بولتن فرهنگی هنری / مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی 11 اردیبهشت 1400
نخستین نمایشگاه مجازی قرآن کریم امروز با حضور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی گشایش می یابد.

نخستین نمایشگاه مجازی قرآن کریم امروز با حضور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی گشایش می یابد.

*** نمایشگاه مجازی قرآن کریم

به گزارش خبرگزاری سروش ، نمایشگاه بین المللی قرآن کریم تا سال 98 همه ساله یعنی طی بیست و هفت دوره در ماه مبارک رمضان برگزار می شد ولی از سال گذشته به دلیل شیوع ویروس کرونا این نمایشگاه تعطیل شد و امسال به همت معاونت قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نخستین نمایشگاه قرآن کریم به صورت مجازی میزبان علاقه مندان خواهد بود.

این نمایشگاه مجازی با شعار قرآن، کتاب رشد و رویش با حضور سید عباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی از امروز هجدهم ماه مبارک رمضان به صورت 24 ساعته به مدت 10 روز یعنی تا بیست و هفتم ماه رمضان از طریق مجازی در دسترس علاقه مندان به قرآن کریم است.

در این نمایشگاه مجازی دو بخش اصلی فروشگاهی و محتوایی وجود دارد که بخش فروشگاهی به فروش کتاب های چاپی در حوزه دین و دفاع مقدس اختصاص دارد و امکان عرضه و فروش تمام کتاب های مربوط به دین و حوزه دفاع مقدس که ناشران از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مجوز چاپ گرفته باشند، فراهم شده است.

بستر این نمایشگاه همچون نمایشگاه مجازی کتاب است که سال گذشته برای اولین بار به دلیل ویروس کرونا از سوی خانه کتاب برگزار شد و در آنجا ناشران ثبت اثر می کردند و بازدیدکنندگان کتاب مورد نظر خود را از انتشاراتی که کتاب را ارائه کرده بود، انتخاب کرده و در سبد خرید قرار می دادند. خانه کتاب و ادبیات ایران به عنوان مجری بخش فروشگاهی نمایشگاه قرآن انتخاب شده است.

***نشست خبری نخستین نمایشگاه مجازی قرآن کریم

معاون قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هفته گذشته در نشست خبری نخستین نمایشگاه مجازی قرآن کریم از اختصاص 12 هزار بُن خرید به فعالان قرآنی خبر داد و گفت:

این بن های خرید به تمام حافظان، قاریان، خادمان قرآنی، مدرسان قرآنی، نویسندگان قرآنی، مدیران موسسات قرآنی، هنرمندان قرآنی که در جشنواره های آیات رتبه کسب کرده اند و خبرنگاران قرآنی تعلق خواهد گرفت که آمار این افراد در اختیار خانه کتاب قرار گرفته است.

عبدالهادی فقهی زاده در پایان، افزود:

جدولی تهیه کرده ایم که هر کدام از افراد در زمره چه گروهی از فعالان قرآنی قرار می گیرند و به چه میزان می توانند از این بن ها بهره مند شوند که این جدول به زودی منتشر خواهد شد و تلاش می کنیم در این ایام، فرصت کوتاهی ایجاد شود تا اگر فعالان قرآنی در این فهرست و جدول قرار ندارند، بتوانند ثبت نام کنند.

*** برگزاری وبینار تخصصی

به گزارش خبرگزاری سروش، قرار است در این نمایشگاه 30 وبینار تخصصی در حوزه های گوناگون فرهنگ قرآنی برگزار شود که 10 وبینار در سطح بین المللی و با حضور میهمانان برجسته فرهنگ قرآنی و اسلامی از 10 کشور خواهد بود.

یکی از ویژگی های نمایشگاه مجازی قرآن کریم این است که بر اساس توافق صورت گرفته میان شرکت ملی پست با وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، کتاب های خریداری شده توسط بازدیدکنندگان از نمایشگاه به صورت رایگان ارسال می شود و هزینه ارسال پست در واقع توسط وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در نظر گرفته شده است.

انتهای پیام///

لینک خبر :‌ سروش نیوز
صالحی همزمان با روز ملی خلیج فارس در توئیتی نوشت: همان گونه که نام فارس زدودنی نیست، صلح و آرامش هم جای تنش خواهد نشست. رویدادهای اخیر منطقه ما را امیدوارتر می کند.

به گزارش مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، در متن توئیت سیدعباس صالحی آمده است:

تاریخ ⁧‫خلیج_فارس‬⁩ همزاد با ایران و صلح بود. همان گونه که نام فارس زدودنی نیست، صلح و آرامش هم جای تنش خواهد نشست.

رویدادهای اخیر منطقه ما را امیدوارتر می کند.

روز ملی ⁧‫خلیج_فارس‬⁩ گرامی

لینک خبر :‌ وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی
وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی 10 اردیبهشت همزمان با روز ملی خلیج فارس در پیام خود به این روز نوشت: روز ملی خلیج فارس امتداد هویت تاریخی و تمدن دیرپای ایران زمین است، تمدنی که بر شالوده مستحکم فرهنگ و هنر بنیان نهاده شده تا خلیج نیلگون همیشه فارس آن غیرقابل انکارترین سند هویتی در جهان باشد.

به گزارش مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، در متن پیام سیدعباس صالحی آمده است:

بسم الله الرحمن الرحیم

روز ملی خلیج فارس امتداد هویت تاریخی و تمدن دیرپای ایران زمین است، تمدنی که بر شالوده مستحکم فرهنگ و هنر بنیان نهاده شده تا خلیج نیلگون همیشه فارس آن غیرقابل انکارترین سند هویتی در جهان باشد.

کرانه های این مرز نیلگون از شمال تا جنوب و از شرق تا غرب متاثر از فرهنگ عمیق و اصیل برخاسته از این خطه است، اشتراکات فرهنگی بسیار در تجارت و داد و ستد تا عرصه های متنوع هنر از معماری تا موسیقی و حوزه گردشگری و خوراک و پوشاک شواهدی براین واقعیت هستند.

در این میان وجه برجسته و ارزشمند تنگه هرمز و خلیج فارس، زیست فرهنگی و هنرمندانه مردمان این دیار است که با قدرت راهبردی و اندیشه مرزداری ایشان عجین شده تا جلوه های دیرپای تمدنی را باشکوه تر و نمودهای تازه آن را غنی تر به نمایش گذاشته و به جهانیان عرضه کنند.

روز ملی خلیج فارس روز افتخار، اقتدار، شادابی و میمنت ایرانیان است و امسال پیشوازی این روز خجسته را با هفته هرمزگان به فال نیک باید گرفت، گزاره ها و رخدادهایی که همدلی و هم افزایی مردمی را پویاتر و فرهنگ عمومی را بالنده تر می کند

به یاری خداوند بزرگ و تلاش خستگی ناپذیر کادر درمان و دانشمندان ایرانی، روزهای خوش تندرستی و آرامش را در آینده ای نزدیک امیدواریم تا دوباره گردهم آییم.

لینک خبر :‌ وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی
عضو شورای مرکزی فراکسیون انقلاب با تشریح کارشکنی های دولت در قبال مجلس انقلابی گفت: وزیر ارشاد برای پاسخگویی در برابر تلاش رسانه ای دولت برای تخریب مجلس، به خانه ملت فراخوانده می شود.

قدس آنلاین : علی اکبر علیزاده برمی عضو شورای مرکزی فراکسیون انقلاب اسلامی در واکنش به تلاش دولت برای تخریب مجلس یازدهم اظهار داشت: از ابتدای روی کار آمدن مجلس یازدهم، دولت همه تلاش خود را برای تخریب مجلس انقلابی به کار گرفت، اما مجلس تلاش داشت با دولت همکاری کرده و در راستای حل مشکلات اقتصادی کشور ریل گذاری کند؛ حتی تصویب قانون هسته ای در راستای افزایش قدرت چانه زنی دولت در مذاکرات بود.

نماینده مردم دامغان در مجلس شورای اسلامی ادامه داد: متأسفانه دولت از ابتدا بنا را بر ناسازگاری بر مجلس گذاشت؛ در اولین اقدام، دولت زیر بار اجرای قانون الزام به پرداخت یارانه کالاهای اساسی نرفت.

وی افزود: پس از آن نیز مجلس بارها نسبت به سیاستگذاری دولت در قیمت گذاری نهاده های دامی هشدار داد اما دولت این هشدارها را نشنید. مجلس معتقد بود که اختلاف نظر وزارتخانه های جهاد کشاورزی و صنعت، معدن و تجارت مشکلاتی را در نهاده های دامی ایجاد خواهد کرد که دولت به این هشدارها توجه نکرد تا اینکه صف های طویل مرغ ایجاد شد و دولت مجبور شد طبق نظر مجلس، اختیارات وزارت جهاد کشاورزی را به این وزارتخانه بازگرداند.

عضو کمیسیون کشاورزی مجلس شورای اسلامی اظهار داشت: قانون اقدام راهبردی در جهت حفظ منافع ملت ایران در مجلس یازدهم به تصویب رسید و رئیس جمهور از ابلاغ این قانون امتناع ورزید بنابراین رئیس مجلس این قانون را ابلاغ کرده و رهبری انقلاب حمایت کردند.

علیزاده برمی بیان کرد: متأسفانه دولت با توافق با آژانس بین المللی انرژی اتمی، این قانون را سوراخ کرد و به آمریکا اجازه داد سه ماه دیگر به تحریم ظالمانه ملت ایران ادامه دهد و از سوی دیگر مذاکرات وین را آغاز کرد.

وی با بیان اینکه دولت سابقه بدی در همکاری با مجلس یازدهم دارد، اظهار داشت: متأسفانه رئیس جمهور به وزرا دستور داده که در سفرهای استانی حق همراهی با نمایندگان را ندارند.

نماینده مردم دامغان در مجلس شورای اسلامی، ادعای دستکاری در بودجه 1400 را پازل دیگری از نقشه تخریب مجلس یازدهم خواند و گفت: جدول دروغینی منتشر شد و دولت ادعا کرد که در جداول بودجه 1400 دستکاری شده است. سؤال اینجاست که مگر نمایندگان مُرده اند و مجلس آنقدر بی در و پیکر است که ده ها میلیارد در بودجه دستکاری شود؟ بعد هم می گویند اشتباه از خبرنگار بوده است.

علیزاده برمی با تأکید بر اینکه باید وزیر ارشاد برای پاسخگویی نسبت به رفتار رسانه ای دولت مبنی بر تخریب مجلس به خانه ملت احضار شود، گفت: دولت های یازدهم و دوازدهم به مجلس فرمایشی عادت کرده بودند و با مجلس انقلابی زاویه داشت؛ توصیه می کنم آقای روحانی در روزهای پایانی عمر دولتش عقلانیت و تدبیر به خرج دهد.

وی تأکید کرد: متأسفانه رئیس جمهور برخلاف رویه خودش و رؤسای قبلی جمهوری، در جلسه افتتاحیه مجلس یازدهم نطق کوتاهی کرد و مجلس را ترک کرد. در جلسه رأی اعتماد به دو وزیر صمت نیز حضور نیافت.

عضو شورای مرکزی فراکسیون انقلاب اسلامی گفت: روحانی برای تقدیم لایحه بودجه نه تنها خودش در مجلس حضور نیافت بلکه رئیس سازمان برنامه و بودجه هم به مجلس نیامد و معاون پارلمانی رئیس جمهور لایحه بودجه را به مجلس تقدیم کرد؛ این اقدام بسیار زننده و برخلاف رویه های معمول بود. برخی نمایندگان به شوخی می گفتند لایحه بودجه را به اسنپ داده اند تا برای مجلس بیاورد ؛ اگر مصالح ملت برای نمایندگان مهم نبود، در مقابل این توهین رئیس جمهور برخورد جدی می شد.

لینک خبر :‌ قدس آنلاین
رئیس سازمان اوقاف و امور خیریه به تشریح تٲثیرات پاسخ رهبر معظم انقلاب اسلامی پیرامون استفتاء صحت وقف پول و استفاده از منافع آن در جهت نیت واقف پرداخت و گفت: تٲیید وقف پول از سوی رهبر انقلاب سرفصل مهمی برای وقف است.

به گزارش ایکنا به نقل از روابط عمومی سازمان اوقاف و امور خیریه، حجت الاسلام والمسلمین سیدمهدی خاموشی، نماینده ولی فقیه و رئیس سازمان اوقاف و امور خیریه درباره پاسخ رهبر معظم انقلاب اسلامی پیرامون استفتاء صحت وقف پول و استفاده از منافع آن در جهت نیت واقف اظهار کرد: وقف در نگاه فقها، عنوانی فقهی است که در اصطلاح گفته می شود از منابع فقهی ارشادی است و تاسیسی نیست؛ منابع فقهی ارشادی یعنی در ادیان گذشته بوده یا مثلاً در بین عقلا و عرف بوده و شارع بر او صحه می گذارد؛ مثل بیع (خرید و فروش).

وی با اشاره به اینکه یکی از عناوین ارشادی، وقف بوده که در ادیان، ملل و اقوام گذشته بوده است، افزود: شبیه به وقف در سراسر دنیا وجود دارد؛ بسیاری از دانشگاه های کشورهای غربی از طریق وقف و پول مردم اداره می شوند؛ یعنی پول مردم در طول زمان، حجم پیدا کرده و برای توسعه این مراکز علمی مورد استفاده قرار می گیرد.

رئیس سازمان اوقاف و امور خیریه با بیان اینکه وقف در زبان فقیهان قدیم، تحبیس العین و تسبیل المنفعه تعریف شده است، گفت: تحبیس العین یعنی اصل شی ای که قابلیت استمرار دارد، حبس می شود؛ منظور از حبس یعنی برای غرضی که همان منفعت خاصی است، حبس می شود و مالیت از آن نشات می گیرد.

حجت الاسلام خاموشی ادامه داد: در قدیم الایام، اموال غیرمنقول همچون زمین را برای نیات مختلف وقف می کردند؛ عین یعنی همان عرصه است؛ موقوفه می تواند عین منقول هم باشد؛ یعنی اموال منقول همچون ماشین را هم می شود با نیات مختلف وقف کرد.

وی با بیان اینکه تسبیل المنفعه یعنی منفعت در جهت نیت واقف هزینه شود، تصریح کرد: فقیهان قدیم، یک تعریف دیگری از وقف مبنی بر تحبیس الاصل و تسبیل المنفعه هم داشته اند؛ تحبیس الاصل یعنی شی قوام داری حبس و منافعش در جهت نیت واقف هزینه می شود.

رئیس سازمان اوقاف و امور خیریه افزود: این دو تعریف ( تحبیس العین و تسبیل المنفعه و تحبیس الاصل و تسبیل المنفعه ) از روایات و سیره متشرع بوده است؛ عمده روایات در این باب از امام حسن عسکری است اما این سیره از زمان نبی مکرم اسلام(ص) و امام علی(ع) بوده است که نشان می دهد، چطور قناتی را حفر یا چشمه ای را جاری و سپس، وقف می فرمودند.

حجت الاسلام خاموشی ادامه داد: در اینکه شی قابل بقا قابلیت وقف دارد، هیچ اختلافی وجود ندارد؛ بحث اینجاست که آیا می شود پول را وقف کرد؟؛ در زمان قدیم ثمن اشیا یعنی قیمتی که برای اشیا به عنوان عوض پرداخت می شده، درهم یا دینار بوده است؛ از موقعی که ضرب سکه در تمدن بشری انجام شده، سکه یا اعتبار و پشتوانه اش ارزش مالی پیدا کرد.

وی بیان کرد: فقهای قدیم در خصوص اینکه درهم و دینار قابل وقف شدن هستند، پاسخی منفی دادند و استدلالشان این بود چون درهم و دینار خرج شدنی هستند، پس ماندنی نیستند؛ بنابراین قابل وقف شدن نیستند اما عده ای از فقها گفتند که اگر از این درهم و دینار، زیور آلات ساخته شود، قابلیت وقف کردن دارد؛ در اینجا بحث اعتبار به شدت مطرح است.

رئیس سازمان اوقاف تصریح کرد: سؤالی که محضر رهبر معظم انقلاب اسلامی طرح کردم، این بود که آیا پول قابلیت وقف کردن دارد؛ پیشنهادم این است که اصل پول در یک حساب بانکی تحبیس شود و هر ساله نرخ تورم به مبلغ افزوده شود تا ریزشی از پول صورت نگیرد و از سود پول در راستای اجرای نیت واقف هزینه شود؛ مثلاً واقفی 100 میلیون تومان وقف کرده و این 100 میلیون تومان با گردشی که انجام می شود با تضمین اصلش مثلا 10 میلیون تومان سود کرده است؛ نرخ تورم به مبلغ اصلی اضافه شده و مابقی (سود پول) برای نیت واقف هزینه شود.

حجت الاسلام خاموشی ادامه داد: از رهبر معظم انقلاب اسلامی پرسیده شد که آیا اصل تحبیس پول و سرمایه های این چنینی می تواند ممکن باشد؛ ایشان نیز اشاره فرمودند که تحبیس العین در آن زمان اصل نبوده و شی قابل بقا معیار بوده است و در حال حاضر پول قابل بقا است بنابراین می شود که تحبیس شود.

وی با تأکید بر اینکه پاسخ معظم له به این استفتاء بسیار مهم بوده و مسیر را هموار می کند، افزود: پاسخ رهبر معظم انقلاب اسلامی، سرفصل مهمی برای وقف است و ثانیا برای آینده راهگشا خواهد بود.

رئیس سازمان اوقاف و امور خیریه تصریح کرد: در کشورهای اسلامی و غیر اسلامی بانک های وقفی داریم که بسیار قدرتمند هستند؛ علتش این است، کسی که پولی را وقف می کند، رابطه مالکانه خودش با پول را قطع می کند و زمانیکه رابطه مالکانه اش قطع شد، پول می ماند و حجم پیدا می کند و اگر چنین چیزی صورت بگیرد، یک سرمایه قدرتمندی جمع می شود؛ این پول قدرتمند می تواند معضلات زیادی را با هدف نیت واقفین رفع کند.

حجت الاسلام خاموشی گفت: شاید کسی سرمایه ملکی ندارد اما حاضر است تا برایش حساب بانکی افتتاح شود و ماهیانه 100 هزار تومان را به نیتی وقف کند و در مرور زمان این پول افزایش یابد.

وی با اشاره به اینکه رهبر معظم انقلاب اسلامی در جواب استفتاء، بقا مالیت پول در عصر حاضر را پذیرفتند، تأکید کرد: راهگشایی این پاسخ در این است که ما می توانیم صندوق اعتباری وقف پول را تٲسیس کنیم یا می توانیم با قوانین و مقررات موجود و کمک هیئت دولت، بانک وقف را داشته باشیم و اگر این اتفاق بیفتد نیات واقفین در سرمایه های انباشته به کار گرفته خواهد شد؛ با این تفاسیر وقف سهام هم امکان پذیر خواهد بود و از نظر ایشان وقف پول و وقف سهام بلااشکال است و به نظر می رسد که می شود صندوق وقف سهام هم تشکیل داد.

رئیس سازمان اوقاف و امور خیریه بیان کرد: ان شاءالله جامعه علمی و خانواده بزرگ وقف و مردم شریف ایران اسلامی چه در داخل کشور و چه خارج از کشور به فتوای راهگشای رهبر معظم انقلاب اسلامی توجه کنند و برای وقف پول اهتمام بورزند؛ اگر سرمایه های خرد جمع شود با مکانیزم های قانونی و شرعی هزینه خواهد شد.

انتهای پیام

لینک خبر :‌ خبرگزاری بین المللی قرآن
تاریخ انتشار: ۱۴۰۰/۰۲/۱۱ سایت های دیگر : دنیای اقتصاد فصل تجارت

بزرگنمایی:

فصل اقتصاد - عمر بیماری همه گیر و قرنطینه خانگی به یک سال و نیم نزدیک می شود. در این مدت علاوه بر تغییر کسب وکارها، بسیاری از عادات مردم نیز دستخوش تغییر شده است.

با کاهش تفریحات بیرون از خانه، بازار تماشای فیلم ها و مجموعه ها و استفاده از رسانه های مجازی به صورت چشم گیری افزایش یافته است. نمود واضح این استقبال را می توان در آمارهای ارائه شده از سوی موسسات مختلف به خوبی مشاهده کرد. آخرین نظرسنجی پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات در همین رابطه نشان می دهد نزدیک به 40درصد افراد شرکت کننده در نظرسنجی که با عنوان اوقات فراغت در دوران کرونا انجام گرفته است، گفته اند در قیاس با دوران پیش از کرونا، بیشتر برنامه های تلویزیونی را مشاهده کرده اند. بنا به گفته متولیان این نظرسنجی، جامعه آماری این نظرسنجی را شهروندان 18 سال و بالاتر ساکن در شهر و روستاهای کشور تشکیل داده و تعداد نمونه آن، 2103 نفر بوده است که به صورت تصادفی انتخاب شده اند. اما نکته شایان توجه در این آمارگیری به افزایش فعالیت ها در شبکه های اجتماعی و مجازی مربوط می شود. نظرسنجی اوقات فراغت در دوران کرونا نشان می دهد 1/ 39درصد پاسخ گویان نسبت به قبل از کرونا، بیشتر در شبکه های اجتماعی فعالیت می کنند. طبق این نظرسنجی تنها 3/ 22درصد افراد پاسخ گو اظهار کرده اند میزان فعالیت در شبکه های اجتماعی تفاوتی نسبت به قبل نداشته و 4/ 4درصد افراد نیز گفته اند فعالیتشان در این زمینه کاهش داشته است. 8/ 33درصد پاسخ گویان نیز در شبکه های اجتماعی فعالیت نمی کنند. افراد بدون تحصیلات دانشگاهی نسبت به پاسخ گویانی که تحصیلات دانشگاهی دارند، بیشتر اعلام کرده اند فعالیتشان در شبکه های اجتماعی در قیاس با قبل از شیوع کرونا افزایش یافته است.
ترکیب آماری مخاطبان تلویزیون
به استناد نظرسنجی اوقات فراغت در دوران کرونا ، 9/ 37درصد افراد پاسخ گو گفته اند در قیاس با دوران پیش از کرونا، بیشتر برنامه های تلویزیونی داخلی را مشاهده می کنند. میزان تماشای برنامه های تلویزیونی 8/ 28درصد پاسخ گویان، نسبت به پیش ازکرونا تفاوتی نداشته است. 7/ 6درصد افراد نیز در این ایام کمتر برنامه های تلویزیون را تماشا کرده اند. همچنین 2/ 26درصد پاسخ گویان اعلام کرده اند برنامه های شبکه های داخلی تلویزیونی را نمی بینند. افراد بدون تحصیلات دانشگاهی، نسبت به پاسخ گویانی که تحصیلات دانشگاهی دارند، بیشتر اعلام کرده اند میزان تماشای برنامه های تلویزیون برای آنان در قیاس با قبل از شیوع کرونا افزایش یافته است. ساکنان روستاها نیز در قیاس با شهرنشینان، بیشتر برنامه های تلویزیون ایران را نسبت به قبل از شیوع کرونا می بینند. 1/ 48درصد پاسخ گویانی که از طریق برنامه های تلویزیون اوقات فراغت خود را در دوران کرونا گذرانده اند (4/ 35درصد کل نمونه)، مخاطب فیلم و سریال این رسانه بوده اند. 7/ 39درصد این دسته از پاسخ گویان (2/ 29 درصد کل نمونه) نیز پیگیر اخبار کشور از طریق تلویزیون بوده اند. دیگر برنامه هایی که این دسته از پاسخ گویان مخاطب آن برای سپری کردن اوقات فراغتشان در دوران کرونا بوده اند، به ترتیب عبارتند از مستند، برنامه های علمی، برنامه های مذهبی، آموزشی و میزگرد و مصاحبه شخصیت ها.
زنان نسبت به مردان بیشتر مخاطب فیلم و سریال های تلویزیون در دوران کرونا بوده اند. جوانان نیز در قیاس با سایر گروه های سنی، بیشتر فیلم وسریال های تلویزیون را برای پر کردن اوقات فراغت دیده اند. پاسخ گویانی که تحصیلات دانشگاهی دارند، با اختلاف اندکی نسبت به افراد بدون تحصیلات دانشگاهی، برای گذراندن روزهای کرونایی، بیشتر فیلم و سریال های صداوسیما را تماشا کرده اند. از سوی دیگر، مردان نسبت به زنان بیشتر مخاطب اخبار تلویزیون در روزهای کرونایی بوده اند. در بین گروه های سنی نیز افراد بالای 45سال بیشتر اعلام کرده اند در این ایام، اخبار تلویزیون را برای پرکردن اوقات فراغت دنبال کرده اند. همچنین پاسخ گویان بدون تحصیلات دانشگاهی، نسبت به افرادی که تحصیلات دانشگاهی دارند، بیشتر گفته اند در دوران کرونا به تماشای اخبار صداوسیما پرداخته اند.
بینندگان شبکه های ماهواره ای
همچنین براساس نظرسنجی اوقات فراغت در دوران کرونا ، 4/ 10 درصد افراد پاسخ گو در دوران کرونا، بیشتر مخاطب برنامه های ماهواره ای بوده اند. این درحالی است که میزان تماشای برنامه های ماهواره ای 1/ 14درصد پاسخ گویان در این ایام، نسبت به قبل تغییری نکرده است. 1/ 2درصد افراد نیز اعلام کرده اند نسبت به قبل از شیوع کرونا، کمتر برنامه های ماهواره ای را می بینند. همچنین 9/ 71درصد پاسخ گویان این نظرسنجی بیان کرده اند از ماهواره استفاده نمی کنند.
3/ 51درصد پاسخ گویانی که برای سپری کردن اوقات فراغت خود، برنامه های ماهواره ای را می بینند (7/ 13درصد کل نمونه)، از این رسانه برای تماشای فیلم و سریال استفاده می کنند. 4/ 29درصد این دسته از پاسخ گویان نیز (8/ 7درصد کل نمونه)، برای کسب خبر از شبکه های ماهواره استفاده می کنند. مستند، شوهای موسیقی و برنامه های مُد از دیگر برنامه های ماهواره ای مورد استفاده این پاسخ گویان است.
زنان نسبت به مردان بیشتر مخاطب فیلم و سریال های پخش شده از شبکه های ماهواره ای هستند. در بین گروه های سنی نیز، جوانان در قیاس با سایر گروه های سنی، بیشتر از این رسانه فیلم و سریال تماشا کرده اند. از سوی دیگر مردها نسبت به زنان بیشتر برنامه های خبری ماهواره ای را تماشا کرده اند. همچنین افراد بالای 45 سال در مقایسه با دیگر گروه های سنی، بیشتر از برنامه های خبری شبکه های ماهواره ای برای سپری کردن اوقات فراغت خود در این ایام استفاده کرده ا ند.
موسیقی
طبق این نظرسنجی میزان مصرف موسیقی 21درصد پاسخ گویان نسبت به قبل از ظهور کرونا افزایش یافته است، این در حالی است که 6درصد افراد پاسخ گو اعلام کرده اند نسبت به قبل از شیوع کرونا، کمتر موسیقی گوش می دهند. 4/ 36درصد پاسخ گویان نیز همانند قبل، وقت برای گوش دادن به موسیقی اختصاص داده اند. 3/ 36درصد افراد در این دوران موسیقی گوش نمی دهند. جوانان در قیاس با سایر گروه های سنی بیشتر اعلام کرده اند نسبت به قبل از شیوع کرونا مصرف موسیقی آنها افزایش یافته است. 7/ 70درصد پاسخ گویانی که در دوران شیوع کرونا برای گذراندن اوقات فراغت موسیقی گوش داده اند (6/ 44 درصد کل نمونه)، آهنگ مورد نظر خود را از سایت یا کانال های تلگرامی دانلود کرده اند. 9/ 8درصد این دسته پاسخ گویان (6/ 5درصد کل نمونه) نیز از طریق خرید سی دی موسیقی مدنظر خود را تهیه کرده اند. تنها 7/ 0درصد این گروه از افراد پاسخ گو (5/ 0درصد کل نمونه) در این ایام موسیقی مدنظر خود را از طریق کنسرت آنلاین گوش داده اند.

لینک خبر :‌ فصل اقتصاد
دبیرکل نهاد کتابخانه های عمومی کشور در پی درگذشت رئیس مجمع خیرین کتابخانه ساز استان بوشهر در پیامی گفت: مساعی ارزشمند الله کرم لیراوی در عرصه های مختلف، به ویژه مشارکت در امر توسعه کتابخانه های عمومی با احداث کتابخانه و کمک های مالی به کتابخانه های عمومی استان بوشهر در کارنامه اعمال ایشان ماجور خواهد بود.
تاریخ انتشار: ۱۴۰۰/۰۲/۱۱

به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در بوشهر، علیرضا مختارپور در پیامی درگذشت الله کرم لیراوی، نویسنده و پژوهشگر استان بوشهر و از چهره های شاخص فرهنگی و تاریخی از شهرستان دیلم را تسلیت گفت.

در پیام تسلیت دبیرکل نهاد کتابخانه های عمومی کشور آمده است:

بسم الله الرحمن الرحیم
وَ الْباقِیاتُ الصَّالِحاتُ خَیْرٌ عِنْدَ رَبِّکَ ثَواباً وَ خَیْرٌ أَمَلًا
... و کارهای ماندگار و شایسته، نزد پروردگارت پاداشی بهتر دارند و امید داشتن به آنها نیکوتر است. (سوره مبارکه کهف - آیه شریفه 46)

خبر درگذشت خیر نیکوکار و ارزشمند جناب آقای دکتر الله کرم لیراوی رئیس انجمن خیرین کتابخانه ساز بوشهر و واقف کتابخانه عمومی حضرت رقیه روستای عامری دیلم، موجب تالم و تاثر بسیار گردید.

مساعی ارزشمند این خیر نیک اندیش در عرصه های مختلف، به ویژه مشارکت در امر توسعه کتابخانه های عمومی با احداث کتابخانه و کمک های مالی به کتابخانه های عمومی استان بوشهر، جزئی از حسنات پربار آن زنده یاد است که ان شاءالله در کارنامه اعمال نیک ایشان محسوب و ماجور خواهد بود.

اینجانب به نمایندگی از خانواده بزرگ کتابداران، کارکنان و اعضای کتابخانه های عمومی کشور، این ضایعه را به خانواده شریف لیراوی، سایر وابستگان آن مرحوم و مردم شریف استان بوشهر به ویژه جامعه خیرین کتابخانه ساز تسلیت و تعزیت عرض نموده و برای آن فقید شریف، غفران الهی و علو درجات و برای بازماندگان صبر جمیل و اجر جزیل از درگاه احدیت مسئلت دارم.

و من الله التوفیق
علیرضا مختارپور

یادآوری می شود، الله کرم لیراوی، نویسنده و پژوهشگر استان بوشهر و از چهره های شاخص فرهنگی و تاریخی از شهرستان دیلم پنجشنبه، نهم اردیبهشت ماه بر اثر ابتلا به کرونا درگذشت.

وی متولد سال 1334 در روستای عامری شهرستان دیلم و یکی از شخصیت های فرهنگی بزرگ و محقق استان بوشهر بود که سال ها در عرصه فرهنگ و ادبیات و تاریخ مردم جنوب با تالیف آثاری ارزنده به خدمت پرداخت.

وی از سال 1357 وارد نظام آموزش و پرورش و در سال 1386 هم به افتخار بازنشستگی نائل شد. لیراوی طی سال های 1361 تا 1367 سه بار به جبهه های حق علیه باطل اعزام شد.

وی در سال های اخیر نیز به تدریس دروس معارف، تفسیر ادبیات، مدیریت امور فرهنگی و... در دانشگاه های بوشهر (دانشگاه آزاد، پیام نور، علمی کاربردی مراکز عالی و مرکز آموزش و پرورش استانداری) مشغول بود. از جمله موفقیت های لیراوی می توان به کسب عناوینی چون استان نمونه گروه معارف اسلامی در دانشگاه، معلم نمونه استان، معلم خبره استان بوشهر و... اشاره کرد.

این محقق پس از 11 روز دست و پنجه نرم کردن با ویروس کرونا به دلیل شرایط حاد تنفسی ریوی به کما رفت، در نهایت نهم اردیبهشت ماه دعوت حق را لبیک گفت و به دیار ابدی شتافت. این شخصیت فقید علاوه بر تدریس در آموزشگاه ها و دانشگاه ها، صاحب تالیف های بسیاری در حوزه تاریخ و فرهنگ استان بوشهر است. کتاب های راهنمای جامع متون اسلامی ، گویش و ادبیات فرهنگ مردم دیلم و لیراوی ، فرهنگیاران و فرهنگ مردم ، شاهنامه سرایی و شاهنامه خوانی در جنوب ، جایگاه مدارس و مراکز غیردولتی در نظام آموزش و پرورش از جمله آثار این نویسنده و پژوهشگر دیار جنوب کشور است.

مراسم تشییع این چهره علمی عصر روز جمعه 10 اردیبهشت بنا به تاکید خانواده ایشان به دلیل حفظ سلامتی مردم بدون حضور افراد در زادگاهش لیراوی شهرستان دیلم برگزار و در امامزاده شاچراغ به خاک سپرده شد.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در بوشهر، علیرضا مختارپور در پیامی درگذشت الله کرم لیراوی، نویسنده و پژوهشگر استان بوشهر و از چهره های شاخص فرهنگی و تاریخی از شهرستان دیلم را تسلیت گفت.

در پیام تسلیت دبیرکل نهاد کتابخانه های عمومی کشور آمده است:

بسم الله الرحمن الرحیم
وَ الْباقِیاتُ الصَّالِحاتُ خَیْرٌ عِنْدَ رَبِّکَ ثَواباً وَ خَیْرٌ أَمَلًا
... و کارهای ماندگار و شایسته، نزد پروردگارت پاداشی بهتر دارند و امید داشتن به آنها نیکوتر است. (سوره مبارکه کهف - آیه شریفه 46)

خبر درگذشت خیر نیکوکار و ارزشمند جناب آقای دکتر الله کرم لیراوی رئیس انجمن خیرین کتابخانه ساز بوشهر و واقف کتابخانه عمومی حضرت رقیه روستای عامری دیلم، موجب تالم و تاثر بسیار گردید.

مساعی ارزشمند این خیر نیک اندیش در عرصه های مختلف، به ویژه مشارکت در امر توسعه کتابخانه های عمومی با احداث کتابخانه و کمک های مالی به کتابخانه های عمومی استان بوشهر، جزئی از حسنات پربار آن زنده یاد است که ان شاءالله در کارنامه اعمال نیک ایشان محسوب و ماجور خواهد بود.

اینجانب به نمایندگی از خانواده بزرگ کتابداران، کارکنان و اعضای کتابخانه های عمومی کشور، این ضایعه را به خانواده شریف لیراوی، سایر وابستگان آن مرحوم و مردم شریف استان بوشهر به ویژه جامعه خیرین کتابخانه ساز تسلیت و تعزیت عرض نموده و برای آن فقید شریف، غفران الهی و علو درجات و برای بازماندگان صبر جمیل و اجر جزیل از درگاه احدیت مسئلت دارم.

و من الله التوفیق
علیرضا مختارپور

یادآوری می شود، الله کرم لیراوی، نویسنده و پژوهشگر استان بوشهر و از چهره های شاخص فرهنگی و تاریخی از شهرستان دیلم پنجشنبه، نهم اردیبهشت ماه بر اثر ابتلا به کرونا درگذشت.

وی متولد سال 1334 در روستای عامری شهرستان دیلم و یکی از شخصیت های فرهنگی بزرگ و محقق استان بوشهر بود که سال ها در عرصه فرهنگ و ادبیات و تاریخ مردم جنوب با تالیف آثاری ارزنده به خدمت پرداخت.

وی از سال 1357 وارد نظام آموزش و پرورش و در سال 1386 هم به افتخار بازنشستگی نائل شد. لیراوی طی سال های 1361 تا 1367 سه بار به جبهه های حق علیه باطل اعزام شد.

وی در سال های اخیر نیز به تدریس دروس معارف، تفسیر ادبیات، مدیریت امور فرهنگی و... در دانشگاه های بوشهر (دانشگاه آزاد، پیام نور، علمی کاربردی مراکز عالی و مرکز آموزش و پرورش استانداری) مشغول بود. از جمله موفقیت های لیراوی می توان به کسب عناوینی چون استان نمونه گروه معارف اسلامی در دانشگاه، معلم نمونه استان، معلم خبره استان بوشهر و... اشاره کرد.

این محقق پس از 11 روز دست و پنجه نرم کردن با ویروس کرونا به دلیل شرایط حاد تنفسی ریوی به کما رفت، در نهایت نهم اردیبهشت ماه دعوت حق را لبیک گفت و به دیار ابدی شتافت. این شخصیت فقید علاوه بر تدریس در آموزشگاه ها و دانشگاه ها، صاحب تالیف های بسیاری در حوزه تاریخ و فرهنگ استان بوشهر است. کتاب های راهنمای جامع متون اسلامی ، گویش و ادبیات فرهنگ مردم دیلم و لیراوی ، فرهنگیاران و فرهنگ مردم ، شاهنامه سرایی و شاهنامه خوانی در جنوب ، جایگاه مدارس و مراکز غیردولتی در نظام آموزش و پرورش از جمله آثار این نویسنده و پژوهشگر دیار جنوب کشور است.

مراسم تشییع این چهره علمی عصر روز جمعه 10 اردیبهشت بنا به تاکید خانواده ایشان به دلیل حفظ سلامتی مردم بدون حضور افراد در زادگاهش لیراوی شهرستان دیلم برگزار و در امامزاده شاچراغ به خاک سپرده شد.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در بوشهر، علیرضا مختارپور در پیامی درگذشت الله کرم لیراوی، نویسنده و پژوهشگر استان بوشهر و از چهره های شاخص فرهنگی و تاریخی از شهرستان دیلم را تسلیت گفت.

در پیام تسلیت دبیرکل نهاد کتابخانه های عمومی کشور آمده است:

بسم الله الرحمن الرحیم
وَ الْباقِیاتُ الصَّالِحاتُ خَیْرٌ عِنْدَ رَبِّکَ ثَواباً وَ خَیْرٌ أَمَلًا
... و کارهای ماندگار و شایسته، نزد پروردگارت پاداشی بهتر دارند و امید داشتن به آنها نیکوتر است. (سوره مبارکه کهف - آیه شریفه 46)

خبر درگذشت خیر نیکوکار و ارزشمند جناب آقای دکتر الله کرم لیراوی رئیس انجمن خیرین کتابخانه ساز بوشهر و واقف کتابخانه عمومی حضرت رقیه روستای عامری دیلم، موجب تالم و تاثر بسیار گردید.

مساعی ارزشمند این خیر نیک اندیش در عرصه های مختلف، به ویژه مشارکت در امر توسعه کتابخانه های عمومی با احداث کتابخانه و کمک های مالی به کتابخانه های عمومی استان بوشهر، جزئی از حسنات پربار آن زنده یاد است که ان شاءالله در کارنامه اعمال نیک ایشان محسوب و ماجور خواهد بود.

اینجانب به نمایندگی از خانواده بزرگ کتابداران، کارکنان و اعضای کتابخانه های عمومی کشور، این ضایعه را به خانواده شریف لیراوی، سایر وابستگان آن مرحوم و مردم شریف استان بوشهر به ویژه جامعه خیرین کتابخانه ساز تسلیت و تعزیت عرض نموده و برای آن فقید شریف، غفران الهی و علو درجات و برای بازماندگان صبر جمیل و اجر جزیل از درگاه احدیت مسئلت دارم.

و من الله التوفیق
علیرضا مختارپور

یادآوری می شود، الله کرم لیراوی، نویسنده و پژوهشگر استان بوشهر و از چهره های شاخص فرهنگی و تاریخی از شهرستان دیلم پنجشنبه، نهم اردیبهشت ماه بر اثر ابتلا به کرونا درگذشت.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در بوشهر،
خبرگزاری کتاب ایران

وی متولد سال 1334 در روستای عامری شهرستان دیلم و یکی از شخصیت های فرهنگی بزرگ و محقق استان بوشهر بود که سال ها در عرصه فرهنگ و ادبیات و تاریخ مردم جنوب با تالیف آثاری ارزنده به خدمت پرداخت.

وی از سال 1357 وارد نظام آموزش و پرورش و در سال 1386 هم به افتخار بازنشستگی نائل شد. لیراوی طی سال های 1361 تا 1367 سه بار به جبهه های حق علیه باطل اعزام شد.

وی در سال های اخیر نیز به تدریس دروس معارف، تفسیر ادبیات، مدیریت امور فرهنگی و... در دانشگاه های بوشهر (دانشگاه آزاد، پیام نور، علمی کاربردی مراکز عالی و مرکز آموزش و پرورش استانداری) مشغول بود. از جمله موفقیت های لیراوی می توان به کسب عناوینی چون استان نمونه گروه معارف اسلامی در دانشگاه، معلم نمونه استان، معلم خبره استان بوشهر و... اشاره کرد.

این محقق پس از 11 روز دست و پنجه نرم کردن با ویروس کرونا به دلیل شرایط حاد تنفسی ریوی به کما رفت، در نهایت نهم اردیبهشت ماه دعوت حق را لبیک گفت و به دیار ابدی شتافت. این شخصیت فقید علاوه بر تدریس در آموزشگاه ها و دانشگاه ها، صاحب تالیف های بسیاری در حوزه تاریخ و فرهنگ استان بوشهر است. کتاب های راهنمای جامع متون اسلامی ، گویش و ادبیات فرهنگ مردم دیلم و لیراوی ، فرهنگیاران و فرهنگ مردم ، شاهنامه سرایی و شاهنامه خوانی در جنوب ، جایگاه مدارس و مراکز غیردولتی در نظام آموزش و پرورش از جمله آثار این نویسنده و پژوهشگر دیار جنوب کشور است.

مراسم تشییع این چهره علمی عصر روز جمعه 10 اردیبهشت بنا به تاکید خانواده ایشان به دلیل حفظ سلامتی مردم بدون حضور افراد در زادگاهش لیراوی شهرستان دیلم برگزار و در امامزاده شاچراغ به خاک سپرده شد.

لینک خبر :‌ خبرگزاری کتاب ایران
فعالان بازی سازی با انتقاد از روند مجوزدهی و ممیزی بازی های داخلی، به مشکلات اقتصادی و مهاجرت نیروهای متخصص اشاره کردند و به سیاست های بنیاد ملی بازی های رایانه ای پرداختند که به جای اینکه حامی صنعت بازی باشد، شرایط را برای بازی سازی سخت تر کرده است.

به گزارش ایسنا، در گفت وگویی با عنوان روندهای مجوز انتشار بازی توسط بنیاد ملی بازی های رایانه ای در کلاب هاوس و با حضور فعالان بازی سازی، به چالش ها و اختلافات بین بازی سازان و بنیاد ملی بازی های رایانه ای پرداخته شد. صادق جبلی یکی از حاضران در این نشست، درمورد وضعیت صنعت بازی در ایران با بیان اینکه بازار داخلی کشور پرپتانسیل و پرتقاضاست، گفت: باوجود این، در بازار بازی بین عرضه و تقاضا فاصله بزرگی ایجاد شده است و هرسال این شکاف بیشتر می شود. در کل می توان گفت که تولیدات داخلی نتوانسته پاسخگوی نیاز کاربر داخلی و خانواده ها باشد.

وی ادامه داد: کاهش عرضه محصولات بازی در بازار داخلی به عوامل بسیاری بستگی دارد، از جمله مشکلات اقتصادی و دیگر اینکه ما هم در بحث سرمایه گذاری و هم مهاجرت نیروهای متخصص، چالش جدی داریم و این مسائل روی کیفیت تولید داخل موثر است. با توجه به بازار رقابتی و اینکه بازار درحال رشد است، درحالی که هزینه رقابت در بازار ایران افزایش یافته، شرکت های کوچک نتوانستند سهم بازار را بگیرند. نبود حمایت ها در حوزه بازی به خصوص حوزه بازی موبایل هم یکی دیگر از چالش ها است. با حمایت های هوشمند می توان فضا را برای بازی سازان تسهیل و آرام کرد و البته کارهایی انجام شده، اما کافی نیست.

او با اشاره به درآمد توسعه دهندگان بازی از طریق پرداخت درون برنامه ای، بیان کرد: بازی بازار پرپتانسیلی دارد که حداقل 150 میلیارد تومان و حتی 200 میلیارد تومان فروش بازار است و تعداد افرادی که در این حوزه فعالیت می کنند، تعداد انگشت شماری هستند. عمده این فروش سالیانه نصیب بازی های خارجی می شود که در ایران با پرداخت داخلی فعالیت می کنند. با برنامه ریزی صحیح و حمایت درست از سمت دولت و نهادهای مسئول می توان سهم بازار بازی های داخلی را در این 150 میلیارد تومان افزایش داد. به این صورت تاحدی مشکل اشتغال و درآمد بازی سازان حل خواهد شد.

این فعال صنعت بازی همچنین خاطرنشان کرد: طبق برآوردها و گزارش های کافه بازار و بنیاد ملی، حجم تقریبی بازار بازی ایران 9 میلیون دلار و پتانسیل این بازار بالای 100 میلیون دلار است و هم اکنون بازی سازان در این بازار 100 میلیون دلاری با چالش هایی مواجه شدند.

اقدامات بنیاد، خلاف استاندارهای جهانی است

حسین مزروعی، رئیس کمیسیون بازی و سرگرمی سازمان نصر، با اشاره به نحوه پیگیری مشکلات بازی سازان، اظهار کرد: از حدود یکسال پیش از سمت کمیسیون جلسات بسیاری با بنیاد برگزار و تلاش کردیم تا نظر کارشناسی صنف و بازی سازان را با بنیاد مطرح کنیم. صحبت ما هم این بود که تصمیمات فعلی بنیاد نباید اقتصاد بازی ها را هدف قرار دهد، چون آسیب زا هستند. مشکل اصلی برای بازی های نوپا ایجاد می شود و توسعه چابک محصولات موبایلی را تحت شعاع قرار می دهد. این اقدامات بنیاد خلاف استاندارهایی است که در دنیا رعایت می شود.

وی ادامه داد: وقتی بنیاد مجوز پیش از نشر را به صورت اجباری برای همه محصولات در نظر بگیرد، یعنی توسعه چابک محصولات را با اختلال جدی روبه رو می کند. در این شرایط تیم های کوچک با مشکلاتی روبه رو می شوند و فعالیت خود را متوقف می کنند. اقتضای ممیزی این رسانه به سبک دیگری است. رسانه ای که هرلحظه محتوایش تغییر می کند، نمی توان مانند کتاب ممیزی کرد؛ اما الان ممیزی بنیاد همان ممیزی کتاب و فیلم روی بازی است و چنین ممیزی روی بازی جوابگو نیست.

این فعال صنعت بازی سازی خاطرنشان کرد: البته برخی از نظرات کارشناسی در جلسات توسط بنیاد پذیرفته شد، مانند اینکه بنیاد اصرار داشت همه به روزرسانی های بازی ها باید مجدد مجوز بگیرد که بازی سازان توضیح دادند که شاید برای یک بازی در روز سه بار به روزرسانی صورت گیرد و دریافت مجوز امکان پذیر نیست و بنیاد این استدلال را قبول کرد. نظرات کارشناسی که در جلسات پذیرفته شد، ضرری برای صنعت بازی نداشت یا حتی اتفاق ناگواری رخ نداد، پس بنیاد باقی نظرات کارشناسی اصناف و بازی سازان را هم بپذیرد.

بنیاد باید وارد گفت وگوی سازنده با بازی سازان شود

مزروعی با اشاره به درخواست بازی سازان از بنیاد ملی بازی ها، گفت: بنیاد باید بازی سازان گفت وگو کند، نه اینکه با اعمال فشار درخواست خود را مطرح کند. همواره برای حل مشکلات ما درخواست جلسه کرده ایم. بنیاد باید وارد گفت وگوی سازنده با بازی سازان شود. از سوی دیگر، گاه درخواست فیلتر از سمت بنیاد است و بنیاد تکذیب می کند یا کارشناس رسمی بنیاد در جلسه ای گفت که پنلی داریم که بازی ها را برای فیلتر می فرستیم و بعد بنیاد تکذیب کرد. بنابراین بنیاد باید صادق و همراه بازی سازان باشد و فکر نکند بازی سازان دشمن بنیاد هستند.

او ادامه داد: نه بازی سازان نه کمیسیون هیچ کدام مخالف مجوز و ممیزی نیستیم. درخواست شفاف ما حضور بازی سازان در شورای رده بندی سنی است. هنوز هم درخواست می کنیم؛ اما بنیاد جواب روشنی به ما نداده است. شفافیت باید ایجاد شود که اعضای این شورا چه کسانی هستند و چه تصمیماتی در جلسات خود می گیرند. هم اکنون بازی سازان با شورایی روبرو هستند که نمی دانند چیست و بعد این شورا به ناگاه یک تصمیم برای بازی سازان می گیرد. مصادیق و ملاک ممیزی هم باید شفاف باشد.

این بازی ساز با انتقاد به مجوز پیش از نشر بازی ها، بیان کرد: بازی هایی که تعداد نصبشان پایین است یا به صورت نسخه اولیه تست می شوند، باید بی نیاز از مجوز و رده بندی سنی شوند. یک راه حل استاندارد این است که مانند سرویس های اشتراک ویدیو که اگر کسی محتوای اشتباه گذاشت حذف می شود، این روش برای بازی سازان هم پیاده سازی شود. ما پیشنهاد دادیم تا بازی هایی که کمتر از 5000 نصب دارند، یعنی هنوز از سمت کاربر دیده نشدند به مجوز نیاز نداشته باشند و فرصتی دهیم تا ایده های خود را تست کنند. البته می توان روی آنها نظارت کرد.

راه حل مشکلات، تعامل است

امین شهیدی، یکی دیگر از فعالان صنعت بازی، با بیان اینکه نگاه بازی سازان این بوده که راه حل مشکلات تنها گفت وگو کردن است، افزود: از همان اول که تلاش کردیم تا مشکلات را با گفت وگو و تعامل برطرف کنیم، به همین خاطر کارگروهی تشکیل شد تا با بنیاد مسائل را پیگیری کند اما در نهایت اتفاق مثبتی نیفتاد، تا جایی که برای بازی سازان مشکلاتی ایجاد شد و بازی ها فیلتر شدند. خود بازی سازان از ابتدای سال 1399 که فشارها ایجاد شد، تلاش کردند تا در آرامش به گفت وگو بپردازند؛ اما تغییر تاثیرگذاری از سوی بنیاد مشاهده نشد و حتی موانع بیشتر شد.

او ادامه داد: پیشتر هر مشکلی که ایجاد می شد، بازی سازان به بنیاد ملی به عنوان نهاد حامی صنعت مراجعه می کردند؛ اما حالا که بازی سازان فهمیدند مشکلات با گفت وگو حل نمی شود، تصمیم گرفتند نامه ای برای اعتراض تنظیم کنند. 42 استودیو و 200 بازی ساز نامه را امضا کردند تا کمیسیون پیگیری مشکلات بازی سازان باشد. کمیسیون همچنان در حال پیگیری است؛ اما حرف بازی ساز شنیده نمی شود.

این بازی ساز خاطرنشان کرد: حجم عظیمی از بازی سازان درگیر مشکلات متعدد هستند و این مشکلات سبب شده از نظر درآمد ضرر کنند، گفت: در نهایت تصمیم گرفتیم این بیانیه را به صورت عمومی اعلام کنیم. تاکنون 1400 امضا جمع آوری شده است که در این صنعت فوق العاده است و به پشتوانه این امضاها اقای اثنی عشری رئیس سازمان نظام صنفی رایانه ای کشور، نامه ای به وزیر ارشاد ارسال کرد.

مارکت ها هم از حذف بازی ها متضرر می شوند

ثریا رضایی، مدیر یکی دیگر فروشگاه های آنلاین نیز با بیان اینکه حذف هر بازی از استور، هم برای خود و هم برای توسعه دهندگان ضرر است، گفت: بازی سازان شرکای تجاری ما هستند و حذف آنها، برای مارکت هم زیان دارد، چون یک شریک تجاری را از دست می دهند و از طرفی نمی توانند سرویس مورد نظر را به کاربر عرضه کنند و کاربر به سمت استورهای دیگر می رود. با وجود این، مارکت ها چاره ای جز اجرای دستور قضایی ندارند و زمانی که دستور حذف بازی صادر می شود، فرصت تعامل هم نداریم و مجبور به حذف هستیم.

احسان کنگرانی، از مدیران بخش بازی فروشگاه آنلاین اپلیکیشن، با اشاره به حذف بازی ها از مارکت ها گفت: زمانی که دستوری از سمت کارگروه مصادیق محتوای مجرمانه یا حکم قضایی می آید، ما ملزم هستیم بازی مورد نظر را حذف کنیم، اگرنه خودمان فیلتر می شویم. برخی انتقاد می کنند که بدون اطلاع بازی سازان، بازی هایشان حذف می شود، در حالی که وقتی دستور قضایی داریم نمی توانیم مانند قوانین داخلی مان، با توسعه دهنده تعامل کنیم.

ممیزی های بنیاد ملی بازی ها، سلیقه ای است

امیرحسین فصیحی، مدیرعامل یکی از استودیوهای بازی سازی با انتقاد از روند ممیزی بازی ها بیان کرد: بنیاد می گوید در همه جای دنیا نظارت وجود دارد. در حالی که در استورهایی چون گوگل پلی نظارت به صورت خوداظهاری است و در بزرگ ترین فروشگاه بازی کامپیوتری که استور استیم است، هیچ نوع نظارتی ندارد و حتی رده بندی سنی هم به دلخواهی است.

وی با بیان اینکه بسیاری از ممیزی ها و اعمال رده بندی سنی از سوی بنیاد بازی ها، سلیقه ای است، افزود: در مواردی در در تعامل با بنیاد فهمیدیم این موارد فراتر از بحث نظارت است. پس از چند مرحله سانسور به ما اعلام کردند که کیفیت سانسور خوب نبوده و اگر بازی منتشر شود، کیفیت تجربه مخاطب کاهش می یابد. درحالی که تا به حال در بحث مجوزدهی کیفیت مرتبط با تجربه مخاطب مطرح نبوده است. این صحبت ها درمورد کیفیت بازی غیرقانونی بود و ما هم در نامه نگاری ذکر کردیم که چنین موردی در حیطه وظایف بنیاد نیست و اگر وزارت ارشاد چنین وظیفه ای به عهده بنیاد گذاشته به اطلاع همه بازی سازان برسانند.

فصیحی با انتقاد از اینکه تمامی فرآیند قانونگذاری، اجرا و نظارت در حوزه بازی به یک نهاد سپرده شده است، گفت: در تمام دنیا بازی اول مقوله صنعتی است و بعد فرهنگی و شاید مشکل از اینجاست که از ابتدا بازی در ایران یک مقوله فرهنگی شناخته شده است. به همین خاطر وقتی بازیسازان نمودار سود و هزینه خود را به بنیاد می برند تا نشان دهند که به دلیل ممیزی چه ضررهایی را تحمل کردند، بنیاد اهمیتی نمی دهد. چون دغدغه فرهنگی دارد، اما اگر وزارت ارتباطات یا اقتصاد بخشی از نظارت و قانونگذاری را به عهده می گرفتند، شاید این مشکلات رخ نمی داد.

بنیاد باید جلوی دستگاه ها، از بازی سازان دفاع کند

محمدمهدی بهفر، مدیرعامل یکی از استودیوهای بازی سازی با بیان اینکه بازی سازان همواره به دنبال تعامل بودند، گفت: نمی توان بنیاد را درک کرد که چرا با بازی سازان گفت وگو نمی کند. اگر دستگاه هایی مانع ایجاد می کنند، بنیاد باید جلوی این دستگاه ها از بازی سازان دفاع کند. اما به جای دفاع، در جوابیه ای اعلام می کنند نماینده ها از دستگاه های دیگر برای رده بندی سنی و بسیاری موارد برای بازی تصمیم گیری می کنند و بنیاد تنها یک رای دارد.

وی با بیان اینکه حالا کار به جایی رسیده که می گوییم اگر کار بزرگی برای بازی سازمان نمی کنید، حداقل جلوی پای تولیدکننده سنگ اندازی نکنید، گفت: بنیاد مسئولیت نمی پذیرد و زمانی که بازی سازان سند و مدارکی به بنیاد ارائه می دهند که این نهاد به درستی عمل نکرده است، تکذیب می کند. در این وضعیت بازی سازی درخواست می کند که در شورای رده بندی سنی از صنعت بازی یک نماینده حضور داشته باشد که هنوز به این درخواست پاسخ داده نشده است. ما هم اکنون در کلاب هاوس دعوا نداریم و تنها صحبت می کنیم؛ اما بنیاد حضور ندارد. تنها در یک بیانیه که می توان به آن ایراداتی وارد کرد، سلب مسئولیت کرده است.

این فعال صنعت بازی سازی با بیان اینکه بنیاد هنوز تکلیف استراتژی خود را معلوم نکرده است و صرفا می خواهد مجری یکسری قوانین باشد، گفت: البته بازی سازان مخالف مجوز و قانون گریز نیستند. بنیاد در حال حاضر یک دستگاه منفعل است و علت انفعال آن هم نداشتن سیاست است. اگر محصولی که تولید می شود ایراد دارد، بنیاد که در سیاست خود حمایت از تولید داخل را تعریف کرده، باید با بازی ساز جلسه برگزار کند تا با هم فکری ایراد حل شود.

بهفر ادامه داد: در حالی که وقتی یک بازی فیلتر می شود، کاربر به سراغ بازی خارجی می رود. سبد محصول خانواده ایرانی باید گسترش یابد. تمام ممیزی ها موج ناامیدی برای جوانان ایجاد می کند، چون مدام فکر می کنند اگر بازی تولید کنند و دستگاه قضا ایراد بگیرد، نهادی نیست که از آنها حمایت کند. بنیاد به جای اینکه کنار ما بایستد، کنار دستگاه های دیگر است یا بی تفاوت گذر کرده است.

بدون اطلاع رسانی، بازی ها را فیلتر می کنند

امیر انواری، مدیر یکی از استودیوهای بازی سازی، درمورد تجربه خود از فیلترینگ بازی هایشان گفت: اوایل سال گذشته بدون هیچ اطلاع قبلی، دو بازی جدی ما از روی مارکت حذف و بدون هیچ توضیحی از حالت انتشار خارج کردند. این بازی ها حداقل یک سال در مارکت ها حضور داشتند و تعداد کاربر بالایی داشتند. این بازی ها محتوای خاصی نداشتند که حساسیت برانگیز شود و پس از پیگیری ما از بنیاد ملی بازی ها، پایان سال گذشته یکی از بازی ها به مارکت برگشت. اما درمدتی که بازی ها از مارکت حذف شدند، بخش قابل توجهی از درآمد استودیو از دست رفت، چون این استودیو با سرمایه شخصی شکل گرفته بود.

وی با بیان اینکه ممیزی ها اظهارنظر سلیقه ای است و مصادیق مشخص برایشان وجود ندارد، اظهار کرد: در کنار ایرادهای متعددی به بازی ها گرفته می شود که منطق ندارد و ما مجبور به اعمال تغییرات مورد نظر آنها هستیم. بنیاد خانه بازی سازان است. در ایران بیش از 100 عنوان بازی تولید نمی شود بعد به ناگاه چند بازی را حذف می کنند. با این روند بازی و بازی سازی باقی نمی ماند. وقتی بازی سازی نباشد بنیادی هم برای نظارت وجود ندارد.

انتهای پیام

لینک خبر :‌ خبرگزاری دانشجویان ایران
تاریخ انتشار: ۱۴۰۰/۰۲/۱۱

برنامه پرده آخر با موضوع نظرات و خواسته های فعالان تئاتر در سال 1400، در ارتباط تلفنی با رضا حامدی زاده (کارگردان سینما و تئاتر) از شبکه رادیویی گفت و گو روی آنتن رفت.

رضا حامدی زاده در مصاحبه تلفنی با برنامه پرده آخر گفت: برای ساماندهی تئاتر کشور ما باید کارهایی را در سال های گذشته انجام می دادیم و امروز به دلیل عدم توجه به بسیاری از اقدامات موثر، تئاتر ایران در وضعیت اورژانسی قرار گرفته است.

وی با اشاره به وضعیت معیشتی فعالان تئاتر افزود: در شرایط بحرانی حاضر قانون گذاران و متولیان فرهنگ و هنر باید هزینه های تولید تئاتر با مستقیما به فعالان این عرضه پرداخت کنند.

این کارگردان ادامه داد: بخش عمده ای از فعالان تئاتر با معضل بیماری و اشتغال و کسب درآمد درگیر هستند.

وی اضافه کرد: مسئولان فرهنگی باید کم کاری های خود در حوزه تامین معیشت فعالان تئاتر را جبران کنند.

رضا حامدی زاده با اشاره به فرآیند قانونی بودجه بندی تولید تئاتر، توضیح داد: بسیاری از بودجه های مصوب در صورت تولید شدنِ اثر نمایشی اعتبار پیدا می کنند، در حالی که در وضعیت حاضر به دلیل شیوع ویروس کرونا تولید اثر نمایشی امکان پذیر نیست.

وی تصریح کرد: قانون گذاران باید با تصویب آیین نامه های جدید بودجه های تئاتر را از قید تولید اثر خارج کنند و از این طریق از تئاتری ها حمایت های لازم را به عمل آورند.

این فعال تئاتر در بخش دیگری از سخنان خود با بیان این که بازیگری تئاتر در قانون ایران شغل محسوب نمی شود، توضیح داد: بیمه بیکاری به شخصی تعلق می گیرد که از نظر قانون صاحب شغل باشد.

وی با اشاره به این که تئاتری ها بیمه بیکاری نمی گیرند، اظهار داشت: حمایت های دولتی در زمان شیوع ویروس کرونا در حوزه بیمه با عنوان و قالب کمک هزینه انجام شده است.

رضا حامدی زاده با اشاره به این که اکثر سیاست مداران به فرهنگ و هنر نگاهی کالا و بازاری دارند، عنوان کرد: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به دلیل این که درآمدی را برای دولت کسب نمی کند، هیچ گاه مورد حمایت و توجه قرار نمی گیرد.

وی با بیان این که تئاتری ها پشتوانه تولیدات سازمان صدا و سیما هستند، افزود: مسئولین باید بدانند که فرهنگ سازی و ایجاد زیرساخت های فرهنگی به هزینه نیاز دارند.

این کارگردان تئاتر ادامه داد: صدا و سیما باید در قبال تمام فارغ التحصیلان رشته های بازیگری و کارگردانی و غیره پاسخ گو باشد.

خبرنگار : سپهر نصیحتگر

کلمات کلیدی: #تئاتر #سال_1400 #فعالان_تئاتر

1399 تمامی حقوق سایت متعلق به صدای جمهوری اسلامی ایران است

لینک خبر :‌ رادیو گفت و گو
تهران- ایرناپلاس- آیین نامه جدید مجوز تاسیس و فعالیت نگارخانه ها اگر روی کاغذ نماند و به درستی به آن عمل شود، می تواند برخی از مشکلات هنرمندان حوزه تجسمی را رفع و در جلب اعتماد آنها موثر باشد.
تاریخ انتشار: ۱۴۰۰/۰۲/۱۱

به گزارش ایرناپلاس، گاهی گالری ها به صورتی مدیریت می شوند که فعالیت را برای هنرمندان دشوار می کنند. برای تسهیل عملکرد هنرمندان، آیین نامه جدید مجوز تاسیس و فعالیت نگارخانه ها تدوین شده است.

مدیرکل هنرهای تجسمی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی 30 فروردین با اعلام این خبر گفت: این پروسه با پژوهشی بین المللی شکل گرفت که به استادان دانشگاه هنر سپرده شد. وضعیت مدیریت نگارخانه ها در دیگر کشورها بررسی و بر مبنای آن و همچنین شرایط نگارخانه ها در کشور، آیین نامه پیشین و اسناد بالادستی و شرایط و اقتضائات هنرهای تجسمی در کشور، آیین نامه جدید تدوین شد.

به گفته مظفری، صدور مجوز تأسیس و فعالیت نگارخانه ها به 20 سال پیش تعلق داشت، به همین دلیل براساس مقتضیات و شرایط زمان و بررسی های همه جانبه برای توسعه هنرهای تجسمی در کشور و گستره بین المللی، در کمیته ساماندهی مجوزهای وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، بازنگری و تدوین شده است.

بازشدن فضا برای فعالیت هنرمندان در نگارخانه ها

یکی از مهم ترین بخش های آیین نامه جدید این است که مرجع صدور مجوز و بررسی عملکرد نگارخانه ها از نگاه فقط مدیریتی خارج شده و مراحل صدور مجوز و نظارت و دیگر امور، به شورای هفت نفره واگذار شده است.

محمود مکتبی هنرمند و فعال این حوزه با تاکید بر اهمیت این بخش از آیین نامه جدید به خبرنگار ایرناپلاس گفت: شاید این شورا بتواند کمی فضا را برای فعالیت هنرمندان در نگارخانه ها باز کند و مقداری تاثیرگذارتر باشد. به لحاظ نظری مطمئنا زمانی که تصمیم گیری از حالت تک نفره خارج می شود، شایسته تر انجام خواهد شد.

او ادامه داد: افراد در شورا می توانند، مستقل و با ایده ها و دیدگاه های مختلف باشند، اما واقعیت این است که به عنوان افرادی که سال ها در این فضا کار می کنیم، خوش بین نیستیم. هنرمندانی خارج سیستم هستند، اگر بخواهند وارد شورا شوند باید تائید شوند.

اعضای تشکیل دهنده شورا معمولا افراد ثابتی می شوند، در حالی که باید به هنرمندانی که حرفه ای کار می کنند و در جامعه هنری نقش دارند، اجازه فعالیت داده شود.

اعتماد هنرمندان جلب شود

دیگر تفاوتی که در آیین نامه جدید به آن توجه شده است، شغل نگارخانه داری و ورود به حوزه تخصصی هنرهای تجسمی تعریف شده و صلاحیت افراد ارزیابی می شود.

مکتبی این بخش از آیین نامه را اتفاق خوبی خواند و افزود: اگر بخواهیم به آیین نامه جدید نگاه صوری داشته باشیم، این بخش کمک می کند تا هر فردی نتواند وارد این حوزه از فعالیت شود. برای مثال بارها در شهرداری شاهد بودم بخش عمده سفارش های هنری را کارفرمایانی می گیرند که کوچکترین ارتباطی با هنر ندارند. هنرمندان نقش کارگر را برای آنها دارند.

به گفته این هنرمند، اگر فضای هنرهای تجسمی بخواهد رشدی داشته باشد، باید با هنرمندانی که کمتر شناخته شده اند همکاری شکل گیرد تا اعتماد آنها جلب شود.

او بیان کرد: همه هنرمندان باید اجازه کار کردن پیدا کنند تا شاهد اتفاق های خوب باشیم. این اعتماد تا حد زیادی از بین رفته است و گاهی نمونه های آن را در رویدادهای فرهنگی و شرکت هنرمندان در آن می بینیم.

گالری های دولتی نمی توانند فروش داشته باشند

پیش از این بسیاری از نگارخانه ها، دولتی یا زیر نظر نهادهای عام المنفعه بودند، به گفته مظفری، اداره کل هنرهای تجسمی بر این اعتقاد است که نگارخانه ها باید خصوصی باشند زیرا مساله فروش و اقتصاد هنر اهمیت به سزایی دارد و نگارخانه های دولتی معمولا در اقتصاد هنر نقشی نداشتند و بیشتر به صورت نمایشگاه عمل می کردند. با به روز شدن مجوز نگارخانه ها، آنها از سوی شورای مرکزی صاحب شناسه ای می شوند که پروانه فعالیت و شماره صنفی آنها محسوب می شود.

مکتبی با بیان به اینکه گالری های خصوصی زیادی در ایران فعالیت می کند، درباره نوع فعالیت گالری های دولتی گفت: اگر نگارخانه ها خصوصی شوند، اتفاق خوبی برای جامعه هنری است، زیرا با توجه به فعالیت نگارخانه های دولتی، می بینید که در آنها نمایشگاهی برگزار نمی شود که در حوزه هنرهای تجسمی مهم باشد. با اینکه ممکن است هنرمندان حرفه ای در آنها فعال باشند اما آنقدر تحت تاثیر شرایط جانبی هستند که نمی توانند فعالیت خوبی داشته باشند.

به گفته مکتبی، برخی گالری های هنری دولتی تحت تاثیر شرایط، اعتبار خود را از دست داده اند و هنرمندان نمی توانند در آنها کار کنند.

او افزود: البته بسیاری از نمایشگاه های خوب در گالری دولتی برگزار شده است اما در گالری های دولتی ارتباط کمی با بدنه جامعه هنرهای تجسمی وجود دارد. در نهایت اگر نمایشگاه پراهمیتی در گالری دولتی برگزار شود، به بزرگداشت هنرمندان، جشنواره ها و آثاری که نمایش داده نشده، اختصاص پیدا می کند. به این معنی که کارهای جدید وارد گالری دولتی نمی شود و در این شرایط این گالری ها نمی توانند فروش داشته باشند.

امکان پیچیده بودن روند پرداخت برای هنرمند

براساس آیین نامه جدید تاسیس و فعالیت در نگارخانه ها به تبعیت از آیین نامه قبلی، مسئولیت برپایی هر نمایشگاه با مدیرمسئول است و شامل همه جوانب برپایی نمایشگاه و فروش اثر و قوانین مرتبط با کپی رایت و حقوق معنوی هنرمندان بوده و مسئولیت اصالت اثر هم با مدیر نگارخانه است.

نکته دیگری که در آیین نامه جدید نسبت به آیین نامه قبلی تغییر کرده ، شناور شدن حق العمل نگارخانه ها در فروش آثار است. حق العمل نگارخانه پیش از این 30 درصد بود و بر اساس آیین نامه جدید بین 20 تا 40 درصد شناور است.

مکتبی درباره این درصد درنظر گرفته شده گفت: نوع پرداخت، تخفیف هایی که گرفته می شود، تغییراتی که در روش پرداخت اعمال می شود، ممکن است برای هنرمند سخت و پیچیده باشد و در نهایت درصد پایین تری برای هنرمند در نظر گرفته شود.

به گفته این هنرمند، اگر درصد حق العمل نگارخانه ها در فروش آثار شناور و مرجع آن برای تشخیص، مسئولان گالری باشد، احتمال دارد که به نفع خود عمل کنند.

لینک خبر :‌ خبرگزاری جمهوری اسلامی
محمد معتمدی اعلام کرد که حساب بانکیِ او که حقوقِ مدرسان آموزشگاه موسیقی آبی رود در آن بوده، به دلیل بدهیِ مالیاتی توقیف شده است.

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم ، امروز جمعه دهم اردیبهشت 1400 است و تنها چند ماه به پایان دولتِ دوازدهم باقی مانده است. در این میان و ساعاتی پیش محمد معتمدی با انتشار عکس و متنی عجیب اهالی موسیقی را شوکه کرد. معتمدی از توقیف حساب بانکیِ خود خبر داد. حسابی که حقوقِ مدرسان آموزشگاه موسیقیِ آبی رود در آن بوده است.

معتمدی علت این امر را بدهیِ مالیاتی عنوان کرده است. البته هنوز مشخص نیست که این بدهیِ مالیاتی مربوط به درآمدِ آموزشگاه موسیقیِ آبی رود با مدیریت محمد معتمدی بوده یا به دلیل دیگری اعمال شده است. در ادامه متنِ منتشر شده از سوی محمد معتمدی خواننده موسیقی کشورمان را می خوانید:

خدا رو شکر عزیز...
برقرارِ برقراریم! خیلی هم سر کیفیم. بیخود داریم ادای حال بدا رو در میاریم!
امروز یک اتفاق عجیب افتاد برامون.
از آموزشگاه تماس گرفتند که موجودی حساب پرداخت حقوق معلم ها از سوی دولت بابت مالیات توقیف شده!
خبر کوتاه بود و عجیب! با خودم گفتم بابک زنجانی و امثال او با آن بدهی های نجومی هنوز به مرحله توقیف اموال نرسیده اند ولی حکم توقیف اموال بنده با افتخار و به سرعت صادر گردید. نمی دانم بابت کدام درآمد ولی عنوانش هست بدهی مالیاتی!!
همه فعالان عرصه موسیقی می دانند که بنده یک هزارم بسیاری از دوستان همکار هم در این مملکت فعالیت و درآمد نداشته ام. و در این دو سال اخیر که تعداد کنسرت های ما هم صفر بوده. حتی همین کنسرت های آنلاین که اکثر همکاران من داشتند را هم بنده نداشتم. گمان نمی کنم هیچکدام از آن دوستان چه در مقام تهیه کننده و چه در مقام هنرمند تا کنون گذرشان هم به اداره مالیات خورده باشد، چه رسد به اینکه حکم توقیف اموال گرفته باشند.
حالا ببینید من چه بخور بخوری راه انداخته بودم که دولت و اداره مالیات و نظام بانکی همزمان و طی یک عملیات ضربتیِ مبارزه با فساد، این ابر بدهکار بانکی و مالیاتی را قبل از خروج از کشور ضربه فنی کردند.
البته این هم اموال شخصی من محسوب نمی شد و حساب پرداخت حقوق معلمان آموزشگاه آبی رود بود. چقدر حساب های بانکی من خالی بوده که رفتند سراغ حقوق معلم های آموزشگاه!
بخدا من حاضرم الباقی اموالم رو هم به شما ببخشم. فقط آنقدر کم است که باعث شرمندگی خودم خواهد بود! ولی اگر به همین اندک کارتان راه می افتد بسم الله!
خدا را شکر، من یکی که از سوی دولت محترم، هم پشتیبانی شدم و هم مانع زدایی. حالا با یک روحیه سرشار از امید می روم سراغ ادامه کار فرهنگی و تولید اثر در این مملکت.
شما هم آماده اید؟!
اِوری بادی آر یو رِدی؟

در سال 1398 بود که آموزشگاه های موسیقی از مالیات معاف شدند. مرداد سال 1398 خبری منتشر شد که براساس آن به درخواست تعدادی از مدیران آموزشگاه های موسیقی در سال گذشته، پیگیری های وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، معاونت امور هنری، دفتر موسیقی و دفتر آموزش و توسعه فعالیت های فرهنگی و هنری، سازمان امور مالیاتی کشور، آموزش موسیقی با مجوز وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی را از مصادیق معافیت از مالیات بر اساس قانون اعلام و به ادارات امور مالیاتی برای اجرا ابلاغ کرد.

البته پس از آن باز هم و به لطفِ ناکارآمدیِ مسئولان وزارت ارشاد، زمزمه هایی مبنی بر اعمال مالیات بر درآمدِ آموزشگاه های موسیقی به گوش رسید. حال باید دید که آیا دولت در دوران شیوع ویروس کرونا تصمیم گرفته که از آموزشگاه های موسیقی مالیات بگیرد یا ماجرای دیگری در میان است.

انتهای پیام/

لینک خبر :‌ خبرگزاری تسنیم

به گزارش مهر ، طی روزهای اخیر انتشار دو فیلم از حسین خواجه امیری (ایرج) خواننده پیشکسوت موسیقی ایرانی و فرخنده گل افشان مادر همایون شجریان در مرحله اول واکسیناسیون شهروندان بالای 80 سال در فضای مجازی حاشیه هایی را ایجاد کرده که دربرگیرنده سوءتفاهماتی مبنی بر نحوه اولویت بندی واکسیناسیون برای هنرمندان سالخورده و پیشکسوت بود و منابع رسمی هم درباره این مسئله اظهارنظری نکردند.

هم اکنون هنرمندان زیادی در تهران و شهرستان های دیگر کشور وجود دارند که شرایط سنی آنها بالای 80 سال است و درصد ابتلای آنها به بیماری نسبت به دیگر شهروندان بیشتر است. شرایطی که با توجه به جایگاه فرهنگی هنری هر یک از این عزیزان که هر یک به سهم خود سرمایه های ملی کشورمان محسوب می شود، فضا را به سمت و سویی هدایت می کند که آنها نیز در اولویت واکسیناسیون قرار گیرند.

موسسه هنرمندان پیشکسوت از جمله مجموعه ها و نهادهای زیر مجموعه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است که می تواند در این شرایط با رایزنی ها و مذاکراتی که با ستاد ملی مقابله با کرونا و وزارت بهداشت انجام می دهد، نسبت به در فهرست قرار گرفتن هنرمندان بالای 60 سال در طرح واکسیناسیون اقدامات لازم را انجام دهد.

نیکنام حسینی پور مدیرعامل موسسه هنرمندان پیشکسوتان در گفتگو با مهر ضمن اشاره به تازه ترین فعالیت های این مجموعه در حوزه واکسیناسیون هنرمندان پیشکسوت توضیح داد: ما قبل از شروع سال جدید مکاتباتی را با وزارت بهداشت داشتیم که هنرمندان بالای 60 سال با اولویت هنرمندان بالای 90 سال و سپس هنرمندان بالای 80 سال در اولویت واکسیناسیون قرار گیرند. که دوستان در جواب ما اعلام کردند این عزیزان هم به مثابه یک شهروند محسوب شده و حتماً بر اساس اولویت های موجود جزو نوبت واکسیناسیون قرار می گیرند.

وی افزود: نظر به اینکه طی ماه های گذشته ما شاهد درگذشت بسیاری از هنرمندان حوزه های مختلف بر اثر بیماری کووید 19 بودیم و این عزیزان هم به نوعی سرمایه های ملی ما محسوب می شوند. پیشنهاد دادیم که همراه با واکسیناسیون مردم شریف کشورمان بر اساس اولویت های موجود نهادهای ذی ربط شرایطی فراهم شود که موسسه هنرمندان پیشکسوت تبدیل به پایگاه واکسیناسیون هنرمندان شود و این عزیزان با حضور در محل مجموعه به عنوان یک مجموعه متمرکز و قابل اطمینان دیگر به شعبه های دیگر مراجعه نکرده و در همین جا با مراقبت ها و پروتکل های بهداشتی ویژه برای واکسن اقدام کنند. در این زمینه هم هنوز جواب قطعی به ما ارائه نشده اما ما همچنان مشغول رایزنی ها در این زمینه هستیم.

مدیرعامل موسسه هنرمندان پیشکسوت تصریح کرد: ما به دوستان در ستاد ملی مقابله با کرونا و وزارت بهداشت اسامی هنرمندان دارای اولویت برای واکسن را به طور کامل ارسال کردیم و این آمادگی را داریم که محل موسسه به طور کامل در اختیار واکسیناسیون هنرمندان قرار گیرد. به هر حال با کمال احترام به تمامی اقشار جامعه که بنا به برنامه ریزی های فنی ستاد ملی مقابله کرونا می بایست برای واکسینه شدن مورد توجه قرار بگیرند این انتظار می رود که ستاد کرونا بر اساس فهرستی که حتی کد ملی هنرمندان نیز در آن درج شده نسبت به واکسیناسیون هنرمندان بالای 80 سال و سپس دیگر گروه های سنی اقدام کنند.

لینک خبر :‌ تازه ترین ها
حمایت سلبریتی ها از کاندیدای مورد نظرشان امسال قطعا رنگ و بوی دیگری خواهد داشت و گول حرف دوستان این آقایان را نخواهند خورد .
تاریخ انتشار: ۱۴۰۰/۰۲/۱۰

گره فرهنگ و هنر یکتاپرس: ایام انتخابات دارد نزدیک می شود و تعدادی دارند دنبال خواننده ها و سلبریتی ها می گردند . و انگار فراموش کرده اند که با چه الفاظ توهین آمیزی قبلا از آن ها تشکر کردند !

قابلیت هنر و هنرمندان در نتایج آرا بر هیچکسی پوشیده نیست و این امر در انتخاب رئیس جمهور فعلی که درجذب آرا تاثیر باور نکردنی داشت به وضوح به چشم دیده شد . در این میان خواننده ها هم به اصطلاح یک پای ثابت قضیه هستند و در انتخابات قبلی شاهد حضور جدی و فعال خواننده ها بودیم. این روزها هم کیشان گروهی که بعد از پیروز شدن در انتخابات سلبریتی ها را زیر پا گذاشتند دوباره به تکاپو افتاده اند تا برای ستاد های خود از خوانندگانی مثل چاوشی و عقیلی دعوت کنند . هر چند که این دو خواننده خبر را تکذیب کردند اما حمایت سلبریتی ها از کاندیدای مورد نظرشان امسال قطعا رنگ و بوی دیگری خواهد داشت و گول حرف دوستان این آقایان را نخواهند خورد .

گویی از میان نامزدها تعدادی به دنبال جلب هنرمندانی برای ساخت موسیقی، ویدیو و نماهنگ هایشان هستند تا بتوانند ویترین مناسبی برای خود و در نهایت، جلب نظر مردم داشته باشند.حالا با توجه به پیشینه همکاری این خواننده ها با ستادهای انتخاباتی،و مسائل تاسف باری که پیش آمد آیا خواننده یا چهره معروفی با این گروه دست بیعت خواهد داد ؟

این هم عزیز شدن دوباره خواننده ها :

خوانندگانی که در ستادهای انتخاباتی فعالیت کنند، مجوز کنسرت هدیه می گیرند. دفتر موسیقی معاونت امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی اعلام کرد: مجوز فعالیت هنرمندان موسیقی که قصد فعالیت در ستادهای تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری را دارند، با سرعت صادر می شود. به منظور افزایش سطح شور و شعف جامعه در یازدهمین انتخابات ریاست جمهوری، صدور مجوز اجرای گروه های هنری و خواننده های عرصه موسیقی که قصد فعالیت در ستادهای تبلیغات انتخاباتی ریاست جمهوری اسلامی ایران را دارند، در اسرع وقت صادر می شود.

انتهای پیام/

لینک خبر :‌ یکتا پرس
سمیه مهری برای تربیت بنیادین شاگردان جدید، از برگزاری کارگاه آموزشی تئاتر خیابانی در شهرهای محروم از این رشته خبر داد.
تاریخ انتشار: ۱۴۰۰/۰۲/۱۰

سمیه مهری نویسنده، کارگردان و بازیگر تئاتر که به تازگی کتاب تئاتر در خیابان به قلم او منتشر شده است در گفتگو با خبرنگار تئاتر خبرگزاری صبا درباره مشکل کمبود منبع مطالعه برای رشته تئاتر خیابانی تصریح کرد: تئاتر خیابانی یک رشته نوپا است و مساله کمبود کتاب مرجع در این حوزه نه تنها در ایران بلکه در سراسر دنیا مطرح است.

وی ادامه داد: من در ابتدا برای مطالعه خودم بود که سراغ کتاب و مقاله های خارجی حوزه تئاتر خیابانی رفتم اما متوجه شدم این منابع محدود و دسترسی به آن ها بسیار مشکل است. پس از پی بردن به این مساله تصمیم گرفتم تمام مطالب موجود این رشته را به عنوان یک کتاب جامع تدوین کنم؛ چراکه شاید خیلی از علاقمندان امکان دسترسی به آن ها را نداشته باشند.

این کارگردان تئاتر درباره علت کم توجهی به مساله کمبود کتاب در رشته تئاتر خیابانی گفت: مقاله های متعددی در ایران به تئاتر خیابانی پرداخته اند اما من چندان مطالب تخصصی برای این حوزه در آن ها ندیدم و علت را نبود تقاضا در بازار می دانم. تقاضای اندک برای چنین منابعی در جامعه نقش موثری در کمبود عرضه بازی می کند. بسیاری از افراد نه تنها در تئاتر خیابانی بلکه در تمام حیطه ها فکر می کنند به قدری به همه چیز عالم هستند که نیازی به خواندن کتاب ندارند و این به معضلی بزرگ تبدیل شده است همچنین در حال حاضر مردم جامعه ما به آموزش از طریق شبکه های اجتماعی مثل اینستاگرام علاقمندتر هستند تا مطالعه کتاب و این نشانگر ضعف آموزشی موجود است.

احتمال چاپ 2 و سه برای تئاتر در خیابان

مهری درباره استقبال از کتاب تئاتر در خیابان که توسط نشر نودا منتشر شده است، اظهار کرد: چگونگی استقبال از یک کتاب جدید به میزان اهمیت مطالب آن و شرایط محیطی که در آن منتشر شده است، بستگی دارد. کتاب تئاتر در خیابان با توجه به ضرورتی که وجود داشت، نوشته شده است و به نظرم با توجه به استقبال خوبی که پس از اعلام خبر پیش فروش این کتاب بر روی سایت صورت گرفت و فزونی هنرمندان در سراسر کشور امسال به چاپ 2 و سه هم برسد.

او درباره هدف از نوشتن این کتاب توضیح داد: هدف من از تدوین کتاب تئاتر در خیابان ایجاد یک مسیر راحت و هموار بود برای کسانی است که به تئاتر خیابانی علاقمند هستند؛ چراکه این کتاب به تنهایی می تواند منبعی باشد برای آن ها تا دیگر به هر اقدامی دست نزنند و به سراغ کتاب ها و مقالات مختلف نروند.

این نویسنده اعلام کرد: من قبل از شروع به نوشتن تئاتر در خیابان ، اغلب کتاب های مرتبط با این حوزه را خواندم و برای تالیف آن از منابع برخی کتاب ها که جامع بودند نیز استفاده کردم؛ به همین دلیل است که این کتاب را جامع می دانم. لازمه فعالیت تخصصی در حیطه تئاتر خیابانی، صرف وقت و هزینه زیاد برای مطالعه منابع گوناگون با محدودیت دسترسی است اما علاقمندان با مطالعه کتاب تئاتر در خیابان به راحتی می توانند راجع به تمام مطالب و بخش هایی از تئاتر خیابانی که تاکنون به آن ها پرداخته نشده است، اطلاعات کسب کنند.

اجرای نمایشنامه های تکراری توی ذوق مخاطب می زند

مهری درباره اجرا شدن نمایشنامه های خارجی بجای ایرانی، تصریح کرد: در این خصوص یک سری نکات مثبت و منفی مطرح است. بررسی دیدگاه نویسندگان خارجی و آگاهی از دغدغه هایی که در دنیای امروز وجود دارد، کاری پسندیده و مثبت است. با این حال در ایران نمایشنامه های جذابی وجود دارد که قابلیت اجرا دارند، به طوری که می توانیم نمایشنامه های خارجی را در اولویت دوم قرار بدهیم. با وجود نمایشنامه نویسانی که از دغدغه های امروز و جهانی نزدیک به جهان خودمان صحبت می کنند، چرا به سراغ نویسندگان خارجی برویم؟

او گفت: مساله ای که برای من اهمیت دارد، نمایش هایی است که بارها و بارها در ایران اجرا شده اند اما با اجراهای ضعیف تر همچنان در سالن ها دیده می شوند و این تکرار هیچ جذابیتی برای مخاطب ندارد. اگر قرار باشد، اجرایی از نویسنده ای مانند آنتون چخوف که هر ساله حداقل یک اثر از او اجرا می شود را تماشا کنیم، انتظار می رود با اجرا و دیدگاهی جدید از کارگردان روبرو شویم اما چیزی که در ایران می بینیم، عکس این قضیه را نشان می دهد که جنبه منفی دارد.

تفرقه بینداز و حکومت کن!

این بازیگر تئاتر در بخش دیگر صحبت هایش درباره معضلات امروزی تئاتر خیابانی عنوان کرد: دغدغه این روزهای فعالان تئاتر خیابانی اختلاف نظرهایی است که بنیاد این هنر را زیر سوال می برد. ضرب المثلی می گوید تفرقه بینداز و حکومت کن و این است حکایت این روزهای تئاتر خیابانی. در حال حاضر تفرقه ای در میان بچه ها شکل گرفته که هر کسی درحال از آب گل آلود ماهی گرفتن به نفع خودش است به گونه ای که خودشان تیشه می زنند به ریشه نمایشی که به تازگی پا می گیرد، اما باید به این نکته توجه کرد، این همدلی آدم هاست که کارساز است، نه زیرآب زدن و تفرقه انداختن میان دیگران.

مهری اذعان کرد: در شرایطی که صندلی و جایگاه برای خیلی ها حرف اول را می زند، دغدغه من اما چیز دیگری است. یک سال است در حال انجام کاری هستم که اگر به درستی شکل بگیرد، آن را به منزله انجام رسالت خودم در این حوزه می دانم. یک سال از زندگی ام را وقف تربیت بنیادی شاگردانی جدید برای تئاتر خیابانی کرده ام؛ چراکه ما با کمبود نیروهای جدید در این رشته مواجه هستیم.

او تاکید کرد: من بدون هیچ گونه چشم داشت مالی با پنج انجمن نمایش در شهرهای مختلف صحبت کرده ام تا در شهرهایی که تا به حال تئاتر خیابانی اجرا نشده است، کارگاه آموزشی راه اندازی کنم که اولین کارگاه ما به زودی در چهار محال و بختیاری و کهگیلویه و بویراحمد برپا خواهد شد و دوست دارم این کار در تمام شهرستان ها انجام شود.

نویسنده کتاب تئاتر در خیابان افزود: همیشه گفته ام که هنر و مخصوصا تئاتر خیابانی ارث پدر هیچ کسی نیست. دغدغه من این است که بدون دامن زدن به حواشی، به عنوان یک هنرمند کار جدیدی را شروع کنم همانطور که برای ایجاد رشته تئاتر خیابانی در دانشگاه و تالیف کتاب جامع برای این رشته فعالیت کرده ام.

مساله تئاتر، برای دیروز و امروز نیست

مهری عنوان کرد: من قبل از شرایط کرونا داد می زدم حال تئاتر بد است، چراغ تئاتر در حال خاموشی است اما کسی جوابگو نشد. سال هاست که تئاتر با کمبود تماشاچی مواجه است و فقط تعداد محدودی تماشاچی از یک سالن به سالن دیگر منتقل می شوند.

این کارگردان تئاتر با بیان اینکه مساله تئاتر یک روزه و به دنبال کرونا به وجود نیامده است که یک شبه هم حل شود، گفت: تا زمانی که در مدارس ما درسی به نام هنر وجود نداشته باشد تا نمایش را به دانش آموزان تعلیم دهد، این مساله ادامه خواهد یافت. با این حال اگر قرار است تئاتر را نه تنها در بخش خیابان بلکه در تمام حیطه ها زنده نگه داریم، لازمه اش تربیت و دانش افزایی درست هنرجوها است. تئاتر به ورود افرادی با ایده های جدید نیاز دارد؛ چراکه همواره ورود فکرهای جدید به یک فضا کمک کننده بوده است.

این نویسنده ادامه داد: اینکه می بینیم فارغ التحصیل رشته هنر که سال هاست بازیگری کرده است به دلیل نداشتن امنیت مالی و حمایت لازم الان در نانوایی کار می کند و یا اینکه خیلی ها تئاتر را در جامعه ما شغل قلمداد نمی کنند، معضلی است که اگر از سوی اداره کل هنرهای نمایشی پشتیبانی شود برای فعالان هنری اتفاق های خوبی خواهد افتاد.

مهری در پایان با اظهار امیدواری نسبت به بهبود حال حوزه تئاتر خاطرنشان کرد: این یک راه طولانی است که نه تنها یک شبه بلکه با تمام شدن ویروس کرونا هم به سرانجام نخواهد رسید و فقط با دست به دست هم دادن همه فعالان هنری است که می توان یک حرکت بزرگ را رقم زد.

پریسا منیر

انتهای پیام/

لینک خبر :‌ خبرگزاری صبا
به گفته یک کارگردان تئاتر، ویژگی جمعی تئاتر اقتضا می کند که اختصاص واکسن کرونا به این گروه در نظر گرفته شود.
تاریخ انتشار: ۱۴۰۰/۰۲/۰۹

مریم منصوری نویسنده و کارگردان تئاتر درباره آثار جدید خود به خبرنگار تئاتر خبرگزاری صبا عنوان کرد: مجموعه داستان رَد که دومین مجموعه داستا ن من است، متشکل از هشت داستان کوتاه با نام های تپه شغالی، کشتارگاه، رد، موج سرخ، آویشن و نعناع، یک نقطه زرد روشن، پشت شیشه های گراندهتل و شبیه ناتورئال محمد برای تکیه دولت، است.

او با بیان اینکه 2 داستان از میان این هشت مورد ماهیت تاریخی دارند و مابقی متعلق به فضای امروز و دربرگیرنده نگاهی اجتماعی به معضلات انسان امروز است، اعلام کرد: برای مجموعه داستان رَد که به تازگی به اتمام رسیده است هنوز با ناشر خاصی به توافق نرسیده ام.

این کارگردان تئاتر درباره کارهای تئاتری اش به یکی از نمایش های عقب افتاده اش اشاره و تصریح کرد: زمانی که تماشاخانه ها دایر بودند، قرار بر این بود نمایش آمده بودیم اینجا بمیریم که آن را سال گذشته برای هفدهمین جشنواره تئاتر مقاومت آماده کرده بودیم، بعد از عید نوروز در تماشاخانه سرو روی صحنه ببریم. تیم ما بعد از دریافت نوبت اجرا از تماشاخانه تا آخرین روزهای قبل از عید سخت مشغول به تمرین بود اما با توجه به تعطیلی های کرونایی تماشاخانه ها، نمایش ما همچنان بلاتکلیف باقی مانده است.

او ضمن اظهار نگرانی برای وضعیت این روزهای تئاتر، تاکید کرد: گروه های تئاتری و خود تئاتر نه تنها با توجه به این تعطیلی ها وضعیت خوبی ندارند، حتی اگر در شرایط موجود و با نارنجی شدن وضعیت کرونایی شهرها، سالن ها شروع به فعالیت کنند باز هم نتیجه ای نخواهیم گرفت؛ چراکه خطر مبتلا شدن برای گروه های اجرا و تماشاچیان وجود دارد بنابراین گروه های تئاتری چه اجرا کنند یا نکنند، در هر دو صورت با هزینه بالایی رو برو می شوند.

ارجحیت نمایش های کمدی در تئاتر آنلاین

این فعال حوزه تئاتر درباره تئاتر آنلاین به عنوان راهی برای فعالیت در شرایط تعطیلی تماشاخانه ها اذعان کرد: تئاتر آنلاین پدیده ای است میان تئاتر و سینما که در این شرایط سخت اقتصادی بسیار هزینه بر است و استفاده از آن نیازمند کاربرد صحیح نمونه های زیبایی شناسی در این حوزه است.

منصوری با اشاره به تجربه تئاتر آنلاین گفت: ما اولین نمونه تئاتر آنلاین را در جشنواره تئاتر مقاومت که پارسال به دلیل شرایط کرونا برگزار شد، تجربه کردیم اما به هیچ عنوان از امکانات تئاتر آنلاین برخوردار نشدیم. اداره کل هنرهای نمایشی در سال گذشته برای گزینش نمایش هایی که تولید شده اما موفق به اجرا نشده بودند، طرحی را اجرا کرد تا منتخبان به صورت آنلاین اجرا داشته باشند ولی در همان پخش آنلاین هم بیشتر به دنبال کارهای کمدی بود. چنین رویکردی در موقعیت های وحشتناک اجتماعی و خوابیدن تئاتر بد نیست زیرا ما می دانیم مخاطب در چنین شرایطی به نمایش کمدی علاقمندتر است تا تحلیل یک موضوع تراژدی، اما همین تقسیم بندی باعث کنار گذاشته شدن برخی از کارها از رده تولید و اجرای تئاتر آنلاین می شود.

برای ورود به تله تئاتر، دیگر دیر است

این نمایشنامه نویس با بیان اینکه تعطیلی تئاتر در این یک سال و اندی موجب تجربه یا حمایت کافی برای تولید تئاتر آنلاین نشده است، اظهار کرد: وقتی تعطیلی سالن ها به 2، سه ماه می رسد، همه حرف از لزوم ورود به اجرای آنلاین می زنند در حالی که حوزه تئاتر نه امکانات مناسبی در این زمینه دارد و نه کسی مایل به آزمون و خطا برای شناختن ویژگی های این فضای جدید است.

منصوری با انتقاد از نبود حمایت از عرصه تئاتر عنوان کرد: تئاتر از همان ابتدا در مقایسه با سایر هنرها با حمایت کم تری مواجه بوده است، الان هم که با وجود شرایط کرونا در شب تاریک هنر ایران به سر می بریم، وضعیت بدتر است. با گذشت زمان یک سال و چند ماهه بعد از شیوع کرونا دیگر باید همه ما می دانستیم کدام شبکه و در چه ساعتی تله تئاتر پخش می کند. همچنین برای ورود به فضای اجرای آنلاین کمی دیر است زیرا در این مدت مخاطب می بایست از طریق اطلاع رسانی کافی به این موضوع آگاهی پیدا می کرد.

این کارگردان تئاتر ادامه داد: متاسفانه تاکنون هیچکدام از این اقدامات صورت نگرفته و در این یک سال و نیم اقدام خاصی برای تئاتر به ویژه در حوزه اجرای آنلاین انجام نشده است؛ به گونه ای که نه مخاطب ما با فضای تئاترآنلاین آشناست، نه تئاتری ها دست به آزمون و خطا در این فضا زده اند. با این وجود برای استفاده حوزه تئاتر از اجرای آنلاین باید از گروه هایی که ایده هایی در این زمینه دارند، حمایتی هرچند اندک صورت بگیرد و در کنارشان گروه هایی هم باشند که به همان شیوه سنتی کار خود را تولید کنند تا به شکل تله تئاتر پخش شود.

او اذعان کرد: در دوران شیوع ویروس کرونا شرایط برای فعالان سینما و تئاتر که کار گروهی انجام می دهند، با مشاغل و هنرمندانی که کار فردی می کنند، متفاوت است؛ چراکه خطر ابتلا به ویروس در زمان انجام کار گروهی بیشتر از دیگران آن ها را تهدید می کند. گروه های تئاتری به دلیل ویژگی جریان تولید و ارائه اثر، در خط مقدم کرونا قرار دارند؛ به همین دلیل مهم ترین حمایتی که در حال حاضر می تواند برای تئاتر کمک کننده باشد، تخصیص واکسن کرونا برای گروه های در حال تمرین یا گروهایی که می خواهند نمایشی را به اجرا در آورند، است.

منصوری در پایان یادآور شد: واکسن کرونا مخصوصا برای گروه های تئاتری برای ویژگی جمعی که این کار دارد و تجمع مخاطب و گروه های تئاتری در زمان و مکان واحد، برای دیدن و ارائه اثر هنری با توجه به فضای زنده تئاتر باید در اولویت قراربگیرد.

پریسا منیر

انتهای پیام/

لینک خبر :‌ خبرگزاری صبا
اصغر خلیلی از نامشخص بودن اجرای عمومی پات خبر داد و عنوان کرد همه برنامه ریزی ها بستگی به عادی شدن شرایط و فروکش کردن بیماری کرونا دارد.
تاریخ انتشار: ۱۴۰۰/۰۲/۰۹ سایت های دیگر : اعتماد آنلاین ایرانا

اصغر خلیلی نویسنده و کارگردان تئاتر درباره سرنوشت اجرای عمومی نمایش پات که در بخش مهمان سی و نهمین جشنواره تئاتر فجر نیز حضور داشت به خبرنگار مهر گفت: تکلیف اجرای نمایش هنوز مشخص نیست و فعلاً منتظر بهبود شرایط کرونا هستیم تا با نرمال شدن وضعیت بتوانیم برای اجرای عمومی نمایش برنامه ریزی کرده و پیگیری هایمان را از سر بگیریم.

وی درباره پیش بینی زمان اجرای نمایش توضیح داد: برنامه ریزی هایمان برای اجرای نمایش در همین اردیبهشت و خرداد بود که متاسفانه کرونا اجازه اجرا را از ما گرفت. در حال حاضر همه برنامه ها و پیش بینی ها خیلی مبهم است و باید منتظر فروکش کردن بیماری باشیم و بعد از آن اقدام به برنامه ریزی برای اجرا کنیم.

کارگردان اولیور توییست در پایان یادآور شد: نمایش برای اجرای عمومی تغییری نسبت به اجرای جشنواره نخواهد داشت. مدت زمان این اثر نمایشی نزدیک به 60 دقیقه است و 6 بازیگر دارد. بهزاد محسنی، لیلا حقانی، مریم نثاری، رضوان عباسی، ملیکا اسلافی ، سید زهرا حسینی بازیگران پات هستند.

نمایش پات تاویل و بازآفرینی از داستان سیاوش شاهنامه فردوسی در دنیای امروز است.

کد خبر 5199934

آروین موذن زاده

لینک خبر :‌ خبرگزاری مهر
مدیرکل هنرهای نمایشی، طی حکمی عبید رستمی مدیر کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان کردستان را به عنوان دبیر پانزدهمین جشنواره تئاتر خیابانی مریوان معرفی کرد.

به گزارش برنا، قادر آشنا (مدیرکل هنرهای نمایشی)، طی حکمی عبید رستمی (مدیر کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان کردستان) را به عنوان دبیر پانزدهمین جشنواره تئاتر خیابانی مریوان معرفی کرد.

در این حکم آمده است:

جشنواره تئاتر خیابانی مریوان به عنوان مهم ترین رویداد این گونه نمایشی در کشور، جایگاه ارزنده و مهمی در میان هنرمندان ایران و سایر کشورها، صاحبنظران و مخاطبان و به ویژه مردم شریف مریوان دارد.

ارتباط نزدیک و صمیمی نمایش خیابانی و گونه های متفاوت اجرایی این حوزه با مخاطبان و بیان مسائل و دغدغه های انسانی و اجتماعی و میزان بالای اثرگذاری آن، امتیاز ارزشمندی است که می توان با پژوهش، برنامه ریزی کارشناسانه و بهره گیری از تجربیات پیشین، از این امتیاز گرانسنگ بهره های بسیار برد. این موضوع در سالجاری و به جهت شیوع بیماری و تبعات فردی و اجتماعی آن اهمیت دو چندان خواهد داشت.

با توجه به تجربه، تخصص و جایگاه مدیریتی جنابعالی در فرهنگ و هنر استان به موجب این حکم به عنوان دبیر پانزدهمین جشنواره تئاتر خیابانی مریوان منصوب می شوید.

امید که با بهره گیری از نظرات سازنده، تجربیات و توان ارزنده هنرمندان و صاحب نظران و جلب و جذب مشارکتهای مادی و معنوی نهادهای استان در برگزاری شایسته و اثرگذار این رویداد ارجمند پیروز و سربلند باشید.

انتظار می رود در تمام مراحل برنامه ریزی و برگزاری، صیانت از سلامت هنرمندان و مخاطبین و عوامل محترم برگزاری در اولویت مؤکد قرار گیرد.

عبید رستمی متولد 1349 در شهر سنندج که علاوه بر سالها فعالیت در عرصه هنرهای نمایشی در مقام نویسنده، بازیگر و کارگردان هم اکنون مدیرکل فرهنگ و ارشاد استان کردستان است و پیش از این نیز معاونت فرهنگی و رسانه ای اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان ، ریاست انجمن هنرهای نمایشی استان و عضو شورای صدور پروانه آثار نمایشی استان از جمله مسئولیت های این مدیر هنرمند بوده است.

استان کردستان ایران تئاتر سلامت مدیر کل فرهنگ و ارشاد اسلامی مریوان تئاتر خیابانی عبید رستمی قادر آشنا

لینک خبر :‌ خبرگزاری برنا
دفتر موسیقی معاونت هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تعداد آلبوم و تک آهنگ هایی را که در هفته سوم فروردین مجوز گرفتند، اعلام کرد.

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی دفتر موسیقی، در هفته سوم فروردین دفتر موسیقی معاونت هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مجوز 195 تک آهنگ و 16 آلبوم را صادر کرده است. در این هفته 2 آلبوم سبا و هفت آلبوم شامل درنا ، تجنیس ، لو ، گرایلی ، نوائی ، سردار عیوض خان و اینجتمه که همگی در حوزه موسیقی نواحی هستند از دفتر موسیقی وزارت ارشاد مجوز انتشار گرفتند.

موسیقی این آلبوم ها از مقام های موسیقی شمال خراسان است و توسط رحیم رضایی یکی از نوازندگان این خطه روایت شده است و نامی از آهنگساز این مقام ها در دست نیست.

برای این آثار فقط مجوز انتشار صادر شده و زمان انتشار آن در اختیار مالک اثر است.

کد خبر 5199784

علیرضا سعیدی

لینک خبر :‌ خبرگزاری مهر
در فرصتی مغتنم که می شد مردم را در کنار یار مهربان نشاند و از بار خمودی و افسردگی فراگیر اجتماعی کاست، مسئولان ارشد حوزه مدیریت بحران نتوانستند مهره های تدبیر را روی صفحه شطرنجیِ این روزها درست بچینند.
تاریخ انتشار: ۱۴۰۰/۰۲/۱۱

خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در اردبیل - مریم رضائی: در اسفندماه 98، میهمان ناخوانده ای وارد خانه هامان شد و با درجات متفاوتی از اکراه، پذیرفتیم که تا مدت ها قرارِ همزیستیِ چارچوب داری را با آن خواهیم داشت.

وقتی دردسرهای این ذره چموش همه گیر شد، جهانی را به هم ریخت که بشر خود را در رأس هرم وجود آن می دانست؛ بنابراین باید دست به کار می شد تا با واکاوی این پیشامدِ ناگهان، سَر از سِرّ آن در آرَد.

یادمان هست که پاسخی برای پرسش های بسیارمان در این باره نداشتیم؛ عالمان و محققان هرچه در تصورشان آمد، توصیه کردند و ما که ترس جان داشتیم، رخت عمل بر قامت لحظه هامان پوشاندیم؛ اما هر چه آشنایی میزبان و میهمان بیشتر شد، هراس هم تقلیل یافت؛ گرچه از آمارمان کاسته شد.

در همین دوران، کرکره مراکز توزیع آگاهی را هم کشیدند و شهرمان رنگ خاکستری به خود گرفت. دوره اول که همگانی بود شاید قابلیت پذیرش بیشتری داشت، اما در ادوار بعد، به دلایل عدیده ای نمی شد قبول کرد که مراکز فروشِ پر ازدحام فعال باشند و موزّعان کتاب، واحدهای فروش خود را [با کمترین تراکم و تعداد مراجعه کننده] قفل کنند.

مشکل بعدی، آنجایی رخ نمود که کتابفروشی ها در گروه دوم قرار گرفتند و خود، مُهر تأییدی بر غیر ضروری بودن این کالا شد؛ همان که هر مسئولی دستش را می گیرد، با خود پشت تریبون می برد و نهیب می زند که نباید از آن غافل بود. کتابفروشان شهر من این دوره را سیاه ترین دوران کاری خود می دانند و در حیرت اند که چطور کالاهای فرهنگی می توانند ضرورت اجتماعی نباشند؟!

نه اتحادیه صدایشان را به جایی رساند و نه دیگر ارگان های دولتی موضوع بررسی دوباره را در دستور کار قرار دادند. فروش غیرحضوری به کمترین حد خود رسید و در برخی واحدها صفر را هم تجربه کرد.

اما ضربه آخر...
کمی پس از شروع کووید 19 ناشران که نقش پایگاه های توزیع را کم رنگ تر می دیدند، با تعیین تخفیف، سعی در جذب مشتری برای کتاب های تولیدی خود داشتند. این حرکت به مذاق مشتری هم خوش آمد و مسابقه هر که بیشتر تخفیف بدهد، برنده است راه افتاد. طبیعتا مخاطب سراغ مرجعی می رود که قرار است خواسته اش را با هزینه کمتری تأمین کند.

موضوع، شگفت آور می شود وقتی که ناشر، همان میزان درصدی را برای مشتری خود در نظر می گیرد که برای مرکز توزیع فاکتور می کند. این روند، پس از برگزاری نمایشگاه مجازی کتاب تهران سرعت و قوّت بیشتری گرفت و با تعطیلی های پیاپی در اثر رنگین تر شدن وضعیت شهرها، به حد اعلای خود رسید. سایت های فروش مجازی کتاب هم دوشادوش ناشران به این ماراتُن دامن زدند و کار بدان جا رسید که فاصله عمیقی بین مخاطبِ کتاب خوان و کتابفروش افتاد.

القصه؛ وضعیت کتابفروشان شهر من آشفته است؛ واحدهای بزرگتر به سیاق هر که بامش بیش، برفش بیشتر چطور می توانستند از پسِ پرداخت حقوق و بیمه کارکنان خود برآیند؟ بر همین اساس، واحدهای کوچکتر چطور اقساط و اجاره های خود را سامان می دادند؟ شاید گفته شود مدیریت مسائل داخلی چیزی نیست که نیازمند یاری دولتمردان باشد، اما توجه کنیم که اگر بخشی از این وضعیت را همه گیری بیماری به وجود آورده، بخش دیگری از آن در پی ناکارآمدی طرح ها یا بی تفاوتی برخی مسئولان اتفاق افتاده است. چه اگر متولیان حوزه فرهنگ و به ویژه کتاب در دولت، موضوع طبقه بندی را با مذاکره به بررسی دوباره می کشاندند، این اتفاق به شکل پی درپی در ادوار مختلف رخ نمی داد و در همان دور اول قرنطینه، یعنی فروردین ماه سال گذشته، تکلیف قطعی و مشخص شده بود.

همین سوء مدیریت را در قضیه تخفیف های کتاب از سوی ناشران هم شاهد هستیم. چطور می شود ناشر کتابی را که با 25 تا 30 درصد تخفیف به مراکز فروش ارائه می کند، با همان درصد تخفیف به دست مشتری برساند؟! یا چرا می تواند کتاب ها را با درصدهای کلان تری در اختیار سایت های تجاری قرار بدهد، اما سر یک درصد حتی از معامله با کتابفروش سر باز بزند؟!

دیگر معضل دامن گیر بازار نشر هم - که مدت هاست من و همکارانم در گزارش های خود مُدام تکرار می کنیم - رشد و تسری قارچ گونه کتاب های زیرزمینی، کُپی و اُفست است؛ توده خطرناکی که اگر به موقع جراحی نشود، سبب قطع بخشی از بدنه فرهنگی ما خواهد شد.

و در پایان اینکه...
کتابفروشی های شهر من رمق روی پا ایستادن ندارند؛ نه به لحاظ تأمین منابع مکتوب مورد نیاز مشتریان، بلکه به سبب مدیریت نادرست یا نابهنگام متولیان فرهنگی که در هر برهه ای تا فرصت سخنرانی داشتند، همه مشکلات و مصائب جامعه را حاصل ناآگاهی و کمبود یا نبود مطالعه دانستند و هم آنان نتوانستند مهره های تدبیر را روی صفحه شطرنجیِ این روزها درست بچینند؛ در فرصتی مغتنم که می شد مردم را در کنار یار مهربان نشاند و از بار خمودی و افسردگی فراگیر اجتماعی کاست.

شاید در امیدوارانه ترین حالت هم طرح های فصلی و غیرفصلی نتوانند این چاه های عمیق را پُر کنند. شاید بهتر باشد چراغ سردرِ کتابفروشی هایمان را - که پایگاه های آگاهی و دانایی جامعه به شمار می آیند - روشن نگاه داریم، بلکه در مواجهه با هر پدیده نوپدیدی چنین دستپاچه خود را نبازیم.

می گفت: سازی که ما می زنیم، صدایش فردا درمی آید ، اما امید آن داریم که با ورود به موقع و مقتدرانه داعیه داران فرهنگی و اجتماعی، چرخ وقایع چنان بچرخد که اوضاع بسامان شود و نوای دلنوازی را به گوش جان بشنویم.

خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در اردبیل - مریم رضائی: در اسفندماه 98، میهمان ناخوانده ای وارد خانه هامان شد و با درجات متفاوتی از اکراه، پذیرفتیم که تا مدت ها قرارِ همزیستیِ چارچوب داری را با آن خواهیم داشت.

وقتی دردسرهای این ذره چموش همه گیر شد، جهانی را به هم ریخت که بشر خود را در رأس هرم وجود آن می دانست؛ بنابراین باید دست به کار می شد تا با واکاوی این پیشامدِ ناگهان، سَر از سِرّ آن در آرَد.

یادمان هست که پاسخی برای پرسش های بسیارمان در این باره نداشتیم؛ عالمان و محققان هرچه در تصورشان آمد، توصیه کردند و ما که ترس جان داشتیم، رخت عمل بر قامت لحظه هامان پوشاندیم؛ اما هر چه آشنایی میزبان و میهمان بیشتر شد، هراس هم تقلیل یافت؛ گرچه از آمارمان کاسته شد.

در همین دوران، کرکره مراکز توزیع آگاهی را هم کشیدند و شهرمان رنگ خاکستری به خود گرفت. دوره اول که همگانی بود شاید قابلیت پذیرش بیشتری داشت، اما در ادوار بعد، به دلایل عدیده ای نمی شد قبول کرد که مراکز فروشِ پر ازدحام فعال باشند و موزّعان کتاب، واحدهای فروش خود را [با کمترین تراکم و تعداد مراجعه کننده] قفل کنند.

مشکل بعدی، آنجایی رخ نمود که کتابفروشی ها در گروه دوم قرار گرفتند و خود، مُهر تأییدی بر غیر ضروری بودن این کالا شد؛ همان که هر مسئولی دستش را می گیرد، با خود پشت تریبون می برد و نهیب می زند که نباید از آن غافل بود. کتابفروشان شهر من این دوره را سیاه ترین دوران کاری خود می دانند و در حیرت اند که چطور کالاهای فرهنگی می توانند ضرورت اجتماعی نباشند؟!

نه اتحادیه صدایشان را به جایی رساند و نه دیگر ارگان های دولتی موضوع بررسی دوباره را در دستور کار قرار دادند. فروش غیرحضوری به کمترین حد خود رسید و در برخی واحدها صفر را هم تجربه کرد.

اما ضربه آخر...
کمی پس از شروع کووید 19 ناشران که نقش پایگاه های توزیع را کم رنگ تر می دیدند، با تعیین تخفیف، سعی در جذب مشتری برای کتاب های تولیدی خود داشتند. این حرکت به مذاق مشتری هم خوش آمد و مسابقه هر که بیشتر تخفیف بدهد، برنده است راه افتاد. طبیعتا مخاطب سراغ مرجعی می رود که قرار است خواسته اش را با هزینه کمتری تأمین کند.

موضوع، شگفت آور می شود وقتی که ناشر، همان میزان درصدی را برای مشتری خود در نظر می گیرد که برای مرکز توزیع فاکتور می کند. این روند، پس از برگزاری نمایشگاه مجازی کتاب تهران سرعت و قوّت بیشتری گرفت و با تعطیلی های پیاپی در اثر رنگین تر شدن وضعیت شهرها، به حد اعلای خود رسید. سایت های فروش مجازی کتاب هم دوشادوش ناشران به این ماراتُن دامن زدند و کار بدان جا رسید که فاصله عمیقی بین مخاطبِ کتاب خوان و کتابفروش افتاد.

القصه؛ وضعیت کتابفروشان شهر من آشفته است؛ واحدهای بزرگتر به سیاق هر که بامش بیش، برفش بیشتر چطور می توانستند از پسِ پرداخت حقوق و بیمه کارکنان خود برآیند؟ بر همین اساس، واحدهای کوچکتر چطور اقساط و اجاره های خود را سامان می دادند؟ شاید گفته شود مدیریت مسائل داخلی چیزی نیست که نیازمند یاری دولتمردان باشد، اما توجه کنیم که اگر بخشی از این وضعیت را همه گیری بیماری به وجود آورده، بخش دیگری از آن در پی ناکارآمدی طرح ها یا بی تفاوتی برخی مسئولان اتفاق افتاده است. چه اگر متولیان حوزه فرهنگ و به ویژه کتاب در دولت، موضوع طبقه بندی را با مذاکره به بررسی دوباره می کشاندند، این اتفاق به شکل پی درپی در ادوار مختلف رخ نمی داد و در همان دور اول قرنطینه، یعنی فروردین ماه سال گذشته، تکلیف قطعی و مشخص شده بود.

همین سوء مدیریت را در قضیه تخفیف های کتاب از سوی ناشران هم شاهد هستیم. چطور می شود ناشر کتابی را که با 25 تا 30 درصد تخفیف به مراکز فروش ارائه می کند، با همان درصد تخفیف به دست مشتری برساند؟! یا چرا می تواند کتاب ها را با درصدهای کلان تری در اختیار سایت های تجاری قرار بدهد، اما سر یک درصد حتی از معامله با کتابفروش سر باز بزند؟!

دیگر معضل دامن گیر بازار نشر هم - که مدت هاست من و همکارانم در گزارش های خود مُدام تکرار می کنیم - رشد و تسری قارچ گونه کتاب های زیرزمینی، کُپی و اُفست است؛ توده خطرناکی که اگر به موقع جراحی نشود، سبب قطع بخشی از بدنه فرهنگی ما خواهد شد.

و در پایان اینکه...
کتابفروشی های شهر من رمق روی پا ایستادن ندارند؛ نه به لحاظ تأمین منابع مکتوب مورد نیاز مشتریان، بلکه به سبب مدیریت نادرست یا نابهنگام متولیان فرهنگی که در هر برهه ای تا فرصت سخنرانی داشتند، همه مشکلات و مصائب جامعه را حاصل ناآگاهی و کمبود یا نبود مطالعه دانستند و هم آنان نتوانستند مهره های تدبیر را روی صفحه شطرنجیِ این روزها درست بچینند؛ در فرصتی مغتنم که می شد مردم را در کنار یار مهربان نشاند و از بار خمودی و افسردگی فراگیر اجتماعی کاست.

شاید در امیدوارانه ترین حالت هم طرح های فصلی و غیرفصلی نتوانند این چاه های عمیق را پُر کنند. شاید بهتر باشد چراغ سردرِ کتابفروشی هایمان را - که پایگاه های آگاهی و دانایی جامعه به شمار می آیند - روشن نگاه داریم، بلکه در مواجهه با هر پدیده نوپدیدی چنین دستپاچه خود را نبازیم.

می گفت: سازی که ما می زنیم، صدایش فردا درمی آید ، اما امید آن داریم که با ورود به موقع و مقتدرانه داعیه داران فرهنگی و اجتماعی، چرخ وقایع چنان بچرخد که اوضاع بسامان شود و نوای دلنوازی را به گوش جان بشنویم.

خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در اردبیل - مریم رضائی: در اسفندماه 98، میهمان ناخوانده ای وارد خانه هامان شد و با درجات متفاوتی از اکراه، پذیرفتیم که تا مدت ها قرارِ همزیستیِ چارچوب داری را با آن خواهیم داشت.

وقتی دردسرهای این ذره چموش همه گیر شد، جهانی را به هم ریخت که بشر خود را در رأس هرم وجود آن می دانست؛ بنابراین باید دست به کار می شد تا با واکاوی این پیشامدِ ناگهان، سَر از سِرّ آن در آرَد.

یادمان هست که پاسخی برای پرسش های بسیارمان در این باره نداشتیم؛ عالمان و محققان هرچه در تصورشان آمد، توصیه کردند و ما که ترس جان داشتیم، رخت عمل بر قامت لحظه هامان پوشاندیم؛ اما هر چه آشنایی میزبان و میهمان بیشتر شد، هراس هم تقلیل یافت؛ گرچه از آمارمان کاسته شد.

در همین دوران، کرکره مراکز توزیع آگاهی را هم کشیدند و شهرمان رنگ خاکستری به خود گرفت. دوره اول که همگانی بود شاید قابلیت پذیرش بیشتری داشت، اما در ادوار بعد، به دلایل عدیده ای نمی شد قبول کرد که مراکز فروشِ پر ازدحام فعال باشند و موزّعان کتاب، واحدهای فروش خود را [با کمترین تراکم و تعداد مراجعه کننده] قفل کنند.

مشکل بعدی، آنجایی رخ نمود که کتابفروشی ها در گروه دوم قرار گرفتند و خود، مُهر تأییدی بر غیر ضروری بودن این کالا شد؛ همان که هر مسئولی دستش را می گیرد، با خود پشت تریبون می برد و نهیب می زند که نباید از آن غافل بود. کتابفروشان شهر من این دوره را سیاه ترین دوران کاری خود می دانند و در حیرت اند که چطور کالاهای فرهنگی می توانند ضرورت اجتماعی نباشند؟!

نه اتحادیه صدایشان را به جایی رساند و نه دیگر ارگان های دولتی موضوع بررسی دوباره را در دستور کار قرار دادند. فروش غیرحضوری به کمترین حد خود رسید و در برخی واحدها صفر را هم تجربه کرد.

اما ضربه آخر...
کمی پس از شروع کووید 19 ناشران که نقش پایگاه های توزیع را کم رنگ تر می دیدند، با تعیین تخفیف، سعی در جذب مشتری برای کتاب های تولیدی خود داشتند. این حرکت به مذاق مشتری هم خوش آمد و مسابقه هر که بیشتر تخفیف بدهد، برنده است راه افتاد. طبیعتا مخاطب سراغ مرجعی می رود که قرار است خواسته اش را با هزینه کمتری تأمین کند.

موضوع، شگفت آور می شود وقتی که ناشر، همان میزان درصدی را برای مشتری خود در نظر می گیرد که برای مرکز توزیع فاکتور می کند. این روند، پس از برگزاری نمایشگاه مجازی کتاب تهران سرعت و قوّت بیشتری گرفت و با تعطیلی های پیاپی در اثر رنگین تر شدن وضعیت شهرها، به حد اعلای خود رسید. سایت های فروش مجازی کتاب هم دوشادوش ناشران به این ماراتُن دامن زدند و کار بدان جا رسید که فاصله عمیقی بین مخاطبِ کتاب خوان و کتابفروش افتاد.

القصه؛ وضعیت کتابفروشان شهر من آشفته است؛ واحدهای بزرگتر به سیاق هر که بامش بیش، برفش بیشتر چطور می توانستند از پسِ پرداخت حقوق و بیمه کارکنان خود برآیند؟ بر همین اساس، واحدهای کوچکتر چطور اقساط و اجاره های خود را سامان می دادند؟ شاید گفته شود مدیریت مسائل داخلی چیزی نیست که نیازمند یاری دولتمردان باشد، اما توجه کنیم که اگر بخشی از این وضعیت را همه گیری بیماری به وجود آورده، بخش دیگری از آن در پی ناکارآمدی طرح ها یا بی تفاوتی برخی مسئولان اتفاق افتاده است. چه اگر متولیان حوزه فرهنگ و به ویژه کتاب در دولت، موضوع طبقه بندی را با مذاکره به بررسی دوباره می کشاندند، این اتفاق به شکل پی درپی در ادوار مختلف رخ نمی داد و در همان دور اول قرنطینه، یعنی فروردین ماه سال گذشته، تکلیف قطعی و مشخص شده بود.

همین سوء مدیریت را در قضیه تخفیف های کتاب از سوی ناشران هم شاهد هستیم. چطور می شود ناشر کتابی را که با 25 تا 30 درصد تخفیف به مراکز فروش ارائه می کند، با همان درصد تخفیف به دست مشتری برساند؟! یا چرا می تواند کتاب ها را با درصدهای کلان تری در اختیار سایت های تجاری قرار بدهد، اما سر یک درصد حتی از معامله با کتابفروش سر باز بزند؟!

دیگر معضل دامن گیر بازار نشر هم - که مدت هاست من و همکارانم در گزارش های خود مُدام تکرار می کنیم - رشد و تسری قارچ گونه کتاب های زیرزمینی، کُپی و اُفست است؛ توده خطرناکی که اگر به موقع جراحی نشود، سبب قطع بخشی از بدنه فرهنگی ما خواهد شد.

و در پایان اینکه...
کتابفروشی های شهر من رمق روی پا ایستادن ندارند؛ نه به لحاظ تأمین منابع مکتوب مورد نیاز مشتریان، بلکه به سبب مدیریت نادرست یا نابهنگام متولیان فرهنگی که در هر برهه ای تا فرصت سخنرانی داشتند، همه مشکلات و مصائب جامعه را حاصل ناآگاهی و کمبود یا نبود مطالعه دانستند و هم آنان نتوانستند مهره های تدبیر را روی صفحه شطرنجیِ این روزها درست بچینند؛ در فرصتی مغتنم که می شد مردم را در کنار یار مهربان نشاند و از بار خمودی و افسردگی فراگیر اجتماعی کاست.

شاید در امیدوارانه ترین حالت هم طرح های فصلی و غیرفصلی نتوانند این چاه های عمیق را پُر کنند. شاید بهتر باشد چراغ سردرِ کتابفروشی هایمان را - که پایگاه های آگاهی و دانایی جامعه به شمار می آیند - روشن نگاه داریم، بلکه در مواجهه با هر پدیده نوپدیدی چنین دستپاچه خود را نبازیم.

می گفت: سازی که ما می زنیم، صدایش فردا درمی آید ، اما امید آن داریم که با ورود به موقع و مقتدرانه داعیه داران فرهنگی و اجتماعی، چرخ وقایع چنان بچرخد که اوضاع بسامان شود و نوای دلنوازی را به گوش جان بشنویم.

خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در اردبیل - مریم رضائی:
خبرگزاری کتاب ایران

اما ضربه آخر...

و در پایان اینکه...

لینک خبر :‌ خبرگزاری کتاب ایران
در حالیکه دولت چهار نامه وزارت ارشاد برای اختصاص ارز کاغذ را همچنان بی پاسخ گذاشته است، انتقادات نسبت به وضعیت موجود کاغذ به مجلس شورای اسلامی نیز کشیده شده است.
تاریخ انتشار: ۱۴۰۰/۰۲/۱۱ سایت های دیگر : خبرگزاری اقتصادی ایران چاپ و نشر آنلاین یکتا پرس

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزای تسنیم، در حالیکه از ارسال چهار نامه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به دولت برای تخصیص ارز سال 99 کاغذ می گذرد و هنوز خبری از ارز نیست ، قیمت ها در بازار آزاد پس از دو الی سه هفته ثبات روی بندی 645 هزار تومان با کاهش 10 هزار تومانی مواجه شده است.

البته این کاهش قیمت تنها روی نوع کاغذ چینی است و سایر انواع کاغذ تحریر همچون کاغذ اندونزی، بنفش و کانادایی با افرایش قیمت همچنان رو به افزایش رفته و تا بندی یک میلیون تومان نیز پیش رفته اند.

با وجود بالا بودن قیمت ها در ظهیرااسلام، خرید و فروش تحریر همچنان انجام می شود و نمیتوان گفت که رکود چندانی در بازار حاکم است. البته ناشران در این بازار حضوری ندارند.

واکنش ها به گرانی کاغذ در هفته های گذشته که بیشتر از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ، ناشران و اتحادیه ها و مجامع صنفی نشر انجام شده حالا به مجلس شورای اسلامی نیز رسیده است، تا جاییکه قاضی زاده هاشمی عضو کمیسیون فرهنگی مجلس نامه نگاری های وزارت ارشاد به دولت را کافی ندانشته و گفته است که سیدعباسی صالحی باید در دیدارهای خود با هیات دولت بر اهمیت این موضوع تاکید کند.

وی هم چنین از وزارت صمت خواسته تا نظارت بیشتری روی بازار کاغذ داشته باشد جرا که به گفته او بازار در دست 4 دلال است و گرانی ها ناشی از احتکار به خاطر انتخابات پیش روست.

این در حالی است که مسئولان وزارت ارشاد خود در هفته های گذشته رقم فعلی در بازار را به رقم تمام شده برای واردات کاغذهای جدید بسیار نزدیک دانسته اند.

آشفتگی بازار کاغذ در یک ماه گذشته موجب شده بسیاری از ناشران از چاپ کتاب های آماده انتشار خود فعلا سرباز بزنند تا تکلیف کاغذ یارانه ای مشخص شود، مابقی نیز برای انتشار کتاب های خود یا از پیش کاغذ تهیه کرده و یا کاغذ یارانه ای از سهمیه های گذشته خود در اختیار داشته اند ، در یک ماه گذشته ناشران توان خرید خود از بازار آزاد را از دست داده اند و عملا کتابی با کاغذ جدید منتشر نشده است،.

در موارد محدودی نیز ناشران انتقاداتی را نسبت به عدم دریافت کاغذ یارانه ای با وجود واریز وجه از بهمن ماه داشته اند ، موضوعی که بنا به گفته مسئولان به دلیل خلف وعده در تحوبل اندک باقی مانده کاغذ یارانه ای از سوی وارد کننده پیش آمده است.

تعطیلی 3 هفته ای کتابفروشان از یک سو و حالا متوقف شدن نسبی روند انتشار کتاب در کشور و نبود آینده ای مشخص برای کاغذ موجب شده تا صنعت نشر ماه های مبهمی را پیش رو داشته باشد ، مشخص نیست که در صورت عدم اختصاص ارز از سوی دولت ، ناشران چگونه می توانند به فعالیت خود ادامه دهند و کاغذ بندی 600 هزار تومان قیمت کتاب را به کجا خواهد رساند؟

انتهای پیام/

لینک خبر :‌ خبرگزاری تسنیم
محسن جوادی گفت: دولت در پی یافتن الگویی برای رفع مشکل کاغذ است.
تاریخ انتشار: ۱۴۰۰/۰۲/۱۱

خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)؛ در ادامه مشکلاتی که طی یک سال اخیر وجود داشت، سال جدید نیز برای صنایع چاپ و نشر کشور با چند بحران بزرگ شروع شد: تداوم شیوع کرونا، بازار نیمه راکد کتاب، کمبود شدید کاغذ دولتی و قیمت فزاینده نهاده های تولید کتاب در بازار آزاد. با این وجود، تلاش برای کنترل مشکلات که البته سرنوشت برخی از آن ها با سیاست های نظام سلامت گره خورده، در دستور کار قرار گرفته است.

محسن جوادی، معاون امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی که متولی اول امور نشر در کشور به شمار می آید، در گفت و گو با ایبنا با اشاره به اقدامات و تدابیر اندیشیده شده، ابراز امیدواری کرد که به زودی در حوزه کاغذ اتفاقات مناسبی رخ دهد. وی همچنین از برگزاری دومین نمایشگاه مجازی کتاب در تابستان و حمایت از کتاب فروشان خبر داد و نسبت به نگاه ویژه ای که دولت در تدوین بودجه 1400 در حوزه فرهنگ داشته است، ابراز رضایت کرد.

در این گفت وگو، با نیم نگاهی به اتفاقات رقم خورده در دوره سه سال و نیمه معاونت جوادی، همچنین مباحثی نظیر آینده اقدامات برابر قاچاق کتاب، تعامل کتاب محور با چین در قالب تفاهم نامه 25 ساله و شرایط فعالان حوزه نشر در هم زیستی با اپیدمی خطرناک کرونا، پرداخته شد.

بیش از یک سال است که فعالان صنعت نشر با بحران کرونا روزگار می گذرانند. در این شرایط دشوار و بعد از پایان تعطیلات نوروز ناشران با بحران تامین کاغذ نیز مواجه شدند. برای کنترل این وضعیت هفته گذشته تلاش های از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی آغاز شده است. برای کاهش التهاب و بارگشت آرامش به بازار کاغذ چه برنامه ای در پیش دارید؟
توقع، حق و انتظاری ایجاد شده، که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، رفع نقص و اشکال در بازار کاغذ را جبران کند. سال 1398 با توجه به شرایط دولت در تامین ارز، تحریم های اقتصادی همچنین اجرای سیاست کلی مبتنی بر کاهش وابستگی به حمایت های ارزی دولت و به تبع شکل گیری جریان تعادل در بازار، نزدیک به 15 میلیارد، ارز 4200 تومانی برای تهیه کالا های ضروری تخصیص پیدا کرد؛ اما در ادامه تصمیم براین شد، این میزان به حداقل برسد. بنابراین در سال 1399 نیمی از کالا های مشمول از فهرست دریافت کننده ارز حذف و کاغذ به گروه دو کالایی منتقل شد. این تصمیم، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی را با دو مشکل مواجه کرد؛ نخست اینکه جریان واردات کاغذ خریداری شده و حتی بار موجود در گمرک، به دلیل ضرورت تغییر تعرفه و پرداخت مابه تفاوت با توجه به اینکه با ارز دولتی وارد شده بودند متوقف شد.

این مشکل با تلاش وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، برطرف و کاغذ های خریداری شده با ارز دولتی وارد سیستم توزیع کشور شد. بخش دیگر مساله تامین کاغذ، مربوط به مشکلات بانکی وارد کنندگان بود که چندان به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مرتبط نمی شد. این مسائل جریان توزیع کاغذ، حتی کاغذ دولتی وارد شده را متوقف کرد. بخشی از این مشکل حل شده و امید واریم مشکلات باقی مانده، هفته جاری و یا هفته آینده برطرف شود. با آزاد شدن و توزیع این کاغذ ها که رقم قابل توجهی است، خبر خوشی برای بازار کاغذ خواهد بود.

میزان کاغذ در انتظار ترخیص چقدر است؟
رقم قابل توجهی است و امیدواریم نیاز دو -سه ماه آینده بازار کاغذ را تامین کند. در سال 1399 ارز کاغذ تخصیص پیدا نکرد و از باقی مانده ارز سال 1398 استفاده شد. مسئولان شرایط فعلی را درک می کنند، کاغذ به عنوان یک موضوع استراتژیک مطرح است و کمبود آن به بازار کتاب و مطبوعات آسیب وارد می کند. علاوه بر توجه به آسیب کمبود تامین کاغذ برای حرفه نشر، مسئولان به وجهه متفاوت کالای کتاب به عنوان هویت فرهنگی ایران و حفظ آن از آسیب ها توجه دارند؛ اما ایجاد تغییر در سیستم، با توجه به تصمیم اتخاذ شده حذف کاغذ از فهرست کالا های گروه یک آسان نیست. نگرانی دولت از این بابت است که اگر گشایشی درباره کاغذ حاصل شود، شاید بخش های دیگر نیز توقع این گشایش را داشته باشند. دولت با درک اهمیت موضوع، در تلاش و پیگیر یافتن راه حلی است تا بدون این آسیب، مساله تامین کاغذ را بر طرف کند. وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از بروز تاخیر در این جریان نگران و گلایه مند است، چراکه شاید امکان جبران آن وجود نداشته باشد. دولت در پی یافتن الگویی برای رفع مشکل کاغذ است تا به سیاست قبلی خود در حذف کاغذ از فهرست کالا های گروه یک، که براساس ملاحظات اقتصادی و محدودیت های ارزی اتخاذ شده بود، برنگردد.

امید واریم با آزاد شدن کاغذ باقی مانده در گمرک و انتشار خبر خوشی که درباره کاغذ اتخاذ می شود، شاهد ایجاد تعادل در بازار باشیم. بخشی از افزایش قیمت کاغذ در کشور متاثر از افزایش قیمت جهانی است، تاکید می کنم تنها بخشی از افزایش قیمت. موضوع دشواری تامین ارز نیمایی برای فعالان اقتصادی نیز وجود دارد و به نظر می رسد، اگر حمایتی صورت بگیرد به بازار کاغذ کمک می شود.

یکی از راه حل ها برای رفع ریشه ای مشکل تامین کاغذ، توجه به ظرفیت های تولید داخل است. به نظر می رسد با تقویت تعامل بین وزارت صمت و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بتوان امید وار بود این موضوع تولید کاغذ داخلی قابل تحقق باشد.

فقط بحث تعامل بین این دو وزارتخانه نیست. تولید کاغذ در مازندران جریان خاصی دارد؛ از جمله وابستگی کارخانه به واردات چوب و یا استفاده از منابع چوب داخل براساس الگوی تولید کاغذ. در بحث واردات چوب، بحث ضرورت تامین اعتبار و تخصیص ارز، مشابه وضعیت فعلی کاغذ مطرح می شود و بهره برداری از منابع چوب و جنگل کشور نیز مباحث محیط زیستی را به دنبال دارد. اصل دیدگاه شکل گیری جریان سرمایه گذاری با هدف ایجاد ضریب اطمینان برای تولید کاغذ صحیح است اما این نوع کاغذ بیشتر در حوزه مطبوعات مصرف دارد که در حال حاضر نیز بخشی از این نیاز در داخل تامین می شود.

وزارت صمت، برای همکاری با وزارت فرهنگ و ارشاد در حوزه تامین مواد اولیه تولید کاغذ، آمادگی دارد اما مساله، مشکل تامین اعتبار برای واردات چوب است.
به ضرورت دستیابی به فناوری داخلی برای تولید کاغذ در کشور باور دارم، اما تنها با تعامل دو وزارتخانه صمت و فرهنگ و ارشاد اسلامی بهبود وضعیت کاغذ محقق نمی شود. گفت و گو هایی با برخی مسئولان صمت شکل گرفت، اما به نتیجه رسیدن چندان آسان نیست؛ علاوه براین طرف های گفت و گو، فقط مسئولان صمت نیستند، بلکه برخی بانک های خصوصی و دولتی نیز هستند؛ به عبارت دیگر تصمیم ها فقط بین این دو وزارتخانه اتخاذ نمی شود. به نظر می رسد، باید راه های مختلفی را برای رفع مشکل طی کرد. توجه به ظرفیت های نشر الکترونیک یکی از مسیر ها، برای کاهش التهاب بازار کاغذ است؛ به عنوان مثال استفاده از بوک ریدر در تولید منابع دانشگاهی که وزارت علوم، تحقیقات و فناوری نیز به آن توجه دارد. الگو های دیگر نیز برای تولید کاغذ در کشور وجود داشت. مثل کاغذ سنگ که البته با اشکالاتی برای چاپ کتاب همراه بود.

یکی از برنامه های قابل توجه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در سال گذشته برگزاری نمایشگاه مجازی کتاب تهران بود. هدف اصلی از برگزاری این نمایشگاه، کاهش آسیب های اقتصادی ناشی از کرونا اعلام شد. با توجه به تداوم شیوع کرونا آیا برنامه ای برای برگزاری دومین دوره این نمایشگاه در نظر دارید؟
نمایشگاه بین المللی کتاب تهران در ادوار مختلف با همکاری صنف برگزار می شد و همواره تلاش می کنیم در این موضوع توافق و اجماعی با دوستان داشته باشیم. برخی از اعضاء پیش از آغاز موج چهارم شیوع کرونا، پیشنهاد کردند بهتر است، صبر کنیم تا شاید امکان برگزاری فیزیکی سی و سومین دوره نمایشگاه بین المللی کتاب تهران مهیا شود. اما خیلی از دوستان به بهبود اوضاع خوش بین نبودند و البته موج چهارم نیز شرایط را دشوار تر و امکان برگزاری فیزیکی نمایشگاه حتی در تابستان را بعید کرد؛ البته نظر قطعی نمی دهم. برخی دیگر از اعضا صنف حتی پاییز و اوایل زمستان را به عنوان تاریخ پیشنهادی مطرح می کردند. معتقدم حتی اگر شدت شیوع ویروس کاهش پیدا کند، به دلیل نگرانی هایی که حتی بعد از واکسیناسیون وجود دارد، بعید است امکان حضور جمع قابل توجهی در نمایشگاه کتاب وجود داشته باشد؛ بنابراین ترجیح معاونت امور فرهنگی برگزاری دومین نمایشگاه مجازی کتاب تهران است.

با توجه به تداوم شیوع کرونا و اقدام برخی کشور ها از جمله ایتالیا در برگزاری نمایشگاه بلونیا، شاید نمایشگاه پیش رو را با عنوان سی و سومین دوره نمایشگاه بین المللی کتاب تهران برگزار کنیم. امید وارم طی یکی دو هفته آینده و کنترل وضعیت کرونا و امکان برگزاری جلسات، گفت و گو های جدی تری با اعضای صنف و شورای سیاست گذاری نمایشگاه بین المللی کتاب تهران برای تصمیم گیری و جمع بندی دیدگاه ها درباره این موضوع داشته باشیم.

با توجه به اینکه بسیاری از کشور ها برای حضور در این رویداد باید آمادگی داشته باشند، باید زود تر تاریخ برگزاری نمایشگاه را اعلام کنیم. سیاست معاونت امور فرهنگی، تحمیل نظری به صنف نیست، بلکه دلایل و دیدگاه قابل تامل دوستان را می شنویم. در جریان تصمیم گیری برای برگزاری نمایشگاه کتاب، به دو گروه صنف و کتاب فروشان توجه داریم. نباید به شیوه ای حرکت کرد که کتاب فروشان آسیب ببینند و در خطر حذف قرار بگیرند، بلکه باید به تعادلی برسیم تا کتاب فروشان نیز تقویت شوند. نمایشگاه جایگزین کتاب فروشی ها که به عنوان پاتوق های فرهنگی می شناسیم، نیست. درباره زمان قطعی برگزاری نمایشگاه نیز امیدوارم در تابستان این امکان فراهم شود. فکر های جدی تری نیز برای کتاب فروشان داریم.

امکان اجرای ایده اتصال شبکه عرضه به سایت نمایشگاه که در جریان و بعد از نخستین نمایشگاه مجازی کتاب تهران طرح می شد، وجود دارد؟
اتصال شبکه عرضه به سایت نمایشگاه به عنوان یکی از ایده ها مطرح شده که البته نیازمند تامین زیرساخت های فنی است؛ علاوه براین تخصیص یارانه شبیه طرح های حمایتی به کتاب فروشان نیز در نظر است.

یعنی در اجرای طرح های حمایتی از جمله بهارانه تغییری ایجاد شده است؟ چراکه اعلام شده بود طرح بهارانه برگزار نخواهد شد.
ابتدا فرض براین بود، با توجه به فروش کتاب و تخصیص یارانه خرید کتاب از نمایشگاه مجازی قرآن از سوی معاونت امور فرهنگی، طرح حمایتی بهارانه کتاب را نداشته باشیم. با توجه به بروز مشکلات و نگرانی هایی ناشی از آثار منفی تعطیلی کتاب فروشی ها در یکی دو هفته اخیر، در تلاش هستیم این خسارت ها را جبران کنیم. هنوز ایده قطعی در این زمینه وجود ندارد اما حمایت از کتاب فروشان شامل تاسیس و یا تجهیز کتاب فروشی ها را در برنامه داریم. بعد از تامین اعتبارمالی و همچنین سیاست گذاری برای پیشگیری از تداخل حمایت ها با نمایشگاه قرآن، جزئیات بیشتری در آینده منتشر خواهد شد.

یکی از برنامه ها و سیاست های چند سال اخیر در معاونت امور فرهنگی، تدوین آئین نامه پیشگیری از قاچاق کتاب است. تدوین این آئین نامه در چه مرحله ای قرار دارد و آیا می توانیم برای اجرای آن در چند ماه آینده امید وار باشیم؟
معاونت امور فرهنگی، مصادیق قاچاق کتاب را شناسایی و تعریف می کند و برخورد با متخلفان برعهده قوه قضائیه است. مجازات هایی مانند لغو مجوز فعالیت ناشران متخلف، چندان عامل بازدارنده ای محسوب نمی شود. پیش نویس آئین نامه تدوین شده و به زودی نهایی خواهد شد.

پیشگیری از سرقت فکر و اندیشه پدیدآور به عنوان نوعی از کتاب سازی از اهداف آئین نامه است. برای مبارزه با قاچاق کتاب دو اقدام لازم است؛ اقدام نخست به مسائل حقوقی مربوط می شود که نیازمند مصوبات و پیگیری در مجاری قانونی است. به نظر می رسد با روشن شدن مصادیق قاچاق، می توان این تلقی را ایجاد کرد که قوه قضائیه به پدیده قاچاق نگاه جرم انگاری داشته باشد. برخی قاچاق کتاب را مشکل نمی دانند معتقدند اینکه کتاب یک ناشر را ناشر دیگری هم منتشر کرده اشکالی ایجاد نمی کند! مهم مطالعه کتاب و فروش کتاب است.

اقدام اساسی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، توجه به ریشه های حقوقی در تدوین آئین نامه قاچاق کتاب است که نهایی شده تا یکی دو هفته آتی منتشر می شود. به نظر می رسد بخشی از مشکل قاچاق کتاب به مرحله صدور مجوز چاپ مرتبط است؛ چراکه سیستمی برای بررسی کتاب از نظر مشابهت های احتمالی با آثار دیگر وجود ندارد و کتاب ها فقط از نظر نبود مشکل محتوایی ارزیابی می شوند. در جریان صدور مجوز، اگر 90 درصد یک کتاب، نتیجه گردآوری از اثر و یا آثار دیگر باشد، برای دریافت مجوز مشکلی ندارند.

بنابراین برای رفع این نقص در حال توافق نهایی با یک موسسه تولید نرم فزار مشابهت یاب مشابه نم افزار مشابهت یاب ایران داک هستیم تا کنار آئین نامه، اداره کتاب به عنوان نهاد متولی صدور مجوز کتاب، امکان بررسی کتاب ها از نظر مشابهت یابی را داشته باشد. آئین نامه در اداره کتاب تدوین شده است. کمیته مبارزه با قاچاق کتاب در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تنشکیل شده اما به دلیل واقعی نبود تناسب بین میزان جرم و مجازات و ضرورت جرم انگاری قاچاق کتاب چندان اجرایی نشده است. برخی از احکام اولیه برای متخلفان عجیب و غریب بود؛ به عنوان مثال جریمه 50 میلیونی برای متخلف تعیین شده بود در حالی که کاغذ باطله کتاب های قاچاق 5 میلیارد تومان ارزش داشت. این نگاه مشکلی را حل نمی کند. تلاش می کنیم جرم انگاری قاچاق کتاب را برای متولیان روشن تر کنیم و برای پیشگیری از چاپ مصادیق قاچاق از نرم افزار مشابهت یاب استفاده می کنیم.

فرصت برای اجرای بند ج ماده 92 قانون ششم توسعه که به موضوع تعرفه فرهنگی و کاربری فرهنگی اشاره دارد و کتاب محورترین قانون این برنامه کلان کشور محسوب می شود رو به پایان است. چرا آئین نامه اجرایی این بند از قانون با تاخیر تدوین شد و آیا می توان انتظار داشت در سال جاری اجرای این قانون را شاهد باشیم؟
تدوین آئین نامه فراتر از معاونت و در دفتر مطالعات و برنامه ریزی فرهنگی وزارتخانه پیگیری می شود. به نظر می رسد یکی از دلایل تاخیر تدوین آئین نامه اجرایی و در نهایت اجرای این بند از قانون، ایجاد بار مالی به دستگاه های مرتبط، تفسیر و قرائت های مختلف از قانون و نگرانی بابت استفاده نامناسب از امکان بهره مندی فرهنگی از اماکن مسکونی و یا تعرفه فرهنگی بوده است. هرچند آئین نامه با تاخیر تدوین شده و در سال آخر اجرای قانون ششم توسعه قرار داریم، نگران تحقق آن نیستم. اگر آئین نامه دقیق نهایی شود، در برنامه هفتم امکان تکرار آن وجود دارد.

با امضاء تفاهم نامه همکاری 25 ساله ایران و چین، موضوع بهره برداری از ظرفیت های فرهنگی کتاب محور از این تفاهم نامه مطرح می شود. رصد فعالیت های بین المللی ایران در حوزه نشر نشان می دهد این فعالیت ها بیشتر معطوف به تجدید چاپ منابع کهن مثل دیوان شعرا است؛ علاوه براین با وجود مشکلات زیرساختی در صنعت نشر کشور و همچنین رتبه دوم صنعت نشر چین در دنیا، به نظر شما چطور می توان از این تفاهم نامه همکاری استفاده کرد؟
وقتی چین به عنوان مهمان ویژه، در سی و دومین دوره نمایشگاه بین المللی کتاب تهران حضور داشت، کمتر فکر می کردیم، علاقه چینی ها به ایران شناسی ظرفیت تعامل بین دو کشور را تقویت کند. با توجه به اینکه کتاب های کهن ایرانی در حوزه های تاریخ، ادبیات و چهره های فاخر ایرانی مانند ابن سینا همچنان در کشور های دنیا منتشر می شود، طرح گرنت برای معرفی منابع مرتبط با معرفی ایران معاصر نیز به علاقه مندان به ایران معرفی می شود. در برخی کشور ها مانند روسیه با مشارکت بخش خصوصی و حتی با حمایت دولتی، موفقیت های قابل توجهی به دست آوردیم و در برخی کشور ها، این موفقت ها کمتر و در برخی دیگر اصلا محقق نشده است.

همکاری با چین و یا هر کشور دیگر به معنای انتظار برای ورود فناوری از این کشور ها نیست، بلکه خودمان باید با رویکرد فعالانه بخشی از فرآیند تعامل باشیم. زمانی، فناوری حوزه تولید کاغذ، از غرب وارد کشور شد اما بعد از مدتی با این دانش وارداتی دچار مشکل شدیم؛ بنابراین باید توجه داشته باشیم فناوری در چارچوب صحیح اقتصادی فعال شود. در تعامل با چین نیز می توان در زمینه های مختلف سرمایه گذاری کنیم؛ مانند تبادل رایت در قالب طرح گرنت. تقاضای قابل توجه به ترجمه آثار ایرانی از سوی فعالان نشر چین وجود دارد که فروش رایت در سی و دومین دوره نمایشگاه بین المللی کتاب تهران موید این موضوع است.

سرمایه گذاری فرهنگی یکی از رویکرد های اصلی دولت چین محسوب می شود. براساس همین رویکرد به گفته مسئولان چینی، نزدیک به 25 میلیارد دلار برای احیاء جاده ابریشم فرهنگی در قالب طرح یک جاده ، یک کمربند و دیگر اقدامات از جمله تاسیس دانشگاه سرمایه گذاری کرده اند. در این تعامل نباید منفعل عمل کنیم بلکه خودمان باید فعال و ایده پرداز باشیم.

آیا می پذیرید که صنعت نشر کشور در کمترین زمینه ها دچار ضعف زیرساختی است که در تعاملات بین المللی نیز ایجاد مشکل می کند؟
بله؛ این مشکلات وجود دارد و فکر می کنم در کنار رفع مشکلات و موانع، باید به فعال سازی ظرفیت های موجود نیز توجه داشته باشیم. مشکل فقط، نبود ساختار حرفه ای نیست بلکه به نظر می رسد از ساختاری که در اختیار داریم هم استفاده نمی کنیم. در جریان تعامل کتاب محور با چین، می توانیم به حوزه تولید محتوا یا تصویر گری کتاب توجه کنیم. این رویکرد علاوه بر بُعد فرهنگی دارای بعد اقتصادی نیز هست و به عنوان نقطه اتصال اقتصاد و فرهنگ شناخته می شود. با تمرکز براین حوزه ها می توانیم بازار قابل توجهی را ایجاد کنیم که نیازمند مدیریت دقیق است. فعالیت های مشارکتی در حوزه های فنی، چاپ و نشر یا کاغذ، امکان تعامل فرهنگی کتاب محور بین ایران و چین را فراهم می کند.
به نظر می رسد، ایجاد حلقه ارتباطی بین بخش های خصوصی دو کشور برپایه سرمایه گذاری اقتصادی یا برگزاری نمایشگاه های مشترک، تعامل ها را پایدار تر می کند. کالا های فرهنگی غیر از کتاب از جمله اسباب بازی و یا لوازم التحریر نیز از ظرفیت قابل توجهی در تقویت تعامل با چینی ها برخوردار است و معاونت امور فرهنگی در این جریان نباید همه تمرکز خود را بر کتاب قرار دهد.

یکی از مشکلاتمان در حوزه نشر بین الملل، نبود بازار مناسب برای کتاب ایرانی است. به عنوان مثال، نمایشگاه مجازی کتاب تهران، فرصت قابل توجهی برای ایجاد بازار کتاب ایرانی را فراهم می کند. این موضوع در جریان برگزاری نخستین نمایشگاه مجازی کتاب تهران مطرح بود که برای ایرانی های علاقه مند که امکان خرید از نمایشگاه را دارند کتاب پست کنیم. ایجاد بازار کتاب برای ایرانی های خارج از کشور فرصت قابل توجهی برای معرفی کتاب های مناسب فارسی است. بنابراین باید از نمایشگاهِ پیش رو این ظرفیت را فراهم کنیم. مهم ترین دلیل نگرانی ها درباره ایجاد امکان ارسال پستی کتاب برای مخاطبان خارج از کشور در نخستین نمایشگاه مجازی کتاب تهران، گرانی تعرفه های پستی بود.

کتاب های الکترونیکی نیز از ظرفیت قابل توجهی برای عرضه در بازار های جهانی برخوردار هستند که نیازمند فعال شدن بخش فروش این کتاب ها در کشور است. مهم تر از این بازار ها، توجه به ظرفیت پاتوق های فرهنگی در دیگر کشور ها است. تجربه هند در این زمینه نشان می دهد، این پاتوق های فرهنگی محل رفت و آمد دانشجویان و فرصت مطالعه و یا خرید را ایجاد می کند.

موسسه فرهنگی اکو که دفتر مرکزی آن در ایران قرار دارد نیز فرصت قابل توجهی را برای تعاملات فرهنگی ایجاد می کند. از جمله مصادیق این همکاری که می توان برای آن برنامه ریزی کرد، برگزاری نمایشگاه کتاب کشور های منطقه اکو و یا مبادلات کالا های فرهنگی است؛ بنابراین درباره تعامل با چین بعد از امضا تفاهم نامه همکاری 25 ساله، نباید انتظار معجزه داشته باشیم. باید براساس ظرفیت های خودمان پیش بریم نه اینکه هر پیشنهاد و مسیری که آن ها تعیین می کنند را بپذیریم. خودمان باید برنامه ریزی و ایده پردازی کنیم.

در مجموع کار های فرهنگی دشوار و دارای ابعاد جزئی فراوانی است. رقبای جدی در این بازار مساله دیگری است. در حالی که افغانستان از کشور های همسایه ایران است اما کتاب های این کشور در ترکیه چاپ و در افغانستان توزیع می شود. چرا این بازار در اختیار ناشران ایرانی نیست؟ شاید به دلیل وضع برخی قوانین سخت، از جمله فرآیند طولانی دریافت مجوز های لازم برای نقل و انتقال کتاب است. این شرایط فعالیت های فرهنگی برای علاقه مندان را دشوار می کند و نیازمند نگاه تسهیل گر است. در حالی که برخی کشور ها برای صادرات کتاب هایشان هزینه می کنند، در ایران این جریان با وضع تعرفه های سنگین تلاش ها برای خوانده شدن کتاب ایرانی در افغانستان را دشوار می کند و باید پرسید در چنین شرایطی این تلاش ها چه سودی خواهد داشت؟ بسیاری از کشور ها برای تغییر زبان در افغانستان در حال سرمایه گذاری هستند، بنابراین باید پرسید آیا سیاست گذاری های فعلی به فعالیت های فرهنگی کمک می کند؟

از بودجه 1400 رضایت دارید؟ و آیا تخصیص داده شده است؟
بودجه معاونت امور فرهنگی با توجه به پیگیری های وزیر محترم آقای دکتر صالحی، رقم قابل توجهی است. این میزان با توجه به شرایط کشور کمتر اتفاق می افتد؛ به عنوان مثال، سال گذشته فقط 50 درصد بودجه تخصیص پیدا کرد. بنابراین برای امسال نگرانی مالی نداریم. در مجموع میزان و تخصیص بودجه 1400 در مقایسه با سال های گذشته بهتر بود. نزدیک به 80 درصد از بودجه نیز تخصیص پیدا کرده است. اقدام خوبی که امسال رقم خورد این است که رقم قابل توجهی از بودجه به ردیف اصلی منتقل شده، بنابراین در زمان مقرر تخصیص پیدا می کند. بخش زیادی از بودجه موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران نیز در این ردیف تعریف شده است. یکی از مشکلات در حوزه بودجه های فرهنگی، تامین بودجه این بخش از ردیف سه، یعنی بودجه های یارانه ای بود. بنابراین در زمان مناسبی تخصیص پیدا نمی کرد و برنامه ریزان را به اصطلاح در خوف و رجا قرار می داد. شاید 11 ماه از سال با 30 یا 40 درصد بودجه می گذشت و چندان امکان برنامه ریزی، به دلیل نبود اطمینان از وصول مابقی بودجه، وجود نداشت و زمانی هم که مابقی بودجه، معمولا در پایان سال تخصیص داده می شد، قدرت طراحی و مانوری با قی نمی ماند.

شما نزدیک به چهار سال است که به عنوان معاون امور فرهنگی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی فعالیت دارید. اصلی ترین چالش در حوزه کتاب چیست؟ و با توجه به سابقه فعالیت های علمی و فرهنگی که در کارنامه دارید و به عنوان یک چهره دانشگاهی فکر می کنید در حوزه سیا ست گذاری باید چه اتفاقی را شاهد باشیم تا در صنعت نشر جهش و تحولی ایجاد شود؟
چالش اصلی بحث کتابخوانی است. توسعه کتابخوانی بهترین راه برای حمایت از صنعت نشر است. شاید معتقد باشید، توسعه کتابخوانی چندان بر بهبود وضعیت اقتصاد نشر موثر نیست چراکه فکر می کنید افراد به جای خرید، از کتابخانه برای مطالعه کتاب استفاده می کنند. اما سازوکار فرهنگی بسیاری از کشور ها نشان داده حتی خرید کتاب برای کتابخانه به تناسب مراجعه اعضا، بر تقویت اقتصاد نشر تاثیر گذار است؛ در حالی که چندان به این جریان تاثیر گذاری که تعداد کتاب های مطالعه شده از یک کتابخانه بر اقتصاد نشر توجه نداریم.

دو اقدام را برای ارتقاء وضعیت اقتصاد نشر موثر می دانم نخست تاکید دارم، هرچه فضای کتابخوانی از جمله ویترین کتاب افزایش پیدا کند، احتمال خرید کتاب نیز افزایش پیدا می کند. موضوع دیگر، تاثیر محتوای کتاب هاست. برخی کتاب ها جذاب نیستند و نیاز مخاطب را پاسخ نمی دهند. علاو ه بر عرضه، تشویق پدیدآور محتوای خوب و همچنین شکل گیری جریان نقد کتاب در همه حوزه ها در توسعه کتابخوانی بسیار موثر است. به نظر می رسد در ایران جریان نقد جدی کتاب وجود ندارد کتاب های متعدد تولید، بازار شلوغ اما آنچه باید باشد، نیست. در همین شرایط گاهی فروش 200 و یا 300 هزار تایی کتاب را هم شاهد هستیم. این میزان فروش نشان می دهد اگر جریان تولید با نیاز جامعه و فرد هماهنگ باشد، تعداد کتاب های پر فروش افزایش پیدا می کند. تقویت کتابخوانی، بهبود شیوه عرضه و تبدیل کتابفروشی به مراکز فرهنگی، مشابه بسیاری از کشور ها، تولید کتاب براساس نیاز مردم، توسعه بازار نشر ایران به خارج از مرز ها به ویژه در کشورهای همزبان تقویت فعالیت های ترویجی در حوزه کتابخوانی، از دغدغه های اصلی من به عنوان معاون امور فرهنگی بوده و هست.

آیا فکر می کردید، حوزه اجرا با این همه چالش همراه باشد؟
اجرا، محدودیت های خودش را دارد. بیشتر تدبیر کردن است تا دانستن، علم عملی است تا علم نظری. با وجود آشنایی با مباحث تئوری، وقتی نوبت عمل می رسد گاهی گیر می افتی. وقتی درگیر می شوی، آنقدر مسائل کوچکی را پیش می آورند که تلاش برای پیشگیری از بروز مشکل به درگیری مدام ذهنی تبدیل می شود.

خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، به عنوان تنها رسانه تخصصی کتاب کشور با رویکرد تخصصی به تولید محتوا و انعکاس خبر های این حوزه اقدام می کند. دیدگاه شما درباره این رسانه چیست؟
معرفی کتاب و یا پوشش رویداد های کتابی کشور جزو وظایف ایبنا است اما همیشه به این موضوع فکر می کنم، ایبنا یک وجهه بین المللی هم داشته باشد تا رویداد های نشر دنیا را در اختیار فعالان ایرانی این حوزه قرار دهد. به نظر می رسد در حوزه انتخاب کتاب برای ترجمه منفعل عمل می کنیم؛ در حالی که روزگاری بسیاری از کتاب های معتبر دنیا در دارالحکمه و با صرف هزینه و سرمایه گذاری ترجمه می شد؛ اما امروز، بازار تعیین کننده جریان ترجمه است. آیا فکری در این حوزه وجود دارد؟ دیدگاه انتقادی به جریان فعلی ترجمه به معنای مخالفت با اصل ترجمه کتاب نیست. با ترجمه موافقم، چراکه مسیر انتقال دانش است حتی برای کودک. اما مساله، محتوایی است که ترجمه می شود. ایبنا می تواند سهم موثری در معرفی آثار بین المللی داشته باشد. این بخش در خبرگزاری نیاز به تقویت دارد. علاوه براین بخش انگلیسی خبرگزاری کتاب نباید فقط به ترجمه خبر بسنده کند، بلکه باید نشر داخلی را برای مخاطبان خارجی معرفی کند.

توسعه این بخش به فروش رایت کتاب نیز کمک می کند. بسیاری از کشور ها راغبند با کتاب های فارسی آشنا شوند؛ بنابراین بهتر است در ایبنا یک بخش برای معرفی و گفت وگو با پدید آورندگان کتاب سال جمهوری اسلامی ایران در نظر گرفته شود. توقع می رود ایبنا به مسائلی مانند وضعیت آموزش زبان فارسی در کشور های مختلف، فرآیند چاپ، بررسی مشکلات حوزه چاپ و نشر با هدف طرح ایده نیز توجه کند و در مجموع به سیاست گذاری های کلان فرهنگی کتاب محور، جهت بدهد.

خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)؛ در ادامه مشکلاتی که طی یک سال اخیر وجود داشت، سال جدید نیز برای صنایع چاپ و نشر کشور با چند بحران بزرگ شروع شد: تداوم شیوع کرونا، بازار نیمه راکد کتاب، کمبود شدید کاغذ دولتی و قیمت فزاینده نهاده های تولید کتاب در بازار آزاد. با این وجود، تلاش برای کنترل مشکلات که البته سرنوشت برخی از آن ها با سیاست های نظام سلامت گره خورده، در دستور کار قرار گرفته است.

محسن جوادی، معاون امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی که متولی اول امور نشر در کشور به شمار می آید، در گفت و گو با ایبنا با اشاره به اقدامات و تدابیر اندیشیده شده، ابراز امیدواری کرد که به زودی در حوزه کاغذ اتفاقات مناسبی رخ دهد. وی همچنین از برگزاری دومین نمایشگاه مجازی کتاب در تابستان و حمایت از کتاب فروشان خبر داد و نسبت به نگاه ویژه ای که دولت در تدوین بودجه 1400 در حوزه فرهنگ داشته است، ابراز رضایت کرد.

در این گفت وگو، با نیم نگاهی به اتفاقات رقم خورده در دوره سه سال و نیمه معاونت جوادی، همچنین مباحثی نظیر آینده اقدامات برابر قاچاق کتاب، تعامل کتاب محور با چین در قالب تفاهم نامه 25 ساله و شرایط فعالان حوزه نشر در هم زیستی با اپیدمی خطرناک کرونا، پرداخته شد.

بیش از یک سال است که فعالان صنعت نشر با بحران کرونا روزگار می گذرانند. در این شرایط دشوار و بعد از پایان تعطیلات نوروز ناشران با بحران تامین کاغذ نیز مواجه شدند. برای کنترل این وضعیت هفته گذشته تلاش های از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی آغاز شده است. برای کاهش التهاب و بارگشت آرامش به بازار کاغذ چه برنامه ای در پیش دارید؟
توقع، حق و انتظاری ایجاد شده، که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، رفع نقص و اشکال در بازار کاغذ را جبران کند. سال 1398 با توجه به شرایط دولت در تامین ارز، تحریم های اقتصادی همچنین اجرای سیاست کلی مبتنی بر کاهش وابستگی به حمایت های ارزی دولت و به تبع شکل گیری جریان تعادل در بازار، نزدیک به 15 میلیارد، ارز 4200 تومانی برای تهیه کالا های ضروری تخصیص پیدا کرد؛ اما در ادامه تصمیم براین شد، این میزان به حداقل برسد. بنابراین در سال 1399 نیمی از کالا های مشمول از فهرست دریافت کننده ارز حذف و کاغذ به گروه دو کالایی منتقل شد. این تصمیم، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی را با دو مشکل مواجه کرد؛ نخست اینکه جریان واردات کاغذ خریداری شده و حتی بار موجود در گمرک، به دلیل ضرورت تغییر تعرفه و پرداخت مابه تفاوت با توجه به اینکه با ارز دولتی وارد شده بودند متوقف شد.

این مشکل با تلاش وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، برطرف و کاغذ های خریداری شده با ارز دولتی وارد سیستم توزیع کشور شد. بخش دیگر مساله تامین کاغذ، مربوط به مشکلات بانکی وارد کنندگان بود که چندان به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مرتبط نمی شد. این مسائل جریان توزیع کاغذ، حتی کاغذ دولتی وارد شده را متوقف کرد. بخشی از این مشکل حل شده و امید واریم مشکلات باقی مانده، هفته جاری و یا هفته آینده برطرف شود. با آزاد شدن و توزیع این کاغذ ها که رقم قابل توجهی است، خبر خوشی برای بازار کاغذ خواهد بود.

میزان کاغذ در انتظار ترخیص چقدر است؟
رقم قابل توجهی است و امیدواریم نیاز دو -سه ماه آینده بازار کاغذ را تامین کند. در سال 1399 ارز کاغذ تخصیص پیدا نکرد و از باقی مانده ارز سال 1398 استفاده شد. مسئولان شرایط فعلی را درک می کنند، کاغذ به عنوان یک موضوع استراتژیک مطرح است و کمبود آن به بازار کتاب و مطبوعات آسیب وارد می کند. علاوه بر توجه به آسیب کمبود تامین کاغذ برای حرفه نشر، مسئولان به وجهه متفاوت کالای کتاب به عنوان هویت فرهنگی ایران و حفظ آن از آسیب ها توجه دارند؛ اما ایجاد تغییر در سیستم، با توجه به تصمیم اتخاذ شده حذف کاغذ از فهرست کالا های گروه یک آسان نیست. نگرانی دولت از این بابت است که اگر گشایشی درباره کاغذ حاصل شود، شاید بخش های دیگر نیز توقع این گشایش را داشته باشند. دولت با درک اهمیت موضوع، در تلاش و پیگیر یافتن راه حلی است تا بدون این آسیب، مساله تامین کاغذ را بر طرف کند. وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از بروز تاخیر در این جریان نگران و گلایه مند است، چراکه شاید امکان جبران آن وجود نداشته باشد. دولت در پی یافتن الگویی برای رفع مشکل کاغذ است تا به سیاست قبلی خود در حذف کاغذ از فهرست کالا های گروه یک، که براساس ملاحظات اقتصادی و محدودیت های ارزی اتخاذ شده بود، برنگردد.

امید واریم با آزاد شدن کاغذ باقی مانده در گمرک و انتشار خبر خوشی که درباره کاغذ اتخاذ می شود، شاهد ایجاد تعادل در بازار باشیم. بخشی از افزایش قیمت کاغذ در کشور متاثر از افزایش قیمت جهانی است، تاکید می کنم تنها بخشی از افزایش قیمت. موضوع دشواری تامین ارز نیمایی برای فعالان اقتصادی نیز وجود دارد و به نظر می رسد، اگر حمایتی صورت بگیرد به بازار کاغذ کمک می شود.

یکی از راه حل ها برای رفع ریشه ای مشکل تامین کاغذ، توجه به ظرفیت های تولید داخل است. به نظر می رسد با تقویت تعامل بین وزارت صمت و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بتوان امید وار بود این موضوع تولید کاغذ داخلی قابل تحقق باشد.

فقط بحث تعامل بین این دو وزارتخانه نیست. تولید کاغذ در مازندران جریان خاصی دارد؛ از جمله وابستگی کارخانه به واردات چوب و یا استفاده از منابع چوب داخل براساس الگوی تولید کاغذ. در بحث واردات چوب، بحث ضرورت تامین اعتبار و تخصیص ارز، مشابه وضعیت فعلی کاغذ مطرح می شود و بهره برداری از منابع چوب و جنگل کشور نیز مباحث محیط زیستی را به دنبال دارد. اصل دیدگاه شکل گیری جریان سرمایه گذاری با هدف ایجاد ضریب اطمینان برای تولید کاغذ صحیح است اما این نوع کاغذ بیشتر در حوزه مطبوعات مصرف دارد که در حال حاضر نیز بخشی از این نیاز در داخل تامین می شود.

وزارت صمت، برای همکاری با وزارت فرهنگ و ارشاد در حوزه تامین مواد اولیه تولید کاغذ، آمادگی دارد اما مساله، مشکل تامین اعتبار برای واردات چوب است.
به ضرورت دستیابی به فناوری داخلی برای تولید کاغذ در کشور باور دارم، اما تنها با تعامل دو وزارتخانه صمت و فرهنگ و ارشاد اسلامی بهبود وضعیت کاغذ محقق نمی شود. گفت و گو هایی با برخی مسئولان صمت شکل گرفت، اما به نتیجه رسیدن چندان آسان نیست؛ علاوه براین طرف های گفت و گو، فقط مسئولان صمت نیستند، بلکه برخی بانک های خصوصی و دولتی نیز هستند؛ به عبارت دیگر تصمیم ها فقط بین این دو وزارتخانه اتخاذ نمی شود. به نظر می رسد، باید راه های مختلفی را برای رفع مشکل طی کرد. توجه به ظرفیت های نشر الکترونیک یکی از مسیر ها، برای کاهش التهاب بازار کاغذ است؛ به عنوان مثال استفاده از بوک ریدر در تولید منابع دانشگاهی که وزارت علوم، تحقیقات و فناوری نیز به آن توجه دارد. الگو های دیگر نیز برای تولید کاغذ در کشور وجود داشت. مثل کاغذ سنگ که البته با اشکالاتی برای چاپ کتاب همراه بود.

یکی از برنامه های قابل توجه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در سال گذشته برگزاری نمایشگاه مجازی کتاب تهران بود. هدف اصلی از برگزاری این نمایشگاه، کاهش آسیب های اقتصادی ناشی از کرونا اعلام شد. با توجه به تداوم شیوع کرونا آیا برنامه ای برای برگزاری دومین دوره این نمایشگاه در نظر دارید؟
نمایشگاه بین المللی کتاب تهران در ادوار مختلف با همکاری صنف برگزار می شد و همواره تلاش می کنیم در این موضوع توافق و اجماعی با دوستان داشته باشیم. برخی از اعضاء پیش از آغاز موج چهارم شیوع کرونا، پیشنهاد کردند بهتر است، صبر کنیم تا شاید امکان برگزاری فیزیکی سی و سومین دوره نمایشگاه بین المللی کتاب تهران مهیا شود. اما خیلی از دوستان به بهبود اوضاع خوش بین نبودند و البته موج چهارم نیز شرایط را دشوار تر و امکان برگزاری فیزیکی نمایشگاه حتی در تابستان را بعید کرد؛ البته نظر قطعی نمی دهم. برخی دیگر از اعضا صنف حتی پاییز و اوایل زمستان را به عنوان تاریخ پیشنهادی مطرح می کردند. معتقدم حتی اگر شدت شیوع ویروس کاهش پیدا کند، به دلیل نگرانی هایی که حتی بعد از واکسیناسیون وجود دارد، بعید است امکان حضور جمع قابل توجهی در نمایشگاه کتاب وجود داشته باشد؛ بنابراین ترجیح معاونت امور فرهنگی برگزاری دومین نمایشگاه مجازی کتاب تهران است.

با توجه به تداوم شیوع کرونا و اقدام برخی کشور ها از جمله ایتالیا در برگزاری نمایشگاه بلونیا، شاید نمایشگاه پیش رو را با عنوان سی و سومین دوره نمایشگاه بین المللی کتاب تهران برگزار کنیم. امید وارم طی یکی دو هفته آینده و کنترل وضعیت کرونا و امکان برگزاری جلسات، گفت و گو های جدی تری با اعضای صنف و شورای سیاست گذاری نمایشگاه بین المللی کتاب تهران برای تصمیم گیری و جمع بندی دیدگاه ها درباره این موضوع داشته باشیم.

با توجه به اینکه بسیاری از کشور ها برای حضور در این رویداد باید آمادگی داشته باشند، باید زود تر تاریخ برگزاری نمایشگاه را اعلام کنیم. سیاست معاونت امور فرهنگی، تحمیل نظری به صنف نیست، بلکه دلایل و دیدگاه قابل تامل دوستان را می شنویم. در جریان تصمیم گیری برای برگزاری نمایشگاه کتاب، به دو گروه صنف و کتاب فروشان توجه داریم. نباید به شیوه ای حرکت کرد که کتاب فروشان آسیب ببینند و در خطر حذف قرار بگیرند، بلکه باید به تعادلی برسیم تا کتاب فروشان نیز تقویت شوند. نمایشگاه جایگزین کتاب فروشی ها که به عنوان پاتوق های فرهنگی می شناسیم، نیست. درباره زمان قطعی برگزاری نمایشگاه نیز امیدوارم در تابستان این امکان فراهم شود. فکر های جدی تری نیز برای کتاب فروشان داریم.

امکان اجرای ایده اتصال شبکه عرضه به سایت نمایشگاه که در جریان و بعد از نخستین نمایشگاه مجازی کتاب تهران طرح می شد، وجود دارد؟
اتصال شبکه عرضه به سایت نمایشگاه به عنوان یکی از ایده ها مطرح شده که البته نیازمند تامین زیرساخت های فنی است؛ علاوه براین تخصیص یارانه شبیه طرح های حمایتی به کتاب فروشان نیز در نظر است.

یعنی در اجرای طرح های حمایتی از جمله بهارانه تغییری ایجاد شده است؟ چراکه اعلام شده بود طرح بهارانه برگزار نخواهد شد.
ابتدا فرض براین بود، با توجه به فروش کتاب و تخصیص یارانه خرید کتاب از نمایشگاه مجازی قرآن از سوی معاونت امور فرهنگی، طرح حمایتی بهارانه کتاب را نداشته باشیم. با توجه به بروز مشکلات و نگرانی هایی ناشی از آثار منفی تعطیلی کتاب فروشی ها در یکی دو هفته اخیر، در تلاش هستیم این خسارت ها را جبران کنیم. هنوز ایده قطعی در این زمینه وجود ندارد اما حمایت از کتاب فروشان شامل تاسیس و یا تجهیز کتاب فروشی ها را در برنامه داریم. بعد از تامین اعتبارمالی و همچنین سیاست گذاری برای پیشگیری از تداخل حمایت ها با نمایشگاه قرآن، جزئیات بیشتری در آینده منتشر خواهد شد.

یکی از برنامه ها و سیاست های چند سال اخیر در معاونت امور فرهنگی، تدوین آئین نامه پیشگیری از قاچاق کتاب است. تدوین این آئین نامه در چه مرحله ای قرار دارد و آیا می توانیم برای اجرای آن در چند ماه آینده امید وار باشیم؟
معاونت امور فرهنگی، مصادیق قاچاق کتاب را شناسایی و تعریف می کند و برخورد با متخلفان برعهده قوه قضائیه است. مجازات هایی مانند لغو مجوز فعالیت ناشران متخلف، چندان عامل بازدارنده ای محسوب نمی شود. پیش نویس آئین نامه تدوین شده و به زودی نهایی خواهد شد.

پیشگیری از سرقت فکر و اندیشه پدیدآور به عنوان نوعی از کتاب سازی از اهداف آئین نامه است. برای مبارزه با قاچاق کتاب دو اقدام لازم است؛ اقدام نخست به مسائل حقوقی مربوط می شود که نیازمند مصوبات و پیگیری در مجاری قانونی است. به نظر می رسد با روشن شدن مصادیق قاچاق، می توان این تلقی را ایجاد کرد که قوه قضائیه به پدیده قاچاق نگاه جرم انگاری داشته باشد. برخی قاچاق کتاب را مشکل نمی دانند معتقدند اینکه کتاب یک ناشر را ناشر دیگری هم منتشر کرده اشکالی ایجاد نمی کند! مهم مطالعه کتاب و فروش کتاب است.

اقدام اساسی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، توجه به ریشه های حقوقی در تدوین آئین نامه قاچاق کتاب است که نهایی شده تا یکی دو هفته آتی منتشر می شود. به نظر می رسد بخشی از مشکل قاچاق کتاب به مرحله صدور مجوز چاپ مرتبط است؛ چراکه سیستمی برای بررسی کتاب از نظر مشابهت های احتمالی با آثار دیگر وجود ندارد و کتاب ها فقط از نظر نبود مشکل محتوایی ارزیابی می شوند. در جریان صدور مجوز، اگر 90 درصد یک کتاب، نتیجه گردآوری از اثر و یا آثار دیگر باشد، برای دریافت مجوز مشکلی ندارند.

بنابراین برای رفع این نقص در حال توافق نهایی با یک موسسه تولید نرم فزار مشابهت یاب مشابه نم افزار مشابهت یاب ایران داک هستیم تا کنار آئین نامه، اداره کتاب به عنوان نهاد متولی صدور مجوز کتاب، امکان بررسی کتاب ها از نظر مشابهت یابی را داشته باشد. آئین نامه در اداره کتاب تدوین شده است. کمیته مبارزه با قاچاق کتاب در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تنشکیل شده اما به دلیل واقعی نبود تناسب بین میزان جرم و مجازات و ضرورت جرم انگاری قاچاق کتاب چندان اجرایی نشده است. برخی از احکام اولیه برای متخلفان عجیب و غریب بود؛ به عنوان مثال جریمه 50 میلیونی برای متخلف تعیین شده بود در حالی که کاغذ باطله کتاب های قاچاق 5 میلیارد تومان ارزش داشت. این نگاه مشکلی را حل نمی کند. تلاش می کنیم جرم انگاری قاچاق کتاب را برای متولیان روشن تر کنیم و برای پیشگیری از چاپ مصادیق قاچاق از نرم افزار مشابهت یاب استفاده می کنیم.

فرصت برای اجرای بند ج ماده 92 قانون ششم توسعه که به موضوع تعرفه فرهنگی و کاربری فرهنگی اشاره دارد و کتاب محورترین قانون این برنامه کلان کشور محسوب می شود رو به پایان است. چرا آئین نامه اجرایی این بند از قانون با تاخیر تدوین شد و آیا می توان انتظار داشت در سال جاری اجرای این قانون را شاهد باشیم؟
تدوین آئین نامه فراتر از معاونت و در دفتر مطالعات و برنامه ریزی فرهنگی وزارتخانه پیگیری می شود. به نظر می رسد یکی از دلایل تاخیر تدوین آئین نامه اجرایی و در نهایت اجرای این بند از قانون، ایجاد بار مالی به دستگاه های مرتبط، تفسیر و قرائت های مختلف از قانون و نگرانی بابت استفاده نامناسب از امکان بهره مندی فرهنگی از اماکن مسکونی و یا تعرفه فرهنگی بوده است. هرچند آئین نامه با تاخیر تدوین شده و در سال آخر اجرای قانون ششم توسعه قرار داریم، نگران تحقق آن نیستم. اگر آئین نامه دقیق نهایی شود، در برنامه هفتم امکان تکرار آن وجود دارد.

با امضاء تفاهم نامه همکاری 25 ساله ایران و چین، موضوع بهره برداری از ظرفیت های فرهنگی کتاب محور از این تفاهم نامه مطرح می شود. رصد فعالیت های بین المللی ایران در حوزه نشر نشان می دهد این فعالیت ها بیشتر معطوف به تجدید چاپ منابع کهن مثل دیوان شعرا است؛ علاوه براین با وجود مشکلات زیرساختی در صنعت نشر کشور و همچنین رتبه دوم صنعت نشر چین در دنیا، به نظر شما چطور می توان از این تفاهم نامه همکاری استفاده کرد؟
وقتی چین به عنوان مهمان ویژه، در سی و دومین دوره نمایشگاه بین المللی کتاب تهران حضور داشت، کمتر فکر می کردیم، علاقه چینی ها به ایران شناسی ظرفیت تعامل بین دو کشور را تقویت کند. با توجه به اینکه کتاب های کهن ایرانی در حوزه های تاریخ، ادبیات و چهره های فاخر ایرانی مانند ابن سینا همچنان در کشور های دنیا منتشر می شود، طرح گرنت برای معرفی منابع مرتبط با معرفی ایران معاصر نیز به علاقه مندان به ایران معرفی می شود. در برخی کشور ها مانند روسیه با مشارکت بخش خصوصی و حتی با حمایت دولتی، موفقیت های قابل توجهی به دست آوردیم و در برخی کشور ها، این موفقت ها کمتر و در برخی دیگر اصلا محقق نشده است.

همکاری با چین و یا هر کشور دیگر به معنای انتظار برای ورود فناوری از این کشور ها نیست، بلکه خودمان باید با رویکرد فعالانه بخشی از فرآیند تعامل باشیم. زمانی، فناوری حوزه تولید کاغذ، از غرب وارد کشور شد اما بعد از مدتی با این دانش وارداتی دچار مشکل شدیم؛ بنابراین باید توجه داشته باشیم فناوری در چارچوب صحیح اقتصادی فعال شود. در تعامل با چین نیز می توان در زمینه های مختلف سرمایه گذاری کنیم؛ مانند تبادل رایت در قالب طرح گرنت. تقاضای قابل توجه به ترجمه آثار ایرانی از سوی فعالان نشر چین وجود دارد که فروش رایت در سی و دومین دوره نمایشگاه بین المللی کتاب تهران موید این موضوع است.

سرمایه گذاری فرهنگی یکی از رویکرد های اصلی دولت چین محسوب می شود. براساس همین رویکرد به گفته مسئولان چینی، نزدیک به 25 میلیارد دلار برای احیاء جاده ابریشم فرهنگی در قالب طرح یک جاده ، یک کمربند و دیگر اقدامات از جمله تاسیس دانشگاه سرمایه گذاری کرده اند. در این تعامل نباید منفعل عمل کنیم بلکه خودمان باید فعال و ایده پرداز باشیم.

آیا می پذیرید که صنعت نشر کشور در کمترین زمینه ها دچار ضعف زیرساختی است که در تعاملات بین المللی نیز ایجاد مشکل می کند؟
بله؛ این مشکلات وجود دارد و فکر می کنم در کنار رفع مشکلات و موانع، باید به فعال سازی ظرفیت های موجود نیز توجه داشته باشیم. مشکل فقط، نبود ساختار حرفه ای نیست بلکه به نظر می رسد از ساختاری که در اختیار داریم هم استفاده نمی کنیم. در جریان تعامل کتاب محور با چین، می توانیم به حوزه تولید محتوا یا تصویر گری کتاب توجه کنیم. این رویکرد علاوه بر بُعد فرهنگی دارای بعد اقتصادی نیز هست و به عنوان نقطه اتصال اقتصاد و فرهنگ شناخته می شود. با تمرکز براین حوزه ها می توانیم بازار قابل توجهی را ایجاد کنیم که نیازمند مدیریت دقیق است. فعالیت های مشارکتی در حوزه های فنی، چاپ و نشر یا کاغذ، امکان تعامل فرهنگی کتاب محور بین ایران و چین را فراهم می کند.
به نظر می رسد، ایجاد حلقه ارتباطی بین بخش های خصوصی دو کشور برپایه سرمایه گذاری اقتصادی یا برگزاری نمایشگاه های مشترک، تعامل ها را پایدار تر می کند. کالا های فرهنگی غیر از کتاب از جمله اسباب بازی و یا لوازم التحریر نیز از ظرفیت قابل توجهی در تقویت تعامل با چینی ها برخوردار است و معاونت امور فرهنگی در این جریان نباید همه تمرکز خود را بر کتاب قرار دهد.

یکی از مشکلاتمان در حوزه نشر بین الملل، نبود بازار مناسب برای کتاب ایرانی است. به عنوان مثال، نمایشگاه مجازی کتاب تهران، فرصت قابل توجهی برای ایجاد بازار کتاب ایرانی را فراهم می کند. این موضوع در جریان برگزاری نخستین نمایشگاه مجازی کتاب تهران مطرح بود که برای ایرانی های علاقه مند که امکان خرید از نمایشگاه را دارند کتاب پست کنیم. ایجاد بازار کتاب برای ایرانی های خارج از کشور فرصت قابل توجهی برای معرفی کتاب های مناسب فارسی است. بنابراین باید از نمایشگاهِ پیش رو این ظرفیت را فراهم کنیم. مهم ترین دلیل نگرانی ها درباره ایجاد امکان ارسال پستی کتاب برای مخاطبان خارج از کشور در نخستین نمایشگاه مجازی کتاب تهران، گرانی تعرفه های پستی بود.

کتاب های الکترونیکی نیز از ظرفیت قابل توجهی برای عرضه در بازار های جهانی برخوردار هستند که نیازمند فعال شدن بخش فروش این کتاب ها در کشور است. مهم تر از این بازار ها، توجه به ظرفیت پاتوق های فرهنگی در دیگر کشور ها است. تجربه هند در این زمینه نشان می دهد، این پاتوق های فرهنگی محل رفت و آمد دانشجویان و فرصت مطالعه و یا خرید را ایجاد می کند.

موسسه فرهنگی اکو که دفتر مرکزی آن در ایران قرار دارد نیز فرصت قابل توجهی را برای تعاملات فرهنگی ایجاد می کند. از جمله مصادیق این همکاری که می توان برای آن برنامه ریزی کرد، برگزاری نمایشگاه کتاب کشور های منطقه اکو و یا مبادلات کالا های فرهنگی است؛ بنابراین درباره تعامل با چین بعد از امضا تفاهم نامه همکاری 25 ساله، نباید انتظار معجزه داشته باشیم. باید براساس ظرفیت های خودمان پیش بریم نه اینکه هر پیشنهاد و مسیری که آن ها تعیین می کنند را بپذیریم. خودمان باید برنامه ریزی و ایده پردازی کنیم.

در مجموع کار های فرهنگی دشوار و دارای ابعاد جزئی فراوانی است. رقبای جدی در این بازار مساله دیگری است. در حالی که افغانستان از کشور های همسایه ایران است اما کتاب های این کشور در ترکیه چاپ و در افغانستان توزیع می شود. چرا این بازار در اختیار ناشران ایرانی نیست؟ شاید به دلیل وضع برخی قوانین سخت، از جمله فرآیند طولانی دریافت مجوز های لازم برای نقل و انتقال کتاب است. این شرایط فعالیت های فرهنگی برای علاقه مندان را دشوار می کند و نیازمند نگاه تسهیل گر است. در حالی که برخی کشور ها برای صادرات کتاب هایشان هزینه می کنند، در ایران این جریان با وضع تعرفه های سنگین تلاش ها برای خوانده شدن کتاب ایرانی در افغانستان را دشوار می کند و باید پرسید در چنین شرایطی این تلاش ها چه سودی خواهد داشت؟ بسیاری از کشور ها برای تغییر زبان در افغانستان در حال سرمایه گذاری هستند، بنابراین باید پرسید آیا سیاست گذاری های فعلی به فعالیت های فرهنگی کمک می کند؟

از بودجه 1400 رضایت دارید؟ و آیا تخصیص داده شده است؟
بودجه معاونت امور فرهنگی با توجه به پیگیری های وزیر محترم آقای دکتر صالحی، رقم قابل توجهی است. این میزان با توجه به شرایط کشور کمتر اتفاق می افتد؛ به عنوان مثال، سال گذشته فقط 50 درصد بودجه تخصیص پیدا کرد. بنابراین برای امسال نگرانی مالی نداریم. در مجموع میزان و تخصیص بودجه 1400 در مقایسه با سال های گذشته بهتر بود. نزدیک به 80 درصد از بودجه نیز تخصیص پیدا کرده است. اقدام خوبی که امسال رقم خورد این است که رقم قابل توجهی از بودجه به ردیف اصلی منتقل شده، بنابراین در زمان مقرر تخصیص پیدا می کند. بخش زیادی از بودجه موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران نیز در این ردیف تعریف شده است. یکی از مشکلات در حوزه بودجه های فرهنگی، تامین بودجه این بخش از ردیف سه، یعنی بودجه های یارانه ای بود. بنابراین در زمان مناسبی تخصیص پیدا نمی کرد و برنامه ریزان را به اصطلاح در خوف و رجا قرار می داد. شاید 11 ماه از سال با 30 یا 40 درصد بودجه می گذشت و چندان امکان برنامه ریزی، به دلیل نبود اطمینان از وصول مابقی بودجه، وجود نداشت و زمانی هم که مابقی بودجه، معمولا در پایان سال تخصیص داده می شد، قدرت طراحی و مانوری با قی نمی ماند.

شما نزدیک به چهار سال است که به عنوان معاون امور فرهنگی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی فعالیت دارید. اصلی ترین چالش در حوزه کتاب چیست؟ و با توجه به سابقه فعالیت های علمی و فرهنگی که در کارنامه دارید و به عنوان یک چهره دانشگاهی فکر می کنید در حوزه سیا ست گذاری باید چه اتفاقی را شاهد باشیم تا در صنعت نشر جهش و تحولی ایجاد شود؟
چالش اصلی بحث کتابخوانی است. توسعه کتابخوانی بهترین راه برای حمایت از صنعت نشر است. شاید معتقد باشید، توسعه کتابخوانی چندان بر بهبود وضعیت اقتصاد نشر موثر نیست چراکه فکر می کنید افراد به جای خرید، از کتابخانه برای مطالعه کتاب استفاده می کنند. اما سازوکار فرهنگی بسیاری از کشور ها نشان داده حتی خرید کتاب برای کتابخانه به تناسب مراجعه اعضا، بر تقویت اقتصاد نشر تاثیر گذار است؛ در حالی که چندان به این جریان تاثیر گذاری که تعداد کتاب های مطالعه شده از یک کتابخانه بر اقتصاد نشر توجه نداریم.

دو اقدام را برای ارتقاء وضعیت اقتصاد نشر موثر می دانم نخست تاکید دارم، هرچه فضای کتابخوانی از جمله ویترین کتاب افزایش پیدا کند، احتمال خرید کتاب نیز افزایش پیدا می کند. موضوع دیگر، تاثیر محتوای کتاب هاست. برخی کتاب ها جذاب نیستند و نیاز مخاطب را پاسخ نمی دهند. علاو ه بر عرضه، تشویق پدیدآور محتوای خوب و همچنین شکل گیری جریان نقد کتاب در همه حوزه ها در توسعه کتابخوانی بسیار موثر است. به نظر می رسد در ایران جریان نقد جدی کتاب وجود ندارد کتاب های متعدد تولید، بازار شلوغ اما آنچه باید باشد، نیست. در همین شرایط گاهی فروش 200 و یا 300 هزار تایی کتاب را هم شاهد هستیم. این میزان فروش نشان می دهد اگر جریان تولید با نیاز جامعه و فرد هماهنگ باشد، تعداد کتاب های پر فروش افزایش پیدا می کند. تقویت کتابخوانی، بهبود شیوه عرضه و تبدیل کتابفروشی به مراکز فرهنگی، مشابه بسیاری از کشور ها، تولید کتاب براساس نیاز مردم، توسعه بازار نشر ایران به خارج از مرز ها به ویژه در کشورهای همزبان تقویت فعالیت های ترویجی در حوزه کتابخوانی، از دغدغه های اصلی من به عنوان معاون امور فرهنگی بوده و هست.

آیا فکر می کردید، حوزه اجرا با این همه چالش همراه باشد؟
اجرا، محدودیت های خودش را دارد. بیشتر تدبیر کردن است تا دانستن، علم عملی است تا علم نظری. با وجود آشنایی با مباحث تئوری، وقتی نوبت عمل می رسد گاهی گیر می افتی. وقتی درگیر می شوی، آنقدر مسائل کوچکی را پیش می آورند که تلاش برای پیشگیری از بروز مشکل به درگیری مدام ذهنی تبدیل می شود.

خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، به عنوان تنها رسانه تخصصی کتاب کشور با رویکرد تخصصی به تولید محتوا و انعکاس خبر های این حوزه اقدام می کند. دیدگاه شما درباره این رسانه چیست؟
معرفی کتاب و یا پوشش رویداد های کتابی کشور جزو وظایف ایبنا است اما همیشه به این موضوع فکر می کنم، ایبنا یک وجهه بین المللی هم داشته باشد تا رویداد های نشر دنیا را در اختیار فعالان ایرانی این حوزه قرار دهد. به نظر می رسد در حوزه انتخاب کتاب برای ترجمه منفعل عمل می کنیم؛ در حالی که روزگاری بسیاری از کتاب های معتبر دنیا در دارالحکمه و با صرف هزینه و سرمایه گذاری ترجمه می شد؛ اما امروز، بازار تعیین کننده جریان ترجمه است. آیا فکری در این حوزه وجود دارد؟ دیدگاه انتقادی به جریان فعلی ترجمه به معنای مخالفت با اصل ترجمه کتاب نیست. با ترجمه موافقم، چراکه مسیر انتقال دانش است حتی برای کودک. اما مساله، محتوایی است که ترجمه می شود. ایبنا می تواند سهم موثری در معرفی آثار بین المللی داشته باشد. این بخش در خبرگزاری نیاز به تقویت دارد. علاوه براین بخش انگلیسی خبرگزاری کتاب نباید فقط به ترجمه خبر بسنده کند، بلکه باید نشر داخلی را برای مخاطبان خارجی معرفی کند.

توسعه این بخش به فروش رایت کتاب نیز کمک می کند. بسیاری از کشور ها راغبند با کتاب های فارسی آشنا شوند؛ بنابراین بهتر است در ایبنا یک بخش برای معرفی و گفت وگو با پدید آورندگان کتاب سال جمهوری اسلامی ایران در نظر گرفته شود. توقع می رود ایبنا به مسائلی مانند وضعیت آموزش زبان فارسی در کشور های مختلف، فرآیند چاپ، بررسی مشکلات حوزه چاپ و نشر با هدف طرح ایده نیز توجه کند و در مجموع به سیاست گذاری های کلان فرهنگی کتاب محور، جهت بدهد.
خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)؛
خبرگزاری کتاب ایران

بیش از یک سال است که فعالان صنعت نشر با بحران کرونا روزگار می گذرانند. در این شرایط دشوار و بعد از پایان تعطیلات نوروز ناشران با بحران تامین کاغذ نیز مواجه شدند. برای کنترل این وضعیت هفته گذشته تلاش های از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی آغاز شده است. برای کاهش التهاب و بارگشت آرامش به بازار کاغذ چه برنامه ای در پیش دارید؟

میزان کاغذ در انتظار ترخیص چقدر است؟

یکی از راه حل ها برای رفع ریشه ای مشکل تامین کاغذ، توجه به ظرفیت های تولید داخل است. به نظر می رسد با تقویت تعامل بین وزارت صمت و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بتوان امید وار بود این موضوع تولید کاغذ داخلی قابل تحقق باشد.

یکی از برنامه های قابل توجه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در سال گذشته برگزاری نمایشگاه مجازی کتاب تهران بود. هدف اصلی از برگزاری این نمایشگاه، کاهش آسیب های اقتصادی ناشی از کرونا اعلام شد. با توجه به تداوم شیوع کرونا آیا برنامه ای برای برگزاری دومین دوره این نمایشگاه در نظر دارید؟

امکان اجرای ایده اتصال شبکه عرضه به سایت نمایشگاه که در جریان و بعد از نخستین نمایشگاه مجازی کتاب تهران طرح می شد، وجود دارد؟

یعنی در اجرای طرح های حمایتی از جمله بهارانه تغییری ایجاد شده است؟ چراکه اعلام شده بود طرح بهارانه برگزار نخواهد شد.

یکی از برنامه ها و سیاست های چند سال اخیر در معاونت امور فرهنگی، تدوین آئین نامه پیشگیری از قاچاق کتاب است. تدوین این آئین نامه در چه مرحله ای قرار دارد و آیا می توانیم برای اجرای آن در چند ماه آینده امید وار باشیم؟

فرصت برای اجرای بند ج ماده 92 قانون ششم توسعه که به موضوع تعرفه فرهنگی و کاربری فرهنگی اشاره دارد و کتاب محورترین قانون این برنامه کلان کشور محسوب می شود رو به پایان است. چرا آئین نامه اجرایی این بند از قانون با تاخیر تدوین شد و آیا می توان انتظار داشت در سال جاری اجرای این قانون را شاهد باشیم؟

با امضاء تفاهم نامه همکاری 25 ساله ایران و چین، موضوع بهره برداری از ظرفیت های فرهنگی کتاب محور از این تفاهم نامه مطرح می شود. رصد فعالیت های بین المللی ایران در حوزه نشر نشان می دهد این فعالیت ها بیشتر معطوف به تجدید چاپ منابع کهن مثل دیوان شعرا است؛ علاوه براین با وجود مشکلات زیرساختی در صنعت نشر کشور و همچنین رتبه دوم صنعت نشر چین در دنیا، به نظر شما چطور می توان از این تفاهم نامه همکاری استفاده کرد؟

آیا می پذیرید که صنعت نشر کشور در کمترین زمینه ها دچار ضعف زیرساختی است که در تعاملات بین المللی نیز ایجاد مشکل می کند؟

از بودجه 1400 رضایت دارید؟ و آیا تخصیص داده شده است؟

شما نزدیک به چهار سال است که به عنوان معاون امور فرهنگی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی فعالیت دارید. اصلی ترین چالش در حوزه کتاب چیست؟ و با توجه به سابقه فعالیت های علمی و فرهنگی که در کارنامه دارید و به عنوان یک چهره دانشگاهی فکر می کنید در حوزه سیا ست گذاری باید چه اتفاقی را شاهد باشیم تا در صنعت نشر جهش و تحولی ایجاد شود؟

آیا فکر می کردید، حوزه اجرا با این همه چالش همراه باشد؟

خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، به عنوان تنها رسانه تخصصی کتاب کشور با رویکرد تخصصی به تولید محتوا و انعکاس خبر های این حوزه اقدام می کند. دیدگاه شما درباره این رسانه چیست؟
خبرگزاری کتاب ایران

لینک خبر :‌ خبرگزاری کتاب ایران
تاریخ انتشار: ۱۴۰۰/۰۲/۱۱

احمد یوسف زاده در گفت وگو با میزان پیرامون عدم افزایش سرانه مطالعه در ایام قرنطینه خانگی بیماری کرونا در کشور گفت: من با برخی از آمار ها که بیانگر عدم افزایش سرانه مطالعه در دوران قرنطیه بیماری کرونا بیان شده مخالف هستم، زیرا هنگامی که من با دوستان و اطرافیان صحبت می کردم متوجه شدم تعداد افرادی که در این زمان مطالعه داشتند افزایش یافته بود پس نمی توانیم بگوییم که مطالعه در این دوران افزایش نداشته است.

وی در همین راستا ادامه داد: خود من به شخصه در ایام قرنطینه کرونا کتاب هایی را که دوست داشتم و زمان برای مطالعه آن ها را نداشتم خواندم و زمان واقعا مناسبی برای مطالعه بود البته نمی توان کمبود سرانه مطالع را پنهان کرد، ولی من معتقدم قرنطینه حاصل از بیماری کرونا زمانی بود برای آشتی جامعه با کتاب.

یوسف زاده افزایش سرانه مطالعه را نیازمند زیر ساخت دانست و بیان کرد: باید زمینه برای مطالعه در جامعه فراهم شود چنانچه زیر ساخت ها ایجاد گردد شاهد بالا رفتن سرانه مطالعه خواهیم بود.

وی قیمت کتاب را یکی از عوامل مهم در کاهش سرانه مطالعه خواند و ابراز کرد: قیمت های کتاب این روز ها روند سعودی داشته این امر برای خانواده های متوسط نیز یک بار اضافی محسوب می شود لذا بخش کوچکی از سبد خانواده را به خود اختصاص می دهد و در مواردی حتی حذف می شود.

یوسف زاده وضعیت سرانه مطالعه در سایر استان های کشور را مورد بررسی قرار داد و بیان کرد: سرانه مطالعه در استان ها و مراکز دور از پایتخت بسیار ناگوار است چندی پیش شاهد کوچک شدن مغازه های فروش کتاب بودیم، اما اکنون شاهد جمع شدن آن ها و پا گرفتن قهوه خانه ها به جای کتاب فروشی ها هستیم، کتاب فروشی ها در هر کشوری بیانگر ارزش کتاب در هر کشور هستند حال با کم شدن و کوچک شدن کتاب فروشی ها احساس ناخوشایندی به افراد دست می دهد در حالی که پاساژ ها و مراکز تجاری بزرگ در کنار این کتابفروشی های کوچک شکل گرفته و رونق بسیار زیادی دارند و این اتفاق جالبی نیست.

وی پیرامون تاثیر تخصیص سالن ها و فضاهای مدرن و راحت را برای کتاب فروشی ها مناسب دانست و تاکید کرد: برای جلب توجه مخاطب باید رویکرد های متفاوتی را در پیش گرفت از جمله آن ها تخصیص سالن های بزرگ و شیک به کتاب فروشی ها و ایجاد برنامه های جانبی فرهنگی در این مراکز است.

وی پیرامون نمایشگاه بین المللی کتاب تهران ابراز کرد: بیماری کرونا باعث شد تا آخرین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران را در روزهای پایانی این قرن از دست بدهیم، برای جبران آن باید نمایشگاه های کوچک استانی را برپا کنیم چراکه نمایشگاه ها همواره محلی برای معرفی کتاب ها هستند و هر ساله به همه افراد جامعه یادآوری می کنند که کتاب بهترین و مهمترین منبع اطلاعات است.

انتهای پیام/

لینک خبر :‌ میزان
یک ناشر با اشاره به مشکل صنعت نشر و گران شدن ملزومات چاپ کتاب می گوید: صنعت نشر در عین بلاست و زمانی که در عین بلا باشد چه چیزی می خواهد بدتر یا بهتر شود؟

به گزارش ایسنا، صنعت نشر در روزهای کرونایی و تعطیلات پی درپی، نبود کاغذ و افزایش چندبرابری قیمت آن شرایط سختی را پشت سر می گذارد. برخی می گویند این چیزها صنعت نشر را به ورشکستگی کشانده است. بیشترین مشکلات ناشران از جایی شروع شد که ارز دولتی به واردات کاغذ اختصاص نیافت و با خالی شدن انبارها و پایان توزیع کاغذ دولتی، اهل نشر با افزایش چندبرابری قیمت ملزومات تولید کتاب از کاغذ تا فیلم و زینک و ... مواجه شدند.

ابوالقاسم شهلایی مقدم، مدیر انتشارات نقش ونگار در یادداشتی با عنوان سالی که بر نشر ایران گذشت؛ حکایت ها، شکایت ها می نویسد: سال کرونایی و پرافت وخیز 1399 هم گذشت و نشر ایران نیز، چونان بسیاری از عرصه ها، از گزند و آفات و آسیب های آن برکنار نبود و البته افق هایی هم برایش دمید و کشف و ابداع هایی هم از راه رسید.

شکی نیست که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در سال های اخیر، نسبت به دوره های قبل، تحولات مهمی هم در محتوا و هم در شکل به خود پذیرفته است؛ از جمله آن هاست پیشرفت زیادی که در عملکرد فنی، پیاده سازی دولت الکترونیک، تسهیل و تسریع مراحل اداری، کاهش کاغذبازی و رفع برخی، البته فقط برخی، تبعیض ها، داشته است. نیز حمایت های خرد و کلان مقطعی و غیرمقطعی از اصحاب نشر و قلم و تعامل و تشاور با آن ها، همه و همه، در کل، نسبت به گذشته کارنامه مقبول تری برایش رقم زده است. شاید هم بتوان گفت در برخی زمینه ها پایه ای را پی ریخته و روندی را آغازیده که برگشت ناپذیر است. از همه این ها آگاهیم و قدردانی می کنیم.

البته درهایی هم هست که همچنان بر همان پاشنه های قبلی می چرخد و ظاهرا اراده یا توانی بر تغییر سَمتش نبوده و نیست. نیز هنوز هستند کسانی که از ارشاد رانت می طلبند و خود را به هر دلیل ایدئولوژیک یا غیرایدئولوژیک برابرتر می بینند و پشتیبانی خاص می جویند و... بگذریم.

در سالی که گذشت، شکایت ها (نه به معنای مصطلح حقوقی، بلکه به معنای حقیقی/معنوی آن) همچون حکایت ها بسیار است: در باب نمایشگاه مجازی کتاب، وضعیت نابه سامان و تبعیض آمیز ممیزی کتاب، مشکلات بوروکراتیک هنوز موجود در وزارت ارشاد، پاسخ گو نبودن مسئولان صنف و اتحادیه نسبت به برخی نارسایی ها، و شاید، فعلا، از همه مهم تر، وضعیت بسیار نگران کننده موجودی کاغذ، بهای کاغذ، ابهام در توزیع کاغذ، انتقاد به مسئولان و متصدیان آن در نوع و روش و میزان تخصیص کاغذ و عدم شفافیت و اطلاع رسانی کافی، همچنین آینده نگران کننده وضع کاغذ و خلاصه، برخی شبهه های کاغذی، از جمله آن هاست. این ها مشتی از خروار است.

وضعیت پرداخت تسهیلات کروناییِ بعضا داده شده و بعضا داده نشده، وام تحفه تبلیغ شده داده نشده، مشکلات موجود در احقاق حقوق بیمه ای و مالیاتی ناشران، به سرانجام مطلوب نرسیدن مبارزه با قاچاق کتاب تا این لحظه، عدم اقدام اساسی قانونی، فنی و اداری برای پدیده ناپسند و بنیان برافکن جعل کتاب و امور بسیاری از این دست، چه بسا ناشران زیادی را آزرده و می آزارد و گاه لطمه و خسارت مستقیمش به فرهنگ کتاب و کتابخوانی و از آن مهم تر، بنیان دانش و آگاهی جامعه ماست.

به نظر می رسد در سال 1400 با توجه به تعویض دولت، بر میزان ابهام ها و نگرانی ها افزوده شود.

همچنین محمدعلی جعفریه، مدیر نشر ثالث در گفت وگویی با ایسنا درباره مشکلات نشر و بحران کاغذ و اقدامات وزارت فرهنگ و ارشاد در سال های اخیر می گوید: سال 99 در سطح جهان سال مشکل داری برای همه مردم بود، ما هم طبیعتا دور از این نبودیم. شیوه مدیریتی که می شد باشد، نبود. دولت می توانست در همه حوزه ها بهتر عمل کند که در این مصاحبه نمی گنجد. اما زمانی که وارد حوزه نشر می شویم به خاطر این که نشر نسبت به دیگر حوزه های فرهنگ شکننده تر است، ضربه های زیادی خورد؛ هم ناشران و هم نویسندگان. دولت سعی می کرد با وامی این خسارت را جبران کند اما این ها کافی و جوابگو نبود. می توان گفت تقریبا رها کردند و همین الان هم می بینید ماه فروردین تقریبا همه جا تعطیل بود، چه در تهران و چه شهرستان ها، دولت نیامد حق بیمه ای را که کارفرما باید بدهد سه ماه تمدید کند و بگوید سه ماه دیگر بدهید، و اگر در آخر فروردین حق بیمه را پرداخت نکنید، کلی جریمه می شوید. این ها نشان دهنده نبود همراهی است. نمی توانیم به کتابفروشی و ناشری که حوزه کاری شکننده دارد، بگوییم ببندید و کتاب نفروشید اما حق بیمه تان را سر وقت بدهید. من نمی گویم ببخشند، قرار هم نیست ببخشند اما می توانند تمدید کنند. شرایطی می گذارند که بسیاری از همکاران ما مجبور شدند سر کار بیایند و به مشکل بخورند.

او سپس می گوید: مشکل بعدی که بزرگ ترین مشکل ماست و نمود پیدا کرده، مشکل کاغذ است. برخی حوزه هاست که می توان با ارز نیمایی و آزاد اداره کرد و می گذرد اما کاغذ نمی شود. کاغذ از ملزومات چاپ کتاب و فرهنگ است. قیمت کاغذ با وجود ارز 4200 تومانی هفت هشت برابر شده و اگر این ارز 4200 تومانی نباشد، 10 برابر می شود. این باعث می شود کتاب چاپ نشود. این جا بحث کمتر چاپ شدن نیست بلکه این حوزه باید جمع کند و برود چون نقدینگی ای دست ناشر وجود ندارد و نه مردم توان خرید دارند و اگر کسی توان خرید داشته باشد، کتاب در اولویتش نیست. بسیاری از همکاران ما تعطیل می کنند و تیراژ کتاب بسیار پایین آمده است و مشکلات دیگر.

جعفریه اظهار می کند: در دیگر حوزه فرهنگ اگر سینما تعطیل است، نمایش خانگی راه می افتد و مردم سریال می بینند و بخش خصوصی سرمایه گذاری می کند. اما نشر این طور نیست. زمانی که فرهنگ مکتوب از بین برود کل زیرساخت فرهنگ از بین می رود. همه جای دنیا معیارشان برای سنجش یک ملت، فرهنگ مکتوب شان است که متاسفانه ناخواسته داریم آن را از بین می بریم. از طرف دیگر ارز اختصاص یافته به کاغذ ارزش چندانی ندارد، از آن جایی که صنعت نشر ضعیف است، شاید کلش در عرض دو سال 800 میلیون دلار شود که این مقدار نسبت به دیگر پرداختی های دولت و یارانه های بخش های دیگر خیلی کم است اما می تواند یک صنعت را نجات دهد، چاپخانه ها، لیتوگرافان، کتابفروشی ها و ناشران و مولفان به این صنعت وابسته اند که باعث می شود مشکل معیشتی داشته باشند.

این ناشر درباره عدالت توزیعی تسهیلات در نظر گرفته شده از سوی دولت نیز بیان می کند: تسهیلاتی که دولت می دهد نسبت به مشکلاتی که نشر دارد، خیلی کم است، مانند سرگرم کردن یک بچه کوچک است، این تسهیلات برای ناشران و کتابفروشانی که کار می کنند خرج یک ماه شان هم نمی شود. البته چون در جریان نیستم نمی توانم توضیح دهم چقدر سالم توزیع شده یا نشده.

او درباره اقدامات وزارت ارشاد در برابر وضعیت کاغذ نیز توضیح می دهد: همه اش دست وزارت ارشاد نیست و دست وزارت صمت است. ما دستور صریح رییس جمهور را داریم، دستور آقای نوبخت هست، وزیر ارشاد چندین نامه نوشته، تاکید مقام رهبری است که کاغذ در اختیار ناشران باشد، اما گوشه ای از وزارت صمت مخالف این است و سنگ می اندازد و نمی داند این سنگ انداختن باعث بازی با فرهنگ مملکت می شود. کسی نیست که مقابله کند و ما روز به روز زمان را از دست می دهیم و فرصت چاپ بسیاری از کتاب ها از بین می رود. دوباره صحبت هایی هست که نمایشگاه مجازی کتاب در تیرماه برگزار شود، که اگر برگزار شود ناشر کتابی برای فروش ندارد، بسیاری از ناشران با این شرایط شرکت نمی کنند و کل این نمایشگاه زیر سوال می رود.

او درباره این که انتخابات پیش رو ممکن است ابهامات و نگرانی درباره برگزاری نمایشگاه مجازی کتاب و صنعت نشر را در پی داشته باشد، اظهار می کند: ما ناشران و اهل قلم آدم های خوبی هستیم، به قول معروف می گویند ماست مان را بدهید و ما در گوشه ای نان و ماست خودمان را بخوریم، نه به سیاست کار داریم و نه به هیچی. ما یک کار فرهنگی اقتصادی انجام می دهیم و این که چه دولتی سر کار می آید و چه می کند باید بگویم ما در صنعت نشر عین بلا هستیم و بدتر از این نمی شود. زمانی که در عین بلا هستیم چه می خواهد بدتر یا بهتر شود؟ مشکل اصلی ما کاغذ و مسائل زیربنایی است. ملزومات چاپ گران شده که همه در کیفیت کتاب تاثیر دارد و ما به مشکل خورده ایم و فکر می کنم باید چند وزارتخانه با اتحادیه ناشران بنشینند و مشکلات را حل کنند.

انتهای پیام

لینک خبر :‌ خبرگزاری دانشجویان ایران
معاون فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ضمن هشدار به کمرنگ شدن تعهدات اخلاقی ویژه در جامعه، تصریح کرد: در مورد هر موضوعی سمینار و همایش برگزار می شود، ولی در مورد والدین، سالمندان و یتیمان همایش برگزار نمی شود؛ الان خیلی از افراد نمی دانند حدود و ثغور خدمت به والدین چقدر است و فرد تا چه حدی باید از زندگی خود برای خدمت به ایشان بزند.
تاریخ انتشار: ۱۴۰۰/۰۲/۱۰

به گزارش ایکنا، نشست تعهد و الزامات ویژه اخلاقی در نهج البلاغه با حضور محسن جوادی، معاون فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی شامگاه پنجشنبه، 9 اردیبهشت ماه، از سوی مؤسسه فهیم برگزار شد.

جوادی در نشستی اظهار کرد: الزامات اخلاقی الزاماتی هستند که راجع به نوع انسان تعریف می شوند؛ یعنی ما تعهد اخلاقی در برابر همه انسان ها داریم مانند اینکه به آنها دروغ نگوییم و آنها را آزار ندهیم و راست بگوییم.

وی افزود: برخی الزاماتی هم وجود دارند که خاص یعنی در قبال برخی افراد هستند؛ مثلاً شعار نظریه اخلاقی سودگرایی این است که همه انسان ها برابر هستند و می گویند که اگر قصد کمک به دیگری داریم باید به همه کمک کنیم، حال آن فرد مادر و پدر یا فرزند و یا فرد دیگری باشد. فرقی میان افراد وجود ندارد و همه یکی هستند؛ بنابراین سودگرایی الزامات خاص اخلاقی را قبول ندارد.

جوادی تصریح کرد: برخی مکاتب دیگر اخلاقی، تعهدات خاص را پذیرفته اند. ضمن اینکه به طریق شهودی هم این نوع الزامات خاص قابل درک است و همه مردم این شهود را دارند. البته در مورد اینکه این تعهد در مورد چه کسی است محل بحث است. مثلاً اگر تعارض در خدمت به والدین با دیگران ایجاد شود کدام اولویت دارند؟ این مشکل در جامعه ما هم وجود دارد؛ مثلاً تعهد فرزندان نسبت به والدین تا کجاست؟ آیا لازم است زندگی و لذات خود را رها و از والدین مراقبت کنند یا محدوده ای دارد؟

معاون فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی اظهار کرد: در نظریات اخلاق اسلامی و بسیاری از نظریات اخلاقی، تعهدات خاص اخلاقی پذیرفته شده است، ولی در حاشیه آن در مورد مبانی آن بحث است؛ مثلاً کسی به فردی وعده می دهد مبلغی کمک کند، ولی احساس می کند اگر آن پول را به یک فرد بیمار بدهد تأثیر بیشتری دارد. در اینجا فرد با تعهد و وعده ای که داده باید چه کند؟ یا ممکن است فردی به دوستش وعده و تعهدی دارد. در تعهدات حرفه های مختلف مانند رابطه پزشک و بیمار هم این مسئله وجود دارد.

نهج البلاغه مشحون از مضامین اخلاقی

جوادی اضافه کرد: نهج البلاغه پر از مضامین اخلاقی است و حتی در مطالب تاریخی و اعتقادی هم رویکرد اخلاقی وجود دارد. گویی دائماً دنبال تغییر در انسان است و دائماً گوشزد می کند که از فرصت ها قبل از اینکه از بین بروند استفاده کنید؛ گفته شده که سیدرضی براساس نکات بلاغی نهج را انتخاب کرده است، ولی باور بنده این نیست به نظرم انتخاب های اخلاقی و محتوایی جدی هم وجود دارد.

وی اضافه کرد: گاهی با تأکیدی که در بیانات امیرالمؤمنین(ع) وجود دارد، به دست می آید که ایشان بر تعهدات ویژه اخلاقی تأکید داشته اند؛ البته بنده استقرا تام نکرده ام، ولی به چند نمونه در این زمینه اشاره می کنم؛ یکی از وظایف خاص تأکید بر روی عنوان یتیم است؛ ما نسبت به همه بچه ها تعهد داریم مراقب لسلامت آنها باشیم، دروغ به آنان نگوییم ولی وقتی بچه ای یتیم شد تعهد خاصی را برای دیگران ایجاد می کند.

تعهد خاص نسبت به ایتام

جوادی تصریح کرد: لحن بیان امام را دقت کنیم؛ فرمودند: الله الله فی الایتام، فلا تغبوا افواههم، ولا تضیعوا بحضرتکم؛ از خدا بترسید، از خدا بترسید، درباره یتیمان، پس برای دهان هایشان به سبب سنگدلی تان نوبت قرار ندهید (که گاهی سیر و گاهی گرسنه نگاهشان دارید)؛ امام با تاکید فراوان از ما خواسته اند که مراقب یتیمان باشیم و طوری رفتار کنیم که یتیمی آنها دیده نشود و گویا پدر دارند نه اینکه یک روز در میان برای آنها غذا ببریم. این تعهد اضافی از سوی ما برای یتیمان است که کاری نکنیم که گفته شود چرا یتیم ها منحرف شدند و نتوانستند درس بخوانند.

معاون فرهنگی وزیر ارشاد افزود: این تعبیر در مورد همسایگان هم وجود دارد؛ امام فرمودند: الله الله فی جیرانکم، فانهم وصیه نبیکم... ؛ از خدا بترسید، از خدا بترسید درباره همسایگانتان که رسول خدا(ص) درباره آنان سفارش کرده و پیوسته درباره آنان توصیه می فرمود، به اندازه ای که ما گمان کردیم برای همسایگان از همسایه خود ارث قرار می دهد و حرمت آنان به حدی است که سهمی در مالشان برای همسایه تعیین کرده؛ حال این عبارات را با وضع امروز جامعه قیاس کنیم، جامعه امروز ما چقدر به این نکته نزدیک است؛ امروز مفهوم همسایه در حال ازهم گسیختگی است.

جوادی افزود: متأسفانه برخی افراد برداشت های عارفانه و صوفیانه از این مضامین دارند که معنای عادی و ساده اجتماعی آن را گم و از کاربرد اجتماعی خود دور می کند که این غلط است؛ مثلاً در مورد الجار ثم الدار می گویند: اگر همسایه خوب باشد در جهنم با او باشی از بهشت بهتر است که این ربطی به واقعیت ندارد و مراد امام همین همسایه کنار ما در زندگی دنیاست.

توصیه ویژه امام به رسیدگی به محرومان و فقرا

معاون فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بیان کرد: این تعهدات خاص تابع توان و امکانات انسان است نه یک وظیفه حکومتی، لذا نامه امام به کارگزارانشان از بعد حکومتی صرف نیست بلکه ناظر به بعد اجتماعی است و نباید نامه را فقط سیاسی بدانیم، در انجام این تعهدات، حکومت ملاک نیست بلکه قدرت ملاک است؛ امام در عهدنامه مالک اشتر فرموده اند: اللهَ اللهَ فِی الطَّبَقَةِ السُّفْلَی مِنَ الَّذِینَ لاَ حِیلَةَ لَهُمْ، مِنَ الْمَسَاکِینِ وَالْمُحْتَاجِینَ وَأَهْلِ الْبُؤْسَی وَ الزَّمْنَی، فَإِنَّ فِی هَذِهِ الطَّبَقَةِ قَانِعاً وَمُعْتَرّاً، وَاحْفَظ لِلَّهِ مَا اسْتَحْفَظَکَ مِنْ حَقِّهِ فِیهِمْ... . کسانی یعنی مراقب کسانی باش که در جامعه فرودست هستند؛ البته معنای فرودستی در اینجا فرودستی اخلاقی نیست، بلکه فرودستی اجتماعی است.

جوادی با بیان اینکه حوزه اخلاق را چه از منظر نهج البلاغه و چه از منظر قرآن مورد بی توجهی قرار داده ایم، تصریح کرد: نظام اخلاقی قرآن کار نشده است و در مورد روایات هم این ضعف وجود دارد؛ البته قرآن در وجه سند مشکلی ندارد، ولی حتی سندهای آن هم در روایات بررسی نشده است.

نظام اخلاقی قرآن و روایات استخراج شود

این استاد دانشگاه گفت: در ادامه این نامه آمده است؛ اجرای این تعهدات اخلاقی طوری نباید باشد که مثلاً فقر کسی بر ملا شود؛ زیرا برخی افراد قانع هستند و نمی خواهند فقرشان آشکار شود؛ لذا نباید کمکی که می کنیم فیلم هم بگیریم و برای او داستان هم درست کنیم. در ادامه فرمودند: پولی که به آنها می دهی حق خداست که در نزد تو امانت است، یعنی در حقیقت پول خود آنهاست که فعلاً امانت در دست تو هست؛ پس نباید آن را در بوق و کرنا کنی: وَاحْفَظ لِلَّهِ مَا اسْتَحْفَظَکَ مِنْ حَقِّهِ فِیهِمْ . از بیت المال و مناطق آباد جهان اسلام سهمی برای همه مردم قرار بده: وَاجْعَلْ لَهُمْ قِسْماً مِنْ بَیْتِ مَالِکِ، وَقِسْماً مِنْ غَلاَّتِ صَوَافِی الاِْسْلاَمِ فِی کُلِّ بَلَد .

وی افزود: امام(ع) می فرمایند: تو افراد امینی را انتخاب کن تا مشکلات فرودستان را بررسی کنند و در رفع آنها بکوش و فکر نکن این نوع کارها کوچک است آن هم به بهانه اینکه تو مشغول کارهای بزرگ حکومتی هستی. وَلاَ یَشْغَلَنَّکَ عَنْهُمْ بَطَرٌ، فَإِنَّکَ لاَ تُعْذَرُ بِتَضْیِیعِکَ التَّافِهَ لاِِحْکَامِکَ الْکَثِیرَ الْمُهِمَّ؛ فَلاَ تُشْخِصْ هَمَّکَ عَنْهُمْ . کارهای خوب بزرگ سبب غفلت از کارهای به ظاهر کوچک نشود. در روایتی نقل است که خ لص العمل فان الناقد بصیر بصیر ؛ یعنی امور کوچک هم محاسبه و دادرسی می شود.

تعهدات اخلاقی ویژه در قول و فعل علی(ع)

جوادی ادامه داد: ممکن است از ما بپرسند که از کجا معلوم که اینها تعهدات خاص است؛ در همین تعبیر مورد بحث، امام فرموده اند که انصاف و عدل، تعهد اخلاقی است و خودشان از شدت عدل در محرابشان به شهادت رسیدند؛ زندگی امام هم پر از تلاش برای عبادت، انصاف و عدل بود؛ اینکه امام بر انصاف آن هم به برخی گروه های خاص مانند فقرا و فرودستان تأکید دارند، تأکید نشانه تعهد اخلاقی ویژه است. امام در فرمایشاتشان دارند که کارهایی که برای محرومان و افراد گرفتار انجام می دهی نباید نمایشی و برای دیده شدن باشد تا دیگران بگویند فلانی خیر و نیکوکار است؛ بلکه دنبال عذری نزد خدا باش و اینها را باید خالصانه و فقط برای خدا انجام دهی.

وی افزود: همچنین نسبت به افرادی که از لحاظ سنی در سنین بالا هستند سفارش شده است؛ امروز در جامعه ما هم این مشکلات وجود دارد؛ در گذشته در داخل اتوبوس ها وقتی فرد مسنی را می دیدند بلند می شدند، ولی امروز این فرهنگ کمرنگ شده است و این نگرانی وجود دارد که این موارد کوچک دیده نشود و اگر این موارد آسیب ببیند موارد اخلاقی بزرگ هم رخت برخواهد بست.

معاون فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تصریح کرد: جامعه ما امروز به این مسائل نیاز زیادی دارد؛ در مورد هر موضوعی سمینار و همایش برگزار می شود، ولی در مورد والدین، سالمندان و یتیمان همایش برگزار نمی شود؛ الان خیلی از افراد نمی دانند حدود و ثغور خدمت به والدین چقدر است و فرد تا چه حدی باید از زندگی خود برای خدمت به ایشان بزند. این موارد اگر مورد بحث قرار نگیرد ما نمی توانیم از احیای اخلاق در جامعه حرف بزنیم؛ باید مشکلات را ببینیم و بر اساس آن خوانش اخلاقی از نهج البلاغه داشته باشیم.

انتهای پیام

لینک خبر :‌ خبرگزاری بین المللی قرآن
نخستین نمایشگاه مجازی کتاب برگزار شد، اما ناشران ما در این رویداد فرهنگی فقط آثار مولفان خودشان را منتشر می کردند.
تاریخ انتشار: ۱۴۰۰/۰۲/۰۹

شعار سال: کتاب یک کالای فرهنگی است. ناشران هم براساس میزان عرضه و تقاضا کتاب هایشان را منتشرمی کنند. چندسالی است که مشکلات صنعت نشر از جمله گرانی کاغذ و سایر ملزومات انتشار کتاب در کنار میزان سرانه مطالعه کشور دست به دست هم دادند تا میزان عناوین منتشرشده در سال از شهریور ماه 96 روبه کاهش باشد. این روند کاهشی با شیوع کرونا ادامه داشت. در این زمان به جای اینکه میزان سرانه مطالعه کشور افزایش یابد، مانند سابق بود، بلکه روند کاهشی هم داشت. این را می توان از میزان خرید کتاب فهمید. درحالی که در کشور های غربی در دوران کرونا میزان مطالعه مردم افزایش یافت و صنعت نشر آن با ضرر و زیان مواجه نشد. در نهایت مردم بیشتر از سال های قبل از کتاب استقبال کردند.

نمایشگاه بین المللی کتاب تهران مانند نمایشگاه های بین المللی کتاب تهران که قرار بود در روز های پایانی فروردین ماه برگزار شود مانند نمایشگاه های بین المللی کتاب در کشور های دیگر از جمله ایتالیا، آلمان و چین به صورت فیزیکی برگزار نشد. کشور های دیگر نمایشگاه های بین المللی شان را در فضای مجازی برگزار کردند. چون این نمایشگاه ها بیشتر حالت معرفی و نشان دادن آثار را دارند و مرکز خرید و فروش رایت کتاب ها هستند به راحتی در فضای مجازی برگزار نمی شدند اما، چون نمایشگاه بین المللی کتاب تهران جنبه فروشگاهی هم دارد، برگزاری آن در قالب مجازی سخت تر نبود. از این رو این نمایشگاه در کشورمان برگزار نشد.

مخاطبان 46 میلیارد تومان کتاب از نمایشگاه مجازی تهیه کردند

برای جبران خسارت های ناشی از شیوع ویروس کرونا به ناشران به آن ها وام هایی اعطاء شد. وام هایی که برخی از آن ها می گفتند در پیچ و خم کار های بانکی مانده و به دست ناشران نرسیده است. همچنین صندوق اعتباری هنر مولفان را هم از پرداخت حق بیمه شان در سه ماهه نخست سال معاف کرد.

برای حمایت از کتابفروشان طرح های فصلی موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران برگزار شد. در مجموع 50 میلیارد تومان کتاب در این طرح ها فروخته شد. برای حمایت از ناشران هم نمایشگاه مجازی کتاب کرمان و تهران برگزار شد. مخاطبان کتاب در سراسر کشور می توانستند از نمایشگاه مجازی کتاب تهران بازدید کنند. تنها تفاوت نمایشگاه مجازی کتاب تهران با نمایشگاه های مجازی در کشور های دیگر این بود که این نمایشگاه جنبه فروشگاهی هم داشت. مسئله ای که در نمایشگاه های مجازی کتاب کشور های دیگر دیده نمی شد. از این رو این نمایشگاه، نخستین، نمایشگاه مجازی کتابی بود که امکان خرید کتاب در آن دیده می شد. مخاطبان کتاب 46 میلیارد تومان کتاب از این رویداد فرهنگی تهیه کردند.

تفاوت میان عرضه و تقاضای کتاب در ایران و کشور های دیگر باعث شد شاهد رونق بازار کتاب در روز های شیوع کرونا و ایام قرنطینه نباشیم. علاوه بر آن برخلاف کشور های دیگر ناشران ما دست به عصاتر از سال های قبل در این دوران فعالیت کردند. شاهد بودیم ناشران هر کتابی منتشر نکردند این وضعیت تاحدی ادامه پیدا کرد آن ها تنها آثار مولفان خودشان و کتاب هایی منتشر کردند که از فروش آن اطمینان دارند.

شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از باشگاه خبرنگاران جوان، تاریخ انتشار: 9 اردیبهشت 1400، کدخبر: 7739987، www.yjc.news

لینک خبر :‌ شعار سال
عباس کریمی عباسی گفت : در کل وضعیت کتاب بسیار خطرناک و در آستانه نابودی است چرا که با گران شدن اخیر کاغذ، نشر تقریباً به حالت تعلیق درآمده است
تاریخ انتشار: ۱۴۰۰/۰۲/۰۹

گروه فرهنگ و هنر یکتا پرس؛ عباس کریمی عباسی از شاعران و روزنامه نگاران نام آشنای معاصر است . که در کارنامه او چند مجموعه شعر و سردبیری مجله و روزنامه و منتقد سینمایی به ثبت رسیده است. این گفتگو در رابطه با ترجمه داستان های جنایی است که کریمی و گروه ایشان بنام گروه مترجمان برگردان با تلاشی تحسین برانگیز در حال انجام آن هستند.

شما با یک دنیا تجربه در حوزه شعر و روزنامه نگاری، چه شد که به ترجمه روی آوردید ؟

به دلیل عطش خواندن از کودکی و آشنایی با مجلات کمیک استریپ به آموختن الفبای زبان انگلیسی قبل از دبستان روی آوردم و فقدان ترجمه های موردنظر انگیزه مضاعفی برای فراگیری این زبان و ترجمه برخی کتاب های ادبی برای خودم شد. تحصیل و بعدها روی آوردن به شغل روزنامه نگاری فرصتی برای کار ترجمه به صورت جدی باقی نگذاشت اما پس از کسب تجربیاتی در زمینه شعر و داستان و چاپ چند مجموعه و رمان دست به ترجمه های ادبی و پژوهشی زدم که البته در چند سال اخیر سرعت و جدیت بیشتری گرفت. یک دلیل دیگر انتشار ترجمه های نامناسب و گاه اشتباه از آثار ادبی موردعلاقه ام بود که به من انگیزه ترجمه مناسب آنها را داد.

از ترجمه مناسب حرف زدید، و با این حرف سئوالی در ذهن نقش می بنند، ریشه ترجمه های نامناسب و ضعیف در چیست؟

اصل قضیه به ناشران برمی گردد که به دلایلی چون کاهش هزینه ها یا تعجیل در ترجمه برای انتشار زودتر نسبت به ناشران دیگر سراغ افرادی می روند که صرف ثبت نامشان به عنوان مترجم برایشان مهم است و گاهی جای دریافت حق الزحمه، حق النشر هم به ناشر پرداخت می کنند! دلایلی دیگری هم چون ناآگاهی ناشر و نداشتن شناخت حرفه ای نسبت به ماهیت نشر، نبود ویراستار در برخی نشرها، ترجمه های ماشینی و استفاده از چندین شبه مترجم برای تسریع در کار وجود دارد. در کل مقصر اصلی در این زمینه ناشرانند.

نام شما به عنوان دبیر مجموعه های چندین نشر به چشم می خورد. این موضوع باعث نمی شود علاقه شخصی شما نسبت به سلیقه ادبی ای که دارید باعث موازی کاری و ترجمه های مشابه شود؟

خیر. این اتفاق وقتی می افتد که دبیر مجموعه پروژه ای را تکه تکه کرده و در چند نشر ارائه دهد. برای جلوگیری از این اتفاق برای هر نشر یک پروژه تعریف کردم که تفاوت ماهوی بسیاری با پروژه های دیگر دارد. ازآنجاکه علاقه و مطالعه زیادی در خصوص ادبیات جنایی و معمایی دارم برای یک نشر سری کارهای جنایی معمایی کلاسیک را از بین بهترین آثار منتشر نشده در این زمینه انتخاب کردم و برای نشر دیگر سراغ تریلر کارآگاهی رفتم و همین طور در نشری دیگر کتاب های دوسویه را طراحی کردم که دو کتاب در یک کتاب است و علاوه بر حجم کم به دلیل داشتن یک جلد واحد و یک صفحه آرایی و ویراستاری و ... ارزانتر برای خواننده درمی آید. در حال حاضر هم یک پروژه بزرگ 50 جلدی از پنجاه نویسنده جهان که هر کدام از یک کشور انتخاب شده اند طراحی شده که حدود چهار کتاب آن ترجمه شده و باقی آنها در مراحل مختلف قرار دارند. همه این آثار نوآر هستند و در گزینش و تهیه آنها شش ماه زمان گذاشته ام.

وضعیت کتاب های ترجمه را چگونه می بینید؟

مفهوم این سوال خیلی گسترده است و اجازه دهید در حد محدوده کاری خودم یعنی ادبیات داستانی به آن پاسخ دهم. در کل وضعیت کتاب بسیار خطرناک و در آستانه نابودی است چرا که با گران شدن اخیر کاغذ نشر تقریباً به حالت تعلیق درآمده و اگر کتابی که یک ماه پیش چاپ شده بخواهد همین امروز تجدید چاپ شود حداقل قیمتی سه برابر خواهد داشت که برای خواننده ایرانی تهیه آن در این شرایط نابسامان اقتصادی آمیخته با پاندمی کرونا غیرممکن است. ضمن اینکه کتابفروشی ها هم تعطیلند و چرخه توزیع عملاً از کار افتاده است. به هرحال جدا از این مورد مهم که امیدوارم چاره ای فوری برای آن اندیشیده شود، ادبیات داستانی ترجمه به ویژه در رده جنایی اقبال خوبی داشته که امیدوارم ادامه پیدا کند. البته متأسفانه انتشار برخی کتب نازل پلیسی کم ارزش به ادبیات غنی جنایی ضربه زده و سطح سلیقه خوانندگان را در اختیار خود درآورده و تمام تلاش من و همکارانم این است که ادبیات حقیقی جنایی را به خوانندگان معرفی کنیم تا ضمن لذت بردن از ماجرا و سرگرمی لحظاتی را به اندیشیدن و فلسفه پنهان در این آثار که جست وجو و آگاهی اساس آن را تشکیل می دهد بنشینند.

یعنی داستان پلیسی یا داستان جنایی فرق دارد؟

بحث بر سر ماهیت آنهاست. داستان پلیسی زیرشاخه داستان جنایی است و مثل همه ژانرهای دیگر که کارهای بازاری و فاخر دارند این ژانر هم همین خصوصیت را دارد. مسئله اینجاست که قبل از انقلاب غیر از سری جنایی انتشارات جیبی اکثر کتاب های ترجمه شده در این زمینه بازاری و گاه تقلبی بودند و بعد از انقلاب هم ادبیات جنایی تابو بود تا همین ده سال پیش و مجوز داده نمی شد. پس ما یک ذائقه یا قضاوت نیم قرنی را درباره داستان جنایی با همان نام داستان پلیسی داریم که تغییر آن خیلی سخت است اما با عزمی جزم شده در این راه پا گذاشتیم و عقب نمی کشیم.
دقت کنید که برخی از بهترین آثار جنایی را نویسندگان بزرگی جون داستایوسکی، موآم، گرین، بالزاک، پو، کنان دویل، چسترتون و نظایر آنها نوشته اند که بر قله ادبیات داستانی جهان قرار دارند و کسی نمی تواند منکر ارزش های ادبی این آثار شود که اندیشه و سرگرمی توأمان را دارند.

شنیده ایم که گروهی را برای حمایت از مترجمان نوپا ایجاد کرده اید؟

گروه مترجمان برگردان را با هدف اعتلا و تصحیح فضای ترجمه ادبی تأسیس کردم و یکی از کارهای آن حمایت از مترجمان تازه کار است. در این گروه مترجمان حرفه ای هم وجود دارند که مترجمان جوان را راهنمایی می کنند. ضمن اینکه گروه رابط بین ناشران و مترجمان می شود تا علاوه بر انتخاب آثار شاخص ادبی و نظارت بر ترجمه ها، از حقوق مترجمان هم حمایت کند.
در حال حاضر بیش از 80 عضو داریم بدون اینکه ریالی از جایی دریافت کرده باشیم و برخی مترجمان ما که در خارج هستند به نوعی نمایندگی ما را در کشورهایی چون کانادا، استرالیا، آلمان، اسلوونی و ... بر عهده دارند.

در پایان اگر حرفی مانده بفرمایید.

روی سخنم با خوانندگان عزیز است که ضمن توجه به متن، ترجمه های خوبی را ابتیاع کنند که در شان آنها باشد و حتماً از خرید کتاب هایی که با عنوان پنجاه درصدی در خیابان ها و توسط یک شبکه مافیایی به صورت غیرقانونی چاپ می شود و به ناشران و مؤلفان و مترجمان ضرر می رساند خودداری کنند. ضمن اینکه این کلاشان که در ظاهر در پوست برخی دستفروشان زحمتکش کتاب رفته اند قیمت کتاب اصلی را که از روی آن چاپ کرده اند سی درصد بیشتر در پشت جلد چاپ می کنند و درواقع خریدار دارد با 15 تا 20 درصد تخفیف کتابی را می خرد که قانونی و شرعی نیست و پول آن به جیب سردسته این شبکه حرام خور می رود.

انتهای پیام/

لینک خبر :‌ یکتا پرس
با شیوع دوباره ویروس کرونا در ایران و اوج گرفتن این همه گیری، برخی محدودیت ها از سوی دولت و ستاد ملی مقابله با کرونا دوباره تشدید شد.
تاریخ انتشار: ۱۴۰۰/۰۲/۰۸

به گزارش راهبرد معاصر؛ کتابفروشی ها نیز مانند برخی دیگر از مشاغل و اماکن به ناچار تعطیل اند. طبق اعلام ستاد ملی مبارزه با کرونا، بسیاری از مشاغل در زمره مشاغل سطح یک قرار دارند و به فعالیت خود ادامه می دهند و بعضی مشاغل مانند کتابفروشی ها جزو کسب وکارهای گروه یک محسوب نشده و مجبورند برای مدتی کرکره های خود را پایین بکشند و فروشگاه هایشان را تعطیل کنند؛ موضوعی که با انتقادهای بسیاری از ناشران و کتابفروشان همراه بوده است.

این در حالی است که در بسیاری از کشورها کتاب به عنوان کالای فرهنگی در فهرست کالاهای اساسی قرار دارد و کسی مانع فعالیت کتابفروشی ها و عرضه کتاب نمی شود. در جدیدترین بازتاب این تعطیلی ها، انجمن کتابفروشان انقلاب اسلامی در نامه ای که به امضای 180کتابفروشی رسیده است، از وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی خواسته اند تا با توجه به مشکلات متعدد کتابفروشان، برای تعطیلی احتمالی و دوباره آنها تجدید نظر کنند.

تعطیلی و آسیب دیدن کتابفروشی ها
محمد راهی، دبیر انجمن کتابفروشان انقلاب اسلامی خوشه درباره تعطیلی کتابفروشی ها و نامه هایی که در این ارتباط به وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی نوشته شده است، به همشهری می گوید: وقتی ویروس کرونا تازه شیوع پیدا کرده بود، ماهیت ناشناخته و مرموز این همه گیری باعث شد تا همه چیز به هم بریزد و کشور به سمت تعطیلی گسترده برود. در نتیجه زمانی که ما بازار شب عید را پیش رو داشتیم، کتابفروشی ها تعطیل شدند و همین تعطیلی نابهنگام و زودتر از موعد آسیب جدی به این شغل وارد کرد. این آسیب آنقدر زیاد بود که تنش ها و پیامدهای حاصل از آن همچنان ادامه دارد و مشکلات مالی به جا مانده از آن دوره با گذشت زمان هنوز بر طرف نشده است. همچنین در آذرماه سال گذشته هم تعطیلی سراسری دیگری داشتیم که بازهم کتابفروشی ها در گروه مشاغل سطح یک قرار نگرفتند و تعطیل شدند. در آن زمان بسیاری از کتابفروش ها به انجمن خوشه مراجعه کردند و از ما خواستند تا نسبت به این موضوع واکنش نشان دهیم. چون در تعطیلی دوم باتوجه به شناختی که نسبت به ویروس کرونا پیدا شده بود، بسیاری از مشاغل سطح شان تغییر کرد و در زمره مشاغل سطح یک قرار گرفتند و کتابفروشان اعتراض شان به این موضوع بود که چرا کتابفروشی ها شامل این تغییر سطح نشدند. بنابراین قرار شد با امضای کتابفروش ها این موضوع را از وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی پیگیری و مطالبه کنیم. در این رابطه نامه ای تهیه شد و به دست وزیر رسید تا ایشان به عنوان نماینده عرصه فرهنگ کشور در ستاد ملی مبارزه با کرونا از حق کتابفروشی ها دفاع و حمایت کرده و این ستاد را قانع کنند که فعالیت کتابفروشی ها آنقدر که باید در شیوع ویروس کرونا تأثیر گذار نیست که بخواهد منجر به تعطیلی آنها شود. امیدوارم این درخواست نتیجه بخش باشد و اگر قرار است در آینده دوباره مشاغلی تعطیل شوند، کتابفروشی ها جزو مشاغل سطح یک قرار گیرند. در هر صورت ما تابع تصمیم گیری های ستاد ملی مبارزه با کرونا هستیم، چون سلامت مردم از هرچیزی برای مان مهم تر است.

اشتباه محاسباتی در تعطیلی مشاغل
بزرگ ترین آسیب به کتابفروشان قرار ندادن آنها در مشاغل سطح یک بوده است. مسئولان بدون آنکه بدانند چه بر سر فعالان این حوزه خواهد آمد، کتابفروشی ها را تعطیل می کنند. هومان حسن پور، رئیس اتحادیه ناشران و کتابفروشان با بیان این مطلب به همشهری می گوید: بیش از 6 ماه است که درخصوص تعطیلی کتابفروشی ها و اینکه این صنف باید در سطح مشاغل یک قرار بگیرد، در حال مذاکره هستیم، اما تاکنون به هیچ نتیجه ای نرسیده ایم. در تعطیلی مشاغل اشتباه محاسباتی اتفاق افتاده است. بیشتر مشاغل فعالیت دارند؛ از رستوران ها گرفته تا خشکشویی ها، اما کتابفروشی ها باید تعطیل باشند! مگر کتابفروشی ها تا چه حد در شیوع ویروس کرونا تأثیرگذارند؟ کتاب غذای روح است که باید به آن اهمیت داده شود، اما متأسفانه در کشور ما به این مقوله توجهی نمی شود. در دوران قرنطینه کتابفروشی ها بسته می شوند، اما انبوهی از دستفروشان کتاب در کنار خیابان بساط می کنند و این ضربه بزرگی برای یک کتابفروش است.

اهالی حوزه کتاب به حال خود رها شده اند
کتابفروش و ناشر مانند یک زنجیره سلسله وار به هم متصل هستند و اگر یک حلقه از این زنجیره قطع شود، به تبع آن، همه به مشکل بر می خورند. سعید دمیرچی، مدیر نشر هرمس با بیان این مطلب به همشهری می گوید: به اعتقاد من تعطیلی کتا بفروشی ها اشتباهی بزرگ است، چون اگر کتابفروشی ها تعطیل شوند، ناشران هم با مشکل مواجه خواهند شد و در نهایت هردو متضرر می شوند، بنابراین نیاز است که یک بازنگری درخصوص تغییر سطح کتابفروشی ها و قرارگرفتن آنها در میان مشاغل سطح یک انجام شود. در این میان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هم می تواند با پیگیری این موضوع در هیأت دولت و ستاد مقابله با کرونا از کتابفروشان حمایت کند.
دمیرچی معتقد است فعالان حوزه کتاب به حال خود رها شده اند و مسئولان توجهی به آنها ندارند: در بسیاری از کشورهای درگیر کرونا کتابفروشی ها تعطیل نشده اند یا دست کم برای آنها به شکلی برنامه ریزی شده تا قرنطینه و تعطیلی بر فعالیت آنها تأثیر منفی نگذارد و به هر شکل ممکن از کتابفروشی ها حمایت می شود تا به فعالیت خود ادامه دهند و به کسب وکارشان خلل و آسیبی وارد نشود، اما در ایران سیاستگذاری ها به این شکل نیست و مسئولان هیچ حمایتی از کتابفروش و ناشر نمی کنند. /خبرفوری

لینک خبر :‌ راهبرد معاصر
در پی هزینه کرد بودجه یارانه مطبوعات توسط معاونت فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، انجمن صنفی مدیران رسانه و شرکت تعاونی مطبوعات کشور در بیانیه ای مشترک خواستار احقاق حق معاونت توسعه مدیریت و منابع وزارت متبوع در این خصوص شدند. متن بیانیه در زیر از نظرتان می گذرد.
تاریخ انتشار: ۱۴۰۰/۰۲/۰۸

در پی هزینه کرد بودجه یارانه مطبوعات توسط معاونت فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، انجمن صنفی مدیران رسانه و شرکت تعاونی مطبوعات کشور در بیانیه ای مشترک خواستار احقاق حق معاونت توسعه مدیریت و منابع وزارت متبوع در این خصوص شدند. متن بیانیه در زیر از نظرتان می گذرد.

بنام حق، حقّ مطلق

هربلایی کز آسمان آید

گرچه بردیگری قضا باشد،

بزمین نارسیده می پرسد،

خانه ی انوری کجاباشد ؟!

روشنتر بگوییم. چگونه است که هیچ گاه مسوولین محترم معاونت مطبوعاتی به بودجه ی تخصیصی معاونت های دیگر دست نیازیده اند؟! اما یکی از معاونت های وزارت متبوعه برای چندمین بار بودجه ی مطبوعات و رسانه ها را هزینه می کند و آنان را دربرداشت و استفاده ازاعتبار خود ناکام گذاشته است !!

آنچنان که هم اکنون فهرست حمایتی یارانه های مطبوعات و رسانه ها در این شرایط وانفسای اقتصادی و کرونایی برای پرداخت یارانه ی مطبوعات و زنده نگه داشتن مطبوعات کم رمق روی میز معاونت توسعه ی مدیریت و منابع وزارتخانه معطل و سرگردان مانده است و بودجه آن در بخشی دیگر هزینه شده و چشم مدیران بلازده نیز بر راه !!

مسوولین ارجمند، دوستان فرهیخته

اکنون که بودجه ی یارانه حمایتی مطبوعات و رسانه های کشور مربوط به عملکرد ماه های آذر، دی و بهمن 99 ازسوی معاونت فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هزینه شده است، این تشکل های مطبوعاتی برآنند که با اعزام چندتن ازاعضای هیات مدیره ی خود به معاونت توسعه مدیریت و منابع، مراتب اعتراض خود را نسبت به انجام این اقدام نامناسب درجهت برگشت و یا تامین اعتبارازدست رفته و صدالبته برگشت بودجه سال 99 و نه ازاعتبار از بودجه سال جدید اعلام دارند!

اکنون انتظار آن می رود که معاونت محترم توسعه ی مدیریت و منابع وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، بودجه ی تخصیصی و بربادرفته ی معاونت مطبوعاتی را با اِعمال هر تمهید و تدبیر، به حساب مربوطه واریز نموده و ضمن احقاق حقِ مسلم ، دغدغه ی مالی مدیران، نویسندگان و دیگر کارگزاران را به آرامش و صفای دل و آسودگی خیال تبدیل کنند. به خاطر وجود همین دغدغه هاست که اعضای انجمن و تشکل ها ی مطبوعاتی مکررا از انجمن و تشکل های خود مطالبه پیگیری موضوع را دارند.

پیداست که مراجعه ی حضوری هریک از اعضای محترم و یا هر مدیر و مسوول مطبوعاتی و رسانه ای و نیز ایجاد گردهمایی اعتراضی آنان ازعهده و مسوولیت تشکلهای ممضّی خارج است و تنها مسوولین ذیربط و رابطین این اعتبارشویی ، مسوول بلامنازع آن خواهند بود.

چه زیباست که از ما نقشی هر چند کوچک اما شایسته ی تقدیر، بر لوح زرّین هنر و اندیشه ی این سرزمین پاک، بجای ماند.

انجمن صنفی مدیران رسانه

شرکت تعاونی مطبوعات کشور

لینک خبر :‌ راه امروز
تاریخ انتشار: ۱۴۰۰/۰۲/۰۸ سایت های دیگر : چاپ و نشر آنلاین

گروه فرهنگ و هنر – این روزها روزهای خوبی برای کتاب نیست. کرونا، قرنطینه ها و تعطیلی ها، وضعیت اقتصادی و حالا گرانی کاغذ باعث شده حلقه های نشر یکی پس از دیگری دچار مشکلات عدیده شوند. اما در این میان سود با کیست؟ مشخصا قاچاقچیان کتاب!
اوایل بهمن ماه سال گذشته بود که خبرهایی از کاهش واردات کاغذ رسید؛ آمار تجارت تا پایان آذرماه سال 99 نشان می داد که 153.4هزار تن کاغذ چاپ و تحریر به ارزش 142.6 میلیون دلار وارد شده، اما این در حالی بود که در مدت مشابه سال 98، 253.4 هزار تن از این نوع کاغذ با ارزش 255.1 میلیون دلار وارد شده بود، که این کاهش 40درصدی واردات کاغذ چاپ و تحریر را در سال 99 روایت می کرد.
در همان روزها بود که عباس قبادی، دبیر کارگروه ستاد تنظیم بازار، در جلسه ستاد تنظیم بازار از افزایش قیمت کاغذ در هفته های پیش از آن خبر داد و گفت که واردات این کالا تسهیل خواهد شد و در این زمینه اقداماتی از سوی بانک مرکزی برای تسهیل واردات مواد اولیه تولید کاغذ و خود محصول نهایی انجام شده است .
اما این وعده ها نتوانست مانع سرکشی قیمت کاغذ در بازار شود؛ پس از پایان تعطیلات نوروز و در حالی که ناشران توانایی تهیه کاغذ مازاد بر دریافت دولتی خود را نداشتند، قیمت این کالا در بازار آزاد برای آن ها به بندی حدود 700 هزار تومان رسید؛ عددی حدودا سه برابر زمان مشابه سال گذشته!
با این حال در روزهایی که از یک طرف از تخصیص پیدا نکردن اعتبار ارز کاغذ یارانه ای گفته می شود و از طرف دیگر عده ای نسبت به دریافت کاغذ با نرخ دولتی، آن هم بیش از مقدار معمول توسط عده ای از ناشران انتقاد دارند و زمزمه هایی هم حاکی از تک نرخی شدن قیمت کاغذ (البته با تخصیص قیمت دولتی به گروهی از ناشران) به گوش می رسد، وعده ها همچنان ادامه دارد.
با این حال بنا بر اطلاعات موجود در مرکز اطلاعات کاغذ ایران (در روز جمعه، سوم اردیبهشت ماه 1400)، قیمت هر بند کاغذ تحریر 100*70 چنمینگ با روندی کاهشی به 6,450,000 ریال، هر بند کاغذ تحریر 90*60 چنمینگ با روندی کاهشی به 5,450,000 ریال، هر بند کاغذ تحریر 100*70 اندونزی (گرماژ 80) با روندی افزایشی (در هفته اخیر) به 7,800,000 ریال، هر بند کاغذ تحریر 90*60 اندونزی با روندی افزایشی (در هفته اخیر) به 6,800,000، هر بند کاغذ تحریر 100*70 اندونزی (گرماژ 100) با روندی افزایشی به 9,400,000 ریال و هر بند کاغذ تحریر 90*60 بنفش با روندی افزایشی به 8,400,000 ریال رسیده است. بنابراین با این احتساب قیمت کتاب از آنچه در حال حاضر هم شاهدش هستیم بالاتر خواهد رفت و عملا بیش از پیش در سبد خرید خانواده ها کمرنگ خواهد شد.
اینگونه می شود که افزایش قیمت کتاب های رسمی ناشران باعث رونق کتاب های قاچاق می شود که با قیمتی بسیار پایین تر به فروش می رسند. البته پیش از این تمهیدات ویژه ای برای مبارزه با این پدیده شوم اندیشیده شده بود. قبل از اپیدمی کرونا و قبل تر از آن، نزدیک انتخابات اتحادیه ناشران و کتاب فروشان تهران در بهمن ماه 1397 و چندی بعد از انتخابات اتحادیه مبارزه با پدیده قاچاق به نظر با جدیت دنبال می شد و دست کم در حوزه خبررسانی چنین چیزی حس می شد؛ در هفته چندین خبر از کشف انبارهای کتاب قاچاق، چاپخانه ها و صحافی های کتاب غیرقانونی را در سطح شهر داشتیم؛ بیشترین حجم این کتاب ها 90 وانت بود، حتی سردسته قاچاقچیان هم دستگیر شد. اما رفته رفته از حجم آن برخوردهای ضربتی با قاچاقچیان کم و کمتر شد و مبارزه با این پدیده از تب و تاب اولیه افتاد و هر از گاهی برخوردهایی با دست فروشان کتاب می شد.
اما در روزهای جولان شدید کرونا در پاییز سال 1399 و تعطیلی کتاب فروشی ها، دست فروشان کتاب نه تنها کار خود را تعطیل نکرده بلکه بسط هم داده بودند و بازار کتاب را در خیابان انقلاب به دست گرفته بودند. حتی به اذعان هومان حسن پور، رئیس اتحادیه ناشران و کتاب فروشان تهران، همزمان با شیوع ویروس کرونا دوباره پدیده قاچاق کتاب زنده شد. اما به نظر می رسید با وجود همه نگرانی ها و کمبودهای صنعت نشر، متولیان مبارزه با پدیده قاچاق کتاب دلواپسی چندانی برای مبارزه با آن نداشتند. با توجه به اخباری که اتحادیه ناشران پیش تر در زمینه مبارزه با قاچاق کتاب اعلام می کرد می توان این طور برداشت کرد که این موضوع از تب و تاب افتاده است.
هومان حسن پور، رئیس اتحادیه ناشران و کتاب فروشان تهران، در همین زمینه گفته است: شاید بشود گفت مبارزه با قاچاق کتاب شل گرفته شده است. در واقع یک سری انگیزه ها بعد از مدتی کاهش پیدا می کند که این موضوع به این دلیل است که باید نتیجه کار را هم ببینیم. باید ببینیم با پرونده کسانی که قبلا گرفته ایم، چه کرده اند. نمی شود که جان همکاران مان را به خطر بیندازیم و شب و روز و نیمه شب پی کتاب های قاچاق باشند؛ آن ها می توانند هزار بلا سر همکاران ما بیاورند. اگر ببینیم احکام صادره با پرونده ها تناسب دارد، به نحو دیگری عمل می کنیم. اگر ما طمانینه به خرج می دهیم به خاطر این است که باید متناسب با شرایط تصمیم گیری کنیم و بارمان را اضافه نکنیم وگرنه قاچاقچیان جری می شوند و اگر احکام متناسب نباشد، جری تر می شوند و ما آن زمان نباید این کار را بکنیم.
او درباره افزایش قاچاقچیان کتاب با تعطیلی کتابفروشی ها و برخورد با دستفروشان کتاب در خیابان ها، گفت: تا کنون هربار برخوردی با دست فروشان شده و آن ها را جمع کرده اند، به درخواست اتحادیه بوده است. ما از قاضی حکم گرفتیم و بعد به نیروی انتظامی گفتیم جمع کنید. طبق قوانین کشور جمع آوری دست فروشان کار نیروی انتظامی نیست و شهرداری باید انجام بدهد که نمی دهد. تز اشتباهی رایج شده که این ها دست فروش هستند در حالی که هیچ کدام از این ها دستفروش نیستند بلکه کتاب گستران شبکه ای اند یعنی یک نفر 50 تا بساط دارد و برای هرکدام یک نفر را گذاشته، همین آدم در مترو و ایستگاه اتوبوس غرفه دارد و در نهادها و سازمان ها نمایشگاه می گذارد. همه این ها یک نفر است و نمی توانید بگویید دستفروش است و دستش خالی است و گناه دارد. شهرداری دوست دارد با این نگاه به این پدیده نگاه کند. مشخص است که این فرد دستفروش نیست، چه دستفروشی است که هم خیابان را دارد هم در مترو هست؟ مگر می شود دستفروش چنین توانایی ای داشته باشد؟ این چه نوع ضعف و ناتوانی مالی است که این فرد دارد؟ اگر تاکنون مبارزه و برخوردی بوده به همت اتحادیه ناشران، با موافقت قوه قضاییه و همکاری نیروی انتظامی بوده است. حسن پور ادامه داد: تعطیلی کتاب فروشی ها از دو سه هفته قبل از اعلام رسمی قرنطینه برای ما مشخص بود بنابراین نامه هایی به اتاق اصناف تهران و ایران، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و آقای زالی از ستاد مبارزه با کرونا زدیم و شرایط را به آن ها توضیح دادیم که به این دلایل تعطیلی کتاب فروشی ها اشتباه است اما نتیجه ای نگرفتیم. در واقع ما به صورت سیستمی عمل کردیم. در نامه های مکتوب گفتیم اگر برای بهداشت و سلامت مردم می گویید که کتابفروشی ها تعطیل شود، این تعطیلی ها دارد معکوس عمل می کند. ملت عادی یا همان کارمندی که دولت گفته سر کار باشد، اگر بخواهد به خانه اش برود، چطور از پیاده رو و از میان دستفروشان باید رد شود؟ پیاده رو یک متر و نیم است، هر بساطی هم چهار پنج نفر آدم دور و برش هستند که نزدیک به هم ایستاده اند. ما با توجه به تجربه تعطیلی قبلی کتابفروشی ها گفتیم با تعطیلی کتابفروشی ها پیاده روها دوبرابر شلوغ شده و تجمع مردم در پیاده روها بیشتر است و مردم بدتر مریض می شوند. زمانی بازی برد برد است که همه جا تعطیل باشد اما با این مدل تعطیلی فقط به کتابفروشان فشار می آید. با تعطیلی کتابفروشی ها دور یک دستفروش 50 نفر جمع می شوند اما اگر کتابفروشی ها باز باشند هرکدام در یک کتابفروشی می روند و پروتکل ها هم رعایت می شود. همه مواردی را که به آن ها اشاره شد در نامه هایی دو هفته قبل از تعطیلی برای وزیر که در ستاد کرونا هستند و اتاق اصناف فرستادم، اما فایده ندارد.
حالا با وجود تمام این موارد آیا می توان باز هم کتاب را زنده نگه داشت؟ آیا قیمت کاغذ پایین خواهد آمد؟ آیا عزمی جدی تر برای برخورد با قاچاقچیان کتاب ایجاد خواهد شد؟

ارسال دیدگاه
نام: ایمیل: دیدگاه:

لینک خبر :‌ روزنامه ابتکار
مدیر پردیس سینمایی کوروش گفت: امروز به پردیس کوروش آمده ام،همه اینجا نشستیم و عزا گرفته ایم که با این همه بدهی چه کنیم.
تاریخ انتشار: ۱۴۰۰/۰۲/۱۱ سایت های دیگر : میزان اصفهان امروز آنلاین

گروه فرهنگی: علی سرتیپی پیرامون شرایط بوجود آمده ناشی از کرونا و تعطیلی سینماهای تهران به دلیل وضعیت قرمز گفت: امروز به پردیس کوروش آمده ام،همه اینجا نشسته ایم و عزا گرفته ایم که با این همه بدهی چه کنیم.

به گزارش بولتن نیوز به نقل از میزان، وی در همین راستا ادامه داد: در حال حاضر باید شارژ مجموعه کوروش، حقوق نیروها و چندین و چند هزینه دیگر را بدهیم اما نه در آمدی طی این مدت داشته ایم و نه فروشی برای فیلم ها، واقعا نمی دانیم در این شرایط چه کاری می توانیم بکنیم.

این تهیه کننده سینما پیرامون عدم برنامه ریزی مناسب مسئولین سینمایی و نظارت کافی برای این وضعیت ابراز کرد: ما دیگر نه آینده ای داریم، نه امیدی باقی مانده و نه کمکی از سوی کسی به ما می شود، تا به امروز که نزدیک به دو ماه از سال جدید می گذرد بدون هیچ در آمد و پشتوانه ا ی مانده ایم که با این وضعیت چه باید بکنیم.

سرتیپی در همین راستا ابراز کرد: نه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و نه سازمان سینمایی و نه هیچ نهاد سینمایی دیگر در این مدت حتی یک جلسه در این رابطه برگزار نکرده اند که بخواهیم برای بهبود این وضعیت از هر طریقی که شده اقدامی انجام دهیم.

وی پیرامون عدم استقبال مخاطبین از اکران آنلاین در شرایط کنونی اظهار کرد: اکران آنلاین هم نتوانست به داد سینما و ما برسد در این مدت که فیلم ها به شکل آنلاین اکران شد دیدیم که استقبال بسیار ناچیز و ناامید کننده بود شما شرایط امروز اکران آنلاین ما را با نتفلیکس مقایسه کنید متوجه می شوید که این تعداد بازدید از اکران آنلاین ما شوخی است و هیچ تاثیری بر چرخه اقتصادی سینمای ایران نخواهد گذاشت.

این تهیه کننده سینما در پایان خاطرنشان کرد: هیچ راهی نمانده و فقط باید نشست و دید چه اتفاقی خواهد افتاد، تنها نور امید امروز ما فروکش کردن شیوع کرونا در تهران و دیگر استان ها و قرار گرفتن در وضعیت نارنجی است تا بتوانیم باری دیگر اکران حضوری فیلم ها را هرچند با تعداد محدود از سر بگیریم تا بلکه چرخه اقتصادی سالن ها و آثار اینگونه و همچون امروز باقی نماند.

لینک خبر :‌ بولتن نیوز
در حالی که پلتفرم ها دلیل گرانی ها را تولید بیشتر اعلام داشته اند، ولی در واقع این سود بیشتر است که تعیین کننده چنین رفتار هایی است.
تاریخ انتشار: ۱۴۰۰/۰۲/۱۱ سایت های دیگر : پیام مازند مردم نیوز

گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری دانشجو- ا نحصار و احتکار دو روی یک سکه اند زمانی که یک کاسب یا بازاری مواد مورد نیاز مردم را احتکار کرده و از دسترس عموم خارج می کند تا اجناس را گرانتر و قطره چکانی به دست مردم برساند که همواره دست نیاز به سویش دراز باشد و او دست برتر را در این بازار مکاره داشته باشد به راستی دئانت خود را نشان داده است و در هرفرهنگ و دینی کاری مذموم را مرتکب شده است. البته این فقط شامل غذای جسم نیست بلکه شامل غذای روح و روح حاکم بر جامعه یعنی فرهنگ نیز می شود. در این میان اگر کم فروشی ها را در نظر نگیریم.

با شیوع کرونا در ایران و عدم ارائه برنامه های جذاب از سمت صدا و سیما شاهد روی آوردن مردم به سمت شبکه نمایش خانگی بودیم تاجایی که رکورد های بی بدیلی از سوی تماشاگران برای دیدن این سریال ها رقم خورد. پلتفرم ها که ارائه دهنده این سرویس ها بودند و از قبل فضای انحصاری برای ایشان از سمت دولت فراهم شده بود یکه تاز میدان شدند و در قالب های مختلف شروع به تولید محتوا کردند. طبق گفته کارشناسان دولت با فیلتر کردن سایت ها و سایر بستر های ارائه دهنده خدمت، فضای انحصاری ویژه ای را برای پلتفرم ها به وجود آورد.

در این گزارش به محتوای تولیدی این ها نخواهیم پرداخت بلکه آنچه مورد توجه است همین یکه تازی ها و ترک تازی های پلتفرم ها می باشد. پلتفرم هایی که بار ها در یک سال گذشته و ایام خانه نشینی و قرنطینه مردم و نیاز بیشتر به سرگرمی، محصولات خود را گران تر کرده و یکی از پلتفرم ها در عرض یک سال محصولاتش 277 درصدافزایش قیمت داشته و فقط در حدود دوماه اشتراک خود را 3 برابر کرده است که خود شاهدی بر بی قاعدگی این گرانی است و مهر تاییدی بر عدم نظارت بر این پول های هنگفت حاصله از این تغییرات قیمتی به ضرر مردم است.

در حالی که پلتفرم ها دلیل گرانی ها را تولید بیشتر اعلام داشته اند، ولی در واقع این سود بیشتر است که تعیین کننده چنین رفتار هایی است. نکته قابل توجه دیگر آگهی بازرگانی نیز در برخی فیلم ها دیده می شود که در ادوار گذشته این اتفاق رخ نمی داد و بدین شکل پلتفرم محصول خود را دوبار به فروش می رساند یک بار بیننده و یک بار به اسپانسر برنامه که همین موضوع سود هنگفتی را نصیب آنان خواهد کرد.

نکته جالب توجه دیگر انتشار سریال ها به صورت هفتگی است تا مخاطب ماه ها برای تماشای سریال ها هزینه پرداخت کند که این مسئله بر خلاف رویه پلتفرم های مشابه در جهان مانند نتفلیکس است. اما در این میان لازم است نقش نظارت کنندگان را مورد بررسی قرار دهیم.

ساترا

سازمان تنظیم مقررات صوت و تصویر فراگیر یا ساترا یکی از نهاد های وابسته به صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران است که مسئولیت تنظیم گریِ رسانه های صوت و تصویر فراگیر را در ایران بر عهده دارد.

در روز های اخیر نام این سازمان به کرات در رسانه ها استفاده شده است، اما آنچه که اهمیت این مسئله را چندین برابر می کند موضوع اختلاف میان ساترا و وزارت ارشاد بر سر وی او دی هاست. برخی معتقدند که وجود شبکه نمایش خانگی باعث ایجاد یک رقابت سالم با صدا و سیما خواهد شد. در مقابل برخی نیز بر روند ساخت و محتوای تولیدی شبکه نمایش خانگی اعتراض داشتند و انتقادات جدی و مهمی را نسبت به این فضا وارد دانسته-اند.

فارغ از اینکه چه کسی نظارت بر این فضا را بر عهده داشته باشد و با پذیرش قید بی طرفی ناظر، اما آنچه اهمیت دارد عدم وجود ضوابط برای نظارت است که باعث سو استفاده و کدر شدن فضا و عدم وجود شفافیت در این عرصه شده است. در واقع آنچه فضای سو استفاده را فراهم آورده نبود ضوابط نظارت و عدم شفافیت و بلاتکلیف بودن امر نظارت در این عرصه است. در این میان، اما خلا ضوابط نظارتی باعث زیان های زیادی به مردم شده است و آن عدم حمایت مادی و معنوی از مصرف کنندگان است که عملا وجود نداشته است.

عدم وجود نظارت و ضوابط نظارتی و عدم شفافیت مالی در مورد پول های هنگفت جابه جا شده در این عرصه بدترین ضربه برای ساختار وی او دی ها می باشد تا جایی که ممکن است به جای دستگاهی برای پمپاژ فرهنگ و حفظ و صیانت از آن متاسفانه تبدیل به ساختار پولشویی شوند؛ و نتیجه آن بالارفتن بی قاعده دستمزد برخی از بازیگران خاص نسبت به سایر همکاران و یا سایر عوامل ساخت فیلم باشد موضوعی که بار ها مورد اعتراض عوامل سینمایی و هنری قرار گرفته است که در بلند مدت ضرباتی را به زندگی افراد دخیل خواهد زد و نتیجه دیگر عدم بازی این بازیگران در سریال ها و فیلم هایی که بودجه هنگفت نداشته و ممکن است در کیفیت اثری قابل توجه داشته باشد.

اگر این مسئله را از وجهی دیگر نیز مورد بررسی قرار دهیم می توان در قالب یک مثال توضیح داد به طور مثال برای ساخت سریالی 10 تومان صدا و سیما هزینه کرده و وی او دی برای همان 20 تومان در این صورت منافع مالی ایجاب می کند که بازیگربه صدا و سیما نرود و در شبکه نمایش خانگی به ایفای نقش بپردازد. در حالی که مردم انتظار حضور برخی از بازیگران را در تلوزیون دارند که در این صورت این اتفاق رقم نخواهد خورد.

حال می توان چند فرضیه در مورد منابع مالی موجود در شبکه نمایش خانگی در نظر گرفت. اگر کشوری که در دشمنی با ایران هیج گاه کم نگذاشته این بار دست روی فرهنگ ما بگذارد و در این ساختار غیرشفاف پول تزریق کند به راحتی اینکار را برای رسیدن به چند هدف انجام خواهد داد کما اینکه در عرصه سینما شاهد چنین سرمایه گذاری هایی بودیم که نتیجه آن ارائه تصویری لجن مال شده از ایران و خانواده ایرانی برای جهانیان است و یا این کار را باهدف زمین زدن صدا و سیما (با وجود پذیرش تمام عیوب و انتقاداتی که به این سازمان وارد است) انجام دهد. در حالی که تزریق چنین پول هایی به آسانی برای ایشان میسر خواهد بود.

فرضیه بعدی که البته به حقیقت نیز پیوسته است تبدیل شدن وی او دی ها به ساختار پولشویی است. افرادی پولی به دست آورده و قصد پاک کردن رد پول ها را دارند بنابراین این منابع مالی را وارد عرصه سریال سازی می-کنندکه قبلا شاهد این موضوع بودیم مانند سریال شهرزاد که پول معلمان در این سریال هزینه شد در واقع اموال غارت شده مردم و اختلاس از بیت المال تبدیل به دستمزد هنگفت برای بازیگران و سایر عوامل شد. اموال بی شناسنامه ممکن است یک روز پول ناشی از اختلاس باشد ممکن است روزی پول قاچاقچیان را نیز در خود جای دهد؟

این ساختار غیر شفاف در واقع قابلیت بلعیدن کثیف ترین پول ها را نیز دارد که این امرکنترل و نظارت خیلی شدیدی را لازم دارد و نیاز به سالم سازی سیستم است تا سیستمی شفاف برای خدمت به عرصه فرهنگ این مرزو بوم را بسازد؛ بنابراین شفاف سازی منابع مالی از مهم ترین مسائل است. در عرصه سرمایه گذاری در این عرصه باید برای چند سوال جواب داشت اینکه چه مقدار منابع مالی وارد شده؟ از کجا آورده شده؟ و چه مقدار در آمدزایی داشته؟ باید روشن و شفاف شود.

اگر بخواهیم یک تونل برای شبکه نمایش خانگی در نظر بگیریم ابتدا بحث انحصار و مسائلی که به وجود آوردنده آن بودنند باید مورد توجه قرار گیرند. مسئله بعدی بلاتکلیفی امر نظارت بر این ساختار است و نکته بعد شفافیت مالی این عرصه است که باید مورد توجه ویژه قرار گیرد.

لینک خبر :‌ خبرگزاری دانشجو
حبیب اسماعیلی معتقد است بحث قیمت بلیت سینما در حال حاضر چندان موضوع مهمی برای سینمای کشور نیست و تأکید دارد که درباره بازگشایی سینماها اطلاع رسانی مناسبی صورت نگرفت و هنوز اکثریت مردم از بازگشایی سینماها بی خبر هستند.
تاریخ انتشار: ۱۴۰۰/۰۲/۱۱ سایت های دیگر : سلام نو

حبیب اسماعیلی تهیه کننده سینما در گفت وگو با خبرنگار برنا، اظهار داشت: قیمت بلیت سینماها در ایران را اگر بخواهیم با قیمت بلیت سینما در کشورهای دیگر مقایسه کنیم باید بپذیریم که قیمت بلیت در کشور ما بسیار پایین است. قیمت بلیت سینماها در کشور ما در قیاس با دیگر اجناس داخلی هم بسیار پایین است ولی متأسفانه این نکته را هم باید در نظر بگیریم که نمی توان قیمت بلیت را در مقایسه با دیگر اجناس آنطور که در کشور شاهد هستیم بالا برد و به همین دلیل مجبور هستیم قیمت بلیت سینما را هر سال نهایتاً 20 تا 30 درصد افزایش دهیم.

اسماعیلی خاطرنشان کرد: به نظر من مشکل اصلی کمبود مخاطب در سینماهای کشور در حال حاضر بالا بودن قیمت بلیت نیست. اگر یک فیلم کیفیت لازم را برای جلب نظر مخاطب داشته باشد قطعاً می تواند مردم را به سینماها بکشاند و قیمت چندان اهمیتی در این بین ندارد. اگر بخواهیم مثالی درباره این موضوع داشته باشیم می توان به نمایش های تئاتر اشاره کرد که با وجود قیمت نسبتاً بالای بلیت هر نمایش، علاقه مندان به تئاتر بلیت خریداری می کنند و به دیدن نمایش ها می روند یا ایام جشنواره فیلم فجر هم این مسئله را تأیید می کند چرا با قیمت بالای بلیت ها دیدیم مردم به خوبی از فیلم های تازه و خوب استقبال می کنند.

او افزود: همه ما با وضعیت اقتصادی کشور آشنا هستیم و بالا رفتن قیمت ها را هر روز مشاهده می کنیم. واقعاً قیمت بلیت سینما در حال حاضر قیمت بالایی نیست و اگر بخواهید مقایسه ای در مقیاس جهانی داشته باشید قیمت بلیت سینما در ایران کمی بیشتر از یک دلار است. از طرفی برای کسانی که احساس می کنند قیمت بلیت سینما بالا است و توانایی خرید بلیت ندارند می توانند در ساعاتی از روز به سینما بروند که برخی طرح ها برای کاهش قیمت در نظر گرفته شده است یا روزهای سه شنبه که بلیت نیم بها است زمان مناسبی برای مراجعه این افراد به سینما است.

این تهیه کننده در ادامه تأکید کرد: با این حال باید تأکید کنم که مسئله اصلی ما امروز قیمت بلیت نیست. سینما امروز از عدم اطلاع رسانی و تبلیغات مناسب درباره اکران فیلم ها و بازگشایی سالن ها آسیب می بیند. مردم این روزها کمتر به سینما می روند و اکثراً از بازگشایی سینماها بی اطلاع هستند. متأسفانه تعطیلی های مکرر ذهنیت مردم را نسبت به سینما به محلی ناامن تغییر داده و این در حالی است که واقعاً در سالن های سینما خطری مخاطبان را برای دیدن فیلم تهدید نمی کند. در یک سالن 200 نفره که 5 یا 6 نفر مشغول دیدن فیلم هستند که شاید حتی این افراد از یک خانواده هم باشند در قیاس با یک تاکسی که در یک محیط کوچک 5 نفر قرار گرفته اند هیچ خطری ندارد و نکته دیگر این است که خوشبختانه در سینماها با وسواس و دقت پروتکل های بهداشتی رعایت می شود.

تهیه کننده فیلم سینمایی قرمز با اشاره به تغییر سطح شغلی سینما به گروه دو گفت: در وهله برای این اتفاق خوب باید از ستاد مبارزه با کرونا و بعد پیگیری های آقای انتظامی رئیس سازمان سینمایی تشکر کرد که در ایام تعطیلی نوروز این موضوع را با جدیت دنبال کردند و با پیگیری نتیجه مطلوب حاصل شد. اگر تبلیغات مناسبی برای بازگشایی سینماها صورت گیرد با تدام این وضعیت می توان کمی به رونق گیشه امیدوار بود.

او در پایان تصریح کرد: متأسفانه تبلیغی که برای تعطیلی سینماها صورت گرفت را برای بازگشایی شاهد نبودیم و هنوز بسیاری از مردم خبر ندارند که سینماها باز شده اند. متأسفانه ارگان های رسمی در این زمینه هیچ همکاری ندارند و صداوسیما هم هیچ تلاشی برای اطلاع رسانی در این زمینه انجام نمی دهد. ممکن است صداوسیما با یک فیلم مشکل داشته باشد اما قطعاً با کلیت سینما مشکلی ندارد و می تواند درباره بازگشایی آن به مردم اطلاع رسانی کند. به نظر من باید از کسانی که در این شرایط سرمایه خود را صرف فرهنگ و هنر کرده اند حمایت کرد و کاش ارگان های مختلف از جمله صداوسیما این موضوع را جدی بگیرند.

تبلیغات دلار فرهنگ و هنر فیلم سینمایی نوروز حبیب اسماعیلی قیمت بلیت

لینک خبر :‌ خبرگزاری برنا
محصولات شبکه نمایش خانگی این روزها در حالی عرضه می شوند که مرزهای بسیاری از هنجارهای عرفی و اخلاقی جامعه را جا به جا کرده اند.

خبرگزاری فارس- گروه رادیو و تلویزیون : در حال حاضر در شبکه نمایش خانگی آثار بسیاری در حال تولید و عرضه است و بسیاری به آن به عنوان بازار پرسودی نگاه می کنند که در دوره رکود سینما به دلیل شیوع کرونا توانسته مخاطبان بیشتری را در اختیار خود بگیرد.

اما این بازار پر سود، این روزها خود درگیر قصه های عجیب و غریبی نیز هست.

**پوشش ناهنجار: آرایش غلیظ، رفتارهای اروتیک و پوشش ناهنجار و غیر عرف از فاکتورهای استفاده شده در این مجموعه سریال هاست تا به عنوان برگ برنده نسبت به فضای تلویزیونی مورد استفاده قرار بگیرد.

این سریال ها با وارد کردن زنان تنها از جذابیت بصری آنها استفاده می کنند. به عنوان مثال سریال دراکولا آخرین ساخته مهران مدیری تا حدی از تجمل و بدحجابی استفاده کرد که مرضیه شفاپور دبیر کارگروه ساماندهی مدو لباس ارشاد در نامه ای به سازمان تنظیم مقررات صوت و تصویر فراگیر نسبت به این سریال اعتراض کرده و خواهان حذف سکانس هایی شد.

او در این نامه تاکید کرده است: نمایش زنده لباس مصداق صریح استفاده از جذابیت های جنسی زن و در نتیجه مغایر با شئونات اسلامی و کرامت زن می باشد؛ از طرف دیگر استفاده از سربند یا توربان ممنوع است. علاوه بر این، سبک پوشش توربان که نوعی کلاه محسوب می شود، جزو مصادیق لباس غیرمجاز می باشد.

شفاپور در این نامه درخواست کرده بود که سکانس های مربوط به نمایش زنده و استفاده از مدل زنده و همچنین سبک پوشش توربان از قسمت های منتشر شده و نیز قسمت های آتی حذف گردد.

**بهره برداری از کلیشه های جنسیتی غرب: در فرهنگ غربی زن به عنوان یک ابزار جنسی تلقی می شود و تبدیل به کالای تبلیغاتی شده است. فرهنگ مدلینگ و فشن در راستای همین نگرش است. این درحالی است که در سریال های شبکه نمایش خانگی از زنان دقیقا در همین راستا بهره برداری می شود.

**لاکچری گرایی و دعوت به تجمل: اکثر صحنه های سریال ها در منزل های لاکچری و گرانقیمت تصویربرداری شده است.در سریال های قورباغه، گیسو، سیاوش، ملکه گدایان، دراکولا و ... خانه های لوکس و زندگی های مدرن به وفور استفاده می شود. در این میان سریال دراکولا با نمایش ویلاهای گرانقیمت و استفاده از انواع حیوانات و غذاهای لاکچری سردمدار این موضوع است.

**تحقیر اصالت بدن: تحقیر امتیازات انسانی در این سریال ها تا اندازه ای پیش می رود که بدون در نظر گرفتن شخصیت و ارزش های انسانی، تنها امتیاز برتری در بدن خوش اندام و چهره زیبا تقلیل می یابد.

**هنجار زدایی از روابط: در سریال های در حال عرضه در شبکه نمایش خانگی، روابط آزاد و خارج از ازدواج زیادی وجود دارد.هیچ نشانه ای از وقوع این روابط وجود ندارد و در برخی موارد حتی جذاب تصویر می شود.

چارچوب خانواده در این سریال ها حداقلی است و بیشتر تصویرگر زندگی افرادی است که بدون هیچ نسبتی حتی با هم در یک خانه زندگی می کنند.

**ترویج نگرش خیانت: خیانت یکی از قبیح ترین اعمال انسانی است اما در سریالهای اینترنتی شاهد خیانت در کانون خانواده هستیم. از خیانت زن و شوهر گرفته تا خیانت خواهر به برادرش که به صورت متعدد در این سریال ها دیده می شود. سازندگان این سریال ها به تقلید از سریال های ترکیه ای ترکیبی از خیانت و عشق های چند ضلعی را دستمایه ساخت آثار سطحی خود می کنند.

**بازنمایی منفی از افراد متدین: در سریال های شبکه نمایش خانگی اصولا خبری از افراد متدین نیست و اصلا کارکردی در این آثار ندارند. البته نه تنها افراد متدین تصویری در این آثار ندارند، بلکه دین و معنویت نیز در این آثار کارکردی ندارند. افراد متدین و با ظاهر مذهبی، در این سریال ها عقب افتاده، اُمُل و سوء استفاده کننده جلوه داده می شوند و یا در حال سوء استفاده از جایگاه و منصب خود هستند یا با اظهارنظرها و رفتارهای ابلهانه تحقیر می شوند.

**سیاه نمایی، تحقیر و تضعیف: تمسخر و تحقیر اقشار ضعیف جامعه از رفتارهای عادی سریال های اینترنتی است. از تلاش برای تمسخر پول ملی و التماس برای گرفتن دلار تا نگاه ابزاری و سوء استفاده از اقشار ضعیف جامعه در این سریال ها دیده می شود.

**خشونت و افراطی گری: خشونت تصویر شده در این سریال ها بیشترشان ریشه در واقعیت نداشته و تنها در موارد معدودی در جامعه دیده می شود. این در حالی است که در این سریال ها خشونت و رفتارهای خشونت آمیز بسیار پر رنگ است و آدم ها به شکل های عجیب و غریب و به وفور کشته می شوند.

**استفاده از کلمات مذموم: استفاده از کلمات مذموم، رکیک و دشنام های متعدد از خصوصیات سریال های شبکه های خانگی است.

عدم حساسیت و نظارت بر این سریال ها باعث شده است که شاهد استفاده از کلمات مذموم متعددی باشیم که استفاده از آنها در بیشتر خانواده های ایرانیی جایی ندارد.

**فرزندآوری مانعی برای پیشرفت: تصویر اشتباه و فراگیری که تشکیل خانواده و ازدواج و فرزندآوری را مانع پیشرفت می پندارد. در این سریال ها در موارد متعددی این تفکر اشتباه ترویج شده و به صورت صریح به تصویر کشیده می شود.

**ترویج استفاده از مواد مخدر: استفاده از مواد مخدر در سریال های اینترنتی نه تنها مضر و مخرب است بلکه تصویر مصرف کنندگان مواد مخدر خوب است و استفاده از مواد مخدر تفریحی جذاب و شیرین به تصویر کشیده می شود. در کنار آن شرط بندی قمار که از قبیح ترین اعمال و مخرب ترین جرایم هر جامعه ای است، در سریال های اینترنتی به صورتی جذاب به تصویر کشیده می شود.

**موسیقی و رقص: استفاده از موسیقی و رقص برای ایجاد جذابیت در سریال های اینترنتی به ابزاری عادی تبدیل شده است. سکانس های طولانی که خارج از عرف است و تنها هدف از به تصویرکشیدن آن ایجاد فضای لمپنی و جذب مخاطب است.

**شبکه نمایش خانگی مرهون نگاه تجاری به حوزه فرهنگ است

اما در همین رابطه رضا واعظی ، عضو هیأت علمی دانشگاه صداوسیما گفت: سرویس های اشتراک ویدئو مرهون نگاه تجاری به حوزه فرهنگ است. معتقدم به این دلیل که مجموعه سازی از کارکردهای اصلی تلویزیون محسوب می شود، همچنان می توان نقش محوری برای این رسانه قائل شد.برخلاف سینما که بعد از گذشت مدتی از نمایش یک فیلم تماشاگران آن را فراموش می کنند و کمتر پیش می آید که یک فیلم جریان سازی کند.

وی همچنین به مزیت سرویس های اشتراک ویدئو در قیاس با دیگر ابزارهای رسانه ای اشاره کرد و عنوان داشت: سهولت، در دسترس بودن، ارزان قیمت بودن در قیاس با سایر رسانه ها مانند سینما، عدم وجود محدودیت زمانی برای استفاده از خدمات آن در طول شبانه روز را می توان به عنوان مهم ترین مزایای استفاده از این سرویس ها برشمرد.

**تقابل با فرهنگ اصیل دینی و ملی

این استاد دانشگاه تاکید کرد: اما امروزه متاسفانه این سرویس ها در مسیری گام بر می دارند که اگر آن ها را در تقابل با فرهنگ اصیل دینی و ملی ندانیم، دست کم باید اذعان کرد که بخشی از محتوایی که ارائه می دهد این مفاهیم را تخریب،تضعیف، تقلیل ارزش کرده که ماحصل آن بی تفاوت کردن بخشی از جامعه به مفاهیم ارزشمند دینی و ملی می شود.

واعظی تصریح کرد: تصور می کنم که بخشی از این چالش ها به نگاه مدیران آن ها بر می گردد که صرفاً مسائل اقتصادی و کسب منفعت اولویت تولید محتوا برای آن ها است. جالب است که بدانید، گردش مالی سرویس های اشتراک ویدئو سالانه حدود هر سال حدود 200 میلیارد تومان گردش مالی است که از طریق تولید حدود 10 عنوان سریال و حداقل 60 فیلم سینمایی تأمین می شود.

**سوء استفاده از مضامینی که تلویزیون نمایش نمی دهد!

وی ادامه داد: اداره کنندگان سرویس های اشتراک ویدئو با دور زدن قوانین، تلاش می کنند با استفاده از مضامینی که سینما و تلویزیون نمی توانند آن ها را نمایش دهند، در میدان رقابت با این دو برتری پیدا کنند و برای پیروزی در این رقابت از هیچ کاری فروگذار نیستند. ابتدایی ترین تلاش آن ها عقد قراردادهای سنگین اقتصادی با ستاره هایی است که رسانۀ ملی مطرح می کند، آن ها در این بسترها محتوا تولید می کنند و گاهی تلاش می کنند تا حاشیه های غیرواقعی بسازند، بلکه گوی سبقت از رسانۀ ملی بربایند!

واعظی درباره رغبت سرویس های اشتراک ویدئو به ساخت سریال نیز توضیح داد: مهمترین علل گرایش سرویس های اشتراک ویدئو به تولید سریال، موفقیت سریال ها در رسانۀ ملی نسبت به فیلم های تلویزیونی است. مجموعه های تلویزیونی جذابیت خود را مرهون موارد زیادی از جمله ایجاد عادت و احساس نیاز درون مخاطب، افزایش منفعت مالی نسبت به سایر تولیدات،ماندگاری و اثرگذاری بیشتر در ذهن مخاطبان هستند. البته معتقدم سینما برغم کاستی ها و مشکلات محتوایی که دارد از پختگی بیشتری برخوردار است.

**زندگی های لاکچری و ایجاد سرخوردگی در جوانان

وی در ادامه همچنین به تبعات فرهنگی این تولیدات اشاره کرد و در این باره عنوان داشت: عادی سازی ناهنجاری ها، هنجارشکنی (در گویش ها، الفاط، دیالوگ ها و لوکیشن ها)، تساهل گرایی فرهنگی و اجتماعی، ترویج بی اعتمادی به همسر، دوست، خانواده، نهادهای اجتماعی، اعتقادات و حاکمیت، عادی سازی روابط خارج از عرف، مغایر با ارزش ها و باورهای ملی و اعتقاد، ترویج پنهان غیراخلاقی خارج از ضابطه، ترویج سبک زندگی خاص (مراسمات مذهبی تا جشن هایی که در تعارض با فرهنگ اصیلی ایران است)، اغراق در نمایش زندگی طبقۀ ثروتمند کشور که کسر کوچکی از جمعیت ایران محسوب می شوند و در نتیجه ایجاد سرخوردگی فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و نارضایتی عمومی بین مردم به خصوص جوانان بخشی از تبعات فرهنگی محتوای نامناسب آن ها است.

وی در ادامه خاطرنشان کرد، محتوای نامناسب این سرویس ها سبب ایجاد نوعی نافرمانی مدنی و دهن کجی به حاکمیت و تفکر حاکم بر جامعه می شود. ایجاد دوگانه های فرهنگی در ذهن مخاطب به خصوص جوانان از دیگر نقاط ضعف سرویس های اشتراک ویدئو است که باید به آن اشاره کرد. معتقدم که سوءمدیریت فرهنگی باعث شد تا مشکلات وی او دی ها به این آسیب ها ختم شود.

**انگشت اتهام سریال ها به انجمن های خیریه

واعظی در این گفت وگو همچنین به محتوای سریال دراکولا آخرین ساخته مهران مدیری اشاره کرد و در این باره گفت: نمادهای به کار رفته در سریال دراکولا هیچ قرابتی با فرهنگ ایرانی ندارد. موقعیت های فیلم برداری در این سریال زندگی افرادی را بازآفرینی می کند که تفاوت های مبنایی با زندگی اغلب مردم ایران دارد، چند درصد از مردم ایران در منزل خود باغ وحش دارند، مراسم های عزا و شادی خود را مانند آن چه در سریال می بینیم، برگزار می کنند یا تاکسی مسافرت های درون شهری آن ها بالگرد خصوصی است! نمایش چنین صحنه هایی دست آوردی غیر از دلسردی جوانان از زندگی نخواهد داشت، این نارضایتی در جلوه های مختلف اجتماعی بروز ظاهری پیدا خواهد کرد. شوخی های زننده، ترویج اباهه گری، خیانت و عمومیت دادن به ناهنجاری های موردی از نقاط ضعف دراکولا است.

وی در پایان گفت: دربارۀ مورد آخر مشخصاً باید گفت که این سریال انگشت اتهام را متوجۀ خیریه های سطح کشور می کند. می پذیریم که مقصود سازندگان سریال نمایش یک آسیب اجتماعی است اما این کار باید با ظرافت انجام شود، ضروری است که محتوای سریال به نحوی باشد که جامعه را بدبین نکند. خیریه های متعددی در سطح کشور وجود دارند که زندگی بسیاری از مستضعفان به فعالیت های آن ها وابسته است بنابراین سازندگان سریال هایی که در بستر شبکه های پخش خانگی توزیع می شود باید مبتنی بر ارزش های فرهنگی ما باشد و پیام هایی که صادر می کند مخاطب را دچار ابهام نکند، اثری که مخاطب ایرانی دارد باید مبتنی بر فرهنگ ایرانی باشد.

انتهای پیام/

لینک خبر :‌ خبرگزاری فارس
در راستای سیاست شفاف سازی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و در چارچوب قانون انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات، جزئیات عملکرد مالی موزه سینما از موسسات تابعه سازمان سینمایی در 12ماهه سال99 منتشر شد. به گزارش سینماخانه و به نقل از روابط عمومی موزه سینما، اطلاعات گزارش عملکرد موزه سینما بر اساس کمک به گسترش [...]
تاریخ انتشار: ۱۴۰۰/۰۲/۱۰ سایت های دیگر : گیتی آنلاین

در راستای سیاست شفاف سازی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و در چارچوب قانون انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات، جزئیات عملکرد مالی موزه سینما از موسسات تابعه سازمان سینمایی در 12ماهه سال99 منتشر شد.

به گزارش سینماخانه و به نقل از روابط عمومی موزه سینما، اطلاعات گزارش عملکرد موزه سینما بر اساس کمک به گسترش فعالیت های فرهنگی و ارتقاء کیفیت خدمات موزه ای ،کمک به تکمیل پروژه تاریخ شفاهی سینمای ایران و تکمیل آرشیو موزه ،کمک به برگزاری بزرگداشت و معرفی پیشکسوتان سینمای ایران،کمک به تبادل آثار و مدارک سینمایی با سایر موزه ها و حضور در مجامع داخلی و بین المللی،کمک به اجرای نشست های فرهنگی سینما،مرور و نقد آثار تاریخ سینمای ایران با همکاری فیلمخانه ملی ایران و نگهداری مجموعه ساختمان و تاسیسات موزه و سینما تنظیم شده است.

گزارش عملکرد 12ماهه موزه سینما در سال 99

لینک خبر :‌ سینما خانه
تعدد ساخت آثار می تواند شبکه نمایش خانگی را هم در مسیر سریال های تلویزیون به سطحی سازی و بی کیفیتی برساند.
تاریخ انتشار: ۱۴۰۰/۰۲/۱۰

شعار سال: بیش از 14 ماه از آغاز همه گیری کرونا در ایران می گذرد و در این مدت بسیاری از مشاغل و کسب و کار های تحت تاثیر این همه گیری و اپیدمی قرار گرفته است. این روز ها تقریبا سبک جدیدی از زندگی بین مردم ایران رواج یافته و دنیای فرهنگ و هنر هم از این موضوع فارغ و جدا نیست.

از جمله این موارد عرصه سینما و ساخت و پخش فیلم های سینمایی است که با تصمیمات خاصی مواجه شد به نوعی که دیگر سینمای موجود به هیچ وجه با سینمای پیش از کرونا قابل مقایسه نیست.

چالش های سینما در روزگار کرونا

چالش های مثل انباشت فیلم های اکران نشده و در صف اکران مانده و همچنین نوع مواجهه با تولید آثار سینمایی در شرایط کرونایی از جمله این موضوعات است که تاثیرات خاصی روی آینده سینما دارد. هرچند که در این فضا ابتکاراتی همچون اکران آنلاین و پخش آثار به صورت برخط هم مطرح شد، اما پیگیری نکردن آن از سوی سازمان سینمایی و فرنشینان سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی این فضا را هم به ورطه سردرگمی و بلاتکلیفی کشانده است.

پیگیری های فراوان خبرنگاران و اهالی رسانه از تصمیم گیران سینمای ایران و تشکیل میزگرد های مختلف در رادیو و تلویزیون درباره این موضوع هم نتوانست مسولان سازمان سینمایی را برای پاسخگویی مجاب کند و مشخص نیست که اهالی تدبیر و امید چه تدبیری برای امیدوار شدن سینمایی ها به آینده دارند.

طبیعی است که در این بلاتکلیفی محض که بهترین فیلم جشنواره فقط در ازای 2 میلیارد تومان از تلویزیون سر در میاورد، سینمایی ها ناامید از فروش و کسب درآمد از سینما، به سمت شبکه نمایش خانگی سرازیر شوند.

کرونا و توفیق اجباری برای پلتفرم های آنلاین پخش فیلم

شبکه نمایش خانگی در ایران که تا چندی پیش از طریق CD و DVD های موجود در سوپر مارکت ها شناخته می شد، از چند ماه پیش از آغاز کرونا کم کم به گوشی های موبایل کوچ کرد و آثارش را در پلتفرم ها و سکو های اینترنتی پخش کرد. این پلتفرم ها گرچه که در ادامه تعدادشان فزونی یافت، اما همچنان در میان عامه مردم به دو مورد خاص خلاصه می شود و قاطبه افراد جامعه فیلم ها را فقط از طریق دو سکوی پرطرفدار می بینند.

آغاز همه گیری کرونا و نیاز روز افزون مردم به سرگرمی های بیشتر در خانه، اقبال عمومی به این پلتفرم ها را دوچندان کرد تا پیشرفت و گسترش پلتفرم ها ضریب فراوانی بگیرد. شاید همین بالا رفتن تقاضا هم بود که برخی از این پلتفرم ها را به فکر انداخت تا حق اشتراک خود را گران و گران تر کنند.

پلتفرم ها از پخش تا تولید

پلتفرم های پخش فیلم که تا پیش از این فقط پخش کننده آثار تولید شده از سوی دیگران بودند، کم کم به فکر تولید افتادند تا مثل مدل های خارجی شان به کسب سود و درآمد برسند. بسته شدن سینما ها از یکسو و پیشرفت اثرگذاری سکو های پخش فیلم از سوی دیگر باعث شد تا بازار سریال سازی برای این سکو های اینترنتی بسیار داغ شود.

منوچهر هادی، حسن فتحی، شهرام شاه حسینی، محمد حسین مهدویان، هومن سیدی و در کنار آن ها رامبد جوان و مهران مدیری نام های آشنای سینمای ایران هستند که ناامید از سینمای کرونا زده دل به شبکه نمایش خانگی دادند، حتی محمد کارت هم فعلا بیخیال تکرار تجربه موفق شنای پروانه شده و به سریال سازی در شبکه نمایش خانگی روی آورده است.

این تعدد آثار گرچه که می تواند نوید بخش یک سبد جذاب و متنوع برای مخاطب باشد، اما با دو خطر و چالش مهم می تواند همراه باشد که در ادامه ذکر خواهد شد.

2 چالش مهم برابر شبکه نمایش خانگی

بالا رفتن تعداد آثار و سریال های شبکه نمایش خانگی گرچه به ظاهر رقابتی جذاب برای مخاطب خلق می کند، اما می توانند تولید کنندگان را در دام سطحی سازی بیندازد. اتفاقی که به عقیده بسیاری از کارشناسان پیش از این برای تلویزیون هم رخ داده و سیمای ملی در پی رساندن سریال های شبانه به ورطه سطحی بودن و خالی از کیفیت بودن افتاده است.

کافی است مقایسه ای بین یاور و سرباز با سریال های رمضانی دو دهه پیش شبکه سه داشته باشید و یا احضار را با کار های سال های قبل شبکه یک قیاس کنید تا کیفیت نازل آثار تلویزیون را کاملا درک کنید. این اتفاق که منجر به قهر شمار زیادی از مخاطبان با تلویزیون شده، می تواند در سایه بی دقتی مسولان پلتفرم های پخش اینترنتی برای آن ها هم تکرار شود این حجم بالای مخاطب را فراری دهد.

چالش دیگر و آسیب دومی که تعدد آثار شبکه نمایش خانگی می تواند در پی داشته باشد هم به نوعی در امتداد ابتذال در محتوا قرار دارد. گزاره ای که متاسفانه کم کم در حال پدیدار شدن است؛ اینکه سریال ها برای همراه کردن مخاطب و ربودن گوی رقابت از دیگر سریال ها ناچار به ارائه محتوا های زرد و حتی جنسی شوند. کافی است قیاسی بین آثار کمدی جدید این شبکه ها داشته باشید و آن ها را نمونه کار های پیشین مهران مدیری و رامبد جوان مقایسه کنید تا دست خالی تولید کنندگان در ارائه شوخی های مناسب را ببینید.

گرچه ظاهرا فرنشینان سینمایی ایران به خوابی عمیق فرو رفته اند و تا آمدن مسول بعدی هم بیدار نخواهند شد، ولی امید می رود که مسولان شبکه نمایش خانگی خود به فکر باشند و به عنوان بخش خصوصی حاضر در سینمای ایران، برای از دست نرفتن مخاطبان و سطحی نشدن فکری کنند و تمهیدی بیاندیشند.

شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از آنا، تاریخ انتشار: 10 اردیبهشت 1400، کدخبر: 578173، www.ana.press

لینک خبر :‌ شعار سال
دبیر بخش جهانی سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر گفت: افزون بر فیلم هایی از اقصی نقاط جهان، 82 فیلم بلند داستانی ایرانی متقاضی حضور در این دوره جشنواره هستند.
تاریخ انتشار: ۱۴۰۰/۰۲/۱۰ سایت های دیگر : خبرگزاری آریا

آقای محمدمهدی عسگرپور در مصاحبه اختصاصی با خبرنگار خبرگزاری صدا و سیما درباره آخرین اخبار بخش جهانی سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر افزود: سی و هشتمین جشنواره جهانی فیلم فجر که سال گذشته به علت شیوع کرونا برگزار نشد، امسال از 5 تا 12خرداد برگزار می شود و به شکل طبیعی به دلیل شرایط موجود بخشی از جشنواره در فضای مجازی برگزار خواهد شد.

وی ادامه داد: ما با همان پلتفرمی که جشنواره کن هم برای بخش بازار استفاده می کند قرارداد بسته ایم و این پلتفرم مطمئن به بهتر شدن برگزاری مجازی کمک خواهد کرد.

عسگرپور درباره آثار متقاضی حضور در این دوره جشنواره گفت: فیلم های خارجی زیادی متقاضی حضور در جشنواره بودند و دبیرخانه جشنواره از حدود 11ماه پیش مشغول انتخاب آنهاست. بیش از 300 فیلم ایرانی هم برای حضور در جشنواره ابراز تمایل کرده اند که 82 فیلم بلند داستانی متقاضی حضور در این دوره هستند.

بخش جهانی سی و هشتمین جشنواره جهانی فجر از 5 تا 12 خرداد به دبیری محمدمهدی عسگرپور تهیه کننده و کارگردان سینما و تلویزیون برگزار می شود.

لینک خبر :‌ خبرگزاری صدا و سیما
سینما رز، با بیش از 60 سال قدمت در کوچه پسکوچه های محله زرکش قرار دارد و آن را یکی از شهروندان اقلیت محله ساخته و چند سال بعد به 2 برادر به نام های سلیمان و مراد فروخته است.
تاریخ انتشار: ۱۴۰۰/۰۲/۱۰

همشهری آنلاین_مژگان مهرابی: به گفته قدیمی های محله، سینما در دهه های 40 و 50 یکی از پاتوق های شرق تهران به شمار می آمد به طوری که به غیر از اهالی، افراد زیادی از محله های دور و نزدیک برای تماشای فیلم به اینجا می آمدند. آن طورکه دکتر ایرج جباری نخستین پزشک محله زرکش روایت می کند، روزی نبود که محله از جمعیت خالی باشد. صف تماشاگران به قدری طولانی بود که ناگزیر بودند ساعت ها منتظر بمانند تا نوبت شان شود. این سینما با آن همه اواخر دهه پنجاه تعطیل شد و تا الان هم در آن فیلم اکران نمی شود. ساختمان آن فرسوده شده و این روزها وصله ناجوری برای محله به شمار می آید.

اما داستان تعطیل شدن سینما به روایت اهالی به رفتن یکی از صاحبان آن از ایران برمی گردد. از قرار معلوم با پیروزی انقلاب اسلامی، سلیمان به خارج از کشور می رود و 3 دانگی که سهم او بود در اختیار بنیاد مستضعفان قرار می گیرد و 3 دانگ دیگر که مربوط به مراد بوده به ورثه اش واگذار می شود.

هرچه هست، در و دیوار این فضای فرهنگی، سال هاست با تار عنکبوت عجین شده و جز جانوران موذی مهمان دیگری ندارد. اهالی بارها در این باره با مسئولان بنیاد مستضعفان رایزنی کرده اند که تکلیف ملک را روشن کنند و این اتفاق هنوز میسر نشده است. فرزندان مراد هم برای واگذاری ملک خیلی رغبت نشان نمی دهند و همین باعث بلاتکلیف ماندن وضعیت این سینما شده است.

لینک خبر :‌ روزنامه همشهری
سیاوش حقیقی تهیه کننده سینما معتقد است با توجه به اینکه کسی دغدغه سینما را ندارد، سرمایه گذار بخش خصوصی نیز برای سینما ریسک نمی کند.
تاریخ انتشار: ۱۴۰۰/۰۲/۱۰ سایت های دیگر : خبرگزاری ایمنا خبر فوری خبرنامه دانشجویان ایران ایرانا

سیاوش حقیقی تهیه کننده سینما در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به شرایط فعلی سینما در دوره کرونا گفت: در حال حاضر هیچ پروژه ای چه در حوزه سینما و چه در حوزه تلویزیون در دست ندارم، هرچند افرادی هستند که پروژه های مختلفی را در دست دارند اما نمی دانم این افراد در چنین شرایطی سرمایه از کجا می آورند که می توانند کار کنند.

وی بیان کرد: بحث پلتفرم ها نیز که قصه جداگانه ای دارد و مانند سینما تبدیل به یک گعده خودمانی چند نفر تصمیم گیر شده که تنها اجازه ورود عده خاصی را می دهند. تکلیف تلویزیون نیز مشخص است و وضعیت سریال سازی در آن گویای همه چیز است.

این تهیه کننده سینما توضیح داد: در حال حاضر تنها پلتفرم ها است که تولید دارند و تلویزیون تنها به اندازه نیاز خود دست به تولید سریال یا فیلم می زند. یعنی اگر می خواستند که برای ماه مبارک رمضان سریال تولید کنند، چهار سریال آماده می کردند تا ببینند کدام کیفیتش بهتر است که آن را روی آنتن ببرند، اما الان به جای سریال برای شبکه ها، کلاً پنج سریال تولید می کنند که و تنها یکی را حذف می کنند و این نشان می دهد که صدا و سیما نیز با کسری بودجه مواجه است.

وی ادامه داد: سینما هم که مساله کاملاً جداگانه است و طی 2 سال گذشته با شیوع ویروس کرونا در حال تعطیل شدن است، مساله این است که در شرایط فعلی نمی توان در سینما کار کرد، کدام سرمایه گذار بخش خصوصی در شرایط این چنین، سرمایه خود را به خطر می اندازد تا فیلم تولید کند، آن هم در سینمایی که شرایط اکران آن اصلاً مناسب نیست.

تهیه کننده فیلم سینمایی خون خدا تاکید کرد: ما تجربه اکران نوروزی را در سال 1400 پشت سر گذاشتیم، در بهترین شرایطی که دولت همه جا را باز کرده بود، فیلم ها را روی پرده سینما بردیم اما از فروش چندان مناسبی برخوردار نبودیم، به همین دلیل سرمایه گذار در چنین شرایطی علاقه ای به سرمایه گذاری در سینما ندارد.

وی با بیان اینکه در حال حاضر تنها ارگان های مختلف با توجه به سیاست هایی که دنبال می کنند، می توانند دست به تولید فیلم در سینما بزنند، توضیح داد: سرمایه گذار بخش خصوصی دیگر تمایلی به سرمایه گذاری در سینما ندارد، البته این را هم باید بگویم گاهی می شنویم که بخش خصوصی دست به تولید فیلم زده است که واقعاً نمی دانم سرمایه آن را از کجا می آورد، واقعاً در شرایط فعلی جذب سرمایه برای تولید در سینما بسیار سخت است و کسی دغدغه سینما را ندارد.

حقیقی گفت: برخی می گویند اگر واکسیناسیون اجرایی شود، مردم باز هم به سینما باز می گردند، اما معتقدم در شرایط فعلی اگر مردم واکسن هم بزنند باز هم به سینما یا تئاتر نمی آیند، البته این را هم باید بگویم که تولیدات پلتفرم ها مردم را به تنبلی و خانه نشینی عادت داده اند، مخاطب می گوید برای یک فیلم دیدن در سینما به همراه خانواده برای تهیه بلیت سینما و تنقلات باید هزینه بسیاری پرداخت کرد، اما در پلتفرم ها تنها با پرداخت 30 هزار تومان کل خانواده می توانند فیلم را در خانه ببینند و لذت ببرند.

وی ادامه داد: همه این مسائل دست به دست هم داده است تا سینما رو به تعطیلی برود و کمتر کسی در این حوزه مشغول به کار است، در حال حاضر عوامل سینمایی در سریال ها و تولیدات پلتفرم ها مشغول به کار هستند و اگر این پروژه ها نباشد کاری هم وجود ندارد.

این تهیه کننده سینما ادامه داد: تعدادی مستند در دست دارم که امیدوارم بتوانم آن را به سرانجام برسانم، در گذشته با شروع مذاکرات 1+5 تصمیم به ساخت مستندی در این رابطه گرفتم که حالا با ازسرگیری آن تصمیم دارم تا این مستند را همچنان ادامه دهم البته شرایط کرونا کمی کار را سخت کرده است.

حقیقی در پایان گفت: یک مستند با موضوع شهدای نیروی هوایی داشتم که همچنان در مرحله اصلاحات است که بعد از انجام آن، می توانیم این مستند را کلید بزنیم.

کد خبر 5199813

نیوشا روزبان

لینک خبر :‌ خبرگزاری مهر
تقریبا تمام سینماداران معتقدند که در دوران کرونا سالن های سینما با رعایت پروتکل های بهداشتی یکی از کم خطرترین مکان ها برای تفریح خانواده ها می توانستند باشند، اما عدم اطلاع رسانی درست نسبت به فعالیت سینماها همان چند فیلم اکران شده را هم ناکام و سالن های سینما را خالی نگه داشت و خیلی ها امید چندانی به بهبود اوضاع ندارند.

به گزارش ایسنا، در یک سال و چند ماه گذشته بارها گله ها و انتقادهای سینمادارها نسبت به تعطیلی سینماها انعکاس یافته و مشکلاتی همچون نبود حمایت کافی و مورد انتظار از سوی دولت، اکران نشدن فیلم های جذاب و مخاطب پسند و فشار مالی برای پرداخت حقوق و حق بیمه پرسنل سالن ها سبب شده عده ای از صاحبان سینماها به فکر تغییر کاربری بیافتند و اقداماتی هم در این راستا انجام دهند.

اعلام تعطیلی سینما "عصر جدید" تهران برای بررسی شرایط و تصمیم گیری در مورد آینده فعالیت این سینما یکی از مهم ترین خبرهایی بود که در همین رابطه منتشر شد، ضمن این که این اولین مورد نبود و مدتی قبل گفته شد که مدیران چند سینمای دیگر تهران هم برای تغییر کاربری درخواست داده اند.

به این ترتیب از آن جا که تهیه کننده هایی که فیلمِ آماده اکران دارند ریسک نمایش فیلم های خود را در روزهای کرونایی کمتر به جان می خرند، باید ادامه این روند را انتظار داشت و نکته مهم این است که این مشکلات فقط مختص تهران نیست و سینماهای شهرهای دیگر که بیشتر آن ها زیرمجموعه موسسه بهمن سبز حوزه هنری هستند، وضع بهتری ندارند.

در این باره محسن گرشاسبی - مدیر سینما بهمن اهواز - تاکید می کند که مسئولان عالی رتبه فرهنگ و هنر کشور به داد سینماها برسند و تصمیم جدی برای آن ها بگیرند تا از وضعیت موجود خارج شوند.

او با اشاره به مشکلات عدیده در این سینما، اظهار می کند: طی 30 سال خدمت این اولین بار است که می بینم سینما با چنین بحران و مشکلات عدیده ای مواجه می شود. در گذشته مشکلات و بحران های متفاوتی را به چشم دیده ام اما همیشه قابل حل بودند و این را که سینما تا به این حد در معرض نابودی قرار گیرد ندیده بودم. این اتفاقی است که هیچ گاه فکرش را نمی کردم روزی رخ دهد و متاسفانه می بینم که سینما در حال گذراندن روزهای سختی است که در تاریخ بی سابقه است.

او با بیان این که طی دو سال اخیر بسته شدن سینماها فشار جدی به عوامل اجرایی و پرسنل آن ها وارد کرده است، می افزاید: انتظار داریم مسئولین از ما حمایت کنند اما متاسفانه نمی دانم چرا آن ها هیچ اقدامی انجام نمی دهند. سینماها در حال از بین رفتن هستند و حتی پرسنل نیز دچار سردرگمی شده اند. متولیان امر که تصمیم گیرنده تعطیلی سینماها هستند باید به فکر پرسنل که تمام حق و حقوق شان از طریق فروش بلیت این مراکز تامین می شود باشند، چرا که وقتی سینماها تعطیل می شوند معیشت پرسنل سینماها نیز به خطر می افتد.

گرشاسبی همچنین به بازگشایی و بسته شدن سینماها در این ایام اشاره و بیان می کند: سینماها از ابتدای اپیدمی بسته و بعد در مقطعی یک ماهه بازگشایی شدند. متاسفانه با تبلیغات منفی که درباره سینماها شده مخاطبان این اماکن را بسیار پرخطر می دانند و حتی در دوران بازگشایی هم مراجعه کننده ای نداریم، به همین دلیل از دست اندرکاران، مسئولان و استاندار محترم خوزستان می خواهیم تا چاره ای برای رفع مشکلات عدیده سینماها بیاندیشند و بودجه ای را برای حل مشکلات سینماها درنظر بگیرند.

انتهای پیام

لینک خبر :‌ خبرگزاری دانشجویان ایران
تاریخ انتشار: ۱۴۰۰/۰۲/۰۹ سایت های دیگر : جماران

: کریم لک زاده کارگردان سینما با انتقاد شدید از تصمیمات نابخردانه مدیران سینمایی و اصرار به برگزاری شو ی جشنواره جهانی فیلم فجر در بحران کرونا گفت: برگزاری جشنواره جهانی فیلم فجر قطعاً نباید به صورت عمومی و فیزیکال باشد چرا که بی تردید برگزاری این رویداد به صورت فیزیکی می تواند وضعیت کرونا را به شدت بدتر کند و من امیدوارم تا دیر نشده مسئولان ذیربط تدبیری سریع داشته باشند و جلوی برگزاری جشنواره به شکل عمومی و فیزیکی را بگیرند.

کارگردان فیلم های سینمایی شیرجه بزرگ و قیچی در گفتگو با خبرنگار افزود: من امیدوارم مسئولان دولت قبل از هر اتفاقی به صورت گسترده واکسن وارد کنند تا هرچه سریع تر بتوانیم بحران کرونا را مهار کرده و به زندگی عادی مان بازگردیم؛ بی تردید این خواست اکثریت قریب به اتفاق ملت ایران است.

وی ادامه داد: ما در بدترین عصر جهان و در بدترین روزها زندگی می کنیم که هیچ چیز درست سر جای خود قرار ندارد و تنها تدبیر و آگاهی و هوشیاری است که می تواند نجات بخش مان باشد.

لک زاده با بیان اینکه در کشور ما هر پدیده ای لایه های متعدد و پیچیده ای دارد اظهار داشت: وضعیت ما به گونه ای است که راجع به هر پدیده ای تحلیل می کنیم دچار اشتباه می شویم چرا که هر پدیده ای ده ها لایه پنهان دارد و این مسأله سبب می شود نتوان راجع به هیچ امری برنامه ریزی درست داشت. مسأله کرونا و تعطیلی سالن های سینما، بیکاری سینماگران و توقف تولیدات و از یک سو برگزاری جشنواره های سینمایی هم جزو همان لایه های پیچیده است!

این سینماگر تأکید کرد: در این ایام به جز سوگواری هیچ کار دیگری نمی توان انجام داد! پس قطعاً بهتر است تدبیری داشته باشیم تا این بحران از بین برود و بعد از بحران بتوانیم دوباره تدبیری برای احیای فرهنگ و هنر و سینما کنیم.

وی در پایان این گفتگو افزود: این روزها اوضاع اقتصادی کل کشور از جمله سینما به شدت به هم ریخته شده، سینماگران مستأصل هستند و شاهد این هستیم که سینماها تعطیل هستند و فیلم هایی که در فضای مجازی به نمایش درمی آیند سریعاً سرقت می شوند؛ ای کاش مسئولان قبل از هر چیز تدبیری برای سینماگران درمانده داشته باشند و برگزاری هر جشن و جشنواره ای را به آینده موکول کنند.

کارگردان فیلم های سینمایی شیرجه بزرگ و قیچی در گفتگو با خبرنگار افزود: من امیدوارم مسئولان دولت قبل از هر اتفاقی به صورت گسترده واکسن وارد کنند تا هرچه سریع تر بتوانیم بحران کرونا را مهار کرده و به زندگی عادی مان بازگردیم؛ بی تردید این خواست اکثریت قریب به اتفاق ملت ایران است.

وی ادامه داد: ما در بدترین عصر جهان و در بدترین روزها زندگی می کنیم که هیچ چیز درست سر جای خود قرار ندارد و تنها تدبیر و آگاهی و هوشیاری است که می تواند نجات بخش مان باشد.

لک زاده با بیان اینکه در کشور ما هر پدیده ای لایه های متعدد و پیچیده ای دارد اظهار داشت: وضعیت ما به گونه ای است که راجع به هر پدیده ای تحلیل می کنیم دچار اشتباه می شویم چرا که هر پدیده ای ده ها لایه پنهان دارد و این مسأله سبب می شود نتوان راجع به هیچ امری برنامه ریزی درست داشت. مسأله کرونا و تعطیلی سالن های سینما، بیکاری سینماگران و توقف تولیدات و از یک سو برگزاری جشنواره های سینمایی هم جزو همان لایه های پیچیده است!

این سینماگر تأکید کرد: در این ایام به جز سوگواری هیچ کار دیگری نمی توان انجام داد! پس قطعاً بهتر است تدبیری داشته باشیم تا این بحران از بین برود و بعد از بحران بتوانیم دوباره تدبیری برای احیای فرهنگ و هنر و سینما کنیم.

وی در پایان این گفتگو افزود: این روزها اوضاع اقتصادی کل کشور از جمله سینما به شدت به هم ریخته شده، سینماگران مستأصل هستند و شاهد این هستیم که سینماها تعطیل هستند و فیلم هایی که در فضای مجازی به نمایش درمی آیند سریعاً سرقت می شوند؛ ای کاش مسئولان قبل از هر چیز تدبیری برای سینماگران درمانده داشته باشند و برگزاری هر جشن و جشنواره ای را به آینده موکول کنند.

لینک خبر :‌ هشدار نیوز
باید و نبایدهای اکران فیلم های سینمایی در فضای مجازی و راهکارهای حمایت از صنعت سینما و مقابله با قاچاق فیلم ها در برنامه شهر فرنگ مورد بحث و بررسی قرار گرفت.
تاریخ انتشار: ۱۴۰۰/۰۲/۰۹

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی شبکه خبر،
مهدی کوهیان تهیه کننده سینما در برنامه شهر فرنگ گفت: فضای مجازی حتما فضای مناسبی است خصوصا دراین شرایط کرونایی که بر اساس پیش بینی ها اکران در سالن ها حداقل تا 2، 3 سال دچار مشکل خواهد بود.

این تهیه کننده سینما تاکید کرد: در این شرایط راهی جز این نداریم که به سمت فضای مجازی برویم.

کوهیان با بیان این که با اکران فیلم در فضای مجازی با پدیده قاچاق فیلم ها بیشتر روبرو می شویم گفت: باید راهکار هایی برای این معضل پیدا کنیم، به نظرم ما به لحاظ سیاستگذاری ها و زیرساخت ها و تکنولوژی ها هنوز رشد لازم را در این بستر پیدا نکرده ایم.

او گفت: حتما می توانیم قوانین به روزی تری برای این موضوع تدوین کنیم، اما با همین قوانین موجود هم دست دستگاه های مسئول برای رسیدگی به جرم قاچاق فیلم ها باز است، اما واقعیت این است که اراده ای برای رسیدگی به این جرم وجود ندارد.

این تهیه کننده سینما افزود: مسئولان باید مشخص کنند که سینما را در کشور کسب و کار می دانند یا امری حاکمیتی، هنوز نتوانسته ایم این را جا بیندازیم که فرهنگ و هنر هم، کسب و کاری مثل دیگر مشاغل است و مسئولان باید موانع تولید آثار سینمایی را برطرف کنند.

کوهیان گفت: سامانه ای فعلی باید از تجربه های گذشته استفاده کنند و برنامه جامعی برای گسترش داشته باشند، اتفاقات اخیر نشان داد که فضای مجازی و اکران آنلاین حرفه و کسب و کاری پر سود است و حتی می تواند دچار کمبود و بازیگر شود.

محمدرضا لطفی کارگردان سینما هم گفت: فضای مجازی برای سینما لازم است، اما نتوانسته به سینمای ایران کمک کند.

او هم قاچاق را یکی از معضلات برای اکران آنلاین فیلم ها دانست.

لطفی گفت: تا زمانی که مسئولان فرهنگی نمایش در فضای مجازی را به رسمیت نشناسند هیچ انگیزه و اراده ای برای جلوگیری از قاچاق فیلم ها نخواهد بود.

این کاگردان سینما گفت: باید تکلیفمان را مشخص کنیم که آیا معتقدیم فضای مجازی در کنار سالن و مکمل آن است یا این که آن را در مقابل سالن و رقیب سالن می دانیم.

کد ویدیو
دانلود

فیلم اصلی

لینک خبر :‌ شبکه خبر
سارا امیری معتقد است پس از این همه سال هنوز کسی متوجه دلیل تعویق چندساله اکران این فیلم نشده و همین موضوع این فیلم را به مرموزترین پروژه سینمای ایران تبدیل کرده است.
تاریخ انتشار: ۱۴۰۰/۰۲/۰۹

مهسا بهادری: شاید بتوان گفت لاله با کارگردانی اسدالله نیک نژاد، یکی از پرحاشیه ترین فیلم های دهه اخیر سینما است؛ فیلمی که بارها تهیه کننده آن عوض شد و فیلمبرداری آن به تعویق افتاد.

پس از حدود 10 سال از کلید خوردن لاله ، این فیلم در جدول اکران نوروزی 1400 قرار گرفت که به دلیل گسترش شیوع کرونا و بسته شدن سینماها، نمایش آن ناتمام ماند.

سارا امیری، نقش اول این فیلم با حدود سه ساعت زمان را ایفا می کند؛ بازیگری که برای اولین بار با لاله به جامعه سینمایی معرفی شد و تسلطش به زبان انگلیسی و اتومبیل رانی، یکی از دلایل حضورش در این فیلم بود.

گفت وگو با سارا امیری را در ادامه می خوانید.

فعالیت هنری خودتان را از کجا و چه زمانی آغاز کردید؟

من کار هنری را در هجده سالگی و با کار گرافیک آغاز کردم و بعد به عنوان طراح صحنه تئاتر مشغول به فعالیت شدم و بعد از آن هم از ایران رفتم و دوره های آموزش تئاتر در فرانسه و آموزش ساخت فیلم را در دبی پشت سرگذراندم. در زمینه بازیگری هم در فیلم های کوتاه متعددی بازی کردم و اولین فیلم سینمایی بلندی که در آن ایفای نقش کردم، لاله بود.

به واسطه این که مدتی در خارج از ایران بوده اید، زبان انگلیسی تان قوی بود اما آیا در اتومبیل رانی هم مهارت داشتید که برای بازی در لاله انتخاب شدید؟

زمانی که آقای نیک نژاد هنوز من را انتخاب نکرده بودند و صرفا فراخوان بازیگری منتشر شده بود، پیام ایرایی که یکی از دوستان عکاسم است، من را به این پروژه معرفی کرد و زمانی که من برای تست رفتم، آقای نیک نژاد نگفت که من را برای نقش لاله می خواهد. من حدودا سه یا چهار ماه در شرکت رفت و آمد می کردم و حتی ایشان به من نگفته بود که من را برای بازیگری می خواهد و فکر می کردم برای کارهای طراحی صحنه انتخاب شده ام. زمانی که وارد پیش تولید شدیم، کم کم متوجه ماجرا شدم. البته در اتومبیل رانی هم مهارت هایی داشتم اما به پای خانم صدیق نمی رسید.

با لاله صدیق آشنایی داشتید؟

خیر، من با ایشان آشنایی نداشتم و او را اولین بار سر صحنه فیلمبرداری و در پیست آزادی دیدم.

شخصیت اصلی فیلم لاله ، تا چه میزان به شخصیت حقیقی خانم صدیق نزدیک بود؟

ایشان فقط یک بار سر صحنه فیلمبرداری حاضر شدند و من همان یک بار متوجه شدم که بهتر است آن لاله صدیقی را که در فیلمنامه وجود دارد، در شخصیتم بسازم. کاراکتر لاله در فیلم خیلی به شخصیت خانم صدیق منطبق نمی شد. شناخت شخصیت نمایشنامه یا فیلمنامه یکی از مهم ترین بخش های ایفای نقش است و در طول بازی کردن این نقش، بسیار به این موضوع توجه می کردم.

و به نتیجه ای که مد نظر آقای نیک نژاد و خودتان بود رسیدید؟

تمام تلاشم را کردم. چه در زندگی شخصی و چه در زندگی حرفه ای، انتقاد برای من همیشه سازنده بوده است. کاری نداشته ام چه کسی از من تعریف می کند یا چه کسی من را نکوهش می کند، هرکسی دیدگاهی دارد اما همیشه سعی کردم آن چیزی را که درست تر است، انتخاب و زندگی ام را بهتر کنم. به قول آن شعر معروف مولانا؛ هرکسی از ظن خود شد یار من، از درون من نجست اسرار من و بسیاری از اوقات این انتقادات منفی بسیار برای من سازنده بوده است.

انتقادات منفی بیشتر بوده است یا مثبت؟

از روزی که اکران خصوصی این فیلم آغاز شد تا امروز، برخلاف آن چیز که فکر می کردم، همه به من گفتند، برای اولین بازی، آن هم به زبان غیر مادری، خیلی بازی خوب و باورپذیری داشتی، فکر می کنم نظرات مثبت، بیشتر بود. اما به هر حال می دانم من از جان و دل برای این فیلم مایه گذاشتم و کم کاری نکردم. پیش خودم می گفتم یا این فیلم را در درست ترین حالت آن به پایان می رسانم یا هیچ وقت بازی نخواهم کرد.

در سکانس هایی که مسابقه برگزار می شد و یا حتی جایی که اتومبیل چپ کرد، شما بدل کار داشتید؟

بسیاری از جاها قرار بود که بدل کار در فیلم حضور پیدا کند، اما من این اجازه را ندادم و خودم می خواستم که بدل نداشته باشم، چون فیلم را فرزند خودم می دانستم.

قطعا پروژه لاله به بدل کار نیاز داشت اما آقای نیک نژاد با شناختی که از من داشت ریسک کرد و اجازه داد بسیاری از صحنه ها را بدون بدل کار فیلمبرداری کنیم

و آقای نیک نژاد این موضوع را به راحتی می پذیرفتند؟

قطعا این پروژه نیاز به بدل کار داشت و حضور بدل کار در بعضی از سکانس ها به چشم می خورد و نبود بدل کار در برخی دیگر از سکانس ها طبق در خواست خودم بود و آقای نیک نژاد با شناختی که از من به دست آورده بودند، این ریسک را می پذیرفتند. چون ما به یک جایی رسیده بودیم که ایشان از من می پرسیدند که سارا آیا قادر به انجام چنین پلانی هستی یا خیر و من می گفتم بله، مسئولیتش با خودم و کار را انجام می دادم.

در فیلم موقعیتی پیش آمد که شما واقعا بترسید یا آسیبی به شما وارد شود؟

یکی از سکانس ها، صحنه چپ کردن من در پیست آزادی بود و من باید از ابتدا برعکس وارد ماشین می شدم و کمربند را هم می بستم که چون برعکس بودم، باعث ایجاد حس خفگی در من می شد و در آن لحظه یک ماشین با سرعت از رو به رو به سمت من می آمد که می توانست بسیار خطرناک باشد. من حتی به این فکر کردم که ممکن است راننده چند ثانیه دیرتر ترمز را فشار دهد و با من برخورد کند و منجر به مرگ من شود.

در یکی از سکانس های پیست که ماشین چپ کرده بود، خودم داخل ماشین بودم و یک ماشین با سرعت به سمت من می آمد و اگر چند ثانیه دیرتر پدال ترمز را فشار می داد منجر به مرگ من می شد

دلیل انگلیسی زبان بودن این فیلم چیست؟

تنها دلیل این بود که موسسه سینمای مستند تجربی قصد داشت فیلمی را به زبان غیر فارسی و به زبان اول دنیا که انگلیسی است، در ایران بسازد.

از سال 92 تا امروز شما کاری انجام نداده اید، این اتفاق، دلیل خاصی داشت؟

دلیل خاصی نداشت، اما من تعهدی به این پروژه و عوامل آن داشتم که باید آن را به نتیجه می رساندم. به همین دلیل صبر کردم تا این فیلم به اکران برسد و در این ایام به مطالعه و آموختن پرداختم.

و تعویق در اکران فیلم سینمایی لاله ، باعث تاخیر در مشهور شدن شما شد.

بله، من می توانستم در این زمان در حالی که جوان تر و با انرژی تر بودم، در پروژه های بیشتری حضور داشته باشم و این تعویق ده ساله می توانست جای خود را به ایفای نقش های بیشتری بدهد. البته الان هم برای من دیر نشده است و دید بازتری نسبت به دنیا دارم وتجربه بیشتری کسب کرده ام.

تولید و اکران این فیلم بدون هیچ دلیلی و بدون این که موقعیت کسی را خراب کند، حدود ده سال به تعویق افتاد، شما دلیل این تاخیر را می دانید؟

متاسفانه هیچگاه به طور شفاف مشخص نشد که چرا لاله این همه سال مشکل داشته است. نه تنها من دلیلش را نمی دانستم، بلکه تمام عوامل از رخ دادن چنین اتفاقاتی مبهوت بودند . زمانی هم که اکران شد، زمان مناسبی نبود و به اوج گیری کرونا برخورد کرد و در نهایت، تعطیلی سینماها منجر به عدم اکران صحیح فیلم لاله شد.

یعنی شما در جریان تاخیر در اکران لاله نبودید؟

خیر.

تمام فیلم های ژانر اجتماعی درباره موضوع حق و ناحق صحبت می کنند، پس چرا هیچ کس چوب لای چرخ آنها نمی گذارد؟ پروژه لاله یکی از مرموزترین پروژه های سینمایی بود

لاله ، فیلمی درباره موانع سر راه زنان برای رسیدن به هدف شان است. خود شما در زندگی تان، تا به حال در رسیدن به اهداف تان با چنین افرادی که مانع تراشی می کنند، مواجه شده اید؟

من فکر می کنم که در این مملکت، زنان، پا به پای مردان می توانند آزادی داشته باشند، من به عنوان یک زن، جنسیت را در نظر نمی گیرم و فکر می کنم در زمانه ای زندگی می کنیم که این مسائل هیچ اهمیتی ندارد و نکته دیگر این که حق و ناحق، جنسیت نمی شناسد، من فقط این را می دانم که در کلام خدا، هیچگاه بحث نابرابری وجود نداشته است.

شاید به همین دلیل که لاله به موضوع حق و ناحق اشاره می کرد و آن را در حوزه زنان به وضوح به تصویر می کشید، تا این اندازه اکران آن به تعویق افتاده است.

تمام فیلم ها و سریال های ژانر اجتماعی و حتی ملو درام درباره موضوع حق و ناحق صحبت می کنند، پس چرا هیچ کس چوب لای چرخ آنها نمی گذارد؟ لاله یکی از مرموزترین پروژه های سینمایی بود.

با توجه به این که در این فیلم به زبان انگلیسی صحبت کردید، دیدن دوبله آن را به بیننده ها توصیه می کنید؟

خیر، از مخاطبان خواهش می کنم تا جایی که ممکن است، ورژن انگلیسی این فیلم را ببینید، چون عوامل سازنده زحمت زیادی برای تولید آن کشیدند، بعد فیلم دوبله می شود و صداهای غیرطبیعی روی آن گذاشته می شود.

مرحوم ماهچهره خلیلی در این فیلم حضور داشتند، اما سکانس های مرتبط با ایشان حذف شده است، این اتفاق به خاطر زمان طولانی فیلم رخ داد؟

نه. سکانس های مرتبط با ایشان به دلیل زمان حذف نشد، اتفاقا بسیار هم تمایل داشتیم تا سکانس های این دوست نازنین وجود داشته باشد اما دلیل اصلی حذف ایشان، عدم حضور سینان توزچو (بازیگر ترک) بود که نقش مربی لاله را داشتند و در مدت یک ماه نتوانستند در فاز دوم فیلمبرداری حاضر شوند و چون خانم خلیلی در فیلم نقش همسر ایشان را ایفا می کرد و خود مربی حضور نداشت، به طبع، نقش همسر مربی هم حذف شد.

در مواجهه با دوستان خیانت کاری مانند صنم با بازی خانم میترا حجار، چه واکنشی باید داشت؟

خانم میترا حجار فارغ از این پروژه، دوستی با سواد و هنرمند بسیار گران قدری هستند .اما در مورد نقش صنم که می تواند در زندگی واقعی ما چنین دوستانی وجود داشته باشند، طبیعتا اولین سوال که پیش می آید، این است که چرا این اتفاق افتاده، اما به هرحال چنین افرادی باید از زندگی مان حذف شوند و همین رفتارشان باعث می شود که متوجه شویم ماهی را هر وقت که از آب بگیریم، تازه است.

در این باره بیشتر بخوانید: ◾️ لاله پس از 10 سال حاشیه و جنجال، روی پرده رفت ◾️ واکنش لاله صدیق به اکران لاله

57245

کد خبر 1509261

لینک خبر :‌ خبر آنلاین
تاریخ انتشار: ۱۴۰۰/۰۲/۰۹

سینماسینما ، حسین سلطان محمدی

ماه رمضان هم به نیمه رسید و سینما در انتظار نمایش دادن آثار خود ماند. سالن ها که در نبرد با کرونا بسته ماندند و صاحبان آثار نیز، در احتیاط عدم ورود به فضای نمایش آنلاین و سرقت آثارشان. این میانه، تماشاگران سینما، حتی همان تعداد تقریبا ثابت، عملا در حال خارج کردن تماشای فیلم در سالن سینما ، از اقدامات و برنامه های معمولشان هستند. با این شیوه، تماشاگری که اضافه نشده هیچ، موجودی هم در حال از دست رفتن است. ما مانده ایم و دوران احتمالی پساکرونا، که نمی دانیم کی فرا می رسد.

از کلمه پسا بهره بگیرم به صورتی عامیانه. در هرگونه نظریه ای که در عالم آکادمیک، با واژه پسا همراه است، ما معمولا نوعی انتقاد به دوره ماقبل داریم و شکستن قاعده های دوره ماقبل و جستجوگر یا بیانگر روشی جدید، مثلا از جمله شاخصه های پسا مدرن، شکستن قواعد گذشته در جامعه است. این جستجوها البته بر روی تجربه های پیشین صورت می گیرد، یعنی با اتکا به برداشت ها از تحولات اجتماعی، روشی جدید را شناسایی یا معرفی می کنند. حالا برای دوره پساکرونای سینمای ایران، چه باید اندیشید و چه اندیشه ای داریم؟ آیا روش ابتکاری ای برای کشاندن تماشاگر پیشاکرونا، به سالن های سینما داریم؟ آیا تصور می کنیم جشنواره هایمان خیلی باشکوه تر خواهد شد؟ اسکار 2021 را که دیدید، با کمترین تماشاگر در فضای آنلاین رو به رو شد و عملا نشان داد که برای تماشاگران سینما در جهان، عملا سینمای مرسوم در حال رنگ باختن است. اما در همان سرزمین اسکار، روش های دیگری جسته نشده است؟ حتما شده است. نمونه تجربه نتفلیکس که بعضا آثارش را در دو بستر آنلاین و نمایش سنتی به نمایش درآورده است. همان روشی که ما با فیلم های خروج – البته نه چندان کامل – و شنای پروانه و دیدن این فیلم جرم است تجربه کردیم. یعنی برای علاقه مند به سالن، در سالن نمایش دادیم و برای بی علاقگان به حضور در سالن، از طریق پلتفرم های نمایش آنلاین. اتفاقا این دسته اخیر، به علت کمتر حضور یافتن در سالن سینما، چشمشان با قاب تلویزیونی، هماهنگ تر است و خیلی در قید شیفتگی به پرده بزرگ و مانند آن نیستند. برای این گروه از تماشاگران فیلم ها، که عمدتا تماشاگران خاموش و کمتر راه یافته به سالن ها هستند، با نمایش آنلاین بهتر می توان پیوند سینما و تماشاگر را حفظ کرد و حتی از تعداد کثیر این دسته از تماشاگر، بهره مادی برد. اما حیف که جسارت بهره مندی از دوران پسا یی (نوعی مزاح نهفته دارد) در سینمای ایران کم است و بهانه ساختن درباره سرقت آثار و مانند آن، نکته ای نهادینه شده است.

سینما برای مردم مرفه تهران نیست. سینما برای کل جامعه است. در همه شهرها. اگر قرار است به واژه ملی عنایتی ملموس بشود، باید در وضعیت فعلی به کل ملت توجه داشت در همه جغرافیای ایران. جغرافیای غیر از تهران، فقط برای هموار کردن مسیر فیلم ها برای رفتن به اسکار که نیست که بر این مبنا، ناگهان، فیلم انتخاب شده برای اسکار، از شهرستانی سر در می آورد برای اکران عمومی که معلوم نمی شد واقعا در اندیشه اکران فیلم در ایران، چه جایگاهی دارد. می دانیم که ایران و شهرهایش مانند آمریکا نیست که تقریبا اکران در هر سالنش، با سایر سالن ها یکسان است. اما با همین تمهید، خودمانی بگویم، سر اسکار را هم کلاه می گذاریم که فیلم ارسالی را با ویژگی اکران شده در ایران، معرفی می کنیم. ما در ایران تفاوت های بسیار جدی در بافت اجتماعی و بافت فرهنگی و سهم سینما رفتن در سبد مصرف محصولات فرهنگی مردم داریم. بنابراین، اگر دنبال منافع اقتصادی بیشتر هستید، به تماشاگر انبوه در شهرستان ها که به واسطه شرایط کرونایی، دسترسی بسیار آسان تری به فضای آنلاین دارند، بیندیشید. فراموشتان نشود که تقریبا در پانزدهمین ماه درگیری با کرونا قرار داریم. امیدواریم که برای دوره بی زمان بعد از کرونا که هیچ، برای همین دوره غوطه ور در کرونا به تصمیم رسیده باشید.

لینک خبر :‌ سینما سینما
یک زن و شوهر سینمایی برای ساخت فیلم جدیدشان، 12.5 میلیارد تومان از فارابی کمک گرفتند!
تاریخ انتشار: ۱۴۰۰/۰۲/۰۹

به گزارش تازه نیوز، تازه ترین شفاف سازی سازمان سینمایی درباره عملکرد مالی فارابی حکایت دارد از تخصیص 12.5میلیارد به پروژه ای با نام “دسته دختران”.

“دسته دختران” نام محمدرضا منصوری را به عنوان تهیه کننده دارد.
منصوری سال قبل فیلم “شیشلیک” را با حمایت اول مارکت همراه اول مخابرات تولید کرده و یک سال قبلتر هم در “درخت گردو”ی اول مارکت به عنوان مجری طرح و مدیر تولید حضور داشت.
آثاری مثل “تنگه ابوقریب”، “محمد(ص)” و “لاله” که با حمایت ارگان های مختلف از اوج تا بنیاد مستضعفان و مرکز گسترش تولید شده اند از جمله آثاری هستند که منصوری، مدیریت تولید آنها را برعهده داشته است.

نام دسته دختران به تهیه کنندگی محمدرضا منصوری در فهرست فارابی

کارگردانی “دسته دختران” را منیر قیدی همسر منصوری برعهده داشته که سابقه کارگردانی “ویلاییها” با حمایت فارابی را در کارنامه دارد؛ فیلمی در حاشیه جنگ که ازقضا مورد پسند مدیران رسانه ملی بوده و بارها روی آنتن رفته است.

سینما روزان گزارش داده در “ویلاییها”، منصوری به عنوان مدیر تولید و سعید ملکان به عنوان تهیه کننده حضور داشت. به غیر از “تنگه ابوقریب” از محصولات ارگان ارزشی اوج، سعید ملکان و منصوری در فیلمهایی نظیر “ابد و یک روز” و “میلیونر میامی/بی حساب” که با حمایت محمد امامی و محمدهادی رضوی تولید شده بود نیز سابقه همکاری داشته اند.

حالا در “دسته دختران”، منصوری خودش به عنوان تهیه کننده حضور دارد، همسرش کارگردان است و فارابی تمام قد، حامی تولید است.

در ریزعملکرد فارابی درباره چرایی تخصیص 12.5 میلیارد برای فیلم تازه منصوری-قیدی توضیحاتی داده نشده و فقط گونه فیلم، دفاع مقدس ذکر شده و اینکه فارابی مالکیت 100 درصدی فیلم را در اختیار دارد.

منیر قیدی در “ویلاییها” نشان داده بود از نظر تکنیکی، جلوتر از بسیاری فیلم اولیها است و منصوری هم با مدیریت تولید “درخت گردو”، عیار خود در تولید را ارائه داده بود.

اینکه چه سرنوشتی در انتظار “دسته دختران” باشد، مشخص نیست؟؟

نوروز همین امسال یکی از تازه ترین فیلمهای دفاع مقدسی مورد حمایت فارابی با عنوان “یدو” که ازقضا برنده سیمرغ بهترین فیلم فجر39 شد بدون اکران رسمی، از تلویزیون پخش شد.
می توان امیدوار بود به بازگشت سرمایه 12.5 میلیاردی که مصروف “دسته دختران” می شود؟؟

منیر قیدی و محمدرضا منصوری

لینک خبر :‌ تازه نیوز
تاریخ انتشار: ۱۴۰۰/۰۲/۰۹

: داود بیدل کارگردان سینما و تلویزیون در خصوص 8 سال عملکرد دولت روحانی در حوزه سینما و انتظارات از رئیس جمهور آینده گفت: سینمای ایران مدت ها است از مشکلات متعدد رنج می برد و تنها راه نجات سینما تشکیل یک اتاق فکر با حضور سینماگران دغدغه مند و دلسوز است؛ ما باید برای سینما برنامه ریزی داشته باشیم و در گام نخست 2 مسأله مهم را جزو اهداف اصلی خود قرار دهیم اول آنکه سینما را از لحاظ فرهنگی تقویت کنیم و در قدم بعد زندگی سینماگران را بهبود بخشیم!

کارگردان فیلم سینمایی روزگاری عشق و خیانت در گفتگو با خبرنگار افزود: سینما جدا از مقوله فرهنگی و هنری خود به عنوان یک حرفه مکانی است برای ارتزاق بخش عمده ای از سینماگران و فعالان این هنر-صنعت اما متأسفانه مدت ها است به دلایل متعدد وضعیت بسیار بد معیشتی در زندگی فعالان این حوزه مشاهده می شود چرا که میزان تولیدات بسیار کاهش یافته و سینما در دست کسانی افتاده که نوعی انحصار در آن به وجود آورده اند.

وی ادامه داد: بنده معتقدم دولت بعد از ابتدا باید تکلیفش را با سینما روشن کند؛ می خواهند سینما وجود داشته باشد یا خیر؟! اگر واقعاً دغدغه فرهنگ و هنر دارند و می خواهند سینما وجود داشته باشد باید دست از شعار دادن بکشند و با تدبیر و درایت مشکلات متعدد سینما را حل کنند و کاری کنند تا سینماگران متعهد و دغدغه مند و کاربلد بتوانند در سینما دست به تولید بزنند.

بیدل در همین راستا تصریح کرد: مسئولان دولت اگر نمی توانند اوضاع سینما را بهبود ببخشند بایستی تصدی گری سینما از دست دولت خارج شود و به دست نهادها و سازمان های غیردولتی بیفتد تا از این طریق سینما بتواند جانی دوباره گرفته و روی پای خود بایستد.

وی متذکر شد: سینما را باید به دست اهلش بسپارند تا مردم با این هنر-صنعت آشتی کنند چرا که سال ها است بنا به آمار موجود شاهدیم بسیاری از مردم رغبت رفتن به سینما را به طور کلی از دست داده اند و دیگر از حضور در سالن های سینما استقبال نمی کنند؛ البته این مسأله هیچ ارتباطی با کرونا ندارد چرا که قبل از گسترش و شیوع این ویروس هم ما شاهد بی رغبتی مردم برای حضور در سالن های سینما بودیم.

بیدل تأکید کرد: این بسیار تأسف بار است که در حال حاضر کشورهای کوچک از ما جلو زدند الآن کشورهایی که در نقشه جهان زیر پونز هستند سینمای شان از ما جلو زده و این برای ما که زمانی سینمای پیشرو داشتیم متأثرکننده است و مدیران سینمایی باید تدبیر جدی برای رفع این معضل اساسی داشته باشند.

کارگردان فیلم سینمایی روزگاری عشق و خیانت در گفتگو با خبرنگار افزود: سینما جدا از مقوله فرهنگی و هنری خود به عنوان یک حرفه مکانی است برای ارتزاق بخش عمده ای از سینماگران و فعالان این هنر-صنعت اما متأسفانه مدت ها است به دلایل متعدد وضعیت بسیار بد معیشتی در زندگی فعالان این حوزه مشاهده می شود چرا که میزان تولیدات بسیار کاهش یافته و سینما در دست کسانی افتاده که نوعی انحصار در آن به وجود آورده اند.

وی ادامه داد: بنده معتقدم دولت بعد از ابتدا باید تکلیفش را با سینما روشن کند؛ می خواهند سینما وجود داشته باشد یا خیر؟! اگر واقعاً دغدغه فرهنگ و هنر دارند و می خواهند سینما وجود داشته باشد باید دست از شعار دادن بکشند و با تدبیر و درایت مشکلات متعدد سینما را حل کنند و کاری کنند تا سینماگران متعهد و دغدغه مند و کاربلد بتوانند در سینما دست به تولید بزنند.

بیدل در همین راستا تصریح کرد: مسئولان دولت اگر نمی توانند اوضاع سینما را بهبود ببخشند بایستی تصدی گری سینما از دست دولت خارج شود و به دست نهادها و سازمان های غیردولتی بیفتد تا از این طریق سینما بتواند جانی دوباره گرفته و روی پای خود بایستد.

وی متذکر شد: سینما را باید به دست اهلش بسپارند تا مردم با این هنر-صنعت آشتی کنند چرا که سال ها است بنا به آمار موجود شاهدیم بسیاری از مردم رغبت رفتن به سینما را به طور کلی از دست داده اند و دیگر از حضور در سالن های سینما استقبال نمی کنند؛ البته این مسأله هیچ ارتباطی با کرونا ندارد چرا که قبل از گسترش و شیوع این ویروس هم ما شاهد بی رغبتی مردم برای حضور در سالن های سینما بودیم.

بیدل تأکید کرد: این بسیار تأسف بار است که در حال حاضر کشورهای کوچک از ما جلو زدند الآن کشورهایی که در نقشه جهان زیر پونز هستند سینمای شان از ما جلو زده و این برای ما که زمانی سینمای پیشرو داشتیم متأثرکننده است و مدیران سینمایی باید تدبیر جدی برای رفع این معضل اساسی داشته باشند.

لینک خبر :‌ هشدار نیوز
یک مستندساز می گوید اجرای درست مصوبه اخیر هیات دولت درباره مستندنگاری پروژه ها، باید با همکاری نهادهای تخصصی حوزه مستند اتفاق بیفتد.
تاریخ انتشار: ۱۴۰۰/۰۲/۰۸ سایت های دیگر : برخط نیوز ربیع

به گزارش همشهری آنلاین، معصومه نورمحمدی با اشاره به توییت وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی درباره حمایت دولت از مستندسازان در زمینه مستندنگاری گفت: افرادی طرح های مستندنگاری را انجام می دهند که با مستندسازی حرفه ای آشنایی چندانی ندارند و انجام این امور را با دستمزدهای اندک به دیگران می سپرند.

وی افزود: اگر سازمان ها و ارگان های دولتی برای این طرح ها از مراکزی مثل مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی که با مستندسازان و کارنامه حرفه ای شان آشنا هستند مشورت بگیرند و درگیر زد و بندهای صنفی و دوستی نشوند این مصوبه می تواند اتفاقی عالی برای مستندسازان باشد.

کارگردان مسافر فوکوشیما با تاکید بر این که در فضای مستند همه همدیگر را می شناسند و با کارنامه هم آشنا هستند، تصریح کرد: اگر مراکز خصوصی و دولتی ملزم به مشورت گرفتن از مرکز گسترش شوند، با اعلام نیاز به این مرکز و براساس کارشناسی درست و کارنامه و رزومه حرفه ای افراد، مستندسازان انتخاب می شوند و نهاد مربوطه می تواند براساس ایده ای که ارائه می دهند یک نفر را انتخاب کند و کار را به او بسپرد.

نورمحمدی با بیان این که با استفاده از این روش واگذاری طرح، دیگر نیازی نیست مستندساز طرح اش را به دست بگیرد و دائم از مرکزی به مرکز دیگر به دنبال بودجه باشد، گفت: با استفاده از این روش کرامت انسانی و شغلی افراد حفظ می شود و با روشی سیستماتیک و بدون رانت، طرح های مستندنگاری به افراد متخصص سپرده می شوند.

لینک خبر :‌ روزنامه همشهری
تهران- ایرنا- امیر اسفندیاری و شادمهر راستین از مدیران سی وهشتمین جشنواره جهانی فیلم فجر در گفتگویی اینترنتی به تشریح دلایل لزوم برگزاری رویدادهای سینمایی در شرایط کرونایی پرداختند و تاکید کردند که جشنواره ها آینده سینما را رقم می زنند.

به گزارش خبرنگار فرهنگی ایرنا، گفت وگوی زندهمعاون دبیر و رئیس دبیرخانه مرکزی و مدیر باشگاه و کارگاه های سی وهشتمین جشنواره جهانی فیلم فجر چهارشنبه هشتم اردیبهشت ماه برگزار شد.

امیر اسفندیاری در ابتدای این نشست ضمن اشاره به وضعیت برگزاری جشنواره های سینمایی، گفت: برخی رویدادها تعطیل شدند، برخی آنلاین برگزار شدند و برخی جشنواره ها هم بودند که به صورت ترکیب مجازی و فیزیکی برگزار شدند، اما مهمان بین المللی نداشتند.

وی با اشاره به برنامه ریزی برای برگزاری سی وهشتمین جشنواره جهانی فیلم فجر افزود: ما برنامه ای که داریم برگزاری به صورت هیبریدی یا همان فیزیکی و مجازی همزمان است. بازار فیلم به شکل آنلاین خواهد بود اما نمایش فیلم ها را با رعایت پروتکل های بهداشتی به صورت فیزیکی خواهیم داشت.

اسفندیاری ادامه داد: ما برای جشنواره جهانی چند پلن داشتیم یکی از پلن ها این بود که صرفاً افرادی که علاقه مند هستند، حضور داشته باشند اما بعدا پلن های دیگری هم ریختیم. موقعیتی که الان در دنیا وجود دارد متفاوت است. مثلا وقتی با دوستان جشنواره برلین صحبت می کردیم، می گفتند برنامه را به صورت فیزیکی برگزار می کنند اما بعد بازار را مجازی برگزار و اعلام کردند در تیرماه نمایش فیزیکی خواهند داشت که آن هم به عقب افتاده است.

معاون دبیر سی وهشتمین جشنواره جهانی فیلم فجر ادامه داد: مثلا در هند که کرونا این روزها خیلی هم قوت گرفته، چند جشنواره مثل گوا و کلکته برگزار شده است. سمیناری در جشنواره ونیز برگزار شد که مدیران جشنواره های دنیا در آن حضور داشتند و این سوال مطرح بود که لزوم برگزاری جشنواره ها در این شرایط چیست؟ نکته مهمی که وجود دارد این است که دو نوع سینما داریم؛ یکی سینمای مسلط که نگاهش به اکران است. سینمای مسلط می تواند این دوران را سپری و بعد فیلم ها را اکران کند اما جای سینمای آلترناتیو، در جشنواره هاست. اگر این جشنواره ها برگزار نشود سینمای آلترناتیو ضربه می خورد که عمده فیلم های ایرانی چنین هستند.

امیر اسفندیاری گفت: روند رو به رشد سینمای آلترناتیو در سینمای جهان در جشن اسکار هم به وضوح مشخص بود. فکر می کنم از روزی که ظهور شبکه های مجازی انحصار را از دست سینمای مسلط گرفت، این اتفاق رقم خورده است که توفیق فیلم هایی مانند یک دور دیگر و یا سرزمین بی خانمان ها در جشن اسکار امسال نشانه همین تغییر است.

در ادامه این گفتگوی زنده اینستاگرامی، شادمهر راستین مدیر باشگاه و کارگاه های سی وهشتمین جشنواره جهانی فیلم فجر هم گفت: در روزهای اول کرونا نگران بحث های اقتصادی بودیم. دوستان سریع سالن های سینما و تئاتر را بستند و می گفتند حاضریم فعالیت نکنیم، ولی مردم سالم باشند ولی بعد به این نتیجه رسیدند که باید با این موضوع کنار بیاییم و زندگی کنیم.

مدیر باشگاه و کارگاه های سی وهشتمین جشنواره جهانی فیلم فجر افزود: عملا تنها فعالیت هنری و اجتماعی که سینما دارد، همین جشنواره ها هستند. چون مخاطبی دارند که می تواند شکل جدیدی از اقتصاد را به دست بیاورد. کسانی که برنامه ریزی می کنند بدانند جشنواره آینده سینما را رقم می زند.

راستین ادامه داد: ستون اصلی فیلم های آلترناتیو در منطقه، جشنواره جهانی فجر است و کشورها قبول دارند اگر چیز جدیدی می خواهیم، در همین موضوع سینماهای مستقل است و ایران سمبل این موضوع است. خیلی ها می گویند قالب فجر را عوض کنید و مثل اسکار شوید، ولی خیلی از کشورها آرزوی این را دارند که مثل ما با کمترین سرمایه، بیشترین بازده را داشته باشند. ما خودمان باور نداریم که نمونه هنری و آینده نگرانه سینما را داریم.

این گفت وگو با صحبت های اسفندیاری ادامه پیدا کرد: اسکار یک مراسم است نه یک جشنواره. ما می توانیم نگاهی به وضعیت سینمای خودمان کنیم و نتیجه برگزاری جشنواره ها را ببینیم. اولین سالی که بعد از انقلاب فیلمی به اسکار معرفی شد، زیر درختان زیتون بود و اولین بار بود که بالای صدهزار دلار در آمریکا برای یک فیلم فروش داشتیم.

وی ادامه داد: در زمان معرفی بادکنک سفید این رقم به 425 هزار دلار رسید و بعدها بچه های آسمان بیش از نهصد هزار دلار فروش داشت. پس باید به آورده این موضوع توجه کنیم. این روند رو به رشد ادامه پیدا کرد تا جایی که فیلم جدایی نادر از سیمین معادل هفت میلیون دلار در سینماهای آمریکا فروش داشت. امسال هم، باز فیلمی که در ونیز مطرح می شود، جزو فیلم های مدعی اسکار می شود.

معاون دبیر سی وهشتمین جشنواره جهانی فیلم فجر در ادامه سخنان خود گفت: برای سینمای آلترناتیو و تعامل با سینمای جهان، قطعا حضور در جشنواره و برگزاری رویدادی مثل جشنواره جهانی فجر ضروری است و دنیا هم این رویداد را به رسمیت می شناسد.

او با اشاره به لزوم رعایت استانداردهای بین المللی در برگزاری جشنواره گفت: به لحاظ استاندارد برگزاری هم رتبه خوبی داشته ایم. از همان سال اولی که جشنواره جهانی از جشنواره ملی جدا شد، خواستیم استانداردها را رعایت کنیم و نماینده فیاپف بیاید و از کار ما بازدید کند، چون خیلی از مسائل برای این نهاد مهم است و همه این موارد را هم چک کردند.

در ادامه شادمهر راستین گفت: جشنواره جهانی فیلم فجر یک سال به تعویق افتاد، اما برای سال دوم باید پروتکل ها رعایت شود و این جزو بایدهاست. دوران کرونا نشان داد که سینما جزو ضروریات زندگی ماست، نه تنها تفریحات. سودهای پلتفرم های اینترنتی هم این موضوع را نشان می دهد. مخاطبان جشنواره جهانی به غیر از بحث تماشای فیلم به کارگاه ها و مهمانان هم توجه دارند.

او ادامه داد: در این دوره اگر به آن ایده آل ها که در ذهن مان هست برسیم، نمونه ای از برگزاری جشنواره در دوران کرونا می شویم. خیلی از جشنواره ها منتظرند، ببینند این معضل چگونه حل می شود، باید راهی پیدا کنیم که هم خطر کمتر شود و هم از تکنولوژی به بهترین شکل استفاده کنیم. اگر قبلاً تردید داشتیم که بخشی از جشنواره را به صورت آنلاین برگزار کنیم، حالا دیگر این تردید وجود ندارد.

اسفندیاری در ادامه مباحث مطرح شده از سوی شادمهر راستین تأکید کرد: پلتفرم سیناندو که ما برای برگزاری بخش بازار مجازی با آن قرارداد بسته ایم، امنیت بالایی دارد و همه مسائل را در نظر گرفته ایم. اصولاً لزوم برگزاری جشنواره را می توانیم به این تشبیه کنیم که فردی فیلمی دارد ولی بدون اینکه کاری کند، توقع دارد فیلمش بفروشد! جشنواره سینمایی باید برگزار شود. کمااینکه جشنواره ها تا امروز تاثیرات زیادی داشته اند.

شادمهر راستین در ادامه این گفت وگو تاکید کرد: برای من جالب بود که بازار فیلم با اینکه مجازی بود، اما سریع به حد نصاب رسید. این بازار دستاوردی است که باید آن را می داشتیم. خیلی از دوستانی که به سینمای هالیوود علاقه مند هستند، فکر نکردند اگر بیاید دیگر چیزی از سینمای ایران نمی ماند.

او در ادامه با طرح این پرسش که چگونه جشنواره های جهانی اقتصادی می شوند؟ تأکید کرد: جشنواره جهانی فجر به این بیزنس پلن و نقشه راه برگزاری رسیده است. ما مخاطب خودمان را داریم و این مخاطب می خواهد بداند جواب ما به کرونا چیست. باید به دنبال راه جدیدی باشیم تا این موارد را حفظ کنیم. حجم تولیدات مستقل از تولیدات صنعتی بیشتر شده چون در اینجا بودجه محدودتر است. فیلم های بزرگی که کمپانی های بزرگ داشتند متوقف شدند، اما فیلم های مستقل زود وارد جشنواره ها شدند. جشنواره ها این تهدید را به فرصت تبدیل کردند. تهیه کنندگان مستقل راه بیشتری برای حل موضوع دارند.

راستین توضیح داد: سینما خیلی زنده و پویاست و همه به دنبال این هستند که ببینند حالا سینما چگونه این بحران را رفع می کند. اگر همراه با پیشرفت ها نباشیم، صدمه می بینیم. سینماگران ایرانی اجازه نمی دهند بگوییم حیف چه وقفه ای ایجاد شد.

اسفندیاری در پایان توضیح داد: سینما معضل کرونا را هم پشت سر می گذارد، مثلا در چین وقتی بحران فروکش کرد، مردم به سینماها هجوم بردند. به نظرم بعد از کرونا هم بخش مجازی با جشنواره ها می ماند، چون همین بخش می تواند گروه بزرگی را پوشش بدهد.

سی و هشتمین دوره جشنواره جهانی فیلم فجر از 5 تا 12 خرداد 1400 به دبیری نویسنده، کارگردان و تهیه کننده سینما در تهران برگزار می شود.

لینک خبر :‌ خبرگزاری جمهوری اسلامی

: هوشنگ توکلی بازیگر و کارگردان سینما و تلویزیون با انتقاد از تصمیمات مدیران سینمایی و اصرار به برگزاری شو ی جشنواره جهانی فیلم فجر در بحران کرونا گفت: در تعجبم چطور راهپیمایی روز جهانی قدس به بهانه کرونا لغو می شود اما برخی درصدد برگزاری جشنواره جهانی هستند!؟؛ اگر کرونا خطر دارد چرا باید راهپیمایی در فضای باز لغو شود اما جشنواره در محیط سربسته برگزار گردد؟ این پرسشی است که مسئولان ستاد ملی مقابله با کرونا باید پاسخگوی آن باشند.

بازیگر فیلم های سینمایی زادبوم و درساژ در گفتگو با خبرنگار افزود: همه ما به خوبی آگاهیم که اصرار مدیران برای برگزاری جشنواره استفاده از پول های مانده در صندوق است! جشنواره ها بودجه های بسیار خوبی دارند که بخشی از آن ها به دلیل کرونا راکد باقی مانده و این بهانه ای است که در این روزهای باقی مانده عمر دولت این پول ها را بهره برداری کنند.

توکلی با تأکید بر اینکه در حوزه مدیریتی سازمان سینمایی انسان های فرهیخته، فرهنگی، سینمایی و دلسوز هنر دیده نمی شوند تصریح کرد: در سازمان سینمایی یک مجموعه انسان هایی هستند که اصولاً بازدارنده اند، در حوزه تولید تنها به برخی افراد بها می دهند و برخوردار از رانت هایی هستند که از آن به نفع خود بهره برداری می کنند.

این سینماگر پیشکسوت متذکر شد: در معاونت هنری کمتر شاهد این قبیل مشکلات هستیم اما در سازمان سینمایی تفکر خاصی وجود دارد و آن این است که از موقعیت هایی که به خصوص در تبادلات اقتصادی تعریف می شود به بهترین شکل بهره برداری کنند که اصرار برای برگزاری جشنواره های بی خاصیت یکی از مصداق های بارز این مدعا است.

بازیگر فیلم های سینمایی زیر سقف دودی و ماه وش خطاب به مدیران سازمان سینمایی اظهار داشت: آقایان در شرایط کرونایی بهترین فرصت است که هزینه های خانواده سینما که بیکار هستند را با تغییر کدهای مالی جشنواره ها تأمین کند و بودجه این رویدادها را به بخشی از سینماگران عاجز و درمانده اختصاص دهید.

وی در بخش دیگری از این گفتگو خاطرنشان کرد: بنده معتقدم این دولت با جریان اصلی نظام تضاد داشته و خود را آرام آرام از نظام جدا کرده و می خواهد خود را متفاوت نشان دهد. آن ها در این سال ها مجموعه های فرهنگی را یا تعطیل کردند یا منحرف و ما هیچ عملکرد مثبتی از ایشان شاهد نبودیم.

توکلی در پایان اظهاراتش تأکید کرد: ما فقط منتظریم این روزها زودتر بگذرد و این ها بروند تا ان شاالله جریان جوان انقلابی جایگزین شان شود و آرام آرام بتوانیم از این کابوس های شوم و تلخ 8 سال گذشته دور شویم.

بازیگر فیلم های سینمایی زادبوم و درساژ در گفتگو با خبرنگار افزود: همه ما به خوبی آگاهیم که اصرار مدیران برای برگزاری جشنواره استفاده از پول های مانده در صندوق است! جشنواره ها بودجه های بسیار خوبی دارند که بخشی از آن ها به دلیل کرونا راکد باقی مانده و این بهانه ای است که در این روزهای باقی مانده عمر دولت این پول ها را بهره برداری کنند.

توکلی با تأکید بر اینکه در حوزه مدیریتی سازمان سینمایی انسان های فرهیخته، فرهنگی، سینمایی و دلسوز هنر دیده نمی شوند تصریح کرد: در سازمان سینمایی یک مجموعه انسان هایی هستند که اصولاً بازدارنده اند، در حوزه تولید تنها به برخی افراد بها می دهند و برخوردار از رانت هایی هستند که از آن به نفع خود بهره برداری می کنند.

این سینماگر پیشکسوت متذکر شد: در معاونت هنری کمتر شاهد این قبیل مشکلات هستیم اما در سازمان سینمایی تفکر خاصی وجود دارد و آن این است که از موقعیت هایی که به خصوص در تبادلات اقتصادی تعریف می شود به بهترین شکل بهره برداری کنند که اصرار برای برگزاری جشنواره های بی خاصیت یکی از مصداق های بارز این مدعا است.

بازیگر فیلم های سینمایی زیر سقف دودی و ماه وش خطاب به مدیران سازمان سینمایی اظهار داشت: آقایان در شرایط کرونایی بهترین فرصت است که هزینه های خانواده سینما که بیکار هستند را با تغییر کدهای مالی جشنواره ها تأمین کند و بودجه این رویدادها را به بخشی از سینماگران عاجز و درمانده اختصاص دهید.

وی در بخش دیگری از این گفتگو خاطرنشان کرد: بنده معتقدم این دولت با جریان اصلی نظام تضاد داشته و خود را آرام آرام از نظام جدا کرده و می خواهد خود را متفاوت نشان دهد. آن ها در این سال ها مجموعه های فرهنگی را یا تعطیل کردند یا منحرف و ما هیچ عملکرد مثبتی از ایشان شاهد نبودیم.

توکلی در پایان اظهاراتش تأکید کرد: ما فقط منتظریم این روزها زودتر بگذرد و این ها بروند تا ان شاالله جریان جوان انقلابی جایگزین شان شود و آرام آرام بتوانیم از این کابوس های شوم و تلخ 8 سال گذشته دور شویم.

لینک خبر :‌ هشدار نیوز
یک کارشناس فرهنگی می گوید که با وجود داشتن بودجه میلیاردی جشنواره های سینمایی ما، ضریب دادن و گردآوری فیلمسازان جهان اسلام صورت نگرفته است و مدیران و نهادهای ما هیچ طرح و برنامه مشخصی در این زمینه ندارند.
تاریخ انتشار: ۱۴۰۰/۰۲/۰۸ سایت های دیگر : شفاف خبرگزاری اقتصادی ایران یکتا پرس پایگاه خبری ذاکر

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم ، جمهوری اسلامی ایران یکی از کشورهای پرجشنواره در منطقه و حتی دنیا حساب می شود که در آن جشنواره های زیادی با محورهای گوناگون در سال برگزار می شود و بودجه های زیادی را چه از منابع دولتی و چه از منابع خصوصی به خود اختصاص می دهد.

همواره جشنواره ها باید برای هدف مشخص و با راهبردهای کلان و تاکتیک های روشن همراه باشند تا بتوانند به افق مد نظر خود برسند. در این میان حوزه جهان اسلام که باید برای نظام ما به عنوان نظام سیاسی-دینی که به مسائل مهم دینی و مذهبی آن توجه دارد در میان جشنواره های سینمایی دنیا یک حلقه وصل و میدان تجمع فیلمسازان و هنرمندان بزرگ باشد. اما آیا چند جشنواره دولتی و غیردولتی ما توانسته اند در این زمینه با اهدافی بلندمدت به جریان ساز بودن در این زمینه دست یابند و بودجه های میلیاردی خود را برای برجسته کردن اهداف جهان اسلام در حوزه فرهنگی و هنری به کار گیرند و سینمایی با مسائلی مانند آزدسازی فلسطین و مبارزه علیه داعش و ترسیم نفود امپریالیسم در منطقه را ضریب بدهند؟

پاسخ سؤالات ما را محمدرضا عباسیان دبیر وقت جشنواره فیلم فجر، مستندساز و برنامه ساز و کارشناس فرهنگی می گوید.

* چرا سینمای جهان اسلام ( به معنای سینمایی که آرمان اسلام و تشکیل امت واحده دارد) حتی در میان کشورهای اسلامی به صورت جدی شکل نگرفته است؟

این تولید محتوا با موضوع جهان اسلام است که متأسفانه در سال های قبل دست ما در آن خالی است چه در سینمای داستانی که در حوزه استراتژیک کارهای در خور توجه تولید نکرده ایم و اگر به گذشته برگردیم شاخص ترین کار هنوز فیلم بازمانده اثر مرحوم سیف الله داد است و حتی به وقت شام آقای ابراهیم حاتمی کیا بیشتر مایه های ملودرام داشت و نتوانست تأثیر شایسته را در ترسیم چهره داعش بگذارد و واقعیت آن را نمایش دهد و شاید حتی فصل پنج پایتخت که درباره داعش بود بیشتر مخاطب را از این نظر درگیر می کرد.

در حوزه مستند هم همین طور درست است. در سال های قبل کارهای زیادی در موضوع سوریه و داعش ساخته شده است اما همچنان موضوعات فراگیر دیگر در حوزه های مختلف جهان اسلام دیده نمی شود و برآیند مستندهایی که در جهان اسلام با سوژه های مختلف باشد کم است به غیر از موضوع سوریه که اشاره کردم کارهای خوبی ساخته شد. دست وزارت ارشاد در این میان به عنوان بخش فرهنگی دولت کاملاً خالی بوده و همین طور صداوسیما به عنوان مهم ترین نهاد دیگر تولید فیلم و نهادهای دیگر.

بنابراین تا زمانی که تولید محتوای درست و قوی در خصوص آرمان های جهان اسلام شکل نگیرد نمی توان از سینمای جهان اسلام نیز حرف زد.

* جمهوری اسلامی ایران یکی از کشورهای داعیه دار و آرمان خواه اسلام و امت اسلامی است و در عین حال یکی از پر جشنواره ترین کشورهای منطقه است؛ چرا با این وجود نتوانسته است نقش جدی و پررنگی در ایجاد جشنواره سینمایی و فرهنگی داشته باشد؟ (البته جشنواره فیلم مقاومت و کنفرانس افق نو در این زمینه فعالیت داشته اند اما به نظر نمی رسد که به عنوان اصلی ترین جشنواره سینمایی جهان اسلام شناخته شده باشند.)

یک تجربه مشترک در منطقه ما جشنواره فیلم های مستند الجزیره بود که در قطر برگزار می شد که تجربه خیلی موفقی بود. این جشنواره توانست بعد از یکی دو سال جریان فکری مستندسازی در سراسر دنیا با نگاه ضد امپرسالیستی را ایجاد و فیلمسازان را دور خودش جمع کند. فیلمسازانی که از سراسر دنیا جمع می شدند و بستر مناسبی را به وجود می آورد هم برای این نگاه که از توان فیلمسازان برای تولید در الجزیره استفاده کند و هم اینکه اهداف خودش را پیگیری می کرد.

متأسفانه در مقابل چنین تجربه هایی جمهوری اسلامی ایران بسیار ضعیف عمل کرده است. درست است که افق نو که اشاره کردید کار خوب و مهی بود اما بیشتر گردهمایی هنرمندان و اندیشمندان بود تا جشنواره فیلم به این معنی که آثار سینمایی و مستند در این جشنواره حاضر نمی شدند و بیشتر محور، افرادی بودند که شاید بضاعت مالی قوی هم نداشتند. دلیلش هم این بود که در واقع برگزارکننده اصلی آن در حوزه فیلم و سریال تخصص زیادی نداشت. در جشنواره فیلم مقاوت و عمار نیز در حوزه جمع کردن هنرمندان این حوزه در سراسر دنیا موفق نبودند.

جشنواره فیلم فجر و سینما حقیقت که کاملاً رها هستند مسائلی مانند جهان اسلام که پیش کش، حتی در خصوص مسائل داخلی هم استراتژیک عمل نکردند و نمی کنند و حتی از این بالاتر اهداف خود دولت شان را هم پیگیری نمی کنند و نکردند. در حال حاضر مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی در هشت سال گذشته که مدیرعامل هم داشته است حتی یک فیلم در استای اهداف راهبردی دولت در مورد برجام هم فیلم نساخته است و مجموعه ای از کارهای بلاتکلیف و بدون راهبرد و منفعلانه تولید شده است. البته باید اذعان کرد که انفعال مدیریت در بسیاری از بخش های فرهنگی وجود دارد چراکه بزرگ ترین مشکل نگاه فرهنگی در دولت ما نگاه منفعلانه است.

* منظور شما از نگاه منفعلانه چیست یعنی صرفاً تولید ندارند؟

خیر، نگاه منفعانه معنی اش این نیست که صرفاً تولید ندارد بلکه فاقد برنامه و طرح و فاقد توان سفارش دهی اثر هستند و تنها مدیران ما نشسته اند ببیند که چه طرح و ایده ای برایش می آورند و بیشتر هم از اینکه ببینند چه طرحی می آورند نگاه می کنند که چه کسی می آورد و بر اساس آن کارها را سفارش می دهند که نتیجه آن می شود کارهای بلاتکلیف تولیدی که مشخصاً نمونه آن در وزارت ارشاد مرکز گسترش و فارابی است و حتی صداوسیما نیز وضعیتی مشابه دارد و در موضوعات راهبردی در حوزه بسیار مهم سوریه، عراق، افعانستان و لبنان هیچ کار جدی نداریم.

* در آستانه جشنواره جهانی فیلم فجر هستیم؛ به عقیده شما این جشنواره با دو بخش شاخه های زیتون و جلوه گاه شرق چقدر در هم افزایی و شناختن سینمای جهان اسلام مؤثر است؟

در مورد برگزاری جشنواره هم همین است، درست است که در ارشاد متمرکز است و آنجا مدیریت می شود اما مانند بخش های دیگر هم موفقیتی نداشتند. بسیاری از این جشنواره ها تنها اتلاف بیت المال اند. جشنواره هایی که بلاتکلیف هستند و برگزاری آنها هیچ اتفاق خاصی را رقم نمی زند.

در نهایت وضعیت ما همین است که هست؛ در حوزه راهبردی و تأثیرگذاری فکری، نظام ما پیام خود را به دنیا صادر کرده و توانسته حلقه بسیار بزرگی از علاقه مندان دور خودش جمع کند. اما دستگاه های فرهنگی ما به صورت عام در حوزه جهانی توفیق نداشتند در حالی که بودجه های بسیار زیادی هم دریافت می کنند. وزارت خارجه که کاری به مسائل فرهنگی ندارد و سازمان ارتباطات به عنوان نهاد صرفاً کارمندی تبدیل شده است و هیچ گزارشی هم ندارد که در سال این همه بودجه را صرف چه می کند؟ معلوم نسیت این همه نماینده فرهنگی ما در سراسر دنیا که به چه کاری مشغول هستند و بازدهی مشخص آنان در نظام فرهنگی ما چیست؟ و اصلاً باز بودن و بسته بودن آن چه کمکی به ما می کند؟ سازمان صداو سیما به عنوان مهم ترین مرجع تولید ما در کشور از حیث این نوع کارهای تأثیرگذار بسیار دستش خالی است و ارشاد هم کاملاً منفعل و ناتوان بوده است.

* آیا جدا کردن جشنواره جهانی فیلم فجر از بخش ملی آن نتیجه بهتری در شناخت انقلاب داشته است؟

در مورد جداسازی جشنواره ملی از جهانی باید گفت که یک کار کاملاً غیر عرف و استاندارد و غیر شدنی است. اصلاً نمی شود یک جشنواره را در دو زمان با دو دبیر داشته باشیم. جداسازی جشنواره فیلم فجر هیچ کمکی نکرد غیر از اینکه برای دلالان برگزاری جشنواره این فرصت را ایجاد کرد تا هزینه 2 برابر روی دست دولت بگذارند. هیچ کدام از جشنواره ها هیچ کارکردی در حال حاضر ندارند اما به طور مشخص این جداسازی هیچ تأثیری حتی در سینمای هنری نداشته است.

باز هم تکرار می کنم که حتی جشنواره فیلم مقاومت و افق نو هیچ تأثیرگذاری در گردآوری آثار با ارزش فیلمسازان متعهد و بین الملل نداشته است و عملکرد آنها قابل قبول نیست.

انتهای پیام/

لینک خبر :‌ خبرگزاری تسنیم
سردمداران این جشنواره بی مخاطب امسال نیز در اوج موج چهارم کرونا فریاد برآورده اند که می خواهند آن را به هر صورتی که هست برگزار کنند،حتی به قیمت به خطر افتادن جان سینماگران و مردم!
تاریخ انتشار: ۱۴۰۰/۰۲/۰۸ سایت های دیگر : پایگاه خبری نما خبر گزاری رسا

به گزارش مشرق ، سیدرضا اورنگ در کانال تلگرامی خود نوشت: جشنواره های جهانی،پس از تصویب آیین نامه و راه اندازی آن،در طول سال های متمادی با کمترین تغییر به کار خود ادامه می دهند.برنامه ریزی درست و کارشناسی شده که توسط متخصصان فن انجام شده،باعث به وجود آمدن جشنواره های مهم و بزرگی مانند:کن،برلین،ونیز و غیره شده است.این جشنواره ها در طول سال های برگزاری با کمترین تغییرات برگزار شده و می شوند.حرکت در مسیر اصلی و تداوم راز موفقیت آنهاست.
وقتی جشنواره ای با ساختاری خاص راه اندازی شده و به موفقیت دست یافته، نباید ساختار آن را بهم ریخت و تغییرات اساسی در آن ایجاد کرد.جشنواره بین المللی فیلم فجر،بیش از سه دهه با ساختاری تعیین شده و مشخص برگزار می شد که مورد توجه سینماگران و مردم نیز بود.در ایام جشنواره،علاقه مندان، هم به تماشای فیلم های ایرانی می نشستند و هم از دیدن آثار خوب خارجی لذت می بردند.

نمایش فیلم های کارگردانان بزرگی چون:آکیرا کوروساوا،اینگمار برگمان،جیم جارموش،ویم وندرس،ورنر هرتزوگ،آندره تارکوفسکی و چندین کارگردان مطرح دیگر در جشنواره فیلم فجر،موجب شد اهالی سینما و علاقه مندان با آثار این کارگردانان آشنا شده و از آنان بیاموزند.تاثیر فیلم های تارکوفسکی روی سینماگران و نسل جدید سینمای ایران غیر قابل انکار است.

وقتی جشنواره بین المللی فجر طراحی و راه اندازی شد،کارشناسان و تصمیم گیران اجماع کردند جشنواره به این صورت برگزار شود که سال ها نیز موفق بود.با کنار رفتن مدیران کاربلد،برگزاری جشنواره فیلم فجر به دست انداز افتاد و کم کم به یک شو تبدیل شد.ب زرگ ترین ضربه بر پیکر جشنواره بین المللی فیلم فجر،جدا سازی بخش داخلی و بین المللی این جشنواره بود.این اشتباهی بزرگ بود و شاید جرمی نابخشودنی!

وقتی جشنواره فیلم فجر با یک روال مشخص و در زمانی خاص برگزار می شد و برای ایرانیان و خارجی ها جا افتاده بود،چرا باید دچار تغییرات می شد؟دو پاره کردن یک جشنواره مهم،غیر از آسیب دستاورد دیگری نداشته و نخواهد داشت.

اولین آسیب این تصمیم ،تضعیف جشنواره فیلم فجر است که بیش از سه دهه برگزار می شد.دومین ضرر ،افزایش بودجه است و خرج های بی موردی که روی دست دولت می گذارد که شرایط مالی مناسبی نیز ندارد.
مهم ترین آسیب این جداسازی از بین رفتن اعتبار جشنواره بین المللی فیلم فجر در جهان است،زیرا بیش از سه دهه در زمانی خاص و روالی مشخص برگزار می شد و علاقه مندان خارجی سینمای ایران با آن آشنا بودند.در زمانی که جشنواره فیلم فجر به صورت سابق برگزار می شد،سینمای ایران در خارج بسیار مطرح بود.در آن ایام بود که فیلم ها و سینماگران ایرانی مورد توجه قرار گرفته و موفقیت های بین المللی به دست آوردند.

برگزاری جشنواره جهانی فجر نتوانسته و نمی تواند برای سینمای ایران و سینماگران مفید باشد،زیرا تب و تابی که هنگام جشنواره فیلم فجر در بهمن ماه وجود دارد،در ایام برگزاری جشنواره جهانی فجر دیده نشده و نمی شود.برای علاقه مندان ایرانی و خارجی،برگزاری جشنواره فیلم فجر در بهمن ماه جا افتاده است. مطمئنا پس از گذشت این ایام،شور و حال نیز از بین می رود.

تبلیغات بیشمار، خرج های آنچنانی و دعوت از مهمان های ریز و درشت نمی توانند شور و حال آفریده و جشنواره جهانی فجر را مهم و موفق جلوه دهند.کسانی که بدون کارشناسی و نظرخواهی، تصمیم به دو پاره کردن جشنواره بین المللی فیلم فجر گرفتند،دنبال موفقیت سینمای ایران نبودند،بلکه نیت دیگری در سر داشته و دارند.جشنواره جهانی فیلم فجر،سوالی است بی جواب!زیرا دلایلی که برای این جداسازی ارائه شده قابل قبول نبوده و نخواهد بود.
سازمان سینمایی و سردمداران این جشنواره بی مخاطب امسال نیز در اوج موج چهارم کرونا فریاد برآورده اند که می خواهند آن را به هر صورتی که هست برگزار کنند،حتی به قیمت به خطر افتادن جان سینماگران و مردم!وقتی خطر جانی وجود دارد،برگزاری آن چه توجیهی در این زمان دارد؟
آیا منافع نامی و مالی،این اندازه اهمیت دارد که به خاطر آن باید با جان مردم بازی کرد؟الان زمانی است که بودجه های اضافی،مانند هزینه جشنواره ها تجمیع شده و با آن مشکلات سینماگران گرفتار را حل کنند،نه اینکه به دست این و آن هرز رفته یا برخی نظرکرده ها از آن نفع ببرند!در حال حاضر نیز از بیت المال مردم برای جشنواره جهانی فجر دارد هزینه می شود،هزینه چه و که؟!

لینک خبر :‌ مشرق نیوز
معاون مطبوعاتی ارشاد در تلاش است گروه کالایی کاغذ را در ستاد اقتصادی دولت به گروه یک تغییر بدهد
تاریخ انتشار: ۱۴۰۰/۰۲/۰۹ سایت های دیگر : چاپ و نشر آنلاین

بحران کاغذ دوباره گریبان روزنامه های کشور را گرفته است اما این بار ماجرا به گران شدن قیمت کاغذ ختم نمی شود. داستان این روزها درباره کمبود کاغذ است و دغدغه مدیران مطبوعاتی که برای تامین کاغذ مورد نیازشان لنگ مانده اند. دست کم از یک دهه پیش بحران کاغذ پا برجاست و بارها به بزنگاه های این چنینی رسیده و همیشه راهکارهای مقطعی فرصتی برای تنفس تا بحران بعدی فراهم کرده. یکی از همین راهکارهای مقطعی را این روزها معاون مطبوعاتی وزارت ارشاد مطرح کرده است.

محمد خدادی از رئیس جمهوری خواسته که گروه کالایی کاغذ در ستاد اقتصادی دولت مطرح و تغییر آن تصویب شود تا راه برای تامین ارز باقیمانده 98 یا تامین ارز جدید برای سال 1400 فراهم شود.معاون مطبوعاتی وزارت ارشاد امیدوار است با این تصمیم، چرخه نشر و مطبوعات در سال جدید با چالش جدی مواجه نشود. حال آن که احتمالا ایشان به یاد نمی آورد که پیش از این هم کاغذ در گروه کالایی یک قرار داشت، یعنی در زمره کالاهایی بود که صرفا با ارز دولتی وارد می شود اما کمی بعد به کارگروه دو منتقل شد، چرا که انحصار واردات کاغذ مسائلی درپی داشت که به آنها فکر نشده بود.

درخواست این روزهای معاون مطبوعاتی وزارت ارشاد و مشکلات کاغذی مطبوعات را در شرایط کنونی بررسی کرده ایم، ناگفته های واردات کاغذ یارانه ای را هم به آن ضمیمه کرده ایم که ببینیم آیا راهکار فعلی معاون مطبوعاتی وزارت ارشاد واقعا می تواند نگرانی این روزهای اهالی مطبوعات را مرتفع کند و این که کتاب و روزنامه چه آینده ای پیش رو دارد.
اوضاع از چه قرار است؟
معاونت مطبوعاتی وزارت ارشاد سال 98 برای تامین کاغذ مطبوعات 40 میلیون دلار ارز درخواست کرد، اما دولت فقط توانست نیمی از این رقم را تامین کند و در اختیار معاونت مطبوعاتی قرار بدهد. بعد از آن به دلیل کمبود شدید منابع ارزی، کاغذ مطبوعات از شمول ارز دولتی حذف شد اما معاونت مطبوعاتی با تمهیداتی مانند اعمال نفوذ در فروش و توزیع کاغذهای وارداتی، توانست سهمیه کاغذ مطبوعات را با همان ارز 20 میلیون دلاری تا زمستان سال گذشته تامین کند.
هنوز چیزی از شروع سال 1400 نگذشته که کفگیرها به ته دیگه خورده است. نه تنها بودجه ای برای تامین کاغذ مطبوعات وجود ندارد، در بازار آزاد هم از کاغذ خبری نیست چون:
* دولت توان پرداخت بقیه ارز مورد نیاز برای واردات کاغذ را ندارد.
* برخی وارد کنندگان کاغذ آزاد، با توجه به از سرگیری مذاکرات و در پیش بودن انتخابات که می تواند افت قیمت کاغذ را درپی داشته باشد، از وارد کردن کاغذ پرهیز کرده اند
* بخشی از موجودی بازار کاغذ به منظور تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری پیش خرید شده است
طبیعی است که کاغذ کافی در بازار موجود نباشد و از آن ناامید کننده تر این که واردکنندگان آزاد هم دست کم تا بعد از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری تمایلی به وارد کردن کاغذ نداشته باشند و به این ترتیب این کمبود تا چند ماه آینده نیز ادامه خواهد داشت.

چرا تدبیر معاونت مطبوعاتی مفید نیست؟
در انتظار موج گرانی کاغذ
روزنامه های پرتیراژ از جمله روزنامه های جام جم، ایران، همشهری، شرق، هفت صبح، خراسان و باقی نشریات در سرازیر اسفباری قرار گرفته اند که به سمت تعطیلی کشیده می شود. در شرایط کنونی و به خصوص در ماه های پیش رو هیچ بعید نیست که این روزنامه ها نتوانند کاغذ مورد نیازشان را تامین کنند، مگر این که اندوخته ای در انبارهای شان موجود باشد یا به سختی و به قیمت بالا بتوانند کاغذ موردنیازشان را به صورت روزانه تامین کنند.
علی مزینانی، مدیرعامل روزنامه هفت صبح درباره وضعیت فعلی روزنامه ها می گوید: برای تامین کاغذ در مضیقه هستیم. همین امروز کاغذ روزنامه در بازار آزاد به قیمت 18500 تومان فروخته می شود اما نکته اینجاست که با همین قیمت هم به سختی می شود کاغذ مورد نیاز را تامین کرد.
براساس اظهارات مزینانی، این روزها مشکل اصلی کمبود کاغذ است. مدیرعامل روزنامه هفت صبح توضیح می دهد: از مدتی پیش کاغذ وارد نشده و اگر همین امروز قرار باشد بودجه ای تامین و واردات از سر گرفته شود، سه ماه طول می کشد تا مراحل اداری آن از جمله درخواست واردات و فرم های سفارش و بقیه موارد انجام شود؛ ضمن این که قیمت جهانی کاغذ هم بالا رفته و به هر حال قیمت کاغذ وارداتی حتی با نرخ دولتی هم ارزان نخواهد بود.
مزینانی معتقد است واردات کاغذ با نرخ دولتی، چه حالا چه در آینده، دردی از مطبوعات دوا نمی کند. او در این باره توضیح می دهد: نفس پرداخت یارانه، حمایت از مصرف کننده است؛ بنابراین یارانه کاغذ باید به مخاطبان تعلق بگیرد. اگر فرض کنیم 4000 کیوسک فروش مطبوعات در سراسر کشور وجود دارد و یک نشریه یا روزنامه فقط دو نسخه در اختیار این کیوسک ها قرار بدهد، باید 8000 نسخه چاپ کرده باشد. بنابراین دولت باید روی شکل و میزان توزیع نشریات نظارت داشته باشد و مطمئن باشد روزنامه ای که محتوای بهتری تولید می کند، مخاطب بیشتری دارد و به فروش بهتری دست پیدا می کند، از یارائه بهره مند شود، نه همه نشریات و روزنامه هایی که چه بسا منتشر نمی شوند.
محمدعلی قندهاری نیا مدیر عامل روزنامه جام جم نیز ضمن اشاره به کمبود کاغذ توضیح می دهد که آخرین بار اواسط زمستان کاغذ یارانه ای در اختیار روزنامه جام جم قرار گرفت. معمولا دولت 30 تا 40 درصد نیاز روزنامه ای مانند جام جم را تامین می کند و بقیه کاغذ مورد نیاز به صورت آزاد از بازار خریداری می شود.
براساس توضیحات قندهاری نیا، کاغذ بین 18 تا 20 هزار تومان برای هر کیلو در بازار آزاد معامله می شود. او درباره کمبود کاغذ و آینده مطبوعات در صورت تداوم این کمبود و گرانی می گوید: واردات کاغذ چندان دور از ذهن نیست؛ تجاری که از کشورهای اروپایی کاغذ وارد می کنند، به دلیل بسته شدن کانال سوئز، هنوز محموله ها را دریافت نکرده اند. امیدواریم با رسیدن کاغذ های اروپایی نیاز بازار تامین شود اما تردیدی نیست که قیمت این کاغذها بسیار گران خواهد بود و به زودی با افزایش قیمت قابل توجهی روبه رو خواهیم بود.
مدیرعامل روزنامه جام جم معتقد است گرانی کاغذ، قیمت تمام شده روزنامه ها را افزایش می دهد و این مساله حتی می تواند در کیفیت و محتوای روزنامه ها نیز تاثیر داشته باشد.

چرا تدابیر دولت هیچ وقت مفید نبوده است؟
چند نکته از پشت پرده
دولت با واردات کاغذ، به کتاب و مطبوعات یارانه می دهد تا قیمت این محصولات فرهنگی در اندازه ای بماند که مردم توان خرید داشته باشند، اما در تمام سال هایی که این یارانه پرداخت شده، اوجگیری یکباره قیمت کاغذ در برخی بزنگاه ها و حتی کمیاب شدن کاغذ را شاهد بوده ایم. آخرین نمونه اش در سال 91 که قیمت کاغذ تقریبا تا سه برابر افزایش پیدا کرد و البته حالا که به سختی حتی در بازار آزاد می توان کاغذ خرید.
چرا تدابیر دولت هیچ وقت مفید نبوده است؟ یارانه ای که باید به مصرف کنندگان کتاب و مطبوعات تعلق بگیرد، در اختیار واردکنندگان قرار می گیرد و بسیار دیده ایم که در این سال ها کسانی به عنوان واردکننده، کاغذهای واردشده با ارز دولتی را در بازار آزاد فروخته اند یا کاغذهای یارانه ای احتکارشده و دیگر مفسده های اینچنینی که نشان داده پرداخت یارانه بدون نظارت و مدیریت چه تبعاتی به دنبال دارد.
حتی حذف واردات کاغذ به نرخ آزاد و محدود شدن این کالا به واردات با ارز دولتی هم نمی تواند به این دلایل مهم باشد:
* امکان رانت خواری فراهم می شود.
* واردکنندگان حرفه ای تمایلی به همکاری با دولت ندارند.
* برخی نشریات ناچار می شوند کاغذ مورد نیازشان را از مطبوعات قدرتمندی که کاغذ بیشتری دریافت کرده اند، خریداری کنند.
* کاسبی افرادی که با داشتن مجوز و بدون انتشار حتی یک برگ روزنامه یا مجله، کاغذ یارانه ای می گیرند، مستدام خواهد ماند.
* ارزش ریالی کاغذ باطله از روزنامه ها و مجلات بیشتر باقی می ماند.
شاید از میان این گزینه ها، مورد دوم و مورد آخر نیاز به توضیح بیشتری داشته باشد. مورد دوم ماجرای واردکنندگانی است که تاجر کاغذ هستند و برای سال ها کسب و معاش شان از طریق واردات کاغذ بوده است؛ این افراد یا شرکت های حرفه ای، اگر در همکاری با دولت کاغذ به نرخ دولتی وارد کنند، اختیار فروش آن را از دست خواهند داد و از آنجا که دولت تمایل دارد کاغذ وارد شده را به صورت جیره بندی شده و قطره چکانی به مطبوعاتی ها عرضه کند، این واردکنندگان با مساله خواب سرمایه مواجه خواهند شد و 10 درصد سود حاصل از فروش کاغذ برای شان جذابیتی ندارد که حاضر به همکاری با دولت باشند. اینجاست که فرصت برای رانت خوارها مناسب تر می شود.
همچنین یک منبع آگاه به جام جم گفت که سال گذشته یک وارد کننده باسابقه، ارز دولتی برای کاغذ دریافت کرد، مراحل اداری و ثبت سفارش 1500 تن کاغذ انجام شد و زمانی که محموله در حال ارسال به کشور بود، دولت به وارد کننده مذکور ابلاغ کرد که باید کاغذ را به نرخ ارز نیمایی وارد می کرده و حالا باید ما به تفاوت ارز دولتی که 4200 قیمت داشت و ارز نیمایی که بین 11 تا 12 هزار تومان بود را پرداخت کند تا محموله اش از گمرک ترخیص شود!
گزینه آخری هم شاید کمی عجیب به نظر برسد، اما واقعی است. ماجرا از این قرار است که هر کیلوگرم کاغذ روزنامه با نرخ دولتی حدود 6000 تومان قیمت دارد. این در حالی است که کاغذ باطله در بازار آزاد به قیمت تقریبا 13 هزار تومان خرید و فروش می شود. به عبارتی هر کسی با داشتن یک یا چند مجوز نشریه، می تواند کاغذ یارانه ای بگیرد و حتی اگر نتوانست آن را در بازار آزاد بفروشد، به روزنامه یا نشریه ای تبدیل کند که روی کیوسک هم قرار نگیرد، چون همین نشریه را می تواند با قیمت تقریبا دو برابر به عنوان کاغذ باطله بفروشد!
از همین روست که برخی نشریات اصلا به کیوسک ها نمی رسند و اگر هم توزیع شوند، هرگز به مخاطبان فروخته نمی شوند، بلکه در پستو می مانند تا خریداران کاغذ باطله از راه برسند و به دو برابر قیمت بخرند. شاید همین توضیح کوتاه پاسخی باشد برای دلیل افت کیفیت نشریات، از جمله مجلاتی که هرگز به جذب مخاطب فکر نمی کنند، چون نیازی به آن ندارند.

منبع: آذر مهاجر - ادبیات و هنر / روزنامه جام جم

لینک خبر :‌ جام جم

در نشست مشترک ستاد انتخابات کشور با اصحاب رسانه مطرح شد؛

خدادی که در کمیته اطلاع رسانی ستاد انتخابات با حضور اصحاب رسانه سخن می گفت، خواستار تبدیل فضای اتهام زنی و قطبی سازی در کشور به فضای مبتنی بر گفتمان و ارائه راهبرد و راهکار شد.

به گزارش راه مردم به نقل از پایگاه اطلاع رسانی وزارت کشور، محمد خدادی معاون مطبوعاتی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در نشست مشترک ستاد انتخابات کشور با اصحاب رسانه که با میزبانی کمیته اطلاع رسانی ستاد انتخابات در محل وزارت کشور برگزار شد؛ با تشریح این موضوع که نقش رسانه ها در گرم تر شدن فضای انتخابات یک نقش جدی و تعیین کننده است؛ گفت: رسانه ها باید مخاطب شناس باشند و بدانند که امروز نیاز مخاطب شان چیست؟
خدادی در این خصوص گفت: نقش رسانه ها در انتخابات باید معطوف به این امر باشد که کاندیداها حامل چه برنامه ها و ایده های جدید و خلاقانه برای پیشبرد امور کشور هستند.
وی افزود: شرایط سیاسی امروز کشور ایجاب گر صرف گفتمانی انتقادی نیست و دیگر حرف های صرفا نقد گونه جوابگوی جامعه نیست، بلکه باید راه حل هم ارایه دهند.

خدادی با بیان اینکه کار مؤثر کردن هنر است، گفت: رسانه ها، باید فضای گفتمان سازی معطوف به کنش و عمل را در جامعه و سپهر سیاست شکل دهند.

معاون مطبوعاتی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در ادامه صحبت هایش به ضرورت فضای دوستی و همدلی در جامعه برای عبور از شرایط پیش روی کشور اشاره کرد و گفت: فضای اتهام زنی و قطبی سازی در کشور، باید به فضای مبتنی بر گفتمان و ارائه راهبرد و راهکار تبدیل شود.
وی در این خصوص گفت: رقابت امر ضروری و حتمی برای رشد جامعه است و این امر بایستی در بستر رفاقت صورت گیرد.

خدادی با تشریح این امر که هیچ کشوری در دنیا به اندازه جمهوری اسلامی ایران مورد هجمه و انتقاد رسانه های بیرونی قرار ندارد؛ گفت: تمام تلاش رسانه های معاند بر دلسردی مردم عزیز کشورمان و بی روح کردن جامعه نسبت به آینده است و برای همین بایستی با مسئولیت شناسی اجازه ندهیم دشمن موفق به ناامید سازی مردم شود.

معاون وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در پایان خاطرنشان کرد: واقعیت امر این است که رسانه های کشور اعم از اصلاح طلبی و اصولگرایی همواره منافع ملی، امنیت ملی و حفظ تمامیت ارضی کشور را سرلوحه اقدامات شان قرار داده و باید این موضوع بیش از گذشته مورد توجه قرار گیرد تا فضای افکار عمومی به سمت امید، اعتماد سازی سوق یابد.

لینک خبر :‌ روزنامه راه مردم
مدیر فروش نخستین نمایشگاه مجازی قرآن کریم گفت: به جز کتاب های دین و اسلام، کتاب های دفاع مقدس هم به این مجموعه اضافه شده است و نزدیک به 500 ناشر در این بخش ثبت نام کرده اند.

به گزارش خبرنگار کتاب و ادبیات خبرگزاری فارس، حسین صفری مدیر فروش نخستین نمایشگاه مجازی قرآن کریم در ارتباط زنده تلفنی با برنامه تقاطع فرهنگ رادیو گفت وگو در خصوص برپایی نمایشگاه قرآن به صورت مجازی اظهار کرد: نمایشگاه قرآن هر ساله مخاطبانی خاص دارد و سال گذشته نیز برگزار نشد. از این رو معاونت قرآن وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی پس از نمایشگاه مجازی کتاب، برآن شد تا نمایشگاه قرآن کریم را هم به صورت مجازی در دو بخش اجرایی شود.

صفری با اشاره به برپایی دو بخش نمایشگاهی و فروشگاهی تصریح کرد: امیدواریم نخستین نمایشگاه هم عاقبت بخیر شود.

وی در پاسخ به چگونگی پیش بینی های فنی برای سرورهای بسترساز در برپایی نمایشگاه اظهار کرد: معاونت قرآن با همکاری خانه کتاب بر بستر سرورهای سایت نمایشگاه کتاب این کار را انجام می دهد؛ با این تفاوت که 150 اشکال را هم رصد کرده ایم.

مدیر فروش نخستین نمایشگاه مجازی قرآن کریم با بیان اینکه 80 مورد از این اشکالات رفع شده و مابقی نیازمند طراحی نرم افزارهای دیگر است، اضافه کرد: امیدواریم خریداران با سهولت اقدام به خرید کرده و ناشران کار را با سرعت بیشتری انجام دهند.

صفری درباره نحوه فروش گفت: جلسات متعددی با اداره پست برگزار کردیم و این اداره بر پایه سامانه پست کتاب فعال است.

وی افزود: این قرارداد برای نمایشگاه مجازی قرآن کریم تقویت شده و مهم ترین نکته این است که با تمهیدات معاونت قرآن و فرهنگی ارسال مرسوله ها رایگان باشد و تخفیف آثار و کتاب در نمایشگاه نیز تا 20 درصد اعمال شده است.

صفری ادامه داد: ناشران تا سقف خرید کمتر از 50 هزار تومان هزینه پستی پرداخت نمی کنند.
نمایشگاه مجازی این فرصت را به دست می دهد تا عزیزانی که روزه دار هستند و قادر به سفر به تهران نبودند، قادر به بازدید خواهند بود.

صفری افزود: فروش بخش مکتوب از امروز آغاز می شود و بخش های دیگر نظیر عفاف و حجاب و... را نتوانستیم روی این پلتفرم پیاده سازی کنیم.

وی با بیان اینکه فروش بخشی ویژه را هم در نظر گرفته است، اضافه کرد: به جز کتاب های دین و اسلام، کتاب های دفاع مقدس هم به این مجموعه اضافه شده است و نزدیک به 500 ناشر در این بخش ثبت نام کرده اند.

این دوره از نمایشگاه به دلیل شیوع کرونا بر بستر فضای مجازی برگزار و علاقه مندان می توانند با مراجعه به نشانی اینترنتی www.iqfa.ir از بخش های مختلف فروشگاهی و محتوایی نمایشگاه بازدید کنند.

انتهای پیام/

لینک خبر :‌ خبرگزاری فارس
در ماه هایی که در شرایط سخت شیوع کرونا به سر می بریم، شاهد برپایی نمایشگاه قرآن کریم خواهیم بود، البته این بار به صورت مجازی و به شکلی که عموم قرآن دوستان در سراسر کشور از این فضا بهره مند می شوند.
تاریخ انتشار: ۱۴۰۰/۰۲/۱۱

به گزارش ایکنا، معاونت قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی پس از یک سال وقفه در برگزاری نمایشگاه قرآن کریم به دلیل شیوع بیماری کرونا، سرانجام تصمیم گرفت تا نمایشگاه قرآن کریم را وارد فاز اجرای مجازی کند.

رویداد نمایشگاه قرآن نه تنها جایگاه قابل توجهی در تقویم فعالیت های قرآنی کشور دارد، بلکه در سال های اخیر و البته به گفته برگزارکنندگان این رویداد، آوازه ای در بین کشورهای اسلامی پیدا کرده است. یکی از نگرانی هایی که در مورد نمایشگاه قرآن وجود داشت، این بود که برگزاری مجازی این رویداد، خدشه ای به سابقه آن وارد کند و جایگاه آن را برای ادوار آینده تنزل دهد.

به نظر می رسد، این نگرانی در همان عنوان نمایشگاه از بین رفته است، چرا که مسئولان برگزارکننده به جای آنکه نمایشگاه مجازی را در امتداد نمایشگاه بین المللی قرآن به شمار بیاورند و آن را بیست وهشتمین دوره بنامند، همانند شیوه ای که سازمان اوقاف و امور خیریه در مورد مسابقات بین المللی قرآن انجام داد، آن را در کنار نمایشگاه بین المللی قرآن و فرزندی متولد شده از این رویداد به حساب آوردند به همین خاطر است که آن را نخستین نمایشگاه مجازی قرآن، معرفی کرده اند تا نشان دهند سیاست وزارت ارشاد بر برگزاری فیزیکی نمایشگاه قرآن و توجه به جایگاه و سابقه دیرینه آن است.

نخستین نمایشگاه مجازی قرآن کریم با شعار قرآن، کتاب رشد و رویش بر روی نشانی اینترنتی iqfa.ir در دسترس قرار بگیرد، در حال حاضر و تا قبل از شروع به کار سامانه نمایشگاه، تنها شمارش معکوس نمایش داده می شود و با صفر شدن این نمایشگر، مخاطبان از طریق آن وارد سالن های تو در توی نمایشگاه مجازی می شوند، تا با تدارکاتی که برای آنها در نظر گرفته شده است، ساعاتی را در این فضا باشند.

اولین نمایشگاه مجازی قرآن کریم حاصل تلاش های معاونت قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است و علاوه بر مشارکت بسیاری از نهادها و مؤسسات قرآنی در بخش محتوایی، با همکاری شرکت ملی پست جمهوری اسلامی ایران(جابجایی خرید مخاطبان)، مؤسسه خانه کتاب و ادبیات ایران(پشتیبانی بخش فروش) و بانک صادرات ایران(حامی مالی) برگزار می شود.

نمایشگاه مجازی قرآن کریم دارای دو بخش فروشگاهی و محتوایی است. در بخش فروشگاهی تنها به عرضه آثار مکتوب اکتفا شده و از بخش هایی که پای ثابت نمایشگاه فیزیکی بودند، خبری نیست. بخش هایی همچون حجاب و عفاف، نرم افزار و ... نیست. (بر اساس گفته برگزار کنندگان نمایشگاه محصولات نرم افزاری به صورت محدود در نظر گرفته شده است.)

در بخش فروشگاهی آثاری در سه حوزه مفهومی قرآن و عترت، دین و دفاع مقدس عرضه شده است، امسال برای اولین بار است که در حوزه دفاع مقدس آثاری در نمایشگاه قرآن کریم عرضه می شود، در بخش فروشگاهی بیش از 500 ناشر حضور دارند و آخرین آثار منتشر شده خود را عرضه کرده اند، ایوب دهقان کار ، مدیرعامل موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران در نشست خبری نمایشگاه میزان حضور ناشران دفاع مقدس در نمایشگاه مجازی را حدود 50 ناشر اعلام کرد.

در بخش فروشگاهی مخاطب با جستجو در سایت میزبان، به کتاب مورد نظر خود خواهد رسید و مؤسسه خانه کتاب و ادبیات ایران با استفاده از تجربه نمایشگاه مجازی کتاب تهران، تلاش کرده است تا خریداران با چالش های بسیار کمتری در خریدهای خود مواجه شوند. شرکت ملی پست جمهوری اسلامی ایران نیز براساس تفاهمی که با وزارت ارشاد امضا کرده است، متعهد شده تا کار رساندن این بسته ها به مخاطبان را انجام می دهد، این کار به صورت کاملاً رایگان انجام می گیرد و خریدار هیچ هزینه ای برای دریافت کتاب پرداخت نخواهد کرد.

اگرچه در نشست خبری مدیرعامل شرکت ملی پست ایران هیچ زمانی را به عنوان مدت زمان تحویل مرسولات اعلام نکرد، اما میانگین تحویل بسته های خریداری شده در نمایشگاه مجازی کتاب تهران را سه روزونیم اعلام کرد تا خریداران از نمایشگاه مجازی قرآن نیز این میانگین زمانی را برای دریافت مرسولات خود در نظر بگیرند.

نکته دیگری که برای مخاطبان نمایشگاه قرآن می تواند، جالب باشد، در نظر گرفتن بیست درصد تخفیف برای خریداران است. در واقع مهم ترین تسهیلاتی که نمایشگاه برای مخاطبان در نظر گرفته است، ارسال رایگان بسته های پستی است که طی یک تفاهم با شرکت پست اجرایی خواهد شد.

معاونت قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برای حمایت از فعالان قرآنی جهت خرید از نمایشگاه مجازی قرآن بن های خرید نیز در نظر گرفته و آن در اختیار بیش از 12 هزار فعال قرآنی قرار داده است. براساس آنچه عبدالهادی فقهی زاده، معاون قرآن وزیر ارشاد در نشست خبری نمایشگاه عنوان کرد، مبلغ این بن های خرید برای افراد مختلف متفاوت است. وی همچنین در نشست خبری از شفاف سازی در این زمینه خبر داد و گفت: میزان بن های اهدایی به صورت شفاف مشخص و جدول بندی شده است.

بخش محتوایی دومین بخش نمایشگاه مجازی قرآن کریم است که تلاش بسیاری صورت گرفته تا همتراز با بخش فروشگاهی باشد. عمده ترین تفاوت نمایشگاه مجازی قرآن با نمایشگاه مجازی کتاب تهران و هر نمایشگاه مجازی دیگری همین بخش محتوایی است، نمایشگاه های مجازی دیگر و از جمله نمایشگاه مجازی کتاب صرفاً فروشگاهی بودند، اما نمایشگاه مجازی قرآن با تعریف بخش محتوایی تلاش کرده است تا خدمات دیگری غیر از فروش برای مخاطبان خود به همراه داشته باشد.

در این حوزه فعالیت های متعددی در بخش هایی همچون تلاوت، ترجمه، تفسیر، آموزش، کودک و نوجوان، پاسخگویی، مشاوره، کودک و نوجوان، نگارخانه، نمایش و... طراحی شده و همه این خدمات در فضای مجازی ارائه می شود.همچنین بیش از 500 مرکز و مؤسسه قرآنی در این بخش حضور دارند تا به این ترتیب میزان مشارکت مراکز و مؤسسات قرآنی و نیز ناشران حاضر در نمایشگاه مجازی قرآن کریم به هزار مرکز، مؤسسه و ناشر برسد.

برگزاری 30 نشست که 10 نشست از آن با حضور صاحب نظران و اندیشمندانی از کشورهای دیگر برگزار می شود، جنبه ای بین المللی به نمایشگاه مجازی بخشیده است، اگرچه برگزارکنندگان نمایشگاه ادعایی در مورد بین المللی بودن آن مطرح نکرده اند. در این بخش سازمان قرآنی دانشگاهیان و خبرگزاری بین المللی قرآن نیز همکاری داشته و بخشی از نشست ها در استودیوی ایکنا برگزار می شود.

مراسم افتتاحیه این نمایشگاه امروز، شنبه، 11 اردیبهشت ماه با حضور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی برگزار می شود و به مدت 10 روز ادامه خواهد داشت.

انتهای پیام

لینک خبر :‌ خبرگزاری بین المللی قرآن
نوزدهمین دوره آزمون سراسری قرآن و عترت از ساعتی پیش با پیام معاون قرآن و عترت وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی آغاز شد و به مدت سه روز در رشته ها و گروه های مختلف ادامه خواهد داشت.
تاریخ انتشار: ۱۴۰۰/۰۲/۰۸

به گزارش ایکنا، نوزدهمین آزمون سراسری قرآن و عترت صبح امروز، هشتم اردیبهشت ماه به صورت تمام الکترونیک و غیر حضوری در سراسر کشور آغاز شد.

قبل از شروع این آزمون که بیش از 120 هزار نفر در سه گروه و 14 رشته آزمونی در آن حضور دارند، عبدالهادی فقهی زاده، معاون قرآن و عترت وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در پیامی شروع فرایند این آزمون را اعلام کرد. پیام وی به شرح زیر است.

بسم الله الرحمن الرحیم
کِتَابٌ أَنْزَلْنَاهُ إِلَیْکَ مُبَارَکٌ لِیَدَّبَّرُوا آیَاتِهِ وَلِیَتَذَکَّرَ أُولُو الْأَلْبَابِ
با تقدیم سلام و احترام خدمت یکایک قرآن آموزان ارجمند و ضمن آرزوی قبولی طاعات و عبادات در این ماه پربرکت و با فضیلت در آغاز تشکر و قدردانی می کنم از همه شرکت کنندگان در نوزدهمین آزمون سراسری قرآن و عترت که امسال نخستین بار به صورت تمام الکترونیک و به شکل کاملاً غیر حضوری برگزار می شود.

این آزمون در شرایط دشوار کرونایی با همت و کوشش مدیران و مربیان و با حضور گسترده قرآن آموزان پرتلاش و سخت کوش اکنون با استقبال چشمگیر آنان با حضور بیش از 120 هزار علاقه مند قرآنی در حال برگزاری است.

هدف اساسی ما از برگزاری مستمر این آزمون کمک به جریان سازی های نیکوی فرهنگ اسلامی بر محور قرآن کریم و معارف اهل بیت عصمت و طهارت(ع) و تقویت گفتمان قرآنی در سطوح عمومی و تخصصی است.

امید است این فرصت برای عموم علاقه مندان و دلباختگان آموزه های نورانی آن مجالی سودمند و مغتنم باشد که بار دیگر ضمن ابراز عشق و ارادت خالصانه به آستان شکوهمند کلام الهی دانش و معرفت قرآنی خود را بیش از پیش ارتقا دهند.

در پایان برای همه عزیزان قرآنی اعم از حافظانی که آیات نور بر لوح دل آنان نقش بسته و نیز جرعه نوشان آموزه ها و مفاهیم آفتاب گون قرآن و مکتب اهل بیت(ع) که شیفته سیراب شدن از چشمه نور هستند، توفیق عمل به معارف ناب و زندگی بخش قرآن کریم را آرزو دارم و برای یکایک آنان از خداوند متعال توفیقات روزافزون مسئلت دارم .

بر اساس گزارش ایکنا، در روز تعیین شده، همه شرکت کنندگان در تمامی رشته ها می توانند در آزمون شرکت کنند و نوبت بندی خاصی اعمال نخواهد شد.

این آزمون که برای اولین بار به صورت مجازی برگزار می شود، پیش از این قرار بود، اواسط اسفندماه سال 99 برگزار شود، اما به دلیل فراهم نبودن زیرساخت های لازم، زمان اجرای آن به اوایل اردیبهشت ماه موکول شد.

پس از رسیدگی به اعتراضات احتمالی و بعد از دو یا سه روز پس از اجرای آزمون نتایج اعلام می شود. بعد از آن نیز فاز شفاهی آزمون رشته حفظ پیگیری خواهد شد.

این آزمون در سه گروه ترجمه و مفاهیم قرآن کریم شامل دو رشته ترجمه سوره بقره و تفسیر سوره بقره، گروه معارف اهل بیت(ع) شامل سه رشته حفظ و مفاهیم نهج البلاغه، حفظ و مفاهیم صحیفه سجادیه و سبک زندگی معصومان و گروه حفظ قرآن کریم شامل رشته های حفظ و مفاهیم جزء 30، حفظ و مفاهیم جزء اول، حفظ و مفاهیم سوره بقره، حفظ و مفاهیم 5 جزء اول، حفظ و مفاهیم 10 جزء اول، حفظ و مفاهیم 15 جزء اول، حفظ و مفاهیم 20 جزء اول، حفظ و مفاهیم 25 جزء اول و حفظ و مفاهیم کل قرآن برگزار می شود.

انتهای پیام

لینک خبر :‌ خبرگزاری بین المللی قرآن
معاون امور مطبوعاتی با بیان اینکه رسانه ای اخلاق مدار است که منافع خود را را بر منافع مردم ارجح نداند ، خاطرنشان کرد: در واقع رسانه باید بتواند مشروعیت خود را در امانت داری خود تعریف کند و در این صورت است که می تواند به یک قدرت رسانه ای تبدیل شود و ماندگاری داشته باشد. اما اگر برخلاف این رویکرد عمل کند و ابزاری در خدمت قدرت و ثروت شود، آنگاه دیگر در برتری جویی، تفاوتی با یک سلاح کشنده برای مردم نخواهد داشت.

به گزارش ایسنا، به مناسبت هجدهمین سالروز تأسیس خبرگزاری بین المللی قرآن (ایکنا)، سخنرانی آنلاین با موضوع رسالت و جایگاه رسانه ها در زندگی معنوی جامعه ایرانی با حضور محمد خدادی (معاون مطبوعاتی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی) و عبدالهادی فقهی زاده (معاون قرآن و عترت وزیر فرهنگ و ارشاد) روز چهارشنبه (8 اردیبهشت ماه) توسط این خبرگزاری برگزار شد.

بر همین اساس، محمد خدادی معاون امور مطبوعاتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی که به صورت آنلاین در صفحه رسمی اینستاگرام خبرگزاری ایکنا سخن می گفت، ضمن بیان توضیحاتی درباره رسالت رسانه ها، اولین و مهمترین ماموریت رسانه ها را نهادینه کردن اخلاق در جامعه عنوان کرد و گفت: به طور کلی اولین صفت یک رسانه باید دقت برای صحت باشد و سپس سرعت؛ در واقع بهتر است که یک خبر دیر برود، اما درست باشد. چراکه صداقت یک اصل بسیار مهم در امانت داری اطلاعات است.

او با بیان اینکه رسانه ای اخلاق مدار است که منافع خود را بر منافع مردم ارجح نداند ، خاطرنشان کرد: در واقع رسانه باید بتواند مشروعیت خود را در امانت داری خود تعریف کند و در این صورت است که می تواند به یک قدرت رسانه ای تبدیل شود و ماندگاری داشته باشد. اما اگر برخلاف این رویکرد عمل کند و ابزاری در خدمت قدرت و ثروت شود، آنگاه دیگر در برتری جویی، تفاوتی با یک سلاح کشنده برای مردم نخواهد داشت.

خدادی اظهار کرد: رسانه ای که فقط دنبال این باشد که در عرصه رقابت حتی به دروغ، خبر اول را منتشر کند، قطعا در بلندمدت جایگاه خود را از دست می دهد و مردم اعتمادشان را به آن رسانه از دست می دهند؛ بنابراین میان رسانه ای که دیده می شود با رسانه ای

که اطلاعاتش مورد قبول واقع می شود، تفاوت بسیاری وجود دارد. امروز در عصر دیجیتال نیز همچنان شرایط به همان گونه است و این اصول اعتمادسازی با وجود تمام تغییرات عرصه ارتباطات، تغییر نکرده است. در واقع فرقی نمی کند که مردم یک خبر دورغ را در روزنامه، تلویزیون، سایت یا شبکه اجتماعی ببینند، در هر صورت اعتمادشان را به منبع خبر از دست می دهند.

در ادامه عبدالهادی فقهی زاده معاون قرآن و عترت وزیر فرهنگ و ارشاد نیز در سخنانی به صورت آنلاین با بیان اینکه من خبرگزاری ایکنا را به عنوان یکی از برجسته ترین خبرگزاری های قرآنی کشور و حتی جهان می شناسم و با اشاره به نقش اطلاع رسانی در آموزه های دینی و قرآن کریم، اظهار کرد: ما به خود می بالیم که خبرگزاری بین المللی قرآن کریم داریم و از این نظر در جهان اسلام پیش قدم شدیم. در این میان اما طبیعتا باید به فکر تامین محتوا نیز باشیم.

او ادامه داد: نباید فقط به عنوان و نهادسازی بسنده کنیم بلکه باید تلاش کنیم که به محتوا نیز توجه زیادی داشته باشیم. ما نباید نسبت به تقویت اعتقادات مردم سهل انگاری کنیم؛ چراکه اگر به این حوزه توجه کمتری داشته باشیم، دیگران در این زمینه نقش آفرینی می کنند. در این میان حوزه عبادت را نیز نباید از یاد ببریم؛ حوزه ای که متاسفانه گاهی اهمیت آن مورد غفلت واقع می شود.

فقهی زاده با تاکید بر اهمیت آگاهی و معرفت بخشی در رسانه ها و پرهیز از جوزدگی و فراموش کردن اولویت های اصلی در انتشار اخبار، یادآور شد: بسیار مهم است که در زمینه تولد محتوا بتوانیم علم بیافرنیم و معرف تولید کنیم؛ چراکه حاصل توسعه دانش واقعی، تبعیت خالصانه با آموزه های دینی است. در عین حال رسانه ها باید از اهمیت توجه به صحت اخبار و کاویدن جنبه های متفاوت یک خبر نیز غافل نمانند.

انتهای پیام

لینک خبر :‌ خبرگزاری دانشجویان ایران
معاون قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت: نخستین نمایشگاه قرآن کریم مکانی برای ارائه طرح های مبتکرانه موسسه های قرآنی است.
تاریخ انتشار: ۱۴۰۰/۰۲/۱۰ سایت های دیگر : خبرگزاری آریا روزنامه خراسان

آقای عبدالهادی فقهی زاده در آستانه برگزاری نمایشگاه قرآن در مصاحبه اختصاصی با خبرنگار خبرگزاری صدا و سیما افزود: نمایشگاه دارای دو بخش "فروشگاهی" و " محتوایی " است. ما در بخش فروشگاهی بر آثار مکتوب تاکید کرده ایم که حوزه های مفهومی و موضوعی را شامل می شود.
وی افزود: این بخش خود شامل سه گونه از کتاب ها می شود. یکی قرآن کریم به مفهوم کلی آن که شامل " قرآن و آموزه های عترت طاهره" است، دوم آثار "حوزه دین" با زیرشاخه های موضوعی فراوان آن و سوم آثار "حوزه مقاومت و دفاع مقدس" را شامل می شود.
معاون قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت: پیش بینی ما این است که از بخش دفاع مقدس هم استقبال خوبی صورت بگیرد، چون نخستین بار است که این بخش به نمایشگاه راه پیدا کرده است.
آقای فقهی زاده افزود: فعالیت های قرآنی همه موسسه های مستقل و وابسته به دستگاه ها، در نمایشگاه قرآن کریم عرضه می شود.
نمایشگاه مجازی قرآن کریم فردا با حضور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، رسمی آغاز به کار می کند.
این نمایشگاه در پایگاه اینترنتی https://www.iqfa.ir کتاب های قرآنی را عرضه می کند.
آثار نمایشگاه 20 درصد تخفیف دارد و ارسال آن ها به صورت پستی و رایگان است.
نمایشگاه قرآن کریم که قرار بود سال گذشته در مصلی برگزار شود به علت شرایط کرونایی لغو شد و این نخستین بار است که مجازی برگزار می شود.

لینک خبر :‌ خبرگزاری صدا و سیما
تاریخ انتشار: ۱۴۰۰/۰۲/۰۸

/هومن حکیمی

اشاره: آقای یمینی از مسوولان حوزه هنری مازندران، چند روز قبل دعوت نامه ای برایم ارسال کرد با این مضمون که قرار است (دیروز) با حضور استاندار و تعداد دیگری از مسوولان، کلنگ زنی پردیس سینمایی ساری، انجام شود و من هم حضور داشته باشم...
معمولا از مراسم کلنگ زنی دوری می کنم! اغلب شان یک چیز کلیشه ای هستند با یک سری حرف های تکراری، اما وقتی صحبت از سینما می شود؛ آن هم پردیسی که قرار است در مکان فعلی سینمای قدیمی شهرم (سینما ایران) ساخته شود و حاج مجید هم حاضر است، هر کاری دارم را کنسل می کنم تا باشم!

من، فیلم افعی را وقتی دوران راهنمایی را می گذراندم؛ در سینما ایران دیدم و بعدها، چند فیلم خارجی که الان اسم شان در خاطرم نمانده است. سینما ایران، یک سینمای جمع و جور بود در ابتدای یکی از خیابان های زیبای ساری (مازیار) و جان می داد برای اینکه سربازها (آن موقع پادگان، درست روبه روی این سینما بود) آنجا جمع شوند و کیف کنند یا قرارهای عاشقانه کوچکی در آن شکل بگیرد!
به مرور اما به سینما ایران کم توجهی شد؛ همان طور که به سینما مولن روژ و قبلش، به آن سینمایی که کمی پایین تر از ایران، در خیابان شیخ طبرسی فعلی ساری، ته یک کوچه بود (اسمش را فراموش کرده ام؛ انگار دچار آلزایمر شده ام!)؛ همان کوچه پشت خانه پدری الان من که تبدیل شده به پارکینگ!
در مدتی نه چندان طولانی، سینما ایران، خرابه شد. سال ها از مقابلش رد شدم و عکس گرفتم و از لای میله های زشت آهنی تارعنکبوت بسته، با حسرت به داخل تاریکش نگاه کردم. در این سال ها بارها صحبت از تبدیل این سینما به پردیس سینمایی شد اما اتفاقی نیفتاد.
در زمان مسوولیت دلشادی در حوزه هنری مازندران و با پیگیری های او، حتی یک سرمایه گذار مشتاق حاضر به انجام این کار شد اما آن قدر در همین شهر و استان، چوب لای چرخش گذاشتند که الفرار!
حوزه هنری و موسسه بهمن سبز ، اما مدام پیگیر بودند. در زمان اوایل شورای پنجم ساری، در جلسه ای که من هم حاضر بودم و مربوط به دوران شهرداری عباس رجبی بود، نماینده حوزه هنری با یکی از اعضای شورای پنجم شهر ساری دیدار کرد و قرار شد ساخت این مجتمع آغاز شود اما ساری و شهرداری و شورایش، آن قدر درگیر حاشیه بودند که وقتی برای کار فرهنگی نداشتند!
با انحلال شورای شهر ساری و وقتی مجید حسین زادگان، قائم مقام شد، تقریبا مطمئن بودم که چند کار موثر فرهنگی و هنری در این شهر و استان اتفاق خواهد افتاد. استانداری که خودش اهل سینما و فرهنگ و هنر است، وقتی مدیرکل فرهنگ و ارشادی داشته باشد که پایه این جور کارهاست و هنگامی که حوزه هنری (علی رغم انتقادهایی که به مجموعه آن در برخی موارد داشتم و دارم) پیگیری خوبی داشته باشد و شهرداری و شورای شهر ساری، یا نباشند یا اگر هستند، به دنبال بخور بخور و بزن برو نباشند، یعنی پردیس سینمایی در مرکز مازندران، اتفاق می افتد.
دیروز در این مراسم که خوشبختانه با مدیریت استاندار، خیلی طول نکشید و حرف های تکراری هم در آن زده نشد و وعده الکی هم داده نشد، قرار شد در یک بازه زمانی یک هفته تا ده روزه، ساخت پردیس سینمایی ساری آغاز شود و تا حدود 6 ماه دیگر به مرحله بهره برداری برسد؛ بله، می دانم در استانی که از این حرف ها زیاد زده شده اما خیلی هایش به سرانجام نرسیده، می شود شک داشت که پردیس سینمایی ساری تا زمستان 1400 آماده شود اما گفتم که، وقتی مجید حسین زادگان بخواهد کاری را انجام بدهد؛ آن هم یک اتفاق فرهنگی و هنری خوب، حتما رخ خواهد داد.
نمونه دیگرش، تالار بزرگ فرهنگی و هنری مازندران در شهر ساری است که سال ها نیمه تمام مانده بود اما با پیگیری استاندار و مدیرکل فرهنگ و ارشاد مازندران، تا یکی دو ماه دیگر به بهره برداری خواهد رسید... .
سینما ایران دارد تبدیل به پردیس سینمایی می شود. آن سالن جمع و جور و خاطره انگیز، به شکل دیگری درخواهد آمد و حتما دیگر در آن، افعی نشان نخواهند داد. این، خاصیت گذر زمان است و اگرچه دلگیر هم هست ولی اگر سرنوشت سینما مولن روژ ساری را به یاد بیاوریم که تبدیل به یک دیوار خرابه شده، تبدیل ایران به مجتمعی که هم سالن سینما دارد و هم سالن تئاتر و هم نگارخانه و چیزهای دیگر، یک اتفاق خوب و خوشآیند است.

لینک خبر :‌ روزنامه خبر شمال
جلسه شورای سیاستگذاری چهاردهمین جشنواره موسیقی نواحی در حالی برگزار شد که هنوز محل برگزاری این جشنواره نامشخص است.
تاریخ انتشار: ۱۴۰۰/۰۲/۰۸ سایت های دیگر : خبرگزاری اقتصادی ایران

به گزارش خبرگزاری تسنیم ، سال گذشته سیزدهمین جشنواره موسیقی نواحی به بدترین شکل ممکن برگزار شد. این جشنواره کیفیت خوبی از نظر اجرایی نداشت. مسئولان استان کرمان بر برگزاری این دوره از جشنواره در کرمان پافشاری کردند. آنها گفتند که پیش بینیِ همه چیز را کرده اند. مسئولان کرمانی گفتند که برای برگزای سیزدهمین دوره جشنواره موسیقی نواحی در دوران شیوع ویروس کرونا آمادگی کامل دارند. اما در عمل و در واقعیت هیچ کدام نمود پیدا نکرد.

مسئولان کرمانی نتوانستند اجراها را به درستی برای مخاطبان به شکل آنلاین یا حتی آفلاین پخش کنند. مشاهده های صورت گرفته از سیزدهمین جشنواره موسیقی نواحی ثابت می کرد که حتی پروتکل های بهداشتی هم در این جشنواره اجرایی نشد.

حالا و با وجود تمام مشکلاتِ دور قبلی این جشنواره، شورای سیاست گذاری جشنواره موسیقی نواحی باز هم تشکیل جلسه داده است. این شورا در حالی جلسه ی خود را برگزار می کند که در دومین ماه از سال هستیم و هنوز زمان و مکانِ برگزاریِ چهاردهمین دوره جشنواره موسیقی نواحی مشخص نیست. آنها حتی در مسائل محتواییِ جشنواره هم به نتایجِ مشخصی نرسیده اند.

حال باید منتظر نشست و دید که چهاردهمین دوره جشنواره موسیقی نواحی، به چه سرنوشتی دچار خواهد شد.

در ادامه گزارشی از جلسه شورای سیاست گذاری چهاردهمین دوره جشنواره موسیقی نواحی را می خوانید:

جلسه شورای سیاست گذاری چهاردهمین جشنواره موسیقی نواحی با حضور محمد اله یاری فومنی مدیرکل دفتر موسیقی، محمدعلی مرآتی دبیر جشنواره، احمد صدری، حمیدرضا عسگری، کیوان آقامحسنی، نوید وزیری و نرگس ذاکرجعفری برگزار شد و اعضای این شورا درباره ژانر محور بودن یا نبودن جشنواره موسیقی نواحی، مقوله وحدت در کثرت موسیقی اقوام، زمان و مکان برگزاری این جشنواره و تغییر نام آن به گفت وگو پرداختند.

ژانر محور بودن یا نبودن جشنواره

در ابتدای این جلسه که به صورت آنلاین برگزار می شد، محمدعلی مرآتی درخصوص ژانر محور بودن جشنواره موسیقی نواحی اظهار داشت: من فکر می کنم جشنواره باید به سمتی حرکت کند که بتواند تبدیل به یک رسانه ای شود تا بیان های مختلف موسیقی در این جشنواره امکان بروز و ظهور پیدا کنند چون ما اگر بیاییم کانال ورودی را محدود کنیم عملاً راه رصد کردن یک سری اتفاقات موسیقی که در این مناطق وجود دارد را هم می بندیم. من فکر می کنم اگر به یک مفهوم وسیع تری برسیم که بتواند جذب حداکثری داشته باشد بیشتر می توانیم به هدف جشنواره نزدیک شویم.

نرگس ذاکرجعفری نیز عنوان کرد: من هم موافق این هستم که جشنواره را طوری برگزار کنیم تا همه با هر دیدگاهی بتوانند از جشنواره استفاده کنند.
حمید عسگری دیگر عضو شورا بود که در این خصوص صحبت کرد و گفت: به نظر می رسد جمع با مسئله تنوع توافق دارد. فکر می کنم خود تنوع می تواند یکپارچگی یک کشور را نشان بدهد. کثرت در وحدت اینجا نمود پیدا می کند.

زمان و مکان برگزاری چهاردهمین جشنواره موسیقی نواحی

در ادامه این جلسه، محمد اله یاری فومنی مدیرکل دفتر موسیقی درخصوص زمان و مکان برگزاری چهاردهمین جشنواره موسیقی نواحی گفت: زمان جشنواره موسیقی نواحی در سال های اخیر همواره در هفته وحدت بوده است.یعنی اگر بخواهیم به سنت سال های قبل عمل کنیم باید این چند روز را به عنوان تاریخ برگزاری جشنواره اعلام کنیم، و لازم است ملاحظات استان برگزار کننده را نیز در خصوص زمان برگزاری جشنواره بدانیم.

مدیرکل دفتر موسیقی در رابطه با مکان برگزاری جشنواره نیز عنوان کرد: به تازگی استانداری کرمان برای برگزاری این دوره جشنواره اعلام آمادگی کرده است و ان شاالله با بهره مندی از دیدگاه شورای سیاستگذاری، مسوولین وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و همینطور هنرمندان عزیز، در این باره نیز بزودی تصمیم گیری می شود.در سال های اخیر کرمان میزبان شایسته ای برای این جشنواره بوده است. تنوع موسیقی نواحی در سراسر کشور، باعث شده استان های دیگری نیز خواهان استقبال از موسیقی نواحی باشند.

انتهای پیام/

لینک خبر :‌ خبرگزاری تسنیم
محمد جهان پا، کارگردان مشهدی در گفت وگو با مشهد فوری گفت: اگر بخواهیم امروز بگوییم سخنگوی تئاتر مشهد چه کسی است، نمی دانیم. تئاتر مشهد حتی بانک اطلاعاتی ندارد که بدانیم چند نفر از هنرمندان بازیگر و کارگردان از طریق تئاتر امرار معاش می کنند. دستورالعمل است که ارشاد نباید در این سالها از هنرمندان پول دریافت می کرده و اجازه قانونی نداشته است. تئاتر مشهد بیمه نیست.

محمد جهان پا، کارگردان مشهدی در گفت وگو با مشهد فوری گفت: اگر بخواهیم امروز بگوییم سخنگوی تئاتر مشهد چه کسی است، نمی دانیم. تئاتر مشهد حتی بانک اطلاعاتی ندارد که بدانیم چند نفر از هنرمندان بازیگر و کارگردان از طریق تئاتر امرار معاش می کنند. دستورالعمل است که ارشاد نباید در این سالها از هنرمندان پول دریافت می کرده و اجازه قانونی نداشته است. تئاتر مشهد بیمه نیست.
تاریخ انتشار: ۱۴۰۰/۰۲/۰۸

محمد جهان پا، کارگردان مشهدی در گفت وگو با مشهد فوری گفت: اگر بخواهیم امروز بگوییم سخنگوی تئاتر مشهد چه کسی است، نمی دانیم. تئاتر مشهد حتی بانک اطلاعاتی ندارد که بدانیم چند نفر از هنرمندان بازیگر و کارگردان از طریق تئاتر امرار معاش می کنند. دستورالعمل است که ارشاد نباید در این سالها از هنرمندان پول دریافت می کرده و اجازه قانونی نداشته است. تئاتر مشهد بیمه نیست.

محمد جهان پا، کارگردان مشهدی در گفت وگو با مشهد فوری گفت: اگر بخواهیم امروز بگوییم سخنگوی تئاتر مشهد چه کسی است، نمی دانیم. تئاتر مشهد حتی بانک اطلاعاتی ندارد که بدانیم چند نفر از هنرمندان بازیگر و کارگردان از طریق تئاتر امرار معاش می کنند. دستورالعمل است که ارشاد نباید در این سالها از هنرمندان پول دریافت می کرده و اجازه قانونی نداشته است. تئاتر مشهد بیمه نیست.

لینک خبر :‌ مشهد فوری
جوادیان زاده گفت: این اداره کل مسئولیت مستقیمی در زمینه ازدواج و فرهنگ سازی و حمایت از آن ندارد و بودجه ای نیز در این زمینه برای آن در نظر گرفته نشده است.
تاریخ انتشار: ۱۴۰۰/۰۲/۰۹ سایت های دیگر : یزد آوا راه دانا

مجید جوادیان زاده درگفتگو با خبرنگار یزدرسا ، در خصوص اقدامات وفعالیت هایی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان در زمینه فرهنگ سازی ازدواج گفت: این اداره کل مسئولیت مستقیمی در زمینه ازدواج و فرهنگ سازی و حمایت از آن ندارد و بودجه ای نیز در این زمینه برای آن در نظر گرفته نشده است و حوزه های مورد حمایت این اداره کل بیشتر، حمایت از خانواده و فرهنگ ازدواج در قالب شاخه های مختلف هنر است.

وی ادامه داد: با توجه به اینکه جامعه ایرانی یک جامعه خانواده محور است و واحد اجتماعی در جامعه ما خانواده است، اداره کل فرهنگ و ارشاد در چارچوب وظایف فرهنگی و فرهنگ سازی در مورد جایگاه خانواده و ازدواج فعالیت هایی را در زمینه فرهنگ و هنر انجام داده است.

مدیر کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان یزد عنوان کرد: یکی از فعالیت های هنری در این زمینه، برگزاری جشنواره ملی خیابانی تئاتر چتر زندگی است که رویکرد آن حمایت از خانواده و اهمیت جایگاه آن است و هر سال چهار دوره از این جشنواره خیابانی به صورت ملی برگزار کردیم که از مهم ترین جشنواره های تئاتر خیابانی در کشور محسوب می شود و توانسته جایگاه خود را در بین اهالی هنر پیدا کند و آثار زیادی که سالانه با موضوع خانواده تولید می شود در سطح شهر و با ارتباط مستقیم با مردم به اجرا در می آید.

جوادیان زاده با بیان اینکه حمایت از آثار مکتوب در زمینه خانواده و ازدواج از دیگر حوزه های مورد حمایت اداره کل فرهنگ و ارشاد است، افزود: یکی از اولویت های خرید کتاب از سوی اداره ارشاد، در زمینه جایگاه خانواده و ازدواج است و نویسندگانی که در این زمینه فعالیت داشته باشند می توانند از حمایت اداره کل ارشاد بهره مند شوند.

وی گفت: یکی دیگر از اقداماتی که در زمینه حمایت از خانواده و فرهنگ ازدواج صورت گرفته برگزاری جشنواره مطبوعات و رسانه های استان یزد است که موضوع خانواده و فرهنگ سازی ازدواج به عنوان یکی از محورهای این جشنواره در نظر گرفته شده و سعی شده است با حمایتی که صورت می گیرد نویسندگان و خبرنگاران این موضوع را در دستور کار خود قرار دهند.

انتهای پیام/

لینک خبر :‌ یزد رسا
هنرمند پیشکسوت قلمزنی گفت: هنوز در اصفهان که به نصف جهان شهرت دارد، موزه قلمزنی نداریم و جای خالی آن احساس می شود.
تاریخ انتشار: ۱۴۰۰/۰۲/۱۰

به گزارش خبرنگار ایمنا ، استاد سید مهدی علمداری در دیدار با شهردار اصفهان که در قالب سلسله برنامه های سلام استاد برگزار شد، اظهار کرد: شهر موزه اصفهان از وجود موزه قلمزنی برای نمایش آثار فاخر هنری هنرمندان بی بهره مانده در حالی که این آثار در سایر کشورهای جهان به خوبی به نمایش گذاشته می شود.

وی که در زمینه هایی مانند مینیاتور، مجسمه سازی و طراحی نقشه فرش نیز فعالیت داشته است، تصریح کرد: در همه روش های قلمزنی کار کرده و حتی خیلی سبک های قلمزنی را ابداع کردم؛ البته در مدت فعالیتم در رشته های قلمزنی، مینیاتور و نقشه فرش شاید نزدیک به 300 شاگرد داشته ام که همه موفق بوده اند.

این هنرمند پیشکسوت هنر قلمزنی که دارای مدرک درجه یک هنری از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است، ادامه داد: یک نفر که کار هنری می کند نمی تواند گالری هم داشته باشد، نمی تواند بازار ایجاد کند، نمی تواند اثرش را به دست مصرف کننده برساند، ایجاد کردن این امکان به عهده مسئولان است.

وی تاکید کرد: مسئولان باید هنرمندان صنایع دستی را که در گوشه گوشه شهر مشغول فعالیت هستند را دریابند و آنها را یاری کنند.

استاد علمداری عشق را لازمه هنر دانست و گفت: هر کس به هنر وارد می شود باید عاشق باشد و هنر را خیلی دوست داشته باشد.

کد خبر 489788

لینک خبر :‌ خبرگزاری ایمنا
همدان- ایرنا- مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان همدان گفت: پروژه احداث موزه هنرهای معاصر استان با 50 درصد پیشرفت فیزیکی درحال اجراست.
تاریخ انتشار: ۱۴۰۰/۰۲/۱۰ سایت های دیگر : در حاشیه نصیر نیوز

احمدرضا احسانی روز جمعه در گفت وگو با خبرنگار ایرنا اظهار داشت: پروژه موزه هنرهای معاصر همدان سال 98 و با پیگیری جدی مسئولان بعد از 6 سال وقفه، دوباره شروع به کار کرد که روند اجرای آن براساس برنامه و اعتبارات پرداختی، مطلوب و قابل قبول است.

وی با اشاره به اینکه پیشرفت فیزیکی این طرح در سال 98 حدود 16 درصد بود، خاطر نشان کرد: در حال حاضر این پروژه بیش از 50 درصد پیشرفت دارد و پیش بینی می شود در صورت تأمین اعتبارات موردنیاز، بخش عمده پروژه به زودی تکمیل و به سرانجام برسد.

احسانی با تاکید بر اینکه بهره برداری از موزه هنرهای معاصر یکی از اقدامات درخشان حوزه فرهنگ و هنر استان همدان است، تصریح کرد: برای اتمام و تکمیل این پروژه به حمایت بیش از پیش مسئولان استان و کشور در تامین بودجه نیاز داریم که امیدواریم روند حمایت از فعالیت های حوزه فرهنگ و هنر در استان همچنان ادامه یابد.

مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان همدان با اشاره به اینکه سال گذشته پنج میلیارد تومان اعتبار برای اجرای این پروژه اختصاص یافت، افزود: موزه هنرهای معاصر همدان بعد از تکمیل و تجهیز به یکی از زیباترین و مجهزترین موزه های کشور تبدیل خواهد شد به نحوی که شایسته مردم فرهنگی و هنردوست استان باشد.

به گزارش ایرنا، ساخت موزه هنرهای معاصر همدان از 12 سال پیش و در مجاورت تپه مصلای شهر در زمینی به وسعت هشت هزار مترمربع و زیربنای 6 هزار مترمربع آغاز شد. این موزه شامل بخش های مختلفی از جمله امور هنری، واحد اداری، کتابخانه، واحد سمعی و بصری، خدمات نمایشگاهی، گنجینه و آرشیو آثار هنری، دبیرخانه دایمی نمایشگاه و فروشگاه کتاب است.

لینک خبر :‌ خبرگزاری جمهوری اسلامی
سولماز طلوعی، شاعر و نویسنده ارومیه ای که به تازگی یک مجموعه شعر روانه بازار کتاب کرده است، گفت: وجود افراد شاعرنما بزرگترین آسیب و مشکلی است که شعر امروز را تهدید می کند.
تاریخ انتشار: ۱۴۰۰/۰۲/۱۰

سولماز طلوعی، شاعر و نویسنده ارومیه ای، در گفت وگو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در آذربایجان غربی ، گفت: به اعتقاد من قلم همیشه مظلوم بوده و هست؛ همین که بسیاری از هنرهای نمایشی، سینمایی و حتی تجسمی براحتی دیده می شوند، سرو صدا می کنند، برای مخاطب مهم می شوند و از هنرمندان سینمایی به قول امروزی ها سلبیرتی ها زاده می شوند؛ اما، هرگز یک شاعر و قلمش نمی تواند چنین جایگاهی را در بین مخاطبان پیدا کند و چه بسیار شاعرانی که در خانه های خود برای همیشه خاموش می مانند، موید این نکته است

طلوعی با بیان اینکه در زمینه چاپ اشعارم با مشکل خاصی بجز حذف چند مورد از اشعارم در مرحله مجوز روبرو نشده ام، گفت: تا به حال برای چند همایش و گرفتن مجوز برای کتاب هایم راهم به اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی افتاده است و بی انصافی است که بگویم بی حرمتی دیده ام.

وی ادامه داد: وجود افراد شاعرنما بزرگترین آسیب و مشکلی است که شعر امروز را تهدید می کند. هر کس چند جمله نامربوط را پشت سر هم ردیف می کند و ادعای شاعری می کند. امروز فضای شعر به شدت از وجود این افراد شلوغ و نابسامان است. امیدوارم مسئولان و مدیران ارشد فعال در حوزه ادبیات برای این معضل چاره ای بیندیشند.

طلوعی بیان کرد: کسانی که سعی می کنند با خواندن اشعار دیگران و کپی برداری از حس شاعران دیگر، نام شاعری به خود بچسبانند، هرگز کاری از پیش نبرده اند و نخواهند برد.

این شاعر که در سال 1397 کتاب ساعت ها صفر می شوند را منتشر و روانه بازار کرده بود، در ادامه در مورد مجموعه شعر خودم از خودم ، گفت: اشعار این کتاب در قالب سپید و آزاد بوده و شامل 79 شعر سپید با مضمون عاشقانه و دلتنگی های شاعر در فضای تنهایی خودم است. این کتاب در شمارگان هزار نسخه به چاپ رسیده است و خودم مطالعه آن را به علاقمندان حوزه ادبیات بانوان، به خصوص زنان مستقل و موفق توصیه می کنم.

این شاعر و نویسنده ارومیه ای ادامه داد: شعر زن، به ضرورت اشاره به فمینیست بودن شاعر نیست، ولی نگاه شاعر به قابلیت های زنان، باورهای اشتباه و تبعیض گرایانه جامعه نسبت به زن و تقویت حس خودباوری و اعتماد به نفس در خصوص زنان است که در اکثر اشعار این کتاب به نوعی به آن پرداخت شده است.

شاعر این مجموعه با اشاره به فضای احساسی خلق این آثار، گفت: شاعر گاهی در خلوت خویش فرو می رود و به اعماق تنهایی اش پناه می برد و سکوتش را با واژه هایش فریاد می زند و گاه جان بر لب واژه ها را به آتش کشیده و شور برمی انگیزد.

در بخشی از کتاب خودم را از خودم می خوانیم:

توبه گرگ مرگ است
اما مرگ پایان گرگ ها نیست
مرگ، خفه خون حنجره های هرزه
آغوش های در به در
دست های خائن در خلوت بره هاست!
مرگ، شلاق آتش بر چشم های دزدانه
که هزار بار، که هزار شب
به حرمت خانه ها زده

سولماز طلوعی، شاعر و نویسنده ارومیه ای، در گفت وگو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در آذربایجان غربی ، گفت: به اعتقاد من قلم همیشه مظلوم بوده و هست؛ همین که بسیاری از هنرهای نمایشی، سینمایی و حتی تجسمی براحتی دیده می شوند، سرو صدا می کنند، برای مخاطب مهم می شوند و از هنرمندان سینمایی به قول امروزی ها سلبیرتی ها زاده می شوند؛ اما، هرگز یک شاعر و قلمش نمی تواند چنین جایگاهی را در بین مخاطبان پیدا کند و چه بسیار شاعرانی که در خانه های خود برای همیشه خاموش می مانند، موید این نکته است

طلوعی با بیان اینکه در زمینه چاپ اشعارم با مشکل خاصی بجز حذف چند مورد از اشعارم در مرحله مجوز روبرو نشده ام، گفت: تا به حال برای چند همایش و گرفتن مجوز برای کتاب هایم راهم به اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی افتاده است و بی انصافی است که بگویم بی حرمتی دیده ام.

وی ادامه داد: وجود افراد شاعرنما بزرگترین آسیب و مشکلی است که شعر امروز را تهدید می کند. هر کس چند جمله نامربوط را پشت سر هم ردیف می کند و ادعای شاعری می کند. امروز فضای شعر به شدت از وجود این افراد شلوغ و نابسامان است. امیدوارم مسئولان و مدیران ارشد فعال در حوزه ادبیات برای این معضل چاره ای بیندیشند.

طلوعی بیان کرد: کسانی که سعی می کنند با خواندن اشعار دیگران و کپی برداری از حس شاعران دیگر، نام شاعری به خود بچسبانند، هرگز کاری از پیش نبرده اند و نخواهند برد.

این شاعر که در سال 1397 کتاب ساعت ها صفر می شوند را منتشر و روانه بازار کرده بود، در ادامه در مورد مجموعه شعر خودم از خودم ، گفت: اشعار این کتاب در قالب سپید و آزاد بوده و شامل 79 شعر سپید با مضمون عاشقانه و دلتنگی های شاعر در فضای تنهایی خودم است. این کتاب در شمارگان هزار نسخه به چاپ رسیده است و خودم مطالعه آن را به علاقمندان حوزه ادبیات بانوان، به خصوص زنان مستقل و موفق توصیه می کنم.

این شاعر و نویسنده ارومیه ای ادامه داد: شعر زن، به ضرورت اشاره به فمینیست بودن شاعر نیست، ولی نگاه شاعر به قابلیت های زنان، باورهای اشتباه و تبعیض گرایانه جامعه نسبت به زن و تقویت حس خودباوری و اعتماد به نفس در خصوص زنان است که در اکثر اشعار این کتاب به نوعی به آن پرداخت شده است.

شاعر این مجموعه با اشاره به فضای احساسی خلق این آثار، گفت: شاعر گاهی در خلوت خویش فرو می رود و به اعماق تنهایی اش پناه می برد و سکوتش را با واژه هایش فریاد می زند و گاه جان بر لب واژه ها را به آتش کشیده و شور برمی انگیزد.

در بخشی از کتاب خودم را از خودم می خوانیم:

توبه گرگ مرگ است
اما مرگ پایان گرگ ها نیست
مرگ، خفه خون حنجره های هرزه
آغوش های در به در
دست های خائن در خلوت بره هاست!
مرگ، شلاق آتش بر چشم های دزدانه
که هزار بار، که هزار شب
به حرمت خانه ها زده

سولماز طلوعی، شاعر و نویسنده ارومیه ای، در گفت وگو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در آذربایجان غربی ، گفت: به اعتقاد من قلم همیشه مظلوم بوده و هست؛ همین که بسیاری از هنرهای نمایشی، سینمایی و حتی تجسمی براحتی دیده می شوند، سرو صدا می کنند، برای مخاطب مهم می شوند و از هنرمندان سینمایی به قول امروزی ها سلبیرتی ها زاده می شوند؛ اما، هرگز یک شاعر و قلمش نمی تواند چنین جایگاهی را در بین مخاطبان پیدا کند و چه بسیار شاعرانی که در خانه های خود برای همیشه خاموش می مانند، موید این نکته است

طلوعی با بیان اینکه در زمینه چاپ اشعارم با مشکل خاصی بجز حذف چند مورد از اشعارم در مرحله مجوز روبرو نشده ام، گفت: تا به حال برای چند همایش و گرفتن مجوز برای کتاب هایم راهم به اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی افتاده است و بی انصافی است که بگویم بی حرمتی دیده ام.

وی ادامه داد: وجود افراد شاعرنما بزرگترین آسیب و مشکلی است که شعر امروز را تهدید می کند. هر کس چند جمله نامربوط را پشت سر هم ردیف می کند و ادعای شاعری می کند. امروز فضای شعر به شدت از وجود این افراد شلوغ و نابسامان است. امیدوارم مسئولان و مدیران ارشد فعال در حوزه ادبیات برای این معضل چاره ای بیندیشند.

طلوعی بیان کرد: کسانی که سعی می کنند با خواندن اشعار دیگران و کپی برداری از حس شاعران دیگر، نام شاعری به خود بچسبانند، هرگز کاری از پیش نبرده اند و نخواهند برد.

خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در آذربایجان غربی
خبرگزاری کتاب ایران

این شاعر که در سال 1397 کتاب ساعت ها صفر می شوند را منتشر و روانه بازار کرده بود، در ادامه در مورد مجموعه شعر خودم از خودم ، گفت: اشعار این کتاب در قالب سپید و آزاد بوده و شامل 79 شعر سپید با مضمون عاشقانه و دلتنگی های شاعر در فضای تنهایی خودم است. این کتاب در شمارگان هزار نسخه به چاپ رسیده است و خودم مطالعه آن را به علاقمندان حوزه ادبیات بانوان، به خصوص زنان مستقل و موفق توصیه می کنم.

این شاعر و نویسنده ارومیه ای ادامه داد: شعر زن، به ضرورت اشاره به فمینیست بودن شاعر نیست، ولی نگاه شاعر به قابلیت های زنان، باورهای اشتباه و تبعیض گرایانه جامعه نسبت به زن و تقویت حس خودباوری و اعتماد به نفس در خصوص زنان است که در اکثر اشعار این کتاب به نوعی به آن پرداخت شده است.

شاعر این مجموعه با اشاره به فضای احساسی خلق این آثار، گفت: شاعر گاهی در خلوت خویش فرو می رود و به اعماق تنهایی اش پناه می برد و سکوتش را با واژه هایش فریاد می زند و گاه جان بر لب واژه ها را به آتش کشیده و شور برمی انگیزد.

در بخشی از کتاب خودم را از خودم می خوانیم:

توبه گرگ مرگ است
اما مرگ پایان گرگ ها نیست
مرگ، خفه خون حنجره های هرزه
آغوش های در به در
دست های خائن در خلوت بره هاست!
مرگ، شلاق آتش بر چشم های دزدانه
که هزار بار، که هزار شب
به حرمت خانه ها زده

لینک خبر :‌ خبرگزاری کتاب ایران
گروه استان ها- مدیرکل اوقاف و امورخیریه کردستان گفت: در سال گذشته حدود 18میلیارد تومان برای هزینه نگهداری موقوفه ها شده است
تاریخ انتشار: ۱۴۰۰/۰۲/۰۹ سایت های دیگر : باشگاه خبرنگاران جوان

حجت الاسلام محمد کاروند در گفت وگو با خبرنگار تسنیم در سنندج به ارائه گزارشی از وضعیت موقوفه در استان پرداخت و اظهار داشت: در سال گذشته حدود 18میلیارد تومان برای نخستین بار در استان هزینه نگهداری موقوفه ها شده و قریب به 13میلیارد تومان نیز در راستای اجرای مدیریت واقف ها هزینه شد.

وی افزود: بیش از 6میلیارد تومان هزینه های اوقاف در سال گذشته در امر نگهداری، ترمیم و کارهای عمرانی درمساجد استان کردستان بوده است.

مدیرکل اوقاف و امور خیریه کردستان با اشاره به اینکه در سال گذشته قریب به 2میلیارد تومان در راستای کمک به روحانیون و طلاب استان هزینه شده است، خاطر نشان کرد: همچنین بیش از 30هزار سبد مواد غذایی به ارزش هر سبد یک میلیون تومان بین روحانیون توزیع شده است.

وی با بیان اینکه در سال گذشته برای نخستین بار در شهرستان های سقز، بانه، سنندج و قروه جهیزیه برای نوعروسان تهیه شد، عنوان کرد: برای ایجاد اشتغال نیز تعدادی چرخ خیاطی صنعتی را خریداری کرده و مرحله نخست آن در این ماه مبارک رمضان، در شهرستان مریوان اجرا خواهد شد.

کاروند تصریح کرد: هرآنچه که در توان داشته ایم برای بهبود معیشت مردم انجام داده ایم اما هنوز جای کار مانده و باید تلاشمان را چند برابر کنیم.

وی اظهار کرد: به دلیل اینکه بیشتر مساجد موقوفه هستند سعی کرده ایم زمین کشاورزی مساجد را اجاره ندهیم و برای بهره وری بیشتر، زمین ها را در اختیار افرادی که در مزایده برنده شدند گذاشته ایم تا اشتغال و درآمد بیشتری ایجاد شود.

مدیرکل اوقاف و امور خیریه استان کردستان در پایان سخنان خود یاد آورشد: در سال گذشته یک هزار و 100جلد سند مالکیت برای موقوفات استان کردستان گرفته شد.

لینک خبر :‌ خبرگزاری تسنیم
گروه استان ها - مدیرکل اوقاف و امور خیریه استان چهارمحال و بختیاری گفت: از ابتدای شیوع ویروس منحوس کرونا تا به امروز حدود 24 هزار بسته معیشتی و 25 هزار پک بهداشتی بین نیازمندان در استان توزیع شده است.
تاریخ انتشار: ۱۴۰۰/۰۲/۱۰

حجت الاسلام والمسلمین حسن امیری در گفت وگو با خبرنگار تسنیم در شهرکرد ، اظهار داشت: طرح ضیافت همدلی در استان جهت توزیع بسته های معیشتی و طبخ و توزیع غذا در قالب افطاری بین نیازمندان، از اولویت ها در ایام ماه مبارک رمضان است. تا پایان ماه مبارک رمضان، حدود 3 هزار بسته معیشتی میان نیازمندان استان توزیع می شود.

مدیرکل اوقاف و امور خیریه استان چهارمحال و بختیاری بیان کرد: با رایزنی و صحبت با برخی نانوایی های استان در منطقه میانکوه، شهرکرد و لردگان، 30 هزار نان رایگان در روز میلاد امام حسن مجتبی(ع) توزیع شد.

امیری گفت: از ابتدای ماه مبارک رمضان تاکنون 5 هزار پرس غذای گرم میان نیازمندان استان توزیع شده است، همچنان در ایام میلاد امام حسن مجتبی(ع) 3 هزار پرس غذای گرم میان خانواده های نیازمند با کمک های مردمی صورت گرفت.

وی با بیان اینکه در ایام لیالی قدر نیز غذای گرم جهت افطار نیازمندان استان توزیع می شود، افزود: در روزهای گذشته همچنین توزیع 50 بسته معیشتی نیز بین خانواده های نیازمند صورت گرفت. تمامی اقدامات اعم از توزیع بسته های معیشتی و توزیع غذای افطاری از محل کمک های مردمی در بقاع متبرکه انجام شده است.

مدیرکل اوقاف و امور خیریه استان در پایان با اشاره به توزیع 1000 بسته معیشتی میان نیازمندان از ابتدای ماه رمضان تاکنون، بیان داشت: از ابتدای شیوع ویروس منحوس کرونا تا به امروز حدود 24 هزار بسته معیشتی و 25 هزار پک بهداشتی بین نیازمندان در استان توزیع شده است.

لینک خبر :‌ خبرگزاری تسنیم

روزنامه تجارت


روزنامه صبح اقتصاد


روزنامه کائنات



روزنامه اخبارصنعت


روزنامه بهار


روزنامه مناقصه مزایده


روزنامه اقتصاد سرآمد


روزنامه مواجهه اقتصادی


روزنامه تفاهم


روزنامه کیهان



روزنامه اقتصاد آینده



روزنامه خراسان


روزنامه آسیا


روزنامه قدس


روزنامه عصر اقتصاد


روزنامه حمایت


روزنامه مستقل


روزنامه همدلی


روزنامه پیام زمان


روزنامه سایه


روزنامه رویش ملت


روزنامه وطن امروز