخته یعنی تو نمی توانی فیلم های روشنفکرانه بسازی؟ تو می توانی بسازی اما عاقلی نمی خوای بسازی زیرا قاعده مخروط برایت مهم است پایین هرم است که اهمیت دارد که همه مردم مخاطب تو باشند.کاری که آقای حاتمی کیا کرده عاقلانه ترین روش است، حاتمی کیا همه فیلم های فکری و عمیق مثل برج مینو و روبان قرمز دارد و هم سینمایی دارد مثل آژانس شیشه ای که به نظرم شاهکارتر از باقی فیلم های او است. هر دوی اینها را با هم دارد. می دانید که من هنوز ایشان را از نزدیک ندیدم و هنوز رو در رو ننشسته ایم تا همدیگر را ببینیم. من زمانی که بعد از تماشای اولین کارش یعنی "دیدبان" از سینما بیرون آمدم به چند نفر گفتم بروید به او تبریک بگویید.

* آقای کلهر صحبت های ما بیشتر ناظر به جشنواره و سینما بود، اما به نظرم بد نیست که درباره مسئولین فرهنگی کشور در حوزه بین المللی نیز صحبت کنیم. مانند سفیران و رایزن های فرهنگی کشور. آسیب شناسی این حوزه را چگونه می بینید؟

ببینید، سیاست گذار فرهنگی ما در جهان باید دنیا را مثل عقاب ببنید. ما الان در جشنواره های جهانی فرهنگیمان چه داریم؟ رایزن فرهنگی ما در جهان چکار می کنند؟ اما رایزن های فرهنگی کشورهای دیگر در ممالک دیگر رصد می کنند.

در سال 1359 که هنوز در وزارت فرهنگ و هنر نیامده بودم، یک کلیپ آزمایشی ساختم که از اولین کلیپ های در آن زمان بود به مدت 27 دقیقه که شعر ابتهاج در آن است. راجع به 17 شهریور است. این کلیپ در تلویزیون چند بار پخش شد. همین شد که رایزن فرهنگی ایتالیا گشت و من را پیدا کرد و گفت من این را فرستادم رُم و شد الگویی برای ساختن ویدیو کلیپی که در ایتالیا شروع به کار کرد و بعد هم بقیه کشورها شروع به ساخت مانند آن کردند. یعنی تلفیق موسیقی، شعر و تصویر. این را آزمایشی ساختم ولی آن قدر خوب در آمده بود که 37 بار از شبکه ها پخش شد.

پس قصه خیلی ساده است. باید با دنیا با زبان هنر ارتباط داشته باشید نه اینکه در یک جشنواره پول غذا و هتل مهمان خارجی را بدهید و دستاوردی برای شما نداشته باشد. خب می آیند تفریحاتشان را در اینجا انجام می دهند و می روند و تمام. شما باید رایزن فرهنگیتان در سفارت ها رصد کند و اگر فیلمی دید آن را بفهمد و سوادش را داشته باشد. چند تا رایزن فرهنگی داریم که سواد هنری داشته باشند؟

اصلاً وزارت ارشاد را ول کنید من اجرایی و آدم عملگرا هستم. اصلاً تئوریسن نیستم و تئوری هایم برای بعد از اجرا است. من اصلاً دست به آچارم یعنی از هشت سالگی نقاشی را شروع کردم و 15 سالگی به تئاتر رفتم و شعر گفتم. اصلاً باید انجام بدهم تا بفهمم و جنساً این طور هستم. الان با آدمی که 40 سال کار اجرایی کرده و ظاهراً مدیر موفقی هم بوده طرفید و دارم به مدیران کشور می گویم که دیدبان های شما در دنیا تئاتر می روند یا نه؟ سینما را می شناسند یا خیر؟ نه اینکه بروند برای پسر عمه شان که سفارش کرده کاپشن بخرند. کار سیاسی ما را در دنیا با کار سیاسی دیگر کشورها مقایسه کنید. کادر فرهنگی رایزن ما را در دنیا نگاه کنید و بگویید 24 ساعتش را برای شما بنویسند؟

رایزن فرهنگی ما باید کسی باشد که تفاوت موسیقی کلاسیک با فولکور را بداند چیست؟ باید سوادش را داشته باشد زیرا در آنجا با استادش طرف می شود. یادم است که 40 سال پیش در ماشین به سمت مرکز اسلامی هامبورگ می رفتم. نماینده امام در آلمان نوار تواشیح اسما الحسنی را که تازه ساخته شده بود در ماشین پخش کرد. اصل این قطعه توسط یک پروفسور موسیقی در تونس اجرا شده است. وقتی آن را شنیدم به شدت تحت تأثیر قرار گرفتم. یک کپی از نوار را گرفتم آوردم به ایران و روی آنتن پخش شد که از آن به بعد مورد استفاده قرار گرفت. به نظرم این قطعات ایرانی که اجرا کردیم خیلی عقب تر از اصلی آن است.

به خدا قسم بارها گفته ام که فرهنگ و هنر علم و مهارت است و کار خیلی سختی است. باید این را قبول کرد که کار فرهنگی تخصص است و به تدین نیست! برخی از دوستان ما جوگیرند تا می بینند که فیلم بی نوایان را دوست دارند احساس کارگردانی می کنند.

ما در دنیا همفکر زیاد داریم که نمی شناسیمشان اما بعد از شهادت با آنان آشنا می شویم. اگر نظام ما قبل از شهادت آنان را پیدا کند شاهکار کرده است. راه دارد راهش هم این است که رایزن فرهنگی ما حداقل در کشورهایی که به ما نزدیک اند مانند برزیل، آرژانتین و کشورهای همسایه بگردد و از جریان های فرهنگی و هنری آنجا مطلع باشد. الان بیشتر رایزن های ما نمی دانند که در آنجا چه خبر است اما رایزن های فرهنگی آنان و سفارتخانه های آنان از همه چیز باخبرند.

یکبار با یکی از رایزن های فرهنگی صحبت کردم که از فعالیت هایش برای من بگوید. می گفت که گالری نمی رود زیرا عکس های برهنه دارد؛ تئاتر را هم نمی فهمد. در حالی که رایزن باید بگردد و هنرمندی را که بوی دین و اخلاق می دهد را بشناسد و به ما معرفی کند. به عنوان مثال من خودم با نقاشی در ایتالیا مواجه شدم که از کشیدن خطوط اسلامی لذت می برد. در کارهایش اسامی خداوند را به عربی کشیده بود. خب اگر او ببیند که مورد توجه شما قرار گرفته است و دعوتش می کنید ارتباط برقرار می شود و دیگر نیازی نیست که برای اینکه یک هنرمند خارجی را به جشنواره بیاوریم کلی خواهش و التماسش کنیم و خرج اضافه کنیم که به جشنواره ما بیا. اصلا این غلط است که بگذاریم آنجا به فرد بزرگی تبدیل بشود و بعد با التماس دعوتش کنیم.

/گفت وگو از محمدباقر صنیعی منش/

ادامه دارد...

انتهای پیام/

آمار فروش فیلم های سینمایی تا بیستم خرداد 1400 حاکی تداوم صدرنشینی هفته ای یک بار آدم باش و خورشید در جدول اکران است.

با وجود این که تغییری در ترکیب اکران سینمایی ایران رخ نداده اما به نظر می رسد روند فروش فیلم ها تا اندازه ای رو به افزایش گذاشته است. این در حالی است که معمولاً در آستانه انتخابات ریاست جمهوری و تحت تاثیر فضای تبلیغات انتخاباتی، حضور مخاطبان سینما کاهش محسوسی را تجربه می کند.

اکران سینمای ایران به دلیل نبود متقاضیان اکران عید فطر، همچنان در قالب اکران نوروزی ادامه دارد و فیلم جدیدی به فهرست آن اضافه نشده است. در ادامه مروری بر آمار فروش فیلم های سینمایی تا بیستم خرداد 1400 خواهیم داشت.

هفته ای یک بار آدم باش / کارگردان شهرام شاه حسینی/ تهیه کننده:مستانه مهاجر

فیلم هفته ای یک بار آدم باش روایتگر زندگی دو برادر با سبک متفاوت است که به واسطه بیماری پدر، آینده آنها دچار تغییر و تحول می شود.

پژمان جمشیدی، پژمان بازغی، رعنا آزادی ور و ساغر قناعت و علی استادی بازیگران این فیلم هستند.

هفته ای یک بار آدم باش در حال حاضر در 224 سالن به نمایش درآمده و با بیش از 35 هزار مخاطب و فروشی معادل770 میلیون تومان پرفروش ترین فیلم اکران بهار 1400 است.

خورشید / کارگردان: مجید مجیدی/ تهیه کننده: امیر بنان

آخرین فیلم مجید مجیدی اولین بار در سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد و توانست در این جشنواره جایزه بهترین فیلم و بهترین فیلمنامه را دریافت کند. روح الله زمانی بازیگر این فیلم توانست در جشنواره فیلم ونیز جایزه استعدادهای نوظهور این جشنواره را دریافت کند.

همچنین فیلم خورشید به عنوان نماینده ایران در جشنواره اسکار 2021 معرفی شد و جزو پانزده فیلم برگزیده این مراسم قرار گرفت.

ستان فیلم درباره علی کودک دوازده ساله ای است که همراه دوستانش با دزدی قطعات و کار در یک انبار لاستیک، زندگیشان را می گذرانند تا اینکه با پیشنهاد جدیدی از سوی خلافکاران محل مواجه می شوند.

این اثر هم که از بیست و هفتم اسفندماه سال 1399 روی پرده رفته است با 30هزار مخاطب، 715 میلیون تومان فروش داشته است.

تک خال / کارگردان: مجید مافی/ تهیه کننده: محمدحسین فرحبخش

کمدی تک خال با بازیگرانی همچون پوریا پورسرخ، سحر قریشی،شبنم قلی خانی، یوسف تیموری و امیر کربلایی زاده در 190 سالن روی پرده رفته و تاکنون توانسته 538میلیون تومان فروش کند.

این کمدی موزیکال داستان مردی را روایت می کند که در میان بانوان متعدد گرفتار است. این مرد تلاش می کند با خویشتن داری، در مسیر راست قرار بگیرد اما درستکاری در روزگار غلبه ناراستی ها کار ساده ای نیست...

خون شد / کارگردان: مسعود کیمیایی/ تهیه کننده: جواد نوروزبیگی

مسعود کیمیایی که به تازگی تصویربرداری آخرین اثر خود یعنی خائن کشی را به پایان برده،این روزها فیلم خون شد را نیز روی پرده دارد.

سعید آقاخانی،اکبر معززی، نسرین مقانلو، سیامک انصاری، لیلا زارع و هومن برق نورد بازیگران این فیلم هستند که بهمن ماه سال 98 و در جریان سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد.

داستان خون شد به مثابه خانه ای قدیمی است که همه چراغ هایش خاموش بوده و هیچکس نیز در اتاق هایش ساکن نیست. در این میان یکی از ساکنین این خانه می آید و همه چراغ ها را روشن می کند...

خون شد هم با در اختیار داشتن 155 سالن، 140 میلیون تومان فروش را تجربه کرده است.

لاله / کارگردان: اسدالله نیک نژاد/ تهیه کننده: پروانه پرتو

این فیلم با بازی نیکی کریمی، همایون ارشادی، میترا حجار، سام قریبیان، آزیتا حاجیان و لیلا اوتادی هم از نوروز 1400 اکران خود را آغاز کرده است. لاله همان گونه که از نامش پیداست درباره زندگی لاله صدیق، قهرمان اتومبیل رانی ایران است و چالش ها و مشکلاتی که این راننده حرفه ای با آن مواجه بوده را به تصویر کشیده است.

لاله با وجود ساختار بدیع و موضوع جذابش، با گذشت دو ماه از آغاز اکران نتوانسته بیش از 70 میلون تومان فروش را تجربه کند.

منبع: آنا

به گزارش صبا به نقل از روابط عمومی موسسه تصویر شهر، همزمان با سالروز ولادت حضرت معصومه تماشای فیلم های در حال اکران در پردیس سینما گالری ملت روز شنبه 22 خرداد ماه برای دختران به همراه یک نفر با 50 درصد تخفیف ارائه می شود و علاقه مندان به تماشای این فیلم ها می توانند با مراجعه به گیشه سینما از این تسهیلات استفاده کنند.

پردیس سینما گالری ملت از سینماهای زیر مجموعه موسسه تصویر شهر- سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران است که فیلم های سینمایی خورشید ، تکخال ، هفته ای یکبار آدم باش ، خون شد و لاله روی پرده سالن های نمایش آن در حال اکران است.

علاقه مندان می توانند برای دریافت اطلاعات بیشتر و اطلاع از سانس های سینما به صورت اینترنتی به سایت سینماتیکت و یا به صورت حضوری از ساعت 17 به پردیس سینما گالری ملت واقع در خیابان ولی عصر(عج)، ابتدای بزرگراه هاشمی رفسنجانی (نیایش) روبروی بزرگراه کردستان مراجعه کنند.

انتهای پیام/

کرونا سینما را تعطیل می کند و کک هیچ کسی هم نمی گزد!

شیوع کرونا و ادامه دار بودن وضعیت پروتکل های بهداشتی نه تنها ختم به خیر نشد که ترس و لرز و اضطراب آن یادگاری است که تا سال ها با همه مردم جهان می ماند.

مشاغل مختلفی از این بلای خانمان سوز متضرر شدند اما برخی از حرفه ها نه تنها در این مسیر دچار خسران شدند که حواشی حاصل از آن شاید بیش از خود ویروس و تبعات آن تاثیرگذار بوده است با شیوع کرونا رستوران ها و کافه ها و حتی سفره خانه های سنتی مدت ها تعطیل شدند اما با عادی شدن وضعیت و پایین آمدن سطح اضطراب برخی از رستوران ها آشکار یا مخفیانه شروع به کار کردند، برخی از سفره خانه های سنتی در گوشه گوشه شهر مخفیانه یا آشکار جذب مشتری کردند و جالب آن که شاهد سر نترس مردم در این ماجرا بودیم درحالی که سالن سینما ها و نمایش ها در شرایط مشابه یا باز نشد یا اگر شد حتی با رعایت پروتکل های بهداشتی با اقبالی دندانگیر مواجه نشد.

اگرچه کالا های فرهنگی از جمله سینما و تئاتر و تا حدودی موسیقی در سبد سرگرمی و نیاز های روزانه و ماهیانه و حتی سالیانه مردم جای ویژه ای ندارد با این حال باید گفت این استقبال کم و ناچیز سینمای ایران را چند برابر معمول به عقب می راند.

خطر تعطیلی بیخ گوش سینما/لبخند ستاره ها به شبکه نمایش خانگی/سالن های سینما در معرض تعطیلی

اما بیزینس و بیزینس من هرگز کوتاه نمی آید. به هرحال بخواهیم یا نخواهیم سینما یک صنعت است و صنایع برای زنده ماندن به چرخش موفق اقتصادی نیازمند هستند.

شاید سینماگران و هنرمندان با اصالت حرفه ای شان در این مسیر بیشتر درگیر وجوه هنری آثار شان باشند اما سرمایه گذاران و صاحبان پول که با چشم اقبال اقتصادی و گاهی دست و پا کردن نامی فرهنگی شاید شست و شوی اموال و ثروت به این مسیر پای گذاشته باشند ، سریعا راه چاره می طلبند و امروز چاره موفقیت در روزگار افت سینما پلتفرم های شبکه نمایش خانگی باشند که نه تنها در دسترس همه هستند که در روزگار کرونایی حتی مدیوم های دیگر از جمله تلویزیون را پشت سر گذاشته و با بلند پروازی ادامه می دهند.

از سوی دیگر بازیگرانی که روزی برای بازی در سریال تلویزیونی کلی ناز داشتند و زمان طولانی تولید سریال را بر نمی تابیدند با چراغ سبز به این رسانه امروز شبکه نمایش خانگی را قرق کردند . طوری که با دستمزد های عجیب و غریب کهکشانی بی خیال سینما هر هفته با مخاطبشان بیدار گشته و مدام در شبکه های اجتماعی با سکانس های هدفمند دست به دست می شوند.

و این چراغ سبز وقتی پر رنگ تر می شود که شاهد این هستیم که کارگردانان سیمرغ گرفته جشنواره فجر و حتی ستاره های سریال سازی تلویزیون نیز با یک اسباب کشی نا محسوس برای حضور در شبکه نمایش خانگی طوری بار و بندیل بسته اند که گویی نان و آب در این سفره پروار تر است.

الف) آیا می دانید پلتفرم های نام و نشان دار فعال در بخش سریال ها در شبکه نمایش خانگی گاها تا سال 1401 کنداکتور سریال سازی شان را بسته اند ؟

ب) آیا می دانید بسیاری از ستاره ها با رقم قرارداد عجیب شان در شبکه نمایش خانگی دیگر حاضر به کار در تلویزیون نیستند ؟

پ) آیا می دانید برخی از تهیه کنندگان تلویزیون به این ماجرا شکایت دارند و معتقد هستند با این وضعیت دیگر نمی توان در تلویزیون با بازیگران چهره سریال ساخت؟

اما این سرخ نگه داشتن صورت با سیلی با سیاست گذاری های معینی نیز رو به رو است چرا که اصولا سینمایی ها در شبکه نمایش خانگی پر رنگ تر هستند و کم تر شاهد این هستیم که بازیگران تلویزیون در شبکه نمایش خانگی رل اول بگیرند درحالی که این مسئله خطری عجیب و جدی برای سینمایی است که ستاره هایش در شبکه نمایش خانگی خرج می شوند و تنها برای یکی دو فیلم با هدف خالی نبودن عریضه حضور در جشنواره فیلم فجر چشمک های سینمایی هم می زنند.

وبگردی

تلویزیون هنرمندان سینما ترس اضطراب بیزینس شبکه نمایش خانگی پلتفرم لرز کرونا پروتکل های بهداشتی مجتبی احمدی

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی شبکه خبر،
حمیدرضا جعفریان رئیس سازمان سینمایی حوزه هنری در برنامه شهر فرنگ در خصوص بی رونقی سالن ها گفت: سالن های سینما طبق ضوابط ستاد کرونا الان فعال و سیناماه بازند، اما خیلی رونق جدی ندارند.

رئیس سازمان سینمایی حوزه هنری با اشاره به 183 سالن نمایش حوزه هنری درخصوص علل رکود سینما گفت: با آسیب شناسی یی که داشتیم این رکود و عدم رونق سینما سه علت اصلی دارد، یکی نگرانی و ترس مخاطبان و مردم است به واسطه فضای بسته سینما و احتمال بیماری که این مانع با فراگیر شدن واکسن تا چند ماه دیگر به تدریج رفع می شود.

جعفریان افزود: مانع دوم رونق سینماها، بحث تبلیغات و ترویج است که بار اصلی بر عده صدا و سیما بود، اما در این یکسال اخیر کمرنگ شده است و مانع سوم که مانع اصلی است نگرانی یا ترص خود صاحبان فیلم و آثار است از دیده نشدن اثرشان، به این معنی که سالن های سینما تامین محتوا نمی شوند.

کد ویدیو
دانلود

فیلم اصلی

او برای حل مسئله از حمایت و تشویق فیلمسازان گفت و افزود: اگر کمک کنیم و تشویق و حمایت کنیم که صاحبان آثار فیلم هایشان را بیاورند این مشکل رفع می شود، ما طرحی را آماده کردیم به عنوان طرح حمایت از توزیع آثار سینمایی و آثار سینمایی که مبتنی بر زنجیره توزیع و سیستم یکپارچه توزیع بود برای این که صاحبان آثار را با منطق اقتصادی مجاب کند آثارشان را اکران کنند و حوزه هنری با حسن نیت آمادگی دارد که این اتفاق را رقم بزند.

با وجود گذشت چند ماه از اختتامیه سی و نهمین جشنواره ملی فیلم فجر شهرداری تهران هنوز تعهدات مالی خود را انجام نداده است.

بهمن ماه سال گذشته محمدرضا جوادی یگانه معاون امور اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران اعلام کرد که بسیاری از مشکلات شهر تهران راه حل های فرهنگی و اجتماعی دارند و اگر بخواهیم از سد این مشکلات عبور کنیم باید از زبان هنر استفاده کنیم، به همین علت شهرداری از سی و نهمین جشنواره فیلم فجر هم حمایت می کند.

همچنین محمدمهدی طباطبایی نژاد دبیر سی و نهمین جشنواره ملی فیلم فجر هم در بهمن 99 در نشست رسانه ای جشنواره گفت: امسال شهرداری تهران حامی جشنواره است. در همه دنیا رویدادها را شهرداری ها حمایت می کنند و این یک روال عادی است.

با چنین اظهارنظرهایی فرض بر این گذاشته شد که شهرداری تهران با مدیریت پیروز حناچی مبلغی از هزینه برپایی جشنواره را متقبل شده است که این فرض با حضور وی در اختتامیه جشنواره در تاریخ 22 بهمن سال 99 قوت گرفت. این حضور البته حضور ساکتی هم نبود و ولی به عنوان یکی از سخنرانان این مراسم روی صحنه و سخنانی را مطرح کرد.

حال با گذشت 3 ماه و نیم از پایان این رویداد سینمایی هنوز مبلغ قول داده شده از سوی شهرداری برای حمایت از سی و نهمین جشنواره ملی فیلم فجر پرداخت نشده است.

در پی جستجو برای اینکه آیا وزارت ارشاد پیگیر مطالبات خود بوده است؛ مطالباتی که حتی انتقادهایی را نیز به جشنواره وارد کرد که بودجه اش نامعلوم است، در سایت ثبت نامه های وزارت ارشاد با نامه ای از سوی حسین انتظامی رییس سازمان سینمایی به شهردار تهران مواجه شدیم.

این نامه با تاکید بر اینکه بیش از 100 روز از اختتامیه فجر گذشته ولی شهرداری به تعهدات خود عمل نکرده است نکته جالب دیگری دارد. انتظامی در این نامه اشاره کرده است که سخنرانی حناچی با اصرار اطرافیان وی در کنداکتور اختتامیه گنجانده شده است؛ امری که با توجه به بی توجهی شهرداری تهران برای پرداخت پول های وعده داده شده شکل حرکت تبلیغاتی به خود گرفته است. این جمله در نامه انتظامی می تواند ارجاعی به ثبت لوگوی شهرداری تهران در اقلام تبلیغاتی این دوره جشنواره از جمله پوستر رسمی جشنواره هم باشد.

حال باید دید این نامه در بایگانی دفتر شهردار می ماند یا بالاخره پول های قول داده شده به جشنواره ملی فیلم فجر پرداخت می شود.

منبع: صبا

: محمدمهدی عسگرپور دبیر دورهمی که عنوان جشنواره جهانی فیلم فجر را با خود به یدک می کشد این روزها دست به هر تلاش مذبوحانه ای می زند تا این رویداد مضحک و بودجه بربادده را مهم جلوه دهد؛ این اتفاق در حالی است که سینماگران ایرانی جشنواره من درآوردی جهانی فجر را به رسمیت نمی شناسند و حاضر نیستند فیلم های خود را در این جشنواره رونمایی کنند که از جمله می توان به اصغر فرهادی اشاره کرد که با دهن کجی آشکار به این رویداد ضد فرهنگی، فیلم جدید خود را به جشنواره فیلم کن ارائه کرد تا ثابت کند هیاهوی پیوستن این دورهمی به فهرست فیاپف یک شوآف صرف است و باعث نمی شود تا سینماگران ایرانی فستیوال های مهم دنیا را رها کرده و حاضر به رونمایی آثارشان در این دورهمی باشند.

به گزارش مدیران جشنواره کن، روز پنجشنبه فهرست فیلم های هفتاد و چهارمین دوره این رویداد معتبر سینمایی را اعلام کردند و نام فیلم قهرمان نهمین ساخته اصغر فرهادی در این میان به چشم می خورد.

این اتفاق در حالی که مدیران سازمان سینمای و دست اندرکاران برگزاری دورهمی جهانی فجر با شانتاژ رسانه ای قصد داشتند پیوستن این رویداد به فهرست فیاپف را مهم جلوه دهند، بار دیگر ثابت کرد حتی سینماگران ایرانی هم این رویداد مضحک که در این سال ها تنها بودجه بیت المال را به باد داده و هیچ دستاورد ارزنده ای نداشته به رسمیت نمی شناسند و حاضر نیستند آثارشان را در این دورهمی به نمایش درآورند.

همین مسأله باعث شد تا عسگرپور برای سرپوش گذاشتن بر این خبر که باعث رسوایی بیش از پیش دورهمی اش بود به اشکال مختلف سعی داشته باشد تا اذهان رسانه ها و مخاطبان را منحرف کند!

وی در همین راستا در گفتگو با یکی از خبرگزاری ها با بیان اینکه اهمیت ثبت جشنواره جهانی فجر در یک فدراسیون بین المللی باید برای اهالی سینما روشن شود، تاکید کرد که تغییر نام این رویداد در دولت آینده پیگیری خواهد شد.

حال مشخص نیست تغییر نام این رویداد ضد سینمایی چه دردی از آن درمان خواهد کرد!؟

وی همچنین درباره اطلاق واژه غیرتخصصی به جشنواره جهانی فجر در پروسه ثبت در فیاپف که در اختتامیه به آن اشاره شد، توضیح داد: گاهی در ترجمه کلمات برداشت ها یا معانی دیگری تعبیر می شود که درست نیستند. در فیاپف، برای ثبت جشنواره ها دو شاخه اصلی رقابتی و غیر رقابتی وجود دارد و یک شاخه دیگر هم براساس موضوع - مثل وحشت یا کمدی - است که Specialized گفته می شود. جشنواره جهانی فجر در دسته Non-specialized قرار دارد، مثل کن و برلین که موضوعی نیستند و به همین دلیل به جشنواره جهانی فجر؛ غیرتخصصی گفته شد.

توضیحات عسگرپور در حالی است که بسیاری از کارشناسان معتقدند به دلیل عدم رعایت بسیاری از قوانین فیاپف این جشنواره نمی تواند در لیست آن باقی بماند.

اما در اقدامی قابل تأمل که هرگز در شأن یک دبیر جشنواره نیست و در پی همان دست و پا زدن های دست اندرکاران دورهمی ضد فرهنگی و ضد سینمایی جهانی فجر صورت گرفته عسگرپور در یکی از گروه های تلگرامی در خصوص بازنشر یکی از یادداشت های در خصوص گفتگوی یک خبرنگار در مورد اینکه تنها برای صرف غذا به این رویداد می رود نوشت: البته ایشان کمی مأخوذ به حیا هستند نخواستند بگویند خبرنگار مورد نظر خودشان هستند (به گواه ساعت ورود و خروج و صرف غذا)

همین نوشته دبیر این رویداد مثلاً جهانی نشان از آن دارد که ایشان از فرآیندهای جاری در جشنواره خودشان اطلاع کافی ندارند! چرا که هیچ ساعت خروجی برای کسی درج نمی شود و اصلاً برای ورود هم گاهی اوقات هیچ گیت بازرسی وجود نداشت و همین باعث شد تا در بسیاری ساعات افراد غیر سینمایی و غیر رسانه ای با کودکان شان به پردیس سینمایی چارسو هجوم آورده و چراغ این رویدادمثلاً جهانی را روشن نگه دارند.

به گزارش مدیران جشنواره کن، روز پنجشنبه فهرست فیلم های هفتاد و چهارمین دوره این رویداد معتبر سینمایی را اعلام کردند و نام فیلم قهرمان نهمین ساخته اصغر فرهادی در این میان به چشم می خورد.

این اتفاق در حالی که مدیران سازمان سینمای و دست اندرکاران برگزاری دورهمی جهانی فجر با شانتاژ رسانه ای قصد داشتند پیوستن این رویداد به فهرست فیاپف را مهم جلوه دهند، بار دیگر ثابت کرد حتی سینماگران ایرانی هم این رویداد مضحک که در این سال ها تنها بودجه بیت المال را به باد داده و هیچ دستاورد ارزنده ای نداشته به رسمیت نمی شناسند و حاضر نیستند آثارشان را در این دورهمی به نمایش درآورند.

همین مسأله باعث شد تا عسگرپور برای سرپوش گذاشتن بر این خبر که باعث رسوایی بیش از پیش دورهمی اش بود به اشکال مختلف سعی داشته باشد تا اذهان رسانه ها و مخاطبان را منحرف کند!

وی در همین راستا در گفتگو با یکی از خبرگزاری ها با بیان اینکه اهمیت ثبت جشنواره جهانی فجر در یک فدراسیون بین المللی باید برای اهالی سینما روشن شود، تاکید کرد که تغییر نام این رویداد در دولت آینده پیگیری خواهد شد.

حال مشخص نیست تغییر نام این رویداد ضد سینمایی چه دردی از آن درمان خواهد کرد!؟

وی همچنین درباره اطلاق واژه غیرتخصصی به جشنواره جهانی فجر در پروسه ثبت در فیاپف که در اختتامیه به آن اشاره شد، توضیح داد: گاهی در ترجمه کلمات برداشت ها یا معانی دیگری تعبیر می شود که درست نیستند. در فیاپف، برای ثبت جشنواره ها دو شاخه اصلی رقابتی و غیر رقابتی وجود دارد و یک شاخه دیگر هم براساس موضوع - مثل وحشت یا کمدی - است که Specialized گفته می شود. جشنواره جهانی فجر در دسته Non-specialized قرار دارد، مثل کن و برلین که موضوعی نیستند و به همین دلیل به جشنواره جهانی فجر؛ غیرتخصصی گفته شد.

توضیحات عسگرپور در حالی است که بسیاری از کارشناسان معتقدند به دلیل عدم رعایت بسیاری از قوانین فیاپف این جشنواره نمی تواند در لیست آن باقی بماند.

اما در اقدامی قابل تأمل که هرگز در شأن یک دبیر جشنواره نیست و در پی همان دست و پا زدن های دست اندرکاران دورهمی ضد فرهنگی و ضد سینمایی جهانی فجر صورت گرفته عسگرپور در یکی از گروه های تلگرامی در خصوص بازنشر یکی از یادداشت های در خصوص گفتگوی یک خبرنگار در مورد اینکه تنها برای صرف غذا به این رویداد می رود نوشت: البته ایشان کمی مأخوذ به حیا هستند نخواستند بگویند خبرنگار مورد نظر خودشان هستند (به گواه ساعت ورود و خروج و صرف غذا)

همین نوشته دبیر این رویداد مثلاً جهانی نشان از آن دارد که ایشان از فرآیندهای جاری در جشنواره خودشان اطلاع کافی ندارند! چرا که هیچ ساعت خروجی برای کسی درج نمی شود و اصلاً برای ورود هم گاهی اوقات هیچ گیت بازرسی وجود نداشت و همین باعث شد تا در بسیاری ساعات افراد غیر سینمایی و غیر رسانه ای با کودکان شان به پردیس سینمایی چارسو هجوم آورده و چراغ این رویدادمثلاً جهانی را روشن نگه دارند.

در هفته گذشته برخی ها از تنفس مصنوعی به سینماها با نمایش فوتبال خبر داده بودند که با انتقادهایی همراه شد. برخی از مسؤلان سازمان سینمایی که حاضر به مصاحبه نشدند هم سینما را ورشکسته و تنها راه نجات آن را تغییر کاربری موقت دانستند.

کد ویدیو
دانلود

فیلم اصلی

رضا سخایی شاهروی برنامه ریز و دستیار کارگردان با انتشار یادداشتی ، از هیات مدیره خانه سینما خواست تا به شکل رسمی از کاندیداهای ریاست جمهوری بخواهند تا برنامه های خود را در زمینه سینما با صراحت اعلام کنند.

به گزارش سینما سینما ، متن این یادداشت به شرح زیر است :

هیئت مدیره محترم خانه سینما.
سلام.
از شما درخواست عاجزانه دارم تا برای اولین مرتبه در تاریخ تشکل های صنفی سینمایی از کاندیداهای ریاست جمهوری به شکل رسمی درخواست نمائید تا برنامه ای مشخص و درست در راستای سینما ارائه دهند و در آینده از فرد منتخب بر اساس منافع صنوف ، مطالبات به حق خود را خواستار باشید و این بازی مصلحت اندیشی و نگاه شخصی را از کاراکتر حقوقی خودتان دور نمایید و توپ را به زمین فرهنگ و هنر نیندازید، سینما امری مستقل و تشکیل شده از همه هنرها می باشد، همانطور که در وزارت ارشاد از شکل معاونت به سازمان تغییر پیدا کرد.
باور کنید رفتار درست صنفی و مطالبه گری حقوقی اصلا کار سختی نیست، فقط مقداری شهامت ،ایستادگی ، قدرت و توانایی لازم دارد
رضا سخایی شاهروی برنامه ریز و دستیار کارگردان
بیستم خرداد 1400

به گزارش مشرق ، تثبیت 16ماهه کرونا در ایران، سبب شد سینماداران متوجه شوند قرار است این وضعیت برای آنها تا زمانی که محدودیت ها برقرار است، ثابت بماند. آنها دیگر مطمئن شده اند که مخاطبان تا فیلم جدید و پراقبال روی پرده نیاید، به سالن های سینما نمی آیند و از طرفی دیگر، آبی هم از مجموعه عملکردهای مدیران سینمایی گرم نمی شود. درچنین شرایطی است که بسیاری از آنها ترجیح داده اند کرکره های خود را پایین کشیده و حداقل تا زمانی که وضعیت سینماها به یک حالت نرمال نرسیده، از استهلاک بیشتر مواد مصرفی خود جلوگیری کنند. آن پردیس های بزرگی که سالن های زیادی دارند، ترجیح داده اند تنها با نیمی از ظرفیت خود به اکران مشغول باشند و از درگیر کردن تمامی سالن های خود خودداری کنند.

سینماداران که در این 16 ماه، وعده های رنگارنگی را شنیده و در عمل شاهد هیچ حمایتی نبوده اند، این روزها حتی در برابر برخی پیشنهادها برای رونق نسبی سینماها نیز مقاومت کرده و تنها راه حل برون رفت از این وضعیت را نمایش فیلم های پرمخاطب عنوان می کنند. اصل مهمی که حتی شورای صنفی نمایش نیز روی آن تاکید و اعلام کرده درصدد رضایت صاحبان آثار پرفروش است اما حداقل تا امروز که این رضایت به دست نیامده تا سینماهای سراسر کشور همچنان با همان فیلم های نوروزی به کار خود ادامه دهند؛ چراکه به گفته شورای صنفی نمایش، فیلم های چندانی متقاضی اکران در این وضعیت نیستند. این شرایط وقتی بغرنج می شود که فصل خوب سینما درحال عبور است و اگر هرچه زودتر، فکری به حال نمایش آثار پرمخاطب نشود، تابستان (تا 19 مرداد که محرم از راه می رسد) هم به پایان رسیده و سینمادارها باز باید چشم به اکران نوروز 1401 بسپارند بلکه فرجی درحال آنها شود.

البته که تا همین امروز، سینمادارها دو موقعیت طلایی نوروز و عیدفطر را از دست داده اند و موج سوم استقبال مخاطبان که عموما از نیمه های خرداد هرسال تا پایان تابستان است نیز درحال سپری شدن است بدون آنکه فیلم جدیدی به گردونه اکران افزوده شود یا آنکه تدابیری برای استقبال بیشتر مخاطبان اندیشیده شود. برای امسال وضعیت پیچیده تر است؛ چراکه موقعیت طلایی اکران در تابستان امسال، از اواسط خرداد تا 19 مرداد (آغاز ماه محرم) است و سینماها تنها 65 روز فرصت دارند تا بتوانند سود سالیانه خود را در تابستان به دست آورند؛ زمانی که هم اکنون سه روز است آغاز شده اما هنوز همه چیز به روال قبل است و خبری از تدابیر هوشمندانه برای رونق این فصل طلایی در نظر گرفته نشده است.

وقتی فوتبال هم سینما را نجات نداد

در چنین شرایطی که هیچ امیدی به مسئولان دولتی و حتی شورای صنفی نمایش نیست، برخی مسئولان سینمایی دست به کار شده و طرح هایی را برای رونق سینماها مطرح کرده اند. ازجمله این مسئولان، سیدمصطفی حسینی؛ مدیرعامل موسسه بهمن سبز است که چندی پیش در گفت وگویی اعلام کرد: سینماها در دوران تازه باید پیشروی اکران باشند و منتظر تقاضا از طرف تهیه کننده نایستند. هرگونه پیشنهادی نظیر پخش بازی های آسیایی فوتبال، دربی، پخش سریال های پلتفرم ها و مناظرات تلویزیونی انتخابات می تواند سینماها را از حالت انفعال درآورد.

سینمادارها که گوش شان از این طرح ها پر است، چندان استقبالی از آن نکردند به طوری که در تمام پایتخت، تنها پردیس ملت تصمیم گرفت تا فوتبال های تیم ملی را پخش کند. درحالی که تا پیش از کرونا، سینماهای بسیاری خواهان پخش فوتبال در سالن های خود بودند. به اندازه ای که با تکثر سالن های پخش کننده فوتبال، پای پلیس نیز به غائله باز شد و برخی محدودیت ها برای پخش فوتبال در سالن های سینمایی به وجود آمد. آن تعداد سالن هایی هم که به نمایش فوتبال می پرداختند، خیلی زود بلیت های خود را به فروش رسانده و گاهی حتی مجبور می شدند یک فوتبال را در چند سالن پخش کنند.

اما برای فوتبال های اخیر تیم ملی که اتفاقا از حساسیت بسیاری نیز برخوردار است، پردیس ملت درحالی پا پیش گذاشت که تصور می شد برخی پردیس های دیگر هم به ملت افزوده شوند اما در کمال تعجب، هیچ پردیس و سینمای دیگری در پایتخت به این جریان نپیوست تا پردیس ملت به تنهایی کار نمایش فوتبال را دنبال کند.

آنطور که پیگیری شد، استقبال چندانی هم از این تک نمایش صورت نگرفته است، به گونه ای که از ظرفیت 117 نفره سال نمایش فوتبال در پردیس ملت، نزدیک به نیمی از آن پر شد. یعنی در پایتخت، کمتر از 60 صندلی برای تماشای فوتبال رزرو شد. آن هم در پردیسی که مشکل پارکینگ و ترافیک ندارد و انتظار می رفت بلیت های این رویداد، چند روز پیش از آغاز مسابقه به پایان برسد. درحالی که تا لحظه شروع فوتبال نیز می شد بلیت آن سانس را خریداری کرد.

برای بازی روز جمعه ایران نیز تا لحظه تنظیم این گزارش (ساعت 12 چهارشنبه)، تنها 6 نفر اقدام به خرید بلیت بازی با کامبوج کرده اند و باز خیلی بعید است ظرفیت سالن به نیمه نیز برسد. حتی اگر ظرفیت این سالن نیز پر شود، یعنی پایتخت 16میلیونی تنها توانسته 117 نفر را برای تماشای فوتبال به سینما بکشاند که آمار نگران کننده ای از ورشکستگی سینمادارها را نشان می دهد.

سیدمصطفی حسینی که خود پیشنهاددهنده این اتفاق بود، در سه سالن زیرمجموعه بهمن سبز در اصفهان نیز فوتبال را پخش کرد که مانند تهران، با استقبال ضعیف مردم نصف جهان مواجه شد.

بنابراین حالا دیگر می توان با اطمینان عنوان کرد حتی فوتبال نیز نتوانست سینماها را از این وضعیت رکود و ورشکستگی نجات دهد. وقتی چند سال پیش، مخاطبان برای تماشای فوتبال در سالن های سینما شتاب می کردند و پردیس ها، چند سالن را برای نمایش فوتبال اختصاص می دادند، حالا از پر کردن حتی یک سالن عاجز مانده اند. این گزاره، نتیجه می دهد که مردم همچنان از رفتن به سینما واهمه داشته و مدیران نتوانسته اند زمینه های آشتی ولو نسبی مخاطبان را با سینماها فراهم آورند.

این درحالی بود که از گوشه وکنار زمزمه می شد اگر نمایش فوتبال با استقبال همراه شد، ضمن اینکه پردیس های دیگری نیز به این جمع افزوده می شدند بلکه آنها قصد داشتند مسابقات والیبال و مناظرات انتخاباتی را نیز در سینماها پوشش دهند اما باتوجه به استقبال اندکی که از سوی سینمادارها و مخاطبان از پخش فوتبال به عمل آمد، این پیشنهادها نیز از میان رفت تا وضعیت وخیم سینماها، این بار با سنجش در برابر یک مشوق قوی نیز به همان حالت باقی مانده و فرجی درحال سینماها صورت نپذیرد.

مخاطب هست اما کم است

این روزها که یکی از فصول طلایی اکران شمرده می شود، سالن های سینما با اقبال نسبتا محسوسی به نسبت ماه های قبلی خود مواجه شده اند. آن عده قلیلی که درصدد بودند فیلم های نوروزی را مشاهده کنند، به دلیل تعطیلی های وقت و بی وقت سینماها، کم وبیش در بهار امسال به سینماها رفتند تا فروش آثار درحال نمایش، با یک تکان حداقلی مواجه باشد.

درحال حاضر، کمدی هفته ای یک بار آدم باش با 224 سالن و 35هزار مخاطب، 760میلیون تومان فروش داشته، خورشید مجیدی با 206 سالن و 30هزار مخاطب، 700میلیون تومان، کمدی تک خال با 190 سالن و 28 هزار مخاطب، 550 میلیون، خون شد کیمیایی با 15 سالن و هفت هزار مخاطب، 140 میلیون و لاله با 121 سالن و چهارهزار مخاطب، 80میلیون تومان فروش داشته اند.

طبق این آمار متوجه می شویم فروش فیلم های نوروزی از 27 اسفند تا امروز چیزی حدود دومیلیارد و 230 میلیون تومان بوده است که اگرچه قابل قیاس با وضعیت نرمال سینماها نیست اما به نسبت فروش سینماها در سال 99، یک تکان محسوس شمرده می شود. البته باید به این مهم نیز توجه داشت که دوستداران این فیلم ها و آنهایی که قصد تماشای این فیلم ها را داشته اند، در این مدت دوماهه بازگشایی سینماها، به سینماها رفته اند و بعید است در صورت تداوم نمایش این پنج فیلم، تماشاگر بیشتری بخواهد به تماشای آنها برود و بنابراین این روند روبه بالا با توقف همراه می شود.

در شرایطی که مخاطبان سینماها از اکران فوتبال استقبالی نکرده اند اما ترجیح داده اند به تماشای فیلم های سینمایی بروند، پس اگر در این سینماها، فیلم خوب اکران شود، قطعا مخاطب به استقبال آنها خواهد نشست و می توان از این معادله، به فروش بیشتر سینماها رسید؛ یگانه راهی که حالا دیگر با سنجش طرح های بسیاری برای کشاندن مخاطب به سینما، به تایید مدیران سینمایی و شورای صنفی نمایش نیز رسیده است.

وقتی سینماها ترجیح می دهند تعطیل بمانند

چندی پیش بود که رئیس اتحادیه سینماداران در گفت وگویی اعلام کرد از ابتدای امسال، سینماداران بسیاری در تهران و شهرستان ها، خواهان تغییر مالکیت شده اند و قصد دارند ضرر و زیان های چندساله خود را با تغییر مالکیت و فروش املاک شان جبران کنند.

در این میان، بسیاری از سینماهای تهران و شهرستان ها نیز ترجیح داده اند زمان بازگشایی دائم سینماها و نمایش فیلم های مخاطب پسند تعطیل بمانند. آمار دقیقی از تعداد این سینماها در دست نیست اما این اتفاق در تهران شامل سینماهای ضعیف همچون سینماهای مرکزی میدان انقلاب تا سینماهای متوسط نظیر سینمای سمرقند و البته پردیس های مدرنی چون مگامال و ارگ تجریش شده است و تجمیع این سینماها با ده ها سالن، چندماه است که بلیت فروشی نداشته و ترجیح داده اند تعطیل بمانند. نبود حمایت های دولتی درکنار عدم اکران فیلم خوب سبب شده سینماگران نخواهند با نمایش فیلم برای زیر 10 نفر، ریسک چندانی را به جان بخرند. مخصوصا از زمانی که قسمت مواد مصرفی سینماداران که عموما خارجی است، چهار تا پنج برابر شده است.

یکی از سینمادوستان گفت: برای تماشای فیلم جدید کیمیایی، سه بار سینمایم را عوض کردم. دو بار به سینماهایی رفتم که متوجه شدم، من تنها تماشاگر آن سانس فیلم هستم و بنابراین فیلم را برای من نمایش ندادند. بار سوم به یکی از سینماهای مرکز تهران رفتم و وقتی با مقاومت صاحب سینما برای عدم نمایش فیلم برای دونفر مواجه شدم، آنقدر خواهش و التماس کردیم تا بالاخره راضی شد فیلم را برای ما دو نفر نمایش دهد.

در این وضعیت، تنها راهکار وزارت ارشاد، تشکیل جلسات با مدیران سینماهایی است که قصد دارند تغییر مالکیت دهند. به عنوان مثال، عبدالله علیخانی؛ از تهیه کنندگان سرشناس سینمای ایران و مالک سینما عصر جدید اعلام کرد شاید بخواهد مالکیت این سینمای قدیمی را تغییر دهد. همین اظهارنظر سبب شد مدیران ارشاد ضمن جلساتی با این سینمادار، وی را موقتا از این تصمیم منصرف کنند.

مورد دوم به پدرام علیزاده بازمی گردد که مدیریت پردیس شهرک را برعهده دارد. این سینمادار جوان پیش تر از تغییر کاربری سینما خبر داده و اعلام کرده بود قصد دارد از 15 خرداد، نمایش فیلم را کنار گذاشته و به نمایش سریال و فیلم های خارجی روی بیاورد. تصمیمی که واکنش های بسیاری به همراه داشت. حالا این سینمادار در گفت وگویی کوتاه در رابطه با اجرایی کردن تصمیم خود گفت: طی جلساتی که با ارشاد داشتیم، تصمیم براین شد که فعلا به نمایش فیلم ادامه دهیم تا ببینیم در آینده، چه اتفاق هایی می افتد و چه تصمیماتی برای سینماها گرفته می شود.

درواقع، ارشاد در تلاش است در زمین بدون برنامه خود، سینماداران را در چنین شرایطی امیدوار نگه دارد، بدون اینکه هزینه ای را متقبل شود. یک بخش هزینه که شامل کمک ها و بودجه هایی بود، تنها در قالب وعده محقق شد و سینماگران و سینماداران بسیاری نسبت به میزان بودجه و نحوه اعطای آن انتقادهای جدی داشتند و عطای دریافت آن را به لقایش بخشیدند. بخش دیگر، شامل هزینه هایی می شد که سینماگران تصور می کردند در موقعیتی که ارشاد نتوانسته حمایت مالی چندانی از آنها داشته باشد، لااقل در این زمینه، سنگ تمام بگذارد و آن، تامین خوراک لازم برای سینماها بود. بدین ترتیب که صاحبان آثار پرتماشاگر را راضی کند تا فیلم خود را برای نمایش دراختیار سینماها قرار دهند.

در شرایطی که هم مدیران رده بالای سینمایی و هم نهادهای مجری نظیر شورای صنفی نمایش، تنها راه برون رفت سینماها از این وضعیت را نمایش آثار پراقبال می دانند، خیلی بعید است تلاش این دو اهرم درکنار یکدیگر و در یک برهه 6 ماهه، به عدم اکران یک فیلم مخاطب پسند، هنوز به رضایت یک صاحب فیلم هم نینجامیده است. اینچنین است که آینده سینماها همچنان در هاله ای از ابهام قرار دارد. قدرمسلم آنکه سینماها نمی توانند این فیلم ها را که برای اکران نوروزی در نظر گرفته شده اند تا پایان مردادماه روی پرده نگه دارند. آنطور هم که از اخبار پیداست، هنوز فیلم جدیدی برای نمایش در سینماها در نظر گرفته نشده تا هر روز بر تعداد سینماهایی که ترجیح می دهند کرکره خود را پایین نگه دارند، افزوده شود.

همه در انتظار تیم جدید سینمایی دولت

وقتی سینمادارها و سینماگران در نیمه های سال 99 متوجه شدند هیچ فرجی به امیدهای دولتی نیست، روزشمار پایان دولت فعلی را با حساسیت بیشتری دنبال کردند. مدیران سینمایی هم گویی متوجه این اتفاق شدند و از جایی به بعد، همان وعده های نصفه ونیمه خود را نیز رها کردند و در مقابل سیل انتقادهایی که در برابر عملکرد آنها می شد، سکوت اختیار کرده و مشخص هم نشد در دفاتر خود مشغول چه تدابیر و برنامه هایی بودند که صدای آن نه در سالن های سینما شنیده شد و نه در میان اهالی هنر هفتم.

این بی توجهی ها و بی برنامگی ها سبب شد سینمادوستان، دیگر امیدی به برنامه خاصی در دولت فعلی نداشته باشند، مخصوصا الان که کمتر از دو ماه به پایان عمر این دولت باقی مانده و دیگر هیچ انتظاری از تیم سینمایی فعلی نیست. اگرچه در ابتدای سال گذشته، سینماداران و سینماگران، امیدهای بسیاری به نجات سینما توسط تنفس مصنوعی های دولت داشتند اما با انفعال دولت، اکنون دیگر این جماعت، با قطع امید کامل از تیم فعلی مدیران سینمایی، چشم به تیم جدید که تا سه ماه دیگر روی کار می آید، بسته اند که لااقل با تصمیم گیری های خود، هوای جدیدی در سینمای ورشکسته امروز ایران بدمد.

این انتظار اگرچه سبب می شود سینماها، اکران طلایی تابستان را از دست بدهند اما احتمالا همه آنها راضی هستند تا این فرصت را از دست بدهند اما از نیمه دوم سال به بعد، حمایت های لازم از آنها برای رونق همیشگی سینماها شکل گرفته و اینچنین بدون صاحب رها نشود.

انفعال مدیران سینما طی 16ماه کرونایی اخیر سبب شد تقریبا تمامی طرح هایی که برای نجات سینما تصور می شد روی آن پیاده شود: از نیم بهاکردن تمام روزهای هفته و پخش فوتبال تا اکران فیلم خارجی و فیلم های ایرانی جدید برای اکران نوروز. اما تمامی این طرح ها به شکست انجامید و سینمادارها روزبه روز ورشکسته تر شدند چون در این مدت، خوراک اصلی آنها که فیلم خوب و پرمخاطب باشد، به نمایش درنیامد. صاحبان آثار پرفروش هم با آگاهی از عدم حمایت ها، هرگز حاضر به ریسک روی سرمایه خود نمی شوند. وقتی فیلمی چون شنای پروانه با آن روش نمایش و تعطیلی های بسیار، این گونه در اکران مثله مثله شد، چشم بسیاری از تهیه کنندگان و سرمایه گذاران ترسید؛ چراکه کمترین خواسته آنها، تضمین باز بودن سینماها در مقاطع مختلف سال است نه اینکه با قرمز شدن شرایط کرونایی، سینماها به عنوان نخستین اماکن شهری تعطیل شوند و از آن طرف نیز آخرین مکانی باشند که بازگشایی می شوند. در این مدت تعطیلی که هیچ وقت مشخص نمی شود چه اندازه خواهد بود، نه حمایتی از سمت مدیران سینمایی از آنها می شود و نه در قبال این باز و بسته شدن ها، حمایت های معنوی از آثار صورت می گیرد.

در تمام این ماه ها، مدیریت سینمایی در تلاش بود تا بدون هزینه و اعطای ضمانت های لازم، تنها دهان منتقدان را بسته و به صورت ظاهری، به نمایش یک فیلم پراقبال همت گمارند که احیانا عدم استقبال از آن فیلم را نیز به گردن کرونا و شرایط پیک بیماری نسبت دهند. همچنان که امروز نیز دایره انتقادهایی که از آنان می شود را به کرونا و وضعیت حاد کشور و لطماتی که این بیماری بر تمامی ارکان کشور گذاشته، مرتبط دانسته و بدین ترتیب خود را از حجم انتقادهای بسیاری که نسبت به عملکردشان وارد است، مبرا می دانند. تیم مدیران جدید سینمایی باید در این حیطه، دست به یک انقلاب اساسی بزنند؛ انقلابی که اهمیت و لزوم اجرای آن، کمتر از ابعاد اقتصادی حاکم بر این روزهای کشور نیست. آنچه طی این ماه ها، سینماگران و سینماداران را به شکلی اساسی آزرده می کند، حس وادادگی و رهاشدنی بود که در نتیجه نبود حمایت دولتی و صنفی از آنها شد. در روزگاری که بسیاری از شغل ها، از حمایت های ولو حداقلی سندیکاها و اتحادیه های خود بهره مند بودند، هنرمندان و سینماداران، در یک وادادگی کامل به حال خود رها شدند؛ عده ای ورشکست شدند و سرمایه هایشان بر باد رفت؛ عده ای دیگر درگذشتند و مابقی، استخوان هایشان به قدری آرام شکست که صدای اعتراض و شکستن استخوان هایشان را کسی نشنید.

ابتکار تیم سینمایی دولت جدید، هیچ گاه کمتر از ابتکارهای اقتصادی دولت سیزدهم نخواهد بود. تیمی که باید علاوه بر ترمیم این فضا و ساختارشکنی های مفید برای رونق سینمای ایران، فکری هم به حال اقتصاد سینما و آدم های نه چندان بسیار، شاغل در آن کند. کاری که تیم سینمایی دولت دوازدهم، نه پیش از کرونا توانست آن را به سرمنزل مقصود برساند و نه در ایام همه گیری کرونا توانست لااقل یک آشنایی ساده با سینماگران بدهد.

سینمایی که وضعش نه با فیلم جدید، نه با فوتبال، نه با بلیت نیم بها و نه با انفعال درست نشد، نیازمند یک ریل گذاری جدید است تا هم رونق را به سالن های تاریک بازگرداند و هم طیف وسیعی از هنرمندان را از عملکرد خود راضی نگه دارد.

: تعدادی از سینماگران و کارشناسان فرهنگی تصریح کردند: سینما در جمهوری اسلامی ایران از مسیر درست، اصولی و متعهدانه خارج و دچار کجروی و انحراف شده است و تمامی این اتفاقات به دلیل اهمال کاری مدیران سینمایی، بی دغدغه بودن و عدم تعهد آن ها نسبت به آرمان های انقلاب اسلامی است؛ این سینماگران متذکر شدند: همه متولیان رسانه، سینما، تلویزیون و... باید نسل جوان کشور را که در معرض تهاجم فرهنگی بیگانگان قرار دارند با اندیشه ایشان آشنا کنند. کارهایی که تاکنون صورت گرفته رسماً هیچ بوده و بی تردید باید بیش از این کار و تلاش شود!

به گزارش پس از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی، حضرت امام خمینی (ره) و مقام معظم رهبری بارها در بیانات خود به اهمیت سینما و نقش راهبردی آن در اشاعه اهداف انقلاب تاکید داشته اند اما متأسفانه مدیران فرهنگی و سینمایی علیرغم وعده های مکررشان هرگز به سینمای انقلاب اسلامی توجهی نکردند به نحوی که می توان گفت در سال های پس از انقلاب سینما هیچ نشانی از گفتمان، تاریخچه و اهداف انقلاب اسلامی را با خود به همراه نداشته است.

در همین راستا با 5 تن از سینماگران و کارشناسان فرهنگی کشور آقایان: محمد تن، اسماعیل سلطانیان، حسن علیمردانی، جهانبخش سلطانی و سیدسلیم غفوری گفتگو کردیم که ماحصل این گفتگوها برای اطلاع بیشتر مخاطبان گرامی در ذیل نقل شده است.

محمد تن فعال سینما در آستانه سالروز رحلت بنیان گذار نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران حضرت امام خمینی (ره) و قیام خونین پانزدهم خرداد گفت: مدیران سینمایی منحرف شده و اصول اساسی انقلاب اسلامی را زیر پا گذاشته اند؛ آن ها اگر اعتقادی داشتند وضعیت سینمای انقلاب به اینجا نمی رسید که ما سرشار از آثاری باشیم که وجودشان فقط مایه تخریب فرهنگ و هنر کشور است و به انقلاب اسلامی ضربه می زند. وقتی یک مدیر آرمان های انقلاب اسلامی، اهداف انقلاب اسلامی و دستاوردهای انقلاب اسلامی را قبول ندارد مشخص است که اجازه نمی دهد در سینما راجع به این موضوعات مهم و استراتژیک فعالیتی صورت بگیرد. متأسفانه مدیران سینمایی نه تنها اعتقادی به اصول انقلاب اسلامی ندارند بلکه با عملکردشان اصل انقلاب را زیر پا می گذارند؛ ما در ظاهر شاید با مدیرانی معتقد، باورمند و متعهد روبرو باشیم اما در باطن هرگز این گونه نیست و مدیران فقط گفتمان انقلاب اسلامی را تخریب می کنند و هیچ سازندگی در این خصوص ندارند.

اسماعیل سلطانیان بازیگر سینما و تلویزیون نیز در این باره اظهار داشت: متأسفانه اینک بعد از گذشت بیش از 4 دهه از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی در کشورمان باید بگوییم سینما در جمهوری اسلامی ایران از مسیر درست، اصولی و متعهدانه خارج و دچار کجروی و انحراف شده است و تمامی این اتفاقات به دلیل اهمال کاری مدیران سینمایی، بی دغدغه بودن و عدم تعهد آن ها نسبت به آرمان های انقلاب اسلامی است. این باعث شرم و تأسف است که سینمای جمهوری اسلامی ایران امروزه سرشار از فیلم هایی است که یا فرهنگ منحط غرب را ترویج می کنند یا سرشار از یأس و سیاهی و تلخی و ناامیدی هستند و یا صرفاً به خنداندن و خالی کردن جیب های مردم می اندیشند و به همین دلیل آثاری را شاهد هستیم که سرشار از لودگی و ابتذال مطلق هستند و کمترین خرد و اندیشه ای در ورای تولیدشان وجود ندارد.

حسن علیمردانی تهیه کننده سینما نیز در گفتگو با متذکر شد: مسئولان سینمایی آنطور که شایسته است به تاریخچه و گفتمان انقلاب اسلامی در سینما نپرداخته اند؛ آن ها اگر در زمینه سینما همت می کردند و به تربیت نیرو و به کارگیری اندیشمندان هنرمند و نیز هنرمندان خلاق در پست های مدیریتی می پرداختند و زمینه های گفتمان سینمایی را راه اندازی می کردند در حال حاضر تولیدات ما رنگ و بوی انقلابی گرفته بود اما هنوز هم دیر نشده و می توان این نقیصه را با ایجاد یک جبهه واحد جریان ساز در حوزه انقلاب اسلامی جبران کرد. بی تردید درصد تقصیر مسئولان سینمایی و فرهنگی بسیار بیشتر از ما است چرا که آن ها اگر در زمینه سینما همت می کردند و به تربیت نیرو و به کارگیری اندیشمندان هنرمند و نیز هنرمندان خلاق در پست های مدیریتی می پرداختند و زمینه های گفتمان سینمایی را راه اندازی می کردند در حال حاضر تولیدات ما رنگ و بوی انقلابی گرفته بود و یک جریان فکری و هنری قابل دفاع در زمینه سینما تثبیت شده بود.

جهانبخش سلطانی بازیگر سینما و تلویزیون در آستانه سالروز رحلت بنیان گذار نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران حضرت امام خمینی (ره) و قیام خونین پانزدهم خرداد گفت: بی مهری دولت باعث افت و نزول سینمای انقلاب و دفاع مقدس شده است؛ تهیه کنندگان و سرمایه گذاران به علت هزینه های گزافی که تولید فیلم های این چنینی دارد امکان هزینه کردن برای به ثمر رساندن این کارها را ندارند و از این رو مسئولان نهادهای دولتی مانند سازمان سینمایی باید با تدبیر و درایت مبادرت به تولید این قبیل آثار نموده و با ایجاد یک سری سیاست های مشوقانه سینماگران را ترغیب به حضور در این عرصه مهم نمایند. سینمای امروز ایران به دلیل فقدان سیاست گذاری صحیح و اصولی از سمت مدیران سینمایی به بیراهه رفته و ما به جای تولید و اکران آثار ارزشمند و فاخر شاهد تولید مبتذل ترین و سخیف ترین فیلم ها به اسم طنز و کمدی هستیم که فقط گیشه را نشانه گرفتند و درآمدزایی برایشان مهم است.

سیدسلیم غفوری مدیر شبکه افق و کارشناس فرهنگی نیز در این راستا اظهار داشت: باعث تأسف است طی 32 سال که از گذشت معمار کبیر انقلاب اسلامی می گذرد جز یک فیلم ضعیف هیچ اثر دیگری در رابطه با زندگی ایشان تولید نشده!؛ هنرمندان و مدیران سینما و تلویزیون و رسانه ها و تمامی دستگاه های فرهنگی ملزم هستند اندیشه و گفتمان امام راحل (ره) را برای نسل های جوان تر که زمان حیات ایشان را درک نکردند به درستی تبیین کنند. همه متولیان رسانه، سینما، تلویزیون و... باید نسل جوان کشور را که در معرض تهاجم فرهنگی بیگانگان قرار دارند با اندیشه ایشان آشنا کنند. کارهایی که تاکنون صورت گرفته رسماً هیچ بوده و بی تردید باید بیش از این کار و تلاش شود تا آثار فاخر در خصوص تاریخچه انقلاب اسلامی و گفتمان حضرت امام (ره) تولید شوند.

به گزارش پس از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی، حضرت امام خمینی (ره) و مقام معظم رهبری بارها در بیانات خود به اهمیت سینما و نقش راهبردی آن در اشاعه اهداف انقلاب تاکید داشته اند اما متأسفانه مدیران فرهنگی و سینمایی علیرغم وعده های مکررشان هرگز به سینمای انقلاب اسلامی توجهی نکردند به نحوی که می توان گفت در سال های پس از انقلاب سینما هیچ نشانی از گفتمان، تاریخچه و اهداف انقلاب اسلامی را با خود به همراه نداشته است.

در همین راستا با 5 تن از سینماگران و کارشناسان فرهنگی کشور آقایان: محمد تن، اسماعیل سلطانیان، حسن علیمردانی، جهانبخش سلطانی و سیدسلیم غفوری گفتگو کردیم که ماحصل این گفتگوها برای اطلاع بیشتر مخاطبان گرامی در ذیل نقل شده است.

محمد تن فعال سینما در آستانه سالروز رحلت بنیان گذار نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران حضرت امام خمینی (ره) و قیام خونین پانزدهم خرداد گفت: مدیران سینمایی منحرف شده و اصول اساسی انقلاب اسلامی را زیر پا گذاشته اند؛ آن ها اگر اعتقادی داشتند وضعیت سینمای انقلاب به اینجا نمی رسید که ما سرشار از آثاری باشیم که وجودشان فقط مایه تخریب فرهنگ و هنر کشور است و به انقلاب اسلامی ضربه می زند. وقتی یک مدیر آرمان های انقلاب اسلامی، اهداف انقلاب اسلامی و دستاوردهای انقلاب اسلامی را قبول ندارد مشخص است که اجازه نمی دهد در سینما راجع به این موضوعات مهم و استراتژیک فعالیتی صورت بگیرد. متأسفانه مدیران سینمایی نه تنها اعتقادی به اصول انقلاب اسلامی ندارند بلکه با عملکردشان اصل انقلاب را زیر پا می گذارند؛ ما در ظاهر شاید با مدیرانی معتقد، باورمند و متعهد روبرو باشیم اما در باطن هرگز این گونه نیست و مدیران فقط گفتمان انقلاب اسلامی را تخریب می کنند و هیچ سازندگی در این خصوص ندارند.

اسماعیل سلطانیان بازیگر سینما و تلویزیون نیز در این باره اظهار داشت: متأسفانه اینک بعد از گذشت بیش از 4 دهه از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی در کشورمان باید بگوییم سینما در جمهوری اسلامی ایران از مسیر درست، اصولی و متعهدانه خارج و دچار کجروی و انحراف شده است و تمامی این اتفاقات به دلیل اهمال کاری مدیران سینمایی، بی دغدغه بودن و عدم تعهد آن ها نسبت به آرمان های انقلاب اسلامی است. این باعث شرم و تأسف است که سینمای جمهوری اسلامی ایران امروزه سرشار از فیلم هایی است که یا فرهنگ منحط غرب را ترویج می کنند یا سرشار از یأس و سیاهی و تلخی و ناامیدی هستند و یا صرفاً به خنداندن و خالی کردن جیب های مردم می اندیشند و به همین دلیل آثاری را شاهد هستیم که سرشار از لودگی و ابتذال مطلق هستند و کمترین خرد و اندیشه ای در ورای تولیدشان وجود ندارد.

حسن علیمردانی تهیه کننده سینما نیز در گفتگو با متذکر شد: مسئولان سینمایی آنطور که شایسته است به تاریخچه و گفتمان انقلاب اسلامی در سینما نپرداخته اند؛ آن ها اگر در زمینه سینما همت می کردند و به تربیت نیرو و به کارگیری اندیشمندان هنرمند و نیز هنرمندان خلاق در پست های مدیریتی می پرداختند و زمینه های گفتمان سینمایی را راه اندازی می کردند در حال حاضر تولیدات ما رنگ و بوی انقلابی گرفته بود اما هنوز هم دیر نشده و می توان این نقیصه را با ایجاد یک جبهه واحد جریان ساز در حوزه انقلاب اسلامی جبران کرد. بی تردید درصد تقصیر مسئولان سینمایی و فرهنگی بسیار بیشتر از ما است چرا که آن ها اگر در زمینه سینما همت می کردند و به تربیت نیرو و به کارگیری اندیشمندان هنرمند و نیز هنرمندان خلاق در پست های مدیریتی می پرداختند و زمینه های گفتمان سینمایی را راه اندازی می کردند در حال حاضر تولیدات ما رنگ و بوی انقلابی گرفته بود و یک جریان فکری و هنری قابل دفاع در زمینه سینما تثبیت شده بود.

جهانبخش سلطانی بازیگر سینما و تلویزیون در آستانه سالروز رحلت بنیان گذار نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران حضرت امام خمینی (ره) و قیام خونین پانزدهم خرداد گفت: بی مهری دولت باعث افت و نزول سینمای انقلاب و دفاع مقدس شده است؛ تهیه کنندگان و سرمایه گذاران به علت هزینه های گزافی که تولید فیلم های این چنینی دارد امکان هزینه کردن برای به ثمر رساندن این کارها را ندارند و از این رو مسئولان نهادهای دولتی مانند سازمان سینمایی باید با تدبیر و درایت مبادرت به تولید این قبیل آثار نموده و با ایجاد یک سری سیاست های مشوقانه سینماگران را ترغیب به حضور در این عرصه مهم نمایند. سینمای امروز ایران به دلیل فقدان سیاست گذاری صحیح و اصولی از سمت مدیران سینمایی به بیراهه رفته و ما به جای تولید و اکران آثار ارزشمند و فاخر شاهد تولید مبتذل ترین و سخیف ترین فیلم ها به اسم طنز و کمدی هستیم که فقط گیشه را نشانه گرفتند و درآمدزایی برایشان مهم است.

سیدسلیم غفوری مدیر شبکه افق و کارشناس فرهنگی نیز در این راستا اظهار داشت: باعث تأسف است طی 32 سال که از گذشت معمار کبیر انقلاب اسلامی می گذرد جز یک فیلم ضعیف هیچ اثر دیگری در رابطه با زندگی ایشان تولید نشده!؛ هنرمندان و مدیران سینما و تلویزیون و رسانه ها و تمامی دستگاه های فرهنگی ملزم هستند اندیشه و گفتمان امام راحل (ره) را برای نسل های جوان تر که زمان حیات ایشان را درک نکردند به درستی تبیین کنند. همه متولیان رسانه، سینما، تلویزیون و... باید نسل جوان کشور را که در معرض تهاجم فرهنگی بیگانگان قرار دارند با اندیشه ایشان آشنا کنند. کارهایی که تاکنون صورت گرفته رسماً هیچ بوده و بی تردید باید بیش از این کار و تلاش شود تا آثار فاخر در خصوص تاریخچه انقلاب اسلامی و گفتمان حضرت امام (ره) تولید شوند.

مرحله دوم ثبت نام اعطای تسهیلات حمایتی کرونا (از طریق سامانه کارا ) هفته آینده تمدید خواهد شد.

به گزارش ایسنا به نقل از روابط عمومی سازمان امور سینمایی و سمعی بصری، به منظور حمایت از کسب و کارهای سینمایی و سمعی بصری آسیب دیده از کرونا، حفظ فرصت های شغلی و رونق هنرصنعت سینما وزارت تعاون، کار و رفاه امور اجتماعی به متقضیان در عرصه های مراکز پشتیبانی فنی سینمایی (استودیو و لابراتوارها)، سینماها، موسسات سینمایی،آموزشگاه های آزاد سینمایی،تهیه کنندگان فیلم سینمایی،فیلم مستند و فیلم انیمیشن سینمایی( تهیه کنندگانی که دارای پروانه ساخت و دارای اعتبار باشند)،کسب و کارهای سینمایی (صدابردار،صداگذار،عکاس، کارگردان،تدوینگر و فیلمبردار)، موسسات تهیه و تولید ابزار و تجهیزات وام با بهره 12 درصد اعطا می کند.

لازم به ذکر است فعالان و مدیران کسب و کارهای سینمایی و سمعی بصری متقاضی دریافت تسهیلات حمایتی، از روز 22 خرداد ماه برای ثبت تقاضا می توانند به سامانه کارا به آدرس https://kara.mcls.gov.ir مراجعه نمایند.

انتهای پیام

هاشم میرزاخانی مدیرعامل موسسه تصویر شهر در گفتگو با خبرنگار مهر درباره تجربه اکران بازی های فوتبال در پردیس سینمایی ملت طی روزهای اخیر، توضیح داد: پس از شیوع ویروس منحوس کرونا تمامی فعالان حوزه هنر به خصوص اهالی سینما به تعبیری به خاک سیاه نشستند! علی الخصوص سینماداران و پخش کنندگان در این میان آسیب های بسیاری دیدند. حمایت هایی هم که انتظار می رفت از طرف دولت صورت بگیرد، صورت نگرفت. حتی در ایامی که شرایط نسبتاً آرام تری در زمینه بحران کرونا داشتیم، شاهد حضور فیلم های خوبی نبودیم که مخاطبان رغبت پیدا کنند و به سالن های سینما بیایند. از طرف دیگر وعده های متعددی هم برای حمایت مطرح شد. بخش خصوصی اما در این یک سال و نیم، به شدت آسیب دید و چراغ نیم سوز سینمای ایران در حال افول است و رو به خاموشی می رود. در این شرایط اگر تمهیدی اندیشیده نشود به نظر می رسد تغییر کاربری سالن ها به صورت جدی سینمای ایران را تهدید خواهد کرد.

وی ادامه داد: جلسات متعددی با فعالان حوزه پخش در این مدت داشتیم. وزارت ارشاد باید فضایی ایجاد می کرد تا با یک تضمین و گارانتی مطمئن، چند فیلم کمدی در اوضاع ناشی از فشار روحی و اقتصادی بتوانند اکران شوند و خنده بر لب مردم بنشانند. این اتفاق هم رخ نداد. به همین دلیل ما در موسسه تصویر شهر بر اساس وظیفه ذاتی تعریف شده این مجموعه برای آنکه بتوانیم خدمات فرهنگی به مردم تهران ارائه کنیم، برنامه ریزی هایی کردیم. سازمان فرهنگی و هنری شهرداری در زمینه راه اندازی چند سالن روباز سینما در شهر اقداماتی انجام داده است. با همکاری موسسه تصویر شهر، نشر شهر و مجموعه باغ کتاب یک سالن 700 نفره در مجموعه باغ کتاب به زودی آماده بهره برداری می شود که با ظرفیت بالا می تواند خدمات سینمایی، نمایشی و موسیقایی به مردم ارائه دهد. در چندین پارک هم برنامه ریزی های مشابهی داریم تا بتوانیم فضایی را در شرایط کرونایی برای استفاده مردم ایجاد کنیم.

میرزاخانی درباره سینماهای تحت مدیریت موسسه تصویر شهر هم گفت: ظرفیت های سینمایی ما هم متأسفانه بیش از یک سال است که بلااستفاده مانده و اگر فروش کل سینمای ایران در این مدت را هم بررسی کنید، خواهید دید که به صورت متوسط هر روز کمتر از 50 نفر مخاطب در سینماها داشته ایم که عدد بسیار ناچیزی است. به همین دلیل به برنامه های دیگر فکر کردیم تا بتوانیم از پتانسیل سالن های کوچک تر برای نمایش آثار خارجی مختص خانواده هایی که علاقمند به حضور خانوادگی در سینما هستند، استفاده کنیم؛ شرایطی که هم ایمنی لازم در سالن برای اعضای خانواده وجود داشته باشد و هم بتوانند لذت تماشای فیلم بر پرده سینما را تجربه کنند.

برگزاری لیگ بازی های رایانه ای در پردیس ملت

وی ادامه داد: در همین راستا طی یک برنامه ریزی مشترک با بنیاد ملی بازی های رایانه ای میزبان لیگ بازی های دیجیتال در مجموعه پردیس سینمایی ملت خواهیم بود و پنجشنبه و جمعه این هفته، گیمرهای بزرگ کشور در این مجموعه جمع می شوند و جوایز ارزنده ای تا 250 میلیون تومان هم در آیین اختتامیه این رویداد اهدا خواهد شد. سالن های کوچک این مجموعه برای حوزه گیم قابل استفاده خواهد بود و خانواده ها می توانند با خیال راحت به سینما بیایند و چند ساعتی با خیال راحت و با صدای دالبی، از بازی جمعی لذت ببرند.

سالن های سینمایی وقتی فاقد محتوای مناسب برای اکران هستند چه باید بکنند؟ فقط نگه داری و روشن نگه داشتن چراغ این سالن ها کلی هزینه دارد. با این تمهیدات تنها تلاش داریم تنفس مصنوعی به سالن های سینمایی بدهیم. شرایط سالن های سینما، شرایط رو به موت است و تلاش داریم سینماها را زنده نگه داریم میرزاخانی درباره اکران بازی های فوتبال تیم ملی بر پرده سینما هم توضیح داد: سینماداران در این زمینه بسیار پیگیر بودند تا بتوانند بازی ها را در سالن ها نمایش دهند اما گویا انجمن سینماداران نتوانست هماهنگی های لازم را با مجموعه های ذی ربط انجام دهد. از آنجایی ما در مجموعه ملت، آمفی تئاتر چندمنظوره ای داریم که صرفاً سالن سینما نیست، طی هماهنگی با سازمان فرهنگی و هنری شهرداری و اماکن، این سالن را به اکران بازی های ملی فوتبال اختصاص داده ایم.

وی درباره استمرار برنامه هایی مانند اکران فوتبال و یا میزبانی از بازی های رایانه ای در سالن های سینما هم توضیح داد: برنامه ریزی که ما داریم در راستای ادامه این اکران ها است و تلاش داریم چند فرهنگسرا را هم درگیر این برنامه ها کنیم تا با رعایت پروتکل های بهداشتی، بتوانیم میزبان مردم باشیم.

نمی توان از تهیه کنندگان خرده گرفت که چرا فیلمشان را اکران نمی کنند

مدیرعامل موسسه تصویر شهر درباره تأثیر این قبیل برنامه ها برای آشتی دادن مردم با سالن های سینمایی آن هم در نبود فیلم های مناسب در جدول اکران، توضیح داد: مردم قطعاً زمانی به سینما می آیند که بتوانند فیلم موردعلاقه خود را روی پرده ببینند. عده ای فیلم اجتماعی دوست دارند، عده ای فیلم کمدی و عده ای دیگر ژانر وحشت. وقتی فضا به گونه ای است که تهیه کننده در صورت اکران فیلمش ضرر می کند، نمی توانیم از او خرده بگیریم که چرا فیلمت را اکران نمی کنی. بالاخره سرمایه ای است که از بین می رود. باید حمایت مالی از فیلم ها صورت بگیرد.

وی ادامه داد: از سوی دیگر سالن های سینمایی وقتی فاقد محتوای مناسب برای اکران هستند چه باید بکنند؟ فقط نگه داری و روشن نگه داشتن چراغ این سالن ها کلی هزینه دارد. با این تمهیدات تنها تلاش داریم تنفس مصنوعی به سالن های سینمایی بدهیم. شرایط سالن های سینما، شرایط رو به موت است و تلاش داریم سینماها را زنده نگه داریم.

میرزاخانی در پایان تأکید کرد: هر راهی که بشود با رعایت مسائل بهداشتی مردم را در سالن سینما دور هم جمع کرد، مدنظر همه مدیران فرهنگی کشور باید باشد و ما هم هر اقدامی در این زمینه بتوانیم انجام دهیم، انجام خواهیم داد. ما در حال حاضر تنها آمفی تئاتر خود را به این طرح اختصاص داده ایم اما امیدواریم مجوزهای لازم صادر شود تا بتوانیم سالن های سینمایی را هم در این زمینه مورداستفاده قرار دهیم. علاوه بر پردیس ملت، ظرفیت های سینمایی ما در سینما آزادی، پردیس های راگا، رازی، تماشا و پیروزی همه آماده استفاده در این حوزه هستند اما به دلیل عدم صدور مجوز نمایش فوتبال در سینماها، این ظرفیت ها قابل استفاده نیست. بهره گیری کامل از این ظرفیت نیازمند حمایت سازمان سینمایی و دیگر مجموعه های ذی ربط است.

کد خبر 5230875

زهرا منصوری

به گزارش خبرنگار سینمایی خبرگزاری صبا ، در حالی که سینماها به تدریج با کاهش شمار شهرهای با وضعیت کرونایی قرمز کشور بازگشایی شده اند حالا وعده هایی برای نمایش آثار پرمخاطب در سینماها مطرح شده است.

مهدی صباغ زاده کارگردان و تهیه کننده سینما عصر دیروز 18 خرداد ماه با انتشار تصویری از علی سرتیپی که از سینماداران تاثیرگذار است در صفحه اینستاگرامش نوشت: علی سرتیپی پرچمدار اکران فیلم در سینماهای کشور تصمیم دارد به زودی تعدادی فیلم سرگرم کننده و جذاب اکران کند تا مردم با دیدن فیلم خوب روحیه پیدا کنند.

اگرچه جزییاتی از این فیلم ها در دست نیست، اما به نظر می رسد این طرح با درخواست محمدرضا صابری سخنگوی انجمن سینماداران از سازمان سینمایی برای اعطای کمک 2 میلیارد تومانی برای 5 فیلم پرفروش بی ارتباط نیست. وی چندی پیش در گفتگو با برنامه رادیویی سینمامعیار، درخواست کرده بود تا سازمان سینمایی برای نمایش 5 فیلم انفرادی ، چپ راست ، درخت گردو ، دینامیت و عروسی مردم ، به ازای هر فیلم 2 میلیارد تومان کمک کند تا صاحبان آثار به نمایش فیلم ها راضی شوند.

حال بر اساس پیگیری های خبرنگار صبا، از این میان دو فیلم انفرادی و دینامیت در این مقطع زمانی نمایش عمومی نخواهند داشت بنابراین فهرست 5 فیلم اعلامی از سوی سخنگوی انجمن سینماداران به سه عنوان چپ راست ، درخت گردو و عروسی مردم محدود می شود و نکته قابل توجه آن که علی سرتیپی، شرکت فیلمیران و شرکت نمایش گستران دست اندرکاران هر سه فیلم هستند.

سرتیپی تهیه کنندگی فیلم عروسی مردم را بر عهده دارد. شرکت نمایش گستران نیز سرمایه گذار فیلم چپ راست است و همزمان توزیع فیلم درخت گردو را نیز برعهده دارد.

بر این اساس در صورتی که سازمان سینمایی با طرح مذکور موافقت کند و اکران فیلم های سرگرم کننده وعده داده شده محقق شود، مجموع کمکی که شرکای فیلمیران و نمایش گستران برای این چند فیلم از دولت دریافت کرده اند، 6 میلیارد تومان خواهد بود که سخنی از بازپرداخت آن نیز مطرح نشده است.

مصطفی قاسمیان

انتهای پیام/

محمدرضا مصباح در گفتگو با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری ایسکانیوز در خصوص مهمترین دلایل کاهش مشارکت مردم در انتخابات اظهار کرد: بحث شعار زدگی و استفاده از شعارهای غیرقابل عمل که نامزدها می دهند و در صورتی که به آن عمل نشود باعث دل زدگی مردم می شود مهمترین دلیل است، همان گونه که در حال حاضر تمام خانواده ها در حوزه ی معیشت درگیر مشکلاتی بوده و از روش مدیریتی مسئولان گله مند هستند، اما در عین حال مردم دلبسته نظام و آرمان های انقلاب هستند و از آن نمی گذرند.

تهیه کننده سینما ضمن بیان مطلب فوق ادامه داد: در دولت های مختلف در حوزه فرهنگ، سینما سهم عمده ای را به دوش می کشد و تاثیرگذاری بسیاری دارد اما حتی یک وزیر فرهنگی که در این حوزه فعالیت داشته، در دولت به کار گرفته نشده بلکه معمولا از مدیران سیاسی فرهنگی استفاده می کنند که معمولا نیز از بدنه ی صنف اهالی فرهنگ نیست.

وی با اشاره به این نکته که معمولا نامزدهای ریاست جمهوری در زمان انتخابات، به یاد هنرمندان و استفاده از محبوبیت و مقبولیت آنها نزد مردم می افتند، اظهار کرد: بهره برداری از هنرمندان صرفا به تبلیغات انتخاباتی نامزدها محدود می شود و بعد از انتخابات باز هم رویه ی قبلی را در پیش گرفته و در حوزه فرهنگی هیچ اتفاقی مثبتی به جز تغییر مدیران نمی افتد، یعنی دولت ها تغییر می کنند اما سیاست ها و روش ها همان نمونه های قبلی است و فراموش می شود که توجه و نگاه ویژه ای باید به حوزه فرهنگ و هنر شود.

این فعال فرهنگی ادامه داد: متاسفانه در دوره های قبل شاهد بودیم در ایام انتخابات از جامعه فرهنگی و هنری سوءاستفاده می شد اما امسال به سمت ظاهرا خوبی حرکت کرده ایم به نحوی که این قشر به طور کلی کنار گذاشته شده و دیگر هیچ توجهی به آنها نمی شود، حتی در مناظرات انتخاباتی و تبلیغات نامزدها هم کم توجهی به بحث فرهنگ و هنر جامعه بسیار چشمگیر است و هیچ برنامه و شعار فرهنگی و هنری تاکنون ارائه نشده است.

مصباح در خصوص توقع جامعه فرهنگی و هنری کشور از دولت آینده تشریح کرد: ما متوقعیم که این اقبال و توجه به قشر فرهنگی و هنرمند که بسیار تاثیرگذار هستند و می توانند با فرهنگ سازی، حرکت جامعه را به سمت تعالی سرعت بخشند، فقط در زمان انتخابات نباشد چرا که قشر هنرمند، صرفنظر از اینکه چه دولتی بر سرکار و چه دیدگاه و سلیقه ی سیاسی حاکم است، کار خود را می کند حتی در طول تاریخ هم اگر نگاه کنید می بینید سینما و قشر فرهنگی اقدامات خود را انجام می دادند، البته گاهی سرعتشان کم یا زیاد شده، اما متاسفانه در هیچ دولتی اتفاق ویژه و شگرفی در حوزه فرهنگ به وقوع نپیوسته است.

این هنرمند انقلابی همچنین بیان کرد: ما به عنوان یک فعال فرهنگی و هنری متوقعیم نگاه سیاستمداران و مدیران دولت آینده به این حوزه نگاه جدی و در عین حال تاثیرگذاری باشد و در برنامه ریزی ها و بودجه بندی های دولت آینده شاهد باشیم که وضعیت صنفی و شغلی و معیشتی هنرمندان ارتقاء چشمگیری پیدا کند.

مصباح خاطرنشان کرد: وظیفه ی هنرمند انقلابی که دارای مقبولیت و محبوبیت است و می تواند از این موقعیت جهت تعالی فرهنگ کشور استفاده کند، این است که مردم را تشویق کند تا با مشارکت در انتخابات در سرنوشت خودشان دخیل باشند، کمااینکه در حال حاضر همه ی ما به خاطر شرایط سخت معیشتی نسبت به عملکرد دولت انتقاداتی داریم، اما واقعیت این است که ما ایران را دوست داریم و این کشور را خانه ی خود می دانیم و معتقدیم جهت تحکیم مبانی و آرمان های نظام و انقلاب باید حضور پیدا کنیم تا مردم نیز تشویق شوند که همه با هم و با یک انتخاب درست کشور را به تعالی برسانیم.

انتهای پیام/

رضا سواری – مدیرمسئول؛ خبر بسیار کوتاه و کامل و روشن بود. دولت در بهمن سال 99 مصوبه ای داشت مبنی بر اینکه تمامی مراحل برگزاری معاملات دستگاه های اجرائی به صورت الکترونیکی ازطریق سامانۀ ستاد معتبر و مکفی باشد و از انجام آن به صورت کاغذی خودداری شود.

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی درپی اعتراض شدید نشریات کاغذی و تشکل های مطبوعاتی طی نامه ای به معاون اول رئیس جمهور، به مصوبۀ مذکور واکنش نشان داده و درخواست اصلاح یا لغو این مصوبه را داشت و اعلام کرد که حذف الزام انتشار آگهی دولتی در نشریات کاغذی، زنگ خطر نهایی برای مطبوعات است و باید هر چه سریع تر این موضوع حل و فصل شود.

چند روز بعد، دولت این مصوبه را لغو و بخشی از آن را اصلاح و مجدداً آگهی های دولتی به روزنامه ها بازگشت. روی سخن بنده با نوشتن این یادداشت، از آن نظر است که:

اول، علی رغم گذشت حدوداً چهار ماه از بازگشت دوبارۀ آگهی های دولتی به نشریات کاغذی کشور، برخی از دستگاه های دولتی و نهادهای عمومی استان هنوز آگهی های خود را در سامانۀ ستاد بارگذاری کرده و از تحویل آن به اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی برای چاپ در نشریات استان پرهیز می کنند.

دوم، به نظر می رسد شورای اطلاع رسانی استان، بازگشت آگهی های دولتی به نشریات کاغذی را آن گونه که باید به مدیران دستگاه های دولتی استان تأکید نکرده است و اهمیت آن را برای اجرا گوش زد نکرده که برخی مدیران هنوز کمافی سابق آگهی های دستگاه تحت مدیریت خود را ازطریق سامانۀ ستاد، منتشر می کنند.

سوم، ذی حسابان برخی از دستگاه های دولتی به موضوع مهم انتشار آگهی در نشریات کاغذی، خصوصاً در نشریات کاغذی کثیرالانتشار محلی که به عنوان یکی از مستندات قانونی در معاملات دولتی محسوب می شود کامل توجه نمی کنند.

استناد مطالب فوق تعداد آگهی های سامانۀ ستاد دستگاه های دولتی استان در چند ماه اخیر نسبت به آگهی های چاپ شده در نشریات استان است که کارشناسان اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان می توانند همه ماهه مطابقت دهند و از دستگاه دولتی بی توجه به مصوبۀ دولت درخصوص بازگشت آگهی ها به نشریات کاغذی را سؤال کنند.

از ریاست محترم شورای اطلاع رسانی استان عنایت جدی و مؤثر به این مهم را تقاضا دارم.

سرویس : مسجد و کانون ها - کانونهای مساجد زمان : شناسه خبر : 1064748

خبرگزاری شبستان ، گروه مسجد و کانون های مساجد به نقل از ستاد ارتباطات رسانه ای (فهما) ، فرهنگسرای ارشاد شهر کرد پنج شنبه، 20 خرداد ماه میزبان آیین اختتامیه نخستین جشنواره ملی نماهنگ روستا و عشایر کشور بود.

در این مراسم پیام ویدئویی حجت الاسلام و المسلمین حبیب رضا ارزانی دبیر شورای فرهنگ و هنر روستا و عشایر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی پخش شد.

حجت الاسلام و المسلمین ارزانی در این پیام ویدئویی ضمن ابراز تاسف به جهت عدم حضور در مراسم به دلیل شیوع کرونا ابراز امیدواری کرد که سال آینده با از بین رفتن این ویروس منحوس، بتواند به صورت حضوری در جشنواره شرکت کند.

دبیر شورای فرهنگ و هنر روستا و عشایر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ادامه داد: اینکه انسان ارزش های ویژه کشور خود را در قالب نو ارایه کند بحث مهمی است، کلیپ و نماهنگ از جمله این قالب های جذاب و پر طرفدار است به ویژه نماهنگ های کوتاه که از قالب های ویژه هنری، بازیگران و موسیقی حرفه ای بهره مند شده باشد و به صورت ویژه ارزش های متعالی سرزمین مان را به نمایش بگذارد، این مساله خصوصا در حوزه روستا و عشایر که ارزش های ما محسوب می شوند تبلور مضاعفی دارد.

وی گفت: روستاییان و عشایر تلاش فراوانی دارند و از سوی دیگر بسیار کم توقع هستند، آنها سنت های گران سنگی را در درون خود دارد که ارایه آن در قالب نماهنگ ارزشمند است.

حجت الاسلام و المسلمین ارزانی در ادامه سلام گرم و صمیمی سید عباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی را محضر دست اندرکاران این جشنواره و حاضران در آیین اختتامیه تقدیم کرد و گفت: شخص وزیر اهتمام ویژه ای در عرصه روستا و عشایر دارد و همه کسانی که در این حوزه تلاش می کنند در واقع سرمایه های ارزشمند کشور را به زیبایی منتقل می کنند.

دبیر شورای فرهنگ و هنر روستا و عشایر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در بخش دیگری از مباحث خود با بیان اینکه از میان 40 اثر راه یافته به مرحله نیمه نهایی جشنواره 11 مورد به مرحله نهایی رسیدند، اظهار کرد: امروز از سازندگان این آثار تقدیر می شود.

حجت الاسلام و المسلمین ارزانی افزود: معتقدم این جشنواره ارزشمندی است که اگر بخواهد در سال های آتی نیز در استان چهار محال و بختیاری استمرار داشته باشد نیاز به تبلیغات گسترده تری دارد تا آثار رسیده از جنبه کمی و کیفی بیشتر باشد؛ از سوی دیگر انتظار می رود که جشنواره در سطح استان های مختلف اطلاع رسانی شود تا این سرمایه گران سنگ اجتماعی که در عرصه روستا و عشایر کشور وجود دارد در قالب این آثار به خوبی منتشر شود.
پایان پیام/ 9

ضمیمه :

کلید ‫واژه ها:

حجت الاسلام و المسلمین دکتر ارزانی

|

بچه های مسجد

|

روستا و عشایر

|

محمد شاملو مدیر کتابفروشی کتاب نهال شهرستان اراک استان مرکزی در گفتگو با خبرنگار ادبیات صبا درباره طرح های توزیع یارانه کتاب از طریق کتابفروشی ها (طرح های فصلی فروش کتاب) اظهار کرد: این طرح ها یکی از بهترین طرح های حمایتی است که خانه کتاب و ادبیات ایران و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در شرایط نا به سامان اقتصادی موجود و در بالا بودن قیمت کتاب برگزار می کنند.

وی افزود: طرح های فصلی فروش کتاب حمایت خوبی از کتابفروشان است که ناشر نیز می تواند از آن نفع برده و کتاب خود را بفروشد. در نهایت نیز به دست مصرف کننده اصلی یعنی همان مردم می رسد.

او درباره میزان اثرگذاری طرح های توزیع یارانه کتاب از طریق کتابفروشی ها بر مردم و کتابفروشان عنوان کرد: اجرای این طرح ها از بعد حمایتی برای کتابفروشان لازم و ضروری است و اصولا مردم منتظر برگزاری طرح های فصلی فروش کتاب بود و خریدهای خود را به زمانی موکول می کنند که این طرح ها اجرا می شود.

این کتابفروش با اشاره به اینکه بهتر است تعداد دفعات برگزاری طرح های فصلی فروش کتاب در یک سال کم تر باشد، بیان کرد: اکنون باتوجه به برگزاری نمایشگا ه مجازی کتاب و تخفیفاتی که خود ناشران در ایام مختلف بر کتاب های خود اعمال می کنند و اتفاقات دیگری که در این حوزه رخ می دهد، برگزاری این طرح ها کم اثر می شود.

او در ادامه توضیح داد: یعنی وقتی از 20 درصد تخفیف در طرح های فصلی فروش کتاب صحبت می شود برای مخاطبان اتفاق عجیبی نیست به همین دلیل که این میزان تخفیف را در سایت های مختلف یا از سوی ناشران متفاوت دریافت می کنند و این امر برای مردم در حال عادی شدن است که به نظرم خوب نیست.

وی ضمن بیان اینکه نباید میزان یارانه اختصاص یافته به مخاطب در این طرح ها بیش از 20 درصد باشد، تاکید کرد: همچنین بهتر است کتابفروشی ها ملزم شوند که علاوه بر این میزان تخفیف بیشتری ارایه نکنند. به گمانم اگر زمان اجرای طرح های فصلی فروش کتاب کمی غیر منتظره تر باشد و مثلا مخاطب نداند که قرار است طرحی در فصل بهار یا... برگزار شود مناسب تر است.

محمد شاملو در پایان تاکید کرد: اگر سایت هایی که کتاب سازی کرده و آثار خود را با تخفیفات بالا عرضه می کنند ساماندهی شوند و کتاب تنها در ایام برگزاری طرح ها با تخفیف ارایه شود اشتیاق مردم نیز بیشتر می شود اما در کل طرح های توزیع یارانه کتاب از طریق کتابفروشی ها عاملی برای جذب مخاطب به سمت کتاب و کتابفروشی است.

انتهای پیام/

به گزارش ایلنا، فاطمه رضازاده مدیر کتابفروشی پدربزرگ استان کرمان شهرستان بردسیر ضمن اشاره به این که در شهرستان بردسیر کتابفروشی صرف وجود نداشت، عنوان کرد: البته چند کتابفروشی وجود دارد که در کنار کتاب، لوازم التحریر نیز می فروشند و آن ها هم کتاب های خیلی خوبی ندارند؛ تا این که ما تصمیم گرفتیم این کتابفروشی را دایر کنیم.

او در خصوص طرح های توزیع یارانه کتاب از طریق کتابفروشی ها (طرح های فصلی فروش کتاب) اظهار کرد: از همان ابتدا با این طرح ها آشنا شده بودیم و در آن شرکت کردیم؛ مردمی که راحت به کتاب دسترسی نداشتند برای تهیه اثر مورد نیاز خود یا باید به کرمان می رفتند یا نمایشگاه کتابی برگزار می شد تا کتاب می خریدند یا در برخی جاها که خیلی هم کم بود اینترنتی کتاب مورد نظر خود را سفارش می دادند، اما با وجود این طرح ها به راحتی می توانستند از تخفیف استفاده کنند و کتاب نیز دم دست شان باشد.

وی افزود: این امر روند امیدواری را در کتابفروشی پدربزرگ بیشتر کرد و به نوعی یک دلگرمی برای ما بود. چون طرح های فصلی فروش کتاب برای ما که یک کتابفروشی کوچک بوده و تازه هم شروع به کار کرده بودیم دو سر سود بود. ما خود در زمان این طرح ها تبلیغات انجام داده و به مردم اطلاع می دادیم و آن ها نیز استقبال می کردند.

این کتابفروش با بیان این که طرح های توزیع یارانه کتاب از طریق کتابفروشی واقعا رونقی در اقتصاد کتابفروشی پدربزرگ ایجاد کرد، گفت: وقتی ما شهرداری شهر خود را در جریان این طرح ها قرارده و گفتیم که دقیقا چه کاری انجام می دهیم در دو دوره اخیر بودجه ای به کتابفروشی ما اختصاص دادند و ما توانستیم تخفیف بیشتری ارائه کنیم و از سوی دیگر در این طرح ها مردم بسیاری که کتابفروشی ما را نمی شناختند با آن آشنا شدند.

او همچنین بیان کرد: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هر چند وقت یکبار با برگزاری طرح های فصلی فروش کتاب، به قول کرمانی ها تو جون ما می دمد تا ما کتابفروشان جانی بگیریم و البته رکودی که در طول چند ماه شاهد بودیم جبران می شود. همچنین بعد از طرح ها وقتی کتاب مشتری تمام می شود دوباره به کتابفروشی می آیند و حتی بدون طرح ها خرید می کنند.

وی با اشاره به طرح زمستانه ای که سال گذشته برگزار شد، مطرح کرد: با وجود این که در ایام اجرای این طرح به جهت حضور بیماری کووید 19 مجبور به رعایت شیوه نامه های بهداشتی بوده و مخاطب کمتری در کتابفروشی حضور داشت اما به دلیل فروش غیرحضوری و اینترنتی استقبال مردم همچنان خوب بود. ما کتاب ها را در سایت معرفی می کردیم و شب نیز با کمک دیگر همکاران آثار خریداری شده را به دست مخاطبان می رساندیم و وقتی می دیدیم از روستاهای دورافتاده هم کتاب سفارش داده اند هیجان زده می شدیم.

فاطمه رضازاده در پایان گفت: به دلیل مشکلات معیشتی و اقتصادی اکنون کتاب جزو اولویت های پایین خانواده ها قرار گرفته است ولی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و خانه کتاب و ادبیات ایران با برگزاری طرح های توزیع یارانه کتاب از طریق کتابفروشی ها می توانند بار مردم را برای خرید کتاب کمتر کنند.

سرویس : خراسان رضوی - زمان : شناسه خبر : 1064810

افشین تحفه گر در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری شبستان در مشهد ضمن تبریک فرا رسیدن دهه پر خیر و برکت کرامت از استقبال کم نظیر علاقمندان به کتاب و کتابخوانی در خراسان رضوی از طرح بهارانه 1400 خبر داد و گفت:بیش از 12 میلیارد ریال کتاب در خراسان رضوی در چهارمین روز از این طرح فروخته شده است.

معاون فرهنگی اداره کل فرهنگ و ارشاد خراسان رضوی درباره طرح های توزیع یارانه کتاب از طریق کتابفروشی ها (طرح های فصلی فروش کتاب) و لزوم توجه به نقش کتابفروش ها در صنعت نشر گفت: یکی از اقدامات اساسی و بنیادین وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در حوزه کتاب و کتابخوانی، اجرای طرح های فصلی فروش کتاب بود.

وی با بیان اینکه کتابفروشی ها در بین صنوف و بخش های مختلف حوزه نشر نقش مهم تری دارند، افزود: کتابفروشی ها در چرخه کتاب، نشر و فرهنگ مکتوب ما آخرین حلقه ارتباطی با مردم هستند که ارتباط مستقیم با مخاطبان و قشرهای مختلف جامعه دارند و به همین دلیل باید توجه زیادی به آنها شود.

تحفه گر اظهار کرد: در همین راستا و در جهت حمایت از کتابفروشی ها، طرح های فصلی کتاب از سال 94 شروع شد و با حمایت معاونت فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و خانه کتاب و ادبیات ایران، اجرا می شود، این طر ح ها به میزان قابل توجهی به نقدینگی کتابفروشی ها کمک می کند وبه برقراری عدالت میان مخاطبان و صنف نشر منجر می شود.

معاون فرهنگی اداره کل فرهنگ و ارشاد خراسان رضوی افزود: خوشبختانه کتابفروشان و همچنین عموم مردم فرهیخته خراسان رضوی از این طرح ها به خوبی استقبال کردند به گونه ای که در اکثر طرح های اجرا شده، خراسان رضوی جزء پرفروش ترین استان های شرکت کننده در طرح بود و در طرح بهارانه 1400 نیز، تنها در 4 روز اول طرح بیش از 25هزار جلد کتاب با ارزشی بالغ بر 12 میلیارد ریال در سطح خراسان رضوی به فروش رفته ضمن اینکه بیشترین میزان مشارکت کتابفروشان در این طرح نیز پس از تهران، به این استان تعلق دارد.

وی ادامه داد: هدف این طرح ایجاد رونق در بازار کتاب و افزایش انگیزه برای افرادی است که در این حوزه در حال فعالیت هستند و هدف دیگر نیز، ترویج کتابخوانی و ایجاد تسهیلات برای کسانی که می خواهند کتاب های جدید را خریداری کنند و اهل مطالعه هستند، می باشد.

پایان پیام/ 483

ضمیمه :

کلید ‫واژه ها:

طرح بهارانه کتاب 1400

|

معاون فرهنگی اداره کل فرهنگ و ارشاد خراسان رضوی

|

خراسان رضوی

|

کبنا ؛ بعد از انتشار مطلبی با عنوان ضعف و رکود فرهنگی دستگاه فرهنگی دولت در کهگیلویه و بویراحمد و... در سایت خبری کبنا نیوز ،مدیر کل اداره فرهنگ و ارشاد که حاضر نشد شهرستان کهگیلویه را به قدوم خود متبرک کند ولی معاونینش را برای دیداری نمایشی و رفع تکلیفی به کهگیلویه فرستاد تا به تعبیر خود حواشی را مدیریت کند.
به گزارش کبنا نیوز از دهدشت،گفته می شود دیدار معاونین اداره کل فرهنگ و ارشاد با هنرمندان کهگیلویه حواشی زیادی داشت و هنرمندان از قهر و بی توجهی مدیرکل ارشاد با هنرمندان سراسر استان ابراز نارضایی کردند.
هنرمندان کهگیلویه از سکوت طولانی مدت کاظمی جو رییس اداره فرهنگ و ارشاد کهگیلویه در برابر این بی توجهی در تعجبند و می گویند:کاظمی جو که پایه ثابت نقد در تمامی حوزه ها است،حال چه شده است که در حوزه خود تبعیض قایل شده و در این خصوص سکوت اختیار کرده است؟
در این دیدار، دکتر فلاحی عنوان کرد:در این مدت اخیر با توجه به کاستی ها و کم توجهی هایی که در حوزه هنر به ویژه در شهرستان شد،تصورم بر این بود که اصلا فرهنگ و ارشاد استان مدیرکل و یا مدیری ندارد.!
در ادامه ریس انجمن هنرهای نمایشی شهرستان کهگیلویه بیان کرد :علت اینکه هنرمندان نمایش اخیراً به سمت حوزه هنری که وابسته به تبلیغات اسلامی است کوچ کردند چیست!؟
وی افزود:این بی توجهی ها قابل چشم پ.شی نیست و باید بگویم پشیمانیم که یک هنرمند مدیرکل شد.
سید روح اله احمدی روابط عمومی انجمن خبرنگاران شهرستان کهگیلویه هم در این دیدار گفت: متاسفانه تا داد رسانه بلند نشد و کار به وزارتخانه نکشید،دوستان بفکر برگزاری جلسه با انجمن ها نیفتادند.!
وی با اشاره به دیدار سید محمد موحد با وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی تاکید کرد: در این دیدار درخواست مهم موحد از جمله اعتبار برای شب شعر بلادشاپور، جشنواره فیلم کوتاه کهگیلویه و جشنواره فیلم با موضوع آسیب اجتماعی در دیشموک برای حوزه فرهنگ و هنر قابل تقدیر است.
احمدی تصریح کرد:جای تعجب است که مدیرکل فرهنگ و ارشاد هیچگونه توجهی به حوزه رسانه و مطبوعات ندارد.!
گفته می شود،معاون فرهنگی و مطبوعاتی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان که به عنوان نماینده مدیرکل در این جلسه حضور داشت در سخنانی که فرسنگ ها از هنر و فرهنگ به دور است گفت:ما همه گرمسیری هستیم و برای فرهنگ و هنر گرمسیر تلاش میکنیم.!
باید گفت مایه تاسف است که مسوولی آنهم در حوزه فرهنگ به تفکر شوم و ویرانگر سردسیر گرمسیری دامن زده است.!

محمودرضا برازش روز پنجشنبه در نشست خبری به منظور تشریح اقدامات انجام شده در هجدهمین دوره جشنواره بین المللی امام رضا (ع) افزود: از روز شنبه هفته آینده معرفی خادمان فرهنگی امسال آغاز می شود که نخستین فرد حجت الاسلام و المسلمین راشد یزدی است که بیش از 40 سال در حرم مطهر حضرت امام رضا (ع) در حال خدمت به مردم بوده است.

وی هم افزایی میان دستگاهی به منظور گسترش فرهنگ رضوی در سطح کشور و جهان را از اهداف مهم بنیاد بین المللی امام رضا (ع) ذکر و بیان کرد: این نهاد بنیاد بین المللی است که دفتر آن در مشهد مستقر است و همکاری مسوولان و نهادهای متخلف با این بنیاد نشان دهنده این است که مشهد ظرفیت پذیرش نهادهای بین المللی را نیز دارد.

مدیرعامل بنیاد بین المللی فرهنگی، هنری امام رضا (ع) ادامه داد: برگزاری جشنواره بین المللی امام رضا (ع) یکی از محورهای فعالیت این مجموعه است و در این راستا به دنبال جلب همکاری دستگاه های مختلف اجرایی هستیم زیرا برای برگزاری جشنواره ها و برنامه های مختلف بودجه این بنیاد کافی نیست و می توان از طریق تفاهمنامه های چند جانبه، این نقصان را جبران کرد.

وی کوچک نگه داشتن مجموعه ستادی بنیاد بین المللی امام رضا (ع) و صرف بودجه آن برای خرید آثار هنری و فعالیت های فرهنگی بیشتر، جمع آوری تمامی اطلاعات مربوط به حضرت امام رضا (ع) در یک بانک اطلاعاتی و ایجاد بستری برای تمامی فعالیت های پژوهشی و فرهنگی مرتبط با حضرت امام رضا (ع) را از برنامه ها و اهداف این نهاد برشمرد.

مشاور عالی بنیاد بین المللی فرهنگی، هنری امام رضا (ع) نیز در این نشست گفت: یکی از مهمترین فعالیت های این بنیاد برگزاری جشنواره سالانه بین المللی امام رضا (ع) است که امسال در دهه کرامت هجدهمین دوره این جشنواره به کار خود پایان می دهد.

سید جلال فیاضی افزود: پارسال به دلیل شیوع کرونا مجموعه فعالیتهای جشنواره بین المللی امام رضا (ع) در فضای مجازی انجام شد اما با استقبال مناسب از سوی هنرمندان مواجه شد، امسال نیز در هجدهمین دوره این جشنواره برنامه هایی شامل جشنواره های خوشنویسی در خراسان جنوبی، شعر در استان کرمان، تولیدات محتوای رضوی در فضای مجازی در استان قزوین، فیلم کوتاه و انیمیشن رضوی در استان گلستان، داستان نویسی در استان بوشهر، نگارگری در جزیره قشم، عکس رضوی در استان خراسان رضوی، شعر ترکی در استان آذربایجان غربی، دلنوشته به امام رضا (ع) در استان مازندران، شعر کودک و نوجوان در استان چهارمحال و بختیاری، هنرهای مفهومی در استان سمنان و آواها و نماها در استان لرستان، همچنین سه همایش علمی و پژوهشی امام رضا (ع) در آیینه ادبیات روایی در استان کرمانشاه و مناظرات رضوی در استان اردبیل برگزار شد.

وی ادامه داد: طی سه سال گذشته بسیاری از برنامه های جشنواره بین المللی امام رضا (ع) در هم ادغام شدند و 35 برنامه آن به 13 برنامه تقلیل یافت اما در کنار آن فعالیتهای موثر فرهنگی شکل گرفت.

مشاور عالی بنیاد بین المللی فرهنگی، هنری امام رضا (ع) گفت: در هجدهمین جشنواره بین المللی امام رضا (ع)، سه کارگاه هنری شامل کارگاه گرافیک با موضوعات مذهبی در سیستان و بلوچستان، کارگاه تصویر سازی در اصفهان و کارگاه نمایشنامه نویسی رضوی در البرز برگزار شد که آثار بسیار خوبی از این کارگاه ها دریافت گردید و ویژه برنامه اشراق شمس که داستان نویسی به زبان ترکی است نیز در استان زنجان برگزار شد.

وی استقبال مردم از برنامه های هجدهمین جشنواره بین المللی امام رضا (ع) را با توجه به مجازی شدن محتوای آنها مطلوب دانست و افزود: به عنوان نمونه در جشنواره تولید محتوای رضوی در فضای مجازی تاکنون بیش از 10 هزار اثر با هشتک امام رضا (ع) منتشر شده است.

فیاضی ادامه داد: جشنواره کتابخوانی رضوی نیز با همکاری نهاد کتابخانه ها و بنیاد بین المللی امام رضا (ع) برگزار شد که یک میلیون و 300 هزار نفر در آن شرکت کردند، علاوه بر این فعالیتها، تولیدات آثار فاخر با موضوع امام رضا (ع) نیز پیگیری شد که در این راستا تابلو "شرط توحید" در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی رونمایی شد و هم اکنون به تمامی شهرداری های کلان شهرها ارسال شده و قرار است طی دهه کرامت در معرض دید عموم قرار گیرد.

وی گفت: از سال گذشته تولید آثار کوتاه و موشن گرافی از احادیثی که در خصوص مسائل اجتماعی و فرهنگی هستند، در فضای مجازی انجام شده و پارسال حدود 500 موشن گرافی از احادیث و روایات ائمه معصومین (ع) منتشر شد که حدود 70 میلیون نفر نیز از این تولیدات دیدن کردند.

مشاور عالی بنیاد بین المللی امام رضا (ع) افزود: تمامی گزارشات مالی این بنیاد نیز در سامانه وزارت ارشاد بارگذاری می شود و قابل دسترسی برای عموم است؛ علاوه بر این برای نوزدهمین دوره جشنواره بین المللی امام رضا (ع) هم 27 ویژه برنامه در نظر گرفته شده است.

به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از گرگان ، غلامرضا منتظری نماینده گرگان و آق قلا و عضو کمیسیون فرهنگی مجلس در مراسم افتتاح خانه صنایع دستی در گرگان با بیان اینکه پاسخ گویی به نیاز های اساسی هنرمندان از دغدغه های مجلس است، افزود: در این راستا در بودجه1400 اعتبار صندوق حمایت از هنرمندان به 350میلیارد تومان افزایش یافت.

او افزود: توجه به مسائل معیشتی هنرمندان نیز در اولویت قرار دارد و برای حل این مسائل طرح اقتصاد فرهنگ و هنر در دستور کار کمیسیون فرهنگی مجلس قرار دارد.

احمد تجری مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان گلستان هم در این مراسم گفت: تا پایان هفته صنایع دستی 15 خانه دیگر در استان افتتاح و تعداد خانه های صنایع دستی گلستان به 26 واحد می رسد.

صنایع دستی گلستان در راه تجاری سازی

تجری گفت: بحث تجاری سازی و بازاریابی اهمیت بالایی در حوزه صنایع دستی دارد و این امر افزایش فروش، ثبات بازار، اشتغال و توسعه صنایع دستی را در پی خواهد داشت.

او افزود: سند تجاری سازی صنایع دستی برای اولین بار در کشور، در استان گلستان با کمک هنرمندان و دستگاه های مرتبط تدوین و اسفندماه سال گذشته توسط وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی رونمایی شد.

تجری با اشاره به این که 7 بازارچه دائمی صنایع دستی در سطح استان در دست احداث است، افزود: در سال 1399 حدود 20 میلیارد ریال اعتبار برای بازارچه های صنایع دستی اختصاص یافت.

او ادامه داد: در سال جاری این رقم حدود 120 میلیارد ریال در شورای برنامه ریزی استان برای بازارچه های صنایع دستی در نظر گرفته شده است.

انتهای پیام/ق

به گزارش ایرنا، براساس نظر هیات داوران در این جشنواره جایزه بهترین تصویربرداری به نماهنگ"خوشا به حالت ای روستایی" ساخته محمود ناصر ویس و عنوان بهترین تدوین به صورت مشترک، به نماهنگ "فرش "اثر سجاد میرزاییان دهکردی و نماهنگ "خوشا به حالت ای روستایی" اثر محمود ناصر ویس تعلق گرفت.

موسیقی" بام وطن" به آهنگسازی دیدار محمودی و نماهنگ "قصه عاشقان" اثر حسن مجیدی در بخش ایده از سوی هیات داوران برگزیده شدند و اشرف شاه حسینی به عنوان بهترین بازیگر زن برای بازیگری در نماهنگ "غم دل" معرفی شد.

جایزه بهترین کارگردانی به جمال اسکویی کارگردان نماهنگ" آسمانی" اهدا شد و همچنین در بخش ایثار و شهادت به صورت مشترک از نماهنگ "مدافعان حرم" اثر احسان فقیهیان و نماهنگ "حریم" اثر حسن مجیدی تجلیل شد.

هیات داوران جایزه بخش شعار سال(جهش تولید) را به نماهنگ "باهم که باشیم" اثر اسماعیل معنوی و جایزه بهترین نماهنگ جشنواره را به "فاطمه بحرینی "اهدا کرد.

مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی چهارمحال و بختیاری با اشاره به تاثیر شیوع ویروس کرونا بر حضور مخاطبان در جشنواره های فرهنگی و هنری بیان کرد: برای جلوگیری از انتشار ویروس کرونا جشنواره ها و اختتامیه ها با حداقل مخاطبان برگزار می شود.

ابراهیم شریفی گفت: طرح و ایده جشنواره ملی نماهنگ روستا و عشایر با پیگیری های معاونت هنری و سینمایی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی و هماهنگی دفتر شورای فرهنگ عمومی و هنری روستا و عشایر به تهران پیشنهاد شد و با توجه به وجود ظرفیت آن در استان از جمله وجود اقوام، هنرمندان متعهد و ارتباط آن با معیشت افراد، اشتغالزایی و ایجاد روحیه در انجام امور روزمره زندگی،این ایده پذیرفته شد.

مدیرکل امور اجتماعی استانداری چهارمحال و بختیاری در نخستین جشنواره ملی نماهنگ روستا و عشایر گفت: با تلفیق جاذبه های فرهنگی و رویکردهای جدید می توان تاثیر آن ها را دو چندان کرد و مخاطبان با ذائقه ها و سلایق مختلفی را جذب کرد.

شهرام مقدس بیان کرد: برای ایجاد پیوستگی در جامعه لازم است گروه های مختلف در زمینه فرهنگ و هنر فعالیت بیشتری داشته باشند و کارهای بیشتری ارائه دهند.

او افزود: فرهنگ، هسته اصلی هر جامعه است و قواعد زندگی جمعی را در هر حوزه برای آن جامعه ترسیم می کند و در صورت نبود فرهنگ، هیچگونه ساختار اجتماعی وجود نخواهد داشت.

مشاور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و رییس ستاد کانون های فرهنگی و هنری مساجد و دبیر شورای فرهنگ و هنر روستا و عشایر در پیام ویدئویی عنوان کرد: نماهنگ و کلیپ از جمله قالب های هنری جذاب و پرطرفدار است که می تواند ارزش های ویژه یک کشور و جامعه را به نمایش بگذارد.

حجت الاسلام و المسلمین حبیب رضا ارزانی با اشاره به بهره گیری از قالب های ویژه هنری، بازیگران و موسیقی حرفه ای و ارزش های متعالی موجود در سرزمین بیان کرد: تولید نماهنگ در خصوص روستا و عشایر به عنوان یکی از دارایی های ارزشمند است که سنت های گرانسنگی را در درون خود دارند.

او افزود: برای استمرار برگزاری این جشنواره در سال های آینده به تبلیغات گسترده تر نیاز است تا آثاری با کمیت و کیفیت بهتری در سطح ملی در این جشنواره ارائه شوند.

خبرگزاری مهر ؛ گروه استان ها: ساخت مجتمع فرهنگی و هنری ارشاد فاروج یکی از مصوبات دور اول سفر هیئت دولت نهم و دهم به شهرستان فاروج بود که سال 85 عملیات اجرایی آن آغاز شد اما در سال 91 و پس از صرف 8 میلیارد ریال اعتبار، ساخت آن به علت آنچه که جانمایی غلط عنوان شده بود، متوقف شد.

مجتمع سابق شهر فاروج که برای واگذاری آن به دستگاه های مختلف در شورای برنامه ریزی شهرستان در سال 93 گذاشته شد، در سال 97 دوباره به فرهنگ و ارشاد برگردانده شد اما با توجه به تخصص نداشتن اعتبار، بلاتکلیف باقی مانده بود تا سال گذشته که به دانشگاه علوم پزشکی واگذار شد.

در سال 94 ساخت مجتمع فرهنگی و هنری شهر فاروج آغاز شد که زمان بهره برداری از آن در زمان کلنگ زنی، یک ساله اعلام شد اما به مرحله عمل نرسید.

در سفر هیئت دولت به خراسان شمالی چند طرح ناتمام شهرستان برای تخصیص اعتبار پیشنهاد شد که یکی از این طرح ها، مجتمع فرهنگی و هنری اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی فاروج بود که از این محل 30 میلیارد ریال برای برای تکمیل آن، اختصاص یافت.

محمد جوکار مسئول انجمن خوشنویسی ایران فاروج در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به اینکه این هنر بعد از ثبت نام انجمن شهرستان، احیا شد، گفت: دلگرمی هنرمند توجه به مقوله هنر، استفاده از آنان در برنامه های فرهنگی شهرستان، داشتن فضای مناسب برای برگزاری کلاس ها و ارائه هنرشان است.

مسئول انجمن خوشنویسی فاروج افزود: زیرساخت مناسب شاید نخستین نیاز برای کمک به رشد و پرورش هنر و هنرمند است که شهرستان در این بخش محروم است.

مسئول انجمن عکس فاروج هم در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: اگر در مقوله فرهنگ درست عمل کنیم می توانیم شاهد ارتقا سایر حوزه ها باشیم.

لزوم تقویت بنیه مالی انجمن ها

ایمان اصغری فاروجی با اشاره به مشکلات اقتصادی هنرمندان بر ضرورت تقویت بنیه مالی انجمن ها تاکید کرد و گفت: عکاسان شهرستان می توانند با ابزار هنرشان ظرفیت های گردشگری، فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی و... را نشان دهند اما نه فضای نمایشگاهی مناسب داریم و نه انجمن بنیه مالی برای برگزاری این برنامه را دارد.

وی با بیان اینکه بهره برداری از مجتمع می تواند زمینه رونق فعالیت های انجمن ها را فراهم کند، افزود: برنامه های انجمن های شهرستان به دلیل کمبود فضا دچار تداخل می شود و فضای فعلی فرهنگسرای ارشاد گنجایش بیش از یک فعالیت در روز برای یک انجمن را ندارد.

دبیر انجمن قرآن هم در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: هر رشته هنری مقتضیات خود را دارد که این نیازها در فضای فعلی اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی فراهم نیست.

راضیه شادکام افزود: برگزاری نشست های انجمن، کلاس ها و دوره های آموزشی فضای مناسب، کتابخانه تخصصی، امکانات جمعی و بصری و... نیاز دارد که در شرایط فعلی فراهم نیست.

دبیر انجمن موسیقی شهرستان فاروج نیز در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار کرد: فضا برای فعالیت فراهم نیست اما هنرمندان شهرستان بیکار ننشسته اند.

مظاهر حدادیان تصریح کرد: موسیقی مقامی سابقه دیرینه ای در استان دارد و برای فراموش شدن آن باید نسل جدید تربیت شوند که نیازمند حمایت و امکانات لازم برای فراهم سازی زمینه حضور نوجوانان و جوانان در این برنامه هاست.

روند فعالیت ها با توجه به کمبود نیرو و امکانات خالی از اشکال نیست

مدیر فرهنگ و ارشاد اسلامی فاروج در این خصوص به مهر گفت: با یک نیروی امریه و با کمک بازوهای توانمند فرهنگی یعنی انجمن های فرهنگی و هنری فعالیت های این حوزه انجام می شود.

حسن رضوانی بیان داشت: این دستگاه علاوه بر کمبود نیرو، با نبود وسیله نقلیه و فضای محدود هم مواجه است لذا بهره برداری از مجتمع در اولویت کارهای روزانه می باشد.

مدیر فرهنگ و ارشاد اسلامی فاروج با بیان اینکه به رغم کمبود فضا، انجمن ها با زمانبندی انجام شده فعالیت های خود را انجام می دهند، گفت: همدلی فعالان حوزه فرهنگ و هنر شهرستان، فضای آرامی برای اجرای برنامه ها ایجاد کرده است.

وی افزود: برای تکمیل مجتمع فرهنگی و هنری شهرستان 26 میلیارد ریال درخواست شده است که هنوز رقمی تخصیص نیافته.

مدیر فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان با اشاره به اینکه 20 میلیارد ریال از این اعتبار از محل منابع سفر رئیس جمهور و 6 میلیارد ریال از سایر منابع پیش بینی شده بود، ادامه داد: به رغم پیگیری های مستمر هنوز تخصیصی برای تکمیل این طرح اعلام نشده است.

برای بهره برداری از مجتمع فرهنگی شهر فاروج تلاشمان مضاعف شده است

فرماندار فاروج نبر در گفتگو با مهر با تاکید بر ضرورت توجه به نیازهای هنرمندان شهرستان و فراهم آوردن زیر ساخت های لازم برای فعالیت بدون دغدغه آنان اظهار کرد: امسال تلاش ما بر بهره برداری از مجتمع فرهنگی شهر متمرکز شده است.

ابوالحسن نجفی حاجی تقی در انتها بیان کرد: بهره برداری از این طرح در حدود 30 میلیارد اعتبار نیاز دارد که امیدواریم این رقم جذب و هنرمندان شهرستان در فضایی مناسب امکان فعالیت داشته باشند.

گفتنی است مساحت کنونی فضاهای فرهنگی شهرستان با احتساب مجتمع فرهنگی تیتکانلو 840 متر مربع است و با بهره برداری از مجتمع در حال ساخت فعلی شهر فاروج این رقم به هزار و 890 متر مربع در مقابل 52 هزار نفر جمعیت شهرستان می رسد.

کد خبر 5228908

به گزارش خبرگزاری فارس از قم، حمید خرمی در خصوص برگزاری طرح های توزیع یارانه کتاب از طریق کتابفروشی ها (طرح های فصلی فروش کتاب) اظهار کرد: اجرای این طرح ها در حوزه چاپ و نشر کتاب راهگشاست، در مدت یکسال و نیم اخیر که کرونا به همه دنیا و وضعیت اقتصادی به خصوص در حوزه فرهنگ آسیب وارد کرده است بیشترین آسیب به حوزه نشر به ویژه کتابفروشان وارد شده است.

وی با بیان اینکه تعطیلی کتابفروشی ها و عدم فعالیت بسیاری از ناشران از جمله تبعات وضعیت ماه های اخیر است، افزود: در این میان برگزاری طرح های فصلی فروش کتاب توسط معاونت فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و خانه کتاب و ادبیات ایران تقویت و مسکنی برای فعالان این حوزه است تا بخشی از مشکلات اقتصادی آن ها حل شود.

رئیس اتحادیه ناشران و کتابفروشان قم برگزاری نمایشگاه مجازی کتاب تهران و نمایشگاه مجازی قرآن را از دیگر طرح های موثر در این ماه ها دانست و ادامه داد: طرح های فصلی فروش کتاب نیز ظرفیت خوبی برای کتابفروشان ایجاد کرد اما اگر زمینه ای فراهم می شد تا خرید کتاب از ناشران مثل گذشته انجام می شد بهتر بود.

وی در این زمینه گفت: در کنار حمایت از کتابفروشان بهتر است از ناشران نیز با اجرای طرح های مختلف حمایت کرد تا فعالان حوزه فرهنگ و کتاب در برابر مشکلات و آسیب هایی که این مدت متحمل شده اند مقاومت کنند و کار خود را ادامه دهند.

خرمی همچنین به حضور نیروهای فداکار و عاشق در شغل کتابفروشی اشاره کرد و گفت: ما باید با اجرای طرح هایی از این دست به استمرار حضور این افراد در کار کتاب کمک کنیم زیرا اگر کتابفروشی ای تعطیل شود و افراد از این حوزه خارج شوند دیگر به سمت آن برنمی گردند و در اصل ما نیروی انسانی حرفه ای از دست می دهیم.

وی با اشاره به اینکه کتابفروشی ها در دنیا در فهرست اولویت یک مشاغل قرار داشتند، افزود: اما در کشور ما این موضوع و اهمیت نقش کتابفروشان جدی گرفته نشد در حالی که همیشه تعداد محدودی افراد به کتابفروشی می روند اما این مدت کتابفروشی ها تعطیل بودند.

رئیس اتحادیه ناشران و کتابفروشان قم یادآور شد: خوشحال هستیم که طرح بهارانه کتاب هرچند دیر اما برگزار شد زیرا می تواند بخش زیادی از آسیب هایی که با تعطیلی های یک ماهه گذشته شامل کتابفروشان شد را جبران کند هرچند در این زمینه افزایش بودجه و اعتبار ضرورتی است که نباید از آن غافل شد.

خرمی گفت: سرانه و اعتبار هر کتابفروشی که افزایش پیدا کند زمینه ای فراهم می شود که مشتریان وقتی وارد کتابفروشی ها می شوند با جمله اعتبار تمام شده مواجه نشوند و دست خالی از کتابفروشی ها بیرون نروند.

انتهای پیام/2258

به گزارش خبرگزاری تسنیم از شهرکرد ، کرونا، اقتصاد، معیشت، سیاست، بورس، تورم، بازار، فضای مجازی و آسیب های اجتماعی نمونه هایی از مشغولیات روزمره این روزهای مردم شده و لایه های مختلف این شلوغی و نابسامانی ها نیز عمق آن ها را بیشتر و پررنگ تر کرده است.

در این وضعیت کمتر کسی به دلیل غوطه ور شدن در این وادی توان و امکان پرداختن به دل مشغولی های متعالی تری همچون هنر، ورزش، مطالعه، تهذیب نفس و مواردی از این دست که سبب طیب خاطر شده و روح زندگی را به ساحل آرامش می رساند را دارد.

اما در این گیر و دار هستند افرادی که شیرین کردن دنیا به کام مردم کارشان است و در هر شرایطی حتی در بدترین بحران ها در کنار مردم مانده و خود را از جنس آن ها حس کرده و ناملایمتی ها را می بینند و می شنوند و بیش از هر کسی درک می کنند.

هنرمندان، این طیف از مردم که برخلاف هیاهوی اتفاقات و رخدادها، نظریه ها، کارشناسی ها و بحث و جدل های گوناگون خرد و کلان، احساسات انسان ها را با تمام وجود درک و همراه با آن ها می شوند و در تلخی و شیرینی روزگار با ریزبینی و خلاقیت، زوایای پیدا و پنهان را به بوته نقد می کشانند و حقایق را با زبان ظرافت و لطافت بیان می کنند و به نوعی مرهم زخم های التیام نیافته مردم می شوند و خود دیده و شنیده نمی شوند.

این قشر که در شاخه های متعدد هنری با هنر خود از شور شیدایی تا جان به جان آفرین تسلیم کردن عاشق همپای مخاطب می شود و او را تا سر حد تعالی بالا می برند، اکنون در پیچ و خم زمانه با رشد انواع وسایل سرگرم کننده و پرشتاب، دل مشغولی های نه چندان عمق بخش و معناگرا و انواع و اقسام گرفتاری ها از چشم ها دور شده و جایی برای جاری شدن ندارد.

هنر نزدیک ترین ابزار به فطرت پاک و معناطلب انسان است که می تواند با معانی قابل درک در هر واقعه ای، آگاهی فردی و خرد و هم گرایی جمعی ایجاد و در رشد جوامع بشری به خصوص در دوره دورافتادگی انسان از اصل خویش، نقش سازنده ای داشته باشد و روح وحشت زده انسان را از بهت زمانه خارج و به سرمنزل مقصود کمی نزدیک کند.

این ابزار قدرتمند در لایه های مختلف اجتماعی نقش آفرین است و در فرهنگ سازی و تثبیت فرهنگی نیز از اثرگذارترین راه ها به شمار می رود تا جایی که نمی توان به سادگی جایگزینی برای آن پیدا کرد چنان که بسیاری از تحولات فرهنگی چه در گذشته و چه در حال با استفاده از جلوه های مختلف هنری در بین مردم ایجاد و نهادینه شده است.

از میان رشته های مختلف هنری، هنر نمایش و تئاتر به دلیل برقراری ارتباط زنده و چهره به چهره هنرمند و مخاطب بیشترین تاثیر را بر مخاطب و اذهان عمومی دارد و می توان آن را یکی از اثرگذارترین انواع هنر در تحول آفرینی، فرهنگ سازی و تثبیت فرهنگی دانست، از این رو اشاعه این هنر صحنه ای که امروزه با گسترش استفاده از وسایل الکترونیکی سرگرم کننده کمتر نام آن به گوش می خورد، ضرورت دارد.

اما این هنر در بیشه زار هنرهای مختلف بیش از همه مغفول مانده و به آن به عنوان یک هنر اشتغال زا و درآمدزا که می تواند تحولات فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و حتی سیاسی را رقم بزند نگاه نمی شود، در حالی که با توسعه آن گره بسیاری از مشکلات باز و در هزینه های آسیب های مختلف صرفه جویی چشمگیری خواهد شد. در استان چهارمحال بختیاری نیز وضعیت بهتر نیست و اهالی تئاتر رضایت چندانی از این وضعیت ندارند.

کرونا ضرر هنگفتی به هنر تئاتر چهارمحال و بختیاری زد

شهرام فرجی، معاون هنری، سینمایی اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی استان چهارمحال و بختیاری درگفت وگو با خبرنگار تسنیم در شهرکرد ، بیان داشت: بعد از شیوع کرونا شاهد رکود خاصی در تئاتر بودیم، قبل از آن با راه اندازی تماشاخانه مهر شهرکرد که ویژه اجرای عمومی گروه های تئاتر استان است روند روبه رشدی را داشتیم و کارهای آماده با نوبت دهی اجرا زمان خالی نداشت اما با شیوع کرونا تمام فعالیت های هنری تعطیل شد به خصوص در تئاتر سه کار برای اجرا آماده شده بود که با تعطیلات روی صحنه نرفت.

وی با بیان اینکه سال گذشته جشنواره تئاتر با حضور هیئت داوران و عوامل اجرایی و نبود تماشاچی برگزار شد، توضیح داد: امسال هم رکود در تئاتر وجود دارد و فقط یک تئاتر خیابانی در مردادماه در لردگان برگزار می شود و پس از آن نیز در شهرستان های دیگر اجرا خواهد شد.

فرجی خاطرنشان کرد: استان چهارمحال و بختیاری قبل از شیوع کرونا سه سال پیاپی در جشنواره فجر نماینده داشت و در این رشته حرکت روبه جلو داشتیم چراکه استعداد و ظرفیت هنرمندان استان بسیار زیاد است.

وی در پایان گفت: سال گذشته تسهیلات کم بهره به هنرمندان اختصاص داده شد و امسال نیز ثبت نام اعطای تسهیلات از طریق صندوق اعتباری هنر آغاز شده است، قبل از عید امسال نیز کمک های بلاعوض در قالب عیدی و... به هنرمندان اختصاص داده شد.

وجود 18 گروه نمایشی در استان / فعالیت مستمر 250 نفر در تئاتر استان

اصغر اشراقی کارشناس هنرهای نمایشی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان در گفت وگو با خبرنگار تسنیم در شهرکرد ، درباره وضعیت تئاتر استان، اظهار داشت: اکنون 18 گروه نمایشی ثبت شده کشوری در استان داریم که در شهرستان های شهرکرد، فارسان بروجن و لردگان مستقر هستند و در شهرستان های دیگر نیز گروه های ثبت شده استانی فعال هستند.

وی با اشاره به اینکه حدود 250 نفر فعال مستمر تئاتر در استان داریم، افزود: حدود هزار نفر به صورت موقت فعالیت می کنند که تعدادی نویسنده متن تئاتر نیز در بین آن ها فعالیت دارد.

کارشناس هنرهای نمایشی عنوان داشت: مشکلی که در دو سال گذشته با آن روبرو بوده ایم نویسندگی و نمایشنامه نویسی است، کارگاه های آنلاین طی این دو سال برگزار و حدود 12 نفر نویسنده به جمع نویسندگان افزوده شد و انتظار می رود امسال و سال آینده متن های آن ها آماده اجرا شود.

اشراقی خاطرنشان کرد: برای اجرای تئاتر امکانات مناسب از جمله سالن مهر شهرکرد اختصاص داده و سالن امیرکبیر نیز برای تمرین درنظر گرفته شده است؛ وضعیت تئاتر استان تا قبل از شیوع کرونا در حال پیشروی و ارتقا بود اما با تعطیلی، این روند بسیار کند شد تا در بهمن و اسفند 99 که رونق دوباره گرفت و تقرییا به صورت میانگین هر 15 روز یک اثر اجرا می شد و شناخت خوبی در مردم نسبت به تئاتر و بهره گیری از آن ایجاد شده بود اما با تعطیلی دوباره روبرو شدیم و تاکنون اجرای زنده ای به غیر از جشنواره که به صورت آنلاین و حضور هیئت داوران برگزار شد، نداشتیم.

وی با اشاره به اینکه خاصیت تئاتر در اجرای نفس به نفس و رو در رو با مخاطب است، اضافه کرد: برگزاری آنلاین جشنواره و کلاس ها مورد استقبال هنرمندان و عموم قرار نگرفت اما اگر شرایط روبه بهبود برود با تصمیم ستاد کرونا و ظرفیت محدود اقدام به برگزاری تئاتر خواهیم کرد.

کارشناس هنرهای نمایشی یادآور شد: در مردادماه دو تئاتر خیابانی در شهرستان لردگان برگزار می شود که برنامه به این شکل است که تئاترهای شهرستانی پس از پنج بار اجرا به صورت استانی اجرا شوند که تلاش می شود در صورت بهبود وضعیت کرونا جشنواره استانی نیز در آذرماه برگزار شود.

وی با اشاره به اینکه مهاجرت استعدادهای تئاتر استان به سایر استان ها از قبیل اصفهان، شیراز و تهران، تشریح کرد: تئاتر به لحاظ فراوانی تماشاچی در استان های بزرگ درآمدزا است اما در چهارمحال و بختیاری اینطور نیست، سال گذشته تعدادی از بازیگران حرفه ای تئاتر استان مهاجرت کردند و سال های قبل نیز با شرکت در جشنواره ها جذب سایر استان ها می شدند.

کارشناس هنرهای نمایشی فرهنگ و ارشاد اسلامی چهارمحال و بختیاری تصریح کرد: بودجه دولتی امکان حمایت از هنرمندان تئاتر را نمی دهد چراکه تئاتر در عین فرهنگ ساز بودن، هزینه بر است اما درآمدزا نبوده و بازدهی مالی ندارد و تا زمانی که از سوی دولت حمایت نشود اتفاق خوبی در آن نمی افتد.

وی مطرح کرد: تورم یکی از مشکلات عمده در راه توسعه تئاتر استان است زیرا وسایل دکور که تا سال پیش با 5میلیون تومان تهیه می شد الان با 15میلیون تومان باید تهیه شود و حمایتی که از هنرمندان می شد 2 میلیون تومان بود و الان 5میلیون تومان شده است که عملا نمی توان با آن کار موثری انجام داد.

بسیاری از نویسندگان تئاتر استان غیرفعال شده اند

مهدی حسن زاده، مدیر پردیس سینمایی بهمن شهرکرد نیز در گفت وگو با خبرنگار تسنیم در شهرکرد اظهار داشت: هنرمندان انرژی و وقت خود را صرف یادگیری و تمرین هنر می کنند و حتی فکر، روح و روانش درگیر کار هنری می شود اما کار هنری از لحاظ اقتصادی برای هنرمند مقرون به صرفه نیست.

وی با بیان اینکه هنرمند برای امرار معاش خود مجبور به فروش اثر هنری خود با قیمتی بسیار نازل تر از قیمت واقعی که برای آن زحمت کشیده می شود، افزود: هنرمندان تئاتر باید ساعات زیادی را در طول سال به تمرین بپردازند به عنوان مثال برای یک اجرای یک ساعته حداقل دوماه باید تمرین داشته باشند و همه عوامل نیز با هم هماهنگ شوند و هزینه دکور و هزینه های جانبی نیز اضافه می شود تا اجرای تئاتر به خوبی برگزار شود.

مدیر پردیس سینمایی بهمن شهرکرد با بیان اینکه حمایت از سوی نهادهای مربوطه انجام می شود ولی کفایت نمی کند، عنوان داشت: باید برای تئاتر برنامه ریزی شود و حمایت های لازم نیز هدفمند باشد، می توان هزینه برگزاری یک جشنواره را به تولید چند تئاتر خوب اختصاص داد که همه هنرمندان حاضر در آن تئاتر منتفع شده و کسب درآمد کنند.

حسن زاده تصریح کرد: وقتی شغلی به مشکل برمی خورد جامعه متوجه شده و رسانه ها نیز به آن می پردازند، صاحبان آن شغل اعتصاب و اعتراض می کنند اما اهالی هنر به ویژه در بخش تئاتر حمایتی نمی شوند و اگر هنرمند کار نکند کسی نمی گوید چرا این کار تعطیل شد و هنرمند کاری نمی کند؟!

وی با اشاره به اینکه دستگا های فرهنگی از جمله فرهنگ و ارشاد اسلامی متولی هنر هستند، ادامه داد: نمی توان نوک پیکان را به سوی یک دستگاه بگیریم و یک نفر را محکوم به حمایت نکردن کنیم چراکه مسئله باید از پایه و اساس درست شود و هنرمندان از سوی دولت حمایت شوند و این حمایت موجب تولید و اجرای کارهای مطلوب شود.

حسن زاده با اشاره به اینکه بسیاری از نویسندگان تئاتر استان غیرفعال شده و به مشاغل دیگر روی آورده اند، خاطرنشان کرد: پتانسیل های ارزشمندی در استان داریم که به تهران و از آنجا به خارج از کشور مهاجرت می کنند زیرا شرایط بهتری خواهند داشت.

وی با اشاره به اینکه استقبال هنرجویان تئاتر برای یادگیری آن بسیار کم شده است، اضافه کرد: انگیزه هنرجویان بسیار اندک است و ورودی علاقمندان به کلاس های بازیگری کاسته شده که بیانگر آینده نداشتن این شغل در استان است و سال به سال هم تعداد خروجی بیشتری از حرفه بازیگری داریم.

انتهای پیام/ز

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) ، آئین افتتاح و آغاز توزیع بسته های ارزاق اهدایی نیرو های انسانی موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران بعد از اقامه نماز ظهر و عصر، با حضور ایوب دهقانکار ؛ مدیرعامل موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران، حجت الاسلام و المسلمین عباس عباس زاده؛ مشاور امور فرهنگی موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران و جمعی از کارمندان این موسسه برگزار شد.

دهقانکار با اشاره به تعریف خداوند از خویش در قرآن و ضرورت توجه به این مفاهیم در انجام امور مختلف به ویژه اقدامات بسیج وار بیان کرد: با وجود اینکه خداوند می فرماید: لَمْ یَتَّخِذْ صَاحِبَةً وَ لا وَلَدا و یا لَمْ یَلِدْ وَ لَمْ یُولَدْ در حدیث قدسی آمده است، مردم عیال خداوند هستند؛ همچنین در جوشن کبیر می خوانیم، ای کسی که از گردن به بندگانت نزدیک تری؛ بنابراین بسیج را می توان به بهترین سیمای یک جامعه تعریف کرد. بسیجی در هر جامعه باید بهترین باشد.

وی درباره افتتاح دفتر بسیج موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران، ادامه داد: با تأسیس دفتر بسیج موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران، نصب عکس شهدا یا ایجاد فضایی مشابه جبهه در دفتر را ناکافی دانستم و خدارو شکر، اتفاق مبارک توزیع بسته های ارزاق، برای خانواده های کم بضاعت روستای پابند زنجان در این دفتر شکل گرفت که نشانه شناخت وظیفه اصلی بسیج است. به گفته امیر مومنان علی (ع) افضل الاعمال احمزها بهترین عمل دشوارترین آن هاست بنابراین طی مسیر دور برای توزیع ارزاق بین خانواده های محروم زنجان حلاوت دیگری دارد.

مدیر عامل موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران با بیان این مطلب که دلیل فضیلت شهدا، مقدم دانستن دیگران بر خود است ادامه داد: کمک به دیگران به جان ها و مال ها برکت می دهد. خداوند به کار خوب برکت می دهد. خداوند جبار است و عمل نیکو را جبران می کند و می دانیم در وعده خدا تخلفی نیست. امید واریم جریان توزیع بسته های ارزاق با همراهی همکاران موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران تداوم داشته باشد و دیگر نقاط کشور نیز در دسترس جامعه هدف قرار بگیرد.

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) ، آئین افتتاح و آغاز توزیع بسته های ارزاق اهدایی نیرو های انسانی موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران بعد از اقامه نماز ظهر و عصر، با حضور ایوب دهقانکار ؛ مدیرعامل موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران، حجت الاسلام و المسلمین عباس عباس زاده؛ مشاور امور فرهنگی موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران و جمعی از کارمندان این موسسه برگزار شد.

دهقانکار با اشاره به تعریف خداوند از خویش در قرآن و ضرورت توجه به این مفاهیم در انجام امور مختلف به ویژه اقدامات بسیج وار بیان کرد: با وجود اینکه خداوند می فرماید: لَمْ یَتَّخِذْ صَاحِبَةً وَ لا وَلَدا و یا لَمْ یَلِدْ وَ لَمْ یُولَدْ در حدیث قدسی آمده است، مردم عیال خداوند هستند؛ همچنین در جوشن کبیر می خوانیم، ای کسی که از گردن به بندگانت نزدیک تری؛ بنابراین بسیج را می توان به بهترین سیمای یک جامعه تعریف کرد. بسیجی در هر جامعه باید بهترین باشد.

وی درباره افتتاح دفتر بسیج موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران، ادامه داد: با تأسیس دفتر بسیج موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران، نصب عکس شهدا یا ایجاد فضایی مشابه جبهه در دفتر را ناکافی دانستم و خدارو شکر، اتفاق مبارک توزیع بسته های ارزاق، برای خانواده های کم بضاعت روستای پابند زنجان در این دفتر شکل گرفت که نشانه شناخت وظیفه اصلی بسیج است. به گفته امیر مومنان علی (ع) افضل الاعمال احمزها بهترین عمل دشوارترین آن هاست بنابراین طی مسیر دور برای توزیع ارزاق بین خانواده های محروم زنجان حلاوت دیگری دارد.

مدیر عامل موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران با بیان این مطلب که دلیل فضیلت شهدا، مقدم دانستن دیگران بر خود است ادامه داد: کمک به دیگران به جان ها و مال ها برکت می دهد. خداوند به کار خوب برکت می دهد. خداوند جبار است و عمل نیکو را جبران می کند و می دانیم در وعده خدا تخلفی نیست. امید واریم جریان توزیع بسته های ارزاق با همراهی همکاران موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران تداوم داشته باشد و دیگر نقاط کشور نیز در دسترس جامعه هدف قرار بگیرد.
خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)
خبرگزاری کتاب ایران