روح اله متفکرآزاد در نشست علنی امروز (سه شنبه، 18 خرداد ماه) مجلس شورای اسلامی تذکرات کتبی نمایندگان خطاب به مسئولان اجرایی کشور را به شرح زیر قرائت کرد:

- تذکر علی اکبر علیزاده برمی نماینده دامغان به همراه 42 نفر از نمایندگان به رئیس جمهور و وزیر نیرو؛ ضرورت تسریع در متوقف کردن خاموشی های غیرقابل تحمل برق

- تذکر رسول فرخی میکال نماینده لاهیجان و 11نفر از نمایندگان به وزیر راه و شهرسازی؛ لزوم ترمیم آسفالت راه های روستایی شهرستان های لاهیجان و سیاهکل

- تذکر فاطمه محمدبیگی نماینده قزوین به همراه 32 نفر از نمایندگان به وزیر راه و شهرسازی؛ لزوم تامین اعتبار و رسیدگی به اجرای طرح های راهسازی و عمرانی استان قزوین

- تذکر مهرداد ویس کرمی نماینده خرم آباد به وزیر خارجه؛ درباره علت بی احترامی به مقام شامخ شهید حاج قاسم سلیمانی.

- تذکر جلال رشیدی کوچی نماینده مرودشت به همراه 40 نفر از نمایندگان به وزیر نیرو؛ لزوم رسیدگی به نارضایتی مردم از قطعی برق.

- تذکر محمدصالح جوکار نماینده یزد به همراه 61 نفر از نمایندگان به وزیر آموزش و پرورش؛ درباره ضرورت پرداخت کامل حق الزحمه معلمان حق التدریس در سال تحصیلی گذشته.

- تذکر عباس مقتدایی نماینده اصفهان به همراه 48 نفر از نمایندگان به وزیر راه و شهرسازی و وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی؛ درباره ضرورت پیگیری و اهتمام بیشتر در خصوص طرح مسکن خبرنگاران و حل اختلاف بین وزارتخانه های راه و شهرسازی، فرهنگ و ارشاد اسلامی.

- تذکر احمد راستینه هفشجانی نماینده شهرکرد به وزرای نیرو و کشور؛ لزوم اجرای مصوبه شورای امنیت کشور مبنی بر تامین امنیت آبگیر خط انتقال آب بن- بروجن و ضرورت تحقیق منطقه آبگیر بن- بروجن به استان چهارمحال و بختیاری توسط وزارت نیرو.

- تذکر احمد محرم زاده نماینده اهر و هریس به همراه 34 نفر از نمایندگان به وزیر کشور؛ لزوم رسیدگی به خسارت سنگین ناشی از بارش تگرگ شدید در روستاهای اهر و هریس.

- تذکر علی اکبر علیزاده برمی نماینده دامغان به همراه 42نفر از نمایندگان به رئیس جمهور و وزیر امور خارجه؛ درباره لزوم هوشیاری مضاعف و عدم خیانت در مذاکرات هسته ای.

- تذکر محمدرضا مبلغی نماینده کوهدشت به وزیر جهاد کشاورزی؛ درباره لزوم اجرای طرح های آبخیزداری در کوهدشت شمالی و جنوبی و مناطق دالان و زیرتنگ سیاه و منطقه عالین آباد.

- تذکر سید سلمان ذاکر نماینده ارومیه به وزیر راه و شهرسازی؛ درباره لزوم آسفالت بودن بزرگراه ارومیه- نازلو و ضرورت اتمام بزرگراه نازلو- سرو در مرز ترکیه.

- تذکر علی اکبر علیزاده برمی نماینده دامغان به همراه 46 نفر از نمایندگان به وزیر جهاد کشاورزی؛ لزوم تسریع در رسیدگی به وضعیت خطرناک دامداری کشور.

- تذکر سیدسلمان ذاکر نماینده ارومیه به وزیر صنعت، معدن وتجارت و رئیس جمهور؛ درباره لزوم صدور مجوز واگذاری زمین جهت ایجاد میدان خشکبار و جمع آوری ضایعات در ارومیه، لزوم تشکیل و حمایت از بزرگترین کشتارگاه صنعتی ارومیه، لزوم صدور مجوز تردد خودروهای منطقه آزاد تجاری بازرگان و ارس به مرکز استان.

- تذکر عباس مقتدایی نماینده اصفهان به رئیس جمهور؛ درباره ضرورت ایجاد سامانه شفافیت در خصوص حمایت های مالی صندوق نوآوری و شکوفایی.

- تذکر حسین رجایی نماینده لنجان به وزیر جهاد کشاورزی و نیرو؛ درباره ضرورت برآورد خسارت خشکسالی سال 96 و 97 و رعایت انصاف در پرداخت عادلانه آن به کشاورزان به خصوص کشاورزان شهرستان لنجان.

- تذکر سید سلمان ذاکر نماینده ارومیه به وزیر ورزش و جوانان درباره لزوم تقویت ورزش دو میدانی با توجه به برتری های تخصصی و مدال آوران آذربایجان غربی، تذکر وی به وزرای ورزش و جوانان و دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح درباره ضرورت ساخت خانه جوان و سالن ازدواج آسان در ارومیه و نیز لزوم تسریع راه اندازی موزه دفاع مقدس در مرکز استان ها به خصوص ارومیه

- تذکر بهزاد رحیمی نماینده سقز و بانه به وزیر نیرو درباره لزوم رسیدگی به پیامدهای سیل و عدم آبگیری به موقع سد

- تذکر حسین خسروی نماینده بیرجند به همراه 42 نفر از نمایندگان به وزیر جهاد کشاورزی درباره لزوم حل مشکل خشکسالی کشاورزان و دامداران خراسان جنوبی

- تذکر کیومرث سرمدی نماینده اسدآباد و 46 نفر از نمایندگان به وزیر جهاد کشاورزی درخصوص رسیدگی به گرانی و عدم ثبات قیمت تجهیزات و ماشین آلات کشاورزی

- تذکر رسول فرخی میکال نماینده لاهیجان و سیاهکل به همراه احمد محرم زاده، علی علیزاده، یعقوب رضازاده، سیدناصر موسوی لارگانی، جواد نیک بین و علیرضا زندیان به وزیر کشور درباره لزوم ابلاغ ارتقای بخش بندر کیاشهر به شهرستان کیاشهر، تذکر وی به همراه احمد محرم زاده، یعقوب رضازاده، جلال محمودزاده، علیرضا عباسی، بهروز محبی نجم آبادی، جواد نیک بین، علیرضا ورناصری قندری، سید جواد حسینی کیا و علیرضا زندیان به وزیر کشور درخصوص لزوم تسریع در خرید تجهیزات ترابری به خصوص ماشین آتش نشانی برای شهرداری دیلمان کیاشهر

تهران (پانا) - معاون و جانشین وزیر در طرح هدایت در نشست شورای فرهنگ عمومی که با حضور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و اعضای این شورا در محل وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برگزار شد به تشریح دستاوردهای طرح هدایت و برنامه های آموزش وپرورش برای صیانت دانش آموزان از آسیب های فضای مجازی پرداخت.

به گزارش روابط عمومی و امور بین الملل سازمان آموزش وپرورش استثنایی، سید جواد حسینی در این نشست با بیان اینکه در وضعیت کرونا تمام تلاش جامعه جهانی و آموزش وپرورش ایران این بود که گرچه مدارس تعطیل شده اند جریان آموزشی تعطیل نشود، گفت: مهم ترین راهکار آموزش های مجازی بود اما اینکه این آموزش ها از چه طریق شکل گیرد و یا با چه امکاناتی برای همه دانش آموزان فرصت برابر ایجاد کند، مسئله اصلی بود.

وی با بیان اینکه وزارت آموزش وپرورش شبکه شاد را با هدف ادامه آموزش ها در فضای مجازی ایجاد کرد، گفت: شاد شبکه ای مستقل، فراگیر، رایگان، منعطف و امن است که هم اکنون در این شبکه 115 هزار مدیر، 727 هزار معلم و 12 میلیون و ششصد هزار دانش آموز عضو هستند.

وی گفت: مطمئن ترین و کیفی ترین نوع آموزش در شبکه شاد ایجاد شد اما متأسفانه 30 درصد از دانش آموزان مناطق محروم، حاشیه شهرها و روستاها از دسترسی به وسایل هوشمند آموزشی محروم هستند و طرح هدایت با هدف تأمین این تجهیزات در آموزش وپرورش اجرایی شده است.

حسینی با بیان اینکه آسیب های فضای مجازی و استفاده از تجهیزات هوشمند آموزشی توسط دانش آموزان یکی از دغدغه های اصلی وزارت آموزش وپرورش است اظهار کرد: اینترنت و فضای مجازی در سه بعد به عنوان ابزار، محتوا و عمل ارتباطی آسیب زا است و صیانت از دانش آموزان در برابر آسیب های فضای مجازی از جمله دغدغه های وزارت آموزش وپرورش است.

وی گفت: طراحی نرم افزارهای کنترلی ویژه والدین، طراحی ده میلیون سیم کارت دانش آموزی توسط وزارت ارتباطات و واگذاری آن از اول مهرماه، تولید تبلت های داخلی با سیستم عامل دانش آموزی و برگزاری دوره های آموزشی سواد رسانه ای ویژه دانش آموزان و خانواده های آنان از جمله برنامه های اندیشیده شده وزارت آموزش وپرورش در حوزه صیانت از آسیب های فضای مجازی است.

جانشین وزیر در طرح هدایت در ادامه به بیان محورهای اصلی طرح هدایت پرداخت و گفت: طرح هدایت از سه ماه پیش با هدف تأمین تجهیزات هوشمند آموزشی برای دانش آموزان کم برخوردار آغاز شد.

وی افزود: در عصر کرونا راهبردهای ده گانه ای از سوی وزیر آموزش وپرورش تدوین شد که یکی از آنها پوشش و انعطاف حداکثری آموزش بود و یکی از روش های اصلی پوشش حداکثری آموزش استفاده از فضای مجازی و شبکه شاد بود.

حسینی با بیان اینکه جوهره اصلی سند تحول بنیادین نیز گسترش عدالت و ارتقای کیفیت آموزش است گفت: یکی از ارکان عدالت، عدالت دیجیتالی است. در عصر کرونا بین 3 تا 5 میلیون دانش آموز از دسترسی به وسایل هوشمند آموزشی محروم هستند که این ممکن است موجب گسترش بی عدالتی شود و طرح هدایت با هدف تداوم آموزش و پوشش حداکثری در وزارت آموزش وپرورش اجرایی شده است.

وی با بیان اینکه ساختار طرح هدایت ساختاری خزانه ای و ماتریسی است اظهار کرد: این طرح از طریق هم افزایی و انسجام با بخش های مختلف کار را به پیش می برد و تلاش شده همه بخش های دخیل در طرح وظایف محوله را به خوبی به پیش ببرند.

معاون وزیر با بیان اینکه طرح هدایت شامل چند محور اصلی است اظهار کرد: شناسایی دقیق دانش آموزان نیازمند به تفکیک منطقه، مدرسه و جنسیت اولین محور طرح هدایت بود که این کار از طریق شناسایی دانش آموزان نیازمند از طریق مدیر و شورای مدرسه و بارگذاری اطلاعات در سامانه طرح هدایت امکان پذیر شد.

حسینی محور دوم طرح هدایت را تأمین منابع 3 میلیون تبلت دانست و گفت: تأمین این میزان تجهیزات هوشمند اعتباری بیش از ده هزار میلیارد نیاز دارد و منابع دولتی، عمومی، مردمی و خیریه ای در این محور به کار گرفته شده اند.

وی افزود: در تفاهم نامه با استانداری ها یک میلیون و 700 هزار تبلت تعهد شده است و مؤسسات عمومی و غیردولتی نیز تعهد تأمین یک میلیون و 280 هزار و 915 تبلت را داده اند.در بودجه سال جاری نیز 500 میلیارد اعتبار برای طرح هدایت دیده شده است که از این طریق نیز 125 هزار تبلت تأمین خواهد شد. در مجموع تاکنون تأمین 2 میلیون 980 هزار تبلت با اعتبار ده هزار میلیاردی تعهد شده است.

حسینی با بیان اینکه تاکنون و در قالب طرح هدایت 280 هزار تبلت تهیه و به دانش آموزان نیازمند اهدا شده است گفت: محور بعدی طرح هدایت نحوه تأمین تبلت ها است که با محوریت شرکت صنایع آموزشی و از طریق همکاری با 7 شرکت داخلی این تبلت ها از طریق تولیدات داخلی و واردات تأمین خواهند شد.

وی افزود: برای تسهیل واردات تبلت، معافیت 3 درصدی از عوارض گمرکی شرکت های واردکننده تبلت برای طرح هدایت در هیئت دولت به تصویب رسیده است و این معافیت کمک شایانی به طرح هدایت کرده است.

معاون وزیر محور بعدی در طرح هدایت را تبلیغات دانست و گفت: تبلیغات از طریق رادیو و تلویزیون، پایگاه های اطلاع رسانی وزارت و آموزش وپرورش استان ها، روابط عمومی سایر دستگاه های اجرایی، شبکه شاد و تبلیغات محیطی در دستور کار قرار دارد و تاکنون با راه اندازی پویش های مردمی نظیر نذر هوشمند، من حاضرم، طرح حامی هوشمند، جهاد آموزشی، چلچراغ و اولیا خردمند دانش آموزان هوشمند بخشی از تجهیزات هوشمند آموزشی تأمین شده است.

حسینی محور بعدی در طرح هدایت را چگونگی توزیع تجهیزات هوشمند آموزشی دانست و گفت: در واگذاری تبلت ها اولویت با دانش آموزانی است که در خانواده هیچ وسیله هوشمند آموزشی ندارند و سپس اولویت های بعدی با دانش آموزان نیازمندی است که امکان آموزش های حضوری در مناطق آنان فراهم نیست. مدارس پرجمعیت که تعداد محدودی دانش آموز کم برخوردار دارند نیز در اولویت های واگذاری قرار دارند.

معاون وزیر با جمع بندی موارد اجرا شده در طرح هدایت و بیان اینکه تاکنون 280 هزار تبلت با اجرای این طرح تأمین شده است اظهار کرد: ایجاد فرصت برابر عدالت آموزشی برای تمام دانش آموزان، استفاده دانش آموزان مناطق محروم از آموزش های باکیفیت، تداوم آموزش در شرایط بحرانی و کرونا، زدودن مظهر خشن درد و رنج نداشتن کودکانه و جلوگیری از ترک تحصیل دانش آموزان به ویژه دختران در مناطق محروم از جمله دستاوردهای طرح هدایت است.

حسینی در پایان خواستار ورود شورای فرهنگ عمومی در راستای توسعه مشارکت عمومی و اطلاع رسانی طرح هدایت شد و اظهار کرد: شورای فرهنگ عمومی می تواند در زمینه فرهنگ سازی استفاده از وسایل هوشمند آموزشی و صیانت دانش آموزان از آسیب های فضای مجازی به کمک وزارت آموزش وپرورش بیاید.

به گزارش روابط عمومی اداره کل فرهنگ و ارشاد داسلامی خوزستان، در متن این پیام آمده است:

خانواده محترم هنرمند فقید امیرمسعود بیگدلی

درگذشت چهره فرهیخته شادروان امیرمسعود بیگدلی موجب تالم و تاسف گردید. فقدان این هنرمند ارزشمند را به شما خانواده محترم و عموم علاقه مندان و جامعه فرهنگی و هنری استان خوزستان تسلیت می گویم و از خداوند متعال برای آن مرحوم علودرجات و برای بازماندگان محترم صبر و بردباری خواستارم.

سید عباس صالحی

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی

به گزارش مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، متن دلنوشته همایون امیرزاده به شرح زیر است:

هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق

همیشه با نام کوچکم و گاهی امیر صدایم می کرد؛ صدایی پر از مهربانی و خوش نوایی؛ گویا موهبت صدایی که با آن به زیبایی قرآن را تلاوت می کرد بر همه عناصر گفتارش سایه انداخته بود؛ پر طنین، با صلابت و دلنشین.

از نخستین روزهایی که پا به عرصه فرهنگ گذاشتم نامش را مرتب می شنیدم آن هم به نکویی.

گذر زمان و سرنوشت، مرا به تهران و ستاد وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی رساند. نخستین دیدارهای کاری و اداری ما از سال 92 به بعد آغاز شد. علی مرادخانی معاون هنری بود و من مشاور اجرایی معاونت فرهنگی. دو حوزه کاری مستقل و جدا از هم.

سلسله مراتب اداری اقتضا می کرد نظامات اداری رعایت شود اما مهربانی او بود که دیوار این فاصله های مرسوم به سرعت برداشته و هر روز از تجربیات این مدیر کاربلد فرهنگ و هنر نکته های ارزشمندی نصیبم می شد. در شناخت دقیق حوزه کاری، ارتباط عمیق عاطفی با ذینفعان و مراجعان و ایده پردازی برای تاسیس کارهای جدید حرف نداشت.

عمق نفوذ عاطفی مرادخانی در بین اصحاب فرهنگ و هنر را به مناسبتی در جلسه ای که برای بزرگداشت استاد شجریان برگزار شد دریافتم. زمانی که همایون شجریان مانند فرزندی به صحبتش گوش می داد یا در هم صحبتی با فرزند محمود دولت آبادی که از جانب او برای انجام کاری به وزارتخانه آمده بود. این نمونه ها تنها گوشه ای از ارتباطات عاطفی این مرد بزرگ است که دیگر در میان ما نیست.

مرادخانی ایجاد هیچ فاصله ای با مردم را به خاطر جایگاه اداری خود برنمی تابید؛ خندان بود و پر مهر، صفا و فروتنی.

ما جنوبی ها فانوس به دست به دنبال مهر و محبتی هستیم خالصانه. این شد که به زودی شیفته مرام مردی شدم که لوطی گری در آن موج می زد؛ با هر تماس دوستانه و از سر تواضعش به دنبال گره گشایی بود از کار مردم.

روحش شاد یادش گرامی.

درگذشت مدیر فرهیخته؛ هنرمند توانا، انسان شریف و دلسوز مرحوم علی مرادخانی ضایعه ای غم انگیز و بزرگ است. علی مرادخانی سال ها در عرصه فرهنگ و هنر کشور حضور موثر، خلاقانه، مسئولانه و تلاش وافر داشت و در این راه از هیچ کوششی فروگذار نکرد. اثر اقدامات مدیریتی، فرهنگی و هنری به جا مانده از مرحوم مرادخانی در این مرز و بوم ماندگار خواهد بود.

این ضایعه بزرگ را به خانواده محترم، دوستداران ایشان و اصحاب فرهنگ و هنر کشور تعزیت و تسلیت عرض نموده و از درگاه پروردگار منان، علو درجات و آرامش ابدی برای آن مرحوم مسالت می کنم.

به گزارش خبرنگار فرهنگی ایرنا، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، و وزیران پیشین و جمعی از مدیران و مسیولان این وزارتخانه و شماری از اصحاب فرهنگ و هنر عصر دوشنبه با حضور در منزل زنده یاد معاون سابق امور هنری این وزارتخانه، ضمن دیدار، در سوگ وی با خانواده آن مرحوم ابراز همدردی کردند.

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در دیدار با خانواده مرحوم مرادخانی به گفت: آن مرحوم از مدیران با سابقه و با تجربه و موثر در حوزه فرهنگ و هنر بود، بیش از 30 سال حضور ایشان در حوزه فرهنگ و هنر از وی یک کارنامه درخشان و قابل توجه ایجاد کرده است.

صالحی افزود: برخی مدیران با فضای صندلی های اداری جا به جا می شوند و برخی مدتی حضور دارند و می آیند و می روند، اما مرادخانی از مدیرانی بود که در یک ارتباط پیوسته با اهالی فرهنگ و هنر بود و در دل آنها جا داشت، او در حل مسائل مختلف اهالی فرهنگ در شرایط مختلف کشور در سه دهه گذشته به صورت آشکار و نهان فعال و کوشا بود.

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی تصریح کرد: مرحوم مرادخانی در حوزه مدیریتی تلاش وافری داشت تا سهم حوزه فرهنگ و هنر را در توسعه ملی و در ارتباطات خارجی ایران بالاتر ببرد؛ او از مدیرانی است که آثارش و یادش و یادگارانش همیشه در خاطر اهالی فرهنگ و هنر باقی خواهند ماند.

رییس کمیته ملی المپیک و وزیر پیشین فرهنگ و ارشاد اسلامی در دیدار خانواده مرحوم مرادخانی اظهار داشت: او جزو معدود انسان هایی بود که خیلی در دل، درد داشت اما همیشه بر لب لبخند داشت، او دردهایش را کتمان می کرد و همیشه برای همکارانش و جامعه مخاطبانش در تمام سطوح لبخند خود را عیان می کرد.

وزیر پیشین فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت: او انسانی فهیم و وارسته بود، در حوزه هنر اندیشمند و مدیری کم نظیر بود و متانت بسیاری داشت. اخلاق مدار بود و هرگز از ایشان حاشیه ای نشنیدم و ندیدم، هرگز از کسی گله ای نداشت بسیار صبور بود.

صالحی امیری مرحوم مرادخانی را انسانی فرهیخته دانست و گفت: با درگذشت او فرهنگ و هنر ایران زمین یکی از سرمایه های بزرگ خود را از دست داد. به گفته یکی از اندیشمندان وقتی یک فرهیخته از دنیا می رود یک کتابخانه می سوزد مرحوم مرادخانی نمونه عینی همین خسران است و با رفتنش همه اصحاب فرهنگ و هنر را داغدار کرد.

وی با تسلیت درگذشت مرحوم مرادخانی به اصحاب فرهنگ و هنر و جامعه موسیقی و هنر آرزو کرد که روح او همنشین اولیا و انبیا شود.

وزیر پیشین فرهنگ و ارشاد اسلامی در دیدار با خانواده مرحوم مرادخانی اظهار داشت: حدود چهار دهه با آن مرحوم کار کردم و مانوس بودم، او با همه خلوص نیت کار می کرد در حوزه فرهنگ و هنر شبانه روز تلاش می کرد و خستگی ناپذیر بود.

وزیر اسبق فرهنگ و ارشاد اسلامی افزود: او از ابتدا ازاوایل دهه 60 در حوزه فعالیت های هنری فعالیت می کرد. بیشترین زمان کاری خود را بیش از 14 سال را در حوزه موسیقی صرف کرد و رییس دفتر موسیقی بود با اهالی فرهنگ و هنر یک رابطه عاطفی بسیار نزدیک داشت.

جنتی بیان کرد: همه هنرمندان نه فقط در حوزه موسیقی بلکه در حوزه سینما و نمایش با مرادخانی خیلی رابطه صمیمی داشتند و در بسیاری جهات حرف شنوی داشتند، در بسیاری از مشکلات تنها کسی بود این اختلافات و مسائل را به راحتی حل و فصل می کرد.

جنتی گفت: در دوره ای که او معاون هنری در زمان وزارت من و همکار بودیم، واقعا به عنوان یک مشاور و معاون عالم و پر تلاش و کارآمد بود، و پس از سال 84 موزه موسیقی را راه اندازی کرد؛ این موزه یکی از ماندگارترین کارهایی است که در جمهوری اسلامی در بخش موسیقی انجام شده است، هر آنچه که از ابتدای موسیقی در تاریخ ایران زمین بوده در این موزه جمع آوری شده است.

وزیر اسبق فرهنگ و ارشاد اسلامی بیان کرد: موزه موسیقی گنجینه ای حاصل تلاش مرحوم مرادخانی است که در هیچ موسسه و مرکز فرهنگی دیگری حتی صدا و سیما نمی توان یافت همه آلات موسیقی سنتی ایران منسوب به هر نقطه ای از کشور در این مجموعه گردآوری شده که حاصل تلاش مرحوم مرادخانی است.

شهردار تهران، معاون هنری وزرات فرهنگ و ارشاد اسلامی، رییس بنیاد سینمایی فارابی، مدیرعامل خانه موسیقی ایران، معاون هنری پیشین وزارت فرهنگ، مشاور و مدیرکل دفتر شهردار تهران، مشاور وزیر و معاون پیشین هنری وزازت فرهنگ نیز عصر امروز با حضور در منزل آن مرحوم و دیدار و تسلیت به خانواده آن فرهیخته فقید در سوگ وی ابراز همدردی کرده و فاتحه خواندند.

، علی مرادخانی معاون سابق امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی که از یک ماه پیش بعلت ابتلا به ویروس کرونا در بیمارستان بستری و روزهای گذشته به کما رفته بود، صبح روز دوشنبه 17 خرداد 1400 درگذشت.

زنده یاد علی مرادخانی، که معاونت سابق امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی را از سال 1392 تا 1396 عهده دار بود، فارغ التحصیل رشته روانشناسی از دانشگاه تهران بود. وی پس از اتمام تحصیلات خود در سمت های مختلف مدیریتی نیز حضور داشت که از آن جمله می توان به مدیریت تولید فیلم و عکس وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی (1363 تا 1365)، مدیریت همکاری های سمعی و بصری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی (1365 تا 1367)، مدیریت مرکز موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی (1383 تا 1386)، مشاور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی (1373 تا 1387) و مدیریت موزه موسیقی (1387 تاکنون) اشاره کرد.

تاسیس خانه موسیقی ایران با همکاری هنرمندان موسیقی، مدیر تولید مجموعه زبان فارسی برای غیر فارسی زبانان (امور بین الملل وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی)، نیز برخی دیگر از فعالیت های زنده یاد مرادخانی را تشکیل می دهند.

به گزارش ایسنا، علی مرادخانی معاون سابق هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و رئیس موزه موسیقی صبح روز دوشنبه (17 خردادماه) پس از تحمل دوره بیماری به دلیل عوارض ناشی از بیماری کووید 19 درگذشت.

بر این اساس، جمعی از مسئولان کشور، با حضور در منزل این مرحوم، برای ابراز همدردی با خانواده مرادخانی دور هم گرد آمدند.

سیدعباس صالحی (وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی)، پیروز حناچی (شهردار تهران)، سیدرضا صالحی امیری (رییس کمیته ملی المپیک)، علی جنتی (وزیر اسبق ارشاد)، سیدمجتبی حسینی (معاون هنری)، امین عارف نیا (مدیرعامل موسسه کمک به توسعه فرهنگ و هنر)، علیرضا تابش (مدیرعامل بنیاد فارابی)، حمیدرضا نوربخش (مدیرعامل خانه موسیقی) و مجید رجبی معمار (مدیرعامل خانه هنرمندان)، مرتضی کاظمی، ابوالقاسم خوشرو و حسینی مکارم از جمله حاضران در این مراسم بودند.

علی مرادخانی حدود یک ماه پیش به ویروس کرونا مبتلا به مدت سه هفته در بیمارستان بستری شده بود، پس از یک هفته به دلیل بروز عوارض ناشی از بیماری کووید_ 19 بار دیگر در بیمارستان بستری شد و نهایتاً روز دوشنبه (17 خردادماه) درگذشت.

انتهای پیام

به گزارش خبرنگار حج و زیارت خبرگزاری فارس، همزمان با سالروز شهادت امام جعفر صادق (ع)، حرم امیرالمؤمنین (ع) سیاهپوش و پرچم عزا بر فراز ایوان نجف نصب شد.

شب گذشته موکب های عزاداری در اطراف حرم برپا شد و هر کدام در کنار عزاداری بین زائران حرم علوی غذا و نوشیدنی توزیع کردند.

عزاداری خادمان حرم علوی

صبح امروز نیز همزمان با سالروز شهادت امام جعفر صادق (ع) در عراق، مراسم عزاداری به همت عتبه علویه و با حضور خادمان حرم امام علی (ع) برگزار شد.

حضور زوار ایرانی در حرم امام علی (ع) بدون ماسک!

علاوه بر این، برخی از زائران ایرانی که همراه با کاروان های غیرمجاز عازم عتبات شده بودند، شب گذشته در حرم امام علی (ع) حضور یافته و به عزاداری پرداختند. این امر در حالی است که زائرانی که همراه با این کاروان ها به عتبات مشرف می شوند، پروتکل های بهداشتی را رعایت نمی کنند و الزامی به استفاده از ماسک ندارند.

مرزهای زمینی به روی زائران و مسافران عراق بسته است

حتی پس از ورود به ایران نیز در صورت بیماری کرونا کسی در مبادی ورودی از آنها آزمایش کرونا نمی گیرد. البته بیش تر کاروان ها با توجه به ممنوعیت تردد در مرزهای زمینی از طریق هوایی عازم عتبات می شوند؛ چرا که حسین قاسمی، مدیر کل امور مرزی وزارت کشور می گوید: همچنان مرزهای زمینی برای تردد زائر و مسافر به عراق مسدود است و در صورت بروز تخلف با متخلفان برخورد می شود.

کاهش تردد غیرمجاز از مرز مهران در روزهای اخیر

البته برخی از افراد در مرز مهران با داشتن ویزای عراق به این کشور سفر می کنند و کسی هم جلوی آنها را نمی گیرد که به گفته مرزنشینان، تعداد افرادی که از طریق مرز زمینی به ویژه مرز مهران عازم عراق می شوند، در روزهای اخیر به شدت کاهش یافته است و محدودیت ها در مرز مهران افزایش یافته است.

ممنوعیت اعزام به عتبات ادامه دارد، این بار فقط برای سازمان حج و زیارت!

با این وجود، کاروان های غیرمجاز که به مصوبه ستاد کرونا مبنی بر ممنوعیت سفر به عتبات بی توجه هستند و به نوعی ستاد کرونا را با اعزام غیرمجاز به عراق دور می زنند، همچنان به راحتی و بدون هیچ نظارتی با هزینه های بالا اقدام به مسافرگیری و جذب زائر می کنند و به نظر می رسد که اعزام زائر به عتبات فقط از طریق سازمان حج و زیارت به عنوان متولی اصلی اعزام ها امری غیرقانونی است؛ چرا که ستاد کرونا سفر به عتبات را در ایام کرونا و وضعیت کنونی از ابتدای اسفند 98 ممنوع کرده است و هیچ زائری در قالب کاروان رسمی حج و زیارت در 15 ماه اخیر به عتبات سفر نکرده است.

با این وجود، سفر به عتبات به صورت شخصی یا گروهی با اخذ ویزای عراق توسط دلالان از 140 تا 350 دلار در حال انجام است و افراد با خرید بلیت هواپیمای نجف یا بغدا د به راحتی می توانند عازم عراق شوند و به زیارت بپردازند.

کاروان های غیرمجاز نکات بهداشتی را در سفر به عتبات رعایت نمی کنند

حجت الاسلام صحبت الله رحمانی، معاون عتبات سازمان حج و زیارت می گوید: با وجود ادامه روند اعزام زائران به عتبات در قالب کاروان غیرمجاز یا حتی انفرادی، سازمان حج و زیارت هنوز اجازه اعزام زائر ندارد و بسیاری از دفاتر زیارتی هم تعطیل شدند و برخی هم با مشکلاتی مواجه هستند. اما به دلیل مصوبه ستاد کرونا و ممنوعیت سفر به عتبات، این دفاتر اقدام به اعزام زائران به عتبات نکردند و همچنان تابع ستاد کرونا هستند.

وی با بیان اینکه سازمان حج و زیارت باز هم آمادگی خود برای ازسرگیری سفر به عتبات را اعلام می دارد، می افزاید: ما می توانیم همین زائران و افراد مستقل را که اکنون با شیوه های مختلف عازم عتبات می شوند، ساماندهی کرده و با رعایت پروتکل بهداشتی و هزینه ای پایین تر از کاروان های غیرمجاز، به عتبات اعزام کنیم و به نوعی دستورالعمل ستاد کرونا را بهتر اجرایی کنیم؛ چرا که اکنون افراد و کاروان هایی که به عراق اعزام می شوند، بسیاری از نکات بهداشتی را رعایت نمی کنند و جان زوار را به خطر می اندازند و به فکر سودجویی خود هستند و حتی در صورتی زائری با مشکلی مواجه شود یا بیمار شود، به دلیل نبود امکانات ایرانیان به ویژه مستقر نبودن هلال احمر برای درمان زوار، باید هزینه های بالایی برای درمان در بیمارستان های عراق بپردازند.

حال باید به این نکات اشاره کرد که اگر واقعا همه باید به دستورالعمل ستاد کرونا توجه و عمل کنند، چرا نهادی نظارتی در این زمینه وجود ندارد تا از اقداماتی خلاف مصوبه های ستاد کرونا جلوگیری کند؟ اگر سفر به عتبات برای سازمان متولی اعزام ها ممنوع است، پس چگونه برخی به صورت شخصی و گروهی عازم عتبات می شوند؟ اگر این سفرها مشکلی ندارد و حتی پس از ورود به ایران نیز زائران در سلامت هستند، چرا ستاد کرونا مجوزی برای برقراری سفرها حتی به صورت محدود صادر نمی کند؟ آن هم برای سفری که تا این اندازه مشتاق دارد و بسیاری ماه ها برای بازگشایی مسیر زیارت لحظه شماری می کنند و به گفته مصطفی قاسمی، مدیر عامل شرکت شمسا در سال 97 حدود 500 هزار نفر به عتبات اعزام شدند که این آمار از دو هفته قبل از اربعین تا یک هفته بعد از اربعین است و در ایام اربعین نیز با توجه به برخی محدودیت ها در آن سال حدود 2.5 میلیون نفر از کشورمان در حماسه اربعین حضور یافتند.

به گزارش فارس، در حالی که سفرهای خارجی برقرار است و محدودیتی در این زمینه وجود ندارد، ستاد کرونا همچنان با برقراری سفر به عتبات موافقت نکرده است و میلیون ها عاشق حسینی در انتظار ازسرگیری سفر به عتبات هستند.

انتهای پیام/

رئیس سازمان حج و زیارت با بیان اینکه زمان به سرعت در حال گذر است، گفت: ما منتظریم تا مسئولان کشور عربستان اعلام کنند که درچه سطحی توانایی برگزاری مراسم حج را دارند.

نشست شورای برنامه ریزی و هماهنگی بعثه مقام معظم رهبری و سازمان حج و زیارت روز دوشنبه بمناسبت گرامیداشت ایام ارتحال بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران به ریاست حجت الاسلام والمسلمین سید عبدالفتاح نواب نماینده ولی فقیه در امور حج و زیارت و سرپرست حجاج ایرانی در جوار مرقد مطهر امام خمینی (قدس سره) تشکیل شد.

درابتدای نشست علی رضا رشیدیان با اشاره به اخبار منتشر شده در خصوص حج 1400 در آستانه فرا رسیدن ماه ذی القعده، اظهار داشت: کشورهای اسلامی همچنان در انتظارند تا عربستان تکلیف حج آینده را مشخص کند و سازمان حج و زیارت نیز بر اساس وظیفه ذاتی خود پیگیراین موضوع است.

رئیس سازمان حج و زیارت افزود: زمان به سرعت در حال گذر است و ما منتظریم تا مسئولان کشورعربستان اعلام کنند که درچه سطحی توانایی برگزاری مراسم حج را دارند.

منبع: ایرنا

مطالب مرتبط

به گزارش ایسنا به نقل از ستاد ارتباطات رسانه ای (فهما)، حجت الاسلام و المسلمین حبیب رضا ارزانی متن این پیام به شرح ذیل است:

فَسُبْحانَ الَّذِی بِیَدِهِ مَلَکُوتُ کُلِّ شَیْ ءٍ وَ إِلَیْهِ تُرْجَعُونَ

بار دیگر جامعه فرهنگی هنری کشور در افسوس از دست دادن عزیزی دیگر به سوگ نشست، مردی سخت کوش، رفیقی با نشاط و مدیری پر تلاش، که تمام همتش زنده نگه داشتن فرهنگ و هنر این مرز و بوم بود.

هیچگاه خاطرات ماندگار و لحن و لفظ دلنشین ایشان از ضمیر دلمان پاک نخواهد شد و از یاد نخواهیم برد که برای جاودانه شدن هنر ایران، در طول حیات پر برکت خود از هیچ کوششی دریغ نکرد و یقیناً خدمات ارزنده و خاطره ایشان در عرصه هنر؛ زنده خواهد ماند.

فقدانِ علی مرادخانی عزیز را به تمامی هنردوستان، تسلیت عرض می نمایم و برای خانواده محترمشان و بازماندگان معزز، صبر جمیل و برای روح بزرگ او، علو درجات را از درگاه خداوند متعال آرزومندم.

انتهای پیام

اعتمادآنلاین| نصراله منصوری روانشناس و مشاور خانواده، در خصوص اینکه هنر سینما، تئاتر، موسیقی و ... در بحران کرونا چقدر می تواند در کاهش وضعیت التهابی جامعه موثر باشد و حال و احوال مردم را خوب کند عنوان کرد: هنرمندان با رعایت فاصله اجتماعی و پروتکل های بهداشتی در مراکز هنری می توانند فعالیت داشته باشند چون تعطیلی سینما و سالن های تئاتر از لحاظ مادی و تخصصی تاثیرات منفی برای آن ها در پی داشته است و متاسفانه متولی برای رسیدگی به مشکلات آنها وجود ندارد. حتی این وضعیت برای مخاطبان هم خسته کننده شده است.

به گزارش برنا، وی ادامه داد: در ایام کرونا هنرمندان می توانند تاثیرگذار باشند، ولی اگر نگاه آنها به هنر فقط مادی باشد خروجی هنر آنها نمی تواند سازنده باشد.

منصوری در ادامه افزود: در رفتار ما هنری نهفته است که می تواند نشات گرفته از سخن گفتن، موسیقی، فیلم و مجسمه سازی باشد و هر کس در رشته خودش می تواند هنرمند، هنرور و ابداع کننده هنر باشد. اما در جامعه ما این موضوعات که یکی از آنها هنر است معمولا به هم ریخته است.

وی گفت: اکثر افراد جامعه در رشته های مختلف اسیر شهرت زدگی می شوند تا محبوبیت زدگی، در حالیکه هنر اگر در جای خود، به اندازه و خوب به کار رود و در آن افراط و تفریط نباشد، در واقع دیالوگ هایی که از هنرهای مختلف از جمله فیلمنامه، کتاب و ... بیان می شوند اگر از دستوالعمل خوبی نشات بگیرند اثرگذار خواهند بود.

این روانشناس ادامه داد: بنابراین هنر بسیار ارزشمند است. در وجود ما تعبیه و نهادینه شده است و افراد با انجام هر فعالیت موثری در جامعه می توانند تاثیرگذار باشند مانند مادری که کودک خود را پرورش می دهد. پس چون عرضه کننده هنر هستند باید آن ها را هنرمند نامید.

منصوری با بیان اینکه عالم خلقت و مخلوقات عالم بر اساس هنر خود خداوند خلق شده است اظهار داشت: خداوند در قرآن برای خلقت انسان به خودش تبریک گفته، از این جهت که انسان تمایز و جهتی که نسبت به مخلوقات دیگر دارد و می تواند به هنر فکر کند، هنر را گسترش بدهد، هنرآفرین باشد و با هنر و کارهایی که انجام می دهد بتواند خود و دیگران را تحت تاثیر قرار بدهد.

این روانشناس و مشاور خانواده در پاسخ به این سوال که مسئولین فرهنگی جامعه با چه اقداماتی می توانند در کاهش این التهابات موثر باشند گفت: مسئولین فرهنگی ما در جامعه متفرق هستند. همیشه از این مقوله صحبت می شود، ولی متاسفانه متولی مشخص و یا مسئولی که بتوان به سراغ او رفت و اقتباس گرفت به سختی پیدا می شود.

وی ادامه داد: گروه ها، سازمان ها و ...همه از فرهنگ و مسئله فرهنگی صحبت می کنند، ولی به نظر من آن مسئله ای که مغفول و مظلوم مانده فرهنگ است که باید به آن توجه شود.

این مشاور خانواده در ادامه افزود: مسئولین صدا و سیما، وزارت ارشاد و دیگر ارگان هایی که مسئولیت امور فرهنگی را به دوش دارند و از فرهنگ صحبت می کنند باید در این زمینه محقق، مدبر و فرهنگ شناس باشند. به هرحال اگر به فرهنگ اصیل ایرانی روی بیاورند مشکلات زیادی از جامعه دور می شود و زندگی مردم می تواند به سمت آرامش در حرکت باشد.

وی در پایان با ابراز امیدواری برای از سرگیری اجرای هنرمندان در سالن های تئاتر گفت: امیدوارم آغاز به کار سالن های تئاتر راهی برای موفقیت هنرمندان و رفع مشکلات مالی آنها باشد، بتواند در روحیه مخاطبان هنر تاثیر گذار باشد و حالت تازه ای در آنها به وجود بیاورد. امیدوارم راهی که شروع شده ادامه داشته باشد و پشیمانی تلفات و کرونا در آن نباشد.

علی مغازه ای پژوهشگر و از فعالان حوزه موسیقی نواحی و موسیقی ایرانی در پاسخ به پرسش خبرنگار مهر درباره عملکرد دولت دوازدهم در حوزه موسیقی بیان کرد: اعتقاد من این است گفتمانی که این دولت با رویکردهای جناب آقای صالحی در مقام وزیر ارشاد در پیش گرفت، محصول خوبی نداشت و متاسفانه شرایطی را ایجاد کرد که بیشتر به سمت بی صدا کردن موسیقی پیش رفت. این شرایط هم در حالی بود که همزمان با ورود آقای حسینی به عنوان معاون هنری وزیر ارشاد به میدان، التهابات زیادی در حوزه هنرهای تجسمی وجود داشت که وضعیت رسیدگی به هنرهای دیگر را برای او کمی پیچیده کرد و رفته رفته کار به شکلی رقم خورد که انجام امور به مشاورانی سپرده شود که به لحاظ قانونی رسمیت پاسخگویی نداشته و فضا را به سمت و سویی هدایت کردند که موجب محدود شدن هنرمندان موسیقی از حمایت های دولتی و کاهش ارتباط میان هنرمندان و دولتمردان شد.

وی ادامه داد: آنجا هم که هنرمندان لب به اعتراض گشوده و به اشکال مختلف در قالب نامه و بیانیه و مصاحبه و مقاله به اعتراض دست زدند، دریغ از یک واکنش یک کلمه ای از سوی هیچ مدیری در این حوزه که هنرمندان بفهمند لااقل کسی هست که صدای اعتراضشان را بشنود، اقدام پیشکش! البته این روند از قبل بوده اما انتظار این بود که اوضاع بهبود یابد نه آنکه در همیشه بر همان پاشنه بچرخد و کسی هم پاسخگو نباشد.

ضعف دولت در مواجهه با دیگر مجموعه های ناظر

وی ادامه داد: در این گیر و دار هم مجموعه ناظر تازه ای با عنوان ساترا یا همان سازمان تنظیم مقررات صوت و تصویر فراگیر در حوزه پلتفرم های شبکه های مجازی و درگاه های آنلاین وارد فعالیت های موسیقایی شد که عملاً مجوزهای صادر شده از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی را قبول نداشت و فضایی را ایجاد کردند که اولین ضرر و زیانش متوجه هنرمندان موسیقی شد. به عبارتی می توان گفت دولت در حوزه تصمیم گیری عقب نشینی کرده و شرایطی را پیش روی موسیقی قرار داد که موقعیت و جایگاه وزارت ارشاد به عنوان اصلی ترین متولی تولید و نشر موسیقی، دچار انفعال و دو پارگی هایی شود. آسیب های ناشی از این اتفاق هم قبل از هر چیزی متوجه هنرمندان شد.

این کارشناس موسیقی افزود: به عنوان مثال در همین چند مدت کنسرت های آنلاینی بودند که موفق به دریافت مجوز از وزارت ارشاد شدند اما به دلیل عدم موافقت این مجموعه های ناظر، بسیاری از همین کنسرت ها لغو شدند و بسیاری هم با اعمال سلیقه های خاص از جمله مثلاً نمایش ندادن ساز در همین کنسرت آقای ناظری، دچار آسیب شدند. یعنی مردمی که بهای تماشای کنسرت آنلاین را پرداخته اند امکان تماشای آن را به دلیل سوء مدیریت از دست می دهند. این خیلی نکته غم انگیزی است که ساترا مجوز صادر شده از سوی وزارت ارشاد را قبول ندارد یا شروط تازه ای برای موضوع مجوز ارشاد تعیین می کند. حالا شما بروز چنین بحران هایی را با ماجرای کرونا تلفیق کنید و نتیجه بگیرید که ایجاد چنین شرایطی که به اعتقاد من ناشی از ضعف در مدیریت کلان فرهنگی هست، چه آسیب های جدی را به موسیقی وارد کرده است.

کمترین انتظار جامعه هنری این است که بالاخره روزی یک ارزشیابی منصفانه نسبت به عملکرد مدیران صورت بگیرد و اگر سوء تدابیر منجر به آسیب هایی شده فرد مسئول بازخواست شود تا مدیران در آینده متوجه عواقب تصمیمات و اقداماتشان باشند مغازه ای بیان کرد: به طور حتم تمامی افرادی که طی سال های اخیر به عنوان مدیر در دفتر موسیقی وزارت ارشاد حضور پیدا کردند، افرادی اخلاق مدار، محترم و خوبی هستند که در سلامت خودشان و شخصیتشان تردیدی وجود ندارد اما نکته اصلی من در بیان این ضعف مدیریتی، آشنایی کم این مدیران با این حوزه و فعالیت های موسیقایی بود که علیرغم شرافت و حسن اخلاقشان مجبور به بهره گیری از مشاورانی شد که اتفاقاً مشاوره های خوبی هم به مدیریت دفتر موسیقی ارائه نداده و ماجرا را به سمت و سویی هدایت کردند که حمایت های دولتی متوجه افراد محدودی شود.

وی افزود: متاسفانه همین مشاوره های غلط هم موجب شد که دفتر موسیقی وزارت ارشاد فقط به مجموعه ای برای صدور مجوز تنزل پیدا کند، حتی اگر هم فعالیت دیگری در حوزه های مختلف موسیقی صورت گرفته باشد، به دلیل همین نوسانات و جریاناتی که اشاراتی با آنها کردم، ماجرا را جور دیگری به پیش راندند. کما اینکه همین تک آهنگ ها و مجوزهای صادرشده در پی آن، در مقاطعی به عنوان عملکرد در رسانه ها منعکس شد، که به اعتقاد من نمی تواند به عنوان یک عملکرد آن را مورد اعتنا قرار داد، چرا که این هنر نیست که یک نهاد متولی، بگوید این تعداد مجوز را صادر کرده ام. می خواستند این کار معمولی را هم انجام ندهند؟

مغازه ای تأکید کرد: در واقع مدیران دولتی که کار اصلی و وظیفه ذاتی مسئولیتشان را که باید چانه زنی برای توسعه نگاه حاکمیتی نسبت به حدود موسیقی و باز کردن دیدگاه های مخالف یا محدودکننده نسبت به هنر موسیقی باشد، فراموش کرده و یک سری امور بدیهی و عادی را به عنوان انجام وظیفه تلقی می کنند و روز به روز بر دامنه انفعال و عمل زدگی در حوزه مدیریت موسیقی افزوده می شود.

خبرنگاران آن طور که باید دولت را نقد نکردند

این پژوهشگر موسیقی نواحی به بحران زدگی جشنواره ها هم اشاره کرد و گفت: متاسفانه جشنواره های دولتی نیز طی این سال ها با اهمال و انفعال بسیاری رو به رو شده اند که بیشترین نقطه ضعف آن را می توان در برگزاری جشنواره موسیقی نواحی و جشنواره موسیقی فجر مشاهده کرد. متاسفانه آنچه اکنون در فعالیت این جشنواره ها می توان اشاره کرد، نگرش و عملکرد مبتنی بر بیست سال قبل است که هیچ تغییری هم در آن مشاهده نمی شود. در این راستا خبرنگاران حوزه موسیقی نیز آن طور که باید به نقد عملکرد دولت در حوزه موسیقی نپرداختند و همین فقدان عیب یابی موجب شد که فعالیت این جشنواره ها در مسیر تکراری قرار گیرد. شرایطی که با رویکردهای خاص مدیران جشنواره در برخی دوره ها موجب شد انتقادهای رسانه ها به حداقل ترین شکل ممکن خود رسیده و ماجرا در این روند باقی بماند.

وی با اشاره به موضوع ارزشیابی هنرمندان و مدارک معادل دکترایی که طی سال های اخیر به برخی از هنرمندان موسیقی نواحی ایران اعطا شده، اظهار کرد: متاسفانه همین اعطای مدرک معادل دکترا برای هنرمندان ارزشمند موسیقی نواحی ایران تبدیل به آفتی برای موسیقی نواحی ایران شد که هم اکنون موجب ایجاد مطالباتی که شده قطعاً از عهده دولت برنمی آید. و ای کاش به جای اعطای این مدرک دکترا دوستان به فکر اجرای ایده بهتری همچون اعطای نشان بدون بار اسمی معادل دکترا اکتفا می کردند تا شرایط به شکل دیگری در حوزه تکریم هنرمندان اجرایی شود.

مغازه ای در بخش دیگری از صحبت های خود به موضوع انحلال انجمن های موسیقی در استان ها و تبدیل آنها به موسسه اشاره کرد و گفت: تغییر و تحولاتی که طی ماه های گذشته در بحث تغییر کارکرد انجمن ها و تبدیل آنها به موسسه به وجود آمد هم یکی دیگری از مشکلاتی بود که به اعتقاد من، انجمن های موسیقی را تبدیل به گوشت قربانی کرد. البته ممکن است تا به امروز و در این چند سال اشکالات و اختلالاتی در روند فعالیت انجمن های برخی استان ها صورت گرفته که ایجاد فساد هم کرد اما بر این باورم که این تغییر و تحولات جدید به نفع موسیقی در استان ها نیست و ممکن است تبعات به مراتب بنیان کنی هم به همراه داشته باشد که اوضاع را از همین حالت فعلی هم بدتر کند.

مشاوران تاثیرگذاری که پاسخگو نبودند

این پژوهشگر موسیقی نواحی که طی سال های اخیر مدیریت هنری برگزاری فستیوال موسیقی نواحی آینه دار را بر عهده داشت افزود: یکی دیگر از معضلاتی که می توانیم در این چند سال به عنوان یک آسیب از آن نام ببریم حضور مشاورانی بود که هیچ گاه حضور رسمی در ماجراهای مختلف نداشتند اما بیشترین تاثیر و کمترین میزان پاسخگویی را داشتند. یک نکته بسیار مهم که به نظر یکی از بزرگترین آفت های موسیقی ما بود در این چند سال بود و ای کاش در این چارچوب شاهد روزی باشم که بالاخره یک موسسه و نهاد کوچکی تشکیل شود که با یک متد ارزشیابی علمی عملکردها درباره این مسائل و اساساً نقاط ضعف مدیریت فرهنگی هنری کشور از مدیران پاسخ بخواهد. مدیرانی که قطعاً بسیاری از آنها دارای رفتار و اخلاق پسندیده هم هستند، اما همین عزیزان در بسیاری از مقاطع دچار ضعف در مدیریتی هستند که می بایست برای این ضعف عملکردهای خود و برخی سوء مدیریت هایشان پاسخگو باشند. و کمترین انتظار جامعه هنری این است که بالاخره روزی یک ارزشیابی منصفانه نسبت به عملکرد مدیران صورت بگیرد و اگر سوء تدابیر منجر به آسیب هایی شده فرد مسئول بازخواست شود تا مدیران در آینده متوجه عواقب تصمیمات و اقداماتشان باشند. در واقع مدیران حوزه موسیقی یک روز باید ملزم به پاسخگویی شوند. متاسفانه این همه سازمان بازرسی و حراستی که در تمام نهادهای دولتی وجود دارند هیچگاه به ارزیابی عملکرد مدیران و ارایه گزارش به مردم و رسانه ها وقعی و یا همتی نگمارده اند.

مغازه ای در پایان گفت: قطعاً فارغ از مدیریت ها و عملکردهای مدیریتی شرایط متعدد بسیاری موجب شده که طی دوران حضور این دولت و دولت های گذشته با نواقص، اشکالات و آسیب های زیادی در حوزه موسیقی مواجه باشیم. اما آنچه می تواند در این بین مورد توجه قرار گیرد رسیدگی به نقطه ضعف هاست که تا به امروز هیچ مجموعه ای متولی آن نبوده است.

کد خبر 5226360

به گزارش خبرنگار ایلنا، موسیقی دستگاهی ایران که برگرفته از موسیقی مقامی مناطق مختلف کشور است، از گذشته تاکنون مسیر پرفراز و نشیبی را تا پیموده و حال آنچه به ما مردمان امروز رسیده، مقوله ای پر جزییات و کم نقص است که به مدد تلاش و زحمت اساتید و هنرمندان نسل های تکامل یافته است.

بی شک موسیقی دستگاهی ایران از همان ابتدا بسته و پکیجی حاضر و آماده نبوده و در مقاطع تاریخی بخش هایی به آن افزوده شده و بخش هایی نیز تغییر کرده و نسبت به قبل تکمیل تر شده است. اینکه از تکامل موسیقی دستگاهی حرف می زنیم به این معنا نیست که کار به پایان رسیده و حال آنچه در اختیار ماست نمونه ای کامل و بی نقص از هرآن چیزی است که توسط نسلهای قبل انجام شده است. بی شک اگر قرار است موسیقی دستگاهی و متعلقات آن بدون تحریف و با ایرادات کمتر به نسل های بعد برسد، تلاش آکادمیک و تجربی هنرمندان امروزی از اهم کارهاست که باید بیش از پیش مورد توجه قرار گیرد؛ به این معنا که حال، مسئولیت و وظیفه پاسداری و تکامل این متاع با ارزش با اهالی موسیقی هم عصر ماست.

موضوع این است که در میان جمع کثیر هنرمندان امروزی، تعداد اندکی از آهنگسازان، پژوهشگران و خوانندگان همچنان به اصول و چهارچوب های کلاسیک موسیقی ایرانی پایبند هستند و دغدغه اصلی شان پرداختن به آثاری است که بر اساس متدهای موثق و ردیف های سازی و آوازی هنرمندان مطرح گذشته، ایجاد شده و تکامل یافته اند.

احمد رضاخواه یکی از همین افراد است. او نوازنده سنتور و آهنگساز است و در دانشکده های هنرهای زیبای دانشگاه تهران موسیقی خوانده است. رضاخواه که نوازندگی سنتور را از اواخر دهه شصت با حضور در کلاس های بابک دیهیم نیا و سعید نعیمی منتش در اصفهان آغاز کرده، در همان ابتدای فعالیت به مدت سه سال به فراگیری اجرای آثار اساتیدی چون ابوالحسن صبا، فرامرز پایور و پرویز مشکاتیان پرداخته. وی با ورود به دانشگاه از محضر مجید کیانی بهره برده و شیوه نوازندگی حبیب سماعی را نیز آموخته است.

یکی از اتفاقات خوبی که توسط احمد رضاخواه رقم خورده، تولید و انتشار آلبوم سنتورنوازی است که سال 1395 توسط انتشارات ماهور عرضه شده است. این مجموعه موسیقایی به ردیف آوازی عبدالله دوامی اختصاص دارد و رضاخواه در آن با تاکید بر امانت داری و وفاداری، روایت این استاد موسیقی را (که با صدای خودش در سال 1354 ضبط شده) زیر نظر مجید کیانی (یکی از شاگردان بی واسطه ایشان) اجرا کرده است.

بی شکم تولید و انتشار آلبوم سنتورنوازی اتفاقی مغتنم و با ارزش است چراکه، ردیف آوازی عبدالله دوامی یکی از بهترین نمونه های ردیف موسیقی ایرانی است. وجود انواع اوزان عروضی به کار گرفته شده در اشعار، وجود تحریرهای آوازی متنوع، موجز و مختصر بودن دستگاه ها و آوازها در عین معرفی ساختار اصلی آن ها، تناسب در زمانبندی، سکوت ها، جمله بندی ها و حالات موسیقی ایرانی برخی از ویژگی های ردیف عبدالله دوامی هستند.

احمد رضاخواه که سرپرستی گروه موسیقی سپهر را نیز به عهده دارد و به اتفاق اعضای آن در رویدادهای مهم شرکت کرده و به اجرای کنسرت پرداخته، طی گفتگو با ایلنا، ضمن توضیح درباره مسائل و مباحث مهم، اما نادیده انگاشته شده در موسیقی ایرانی، از جزییات آلبوم جدیدش گفت.

خودتان بهتر می دانید که تولید و انتشار آثار آنهم در زمینه موسیقی ایرانی کار بسیار دشواری است، اما با این حال همچنان برای انتشار اثری جدید در قالب آلبوم تلاش می کنید. در حال حاضر به چه کارهایی مشغول هستید؟

من به صورت مستقل آثار زیادی منتشر نکرده ام. چند آلبوم با همراهی اعضای گروه سپهر ارائه شده که بخش هایی از آن ها بر اساس فعالیت های جمعی ساخته شده اند و برخی دیگر از تولیدات نیز، مربوط به اجرای آثاری بوده که در گروه سپهر توسط اعضا ساخته شده اند، که خودم نیز جزوشان بوده ام. مثلا آلبوم سپهرخوانی ساخته خودم است.

آلبوم سنتورنوازی کار مستقل شماست که چند سال پیش منتشر شد و جزو آثاری محسوب می شود که به شیوه اصیل تولید شده. با توجه به بازخوردهایی که دریافت کردید، قرار نیست اثری را در همان چهارچوب تولید و ارائه کنید؟

چرا. آلبوم دیگری دارم که آهنگسازی آن به عهده خودم بوده و نام رواق را برای آن برگزیده ام. اتفاقا این اثر نیز در راستای آلبوم سنتورنوازی است، با این تفاوت که محوریت و شاخصه آن آهنگسازی موسیقی ایرانیست.

آنچه در آلبوم جدید برایتان اهمیت داشته چه مقولاتی است؟

من در این اثر بر اساس پژوهش هایی که داشتم، روی دو عنصر بسیار مهم در موسیقی ایرانی کار کرده ام که امیدوارم مثمرثمر باشد. فرم در موسیقی ایرانی یکی از آن دو عنصر است که به نظرم پرداختن به آن لازم است.

چرا پرداختن به فرم در موسیقی ایرانی را لازم می دانید؟

متاسفانه فرم های موسیقی ما از دوران قاجار به این طرف خیلی دستخوش فراموشی شده اند و دلیل آن گذشته ای بوده که با آن مواجه بوده ایم. موضوع دیگر این است که برخی فرم ها نیز در مقاطعی تحت تاثیر موسیقی های غربی شکل گرفته اند. همه این ها در حالی است که فرم در موسیقی ما از اهمیت بسیاری برخوردار است و بی توجهی به آن آسیب های جدی در پی خواهد داشت.

موضوع مهم دیگری که در موسیقی ایرانی مورد غفلت قرار گرفته و اتفاقا جای کار بسیار دارد، دورهای ریتمیک است که در آلبوم جدیدم به عنوان دومین عنصر با اهمیت، روی آن کار کرده ام. متاسفانه طی سال ها و دهه های قبل و کلا از گذشته تاکنون، بسیاری از دورهای ریتمیک را فراموش کرده ایم. در اینباره ضمن فکر کردن بر موضوع، خیلی مطالعه کرده ام و به تحقیق و پژوهش پرداخته ام تا در نهایت اثری در خور را به مخاطبان ارائه کنم.

با وجود آنکه از دوران صفویه و قاجار (دو مقطع مهم در موسیقی کشور) به این سو زمان زیادی نگذشته، اما متاسفانه منابع و ماخذ معتبر و موثق کمی در رابطه با موسیقی وجود دارد که مقوله پژوهش را با دشواری هایی مواجه می کند. برای آلبوم جدید از چه منابع و مکتوباتی بهره بردید؟

من در آلبوم جدیدم روی فرم های قدیمی کار کرده ام و همانطور که گفتید دشواری هایی در این زمینه وجود دارد که یکی از آن ها کمبود منابع است. برای ارائه اثری کامل تر و موثق تر از مقالات دکتر ساسان فاطمی بهره های بسیار برده ام. به طور مثال دقیقا با همان فرمی که استاد فاطمی در مقاله شان توضیح داده، و بر اساس همان بخش ها و جزییات، تصنیفی را در دستگاه ماهور نوشته و ساخته ام. خانه، سرخانه، میان خانه و ترجیع بند برخی از بخش هایی هستند که برای آهنگسازی بر اساس فرم های قدیمی روی آن ها فکر کرده ام.

ادوار ریتمیک در موسیقی ایرانی نیز مبحث مهم دیگری است که برای پرداختن به آن با کمبود منابع مواجهیم، درست است؟

بله درست است. متاسفانه در زمینه ادوار ایقاعی که اتفاقا شناخت کمی درباره آن وجود دارد، منابع بسیار کمی در دسترس است. از طرفی متخصصانی که از این مقوله شناخت کافی دارند نیز بسیار معدودند. بی شک همه اینها پرداختن به چنین موضوع مهمی را با دشواری هایی همراه می کند. البته درباره اداور ایقاعی و دورهای ریتمیک به طور کلی و معمول در محافل و کلاس ها صحبت می شود اما آن صحبت ها و تعاملات، تخصصی و دقیق و درست نیستند و منابعی موثق محسوب نمی شوند.

برای تولید و ارائه آلبوم رواق چطور به مبحث مهم ادوار ایقاعی پرداختید و از وجود چه منابع یا افرادی بهره بردید؟

یکی از شانس های من حضور آقای فرید خردمند در گروه سپهر است که روی این موضوع بسیار گسترده و دقیق کار کرده و من نیز بخشی از داشته های ایشان را به طور عملی دریافت کرده و یاد گرفته ام. چند مقاله نیز در رابطه با ادوار ایقاعی نوشته شده و فصلنامه ماهور نیز با وجود مطالب و مقالاتی که در این رابطه منتشر کرده، منبع خوبی به حساب می آید. من نیز از آن ها در تکمیل اطلاعات و داشته هایم، استفاده کرده ام.

موضوع مسلم این است که هرچه می گذرد افراد کمتری به سراغ مقولات مهم و نادیده گرفته شده موسیقی ایرانی می روند! واقعا چرا هرچه می گذرد آثار کمتری در رابطه با مباحث مهم موسیقی گذشته منتشر می شود؟ آیا صرفا کمبود منابع، موجب فراهم آمدن این بی توجهی است؟

کمبود منابع تنها یکی از دلایل است. سختی هایی که پیش روی پژوهشگران قرار دارد، همچین زمان بر بودن روند چنین کارهایی، در این بی توجهی ها موثرند. اما به نظرم دلیل اصلی این بی توجهی وعدم تمایل هنرمندان به تولید آثاری با موضوعات مهم در موسیقی ایرانی، عدم شناخت آن ها نسبت به مباحث مختلف است. از طرفی، کلا عادت کرده ایم در همه امور موضوعات دم دستی تر و زود بازده تر را پیگیری کنیم و در موسیقی نیز با این معضل مواجهیم. در صورتی که برخی موضوعات و مباحث نیاز به تحقیق و مطالعه و صرف زمان دارند، در غیر این صورت به نتیجه نمی رسند. شاید باور نکنید اما برای ساخت یکی از تصانیف آلبوم که دور ایقاعی دشواری دارد، دوری سماعی و ثقیل را دو، سه ماه زمزمه می کردم تا به نتیجه مطلوب برسم. می خواهم بگویم انجام اینطور کارها وقت گیر است و اگر بخواهیم کاری جذاب تر، فنی تر و پیچیده تر انجام دهیم، مسلما باید زمان بیشتری صرف کنیم. حال فکر کنید قرار باشد روی چنین اثری شعر هم بگذاریم، مسلما کار دشوارتر می شود.

زمانی که از آلبوم های خاص و پژوهش محور صحبت به میان می آید، مسئله فروش هم مطرح می شود و کار مهمتری که باید انجام دهید این است که به دنبال جلب حمایت موسسات و انتشارات ها هم باشید. ؟ گویا در حال حاضر فقط انتشارات ماهور است که به انتشار آثار خاص تر تمایل نشان می دهد.

به هرحال ماهور نیز انتشارات بزرگی است، اما انتشار آثار تخصصی برای چنین نشریه ای هم سخت است، به این دلیل که مثلا قانون کپی رایت نداریم که در نوع خود مشکل ساز است و آسیب های بسیاری بر پیکره هنر کشور وارد کرده است. یا اینکه مخاطبان به خرید آلبوم های خاص تر و تخصصی تر توجه نشان نمی دهند و می روند و آن ها را دانلود می کنند؛ بنابراین موسسه ماهور نیز در این زمینه با مشکلاتی مواجه است. ماهور می گوید زمانی که قرار است مثلا ده نسخه از اثر فروش برود و مخاطبان باقی را رایگان دانلود کنند، تولید و انتشار چنین آلبومی برای من سودی نخواهد داشت، لذا آن را تولید و منتشر نمی کنم!

شما به عنوان مولف و سازنده برای جلب توجه مخاطبان چه تمهیداتی را به کار می گیرید؟ به هرحال باید اتفاق نویی رخ دهد تا مخاطب از میان انبوه آثار عامه پسند و پر زرق و برق، به خرید آلبومی با محتوای خاص رضایت دهد.

درست است، اما آن تمهید یا رکب تجاری آنطور که باید به عهده هنرمند نیست. در کل انجام چنین کارهای جزو وظایف هنرمند محسوب نمی شود. و اینکه اگر قرار باشد من آهنگساز به بخش تجاری قضیه و ارائه تمهیداتی برای فروش و سود بیشتر فکر کنم، دیگر نمی توانم به مسائل و موضوعات مهمتر بیاندیشم و روی مسائل و مباحث مهم اثر کار کنم.

منظور از تمهید، انجام کارهای تجاری نیست بلکه انجام کارهای نو و خلاقانه در راستای همان اثر است که توسط هنرمند ساخته و پرداخته می ش.ئ.

بله در آلبوم رواق واقعا چنین ابراز خلاقیت هایی وجود دارد. یعنی قطعات ساخته شده هم به لحاظ فنی و هم به لحاظ اجرایی واجد اتفاقات نو هستند. شخصا تلاشم بر این بوده تنظیم ها متنوع باشند. قطعات تخت و مونوتون نیستند، اما با این وجود چند صدایی هایی دارند که در نوع خود مورد توجه است. آوازهایی نیز در میانه قطعات قرار داده شده، تا جذابیت هایی برای شنونده ایجاد شود.

البته اینکه به سراغ موضوعی خاص و کمتر پرداخته شده، رفته اید در نوع خود و به خودی خود جذاب است؛ اما به هرحال به لحاظ شنیداری نیز خلاقیت هایی لازم است تا مخاطب به شنیدن قطعات ترغیب شود و آن ها را با دقت و اشتیاق تا به آخر بشنود.

موافقم و متوجه منظورتان هستم. قطعه ای دیگر نیز دارم که سماع نام دارد و اساس آن همان ادوار ایقاعی است که دورهای آن عوض می شود. با یادآوری اینکه کلیت کار ساختاری فرمالیستی دارد، در اثر مذکور دورهای نه تایی، ده تایی، هشت تایی و دوازده تایی بر اساس فرم ها در بخش های مختلف عوض می شوند. چهارمضرابی نیز دارم که برای آن نیز فرمی را در نظر گرفته ام. اساتیدی چون مشکاتیان و فرامرز پایور نیز پیش از ساخت چهارمضراب هایشان به فرم آن ها فکر کرده اند اما همه چهارمضراب ها اینگونه نیستند. دکتر فاطمی در یکی از مقاله هایش می گوید چهارمضراب از دوران قاجار به این طرف گونه ای است که تند بودن و تمپوی بالا از مشخصات آن است. پایه ای نیز وجود دارد که به طور مرتب بین جمله ها تکرار می شود، اما همه اینها به تنهایی فرم را به وجود نمی آورند. بنابراین من نیز برای ایجاد فرمی مشخص، به فرم چهارمضرابم در آلبوم رواق فکر کرده ام.

با این حساب آلبوم پرجزییاتی را خواهیم شنید.

امیدوارم همینطور باشد.

و گویا انتشارات ماهور اثر جدیدتان را منتشر نمی کند!

متاسفانه همینطور است. با چند ناشر نیز صحبت کرده ام که آن ها نیز مشکل بودجه و هزینه ها را دارند. در ادامه این روند و بر اساس تعاملاتی که با ناشران داشتم، متوجه شدم آن ها انجام بخشی از کارها را به صاحب اثر محول می کنند که اتفاق خوبی نیست. می گویند صاحب اثر مبلغ لازم را تامین کند تا اثرش را تولید کنیم و به مرحله نشر برسانیم! واقعا این وظیفه هنرمند نیست که علاوه بر صرف زمان، انرژی و تقبل هزینه های پژوهش و ساخت، انتشار اثر را نیز به عهده بگیرد!

در کل تولید قطعات آلبوم رواق با توجه به تحقیقات و پژوهش هایتان چقدر از شما زمان گرفت؟

به جز امور تحقیقاتی و پژوهشی، ما قطعات آلبوم را سال 1393 با همراهی اعضای گروه سپهر در قالب کنسرت در فرهنگسرای نیاوران اجرا کردیم. آلبوم در همان مقطع آماده ضبط بود و تا سال 1394 هم بخش های مربوط به ارکستر قطعات را ضبط کردم. متاسفانه انجام باقی کارها به دلیل مشکلات موجود و بنا به دلایلی که گفتم، از سال 1394 تا همین الان طول کشیده است.

حوزه هنری گاه در مقاطعی از تولید و انتشار آلبوم های تخصصی و خاص پسند استقبال کرده است. آیا برای انتشار آلبومتان با مسئولان مربوطه در این نهاد تعامل داشته اید؟

من برای انتشار آلبوم سنتورنوازی آن زمان که دکتر پیروز ارجمند در حوزه هنری بودند و مدیریت مرکز موسیقی را به عهده داشتند، با مسئولان مربوطه تعامل داشتم. قرار بود آلبوم سنتورنوازی توسط حوزه هنری منتشر شود و آقای ارجمند گفتند بیا کارت را ضبط کن و ما نیز از تو حمایت می کنیم و کار را به مرحله نشر می رسانیم. متاسفانه آقای ارجمند از حوزه رفتند و مدیر جدید گفت این اثر در راستای سیاست های ما نیست و نمی توانیم آن را منتشر کنیم. اینگونه شد که در نهایت انتشار آلبوم سنتورنوازی را به انتشارات ماهور سپردم.

متاسفانه اینکه با کنار گذاشتن یا جایگزینی مدیران دستگاه های دولتی سیاست ها و برنامه ها نیز تغییر می کنند به نفع هنرمندان نیست. در نهایت خودتان قرار است بودجه تولید و انتشار آلبوم رواق را متقبل شوید؟

خیر. من چنین مبلغی ندارم که آلبوم را منتشر کنم، لذا اگر رویه همین باشد ترجیح می دهم اثرم را منتشر نکنم تا شرایط بهتر شود. حال این اثر در مرحله میکس نهایی قرار دارد و برای انتشار آماده است.

به گزارش خبرنگار ایلنا، هوشنگ کامکار (موسیقیدان، نوازنده، آهنگساز و عضو شورای عالی خانه موسیقی) که یکی از اعضا و مدیر هنری گروه کامکارها نیز هست، با انتشار یادداشتی از سوی خودش و دیگر اعضای گروه موسیقی کامکارها ، درگذشت علی مرادخانی (مدیر موزه موسیقی و معاون سابق امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی) را تسلیت گفت.

هوشنگ کامکار ضمن انتشار عکسی از علی مرادخانی درباره ضایعه درگذشت او نوشت:

چند روز پیش از طریق تماس تلفنی با پسرش محمد باخبر شدم که در بیمارستان بستری است و تحت مراقبت های ویژه است. او اظهار امیدواری کرد و گفت انشالله حال پدر رو به بهبودی خواهد رفت و من از شنیدن صدای محمد عمیقا دلگرم و خوشحال شدم.

امروز صبح که ناگهان خبر فوت دوست خوبم علی مرادخانی را شنیدم باورم نمی شد تا اینکه از قطعیت این خبر تلخ و این ضایعه بزرگ مطمئن شدم.

مرحوم علی مرادخانی را از اوایل انقلاب می شناختم. او از چهره های نادر و از معدود مسئولینی بود که به هنر و به ویژه موسیقی توجه خاصی داشت و اقدامات اثرگذاری انجام داد. کمک های هنری و محبت بی دریغ او در مورد اکثر هنرمندان همیشه در خاطراتم باقی خواهد ماند و هرگز از یاد نخواهم برد که تا آخرین روزهای عمر ارزشمندنش دست از خدمت به هنر و فرهنگ این مرز و بوم نکشید.

کوچ ابدی علی مرادخانی را از طرف خودم و تمام اعضای گروه کامکار به خانواده محترم او و جامعه هنرمندان ایران از عمق جان و دل تسلیت می گویم. روانش غریق نور و راهش پر رهرو باد.

به گزارش ایلنا، در پی درگذشت علی مرادخانی (معاون سابق هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی)، پیام تسلیتی از سوی محمد اله یاری (مدیرکل دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی) منتشر شده است.

متن پیام مدیرکل دفتر موسیقی به این شرح است:

باسمه تعالی

متأسفانه باخبر شدیم که یکی از مدیران باسابقه هنری و همراه و همنشین همیشگی هنرمندان، مرحوم علی مرادخانی، دعوت پروردگارش را برای حضور در تماشاگه راز، لبیک گفته است. و به راستی جز تسلیم در برابر مشیت حضرت حق، پناهگاهی نیست...

ثمرات معنوی و سابقه سال های متمادی حضورش در دفتر موسیقی و معاونت هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و همچنین در کنار هنرمندان این مرز و بوم، جاودان خواهد ماند.

در پایان درگذشت جناب آقای علی مرادخانی را به همسر و فرزندان محترم ایشان، دوستداران و خانواده بزرگ هنر هنر تعزیت و تسلیت عرض نموده و از درگاه پروردگار منان، علو درجات و آرامش ابدی برای آن مرحوم مسئلت می کنم.

بسیاری معتقد هستند که با شیوع کرونا و وضعیتی که شکل گرفت آینده تئاتر برای همیشه دچار تحول شده است،عدم حمایت های لازم در تئاتر بسیاری از اهالی این هنر در شرایط حاضر به لحاظ معیشتی از وضعیت مناسبی برخوردار نیستند و با طولانی شدن این شرایط به دنبال پیدا کردن راه ها، اقدامات و ایده های موثر، برای رهایی از این وضعیت، طی یکسری گفت و گو با هنرمندان تئاتر، گیتی قاسمی بازیگر سینما، تلویزیون، بازیگر و کارگردان تئاتر دارای آثاری از جمله نمایش اتاق عروس ، آبی مایل به صورتی ، سریال های زیر خاکی 2 ، پایتخت 1 ، فیلم های سینمایی جان دار و سد معبر ، در گفت و گو با خبرنگار برنا معتقد است: واکسیناسیون عمومی راهکاری برای رونق تئاتر است و اگر همه واکسینه شوند ترس و استرسی برای تماشای تئاتر ندارند. وضعیت تئاتر دوباره به شرایط قبل برمی گردد هر چند با استقبال کمتری از طرف مخاطب مواجه خواهد شد.

پیش بینی شما از آینده تئاتر در روزگار کرونایی چیست؟ آیا با وضعیت کنونی تئاتر می توان به این امیدوار بود که روزهای پیش از کرونا دوباره برگردند؟

به نظرم تئاتر دوباره به شرایط اجراهای زنده قبل برمی گردد ولی با استقبال کمتری از طرف مخاطب مواجه خواهد شد. البته ترس مردم از شیوع ویروس کرونا طبیعی است ولی می توان با احتیاط، فاصله و ماسک به تماشای تئاتر رفت. چون معتقدم نمی توان صحنه تئاتر را ترک کرد. حتی با وجود اینکه حدود یک سال و نیم در تئاتر فعالیتی نداشته ام ولی مطمئن هستم با وجود خطراتی احتمالی ویروس کرونا روی صحنه خواهم رفت.

با توجه به شرایط کرونایی تا مدت ها نمی توان امیدوار بود که سالن های تئاتر به شرایط عادی بازگردند، به نظر شما ایده هایی چون تئاترهای خیابانی می توانند ناجی باشند تا تئاتر و فرهنگ تئاتر رفتن از یاد نرود؟

اجرای خیابانی را به شدت تایید می کنم با توجه به اینکه نمایش تئاتر با امکانات صوتی لذت اجرای زنده تئاتر روی صحنه را ندارد و باورپذیری آن کمتر است تئاتر خیابانی را بیشتر می پذیرم.

به نظرم اجرای تئاتر خیابانی برای یکسری از محیط های شناخته شده مانند محوطه تالار وحدت و تئاتر شهر بازخورد خوبی داردو ولی هرگز جایگزین تئاتر صحنه ای نخواهد شد چون در یکسری از اجراها مخاطب و بازیگر به تمرکز بسیار بالایی نیاز دارند. سکوت روی صحنه مخاطب را به فکر وا می دارد و تمرکزی که در یک محیط بسته ایجاد می شود با وجود سرو صداهای محیط باز اتفاق نمی افتد.

البته تئاتر خیابانی هم خصیصه های خود را دارد. بطوریکه یکسری از موضوع های خاص را می توان خیابانی کار کرد ولی یکسری این امکان را ندارند به هرحال اجراهای خیابانی یا نمایش با امکانات صوتی باید جایگاه خود را پیدا کند.

در واقع اگر این اجراها با تلاش هنرمندانی که سال های زیادی در این زمینه فعالیت خوبی داشته اند و درخشیده اند. به عرصه عمل برسد در ایام کرونا تاثیرات موثری برای هنر تئاتر در پی خواهد داشت.

به نظر شما چه ایده هایی می توانند فضای کاری امن ایجاد کنند تا امکان بهتر شدن وضعیت معیشتی هنرمندان تئاتر فراهم شود؟

یکی از راه های مهم، واکسیناسیون عمومی است. اگر همه واکسینه شوند ترس و استرسی برای تماشای تئاتر ندارند. در این شرایط دولت باید با راهکارهای موثر برای رفع مشکلات هنرمندان تئاتر اقدام کند. ولی متاسفانه تاکنون راهکاری نداشته است. هنرمندان تئاتر مهجور واقع شده اند. از لحاظ اقتصادی شرایط خیلی سختی را سپری می کنند. در شرایط سخت اقتصادی ایام کرونا پرداخت یکسری بسته معیشتی و مقدار کمی کمک مالی برای آنها کافی نیست.

درعالم رفاقت و دوستی شاید توانسته باشم با معرفی هنرمندان این عرصه به کار تصویر یا تشویق برای نوشتن از آنها حمایت کنم ولی ورود به این مسیر هم آنقدر میسر نیست و خیلی سخت است. در این شرایط باید فکری به حال بیکاری هنرمندان کرد. در تورم بالای اقتصادی زندگی می کنند و می توان گفت کرونا بیشترین لطمه را به آنها وارد کرده است. وگرنه خیلی فعال و پرنشاط کار می کردند. حتی جامعه تئاتر در ایام کرونا داغدار شدند و پیشکسوتان ارزشمندی از جمله استاد پرویز پورحسینی، اکبری مبارکه، بیژن افشار را از دست دادند و این غم بزرگی برای هنرمندان این عرصه بود و آنها را افسرده کرد.

به نظرم وضعیت تئاتر شاید مانند قبل پر مخاطب نباشد ولی دعا می کنم به حالت قبل از کرونا برگردد.

خبرنگار: سها راستاد

وبگردی

بیکاری پایتخت پیشکسوتان تئاتر تئاتر شهر تلویزیون تورم جامعه دولت ماسک مشکلات واکسیناسیون ویروس برنا نمایش هنرمند سینما سریال بازیگر زیرخاکی سد معبر بوق گیتی قاسمی جان دار اتاق عروس

گروه موسیقی هنرآنلاین: بیست و یکم اردیبهشت بود که خبر ارسال نامه معاون هنری وزیر ارشاد به ستاد ملی مقابله با کرونا برای قرار گرفتن موسیقی در گروه دو مشاغل رسانه ای شد. این نامه امیدواری ایجاد کرد که به زودی امکان از سرگیری دوباره برگزاری کنسرت ها در تهران و دیگر شهرهایی که در وضعیت نارنجی و زرد هستند فراهم شود اما با گذشت نزدیک به یک ماه از درخواست سید محمد مجتبی حسینی هنوز هیچ جوابی از سوی ستاد کرونا داده نشده و تکلیف برگزاری کنسرت ها در تهران مشخص نیست.

نکته حائز اهمیت که می تواند نگران کننده باشد اتفاقی است که اکنون در جزیره کیش در جریان است. تهیه کنندگان مطرح موسیقی بیش از اینکه در تلاش برای برگزاری کنسرت در تهران باشند، رو به اجرا در جزیره کیش آورده اند که منطقه آزاد به شمار آمده و نظارت چندانی روی قیمت بلیت های آن نمی شود.

در حال حاضر دور جدیدی از اجرای خوانندگان پاپ در کیش در حال برگزاری است. بر اساس اطلاعات منتشرشده در سایت های فروش بلیت کنسرت، روز دوشنبه هفدهم و جمعه بیست و یکم خرداد کنسرت مسعود صادقلو ، روز سه شنبه هجدهم خردادماه کنسرت علیرضا طلیسچی ، روز چهارشنبه نوزدهم خردادماه کنسرت آرون افشار ، روز پنجشنبه بیستم خردادماه کنسرت بهنام بانی در سالن روباز مجموعه خلیج فارس جزیره کیش با حضور مخاطبان برگزار می شود. حداقل قیمت بلیت این کنسرت ها 180 هزار تومان و حداکثر قیمت 360 هزار تومان است.

علاقه به برگزاری کنسرت در جزیره کیش از آنجا ناشی شده که این جزیره به عنوان منطقه آزاد معرفی شده و از همین سو نظارتی روی قیمت بلیت کنسرت ها صورت نمی گیرد. این در حالی است که اگر اجازه برگزاری کنسرت در پایتخت و دیگر شهرهای ایران از طرف ستاد کرونا داده شود، باتوجه به قیمت معمول بلیت و استفاده از نصف ظرفیت سالن های اجرا، سود زیادی را نصیب تهیه کنندگان نمی کند. همین موضوع سبب شده تا تهیه کنندگان موسیقی بیش از اینکه اجرای کنسرت در تهران را مطالبه کنند؛ خواهان اجرا در جزیره کیش باشند.

حال این نگرانی وجود دارد که افزایش قیمت بلیت کنسرت در جزیره کیش و استقبال نسبی مخاطبان از این اجراها، عاملی برای افزایش قیمت بلیت کنسرت در تهران و دیگر شهرها بعد از کسب اجازه برای برگزاری کنسرت باشد. این اتفاق موجب هر چه کوچک تر شدن حلقه مخاطبان کنسرت ها می شود. به طوری که زین پس تنها طبقات مرفه جامعه می توانند از پس خریدن بلیت این اجراها بربیایند.

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم ، هر گاه سخن از فرهنگ به میان آمده است با فهرستی قطار شده از دغدغه ها، انتظارات، کاستی ها و باید و نبایدها روبرو بوده ایم. فرهنگ دایره وسیعی است که همواره در کلام مورد توجه بوده و در عمل در ذیل دغدغه های کلان اقتصادی و سیاسی به فراموشی سپرده شده است؛ فرهنگ همان طفل مظلوم و کم رویی است که چندان به چشم نمی آید و برایش تره هم خرد نمی کنند.

دلسوزان این حوزه سال هاست که با وجود عادت کردن به چنین شرایطی از دغدغه های خود سخن می گویند دغدغه هایی که اگر جامه عمل پوشانده شوند، بسیاری از مسائل و مشکلات اقتصادی، سیاسی و اخلاقی جامعه را برطرف خواهند کرد.

در سال های اخیر دولت ها یکی پس از دیگری با وعده های فرهنگی پررنگ و لعاب به میدان آمدند و در نهایت فرهنگ راپیش پای سیاست و اقتصاد قربانی کردند، از دولت سازندگی که برنامه های فرهنگی هیچ جایی در آن نداشت تا دولت اصلاحات که خود را دولت فرهنگی می دانست و دولت نهم که در ابتدا دغدغه های فرهنگی را مطرح کرد ولی به دنبال آن در دولت دهم به فراموشی سپرده شد. دولت های دهم و یازدهم نیز اگرچه با رنگ و لعاب های فرهنگی به میدان آمدند و از کلیدواژه های مطرح سال های بسیار حوزه فرهنگ هم چون خصوصی سازی، دیپلماسی فرهنگی ، اقتصاد فرهنگ، نبود تصدی گری های دولتی و ... سخن گفتند اما در عمل این اقتصاد فرهنگ بود که روز به روز ضعیف تر شد تا جاییکه امروز بخش بسیاری از حوزه فرهنگی کشور به ویژه در حوزه چاپ ونشر به یارانه های دولتی وابسته شده اند. نشر درگیر کاغذ است و روز به روز علائم حیاتی اش کمرنگ تر می شود و چاپ نیز برای ادامه حیات به هر دری می زند.

وضعیت امروز فرهنگ چه در سطح عمومی آن و چه در سطح زیرمجموعه ها در حوزه های چاپ و نشر، مطبوعات و ... آتش زیر خاکستر است، به لحاظ اقتصادی یا دست از فعالیت کشیده اند یا چشم انتظار یارانه های دولتی هستند. در این میان، با تغییر دولت ها همیشه انتظار می رود که فرهنگ نیز با تغییراتی مواجه شود، اما این تغییرات باید از کجا آغاز شود تا تنها در حد شعار و حرف باقی نماند و به برگزاری چند همایش، برنامه و سیاست در ابتدای روی کار آمدن دولت ها منتهی نشود؟

علی اکبر اشعری در سال های اخیر اخیر چه آن زمان که در دولت دهم در کتابخانه ملی مشغول به فعالیت بود و بعد از آن ساخت و ساز باغ کتاب را مدیریت می کرد و چه در سال های اخیر که در کسوت هیئت مدیره موسسات فرهنگی و انتشاراتی دستی بر سیاست گذاری های حوزه فرهنگ داشته است، معتقد است که وضع موجود فرهنگی در کشور گرفتار نوعی آشفتگی است. به اعتقاد او دولت ها در سال های اخیر فرهنگ عمومی جامعه را به حال خود رها کرده اند و تنها به ابزارهایی که برای سامان دادن به حوزه فرهنگ عمومی در اختیار دارند، یعنی سینما، تئاتر ، چاپ، نشر، مطبوعات و ... چسبیده اند.

اشعری در این گفت وگو تنها به ترسیم وضعیت موجود نمی پردازد، بلکه پیشنهاداتی را نیز برای دولت آینده به لحاظ بهبود وضعیت فرهنگی ارائه می کند که مهمترین آن پیش از این نیز بارها در سخنان مقام معظم رهبری مطرح شده است؛ پیوست فرهنگی در همه طرح های اقتصادی، اجتماعی و سیاسی در کشور. آنچه در ادامه می خوانید مشروح گفت وگوی تسنیم با علی اکبر اشعری است:

* تسنیم: در روزهای منتهی به انتخابات در کشور، معمولاً کارنامه دولت ها مورد بحث و بررسی کارشناسان مختلف قرار می گیرد، حوزه فرهنگ نیز از این موضوع مستثنی نیست. به گونه ای که پاشنه آشیل فرهنگ در سرانجام دولت یازدهم و دوازدهم دقیقاً نقطه ای که سرمایه گذاری ها قرار بود در آن انجام شود، یعنی اقتصاد فرهنگ است. شما حوزه فرهنگ در وضعیت اخیر را چگونه ارزیابی می کنید؟

ما در واقع از دو منظر درباره فرهنگ باید صحبت کنیم، یکی نقش دولت ها در مسائل فرهنگی که آیا وظیفه ای دارند یا نه؟ اگر وظیفه ای دارند چگونه باید اعمال کنند؟ دوم از منظر وضع موجود فرهنگی که من معتقدم گرفتار نوعی آشفتگی در این زمینه هستیم.

پیوست فرهنگی حلقه مفقوده دولت ها در حوزه فرهنگ است

در این میان بخشی از دستگاه هایی که در اختیار دولت هستند مستقیما ماموریت دارند، مانند وزارت آمورش و پرورش، وزرات ارشاد، وزارت علوم و ... و بخشی غیرمستقیم. اگر طبق تأکید رهبر انقلاب به این نکته که هر فعالیتی در کشور باید یک پیوست فرهنگی داشته باشد، قائل باشیم، البته به این معنا که آن فعالیت در راستای فرهنگ ایرانی اسلامی کشور باشد و آثار و تبعات مناسبی داشته باشد، وضعیت فرهنگی کشور از شعار و حرف به عمل و اجرا نزدیک می شود.

این بدان معناست که همه بخش های دولت در طرح های اجرایی خود یک پیوست فرهنگی نیز در نظر بگیرند، در این صورت فرهنگ عمومی جامعه از وضعیتی که در سال های اخیر به آن دچار شده ایم خارج خواهد شد. برای نمونه در ساخت و سازهای مسکن و شهرسازی در وضعیت فعلی هیچ پیوست فرهنگی دیده نمی شود و از همین رو یکی از علل مشکلات اخلاقی جامعه در سال های اخیر انبوه سازی مسکن بدون دیدگاه های فرهنگی بوده است.

چرا وزارتخانه ها مشاوران فرهنگی ندارند؟

در بخش های دیگر برای نمونه در بخش بازرگانی و واردات کالاها نیز هیچ پیوست فرهنگی دیده نمی شود.من پیشنهادم این است هر کدام از دستگاه های دولتی موظف باشند حوزه مشاوره فرهنگی برای خود تعریف کنند که این حوزه مشاوره فرهنگی مسئولیت و ماموریتش این باشد که بر پیوست فرهنگی طرح ها نظارت کند. مشاوران دستگاه های مختلف نیز باید با یکدیگر در ارتباط باشند و با محوریت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به رفع مشکلات بپردازند. اگر این مشاوره های فرهنگی در میان دستگاه های مختلف دولتی وجود داشته باشد دیگر ناهماهنگی هایی نظیر آنچه در سال های اخیر وجود داشته چه در حوزه واردات کاغذ و و... وجود نخواهد داشت.

بسیاری از کالاهای وارداتی هیچ توجیه فرهنگی ندارند

من در زمان دولت سازندگی به رئیس جمهور وقت نیز این پیشنهاد را مطرح کردم و برخی از وزارتخانه ها نیز این اقدام را انجام دادند؛ بنابراین این اقدام شدنی است و اساساً یک اقدام ضروری است. امروز بسیاری از کالاهایی که در حوزه های مختلف وارد کشور ما می شود ، هیچ سازگاری با فرهنگ ندارد و نظارتی نیز روی آن انجام نمی شود که ناشی از خلاء پیوست فرهنگی است.

* تسنیم : آقای اشعری تجربه نشان داده است که فرهنگ همیشه قربانی سیاست های اقتصادی و سیاسی و ... بوده است، اگر پیوست فرهنگی نیز برای طرح های اقتصادی و اجتماعی و سیاسی در نظر گرفته شود، چه ضمانتی برای اجرای آن وجود دارد؟ کدام پروژه اقتصادی در کشور به خاطر نبود نگاه فرهنگی ملغی شده است؟

وقتی می گوییم هر پروژه و طرحی باید پیوست فرهنگی داشته باشد، عده ای مخالفت کرده و آن را هزینه بر می دانند، در حالیکه این مخالفت ها بدون هیچ پشتوانه مطالعاتی انجام می شود .

فرهنگ عمومی در کشور فاقد متولی است

یکی از دلایلی که فرهنگ در کشور ما مظلوم و مغفول مانده این است که متولی مشخصی ندارد؛ ممکن است بگویید که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی متولی حوزه فرهنگ در کشور است، اما وزارت ارشاد خود را مسئول تولیدات حوزه فرهنگ می داند، نه فرهنگ عمومی کشور که اگر خودش را مسئول فرهنگ عمومی کشور بداند همه این فعالیت ها باید کمک می کردند برای اینکه در مسیر پیشرفت فرهنگی حرکت کنیم نه اینکه نه کتابی که منتشر می شود ناظر به رشد علمی و اخلاقی کشور است نه سینمایی که تولید می شود و نه تئاتری که اجرا می شود، هر گروهی بنا به ذوق و سلیقه خود برای رفع دغدغه های خود دست به تولید می زنند و وزارت ارشاد برنامه ای برای این کار ندارد. شاید برای همین است که چون متولی وجود ندارد ضمانت اجرایی نیز وجود ندارد.

وزرات ارشاد برای کاهش پرخاشگری در جامعه که یک مشکل فرهنگی است چه کرد؟

ما باید اول نقشه فرهنگی خود را ترسیم کنیم و همه فعالیت هایی که انجام می شود ذیل آن نقشه فرهنگی تعریف شود. ما در سال های اخیر در جامعه مشکلی بنام پرخاشگری داریم که جرم های بسیاری ناشی از آن بوده است. وزارت ارشاد چه گزارشی از فعالیتش در جهت کاهش این معضل در جامعه می تواند ارائه کند؟ سینما ف تئاتر ، کتاب و .. ابزارهایی در دست وزارت ارشاد برای سامان دادن به حوزه فرهنگ عمومی کشور است اما آیا وزارت ارشاد از این ابزارها به درستی استفاده کرده است؟

* تسنیم: در دولت های مختلف به ویژه در سال های اخیر وزارت ارشاد بیش از آنکه سیاست گذار حوزه فرهنگ بوده باشد، خود را به عنوان یک نهاد نظارتی تعریف کرده است. همانطور که شما نیز اشاره کردید، ما کمتر فعالیتی در حوزه فرهنگ عمومی از دستگاه ها و نهادهای فرهنگی دیده ایم. دولت آینده برای ورود به این عرصه از کجا باید شروع کند؟

همانطور که پیشتر گفتم باید روی پیوست فرهنگی و مشاروان فرهنگی در وزارتخانه های مختلف سرمایه گذاری کنیم. اگر قرار باشد فعالیت دولت در حوزه فرهنگ معطوف به هدف باشد، باید شاخص و ابزاری برای اندازه گیری وجود داشته باشد. برای نمونه امسال که سال جهش تولید نام گذاری شده است ، با یک بعد اقتصادی و یک بعد فرهنگی روبرو هستیم ، تا فرهنگ کار، اشتغال و جهاد اقتصادی به وجود نیاید، تولید نیز خوب پیش نخواهد رفت. وزارت ارشاد که متولی بخش فرهنگی است باید فرماندار بخش های فرهنگی وزارتخانه های دیگر باشد، وزارت ارشاد باید ابزاری برای اندازه گیری میزان موفقیت پیوست های فرهنگی داشته باشد که در وضعیت فعلی چنین ابزاری ما در اختیار نداریم.

دیگر نهادها و دستگاه های فرهنگی هم چون صدا و سیما نیز به همین وضعیت دچار هستند، در صدا و سیما کمتر سریالی تولید می شود که به تاثیرگذاری فرهنگی منجر شود، ما در حوزه تاثیرگذاری های سیاسی و آگاهی های اجتماعی و سیاسی سریال های خوبی تولید کرده ایم که نمونه آن گاندو است اما در حوزه فرهنگ نه.

* تسنیم: اگر اجازه دهید قدری در حوزه فرهنگ جزئی تر نگاه کنیم و به سراغ همان ابزارهایی که فرمودید برویم. در حوزه چاپ و نشر و کتاب که شما نیز دستی بر این آتش دارید، آشفتگی بسیار است. این آشفتگی علی الخصوص در حوزه اقتصاد نشر خود را بسیار نشان داده است. امروز ناشران در انتظار کاغذ فعالیت خود را به یک چندم قبل رسانده اند و آمار اصلی نشر متعلق به کتاب سازهاست. قیمت کتاب رفته رفته دچار افزایش است و شمارگان آن در حال آب رفتن است. از سوی دیگر عمده ناشران و فعالان چاپ چشم انتظار یارانه های دولتی شده اند، یارانه هایی که اگر نباشد موجب قطع فعالیت بخش قابل توجهی از این فعالان خواهد شد؛ مشابه آن چیزی که حالا در وضعیت کاغذ پیش آمده است. راهکار شما برای برون رفت از این وضعیت چیست؟

تصمیم خوبی زمان وزارت آقای صفار هرندی در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی گرفته شد که موجب پایان بسیاری از بداخلاقی ها در حوزه نشر شد و از سوی دیگر آبادی کتابخانه های عمومی کشور را رقم زد. وزارت ارشاد در سال 85 تا 86 اعلام کرد که به جای یارانه کاغذ به ناشران، یارانه ها را به مصرف کننده اختصاص خواهد داد. با این روش کتابخانه های عمومی که تا آن زمان به شدت گرفتار فقر کتاب بودند، رونق پیدا کردند. اگر ما کتابخانه های عمومی را توسعه دهیم و به روز نگاه داریم و دسترسی مردم به کتاب را سرعت ببخشیم، حجم قابل توجهی از نیاز مردم برطرف می شود. یکی از مزایای این طرح این بود که ناشرانی که پیش از آن بنا به سلایق خود و با یارانه های دولتی کتاب منتشر می کردند و معلوم نبود آن کتاب چقدر برای جامعه فایده دارد، مطابق با استانداردهای خرید کتاب اقدام به انتشار کتاب کردند.

به نظرم اگر دولت و وزارت ارشاد سیاست خود را از حمایت مستقیم به حمایت های غیرمستقیم تغییر دهد و به توسعه زیرساخت ها بپردازد این آشفتگی تا حدی سامان پیدا می کند. امروز در برخی تولیدات که نیاز اصلی و مبرم جامعه است، ما خاموش هستیم برای نمونه در حوزه کاغذ تحریر و ... .

تصمیمات سلیقه ای مانع تولید کاغذ در کشور

این در حالی است که بخش مهمی از زباله های شهر تهران را کاغذهای باطله که تا چندین بار قابلیت بازیافت دارند، تشکیل می دهد ، جمع آوری صحیح این آخال می تواند بخشی از نیاز به مواد اولیه کاغذ مطبوعات در کشور را برطرف کند. چرا کارخانه های کاغذ احیا نمی شوند و به تولید کاغذ تحریر تشویق نمی شوند؟ چرا برای تولید کاغذ در سال های آتی از امروز برنامه ریزی نداریم؟ چرا کاشت درخت های خاصی که برای این منظور مورد بهره برداری قرار می گیرد، در دستور کار قرار نمی گیرد؟ 20 سال است که حرکت هایی برای تولید کاغذ در کشور آغاز شده اما چون تصمیمات سلیقه ای بوده راه به جایی نبرده ایم. چرا واردات به عنوان لقمه چرب و نرم مورد حمایت است اما تولید نه؟

* تسنیم: برای وزیر ارشاد دولت آینده پیشنهادی دارید؟

به نظرم هر کسی که وزیر ارشاد می شود اصرار نداشته باشد از روز اول تصمیم گیری و سیاست گذاری کند ، دو تا سه ماه نخست را با نخبه های فرهنگی مشورت کند، گروه های مشاوره تشکیل دهد و برای هر کدام حوزه مسئولیت تعریف کند. با توجه به وضعیت اقتصادی تصمیم گیری کند چرا که مشکلات در حوزه فرهنگ وسیع تر از این هاست. موازی کاری های فعالیت های فرهنگی را شناسایی کرده و آن هایی را که ضرورتی ندارند حذف کند و در مرحله سوم طرح جامعی برای حوزه فرهنگ عمومی تعریف کند.

انتهای پیام/

محسن پرویز، رئیس انجمن قلم ایران در گفت وگو با خبرنگار کتاب و ادبیات خبرگزاری فارس، درباره نوزدهمین جایزه قلم زرین اظهار داشت: مرحله نهایی داوری این دوره از جایزه به استثناء یک گروه پشت سر گذاشته شده و نامزدهای نهایی مشخص شده اند و مشکلی برای اجرای برنامه در روز قلم نداریم.

* با صرفه جویی، بودجه جایزه قلم زرین را تامین کردیم

وی با تشریح مشکلات و چالش های مالی در انجمن اظهار داشت: با صرفه جویی های صورت گرفته در انجمن و با وجود بحران های مالی که پشت سر گذاشتیم، بودجه لازم برای جایزه تدارک دیده شده است. البته قول حمایت نیز از ناحیه نهاد کتابخانه های عمومی کشور به ما داده شد که امیدواریم در اجرا و در تهیه جوایز به کمک ما بیاید. به نظرم به لحاظ مالی تدارکات لازم دیده شده است.

رئیس انجمن قلم ایران ضمن اشاره به همه گیری کرونا و ا ینکه امیدوار بودیم در سه ماهه اول سال واکسیناسیون به شکل وسیع در کشور انجام شود و منع تجمعات را نداشته باشیم، گفت: با توجه به خطر همه گیری که وجود دارد، بنای انجمن هم در دو سال اخیر این بود که پروتکل های الزامی و اعلامی وزارت بهداشت به طور کامل رعایت شود. از این رو طبق برنامه ریزی صورت گرفته قرار است با تعداد کمی از شرکت کنندگان به شکل حضوری و ارتباطی که قرار است به شکل مجازی به برخی افراد برقرار شود، مراسم اختتامیه این دوره را برگزار کنیم.

* اختتامیه نوزدهمین دوره قلم زرین احتمالا در کتابخانه پارکشهر برگزار می شود

وی افزود: با توجه به اینکه ما سالانه انجمن قلم ارتباط لازم برای ارتباط مجازی با چهره ها را نداریم، مذاکراتی با حوزه هنری و نهاد کتابخانه ها صورت گرفته تا چنانچه امکانپذیر باشد از امکانات این دو نهاد استفاده کنیم، اما با توجه به تجربه خوب همکاری با همکاری نهاد کتابخانه ها و همراهی که این دوستان در مراسم های گذشته نشان داده اند، به احتمال زیاد مراسم پایانی در یکی از سالن های متعلق به نهاد کتابخانه ها یا سالن کتابخانه پارک شهر برگزار خواهد شد.

* میزان جوایز دوره نوزدهم مانند سال گذشته/ نفر اول 8 میلیون تومان دریافت می کند

رئیس انجمن قلم ایران بخش دیگری از سخنان خود را به میزان جوایز اختصاص داد و گفت: به دلیل مشکلات مالی موجود، امسال نتوانستیم مقدار جوایز را افزایش دهیم. بنابراین مانند سال های گذشته نفر اول 8 میلیون تومان و تقدیری ها 2 میلیون تومان دریافت می کنند. از این رو جوایز به مانند سال گذشته به همان میزان اعطاء می شود.

* درخواست داوران برای تفکیک بخش کودک از نوجوان/ با پشتوانه مالی جداسازی را اجرا می کنیم

وی گفت: نکته ای که باید متذکر شوم، اینکه چند سالی است دوستان گروه کودک و نوجوان پیشنهاد جدی مطرح کردند و آن اینکه بخش کودک از بخش نوجوان جدا شود؛ چون داوری آثار کودک در کنار داوری آثار نوجوان کار ساده ای نیست، اما ما به اجبار از میان افراد کودک و نوجوان یک اثر را انتخاب می کنیم؛ گرچه داوران معتقدند این کار بسیار سخت است و علاقه مندند در حوزه شعر و داستان، آثار مخصوص کودک از نوجوان جدا باشد، ولی مضیقه های مالی تاکنون مانع از اجرا شده است. چنانچه در سال های آتی پشتوانه مالی پیدا کنیم در جهت گسترش جایزه و تفکیک برخی بخش ها مثل جداسازی کودک از نوجوان و داستان از رمان فکر خواهیم کرد.

پرویز ضمن اشاره به 5 بخش جایزه قلم زرین تصریح کرد: بخش شعر کودک و نوجوان، بخش داستان کودک و نوجوان، بخش داستان بزرگسال، بخش شعر بزرگسال، نقد و پژوهش ادبی در این دوره نیز مورد بررسی قرار گرفت و 14 تیر ماه روز قلم برگزیدگان این دوره نیز معرفی خواهند شد.

* تقدیر از پیشکسوتان فرهنگ، جداگانه و بعد از کرونا برگزار می شود

وی در پاسخ به این سوال که همه ساله بخشی به عنوان تقدیر از پیشکسوتان فرهنگ با نام آفرین روشنان برگزار می کردید. آیا امسال هم این بخش برقرار خواهد بود؟ گفت: ما هر سال این بخش را داشتیم، اما هیأت مدیره با توجه به تجارب دو دوره گذشته و با توجه به نظر قالب دوستان نتیجه این شد که ما این قسمت را جدا و به شکل ویژه به تقدیر از پیشکسوتان حوزه فرهنگ بپردازیم.

وی افزود: پیش از همه گیری کرونا این موضوع را در شهرستان ها و استان ها گسترش داده بودیم و سالانه با همکاری نهاد کتابخانه ها مراسم نکوداشت و تجلیل برگزار می کردیم و همچنان امیدواریم پس از واکسیناسیون سراسری که امکان مناسب با برنامه مستقل داشته باشیم، این بخش یعنی تقدیر از پیشکسوتان فرهنگ را برگزار کنیم.

انتهای پیام/

حسن بنیانیان در گفت وگو با خبرگزاری میزان پیرامون این مهم که کتاب یک سرمایه اجتماعی است گفت: امروزه کتاب در حالی به عنوان یک سرمایه اجتماعی محسوب می شود که در حاشیه قرار گرفته و علت این رخداد را باید در عملکرد مسئولان فرهنگی و هدایت جامعه به سوی کتاب و کتابخوانی دانست، زیرا سازماندهی و برنامه ریزی های فرهنگی نتوانسته موفق عمل کند و مسئولان فرهنگی تنها احساس می کنند که سازماندهی موفقی را برای جذب جامعه به سوی مطالعه داشته اند لذا شاهد عملکرد ناموفق و برنامه ریزی های نامناسب در حوزه فرهنگی هستیم این در حالی است همواره تاکید شده که اصلاح فرهنگ و جامعه یک عامل مهم در سرعت بخشیدن به سوی توسعه بوده و تمام افراد در این زمینه مسئولیتی جدی دارند.

وی در همین راستا ادامه داد: موانع بسیاری در جهت توسعه فرهنگ مطالعه وجود دارد، اگر امروز بهره وری در منابع انسانی و یا برنامه های متعدد ضعیف عمل کرده تنها به خاطر این است که ما همچنان بر محور عادات گذشته و بی توجهی به فرهنگ مطالعه حرکت کردیم بدین ترتیب خروجی مناسبی در حوزه فرهنگی و تولید محتوا نداریم.

بنیانیان پیرامون درنظر گرفتن یارانه های پنهان و کاربرد آنان در جامعه ابراز کرد: اگر مسئولان فرهنگی اعتقاد دارند که باید جامعه را به سوی مطالعه هدایت کنیم باید ساختار های مناسبی را برای این مهم در نظر بگیریم، اجرایی کردن برنامه یارانه های پنهان به نیازمندان جهت تأمین کتاب می تواند در آینده رویکردی ارزشمند باشد، زیرا مطالعه کسب اطلاعات، خلاقیت، نظم در تولید و کیفیت را به دنبال دارد این همان مقوله ای است که صنعت نشر همواره بر آن تاکید داشته پس باید توجه داشت هرگاه در زمینه رشد و توسعه فرهنگ مطالعه سرمایه گذاری کردیم قطعاً در تمام حوزه های دیگر نیز به توسعه دست خواهیم یافت. اطلاعات، کسب علم و خلاقیت را در پی دارد، خلاقیتی که کیفیت را برای هر کالای تولیدی ایجاد می کند بدین ترتیب توسعه صادرات و ارزآوری را برای کشور شاهد خواهیم بود.

مسئول کارگروه پیوست نگاری فرهنگی در دبیرخانه شورای عالی انقلاب فرهنگی به تذکرات مقام معظم رهبری پیرامون توسعه فرهنگ و گسترش سرانه مطالعه اشاره و تاکید کرد: دشمن همواره تمرکز خود را بر تخریب فرهنگ کشور ما قرار داده و تلاش کرده تا در جهت دست یابی به منافع خود هدایت فرهنگ جامعه را در دست بگیرد علی رغم تمام تذکرات مقام معظم رهبری پیرامون جامعه و ساختار قدرتمند فرهنگ هنوز هم نتوانستیم عملکردی قابل قبول در این زمینه کسب کنیم، زیرا مسئولان فرهنگی که روی کار می آیند عموماً با بحران های اقتصادی روبرو هستند از سوی دیگر عمر کوتاه دولت ها سبب می شود که تمام هم و غم و توان خود را بر روی مقوله های دیگر قرار دهند و سیاست ها و تدابیر موقتی را برای هدایت فرهنگی در نظر بگیرند از سوی دیگر نظام تعلیم و تربیت ما نیز با مشکلاتی عدیده روبروست و هرگز تصمیمی جدی برای رفع این مشکل در نظر گرفته نمی شود.

*** نتوانسته ایم در حوزه تربیت و آموزش پرورش درست عمل کنیم

وی اهمیت آموزش و پرورش را مورد بررسی قرار داد و تصریح کرد: بررسی ها نشان داده ما نتوانسته ایم در حوزه تربیت و آموزش پرورش درست عمل کنیم، فضای مجازی و تلویزیون به عنوان رقیبان سرسخت و توسعه یافته برای کتاب و کتابخوانی محسوب می شوند اگر امروز شاهد کم بودن علاقه جامعه به سوی مطالعه هستیم دلیلش را در عدم آموزش و نبود فرهنگ شیوه استفاده از فضای مجازی باید یافت، رویکرد هایی که تا اکنون برای آموزش و تربیت جامعه در نظر گرفته شده به جای آن که بتواند لذت کتاب و کتابخوانی را در بین اقشار مختلف جامعه خصوصا نسل جوان گسترش دهد خلاف آن عمل کرده به نحوی که این بی علاقگی در مطالعه را در مربیان و معلمان نیز می بینیم.

***فضای مجازی به گسست نسلی دامن زده

مسئول کارگروه پیوست نگاری فرهنگی در دبیرخانه شورای عالی انقلاب فرهنگی به مقایسه اطلاعات و محتوا های تولید شده در فضای مجازی با کتاب پرداخت و افزود: فضای مجازی هرگز نمی تواند اطلاعاتی دقیق و کامل و ژرف به مخاطبان خود ارائه دهد در حالی که کتاب عصاره مطالعات نسل های متعدد و دانش های مختلف را به صورت جامع و کامل در اختیار مخاطب خود قرار می دهد فضای مجازی به گسست نسلی دامن زده و آرام آرام مرز های مطالعه را از آنچه که هست کمتر می کند و نتایج آن می شود الگو قرار دادن فلان مربی ورزشی و یا فلان هنرپیشه که دانشش تنها به مهارتی خاص حرفه اش ختم می شود قطعاً این افراد نمی توانند الگو هایی ارزشمند برای سبک زندگی جامعه محسوب شوند و شکاف ها رفته رفته در زندگی افراد جامعه خود را نمایان می کند ملتی که قهرمانانش افرادی متفکر و دانشمند نباشد قطعاً فرهنگی عمیق نیز نخواهند داشت پس باید به دنبال حل ریشه ای معضل بی رغبتی جامعه نسبت به کتاب باشیم.

***مدیریت رسانه های نوین بر عهده خانواده است

وی به نقش کتاب در خودسازی و معرفت افزایی اشاره و تاکید کرد: کتاب ابزاری برای کمال انسان است کسب اندیشه های متعالی و تقویت فرهنگ ریشه در کسب اطلاعات و افزایش سطح آگاهی دارد این مهم چنانچه از کودکی در افراد جامعه ایجاد شود قطعاً درونی شده و به هنجار تبدیل می شود لذا هر گونه تربیت، آموزش و سرمایه گذاری باید از دبستان ها جدی گرفته شود. تشویق کودکان به مطالعه سبب بالا رفتن تقاضا در حوزه کتاب و کتابخوانی خواهد شد، از طرف دیگر نقش مهم خانواده ها در توسعه کتاب و کتابخوانی نباید فراموش شود در حقیقت این خانواده است که هنر مدیریت رسانه های مدرن را در کنار مطالعه می تواند در درون تک تک افراد جامعه ایجاد کند، همراهی خانه و مدرسه نیز در ادامه راه کمک های ارزشمند به اجرای فرهنگ و رشد آن کمک خواهد کرد این چرخه عاملی مهم و تاثیر گذار بر سعادت جوامع محسوب می شود هرچه تقاضای مطالعه بیشتر شود توسعه فرهنگی اجتماعی اقتصادی و حتی سیاسی نیز افزایش پیدا می کند و به دنبال حوزه های مرتبط و پایین دستی آن همچون کتابفروشی ها گسترده تر خواهند شد، حوزه نشر توسعه غیرقابل پیش بینی پیدا خواهد کرد و رشد اقتصادی سراسر کشور را در بر خواهد گرفت.

بنیانیان پیرامون نقش نمایشگاه ها بر علاقه جامعه به کتاب و کتاب خوانی اظهار کرد: برپایی نمایشگاه ها از نگاه من یک رویکرد اشتباه بوده بهاری که به ظاهر برای کتاب برگزار می شود در حقیقت بازاری با مدت زمانی کوتاه برای برخی از مخاطبان است، نمایشگاه ها در واقع ترویج کنندگان کاذب خرید کتاب و کتابخوانی هستند و در نهایت نتیجه آن چیزی جز تقدیر و تشکر از مسئولان نخواهد بود اگر قرار است معضل بی علاقگی به کتاب و کتابخوانی حل و فصل شود باید به فکر ایجاد زیرساخت های اساسی بود، برپایی این نمایشگاه ها تنها به خرید تعداد محدودی کتاب منحصر خواهد شد و پس از آن بار دیگر شاهد بی توجهی جامعه به کتاب و کتابخوانی و مطالعه خواهیم بو، برای رفع این معضل باید ابتدا نظام آموزشی را تصحیح کنیم.

***ضرورت بهره گیری از اتاق فکر

مسئول کارگروه پیوست نگاری فرهنگی در دبیرخانه شورای عالی انقلاب فرهنگی پیرامون برگزاری نمایشگاه مجازی کتاب تاکید کرد: با پیشرفت تکنولوژی و رواج فضای مجازی بکارگیری پتانسیل های جدید موضوعی مهم و قابل بررسی خواهد بود ما می توانیم با به خدمت گرفتن فضای مجازی به توسعه فرهنگ بپردازیم برای این منظور باید زیرساخت ها را مهیا کنیم این فضا جای کار بسیار دارد و البته از الان نمی توان در مورد اجرایی کردن نمایشگاه فضای مجازی نظر داد، به کارگیری فضای مجازی نیازمند اتاق فکر و اندیشه است ابزار های مدرن وسیله ای هستند که می توانند در جهت خدمت به جامعه گسترش مطالعه و تولید محتوا فعالیت کنند.

وی افزایش بازار تقاضا برای کتاب را نقطه اوجی برای فرهنگ دانست و تاکید کرد: هنگامی که بازار تقاضای کتاب در جامعه گسترش پیدا کند آنگاه می توان گفت که توانستیم به تمام هدف گذاری های ارزنده اجتماعی دست یافته ایم چنانچه بازارکتاب، فکر و اندیشه رونق یابد با مدینه فاضله فاصله چندانی نخواهیم داشت برای این منظور باید کتاب های مفید به جامعه معرفی شوند و در جریان تولید از فضای مجازی نیز استفاده کرد ما زمان زیادی را عموماً در حوزه حمل و نقل درون شهری از بین می بریم و چنانچه این مدت زمان را به مطالعه بپردازیم قطعاً می توانیم به فرهنگی ارزشمند دست یابیم، در عین حال باید در نظر داشت که فضای مجازی مجالی برای حضور و بروز برنامه های دشمنان است و چنانچه نتوانیم از این فضا به خوبی استفاده کنیم فضا را برای حضور دشمنان آماده کرده ایم. نکته قابل تامل دیگر اینکه برای دوری از سطحی نگری نباید براطلاعات موجود در فضای مجازی اکتفا کنیم، بلکه باید حتماً به خواندن کتاب بپردازیم تا بتوانیم سطح اطلاعات خود را افزایش دهیم بالا رفتن اطلاعات قطعاً به تعالی در حوزه های مختلف اقتصادی، اجتماعی و دینی جامعه می انجامد و این رویکردی ارزنده است.

***آشتی فضای کهن با مدرن

بنیانیان توجه به اندیشه های فرهنگی را رویکردی مهم و ارزنده دانست و تاکید کرد: باید تلاش کنیم تا با مطالعه و مدیریت درست در عرصه تربیت و توسعه فرهنگ اندیشه های متعالی را گسترش دهیم متاسفانه در بسیاری از موارد دیده می شود که ما هنوز نتوانسته ایم خود را با فضای مدرن هماهنگ کنیم هنوز آشتی میان فضای کهن و فضای مدرن دیده نمی شود و بیشتر مطالب و محتوا هایی که تولید می شود به سبک قدیم است این یک گسل شناخته می شود و برای نابودی این گسل باید تلاش فراوانی انجام دهیم.

مسئول کارگروه پیوست نگاری فرهنگی در دبیرخانه شورای عالی انقلاب فرهنگی نقش بررسی و تحلیل های جامعه شناسانه را در توسعه فرهنگی را مورد بررسی قرار داد و تاکید کرد: تحلیل های روشن و برنامه ریزی های مناسب و مدبرانه نقش موثری در اجرایی شدن اهداف دارد باید در نظر داشت که بسیاری از تحلیل ها که عموماً به دور از در نظر گرفتن اعداد و ارقام و آمار واقعی است ذهن سیاستگذاران را از حقیقت های موجود در جامعه منحرف کرده و آنان را به خطا نزدیک کرده لذا باید برای انجام هر برنامه در ابتدا بررسی و تحلیلی درست از رویداد های جامعه پرداخت سپس برنامه ریزی کرد و در انتها نتایج و آثار سیاست گذاری ها را مورد تجزیه و تحلیل قرار داد بدین ترتیب می توانیم آماری درست ازمیزان مطالعه، چگونگی مطالعه و سن مطالعه کنندگان کسب کنیم و برنامه ریزی های درست و موثر را برای سوق دادن برنامه ها جهت افزایش سرانه مطالعه در نظر بگریم.

***گسترش دامنه مطالعه؛ افزایش بهروری

بنیانیان ارائه تخفیف و یارانه به بخش کتاب و مطالعه را امری مهم دانست و تاکید کرد: یارانه های هدفمند نقشی موثر در حرکت دادن جامعه به سوی مطالعه دارد به عنوان مثال اگر یک شرکت تلاش کند تا با ارائه سوبسید ها و یا یارانه های خاصی به خانواده کارگران آنان را به سوی مطالعه هدایت کنند و با برگزاری مسابقات متعدد خانواده های کارگران خصوصاً مادران را به سوی مطالعه جذب کند شاهد افزایش اطلاعات و کاهش تنش در خانه خواهیم بود این یک چرخه است و حلقه بعدی این زنجیره آرامش در خانواده و سپس آرامش کارگر در محل کار و افزایش بهره وری را در پی دارد بدین ترتیب مشخص می شود که فرهنگ نقشی موثر در تمام ارکان جامعه دارد پس باید بینش های خود را اصلاح کنیم و تاکید کنیم که همه مدیران مسئول هستند و دولت نمی تواند بگوید من در قبال رویداد های فرهنگی وظیفه ای ندارم.

***اهمیت انتصاب ممیزان فرهنگی

وی به ممیزی های شکل گرفته اشاره و اظهار کرد: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در قبال انتخاب های خود در عرصه ممیزی نیز مسئولیت دارد افرادی که به عنوان مسئول ممیزی منصوب می شوند باید دارای ویژگی های خاص و اطلاعاتی گسترده باشند، بار ها دیده شده که فردی کم تجربه به عنوان فرد مسئول ممیزی در ارشاد در نظر گرفته شده و آنان با یک کتاب علمی که نوشته یک دانشمند به شکلی ممیزی می کنند که کتاب از درجه ارزش ساقط می شود، زیرا ممیز کننده کتاب بسیاری از مباحث آن را درک نکرده بدین ترتیب کتابی که می تواند یک بحث شگرف و مهم علمی را مصرف کند به کتابی بااطلاعاتی تکراری و نامفهوم ختم می شود این مداخله ویرانگر و تخریبی است و با منافع فرهنگی در تضاد است.

مسئول کارگروه پیوست نگاری فرهنگی در دبیرخانه شورای عالی انقلاب فرهنگی تصریح کرد: خودسازی و معرفت بخش بزرگی از تاثیرات مطالعه کتاب محسوب می شود و چنانچه وزیران و دولتمردان در این زمینه فعال نباشند قطعاً با مشکلات متعدد فرهنگی روبرو خواهیم بود از سوی دیگر وزیرانی که روی کار می آیند عموماً تحت فشار قیمت مواد اولیه و وضعیت معیشتی مردم هستند لذا نسبت به فرهنگ بی توجه خواهند ماند از سوی دیگر طی سال های اخیر هیچ گونه مطالبه گری در مجلس پیرامون فرهنگ و افزایش سرانه مطالعه دیده نمی شود این امر سبب خواهد شد که جامعه نسبت به فرهنگ و رشد آن بی توجه باقی بماند در حالی که مقام معظم رهبری بار ها و بار ها بر نقش مظلومیت فرهنگ خصوصاً موضوع مطالعه کتاب تاکید داشته اند.

بنیانیان به نقش برخی از پویش ها و برنامه های راهبردی به منظور توسعه سرانه مطالعه اشاره و خاطرنشان کرد: طی سال های اخیر موضوعاتی همچون پویش ها و یا انتخاب پایتخت کتاب و مواردی این چنینی به اجرا گذاشته شده، اما این فعالیت ها و رویکرد ها سطحی هستند و تنها برای مدت زمانی بسیار کوتاه می توانند توجه تعداد کمی از مخاطبان را به مطالعه جلب کنند، اما باید توجه داشت که پس از آن مانور های تبلیغاتی شکل می گیرد و اهمیت مطالعه و کتاب را کاهش می دهد، ما امروز در شرایط و عصری قرار گرفته ایم که هرگونه تهاجم فرهنگی در ساز و کار و قالب های متعدد و خوش آب و رنگ به جامعه ما القا می شود لذا باید زیر ساخت های راهبردی لازم و ساختارمند را در دستور کار خود قرار دهیم، دغدغه فرهنگ و تاثیر آن بر جریان رشد فکری موضوعی مهم است و باید بر آن تاکید ویژه ای گردد، شکل گیری برخی از برنامه ها که همچون مسکن های کوتاه مدت عمل می کنند روند افزایش سرانه مطالعه را فقط به تاخیر می اندازند و نمی توانند برنامه های سازنده و ارزشمندی باشند، برای این منظور باید هرگونه حرکتی را از آموزش و پرورش و رسانه ملی آغاز کرد.

انتهای پیام/

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران، محسن جوادی معاون امور فرهنگی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی درباره طرح های توزیع یارانه کتاب از طریق کتابفروشی ها (طرح های فصلی فروش کتاب) با اشاره به اهداف اولیه و ثانویه این طرح ها گفت: باید در قالب طرح های مختلف از کتابفروشان حمایت کنیم و با سیاست های درست به تقویت فعالیت های آن ها کمک کنیم؛ تخفیف تنها راه حمایت نیست بلکه باید مسیرهای مختلفی را طی کنیم.

وی افزود: باید تلاش کنیم کتابفروشان به جایگاه واقعی خود دست پیدا کنند و به عنوان پاتوقی برای مردم قرارگیرد که نه فقط مکانی برای فروش کتاب بلکه محلی برای عرضه فکر و جایی برای گفت وگو بین نویسنده و مخاطبان باشند. یک سیاست و یک راه نمی تواند به تنهایی به توسعه فرهنگ کتابخوانی منجر شود و برای رسیدن به چنین هدفی باید مسیرهای مختلفی طی کنیم و بحث طرح های توزیع یارانه از طریق کتابفروشی ها در واقع نقش حداقلی در برآورده کردن هدف اصلی را دارد.

معاون امور فرهنگی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در ادامه گفت: هدف اصلی باید با مکانیزم ها و ساز و کارهای جدی دنبال شود و نیاز به اصلاح مقررات و ایجاد فضاهای جدیدی برای کتابفروشی ها دارد مثل دیدن جایگاه آن ها در شهر و فروشگاه ها. برخی انتقاداتی از این طرح ها مطرح می کنند. این نقدها از منظر نگاه حداکثری به موضوع است. طوری که بالاترین حد را می بینند و می گویند چون به آنجا نمی رسد اشکال دارد اما اتفاقا باید لایه های پایین تر را دید. باید دید در فضای کنونی چه اندازه می توانیم از طرح های فصلی فروش کتاب برای رسیدن به اهداف خود استفاده کنیم و اگر این نگاه را داشته باشیم نقش این طرح ها بد نبوده است زیرا عده ای را به کتابفروشی ها کشانده و به شبکه خریداران کتاب و کتابفروشی ها منجر شده که ذخیره خوبی برای آینده است.

جوادی در ادامه گفت: این شبکه ذخیره ارزشمندی برای آینده است. همچنین خریداران برای هر فصل منتظر آغاز این طرح هستند تا به کتابفروشی ها بیایند و خرید داشته باشند که همین موضوع نشان دهنده علاقه مردم به حوزه کتاب است تا از این فرصت ها استفاده کنند. طرح های فصلی فروش مثبت اند. اما اینکه انتظار داشته باشیم همه مشکلات کتابفروشی ها با اجرای این طرح حل شود قطعا انجام نشده است بلکه باید به اندازه خود طرح از آن توقع داشته باشیم.

وی در پایان گفت: اجرای طرح های فصلی فروش کتاب ادامه خواهد داشت. برنامه ما استمرار و تقویت طرح های توزیع یارانه کتاب از طریق کتابفروشی ها است و حتی در همین دوره اگر خریداران علاقه نشان بدهند و استقبال کنند اعتبار در نظر گرفته شده اضافه می شود. البته سیاست های دیگری باید دنبال شود تا کتابفروشی ها به جایگاه اصلی خود نزدیک شوند و نباید فقط به اجرای چنین طرح هایی اکتفا کرد.

کد خبر 5229797

صادق وفایی

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی رادیو گفت و گو، برنامه گفتگوی فرهنگی با موضوع دیپلماسی فرهنگی و با حضور محمدرضا اربابی رئیس کانون انجمن های مترجمان ایران روانه آنتن شد.

وی ضمن اشاره به نبود دیپلماسی فرهنگی در ایران در طول 40 سال گذشته خاطرنشان کرد: نبود این دیپلماسی به دلیل باور نداشتن به تعامل فرهنگی با دنیاست و متأسفانه ترجمه را تهاجم فرهنگی می دانند و همین نگاه بر سازمانها و نهادها نیز حاکم شده است.

اربابی همچنین به نبود رایزنان فرهنگی اشاره کرد و ادامه داد: نتیجه نبود رایزن فرهنگی، نبود برنامه و طراحی است و در حالی که ابزار دیپلماسی فرهنگی یک اندیشه بلند مدت است، در حوزه فرهنگی چنین اندیشه ای وجود ندارد و آن را آخرین مؤلفه می دانیم.

وی گفت: آدم های متخصص و کارآمد در این حوزه جایی ندارند و از آنها مشورت گرفته نمی شود.

رئیس کانون کشوری انجمن های مترجمان ایران ضمن اشاره به نداشتن باور قلبی به کار تشکیلاتی اذعان کرد: فضای جامعه، سیاست زده است که نمونه بارز آن کشاندن فضای جامعه به سمت و سوهای خاصی از طرف سلبریتی ها در انتخابات سال 96 است.

اربابی در رادیو گفت و گو ضمن اشاره به مشکلاتی از قبیل ممیزی ها و نبود کاغذ اذعان کرد: از آینده حوزه نشر و کتاب احساس خطر می کنم که برای مقابله با آن مسئولان باید با دید باز و بدون نگاه حزبی برخورد کنند.

وی اذعان کرد: دولت آینده با مسائل مهمی از جمله معیشت اهل قلم مواجه است و باید تسهیل گر امور فرهنگی باشد.

اربابی با بیان اینکه وزارت فرهنگ در صدور مجوز نشر و کتاب متولی است گفت: در جایی که به پول ختم می شود هیچ کاره است؛ بنابراین وزارت فرهنگ دولت آتی یا باید به صنوف اعتماد و اعتبار دهد یا همه امور را در دست گیرد که بهتر اعتماد به صنوف است.

به عقیده رئیس کانون کشوری انجمن های مترجمان ایران هیچ فرهنگی بدون اعتماد به نفس نمی تواند دیپلماسی فرهنگی داشته باشد و باید از همه ظرفیتها استفاده کرد.

خبرنگار : فرزانه مرادی

کلمات کلیدی: #تعامل _فرهنگی #دیپلماسی_ فرهنگی #فرهنگ

1399 تمامی حقوق سایت متعلق به صدای جمهوری اسلامی ایران است

به گزارش خبرنگار کتاب و ادبیات خبرگزاری فارس، آزاده نظربلند معاون کتاب و فرهنگ خانه کتاب و ادبیات ایران دقایقی پیش در برنامه صبح و گفت وگو رادیو گفتگو درباره طرح بهارانه کتاب اظهار کرد: طرح بهارانه هفدهمین دوره از طرح های فروش کتاب از طریق کتابفروشی هاست که به طرح های فصلی موسوم هستند.

وی هدف از این طرح را حمایت از کتابفروشی ها و ترویج فرهنگ مطالعه و کتابخوانی عنوان کرد و افزود: طرح بهارانه از روز دوشنبه 17 خرداد اجرایی شده و تا 23 خردادماه هم ادامه خواهد یافت.

معاون کتاب و فرهنگ خانه کتاب و ادبیات ایران با بیان اینکه 869 کتابفروشی در کل کشور عضو این طرح هستند گفت: خریداران می توانند با مراجعه به سایت tarh.ketab.ir اطلاعات و آدرس و نشانی کتابفروشی های نزدیک به محل زندگی خود را مشاهده و برای خرید اقدام کنند.

نظر بلند با اعلام اینکه طرح بهارانه و تخفیفات آن شامل کتاب های عمومی و کودک و نوجوان و تخصصی و دانشگاهی است، افزود: هدف از این طرح بالا بردن سرانه مطالعه غیرموظف است.

معاون کتاب و فرهنگ خانه کتاب و ادبیات ایران تأکید کرد: کتاب هایی که شامل این طرح می شوند انتخاب شده و یا گردآوری شده با یک هدف خاص نیستند، بلکه اگر کتاب شابک درستی داشته باشد و در بانک اطلاعاتی خانه کتاب هم ثبت شده باشد مشمول طرح خواهدبود.

وی با اعلام اینکه کتاب های کمک درسی و تست کنکور شامل این طرح نمی شوند، گفت: به جز کتابهای کمک درسی و کنکور، سایر رده های موضوعی کتاب ها که در بانک اطلاعاتی خانه کتاب ثبت شده و مربوط به 10 سال اخیر باشند مشمول طرح بهارانه می شوند.

نظر بلند گفت: 20 درصد یارانه ای که بابت این طرح به خریداران در قالب تخفیف داده می شود بعد از طرح به کتابفروشی ها بازگردانده می شود و هر شهروند ایرانی می تواند تا سقف 200 هزار تومان از 20 درصد یارانه خرید کتاب در کتابفروشی های عضو طرح استفاده کند.

انتهای پیام/

احمد ابوالحسنی، رییس اتحادیه چاپخانه داران تهران در گفت وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) ، از دیدار با رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس خبر داد و گفت: قبل از عید امسال با حضور در مجلس دیداری با حجت الاسلام آقا تهرانی داشتیم که در این دیدار برخی از مشکلات و مسائل حوزه چاپ بیان شد، همچنین در دیدار نوروزی با رئیس مجلس شورای اسلامی به طرح مساله پرداختیم که قرار شد مشکلات در قالب نامه به دفتر دکتر قالیباف ارسال شود.

وی ادامه داد: در این زمینه نامه ای پنج بندی تهیه و تنظیم شد که سه بند آن به کمیسیون فرهنگی و دو بند دیگر آن به کمیسیون های صنعت و ویژه مرتبط بود.

ابوالحسنی با بیان اینکه کمیسیون فرهنگی پیرامون این نامه از اتحادیه دعوت کرد که برای طرح مساله و مشکل به مجلس مراجعه کند، توضیح داد: سه مساله ای که در این دیدار به آن پرداختیم شامل واگذاری اختیارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به اتحادیه چاپخانه داران، مغفول باقی ماندن صنعتی شدن چاپ و دریافت تسهیلات بانیک برای نوسازی و تجهیز چاپخانه ها می شد.

ابوالحسنی با اشاره به مباحث دیگری که در این دیدار عنوان شد، تاکید کرد: اجرای بند ل ماده 39 معافیت مالیاتی برای چاپخانه هایی که به کار نشر کتاب مبادرت دارند و استانی شدن اتحادیه چاپخانه داران نیز پیگیری شد.

وی یادآور شد: رئیس کمیسیون فرهنگی پس از طرح مساله دستور داد که کمیسیون فرهنگی مجلس برای پیگیری مطالبات صنف چاپ، جلسه ای را با حضور فعالان صنف چاپ و مسئولان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برگزار کند.

به گفته ابوالحسنی، در این جلسه که حدود یک ساعت و نیم طول کشید از رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس برای بازدید از چند چاپخانه و نشستی در محل اتحادیه چاپخانه داران با حضور پیشکسوتان و دست اندرکاران این صنعت دعوت شد و قرار این این بازدید قبل از نشست کمیسیون فرهنگی باشد.

وی همچنین با بیان اینکه قرار است جمعی از صنف در نشست کمیسیون فرهنگی حضور داشته باشند، گفت: طبق سخنان رییس کمیسیون فرهنگی در صورتی که در این جلسه، فعالان صنف بتوانند اعضای کمیسیون را در خصوص مطالباتشان مجاب و متقاعد کنند، قطعا در همان جلسه، نامه هایی مبنی بر اقدام و اجرایی شدن خواسته های صنف چاپ، مکتوب و تایید خواهد شد.

مشکلات چاپخانه داران و اظهارنامه های مالیاتی جدید
ابوالحسنی در ادامه صحبت های خود از عدم تمدید مهلت ارائه اظهارنامه مالیاتی عملکرد سال 1399، انتقاد کرد و گفت: با وجود پیگیری های مکرر با توجه به شرایط اقتصادی ناشی از کرونا در خصوص تمدید مهلت اظهارنامه اما متاسفانه سازمان امور مالیاتی بدون توجه به این خواسته اصناف، با ارسال پیامکی مهلت اعلام اظهارنامه مالیاتی را 31 خرداد اعلام کرده است.

وی افزود: بنابراین تمام اشخاص حقیقی مشمول ارائه اظهارنامه مالیاتی با احتساب امروز دوشنبه 17 خرداد هستند و تنها 15 روز برای تنظیم اظهارنامه مهلت دارند.

ابوالحسنی در ادامه از رایزنی با مسئولان اتاق اصناف، برای تغییر این تصمیم خبر داد و گفت: درسال گذشته برخی چاپخانه ها چک مدت دار گرفته اند که هنوز موعد و سررسید آن نشده و اگر آن را در اظهارنامه نیاورند متهم به پنهان کاری می شوند و اگر بیاورند اما چک پاس نشود به مشکلات جدی برمی خورند.

وی با بیان اینکه امیدواریم سازمان امور مالیاتی تصمیم جدیدی در این زمینه با توجه به مشکلات اقتصادی اصناف بگیرد، گفت: در صورتی که تغییری در این تصمیم طی روزهای آتی گرفته شود به اطلاع صنف خواهد رسید اما بهتر است واحدهای صنفی هرچه زودتر اظهارنامه های خود را آماده کنند.

احمد ابوالحسنی، رییس اتحادیه چاپخانه داران تهران در گفت وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) ، از دیدار با رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس خبر داد و گفت: قبل از عید امسال با حضور در مجلس دیداری با حجت الاسلام آقا تهرانی داشتیم که در این دیدار برخی از مشکلات و مسائل حوزه چاپ بیان شد، همچنین در دیدار نوروزی با رئیس مجلس شورای اسلامی به طرح مساله پرداختیم که قرار شد مشکلات در قالب نامه به دفتر دکتر قالیباف ارسال شود.

وی ادامه داد: در این زمینه نامه ای پنج بندی تهیه و تنظیم شد که سه بند آن به کمیسیون فرهنگی و دو بند دیگر آن به کمیسیون های صنعت و ویژه مرتبط بود.

ابوالحسنی با بیان اینکه کمیسیون فرهنگی پیرامون این نامه از اتحادیه دعوت کرد که برای طرح مساله و مشکل به مجلس مراجعه کند، توضیح داد: سه مساله ای که در این دیدار به آن پرداختیم شامل واگذاری اختیارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به اتحادیه چاپخانه داران، مغفول باقی ماندن صنعتی شدن چاپ و دریافت تسهیلات بانیک برای نوسازی و تجهیز چاپخانه ها می شد.

ابوالحسنی با اشاره به مباحث دیگری که در این دیدار عنوان شد، تاکید کرد: اجرای بند ل ماده 39 معافیت مالیاتی برای چاپخانه هایی که به کار نشر کتاب مبادرت دارند و استانی شدن اتحادیه چاپخانه داران نیز پیگیری شد.

وی یادآور شد: رئیس کمیسیون فرهنگی پس از طرح مساله دستور داد که کمیسیون فرهنگی مجلس برای پیگیری مطالبات صنف چاپ، جلسه ای را با حضور فعالان صنف چاپ و مسئولان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برگزار کند.

به گفته ابوالحسنی، در این جلسه که حدود یک ساعت و نیم طول کشید از رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس برای بازدید از چند چاپخانه و نشستی در محل اتحادیه چاپخانه داران با حضور پیشکسوتان و دست اندرکاران این صنعت دعوت شد و قرار این این بازدید قبل از نشست کمیسیون فرهنگی باشد.

وی همچنین با بیان اینکه قرار است جمعی از صنف در نشست کمیسیون فرهنگی حضور داشته باشند، گفت: طبق سخنان رییس کمیسیون فرهنگی در صورتی که در این جلسه، فعالان صنف بتوانند اعضای کمیسیون را در خصوص مطالباتشان مجاب و متقاعد کنند، قطعا در همان جلسه، نامه هایی مبنی بر اقدام و اجرایی شدن خواسته های صنف چاپ، مکتوب و تایید خواهد شد.

مشکلات چاپخانه داران و اظهارنامه های مالیاتی جدید
ابوالحسنی در ادامه صحبت های خود از عدم تمدید مهلت ارائه اظهارنامه مالیاتی عملکرد سال 1399، انتقاد کرد و گفت: با وجود پیگیری های مکرر با توجه به شرایط اقتصادی ناشی از کرونا در خصوص تمدید مهلت اظهارنامه اما متاسفانه سازمان امور مالیاتی بدون توجه به این خواسته اصناف، با ارسال پیامکی مهلت اعلام اظهارنامه مالیاتی را 31 خرداد اعلام کرده است.

وی افزود: بنابراین تمام اشخاص حقیقی مشمول ارائه اظهارنامه مالیاتی با احتساب امروز دوشنبه 17 خرداد هستند و تنها 15 روز برای تنظیم اظهارنامه مهلت دارند.

ابوالحسنی در ادامه از رایزنی با مسئولان اتاق اصناف، برای تغییر این تصمیم خبر داد و گفت: درسال گذشته برخی چاپخانه ها چک مدت دار گرفته اند که هنوز موعد و سررسید آن نشده و اگر آن را در اظهارنامه نیاورند متهم به پنهان کاری می شوند و اگر بیاورند اما چک پاس نشود به مشکلات جدی برمی خورند.

وی با بیان اینکه امیدواریم سازمان امور مالیاتی تصمیم جدیدی در این زمینه با توجه به مشکلات اقتصادی اصناف بگیرد، گفت: در صورتی که تغییری در این تصمیم طی روزهای آتی گرفته شود به اطلاع صنف خواهد رسید اما بهتر است واحدهای صنفی هرچه زودتر اظهارنامه های خود را آماده کنند.

خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)
خبرگزاری کتاب ایران

مشکلات چاپخانه داران و اظهارنامه های مالیاتی جدید

به گزارش خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران تبلیغات ریاست جمهوری پس از تایید صلاحیت نامزدها آغاز شده است. در این چند روز محوریت سخنان نامزدهای ریاست جمهوری مسائل اقتصادی کشور بوده است و تاکنون سخنی از برنامه های فرهنگی به میان نیامده است. در این باره با اهالی قلم صحبت کردیم.

تخریب ؛ ماحصل مناظره اول نامزدهای ریاست جمهوری

سید محمود علوی نیا، شاعر در گفت و گو با خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران درباره بی توجهی نامزد های انتخاباتی به فرهنگ گفت: نامزد های انتخابات ریاست جمهوری در مناظره اول خود به چه موضوعی توجه کردند. آن ها فقط سعی می کردند یکدیگر را تخریب کنند. فقط درباره این صحبت می کردند که فلان میزان یارانه به مردم می دهیم. مگر مشکل مردم فقط این موارد است. مناظره آن ها مصداق این بیت فردوسی بود: نشستند و گفتند و برخاستند

بیشتربخوانید

دعوت انجمن قلم ایران از مردم برای شرکت در انتخابات

وی افزود: فرهنگ هیچگاه در الویت کار های دولت ها نبوده است. الان اداره ارشاد شهرمان که مستقیم متولی فرهنگ است به انجمن های ادبی، شاعران جوان و اهالی فرهنگ چه خدمتی ارائه دادند. اصلا هنر در کشور مطرح نیست.

این شاعر با اشاره به بی توجهی به فرهنگ اظهار کرد: تا زمانی که فرهنگ تا این حد فراموش شده، غریب و دورافتاده است، اتفاقی در کشور رخ نمی دهد. چون ریشه تمام مسائل فرهنگی باید ابتدا در فرهنگ ساخته شود. نامزد های ریاست جمهوری یک کلمه درباره برنامه های فرهنگی شان صحبت نکردند.

گرایش به اعتلای فرهنگی در سیاستگذاری های کلان کشور جایگاهی ندارد

منیژه آرمین، نویسنده در این باره گفت: واقعا فرهنگ آخرین موضوعی است که در ارکان جامعه ما به آن توجه می شود. بنابراین جای تعجب ندارد که نامزدهای ریاست جمهوری به برنامه های فرهنگی شان نپرداختند. گرایش به اعتلای فرهنگ در سیاستگذاری های کلان در چند ساله اخیر دیده نمی شود.

وی افزود: فرهنگ زیربنای همه اتفاقاتی است که در مملکت رخ می دهد؛ حتی مسائل اقتصادی و سیاست بدون فرهنگ پیشرفت نمی کند. اگر هم پیشرفتی در این زمینه ها دیده شود، پیشرفتی مقطعی و موقت است.

روی کار آمدن هریک از کاندیداها تغییری در جامعه ایجاد نمی کند

کامران شرفشاهی، مدیر مسئول انتشارات تجلی مهر با اشاره به اینکه دوره جدید انتخابات ریاست جمهوری مانند دوره های قبل با ارائه برنامه ها و مناظره ها آغاز شده است، بیان کرد: مسائل مطرح شده در برنامه ها و مناظره های تبلیغاتی نامزدهای ریاست جمهوری این نکته را بیان می کند که در دیدگاه های نامزدهای ریاست جمهوری تغییری به وجود نیامده است.کاندیداهای فعلی برنامه های تکراری و شعارهای کاندیداهای دوره های قبل را تکرار می کنند. این مسئله بیانگر این واقعیت است که برفرض روی کارآمدن هریک از آن ها تغییر چشمگیری در جامعه ایجاد نمی شود. تبلیغات نشان می دهد که مسئولان ما از این حقیقت بزرگ غافلند که بسیاری از مشکلات ما ماهیت و ریشه ای فرهنگی دارند.

وی افزود: نداشتن نگرش فرهنگی بیانگیر نوعی سطحی نگری و نداشتن ژرف نگری درباره حل معضلات و مشکلات اساسی کشور است. نامزدها غالبا این نگاه را ندارند و همان تصور عامیانه را دارند که با شعار و وعده اقتصادی و ریشه کن کردن فساد که از نیازهای جامعه ماست می توانند بخش مهمی از آرای مردم را به سمت خود جلب کنند و افسار امور را در دست بگیرند. قطعا با مقایسه اوضاع جاری در کشورما با کشورهای پیشرفته دنیا متوجه می شویم توجه به فرهنگ و آموزش هدفمند و هوشمند در توسعه کشورهای توسعه یافته موثر بود، اما در کشور ما در زمینه فرهنگ و آسیب شناسی فرهنگی کاری انجام نشده است.

مدیر مسئول انتشارات تجلی مهر ادامه داد: اگر بخواهیم عمیق به هریک از مشکلات کشور نگاه کنیم و به دنبال رفع و جبران آن باشیم چاره ای نداریم جز اینکه روی فرهنگ سرمایه گذاری کنیم. مسائلی مانند اختلاس، رانت خواری و فساد در مسائل فرهنگی و نداشتن باورهای افراد ریشه دارد که چنین تخلف هایی در جامعه دیده می شود. قبل از اینکه سراغ وعده های سطحی برویم، تلاش کنیم جامعه را از نظر فرهنگی ارتقا دهیم. لازمه این امر ایجاد ارتباط با فرهیختگان و نخبگان جامعه است. وقوع پدیده های ناهنجار در جامعه را از طریق اجرایی و به کار بستن قوانین یا شدت در اجرای آن نمی توان حل کرد؛ بلکه باید به ریشه یابی آن ها پرداخت. نمی توان تمام مشکلات اقتصادی را برطرف کرد. باید انگیزهایی که افراد را به سمت خلافکاری و رعایت نکردن حقوق و منافع جامعه سوق می دهد از بین برد.

سیاست زدگی بزرگترین آفت جامعه ماست

شرفشاهی اظهارکرد: از آنجایی که نامزدهای ریاست جمهوری بیشتر به دنبال کارهای اجرایی بودند و در زمره چهره های فرهنگی نبودند. نامزدها معمولا بیشتر به دنبال این هستند که به قدرت برسند. افراد حامی این نامزدها هم چنین نگرشی دارند. آن ها بیش از آنکه درصدد ریشه یابی فقر فرهنگی جامعه باشند به سیاست زدگی دچار شدند. همین مسئله بزرگترین آفت جامعه ماست. مشکلات دیگر به دنبال این سیاست زدگی در جامعه ایجاد شده است.

امیدواریم نامزدهای ریاست جمهوری در برنامه های خود به مسائل فرهنگی توجه کنند. آن ها باید به این موضوع پی ببرند که توجه به فرهنگ می تواند تاحدی گره گشای مشکلات جامعه باشد. ادامه بی توجهی به فرهنگ می تواند مشکلات جامعه مان را افزایش دهد و مردم باز هم با آسیب هایی چون اختلاس دست و پنجه نرم کنند.

انتهای پیام/

دکتر محسن پرویز، نویسنده و منتقد ادبی به تسنیم گفت: در مجموع باید بگویم که در حوزه نشر و مسائل مرتبط با آن عملاً برنامه ریزی ما تعطیل بوده است و برنامه خاصی نداشته ایم. کارهایی که تأثیرگذار باشد و ما را به آینده امیدوار کند یا حداقل ما را در شرایط موجود نگاه دارد، انجام نشده است. اگر گاه در مقاطع زمانی شاهد اتفاقات مثبت هستیم، بدون تأثیر مجریان دولتی بوده و ارتباطی با آنها پیدا نمی کند. ممکن است برخی آثار خوب هم در این مدت منتشر شده باشد، اما اینکه چقدر برای جبران خسارت نویسندگانی که از شرایط کرونا متضرر شدند، برنامه ریزی شده باشد، چیز خاصی ندیده ایم. شاید کسانی مدعی شوند که ما در این مدت این کارها را انجام داده ایم، اما این طرح و برنامه ها جدید نبوده، همان برنامه های سابق است که به شکل دیگری مورد اجرا قرار گرفته و با تحولات جلو نرفته است.نتیجه آن نیز عملاً ضرر و زیان ناشران و نویسندگان بوده است.
وی افزود: بسیاری از این مشکلات می توانست ایجاد نشود، می توانست جبران شود، می توانست تدبیری اندیشیده شود تا جلوی خیلی از آنها گرفته شود. کسانی که به عنوان ناشر و کتابفروش کار می کنند، باید بتوانند از گذران زندگی خود برآیند و بتوانند گردش مالی کافی در سیستم ایجاد کنند. وقتی قیمت کاغذ به یکباره بالا می رود و ظرف مدت چند سال قیمت 10 برابر می شود، توان اقتصادی ناشر را کاهش می دهد و توان او برای چاپ کتاب به یک دهم می رسد؛ چون سرمایه در گردش او که 10 برابر نشده است. اگر ناشری هم کتاب های چاپ قدیمی خود را به قیمت جدید عرضه کند، تنها می تواند در شرایط فعلی 20 تا 30 درصد فعالیت قبلی خود را داشته باشد.
پرویز ادامه داد: کسانی که بنیه مالی کافی ندارند، مجبور به تعطیلی واحد خود می شوند یا مجبورند برای ادامه کار متوسل به روش های دیگری شوند که این ها هرکدام آثار سوء فرهنگی در پی خواهد داشت و در آینده تأثیرات خود را نشان خواهد داد. اینکه برویم به سمت و سویی که مؤلف برای چاپ کتابش باید در پرداخت هزینه کتاب مشارکت داشته باشد، به این معنا است که توان بخشی از افراد توانمند و دانشمند جامعه از این طریق به هرز رود و جامعه نتواند از آن برخوردار شود. مشکلات این حوزه زیاد است و دولتی که بعداً سر کار خواهد آمد، یک معضل بزرگی پیش رو خواهد داشت و باید تلاش کند تا بتواند به گونه ای جبران کند که شرایط 12 سال پیش بازگردد.

دولت آینده کار بسیار سختی در حوزه فرهنگ خواهد داشت. وقتی مشکلی از جنس انحراف در فعالیت های فرهنگی ریشه دوانده است، اصلاح و بازگشتن به مسیر اصلی کار سختی خواهد شد.
محسن پرویز رئیس انجمن قلم ایران است که چند سالی به عنوان معاون فرهنگی در وزارت فرهنگ و ارشاد فعالیت کرده است در پاسخ به این سؤال که فضای حاکم بر حوزه فرهنگ به ویژه حوزه نشر طی سال های اخیر را چطور ارزیابی می کنید به تسنیم می گوید: مشکل اصلی ما در حوزه فرهنگ، مربوط به نگاه سیاستمداران ما به این حوزه است. متأسفانه حوزه فرهنگ اولویت دست چندم مسئولان ماست و این نگاه تقریباً بدون استثنا در مسئولان سیاسی ما جاری و ساری است. وقتی اولویت های دست اول را در جای دیگر تعریف کرده و به مسائل دیگری اختصاص دادیم و بخش فرهنگ در اولویت بعدی قرار گرفت، طبیعی است پرداختن به مسائل فرهنگی ضعیف خواهد شد و نتیجه و خروجی ماجرا، متناسب با همین میزان توجهی می شود که به این حوزه صورت گرفته است.
پرویز ادامه داد: در شرایطی که کشور وضعیت بودجه مناسبی ندارد، این وضعیت تشدید نیز خواهد شد. این نوع نگاه در میان مسئولان در دوره های مختلف دیده می شود، به عنوان نمونه در دولت نهم، مقام معظم رهبری تأکید بر حوزه فرهنگ داشتند و بارها در سخنرانی هایی که در جمع دولت داشتند یا به صورت خصوصی به این حوزه اشاره و تأکید کردند. در آن شرایط که این همه توصیه می شد، از سفرهای استانی بودجه هایی مستقیماً تخصیص این بخش حسب ظاهر پیدا می کرد، اما بودجه فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد یک سال پس از ورود من به این وزارتخانه 10درصد کاهش پیدا کرد، این در حالی است که ما در آن دوران تورمی را نیز تجربه کرده بودیم. وی عنوان کرد: در سال سوم حضور من، این میزان به 15درصد کاهش و در سال چهارم نیز تقریباً همین میزان کاهش یافت، یعنی در 50 ماهی که من در وزارت فرهنگ و ارشاد بودم، هر سال با توجه به اینکه ما با یک تورم مواجه بودیم و همه بخش ها 25- 20درصدی و گاهی 100درصد با افزایش بودجه مواجه بودند، اما بودجه معاونت فرهنگی هر سال با کاهش مواجه بود.
در همان شرایط حسب ظاهر دولت مشکل بودجه ای خاصی نداشت و همه چیز طبق روال طی می شد و تأکیدات رهبر معظم انقلاب نیز بر بخش فرهنگ بود، بودجه ما در معاونت فرهنگی فرهنگ و ارشاد سال به سال کاهش پیدا می کرد، به جای اینکه افزایش داشته باشد. این قضیه در دولت های بعد هم به روش هایی تکرار شد. ممکن است به شکل کاهش بودجه خود را نشان نداده باشد، اما به دلیل بی مهری به حوزه فرهنگ وقتی دولت ها دچار کمبود بودجه ای می شوند، شرایط بدتر می شود. اولویت دست چندم بخش فرهنگ است و همین باعث می شود ما نه تنها در این حوزه رشد نداشته باشیم بلکه روز به روز شاهد پسرفت باشیم.
پرویز در ادامه عنوان کرد: من در این رابطه مثالی را عرض می کنم که فکر می کنم همین یک نمونه برای روشن کردن وضعیت فعلی کافی باشد. در حال حاضر ضریب نفوذ فضای مجازی و شبکه های اجتماعی و آنچه مرتبط با فضای مجازی است، تقریباً نسبت به 10سال پیش چند برابر شده، این هم یک مسئله صد درصد فرهنگی است، پایه و اساسش فرهنگی است، حالا ممکن است بخش های دیگر هم از این امر استفاده کنند، اما پایه و اساس آن فرهنگی است، حتی کسی که در این فضا کار اقتصادی می کند، وقتی می خواهد لباسش را بفروشد، نوع تبلیغی که برای این کالا استفاده می کند، مسئله فرهنگی است. حالا از مسئولان بپرسید که در این مدت چقدر برنامه برای فضای مجازی طراحی کردید و چه طرحی اجرا کردید؟ عملاً هیچ برنامه ای در این حوزه وجود نداشته و همه چیز یله و رهاست.
اینکه ما بگوییم یک شبکه اجتماعی را فیلتر می کنیم، کار فرهنگی نیست. رها کردن یک بخش نیز همین طور است. به گمان من اگر هر دو با اقناع افکار عمومی صورت نگیرد، حرکت ضدفرهنگی است. این یک نمونه است، ما تقریباً در همه حوزه های فرهنگی این نوع نگاه را شاهد هستیم.

به گزارش دوشنبه شب خبرنگار فرهنگی ایرنا، بهارانه کتاب 1400، روز اول را با فروش قابل توجه بیش از 2 میلیارد تومانی سپری کرد البته روند صعودی قیمت کتاب، در این زمینه باعث افزایش رقم فروش نیز شده است اما آنچه امیدوار کننده به نظر می رسد، آمار فروش کتاب است که از 40 هزار نسخه نیز عبور کرده و روز دوم را با رقمی نزدیک به 40 هزار آغاز خواهد کرد.

از سوی دیگر از 869 کتابفروش عضو طرح در سراسر کشور، نزدیک 700 کتابفروشی فروش داشته اند که در روز نخست، آمار چشمگیری به حساب می آید. کتابفروشی های تهران با فروش بیش از 6 هزار نسخه کتاب در 130 کتابفروشی در رتبه اول جای گرفتند که این رقم حدود 350 میلیون تومان است، خراسان رضوی با 112 کتابفروشی و فروش بیش از 4 هزار نسخه در رتبه دوم فروش استانی قرار دارد اما از نظر ارزش ریالی فروش کتاب اصفهان با فروش حدود 230 میلیون تومانی، رتبه دوم فروش را به دست آورده اند.

اصفهان، فارس، گیلان، با فروش حدود 3 هزار نسخه کتاب، در رتبه های بعدی جای دارند و کتابفروشی فرازمند رشت با فروش بیش از 800 نسخه کتاب، رتبه اول کتابفروشی های کل کشور را بر اساس تعداد نسخ فروخته شده به دست آورده است. پاتوق کتاب شیراز با بیش از 600 نسخه کتاب فروخته شده و کلبه کتاب جهرم با بیش از 500 نسخه فروش، هر دو از استان فارس در رتبه های بعدی فروش کتاب قرار دارند.

آمار فروش کتاب کودک نیز موقعیت جالب توجهی دارد چون اولین کتابفروشی در بین اعضای تهرانی، کتابفروشی ماه پیشونی ویژه کتاب کودک در باغ کتاب تهران است که بیش از 500 نسخه کتاب به فروش رسانده.

با نگاهی به فروش اولین روز بهارانه کتاب 1400، آنچه حایز اهمیت است این که میزان استقبال مخاطبان و علاقه مندان به یار مهربان که آمار گفته شده را رقم زده اند، نشانگر روند رو به رشدی نسبت به دوره های گذشته و همچنین 4 طرح سال گذشته در این موضوع مهم فرهنگی شاهد هستیم.

به طور یقین اگر به دنبال افزایش سرانه مطالعه و ترویج و ترغیب علاقه مندان به کتاب و کتابخوانی هستیم، طرح های مانند بهارانه کتاب، می تواند پل ارتباطی بین علاقه مندان و یار مهربان تلقی شود که امید می رود روزهای آتی نیز شاهد رشد و شکوفایی هر چه بهتر این طرح در سطح کشور باشیم، طرحی که با حضور 869 کتابفروشی در هر 31 استان کشور در حال برگزاری است و از عدالت فرهنگی خبر می دهد.

رشد و ارتقای

به منظور رونق بخشیدن به بازار کتاب و ترویج کتابخوانی، معاونت فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از سال 1394 تسهیلاتی را در قالب یارانه خرید کتاب از طریق کتابفروشی های سراسر کشور، مستقیماً به خریداران کتاب پرداخت می کند. در این طرح کتابفروشی هایی که شرایط لازم را دارا باشند، پس از ثبت نام، می توانند کتاب های خود را که با شرایط تعیین شده مطابقت داشته باشند به خریداران بفروشند.

این طرح که از آن با عنوان طرح های فصلی فروش کتاب یاد می شود از جمله امکاناتی است که کتابفروشان وجود آن را در ایام رکود فروش کتاب در همه گیری کووید 19 ضروری می دانند.

طرح بهارانه کتاب از 17 خردادماه جاری در کتابفروشی های سراسر کشور آغاز و به مدت 6 روز ادامه خواهد داشت.

این طرح هفدهمین دوره از برگزاری طرح های فصلی کتاب است، در آخرین دوره که زمستانه کتاب 1399 بود، 936 کتابفروشی از سراسر کشور در این طرح مشارکت فعال داشته اند.

، رییس اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران در گفت وگو با خبرنگار ایرنا، درباره طرح های توزیع یارانه کتاب از طریق کتابفروشی ها (طرح های فصلی فروش کتاب) با اشاره به اهمیت این طرح ها بیان کرد: یکی از موضوعات مهم که برگزارکنندگان طرح باید به آن توجه کنند راه اندازی یک دبیرخانه دایم است تا نقاط ضعف و قوت آن در فاصله طرح های بعدی شناسایی شود.

در این زمینه دبیرخانه دایم با تنظیم نظرسنجی های مختلف برای خریداران و کتابفروشان می تواند ایرادات را شناسایی و نسبت به رفع و اصلاح آن ها اقدام کند.

حسن پور افزود: در زمان شروع طرح ها میانگین قیمت یک کتاب 15 هزار تومان بود که100 هزار تومان یارانه در نظر گرفته شده بود. اما اکنون میانگین قیمت کتاب بالاتر رفته و 200 هزار تومان یارانه برای آن در نظر گرفته شده است، چنین مواردی باید بررسی شود.

رییس اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران درباره ضرورت پرداخت بموقع سهم کتابفروشان عنوان کرد: در این زمینه بهتر است سازوکاری پیش بینی شود که همزمان با خرید کتاب از سوی مشتریان پول مستقیم به حساب کتابفروشی ها واریز شود نه این که مدتی بعد از طرح تسویه حساب ها انجام شود.

وی همچنین درباره گلایه برخی کتابفروشان درباره کاهش میزان مراجعه کننده قبل و بعد از برگزاری طرح های فصلی فروش کتاب نیز توضیح داد: برخی عنوان کردند مردم قبل از شروع طرح به کتابفروشی می آیند و به دنبال زمان شروع طرح هستند تا کتاب بخرند و معمولا قبل و بعد از زمان برگزاری طرح های فصلی فروش کتاب رکود ایجاد می شود.

به صورت کلی طرح های فصلی فروش کتاب از آغاز تاکنون نشان دهنده گرایش به سمت کتابفروشان بوده و ذات مثبتی داشت؛ اما برای رفع ایراد و مشکلات آن نیازمند تحلیل محتوایی طرح ها بر پایه نمونه گیری و آمارگیری ثابت هستیم.

حسن پور در پایان صحبت های خود تاکید کرد: اگر از شش سال پیش دبیرخانه دایم برای طرح های فصلی فروش کتاب داشتیم می توانستیم طرح ها را زودتر آسیب شناسی کنیم. یکی از آسیب ها سوءاستفاده افرادی که کتابفروش نیستند از طرح ها بود که طی سال های اخیر موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران با اتحادیه تعاملاتی داشته تا واحدهایی که از اتحادیه جواز نداشتند نتوانند در طرح شرکت کنند.

وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از سال 1394 برای هدفمندکردن یارانه نشر طرح های فصلی فروش کتاب را آغاز کرد؛ در این طرح ها کتابفروشی ها می توانند روی فروش کتاب به خریداران تخفیف بدهند و مبلغ تخفیف داده شده را از وزارت خانه دریافت کنند.

در این طرح ها که با نام طرح های فروش فصلی مشهور شده اند، کتابفروشی هایی که شرایط لازم را داشته باشند، پس از ثبت نام، می توانند کتاب های خود را که با شرایط تعیین شده مطابقت داشته باشند به خریداران بفروشند. پاییزه کتاب 99، پانزدهمین دوره از طرح های فصلی فروش کتاب، با هدف حمایت از کتابفروشان در آبان ماه برگزار شد.

این طرح ها از جمله مزیت هایی است که کتابفروشان حضور آن را در ایام رکود فروش کتاب در همه گیری کووید 19 ضروری می دانند.

طرح بهارانه کتاب 1400 از امروز (17 خرداد) جاری در کتابفروشی های سراسر کشور آغاز و به مدت یک هفته ادامه می یابد. تاکنون بیش از 16 طرح فصلی کتاب برگزار شده که درآخرین دوره 936 کتابفروشی از سراسر کشور در این طرح مشارکت فعال داشته اند.

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم ، با آغاز طرح بهارانه کتاب از امروز، 17 خرداد ماه، شنیده هایی مبنی بر کاهش اعتبار مالی این دوره به گوش می رسد؛ کاهشی که به نظر می رسد در پی افزایش تعداد کتابفروشی های عضو در این دوره، بیشتر به چشم می خورد. علیرضا اسماعیلی، مشاور معاونت فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، در این باره به تسنیم گفت: اعتبار طرح به مانند دو دوره گذشته در نظر گرفته شده است. ما در بحث یارانه همان روال قانونی دو دوره گذشته را طی کردیم، با توجه به استقبالی که انجام می شود، برای افزایش اعتبار نیز تصمیم گیری خواهد شد.

وی در پاسخ به این پرسش که آیا اعتبار این دوره به اندازه همان دوره گذشته یعنی چهار میلیارد تومان است یا خیر، افزود: برای طرح بهارانه کتاب بنا داریم که اعتبار طرح را در صورت استقبال به این میزان برسانیم، باید ببینیم استقبال چگونه پیش می رود و در صورت استقبال برای تصویب افزایش اعتبار تشکیل جلسه خواهیم داد.

اسماعیلی در پاسخ به این پرسش که اعتبار اولیه در نظر گرفته شده برای بهارانه کتاب چه میزان است ، تصریح کرد: اعتبار اولیه دو میلیارد و 500 میلیون تا سه میلیارد تومان است که قابل افزایش است. در دو دوره گذشته یعنی پاییزه و زمستانه کتاب نیز ما اعتبار اولیه را این مقدار در نظر گرفتیم و بعد، در ادامه افزایش دادیم. روال این است که دو تا سه روز نخست را بررسی و بعد درباره افزایش اعتبار تصمیم گیری می کنیم.

انتهای پیام/

گروه سینمایی هنرآنلاین : عنوان سینما روباز یا سینما تابستانی را شاید مخاطبان جوان خیلی نشنیده باشند اما مخاطبان قدیمی و افراد سن بالا قطعا نام آن را شنیده و با آن خاطراتی دارند. پیش از انقلاب علاوه بر سالن های سینمایی که در کشور موجود بود، تعدادی سالن هم در فضاهای باز شکل گرفته بودند که به آن ها عنوان سینما تابستانی داده بودند، در این سالن ها که در فضای باز شکل گرفته بودند، اعضای خانواده در کنار هم می توانستند در شب های گرم تابستان تا پاسی از شب به تماشای فیلم های مورد علاقه خود بنشینند که اغلب نیز فیلم های هندی بودند که به نمایش در می آمدند.

رفته رفته این سالن ها با تعدد سالن های سرپوشیده کمرنگ شدند و در شهرهای بزرگ از بین رفتند، هرچند که در شهرهای کوچک تر همچنان مورد استفاده قرار می گیرند به طور مثال در شهرخرم آباد و سنندج هنوز هم از این دست سالن های روباز که برای اکران فیلم ها در نظر گرفته شده اند استفاده می شود، اما شیوع کرونا و در پی آن تعطیلی سالن های سینمایی، باعث شد تا بار دیگر مدیران فرهنگی به فکر چاره باشند و چه بهتر که از تجربیات گذشته بتوان بهترین استفاده را برد.

در همان ماه های ابتدایی شیوع پاندمی، استفاده از محیط های روباز تبدیل به یکی از تمهیدات کشورهای مختلف برای فراموش نشدن آیین سینما رفتن شد. آلمان پیشگام این اتفاق در روزهای آغازین همه گیری کرونا شد و پس از گذشت سال ها از طرح سینما ماشین بار دیگردست به کار شد تا از این ظرفیت فراموش شده استفاده کند و بار دیگر بتواند توجه ها را به سمت خود جلب کند و مخاطب خسته از قرنطینه را به سمت خود بکشاند. بر همین اساس سینماماشین خیلی زود در کشورهای دیگر از جمله کره جنوبی تجربه ای موفق را در روزهای کرونایی به همراه آورد، طرحی که در اکثر پارک ها و پارکینگ های عمومی با برافراشته شدن صفحه نمایشی بزرگ و نمایش فیلم و تماشای آن در خودرو شخصی باعث شد تا شرایط روحی مردم از تجربه تلخ قرنطینه بهبود پیدا کند.

در ایران نیز، پیش از انقلاب از این امکان استفاده شده بود؛ سینماونک یا سینماشین ونک معروف ترین سالنی بود که تماشاگران علاوه بر سرو غذا می توانستند در آنجا به تماشای فیلم بنشینند، البته این طرح برگرفته از طرح سینما ماشین بود، که پس از انقلاب به دست فراموشی سپرده شد. با بروز بحران کرونا، بار دیگر این شرایط با فیلم خروج به کارگردانی ابراهیم حاتمی کیا فراهم شد و با نمایش این فیلم در پارکینگ برج میلاد شرایطی ایجاد شد تا مخاطبان بتوانند در فضایی امن و از داخل خودروهای خود به تماشای این اثر سینمایی بنشینند. اتفاقی که برای بسیاری از مخاطبان، به خصوص قشر جوان کنجکاوی برانگیز بود و توانست برای مدتی کوتاه با استقبال خوبی مواجه شود.

هرچند که طرح سینما ماشین هم خیلی دوام نیاورد، اما در سی و هشتمین جشنواره جهانی فیلم فجر، متولیان امر دست به تجربه ای دیگر زدند و این بار از یکی دیگر از تجربیات گذشته به شکل امروزی استفاده کردند. نمایش فیلم ها در سالن های روباز و سالن هایی با سقف بلند که هوا در آن جریان دارد، هرچند امکان تازه ای نیست، اما می تواند از کاربردی ترین روش ها برای حفظ سلامت مخاطبان در دوران کرونایی باشد که به واسطه کرونا مورد آزمون و خطا قرارگرفت.

در واقع در پردیس سینمایی چارسو از فضای پشت بام پردیس استفاده و با زدن چادر سالنی جدید تعبیه کردند که مخاطبان بتوانند در جایی که هوا در آن جریان دارد با خیال راحت و با حفظ فاصله اجتماعی به تماشای فیلم بنشینند. به نوعی سالنی موقت با سقف بلند که امکان ردوبدل شدن هوا را فراهم می کند، برای این مدت درنظر گرفته شد. هرچند که به دلیل نبود تبلیغات کافی و نبود آشنایی کافی مخاطبان از این امکان خیلی استفاده چندانی از آن نشد و استقبالی هم از آن صورت نگرفت. اما در سوی دیگر کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان نیز دارای سالن روباز بزرگی است که از آن در این زمینه بهره بردند و اتفاقا مورد توجه واقع شد. سالن کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در واقع سالنی دارد که در فضایی کاملا باز، با نصب ال ای دی بزرگی با ابعاد طول 8 متر و ارتفاع 4 متر، فضایی را برای مخاطبان فراهم کرده است که می توانند در فضای باز نشسته و از تماشای فیلم لذت ببرند. در کنار باندهای صوتی که در فضا تعبیه شده است، به هر مخاطب هدفونی داده می شود تا بتواند به دور از هرگونه آلودگی صوتی به تماشای اثر مورد دلخواه خود بنشیند که به گفته احمدی مسئول اکران فیلم های سی وهشتمین جشنواره جهانی فیلم فجر در محل سینماهای آزادی و سینما کانون، درمجموع 16 فیلم در این سالن به نمایش درآمد که با استقبال خوب مخاطبان مواجه شد.

شیوع کرونا شکل دیگری از زیست را در مقابل مردم جهان قرار داد، حالا این ویروس در کنار ما و همراه ماست و شیوه زندگی ما را مورد تغیر و تحول قرار داده است. درچنین شرایطی نمی توان دست روی دست گذاشت بنابراین باید راه های ممکن را مورد ارزیابی و بررسی قرار داد و بهترین ها را برگزید. هرچند طرح سینما ماشین وسینما روباز طرح های جدیدی نیستند و سال ها پیش امتحان خود را پس داده اند، اما در شرایط حال حاضر که سالن ها اغلب به دلیل نبود مخاطب در حال تغییرکاربری هستند و مخاطب هم از ترس کرونا خیلی حاضر به حضور در فضاهای بسته نیست، امکانی هستند که می توان از آن ها به بهترین شکل ممکن بهره برد تا چرخ سینما به گردش افتاده و در حال حرکت باشد. سینمایی که تعداد جمعیت فعال در آن کم نیست و با افزایش روزهای بسته بودن از تعداد مخاطبانش کاسته شده و این جمعیت از ترس بیکاری و نبود کار به پلتفرم ها و شبکه نمایش خانگی کوچ کرده است. سینمایی که نه تنها مخاطبانش بلکه کارگردانان و بازیگرانش نیز به این فضا هجرت کرده اند و هر روز خالی تر از روز قبل می شود و این دقیقا به مثابه خاموشی سالن ها و از بین رفتن سینمایی خواهد بود که حالا عمرش بالغ بر صد سال است و چهره جهانی اش، جهانی تر شده است.

عبدالله علیخانی مدیر سینما عصر جدید، در گفت و گو با خبرنگار حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان ، درباره آخرین وضعیت فعالیت سینما عصر جدید گفت: این سینما فعلاً تعطیل است تا ببینیم در آینده چه اتفاقی می افتد.

وی در ادامه افزود: ما نمی توانیم سالن 800 نفری را برای یکی دو نفر خنک کنیم. سینما هایی که در حال حاضر باز هستند، سینما های بفروش و لوکس هستند و یا سینما های دولتی.

علیخانی در پایان گفت: به ما بودجه ای اختصاص پیدا نمی کند و فعلاً نمی توانیم سینما را باز کنیم.

انتهای پیام /

: سحر مصیبی مستندساز در خصوص 8 سال عملکرد دولت روحانی در حوزه سینما و انتظارات از رئیس جمهور آینده گفت: هیچ یک از انتظارات ما طی 8 سال گذشته در حوزه سینما برآورده نشد، همانطور که در سایر دولت ها هیچ گاه انتظارات تمامی اهالی سینما برآورده نشد از این رو معتقدم واقعاً دیگر هیچ فایده ای ندارد که حتی انتظارات خود را بخواهیم بیان کنیم!

کارگردان مستند داستانی صفر تا سکو در گفتگو با خبرنگار افزود: بنده معتقدم وقتی قرار نیست هیچ یک از مشکلات برطرف شود بهتر است سکوت کنیم! متأسفانه هیچ یک از مسائلی که ما انتظار داشتیم در دولت گذشته برطرف شود، نشد و از این رو نوعی ناامیدی در دل هنرمندان به وجود آمد که همچنان این ناامیدی ادامه دارد.

وی ادامه داد: تا زمانی که دولت جدید مستقر نشود و مسئولان فرهنگی و سینمایی آن انتخاب نشوند و کارشان را آغاز نکنند و ما عملکرد آن ها را رصد نکنیم و متوجه نشویم که آیا آن ها دغدغه رشد و اعتلای سینما را دارند و یا می خواهند کارهایی انجام دهند که منفعتی برای هنرهفتم در پی ندارد بهتر است سکوت کنیم و سپس اگر متوجه شدیم که اوضاع مناسبی در سینما حاکم شده مطالبات و خواسته های مان را از مدیران فرهنگی و سینمایی بیان کنیم.

مصیبی در خاتمه اظهاراتش افزود: بی شک سینمای کشور امروزه سرشار از معضلات و مشکلات پیچیده است و فردی که قرار است اداره امور سینمایی را در دست بگیرد باید فردی خبره، آگاه، کاربلد و دغدغه مند باشد که بتواند سینما را از این ورطه هولناک نجات دهد و مشکلات سینما را برطرف نماید.

کارگردان مستند داستانی صفر تا سکو در گفتگو با خبرنگار افزود: بنده معتقدم وقتی قرار نیست هیچ یک از مشکلات برطرف شود بهتر است سکوت کنیم! متأسفانه هیچ یک از مسائلی که ما انتظار داشتیم در دولت گذشته برطرف شود، نشد و از این رو نوعی ناامیدی در دل هنرمندان به وجود آمد که همچنان این ناامیدی ادامه دارد.

وی ادامه داد: تا زمانی که دولت جدید مستقر نشود و مسئولان فرهنگی و سینمایی آن انتخاب نشوند و کارشان را آغاز نکنند و ما عملکرد آن ها را رصد نکنیم و متوجه نشویم که آیا آن ها دغدغه رشد و اعتلای سینما را دارند و یا می خواهند کارهایی انجام دهند که منفعتی برای هنرهفتم در پی ندارد بهتر است سکوت کنیم و سپس اگر متوجه شدیم که اوضاع مناسبی در سینما حاکم شده مطالبات و خواسته های مان را از مدیران فرهنگی و سینمایی بیان کنیم.

مصیبی در خاتمه اظهاراتش افزود: بی شک سینمای کشور امروزه سرشار از معضلات و مشکلات پیچیده است و فردی که قرار است اداره امور سینمایی را در دست بگیرد باید فردی خبره، آگاه، کاربلد و دغدغه مند باشد که بتواند سینما را از این ورطه هولناک نجات دهد و مشکلات سینما را برطرف نماید.

به گزارش گروه فرهنگ و هنر قدس آنلاین ، بیراه نیست اگر بگوییم سینما جزو بخش هایی بود که بیشترین ضربه را از شیوع کرونا خورد و در عین حال که فاصله مخاطبان با سینما را روز به روز بیشتر کرد، حالا دومینوی تخریب و تغییر کاربری سالن های سینما هم سرعت گرفته است.

بررسی ها نشان می دهد نزدیک به 600 سالن سینما در کل کشور وجود دارد که از این تعداد شمار قابل توجهی تعطیل، بدون کاربری و در حال حاضر متروکه هستند؛ خبر سرو قلیان در سالن ها و تبدیل پردیس ها به سالن های غذاخوری هم نشان از بحرانی بودن وضعیت سینماها دارد و ظاهراً عدم حمایت دولت از سینماداران راه چاره ای برای سالن داران باقی نگذاشته است.

سعی می کنیم سینماداران را منصرف کنیم

محمد قاصد اشرفی، رئیس انجمن سینماداران کشور درباره آخرین وضعیت تغییر کاربری سالن ها می گوید: به دلیل رونقی که در سال های اخیر در سینما ایجاد شده بوده احداث پردیس ها نیز افزایش پیدا کرد، اما با توجه به وضعیت سینماهای کشور که نزدیک به 17 ماه است در شرایط اقتصادی بسیار بدی هستند، از ابتدای امسال درخواست های زیادی مبنی بر تغییر کاربری سالن ها دریافت کردیم؛ اما در انجمن درحال مذاکره هستیم و گفت وگوهایی برای منصرف کردن سینماداران انجام می شود.

وی با بیان اینکه سینماداری در این شرایط دیگر توجیه اقتصادی ندارد ادامه می دهد: زمانی که دخل و خرج همخوانی ندارد راه دیگری باقی نمی ماند و سینمادار مجبور است تغییر کاربری دهد. هرکس که به این عرصه ورود کرده با علاقه به سینما بوده اما الان دیگر هیچ سودی در آن نیست و از عهده هزینه های جاری سینما برنمی آیند.

مدیر سینما ماندانا با اشاره به اینکه فرقی میان سینماهای تک سالنه و پردیس ها وجود ندارد، می افزاید: اتفاقاً از سوی پردیس ها هم درخواست تغییر کاربری داشتیم. حتی می توان گفت به شکلی وضع برای آنها سخت تر شده، زیرا هزینه های نگهداری و شارژ آنها بالاتر است.

وی با اشاره به تفاوت های میان تغییر کاربری و انحلال سینما می گوید: تغییر کاربری به این معناست که سینما از لحاظ نمایش دیگر فعالیتی ندارد و پرونده برای تغییر کاربری به بخش شهرداری ارسال می شود. متولی سینماهای کشور وزارت ارشاد است و درخواست ها از آن طریق باید پیگیری شود. اما در مواردی که بحث تخریب سینما و انحلال مطرح است کمیسیون ماده 5 شورای عالی شهرسازی و معماری مرجع تغییر کاربری اراضی محسوب می شود.

مقوله فرهنگ برای مدیران اهمیتی ندارد

قاصد اشرفی با ابزار تاسف از این که تنها چیزی که در این کشور اهمیت ندارد فرهنگ است، می گوید: اگر به مقولات فرهنگی توجه می شد وضعیت سینماها این نبود. اگر دو سال درآمد نداشته باشیم چطور می توان هزینه های زندگی را تامین کرد؛ واقعیت این است که ما اصلاً حمایت نمی شویم. با اینکه ارشاد مصوب کرده دو تا سه درصد ظرفیت سالن ها را پرداخت می کند اما این رقم بسیار ناچیز است و حقوق دو کارگر هم نمی شود.

به گفته رئیس انجمن سینماداران؛ ای کاش شهرداری، استانداری و وزارت ارشاد به سینما هم مانند یک ضرورت نگاه می کردند، در حالی که متأسفانه اینگونه نیست و جالب است کمک که نمی کنند هیچ، حتی امسال برای سینما مالیات هم در نظر گرفته اند. سینما که هیچ درآمدی ندارد و تعطیل بوده چرا باید مالیات بدهد؟ ما باید عوارض شهرداری، پسماند و مالیات پرداخت کنیم اما درآمد صفر! بهترین ملک در بهترین جای شهر قرار گرفته اما درآمد صفرِ واقعی است، در عین حال که اختیار هم نداریم. فعالیت فرهنگی وجهی از کار عمومی است و کاری با ما کرده اند که از آن هم منصرف شویم، چرا که هیچ حمایتی از سوی دولت صورت نمی گیرد. این در حالی است که در بخش های دیگر حمایت وجود دارد و فقط سینما مغفول مانده است.

پس از گلایه های رئیس انجمن سینماداران کشور بد نیست مروری بر سینماهایی داشته باشیم که خبر تخریب آنها سروصدای زیادی به پا کرده است. آذرماه سال گذشته خبر حکم تخریب سینما ایران در لاله زار شنیده شد، سینما بولوار نیز که زمانی یکی از سینماهای مدرن تهران بوده تغییر کاربری پیدا کرده و به مرکز همایش های دانشگاه علوم پزشکی تهران تبدیل شده است. سینما شهر قشنگ در خیابان جمهوری نمونه دیگری است که بیش از 10 سال است تعطیل شده و تابستان گذشته آگهی فروشش روی سردرسینما نصب شد و اخیراً هم خبرهایی درباره تعطیلی سینما عصرجدید مطرح شده است. با این حال سوال اینجاست سینماهایی که امروز در سطح شهر قرار دارند و بحث تخریب و انحلال آنها در میان است پیش از کرونا چقدر مورد استقبال مردم واقع می شدند؟

واقعیت این است که بسیاری از این سینماها به دلیل فرسودگی و متروکه شدن با تخریب و تغییر کاربری مواجه شده بودند، اما برخی دیگر هم به دلیل رکود سینما و کم بودن تماشاگر رو به تعطیلی رفته اند و کرونا کار برای آنها یک سره کرده است.

سالن های سینما به مراکز تجاری رونق داده است

حبیب اسماعیلی، تهیه کننده پیشکسوت و مدیر شرکت رسانه فیلمسازان مولود با اشاره به این که تجربه قبل از کرونا ثابت کرده بود سینماهای تک سالنه خاصیت خودشان را از دست داده اند و حتی مجتمع هایی که دو سه سالن دارند هم اگر در یک مرکز تجاری قرار نگیرند مخاطبان کمتری خواهند داشت، می گوید: به همین دلیل است که وقتی در مجتمع هایی مانند کورش، چارسو، ایران مال و مگامال سالن سینما تاسیس شد، آنجا هم رونق بیشتری پیدا کرد.

این تهیه کننده تاکید می کند: یک سری سینمای تک سالن از پایین شهر تا جایی مانند لاله زار که مقر تفریح مردم بود عملاً تعطیل شدند و در حال تخریب هستند. سینما صحرا(ریولی سابق) که نبش خیابان طالقانی واقع شده سالن های وسیعی دارد اما در چند سال اخیر در اکران هیچ فیلمی از آن استقبال نشده است. از سینمای پررونقی مانند عصر جدید که روزی پاتوق دانشجویان و جوانان بود هم دیگر استقبال نمی شود و تعطیل شده است. در این شرایط سینمادار چه باید کند؟ مجبور است تغییر کاربری دهد و در بهترین حالت به او مجوز بدهند شاید آنجا مجتمع تجاری شود و در آن سالن احداث کنند. سینما آفریقا گنجایش بالایی دارد اما دیگر کشش ندارد. شاید در برخی سانس ها استثنائاتی وجود داشته باشد اما در دوران کرونا با 30 40 مخاطب راه اندازی سالن سخت است و به حرمت مخاطب فیلم را نمایش می دهند اما به نظر می رسد بحث تغییر کاربری یا افزایش تعداد سالن ها منطقی است.

این پخش کننده با سابقه سینما با بیان اینکه در مقابل، مجتمع های تجاری بسیاری در حال ساخت است، ادامه می دهد: در عین حال مجتمع های زیادی ساخته شدند که سالن سینما ندارند و به دلیل اینکه سینما به آنها شخصیت و رونق می بخشد درصدد گرفتن مجوز هستند که در بطن این مراکز سالن سینما تاسیس کنند. نمونه آن مجتمع پالادیوم در زعفرانیه است که علیرغم پررفت و آمد بودنش اما دو سه سال است که پیگیر مجوز سالن سینماست.

به گفته اسماعیلی، نقاط دیگری هم در سطح شهر هستند که هنوز سینما ندارند. ما در منطقه شرق تهران که فاقد سینما بود برای ساخت سالن همت کرده و مجتمع نارسیس را تاسیس کردیم و خوشبختانه در جشنواره فجر سال گذشته به خوبی مورد استقبال قرار گرفت و این امکان را برای کسانی که به سینما علاقمند بودند اما ناچار بودند تا مرکز شهر بیایند فراهم کرد که در همان منطقه سینما داشته باشند.

سینما یک تفریح جدی است و نمی توان آن را حذف کرد

این تهیه کننده پیشکسوت با تاکید بر این که یکی از مهمترین رسالت های سینما، جدای از بحث آگاهی بخشی، تفریح است، متذکر می شود: در دنیا همه خانواده ها بهترین تلویزیون را با بهترین کیفیت و سیستم پخش دارند اما چرا سینماها همچنان رونق دارد؟ به دلیل اینکه سینما برای آنها یک تفریح جدی است و نمی توان آن را حذف کرد. امیدوارم شر کرونا از سر ما کم شود و رونق به سینماها بازگردد.

با توجه به ارزیابی کارشناسان می توان گفت علیرغم اهمیت حفظ سینماهای قدیمی به عنوان میراث فرهنگی شهر اما نباید این واقعیت را نادیده گرفت که سبک سینما رفتن مردم تا حدود زیادی تغییر کرده و با قدرت نمایی مال ها و مجتمع های تجاری عظیم که سالانه تاسیس می شوند و سالن های باکیفیتی هم در خود جای داده اند مردم حضور در این سالن ها را به رفتن در سینماهای مرکز شهر و قدیمی ترجیح می دهند.

اما همه اینها توجیهی برای این نگرانی بزرگ که درهای سالن های سینما یکی یکی در حال بسته شدن است و فروش مرغ سوخاری و سرو قلیان به جای نمایش فیلم و ترویج فرهنگ جذاب تر شده، نیست و متولیان امر باید دغدغه و هشدارهای اهالی سینما را جدی بگیرند؛ پیش از آن که دیر شود!

انتهای پیام/

خبرگزاری میزان - با گذشت نزدیک به یک ماه از بازگشایی سینماها در سال جدید و اکران مجدد فیلم های اکران نوروزی به گفته اکثریت صاحبان سینما همچنان شاهد هیچ گونه استقبالی از سوی مخاطبان نسبت به سینماها نیستم، این اتفاق در شرایطی رخ داده است که سینماداران و همچنین شورای صنفی نمایش معتقدند سینما در این روزهای کرونایی نسبت به دیگر مکان های عمومی همچون مراکز خرید و بازارها، امن ترین مکان برای مخاطبان است چرا که آنها می توانند با حضور در سالن سینما که فضای باز و بزرگی دارد با فاصله معین شده از سوی سینما داران به راحتی فیلم های مد نظر خود را تماشا کنند.

اما ظاهرا و آن طور که بررسی ها نشان می دهد عدم حضور مخاطبان در سالن سینما صرفا به دلیل ترس از ویروس کرونا نیست بلکه گویا تعطیلی طولانی مدت سینماها و نوسانات زیادی که این هنر در طول یک سال و نیم گذشته به دلیل اپیدمی کرونا با آن مواجه شده به طور کلی این هنر را در ذهن مخاطب پاک کرده، از طرفی ظهور چشم گیر شبکه نمایش خانگی در طی مدت شیوع کرونا در دنیا مخاطب را به تماشای آثار مورد علاقه خود در خانه تشویق کرده است و رغبتی برای حضور در سینما و خرج هزینه بیشتر برای تماشای حضوری آثار در مخاطب گویا دیگر وجود ندارد.

در این میان عده ای هم که در گذشته به سینما می رفتند حتی به شبکه نمایش خانگی هم توجهی نکرده و به طور کلی تماشای فیلم و سریال را از برنامه اوقات فراغت خود حذف کرده اند و شاید هفته ای یک بار به تماشای فیلم های دانلود شده هالیوودی بسنده کنند.

این طور که به نظر می رسد سینمای ایران با یک بحران وحشتناک در حال مواجهه است یعنی شاید سینماگران و سینماداران برای اینکه دوباره بتوانند مخاطب را به سالن های سینما بکشانند راه بسیار طولانی و بسیار سختی را پیش رو دارند حتی بعد از واکسیناسیون مردم که در حال انجام است.

از طرفی شاید بسیاری از اهالی سینما در این باور باشند که اگر امروز شاهد عدم حضور مخاطب در سالن های سینما هستیم فقط و فقط به دلیل شیوع ویروس کرونا باشد اما در واقعیت این موضوع خیال واهی بیش نیست چراکه مخاطبی که سینماگران فکر می کنند به دلیل ترس از ابتلا به کرونا به سینما نمی آید اما در تمام مکان های عمومی شلوغ از جمله مراکز خرید، پاساژهای سر بسته و میادین میوه و تره بار که بسیار شلوغ هستند حضور می یابند، حتی در مراسم های مذهبی همچون ماه محرم و صفر و ماه مبارک رمضان شاهد حضور بسیاری از مردم در اماکن مذهبی سر بسته و باز بوده ایم که با حفظ فاصله اجتماعی و اصول بهداشتی دچار هیچ مشکل و یا ابتلا به بیماری کرونا نشده اند.

بنابراین زنگ خطر سینما خیلی وقت است که به صدا در آمده اما ظاهرا آنقدر گوش شنوا و یا چشم بینایی نسبت وضعیت آشفته ای که برای سینما به وجود آمده در میان سینماگران وجود ندارد، در سال جدید و تعطیلی یک دفعه سینماها که با اعتراض بسیاری از سینماداران و شورای صنفی نمایش مواجه شد اما اعتراضی از سوی فیلمسازان دیده نشد چراکه هنوز بسیاری از فیلمسازان معتقدند که اکران آثارشان در این شرایط جز ضرر چیزی برایشان ندارد اما اهای سینما این مهم را فراموش کرده اند که ضرر نسبی امروز سینما و استقبال کم می تواند در طولانی مدت موجب نابودی سینما در کشور و حذف این هنر از ذهن مخاطبان شود.

به نظر می رسد در شرایط کنونی که سینما به گروه شغلی دو منتقل و حتی در شرایط قرمز تعطیل نخواهد شد تنها راه نجات آن اکران فیلم های متعدد جذاب برای کشاندن مخاطب به سالن های سینما باشد، شاید مخاطب با تبلیغات بیشتر و فیلم های جذاب تر کمی برای حضور دوباره خود در سالن های سینما تجدیدنظر کرده و بار دیگر نظرش نسبت به این هنر جلب شود، امید می رود سینماگران به جای نشستن و به امید واکسیناسیون عمومی بودن دست ها را به زانو زده و بلند شوند تا همزمان با واکسیناسیون عمومی بتوانند بار دیگر مخاطب را به تماشای آثار خود در سالن های سینما ترغیب کنند.

انتهای پیام/

به گزارش ایسنا، عسگرپور که پس از چند دوره دبیری رضا میرکریمی، بر مسند مدیریت جشنواره جهانی فجر نشست، در هفته گذشته سی وهشتمین دوره این رویداد را که سال قبل بخاطر کرونا به تعویق افتاده بود، در شرایطی خاص برگزار کرد.

او که چند سال است در کنفدراسیون بین المللی تهیه کنندگان فیلم (فیاپف) عضو هیات اجرایی و نایب رییس درحوزه آسیا است، پیش از برگزاری جشنواره جهانی فجر از به نتیجه رسیدن پیگیری ها برای ثبت این رویداد سینمایی ایران در فیاپف خبر داد؛ اتفاقی که با واکنش های متعددی روبرو شد و همچنان موافق و مخالف زیادی در داخل دارد، به همین دلیل این سینماگر معتقد است مهمترین کاری که باید انجام شود ایجاد مفاهمه و تشریح اهمیت این ثبت جهانی میان اعضای خانواده سینمای ایران است.

عسگرپور در گفت وگویی با ایسنا ضمن توضیح اهمیت ثبت جشنواره جهانی فجر به عنوان یکی از جشنواره های الف دنیا، درباره آینده این رویداد و نیز برخی سوال هایی که در طول برگزاری جشنواره مطرح بود، پاسخ داد.

وی ابتدا درباره اطلاق واژه غیرتخصصی به جشنواره جهانی فجر در پروسه ثبت در فیاپف که در اختتامیه به آن اشاره شد، توضیح داد: گاهی در ترجمه کلمات برداشت ها یا معانی دیگری تعبیر می شود که درست نیستند. در فیاپف، برای ثبت جشنواره ها دو شاخه اصلی رقابتی و غیر رقابتی وجود دارد و یک شاخه دیگر هم براساس موضوع - مثل وحشت یا کمدی - است که Specialized گفته می شود. جشنواره جهانی فجر در دسته Non-specialized قرار دارد، مثل کن و برلین که موضوعی نیستند و به همین دلیل به جشنواره جهانی فجر؛ غیرتخصصی گفته شد.

نگاه اغراق آمیز از سینمای ایران به فیاپف منتقل نکردم

این عضو هیات اجرایی و نایب رییس فیاپف در ادامه درباره تاثیر جایگاه خود در این کنفدراسیون بین المللی برای ثبت جشنواره جهانی فجر با تاکید براینکه در مجامع بین المللی معادلات و کارکردها شبیه آن چیزی نیست که در داخل کشور ممکن است ببینیم، بیان کرد: در این چند سالی که آنجا حضور داشتم، متوجه شده ام که هیچ تعارفی ندارند و نمونه آن همین ماجرای ثبت جشنواره جهانی فجر است که سه سال طول کشید. چند نوبت آمدند و رفتند و موضوع را بررسی کردند. البته به شکل طبیعی وقتی ما یک کرسی و سمت داشته باشیم می تواند به اعضای آن جا کمک کند که دید دقیق تری نسبت به سینمای ایران پیدا کنند. البته این به معنای آن نیست که اگر نباشیم و این کرسی وجود نداشته باشد اصلا موفق نخواهیم بود، منتها شاید رسیدن به آن دیدِ دقیق به زمان خیلی بیشتری احتیاج داشته باشد. این را هم اشاره کنم که قرار نبود وقتی من در آنجا حضور دارم یک نگاه اغراق آمیز از سینمای ایران را منتقل کنم و هر چه می گفتم معادلش در سینمای ایران برای آن ها (اعضای مجمع) پیدا می شد.

در جلسه اخیر با توجه به اینکه در سال های گذشته تمام نکات مطرح شده بود، یک مرور صورت گرفت و همه نگاه مثبتی داشتند و مجموعه فیاپف این مساعدت را کرد که یک روز قبل از جشنواره جهانی فجر این موضوع اعلام شود. تمام تلاش من هم در این چند سال این بود که تصویر دقیقی از سینمای ایران در آنجا شکل بگیرد. گاهی اوقات در مباحثاتی که صورت می گرفت ممکن بود فقط آن بخش از سینمای ایران را که در دنیا مطرح بود و جایزه می گرفت، بشناسند ولی از اینکه کارکرد اقتصادی سینمای ایران چگونه است و تنوع تولیدات به چه شکل است اطلاع درستی نداشتند یا مثلا ما در حوزه سینمای کوتاه و مستند آمار عجیبی داریم که وقتی در دنیا توضیح داده می شود، برایشان تعجب آور است. این ها همه از مسائلی بود که در طول این سال ها باید توضیح داده می شد تا بدانند سینمای ایران جایگاه قابل توجهی دارد.

تاریخ جشنواره جهانی فجر ثابت می ماند؟

وی در پاسخ به اینکه آیا از این پس برای جشنواره جهانی فجر به زمان ثابتی رسیده ایم و قرار است در همین ماه خرداد برگزار شود؟ گفت: اگر ماجرای فیاپف هم مطرح نبود، مسئله تغییر زمان برگزاری جشنواره پیش تر در ستاد برگزاری مطرح شده بود، چون پایان فروردین که زمان شروع جشنواره بود با توجه به تعطیلی نیمی از اسفند و فروردین یکسری مشکلات اجرایی برای ستاد برگزاری به وجود می آمد که سبب می شد مدیریت کارها برای حضور مهمانان خارجی و هماهنگی هتل ها و ویزا و غیره بسیار سخت شود، در نتیجه خیلی از کارها در دقیقه 90 انجام می شد. این از مواردی بود که بر جابجایی زمان تاکید می کرد.

البته ما امسال با نکته دیگری هم مواجه بودیم که تا چند سال با این رویداد می توانست همزیستی داشته باشد و آن هم ماه رمضان است و اساساً برگزاری جشنواره در ماه رمضان معادله پیچیده ای دارد که جایی هم تجربه نشده است. با این وجود دلیل اول شاید بسیار مهم تر بود. در این مورد فیاپف خط قرمز مشخصی دارد که سال ها قبل خیلی مفصل تدوین شده و آن هم به برگزاری جشنواره در ماه های آوریل و می بخاطر تراکم جشنواره ها و بخصوص جشنواره کن، برمی گردد. جشنواره پکن هم به همین دلیل اصلا در فیاپف ثبت نشده و پس از بررسی های مختلف به نظر رسید که برای جشنواره فجر بهترین زمان همین خردادماه است، چون اگر جلوتر برویم با گرمای تابستان همزمان می شویم که برای مهمان ها مناسب نیست. پاییز از جهاتی زمان خوبی است، اما آلودگی هوا در چند سال گذشته بسیار آزاردهنده شده و برگزاری جشنواره ای که مهمان خارجی دارد، در زمانی که یک هفته آن هوایی کاملا آلوده در شهرتان دارید، درک خوبی از کشور به آن مهمان ها ارائه نمی دهد و از آن سو هر چقدر هم به جشنواره ملی فجر نزدیک شویم کار سخت تر می شود. بنابراین از این پس اگر رویکرد جشنواره جهانی فجر به این سمت باشد که بخواهد تاریخ را تغییر دهد، دیگر به این سادگی ها امکان پذیر نیست، مگر اینکه بخواهد از فیاپف خارج شود یا برای تغییر به توافق برسد ولی اگر بخواهد بر همین مدار بایستد باید در همین حوالی زمانی برگزار شود.

عدد واقعی جشنواره بین المللی فجر 38 نیست

عسگرپور در ادامه در پاسخ به اینکه آیا ناهمخوانی دوره های برگزاری دو جشنواره ملی و جهانی فجر پس از تعطیلی کرونایی سال قبل و اینکه اساسا بخش بین الملل جشنواره فجر سابقه 38 دوره برپایی را ندارد، تناقض و مشکلی را برای این رویداد ایجاد نمی کند؟ توضیح داد: برای فیاپف عدد خیلی مسئله نیست، یعنی اگر اعلام می کردیم که این جشنواره تا به حال 15 دوره برگزار شده برای آن ها فرقی نمی کرد و در ثبت آن تاثیر نمی گذاشت. این یک مسئله داخلی است و البته من جزء آن دسته ای هستم که از ابتدا با این عدد مشکل داشتم. من هم معتقدم که عدد واقعی جشنواره بین المللی فجر 38 نیست. در این سال ها هم این بحث مطرح شده بود و می گفتند مثل بعضی جشنواره ها که عدد دوره ملی و بین المللی آن تفکیک شده کنار هم می آید - مثلاً بیست وهفتمین دوره ملی و چهاردهمین دوره بین المللی - ما هم چنین کاری کنیم، منتها در نهایت چنین تصمیمی گرفته نشد و فکر کردند این دو عدد کنار هم یکی باشد.

نام جشنواره جهانی فجر تغییر می کند؟

او در پاسخ به اینکه با توجه به سمتی که در فیاپف دارد و پیگیری هایی که برای ثبت این جشنواره صورت می گرفته و حالا دبیری آن را تجربه کرده، آیا نظر و تصمیمی مبنی بر تغییر نام جشنواره جهانی فجر وجود داشته است؟ بیان کرد: باز هم این مورد، موضوعِ فیاپف نیست. ما می توانستیم هر اسم دیگری روی این جشنواره بگذاریم و اتفاقا اگر مثلاً جشنواره جهانی تهران می گفتیم مثل بسیاری از جشنواره های دیگر می شد که به اسم شهر خودشان است. منتها اینجا موضوعات مختلف خیلی جنبه سیاسی و دو قطبی پیدا کرده، یعنی شما راجع به هر پدیده ای صحبت کنید، سریع در این قالب قرار می گیرد. تا جایی که در جریان هستم چند سال قبل آقای میرکریمی به این موضوع فکر کرده بودند که حالا که زمان برگزاری جشنواره جهانی فجر از دهه فجر به زمانی دیگر منتقل شده پس اسم آن هم می تواند تغییر کند و به نام شهر تبدیل شود. خاطرم هست بعضی کسانی که آن زمان مقابل ایشان جبهه گرفتند همان کسانی بودند که با اصل برگزاری جشنواره فجر هم مخالف بودند، یعنی اصلا برایشان فرقی نمی کرد مخالف چه هستند، فقط تصور می کردند حالا وارد عرصه جدیدی شده اند که باید با آن مخالفت کرد.

متاسفانه ما در حوزه فرهنگ با یک جریانی که محکم حرف خود را بزند روبرو نیستیم، البته منظورم یک یا چند مدیر جسور نیست. اگر بخواهم مثال بزنم خاطرم می آید زمانی که در فارابی بودم بحث برگزاری یک جشنواره در شیراز مطرح بود و یک دوره جشنواره آسیا - پاسیفیک هم آنجا برگزار شد و من زمانی که مدیر فارابی بودم پیگیر شدیم که این جشنواره دوره ای را به ایران بیاوریم. با استاندار فارس صحبت کردیم که مورد موافقت قرار گرفت. حتی شهردار شیراز هم در سفر به کره جنوبی با ما آمد و جشنواره را تحویل گرفتیم که دوره بعد در شیراز برگزار کنیم. اما در همان یک دوره فشار زیادی وجود داشت که به راحتی نمی توان جشنواره بین المللی در شیراز برگزار کرد، چون یک سابقه ای از زمان قبل از انقلاب به نام جشن هنر شیراز وجود دارد و برخی در آنجا هنوز فکر می کنند، هرچه برگزار کنید یعنی همان جشن! این خیلی تفکر متحجرانه ای است که در بدنه اجرایی تا به این حد رفته بود. این در حالی است که شیراز به لحاظ بین المللی خیلی می تواند مطرح باشد و در بسیاری از کشورها شیراز و اصفهان از تهران شناخته شده تر هستند، اما نمی شود در آنجا کار کرد چون نگاه محافظه کارانه همه چیز را کاملا در نقطه صفر نگه می دارد و این شرایط در حوزه فرهنگ زیاد است. بنابراین مسئولانی که یک دوره مشخص دارند و معمولاً به پست های دیگر برای آینده خود فکر می کنند به دنبال این گونه مسئله ها که برای آنها دردسر باشد نیستند.

با این حال، حالا باید ببینیم دولت بعدی چقدر اهل مذاکره است، چون برخی دولت ها نشان می دهند که اساساً قابل مذاکره نیستند و بعضی هم برعکس. باید ببینیم چه پیش می آید ولی این مسئله را حتی خودم به عنوان یک فیلمساز مطرح خواهم کرد که می شود فکر کرد وقتی زمان برگزاری جشنواره به فجر ارتباطی ندارد، پس می تواند به نام شهر تهران باشد که شاید در این شکل، نسبت جشنواره هم با شهرداری مشخص شود. در حال حاضر همه چیز به حال و هوای شهردار برمی گردد که چقدر به این موضوع توجه کند چون اصلا فکر نمی کنند که باید جزو وظایف جدی شهرداری باشد و معتقدند این جشنواره ی "فجر" است و وزارت ارشاد باید متولی آن باشد. بنابراین شاید این تغییرات سبب شود از آن طرف هم کمک جدی تری بگیریم و اگر این هماهنگی صورت گیرد در فیاپف مشکلی وجود نخواهد داشت. صرفا یک بار حتما در جلسه مطرح می شود که این جشنواره با نام جدید همان جشنواره جهانی فجر است که فقط اسم آن تغییر می کند.

بعضی ها می گویند وقتی این همه گرسنه و بیکار در سینما داریم ثبت جشنواره چه اهمیتی دارد؟!

دبیر جشنواره جهانی فجر در پاسخ به اینکه با توجه به تغییر دولت در ماه های آینده دغدغه خودش برای حفظ جایگاه فعلی جشنواره چیست؟ بیان کرد: واقعیت این است که در طول این سال ها شاید با پدیده های تقریباً مشابه مواجه شده ایم که مثلا یک تغییر مدیریتی یک نقطه تحول ایجاد کند یا مسیری را به سمتی دیگر تغییر دهد. البته در حوزه سینما به این شدت چیزی در ذهنم نیست ولی الان نکته اینجاست که ما دیگر وارد یک باشگاه جهانی شده ایم که برای ورود به آن مراتبی را طی کرده ایم. در این چند روز متوجه شدم که بخشی از سینماگران ما می دانند چه کرده ایم یا جشنواره هایی که وارد این مناسبات شده اند چه کارکردهایی دارند، اما بعضی از همکاران ما نمی دانند و می گویند در زمانه ای که اینقدر گرسنه و بیکار در سینما داریم اصلا چرا در آن باشگاه باشیم و کلا موضوع برایشان هیچ اهمیتی ندارد. نمی دانند که ممکن است همین باشگاه چه مزیت هایی برای سینما داشته باشد. اگر نام جشنواره ای ثبت شده در فیاپف در کنار یک فیلم کمک کند که آن فیلم اکران بهتری در جهان داشته باشد ولو جشنواره تالین باشد - که جشنواره ما قطعا از آن بزرگتر است - آیا این ها نمی تواند به اقتصاد سینمای ایران کمک کند؟ حتماً می تواند، ولی آن دید در سینمای ایران وجود ندارد. من به فکر حفظ موقعیتم در این جشنواره نیستم، چون ممکن است خودم شرایط همکاری را در آینده با جشنواره فجر نداشته باشم، ولی شخصا از این پس تلاش می کنم که این دستاورد حفظ شود.

در این چند روز دیدم که بعضی از همکاران ما هنوز متوجه اتفاق نشده اند و از آن طرف بعضی کسانی که با سینما ارتباط دارند و اسمشان را همکار نمی گذارم با الفاظی تحقیرآمیز نسبت به این اتفاق مطالبی را منتشر کردند. جالب است که خود را مدرس و فیلمنامه نویس و ... معرفی می کنند ولی معلوم نیست جه سابقه ای دارند، البته لابد مخاطب خود را هم دارند. این وضعیت کلا پدیده جدیدی نیست اما فکر می کنم باید موضوع را درون خانواده سینما روشن کنیم که کارکرد این ماجرا صرفا برگزاری یک جشنواره نیست. باید بدانیم در این اکوسیستم صاحب چه چیزی شده ایم. من به دلیل حضورم در فیاپف جشنواره های ثبت شده را می شناسم و می توانم جشنواره خودمان را با آن ها مقایسه کنم. بعضی از همکاران ما خیلی افتخار می کنند که لوگوی بعضی از این جشنواره ها روی فیلم هایشان ثبت شود در حالی که حداقل من می دانم تفاوت ما با آن ها چیست و کدامیک رویدادی مهم تر و بزرگ تری است، به همین دلیل این رفتارها را پای فرهنگ ایرانی خودمان می گذارم که همیشه مرغ همسایه غاز است و فکر می کنیم آن جایزه از جایزه جشنواره خود ما مهم تر است. بنابراین باید با دوستان در خانه سینما صحبت کنم و بپرسم آیا می دانند چه اتفاقی رخ داده است؟ چون ممکن است همکاران ما در صنف های سینمایی مثل کارگردانان یا فیلمنامه نویسان و تهیه کننده ها نسبت به موضوع آگاه نباشند، پس من باید به آن ها اطلاع دهم.

او درباره اینکه آیا دغدغه اش نسبت به اطلاع رسانی در خود صنف بیشتر است تا رسیدگی به مسائلی که برخی به نام تعیین ردیف بودجه خاص برای این جریان مطرح می کنند؟ گفت: ابتدا باید ببینیم این حرف ها از کجا شروع می شود، چون تصور کنید برای ساماندهی این اتفاق با معاون سینمایی یا وزیر ارشاد صحبت کنم ولی این احتمال را می دهم که برخی از همکاران ما بگویند این چه کاری است؟ اصلا این جشنواره اهمیتی ندارد! یا حتی بگویند ثبت در فیاپف جدی نیست، مثل همین حرف هایی که در روزهای گذشته مطرح شده و ثبت جشنواره جهانی فجر در فیاپف را واقعی ندانستند چرا که در سایت آن درج نشده بود، در حالی که من خودم نایب رییس آنجا هستم و می دانم که بروزرسانی سایت دیرتر انجام می شود. به همین دلیل با این وضعیت پیش آمده معتقدم که درباره اتفاق رخ داده، باید مسئله را در داخل کشور بیشتر مورد توجه قرار دهیم و این تلاش جدا از این است که شخصِ من برای ثبت پیگیری کرده ام یا خیر، بلکه صرفا به عنوان یک مطلع قصد دارم اهمیت و کارکرد ثبت جشنواره در فیاپف را به اطلاع همکارانم برسانم.

در کشوری زندگی می کنیم که مدیریت جدید می تواند همه توافقات را ملغی کند

وی درباره اینکه به نظر می رسد با این حساب باید هر چه سریعتر تا پیش از پایان دولت برخی کارها را در این حوزه به سرانجام برساند، گفت: راستش را بخواهید خیلی نگران این موضوع ها نیستم که مثلا در پایان این دوره حتماً چیزی به تصویب برسد، چون سابقه نشان داده ما در کشوری زندگی می کنیم که تیم جدید مدیریتی تمام توافقات قبلی را می تواند ملغی کند و این اتفاق بارها افتاده است؛ یعنی کار به جایی می رسد که می گویند اساساً ریل گذاری غلط بوده و هر چیزی ممکن است پیش آید مثل اینکه جشنواره ملی و جهانی دوباره با هم برگزار شوند به همین دلیل مسئله اصلی من فعلاً فهم موضوع در خانواده سینماست. درواقع برخلاف برخی دوستان که می گویند چرا فلان مسئول متوجه نیست چه کاری انجام شده است، من اصلا توقعی ندارم و فکر می کنم وقتی همکاران خودم هنوز متوجه اتفاق نشده اند چه توقعی باید از آن مدیر داشت. پس به عجله کردن برای اینکه زودتر به طرح و ردیف یا هر برنامه مجزای دیگری برسیم یا انجام عملیاتی پارتیزانی لازم باشد، معتقد نیستم و کاملاً حسی، احتمال می دهم که دولت بعدی متوجه این موقعیت باشد. سابقه هم نشان داده که بعضی وقت ها دولت هایی که ما از آن ها توقعی نداریم به بعضی موضوعات توجه می کنند و گاهی هم برعکس. بعضی وقت ها به طنز گفته ام که ببینیم مسئله حجاب در سینما به عنوان یک پدیده که همیشه به آن توجه می شود چه زمانی بازتر بوده؟ چون دقیقا برعکس آن چیزی که فکر می کنیم، پیش رفته است. این اتفاق هم به نظرم دلیل دارد؛ شاید مدیران غیرمسلط بخواهند نشان دهند که موضع بازتری دارند و این می تواند کمک کننده باشد. فعلا امیدواری شخصی دارم که این روند حفظ شود و من، آقای میرکریمی که چند سال تلاش کرده و دوستان دیگر باید سعی کنیم یک مفاهمه برای برگزاری درست دوره بعد جشنواره شکل بگیرد تا این پایگاه حفظ شود، چون به نظرم کارکردش در این اکوسیستم برای مجموعه سینمای ایران خیلی مفید است.

فیلمسازان مطرح ایرانی حاضر به رونمایی از فیلم های خود در فجر جهانی می شوند؟

عسگرپور در پاسخ به اینکه باید چطور شود تا سینماگران مطرح ایرانی حاضر به رونمایی از فیلم های خود در جشنواره جهانی فجر باشند؟ اظهار کرد: من درباره این موضوع خیلی تاکید ندارم، یعنی گاهی خودم را جای همکارم می گذارم و فکر می کنم خودم یک فیلم ساخته ام که می تواند موفقیت خیلی بزرگی در یکی از جشنواره های مهم جهان داشته باشد. در دنیا هم همین این اتفاق می افتد که مثلاً رونمایی از فیلم یک فیلمساز آلمانی در جشنواره کن فرانسه باشد یا برعکس از یک فیلمساز فرانسوی اثری در جشنواره برلین رونمایی شود. البته این دو جشنواره بخاطر بازار مهم شان همیشه قصه ای متفاوت با بقیه جشنواره ها دارند به همین دلیل به فیلمسازان خودمان اصلا خرده نمی گیرم و فکر می کنم همکاران ما بهترین موقعیتی را که ممکن است برای فیلم هایشان به وجودآید، باید پیگیری کنند و این جشنواره فجر است که باید به نقطه ای برسد که آن کارکرد را داشته باشد، نه اینکه ما از فیلمسازان بپرسیم چرا فیلم خود را اول به جشنواره ای دیگر می دهند. اگر این جشنواره یک ظرف خوب باشد قاعدتاً فیلمساز هم به همین جا مراجعه می کند، ولی این یک واقعیت است که ما با آن جایگاه فاصله داریم، یعنی درست است که صاحب یک گواهینامه خیلی معتبر شده ایم اما من جایگاه خودمان را هم می دانم و خیلی خیال پردازانه به ماجرا نگاه نمی کنم.

بازار فیلمی که می تواند 15 هزار مخاطب داشته باشد با بازار فیلمی که 400 نفر در آن ثبت نام کنند خیلی متفاوت است. بازار فیلمی که گردش اقتصادی آن چند 10 برابر گردش اقتصادی بازار ماست حتماً متفاوت خواهد بود ولی ما در اندازه های خودمان حداقل در منطقه قابل توجه هستیم. بازار جشنواره فجر در چند سال گذشته به گونه ای پیش رفته که برخی از کشورهای اطراف فیلم های خود را از طریق همین بازار به اروپایی ها، امریکایی ها و آسیایی ها فروخته اند. این یک موقعیت است چون بازار ما شناخته شده که حداقل در منطقه می تواند کار خود را درست انجام دهد. من فعلا در این محدوده نگاه می کنم و در این شکل، جشنواره جهانی فجر ممکن است به بخشی از سینمای ایران خیلی کمک کند و به بخشی از سینمای ایران نتواند کمک کند. آن دسته ای که در این کمک جای نمی گیرند ممکن است جزء گروهی باشند که اصلا نمی توان به آن ها کمکی کرد و بخشی هم آن هایی هستند که جشنواره های بزرگتر باید به آن ها کمک کند. من این سیستم را به این شکل نگاه می کنم و به همین دلیل نگاه اغراق آمیز ملی گرایانه به آن ندارم و فکر می کنم جشنواره جهانی فجر باید به آن موقعیت برسد.

او در پاسخ به اینکه با توجه به تاکید بر اکران پریمیر در جشنواره جهانی فجر، آیا قرار است این جشنواره پایگاه این منطقه از آسیا باشد یا اینکه در کل قاره آسیا می تواند به عنوان یک رویداد مهم حضور داشته باشد؟ گفت: به نظرم باید در کل قاره آسیا پایگاه باشد بخصوص آنکه هم در این دوره و هم دوره های قبل بعضی فیلم ها حتی از اروپا اولین نمایش خود را در این جشنواره سپری کردند و برایم جالب بود که بعضی از این فیلم های خارجی در بروشور خود جایزه فجر را که هنوز هم ثبت نشده بود، درج می کردند. من این اتفاق را از زاویه بیرونی نگاه می کنم و اگر از این پس خود را بیشتر جدی بگیریم اتفاق های بهتری رخ می دهد. در وهله اول ستاد برگزاری و بعد همکاران ما در سینمای ایران هستیم که باید خودمان را جدی بگیریم و قدر خودمان را بدانیم نه اینکه بنشینیم و بگوییم باید قدر ما را بدانند! اصلا چه زمانی این اتفاق افتاده و قدر دانسته اند که باز بخواهد تکرار شود؟ این یکی از مشکلاتی است که من بخاطر سابقه کاری ام در خانه سینما متوجه آن هستم و معتقدم همه چیز از خود ما شروع می شود.

تعطیلی جشنواره راه حل مشکلات دیگر سینما نیست

دبیر جشنواره جهانی فجر در پاسخ به اینکه آیا دوره بعدی جشنواره با توجه به ثبت در فیاپف یک رویداد مهم در منطقه خواهد بود؟ بیان کرد: "باید" اینطور شود، البته نگرانی من بخاطر فیاپف نیست ولی فکر می کنم هر گروهی که اداره کشور را می خواهد برعهده بگیرد و هر گروهی که نهاد صنفی را اداره می کند باید متوجه این موقعیت باشد و یکی از مسائل مهم خود را به معطوف به این رویداد کند. البته بعضی معتقدند مسئله مهم سینما این است که ما دو هزار گرسنه داریم و در این دو، سه سال چنین حرف هایی را بسیار شنیده ایم. من هم کاملا درک می کنم اما راه حل رسیدگی به آن، تعطیلی بقیه کارها نیست و اینکه مثلاً بنیاد فارابی ساختمان خود را بفروشد و با پول آن یک وعده غذای گرم به همه اهالی سینما بدهد. این شبیه همان مطالبی است که برخی در اتاق های تاریک می نشینند و هیچ وقت هم رو در رو صحبت نمی کنند. اگر فکر نکنیم مهمترین جشنواره منطقه هستیم که بودیم و الان هم هستیم، به همان مسیری می رویم که بگوییم اصلا کل این موضوع چه اهمیتی دارد؟!

پس، مسئله مهم در درجه اول بخشی از همکارانم هستند که فکر می کنم این اکوسیستم را متوجه نشده اند یا ما نتوانسته ایم به درستی توضیح دهیم. من گاهی بسیار متعجب می شوم از همکارانی که فکر می کنم اطلاعات شان در مقایسه با بقیه حتماً به روز است و ناگهان می بینم بسیاری از مطالب پایه ای را هم دقیق نمی دانند و در بدیهیات مانده اند. حال یا محاسبات من اشتباه بوده یا این مفاهمه اصلا شکل نگرفته است. در کنار این ها جریان محافظه کاری هم یک بحث دیگر است و من حس بعضی همکارانم را در این ماجرا کاملا متوجه می شوم که با خود می گویند اگر در این "موقعیت حساس کنونی" برای ثبت یک جشنواره تبریک بگویند، در پایان دولت چه معنایی خواهد داشت؟ من اساساً چون این طرز فکر را در خانواده سینما خوب می شناسم نه اصرار می کنم، نه دخالت می کنم و نه توصیه، بلکه فقط وظیفه خودم می دانستم که این اتفاق (ثبت جشنواره جهانی فجر در فیاپف) بیفتد و در ادامه هم تلاش می کنم همکارانم را بدون اینکه حضور شخص من در این ماجرا مهم باشد، از این اتفاق آگاهی داشته باشند و بدانند چه کمکی به مجموعه سینمای ایران در آینده می تواند بکند.

برخی کشورهای منطقه سینماگران ایرانی و هالیوودی را با پول به جشنواره هایشان می بردند

او در پاسخ به اینکه چقدر این نگرانی وجود دارد که با توجه به پول و سرمایه ای که بعضی از کشورها مثل عربستان برای تاسیس یک جشنواره با حضور هالیوودی ها خرج می کنند، جایگاه جشنواره فجر با شرایط خاصی که دارد به خطر بیفتد؟ اظهار کرد: عامل تزریق پول حتما در برگزاری جشنواره ها مهم است ولی خیلی وقت ها پول حرف اول را نمی زند و شاید حرف دوم و سوم را هم نزند. ما در منطقه جشنواره هایی داشتیم که با پول خیلی زیادی شروع کردند و بعد از دو، سه دوره برگزاری تمام شده اند. آدم ها را هم با پول می آوردند یعنی حتی بعضی از همکاران ما را هم با پول می بردند و برای هالیوودی ها نیز چند 10 برابر آن پول می دادند. اما در آخر باقی نماندند. اگر دقت کنید کشورهایی که صاحب جشنواره های قوام یافته هستند، حوزه فرهنگی و فیلمسازی و برگزاری جشنواره در آنجا ساختگی نیست و اصالت دارد مثل معماری می ماند و این با کشوری که در بیابان خداست و چاه نفت دارد و ساختمان های مدرن بسیار خوبی هم ساخته فرق دارد چرا که آن اصالت لازم را ندارد، بنابراین برگزاری رویدادهای فرهنگی شان همیشه با این وضعیتی که اشاره کردم پیش می رود مگر اینکه به سمت برگزاری مدلی از هنرِ روزمره برای یک دوره خاص بروند.

در نتیجه من به شخصه نگران برگزاری جشنواره های پر از پول در اطراف ایران در دراز مدت نیستم، اما در کوتاه مدت نگران هستم، چون ممکن است در دوره ای اکوسیستم را به هم بزنند و مرکز توجه بیش از حد شوند و بعد هم از بین بروند. من این را می دانم که برخی کشورهای اطراف چند سال است به فکر راه اندازی مدرسه سینما هستند تا هاب منطقه شوند ولی همه چیز فقط با پول انجام نمی شود و چیزهای دیگری هم نیاز است که ما همه آنها را داریم. البته ما پول هم داریم ولی ظاهراً تمام آن هدر می رود و انگار پولی نداریم، یعنی شبیه آدم های فقیر در کشوری زندگی می کنیم که کلی منابع و ثروت در اختیار دارد.

عسگرپور در پاسخ به اینکه آیا مسیر جشنواره جهانی فجر به سمتی می رود که پایگاهی برای فیلم های راه نیافته به جشنواره ملی فجر باشد؟ گفت: اصلاً این طور نیست، البته باید دوره قبلی جشنواره ملی فجر را استثنا کنیم چون تصمیم به برگزاری در آن زمان بر مبنای یک تعداد مشخص فیلم بود، یعنی وقتی بگویند شما امسال کلاً 35 فیلم دارید و لازم نیست هیچ فیلمی را خارج بگذارید و همه می توانند وارد بخش مسابقه می شوند اما ناگهان با 80 فیلم مواجه شوید، مجبورید قاعده جدیدتری بگذارید. در جشنواره ملی فجر تقریبا چنین اتفاقی رخ داد و باعث شد با هیات انتخاب و داوری عجیبی روبرو شویم که مختص همین دوره بود و سال آینده این طور نخواهد شد. با این وجود در کل نمی توان درباره کیفیت فیلم ها براین اساس قضاوت کرد چون سابقه نشان داده فیلم هایی بوده اند که در جشنواره ملی انتخاب نشده یا هیچ اتفاقی برایشان رخ نداده، اما خارج از کشور با یک موقعیت ویژه روبرو می شوند.

از مستقل نبودن سینمای مستند و کوتاه تا بلیت فروشی انحصاری

وی درباره اینکه چرا دو بخش مستقل مستند و کوتاه رقابتی در جشنواره جهانی فجر وجود ندارد؟ پاسخ داد: این طور نیست که اصلا این دو بخش رقابتی نباشند و اگر آثاری در جشنواره های دیگر شرکت نکرده باشند می توانند در بخش های رقابتی جشنواره جهانی فجر حاضر شوند، اما به صورت دو بخش مستقل رقابتی فکری نشد، چون ما در کشورمان دو جشنواره مستند حقیقت و کوتاه تهران به صورت بین المللی برگزار می کنیم و شاید بهتر باشد برای این ها در جشنواره جهانی فجر بخش های مجزا در نظر نگیریم تا در جایگاه رقابتی و اهمیت آن ها تغییری ایجاد نشود.

دبیر این دوره از جشنواره جهانی فجر در پایان درباره برخی انتقادهاد نسبت به انحصار در بلیت فروشی جشنواره توضیح داد: سامانه سمفا مثل یک ظرف امکانی را برای فعالیت سایت های دیگر ایجاد کرده و خودش به تنهایی شرایط بلیت فروشی ندارد و ما باید با سایت های فروش بلیت مذاکره می کردیم ، اما برای عرضه بلیت ها با دو مسئله مواجه بودیم؛ نخست اینکه باید بلیت ها به صورت فیزیکی در اختیار مخاطب قرار می گرفتند و دیگر اینکه در صورت انصراف خریدار یا مخاطبانی که به صورت رایگان بلیت می گرفتند باید امکان تهیه بلیت برای دیگران وجود می داشت که در هر دو مورد، برخی سایت ها برای ارائه این خدمات یا اساسا مشکل داشتند یا اینکه از انجام آن اطمینان نداشتند. در واقع کارکرد و خدمات این سایت های بلیت فروشی یکسان نبود و ما برای یک حرکت مطمئن مجبور شدیم فقط با یک سایت بلیت فروشی طرف باشیم.

انتهای پیام

به گزارش خبرنگار فرهنگی ایرنا، در پی درگذشت معاون سابق هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، در متنی که در صفحه مجازی خود منتشر کرد او را پلی میان هنرمندان و مسئولان دانست.

در متن رئیس سازمان سینمایی آمده است: در این سال ها سابقه آشنایی و همکاری با مدیران فرهنگی بسیاری داشته ام، اما به صراحت می گویم مدیرانی که از فهم فرهنگی بالا برخوردار بوده و در کنار مدیریت، زیست فرهنگی داشته اند، اندک شمارند و علی مرادخانی یکی از معدود مدیرانی بود که دستی در مسئولیت داشت و دست دیگرش در دستان گرم و پرمهر اهالی هنر بود.

مدیران، اصولا و بویژه در عرصه فرهنگ، دو گونه اند. یا عبوس و با اتکا به ضوابط خشک و حتی در میلی افزون آفرین، به دنبال سخت تر کردن شرایط اند و یا با نگاهی مثبت و غیرمحصور در ذهنیات غالب و با رویکردی اقتضایی به دنبال روزنه آفرینی و حل مشکل صاحبان حرفه و خالقان و کارآفرینان اند. حتی اگر نتوانند راهی برای حل مشکل بیابند به عکس گروه اول، عقده ندارند و شادمان از سنگ اندازی نیستند بلکه با رویی گشاده تلاش می کنند لااقل مرهم باشند. مرادخانی عزیز، آشکارا از سنخ دوم بود.

حضور مستمر و مسئولانه اش در عرصه مدیریت فرهنگی و تجربه اندوزی در این مسیر، در کنار اخلاق نیکو و مبادی آداب و روابط انسانی کم نظیر و صمیمانه با فرهیختگان فرهنگ و ادب و هنر، از او انسانی شایسته و امین و مورد اعتماد هنرمندان ساخته بود.

انتظامی نوشت: او مانع فرهنگ و هنر نبود، بلکه پلی بود میان هنرمندان و مسئولان برای رفع دغدغه ها، برداشتن موانع و شناسایی و شکوفایی خلاقیت های هنری هنرجویان و هنرمندان این سرزمین. رفتنش زود بود، خیلی زود و باور رفتنش به همان میزان دشوار است. گویی علی عزیز بیش از این نامرادی های چرخ کجمدار را تاب نیاورد.

او دلداده اهل بیت و عاشق سالار شهیدان بود و برای آرامش روح او و تسلای خاطر رنجور ما کدام کلام، آرامش بخش تر از سخنان امام حسین(ع) در روز عاشوراست: الهی رضاً بقضائک و تسلیماً لامرک، لا معبود سواک یا غیاث المستغیثین.

یک ماه پیش به کرونا مبتلا و به مدت سه هفته در بیمارستان بستری شده بود که صبح امروز شنبه 17 خرداد ماه دعوت حق را لبیک گفت.

زنده یاد مرادخانی فارغ التحصیل رشته روانشناسی از دانشگاه تهران بود و معاونت سابق امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی را از سال 1392 تا 1396 برعهده داشت. وی پس از اتمام تحصیلات خود در سمت های مختلف مدیریتی نیز حضور داشته که از آن جمله می توان به مدیریت تولید فیلم و عکس وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی (1363 تا 1365)، مدیریت همکاری های سمعی و بصری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی (1365 تا 1367)، مدیریت مرکز موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی (1383 تا 1386)، مشاور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی (1373 تا 1387) و مدیریت موزه موسیقی (1387 تاکنون) اشاره کرد.

تاسیس خانه موسیقی ایران با همکاری هنرمندان موسیقی، مدیر تولید مجموعه زبان فارسی برای غیر فارسی زبانان (امور بین الملل وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی)، نیز برخی دیگر از فعالیت های زنده یاد مرادخانی را تشکیل می دهند.

به گزارش خبرنگار سینمایی صبا، در حالی که اسفند ماه سال گذشته خبری مبنی بر تعطیلی سینمای خاطره انگیز عصر جدید در شهر تهران منتشر و عبدالله علیخانی مدیر این سینما آن را تکذیب کرد، بار دیگر در ساعات گذشته امروز 17 خرداد خبر تعطیلی این سینما بین اهالی توییتر دست به دست گشت.

برای اطلاع از جزییات موضوع با عبدالله علیخانی تماس گرفتیم و وی تاکید کرد که این سینما تعطیل نشده است.

وی توضیح داد: اگر ما اکران فیلم ها را شروع نکرده ایم این به معنای تعطیلی سینما نیست بلکه منتظر هستیم شرایط به گونه ای شود که مردم بیشتر به سینما بیایند و در صورتی که مخاطب نباشد باز بودن سینما برای ما ضرر زیادی دارد.

این سینمادار افزود: پس سینمای عصر جدید تعطیل نشده بلکه مخاطب نداریم و تا زمانی که شرایط تکان نخورد سینما را باز نمی کنیم.

علیخانی با اشاره به اینکه شرایط و امکانات هر سینما با دیگری فرق دارد، بیان کرد: برخی سینماداران می توانند در نبود مخاطب یا با مخاطب اندک هم سینمایشان را باز نگه داشته و هزینه ها را تحمل کنند ولی برای ما دیگر این شرایط ممکن نبود.

وی در پیان گفت: اگر شرایط سینما به رونق قبلی برگردد ما هم درهای سینما را باز می کنیم.

این سینما در ضلع شرقی تقاطع خیابان طالقانی با خیابان وصال شیرازی واقع شده است.

انتهای پیام/

مهرانه مهین ترابی در گفت وگو با خبرگزاری میزان پیرامون خطرات غیر قابل انکار کرونا در آثار تصویری گفت: کرونا را به هیچ عنوان نمی شود کنترل کرد چراکه یکی از دوستان صدابردارم سر یکی از کارها بدون اینکه هیچ علائمی داشته باشد یک دفعه در بیمارستان بستری شد و به مرحله بسیار خطرناکی از عوارض ویروس کرونا رسید و هیچکس نفهمید از چه کسی و چگونه این ویروس را گرفته است این است که کار کردن در دوران کرونا ریسک بزرگی بوده، اما خیلی ها قبول کردند و رفتند سرکار.

بازیگر سریال آنام پیرامون تاثیر کرونا بر روند کاری وی طی یک سال و نیم اخیر ابراز کرد: کرونا در روند کاری من تأثیر داشت من خیلی از کار ها را در همان اوایل کرونا بیشتر به دلیل شیوع این ویروس قبول نکردم، چون اصلا دلم نمی خواست در آن محیط بروم و می دانستم به دلیل ازدحام جمعیت امکان رعایت پروتکل ها سر صحنه وجود ندارد، اما در حال حاضر اگر در مرحله ای قرار گیریم که بتوانم واکسن بزنم قطعا سرکار می روم چراکه یک مقدار خاطرم جمع تر می شود.

وی پیرامون آخرین فعالیت های خود در عرصه بازیگر بیان کرد: من همچنان به احتیاط و جلوگیری از ابتلای ویروس کرونا کار نمی کنم اما این را هم باید بگویم که هنوز کار دلخواهم را پیدا نکرده ام که کار نمی کنم، به همان اندازه که پیشنهادات تلویزیونی دارم از آثار سینمایی پیشنهادی ندارم اما همان اندک نقش هایی هم که از سینما پیشنهاد شدند را دوست ندارم. سینماگران زمانی به سراغ من می آیند که نقشی در سن و سال من در کارشان باشد همین دو روز پیش بود که یک کار سینمایی به من پیشنهاد شد اما قبول نکردم.

مهین ترابی پیرامون میزان پیشنهادات زیاد از سوی آثار شبکه نمایش خانگی خاطرنشان کرد: بیشترین پیشنهادت که این روزها دارم از مجموعه های شبکه نمایش خانگی است اما نه اینکه نخواهم در شبکه نمایش خانگی کار کنم بلکه اولویت اول و اخر من درانتخاب یک نقش قصه ومتن است برای من زیاد مهم نیست که از مجا پیشنهاد باشد سینما و یا تلویزیون و شبکه نمایش خانگی نقش و قصه بیشتر برایم مهم است.

انتهای پیام/

مدیریت اعتدالی دولت روحانی در حوزه سینما هم بروز و ظهوری مانند حوزه های دیگر دارد؛ بی برنامه و بلاتکلیف. وضعیتی که موجب اعتراض بسیاری از هنرمندان در حوزه های مختلف شد. آنچنان که سلبریتی های عضو ستاد حسن روحانی نیز دوران ریاست شمقدری در سازمان سینمایی را به روز های بلاتکلیف سینما در دولت روحانی ترجیح می دادند.

نصراله منصوری روانشناس و مشاور خانواده در گفت و گو با خبرنگار برنا، در خصوص اینکه ژانرهای مختلف هنری در بحران کرونا چقدر می توانند در روحیه مردم و کاهش وضعیت التهابی جامعه موثر باشند، عنوان کرد: هنرمندان با رعایت فاصله اجتماعی و پروتکل های بهداشتی در مراکز هنری می توانند فعالیت داشته باشند چون تعطیلی سینما و سالن های تئاتر از لحاظ مادی و تخصصی تاثیرات منفی برای آن ها در پی داشته است و متاسفانه متولی برای رسیدگی به مشکلات آنها وجود ندارد. حتی این وضعیت برای مخاطبان هم خسته کننده شده است.

وی ادامه داد: در ایام کرونا هنرمندان می توانند تاثیرگذار باشند، ولی اگر نگاه آنها به هنر فقط مادی باشد خروجی هنر آنها نمی تواند سازنده باشد.

منصوری در ادامه افزود: در رفتار ما هنری نهفته است که می تواند نشات گرفته از سخن گفتن، موسیقی، فیلم و مجسمه سازی باشد و هر کس در رشته خودش می تواند هنرمند، هنرور و ابداع کننده هنر باشد. اما در جامعه ما این موضوعات که یکی از آنها هنر است معمولا به هم ریخته است.

وی گفت: اکثر افراد جامعه در رشته های مختلف اسیر شهرت زدگی می شوند تا محبوبیت زدگی، در حالیکه هنر اگر در جای خود، به اندازه و خوب به کار رود و در آن افراط و تفریط نباشد، در واقع دیالوگ هایی که از هنرهای مختلف از جمله فیلمنامه، کتاب و ... بیان می شوند اگر از دستوالعمل خوبی نشات بگیرند اثرگذار خواهند بود.

این روانشناس ادامه داد: بنابراین هنر بسیار ارزشمند است. در وجود ما تعبیه و نهادینه شده است و افراد با انجام هر فعالیت موثری در جامعه می توانند تاثیرگذار باشند مانند مادری که کودک خود را پرورش می دهد. پس چون عرضه کننده هنر هستند باید آن ها را هنرمند نامید.

منصوری با بیان اینکه عالم خلقت و مخلوقات عالم بر اساس هنر خود خداوند خلق شده است اظهار داشت: خداوند در قرآن برای خلقت انسان به خودش تبریک گفته، از این جهت که انسان تمایز و جهتی که نسبت به مخلوقات دیگر دارد و می تواند به هنر فکر کند، هنر را گسترش بدهد، هنرآفرین باشد و با هنر و کارهایی که انجام می دهد بتواند خود و دیگران را تحت تاثیر قرار بدهد.

این روانشناس و مشاور خانواده در پاسخ به این سوال که مسئولین فرهنگی جامعه با چه اقداماتی می توانند در کاهش این التهابات موثر باشند? گفت: مسئولین فرهنگی ما در جامعه متفرق هستند. همیشه از این مقوله صحبت می شود، ولی متاسفانه متولی مشخص و یا مسئولی که بتوان به سراغ او رفت و اقتباس گرفت به سختی پیدا می شود.

وی ادامه داد: گروه ها، سازمان ها و ...همه از فرهنگ و مسئله فرهنگی صحبت می کنند، ولی به نظر من آن مسئله ای که مغفول و مظلوم مانده فرهنگ است که باید به آن توجه شود.

این مشاور خانواده در ادامه افزود: مسئولین صدا و سیما، وزارت ارشاد و دیگر ارگان هایی که مسئولیت امور فرهنگی را به دوش دارند و از فرهنگ صحبت می کنند باید در این زمینه محقق، مدبر و فرهنگ شناس باشند. به هرحال اگر به فرهنگ اصیل ایرانی روی بیاورند مشکلات زیادی از جامعه دور می شود و زندگی مردم می تواند به سمت آرامش در حرکت باشد.

وی در پایان با ابراز امیدواری برای از سرگیری اجرای هنرمندان در سالن های تئاتر گفت: امیدوارم آغاز به کار سالن های تئاتر راهی برای موفقیت هنرمندان و رفع مشکلات مالی آنها باشد، بتواند در روحیه مخاطبان هنر تاثیر گذار باشد و حالت تازه ای در آنها به وجود بیاورد. امیدوارم راهی که شروع شده ادامه داشته باشد و پشیمانی تلفات و کرونا در آن نباشد.

خبرنگار: سها راستاد

وبگردی

تئاتر جامعه خانواده صدا و سیما قرآن مشکلات موسیقی برنا فیلم هنرمند مادر کودک سینما فرهنگ محبوبیت روانشناس مشاور خانواده نصراله منصوری شهرت زدگی

اما بیزینس و بیزینس من هرگز کوتاه نمی آید. به هرحال بخواهیم یا نخواهیم سینما یک صنعت است و صنایع برای زنده ماندن به چرخش موفق اقتصادی نیازمند هستند.

شاید سینماگران و هنرمندان با اصالت حرفه ای شان در این مسیر بیشتر درگیر وجوه هنری آثار شان باشند اما سرمایه گذاران و صاحبان پول که با چشم اقبال اقتصادی و گاهی دست و پا کردن نامی فرهنگی شاید شست و شوی اموال و ثروت به این مسیر پای گذاشته باشند ، سریعا راه چاره می طلبند و امروز چاره موفقیت در روزگار افت سینما پلتفرم های شبکه نمایش خانگی باشند که نه تنها در دسترس همه هستند که در روزگار کرونایی حتی مدیوم های دیگر از جمله تلویزیون را پشت سر گذاشته و با بلند پروازی ادامه می دهند.

از سوی دیگر بازیگرانی که روزی برای بازی در سریال تلویزیونی کلی ناز داشتند و زمان طولانی تولید سریال را بر نمی تابیدند با چراغ سبز به این رسانه امروز شبکه نمایش خانگی را قرق کردند . طوری که با دستمزد های عجیب و غریب کهکشانی بی خیال سینما هر هفته با مخاطبشان بیدار گشته و مدام در شبکه های اجتماعی با سکانس های هدفمند دست به دست می شوند.

و این چراغ سبز وقتی پر رنگ تر می شود که شاهد این هستیم که کارگردانان سیمرغ گرفته جشنواره فجر و حتی ستاره های سریال سازی تلویزیون نیز با یک اسباب کشی نا محسوس برای حضور در شبکه نمایش خانگی طوری بار و بندیل بسته اند که گویی نان و آب در این سفره پروار تر است.

الف) آیا می دانید پلتفرم های نام و نشان دار فعال در بخش سریال ها در شبکه نمایش خانگی گاها تا سال 1401 کنداکتور سریال سازی شان را بسته اند ؟

ب) آیا می دانید بسیاری از ستاره ها با رقم قرارداد عجیب شان در شبکه نمایش خانگی دیگر حاضر به کار در تلویزیون نیستند ؟

پ) آیا می دانید برخی از تهیه کنندگان تلویزیون به این ماجرا شکایت دارند و معتقد هستند با این وضعیت دیگر نمی توان در تلویزیون با بازیگران چهره سریال ساخت؟

اما این سرخ نگه داشتن صورت با سیلی با سیاست گذاری های معینی نیز رو به رو است چرا که اصولا سینمایی ها در شبکه نمایش خانگی پر رنگ تر هستند و کم تر شاهد این هستیم که بازیگران تلویزیون در شبکه نمایش خانگی رل اول بگیرند درحالی که این مسئله خطری عجیب و جدی برای سینمایی است که ستاره هایش در شبکه نمایش خانگی خرج می شوند و تنها برای یکی دو فیلم با هدف خالی نبودن عریضه حضور در جشنواره فیلم فجر چشمک های سینمایی هم می زنند.

وبگردی

اقتصاد تلویزیون ثروت جشنواره فیلم فجر رسانه شبکه های اجتماعی صنعت فرهنگ و هنر برنا فیلم سینما بازیگر کارگردان سینماگران سیمرغ بیزینس شبکه نمایش خانگی سریال تلویزیونی سکانس کنداکتور مجتبی احمدی پلتفرم نماوا کرونا مدیوم

مجتبی بهزادیان در گفت وگو با خبرگزاری میزان پیرامون تاثیرات کرونا بر وضعیت سینما ها گفت: سینما ها با شروع اپیدمی کرونا از چهارم اسفندماه 98 تا اول تیرماه 99 تعطیل شدند. تیرماه 99 با دو فیلم خوب، بد، جلف و شنای پروانه محمد کارت که در جشنواره فیلم فجر هم درخشیده بودند اکران خود را آغاز کردند. این فیلم های بدون تبلیغات شهری و تلویزیونی فروش خوبی داشتند، اما با موج دوم کرونا مردم دیگر به سینما ها نیامدند و وضعیت خوبی را شاهد نبودیم و بعد از آن هم ماه های محرم و صفر و تعطیلی دوباره سینما ها را داشتیم و امیدوارم بودیم در نوروز 1400 فروش خوبی داشته باشیم و اوضاع بهتر از سابق شود که نشد.

وی در همین راستا افزود: هر سال فیلم های خوب جشنواره فجر به اکران نوروز می رسند، اما در نوروز امسال این اتفاق نیفتاد. بدیهی است در صورت نبود فیلم خوب مردم هم به سینما ها نمی آیند و استقبالی از فیلم ها نمی شود.

بهزادیان با اشاره به اینکه فیلم خوب زمان و مکان ندارد و همیشه مخاطبان از فیلم های خوب استقبال می کنند بیان کرد: سینما ها به هیچ عنوان شرایط خوبی ندارند و و باید برای آن فکری کرد وگرنه سینما در کشور ما از بین خواهد رفت. در شرایط کرونایی هم ثابت شده که اگر فیلم خوب اکران شود مردم از آن استقبال می کنند. سال 98 بهترین سال سینمای ایران بود و 299 میلیارد فروش داشتیم در حالی که فقط 11 فیلم در حال اکران بودند که بیش از 10 میلیارد فروختند و ناجی سینما شدند و این اتفاق در حالی بود که که 80 فیلم اکران شدند یعنی 70 فیلم اتفاق خاصی را برای سینمای ما رقم نزدند و همه موفقیت گیشه آن سال حاصل 11 فیلم بود.

وی هچنین اظهار داشت: سینما در شرایط عادی و قبل از کرونا هم نیاز به فیلم های مخاطب پسند داشت و قطعا در این اوضاع این نیاز بیشتر از همیشه وجود دارد. سینمای امروز با وجود کرونا و نداشتن تبلیغات عملا از نفس افتاده است. سینما فرهنگ از ساعت 11 سانس های خود را آغاز می کند و آخرین سانس هم با توجه به محدودیت رفت وآمد ساعت 20:30 است. در این مدت عملا خود پرسنل سینما حضور داشتند و مخاطبی برای دیدن فیلم نیامده است.

وی پیرامون نبود تبلیغات مناسب فیلم ها و اطلاع نداشتن مخاطبین بیان کرد: موجودیت سینما به فیلم است. فیلم خوب همچون کالایی است که در صورت نبود آن مشتری هم وجود نخواهد داشت. سینما ها تنها چندماهی است که از گروه مشاغل 3 به 2 آمده و شرایط پایدارتری را شاهد هستیم، اما نه فیلمی برای عرضه داریم و نه مکان و تریبونی برای تبلیغات. ما هرچقدر بگوییم در سینما ها موارد بهداشتی رعایت می شود و پرسنل ما مو به مو به آن عمل می کنند تا اطلاع رسانی نشود تاثیری نخواهد داشت.

مدیر سینما فرهنگ اضافه کرد: ما واقعا برای سینما ها نگرانیم و ممکن است هر کدام از آن ها به مرور بسته شوند و یا حتی تغییر کاربری بدهند. اگر آمار فروش سال 98 سینما ها را بررسی کنید، می بینید که پردیس باغ کتاب در آن دوره سومین سینمای پرفروش کشور بود و حالا بسته است. برای مگامال کرج هم همین اتفاق افتاده است.

وی پیرامون عدم بازگشت اقتصادی برای تهیه کنندگان در شرایط کنونی ابراز کرد: در این میان تهیه کننده حق دارد و سرمایه اش را در میان گذاشته است و به امید اکران فیلم است و نباید انتظار داشته باشیم به راحتی فیلمش را در شرایط سخت اکران کند و ضرر کند. در واقع تهیه کننده به ضمانتی از سازمان سینمایی نیاز دارد و اینجا وظیفه سیاست گذاران فرهنگی است که ورود کنند تا ایت وضعیت مشخص می شود. باید مسئولین فرهنگی در این زمینه به سینما کمک کنند تا بار دیگر شاهد رونق گرفتن آن باشیم. حدود 16 ماهی است که مردم تفریحی ندارند و با برنامه ریزی درست و رونق سینما ها می توان امید را به جامعه تزریق کرد. در این شرایط رقیبان زیادی از جمله شبکه نمایش خانگی برای سینما وجود دارند که در صورت حمایت نکردن از سینما عملا شاهد مرگ آن خواهیم بود.

مدیر سینما فرهنگ در انتها خاطرنشان کرد: اگر واکسیناسیون سراسری سریع تر و برای قشر جوان و نوجوان هم انجام شود می توان به آینده سینما ها امید بیشتری داشت و اینکه در آن شرایط تهیه کنندگان رغبت بیشتری برای نمایش آثار خود خواهند داشت.

انتهای پیام/

امیر اسفندیاری از مدیران سینمای ایران که نزدیک سه دهه مدیریت امور بین الملل جشنواره های مختلف ایرانی را بر عهده داشته و آخرین سمت او معاون دبیر جشنواره جهانی فجر بوده است، بار دیگر به صراحت عنوان کرده اعتقادی به سیاه نمایی در سینمای ایران ندارد. این اولین بار نیست که امیر اسفندیاری به طور کلی و مطلق مسئله سیاه نمایی در سینمای ایران را انکار می کند، اما به نظر می رسد این انکار کردن ها به دلیل آنکه با واکنش علمی روبه رو نبوده است در بیان این مدیر سینمایی تداوم پیدا می کند تا جایی که به یک امر قطعی برای مدیران سینمایی دولت تبدیل شده است و فاجعه از همین جا رقم می خورد.
معاون دبیر جشنواره جهانی فجر اخیراً گفته است: نمایندگان ایرانی به خوبی در سطح جهانی معرفی شده اند و ما از طریق نشان دادن معضلات در سینما، توانستیم در جامعه آن مشکلات را برطرف کنیم و این سیاه نمایی نیست. جریان سینمای ایران کاملاً روشن است و اعتقادی به سیاه نمایی در فیلم های ایرانی ندارم ، اینکه اغلب فیلم های ایرانی حاضر در جشنواره های خارجی که اتفاقاً از سوی فیلمسازان مطرح و صاحب سبک در چهار دهه اخیر ساخته شده اند، عاری از مختصات سیاه نمایانه بوده اند، حقیقتی است که هر انسان منصفی آن را قبول می کند، اما اینکه به طور مطلق مدعی این باشیم که هیچ فیلمسازی و هیچ فیلمی در سینمای ایران واجد مؤلفه های سیاه نمایانه نبوده است، بی تردید چیزی جز تغافل و مسئولیت نشناسی در امر فرهنگ نیست. همین باعث می شود وزیر محترم فرهنگ و ارشاد و مدیران سینمایی این تلقی را در ذهن داشته باشند که جایزه جشنواره های سینمایی و هنری دقیقاً مثل کاپ یا مدال تورنمنت ورزشی است و باید به آن افتخار کرد، در صورتی که بدیهی است در مورد اول محتوای کیفی فرهنگی و هنری مطرح است که می تواند سلیقه در آن حرف اول را بزند و تمایلات فکری و ایدئولوژیک دخالت داشته باشد، اما در دومی متغیر های کمی عامل سنجش هستند. همین دیدگاه مطلق نگر سبب می شود برای مثال وزیر فرهنگ و ارشاد یا مدیران سینمایی در مقاطع مختلف بدون در نظر گرفتن محتوای برخی آثار نسبت به جوایز جشنواره های خارجی موضعی مثبت بگیرند و در فضای مجازی پیام تبریک منتشر کنند، البته برخی موضع گیری های منفی غیرکارشناسی درباره جوایز بین المللی برخی آثار سینمایی نیز به این معضل دامن زده است، اما مدیرانی، چون امیر اسفندیاری با انکار مطلق پدیده سیاه نمایی (که عموماً از سوی فیلمسازان درجه چندمی که ضعف هنری و سینمایی در آثار آن ها مشهود است، سر می زند) از آن سر بوم می افتند و همین موجب می شود شاهد نوعی ولنگاری در مدیریت سینمایی دولت باشیم که اثر خود را نیز نشان داده است. جالب است در سال های اخیر برای مثال جشنواره برلین صراحتاً عنوان کرده است اولویت در اعطای جوایز در این رویداد قابلیت های هنری و سینمایی نیست و همین رویداد به حیاط خلوت فیلمسازانی، چون محمد رسول اف و جعفر پناهی تبدیل شد. پیام این تغافل مدیران سینمایی دولت به معدود فیلمسازانی که سعی می کنند تصویری وارونه از جامعه ایرانی به بیرون مخابره کنند، این است که نه تنها با این گرایش مقابله نمی شود بلکه مورد حمایت مادی و معنوی هم قرار می گیرد. نمونه های آثاری که به ویژه در دهه 80 به دلیل درک ناقص و غلط مدیران سینمایی با پول بیت المال در مراکزی، چون سیمافیلم، سازمان گسترش سینمای تجربی و سینمای جوان و نیز فارابی ساخته شدند، زیاد است، گرچه این روند حمایت مادی ادامه پیدا نکرد، اما مواضع مدیرانی، چون امیر اسفندیاری این وضعیت را دچار نوعی آشفتگی کرده و فضای سوءاستفاده را باز نگه می دارد.

به گزارش خبرنگار فرهنگی ایرنا، پنجمین نشست ترویج علم بنیاد مصطفی(ص) با موضوع انتشار اخبار علمی در رسانه های جمعی؛ انتظارات، واقعیت ها با حضور ، معاون امور مطبوعاتی و اطلاع رسانی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی؛ ، سرپرست پژوهشکده مطالعات فرهنگی و ارتباطات و ، عضو موسسه علمی ارتباطات علم و منابع اطلاعاتی هند امروز (دوشنبه، 17 خرداد) برگزار شد.

در این نشست اظهار داشت: علم و رسانه یک رابطه کاملا متقابل دارند و در موارد زیادی این دو حوزه به کمک یکدیگر می آیند. جریان رسانه امروز برگرفته از علم است. علم باعث شد شبکه های اجتماعی و فضای مجازی تبدیل به رسانه شدند. در مقابل رسانه نیز علم را تبدیل به دغدغه مردم کرد. در گذشته فرایند انتقال پیام زمان زیادی می برد ولی اکنون به لطف توسعه علم و ایجاد شبکه های اجتماعی هر پیامی با سرعت انتقال می یابد.

خدادی خبرگزاری را بزرگترین بنگاه های اطلاع رسانی و کارخانه تولید اطلاعات دانست و گفت: امروز همه به کمک یک گوشی تلفن همراه می توانند مراحل تولید و پردازش و انتشار اطلاعات را انجام دهند. این فرصت را علم و فناوری ایجاد کرد.

معاون امور مطبوعاتی و اطلاع رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با بیان این که امروزه با حجم نامحدود اطلاعات روبرو هستیم تاکید کرد: آتشفشان اطلاعات در تمام نقاط زمین فوران کرده و حجمی پیش بینی ناپذیر از اطلاعات را در پی داشته است. بحران علمی ما در این شرایط مرجع اطلاعات است؛ چون بعضا فیک نیوز ( جعل خبر) تبدیل به یک منبع علمی می شود. در ماجرای کرونا هر جا علم مرجع بود کرونا کنترل شد. من به عنوان دبیر کمیته اطلاع رسانی ستاد ملی مقابله با کرونا تلاش کردم جلوی اطلاعات دروغین درباره این ویروس را بگیرم.

خدادی با اشاره به این نکته که شرایط حکمرانی بر توسعه علم تاثیرگذار است توضیح داد: در کشوری مثل عربستان دغدغه علم وجود ندارد چون تمام ابزارهای مورداستفاده خود را وارد می کنند. اما در کشور ما که مثلا کمبود کیت آزمایشگاهی داریم، دغدغه علم بیشتر است و اخبار این حوزه اهمیت بیشتری پیدا می کند.

وی چالش اصلی روزنامه نگاری را موضوع مخاطب دانست و گفت: در گذشته از اطلاعات به مخاطب می رسیدم؛ ولی امروز از مخاطب به اطلاعات می رسیم. یعنی باید قبل از تولید محتوا نیاز مخاطب را بررسی کنیم. وقتی وارد حوزه علم می شویم، باید مخاطب عام را از خاص جدا کنیم. نیازشناسی باید قبل از تولید محتوا صورت بگیرد. امروز نزدیک به 13 هزار رسانه با مجوز داریم که در سطح حرکت کردند و به عمیق نشدند. بین رسانه های مجوزدار رسانه علمی تخصصی کاربردی نداریم. معاونت مطبوعاتی از تخصصی شدن رسانه ها استقبال می کند و منابعش بیشتر در خدمت این دست رسانه هاست.

خدادی افزود: زبان علم زبان تخصصی است. روزنامه نگار علم باید این اطلاعات را برای مخاطب عام ساده سازی و مصداق سازی و مقایسه ای کند. باید به اطلاعات ارزش افزوده اضافه کنیم. چون خام فروشی اطلاعات یکی از مشکلات عرصه اطلاع رسانی است. اگر اطلاعات تبدیل به باور شود و در بستر اقناع قرار گیرد، مخاطب یک رسانه را انتخاب می کند.

در ادامه جلسه سرپرست پژوهشکده مطالعات فرهنگی و ارتباطات با اشاره به شکافی که بین علم و رسانه در تمام جوامع وجود دارد گفت: هنگامی که علم وارد ایران شد، توقع داشتیم حلال مشکلات باشد. علم به عنوان یک سیستم شناختی و روش دیدن دنیا درک نشد و به عنوان ابزاری که باید شکست نظامی ما را جبران کند شناخته شد. این برداشت تاریخی از علم در رسانه ها اثر گذاشت. رویکرد رسانه های داخلی به علم به عنوان حلال مشکلات بوده است. در حالی که روزنامه نگاران علم باید رویکرد خود در خصوص انتقال علم را تغییر دهند
، با بیان این که آموزش روزنامه نگاری علم در ایران دچار آسیب دیدگی است توضیح داد: در این زمینه پژوهشی انجام نداده و روزنامه نگار علمی هم تربیت نکرده ایم. در فضای رسانه ای که کننده محتوا خود مخاطب است، شبه علم بروز پیدا می کند و اشکال دیگر دانش وارد رقابت می شود.
وی افزود: روزنامه نگار علمی باید خودش این توانایی داشته باشد که فیک نیوز (خبر جعلی) را تشخیص و ویژگی های آن را برای مخاطب توضیح دهد. همچنین با مخاطب گفتگو و تعامل داشته باشد. در کشور ما خبر یک دستگاه کرونا یاب جعلی منتشر می شود. در حالی که این دستگاه از فیلتر علمی نگذاشته و و درباره اش بحث نشده است. 12 نهاد قول تولید واکسن می دهند که فقط محصول تعدادی از آنها معتبر است. روزنامه نگاری علمی باید واقعیت این اخبار را فاش کند.

رئیس بخش ویدئوهای علمی و مؤسسه ارتباطات علم و منابع هند در ادامه مراسم گفت: عدم درک صحیح رسانه ها از مفاهیم علمی منجر به گسترش شکاف بین دانشمندان و مردم می شود.
گوهر رضا با بیان این که زبان دانشمندان توسط مردم به خوبی فهم نمی شود تاکید کرد: به افرادی نیاز داریم که زبان دانشمندان را به زبان مردم عادی ترجمه کنند و در حال حاضر خلا این افراد حس می شود. هنوز هم زبان دانشمندان برای بخش گسترده ای از جامعه قابل درک نیست و در اینجا نقش رسانه ها اهمیت پیدا می کند

وی افزود: وقتی رسانه ها باهم رقابت می کنند علم نیز باید با همه حوزه ها نظیر فرهنگ و سیاست رقابت کند. همین رقابتی شدن شرایط کار را برای خبرنگاران سخت می کند. علم در این رقابت کارش سخت می شود و شکست می خورد. چون آمار و ارقام و واقعیت ها برای مردم عادی چندان جذابیت ندارد.

در پیام محمد خُدادی، آمده است:

و یبقی وجه ربک ذوالجلال و الاکرام

ساحت بلندِ فرهنگ و هنر کشور، امروز سوگوارِ بزرگ مردی محتشم و نیک اندیش است که در تمام مدت خدمت خود در قامت یک مدیر و سیاست گذار فرهنگی، هرگز از مدار تدبیر و درایت خارج نشد و همواره گره گشای مسائل و مشکلاتِ اهالی فرهنگ و هنر این مرز و بوم بود.

اینجانب، ضایعه درگذشت زنده یاد علی مرادخانی را به اصحاب ارجمند فرهنگ و هنر کشور، خانواده و بازماندگان گرامی ایشان و مجموع همکاران گرانقدر خود در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، تسلیت گفته و رجاء واثق دارد که خداوند متعال، همنشینی با اولیاء و صالحین خود را پاداش همه تدابیر و چاره اندیشی های این مدیر توانمند و مردم دار فرهنگی قرار خواهد داد.

علی مرادخانی مدیر موزه موسیقی و معاون سابق امور هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، صبح روز دوشنبه (17 خردادماه) پس از تحمل یک دوره بیماری ناشی از کرونا، در بیمارستان خاتم الانبیا درگذشت.

میثم معافی معاون نظارت بر چاپ و نشر قرآن کریم سازمان دارالقرآن الکریم در گفتگو با خبرنگار مهر در خصوص چاپ قرآن از ابتدای سال تاکنون گفت: از ابتدای سال جاری تاکنون تعداد 62 مجوز چاپ و نشر توسط معاونت نظارت بر چاپ و نشر قرآن کریم سازمان دارالقرآن الکریم صادر شده است که در مقایسه با بازه زمانی مشابه در سال قبل، شاهد رشد 100 درصدی در صدور مجوزهای چاپ هستیم. در سال قبل تعداد صدور مجوز در حوزه چاپ و نشر 330 مورد با شمارگان سه میلیون 800 هزار نسخه بوده است.

وی ادامه داد: تغییر خاصی در تعداد مجوزهای نشر صادره و شمارگان چاپ و نشر نداشته ایم. از آنجایی که در سال قبل نیز شرایط متأثر از ویروس منحوس کرونا را داشته ایم، به نظر در مجموع با آمار قابل توجهی روبرو هستیم.

اعتبار مجوز چاپ و نشر تا یکسال

معافی افزود: هم اکنون اعتبار یک ساله مجوزهای صادره نیز پابرجاست. تا اطلاع ثانوی تمامی مجوزهای صادره به مدت یکسال برای اقدام مقتضی ناشران، اعتبار خواهند داشت؛ در سالیان قبل این مجوزها 6 ماه از زمان صدور، اعتبار داشتند که پس از بررسی شرایط موجود و در راستای کمک بیشتر به فعالان این حوزه، چنین تصمیمی اتخاذ و عملیاتی شده است.

ایجاد کارگروه مشترک با سه نهاد قرآنی مرتبط با چاپ و نشر قرآن

معاون نظارت بر چاپ و نشر قرآن کریم سازمان دارالقرآن با اشاره به دیگر فعالیت های این معاونت اظهار داشت: یکی دیگر از کارهای در دست اقدام نیز، برنامه ریزی و هماهنگی های انجام شده برای تشکیل کارگروه های مشترک و تخصصی با معاونت قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و مرکز طبع و نشر قرآن کریم به منظور هم افزایی و تجمیع ظرفیت های متولیان و دست اندرکاران این حوزه است که بزودی در چرخه اقدامات قرار خواهد گرفت.

وی گفت: آنچه به عنوان دغدغه اصلی این معاونت وجود دارد، روشن نگه داشتن چراغ فعالیت های چاپ و نشر قرآن کریم در این برهه خاص زمانی است که به یاری خدا و تلاش فعالان دلسوز چاپ و نشر قرآن کریم، این امر به خوبی در جریان است.

معافی افزود: معاونت نظارت چاپ و نشر از دو اداره کل تصحیح قرآن کریم و اداره صدور مجوز و ارزیابی ناشران تشکیل شده است. در اداره تصحیح 70 نفر فعالان قرآنی با تجربه فعالیت می کنند. ناشرین زمانی که تقاضای صدور مجوز چاپ دارند در قالب فایل و نسخه کاغذی برای معاونت ارسال می کنند همزمان دو گروه بر روی نسخه ارسالی کار کرده و پایش در این مرحله صورت می گیرد و در نهایت مجوز چاپ صادر می شود.

وی ادامه داد: در اداره صدور مجوز نشر قرآن، ممکن است در پروسه چاپ هر کتابی اشکالاتی به وجود بیاید بهم ریختگی هایی مربوط به چاپ و ترتیب بندی صفحات پدیدار شود و به ناشران بازگردانده و نسخه نهایی دوباره ارسال می شود.مجوز نشر بدین معناست که این قرآن دارای استانداردهایی برای عرضه در بازار است که به ناشران اعطا می شود. این مرکز با اداره کتاب وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، معاونت قرآن و عترت و مرکز طبع و نشر قرآن جمهوری اسلامی ایران تعاملات خوب و هم افزایی وجود دارد.

نظارت چاپ و نشر بر تمامی قرآن های ورودی و خروجی از کشور

معافی با اشاره به صدور مجوز قرآن های ورودی و خروجی از کشور گفت: طبق تفاهم نامه ای با وزارت صمت صدور مجوز قرآن های ورودی و خروجی باید با نظارت معاونت نظارت چاپ و نشر سازمان دارالقرآن انجام شود.

وی در پایان گفت: براساس مراجعات و آمار در حوزه چاپ و نشر قرآن نسبت به سالهای قبل رشد داشته ایم و با تلاش قرآن دوستان این امر درجهت ارتقا و رشد دنبال می شود. همچنین تدوین آئین نامه در جهت تسهیل و تسریع فرایندهای کاری طبق روال انجام و پیگیری می شود.

کد خبر 5226231

سمانه نوری زاده قصری

عبدالحسین حاج سردار در گفت وگو با ایسنا گفت: سر و شکل کتاب ها، نوع کاغذ و جلدبندی در کنار طراحی جلد و صفحه بندی و عوامل دیگر از مهمترین عوامل در جلب و حفظ مخاطب است. اما متاسفانه (و بسیار بیش از تاسف!) این مهم به دلایل گوناگون دارد فدای سهل انگاری، حسابگری و شاید هم ناچاری صنعت چاپ و نشر می شود.

وی ادامه داد: کتاب ها از وزن و قدر و وقاری برخوردارند که در هیچ شرایطی نباید دستخوش نوسان های بازار شوند. مسلما کسی که به کتاب علاقه مند است حاضر است بهای آن را هم بپردازد. اما متاسفانه بعضی از نشرها (حتی در شرایطی که هنوز وضع کاغذ این قدر نابسامان نبود) تنها به اتکای نام و به اصطلاح برندی که ایجاد کرده اند از کاغذ کاهی و کاغذهای ارزان دیگر استفاده کرده و قیمت های بالا هم پشت جلد زده اند (و همان طور که ذکر شد این اتفاق سال ها است که ادامه دارد و صحبت اکنون نیست!)

وی با بیان اینکه متاسفانه عملکرد این نشر اندک اندک به دیگران هم سرایت کرده است، گفت: نشر و چاپ هایی که وقار و پرستیژ خود را در چاپ و نوع ارایه کتاب های زیبا و شکیل حفظ کرده بودند یکی پس از دیگری راه زوال می پیمایند و دیگر به چیزی شبیه کتاب تبدیل می شوند.

حاج سردار یادآوری کرد: مدتی پیش کتابی از گراهام گرین (به شکل غیرحضوری) خریدم که در مشخصات و قیمت گذاری قطع آن رقعی ذکر شده بود. وقتی به دستم رسید با کمال تعجب دیدم که کتاب را از طول و عرض کوچک کرده و چیزی بین رقعی و جیبی درست کرده اند و این علاوه بر نوع کاغذ نامرغوب آن بود.

او در همین زمینه افزود: کتاب دیگر (متاسفانه) تونل (نوشته ارنستو ساباتو) بود که در چاپ های قبل کیفیتی عالی داشت اما در چاپ آخر (تابستان 1399) افت آشکاری کرده است و این نکته مخاطب را مایوس و افسرده می کند.

این روزنامه نگار عنوان کرد: در دنیای دیجیتال شده ی امروز و رواج کتاب الکترونیک و ده ها فرم دیگر جذب مخاطب، چه چیزی همچنان جاذبه کتاب کاغذی را حفظ کرده است؟ زیباترین مخلوق عالم را هم اگر جامه حقیری بر تن کنند به او ستم روا داشته اند!

حاج سردار خاطرنشان کرد: شاید ناشران محترم در مقابل این مطلب و این موضوع ده ها دلیل و برهان داشته باشند که در نوع خود حق به جانب هم باشد اما به عنوان خواننده و مخاطب کتاب، عاجزانه درخواست داریم این کتاب های زیبا را که مانند فرزندان شان هستند قربانی نوسانات بازار نکنند، آنها را سبک و بی مقدار ارایه نکنند و خواستار بهترین ها برای خود و دیگران باشند.

انتهای پیام

مرضیه پادیاب در گفت وگو با ایسنا در خصوص برگزاری طرح های توزیع یارانه کتاب از طریق کتابفروشی ها(طرح های فصلی فروش کتاب) بیان کرد: برگزاری طرح هایی از این قبیل بسیار عالی است و درواقع مشتریان ثابت و قدیمی ما یا حتی مخاطبانی که یک بار در این طرح از ما خرید کرده باشند پیگر زمان برگزاری دور بعدی آن هستند و آن استقبال می کنند.

وی درباره تاثیر طرح های فصلی فروش کتاب در چرخش مالی کتابفروشی ها عنوان کرد: اکنون به دلیل شرایط نامناسب نشر کشور و گرانی کاغذ و به طبع آن افزایش قیمت کتاب این طرح ها بسیار کمک کننده است، مشاهده شده که افراد از گروه های مختلف وقتی به کتابفروشی می آیند و کتابی را لازم دارند اهم و مهم می کنند به این دلیل که نمی توانند کتابی در سبد آن ماه خود قرار دهند و نا امیدی در چهره آن ها و دیده می شود؛ اما وقتی زمان این طرح ها فرا می رسد به راحتی می توانند آثار مورد نیاز خود را تهیه می کنند.

پادیاب بر افزایش میزان یارانه اختصاصی به مخاطب و کتابفروشی ها تاکید کرد و گفت: در برخی مواقع چون ناشران نیز در طرح های فصلی فروش کتاب شرکت می کنند، علاوه بر میزان تخفیف ابلاغ شده خود نیز درصدی تخفیف به مخاطب ارائه می دهند، این امر کار را برای ما کتابفروشان سخت می کند از این جهت که مجبور می شویم زمانی را صرف توضیح دادن به مخاطب صرف کنیم تا او را مجاب کنیم که در این زمینه هیچ دخل و تصرفی نداریم.

مدیر فروش پاتوق کتاب ساری در پایان گفت: برخی ناشران در طرح های فصلی فروش کتاب، شروع به فروش آثارشان می کنند و این چندان مناسب نیست،همچنین ناشران کتاب های خود را بسیار کم برای ما ارسال می کنند و برخی از آن ها نیز با ما قطع همکاری کرده یا همکاریشان را حداقلی کردند.

انتهای پیام

به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در اردبیل ، جلسه هم اندیشی مدیران فرهنگی و اصحاب قلم استان اردبیل با موضوع بررسی کتاب های منتشر شده در حوزه کودکان و نوجوانان، به همت کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان اردبیل در سالن کنفرانس کانون برگزار شد.

زعفر احدزاده، مدیرکل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان در این نشست اظهار کرد: ماده 29 کنوانسیون حقوق کودک بر نحوه و کیفیت آموزش تأکید دارد؛ کودک بر اساس تعاریف یونیسف به افراد زیر 18 سال اطلاق می شود، اما در ایران هر فرد تا 12 سال کودک و بالاتر از این سن نوجوان است.

وی با اشاره به روز جهانی والدین در هفته گذشته، ادامه داد: بنا به تعریف سازمان های جهانی، باسواد کسی است که خود را برای چالش ها و زندگی ناشناخته عصر جدید آماده کند و از آنجا که والدین، منشأ آموزش آزادگی و خلقیات مثبت در کودک هستند، باید بتواند با نسل جدید کنار بیاید و از پسِ چالش های نوین برآید.

مدیرکل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان اردبیل گفت: بنا بر گزارش های سال گذشته، کرونا با وجود دشواری هایی که به وجود آورد، مزایایی هم داشت که سبب اتفاقات مثبتی شد؛ یکی از این ها در حوزه کتاب کودک اتفاق افتاد و 20 عنوان کتاب در سال 99 در استان تألیف شد که به لحاظ کمّی با هیچ سالی قابل قیاس نبود.

به گفته احدزاده، از 20 اثر تولیدی در سال گذشته، 4 اثر ترجمه، 12 اثر شعر و داستان، 4 اثر از نویسندگان کودک و نوجوان بوده است و از 31 فعال یا پدیدآورنده (شاعر یا نویسنده) در حوزه کودک و نوجوان استان، 14 نفر عضو یا پرسنل کانون هستند و 17 نفر دیگر، در تولید کتاب فعال بوده و موفقیت ادبی کسب کرده اند.

وی اضافه کرد: امیدواریم این کمیت همچنان تداوم داشته باشد، اما نیازمند کیفیت افزایی در محتوا هستیم که راهنمایی و پشتیبانی بیشتری را از سوی متخصصان این حوزه می طلبد.

مدیرکل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان اردبیل با تأکید بر بازبینی پیش از انتشار آثار، اذعان کرد: بهتر است روی کتاب کودک حساسیت ویژه ای داشته باشیم؛ چراکه توجه به استانداردهای کتاب کودک از نیازمندی های اصلی ماست.

وی افزود: تعدادی از نویسندگان نام آشنا و توانمند کشور، اردبیلی هستند؛ از مرحوم امیرحسین فردی تا غفارزادگان، بایرامی، علیزاده و ابراهیمی (شاهد) که نشان می دهد اردبیل پتانسیل اتفاقات بزرگ این چنینی را دارد و لازم است محیط لازم برای رشد را فراهم آوریم.

مدیرکل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان اردبیل گفت: برگزاری جایزه کتاب ماه و سال از سوی کانون، اقدام مثبتی بود که در ارتباط با آثار فاخر، به لحاظ تولید و حمایت، در کنار رعایت استانداردها و بازنگری در گروه های سنی مختلف انجام داد و امیدواریم اتفاقاتی از این دست ادامه یابد.

احدزاده با برشمردن موفقیت های حوزه ادبی کانون اردبیل گفت: در سال 98 رتبه دوم کشوری را داشتیم و محفل های شعر و ادب کانون استان با بیشترین امتیاز، منتخب اول کشور بوده، در سال 97 رتبه یک ارزیابی عملکرد کشور را نیز از آن خود کردند.

وی پیشنهاد کرد: باید از ظرفیت نویسندگان استانی استفاده شود و در زمینه ترجمه و مخاطب شناسی برای تولید کتاب استفاده بهتر و بیشتری از اساتید صورت گیرد؛ ضمن اینکه بهتر است NGOهایی تحت عنوان کانون نویسندگان کودک و نوجوان داشته باشیم تا از نویسندگان این رده سنی حمایت کنند.

برخی آثار حوزه کودک و نوجوان حداقل استانداردها را هم ندارند
همچنین در این نشست، مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان اردبیل در سخنانی: لازم و ضروری است که دقت بیشتری بر چاپ و توزیع آثار حوزه ادبیات کودک در استان داشته باشیم؛ از جمله اینکه گاه دیده شده رده های سنی در نظر گرفته نمی شوند و به رغم تعریف کتاب برای کودکان، با تصاویر ترسناک و نامناسب برای این رده سنی مواجه می شویم.

عبدالله بحرالعلومی با بیان اینکه در حوزه زبان مادری، گاهی آثاری چاپ شده که حداقل استانداردها را چه به لحاظ تصویرسازی و چه از نظر محتوا نداشته است، تصریح کرد: ادبیات ترکی گرچه رایج نیست، اما در این زمینه دشواری هایی در تولید محتوا داریم که برای جذب کودکان ترک زبان به سمت کتاب و ترغیب آنان به کتابخوانی، باید به رفع آنها بپردازیم.

وی با اشاره به نماد کانون (کبوتر سفیدی که برگ سبزی به منقار دارد) و ضمن بیان اینکه برای آفرینش وحدت لازم در صلح و آشتی، سمبل های ما از طبیعت گرفته می شود، تصریح کرد: بزرگترها هرچه با هم اختلاف داشته باشند، کودک به این مباحث بی اعتنا خواهد بود و به آنی ارتباط دوستانه خود را از سر خواهد گرفت چرا که پایه و اساس طبیعت انسان ها بر آرامش است.

مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان اردبیل تأکید کرد: چنانکه در ادبیات خود داریم چون که با کودک سر و کارت فتاد / پس زبان کودکی باید گشاد از منظر روانشناسی هم نباید کودکان را با طرز فکر خود پرورش داد.

بحرالعلومی اضافه کرد: فضای کرونا و فضای مجازی، هر دو، فرصت گسترش فعالیت ها بود؛ از همین فضا باید استفاده کرد و با حمایت از کودکانی که خودشان می نویسند یا نقاشی می کشند، خلاقیت آنان را پرورش داد؛ ما نیز به عنوان متولیان فرهنگی، حامی آنها بوده و هستیم.

وی ادامه داد: در کار با کودک و برای کودک، بهتر است از زاویه دید آنها به فضا بنگریم، با زبان آنها صحبت کنیم و از شخصیت بزرگسالانه خود کمی فاصله بگیریم.

مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان اردبیل افزود: در سطح بین المللی، با انیمیشن با کودکان ارتباط برقرار شده است و می بینیم در این دنیا گرچه ممکن است موضوع اصلی هیولا باشد اما می توان نگاه تلطیف شده تری به قضیه داشت.

بحرالعلومی گفت: در زمینه ادبیات و پویانمایی و غیره نیز گام هایی برداشته شده است و استعدادها هم بسیارند اما کمبود حمایت ها گاهی سبب عقب نشینی شده است.

وی با تأکید بر ظرفیت و غنای ادبیات ملی، بومی و فولکلور نیز اظهار کرد: در متل ها و مثل های خود سوژه های بسیاری داریم که می توان روی آنها مانور بسیاری داد؛ در پیشینه کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان هم اینها را بارها دیده ایم و خود ما در ذهن خود کارهایی را از دوره کودکی به یادگار داریم که نشانگر ماندگاری اثر است.

مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان اردبیل با بیان اینکه از خصوصیات برجسته امام خمینی (ره) برخورد صمیمی ایشان با گروه های مختلف سنی بود که باید به این رفتار شاخص تأسی داشت، گفت: امروز استعدادهای جوانی را می بینیم که در شبکه های مجازی هر یک در حد امکانات خود ابراز وجود می کنند و شایسته است با جذب این عده، سطح فعالیت ها را ارتقا دهیم.

تشکیل کمیسیون متخصصان برای تولید محتوای غنی تر ضروری است
پروانه رضاقلی زاده، مدیرکل کتابخانه های عمومی استان اردبیل نیز در سخنانی اظهار کرد: بخش عمده مراجعات ما به بخش کودک و نوجوان بوده و اعضای مهم ما نیز همین رده سنی هستند؛ ضمن اینکه در کتابخانه های روستایی ما نیز بیشترین آمار امانت کتاب به کودکان اختصاص دارد که این آمار نوید می دهند آینده ما افراد کتابخوان بیشتری داشته باشد.

وی افزود: 44 عنوان کتاب بخش کودک کتابخانه های استان بیش از بقیه به امانت گرفته شده و از نشر پیدایش، هوپا، پرتقال، جامعةالقرآن و ماهک استقبال بیشتری شده است؛ همچنین، تاکنون مزرعه سرگرمی، زندگی حضرت معصومه (ع)، قصه های شاهنامه و آذربایجان ناغیل لاری از جمله عناوین پربازخوردتر این مجموعه بوده است.

رضاقلیزاده با بیان اینکه این آمار شاید سمت وسوی گرایش کودکان را به ما نشان دهد، اضافه کرد: از زاویه آسیب شناسی اجتماعی، مهم ترین بحث امروز ما، نزاع و درگیری های فردی و گروهی است؛ از این رو، ضرورت دارد بر موضوع کتابخوانی کودکان بیشتر کار کنیم تا فرهنگ اجتماع اصلاح شود، بر این اساس، بهتر می دانم و پیشنهاد من این است که کمیسیون یا کمیته ای از متخصصان و صاحبنظران حوزه کودک و نوجوان تشکیل شود، موضوعی را برای نوشتن و پرداختن تعیین و با نویسندگان همفکری کند تا به محتوا سمت وسوی درست و بهتری بدهیم.

به اعتقاد وی باید کتاب ها را به سمتی ببریم که کودکان با زبان داستان بنویسند، بخوانند و درک کنند، همچنان که در شب نشینی های گذشته قصه بیشتر استفاده می شد و در میان همه حکایت ها و روایت های بزرگترها، درسی و تجربه ای نهفته بود.

مدیرکل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان با تأکید بر اینکه رنگ بندی، عنوان و موضوع جذاب تأثیرگذاری بسیاری دارد، تصریح کرد: بین دانش آموزان، استعدادهای فوق العاده ای داریم که نیازمند پرورش است و کانون پرورش فکری ورود خوبی به این حوزه داشته، اما شاید اگر تعامل نهادها بهتر باشد، پیشرفت مناسب تری را شاهد باشیم، چرا که کودکان به زبان زیباتری حال و روز جامعه را بیان می کنند.

وی گفت: کرونا مشکلات روحی فراوانی به ویژه در بخش کودک به وجود آورده است که به لحاظ عصبی و روحی و احساسی، در سال های آتی بروز یافته و نمود بیشتری خواهد داشت؛ متأسفانه برنامه های مجازی کنونی چندان موثر نیست و نیازمند هدایتگری هستیم تا محتوای تولیدی را جهت دهی کند که به نظر می رسد با راه اندازی محفل ادبی کودکان و همیاری ارگان های فرهنگی، اتفاقات مفید و با کیفیت تری رقم بخورد.

برخی سیاستگذاران حوزه کودک جامعه هدف را نمی شناسند
حبیب یزدانی، روزنامه نگار، طنزنویس و از مؤلفان حوزه کودک و نوجوان نیز اظهار کرد: برگزاری چنین جلساتی اتفاق خوب و مبارکی است اگر از گفت وگو محوری خارج شود و به نتایج قابل مشاهده و عملی برسد.

وی با اشاره به بدنه بیمار دستگاه ها و سیستم های اداری گفت: در بسیاری موارد، سیاستگذار، جامعه هدف را نمی شناسد، در حالی که بخش عرضه و فروش در ارتباط مستقیم با مشتری است و واقعیت ها را بیشتر می بیند و می شناسد.

یزدانی تصریح کرد: به نظر می رسد وقت آن رسیده به این مسئله بپردازیم که چرا کتاب خارجی بیشتر فروخته می شود؟ و چرا کتاب های زرد اقبال بیشتری دارند؟

وی ادامه داد: با نگاه کارشناسانه تری نیز باید به این موضوع پرداخت که چرا بچه های ما در سنین بالاتر هم شعر به زبان مادری بلد نیستند؟ این یک معضل اجتماعی و بومی است و امیدواریم تداوم این گفت و گوها علاوه بر پاسخ این پرسش ها، عملیاتی شود، تداوم یابد و به تولید محتوا بینجامد.

نویسنده بومی حمایت نمی شود
سیدمحمود مهدوی، نویسنده و خاطره نگار نیز در این نشست گفت: از نویسنده بومی حمایت نمی شود؛ ما تولیدکننده اثر هستیم و شاید از آثار خودمان سود مالی نداشته ایم، اما موضوع اصلی این است که کتاب کودک متولی ندارد و به همین سبب هم بازخورد و خروجی مناسبی نمی بینیم.

برگزیده جایزه امیرحسین فردی برای رمان نوجوان برادرخوانده ، اضافه کرد: کاش دغدغه ما فقط چاپ کتاب نباشد، بلکه به محتوای نوشتاری و ساختاری آن هم توجه شود و بحث ویرایش در کنار محتوا با دقت مضاعف صورت گیرد.

کتابخوانی باید دغدغه خانواده ها باشد
اسدی، نماینده آموزش و پرورش نیز در این جلسه تصریح کرد: مشکلات مربوط به حوزه ما استانی نیست، بیشتر وزارتی است اما بپذیریم که فضای مجازی در شرایط کنونی جای کتاب را گرفته است؛ نباید شعار داد که این درست نیست، بلکه باید فعالیت خود را در این فضا ارتقا دهیم و این با تغییر نگرش ممکن می شود.

وی افزود: تاکنون جشنواره موشن گرافی، پویانمایی، جشنواره نوجوان سالم و... را برگزار کرده ایم و مباحثی در نظر گرفته شده که دانش آموزان بسیاری هم از آن استقبال کرده اند؛ برای مثال، در حوزه شعر کودک و داستان کودک، 7 تا 8 هزار اثر به دست ما رسیده و در بین آنها آثاری هست که در سطح ملی هم مطرح می شود.

اسدی با تأکید بر اینکه هیچ چیزی جای کتاب را نمی گیرد، اضافه کرد: برای تغییر و بهبود شرایط، جای اینکه به کودکان تلقین کنیم درس بخوانند تا آینده خوبی داشته باشند، باید سیاست های تشویقی نیز در نظر گرفته شود.

وی با اشاره به اینکه آسیب بزرگ ما کتاب های تک بعدی است، ادامه داد: کتاب ها باید در حد فرهنگ ما نگارش پیدا کنند، ضمن اینکه کتابخوانی دغدغه خانواده ها باشد؛ در بحث فخرفروشی، کار با تبلت و موبایل و کامپیوتر، بیش از کتاب، مایه مباهات است.

نماینده آموزش و پرورش استان در این جلسه اذعان کرد: از خوبی های کرونا این بود که کودکان را از دست بزرگترها و کلاس های مختلف تقویتی و زائد نجات داد، موردی که سال ها در کارگاه ها و کلاس های آموزش خانواده روی آن بسیار بحث می شد اما نتیجه نداشت؛ با این وجود بزرگترین و بدترین ضربه آن در زمینه اجتماعی است که موجب ضعف کودکان در این حوزه خواهد شد.

وی با ابراز امیدواری بر رواج بیشتر کتابخوانی در میان اقشار مختلف، پیشنهاد کرد آثار دانش آموزی نیز مورد حمایت قرار گرفته و منتشر شود.

کتابخانه تخصصی زبان انگلیسی نداریم
ساناز آذین فر نیز در مقام مترجم اظهار کرد: نباید به اینکه امروزه ترجمه از تألیف سبقت گرفته است، نگاه بدبینانه ای داشت چرا که به شرط سلامت اثر و انتخاب درست، به گسترش جهان بینی کمک می کند.

وی اضافه کرد: ترجمه انتقال معانی از زبان مبدأ به مقصد است که سه اِلِمان مهم را در این بحث باید در نظر گرفت: تعیین و انتخاب دقیق معانی، تسلط به زبان مبدأ و مقصد و فن ترجمه.

آذین فر با اشاره به اینکه کلمات چند معنی با توجه به مفهوم، اهمیت بسزایی دارند، گفت: مترجم خوب باید به قواعد زبان مبدأ تسلط کامل داشته باشد تا با توجه به فنون ترجمه و در کنار دو المان دیگر به ترجمه درستی دست یابد؛ از این رو، مترجم باید به انواع ژانرهای ادبی و به اینکه موضوع کتابی که در دست ترجمه دارد در کدام ژانر نوشته شده است، اشراف داشته باشد.

وی ادامه داد: در ترجمه کتاب برای کودک علاوه بر موارد فوق، باید در اصول و فنون ترجمه به این رده سنی توجه ویژه داشته باشیم که چه در دست داریم و چه خواهیم کرد؛ ترجمه آزاد یا معنایی یا تحت اللفظی؟

این مترجم با ابراز تأسف از اینکه نگاه عام به مقوله ترجمه، نگاه یک پله پایین تر است نسبت به خلق اثر یا تألیف، گفت: شاید بهتر باشد این نگاه کمی تعدیل شود، چرا که نوشتن به زبان مادری، بومی یا ملی، بسیار سهل تر است تا این که متنی را از زبانی غیر به زبان خود ترجمه کنیم.

وی ادامه داد: معضل اصلی در این عرصه، نبود دسترسی به منابع در سطح استان و حتی کشوری است؛ ضمن اینکه کتابخانه تخصصی زبان انگلیسی در این شهر نداریم؛ از سویی نمایشگاه بین المللی کتاب نیز به سبب تحریم و عدم تأمین منابع مالی، به لحاظ کمّی و کیفی، تحت تأثیر قرار گرفته است، کما اینکه من برای به دست آوردن یک کتاب با مشکلات بسیاری مواجه بودم، از جمله تهیه و خرید آن از خارج از مرزهای ایران؛ چون امکان انتقال وجه نبود و مدت ها منتظر ماندم تا آشنایی آن را به دست من برساند، ضمن اینکه اگر قرار بود خرید اینترنتی انجام دهم، هزینه پست بیشتر از قیمت خود کتاب در می آمد.

تصویرگری کتاب عنصری ثانوی نیست
داریوش علومی، معاون فرهنگی کانون استان نیز درباره طرح های حمایتی گفت: در نشست های پیشین، تأکید بر معرفی و آثار نویسندگان بومی بود اما شیوع کرونا جلوی فعالیت های حضوری را گرفت؛ تخصیص قفسه های ویژه نویسندگان بومی نیز در همین راستا انجام شده است و در کنار اینها، در کتاب قلمیاران که به ابتکار آقای احدزاده گردآوری شد، بسیاری از نویسندگان و آثارشان معرفی شده اند که به زودی رونمایی خواهد شد.

وی در خصوص تصویرسازی برای کتاب کودک نیز اذعان کرد: بسیاری، تصویرگری را عنصر اصلی نمی دانند و آن را یک عنصر ثانوی برمی شمارند، در حالی که در جاهای دیگر، تراز تصویرگری بالاتر است اما اینجا این اتفاق نمی افتد؛ چنان که در چهارمین رویداد انتخاب کتاب سال کانون نیز جای تصویرسازی را خالی می بینیم.

مهدیه علیقلیزاده کارشناس آفرینش های ادبی کانون پرورش فکری استان نیز اظهار کرد: ادبیات کودک مخاطب محور است و اثری که در قالب کتاب چاپ می شود، دنبال مخاطب می گردد، ضمن اینکه در حوزه ادبیات کودک و نوجوان، نویسنده ما نیازمند شناخت دنیای کودک است و باید به این مهم توجه ویژه شود.

بنا به این گزارش، در پایان جلسه مقرر شد با هدف حمایت از نویسندگان و تصویرگران، از ظرفیت فضای مجازی استفاده شود و پدیدآورندگان کتاب حوزه کودک و نوجوان استان نیز از پیشنهادها و تجارب کارشناسی کانون استان و متخصصان امر، قبل از اخذ مجوز انتشار، بهره گیرند چرا که تولید یک اثر قوی بهتر از چند اثر بی تأثیر است.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در اردبیل ، جلسه هم اندیشی مدیران فرهنگی و اصحاب قلم استان اردبیل با موضوع بررسی کتاب های منتشر شده در حوزه کودکان و نوجوانان، به همت کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان اردبیل در سالن کنفرانس کانون برگزار شد.

زعفر احدزاده، مدیرکل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان در این نشست اظهار کرد: ماده 29 کنوانسیون حقوق کودک بر نحوه و کیفیت آموزش تأکید دارد؛ کودک بر اساس تعاریف یونیسف به افراد زیر 18 سال اطلاق می شود، اما در ایران هر فرد تا 12 سال کودک و بالاتر از این سن نوجوان است.

وی با اشاره به روز جهانی والدین در هفته گذشته، ادامه داد: بنا به تعریف سازمان های جهانی، باسواد کسی است که خود را برای چالش ها و زندگی ناشناخته عصر جدید آماده کند و از آنجا که والدین، منشأ آموزش آزادگی و خلقیات مثبت در کودک هستند، باید بتواند با نسل جدید کنار بیاید و از پسِ چالش های نوین برآید.

مدیرکل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان اردبیل گفت: بنا بر گزارش های سال گذشته، کرونا با وجود دشواری هایی که به وجود آورد، مزایایی هم داشت که سبب اتفاقات مثبتی شد؛ یکی از این ها در حوزه کتاب کودک اتفاق افتاد و 20 عنوان کتاب در سال 99 در استان تألیف شد که به لحاظ کمّی با هیچ سالی قابل قیاس نبود.

به گفته احدزاده، از 20 اثر تولیدی در سال گذشته، 4 اثر ترجمه، 12 اثر شعر و داستان، 4 اثر از نویسندگان کودک و نوجوان بوده است و از 31 فعال یا پدیدآورنده (شاعر یا نویسنده) در حوزه کودک و نوجوان استان، 14 نفر عضو یا پرسنل کانون هستند و 17 نفر دیگر، در تولید کتاب فعال بوده و موفقیت ادبی کسب کرده اند.

وی اضافه کرد: امیدواریم این کمیت همچنان تداوم داشته باشد، اما نیازمند کیفیت افزایی در محتوا هستیم که راهنمایی و پشتیبانی بیشتری را از سوی متخصصان این حوزه می طلبد.

مدیرکل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان اردبیل با تأکید بر بازبینی پیش از انتشار آثار، اذعان کرد: بهتر است روی کتاب کودک حساسیت ویژه ای داشته باشیم؛ چراکه توجه به استانداردهای کتاب کودک از نیازمندی های اصلی ماست.

وی افزود: تعدادی از نویسندگان نام آشنا و توانمند کشور، اردبیلی هستند؛ از مرحوم امیرحسین فردی تا غفارزادگان، بایرامی، علیزاده و ابراهیمی (شاهد) که نشان می دهد اردبیل پتانسیل اتفاقات بزرگ این چنینی را دارد و لازم است محیط لازم برای رشد را فراهم آوریم.

مدیرکل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان اردبیل گفت: برگزاری جایزه کتاب ماه و سال از سوی کانون، اقدام مثبتی بود که در ارتباط با آثار فاخر، به لحاظ تولید و حمایت، در کنار رعایت استانداردها و بازنگری در گروه های سنی مختلف انجام داد و امیدواریم اتفاقاتی از این دست ادامه یابد.

احدزاده با برشمردن موفقیت های حوزه ادبی کانون اردبیل گفت: در سال 98 رتبه دوم کشوری را داشتیم و محفل های شعر و ادب کانون استان با بیشترین امتیاز، منتخب اول کشور بوده، در سال 97 رتبه یک ارزیابی عملکرد کشور را نیز از آن خود کردند.

وی پیشنهاد کرد: باید از ظرفیت نویسندگان استانی استفاده شود و در زمینه ترجمه و مخاطب شناسی برای تولید کتاب استفاده بهتر و بیشتری از اساتید صورت گیرد؛ ضمن اینکه بهتر است NGOهایی تحت عنوان کانون نویسندگان کودک و نوجوان داشته باشیم تا از نویسندگان این رده سنی حمایت کنند.

برخی آثار حوزه کودک و نوجوان حداقل استانداردها را هم ندارند
همچنین در این نشست، مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان اردبیل در سخنانی: لازم و ضروری است که دقت بیشتری بر چاپ و توزیع آثار حوزه ادبیات کودک در استان داشته باشیم؛ از جمله اینکه گاه دیده شده رده های سنی در نظر گرفته نمی شوند و به رغم تعریف کتاب برای کودکان، با تصاویر ترسناک و نامناسب برای این رده سنی مواجه می شویم.

عبدالله بحرالعلومی با بیان اینکه در حوزه زبان مادری، گاهی آثاری چاپ شده که حداقل استانداردها را چه به لحاظ تصویرسازی و چه از نظر محتوا نداشته است، تصریح کرد: ادبیات ترکی گرچه رایج نیست، اما در این زمینه دشواری هایی در تولید محتوا داریم که برای جذب کودکان ترک زبان به سمت کتاب و ترغیب آنان به کتابخوانی، باید به رفع آنها بپردازیم.

وی با اشاره به نماد کانون (کبوتر سفیدی که برگ سبزی به منقار دارد) و ضمن بیان اینکه برای آفرینش وحدت لازم در صلح و آشتی، سمبل های ما از طبیعت گرفته می شود، تصریح کرد: بزرگترها هرچه با هم اختلاف داشته باشند، کودک به این مباحث بی اعتنا خواهد بود و به آنی ارتباط دوستانه خود را از سر خواهد گرفت چرا که پایه و اساس طبیعت انسان ها بر آرامش است.

مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان اردبیل تأکید کرد: چنانکه در ادبیات خود داریم چون که با کودک سر و کارت فتاد / پس زبان کودکی باید گشاد از منظر روانشناسی هم نباید کودکان را با طرز فکر خود پرورش داد.

بحرالعلومی اضافه کرد: فضای کرونا و فضای مجازی، هر دو، فرصت گسترش فعالیت ها بود؛ از همین فضا باید استفاده کرد و با حمایت از کودکانی که خودشان می نویسند یا نقاشی می کشند، خلاقیت آنان را پرورش داد؛ ما نیز به عنوان متولیان فرهنگی، حامی آنها بوده و هستیم.

وی ادامه داد: در کار با کودک و برای کودک، بهتر است از زاویه دید آنها به فضا بنگریم، با زبان آنها صحبت کنیم و از شخصیت بزرگسالانه خود کمی فاصله بگیریم.

مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان اردبیل افزود: در سطح بین المللی، با انیمیشن با کودکان ارتباط برقرار شده است و می بینیم در این دنیا گرچه ممکن است موضوع اصلی هیولا باشد اما می توان نگاه تلطیف شده تری به قضیه داشت.

بحرالعلومی گفت: در زمینه ادبیات و پویانمایی و غیره نیز گام هایی برداشته شده است و استعدادها هم بسیارند اما کمبود حمایت ها گاهی سبب عقب نشینی شده است.

وی با تأکید بر ظرفیت و غنای ادبیات ملی، بومی و فولکلور نیز اظهار کرد: در متل ها و مثل های خود سوژه های بسیاری داریم که می توان روی آنها مانور بسیاری داد؛ در پیشینه کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان هم اینها را بارها دیده ایم و خود ما در ذهن خود کارهایی را از دوره کودکی به یادگار داریم که نشانگر ماندگاری اثر است.

مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان اردبیل با بیان اینکه از خصوصیات برجسته امام خمینی (ره) برخورد صمیمی ایشان با گروه های مختلف سنی بود که باید به این رفتار شاخص تأسی داشت، گفت: امروز استعدادهای جوانی را می بینیم که در شبکه های مجازی هر یک در حد امکانات خود ابراز وجود می کنند و شایسته است با جذب این عده، سطح فعالیت ها را ارتقا دهیم.

تشکیل کمیسیون متخصصان برای تولید محتوای غنی تر ضروری است
پروانه رضاقلی زاده، مدیرکل کتابخانه های عمومی استان اردبیل نیز در سخنانی اظهار کرد: بخش عمده مراجعات ما به بخش کودک و نوجوان بوده و اعضای مهم ما نیز همین رده سنی هستند؛ ضمن اینکه در کتابخانه های روستایی ما نیز بیشترین آمار امانت کتاب به کودکان اختصاص دارد که این آمار نوید می دهند آینده ما افراد کتابخوان بیشتری داشته باشد.

وی افزود: 44 عنوان کتاب بخش کودک کتابخانه های استان بیش از بقیه به امانت گرفته شده و از نشر پیدایش، هوپا، پرتقال، جامعةالقرآن و ماهک استقبال بیشتری شده است؛ همچنین، تاکنون مزرعه سرگرمی، زندگی حضرت معصومه (ع)، قصه های شاهنامه و آذربایجان ناغیل لاری از جمله عناوین پربازخوردتر این مجموعه بوده است.

رضاقلیزاده با بیان اینکه این آمار شاید سمت وسوی گرایش کودکان را به ما نشان دهد، اضافه کرد: از زاویه آسیب شناسی اجتماعی، مهم ترین بحث امروز ما، نزاع و درگیری های فردی و گروهی است؛ از این رو، ضرورت دارد بر موضوع کتابخوانی کودکان بیشتر کار کنیم تا فرهنگ اجتماع اصلاح شود، بر این اساس، بهتر می دانم و پیشنهاد من این است که کمیسیون یا کمیته ای از متخصصان و صاحبنظران حوزه کودک و نوجوان تشکیل شود، موضوعی را برای نوشتن و پرداختن تعیین و با نویسندگان همفکری کند تا به محتوا سمت وسوی درست و بهتری بدهیم.

به اعتقاد وی باید کتاب ها را به سمتی ببریم که کودکان با زبان داستان بنویسند، بخوانند و درک کنند، همچنان که در شب نشینی های گذشته قصه بیشتر استفاده می شد و در میان همه حکایت ها و روایت های بزرگترها، درسی و تجربه ای نهفته بود.

مدیرکل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان با تأکید بر اینکه رنگ بندی، عنوان و موضوع جذاب تأثیرگذاری بسیاری دارد، تصریح کرد: بین دانش آموزان، استعدادهای فوق العاده ای داریم که نیازمند پرورش است و کانون پرورش فکری ورود خوبی به این حوزه داشته، اما شاید اگر تعامل نهادها بهتر باشد، پیشرفت مناسب تری را شاهد باشیم، چرا که کودکان به زبان زیباتری حال و روز جامعه را بیان می کنند.

وی گفت: کرونا مشکلات روحی فراوانی به ویژه در بخش کودک به وجود آورده است که به لحاظ عصبی و روحی و احساسی، در سال های آتی بروز یافته و نمود بیشتری خواهد داشت؛ متأسفانه برنامه های مجازی کنونی چندان موثر نیست و نیازمند هدایتگری هستیم تا محتوای تولیدی را جهت دهی کند که به نظر می رسد با راه اندازی محفل ادبی کودکان و همیاری ارگان های فرهنگی، اتفاقات مفید و با کیفیت تری رقم بخورد.

برخی سیاستگذاران حوزه کودک جامعه هدف را نمی شناسند
حبیب یزدانی، روزنامه نگار، طنزنویس و از مؤلفان حوزه کودک و نوجوان نیز اظهار کرد: برگزاری چنین جلساتی اتفاق خوب و مبارکی است اگر از گفت وگو محوری خارج شود و به نتایج قابل مشاهده و عملی برسد.

وی با اشاره به بدنه بیمار دستگاه ها و سیستم های اداری گفت: در بسیاری موارد، سیاستگذار، جامعه هدف را نمی شناسد، در حالی که بخش عرضه و فروش در ارتباط مستقیم با مشتری است و واقعیت ها را بیشتر می بیند و می شناسد.

یزدانی تصریح کرد: به نظر می رسد وقت آن رسیده به این مسئله بپردازیم که چرا کتاب خارجی بیشتر فروخته می شود؟ و چرا کتاب های زرد اقبال بیشتری دارند؟

وی ادامه داد: با نگاه کارشناسانه تری نیز باید به این موضوع پرداخت که چرا بچه های ما در سنین بالاتر هم شعر به زبان مادری بلد نیستند؟ این یک معضل اجتماعی و بومی است و امیدواریم تداوم این گفت و گوها علاوه بر پاسخ این پرسش ها، عملیاتی شود، تداوم یابد و به تولید محتوا بینجامد.

نویسنده بومی حمایت نمی شود
سیدمحمود مهدوی، نویسنده و خاطره نگار نیز در این نشست گفت: از نویسنده بومی حمایت نمی شود؛ ما تولیدکننده اثر هستیم و شاید از آثار خودمان سود مالی نداشته ایم، اما موضوع اصلی این است که کتاب کودک متولی ندارد و به همین سبب هم بازخورد و خروجی مناسبی نمی بینیم.

برگزیده جایزه امیرحسین فردی برای رمان نوجوان برادرخوانده ، اضافه کرد: کاش دغدغه ما فقط چاپ کتاب نباشد، بلکه به محتوای نوشتاری و ساختاری آن هم توجه شود و بحث ویرایش در کنار محتوا با دقت مضاعف صورت گیرد.

کتابخوانی باید دغدغه خانواده ها باشد
اسدی، نماینده آموزش و پرورش نیز در این جلسه تصریح کرد: مشکلات مربوط به حوزه ما استانی نیست، بیشتر وزارتی است اما بپذیریم که فضای مجازی در شرایط کنونی جای کتاب را گرفته است؛ نباید شعار داد که این درست نیست، بلکه باید فعالیت خود را در این فضا ارتقا دهیم و این با تغییر نگرش ممکن می شود.

وی افزود: تاکنون جشنواره موشن گرافی، پویانمایی، جشنواره نوجوان سالم و... را برگزار کرده ایم و مباحثی در نظر گرفته شده که دانش آموزان بسیاری هم از آن استقبال کرده اند؛ برای مثال، در حوزه شعر کودک و داستان کودک، 7 تا 8 هزار اثر به دست ما رسیده و در بین آنها آثاری هست که در سطح ملی هم مطرح می شود.

اسدی با تأکید بر اینکه هیچ چیزی جای کتاب را نمی گیرد، اضافه کرد: برای تغییر و بهبود شرایط، جای اینکه به کودکان تلقین کنیم درس بخوانند تا آینده خوبی داشته باشند، باید سیاست های تشویقی نیز در نظر گرفته شود.

وی با اشاره به اینکه آسیب بزرگ ما کتاب های تک بعدی است، ادامه داد: کتاب ها باید در حد فرهنگ ما نگارش پیدا کنند، ضمن اینکه کتابخوانی دغدغه خانواده ها باشد؛ در بحث فخرفروشی، کار با تبلت و موبایل و کامپیوتر، بیش از کتاب، مایه مباهات است.

نماینده آموزش و پرورش استان در این جلسه اذعان کرد: از خوبی های کرونا این بود که کودکان را از دست بزرگترها و کلاس های مختلف تقویتی و زائد نجات داد، موردی که سال ها در کارگاه ها و کلاس های آموزش خانواده روی آن بسیار بحث می شد اما نتیجه نداشت؛ با این وجود بزرگترین و بدترین ضربه آن در زمینه اجتماعی است که موجب ضعف کودکان در این حوزه خواهد شد.

وی با ابراز امیدواری بر رواج بیشتر کتابخوانی در میان اقشار مختلف، پیشنهاد کرد آثار دانش آموزی نیز مورد حمایت قرار گرفته و منتشر شود.

کتابخانه تخصصی زبان انگلیسی نداریم
ساناز آذین فر نیز در مقام مترجم اظهار کرد: نباید به اینکه امروزه ترجمه از تألیف سبقت گرفته است، نگاه بدبینانه ای داشت چرا که به شرط سلامت اثر و انتخاب درست، به گسترش جهان بینی کمک می کند.

وی اضافه کرد: ترجمه انتقال معانی از زبان مبدأ به مقصد است که سه اِلِمان مهم را در این بحث باید در نظر گرفت: تعیین و انتخاب دقیق معانی، تسلط به زبان مبدأ و مقصد و فن ترجمه.

آذین فر با اشاره به اینکه کلمات چند معنی با توجه به مفهوم، اهمیت بسزایی دارند، گفت: مترجم خوب باید به قواعد زبان مبدأ تسلط کامل داشته باشد تا با توجه به فنون ترجمه و در کنار دو المان دیگر به ترجمه درستی دست یابد؛ از این رو، مترجم باید به انواع ژانرهای ادبی و به اینکه موضوع کتابی که در دست ترجمه دارد در کدام ژانر نوشته شده است، اشراف داشته باشد.

وی ادامه داد: در ترجمه کتاب برای کودک علاوه بر موارد فوق، باید در اصول و فنون ترجمه به این رده سنی توجه ویژه داشته باشیم که چه در دست داریم و چه خواهیم کرد؛ ترجمه آزاد یا معنایی یا تحت اللفظی؟

این مترجم با ابراز تأسف از اینکه نگاه عام به مقوله ترجمه، نگاه یک پله پایین تر است نسبت به خلق اثر یا تألیف، گفت: شاید بهتر باشد این نگاه کمی تعدیل شود، چرا که نوشتن به زبان مادری، بومی یا ملی، بسیار سهل تر است تا این که متنی را از زبانی غیر به زبان خود ترجمه کنیم.

وی ادامه داد: معضل اصلی در این عرصه، نبود دسترسی به منابع در سطح استان و حتی کشوری است؛ ضمن اینکه کتابخانه تخصصی زبان انگلیسی در این شهر نداریم؛ از سویی نمایشگاه بین المللی کتاب نیز به سبب تحریم و عدم تأمین منابع مالی، به لحاظ کمّی و کیفی، تحت تأثیر قرار گرفته است، کما اینکه من برای به دست آوردن یک کتاب با مشکلات بسیاری مواجه بودم، از جمله تهیه و خرید آن از خارج از مرزهای ایران؛ چون امکان انتقال وجه نبود و مدت ها منتظر ماندم تا آشنایی آن را به دست من برساند، ضمن اینکه اگر قرار بود خرید اینترنتی انجام دهم، هزینه پست بیشتر از قیمت خود کتاب در می آمد.

تصویرگری کتاب عنصری ثانوی نیست
داریوش علومی، معاون فرهنگی کانون استان نیز درباره طرح های حمایتی گفت: در نشست های پیشین، تأکید بر معرفی و آثار نویسندگان بومی بود اما شیوع کرونا جلوی فعالیت های حضوری را گرفت؛ تخصیص قفسه های ویژه نویسندگان بومی نیز در همین راستا انجام شده است و در کنار اینها، در کتاب قلمیاران که به ابتکار آقای احدزاده گردآوری شد، بسیاری از نویسندگان و آثارشان معرفی شده اند که به زودی رونمایی خواهد شد.

وی در خصوص تصویرسازی برای کتاب کودک نیز اذعان کرد: بسیاری، تصویرگری را عنصر اصلی نمی دانند و آن را یک عنصر ثانوی برمی شمارند، در حالی که در جاهای دیگر، تراز تصویرگری بالاتر است اما اینجا این اتفاق نمی افتد؛ چنان که در چهارمین رویداد انتخاب کتاب سال کانون نیز جای تصویرسازی را خالی می بینیم.

مهدیه علیقلیزاده کارشناس آفرینش های ادبی کانون پرورش فکری استان نیز اظهار کرد: ادبیات کودک مخاطب محور است و اثری که در قالب کتاب چاپ می شود، دنبال مخاطب می گردد، ضمن اینکه در حوزه ادبیات کودک و نوجوان، نویسنده ما نیازمند شناخت دنیای کودک است و باید به این مهم توجه ویژه شود.

بنا به این گزارش، در پایان جلسه مقرر شد با هدف حمایت از نویسندگان و تصویرگران، از ظرفیت فضای مجازی استفاده شود و پدیدآورندگان کتاب حوزه کودک و نوجوان استان نیز از پیشنهادها و تجارب کارشناسی کانون استان و متخصصان امر، قبل از اخذ مجوز انتشار، بهره گیرند چرا که تولید یک اثر قوی بهتر از چند اثر بی تأثیر است.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در اردبیل ، جلسه هم اندیشی مدیران فرهنگی و اصحاب قلم استان اردبیل با موضوع بررسی کتاب های منتشر شده در حوزه کودکان و نوجوانان، به همت کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان اردبیل در سالن کنفرانس کانون برگزار شد.

زعفر احدزاده، مدیرکل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان در این نشست اظهار کرد: ماده 29 کنوانسیون حقوق کودک بر نحوه و کیفیت آموزش تأکید دارد؛ کودک بر اساس تعاریف یونیسف به افراد زیر 18 سال اطلاق می شود، اما در ایران هر فرد تا 12 سال کودک و بالاتر از این سن نوجوان است.

وی با اشاره به روز جهانی والدین در هفته گذشته، ادامه داد: بنا به تعریف سازمان های جهانی، باسواد کسی است که خود را برای چالش ها و زندگی ناشناخته عصر جدید آماده کند و از آنجا که والدین، منشأ آموزش آزادگی و خلقیات مثبت در کودک هستند، باید بتواند با نسل جدید کنار بیاید و از پسِ چالش های نوین برآید.

مدیرکل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان اردبیل گفت: بنا بر گزارش های سال گذشته، کرونا با وجود دشواری هایی که به وجود آورد، مزایایی هم داشت که سبب اتفاقات مثبتی شد؛ یکی از این ها در حوزه کتاب کودک اتفاق افتاد و 20 عنوان کتاب در سال 99 در استان تألیف شد که به لحاظ کمّی با هیچ سالی قابل قیاس نبود.

به گفته احدزاده، از 20 اثر تولیدی در سال گذشته، 4 اثر ترجمه، 12 اثر شعر و داستان، 4 اثر از نویسندگان کودک و نوجوان بوده است و از 31 فعال یا پدیدآورنده (شاعر یا نویسنده) در حوزه کودک و نوجوان استان، 14 نفر عضو یا پرسنل کانون هستند و 17 نفر دیگر، در تولید کتاب فعال بوده و موفقیت ادبی کسب کرده اند.

وی اضافه کرد: امیدواریم این کمیت همچنان تداوم داشته باشد، اما نیازمند کیفیت افزایی در محتوا هستیم که راهنمایی و پشتیبانی بیشتری را از سوی متخصصان این حوزه می طلبد.

مدیرکل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان اردبیل با تأکید بر بازبینی پیش از انتشار آثار، اذعان کرد: بهتر است روی کتاب کودک حساسیت ویژه ای داشته باشیم؛ چراکه توجه به استانداردهای کتاب کودک از نیازمندی های اصلی ماست.

وی افزود: تعدادی از نویسندگان نام آشنا و توانمند کشور، اردبیلی هستند؛ از مرحوم امیرحسین فردی تا غفارزادگان، بایرامی، علیزاده و ابراهیمی (شاهد) که نشان می دهد اردبیل پتانسیل اتفاقات بزرگ این چنینی را دارد و لازم است محیط لازم برای رشد را فراهم آوریم.

مدیرکل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان اردبیل گفت: برگزاری جایزه کتاب ماه و سال از سوی کانون، اقدام مثبتی بود که در ارتباط با آثار فاخر، به لحاظ تولید و حمایت، در کنار رعایت استانداردها و بازنگری در گروه های سنی مختلف انجام داد و امیدواریم اتفاقاتی از این دست ادامه یابد.

احدزاده با برشمردن موفقیت های حوزه ادبی کانون اردبیل گفت: در سال 98 رتبه دوم کشوری را داشتیم و محفل های شعر و ادب کانون استان با بیشترین امتیاز، منتخب اول کشور بوده، در سال 97 رتبه یک ارزیابی عملکرد کشور را نیز از آن خود کردند.

وی پیشنهاد کرد: باید از ظرفیت نویسندگان استانی استفاده شود و در زمینه ترجمه و مخاطب شناسی برای تولید کتاب استفاده بهتر و بیشتری از اساتید صورت گیرد؛ ضمن اینکه بهتر است NGOهایی تحت عنوان کانون نویسندگان کودک و نوجوان داشته باشیم تا از نویسندگان این رده سنی حمایت کنند.

برخی آثار حوزه کودک و نوجوان حداقل استانداردها را هم ندارند
همچنین در این نشست، مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان اردبیل در سخنانی: لازم و ضروری است که دقت بیشتری بر چاپ و توزیع آثار حوزه ادبیات کودک در استان داشته باشیم؛ از جمله اینکه گاه دیده شده رده های سنی در نظر گرفته نمی شوند و به رغم تعریف کتاب برای کودکان، با تصاویر ترسناک و نامناسب برای این رده سنی مواجه می شویم.

عبدالله بحرالعلومی با بیان اینکه در حوزه زبان مادری، گاهی آثاری چاپ شده که حداقل استانداردها را چه به لحاظ تصویرسازی و چه از نظر محتوا نداشته است، تصریح کرد: ادبیات ترکی گرچه رایج نیست، اما در این زمینه دشواری هایی در تولید محتوا داریم که برای جذب کودکان ترک زبان به سمت کتاب و ترغیب آنان به کتابخوانی، باید به رفع آنها بپردازیم.

وی با اشاره به نماد کانون (کبوتر سفیدی که برگ سبزی به منقار دارد) و ضمن بیان اینکه برای آفرینش وحدت لازم در صلح و آشتی، سمبل های ما از طبیعت گرفته می شود، تصریح کرد: بزرگترها هرچه با هم اختلاف داشته باشند، کودک به این مباحث بی اعتنا خواهد بود و به آنی ارتباط دوستانه خود را از سر خواهد گرفت چرا که پایه و اساس طبیعت انسان ها بر آرامش است.

مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان اردبیل تأکید کرد: چنانکه در ادبیات خود داریم چون که با کودک سر و کارت فتاد / پس زبان کودکی باید گشاد از منظر روانشناسی هم نباید کودکان را با طرز فکر خود پرورش داد.

بحرالعلومی اضافه کرد: فضای کرونا و فضای مجازی، هر دو، فرصت گسترش فعالیت ها بود؛ از همین فضا باید استفاده کرد و با حمایت از کودکانی که خودشان می نویسند یا نقاشی می کشند، خلاقیت آنان را پرورش داد؛ ما نیز به عنوان متولیان فرهنگی، حامی آنها بوده و هستیم.

وی ادامه داد: در کار با کودک و برای کودک، بهتر است از زاویه دید آنها به فضا بنگریم، با زبان آنها صحبت کنیم و از شخصیت بزرگسالانه خود کمی فاصله بگیریم.

مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان اردبیل افزود: در سطح بین المللی، با انیمیشن با کودکان ارتباط برقرار شده است و می بینیم در این دنیا گرچه ممکن است موضوع اصلی هیولا باشد اما می توان نگاه تلطیف شده تری به قضیه داشت.

بحرالعلومی گفت: در زمینه ادبیات و پویانمایی و غیره نیز گام هایی برداشته شده است و استعدادها هم بسیارند اما کمبود حمایت ها گاهی سبب عقب نشینی شده است.

وی با تأکید بر ظرفیت و غنای ادبیات ملی، بومی و فولکلور نیز اظهار کرد: در متل ها و مثل های خود سوژه های بسیاری داریم که می توان روی آنها مانور بسیاری داد؛ در پیشینه کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان هم اینها را بارها دیده ایم و خود ما در ذهن خود کارهایی را از دوره کودکی به یادگار داریم که نشانگر ماندگاری اثر است.

مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان اردبیل با بیان اینکه از خصوصیات برجسته امام خمینی (ره) برخورد صمیمی ایشان با گروه های مختلف سنی بود که باید به این رفتار شاخص تأسی داشت، گفت: امروز استعدادهای جوانی را می بینیم که در شبکه های مجازی هر یک در حد امکانات خود ابراز وجود می کنند و شایسته است با جذب این عده، سطح فعالیت ها را ارتقا دهیم.

تشکیل کمیسیون متخصصان برای تولید محتوای غنی تر ضروری است
پروانه رضاقلی زاده، مدیرکل کتابخانه های عمومی استان اردبیل نیز در سخنانی اظهار کرد: بخش عمده مراجعات ما به بخش کودک و نوجوان بوده و اعضای مهم ما نیز همین رده سنی هستند؛ ضمن اینکه در کتابخانه های روستایی ما نیز بیشترین آمار امانت کتاب به کودکان اختصاص دارد که این آمار نوید می دهند آینده ما افراد کتابخوان بیشتری داشته باشد.

وی افزود: 44 عنوان کتاب بخش کودک کتابخانه های استان بیش از بقیه به امانت گرفته شده و از نشر پیدایش، هوپا، پرتقال، جامعةالقرآن و ماهک استقبال بیشتری شده است؛ همچنین، تاکنون مزرعه سرگرمی، زندگی حضرت معصومه (ع)، قصه های شاهنامه و آذربایجان ناغیل لاری از جمله عناوین پربازخوردتر این مجموعه بوده است.

رضاقلیزاده با بیان اینکه این آمار شاید سمت وسوی گرایش کودکان را به ما نشان دهد، اضافه کرد: از زاویه آسیب شناسی اجتماعی، مهم ترین بحث امروز ما، نزاع و درگیری های فردی و گروهی است؛ از این رو، ضرورت دارد بر موضوع کتابخوانی کودکان بیشتر کار کنیم تا فرهنگ اجتماع اصلاح شود، بر این اساس، بهتر می دانم و پیشنهاد من این است که کمیسیون یا کمیته ای از متخصصان و صاحبنظران حوزه کودک و نوجوان تشکیل شود، موضوعی را برای نوشتن و پرداختن تعیین و با نویسندگان همفکری کند تا به محتوا سمت وسوی درست و بهتری بدهیم.

به اعتقاد وی باید کتاب ها را به سمتی ببریم که کودکان با زبان داستان بنویسند، بخوانند و درک کنند، همچنان که در شب نشینی های گذشته قصه بیشتر استفاده می شد و در میان همه حکایت ها و روایت های بزرگترها، درسی و تجربه ای نهفته بود.

مدیرکل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان با تأکید بر اینکه رنگ بندی، عنوان و موضوع جذاب تأثیرگذاری بسیاری دارد، تصریح کرد: بین دانش آموزان، استعدادهای فوق العاده ای داریم که نیازمند پرورش است و کانون پرورش فکری ورود خوبی به این حوزه داشته، اما شاید اگر تعامل نهادها بهتر باشد، پیشرفت مناسب تری را شاهد باشیم، چرا که کودکان به زبان زیباتری حال و روز جامعه را بیان می کنند.

وی گفت: کرونا مشکلات روحی فراوانی به ویژه در بخش کودک به وجود آورده است که به لحاظ عصبی و روحی و احساسی، در سال های آتی بروز یافته و نمود بیشتری خواهد داشت؛ متأسفانه برنامه های مجازی کنونی چندان موثر نیست و نیازمند هدایتگری هستیم تا محتوای تولیدی را جهت دهی کند که به نظر می رسد با راه اندازی محفل ادبی کودکان و همیاری ارگان های فرهنگی، اتفاقات مفید و با کیفیت تری رقم بخورد.

برخی سیاستگذاران حوزه کودک جامعه هدف را نمی شناسند
حبیب یزدانی، روزنامه نگار، طنزنویس و از مؤلفان حوزه کودک و نوجوان نیز اظهار کرد: برگزاری چنین جلساتی اتفاق خوب و مبارکی است اگر از گفت وگو محوری خارج شود و به نتایج قابل مشاهده و عملی برسد.

وی با اشاره به بدنه بیمار دستگاه ها و سیستم های اداری گفت: در بسیاری موارد، سیاستگذار، جامعه هدف را نمی شناسد، در حالی که بخش عرضه و فروش در ارتباط مستقیم با مشتری است و واقعیت ها را بیشتر می بیند و می شناسد.

یزدانی تصریح کرد: به نظر می رسد وقت آن رسیده به این مسئله بپردازیم که چرا کتاب خارجی بیشتر فروخته می شود؟ و چرا کتاب های زرد اقبال بیشتری دارند؟

وی ادامه داد: با نگاه کارشناسانه تری نیز باید به این موضوع پرداخت که چرا بچه های ما در سنین بالاتر هم شعر به زبان مادری بلد نیستند؟ این یک معضل اجتماعی و بومی است و امیدواریم تداوم این گفت و گوها علاوه بر پاسخ این پرسش ها، عملیاتی شود، تداوم یابد و به تولید محتوا بینجامد.

نویسنده بومی حمایت نمی شود
سیدمحمود مهدوی، نویسنده و خاطره نگار نیز در این نشست گفت: از نویسنده بومی حمایت نمی شود؛ ما تولیدکننده اثر هستیم و شاید از آثار خودمان سود مالی نداشته ایم، اما موضوع اصلی این است که کتاب کودک متولی ندارد و به همین سبب هم بازخورد و خروجی مناسبی نمی بینیم.

برگزیده جایزه امیرحسین فردی برای رمان نوجوان برادرخوانده ، اضافه کرد: کاش دغدغه ما فقط چاپ کتاب نباشد، بلکه به محتوای نوشتاری و ساختاری آن هم توجه شود و بحث ویرایش در کنار محتوا با دقت مضاعف صورت گیرد.

کتابخوانی باید دغدغه خانواده ها باشد
اسدی، نماینده آموزش و پرورش نیز در این جلسه تصریح کرد: مشکلات مربوط به حوزه ما استانی نیست، بیشتر وزارتی است اما بپذیریم که فضای مجازی در شرایط کنونی جای کتاب را گرفته است؛ نباید شعار داد که این درست نیست، بلکه باید فعالیت خود را در این فضا ارتقا دهیم و این با تغییر نگرش ممکن می شود.

وی افزود: تاکنون جشنواره موشن گرافی، پویانمایی، جشنواره نوجوان سالم و... را برگزار کرده ایم و مباحثی در نظر گرفته شده که دانش آموزان بسیاری هم از آن استقبال کرده اند؛ برای مثال، در حوزه شعر کودک و داستان کودک، 7 تا 8 هزار اثر به دست ما رسیده و در بین آنها آثاری هست که در سطح ملی هم مطرح می شود.

اسدی با تأکید بر اینکه هیچ چیزی جای کتاب را نمی گیرد، اضافه کرد: برای تغییر و بهبود شرایط، جای اینکه به کودکان تلقین کنیم درس بخوانند تا آینده خوبی داشته باشند، باید سیاست های تشویقی نیز در نظر گرفته شود.

وی با اشاره به اینکه آسیب بزرگ ما کتاب های تک بعدی است، ادامه داد: کتاب ها باید در حد فرهنگ ما نگارش پیدا کنند، ضمن اینکه کتابخوانی دغدغه خانواده ها باشد؛ در بحث فخرفروشی، کار با تبلت و موبایل و کامپیوتر، بیش از کتاب، مایه مباهات است.

نماینده آموزش و پرورش استان در این جلسه اذعان کرد: از خوبی های کرونا این بود که کودکان را از دست بزرگترها و کلاس های مختلف تقویتی و زائد نجات داد، موردی که سال ها در کارگاه ها و کلاس های آموزش خانواده روی آن بسیار بحث می شد اما نتیجه نداشت؛ با این وجود بزرگترین و بدترین ضربه آن در زمینه اجتماعی است که موجب ضعف کودکان در این حوزه خواهد شد.

وی با ابراز امیدواری بر رواج بیشتر کتابخوانی در میان اقشار مختلف، پیشنهاد کرد آثار دانش آموزی نیز مورد حمایت قرار گرفته و منتشر شود.

کتابخانه تخصصی زبان انگلیسی نداریم
ساناز آذین فر نیز در مقام مترجم اظهار کرد: نباید به اینکه امروزه ترجمه از تألیف سبقت گرفته است، نگاه بدبینانه ای داشت چرا که به شرط سلامت اثر و انتخاب درست، به گسترش جهان بینی کمک می کند.

وی اضافه کرد: ترجمه انتقال معانی از زبان مبدأ به مقصد است که سه اِلِمان مهم را در این بحث باید در نظر گرفت: تعیین و انتخاب دقیق معانی، تسلط به زبان مبدأ و مقصد و فن ترجمه.

آذین فر با اشاره به اینکه کلمات چند معنی با توجه به مفهوم، اهمیت بسزایی دارند، گفت: مترجم خوب باید به قواعد زبان مبدأ تسلط کامل داشته باشد تا با توجه به فنون ترجمه و در کنار دو المان دیگر به ترجمه درستی دست یابد؛ از این رو، مترجم باید به انواع ژانرهای ادبی و به اینکه موضوع کتابی که در دست ترجمه دارد در کدام ژانر نوشته شده است، اشراف داشته باشد.

وی ادامه داد: در ترجمه کتاب برای کودک علاوه بر موارد فوق، باید در اصول و فنون ترجمه به این رده سنی توجه ویژه داشته باشیم که چه در دست داریم و چه خواهیم کرد؛ ترجمه آزاد یا معنایی یا تحت اللفظی؟

این مترجم با ابراز تأسف از اینکه نگاه عام به مقوله ترجمه، نگاه یک پله پایین تر است نسبت به خلق اثر یا تألیف، گفت: شاید بهتر باشد این نگاه کمی تعدیل شود، چرا که نوشتن به زبان مادری، بومی یا ملی، بسیار سهل تر است تا این که متنی را از زبانی غیر به زبان خود ترجمه کنیم.

وی ادامه داد: معضل اصلی در این عرصه، نبود دسترسی به منابع در سطح استان و حتی کشوری است؛ ضمن اینکه کتابخانه تخصصی زبان انگلیسی در این شهر نداریم؛ از سویی نمایشگاه بین المللی کتاب نیز به سبب تحریم و عدم تأمین منابع مالی، به لحاظ کمّی و کیفی، تحت تأثیر قرار گرفته است، کما اینکه من برای به دست آوردن یک کتاب با مشکلات بسیاری مواجه بودم، از جمله تهیه و خرید آن از خارج از مرزهای ایران؛ چون امکان انتقال وجه نبود و مدت ها منتظر ماندم تا آشنایی آن را به دست من برساند، ضمن اینکه اگر قرار بود خرید اینترنتی انجام دهم، هزینه پست بیشتر از قیمت خود کتاب در می آمد.

تصویرگری کتاب عنصری ثانوی نیست
داریوش علومی، معاون فرهنگی کانون استان نیز درباره طرح های حمایتی گفت: در نشست های پیشین، تأکید بر معرفی و آثار نویسندگان بومی بود اما شیوع کرونا جلوی فعالیت های حضوری را گرفت؛ تخصیص قفسه های ویژه نویسندگان بومی نیز در همین راستا انجام شده است و در کنار اینها، در کتاب قلمیاران که به ابتکار آقای احدزاده گردآوری شد، بسیاری از نویسندگان و آثارشان معرفی شده اند که به زودی رونمایی خواهد شد.

وی در خصوص تصویرسازی برای کتاب کودک نیز اذعان کرد: بسیاری، تصویرگری را عنصر اصلی نمی دانند و آن را یک عنصر ثانوی برمی شمارند، در حالی که در جاهای دیگر، تراز تصویرگری بالاتر است اما اینجا این اتفاق نمی افتد؛ چنان که در چهارمین رویداد انتخاب کتاب سال کانون نیز جای تصویرسازی را خالی می بینیم.

مهدیه علیقلیزاده کارشناس آفرینش های ادبی کانون پرورش فکری استان نیز اظهار کرد: ادبیات کودک مخاطب محور است و اثری که در قالب کتاب چاپ می شود، دنبال مخاطب می گردد، ضمن اینکه در حوزه ادبیات کودک و نوجوان، نویسنده ما نیازمند شناخت دنیای کودک است و باید به این مهم توجه ویژه شود.

بنا به این گزارش، در پایان جلسه مقرر شد با هدف حمایت از نویسندگان و تصویرگران، از ظرفیت فضای مجازی استفاده شود و پدیدآورندگان کتاب حوزه کودک و نوجوان استان نیز از پیشنهادها و تجارب کارشناسی کانون استان و متخصصان امر، قبل از اخذ مجوز انتشار، بهره گیرند چرا که تولید یک اثر قوی بهتر از چند اثر بی تأثیر است.

خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در اردبیل
خبرگزاری کتاب ایران

برخی آثار حوزه کودک و نوجوان حداقل استانداردها را هم ندارند

تشکیل کمیسیون متخصصان برای تولید محتوای غنی تر ضروری است

برخی سیاستگذاران حوزه کودک جامعه هدف را نمی شناسند

نویسنده بومی حمایت نمی شود

کتابخوانی باید دغدغه خانواده ها باشد

کتابخانه تخصصی زبان انگلیسی نداریم

تصویرگری کتاب عنصری ثانوی نیست

روح الله منوچهری که روز دوشنبه در نخستین نشست انجمن خیرین کتابخانه ساز استان فارس در سال جاری سخن می گفت ادامه داد:خیرین کتابخانه ساز بازوی توانمند این مجموعه هستند و وجود خیرین به کارها برکت می دهد.

مدیر کل کتابخانه های عمومی فارس بیان کرد: در سال های گذشته چندین طرح موفق در حوزه کتابخانه های عمومی فارس با همکاری خیرین انجام شده است؛خیرین کتابخانه ساز هم در حوزه پروژه های عمرانی و افزایش زیربنای کتابخانه ها و هم در زمینه اجرای طرح های نرم افزاری برای توسعه کتابخانه ها همکاری گسترده ای داشته اند.

منوچهری گفت: از نمونه های آن وجود چندین پروژه کتابخانه ای خیرساز در فارس و طرح تقویت منابع از طریق اهدای کتاب و خرید منابع مشارکتی برای کتابخانه های استان بوده است.
وی نوید اجرای طرحی جدید با همکاری خیرین در استان داد و افزود: طرحی برای ارائه خدمات کتابخانه ای به روستاها و مناطق محروم استان فارس با همکاری انجمن خیرین کتابخانه ساز استان در حال پیگیری است که در صورت تحقق این طرح، تحولی شگرف در حوزه ارائه خدمات کتابخانه ای به مناطق روستایی در فارس رقم می خورد.
در این نشست لوح سپاس علیرضا مختارپور، دبیرکل نهاد کتابخانه های عمومی کشور به منظور قدردانی از اقدامات خیرخواهانه علی نویدگویی عضو انجمن خیرین کتابخانه ساز فارس و مدیر انتشارات بین المللی نوید شیراز، به دلیل اهدای بیش از دو هزار جلد کتاب به کتابخانه مرکزی یزد، به وی اهدا شد.

به گزارش خبرگزاری فارس از تبریز، مقبره الشعرا، در تبریزِ آرمانی شما، چه جایگاهی دارد؟ لابد پردیسی سبز و زیبا، با معماری چشم نواز و محافل ادبی که ذوق شعر و ادبیات را در روح شما نوازش می دهد. چیزی شبیه سعدیه و حافظیه و صائبیه. اما تبریزِ خیالی شما، با تبریزی که امروز گرفتار مسئولان ناکارآمد شده، فرسنگ ها فاصله دارد. سیمان و بتن و میلگرد و خاکروبه، چنان بر کوی تاریخی سرخاب چنگ انداخته که هر رهگذری را از فکر شعر و هنر بر حذر می کند.

حالا که دوره شهرداری و شورای اسلامی شهر رو به اتمام است، بد نیست چند سکانس تلخ از مقبره الشعرا را به یاد بیاوریم و ببینیم پروژه ای که قرار بود سرآمد زیرساخت های فرهنگی شمال غرب کشور باشد، چه روزهای بدی را پشت سر گذاشته است:

سال 94 / آشکارشدن اولین تاثیرات مخرب پروژه

هنوز چند ماه از آغاز پروژه نگذشته بود که عکس هایی از آشکارشدن یک دیواره تاریخی در حفاری های مقبره الشعرا، در فضای مجازی منتشر شد.

حق پرست، مدیرکل وقت میراث فرهنگی، عکس های منتشرشده را مربوط به زیر زمین و سرداب مقبره خانواده قائم فراهانی خواند اما اطمینان داد که بازسازی محوطه این مجموعه تاریخی با نظارت کارشناسان این اداره کل پیش می رود.

سال 96/ تعرض به حریم تاریخی پروژه

پروژه با توقف های متعدد پیش می رفت، تا اینکه سال 96، اتفاق عجیب دیگری در ضلع غربی مقبره الشعرا افتاد. دو برج غول پیکر، بر خلاف ضوابط میراث فرهنگی، آرام و بی سر و صدا، قد کشیده و بر عرصه مقبره الشعرا سایه انداخته بودند.

آبدار، مدیرکلِ آن موقعِ میراث فرهنگی آذربایجان شرقی، در یک برنامه تلویزیونی، شهرداری را باعث و بانی این ساخت وساز غیرمجاز دانست و گفت: شهرداری مجوز داده و خودش باید پاسخگو باشد. از آن سو، موسایی، قائم مقام شهردار تبریز هم این طور عنوان کرد که میراث فرهنگی در جواب استعلام سال 93 شهرداری تبریز، مجوز بلامانع صادر کرده و اسنادش هم قابل انتشار است.

موسایی همچنین خبر داد که دیوان عدالت با صدور رایی، حکم توقف عملیات ساخت وساز را باطل کرده است.

امروز هر دو برج، بدون هیچ گونه محدودیت و مزاحمتی در جوار مقبره الشعرا، قدرت نمایی می کنند.

سال 98/ جولان سگ ها در حریم شاعران

در حالی که پروژه تقریباً تعطیل بود، با فوت اصغر فردی، صحنه های تلخی که تا پیش از آن، در حصار کارگاه عمرانی شهرداری بود، با برگزاری مراسم تشییع و تدفین او آشکار شد. از آن جمله، عکس تکان دهنده ای از مقبره الشعرا منتشر شد که نشان می داد مقبره، به آلونک سگ ها تبدیل شده است. شهردار تبریز در جمعی مدعی شد، عکس آرشیوی و قدیمی است!

همچنین معلوم شد که قبرهای تاریخی با چه بی مهری ی، با بَنِر و گونی پوشانده شده اند.

از حیث فنی نیز رطوبت زیر بنا، همچنان در حال پیش رَوی به بالا بود و نشان می داد که علی رغم حجم سنگین حفاری و کار عمرانی، اتفاق خاصی در رطوبت زدایی از لایه های زیرین پروژه روی نداده است.

از دیگر سو، افزایش ناگهانی قیمت مصالح عمرانی، کم وبیش کارهایی را هم که در ضلع شمالی صورت می گرفت، به تعطیلی کشاند.

حاج آقا آل هاشم، نماینده رهبر معظم انقلاب در استان، با انتقاد از وضعیت مقبره الشعرا گفت: نمی دانم مساله بازسازی مقبره الشعرا برعهده کدام ارگان یا سازمان است؟ اما بر عهده هرکجا که باشد امیدواریم تلاش مضاعفی داشته باشند تا این پروژه به زودی به سرانجام مطلوبی برسد.

سال 99/ ادامه تاثیرات مخرب پروژه

اسفند سال 99 عکس دیگری از نمایان شدن یک قطعه جداره تاریخی منتشر شد.

مدیر پژوهشی اداره کل میراث ، این قطعه را یک چشمه طاق زیرزمینی متعلق به خانه ای از دوران قاجار خواند و گفت: پروژه در قسمت مورد نظر، متوقف شده است.

کشف دو قطعه جداره تاریخی در سال های 94 و 98 نشان داد که پروژه، دستکم در حوزه میراث، بدون ملاحظات فنی و کارشناسی شروع شده است. احتمال اینکه سایر لایه های پروژه نیز مربوط به دوره های تاریخی باشد، بسیار است، اما دیگر کار از کار گذشته است. حجم انبوه بتن و سیمان، بخش مهمی از تاریخ گورستان سرخاب را برای همیشه دفن کرده است.

مقبره الشعرا، قربانی بلندپروازی شهرداری

به سال 94 بر می گردیم. به روزی که با توافق شهرداری و اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی، قرار شد، پروژه مقبره الشعرا، از ارشاد به شهرداری واگذار شود. دوره ای که ارشاد، آه نداشت با ناله سودا کند، مصادف بود با سال های غوغاسالاری شهرداری تبریز.

ارشاد، مقبره الشعرا را با تمام دردسرهایش از سر وا کرد و به شهرداری سپرد. شهرداری با عجله و شتاب، بدون کارِ فنی و کارشناسی، بدون پیش بینی های مالی، و بدون اینکه طرح را وارد ردیف ملی کند، مقبره الشعرا را پذیرفت. جالب اینکه مدیریت پروژه، به شهرداری منطقه دَهی واگذار شد که از مناطق محروم شهر تبریز است و حتی در پاره ای اوقات، امور خدماتی روزمره خود را به سختی پیش می بَرَد.

مقبره الشعرا، پیش از سال 92 با پاره ای مشکلات روبه رو بود. بخش هایی از بنا دچار رطوبت شده بود و اطراف بنا نیز نیازمند فضاسازی و محوطه سازی بود. اما شهرداری تبریز، به جای اقداماتی نظیر استحکام بخشی، رطوبت زدایی و محوطه سازی، طرح پیچیده و بزرگ بازآفرینی مقبره الشعرا را آغاز کرد تا دست به یک بلندپروازی عجیب در حوزه عمران بزند.

به این ترتیب، اجرای پروژه پیرامون المان مقبره الشعرا در دو فاز ضلع شمالی و جنوبی با زیر بنای 15هزار مترمربع آغاز شد. حجم سنگین طرح، وسعت 15 هزار مربع را در بر می گرفت.

در نخستین روزهای واگذاری مقبره الشعرا، از آیتم هایی نظیر سالن های آمفی تئاتر، نگارخانه، بیتوته ها، تالار آئینه ، تالار موسیقی، تالار گفتگو، گالری آواها، نظرگاه، قدمگاه و بی گاه، گذرگاه خاطره، کافه کتاب و هشتی ورودی مقبره، مجموعه مجسمه ها، کتیبه ها، تمثال ها در مقبره الشعرا نام برده می شد. اما با گذشت 8 سال از آغاز طرح، از آن همه آیتم با اسامی عجیب و غریب، مجموعه ای از سیمان و بتن و آهن پاره به جا مانده که هر آن، به هویت تاریخی و فرهگی شهر طعنه می زند.

از آغاز پروژه مقبره الشعرا، چند استاندار و شهردار تغییر کرده است. نمایندگان مجلس هم گاهی برای خالی نماندن عریضه، اظهار نظرهایی در مورد وضعیت پروژه مطرح می کنند. همه چیز صرفاً در حد حرف است تا مهم ترین نماد فرهنگی و ادبی تبریز شهردار و آذربایجان، در محاصره بتن و سیمان، به محاق رود.

انتهای پیام/ر

احسان آذری، رئیس تعاونی ناشران استان قم در گفت وگو با خبرنگار کتاب و ادبیات خبرگزاری فارس درباره عدم تخصیص کاغذ دولتی به ناشران و بروز مشکلات جدی اظهار داشت: متاسفانه در حال حاضر کاغذ دولتی عرضه نمی شود و معضل جدی در بازار نشر به وجود آمده است.

وی با تاکید بر اینکه قیمت کتاب با ارز آزاد بسیار گران خواهد بود، تصریح کرد: باید به سرعت کاغذ دولتی توزیع شود تا قیمت ها تعدیل شوند. ما در این راستای طی یک نامه از سوی ناشران قدیم و اعضای تعاونی درخواست هایی در حوزه کاغذ را ارسال کرده ایم، اما متاسفانه به نتیجه نرسید و بانک مرکزی ارز تخصیصی سال 98 و 99 را اختصاص نداد.

آذری با توضیح اینکه همواره ناشران به تعاونی مراجعه می کنند و از نبود کاغذ گلایه دارند، گفت: پیشنهاد ما این است که ارز سال 99 به بازار تزریق شود. حتی برخی ناشران عنوان می کنند چنانچه کاغذ بندی 350 هزار تومان هم تزریق شود می تواند کمک کننده باشد؛ چرا که توان خرید کاغذ آزاد با قیمت بندی 680 هزار تومان را ندارند.

وی در پایان با بیان این موضوع که ناشران با پرداخت نقدی مشکل دارند و دولت می تواند با تسهیلات کم بهره این مشکل را حل کند، ابراز داشت: وضعیت کنونی نیازمند تدبیر است، اما هیچ تصمیمی اتخاذ نشده و کاغذ همچنان مورد مطالبه ناشران است.

این گزارش اضافه می کند، چندی پیش جلسه ای با حضور سیدعباس صالحی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و اعضای معاونت فرهنگی و مطبوعاتی برگزار شد تا التیام بخش مشکلات باشد و موارد زیر مورد توافق و پیگیری قرار گرفت:

1 بررسی دقیق واردات کاغذ با ارز نیمایی از طریق وزارت صمت به منظور اطمینان از موجودی کافی کاغذ در بازار
2 پیگیری برای اجرایی شدن دستور رئیس جمهور در خصوص اختصاص ارز دولتی برای سال 1400
3 پیگیری اختصاص باقی مانده ارز سال 98

همه این موارد در جلسه اخیر صالحی با دو معاونش یعنی محمد خدادی و محسن جوادی نشان می دهد که اجرا شدن این سه مورد می تواند بازار کاغذ را تا حدی آرام کند. چرا که حتی اگر دولت، ارز باقی مانده از سال 98 را هم تخصیص دهد، می تواند گره موقتی را باز کند، اما از کاغذ دولتی هنوز خبری نیست. در پایان باید سوال کرد آیا واردکنندگان طرف قرارداد با ارشاد به تعهد خود درست عمل کرده اند؟

محسن جوادی، معاون فرهنگی وزیر ارشاد در گفت وگو با فارس درباره این جلسه گفت: موارد جلسه برگزار شده و مصوبات را پیگیر هستیم. از دو مسیر وارد شده ایم، اول دریافت و تخصیص ارز و دوم مسیر کمکی، اما هنوز جواب قطعی به ما نداده اند، اما امیدواریم به زودی اتفاقاتی رخ دهد.

انتهای پیام/