روز سه شنبه در نشست خبری نخستین نمایشگاه مجازی قرآن کریم گفت: نمایشگاه مجازی قرآن در سال های آینده پس از ویروس کرونا در کنار نمایشگاه بین المللی قرآن کریم به فعالیت خود ادامه خواهد داد.

معاون قرآن و عترت وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی از آغاز به کار نخستین نمایشگاه مجازی قرآن کریم در روز شنبه 11 اردیبهشت با حضور سید عباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی خبر داد.
وی از ضرورت تقویت عدالت توزیعی اقلام فرهنگ دینی در سطح ملی نمایشگاه امسال سخن گفت و افزود: نمایشگاه قرآن طی سال های گذشته منحصر به اهالی تهران و اندکی از شهرستانها و مناطق اطراف تهران بود و عدم دستیابی سایر علاقه مندان باعث شد تا شعبه استانی نمایشگاه را برگزار کنیم که در سال 98 اولین شعبه استانی در مشهد برگزار شد و قرار بود سال 99 در تبریز نیز برگزار شود که به دلیل شیوع ویروس کرونا برگزار نشد.

معاون وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در ادامه از برگزاری 30 وبینار تخصصی در حوزه های گوناگون فرهنگ قرآنی خبر داد و گفت: 10 وبینار در سطح بین المللی و با حضور میهمانان برجسته فرهنگ قرآنی و اسلامی از 10 کشور خواهد بود.

وی ادامه داد: علاوه بر برنامه های زنده و تولیدی زمینه ای برای بازپخش مجدد این برنامه ها را در فضای مجازی برای جذب مخاطب بیشتر از سراسر جهان در نظر گرفته ایم.

فقهی زاده افزود: در نمایشگاه مجازی قرآن کریم دو بخش عمده فروشگاهی و محتوایی وجود دارد که علاوه بر ارائه آثار در حوزه قرآن و عترت، در حوزه مفهومی و موضوعی دین با همه گرایش ها و در حوزه دفاع مقدس نیز در بخش فروشگاهی عرضه خواهد شد.

معاون وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی ادامه داد: در بخش محتوایی نیز شاهد فعالیت های خلاقانه موسسات و مراکز گوناگون فرهنگی در سطح ملی خواهیم بود. همچنین 500 ناشر آثار و منابع دینی و قرآنی و دفاع مقدس در بخش فروشگاهی حضور دارند

مدیرعامل موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران نیز در این نشست خبری، از نخستین نمایشگاه مجازی قرآن کریم به عنوان یک فرصت مغتنم و مناسب برای تعمیق فرهنگ قرآنی در داخل و خارج کشور یاد کرد و گفت: این نمایشگاه زمینه مناسبی را برای گسترش دیپلماسی فرهنگی مبتنی بر قرآن فراهم می کند.

افزود: پس از تجربه نمایشگاه مجازی کتاب توفیق یافتیم که در نمایشگاه مجازی قرآن نیز حضور داشته باشیم و بر اساس تاکید سید عباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به عنوان مجری بخش فروش نمایشگاه قرآن فعالیت خواهیم کرد.

وی ادامه داد: در نمایشگاه کتاب که پاسخگوی بیش از 50 هزار تماس تلفنی بودیم، سلسله نشست های نقد و بررسی را برگزار کردیم و در نهایت به 150 نکته و آسیب رسیدیم تا در نمایشگاه های بعدی این نکات اصلاح یا تقویت شود.

وی ابراز امیدواری که در بخش فروش نمایشگاه مجازی قرآن کریم شاهد رفع ایرادهای فیزیکی باشیم. چون دیتا سرور، بهبود خوبی پیدا کرده و شرایط لازم را فراهم آورده است. تیم نرم افزاری با استفاده از توان داخلی و مشاوره با تیم بیرونی به نتایج خوبی رسیده و مشکل بخش جستجو در نمایشگاه برطرف شده و تفکیک موضوعی کتاب ها نیز فراهم شده است.

دهقانکار از ناشران کتاب ها خواست تا کتاب هایی را که موجودی ندارند، در نمایشگاه به نمایش نگذارند؛ تلاش می کنیم با کمک ناشران کتاب هایی که به در نمایشگاه به اتمام می رسد دیگر در نمایشگاه نمایش داده نشود.

فقهی زاده در ادامه در پاسخ به ایرنا درباره بن درنظرگرفته شده برای فعالان قرآنی گفت: این بن ها به تمام حافظان، قاریان، خادمان قرآنی، مدرسان قرآنی، نویسندگان قرآنی، مدیران موسسات قرآنی، هنرمندان قرآنی که در جشنواره های آیات رتبه کسب کرده اند و خبرنگاران قرآنی تعلق خواهد گرفت که بیش از 12 هزار نفر هستند و آمار این افراد در اختیار معاونت قرآن و عترت است که در اختیار خانه کتاب قرار گرفته است.

وی افزود: با حمایت بانک عامل برای 12 هزار فعال فرهنگ قرآنی تسهیلاتی به عنوان بن خرید از منابع مکتوب در نظر گرفته شده است.

معاون وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی ادامه داد: جدولی را تهیه کرده ایم که هر کدام از افراد در زمره چه گروهی از فعالان قرآنی هستند و به چه میزان می توانند از این بن ها بهره مند شود که این جدول به زودی منتشر خواهد شد. هیچ ابهامی در این زمینه وجود ندارد و هیچ سلیقه ای نیز در این جدول حاکم نیست.

وی اضافه کرد: تلاش می کنیم در این ایام فرصت کوتاهی ایجاد شود تا اگر فعالان قرآنی در این فهرست و جدول قرار ندارند، بتوانند ثبت نام کنند.

فقهی زاده درباره رونمایی از محصولات جدید در نمایشگاه مجازی قرآن کریم به ایرنا گفت: سامانه حمد احتمالا همزمان با برپایی نمایشگاه مجازی قرآن رونمایی خواهد شد و برخی از کتاب ها نیز برای رونمایی معرفی شده است که درصدد تهیه جدول روشنی از این کتاب ها هستیم.

مدیرعامل شرکت ملی پست با اشاره به موفقیت های کسب شده در برگزار نخستین نمایشگاه مجازی کتاب در سال گذشته گفت: تفاوت عمده ای که در نمایشگاه کتاب و نمایشگاه قرآن وجود دارد در مرحله اول مخاطبان ویژه نمایشگاه قرآن است و در مرحله دوم کتاب هایی است که مربوط به قرآن و علوم اسلامی و اغلب کتاب های مرجع است و نمی توان این نوع کتاب ها را در یک پاکت قرار داد.

با بیان این که بسته های نمایشگاه هیچ سودی برای شرکت پست ندارد، اضافه کرد: انتظار این است که با توجه به اهمیت قرآن و کتاب های قرآنی از لفاف های مناسب استفاده شود به ویژه با توجه به این که وزن این کتاب ها مانند تفاسیر قرآن سنگین است باید از لفاف مناسب استفاده شود.

سبحانی فر افزود: بیشترین ناشران در تهران، قم و مشهد هستند و ما همچون گذشته در سه بخش فعالیت خواهیم کرد که بخش اول معرفی باجه های ثابت است، بخش دوم این است که به ناشران مراجعه کنیم و در مرحله آخر باجه های سیار را برای جمع آوری ارسال می کنیم.

وی اضافه کرد: پس از خرید هر بازدیدکننده از نمایشگاه یک پیامک مبنی بر تحویل کتاب به باجه پست برای خریدار ارسال می شود و ما در 192 کشور آمادگی داریم تا کتاب ها را از طریق نمایشگاه مجازی قرآن به سرتاسر جهان ارسال کنیم.

به گفته مدیرعامل شرکت ملی پست ارسال کتاب ها بر اساس توافق صورت گرفته با وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به صورت رایگان برای خریداران ارسال می شود و هزینه ارسال پست در واقع توسط وزارت ارشاد در نظر گرفته شده است.

در پایان این نشست خبری از پوستر نخستین نمایشگاه مجاری قرآن کریم رونمایی شد.

نخستین نمایشگاه مجازی قرآن کریم با شعار قرآن، کتاب رشد و رویش از شنبه 11 اردیبهشت مصادف با 18 ماه مبارک رمضان به صورت 24 ساعته تا 20 اردیبهشت مصادف با 27 ماه رمضان از طریق درگاه Iqfa.ir فعال است.

نمایشگاه مجازی قرآن کریم با همکاری خانه کتاب و ادبیات ایران از 11 اردیبهشت مصادف با هجدهم ماه مبارک رمضان به مدت 10 روز در فضای مجازی برگزار می شود.

در این نمایشگاه مجازی دو بخش اصلی فروشگاهی و محتوایی وجود دارد که بخش فروشگاهی به فروش کتاب های چاپی در حوزه دین و دفاع مقدس اختصاص دارد و امکان عرضه و فروش تمام کتاب های مربوط به دین و حوزه دفاع مقدس که ناشران از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مجوز چاپ گرفته باشند، فراهم شده است.

بستر این نمایشگاه همچون نمایشگاه مجازی کتاب است که سال گذشته برای اولین بار به دلیل ویروس کرونا از سوی خانه کتاب برگزار شد و در آنجا ناشران ثبت اثر می کردند و بازدیدکنندگان کتاب مورد نظر خود را از انتشاراتی که کتاب را ارائه کرده بود، انتخاب کرده و در سبد خرید قرار می دادند. خانه کتاب و ادبیات ایران به عنوان مجری بخش فروشگاهی نمایشگاه قرآن انتخاب شده است.

طی احکامی از سوی معاون قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، به سمت معاون اجرایی نمایشگاه، مدیر فروش، مدیر روابط عمومی و اطلاع رسانی، حجت الاسلام مدیر محتوایی و مدیر فناوری اطلاعات معرفی شدند.

نمایشگاه بین المللی قرآن کریم تا سال 98 بیست و هفت دوره توسط معاونت قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در ماه مبارک رمضان برگزار می شد که از سال گذشته به دلیل شیوع ویروس کرونا این نمایشگاه برگزار نشد و امسال به صورت مجازی میزبان علاقه مندان خواهد بود.

شیوع و همه گیری بیماری کرونا در بسیاری از کشورهای جهان باعث شده که برگزاری جشنواره ها و نمایشگاههای بزرگ و به ویژه بین المللی از حالت فیزیکی به فضای مجازی تغییر کند. هرچند برگزاری بسیاری از رویدادهای بزرگ فرهنگی و هنری بین المللی نیز بعضا لغو و برگزاری آنها به آینده موکول شده است.

آنچه حائز اهمیت است اینکه امروز در شرایط موجود همه گیری کرونا، استفاده و حضور در فضای مجازی فرصتی را فراهم کرده تا مخاطبان ضمن رعایت دستورالعمل های بهداشتی و عمل به خانه ماندن بتوانند از این فضا به نحو احسن استفاده کنند.

استقبال چشمگیر مخاطبان از برگزاری نخستین نمایشگاه مجازی کتاب تهران ، برخی جشنواره های بین المللی فرهنگی و هنری فجر و... در کشور نشان داد که برگزاری رویدادهای فرهنگی و هنری چه بصورت حضوری و چه مجازی، مخاطبان و علاقه مندان خودش را دارد؛ هرگز تعطیل بردار نیستند و فضای مجازی می تواند جایگزین خوبی برای پویایی آنها باشد.

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی مجمع ناشران انقلاب اسلامی، در پی بروز مشکلات مربوط به کاغذ و نشر، مجمع ناشران انقلاب اسلامی نامه سرگشاده ای خطاب به حسن روحانی رئیس جمهوری اسلامی ایران نوشت و در آن اعلام کرد رئیس جمهور علی رغم دستور رهبر انقلاب و پیگیری ستاد اجرایی فرمان امام، از تولید کاغذ داخلی حمایت نکرده است.

در این نامه همچنین گفته شده امروز بزرگ ترین مانع نشر کشور، مسئله کاغذ است و بی اعتنایی به تولید داخلی کاغذ و تخصیص نیافتن ارز برای واردات، صنعت نشر را به ورشکستی رسانده است.

مشروح متن مجمع ناشران انقلاب اسلامی به این ترتیب است:

جناب آقای دکتر روحانی

ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران

سلام علیکم و رحمت الله

ضمن تبریک فرارسیدن ماه مبارک رمضان به شما و همه ملت ایران، نیک مستحضرید که صنعت نشر کشور از بدو شروع دولت تدبیر و امید در سال 1392، با بحران های فزاینده مختلفی مواجه شده و همواره در طول این هشت سال با آن ها دست وپنجه نرم می کند. دولت شما در حالی به واپسین روزهای فعالیت خود نزدیک می شود که جدا از مسئله شیوع ویروس کرونا و کاهش بخش قابل توجهی از فعالیت های اقتصادی صنعت نشر طبق دستورالعمل های بهداشتی، گرانی بی سابقه نهاده های تولید کتاب اعم از کاغذ، زینک و همچنین کاهش روزافزون قدرت خرید مردم به تبع مشکلات اقتصادی کشور، صنعت نشر کشور را با افت چشمگیر و بی سابقۀ تولید، تقاضا و عرضۀ کتاب روبه رو کرده است.

فارغ از افزایش قیمت جهانی کاغذ و گرانی آن در داخل به دلایل نوسانات ارزی، احتکار، کم فروشی دلالان و همچنین فقدان نظارت صحیح، دولت شما نیز از ابتدای سال جاری، اقدام به حذف ارز حمایتی برای واردات کاغذ کرده است. نیک می دانید که کاغذهایی که به نرخ دولتی و با ارز حمایتی در طول سال 1399 توسط سامانۀ توزیع کاغذ وزارت ارشاد به ناشران تخصیص می یافت، تماماً متعلق به تخصیص های ارزی و ثبت سفارش های سال 1398 بوده است و بعد از آن، باوجود توصیه های مکرر و مطالبات متخصصان و دلسوزان حوزۀ کتاب از دولت، هیچ ارز حمایتی ای برای واردات کاغذ تخصیص داده نشد و حتی برخلاف تعهد دولت در سال 1397، ارز تخصیصی برای واردات کاغذ در سال 1398 نیز به صورت کامل تأمین نشده است. این در حالی است که امروز علاوه بر اینکه انبارهای توزیع کاغذهای دولتی خالی است، رهاشدگی بازار نیز فرصت را بر دلالان و مافیای کاغذ، مثل همۀ این سال ها برای افزایش چندبرابری قیمت کاغذ فراهم کرده است.

در حال حاضر، صنف بزرگ و نجیب نشر کشور بیش از سایر صنوف فرهنگی در مضیقۀ ورشکستگی و خطر نابودی است؛ مجموعه ای مؤثر، راهبردی و مهم در سپهر فرهنگی کشورمان که مع الاسف بدقیم و بدسرپرست به حال خود رها شده است و هر روز با بی تدبیری مسئولان اجرایی کشور، دچار بحران های تازه ای می شود و ظرفیت های گران قدر و پرارزشی را که با تلاش و سختی بسیار طی سال های متمادی بعد از انقلاب اسلامی به دست آورده است، روزانه از دست می دهد.

آقای رئیس جمهور!

قیمت کاغذی که در روز مراسم تحلیف شما در مردادماه سال 1392، به طور میانگین، هفتادهزار تومان به ازای هربند بود، به حدود هشتصدهزار تومان به ازای هر بند در آخرین ماه های دولت شما رسیده است. این در حالی است که تهیۀ کاغذ با همین قیمت نیز در بازار به سختی امکان پذیر است و ناشران زحمتکش کشور را با وضعیتی نامعلوم و نگران کننده نسبت به ادامۀ فعالیت های خود مواجه کرده و نویسندگان عزیز کشورمان را به انزوا و مضیقۀ شدید کشانده است. امیدواریم مستحضر باشید که ورشکستگی و تعطیلی صنعت نشر به معنای تضعیف جدی و عمیق جریان تولید علم، دانش و فرهنگ و هنر در کشور خواهد بود.

جدا از مسئله واردات کاغذ به عنوان راهکاری فرعی، موقتی و کوتاه مدت برای حل مهم ترین مسئله صنعت نشر کشور که از سوی دولت متوقف شده، دستور چندباره و تاکید ویژه رهبر معظم انقلاب در حاشیۀ بازدید از سی ودومین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران مبنی بر پیگیری تولید کاغذ داخلی به عنوان راهکار اصلی، دائم و بلندمدت نیز علی رغم تلاش ها و پیگیری های ستاد اجرایی فرمان امام خمینی رحمه الله علیه و دیگر دلسوزان، از سوی دولت حمایت و پشتیبانی نشد و با کندی و تعلل بسیار پیش رفته است.

مستحضرید که کشور ما با وجود مزارع فراوان نیشکر، استعداد دارد و می تواند یکی از تولیدکنندگان کاغذ مرغوب در منطقه باشد و سالیانه باعث جلوگیری از هدررفت مقدار قابل توجهی ارز از کشور شود. در طول این چندسال، مع الاسف اندک تلاشی از سوی دولت شما برای افزایش توان داخلی و خودکفایی کاغذ انجام نشد و حتی همین راه حل فرعی واردات کاغذ هم توسط دولت، اکنون متوقف شده است.

آقای رئیس جمهور !

فرهنگ مهم ترین مقوله ای است که دولت موظف است به اشکال مختلف از آن حمایت و پشتیبانی کند؛ اما امروز صنعت نشر که مهم ترین و پرسابقه ترین صنعت فرهنگی ایران است، در بحرانی ترین روزهای خود، فاقد توجه و حمایت و پشتیبانی لازم از سوی دولت جنابعالی است. وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز به عنوان متولی اصلی نشر کشور، یا عزم کافی برای حل اساسی مسائل حوزه نشر از بستر پیگیری ظرفیت ها و مطالبه از دولت را ندارد، یا این که کسی در دولت شما شنوای تقاضاها و مطالبات مطروحه از سوی وزارت ارشاد نیست. به هرصورت، اینک صنعت نشر مانده است و موانع بسیاری که به علت سوءتدبیرها و همراهی نکردن های مسئولان بر سر راهش قرار داده شده است و جز تحمل رنج بی توجهی ها راه دیگری برایش باقی نمانده است.

امروز در سخت ترین روزهای نشر این کشور و در سالی که رهبر معظم انقلاب آن را سال تولید، پشتیبانی ها و مانع زدایی ها نام گذاری کرده اند، دولت موظف است با پشتیبانی و رفع موانع موجود بر سر راه صنعت نشر، به تولید کتاب و حفظ زنجیره تولید، توزیع و مصرف کتاب کمک کند. راهکار همان است که بارها توسط نخبگان و اهالی نشر و کتاب بیان شده و مع الاسف، هیچ گاه از سمت دولت جدی گرفته نشده است. امروز بزرگ ترین مانع بر سر راه نشر کشور مسئله کاغذ است که می بایست با سرعت هم ارز حمایتی برای واردات آن از سوی دولت تخصیص و تأمین شود و هم حمایت ها و پشتیبانی ها و وعده دولت برای تولید کاغذ داخلی با کمک ستاد اجرایی فرمان امام خمینی رحمه الله علیه پیگیری، ادا و محقق شود.

از خداوند متعال، سربلندی و عزت روزافزون نظام اسلامی را در سایه سار ولایت خواستاریم.

هیئت مدیره مجمع ناشران انقلاب اسلامی

کد خبر 5198856

صادق وفایی

احسان خاندوزی در گفتگو با خبرگزاری صدا و سیما با تأکید بر اهمیت استفاده از سامانه تدارکات الکترونیکی دولت افزود: یکی از مهمترین اقدامات سال های اخیر که پس از مصوبه مجلس شورای اسلامی توسط هیئت وزیران پیگیری شد، مربوط به تقویت سامانه ستاد بود؛ به طوری که الزام دستگاه های دولتی به انتشار آگهی های مزایدات و مناقصات در روزنامه های کثیرالانتشار لغو شده و به شرکت های دولتی اجازه داده شد که این آگهی ها در سامانه تدارکات الکترونیکی دولت و به شکل رایگان منتشر کنند.

نائب رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی ادامه داد: این تصمیم درست دولت می توانست موجبات کاهش هزینه ها و فساد اداری در فرآیند برگزاری مناقصات را فراهم آورد؛ همچنین استفاده از این سامانه امکان نظارت برخط بر انجام معاملات سازمان های دولتی را فراهم می کند.

این نماینده مجلس با انتقاد از عقب نشینی هیئت دولت از تصمیم کارشناسی خود در رابطه با آئین نامه نحوه فعالیت دستگاه های اجرایی در سامانه ستاد، گفت: متأسفانه هئیت دولت به دلیل برخی فشار ها در سال گذشته، سریعا از تصمیم خود عقب نشینی کرده و در نتیجه دستگاه های دولتی از همکاری با سامانه تدارکات الکترونیکی دولت معاف شده و می بایست به مانند گذشته آگهی های مربوط به برگزاری مناقصات خود را در مطبوعات منتشر کنند.

خاندوزی افزود: البته هیئت بررسی و تطبیق مصوبات دولت با قوانین در تاریخ 24 فروردین 1400، مصوبه جدید هئیت دولت در بهمن 1399 را مغایر با قانون تشخیص داد و مصوبه هئیت وزیران را ابطال کرد. اما وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به بهانه حمایت از مطبوعات و حفظ منابع درآمد آن ها از محل انتشار آگهی های مناقصه ها و مزایده ها، متأسفانه در پی برگرداندن آن حکم هئیت وزیران است که مصداق تعارض منافع محسوب می شود.

نماینده مردم تهران با اشاره به اینکه رویکرد وزارت فرهنگ در این زمنیه برخلاف نظرات کارشناسی و خلاف شفافیت و فسادزدایی است، گفت: بنابر بسیاری از ملاحظات کارشناسی و تخصصی می توان گفت که استفاده از سامانه الکترونیکی دولت برای انتشار آگهی های مناقصات، تصمیم هوشمندانه ای بوده و می تواند در مسیر اصلاحات اقتصادی و افزایش سلامت مالی کارکرد موثری داشته باشد.

وی در همین رابطه افزود: فرآیند سامانه ستاد بسیار پر سرعت بوده و فرآیند انجام معاملات دولتی را کوتاه کرده و همچنین استفاده از این سامانه امکان دسترسی عادلانه تمام مردم را برای مشاهده و شرکت در مناقصات ایجاد می کند. علاوه بر این، مدیران سازمان ها و شرکت های دولتی دیگر نمی توانند با تبانی و یا تقلب مسیر برگزاری مزایدات و مناقصات را منحرف کنند.

خاندوزی با بیان اینکه استفاده از سامانه ستاد می تواند حدود 500 میلیارد تومان از هزینه های دولت را کاهش دهد، گفت: انتظار می رود که آقای صالحی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در برابر برخی از جریان های فشار ایستادگی کنند؛ چرا که این گروه ها می خواهند به بهانه حمایت از مطبوعات هزینه های زیادی را به دولت تحمیل کنند.

نائب رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی افزود: البته می توان از محل درآمد های ناشی از صرفه جویی عدم انتشار آگهی مناقصات در روزنامه ها، به مطبوعات یارانه تخصیص داد و از ایجاد مشکلات مالی برای روزنامه ها و نشریات جلوگیری کرد.

وی در پایان با اظهار بی اطلاعی از اجرایی شدن مصوبه هیئت وزیران گفت: برخی خبر ها حاکی از آن است که اصلاحیه آئین نامه سامانه تدارکات دولتی به تصویب رسیده است و اشکال هئیت تطبیق مجلس نیز برطرف شده؛ امیدوارم این موضوع به معنای بازگشت مصوبه غلط هیئت وزیران نباشد؛ چرا که در غیر این صورت در فرآیند اصلاحات اقتصادی اخلال ایجاد شده و شفافیت معاملات شرکت های دولتی کاهش می یابد. هیئت تطبیق مصوبات مجلس همچنان در مقابل مصوبه دولت اگر فسادزا باشد خواهد ایستاد.

به گزارش مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت فرهنگ وارشاد اسلامی، در متن پیام تسلیت سیدعباس صالحی آمده است:

جناب آقای سید موسی حسینی کاشانی

خبر درگذشت پدر بزرگوارتان، فقیه ربانی ابوالشهید مرحوم آیت الله سید محمد حسینی کاشانی در ایام مبارک ماه رمضان موجب تاسف و تاثر شد.

فقدان این عالم والامقام را، که از امام راحل و مراجع بزرگوار حوزه بهره وافر برد و سالیان سال در تربیت حوزویان کوشید و در اخلاق و فضیلت ممتاز بود، به جنابعالی، خانواده محترم و بیت شریف ایشان و نیز شاگردان و علاقه مندان آن مرحوم صمیمانه تسلیت می گویم.

از خداوند منان برای آن فقید سعید رحمت واسعه و غفران الهی و برای جنابعالی و بازماندگان مکرم صبر و اجر مسالت دارم.

آیت الله سیدمحمد حسینی کاشانی نماینده دوره اول مجلس خبرگان رهبری و از اساتید حوزه علمیه قم بود. وی که پدر همسر حجت الاسلام و المسلمین علوی وزیر اطلاعات بود در سال 1313 در کاشان متولد و تحصیلات خود را در همان شهر آغاز کرد. سپس عازم قم و درس فقه را در این شهر ادامه داد.

آیت الله حسینی کاشانی چند سالی را هم در نجف در درس علمای این شهر حضور داشت و پس از بازگشت به قم تحصیل و تدریس علوم دینی را در حوزه علمیه آنجا ادامه داد.

وی در روز 6 اردیبهشت 1400 مصادف با 13 رمضان بر اثر کهولت سن در یکی از بیمارستان های تهران درگذشت.

به گزارش خبرنگار مهر ، روز گذشته 5 اردیبهشت ماه سیدعباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی متنی در حساب شخصی خود در توییتر منتشر کرد که خبر از تصویب طرحی مبنی بر لزوم مستندنگاری دستگاه های اجرایی از طرح های بزرگ و پروژه ای مهم داد.

متن توییت سید عباس صالحی به این شرح است: جلسه امروز هیات دولت الزام دستگاه های اجرایی به مستندنگاری سینمایی طرح های بزرگ و پروژه ای مهم به تصویب رسید. از توجه هیات دولت به خواسته دیرین مستندسازان حرفه ای سپاسگزارم. توسعه ملی را در قاب سینما خواهیم دید

در ادامه حسین انتظامی رییس سازمان سینمایی هم این توئیت وزیر ارشاد را خبری خوش توصیف کرد.

محسن خان جهانی کارگردان باسابقه سینمای مستند در این باره نامه سرگشاده ای را خطاب به وزیر ارشاد نوشته و در اختیار خبرگزاری مهر قرار داده است که در ادامه آن را می خوانید؛

با سلام و احترام

جناب آقای سید عباس صالحی وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی، در واپسین ساعات روز 5 اردیبهشت ماه، در حالی که روزمان را همانند روزهای کسل کننده کرونایی یک سال و چند ماه قبل، به شب رسانده بودیم و چهارمین کشور جهان در آمار مرگ و میر بودیم و دغدغه واکسنی را داشتیم و داریم که آینده مبهمی پیش روی مان، قرار داده است و از سوی دیگر نگران هستیم، بعد از کرونای انگلیسی، دچار چالش کرونای هندی شویم! به ناگهان شما در توئیت خود از دستور جلسه امروز هیات دولت مبنی بر الزام دستگاه های اجرایی به مستندنگاری سینمایی طرح های بزرگ و پروژه ای مهم خبر دادید و از آن به عنوان یک خبر خوب یاد کردید!

خبر خوبی است آقای وزیر! اما امیدواریم این خبرها در حد خبرسازی و کاغذبازی باقی نماند، امیدواریم دستگاه های اجرایی وقتی مکلف شدند که مستندنگاری کنند، به درستی و حرفه ای با مستندسازان برخورد کنند، به گونه ای به سینمای مستند همانند گزارش شبکه تلویزیونی نگاه نکنند، از سینمای مستند توقع رپرتاژ و آگهی نداشته باشند و دست مستندساز را برای کار باز بگذارند.

آقای وزیر! اینجانب محسن خان جهانی مستندساز از شما درخواست می کنم به عنوان وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، طی چند جلسه با مستندسازان حرفه ای، مشورت های در این زمینه داشته باشید تا به یک آیین نامه با جزییات بیشتر برسیم. در صفحات مجازی، جزییاتی از این طرح خواندم اما جزییاتی نبود که بتوان بر آن تکیه کرد و مطمئن بود که دستاورد خوبی دارد.

چگونگی مستندنگاری پروژه ها به صورت حرفه ای باید برای دستگاه های اجرایی به درستی تعریف شود، این روند مستلزم مشورت ها و رسیدن به آیین نامه ای است که در این راستا تشکل های صنفی در خانه سینما همچون انجمن های صنفی کارگردانان و تهیه کنندگان سینمای مستند، می توانند به نمایندگی از جامعه مستندسازان و مشورت های که از مستندسازان مختلف می گیرند، (که البته شنیده ام برای به نتیجه رساندن این مصوبه هم این دوستان تلاش های زیادی کردند و در جلسات با شما حضور داشتند) به آیین نامه حرفه ای تر برسند و آن را در اختیار دستگاه های اجرایی قرار بدهند.

در راستای جزییات آیین نامه ای که بدان اشاره کردم، به هر حال تجهیزات کار و اجاره روزانه برخی از آن ها، رقم های زیادی را بر دوش فیلمساز می گذارد و وقتی شما از یک مستند سینمایی سخن می گوید، برای حرفه ای تر شدن کار، نیازمندیم که تجهیزات حرفه ای تر داشته باشیم و به تبع آن هزینه بیشتر باید بپردازیم همچنین وقتی کار حرفه ای تر می کنید باید از عوامل حرفه ای تر استفاده کنید که آنها نیز دستمزدهایشان کم نیست. بنابراین دستگاه اجرایی که قرار است به یک مستندساز سفارش کار بدهد، باید بداند هزینه های یک کار حرفه ای کم نیست.

با وجود اینکه در بخشی از این نامه اشاره شد که سازمان سینمایی، مستندسازهای دارای شماره نظام نامه سینمایی را معرفی کند تا از این مستندسازان و تهیه کنندگان برای این پروژه ها استفاده شود، اما چه تضمینی است که دستگاه اجرایی به این مصوبه پایبند باشد و از سوی دیگر چه تضمینی هست که سفارش دهندگان دستگاه اجرایی برای سفارش کار از مستندسازها پورسانت نخواهند؟! مثال مشخص تر بزنم به عنوان مستندسازی که با چند دستگاه اجرایی در این زمینه کار کردم، وقتی رقم اجاره تجهیزات را به دستگاه های مربوطه می دادم، به ناگهان تماس می گرفتند و در کمال تعجب می گفتند، گران است و ما خودمان تجهیزات به شما می دهیم! این یک جمله، خودش گویای این است که آنها تعریف درستی از کار ندارند تا جایی که فکر می کنند، دوربین های خانگی شان به درد فیلمسازی حرفه ای می خورد، این مثال را زدم که بدانید دیدگاه در عرصه مستندسازی چقدر متفاوت و چقدر مدیران دستگاه های اجرایی باید از وضعیت مستندسازی حرفه ای مطلع شوند.

یکی از پیشنهادات تهیه یک پکیج مستندسازی حرفه ای از فیلم های مستند در زمینه پروژه های ملی است که می تواند در اختیار این مسئولان قرار بگیرد و با تماشای آن با این نوع فیلمسازی آشنا شوند. مستندهای که در این چند ساله توسط مستندسازهای حرفه ای با دغدغه شخصی ساخته شده است و دوستان مرکز گسترش سینمای تجربی و در فراخوانی از سوی سازمان سینمایی، می تواند آنها را در اختیار شما قرار بدهند تا به دوستان دستگاه اجرایی به عنوان نمونه کارها ارایه کنید تا آن ها با مستندسازی حرفه ای آشنا شوند.

نکته دیگر در این زمینه که باید مشخص شود این است که در بخشی از آیین نامه اجرایی آمده است: کلیه دستگاه های اجرایی مکلف به مستند نگاری و ثبت تصویری کلیه مراحل اجرایی و... طرح ها و پروژه های مهم کشور هستند حال سوال اینجاست که بسیاری از پروژه های مهم ملی کشور به دست سازمان ها، ارگان ها و نهادهای نظامی و سپاه و بنیادها به سرانجام می رسد، آیا در این حوزه ها هم کسی مستندسازی می کند؟! و یا خود را جوابگوی این مصوبه می داند؟! آیا مستندسازان حرفه ای را به کار می گیرند؟

از سوی دیگر می گویند این قانون مختص تولیدات روابط عمومی هاست و به همین دلیل عبارت مستندنگاری سینمایی به آن برچسب شده است تا فیلم های گزارشی و تبلیغی آن سازمان و ارگان و... دیده شود، آیا روابط عمومی و مسئولی در سازمان های اجرایی حضور دارد که به خوبی با مستندنگاری حرفه ای آشنا باشد که هم خودش بتواند، انتخاب کند، تصمیم بگیرد و بودجه را تصویب کند؟! چه راهکارهایی در این مصوبه وجود دارد که دیده بانی این موضوع را بر عهده بگیرد!!؟

قطعاً بدانید چون موضوع مالی مطرح است، پس بسیاری از مدیران و دست اندرکاران روابط عمومی ها تمایل دارند خود با پورسانتی حداکثر ناچیز با مشارکت دوستان و اقوام از پس این کار برآیند، قوانین و لایحه مصوب هرچند خوب، تا زمانی که ضمانت اجرای درستی نداشته باشند، هیچوقت کارآمد نخواهد بود. حتی با وجود اینکه در بخشی از این نامه اشاره شد که سازمان سینمایی، مستندسازهای دارای شماره نظام نامه سینمایی را معرفی کند تا از این مستندسازان و تهیه کنندگان برای این پروژه ها استفاده شود، اما چه تضمینی است که دستگاه اجرایی به این مصوبه پایبند باشد و از سوی دیگر چه تضمینی هست که سفارش دهندگان دستگاه اجرایی برای سفارش کار از مستندسازها پورسانت نخواهند؟!

راستی آقای وزیر! چه تعهد و الزامی وجود دارد که دولت و وزیر بعدی و رییس سازمان سینمایی که تا کمتر از 80 روز دیگر در این سمت ها قرار می گیرند، این مصوبه را اجرایی کنند؟!!

آقای وزیر خبر خوبی بود! اما ما از شما در واپسین روزهای کاری تان توقع داریم به ما خبرهای خوش تری بدهید! درباره وضعیت رقم قراردادهای مستندسازها که در مقابل وضعیت گرانی تجهیزات و نیروی انسانی، رقم ناچیزی است در سازمان های زیر مجموعه وزارت ارشاد، فکر عاجلی بکنید.

همچنین وضعیت ممیزی تولیدات مستند حرفه ای، معیشت مستندسازان در ایام بیکاری کرونا ، نمایش و فروش آثار مستند و... دغدغه هایی است که ما سال هاست با آن دست و پنجه نرم می کنیم و حال منتظر خبرهای خوب شما در این زمینه هستیم.

راستی آقای وزیر چقدر از مستندسازان را در طول این سال ها برای پروژه های ملی به کار گرفته اند؟! با توجه به پخش صوت شب گذشته گفتگوی مشروح جناب آقای ظریف که در راستای پروژه ای با عنوان تاریخ شفاهی دولت تدبیر و امید تولید شده است، آیا از مستندسازانی هم برای ساخت یا ضبط این پروژه استفاده کرده اید؟!

کد خبر 5198267

زهرا منصوری

به گزارش خبرگزاری مهر ، دو پژوهش سینما و مسائل زیست محیطی؛ مطالعه چارچوب بندی پیام های بحران آب در سینمای مستند دهه 80 و 90 ایران و تحلیل رویکرد سینمای ایران بعد از انقلاب به اخلاق اسلامی: مطالعه فیلم های پرفروش چهاردهه توسط پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات انجام می شود.

پژوهش سینما و مسائل زیست محیطی؛ مطالعه چارچوب بندی پیام های بحران آب در سینمای مستند دهه 80 و 90 ایران ازسوی فرزاد غلامی در پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات انجام می شود.

این پژوهش به نحوه چارچوب بندی موضوع بحران آب در سینمای مستند کشور می پردازد و تلاش می کند به این سوال پاسخ دهد که سینمای مستند، چگونه با مسأله زیست محیطی بحران آب مواجه شده و آن را به چه شیوه هایی چارچوب بندی کرده است؟

پژوهشگر در این مطالعه قصد دارد با استفاده از رویکرد چارچوب بندی، نحوه مواجهه سینمای مستند کشور با بحران آب را در سه سطح تشخیص دلایل ، ارائه راهکار و نحوه متقاعدسازی مخاطب ، تشریح نماید.

به عبارت دیگر می خواهد بداند سینماگران ایرانی در مواجهه با بحران آب، چه مسائلی را به عنوان دلایل بحران آب معرفی کرده اند؟ هم چنین، در مواجهه با بحران آب، چه راهکارهایی را برای حل بحران آب ارائه می کنند؟ و درنهایت، مکانیزم ها و راهکارهای اقناعی سینماگران ایرانی در مواجهه با بحران آب چیست؟ که برای رسیدن به این هدف، 25 مستند شاخص حوزه بحران آب را که در دهه 80 و 90 شمسی ساخته شده اند، با استفاده از دو روش تحلیل محتوای کیفی و تحلیل رتوریک، تحلیل می کند و در نهایت با استفاده از یافته های پژوهش، پیشنهاداتی برای تدوین راهبردهای سینمای مستند در مواجهه با مسائل زیست محیطی به طور عام و بحران آب به طور خاص، ارائه می کند.

تحلیل رویکرد سینمای ایران بعد از انقلاب به اخلاق اسلامی: مطالعه فیلم های پرفروش چهاردهه عنوان پژوهش دیگریست که ازسوی علیرضا دهقان نیری در پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات، پژوهش می شود.

این پژوهش با قرار گرفتن در سنت مطالعات فرهنگی در حوزه سینما، در پی آن است تا از طریق تحلیل برخی آثار سینمایی، به فهم سوژه اخلاق و بنیادهای آن در بخشی از فضای گفتمان اجتماعی-فرهنگی جامعه ایران، در ایران بعد از انقلاب دست یابد.

این پژوهش با باور به اینکه اخلاق بازنمودشده در سینما، با جهان اجتماعی و مناسبات متحول شونده قدرت و ساختارهای اجتماعی پیوند دارد، معتقد است با تحلیل فیلم های سینمایی، می توان به تصویری از نظام اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و روانی یک جامعه و همچنین به خواسته ها، علایق و آرزوهای اقشار مختلف جامعه دست یافت.

پیش فرض این مطالعه این است که رسانه های جمعی به عنوان یکی از ابزارهای مهم اجتماعی سازی در دنیای مدرن با بازنمایی الگوهای هنجاری حاکم بر زندگی اجتماعی در قالب اجراهای نمایش گونه، نقش برسازنده و بازتولیدکننده هنجارها را در زندگی اجتماعی امروز بر عهده دارند و می توان از آن ها به عنوان یکی از ابزارهای قدرتمند برای بازنمایی و برساخت مناسبات و هنجارهای اخلاقی یاد کرد. با این پیش فرض، این پژوهش، تحلیل نمونه ای از آثار سینمایی برگزیده را به منظور شناخت ارزش های اخلاقی روایت شده در این فیلم ها طی چهار دهه بعد از انقلاب اسلامی و تغییرات احتمالی آن، هدف خود قرار داده است.

پژوهشگر معتقد است نتایج حاصل از این مطالعه، فرض نسبت ارزش های اخلاقی سینمایی با ممیزه های مهم اجتماعی را آزمون می کند و به شناخت روشمند اخلاق در آثار سینمایی می افزاید و همچنین به بازنگری در برنامه ریزی رسمی و اصلاح سیاست های سینمایی کمک می کند. در چهارچوب این هدف، این پژوهش بر آن است تا به مهم ترین ارزش های اخلاقی روایت شده در سینمای ایران بعد از انقلاب و تطورات آن بپردازد.

کد خبر 5198933

به گزارش سایت خانه، واحد بیمه و عضویت خانه موسیقی در اطلاعیه ای اعلام کرد روند بیمه اعضای این نهاد در دوران کرونا مانند سال های گذشته هیچ وقفه ای نداشته و بطور مستمر ادامه دارد.

در این اطلاعیه آمده است: هنرمندان متقاضی عضویت و بیمه پس از تایید عضویت و صدور کارت خانه موسیقی نسبت به درخواست برقراری بیمه اقدام می کنند که در اسرع وقت توسط این نهاد به صندوق اعتباری هنر معرفی و روند برقراری بیمه آنها آغاز می شود.

در دوران کرونا هیچگونه خللی در رابطه با معرفی اعضا به صندوق اعتباری هنر و همچنین برقراری بیمه آنها از سوی صندوق ایجاد نشده و این روند بطور مستمر ادامه دارد.

بیمه تکمیلی اعضای خانه موسیقی نیز تا اول مهرماه سال 1400 معتبر است و شرایط دریافت بیمه تکمیلی سال جدید اواسط تابستان اعلام می شود.

واحد بیمه و عضویت خانه موسیقی جهت بهبود خدماتی نظیر صدور کارت عضویت، بیمه تامین اجتماعی، بیمه تکمیلی، هنرکارت و ... از کلیه اعضا خواست تا با مراجعه به نشانی اینترنتی www.iranhmusic.ir/crm تمامی اطلاعات خود را(اطلاعات تماس، اطلاعات بیمه ای، اطلاعات تکمیلی، بروز کردن عکس و ... ) تکمیل نمایند.

در سامانه جامع هنرمندان نام کاربری: کد ملی و کلمه عبور: کد عضویت مندرج در کارت اعضا است.

در صورتی که اعضا در هر یک از مراحل بروز رسانی اطلاعات و ورود به پروفایل شخصی خود به مشکلی مواجه شدند می توانند از طریق نرم افزار واتس اپ با شماره اختصاصی خانه موسیقی 09364113100 سوالات و مشکلات خود را مطرح کنند.

به گزارش ایکنا به نقل از روابط عمومی سازمان اوقاف و امور خیریه، حجت الاسلام والمسلمین سیدمهدی خاموشی، نماینده ولی فقیه و رئیس سازمان اوقاف و امور خیریه در احکامی جداگانه، مدیرکل دفتر ریاست و مدیرکل بهره وری این سازمان را منصوب کرد.

رئیس سازمان اوقاف و امور خیریه در حکم دیگری، صابر کرمی را که پیش از این مدیرکل دفتر ریاست این سازمان بود، به عنوان مشاور رئیس سازمان منصوب کرد.

براساس این احکام، حجت الاسلام حکمت الله زارعی به عنوان مدیرکل دفتر ریاست و سیدمحراب کلامی به عنوان مدیرکل بهره وری سازمان اوقاف و امور خیریه منصوب شدند.

متن حکم مشاور رئیس سازمان اوقاف و امور خیریه به شرح ذیل است:

جناب آقای صابر کرمی

سلام علیکم

با صلوات بر محمد و آل محمد؛ با توجه به تجربیات مفید و سازنده جنابعالی و با عنایت به شناخت اینجانب از شما به موجب این حکم به عنوان مشاور رئیس سازمان منصوب می شوید تا به انجام امور محوله در چهارچوب مقررات و شرح وظایف سازمان اقدام کنید.

ان شاءالله با همکاری معاونان و مدیران سازمان در این مهم بیش از پیش موفق خواهید بود .

همچنین متن حکم مدیرکل دفتر ریاست سازمان اوقاف و امور خیریه به شرح ذیل است:

جناب حجت الاسلام والمسلمین آقای حکمت الله زارعی

با عنایت به تجربیات ارزشمند و سوابق مفید جنابعالی و با شناخت و شایستگی هایی که در شما سراغ دارم، به موجب این حکم به عنوان مدیر کل دفتر ریاست سازمان منصوب می شوید.

تمشیت کلیه اموری که مرتبط با دفتر ریاست سازمان می باشد، به جنابعالی محول می شود تا براساس رعایت مقررات مربوطه اقدام نمائید. انتظار می رود تا معاونین و مدیران کل ستادی و استانی در انجام این مهم شما را کمک و مساعدت کنند.
توفیقات شما را از خداوند متعال خواستارم .

متن حکم مدیرکل بهره وری سازمان اوقاف و امور خیریه به شرح ذیل است:

جناب آقای سید محراب کلامی

سلام علیکم

بنا به پیشنهاد معاون بهره وری اقتصادی سازمان و با توجه به سوابق و تجربیات ارزشمند جنابعالی، به موجب این حکم به مدت 2 سال به عنوان مدیرکل بهره وری سازمان اوقاف و امورخیریه منصوب می شوید. تلاش در جهت افزایش بهره وری موقوفات با تدابیر و اتخاذ راه کارهای نوین اقتصادی و رعایت سلسله مراتب اداری و بکارگیری تمام توان و ظرفیت سازمانی برای نیل به اهداف واقفین خیراندیش و عمل به نیات آنان مورد انتظار و توقع است.

دوام توفیقات شما و همکاران محترم را از خداوند متعال مسئلت دارم .

سیدمهدی خاموشی

رئیس سازمان اوقاف و امور خیریه

انتهای پیام

بنیاد ملی بازی های رایانه ای با اهداء جوایز نقدی تا سقف 10 تومان به طرح های برگزیده خود و کمک به تجاری سازی آنها از رویداد بازی دانان حمایت خواهد کرد.

به گزارش اداره ارتباطات و امور بین الملل بنیاد ملی بازی های رایانه ای، همزمان با انتشار فراخوان رویداد طراحی و تولید بازی های رومیزی با عنوان بازی دانان با هدف ارائه آموزش های اولیه لازم در این زیست بوم نوپا به صورت رایگان، بنیاد نیز به عنوان یکی از حامیان این رویداد علاوه بر معرفی منتورهای علمی و فنی و جوایز نقدی، به تجاری سازی طرح های منتخب کمک می کند.

معاونت پژوهش بنیاد نیز در تعاملی نزدیک با مسئولان اجرایی رویداد بازی دانان ، در کم وکیف اجرای آن مشارکت و نظارت خواهد داشت.

بازی دانان رویدادی مساله محور و با تاکید بر مهارت آموزی است که توسط مدرسه بازی پردازی سازمان دانشجویان جهاد دانشگاهی و به صورت آنلاین برگزار می شود. ساختار آموزشی رویداد بازی دانان بر اساس کسب مهارت های لازم در طراحی، ساخت و عرضه یک بازی رومیزی، از چهارکارگروه طراحی مکانیزم ، طراحی محصول ، مدیریت تولید و مدیریت فروش تشکیل شده و تلاش دارد تا با آغاز مسیری نو و علمی، به سهم خود در ایجاد دانایی در این حیطه به ایفای نقش بپردازد.

معاونت فرهنگی جهاددانشگاهی ، وزارتخانه های علوم، تحقیقات و فناوری ، بهداشت، درمان و آموزش پزشکی ، ستاد توسعه علوم و فناوری های شناختی ریاست جمهوری ، کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان ، شورای نظارت بر طراحی، ساخت، واردات و توزیع اسباب بازی و انجمن تولیدکنندگان اسباب بازی ایران از دیگر حامیان این رویداد هستند.

علاقه مندان تا 31 اردیبهشت فرصت دارند از سه درگاه اینجا ، اینجا و اینجا برای ثبت نام در این رویداد اقدام کنند و برای کسب اطلاعات بیشتر با شماره 02166978000 تماس بگیرند.

ایرج راد، بازیگر و کارگردان سینما، تئاتر و تلویزیون و عضو هیات مدیره خانه تئاتر از لزوم رسیدگی به وضعیت معیشتی هنرمندان گفت.

او با بیان این که موضوع هنرمندان از کار افتاده را طی جلساتی متعدد بارها و بارها با مسئولین رده بالای فرهنگی و هنری کشور و مدیران دولتی مطرح و مکررا با آن ها درباره رسیدگی به وضع معیشتی این هنرمندان صحبت کرده ام اما باید دید مسئولین چه زمانی به آن رسیدگی و به وعده های داده شده عمل می کنند.

راد ادامه داد: بسیاری از هنرمندان هستند که نه با جایی قرارداد دارند و نه از دولت حقوق ماهیانه می گیرند، وقتی پروژه ای که مشغول آن هستند تمام می شود دیگر امکان انجام کار جدیدی برایشان پیش نمی آید و به قول معروف دستشان جایی بند نیست، جوان ترها حقوق ایام بیکاری ندارند و کهن سالان نیز حقوق بازنشستگی نمی گیرند، بنابراین باید فکری اساسی برای دوران بیکاری هنرمندان به ویژه بازیگران کرد، ضمن اینکه تامین معیشت امروز هنرمندان از کار افتاده تنها بخشی از مشکل است و ما باید به فکر روزهای بعد از کرونای این قشر آسیب پذیر هم باشیم.

او با اشاره به این که وقتی موضوع حمایت از هنرمندان از کار افتاده به میان می آید ذهن ها به سوی هنرمندان سالخورده سوق پیدا می کند ، افزود: این در صورتی است که این موضوع پیر و جوان ندارد، چرا که بسیاری از هنرمندان هستند که سن و سالی ندارند و با وجود تشکیل خانواده و همسر و فرزند، بیکار هستند و از تامین مخارج زندگی عاجزند، حمایت باید هم به شکل مادی و هم به شکل معیشتی صورت بگیرد، باید امکاناتی نظیر بیمه یا حقوق بیکاری برای این افراد در نظر گرفته شود و این حمایت تا زمانی که مجدد مشغول کار می شوند ادامه داشته باشد.

58259

کد خبر 1509078

ژاله کاظمی نویسنده، کارگردان و بازیگر تئاتر خیابانی در گفتگو با خبرنگار ایلنا، از مشکلاتی گفت که این گونه تئاتری با آن دست به گریبان است و باید هرچه سریع تر فکری برایشان شود.

او در ابتدای صحبتش با تاکید بر اینکه وقتی باید مشکلی را بیان کنیم که گوشی برای شنیدن باشد یعنی طالب این باشند که بخواهند مشکلی را حل کنند. گفت: واقعیت این است که نه اکنون، که در مدیریت های قبلی هم احساس می کنم که چنین خواستی وجود نداشته است. صرفاً داریم وقت تلف می کنیم و عمر آدم ها را هدر می دهیم و در فقر اینها را جلو می بریم و وعده می دهیم که مدیریت بعدی بیاید و مدیریت جدید، اتفاق دیگری را رقم بزند. البته بعضی از مدیرها هستند که کاری را انجام می دهند اما غالبا آنها را نگه نمی دارند؛ انگار مدیری که کار کند برای سیستم سم است و پذیرش نمی شود.

کاظمی با اشاره به نامه اعتراضی حدود سیصد تن از هنرمندان تئاتر خیابانی خطاب به وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی که مدتی پیش رسانه ای شد، یادآور شد: حتی اگر این نامه نوشته نمی شد، ما پیگیری می کردیم که تغییری در دفتر تئاتر خیابانی اتفاق بیفتد. چون می بینیم که یک مدیر می گوید پول نیست، اما کماکان جشنواره ها برپا می شوند. این یعنی پول هست، اما برای داور و بازبینی و عده ای خاص. چرا برنامه ریزی نمی کنند که با آن پول از اجرای عمومی جوان ها حمایت کنند؟

این نویسنده و کارگردان تئاتر ادامه داد: اما الان وضعیت تئاتر ما به مرحله ای رسیده که نامه بنویسند، برایش امضا جمع کنند و عده ای بگویند فلان افراد، فعال تئاتری بودند یا نه؟ اصلاً به نظر من هر کسی که حتی یک کار در تئاتر خیابانی اجرا کرده باشد امید این را دارد که کار بعدی اش را به اجرا برساند پس عنوان هنرمند فعال به او هم اطلاق می شود؛ چنین کسی هم حق دارد که به روند فعلی تئاتر خیابانی اعتراض کند. اما سوال من این است که اصلاً چرا باید به مرحله اعتراض برسیم؟ یعنی آنقدر مسئولان ما ناآگاه هستند که باید نامه اعتراضی بنویسیم تا بفهمند که چه اتفاقاتی برای تئاتر رخ داده؟! با این نامه عملاً داریم به مسئولینی که در راس دستگاه فرهنگ و هنر هستند توهین می کنیم!

کاظمی با بیان اینکه قبل از این هم مشکلات را داشتیم اما در این یک سال کرونا بیشتر و بدترش کرده. خاطرنشان کرد: این مشکلات فقط مختص تئاتر خیابانی یا حتی تئاتر نیست؛ به طور کلی هنر این مملکت جایگاهش مشخص نیست. درست است که نامه ای که برای وزیر فرستاده شد از طرف هنرمندان تئاتر خیابانی بود، اما فاجعه فراتر از اینهاست. من که در یک حیطه کار نمی کنم، سیستم را می بینم و متوجه می شوم که وضعیت بسیار اسفبار است؛ مسئولان که در راس فرهنگ و هنر این کشور هستند نباید بدانند که در این یک سال چه بر سر هنرمندان کشورش گذشته است؟ منِ هنرمندِ نوعی، با 13 سابقه بیمه، برای این روزهای بیکاری ام حقوق بیکاری هم ندارم. چرا در این شرایط نباید مسئولان فکر کنند که اینها قرار است زندگی شان را از کجا و چطور بگذرانند؟

او یادآور شد: همکاری دارم که پس از تعطیلی کرونایی تئاترها، با موتورش کار می کند اما بعضی ها حتی هم این موتور را هم ندارند. واقعاً معتقدم دغدغه برخی مسئولان فقط همان حقوق و مزایایی است که ماه به ماه دریافت می کنند و برای نیروهای انسانی زیر نظرشان کاری قرار نیست انجام دهند. فقط یک روند اداری را طی و کارتابلی را پر می کنند تا بگویند در دوره مدیریت مان این کارها را انجام دادیم. در صورتی که اگر می خواستند کاری کنند نه نیاز به جلسه داشت نه اعتراض هنرمندان؛ چون می دانند که باید چه کارهایی بکنند و نمی کنند.

این فعال تئاتر خیابانی ادامه داد: اگر نه چرا باید به طور مثال، جشنواره تئاتر فجر را در سال کرونایی که تئاتر زمین گیر شده بود برگزار می کردند؟ چرا نباید یک سال آن را برگزار نکنند و بودجه اش را صرف حمایت از هنرمندانی کنند که در این یک سال زمین خورده اند؟ چقدر پول برای داور و بازبین و... پرداخت شد؟ همین بودجه اگر صرف تئاتر به خصوص تئاتر خیابانی می شد چند کار در تهران و شهرستان ها می توانستند اجرا شوند؟ یک سیستم سرراستِ دو دو تا چهارتایی است. اما لقمه را دور سرشان می چرخانند و نمی خواهند کاری بکنند.

کاظمی با اشاره به نبود سیاست گذاری و ترسیم چشم انداز برای آینده تئاتر خیابانی به عنوان یکی از بندهای نامه اعتراضی هنرمندان به وزیر، تصریح کرد: چنین خواسته ای مستلزم این است که مسئولان، آینده ای برای تئاتر خیابانی در نظر بگیرند و بخواهند برایش کاری انجام دهند. اعتراض اول من این بود که چرا کسی باید 8 سال در جایگاه مدیر دفتر تئاتر خیابانی بماند اما در این مدت، 3 مدیر بالادستش در اداره کل هنرهای نمایشی تغییر کند؟ آن هم وقتی که ایشان هیچ کار جدیدی در این مدت ارائه نداده است و هیچ فکر جدیدی ندارد.

او با تاکید بر اینکه وقتی کسی که مسئولیت تئاتر خیابانی کشور را به عهده دارد نمی خواهد هیچ تغییری در وضعیت ایجاد کند، چرا باید بماند؟ گفت: پس اولین اعتراض ما این است که مدیریت تئاتر خیابانی کشور باید تغییر کند، چون آینده ای برای تئاتر خیابانی متصور نیست. هرچند که به نظر می رسد با این تغییر، منافعی به خطر می افتد و همان ها که منافع شان را در خطر می بینند اتفاقا امروز در جریان های رسمی و تصمیم گیر تئاتر خیابانی نفوذ کرده اند؛ در هر جشنواره ای، تعدادی انگشت شمار از هنرمندان تئاتر خیابانی هستند که به این جریان متصل اند و می توانند کار کنند و مدام تکرار می شوند.

کاظمی ادامه داد: به جرأت می توانم بگویم که الان در یک باتلاق گیر کرده ایم؛ در یک دوره زمانی طولانی، که همین طور ادامه پیدا کرده است. در حالی که دوره ای را به خاطر داریم که تئاتر خیابانی شروع به اجرای عمومی کرد و در کنارش جشنواره ها را هم داشتیم. اما الان فقط داریم در هر استانی جشنواره پروری می کنیم که در همگی شان چرخه داوری ثابت است؛ همان حلقه، داور و دبیر می شوند و این یک پروسه سمی و دور باطل است.

این نویسنده و کارگردان تئاتر خیابانی یادآور شد: اگر می خواهیم برای آینده تئاتر خیابانی برنامه ریزی کنیم باید نقطه شروع را درست کنیم؛ آقای سامان خلیلیان 8 سال است در دفتر تئاتر خیابانی حضور دارد و زحمت هم کشیده، اما باید یک شروع نوی دیگری داشته باشیم. باید یک مدیر جدید بیاید و سیستم دیگری را راه بیندازد و اگر هم مشکلی پیش آمد خود هنرمندان تئاتر خیابانی پشتش را بگیرند. اگر مدیریت تئاتر می خواهد حرکتی کند، باید حرف هنرمندان را بشنوند در حالی که اکنون شنوا نیستند.

کاظمی خاطرنشان کرد: امیدوارم اتفاق خوبی برای تئاتر خیابانی رخ دهد. همکاران نباید از مدیریت جدید بترسند حتی اگر کارآمد نباشد. باید آنقدر تجربه کنید تا بتوانیم به مدیریت خوبی برسیم. این تغییر باعث می شود که هر مدیری که می آید بداند بچه های تئاتر خیابانی این قدرت را دارند که برای بقایشان او را عوض کنند و در این صورت هر خطایی نمی کند. اگر نترسیم و جلو برویم و تغییری که در سیستم ایجاد می شود را پذیرا باشیم، می توانیم امیدوار به آینده خوبی هم باشیم. در حالی که الان در یک سیکل ثابت پیش می رویم و هیچ اتفاقی برایمان نمی افتد و در نتیجه در همین فضا داریم خفه می شویم.

او در پایان تصریح کرد: در صورتی که تعداد هنرمندان تئاتر خیابانی کشور آنقدر زیاد هست که همه متحد شوند و برای تغییر و ایجاد فکرهای نو قدم بردارند؛ هرچند که قبول دارم شرایط کنونی بسیار بد است و امیدوارم هنرمندانی که تنها رزق شان از تئاتر خیابانی است، این منبع درآمد برایشان باقی بماند و آرامش به زندگی شان برگردد.

به گزارش خبرنگار ایلنا، انبوه تولیدات موسیقی های بازاری (یا همان پاپ امروزی) با اشعار و ترانه های بی محتوا و محدود به روابط فرجام و نافرجام با سازبندی های حساب نشده و آهنگسازی های غیرخلاقانه و تنظیمات ضعیف باعث شده مخاطبان به شنیدن آثار سخیف و ضعیف عادت کنند، یعنی اینکه سلیقه شنیداری عموم مردم تحت تاثیر بازاری است که صرفا به کسب درآمد فکر می کند و خواننده ها را ابزاری تاریخ مصرف دار می داند که پس از مدتی باید کنار روند و جای خود را به افرادی جدید دهند تا این چرخه معیوب به کار خود ادامه دهد، بی آنکه موزیسین های متخصص و کاربلد جایی در آن داشته باشند.

همه اینها در حالی است که موسیقی ایرانی با تمام ویژگی ها و پتانسیل ها نادیده انگاشته شده و برای تولید و ارائه آثار نو خلاقانه از بخش های مختلف آن بهره ای گرفته نمی شود. تنوع دستگاه ها و گوشه های موسیقی ایرانی و تعدد سازهای آن تا به آنجاست که می توان با استفاده های درست از آن ها، علاوه بر تولید آثار کلاسیک، نسبت به تولید آثار تلفیقی نیز همت گمارد. که البته رسیدن به این مقصود با توجه به گزینشی عمل کردن متولیان دولتی، تهیه کنندگان، کنسرت گذاران و موسسات فرهنگی، هنری کار دشواری است که بخشی از آن با تلاش اساتید و هنرمندان موسیقی ایرانی میسر خواهد شد؛ البته لزوم رسیدن به این روند که به تولید آثار فاخر و در عین حال همه پسند می انجامد، تغییر سیاست های غلطی است که طی سال ها و دهه های اخیر لابی ها و روابط پشت پرده یا همان مافیا را رقم زده است.

بهنام خدارحمی نوازنده سازهای ایرانی، آهنگساز و تنظیم کننده موسیقی یکی از فعالانی است که تلاش دارد با بهره گیری از موسیقی ایرانی و آمیختگی مقولات و بخش های مهم آن با دیگر موسیقی ها و سازها، آثاری نو و با محتوایی را به گوش مخاطبان برساند.

بهنام خدارحمی که طی دو دهه بیش از دویست اثر را در مقام آهنگساز، نوازنده و تنظیم کننده تولید کرده، ضمن همکاری با خوانندگانی چون گلپا، علیرضا افتخاری، حمید خندان، مجید اخشابی، ایرج و احسان خواجه امیری با بزرگانی چون زنده یادان پرویز یاحقی، اسدالله ملک، مجتبی میرزاد، فرهنگ شریف و همایون خرم همکاری داشته است.

او نسبت به خلق و تولید آثار رویکردی تجربی و نوگرایانه دارد و حاصل این تلاش قطعه ای تلفیقی با نام من اون عشقم است که با بهره گیری از دستگاه های موسیقی ایرانی تولید شده است. این قطعه در آخر این مطلب قابل شنیدن است.

بهنام خدارحمی در گفتگو با ایلنا از ویژگی های موسیقی ایرانی و امکان استفاده از پتانسیل های مختلف آن در تولید و ارائه آثار امروزی گفت. او همچنین درباره فعالیت های اخیرش در زمینه آهنگسازی، تنظیم و خوانندگی توضیحاتی ارائه کرد.

شما طی دو دهه فعالیت به عنوان تنظیم کننده و آهنگساز با خوانندگان مطرح همکاری کرده اید و با توجه به کارنامه تان می توانید در عرصه پاپ که پولسازتر از گونه های دیگر است نیز همکاری نمایید. چرا این اتفاق نیفتاده است؟

من فکر می کنم موسیقی ایرانی بسیار غنی و گسترده و بزرگ است و زمانی که فرد وارد آن می شود و به کنکاش در کلیات و جزییات آن می پردازد به این موضوع پی می برد که تازه در ابتدای راه قرار دارد. اینگونه می توان گفت که موسیقی ایرانی اقیانوسی بی پایان است که هر چه در آن شنا می کنیم به عمق و انتهای آن نمی رسیم زیرا واقعا بی کران است. شاید هرازگاهی در موسیقی پاپ و تولید و ارائه آثار تلفیق گونه و فیوژن فعالیت هایی داشته ام و به اصطلاح شیطنت هایی کرده باشم، اما بیشتر فعالیتم در زمینه موسیقی ایرانی بوده و عشق و علاقه و گرایشم نیز همین بوده است. در واقع موسیقی ایرانی برای من دلی است.

دلیل گرایش اغلب مخاطبان و خوانندگان به موسیقی پاپ این است که موسیقی ایرانی جذابیت چندانی ندارد. البته این تفکر حاصل نگرش و عملکردهای متعدد از سوی تهیه کنندگاه، مسئولان و هنرمندان است.

من برعکس این نظریه فکر می کنم. به اعتقاد من موسیقی ایرانی جذابیت ها و زیبایی های بسیاری دارد، با این وجود هنوز زوایا و وجوهی دارد که هنوز به آن ها پرداخته نشده است. با وجود جذابیت ها، زیبایی ها و ظرایف موسیقی ایرانی شخصا هیچ گاه نمی توانم جذب موسیقی ها و حرکات و اتفاقات جدیدی شوم که برخی دوستان رقم می زنند. دلیل این عدم اشتیاق را نمی دانم اما هرچه هست، دست خودم نیست.

طی فعالیت های گاه به گاه در پاپ تر کردن موسیقی ها تلاشم این بوده اصل موسیقی و ملودی، حال و هوای ایرانی اثر را از بین نبرد. طی چنین فعالیت هایی روی دستگاه ها و آواهای ایرانی کار کرده ام.

گفتید هرازگاهی در زمینه پاپ نیز فعالیت هایی داشته اید و کارهایی کرده اید که خودتان نامش را شیطنت می گذارید.

همینطور است نام چنین فعالیت هایی را خودم شیطنت می گذارم. به هرحال طی فعالیت های گاه به گاه در پاپ تر کردن موسیقی ها نیز تلاشم این بوده اصل موسیقی و ملودی، حال و هوای ایرانی اثر را از بین نبرد. طی چنین فعالیت هایی روی دستگاه ها و آواهای ایرانی کار کرده ام. این بهره گیری ها متناسب با نوع اثر گاه از ردیف های آوازی ایرانی و یا دستگاه هایی چون بیات ترک ، سه گاه یا دشتی و غیره بوده که در ساخت و تنظیم، طعم موسیقی الکترونیک یا پاپ گونه به خود گرفته است.

اگر مخاطبان با موسیقی ایرانی آشنا شوند و به غنی بودن و زیبایی های آن پی ببرند و بداند همه خواسته های شان در آن یافت می شود و تغییر نظر و سلیقه خواهند داد.

با وجود همه جذابیت هایی که در موسیقی ایرانی وجود دارد، چرا این گونه اصیل، هیچگاه مورد توجه عامه مردم قرار نگرفته و همواره و در همه مقاطع مخاطبان کمی داشته است؟

من فکر می کنم با وجود آنکه چهل و اندی سال از انقلاب اسلامی می گذرد، متاسفانه آگاهی رسانی برای شناساندن موسیقی ایرانی بسیار کم بوده و در این زمینه ضعیف عمل شده است. به نظرم اگر مخاطبان با موسیقی ایرانی آشنا شوند و به غنی بودن و زیبایی های آن پی ببرند و بدانند همه خواسته های شان در آن یافت می شود و تغییر نظر و سلیقه خواهند داد و به سمت موسیقی های زشت و جلف و زننده موجود نمی روند.

البته این ناآگاهی صرفا مربوط به هنرمندان موسیقی ایران و کم کاری آن ها نیست. خودتان بهتر می دانید که موسیقی امروز ما مدت هاست توسط افرادی معدود که همان تهیه کنندگان و کنسرت گذاران هستند، مدیریت می شود. از طرفی نیز سیاست گذاری های غلطی وجود دارد که دست افراد در راس را برای ایجاد روابط کاسبکارانه بازمی گذارد. اغلب فعالان موسیقی ایرانی بارها به این عدم توجه ها اذعان داشته اند و نظرشان این است که سال هاست از بازار موسیقی کنار گذاشته شده اند.

اتفاقا در اینباره طی چند روز گذشته مصاحبه هایی را می دیدیم و می شنیدم که مملو از تناقض و خنده دار بودند. همه دست اندرکاران و افرادی که به نوعی سکان دار موسیقی پاپ هستند نسبت به وضعیت موسیقی امروز اعتراض داشتند. آن ها در صحبت هایشان به این موضوع اشاره می کردند که این چه موسیقی است ما داریم؟ حرفشان این بود که موسیقی حال حاضر بسیار بد و بلاتکلیف است. واقعا کسی نیست از همین افراد چنین سوالاتی را بپرسد! مضحک ماجرا این است که همین آدم های معترض دست اندر کار، موسیقی را به جایگاه فعلی رسانده اند. اگر موسیقی امروز بد و بلاتکلیف است دلیلش تصمیم گیری ها و نوع عملکرد همین افراد است. این نگرش مانند این است که من نوعی که در زمینه موسیقی ایرانی فعالیت می کنم زبان به انتقاد گشایم و بگویم موسیقی ایرانی اوضاع بدی دارد و وضعیت بسیار خراب است و چرا اینقدر آثار ضعیف هستند! مطمئنا این تناقض خنده دار و سوال برانگیز است، به این دلیل که خودم جزو افرادی هستم که در عرصه موسیقی ایرانی فعالیت دارم. واقعا کسی جز من و امثال من در این حوزه کار نمی کند. کلا اساس هر اتفاقی که در حوزه موسیقی رخ می دهد، نتیجه عملکرد نجار و نانوا و مهندس و پزشک نیست، نتیجه نگرش و عملکرد ما اهالی موسیقی است.

موسیقی ما در حال حاضر به دوگونه تقسیم شده که یکی از آن ها پاپ و دیگری کلاسیک ایرانی است. اگر از غیر این دو گونه اثری بشنویم نسبت به آن جبهه می گیریم و آن را نمی پذیریم. ما موسیقی کوچه بازاری و روحوضی و انواع موسیقی های ردیف و محلی و نواحی داریم. این همه موسیقی زیبا داریم و فقط به دو نوع موسیقی چسبیده ایم و صرفا به آن ها توجه داریم.

چندی قبل در نشستی مجازی یادبود زنده یاد فرزاد عرب زاده گفته بودید، بارها شنیده اید که عده ای می گویند چرا بزرگانی مانند پرویز یاحقی و اسدالله ملک نداریم، در صورتی که چنین افرادی در عصر ما زندگی می کنند اما از آنجایی که تریبونی ندارند کمتر شناخته شده اند. این کاستی چه آسیب هایی را در پی دارد؟

به نظرم زمانی که اتفاق یا فردی را صرفا به منبعی خاص محدود کنیم، هجمه زیادی را ایجاد کرده ایم تا آن فرد یا جریان در مسیر دیگری قرار گیرد. موسیقی هم می تواند در چنین روندی قرار گیرد که این اتفاق افتاده است. اگر توجه کنید موسیقی ما در حال حاضر به دوگونه تقسیم شده که یکی از آن ها پاپ و دیگری کلاسیک ایرانی است. اگر از غیر این دو گونه اثری بشنویم نسبت به آن جبهه می گیریم و آن را نمی پذیریم. مدتی قبل اثری را گوش می کردم و فردی که آنجا بود گفت این موسیقی کوچه بازاری است. به او گفتم تعریفت از موسیقی کوچه بازاری چیست و می توانی بگویی این نوع موسیقی به کجا تعلق دارد؟ آیا متعلق به عربستان، هند یا افغانستان است؟ آن فرد در پاسخ گفت نه ایرانی است، اما کوچه بازاری است. واقعا چرا از فرهنگی که به این زیبایی برای ما باقی مانده فرار می کنیم؟ ما موسیقی کوچه بازاری و روحوضی و انواع موسیقی های ردیف و محلی و نواحی داریم. این همه موسیقی زیبا داریم و فقط به دو نوع موسیقی چسبیده ایم و صرفا به آن ها توجه داریم. واقعا نباید اینگونه باشد.

تا چند سال پیش از میان نسل های جوان، کسی استاد پرویز یاحقی یا اسدالله ملک و بدیعی را نمی شناخت و زمانی که از این بزرگان نام می بردیم، خیلی ها می گفتند این آدم ها چه کسانی هستند؟ خدا را شکر به لطف شبکه های مجازی و کانال ها و پیج های موجود آثار این هنرمندان در حال انتشار است و خب مخاطبان کار خوب را از بد تشخیص می دهند.

وجود شبکه های مجازی تا چه به نفع یا ضرر این جریان است؟

نگاه من نسبت به وجود شبکه های مجازی نه تنها منفی نیست، بلکه مثبت است. این امکان در کل به نفع موسیقی، بخصوص موسیقی ایرانی، اساتید و شیرین نوازان این عرصه است. تا چند سال پیش از میان نسل های جوان، کسی استاد پرویز یاحقی یا اسدالله ملک و بدیعی را نمی شناخت و زمانی که از این بزرگان نام می بردیم، خیلی ها می گفتند این آدم ها چه کسانی هستند؟ خدا را شکر به لطف شبکه های مجازی و کانال ها و پیج های موجود آثار این هنرمندان در حال انتشار است و خب مخاطبان کار خوب را از بد تشخیص می دهند. در کل به نظرم وجود امکانات مجازی عرصه خوبی برای هنرمندانی است که حرفی برای گفتن دارند.

این موضوع را نیز باید در نظر داشت که شبکه های مجازی چه اینستاگرام، چه تلگرام و دیگر پلتفرم ها مانند تیغی دو دم هستند، چراکه به هرحال افراد بی صلاحیت نیز با انتشار فیلم ها و آثار و تبلیغاتشان نزد مخاطبان رسمیت می یابند. چه بسا مدرسانی که بر اساس سلایق شخصی و دانسته های غلط اقدام به آموزش هنرجویان و تازه کاران می کنند.

وجود چنین مواردی در ابتدای پیدایش یا ایجاد هر اتفاق و رویداد طبیعی است. اما در کل واقعیت این است که ما در هر کاری اهل افراط و تفریط هستیم. حرفتان درست است، در همین فضای مجازی هرکس ساز خودش را می زند. یکی خودش را نوازنده می داند و دیگری می گوید شاعر یا خواننده ام و به هرحال هرکس ویترینی برای خودش ایجاد کرده و از آن، در جهت شناساندن خودش استفاده می کند. در جهت تایید حرف شما باید بگویم در ابتدای راه قضایای گمراه کننده نیز ایجاد می شود. اما مطمئنا پس از مدتی مخاطب آثار خوب و بد را از هم تشخیص خواهد داد و این انتخاب دست اوست. از طرفی در فضای مجازی ممیزی وجود ندارد و آثار خوانندگان سنتی و پاپ، همچنین آثار ترانه سرایان و نوازندگان در همه سطوح آنجا موجود است و کسی نمی تواند به مخاطب امر کند که حتما فلان اثر را ببین و گوش کن. این رویه باعث می شود شعور مخاطب به مرور بالا برود و درست تر انتخاب کند.

تعصب در خوانندگی، آهنگسازی و نوازندگی بی معناست. بسیاری از هنرمندان و موزیسین های قدیمی که در کارشان واقعا ابرقدرت بودنده اند، گفته اند هنرمند کسی است که بتواند مردم و مخاطبان را در مراسم جشن و سرور شاد کند و به وجد آورد و در مراسم غم و سوگواری نیز آن ها را بگرایند. این یعنی عدم تعصب.

شما طی همکاری با خوانندگانی چون علیرضا افتخاری، ایرج و برخی دیگر، در چهارچوب موسیقی ایرانی به پاپ نزدیک شده اید. باتوجه به این همکاری ها نقش خوانندگان در ارائه آثار عامیانه تر یا اصطلاحا پاپ تر بسیار موثر است. این موضوع را نیز در نظر داشته باشید که اغلب فعالان موسیقی سنتی، بخصوص اساتید نسبت به موسیقی دستگاهی تعصب زیادی دارند.

به نظرم هنرمندی که در کارش تعصب داشته باشد بهتر است برای چهار دیواری خانه اش ساز بزند یا بخواند. تعصب در خوانندگی، آهنگسازی و نوازندگی بی معناست. بسیاری از هنرمندان و موزیسین های قدیمی که در کارشان واقعا ابرقدرت بوده اند، گفته اند هنرمند کسی است که بتواند مردم و مخاطبان را در مراسم جشن و سرور شاد کند و به وجد آورد و در مراسم غم و سوگواری نیز آن ها را بگرایند. این یعنی عدم تعصب. متاسفانه ما عادت کرده ایم به اینکه اگر موزیسینی اثر را اجرا کرد و عده ای شروع به دست زدند کردند، چشمانمان را ببندیم و گوشمان را بگیریم و بر آن اثر و اجرا بتازیم و در نهایت موسیقی را قطع کنیم.

البته این تعصبی که می گویید بیشتر در فعالان پایتخت و شهرهای بزرگ وجود دارد. در صورتی که اهالی موسیقی نواحی در هیچ کدام از مناطق اینگونه نیستند. به طور مثال هنرمندی که سابقه ای درخشان در ارائه آثارش دارد و استاد محسوب می شود پس از سال ها و دهه ها فعالیت همچنان به جشن ها و مراسم عروسی می رود و ساز می زند یا می خواند؛ تا مردم را شاد کند. گویا برای موزیسین های شهرنشین این روحیه به دور از روشنفکری است.

به نظرم این دوری کردن ها به دلیل عدم توانایی افراد است. مثل این است که از نویسنده ای بخواهیم درباره فلان موضوعی مطلبی بنویسد و او بگوید نه من درباره این موضوع نمی نویسم و چنین کاری نمی کنم تا ارزش و جایگاهم را حفظ کنم. باید در پاسخ به او گفت شما اول توانایی ات را نشان بده بعد بگو نمی خواهم این کار را انجام دهم.

نمونه بارز این کج روی را می توان در آثار تلفیقی امروزی دید. اغلب آثار تلفیقی در دنیای امروز نه پاپ هستند و نه به طور واضح گونه های دیگر در آن ها نمود دارد.

من نام اینگونه کارها را میکس می گذارم. اینکه دو سبک را با هم میکس کنیم نامش تلفیق نیست.

زمانی که می گوییم خواننده، هنرمندانی چون استادان ایرج خواجه امیری، گلپار، محمودی خوانساری، آقای علیرضا افتخاری و دیگر هنرمندان این عرصه به یاد می آیند. اینکه من نیز می خوانم را باید کلمه و اصطلاح دیگری برایش بیابیم. نمی شود به استادانی که گفتم بگوییم خواننده و من نیز جزو این دسته باشم.

چندی پیش اثری را منتشر کردید که من اون عشقم نام دارد و خودتان خواننده آن هستید. چه شد که تصمیم گرفتید خوانندگی را تجربه کنید؟

اول اینکه من به هیچ عنوان خودم را خواننده نمی دانم زیرا شخصا نظرم این است که خوانندگی استانداردهای مشخص و مختص به خود را دارد. زمانی که می گوییم خواننده هنرمندانی چون استادان ایرج خواجه امیری، گلپار، محمودی خوانساری، جناب آقای علیرضا افتخاری و دیگر هنرمندان این عرصه به یاد می آیند. اینکه من نیز می خوانم را باید کلمه و اصطلاح دیگری برایش بیابیم. نمی شود به استادانی که گفتم بگوییم خواننده و من نیز جزو این دسته باشم.

هدفم با ارائه تک آهنگ من اون عشقم این بوده که بگویم هرچقدر هم از موسیقی الکترونیک استفاده کنیم، بازهم می توانیم ملودی را با حال و هوای ایرانی اجرا کنیم یا اصطلاحا ایرانیزه بخوانیم.

با این نگاه چرا پا به عرصه خوانندگی گذاشتید؟

جسارت من به این منظور بوده که زمزمه های درونی خودم را به صورت آهنگ اجرا کنم. در کل مقصود من از خوانندگی چیز دیگری بوده است. به هرحال من مدت های زیادی افتخار این را داشته ام که در رکاب اساتید عزیز و پیشکسوت باشم. آقای جلیل شهناز، فرهنگ شریف، پرویز یاحقی، اسدالله ملک، آقای توکل و بسیاری دیگر از دوستان، بزرگانی هستند که من طی سال های فعالیتم در کنارشان کسب فیض کرده ام. در ادامه هدفم با ارائه تک آهنگ من اون عشقم این بوده که بگویم هرچقدر هم از موسیقی الکترونیک استفاده کنیم، بازهم می توانیم ملودی را با حال و هوای ایرانی اجرا کنیم یا اصطلاحا ایرانیزه بخوانیم. کل هدف من از خواندن تک آهنگ من اون عشقم همین بوده است.

در همین اثر شما به درستی از دستگاه های موسیقی ایرانی بهره برده اید. درباره جزییات این اتفاق توضیح دهید.

در قطعه من اون عشقم به گوشه حاجی اکبری اشاره ای داشته ام. این گوشه از ابداعات استاد گلپاست. همچنین تلاشم این بوده دستگاه های شور و نوا را در حال و هوایی پاپ گونه و ایرانیزه با اکویپمنت کاملا الکترونیک و امروزی اجرا کنم.

اهالی کشورهای دیگر تا موسیقی هندی می شنوند، می دانند که هندی است. مگر آن ها چه کرده اند؟ واقعا هم نه تلفیقی کرده اند و و نه کارهای خلاقانه ای انجام داده اند. واقعا چرا موسیقی ایرانی نباید مورد توجه باشد؟ این همه نوآوری کرده ایم و این همه تلفیق کرده ایم و این همه ارکستر کلاسیک داریم! پس چرا اهالی دیگر کشورها موسیقی ما را نمی شناسند. بخش مهم این عدم شناخت وجود تعصبات نابجاست.

با توجه به سبک ها و گونه های مختلف و انبوه آثاری که طی طول سال منتشر می شود، آیا تلفیق موسیقی ایرانی با پاپ یا دیگر سبک ها نتیجه بخش خواهد بود؟

شاید با چنین کارهایی بتوانیم نسل جدید را تکانی دهیم تا جذب موسیقی ایرانی شوند و خوشبینانه به آن بنگرند. ماجرا این است که مخاطب امروز از موسیقی ایرانی دوری می کند، زیرا ما آن را خیلی سخت جلوه داده ایم. تصورمان این است که اگر فردی بخواهد به سراغ موسیقی ایرانی برود باید چندین سال زمان صرف کند تا مثلا ردیف را بیاموزد یا تحریر را یاد بگیرد. واقعا اینگونه نیست و آموزش و فعالیت در موسیقی ایرانی راحت تر از آن چیزی است که خیلی ها تصور می کنند. موسیقی ایرانی واقعا بسیار جذاب تر و زیباتر از تصور مخاطبان و علاقمندان است و ما باید با توجه به ویژگی ها آن به تولید و ارائه آثار بپردازیم، تا نسل های جدید آثار ایرانی را دوست بدارند. در دهه پنجاه و شصت فضا مانند الان نبود و خوانندگان زیادی در سبک های مختلف فعالیت می کردند و همه آن ها مشغول به کار خودشان بودند. کسی هم به دیگری ایراد نمی گرفت. یکی کوچه بازاری می خواند و دیگران پاپ و راک و برخی دیگر محلی می خواندند. با وجود تنوع بسیار در موسیقی ایران، شخصا متاسف و متاثر هستم که موسیقی ایرانی به این زیبایی و قشنگی مورد توجه نیست؛ در حالی که می تواند جایگاه خوبی در دنیا داشته باشد، اما متاسفانه اینگونه نیست. من به نقاط مختلف سر می زنم و این حرف ها را بر همین اساس می گویم. واقعا نمی دانم چه اتفاقی برای موسیقی هند افتاده که تا حد بسیاری مورد توجه است. اهالی کشورهای دیگر تا موسیقی هندی می شنوند، می دانند که هندی است. مگر آن ها چه کرده اند؟ واقعا هم نه تلفیقی کرده اند و و نه کارهای خلاقانه ای انجام داده اند. واقعا چرا موسیقی ایرانی نباید مورد توجه باشد؟ این همه نوآوری کرده ایم و این همه تلفیق کرده ایم و این همه ارکستر کلاسیک داریم! پس چرا اهالی دیگر کشورها موسیقی ما را نمی شناسند. بخش مهم این عدم شناخت وجود تعصبات نابجاست.

البته یکی از دلایل اصلی عدم شناخت موسیقی ایرانی در دنیا این است که وزارت ارشاد و دیگر نهادهای ذیربط از افراد و گروه ها حمایت نمی کنند. گروه ها در شرایط اقتصادی فعلی نمی توانند هزینه سفر و برگزاری کنسرت را تامین کنند که البته در شرایط عادی نیز این کار از هر گروهی بر نمی آید.

بله همینطور است و این نیز بخش دیگری از ماجراست.

از فعالیت های اخیر و آینده تان به عنوان خواننده و آهنگساز بگویید.

در زمینه خوانندگی مشغول کار روی اثری هستم. ضمن ساخت ملودی، به ترکیب ملودی ایرانی توجه داشته ام و این اثر به اصطلاح ایرانیزه است. این اثر با داشتن ارکستری بزرگ، تنظیمی باحال و هوای ارکسترال دارد. از آنجایی که دوست داشتم تنظیم آن متفاوت باشد و همه کارها را خودم انجام ندهم، از دوست و استادی پیشکسوت خواسته ام، تنظیم آنرا به عهده بگیرد. مدتی قبل نیز اثری از آقای علیرضا افتخاری با شعری از کریم فکور (با بازنویسی بامداد جویباری) و آهنگسازی اکبر محسنی منتشر شد که تنظیم آن را من انجام داده ام. آثار دیگری نیز دارم، اما از آنجایی که دوستان و همکاران نمی خواهند اخبارشان تا نهایی شدن آثار رسانه ای شود، درباره آن ها چیزی نمی گویم. آقای ایرج خواجه امیری نیز آلبومی دارند که حال و هوای پاپ دارد و قطعات آن با سازهای الکترونیک اجرا شده اند که این مجموعه را نیز با ارکستر ایرانی تر آماده کرده ام که به زودی منتشر می شود.

در کل نظرتان نسبت به آینده موسیقی ایرانی چیست؟

در کل به آینده موسیقی کشور خوشبینم. خوشحالم که مخاطبان موسیقی روز به روز نسبت به قبل آگاه تر می شوند و این ارتقا را می توان دید. یادم هست حدود هفده، هجده سال پیش مثلا اگر به کسی می گفتم شغلم آهنگسازی یا تنظیم است، او دقیقا متوجه نمی شد چه می گویم و کارم چیست. اما حال اینگونه نیست. در حال حاضر حتی مخاطبان تنظیمات آثار را نیز تجزیه و تحلیل می کند. شخصا نظرم این است که در عرصه موسیقی اتفاقات خوبی رخ خواهد داد و دلیل همه آن ها را وجود فضای مجازی می دانم. زیرا این دنیای مجازی دریچه ای به انواع و اقسام سبک ها و موسیقی ها و اطلاعاتی درباره آن هاست. به نظرم مخاطبان در آینده ای نه چندان دور می توانند موسیقی ها و سبک ها، همچنین آثار خوب را از بد تفکیک کنند. در نهایت هنرمندانی که فضا را می شناسند و آثار درخور تولید می کنند، ماندگار خواهند شد و مخاطب آن ها را انتخاب می کند. متقابلا نیز افراد به اصطلاح فیک و ناکاربلد خواه ناخواه حذف و محو خواهند شد.

در پایان قطعه من اون عشقم با صدای بهنام خدارحمی را بشنوید و دانلود کنید؛

هنرمند کاریکاتوریستی است که در آثارش با ایده هایی جذاب، زبان کارتون را در خدمت بیان مسائل اجتماعی، سیاسی و اقتصادی پیرامونش گرفته است. روایت هایی که دغدغه شخصی هنرمند است.

هنرمند مخاطب را مستقیم به مقصد خود هدایت می کند. رویکرد انتقادی آثار افلاک با زبانی طنز، تلخ و گاها گزنده به گروتسک هایی بدل می شوند تا مخاطب از مواجهه با وضعیتی که بر واقعیت جهان پیرامونش اشاره دارد، آگاه شود.

چشم اندازهایی که تکرار و تکثر آن به عادت بصری روزانه ما درآمده است، در آثار افلاک، به صورت سمبولیک، زبانی استعاری به خود می گیرند تا زیر آگراندیسمان این کارتونیست، واقعه ها آشنایی زدایی شوند و به مخاطب فرمان ایست دهند؛ او را به مکث دعوت کنند، به دوباره نگریستن و اندیشیدن.

وی در سالهای اخیر در بسیاری از رویدادهای هنری حائز رتبه شده که می توان به سیزدهمین جشنواره تجسمی فجر به عنوان آخرین رویداد اشاره کرد که این هنرمند در بخش کارتون رتبه نخست را دریافت کرد.

افلاک روز دوشنبه در گفتگو با خبرنگار فرهنگی ایرنا در تشریح اثر خود در سیزدهمین جشنواره تجسمی فجر گفت: این اثر از مجموعه ، که با محوریت دست های پلیدی که در پس وقایع اقتصادی، فرهنگی و دیگر مسائل در جامعه است و به کارشکنی و جذب منافع شخصی، به شکل کلان دخالت دارند اشاره دارد که شرایط غم انگیزی را در جامعه رقم می زنند. یک روز در خیابان پسر بچه کاری را دیدم که تا کمر در یکی از سطل های زباله سطح شهر خم شده بود و این طور به نظرم رسید که این سطل محل زندگی او شده است. با خودم فکر کردم چه کسانی همچنین بازی کثیفی را با این کودک به راه انداخته اند، که در نهایت ایده شکل گیری این اثر شد.

وی با اشاره به ضرورت دغدغه اجتماعی برای هنرمند گفت: تولید کننده اثر، وظیفه دارد که با شگردی ناب و طنازانه مسائل گوناگون و بعضا مشکلات جامعه را در زمینه های مختلف به شکلی که به مذاق مخاطب خوش بیاید بازتاب دهد. اما این را هم باید بگویم که زبان کارتون با وجود شیرینی و جذابیت و تاثیر به سزایی که در حل معضلات هر کشوری دارد باید فرصت خودنمایی هم پیدا کند و این میسر نمی شود مگر با نشان دادن روی خوش به نقد و نقدپذیری از سوی جامعه و مسئولان. امیدوارم با فراهم شدن فضای نقد در جامعه، این هنر طنازانه نیز جای پای خود را بیشتر از قبل در بین مردم باز کند.

این هنرمند به نقش پژوهش در آثار خود اشاره کرد و گفت: تحقیق و پژوهش در آثار من حرف اول را می زند و به محض اینکه ایده ای به ذهنم برسد درباره جزییات آن در اینترنت، کتابها، مقالات و دیگر منابع تحقیق می کنم. بالا رفتن سطح توان هنری هر فرد، به میزان سواد او در آن زمینه برمی گردد. هنرمند به میزان اطلاعاتی که در ارتباط با رشته هنری خود دارد و یا در ارتباط با موضوع اثر خود، به آن دست پیدا می کند، بر متمایز شدن اثر تاثیر می گذارد.

وی به نقش جشنواره ها در افزایش کیفیت آثار خود اشاره کرد و گفت: رویدادهای هنری و جوایز در کار هنرمند بی تاثیر نیست ولی مهمتر از آن برای من حس رقابت و دانشی است که غالبا در اینطور محافل کسب و تجربه می کنم. چون انسان ها در رقابت، نقاط ضعف خود را بهتر می شناسند و به این شکل می توانند استعدادها و توانایی های خود رو بهتر بشناسند و به رخ کشند.جشنواره ها در قالب برگزاری کارگاه می توانند به جوانان کمک کنند تا آنها قواعد ورود در فضای هنری را بیاموزند.

افلاک در تشریح وضعیت هنر کارتون در کشور گفت: اینکه کارتونیست ها و کاریکاتوریست های ایران در عرصه جهانی، از جایگاه بسیار بالایی برخوردار هستند یک حقیقت است. ولی چند نکات مهمی وجود دارد که نباید از آنها قافل بمانیم. نخست اینکه منطقا تکنیک دیجیتال قرار است به سرعت اجرا و در عین حال به افزایش سطح کیفی کار کمک کند ولی در حال حاضر بالعکس است.

وی افزود: تکنیک دیجیتال باعث شده است که تکنیک کارها به شدت افت کند و با گفتن این جمله که یک اثر کارتون باید موضوعی قوی داشته باشد و اجرا در درجه دوم قرار گیرد، رفته رفته شاهد ورود آثار سطحی هستیم که با اجرایی دم دستی تولید شده است. این در حالی است که باید به یاد آوریم که هنرمندان پیشکسوت این رشته همانقدر که برای موضوع اثر اهمیت قایل می شدند از تکنیک اجرای بالایی نیز برخوردار بودند و هستند.

افلاک به مشکلات سال های اخیر همچون تحریم ها و کرونا اشاره کرد و افزود: این مشکلات در حوزه کاتون تاثیر زیادی داشته است. تعداد جشنواره ها و مسابقات به نسبت گذشته کاهش پیدا کرده است. درست است بخش زیادی از حیات این رشته بر دوش مطبوعات است اما نباید فراموش کرد که مسابقات قسمت مهمی از آن در زنده و پویا نگه داشتن هنرمندان کارتونیست است.

وی وضعیت اشتغال کارتونیست ها و کاریکاتوریست ها در کشور را آشفته دانست و گفت: با کاهش تیراژ مطبوعات، مجلات و کتاب، اکثر هنرمندان این رشته با مشکلات اقتصادی روبرو هستند که اجبار به رشته های دیگر هنری کوچ کردند. در گذشته ای نه چندان دور، اوضاع کارتون و کاریکاتور در مطبوعات بسیار خوب بود، این رشته حتی مجله ای اختصاصی برای خود داشت که هر ماه چاپ می شد، ولی در حال حاضر به سبب کاهش چاپ مجلات، لاجرم فضای کار نیز محدود شده است.

این هنرمند جوان ادامه داد: در این حوزه به سختی می توان امرار معاش کرد و اغلب هنرمندان این رشته تنها به دلیل عشق و علاقه به فعالیت خود ادامه می دهند و چراغ این هنر را روشن نگاه داشتند. امیدوارم دولت و نهادهای مرتبط، بودجه هایی برای چنین رشته هایی اختصاص دهند که بتوانند با رشد فعالیت های خود در جامعه اثرگذار باشند.

محمد افلاک متولد 1365 دارای مدرک کارشناسی کارگردانی انیمیشن است. این هنرمند جوان با ارائه آثار خود در بسیاری از جشنواره ها و رویدادهای هنری حائز رتبه شده است.

خبرگزاری میزان - سرانجام تئاتر کشور پس از نزدیک به یکسال تعطیلی در آستانه برگزاری سی و نهمین جشنواره تئاتر فجر بازگشایی شد، این بازگشایی در اوایل فروردین سال 1400 بار دیگر به تعطیلی کشانده شد، اما سریعا با تغییر گروه شغلی تماشاخانه ها آغاز به کار کردند، اما باز هم با اغاز شیوع موج چهارم کرونا باز هم عرصه نمایش به تعطیلی کشیده شد و این روزها فعالان عرصه هنرهای نمایشی خود را برای فروکش موج چهارم کرونا و بازگشایی سالن های تئاتر آمده می کنند.

به همین مناسبت خبرنگار گروه فرهنگی خبرگزاری میزان به مهمترین اخبار تئاتر در هفته جاری پرداخته است:

فراخوان بیستمین جشنواره نمایش های آیینی و سنتی منتشر شد

از سوی ستاد جشنواره نمایش های آیینی و سنتی فراخوان بیستمین دوره این رویداد به دبیری داود فتحعلی بیگی و برای برگزاری در مهر و آبان سال جاری منتشر شد. این خبر را دقایقی پیش روابط عمومی اداره کل هنر های نمایشی برای رسانه ها ارسال کرد که شرح آن در زیر می آید:

فراخوان بیستمین جشنواره نمایش های آیینی و سنتی در بخش های نمایش های تخت حوضی (بخش ویژه استاد علی نصیریان)، مجالس شبیه خوانی (یادواره زنده یاد استاد هاشم فیاض)، نمایش های عروسکی سنتی (یادواره زنده یاداستاد کاکا محمد شیرازی)، بخش نقالی وروایت های ملی (یادواره زنده یاد مرشد، ولی الله ترابی)، معرکه ها، آیین ها و بازی های نمایشی (یادواره زنده یاد استاد محمود استاد محمد)، جوانه های نمایش ایرانی (ویژه کودک و نوجوان) – (بخش ویژه استاد هنگامه مفید)، هشتمین سمینار بین المللی نمایش های آیینی و سنتی برگزار خواهد شد.

در مقدمه این فراخوان آمده است:
کانونِ نمایش هایِ آیینی و سنتیِ انجمن هنرهایِ نمایشی ایران و اداره کل هنرهایِ نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به منظور گسترشِ زمینه های پژوهشی و اجرایی و ژرفکاوی در ریشه های نمایشِ ایرانی، و نیز ثبت و حفاظت از کهن الگوهایِ نمایشیِ ایران زمین و بهره بردن از این دستاورد ها برای ارتقای تئاترملی؛ بیستمین جشنواره نمایش های آیینی و سنتی را با اولویت نمایش های الهام گرفته از آثار نظامی گنجوی در مهر و آبان ماه 1400 برگزار می کنند.

بدیهی است این رویدادِ ملی با توجه به شرایط ویژه اجتماعیِ ناشی از همه گیریِ بیماریِ کرونا و اولویتِ صیانت از سلامت هنرمندان و تماشاگرانِ هنر نمایش با رعایت همه پروتکل ها و دستورات بهداشتی برگزار خواهد شد.

متقاضیان شرکت در این روی می توانند از11 اردیبهشت ماه برای ثبت تقاضای خود جهت شرکت در بخش های مختلف به تارنمای ایران تئاتر مراجعه کنند.

انتشار فراخوان بیستمین مسابقه مطبوعاتی سالیانه انجمن منتقدان، نویسندگان و پژوهشگران خانه تئاتر

انجمن منتقدان، نویسندگان و پژوهشگران خانه تئاتر، فراخوان بیستمین مسابقه مطبوعاتی سالیانه خود را منتشر کرد.

براساس اعلام انجمن منتقدان، نویسندگان و پژوهشگران خانه تئاتر، علاقمندان و فعالان عرصه مطبوعات، سایت ها و خبرگزاری ها در حوزه تئاتر می توانند همچون دوره های پیشین، آثار خود، را در بخش های: گزارش، گفتگو، یادداشت، نقد، مقاله، ترجمه و عکس به نشانی پستی این انجمن: تهران، صندوق پستی 164- 15615 (آقای محمدرسول صادقی) ارسال کنند.

از متقاضیان شرکت در این مسابقه تقاضا می شود که ابتدا فرم مربوطه را که در پایان این فراخوان آمده است، تکمیل و سپس با پیوست کردن آثار خود داخل یک پاکت و با درج مشخصات فردی، نشانی کامل محل سکونت و تلفن های ثابت و همراه بر روی آن، برای این انجمن ارسال کنند. لازم به ذکر است آثار متقاضیانی که فرم شرکت در مسابقه را پر نکرده باشند از فرایند مسابقه کنار گذاشته می شوند.

توجه به چند نکته درباره مقررات این مسابقه ضروری است:

1) چارچوب این مسابقه صرفاً تئاتر است؛ بنابراین متقاضیان از ارسال آثار نوشتاری خود در دیگر عرصه های هنری پرهیز کنند.

2) مطالب ارسال شده از سوی فعالان رسانه ای که در سایت ها و خبرگزاری ها مشغول به کار هستند باید حتماً به امضا و تایید سردبیر یا دبیرگروه فرهنگی و هنری رسیده و سند آن نیز به مطالب ارسالی ضمیمه شود.

3) مهلت ارسال آثار متقاضیان تا پایان وقت اداری 31 خرداد 1400 است.

4) آثار متقاضی شرکت در این مسابقه حتماً باید در طول سال 1399 منتشر شده و دارای امضا (یا همان نامِ نویسنده) باشند.

5) آثاری که فاقد نام و یا دارای نامِ مستعار باشند، مورد قبول این انجمن نیست.

6) حداکثر ارائه اثر متقاضیان شرکت در مسابقه، در هر بخش، تنها سه اثر و به انتخاب متقاضی خواهد بود؛ بدیهی است در صورت ارائه آثار بیش از تعداد درخواستی، این حق برای دبیرخانه انجمن محفوظ است که به دلخواه دست به حذف آثار ارسالی بزند.

7) دبیرخانه این انجمن تنها اصل یا کپی با کیفیت مطلوب مطالب را در قطع A4 یا A3 خواهد پذیرفت؛ بر همین اساس متقاضیان از ارسال نسخه کامل نشریات و صفحات اضافی خودداری فرمایند.

8) مطالب ارسالی متقاضیان به هیچ وجه باز پس داده نخواهد شد.

9) انجمن منتقدان، نویسندگان و پژوهشگران خانه تئاتر هیچ گونه مسئولیتی در قبال مالکیت حقوقی آثار ارسالی ندارد و مسئولیت آن به عهده متقاضیان شرکت در مسابقه خواهد بود.

10) عکاسان محترم نیازی به پر کردن فرم مسابقه که در پایان فراخوان آمده است، ندارند و تنها کافی است آثار خود را به دلخواه (رنگی یا سیاه و سفید) و در قطع 18 13 (چاپ شده) به دبیرخانه انجمن ارسال کنند. تقاضا می شود متقاضیان شرکت در بخش عکس از پشت نویسی و ذکر نام خود در پشت عکس ها خودداری کرده و توجه داشته باشند که عکس های ارسالی آن ها باید بر اساس کاربرد های رسانه ای بوده و حتماً از اجرا ها و نمایش های روی صحنه رفته در طول سال 1399 باشد؛ بدیهی است ارسال آثار از طریق پست الکترونیک (ایمیل) یا لوح فشره (CD) و یا فایل (فِلَش) مورد قبول نیست و تعداد عکس های ارسالی نیز نباید از چهار قطعه تجاوز کند. همچنین عکس های ترمیم شده و یا فتوشاپی مورد قبول دبیرخانه این مسابقه نیست.

قابل ذکر است که در این مسابقه عکس های ارسالی، علاوه بر وجوه زیبایی شناسی هنر عکاسی و ارتباط آن با هنر تئاتر، از منظر کاربرد های رسانه ای و مطبوعاتی قضاوت خواهند شد.

11) متقاضیان علاوه بر پر کردن فرم شرکت در مسابقه، باید حتماً با الصاق برگه تعیین گرایش، دبیرخانه انجمن را در تقسیم صحیح مطالب یاری کنند؛ به طور مثال اگر اثری متقاضی حضور در بخش "نقد" است، بر روی برگه الصاقی کلمه "نقد" درج شود؛ بدیهی است در صورت عدم رعایت این بند، دبیرخانه انجمن مجاز به تفکیک آثار در گرایش های مختلف است و اعتراض وارد نیست.

12) در بخش ترجمه آثاری مورد قبول است که در رسانه های مکتوب یا مجازی با نام صاحب اثر منتشر شده باشد.

13) اصل مطالبی که در بخش ترجمه شرکت می کنند حتماً باید به پیوست مطلب اصلی که ترجمه از روی آن صورت گرفته، ارائه شود. (منظور ارائه متن ترجمه شده یا فارسی همراه با متن اصلی یا انگلیسی است.)

14) حضور حداقل 6 اثر و یا شرکت کننده، کف مورد قبول آثار برای آغاز رقابت در هر بخش محسوب می شود. به طور مثال برای آغاز فرایند رقابت در بخش یادداشت، حضور 6 اثر یا 6 متقاضی، رقابت را شکل می دهد.

15) در بخش گفتگو، مصاحبه های خبری مورد قبول نیست؛ در این مسابقه منظور از گفتگو، شکل گیری فرآیند پرسش و پاسخ توسط مصاحبه کننده و مصاحبه شونده است.

16) بخش مقاله شامل مطالبی است که جنبه ژورنالیستی، علمی، پژوهشی، تحقیقی و تحلیلی در حوزه تئاتر داشته باشد.

17) عملکرد فعالان رسانه در دو حوزه رسانه های دیداری و شنیداری (رادیو و تلویزیون) و نیز عملکرد ناشران فعال در حوزه تئاتر، براساس بررسی عملکرد کمی و کیفی ایشان طی سال 1399، توسط هیات مدیره انجمن صورت خواهد گرفت.

18) انجمن منتقدان، نویسندگان و پژوهشگران خانه تئاتر امسال نیز همچون سال گذشته، با نیت حمایت از فعالیت های پژوهشی درحوزه تئاتر، پژوهش و یا پژوهشگر ممتاز سال 1399 را از طریق رصد هیأت مدیره انجمن انتخاب و در مراسم سالانه انجمن مورد تقدیر قرار خواهد داد.

19) اعلام نتایج قطعی این مسابقه، همزمان با مراسم سالیانه انجمن که زمان و مکان برگزاری آن متعاقباً اعلام می شود، خواهد بود.

20) علاقه مندان به منظور کسب اطلاع بیشتر می توانند در روز ها و ساعات اداری با شماره تلفن 09373805390 (خانم زهره فضلی) تماس بگیرند.

پیام وزیر ارشاد به شبکه شهرهای خلاق فرهنگ و هنر

متن پیام سیدعباس صالحی به این شرح است: تجربه شهرهای خلاق فرهنگ و هنر تمام عرصه های مدیریتی و اجرایی شهر را با مفاهیم، روش ها و ابزارها همراه کرده و با این کار چشم اندازهای تازه ای را برای کار و زندگی در فضاهای جمعی ایجاد کرده است. دیگر شهر یک فضای کالبدی و یک سکونتگاه فیزیکی نیست، بلکه محل پالایش و اعتلای روح انسانی جامعه است. شهر خلاق یک ایده جهانی است که در همه جای جهان نمونه های مختلفی از آن طراحی و اجرا شده است. با معرفی این ایده از طریق ادبیات ترجمه ای، اقدامات پراکنده و زیادی برای اجرای نمونه هایی از آن در شهرهای ایران انجام شده بود اما با اجرای این برنامه با محوریت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و تعامل و همکاری صمیمانه واحدهای مدیریت شهری همچون استانداری ها، فرمانداری ها و شهرداری ها و مشارکت گرم تشکل های فرهنگی و هنری، در تمامی استان های کشور، خطوط روشنی از یک روش و نظریه برآمده از بسترهای بومی آشکار شد. گرچه کاوش در این عرصه برای تبیین کامل این نظریه کاری درازمدت است اما در دو سال فعالیت، افق ها و چشم اندازهای نوین و امیدآفرینی را در برابر عموم جامعه و به خصوص جامعه هنرمندان و مدیریت شهری گشوده است.

شبکه شهرهای خلاق فرهنگ و هنر ایران یک چارچوب ساده و حداقلی در حد یک دارِ قالیبافی در اختیار شهرها قرار داد و از نخبگان فرهنگی و مدیریتی شهرها خواست که با ذوق و هنر و تجربه خود هر نقشی که در دل دارند بر آن دار ببافند. این دعوتی بود که نخبگان شهری را به هم نشینی، هم اندیشی و همکاری دعوت کرد. این برنامه میراث فرهنگی شهرها را زنده کرد و خاطرات فرهنگی را از میان داستان ها و قصه ها و تصاویری که شاید رو به فراموشی گذاشته بود، فراخواند و با آرزوها و خیال های امروزی جامعه در هم آمیخت. حاصل این بیداری و خودآگاهی، حضور 367 شهر با برنامه های متنوع است که در 30 استان، جمعی از نخبگان محلی به منظور توسعه پایدار شهر خودشان تصمیم به اجرای آن گرفته اند.

شبکه شهرهای خلاق می تواند اقتصاد مبتنی بر فرهنگ و هنر را در شهرها رونق دهد. پیش از این فعالیت های پراکنده ای در این زمینه در شهرهای معدودی انجام شده بود، اما این برنامه با هدف قرار دادن رونق اقتصاد خلاق، و ایجاد بسترهای مناسب برای تبادل توسعه شهرهای موفق و فعال، گام های بلندی در این زمینه برداشته است. اقتصاد صنعتی ناشی از امواج مختلف مدیریت متأثر از جریان های مدرنیته و جهانی شدن، در نیم قرن اخیر باعث تخریب صنایع فرهنگی بسیاری از شهرها شده است. در طول اجرای برنامه آشکار شد که در همه شهرها، خوشبختانه خاطره ها و تجربه های زیادی هنوز در میان مردم وجود دارد که با اندک توجه و حمایتی می توانند دوباره وارد میدان شوند و حتی خود را برای حضور در عرصه های جهانی آماده کنند.

شبکه شهرهای خلاق یک میدان جدید برای فعالیت آماده کرد که امکان مشارکت طیف متنوع و ناهمگونی از بازیگران شهری را در جهت رسیدن به یک هدف فراهم آورد. این که مدیریت فرهنگی و اجرایی شهرها در کنار هنرمندان و اهالی فرهنگ بنشینند و مسیرهای جدیدی برای توسعه شهر را ترسیم کنند، اتفاقی است که در چارچوب های مرسوم مدیریت اداری و سازمانی کمتر می افتد. گشودگی همه این نیروها نسبت به نظر دیگری و همکاری برای اجرای برنامه های جدید، آن هم در شرایط تفرق های فراگیر و موج دوقطبی های مصنوعی، فقط در بستر و پیرامون فرهنگ شکل می گیرد.

در شرایطی که دولت تلاش دارد تمرکززدایی را از یک شعار و برنامه به اقدامی ملموس تبدیل کند، برنامه شبکه شهرهای خلاق ایران الگوی تازه ای را برای این کار نمایان کرد. هر شهر به خودآگاهی تازه ای رسیده است و توان ترسیم راهبردها و طراحی برنامه ها را پیدا کرده است. این نوعی تمرکززدایی مبتنی بر توانمندسازی شهرهای کوچک و ایجاد بسترهای تعاملی میان شهرهای مختلف ایران است. در هر شهر علاوه بر آن که توانمندی ها و ظرفیت های خفته و پنهان زیادی کشف شد و به میدان آمد، جمع زیادی از کارشناسان و نخبگان هم میدان های جدیدی برای فعالیت در جهت توسعه شهر برای بهبود زندگی شهروندان پیدا کردند. به این ترتیب، تمرکززدایی از یک واگذاری ساده فراتر رفته و با توانمندسازی محلی و برانگیختن حس فعالیت و تعامل در شهرها همراه شد. شهرها آموختند که می توانند خودشان فعالانه وارد میدان شوند، خواسته ها و برنامه های خودشان را بیان کنند و در سرنوشت خود مشارکت داشته باشند. این برنامه نشان داد که اصل تمرکززدایی از پایتخت، جز با توانمند و فعال شدن شهرهای دیگر به اجرا نمی رسد.

برنامه شبکه شهرهای خلاق ایران شروع خوبی داشت و به نتایج مناسبی رسید. این برنامه با همه محدودیت هایی که داشت، توانست چارچوب اجرایی روشنی را برای تدوین برنامه توسعه شهرها فراهم آورد. سطح آگاهی شهرها از طریق بحث و تبادل نظرهای جدیدی که با اجزا و ارکان خود داشتند و از طریق آشنایی که با تجربه سایر شهرها و استان ها داشتند، با یک جهش همراه بود. این که یک نیروی پاره وقت در یک شهر کوچک محروم و دور از مرکز به شناختی جدید از منطق توسعه برسد و همچون مدیران ادارات شهرهای بزرگ مرکزی و با همان چشم انداز و ادبیات تصمیم بگیرد، برنامه ریزی کند و یک صنعت فرهنگی را در شهر خودش مبنای توسعه شهر قرار دهد، از هر زاویه که بنگریم، اتفاق ساده ای نیست و افق های جدیدی را گشوده است.

امیدوار هستیم که شهرهای انتخاب شده با همین آگاهی و سازمانی که پیدا کرده اند، از راه تبادل تجربه های عملی و ایجاد و توسعه روش های خلاق و استفاده از منابع موجود برای توسعه زیرساخت ها و به خصوص تشویق نیروهای جوان و استفاده از توان و تجربه نخبگان فرهنگی و هنری، بتوانند برنامه هایشان را برای توسعه صنایع فرهنگی و هنری خلاق در شهرها به اجرا گذارند.

قرار است آیین معرفی نخستین دوره شبکه شهرهای خلاق فرهنگ و هنر به صورت مجازی از ساعت 14:30 روز یکشنبه (پنجم اردیبهشت ماه) برگزار شود.

شبکه شهرهای خلاق فرهنگ و هنر در هفت حوزه ادبیات، موسیقی، صنایع دستی و سنتی، مد و لباس، سینما، هنرهای تجسمی و هنرهای نمایشی تشکیل می شود. بنا بر اعلام دبیرخانه این طرح، در این دوره شبکه شهرهای خلاق فرهنگ و هنر در دو حوزه چاپ و بسته بندی و رسانه و مطبوعات به دلیل به حد نصاب نرسیدن تشکیل نمی شود.

انتهای پیام

انتهای پیام/

به گزارش روز دوشنبه گروه فرهنگی ایرنا به نقل از روابط عمومی اداره کل هنرهای نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی؛ هیأت داوران چهارمین مسابقه بازی نامه نویسی متشکل ازپس از مطالعه و بررسی کارشناسی و ارزیابی آثار متقاضی این مسابقه در تاریخ یکم اردی-بهشت 1400 و از طریق جلسه مجازی آرای خود را به شرح زیر اعلام کرد.

نامزدها:
در این بخش، هیأت داوران 11 نمایشنامه زیر را بدون اولویت به عنوان نامزدهای این مسابقه اعلام می کند:
نمایشنامه ارغوانی به نویسندگی سجاد یاری فیروزآبادی ازکوهدشت
نمایشنامه آتوربان را ایستاده خواهم به نویسندگی علی مرتضوی فومنی از تهران
نمایشنامه جنگ نامه ای برای قحطی زدگان به نویسندگی محمد فخرایی مطلق از بندر دیر
نمایشنامه جیک و بوک به نویسندگی شاپور ترکمنی سرایی از مشهد
نمایشنامه در سوگ شب هزار و یکم شهرزاد قصه ساز به نویسندگی شهرام احمدزاده از تهران
نمایشنامه روایت آنکه صبور بود که حکمت پروردگار دید و رأفت سلطان به نویسندگی نیما جهان بین از رشت
نمایشنامه روشنک به نویسندگی حامد مکملی از قزوین
نمایشنامه سودابه خوانی به نویسندگی سید حمید رضوی از تهران
نمایشنامه مجلس شبیه خوانی آزمون فریدون به نویسندگی علی عزیزی از سمنان
نمایشنامه مجلس نامه مقرب الخاقان به نویسندگی مهدی دریایی از اراک
نمایشنامه هفت خوان رخش و رستم به نویسندگی محسن سلیمانی از تهران

براساس فراخوان این مسابقه و همچنین ضوابط بیستمین جشنواره نمایش های آیینی و سنتی نمایشنامه های مذکور می توانند به طور مستقیم متقاضی حضور در مرحله ارزیابی اجرایی این دوره از جشنواره باشند. متقاضیان باید برای این موضوع باتوجه به ضوابط فراخوان جشنواره اقدام نمایند.

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی معاونت امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، در جلسه 631 هیأت انتخاب و خرید کتاب وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی خرید 628 عنوان کتاب در 120 هزار و 540 نسخه به مبلغ کل 54 میلیارد و 785 میلیون و 900 هزار ریال تصویب شد.

عناوین کتاب های مصوب برای خرید را از این نشانی قابل مشاهده است.

مراحل تحویل کتاب و سایر مدارک به شرح زیر است:

الف) ناشران محترم بعد از اطلاع از تصویب عناوین ارسالی شان همراه با کتاب های مصوب به میزان اعلام شده، به انبار کتاب واقع در: جاده مخصوص کرج، کیلومتر 10، روبروی شهاب خودرو، خیابان نخ زرین، خیابان شهید جلال، روبروی صنایع آموزشی (هنرستان پیام شهید)، تلفن: 51-44545149 ، مراجعه کنند و پس از تحویل کتاب ها و دریافت رسید انبار، طی مراجعه به امور مالی معاونت امور فرهنگی وزارتخانه (اتاق 325)، مدارک زیر را به مسئول ذی ربط تحویل دهند:

1.رسید انبار 2 برگی (نسخه ذی حسابی و امور مالی)

2. کپی پروانه نشر معتبر (از زمان تحویل مدارک به معاونت، حداقل تا یک ماه اعتبار داشته باشد.)

3.فاکتور فروش (اصل و تصویر):

الف) باید در سربرگ انتشارات و به صورت رسمی باشد (داشتن آرم، نشانی و شماره تلفن انتشارات در سربرگ الزامی است.)

ب) فاکتورها دارای شماره و تاریخ باشند و تاریخ فاکتور و تاریخ رسید انبار برابر باشند.

ج) در قسمت خریدار، فقط نام معاونت امور فرهنگی ذکر شود .

د) از اعلام شماره حساب و مانده بدهی در داخل فاکتور اجتناب شود.

و) مهر و امضاء فقط با خودکار یا قلم جوهر آبی مورد قبول است.

4. پرینت شماره شبا بانک ملی و تأییدیه بانک به نام صاحب پروانه نشر یا انتشارات

ب) ناشران محترم هنگام دریافت رسید انبار، حتماً به تطبیق اطلاعات مندرج در آن با مشخصات کتاب بپردازند تا درصورت مغایرت های احتمالی، مراتب مورد رسیدگی قرار گیرد، در غیر این صورت اعمال تغییرات در مراحل بعدی میسر نخواهد بود.

ج) مهلت مراجعه به انبار، تحویل کتاب و مدارک به امور مالی تا 3 ماه بعد از اعلام در سایت است. از این رو باتوجه به اقتضائات اداری مالی معاونت، مراجعات بعد از مهلت مقرر مورد رسیدگی قرار نمی گیرد.

کد خبر 5198944

محمد آسیابانی

به گزارش ایرناپلاس، کتاب فروشی ها در گروه یک، یعنی گروهی که می تواند در زمان اوج همه گیری ویروس کرونا به فعالیت خود ادامه دهند، قرار ندارد. به همین دلیل بیش از 10 روز است که نمی توانند به صورت حضوری کتاب بفروشند. گرچه برخی از آنها با استفاده از فروش غیرحضوری، تلفنی یا اینترنتی همچنان در تلاشند وضعیت خود را حفظ کنند.

به نظر می رسد استفاده از شیوه های جدید برای فروش کتاب، حتی برای دوران بعد از کرونا نیز ضروری است و کتاب فروشی ها برای ادامه حیات باید به این روش ها تن دهند.

از سویی اتحادیه ناشران و کتاب فروشان تهران برای مستثنی کردن کتابفروشی ها از تعطیلات کرونایی به صورت جدی اقدام کرده است، زیرا تعطیلی کتاب فروشی ها در شرایطی که مشخص نیست چقدر طول می کشد و چندبار دیگر در سال تکرار خواهدشد، به بدنه این حرفه آسیب های جبران ناپذیری وارد می کند.

این اتحادیه در پیامی به کتاب فروشان اعلام کرد: اتحادیه ناشران و کتاب فروشان تهران در راستای صیانت از حقوق کتاب فروشان در شرایط اجرای محدودیت های اعمال شده ستاد ملی مقابله با کرونا، به صورت مستمر در حال رایزنی و مذاکره با اتاق اصناف تهران، اتاق اصناف ایران و ستاد ملی مقابله با کرونا برای دریافت مجوز فعالیت کتاب فروشان است.

این اتحادیه همچنین در پیامی اعلام کرد، بعد از انجام مکاتبات مستمر با وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و اتاق اصناف تهران و دریافت پاسخ از اتاق اصناف مبنی بر پیگیری موضوع و ارجاع درخواست به ستاد فرماندهی مبارزه با ویروس کرونا، منتظر دریافت پاسخ مسئولان هستیم.

رونمایی و فروش کتاب از راه دور

برخی از فعالان حوزه کتاب معتقدند کتاب فروشی ها می توانند از روش های جدید و غیرحضوری برای فروش و حتی برگزاری مراسم رونمایی و نقد کتاب استفاده کنند.

البته بسیاری از این کتاب فروشی ها اگر روال عادی کار خود را داشته و مراسم خاصی نداشته باشند، معمولا خلوت یا با یک یا دو مشتری هستند. ازدحام در این فروشگاه ها رخ نمی دهد، اما شاید گشایش کتاب فروشی ها موجب افزایش رفت وآمد در شهر باشد.

مدیر کتاب فروشی بدرقه جاویدان با اشاره به اینکه کتاب فروشان در دیگر کشورها توانسته اند به کار و فعالیت خود ادامه دهند، به خبرنگارایرناپلاس گفت: وقتی مردم باید در منازل قرنطینه باشند و همه تفریحات تعطیل است، بهترین سرگرمی کتاب و کتاب فروشی ها هستند. باید مردم بتوانند از کتاب فروشی ها، کتاب، بازی فکری و دیگر محصولات فرهنگی را تهیه و در منزل مطالعه و در اوقات فراغت از سرگرمی ها استفاده کنند. کتاب فروشی ها جایی نیستند که شلوغ و موجب ازدحام جمعیت باشند.

به گفته این کتاب فروش، ادامه فعالیت کتاب فروشان در این دوران می تواند تاثیر مهمی بر دیدگاه مردم نسبت به کتاب داشته باشد. او توضیح داد: این فرهنگ باید میان مردم جا بیفتد که از کتاب فروشی می توانند در امنیت خرید کنند و با مطالعه کتاب، روز خود را بگذرانند.

فروش غیرحضوری داریم

کتاب فروشان در حالی به فعالیت حضوری تاکید دارند که برخی به لزوم یافتن روش جدید برای روی پا ماندن کتاب فروشی ها در دوره های تعطیلی شهر تاکید می کنند. ایده فروش تلفنی و اینترنتی مساله ای است که برای این دوران پیشنهاد می شود.

مدیر کتاب فروشی بدرقه جاویدان درباره امکان جایگزینی فروش اینترنی و تلفنی با فروش حضوری، توضیح داد: ما و همکاران در فضای مجازی و سایت به صورت غیرحضوری فروش داریم، اما چند درصد مردم می توانند از طریق سایت کتاب بخرند؟

برای تعداد زیادی از مردم خرید کتاب در فضای مجازی دشواری هایی دارد. افراد باید در کتاب فروشی حضور داشته باشند، به کتاب نگاه کنند و چند خط از آن را بخوانند؛ همچنین کتاب فروش به آنها در خرید راهنمایی می کند. به همین دلیل تعداد خرید در فضای اینترنتی پایین می آید و با فروش اینترنتی نمی توان کتاب فروشی را سرپا نگه داشت.

این کتاب فروش با بیان اینکه برخی از کتاب فروشان باید ماهیانه اجاره پرداخت کنند و هزینه هایی مانند آب، برق، گاز و مالیات باید توسط همه کتاب فروشان پرداخت شود، ادامه داد: مسئولان حتی این هزینه ها را درباره کتاب فروشی ها مورد بخشش قرار ندادند و فقط دو ماه به تعویق انداختند، در حالی که کتاب فروشی دو ماه تعطیل بود، چطور می توانیم هزینه ها را پرداخت کنیم؟ برای همکاران پرداخت اجاره اقدام سختی شده است، امیدوارم بتوانند این روند را ادامه دهند و مشکلات موجب تعطیلی کتاب فروشی های بیشتر نشود.

اتحادیه برای فعالیت کتاب فروشان تلاش می کند

رئیس اتحادیه ناشران و کتاب فروشان تهران درباره اقدامات این اتحادیه برای امکان فعالیت کتاب فروشان در زمان همه گیری به ایبنا گفته: چندین ماه بود که در اتحادیه پیگیر این قضیه بودیم، زمانی که کتاب فروشی ها بسته می شوند، بساط گستران جلوی همان کتاب فروشی ها می ایستند و کتاب می فروشند و مردم هم بدون پروتکل بهداشتی دور دست فروشان حلقه می زنند و کتاب خریداری می کنند.

وی با بیان اینکه تجربه جهانی نشان داده کتاب از ابزارهای مفید برای آن قشری است که در خانه می مانند، افزود: طرح این موضوع ها و عدم تعطیلی کتاب فروشی ها در قرنطینه از چند ماه پیش توسط اتحادیه از طریق اتاق اصناف و وزارت ارشاد در حال پیگیری بود و امید است که به نتیجه برسد.

مخالفت با فعالیت حضوری کتاب فروشان

کتاب فروشان گروهی هستند که نه تنها معیشت این ماه ها بلکه امکان ادامه فعالیت آنها در سال های دیگر به تصمیم هایی که در این روزها گرفته می شود، بستگی دارد. زیرا ممکن است در همین روزها تعدادی از آنها نتوانند از پس هزینه ها برآیند و این شغل را برای همیشه رها کنند.

مدیر کتاب فروشی پارسه با بیان اینکه اخبار وضعیت فعالیت کتاب فروشی ها را به صورت مستمر پیگیری می کند، به خبرنگار ایرناپلاس گفت: شاهد تلاش های اتحادیه ناشران و کتاب فروشان تهران برای امکان فعالیت کتاب فروشی ها به صورت حضوری هستیم.

او با ببان اینکه درخواست فعالیت حضوری کتاب فروشی ها در شرایطی که این روزها جامعه با آن درگیر است، مورد موافقت قرار نخواهد گرفت، افزود: در این دوره تعداد جان باختگان کرونایی بسیار بالاست و به همین دلیل حساسیت ستاد مبارزه با کرونا در رعایت پروتکل های بهداشتی بیشتر از گذشته شده است.

اگر مساله تعطیلی کتاب فروشی ها در دوره های پیش مورد بررسی قرار می گرفت و به نتیجه می رسید، کتاب فروشان در این دوران با این حجم از ضرر مواجه نمی شدند.

کتاب، همچنان کالای غیر ضروری در جامعه

به گفته تیموری، کارمندان کتاب فروشی ها هم از تعطیلی ضرر می کنند، زیرا کارفرمایان یک یا دو ماه می توانند از کارمندان خود حمایت کنند و نه بیشتر.

او افزود: مساله لزوم فعالیت کتاب فروشی ها هنوز در جامعه فرهنگ سازی نشده است؛ آن هم در حالی که کشورهای زیادی به کتاب به عنوان کالای ضروری توجه می کنند. راهکاری که می توان برای ادامه فعالیت کتاب فروشی ها پیشنهاد داد، باز بودن کتاب فروشی و رسیدگی به نیازهای مشتری بدون اجازه به ورود او به فروشگاه است.

او ادامه داد: در صورت بازبودن کتاب فروشی، افراد می توانند مطالعه و اقدامات فرهنگی خود را بالا ببرند. والدین می توانند برای کودکان خود بازی های فرهنگی تهیه کنند. اینها می توانند برای کمک به سپری کردن دوران سخت همه گیری موثر باشد تا انسان امروزی وقت خود را صرف کتاب خوانی کند.

بحث جان انسان ها هم مطرح است

همه گیری بیماری کووید19 شرایط خطرناکی در کشور ایجاد کرده است؛ مردم تا جایی که مجبور نباشند از خانه خود بیرون نمی آیند و گروهی خریدهای خود را به فضای مجازی منتقل کرده اند. تیموری درباره اینکه کتاب فروشان در زمان تعطیلی های شهر بتوانند به فروش اینترنتی و تلفنی نیاز مخاطب و کتاب فروشان را رفع کنند، گفت: بسیاری به دلیل هزینه های حمل ونقل در ارسال کتاب، از این روش استفاده نمی کنند. مردم کالاهای ضروری خود را از فضای مجازی تهیه می کنند و در این فرصت نمی توان به آنها خرید کتاب در فضای مجازی را آموزش داد. اگر تعطیلی کتاب فروشی ها طولانی شود، چک های برگشتی و مسائل دیگر برای کتاب فروشان مساله ساز خواهدشد.

این کتاب فروش با بیان اینکه برخی در این حوزه با کرکره نیمه باز به صورت مخفیانه به فعالیت خود ادامه می دهند، درباره خطرهای این رفتارها گفت: شاید در این حالت بتوانند با فروش چند کتاب در روز روی پا بمانند، اما اگر کتاب فروشی به دلیل تخلف پلمپ شود، نه تنها به او کمکی نشده بلکه باید مدت طولانی تری بسته باشد و جریمه پرداخت کند.

تیموری به اهمیت حفظ سلامت مردم برای کتاب فروشان اشاره کرد و گفت: فقط به فکر فروش نیستیم و سلامت انسان ها هم مطرح است و نمی خواهیم که جان آنها را به خطر بیندازیم. باید توجه داشت توقف فعالیت صنف هایی مانند کتاب فروشان که کالای فرهنگی و ضروری به فروش می رسانند، ضربه جدی به آنان وارد می کند.

هومان حسن پور در گفت وگو با ایسنا درباره این که به نظر می رسد مبارزه با قاچاق کتاب کمرنگ تر شده است، اظهار کرد: شاید بشود گفت مبارزه با قاچاق کتاب شل گرفته شده است. در واقع یک سری انگیزه ها بعد از مدتی کاهش پیدا می کند که این موضوع به این دلیل است که باید نتیجه کار را هم ببینیم. باید ببینیم با پرونده کسانی که قبلا گرفته ایم، چه کرده اند. نمی شود که جان همکاران مان را به خطر بیندازیم و شب و روز و نیمه شب پی کتاب های قاچاق باشند؛ آن ها می توانند هزار بلا سر همکاران ما بیاورند. اگر ببینیم احکام صادره با پرونده ها تناسب دارد، به نحو دیگری عمل می کنیم. اگر ما طمانینه به خرج می دهیم به خاطر این است که باید متناسب با شرایط تصمیم گیری کنیم و بارمان را اضافه نکنیم وگرنه قاچاقچیان جری می شوند و اگر احکام متناسب نباشد، جری تر می شوند و ما آن زمان نباید این کار را بکنیم.

او درباره افزایش قاچاقچیان کتاب با تعطیلی کتابفروشی ها و برخورد با دستفروشان کتاب در خیابان ها، گفت: تا کنون هربار برخوردی با دست فروشان شده و آن ها را جمع کرده اند، به درخواست اتحادیه بوده است. ما از قاضی حکم گرفتیم و بعد به نیروی انتظامی گفتیم جمع کنید. طبق قوانین کشور جمع آوری دست فروشان کار نیروی انتظامی نیست و شهرداری باید انجام بدهد که نمی دهد. تز اشتباهی رایج شده که این ها دست فروش هستند در حالی که هیچ کدام از این ها دستفروش نیستند بلکه کتاب گستران شبکه ای اند یعنی یک نفر 50 تا بساط دارد و برای هرکدام یک نفر را گذاشته، همین آدم در مترو و ایستگاه اتوبوس غرفه دارد و در نهادها و سازمان ها نمایشگاه می گذارد. همه این ها یک نفر است و نمی توانید بگویید دستفروش است و دستش خالی است و گناه دارد. شهرداری دوست دارد با این نگاه به این پدیده نگاه کند. مشخص است که این فرد دستفروش نیست، چه دستفروشی است که هم خیابان را دارد هم در مترو هست؟ مگر می شود دستفروش چنین توانایی ای داشته باشد؟ این چه نوع ضعف و ناتوانی مالی است که این فرد دارد؟ اگر تاکنون مبارزه و برخوردی بوده به همت اتحادیه ناشران، با موافقت قوه قضاییه و همکاری نیروی انتظامی بوده است.

حسن پور در ادامه گفت: تعطیلی کتاب فروشی ها از دو سه هفته قبل از اعلام رسمی قرنطینه برای ما مشخص بود بنابراین نامه هایی به اتاق اصناف تهران و ایران، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و آقای زالی از ستاد مبارزه با کرونا زدیم و شرایط را به آن ها توضیح دادیم که به این دلایل تعطیلی کتاب فروشی ها اشتباه است اما نتیجه ای نگرفتیم. در واقع ما به صورت سیستمی عمل کردیم. در نامه های مکتوب گفتیم اگر برای بهداشت و سلامت مردم می گویید که کتابفروشی ها تعطیل شود، این تعطیلی ها دارد معکوس عمل می کند. ملت عادی یا همان کارمندی که دولت گفته سر کار باشد، اگر بخواهد به خانه اش برود، چطور از پیاده رو و از میان دستفروشان باید رد شود؟ پیاده رو یک متر و نیم است، هر بساطی هم چهار پنج نفر آدم دور و برش هستند که نزدیک به هم ایستاده اند. ما با توجه به تجربه تعطیلی قبلی کتابفروشی ها گفتیم با تعطیلی کتابفروشی ها پیاده روها دوبرابر شلوغ شده و تجمع مردم در پیاده روها بیشتر است و مردم بدتر مریض می شوند. زمانی بازی برد برد است که همه جا تعطیل باشد اما با این مدل تعطیلی فقط به کتابفروشان فشار می آید. با تعطیلی کتابفروشی ها دور یک دستفروش 50 نفر جمع می شوند اما اگر کتابفروشی ها باز باشند هرکدام در یک کتابفروشی می روند و پروتکل ها هم رعایت می شود. همه مواردی را که به آن ها اشاره شد در نامه هایی دو هفته قبل از تعطیلی برای وزیر که در ستاد کرونا هستند و اتاق اصناف فرستادم، اما فایده ندارد.

رئیس اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران درباره نیمه باز بودن کرکره برخی از کتاب فروشی ها نیز اظهار کرد: هر صنف و شخصیتی یک ظرفیتی دارد، زمانی که چک های تان برگشت می خورد و مجبور هستید مغازه تان را ببندید اما کس دیگری همان کتاب شما را در کنار خیابان می فروشد، صبرتان طاق می شود. بارها گفته ایم اگر قرار بر تعطیلی است، باید همه جا تعطیل باشد یا مثلا سرویس دهی بانک را محدود کنند اما فقط مغازه ها را بسته اند و سایر ادارات و بانک ها باز هستند. با تعطیلی مغازه ها جمعیت در پیاده روهای شهر دوبرابر شده و این تعطیلی فقط به یک سری لطمه می زند. چقدر کتابفروشان را نگه داریم؛ خسته می شوند. نمی گویم برخوردی نباشد اما برخورد قهری نه. همه این ها را باید درنظر گرفت. من معتقدم روزی قرنطینه جواب می دهد که همه صنوف بسته شوند جز مراکز درمانی، نان و فروشگاه لبنیاتی تا آدم آرامش داشته باشد، نه این که در منزل نشسته ای دم به دقیقه برایت پیامک بانک و مالیات و سامانه صیاد بیاید.

انتهای پیام

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم ، بحران تعطیلی کتابفروشی های کشور در حالی سومین هفته متوالی خود را تجربه می کند که با وجود گذراندن دومین فصل از این تعطیلی ها در دوران پاندمی کرونا، هنوز هیچ یک از نهادهای دولتی و صنفی تصویری روشن از آینده این صنعت برای خود متصور نبوده و در عین حال به نقش خود در این راستا تأکید می کنند.

تعطیلی کتابفروشی در کشور ما که عمده سیستم آن بر پایه مناسبات سنتی پایه گذاری شده منجر به تعطیلی چرخه ای از مشاغل دیگر نیز می شود، که تبعات بعضاً جبران ناپذیری را در کوتاه مدت و بلند مدت با خود به همراه دارد، با این همه هیچ گونه مسکنی کوتاه مدت یا بلند مدتی برای درمان این پدیده در نظر گرفته نشده است. طرح های فروش فصلی کتاب که به باور برخی از کتابفروشان جندان تاثیری هم در کسب و کار آن ها ندارد ، در سال جاری در وزارت ارشاد متوقف مانده و مدت هاست خبری از دیگر خرید حمایتی کتاب نیست.

از سوی دیگر وضعیت کاغذ به قدری وخیم شده است که مقامات دست به دامان مصاحبه های دیرهنگام شده اند، اما نکته قابل تأمل در این زمینه سکوت و انفعال عجیب اصناف نشر به ویژه تشکل های صنفی ناشران و کتابفروشان در تشریح ابعاد این اتفاق و استمداد کمک و راه حل برای انجام آن است، به نظر می رسد آنقدر که موضوعاتی مانند بیمه و معافیت از آن و یا مالیات و معافیت از آن برای تشکل های صنفی نشر اهمیت دارد، اقتصاد نشر و سرپا ماندن بنگاه های کوچک و بزرگ کتابفروشی و نشر برای این تشکل ها قابل توجه نیست، به ویژه اینکه در چنین شرایطی گاه اظهارنظرها و حتی مصاحبه هایی که تنها به وضع موجود و تبعات ناشی از آن که دیگر هر کتابفروش و ناشر آن را حفظ است، نپردازد، بلکه کمک فکری به ناشران برای حیات در این شرایط نیز داشته باشد، از سوی اصناف نیز قابل قبول است.

روی سخن نگارنده متوجه هیچ اتحادیه یا تشکلی به تنهایی نیست؛ بلکه این سؤال از همه اصناف نشر در سراسر کشور وجود دارد که صنفی که از توانایی عملیاتی برای تأثیرگذاری در نهادهای تصمیم گیرنده و سیاست گذار در حوزه نشر برخوردار نیست و نمی تواند در بزنگاه های این چنینی با آینده نگری و برنامه ریزی نیازها و خواسته های به حق اعضای خویش را تامین و به مرحله اجرا برساند، اساسا چه کارکرد دیگری دارد و برای چه ایجاد شده است؟ در بحران کنونی هیئت مدیره های اتحادیه های سراسر کشور به عنوان نمایندگان صنف مشغول چه کاری هستند؟ و این کارشان قرار است منجر به چه جیزی شود؟ مهمتر از همه اینکه اگر به هر دلیل این وضعیت تکرار شود از الان چه فکری کرده اند؟ این سوال را باید از وزارت ارشاد و معاونت فرهنگی نیز پرسید که چرا همیشه دقیقه آخر به فکر مطالبات می افتید؟ اگر قرار است همه چیز را خود ناشران و کتابفروشان حل کنند نقش صنف در این میان چیست؟

تجربه فعالیت اتحادیه های صنفی نشر در سال های اخیر در برخی موضوعات از جمله معافیت مالیاتی ناشران و کتابفروشان، مبارزه با قاچجاق کتاب و ... نشان داده هر زمان صنف تمام قد به میدان آمده ناممکن ها را ممکن کرده است پس چگونه است که حالا ترجیح داده سکوت را انتخاب کند؟

مگر اتحادیه های صنفی مشابه همچون چاپ نتوانستند دولت را نسبت به لزوم فعالیت صنف متبوع خود در ایام تعطیلی های کرونا متقاعد کنند؟ پس چگونه است که دست نشر خالی است؟

صنعت نشر در سال های اخیر با وجود همه تجربه های تلخ و شیرینش از فروش مجازی، چرا هنوز به یک سیستم متمرکز و مشخص در فروش مجازی دست پیدا نکرده تا ناشران در این بحران هال بتوانند از آن استفاده روزافزون داشته باشند؟ چرا هنوز بعد از سال ها از ورود تکنولوژی های مجازی نشر ما به شکل سنتی اداره می شود و از فرصت های پیش رو استفاده نمی شود؟

این ها سوالاتی است که پاسخ به هر کدام از آن ها می تواند مسیری را پیش پای آینده صنعت نشر ایران باز کند.

انتهای پیام/

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم ، سال هاست که کشورهای مختلف برای راه یابی ادبیاتشان به جهان از حمایت های مختلفی بهره می برند، در ایران نیز چند سالی است که طرح گرنت (حمایت از ترجمه و انتشار کتب ایرانی در خارج از ایران) راه اندازی شده است طرحی که اگرچه در ابتدای راه با آزمون و خطاهای بسیار روبه رو شد اما حالا می توان ادعا کرد که در مسیر خود قرار گرفته است و می تواند یکی از معدود حرکت های تأثیرگذار دولت یازدهم در حوزه فرهنگ به شمار آید.

از سال 94 تا سال 96 که دو سال اول اجرایی شدن طرح گرنت بوده است، کتاب هایی مورد حمایت قرار گرفتند که توسط ایرانیان ترجمه و منتشر شده است. سال 96 طرح گرنت مورد آسیب شناسی قرار گرفت. 82 درخواست از سوی ناشران خارجی به کمیته ارسال شد که 36 درخواست آن مصوب شد. در سال 97 نیز 84 درخواست ارسال شد که از این میان 43 درخواست مصوب شد. این که تعدادی از درخواست ها مصوب نشده است، به معنای این نیست که همگی آنها تأیید نشده اند، برخی از این درخواست ها دچار نقص پرونده بوده و در زمان دیگری تصویب شده اند.

در سال 98 نیز 150 درخواست مورد بررسی قرار گرفت که از این میان 84 کتاب مصوب شده است. در سال گذشته 43 درخواست به دبیرخانه ارسال شده است که از این میان 21 کتاب مصوب شده اند. طبق اعلام، دبیرخانه گرنت به دلیل افزایش نرخ ارز و کمبود بودجه تنها توانسته به 10 عنوان از این کتاب ها در سال 99 گرنت اختصاص دهد و مابقی را به سال آینده موکول کرده است.

نگاهی به عناوین و فهرست کتاب هایی که تاکنون موفق به اخذ گرنت شده اند، نشان می دهد که در مجموع تاکنون 386 عنوان کتاب ایرانی با حمایت طرح گرنت برای انتشار در کشورهای دیگر انتخاب شده اند از این میان برخی منتشر شده اند و برخی در دست انتشار هستند.

این کتاب ها به زبان های آلمانی ، کره ای، عربی ، اسپانیایی ، انگلیسی ، ایتالیایی ، تایی (تایوانی)، چینی ، دانمارکی ، ترکی، ژاپنی ، فرانسوی، مالایی (مالزی)، لهستانی ، صربی ، ارمنی، سوئی، روسی ، اردو، آذری، قزاقی و... ترجمه شده اند.

هم چنین ناشرانی از کشورهای مصر، آلمان، انگلیس، تونس، چین، ایتالیا، سوئد، مالزی، گواتمالا، کره، فرانسه، فلسطین، ژاپن، دانمارک، تایوان، ترکیه، تایلند، اسپانیا، انگلیس، کشورهای آمریکای لاتین، الجزایر و سوئد خواستار ترجمه و انتشار کتاب های ایران بوده اند.

کشور کره با خرید 90 رایت از انتشارات شباویز بیشترین سهم را از گرنت ایران به لحاظ تعداد کتاب دارد ، بعد از آن زبان چینی با 89 مورد، ترکی با 70 مورد، عربی با 50 مورد، انگلیسی با 24 مورد در رده های بعدی قرار دارند.

با وجود همه موفقیت های طرح گرنت در سال های اخیر، برخی انتقادها نسبت به تخصیص های این طرح مطرح شده است، دبیرخانه گرنت در این میان مشکل اصلی را کمبود بودجه این طرح عنوان کرده است، بودجه ای که بدون توجه به افزایش نرخ ارز در سال های اخیر چند سالی است که ثابت مانده است.

وی که سال پیش نیز خواهان دوبرابر شدن بودجه طرح گرنت شده بود، ادامه داد: متأسفانه از بودجه یک میلیارد تومانی طرح گرنت در سال 99 تنها 500 میلیون تومان آن اختصاص پیدا کرد.

فریدونی تصریح کرد: با توجه به رشد و گسترش طرح گرنت و آشنایی ناشران خارجی با این طرح ما خواهان افزایش حداقل چندبرابری بودجه هستیم تا بتوانیم بهتر در پیشبرد ادبیات ایرانی در بازارهای جهانی عمل کنیم.

در چند سال اخیر طرح های حمایتی کشورهای همسایه با افزایش بودجه های قابل توجه موجب شده اند که انگیزه ناشران از استفاده از گرنت ایران کاهش پیدا کند، در مواردی حتی ناشر خارجی با وجود تصویب کتاب مورد نظرش در کمیته گرنت از انتشار آن منصرف شده است. به نظر می رسد حالا که طرح گرنت در آستانه شکوفایی قرار گرفته است کمبود بودجه می تواند مشکل جدی بر سر راه ادامه حیات آن باشد.

انتهای پیام/+

اعتمادآنلاین| محمدعلی حیدری در یادداشتی نوشت: توئیت وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی سیدعباس صالحی درباره حمایت دولت از مستندسازان، در این روزهای کرونایی اتفاقی مهم محسوب می شود.

به گزارش اعتمادآنلاین، مهم از این منظر که سینمای ایران و جهان پس از شیوع ویروس کرونا روزهایی سخت را می گذرانند، روند تولید و توزیع مخدوش شده و وضعیت اکران مشخص نیست.

سینمای ایران که ضعیف تر و وابسته به حمایت های دولتی است، گرفتار مسائل پرشماری است و حوزه مستند که مهجورتر و کم برخوردارتر از حمایت هاست، مشکلات بیشتری دارد.

در این شرایط و اگرچه در روزهای پایانی دولت دوازدهم هستیم اما این اتفاق می تواند مفید و امیدوارکننده باشد. البته در ادوار قبلی و دولت های گذشته هم چنین حمایت هایی کم و بیش (و نه به این شکل وجود داشته) اما این که صاحبان صنایع برای مستندنگاری سینمایی موظف شوند، دیده نشده است. این مصوبه البته که تا به زمانی که به اجرا برسد، مسیری طولانی در پیش دارد اما اهمیت به حوزه مستندنگاری می تواند گامی موثر باشد که حتی در دولت بعدی پیگیری شود.

مستند، عرصه ای بزرگ است و می تواند اثربخشی به مراتب بیشتری نسبت به سینمای داستانی داشته باشد، اما ظهور و بروز مستندها مهم است. زمانی که دستگاهها موظف به مستندنگاری شوند عرصه دیده شدن و ویترین به نمایش درآمدن این آثار هم قوی تر می شود.

دستگاهها در تعامل با هم و نه در برخورد جزیره ای ترغیب می شوند تا این مستندها را در معرض دید بگذارند. یکی از کارکردهای این طرح نمایش و ثبت توسعه ملی است، پس این هدف به نوعی اندازه های این مستندنگاری را مشخص می کند.

گمان نمی رود از چنین طرحی، انتظاری وجود داشته باشد که از سینمای مستقل انتظار می رود. این طرح زیر عنوان یک طرح دولتی تعریف شده، اما می تواند به ساخت و دیده شدن مستند کمک کند.

باید به این گزاره توجه و از آن استفاده کرد. ارتباط تنگاتنگ دولت و صاحبان صنایع با مستندسازها، می تواند روند رشد و پیشرفت در کشور را ثبت و آرشیو کند. این، موضوعی مهم است و نباید اهمیت آن را از یاد برد. به ویژه که مخدوش شدن واقعیت و نادیده گرفته شدن پیشرفت ها و دستاوردها، بحرانی است که در این سال ها به طور جدی با آن روبرو بوده ایم.

نکته مهم دیگر این است که همکاری مستندسازها باعث می شود این روند تخصصی انجام شود. برخورد حرفه ای با ثبت و نگهداری دستاوردها، عاملی است که ارزش بصری و محتوایی این آثار را دو چندان و مخاطبانش را بیشتر می کند.

در تاریخ سینمای ایران، مستندهایی وجود دارد که بسیار موفق و تحسین شده اند. مستند پیکان که کامران شیردل برای کارخانه ساخت اتومبیل ساخت هنوز تماشایی است، پس مستندسازی می تواند بستری جذاب برای روایت تاریخ باشد و پس از دهه ها، دیده و تحسین شود.

برای موفقیت این طرح تازه نهادها و انجمن ها و مراکز مرتبط با سینمای مستند و مستندسازان نقشی حیاتی دارند، آنها می توانند و باید این روند را همراهی کنند و با صاحبان صنایع همسو باشند تا این طرح که می تواند برای آینده سینمای مستند هم، گنجینه هایی تولید کند با دستاوردهایی باارزش به سرانجامی منطقی و درست برسد.

این طرح می تواند بستری فراهم کند تا مستندسازی در ایران وارد حوزه هایی بزرگتر و جذاب تر شود، پس نباید به سادگی از کنار آن گذشت. باید بستر وقوعش را فراهم کرده و به ثمر رسیدنش را دید.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی رادیو گفت و گو، امیر افشار فتوحی کارشناس و پژوهشگر عرصه رسانه با برنامه گفتگوی فرهنگی در مورد وِلنگاری در شبکه نمایش خانگی گفتگو کرد.

وی ضمن اشاره به بیانات رهبری که مدتهاست از تهاجم فرهنگی می گویند، بیان کرد: مدت ها قبل از شبکه نمایش خانگی باید زمینه های فرهنگ آن را ایجاد می کردیم تا امروز شاهد ولنگاری آن نباشیم.

افشار فتوحی با بیان اینکه ولنگاری نه تنها در شبکه خانگی که در سینما و برخی مجموعه های تلویزیونی هست، اظهار کرد: ترویج فرهنگ غربی در این شبکه ها و به طور مشخص حذف پدر از داستان، در پی از هم پاشیدن نظام خانوادگی و اجتماعی می باشد.

وی از مقاوم نبودن ما به عنوان فرهنگ میزبان سخن گفت و تصریح کرد: این عدم مقاومت مربوط به هنرمندان نیست چرا که آنها کار خود را می کنند و متناسب با جریان جامعه که توسط مدیران ایجاد شده، پیش می روند.

این کارشناس ضمن اشاره به بی تدبیری مدیران از همان اوایل انقلاب خاطرنشان کرد: اوایل کم تجربگی در مدیریت وجود داشته اما پس از 40 سال قابل قبول نیست.

وی ادامه داد: در آن زمان ویدئو را برای بازداشتن مردم از تماشای فیلم های ولنگاری ممنوع کردند که پس از آن غربی ماهواره را آورند که باز هم به جای مقابله با محتواسازی، با ماهواره مقابله کردیم.

به گفته افشارفتوحی اگر از ابتدا به جای آنکه خود را درگیر ایجاد ممنوعیت سخت افزاری می کردیم، در بخش نرم افزار به خوبی عمل می کردیم، امروز با آثار شبکه های خانگی که از آنها به ولنگاری یاد می کنیم شتاب زده عمل نمی کردیم.

این پژوهشگر عرصه رسانه ضمن اشاره به خارج شدن عنان کار از دست مدیران، اذعان کرد: غرب فرهنگ خود را حفظ می کند و حتی برخی از فرهنگ های دیگران را برای کسب درآمد اقتصادی و تأثیرگذاری دخیل می کند.

افشارفتوحی ضمن تأکید بر محتواسازی، تصریح کرد: سواد کافی برای فهمیدن منویات رهبری نداریم و برداشت اشتباه می کنیم؛ تهاجم فرهنگی که ایشان در بیانات خود به آن اشاره کردند به معنای ممنوع کردن ماهواره نبوده بلکه به معنای ساخت آثاری است که بتواند آن را خنثی کند.

وی گفت: رهبری باید به چه زبانی به مدیران بگویند که فرهنگ ایرانی اسلامی را ترویج کنید در حالی که نویسندگان و کارگردانان این آثار مسیر را درست انتخاب نکرده اند.

افشار فتوحی با بیان اینکه نگرانی از دیدن ماهواره و سریال های تُرک، ترویج خیانت، از هم پاشیدن خانواده ها و لجام گسیختگی بود، خاطرنشان کرد: امروز آثار این شبکه ها در پی رواج این اهداف هستند و مردم به آثاری که در داخل کشور تولید می شود، بی اعتماد شده اند.

وی در پایان بیان کرد: مشکل در بازیگران نیست و مربوط به مدیران است و اگر برنامه ریزی درست انجام می شد، می توانستیم علیه این سریال ها، فرهنگ غنی ایرانی اسلامی را ترویج کنیم.

خبرنگار : فرزانه مرادی

کلمات کلیدی: #سینما #لجام_گسیختگی #نمایش _ خانگی

1399 تمامی حقوق سایت متعلق به صدای جمهوری اسلامی ایران است

ناصر شفق تهیه کننده سینما در گفتگو با خبرنگار سینمایی صبا اظهار کرد: پروانه ساخت فیلم سینمایی دومین روز پاییز را سال گذشته دریافت کردم و اردلان عاشوری قرار است کارگردانی را برعهده داشته باشد. همچنین قرار است فیلمنامه ای نوشته عماد حسینی را به زودی برای دریافت پروانه ساخت به سازمان سینمایی بفرستم.

وی با اشاره به بازگشتش به سینما افزود: به دلیل این که چند سالی درگیر کارهای فوتبالی بودم از سینما فاصله گرفته بودم برای همین آخرین فیلمی که تهیه کنندگی آن را برعهده داشتم تقاطع به کارگردانی ابوالحسن داوودی بود.

این تهیه کننده در پاسخ به اینکه آیا رواج تولیدات شبکه نمایش خانگی یا تارنماهای فیلمو و نماوا در آینده روی سینما تاثیر منفی نخواهد گذاشت چنین توضیح داد: آنچه مسلم است با رواج تولیدات شبکه نمایش خانگی اکران سینماها نیز دستخوش تغییر خواهد شد، حتی معتقدم تلویزیون نیز از این عرصه تأثیر خواهد گرفت، چراکه هم اکنون تمام طول هفته را کارهایی که در شبکه نمایش خانگی تولید می شوند به خود اختصاص دادند و هر روز تقریباً یک سریال پخش می شود بنابراین تماشاگری که عادت کرده در خانه فیلم ببیند کم کم سینما رفتن برایش مشکل خواهد شد. همچنین تلویزیون نیز ناخودآگاه مجبور می شود برای رقابت به موضوعاتی ورود کند که شاید فعلا چندان به آن توجهی نمی کند.

این تهیه کننده در پایان اذعان کرد: تصور من این است که آینده سینما به اکران های آنلاین اختصاص خواهد داشت، زیرا به دلایل مختلف دیگر سینما رفتن برای بسیاری از اقشار جامعه دشوار خواهد بود.

انتهای پیام/

اعتمادآنلاین| محمدجواد کنجوری مدیر امور سینمایی بهمن سبز حوزه هنری در استان کرمانشاه، گفت: در اکران نوروز نگاه ها بر این بود که شاید نمایش چند فیلم جدید و کمدی بتواند رونقی به سینماها بدهد ولی با گذشت مدتی از نمایش فیلم ها آمار گیشه اصلاً مناسب نبود و پس از دو هفته مجدداً کرونا سینماها را تعطیل کرد. باید بپذیریم تا زمانی که تمامی سینماها به صورت جدی و فعال باز نشوند و از طرف دیگر فیلم های مناسب به چرخه اکران اضافه نشوند، خیلی نمی توان به یک اکران مناسب فکر کرد.

به گزارش مهر، کنجوری به انتقال گروه شغلی سینما به ردیف 2 نیز اشاره کرد و گفت: به عنوان مثال ضریب اشغال صندلی در 2 سینمای کرمانشاه، با توجه به وجود 500 صندلی، به میزانی هست که احتمال شیوع کرونا وجود نداشته باشد. چون فاصله بسیاری میان مخاطبان وجود دارد، خطر خاصی متوجه مردم نیست و سینماها در همین اوضاع کرونایی نیز هر سانس ضدعفونی می شدند.

مدیر امور سینمایی حوزه هنری در استان کرمانشاه گفت: جشنواره فجر سال گذشته نشان داد مردم هنوز سینما را دوست دارند؟ در جشنواره سی و نهم با توجه محدودیت ظرفیت سی درصدی، سینماهای بهمن سبز در سراسر کشور میزبان بیش از 36 هزار مخاطب بودند.

این استقبال مناسب از جشنواره فیلم فجر سال گذشته نشان داد اگر فیلم مناسب اکران شود و مردم از سلامت خود اطمینان داشته باشند قطعاً سینما را فراموش نخواهند کرد.

وی افزود: معتقدم در دولت فعلی دغدغه جدی برای فرهنگ و هنر وجود ندارد و اگر خودمان برای سینما تلاش نکنیم هیچکس احوالی از ما نمی پرسد. البته عدم حمایت صداوسیما در تبلیغات نیز واقعاً تأثیر و نقش مهمی دارد. به طوری که در صورت بازگشایی سینماها، خیلی از مردم از این اتفاق بی خبر می مانند.

کنجوری عنوان کرد: از نوروز 1400 قریب به یک ماه هست که سینما تعطیل شده اما متأسفانه از سوی دولت و حتی مسئولان استانی حمایتی از سینماها نشده است.

هیچ یک از مسئولان نهادهای فرهنگی خبری از سینما نمی گیرند. سینما و به طور کلی مقوله هنر برای مسئولان اهمیتی ندارد، با آن خداحافظی کرده اند و البته هیچکس به فکر پرسنل سینماها هم نیست.

کنجوری به دوران پساکرونا اشاره و مطرح کرد: امروزه حال مردم ما اصلاً خوب نیست، روحیه مردم به دلیل این بیماری ضعیف شده و مشکلات اقتصادی نیز بر آن دامن زده است، پس از بازگشایی در واقع سینما می تواند قدرت و کارایی بسیاری برای ریکاوری روحی و روانی مردم به حالت عادی داشته باشد.

بیماری کرونا شرایط زندگی را بسیار سخت کرده اما مردم ما نیاز دارند که به صورت اجتماعی در جاهای مختلف گرد هم بیایند که سینماها از امن ترین این اماکن هستند.

وی در پایان گفت: چندماهی نیاز داریم تا سینماها را دوباره احیا کنیم و اکنون باید به روزهایی فکر کنیم که می خواهیم مردم را دوباره جذب سینما و برای آنها یک فضای خوب ایجاد کنیم.

در حال حاضر تنها امید ما علاوه بر واکسیناسیون جامعه، همچنان ارائه یک فیلم جدید و مناسب است تا دوباره رونق به چرخه سینما بازگردد و پس از بازگشایی بتوانیم از این بحران خارج شویم.

با تمام نامهربانی ها و مشکلات امیدمان را همچنان از دست نداده ایم و اگر اوضاع کرونا در کشور مطلوب شود، شاید بتوانیم یک اکران مناسب در عید فطر امسال داشته باشیم.

به گزارش ایسنا، احمد امینی را احتمالا خیلی ها بخاطر ساخت فیلم هایی همچون غریبانه ، این زن حرف نمی زند ، بی خداحافظی یا سریال های باران عشق ، اولین شب آرامش و بی گناهان می شناسند، اما طرفداران پر و پا قرص و قدیمی سینما خوب می دانند که این کارگردان زمانی دستی بر آتش نقد فیلم داشته و به غیر از سابقه نقدنویسی در نشریات پیش از انقلاب، مدت 10 سال دبیر بخش نقد فیلم مجله فیلم بوده است. البته او سال هاست که از عرصه نقد کناره گیری کرده و به گفته خودش حتی خیلی کمتر سراغ خواندن نقدها می رود؛ مثل خیلی دیگر از سینماگران که به دلایل متعدد اشتیاق خود را به رصد کردن فضای نقد در سینما از دست داده اند.

با این حال به دلیل همین سابقه کاری، در ادامه پیگیری پرونده ای که برای جریان نقد نویسی و تالیف در حوزه ادبیات سینمایی در سرویس سینمایی ایسنا باز کرده ایم سراغ این کارگردان رفتیم تا نظرش را درباره روند امروز نقد در سینما جویا شویم.

امینی که در دهه 60 در مصاحبه ای با بولتن بنیاد سینمایی فارابی خیلی مفصل از جریان نقد نویسی آن زمان سینما که در حال رشد بود سخن گفته بود، این روزها معتقد است به دلیل تعداد زیاد افرادی که عنوان "منتقد" را یدک می کشند و نیز با توجه به نقدهای زیادی که در رسانه های چاپی و مجازی منتشر می شود جذابیت این حوزه از بین رفته است.

وقتی فیلمسازها به نقد آثارشان حساس بودند

او ابتدا در پاسخ به اینکه چقدر در جریان فضای نقد نویسی امروز سینماست و چه تحلیلی نسبت به آن دارد؟ گفت : واقعیت این است که نقدهایی را که نوشته می شود را، خیلی رصد نمی کنم مگر اینکه نوشته خاص یا توصیه شده ای به دستم برسد و آن را بخوانم. بجز کمبود وقت به دو دلیل عمده خیلی سراغ نقد فیلم نمی روم؛ اول اینکه یک زمانی دبیر صفحه نقد مجله فیلم بودم و آن زمان تعداد نقدهایی که نوشته می شد به اندازه الان نبود. فقط دو مجله فیلم و گزارش فیلم بودند که در مجموع ماهانه حدود ده، دوازده نقد منتشر می کردند. آن زمان به دلیل مسئولیتی که داشتم نقدهای دیگر نشریات را هم می خواندم تا به آنچه نوشته و منتشر می شود اشراف داشته باشم، اما الان از آنجا که هیچ مسئولیتی در این زمینه ندارم خودم را خیلی ملزم به خواندن نمی دانم.

وی ادامه داد: دلیل دوم و مهم تر این است که بخاطر تعداد زیاد نقدها و تعدد رسانه ها این کار سخت تر شده چون دیگر انتشار نقد فقط به رسانه های مکتوب محدود نمی شود و در فضای مجازی هم هر کسی در صفحه شخصی خودش می تواند نقد فیلم بنویسد، حتی اگر منتقد حرفه ای شناخته شده نباشد. بنابراین در پاسخ به سوال شما باید بگویم فضای نقد فیلم در سینمای امروز ایران دیگر آن نشاط قبل را ندارد؛ چون در گذشته به دلیل محدود بودن نقدها، فیلمسازان به شدت به آنچه مثلا در مجله فیلم منتشر می شد حساس بودند و روی آن حساب می کردند؛ حتی نگران بودند که مثلا چه واکنشی نسبت به فیلم آن ها توسط منتقدها نشان داده می شود و ما این را کاملا متوجه می شدیم که چقدر بازتاب نظر منتقدها برایشان مهم است.

شاکی شدن فیلمسازها از نقد منفی در دهه 60

او افزود: ولی فکر می کنم درحال حاضر به دلیل تعداد زیاد منتقدان رسمی وغیررسمی و تعداد زیاد نقدهایی که در رسانه ها منتشر می شود آن تاثیرگذاری و حساسیت برای فیلم سازها از بین رفته است. به نظرم می رسد نقد دیگر برایشان خیلی مسئله نیست و آن تأثیر مشخص و بارز بر کارگردان ها که ما در دهه های 60 و 70 کاملاً شاهدش بودیم دیگر وجود ندارد. البته ادعا نمی کنم که در آن برهه نقدها روی فروش فیلم ها تاثیر زیادی داشتند چون مخاطبِ این نوع نوشته های تخصصی معمولا دانشجوها و علاقه مندان خاص سینما بودند نه مردم عادی ولی به هرحال نقد در جامعه سینمایی ما حضور جدی داشت و برای همین بود که فیلمسازان از نقد منفی برآشفته و از نقد مثبت خوشحال و راضی می شدند.

امینی در ادامه بیان کرد: من بعد از اینکه خودم وارد عرصه فیلمسازی شدم آن حس و حال کارگردان ها را بهتر متوجه می شدم چون به هر حال مطلب مثبت حس خوبی را به فیلمساز منتقل می کند و یک نقد منفی فارغ از هر استدلالی که داشته باشد کمی تا قسمتی آدم را ناراحت می کند، اما الان مسئله اینجاست که منتقدهایی که نوشته هایشان چنان تأثیری روی فیلمساز داشته باشد بسیار معدود هستند، البته منظورم منتقد مکتوب است، نه شوهای تلویزیونی که به اسم نقد برپا می شود! در حال حاضر حتی خیلی بعید می دانم فیلمسازان جوان زیاد نقد بخوانند چون کلا حساسیت ها نسبت به نقد کم شده است. با این حال نقد خوب هم گاهی می بینیم ولی نوشته فوق العاده، اثرگذار و ماندگار مانند نوشته های پنجاه سال پیش دکتر وجدانی را نه! که اگر نقد فوق العاده ای نوشته شود بالاخره صدایی از آن بلند شده و به دست من هم می رسد.

بده بستان میان فیلمساز و منتقد برای نوشتن نقد!

وی همچنین گفت: متاسفانه بخش تلخ و بسیار ناراحت کننده دیگری هم در این ماجرا وجود دارد و آن هم این است که گفته می شود و من هم شنیده ام یکسری از نقدها بر اساس بده بستان هایی بین سازندگان فیلم ها و منتقدها نوشته می شود، بخصوص در فضای مجازی که از صممیم قلب امیدوارم این مسایل درست نباشد. نمی خواهم کسی را متهم کنم ولی به هر حال پالس هایی ازاین بابت به ما می رسد . در نتیجه منِ فیلمساز وقتی چنین چیزهایی را می شنوم طبیعتاً حساسیت خود را به نقد فیلم و آنچه منتقدها می نویسند اعم از مثبت یا منفی از دست می دهم.

این کارگردان درباره کم ارزش شدن نقدهای منتقدان ایرانی گفت : به نظر من معمولاً وقتی کالایی - حتی کالای فرهنگی - به صورت انبوه تولید می شود از حالت خاص بودن بیرون می آید و به طور طبیعی پیش پاافتاده و بی ارزش می شود. واقعیت این است که این اتفاق برای نقد فیلم در ایران رخ داده است

او یادآور شد: زمانی که در مجله فیلم دبیر بخش نقد بودم، دوستان جوانی با دعوت خود ما به مجله می پیوستند و می توانم ادعا کنم کسانی مثل جواد طوسی، شهرام جعفری نژاد، احمدطالبی نژاد، مجید اسلامی، آنتونیا شرکا، نغمه ثمینی، سعید قطبی زاده و بسیاری دیگر که فهرستی بسیار طولانی می شود نقدهایشان را با انگیزه و وسواس و حساسیت می نوشتند. آن ها برای مدت ها نوشته های خود را می فرستادند که در بخش نقد چاپ می شد، بعد از چند وقت به این نتیجه می رسیدیم که این دوستان باسوادند و از سینما شناخت دارند و همچنین قلم خوبی هم دارند و می توانند در بخش حرفه ای مجله هم نقد بنویسند. اما متاسفانه این حساسیت و سختگیری ها در جاهای دیگر دیده نمی شد. یادم می آید اواخر سال هایی که در مجله مسئولیت داشتم یک جوانی با یک نقد آمد و من نوشته او را به دلیل نداشتن کیفیت نپذیرفتم و یکی دو ماه بعد متوجه شدم او دبیر سرویس سینمایی یک روزنامه شده است. وقتی چنین اتفاقی می افتد طبیعتاً ارج و قرب آن کالا از بین می رود، این در حالی است که ما وقتی 18 - 19 ساله بودیم و می خواستیم وارد مطبوعات شویم مگر کسی به این راحتی ها اجازه می داد؟ حتی برای نشان دادن نقدی که نوشته بودیم به ما اجازه ورود به اتاق دبیر صفحه را نمی دادند و فقط آن را می گرفتند و بعد باید مدت ها منتظر می ماندیم تا یک جوابی بگیریم که اکثرا هم منفی بود. اما الان نوشتن بسیار راحت شده و فقط کافی است کسی یک وبلاگ درست کند تا نوشته های خود را به چشم و گوش مخاطبانش برساند. در حقیقت می خواهم تاکید کنم که متوجه تغییر شرایط هستم ولی همین کاهش حساسیت ها باعث شده فضای نقد در سینما اینقدر بی در و پیکر شود و خیلی راحت آدم های مختلف بدون اینکه صاحب سبک و سلیقه و دانشی باشند وارد تلویزیون یا نشریه های مختلف می شوند.

کمبود کتاب های تحلیلی در سینمای ایران

احمد امینی در پایان درباره کمبودهایی که در حوزه تالیف کتاب های سینمایی وجود دارد نیز بیان کرد : در این سال ها شاید انتشار کتاب های سینمایی در قالب مصاحبه بیشتر شده باشد، چون خیلی راحت تر انجام می شود در حالی که مطلب تحلیلی به سواد، مداومت و تمرکز روی یک موضوع یا فیلم خاص احتیاج دارد. البته در گفت وگوها هم مصاحبه های درجه یکی داریم که مصاحبه کننده خودش به اندازه مصاحبه شونده باسواد است و حتی از سوالات او ممکن است چیزهای زیادی یاد گرفت ولی بجز این ها در بخش تالیف های سینمایی کارهای زیادی انجام نشده و کاستی های بسیار داریم. کارهای شاخص بیشتر فرهنگ نامه بوده و کتاب های تحلیلی درباره سینمای ایران که حداقل 100 سال از قدمت آن می گذرد خیلی کم هستند.

انتهای پیام

کامران قدکچیان کارگردان سینما در گفت وگو با خبرنگار برنا، اظهار داشت: طی سال های اخیر اکثر آثار کمدی که مشاهده کرده ام فیلم هایی مبتذل و سطحی هستند که هیچ ارزشی ندارند و فقط می خواهند مخاطب خود را بخندانند و به نوعی به درآمد برسند.

قدکچیان تصریح کرد: ما به شکلی افراطی در ورطه ابتذال افتاده ایم و متأسفانه طنزی که می توانست منتقد باشد و به فرهنگ انتقاد در جامعه کمک کند به رقص و آواز تبدیل شده و هیچ ارزشی ندارد. اگر پیش از انقلاب ما شاهد صحنه هایی در کاباره ها بودیم و زنان بازیگر می رقصیدند امروز بازیگران مرد این کار را می کنند تا مردم بی دلیل بخندند و هیچ کس هم به ارتقای کیفیت آثار سینمایی، طنز و کمدی فکر نمی کند.

او افزود: فیلمسازان امروز به درخواست تهیه کننده و اینکه او فقط به دنبال تضمینی برای بازگشت سرمایه یا سود فکر می کند هر اثری را می سازند و کسی هم دغدغه این را ندارد که جلوی این وضعیت را بگیرد و سینما را نجات دهد. متأسفانه امروز فیلمسازان جدی و دغدغه مند ما مثل ناصر تقوایی خانه نشین هستند تا تولیدکنندگان آثار ضعیف به کار مشغول باشند.

این کارگردان در ادامه اظهاراتش تأکید کرد: طی سال های اخیر شاید تعداد آثار کمدی و طنزی که بتوان به عنوان یک اثر با کیفیت و خوب از آن ها نام برد به اندازه تعداد انگشتان یک دست هم نیست. دو دهه پیش و حتی سالیان دورتر مثل سال های 65 تا 70 فیلم های خوبی ساخته شدند که هم به لحاظ مالی تولیدکنندگان را به سود می رساند و هم ارزش هنری داشت اما امروز فیلم هایی ساخته می شوند که هیچ ارزشی ندارند و فقط به بازگشت سرمایه و سودآوری در ساخت آن ها فکر می شود.

کارگردان فیلم سینمایی دختر شاه پریون درباره فروش بالای فیلم های کمدی در سینمای ایران گفت: متأسفانه آثار سخیف و سطحی سطح سلیقه مردم را پایین آورده اند و ذائقه مردم به شدت آسیب دیده است. وقتی که ذائقه مردم را تغییر می دهید و سطح فکر و سلیقه مردم را به سمتی هدایت می کنید که از آثار ضعیف و بی کیفیت استقبال کنند طبیعی است که همین کمدی ها هم در صدر جدول فروش فیلم های سال قرار بگیرند. اگر نگاهی به فیلم ها و سریال های شبکه نمایش خانگی هم داشته باشید به همین نتیجه می رسید که در آنجا هم آثار به شدت سطحی و مبتذل شده اند. حتی آثار غیر کمدی هم چنین ویژگی دارند و گویا قصه شان در جایی خارج از ایران روایت می شود وگرنه این اندازه جولان دادن اوباش در سطح شهر و جنایت در ایران اگر اتفاق می افتد که واقعاً جای نگرانی دارد و اگر اتفاق نمی افتد دلیل این همه فاصله گرفتن از جامعه را باید مشخص کرد. من فکر می کنم کسانی که به این آثار مجوز می دهند خود نیز در تولید آن ها به منفعت می رسند.

او افزود: قطعاً یکی از اهداف سینمای کمدی خنداندن مخاطب است و من هم هیچ ایرادی در این نمی بینم اما خنداندن به هر قیمت را نمی توان مثبت ارزیابی کرد. رقصیدن و هر حرف رکیکی به زبان آوردن نمی تواند نشان از بالا بودن سطح کیفی یک اثر کمدی باشد. سینمای ما امروز تنها به دو بخش تقسیم می شود. فیلمسازانی که بسیار شعاری و تبلیغاتی با حمایت نهادهای مختلف فیلم می سازند که البته ساخت فیلم تبلیغاتی هیچ ایرادی ندارد و هر حکومتی در سینمای خود چنین برنامه هایی می تواند داشته باشد و بخش دوم مربوط به فیلمسازانی می شود که فقط به ساخت آثار ضعیف و بی کیفیت مشغول هستند و فیلمسازان بزرگ و باتجربه ما متأسفانه اکثراً خانه نشین شده اند و این وضعیت را مشاهده می کنند. رسانه های ما باید این موضوع را بارها با جدیت پیگیری کنند که چرا فیلمسازانی چون ناصر تقوایی، کیانوش عیاری و... نباید فیلم بسازند و در عوض شاهد ساخت چنین آثار ضعیفی باشیم.

قدکچیان در پایان اظهار داشت: متأسفانه کمدی های ضعیف سطح سلیقه مردم را تغییر داده و بسیار نازل کرده است. ما در زمان جنگ شاهد ساخت فیلم های جنگی زیادی بودیم که مردم هم از آثار جنگی و اکشن به خوبی استقبال می کردند. آن زمان با توجه به جو جامعه و سلیقه مردم که اینگونه پرورش پیدا کرده بود استقبال از این آثار طبیعی بود اما امروز با تکرار ساخت و اکران فیلم های ضعیف کمدی و فضای تلخی که در جامعه حاکم است مردم ترجیح می دهند دقایقی از زندگی را که در سینما هستند با خنده و شادی بگذرانند اما ما موظف هستیم با تولید آثار با کیفیت حداقل به مردم آثاری ارائه دهیم که کیفیت بالایی دارند.

طنز در تلویزیون سینمای کمدی کامران قدکچیان

به گزارش خبرگزاری تسنیم ، مستندهای کارواش و فرزندان شب و انیمیشن خورشید آسمان، خورشید کافی از حضور در جشنواره فیلم های کردی لندن انصراف دادند.

جشنواره فیلم های کردی لندن از سال 2001 آغاز به کار کرده است، در این جشنواره فیلم های سینمایی، کوتاه، انیمیشن و مستند که ارتباط مضمونی و محتوایی با فرهنگ کردی دارند، به نمایش در می آید.

تهیه کننده و کارگردان کارواش با اشاره به انصراف این فیلم از حضور در جشنواره فیلم های کردی لندن گفت: متأسفانه در یک اقدام سؤال برانگیز، این جشنواره کشور مبدأ مستند کارواش که تولید شده در شهر مریوان استان کردستان ایران است را به کشوری خیالی به نام کردستان شرقی نسبت داده است.

محسن سخا افزود: این اقدام جشنواره فیلم های کردی لندن را بی احترامی به کشورم، مردم کشورم و سبب ایجاد حس جدایی طلبانه و تجزیه طلبانه سرزمینم ایران می دانم، مردمی با نژاد و قومیت های مختلف که در صلح و آرامش در کنار هم در کشور متحد ایران زندگی می کنند. هیچ گونه توهینی را نمی پذیرم و در همین راستا طی ایمیلی به دبیر جشنواره از ایشان در این مورد توضیح خواستم و ضمناً فیلمم را از تمام بخش های جشنواره خارج کردم.

سخا در متن ایمیلش به دبیر جشنواره فیلم کردی لندن آورده است: سینما دریچه ای به سوی زیبایی های جهان است. سینما دروازه ای برای شناخت و معرفی آداب و رسوم همه تمدن ها است. سینما پلی است که کمک می کند تا مردم از سراسر جهان به یکدیگر نزدیک تر شوند.

تیم تولید مستند "کارواش" در بستری از همین معانی مراحل ساخت و تولید این مستند را در شهر مریوان از کشور ایران پیش برد، اما متأسفانه با نادیده گرفتن این مفهوم و این کارکرد سینما، منابع رسمی فستیوال به اشتباه، کشور مبدأ این مستند را کردستان شرقی (هیچ کشوری به نام شرق کردستان وجود ندارد ) ذکر کرده اند، در حالی که این مستند در استان کردستان از کشور ایران تولید شده باشد. تیم تولید مستند کارواش معتقد است که این حرکت خلاف معنای حقیقی سینما و یک اقدام غیرحرفه ای و توهینی به تهیه کنندگان و مردم ایران است.

با توجه به آنچه گفته شد، به عنوان تهیه کننده اثر، با کمال احترام از شما درخواست می کنم که مستند کارواش را از تمام بخش های جشنواره فیلم کردی لندن خارج کنید. همچنین انتظار آن می رود که اشتباه مرتکب شده توسط آن جشنواره در این مورد را پذیرفته و رسماً آن را اعلام کنید.

کارواش در شبکه مستند سیما تولید شده و با حضور نگین فتاحی و شادمان کامران به گوشه هایی از زندگی این زوج حامی حیوانات در شهر مریوان می پردازد.

در این بیانیه آمده است: به نظر می رسد جشنواره فیلم های کردی لندن با ترویج و برجسته سازی مسائل مورد مناقشه و بی پایه و مطرح کردن آنها در بستر سینما و تمایز میان موقعیت سیاسی و فرهنگی مردمان کرد و ... در پی تثبیت بستر و الگویی است که در لایه های زیرین به پدیده جدایی طلبی می پردازد و قرائتی وارونه از فرهنگ و هویت کردی به عنوان کهن ترین قومیت ایرانی و منطقه را ارائه می دهد.

فیلم مستند فرزندان شب به کارگردانی آقای بهروز نورانی پور و انیمیشن خورشید آسمان، خورشید کاشی ساخته خانم زیبا ارژنگ محصول جمهوری اسلامی ایران هستند، با همین هویت به جشنواره های مختلف راه یافته و تحت هیچ عنوان و شناسنامه دیگری معنا پیدا نمی کنند. آنچه جشنواره فیلم های کردی لندن به عنوان کردستان شرقی (کشور سازنده این آثار) از آن یاد کرده خلاف واقع، غیرحرفه ای و حرکتی در جهت مخدوش کردن هویت و اصالت این آثار است. مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی به عنوان تهیه کننده فیلم، با درخواستی رسمی که به اطلاع مسئولان جشنواره رسیده و به نشانه اعتراض به این رویکرد، فرزندان شب و خورشید آسمان، خورشید کاشی را از این جشنواره خارج می کند.

البته مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی به دنبال خروج آثارش از جشنواره فیلم های کردی لندن توضیح داد که این آثار توسط پخش کنندگان خصوصی فیلم ها به این جشنواره ارسال شده بودند. مستند فرزندان شب توسط شرکت تصویر گستر الهه پارسی (الی ایمیج) به مدیریت الهه نوبخت و انیمیشن خورشید آسمان، خورشید کاشی توسط کارگردان این اثر زیبا ارژنگ به جشنواره فیلم های کردی لندن فرستاده شدند.

مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی به محض اطلاع از موضوع با درخواستی رسمی که به اطلاع مسئولان جشنواره رسیده و به نشانه اعتراض به این رویکرد، فرزندان شب و خورشید آسمان، خورشید کاشی را از این جشنواره خارج کرد.

انتهای پیام/

بابک بهداد - رییس هیات مدیره انجمن صنفی کارگردانان سینمای مستند ایران - در واکنش به اجرایی شدن الزام دستگاه های اجرایی به مستندنگاری و ثبت تصویری پروژه های مهم کشور به ایسنا گفت: این مصوبه که با تلاش ها و پیگیری های وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی (عباس صالحی) در هیات وزیران برای حفظ تجارب تخصصی کشور مصوب شد، قدم رو به جلو و مثبتی برای بدنه مستندسازی ایران است. این تصمیم یعنی پس از مدتها ما شاهد اتفاقی هستیم که بناست بر مبنای آن کار به کاردان سپرده شود.

وی ادامه داد: ما و همکاران مستندسازمان سالها بود از روند غیر تخصصی حاکم بر تولید مستندسازی در بسیاری از سازمان ها و نهادها گله مند بودیم و این نقد و چالش مهم را در جلسات با ارگان های مختلف مطرح می کردیم مبنی بر اینکه پروژه هایی که مستندسازی می شود باید توسط مستندسازان حرفه ای و وابسته به صنف مستندسازان انجام شود و تنها به ثبت تصاویر توسط بخش روابط عمومی بسنده نشود زیرا به عقیده ما مستندسازی، تخصصی و کاملا حرفه ای است و کسی که مستندساز است می تواند در پروسه صحیح تولید برای یک پروژه قرار گیرد و یک مستند موثر و عمیق تری درباره موضوع مورد نظر تولید کند.

وی یادآور شد: در تاریخ سینمای مستند فیلمسازانی هستند که از پروژه های صنعتی و پروژه هایی که مربوط به ارگان های مختلف می شد، مستندهای ماندگاری تهیه کرده اند و فیلمسازانی هستند که مستندهایشان جزء فیلم های مهم تاریخ سینما قرار گرفته است. البته از این نکته هم غافل نشویم که در ایران هم ارگان هایی بودند که از فیلمسازان و مستندسازان کشور برای ساخت مستندهایی استفاده کردند. به عنوان مثال شرکت ملی نفت ایران که از تجارب ابراهیم گلستان برای تولید فیلم های مستندشان بهره مند شد. همچنین ایران خودرو که کامران شیردل مستند پیکان را برای آنجا ساخت و فولادمبارکه ، جهاد دانشگاهی و سازمان فرش ایران از جمله نهادهای دیگری هستند که در پیوند با مستند سازان آثار ماندگاری در تاریخ سینمای مستند از خود به جا گذاشته اند و این نشان از مدیریت هوشمندی است که می داند کار را باید به کاردان سپرد اما این موضوع در سال های اخیر به تدریج کمرنگ شده است.

بهداد ادامه داد: انجمن صنفی کارگردانان سینمای مستند به زودی فهرست کاملی از تمامی اعضای محترم انجمن را در اختیار وزارت ارشاد قرار می دهد تا با ارگان هایی که قرار است فیلم های مستند کار کنند متصل شوند و همکاری های لازم صورت گیرد.

وی در پایان بیان داشت: به نمایندگی از طرف انجمن صنفی کارگردانان مستند سینمای ایران از وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی برای پیگیری های این مصوبه تشکر می کنم و امیدوارم در این همکاری دوجانبه به نتایج و دستاوردهای خوبی برسیم و با این تصمیم گیری کارآمد از این پس ارگانها بی شک با مستندهای مقبول تری از لحاظ فرم و محتوی روبه رو خواهند بود.

روز گذشته، سیدعباس صالحی در جدیدترین توییت خود از دستور جلسه پنجم اردیبهشت هیات دولت مبنی بر الزام دستگاه های اجرایی به مستندنگاری سینمایی طرح های بزرگ و پروژه ای مهم خبر داد.

انتهای پیام

نصف جهان: سینماهای کشور در سال 1399 همچون سایر عرصه های زندکی از تبعات منفی شیوع ویروس کرونا آسیب دیدند. به جز یک بازه زمانی کوتاه در تابستان و همچنین از اواسط بهمن ماه 99 تا پایان تعطیلات نوروز 1400، سالن های سینما کاملاً تعطیل بودند. اکران آنلاین هم با وجود شروع امیدوارکننده در بهار سال 1399 در ادامه مسیر با معضل پرهزینه انتشار نسخه های قاچاق مواجه شد.

از سوی دیگر در همان بازه زمانی کوتاه که سالن های سینما باز بودند، صاحبان فیلم هایی که انتظار نمی رفت به گیشه رونق ببخشند نیز ترجیح دادند در روزهای بهتر و با آرامش خاطر بیشتر فیلم های خود را روی پرده نقره ای بفرستند.

یکی از این فیلم ها دوزیست به تهیه کنندگی سعید خانی و کارگردانی برزو نیک نژاد بود. این فیلم در بهمن سال 1398 و در جریان سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد و با وجود استقبال نسبی منتقدان و تماشاگران چندان موردتوجه هیئت داوران جشنواره قرار نگرفت.

جواد عزتی، هادی حجازی فر، ستاره پسیانی، مجید نوروزی، الهام اخوان، مانی حقیقی، سعید پورصمیمی و پژمان جمشیدی گروه بازیگران این فیلم بودند که درون مایه ای اجتماعی و خانوادگی داشت.

در همین ارتباط، سعید خانی تهیه کننده دوزیست با اشاره به این که هنوز تصمیمی درباره شیوه اکران این فیلم گرفته نشده است افزود: دو راه برای اکران فیلم پیش روی ما بود. یکی سالن های سینما و دیگری اکران آنلاین؛ سالن های سینما که سال گذشته با استقبال سرد مخاطبان مواجه شدند و فیلم هایی که اکران شدند در گیشه شکست سختی خوردند. اکنون هم که سینماها به طور کامل تعطیل هستند.

اکران آنلاین؛ راهی پرخطر برای نمایش فیلم های پشت خط مانده

خانی اظهار کرد: راه دوم هم اکران آنلاین است. دوزیست فیلمی با تهیه کننده خصوصی است و با توجه به هزینه ای که کرده ایم، بازگشت سرمایه برایمان مهم است؛ نمی توانیم ریسک کرده و فیلم را به صورت آنلاین اکران کنیم. متأسفانه نسخه غیرقانونی فیلم ها بعد از چند ساعت وارد فضای مجازی می شود و دیگر تضمینی برای ادامه فروش فیلم در این قالب وجود ندارد. دو سال پیش در چنین روزهایی ما درگیر تولید این فیلم بودیم و فکرش را هم نمی کردیم که برای اکران اینقدر دچار مشکل شویم.

وی افزود: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هم که در این زمینه حمایت نمی کند؛ در نتیجه همچنان در انتظار اتفاقات آینده معلق مانده ایم؛ چراکه این گزینه ای اکران گزینه های معقولی برای فیلمی مثل دوزیست نیست.

خانی درباره وضعیت فیلم لیپار محصول سال 1399 که او تهیه کنندگی اش را بر عهده دارد نیز گفت: این فیلم در مرحله پساتولید است، اما به خاطر تأمین نشدن منابع مالی که برخی دوستان تعهد کرده و برآورده نکرده اند، در همین مرحله متوقف مانده است. با توجه به این که اگر فیلم آماده هم بشود، فرصت اکران ندارد بنابراین ترجیح دادم که فعلاً کار متوقف بماند.

اتفاقات خوبی که با اکران دوزیست رقم می خورد

وی عنوان کرد: اگر کرونا این وضعیت را به وجود نمی آورد و دوزیست در شرایط عادی اکران می شد، مطمئن هستم که اتفاقات خوبی پیش رویش بود؛ یعنی هم برای بازیگران، هم برای کارگردان و هم برای سرمایه گذار و تهیه کننده یک تجربه متفاوت بود. هرکس به نوبه خود از این فضا سود می برد. هم بازی متفاوت پژمان جمشیدی و هادی حجازی فر که در جشنواره هم مورد توجه مخاطبان بود بیشتر دیده می شد و هم حضور بازیگر جوانی مثل الهام اخوان مورد توجه قرار می گرفت.

خانی گفت: از نگاه من دوزیست بهترین فیلم برزو نیک نژاد است. ما بعد از تجربه لونه زنبور و استقبال مخاطبان به دنیال این بودیم که فیلمی بسازیم که هم ویژگی هنری و فنی داشته باشد و هم بتواند در گیشه مخاطب را جذب کند.

در تعلیق ناشی از کرونا هستیم و تصمیمی برای اکران دوزیست نداریم/ فیلمی که اکرانش اتفاقات خوبی برای عوامل به همراه داشت

وی افزود: متأسفانه شیوع کرونا تمام برنامه ریزی های ما را به هم زد و باعث شد همه گروه سازنده دوزیست و البته سایر فیلم های پشت خط اکران ضرر کنند. به هرحال شرایطی رقم خورد که بخش عمده آن خارج از اراده ما بود و امیدوارم به لطف خدا این وضعیت هر چه سریع تر برطرف شود.

این تهیه کننده سینما درباره برنامه های آینده خود نیز گفت: با توجه به شرایط فعلی و تا زمانی که محدودیت های کرونایی ادامه داشته باشد، برنامه خاصی ندارم و پروژه ای را در دست نمی گیرم. فقط امیدوارم که اتفاقات خوبی در آینده بیفتد و از همه مردم عزیز می خواهم تا جایی که می توانند شیوه نامه ها را رعایت کنند تا این ویروس هر چه سریع تر سایه خودش را از سر کشور ما و دنیا کم کند.

این امر از عدم اعتماد مسؤولان فرهنگی و نظامی دفاع مقدس نسبت به جامعه هنری ناشی می شود. در طول این سال ها آنها فقط خدمات به سینما ارائه دادند، اما در مقابل کمتر انتظارات شان برآورده شده است.

من به درستی یا نادرستی این موضوع کار ندارم اما این مهم باید آسیب شناسی و بررسی شود که آیا انتظارات نهادهای نظامی زیاد بوده یا جامعه هنری به خوبی حق مطلب را ادا نکرده و انتظارات موردنظر برآورده نشده است؟ این بی اعتمادی از آنجا شکل گرفت که نهادهای نظامی به این نتیجه رسیدند که نسبت به انتظارات شان، هزینه های بیشتری کردند.

منظور از هزینه، صرفا پول نیست، بلکه به حمایت های دیگر هم برمی گردد. بالاخره برخی از این نهادها به سینما ورود می کنند، از ساخت بعضی فیلم ها حمایت می کنند اما ناگهان روی پرده با اثری روبه رو می شوند که جا می خورند و تصور ندارند حمایت های آنها، چنین نتیجه ای داشته باشد.

به همین دلیل، همکاری آنها آرام آرام ضعیف شده است. اگر همکاری نیروهای مسلح نباشد، ساخت فیلم های مقاومت و دفاع مقدس، تقریبا انجام شدنی نیست بنابراین نیاز به همکاری و حمایت این نهادهاست.

علی رغم وجود و پیشرفت فضای دیجیتال و جلوه های ویژه رایانه ای در سینمای ایران، اما باز فیلم های جنگی و دفاع مقدس، نیاز به این دارند که بخشی از صحنه ها با حمایت نهادهای نظامی ساخته شوند. به نظرم 90درصد این تعامل ضعیف، با گفت وگو حل می شود.

یعنی نیاز است که سینماگران و نهادهای نظامی جلسات مشترکی برگزار کنند و گفت وگوهای سازنده ای با هم داشته باشند.

باید افرادی پیشقدم شوند و این دو طیف یعنی هنرمندان و مسؤولان و دست اندرکاران فرهنگ دفاع مقدس ازجمله بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش های دفاع مقدس و سازمان های حفظ این آثار که در نهادهای نظامی هستند را به همدیگر نزدیک کنند.

متاسفانه این کار کمتر صورت می گیرد. زمانی که خودم مدیرعامل انجمن سینمای انقلاب و دفاع مقدس بودم، سعی می کردم این دو طیف را به هم نزدیک کنم و به هر بهانه ای مثل جشنواره های دانش آموزی، افطاری های انجمن، گردهمایی های دفاع مقدس که در شهرهای مختلف برگزار می شد و ... این دو طیف موثر سینمای دفاع مقدس و مقاومت را در کنار هم دور یک میز می نشاندم.

محمدرضا شرف الدین - تهیه کننده سینما / روزنامه جام جم

پویا نبی کارگردان، نویسنده و منتقد سینما که چندی پیش از ساخت نخستین فیلم بلندش خبر داده بود در گفتگو با خبرنگار سینمایی خبرگزاری صبا در این باره توضیح داد: این روزها مشغول نوشتن فیلمنامه آن هستم و امیدوارم با کنترل شرایط کرونا، مقدمات پیش تولید را شروع کنم.

وی با اشاره به اینکه فیلمش خیلی جمع و جور و معمایی با رگه هایی از اجتماع است، ادامه داد: از طرف من علاقه و رغبت زیادی وجود دارد که امسال تولید اولین فیلم بلند سینمایی خود را شروع کنم و آن را به جشنواره ملی فیلم فجر برسانم ولی باید دید وضعیت سرمایه، اکران و وضعیت سیاسی کشور به لحاظ اینکه در سال انتخابات هستیم، به چه سمتی خواهد رفت.

نبی در بخش درباره فیلم کوتاه درد خفیف نیز خاطرنشان کرد: روزهای آخر اسفندماه کارهای زیرنویس، پوستر، ساخت کاتالوگ و آنونس فیلم انجام شد که به دلیل تعطیلات نوروز، مدتی پخش جشنواره ای آن متوقف بود. درحال حاضر 10 روزی می شود که مشغول انجام کارهای ارسال آن به جشنواره ها هستیم ولی فکر می کنم تا چند ماه آینده باید منتظر پاسخ آن ها باشیم.

این منتقد در بخش دیگری از صحبت هایش درباره اکران آنلاین فیلم ها در شرایط تعطیلی سینماها بیان کرد: به شدت با اکران آنلاین موافق و معتقد هستم اگر کووید و پاندمی هم نبود، جهان تا 10 سال آینده به دلیل دغدغه انسان و گسترش فناوری و اینترنت به این سمت می رفت و سینما دچار دگردیسی در حالت کلاسیک خود می شد و ماجرای کرونا فقط سبب شد اتفاقی که قرار بود 10 سال آینده بیفتد، زودتر شکل بگیرد.

کارگردان ماه عسل با اشاره به تعداد زیاد فیلم های در نوبت اکران در ایران، تصریح کرد: شرکت های بزرگ فیلمسازی جهان که محصولات خود را برای اکران پرده ای گسترده آماده کرده بودند، برنامه دارند آن ها را به صورت اینترنتی و آنلاین عرضه کنند و به نظر من ایران هم ناگزیر از این انتخاب است، به گواهی آمار سازمان سینمایی، حدود 270 فیلم با پروانه نمایش سینمایی تا سال 1400 آماده نمایش است و وقتی ما در مملکتی زندگی می کنیم که در بهترین حالت 500 پرده سینما در سراسر کشور داریم، معلوم است که نمی شود همه این تعداد فیلم را روی پرده برد پس بهترین راه برای برون رفت از این بحران که گریبان سینمای ایران را گرفته، اکران آنلاین است.

نبی تاکید کرد: مشکلی که وجود دارد این است که به ناگاه با مقوله کرونا و پاندمی روبرو شدیم و هیچ فکری برای زیرساخت های آنلاین نکرده بودیم، پس نتوانستیم آنطور که باید و شاید از پتانسیل های آن استفاده کنیم و برخلاف همه جای دنیا، اکران آنلاین در ایران مورد استقبال خیلی خوبی واقع نشد.

وی درباره علت های این بداقبالی اظهار کرد: علت های بداقبالی اکران آنلاین در ایران مختلف است، از زیرساخت های اینترنتی تا مساله کپی رایت و امنیت که تقریبا برای تمام فیلم های اکران شده در پلتفرم ها اتفاق افتاده است. مثلا فیلمی 10 شب پخش شده و ساعت یک شب، در نوبت های متعدد روی آنتن شبکه های ماهواره ای می رود. به نظر من مساله پذیرفتنی ای نیست و باید برای آن فکر جدی ای شود.

کارگردان سایلنت درباره شرایط سخت بعد از پایان کرونا اظهار کرد: گرفتاری سینمای ایران از فردای پایان واکسیناسیون شروع می شود، جنگی به راه می افتد و هرکس می خواهد فیلمش را اکران کند. اگر از همین امروز همه تولیدات را متوقف کنیم، باز هم 2 سال طول می کشد تا فیلم های تولید شده پیشین، روی پرده سینما روند. درنتیجه باید فکری برای اکران آنلاین کنند مثلا بخشی از فیلم های تولید شده که قابلیت اکران آنلاین دارند، باید با برنامه ریزی درست به آن ناوگان منتقل کرد.

این منتقد در پایان اظهار کرد: به نظر من کرونا خیلی از مناسبات را در شیوه تولید و اکران در سینما عوض کرد و اگر کسی فکر می کند بعد از آن، همه چیز برطرف می شود، دید خوشبینانه ای دارد. باید شرایط تغییر جهان را پذیرفت و یکی از آن شرایط اکران آنلاین است؛ به شرط اینکه اتحادیه تهیه کنندگان و سازمان سینمایی فکری جدی برای این شیوه اکران بکنند، اتاق فکرهایی را تشکیل دهند، آسیب شناسی کنند، از قوای همه گروه های سینمایی استفاده کرده تا سینما راه بیفتد.

فروغ گشتیل

انتهای پیام/

جمعه، قرار است نوبت اول مجمع عمومی عادی و فوق العاده انجمن صنفی کارگری روزنامه نگاران استان تهران در پارک گفت وگو برگزار شود. نگرانی درباره گسترش کرونا، یکی از دغدغه هاست؛ در عین حال تدابیری اندیشیده شده است تا به شکل های مختلف به طوری که جمعیت در یک لحظه از تعداد محدودی بیشتر نشود، امکان برپایی این مجمع فراهم شود. این مجمع یکی از مهم ترین مجمع ها در تاریخ انجمن صنفی روزنامه نگاران خواهد بود؛ چون قرار است برای تغییر وضعیت انجمن از استانی به سراسری و تغییر نام انجمن و و تغییرات اساسنامه برای تبدیل وضعیت رأی گیری شود. از این رو هیئت مدیره انجمن صنفی روزنامه نگاران استان تهران در جلسه این هفته خود به بررسی وضعیت برگزاری مجمع در شرایط خاص کرونایی این روزهای تهران پرداخت و تصمیم گرفت تا با رعایت موازین قانونی برگزاری مجمع و نیز حفظ پروتکل های بهداشتی و دستورالعمل های ستاد ملی کرونا، مجمع به صورت ترکیبی حضوری (بسیار محدود و در محیط مناسب و رو باز) و مجازی انجام شود. از این رو در این هفته شرایط برگزاری مجازی که مورد تأیید وزارت کار باشد، اطلاع رسانی خواهد شد. در این زمینه حساسیت های همکاران درباره برگزاری در شرایط کرونایی بازتاب یافت و مورد تأیید هیئت مدیره قرار گرفت. انجمن از اعضای خود می خواهد با توجه به شرایط کرونا و اجتناب از تکرار مجمع به دلیل به حد نصاب نرسیدن نهایت همکاری را داشته و پیگیر آخرین خبرها درباره نحوه برگزاری مجمع باشند. اساسنامه پیشنهادی سراسری شدن و گزارش های هیئت مدیره، بازرسان و مالی روی سایت انجمن به آدرس https://tpja.ir/ بارگذاری شده است تا همکاران قبل از مجمع بتوانند به این گزارش ها دسترسی داشته باشند و در روز مجمع فقط رأی گیری انجام شود. ایجاد شورای مشورتی متشکل از استادان و بزرگان عرصه روزنامه نگاری در راستای کمک به هیئت مدیره انجمن برای افزایش توان علمی و بالابردن بنیه انجمن در پیشبرد اهداف صنفی و جلب مشارکت نخبگان رسانه ای از دیگر مصوبات این جلسه بود. با توجه به نزدیک بودن پایان دوره هیئت مدیره کنونی، مقرر شد تصمیم گیری نهایی درباره جزئیات این شورا به تصمیم هیئت مدیره جدید واگذار شود و جزئیات ایده پیشنهادی برای مراحل اجرائی این طرح و نیز تعیین ترکیب شورا عینا به هیئت مدیره جدید منتقل خواهد شد. انجمن همچنین با همکاری دکتر امیر حسین جلالی ندوشن، روان پزشک و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران، مرکزی را برای ارائه خدمات روان درمانی به اعضا با هزینه ای بسیار پایین در نظر گرفته که خبر تکمیلی آن متعاقبا منتشر خواهد شد. درباره مسکن مهر نیز قراردادها در حال تنظیم است و به زودی از متقاضیان برای امضای قرارداد دعوت خواهد شد. با پیگیری انجمن، صندوق اعتباری هنر اطمینان داد تا آخر خرداد بیمه اعضای متقاضی برقرار خواهد شد. همچنین قرارداد استفاده از هتل های ایرانگردی با تخفیف به زودی منعقد می شود و شرایط استفاده به اطلاع اعضا خواهد رسید. سراسری شدن انجمن طبق آیین نامه تشکیل تشکل های فراگیر فرهنگ هنر و رسانه است که به تصویب هیئت دولت رسید و بر این مبنا امکان سراسری شدن انجمن صنفی فراهم شد. این طرح در دفتر برنامه ریزی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و با همکاری وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و همچنین نمایندگان تشکل های فرهنگی- هنری شکل گرفت. هیئت مدیره در گزارش خود درخواست کرده است: امیدواریم در این جلسه و با رأی بالای اعضا انجمن صنفی سراسری روزنامه نگاران تشکیل شود و به عنوان تشکل فراگیر کشوری کار خود را آغاز کند .
از دیگر رایزنی های صنفی هیئت مدیره این بود که مدیریت و نگهداری مقبره صوراسرافیل در اختیار انجمن قرار گیرد تا پس از بازسازی به عنوان یک مکان فرهنگی و موزه مطبوعات مورد بهره برداری قرار گیرد که با مصوبه شورای شهر این امر انجام شد. همچنین اهدای وام 10 و 15 میلیون تومانی به اعضا از طریق صندوق کار آفرینی با سود چهار درصد صورت گرفت که این تسهیلات به 162 نفر از متقاضیان اختصاص یافت. ارائه تسهیلات و تخفیف به اعضا برای دریافت کارت ای اف جی انجام شد که با توجه به همکاری نکردن پست با تلاش ها و پیگیری های متعدد این کارت سرانجام به دست کسانی که درخواست کرده بودند، رسید. در این مدت انجمن بارها در راستای وظایف خود جلساتی (حسب تقاضای همکاران) برای رفع اختلاف بین روزنامه نگاران و کارگاه هایی که در آن مشغول کار بودند، برگزار کرده و همچنین تشکیل کمیته مستقل رفع آزار جنسی از دیگر فعالیت های مهم این دوره هیئت مدیره و بازرسان محسوب می شود.

جمعه، قرار است نوبت اول مجمع عمومی عادی و فوق العاده انجمن صنفی کارگری روزنامه نگاران استان تهران در پارک گفت وگو برگزار شود. نگرانی درباره گسترش کرونا، یکی از دغدغه هاست؛ در عین حال تدابیری اندیشیده شده است تا به شکل های مختلف به طوری که جمعیت در یک لحظه از تعداد محدودی بیشتر نشود، امکان برپایی این مجمع فراهم شود. این مجمع یکی از مهم ترین مجمع ها در تاریخ انجمن صنفی روزنامه نگاران خواهد بود؛ چون قرار است برای تغییر وضعیت انجمن از استانی به سراسری و تغییر نام انجمن و و تغییرات اساسنامه برای تبدیل وضعیت رأی گیری شود. از این رو هیئت مدیره انجمن صنفی روزنامه نگاران استان تهران در جلسه این هفته خود به بررسی وضعیت برگزاری مجمع در شرایط خاص کرونایی این روزهای تهران پرداخت و تصمیم گرفت تا با رعایت موازین قانونی برگزاری مجمع و نیز حفظ پروتکل های بهداشتی و دستورالعمل های ستاد ملی کرونا، مجمع به صورت ترکیبی حضوری (بسیار محدود و در محیط مناسب و رو باز) و مجازی انجام شود. از این رو در این هفته شرایط برگزاری مجازی که مورد تأیید وزارت کار باشد، اطلاع رسانی خواهد شد. در این زمینه حساسیت های همکاران درباره برگزاری در شرایط کرونایی بازتاب یافت و مورد تأیید هیئت مدیره قرار گرفت. انجمن از اعضای خود می خواهد با توجه به شرایط کرونا و اجتناب از تکرار مجمع به دلیل به حد نصاب نرسیدن نهایت همکاری را داشته و پیگیر آخرین خبرها درباره نحوه برگزاری مجمع باشند. اساسنامه پیشنهادی سراسری شدن و گزارش های هیئت مدیره، بازرسان و مالی روی سایت انجمن به آدرس https://tpja.ir/ بارگذاری شده است تا همکاران قبل از مجمع بتوانند به این گزارش ها دسترسی داشته باشند و در روز مجمع فقط رأی گیری انجام شود. ایجاد شورای مشورتی متشکل از استادان و بزرگان عرصه روزنامه نگاری در راستای کمک به هیئت مدیره انجمن برای افزایش توان علمی و بالابردن بنیه انجمن در پیشبرد اهداف صنفی و جلب مشارکت نخبگان رسانه ای از دیگر مصوبات این جلسه بود. با توجه به نزدیک بودن پایان دوره هیئت مدیره کنونی، مقرر شد تصمیم گیری نهایی درباره جزئیات این شورا به تصمیم هیئت مدیره جدید واگذار شود و جزئیات ایده پیشنهادی برای مراحل اجرائی این طرح و نیز تعیین ترکیب شورا عینا به هیئت مدیره جدید منتقل خواهد شد. انجمن همچنین با همکاری دکتر امیر حسین جلالی ندوشن، روان پزشک و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران، مرکزی را برای ارائه خدمات روان درمانی به اعضا با هزینه ای بسیار پایین در نظر گرفته که خبر تکمیلی آن متعاقبا منتشر خواهد شد. درباره مسکن مهر نیز قراردادها در حال تنظیم است و به زودی از متقاضیان برای امضای قرارداد دعوت خواهد شد. با پیگیری انجمن، صندوق اعتباری هنر اطمینان داد تا آخر خرداد بیمه اعضای متقاضی برقرار خواهد شد. همچنین قرارداد استفاده از هتل های ایرانگردی با تخفیف به زودی منعقد می شود و شرایط استفاده به اطلاع اعضا خواهد رسید. سراسری شدن انجمن طبق آیین نامه تشکیل تشکل های فراگیر فرهنگ هنر و رسانه است که به تصویب هیئت دولت رسید و بر این مبنا امکان سراسری شدن انجمن صنفی فراهم شد. این طرح در دفتر برنامه ریزی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و با همکاری وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و همچنین نمایندگان تشکل های فرهنگی- هنری شکل گرفت. هیئت مدیره در گزارش خود درخواست کرده است: امیدواریم در این جلسه و با رأی بالای اعضا انجمن صنفی سراسری روزنامه نگاران تشکیل شود و به عنوان تشکل فراگیر کشوری کار خود را آغاز کند .
از دیگر رایزنی های صنفی هیئت مدیره این بود که مدیریت و نگهداری مقبره صوراسرافیل در اختیار انجمن قرار گیرد تا پس از بازسازی به عنوان یک مکان فرهنگی و موزه مطبوعات مورد بهره برداری قرار گیرد که با مصوبه شورای شهر این امر انجام شد. همچنین اهدای وام 10 و 15 میلیون تومانی به اعضا از طریق صندوق کار آفرینی با سود چهار درصد صورت گرفت که این تسهیلات به 162 نفر از متقاضیان اختصاص یافت. ارائه تسهیلات و تخفیف به اعضا برای دریافت کارت ای اف جی انجام شد که با توجه به همکاری نکردن پست با تلاش ها و پیگیری های متعدد این کارت سرانجام به دست کسانی که درخواست کرده بودند، رسید. در این مدت انجمن بارها در راستای وظایف خود جلساتی (حسب تقاضای همکاران) برای رفع اختلاف بین روزنامه نگاران و کارگاه هایی که در آن مشغول کار بودند، برگزار کرده و همچنین تشکیل کمیته مستقل رفع آزار جنسی از دیگر فعالیت های مهم این دوره هیئت مدیره و بازرسان محسوب می شود.

در پیام محمد خُدادی آمده است:

انا لله و انا الیه راجعون

خبر درگذشت زنده یاد سیامک افشار ، روزنامه نگار قدیمی و پیشکسوتی که سال های بسیاری از عمر خود را در نشریات و روزنامه های مختلف، من جمله ماهنامه کیهان فرهنگی خدمت کرده بود، موجب تالم شد .

اینجانب ضایعه درگذشت این روزنامه نگار پیشکسوت را به خانواده محترم، دوستان و دوستداران او و اصحاب ارجمند رسانه تسلیت گفته و از خداوند متعال برای آن مرحوم رحمت واسعه الهی و برای بازماندگان، صبر و اجر مسالت دارم.

زنده یاد سیامک افشار، عصر شنبه ( 4 اردیبهشت 1400) پس از یک دوره طولانی بیماری سرطان، به دیار حق شتافت.

به گزارش خبرنگار فرهنگ و هنر دفاع پرس ، نشست خبری نخستین نمایشگاه مجازی قرآن کریم صبح امروز (سه شنبه) با حضور ایوب دهقانکار مدیرعامل موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران، عبدالهادی فقهی زاده معاون قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، رمضانعلی سبحانی فر مدیرعامل شرکت پست و پدرام پاک آیین مدیرکل روابط عمومی بانک صادرات در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برگزار شد.

فقهی زاده: ارائه تسهیلات به 12 هزار فعال خاص قرآنی

در ابتدای این نشست عبدالهادی فقهی زاده معاون قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با بیان اینکه برگزاری نمایشگاه بین المللی قرآن کریم طی سالیان طولانی به عنوان یک رویداد مهم که در جهان نمونه و مانندی ندارد توسط معاونت قرآن و عترت وزارت ارشاد برگزار شده است.

وی گفت: سال 1399 قرار بود این نمایشگاه برگزار شود که ویروس کرونا ما را منع کرد و این نمایشگاه برای نخستین بار لغو شد و امسال این نمایشگاه را به صورت مجازی برگزار خواهیم کرد. مقدمات این نمایشگاه با همکاری موثر موسسات مختلف فراهم شده و در آستانه این روبداد بزرگ ملی هستیم که جنبه بین المللی دارد اما تاکید آن بر گسترده سرزمینی کشورمان است.

معاون قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی خاطرنشان کرد: اولین نکته در برگزاری این نمایشگاه تاکید بر استفاده از فضای مجازی متناسب با شرایط کنونی کرونایی بود. همچنان ده ها مجموعه و فعالیت مجازی در این سال حمایت شده است.

فقهی زاده از افتتاح نمایشگاه مجازی قرآن کریم در روز شنبه 11 اردیبهشت با حضور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی خبر داد و گفت: تقویت عدالت فرهنگی در سطح ملی ویژگی این نمایشگاه است، چراکه همه شهرستان ها و استان های کشور از آن بهره مند خواهند شد.

وی تقویت عدالت توزیعی و تسهیل دسترسی به امکانات فرهنگی را از جمله دیگر ویژگی های این نمایشگاه دانست و افزود: نمایشگاه مجازی قرآن کریم پس از شرایط کرونایی در کنار نمایشگاه فیزیکی خواهد حضور خواهد داشت. در این نمایشگاه دو بخش عمده فروشگاهی وجود دارد که در حوزه مفهموم دین و دفاع مقدس در بخش فروشگاهی فعالیت جدی دارد.

معاون قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دین، قرآن عترت و دفاع مقدس را سه محور مهم این نمایشگاه دانست و تاکید کرد: در بخش محتوایی این نمایشگاه فعالیت های خلاقانه و نوآورانه ای را در سطح ملی خواهد داشت. برگزاری وبیناری تخصصی و بخش کودک و نوجوان برگزار خواهد شد. حمایت های ویژه ای در این نمایشگاه توسط بانک صادرات صورت خواهد گرفت و برای 12 هزار نفر فعال خاص فرهنگی ارائه خواهد شد.

وی افزود: در نخستین نمایشگاه مجازی قرآن کریم 500 ناشر و 500 موسسه فرهنگی قرآنی حضور خواهند داشت. در بخش نمایشگاه از همراهی های خانه کتاب و ادبیات ایران استفاده خواهیم کردو شرکت ملی پست جمهوری اسلامی ایران نیز در این نمایشگاه بخش عرضه محصولات را برعهده خواهد داشت.

سبحانی فرد: در نمایشگاه مجازی کتاب تهران عدالت فرهنگی محقق شد

رمضانعلی سبحانی فر مدیرعامل شرکت پست در ادامه به تشریح نقش عدالت ارتباطی در تحقق عدالت فرهنگی پرداخت و گفت: ناشران و مخاطبین زیادی همواره از حضور در نمایشگاه های فیزیکی محروم می شدند.

وی افزود: نمایشگاه مجازی کتاب سال گذشته تهران یک اتفاق مهم ملی و حتی بین المللی بود و باید آن را یک رویداد بی نظیر در دنیا دانست و اتحادیه جهانی پست از آن تقدیر به عمل آورد.

مدیرعامل شرکت پست افزود: روستائیان از جمله مخاطبینی بودند که از رویداد نمایشگاه مجازی کتاب تقدیر کردند و به لحاظ جنسیتی بانوان بیشترین کتاب ها را خریداری کردند درحالی که در نمایشگاه فیزیکی چنین نبود و عدالت فرهنگی پیاده شد.

سبحانی فرد ادامه داد: بیش از 85 هزار آدرس و 17 هزار روستایی در نمایشگاه مجازی کتاب تهران شرکت کردند و از 1800 ناشر خرید کردند که به تقویت اقتصاد نشر منجر شد. نمایشگاه مجازی قرآن کریم با نمایشگاه کتاب متفاوت است، چراکه مخاطب ویژه دارد و کتاب های مربوط به آن کتاب های مرجع است و در یک پاکت قرار داده نمی شود.

وی خاطرنشان کرد: بسته بندی کتاب ها در نمایشگاه ها مربوط به شرکت پست نیست و انتظار داریم در این نمایشگاه متناسب با کتاب های قرآن کریم، از بسته بندی مناسب استفاده شود.

انتهای پیام/121

خبرگزاری میزان - طبق اعلام روابط عمومی معاونت قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، مرتضی خدمتکار دبیر اجرایی نمایشگاه قرآن کریم درباره برگزاری بخش محتوایی نمایشگاه قرآن امسال گفت: نمایشگاه کتاب تهران فقط در بخش فروش برگزار شد، اما نمایشگاه قرآن رویدادی است که بخش محتوای از محور های نمایشگاه است، از این رو به فکر طراحی بخش محتوایی برای اجرا در فضای مجازی افتادیم.

وی ادامه داد: در این راستا مدل های مختلفی طراحی شد تا بخش محتوایی در قالبی جذاب ارائه شود و در آن بخش هایی مانند آموزش، مشاوره، هنری، فضای مجازی قرار بگیرد تا مردم بتوانند با نمایشگاه قرآن ارتباط خوب و مطلوبی برقرار کنند. در این راستا برخی مؤسسات با ما همکاری دارند که برای آن ها حمایت هایی پیش بینی کرده ایم.

امکان برگزاری بخش عفاف و حجاب را نداریم

خدمتکار درباره برگزاری بخش عفاف و حجاب نمایشگاه قرآن گفت: این بخش مربوط به فروش محصولات عفاف و حجاب است که با توجه به مجازی بودن نمایشگاه به این نتیجه رسیدیم که فروش مجازی محصولات ممکن است با حاشیه هایی همراه باشد، زیرا تنوع در نوع جنس و مدل محصولات به قدری است که ممکن است نتوان در فضای مجازی این کار را به سرانجام رساند از طرفی ممکن است رنگ محصول و یا سایز محصول به صورت دقیق ارسال نشود.

دبیر اجرایی نمایشگاه قرآن ادامه داد: در مجموع به این نتیجه رسیدیم که امکان برگزاری این بخش در فضای مجازی وجود ندارد، اما اگر صنف عفاف و حجاب خودش مسئولیت برگزاری نمایشگاه و همه جوانب و حاشیه های آن را می پذیرد حاضریم درگاهی را در سایت نمایشگاه ایجاد کرده و آن را در اختیار این عزیزان قرار دهیم.

20 درصد تخفیف در فروش همه محصولات

خدمتکار درباره تسهیلات ارائه شده در بخش فروش محصولات فرهنگی نمایشگاه گفت: امسال همه محصولات با تخفیف 20 درصدی ارائه می شود و مهم ترین تسهیلات ما موضوع ارسال رایگان پستی برای خرید های بالای 50 هزار تومان است که این کار طی قراردادی با شرکت پست جمهوری اسلامی ایران انجام می شود.

ارائه بن خرید به فعالان قرآنی

وی از ارائه بن خرید به فعالان قرآنی خبر داد و گفت: قصد داریم این کار را با همکاری بانک عامل نمایشگاه انجام دهیم و اگر در این راستا همکاری خوبی صورت گیرد حمایت از فعالان قرآنی بیشتر می شود، البته خود ما اعتباری را برای این کار در نظر گرفته ایم و در هر صورت این حمایت انجام می شود.

برگزاری بخش بین الملل با 10 نشست مجازی با حضور اندیشمندان جهان اسلام

دبیر اجرایی نمایشگاه قرآن درباره بخش بین الملل نمایشگاه قرآن گفت: این بخش هم امسال به صورت محدود تر در فضای مجازی برگزار می شود و ما همه تلاشمان را کردیم که بخش بین الملل نمایشگاه تعطیل نشود. در این راستا امسال 10 نشست طراحی شده که به صورت وبینار با حضور اندیشمندان جهان اسلام برگزار می شود.

انتهای پیام/

به گزارش ایکنا به نقل از روابط عمومی معاونت قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، عبدالهادی فقهی زاده، معاون قرآن و عترت وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، طی احکامی جداگانه مدیران بخش های مختلف نمایشگاه مجازی قرآن کریم را معرفی کرد.

در این احکام مرتضی خدمتکار به سمت معاون اجرایی نمایشگاه، حسین صفری به عنوان مدیر فروش، محمدتقی حق بین به عنوان مشاور رئیس نمایشگاه، جواد نصیری، مدیر روابط عمومی و اطلاع رسانی، حجت الاسلام حسین سلیمانی، مدیر محتوایی، سیدیاسر ساجدی، مدیر فناوری اطلاعات، رامین ویسی، مدیر حراست، محسن شریفی، مدیر مالی و حامد حسین زاده به سمت مدیر دبیرخانه منصوب شدند.

یادآور می شود نخستین نمایشگاه مجازی قرآن کریم از سوی معاونت قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با همکاری خانه کتاب و ادبیات ایران؛ از تاریخ 11 تا 21 اردیبهشت ماه سال جاری (18 تا 28 ماه مبارک رمضان) برگزار می شود.

همچنین متقاضیان می توانند در صورت داشتن هر گونه سؤال با شماره 91009898-021 از ساعت 9 تا 16 تماس حاصل کنند.

انتهای پیام

سرویس : فارس - زمان : شناسه خبر : 1051200

به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از شیراز ، صابر سهرابی ، امروز (سه شنبه 7 اردیبهشت) در ویبنار آموزشی رابطین کانون های فرهنگی هنری مساجد فارس در ادارات فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان های استان، که به میزبانی ستاد کانون های فرهنگی هنری مساجد فارس برگزار شد، با اشاره به فرمایش مقام معظم رهبری (مدظله العالی) که فرمودند فارس همواره در قله است ، گفت: مسئولین هم وظیفه دارند به منویات مقام معظم رهبری (مدظله العالی) هم جامع عمل بپوشانند.

مدیر کل فرهنگ و ارشاد اسلامی فارس با یادآوری این مطلب که سعی خواهیم کرد کمک های بیشتری را به کانون ها داشته باشیم، تاکید کرد: در سال گذشته برای کمک به مساجد استان 500 میلیون تومان در نظر گرفته شد و این رقم تخصیص پیدا کرد که در حوزه تعمیر و تجهیز بود و امسال هم همین رویه را پیش خواهیم گرفت که در حوزه تعمیر و تجهیز و همچنین حوزه اجرا و فرهنگی به مساجد کمک خواهد شد.

دبیر شورای فرهنگ عمومی فارس با یادآوری این مطلب که چشم انداز خوبی در نظر گرفته ایم که بتوانیم برنامه ها در چشم انداز چهارساله اجرایی کنیم، اظهار کرد: کمک های مادی و معنوی به کانون ها را در دستور کار قرار داده ایم.

وی با اشاره به اینکه امیدواریم سال 1400 با برنامه ریزی به آن هدفی که ستاد برای کانون های مساجد استان در نظر گرفته است برسیم، افزود: استان فارس که با ارائه برنامه های فرهنگی هنری در صدر قرار دارد در ثبت فعالیت ها هم در صدر قرار گیرد.

خاطر نشان می شود، در پایان این مراسم که با حضور مرتضی طاهریان ، معاون ساماندهی و شبکه سازی ستاد کانون های فرهنگی هنری مساجد کشور و حجت الاسلام حسین امیدی ، مدیر ستاد کانون های فرهنگی هنری مساجد استان همراه بود، روند ثبت درخواست مجوز الکترونیکی کانون ها و همچنین ثبت گزارش فعالیت های اجرا شده کانون در سامانه بچه های مسجد مورد بحث و تبادل نظر قرار گرفت و از محمدجعفر شفیعی ، مدیر کانون فرهنگی هنری منتظران ظهور مسجد الزهرا (س) روستای سیف آباد شهرستان کازرون به عنوان کانون شایسته تقدیر استان در طرح ملی ایران قوی ، با حضور حجت الاسلام محمد صباحی ، امام جمعه کازرون تجلیل به عمل آمد.

پایان پیام/ 130

ضمیمه :

کلید ‫واژه ها:

صدور مجوز الکترونیکی کانون های مساجد

|

صدور مجوز الکترونیکی

|

سامانه بچه های مسجد

|

بچه های مسجد

|

اداره کل فرهنگ وارشاد اسلامی فارس

|

صدور مجوز

|

اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی فارس

|

کانون های مساجد فارس

|

شیراز

|

منصور گلناری در گفت وگو با ایسنا اظهار کرد: متأسفانه از سال 1397 شرایط کاری رسانه های مکتوب به شدت تحت تأثیر چند مسئله قرار گرفت که مهم ترین آن، کمبود و گرانی کاغذ بود و باعث شد تیراژ مطبوعات به یک چهارم و یک پنجم برسد.

وی ادامه داد: از تعطیلی کارخانه کاغذسازی مازندران و دلارهایی که به اسم واردات کاغذ گرفته شد و هیچ کاغذی را به بازار داخلی تزریق نکرد گرفته تا سوء مدیریت ها، همه و همه دست به دست هم داد و کاری کرد که مرگ، مدام دور سر مطبوعات بچرخد.

مدیر خانه مطبوعات اصفهان گفت: افزایش بی رویه قیمت کاغذ هیچ ضابطه و منطقی ندارد و هر کس به هر شکلی که بخواهد برای آن قیمت تعیین می کند. اهالی مطبوعات هم چون وسیله اصلی کارشان کاغذ است، مجبورند به هر قیمتی که شده، کاغذ تهیه کنند و متأسفانه دولت نیز از مدیریت این شرایط، غافل است.

گلناری با بیان اینکه ما به شدت به این وضع معترضیم و معتقدیم که مسئله کاغذ باید به صورت ریشه ای حل شود، تصریح کرد: مثل خیلی از کشورهای دنیا در ایران هم باید واردات و توزیع و استفاده کاغذ در اختیار خود رسانه ها باشد.

وی افزود: وقتی چند دلال که هیچ نسبتی با مطبوعات ندارند واردات کاغذ را بر عهده می گیرند، حال و روز ما بهتر از این نمی شود.

مدیر خانه مطبوعات اصفهان پیشنهاد داد یک تعاونی فراگیر توسط دست اندرکاران واقعی رسانه ها تشکیل شود و دولت با حمایت از این تعاونی، واردات و توزیع کاغذ را به آن بسپارد تا پای دلال ها از این زیرساخت فرهنگ جامعه کوتاه شود و نگرانی روزمره مدیران رسانه ها، حداقل در این بخش برطرف شود.

وی خاطرنشان کرد: ما با نمایندگان مجلس دراین باره صحبت کرده ایم و بیانیه هایی هم از سوی همکاران دیگر استان ها صادر شده که مخالف آن نیستیم، اما احساس می کنیم که مسئولان نسبت به این بیانه ها واکسینه شده اند و دیگر اثربخشی آن از بین رفته است! بااین همه، باز هم از صدور نامه و بیانیه غافل نخواهیم شد.

گلناری، با اشاره به ماجراهای مصوبه الزام حذف آگهی های دولتی به نشریات که روز گذشته وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی از اصلاح آن خبر داد، گفت: درست آن بود که این طرح در زمان خودش با نگاه کارشناسی بررسی می شد تا ما به این وضعیت نرسیم. گلایه ما از مسئولان وزارت ارشاد به عنوان متولی و مدافع حقوق رسانه در دولت و مجلس این است که چرا اجازه داده اند مسئله به اینجا برسد؟

مدیر خانه مطبوعات اصفهان یادآور شد: یکی دو سال گذشته آگهی ثبتی دادگستری از ما گرفته شد و بخشی از درآمد مطبوعات از بین رفت. جایگزینی هم برای کاهش درآمد رسانه های مکتوب در نظرگرفته نشد. ما مخالف اجرای قانون نیستیم، اما در این کشور ده ها هزار نفر از راه مطبوعات ارتزاق می کنند و در این شرایط نباید یک مصوبه باعث بیکاری این همه روزنامه نگار، صفحه آرا، تایپیست و ... شود.

وی خاطرنشان کرد: امروزه با هزینه های موجود برای ایجاد هر شغل باید بین 200 تا 400 میلیون تومان هزینه شود، حالا حساب کنید برای چند هزار نفری که از راه صرفه جویی در اعطای آگهی دولتی به مطبوعات از کار بیکار می شوند باید چقدر هزینه شود؟

گلناری توضیح داد: خیلی از مواقع هزینه نکردن به معنای صرفه جویی و اسراف نکردن نیست ، درواقع وقتی دولت مصوبه ای را اجرا می کند که پیرو آن بسیاری از اهالی رسانه از کار بیکار می شوند، نه تنها صرفه جویی نکرده بلکه ضرر هم کرده است.

مدیر خانه مطبوعات اصفهان یادآور شد: بسیاری از همکاران ما از سال 1397، هم زمان با شروع بحران کاغذ تعداد کارکنان خود را به نصف و حتی کمتر، کاهش داده اند و متأسفانه هیچ کسی جوابگوی آن ها نیست. تنها روز خبرنگار از خبرنگار یاد می شود و بس.

وی تصریح کرد: مطبوعات چاپی به دلیل مسائلی که گفته شد به نوعی در حال احتضارند و چیزی از آن ها باقی نمانده است.

گلناری با اشاره به سایر هزینه های رسانه ها، اظهار کرد: از یک طرف هر ساله دولت میزان حقوق را افزایش می دهد که یک روی سکه آن خوشحالی حقوق بگیر است (که البته با توجه به نرخ تورم، این خوشحالی موقتی است) و روی دیگر آن نگرانی حقوق دهنده، که نتیجه اش افزایش هزینه های تولید و در نتیجه تعدیل نیروی انسانی به صورت کمی و کیفی است و این معضل نیز عامل دیگری بر رشد منفی رسانه های مکتوب و تهدید امنیت شغلی هزاران روزنامه نگار می شود.

مدیر خانه مطبوعات اصفهان ابراز امیدواری کرد که با اجرای طرح هایی ازجمله تشکیل نظام صنفی رسانه ها، رتبه بندی دست اندرکاران، تشکیل تعاونی فراگیر و نهادینه شدن طرح پیوست رسانه ای در برنامه ها و طرح های فرهنگی، اقتصادی، سیاسی و اجتماعی، رونق به پیکرۀ رسانه ها بازگردد.

انتهای پیام

خبر یزد - یزد - نماینده مردم یزد و اشکذر در مجلس شورای اسلامی با اشاره به اهمیت و جایگاه وقف در جامعه اسلامی گفت: مسوولان محلی نسبت به احیای موقوفه همکاری و همراهی لازم را در مناطق مختلف استان داشته باشند.

به گزارش ایرنا محمدصالح جوکار روز دوشنبه در دیدار با مدیرکل اوقاف و امور خیریه استان یزد با اشاره به جایگاه وقف در اسلام افزود: موضوع وقف از اهمیت بسیار بالایی برخودرار است و باید در راستای ترویج آن بیش از پیش تلاش کرد.
وی با تاکید بر اینکه نیازسنجی در ثبت وقف اهمیت زیادی دارد، اظهار کرد: با توجه به هزینه کرد درآمدهای حاصل از وقف طبق نیت واقفان، لازم است مشاوره های کافی به افرادی که تمایل به ثبت وقف دارند در ارتباط با نیازهای روز جامعه ارایه شود تا وقف مطابق با نیاز جامعه ثبت و بیشترین تاثیر را داشته باشد.
نماینده مردم یزد و اشکذر در مجلس یازدهم با اشاره به اینکه احیای برخی موقوفه های قدیمی نیازمند همراهی و همکاری چند دستگاه و نهاد است گفت: لازم است مسوولان این دستگاه ها نسبت به احیای موقوفه همکاری و همراهی لازم را داشته باشند و موانع موجود را در این راه بردارند.
جوکار خاطرنشان کرد: برخی از این موقوفه ها در صورت احیا می تواند کمک بسیار خوبی به توسعه منطقه خود داشته باشد و به همین دلیل باید نسبت به آن توجه لازم شود.
حجت الاسلام حسین زارع زاده مدیرکل اوقاف و امور خیریه یزد هم در این دیدار به ارایه گزارشی از وضعیت موقوفه در استان پرداخت.
برچسب ها
سازمان اوقاف و امور خیریه یزد نماینده مجلس شورای اسلامی جوکار وقف

سرویس : آذربایجان غربی - زمان : شناسه خبر : 1050785

به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان در ارومیه، در فرهنگ ما ایرانیان، زندگی با شعر آغاز و با شعر بدرقه می شود. این آمیختگی ما با شعر و تأثیری که شعر بر فرهنگ و روحیات و رفتار ما می گذارد، ضرورت پرداختن به آن و ضرورت پاسداری از حریم این عنصر اعجازآفرین را بیشتر روشن می سازد . سولماز طلوعی ، شاعر ارومیه ای است که به تازگی کتاب شعر خودم از خودم را به چاپ رسانده به گفت وگو نشستیم که در ادامه از نظر مخاطبان می گذرد .

شبستان؛ علاقۀ شما به ادبیات از چه زمانی شروع شد؟و از چه زمانی شعر گفتن برای شما جدی شد؟

از دوران نوجوانی علاقه مند به ادبیات بودم و هر از گاهی اشعار کوتاهی را در گوشه دفتر انشا مینوشتم ...ولی بعدها به دلیل انتخاب رشته تجربی در دوران دبیرستان و به تبع آن تحصیلات دانشگاهی غیرمرتبط از شعر و شاعری دور ماندم و به صورت تفریحی هرازگاهی دست به قلم می بردم تا اینکه از اوایل دهه چهارم زندگی به صورت جدی نوشتن شعر رو از سر گرفتم.

شبستان؛ آثار چه شاعرانی را بیشتر مطالعه می کنید و در سرودن تحت تأثیر کدام شاعر هستید؟

شعر من در حوزه شعر سپید هست و ناخودآگاه اشعار بزرگان این حوزه را مطالعه میکنم و علاقه مند هستم به اشعار احمد شاملو، فروغ فرخزاد، سهراب سپهری، فریدون مشیری، مهدی اخوان ثالث و ....

اما کسانی که شعر من را می شناسند و مخاطب شعرم هستند بر این باورند که تاثیر چندانی از شخصیت یا شاعری نگرفته ام و به قول وحید طلعت شاعر ملی شعر من برند مخصوص من است.

شبستان: به نظر شما شعر گفتن قابل یادگرفتن است یا ذاتی ست؟

سخت بر این باورم که حس شاعر بودن یک استعداد ذاتی و مادرزادی هست و کسانی که سعی میکنند با خواندن اشعار دیگران و کپی برداری از حس شاعران دیگر نام شاعری به خود بچسبانند هرگز کاری از پیش نبرده اند و نخواهند برد. هر چند یاد گرفتن از محضر اساتید صاحب نظر و تجربه شخصی شاعر در حوزه شعر مثل هر هنر دیگری قابل انکار نیست.

شبستان: مشکلات شاعرها رو در چه می بینید؟ اداره ارشاد تا حالا به شما کمکی کرده است؟

سخن از مشکلات میخواهید و چه دل خونی دارند شاعران...

به اعتقاد من قلم همیشه مظلوم بوده و هست و مجال مناسبی نیست که این موضوع را حلاجی کنم، اما همینکه بسیاری از هنرهای نمایشی، سینمایی و حتی تجسمی براحتی دیده میشوند، سرو صدا میکنند، برای مخاطب مهم میشوند واز هنرمندان سینمایی به قول امروزی ها سلبرتی ها زاده می شوند و اما هرگز یک شاعر و قلمش نمی تواند چنین جایگاهی را در بین مخاطبان پیدا کند و چه بسیار شاعرانی که در خانه های خود برای همیشه خاموش می مانند.

تا بحال برای چند همایش و گرفتن مجوز برای کتابهایم راهم به ارشاد افتاده است و بی انصافی هست که بگویم بیحرمتی دیده ام.

شبستان: از نظر شما بزرگ ترین آسیبی که شعر را تهدید می کند چیست؟

به نظر من بزرگترین آسیبی که شعر امروز را تهدید میکند وجود شاعر نماهاست. از این اصطلاح برای اولین بار در مصاحبه هایم استفاده میکنم ام به شدت از این افراد و قلمشان دل پری دارم و هر کسی چند جمله نامربوط را پشت سر هم ردیف می کند ادعای شاعری میکند و امروز فضای شعر به شدت از وجود این افراد شلوغ و نابسامان است. امیدوارم مسئولان و مدیران ارشد فعال در حوزه ادبیات برای این معضل چاره ای بیندیشند.

شبستان: در چه جشنواره هایی برگزیده شده اید؟

تا به امروز به عنوان شاعر برگزیده از طرف حوزه هنری، محفل ادبی هاتف، همایش بانوان شاعر شهر ارومیه معرفی شده ام .

شبستان: در مورد کتابهایتان بفرمایید؟ و آیا براحتی چاپ میکنید؟

تا به امروز دو مجموعه شعر ساعتها صفر می شوند را در سال 97 و خودم را از خودم را در سال 99 از انتشارات آدالار منتشر کرده ام. در زمینه چاپ اشعارم با مشکل خاصی به جز چند مورد حذف اشعارم در مرحله مجوز روبرو نشده ام.

شبستان: در پایان یکی از شعرهایتان را برایمان بخوانید :

یک نمونه شعر از مجومعه خودم را از خودم

برو!

دست از سیاهی موهایم بکش

حتی

کاجهای بلند هم نمی توانند

کلاغها را

از روی شانه های زمین جمع کنند

برو!

چشمهای سیاهم را

با خشم وحشی زمستان تنها بگذار

که هر روز

خورشید را

قبل از آن که به مردمکهایم برسد

روی صورتم خط خطی کند

برو!

و لبهایم را

در صورت عروسکهای بالای شهر

از پشت شیشه ها ببوس!

گفتگو: فاطمه صمدزاده

پایان پیام/ 566

ضمیمه :

کلید ‫واژه ها:

شاعر ارومیه ای

|

سولماز طلوعی

|

آذربایجان غربی

|

به گزارش خبرنگار مهر ، عباس زارع پیش ازظهر دوشنبه در بازدید از پروژه مجتمع فرهنگی و هنری میاندرود گفت: این پروژه با 50 درصد پیشرفت فیزیکی و اعتباری بالغ بر 17 میلیارد و 830 میلیون ریال، با زیربنای هزار و 200 مترمربع درحال ساخت است.

وی با بیان اظهار اینکه همچنین این پروژه فعلاً نیمه فعال بوده و به دلیل کمبود اعتبارات و تخصیص ابلاغی، پیمانکار آن تقاضای خاتمه کار کرده است.

وی با اشاره به اینکه دولت، وظیفه تخصیص اتمام پروژه های نیمه تمام به نمایندگان حوزه های انتخابیه در کشور، گفت: رئیس مجمع نمایندگان مازندران، قول مساعد جهت تسریع در روند ساخت و تجهیز پروژه مجتمع فرهنگی هنری میاندرود را داد.

مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان ضمن قدردانی از مسؤولان استانی، آماده سازی و تکمیل پروژه مذکور را از ضروریات شهر میاندرود برشمرد وحمایت جدی مسئولان را برای تکمیل پروژه خواستار شد.

زارع همچنین از پیوستن دو شهر استان به شبکه شهرهای خلاق فرهنگ و هنر خبر داد و گفت: از هشت شهر استان که در این زمینه کاندیدا شده بودند نوشهر در بخش مد و لباس و بابلسر در بخش هنرهای تجسمی توانست به این شبکه بپیوندد.

کد خبر 5198181

حجت الاسلام سیدنورالله افشار در گفت وگو با خبرنگار فارس در چرام با اشاره به نقش شورای فرهنگ عمومی در چرام و مصوبات کاربردی اظهار کرد: شورای فرهنگ عمومی در هر شهرستان می تواند راهگشا و گره گشای مشکلات فرهنگی باشد، چرا که زیربنای همه امور اعم از سیاست، اقتصاد و...فرهنگ است.

امام جمعه چرام عنوان داشت: وجود فرهنگ ایده آل دینی بین مردم و جامعه، مدینه فاضله درست خواهد کرد، در چنین جامعه ای احساس آرامش و امنیت موج می زند، سرمایه گذاران اقتصادی به دنبال چنین مکانی برای سرمایه گذاری هستند.

وی افزود: تعدی و تجاوز به حقوق یکدیگر صورت نمی گیرد، پس فرهنگ مهم است و باید توجه ویژه به این امر صورت گیرد، عده ای از مسؤولان نسبت به نقش شورای فرهنگ عمومی کم اطلاع هستند، بعضی از مسؤولان به همین خاطر در جلسات شورا شرکت نمی کنند که قرار بر این شده اداره ارشاد ا سلامی به عنوان دبیر جلسات این موضوع را پیگیری و گزارشی به رئیس جلسه اعلام کنند.

حجت الاسلام افشار ادامه داد: آخرین جلسه شورا در فروردین 1400 مصوبات خوبی داشت، از جمله مصوباتی که موجب جلب توجه برای مردم شد این بود که اولویت واکسن کرونا برای پاکبانان شهرداری باشد.

وی در ادامه در پاسخ به اینکه چه برنامه هایی جهت پیشگیری از آسیب های اجتماعی دارید، تصریح کرد: برای جلوگیری از آسیب های اجتماعی باید نهادهای مختلف با تمام ظرفیت و توان پای کار بیایند، در شهرستان چرام ادارات با کمبودهای متعددی مواجه هستند برای مثال اداره ارشاد فقط یک نفر کارمند دارد، اداره اوقاف در شهرستان نداریم.

خطیب جمعه چرام گفت: این ساختار ناقص قطعا نمی تواند برنامه ریزی مطلوب در پیشگیری آسیب های اجتماعی داشته باشد، با همه این نواقص قرار است جلسات با معتمدین و ریش سفیدان صورت پذیرد و معتمدین با کمک مسؤولان در رفع آسیب های اجتماعی کمک کار باشند.

افشار در بخش بعدی از سخنان خود با اشاره به اشتیاق مردم چرام در خصوص انتخابات خاطرنشان کرد: معمولا در استان ما شور و شوق انتخاباتی خوب است، مردم با همه گلایه هایی که از مسئولین دولتی دارند و مشکلات اقتصادی آنها را آزار می دهد اما در انتخابات شرکت می کنند و پای صندوق رای؛ که ناموس کشور است حضور پیدا می کنند، دشمنان ما منتظر کم محبتی ما با صندوق های رای هستند که آن وقت مشکلات امنیتی و...برای ما ایجاد خواهند کرد.

انتهای پیام/82002