به گزارش ایرنا، سیدعباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در توییتی نوشت: 12 فروردین 1358 روز آشنایی و آشتی ملت ایران با صندوق رأی بود. تداوم این مسیر رمز بقای جمهوریت و اسلامیت کشور است. با تنگ نظری زمان را به عقب نبریم.

به گزارش ایرنا، در روز 12 فروردین سال 1358 نتیجه همه پرسی رای به نظام جمهوری اسلامی که با رای آری بیش از 98 درصد مردم همراه بود اعلام شد و از آن زمان به بعد این روز به نام روز جمهوری اسلامی نام گرفت.

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی نهاد کتابخانه های عمومی کشور، تفاهمنامه همکاری نهاد کتابخانه های عمومی کشور توسط علیرضا مختارپور دبیرکل نهاد کتابخانه ها و محمد خدادی معاون امور مطبوعاتی و اطلاع رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، با موضوع خرید نشریات برای کمک به تجهیز کتابخانه های عمومی به امضا رسید.

این تفاهمنامه با هدف ارتباط مستمر کتابخانه های عمومی و مطبوعات و رسانه ها، ترویج فرهنگ مطالعه از طریق مطبوعات و رسانه ها و نیز حمایت از نشریات مورد نیاز کتابخانه های عمومی منعقد شده است.

بر اساس این تفاهمنامه نهاد کتابخانه های عمومی کشور نسبت به معرفی نمایندگانی تام الاختیار برای عضویت در کمیته مشترک سیاستگذاری و خرید نشریات جهت تعیین فهرست عناوین و تعداد نسخه های نشریات مشمول طرح اقدام می کند. همچنین خرید نشریات مجله ای موردنیاز کتابخانه های عمومی از 35 تا 3550 نسخه پس از تأیید کمیته مشترک سیاست گذاری و خرید نشریات، پرداخت 40 درصد از هزینه خرید نشریات مورد تأیید کمیته مشترک، عضویت رایگان خبرنگاران معرفی شده از طرف اداره کل مطبوعات و خبرگزاری های داخلی در کتابخانه های عمومی کشور، خرید فصلنامه و کتاب های دفتر مطالعات و برنامه ریزی رسانه ها برای کتابخانه های عمومی و... از جمله تعهدات نهاد کتابخانه های عمومی کشور در این تفاهم نامه است.

همچنین معاونت امور مطبوعاتی و اطلاع رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به موجب این تفاهمنامه نسبت به همکاری با نهاد کتابخانه ها به منظور انعکاس برنامه ها و فعالیت های کتابخانه های عمومی در رسانه ها و تبلیغ فرهنگ کتابخوانی، معرفی نمایندگانی تام الاختیار برای عضویت در کمیته مشترک سیاستگذاری و خرید نشریات و پرداخت 60 درصد از هزینه خرید نشریات مورد تأیید کمیته مشترک اقدام خواهد کرد.

این تفاهمنامه تا پایان سال 1400 اعتبار دارد و درصورت توافق طرفین قابل تمدید خواهد بود.

کد خبر 5179976

صادق وفایی

به گزارش روابط عمومی و پایگاه اطلاع رسانی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان شمالی به نقل از صندوق اعتباری هنر، باتوجه به ارائه هنر کارت به اعضای صندوق اعتباری هنر در سال 1399 ، مسابقه عکاسی اینستاگرامی با موضوع تبریک نوروز به مردم ایران میان تمامی اعضای صندوق اعتباری هنر برگزار می شود .

شرایط شرکت در مسابقه

1)صفحه رسمی هنرکارت در اینستاگرام به آدرس honar.cards را فالو کنید .

2) از لحظات ناب ایام نوروز، فرهنگ و رسوم نوروزی منطقه زندگی خود و از آثار هنری هنگام خلق به همراه هنرکارت عکس بگیرید .

3)هر فرد می تواند حداکثر سه تصویر برای مسابقه ارسال نماید .

روش شرکت در مسابقه :

برای شرکت در مسابقه کافیست عکس های خود را در صفحه اینستاگرام خود با تگ #هنرکارت_بهار منتشر کنید و یا از طریق ارسال تصویر به شماره 09104884149 در واتساپ در این مسابقه شرکت نمایند .

جوایز :

جایزه ویژه: یک نفر به مبلغ پنج میلیون تومان

سه نفر اول: سه میلیون تومان

سه نفر دوم: دو میلیون تومان

سه نفر سوم: یک میلیون تومان

شرکت کنندگان برای شرکت در این مسابقه تا 31 فروردین فرصت دارند و اسامی برندگان روز عید فطر اعلام خواهد شد .

از تمامی اعضا دعوت می شود با تگ کردن صفحه هنرکارت و اشتراک پست مسابقه به آدرس : https://www.instagram.com/p/CNJ7eJDJa51/?igshid=18yofax2fau2v این رویداد را با دیگران به اشتراک بگذارند .

مدیرعامل بنیاد ملی بازی های رایانه ای معتقد است: یکی از چالش هایی که همچنان در اکوسیستم بازی کشور وجود دارد، مسئله فاصله گرفتن صنعت و دانشگاه است. به همین دلیل یکی از برنامه های اصلی در سال 1400، تقویت ارتباط این دو از طریق شکل دهی و حمایت از هسته های پژوهشی ای است که بتوانند مسئله ای از مسائل اکوسیستم را چه در سطح تولید و چه سیاست گذاری برطرف کنند.

صادق ادامه داد: توسعه آموزش بازی سازی در مراکز دانشگاهی، توسعه همکاری با شتاب دهنده های فعال در حوزه فناوری اطلاعات، توسعه مرکز رشد بازی سازی در سطح ملی، توسعه آموزش بازی سازی رایگان در شبکه آموزشی شاد به صورت سراسری، توسعه دپارتمان های تخصصی بازی سازی، توسعه زیرساخت های آموزشی برای ملی کردن بازی سازی نیز از جمله برنامه هایی است که در طرح تحول آموزشی بنیاد برای سال 1400 به آنها توجه خواهد شد.

وی در تشریح برنامه های این مجموعه در سال 1399 به خبرنگار فرهنگی ایرنا گفت: بنیاد جزو اولین دستگاه هایی بود که برنامه های سال 1399 را در سال 1398 به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تقدیم کرد. در دوره ای که کارگروه های تخصصی در بنیاد مشغول تنظیم برنامه ها بودند، هنوز کرونا با این وخامت در کشور همه گیر نشده بود. با شرایط پیش آمده در سال 1399، عملا بسیاری از برنامه ها چه از حیث بودجه ای و چه از حیث اجرایی دچار چالش شدند. با این حال خوشبختانه در مجموع برنامه های اصلی را در مواردی با کمی تاخیر یا تغییر در فُرم اجرا کردیم.

وی افزود: مجموعه بنیاد ملی بازی های رایانه ای به عنوان تنها متولی سیاست گذاری، ریل گذاری، نظارت و حمایت در حوزه بازی های دیجیتال تلاش دارد که به همه بخش های این زیست بوم و حوزه های متفاوت این اکوسیستم در قالب برنامه های کلان کوتاه مدت و بلند مدت توجه داشته باشد که برای مثال در سال 1399 حوزه اقدامات معاونت پژوهش پیمایش ملی مصرف بازی، که 10 سال است در سراسر کشور اجرا می شود، با تاخیر و برای اولین مرتبه به صورت تلفنی در کل کشور انجام شد و گزارش های مختلفی نیز از نتایج آن به انتشار رسید.

مدیرعامل بنیاد ملی بازی های رایانه ای اظهار کرد: یکی از اقدامات مهم ما در سال 1399 تهیه و ارائه پیمایش بنیاد ملی بازی های رایانه ای در مورد الگوی مصرف بازی های دیجیتال در ایران بود. براساس این پیمایش مجموع بازیکنان ایرانی به 32 میلیون نفر در سال 1398 افزایش پیدا کرده است و از مجموع 32 میلیون بازیکن، 49 درصدشان جزء کسانی هستند که هر روز بازی می کنند و 65 درصد آنها بازیکن آنلاین هستند. نتایج استخراج شده از این پیمایش همچنین نشان داد که میانگین سنی بازیکنان ایرانی به 22 سال افزایش پیدا کرده است.

رونمایی از مدرسه بازی سازان فردا در کانال شبکه آموزشی شاد رویکرد ارائه آموزش های آنلاین بازی سازی به دانش آموزان سراسر کشور را با هدف تربیت نیروی انسانی آموزش دیده در این حوزه را دنبال کرد. همزمان با آغاز به کار مدرسه بازی سازان فردا در شبکه شاد بیش از 70 هزار دانش آموز عضو آن شدند و در این مدت محتواهای آموزشی تولید شده در انستیتو ملی بازی سازی بنیاد در دو سطح مقدماتی و پیشرفته در اختیار اعضاء آن قرار گرفته است.

پژمان یکی دیگر از اقدامات بنیاد در سال 1399 را تمرکز و توجه روی موضوع سواد بازی بود اعلام کرد و افزود: در این زمینه وب سایت فهم بازی با هدف تقویت بنیان های محتوایی در خصوص ترویج سواد بازی های ویدئویی و بسترسازی جهت اشاعه الگوی فرهنگی مناسب برای مواجهه با رفتار فرهنگی بازی کردن ، رونمایی شد که مخاطبان اصلی سایت فهم بازی والدین و بازیکنان نوجوان و جوان هستند.

مدیرعامل بنیاد ملی بازی های رایانه ای گفت: در راستای تعامل با مخاطبان بازی و پاسخگویی به سوالات آنها نیز بنیاد به تازگی اقدام به راه اندازی مرکز تماس و مشاوره خود کرده است. این مرکز در ایام نوروز 1400 نیز از ساعت 9:00 تا 16:30 پاسخگوی سؤالات، پیشنهادها، انتقادات و گزارش های مصرف کنندگان، تولیدکنندگان و فعالان حوزه بازی های دیجیتال بود.

پژمان برگزاری رویدادهای بنیاد در سال 99 را تحت تاثیر شرایط همه گیری ویروس کرونا عنوان کرد و گفت: محدودیت های ناشی از رعایت دستورالعمل های بهداشتی، عملا امکان برگزاری رویدادهای مختلف مرتبط با بازی را طبق برنامه ریزی سال های گذشته از بنیاد گرفت. اما این مجموعه سعی کرد با برگزاری رویدادهای برخط، پویایی و نشاط در فضای رقابتی میان بازی سازان و بازیکنان را حفظ کند.

وی ادامه داد: یکی از مهم ترین رویدادهای بنیاد که طی چهار سال اخیر به صورت منظم برگزار شده، جایزه بازی های جدی است. برای برگزاری این رویداد از ابتدای سال با سه سناریوی مختلف شامل تماما حضوری، نیمه حضوری و تماما آنلاین برنامه ریزی شد و هرچه که پیش رفتیم با افزایش احتمال آنلاین شدن رویداد، برنامه به آن سمت حرکت کرد. در نهایت رویداد SeGaP2020 به شکل کاملا آنلاین برگزار شد. در عین حال علاوه بر تغییر شکل برگزاری این رویداد، موضوع رویداد نیز تحت تاثیر کرونا بود و مثلا در بخش هکاتون و با همکاری وزارت ورزش و جوانان و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در سه استان تهران، اصفهان و آذربایجان شرقی 46 نسخه آزمایشی بازی با موضوع مواجهه با کرونا ساختیم.

امسال اولین دوره مسابقات ورزش های الکترونیک در رشته FIFA 20 را نیز در یک همکاری مشترک با آپارت گیم برگزار کردیم که دور مقدماتی آن با توجه به شرایط کرونایی کشور آنلاین و روی پلتفرم PS4 و مرحله یک چهارم نهایی به بعد آن نیز به صورت حضوری و در شهر تهران برگزار شد. نکته مهم در خصوص برگزاری این مسابقه اینکه، با اختصاص 50 میلیون تومان جایزه نقدی برای 8 نفر برتر این مسابقه، بیشترین جایزه در میان تمام مسابقات کشوری که در یک رشته برگزار می شود، برای این رویداد در نظر گرفته شد.

پژمان بر تعامل بنیاد با دیگر نهادها و سازمان های حاکمیتی برای توسعه صنعت بازی کشور و انتقال دغدغه های این حوزه به نهادهای دیگر حاکمیتی تاکید کرد و گفت: بنیاد به منظور اثربخشی اقدامات مدیریتی خود در خصوص حمایت از فعالیت های مرتبط با صنعت بازی های ویدئویی در سال 1399 و جذب حمایت های نهادهای حاکمیتی برای ارتقا و توسعه این صنعت در کشور برنامه ریزی هایی برای برگزاری سلسه نشست هایی تعاملی با مدیران و مسئولان نهادهای دولتی و نمایندگان مجلس شورای اسلامی و امضاء تفاهم نامه های همکاری مشترک انجام داد.

این رویکرد تعاملی بنیاد در راستای معرفی اهمیت صنعت بازی و تأثیرگذاری آن در فرهنگ و اقتصاد کشور و تبیین اقدامات انجام شده توسط بنیاد در حوزه تهیه و تنظیم راهبردها و سیاست ها و برنامه ریزی و طراحی کلان در زمینه ارتقاء صنعت بازی های ویدئویی در قالب نشست های تعاملی مختلفی با مدیران نهادهای حاکمیتی و سازمان های خصوصی انجام شد.

مدیرعامل بنیاد ملی بازی های رایانه ای اظهار کرد: در این زمینه یکی از موضوعاتی که به شکل جدی در بنیاد پیگیری می شود، افزایش همکاری های علمی میان سازمانی و تقویت ارتباطات برای توسعه زیرساخت های نظری در راستای توسعه صنعت بازی و رشد تحقیقات و بازی ها به خصوص بازی های جدی است. به دنبال این هدف کلیدی، شبکه بزرگی از همکاری ها با نهادهای حاکمیتی و خصوصی طی این سال ها شکل گرفته و در حال گسترش است. این همکاری ها عمدتا در قالب تدوین تحقیقات مشترک، برگزاری مراسم سخنرانی یا پانل ها مشترک و همچنین همکاری در حمایت از یک حوزه تحقیقاتی (مانند بازی های جدی) صورت می گیرد. در سال 1399 در راستای همکاری های علمی با بیش از 40 دستگاه مختلف در صنعت، دولت و دانشگاه ارتباط برقرار شد و هرکدام نقشی را برای توسعه این زمینه در کشور بر عهده گرفتند.

وی به آغاز پویش نوروزی بازینو در سال 1400 اشاره کرد و گفت: یکی از وظایف مهم بنیاد حمایت از بازی سازان ایرانی به هدف رونق کسب وکار و افزایش تولید بازی های مناسب و با کیفیت ایرانی است. در این راستا بنیاد از دو سال پیش سازوکار ساختار حمایتی همگرا را طراحی کرد و با ایجاد این ساختار حمایتی با ارزیابی تیم ها و شرکت های متقاضی عضویت در این ساختار، حمایت ها به صورت سیستماتیک و متناسب با خدمات مورد نیاز بازی سازان و شایستگی ها در اختیار آنها قرار می گیرد. با شکل گیری ساختار حمایتی همگرا حمایت مستقیم بنیاد از پروژه های بازی ساز کنار گذاشته شده است و دیگر برای ساخت پروژه های بازی سازی هزینه مستقیمی انجام نمی دهد. در سال 1399 پس از فرایند ارزیابی 119 متقاضی عضویت در ساختار حمایتی همگرا، 68 استودیوی بازی سازی (شامل تیم ها و شرکت ها) بر پایه نتایج ارزیابی و سقف بودجه همگرا در سال جاری، حائز شرایط عضویت و دریافت رتبه شدند و51 تیم و شرکت متقاضی دیگر نیز به عضویت فراهمگرا درآمدند.

وی افزود: پویش نوروزی بازینو نیز با همین رویکرد حمایتی از بازی سازان داخلی طراحی شده و از اول فروردین 1400 با شعار سال نو، بازی نو کار خود را آغاز کرده و تا 20 فروردین 1400 ادامه خواهد داشت. این پویش با رویکرد غنی سازی اوقات فراغت خانواده ها در ایام تعطیلات نوروز و از سوی دیگر حمایت از کسب وکار بازی سازان ایرانی و رونق تولید داخلی طراحی شده است. بازی های شرکت کننده در این پویش جزء بازی های باکیفیت ایرانی هستند و تلاش ما این است که با معرفی این بازی ها و بازی سازان آنها، از طرفی انگیزه های تولید بازی های بیشتر را در آنها تقویت کنیم و از سوی دیگر کاربران بیشتری جذب این بازی های مناسب ایرانی شوند. 25 بازی در این پویش شرکت داده شده اند که 8 بازی جزء بازی های جدیدی هستند که در بهمن و اسفند 1399 منتشر شده اند؛ اما بنا به دلایل اقتصادی امکان معرفی خوب برای کاربران را پیدا نکرده اند. سایر بازی های این پویش نیز جزء بازی های پرمخاطب و با نصب بالا هستند و به تازگی به روزرسانی شده اند.

حجت الاسلام والمسلمین احمد شرفخانی، رئیس مرکز امور خیریه سازمان اوقاف و امور خیریه، در گفت و گو با ایکنا، ضمن تشریح برنامه های این مرکز در سال 99، اظهار کرد: سازمان اوقاف و امور خیریه تنها نهاد و سازمان دولتی و حاکمیتی در کشور است که در نام آن عنوان امور خیریه وجود دارد و این سازمان با امکاناتی که در اختیار دارد می تواند با استفاده از ظرفیت های مردمی سهم بسزایی در انجام این امر مهم، که انجام آن را جزء رسالت های ذاتی خود می داند، داشته باشد. همچنین، در بند هفت ماده یک قانون اوقاف، که مصوب مجلس در سال 63 است، ذکر شده هر مالی که به غیر از عنوان وقف برای امور عام المنفعه و خیریه اختصاص یافته در حکم موقوفات عامه است و چنانچه فاقد متولی باشد، با اذن ولی فقیه تحت نظارت سازمان اوقاف قرار خواهد گرفت.

شرفخانی تصریح کرد: در تمام اذن های رهبر معظم انقلاب به ریاست سازمان در دوره های قبلی و کنونی همین بند هفت بیان شده است. همچنین، ماده پنج قانون اوقاف اشاره می کند که سازمان حج و اوقاف می تواند در اموری که اداره آن به عهده سازمان است، شخصی یا هیئتی را به عنوان امین یا هیئت امنا تعیین کند و شوراهای خیریه در استان ها و شهرستان ها نیز با همین نگاه راه اندازی شده است و بر این اساس مرکز امور خیریه اقدام به ایجاد ساختار مردمی امور خیریه در 25 استان و 727 شهرستان با عنوان ستاد هماهنگی امور خیریه در استان ها و شوراهای امور خیریه در شهرستان ها با مشارکت نیروهای دغدغه مند جهادی، خیّرین، واقفان، متولیان، تشکل ها و سازمان های مردم نهاد مرتبط با امور خیر کرد که در حال حاضر 125 داوطلب خیّر در ستادهای هماهنگی امور خیریه و 1222 داوطلب خیّر در شوراهای امور خیریه مشغول ارائه خدمات خیر هستند.

رئیس مرکز امور خیریه سازمان اوقاف ادامه داد: ستاد هماهنگی و شوراهای امور خیریه تشکلی مردمی، غیرانتفاعی، غیردولتی و داوطلبانه بوده و به منظور هم افزایی و بهره گیری بیشتر از ظرفیت های مردمی، تشکل ها و مؤسسات خیریه و ظرفیت موقوفات برای محرومیت زدایی و تسهیل گری برای ارائه خدمات به نیازمندان براساس اهدافی که بدان اشاره می شود، تحت اشراف ادارات اوقاف و امور خیریه شهرستان هاست و به عنوان بازوی اجرایی و عملیاتی به صورت تخصصی فعالیت می کند. اهم موارد قابل توجه در این حوزه شامل تسهیل امر ازدواج و ترویج فرهنگ ازدواج (کمک به امر تهیه جهیزیه و خدمات برای برگزاری مراسم ازدواج)، ارائه خدمات به بیماران نیازمند و پیگیری امور درمانی و سلامت افراد خانواده های نیازمند (بیماران، سالمندان و معلولان نیازمند)، حمایت و مراقبت از ایتام، بی سرپرستان، بدسرپرستان با رویکرد توانمندسازی، خدمات دهی، کمک و حمایت از آسیب دیدگان حوادث بلایای طبیعی در منطقه، کمک به آزادی زندانیان جرائم غیرعمد و جرائم عمدی که دوره محکومیتشان را گذرانده اند ولی به علت اعسار در زندان هستند و مشارکت گیری و تلاش برای احیا و فعال سازی موقوفات و رقبات انتفاعی در حوزه های درمانی و سلامت، ایتام، بی سرپرستان، بدسرپرستان، معلولان سالمندان، پرورشگاه و آسایشگاه براساس نیت واقفان و خیّران است.

شرفخانی تصریح کرد: رویکرد ستاد هماهنگی شوراهای امور خیریه هم افزایی، هماهنگی، تسهیل گری و ارزیابی و نظارت نسبت به شوراهای خیریه، بومی سازی دستورالعمل ها و ایجاد هماهنگی و هم افزایی بین مؤسسات خیریه است. سازمان اوقاف و امور خیریه به دنبال صدور مجوز برای مؤسسات خیریه نیست، بلکه در پی گسترش شوراهای امور خیریه در شهرستان ها، بخش ها حتی در روستاها به صورت گروهی یا تخصصی است. این سازمان با راه اندازی شوراهای تخصصی خیریه در استان و شهرستان ها به دنبال هم افزایی و هماهنگی میان مؤسسات خیریه بوده و هرگز برای رقابت با مؤسسات خیریه وارد عمل نشده است و به دنبال تسهیل گری و حمایت قانونی از ایشان است. به عنوان نمونه ماده شش آئین نامه اجرایی قانون تشکیلات و اختیار سازمان اوقاف، بیان می کند: تمام مؤسسات خیریه می توانند از سازمان اوقاف برای بحث مفاصا حساب مالیاتی گواهی بگیرند .

رئیس مرکز امور خیریه سازمان اوقاف اظهار کرد: بنابراین برای ایجاد هماهنگی و هم افزایی بین مؤسسات خیریه و مجامع فعال خیریه، ضروری بود که ساختاری طراحی شود و در حال طراحی و آماده سازی پلتفرمی برای هم افزایی، هماهنگی، تسهیل گری در ارائه بهتر خدمات مؤسسات خیریه، مجامع فعال خیریه و خیّرین هستیم. فعالیت های نیکوکارانه از دیرباز رواج داشته که با ورود اسلام و توصیه مؤکد قرآن کریم به مدل های اسلامی آن، مانند وقف، بیش از پیش گسترش یافته است. این فعالیت ها تا چند دهه پیش به صورت سنتی و قائم به فرد انجام می شد، اما با ظهور ساختارهای نوین اداری در کنار تداوم فعالیت های فردی، امور خیر نیز نهادینه شده است و به صورت ساختارهای رسمی دولتی یا مؤسسات خیریه خصوصی توسعه یافت.

وی تصریح کرد: به دلیل پراکندگی مراجع ارائه مجوز خیریه، آمار دقیقی از تعداد مؤسسات خیریه و سازمان های مردم نهاد وجود ندارد. تخمین زده می شود که حدود 20 هزار مؤسسه خیریه ثبت شده در ایران وجود دارد. نبود سازوکار نظارت برای مؤسسات خیریه باعث شده است که موارد اندک فساد مالی، اخلاقی و سیاسی عده ای محدود، چهره خیریه ها و خیّرین را مورد سوءظن قرار دهد. با این حال هر ساله منابع عظیمی در حوزه خیریه و خیّران جذب و هزینه می شود که فقط می توان با جست وجو در مصاحبه ها و نشریات متوجه بعضی مقادیر شد و آمار غیررسمی نشان دهنده حجم قابل توجه این منابع است.

رئیس مرکز امور خیریه سازمان اوقاف گفت: با توجه به گستره فعالیت های نیکوکارانه، حجم زیاد منابع مالی و انسانی و نیز گسترش مطالعات علمی در این حوزه در جهان، این امر در ایران به ندرت مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است. از این رو پژوهش و فرهنگ سازی در حوزه امور خیر از مسائل مهم و دارای اولویت جامعه ایران است. لذا طی دو سال گذشته سازمان اوقاف و بنیاد خیریه راهبری آلاء به منظور گفتمان سازی و تولید دانش در حوزه امر خیر، دومین و سومین همایش ملی خیر ماندگار را با مشارکت نهادهای علمی و اجرایی در سال های 1397 و 1399 با موضوع مطالعه و ارزیابی نظام حکمرانی امور خیر در ایران برگزار کرد تا با تولید و به کارگیری دانش در حوزه امر خیر، منابع محدود خیریه ها و خیّرین، عالمانه و بهینه هزینه شود و با فرهنگ سازی بتوانیم مشکلات و معضلات جامعه را بهتر برطرف کنیم.

حجت الاسلام شرف خانی بیان کرد: همایش اخیر (سومین همایش در 11 اسفند 1399) دارای هفت محور مباحث نظری، مطالعه و ارزیابی تجربه های جهانی، تجربه های ملی، نقش نهادهای بازیگر عرصه خیر، آسیب ها و چالش های حکمرانی امور خیر، حکمرانی مطلوب امور خیر در ایران و ایده های نو بود. خیریه ها در ایران به دلیل تعدد مجوزها از نهادهای مختلف و نداشتن قوانین جامع دچار مشکلاتی هستند. سازمان اوقاف برای آسیب شناسی قوانین حاکم بر فعالیت خیریه ها و عام المنفعه ها و همچنین، برای رفع آسیب ها، طرح (آسیب شناسی حقوقی قوانین و مقررات مربوط به امور خیر و تبیین نقش سازمان اوقاف و امور خیریه در رفع آسیب ها) را در دستور کار قرار داد و با برگزاری نشست های تخصصی با مؤسسات مختلف به بررسی و ارزیابی طرح پرداخت.

رئیس مرکز امور خیریه سازمان اوقاف گفت: طرح آسیب شناسی حقوقی قوانین و مقررات مربوط به امور خیر و تبیین نقش سازمان اوقاف و امور خیریه در رفع آسیب ها به سفارش سازمان اوقاف از سوی بنیاد خیریه راهبری آلاء در چهار فصل تدوین شده است و به مباحثی همچون تحلیل روابط حقوقی اشخاص خیّر با مؤسسات عام المنفعه و آثار آن؛ تشکیل، انحلال و نظارت بر مؤسسات خیریه؛ تسهیلات قانونی مؤسسات عام و تبیین نقش سازمان اوقاف و امور خیریه در رفع آسیب های حقوقی حوزه امور خیر و عام المنفعه و محدودیت های آن می پردازد. یکی از رویکردهای مرکز امور خیریه سازمان اوقاف برای کمک به خانواده های بی بضاعت و نیازمند، آزادسازی زندانیان جرائم غیرعمد است که به علت عدم توان مالی در زندان به سر می برند. سازمان اوقاف با مشارکت سازمان زندان های کل کشور، طرح آزادسازی زندانیان جرائم غیرعمد به ویژه بانوان سرپرست خانوار را در دستور کار خود قرارداده است. در مورد آزادی زندانیان منظور افرادی هستند که جرائم غیرعمد، محکومیت مالی یا پرداخت مهریه دارند.

وی ادامه داد: افراد مختلفی به واسطه چک، عدم پرداخت بدهی، تصادفات یا بدهی ناشی از دیه صدمات غیرعمدی یا ضمانت شوهر یا ضمانت برادر و کسانی که در رفتارشان نیت مجرمانه وجود نداشته است و شاید هرگز در زندگی شان مرتکب رفتارهای نابهنجار نشده باشند به زندان می افتند. برای همین باید کمک کرد تا این افراد، بی دلیل در زندان نمانند. از پایان سال 98 تا پایان 99 سازمان اوقاف با پرداخت 89 میلیارد و 281 میلیون و 890 هزار ریال در کل کشور 1008 (یک هزار و هشت نفر) زندانی را آزاد کرده است که از این مبلغ، 36 میلیارد و 133 میلیون و 820 هزار ریال از طریق شوراهای امور خیریه با جلب و جذب مشارکت های مردمی جمع آوری و بقیه از محل موقوفات پرداخت شده است.

شرفخانی افزود: سازمان اوقاف در راستای اشاعه و ترویج سنت های اسلامی و آزادسازی زندانیان جرائم غیرعمد، تفاهم نامه ای را با ستاد دیه و حمایت از زندانیان نیازمند برای ارائه خدمات بهتر در راستای کمک به آزادسازی زندانیان جرائم غیرعمد منعقد کرده است. در ساختار جدید سازمان اوقاف به منظور دستگیری از نیازمندان و محرومان، تسهیل امر ازدواج آسان مورد توجه قرار گرفته و برنامه ریزی ها انجام شده است و تلاش می کنیم که جهیزیه مناسبی را با مشارکت مردم و خیّرین تهیه و نیز مراسم عقد و عروسی آن ها را با استفاده از ظرفیت موقوفات و مردم برگزار کنیم.

رئیس مرکز امور خیریه سازمان اوقاف تصریح کرد: شوراهای هماهنگی امور خیریه با همکاری مؤسسات و تشکل های خیریه به شناسایی زوج های جوان بی بضاعت و مستحق، که به دلیل ناتوانی در تهیه جهیزیه زندگی مشترک را شروع نکرده اند، پرداخته و با برنامه ریزی به تهیه جهیزیه برای آنان اقدام کرده است. از پایان سال 98 تا پایان سال 99 سازمان اوقاف اقدام به تهیه جهیزیه برای بیش از یک هزار و 85 زوج کرده که جمع آن 124 میلیارد 876 میلیون و 289 هزار ریال است و از این مبلغ 111 میلیارد و 853 میلیون ریال از طریق شوراهای امور خیریه در شهرستان ها با مشارکت مؤسسات و خیّرین جمع آوری شده و بقیه از محل موقوفات مرتبط با ازدواج تأمین شده که متأسفانه موقوفات موجود برای امر ازدواج خیلی محدود و اندک است.

وی بیان کرد: یکی از اقداماتی که در عرصه امور خیریه انجام می شود، طرح تحول مراکز درمانی موقوفه و خیریه است که با احیا، فعال سازی و ارتقای مدیریت بیمارستان ها و درمانگاه های تحت پوشش سازمان اوقاف و امور خیریه، طرح تحول در عرصه سلامت و درمان در موقوفات تحقق خواهد یافت. در حال حاضر آمار، اطلاعات و رتبه بندی این مراکز اعم از احیای رقبات موقوفات درمانی، احیای درمانگاه ها و بیمارستان ها به منظور ارتقای بهره وری مدیریتی در حال انجام است. همچنین جلسه مشترکی بین مسئولان سازمان اوقاف و وزارت بهداشت و درمان با حضور حجت الاسلام خاموشی، رئیس سازمان و نمکی، وزیر بهداشت، برگزار و درباره احیا و توسعه موقوفات درمانی و رفع مشکلات بیمارستان ها و مراکز درمانی موقوفه و خیریه گفت وگو شد و نیز فرایند اجرای طرح تحول مراکز درمانی موقوفه و خیریه ارائه و تفاهم نامه همکاری بین سازمان و وزارت بهداشت با هدف استفاده از ظرفیت طرفین برای دستیابی به نظام تعالی سلامت کشور و ارتقای فرهنگ وقف و سلامت منعقد شد.

رئیس مرکز امور خیریه سازمان اوقاف اظهار کرد: مجموع موقوفات درمانی فعال کشور هزار و 127 واحد درمانی و سهم موقوفات درمانی فعال کشور حدود 25 درصد کل مراکز درمانی است. به عبارتی موقوفات درمانی حدود 25 درصد در حوزه سلامت کشور نقش دارند و از بین آنها 133 واحد بیمارستان، 402 واحد درمانگاه، 237 واحد مرکز بهداشت، 41 واحد پایگاه بهداشت، 270 واحد خانه بهداشت، دو واحد داروخانه، دو واحد مرکز جراحی، سه واحد مرکز توانبخشی، سه واحد مراکز آزمایشگاهی، 14 واحد مرکز فوریت های پزشکی و 20 واحد مرکز آموزشی و اداری است.

حجت الاسلام شرفخانی گفت: از آنجا که 25 درصد مراکز درمانی کشور موقوفه هستند، جلساتی با وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی به منظور تغییر و تحول در تعرفه های درمانی برگزار شده است تا برای هر موقوفه درمانی، تعرفه جداگانه ای بر اساس ظرفیت آن موقوفه و با استفاده از ظرفیت متخصصین در نظر گرفته شود. به عنوان مثال در برخی موارد تعرفه ها آزاد و در برخی بخش ها براساس نیات واقفان باشد. همچنین نیت واقفان سلامت به تأمین دارو، هزینه های بستری بیماران نیازمند و بی بضاعت، خرید و تجهیز مراکز درمانی، بیماران خاص و ... اختصاص داده شده است. در همه استان ها و شهرستان ها می توان ردپایی را از موقوفات حوزه سلامت حداقل به صورت خانه بهداشت یا منابع پشتیبانی مانند تأمین دارو و هزینه درمان مشاهده کرد.

وی ادامه داد: سازمان اوقاف از طریق شوراهای امور خیریه، کمک های نقدی و غیرنقدی را برای تأمین بخشی از هزینه های سلامت از قبیل دارو، درمان و بستری جامعه هدف یعنی ایتام و افراد بی سرپرست و نیازمند بیمار پرداخت می کند. از اواخر سال 98 تا پایان سال 99 از محل موقوفات مرتبط 250 میلیارد و 546 میلیون ریال برای کمک به بیماران نیازمند و 150 میلیارد و نیز 292 میلیون میلیارد ریال برای ارتقا و تجهیز مراکز درمانی از محل موقوفات مرتبط هزینه شده و 40 میلیارد ریال برای خرید تجهیزات برای بیمارستان های درگیر با کرونا مساعدت شده است. همچنین، در ایام شیوع کرونا 35 بیمارستان و مرکز درمانی موقوفه در خط مقدم خدمات دهی به بیماران هستند.

رئیس مرکز امور خیریه سازمان اوقاف افزود: در راستای برنامه ریزی برای احیا و فعال سازی موقوفات و رقبات انتفاعی در حوزه های درمانی و سلامت براساس نیت واقفان پلتفرمی جامع به نام پلتفرم مدیریت بیمارستان ها و مراکز درمانی موقوفه با همکاری مرکز فناوری وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی طراحی شده است که در حال جمع آوری اطلاعات از کلیه استان ها هستیم. برنامه ریزی برای فعال سازی و احیای دارالایتام و پرورشگاه های موقوفه یکی دیگر از سرفصل های کاری مرکز امور خیریه سازمان اوقاف است و در حال برنامه ریزی به منظور فعال سازی رقبات و موقوفات برای دارالایتام های غیرفعال از طریق ساختارهای قانونی و نهادهای مرتبط همراه با استاندارهای لازم هستیم.

وی بیان کرد: بر اساس نیات واقفان، برخی از مکان ها برای ساخت دارالایتام وقف شده است، ولی برای این منظور قابل استفاده نیست و تلاش می شود که براساس نقشه طراحی شده، در آینده ساخت وساز آن مجموعه ها براساس نیات واقفان یعنی نگهداری ایتام و همچنین، اجرای برنامه های آموزشی انجام شود. پلتفرمی جامع به نام مدیریت دارالایتام و سرپرستی موقوفه طراحی شده که در حال جمع آوری اطلاعات دارالایتام و سرپرستی موقوفه از کلیه استان هاست.

رئیس مرکز امور خیریه سازمان اوقاف گفت: از اقدامات دیگر مرکز امور خیریه، کمک به افراد و خانواده های نیازمند، ایتام و بی سرپرست در قالب طرح دست های مهربانی است که شوراهای امور خیریه با شناسایی ذی نفعان این طرح و همچنین، با جمع آوری مشارکت های مردمی، خیّرین، تشکل های جهادی و عواید حاصل از موقوفات مرتبط اقدام به مساعدت می کند که با توجه به وضعیت اقتصادی و معیشتی مردم و شیوع کرونا، برای حمایت از خانواده های محروم و بی بضاعت از اواخر 98 تا پایان 99 مبلغ 640 میلیارد و 665 میلیون و 422 هزار و شش ریال هزینه شده که 440 میلیارد و 165 میلیون و 639 هزار و 672 ریال از محل موقوفات مرتبط بوده و 200 میلیارد و 499 میلیون و 802 هزار و 334 ریال از طریق شوراهای امور خیریه در قالب 535 هزار بسته معیشتی در اختیار نیازمندان قرار گرفته است که بیشترین مساعدت شوندگان، نیازمندان متأثر از شیوع کرونا هستند. همچنین، مساعدت هایی در قالب کارت هدیه در اختیار مؤسسات خیریه قرار گرفته که با شناسایی مؤسسات خیریه در میان خانواده های نیازمند توزیع شده و در راستای انجام امینانه نیت واقفان نیز 91 میلیارد و 920 میلیون ریال از محل موقوفات برای مراکز ایتام و سرپرستی هزینه شده است.

انتهای پیام

به گزارش خبرگزاری مهر ، سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی با انتشار بیانیه ای فرارسیدن 12 فروردین، سالروز استقرار نظام جمهوری اسلامی در ایران را تبریک گفت.

در متن این بیانیه آمده است: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی یوم الله دوازدهم فروردین ماه و تقارن آن با اعیاد شعبانیه را گرامی می دارد و در آغاز چهل و سومین سالروز استقرار نظام جمهوری اسلامی ایران، همراه با ملت بزرگ و شریف ایران اسلامی، یاد و خاطره امام راحل عظیم الشان و شهدای گرانقدر انقلاب اسلامی را گرامی داشته و بر تداوم راه آن عزیزان تأکید می کند.

یوم الله 12 فروردین ماه 1358 پاسخ ملت حماسه ساز به ندای امام خمینی(ره) بود که نقطه عطفی را در تاریخ اسلام و ایران گشود تا الگوی جدیدی را به زندگی بشری بر پایه تعلیمات غنی اسلامی ارائه دهد و فصل نوینی را در استکبار ستیزی و نفی ظلم تقدیم جوامع انسانی و آحاد ملت های مظلوم و ستمدیده جهان کند.

امروز نیز با پیروی از آن حماسه تاریخی و تحت رهبری حکیمانه خلف شایسته آن امام عظیم الشأن؛ حضرت آیت الله العظمی خامنه ای(مدظله العالی)، بر آن هستیم که برای به ثمر رساندن آرمان های انقلاب اسلامی و اعتلای جمهوری اسلامی ایران تمام همت خویش را به کار گیریم.

سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی نیز همگام با ملت شریف ایران اسلامی در صیانت از دستاوردهای بزرگ انقلاب اسلامی، آغاز چهل و سومین سالروز استقرار نظام اسلامی را فرصت بزرگی دانسته تا با تأسی از فرامین رهبر معظم انقلاب اسلامی، همچون گذشته، زمینه تحقق اهداف و بالندگی این نظام مقدس را در اقصی نقاط جهان فراهم کند.

کد خبر 5178973

به گزارش روابط عمومی سازمان حج وزیارت؛ متن پیام علی رضا رشیدیان رئیس سازمان حج و زیارت به مناسبت روز 12 فروردین به شرح ذیل است:

"آری "؛ پاسخی قطعی بود که در 12 فروردین ماه ملتی بزرگ و آزاده به تغییر رژیم پوسیده شاهنشاهی و حاکمیت مردمی متکی بر ارزش های الهی جمهوری اسلامی دادند.
12 مفهومی خاص برای این ملت دارد 12 برج فلک ، 12 ماه قمر ، 12 امام معصوم ،12ستون افراشته از نور ، شور شعور و 12(بهمن ) آغاز پیروزی و آزادی .
و اینک در دوازدهمین روز بهار این ملت نهالی را به خواست و انتخاب قاطع خود بر این خاک مقدس غرس کرد برآمده از دینداری و جمهوریت.روزی که کشتی تلاش این ملت در ساحل استقرار و استقلال آرام گرفت .
ملتی که برای رسیدن به این روز، سالها رنج ، شکنجه ، زندان ، تبعید ، شهادت جوانان و فرزندان خود دید وهزینه ها داد اما بر خواست خود که استقرار نظام جمهوری اسلامی بود، ایستادگی کرد و پیروز شد.
روزی که قله و نقطه آغازین مردم سالاری دینی و انتخاب محض ملتی شد که با روحیه آزادگی ،خود را از قیود نظام استبدادی و دست نشانده رها ساخته و پایه حکومتی را که شعار اصلی و محوری آن"استقلال، آزادی و جمهوری اسلامی" بود. گذارد.
بی شک این روز مظهر یکپارچگی مردم، روز شاخص مردم سالاری، جلوه جمال عدالت خواهی و آینه تمام نمای استکبار ستیزی ملت غیور ایران است.
به راستی نظام جمهوری اسلامی برخاسته از رای مردم و محصول اراده ملتی است که در 12 فروردین 58 در رفراندومی بینظیر با عزم تاریخی خود بزرگترین حماسه سیاسی را در سایه انسجام ، اتحاد ، عزت و اقتدار رقم زدند انتخابی که نقطه کمال و اوج انقلاب مردم ایران بود.
حاکمیت نظام مقدس مردمسالار جمهوری اسلامی دستاورد عظیم این روز است که ملت با همراهی همیشگی خود از آن زمان تا به امروز از این شجره طیبه حفاظت و حراست کرده و روز به روز بر اقتدار و قوت آن افزوده و در طول این 40 و اندی سال متحد ، مسنجم ، راسخ بر عهد و پیمان خود ایستاده است.
روزی که به بیان بنیانگذار فقید جمهوری اسلامی امام خمینی (ره) ایام الله است و امروز بیش از هر زمان باید آن را و دستاوردهای حاصله را پاسداشت.
اما این پاسداشت جز به مرور داشته ها ، اصول و پایه های انقلاب و ارزش هایی ولایی که مردم بدان رای " آری " دادند وتوجه به دستاوردهای حاصله نظام طی این سالها و بیش و پیش از آن پایبندی به ارزش های دینی و انقلابی ، اصلاح و تعالی عملکردها در راستای پیشرفت جامعه ،توسعه عدالت ،آزادی ، رفاه ، استقلال نیست که این ملت در یوم الله 12 فروردین بدان رای قاطع دادند.
اینجانب و فرزندان شما در سازمان حج و زیارت ضمن تجدید بیعت با شهدا که برای تحقق نظام جمهوری اسلامی و حفظ و حراست از آن ارزشمندترین داشته های خود را فدا کردند و امام راحل (ره) و خلف صالح ایشان رهبر معظم انقلاب ضمن تبریک این عید بزرگ همت خود را به کار می بندیم و امید است همه دست به دست همه داده تا در سالی که به "تولید،پشتیبانی ها و مانع زدایی ها "نام گرفته در کنار سایر مجموعه ها و گروه های مردمی یکپارچه در مسیر توسعه، پیشرفت، آسایش و اتحاد و عدالت این ملت و کشور گام برداریم.
و سال پیش رو به جشنواره ای زیبا از همدلی واتحاد برای پیشرفت و توسعه، عزت و سربلندی و تحول بزرگ و به نوعی جهش تولید و رفاه برای ایران و ایرانی کنیم.

به گزارش خبرگزاری مهر ، سازمان اوقاف و امور خیریه در پیامی فرا رسیدن دوازدهم فروردین؛ روز جمهوری اسلامی ایران را تبریک و تهنیت گفت.

در این پیام تبریک آمده است:

از روزی که مردم پای صندوق های رأی حاضر شدند و با رأی قریب به صد درصدی و قاطع خود به نظام جمهوری اسلامی ایران مشروعیت بخشیدند استبداد شاهنشاهی به قعرتاریک تاریخ پیوست و شرایط برای مشارکت سیاسی مردم فراهم شد.

از روز دوازدهم فروردین 1358 تا به امروز بارها و بارها از انتخابات ریاست جمهوری گرفته تا انتخابات مجلس شورای اسلامی، مجلس خبرگان و شوراهای اسلامی همواره شاهد مشارکت حداکثری و پررنگ آحاد ملت شریف ایران بوده ایم. قطعاً مردم ایران در انتخابات امسال نیز با حضور پرشور خود دشمنان انقلاب را بار دیگر ناامید و سرخورده خواهند کرد.

سازمان اوقاف و امور خیریه فرا رسیدن روز جمهوری اسلامی را به تمام مردم انقلابی ایران عزیزمان تبریک و تهنیت می گوید و امیدوار است در گام دوم انقلاب اسلامی و سال تولید، پشتیبانی ها و مانع زدایی ها همچون گذشته با برنامه ریزی مناسب، ارتقای بهره وری موقوفات و حمایت از فعالیت های دانش بنیان نقش بسزایی در رونق تولید و خودکفایی اقتصادی داشته باشد.

کد خبر 5178945

رییس و امور خیریه درباره بازگشایی و در ایام پیش رو توضیحاتی را ارائه کرد.

به گزارش رکنا، حجت الاسلام و المسلمین سید مهدی خاموشی در این باره گفت: مانند سال گذشته، تابع ستاد ملی مقابله با کرونا هستیم، چون مقام معظم رهبری فرموده اند که حرف این ستاد فصل الخطاب است.

گفتی است؛ سال گذشته ستاد ملی مقابله با کرونا به مساجد و اماکن مذهبی اجازه داد که با رعایت دستورالعمل های بهداشتی در ایام ماه مبارک رمضان به فعالیت بپردازند.

حوادث اختصاصی رکنا را اینجا بخوانید:

به گزارش تهران رسانه ؛ پس از موافقت ستاد ملی مقابله با کرونا مبنی بر انتقال مشاغل تئاتر از گروه سه به گروه دو مشاغل ، سه اثر نمایشی از این هفته در تالارهای چهارسو، سایه و قشقایی تئاتر شهر به صحنه می روند.
بنابر اعلام روابط عمومی مجموعه تئاتر شهر، پیرو جلسه عصر چهارشنبه 11 فروردین ماه 1400 و پیگیری معاونت امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و اداره کل هنرهای نمایشی و موافقت ستاد ملی مقابله با کرونا مبنی بر انتقال مشاغل مربوط به تئاتر از گروه سه به گروه دو مشاغل، سه اثر نمایشی این هفته در تالار های چهارسو، قشقایی و سایه مجموعه تئاتر شهر میزبان مخاطبان تئاتر خواهند بود.
در تالار چهارسو تئاتر موزیکال جنگ و صلح به نویسندگی، طراحی و کارگردانی میثم یوسفی از روز سه شنبه 17 فروردین ماه سال 1400 ، ساعت 19 ، مدت زمان 40 دقیقه و قیمت بلیت 40 هزار تومان روی صحنه می رود.
شاهین علایی نژاد ،مهناز غمخوار ،محمد صمدی ،مصطفی ایزدی ،پریسا فلاح زاده، مرتضی حقی، هومن قاسم خانی گروه بازیگران و بازی دهندگان نمایش را تشکیل می دهند، این در حالی است که فرید نوایی آهنگساز، علی پاکدست، مریم اقبالی طراح و سازندگان ماسک و تن پوش ، مرضیه سرمشقی و رفعت هاشمی سی سخت طراحان پوستر و بروشور، رضا خضرایی شاد طراح نور، نیلوفر عبدالعلیان طراح و سازنده عروسک های بخش سایه، محمد شباهنگ شاعر، یاسر بیات نوازنده تمبک و کمانچه، عرفان خزایی نوازنده تار، مرتضی برزگرزادگان برنامه ریز و دستیار کارگردان، علی رضایی دستیار کارگردان، احمد احمدی و زهرا دوستی دستیاران کارگردان، مهدی صالحی عکاس، جواد دهقان ساخت تیزر، آرش بختیاری زاده ومریم باطنی روابط عمومی دیگر اعضای گروه اجرایی نمایش هستند .
در خلاصه داستان تئاتر موزیکال جنگ و صلح آمده است: در مجلس بزمی دو خانواده سازهای سنتی (ایرانی )و کلاسیک (فرنگی) در حال اجرای موسیقی هستند که دو ساز جوان کمانچه از خانواده سازهای ایرانی و چنگ از خانواده سازهای کلاسیک رخ در رخ یکدیگر قرار گرفته و یک دل نه صد دل عاشق و واله و شیفته یکدیگر می شوند اما با توجه به اختلافات بین فرهنگی و خانوادگی شان با ممنوعیت خانواده هایشان مواجه می شوند.
مِرفی عنوان دیگر نمایش جدید مجموعه تئاتر شهر است که از روز یکشنبه پانزدهم فروردین ماه در تالار سایه مجموعه تئاتر شهر به نویسندگی سپیده ضیایی و کارگردانی نگین ضیایی پیش روی مخاطبان قرار می گیرد.
در این نمایش که ساعت 18:45 با مدت زمان 60 دقیقه و قیمت بلیت 30 هزار تومان روی صحنه می رود، ( به ترتیب حروف الفبا) حامد ادوای ، نیما انصافیان ، ساجده حمیدی منزه ، شادی ضیایی، رضا مرشد ، امین موحدی پور به عنوان بازیگر حضور دارند.
گروه تئاتر واسومانی (تهیه کننده)، سیروس تاجبخش صدا، امیرمرسلی مدیر تولید، بهگل شهیدی و فرنوش نادرپور گروه کارگردانی، رضابصیرزاده طراح صحنه، شادی ضیایی طراح صحنه، لیلا سرنی طراح گریم، میثم صفری طراح نور، روزبه خورزنی صدا و موسیقی، رضا جاویدی عکاس، سجاد داغستانی طراح پوستر و بروشور، محمد دادفر مدیر صحنه، امیر قالیچی مشاور امور رسانه و تبلیغات، مجید نیرومند ساخت تیزر، هدی نجفی نقاشی و گرافیک دیگر عوامل اجرایی تئاتر مرفی را تشکیل می دهند که پیش از این در بیست و دومین جشنواره تئاتر دانشگاهی ایران به عنوان یکی از آثار برگزیده معرفی شده بود.
در خلاصه نمایش آمده است: در عین حال که نمیشه انتظار داشت اوضاع بهتر بشه، دست کم لزومی نداره واهمه داشته باشیم که چیزی بدتر بشه. اوضاع همیشه همونطور که هست باقی می مونه. به این ترتیب، خارج از وجود خود مِرفی، دست کم پنج نفر به مِرفی نیاز دارن.
از روز سه شنبه 17 فروردین ماه نیز یک اثر جدید با عنوان نمایش کنسرت مرگ گرم به نویسندگی، طراحی و کارگردانی محمدرضا عطایی فر ساعت 18 به مدت زمان 90 دقیقه و قیمت بلیت 40 هزار تومان اجرای خود را در تالار قشقایی تئاتر شهر آغاز می کند.
( به ترتیب اپیزود) : اپیزود یک: زری اماد ، محسن زرابادی ، اپیزود دو: مهتاب باجلان، علی حیدری ، دانیال بلوری، اپیزود سه : محمد هادی عطایی ، خسرو کشاورز ، محمدباقر صفانور ، بیتا شیری ، اپیزود چهار: حسین میرزاییان ، محمدرضا عطایی فر، الهه جوانمهر ، اپیزود پنج : علی یعقوب زاده ، الناز مکاری ، اپیزود شش: زری اماد ، رعنا حسین دخت ، رهام شریفی ، اپیزود هفت: محمد آسایشلو، مهدی اشتری ، فائزه رجبی ، احسان حاجیان ، پرنیا عسگری ، بیتا شیری ، سپهر صفرخانی، سهیل صفرخانی ،آرمین میرزایی، پارسا شیرازیان ، علیرضا عرب ، علیرضا اسلامی گیلانی گروه بازیگران نمایش را تشکیل می دهند.
رضا شاپور زاده طراح صحنه و لباس، المیرا رضی زاده دستیار کارگردان و برنامه ریز، رضا خضرایی طراح نور، شقایق فرشته مدیر روابط عمومی، آصف جاودان فر، وندا عفوی منشی صحنه، کیمیا رضایی، مسیح کامرانی، سارا واحد نوعی، سپهر صفرخانی، سهیل صفرخانی، سارا واحد نوعی ، مبین هاشمی، یگانه حسینی، دستیاران طراح صحنه و لباس، فرشاد فیضی، روسانا اربابی، روزبه سلطانی گروه عکاسان، محمد قربانی تدوین گر و نریتور ، فاطمه عطار باشی و محمد قربانی گویندگان، مسیح کامرانی طراح تراکت، مرجان عطایی فر طراح پوستر، بروشور و ساخت کلیپ هم به عنوان عوامل اجرایی در این اثر نمایشی حضور دارند.
روایت داستانی نمایش کنسرت مرگ گرم از دهه چهل آغاز شده و تا دهه 1400 ادامه خواهد یافت . این نمایش به صورت داستان گو در هفت اپیزود با زبان موسیقی ، رخدادهای مهم هر دهه را روی صحنه روایت می کند.

به گزارش ایرنا از روابط عمومی دفتر موسیقی، دو آلبوم درنا و تجنیس به روایت در این دو هفته مجوز انتشار گرفتند.
موسیقی این آلبوم ها از مقام های موسیقی شمال خراسان و نواخته شده به روایت رحیم رضایی یکی از نوازندگان این خطه است و از آهنگساز این مقام ها نامی در دست نیست.
آلبوم حصار شب به آهنگسازی و خوانندگی نیز از آلبوم هایی است که در این دو هفته مجوز انتشار گرفته است.
برای این آثار فقط مجوز انتشار صادر شده و زمان انتشار آنها در اختیار مالک اثر است.

به گزارش ایسنا، از اواخر اسفند ماه اعلام شد چند اثر نمایشی اجرای خود را روز هشتم فروردین سال 1400 آغاز می کنند. هنوز خانواده تئاتر در کار تبریک سال نو و البته تبریک روز جهانی تئاتر (7 فروردین برابر با 27 مارس) بودند که ناگهان خبر رسید به دلیل تغییر وضعیت تهران از زرد به نارنجی (افزایش شیوع کرونا)، بنا بر تصمیم ستاد ملی مقابله با کرونا تمام مشاغل گروه سه که سینما و تئاتر هم جزو آن بودند، تا اطلاع ثانوی تعطیل است. طبیعتا می توان تصور کرد کسانی که در کل سال 1399 بارها فعالیت شان تعطیل شده بود، چه حالی پیدا کردند ولی خوشبختانه با پیگیری هایی که انجام شد، شامگاه 11 فروردین ماه مشخص شد سینما و تئاتر بعد از یک سال به مشاغل گروه دو منتقل شدند و دست کم فعلا شرایط کمی مساعدتر به نظر می رسد.

البته همین تعطیلی کوتاه مدت سبب شد نمایش ها با چند روز جابه جایی روی صحنه بروند و حالا قرار است تعدادی از این نمایش ها از فردا، یکشنبه 15 فروردین ماه اجرای خود را آغاز کنند.

مجموعه تئاتر شهر سال نو را با اجرای دو نمایش آغاز می کند.

در تالار چهارسو، تئاتر موزیکال جنگ و صلح به نویسندگی، طراحی و کارگردانی میثم یوسفی از روز 15 فروردین راس ساعت 19 و با مدت زمان 40 دقیقه روی صحنه می رود.

در خلاصه داستان این نمایش آمده است: در مجلس بزمی دو خانواده سازهای سنتی (ایرانی )و کلاسیک (فرنگی) در حال اجرای موسیقی هستند که دو ساز جوان کمانچه از خانواده سازهای ایرانی و چنگ از خانواده سازهای کلاسیک رخ در رخ یکدیگر قرار گرفته و یک دل نه صد دل عاشق و واله و شیفته یکدیگر می شوند و با توجه به اختلافات بین فرهنگی و خانوادگی شان با ممنوعیت خانواده هایشان مواجه می شوند.

مِرفی عنوان دیگر نمایش جدید مجموعه تئاتر شهر است که از روز 17فروردین ماه در تالار سایه روی صحنه می رود.

این نمایش به نویسندگی سپیده ضیایی و کارگردانی نگین ضیایی، پیش از این در بیست و دومین جشنواره تئاتر دانشگاهی ایران به عنوان یکی از آثار برگزیده معرفی شده بود.

در خلاصه داستان آن آمده است: در عین حال که نمی شه انتظار داشت اوضاع بهتر بشه، دست کم لزومی نداره واهمه داشته باشیم که چیزی بدتر بشه. اوضاع همیشه همونطور که هست باقی می مونه. به این ترتیب، خارج از وجود خود مِرفی، دست کم پنج نفر به مِرفی نیاز دارن.

مرفی ساعت 18:45 با مدت زمان 60 دقیقه روی صحنه می رود.

قرار است در چند روز آینده، نمایش کنسرت مرگ گرم به نویسندگی، طراحی و کارگردانی محمدرضا عطایی فر هم اجرای خود را در تالار قشقایی آغاز کند.

لباس جدید پادشاه در سنگلج

اما تماشاخانه قدیمی سنگلج بهار خود را با اجرای نمایش لباس جدید پادشاه نوشته فرزاد فخری زاده و کار لادن نازی آغاز می کند. این اثر نمایشی ساعت 18 به مدت زمان 75 دقیقه اجرا می شود.

عمو لاورورف و هار به ایرانشهر آمدند

هار نام نمایشی است به نویسندگی، طراحی و کارگردانی حسین پوریانی فر که از 17 فروردین در تالار استاد سمندریان اجرا می شود.

در خلاصه داستان این نمایش آمده: این کت واک است...

نمایش هار ساعت 18 و سی دقیقه به مدت یک ساعت روی صحنه می رود.

در سالن استاد ناظرزاده هم نمایش عمو لاوروف از 18 فروردین اجرای خود را آغاز می کند. نمایشی به نویسندگی و کارگردانی امیر امیری که در خلاصه داستان آن آمده: اگر به شما بگویند فقط یک ساعت برای زندگی کردن وقت دارید چه می کنید؟

این نمایش ساعت 20 به مدت یک ساعت اجرا می شود.

قصه باباکرم را در تالار محراب ببینید

تالار محراب هم میزبان نمایش باباکرم نوشته فرهاد نقدعلی و کار وحید شاهینی است که در خلاصه داستان آن آمده: داستان زندگی باباکرم شخصیت اصلی ترانه باباکرم و چگونگی به وجود آمدن شعر و ملودی این ترانه در غالب انواع سبک های نمایش ایرانی از جمله تخت حوضی، تعزیه مضحک، نقالی، خیمه شب بازی، شهر فرنگی ، لال بازی، پیش پرده خوانی و غیره،این نمایش از 18 فروردین ساعت 18 و سی و به مدت 100 دقیقه روی صحنه می رود.

بهار شهرزاد با سه نمایش شروع شد

پردیس تئاتر شهرزاد هم این روزها میزبان سه نمایش تلخک و قندک ، بیست تومنی و ریورساید درایو است.

تلخک و قندک به نویسندگی داوود فتحعلی بیگی و کارگردانی شایان طهماسب پور ساعت 18 و سی دقیقه در سالن ارکیده به صحنه می رود.

این نمایش راویتی کمدی و ایرانی است و سرگذشت دو نفر (شخصیت های سیاه نمایش) است که در جستجوی کار به هنگام کفتر پرانی برای انتخاب حاکم یک ساله وارد شهری می شوند. تلخک به امارت می رسد و قندک در شهر آواره می شود.

در سالن صنوبر نیز نمایش ریورساید درایو نوشته وودی آلن با ترجمه محمدرضا اوزار و کارگردانی مرتضی برزگرزادگان ساعت 19 به صحنه می رود.

این نمایش داستان یک نویسنده هالیوودی است که در اطراف شهر یک جای خلوت با زنی قرار ملاقات دارد تا اینکه یک ولگرد کارتن خواب مزاحم آنها می شود.

در تالار صنوبر نمایش بیست تومنی نیز به نویسندگی و کارگردانی محمدرضا آزادفر ساعت 18 به صحنه می رود.

این نمایش که محمدرضا آزادفر تنها بازیگر آن نیز هست، داستان سه رفیق است که از کودکی با هم هستند و در زمینه تئاتر فعالیت می کنند و ماجراهایی برای آنها پیش می آید.

افتتاح رسمی عمارت نوفل لوشاتو با متنی از استادمحمد

عمارت نوفل لوشاتو با نمایش شب بیست و یکم که نخستین پروژه تئاتری تولید شده از سوی این مجموعه نمایشی است، فعالیت رسمی خود را آغاز می کند.

این نمایش بر اساس متنی از محمود استادمحمد با طراحی و کارگردانی مهدی رضایی و مهدی خالدی روی صحنه می رود که در خلاصه داستان آن آمده است: بیست و یک روز طول می کشه تا خون، بشه خون مادرزاد.

ساختمان جدید عمارت نوفل لوشاتو در خیابان حافظ، خیابان نوفل لوشاتو، نبش تقاطع رازی، پلاک 18 واقع شده است.

یک مهمانی تاریخی در تماشاخانه ملک

نمایش مشاهیر نوشته و کارافشین واعظی از 15 فروردین در تماشاخانه ملک روی صحنه می رود.

در خلاصه داستان این نمایش آمده: کلئوپاترا، تیمور لنگ، خیام نیشابوری، زیگموند فروید، فان بتهوون، مادام ترزا، فریدا کالو و مرلین مونرو به مهمانی اُستاد آمده اند.

این نمایش ساعت 18 و سی دقیقه و به مدت 75 دقیقه اجرا می شود.

داستان هایی عاشقانه و رویایی در خانه نمایش مهرگان

رویای یک نویسنده کار میثم ترکمند، نمایشی است که در خانه نمایش مهرگان روی صحنه می رود و در خلاصه داستان آن آمده: مردم شهر در انتخابات جمع شده اند و رای دادند که چه کسی را بکشند تا اینکه پدر تصمیم گرفت.

این نمایش ساعت 19 و سی دقیقه و به مدت 70 دقیقه اجرا دارد.

چهرازی نوشته مهدی راستی و کار کامبیز نیک آمیز هم دیگر نمایش این مجموعه است که ویژه تماشاگران بالای 18 سال روی صحنه می رود.

خلاصه داستان این نمایش به این شرح است: آسایشگاهی که در دل آن هر شخصی به گناه های متفاوت سه روز دیگر می بایست اعدام شود، مگر اینکه عشق برگردد. چون تنها راه نجات عشق است. این نمایش ساعت 17 و سی به مدت زمان یک ساعت اجرا می شود.

زیر آسمان پاریس نوشته و کار پیروز میرزایی دیگر نمایشی است که در این سالن اجرا دارد و در خلاصه داستان آن آمده: زن و مردی خوشحال در فرانسه فقط آرزو می کنند و هیچ وقت به آرزویشان نمی رسند و ...

این نمایش ساعت 19 و به مدت یک ساعت روی صحنه می رود.

متنی از چرم شیر در تماشاخانه هیلاج

همه چیز می گذره، تو نمی گذری نمایشی است نوشته محمد چرم شیر که با بازی و کارگردانی حسن طبیب زاده از 18 فروردین در تماشاخانه هیلاج روی صحنه می رود و در خلاصه داستان آن آمده: نشسته است و با چشمانش لبخند می آورد. اسبش ترانه ای می خواند. شاید در این ایستگاه از تاریخ پیاده شدیم.

این نمایش ساعت 19 و به مدت 40 دقیقه در تماشاخانه هیلاج به نشانی: کریمخان، خیابان ایرانشهر، کوچه مهاجر، پلاک 22 اجرا می شود.

قصه سیاه و سلطان در تماشاخانه اهورا

سیاه و سلطان به نویسندگی و کارگردانی سید امیر سیدزاده نمایشی است که در تماشاخانه اهورا روی صحنه می رود و داستان بدین شرح است: سلطان که به واسطه بیماری و توصیه حکیم دربار برای استحمام به چشمه ای شفابخش با خواص درمانی و جادویی می رود تا از بیماری رهایی یابد، در آنجا سیاه که برای بردن آب کنار چشمه آمده با دیدن لباس های پر زرق و برق آنها را پوشیده و درباریان سیاه را اشتباها به جای سلطان به کاخ می برند. همسر سیاه که از تاخیر سیاه نگران شده لب چشمه آمده و سلطان را که از روی اجبار لباس های سیاه را بر تن کرده و به روستا و خانه خود می برد و...

این نمایش ساعت 17 و سی و به مدت هفتاد دقیقه اجرا می شود.

انتهای پیام

گروه مد و لباس هنرآنلاین: خوراک؛ پوشاک؛ مسکن... نیازهایی اولیه که از دیرباز به عنوان مهم ترین ارکان و مؤلفه های حفظ بقا در سایر جوامع بشری مطرح بوده است.

حال آنکه تاریخ نشان می دهد هیچ کدام از جریانات سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی و همچنین هیچ یک از مخاطرات طبیعی و غیرطبیعی در سطح جهان نتوانسته است این نیازها را در زندگی افراد کمرنگ کند هرچند که بدون شک کیفیت آن ها را دستخوش تغییر قرار داده است.

در این میان بیش از یک سال است جهان با بحرانی دست وپنجه نرم می کند که بسیاری از معادلات را در عرصه های گوناگون بر هم ریخته هرچند که از همان بدو ظهور، پیام آور ایجاد تحولاتی بنیادی در امور گوناگون از جمله موضوعات فرهنگی و هنری بود.

حوزه مد و لباس نیز که از سال 1385 و با تصویب قانون ساماندهی مد و لباس کشور، روندی رو به رشد در تمامی بخش ها به ویژه عرصه های علمی دانشگاهی و طراحی را پشت سر گذاشته بود، از قاعده کرونا مستثنی نشد و در بخش های گوناگون شاهد تحولاتی بسزا بود.

نکته حائز اهمیت آنکه از همان بدو شیوع ویروس کرونا در کشور، یکی از کارهای خودجوش و ارزشمند فعالان این عرصه، تغییر خطوط تولید به سمت جریان تأمین ماسک و گان پزشکی بود که نه تنها سبب شد کشور در این بخش به سطح خودکفایی رسد که شاهد صادرات این محصولات به همت فعالان عرصه مد و لباس نیز بودیم.

این جریان از جایی به بعد به ویژه از زمانی که احتمال ماندگاری و حیات کرونا در ماه ها و سال های پیش رو به یقین نزدیک شد، رنگ و رویی هنری به خود گرفت و دیگربار هنرمندان عرصه مد و لباس بودند که با تکیه بر نبوغ و خلاقیت مثال زدنی خود، ماسک هایی را که این بار به عنوان یکی از ملزومات پوششی و ثابت افراد شناخته می شدند را به انواع طرح ها و رنگ ها و دوخت های سنتی کشورمان مزین ساختند.

و اما یکی دیگر از اثرات و تبعات شیوع ویروس کرونا در جریان آموزش در عرصه مد و لباس کشور به چشم خورد؛ آنجایی که همچون دیگر بخش ها چه در وزارت آموزش وپرورش و چه در نظام عالی آموزش، طرح توسعه آموزش مجازی به شکلی جدی مطرح و بر اساس آن مقرر شد جهت جلوگیری از شیوع هر چه بیشتر ویروس کرونا، تمامی مدارس، دانشگاه ها و آموزشگاه ها شیوه آموزش خود را از شکل حضوری به سمت مجازی سوق دهند.

این فرایند در ابتدای امر با چالش هایی مواجه بود ازجمله آنکه علی رغم ایجاد زیرساخت های آموزش مجازی در برخی مدارس و دانشگاه ها اما با توجه به افزایش میزان بهره برداری از زیرساخت های موجود اعم از نرم افزاری و سخت افزاری، امکانات موجود پاسخگوی نیاز به وجود آمده نبودند هرچند که خیلی زود و با همراهی تمامی بخش های متولی، این جریان به سمت و سویی درست هدایت شد و تقریباً در نیمه دوم سال 99، شاهد رشد و توسعه آموزش مجازی در عرصه مد و لباس کشور بودیم که ازجمله مزایای آن می توان به ایجاد عدالت آموزشی و دسترسی آحاد علاقه مندان به این حوزه اشاره کرد.

درعین حال یکی از مهم ترین موضوعات موردتوجه دیگر در حوزه مد و لباس از زمان شیوع ویروس کرونا به امر برپایی نمایشگاه ها و برگزاری جشنواره ها اختصاص داشت و لازم بود به منظور جلوگیری از تعطیل شدن آن ها تمهیداتی اندیشیده شده و برنامه ریزی ها به سمت و سویی متفاوت با دیگر سال ها سوق داده شوند.

بااین همه و به دلیل غافل گیر شدن مسئولان و متولیان برگزاری این رویداد، نبود زیرساخت های لازم جهت برپایی نمایشگاه هایی همچون نمایشگاه عفاف و حجاب و همچنین لباس عاشورایی سبب شد که این رویدادها آن گونه که بایدوشاید نتوانند در قیاس با سال های قبل مسیر رو به رشدی را طی کنند هرچند که در نخستین گام، چنین روندی قابل پیش بینی بود و از حق نباید گذشت که پرداختن به این موضوعات در حد بضاعت و برپایی این رویدادها در همان شرایط خاص نیز امری قابل ستایش است.

کما اینکه بسیاری از فعالان عرصه مد و لباس به ویژه جامعه علمی دانشگاهی و طراحان بر این مهم صحه گذاشتند که برخی تعطیلات آموزشی و رویدادی به وجود آمده در پی شیوع ویروس کرونا سبب شد که فرصت مناسبی جهت انجام امور پژوهشی و زیرساختی در بخش های مختلف به وجود آید و افرادی که از این فرصت نهایت بهره را بردند، در ماه های پایانی سال گذشته و در شرایط تثبیت اوضاع حاکم، موفق شدند بهره برداری لازم را در تمامی ابعاد طراحی، آموزش، تولید و غیره از این جریان ببرند.

به طور مثال یکی از مهم ترین رخدادهای سال گذشته و در همان ماه های نخست شیوع ویروس کرونا، اعطای مجوز رسمی از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به نخستین انجمن فرهنگی و هنری موضوعی در عرصه مد و لباس با عنوان انجمن فرهنگی و هنری طراحان و تولیدکنندگان پوشاک مدارس ایران بود که البته از ماه ها قبل تر به همت جمعی از فعالان این عرصه با هدف ساماندهی و استانداردسازی لباس فرم دانش آموزان سراسر کشور تشکیل شد و در ماه های اخیر با وجود تعطیلی مدارس، این انجمن در بخش های گوناگون از جمله طراحی، الگوسازی، ایمنی و سلامت، تولید، صنعت و فناوری، روانشناسی، جامعه شناسی و همچنین حوزه مهم و حیاتی آموزشی، اقدام به ایجاد زیرساخت های لازم کرد و امید آن می رود به لطف شکل گیری چنین تشکلی با رویکرد و نگاه تخصصی به موضوع پوشاک مدارس، در سال های بعد شاهد رساندن نخستین لباس اجتماع فرزندان ایران زمین به استانداردهای لازم در تمامی بخش ها باشیم.

و اما درگذر از اهم اخبار و گزارش های عرصه مد و لباس کشور طی سال 99، می توان به عرصه تولید و صنعت اشاره کرد. به هرروی کرونا در همان بدو امر تأثیر خود را بر بازار پوشاک نیز گذاشت هرچند که همان گونه که در مقدمه مطلب عنوان شد، این ویروس و نه هیچ عامل دیگری نمی تواند صورت مسئله نیاز به پوشاک را پاک کند اما به هرروی به دلیل کاهش نسبی تقاضا، جامعه تولید حق داشت که نسبت به آینده تولید پوشاک کشور در تمامی بخش ها نگران باشد.

البته که در این بخش بدون شک موضوعات اقتصادی در درجه نخست اهمیت قرار می گیرد. اینکه یک بحران تا چه اندازه می تواند تهدیدی جدی برای تأمین حقوق و مزایای منابع انسانی در تمامی بخش ها باشد هرچند که علی رغم بسیاری از مشکلات و ناکامی ها در این عرصه نیز جمع کثیری از فعالان عرصه تولید و صنعت با تکیه نبوغ و نوآوری در شرایط حاکم توانستند چرخ صنایع خود را همچنان بر مدار موفقیت بچرخانند و از ورود هرگونه آسیب جدی به صنعت نساجی و پوشاک جلوگیری کنند.

هر چند سال گذشته به لحاظ کمی، شاهد کاهش چشم گیر در امر برگزاری رویدادهای عرصه فرهنگ و هنر ازجمله مد و لباس باهدف حفظ سلامت آحاد جامعه فعال و همچنین طیف وسیع مخاطبان بودیم بااین همه تورق اخبار و گزارش های انتشاریافته در فصل زمستان نشان داد که در همین شرایط نیز می توان به تحقق رخدادها به شکلی عینی و عملی امیدوار بود هرچند که بدون شک رعایت پروتکل های بهداشتی مهم ترین کلیدواژه این رخدادها بود.

در خاتمه باید گفت سال گذشته در حالی شاهد برگزاری سومین جشنواره ملی لباس کودک و نوجوان و همچنین دهمین جشنواره بین المللی مد و لباس فجر بودیم که هر گونه رخدادی در این رویدادها منوط به دریافت مجوز از ستاد ملی مبارزه با کرونا بود؛ بااین همه هر دو رویداد به همت کارگروه ساماندهی مد و لباس کشور در ذیل معاونت امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بدون شک با همراهی و مساعدت خانواده هنرمند، پویا و فعال مد و لباس از سراسر کشور برگزار شد و همین امر نشان داد که جامعه فرهنگ و هنردوست ایران تحت هیچ بحرانی حتی در ابعاد و اندازه های نامشخص کرونا از حرکت به سمت پیشرفت باز نخواهند ایستاد.

تهران (پانا) - معاون هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از راه اندازی 10 هنرستان جدید در استان های مختلف خبر داد و بابیان اینکه هنرستان های هنرهای زیبا با تاریخ بیش از یکصد سال سابقه درخشان در آموزش هنر بسترهای مهمی هستند بر حفظ و توسعه آن تأکید کرد. سید مجتبی حسینی از بودجه محدود این معاونت علی رغم گستردگی فعالیت های آن سخن گفت.

سیدمجتبی حسینی در گفت وگو با پانا درباره دغدغه های معاونت هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در سالی که گذشت سخن گفت.

حدود دو سال پیش جلسات و مذاکراتی از طرف معاونت امور هنری و دفتر برنامه ریزی و آموزش های هنری برای مسائل هنر در آموزش وپرورش و هنرستان ها انجام شد و درنهایت به امضای تفاهم نامه میان دو وزارتخانه آموزش وپرورش و وزارت فرهنگ و ارشاد رسید. انتظار این است که این تفاهم نامه منجر به یک نگاه تخصصی و حرفه ای با چشم انداز بازار کار هنرستان ها شود. برنامه های عملی معاونت هنری برای اجرای این تفاهم نامه چیست؟
ساماندهی و تقویت آموزش هنر و هنرستان های هنرهای زیبا در این دوره به طورجدی مورد توجه معاونت امور هنری قرار گرفت. آموزش هنر از مباحث بنیادین و جدی در هنر است که لازم است متناسب با زمینه های فرهنگی و اجتماعی، نیازها و در نسبت با شرایط فعالیت حرفه ای هنرمورد توجه قرار گیرد و توسعه کمی و کیفی پیدا کند. هنرستان های هنرهای زیبا با تاریخ بیش از یکصد سال سابقه درخشان در آموزش هنر بسترهای مهمی هستند که لازم است با توجه به تحولات و شرایط امروز حفظ شوند و توسعه پیدا کنند. در همین سه سال اخیر 10 هنرستان جدید در استان های مختلف مانند ایلام، گلستان، قزوین، منطقه آزاد قشم، خراسان جنوبی و ... راه اندازی و سعی شده که فرصت هایی برای آموزش هنر در هنرستان ها در استان های مختلف فراهم شود و در حال حاضر فقط دو استان کشور فاقد هنرستان های هنرهای زیبا است که راه اندازی هنرستان در این دو استان نیز در حال پیگیری است تا در تعامل بانهادهای دیگر محقق شود. سعی شد ظرفیت های مجموعه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و همچنین نهادهای دیگر برای این منظور پیگیری و به کار گرفته شود. طبیعتاً وزارت آموزش وپرورش به عنوان نهاد متولی امر آموزش وپرورش کودکان و نوجوانان می تواند در این زمینه در تعامل با وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به تمهید زمینه های توسعه کمی و کیفی آموزش هنر و هنرستان های هنرهای زیبا کمک کند. به این منظور پیگیری ها و جلساتی با بخش های مرتبط وزارت آموزش وپرورش انجام شد و درنهایت مباحث موردنیاز برای همکاری و تعامل به تفاهم نامه دو وزارتخانه فرهنگ و ارشاد اسلامی و آموزش وپرورش رسید که این توافق نامه 16 آذرماه امسال امضاشده است. پس از توافق نامه نیز دفتر برنامه ریزی و آموزش های هنری معاونت امور هنری جلساتی را با بخش های وزارت آموزش وپرورش برگزار کرد و کارگروهی برای پیگیری امور موردنیاز در آموزش هنر و هنرستان های هنرهای زیبا، آموزش های مهارتی و هنرستان های فنی و حرفه ای و کاردانش هنر، منابع درسی آموزش هنر و... تشکیل می شود. بر اساس توافقنامه امضاشده کمیته پیگیری اجرای توافق نامه در سطح مدیران کل و معاونان دو وزارتخانه به طور مستمر و مرتب جلساتی را برگزار کرده اند و خوشبختانه وزارت آموزش وپرورش نیز نیازها و دغدغه های معاونت هنری درباره آموزش هنر را موردتوجه دارد و امیدواریم این تعامل بتواند به تدریج توسعه آموزش هنر و هنرستان های هنرهای زیبا را بیش ازپیش فراهم کند.

علی رغم فعالیت های گسترده معاونت هنری وزارت ارشاد و مخصوصاً تمرکزی که بربخش های اجرایی دارد و بسیار گسترده است اما گمانه زنی ها بر این است که بودجه این معاونت هنری از سازمان سینمایی کشور کمتر است. راجع به این موضوع توضیح دهید؟
اعتبار فرهنگ و هنر به طورکلی اعتبار محدودی است و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با توجه به ضرورت هایی که دارد سهم کمی از این اعتبار دارد. معاونت امور هنری گسترده ترین معاونت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است که حوزه های تئاتر، موسیقی، هنرهای تجسمی، مد و لباس و آموزش هنر را بر عهده دارد و با این گستردگی، بودجه بسیار محدودی دارد.

در سال های اخیر بخش انسانی هنر بسیار رشد کرده است و گروه ها و هنرمندان در رشته های مختلف افزایش قابل توجهی داشته است که مایه خرسندی و بیانگر اهمیت و توجه به هنر در کشور است. اما اعتبار و امکانات موردنیاز برای فعالیت های هنری در تناسب با ضرورت ها و نیروی انسانی هنر که هرسال افزایش می یابد رشد نکرده است.

اعتبار هنر در سال های مختلف افزایش داشته است اما این اعتبار به نسبت نیازها و فعالان هنری و هنرمندان محدود است. از سوی دیگر مساله ای درزمینهٔ اعتبار و بودجه هنر این است که بخش عمده ای از همین اعتبار محدود نیز صرف جشنواره ها و رویدادهای مختلفی می شود که در سال های گذشته شکل گرفته اند؛ بنابراین امکان حمایت از تولید آثار هنری و فعالیت های هنری محدود است.

امروز نیاز به بازنگری جشنواره های هنری است تا جشنواره هایی که ضروری و مؤثرند تقویت شوند و سایر جشنواره هایی که ممکن است در شرایط امروز که فرصت های متعددی برای ارائه آثار وجود دارد، به حمایت از تولید آثار تغییر مسیر بدهند. معاونت امور هنری هم در این دوره با نظرات کارشناسان بخش های مختلف ادارات کل تخصصی مرور و ارزیابی جشنواره ها را انجام دارد تا آغازی برای این بازنگری جشنواره ها باشد.

یکی از ایده های خوب معاونت هنری برای احیای تئاتر در کشور راه اندازی تله تئاترها با همکاری تلویزیون بود. از آنجایی که عمدتاً چرخ های هنر تئاتر را پیشکسوتان این حوزه می چرخانند و کمتر با اجراهای غیرصحنه ای ارتباط می گیرند. معاونت هنری برای تغییر نگرش سنتی این قشر از هنرمندان و استقبال هنرمندان تئاتر از تله تئاترها چه کرده است؟
استفاده از ظرفیت های مختلف برای تولید و ارائه هنر و همچنین استفاده مخاطبان از آثار هنری ضرورت است و می تواند فرصت هایی را برای گروه های هنری و علاقه مندان هنر فراهم کند. تولید و پخش تله تئاتر در دوره هایی فعال و امکانی برای فعالیت گروه های هنری و همچنین بهره مندی مخاطبان از تئاتر بوده است. در این دوره نیز برنامه ریزی شد تا از ظرفیت های تلویزیون، تلویزیون اینترنتی و فضای مجازی برای تئاتر استفاده شود.

راه اندازی تلویزیون اینترنتی تئاتر ازجمله این اقدامات بود که مخاطبان بیشتری از تئاترها بهره مند شدند همچنین فرصتی برای مستندسازی و ثبت تئاترها و رویدادهای تئاتری فراهم شده است. خود هنرمندان و حتی هنرمندان پیشکسوت نیز خواستار توسعه تئاتر با به کارگیری ابزارها و امکانات مختلف هستند و بر این موضوع تأکیددارند بنابراین این زمینه و تمایل بین جامعه هنری و هنرمندان تئاتر وجود دارد.

در سالی که گذشت هنرمندان هنرهای تجسمی به دلیل شیوع کرونا امکان برگزاری نمایشگاه نداشتند. همچنین شاهد تعطیلی آموزشگاه های هنری بسیاری از هنرمندان بودیم. برای حمایت از این هنرمندان که قاعدتاً آسیب مالی جدی دیده اند، چه تدبیری شد؟
فعالیت های هنری ازجمله نمایشگاه های تجسمی و آموزشگاه های هنری در سالی که گذشت متأثر از شیوع ویروس کرونا آسیب دید و مدتی هم تعطیل بود. البته نمایشگاه های تجسمی و آموزشگاه های هنری از مدتی پیش با رعایت شرایطی امکان فعالیت داشتند و نمایشگاه هایی نیز برگزار شد و در حال حاضر هم ادامه دارد. نمایشگاه هایی نیز به صورت مجازی و آنلاین و آموزش های هنری مجازی هم در این دوره تقویت شد.

حمایت از هنرمندان و فعالان فرهنگ و هنر در همه بخش ها و رشته ها به صورت متمرکز برنامه ریزی شد. تمهید تسهیلاتی برای مشاغل فرهنگ و هنر صورت گرفت که معاونت هنری نیز برای ثبت اطلاعات هنرمندان هماهنگی لازم را انجام داد. بسترهای حمایتی از هنرمندان و فعالان فرهنگ و هنر در صندوق اعتباری هنر متمرکزشده است و این صندوق حمایت هایی را از اهالی هنر به طور مستمر و ازجمله در شرایط شیوع کرونا انجام می دهد.

با تصویب معاون اول رئیس جمهور امسال با توجه به شرایط کرونا اعتباری برای کمک بلاعوض از طریق صندوق اعتباری هنر به اعضای صندوق که هنرمندان رشته های مختلف هستند، اختصاص یافت که این اعتبار برای کمک بیش از دو برابر اعتبار یک سال معاونت هنری است. البته که با توجه به تعداد فراوان هنرمندان و فعالان هنری این کمک ها نیز محدود و کم است.

همچنین تسهیلات ارزان برای فعالان و مشاغل هنری با عنوان کارا و تحفه از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی شکل گرفت که به مرور در حال اجراست. در یک سال گذشته معاونت امور هنری تمامی مجموعه ها و فضاهای هنری خود را به صورت رایگان برای فعالیت ها و اجراهای هنری در اختیار گروه های مختلف قرار داده است. معاونت ها و بخش های تخصصی حمایت از آثار و رویدادها و فعالیت ها را انجام می دهند.

تداوم جشنواره ها و رویدادها در شرایط شیوع کرونا به صورت حضوری یا مجازی نیز علاوه بر اهمیت و هدف رویدادها، فرصتی برای حمایت از هنرمندان و گروه های هنری است که از یک سو فعالیت هنری را موجب می شود که برای گروه های هنری ضرورت و اهمیت دارد و از سوی دیگر حمایت های اقتصادی در حد امکان را هم موجب می شود.

حمایت هایی برای تولید محتوا در عرصه های مختلف هنری، حمایت هایی در حد امکان از تماشاخانه ها و روش هایی برای حمایت از نمایش های در حال اجرا انجام شده که قطعاً محدود و اندک است اما سعی شد از همه ظرفیت ها برای حمایت استفاده شود. درزمینهٔ ارائه آثار در فضای مجازی نیز فعالیت هایی انجام شد تا تداوم فعالیت های هنری هنرمندان فراهم شود، جشنواره هایی به صورت مجازی برگزار شد که ازنظر آماری و مشخصه های فرهنگی و اجتماعی آن ها قابل ارزیاب و بررسی است.

به گزارش خبرنگار ایلنا، ایران به لحاظ اقلیمی و جغرافیایی شرایط بسیار ویژه ای دارد تا آنجا که اهالی دیگر کشورها نیز بر این موضوع واقف هستند و آن را سرزمینی چهارفصل می دانند زیرا در طول سال همه مناطق ایران از شمال تا جنوب و از شرق تا غرب بنا به موقعیت اقلیمی در یک زمان و به طور همزمان چهارفصل بهار، تابستان، پاییز و زمستان را تجربه می کنند. این تنوع نوع زندگی اقوام مختلف را نیز تحت تاثیر قرار داده، با این توجه که تعداد اقوام ایرانی با وجود قومیت های ترک، کرد، بلوچ، فارس، لر و عرب و شاخه ها و تیره های مختلف آن ها دارای تنوع بسیار است.

همه این ویژگی ها گویای این است که ایران و گوشه گوشه خاک آن از اهمیت بسیار برخوردار است و تمام پتانسیل های موجود در دنیای امروز امکان بهره برداری های بسیار را فراهم کرده است. در این میان یکی از ابزارهای مفیدی که به انعکاس همه زیبایی های جغرافیایی، فرهنگی و قومی در بعد جهانی کمک می کند، عکاسی است. با اینکه دنیای دیجیتال امروز و سینمای مستند و داستانی مسیر را برای نشان دادن کلیات و جزییات همه ویژگی ها هموار کرده، اما در این زمینه عکاسی همچنان جایگاه خود را نه تنها در ایران، بلکه در کل دنیا حفظ کرده است.

متاسفانه تنوع اقلیمی و قومی ایران بنا به دلایل بسیار، آنطور که باید در عرصه های داخلی و بین المللی انعکاس نیافته است.

اسحاق آقایی (عکاس و مستندساز) فارغ التحصیل عکاسی در مقطع کارشناسی و اهل روستای وزگ یاسوج، یکی از معدود عکاسانی است که در حوزه اجتماعی و مردم نگاری فعالیت می کند. او طی سال های فعالیتش زیبایی های استان کهگیلویه و بویراحمد، همچنین فرهنگ اقوام و آداب و رسوم و آیین های آن ها را در قالب فریم هایی متنوع ثبت کرده است. او چندین فیلم کوتاه مستند و داستانی در کارنامه دارد و علاوه بر حضور در جشنواره های متعدد داخلی و بین المللی چندین نمایشگاه انفرادی برگزار کرده و در بیش از 100 نمایشگاه گروهی حضورداشته است.

اسحاق آقایی طی گفتگو با ایلنا، از ویژگی های قومی و عشیره ای ایران و اهمیت عکاسی در حوزه مردم نگاری و دشواری های آن گفت.

در خلال گفتگو نیز برخی از عکس های اسحاق آقایی قابل مشاهده است.

شما سال هاست در زمینه عکاسی مردم نگاری فعالیت جدی دارید، با توجه به این موضوع از تنوع اقلیمی و پتانسیل های موجود در تنوع اقوام بگویید، و اینکه تا چه حد در ثبت جزییات آن ها در قالب عکس موفق عمل کرده ایم؟

واقعیتی که وجود دارد این است جغرافیای ایران بر خلاف بسیاری از کشورها به لحاظ مساحت بسیار گسترده است و این گستردگی بسیار، پراکندگی هایی را ایجاد کرده است. در همین راستا آنچه لزوم آن بسیار احساس می شود ثبت هایی است که باید به صورت دایره المعارف در اختیار آیندگان قرار گیرد و وجود چنین اتفاقی بسیار مهم و اساسی است. از طرفی این را نیز در نظر داشته باشید که زندگی همه اقوام به دلیل پیشرفت تکنولوژی و جریانات روز دنیا در حال تغییر است و این تغییرات را به وضوح در لایه های زندگی مردم، خصوصا آن هایی که عشیره ای زندگی می کنند و ساختار زندگی شان قبیله ای و قومی است، بیشتر می بینیم. همه این مسائل بر اهمیت موضوع که همان مردم نگاری است، می افزاید و در این میانتنوع اقوام و اقلیم مناطق مختلف کل کشور را نیز در نظر داشته باشید.

این رویه تکنولوژی محور که به تغییرات اساسی می انجامد و اتفاقا ریتم بسیار تندی دارد، چگونه و از چه طریق باید مهم انگاشته شود؟

قاعدتا این روند ایجاب می کند که هنرمندان بیش از پیش وارد عمل شوند و در زمینه مردم نگاری ها و زندگی اقوام به تولید و ارائه اثر بپردازند.

موضوعی که وجود دارد این است که با وجود رشد فزاینده صنعت فیلمسازی دیجیتال، برخی گمان می کنند دوره عکاسی به سر آمده است در صورتی که واقعا اینطور نیست و این هنر (بخصوص برای ثبت وقایع، زیبایی ها و جزییات زندگی اقوام) جایگاه خود را حفظ کرده است.

بله همینطور است و عکاسی همچنان ارزش و اهمیت خود را دارد. اما در این زمینه مسئله مهمی وجود دارد که باید به آن توجه کنیم. ما در گذشته آقایان فرهاد ورهنام، نصرالله کسراییان و محمدرضا بهارناز را داشتیم که در زمینه مردم نگاری و مردم شناسی فعالیت می کردند و در میان هنرمندان معاصر نیز آقای حسن غفاریان را داریم که مشغول فعالیت است. اما همانطور که گفتم کشور ما به لحاظ جغرافیایی بسیار گسترده است و دارای پراکندگی های بسیار است. اگر این موضوع را در نظر بگیریم متوجه خواهیم شد که تعداد عکاسان این رشته بسیار کم است.

با این حساب تعداد عکاسان حوزه مردم نگاری از تعداد انگشتان دو دست هم کمتر است؟

بله و به نظرم هر استان و منطقه به ده تا پانزده عکاس نیاز دارد تا در این بخش فعالیت کنند. حال شما حساب کنید استان من، کهگیلویه و بویراحمد شاید نسبت به دیگر مناطق شرایط متفاوت تری دارد. به این دلیل که ساختار اجتماعی آن قومی، قبیله ای است و همین موضوع باعث می شود خرده فرهنگ ها و نمادهای بومی بیشتر به چشم آیند و لذا تعداد عکاسان بیشتری را می طلبد. البته من در این زمینه تلاشم را می کنم، اما به هرحال کبودی که می گویم وجود دارد و بسیار جدی است.

شما به استان های دیگر کشور نیز می روید؟

بله اما فعالیت من در کهگیلویه و بویراحمد بیشتر است و کمتر به استان های دیگر سر می زنم.

ایران مملو از سوژه های پرقدمت و نو و بکر است اما واقعا چرا عکاسان به فعالیت در حوزه مردم شناسی و طبیعت تمایلی نشان نمی دهند. از موانع موجود و دشواری هایی که در این عرصه وجود دارد بگویید.

به نظرم در ابتدا باید به این سوال پاسخ دهیم که عکاسی در ایران چه جایگاهی دارد و جایگاه عکاسان ایرانی کجاست؟ واقعیت این است که عکاسی در کشور ما دچار بی نظمی و آشفتگی های بسیار است. از طرفی هیچ چتر حمایتی وجود ندارد و همه آشفتگی های موجود در ذهن عکاسان نیز وجود دارد بر نوع تفکر و فعالیت آنها تاثیر می گذارد. عکاسان ما واقعا نمی دانند باید چه کنند. من که به عنوان عکاس فعالیت می کنم باید بدانم پس از تولید عکس هایم چه اتفاقی برای آن ها می افتد و چه سرنوشتی پیدا می کنند.

به طور کلی و بر اساس استانداردهای موجود، فرد عکاس در روند تولید چه وظیفه ای دارد؟

وظیفه عکاس ثبت و تولید اثر یا همان عکس است. ارائه و حمایت و چاپ و تالیف کتاب و کاتالوگ وظیفه دستگاه های فرهنگی است که متاسفانه در این زمینه هیچ حمایتی وجود ندارد. اینگونه بگویم که حوزه عکاسی در ایران به هیچ وجه متولی اصلی ندارد. در زمینه تشکل ها نیز انجمن عکاسان کشور را داریم که در میان جامعه عکاسان (و نه عموم مرد) تعداد مخالفانش از موافقانش بیشتر است. بنا به همین دلایل عکاسان پیش از آنکه به تولید اثر بپردازند، ابتدا به این موضوع فکر می کنند که چرا باید عکاسی کنند، لذا فکر و ذکر نود درصد عکاسان ما ارائه اثر به جشنواره هاست، که غیر از این نیز چاره ای ندارند. این موضوع را هم در نظر داشته باشید که جشنواره ها به صورت موضوعی برگزار می شوند. مثلا موضوع جشنواره ای آب است و دیگری آثار عاشورایی می خواهد. زمانی که جشنواره ای به عکاسان خط و مشی می دهد آن ها نیز مجبورند برای متولیان کار کنند.

می توان گفت عکاسان ما با حضور در جشنواره ها به تولید آثار سفارشی می پردازند و همین اتفاق آن ها را از پرداختن به موضوعات مهم تر غافل می کند.

متاسفانه همینطور است، این رویه و ساختار یکی از آفت های حوزه عکاسی ماست.

با وجود معایبی که درباره شان توضیح دادید اما خودتان بارها در جشنواره های متعددی شرکت کرده اید.

تنها اتفاق مثبت جشنواره این است که باعث انگیزه بیشتر عکاسان می شود و چاره ای هم جز حضور در این رویدادها نیست. یکی دیگر از امتیازات برخی جشنواره ها این است که گاه با حمایت متولیان آن رویدادها به استان های دیگر می رویم و آن ها هزینه اسکان و خورد و خوراک را برای چند روز تامین می کنند. این کار شرایطی را فراهم می کند تا طی آن، به عکاسی از منطقه و اتفاقات و سوژه های مورد نظرمان نیز بپردازیم. در صورتی که چنین سفرهایی به صورت شخصی بسیار هزینه بر است و اغلب امکان پذیر نیست.

مشکل اصلی جدی عکاسان ایرانی امرار معاش است که با جشنواره ها مرتفع نمی شود، شاید به همین دلیل است که در نهایت عکاسان حوزه اصلی خود را رها می کنند جذب رسانه های خبری می شوند که البته رسانه های داخلی نیز تعدادشان تا آن حد نیست که عکاسان زیادی را مورد حمایت قرار دهد. برخی دیگر نیز در آتلیه های شخصی کار می کنند تا از این راه درآمدیداشته باشند

متاسفانه همینطور است. البته این را هم در نظر داشته باشید که تنها یک بخش از رسانه های خبری دنیا به اخبار روزانه اختصاص دارد و در بخش های دیگر بسیاری از حوزه ها و جریان ها را پوشش می دهند که اتفاقات هنری و فرهنگی و سیاسی برخی از آن هاست. اما در ایران آنچه مورد توجه است اخبار و اتفاقات روزمره است.

یعنی فعالیت در رسانه ها برای عکاسان نیز کاری روزمره و فرمایشی است که این را نیز می توان آفتی در جهت خشکاندن خلاقیت آن ها دانست. در ادامه نیز انگیزه ای برای ارائه آثار فاخر باقی نخواهد ماند. با این حساب وزارت ارشاد باید برای حل این معضل چاره ای بیادیشد به این دلیل که عکاسان بازاری مشخص ندارند، مگر اینکه آثارشان را به رسانه های خارجی بفروشند.

تعامل عکاسان داخلی با رسانه های خارجی یا دیگر بخش های مرتبط در خارج از کشور اتفاقی است که به ندرت رخ می دهد، آنهم نه به واسطه خودشان. بلکه باید واسطه دیگری در خارج از کشور وجود داشته باشد تا عکاسان ما از طریق آنها پس از طی مراحلی آثارشان را بفروشند.

با توجه به همه این موضوعات، چه تمهیدی را برای بهبود اوضاع پیشنهاد می کنید؟

از آنجایی که موضوع عکاسی مردم نگاری مطرح است، به نظرم میراث فرهنگی باید در این زمینه قدمی بردارد و حرکت مثبتی انجام دهد. متاسفانه اداره های میراث فرهنگی استان ها، در حمایت و پرداختن به عکاس ها و آثار مردم نگاری بسیار ضعیف عمل می کنند، یعنی اینکه تمرکز اصلی آن ها بیشتر روی معماری و ارائه آثار کارت پستالی در این زمینه است. در صورتی که زندگی ایلی و عشیره ای و قومی که مورد بی توجهی قرار گرفته و بخشی از میراث ماست باید حفظ شود اما متاسفانه در این زمینه هیچ اقدام مثبتی صورت نگرفته است.

موضوع این است که بخش های مربوط به این روند در میراث فرهنگی فاقد افراد متخصصی است که بر اساس تحقیق و پژوهش های قومی و قبیله ای بر مقوله عکاسی نیز اشراف داشته باشند. ظاهرا شعبه های میراث فرهنگی در کل کشور فاقد تیم های عکاسی هستند.

مواردی که می گویید درست است. عکاسی مردم نگاری نوعی پژوهش تصویری است که به این موضوع نیز باید توجه شود. ما فردی چون آقای نادر افشار نادری را داریم که مردم نگار و پژوهش گر بود و ایشان را پدر مستند مردم نگاری ایران می دانند. ایشان به استان ما نیز می آمد. بی شک وجود چنین افرادی لازم است. اگر توجه کنید متوجه خواهید شد تنها اسناد و مدارکی که از استان ما در قالب عکس و فیلم باقی مانده حاصل تلاش آقای نادر افشار نادری است.

بی شک ریشه و دلایل به وجود آمدن همه رسوم و هنرها و آیین های ما اقوام هستند. به عنوان مثال موسیقی نواحی ایران بر اساس فرهنگ و منش اقوام ایرانی ایجاد شده و استمرار یافته و کامل شده است. عدم توجه همه دستگاه های فرهنگی و عدم توجه وزارت میراث فرهنگی و اداره های میراث فرهنگی در همه استان ها باعث می شود مثلا پنجاه سال دیگر اثری مستند از آن ها قدمت باقی نماند.

متاسفانه همینطور است. همانطور که گفتید موسیقی نیز بخشی از میراث ماست. توجه کنید حدود سه دهه قبل که موسیقی پاپ مانند امروز همه گیر نشده بود، اساس ذائقه و سلیقه مردم موسیقی فولکوریک و محلی لرستان، کردستان، تربت، سیستان مناطق دیگر بود. حال تولیدات آثار فولک کمتر شده و آنچه افزایش بسیار یافته تولید انبوه موسیقی های دیگر است که باعث شده ذائقه مردم تغییر کند. موسیقی تنها بخشی از میراث ماست و اگر بی توجه باشیم مشابه همین اتفاق برای اقوام و سنت ها دیگر مقولات نیز رخ می دهد.

سوال دیگر این است که شما با این سابقه و فعالیت های جدی تا چه حد مورد حمایت هستید؟ مثلا اگر بخواهید برای عکاسی و پژوهش های مردم نگاری به کردستان بروید نهاد یا افرادی هستند که از شما حمایت کنند و علاوه بر هزینه سفر، امنیت شم و دوربین و دیگر تجهیزاتتان را نیز تامین کنند؟

من از سال 1375 به طور جدی فعالیت در عرصه عکاسی را آغاز کرده ام و به صورت تخصصی در حوزه مردم نگاری کار کرده ام، به این دلیل که خودم زندگی عشایری را تجربه کرده ام و اتفاقا یکی از دلایلی که به این سمت و سو گرایش پیدا کرده ام همین موضوع بود. اگر بخواهم واقعیت این مسئله را بیان کنم باید بگویم از گذشته تاکنون هیچ گونه حمایتی وجود نداشته و ندارد و باقی همکارانم نیز چنین وضعیتی دارند. آن ها نیز مانند من با بودجه شخصی خود به سفر می روند و خودشان به تنهایی اثر تولید می کنند و پس از این روند نیز هیچگونه کسب درآمدی وجود ندارد، زیرا همانطور که گفتم، عکاسی بازار کار ندارد، مگر به صورت موردی که آن هم اتفاقی بعید است و به ندرت رخ می دهد. مثلا اگر شرکت یا موسسه ای بخواهد تقویم چاپ کند شاید به سراغ عکاسان بیاید و مبلغی را در ازای عکس هایشن به آنها بپردازد. به جز این مورد و موارد مشابه، اتفاقات دیگری رخ نمی دهد تا به فروش اثر منجر شود.

برگزاری نمایشگاه انفرادی نیز برای عکاسان هیچ عایدی ندارد؟

شما فرض کنید شرایط عادی باشد و کرونا نباشد و من بخواهم در تهران نمایشگاهی برگزار کنم چه کسی از من حمایت خواهد کرد. حتی گالری دارها نیز هزینه بسیاری طلب می کنند و این در حالی است که شاید آثارم فروش خوبی نداشته باشد و هزینه دریافتی گالری و مخارج دیگر را تامین نکند. یادم هست هزینه ورودی نمایشگاهی در خانه هنرمندان، دو سال پیش 12 میلیون تومان بود که فقط این نیست. مخارجی چون هزینه چاپ، پوستر، بروشور، قاب و شاسی نیز وجود دارد! چه کسی آن ها را تامین می کند؟ هیچکس جز عکاس. حال خودتان حساب کنید با توجه به تورم و وضعیت اقتصادی الان اوضاع به چه شکل است. از طرفی ما باید همچنان تولید کنیم و آرشیو کنیم. طبیعتا انگیزه ای برایمان باقی نمی ماند، در ادامه بازهم بحث جشنواره ها مطرح می شود و اینکه ناچاریم آثارمان را به آن ها ارائه دهیم تا لااقل دیده شوند و شاید ایجاد انگیزه کنند.

از فعالیت های اخیرتان بگویید. آیا قرار نیست به زودی نمایشگاهی انفرادی برگزار کنید یا در نمایشگاهی گروهی آثارتان را شرکت دهید؟

متاسفانه فعلا درگیر جریان اپیدمی کرونا هستیم و باید دید شرایط بحرانی فعلی تا چه زمانی ادامه خواهد داشت. معمولا به صورت جسته و گریخته در نمایشگاه های گروهی شرکت می کنم، اما مدتی است در زمینه برگزاری نمایشگاه انفرادی فعالیتی ندارم و فعلا در حال کار کردن روی پروژهای دیگرم هستم که ادامه فعالیت های قبلی است.

چرا برای چاپ کتابی بر اساس تجاربتان اقدامی نمی کنید؟

به هرحال عکس هایم باید به دست مخاطب برسد که این اتفاق توسط چاپ کتاب میسر می شود، اما متاسفانه بازار نشر نیز شرایط نابسامانی دارد. هزینه ها بسیار بالاست و انجام این کار منوط به وجود اسپانسر است که فعلا وجود ندارد.

گفتگو: وحید خانه ساز

به گزارش خبرنگار برنا، با تعطیلی تماشاخانه ها، اهالی تئاتر برای نجات این هنر، راه ها و پیشنهادهای بسیاری ارائه دادند که به شکل موقت می توانند باعث زنده ماندن هنر نمایش و وجود امکان امرار معاش برای اهالی تئاتر باشند. راه هایی مثل پخش تله تئاتر از تلویزیون، ضبط تئاترها و پخش آن ها در فضای مجازی، حمایت های دولت، بازگشایی تماشاخانه های استاندارد با رعایت پروتکل های بهداشتی و... راهکارهایی هستند که این روزها مطرح می شوند.

در گفت وگو با چند تن از اهالی تئاتر این موضوع را مورد بررسی قرار دادیم که در ادامه می خوانید:

هادی مرزبان: تشنه رفتن روی صحنه هستم/ اگر شرایط فراهم شود خط شکن خواهم بود/ تلویزیون برای زنده ماندن هنر نمایش، تله تئاتر پخش کند

هادی مرزبان، نمایش نامه نویس و کارگردان تئاتر، در گفت وگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا ، اظهار داشت: برای اهالی تئاتر و نجات از این وضعیت بد اقتصادی که با تعطیلی تماشاخانه ها به دلیل شیوع ویروس کرونا چند برابر شده قطعاً مدیران و مسئولان باید دست به کار شوند و فکری داشته باشند. مدیریت درست و مسئولی که دغدغه مند است در چنین مواقعی مشخص می شود.

مرزبان خاطرنشان کرد: اهالی تئاتر برای نجات این هنر در وضعیت فعلی وظیفه ای ندارند اما ما می توانیم پیشنهاداتی به مسئولان داشته باشیم تا آن ها این پیشنهادات را با بررسی هایشان عملی کنند. مردم حق دارند که در شرایط فعلی به سینما و تئاتر نمی روند، به هر حال همه ما در وهله اول باید مراقب جان خودمان باشیم و حتی خود من هم در شرایط فعلی ترس دارم که به دیدن نمایش ها در تماشاخانه ها بروم.

او افزود: باید به مردم این اطمینان را بدهیم که در سالن های تئاتر تمام پروتکل های بهداشتی رعایت می شود و مردم باید به این اطمینان برسند که با رفتن به تئاتر و دیدن نمایش ها جانشان در خطر نیست. تصور من بر این است که اگر این اطمینان به وجود آید قطعاً افراد علاقه مند به تئاتر برای دیدن نمایش ها بلیت خریده و به تماشاخانه ها می آیند.

این کارگردان در ادامه گفت: روز گذشته یکی از کارگردان ها که از دوستان نزدیک من است من را برای دیدن اولین اجرای نمایشش دعوت کرد و من به دیدن این نمایش نرفتم. دلیل نرفتن من تنها به خطر ابتلا به کرونا نبود و من به شخصه نمی توانستم وارد سالنی 200 نفره شوم و ببینم که تنها 20 نفر برای دیدن نمایش داخل سالن هستند. چنین تصویری غم و غصه های این روزهای من را دو چندان می کرد. راستش ترسیدم و ترجیح دادم به دیدن نمایش نروم.

مرزبان در ادامه اظهاراتش تصریح کرد: علاوه بر مشکلات اقتصادی فراوانی که برای همه ما وجود به وجود آمده، همه اهالی تئاتر دچار افسردگی و ناراحتی شده اند که اگر این وضعیت ادامه داشته باشد آینده بسیار تلخی در انتظار همه ما وجود دارد. ما چاره ای جز بازگشایی تماشاخانه ها نداریم و نمایش ها باید اجرا شوند و فکر می کنم به مرور زمان مردم نیز ترسشان از بین رفته و به دیدن نمایش ها خواهند رفت. به نظر می رسد باید به زندگی طولانی مدت با این ویروس عادت کنیم، در عرصه تئاتر نیز به هنرمندان خط شکن نیاز داریم و اگر مسئولان شرایط را برای اجرا در شرایط ایمن تر فراهم کنند من نیز خط شکن خواهم بود.

او افزود: شرایط ایمن تنها مربوط به مسائل بهداشتی نمی شود. در این وضعیت به اطمینان از عدم شکست مالی یا حمایت مالی از سوی وزارت ارشاد نیاز داریم. من پس از چند ماه بیکاری امروز تشنه رفتن روی صحنه هستم و مثل همه همکارانم علاوه بر شکست مالی به لحاظ روحی نیز ضربه های بسیاری خورده ام. قطعاً اگر شرایط مساعدی وجود داشته باشد سریع کار را شروع می کنم. مسئولان و کسانی که می توانند به کمک تئاتر بیایند باید بدانند که الان وقت شعار دادن و حرف زدن نیست، باید هر چه زودتر دست به کار شد و در عمل کاری مثبت انجام داد. اهالی تئاتر باید این اتفاقات وحشتناکی فکر کنند که در صورت ادامه این وضعیت دیگر خبری از اجراهای زنده، استرس پیش از اجرا، تشویق تماشاگران، تمرینات شبانه روزی و... نیست. ما باید برای حفظ تئاتر امروز دست به کار شویم و دیگر وقت حرف زدن و شعار نیست.

مرزبان در پایان تأکید کرد: در گفت وگو با یکی از مسئولان وزارت ارشاد از آن ها خواستم به تعاملی با تلویزیون برسند که رسانه ملی هر هفته چند تله تئاتر پخش کند تا مردم تئاتر و نمایش را از یاد نبرند. پخش تله تئاتر ها دو اتفاق مهم در پی خواهد داشت. قطعاً پس از پخش تله تئاترها زندگی بازیگران تأمین می شود و مشکلات معیشتی شان به حداقل می رسد و دوم اینکه تئاتر زنده می ماند و به حیات خود ادامه می دهد. امیدوارم تلویزیون این پیشنهاد را بپذیرد چرا که می دانم وزارت ارشاد آمادگی این کار را دارد و اگر تلویزیون بودجه اندکی نسبت به دیگر آثارش برای این کار در نظر بگیرد هم تئاتر زنده می ماند و هم به مرور با زنده نگاه داشتن تئاتر، کرونا را کنار می گذاریم.

قطب الدین صادقی: سلیقه تلویزیون سطحی تر از آن است که بخواهد تله تئاتر پخش کند

قطب الدین صادقی کارگردان و بازیگر تئاتر در گفت وگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، اظهار داشت: پخش تله تئاترها از تلویزیون یک راه حل برای بهتر شدن وضعیت تئاتر در این وضعیت است ولی متأسفانه سلیقه تلویزیون بسیار سطح پایین تر از این است که بخواهد به این هنر اهمیت دهد و تله تئاترها را پخش کند.

صادقی تصریح کرد: تلویزیون به دنبال موضوعات سطحی، کم تأمل و عوام زده است و سعی دارد نظر تهیه کننده را جلب کند و به فکر سود در کم ترین زمان ممکن با کم ترین دقت است. در تلویزیون فضای کار فقط برای گروه های اندکی فراهم است و هنرمندان بسیاری امکان کار در این رسانه را ندارند.

او افزود: تئاتر و نمایش بر پایه دو عنصر تخیل و آزادی شکل می گیرد و این دو را نمی توان از تئاتر جدا کرد اما مشکل اینجاست که تلویزیون به این دو عنصر مهم نمایش علاقه ای ندارد. چند سال پیش یکی از این آقایان که در تلویزیون بود ولی امروز چهره اپوزوسیون به خود گرفته نمایشنامه ای از ژان پل سارتر را برای اجرا به شکلی تغییر داده بود که نمایش سارتر کاملاً برعکس آنچه که او مدنظر داشته عمل می کرد و در واقع به نمایشنامه ای تبدیل شده بود که مخالف آزادی، روزنامه نگاران مستقل و خوش فکر بود و به نوعی در آن زمان به آزادی مطبوعات در زمان آقای خاتمی حمله می کرد. آن ها حتی با آثار بزرگانی چون سارتر هم در بازنویسی های احمقانه شان هر کاری که بخواهند انجام می دهند قطعاً به ما هیچ رحمی ندارند و فقط می خواهند که با چشم گفتن کارشان را پیش ببریم و این واقعاً غیر قابل تحمل است.

این کارگردان در ادامه اظهار داشت: تلویزیون امروز به جای اینکه یک دستگاه فرهنگی باشد، دستگاهی تبلیغاتی است و نمی توان از آن انتظاری جز تبلیغات مدنظر و مورد تأیید داشت. من نمایش کالیگولا را ضبط کردم و به عنوان یک تله تئاتر به تلویزیون ارائه دادم اما این نمایش 4 یا 5 سال توقیف بود و در نهایت با سانسور عجیبی نمایش داده شد که خوشبختانه زمان پخش نمایش ایران نبودم تا بلایی که تلویزیون بر سر نمایش کالیگولا آورده را ببینم.

صادقی تصریح کرد: از طرفی تلویزیون به لحاظ زمانی نیز امکان پخش تله تئاترهای متعدد را ندارد. در سال گذشته هر شب بیش از 100 نمایش روی صحنه می رفت و تلویزیون در بهترین حالت هر شب امکان پخش 3 نمایش را دارد و این نمی تواند نجات بخش اهالی تئاتر در این وضعیت باشد. اهالی فرهنگ و هنر در همه جای دنیا با مشکل مواجه شده اند و تفاوت در این است که در دیگر کشورها مثل آلمان دولت به اعضای سندیکاهای هنری در همان روزهای اول مبالغ قابل توجهی کمک کرد تا بتوانند به زندگی شان در این وضعیت ادامه دهند اما متأسفانه ما رها شده ایم و من به شخصه 5 ماه است که حتی 5 ریال هم درآمد نداشته ام.

او در پایان گفت: هر کس که 5 ماه شغلش را از دست بدهد و خانه نشین باشد زندگی برایش سخت می شود و این تنها شامل حال من نمی شود و باید وزارت ارشاد به کمک اهالی فرهنگ و هنر بیاید و برای رسیدن به یک وضعیت ایده آل تنها باید صبر کنیم تا به شرایط عادی برگردیم و بتوانیم فعالیت مان را مثل گذشته ادامه دهیم. تنها امید است که برای ما باقی مانده و امیدواریم که هر چه زودتر به شرایط عادی بازگردیم.

امیر دژاکام: تلویزیون باید تئاترهای آنلاین و ضبط شده را پخش کند/ تئاتر را به سبد فرهنگی مردم برگردانید!

امیر دژاکام نویسنده و کارگردان تئاتر در گفت وگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا ، درباره پیشنهاد پخش تله تئاتر از شبکه های تلویزیونی در وضعیت فعلی گفت: هیچ چیز نمی تواند جای تئاتر را بگیرد، تئاتر تجربه ارتباط مستقیم و چهره به چهره هنرمند و مخاطب را فراهم می کند و هر اتفاقی غیر از این دیگر در مدیوم تئاتر قرار نمی گیرد.

دژاکام تصریح کرد: پنج سال پیش در یک مصاحبه تأکید کردم که تئاتر امروز برترین هنر است و این را امروز دوباره می گویم؛ تجربه تئاتر به هیچ وجه قابل تکرار نیست. مردم امروز توسط رسانه های مختلف و فضای مجازی کار خود و حتی دیدارهایشان را ترتیب می دهند اما در تئاتر این ارتباط کاملاً مستقیم و بدون هیچ واسطه ای اتفاق می افتد؛ پس تئاتر از این حیث هنری یگانه است و از آنجا که بشر همواره به دنبال اتفاقات استثنائی است مخاطبان تئاتر هم به دلیل همین شکل خاص و استثنائی است که بلیت می خرند و به دیدن نمایش می روند.

او افزود: با این حال در شرایط بدی که قرار داریم تعطیل شدن تئاتر واقعاً بسیار تلخ است و پخش تله تئاترها از تلویزیون کمی کمک کننده است. تلویزیون باید آستین بالا بزند و تئاترهای آنلاین یا ضبط شده را پخش کند. در دهه 1340 گروه هنر ملی تئاترهای زنده بسیاری را در تلویزیون پخش می کرد که اتفاق موفقی بود و نمی دانم چرا امروز که تکنولوژی پیشرفت بیشتری داشته برای ما امکان این کار فراهم نیست.

این کارگردان در ادامه تأکید کرد: مصاحبه ای از هادی مرزبان می خواندم که به کمک تلویزیون با پخش تله تئاتر تأکید داشت و به نظرم کاملاً پیشنهاد درست و به جایی است. تلویزیون در این شرایط می تواند وارد میدان شود و برای علاقه مندان تئاتر خوراک داشته باشد. این اتفاق می تواند به نوعی فرهنگ سازی کند و تئاتر را به سبد فرهنگی مردم برگرداند و در نتیجه مخاطبان این هنر ارزشمند را بیشتر کند. به نظر من تلویزیون حتی در شرایط عادی که تماشاخانه ها باز هستند و به فعالیت خود ادامه می دهند نیز می تواند تبلیغ آثار نمایشی و پخش تله تئاترهای مختلف را در کنداکتور خود قرار دهد.

دژاکام در پایان اظهاراتش گفت: تئاتر یکی از مترقی ترین هنرها است که همه افرادی که در این حرفه مشغول کار هستند از افراد فرهیخته و باسواد جامعه به حساب می آیند. تئاتر ویترین سینما را ندارد ولی هنرمندان این عرصه از سینماگران به نظر من باسوادتر هستند چرا که اکثر کسانی که در سینما فعالیت می کنند معمولاً افرادی کم سواد هستند که شاید فقط به خاطر موقعیتی که سینما برای آن ها در جامعه ایجاد می کند به این هنر گرایش پیدا کرده اند. البته باید بگویم که در سینما هم هنرمندان باسواد بسیاری می توان نام برد که متأسفانه در جامعه سینمایی به طور کل در اقلیت قرار می گیرند اما این مسأله در تئاتر کاملاً برعکس است.

داریوش مودبیان: تله تئاتر برنامه صحنه ای نیست و یک برنامه تلویزیونی به حساب می آید/ تلویزیون در تاریخ دو بار با پخش تله تئاتر به کمک هنر نمایش آمده است

داریوش مودبیان، بازیگر، مترجم و کارگردان سینما، تلویزیون و تئاتر، در گفت وگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا ، اظهار داشت: در طول تاریخ تا امروز دو بار تعامل تئاتر و تلویزیون را شاهد بودیم که تلویزیون با پخش تئاترهای تلویزیونی به نوعی به نجات تئاتر آمده است. ورود تلویزیون به ایران همزمان با رکود تئاتر همراه بود. پس از کودتای 28 مرداد بسیاری از اهالی تئاتر که قشری از روشنفکران کشور به حساب می آمدند مجبور به خانه نشینی یا کوچ از کشور شدند.

مودبیان خاطرنشان کرد: در هر حال جامعه به اجرای تئاتر و هنر نمایش احتیاج داشت و به همین دلیل در تئاتر های لاله زار شاهد رونق نمایش های کمدی مردم پسند بودیم و کم کم به سمت خاموش شدن چراغ تئاتر در کشور می رفتیم چرا که مخاطب ایرانی تنها نمایش های کمدی که البته شاید برخی از آن ها با کیفیت بودند را می دید.

او افزود: در این وضعیت تلویزیون به کمک تئاتر آمد و با پخش مستقیم نمایش ها مردم را با این هنر بیشتر آشنا کرد. در سال 1338 بود که آثاری در مرکز اداره هنرهای دراماتیک تولید و در تلویزیون به طور مستقیم پخش شد. در آن زمان چند گروه با مدیریت افرادی مثل جعفر والی، علی نصیریان، حمید سمندریان، عباس جوانمرد و... کار را شروع کرده و بین سال های 38 تا 44 تلویزیون با پخش تئاترهای مختلف مردم را با نمایش ها و تئاترها آشنا می کرد.

این کارگردان در ادامه گفت: در مدت 6 سالی که تلویزیون این سیاست را در پیش گرفته بود حدود 300 نمایش تئاتر تولید شد و هنرمندان بزرگی چون بهرام بیضایی نیز کارشان را از همینجا آغاز کردند. افرادی چون غلامحسین ساعدی هم اینگونه مطرح شدند و بسیاری از مترجمان آن زمان مثل دکتر طباطبایی کارشان را با رونق پخش تله تئاترها در تلویزیون آغاز کردند و بخشی از نهضت ترجمه نمایشنامه در ایران از همان زمان شکل گرفت و مردم اینگونه با آثار فاخر غربی آشنا شدند.

مودبیان در ادامه اظهاراتش تأکید کرد: زمانی که تالار سنگلج افتتاح شد و گروه های تئاتری برایاجرا به آنجا می رفتند مردم به قدری با گروه ها و نمایش ها آشنا شده بودند که با رجوع به تماشاخانه سنگلج سراغ گروه های تئاتری را می گرفتند و نمایش های آن ها را می خواستند ببینند و وجود گروه های تئاتری چیزی است که ما امروز از داشتن آن محروم هستیم.

کارگردان فیلم سینمایی رویای نیمه شب تابستان اظهار داشت: با دیگری که تلویزیون در اعتلای هنر تئاتر با پخش تئاترهای تلویزیونی توانست نقشی جدی ایفا کند به دهه 60 برمی گردد. آن سال ها مرکز هنرهای نمایشی با تصویب قوانینی موجب افول تئاتر شد. یکی از این قوانین اصلی استفاده نکردن از نمایشنامه های خارجی بود و به همین دلیل تئاتر تماشاگران بسیاری را از دست داد. در همان سال ها کوشش کردیم تا تئاتر تلویزیونی را به تلویزیون بیاوریم و من همان زمان سوزنبانان را به عنوان اولین کارم ضبط کردم و شبکه دو و یک اولین تله تئاترهای پس از انقلاب اسلامی را پخش می کرد.

او افزود: امروز هم تلویزیون می تواند به پخش تله تئاترها ادامه دهد ولی وقتی این درخواست را به صداوسیما ارائه می دهیم آن ها می گویند که پخش تله تئاتر به صرفه نیست و از اینکه تماشاگر این برنامه ها را نمی پذیرد صحبت می کنند اما با رجوع به آمار گذشته به راحتی متوجه می شویم که مردم از این آثار استقبال می کنند. میزان مخاطبان تله تئاتر بسیار بالاست و مهم تر از همه این مسائل اینکه تولید این آثار هم هزینه ای نخواهد داشت و بسیار ارزان می توان این برنامه های پربیننده را تولید و پخش کرد اما باید برای بیشتر شدن مخاطب این برنامه ها را تبلیغ کرد.

مودبیان تصریح کرد: جالب است که تلویزیون ما فیلم کارگردان های خارجی را به راحتی پخش می کند، برای آن ها برنامه می سازد و به تحلیل و معرفی خودشان و آثارشان می پردازد اما برنامه های تولیدی کارگردانان خودمان را کنار می گذارد. تلویزیون گنجینه بزرگ و ارزشمندی در دست دارد و می تواند با بازپخش تله تئاترهای قدیمی برنامه های ترکیبی بسازد و به نقد و تحلیل این آثار بپردازد. این اتفاق ها قطعاً فرهنگ سازی خواهد کرد و مردم را با هنر نمایش و تئاتر بیشتر آشنا می کند. متأسفانه امروز سلیقه مردم به دلیل سیاست های غلط نازل شده و با این وجود باید بگویم که این مردم همان هایی هستند که سوزنبانان را دیدند و از آن استقبال کردند. منابع تولید در دست صداوسیماست و این رسانه باید یک مدیریت مناسب داشته باشد و با توضیح و تبلیغ مناسب توجه مردم را به هنر تئاتر جلب کند.

کارگردان تله تئاتر پرده عجایب با اشاره به تجربیات گذشته در ساخت و پخش تله تئاتر گفت: ما تجربه های فراوانی کسب کرده ایم و در این سال ها اقتباس را یاد گرفته ایم و می توانیم بسیاری از کارهای خوب دنیا را اقتباس کرده و تولید و پخش کنیم. تلویزیون در سال های گذشته هم چند بار به پخش تله تئاتر اقدام کرده بود که اگر اشتباه نکنم به دهه 80 مربوط می شود اما در آن زمان به قدری این آثار ضعیف بودند که به سلیقه مخاطب آسیب زدند. ساخت تله تئاتر باید توسط کسانی صورت گیرد که نمایش در تلویزیون را می شناسند و با در نظر گرفتن مناسبات این مدیوم اثرشان را تولید می کنند.

او افزود: کارگردان تئاتر تلویزیونی باید بداند که تئاتر برای تلویزیون از برنامه های صحنه ای نیست و در مدیوم برنامه های تلویزیونی قرار می گیرد، به همین دلیل دراماتورژی آن نیز فرق دارد و باید مخاطبان آن را نیز در نظر گرفت که در چه سنی و چه گروهی مخاطبان آن هستند. امروز ما در شرایط خاصی هستیم و باید آثاری خلق شوند که مردم را پای تلویزیون بنشانند و در عین حال رضایت مخاطب را برنامه را نیز جلب کنند. این اتفاق باعث می شود تا مخاطب کم کم صحنه را هم بپذیرد و در شرایط عادی به تئاتر بیاید. ما برای اجرای نمایش ها به شرایط عادی نرسیده ایم و در بیغوله هایی که به عنوان تماشاخانه خصوصی فعالیت می کنند نمایش دیدن کار خطرناکی است. در سالن هایی که در ورود و خروج یکی است و حتی عوامل هم باید از دری که تماشاگران وارد می شوند به صحنه بروند باعث می شود که مقابل در ترافیک شود و این خطر ابتلا به بیماری را دو چندان می کند و در وهله اول جان اهالی تئاتر در خطر است چرا که تماشاگر یک بار به دیدن نمایش می آید ولی آن ها هر شب با تعداد زیاد و افراد جدیدی در ارتباط هستند. این شرایط نه ایمنی دارد و نه حرمت تئاتر در آن حفظ می شود.

مودبیان در پایان تصریح کرد: تئاترهای مناسب در اختیار شهرداری است و باید برای بازگشایی این تماشاخانه ها را مدنظر قرار داد اما پیش از آن باید گروه های تئاتر احیا شوند و مدیریت تالارها به این گروه ها سپرده شوند. این اتفاق در همه جای دنیا رخ می دهد و جزو خصلت تئاتر است. متأسفانه تالارهای ما به گاراژ تبدیل شده اند و مدیران گاراژها هم اصطلاحاً گاراژیست هستند و دقیقاً چنین سیستمی نیز حاکم است. مثل مدیریت گاراژ از اجراکنندگان نمایش پیش از شروع کار پول می گیرند و ریسک کار را بالا می برند. شیوه ای که در مدیریت تئاتر ما وجود دارد از همان ابتدا هم شکست خورده بود و با حاکم شدن این وضعیت این شکست بیشتر به چشم آمد و عیان تر شد. تلویزیون باید با تولید و بازپخش تله تئاترهای مناسب و سازماندهی سرمایه به کمک تئاتر بیاید و تماشاخانه های نیز باید به گروه های تئاتری داده شوند و گروه ها احیا شوند تا در این شرایط ما بتوانیم به نجات این هنر امیدوار باشیم.

سیروس همتی: هیچ تضمینی وجود ندارد که تله تئاترها به کیفیت آثار دهه 60 پخش شوند/ پخش تئاترهای ضبط شده در فضای مجازی به اعتلای فرهنگ و هنر کمک می کند

سیروس همتی، بازیگر و کارگردان تئاتر، در گفت وگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا ، اظهار داشت: هنرمند و مردم باید بر حسب شرایط و اتفاقات روز حرفه خود را هماهنگ کنند اما با این حال معتقدم تئاتر یک مقوله زنده است که باید با مخاطبش نفس به نفس باشد اما در این شرایط تله تئاتر در تلویزیون و VOD گزینه های مناسبی برای زنده ماندن تئاتر باشد.

همتی خاطرنشان کرد: رسانه هایی که در این شرایط نمایش های تئاتری را به منصه ظهور قرار می دهند به زنده ماندن تئاتر کمک می کنند و البته پخش تله تئاتر مزیت های بسیاری دارد و باعث می شود در همه جای کشور مخاطبان علاقه مند بتوانند به دیدن نمایش بنشینند. چند نمایش ضبط شده ای که این روزها از من در شبکه نمایش خانگی پخش شد بازخورد بسیار خوبی برایم داشت و دوستانی از اقصی نقاط کشور که نتوانسته بودند نمایشم را ببینند، نمایش را دیده و درباره آن اظهار نظر کرده اند. همین مسأله که دایره مخاطبان را گسترده می کند باعث می شود که فرهنگ تئاتر دیدن ترویج پیدا کند و تئاتر مخاطبان بیشتر داشته باشد.

او افزود: به تازگی شبکه 4 از من متن خواسته را تله تئاتری را روی آنتن ببریم. این اتفاق بسیار خوشایند است و امیدوارم تداوم داشته باشد. شبکه 4 سیما که با هدف ارتقای فرهنگ کشور تأسیس شد را همه به عنوان شبکه فرهیختگان می شناسیم و این شبکه که سال ها از رسالت اصلی خود دور شده امیدوارم دوباره به همان سیاست شبکه فرهیختگان برگردد و کار خود را به درستی انجام دهد.

این بازیگر تصریح کرد: به هر حال تلویزیون محدودیت هایی دارد و اگر قرار بر ممیزی و سانسور باشد دوباره شاهد مشکلات فراوان خواهیم بود. امیدوارم تلویزیون نمایش های مجوز گرفته از وزارت ارشاد را بپذیرد وگرنه در صورت قیچی کردن آنقدر این کار آسیب زننده است که نمایشنامه اصالت خود را از دست می دهد. تلویزیون ما شاهد مدیریتی متزلزل است که ترس در آن به چشم می خورد و نمی دانم این ترس از کجا ناشی می شود.

بازیگر فیلم سینمایی مارمولک تأکید کرد: ما 40 سال است که در این جامعه زندگی می کنیم و با خطوط و ممیزی ها آشنایی داریم و می دانیم که چگونه باید این مسائل را رعایت کنیم اما درد اصلی جایی است که مدیری به دلیل ضعیف در مدیریتش اصلاحات و ممیزی هایی به اثر تحمیل می کند که واقعاً آزاردهنده است. ممیزی های بی مورد در هر رسانه ای اعم از تلویزیون و شبکه نمایش خانگی برای خالق اثر دست و پا گیر است و نمی گذارد که اصالت اثر حفظ شود.

او افزود: به اینکه تلویزیون در پخش تله تئاترها بتواند سیاست خوبی در پیش بگیرد چندان امیدوار نیستم و می بینیم که امروز شرایط بسیار بدتر شده و تلویزیون برخی سریال های دهه 60 را که زمانی در همین رسانه پخش شده نمی تواند پخش کند. من برای تئاتری که دو سال پیش روی صحنه بردم امسال نمی توانم مجوز بگیرم و نمی دانم چرا شرایط اینقدر احمقانه شده و در حالیکه ما فجایع بزرگی را در مدیریت کشور هر روز شاهد هستیم به جای رسیدگی به این مسائل محدودیت وحشتناک تر را احساس می کنیم.

این بازیگر در پایان تصریح کرد: در شرایطی که مدام با یادی از گذشته مدام باید حسرت روزهای قبل را بخوریم، هیچ تضمینی وجود ندارد که تله تئاترها در تلویزیون به کیفیت گذشته پخش شوند. مدیران امروز با هم زاویه پیدا کرده اند و برای مراقبت از خود به شدت محافظه کار رفتار می کنند و یکی از رفتارهای محافظه کار بودن همین ممیزی است. ممیزی ها باعث می شود که به پخش تله تئاترهایی با کیفیت آثار دهه 60 امیدی نداشته باشیم. متأسفانه سیستم هر روز اگر اشتباهی مرتکب شود هیچ ملالی نیست اما همیشه نوک پیکان حمله ها به سمت اهالی هنر است و آن ها مورد هجوم قرار می گیرند و لطمه می بینند.

مهران رنجبر: باز شدن تماشاخانه ها به ضرر اهالی تئاتر است/ از تلویزیون خواهش می کنم به تولید تله تئاتر توجه کند

مهران رنجبر، بازیگر و کارگردان تئاتر، در گفت وگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، اظهار داشت: من یکی از مخالفان بازگشایی سالن های تئاتر بودم و همچنان معتقدم که نباید سالن ها باز شوند چرا که سلامتی مهم تر از هر موضوع دیگری است و البته بازگشایی برای بهبود وضعیت معیشتی تصمیم درستی نبود چرا که می بینیم مردم نیز از نمایش ها استقبال نکرده و سالن ها خالی هستند.

رنجبر تصریح کرد: اهالی تئاتر باید صبوری می کردند و چاره ای جز این کار نداشتیم. اهالی تئاتر در وضعیت بدی هستند و به نظر می رسد که دولت نمی خواهد و یا توان حمایت مالی از اهالی تئاتر را ندارد، به همین دلیل همه به فکر بیرون رفتن از این وضعیت هستند و تصمیم بازگشایی تماشاخانه ها که به نظرم تصمیم عجولانه ای بود به همین دلیل گرفته شد که می بینیم نتیجه مثبتی نداشت.

این بازیگر در ادامه گفت: مرکز هنرهای نمایشی می تواند با در نظر گرفتن بودجه ای سالن های دولتی را در اختیار گروه های حرفه ای و بزرگ تئاتر قرار دهد که اهالی بیشتری مشغول به کار شوند و با فراهم کردن زیرساخت ها برای نمایش آنلاین نمایش های تئاتر سایتی مثل فیلیمو که فیلم ها و سریال ها را به صورت آنلاین پخش می کند برای نمایش آنلاین تئاترها راه اندازی کند و اهالی تئاتر نیز در این وضعیت ویژه یک آلترناتیو داشته باشند تا بتوانند به امرار معاش مشغول شوند.

بازیگر مجموعه تلویزیون آخر خط تأکید کرد: اگر شاهد شلوغ شدن خیابان ها و شهرها هستیم به این دلیل است که مردم برای امرار معاش مجبور به خروج از منازلشان هستند و این شلوغ بودن را نباید اینگونه تعبیر کنیم که ترس از کرونا وجود ندارد و مردم به دیدن نمایش ها نیز می روند. قطعاً دیدن نمایش های تئاتر در اولویت زندگی مردم نیست و به راحتی در شرایطی که سلامتی شان در خطر است سلامتی را به دیدن نمایش ترجیح می دهند. تنها راه زنده نگاه داشتن تئاتر در این وضعیت برای ما اجراهایی هستند که به صورت آنلاین پخش شوند. باز شدن تماشاخانه ها به ضرر اهالی تئاتر است چون چنین تصوری به وجود می آید که با باز شدن تماشاخانه ها مشکلات اقتصادی اهالی تئاتر از بین رفته و دولت وظیفه حمایتی خود را فراموش می کند.

او افزود: البته دولت در بحث بیمه اهالی تئاتر حمایتی داشت که نمی توان از آن چشمپوشی کرد اما نباید با بازگشایی تماشاخانه ها این حمایت ها تعطیل شوند. تلویزیون نیز می تواند با پخش تله تئاترها در این وضعیت به معیشت هنرمندان تئاتر کمک کند. به عنوان یک بازیگر، نویسنده و کارگردان در این عرصه از تلویزیون عاجزانه خواهش می کنم که در سیاستش تجدیدنظر کند و به پخش تله تئاترها توجه کند. تلویزیون می تواند با ثبت نام و ارائه فراخوان گروه های مختلف تشکیل دهد و در شبکه هایی مثل شبکه 4 تله تئاترهای تولید شده را پخش کند. هر چند که این پیشنهاد را ارائه می دهم اما به انجام آن بسیار نا امید هستم، تئاتر بسیار مظلوم است و بعید می دانم تلویزیون نیز با این فکر به کمک تئاتر بیاید.

این بازیگر در ادامه گفت: مشکل امروز ما با بازگشایی تماشاخانه ها حل نمی شود، وقتی این محدودیت ها نبود هم تئاتر با مشکلات مالی دست و پنجه نرم می کرد و با 50 درصد سالن ها قطعاً مشکلی حل نمی شود. تنها راهش حمایت وزارت ارشاد و تلویزیون است و اهالی تئاتر نیز در صورتی که این حمایت ها صورت گرفت باید گروه های بزرگی راه اندازی کنند و نمایش های با پرسوناژها و عوامل بسیار تولید کنند تا بخش اعظمی از اهالی تئاتر مشغول کار شوند.

رنجبر در پایان اظهار داشت: همانطور که تأکید کردم بازگشایی سالن ها تصمیمی عجولانه بود چرا که گردش مالی اتفاق نمی افتد و حتی به ضرر اهالی تئاتر تمام می شود. اهالی تئاتر در این شرایط باید صبوری کنند و به ترمیم و درست کردن زیرساخت ها فکر کنند. باید پژوهش را بالا برد، در این شرایط می توان تحقیق و پژوهشی جدی داشت و نظریه های مختلف تئاتری را مطالعه کرد.

تئاتر تلویزیون رسانه ملی مشکلات اقتصادی ویروس

روز پنجشنبه در گفت و گو با خبرنگار فرهنگی ایرنا به مناسبت نوروز 1400 با مروری در سال 1399 در حوزه موسیقی، گفت: هر چند سال گذشته سال بسیار سختی برای هنرمندان بود اما در کنار آن با تلاش مضاعفی که انجام گرفت در همین سال شاهد کسب موفقیت های بسیار چشمگیری در حوزه موسیقی بودیم.

این هنرمند در ابتدای سخنان خود گفت: می خواهم دو آرزو کنم اول اینکه ویروس منحوس کرونا ریشه کَن شود و دوم اینکه مردم در سال گذشته، بابت این بیماری خیلی گرفتار بودند و امیدوارم که در سال 1400 این مشکلات برطرف شود و سالی بسیار پربرکت و سرشار از موفقیت و سربلندی و شادکامی داشته باشند.

وی افزود: متأسفانه در سال گذشته اتفاقات بسیار بدی رخ داد و مطمئن هستم از هر کدام از هموطنان که این سوال را بپرسید، بدون شک یکی از بدترین سال هایی که تجربه کردند را سال 1399 می دانند.

وی ادامه داد: در این سال عزیزان بسیار ارزشمندی را از دست دادیم خصوصا در حوزه موسیقی، خسروی آواز ایران استاد محمدرضا شجریان را از دست دادیم و در این اواخر نیز استاد عباس خوشدل که یکی از بهترین آهنگسازان موسیقی ایرانی که بعضی از آثارشان از بهترین های بعد از انقلاب ما بود را نیز از دست دادیم.

این هنرمند موسیقی گفت: زنده یاد داریوش سالاری از پیشکسوتان سازنده سازهای ایرانی، رحمان گواهی از دوتار نوازان خراسان شمالی، عیسی رستمی از پیشکسوتان موسیقی خراسان شمالی نیز از دیگر افرادی بودند که در این سال از دست دادیم. در حوزه سینما نیز بسیاری از عزیزان را از جمله محمدعلی کشاورز، بهمن مفید، کریم اکبری، خسرو سینایی، سیروس گرجستانی، اکبر عالمی، چنگیز جلیلوند، پرویز پورحسینی و همچنین ورزشکاران عزیزی همچون مهرداد میناوند و علی انصاریان را از دست دادیم.

وی افزود: در کل سال 1399 سال بدی برای همه ما بود و در این سال به هنرمندان نیز بسیار سخت گذشت و بسیاری از مشاغل آسیب دیدند اما به نظر من هنرمندان موسیقی و تئاتر خیلی اذیت شدند.
به دلیل اینکه نزدیک به 80 تا 90 درصد امرار معاش هنرمند موسیقی بدون شک اجرای صحنه ای و یا تدریس است که هر دوی این فعالیت به دلیل وجود ویروس کرونا از طرف ستاد ملی مبارزه با کرونا، با محدودیت هایی مواجه شدند.

شایسته ادامه داد: اجراهای موسیقی منع شد و کنسرتی با حضور مخاطبان برگزار نشد و در بحث آموزش نیز بسیاری از ایام سال آموزشگاه های موسیقی به دلیل وجود این ویروس تعطیل بودند. این محدودیت ها دو پدیده با عناوین کنسرت و تدریس آنلاین را پدید آورد. به نظر من کنسرت آنلاین تجربه موفقی نبود و با این نوع برگزاری کنسرت ارتباط برقرار نمی کنم و هنرمند به اجرا و صحنه زنده است و زمانی که تشویق می شود و همچنین مورد نقد قرار می گیرد، سازش حس دارد و هنرمند زمانی که کنسرتی را به صورت آنلاین برگزار می کند، بدین معنا است که گویی در استودیو نشسته و قطعات را اجرا می کند و در این صورت نمی تواند حسی با مخاطب خودش برقرار کند.

وی افزود: اگر دقت کرده باشید، بسیاری از کنسرت های آنلاینی که در سال 1399 برگزار شد، به دلیل کمبود استقبال تمدید نشد. زنده یاد محمدرضا شجریان در جایی عنوان کردند که من زمانی که می خواهم کنسرتی را اجرا کنم، همیشه قبل از اجرا به مسئول نور سالن می گویم که نور را به طور کامل خاموش نکنید و یک سوی نوری داشته باشد که مخاطبانم را ببینم و از آن ها انرژی بگیرم و اگر سالن کاملا تاریک باشد انگار در استودیو می خوانم.

وی افزود: در مورد آموزش آنلاین نیز باید بگویم که این نوع آموزش برای هنرجویانی مفید است که چندین سال کار کرده باشند و بخواهند آخرین تکنیک ها و سبک ها را از یک استاد مطرح یاد بگیرند و پس از آن می توانند آنلاین ارتباط برقرار کنند و هز صحبتی که استاد مطرح می کند، شاگرد می فهمد چه کاری را باید انجام دهد اما شاگردی که نهایت 3 سال است که به سراغ آموزش سازی رفته است، به چه صورت می خواهد با آموزش آنلاین موفق باشد. به عنوان مثال سازی مانند ویولن و کمانچه، استاد تا مدت ها باید بالای سر هنرجو باشد و هر لحظه که انگشت این هنرجو خطا رفت، بتواند انگشت این هنرجو را درست کند.

این هنرمند حوزه موسیقی در ادامه با اشاره به برگزاری جشنواره موسیقی فجر در سال 1399، تاکید کرد: این رویداد بزرگ هنری در سال گذشته با توجه به نحوه برگزاری غیر حضوری و آنلاین بنظرم برگزار نمی شد بهتر بود تا استراحتی به آن می دادیم که شاهد خروجی بهتری از این رویداد بزرگ هنری در سال های بعدی باشیم.

وی در ادامه گفت: در مورد روز ملی موسیقی در ایران نیز باید بگویم که می توانست اتفاق بسیار خوبی رخ دهد اما متأسفانه باز هم عدم همدلی و روحیه هم افزایی بین هنرمندان باعث شد که این اتفاق به این خوبی باز به فراموشی سپرده شود و تکلیف آن مشخص نشود.

شایسته ادامه داد: اینکه ما بتوانیم یک روز ملی موسیقی ایرانی در تقویم داشته باشیم، اتفاق بسیار خوبی می توانست باشد و من توقع داشتم که هنرمندان ما در این مورد تعامل بهتری داشته باشند و این موضوع را خیلی جدی می گرفتند چراکه سال ها بود که این موضوع معطل مانده و حالا که در سال 1399 صحبت آن جدی شد، با عدم هماهنگی و روحیه تعامل، انجام نشد.

وی در ادامه با اشاره به اتفاقات خوب و خوش سالی که گذشت، افزود: از جمله اتفاقات خوبی که در سال 99 رخ داد، می توانم به چندین موقعیت های هنرمندان در اخذ جوایز بین المللی اشاره کنم که اعطای نشان عالی هنر از طرف کمیسیون کتاب ها برای صلح به استاد چکناوریان به دلیل سال ها فعالیت هنری بشردوستانه و خیرخواهانه در جهت اعتلای فرهنگ صلح یک اتفاق بسیار خوب بود و جادارد به این استاد و نوازنده عزیز تبریک بگویم.

شایسته افزود: همچنین علیرضا قربانی نیز یک همکاری بین المللی بسیار خوبی در جهت موسیقی ایرانی و جهت شناخت آن انجام داد و همکاری که با عالیم قاسم اف داشت و این موضوع باعث می شود که موسیقی ایرانی در جامعه جهانی شناخته شود و همچنین باعث می شود خود هنرمندان ایرانی نیز با هنرمندان خارجی بیشتر آشنا شوند.

این هنرمند موسیقی در ادامه با آرزو سالی خوش با اتفاقات خوب و گشایش در 1400 برای هنرمندان به ویژه حوزه موسیقی، ابراز امیدواری کرد که در سال 1400 هنرمندی وجود نداشته باشد که بیمه نباشد و مورد حمایتهای مختلف صندوق حمایت از هنرمندان،قرار گیرند. هنرمندان قادر هستند آثاری تولید کرده تا دل مردم را شاد کنند اما در مقابل نیاز به حمایت، کمک و مساعدت همه جانبه مسئولان حوزه فرهنگ و هنر دارند تا بدون دغدغه و با انگیزه به تولید اثر هنری اقدام کنند.

امیر امیری نویسنده و کارگردان تئاتر در گفت وگو با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم ، با اشاره به شرایط سخت سال 1399 برای کشور و به خصوص برای اهالی تئاتر و ضمن انتقاد از بازگشایی دیرهنگام مراکز فرهنگی و هنری در ایران نسبت به دیگر کشورها گفت درحالی که بسیاری از متخصصین جهان به واسطه تأثیر اضطراب و استرس های روانی بر تشدید بیماری کرونا سعی در گسترش امکانات فرهنگی و تفریحی داشتند در بین مسئولین ما خبری از این دغدغه نبود و هنوز بر طبل کرونا هراسی کوبیده می شد.

نظرات و ایده های متفاوتی در رابطه با امکان رعایت پروتکل های بهداشتی توسط تماشاگران و مخاطبان تئاتری مطرح شده و می شود، امیر امیری ضمن تأکید بر این نکته که عکس ها و گزارش های رسمی سالن ها حاکی از رعایت تمامی آداب ابلاغی توسط تماشاگران این هنرنمایشی است، بیان کرد: مخاطب تئاتر حرفه ای انسانی قانون مند و مبادی آداب است که در تمام طول حضور در سالن و تماشای اثر حتی پایش را روی صندلی جابه جا نمی کند که مبادا صدایی تولید کرده و مزاحم سایر تماشاگران شود، انتظار رعایت پروتکل های بهداشتی از چنین قشری چیزی دور از ذهن نیست.

این نویسنده و کارگردان تئاتر ضمن انتقاد از کم توجهی مسئولان به هنر تئاتر به عدم تعطیلی دیگر مراکز عمومی هم زمان با تعطیلی تئاتر واکنش نشان داده و اظهار کرد: در همه سالن های تئاتر فاصله حداقل یک صندلی بین تماشاگران رعایت می شود، اما برای مثال در هواپیماها که صندلی های کوچک تری دارند این موارد رعایت نشده و به دلیل گردش اقتصادی این صنعت خبری هم از تعطیلی آن نبوده است.

کارگردان نمایش "مجلس قتل رئیس جمهور" ضمن بیان این ادعا که از ابتدای شروع ویروس کرونا تاکنون نکات بسیار زیادی وجود داشته که بعد از اثبات و اعلام نقض شده و بسیاری از محدودیت ها ناشی از جهل به این بیماری بوده است مطرح کرد: حالا که در بسیاری از مشاغل این محدودیت ها کم شده و مسئولین امر به اشتباهشان پی برده اند، بیایند و به این پدیده هم فکر کنند که جامعه ای که درخطر مواجهه با فراگیری مجدد بیماری قرار دارد نیاز به سرگرمی، آگاهی، نشاط و فرهنگ دارد و وظیفه تئاتر و سینما همین است.

وی در ادامه تأکید کرد: به نظر من نه تنها تعطیلی تئاتر به بهانه احتمال شیوع بیماری درست نیست بلکه اماکن فرهنگی باید در این اوضاع که مردم نیاز به نشاط و قدرت روانی بیشتری دارند، با رعایت مسائل بهداشتی بیش ازپیش فعال شوند. البته این را از وزیر بهداشت و سایر مدیرانی که اهل فرهنگ نیستند نمی شود انتظار داشت اما از مسئولین فرهنگ که می شود انتظار داشت با تبیین این مخاطرات به داد تئاتر برسند.

امیر امیری که کارگردانی نمایش عمو لاورف را بر عهده داشته و تابه حال چندین نوبت از اجرای آن به دلیل تعطیلی سالن های نمایشی لغو شده است تصریح کرد: نمایش عمو لاورف برای تمرین و اجرا در سال 1399 آماده شد و با توجه به کم پرسوناژ بود این نمایشنامه و امکان تمرین آن با رعایت فاصله اجتماعی، تمرینات را شروع کردیم و قرار بود به محض آغاز به کار سالن ها در یک سالن مناسب اجرا داشته باشیم که تاکنون دو بار آماده اجراشده و به دلیل تعطیلی تئاتر لغو شده است.

نویسنده و کارگردان نمایش عمو لاورف در رابطه با امکانات جایگزین اجرای حضوری برای گروه های نمایشی توضیح داد: اگر مثل دهه های گذشته امکان تولید تله تئاتر و پخش از تلویزیون وجود داشت می شد این اثر را به عنوان یک تله تئاتر جذاب تولید کرد، اما ازیک طرف این اثر برای اجرای صحنه ای آماده شده و تولیدش به عنوان تله تئاتر نیاز به بازطراحی دارد و از طرف دیگر هزینه و پروداکشنی که برای تولید تله تئاتر لازم است برای تئاتر بی پشتوانه امروز غیرممکن است.

وی در ادامه و در رابطه با اجرای آنلاین تئاتر افزود: با اجرای آنلاین هم مخالفم، چراکه هر مدیومی اقتضای خودش را دارد نمی شود نمایشی که برای صحنه طراحی شده با کاشتن یک یا چند دوربین از شبکه های سینمای اینترنتی پخش کرد و انتظار داشت در مقابل فیلم ها و سریال های جذاب و پررنگ و لعاب ایرانی و خارجی که برای همین مدیوم طراحی شده شانس جذب مخاطب داشته باشد، به نظر حقیر این امکان به نوعی از سر بازکردن گروه های تئاتر است.

وی در پایان خاطرنشان کرد: همچنین اداره کل هنرهای نمایشی باید از حیات مجدد تله تئاتر دفاع کرده و کمک کند تولید اثر در این ژانر در دسترس قاطبه گروه های کوچک و بی پشتوانه تئاتر قرار بگیرد.

انتهای پیام/

به گزارش ایرنا، هنرمندان تئاتر، سال 1399 را در شرایطی پشت سر گذاشته است که فعالیت آن ها مانند بسیاری دیگر از مشاغل تحت تاثیر شیوع ویروس کرونا و اوج گیری موج های متعدد آن با فراز و فرودهای مختلفی مواجه بود.

خوشبختانه بعد از تجربه و آزمون و خطاهای مختلف و رعایت دستورالعمل ها و شیوه نامه های متعدد؛ طی زمستان سال 1399 شاهد بازگشایی و فعالیت دوباره سالن های تئاتری بعد از آغاز فعالیت های نمایشی طی تابستان 99 بودیم. همه اینها در شرایطی بود که فصل پاییز مانند فصل بهار سال 1399 به دلیل اوج گیری دو موج از ویروس کرونا با تعطیلی فعالیت سالن های نمایشی روبرو بود.

اما با کاهش شیب ابتلاء و تلفات این ویروس در پایتخت

بعد از آغاز فعالیت هنرمندان تئاتر از هفتم فروردین ماه مصادف با روز ملی هنرهای نمایشی در کشور، به فاصله تنها یک روز بار دیگر اعلام شد به سبب صعودی شدن شیب ابتلای ویروس کرونا بار دیگر فعالیت های نمایشی در کشور و دیگر مشاغل قرار گرفته در رده سوم تقسیم بندی حِرَف و پیشه ها در شهرهای نارنجی بار دیگر فعالیت هنرمندان تئاتر به محاق رفت و این مسئله با توجه به آسیب ها و خسارت هایی که طی سال گذشته به سبب تعطیلی های مکرر فعالیت های نمایشی شامل حال هنرمندان این عرصه به ویژه در حوزه اقتصاد و معیشت آن ها شده بود، مسئولان و دست اندرکاران هنر تئاتر کشور را بر آن داشت تا طی تعامل و گفت و گو با ستاد ملی مقابله با کرونا فصلی از مطالبات هنرمندان تئاتر مبنی برقرار گرفتن این حرفه و شغل در گروه دوم مشاغل را مدنظر قرار دهند.

در نهایت بعد از رایزنی های مختلف و متعدد وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، معاون امور هنری وزارتخانه و مدیرکل هنرهای نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تصمیم بر آن قرار گرفت تا هنر تئاتر و شغل هنرمندان آن از گروه سه به گروه دو تغییر رتبه دهد. همین عامل باعث شد تا شاهد از سرگیری فعالیت هنرمندان تئاتر در شهرهای نارنجی باشیم.

درباره روی دادن این اتفاق و تشریح بازگشایی سالن های تئاتری در پایتخت که این روزها رنگ نارنجی را بر پیشانی خود در سایه اوج گیری مجدد شیوع ویروس کرونا می بیند، با قادر آشنا مدیرکل هنرهای نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به گفت وگو نشستیم.

قادر آشنا درباره تصمیمات تازه در حوزه فعالیت سالن های نمایشی در دوران کرونا به ویژه در شهرهای نارنجی به خبرنگار فرهنگی ایرنا گفت:

بر این اساس و تغییر صورت گرفته کلیه سالن های نمایشی می توانند در تمامی شهرهای نارنجی، زرد و آبی با رعایت شیوه نامه های بهداشتی و بهره گیری از ظرفیت 50 درصدی فعالیت خود را ادامه دهند. بر این اساس از این پس تنها در شرایط قرمز این فعالیت ها تعطیل خواهد شد.

مدیر کل هنرهای نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با تاکید بر آنکه با استناد به این تصمیم گیری، فعالیت سالن های نمایشی از 12 فروردین ماه همزمان با روز جمهوری اسلامی ایران از سرگرفته خواهد شد خاطرنشان کرد: این اتفاق مهمی بود که در حوزه تئاتر رقم خورد. طی این ایام هنرمندان تئاتر سختی های متعددی را به ویژه در حوزه معیشت و اقتصاد خود و خانواده شان متحمل شده بودند و حال با این تغییر گروه امیدواریم شرایط فعالیت گروه های نمایشی کشور بهتر از پیش شود.

تهران (پانا) - هوشنگ جاوید، پژوهشگر موسیقی ایرانی با اشاره به اینکه در این سالها صدا و سیما به هنر آواز ایرانی جفا کرده است گفت متاسفانه هنر آواز حتی یک رشته تخصصی دانشگاهی ندارد.

آواز یا نغمه اصطلاحی است در موسیقی سنتی ایرانی که برای توصیف مجموعه ای از گوشه ها به کار می رود که معمولاً در کنار هم و مستقل از یک دستگاه اجرا می شوند. مفهوم خاص آواز در موسیقی ایرانی به عنوان جزئی از طبقه بندی ردیف موسیقی ایرانی است.
آواز در آیین های شور و سوگ ما حضور دارد
هوشنگ جاوید در گفت وگو با پانا درباره مهجوریت آواز ایرانی عنوان کرد: من پارها در دو دهه اخیر در قالب مقاله و سخنران به عنوان پژوهشگر موسیقی هشدار داده ام. گفته ام که ما در کشوری زندگی می کنیم که به اصالت آواز می نازیم. وقتی کشورهای غربی از آواز ما تقدیر می کنند، معنا دارد. ما در کشورمان به هنر آواز جفا کردیم و اینکه طی چهل سال گذشته نه به آن توجه کردیم تا رشد کند و نه رشته تخصصی در این حوزه ایجاد کردیم. درحالی که هنر آواز در آیین های شور یا سوگ ما وجود دارد و در فرهنگ جامعه جاری است ولی متأسفانه هیچ رشته ای برای آن در آموزش عالی ایجاد نشد.
رشته تخصصی آواز در دانشگاه نداریم
او افزود: باوجود داشتن شورای انقلاب فرهنگی هیچ اندیشه ای برای ایجاد این رشته صورت نگرفت زیرا ما می توانستیم دکترای آواز در دانشگاه هایمان داشته باشیم که نشد و اکنون صدمه اش را می خوریم و چیزی حدود یک دهه و نیم آواز از پخش رسانه عمومی ما حذف شده بود و فقط گونه هایی مانند مناجات و این ها پخش می شد و هیچ چیز دیگری نبود. وقتی هم که با اقدامات دکتر حسن خجسته که رئیس رادیوی کشور بودند، آواز پخش شان شروع شد، گرایش جوان ها به آواز شروع شد اما بازهم می بینیم که دستگاه های مرتبط برنامه ریز ما سکوت داشتند و کاری نکردند.
جشنواره ای برای آواز ایرانی برگزار نکردیم
هوشنگ جاوید با اشاره به اینکه تا امروز یک جشنواره اختصاصی برای هنر آواز ایجاد نشده است، عنوان کرد: اساتید شاخص از دنیا رفته اند. هنر آواز در دانشگاه ما تبلیغ نشد و این همه جشنواره اعم از فجر و جوان داشتیم اما یک جشنواره آواز نداشتیم تا همین تعداد اساتید اندک باقیمانده بیایند و داوری کنند و چهره ای جوان جدیدی معرفی شوند. این اقدام انجام نشد و مقصر هم دستگاه های متولی فرهنگ اند، مانند میراث فرهنگی یا وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی یا شورای انقلاب فرهنگی و حتی کمیسیون فرهنگی مجلس باید به این مهم ورود پیدا می کردند که اصلاً هیچ نگاهی نداشته است. در سال هایی که گذشت در بین هنرهای ایرانی کلاً آواز ایرانی مهم نبوده و این درحالی که است که اگر کسی یک موسیقی ناجوری بخواند هزاران نقد از این ور و آنور مطرح می شود اما کسی تأمل نمی کند که وقتی از پایه نگرش درستی نبوده، چطور انتظار موسیقی های خوب داریم.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری صدا و سیما با پیگیری رییس سازمان سینمایی، و براساس اعلام رسمی، سینما ها از دسته مشاغل سه به گروه دوم منتقل شد و از امروز مانعی برای فعالیت سینما ها در تهران (شهر های نارنجی) نیست.

بر این اساس از 12 فروردین سینما ها برای اکران فیلم های نوروزی فعالیت خود را از سر می گیرند.

در حال حاضر فیلم های خورشید ، لاله ، هفته ای یک بار آدم باش ، تک خال و خون شد در سینما ها اکران می شوند.

بازگشایی سالن های تئاتر در تهران از 12 فروردین

مدیر کل امور نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت: سالن های تئاتر با تغییر وضع مشاغل گروه تئاتری از 12 فروردین بازگشایی می شوند.

آقای قادر آشنا افزود: با برگزاری جلسه عصر امروز (چهارشنبه، 11 فروردین) و نیز بر اساس پیگیری های وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، معاونت هنری و اداره کل هنر های نمایشی مشاغل مربوط به تئاتر با موافقت ستاد ملی مقابله با کرونا از گروه سه به گروه دو منتقل شدند و از فردا نمایش های در سالن های تهران می توانند روی صحنه روند.

وی ادامه داد: برای فعالیت تئاتر ها تابع قوانین کشور هستیم و توجه به تغییر دسته بندی مشاغل تئاتری، امکان اجرا در شهر هایی که وضعیتی به غیر از قرمز دارند، برقرار است.

قادر آشنا - مدیرکل هنرهای نمایشی - در گفت وگویی با ایسنا با تایید این خبر بیان کرد: طبق جلسه برگزار شده ی امروز عصر (چهارشنبه، 11 فروردین) و نیز بر اساس پیگیری های وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، معاونت هنری و اداره کل هنرهای نمایشی مشاغل مربوط به تئاتر با موافقت ستاد ملی مقابله با کرونا از گروه سه به گروه دو منتقل شدند و از فردا نمایش های در سالن های تهران می توانند روی صحنه روند.

او تاکید کرد: برای فعالیت تئاترها تابع قوانین کشور هستیم و توجه به تغییر دسته بندی مشاغل تئاتری، امکان اجرا در شهرهایی که وضعیتی به غیر از قرمز دارند، برقرار است.

انتهای پیام

به گزارش خبرنگار فرهنگی شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ در سالی که گذشت، بسیاری از رویدادهای فرهنگی تحت تاثیر ویروس کرونا یا لغو و به تعطلی کشیده شدند و یا با محدودیت های پیش آمده، در صورت امکان به سمت اجرای آنلاین پیش رفتند و گاهی نیز همزمان با حضور کمتر مخاطبان به شکل حضوری و آنلاین، آن مراسم به اجرا نزدیک می شد.

در کنار سینما، کتاب و حتی تحصیل که کاملا سمت و سوی آنلاین به خود گرفت، موسیقی نیز لاجرم و ناخواسته برای اینکه صدایش خاموش نشود، دست و پا شکسته این راه را امتحان کرد و گاهی خوشحال و گاهی غمگین، همچنان به کار خود ادامه می دهد.

در این سال کرونایی که گذشت، بسیاری از کنسرت های موسیقی لغو شدند و از آنجایی که نفس اجرا به حضور و همراهی مخاطبان و تماشاگرانش زنده است، خیلی از خواننده ها ترجیح دادند تا عادی شدن شرایط و از بین رفتن کرونا صبر پیشه کنند و خانه نشینی را تجربه کنند و برخی نیز هر ازچند گاهی در فضای مجازی تک آهنگی منتشر می کنند و یا به صورت آنلاین، کنسرت می دهند.

کنسرت های آنلاین

در ماه های ابتدایی حضور کرونا، بودند هنرمندان و نوازندگانی که بی ادعا و فقط برای اینکه گوشه کوچکی از غم مردم را بزدایند، در فضای مجازی دست به اجراهای رایگان زدند و تحسین همگان را برای خود به ارمغان آوردند ولی هرچه قدر این دوران طولانی تر شد، برگزاری این کنسرت ها به صورت آنلاین تبدیل به رویه ای عادی شد و منبع درآمدی برای برخی خواننده هایی که تا بلیط های گران این کنسرت ها به فروش نمی رفت، دست به ساز و آواز نمی شدند و چه زود همه شعارهای تا آخر در کنار شما می مانیم، رنگ دیگری به خود گرفت.

معاونت اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران نیز در همان روزهای نخست سال با مجوز دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به میزبانی برج میلاد، ویژه برنامه ای را با عنوان نوروزخانه اجرا کرد و هنرمندانی همچون امید حاجیلی، مهدی جهانی، روزبه بمانی، رضا یزدانی، گروه رستاک، حمید عسگری، مهدی یغمایی، حمید حامی، لیان و سینا سرلک بدون حضور تماشاگر و به صورت آنلاین به اجرای کنسرت پرداختند.

بعد از اجرای موفق این کنسرت ها در ایام نوروز، این کار به مناسبت عید فطر نیز تکرار شد و این بار نیز به میزبانی برج میلاد و تالار وحدت، گروه داماهی، گروه دال، حامی وعلیرضا قربانی کنسرت آنلاین دادند.

جشنواره موسیقی جوان

در شرایط کرونایی و در زمانی که سال 1399 از کم رونق ترین سال ها در فعالیت موسیقایی هنرمندان محسوب می شود، رویدادی مانند جشنواره موسیقی جوان می تواند به عنوان یکی مهم ترین اتفاقات موسیقایی سال 99 محسوب شود.

جشنواره موسیقی جوان در چهاردهمین دوره خود تابستان و پاییز سال 99 با میزبان انجمن موسیقی ایران و همکاری دفتر موسیقی وزارت ارشاد و بنیاد رودکی به واسطه شیوع بیماری کووید 19 این بار در سه بخش موسیقی دستگاهی ایران ، موسیقی کلاسیک ، و موسیقی نواحی ایران در قالب آنلاین برگزار شد، تجربه ای سخت که کار هنرمندان را برای اجرای آثارشان سخت و هم هیات داوران بخش های مختلف را با شرایط دشواری به جهت داوری مواجه کرد، تا آنجا که همین شرایط موجب کاهش کیفی آثار اجرایی شد که حتی تعدادی از مدرسان و هنرمندان نیز درباره آن به اظهار نظر پرداختند.

در بخش موسیقی دستگاهی ایران خوانندگان و نوازندگان سازهای تار، تمبک، دف، سنتور، سه تار، عود، قانون، کمانچه، نی؛ در بخش موسیقی کلاسیک نوازندگان سازهای اُبوا، پیانو، ترومبون، ترومپت، فلوت، کلارینت، کنترباس، گیتار، ویلن، ویلنسل، ویولا، هورن؛ و در بخش موسیقی نواحی ایران خوانندگان و نوازندگان سازهای زهی، بادی و کوبه ای از مناطق مختلف کشور باهم رقابت کردند. همچنین، در حوزۀ موسیقی دستگاهی نیز بخشی برای حفظ کل ردیف موسیقی ایرانی و بخشی نیز با عنوان بخش ویژۀ موسیقی دستگاهی: آفرینش در تکنوازی در نظر گرفته شده بود.

جشنواره موسیقی نواحی

یکی از مهم ترین رویدادهای موسیقایی کشورمان که می تواند از جهات بسیاری مورد توجه، بررسی و نقد قرار گیرد، جشنواره موسیقی نواحی است که از اولین دوره برگزاری آن تا این دوره که به صورت آنلاین پیش روی مخاطبان قرار گیرد، آن قدر دچار تغییر و تحول در حوزه برنامه ریزی و مدیریت آن شد که هنوز هم نمی توان از آن به عنوان یک رویداد منسجم و تاثیرگذار یاد کرد، اما قطعاً به دلیل گستردگی و تنوع موسیقایی که این رویداد در بطن و مایه وجودی خود دارد قطعاً می تواند خاستگاه بسیار مهمی برای تغییر و تحولات موسیقایی ایران و البته نمایش گونه های ناب موسیقایی از مردمان سرزمینی باشد که در موسیقی و جهانی کردن آنچه می نوازند و می خوانند می توانند در عالی ترین درجات موسیقایی دنیا با در نظر گرفتن مولفه های مربوط به خود رخ نمایی کند .

احمد صدری پس از انتصاب به عنوان دبیر این جشمواره، منصوره ثابت زاده، هوشنگ جاوید، محمدعلی مرآتی، دامون شش بلوکی و فواد توحیدی را به عنوان اعضای شورای علمی جشنواره معرفی کرد. جشنواره ای که این بار قرار بود با تمرکز روی موضوع دو بیتی خوانی پیش روی مخاطبان باشد. به هر حال همانگونه که انتظار می رفت به دلیل قرار گرفتن در شرایط کرونایی، جشنواره از دهم تا سیزدهم آبان ماه به صورت اینترنتی و در دو قالب آنلاین و آفلاین در فضاها و مکان های تاریخی کرمان اجرا شد.

کارناوال مرگ به میزبانی کیش

در روزهای ابتدایی بهمن ماه با اعلام فوتی های بیماران کرونا در کشور که خوشبختانه به زیر 100 نفر در روز رسیده بود، برگزاری کنسرت های متعدد و جنگ های خنده در جزیره کیش بسیار نگران کننده به نظر می رسید.

طبیعی است که بعد از گذشت حدود یک سال از درگیری با ویروس کرونا و فرهنگ سازی برای رعایت پروتکل های بهداشتی توسط مردم، باید موضوع معیشت خانواده بزرگ موسیقی را نیز مد نظر قرار داد و با بررسی درست شرایط، این موضوع را به خوبی مدیریت کرد.

همان طور که برگزاری جشنواره های فیلم و تئاتر فجر و سایر جشنواره ها با رعایت بالای مسائل بهداشتی برگزار شد، قطعا برگزاری کنسرت نیز می تواند با چنین شرایطی و با رعایت پروتکل های بهداشتی رنگ اجرا به خود بگیرد.

برگزاری کنسرت ها و جنگ خنده در بازه روزهای ابتدایی بهمن ماه مسافران زیادی را به سوی این جزیره رهسپار کرد و هجوم مسافران در کیش و قشم به بهانه تفریح، مسافرت و رفتن به کنسرت وخطر بزرگ عادی سازی شرایط توسط مردم و برگزارکنندگان کنسرت ها این احتمال را می داد که آمار کرونا در این شهر و استان به شدت بالا رود؛ از سویی برخی عقیده داشتند که برگزاری این کنسرت ها در کیش، آماده سازی شرایط برای میزبانی بخش پاپ جشنواره موسیقی فجر است که با لغو همه کنسرت ها همه این گمانه زنی ها از بین رفت.

جشنواره موسیقی فجر

برگزاری سی و ششمین جشنواره موسیقی فجر آن هم در یک شرایط کرونایی شدیداً خطرناک و آن هم به صورت کاملاً اینترنتی می تواند به مثابه یکی از رویدادهای مهم موسیقی ایران در سال 99 به حساب آید .

این بار علاوه بر اضافه شدن جایزه باربد که از ادوار گذشته وجود داشته و در مدیریت های گذشته حذف شده بود، برگزاری بخش پژوهشی ، جایزه ترانه و جایزه موسیقی و رسانه را نیز نباید از کلیت جشنواره نادیده گرفت که هرکدام به فراخور تصمیمات رییس جشنواره وارد کارزار رقابتی موسیقی فجر شدند؛ علاوه بر همه این بخش ها، با اضافه شدن بخش سرود و حال و هوای مذهبی و ملی سرودهای حاضر در جشنواره، اندکی رنگ انقلابی گری و مسما بودن نام فجر بر لباس این جشنواره، اندکی خودنمایی می کرد.

به هر ترتیب سی و ششمین جشنواره موسیقی فجر با ریاست محمد الله یاری، دبیری حسن ریاحی و شورای ارزیابی متشکل از محمد الله یاری رییس جشنواره، محمد اطیابی نماینده انجمن صنفی هنرمندان موسیقی، داوود گنجه ای، نماینده خانه موسیقی، هادی آرزم هنرمند موسیقی، امین مویدی مشاور برنامه ریزی راهبردی معاونت امور هنری و صدرالدین حسین خانی نماینده مجمع صنفی تولیدکنندگان آثار شنیداری و حمید قبادی نماینده معاون امور هنری از 28 بهمن تا 4 اسفند با حضور گروه هایی در حوزه موسیقی ایرانی، موسیقی نواحی و گروه هایی از چند کشور اروپایی به صورت اینترنتی برگزار شد، رویدادی که این بار در بخش پاپ آن شاهد کمترین حضور هنرمندان بودیم و فضایی را فراهم کرد که از آن به عنوان یک رویداد متفاوت نام ببریم.

در مراسم اختتامیه این رویداد آنلاین نیز که با حضور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در تالار وحدت تهران برگزار شد، علاوه بر اهدای جوایز برگزیدگان جایزه باربد، جایزه موسیقی و رسانه و جایزه ترانه، از زنده یاد احمد علی راغب، حسن ناهید، ملیحه سعیدی و محمدرضا اسحاقی چهار هنرمند پیشکسوت موسیقی کشورمان قدردانی به عمل آمد.

انتهای پیام/

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) ، اهالی نشر سال 1399 را با شوک ناشی از شیوع ویروس کرونا آغاز کردند؛ بحرانی که صاحبان مشاغل این حوزه را با چالش جدی رکود و تعطیلی مواجه کرد؛ علاوه براین با لغو سی و سومین دوره نمایشگاه بین المللی کتاب تهران، نگرانی ناشران برای خالی ماندن دخل در سال جدید را افزایش داد. بعد از گذشت 9 ماه از اردیبهشت کتاب، ناشران حضور در نخستین نمایشگاه مجازی کتاب تهران را تجربه کردند. هرچند این شیوه برگزاری نمایشگاه در زمان طرح و آغاز جریان مطالعاتی با نقد ها و دیدگاه هایی هم همراه بود؛ اما همزیستی یک ساله مردم با کرونا و تغییر شیوه خرید حضوری به اینترنتی، فروش قابل توجه یک میلیون و 254 هزار و 599 نسخه کتاب به ارزش 640 میلیارد و 258 میلیون و 77 هزار و 568 ریال را ثبت کرد.

عدالت فرهنگی و احتمال تغییر در سیاست های حمایتی
علی رضا اسماعیلی ، مشاور اجرایی معاون امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی درباره ثبت فروش در نمایشگاه مجازی کتاب تهران، به ایبنا گفت: با توجه به فروش خوب نمایشگاه مجازی، وقت این شده است که در زمینه نمایشگاه فیزیکی بازنگری داشته باشیم. باید ایرادات را رفع و به سمت جلو حرکت کنیم و نمایشگاه های فیزیکی را نیز به سمتی ببریم که از این تجربیات استفاده کند.

برگزاری نمایشگاه مجازی کتاب تهران، تامین کاغذ برای کاهش نگرانی تولید کنندگان و حفظ بازار، برگزاری چهار طرح حمایتی از کتاب فروشان همگی نشان از تلاش معاونت امور فرهنگی برای آرام نگه داشتن بازار کتاب و کاهش تاثیرات اقتصادی کرونا بر این کسب وکار آسیب دیده از تحریم ها است. عدالت فرهنگی از دیگر نتایج قابل توجهی است که باید به آن اشاره داشت. سید عباس صالحی ، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی درباره تحقق این بُعد از نمایشگاه مجازی گفت: در نخستین دوره برگزاری نمایشگاه مجازی کتاب، بحث عدالت فرهنگی وجود داشت؛ چراکه شاهد دسترسی وسیع و گسترده مردم از اقصی نقاط ایران بودیم.

تحقق عدالت فرهنگی علاوه بر مخاطبان با توجه به ظرفیت مجازی برای ناشران نیز محقق شد، به گفته اسماعیلی، بعد از برگزاری نمایشگاه مجازی، بسیاری از ناشران کوچک پیام دادند که ما در این نمایشگاه دیده شدیم و این موضوع نشان می دهد که نمایشگاه مجازی کتاب به وسعت تمام کشور، این فضا را برای ناشران ایجاد کرد. این مساله به عنوان نقطه عطف باقی می ماند و معیاری می شود تا از این تجربه در سال های بعد استفاده کنیم.

انتظار حمایت با تداوم کرونا
با توجه به همه این اقدامات و رویکرد های موثر معاونت امور فرهنگی در حمایت از اهالی نشر که علاوه بر بُعد حمایتی در شکل گیری تحول در سیاست گذاری ها، با توجه به ظرفیت های فضای مجازی را نشان می دهد، انتظار برای تداوم حمایت از فعالان این حوزه در سال 1400 را ایجاد کرده است؛ به ویژه اینکه با توجه به موج چهارم شیوع ویروس کرونا و افزایش نگرانی ها بابت تعطیلی کسب و کار ها، امسال نیز از نمایشگاه بین المللی کتاب تهران خبری نیست؛ یعنی نگرانی برای تامین نقدینگی برای ناشران؛ علاوه براین با توجه به اینکه فعالان آخرین حلقه نشر بعد از برگزاری نخستین نمایشگاه مجازی کتاب تهران از زمستانه کتاب استقبال قابل توجهی نشان دادند و مشارکت بی سابقه 937 کتاب فروشی را ثبت کردند، ضرورت برگزاری بهارانه کتاب 1400 وجود دارد؛ البته نباید فروش 440هزار و 276 نسخه کتاب به مبلغ 214میلیارد و 3میلیون و 199هزار و 674 ریال در این طرح را فراموش کرد.

پیش بینی برگزاری دومین نمایشگاه مجازی کتاب تهران دور از انتظار نیست؛ چراکه ایوب دهقانکار ، مدیر عامل موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران و رئیس نخستین نمایشگاه مجازی کتاب تهران در آستانه پایان این نمایشگاه در پاسخ به پرسش ایبنا، درباره نمایشگاه های مجازی بعدی و وضعیت سایت نمایشگاه، ارتقای نرم افزاری و سخت افزاری مناسب برای برگزاری دوره بعد را ضروری دانست.

وی گفت: نکته مهم این است که دانش و فناوری برگزاری نمایشگاه مجازی کتاب در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و خانه کتاب و ادبیات ایران که یکی از رسالت ها و وظایف آن برگزاری نمایشگاه های فرهنگی در ایران و جهان است، برای همیشه بومی و ماندگار شد.

حفظ دستاورد نرم افزاری و سخت افزاری نمایشگاه مجازی کتاب تهران با توجه به مزیت های فراوان آن از کاهش تخلفات تا صرفه جویی در هزینه ها علاو ه بر مجری برگزاری نمایشگاه، بعد از تجربه نخست برگزاری نمایشگاه مجازی از سوی فعالان حوزه صنعت نشر، بار ها تاکید شده است. حتی برخی از ناشران معتقدند امکان فروش مجازی باید همیشگی باشد و شاهد یک نمایشگاه مجازی دائمی باشیم.

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) ، اهالی نشر سال 1399 را با شوک ناشی از شیوع ویروس کرونا آغاز کردند؛ بحرانی که صاحبان مشاغل این حوزه را با چالش جدی رکود و تعطیلی مواجه کرد؛ علاوه براین با لغو سی و سومین دوره نمایشگاه بین المللی کتاب تهران، نگرانی ناشران برای خالی ماندن دخل در سال جدید را افزایش داد. بعد از گذشت 9 ماه از اردیبهشت کتاب، ناشران حضور در نخستین نمایشگاه مجازی کتاب تهران را تجربه کردند. هرچند این شیوه برگزاری نمایشگاه در زمان طرح و آغاز جریان مطالعاتی با نقد ها و دیدگاه هایی هم همراه بود؛ اما همزیستی یک ساله مردم با کرونا و تغییر شیوه خرید حضوری به اینترنتی، فروش قابل توجه یک میلیون و 254 هزار و 599 نسخه کتاب به ارزش 640 میلیارد و 258 میلیون و 77 هزار و 568 ریال را ثبت کرد.

عدالت فرهنگی و احتمال تغییر در سیاست های حمایتی
علی رضا اسماعیلی ، مشاور اجرایی معاون امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی درباره ثبت فروش در نمایشگاه مجازی کتاب تهران، به ایبنا گفت: با توجه به فروش خوب نمایشگاه مجازی، وقت این شده است که در زمینه نمایشگاه فیزیکی بازنگری داشته باشیم. باید ایرادات را رفع و به سمت جلو حرکت کنیم و نمایشگاه های فیزیکی را نیز به سمتی ببریم که از این تجربیات استفاده کند.

برگزاری نمایشگاه مجازی کتاب تهران، تامین کاغذ برای کاهش نگرانی تولید کنندگان و حفظ بازار، برگزاری چهار طرح حمایتی از کتاب فروشان همگی نشان از تلاش معاونت امور فرهنگی برای آرام نگه داشتن بازار کتاب و کاهش تاثیرات اقتصادی کرونا بر این کسب وکار آسیب دیده از تحریم ها است. عدالت فرهنگی از دیگر نتایج قابل توجهی است که باید به آن اشاره داشت. سید عباس صالحی ، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی درباره تحقق این بُعد از نمایشگاه مجازی گفت: در نخستین دوره برگزاری نمایشگاه مجازی کتاب، بحث عدالت فرهنگی وجود داشت؛ چراکه شاهد دسترسی وسیع و گسترده مردم از اقصی نقاط ایران بودیم.

تحقق عدالت فرهنگی علاوه بر مخاطبان با توجه به ظرفیت مجازی برای ناشران نیز محقق شد، به گفته اسماعیلی، بعد از برگزاری نمایشگاه مجازی، بسیاری از ناشران کوچک پیام دادند که ما در این نمایشگاه دیده شدیم و این موضوع نشان می دهد که نمایشگاه مجازی کتاب به وسعت تمام کشور، این فضا را برای ناشران ایجاد کرد. این مساله به عنوان نقطه عطف باقی می ماند و معیاری می شود تا از این تجربه در سال های بعد استفاده کنیم.

انتظار حمایت با تداوم کرونا
با توجه به همه این اقدامات و رویکرد های موثر معاونت امور فرهنگی در حمایت از اهالی نشر که علاوه بر بُعد حمایتی در شکل گیری تحول در سیاست گذاری ها، با توجه به ظرفیت های فضای مجازی را نشان می دهد، انتظار برای تداوم حمایت از فعالان این حوزه در سال 1400 را ایجاد کرده است؛ به ویژه اینکه با توجه به موج چهارم شیوع ویروس کرونا و افزایش نگرانی ها بابت تعطیلی کسب و کار ها، امسال نیز از نمایشگاه بین المللی کتاب تهران خبری نیست؛ یعنی نگرانی برای تامین نقدینگی برای ناشران؛ علاوه براین با توجه به اینکه فعالان آخرین حلقه نشر بعد از برگزاری نخستین نمایشگاه مجازی کتاب تهران از زمستانه کتاب استقبال قابل توجهی نشان دادند و مشارکت بی سابقه 937 کتاب فروشی را ثبت کردند، ضرورت برگزاری بهارانه کتاب 1400 وجود دارد؛ البته نباید فروش 440هزار و 276 نسخه کتاب به مبلغ 214میلیارد و 3میلیون و 199هزار و 674 ریال در این طرح را فراموش کرد.

پیش بینی برگزاری دومین نمایشگاه مجازی کتاب تهران دور از انتظار نیست؛ چراکه ایوب دهقانکار ، مدیر عامل موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران و رئیس نخستین نمایشگاه مجازی کتاب تهران در آستانه پایان این نمایشگاه در پاسخ به پرسش ایبنا، درباره نمایشگاه های مجازی بعدی و وضعیت سایت نمایشگاه، ارتقای نرم افزاری و سخت افزاری مناسب برای برگزاری دوره بعد را ضروری دانست.

وی گفت: نکته مهم این است که دانش و فناوری برگزاری نمایشگاه مجازی کتاب در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و خانه کتاب و ادبیات ایران که یکی از رسالت ها و وظایف آن برگزاری نمایشگاه های فرهنگی در ایران و جهان است، برای همیشه بومی و ماندگار شد.

حفظ دستاورد نرم افزاری و سخت افزاری نمایشگاه مجازی کتاب تهران با توجه به مزیت های فراوان آن از کاهش تخلفات تا صرفه جویی در هزینه ها علاو ه بر مجری برگزاری نمایشگاه، بعد از تجربه نخست برگزاری نمایشگاه مجازی از سوی فعالان حوزه صنعت نشر، بار ها تاکید شده است. حتی برخی از ناشران معتقدند امکان فروش مجازی باید همیشگی باشد و شاهد یک نمایشگاه مجازی دائمی باشیم.
خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)
خبرگزاری کتاب ایران

عدالت فرهنگی و احتمال تغییر در سیاست های حمایتی

علی رضا اسماعیلی

سید عباس صالحی

انتظار حمایت با تداوم کرونا

ایوب دهقانکار

به گزارش ایرناپلاس، سال 99 برای ناشران، سالی با رویدادهای جدید بود که همه گیری ویروس کرونا عامل اصلی آنها به شمار می رود. تعطیلی کتاب فروشی ها و محدودیت های فعالیت آنها در برخی ساعات روز، گرانی نرخ کاغذ در بازار و برگزار نشدن نمایشگاه بین المللی کتاب تهران، مشکلاتی را برای فعالان این حوزه رقم زد که با برگزاری نمایشگاه کتاب تهران به صورت مجازی، اعطای کاغذ با نرخ دولتی و برگزاری طرح های حمایتی فصلی برای کتاب فروشی ها تا حدی جبران شد.

فعالیت ناشران در سال 99 یکسان نبود، هرچند مشکلات کلی برای همه آنها مطرح بود، اما میزان تاثیرپذیری آنها متفاوت بود. برخی این امکان را داشتند که از تسهیلات در نظر گرفته شده در سال 99 بیشتر استفاده کنند و سهم برخی از آنها از همان تسهیلات کمتر بود، اما اقدامی برای بررسی این تاثیرپذیری و میزان آن بر هر ناشر انجام نشده است.

مدیر انتشارات روزنه با بیان اینکه ناشران مانند دیگر صنوف با یکدیگر ارتباط تنگاتنگی ندارند، به خبرنگار ایرناپلاس گفت: ابتدای سال 99 شرکت های پخش با ترس از تعطیلی کتاب فروشی ها کار خود را شروع و به ناشران اعلام کردند که نمی توان روی چک ها حساب کرد؛ زیرا کتاب فروشی ها تعطیل هستند. اما در این سال ما هیچ چک برگشتی نداشتیم.

دوماه در پرداخت حقوق ها با مشکل مواجه شدیم
مدیر انتشارات روزنه افزود: برگزار نشدن نمایشگاه بین المللی کتاب، بار مالی زیادی را بر ناشران تحمیل کرد؛ زیرا روی درآمد نمایشگاه حساب کرده بودند. معمولا کتاب با چک 9 ماهه منتشر می شود. چک هایی را که پیش از همه گیری بیماری کووید19 گرفته بودیم، با توجه به برگزار نشدن نمایشگاه بین المللی کتاب تهران نگه نداشتیم و همه را خرج کردیم. در نتیجه هیچ چکی در فروردین نداشتیم و منتظر نمایشگاه برای درآمدزایی بودیم، اما نمایشگاه کتاب برگزار نشد و دو ماه در پرداخت حقوق ها با مشکل مواجه شدیم.

وی ادامه داد: مجبور شدیم این مبلغ را از دوستان و خانواده تامین کنیم تا بتوانیم فروردین و اردیبهشت را بگذارانیم، اما بعد از آن شرایط آنقدر سخت نبود. در نیمه دوم سال بازار تغییر کرد و نمایشگاه مجازی کتاب تقریبا دو سوم از انتظاری را که از نمایشگاه بین المللی داشتیم، تامین کرد.

به گفته این ناشر، وضعیت تامین کاغذ ناشران که در ابتدای سال 99 خوب نبود، در نیمه دوم تا حدی متعادل شد.
او افزود: در پایان سال وضعیت کاغذ دوباره بد شد. کتاب هایی آماده چاپ داریم که می دانیم برای آنها مشتری خواهیم داشت و به دلیل قیمت کاغذ در بازار آزاد نمی توانیم چاپ کنیم. زیرا در آن صورت باید کتاب را با قیمت صفحه ای 300 تومان بفروشیم، که ممکن است در روابط ناشر و مخاطب، کدورت ایجاد کند.

وصول نشدن چک های کتاب فروشان از سال 98
مدیر انتشارات و کتاب فروشی دارالفکر با بیان اینکه سال 99 برای ناشران بسیار سخت گذشت، به خبرنگار ایرناپلاس گفت: آنقدر چک های برگشتی داشتیم که نمی دانستیم باید چه کنیم. کتاب فروشان در شهرستان ها خیلی صدمه دیدند و هنوز نتوانسته ایم طلب خود در سال 98 را از برخی از کتاب فروشان وصول کنیم. این در حالی است که با کتاب فروشانی همکاری می کنیم که افراد محترمی هستند و پیش از این حتی یک روز پرداخت هایشان به تعویق نمی افتاد.

به گفته مولانا، تعطیلی مجتمع های تجاری به دلیل رعایت پروتکل های بهداشتی در سال 99 باعث شده برخی کتاب فروشان که در این مجموعه ها فعالیت می کنند، نتوانند چک های خود را در زمان مقرر پرداخت کنند.
او افزود: در قم مسئولیت مجموعه دنیای کتاب را برعهده داریم، اما به دلیل مشکل کرونا چند ماه تعطیل بود؛ برای پرداخت چک های مشتریان مجبور شدیم یکی از ملک های خود را بفروشیم.

نمایشگاه مجازی کتاب
مولانا با بیان اینکه همه ناشران در این سال با کمبود کاغذ مواجه شدند، ادامه داد: اتحادیه شرکت های تعاونی ناشران (آشنا) و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برای تامین کاغذ ناشران اقدامات زیادی کردند، اما توانایی بیش از این را ندارند. کمبود کاغذ برای ناشران در حد بحرانی بود، اما کاری نمی توان کرد و توقع بیش از این نیست.

مدیر انتشارات دارالفکر با تاکید بر اینکه اجرای طرح های حمایتی از کتاب فروشان توسط موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران تاثیر خوبی بر روند فعالیت ناشران و کتاب فروشان داشته، گفت: نمایشگاه مجازی برای تعداد خاصی از ناشران شناخته شده تاثیر بیشتری داشت، اما برای ناشران متوسط و جزء خوب نبود. آن هم در حالی که انتشارات دارالفکر 70 سال سابقه کار دارد و من 45 سال سابقه مدیریت دارالفکر را. ما کتاب های زیادی را در کشور برای نخستین بار منتشر کردیم اما نتوانستیم از نمایشگاه مجازی کتاب خوب استفاده کنیم.

قیمت کتاب حدی دارد
بررسی یک سال فعالیت برای ناشران اقدامی نیست که به سادگی انجام پذیر باشد؛ مدیر انتشارات یاس مشهد در ارزیابی سال 99 برای ناشران، نمره 15 را به این سال داد و به خبرنگار ایرناپلاس گفت: با توجه به اینکه بودجه دولت در مضیقه است، برگزاری نمایشگاه مجازی و اجرای طرح های فصلی، به ناشران و کتاب فروشان کمک کرد.

اگر این موارد اجرا نمی شد، چیزی از نشر باقی نمی ماند زیرا بسیاری از ناشران به دلایل مختلف مانند افزایش قیمت کاغذ و زینک، کتاب های خود را تجدید چاپ نکردند و تقریبا 50 تا 60 درصد از تکثیر کتاب های دانشگاهی کاهش یافته است.
او ادامه داد: قیمت کاغذ بسیار افزایش یافته اما نمی توان بهای کتاب را از عُرف جامعه بالاتر زد. با کاغذِ بندی 680 هزار تومان، نمی توان کتاب چاپ کرد. شاید امسال شرایط بهتر شود.

یزدانجو همچنین به فعالیت ناشرنماهایی اشاره کرد که کتاب های ترجمه شده و پرفروش بازار را منتشر می کنند و گفت: برای مثال کتاب ملت عشق بارها ترجمه و چاپ شده است. ناشرانی قیمت کتاب را بسیار بالا در نظر می گیرند و بعد با تخفیف های 50 درصدی اقدام به فروش کتاب در مترو و سایر اماکن عمومی می کنند.

به نتیجه رسیدن اقدامات فرهنگی زمان بر است
وی به تاثیر خوب برگزاری نمایشگاه مجازی کتاب بر عملکرد ناشران در سال 99 اشاره کرد و افزود: در ارتباط با دیگر ناشران شهرستانی، متوجه شدم آنها هم فروش بالایی داشتند. ناشرانی که در نمایشگاه مجازی شرکت کردند این امکان را داشتند با فعالیت در فضای مجازی آشنا شوند، سرعت عمل این سبک فروش بسیار بالاست. ناشران با استفاده از این تجربه می توانند وارد بازار فروش الکترونیک شوند.

به گفته مدیر انتشارات یاس، اجرای طرح های فصلی در کتاب فروشی ها باعث رونق کار ناشران می شود، زیرا کتاب فروشان کار ناشران را به فروش می رسانند.
او افزود: این در حالی است که از نمایشگاه، فقط ناشران بهره مند شدند. براین اساس بهترین اقدام این است که کتاب فروش حلقه انتهایی ارتباط با مخاطب باشد.

یزدانجو درباره چشم انداز خود برای سال 1400 نیز گفت: فکر نمی کنم با این اوضاع اقتصادی، امسال تفاوت زیادی با سال 99 داشته باشد؛ زیرا به نتیجه رسیدن اقدامات فرهنگی زمان بر است.
کتاب، سینما، موسیقی و سایر حوزه های فرهنگ برای تبدیل شدن به بخشی از عادت و زندگی مردم نیاز به زمان دارند. شاید وزارت آمورش و پرورش در زمان اجرای طرح شاد می توانست اقداماتی برای عادت های کتاب خواندن در فضای الکترونیک برای دانش آموزان ایجاد کند. همچنین می توانست در فضای کلاس های درسی، ساعتی را افزون بر برنامه های مدرسه، به نقد و بررسی کتاب اختصاص دهد.

برگزاری نمایشگاه بین المللی کتاب تهران امسال به دلیل همه گیری بیماری کووید19 به تعویق افتاده و هنوز زمانی مشخص برای برپایی این رویداد فرهنگی بزرگ اعلام نشده است.

با توجه به درپیش بودن ماه مبارک رمضان در خوش بینانه ترین حالت نمایشگاه کتاب باید پس از تعطیلات چهاردهم و پانزدهم خرداد برگزار شود و البته همین هم موکول به این است که تا آن زمان بیماری آنچنان مهار شده باشد که گردهم آمدن صدها هزار بازدیدکننده سبب ایجاد مشکلات بهداشتی و همه گیری دوباره نشود.

پیشنهاد ما این است که امسال نمایشگاه کتاب برگزار نشود و از این فرصت ناخواسته برای بازبینی در سیاست ها و نحوه برگزاری نمایشگاه استفاده شود و سال آینده یک نمایشگاه واقعی کتاب در تهران را شاهد باشیم. این پیشنهاد به دلایل زیر ارائه می شود:

1- مسئولان همیشه پشت بازدیدهای گسترده و میلیونی از نمایشگاه پنهان شده اند و این حجم از بازدید از نمایشگاه را نشانه ای از درست بودن سیاست های خود و بی مانند بودن نمایشگاه کتاب تهران در جهان عنوان کرده اند اما واقعیت این است که آنچه ما هرسال در کشور برگزار می کنیم، نمایشگاه کتاب نیست یک فروشگاه بزرگ است که در آن بیشترین خریداران برای کتاب های تست و کنکور، رمان هایی با ترجمه های جعلی و کتاب سازی هایی در حوزه کودک و نوجوان است. در نمایشگاه کتاب تهران، ناشران خارجی همیشه به چشم طفیلی هایی برای جور شدن جنس دیده شده اند، رویدادهای معرفی و نقد کتاب، آشنایی با مؤلفان و مترجمان و مذاکرات ناشران ایرانی و خارجی برای خرید و فروش امتیاز کتاب، حاشیه هایی کمرنگ در کنار هجوم خریداران برای خرید و صف های امضای آثار سلبریتی ها بوده است. تا زمانی که در بر این پاشنه بچرخد، نمایشگاه کتاب تهران نمایشگاه کتاب به معنای واقعی نیست و نباید خودمان را فریب بدهیم. شاید یک دوره برگزار نشدن این فروشگاه به مسئولان و صنعت نشر ما این فرصت را بدهد که ساختارهای جدیدی برای این صنعت و رهایی آن از زیر بار نمایشگاه به عنوان تنها گزینه برای زنده ماندن صنعت نشر بیندیشند.

2- نمایشگاه کتاب تهران به دلیل وجهه اقتصادی خود تقویم فعالیت صنعت نشر کشور را به شکلی نادرست شکل داده است. عملاً برگزاری نمایشگاه کتاب در اردیبهشت ماه سبب می شود صنعت نشر کشور تا حدود 6 ماه در رخوت و سکوت و سکون فرو برود و همه فعالیت های این صنعت برای حضور در نمایشگاه بعدی از پاییز آغاز شود. امسال عدم برگزاری نمایشگاه باعث خواهد شد خواب تابستانه صنعت نشر به بیداری و شکوفایی تبدیل شود و همین مسئله زمینه ساز رقابتی جدی برای حضور در بازار در ماه های طلایی تابستان خواهد بود.

تقویم کاری اجباری و رکود ناخواسته صنعت نشر در زمانی که تعطیلات دانشگاه ها و مدارس مشتریان بالقوه ای برای نشر ایجاد می کند، امسال می تواند شکل جدیدی به خود بگیرد و ناشران برای نخستین بار در سال های اخیر احساس کنند در بهار و تابستان هم می شود فعال بود و کتاب منتشر کرد.

3- قرنطینه اجباری در این روزها مشخص کرد که صنعت نشر ما در زمینه فناوری های جدید و به روز تا چه حد عقب مانده است و چقدر دستمان در تولید و عرضه کتاب صوتی و کتاب الکترونیک خالی است.

بسیاری از ناشران ما در این سال ها از ضرورت سرمایه گذاری در نشر الکترونیک غافل مانده اند چرا که بازاری سالانه، چند 100 هزار نفری و آماده برای نشر کاغذی داشته اند و نیازی به سرمایه گذاری در حوزه های جدید احساس نمی کرده اند.

نمایشگاه کتاب تهران و نمایشگاه های استانی، عامل اصلی در رخوت و بی انگیزگی صنعت نشر ما برای نوشدن و پوست اندازی است و شاید یک سال برگزار نشدن آن بتواند این رخوت را به حرکت بدل کند.

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) ، مشکلات اقتصادی در جامعه که شیوع بیماری کرونا در تشدید آن نقش اساسی داشته، در کنار افزایش قیمت کاغذ و سایر اقلام مصرفی که در تولید کتاب مورد نیازند، جایگاه کتاب در سبد خانواده را متزلزل کرده است. این را کارشناسان و فعالان صنعت نشر می گویند. برای رفع مشکلات موجود و ایجاد گردش مالی در حوزه نشر و همچنین بالابردن امکان خرید کتاب توسط مردم، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی طی یک سال اخیر، اقداماتی مانند تقویت طرح های فصلی و برگزاری نمایشگاه مجازی کتاب را در دستور کار قرار داد؛ اقداماتی که با ارائه تخفیف به دوستداران کتاب، همراه بود.

البته عرضه کتاب با تخفیف، تنها به طرح های دولتی، محدود نماند و بخش قابل توجهی از ناشران و کتاب فروشی ها؛ خصوصا کتاب فروشی های آنلاین نیز بر گستره آن دامن زدند. از طرف دیگر؛ کتاب سازان نیز همچون گذشته با چاپ کتاب های پرفروش و حربه هایی چون درج قیمت های غیرواقعی و اعمال تخفیف های نامتعارف (بعضا بالای 50درصد)، بیکار ننشستند و بساط های خود را در مترو، گوشه خیابان ها و...

در چنین شرایطی، سوالی که مطرح می شود این است که تخفیف های متعدد و مکرر در بازار کتاب در درازمدت، چه تاثیراتی را بر اقتصاد و بازار کتاب در کشور خواهد داشت؟ پیام مصلح، مدیر کتاب فروشی کتابشار معتقداست سیاست اعمال تخفیف نمی تواند در درازمدت، مشکل صنعت نشر را حل کند و برعکس، به ایجاد مشکلات دیگری نیز خواهد انجامید.

در سال های اخیر، قیمت کاغذ و به دنبال آن قیمت کتاب افزایش چشم گیری داشته است و عرضه کتاب با تخفیف نیز به فراخور این افزایش قیمت ها، بیشتر از گذشته روایج پیدا کرده است. به نظر شما این تخفیف ها چه تاثیری بر بازار و مخاطب دارد؟ آیا دسترسی به کتاب را ارتقا و بازار کتاب را رونق می بخشد؟
مساله اصلی این است که با تداوم عرضه کتاب با تخفیف، برای مخاطب انتظار تخفیف ایجاد می کنیم، در نتیجه یک فصل کتاب نمی خرد و منتظر می ماند تا در تخفیف بعدی خرید کند؛ مخاطبی که وقتی از کتاب فروشی خارج می شود، در کافه، قهوه با 80 درصد سود فروش می نوشد و با اسنپ، سفارش پیتزا می دهد. مردم می توانند برای فراغت خرج کنند؛ اما برای صنفی که دولت برای مشتریانش انتظار تخفیف ایجاد می کند، خرج نخواهند کرد.

در چنین شرایطی، نقش دولت بسیار مهم است. با توجه به اصل 44 قانون اساسی، امور باید به صنوف واگذار شود؛ اما اگر دولت بخواهد در حوزه فروش ورود کند، باید از راس هرم دخالت کند. حال آنکه ورود دولت معمولا در پایین ترین سطح مقطع هرم، روی خرید مشتربان انجام می شود که حاصل آن، حراج کالای ناشرِ خصوصی است. البته ورود به حوزه نشر، ابعاد دیگری هم دارد. مثلا بسیاری از شهرکتاب ها زیر نظر نهادهای دولتی -یا خصولتی- هستند. در نتیجه شهر کتاب ها اجاره و مالیات واقعی پرداخت نمی کنند. در صورتی که کتاب فروشی خصوصی، اجاره واقعی پرداخت می کند.

دولت اگر می خواهد برای فرهنگ سازی اقدامی انجام دهد، می تواند کاری کند تا در ایستگاه های مترو، کتاب را با 50 درصد تخفیف نفروشند؛ اما راهکار فعلی این است که کتاب اصل را در طرح های فصلی با 25 درصد تخفیف به فروش برسد. در همین شهر، کتاب قاچاق در مترو به فروش می رسد و دولت جلوی آن را نمی گیرد. می دانم، اگر ممکن بود، همه صنف حاضر بودند بودجه طرح های تخفیف برداشته و برای جلوگیری از ارائه کتاب قاچاق استفاده شود.

فرهنگ تخفیف برای مشتری، ابتدا در نمایشگاه بین المللی کتاب که به صورت سالانه برگزار می شد، سپس در نمایشگاه های استانی و حال در نمایشگاه مجازی جا افتاده؛ اما نهادی که کیفیت کتاب را تعیین می کند، کتاب فروشی است. با تداوم این روند، کتاب فروشی ها از بین می روند و بعد با افت کیفی کل مجموعه مواجه خواهیم شد.

هدف از برگزاری طرح های فصلی، ضمن تسهیل خرید کتاب برای مشتریان، حمایت از کتاب فروشی ها بوده است. اما گویا با ارائه تخفیف به مشتریان در طرح های فصلی نیز موافق نیستید.
بله. به نظر من اگر کتاب فروشان لنگ نقدینگی نبودند، در طرح های فصلی شرکت نمی کردند. این صنف از برنامه های کوتاه مدت ضربه می خورد. بالاخره یک جایی باید نسبت طرح برنامه های بلندمدت اقدام کنیم. در شروع، دولت می تواند از میان ناشران، آن هایی را که فعالیت حقیقی دارند، شناسایی کند تا وام ها و یارانه ها در جای درست استفاده شود. اگر چنین مسائلی حل شود و بودجه ای که به بخش کتاب تخصیص داده شده است، درست توزیع شود، برخی سودجویان به اسم ناشر، وام نگیرند و در جای دیگری خرج نکنند، مشکلات رفع می شود.

همان طور که گفتم؛ دولت باید در راس هرم کار کند. این درحالی است که به نظر می رسد شهرداری با افست فروشان وارد قرارداد شده! دولت برای حمایت از این حوزه، نویسندگان را بیمه کند. اگر واحدهای صنفی آلمان را بررسی کنید روی فروش اقدامی نمی کنند، بلکه دغدغه اعضای خود را دارند؛ چراکه فروش، دست بخش خصوصی است. اگر دولت از شهرکتاب ها این طور حمایت نکند و به مساله ناشران واقعی و وام ها توجه کند، همه مشکلات درست می شود و دیگر نیازی به اجرای طرح تخفیف نخواهیم داشت.

به نظر شما سیاست های حمایتی در حوزه نشر، به چه سمت وسویی باید سوق پیدا کند؟
دولت اگر نقدینگی دارد، می تواند ساختارها را اصلاح کند. دولت وزارتخانه ای به اسم وزارت آموزش و پرورش دارد؛ اما کدام یک از نویسندگان معاصر و بزرگ ادبیات ما در آموزش و پرورش به کودکان تدریس می کنند؟ در نظر داشته باشید که اقدامات دولت های مختلف در مجموع، نقش چندانی در کتاب خوان کردن مردم نداشته است. آمارها حاکی از آن است که تنها سه ونیم درصد جمعیت کشور، کتاب خوان اند. تیراژ متوسط کتاب در تاجیکستان با 18 میلیون جمعیت، 10 هزار نسخه است و در ایران با 84 میلیون جمعیت، تیراژ کتاب نهایتا به هزار نسخه می رسد.

یقیناً دغدغه دولت برای انجام اقدامات فرهنگی، قابل تقدیر است؛ اما باید ابتدا بررسی کند که چرا دانش آموزان بعد از 12 سال تحصیل در مدارس، نام یک نویسنده معاصر را نمی دانند؟ درحالی که در هر شهرستان، دانشگاه و دانشکده های ادبیات تاسیس شده است. چرا دانشجویانی که فارغ التحصیل می شوند، کتاب نمی خرند؟ خوانندگان سبک پاپ که حتی به درستی فارسی صحبت نمی کنند، در شبکه های صدا و سیما بارها حاضر می شوند، اما چرا یکی از نویسندگان، شاعران و ناشران نمی توانند به برنامه ها راه یابند؟

دولت وظیفه فرهنگ سازی دارد؛ حاکمیت باید در صداوسیما فرهنگ سازی کند. شهرداری باید برای معرفی ادیبان و جوایز ادبی –که تعدادی از آن ها تعطیل شده اند- بیلبوردسازی کند. برای مثال دولت می تواند برای جایزه مهرگان 100 بیلبورد در سطح شهر اختصاص بدهد تا برندگان این جایزه در شهر معرفی شوند. دولت می تواند برای نویسندگان اقدامات تاثیرگذاری انجام بدهد. این درحالی است که بسیاری از نویسندگان راننده اسنپ هستند و حتی نمی توانند در آموزش و پرورش آموزگار باشند.

به نظر شما بودجه فرهنگی در بخش کتاب، مشخصا در چه مصارفی خرج شود، به نفع صنعت نشر است؟
این بودجه می تواند در راه پایین آوردن قیمت کاغذ صرف شود تا ناشران بتوانند راحت تر کتاب منتشر کنند؛ اما کاغذ دولتی و سایر یارانه ها باید این به ناشران واقعی برسد و نه به دلالان. به نظر من، ناشر نباید در نمایشگاه کتاب بفروشد. گفته می شود که ناشران اگر در نمایشگاه شرکت نکنند، ورشکست می شوند. در این صورت، حتی اگر قرار است ناشر در نمایشگاه کتاب بفروشد، دیگر چرا تخفیف بدهد؟ این روند به فعالیت کتاب فروشی ها آسیب می زند؛ به بخشی که برای فروش کالای ناشر تلاش می کند. درحالی که کتاب فروش باید حقوق نیروی کار و اجاره فروشگاه را پرداخت کند، ناشر با تخفیف، به مشتریِ کتاب فروشی، کتاب می فروشد.

سیاست های موجود به سمتی می روند که واحدها و نهادهای خُرد از بین بروند و همه چیز کلی تر بشود. دولت باید ضد این جریان ها باشد. مگر سود صنف کتاب فروش چقدر است؟ کتاب فروش در بهترین حالت پنج درصد سود خالص دارد. این درحالی است که بتواند اجاره بدهد، حقوق کارمندان را پرداخت کند و ... از طرفی برخی سایت ها کتاب را با 30 درصد تخفیف می فروشد. چگونه می توانند این کار را در تمام سال انجام بدهند؟

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) ، مشکلات اقتصادی در جامعه که شیوع بیماری کرونا در تشدید آن نقش اساسی داشته، در کنار افزایش قیمت کاغذ و سایر اقلام مصرفی که در تولید کتاب مورد نیازند، جایگاه کتاب در سبد خانواده را متزلزل کرده است. این را کارشناسان و فعالان صنعت نشر می گویند. برای رفع مشکلات موجود و ایجاد گردش مالی در حوزه نشر و همچنین بالابردن امکان خرید کتاب توسط مردم، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی طی یک سال اخیر، اقداماتی مانند تقویت طرح های فصلی و برگزاری نمایشگاه مجازی کتاب را در دستور کار قرار داد؛ اقداماتی که با ارائه تخفیف به دوستداران کتاب، همراه بود.

البته عرضه کتاب با تخفیف، تنها به طرح های دولتی، محدود نماند و بخش قابل توجهی از ناشران و کتاب فروشی ها؛ خصوصا کتاب فروشی های آنلاین نیز بر گستره آن دامن زدند. از طرف دیگر؛ کتاب سازان نیز همچون گذشته با چاپ کتاب های پرفروش و حربه هایی چون درج قیمت های غیرواقعی و اعمال تخفیف های نامتعارف (بعضا بالای 50درصد)، بیکار ننشستند و بساط های خود را در مترو، گوشه خیابان ها و...

در چنین شرایطی، سوالی که مطرح می شود این است که تخفیف های متعدد و مکرر در بازار کتاب در درازمدت، چه تاثیراتی را بر اقتصاد و بازار کتاب در کشور خواهد داشت؟ پیام مصلح، مدیر کتاب فروشی کتابشار معتقداست سیاست اعمال تخفیف نمی تواند در درازمدت، مشکل صنعت نشر را حل کند و برعکس، به ایجاد مشکلات دیگری نیز خواهد انجامید.

در سال های اخیر، قیمت کاغذ و به دنبال آن قیمت کتاب افزایش چشم گیری داشته است و عرضه کتاب با تخفیف نیز به فراخور این افزایش قیمت ها، بیشتر از گذشته روایج پیدا کرده است. به نظر شما این تخفیف ها چه تاثیری بر بازار و مخاطب دارد؟ آیا دسترسی به کتاب را ارتقا و بازار کتاب را رونق می بخشد؟
مساله اصلی این است که با تداوم عرضه کتاب با تخفیف، برای مخاطب انتظار تخفیف ایجاد می کنیم، در نتیجه یک فصل کتاب نمی خرد و منتظر می ماند تا در تخفیف بعدی خرید کند؛ مخاطبی که وقتی از کتاب فروشی خارج می شود، در کافه، قهوه با 80 درصد سود فروش می نوشد و با اسنپ، سفارش پیتزا می دهد. مردم می توانند برای فراغت خرج کنند؛ اما برای صنفی که دولت برای مشتریانش انتظار تخفیف ایجاد می کند، خرج نخواهند کرد.

در چنین شرایطی، نقش دولت بسیار مهم است. با توجه به اصل 44 قانون اساسی، امور باید به صنوف واگذار شود؛ اما اگر دولت بخواهد در حوزه فروش ورود کند، باید از راس هرم دخالت کند. حال آنکه ورود دولت معمولا در پایین ترین سطح مقطع هرم، روی خرید مشتربان انجام می شود که حاصل آن، حراج کالای ناشرِ خصوصی است. البته ورود به حوزه نشر، ابعاد دیگری هم دارد. مثلا بسیاری از شهرکتاب ها زیر نظر نهادهای دولتی -یا خصولتی- هستند. در نتیجه شهر کتاب ها اجاره و مالیات واقعی پرداخت نمی کنند. در صورتی که کتاب فروشی خصوصی، اجاره واقعی پرداخت می کند.

دولت اگر می خواهد برای فرهنگ سازی اقدامی انجام دهد، می تواند کاری کند تا در ایستگاه های مترو، کتاب را با 50 درصد تخفیف نفروشند؛ اما راهکار فعلی این است که کتاب اصل را در طرح های فصلی با 25 درصد تخفیف به فروش برسد. در همین شهر، کتاب قاچاق در مترو به فروش می رسد و دولت جلوی آن را نمی گیرد. می دانم، اگر ممکن بود، همه صنف حاضر بودند بودجه طرح های تخفیف برداشته و برای جلوگیری از ارائه کتاب قاچاق استفاده شود.

فرهنگ تخفیف برای مشتری، ابتدا در نمایشگاه بین المللی کتاب که به صورت سالانه برگزار می شد، سپس در نمایشگاه های استانی و حال در نمایشگاه مجازی جا افتاده؛ اما نهادی که کیفیت کتاب را تعیین می کند، کتاب فروشی است. با تداوم این روند، کتاب فروشی ها از بین می روند و بعد با افت کیفی کل مجموعه مواجه خواهیم شد.

هدف از برگزاری طرح های فصلی، ضمن تسهیل خرید کتاب برای مشتریان، حمایت از کتاب فروشی ها بوده است. اما گویا با ارائه تخفیف به مشتریان در طرح های فصلی نیز موافق نیستید.
بله. به نظر من اگر کتاب فروشان لنگ نقدینگی نبودند، در طرح های فصلی شرکت نمی کردند. این صنف از برنامه های کوتاه مدت ضربه می خورد. بالاخره یک جایی باید نسبت طرح برنامه های بلندمدت اقدام کنیم. در شروع، دولت می تواند از میان ناشران، آن هایی را که فعالیت حقیقی دارند، شناسایی کند تا وام ها و یارانه ها در جای درست استفاده شود. اگر چنین مسائلی حل شود و بودجه ای که به بخش کتاب تخصیص داده شده است، درست توزیع شود، برخی سودجویان به اسم ناشر، وام نگیرند و در جای دیگری خرج نکنند، مشکلات رفع می شود.

همان طور که گفتم؛ دولت باید در راس هرم کار کند. این درحالی است که به نظر می رسد شهرداری با افست فروشان وارد قرارداد شده! دولت برای حمایت از این حوزه، نویسندگان را بیمه کند. اگر واحدهای صنفی آلمان را بررسی کنید روی فروش اقدامی نمی کنند، بلکه دغدغه اعضای خود را دارند؛ چراکه فروش، دست بخش خصوصی است. اگر دولت از شهرکتاب ها این طور حمایت نکند و به مساله ناشران واقعی و وام ها توجه کند، همه مشکلات درست می شود و دیگر نیازی به اجرای طرح تخفیف نخواهیم داشت.

به نظر شما سیاست های حمایتی در حوزه نشر، به چه سمت وسویی باید سوق پیدا کند؟
دولت اگر نقدینگی دارد، می تواند ساختارها را اصلاح کند. دولت وزارتخانه ای به اسم وزارت آموزش و پرورش دارد؛ اما کدام یک از نویسندگان معاصر و بزرگ ادبیات ما در آموزش و پرورش به کودکان تدریس می کنند؟ در نظر داشته باشید که اقدامات دولت های مختلف در مجموع، نقش چندانی در کتاب خوان کردن مردم نداشته است. آمارها حاکی از آن است که تنها سه ونیم درصد جمعیت کشور، کتاب خوان اند. تیراژ متوسط کتاب در تاجیکستان با 18 میلیون جمعیت، 10 هزار نسخه است و در ایران با 84 میلیون جمعیت، تیراژ کتاب نهایتا به هزار نسخه می رسد.

یقیناً دغدغه دولت برای انجام اقدامات فرهنگی، قابل تقدیر است؛ اما باید ابتدا بررسی کند که چرا دانش آموزان بعد از 12 سال تحصیل در مدارس، نام یک نویسنده معاصر را نمی دانند؟ درحالی که در هر شهرستان، دانشگاه و دانشکده های ادبیات تاسیس شده است. چرا دانشجویانی که فارغ التحصیل می شوند، کتاب نمی خرند؟ خوانندگان سبک پاپ که حتی به درستی فارسی صحبت نمی کنند، در شبکه های صدا و سیما بارها حاضر می شوند، اما چرا یکی از نویسندگان، شاعران و ناشران نمی توانند به برنامه ها راه یابند؟

دولت وظیفه فرهنگ سازی دارد؛ حاکمیت باید در صداوسیما فرهنگ سازی کند. شهرداری باید برای معرفی ادیبان و جوایز ادبی –که تعدادی از آن ها تعطیل شده اند- بیلبوردسازی کند. برای مثال دولت می تواند برای جایزه مهرگان 100 بیلبورد در سطح شهر اختصاص بدهد تا برندگان این جایزه در شهر معرفی شوند. دولت می تواند برای نویسندگان اقدامات تاثیرگذاری انجام بدهد. این درحالی است که بسیاری از نویسندگان راننده اسنپ هستند و حتی نمی توانند در آموزش و پرورش آموزگار باشند.

به نظر شما بودجه فرهنگی در بخش کتاب، مشخصا در چه مصارفی خرج شود، به نفع صنعت نشر است؟
این بودجه می تواند در راه پایین آوردن قیمت کاغذ صرف شود تا ناشران بتوانند راحت تر کتاب منتشر کنند؛ اما کاغذ دولتی و سایر یارانه ها باید این به ناشران واقعی برسد و نه به دلالان. به نظر من، ناشر نباید در نمایشگاه کتاب بفروشد. گفته می شود که ناشران اگر در نمایشگاه شرکت نکنند، ورشکست می شوند. در این صورت، حتی اگر قرار است ناشر در نمایشگاه کتاب بفروشد، دیگر چرا تخفیف بدهد؟ این روند به فعالیت کتاب فروشی ها آسیب می زند؛ به بخشی که برای فروش کالای ناشر تلاش می کند. درحالی که کتاب فروش باید حقوق نیروی کار و اجاره فروشگاه را پرداخت کند، ناشر با تخفیف، به مشتریِ کتاب فروشی، کتاب می فروشد.

سیاست های موجود به سمتی می روند که واحدها و نهادهای خُرد از بین بروند و همه چیز کلی تر بشود. دولت باید ضد این جریان ها باشد. مگر سود صنف کتاب فروش چقدر است؟ کتاب فروش در بهترین حالت پنج درصد سود خالص دارد. این درحالی است که بتواند اجاره بدهد، حقوق کارمندان را پرداخت کند و ... از طرفی برخی سایت ها کتاب را با 30 درصد تخفیف می فروشد. چگونه می توانند این کار را در تمام سال انجام بدهند؟
خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)

خبرگزاری کتاب ایران

در سال های اخیر، قیمت کاغذ و به دنبال آن قیمت کتاب افزایش چشم گیری داشته است و عرضه کتاب با تخفیف نیز به فراخور این افزایش قیمت ها، بیشتر از گذشته روایج پیدا کرده است. به نظر شما این تخفیف ها چه تاثیری بر بازار و مخاطب دارد؟ آیا دسترسی به کتاب را ارتقا و بازار کتاب را رونق می بخشد؟

هدف از برگزاری طرح های فصلی، ضمن تسهیل خرید کتاب برای مشتریان، حمایت از کتاب فروشی ها بوده است. اما گویا با ارائه تخفیف به مشتریان در طرح های فصلی نیز موافق نیستید.

به نظر شما سیاست های حمایتی در حوزه نشر، به چه سمت وسویی باید سوق پیدا کند؟

به نظر شما بودجه فرهنگی در بخش کتاب، مشخصا در چه مصارفی خرج شود، به نفع صنعت نشر است؟

به گزارش سرویس فرهنگی و اجتماعی خبرگزاری رسا ، لایحه بودجه سال آینده در حالی روزهای نهایی خود را در مجلس طی می کند که کمیسیون فرهنگی برای افزایش اعتبارات این حوزه تلاش های فراوانی کرد. نمایندگان این کمیسیون براین باور بودند که فرهنگ با حوزه باورها و نگرش ها سروکار دارد و آن ها را تغییر می دهد. اگر نگرش ها تغییر نکند، حرکت نوینی آغاز نمی شود و قادر به ایجاد تحولات فرهنگی نخواهیم بود .

بر پایه آمار های رسمی بودجه سال های گذشته، به طور میانگین بودجه کل حوزه فرهنگ در کشور 11 هزار میلیارد تومان است که 140 هزار تومان سرانه یعنی روزانه 100 تومان می شود. درواقع سهم حوزه فرهنگ نسبت به کل بودجه در سال 93 تا 97 یک درصد بوده و در سال 98 هفت دهم درصد و در سال 99 به نیم درصد کل بودجه تبدیل شد.

با در نظرگیری میزان تورم و با توجه به وجود نهادهای متعدد و اثرگذار زیرمجموعه بخش فرهنگی کشور، بودجه ناچیز، تنها فرهنگ را کمرنگ خواهد کرد. رسالت طی گفت وگو با حسین میرزایی، عضو کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی به تشریح وضعیت بودجه 1400 بخش فرهنگی پرداخت.

فرهنگ در 1400، پررنگ تر خواهد شد

حسین میرزایی، عضو کمیسیون فرهنگی مجلس در گفت وگو با رسالت بیان کرد: پیش از ارائه لایحه بودجه 1400، اعضای کمیسیون فرهنگی با رئیس سازمان برنامه وبودجه کشور، نشست های متعددی را برگزار کردند. طی این نشست ها مقرر شد تا سهم بودجه سال 1400 در مقایسه با مدت مشابه سال های گذشته، افزایش یابد. وی افزود: رئیس سازمان برنامه وبودجه در جلسه با نمایندگان کمیسیون فرهنگی ضمن توافق با افزایش بودجه بخش فرهنگی، قول هایی مبنی بر بهبود نهادها و افزایش تخصیص اعتبارات را نیز دادند. میرزایی تصریح کرد: بودجه حوزه فرهنگی سال 1400 علی رغم افزایش اعتبار اما هنوز در رده قابل قبول قرار ندارد و به نسبت می توان درباره آن ابراز خرسندی و رضایت داشت. عضو کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی همچنین خاطرنشان کرد: در سال 99، بودجه حوزه فرهنگی کشور بسیار ضعیف و دچار نقصان های فراوان بود. همین امر موجب شد تا دستگاه ها و نهادهای فرهنگی کشور از انجام بسیاری از دستورات خود بازبمانند. اجرای دستورات قانونی نهادها، ملزم به دریافت اعتبار و تخصیص بودجه است. چنانچه هریک از این موارد به درستی رعایت نشود، فعالیت ها متضرر و جامعه فرهنگی دچار آسیب می شود.

از اصلاح فرهنگ تا کاهش مشکلات

او یادآور شد: اگرچه اولویت امروز جامعه معیشت مردم و اقتصاد آسیب دیده کشور است اما به لحاظ ماهیت ذاتی، حوزه فرهنگی همواره از اهمیت بیشتری برخوردار است. اگر زیرساخت های فرهنگی کشور با تخصیص اعتبارات کافی اصلاح و بازنگری درست شود، می توان امید داشت که بسیاری از مشکلات نیز همگام با آن اصلاح شوند. وی ضمن بیان این که اهمیت فرهنگ در کشور برکسی پوشیده نیست و بی توجهی به آن موجب بروز و ظهور مشکلات متعدد می شود، گفت: در بخش اعتبارات بودجه فرهنگی 1400، سازمان صداوسیما، وزارتخانه فرهنگ و ارشاد، وزارتخانه ورزش و جوانان و وزارتخانه میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری کشور در زمره 50 درصدی اعتبارات قرار می گیرند. بنابراین می توان عنوان کرد که بخش عمده بودجه فرهنگی کشور شامل سازمان صداوسیما و سه وزارتخانه مذکور می شود.
او در پایان این گفت وگو همچنین افزود: در 50 درصد باقی مانده از سهم بودجه فرهنگی کشور در سال 1400، 60 دستگاه و نهاد قرار دارند که چنانچه حوزه اعتبارات کافی باشد، بهبود می یابند و چنانچه ناکافی و دچار نقصان باشد، در انجام وظایف خود دچار مشکل می شوند.

خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، عبدالکریم جربزه دار، نزدیک به 40 سال است نشر اساطیر را مدیریت می کند. در سال دشواری که از یک سو با اقتصاد کرونا زده درگیر بود و از سوی دیگر روی تخت بیمارستان، برای درمان قلبش، زیر تیغ جراحان رفت درباره وضعیت نشر کتاب به ایبنا می گوید: رُک و راست بگویم، اگر از نظر اقتصادی به جریان تولید کتاب نگاه کنیم، ناشران تا پایان سال 1399 هم نباید باقی می ماندند. جربزه دار در روزگاری که همه به اصول بازار یابی مدرن برای بقا کسب و کار خود فکر می کنند، همچنان معتقد است، چرخ دنده های تولید کتاب با عشق ناشر است که می چرخد.

این ناشر پیشکسوت اثر گذار ترین حمایت متولی اول فرهنگ کشور از تولید کتاب را برگزاری نمایشگاه مجازی کتاب تهران می داند چراکه کتاب به کور ترین نقطه ایران ارسال شد و ویترین کتاب به پهنه مملکت شکل گرفت.

سال 1399 که شیوع ویروس کرونا بیشتر کسب و کار ها را از سکه انداخت، برنامه حمایتی از فعالان این حوزه از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با هدف جبران بخشی از خسارت های ناشی از شیوع کرونا، شکل گرفت. تاثیر گذاری این حمایت ها از ناشران را چطور ارزیابی می کنید؟
سال 1399 برای نشر در مقایسه با سایر صنوف سخت تر گذشت؛ کرونا چرخه اقتصاد صنعت نشر را کُند کرد و برهمه ابعاد زندگی مردم، اقتصادی و حتی اجتماعی تاثیر گذار بود. ناشران در این سال برای دریافت حمایت ها تسهیلات بنگاه های آسیب دیده از کرونا یا همان وام، به دلیل سازوکار دشوار بانک ها، با مشکلات متعددی مواجه شدند. معرفی سه ضامن آن هم ضامن حقوق بگیر و شروط دیگر که کار را سخت کرد و به شخصه موفق به دریافت وام نشدم.

یکی از تجربه های مهم سال گذشته توجه به قابلیت های فضای مجازی و برگزاری نخستین نمایشگاه مجازی کتاب تهران بود. تجربه حضور در این نمایشگاه برای انتشارات اساطیر چطور بود؟
برگزاری نمایشگاه مجازی کتاب تهران، اقدام قابل توجه، مهم و ضروری بود. هرچند مانند هر کار جدید و نو، اشکلاتی داشت اما مِن حیث المجموع کار درخشانی بود که خوب برگزار شد. مهم ترین نتیجه برگزاری نمایشگاه مجازی کتاب تهران که به معنای واقعی حمایت از صنعت نشر محسوب می شود، ارتباط با شرکت ملی پست است. وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی باید ارتباط با پست را تداوم ببخشد تا کتاب از حمایت پستی برخوردار شود. ایجاد دسترسی به کتاب، حتی برای مردم ساکن مناطق دور دست در خراسان های جنوبی و یا شمالی، تنب بزرگ و یا تنب کوچک در جریان برگزاری نمایشگاه مجازی کتاب تهران مهم ترین فایده نمایشگاه مجازی کتاب تهران بود؛ به عبارت دیگر با نمایشگاه مجازی، توسعه ویترین کتاب به پهنه مملکت شکل گرفت.

درباره تاثیر گذاری نمایشگاه مجازی، فقط به فروش اساطیر نگاه نمی کنم؛ بلکه به کلیت تاثیر گذاری نمایشگاه توجه دارم. مهم ترین نکته برای من این است که با برگزاری نمایشگاه مجازی، کتاب به دور ترین و به اصطلاح کور ترین نقطه ایران ارسال شد و البته ناشران نیز در بد ترین شرایط اقتصادی، تا حدودی نقدینگی کسب کردند؛ بنابراین برگزاری نمایشگاه مجازی کتاب تهران در سال 1399 بهترین نوع حمایت از ناشران بود.

آیا موافق هستید نمایشگاه مجازی کتاب تهران به جای نمایشگاه فیزیکی و یا کنار آن تداوم داشته باشد؟
موافقم؛ چراکه ضرورت دارد و فکر می کنم نیازی به تمدید چندباره نمایشگاه نیست؛ چه بهتر که از ابتدا مدت آن مشخص و اعلام شود.

مهم ترین تاثیر برگزاری نمایشگاه مجازی را توزیع مناسب کتاب می دانید.
در مجموع خریداران نمایشگاه مجازی با توجه به ارسال رایگان، از تخفیف بیش از 20 درصدی بهره مند شدند؛ اما نکته قابل توجه، رفع آسیب نمایشگاه به کتاب فروشان است. به نظر می رسد تقویت طرح های حمایتی موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران راهی برای جبران آسیب به کتاب فروشان باشد. نمایشگاه های استانی از جمله طرح های آسیب زا به کتاب فروشان بود و می توان هزینه برپایی این نمایشگاه ها برای حمایت از کتاب فروشان در قالب طرح های حمایتی هدایت شود تا حتی کتاب فروشی های روستا های کم برخوردار نیز سر پا باشند و به میوه فروشی تغییر کاربری ندهند. این دست یارانه ها هم به کتاب فروش کمک می کند و هم مستقیم به جیب مصرف کننده می رسد.

چقدر با ایده اتصال شبکه توزیع با نمایشگاه مجازی کتاب تهران موافق هستید تا خرید از سایت انجام شود و کتاب از طریق کتاب فروشی برای مشتری ارسال و یا مشتری برای دریافت کتاب به نزدیک ترین کتاب فروشی مراجعه کند.
هرچند ایده و رویای قشنگی است؛ اما قابل اجرا نیست. حتی کتاب فروشی آمازون نیز موفق به اجرای این ایده نشده است.

با وجود تولید واکسن های مختلف برای ایمنی در مقابل ویروس کرونا، اما گویا همچنان در سال جاری نیز با این ویروس دست به گریبان هستیم. با توجه به این وضعیت، سال 1400 را برای ناشران چطور می بینید؟
رُک و راست بگویم، اگر از نظر اقتصادی به جریان تولید کتاب نگاه کنیم، ناشران تا پایان سال 1399 هم نباید باقی می ماندند. می دانیم اقتصاد، از یک قاعده عام پیروی می کند و براساس اصول تجارت، تولید کتاب در شرایط فعلی جوابگو نیست. تولید کتاب همیشه به حمایت نیاز داشته است. ناشران آدم های عاشقی هستند، بهای عشق خود را می پردازند و به هر قیمتی، سالی یک قدم به جلو حرکت کرده اند. نشر با همه صنایع فرق می کند و هرکس متوجه ظرافت های این حرفه نیست. هر کتابی که تولید می شود، دارای یک شخصیت مستقل و تولید هر عنوان کتاب جدید، برداشتن یک گام به جلو است که تسبیح موضوعی نشر ناشر را تکمیل می کند. مطمئن باشید سال 1400، نشر بخش خصوصی از نظر کمّی و کیفی روبه جلو خواهد رفت. واقعیت این است که ناشران هر سال به نحوی از حاشیه سود خود کاسته و راه خودشان را ادامه دادند؛ تنها به خاطر عشقی که به کارشان دارند.

خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، عبدالکریم جربزه دار، نزدیک به 40 سال است نشر اساطیر را مدیریت می کند. در سال دشواری که از یک سو با اقتصاد کرونا زده درگیر بود و از سوی دیگر روی تخت بیمارستان، برای درمان قلبش، زیر تیغ جراحان رفت درباره وضعیت نشر کتاب به ایبنا می گوید: رُک و راست بگویم، اگر از نظر اقتصادی به جریان تولید کتاب نگاه کنیم، ناشران تا پایان سال 1399 هم نباید باقی می ماندند. جربزه دار در روزگاری که همه به اصول بازار یابی مدرن برای بقا کسب و کار خود فکر می کنند، همچنان معتقد است، چرخ دنده های تولید کتاب با عشق ناشر است که می چرخد.

این ناشر پیشکسوت اثر گذار ترین حمایت متولی اول فرهنگ کشور از تولید کتاب را برگزاری نمایشگاه مجازی کتاب تهران می داند چراکه کتاب به کور ترین نقطه ایران ارسال شد و ویترین کتاب به پهنه مملکت شکل گرفت.

سال 1399 که شیوع ویروس کرونا بیشتر کسب و کار ها را از سکه انداخت، برنامه حمایتی از فعالان این حوزه از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با هدف جبران بخشی از خسارت های ناشی از شیوع کرونا، شکل گرفت. تاثیر گذاری این حمایت ها از ناشران را چطور ارزیابی می کنید؟
سال 1399 برای نشر در مقایسه با سایر صنوف سخت تر گذشت؛ کرونا چرخه اقتصاد صنعت نشر را کُند کرد و برهمه ابعاد زندگی مردم، اقتصادی و حتی اجتماعی تاثیر گذار بود. ناشران در این سال برای دریافت حمایت ها تسهیلات بنگاه های آسیب دیده از کرونا یا همان وام، به دلیل سازوکار دشوار بانک ها، با مشکلات متعددی مواجه شدند. معرفی سه ضامن آن هم ضامن حقوق بگیر و شروط دیگر که کار را سخت کرد و به شخصه موفق به دریافت وام نشدم.

یکی از تجربه های مهم سال گذشته توجه به قابلیت های فضای مجازی و برگزاری نخستین نمایشگاه مجازی کتاب تهران بود. تجربه حضور در این نمایشگاه برای انتشارات اساطیر چطور بود؟
برگزاری نمایشگاه مجازی کتاب تهران، اقدام قابل توجه، مهم و ضروری بود. هرچند مانند هر کار جدید و نو، اشکلاتی داشت اما مِن حیث المجموع کار درخشانی بود که خوب برگزار شد. مهم ترین نتیجه برگزاری نمایشگاه مجازی کتاب تهران که به معنای واقعی حمایت از صنعت نشر محسوب می شود، ارتباط با شرکت ملی پست است. وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی باید ارتباط با پست را تداوم ببخشد تا کتاب از حمایت پستی برخوردار شود. ایجاد دسترسی به کتاب، حتی برای مردم ساکن مناطق دور دست در خراسان های جنوبی و یا شمالی، تنب بزرگ و یا تنب کوچک در جریان برگزاری نمایشگاه مجازی کتاب تهران مهم ترین فایده نمایشگاه مجازی کتاب تهران بود؛ به عبارت دیگر با نمایشگاه مجازی، توسعه ویترین کتاب به پهنه مملکت شکل گرفت.

درباره تاثیر گذاری نمایشگاه مجازی، فقط به فروش اساطیر نگاه نمی کنم؛ بلکه به کلیت تاثیر گذاری نمایشگاه توجه دارم. مهم ترین نکته برای من این است که با برگزاری نمایشگاه مجازی، کتاب به دور ترین و به اصطلاح کور ترین نقطه ایران ارسال شد و البته ناشران نیز در بد ترین شرایط اقتصادی، تا حدودی نقدینگی کسب کردند؛ بنابراین برگزاری نمایشگاه مجازی کتاب تهران در سال 1399 بهترین نوع حمایت از ناشران بود.

آیا موافق هستید نمایشگاه مجازی کتاب تهران به جای نمایشگاه فیزیکی و یا کنار آن تداوم داشته باشد؟
موافقم؛ چراکه ضرورت دارد و فکر می کنم نیازی به تمدید چندباره نمایشگاه نیست؛ چه بهتر که از ابتدا مدت آن مشخص و اعلام شود.

مهم ترین تاثیر برگزاری نمایشگاه مجازی را توزیع مناسب کتاب می دانید.
در مجموع خریداران نمایشگاه مجازی با توجه به ارسال رایگان، از تخفیف بیش از 20 درصدی بهره مند شدند؛ اما نکته قابل توجه، رفع آسیب نمایشگاه به کتاب فروشان است. به نظر می رسد تقویت طرح های حمایتی موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران راهی برای جبران آسیب به کتاب فروشان باشد. نمایشگاه های استانی از جمله طرح های آسیب زا به کتاب فروشان بود و می توان هزینه برپایی این نمایشگاه ها برای حمایت از کتاب فروشان در قالب طرح های حمایتی هدایت شود تا حتی کتاب فروشی های روستا های کم برخوردار نیز سر پا باشند و به میوه فروشی تغییر کاربری ندهند. این دست یارانه ها هم به کتاب فروش کمک می کند و هم مستقیم به جیب مصرف کننده می رسد.

چقدر با ایده اتصال شبکه توزیع با نمایشگاه مجازی کتاب تهران موافق هستید تا خرید از سایت انجام شود و کتاب از طریق کتاب فروشی برای مشتری ارسال و یا مشتری برای دریافت کتاب به نزدیک ترین کتاب فروشی مراجعه کند.
هرچند ایده و رویای قشنگی است؛ اما قابل اجرا نیست. حتی کتاب فروشی آمازون نیز موفق به اجرای این ایده نشده است.

با وجود تولید واکسن های مختلف برای ایمنی در مقابل ویروس کرونا، اما گویا همچنان در سال جاری نیز با این ویروس دست به گریبان هستیم. با توجه به این وضعیت، سال 1400 را برای ناشران چطور می بینید؟
رُک و راست بگویم، اگر از نظر اقتصادی به جریان تولید کتاب نگاه کنیم، ناشران تا پایان سال 1399 هم نباید باقی می ماندند. می دانیم اقتصاد، از یک قاعده عام پیروی می کند و براساس اصول تجارت، تولید کتاب در شرایط فعلی جوابگو نیست. تولید کتاب همیشه به حمایت نیاز داشته است. ناشران آدم های عاشقی هستند، بهای عشق خود را می پردازند و به هر قیمتی، سالی یک قدم به جلو حرکت کرده اند. نشر با همه صنایع فرق می کند و هرکس متوجه ظرافت های این حرفه نیست. هر کتابی که تولید می شود، دارای یک شخصیت مستقل و تولید هر عنوان کتاب جدید، برداشتن یک گام به جلو است که تسبیح موضوعی نشر ناشر را تکمیل می کند. مطمئن باشید سال 1400، نشر بخش خصوصی از نظر کمّی و کیفی روبه جلو خواهد رفت. واقعیت این است که ناشران هر سال به نحوی از حاشیه سود خود کاسته و راه خودشان را ادامه دادند؛ تنها به خاطر عشقی که به کارشان دارند.
خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)،
خبرگزاری کتاب ایران

سال 1399 که شیوع ویروس کرونا بیشتر کسب و کار ها را از سکه انداخت، برنامه حمایتی از فعالان این حوزه از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با هدف جبران بخشی از خسارت های ناشی از شیوع کرونا، شکل گرفت. تاثیر گذاری این حمایت ها از ناشران را چطور ارزیابی می کنید؟

یکی از تجربه های مهم سال گذشته توجه به قابلیت های فضای مجازی و برگزاری نخستین نمایشگاه مجازی کتاب تهران بود. تجربه حضور در این نمایشگاه برای انتشارات اساطیر چطور بود؟

آیا موافق هستید نمایشگاه مجازی کتاب تهران به جای نمایشگاه فیزیکی و یا کنار آن تداوم داشته باشد؟

مهم ترین تاثیر برگزاری نمایشگاه مجازی را توزیع مناسب کتاب می دانید.

چقدر با ایده اتصال شبکه توزیع با نمایشگاه مجازی کتاب تهران موافق هستید تا خرید از سایت انجام شود و کتاب از طریق کتاب فروشی برای مشتری ارسال و یا مشتری برای دریافت کتاب به نزدیک ترین کتاب فروشی مراجعه کند.

با وجود تولید واکسن های مختلف برای ایمنی در مقابل ویروس کرونا، اما گویا همچنان در سال جاری نیز با این ویروس دست به گریبان هستیم. با توجه به این وضعیت، سال 1400 را برای ناشران چطور می بینید؟

اکران برخی فیلم های سینمایی حاضر در جشنواره امسال در تلویزیون بدون فرصت اکران در سالن های سینما را بگذارید در کنار مهاجرت ناکام و ناامیدانه برخی دیگر از آنها از اکران عمومی به اکران آنلاین؛ بعد هم اینها را بنشانید کنار پاسخ مثبت ستاد ملی مقابله با کرونا به درخواست رسمی رئیس سازمان سینمایی برای تغییر گروه شغلی سینماها از 3 به 2 که گرچه بسیار دیر و پس از یک سال اتفاق افتاد اما نشان می دهد که وخامت حال این بیمار به اطلاع مسؤولان غیرفرهنگی ستاد نیز رسیده و داستان برایشان بیشتر جا افتاده است. حالا همه خیلی جدی تر به این سؤال فکر می کنند: آیا سالن های سینما واقعا جایی در فرهنگ پساکرونا خواهند داشت؟

شنای پروانه تسلیم شد
اصلا سؤال ساده ای نیست. فقط فکر کنید که فیلم تحسین شده و پرسروصدای شنای پروانه از جشنواره فجر سی و هشتم در بهمن ماه 98 صبر کرد تا رنگ پرده را ببیند اما فیلمی که از معدود آثار اخیر سینمای ایران بود که می توانست تجربه تماشای دسته جمعی را به تماشاگران عرضه کند، بالاخره تسلیم شد و از 21 بهمن ماه99 روی پرده رفت تا پس از 40 روز اکران عمومی با فروشی نزدیک به یک میلیارد، سالن را ترک کند. فروش شنای پروانه از این حیث که بسیاری می خواستند از آن به عنوان استاندارد گیشه دهه بعد چیزهایی بیاموزند، فیلم مهمی است. همین فیلم پس از مقاومت رسول صدرعاملی، تهیه کننده آن و تکذیب چندباره اکران آنلاین، بالاخره از یازدهم فروردین، وارد شبکه های وی اودی شد و در عرض 24 ساعت در دو سامانه فیلیمو و نماوا با 30 هزار مخاطب، یک میلیارد تومان فروخت! یعنی نه تنها فروش ناامیدکننده اش در گیشه نشان داد که واقعا برای سالن های سینما اتفاق بدی افتاده بلکه مقایسه مدت زمان یک میلیاردی شدن در گیشه و اکران آنلاین هم تایید کرد که بیمار بدحال است.

ظاهرا هیچ ترفندی کار نمی کند
تکرار اتفاقی مشابه این برای فیلم خورشید مجید مجیدی هم مهر تأیید دیگری است. حالا بگذریم که در فاصله اواخر بهمن 99 تا اواسط نوروز 1400 فیلم های دیگری چون خون شد مسعود کیمیایی، آن شب به تهیه کنندگی و بازیگری شهاب حسینی، پروژه جنجالی لاله و فیلم کمدی هفته ای یک بار آدم باش با بازی پژمان جمشیدی همگی در شرایط طبیعی از ویژگی های اختصاصی برای موفقیت در گیشه برخوردار بودند اما هیچ یک از بهانه ها نظیر بازیگران ستاره، ژانرهای متفاوتی چون هراس، سرشناس بودن کارگردان، برنده شدن جایزه کن، کمدی بودن یا جنجالی و پرحاشیه بودن موضوع باعث نشد این فیلم ها مخاطبان را به سالن سینما برگردانند.

خطر دود شدن هزینه، زیرساخت ها را تهدید می کند
البته این اتفاق مهمی نیست اگر شما فقط تماشاگر یا فقط یک مسؤول علمی در ستاد ملی کرونا(!) باشید. احتمالا پیش خودتان می گویید حالا یک فیلم را هم مردم نبینند اما به کرونا مبتلا نشوند، بهتر است یا نهایتا به خودتان بگویید در سالن سینما هم خوش می گذشت ولی بالاخره سلامتی مهم تر است. اما به غیر از جبران ضرری که صاحبان فیلم متحمل می شوند و می تواند کل این کسب وکار پرهزینه را زمین بزند و مهم ترین ستون فرهنگ و هنر کشور را در داخل و خارج بشکند. داستان پرآب چشم، این است که تمام هزینه هایی که در چند دهه گذشته خرج تامین زیرساخت های توسعه سینما در تمام کشور شده دود می شود و به هوا می رود.
بنابراین حتما عوامل بیشتری نسبت به ظرفیت خود فیلم ها در بازگرداندن مردم به سینماها دخیل است. دو بار بازگشایی سینماها در تابستان 99 نشان داد که بدون همراهی ستاد کرونا و اعتمادسازی در میان مردم برای بازگشت به سالن ها، اوضاع گیشه فرقی نخواهد کرد. این در حالی است که یک سال از تلاش اصناف سینمایی و رسانه ها برای انتقال سالن های سینما از گروه شغلی سوم به دوم می گذرد. حالا پس از یک سال حسین انتظامی، رئیس سازمان سینمایی در گفت وگو با ایرنا اظهار کرده است: در دی ماه سال گذشته از کمیته اجتماعی ستاد ملی مقابله با کرونا خواهش کردیم سینماها را از گروه 3 به گروه 2 تغییر دهند. در جلسات کارشناسی هم نظر مساعد وجود داشت؛ به ویژه مشاهدات میدانی که از جشنواره فیلم فجر داشتند. به طور جدی انتظار داریم این موضوع، به نتیجه برسد. وقتی رستوران ها و کافه ها و بعضی مشاغل دیگر، اخیرا به گروه 2 رفته اند انتظار جامعه سینمایی این است که سینماها هم در این گروه تعریف شوند.

وقتی به اوضاع فرهنگی و روانی جامعه فکر نمی کنیم
انتظامی در توضیح این را هم افزوده است: خوشبختانه همه و از جمله مسؤولان ذی ربط در ستاد مقابله با کرونا می توانند از طریق سامانه سمفا به صورت برخط، ضریب اشغال هر سالن و هر سئانس را مرتبا پایش کنند. در 13 ماه گذشته فرکانس اشغال یعنی معدل ضریب های اشغال، حدود 5درصد بوده است یعنی در هر سئانس، 5درصد صندلی ها پر شده و این رقم اندک، از نظر دستورالعمل های کرونایی واقعا چه جای نگرانی دارد؟ رئیس سازمان سینمایی به نقش فیلم ها در بازسازی جنبه روانی آسیب دیده بخشی از مردم در ایام کرونا هم اشاره کرده و بازگشایی سینماها را ضروری دانسته است. شکی نیست که سالن های سینما در معرض خطر بزرگی قرار دارند. خطری که تنها فیلم های سینمایی را تهدید نمی کند بلکه از وضعیت روان شناختی جامعه تا ستون فرهنگی هنر کشور، تا محل کسب درآمد بخش هایی از مردم تا هدررفتن منابع عظیم مالی برای تامین زیرساخت ها و لجستیک سینمایی را شامل می شود. ستاد ملی کرونا باید بداند که کنترل این بیماری تنها با ایجاد محدودیت، به نوعی از سر باز کردن مساله است و هنگام راهکاراندیشی برای حل مساله نیاز داریم که به همه ابعاد آن به صورت جامع فکر کنیم و آسان ترین راه را بهترین راه ندانیم.

افزایش حق اشتراک فیلیمو و نماوا، سنگ اندازی پیش پای اکران آنلاین
حالا در وضعیتی که سینماها خالی و فیلم ها مجبور به مهاجرت به وی اودی ها شده اند، باوجود تمام خطراتی که در این مهاجرت وجود دارد و قاچاق را به شدت تسهیل می کند، سامانه های اینترنتی هم به اصطلاح طاقچه بالا گذاشته اند. در همین ایام نوروز شایع شد که نماوا و فیلیمو، دو سامانه اصلی دسترسی به نمایش های آنلاین فیلم های سینمایی، همین نوروز در اقدامی پرسروصدا و البته پراعتراض، هزینه اشتراک خود را دو تا سه برابر افزایش دادند. این در حالی است که از آخرین مرتبه افزایش دوبرابری حق اشتراک شان در اسفندماه، فقط یک ماه می گذرد. هزینه اشتراک شش ماهه فیلیمو حالا به بیش از 415هزارتومان رسیده درحالی که هزینه همین اشتراک در پایان سال 98، 110هزار تومان بوده است. به گفته یک کاربر به نقل از مهر، نماوا حق اشتراک را از 25 به 59هزار تومان رسانده که به همراه 9 درصد مالیات افزوده، ماهانه 64 هزار تومان حق اشتراک دریافت می کند. ادعایی که البته فعلا توسط نماوا تکذیب شده و باید دید این اتفاق خواهد افتاد یا نه؟ همه اینها را بگذارید کنار افزایش بهای بلیت فیلم های سینمایی که به حدود 33هزار تومان (با لحاظ مالیات) رسیده است. قرار بود اکران آنلاین فرصتی برای جبران ضررهای سینما باشد امیدوایم خودش قوز بالای قوز نشود!

منبع: فاطمه ترکاشوند - فرهنگ و هنر / روزنامه جام جم

حرکتی کاملا عجیب و غافلگیرکننده که با واکنش های مختلفی روبه رو بود و بحث ها و پرسش های زیادی را به وجود آورد. درست در شرایطی که به اذعان بسیاری از کارشناسان ارتباط خوبی میان سینما و تلویزیون دیده نمی شود و سال هاست فاصله و دیواری بزرگ میان این دو مدیوم کشیده شده است حالا چنین عنایتی از سوی رسانه ملی را چگونه می توان تعریف کرد، آیا می توان این تصمیم را تغییر رویکرد برای تلویزیون دانست که شاید یک نقطه شروع و فتح باب برای تعامل و قرابت بیشتر فیمابین تلویزیون و سینما باشد؟ یا اینکه خیر رسانه ملی با گزینش فیلم ها؛ از بحران و مشکلات اخیر موجود در سینما به نفع خود بهره می برد؟
برای روشن شدن مطلب فوق با سید جمال ساداتیان، سید ضیاء هاشمی و یکی از کارگردانان که فیلمش از تلویزیون پخش شد، گفت وگویی انجام دادیم و نظرشان را در این خصوص جویا شدیم.

چرا این سه فیلم و چرا فیلم های دیگر نه؟
سید جمال ساداتیان، تهیه کننده سینما با اینکه نسبت به عملکرد صداوسیما در قبال سینما انتقاداتی را وارد می داند ولی در این مورد به خصوص معتقد است باید کمی نگاه تامل برانگیزی داشت، او می گوید: سینما کارکرد خودش را دارد یعنی فیلم ها به گونه ای ساخته می شوند که قابلیت نمایش و عرضه بر پرده عریض را داشته باشند با اینکه فیلم ها به دسته های مختلفی تقسیم می شود ولی بپذیریم یکسری فیلم ها را باید بر پرده سینما دید.
او بدون در نظر گرفتن مشکلات سینما در سال جدید توضیح می دهد که از قدیم الایام این بحث مطرح بود که وقتی فیلمی ساخته می شود، ببینیم ظرفیت و گنجایش در سینما را دارد یا خیر؟ از سال گذشته که کرونا مناسبات سینما را به هم ریخت شاهد هستیم که یکسری فیلم ها اساسا مناسب عرضه برای پلتفرم ها (که تلویزیون هم شامل می شود) هستند ولی امکان نمایش در سینما هم می تواند برای شان متصور بود حالا امسال در اتفاقی نادر دو فیلم منتخب جشنواره قبل از اکران عمومی توسط تلویزیون پخش شد که به نظر من از دو وجه می توان به آن نگاه کرد؛ هم اینکه بگوییم چرا باید فیلم مطرح جشنواره فیلم فجر قبل از نمایش در سالن های سینما از تلویزیون پخش شود و هم می توانیم به این اتفاق تحلیل مثبتی داشته باشیم.
این پرسش از تلویزیون مطرح است که اگر رسانه ملی می خواهد آنتنش را با محصولات سینمایی پر کند، چرا از محصولات دیگر سینمایی استفاده نمی کند. در سینما سالی صد فیلم ساخته می شود چرا مسوولان رسانه ملی به خرید این فیلم ها فکری نمی کنند؟ به گفته ساداتیان در تمام دنیا فیلم ها بعد از مدتی که اکران سینماها را طی می کنند از کانال ها و درگاه های دیگر پخش می شوند چرا تلویزیون سالیان سال است نسبت به محصولات سینمایی موضع دارد و بعضا به فیلم ها توجهی نمی کند: به نظر من لازم است تلویزیون با سعه صدر بیشتری با سینما برخورد کند هم در خرید و هم در بخش تبلیغات با صاحبان آثار تعامل بیشتری داشته باشد که امسال هم برای اهالی سینما سپری شود.
ولی با این حال این تهیه کننده پخش فیلم از تلویزیون را قبل از اکران عمومی منطقی نمی داند و می گوید: این موضوع نباید به رویه تبدیل شود اگرچه تلویزیون در انتخاب فیلم به نظر خودشان اهمیت داده ولی به هر جهت این فیلم ها توجه داوران را هم به خود معطوف کرده و در جشنواره هم گزینه های مطرحی بودند ولی نباید فیلم هایی که مناسب پرده هستند را بدون اکران عمومی در تلویزیون پخش کرد، چون با اصول ساختاری سینما متفاوت و با اهداف سینما در تعارض است البته باز هم می گویم وضعیت امسال سینما را باید فاکتور گرفت.
ساداتیان در انتهای صحبتش تاکید می کند که باید با مقوله و مفهوم سینما استراتژیک تر برخورد کرد، مشکل سینما این است که برنامه ندارد. امیدوارم در سال جدید متفکران و کارشناسان سینما دور هم جمع شوند و نسبت به استراتژی ده ساله سینما تصمیم گیری کنند، چراکه در سایه برنامه ریزی مدون است که مشخص می کند سینما برای رونق در تولید نیازمند چه فیلم هایی است، برای سلیقه های متفاوت نیازمند چه فیلم هایی هستیم، چه ابزاری نیازمندیم که فیلم ها بهتر به مردم عرضه شود و اینکه چگونه سینما را توسعه دهیم تا امکان بهتر نمایش فیلم ها را شاهد باشیم.
حتی به نظر من به اکران فیلم خارجی در سینماهای ایران بیشتر و بهتر می توان اندیشید هما ن طور که می دانیم با توسعه مال ها ظرفیت نمایش فیلم ها در سینماها بیشتر می شود و اکران فیلم ایرانی به تنهایی کفاف سالن های مال ها را نمی دهد.
از طرفی نمایش فیلم خارجی هم باعث پر شدن سالن های سینما می شود و هم به وجود آورنده فضای رقابتی است.

در شرایط فعلی موافق پخش فیلمم از تلویزیون بودم
اگر نگاهی به شرایط اکران فیلم ها به زمان پیشاکرونا داشته باشیم، خواهیم دید که بسیاری از صاحبان آثار از نحوه نمایش فیلم شان در سینماها گلایه داشتند از اینکه سالن های سینما در انحصار تعداد خاصی از فیلم ها و فیلمسازان قرار می گیرد.
رقیه توکلی، کارگران فیلم مهران پیش از پخش این فیلم از تلویزیون؛ تجربه اکران فیلم مادری را در سینماها داشته و از آن به عنوان خاطره ای تلخ یاد می کند و به روزنامه اعتماد می گوید: تلخی از این جهت که بعد از مدت طولانی که انتظار نمایش فیلم داشتیم، اسفندماه به یک باره به ما اعلام شد که فیلم آن سوی ابرها ساخته آقای مجیدی بنا بر تصمیم ایشان اکران نمی شود (به رغم همه تبلیغات) و یک فیلم اولی باید جایگزین آن شود و آنها فیلم مادری را برای جایگزین انتخاب کردند. در نتیجه دو روز از موعد اکران فیلم مادری در اسفند گذشته بود و صاحبان آثار نتوانسته بودند حتی دی سی پی فیلم را به سینماها برسانند و در اسفند بی مخاطب سینماها آنها بدون هیچ تبلیغاتی فیلم را اکران کردند ولی با این حال در همان بازه با تلاش های زیاد فیلم به فروش حداقلی دست پیدا کرد؛ طبیعتا چنین شیوه اکرانی تجربه تلخی به شمار می رفت، توکلی می گوید: برای اینکه ما فیلم را به اکران در سینماها برسانیم، فشار روانی زیادی را در آن مقطع تحمل کرده بودیم و بعد هم نمایش فیلم با عید نوروز تلاقی پیدا کرد و این یعنی عملا فیلم مادری فقط بیست روز روی پرده سینماها بود.
به گفته این کارگردان جوان از طرفی وقتی نسخه خانگی و دی وی دی مادری پخش شد و فیلم در فیلیمو و نماوا در دسترس مردم قرار گرفت تازه از آن زمان بود که بازخورد مردم نسبت به این فیلم شروع شد و فیدبک ها به او می رسید و او احساس می کرد که اساسا فیلم ساخته است.
پخش فیلم مهران از تلویزیون از نظر توکلی هم با پیامد مثبت همراه است و هم تبعات منفی دارد: اما برای فیلم مهران نکته ای که بسیار اهمیت دارد اینکه این فیلم کاملا محصول فارابی و متعلق به آنهاست. درست است که من کارگردان اثر هستم ولی به لحاظ مادی فارابی مالک فیلم است. صادقانه بگویم وقتی با من موضوع پخش فیلم از تلویزیون مطرح شد ناراحت شدم و به آنها گفتم حداقل فیلم را اکران مجازی کنیم و بعد به تلویزیون بدهیم ولی بعد طی جلساتی که با آنها داشتیم، متوجه شدم که چون فیلم مهران فیلم اکران نشده و دیده نشده ای است تلویزیون مبلغ خوبی برای پخش آن می پردازد و شاید این مبلغ را ما نتوانیم از طریق اکران در سینما آن هم در شرایط فعلی کرونایی به دست بیاوریم و اینکه سرمایه سرمایه گذاری که به من اعتماد کرده و زحمت کشیده دقیقا معادل هزینه ای که برای فیلم صرف شده برگردد این موضوع برای من به شخصه خوشایند است و نسبت به پخش فیلمم از تلویزیون رضایت کامل دارم.
پس به دلیل بازگشت مالی که پخش فیلم از تلویزیون دارد توکلی راضی به این اتفاق شده ولی او با تاکید می گوید که فیلم را برای سینما ساختم قاب بندی هایم در این فیلم سینمایی است و دوست داشتم و دارم مردم فیلم مهران را در سینماها ببینند به خاطرش بلیت بخرند و برای تماشای فیلم وقت بگذارند: ولی وقتی نگاه می کنم، می بینم در یک سال اخیر هیچ فیلمی به رغم تبلیغات گسترده نتوانسته به گیشه حداقلی دست پیدا کند و اساسا مگر چند روز در سینماها باز بوده و چه تعداد مخاطبانی به تماشای فیلم ها در سینماها نشسته اند؟ به همین روی راضی به پخش فیلم از تلویزیون شدم و از آنجایی که نزدیک به یک سال و نیم از ساخته شدن این فیلم می گذرد (پیش تولید و تولید) الان دیگر نوجوانان فیلم برای خودشان مردی شدند (چون در سن رشد هستند) خوشحال تر می شوم زودتر فیلمم دیده شود و بازگشت مالی داشته باشد. از منظر دیگر هم توکلی به این ماجرا نگاه می کند: چون پخش تلویزیون با سینما کاملا متفاوت است وقت و زمانی که مخاطب برای تماشای فیلم از تلویزیون خالی می کند هم بسیار ارزشمند است چون فیلم از سینما بارها و بارها در سانس های مختلف اکران می شود ولی تلویزیون فرصت یک بار یا دوبار دیدن است.
او همچنین در پاسخ به این سوال که آیا پخش فیلم ها از تلویزیون را می توان سرآغاز اتفاق و ارتباط دوستانه و مثبت تلویزیون با سینما دانست، می گوید: از لحاظ مالی در شرایط فعلی کرونایی و تعطیلی سینما ها اتفاق خوبی است ولی وقتی شرایط ناگوار کرونایی بر سینماها تحمیل نشود از نظر من نمایش فیلم ها بدون اکران در سینماها روند خوبی نیست، چون محصول سینما باید در سالن ها نمایش داده شود و به شخصه روی این ماجرا تعصب زیادی دارم که فیلمی که ساختار سینمایی دارد باید به سینما عرضه شود. همچنین این نکته را هم در نظر بگیریم که برای روحیه عوامل فیلم هم جذاب است که ماحصل تلاش شان را در سینما ببینند ولی وقتی کرونا این حال خوب را از همه گرفته، چاره ای نداریم.

تلویزیون نسبت به سینما کینه توزی دارد
اما سید ضیاء هاشمی از تهیه کنندگان باسابقه سینما نگاه خوبی به این حرکت تلویزیون ندارد. از نظر او سینمای ورشکسته ای که هیچ برنامه کلانی برای آن در نظر گرفته نشده و وقتی نمایش اکران نوروزی به راحتی با بی توجهی به سرمایه صاحبان آثار تعطیل می شود از این بهتر نمی توان از آن توقع داشت: طبیعی است تلویزیون هم از این فرصت سوءاستفاده می کند و با ثمن بخس حق پخش فیلم هایی که در مدیوم سینما ساخته شده را می گیرد. این نوع نگاه به سینما توسط مسوولان نشان از عدم بی اهمیتی سرمایه صاحبان آثار دارد.
افراد با امید به اکران معمولی و با رعایت پروتکل های بهداشتی فیلم ها را در نوروز اکران کردند، در سالن ها با رعایت فاصله اجتماعی فیلم به نمایش درآمد اما با دستور بدون کارشناسی ستاد ملی کرونا سینما تعطیل شد. این جمعیت که تاکنون به سالن ها مراجعه کرده شاید اگر بدون ماسک هم باشند، مشکلی برای شان پیدا نمی شد. اما ظاهرا سرمایه های مصروف در فیلم ها برای کسی اهمیت ندارد.
به اعتقاد هاشمی تعطیلی چند روزه سینما در ایام عید کار اصولی نبود، چنانکه بازگشایی به این شکل هم درست نیست : این نحو بازگشایی تنها دولت را از زیر سوال بردن توسط سینماگران نجات می دهد و راهگشا برای سینماگران نخواهد بود. دوستان در جشنواره فیلم فجر با جدیت مجوز لازم را اخذ کردند و نمایش فیلم ها انجام شد. این جدیت باید در مورد اکران نوروز هم صورت می گرفت. اینکه سینماگران اصرار به بازگشایی دارند تا چراغ سینماها روشن باشد ابتدا باید به موضوع عدم استقبال جدی تماشاگران از حضور در سالن های سینما اهمیت دهند. متاسفم که چراغ سینما به شمعی بدل شده که هر چند وقت یک بار با فوت ستاد ملی کرونا خاموش می شود.
وی ادامه داد: با ظرفیت محدودی که برای سالن ها در نظر گرفته شده وزارت بهداشت حق تعطیلی سینما را نداشت. اگر وزارت بهداشت کار را به متولی سینما یعنی وزارت ارشاد واسپاری کند بسیار اصولی کار پیش می رود و ارشاد با تعیین ظرفیت سالن، تعیین تکلیف کرده و سالن ها را باز نگه می دارد.
هاشمی پخش فیلم های جشنواره از تلویزیون را با انگیزه خوبی همراه نمی داند ولی می گوید: فیلم های خوب یدو و تک تیرانداز آثار خوب جشنواره امسال بود. البته که این کار تلویزیون با شرایط بی تدبیری سینمای امروز قابل تقدیر است اما در این جزیره بی در و پیکر، تلویزیون نیت های سوء نسبت به سینما دارد. متاسفانه باید اذعان داشت که دعوای حیدری و نعمتی در تلویزیون دیده می شود. مبتذل ترین فیلم های خارجی در این ایام به نمایش درآمد اما از پخش تبلیغات تلویزیونی برخی فیلم های سینمایی طفره می روند. چگونه است که تنها سه فیلم از میان بیش از صد فیلم پشت اکران به پخش از تلویزیون می رسد. با این شرایط تلویزیون می تواند آثار سینمایی زیادی را بخرد و نمایش دهد ولی این کار را نمی کند. تلویزیون اگر نیت کمک به سینما را دارد نباید بلافاصله دستور تعطیلی وزارت بهداشت درباره تعطیلی سینماها را بارها زیرنویس کند و مردم را از رفتن به سینما بترساند. به نظرم یک کینه توزی در خصوص سینما در تلویزیون و عملکرد آن قابل مشاهده است.
وی ادامه می دهد: تلویزیون از سرمایه سینما بهره می برد بدون سرمایه گذاری در تولید فیلم ها و به ثمن بخس حق پخش را خریداری می کند. در این شرایط سینماگران ناچار به ارایه فیلم ها به تلویزیون با مبالغ کم هستند. وقتی سالن های سینما به راحتی تعطیل می شود، طبیعی است که دیگر راهی برای سینماگر باقی نمی ماند.
هاشمی معتقد است: این نوع رفتار با سینما ناشی از عملکرد تلویزیون و نمایندگان مجلس است وقتی ساترا را در مقابل ارشاد که متولی امور فرهنگ در کشور است علم می کنند سینما در نگاه مسوولان جامعه و دولت بی اعتبار می شود. مجلس قانون سردستی و بدون کارشناسی را مصوب می کند و به موجب آن حق نمایش آثار فضای مجازی را به عهده سلایق مدیران تلویزیون می گذارد و این شرایط را برای سینما فراهم می آوردند.
او می گوید: شرایط امروز را در حوزه سینما باید کمیسیون فرهنگی مجلس پاسخگو باشد. افرادی که سواد سینما و تولید در این حوزه را ندارند با عدم حضور مردم در انتخابات راهی مجلس شده و شرایط امروز را رقم زدند. مجلس باید به دنبال تلاش برای شناخت عوامل موثر در این نابسامانی در تلویزیون باشد. چه عواملی باعث شد که تلویزیون مخاطب خود را به شبکه های ماهواره ای واگذار کند. تلویزیون کدام اثر پربیینده و فاخر را در سال های اخیر تولید کرده که امروز برای نمایش خانگی تصمیم گیری می کند؟ البته که دراین زمان کوتاه تا انتخابات همه می دانیم دولت در این شرایط قدرت لازم برای بازپس گیری حقوق حقه سینما و قانون وضع شده علیه سینما و سینماگران ندارد، پس باید همه تهیه کنندگان سعی کنند برای حقوق خود در دولت آینده تلاش جدی و با قانون مضحک بدون کارشناسی مجلس مقابله کنند.
هاشمی در خاتمه به تلاش رییس سازمان سینمایی برای تغییر درجه گروه صنف سینما اشاره می کند و می گوید: تلاش مجدانه آقای دکتر انتظامی را برای تغییر گروه سینما ها از درجه 3 به 2 و بازگشایی سالن ها را ارج می نهیم اما ای کاش این تلاش پیش تر صورت می گرفت تا مخاطب بیش از این از سالن سینما دلزده نشده و از تماشای فیلم ها در سینما استقبال می کرد.

ساداتیان: این پرسش از تلویزیون مطرح است که اگر رسانه ملی می خواهد آنتنش را با محصولات سینمایی پر کند، چرا از محصولات دیگر سینمایی استفاده نمی کند. در سینما سالی صد فیلم ساخته می شود چرا مسوولان رسانه ملی به خرید این فیلم ها فکری نمی کنند؟ چرا تلویزیون سالیان سال است نسبت به محصولات سینمایی موضع دارد و بعضا به فیلم ها توجهی نمی کند.
توکلی: وقتی نگاه می کنم، می بینم در یک سال اخیر هیچ فیلمی به رغم تبلیغات گسترده نتوانسته به گیشه حداقلی دست پیدا کند و اساسا مگر چند روز در سینماها باز بوده و چه تعداد مخاطبانی به تماشای فیلم ها در سینماها نشسته اند؟ به همین روی راضی به پخش فیلم از تلویزیون شدم.
هاشمی: در این جزیره بی در و پیکر، تلویزیون نیت های سوء نسبت به سینما دارد. متاسفانه باید اذعان داشت که دعوای حیدری و نعمتی در تلویزیون دیده می شود. مبتذل ترین فیلم های خارجی در این ایام به نمایش درآمد اما از پخش تبلیغات تلویزیونی برخی فیلم های سینمایی طفره می روند. چگونه است که تنها سه فیلم از میان بیش از صد فیلم پشت اکران به پخش از تلویزیون می رسد. با این شرایط تلویزیون می تواند آثار سینمایی زیادی را بخرد و نمایش دهد ولی این کار را نمی کند. تلویزیون اگر نیت کمک به سینما را دارد نباید بلافاصله دستور تعطیلی وزارت بهداشت درباره تعطیلی سینماها را بارها زیرنویس کند و مردم را از رفتن به سینما بترساند. به نظرم یک کینه توزی در خصوص سینما در تلویزیون و عملکرد آن قابل مشاهده است.

منبع: اعتماد

جدول فروش هفتگی سینمای ایران در سال 1400 با اعلام صدرنشینی فیلم سینمایی هفته ای یکبار آدم باش به کارگردانی شهرام شاه حسینی با فروشی معادل 166،526،200 تومان منتشر شد.
سینمای سال 1400 با اکران پنج فیلم در قالب اکران نوروزی همراه بود، آثاری همچون خون شد ، لاله ، تکخال ، هفته ای یکبار آدم باش و خورشید که همگی در کنار یکدیگر نتوانستند به فروشی در مجموع پانصد میلیون تومانی دست یابند، اتفاقی که نشان می دهد سینما سال 1400 همچون سال گذشته همچنان در بحران به سر نبود مخاطب به سر می برد.

هفته ای یکبار آدم باش
میزان فروش: 166,526,200 تومان
کارگردان: شهرام شاه حسینی
بازیگران: پژمان جمشیدی، پژمان بازغی، رعنا آزادی ور، ساغر قناعت، علیرضا استادی، شیرین یزدان بخش، ترنم کرمانیان، هوشنگ رادی پور
خلاصه داستان: هفته ای یک بار آدم باش روایتگر زندگی دو برادر با سبک متفاوت است که بواسطه بیماری پدر، آینده آنها دچار تغییر و تحول می شود.

خورشید
میزان فروش: 146,902,750 تومان
نویسنده و کارگردان: مجید مجیدی
بازیگران: جواد عزتی، علی نصیریان، طناز طباطبایی، روح الله زمانی، ابوالفضل شیرزاد، شمیلا شیرزاد، علی غابشی، مانی غفوری، محمدمهدی موسوی، صفر محمدی
خلاصه داستان:
علی کودک دوازده ساله ای است که همراه دوستانش با دزدی قطعات و کار در یک انبار لاستیک ، زندگیشان را می گذرانند تا اینکه با پیشنهاد جدیدی از سوی خلافکاران محل مواجه می شوند.

تکخال
میزان فروش: 108,777,950 تومان
نویسنده و کارگردان: مجید مافی
بازیگران: پوریا پورسرخ، سحر قریشی، شبنم قلی خانی، امیر کربلایی زاده، الهام عقیلی، یوسف تیموری
خلاصه داستان:
تکخال یک کمدی موزیکال است درباره مردی گرفتار در میان بانوان متعدد؛ این مرد تلاش دارد با خویشتن داری، در مسیر راست قرار گیرد ولی درستکاری در روزگار غلبه ناراستی ها، کار ساده ای نیست...

خون شد
میزان فروش: 36,673,500 تومان
نویسنده و کارگردان: مسعود کیمیایی
بازیگران: سعید آقاخانی، سیامک انصاری، لیلا زارع، نسرین مقانلو، هومن برق نورد، سیامک صفری، اکبر معززی، مریم عباس زاده، آتنا مهیاری
خلاصه داستان: داستان خون شد به مثابه خانه ای قدیمی است که همه چراغ هایش خاموش بوده و هیچکس نیز در اتاق هایش ساکن نیست. در این میان یکی از ساکنین این خانه می آید و همه چراغ ها را روشن می کند...

لاله
میزان فروش: 10,320,450 تومان
کارگردان: اسداله نیک نژاد
بازیگران: سارا امیری، سام قریبیان، ایرج نوذری، نیکی کریمی، میترا حجار، محمد صادقی، امیرعلی دانایی، همایون ارشادی، آزیتا حاجیان، لیلا اوتادی، محمود اردلان، ژوبین رهبر، پیام اینالویی، بهرام حیدری، محمد متوسلانی، ماه چهره خلیلی، نادر طالب زاده، سنان توزکو، الیزابت امینی، ایلیا کیوان، نیکولاس گولک، رضا مهرابی زاده
در خلاصه داستان این فیلم سینمایی آمده است: این فیلم درباره زندگی لاله صدیق، قهرمان اتومبیل رانی ایران است.

مجتبی بهزادیان مدیر سینما فرهنگ در گفت وگو با خبرنگار برنا، اظهار داشت: متأسفانه امسال برای اکران نوروزی برنامه ریزی درست و دقیقی شاهد نبودیم و تا اواخر اسفند اصلاً مشخص نبود که چه فیلم هایی اکران می شوند و فقط 24 اسفند سه فیلم لاله ، خون شد و تکخال معرفی شدند که بعد از آن 25 اسفند دو فیلم خورشید و هفته ای یک بار آدم باش برای اکران نوروز 1400 معرفی شدند.

بهزادیان تصریح کرد: در واقع وضعیت به شکلی بود که تا 27 اسفند حتی سینمادارها هم نمی دانستند چه فیلم هایی اکران خواهند شد و در نهایت فقط فیلم خون شد از 27 اسفند اکران شد و دیگر فیلم ها نه آماده بودند و نه هیچ تبلیغی برای آن ها صورت گرفته بود که به همین دلیل از اول فروردین شاهد اکران آثار بودیم.

او افزود: نه تبلیغ مناسبی برای فیلم ها صورت گرفته بود و نه این آثار در زمان مناسبی اکران شدند چرا که هر سال اکران فیلم های نوروز چند روز پیش از عید و با تبلیغات مناسب انجام می شد. در بین این آثار تنها فیلم خورشید مجید مجیدی است که شانس بالایی در فروش داشت؛ در جشنواره فیلم فجر سال 1398 نیز مورد توجه مخاطبان قرار گرفت و در جشنواره فیلم کودک و نوجوان نیز استقبال خوبی از این فیلم شاهد بودیم. به نظر من قطعاً چهار فیلم دیگر به هیچ وجه حتی در شرایط عادی نیز نمی توانستند به موفقیت در گیشه امیدوار باشند.

مدیر سینما فرهنگ در ادامه تأکید کرد: این تصور اشتباهی است که فکر کنیم در ایام نوروز هر فیلمی اکران شود می تواند مورد توجه مخاطبان قرار گیرد و با استقبال روبرو شود. فیلم ها باید کیفیت لازم را برای جلب نظر مخاطب داشته باشند. در سال 98 اگر به فیلم های موفق در گیشه نگاه کنید از بین حدود 80 فیلم اکران شده، آثار انگشت شماری هستند که توانستند فروش بالای 10 میلیارد داشته باشند.

این سینمادار در ادامه گفت: در بین فیلم های اکران شده تنها فیلم خورشید بود که می توانست فروش نسبتاً خوبی داشته باشد. متأسفانه صاحبان آثار حاضر نشدند با شرایطی که وجود دارد فیلمشان را اکران کنند و با اتفاقاتی که رخ داد و تعطیلی که شاهد هستیم امروز می توان به آن ها حق داد که اعتماد نکنند و ترجیح دهند فیلمشان در این وضعیت اکران نشود. باید تمهیدی اندیشیده شود که سینماها بتوانند به حیات خود ادامه دهند و حداقل در این مدت بتوانند با فروش بلیت هزینه های جاری خود را تأمین کنند چرا که در این شرایط کسی به سود نمی تواند فکر کند و فقط باید به ادامه حیات و حداقل جلوگیری از بیکاری پرسنل فکر کرد.

بهزادیان تأکید کرد: در اکران نوروزی امسال که تا 8 فروردین سینماها باز بودند تقریباً می توان گفت که از روز 6 و 7 فروردین کم کم فروش بهتری را شاهد بودیم و مردم با تیزرهای تلویزیون که تازه پخششان شروع شده بود و اندک اطلاع رسانی هایی که صورت گرفته بود متوجه شده بودند که سینماها باز هستند و چند فیلم جدید اکران شده است. در روز شنبه 7 فروردین ما در سینما فرهنگ بیشترین فروش را داشتیم و با این وجود که این روز را می توان بهترین روز فروش در سینما دانست در 20 سانسی که داشتیم 110 نفر بلیت خریدند و این تعداد به طور میانگین هر سانس 5 نفر می شود.

او افزود: واقعاً جای تأسف دارد که مراکز فرهنگی در اوج گیری شیوع کرونا همیشه اولین قربانی ها هستند و رستوران ها و مراکز خرید که به گفته کارشناسان از خطرناک ترین مکان ها هستند تعطیل نمی شوند اما سینماها که هیچ خطری برای مخاطبان ندارند خیلی زود تعطیل می شوند. در روز 7 فروردین که ما بیشترین فروش را داشتیم تعداد مراجعه کنندگان به سینما در طول یک روز به اندازه تعداد مسافران یک واگن قطار مترو یا دو اتوبوس هم نیست.

بهزادیان در ادامه اظهاراتش تأکید کرد: بیش از یک سال است که مراکز تفریحی و فرهنگی تعطیل هستند و باید آلترناتیوی برای تفریحات مردم در نظر گرفته شود چرا که قطعاً این وضعیت منجر به افسردگی مردم می شود. می دانم که سازمان سینمایی هم برای اینکه سینماها تعطیل نشوند برنامه ریزی هایی داشته و بسیار تلاش کرده که سینماها از مشاغل گروه سه به گروه دو منتقل شود اما مقاومت ستاد کرونا جلوی این اتفاق را گرفته است که نمی دانم دلیلش چیست. متأسفانه در این مدت سینما را با تصمیمات اشتباه نابود کرده اند و اگر همین امروز هم شیوع ویروس کرونا تمام شود سینما مثل بیماری که مدتی طولانی در کما بوده تا یک سال نمی توان به شرایط عادی برگردد.

سینما فرهنگ اکران نوروز مجتبی بهزادیان

علیرضا داوودنژاد کارگردان سینما در گفت وگو با خبرنگار برنا، اظهار داشت: سال بسیار سختی را پشت سر گذاشتیم و در این یک سال مدیریت سینما چه دولتی و چه صنفی به شکل دردناکی ناکارآمد و ضعیف عمل کردند. سینمای ما یک سال را در رکود کامل پشت سر گذاشت و در حالیکه پیش تر تعداد زیادی فیلم در صف اکران بودند پس از پایان سال 99 این تعداد دو برابر شده و این در حالی است که هیچ فکری برای رهایی از این وضعیت که بن بستی در نمایش فیلم هاست نشده و کماکان نمی شود؛ اگر اوضاع بر همین منوال پیش برود قطعاً سال 1400 به مراتب سال سخت تری برای سینمای ایران خواهد بود.

داوودنژاد تصریح کرد: طرح اکران آنلاین با وجود پتانسیل خوبی که داشت در کشور ما به یک طرح شکست خورده تبدیل شد چرا که به دنبال شکست دادن آن بودند. متأسفانه جریانی در سینمای ما وجود دارد که در برابر اتفاقات خوب برای جریان تولید و نمایش موفق فیلم های داخلی می ایستد و این جریان در برابر موفقیت طرح اکران آنلاین هم ایستاد تا فیلم ها برای اکران در سینماها در صف بمانند و زمان بازگشایی سینماها شاهد رقابتی گلادیاتوری بین صاحبان آثار باشیم تا سالن ها بتوانند حداکثر امتیاز را در دست داشته و برنامه اکران سینمای ایران را دربست در اختیار بگیرند.

او افزود: با این وضعیت، هر زمان که شاهد بازگشایی سالن های سینما باشیم، سینماها به دلیل تعداد زیاد فیلم هایی که در صف اکران هستند به قدرتی می رسند که می توانند به راحتی برای فیلم ها تصمیم گیری کنند و هر فیلمی را در هر زمانی، به هر اندازه که دلشان می خواهد اکران کرده و بعد از پرده سینما پایین کشیده و سراغ فیلم بعدی بروند. در واقع برای رسیدن به این آرزو است که تلاش شد اکران آنلاین در سینمای ایران موفق نباشد و با شکست روبرو شود. به این ترتیب در پسا کرونا با جریانی از یک فیلم سوزی گسترده مواجه خواهیم شد.

این کارگردان در ادامه اظهاراتش تأکید کرد: در زمانی نه چندان دور وزارت ارشاد برای اعمال قدرت و جهت دهی سینمای ایران ابزارهای بیشتری داشت، ابزار و وسایل مختلف برای تولید آثار، مواد خام و... از جمله ابزارهای در اختیار وزارت ارشاد بودند که انحصار آن ها به این وزارتخانه قدرت می داد و در واقع از ابزارهای قدرت به حساب می آمدند اما امروز وزارت ارشاد بیشترین قدرت خود را از سالن ها می گیرد و تنها همین ابزار برایش باقی مانده است؛ پس تلاش می کند تا این ابزار را هم به واسطه تغییر شرایط از دست ندهد. یکی از اصلی ترین تهدیدها برای از دست رفتن این قدرت اکران آنلاین به حساب می آید که به همین دلیل متأسفانه مدیریت سینمای کشور در برابر آن ایستاده و سعی دارد همچنان امکان نمایش آثار سینمایی در محدوده اکران بر پرده سینماها باقی بماند.

کارگردان فیلم سینمایی کلاس هنرپیشگی خاطرنشان کرد: تمام درآمد اصلی سینمای ایران در اکران فیلم ها محدود به نهایتاً 100 سالن می شود که اکثر این سالن ها در تهران هستند و چند سالن نیز در برخی شهرستان ها است که فروش نسبتاً بالایی دارد. متأسفانه مدیریت سینمای کشور ترجیح می دهد بازار سینمای ایران در این محدوده باقی بماند تا مبادا قدرت خود را از دست بدهد. اگر پروژه اکران آنلاین در سینمای ایران شکست نمی خورد، می شد از آن به عنوان یک امکان فوق العاده در نمایش گسترده آثار سینمای کشور حتی در نقاط مختلف دنیا استفاده کرد. قطعاً با تأمین امنیت در اکران آنلاین میزان مخاطبان رسمی سینمای ایران بسیار بیشتر از انچه در این صد سالن فیلم ها را می بینند خواهد شد.

داوودنژاد در ادامه اظهاراتش تأکید کرد: با موفقیت اکران آنلاین، به مرور شاهد تحولات گسترده ای در سینمای ایران خواهیم بود که در کنار بیشتر شدن میزان مخاطبان، طبیعتاً اکران آنلاین می تواند نمایش فیلم های ایرانی را محدود به کشور خودمان نکند و به مرور تحولات بیشتری چون بالا رفتن آمار تولید و تنوع بیشتر در فیلم ها را شاهد خواهیم بود. استمرار این وضعیت قطعاً جذب نیروی بیشتر و فراهم شدن امنیت شغلی و مسائل دیگر را به همراه خواهد داشت که به طور کل منجر به تحولی سازنده در سینمای ایران می شود، سینمای ایران باید انحصار نمایش درسالن را بشکند و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هم باید از این اتفاق استقبال کند اما متأسفانه تا امروز مدیریت سینمای ایران گرفتار نوستالژی اکران فیلم ها در سالن های سینما مانده و قصد دارد به همین مسیر ادامه دهد.

این کارگردان درباره ادامه مسیر مدیریت سینمای ایران در سال 1400 گفت: متأسفانه آنچه که شاهد هستیم حاصل یک ذهنیت بسته در مدیریت سینما است که بعید می دانم در چند ماه آینده در آن شاهد تحولی باشیم که بخواهد برای سینمای ایران مفید و سازنده باشد. ما هنوز نتوانستیم یک شورای صنفی نمایش آنلاین را در وزارت ارشاد به سرانجام برسانیم و در قدم های اول ان مانده ایم در حالیکه ارشادبه دنبال ایین نامه اکران فیلم در سالن های بسته است! به همین دلیل بعید است در چند ماه آینده اتفاقات خاصی رخ دهد. تامین امنیت برای این بازار و تلاش جدی برای معرفی و تبلیغ این بازار و همچنین مخاطب سازی گسترده برای ان ضرورت هایی ست که بعید می. دانم این مدیریت به ان پاسخ بدهد.

داوودنژاد درباره برگزاری سی ونهمین جشنواره فیلم فجر در سال 1399 گفت: برگزاری جشنواره فیلم فجر می توانست اتفاق مثبتی برای سینمای ایران باشد. باید تبلیغات گسترده ای برای فیلم ها صورت می گرفت و اگر شرایطی فراهم بود که آثار به صورت آنلاین نمایش داده شوند قطعاً جشنواره ای پربار و خوب را شاهد بودیم اما متأسفانه اینگونه نشد و در شرایطی که با شیوع ویروس کرونا جان همه ما در خطر است جشنواره را به صورت حضوری برگزار کردند که به نظر هدف از برگزاری آن تنها هزینه کردن بودجه چند میلیارد تومانی بود که برای برگزاری این جشنواره تعریف کرده بودند. البته نباید نا گفته بماند که به هر حال بر گزاری جشنواره بهتر از تعطیل ان است.

کارگردان فیلم سینمایی مرهم در پایان درباره وضعیت سینمای ایران در حوزه توقیف و سانسور تصریح کرد: بهترین راه برای زمین زدن سینما این است که نگذارند از واقعیت های جامعه بگوید و اجازه ندهند سینماگر با الهام گرفتن از آنچه که مشاهده می کند به خلق اثر بپردازد. این روش همیشه در همه جای دنیا راهی برای نابودی سینماهای بومی و ملی بوده چرا که چاره ای جز تقلید از اثار وارداتی نمی گذارد و نهایتا به باز تولید کلیشه های تجاری و سیاسی می انجامد و سینما را به مسیر تکرار و ملال و رکود و ورشکستگی می کشاند.

جشنواره فیلم فجر توقیثف علیرضا داوودنژاد اکران آنلاین سینمای ایران در سال 1399

سینما از اسفند 98 تا امروز فقط قربانی بوده، در اکران نوروز 1400 هم فیلم ها سوختند، اما نفروختند، سینما ها باز بودند، اما به اندازه هزینه برق خود فروش نداشتند و حال در تهران با نارنجی شدن کرونا تعطیل شدند، باور کنید وزارت ارشاد غیر از توئیت درباره شفافیت و گاندو وظیفه دیگری هم دارد.

این اظهار نظر سیدمحمود رضوی تهیه کننده سینماست که در ایام عید نوروز و پس از آنکه ستاد ملی کرونا سینما ها را تعطیل کرد در قالب یک توئیت منتشر شد؛ اظهار نظری که مخاطب آن سازمان سینمایی وزارت ارشاد است و این سازمان تلویحاً به کم کاری و انفعال متهم شده است.

شاید همین انتقاد ها از عملکرد ضعیف سازمان سینمایی بود که باعث شد چند روز بعد حسین انتظامی دست به کار شود و احساس کند باید برای سینما تصمیم گیری کند و احتمالاً بیدار شدن مسئول سینمای کشور از خواب بهاری باعث شد مصوبه ستاد ملی مقابله با کرونا، سینما و تئاتر را از گروه مشاغل 3 به گروه 2 منتقل کند تا با این تغییر فعالیت این دو حوزه در شهر های دارای شرایط نارنجی نیز بلامانع شود. با این تصمیم سالن های تئاتر و سینما از پنج شنبه 12فروردین ماه فعالیت خود را از سر گرفتند.

در این ارتباط محمدرضا فرجی، مدیرکل نظارت بر عرضه و نمایش فیلم سازمان سینمایی در گفتگو با مهر درباره بازگشایی سینما ها گفت: با پیگیری حسین انتظامی سینما ها از دسته شغلی 3 به گروه 2 منتقل شدند، از همین رو سینما ها از فردا صبح می توانند آغاز به کار کنند.

حسین انتظامی در اینباره اینگونه اظهار نظر کرده است: در 13ماه گذشته که سینما ها نیمه فعال بوده اند، یک مورد گزارش ابتلا به کرونا نداشته ایم، حتی در جشنواره فیلم فجر که بیش از 138 هزار نفر در کشور به سینما های جشنواره رفتند، یک مورد گزارش نداشتیم. دلیل امن بودن سینما ها اولاً خودمراقبتی مخاطبان سینماست که از قشر فرهیخته جامعه اند و ثانیاً توجه ویژه ستاد کرونا در سازمان سینمایی و توجه شورای صنفی نمایش و همت سینماداران و کارکنان سینما ها بوده است. به اذعان مسئولان ذیربط بهداشتی، رعایت دستورالعمل ها در سینماها، در زمره بهترین صنوف بوده است که شامل تب سنجی در ورود، فاصله گذاری صندلی ها هنگام خرید بلیت، فاصله گذاری زمانی بین سانس ها، تهویه مناسب سالن ها، تعطیلی بوفه های باز و اجبار استفاده از ماسک و تمهیدات مشابه بوده است. در دی ماه سال گذشته از کمیته اجتماعی ستاد ملی مقابله با کرونا خواهش کردیم سینما ها را از گروه3 به گروه2 تغییر دهند. در جلسات کارشناسی هم نظر مساعد وجود داشت، به ویژه مشاهدات میدانی از جشنواره فیلم فجر داشتند. به طور جدی انتظار داریم این موضوع به نتیجه برسد.

رئیس سازمان سینمایی در ادامه آورده است: وقتی رستوران ها و کافه ها و بعضی مشاغل دیگر، اخیراً به گروه2 رفته اند، انتظار جامعه سینمایی این است که سینما ها هم در این گروه تعریف شوند. خوشبختانه همه و از جمله مسئولان ذیربط در ستاد مقابله با کرونا می توانند از طریق سامانه سمفا به صورت برخط، ضریب اِشغال هر سالن و هر سانس را مرتبا پایش کنند. در 13 ماه گذشته فرکانس اشغال یعنی معدل ضریب های اِشغال، حدود 5درصد بوده است یعنی در هر سانس، 5درصد صندلی ها پر شده و این رقم اندک، از نظر دستورالعمل هایی کرونایی واقعاً چه جای نگرانی دارد؟ یکی دیگر از دلایلی که ما اصرار داریم سینما ها در وضعیت نارنجی هم باز باشند، نقشی است که سینما می تواند به عنوان یک نهاد اجتماعی در جنبه روانی جامعه اثرگذار باشد. می دانیم محدودیت های کرونایی، مردم را خسته و روحیه ملی را در کوتاه مدت و درازمدت تضعیف می کند و نوعی سرخوردگی ایجاد می شود. از قضا سینما و رفتار مسئولانه این نهاد در قبال مردم خودش از این زاویه یعنی بازیابی نشاط اجتماعی هم اهمیت پیدا می کند.

انتظامی می افزاید: درست است که سازمان سینمایی برای فیلم های اکران نوروزی حتی اگر سینما ها تعطیل باشد، گارانتی مشخصی به مالکان آثار و سینما ها می دهد، اما این رقم، چشمگیر نیست و تداوم تعطیلی با توجه به هزاران شاغل در بخش های تولید و پخش و نمایش، ضربات جبران ناپذیری بر پیکره سینما وارد می کند. به مسئولان امر تضمین می دهم که اگر با تغییر گروه سینما ها به گروه2 و در بازرسی های خودشان موردی از بی توجهی دیدند، خودمان سینما ها را تعطیل کنیم.

واکنش حسین انتظامی به انتقاد ها درباره انفعال در مدیریت سینما نشان می دهد این سازمان همواره در خواب خرگوشی به سر برده و نیاز به تلنگری برای بیدارشدن دارد، با این حال مشکلات در مدیریت سینما ریشه ای تر از تصمیمات مقطعی برای بازشدن سالن های سینماست و حل و فصل آن به عمر این دولت نمی رسد.

بابک بهشاد در گفت وگو با خبرگزاری میزان ، پیرامون آخرین فعالیت های خود در عرصه بازیگری گفت: متاسفانه کرونا تاثیر بسیاری بدی بر تولیدات گذاشته است، چندین پیشنهاد قطعی داشته ام منتها با وجود بیماری کرونا تمامی این پروژه ها فعلا متوقف شده اند، البته هیچ گلایه ای نمی توان داشت، چون تولیدکنندگان آثار هم در فشار این بیماری هستند و تنها باید انتظار کشید تا اوضاع به حالت عادی برگردد.

وی در همین رابطه ادامه داد: شرایط بازیگری در دوران کرونا بسیار سخت است، کار ما به صورتی است که اگر تمامی پروتکل ها هم رعایت کنیم در نهایت جلوی دوربین باید ماسک از صورت برداریم. بازیگری در شرایط فعلی اوج خطر است. به شخصه نه برای بازیگری بلکه برای بازگشت به شرایط عادی زندگی تمام مردم امیدوارم هرچه سریعتر راهی برای خروج از بحران کرونا در تمامی جهان پیدا شود.

بازیگر فیلم سینمایی خط ویژه با اشاره به کاهش تولیدات، زندگی بازیگران در دوران کرونا را سخت توصیف کرد و ادامه داد: معیشت و زندگی تمامی بازیگران در ماه های اخیر با چالش روبرو شده است، وضعیت معیشت بازیگران در دوران کرونا وحشتناک است، البته این وضعیت به بازیگران ختم نمی شود، خودمان می بینیم که کرونا تمامی مشاغل را با بحران روبرو کرده است.

وی در همین راستا تاکید کرد: از نظر من مردم باید با صبر، رعایت، تلاش و توکل بیشتر به خدا از بحران فعلی عبور کنند، به شخصه با تمام وجودم امیدوارم بار دیگر چهره نشاط را بر جامعه ببینم و روزی برسد که دیگر هیچکداممان هراسی از بیماری کرونا نداشته باشیم.

این بازیگر سینما و تئاتر درباره وضعیت اکران سینما ها در دوران کرونا تاکید کرد: در حال حاضر یک فیلم با هزینه های میلیاردی ساخته می شود، اما در چرخه اکران با فروش چند میلیونی روبرو می شود، از طرفی اکران آنلاین ناامید کننده پیش رفته است، این اتفاق دردآور است که فیلمی در چرخه اکران به نمایش در می آید و در فاصله دو ساعت بعد نسخه قاچاقش در اینترنت پخش می شود.

وی در همین رابطه افزود: شرایط کنونی اکران در سالن های سینما و اکران آنلاین به نحوی است که من به تهیه کنندگانی که فیلمشان را اکران نمی کنند یا فیلمبرداری کاری تازه را شروع نمی کنند حق می دهم، من می فهمم که اکران و تولید در شرایط کنونی بیماری کرونا چقدر عمل پر ریسکی است.

بهشاد با تاکید بر بیکار شدن بسیاری از بازیگران و عوامل پشت صحنه در دوران کرونا خاطرنشان کرد: چند ماه گذشته و بعد از شیوع بیماری کرونا وضعیت برای ما سخت بوده اما حداقل دستمزدی هست که با تاخیر پرداخت شود، حال فکر کنید بسیاری از بازیگران و عوامل چند ماه است که بیکارند، این افراد به شدت با مشکلات بزرگ معیشتی روبرو هستند، به خصوص عوامل پشت صحنه که حرفه و زندگی شان را پای این هنر گذاشته اند باید در چنین وضعی حمایت شوند. امیدوارم هرچه سریعتر اوضاع به شرایط قبلی برگردد تا بتوانیم کنار هم آثار بیشتر و بهتری را تولید کنیم.

انتهای پیام/

به گزارش برنا، موسسه هنروتجربه سینمای ایرانیان با انتشار بیانیه ای از تلاش های دکتر حسین انتظامی رئیس سازمان سینمایی در ارتباط با بازگشایی سینماها قدردانی کرد.

متن کامل این بیانیه به شرح زیر است:

بسمه تعالی

در یک سال اخیر به دلیل شیوع ویروس کرونا، تعطیلی های مکرر سالن های سینما در کشورمان ضربه بزرگی به این هنرصنعت و فعالان این عرصه وارد کرد.

در حالی که با اکران نوروزی 1400 امید می رفت بار دیگر جان به بدن سینما بازگردد ولی تعطیلی ناگهانی سینماها باعث نگرانی سینماگرانی شد که آثار خود را به اکران درآورده بودند ولی خوشبختانه با پیگیری های انجام شده از سوی دکتر انتظامی ریاست محترم سازمان سینمایی سینما در گروه مشاغلی رتبه دو ستاد ملی کرونا قرار گرفته و سالن ها بار دیگر باز شدند.

جا دارد از تلاش ایشان برای تحقق این خواسته سینماگران و موافقت ستاد ملی کرونا تشکر کرده و صبوری و همراهی فیلم سازان عزیزی را که در این شرایط فیلم هایشان را به اکران هنروتجربه درآورده اند، قدر نهیم.

همچنین همچون همیشه قدردان همراهی مخاطبان فهیم و ارزشمند هنروتجربه هستیم که در سخت ترین شرایط هم کنار سینمای مستقل می مانند.

موسسه هنروتجربه دکتر حسین انتظامی

کاوه سجادی حسینی کارگردان سینما در گفتگو با خبرنگار مهر درباره شرایط سینمای ایران در سال جدید گفت: مهمترین آرزوی من در سال جاری این است که شرایطی فراهم شود تا بتوانم فیلم بسازم، در واقع امیدوارم شرایط به گونه ای فراهم شود که بتوانیم در سینمای مستقل فعالیت کنیم و همه فیلمسازان از شرایط ویژه ای برخوردار شوند.

وی تاکید کرد: همچنین امیدوارم فرصت مناسب برای اکران فیلم های سینمایی فراهم شود و آرزو می کنم سینمای ایران از دست نرود.

کارگردان فیلم سینمایی بوفالو ادامه داد: با توجه به اینکه انتخابات ریاست جمهوری را در پیش داریم، بی شک مدیران سینمایی نیز تغییر خواهند کرد و ممکن است که این تغییرات به سینمای ایران آسیب وارد کند. به همین دلیل آرزو می کنم که در تغییرات سیاسی که پیش رو داریم، سینما کمتر دچار آسیب شود.

سجادی حسینی افزود: باید مدیران فرهنگی وارد عرصه فعالیت شوند که حمایت های لازم را برای روشن نگه داشتن چراغ سینمای ایران داشته باشند تا سینما از دست نرود.

وی بیان کرد: همچنین امیدوارم شرایطی فراهم شود که عوامل سینما بتوانند از این راه امرار معاش کنند، متاسفانه به دلیل شرایط موجود امرار معاش از سینما سخت و همین مساله باعث شده است که اهالی سینما آسیب جدی ببینند. در حال حاضر تنها یک سری از افراد حالشان در سینمای ایران خوب است و 70 درصد از سینماگران تنها منتظر نشسته اند که اتفاقی برایشان رخ دهد.

سجادی حسینی در پایان گفت: امیدوارم مدیرانی که بعد از انتخابات ریاست جمهوری وارد عرصه کار می شوند، همچنان دلشان برای سینما بتپد و از آن حمایت کنند.

کد خبر 5174116

نیوشا روزبان

به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو به نقل از سینمادیلی، سرانجام یک سال بعد از اتفاقات مختلفی که برای فیلم شنای پروانه در اکران سینما ها افتاد، این فیلم نمایشش را در اکران آنلاین آغاز کرد و در 24 ساعت اول به فروش یک میلیارد تومان و مخاطب بیش از سی هزار نفر در دو سامانه رسید.

این آمار فیلم محمد کارت را در رده یکی از موفق ترین فیلم های اکران آنلاین قرار می دهد و می تواند شروع دوباره ایی برای اکران های آنلاین باشد که سال گذشته چندان مورد استقبال فیلم های پرمخاطب قرار نگرفت و مخاطب بالای فیلم محمد کارت می تواند دیگر فیلم ها را هم به سمت اکران آنلاین جذب کند.

از امروز سالن های سینما در تهران بازگشایی شد و محمدرضا صابری،سخنگو و دبیر انجمن سینماداران ایران بیان داشت: با پیگیرهای مجدانه ریاست محترم سازمان سینمایی،دکتر انتظامی و همکاری و مساعدت ستاد ملی کرونا و وزارت کشور سالن های سینماها از دوازدهم فروردین ماه به فعالیت خود ادامه می دهند.

حبیب اسماعیلی بازیگر،تهیه کننده فیلم هایی مانند سرکوب و قرمز که مدتی است مدیریت پردیس سینمایی در شرق تهران به عنوان نارسیس را برعهده دارد در گفت و گو با دنیای تصویر درباره شرایط سالن های سینما در دوران همه گیری و فیلم هایی که از سال گذشته رنگ پرده را ندیدند، توضیحاتی ارائه داد.
سینما یکی از مراکز فرهنگی است که تمام پروتکلهای بهداشتی را رعایت می کند و از این لحاظ نسبت به مکان هایی دیگر مانند وسایل نقلیه عمومی امن تر است. یا خطر کمتری نسبت به سفرهای نوروزی دارد.

گاهی تعداد مخاطبان سینما از مسافران یک تاکسی هم کمتر است حتی در دوران عید گاهی فیلم ها در سالن ها با تعداد نفرات اندک مثلا ده یا پانزده نفر به نمایش در می آمد.مثلا در یک سالن 200 نفره در هر ردیف یک یا دو نفر نشسته بود بنابراین پروتکل های بهداشتی کاملا رعایت می شد. و در سالن ها با تب سنج همه چک می شدند.پس از نمایش هر فیلم سالن ها کاملا ضدعفونی می شود.

او در ادامه افزود: با بالا رفتن شیوع آمار مبتلایان سینماها اولین گزینه تعطیلی بود. تعطیلی سالن ها از یک سو باعث قطع ارتباط میان مردم و سینما و از سوی دیگر باعث بیکاری پرسنل سالن ها می شد.پارسال از دوازده ماه سال تقریبا شش ماه سالن های سینما تعطیل بودند و ماه های دیگر هم تقریبا نیمه تعطیل بود.
حبیب اسماعیلی توضیح داد: حالا با اتفاق هایی که امسال افتاده یکسری پیشثقدم شدند تا فیلم های شان اکران شود و چراغ سینما روشن بماند. عملا سال گذشته یکسری از فیلم ها از جنبه اکران سوخت شد و از بین رفت.تازه داشت یکمقداری سالن ها رونق می گرفت. که به دلیل نارنجی شدن شهر تهران دوباره سالن ها تعطیل شد.

درباره تغییر گروه مشاغل سینما در ستاد کرونا از سه به دو ایشان افزودند: سازمان سینمایی چندماهی بود که در تلاش بودند گروه مشاعل سینمایی را از گروه سه به دو تغییر بدهند. اکنون باید از دکتر انتظامی تشکر کنم که بسیار تلاش و این دو سه روز رایزنی انجام دادند تا این اتفاق بیافتد. همینطور ستاد کرونا که این خواسته را پذیرفت.
حبیب اسماعیلی در ادامه توضیح داد: با توجه به شرایط جامعه و همه گیری کرونا که مردم معمولا در خانه به سر می برند.باز بازگشایی سالن های هنری شاید یک جور تفریح باشد تا آنها بتواند به تماشای فیلم یا تاتر یا موسیقی بروند و کمتر دچار افسردگی شوند. از طرف دیگر این بازگشایی به نفع کارکنان سالن هاست و به نفع فیلم هایی که به دلیل بسته بودن سینما از سال گذشته اکران نشده اند و رفته رفته و عدم اکران این فیلم ها می توانست باعث از بین رفتن آنها شود.

حبیب اسماعیلی با تشکر از رسانه ها و شبکه های اجتماعی در اطلاع رسانی درباره باز گشایی سالن ها ی سینما گفت: رسانه ها و شبکه های اجتماعی کاملا در اطلاع رسانی همکاری می کنند اما متاسفانه شهرداری و صداو سیما در این مورد همکاری نشان ندادند.و خیلی از مردم نمی دانستند که سالن های سینما باز است.

گروه سینما و تئاتر فرهنگی هنری

تاریخ انتشار

کد خبر 7712278

دانلود PDF

نظر دادن

به گزارش خبرنگار حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان ، افزایش قیمت تعرفه های وی او دی ها با توجیه این که کیفیت آثار بالا می رود موجی از اعتراض ها را به سمت وی او دی ها روانه کرده است.

ادعای بالابردن کیفیت در حالی بیان می شود که جدیدترین سریال های نمایش خانگی از همان قسمت های ابتدایی بسیار ضعیف بوده اند و برای یکی از سریال ها که تبلیغات فراوانی هم درباره آن انجام می شود، هزاران کامنت منفی از سوی بینندگان را در پی داشته است.

نشان دادن بی پرده خشونت، بی بند و باری در خانواده ها، پز دادن زندگی های به اصطلاح لاکچری و هم چنین نیمه تمام ماندن برخی از سریال ها بیانگر این موضوع است که به محتوا آنچنان توجهی نمی شود و احترام به مخاطب یک ظاهر سازی است.

بیشتر بخوانید

اکران آنلاین چهل کچل در شرایط مناسب/ از عملکرد فیلیمو و نماوا گلایه دارم

ترافیک این سریال ها و تولیدات زیاد بدون توجه به محتوا و کیفیت به عرصه سریال سازی نیز آسیب جدی وارد کرده است؛ این درحالی ست که این وی او دی ها آنچنان که باید نتوانسته اند با تلویزیون رقابت سالمی داشته باشند و پول مسئله اساسی وی او دی ها است.

به نظر میرسد اختصاص پهنای باند از سوی وزارت ارتباطات و درآمد میلیاردی وی او دی ها، صاحبان آن را قانع نکرده است و با افزایش قیمت تعرفه ها می خواهند پول بیشتری به جیب بزنند.

در یکی دیگر از وی او دی ها مسابقه ای قرار است، پخش بشود که مشابه آن در تلویزیون پخش شده است و پیش بینی می شود هیچ خلاقیتی جز تغییر نام مسابقه در آن دیده می شود. این پیش بینی از آنجا قوت می گیرد که سطح سواد این مجری قطعا تغییری نکرده است و باز همچنان همه به فکر پول در آوردن با چهره خود هستند و محتوای برنامه در سطح توقع مردم نیست.

مسئله ی دیگر شیوه ی جذب مخاطب وی او دی ها با هر ترفندی است. چندی پیش یکی از وی او دی ها مسابقه بازیگری برگزار کرد به این صورت که علاقه مندان به بازیگری سکانس خاصی از سریال هایشان را بازی کنند و ارسال کنند؛ سوال اینجاست که این مسابقه در جهت حمایت از علاقه مندان به بازیگری و جذب استعداد ها صورت می گیرد یا صرفا شاهد بازی با احساسات جوانان هستیم با وعده جایزه های آنچنانی؟!

از دیگر آسیب هایی که وارد شده است بالا رفتن دستمزد غیرمعمول بازیگران چهره است که این مسئله به سینما هم رسوخ پیدا کرده است و افزایش حجم تولیدات سریال نمایش خانگی، شرایط تولید در سینما را سخت تر کرده است و تهیه کنندگان و سرمایه گذاران با افزایش هزینه مواجه شده اند. این مسائل نشان می دهد مسئولان ذی ربط باید نظارت دقیق تر و دلسوزانه تری نسبت به فعالیت این وی او دی ها انجام دهند که سر مخاطبان کلاه نرود و فقط جیب وی او دی ها پر پول تر نشود.

انتهای پیام /

به گزارش خبرنگار سینمایی خبرگزاری صبا، حسین انتظامی رییس سازمان سینمایی 11 فروردین ماه در نامه ای خطاب به وزیر کشور، درخواست تغییر گروه کرونایی سینماها به گروه 2 مشاغل را ارائه کرد که پس از پیگیری های وی با موافقت وزیر کشور مواجه و باعث شد تا از امروز سینماها به مشاغل گروه 2 انتقال یافته و اجازه فعالیت در شهرهای با وضعیت کرونایی نارنجی را داشته باشد.

متن نامه رییس سازمان انتظامی به این شرح است:

جناب آقای دکتر رحمانی فضلی

وزیر محترم کشور

با سلام و تبریک ایام

احتراما همان طور که استحضار دارید، سینماها در گروه 3 دستورالعمل کرونایی تعریف شده اند که پیشتر درخواست شده بود به گروه 2 تغییر یابد. در جلسات کمیته اجتماعی و کارشناسی هم توضیحات لازم تقدیم شده است. اهم دلایل این درخواست به شرح زیر است:

1- بعضی مشاغلی که پرخطرتر هستند، در گروه 2 قرار دارند.

2- به اذعان مسئولان بازرسی ذیربط، سینماها به دلیل اولا رعایت مخاطبان که از قشرهای فرهیخته جامعه اند و ثانیا رعایت جدی سینماداران، در زمره مشاغلی است که بیشترین توجه را به دستورالعمل ها داشته و خوشبختانه در 13 ماه گذشته که نیمه فعال بوده، حتی یک گزارش ابتلا نداشته است. در این مدت، فاصله گذاری صندلی ها با 30 درصد ظرفیت سالن، تب سنجی در ورود، پیش فروش الکترونیکی بلیت، فاصله گذاری بین سئانس ها، تهویه دائمی، اجباری بودن ماسک، ممنوعیت فعالیت بوفه های باز و تمهیدات مشابه به طور کامل رعایت شده است.

3- در جشنواره فیلم فجر (بهمن سال گذشته) که متجاوز از 138 هزار نفر در سینماهای برگزیده به تماشای فیلم نشستند، سالن ها با ضریب 5 تا 30 درصد فعال بودند و رعایت دستورالعمل ها در سالن های نمایش، بارها مورد تایید و تشویق مسئولان تخصصی وزارت بهداشت قرار گرفت که خود این آزمون برای تصمیم گیری در تغییر گروه کفایت می کند.

4- با تشکیل ستاد کرون در این سازمان از اسفند 98 و با عضویت روسای صنوف ذیربط، فعالیت های تولیدی و نمایشی، مرتبا رصد و تصمیم گیری اقتضایی می شود و متخلفان احتمالی با واکنش انضباطی مواجه می شوند.

5- همانطور که استحضار دارید، محدودیت هایی کرونایی، سبب اختلالات کوتاه مدت و درازمدت اجتماعی می شود و با توجه به تاکید ریاست محترم جمهوری مبنی بر توجه به نشاط اجتماعی، سینما یکی از نهادهای نشاط آفرین به شمار می آید.

6- بالغ بر 15 هزار نفر در سینماها، شرکت های پخش و موسسات تولیدی و صنوف مرتبط شاغل اند که بسته بودن سینماها در وضعیت نارنجی (گروه 3) علاوه بر ایجاد مشکلات معیشتی، سبب بیکاری گسترده کارکنان سینماها و شرکت های پخش می شود.

علیهذا خواهشمند است، ولو موقت با با تغییر گروه سینماها به گروه 2 موافقت فرمایید. این سازمان ضمانت می دهد در صورت دریافت کوچکترین گزارش تاییدشده مبنی بر بی توجهی به دستورالعمل ها، راسا نسبت به تعطیلی سینماها در وضعیت نارنجی اقدام کند.

پیشاپیش از عنایت جنابعالی و همکاران محترم سپاسگزار است.

انتهای پیام/

گروه سینمایی هنرآنلاین : در حالی که دو روز پیش به دلیل نارنجی شدن شهر تهران، دستور به تعطیلی چند باره سینماها داده شد، پس از اقدامات لازم و مذاکرات متعدد از سوی حسین انتظامی رئیس سازمان سینمایی با ستاد ملی کرونا در نهایت سالن های سینمایی از دسته بندی دسته سوم گروه مشاغل به دسته دوم انتقال یافتند تا از 12 فروردین سالن ها به فعالیت خود ادامه دهند و از این پس صرفا نسبت به قرمز شدن شهرها، دستور به تعطیلی سالن ها داده شود.

حالا یک سال از شیوع ویروس کرونا در جهان می گذرد و متاسفانه در طی این یک سال، سالن های سینمایی در بیشتر مواقع تعطیل بودند چرا که در کشور ما سینماها در گروه سوم مشاغل قرار گرفتند و لزومی بر باز بودن سالن ها دیده نشد. اما رفته رفته پس از آنکه سالن داران با مشکلات اقتصادی بسیاری مواجه شدند و اقبال نسبت به فیلم ها نیز کاهش یافت، حالا مدیران سازمان سینمایی دست به کار شدند تا بلکه بتوانند جان نحیف سینما را از این وضعیت نجات دهند.

سالن ها در نهایت از 27 اسفند99 با پنج فیلم آغاز به کار کردند، اما درست در همین زمان و با وجود نارنجی شدن اغلب شهرها دستور به تعطیلی سالن ها داده شد و حالا با رایزنی های انجام شده سالن ها تنها در شرایطی که شهرها به حالت قرمز بروند بسته خواهند شد.

باید دید آیا این ارتقا سینماگران را تشویق به اکران آثارشان می کند تا بار دیگر سینماها جان بگیرند و روزهای خوش به سینما بازگردد یا خیر. چرا که به دلیل بسته بودن طولانی مدت سالن ها اکثر صاحبان آثار از اکران آثارشان جلوگیری کردند و حالا از 12 فروردین این امکان فراهم شده تا سالن ها باز بمانند.

سیدضیاء هاشمی عضو هیأت مدیره اتحادیه تهیه کنندگان درباره وضعیت سینمای ایران در سال 1400 به خبرنگار مهر گفت: یکی از آرزوهای ما برای سینمای ایران این است که موانع موجود بر سر راه دریافت پروانه ساخت و نمایش برای تهیه کنندگان برداشته شود. سال ها است خواستار این هستیم که حداقل برخی از اعضای باسابقه و شناخته شده در سینما، بتوانند بدون دردسرهای دریافت مجوز، فیلم هایشان را بسازند.

وی ادامه داد: با توجه به شیوع ویروس کرونا و ضربه های جبران ناپذیر این بیماری به سینما، در سال جدید دولت باید به سینما کمک کند اگر حمایت از سینما در برنامه اش نباشد سالن های سینما بسیار متضرر می شوند. همچنین نباید به گونه ای عمل شود که اقدامات نمایشی و دعواهای سیاسی به سینما راه پیدا کند، با نزدیک شدن به انتخابات ریاست جمهوری، بیم آن می رود که از سینما سوء استفاده کنند.

هاشمی با انتقاد از تصویب لایحه دریافت مالیات از سینماگران افزود: واقعاً چه بلایی دارند بر سر سینما می آورند؟ سینمایی که ورشکسته است و تنها چند نفر در آن دستمزد بالا دریافت می کنند پس نباید برای همه سینماگران قانون مالیاتی وضع شود.

این تهیه کننده سینما گفت: وضعیت نابهنجار اقتصادی برای همه اقشار از جمله هنرمندان قابل تحمل نیست. وقتی ارزش پول در این حد پایین آمده به تبع آن هزینه های تولید بالا رفته و همین امر موجب کاهش تولید شده است. حال با وضع مالیات شرایط برای ادامه حیات سینما بسیار سخت تر هم می شود.

وی تاکید کرد: با توجه به اینکه اکثر تولیدات پلتفرم ها توسط عوامل سینما صورت می گیرد، بهتر است برای رشد جامعه مخاطب در آنها همکاری های بیشتری را از این پس میان آنها و صنف تهیه کنندگان سینما شاهد باشیم و برخی از پلتفرم ها با دست کشیدن از زیاده خواهی و احیاناً تلاش برای سلطه بر سینماگران، سینمای ایران را شریک و همتای خود در نظر بگیرند و در عین شفافیت مالی، از سیاست های نادرستی چون تحمیل هزینه بیشتر به مخاطب بپرهیزند که این کار جز فراری دادن مخاطب بالقوه آنها نتیجه دیگری ندارد.

هاشمی در پایان آرزو کرد: خداوند ما را از شر کرونا نجات بدهد و مثل برخی کشورهای منطقه واکسیناسیون گسترده را نصیب کشور ما هم کند، خداوند سینمای ایران را از سواستفاده سیاسیون در آستانه انتخابات مصون بدارد، خداوند سینمای ما را از شر مالیات بر آثار شکست خورده حفظ کند، خداوند اعمال سلیقه های شخصی در حوزه فیلمسازی را از سینما دور و نظام عرضه و تقاضا را جایگزین آن کند و در پایان خداوند مردم ایران را از نوسان گیرهای گردن کلفت بازار بورس و ارز حفظ کند و لااقل با دعای اولیای الهی بخشی از پول های غارت شده به جیب مردم بازگردد.

کد خبر 5170041

نیوشا روزبان

حبیب اسماعیلی تهیه کننده و مدیر شرکت رسانه فیلمسازان مولود در گفتگو با خبرنگار سینمایی صبا درباره بازگشایی مجدد سینماها پس از نارنجی شدن وضعیت شهر تهران و تعطیلی سه روزه آن ها گفت: سینماها از نظر بهداشتی از مکان های امنِ عمومی است زیرا همانطور که می دانید تنها 2 یا سه درصد از یک سالن 200 نفره سینما با حضور تماشاگران پر می شود ولی در مکان های عمومی دیگر همچون کافه ها، رستوران ها و یا حتی شهرهای شمالی کشور وضعیت تجمع بیشتر از سالن سینما است.

وی افزود: مراکز فرهنگی ای چون سینما و تئاتر امن هستند و پروتکل های بهداشتی در آنها رعایت می شود مثلا مسئولان برای کنترل افراد از تب سنج استفاده می کنند، پس از پایان فیلم تجمعی ایجاد نمی شود و از نظر نظافت نیز بیشتر از سابق رسیدگی می شود.

اسماعیلی درباره تغییر گروه سینماها در ستاد ملی کرونا از رتبه سه به دو عنوان کرد: گروه شغلی سینماها باید تغییر می کرد تا بعد از نارنجی شدن وضعیت شهرها سریعا تعطیل نشوند.

به گفته وی، بازگشایی سینماها صرفا از نظر مالی مهم نبود بلکه قطع ارتباط با بیننده و بیکاری دست اندرکاران سینما نیز از مسایل مهمی ست که با تعطیلی کرونا به وجود می آمد.

تهیه کننده فیلم سرکوب درباره بیکاری سینماداران خاطرنشان کرد: سال گذشته سینما حدود 6 ماه تعطیل بود و امسال نیز اگر با این روند پیش می رفت بر بیکاری افراد اضافه می شد. همچنین سال گذشته سینماگرانی با ریسک فیلم هایشان را اکران کردند و می توان گفت فیلم و سرمایه ای که صرف کار فرهنگی کرده بودند، از بین رفت. امسال برای اینکه چراغ سینما روشن باشد، دوستان پیش قدم شدند و پنج فیلم را به اکران نوروزی رساندند و ما هم فکر می کردیم که دیگر با تعطیلی سینماها مواجه نخواهیم شد اما اینگونه نشد و چند روزی با تعطیلی سینما روبرو شدیم.

سینما رفتن باعث روحیه بخشی به مردم می شود

این بازیگر درباره تلاش حسین انتظامی رییس سازمان سینمایی برای بازگشایی سینماها بیان کرد: برای تغییر گروه شغلی سینماها از سه به 2 که با تصمیم ستاد ملی کرونا صورت گرفته است، از سیاست سازمان سینمایی و حسین انتظامی رییس آن تشکر می کنم، می دانم که در روزهای اخیر شبانه روز پیگیر این مساله بوده و دغدغه مسائل فرهنگی را دارد و تلاشی که به رهبری او شد توانست این مساله را به نتیجه برساند. از ستاد کرونا هم تشکر می کنم که در همین مدت کوتاه به این نتیجه رسیدند که این تغییرات را به وجود آورند و سینما بازگشایی شود.

اسماعیلی با تاکید بر تاثیر سینما و تئاتر بر روحیه مردم اظهار کرد: می دانیم که مردم در طول یک سال گذشته با وجود محدودیت های کرونایی روحیه شان ضعیف شده است و دچار افسردگی شده اند. مراکز تفریحی مثل سینما و تئاتر و موسیقی مقداری به تسکین اعصاب مردم کمک می کند. باید توجه داشت که با بازگشایی سینماها قسمتی از زندگی مردم نیز با بیرون آمدن و رفتن به سینماها به خوبی و خوشی می گذرد.

وی با دعوت مسئولان ستاد ملی کرونا برای بازدید از سینماها تصریح کرد: در چند رو اخیر که با مسئولان و پرسنل سینماها گفتگو می کردیم از تعطیلی بسیار ناراحت شده بودند اما با بازگشایی سینماها باز به روال سابق کار خود برمی گردند. همچنین باید گفت از مسئولان ستاد کرونا دعوت می کنیم به سینماها بیایند؛ هر سینمایی که دوست دارند از جنوب تا شمال تهران و هر مرکز استان، تا از نزدیک شاهد باشند که سینماها از نظر بهداشتی و رعایت پروتکل ها از مکان های امن عمومی است.

مردم از بازگشایی سینماها خبر ندارند

تهیه کننده سه بیگانه درباره اطلاع رسانی رسانه ها از بازگشایی سینماها بیان کرد: از رسانه ها برای اطلاع رسانی درباره بازگشایی سینماها بسیار تشکر می کنم. می بینم که خیلی همکاری می کنند؛ از سانس ها و فیلم های روی پرده می نویسند و مصاحبه ها و نقدهایی انجام می دهند ولی کوتاهی های از سوی صدا و سیما و شهرداری صورت می گیرد.

اسماعیلی ادامه داد: ما از این 2 ارگان به عنوان بازوی تبلیغات مملکت توقع داریم که به سینما کمک کنند. فکر نمی کنم اشکالی داشته باشد که اگر با فیلم ها هم مساله دارند، حداقل از بازگشایی سینماها به مردم خبر دهند. بسیاری از مردم هنوز از باز بودن سینما اطلاع ندارند. دیدیم که در جریان سی و نهمین جشنواره ملی فیلم فجر که مردم از بازگشایی سینماها خبر داشتند، چه استقبالی از سینماها و فیلم ها شده بود.

این تهیه کننده درباره وظیفه صداوسیما برای آگاهی دادن به مردم درباره باز بودن سینماها عنوان کرد: وظیفه صدا و سیماست که به سینما کمک کند تا بیشتر دیده شود. اگر سینماگران سرمایه خود را به خرید ارز و ملک و ماشین می بردند خوب بود؟ حال که کار فرهنگی می کنند چه اشکالی دارد تبلیغی کنند تا مردم از بازگشایی سینماها آگاه شوند؟ ولی متاسفانه ما کوتاهی را از صدا و سیما و شهرداری می بینیم.

وی در پایان درباره کوتاهی شهرداری در تبلیغ باز بودن سینماها بیان کرد: شهرداری بیلبوردهای خود را با قیمت گزاف اجاره داده است در حالی که باید بیلبوردهایی در اختیار سازمان سینمایی قرار دهد تا بگویند سینماها باز است. به نظر من این کوچک ترین کاری ست که می توانند انجام دهند که متاسفانه انجام نمی شود.

فروغ گشتیل

انتهای پیام/

مرتضی شایسته دبیر شورای صنفی نمایش در گفتگو با خبرنگار سینمایی صبا درباره بازگشایی مجدد سینماها گفت: با تلاش مجدانه حسین انتظامی رییس سازمان سینمایی، سینماها در گروه شغلی کرونا از رتبه سه به 2 منتقل شد.

وی افزود: آقای انتظامی خیلی تلاش کردند و نتیجه گرفتند در نتیجه از فردا 12 فروردین ماه سینماها با رعایت پروتکل های بهداشتی باز می شود.

شایسته در پایان عنوان کرد: من به عنوان دبیر شورای صنفی نمایش از آقای انتظامی و همه مدیران مسئول و ستاد ملی کرونا بابت همراهی شان صمیمانه تشکر و سپاسگزاری می کنم.

انتهای پیام/

سخنگو و دبیر انجمن سینماداران ایران از بازگشایی سینماها با پیگیری رئیس سازمان سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از 12 فروردین ماه (فردا) خبر داد.

محمدرضا صابری عصر چهارشنبه با اعلام این خبر افزود: با پیگیرهای مجدانه حسین انتظامی و همکاری و مساعدت ستاد ملی کرونا و وزارت کشور سالن های سینماها از پنجشنبه( فردا) به فعالیت خود ادامه می دهند.

سخنگو و دبیر انجمن سینماداران ایران ادامه داد: با توجه به تدابیر رئیس سازمان سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و توضیحات وی درباره امن بودن سالن های سینما ؛مراجع را مجاب کرد تا سالن های سینما مجددا بازگشایی شود.

وی یادآور شد: انجمن سینماداران، انجمن پخش کنندگان و تهیه کنندگان از این پیگیری و مساعدت رئیس سازمان سینمایی قدردانی کردند.

محمدرضا فرجی روزهای گذشته درباره تعطیلی چندباره سینماها تهران و شهرهای نارنجی، با اشاره به اینکه تعطیلی سینما بر اساس تصمیماتی است که ستاد ملی مبارزه با کرونا می گیرد، گفت: وقتی شهر به حالت نارنجی درمی آید گروه های کاری که در درجه سه قرار دارند به صورت خودکار تعطیل می شوند که سینماها هم از این قاعده مستثنی نیستند.

وی با بیان اینکه سینماها هم درجه بندی سه دارند بنابراین در شهرهای نارنجی به ناچار تعطیل می شوند، افزود: متأسفانه سینماها هنوز با وجود درخواست سازمان سینمایی، تبدیل به گروه شغلی درجه دو نشده اند به همین ترتیب مادامی که شهرها نارنجی هستند، سینماها را باید تعطیل کنند.

مدیر کل نظارت بر عرضه و نمایش فیلم سازمان سینمایی درباره بازگشایی دوباره سینماها توضیح داد: بازگشایی مجدد سینماها منوط به این است که وضعیت شهرهای نارنجی به زرد یا آبی تغییر کند و ما همچنان گوش به فرمان ستاد ملی مبارزه با کرونا هستیم.

فرجی با تاکید بر اینکه بازگشایی سینماها بر عهده ستاد ملی مبارزه با کرونا است، گفت: با توجه به اینکه وضعیت شهر تهران و برخی شهرهای دیگر، شب گذشته به ما اعلام شده است ما باید از فردا دوشنبه 9 فروردین ماه سینماها را تعطیل کنیم.

وی تاکید کرد: هر استانی ستاد مبارزه با کرونا دارد به همین ترتیب اگر شهری به حالت نارنجی دربیاید سینماهای آن شهر تعطیل می شود.

مدیر کل نظارت بر عرضه و نمایش فیلم سازمان سینمایی، خاطرنشان کرد: ستاد مبارزه با کرونای سازمان سینمایی حتما تصمیماتی درباره فیلم های سینماهایی که در این ایام آسیب دیده اند، خواهد گرفت و تسهیلاتی پیش بینی خواهد کرد.

از 27 اسفند ماه 5 فیلم اکران نوروزی از جمله فیلم های خورشید ساخته مجید مجیدی، هفته ای یک بار آدم باش به کارگردانی شهرام شاه حسینی، لاله ساخته اسدالله نیک نژاد، خون شد به کارگردانی مسعود کیمیایی و تک خال ساخته مجید مافی در سینماهای سراسر کشور در حال اکران بود.

منبع: ایرنا

علی سرتیپی - رییس کانون پخش کنندگان سینما - با اعلام این خبر به ایسنا گفت: طبق اعلامی رسمی و با پیگیری های انجام شده سینما از دسته مشاغل سه به گروه دوم منتقل شد و از امروز مانعی برای فعالیت سینماها در تهران (شهرهای نارنجی) نیست.

بر این اساس از عصر چهارشنبه، 11 فروردین سینماها برای اکران فیلم های نوروزی فعالیت خود را از سر می گیرند.

او همچنین از مدیران سازمان سینمایی، ستاد کرونا و وزارت کشور برای همراهی در این مورد تقدیر کرد.

به گزارش ایسنا با نارنجی شدن وضعیت شهر تهران پس از بالا رفتن آمار مبتلایان به کرونا از چند روز قبل سینماها در این شهر تعطیل شدند و بار دیگر بر انتقال مشاغل سینمایی از گروه سه به گروه دو تاکید شده بود.

در حال حاضر فیلم های خورشید ، لاله ، هفته ای یک بار آدم باش ، تک خال و خون شد در سینماها اکران می شوند.

انتهای پیام

سرویس : اصفهان - زمان : شناسه خبر : 1041836

اقبال صالحی در گفتگو خبرنگار خبرگزاری شبستان از اصفهان با اشاره به حمایت هایی که دولت از مشاغل در شرایط کرونایی داشته گفت: برخی از مشاغل مثل آموزشگاه های هنری، ورزشی و باشگاه ها و موسسات اقتصادی به دلیل شرایط خاص ناشی از گسترش ویروس کرونا در کشور دچار مشکلات اقتصادی شدند که این دسته از مشاغل با مراجعه به سامانه های الکترونیکی درخواست های خود را ثبت کرده اند .

رئیس اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی تیران و کرون افزود: 450 میلیون ریال تسهیلات بانکی برای حمایت از مشاغل در شرایط خاص کرونایی به هنرمندان این شهرستان پرداخت شد تا اینکه بخشی از مشکلات آنان در این حوزه جبران شود .

وی با اشاره به اختصاص مبلغ 15 میلیون ریال به هنرمندان دارای هنرکارت افزود: سه فقره از این کارت ها بین هنرمندان ثبت نام شده در سامانه ملی به آنان اهدا شده و مابقی نیز در فرآیند صدور و اختصاص است.

* نقش کانون ها درشرایط کرونایی

صالحی با بیان اینکه کانون های فرهنگی و هنری مساجد این شهرستان در شرایط کرونایی خدمات ارائه کردند، افزود: تهیه و توزیع بیش از پنج هزار بسته معیشتی توسط برای خانواده های آسیب پذیر، توزیع بسته های بهداشتی، ارائه خدمات فرهنگی و ارتقای دانش عمومی توسط این مراکز انجام شده است.

وی با بیان اینکه بسیاری از رویدادهای فرهنگی، هنری، ورزشی و اجتماعی شهرستان در این روزها تحت تاثیر شرایط کرونا قرار گرفت، تصریح کرد: فضای مجازی فرصتی برای هم افزایی و ارائه خدمات بود و سعی شد بر اساس خلاقیت و رعایت اصول بهداشتی برای آرامش عمومی و سلامت روان مردم اقدام شود .

رئیس اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی تیران و کرون ادام داد: با بهره گیری از ظرفیت های فرهنگی و اجتماعی برای رفع چالش ها و پیشگیری از آسیب های اجتماعی در این منطقه برنامه ریزی شده که به روز رسانی و ایجاد جذابیت در فعالیت های نهادهای فرهنگی و اجتماعی لازم است .

*کسب رتبه و امتیاز کانون های مساجد در طرح ایران قوی

وی با اشاره به اینکه در سال 99 طرح ایران قوی در بین کانون های مساجد کشور برگزار شد، افزود: در میان 55 کانون فرهنگی و هنری تیران و کرون 35 درصد آن ها در این طرح مشارکت داشته اند که کانون فرهنگی و هنری غدیر و کانون فرهنگی و هنری امام حسن مجتبی(ع) بالای 10 هزار امتیاز کسب کرده اند و کانون امام حسن مجتبی(ع) موفق به کسب رتبه شایسته تقدیر در بین دیگر مراکز شده است.

صالحی ادامه داد: فضای رقابتی در بین کانون ها ایجاد شده که باید در ارزیابی ها موقعیت، ظرفیت و توانمندی مراکز را نیز در نظر بگیرند چرا که که محدودیت های کانون های روستایی و کانون های شهرهایی مثل تیران با کلانشهرهایی مثل اصفهان و تهران قابل مقایسه نیست.

پایان پیام/ 128

ضمیمه :

کلید ‫واژه ها:

ویروس کرونا

|

تسهیلات بانکی

|

اصفهان

|

هفت برکه: با نارنجی شدن وضعیت کرونا در جنوب فارس، بعد از پاکبان های شهرداری، خبرنگاران دومین صنفی هستند که واکسن خواهند زد.

شغل خبرنگاری بعد از کار در معدن، دومین شغل خطرناک دنیاست. به همین دلیل و به مناسبت اول آوریل، روز جهانی مبارزه با مطبوعات، 13 خبرنگار شهر گراش دوز اول واکسن چینی سینوفارم را دریافت می کنند.

مهدی خوشبخت، روابط عمومی و بین الملل دانشکده علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهرستان گراش با تبریک روز جهانی مبارزه با مطبوعات گفت: این هدیه کوچک به پاس زحمات شبانه روزی خبرنگاران و سایت های خبری به این قشر زحمتکش اهدا خواهد شد و امیدواریم با این کار بتوانیم از خجالت آنان در بیاییم. او در مورد دلیل انتخاب واکسن چینی برای خبرنگاران نیز گفت: اصلا ما می توانستیم اعلام نکنیم و بگوییم که واکسن آکسفورد-زنکا است. کسی متوجه هم نمی شد. این واکسن از طریق خیرین از کشور امارات تامین شده و خارج از سهمیه مصوب وزارتخانه است.

تاکنون 321 نفر از کادر درمان، افراد در معرض خطر و پاکبان های شهری واکسن کرونا را دریافت کرده اند. با اضافه شدن این 13 نفر، دریافت کنندگان واکسن کرونا به 333 نفر خواهد رسید.

انتخاب خبرنگاران دریافت کننده ی واکسن طبق قانون به عهده ی مهدی آینه افروز، رییس اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان گراش، بوده است. آینه افروز با بیان اینکه با توجه به چینی بودن این واکسن، اسامی دریافت کنندگان واکسن کاملا محرمانه است، به هفت برکه گفت: البته انتخاب این سیزده نفر کار سختی نبود. چون خوشبختانه تقریبا همه ی مدیران رسانه های ما در انتخابات شورا نامزد شده اند و بر اساس تحقیقات جدید دانشمندان، این می تواند در کنار تب و لرز، یکی از علائم خفیف ابتلا به کویید باشد.

این اقدام دانشکده علوم پزشکی با واکنش های متفاوتی روبه رو شد. مدیر سایت گراش انقلابی در بیانیه ای اعلام کرد از دریافت واکسن به دلیل خارجی بودن آن خودداری می کند و منتظر واکسن داخلی خواهد ماند ( متن کامل بیانیه ).

مدیر سایت گراش نیوز نیز در این مورد سکوت را ترجیح داد، تا این گمانه را تقویت کند که او پیش از این واکسن را از طریق روابطی که دارد دریافت کرده است.

یکی از نامزدهای شوراهای اسلامی شهر گراش که سابقه ی کار خبری نیز دارد، در یک تماس تلفنی که نخواست که به نام وی منتشر شود گفت: این یک تبعیض آشکار است و به زودی زود بعد از تکمیل پروژه مسکن ارزان، در مورد مسائل پشت پرده واکسن خبرنگاران افشاگری می کنم.

بدین ترتیب، مدیر خبری رسانه های هفت برکه امروز 13 فروردین 13400 نخستین کسی بود که واکسن کرونا را دریافت کرد. با توجه به کافی نبودن یک دوز به خاطر جان سخت بودن نامبرده، سه دوز واکسن کرونا به او تزریق شد و تاکنون نیز علائمی از عوارض احتمالی کویید بروز نداده است.

تکمیل خبر:

این خبر به عنوان شوخی 13 در فروردین 1400 منتشر شد!

ارسال مطلب به دوستان Print This Post
علیرضا در 13 فروردین 1400 نوشته است:

دروغ سیزده جالبی بود

کاربر در 13 فروردین 1400 نوشته است:

این دروغ 13 دیگه لوس شده

اسماعیل در 13 فروردین 1400 نوشته است:

واکسن برای همه خبرنگاران است یا فقط برای اعضای رسانه و خبرنگارانی که فقط از دانشگاه علوم پزشکی و مسولین بیمارستان تعریف و تمجید می کنند خبرنگار منتقد چی؟

وحید در 13 فروردین 1400 نوشته است:

به به عجب دروغ سیزده ای بود

محسنی در 13 فروردین 1400 نوشته است:

جان سختی یا تبلیغات انتخاباتی یا دروغ سیزده ؟!

علی در 13 فروردین 1400 نوشته است:

خیلی استرس داری آقای خواجه پور انشاالله خیره

محمد در 13 فروردین 1400 نوشته است:

سالای قبل دروغ 13 باحالتری میگفتین

همشهری در 13 فروردین 1400 نوشته است:

دروغ 13؟!

زهرا در 13 فروردین 1400 نوشته است:

دروغ سیزده هست.

گراشی در 13 فروردین 1400 نوشته است:

بهش می خوره دروغ 13 باشه

پرسنل بیمارستان در 13 فروردین 1400 نوشته است:

سلام
من به عنوان یکی ازپرسنل کادردرمان خواستم بگم خوشبحالتون.آخه هنوزتعداد زیادی ازپرسنل بیمارستان ازجمله خودم،واکسینه نشده ایم.تازه این سری آخر که واکسن هندی اورده بودن که کیفیت اون به مراتب ازواکسن روسی و چینی کمتره.

گراشی در 13 فروردین 1400 نوشته است:

می زنی تو میییی زنی تو زخمه و بر میی رود بر مییی روَ َ َد
آهنگ شهرام ناظری کی شنفته؟
ای مهار عاشقان در دست تو

فاطمه خانم در 13 فروردین 1400 نوشته است:

بهش میخوره دروغ سیزده باشه

سلطان در 14 فروردین 1400 نوشته است:

سلام
هنوز شورا نرفته، سیایت های رسانه ای خودتون رو دارید به کار میبرید. وای به حال روزی که به شورا راه پیدا کنین و شما خودتون خبر های شورا رو تنظیم کنین...
قطعا صداقت موج خواهد زد

متاسفم واسه خودتون و و رسانه تون

به گزارش خبرگزاری فارس از کوهبنان، این شهرستان از معدود شهرهای استان کرمان است که بدون کتابخانه است، در حالی که داشتن کتابخانه یکی از خواسته ها و مطالبات به حق مردم شهر کوهبنان است اما متاسفانه تاکنون این ساختمان احداث نشده است.

در حقیقت کتابخانه های عمومی می توانند به عنوان بهترین تسهیل کننده روابط انسانی، فکری، حرفه ای و شغلی باشند.کتابخانه ها با داشتن منابع اطلاعاتی و بهره مندی از فضای مناسب زمینه همدلی و اعتماد بین اقشار مختلف جامعه را رقم می زنند.

در دین مبین اسلام مقام کتاب، کتابت، علم و عالم از جایگاه و مرتبه والایی برخوردار بوده که مهمترین و اصلی ترین معجزه پیامبران برگزیده خداوند کتاب است که در راس آنها قرآن قرار دارد.

این جاست که ایرانیان در گذشته بر راه اندازی و احداث کتابخانه های بزرگ مبادرت داشتند زیرا به گواه تاریخ کتابخانه ها نیرومندترین پایگاه برای حفظ و ترقی سرمایه های معنوی جامعه و پیشبرد مبانی فرهنگی و اجتماعی هستند.

زلزله شب یلدای سال 1396در شهرستان کوهبنان خسارت سنگینی به منازل مسکونی، اماکن تجاری و ساختمان های اداری کوهبنان وارد کرد و سبب خسارت جدی به بیش از 2200 واحد مسکونی شد.

در زلزله سال 1396 کتابخانه عمومی شهید اول شهر کوهبنان از جمله مکان هایی بود که خسارت اساسی و جدی دید. پس از زلزله به همت اداره آموزش و پرورش شهرستان سالن اجتماعات کانون نرجس کوهبنان به صورت موقت در اختیار کتابخانه عمومی قرار گرفت.

با توجه به اینکه این ساختمان در مرکز شهرستان قرار دارد، اما از داشتن سالن مطالعه، بخش مجزای مرجع و... بی بهره است که این موضوع مشکلاتی را برای دانشجویان و دانش آموزان خصوصا علاقه مندان به کنکور رقم زده است.

اختلاف بین ادارات فرهنگ و ارشاد اسلامی و نهاد کتابخانه های عمومی به ضرر مردم تمام شد

پس از زلزله تا مدت ها بین و ادارات فرهنگ و ارشاد اسلامی و نهاد کتابخانه های عمومی بر سر موضوع مالکیت ملک اختلاف بود که این مهم به ضرر شهرستان تمام شد.

یک سال و نیم پس از زلزله زمزمه های ساخت ساختمان جدید کتابخانه مرکزی شهر کوهبنان به گوش رسید و بارقه ای از امید و نشاط را در بین علاقه مندان به کتاب و کتابخوانی رقم زد.

نگاهی به تاریخ بیانگر این واقعیت است که روزگاری مدرسه عرفان اسلامی شیخ ابوسعید کوهبنان با داشتن کتابخانه مجهز، بزرگانی همچون ابواسحاق کوهبنانی، برهان الدین کوهبنانی، شهید محمد کوهبنانی و... را در دامان خود پرورش داده است.

از طرفی حضور و سکونت چهار امامزاده واجب التعظیم در شهر کوهبنان گویای پرورش شاگردان و بزرگانی در عرصه های مختلف است.

حدود چهار سال از حرف و حدیت های احداث کتابخانه در شهر کوهبنان می گذرد اما خبر جدی از ساخت و ساز آن نیست. در حالی که پیمانکار احداث ساختمان کتابخانه عمومی شهید اول کوهبنان مشخص و اعتباری هم جهت ساخت و ساز مشخص شده علی رغم پیگیری های متعدد فرماندار کوهبنان به عنوان رئیس انجمن کتابخانه های عمومی شهرستان در حال حاضر فقط شفته کاری این ساختمان به اتمام رسیده و این مهم موجی از نارضایتی در بین علاقمندان به کتاب و کتابخوانی را رقم زده است.

کلنگ زنی کتابخانه کوهبنان با اعتبار 11.5 میلیارد ریال در سال 1398

حسین سالاری فرماندار کوهبنان در این خصوص به خبرنگار فارس گفت: کوهبنان با سابقه طولانی و داشتن آثار و ابنیه متعدد به عنوان یکی از قطب های مذهبی و فرهنگی در جنوب شرق کشور است که به بام فرهنگی استان معروف است.

وی خاطر نشان کرد: این سرزمین در گذشته مهد علما و عرفای مشهور و به نامی بوده و در عصر حاضر هم علما و فرهیختگانی همچون مرحوم سید یحیی جعفری نماینده ولی فقیه و امام جمعه کرمان، مرحوم علامه سیداحمد جعفری شاعر و مفسر قرآن و نهج البلاغه، مرحوم دکتر محمود روح الامینی پدر علم مردم شناسی ایران و... را در دامان خود پرورش داده است.

وی ابراز داشت : پس از زلزله شب یلدای سال 1396و خسارت جدی به ساختمان کتابخانه عمومی شهید اول کوهبنان، پروژه ساخت کتابخانه عمومی در شهریور 1398 با اعتباری بالغ بر یازده میلیارد و پانصد میلیون ریال کلنگ زنی شد.

سالاری تصریح کرد: در سال 1399هم اعتبار برای اجرای پروژه دیده شده است که تا پایان سال مالی یعنی تیرماه باید این اعتبار جذب شود.

رئیس انجمن کتابخانه های عمومی کوهبنان افزود: این مجموعه شامل دو پروژه ساختمان اداره ارشاد و ساختمان اداره کتابخانه هاست که بر حسب توافق دو اداره کل باید همزمان دو پروژه با هم ساخته شود که در حال حاضر علمیات شفته کاری این پروژ ه ها انجام شده و میلگرد مورد نیاز دو پروژه هم مدت ها پیش خریداری شده که در سال جاری امیدواریم پروژه ها با سرعت بیشتری اجرا شود.

فرماندار کوهبنان تاکید کرد: از دو اداره کل ذ ی نفع هم درخواست داریم که با کمک هایی که فرمانداری انجام داده در تکمیل پروژه های خود اهتمام لازم را داشته باشند.

خلیل الله باقی زاده رئیس نهاد کتابخانه های عمومی کوهبنان هم در در گفت وگو با خبرنگار فارس در کوهبنان اظهار کرد: اداره کتابخانه های عمومی کوهبنان با همکاری فرمانده ناحیه مقاومت بسیج شهرستان، ادارات آموزش و پرورش، ورزش و جوانان، فرهنگ و ارشاد اسلامی برنامه های فرهنگی و قرآنی به مناسبت های مختلف طی سالیان گذشته برگزار کرده است.

وی ابراز داشت: برگزاری نشست های کتاب خوانی دانش آموزی، مسابقات کتاب خوانی، جلسات نقد و بررسی کتب، ایجاد ایستگاه های کتاب، معرفی کتاب در فضای مجازی، برگزاری نمایشگاه های کتاب، برگزاری مسابقات نقاشی و کتاب خوانی به مناسبت های مختلف، برپایی نمایشگاه های آثار تجسمی با همکاری اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی و ... از جمله فعالیت های این نهاد هستند.

رئیس اداره کتابخانه های عمومی کوهبنان به مشکلات پیش رو از جمله نداشتن ساختمان مجزا و در خور شهرستان اشاره کرد و افزود: حدود سه سال است که به دلیل برخی محدودیت و کمبودها شرمنده مراجعه کنندگان به کتابخانه عمومی شهید اول کوهبنان هستیم.

ایجاد اتاق مطالعه در کانکس

وی با قدردانی از آموزش و پرورش شهرستان خاطرنشان کرد: در حال حاضر دو مجموعه کانکسی به عنوان اتاق مطالعه مجزا آقایان وخانم ها به همت کتابداران کتابخانه عمومی شهید اول و همکاری خیران به منظور ارائه خدمات رسانی به اعضای کتابخانه در محوطه استیجاری کتابخانه کانون نرجس این شهر راه اندازی شده است و تا زمان بازسازی کتابخانه عمومی در شهرستان این روند نیز ادامه دارد.

باقی زاده تصریح کرد: هم اکنون فضای مناسبی در منطقه زلزله زده کوهبنان در اختیار کتابخانه های عمومی این شهرستان نیست اما با کمک خیران و انجمن کتابخانه ها به منظور جلوگیری از توقف فعالیت های فرهنگی، ساختمان به صورت موقت برای راه اندازی کتابخانه در این منطقه اجاره شده است که برای پرداخت اجاره بهای ساختمان مشکل پرداخت وجود دارد.

وی یادآور شد: کتابداران کتابخانه شهید اول شهرستان کوهبنان همواره رتبه های برترکشوری را در خدمات کیفی کتابخانه های عمومی کشور داشتند و در سال گذشته کرونا یی نیز اقدامات خوبی در فضای مجازی انجام دادند.

باقی زاده تصریح کرد: تاسیس این کتابخانه در سال 1348بوده و ساختمان آن که در سال 1376 در دو طبقه شامل مجتمع فرهنگی اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی به مساحت 1200 متر مربع احداث شد، در اثر زلزله بلااستفاده و لازم التخریب تشخیص داده شد.

وی توضیح داد: اجرای پروژه که ابتدا قرار بر اجرای فازاول کتابخانه عمومی و فاز دوم اداره ارشاد بوده به دلیل حجم آن با اعتبارات استانی قابل تحقق نبوده و باید از طریق نماینده شهرستان در مجلس شورای اسلامی پیگیر اعتبار از مرکز برای این پروژه باشیم.

رئیس اداره امور کتابخانه های عمومی کوهبنان با بیان اینکه اداره کل راه و شهرسازی استان مجری این پروژه است، عنوان کرد: باتوجه به اینکه اداره کل راه و شهرسازی درگیر پروژه های بزرگ و کوچک بسیاری است، این پروژه خود را برای این دستگاه نشان نمی دهد و بهترین راهکار پیگیری از طریق تهران برای اخذ اعتبار است تا به سرانجام برسد.

گزارش از؛ اصغر نامجو کوهبنانی

انتهای پیام/ 80012/ب

به گزارش خبرنگار ایلنا، سال 1389،زمانی که علی اکبر شعبانی فر استاندار استان مرکزی و هوشنگ بازوند نیز در پست معاونت عمرانی این استان بودند ، استارت احداث موزه بزرگ اراک زده شد.از آن زمان تا کنون 10 سال می گذرد، اما تنها با 50 درصد پیشرفت فیزیکی همچنان بلاتکلیف باقی مانده است. پیش از این نیز یعنی در سال 1386 و در زمان دولت نهم، همزمان با زمانی که عبدالله سهرابی استاندار بود و باز هم هوشنگ بازوند بر صندلی معاونت عمرانی استانداری مرکزی تکیه زده بود، فرآیند احداث تالار مرکزی اراک نیز آغاز شد،اما به گفته مسئولان مربوط این پروژه نیز پس از گذشت 14 سال، هنوز نیمه کاره است و قرار است تا در 6 ماه آینده به بهره برداری برسد.

15 میلیارد تومان ؛ پیش بینی اعتبار اولیه موزه بزرگ اراک

مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان مرکزی در رابطه با روند احداث موزه اراک، گفت: طراحی موزه بزرگ اراک با وسعت 8459 مترمربع از سال 1389 آغاز شده و از سال 1390 پس از اتمام مراحل طراحی، پیش بینی بودجه اولیه به میزان 15 میلیارد تومان، فرایند عملیات اجرایی احداث آن نیز آغاز شده است. بر اساس فعالیت هایی که برای احداث این موزه انجام شده تا به حال حدود 12 میلیارد تومان اعتبار برای آن هزینه شده است.

مصطفی مرزبان در گفت وگو با خبرنگار ایلنا، افزود: اعتبارات موزه بزرگ اراک ملی است و از سال 1390 تاکنون نیز هر ساله بر اساس اعتبارات و تخصیص هایی که به پروژه ابلاغ می شود، قراردادها منعقد می شود و پیمانکار عملیات اجرایی را آغاز می کند. در حال حاضر 45 تا 50 درصد از این پروژه پیشرفت فیزیکی دارد.

وی ادامه داد: با توجه به شرایط اقتصادی حاکم بر جامعه و افزایش قیمت ها و همچنین تخصیص اسناد خزانه ای که به موزه داده شده، فرایند عملیات اجرایی این موزه با مشکلاتی بسیاری مواجه شده و در حال حاضر نیز با 50 درصد پیشرفت فیزیکی در حال سیر تکاملی است.

مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان مرکزی اظهار داشت: در سال جاری نیز از میزان 4 میلیارد و 200 میلیون تومان اعتباری که برای آن در نظر گرفته شده تا به این لحظه تنها یک میلیارد تومان آن به صورت اسناد خزانه تخصیص پیدا کرده است و کارگاه پیمانکار اجرایی احداث آن نیز فعال است.

مرزبان تصریح کرد: پیش بینی می شود برای بهره برداری نهایی از این پروژه 30 میلیارد تومان دیگر اعتبار مورد نیاز باشد تا در صورت تزریق به پروژه به سرانجام رسیده و به بهره برداری نهایی برسد. اگر اعتبارات مورد نیاز این پروژه تزریق شود، ظرف مدت 2 سال آینده به بهره برداری خواهد رسید.

تاکنون 59 میلیارد تومان هزینه شده است

مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان مرکزی نیز در راستای فرایند احداث و بهره برداری از تالار مرکزی اراک، گفت: فرایند احداث پروژه تالار مرکزی شهر اراک با وسعت 16 هزار مترمربع از سال 1386 با پیش بینی بودجه 22 میلیارد تومان آغاز شده و تا به این لحظه که در سال 1399 قرار داریم با افزایش هزینه های لازم تاکنون 59 میلیارد تومان اعتبار برای احداث این تالار هزینه شده است.

حجت الاسلام عباس دانشی در گفت و گو با خبرنگار ایلنا، افزود: در حال حاضر عملیات ساختمانی تمامی بخش های عمومی، آموزشی و فرهنگی این تالار به پایان رسیده و آماده بهره برداری است. همچنین در تالار مرکزی اراک 2 سالن تئاتر و موسیقی پیش بینی شده است. برای احداث و تکمیل نهایی این 2 سالن بیش از 40 میلیارد تومان اعتبار نیاز است تا به بهره برداری کامل برسد.

وی ادامه داد: در حال حاضر به تازگی مناقصه یک سالن این تالار با اعتبار 22 میلیارد تومان انجام شده و پیمانکار مربوطه نیز فرایند عملیات اجرایی یک سالن را در این تالار آغاز خواهد کرد. قرارداد تکمیل و تجهیز سالن نخست آن از محل اعتبارات سال 1399 وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی منعقد شده است. سالن دوم این تالار نیز برای بهره برداری به 25 میلیارد تومان بودجه نیاز دارد که در مراحل بعدی تأمین اعتبار خواهد شد و مناقصه آن نیز برگزار خواهد شد.

مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان مرکزی اظهار داشت: تالار مرکزی اراک ظرف 6 ماه نخست سال 1400 با یک سالن آماده بهره برداری خواهد بود و امیدواریم با اقدامات انجام شده تالار مرکزی شهر اراک در 6 ماهه نخست سال 1400 با تکمیل سایر بخش های آن و یک سالن به بهره برداری برسد.

حجت الاسلام دانشی تصریح کرد: در سفر اخیر محمدباقر نوبخت رئیس سازمان برنامه و بودجه کشور، تلاش شد تا اعتبار دیگر برای سالن دوم این تالار دریافت کنیم تا تالار مرکزی اراک همزمان با هر 2 سالن خود به بهره برداری برسد. این موضوع نیز در حال پیگیری و در مراحل اجرایی است.

وی بیان داشت: بسیار امیدواریم که این اعتبار تأمین شود تا بتوانیم در سال آینده این تالار را با 2 سالن به بهره برداری برسانیم. اما اگر در نهایت تلاش ها برای بودجه سالن دوم به نتیجه نرسید، تالار مرکزی اراک با یک سالن و سایر بخش های این تالار که یکی از بزرگترین پروژه های فرهنگی کشور است، به بهره برداری خواهد رسید.

مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان مرکزی تأکید کرد: تالار مرکزی اراک هنوز تجهیز نشده است و اعتبارات مورد نیاز برای تجهیزات این تالار باید از محل اعتبارات سال 1400 تأمین شود که پیش بینی های آن نیز انجام می شود. به دلیل اینکه این تالار پروژه بسیار عظیم و وسیعی است، رقم خاصی را برای میزان بودجه لازم در راستای تجهیزات آن نمی توان پیش بینی کرد.

حجت الاسلام دانشی ابراز داشت: فرایند احداث پروژه تالار مرکزی اراک ملی است و توسط دفتر طرح های عمرانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی عملیات اجرایی و بهره برداری آن پیگیری می شود.

مصطفی نیک ورز، مدیرعامل اتحادیه مؤسسات و تشکل های فرهنگی مردمی قرآن و عترت استان کرمان، با اشاره به فعالیت های این اتحادیه در سال 99، گفت: آموزش مجازی قرآن کریم با شرکت مؤسسات فعال و با همکاری سایت امجد جهاد دانشگاهی برای قرآن آموزان انجام شد، یک سری از مؤسسات نیز از طریق اسکای روم آموزش مجازی را ارائه می دهند.

وی ادامه داد: از برنامه های دیگری که می توان نام برد برنامه های ایام سالگرد شهادت سردار سلیمانی بود، به تازگی نیز افتتاح مؤسسه قرآنی در مهدی آباد را داشتیم که در زمینه های حفظ، قرائت و صوت و لحن کار می کنند. محفل فجر قرآن را به صورت سراسری در بهمن ماه در جوار مرقد حاج قاسم سلیمانی برگزار کردیم که به صورت پخش زنده از شبکه قرآن و معارف سیما روی آنتن رفت. این محفل قرآنی که در سالروز شهادت سردار قاسم سلیمانی برگزار شد، به صورت مشترک از طریق شبکه سراسری قرآن و از شبکه های کشورهای عراق، سوریه و لبنان نیز پخش شد.

وی ادامه داد: در سال گذشته سامانه قرآنی سردار آسمانی را راه اندازی کردیم و در ایام سالگرد شهادت سردار دل ها به رونمایی رسید. در این سامانه مسابقات قرآنی مجازی در پنج رشته برگزار کردیم که بالغ بر 12 هزار نفر در این مسابقات شرکت کردند، همچنین هدایای برندگان نیز به تعداد 313 نفر اهدا شد.

مدیرعامل اتحادیه مؤسسات و تشکل های فرهنگی مردمی قرآن و عترت کرمان اظهار کرد: دوره مجازی سواد رسانه ای و تولید محتوا را نیز برای مدیران و مربیان فعال قرآنی برگزار کردیم. یکی دیگر از برنامه ها تجلیل از مدیران و بانوان فعال قرآنی بود که در محفل قرآنی کوثر وحی به عنوان اولین محفل قرآنی ویژه بانوان در سالروز ولادت حضرت زهرا(س) انجام شد.

پایش فعالیت های قرآنی استان کرمان از طریق سامانه رصد

نیک ورز با بیان اینکه جلسات متعددی با فعالان قرآنی در خصوص ترویج بهتر قرآن کریم در فضای کرونایی و به صورت مجازی داشتیم، گفت: جلساتی پیرامون راه اندازی سامانه رصد و پایش فعالیت های قرآنی استان داشتیم که یکی از ملزومات اساسی همه دستگاه هاست و در واقع پیگیر آن هستیم که بتوانیم از طریق آن تمام فعالیت های قرآنی استان را در زمینه تبلیغ، ترویج و پژوهش های قرآنی رصد و پایش کنیم. این سامانه مورد نیاز همه استان هاست، سامانه جامع و بانک اطلاعاتی است، باید بدانیم که در هر استانی چند قاری، حافظ، خیر قرآنی، نویسنده قرآنی، خطاط قرآنی و ... داریم، همه اینها در قالب سامانه رصد دیده شده است، جلسات اولیه آن برگزار شده و قرارداد فاز اول طراحی این نرم افزار را با شرکت مربوطه منعقد کرده ایم. این سامانه مدیران قرآنی استان را حمایت می کند که بدانند در کدام قسمت ها باید بیشتر فعالیت کنند، جای آن در سطح استان و کشور خالی بود.

وی بیان کرد: جلسات قرآنی در قالب قرارگاه فرهنگی با حضور امام جمعه کرمان و ارائه طرح ها و نظرات قرآنی برگزار شد، همچنین می توانیم به کمک های نقدی حمایتی به حدود 80 درصد مؤسسات قرآنی استان اشاره کنیم که اتحادیه این حمایت را انجام داده است. تسهیلات قرض الحسنه بانک رسالت به حدود 30 مؤسسه قرآنی تعلق گرفت و همچنین کمک های معیشتی و مؤمنانه به تعدادی از مربیان قرآنی داشتیم که امسال توسط اتحادیه انجام شده، همچنین ارائه مشاوره های مختلف در زمینه مالیات، تسهیلات بانکی و بیمه به مؤسسات قرآنی که دچار مشکل شده بودند و همچنین جلسه با مدیرکل های مختلف ادارات فرهنگی و نهادهای ذی ربط از جمله چندین جلسه با مدیران ارشاد، اوقاف، تبلیغات اسلامی و سازمان تأمین اجتماعی در خصوص بخشودگی بیمه های فعالان قرآنی برگزار شد، همچنین نماینده اتحادیه در هیئت اندیشه ورز بانوان حضوری فعال داشت و طرح ها و ایده هایی را به طرح رساند.

وی با اشاره به چشم انداز سال 1400، گفت: تلاش می کنیم فعالیت های مجازی مان را گسترش دهیم، امسال سال اولی بود که فعالیت ها به صورت مجازی برگزار می شد و مؤسسات آمادگی لازم برای حضور مطلوب در فضصای مجازی را نداشتند. با برگزاری دوره های آموزش سواد رسانه ای و سایر نرم افزارهایی که می تواند به مؤسسات کمک کند تلاش داریم تا دوباره رونق سابق به صورت مجازی به مؤسسات برگردد و بتوانیم بسیاری از مؤسسات را از حالت تعطیلی دربیاوریم.

نیک ورز اظهار کرد: بحث بیمه فعالان قرآنی را نیز برای سال 1400 راه اندازی می کنیم که جدا از بیمه صندوق هنرمندان است و مؤسسات از بیمه خدمات درمانی، بازنشستگی و مستمری بگیران بهره مند می شوند. این بیمه غیر از صندوق اعتباری هنر است و با همکاری اتحادیه های دیگر استان ها انجام می شود. یکی دیگر از فعالیت های اتحادیه بازدید از مؤسسات در همین ایام کرونایی و طرح پایش مؤسسات قرآنی بود که تقریباً از تمام مؤسسات قرآنی فعال و نیمه فعال بازدید صورت گرفت.

انتهای پیام

مجید باوردی، مدیرعامل اتحادیه مؤسسات و تشکل های فرهنگی مردمی قرآن و عترت استان آذربایجان شرقی در گفت وگو با ایکنا، در گزارشی اجمالی از فعالیت های این اتحادیه در سال 99، گفت: به دلیل شیوع کرونا نسبت به سال های گذشته افت بسیاری داشتیم، مؤسسات کم کم به فضای مجازی روی آوردند البته در این فضا نیز به خوبی فعالیت نشد، از 140 مؤسسه ای که در سطح استان داشتیم حدود 40 مؤسسه رسماً تعطیل شدند، از 100 مؤسسه باقی مانده تعدادی از آن ها نیمه تعطیل بودند و البته تعدادی نیز فعالیت خوبی داشتند و نه تنها در سطح ایران بلکه در سطح جهان نیز قرآن آموزانی را به شکل مجازی جذب کرده اند، البته اغلب ایرانی های مقیم کشورهای خارجی هستند نه خارجی ها، مسابقاتی را از طریق واتساپ و تلگرام برگزار می کنند، کلاس های آنلاین نیز در رشته های حفظ و قرائت نیز از طریق لایو های اینستاگرام برگزار می شود.

وی افزود: برخی از مؤسسات از طریق همین فضای مجازی اقدام به ارائه مشاوره به خانواده ها در شاخه های فعالیت های قرآنی، خانوادگی، آموزشی و تحصیلی کردند. بعضی از مسابقات در رشته های مختلف از جمله نقاشی برای نونهالان برگزار می شود، مسابقات نهج البلاغه، صحیفه سجادیه، شوق تلاوت و... از سوی برخی مؤسسات قرآنی مان برگزار شدند که برخی قرآن آموزانمان به مراحل کشوری این مسابقات نیز راه یافتند. سه دوره تخصصی صوت و لحن نیز با تدریس استاد شاه میوه برگزار شد. محافل قرآنی در دهه فجر نیز از سوی اتحادیه با مشارکت اداره اوقاف و امور خیریه و سپاه پاسداران برگزار شدند.

باوردی با اشاره به چشم انداز اتحادیه برای سال 1400، بیان کرد: عمر هیئت مدیره های اتحادیه های استان ها تمام شده، چند مورد از اتحادیه های استانی انتخابات خود را برگزار کردند که می توانند چشم انداز خود را ترسیم کنند اما هنوز انتخابات ما برگزار نشده و به همین دلیل که من امروز هستم و فردا دیگر نیستم نمی توان چشم اندازی را ترسیم کرد، هر چند که می توان برای آیندگان برنامه هایی را نوشت.

وی ادامه داد: صندوق فعالان قرآنی تشکیل خواهد شد، با آموزش و پرورش قرارداد و تفاهم نامه دوره های آموزشی ضمن خدمت و استفاده از مربیان قرآنی منعقد شده است، با مخابرات نیز برای بسته های اینترنتی برای قرآنیان رایزنی شده است. در آموزش های تخصصی و تبلیغی برنامه هایی در چهار قسمت پیش بینی شده و بخشنامه اش از اداره کشوری برای هر کدام از استان ها ارسال شده است.

کم لطفی دولت و مجلس به مؤسسات قرآنی

مدیرعامل اتحادیه مؤسسات و تشکل های فرهنگی مردمی قرآن و عترت استان آذربایجان شرقی عنوان کرد: اتحادیه های استانی با کم لطفی دولت و مجلس که مهم ترین نهاد در تصویب بودجه است، مواجه هستند. وعده و وعید را می دهند اما زمانی که به رأی گیری گذاشته می شود، نتیجه ای که باید گرفته شود حاصل نمی شود، ولی ما امیدواریم. اتحادیه در سوم مردادماه تشکیل شد و ادغام واقعی صورت گرفت و بهتر است مسئولان امر به ویژه در وزارت ارشاد و سازمان تبلیغات اسلامی تفاهم عمیق و دغدغه قرآنی داشته باشند. نظر شخصی ام این است که متأسفانه آنچنان که باید و شاید، دغدغه قرآنی وجود ندارد چون سیاست بازی مانع این اتفاق است و بعضی وسوسه هایی در افراد دیده می شود که متأسفانه باعث شده جهش در فعالیت های قرآنی نباشد و سلیقه و محافظه کاری و ... در این امر دخیل شده است.

وی گفت: سازمان تبلیغات اسلامی در گذشته وظایفش را بسیار بهتر انجام می داد؛ البته نمی خواهم بگویم که مسئولان الان کم لطفی کرده اند ولی آن طور که باید و شاید جلو بیایند و کار را یکسره کنند متأسفانه اتفاق نیفتاده است. امیدواریم دغدغه قرآنی مسئولان بیشتر شود، ان شاء الله بزرگان بتوانند در روز قیامت در جلوی قرآن جوابگو باشند، مهجوریت قرآن به دست ما انسان هاست، وقتی قرآن کریم مهجوریت را مطرح می کند از کافران و منافقان گلایه نمی کند بلکه از ما مسلمانان گلایه می کند، الان ناظرین اتحادیه در واقع خودشان عامل مخل جامعه قرآنی هستند، هر کدام ما را مسیری می کشند، حتی اتحادیه قهوه خانه ها با هم اتفاق نظر دارند، جوان و نوجوان الگو و سرمشق می خواهد، چرا اینقدر نفاق است؟ ما مگر کمبود بودجه داریم؟ پول هست اما در دست چه کسی است و کجا هزینه می شود؟

انتهای پیام

به گزارش روابط عمومی فرهنگ و ارشاد اسلامی سقز, هیوا حاجی محمدی در گفت وگو با خبرنگاران رسانه های سقز اظهار داشت: هر یک از اعضای صندوق هنر، مبلغ سه میلیون تومان در دو نوبت دریافت کرده اند.

وی حمایت از هنرمندان را از اقدامات شایسته دولت دانست و اظهار داشت: دولت با راه اندازی صندوق هنر از اصحاب فرهنگ، هنر و رسانه حمایت های بیمه ای و تسهیلات بانکی و اخیرا به واسطه کرونا کمک های مالی بلاعوض می کند.

رئیس اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی سقز از پرداخت سه میلیارد ریال به 100 نفر از دارندگان هنرکارت و از اعضای صندوق اعتباری هنر و اهالی رسانه در سقز خبر داد.

حاجی محمدی با اشاره به خسارت کرونا به حوزه فرهنگ و هنر، ادامه داد: گرچه تدابیر بسیار خوبی اندیشیده شد، اما بخشی از خسارات آموزشگاه های آزاد هنر، سینماها، سالن های نمایش، تئاترهای خیابانی و نمایشگاه کتاب جبران ناپذیر است.

رئیس اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی سقز اضافه کرد: با وجود تهدید کرونا، هنرمندان با برگزاری جشنواره هایی در فضای مجازی، بخشی از نشاط اجتماعی از دست رفته ناشی از کرونا را به زندگی مردم باز گرداندند.

وی با بیان اینکه توزیع هنر کارت گامی مهم در راستای ارائه خدمات به اصحاب فرهنگ و هنر است افزود: همه خدمات صندوق اعتباری هنر از طریق این کارت ارائه می شود و افرادی که تا به حال در این سامانه ثبت نام نکرده اند، با مراجعه به سایت صندوق، نام نویسی کنند.

حاجی محمدی با بیان اینکه هنرمندان سالخورده مستمری بگیر با استفاده از همین کارت به صورت بلاعوض ماهانه مورد حمایت قرار خواهند گرفت، افزود: علاوه بر این برخی هنرمندان شناخته شده نیز در صورت تکمیل و ارسال اطلاعات مورد نیاز زیرپوشش قرار می گیرند.

به گزارش روابط عمومی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان قزوین؛ سید عباس صالحی عصر سه شنبه در صفحه شخصی خود در توئیتر آورده است:

در سه ماهه نخست سال جاری چون سال پیشین، حق بیمه و سرانه درمان تمامی بیمه شوندگان صندوق هنر تامین خواهد شد.

در ادامه وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، پرداخت دو نوبت تسهیلات بلاعوض به همه اعضا و پرداخت شش ماهه حق بیمه و سرانه درمان را گام هایی در ترمیم نسبی شرایط دشوار هنرمندان در در یکسال اخیر در دوره کرونا عنوان کرده است.

پرداخت تسهیلات ایام کرونا به اهالی فرهنگ، هنر و رسانه استان قزوین در یک نگاه

محمدحسین اسماعیلی گفت: سال گذشته با موافقت دولت، پرداخت سه ماه حق بیمه سهم اصحاب فرهنگ و هنر و رسانه استان قزوین توسط صندوق هنر انجام شد.

وی ادامه داد: همچنین کمک معیشتی بلاعوض ایام کرونا در دو مرحله به میزان 30 میلیارد ریال برای اصحاب فرهنگ و هنر عضو صندوق اعتباری هنر در استان قزوین پرداخت شد.

اسماعیلی افزود: تأمین حدود 30 میلیارد ریال جهت پرداخت تسهیلات ارزان قیمت اشتغال به اصحاب فرهنگ، هنر و رسانه از طریق صندوق کارآفرینی امید از دیگر برنامه های در دست اقدام در استان قزوین بود که اجرا شد.

مدیر کل فرهنگ و ارشاد اسلامی قزوین یادآور شد: در مرحله اول تسهیلات کرونایی از طریق سامانه کارا، حدود 250 میلیارد ریال تسهیلات به اصحاب فرهنگ و هنر و رسانه استان قزوین پرداخت شد و تدارک و ارائه بسته دوم حمایتی برای اصحاب فرهنگ، هنر و رسانه جهت حمایت از آسیب های ناشی از کرونا با رویکرد رونق تولید نیز نیمه دوم سال 99 در دستور کار قرار داشت که تا کنون حدود 30 میلیارد ریال دیگر در این مرحله تسهیلات پرداخت شده است.

اسماعیلی به موضوع پیگیری و تحقق تعلق بیمه بیکاری به اهالی فرهنگ و هنر و رسانه اشاره و تاکید کرد: با پیگیری های وزارت فرهنگ و ارشاد مقرر شد تا صندوق بیمه بیکاری ، هنرمندان را نیز مشمول بیمه بیکاری نماید.

مدیر کل فرهنگ و ارشاد اسلامی قزوین در پایان خاطرنشان کرد: طرح هنرکارت که توسط صندوق اعتباری هنر صورت گرفت اقدامی ارزنده در جهت تکریم هنرمندان است و از این پس کلیه امور رفاهی و معیشتی و مالیِ هنرمندان از این طریق انجام خواهد شد.