به گزارش خبرنگار فرهنگی ایرنا، روز چهارشنبه در پیامی به مجمع عمومی سالیانه خانه مطبوعات و رسانه های کشور، گفت: در جوامع توسعه یافته، مطبوعات را به درستی رکن چهارم مردم سالاری نام نهاده اند. چرا که رسانه ها با آگاهی بخشی و روشنگری مسیر فساد و سوء استفاده از قدرت را مسدود کرده و با نور تاباندن بر عملکرد مسئولان فرآیندها و تصمیم گیری ها را شفاف می کنند.

وی افزود: در کشور ما که به دلایل تاریخی روند توسعه همه جانبه، با موانع و کاستی هایی روبروست، مخاطرات و تنگناهای عرصه مطبوعات هم دوچندان است و پیکر نحیف رسانه به اجبار، بار ضعف نهادهای مدنی را هم به دوش می کشد. با این وجود و برغم مشکلات و پیچیدگی های مدیریت رسانه در عصر کنونی، که با تحولات شتابناک و گسترده در عرصه ارتباطات و رسانه مواجه هستیم، گام های ارزشمندی در راستای فعالیت حرفه ای و ارتقاء جایگاه مطبوعات در ایران اسلامی برداشته شده است.

عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی ادامه داد: خوشبختانه نهادهای صنفی و تشکل های حرفه ای مرتبط با مطبوعات در سال های اخیر به همگرایی، انسجام و قوام یافتگی موثر رسیده و خانه مطبوعات و رسانه های کشور به عنوان مامن فراگیر خانواده بزرگ مطبوعات، نقطه وصل اهالی رسانه در اقصی نقاط کشور شده است.

صالحی گفت: توسعه فعالیت های حرفه ای خبری در استانها با تمرکز بر تولید محتوای بومی و کمک به ارتقای سواد رسانه ای مردم و پالایش فعالیت های رسانه ای در شهرها و استان ها، از الزامات قدرت یافتن رسانه هاست که خانه مطبوعات کشور با استفاده از ظرفیت های رسانه ای منطقه ای و سرمایه های ارزشمند انسانی، در این مسیر حرکت پویای خود را ادامه می دهد. اکنون و در آستانه سال نو، مطبوعات در نقطه پرتاملی ایستاده اند که رسالت آنها را بیش از پیش سنگین می کند.

عضوکابیته دولت دوازدهم تصریح کرد: از یک سو سال پر مخاطره کرونایی را سپری کردیم که داغ فراوانی بر دلها نشاند و همه عرصه های فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی را با اختلال مواجه کرد. در این میان رسانه های ما متحمل سوگ های جبران ناپذیر و نیز هزینه های سنگینی شدند و البته عملکرد قابل دفاعی در جهت آگاهی مردم، آموزش های لازم و نیز امیدآفرینی و حرکت به سوی آینده ای بهتر داشتند که تلاش های آنها شایسته ارج نهادن و قدر دانستن است.

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی با اشاره به قرار گرفتن در آستانه انتخابات سرنوشت ساز ریاست جمهوری در سال 1400، اظهار داشت: کمک به افزایش مشارکت آگاهانه مردم در این آوردگاه خطیر و غلبه بر فضای یأس و ناامیدی و مقابله با شیطنت ها و بدخواهی های دشمنان این مرز و بوم، وظیفه دشوار مطبوعات در روزهای پیش رو خواهد بود.

صالحی تاکید کرد: یقین دارم که فعالان رسانه ها، همچنان که در مقاطع مختلف و روزهای سخت تاریخ کشور و انقلاب همواره خوش درخشیدند این بار نیز به بهترین نحو ممکن به وظیفه خود عمل خواهند کرد.

وی در خاتمه با قدردانی از زحمات و اقدامات رئیس و هیئت مدیره محترم خانه مطبوعات و رسانه های کشور، از خداوند منان توفیقات روزافزون را برای همگان خواستار شد.

مجمع عمومی سالیانه خانه مطبوعات و رسانه های کشور هم اکنون با حضور اعضا و جمعی از اصحاب رسانه و خانه های مطبوعات کشور در محل معاونت مطبوعاتی و اطلاع رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در حال برگزاری است.

به گزارش خبرگزاری مهر ، حسن بلخاری رئیس انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، غلامعلی حداد عادل رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی، حسین معصومی همدانی عضو پیوسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی، اصغر دادبه عضو هیأت مدیره انجمن و سید علی آل داوود عضو هیأت علمی مرکز دایره المعارف بزرگ اسلامی سخنرانی کردند.

حسن بلخاری در ابتدای این برنامه طی سخنانی گفت: در میان آثاری که مرحوم اسماعیل سعادت، ترجمه و تألیف نموده اثری نیز با عنوان تفسیر قرآنی و زبان عرفانی اثر پل نویا وجود دارد. متفکّر عربی الاصل فرانسوی و یکی از شاگردان ماسینیون و هانری کربن. این ترجمه از زبان فرانسه صورت گرفته و الحق مرحوم سعادت به دلیل تسلط کامل به زبان فرانسه و نیز اطلاعاتی وسیع از عرفان و اندیشه اسلامی، ترجمه بسیار خوب و عالمانه ای ارائه کرده به ویژه که این کتاب سخن بدیعی در باب تأثیر قرآن بر شکل گیری ادبیات عرفانی صوفیان دارد یعنی تأثیرگذاری تفاسیر اولیه جهان اسلام (و نه خود متن قرآن) در تکوین ادبیات صوفیانه تمدن اسلامی. دقیقاً از این رو که در متن این تفاسیر با نوعی تلفیق تجربه های شخصی مفسران با معانی آیات مواجهیم. امری که اثری شگرف در تمدن اسلامی بر جای گذاشت.

او ادامه داد: مهم ترین حرف نویا در اثر فوق الذکر این است که واژگان و معانی صوفیه، ریشه در قرآن و تفسیر قرآن دارند. او این معنای گفته شده توسط امثال ماسینیون را در این کتاب محققانه مورد بحث قرار داده و متمایز از روش استادان خود اثبات نموده است.

اما نکته جالب اینکه در ذهن و زبان نویا، تفسیر قرآن (و تکرار می کنم نه خود متن قرآن) منبعی دقیق تر برای ادراک مفاهیم قرآن است فلذا به اندازۀ خود کتاب می تواند منبعی برای شناخت حقایق قرآنی باشد.

رئیس انجمن آثار و مفاخر فرهنگی ادامه داد: نویا با بررسی دقیق و محققانه برخی تفاسیر کمتر شناخته شدهِ قرن دوم هجری (هم چون تفسیر مُقاتل بن سلیمان و امام جعفر صادق ع ) اثبات می کند در این تفاسیر برای نخسین بار با تفسیر چندوجهی، نمادین و رمزی قرآن مواجه می شویم تفسیری که بنا به تجربه روحانی شخص و به اعتبار آن صورت گرفته و لاجرم در تداوم و توسیع خود، زبانی از اشارات به وجود می آورد که می توانسته پردازندۀ ادبیات صوفیانه باشد.

وی بحث بسیار مهم مقامات و احوال در حوزه عرفان را متخذ از بیانات و تفسیر امام جعفر صادق (ع) می داند. نویا شرح می دهد چرا به جای رجوع به قرآن، تفاسیر قرآنی را مبنای تحلیل و استناجات خود در اثبات تأثیر قرآن بر ظهور ادبیات صوفیانه قرار داده است. یعنی به جای آن که بنا به سنّت رایج و غالب به خود متن پناه برد، تفاسیر متن را محور قرار داده است.

استاد دانشگاه تهران در پایان گفت: قصد من تنها اشاره به یکی از کارهای مؤثر و عمیق مرحوم سعادت در ترجمه آثاری از این دست به زبان فارسی بود. به روح بلند او سلام و درود می فرستم و از خداوند متعال غفران و رضوان الهی برای روان پاکش طلب می کنم.

در ادامه غلامعلی حداد عادل به ایراد سخن پرداخت و گفت: مرحوم استاد سعادت مردی به غایت نجیب و محترم، آرام و بی هیاهو، پیگیر و بی افاده بود. همچنین مردی پر فایده، مؤدب، متین، کم گوی و گزیده گوی بود. در جلسات شورای فرهنگستان زبان و ادب فارسی جز به ضرورت سخن نمی گفت. خیر خواه و مهربان بود، چنان که همگان از دست و زبانش آسوده بودند. هیچ گاه سخنی دال بر خودستایی از او شنیده نشد. با آنکه صاحب فضل و فضیلت بود به هیچ وجه اهل اظهار فضل و خودنمایی نبود و در داوری ها و اظهارنظرها سعی می کرد شرط انصاف را رعایت کند.

او در ادامه سخنان خود گفت: استاد سعادت، دانشمندی ادیب و سخن شناس بوده و بر زبان و ادب فارسی تسلط داشت و از معدود کسانی بود که هم با ادب قدیم و هم با ادبیات معاصر انس و آشنایی داشت. متون اصلی نظم و نثر فارسی را به خوبی خوانده بود و چون در جوانی محیط اجتماعی و سیاسی و پر تلاطم دهه های بیست به بعد را تجربه کرده و با مجلات مهمی چون مجله سخن همکاری کرده بود، با ادبیات معاصر و شعر نو به خوبی آشنایی داشت.

رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی تأکید کرد: در یک کلام او هم آگاه از گذشته بود و هم آشنا با جریان های ادبی معاصر، همچنین آن مرحوم با فرهنگ و فلسفه غربی هم آشنایی داشت و گواه این سخن، ترجمه های اوست که محدود به حوزه ادبیات نیستند. ترجمه های مرحوم سعادت از آثار ارسطو، میراث ارجمندی است که ایشان برای اهل فلسفه به جا گذاشته است. همچنین ایشان در حوزه کلام و عرفان اسلامی و ادبیات جهان نیز آثار ارجمند و مهمی را ترجمه کرده اند.

حداد عادل ادامه داد: زبان و ادبیات، کمال اول سعادت بود. او صاحب قلمی در حد اعلای فصاحت و بلاغت بود. نثر فارسی او ساده و در عین حال دلنشین و روان بود، از این رو مطالعه ترجمه های او خواننده را خسته نمی کند. نثر فارسی سعادت را باید گواه روشن رشد نثر فارسی و تحول آن در یکصد سال اخیر از پیچیده به ساده دانست.

او در پایان سخنان خود گفت: مرحوم سعادت نه باستان گرایی می کند و نه به ابتذال نثر عوامانه می افتد. هنر سعادت در عالم زبان و ادبیات به ترجمه محدود نیست. همچنین خدمت بزرگ دیگر او، ویراستاری است و او را باید از استادان بزرگ ویراستاری در ایران دانست.

سومین سخنران این برنامه حسین معصومی همدانی بود. او در ابتدای سخنان خود گفت: آشنایی من با مرحوم سعادت به قبل از انقلاب برمی گردد و در حقیقت رابطه ما باهم دیرینه بود. او از هر دقیقه وقتش استفاده می کرد و البته زندگی اش هم نظم فوق العاده ای داشت. عمده فعالیت او قبل از انقلاب ترجمه متون ادبی بود اما بعد از انقلاب بیشتر به ترجمه متون تاریخ فلسفه و فرهنگ اسلامی و آثار ارسطو تمایل پیدا کرد. شیوه او در ترجمه، پایبندی به متن و هنرش در ترجمه جملات بلند، منحصر به فرد بود.

عضو پیوسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی افزود: سعادت از مهمترین و بزرگترین ویراستاران ایران به شمار می رفت، البته یکی مهم ترین کارهای ایشان ویرایشِ ترجمه کتاب حیات مردان نامی اثر پلوتارک است. اگر ترجمه این کتاب را با آثار دیگر همان مترجم مقایسه کنیم به مهارت سعادت در ویراستاری او پی می بریم.

او افزود: همچنین او در دو دهه از عمرش، عمده وقت فراغت خود را به ترجمه متون فلسفی گذراند. که محصول این فعالیت ها ترجمه چند عنوان کتاب از ارسطو ست. از آنجا که آن مرحوم زبان یونانی نمی دانست، بر ترجمه از زبان های فرانسه و انگلیسی متکی بود. او در ترجمه کتاب تاریخ فلسفه امیل بریه از شیوه دکتر مهدوی پیروی کرد و کار بزرگ دیگر او، دانشنامه ادب فارسی است که در 6 جلد منتشر شده است.

در ادامه این نشست اصغر دادبه سخنرانی کرد. او در ابتدا گفت: درباره هر کسی می توان دو پرسش مطرح کرد: 1- کیست؟ 2- چه می داند؟ درباره کیستی مرحوم سعادت باید گفت که او دانشمندی کوشا، باشرف، صادق و صمیمی و همواره در یک جهت بود. همچنین در پاسخ به اینکه چه می داند؟ باید گفت: در حوزه های علوم انسانی بسیار چیزها می دانست و خوب می دانست.

او فلسفه، ادبیات، شعر، حکمت و ویراستاری می دانست. اما در این میان، یک ویژگی بسیار مهم داشت که در بعضی از فرنگ رفتگان و زبان دانان ما نیست، او زبان انگلیسی و فرانسه را به خوبی می دانست و با زبان عربی هم آشنایی خوبی داشت؛ اما یک ویژگی دیگر هم داشت که پاسخ به دو سوال بالا را روشن تر می کند و آن عبارت است از فارسی دانی و ادبیات دانی این استاد فقید.

عضو هیأت مدیره انجمن آثار و مفاخر فرهنگی ادامه داد: بسیاری از افراد وقتی می نویسند یا ترجمه می کنند به سختی می توان فهمید که سخن آنان از چیست و بعد گناه را به گردن زبان مبدأ می اندازند؛ اما مرحوم سعادت می گفت وقتی می خواهم بنویسم، جملاتی از گلستان و ابیاتی از بوستان سعدی می خوانم و آماده نوشتن می شوم؛ البته این سخن به آن معنا نیست که او مانند سعدی شعر می گوید، بلکه در حقیقت سخن سعدی پشتوانه سخن اوست.

دادبه تأکید کرد: وقتی شما متون درجه اول را خواندید و خوب یاد گرفتید؛ این امر ناخوداگاه به شما کمک می کند و پشت سر شما می ایستد تا خوب بنویسید.

استاد بازنشسته دانشگاه علامه طباطبایی در ادامه سخنان خود گفت: مرحوم سعادت، فارسی را خوب می دانست و ادب فارسی را هم خوب خوانده بود؛ نکته مهم اینکه ادب فارسی داری یک بعد هنری است و خیلی در تربیت افرادی که دراین باره تحصیل و پژوهش می کنند، مؤثر است.

این نوع تربیت است که شخصیت را با لطافت و درایت می سازد و چنین شخصیتی در حقیقت، آمادگی پذیرش نعمت عقل را خواهد داشت. مرحوم سعادت هم، چنین تربیت شده بود چون زبان و ادب فارسی را به خوبی می دانست.

او در پایان سخنان خود گفت: وقتی به ترجمه آثاری که به همت مرحوم سعادت منتشر شده اند می نگریم، با نثری شیوا و زیبا و مفاهیمی درجه یک مواجه می شویم.

در پایان این برنامه نیز سیدعلی آل داوود به ایراد سخن پرداخت و گفت: نخستین تلاش های علمی مرحوم سعادت، انتشار و تدوین نشریاتی برای دانش آموزان بود و در ادامه احسان یار شاطر او را به بنگاه ترجمه و نشر کتاب دعوت کرد. در همان زمان مؤسسه انتشارات فرانکلین آغاز به کار کرده بود و مرحوم سعادت با این مؤسسه هم همکاری می کرد.

او افزود: بعد از انقلاب و با تشکیل مرکز نشر دانشگاهی توسط دکتر نصرالله پور جوادی، از استاد سعادت برای همکاری دعوت به عمل آمد و او کارهای مختلفی در آنجا انجام داد که از جمله آنها ویراستاری مجله نشر دانش و انتشار مجله علمی معارف بود.

عضو هیأت علمی مرکز دایره المعارف بزرگ اسلامی ادامه داد: وقتی بنده که در مجله نشر دانش مقاله می نوشتم، با مرحوم سعادت مراودات زیادی داشتم. او انسانی کم حرف بود و تا از نزدیک با ایشان رابطه نداشتید، متوجه نمی شدید که چه فرد متواضع و بزرگی است، او حتی در نقد مقالات دیگران نیز لحن نامناسبی به کار نمی برد.

آل داوود در بخش دیگری از سخنان خود گفت: مرحوم استاد سعادت در اواخر دهه هفتاد به منظور عضویت پیوسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی، به این مجموعه دعوت شد، از این رو همکاری اش با مرکز نشر دانشگاهی کاهش پیدا کرد. مرحوم استاد عبدالحمید آیتی نیز در آن دوره از مدیریت دانشنامه زبان و ادب فارسی کنار رفت و مرحوم سعادت، مسئولیت دانشنامه را به عهده گرفت.

او ادامه داد: مرحوم استاد سعادت بر کیفیت مقالات دانشنامه تأکید داشت و توصیه می کرد مقالات باید بی عیب باشند، به همین دلیل بخش عمده ای از مقالات قبلی، کنار گذاشته شد و کار دانشنامه از نو آغاز گردید. شش جلد از دانشنامه در زمان حیات ایشان منتشر شد و از حسن تصادف، این تنها دانشنامه جدی ای است که از حرف الف تا ی آن به اتمام رسیده است.

درپایان این برنامه نیز لوح سپاس انجمن آثار و مفاخر فرهنگی خطاب به خانواده مرحوم استاد اسماعیل سعادت قرائت و به خانواده این استاد فقید اهدا شد.

کد خبر 5160773

سرویس فرهنگ و هنر امروز نیوز ؛ سینما و تئاتر، نشست مجازی خانواده در سینما و ادبیات ایران ، بعد ازظهر امروز به همت پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات و به دبیری آن را مصطفی اسدزاده (عضو گروه فرهنگ و جامعه پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات) و حضور ایرج فیضی (جامعه شناس و رئیس پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات اجتماعی)، پوران درخشنده (نویسنده و کارگردان سینما) و فرشته احمدی (نویسنده و منتقد ادبی) برگزار شد.

سوالاتی چون سینما و ادبیات ایران معاصر تا چه اندازه نمایشگر واقعی خانواده و مسائل آن در ایران است؟ روایت خانواده در سینما و ادبیات ایران تا چه اندازه با نتایج پژوهش های انجام شده درباره خانواده در ایران مطابقت دارد؟ چه نسبتی بین نتایج تحقیقات و آفرینش های هنری در ایران برقرار است؟ وظیفه هنرمندان چیست؟ نظام سیاستگذاری در این میان چه نقشی دارد؟ از جمله موضوعاتی بود که در این نشست به آن پرداخته شد.

در حوزه خانواده همه دنبال یک پاسخ ساده هستند

ایرج فیضی با اشاره به دستاوردهای پژوهش ملی خانواده در ایران، بیان کرد: این کار متاسفانه اولین پیمایش ملی است که در این حوزه صورت گرفته و به جز یک پیمایش ملی خشونت خانگی علیه زنان، هیچ پیمایش ملی در این حوزه نداشته ایم.

در حوزه خانواده همه دنبال یک پاسخ ساده هستند؛ این پرسش که مثلا خانواده امروز سنتی است یا مدرن اصلا سوال درستی نیست چرا که پیچیدگی ها در یک جواب دوگانه فرومی کاهد. توصیف دقیقی از خانواده ایرانی به دست دهیم که در ابعاد مختلف چه وضعیتی دارد، بعد از آن تببین کنیم و در نهایت به پیامدها برسیم و گام آخر ادامه راه برای شناخت روند تغییرات و تحولات خانواده ایرانی است.

وی ادامه داد: در پیمایش ها باید توجه کنیم پیمایش ملی باید کل شهرهای کشور سهمی در این کار داشته باشند. ضمن این که باید توجه داشته باشیم خانواده در ایران صرف خانواده در تهران نیست و خانواده در تمام شهرهای ایران باید ملحوظ نظر باشد و تعریف شود. چرا که در غیر این صورت تعمیم ها درست نیست.

از طرفی تغییراتی را در خانواده داریم که ثبت می شود و از سوی دیگر تغییرات نگرشی را داریم که ثبت رسمی نمی شود. در سال های گذشته افزایش طلاق را داشته ایم که البته در سال های اخیر مقدار کمی کاهش در آمارهای رسمی داشته است. همچنان که روند ازدواج کمتر بوده است. افزایش خانوارهای تک نفره و سرپرست زن را داریم و نرخ باروری کاهش یافته است. اینها اطلاعات رسمی است که از طریق سرشماری ها داریم.

این استاد دانشگاه تصریح کرد: سعی کردیم ابعاد مختلف خانواده مانند نگرش به ازدواج، معیارهای ازدواج و نگرش خانواده به ازدواج و ... را مورد بررسی قرار دهیم که البته بسیار گسترده است و تلاش کرده ام صرفا بر نکات مورد نیاز این جلسه اشاره شود.

موضوعی که تحت عنوان ارائه ارقام از خانواده مطرح می شود که 85 درصد خانواده ها در ایران دچار طلاق عاطفی هستند، صحت ندارد؛ وقتی خانواده ای هست و پابرجاست ممکن است مسائلی را داشته باشد اما اگر به پایان خط برسد جدا می شود و طلاق صورت می گیرد پس ارائه چنین آمار و ارقامی صحت ندارد (و مقایسه ایران با آمریکا چنین چیزی را اثبات می کند).

فیضی تصریح کرد: نارضایتی از همسر در این سال ها حدود 5 درصد بوده است که همچنان در همین حد است. یعنی این آمار در سال 81 این بوده و در سال 97 با همین درصد پابرجا بوده است؛ همچنان که چیزی حدود 80 درصد از همسرانشان راضی بوده اند (سال 81) که همچنان هستند (سال 97) و انگار این ها جزئی از جامعه و ماهیت خانواده در دنیا هستند (مقایسه ایران با سوئد چنین مشابهتی را نشان می دهد).

وی در ادامه به ارائه آماری از وضعیت خانواده در ابعاد مختلف دیگری چون ابعاد روانی و اقتصادی، رضایت از زندگی و ... پرداخت.

فیضی در پاسخ به این پرسش که سینمای ایران در مورد چه موضوعی سکوت کرده است، توضیح داد: این موضوع مستلزم پژوهشی جداگانه است و من در این حوزه توان اظهارنظر ندارم. اما باید گفت این که سینما و تمام رسانه های ما می خواهند چه چیزی را به تصویر بکشند، مهم است.

سینما شغل مقدسی است

پوران درخشنده سپس در توضیح تصویر خانواده در سینما امروز بیان کرد: این بحث نیاز به چند جلسه صحبت دارد اما خوشحالم که این بحث خانواده مورد پرداخت قرار گرفته است زیرا خانواده مهمترین مرکز برای سلامت روان و تربیت درست افراد برای ورود به جامعه است.

خانواده و داده های آن به فرد است که می تواند فرد را در کوره راه های زندگی نگه دارد و حفظ کند؛ یکی از بهترین راه ها برای تشکیل چنین خانواده ای انجام پژوهش هایی از این دست برای دستیابی به روند تغییرات.

وی افزود: چنین پژوهش هایی باید دائم باشند و نتایج آن در اختیار کسانی که با این موضوعات قرار دارند، قرار بگیرد.

مثلا این اطلاعات باید در اختیار من فیلمسازی که در حوزه خانواده فیلم می سازم قرار گیرد؛ یعنی نتایج تحقیقات در حوزه خانواده می بایست در اختیار سینماگران و افراد مرتبط با حوزه خانواده قرار گیرد.

درخشنده تصریح کرد: در بخش کمدی شاید فیلم های بیشتری در حوزه خانواده داشته باشیم تا در حوزه جدی و تربیتی. این بحثی بسیار مهم است که باید جدی به آن پرداخته شود و در این راستا بسیاری از مسائل باز و درباره آن صحبت شود و آمار و ارقام را به جای پنهان کردن مطرح کرده و دنبال راه حل برای آن باشیم.

فیلمساز باید به جامعه آگاهی و اطلاعات بدهیم؛ سینما قرار نیست صرفا سرگرمی باشد و بخش عمده ای از آن از نظر من پیام دادن به مخاطب است و انتقال پیام به مخاطب بسیار مهم است؛ به خصوص در مورد فیلم هایی که مربوط به خانواده است.

وی افزود: پژوهش به ما مسیر درست را نشان می دهد و باید از پژوهش ها در تولید کارهایمان استقبال کنیم و این فرهنگسازی باید در همه بخش های سینما، تلویزیون و ... جریان داشته باشد. من از اولین فیلم خودم رابطه کارم را با پژوهش انجام داده ام و کاری را بدون پژوهش به عنوان پایه ای برای فیلمنامه حتی نمی توانم تصور کنم.

سرشماری ها، تحقیقات و آمارها بسیار مهم هستند و باید در سینما مورد توجه قرار گیرند؛ خلا آمار و ارقام علمی و دانشگاهی در سینما وجود دارد و پیوند بین سینما و پژوهش باید قوی و برقرار باشد. بدون پژوهش ما در مباحثی چون خانواده که جایگاهی مهم در جامعه دارد راه به جایی نمی بریم.

درخشنده گفت: سینما شغل مقدسی است زیرا تصویری که ارائه می دهید قرار است با میلیون ها آدم حرف بزند. به دلیل این گستره، این شغل و این حرفه مهم و مقدس است.

وی در ادامه به مشکلات نگرشی در جامعه و محدودیت هایی که باعث ایجاد کاستی هایی در روند فیلمسازی می شود، اشاره کرد و بار دیگر بر خلا رویکردهای حرفه ای و اطلاعات علمی جامعه شناختی، روانشناختی و تربیتی در فیلمسازی در سینمای ایران تاکید کرد.

درخشنده در مورد همراهی سینما با وضعیت خانواده امروز یادآور شد: به نظرم درصد این همراهی زیاد نیست و همنوایی وجود ندارد چون پژوهش در آن نیست؛ برخی چیزها در این سینما نشان داده نمی شود و گفته نمی شود و در بخش جدی سینما و بخش اجتماعی برخی موارد حذف و مسکوت گذاشته می شود، درحالی که تلاش ما باید بهبود و تکامل خانواده با صحبت از کاستی ها و آسیب های آن و تلاش برای حذف آنان باشد.

ادبیات داستانی معاصر بر زندگی شهری طبقه متوسط متمرکز شده است

در ادامه فرشته احمدی خاطر نشان کرد: این موضوع که برای جلسه امروز انتخاب شده، بسیار مهم است اما آنقدر باز و کلی است که چاره ای جز بحث هایی کلی نمی گذارد؛ البته این گفت وگو را می توان به عنوان مقدمه ای برای بحث های کاربردی تر بعدی در نظر گرفت.

وی در ادامه با اشاره به بحث های کاربردی و آمار و ارقام مطرح شده توسط ایرج فیضی بر اهمیت آمار و ارقام و تعیین کنندگی آن در جامعه تاکید کرد و ضمن تایید صحبت های پوران درخشنده آنها را گفت وگویی حاوی مباحث مهم اجتماعی برشمرد.

احمدی تصریح کرد: هدف از پژوهش کشف واقعیات و دیدن معضلات و مشکلات با هدف پیداکردن راه حل برای آنان به جای سرپوش گذاشتن بر آنان است.

در مورد موضوع حاضر یکی از موارد ادبی که قابل مطالعه است این است که بررسی کنیم در ادبیات ما در نیم قرن گذشته خانواه چه جایگاهی داشته، چه شکلی بوده و چه تغییراتی را پشت سر گذاشته است. چه گسستی را پشت سرگذارده و دیدگاه ها چه تنوعی پیدا کرده است که البته لزوما این تغییرات و گسست ها به لحاظ ارزشی منفی نیست و پیامد زندگی در دهکده جهانی است.

وی افزود: باید ببینیم خواست ما از خانواده و رضایت زندگی در خانواده چگونه و بر چه مبنایی است. قبلا روابط ساده تر بود، خواسته ها نزدیکتر و تنوع دیدگاه ها کمتر بود. در حالی که امروز همه چیز تغیر کرده و در دهه های اخیر ادبیات زنان به عنوان ادبیاتی خانواده محور بیش از پیش رواج یافته و مطرح است که البته تفاوت دیدگاه های زنان را می توان به تفکیک دهه ها در آن مشاهده کرد.

نگاه شهری، امروز در داستان و ادبیات به خصوص در دو، سه دهه اخیر سیطره داشته و ادبیات داستانی بر زندگی شهری طبقه متوسط متمرکز شده و چشم خود را بر قسمت وسیعی از ایران بسته است.

احمدی ادامه داد: متاسفانه داستان ادبی روستایی امروز مد نیست و این یکی از ضعف های عمده در ادبیات امروزی است.

خانواده به عنوان یکی از مهمترین و امن ترین نهادها اهمیت دارد و حفظ آن باید در دستور کار دولت ها و برنامه ریزان باشد و حتی می توان تغییرات این نهاد برجسته را در تمامی دنیا مدنظر قرار داد و به آن پرداخت.

احمدی تصریح کرد: حتی داستان هایی که نگاهی سلبی و ضدخانواده دارند درباره خانواده هستند و ما حتی در این داستان های سلبی هم داریم درباره این نهاد صحبت می کنیم. شاید جذاب باشد که نگاه داستانی و سینمایی از خانواده را در کنار آمار و ارقام تحقیقی و رویکردهای جامعه شناختی قرار دهیم؛ و این کنار هم قرار دادن و گفت وگو کردن در این باره می تواند قدم اولی برای قدم های بعدی باشد که ما را به ارائه تحلیل و تبیینی از تغییرات و ماهیت خانواده برساند و این قدمی موشکافانه است برای زمانی که دنبال پاسخی ساده اندیشانه چون خانواده امروز سنتی است یا مدرن، نباشیم.

نشست هایی برای خانواده ایرانی

این نشست، دومین نشست از سلسله نشست های باشگاه گفتگو با موضوع خانواده ایرانی بود. باشگاه گفتگو ذیل کلان برنامه ارتقای محتوا از مجموعه کلان برنامه های وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است که با دبیری پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات برگزار می شود.

هدف این برنامه طرح مسائل مهم فرهنگی و اجتماعی با حضور صاحب نظران و اهالی فرهنگ، هنر و رسانه در حوزه هایی نظیر تقویت عزت و قدرت ملی با طرح پیشرفت های فناوری ، تقویت خانواده محوری و سبک زندگی ، مسئولیت پذیری فردی و اجتماعی ، افزایش امید و نشاط اجتماعی و اعتماد سازی از طریق مبارزه با فساد و بی عدالتی است.

نشست اول این برنامه، پیش از این با حضور دکتر هادی خانیکی (استاد ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی)، رسول صدرعاملی (سینماگر) و اسماعیل امینی (نویسنده و شاعر) برگزار شده بود.

به گزارش ایسنا، حجت الاسلام والمسلمین سیدمهدی خاموشی -رئیس سازمان اوقاف و امور خیریه- صبح امروز سه شنبه(12 اسفندماه) در سومین همایش ملی خیر ماندگار با بیان اینکه کار خیر در نگاه دینی ما دارای مولفه ها و عناصری است که با نگاه بشری امروز متفاوت است، اظهار کرد: در نگاه بشری اگر نفع خود را در نظر نگیرید و نفع دیگران مدنظر باشد می گویند کار خیر انجام شده است، اما در دین کار خیر با مولفه بینش الهی همراه است که یک جهت به زندگی ما می دهد.

وی ادامه داد: هرکاری که برای خدا انجام دهیم خداوند این مال یا کار را می پذیرد که این می تواند در قالب های مختلفی همچون کمک درمانی، معیشتی و حتی وقت گذاشتن برای دیگران باشد، بهترین معروف به داد مسلمین رسیدن است، پیامبر اکرم(ص) می فرمایند کسی که بیدار شود و اهتمام و اراده کمک به دیگران نداشته باشد مسلمان نیست . پس تعریف ما از کار خیر در دین با مولفه های دینی است، در حالی که در نظام سلطه کار خیر تمرکز قدرت و پول در مسیر منافع شخصی است.

رئیس سازمان اوقاف و امور خیریه خاطرنشان کرد:در امور خیر ما نزدیک به 900نیت در مورد کار خیر داریم، در جایزه علمی البرز نمونه آن را کاملا می بنیم که واقف برای علم و کارآفرینی هزینه کرده است و وقف امور در مسیر علم است، به همین منظور تقاضا دارم نیاتی که ما را به استقلال و قدرت بیشتر یعنی همان تولید بومی با اتکا به علوم نوجوانان و جوانان سوق می دهد دقت کنیم زیرا در ادامه استقلال اقتصادی را به همراه دارد.

خاموشی یادآور شد: ایران اسلامی سابقه درخشانی در امر خیر و موقوفات داشته است، برای نمونه سازمان اوقاف 1میلیون و 600بسته معیشتی در همین ایام کرونا در اختیار مردم قرار داده است که نه با بودجه سازمان بلکه با کمک مردم بوده است، همچنین نیازهای بهداشتی چون ماسک، دستکش و گان با کار خیر مردم تامین شد.

وی افزود: در حال حاضر 1200موقوفه در کشور ما ثبت شده که دارای رقبات میلیونی است که این نشانگر نگاه آینده نگری مردم از گذشته تا به امروز بوده است.

رییس سازمان اوقاف و امور خیریه بیان کرد: امور خیریه محقق نخواهد شد مگر با کمک خود مردم به همین منظور شوراهای خیر در استان ها ایجاد کردیم که مردم خود آنها را اداره کنند، ما در مورد رقبات و درآمدها سعی کردیم کار را به امین ها بسپاریم، در واقع در مورد اداره موقوفات تلاش کردیم امین ها کار کنند و ستاد کار کارشناسی انجام دهد.

انتهای پیام

حجت الاسلام احمد شرفخانی (رئیس مرکز امور خیریه سازمان اوقاف) در برنامه گفتگوی فرهنگی رادیو گفت وگو با موضوع مطالعه و ارزیابی نظام امور خیریه در ایران پیرامون پیشینه امور خیر در کشور آن را گره خورده با خلقت انسان عنوان کرد و گفت: چون انسان فطرتا اجتماعی خلق شده است در هر جامعه ای که همنوعش نیازی داشته باشد با نگاه نوع دوستی قدم برای رفع نیازش برداشته است.

وی با اشاره به دو نوع ساختار خیر و نیکی بیان کرد: در بررسی مبانی دینی می بینیم هر چیزی از جمله انفاق و احسان و بِرُ و وقف و زکات وخمس همه اینها ساختار نیکی و کار خیر دارند اما در ساختاری دیگر که امروز تعریف مصطلح جامعه ما است تعبیری روزانه و روزمره و خیرجاری است که امروز اتفاق می افتد و یک خیری است که صورت ماندگار است.

رئیس مرکز امور خیریه سازمان اوقاف و امور خیریه کشور با اظهار به اینکه در وقف باید اصل مال بماند، به تفاوت صدقه با وقف اشاره کرد و گفت: در صدقه می توانیم هم اصل مال را هزینه کنیم و هم از منافعش استفاده کنیم. اما در وقف اصل مال باید بماند و مردم از منافعش استفاده کنند و مانایی و ماندگاری و جاودانگی در ساختار وقف قرار گرفته است، اگر این نگاه را داشته باشیم، در ساختار وقف اصل این است که مدیریت، عین موقوفه را باید به نحو احسنت اداره کند یعنی اداره کرد متولی باید به سمتی باشد که از منافع این موقوفه به نحو احسنت نگهداری شود و این نگاه باید اقتصادی باشد.

شرفخانی خیر ماندگار را وقف عنوان کرد و افزود: آن چیزی که خیر و ماندگار است همین وقف است. اصل مال می ماند و از منافعش استفاده می شود اما در خیر جاری و خیر های روزمره به اصل مال وآن چیزی که است که طرف برای خودش در نظر می گیرد کمک به همنوع خودش برای رفعش و نیازش آن خودش هزینه می شود و یا به تعبیری از بین می رود اما در وقف این مانایی وجود دارد.

وی قدمت وقف در کشور را دیرینه خواند و گفت: براساس اسناد وقفی در سده 11 هجری و 1200 و1300 سال پیش وقف نامه هایی در کشور نوشته شده است قبل از آن هم سیره جاریه یا شیاع محلی نشان از وقف بودن املاک و یا مناطق می دهد اما در سال 1200 و خورده ای نزدیک به 1300 سال وقف نامه ای را در کشور مان مکتوب د اریم که به عنوان سند تمدنی کشور ما محسوب می شود و بی تردید نشان از آن است که این ساختار وقف و ساختار خیریه در کشور ما نهادینه شده بود حتی این سنت حسنه به شکلی بوده که برخی مناطق ملکی در تاریخ آن شهر پیدا نمی شد که بخرند تا وقف کنند چون مردم از یکدگر سبقت می گرفتند اما این ساختار وقف در دوره بعدی آسیب هایی دیده است و اوج و فرودهایی داشته است.

شرفخانی ادامه داد: اوج وقفی که ساختارمند و مانا طراحی شده در دوره صفویه است در دوره پهلوی اول و پهلوی دوم به تعبیری خیلی ضربه های سنگینی به ساختار وقف اتفاق افتاد؛ ساختار خیر از اول خلقت با انسان بوده است اما ساختار به صورت سازمانی و نهادی بر اساس یک مکتوب و به یک ساختار نهادینه شده در سال به تعبیری بیش از 1300 سال پیش به صورت مکتوب در کشور ما نشان از ساختار وقف دارد اما از سال 1337 به بعد ساختار خیریه یا همان بنیادهای خیریه نگاه کمک به همان نیازهای روزمره بوده است البته ما در تاریخ ایران قبل از آن هم به صورت ساختارمند همین اتفاق می افتد اما ساختار این نبوده است که به صورت مجوزی برایش صادر بشود اما در تاریخ می بینیم که بعضی آدم ها همین ساختار ها را داشته اند، بعضی از تجار و بازاری ها همیین ساختار را داشته اند یک بخشی اش با نگاه نوع دوست اتفاق افتاد اما یک بخشی قابل توجه ای در کشور ما با نگاه همان دینی شکل گرفته است.

رئیس مرکز امور خیریه سازمان اوقاف تصریح کرد: پیش از پیروزی انقلاب اسلامی آسیب جدی به مفهوم وقف به وجود آمد عمده آن به دوره پهلوی اول و پهلوی دوم بر می گردد این به تعبیری آثار منفی مهمتر از این نگاهی که که خود مردم و نخبگان به وقف پیدا کردند. در جامعه ما واژه وقف کلمه خوبی نیست اگر بشود واژه اش را جایگزین کنیم. در بخش نخبگانی ما ضربه خوردیم از طریق حاکمیت نخبگانی ضربه می خورند بعد از پیروزی انقلاب یک نهادی داشتیم این هم برپایه نظر شجاعانه حضرت امام شکل گرفت. حضرت امام موقوفات را به وقفیت خودش دستور دادند برگردد براساس این قانون اوقاف و ساختار اوقاف شکل گرفت. اما سازمان اوقاف به جای اینکه دو تا حرکت جدی انجام بدهد یکی احیای موقوفات قبلی و دیگری فرهنگ سازی درباره وقف؛ فرهنگ سازی کنار گذاشته شد به سمت احیای موقوفات رفته است، چون در دوره پهلوی برای مردم سند داده شده است یک سری درگیری با مردم است.

وی اظهار داشت: در دوره صفوی حاکمان خودشان در عرصه وقف امور خیریه ورود پیدا کردند ما اگر امروز در ساختار وقف و امور خیریه آسیب داریم چون قوانین ومقرارت مان ضعف جدی دارد و حاکمیت توجه جدی ندارد. حکمرانی به مفهوم ورود حاکمیت نیست حکمرانی هم حاکمیت حضور دارد هم به تعبیری نهادهای مدنی امور خیریه حضور دارد این دوتا کنار هم قرار بگیرند حاکمیت فعال شکل می گیرد.

شرفخانی در ادامه گفت: حتی در نظام آموزشی تا سال 93 مباحث مربوط به وقف مطرح نشده بود؛ در کشور ما ساختارهای مردمی از بین رفته اند به سمت ساختار حاکمیتی رفتند، در زمان رضا شاه موقوفاتی که مردم وقف می کردند خودشان نمی خواستند متولی باشند حتما در اختیار علما قرار می دادند در آن دوره رضا شاه دید بیشتر اموال موقوفی مدیرتش در اختیار علما است می خواست مبارزه با قدرت علما بکند در سال 1320 قانونی به مجلس آورد و وقف را خلاصه حاکمیتی کرد بعد از پیروزی انقلاب بخش قابل توجه موقوفات خودبه خود فاقد متولی یا مجهول تولی شدند خود اوقاف ماده پنجی در نظر گرفت که اوقاف می تواند عمومی که در اختیار او است از طریق مردم و هیئت امنا اداره کند و در حال حاضر برای موقوفاتی که خود سازمان اداره می کرد امین و هیئت امنا در نظر گرفته شده است.

حجت الاسلام شرفخانی با اظهار به اینکه دو نوع وقف انتفاعی و منفعتی داریم، عنوان کرد: موقوفاتی داریم که کسی وقف می کند تا دارالایتام، دارالقرآن، حسینیه، مسجد، درمانگاه، مدرسه یا حتی مرکز علمی بسازد و می گوید مردم بیایند از این مکان استفاده کنند. یعنی در اینجا نگاه اقتصادی نیست و بهره وری این است که این مکان به نحو احسنت مدیریت شود و مردم از این مکان به نحو احسنت استفاده کنند در این میان نقش موسسات خیریه و کار ارزشمندی انجام می دهند پررنگ است؛ مهمترین مسؤلیت های حاکمیت را موسسات خیریه در دست گرفته اند اما باید توجه داشت در موسسه خیریه هرکسی که می خواهد کاری انجام دهد اگر علم مدیریت خیریه را ندارد ورود پیدا نکند.

خبرنگار : راحله آجودانی

کلمات کلیدی: #رادیو #سازمان_اوقاف #گفتگو #وقف

1399 تمامی حقوق سایت متعلق به صدای جمهوری اسلامی ایران است

به گزارش خبرنگار فرهنگی شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ در آخرین روزهای پایانی سال به سر می بریم؛ سالی که با وجود کرونا، ضربه زیادی به رویدادهای فرهنگی هنری زده شد؛ به خصوص نمایش و تئاتر که به دلیل تمرینات نفس به نفس بازیگران و نزدیکی فاصله فیزیکی آن ها هنگام اجرا با تماشاگران، امکان ابتلا به این ویروس را زیادتر می کرد و به همین دلیل نمایش ها و نمایشخانه های بسیاری در طول سال به تعطیلی کشیده شد.

با این وجود جشنواره تئاتر فجر با رعایت همه پروتکل های بهداشتی و با ایجاد محدودیت های فراوان در هنگام تماشا، چراغ نیمه تاریک این هنر زنده را روشن نگه داشت و پس از آن هنوز هستند گروه های نمایشی که با عشق تئاتر و روشن ماندن همان چراغ امید، کماکان در این روزهای پایانی سال، در تماشاخانه های مختلف شهر تهران به اجراهای خود ادامه داده اند.

در ادامه این گزارش، مروری داریم به همه اجراهایی که کم کم به روزهای پایانی خود نزدیک می شوند.

مجموعه تئاتر شهر

گرگاس ها

حمیدرضا نعیمی، از پیشکسوتان هنر تئاتر این بار در طنزی سیاسی، نمایش گرگاس ها یا روز بخیر آقای وزیر را در سالن اصلی مجموعه تئاتر شهر از 9 بهمن ماه به روی صحنه برده است و تا 25 اسفندماه این نمایش کماکان به روی صحنه است. بهنام شرفی، بهنام نازی، رامین ناصر نصیر، کتانه افشاری نژاد، امیر کربلایی زاده، کامبیز امینی، رضا جهانی، دنیا فتحی و صالح لواسانی این بار نعیمی را در این نمایش به عنوان بازیگر همراهی می کنند.

در خلاصه این نمایش آمده است: وزیر داراییِ جدید، تصمیم می گیرد با تمامِ کسانی که فرارِ مالیاتی کرده یا دست به تخلفِ مالی زده اند برخوردِ قانونی کند. عمل به این تصمیم وقتی دشوار می شود که باید بسیاری از مقاماتِ ریز و درشت را تحتِ تعقیب قرار دهد .

ایوب خان

امیر دژاکام که در این سال ها در حال نوآوری و خلاقیت در اجراست، نمایش ایوب خان را در سالن چهارسو تئاتر شهر در حال اجرا دارد و 15 اسفند ماه این نمایش به پایان می رسد. این نمایش پیش از چهارسو، در پارک چیتگر و در فضایی باز و با استقبال تماشاگران اجرا شده بود.

ایوب خان گمشده است و پسر کوچکش امیر به دنبال پدرش می گردد . این خلاصه داستانی است که برای این نمایش رسانه ای شده است.

برونسی

نمایش برونسی به نویسندگی و کارگردانی مرتضی شاه کرم تا 20 اسفند در سالن سایه تئاتر شهر اجرا دارد. این نمایش که به زندگی شهید برونسی، از فرماندهان جنگ می پردازد، تا کنون با اسقبال خوبی از طرف تماشاگران روبرو شده است. مسعود شامی خاتونی نقش شهید را بازی می کند و در یکی از اجراهای اخیر این نمایش، پسر شهید برونسی میهمان ویژه این نمایش شده بود.

یاماها

کهبد تاراج، به عنوان نویسنده و کارگردان این نمایش را در سالن قشقایی تئاتر شهر تا 15 اسفندماه به روی صحنه دارد. مرجان قمری، لبخند بدیعی و مازیار سیدی بازیگران این نمایش هستند.

ورود ممنوع

در سالن های مختلف شهر، نمایش هایی در حال اجراست که گروه به دلیل محتوای نمایش، رده بندی سنی اعلام کرده اند و جای خوشحالی است که این اطلاع رسانی ها انجام می شود تا والدین مواظب حضور فرزندان خود در رفتن به نمایش باشند.

نوکر شیطان

فاطمه زمانی، نمایش نوکر شیطان را به نویسندگی رسول بانگین در مجموعه خانه هنر آبان تا 23 اسفندماه به روی صحنه دارد و دیدن این نمایش برای افراد زیر 18 سال ممنوع شده است.

این نمایش فضایی از یک قهوخانه را در اواخر دهه 50 و اوایل دهه 60 را نشان می دهد که افراد حاضر در آن از دیدگاه خود نسبت به زن ها سخن می گویند و افکار آن ها نسبت به اجتماع آن دوره و در طول نمایش متوجه خصومت هایی بین افرادی می شویم که سال هاست در یک محل با هم زندگی می کنند و درگیری زیادی هم داشتند و در روند داستان متوجه می شویم که تمام کارکترهای نمایش مرگ را به سخره می گیرند در حالی که بسیار به آنها نزدیک است و حضور فردی در بین آن ها که منجربه اتفاقی می شود که ...

بلوغ

میثم کرمی بلوغ را به نویسندگی مرضیه شاه دادی، در سالن استاد انتظامی خانه هنرمندان کارگردانی می کند. پروانه عیسوند و عرفان مهدیزاده، کرمی را به عنوان بازیگر تا 24 اسفند ماه همراهی می کنند.

لوزا دختر خانواده مدتی است جدا شده و نزد پدر آمده است. ساما پسر خانواده سرباز است. پدر خانواده معلم است. به واسطه ی حساسیتی که بر روی فرزندان خود نسبت به آسیبهای ناشی از جامعه دارد، درگیر چالش هایی در خانواده ی خود می شود و ... خلاصه داستانی است که برای بلوغ آمده است و این نمایش برای افراد زیر 18 سال ممنوع اعلام شده است.

این نمایش در بخش نمایشنامه نویسی 38 امین جشنواره بین المللی تئاتر فجر به عنوان اثر برگزیده انتخاب شده است.

چشم های بسته از خواب

مجتبی جدی این نمایش را از نوشته های محمد چرم شیر در تماشاخانه عمارت روبرو به روی صحنه برده است.

مرضیه فیلی و علیرضا لطفی زاده بازیگران این نمایش اند که تا 15 اسفند ماه اجرا دارد قرار است داستان فروپاشی یک خانواده را به نمایش گذارد که تماشای آن برای افراد زیر 15 سال ممنوع شده است.

قطع دست در اسپوکن

روژین کریم لو نوشته ای از مارتین مک دونا را در مجموعه تئاتر دیوار چهارم تا 27 اسفند ماه به روی صحنه دارد.

در خلاصه این نمایش آمده: مردی که 27 سال قبل دست چپش را از دست داده، برای پس گرفتن آن به اتاقی در هتل تارلینگتن می آید اما ... و دیدن این نمایش برای افراد زیر 15 سال ممنوع شده است.

باغ آلبالو

باغ آلبالو از نوشته های چخوف بارها و بارها توسط کارگردان های مختلف به روی صحنه رفته است و این بار امیرحسین رضایی این نمایش را در سالن شماره یک خانه نمایش مهرگان تا 18 اسفند ماه به روی صحنه دارد.

تماشای این نمایش برای افراد زیر 14 سال ممنوع اعلام شده است.

قصاص هنگام جنایت

جواد رحیمی نویسندگی و کارگردانی این نمایش را برعهده دارد که تا 27 اسفند ماه در سالن شماره یک خانه نمایش مهرگان اجرا دارند و اعلام شده که تماشای این اثر برای افراد زیر 14 سال ممنوع است.

در خلاصه آن آمده: من فقط زنمو می خوام، سوخته ولی زنمو می خوام. می خوایید قصاص کنید، می خوایید اعدام کنید خب زود باشید .

انجمن حمایت از قربانیان اسیدپاشی این نمایش را حمایت می کند و اعلام کرده که تمام عواید فروش این نمایش به قربانیان اسیدپاشی حاضر در این اثر تعلق می گیرد.

هولودومور

رها حاجی زینل، این نمایش را به نویسندگی علی صفری در عمارت نوفل لوشاتو تا 22 اسفند ماه کارگردانی می کند.

دیدن این نمایش برای افراد زیر 14 سال ممنوع اعلام شده است.

در خلاصه این نمایش آمده: هولودومور روایت خانواده دهقان اوکراینی است که در زمانه قحطی ساختگی توسط استالین، برای بقا تلاش می کنند .

هولودومور یا قحطی بزرگ اوکراین، یک قحطی در جمهوری شوروی سوسیالیستی اوکراین واقع در کشور اوکراین کنونی بود که در سالهای 1932 و 1933 توسط دولت اتحاد جماهیر شوروی به دستور ژوزف استالین ایجاد شد و منجر به مرگ بین 2٫2 تا 10 میلیون شهروند اوکراینی شد . گفته می شود که استالین این قحطی را برای از بین بردن جمعیت دهقان اوکراین ایجاد کرد تا بدین ترتیب جلوی جنبش میهن پرستی اوکراین را بگیرد و آن را سرکوب کند .
بسیاری از تاریخ نگاران هولودومور را به عنوان یکی از بزرگترین نسل کشی های تاریخ و بزرگترین کشتار در طول زمان صلح به شمار آورده اند .

شمارش معکوس

محمد کاظم تبار این نمایش را به نویسندگی رسول نقوی تا 15 اسفند ماه در سالن تماشاخانه مهر حوزه هنری به روی صحنه دارد. سامان شکیبا، آساره هداوند و علی حیدری در این نمایش بازی می کنند.

سال آخر نذر آرزوست، رضا برای این روز برنامه های ویژه ای داره و آرزو، آرزو می کنه که جلوی رضا شرمنده نشه .

خلاصه ای است که برای این نمایش آمده است.

اتول سورون

شهروز دل افکار روایتی کمدی از ورود اولین اتومبیل در زمان قاجار را به روی صحنه آورده است.

باقر سروش این متن نمایشی را نوشته و تا 27 اسفندماه در سالن سمندریان مجموعه ایرانشهر در حال اجراست.

انتهای پیام/

به گزارش خبرگزاری مهر ، جلسه کارگروه ساماندهی مد و لباس کشور با حضور معاون امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و اعضای کارگروه، صبح سه شنبه 12 اسفندماه درساختمان معاونت امور هنری برگزار شد.

در این جلسه سیدمجتبی حسینی؛ معاون امور هنری و رئیس کارگروه مد و لباس کشور، مرضیه شفاپور؛ دبیر کارگروه، پویا محمودیان؛ معاون صنایع دستی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی، ابوالقاسم شیرازی؛ رئیس انجمن اتحادیه تولیدکنندگان و فروشندگان پوشاک، نمایندگان وزارت آموزش و پرورش، صنعت و معدن و صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران حضور داشتند.

در این جلسه مقرر شد جلسات کارگروه مد و لباس کشور با حضور اعضای کارگروه، به طور مستمر هر سه ماه یکبار برگزار شود و نمایندگان دستگاه ها و نهادهای عضو کارگروه، تکالیف و وظایف دستگاه خود را براساس مصوبات کارگروه پیگیری و اجرایی کنند.

سیدمجتبی حسینی؛ معاون امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت: براساس قانون ساماندهی مد و لباس مصوب سال 1385، کارگروه ساماندهی مد و لباس کشور تشکیل شد و دبیرخانه کارگروه در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ایجاد شد. بنابراین دستگاه ها و نهادهای عضو کارگروه موظفند موضوع و مصوبات را در دستگاه خود پیگیری کنند.

حسینی افزود: تقویت نهادهای خصوصی از اولویت ها و مفروضات معاونت امور هنری است؛ اما واگذاری و تفویض مسؤولیت ها به معنی انحصار امور در یک بخش نیست.

حسینی در ادامه گفت: در کارگروه ساماندهی مد و لباس کشور، ساماندهی طراحی مورد نظر است و ضرورت دارد که حوزه طراحی، محور برنامه های کارگروه باشد. در این جلسه، مرضیه شفاپور؛ دبیر کارگروه ساماندهی مد و لباس کشور گزارشی از فعالیت های کارگروه در یک سال گذشته و جشنواره ای حوزه مد و لباس ارائه کرد. نمایندگان وزارت آموزش و پرورش و صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران نیز گزارشی از تکالیف دستگاه های خود براساس مصوبات کارگروه ارائه کردند.

کد خبر 5160839

مریم علی بابایی

به گزارش ستاد خبری جشنواره نمایش عروسکی، سید محمد مجتبی حسینی، عصر دیروز، سه شنبه 12 اسفند ماه با حضور در دبیرخانه هجدهمین جشنواره نمایش عروسکی تهران – مبارک، با اعضای ستاد برگزاری این جشنواره دیدار کرد و جشنواره نمایش عروسکی را یکی از درخشان ترین جشنواره های تئاتری کشور دانست که از نظر هنری و تاثیرات اجتماعی، رویداد مبارکی است.

در این دیدار که با حضور قادر آشنا مدیرکل هنرهای نمایشی، مدیران بخش های گوناگون جشنواره نمایش عروسکی و رضا بصیرت، مدیر انجمن هنرهای نمایشی برگزار شد، معاون هنری، گفت: در طول سال تعداد زیادی جشنواره برگزار می شود که از میزان ده تا صد در درصد حمایت معاونت هنری برخوردار می شوند. به همین دلیل در حوزه مدیریت خود، بررسی عملکرد این جشنواره ها را در دستور کار قرار داده ایم.

او ادامه داد: اگر چند جشنواره مورد اقبال داشته باشیم، یکی از آنها عروسکی است که به لحاظ هنری و تاثیرات اجتماعی، رویداد مبارکی است.

حسینی، با تایید این نکته که شکل فعلی جشنواره عروسکی که تولید محور است، درعین کمک به جریان تولید و اجرای نمایش عروسکی می تواند از آسیب های این جشنواره هم به شمار آید،تاکید کرد که این شکل برگزاری می تواندتغییر کند به این معنا که جشنواره عروسکی نیز با رونق گرفتن اجراهای عمومی در طول سال در سراسر کشور می تواند همانند جشنواره کودک و نوجوان برآیند اجراهای عمومی آثار در طول سال باشد.

این مدیر هنری درباره احیای دفتر تئاتر عروسکی در اداره کل هنرهای نمایشی توضیح داد: ایجاد نهاد، لزوماًبه این جریان کمکی نمی کند بلکه تعدد نهادها می توانند مخاطره بیشتری هم داشته باشند. بنابراین به جای ایجاد و افزایش نهاد، باید ایجاد برنامه کنیم.

حسینی با بیان اینکه که کرونا فرصتی برای بهره گیری از ظرفیت های فضای مجازی فراهم کرده است، افزود: این فضا بخشی از کمبود اماکن ما را جبران کرد و بعد از کرونا هم باید از این ظرفیت استفاده کنیم ولی این موضوع نباید مانع نگاه به ایجاد زیرساخت ها شود.

او با تاکید بر لزوم مشارکت گرفتن از دیگر نهادها در زمینه گسترش نمایش عروسکی خاطرنشان کرد: تئاتر عروسکی به دلیل اشتراکاتی که با حوزه تربیت و پرورش دارد، می تواند از ارتباط با این حوزه هم استفاده کند و در این راستا می توان با بهره گیری از ظرفیت سامانه شاد ، دانش آموزان را از کودکی با تئاتر آشنا کرد.

حسینی گفت: اگر بتوانیم نهادهای مشارکت را شناسایی کنیم، بنده این موضوع را به عنوان یک دغدغه در هر سطحی پیگیری خواهم کرد.

معاون هنری در بخش پایانی سخنان خود خواستار آسیب شناسی جشنواره ها شد و توضیح داد: عموما بیشتر انرژی ما صرف خوب برگزار شدن جشنواره ها می شود و همین موضوع باعث شده نگاه تحلیلی بعد از جشنواره، مورد غفلت قرار گیرد اما این تحلیل برای تصحیح اشتباه ها و پیدا کردن مسیر درست به ما کمک می کند و سبب می شود دوره های بعدی را بهتر برگزار کنیم.

قادر آشنا، مدیرکل هنرهای نمایشی نیز در سخنانی از تلاش دبیرخانه جشنواره نمایش عروسکی قدردانی کرد و این جشنواره را کم دردسرترین و بی حاشیه ترین رویداد این اداره خواند.

او با اشاره به به بهره گیری از ظرفیت فضای مجازی در برگزاری این جشنواره ادامه داد: افتخاری است برای معاونت هنری که در دوران کرونا فعالیت های هنری ما به حاشیه نرفته است.

آشنا با ابراز خشنودی از استقبال تماشاگران از آثار جشنواره عروسکی افزود: بازدید کنندگان جشنواره عروسکی از فجر بیشتر شده است چون آن تجربه را پشت سر گذاشتیم.

او یادآوری کرد: با اینکه برگزاری این جشنواره در فضای مجازی مخالفانی داشت ولی حالا آن مخالفان، خود از موفقیت جشنواره سخن گفته اند.

مدیر کل هنرهای نمایشی در پایان گفت: خوشحالیم که شرمنده هنرمندان شرکت کننده در جشنواره عروسکی نیستیم. شعار نمی دهیم ولی اولویت مان در پرداخت ها، پرداخت به هنرمندان بوده است.

در ادامه مهدی حاجیان، دبیر اجرایی جشنواره نیز ابراز خوشندی کرد که در این دوره، بعضی از بخش های جشنواره مانند کارگاه های آموزشی، پژوهش و ... بار دیگر مورد توجه قرار گرفته است. بویژه اینکه این کارگاه ها عموما با استقبال فعالان تئاتر عروسکی در استان ها رو به رو شده است.

او توضیحاتی درباره بخش های گوناگون این دوره از جشنواره ارایه کرد و افزود: تلاش برای ارتباط تنگاتنگ با تمام مخاطبان و گروه ها از جمله موضوعات مورد تاکید ما بود. ضمن اینکه تمام امور اجرایی جشنواره به فضای مجازی منتقل شد.

حاجیان خاطرنشان کرد: در برگزاری جشنواره امسال به جهت شرایط ویژه اقتصادی به خودمان بیشتر سخت گرفتیم و از تمام هزینه های غیر ضروری چشم پوشی کردیم و تنها بخشی که هیچ خساستی نشان ندادیم، مرتبط به هنرمندان و کمک هزینه ها و جوایز است.

امیر عابدی مدیر بخش عکس، میترا کریمخانی، رییس انجمن نمایشگران عروسکی خانه تئاتر سامان خلیلیان، مدیر بخش خیابانی و محیطی و محسن حسن زاده، مدیر روابط عمومی جشنواره نیز توضیحاتی درباره بخش های مربوط به خود ارایه کردند.

نبودن جریان مستمر در نمایش عروسکی، تنوع تولیدات نمایشی در پی همه گیری کرونا و بهره مند شدن استان ها از تئاتر مرکز، از جمله محورهای سخنان آنان بود.

به گزارش هنرآنلاین به نقل از روابط عمومی دفتر موسیقی، آلبوم های حماسه عشق به آهنگسازی محمد فرمانیان و صدای فاروق کسمایی، آلبوم در بهاران با صدای امیر اثنی عشری که بازخوانی تعدادی از آهنگ های قدیمی است، در خلوت روشن به آهنگسازی عباس وحیدی فر، به رنگ نوا به آهنگسازی رادمان توکلی از جمله آثاری هستند که در این دو هفته مجوز انتشار گرفتند.

همچنین تک آهنگ دریا به خوانندگی حسین علیشاپور و آهنگسازی علی مومیوند از جمله تک آهنگ هایی است که در این دو هفته مجوز انتشار گرفته است. برای این آثار فقط مجوز انتشار صادر شده و زمان انتشار آن در اختیار مالک اثر است.

به گزارش خبرنگار ایلنا، پیرو تصمیم وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مبنی بر واگذاری انجمن موسیقی به بخش خصوصی و تبدیل آنها به موسسات فرهنگی هنری، علی مغازه ای (مستندساز و پژوهشگر موسیقی) یادداشتی را در اختیار ایلنا گذاشته که در پی می آید.

علی مغازه ای نوشته است:

سعدی باب اول گلستان در عدل و تدبیر و رای می نویسد: یکی بر سر شاخ، بن می برید/ خداوند بستان نگه کرد و دید/ بگفتا گر این مرد بد می کند/ نه با من که با نفس خود می کند

امروز در مدیریت موسیقی کشور همچون گذشته تصمیمات خلق الساعه و مشکل آفرین کم نیست اما شاهکاری در جریان است که نه تنها دل منتقدان و در واقع مغضوبان نظام اداری موسیقی که روح دوستان و نزدیکان و همکاران تصمیم گیران و مدیران را هم آزرده خاطر و نگران می کند. از مدت ها پیش مطرح شده بود که معاوت هنری و انجمن موسیقی وزارت ارشاد بنای آن دارند که در تشکیلات خود دست به کاهش تصدی گری بزند و بخشی از امکانات خود را تحت عنوان زیبای کوچک سازی دولت به نهادهای مردمی واگذار کند. این گزاره در مقام نظر و بیان بسیار میمون است و امیدبخش. اما درست وقتی پای عمل می رسد می فهمیم که نه تنها هیچ واگذاری در کار نیست که یک بازی بیهوده و شاید خطرناک در پیش است. چگونه؟ با توضیحی کوتاه عرض می شود.

بر اساس اسناد رسمی دولتی در لوایح بودجه ی کشوری، پوشیده نیست وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی همواره بخش عمده ای از بودجه ی نسبتاً محدود خود را در بخش ترویج فرهنگ و آداب سنتی مذهبی صرف می کند و آن بخش اندک تر بودجه ی هنری نیز در میان انبوه شاخه های هنری بودجه بندی می شود. در حوزه ی موسیقی، معاونت هنری در دو نهاد یا ساختار زیر مجموعه ای خود، یعنی دفتر موسیقی و انجمن موسیقی به طراحی و اجرای و هزینه کرد بودجه ی فعالیت های موسیقی در کل کشور اقدام می کند. بر اساس تقسیم کار میان این دو اداره، فعالیت های عمده یا اصلی دفتر موسیقی در امور اداری و صدور مجوزها و نظارت و به طور کلی نرم و بخش فعالیت های اجرایی و عملیاتی یا سخت نیز زیر نظر انجمن موسیقی بوده است. از نظر مالی و عملیاتی بخش عمده ی هزینه ی پرسنلی و اداری و بودجه ی تخصیصی وزارت ارشاد در دفتر موسیقی صرف می شود و در مقابل انجمن موسیقی با وجود گستردگی حجم کاری و محدودیت منابع و نیروی انسانی سازمانی، سهم اندک و ناچیزی در هزینه ی منابع مالی در چارت اداری و پرسنلی معاونت هنری و حوزه ی عملیاتی خود دارد.

مثلاً برگزاری جشنواره های مختلف دولتی با مجوز و مطابق برنامه های دفتر موسیقی اما با مسئولیت اجرایی انجمن موسیقی صورت می پذیرد.

بسیاری از اقدامات و تصمیمات درباره موسیقی و هنرمندان موسیقی در دفتر موسیقی طراحی یا برنامه ریزی می شود که همواره هرگونه نارضایتی هنرمندان موسیقی کشور دقیقاً به عملکرد و روال و ساختار بروکراتیک و فکری حاکم بر این اداره یعنی دفتر موسیقی وارد آمده است و در مقابل انجمن موسیقی عموماً به عنوان نهادی قابل اعتماد، محل مراجعه ی مستقیم هنرمندان موسیقی برای بیان و ابراز مشکلاتشان به مدیران دولتی در سراسر کشور بوده است.

حال گویا با نظر داشت مشکلات هنرمندان با ساختار اداری در وزارت ارشاد اسلامی، تصمیم بر آن است تا اموری که توسط انجمن موسیقی در سرتاسر کشور انجام می شده، به موسساتی محول شود که توسط تعدادی از هنرمندانی در شهرهای کشور به ثبت رسیده باشند. از این رو در هر استان از چند هنرمند که گویا در بیشتر مناطق از قبل انتخاب شده اند، خواسته شده که به اتفاق یکی دونفر از دوستانشان موسسه ای به ثبت برسانند تا امور دفاتر انجمن موسیقی به آنان تفویض یا واگذار شود.

اول باید گفته شود که با رجوع به سوابق پیداست وزارت ارشاد در حال حاضر برخلاف گذشته، بودجه ی چندانی هم برای دفاتر انجمن موسیقی صرف نمی کند و این انجمن ها در طول سالیان اخیر معمولاً توسط عموم هنرمندان موسیقی مناطق و شهرهای مختلف اداره می شده است که برخی از آن ها عملکرد بسیار موفقی داشته اند و برخی نیز ضعیف ظاهر شده اند؛ اما در مجموع و به طور نسبی، این انجمن ها عملکردی مناسب و شایان حمایت و تشویق داشته اند.

حال قرار است درست در ماه های پایانی دولت، تمام این شعبه های استانی انجمن موسیقی که در شهرهای سرتاسر کشور در طول چهار دهه به زحمت گسترده شده بودند، طی یک عملیات ضربتی برچیده شوند و سپس چند هنرمند که ممکن است نه صلاحیت داشته باشند و نه از توانمندی لازم برخوردار باشند، جانشین این شبکه مویرگی گسترده با نام انجمن موسیقی شوند. شبکه ای که با صدها شعبه در کل کشور با صرف انرژی و بودجه ی عمومی و ملی تاسیس و دایر شد و در طول زمان به توانمندی نسبتاً مناسبی هم رسید.

به نظر می رسد شخص یا اشخاصی که هویتشان بر ما مشخص نیست و گویا ساکن در اتاق های نامرئی هم هستند، بدون کار کارشناسی و صرفا برای اثبات عمل به شعار اجرای بندهایی از قوانین برنامه های توسعه و سایر قوانین مصوب دوایر قانون گذار، می خواهند با حذف بازوهای توانمند انجمن های موسیقی در کشور، کاهش تصدی گری دولت در وزارتخانه ی فرهنگ و ارشاد اسلامی را به اثبات برسانند، غافل و فارغ از اینکه عمل و تصمیمشان چه نتایج زبانباری برای آینده بر جای می گذارد. .

اما اینان چرا در امر واگذاری بخشی از مسئولیت های دولتی، تنها نهاد اجرایی را که از قضا و البته به همت برخی مدیران و با همراهی کارکنان محدود آن نهاد و هنرمندان شهرهای مختلف فعالیت چشمگیری در موسیقی نواحی ایران داشته و به خصوص در چند دوره و از آن جمله در زمان حضور علی ثابت نیا آخرین رییس انجمن که چند روز پیش با اعتراض از سمت خود استعفا کرده است، عملکرد نسبتاً موفقی هم داشته را به بخش خصوصی واگذار می کنند و آن بخش نرم را که با عملکردهای ضعیف و گاه پر از خطا و قصور خود همواره محل انتقاد و دلخوری و حتا قهر هنرمندان موسیقی بوده است، برای خود نگاه می دارند؟ چرا با واگذاری بخش اجرایی انجمن های موسیقی به شرکت های محدود، آتش را به خرمن هنرمندان موسیقی نواحی ایران می افکنند، اما قدرت تصمیم گیری درباره سرنوشت آنان را باز در دستان خود نگاه می دارند؟

این چه نوع کاهش تصدی گری و حمایت از هنر و هنرمند است که کنترل و سرنوشت و آینده شان همچنان در دستان مدیران دفتر موسیقی باشد و اجرای منویات مدیران در هر شهر به دست چند نفر در غالب یک موسسه سپرده شود که ممکن است دست کم در برخی مناطق به دست افراد کارنابلد و احتمالاً ناتوان و حتا در مواردی اشخاص ناصالح بیفتد.

پرسش های بسیار وجود دارد اما در اینجا می پرسم چرا برخی از مدیران تا این اندازه در تصمیمات خود متعصبند؟ چرا تا این حد خطاپذیرند؟ یا خدای ناکرده غرضی با هنرمندان دارند؟ چرا نمی خواهند به این بیاندیشند که عملکرد امروزشان فرداها را به خطر تباهی می کشاند؟ چرا به جای دادن اختیار به هنرمند، او را به میدان دشمنی یا رویارویی با هنرمندان هم صنف خود در شهر و دیار خود می افکنند؟

باید بدانند که از فردای روزی که موسسه های خانوادگی مسئولیت اداری در استان ها و شهرهای کشور به دست بیاورند، هنر و هنرنمایی جای خود را به دشمنی و کینه جویی خواهد سپرد، و بدانند که آینده هنر با چنین سیاستی به آینده منطقه چال میدان تهران در دوران قاجار شباهت خواهد یافت. دست آخر هم که مدیران آینده باید ابتدا به آتش نشانان متوصل شوند و نخست شراره های آتش را خاموش کنند تا باز آیندگان بیایند و به بازسازی خرابی ها بپردازند تا این بار که آیندگان هنوز در راه رسیدند، بلکه بتوانند کار کنند.

برتراند راسل می گوید: کسانی که نمی خواهند به باورهایشان شک کنند، متعصب هستند؛ کسانی که نمی توانند، احمق هستند و کسانی که می ترسند، بردگان هستند!

حال ما باید تکلیفمان را روشن کنیم که آیا آزاده ایم و دلسوز فرهنگ و هنر و دوستدار کشورمان و آینده آن یا یکی از اعضای این سه گروه از انسان هایی که راسل آن ها را دسته بندی و شناسایی کرده است. آیا نباید باور کنیم که گروهی در ساختار نظام اداری معاونت هنری برشاخه نشسته بن می برند؟ روی سخنم با مدیران است که لطفاً جلوی تصمیمات غلط را بگیرید و اگر خواستید آزادوار عمل نمایید، به جای واگذاری انجمن موسیقی به موسسات خصوصی، اختیارات دفتر موسیقی را به هنرمندان بسپارید.

سیدمهدی موسوی تبار،روزنامه نگار: تیزر یک قطعه موسیقی به نام تهران توکیو از ساسی مانکن در صفحه شخصی اش منتشر شده است. نزدیک به 6 میلیون نفر از این تیزر 28 ثانیه ای بازدید کرده اند. حدود 120 هزار کامنت زیر این پست دیده می شود که اکثر آنها تعریف و تمجید از این قطعه است و در میان آنها بازیگران و چهره های مشهوری دیده می شوند که داخل ایران فعالیت می کنند و در پست ها و استوری های خودشان از اخلاق و هنر فاخر و توجه به نسل های جدید می گویند.

این قطعه با حضور یک ستاره مشهور فیلم های پورن و بازسازی سکانس معروف فیلم ابد و یک روز ساخته شده است. باتوجه به اسم قطعه، احتمالا بخش های دیگری از آن در توکیو ساخته شده و مانند اکثر قطعات ساخته شده توسط ساسی، ملغمه ای است از الفاظ رکیک و اسامی مخرب یا مواد مخدر و بعضی ارجاعات گل درشت سیاسی و بی فایده. مساله عجیب، تلخ و مهم اما واکنش های مثبت و دفاعیات غیرقابل توجیه بخش اعظمی از مردمی است که در داخل ایران زندگی می کنند و با استدلال همه باید فرصت فعالیت داشته باشند زیر پست تیزر قطعه جدید ساسی، از آن دفاع می کنند. آنهایی که خودشان فرزند دارند، اما آنقدر مطالعه ندارند که بدانند در همه جای جهان، قانون دربرابر محتواهای غیراخلاقی و به طور خاص پورن از کودکان و نوجوانان دفاع می کند و حتی در آزادترین کشورها هم از حریم کودک و نوجوان به شدت و قاطعانه دفاع می شود.برخی معتقدند باید بین قطعه موسیقی و نماهنگ آن تفاوت قائل شد و گروهی دیگر اما ارائه توام آن توسط خواننده را آگاهانه و حساب شده می دانند و مرزی بین صدا و تصویر این قطعات قائل نیستند. فارغ از این تحلیل ها در فرم اما بهتر است کمی به صورت مساله بپردازیم.

یک خواننده جوان که در دهه80 و به همراه گروهی از دوستانش، قطعاتی را تولید و در شبکه های فارسی زبان پخش می کرد، آنقدر محبوب شد که برای یکی از کاندیداهای انتخابات پرسروصدای 88 قطعه مخصوص تولید و حتی از او حمایت کرد. پس از مدتی و درحالی که چندان در داخل موفق نبود، مهاجرت کرد و بعد از تولید و پخش قطعات مختلف، در سال 97 و با آهنگ جنتلمن مجددا مشهور شد و شنیده شدن میلیونی این قطعه در داخل دوباره او را سر زبان ها انداخت و تغییرات مالی و جایگاهی مثبت برایش رقم زد. استقبال از این آهنگ از طرف کودکان و نوجوانان به حدی بود که حتی پای آن به مدرسه هم باز و به مناسبت روز معلم! از بلندگوی برخی مدارس پخش شد؛ اتفاقی که منجربه تغییر چند مدیر مدرسه شد و این خواننده ادعا کرد حتی استعفای وزیر آموزش وپرورش هم به آهنگ او ربط دارد.

ساسی اسفند سال گذشته و همراه با تعدادی از خوانندگان مشهور آن طرفی به عربستان سعودی رفت و اصرار داشت که پس از انتشار آهنگ دکتر در روزهای ابتدایی کرونا، کارنامه خود را سیاه و سیاه تر کند. دریافت پول از سعودی ها هم با واکنش های اغلب منفی مواجه شد، اما قطعه دکتر ش با نمایش عریانی بیشتر و ابتذال در کلام و ملودی طرفدارانی هم در داخل داشت. تعداد این طرفداران البته نسبت به جنتلمن کمتر شده بود، اما همچنان غالب این هواداران، کودکان و نوجوانان و درنهایت دانش آموزان بودند. آنهایی که سهمی از موسیقی داخلی نداشتند و آنچه در حوزه موسیقی برایشان در شبکه های پویا و نهال پخش می شد، چیزی شبیه به شوخی بود. گروهی دیگر مثل همیشه قائل به محدودکردن فضای مجازی و اینستاگرام بودند و خبری از واکاوی و بررسی فنی و ارائه راهکارهای همراه با مطالعه و نه احساسی، نبود.

دست به دامن ابتذال

موسیقی در داخل و خارج از کشور اوضاع خوبی ندارد و کارشناسانش معتقدند پول، این وضعیت را به وجود آورده است. بنگاه های شرط بندی، برای کسب درآمد بیشتر هر کاری می کنند و نشان دادند که هم می توانند خوانندگان مشهور آن طرفی را جذب کنند و هم خوانندگان دسته چندم داخلی را. حالا و پس از حضور یک ستاره پورن در کلیپ تازه ساسی، عده ای می گویند همه اینها می تواند قطعاتی از یک پازل بزرگ باشد که هدفش درنهایت جذب دنبال کننده های بیشتر و درپی آن، کسب درآمدهای هنگفت باشد. اما سوال اصلی این است که در حوزه و بازار موسیقی داخلی ما چه اتفاقاتی افتاده است که قطعات ضعیف و مبتذلی مانند دکتر و تهران توکیو ساخته می شود و خیال سازندگانش هم راحت است که در داخل ایران با استقبال مواجه می شوند. نکته جالب اما اینجاست که مدیران موسیقی ارشاد ادعا دارند که در ارائه مجوزها سعی کرده اند به نیازهای نسل جدید توجه کنند و با تسامح به برخی ترانه ها و تنظیم جواز بدهند. قطعه تازه ساسی مانکن، یک ابتذال کامل است و مخاطب آگاه، این سوال جدی و ترسناک را از خودش دارد که قدم بعدی این مسیر چیست و کجاست؟ خانواده ها قرار است خودشان را برای چه پدیده تازه ای آماده کنند؟ آیا تنها راه چاره به قول مدیر شبکه پویا، شکایت از این خواننده است؟ آیا این مدیر و مدیران دیگر نباید پاسخگوی وضعیت فعلی موسیقی و سلیقه کودکان و نوجوانان ما باشند؟ الان دیگر صرفا مساله ابتذال کلام و ریتم در میان نیست و پای مسائل جنسی و آموزش و الگوسازی های غیرمستقیم و مستقیم در میان است. بازی ترویج بی بند و باری و تبلیغ آن با استفاده از ستاره های مشهور پورن، درنهایت به ضرر این خواننده و دست اندرکاران پشت پرده تمام می شود، زیرا سابقه تاریخی ایرانیان نشان می دهد برخلاف آنچه در رسانه های مجازی و ماهواره ای مطرح می شود، نسبت به این موضوع، هنوز هم حساسیت های زیادی وجود دارد و تحلیل درستی از آن سو نسبت به جامعه ایرانی وجود ندارد.

درنهایت شاید گفتنش تلخ باشد، اما داستان این است که یک جوان که در داخل ایران مشهور شده و رشد کرده، می تواند با انتشار یک قطعه درطول سال، چنان فضا را آلوده و پیچیده کند که ده ها دستگاه و رسانه مرتبط و غیرمرتبط به آن واکنش نشان دهند و درنهایت به یک تصمیم قاطع و منطقی نرسند. ساسی مانکن در سه سال اخیر، سه قطعه جنجالی منتشر کرده که هر سه آنها پرطرفدار و محبوب بوده و در این سه سال، اتفاق خاصی برای مقابله فرهنگی و موسیقایی با او نیفتاده است.

گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری دانشجو- رعنا مقیسه؛ بهمن و ماه های منتهی به آن فصل هنر است. فجر و جشنواره هایش بهانه ای است برای روشن شدن چراغ سینما و تئاتر و شعر و موسیقی و البته هنر های تجسمی. جشنواره هایی که هرچند هر کدام مخاطب ویژه ای دارند، اما سال هاست که زیر سایه جشنواره فیلم فجر کمتر دیده و شنیده می شوند. تئاتر هم از این سایه سنگین دور نمانده است. جشنواره تئاتر فجر البته چندین دوره است که کم فروغ و دور از شکوه سال های گذشته اش برگزار می شود. سال هایی که در دهه هشتاد با حضور بزرگانی مثل بهرام بیضائی و حمید سمندریان جشنواره تئاتر فجر رونق و درخشش دیگری داشت.

این سال ها، اما به نظر می رسد که جشنواره تئاتر فجر روی ریل نزول افتاده و عوامل مختلفی هوای تازه را از تئاتر گرفته است. علاوه بر آن شیوع کرونا در سال 99 هنر و اهالی آن و البته تئاتر را کمرنگ و شکندده کرد. تعطیلی سالن ها و اجرا ها و نبود هیچ برنامه ای برای حمایت از تئاتر در طول مدت تعطیل شدن تمام و کمالش باعث شد که عملا جز در مقاطع بسیار کوتاه و کمرنگی تئاتر به معنای واقعی تعطیل شود.

چراغی که روشن ماند

با وجود سال سختی که بر تئاتر گذشت، اما مسئولان جشنواره فجر برای حمایت از گروه های تئاتری و روشن نگاه داشتن چراغ تئاتر تصمیم به برگزاری جشنواره گرفتند. جشنواره ای که کم فروغ تر از هر سال برگزار شد. قبل از برگزاری جشنواره اظهار نظرات مختلفی درباره برگزاری یا عدم برگزاری آن از سوی اهالی تئاتر شنیده می شد. گروهی معتقد بودند که به دلیل سالی که بر تئاتر گذشته برگزاری جشنواره، جایگاه آن را تنزل خواهد داد و برخی دیگر عقیده داشتند که جشنواره در این شرایط میتواند باعث پویایی تئاتر باشد و از نظر مالی هم حمایتی از تئاتر محسوب شود. با همه این ها حالا و بعد از گذشت چند هفته از اختتامیه جشنواره می شود ارزیابی دقیق تری از جشنواره تئاتر سی و نهم داشت.

کهبد تاراج نویسنده، کارگردان و بازیگر تئاتر درباره برگزاری جشنواره سی و نهم می گوید: برگزار شدن جشنواره امسال محسناتی داشت که بر معایبش می ارزید؛ چیزی حدود هفتاد درصد گروه های شهرستانی موفق شدند کارشان را در جشنواره ارائه بدهند و در شرایطی که در یکسال اخیر کار نکرده بودند، بودجه بگیرند. انجمن نمایشی های شهرستان بودجه چندانی ندارند و این جشنواره ها هستند که می توانند به این گروه ها کمک کنند و آن ها را زنده نگه دارند.

به هر حال اجرای تئاتر به لحاظ بیماری کرونا و درگیر شدن افراد خطر دارد، اما از سوی دیگر ما نمی توانیم تئاتر را متوقف کنیم و نمی توانیم بگوییم که به صورت کامل به سمت پلتفرم ها و تئاتر آنلاین برود. چون نفس تماشاگر در تئاتر مهم است و تمام هم و غم ما این است که تماشاگر تئاتر را ببیند. من فکر می کنم برگزار شدن جشنواره فجر امسال با وجود ایراداتی که داشت بهتر از برگزار نشدنش بود.

محمدرضا ایمانیان بازیگر تئاتر و عضو کانون روابط عمومی خانه تئاتر در همین باره معتقد است: اگر بخواهیم صادقانه به جشنواره فجر سال 99 نگاه کنیم باید بگوییم این جشنواره فارغ از بحث کیفی و کمی، صرفا برگزار شد که ما سالی را بدون جشنواره تئاتر فجر نداشته باشیم. می توانم بگویم که در سالی استثنائی برای همه اقشار جامعه، دولت در حوزه فرهنگ و هنر تصمیمی استثنائی نگرفت و خواست باز هم به شیوه عادی جشنواره را برگزار کند.

اگر دلیل برگزاری جشنواره کمک به گروه های نمایشی بود می شد بودجه جشنواره را به گروه های نمایشی اختصاص داد و گروه ها یک اثر را به جشنواره بدهکار باشند. اما از آنجایی که قانونی وجود دارد که اگر بودجه ای که تعریف مشخصی دارد در جایگاه خودش تعریف نشود باید دوباره به خزانه برگردد، بالاجبار جشنواره را برگزار کردند که بتوانند با این بودجه کمکی به تئاتر کنند.

حکایت جشنواره ای که در شان تئاتر نبود

جشنواره های فجر امسال به دلیل شرایط خاصی که کرونا ایجاد کرده بود، تغییراتی در شیوه برگزاری همیشه خود ایجاد کردند. جشنواره تئاتر فجر سی و نهم به صورت نیمه حضوری برگزار شد. در هفته های متنتهی به اغاز جشنواره، اعلام شد که در چند سالن امکان حضور پنجاه درصدی تماشاگران وجود دارد. علاوه بر آن نمایش ها از طریق سه پلتفرم تیوال، نمایش نت و تلوزیون تئاتر ایران قابل مشاهده بود و البته جشنواره اعلام کرده بود که بستر اصلی نمایش آثار همین سه پلتفرم هستند. این شیوه جدید الزاماتی را به دنبال داشت که باید برای برگزاری خوب جشنواره تئاتر فجر برنامه ریزی می شد. با این وجود، اما آنچه اهالی تئاتر می گویند حکایت دیگری است.

بیشتر بخوانید؛ اهالی تئاتر به چشم مسئولین نمی آیند

محمدرضا ایمانیان درباره انتقادات و ایراداتی که به جشنواره امسال وارد است می گوید: جشنواره امسال به صورت افلاین برگزار شد و فیلم های ضبط شده در یک بازه زمانی پخش می شد. برای من جالب است که آقای مسافر آستانه به عنوان دبیر جشنواره، که البته از منظر جایگاه حقیقی یکی از اهالی خوب و مدیران شریف تئاتر هستند، عنوان کردند که تمام برنامه ریزی های جشنواره امسال برای شیوه آفلاین بود، اما در چند هفته مانده به جشنواره شرایط شیوع کرونا نشان داد می توانیم یک حضور حداقلی را هم در جشنواره داشته باشیم. اما سوال این است که این چندین ماه برنامه ریزی برای حوزه آفلاین و پخش نمایش ها دقیقا چه نمودی در بازه زمانی جشنواره داشت؟ چه برنامه ریزی و تبلیغی برای جذب مخاطب جشنواره اتفاق افتاد؟

او ادامه می دهد: می توان گفت سه پلتفرمی که برای نمایش فیلم تئاتر ها اعلام شد جز حجم بسیار کمی، تقریبا تبلیغی در بازه جشنواره نداشتند. آیا این تبلیغات در اندازه جشنواره تئاتر فجری بود که چندین ماه برای بخش آفلاین آن برنامه ریزی شده؟ از طرف دیگر اگر چندین ماه برای ضبط فیلم نمایش ها برنامه ریزی کردیم، چرا کیفیت فیلم برداری و صدابرداری نمایش ها از منظر تکنیکال (فیلمبرداری، تدوین و...) آنچنان بالا نبود؟ این اتفاق به این دلیل افتاد که مسئولان برگزاری توقع حجم کاری که در طول جشنواره با آن مواجه می شوند را نداشتند. به همین دلایل عرض می کنم که جشنواره تئاتر فجر امسال صرفا برگزار شده است.

از فرهنگ مدیریتی که نداریم

حوزه فرهنگ و هنر و مدیریت های فرهنگی سالهاست که با چالش های جدی برای اهالی هنر همراه است. همین موضوع حتما در جشنواره های هنری مختلف به خصوص فجر هم بروز می کند. مدل برنامه ریزی ها در حوزه فرهنگ مقعطی است. مسئله ای که باعث شده، به گفته عمده فعالان عرصه های هنری، در حال طی روندی نزولی از لحاظ کیفی باشیم. همین موضوع درباره جشنواره تئاتر فجر هم صادق است.

محمدرضا ایمانیان درباره عدم برنامه ریزی و مدیریت های مقطعی در جشنواره می گوید: در آستانه جشنواره فجر از تلویزیون تئاتر ایران رونمایی شد. اما بعد از جشنواره هیچ خبری از آن بستر منتشر نشده و گویا به کلی فراموش شده است. این موضوع نشان دهنده عدم برنامه ریزی است. یعنی وقتی ما چندین ماه برای رونمایی از پلتفرمی برنامه ریزی کرده ایم، به راحتی می شد جشنواره را با حضور داوران و مهمانان اندک برگزار کرد، با برنامه ریزی دقیق و فرصت بیشتر نمایش ها را فیلمبرداری و تدوین کرد و فیلم نمایش ها را بعد از جشنواره و حتی در بازه عید نوروز به نوبت پخش کرد، حتی بلیط فروشی برای این ها داشت و مخاطب را ترغیب کرد که در این بازه بنشینند و فیلم تئاتر ببینند. اما این اتفاق نیفتاد.

بیشتر بخوانید؛ اجرا روی صحنه رنج/ بودجه 1400 روزنه امیدی برای تئاتر خواهد بود؟

او اضافه می کند: همین الان اگر نگاهی به سه پلتفرمی که برای نمایش تئاتر در جشنواره معرفی شده بودند بیندازید، عملا تبلیغی از جشنواره تئاتر فجر نمی بینید. مثلا در سامانه تیوال که بیشتر از سینمایی بودن اختصاصا تئاتری است، گزارش عکاسی روزانه جشنواره فیلم فجر وجود داشت، اما تئاتر فجر را نداشتیم. این نشانه ضعف است. این موارد نشان دهنده این است که ما جشنواره را امسال با کمترین میزان استقبال صرفا برگزار کردیم. ای کاش حتی اگر نمی شد که هزینه جشنواره به گروه ها تخصیص پیدا کند، حداقل صرف نوسازی زیرساخت های فرسوده تئاتر میشد؛ ترمیم سالن هایی که نیاز به بازسازی دارند، نوسازی امکانات سخت افزاری و مواردی از این دست را میتوانستیم برنامه ریزی کنیم.

همه این موارد به اضافه مشکلاتی که سالهاست در روند مدیریت در حوزه تئاتر وجود دارد و بی توجهی های مکرری که به در طول سال ها به این هنر و اهالی اش وجود داشته و به خصوص در سال 99 با شیوع کرونا به بالاترین حد خود رسیده، نشان می دهد که سی و نهمین جشنواره تئاتر فجر نه در شان تئاتر و نه در شان یک جشنواره ملی نبوده است. جشنواره ای که میشد با کمی توجه و نگاه روشن به آن، به مراتب بهتر و موثرتر برگزار شود.

جشنواره ای که با هدف تزریق امید به جامعه تئاتر در سال تعطیلی و خاموشی آن برگزار شد غافل از اینکه برگزاری آن به قیمت تقلیل دادن جایگاه جشنواره امید را بیش از گذشته از هنرمندان خواهد گرفت.

به گزارش خبرنگار فرهنگ و هنر دفاع پرس ، آیین اختتامیه نخستین دوره جشنواره تئاتر سنگر ویژه گروه های تئاتر نیروهایی مسلح جمهوری اسلامی ایران به دبیری ایراج افشاری اصل عصر امروز (سه شنبه) در سالن مهر حوزه هنری برگزار شد.

افشاری اصل: دوره دوم تئاتر سنگر پر رونق خواهد بود

در ابتدا، ایرج افشاری اصل با بیان اینکه این 86 گروه نمایشی آثاری را به دبیرخانه جشنواره ارسال کردند، اظهار داشت: در مرحله منطقه ای تئاتر سنگر 31 گروه رقابت داشتند که این تعداد در مرحله نهایی به 11 گروه رسید و توسط حسین مسافرآستانه، فرهاد قائمیان و محسن سلیمانی فارسانی داوری نهایی صورت گرفت.

وی با تاکید براینکه میرزارضا نائینی تئاتر را یکی از ارکان پیشرفت کشور می دانسته است، گفت: امیدوارم دومین دوره جشنواره تئاتر سنگر را پر رونق و باشکوه تر تجربه کنیم.

سرهنگ سزاوار: فرهنگ دفاع مقدس یک گنجینه از باورهای ملی است

در ادامه سرهنگ محمود سزاوار رئیس سازمان هنری و امور سینمایی دفاع مقدس در سخنانی گفت: امسال در اولین دوره جشنواره ملی سنگر شاهد پرشور گروه های هنری نیروهای مسلح بودیم که جا دارد در این راستا از مدیران و فرماندهان این بخش تقدیر و تشکر کنیم چراکه موجب پویایی در مجموعه نیروهای مسلح هستند.

وی تصریح کرد: در کنار امور دفاعی و رزمی، به عنوان یک ماموریت ذاتی فعالیت های فرهنگی به ویژه در حوزه دفاع مقدس در مجموعه نیروهای مسلح جایگاه ویژه ای دارد. پاسداشت رشادت های صورت گرفته در دوران دفاع مقدس، تبیین دستاوردها و جلوگیری از تحریف این واقعه عظیم تاریخی از جمله هدف های جشنواره تئاتر سنگر است.

رئیس سازمان هنری و امور سینمایی دفاع مقدس فعالیت های هنری هنرمندان مجموعه های نیروهای مسلح را امید بخش و فرهنگ آفرین دانست و افزود: فرهنگ دفاع مقدس یک گنجینه از باورهای ملی است که نسل های آینده نیازمند آن خواهند بود. تولیدات نمایشی با انگیزه شناخت این گنجینه مجالی خواهد بود تا موجب زمینه سازی رشد و تعالی جامعه باشد.

سرهنگ سزاوار عنوان کرد: هنرمندان هنرهای نمایشی با مطالعه و شناخت دقیق دوران پرافتخار هشت سال دفاع مقدس و با تمرین و ارتقاء نمایش های جذاب می توانند نقش آفرینی موثری داشته باشند.

زارعی: ایده جشنواره تئاتر سنگر جذاب است

در ادامه کوروش زارعی به برگزاری جشنواره تئاتر سنگر اشاره کرد و گفت: برگزاری این رویداد ایده بسیاری خوبی است که در این جشنواره پیگیری و طراحی شده است تا در راستای خانواده های کارکنان نیروهای مسلح باشد.

وی به فعالیت های هنری نیروهای مسلح اشاره کرد و افزود: در بین نیروهای نظامی هنرمندان تحصیل کرده و کاربلدی وجود دارند که ایجاد چنین رویدادهای هنری می تواند موجب رشد آن ها شود.

حسین مسافر آستانه رئیس هیئت داوران جشنواره تئاتر سنگر در سخنانی گفت: کار فرهنگی در شرایط سخت کنونی که همه ابعاد زندگی را تحت شعاع قرار داده واقعا سخت است لذا برگزاری این رویداد تحسین مضاعف دارد.

وی با بیان اینکه رویکرد بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش های دفاع مقدس در مقاطع مختلف رویکرد فرهنگی خاص و ویژه بوده است، افزود: در روزهایی که تئاتر دفاع مقدس خودجوش و خودخواسته در جامعه هنری و رزمندگان شکل گرفت جشنواره های کوچکی برای شکل دادن این فعالیت ها شکل گرفت اما مدتی بعد تعطیل شد که خوشبختانه این بنیاد در سال 1372 جشنواره تئاتر دفاع مقدس تاسیس کرد.

رئیس هیئت داوران جشنواره تئاتر سنگر تصریح کرد: جشنواره تئاتر دفاع مقدس رویدادی بود که همواره حیات آن ادامه دارد و یکی از حرکت های مهمی بود که توسط مجموعه بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش های دفاع مقدس ساماندهی شد و استعدادهای درخشانی را به جامعه معرفی کرد.

مسافر آستانه افزود: مدت ها این گمان از سوی هنرمندان می رفت که بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش های دفاع مقدس رویکرد هنری را دنبال نمی کند و دغدغه مند این حوزه را ندارد اما با برگزاری این فعالیت توسط معاونت هنری و امور سینمایی نشان داده شد مدیریت این بنیاد و سردار کارگر دغدغه مندی گذشته را حفظ کرده است.

وی خاطرنشان کرد: نیروهای مسلح نقش سازنده ای در بدنه جریان هنری کشور دارند که در سراسر جهان نیز رواج داشته است و در ایران نیز نمونه های زیادی از جشنواره ها در این مجموعه ها شکل گرفته است. جشنواره فتح در حوزه هنرهای نمایشی یکی از این جشنواره ها بود که موجب تعامل هنری بین جریان هنری و نیروهای مسلح شد.

رئیس هیئت داوران جشنواره تئاتر سنگر برگزاری این رویداد هنری را یک حرکت ضروری و شجاعانه دانست و تاکید کرد: آن چه حاصل کیفیت آثار در جشنواره باشد را باید در دوره های بعد قضاوت کنیم چراکه سخن گفتن درباره کیفیت آثار در اولین دوره جشنواره نگاه درستی نیست درحالی که آثار ارزشمندی وجود داشت و حتما باید مداومت جشنواره سنگر را شاهد باشیم تا بتوانیم ارزیابی درستی از آن داشته باشیم.

مسافر آستانه افزود: ما باید دست به دست هم دهیم به ویژه در چنین شرایطی که مردم جامعه بخاطر کرونا از نظر روانی بسیار تحت فشار و اذیت هستند و اگر امکان اجراهای زنده را نداریم از فرصتی که در دنیا مورد استفاده قرار گرفته از طریق فضای مجازی حال مخاطبانشان را خوب کنیم.

سرتیپ عبدی: ضرورت تقویت پایه های اعتقادی افراد برای مقابله با تهاجم دشمن

امیر سرتیپ دوم داود عبدی معاون فرهنگی هنری وزارت دفاع بابیان اینکه هنر متعالی دارای روح زندگی بخش است و می تواند جامعه را به سوی آرمان ها رهنمون کند، گفت: اگر این هنر برآمده از ارزش های غنی فرهنگ ایرانی اسلامی و سیره ی اهل بیت عصمت و طهارت باشد به فرهنگ جامعه غنی می بخشد.

معاون فرهنگی هنری وزارت دفاع گفت: تئاتر بخشی از بن مایه های یک جامعه است و می توان نبض جامعه را با وضعیت تئاتر به دست آورد. تئاتر بخشی از فرهنگ و از مولفه های اصلی فرهنگ و فرهنگ سازی است و جدا از مسائل اجتماعی و اقتصادی نیست و اگر تئاتر کشور رشد و پیشرفت خوبی داشته باشد به همان نسبت وضعیت اجتماعی نیز رشد خواهد یافت.

سرتیپ عبدی با بیان اینکه در وزارت دفاع تلاش کرده ایم آثار هنری در رشته های مختلف را سازگار با ارزش ها و اعتقادات اسلامی به جامعه معرفی کنیم، گفت: استکبار جهانی با بهره گیری از فضای مجازی و شبکه های اجتماعی اعتقادات و منش رفتاری و اخلاقی جوانان و ایران اسلامی را نشانه گرفته است و در چنین شرایطی رسالت هنرمندان بسیار سنگین است و اینجاست که نقش تئاتر بسیار تاثیر گذار خواهد بود.

وی بر ماندگاری ارزش های فرهنگی یک ملت با زبان هنر تاکید کرد و افزود: تقویت پایه های اعتقادی افراد برای مقابله با تهاجم دشمن امری ضروری است و هنرمندان باید با خلق آثار ماندگار و تاثیرگذار نقش خود را در نهادینه کردن سبک زندگی ایرانی اسلامی در جامعه ایفا کنند.

سلیمانی فارسانی: ضرورت آموزش تئاتر در استان های کشور

در ادامه محسن سلیمانی فارسانی به تاکید رهبر معظم انقلاب اسلامی مبنی بر صد برابر شدن تولیدات هنری اشاره کرد و افزود: وقتی تئاتر هنر ارزشمند و مورد تایید رهبری است لذا لازم است در حوزه نیروهای مسلح اهتمام بیشتری نسبت به آن وجود داشته باشد و در همین راستا پیشنهاد می کنم کانونی در این حوزه در نیروهای مسلح ایجاد شود.

وی در ادامه درخصوص آینده جشنواره تئاتر سنگر افزود: جشنواره تئاتر سنگر برای دوره های بعدی باید تلاش کند بحث آموزش را به صورت مستمر در استان ها دنبال کند و دراین زمینه برنامه ریزی منسجم صورت گیرد.

براساس این خبر، در این مراسم علاوه بر تجلیل از چهار خانواده ی معظم شهدای نیرو های مسلح، از چهار پیشکسوت تئاتر نیرو های مسلح محمد حمزه زاده، مجید اشتیاقی، مرتضی وکیلیان و محسن سلیمانی فارسانی تجلیل به عمل آمد.

همچنین از مدیران هنری نیرو های مسلح بابک شهریاری، سیامک موحدی، مسعود ملکوتی نیا و غلامرضا جمالی به پاس خدمات و همکاری هایشان در برگزاری جشنواره تقدیر به عمل آمد.

الف) بخش خیابانی

هئیت داوران با اهداء لوح تقدیر و جایزه ی نقدی از نمایش کات به کارگردانی آقای رامین کارگر از یگان ویژه اردبیل تقدیر بعمل آورد.

هئیت داوران در این بخش با اهداء تندیس جشنواره، دیپلم افتخار و جایزه ی نقدی از نمایش مستر دیفال به کارگردانی آقایان کرمخدا امیری و غلامرضا مرادی از قرارگاه منطقه نجف اشرف کرمانشاه تقدیر بعمل آورد.

ب) بخش صحنه ای

طراحی لباس:

هئیت داوران تندیس جشنواره و دیپلم افتخار به همراه جایزه نقدی طراحی لباس را اهداء نمود به سرکار خانم شیرین حبیبیان برای نمایش گره آخر از فرماندهی نیروی انتظامی شهرستان ملایر.

طراحی صحنه:

هئیت داوران با اهداء لوح تقدیر به همراه جایزه نقدی تقدیر نمود از طراح صحنه ی نمایش تپه ی بهشتی جناب آقای طه حسین زاده از تیپ مردم پایه حضرت جوادالائمه از خراسان شمالی.

هئیت داوران دیپلم افتخار، تندیس جشنواره به همراه جایزه نقدی اهداء نمود به طراح صحنه ی نمایش بغض شیرین به سرکار خانم زهرا میرزایی از پایگاه هوایی شهید دوران فارس.

بازیگری زن:

هئیت داوران با اهداء لوح تقدیر از سرکار خانم شیرین حبیبیان برای بازی در نمایش گره آخر از فرماندهی نیروی انتظامی شهرستان ملایر تقدیر نمود.

هئیت داوران تندیس جشنواره، دیپلم افتخار به همراه جایزه ی نقدی اهداء نمود به سرکار خانم زهرا راعی برای بازی در نمایش بغض شیرین از پایگاه هوایی شهید دوران فارس.

بازیگری مرد:

هئیت داوران با اهداء لوح تقدیر و جایزه ی نقدی از آقایان الیاس شمس آبادی برای بازی در نمایش آن سه نفر از پدافند هوایی شهید ظرافتی بابلسر و رضا خروجیان برای بازی در نمایش خاک بکر از یگان ویژه ی آذربایجانغربی تقدیر بعمل آورد.

دیپلم افتخار، تندیس جشنواره به همراه جایزه نقدی اهداء شد به بازیگر نمایش خاک بکر از معاونت اجتماعی و ارشاد نیروی انتظامی استان اصفهان، جناب آقای علی عابدی.

کارگردانی:

هئیت داوران ضمن سپاس از همه ی کارگردانان حاضر در جشنواره، با اهداء دیپلم افتخار، تندیس جشنواره و جایزه ی نقدی از آقای علی علی محمدی برای کارگردانی نمایش خاک بکر از معاونت اجتماعی و ارشاد نیروی انتظامی استان اصفهان تقدیر بعمل آورد.

اثر برگزیده:

هئیت داوران پس از بررسی نهایی تمامی آثار رسیده به نخستین جشنواره ملی تئاتر سنگر، با اهداء دیپلم افتخار و تندیس جشنواره به همراه جایزه ی نقدی از نمایش خلیل به کارگردانی میلاد جباری مولانا از فرماندهی یگان های ویژه ناجا از استان تهران تقدیر بعمل آورد.

با رونمایی از پوستر دومین جشنواره ملی تئاتر سنگر و جلد پنجم از فرهنگ جامع تئاتر دفاع مقدس آئین اختتامیه به اتمام رسید.

انتهای پیام/ 121

گروه سینما و تئاتر فرهنگی هنری

تاریخ انتشار

کد خبر 7683630

دانلود PDF

نظر دادن

قادر آشنا، مدیر مرکز هنر های نمایشی، در گفت وگو با خبرنگار حوزه تئاتر گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان ، در خصوص ضرورت برگزاری هجدهمین جشنواره نمایش عروسکی تهران گفت: نمایش عروسکی در کشور ما مخاطب خاص خودش را دارد و هنرمندان توانایی در این عرصه فعالیت می کنند. با توجه به اصرار هنرمندان برای کار در این عرصه بنابراین جشنواره تئاتر عروسکی مانند سایر جشنواره ها باید دیده شود و کارش را به سامان برساند.

وی بیان کرد: زمان این جشنواره به دلیل اینکه با پیک کرونا مواجه شد، تغییر کرد. ترجیح دادیم، اسفند ماه و در فضای کاملا مجازی این جشنواره را به سرانجام برسانیم که خوشبختانه این اتفاق هم افتاد. همچنین اعضای شورای سیاست گذاری جشنواره از اردیبهشت امسال به این جمع بندی رسیده بودند که با توجه به شرایط عروسک گردان ها و مخاطبان که کودک و نوجوان هستند، در بستر مجازی این رویداد اتفاق بیفتد. بنابراین ضرورت نگه داشتن هنر تئاتر و گونه های دیگرش جز الزامات و رسالت فرهنگی ما است.

بیشتر بخوانید

راهکار آقای کارگردان برای درآمد زایی در تئاتر فضای اطراف تئاتر شهر، مناسب اهالی هنر نیست

آشنا، در ادامه گفت: ما در فکر تمهیداتی برای گونه نمایش عروسکی بودیم و تا خرید ساختمان و امکانات آن هم پیش رفتیم، اما این مهم محقق نشد؛ در حال حاضر به دنبال این هستیم که در طول سال اجرای عمومی را رونق ببخشیم و سالن اختصاصی برای این موضوع در نظر بگیریم. امیدواریم تا فروردین به جمع بندی نهایی برسیم. به این ترتیب می توانیم در بخش دولتی و یا خصوصی اجرای عمومی و ویژه در طول سال داشته باشیم.

وی درباره ظرفیت های موجود تئاتر بیان کرد: در حال حاضر 57 اثر داریم که در حال نهایی شدن هستند که 50 درصد این آثار متعلق به شهرستان هاست؛ بنابراین باید هم در استان ها و هم در تهران از گونه های مختلف نمایشی حمایت کنیم و متخصصین این عرصه هم به کمک ما بیایند. اگر امکان ساخت سالن جدید نیست، نباید ناامید شویم و باید از ظرفیت سالن های موجود استفاده کنیم.

مدیر مرکز هنر های نمایشی در خصوص پرداختی بدهی ها این مرکز اظهار کرد: ما متعد به پرداخت 11 میلیارد و 400 میلیون تومان بودیم که تا الان تمامی آن پرداخت شد. تمامی پرداختی ها طبق دستورالعمل انجام گرفته است و خوشبختانه تا این لحظه هیچ مطالبه ادا نشده ای نداریم.

وی همچنین اضافه کرد: پخش تئاتر در فضای مجازی برای ما بسیار هزینه بر است؛ چون باید حرفه ای ضبط کنیم و کار حرفه ای کردن هزینه بیشتری دارد، اما با حمایتی که سید عبااس صالحی وزیر ارشاد و فرهنگ اسلامی انجام داد مشکلی در این زمینه نداشتیم.

آشنا در پایان گفت: امیدواریم در سال 1400 و حداقل از نیمه دوم سال با توجه به واکسینه شدن مردم شاهد رونق تئاتر باشیم؛ چراکه عطش فراوانی هنرمندان برای کار کردن دارند. آن ها امسال، سال سختی را گذراندند و حتی با مجاهدت نیز کار کردند.

انتهای پیام /

به گزارش ایلنا، کاتالوگ هجدهمین جشنواره نمایش عروسکی تهران - مبارک هم زمان با برگزاری این رویداد هنری منتشر شد. مدیر مسئول این کاتالوگ مهدی حاجیان و سردبیر آن امید بی نیاز است.

در این کاتالوگ، یادداشتی از گلزار محمدی، دبیر فقید جشنواره هجدهم نمایش عروسکی که اسفند سال گذشته بر اثر بیماری از دنیا رفت، هم منتشر شده است. او این یادداشت را در فراخوان این دوره از جشنواره منتشر کرده بود.

در صفحات آغازین این کاتالوگ، پیام هایی از سید عباس صالحی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، سید محمد مجتبی حسینی، معاون هنری، قادر آشنا، مدیر کل هنرهای نمایشی و مهدی حاجیان، دبیر اجرایی این جشنواره منتشر شده و در ادامه هم هیات های انتخاب و داوری آثار شرکت کننده و همینطور اعضای شورای سیاستگذاری جشنواره درج شده است.

انتشار یادداشتی از اردشیر صالح پور برای بزرگداشت ایرج محمدی، هنرمند باسابقه نمایش عروسکی و انتشار مطلبی در تجلیل از محمد حسن ابویی مهریزی، معلم تلاشگر یزدی از دیگر بخش های این کاتالوگ است.

بخش دیگری از این کتاب به یادبود گلزار محمدی اختصاص دارد که در آن یادداشت های کوتاهی از نمایشگران عروسکی و ستاد برگزاری جشنواره به چاپ رسیده است.

معرفی آثار نمایشی و گروه های حاضر در جشنواره و همچنین معرفی دیگر اعضای ستاد برگزاری این رویداد هنری، دیگر بخش های کاتالوگ جشنواره را در بر می گیرد.

معرفی نامزدهای بخش های مختلف جشنواره و نیز اعلام عکاسان حاضر در نمایشگاه عکس این جشنواره، از دیگر بخش های این کتاب است.

در این کاتالوگ که در 120 صفحه منتشر شده، اطلاعاتی کوتاه درباره کارگاه های آموزشی و نشست های تخصصی این دوره از جشنواره و نیز توضیحات مختصری درباره کتاب های منتشر شده در آن به چاپ رسیده است.

سرویس تئاتر هنرآنلاین ، نمایش حمام نوشته مطهره امامی به کارگردانی هما ساداتیان از تهران در بخش صحنه ای بزرگسالان هجدهمین جشنواره نمایش عروسکی تهران - مبارک حضور دارد و گروه اجرای این نمایش به ترتیب ورود به صحنه الهام بهار، همراز دانشور، نگار رحیم زاده اسکی، پردیس پرمون، مطهره امامی و مینا شهابی هستند.

ساداتیان در گفت وگو با هنرآنلاین درباره روند شکل گیری نمایش حمام گفت: من در حال برگزاری دوره های کوتاه مدت عروسک سازی و تصویرسازی بودم و متوجه شدم گروهی از هنرجویان که برخی از آن ها از شهرستان برای حضور در این کارگاه ها آمده اند، در حال تکرار این دوره هستند و حدود دو سال پیاپی در این کارگاه حاضر می شدند. در نهایت وقتی شور و علاقه شان را دیدم به آن ها اعلام کردم برای جمع بندی پایان ترم، کاری را برای شرکت در نمایشگاه عکس، مجسمه یا تئاتر آماده کنیم و در نهایت به تئاتر رسیدیم.

او در ادامه گفت: یکی از هنرجویان به منظور ارائه تکالیف خود، حمامی را ساخت و معتقد بود این محل تنها جایی است که انسان تنهای تنهاست و خودِ واقعی اش است. آنچه انسان ها از دست می دهند همین خودشان است و اگر خود را پیدا کنند از پس هر مشکلی بر خواهند آمد. از این رو حمام جرقه ای شد به منظور کار پایان ترم هنرجویان.

طراح عروسک های برنامه خندوانه ضمن اشاره ابنکه از سه سال پیش کار روی ایده حمام را آغاز کردیم، عنوان کرد: وقتی ایده شکل گرفت، گروه منسجمی را تشکیل دادیم و متن این اثر را یکی از هنرجویان نوشت. این نمایش داستان انسانی است که در برابر حجمی از دریافت های جامعه گیر افتاده است. در این نمایش تلویزیون را نماد این هجمه ها قرار دادیم اما رسانه های دیگری هستند که بین ما و خود واقعی مان فاصله می اندازند و اجازه نمی دهند خودمان باشیم و بر این اساس شخصیت مان معلق می ماند.

ساداتیان درباره فضای اجرایی نمایش حمام یادآور شد: این نمایش تلفیقی از میکروتئاتر و اجرای صحنه ای است. از عروسک دستکشی و عروسک تاپ تیبل در آن استفاده شده و در جاهایی هم بازیگر با ماسک و کلاه در آن حضور دارد.

او درباره برگزاری جشنواره تئاتر عروسکی به شکل مجازی اظهار کرد: برگزاری این جشنواره به شکل مجازی برای من عجیب است چرا که درهای تماشاخانه ها بسته نیست و دیگر آثار نمایشی روی صحنه هستند. تئاتر عروسکی عروسک محور و صحنه محور و کاملاً بصری است. نه اینکه بگویم دیگر آثار نمایشی اینگونه نیستند اما گونه عروسکی در اجرای آنلاین نابود می شود.

این کارگردان همچنین اضافه کرد: تصویربرداری این نمایش زمان بسیار زیادی را از ما گرفت و اگر اجرا زنده بود فرصت طلایی در اختیار داشتیم. نمی دانم آیا برای برگزار شدن این جشنواره به صورت زنده تلاشی شد یا خیر.

ساداتیان در بخشی از صبت هایش ضصمن ابراز گلایه نسبت به کمک هزینه جشنواره یادآور شد: نمایش عروسکی هزینه های بسیاری از جمله عروسک، لباس و صحنه دارد و از این رو کمک هزینه تعلق یافته کفاف بخش کوچکی از این هزینه ها را هم نمی دهد و ما مجبور شدیم برای اجرای این نمایش از جیبمان هزینه کنیم.

او با بیان اینکه قصد اجرای عمومی این نمایش را دارد، عنوان کرد: رویاهای بزرگی به منظور اجرای این نمایش در سر داریم چراکه سه سال زمان صرف آن و آزمون و خطاهای بسیاری کردیم. در گذشته اجرای آثار نمایشی در فضای باز اتفاق افتاده است و این امکان وجود دارد تا نمایش های عروسکی نیر در همین فضا اجرا شوند هرچند که می دانم لازمه کارِ تئاتر، سکوت است اما با راهکارهایی این امر امکان پذیر است.

ساداتیان در پایان صحبت هایش ضمن اشاره به اینکه تئاتر هنری قدرتمند اما مهجور است، گفت: این هنر در تمام این سال ها روی پای خود ایستاده است. هنر سینما در گستره وسیعی دیده می شود اما اهالی تئاتر مدت ها زمان صرف تولید یک اثر می کنند و در انتها نه شهرتی برایشان می ماند نه منفعت مالی و تنها یادی از آن اثر می ماند. تئاتر به دیده شدن نیاز دارد و یک نمایشی به تعداد نفراتی که آن را دیده اند، زنده است. تئاتر فرهنگ یک مملکت را می سازد و از این رو می بایست آخرین جایی باشد که در دوران کرونا تعطیل می شد اما متاسفانه اولین تعطیلی ها گریبانگیر تئاتر شد.

هجدهمین جشنواره نمایش عروسکی تهران - مبارک با یاد زنده یاد گلزار محمدی، دبیر فقید این جشنواره با دبیری اجرایی مهدی حاجیان و بهره گرفتن از ظرفیت های فضای مجازی دهم تا هفدهم اسفند در حال برگزاری است.

به گزارش خبرنگار حوزه تئاتر گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا ، تئاتر در روزهای فعلی درگیر جشنواره هجدهم نمایش عروسکی(تهران-مبارک) است؛ جشنواره ای که هرچند این دوره را در شرایط کرونایی و به شکل مجازی برپا می کند ولی به اعتقاد اهالی تئاتر عروسکی بازهم می تواند نیمه جانی به هنرهای نمایشی بدهد.

ماندانا عبقری که سالیانی است در حوزه نمایش مشغول کار است، امسال نمایش هایکوی پارزون یکدست را در بخش صحنه ای بزرگسال آماده کرده؛ نمایشی برگرفته از فرهنگ ژاپنی که مفهومی انسانی و ضد جنگ دارد.

این نمایش مفهوم و معنا دارد

عبقری در گفت وگو با خبرنگار آنا در این رابطه توضیح داد: داستان نمایش به زمان حمله اتمی سال 1945 ژاپن برمی گردد و روایتی از یک پسربچه که از صحنه روزگار محو می شود و با رفتن به جزیره ای ناشناخته، درگیر داستان معروف هایکو و پرنده آرزوها و ... می شود. مخاطب در نمایش با مفهوم خدا، آرزوها و مضامین عمیق روانشناسی و ضدجنگ مواجه می شود و اینکه این اتفاق چه دوری از خانواده و ترسی را بر بچه ها حاکم خواهد کرد.

وی ادامه داد: برخلاف شخصیت کودک نمایش و به دلیل مفهوم هایکوی پارزون یکدست ، این اثر بیشتر مخاطب نوجوان تا بزرگسال را دربرمی گیرد. نمایش با چهار بازیگردان روی صحنه آمده که سه عروسک دارد و در عین حال در فلش بک ها از تکنیک سایه نیز استفاده کرده ام.

بشدت نیازمند مخاطب هستیم

این کارگردان تئاتر با تأکید بر اینکه هایکوی پارزون یکدست قابلیت اجرای صحنه ای نیز دارد درباره برگزاری جشنواره عروسکی گفت: ما متأسفانه به دلیل شرایط ناشی از کرونا، امسال شور و رنگارنگی جشنواره را به شکل سالیان قبل نداریم. ضمن اینکه ماهیت تئاتر بشدت نیازمند حضور فیزیکی مخاطب است و بدون هم نفسی با مخاطب، تئاتر معنا ندارد و از دست می رود.

نه فقط تئاتر بلکه خیلی از موضوعات در دوران اخیر، از فضای آنلاین کمک گرفتند تا سرپا بمانند. ما شاید هنوز به الگوی رفتاری آنلاین نرسیده ایم اما محدودیت ها، آدم ها را مجبور می کند که در هنر نیز از این قابلیت بهره ببرد.

برگزیده جشنواره های تئاتری ادامه داد: بنابراین در دوره هجدهم شاهد جذابیت همیشگی جشنواره و شلوغی سالن ها نیستیم ولی باز هم لازم بود که جشنواره برگزار شود. تئاتر بیش از همه هنرها از شیوع کرونا لطمه خورد چون هنری است که رابطه تنگاتنگی با مخاطب دارد و کرونا این را از ما گرفت.

چرا تئاتر را باید روشن نگه داشت ولو با کمک فضای مجازی

عقبری اضافه کرد: حضور مخاطب و همهمه جز اتفاقات خوب تئاتر عروسکی بوده که امسال جایش خالی است، با این حال برگزاری همین جشنواره مجازی و محدود، اقدام مهمی برای بچه های تئاتر عروسکی است. چاره ای هم نداریم و نباید به هرقیمتی بگذاریم که چراغ تئاتر خاموش شود حتی اگر رفتن به سمت فضای مجازی باشد.

این بازیگر و نویسنده هنرهای نمایشی اعتقاد داشت: نه فقط تئاتر بلکه خیلی از موضوعات در دوران اخیر، از فضای آنلاین کمک گرفتند تا سرپا بمانند. ما شاید هنوز به الگوی رفتاری آنلاین نرسیده ایم اما محدودیت ها، آدم ها را مجبور می کند که در هنر نیز از این قابلیت بهره ببریم.

برگزاری همین جشنواره مجازی و محدود، اقدام مهمی برای بچه های تئاتر عروسکی است. چاره ای هم نداریم و نباید بگذاریم که چراغ تئاتر خاموش شود.

می دانم برخی گروه ها به مشکل برخورده اند

عقبری درباره هزینه های تدارک هایکوی پارزون یکدست نیز عنوان کرد: نمایش من برخلاف برخی گروه های دیگر، با حجم کمتری به سرانجام رسید که چندان به مشکل برنخوردم. البته هزینه های تئاتر مثل دیگر بخش ها نجومی بالا رفته و می دانم برخی از گروه های عروسکی بخاطر تعدد عروسک ها و صحنه ها دچار مشکل شده اند. درکل وعده های مالی در حد هزینه اجراها نیست.

در توضیح هایکوی پاروزن یکدست که در بخش صحنه ای بزرگسال هجدهمین جشنواره نمایش عروسکی تهران-مبارک (10 تا 17 اسفند) حضور دارد، آمده است:

این نمایش تقدیم می شود به تمام کودکانی که در جریان جنگ جهانی دوم و در اوت 1945 به خاطر خطای انسان های جنگ افروز و خودخواه، حق مسلم بازی کردن و لذت زندگی را از دست دادند. آنهایی که در چشم به هم زدنی در موج یک انفجار عظیم و سپید، به جزیره های ناشناخته ای پرتاب شدند که راهی به بهشت داشتند و مانند پسر بچه نمایش هایکوی پاروزن یکدست ، به خانه شان برنگشتند.

عوامل اجرای نمایش عبارتند از؛ نویسنده و کارگردان: ماندانا عبقری، طراح صحنه: علیرضا دهقانی، طراح عروسک: ستاره خرم زاده، طراح لباس: رکسانه عبقری، عروسک گردانان: ماندانا عبقری، علیرضا دهقانی، زهرا سماواتی و مارال عبدالحسین پور، مدیر صحنه و عکاس: سبا کریمیان.

انتهای پیام /4143/

سرویس فرهنگ و هنر امروز نیوز ؛ سینما و تئاتر ، هیات داوران مسابقه نمایشنامه نویسی هجدهمین جشنواره نمایش عروسکی تهران - مبارک متشکل از نادر برهانی مرند، اردشیر طالح پور و شادی پورمهدی از میان 146 نمایشنامه متقاضی شرکت در این مسابقه، 7 اثر را به عنوان نامزدهای این مسابقه معرفی کردند.

اسامی هفت نامزد مسابقه نمایشنامه نویسی بدون اولویت به قرار زیر است:

نسرین خنجری برای نگارش نمایشنامه افسانه دختر بالدار از تهران

الهام نظری برای نمایشنامه سیندرلا از تهران

عبدالرضا یعقوبی برای نگارش نمایشنامه مضحکه خشکسالی از کرج

باقر سروش برای نگارش نمایشنامه داش آکل از تهران

رضا گشتاسب برای نگارش نمایشنامه مَتَتی از یاسوج

میلاد حسینی برای نگارش نمایشنامه دژِ هفتواد از تهران

کیان مرادی برای نگارش نمایشنامه میرزا پارلمان خان نهاوندی از نهاوند

برگزیدگان این مسابقه در اختتامیه جشنواره که روز یک شنبه 17 اسفند برگزار می شود، معرفی خواهند شد.

مسابقه نمایشنامه نویسی جشنواره نمایش عروسکی با مدیریت فهیمه میرزاحسینی برگزار می شود و 146 نمایشنامه متقاضی شرکت در این بخش بودند.

هجدهمین جشنواره نمایش عروسکی تهران - مبارک با یاد زنده یاد گلزار محمدی دبیر فقید این جشنواره با دبیری اجرایی مهدی حاجیان و با بهره گیری از ظرفیت های فضای مجازی، دهم اسفند ماه آغاز شده و تا هفدهم این ماه ادامه دارد.

به گزارش خبرنگار حوزه فرهنگ و هنر گروه علمی فرهنگی هنری خبرگزاری صدا و سیما به نقل از روابط عمومی خانه کتاب و ادبیات ایران، در پی شیوع ویروس کرونا و نبود امکان حضور برگزیدگان بیست و هشتمین دوره جایزه جهانی کتاب سال جمهوری اسلامی ایران، ولادیمیر شوکین معاون رئیس نمایندگی رایزن ارشد سفارت فدراسیون روسیه در ایران و پیوتر ولادیمیرویچ نیکیتنکو برای دریافت جایزه فدُر بنویچ از پژوهشگران منتخب این دوره از جایزه جهانی کتاب سال جمهوری اسلامی ایران در خانه کتاب و ادبیات ایران حضور یافتند. فدُر بنویچ به دلیل نگارش کتاب ذاتی بودن و ضرورت: ابن سینا و سنّت ارسطویی موفق به کسب این جایزه شده است.

اهدای جایزه راهی برای همکاری فرهنگی
در ابتدای این جلسه ایوب دهقانکار مدیرعامل خانه کتاب و ادبیات ایران با اشاره به این که هر ساله جایزه جهانی کتاب سال جمهوری اسلامی ایران با حضور رئیس جمهوری ایران و برگزیدگان داخلی و خارجی برگزار می شد، عنوان کرد: همچنین منتخبان نیز جوایز و لوح تقدیر خود را که به امضای ریاست جمهوری وقت ایران رسیده بود از دست ایشان دریافت می کردند. امسال به دلیل شیوع کرونا موفق به برگزاری این مراسم همچون سال های پیشین نشدیم و تنها با جمع محدودی از برگزیدگان داخلی مراسم را برگزار کردیم. از این رو بنا شد تا از سفرا و رایزنان فرهنگی کشور های برگزیده دعوت به عمل آید تا هم باب آشنایی بازشود و هم زمینه های همکاری فرهنگی بین دو کشور بررسی شود. هم این که جوایز از طریق سفرا و رایزنان به دست برگزیدگان برسد.
او ضمن بیان این که جایزه کتاب سال جمهوری اسلامی ایران معتبرترین جایزه کتاب کشور ما است، اظهار کرد: امسال در بخش خارجی این جایزه حدود 2 هزار عنوان کتاب مورد ارزیابی قرار گرفت که ظرف یک سال گذشته توسط پژوهشگران خارجی با موضوع اسلام شناسی و ایران شناسی نوشته شده بود. داوران ما بسیار سخت گیر هستند و گاهی ساعت ها و روز ها یک اثر را مورد بحث و برررسی قرار دادند و در نهایت از بین این تعداد اثر، پنج عنوان کتاب به عنوان اثر برگزیده انتخاب شد. برای ما بسیار جای خوشحالی است که یکی از برگزیدگان این جایزه از سوی کشور روسیه است.

افزایش مناسبات فرهنگی با روسیه
احمدعلی حیدری دبیر علمی بیست وهشتمین دوره جایزه جهانی کتاب سال جمهوری اسلامی در ادامه این جلسه بیان کرد: خوشبختانه در بین منتخبان این دوره از جایزه، جوان اهل روسیه فدُر بنویچ نیز بود که کتابی در زمینه معرفی فلسفه ابن سینا نوشتند. به نظر من اطلاعات این شخص در زمینه فلسفه اسلامی عمیق است و مفاهیم بسیار خاص فلسفه ابن سینا را با دقت شگرف و قابل توجهی به رشته تحریر درآورد. از این حیث برای ما جای خوشبختی است که پژوهشگران جوان از سایر کشور ها توجهی به سنت فلسفه اسلامی دارند.
او با اشاره به این که در دوره های پیشین جایزه جهانی کتاب سال جمهوری اسلامی ایران، منتخبانی از کشور روسیه داشتیم، تصریح کرد: به واقع خوشحالیم که دامنه مناسبات پژوهشی و مطالعاتی و فرهنگی ما با کشور همسایه روسیه در حال افزایش است.

دوستی سنتی بین ایران و روسیه برقرار است
ولادیمیر شوکین معاون رئیس نمایندگی رایزن ارشد سفارت فدراسیون روسیه در ایران نیز با اظهار خوشحالی جهت برگزیده شدن یکی از جوانان روسیه در این دوره از جایزه جهانی کتاب سال جمهوری اسلامی ایران تصریح کرد: برای ما مهم از است که طرف ایرانی به نویسنده های کشور ما جوایزی اهدا و توجه خاصی را مبذول کرد. این کتاب اثر فدُر بنویچ را نخواندم، اما قطعا تهیه کرده و می خوانم.
وی افزود: این موضوع نشانگر توجه مردم ایران به فرهنگ روسیه و توجه متقابل مردم روسیه به فرهنگی ایران است و البته این جلسه امروز نیز نشانگر دوستی سنتی بین کشور های ما است. من خوشحالم که می توانم در این مراسم حاضر باشم و تلاش می کنیم هرچه زودتر این جوایز را به نویسنده خود برسانیم. فکر می کنم در روسیه نیز یک مراسم با شکوه به این صورت برگزار خواهد شد.
پیوتر ولادیمیرویچ نیکیتنکو نیز با اشاره به این که جای خوشحالی است که با وجود بیماری کرونا این مراسم را برگزار گردید، گفت: مطمئنم این جایزه سبب می شود روابط فرهنگی بین ایران و روسیه بر پایه های مستحکمی گسترش بیشتری پیدا کند.

روابط ایران و روسیه به یک سنت تبدیل شده است
مدیرعامل خانه کتاب و ادبیات ایران نیز در ادامه سخنان خود ضمن بیان این که روابط فرهنگی کمتر کشوری در دنیا همانند روابط ایران و روسیه است، تصریح کرد: به واقع اگر 10 کشور در دنیا داشته باشیم که با یکدیگر روابط، تعاملات و پیشینه ادبی و فرهنگی دارند قطعا در میان آن ها ایران و روسیه را می توان مثال زد. امیدواریم این روابط فرهنگی افزایش پیدا کند و به همین سطح فعلی بسنده نکنیم.
او همچنین عنوان کرد: طبق گفته شما روابط ایران و روسیه سنتی است و به واقع تبدیل به یک سنت شده است. ایران و روسیه هر دو با قدمت و غنای ادبی و فرهنگی با یکدیگر رابطه و تعامل فرهنگی دارند، ولی مطمئنا زمینه برای افزایش این همکاری ها بسیار زیاد است و یکی از جا هایی که می تواند به این امر کمک کند خانه کتاب و ادبیات ایران است.
وی افزود: مطمئنا مردم کشور روسیه با حافظ، سعدی، رودکی، خیام و مولانا آشنا هستند و حتما گلستان و بوستان سعدی را خواندند؛ همچنین مردم ایران نیز با آثار ادبی روسیه همچون آثاری از چخوف، داستایوفسکی و تولستوی آشنا هستند و در حقیقت ادبیات دو کشور به یکدیگر نزدیک است.
آقای دهقانکار با اشاره به این که برخی از برگزیدگان جایزه ادبی جلال که از سوی خانه کتاب و ادبیات ایران برگزار می شود و از جوایز معتبر کشور ماست، جوانان هستند، تصریح کرد: به نظر من علاوه بر نویسندگان و اندیشمندان سنتی ایران، نسل جدیدی از نویسندگان ایرانی هستند که آن ها نیز می توانند جای خود را همچون حافظ، سعدی و مولانا برای کسانی که به ادبیات معاصر علاقه دارند و جوانان کشور روسیه بازکنند. ما نویسندگان جوانی داریم که آثارشان به زبان های دیگر ترجمه شده یا جوایز بین المللی دریافت کرده اند.
او با ارائه توضیحاتی در خصوص بنیاد سعدی که بحث آموزش زبان فارسی به غیر فارسی زبانان را برعهده دارد، بیان کرد: ما می دانیم که اشتیاق و علاقه به زبان فارسی در کشور روسیه زیاد است از این رو که در بنیاد سعدی بخش قابل توجهی از فارسی آموزان از کشور روسیه هستند. به گمان من زمینه های بسیاری برای همکاری و تعامل بین دو کشور به ویژه در حوزه کتاب، شعر و نشر زبان فارسی و صنعت چاپ وجود دارد.
ایوب دهقانکار در پایان با بیان این که امسال به دلیل شیوع بیماری کرونا نمایشگاه بین المللی کتاب تهران برگزار نشد، اظهار کرد:، ولی نخستین نمایشگاه مجازی کتاب تهران برگزار شد و ناشران زیادی از کشور های دنیا به ویژه از روسیه در این نمایشگاه شرکت کردند. البته ما نیز در نمایشگاه مجازی مسکو حضور داشتیم و این امر حاکی از عمق روابط و تعاملات بین دو کشور است.
مدیرعامل خانه کتاب و ادبیات ایران نیز در ادامه سخنان خود ضمن بیان این که روابط فرهنگی کمتر کشوری در دنیا همانند روابط ایران و روسیه است، تصریح کرد: به واقع اگر 10 کشور در دنیا داشته باشیم که با یکدیگر روابط، تعاملات و پیشینه ادبی و فرهنگی دارند قطعا در میان آن ها ایران و روسیه را می توان مثال زد. امیدواریم این روابط فرهنگی افزایش پیدا کند و به همین سطح فعلی بسنده نکنیم.
او همچنین عنوان کرد: طبق گفته شما روابط ایران و روسیه سنتی است و به واقع تبدیل به یک سنت شده است. ایران و روسیه هر دو با قدمت و غنای ادبی و فرهنگی با یکدیگر رابطه و تعامل فرهنگی دارند، ولی مطمئنا زمینه برای افزایش این همکاری ها بسیار زیاد است و یکی از جا هایی که می تواند به این امر کمک کند خانه کتاب و ادبیات ایران است.
وی افزود: مطمئنا مردم کشور روسیه با حافظ، سعدی، رودکی، خیام و مولانا آشنا هستند و حتما گلستان و بوستان سعدی را خواندند؛ همچنین مردم ایران نیز با آثار ادبی روسیه همچون آثاری از چخوف، داستایوفسکی و تولستوی آشنا هستند و در حقیقت ادبیات دو کشور به یکدیگر نزدیک است.
دهقانکار با اشاره به این که برخی از برگزیدگان جایزه ادبی جلال که از سوی خانه کتاب و ادبیات ایران برگزار می شود و از جوایز معتبر کشور ماست، جوانان هستند، تصریح کرد: به نظر من علاوه بر نویسندگان و اندیشمندان سنتی ایران، نسل جدیدی از نویسندگان ایرانی هستند که آن ها نیز می توانند جای خود را همچون حافظ، سعدی و مولانا برای کسانی که به ادبیات معاصر علاقه دارند و جوانان کشور روسیه بازکنند. ما نویسندگان جوانی داریم که آثارشان به زبان های دیگر ترجمه شده یا جوایز بین المللی دریافت کرده اند.
او با ارائه توضیحاتی در خصوص بنیاد سعدی که بحث آموزش زبان فارسی به غیر فارسی زبانان را برعهده دارد، بیان کرد: ما می دانیم که اشتیاق و علاقه به زبان فارسی در کشور روسیه زیاد است از این رو که در بنیاد سعدی بخش قابل توجهی از فارسی آموزان از کشور روسیه هستند. به گمان من زمینه های بسیاری برای همکاری و تعامل بین دو کشور به ویژه در حوزه کتاب، شعر و نشر زبان فارسی و صنعت چاپ وجود دارد.
ایوب دهقانکار در پایان با بیان این که امسال به دلیل شیوع بیماری کرونا نمایشگاه بین المللی کتاب تهران برگزار نشد، اظهار کرد:، ولی نخستین نمایشگاه مجازی کتاب تهران برگزار شد و ناشران زیادی از کشور های دنیا به ویژه از روسیه در این نمایشگاه شرکت کردند. البته ما نیز در نمایشگاه مجازی مسکو حضور داشتیم و این امر حاکی از عمق روابط و تعاملات بین دو کشور است.

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) ، به نقل از روابط عمومی خانه کتاب و ادبیات ایران، میریام پاواژو، رایزن فرهنگی فرانسه در ایران برای دریافت جایزه بیست وهشتمین دوره جایزه جهانی کتاب سال جمهوری اسلامی ایران که به کتاب وحی در اسلام: راه های شناخت در تفسیر فخر رازی بر قرآن کریم اثر احمد اولدالی تعلق گرفت، در خانه کتاب و ادبیات ایران حضور پیدا کرد.

هیات داوران جایزه جهانی کتاب سال از چهره های برتر جهانی هستند

دهقانکار مدیرعامل خانه کتاب و ادبیات ایران، توضیحاتی درباره جایزه کتاب سال جمهوری اسلامی ایران داد و اظهار کرد: این جایزه معتبرترین جایزه کتاب کشور ما است که در دو بخش داخلی و بین المللی برگزار می شود؛ در بیست وهشتمین دوره جایزه جهانی کتاب سال جمهوری اسلامی ایران آثاری که در یک سال اخیر توسط پژوهشگران خارجی نوشته شدند مورد ارزیابی قرار گرفت.

وی افزود: امسال داوران حدود 2 هزار اثر خارجی را در حوزه اسلام شناسی و ایران شناسی داوری کردند که از بین این تعداد 5 کتاب انتخاب شدند. باید بگویم که باعث خوشحالی ماست که یکی از این پنج اثر، کتاب وحی در اسلام: راه های شناخت در تفسیر فخر رازی بر قرآن کریم اثر احمد اولدالی از کشور فرانسه است.

او با اشاره به این که برگزیدگان دوره های گذشته این جایزه در برخی از وب سایت ها و صفحات شخصی خود لوح تقدیری که از این جایزه دریافت کردند را منتشر کردند، بیان کرد: این افراد درباره دلیل این کار خود چنین می گفتند که هیات داورانی که آثار ما را داوری کردند جزو چهره های برجسته جهانی هستند و همین امر اعتبار این جایزه را برای ما بالا می برد؛ همچنین بارها پیش آمده افرادی که جایزه جهانی کتاب سال جمهوری اسلامی ایران را دریافت کردند موفق به دریافت جوایز دیگری در عرصه بین المللی شدند و این امر حاکی از اعتبار این جایزه است.

مدیرعامل خانه کتاب و ادبیات ایران همچنین تصریح کرد: جایزه کتاب سال جمهوری اسلامی ایران هر سال با حضور رئیس جمهوری برگزار می شد و برگزیدگان جوایز و لوح تقدیر خود را که به امضای ریاست جمهوری ایران رسیده بود از شخص ایشان دریافت می کردند؛ اما متاسفانه امسال به دلیل شیوع ویروس کرونا در جهان توفیق نداشتیم تا از برگزیدگان دعوت به عمل بیاوریم. ولی در عین حال از سفرای کشورهای که برگزیده داشتند دعوت شد تا از طرف برگزیدگان جوایز را دریافت کنند.

وی در ادامه اظهار کرد: امیدواریم همان طور که همکاری های فرهنگی بین ایران و فرانسه سابقه دارد، این جایزه هم بابی را برای همکاری های علمی و فرهنگی بین دو کشور باز کند.

جایزه جهانی کتاب سال سطح بالایی دارد

رایزن فرهنگی فرانسه در ایران ضمن تشکر از سوی نویسنده کتاب وحی در اسلام: راه های شناخت در تفسیر فخر رازی بر قرآن کریم عنوان کرد: جایزه ای که به او تعلق گرفت بسیار حائز اهمیت است از نظر سطح علمی که دارد. سفیر فرانسه در ایران آقای فیلیپ تیه بو مایل بودند که در جلسه حضور پیدا کنند اما متاسفانه مجبور به شرکت در جلسه کاری دیگری شدند و از بنده خواستند در این جلسه شرکت کنم.

وی افزود: مایلم اشاره کنم که همکاری های بسیاری در زمینه مختلف بین دو کشور در حال انجام است ازجمله نشر کتاب و ترجمه موضوعات متفاوتی که دانشجویان و پژوهشگران در حال پرداختن به آن ها هستند؛ و بخش اعظم این همکاری ها نیز به عهده بنده است.

او همچنین تاکید کرد: به زمینه ایران شناسی و فلسفه اشاره کردید و مایلم به انجمن ایرانشناسی فرانسه در ایران اشاره کنم که بسیار فعال بوده و از سوی هانری کربن بنیان گذاشته شد و ادامه پیدا کرد؛ شخصی که مجذوب ایران و روابط خوبی که با دوستان ایرانی اش داشت، بود.

رایزن فرهنگی فرانسه در ایران با اشاره به این که کارهایی که در این موسسه انجام می شود ادامه فعالیت های پیشین آن و تمامی تعاملات گذشته بوده و همچنان نیز در حال انجام است، گفت: توجهی که شما به این کتاب داشتید که به فارسی نوشته نشده ارزشمند است. به واقع یکی از پیشنهادات ما این است که می توانیم ترجمه این اثر را به فارسی در انجمن ایرانشناسی انجام دهیم از این رو که این اثر در ایران نیز شناخته شود. همچنین برای تعامل و همکاری های بیشتر در خدمت شما هستیم.

زمینه تعاملات فرهنگی بین ایران و فرانسه فراهم است

ایوب دهقانکار درباره سخنان رایزن فرهنگی فرانسه در ایران عنوان کرد: با توجه به غنای ادبی که کشور ایران دارد و پیشینه ادبی که کشور فرانسه دارد مطمعنا هم در حوزه کتاب و نشر در سطح آکادمیک و پژوهش های علمی و هم در سطح ادبی جای کار بین دو کشور بسیار زیاد است و زمینه فراهم است و امیدواریم با حضور ایشان سطح تعاملات فرهنگی را را فراتر ببریم.

علی فریدونی دبیر طرح گرنت با اشاره به این که دعوت کننده این جلسه بنده بودم و تشکر می کنم که در این برنامه حضور داشتید و دعوت ما را پاسخ گفتید، اما جایزه جهانی کتاب سال از سوی خانه کتاب ادبیات ایران برگزار می شود، اظهار کرد: همچنین باید گفت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در خصوص همکاری با کشور فرانسه درباره فعالیت های فرهنگی آمادگی دارد. ضمن این که اگر ناشران فرانسوی علاقه مند به چاپ آثار ایرانی در کشور خود هستند می توانند از طرح گرنت جمهوری اسلامی ایران بهره ببرند.

میریام پاواژو، رایزن فرهنگی فرانسه در ایران در پایان گفت: همان طور که اشاره کردید این تعاملات بسیار مفید خواهد بود و مایلم تعامل بیشتری داشته باشیم و درباره حجم چاپ کتاب و تعداد کتاب ها از نظر تنوع موضوعی صحبت کنیم و بتوانیم این آثار را به صورت مشترک در ایران و فرانسه منتشر کنیم؛ به این دلیل که ادبیات غنی که دو کشور دارند جای کار بسیاری دارد؛ همچنین از این رو که بهتر شناخته شود.

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) ، به نقل از روابط عمومی خانه کتاب و ادبیات ایران، میریام پاواژو، رایزن فرهنگی فرانسه در ایران برای دریافت جایزه بیست وهشتمین دوره جایزه جهانی کتاب سال جمهوری اسلامی ایران که به کتاب وحی در اسلام: راه های شناخت در تفسیر فخر رازی بر قرآن کریم اثر احمد اولدالی تعلق گرفت، در خانه کتاب و ادبیات ایران حضور پیدا کرد.

هیات داوران جایزه جهانی کتاب سال از چهره های برتر جهانی هستند

دهقانکار مدیرعامل خانه کتاب و ادبیات ایران، توضیحاتی درباره جایزه کتاب سال جمهوری اسلامی ایران داد و اظهار کرد: این جایزه معتبرترین جایزه کتاب کشور ما است که در دو بخش داخلی و بین المللی برگزار می شود؛ در بیست وهشتمین دوره جایزه جهانی کتاب سال جمهوری اسلامی ایران آثاری که در یک سال اخیر توسط پژوهشگران خارجی نوشته شدند مورد ارزیابی قرار گرفت.

وی افزود: امسال داوران حدود 2 هزار اثر خارجی را در حوزه اسلام شناسی و ایران شناسی داوری کردند که از بین این تعداد 5 کتاب انتخاب شدند. باید بگویم که باعث خوشحالی ماست که یکی از این پنج اثر، کتاب وحی در اسلام: راه های شناخت در تفسیر فخر رازی بر قرآن کریم اثر احمد اولدالی از کشور فرانسه است.

او با اشاره به این که برگزیدگان دوره های گذشته این جایزه در برخی از وب سایت ها و صفحات شخصی خود لوح تقدیری که از این جایزه دریافت کردند را منتشر کردند، بیان کرد: این افراد درباره دلیل این کار خود چنین می گفتند که هیات داورانی که آثار ما را داوری کردند جزو چهره های برجسته جهانی هستند و همین امر اعتبار این جایزه را برای ما بالا می برد؛ همچنین بارها پیش آمده افرادی که جایزه جهانی کتاب سال جمهوری اسلامی ایران را دریافت کردند موفق به دریافت جوایز دیگری در عرصه بین المللی شدند و این امر حاکی از اعتبار این جایزه است.

مدیرعامل خانه کتاب و ادبیات ایران همچنین تصریح کرد: جایزه کتاب سال جمهوری اسلامی ایران هر سال با حضور رئیس جمهوری برگزار می شد و برگزیدگان جوایز و لوح تقدیر خود را که به امضای ریاست جمهوری ایران رسیده بود از شخص ایشان دریافت می کردند؛ اما متاسفانه امسال به دلیل شیوع ویروس کرونا در جهان توفیق نداشتیم تا از برگزیدگان دعوت به عمل بیاوریم. ولی در عین حال از سفرای کشورهای که برگزیده داشتند دعوت شد تا از طرف برگزیدگان جوایز را دریافت کنند.

وی در ادامه اظهار کرد: امیدواریم همان طور که همکاری های فرهنگی بین ایران و فرانسه سابقه دارد، این جایزه هم بابی را برای همکاری های علمی و فرهنگی بین دو کشور باز کند.

جایزه جهانی کتاب سال سطح بالایی دارد

رایزن فرهنگی فرانسه در ایران ضمن تشکر از سوی نویسنده کتاب وحی در اسلام: راه های شناخت در تفسیر فخر رازی بر قرآن کریم عنوان کرد: جایزه ای که به او تعلق گرفت بسیار حائز اهمیت است از نظر سطح علمی که دارد. سفیر فرانسه در ایران آقای فیلیپ تیه بو مایل بودند که در جلسه حضور پیدا کنند اما متاسفانه مجبور به شرکت در جلسه کاری دیگری شدند و از بنده خواستند در این جلسه شرکت کنم.

وی افزود: مایلم اشاره کنم که همکاری های بسیاری در زمینه مختلف بین دو کشور در حال انجام است ازجمله نشر کتاب و ترجمه موضوعات متفاوتی که دانشجویان و پژوهشگران در حال پرداختن به آن ها هستند؛ و بخش اعظم این همکاری ها نیز به عهده بنده است.

او همچنین تاکید کرد: به زمینه ایران شناسی و فلسفه اشاره کردید و مایلم به انجمن ایرانشناسی فرانسه در ایران اشاره کنم که بسیار فعال بوده و از سوی هانری کربن بنیان گذاشته شد و ادامه پیدا کرد؛ شخصی که مجذوب ایران و روابط خوبی که با دوستان ایرانی اش داشت، بود.

رایزن فرهنگی فرانسه در ایران با اشاره به این که کارهایی که در این موسسه انجام می شود ادامه فعالیت های پیشین آن و تمامی تعاملات گذشته بوده و همچنان نیز در حال انجام است، گفت: توجهی که شما به این کتاب داشتید که به فارسی نوشته نشده ارزشمند است. به واقع یکی از پیشنهادات ما این است که می توانیم ترجمه این اثر را به فارسی در انجمن ایرانشناسی انجام دهیم از این رو که این اثر در ایران نیز شناخته شود. همچنین برای تعامل و همکاری های بیشتر در خدمت شما هستیم.

زمینه تعاملات فرهنگی بین ایران و فرانسه فراهم است

ایوب دهقانکار درباره سخنان رایزن فرهنگی فرانسه در ایران عنوان کرد: با توجه به غنای ادبی که کشور ایران دارد و پیشینه ادبی که کشور فرانسه دارد مطمعنا هم در حوزه کتاب و نشر در سطح آکادمیک و پژوهش های علمی و هم در سطح ادبی جای کار بین دو کشور بسیار زیاد است و زمینه فراهم است و امیدواریم با حضور ایشان سطح تعاملات فرهنگی را را فراتر ببریم.

علی فریدونی دبیر طرح گرنت با اشاره به این که دعوت کننده این جلسه بنده بودم و تشکر می کنم که در این برنامه حضور داشتید و دعوت ما را پاسخ گفتید، اما جایزه جهانی کتاب سال از سوی خانه کتاب ادبیات ایران برگزار می شود، اظهار کرد: همچنین باید گفت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در خصوص همکاری با کشور فرانسه درباره فعالیت های فرهنگی آمادگی دارد. ضمن این که اگر ناشران فرانسوی علاقه مند به چاپ آثار ایرانی در کشور خود هستند می توانند از طرح گرنت جمهوری اسلامی ایران بهره ببرند.

میریام پاواژو، رایزن فرهنگی فرانسه در ایران در پایان گفت: همان طور که اشاره کردید این تعاملات بسیار مفید خواهد بود و مایلم تعامل بیشتری داشته باشیم و درباره حجم چاپ کتاب و تعداد کتاب ها از نظر تنوع موضوعی صحبت کنیم و بتوانیم این آثار را به صورت مشترک در ایران و فرانسه منتشر کنیم؛ به این دلیل که ادبیات غنی که دو کشور دارند جای کار بسیاری دارد؛ همچنین از این رو که بهتر شناخته شود.
خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)
خبرگزاری کتاب ایران

هیات داوران جایزه جهانی کتاب سال از چهره های برتر جهانی هستند

جایزه جهانی کتاب سال سطح بالایی دارد

زمینه تعاملات فرهنگی بین ایران و فرانسه فراهم است

وحید تیموری، مدیر کتاب فروشی پارسه در گفت وگو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) ، با اشاره به مشکلاتی که برخی از ناشران در ارسال پستی بسته های سفارش داده شده در نمایشگاه مجازی کتاب تهران داشتند، برگزاری طرح زمستانه 99 را اقدامی برای جلب رضایت کتاب فروشی ها عنوان کرد و گفت: برای جبران نقدینگی ناشران که بر اثر برگزار نشدن نمایشگاه بین المللی کتاب تهران ایجاد شده بود، مسئولان موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی طرحی به نام نمایشگاه مجازی کتاب تهران برگزار کردند که با استقبال خوب دوستداران کتاب مواجه شد.

به گفته این کتاب فروش بعد از نمایشگاه مجازی کتاب، شاید مردم پولی برای خرید از زمستانه کتاب نداشته باشند، زیرا هرچه برای خرید کتاب کنار گذاشته بودند در خرید از نمایشگاه مجازی و امکان ارسال رایگان کتاب ها خرج کردند. او ادامه داد: فکر می کنم برای زمستانه کتاب، افراد معدودی می توانند از کتاب فروشی ها کتاب تهیه و به زنده ماندن آن ها کمک کنند.

او با اشاره به اینکه فقط 20 درصد مشتریان در این دوره از طرح های حمایتی شرکت می کنند، افزود: تداخل برگزاری نمایشگاه مجازی کتاب تهران و اجرای طرح زمستانه موجب ریزش مخاطبان شده است. البته وقتی مخاطب تخفیف 25 درصدی را مشاهده می کند، به خرید ترقیب می شود.

تیموری با اشاره به روشی که برخی کتاب فروشان برای رفع محدودیت سقف خرید پیش گرفتند، توضیح داد: سقف خرید 200 هزار تومانی مشکل ایجاد می کند، اما کتاب فروشان برای دورزدن این مشکل راه هایی پیدا کرده اند؛ برای مثال افراد با چند کد ملی در کتاب فروشی از طرح استفاده می کنند.

مدیر کتاب فروشی پارسه با اعلام اینکه برخی از ناشر کتاب فروشان طرح زمستانه را با تخفیف 30 درصد اجرا می کنند، گفت: ناشر کتاب فروشان از قانونی که موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران تعیین کرده است، تبعیت نمی کنند و تخفیف بالاتر می دهند. در نتیجه این اقدام، وقتی مخاطب وارد کتاب فروشی می شود که تخفیف 25 درصد ارائه می دهد، خواستار تخفیف 30 درصدی خواهدشد.

تیموری از کتاب فروشانی است که دربرابر مطالبه مشتری، مجبور به ارائه تخفیف 30 درصدی شده است، او بیان کرد: در این وضعیت کتاب فروشان محلی چه کاری باید انجام بدهند؟ در این روند کم کم هیچ کس از قانون تبعیت نخواهدکرد و هرج ومرج عجیبی در بازار نشر ایجاد می شود.

مدیر کتاب فروشی پارسه افزود: پیشنهاد می کنم کتاب فروشان قانون موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران را رعایت کنند و موجب آسیب به کتاب فروشان محلی نشوند. آیا مسئولان در خانه کتاب می خواهند از کتاب فروشان محلی حمایت کنند یا ترجیح می دهند کتاب فروشی های بزرگ جای آن ها را بگیرند؟ ناشر کتاب فروشی که قوانین موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران را نادیده می گیرد، باید از شرکت در دوره های بعد طرح های حمایتی محروم بشود.

وحید تیموری، مدیر کتاب فروشی پارسه در گفت وگو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) ، با اشاره به مشکلاتی که برخی از ناشران در ارسال پستی بسته های سفارش داده شده در نمایشگاه مجازی کتاب تهران داشتند، برگزاری طرح زمستانه 99 را اقدامی برای جلب رضایت کتاب فروشی ها عنوان کرد و گفت: برای جبران نقدینگی ناشران که بر اثر برگزار نشدن نمایشگاه بین المللی کتاب تهران ایجاد شده بود، مسئولان موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی طرحی به نام نمایشگاه مجازی کتاب تهران برگزار کردند که با استقبال خوب دوستداران کتاب مواجه شد.

به گفته این کتاب فروش بعد از نمایشگاه مجازی کتاب، شاید مردم پولی برای خرید از زمستانه کتاب نداشته باشند، زیرا هرچه برای خرید کتاب کنار گذاشته بودند در خرید از نمایشگاه مجازی و امکان ارسال رایگان کتاب ها خرج کردند. او ادامه داد: فکر می کنم برای زمستانه کتاب، افراد معدودی می توانند از کتاب فروشی ها کتاب تهیه و به زنده ماندن آن ها کمک کنند.

او با اشاره به اینکه فقط 20 درصد مشتریان در این دوره از طرح های حمایتی شرکت می کنند، افزود: تداخل برگزاری نمایشگاه مجازی کتاب تهران و اجرای طرح زمستانه موجب ریزش مخاطبان شده است. البته وقتی مخاطب تخفیف 25 درصدی را مشاهده می کند، به خرید ترقیب می شود.

تیموری با اشاره به روشی که برخی کتاب فروشان برای رفع محدودیت سقف خرید پیش گرفتند، توضیح داد: سقف خرید 200 هزار تومانی مشکل ایجاد می کند، اما کتاب فروشان برای دورزدن این مشکل راه هایی پیدا کرده اند؛ برای مثال افراد با چند کد ملی در کتاب فروشی از طرح استفاده می کنند.

مدیر کتاب فروشی پارسه با اعلام اینکه برخی از ناشر کتاب فروشان طرح زمستانه را با تخفیف 30 درصد اجرا می کنند، گفت: ناشر کتاب فروشان از قانونی که موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران تعیین کرده است، تبعیت نمی کنند و تخفیف بالاتر می دهند. در نتیجه این اقدام، وقتی مخاطب وارد کتاب فروشی می شود که تخفیف 25 درصد ارائه می دهد، خواستار تخفیف 30 درصدی خواهدشد.

تیموری از کتاب فروشانی است که دربرابر مطالبه مشتری، مجبور به ارائه تخفیف 30 درصدی شده است، او بیان کرد: در این وضعیت کتاب فروشان محلی چه کاری باید انجام بدهند؟ در این روند کم کم هیچ کس از قانون تبعیت نخواهدکرد و هرج ومرج عجیبی در بازار نشر ایجاد می شود.

مدیر کتاب فروشی پارسه افزود: پیشنهاد می کنم کتاب فروشان قانون موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران را رعایت کنند و موجب آسیب به کتاب فروشان محلی نشوند. آیا مسئولان در خانه کتاب می خواهند از کتاب فروشان محلی حمایت کنند یا ترجیح می دهند کتاب فروشی های بزرگ جای آن ها را بگیرند؟ ناشر کتاب فروشی که قوانین موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران را نادیده می گیرد، باید از شرکت در دوره های بعد طرح های حمایتی محروم بشود.
خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)

خبرگزاری کتاب ایران

سعیدرضا علمی، مدیر کتاب فروشی بدرقه جاویدان در گفت وگو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) ، درباره تاثیر برگزاری زمستانه کتاب در سال 99 بعد از برگزاری نمایشگاه مجازی کتاب تهران، گفت: نمایشگاه مجازی کتاب تهران با اینکه دردسرهایی برای ناشران داشت، در کل اتفاق خوبی را رقم زد؛ زیرا ناشران در آن روزها فروش خوبی داشتند. از طرفی کتاب فروشان در 10 روز برگزاری نمایشگاه مجازی کتاب و تا یک هفته پس از آن، با کاهش مشتری مواجه بودند.

به گفته علمی، طرح های حمایتی موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران که به صورت فصلی برگزار می شود، می تواند کمکی برای ادامه فعالیت کتاب فروشان باشد. او ادامه داد: در طرح های فصلی–علاوه بر نمایشگاه مجازی کتاب- از ناشران حمایت می شود، چراکه مشتریان در این طرح ها کتاب را از کتاب فروشی ها با تخفیف می خرند.

مدیر کتاب فروشی بدرقه جاویدان با اشاره به پایین بودن تخفیف در نظر گرفته شده برای هر فرد در طرح زمستانه و لزوم افزایش آن اعلام کرد: با توجه به قیمت بالای عناوین، مخاطب می تواند خرید محدودی انجام بدهد. با این حال، برای کتاب فروشان این طرح می تواند جبران کننده ضرری باشد که بر اثر فروش کتاب در نمایشگاه مجازی کتاب به آن ها وارد شد.

علمی با اشاره به تاثیر محدود افزایش پنج درصدی تخفیف در طرح زمستانه کتاب تاکید کرد: مشکل دوره های گذشته درباره درصد تخفیف نبود. واجب تر و مهم تر بود که سقف خرید را از 200 هزار تومان به 300 یا 350 هزار تومان برسانند، در این صورت طرح زمستانه نتایج بهتری داشت.

به گفته او افرادی که در نمایشگاه مجازی کتاب شرکت نکردند، می توانند خریدهای خود را از کتاب فروشی و با استفاده از تخفیف طرح زمستانه انجام بدهند. علمی ادامه داد: یکی از مشکلات نمایشگاه مجازی کتاب این بود که افراد هر کتاب را باید تک تک در پنل ناشر سفارش می دادند؛ اما در طرح زمستانه این امکان وجود دارد که مستقیم از کتاب فروش محل، همه خریدها را انجام بدهند.

مدیر کتاب فروشی بدرقه جاویدان با اشاره به اینکه مخاطبان به صورت حضوری، تلفنی، استفاده از سایت و اینستاگرام این کتاب فروشی می توانند کتاب های مورد نظر خود را سفارش بدهند، گفت: به روزهای نوروز نزدیک می شویم. مردم می توانند با استفاده از این طرح برای دوستان و آشنایان کتاب هدیه بخرند.

سعیدرضا علمی، مدیر کتاب فروشی بدرقه جاویدان در گفت وگو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) ، درباره تاثیر برگزاری زمستانه کتاب در سال 99 بعد از برگزاری نمایشگاه مجازی کتاب تهران، گفت: نمایشگاه مجازی کتاب تهران با اینکه دردسرهایی برای ناشران داشت، در کل اتفاق خوبی را رقم زد؛ زیرا ناشران در آن روزها فروش خوبی داشتند. از طرفی کتاب فروشان در 10 روز برگزاری نمایشگاه مجازی کتاب و تا یک هفته پس از آن، با کاهش مشتری مواجه بودند.

به گفته علمی، طرح های حمایتی موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران که به صورت فصلی برگزار می شود، می تواند کمکی برای ادامه فعالیت کتاب فروشان باشد. او ادامه داد: در طرح های فصلی–علاوه بر نمایشگاه مجازی کتاب- از ناشران حمایت می شود، چراکه مشتریان در این طرح ها کتاب را از کتاب فروشی ها با تخفیف می خرند.

مدیر کتاب فروشی بدرقه جاویدان با اشاره به پایین بودن تخفیف در نظر گرفته شده برای هر فرد در طرح زمستانه و لزوم افزایش آن اعلام کرد: با توجه به قیمت بالای عناوین، مخاطب می تواند خرید محدودی انجام بدهد. با این حال، برای کتاب فروشان این طرح می تواند جبران کننده ضرری باشد که بر اثر فروش کتاب در نمایشگاه مجازی کتاب به آن ها وارد شد.

علمی با اشاره به تاثیر محدود افزایش پنج درصدی تخفیف در طرح زمستانه کتاب تاکید کرد: مشکل دوره های گذشته درباره درصد تخفیف نبود. واجب تر و مهم تر بود که سقف خرید را از 200 هزار تومان به 300 یا 350 هزار تومان برسانند، در این صورت طرح زمستانه نتایج بهتری داشت.

به گفته او افرادی که در نمایشگاه مجازی کتاب شرکت نکردند، می توانند خریدهای خود را از کتاب فروشی و با استفاده از تخفیف طرح زمستانه انجام بدهند. علمی ادامه داد: یکی از مشکلات نمایشگاه مجازی کتاب این بود که افراد هر کتاب را باید تک تک در پنل ناشر سفارش می دادند؛ اما در طرح زمستانه این امکان وجود دارد که مستقیم از کتاب فروش محل، همه خریدها را انجام بدهند.

مدیر کتاب فروشی بدرقه جاویدان با اشاره به اینکه مخاطبان به صورت حضوری، تلفنی، استفاده از سایت و اینستاگرام این کتاب فروشی می توانند کتاب های مورد نظر خود را سفارش بدهند، گفت: به روزهای نوروز نزدیک می شویم. مردم می توانند با استفاده از این طرح برای دوستان و آشنایان کتاب هدیه بخرند.
خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)

خبرگزاری کتاب ایران

رامین شعبانپور مدیر کتابفروشی افق تهران در گفت وگو با خبرنگار فرهنگ و هنر دفاع پرس ، با اشاره به طرح های توزیع یارانه کتاب از طریق کتابفروشی ها (طرح های فصلی فروش کتاب)، اظهار داشت: از همان ابتدای برگزاری این طرح ها کتابفروشی افق در آن شرکت کرده است.

وی با بیان این که نظر مجموعه افق درخصوص اجرای طرح های فصلی فروش کتاب مثبت است، افزود: مشکلاتی که در زمینه اجرای این طرح ها وجود داشته اعم از ثبت نام مجدد کتابفروشی ها و مسائلی از قبیل ثبت اطلاعات و ... در دوره های مختلف مرتفع شده و گمانم اکنون به یک پختگی کامل رسیده است.

مدیر کتابفروشی افق تهران افزود: همچنین مردم از بازه های زمانی اجرایی این طرح ها اطلاع دارند و اکنون نیز که بخش فروش غیر حضوری به آن اضافه شده، استقبال نیز افزایش یافته است.

وی با اشاره به این که در نخستین روز های برگزاری طرح زمستانه کتاب استقبال مخاطبان خوب بود، عنوان کرد: تبلیغات و اطلاع رسانی که از سوی خانه کتاب و ادبیات ایران در خصوص طرح های فصلی فروش کتاب انجام می شود، در افزایش تعداد مخاطبان بسیار اثرگذار است و به واقع بازخورد آن در کتابفروشی ها قابل مشاهده است.

شعبان پور در پایان ضمن بیان این که جو روانی که در حین برگزاری این طرح ها حاصل می شود دارای اهمیت بوده و به گمانم اکنون حاصل شده است، گفت: به نظر من استقبال مردم از طرح زمستانه کتاب در روز های آینده نیز خوب خواهد بود به این دلیل که یک تخفیف ویژه 25 درصدی به مخاطب ارائه می شود. در واقع این درصد تخفیف در جایی دیگر ارائه نمی شود. ضمن این که مزیت کتابفروشی ها این است که مجموعه ای از کتاب های قابل دسترس دارند.

براساس این گزارش، طرح زمستانه کتاب از نهم اسفند با حضور 925 کتابفروشی آغاز و تا شانزدهم اسفندماه در کتابفروشی های عضو طرح در سراسر کشور برگزار می شود.

انتهای پیام/ 121

احسان احمدی خاوه در گفت وگو با خبرگزاری میزان پیرامون قرارداد های بین ناشران و نویسندگان گفت: متاسفانه قانون نانوشته ای در باب قرارداد های بین نویسنده و ناشر وجود دارد که بر اساس آن قرارداد تهیه و تنظیم می شود و اینجا در حقیقت خبری از قانون و چهار چوب نیست، به عبارتی قرارداد بر طبق عرف مفاد آن تنظیم می شود بدین ترتیب است که نویسنده و یا مولف تنها 9 تا 22 درصد از سود کتاب را دریافت می کند و یک مترجم تنها 10 درصد از سود کتاب ترجمه شده را به دست می آورد.

وی در همین راستا ادامه داد: نبود قانون مدونی که بتواند چهارچوب های قرارداد های نویسندگان را مورد بررسی قرار دهد بزرگترین آسیب و ضعف عرصه نویسندگان و حوزه نشر محسوب می شود، متاسفانه چهارچوب های قرارداد های ناشران و نویسندگان در هیچ قانونی دیده نشده و این ضعفی بزرگ در حوزه فرهنگ است و نیاز به حمایت بخش هایی مانند مجلس شورای اسلامی و نمایندگانی که قانونگذار هستند، دارد.

احمدی خاوه اشاره ای نیز به شرایط ناشران کرد و افزود: از آنجا که خودم علاوه بر نویسندگی دستی در حوزه نشر دارم با دغدغه ها و مشکلات ناشران به خوبی آشنا هستم با بالا رفتن قیمت کاغذ در بازار همچنین هزینه های جانبی و مواد اولیه قیمت تولید یک کتاب بسیار بالا رفته است از همه مهمتر قیمت پخش هر کتاب که 60 درصد قیمت پشت جلد را به خود اختصاص می دهد مشکلی بر مشکلات ناشران افزوده است مضاف بر اینکه بازار خرید کتاب نیز در رکود قرار دارد، متاسفانه کتاب در سبد خانواده دیگر جای چندانی ندارد همه این عوامل به این موضوع ختم می شود که ناشران سود بسیار ناچیزی را کسب می کنند در نتیجه تاثیر این تحولات در پرداخت دستمزد نویسندگان و یا مترجمان آن هم عموماً با کمی تاخیر نمود پیدا می کند.

نویسنده کتاب بی قرار در مورد چاپ آخرین کتاب خود ابراز کرد: ماه های اخیر یک کتاب نوشتم و برای چاپ آن با ناشری وارد گفت وگو شدم هنگام بستن قرارداد با ناشر با مشکلاتی مواجه شدم، قیمت پیشنهادی ناشر بسیار ناچیز بود بدین ترتیب تنها 10 الی 15 درصد از هزینه های این کتاب به جیب نویسنده می رود در حالیکه او حداقل یک سال برای این پژوهش و تحقیق و نوشتن وقت گذاشته است از سوی دیگر تیراژ های پایین حدود 1000 تا 1500 تایی نمی توانند در بالا رفتن دستمزد نویسنده کمک کنند و یا تاثیری در بهره وری از کتاب برای تالیف کننده داشته باشند.

احمدی خاوه تاکید کرد: اگرچه بخشی با عنوان صنف ناشران وجود دارد، اما عملاً حرکت و یا برنامه ای برای دفاع از ناشران و یا نویسندگان دیده نمی شود، عمده ترین و بزرگترین مشکل حوزه فرهنگ در قانون گذاری ها است، متاسفانه قانونگذاری های انجام شده یا عموماً خیلی قدیمی هستند و یا اینکه به مرور زمان و پیشرفت تکنولوژی و فناوری سبب شده است که ناکارآمد شوند.

وی در ادامه پیشنهاد کرد: من معتقدم باید صنف نویسندگان و یا ناشران بسیار شفاف و دقیق به تبیین قوانین درست و مناسب اقدام کند و برای این منظور در کنار هم جمع شده و به وضع چارچوب و قوانینی بپردازند و مدافع حوزه فرهنگ باشند در عین حال برای نویسندگان که قدیمی تر هستند و تجربه بهتری در حوزه نگارش دارند و کتاب های ارزشمندی را به جامعه عرضه کرده اند میزان مشخصی و بالاترین دستمزد در نظر گرفته شود. متاسفانه علاوه بر وضعیت تیراژ چالش دیگری به عنوان چاپ های غیرقانونی و چاپ های دیجیتال نیز پا به عرصه ادبیات گذاشته که هر یک حدود 200 و یا 300 کتاب بیشتر تولید نکرده و این قطعاً به ضرر نویسندگان خواهد بود.

نویسنده کتاب جایی میان ابرها ضمن انتقاد از بی توجهی به قانون تصریح کرد: از آنجا که فرهنگ ما عموما بر پایه یک فرهنگ شفاهی استوار شده است و قانون مولفه ای است که کمتر در محور قرارداد ها لحاظ می شود لذا فعالیت هایی که انجام می گیرد عموماً بسیار سطحی هستند و این امر ضرر فراوانی را به تولید کننده های عرصه فرهنگ می زند.

احمدی خاوه مجوز برای نشر کتاب را مورد بررسی قرار داد و خاطرنشان کرد: من معتقدم مجوز برای نشر کتاب ها را باید به صنف ناشران واگذار کرد تا آن ها طبق مبانی قوانین و ضوابط به انتشار کتاب بپردازند متاسفانه برخی نظارت های وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نشان می دهد که هیچگونه اعتمادی به ناشر و نویسنده از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد وجود ندارد.

انتهای پیام/

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) ، به نقل از روابط عمومی معاونت امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، این مراسم با حضور محسن جوادی، معاون امور فرهنگی، مهرزاد دانش، رئیس دوسالانه نشان شیرازه، کوروش پارسا نژاد، دبیر جشنواره و داوران و برگزیدگان این رویداد از ساعت 15 تا 17 در فرهنگستان هنر، رواق هنر برگزار می شود.

نشان شیرازه، دوسالانه هنر طراحی کتاب است و به ناشران و طراحان برتر کتاب اهدا می شود. در این مراسم نخستین بار از پیشکسوتان این حوزه تقدیر می شود.

همچنین نمایشگاه آثار منتخب نیز از تاریخ 16 تا 20 اسفند در همین مکان برپاست.

این مراسم به صورت زنده از اینستاگرام نشان شیرازه به آدرس neshanshirazeh پخش خواهد شد.

فرهنگستان هنر در خیابان ولیعصر(عج)، نرسیده به خیابان طالقانی واقع است.

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) ، به نقل از روابط عمومی معاونت امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، این مراسم با حضور محسن جوادی، معاون امور فرهنگی، مهرزاد دانش، رئیس دوسالانه نشان شیرازه، کوروش پارسا نژاد، دبیر جشنواره و داوران و برگزیدگان این رویداد از ساعت 15 تا 17 در فرهنگستان هنر، رواق هنر برگزار می شود.

نشان شیرازه، دوسالانه هنر طراحی کتاب است و به ناشران و طراحان برتر کتاب اهدا می شود. در این مراسم نخستین بار از پیشکسوتان این حوزه تقدیر می شود.

همچنین نمایشگاه آثار منتخب نیز از تاریخ 16 تا 20 اسفند در همین مکان برپاست.

این مراسم به صورت زنده از اینستاگرام نشان شیرازه به آدرس neshanshirazeh پخش خواهد شد.

فرهنگستان هنر در خیابان ولیعصر(عج)، نرسیده به خیابان طالقانی واقع است.
خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)
خبرگزاری کتاب ایران

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، هشتمین نشست از سلسله نشست های ایبنا، دوشنبه (11اسفند ماه) با عنوان بررسی فعالیت بخش بین الملل نمایشگاه مجازی کتاب تهران ساعت 10 در اتاق گفت و گوی خبرگزاری کتاب ایران برگزار شد. در این نشست مصطفی حسینی مهر، مدیر امور نمایشگاه های خارجی موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران، لیلی حائری، مدیر آژانس ادبی کیا و احمد ذوعلم، مدیر آژانس ادبی دایره مینا حضور داشتند.

در این نشست به ارتقای مسائل فنی توسط طراحان بخش بین الملل، تبلیغ و معرفی این رویداد و آثار ارائه شده اشاره شد؛ چراکه هرقدر در بخش فنی امکانات خوبی مهیا شود، اگر در بخش تبلیغات دسترسی خوبی مهیا نشود، بخش بین الملل فعال نخواهد شد.

نگاه توسعه طلبانه اجازه به رضایت نمی دهد

نخستین دوره نمایشگاه مجازی کتاب تهران تجربیاتی در اختیار فعالان قرار داد. امید است در دوره های بعد نقاط ضعف رفع و نقاط قوت تقویت شود. ارزیابی شما از این دوره نمایشگاه مجازی کتاب چه بود؟

حسینی مهر: با شیوع بیماری کووید19 نمایشگاه مجازی جان تازه ای گرفت، چراکه در شرایط عادی اجرای این نمایشگاه چندان متصور نبود. براساس پیش بینی لغو صد در صد نمایشگاه فیزیکی کتاب تهران، بزرگترین نمایشگاه های کتاب دنیا از جمله فرانکفورت و پکن را بررسی کردیم. ایده اولیه براساس کارکرد اصلی در بحث برگزاری نمایشگاه مجازی کتاب بود. سیاستگذاری های مختلفی پیشنهاد شد که مجبور بودیم همه را به نحوی در نظر بگیریم. نیاز بود در مرحله نخست، نیازسنجی و بعد از آن امکان سنجی اتفاق بیفتد. در هیچ کدام از نمایشگاه هایی که به صورت مجازی برگزار شد، آمادگی مجری برگزاری صد درصدی نبود؛ به لحاظ زمانی هم مشخص نبود، نمایشگاه به شکل مجازی یا فیزیکی برگزار خواهد شد.

بخش بین الملل نمایشگاه کتاب تهران با توجه به ظرفیت متخصصان فعال این حوزه در داخل و خارج، دو بخش دیجیتال رایت سنتر و تالار گفت وگو داشت. تالار گفت وگو به صورت آنلاین و آفلاین در فرم پنج ناشر و پنج آژانس ادبی برگزار شد و ظرفیت خیلی خوبی را ایجاد کرد. دیجیتال رایت سنتر به تسهیل تبادل رایت کمک کرد. این دو، محورهای اصلی نمایشگاه بین المللی مجازی کتاب تهران بودند. باید توجه داشت، نخستین ها همیشه با کاستی هایی همراه است، اما تلاش در گروه بین المللی نمایشگاه کتاب این بود که برنامه ریزی ها با حداقل نقصان اجرا شود؛ در نتیجه توانستیم رضایت نسبی از عملکرد خود داشته باشیم، زیرا نگاه توسعه طلبانه اجازه به رضایت نمی دهد.

انتظاراتی، برای فعالیت در نمایشگاه بین المللی کتاب وجود داشت و بخشی از انتظارات برآورده نمی شد، زیرا در این نمایشگاه فقط اطلاعات به ناشر و آژانس های ادبی خارجی ارائه می شد. در خبرگزاری که نقطه نظرها را پیگیری می کردیم تصوری که از رایت سنتر نمایشگاه فیزیکی وجود داشت، در فضای مجازی برآورده نشد، اما ظرفیت های خوبی ایجاد شد. شما به عنوان مدیر آژانس ادبی، چگونه نمایشگاه مجازی کتاب را ارزیابی می کنید؟

ذوعلم: برگزاری نمایشگاه مجازی کتاب، تجربه جدیدی در همه کشورها از فرانکفورت، پکن، بلونیا و نمایشگاه های دیگر بود. امسال نشست هایی با حضور ناشران، نویسندگان و آژانس های ادبی برگزار شد. شکل گرفتن گفت وگو باعث آشنایی آژانس های ادبی با یکدیگر می شود تا امکانی برای خرید و فروش رایت کتاب مهیا شود.

در تعریف، رایت سنتر به مرکزی برای گفت وگو و خرید و فروش رایت کتاب اطلاق و در نمایشگاه ها این اتفاق به صورت حضوری انجام می شود. به نظر می رسد رایت سنتر مجازی ابزار و امکاناتی در اختیار افراد قرار می دهد تا بتوانند مذاکرات خود را به راحتی انجام دهند و هرچه بهتر خود را معرفی کنند. به عنوان آژانس ادبی دایره مینا در نمایشگاه فرانکفورت و پکن حضور داریم. اگر این پلتفرم ها را با آنچه در نمایشگاه مجازی کتاب تهران ارائه شد، مقایسه کنم، باید گفت که امکانات در نمایشگاه مجازی کتاب تهران نیازمند توجه بیشتر است.

آنچه می توانستیم برای فعالیت آژانس های ادبی در نظر بگیریم، محدود بود. آژانس های ادبی می توانستند به معرفی 50 کتاب در این نمایشگاه بپردازند. در حالی که در نمایشگاه مجازی فرانکفورت می توانیم هزار کتاب را معرفی کنیم. طبیعی است که آژانس های ادبی در ایران نمایندگی حدود 50 ناشر را بر عهده دارند و اگر بخواهند از هر ناشر چهار کتاب ارائه کنند، به عدد 200 عنوان می رسیم که این حداقل است.

مساله دیگر، امکان معرفی مطلوب کتاب در فضای مجازی و لزوم تهیه امکاناتی است که رایت سنتر واقعی داشته باشیم. نمایشگاه مجازی کتاب، محدودیت هایی دارد و امکاناتی در اختیار فعالان قرار می دهد. نمایشگاه مجازی می توانست امکانات بهتر و بیشتری مهیا کند. برای مثال در رایت سنترهای نمایشگاه های مجازی، افراد مختلف می توانند، علاوه بر طول برگزاری نمایشگاه، طی سال به گفت وگو با ناشران ادامه دهند، از این ظرفیت استفاده نکردیم.

یکی از نکات عجیب که به دوستان موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران هم کردیم، این بود که زمان بارگذاری اطلاعات، زمان محدود بود. این در حالی است که با توجه به امکانات نمایشگاه مجازی، باید بتوان به صورت مستمر، امکان اصلاح و تکمیل اطلاعات در آن وجود داشته باشد. بحث دیگر درباره معرفی نمایشگاه مجازی کتاب تهران و هدف از اجرای آن است.

هنوز درباره تاریخ برگزاری نمایشگاه مجازی بحث هایی وجود دارد و نیازمند تبلیغ است.

حائری: به اصل نمایشگاه بین المللی کتاب تهران نقدهایی داشتم، چراکه این نمایشگاه به بازار فروش کتاب تبدیل شده نه فروش رایت. در سال های اخیر، بخش رایت سنتر ایجاد شده بود؛ اما ناشران خارجی چندان استقبال نکردند و چند ناشران خارجی به شکل مهمان افتخاری در نمایشگاه های کتاب تهران حاضر شدند. حضور ناشران چین، اتفاق خوبی بود و تبادلات خوبی شکل گرفت اما ناشران همجوار و همسایه، مشتاق خرید رایت نیستند و از ایران هم همین طور. نپیوستن به حقوق کپی رایت دلیل اصلی است و نمایشگاه کتاب تهران، وجه بین المللی نداشت. نمایشگاه کتاب تهران مرکز فروش بود؛ به ویژه از شهرستان ها برای خرید تک نسخه ای به نمایشگاه می آمدند، این بخش در نمایشگاه مجازی بهتر خدمات ارائه کرد چراکه دست واسطه ها کوتاه شده بود، ناشران با کمک پست توانستند به اقصی نقاط کشور کتاب بفرستند و مردم توانستند منتفع شوند.

در بخش بین الملل نمایشگاه مجازی کتاب، چند آژانس ادبی فعالیت کردند و یک نشست به ابتکار آژانس ادبی دایره مینا برگزار شد. آژانسی از ترکیه که با آن همکاری می کردم، برای این نشست معرفی کردم و به نظرم برگزاری آن نقطه عطف نمایشگاه مجازی کتاب بود. نشست ناشران ایرانی و خارجی به نظر من درهم و پیچیده بود و خروجی مناسبی نداشت. آژانس های ادبی که در نشست شرکت کرده بودند، تجارب خود را گفتند، اما مجری نشست ها باید آشنا به حیطه باشند، در صورتی که مجری ها حرفه ای نبودند و به چالش کشیدن افراد مدنظر آن ها نبود. مجری ها کمترین اطلاعاتی درباره افراد حاضر در نشست نداشتند.

بارها تاکید شد که این بار اول بود که نمایشگاه کتاب به صورت مجازی اجرا شده است، به افرادی که این رویداد را اجرا کردند، خسته نباشید می گویم، اما امسال کشورهای دیگری هم نخستین بار نمایشگاه کتاب را به صورت مجازی برگزار کردند؛ برای مثال ترکیه که 12 سال پیش غرفه ای حقیر در نمایشگاه های مختلف داشت، فعالیت خود را گسترده کرده است. ترکیه نخستین بار نمایشگاه کتاب را به صورت مجازی برگزار کرد، اما رایت سنتر و نشست هایش را در آن گسترش داد و فعالیت نمایشگاه کتاب ترکیه فقط محدود به آپلود کتاب در سایت نبود؛ همچنین بخش گفت وگوی نمایشگاه مجازی استانبول، بعد از اتمام نمایشگاه ادامه داشت و اطلاع دادند که می توانیم کاتالوگ خود را روی سایت بگذاریم و اطلاعات را کامل کنیم. نمایشگاه فرانکفورت هنوز هم ادامه دارد و می توانیم با فعالان این حوزه در ارتباط باشیم.

نمایشگاه مجازی کتاب، ویترین کشور بود و حضور به این شکل در بخش بین الملل سزاوار نبود. این درحالی است که بسیاری از نشست ها در بخش آکادمیک ایران به صورت حرفه ای برگزار می شود، چرا مسئولان برگزاری نمایشگاه مجازی کتاب نتوانستند برای برگزاری آن با افراد حرفه ای همکاری کنند.

مجری نمایشگاه کتاب تهران از حرفه ای ها کمک بگیرد

هنوز در آغاز راه نشر بین الملل هستیم. در سه دوره اخیر اقداماتی در نمایشگاه بین المللی کتاب تهران انجام شد و که کاستی هایی به همراه داشت. حضور آژانس های ادبی را به فال نیک می گیریم تا نشست های حرفه ای ارتقا پیداکند. در تالار گفت وگوی نمایشگاه مجازی کتاب تهران امکان اینکه دو طرف با یکدیگر وارد بحث شوند نداشتیم. در حالی که باید نخستین مساله نمایشگاه مجازی کتاب گفت وگو باشد؛ همچنین به محدودیت های ثبت و معرفی کتاب در محیط مجازی اشاره شد. این در حالی است که فضای مجازی با وجود محدودیت ها، مزایایی دارد و می توان از امکان قابلیت های چندرسانه ای بیشتر استفاده و امکان فعالیت آژانس های ادبی را گسترده کرد. از این نظر به لحاظ اجرایی چه کمبودهایی را در بخش بین الملل نمایشگاه مجازی تهران دیدید؟

حائری: کیفیت صدا و همچنین صدای مجری خوب و هماهنگ نبود، هنوز خیلی راه باید طی شود تا بتوانیم از امکانات فضای مجازی استفاده کنیم. مجری باید هدفمند از شرکت کنندگان یک نشست توقع و اطلاعات داشته باشد به عنوان مثال، ناشران چه اقداماتی انجام داده اند و چه اندازه با ناشران ایرانی همکاری داشته اند؛ این اطلاعات وجود نداشت.

باید بتوانیم در نمایشگاه مجازی، کتاب ها را معرفی کنیم، در حالی که ناشران ایرانی، هنوز به درستی به این حوزه ورود نکردند تا کتاب الکترونیک و گویا داشته باشیم و به زبان انگلیسی معرفی کنیم. این تلاش ها باید انجام شود و مجری نمایشگاه کتاب تهران می تواند از حرفه ای ها کمک بگیرد. در نشست ها افرادی حضور داشتند که حرفه ای پاسخ دادند، باید آن ها شناسایی و از آن ها کمک گرفته شود. برنامه ها باید چالشی و مستمر باشد. در نمایشگاه تهران تمام اطلاعات جمع شد و اطلاع نداریم که چه اتفاقی افتاد، در حالی که قرار بود اطلاعات ناشران ایرانی و خارجی در اختیار افراد شرکت کننده قرار بگیرد.

آیا سیستم در نظر گرفته شده برای بخش بین الملل به صورتی بود که آمار ثبت شود؟ اقدامات چقدر منجر به تعامل با طرفین ایرانی بود؟ همچنین محدودیت ثبت کتاب های ایرانی 50 عنوان اعلام شد، این در حالی است که فضای مجازی می تواند امکانات گسترده فراهم کند. از طرفی تقاضا برای استفاده از امکانات جدید برای استفاده از پادکست و ویدئو در فضای مجازی نمایشگاه کتاب بود.

حسینی مهر: قطعا مسیر توسعه از مسیر نقدها و نظرات ارزشمند و دلسوزانه می گذرد. همه نمایشگاه هایی که در سطح بین المللی برگزار شدند، رصد کردیم. از نظر امکان سنجی محدودیت هایی داشتیم، این محدودیت ها نباید به عنوان مانع مسئولیت پذیری، برداشت شود. نقدهای مطرح شده نشان می دهد که ناشران، آژانس های ادبی و صنعت نشر، بیش از پیش آماده بین المللی شدن است و فضای مجازی را درک کرده اند. فعالیت در فضای مجازی برای ناشران، آژانس های ادبی و فعالان صنعت نشر نیازمند برنامه ریزی طولانی مدت است.

به منظور استفاده از فضای مجازی در نمایشگاه کتاب، طرح سه مرحله ای را برنامه ریزی کردیم. تصمیم گیری درباره اینکه بخش بین الملل در نمایشگاه مجازی کتاب تهران فعال باشد یا نباشد، باعث شد تا تلاش کنیم از ظرفیت ها استفاده کنیم؛ به عنوان مثال محدودیت ارائه کتاب ها عنوان شد. در نمایشگاه اندونزی امکان بارگذاری 15 عنوان کتاب وجود داشت. محدودیت ها ناظر به بحث فنی و زیرساخت فنی است؛ علاوه براین زمان موجب محدود شده بود. در طرح توسعه دومِ نمایشگاه این مسائل رفع خواهد شد.

یکی از برنامه ها، استمرار تالار گفت وگوی نمایشگاه مجازی کتاب تهران بود. تالار گفت وگو، مزیت رقابتی بخش بین الملل بود و وضعیت رقابتی ایجاد می کرد. اگر ضعف هایی در رایت سنتر داشتیم که مانع انجام برخی اقدامات می شد، در تالار گفت وگو مرتفع می شد.

درباره استفاده از ظرفیت آژانس های ادبی، باید اعلام کنم آژانس های ادبی در برگزاری نمایشگاه کتاب، بسیار کمک کردند، توانستیم از ظرفیت داخلی و خارجی آن ها استفاده کنیم، این فعالیت باید استمرار و گسترش پیدا کند. در حوزه تبلیغ نمایشگاه مجازی کتاب، مشخص نبودن زمان برگزاری آن موجب شد تا تبلیغات را آن طور که باید به صورت گسترده انجام ندهیم.

حتی در بیان عنوان بین المللی در معرفی نمایشگاه مجازی کتاب محتاط عمل شد، آیا این ملاحظه وجود داشت؟

حسینی مهر: این ملاحظه وجود نداشت. از ظرفیت هایی مانند لینک این استفاده کردیم، استفاده از این ظرفیت های اجتماعی، رویکرد جدیدی بود. با توجه به نیازها، باید همراه و همگام با نیازهای آژانس های ادبی پیش می رفتیم. باید این انتخاب را می کردیم که حضور داشته باشیم یا نباشیم و حضور بین حداقل و حداکثر را انتخاب کردیم.

پارامترهایی برای ارزیابی تعاملات دارید؟

حسینی مهر: از دیجیتال رایت سنتر حدود 20 هزار بازدیدکننده داشتیم، که یک سوم از خارج کشور بود. حضور 142 ناشر خارجی و مشارکت حداقل 6 کشور جدید از پنچ قاره در این نمایشگاه ثبت شد. در بحث استمرار، دیدگاه اصلی و نکته ای که می دیدیم و نظرات دوستان آن را تایید می کند، این است که نمایشگاه مجازی پلی به نمایشگاه فیزیکی کتاب است. استمرار چهار یا 6 ماهه نشست ها پیش از این اعلام شده است. می توانیم به عنوان خبر خوب اعلام کنیم که استمرار نشست ها را خواهیم داشت.

ایران به لحاظ محتوای نشر، با هیچ کشوری قابل مقایسه نیست

این توضیحات چقدر قانع کننده است؟ در حوزه فعالیت بین المللی مساله برندیگ و استمرار مطرح است، فضای مجازی این امکان را می دهد تا ارتباط به صورت دائم وجود داشته باشد، چطور می توان از فضای مجازی برای رسیدن به این اهداف استفاده کرد؟

ذوعلم: فکر می کنم ظرفیتی که کرونا به این معنا ایجاد کرد، بعد از این هم مورد استفاده قرار خواهد گرفت. بررسی ظرفیت نمایشگاه های دیگر برای برگزاری بهتر نمایشگاه مجازی کتاب تهران ضروری است. حتی اگر این پاندمی از بین برود، مبادلات می تواند در فضای مجازی انجام شود، زیرا این تجارت، پیش تر مبتنی بر ارتباط و نشست حضوری بود.

فکر می کنم، ظرفیت های فنی زیادی در اختیار داریم، از طرفی وقتی از امکانات فنی استفاده می شود با محدودیت هایی مواجه خواهیم بود. باید به بهترین شکل از امکانات استفاده شود. در منطقه خاورمیانه به لحاظ محتوای نشر، ایران قابل مقایسه با هیچ کشوری مخصوصا ترکیه نیست. اگر بخواهیم به لحاظ فنی، همگام با داشته های خود رفتار کنیم باید به ترکیه و امارات که در نشر به لحاظ مالی و اقتصادی سرمایه گذاری کردند، نگاه کنیم.

معمولا به آژانس های ادبی و ناشرها با یک دید نگاه می شود، در حالی که رفتار درستی نیست. حدس می زنم بالای 300 ناشر فعال در نمایشگاه مجازی کتاب حضور جدی داشتند. در مجموع چهار یا پنج آژانس در ایران داریم که هر کدام ناشران مختلف را نمایندگی می کنند. می دانم محدویت حجم، کدنویسی و محدودیت های فنی، به راحتی قابل حل است. پیشرفت هایی در حوزه آی.تی داشتیم و ظرفیت فنی، این اقدامات را داریم و ارائه امکانات درخور، به لحاظ علمی، فنی و حجم فکر نمی کنم کار پیچیده و دشواری باشد.

نمایشگاه های خارجی تبلیغات زیادی انجام می دهند

مصداق عملی برای نگاه ویژه به آژانس های ادبی چیست و چگونه می توان آژانس های ادبی را برجسته کرد؟

ذوعلم: آژانس های ادبی تجربیاتی دارند، بدون هیچ چشم داشتی دوست داریم به نشر ایران کمک کنیم. تغییر نگاه به آژانس های ادبی مساله ای است که فراتر از نمایشگاه مجازی کتاب تهران باید به آن توجه شود. وقتی کتاب به زبان انگلیسی ارائه می شود، شاید ارائه دهنده محتوای کتاب کمک کند تا نشر ایران به دیگر کشورها معرفی شود.

می بینید نمایشگاه های خارجی، تبلیغات زیادی برای حضور ارائه می کنند و نشان می دهد، چه ظرفیت هایی دارند، زیرا وقتی به عنوان آژانس ادبی در ایران فعالیت می کنم، اگر متوجه شوم که نمایشگاه فرانکفورت امکانات بهتری برای فعالیت من ارائه می دهد، در آن نمایشگاه فعالیت خواهم کرد، زیرا من و طرف مقابل به دنبال زمینه ای می گردیم تا بتوان در آن بهتر مذاکره کرد.

حتی مخاطب ممکن است از نمایشگاه مجازی کتاب تهران استفاده نکند، برای جلب مخاطب، نیاز به برنامه ریزی دقیق است و باید برندینگ انجام شود. اگر ناشر خارجی متوجه شود که با شرکت در نمایشگاه مجازی کتاب، امکاناتی در اختیار خواهد داشت تا بتواند کتاب با کیفیت منتشر کند، این کار را انجام خواهد داد. ایجاد تمایز با استفاده از گرنت خیلی مهم است و باید برای آن برنامه ریزی انجام شود.

نمایشگاه مجازی کتاب تهران به خوبی معرفی نشد

چه امکان ویژه ای باید در بخش بین المللی نمایشگاه مجازی کتاب تهران باید وجود داشته باشد تا ناشران و فعالان خارجی و داخلی این زمینه را برای پیشبرد اهداف خود انتخاب کنند؟

حائری: اینکه در نمایشگاه مجازی کتاب تهران، حضور داشته باشم، منافاتی با حضور در دیگر نمایشگاه ها ندارد. هرکدام امکاناتی را ارائه می دهند و ارتباطاتی را ایجاد می کنند. نمایشگاه مجازی کتاب تهران به خوبی معرفی نشد در صورتی که این بار ناشران خارجی می توانستند ساده تر از قبل، در فضای مجازی حضور داشته باشند. می توانستند مانند سال های قبل کتاب هایی برای معرفی نمایشگاه مجازی انتخاب و امکان تبلیغات را مهیا کنند. حتی می توانستند طرح های حمایتی در حوزه نشر را به خوبی معرفی کنند، اما در نشست گرنت اقدامات به خوبی نشان داده نشد.

بخش شعاری نمایشگاه کتاب تهران، همیشه پررنگ تر بود. همیشه قبل از نمایشگاه کتاب تهران نشست هایی برگزار می شد که به دلیل سیل تبلیغات بالا، امکان تحمل برخی از آن ها را نداشتم. این در حالی است که می توانیم فرهنگ ایرانی را معرفی کنیم و نیازی به اقدامات شعاری نیست. ناشران 5+5 خیلی محدود بودند. نمایشگاه کتاب تهران باید تغییر اساسی داشته باشد تا دیده شود، فرهنگ ایران غنی است و نیاز به مسائل دیگری ندارد.

در این جلسه آسیب شناسی دقیقی انجام شد

مسائلی مانند محدودیت تبلیغات و معرفی کردن نمایشگاه، در بخش های بین المللی به نظر شما چه جایگاهی داشت و برای دوره های بعدی چه برنامه ریزی دارید؟

حسینی مهر: در این جلسه آسیب شناسی دقیقی انجام شد. بعد از نمایشگاه مجازی کتاب تهران، در جلساتی برای آسیب شناسی این رویداد فرهنگی برگزار و در گزارش عملکرد نمایشگاه تهیه و تدوین شده است. یکی از دلایل حضور بخش بین الملل، عقب نماندن از اقدامات بین المللی است که نیاز داریم روی آن کار کنیم؛ همچنین معرفی ظرفیت های صنعت نشر، پیگیری بودیم تا حدی انجام گیرد، البته از نتایج راضی نیستیم.

نقدهای به نشست های نمایشگاه مجازی مطرح شد. در این نشست ها برای مثال سعی کردیم توسعه جغرافیایی در حوزه نشر را در نظر بگیریم و نخستین بار، آثاری از امریکای لاتین مورد بررسی قرار گرفت. ناشران خارجی و داخلی در این حوزه حضور داشتند با تکیه بر دانش بومی می توان این اقدام را انجام داد و نقاط ضعف این اقدامات به صورت کامل و حداکثری در نمایشگاه مجازی دوم رفع خواهدشد.

برای معرفی آثار ایرانی به تعامل میان ناشران و آژانس های ادبی نیاز است. بخشی از نمایشگاه مجازی فروشگاهی است اما بُعد نمایشگاهی را نمی توان نادیده گرفت.

دورنمای حفظ نمایشگاه مجازی کناب نمایشگاه فیزیکی مطرح است

این دورنما وجود دارد که حتی اگر نمایشگاه فیزیکی برگزار شود، بخش مجازی را کنار نگذاریم، در ظرفیت فضای مجازی این تسهیل وجود دارد که روند برگزاری نمایشگاه مجازی ادامه داشته باشد. آیا به نظر شما این امکان قرار است تکرار شود؟

حسینی مهر: نگاه دغدغه مندهای صنعت نشر این بود که فضای مجازی پلی به فضای فیزیکی است، و اینکه چقدر بتوانیم پیوند داشته باشیم به عملکردمان مربوط می شود. هرقدر در نمایشگاه مجازی موفق باشیم، در نمایشگاه فیزیکی موفق تر خواهیم بود.

آژانس های ادبی رقیب ناشران نیستند

جمع بندی درقالب بحث پایانی را ارائه دهید.

ذوعلم: فکر می کنم بخش بین الملل نمایشگاه کتاب فیزیکی و مجازی باید نگاه ویژه تر به آژانس های ادبی جدی تر گرفته شود. باور کنیم که آژانس های ادبی رقیب ناشران نیستند. اگر آژانس ادبی توانمندی داشته باشد، و ارتباط خوبی با ناشران، نویسندگان، تصویرگران و آژانس های ادبی داخلی و خارجی برقرار کند کمک می کند تا فرهنگ و ظرفیت های کشور به درستی معرفی شود. فکر می کنم ممکن است پنل های گفت وگو میان ناشران و آژانس های ادبی محدود به نمایشگاه مجازی نشود و با مجری های کاربلد انجام شود.

حائری: به سایت نمایشگاه مجازی کتاب تهران سرزدم، اما درباره رخداد های نمایشگاه مجازی خبری نبود. در حالی که اطلاعات مهم در سایت نمایشگاه کتاب کشورهای دیگر ارائه می شود. پیشنهاد می کنم، با تاکید بر اینکه فرهنگ ایران غنی است، درباره اتفاق هایی که در نمایشگاه مجازی کتاب افتاد، کلیپ هایی در سایت نمایشگاه بارگذاری شود؛ همچنین از کتاب هایی که جوایز جهانی را بردند، اطلاعاتی ارائه و البته سایت نمایشگاه تا سال آینده تعطیل نباید تعطیل شود.

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، هشتمین نشست از سلسله نشست های ایبنا، دوشنبه (11اسفند ماه) با عنوان بررسی فعالیت بخش بین الملل نمایشگاه مجازی کتاب تهران ساعت 10 در اتاق گفت و گوی خبرگزاری کتاب ایران برگزار شد. در این نشست مصطفی حسینی مهر، مدیر امور نمایشگاه های خارجی موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران، لیلی حائری، مدیر آژانس ادبی کیا و احمد ذوعلم، مدیر آژانس ادبی دایره مینا حضور داشتند.

در این نشست به ارتقای مسائل فنی توسط طراحان بخش بین الملل، تبلیغ و معرفی این رویداد و آثار ارائه شده اشاره شد؛ چراکه هرقدر در بخش فنی امکانات خوبی مهیا شود، اگر در بخش تبلیغات دسترسی خوبی مهیا نشود، بخش بین الملل فعال نخواهد شد.

نگاه توسعه طلبانه اجازه به رضایت نمی دهد

نخستین دوره نمایشگاه مجازی کتاب تهران تجربیاتی در اختیار فعالان قرار داد. امید است در دوره های بعد نقاط ضعف رفع و نقاط قوت تقویت شود. ارزیابی شما از این دوره نمایشگاه مجازی کتاب چه بود؟

حسینی مهر: با شیوع بیماری کووید19 نمایشگاه مجازی جان تازه ای گرفت، چراکه در شرایط عادی اجرای این نمایشگاه چندان متصور نبود. براساس پیش بینی لغو صد در صد نمایشگاه فیزیکی کتاب تهران، بزرگترین نمایشگاه های کتاب دنیا از جمله فرانکفورت و پکن را بررسی کردیم. ایده اولیه براساس کارکرد اصلی در بحث برگزاری نمایشگاه مجازی کتاب بود. سیاستگذاری های مختلفی پیشنهاد شد که مجبور بودیم همه را به نحوی در نظر بگیریم. نیاز بود در مرحله نخست، نیازسنجی و بعد از آن امکان سنجی اتفاق بیفتد. در هیچ کدام از نمایشگاه هایی که به صورت مجازی برگزار شد، آمادگی مجری برگزاری صد درصدی نبود؛ به لحاظ زمانی هم مشخص نبود، نمایشگاه به شکل مجازی یا فیزیکی برگزار خواهد شد.

بخش بین الملل نمایشگاه کتاب تهران با توجه به ظرفیت متخصصان فعال این حوزه در داخل و خارج، دو بخش دیجیتال رایت سنتر و تالار گفت وگو داشت. تالار گفت وگو به صورت آنلاین و آفلاین در فرم پنج ناشر و پنج آژانس ادبی برگزار شد و ظرفیت خیلی خوبی را ایجاد کرد. دیجیتال رایت سنتر به تسهیل تبادل رایت کمک کرد. این دو، محورهای اصلی نمایشگاه بین المللی مجازی کتاب تهران بودند. باید توجه داشت، نخستین ها همیشه با کاستی هایی همراه است، اما تلاش در گروه بین المللی نمایشگاه کتاب این بود که برنامه ریزی ها با حداقل نقصان اجرا شود؛ در نتیجه توانستیم رضایت نسبی از عملکرد خود داشته باشیم، زیرا نگاه توسعه طلبانه اجازه به رضایت نمی دهد.

انتظاراتی، برای فعالیت در نمایشگاه بین المللی کتاب وجود داشت و بخشی از انتظارات برآورده نمی شد، زیرا در این نمایشگاه فقط اطلاعات به ناشر و آژانس های ادبی خارجی ارائه می شد. در خبرگزاری که نقطه نظرها را پیگیری می کردیم تصوری که از رایت سنتر نمایشگاه فیزیکی وجود داشت، در فضای مجازی برآورده نشد، اما ظرفیت های خوبی ایجاد شد. شما به عنوان مدیر آژانس ادبی، چگونه نمایشگاه مجازی کتاب را ارزیابی می کنید؟

ذوعلم: برگزاری نمایشگاه مجازی کتاب، تجربه جدیدی در همه کشورها از فرانکفورت، پکن، بلونیا و نمایشگاه های دیگر بود. امسال نشست هایی با حضور ناشران، نویسندگان و آژانس های ادبی برگزار شد. شکل گرفتن گفت وگو باعث آشنایی آژانس های ادبی با یکدیگر می شود تا امکانی برای خرید و فروش رایت کتاب مهیا شود.

در تعریف، رایت سنتر به مرکزی برای گفت وگو و خرید و فروش رایت کتاب اطلاق و در نمایشگاه ها این اتفاق به صورت حضوری انجام می شود. به نظر می رسد رایت سنتر مجازی ابزار و امکاناتی در اختیار افراد قرار می دهد تا بتوانند مذاکرات خود را به راحتی انجام دهند و هرچه بهتر خود را معرفی کنند. به عنوان آژانس ادبی دایره مینا در نمایشگاه فرانکفورت و پکن حضور داریم. اگر این پلتفرم ها را با آنچه در نمایشگاه مجازی کتاب تهران ارائه شد، مقایسه کنم، باید گفت که امکانات در نمایشگاه مجازی کتاب تهران نیازمند توجه بیشتر است.

آنچه می توانستیم برای فعالیت آژانس های ادبی در نظر بگیریم، محدود بود. آژانس های ادبی می توانستند به معرفی 50 کتاب در این نمایشگاه بپردازند. در حالی که در نمایشگاه مجازی فرانکفورت می توانیم هزار کتاب را معرفی کنیم. طبیعی است که آژانس های ادبی در ایران نمایندگی حدود 50 ناشر را بر عهده دارند و اگر بخواهند از هر ناشر چهار کتاب ارائه کنند، به عدد 200 عنوان می رسیم که این حداقل است.

مساله دیگر، امکان معرفی مطلوب کتاب در فضای مجازی و لزوم تهیه امکاناتی است که رایت سنتر واقعی داشته باشیم. نمایشگاه مجازی کتاب، محدودیت هایی دارد و امکاناتی در اختیار فعالان قرار می دهد. نمایشگاه مجازی می توانست امکانات بهتر و بیشتری مهیا کند. برای مثال در رایت سنترهای نمایشگاه های مجازی، افراد مختلف می توانند، علاوه بر طول برگزاری نمایشگاه، طی سال به گفت وگو با ناشران ادامه دهند، از این ظرفیت استفاده نکردیم.

یکی از نکات عجیب که به دوستان موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران هم کردیم، این بود که زمان بارگذاری اطلاعات، زمان محدود بود. این در حالی است که با توجه به امکانات نمایشگاه مجازی، باید بتوان به صورت مستمر، امکان اصلاح و تکمیل اطلاعات در آن وجود داشته باشد. بحث دیگر درباره معرفی نمایشگاه مجازی کتاب تهران و هدف از اجرای آن است.

هنوز درباره تاریخ برگزاری نمایشگاه مجازی بحث هایی وجود دارد و نیازمند تبلیغ است.

حائری: به اصل نمایشگاه بین المللی کتاب تهران نقدهایی داشتم، چراکه این نمایشگاه به بازار فروش کتاب تبدیل شده نه فروش رایت. در سال های اخیر، بخش رایت سنتر ایجاد شده بود؛ اما ناشران خارجی چندان استقبال نکردند و چند ناشران خارجی به شکل مهمان افتخاری در نمایشگاه های کتاب تهران حاضر شدند. حضور ناشران چین، اتفاق خوبی بود و تبادلات خوبی شکل گرفت اما ناشران همجوار و همسایه، مشتاق خرید رایت نیستند و از ایران هم همین طور. نپیوستن به حقوق کپی رایت دلیل اصلی است و نمایشگاه کتاب تهران، وجه بین المللی نداشت. نمایشگاه کتاب تهران مرکز فروش بود؛ به ویژه از شهرستان ها برای خرید تک نسخه ای به نمایشگاه می آمدند، این بخش در نمایشگاه مجازی بهتر خدمات ارائه کرد چراکه دست واسطه ها کوتاه شده بود، ناشران با کمک پست توانستند به اقصی نقاط کشور کتاب بفرستند و مردم توانستند منتفع شوند.

در بخش بین الملل نمایشگاه مجازی کتاب، چند آژانس ادبی فعالیت کردند و یک نشست به ابتکار آژانس ادبی دایره مینا برگزار شد. آژانسی از ترکیه که با آن همکاری می کردم، برای این نشست معرفی کردم و به نظرم برگزاری آن نقطه عطف نمایشگاه مجازی کتاب بود. نشست ناشران ایرانی و خارجی به نظر من درهم و پیچیده بود و خروجی مناسبی نداشت. آژانس های ادبی که در نشست شرکت کرده بودند، تجارب خود را گفتند، اما مجری نشست ها باید آشنا به حیطه باشند، در صورتی که مجری ها حرفه ای نبودند و به چالش کشیدن افراد مدنظر آن ها نبود. مجری ها کمترین اطلاعاتی درباره افراد حاضر در نشست نداشتند.

بارها تاکید شد که این بار اول بود که نمایشگاه کتاب به صورت مجازی اجرا شده است، به افرادی که این رویداد را اجرا کردند، خسته نباشید می گویم، اما امسال کشورهای دیگری هم نخستین بار نمایشگاه کتاب را به صورت مجازی برگزار کردند؛ برای مثال ترکیه که 12 سال پیش غرفه ای حقیر در نمایشگاه های مختلف داشت، فعالیت خود را گسترده کرده است. ترکیه نخستین بار نمایشگاه کتاب را به صورت مجازی برگزار کرد، اما رایت سنتر و نشست هایش را در آن گسترش داد و فعالیت نمایشگاه کتاب ترکیه فقط محدود به آپلود کتاب در سایت نبود؛ همچنین بخش گفت وگوی نمایشگاه مجازی استانبول، بعد از اتمام نمایشگاه ادامه داشت و اطلاع دادند که می توانیم کاتالوگ خود را روی سایت بگذاریم و اطلاعات را کامل کنیم. نمایشگاه فرانکفورت هنوز هم ادامه دارد و می توانیم با فعالان این حوزه در ارتباط باشیم.

نمایشگاه مجازی کتاب، ویترین کشور بود و حضور به این شکل در بخش بین الملل سزاوار نبود. این درحالی است که بسیاری از نشست ها در بخش آکادمیک ایران به صورت حرفه ای برگزار می شود، چرا مسئولان برگزاری نمایشگاه مجازی کتاب نتوانستند برای برگزاری آن با افراد حرفه ای همکاری کنند.

مجری نمایشگاه کتاب تهران از حرفه ای ها کمک بگیرد

هنوز در آغاز راه نشر بین الملل هستیم. در سه دوره اخیر اقداماتی در نمایشگاه بین المللی کتاب تهران انجام شد و که کاستی هایی به همراه داشت. حضور آژانس های ادبی را به فال نیک می گیریم تا نشست های حرفه ای ارتقا پیداکند. در تالار گفت وگوی نمایشگاه مجازی کتاب تهران امکان اینکه دو طرف با یکدیگر وارد بحث شوند نداشتیم. در حالی که باید نخستین مساله نمایشگاه مجازی کتاب گفت وگو باشد؛ همچنین به محدودیت های ثبت و معرفی کتاب در محیط مجازی اشاره شد. این در حالی است که فضای مجازی با وجود محدودیت ها، مزایایی دارد و می توان از امکان قابلیت های چندرسانه ای بیشتر استفاده و امکان فعالیت آژانس های ادبی را گسترده کرد. از این نظر به لحاظ اجرایی چه کمبودهایی را در بخش بین الملل نمایشگاه مجازی تهران دیدید؟

حائری: کیفیت صدا و همچنین صدای مجری خوب و هماهنگ نبود، هنوز خیلی راه باید طی شود تا بتوانیم از امکانات فضای مجازی استفاده کنیم. مجری باید هدفمند از شرکت کنندگان یک نشست توقع و اطلاعات داشته باشد به عنوان مثال، ناشران چه اقداماتی انجام داده اند و چه اندازه با ناشران ایرانی همکاری داشته اند؛ این اطلاعات وجود نداشت.

باید بتوانیم در نمایشگاه مجازی، کتاب ها را معرفی کنیم، در حالی که ناشران ایرانی، هنوز به درستی به این حوزه ورود نکردند تا کتاب الکترونیک و گویا داشته باشیم و به زبان انگلیسی معرفی کنیم. این تلاش ها باید انجام شود و مجری نمایشگاه کتاب تهران می تواند از حرفه ای ها کمک بگیرد. در نشست ها افرادی حضور داشتند که حرفه ای پاسخ دادند، باید آن ها شناسایی و از آن ها کمک گرفته شود. برنامه ها باید چالشی و مستمر باشد. در نمایشگاه تهران تمام اطلاعات جمع شد و اطلاع نداریم که چه اتفاقی افتاد، در حالی که قرار بود اطلاعات ناشران ایرانی و خارجی در اختیار افراد شرکت کننده قرار بگیرد.

آیا سیستم در نظر گرفته شده برای بخش بین الملل به صورتی بود که آمار ثبت شود؟ اقدامات چقدر منجر به تعامل با طرفین ایرانی بود؟ همچنین محدودیت ثبت کتاب های ایرانی 50 عنوان اعلام شد، این در حالی است که فضای مجازی می تواند امکانات گسترده فراهم کند. از طرفی تقاضا برای استفاده از امکانات جدید برای استفاده از پادکست و ویدئو در فضای مجازی نمایشگاه کتاب بود.

حسینی مهر: قطعا مسیر توسعه از مسیر نقدها و نظرات ارزشمند و دلسوزانه می گذرد. همه نمایشگاه هایی که در سطح بین المللی برگزار شدند، رصد کردیم. از نظر امکان سنجی محدودیت هایی داشتیم، این محدودیت ها نباید به عنوان مانع مسئولیت پذیری، برداشت شود. نقدهای مطرح شده نشان می دهد که ناشران، آژانس های ادبی و صنعت نشر، بیش از پیش آماده بین المللی شدن است و فضای مجازی را درک کرده اند. فعالیت در فضای مجازی برای ناشران، آژانس های ادبی و فعالان صنعت نشر نیازمند برنامه ریزی طولانی مدت است.

به منظور استفاده از فضای مجازی در نمایشگاه کتاب، طرح سه مرحله ای را برنامه ریزی کردیم. تصمیم گیری درباره اینکه بخش بین الملل در نمایشگاه مجازی کتاب تهران فعال باشد یا نباشد، باعث شد تا تلاش کنیم از ظرفیت ها استفاده کنیم؛ به عنوان مثال محدودیت ارائه کتاب ها عنوان شد. در نمایشگاه اندونزی امکان بارگذاری 15 عنوان کتاب وجود داشت. محدودیت ها ناظر به بحث فنی و زیرساخت فنی است؛ علاوه براین زمان موجب محدود شده بود. در طرح توسعه دومِ نمایشگاه این مسائل رفع خواهد شد.

یکی از برنامه ها، استمرار تالار گفت وگوی نمایشگاه مجازی کتاب تهران بود. تالار گفت وگو، مزیت رقابتی بخش بین الملل بود و وضعیت رقابتی ایجاد می کرد. اگر ضعف هایی در رایت سنتر داشتیم که مانع انجام برخی اقدامات می شد، در تالار گفت وگو مرتفع می شد.

درباره استفاده از ظرفیت آژانس های ادبی، باید اعلام کنم آژانس های ادبی در برگزاری نمایشگاه کتاب، بسیار کمک کردند، توانستیم از ظرفیت داخلی و خارجی آن ها استفاده کنیم، این فعالیت باید استمرار و گسترش پیدا کند. در حوزه تبلیغ نمایشگاه مجازی کتاب، مشخص نبودن زمان برگزاری آن موجب شد تا تبلیغات را آن طور که باید به صورت گسترده انجام ندهیم.

حتی در بیان عنوان بین المللی در معرفی نمایشگاه مجازی کتاب محتاط عمل شد، آیا این ملاحظه وجود داشت؟

حسینی مهر: این ملاحظه وجود نداشت. از ظرفیت هایی مانند لینک این استفاده کردیم، استفاده از این ظرفیت های اجتماعی، رویکرد جدیدی بود. با توجه به نیازها، باید همراه و همگام با نیازهای آژانس های ادبی پیش می رفتیم. باید این انتخاب را می کردیم که حضور داشته باشیم یا نباشیم و حضور بین حداقل و حداکثر را انتخاب کردیم.

پارامترهایی برای ارزیابی تعاملات دارید؟

حسینی مهر: از دیجیتال رایت سنتر حدود 20 هزار بازدیدکننده داشتیم، که یک سوم از خارج کشور بود. حضور 142 ناشر خارجی و مشارکت حداقل 6 کشور جدید از پنچ قاره در این نمایشگاه ثبت شد. در بحث استمرار، دیدگاه اصلی و نکته ای که می دیدیم و نظرات دوستان آن را تایید می کند، این است که نمایشگاه مجازی پلی به نمایشگاه فیزیکی کتاب است. استمرار چهار یا 6 ماهه نشست ها پیش از این اعلام شده است. می توانیم به عنوان خبر خوب اعلام کنیم که استمرار نشست ها را خواهیم داشت.

ایران به لحاظ محتوای نشر، با هیچ کشوری قابل مقایسه نیست

این توضیحات چقدر قانع کننده است؟ در حوزه فعالیت بین المللی مساله برندیگ و استمرار مطرح است، فضای مجازی این امکان را می دهد تا ارتباط به صورت دائم وجود داشته باشد، چطور می توان از فضای مجازی برای رسیدن به این اهداف استفاده کرد؟

ذوعلم: فکر می کنم ظرفیتی که کرونا به این معنا ایجاد کرد، بعد از این هم مورد استفاده قرار خواهد گرفت. بررسی ظرفیت نمایشگاه های دیگر برای برگزاری بهتر نمایشگاه مجازی کتاب تهران ضروری است. حتی اگر این پاندمی از بین برود، مبادلات می تواند در فضای مجازی انجام شود، زیرا این تجارت، پیش تر مبتنی بر ارتباط و نشست حضوری بود.

فکر می کنم، ظرفیت های فنی زیادی در اختیار داریم، از طرفی وقتی از امکانات فنی استفاده می شود با محدودیت هایی مواجه خواهیم بود. باید به بهترین شکل از امکانات استفاده شود. در منطقه خاورمیانه به لحاظ محتوای نشر، ایران قابل مقایسه با هیچ کشوری مخصوصا ترکیه نیست. اگر بخواهیم به لحاظ فنی، همگام با داشته های خود رفتار کنیم باید به ترکیه و امارات که در نشر به لحاظ مالی و اقتصادی سرمایه گذاری کردند، نگاه کنیم.

معمولا به آژانس های ادبی و ناشرها با یک دید نگاه می شود، در حالی که رفتار درستی نیست. حدس می زنم بالای 300 ناشر فعال در نمایشگاه مجازی کتاب حضور جدی داشتند. در مجموع چهار یا پنج آژانس در ایران داریم که هر کدام ناشران مختلف را نمایندگی می کنند. می دانم محدویت حجم، کدنویسی و محدودیت های فنی، به راحتی قابل حل است. پیشرفت هایی در حوزه آی.تی داشتیم و ظرفیت فنی، این اقدامات را داریم و ارائه امکانات درخور، به لحاظ علمی، فنی و حجم فکر نمی کنم کار پیچیده و دشواری باشد.

نمایشگاه های خارجی تبلیغات زیادی انجام می دهند

مصداق عملی برای نگاه ویژه به آژانس های ادبی چیست و چگونه می توان آژانس های ادبی را برجسته کرد؟

ذوعلم: آژانس های ادبی تجربیاتی دارند، بدون هیچ چشم داشتی دوست داریم به نشر ایران کمک کنیم. تغییر نگاه به آژانس های ادبی مساله ای است که فراتر از نمایشگاه مجازی کتاب تهران باید به آن توجه شود. وقتی کتاب به زبان انگلیسی ارائه می شود، شاید ارائه دهنده محتوای کتاب کمک کند تا نشر ایران به دیگر کشورها معرفی شود.

می بینید نمایشگاه های خارجی، تبلیغات زیادی برای حضور ارائه می کنند و نشان می دهد، چه ظرفیت هایی دارند، زیرا وقتی به عنوان آژانس ادبی در ایران فعالیت می کنم، اگر متوجه شوم که نمایشگاه فرانکفورت امکانات بهتری برای فعالیت من ارائه می دهد، در آن نمایشگاه فعالیت خواهم کرد، زیرا من و طرف مقابل به دنبال زمینه ای می گردیم تا بتوان در آن بهتر مذاکره کرد.

حتی مخاطب ممکن است از نمایشگاه مجازی کتاب تهران استفاده نکند، برای جلب مخاطب، نیاز به برنامه ریزی دقیق است و باید برندینگ انجام شود. اگر ناشر خارجی متوجه شود که با شرکت در نمایشگاه مجازی کتاب، امکاناتی در اختیار خواهد داشت تا بتواند کتاب با کیفیت منتشر کند، این کار را انجام خواهد داد. ایجاد تمایز با استفاده از گرنت خیلی مهم است و باید برای آن برنامه ریزی انجام شود.

نمایشگاه مجازی کتاب تهران به خوبی معرفی نشد

چه امکان ویژه ای باید در بخش بین المللی نمایشگاه مجازی کتاب تهران باید وجود داشته باشد تا ناشران و فعالان خارجی و داخلی این زمینه را برای پیشبرد اهداف خود انتخاب کنند؟

حائری: اینکه در نمایشگاه مجازی کتاب تهران، حضور داشته باشم، منافاتی با حضور در دیگر نمایشگاه ها ندارد. هرکدام امکاناتی را ارائه می دهند و ارتباطاتی را ایجاد می کنند. نمایشگاه مجازی کتاب تهران به خوبی معرفی نشد در صورتی که این بار ناشران خارجی می توانستند ساده تر از قبل، در فضای مجازی حضور داشته باشند. می توانستند مانند سال های قبل کتاب هایی برای معرفی نمایشگاه مجازی انتخاب و امکان تبلیغات را مهیا کنند. حتی می توانستند طرح های حمایتی در حوزه نشر را به خوبی معرفی کنند، اما در نشست گرنت اقدامات به خوبی نشان داده نشد.

بخش شعاری نمایشگاه کتاب تهران، همیشه پررنگ تر بود. همیشه قبل از نمایشگاه کتاب تهران نشست هایی برگزار می شد که به دلیل سیل تبلیغات بالا، امکان تحمل برخی از آن ها را نداشتم. این در حالی است که می توانیم فرهنگ ایرانی را معرفی کنیم و نیازی به اقدامات شعاری نیست. ناشران 5+5 خیلی محدود بودند. نمایشگاه کتاب تهران باید تغییر اساسی داشته باشد تا دیده شود، فرهنگ ایران غنی است و نیاز به مسائل دیگری ندارد.

در این جلسه آسیب شناسی دقیقی انجام شد

مسائلی مانند محدودیت تبلیغات و معرفی کردن نمایشگاه، در بخش های بین المللی به نظر شما چه جایگاهی داشت و برای دوره های بعدی چه برنامه ریزی دارید؟

حسینی مهر: در این جلسه آسیب شناسی دقیقی انجام شد. بعد از نمایشگاه مجازی کتاب تهران، در جلساتی برای آسیب شناسی این رویداد فرهنگی برگزار و در گزارش عملکرد نمایشگاه تهیه و تدوین شده است. یکی از دلایل حضور بخش بین الملل، عقب نماندن از اقدامات بین المللی است که نیاز داریم روی آن کار کنیم؛ همچنین معرفی ظرفیت های صنعت نشر، پیگیری بودیم تا حدی انجام گیرد، البته از نتایج راضی نیستیم.

نقدهای به نشست های نمایشگاه مجازی مطرح شد. در این نشست ها برای مثال سعی کردیم توسعه جغرافیایی در حوزه نشر را در نظر بگیریم و نخستین بار، آثاری از امریکای لاتین مورد بررسی قرار گرفت. ناشران خارجی و داخلی در این حوزه حضور داشتند با تکیه بر دانش بومی می توان این اقدام را انجام داد و نقاط ضعف این اقدامات به صورت کامل و حداکثری در نمایشگاه مجازی دوم رفع خواهدشد.

برای معرفی آثار ایرانی به تعامل میان ناشران و آژانس های ادبی نیاز است. بخشی از نمایشگاه مجازی فروشگاهی است اما بُعد نمایشگاهی را نمی توان نادیده گرفت.

دورنمای حفظ نمایشگاه مجازی کناب نمایشگاه فیزیکی مطرح است

این دورنما وجود دارد که حتی اگر نمایشگاه فیزیکی برگزار شود، بخش مجازی را کنار نگذاریم، در ظرفیت فضای مجازی این تسهیل وجود دارد که روند برگزاری نمایشگاه مجازی ادامه داشته باشد. آیا به نظر شما این امکان قرار است تکرار شود؟

حسینی مهر: نگاه دغدغه مندهای صنعت نشر این بود که فضای مجازی پلی به فضای فیزیکی است، و اینکه چقدر بتوانیم پیوند داشته باشیم به عملکردمان مربوط می شود. هرقدر در نمایشگاه مجازی موفق باشیم، در نمایشگاه فیزیکی موفق تر خواهیم بود.

آژانس های ادبی رقیب ناشران نیستند

جمع بندی درقالب بحث پایانی را ارائه دهید.

ذوعلم: فکر می کنم بخش بین الملل نمایشگاه کتاب فیزیکی و مجازی باید نگاه ویژه تر به آژانس های ادبی جدی تر گرفته شود. باور کنیم که آژانس های ادبی رقیب ناشران نیستند. اگر آژانس ادبی توانمندی داشته باشد، و ارتباط خوبی با ناشران، نویسندگان، تصویرگران و آژانس های ادبی داخلی و خارجی برقرار کند کمک می کند تا فرهنگ و ظرفیت های کشور به درستی معرفی شود. فکر می کنم ممکن است پنل های گفت وگو میان ناشران و آژانس های ادبی محدود به نمایشگاه مجازی نشود و با مجری های کاربلد انجام شود.

حائری: به سایت نمایشگاه مجازی کتاب تهران سرزدم، اما درباره رخداد های نمایشگاه مجازی خبری نبود. در حالی که اطلاعات مهم در سایت نمایشگاه کتاب کشورهای دیگر ارائه می شود. پیشنهاد می کنم، با تاکید بر اینکه فرهنگ ایران غنی است، درباره اتفاق هایی که در نمایشگاه مجازی کتاب افتاد، کلیپ هایی در سایت نمایشگاه بارگذاری شود؛ همچنین از کتاب هایی که جوایز جهانی را بردند، اطلاعاتی ارائه و البته سایت نمایشگاه تا سال آینده تعطیل نباید تعطیل شود.

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، هشتمین نشست از سلسله نشست های ایبنا، دوشنبه (11اسفند ماه) با عنوان بررسی فعالیت بخش بین الملل نمایشگاه مجازی کتاب تهران ساعت 10 در اتاق گفت و گوی خبرگزاری کتاب ایران برگزار شد. در این نشست مصطفی حسینی مهر، مدیر امور نمایشگاه های خارجی موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران، لیلی حائری، مدیر آژانس ادبی کیا و احمد ذوعلم، مدیر آژانس ادبی دایره مینا حضور داشتند.

در این نشست به ارتقای مسائل فنی توسط طراحان بخش بین الملل، تبلیغ و معرفی این رویداد و آثار ارائه شده اشاره شد؛ چراکه هرقدر در بخش فنی امکانات خوبی مهیا شود، اگر در بخش تبلیغات دسترسی خوبی مهیا نشود، بخش بین الملل فعال نخواهد شد.

نگاه توسعه طلبانه اجازه به رضایت نمی دهد

نخستین دوره نمایشگاه مجازی کتاب تهران تجربیاتی در اختیار فعالان قرار داد. امید است در دوره های بعد نقاط ضعف رفع و نقاط قوت تقویت شود. ارزیابی شما از این دوره نمایشگاه مجازی کتاب چه بود؟

حسینی مهر: با شیوع بیماری کووید19 نمایشگاه مجازی جان تازه ای گرفت، چراکه در شرایط عادی اجرای این نمایشگاه چندان متصور نبود. براساس پیش بینی لغو صد در صد نمایشگاه فیزیکی کتاب تهران، بزرگترین نمایشگاه های کتاب دنیا از جمله فرانکفورت و پکن را بررسی کردیم. ایده اولیه براساس کارکرد اصلی در بحث برگزاری نمایشگاه مجازی کتاب بود. سیاستگذاری های مختلفی پیشنهاد شد که مجبور بودیم همه را به نحوی در نظر بگیریم. نیاز بود در مرحله نخست، نیازسنجی و بعد از آن امکان سنجی اتفاق بیفتد. در هیچ کدام از نمایشگاه هایی که به صورت مجازی برگزار شد، آمادگی مجری برگزاری صد درصدی نبود؛ به لحاظ زمانی هم مشخص نبود، نمایشگاه به شکل مجازی یا فیزیکی برگزار خواهد شد.

خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)،

خبرگزاری کتاب ایران

خبرگزاری کتاب ایران

نگاه توسعه طلبانه اجازه به رضایت نمی دهد
نگاه توسعه طلبانه اجازه به رضایت نمی دهد

نخستین دوره نمایشگاه مجازی کتاب تهران تجربیاتی در اختیار فعالان قرار داد. امید است در دوره های بعد نقاط ضعف رفع و نقاط قوت تقویت شود. ارزیابی شما از این دوره نمایشگاه مجازی کتاب چه بود؟

حسینی مهر:

بخش بین الملل نمایشگاه کتاب تهران با توجه به ظرفیت متخصصان فعال این حوزه در داخل و خارج، دو بخش دیجیتال رایت سنتر و تالار گفت وگو داشت. تالار گفت وگو به صورت آنلاین و آفلاین در فرم پنج ناشر و پنج آژانس ادبی برگزار شد و ظرفیت خیلی خوبی را ایجاد کرد. دیجیتال رایت سنتر به تسهیل تبادل رایت کمک کرد. این دو، محورهای اصلی نمایشگاه بین المللی مجازی کتاب تهران بودند. باید توجه داشت، نخستین ها همیشه با کاستی هایی همراه است، اما تلاش در گروه بین المللی نمایشگاه کتاب این بود که برنامه ریزی ها با حداقل نقصان اجرا شود؛ در نتیجه توانستیم رضایت نسبی از عملکرد خود داشته باشیم، زیرا نگاه توسعه طلبانه اجازه به رضایت نمی دهد.

انتظاراتی، برای فعالیت در نمایشگاه بین المللی کتاب وجود داشت و بخشی از انتظارات برآورده نمی شد، زیرا در این نمایشگاه فقط اطلاعات به ناشر و آژانس های ادبی خارجی ارائه می شد. در خبرگزاری که نقطه نظرها را پیگیری می کردیم تصوری که از رایت سنتر نمایشگاه فیزیکی وجود داشت، در فضای مجازی برآورده نشد، اما ظرفیت های خوبی ایجاد شد. شما به عنوان مدیر آژانس ادبی، چگونه نمایشگاه مجازی کتاب را ارزیابی می کنید؟

ذوعلم: برگزاری نمایشگاه مجازی کتاب، تجربه جدیدی در همه کشورها از فرانکفورت، پکن، بلونیا و نمایشگاه های دیگر بود. امسال نشست هایی با حضور ناشران، نویسندگان و آژانس های ادبی برگزار شد. شکل گرفتن گفت وگو باعث آشنایی آژانس های ادبی با یکدیگر می شود تا امکانی برای خرید و فروش رایت کتاب مهیا شود.

در تعریف، رایت سنتر به مرکزی برای گفت وگو و خرید و فروش رایت کتاب اطلاق و در نمایشگاه ها این اتفاق به صورت حضوری انجام می شود. به نظر می رسد رایت سنتر مجازی ابزار و امکاناتی در اختیار افراد قرار می دهد تا بتوانند مذاکرات خود را به راحتی انجام دهند و هرچه بهتر خود را معرفی کنند. به عنوان آژانس ادبی دایره مینا در نمایشگاه فرانکفورت و پکن حضور داریم. اگر این پلتفرم ها را با آنچه در نمایشگاه مجازی کتاب تهران ارائه شد، مقایسه کنم، باید گفت که امکانات در نمایشگاه مجازی کتاب تهران نیازمند توجه بیشتر است.

آنچه می توانستیم برای فعالیت آژانس های ادبی در نظر بگیریم، محدود بود. آژانس های ادبی می توانستند به معرفی 50 کتاب در این نمایشگاه بپردازند. در حالی که در نمایشگاه مجازی فرانکفورت می توانیم هزار کتاب را معرفی کنیم. طبیعی است که آژانس های ادبی در ایران نمایندگی حدود 50 ناشر را بر عهده دارند و اگر بخواهند از هر ناشر چهار کتاب ارائه کنند، به عدد 200 عنوان می رسیم که این حداقل است.

انتظاراتی، برای فعالیت در نمایشگاه بین المللی کتاب وجود داشت و بخشی از انتظارات برآورده نمی شد، زیرا در این نمایشگاه فقط اطلاعات به ناشر و آژانس های ادبی خارجی ارائه می شد. در خبرگزاری که نقطه نظرها را پیگیری می کردیم تصوری که از رایت سنتر نمایشگاه فیزیکی وجود داشت، در فضای مجازی برآورده نشد، اما ظرفیت های خوبی ایجاد شد. شما به عنوان مدیر آژانس ادبی، چگونه نمایشگاه مجازی کتاب را ارزیابی می کنید؟

ذوعلم:

مساله دیگر، امکان معرفی مطلوب کتاب در فضای مجازی و لزوم تهیه امکاناتی است که رایت سنتر واقعی داشته باشیم. نمایشگاه مجازی کتاب، محدودیت هایی دارد و امکاناتی در اختیار فعالان قرار می دهد. نمایشگاه مجازی می توانست امکانات بهتر و بیشتری مهیا کند. برای مثال در رایت سنترهای نمایشگاه های مجازی، افراد مختلف می توانند، علاوه بر طول برگزاری نمایشگاه، طی سال به گفت وگو با ناشران ادامه دهند، از این ظرفیت استفاده نکردیم.

یکی از نکات عجیب که به دوستان موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران هم کردیم، این بود که زمان بارگذاری اطلاعات، زمان محدود بود. این در حالی است که با توجه به امکانات نمایشگاه مجازی، باید بتوان به صورت مستمر، امکان اصلاح و تکمیل اطلاعات در آن وجود داشته باشد. بحث دیگر درباره معرفی نمایشگاه مجازی کتاب تهران و هدف از اجرای آن است.

هنوز درباره تاریخ برگزاری نمایشگاه مجازی بحث هایی وجود دارد و نیازمند تبلیغ است.

حائری: به اصل نمایشگاه بین المللی کتاب تهران نقدهایی داشتم، چراکه این نمایشگاه به بازار فروش کتاب تبدیل شده نه فروش رایت. در سال های اخیر، بخش رایت سنتر ایجاد شده بود؛ اما ناشران خارجی چندان استقبال نکردند و چند ناشران خارجی به شکل مهمان افتخاری در نمایشگاه های کتاب تهران حاضر شدند. حضور ناشران چین، اتفاق خوبی بود و تبادلات خوبی شکل گرفت اما ناشران همجوار و همسایه، مشتاق خرید رایت نیستند و از ایران هم همین طور. نپیوستن به حقوق کپی رایت دلیل اصلی است و نمایشگاه کتاب تهران، وجه بین المللی نداشت. نمایشگاه کتاب تهران مرکز فروش بود؛ به ویژه از شهرستان ها برای خرید تک نسخه ای به نمایشگاه می آمدند، این بخش در نمایشگاه مجازی بهتر خدمات ارائه کرد چراکه دست واسطه ها کوتاه شده بود، ناشران با کمک پست توانستند به اقصی نقاط کشور کتاب بفرستند و مردم توانستند منتفع شوند.

در بخش بین الملل نمایشگاه مجازی کتاب، چند آژانس ادبی فعالیت کردند و یک نشست به ابتکار آژانس ادبی دایره مینا برگزار شد. آژانسی از ترکیه که با آن همکاری می کردم، برای این نشست معرفی کردم و به نظرم برگزاری آن نقطه عطف نمایشگاه مجازی کتاب بود. نشست ناشران ایرانی و خارجی به نظر من درهم و پیچیده بود و خروجی مناسبی نداشت. آژانس های ادبی که در نشست شرکت کرده بودند، تجارب خود را گفتند، اما مجری نشست ها باید آشنا به حیطه باشند، در صورتی که مجری ها حرفه ای نبودند و به چالش کشیدن افراد مدنظر آن ها نبود. مجری ها کمترین اطلاعاتی درباره افراد حاضر در نشست نداشتند.

هنوز درباره تاریخ برگزاری نمایشگاه مجازی بحث هایی وجود دارد و نیازمند تبلیغ است.

حائری:

بارها تاکید شد که این بار اول بود که نمایشگاه کتاب به صورت مجازی اجرا شده است، به افرادی که این رویداد را اجرا کردند، خسته نباشید می گویم، اما امسال کشورهای دیگری هم نخستین بار نمایشگاه کتاب را به صورت مجازی برگزار کردند؛ برای مثال ترکیه که 12 سال پیش غرفه ای حقیر در نمایشگاه های مختلف داشت، فعالیت خود را گسترده کرده است. ترکیه نخستین بار نمایشگاه کتاب را به صورت مجازی برگزار کرد، اما رایت سنتر و نشست هایش را در آن گسترش داد و فعالیت نمایشگاه کتاب ترکیه فقط محدود به آپلود کتاب در سایت نبود؛ همچنین بخش گفت وگوی نمایشگاه مجازی استانبول، بعد از اتمام نمایشگاه ادامه داشت و اطلاع دادند که می توانیم کاتالوگ خود را روی سایت بگذاریم و اطلاعات را کامل کنیم. نمایشگاه فرانکفورت هنوز هم ادامه دارد و می توانیم با فعالان این حوزه در ارتباط باشیم.

نمایشگاه مجازی کتاب، ویترین کشور بود و حضور به این شکل در بخش بین الملل سزاوار نبود. این درحالی است که بسیاری از نشست ها در بخش آکادمیک ایران به صورت حرفه ای برگزار می شود، چرا مسئولان برگزاری نمایشگاه مجازی کتاب نتوانستند برای برگزاری آن با افراد حرفه ای همکاری کنند.

مجری نمایشگاه کتاب تهران از حرفه ای ها کمک بگیرد

هنوز در آغاز راه نشر بین الملل هستیم. در سه دوره اخیر اقداماتی در نمایشگاه بین المللی کتاب تهران انجام شد و که کاستی هایی به همراه داشت. حضور آژانس های ادبی را به فال نیک می گیریم تا نشست های حرفه ای ارتقا پیداکند. در تالار گفت وگوی نمایشگاه مجازی کتاب تهران امکان اینکه دو طرف با یکدیگر وارد بحث شوند نداشتیم. در حالی که باید نخستین مساله نمایشگاه مجازی کتاب گفت وگو باشد؛ همچنین به محدودیت های ثبت و معرفی کتاب در محیط مجازی اشاره شد. این در حالی است که فضای مجازی با وجود محدودیت ها، مزایایی دارد و می توان از امکان قابلیت های چندرسانه ای بیشتر استفاده و امکان فعالیت آژانس های ادبی را گسترده کرد. از این نظر به لحاظ اجرایی چه کمبودهایی را در بخش بین الملل نمایشگاه مجازی تهران دیدید؟

حائری: کیفیت صدا و همچنین صدای مجری خوب و هماهنگ نبود، هنوز خیلی راه باید طی شود تا بتوانیم از امکانات فضای مجازی استفاده کنیم. مجری باید هدفمند از شرکت کنندگان یک نشست توقع و اطلاعات داشته باشد به عنوان مثال، ناشران چه اقداماتی انجام داده اند و چه اندازه با ناشران ایرانی همکاری داشته اند؛ این اطلاعات وجود نداشت.

باید بتوانیم در نمایشگاه مجازی، کتاب ها را معرفی کنیم، در حالی که ناشران ایرانی، هنوز به درستی به این حوزه ورود نکردند تا کتاب الکترونیک و گویا داشته باشیم و به زبان انگلیسی معرفی کنیم. این تلاش ها باید انجام شود و مجری نمایشگاه کتاب تهران می تواند از حرفه ای ها کمک بگیرد. در نشست ها افرادی حضور داشتند که حرفه ای پاسخ دادند، باید آن ها شناسایی و از آن ها کمک گرفته شود. برنامه ها باید چالشی و مستمر باشد. در نمایشگاه تهران تمام اطلاعات جمع شد و اطلاع نداریم که چه اتفاقی افتاد، در حالی که قرار بود اطلاعات ناشران ایرانی و خارجی در اختیار افراد شرکت کننده قرار بگیرد.

آیا سیستم در نظر گرفته شده برای بخش بین الملل به صورتی بود که آمار ثبت شود؟ اقدامات چقدر منجر به تعامل با طرفین ایرانی بود؟ همچنین محدودیت ثبت کتاب های ایرانی 50 عنوان اعلام شد، این در حالی است که فضای مجازی می تواند امکانات گسترده فراهم کند. از طرفی تقاضا برای استفاده از امکانات جدید برای استفاده از پادکست و ویدئو در فضای مجازی نمایشگاه کتاب بود.

حسینی مهر: قطعا مسیر توسعه از مسیر نقدها و نظرات ارزشمند و دلسوزانه می گذرد. همه نمایشگاه هایی که در سطح بین المللی برگزار شدند، رصد کردیم. از نظر امکان سنجی محدودیت هایی داشتیم، این محدودیت ها نباید به عنوان مانع مسئولیت پذیری، برداشت شود. نقدهای مطرح شده نشان می دهد که ناشران، آژانس های ادبی و صنعت نشر، بیش از پیش آماده بین المللی شدن است و فضای مجازی را درک کرده اند. فعالیت در فضای مجازی برای ناشران، آژانس های ادبی و فعالان صنعت نشر نیازمند برنامه ریزی طولانی مدت است.

به منظور استفاده از فضای مجازی در نمایشگاه کتاب، طرح سه مرحله ای را برنامه ریزی کردیم. تصمیم گیری درباره اینکه بخش بین الملل در نمایشگاه مجازی کتاب تهران فعال باشد یا نباشد، باعث شد تا تلاش کنیم از ظرفیت ها استفاده کنیم؛ به عنوان مثال محدودیت ارائه کتاب ها عنوان شد. در نمایشگاه اندونزی امکان بارگذاری 15 عنوان کتاب وجود داشت. محدودیت ها ناظر به بحث فنی و زیرساخت فنی است؛ علاوه براین زمان موجب محدود شده بود. در طرح توسعه دومِ نمایشگاه این مسائل رفع خواهد شد.

یکی از برنامه ها، استمرار تالار گفت وگوی نمایشگاه مجازی کتاب تهران بود. تالار گفت وگو، مزیت رقابتی بخش بین الملل بود و وضعیت رقابتی ایجاد می کرد. اگر ضعف هایی در رایت سنتر داشتیم که مانع انجام برخی اقدامات می شد، در تالار گفت وگو مرتفع می شد.

درباره استفاده از ظرفیت آژانس های ادبی، باید اعلام کنم آژانس های ادبی در برگزاری نمایشگاه کتاب، بسیار کمک کردند، توانستیم از ظرفیت داخلی و خارجی آن ها استفاده کنیم، این فعالیت باید استمرار و گسترش پیدا کند. در حوزه تبلیغ نمایشگاه مجازی کتاب، مشخص نبودن زمان برگزاری آن موجب شد تا تبلیغات را آن طور که باید به صورت گسترده انجام ندهیم.

حتی در بیان عنوان بین المللی در معرفی نمایشگاه مجازی کتاب محتاط عمل شد، آیا این ملاحظه وجود داشت؟

حسینی مهر: این ملاحظه وجود نداشت. از ظرفیت هایی مانند لینک این استفاده کردیم، استفاده از این ظرفیت های اجتماعی، رویکرد جدیدی بود. با توجه به نیازها، باید همراه و همگام با نیازهای آژانس های ادبی پیش می رفتیم. باید این انتخاب را می کردیم که حضور داشته باشیم یا نباشیم و حضور بین حداقل و حداکثر را انتخاب کردیم.

پارامترهایی برای ارزیابی تعاملات دارید؟

حسینی مهر: از دیجیتال رایت سنتر حدود 20 هزار بازدیدکننده داشتیم، که یک سوم از خارج کشور بود. حضور 142 ناشر خارجی و مشارکت حداقل 6 کشور جدید از پنچ قاره در این نمایشگاه ثبت شد. در بحث استمرار، دیدگاه اصلی و نکته ای که می دیدیم و نظرات دوستان آن را تایید می کند، این است که نمایشگاه مجازی پلی به نمایشگاه فیزیکی کتاب است. استمرار چهار یا 6 ماهه نشست ها پیش از این اعلام شده است. می توانیم به عنوان خبر خوب اعلام کنیم که استمرار نشست ها را خواهیم داشت.

ایران به لحاظ محتوای نشر، با هیچ کشوری قابل مقایسه نیست

این توضیحات چقدر قانع کننده است؟ در حوزه فعالیت بین المللی مساله برندیگ و استمرار مطرح است، فضای مجازی این امکان را می دهد تا ارتباط به صورت دائم وجود داشته باشد، چطور می توان از فضای مجازی برای رسیدن به این اهداف استفاده کرد؟

ذوعلم: فکر می کنم ظرفیتی که کرونا به این معنا ایجاد کرد، بعد از این هم مورد استفاده قرار خواهد گرفت. بررسی ظرفیت نمایشگاه های دیگر برای برگزاری بهتر نمایشگاه مجازی کتاب تهران ضروری است. حتی اگر این پاندمی از بین برود، مبادلات می تواند در فضای مجازی انجام شود، زیرا این تجارت، پیش تر مبتنی بر ارتباط و نشست حضوری بود.

فکر می کنم، ظرفیت های فنی زیادی در اختیار داریم، از طرفی وقتی از امکانات فنی استفاده می شود با محدودیت هایی مواجه خواهیم بود. باید به بهترین شکل از امکانات استفاده شود. در منطقه خاورمیانه به لحاظ محتوای نشر، ایران قابل مقایسه با هیچ کشوری مخصوصا ترکیه نیست. اگر بخواهیم به لحاظ فنی، همگام با داشته های خود رفتار کنیم باید به ترکیه و امارات که در نشر به لحاظ مالی و اقتصادی سرمایه گذاری کردند، نگاه کنیم.

معمولا به آژانس های ادبی و ناشرها با یک دید نگاه می شود، در حالی که رفتار درستی نیست. حدس می زنم بالای 300 ناشر فعال در نمایشگاه مجازی کتاب حضور جدی داشتند. در مجموع چهار یا پنج آژانس در ایران داریم که هر کدام ناشران مختلف را نمایندگی می کنند. می دانم محدویت حجم، کدنویسی و محدودیت های فنی، به راحتی قابل حل است. پیشرفت هایی در حوزه آی.تی داشتیم و ظرفیت فنی، این اقدامات را داریم و ارائه امکانات درخور، به لحاظ علمی، فنی و حجم فکر نمی کنم کار پیچیده و دشواری باشد.

نمایشگاه های خارجی تبلیغات زیادی انجام می دهند

مصداق عملی برای نگاه ویژه به آژانس های ادبی چیست و چگونه می توان آژانس های ادبی را برجسته کرد؟

ذوعلم: آژانس های ادبی تجربیاتی دارند، بدون هیچ چشم داشتی دوست داریم به نشر ایران کمک کنیم. تغییر نگاه به آژانس های ادبی مساله ای است که فراتر از نمایشگاه مجازی کتاب تهران باید به آن توجه شود. وقتی کتاب به زبان انگلیسی ارائه می شود، شاید ارائه دهنده محتوای کتاب کمک کند تا نشر ایران به دیگر کشورها معرفی شود.

می بینید نمایشگاه های خارجی، تبلیغات زیادی برای حضور ارائه می کنند و نشان می دهد، چه ظرفیت هایی دارند، زیرا وقتی به عنوان آژانس ادبی در ایران فعالیت می کنم، اگر متوجه شوم که نمایشگاه فرانکفورت امکانات بهتری برای فعالیت من ارائه می دهد، در آن نمایشگاه فعالیت خواهم کرد، زیرا من و طرف مقابل به دنبال زمینه ای می گردیم تا بتوان در آن بهتر مذاکره کرد.

حتی مخاطب ممکن است از نمایشگاه مجازی کتاب تهران استفاده نکند، برای جلب مخاطب، نیاز به برنامه ریزی دقیق است و باید برندینگ انجام شود. اگر ناشر خارجی متوجه شود که با شرکت در نمایشگاه مجازی کتاب، امکاناتی در اختیار خواهد داشت تا بتواند کتاب با کیفیت منتشر کند، این کار را انجام خواهد داد. ایجاد تمایز با استفاده از گرنت خیلی مهم است و باید برای آن برنامه ریزی انجام شود.

نمایشگاه مجازی کتاب تهران به خوبی معرفی نشد

چه امکان ویژه ای باید در بخش بین المللی نمایشگاه مجازی کتاب تهران باید وجود داشته باشد تا ناشران و فعالان خارجی و داخلی این زمینه را برای پیشبرد اهداف خود انتخاب کنند؟

حائری: اینکه در نمایشگاه مجازی کتاب تهران، حضور داشته باشم، منافاتی با حضور در دیگر نمایشگاه ها ندارد. هرکدام امکاناتی را ارائه می دهند و ارتباطاتی را ایجاد می کنند. نمایشگاه مجازی کتاب تهران به خوبی معرفی نشد در صورتی که این بار ناشران خارجی می توانستند ساده تر از قبل، در فضای مجازی حضور داشته باشند. می توانستند مانند سال های قبل کتاب هایی برای معرفی نمایشگاه مجازی انتخاب و امکان تبلیغات را مهیا کنند. حتی می توانستند طرح های حمایتی در حوزه نشر را به خوبی معرفی کنند، اما در نشست گرنت اقدامات به خوبی نشان داده نشد.

بخش شعاری نمایشگاه کتاب تهران، همیشه پررنگ تر بود. همیشه قبل از نمایشگاه کتاب تهران نشست هایی برگزار می شد که به دلیل سیل تبلیغات بالا، امکان تحمل برخی از آن ها را نداشتم. این در حالی است که می توانیم فرهنگ ایرانی را معرفی کنیم و نیازی به اقدامات شعاری نیست. ناشران 5+5 خیلی محدود بودند. نمایشگاه کتاب تهران باید تغییر اساسی داشته باشد تا دیده شود، فرهنگ ایران غنی است و نیاز به مسائل دیگری ندارد.

مجری نمایشگاه کتاب تهران از حرفه ای ها کمک بگیرد
مجری نمایشگاه کتاب تهران از حرفه ای ها کمک بگیرد

هنوز در آغاز راه نشر بین الملل هستیم. در سه دوره اخیر اقداماتی در نمایشگاه بین المللی کتاب تهران انجام شد و که کاستی هایی به همراه داشت. حضور آژانس های ادبی را به فال نیک می گیریم تا نشست های حرفه ای ارتقا پیداکند. در تالار گفت وگوی نمایشگاه مجازی کتاب تهران امکان اینکه دو طرف با یکدیگر وارد بحث شوند نداشتیم. در حالی که باید نخستین مساله نمایشگاه مجازی کتاب گفت وگو باشد؛ همچنین به محدودیت های ثبت و معرفی کتاب در محیط مجازی اشاره شد. این در حالی است که فضای مجازی با وجود محدودیت ها، مزایایی دارد و می توان از امکان قابلیت های چندرسانه ای بیشتر استفاده و امکان فعالیت آژانس های ادبی را گسترده کرد. از این نظر به لحاظ اجرایی چه کمبودهایی را در بخش بین الملل نمایشگاه مجازی تهران دیدید؟

حائری:

آیا سیستم در نظر گرفته شده برای بخش بین الملل به صورتی بود که آمار ثبت شود؟ اقدامات چقدر منجر به تعامل با طرفین ایرانی بود؟ همچنین محدودیت ثبت کتاب های ایرانی 50 عنوان اعلام شد، این در حالی است که فضای مجازی می تواند امکانات گسترده فراهم کند. از طرفی تقاضا برای استفاده از امکانات جدید برای استفاده از پادکست و ویدئو در فضای مجازی نمایشگاه کتاب بود.

حسینی مهر:

حتی در بیان عنوان بین المللی در معرفی نمایشگاه مجازی کتاب محتاط عمل شد، آیا این ملاحظه وجود داشت؟

حسینی مهر:

پارامترهایی برای ارزیابی تعاملات دارید؟

حسینی مهر:

ایران به لحاظ محتوای نشر، با هیچ کشوری قابل مقایسه نیست

ایران به لحاظ محتوای نشر، با هیچ کشوری قابل مقایسه نیست

این توضیحات چقدر قانع کننده است؟ در حوزه فعالیت بین المللی مساله برندیگ و استمرار مطرح است، فضای مجازی این امکان را می دهد تا ارتباط به صورت دائم وجود داشته باشد، چطور می توان از فضای مجازی برای رسیدن به این اهداف استفاده کرد؟

ذوعلم:

نمایشگاه های خارجی تبلیغات زیادی انجام می دهند
نمایشگاه های خارجی تبلیغات زیادی انجام می دهند

مصداق عملی برای نگاه ویژه به آژانس های ادبی چیست و چگونه می توان آژانس های ادبی را برجسته کرد؟

ذوعلم:

نمایشگاه مجازی کتاب تهران به خوبی معرفی نشد

چه امکان ویژه ای باید در بخش بین المللی نمایشگاه مجازی کتاب تهران باید وجود داشته باشد تا ناشران و فعالان خارجی و داخلی این زمینه را برای پیشبرد اهداف خود انتخاب کنند؟

حائری:
نمایشگاه مجازی کتاب تهران به خوبی معرفی نشد

در این جلسه آسیب شناسی دقیقی انجام شد

مسائلی مانند محدودیت تبلیغات و معرفی کردن نمایشگاه، در بخش های بین المللی به نظر شما چه جایگاهی داشت و برای دوره های بعدی چه برنامه ریزی دارید؟

حسینی مهر: در این جلسه آسیب شناسی دقیقی انجام شد. بعد از نمایشگاه مجازی کتاب تهران، در جلساتی برای آسیب شناسی این رویداد فرهنگی برگزار و در گزارش عملکرد نمایشگاه تهیه و تدوین شده است. یکی از دلایل حضور بخش بین الملل، عقب نماندن از اقدامات بین المللی است که نیاز داریم روی آن کار کنیم؛ همچنین معرفی ظرفیت های صنعت نشر، پیگیری بودیم تا حدی انجام گیرد، البته از نتایج راضی نیستیم.

نقدهای به نشست های نمایشگاه مجازی مطرح شد. در این نشست ها برای مثال سعی کردیم توسعه جغرافیایی در حوزه نشر را در نظر بگیریم و نخستین بار، آثاری از امریکای لاتین مورد بررسی قرار گرفت. ناشران خارجی و داخلی در این حوزه حضور داشتند با تکیه بر دانش بومی می توان این اقدام را انجام داد و نقاط ضعف این اقدامات به صورت کامل و حداکثری در نمایشگاه مجازی دوم رفع خواهدشد.

برای معرفی آثار ایرانی به تعامل میان ناشران و آژانس های ادبی نیاز است. بخشی از نمایشگاه مجازی فروشگاهی است اما بُعد نمایشگاهی را نمی توان نادیده گرفت.

دورنمای حفظ نمایشگاه مجازی کناب نمایشگاه فیزیکی مطرح است

این دورنما وجود دارد که حتی اگر نمایشگاه فیزیکی برگزار شود، بخش مجازی را کنار نگذاریم، در ظرفیت فضای مجازی این تسهیل وجود دارد که روند برگزاری نمایشگاه مجازی ادامه داشته باشد. آیا به نظر شما این امکان قرار است تکرار شود؟

حسینی مهر: نگاه دغدغه مندهای صنعت نشر این بود که فضای مجازی پلی به فضای فیزیکی است، و اینکه چقدر بتوانیم پیوند داشته باشیم به عملکردمان مربوط می شود. هرقدر در نمایشگاه مجازی موفق باشیم، در نمایشگاه فیزیکی موفق تر خواهیم بود.

آژانس های ادبی رقیب ناشران نیستند

جمع بندی درقالب بحث پایانی را ارائه دهید.

ذوعلم: فکر می کنم بخش بین الملل نمایشگاه کتاب فیزیکی و مجازی باید نگاه ویژه تر به آژانس های ادبی جدی تر گرفته شود. باور کنیم که آژانس های ادبی رقیب ناشران نیستند. اگر آژانس ادبی توانمندی داشته باشد، و ارتباط خوبی با ناشران، نویسندگان، تصویرگران و آژانس های ادبی داخلی و خارجی برقرار کند کمک می کند تا فرهنگ و ظرفیت های کشور به درستی معرفی شود. فکر می کنم ممکن است پنل های گفت وگو میان ناشران و آژانس های ادبی محدود به نمایشگاه مجازی نشود و با مجری های کاربلد انجام شود.

حائری: به سایت نمایشگاه مجازی کتاب تهران سرزدم، اما درباره رخداد های نمایشگاه مجازی خبری نبود. در حالی که اطلاعات مهم در سایت نمایشگاه کتاب کشورهای دیگر ارائه می شود. پیشنهاد می کنم، با تاکید بر اینکه فرهنگ ایران غنی است، درباره اتفاق هایی که در نمایشگاه مجازی کتاب افتاد، کلیپ هایی در سایت نمایشگاه بارگذاری شود؛ همچنین از کتاب هایی که جوایز جهانی را بردند، اطلاعاتی ارائه و البته سایت نمایشگاه تا سال آینده تعطیل نباید تعطیل شود.

در این جلسه آسیب شناسی دقیقی انجام شد
در این جلسه آسیب شناسی دقیقی انجام شد

مسائلی مانند محدودیت تبلیغات و معرفی کردن نمایشگاه، در بخش های بین المللی به نظر شما چه جایگاهی داشت و برای دوره های بعدی چه برنامه ریزی دارید؟

حسینی مهر:

دورنمای حفظ نمایشگاه مجازی کناب نمایشگاه فیزیکی مطرح است
دورنمای حفظ نمایشگاه مجازی کناب نمایشگاه فیزیکی مطرح است

حسینی مهر:

آژانس های ادبی رقیب ناشران نیستند
آژانس های ادبی رقیب ناشران نیستند

جمع بندی درقالب بحث پایانی را ارائه دهید.

ذوعلم:

حائری:

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم ، ایوب دهقانکار، مدیرعامل خانه کتاب و ادبیات ایران، در نشست خبری جایزه کتاب سال گفت: اتفاق بی نظیر این دوره کتاب سال این است که این جایزه به عنوان رویداد نخبگان مورد پذیرش قرارگرفت، اتفاقی که باید زودتر می افتاد محقق شد و برگزیدگان و شایستگان کتاب سال جمهوری اسلامی از جمله نخبگان حساب می شوند. بنیاد نخبگان تمام مزایایی که برای نخبگان در نظر می گیرد، برای این گروه هم در نظر خواهدگرفت. این بخشی از وعده هایی است که در ابتدای تحویل وظیفه موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران اعلام کردم یکی از اهداف، مزیت سازی برای جوایزی است که برای اهالی قلم در نظر گرفته می شود.

وی همچنین در پاسخ به تسنیم گفته بود که این امتیاز شامل حال برگزیدگان جایزه جلال و شعر فجر نیز خواهد شد. حالا یکی از برگزیدگان شعر فجر به تسنیم گفته است که چنین اتفاقی رخ نداده و هنوز برگزیدگان این جوایز جزو نخبگان به شمار نمی آیند. برای پیگیری این موضوع به سراغ مصطفی جلالی مدیر دفتر گسترش شعر و ادبیات داستانی رفتیم.

جلالی در این زمینه گفت: نخبه شدن یک فرد روندی دارد که باید طی شود . کارگروهی در بنیاد نخبگان وجود دارد که مختص نخبگان فرهنگی و ادبی است ، این کارگروه مدارک و فعالیت های افرادی که متقاضی عنوان نخبه هستند را دریافت و بررسی می کند.

وی ادامه داد: یک یا دو ردیف از ویژگی های مدنظر این کارگروه این است که فرد متقاضی در جشنواره ها و جوایز ملی و بین المللی حائز رتبه شده باشد. تا پیش از امسال جایزه کتاب سال، جلال و فجر از جمله این جوایز محسوب نمی شدند، اما با پیگیری خانه کتاب و ایوب دهقانکار که به عنوان نماینده وزارت ارشاد در این کارگروه عضو است، این اتفاق رخ داد.

جلالی تصریح کرد: به عبارت بهتر نویسندگان و شاعران برگزیده جایزه کتاب سال، جشنواره فجر و جایزه جلال در کارگروهی که پرونده شان بررسی می شود، از امتیاز ویژه ای برای برگزیده شدن به عنوان نخبه محسوب شدند.

وی با بیان این مطلب که پیش از ادغام مؤسسات، رئیس وقت بنیاد شعر و ادبیات داستانی در این کارگروه عضو بود و پس از ادغام مدیرعامل خانه کتاب به عنوان نماینده وزارت ارشاد عضو این کارگروه شد. در جلساتی که بحث بررسی شاعران و نویسندگان ادبی مطرح باشد من به نمایندگی از وی در این جلسات حضور پیدا کرده و از تایید این نخبگان ادبی حمایت خواهم کرد ، کما اینکه برندگان جوایز کتاب سال و جلال و شعر فجر به دلیل اعتبار این جوایز از امتیاز بالایی نیز برای تأیید برخوردار خواهند بود.

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) ، علی غیاثی ندوشن، مدیرکل امور استان های وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در گفت وگو با روابط عمومی خانه کتاب و ادبیات ایران با اشاره به اجرای طرح های توزیع یارانه کتاب از طریق کتابفروشی ها (طرح های فصلی فروش کتاب) گفت: این طرح در کنار سایر اقداماتی که در حوزه ترویج فرهنگ کتابخوانی انجام شده از جمله اقدامات خوبی است که به نوعی تکمیل کننده طرح های قبلی نیز بود؛ درواقع یک نقطه عطف و جهشی در طرح های ترویجی فرهنگ کتابخوانی به شمار می آید.

وی ادامه داد: نکته مهمی که در این طرح وجود دارد این است که تا قبل از اجرای آن ارتباط کتابفروشی ها با وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی خیلی رابطه گرم و محکمی نبود هرچند برخی کتابفروشان ارتباطاتی داشتند اما به صورت شبکه ای این ارتباط قطع بود.

غیاثی ندوشن با بیان این که از آنجایی که کتابفروشان مجوز خود را از مجمع امور صنفی هر استان می گیرند، افزود: این تلقی وجود داشت که صنف کتابفروشان ارتباطی با وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ندارند اما اجرای این طرح موجب شد که کتابفروشی ها این وزارتخانه را به عنوان یکی از همراهان و حامیان و همچنین پشتوانه خودشان بدانند؛ به خصوص در دورانی که فشارها و نارسایی های مختلفی در حوزه کتابفروشی طی سالیان گذشته پدید آمده است.

او با طرح این موضوع که با توسعه فضای مجازی و اینترنت و دسترسی مردم به اطلاعات، دسترسی به کتاب و کتابخوانی کمتر شده است، بیان کرد: به همین نسبت این موضوع در رونق اقتصادی کتابفروشان نقش داشته است از سوی دیگر مشکلات اقتصادی هم که در حوزه فرهنگ و هنر تاثیر منفی دارد به صورت طبیعی بر فعالیت کتابفروشان تاثیر گذاشته بود.

مدیرکل امور استان های وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با اشاره به بیماری کرونا و تاثیر آن بر فعالیت کتابفروشان توضیح داد: طی یکسال گذشته بیماری کرونا که بر همه اقتصاد و صنوف ما تاثیر گذاشته است در حوزه کتابفروشان هم تاثیر منفی داشته و اجرای طرح فصلی کتاب یکی از اقداماتی است که هرچند به لحاظ مالی خیلی جبران کننده خسارت آن ها نیست ولی به عنوان یک آب باریکه ای بود که می تواند تا حدود زیادی به حل چالش ها و مشکلات کتابفروشان بپردازد.

او تاکید کرد: این طرح هم پشتوانه خوبی برای کتابفروشان است و هم برای جامعه کتابخوان ما فرصتی است تا هر سه ماه یکبار اولویت های کتابی مورد نیاز خود و تازه های نشر را تامین کرده و خریداری کند.

وی با بیان اینکه دسترسی به تازه های نشر از جمله مزیت های این طر ح ها است، گفت: تا پیش از اجرای طرح های فصلی مردم سالی یکبار در نمایشگاه کتاب تهران یا نمایشگاه های استانی به تازه های نشر دسترسی داشتند اما در سال های اخیر این فرصت ایجاد شده است که آن ها هر سه ماه یکبار با حضور در کتابفروشی ها از کتاب های تازه منتشر شده مطلع شوند.

مدیرکل امور استان های وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی همچنین با ذکر چند پیشنهاد در این حوزه، افزود: به نظر می رسد مبلغ یارانه برای کل کتابفروشی های کشور کم است، اگرچه به محدودیت های اعتباری و مالی آگاه هستم اما سازمان ها و نهادهای دیگر می توانند در تامین بودجه و هزینه های چنین طرح هایی کمک کنند تا موفق تر باشد.

به گفته غیاثی، همچنین می توان در نحوه توزیع این یارانه ها برای هر فصل سنجشی از نحوه استقبال، میزان استقبال با مقایسه دوره های قبلی داشته باشیم که این مقایسه می تواند در سطوح مختلف بهارانه ها، تابستانه ها، پاییزه ها و زمستانه ها باشد یا مقایسه بین شهرها و استان های کشور باشد تا ببینیم ذائقه مردم به کدام حوزه موضوعی است.

وی در این زمینه توضیح داد: ممکن است این موضوع در بین مناطق جغرافیایی کشور هم متفاوت باشد و حوزه های فرهنگی مختلف کشور این ذائقه را تغییر دهد و معتقدم در این زمینه توجه به این تفاوت ها اهمیت ویژه ای دارد و تدوین طرح فصل بعدی می تواند با ارزیابی یافته ها و نتایج دوره های قبل باشد.

او در بخش دیگر صحبت های خود با بیان اینکه برای تخصیص اعتبار بین کتابفروشی هایی که مخاطب بیشتری دارند باید تفاوت قائل شد، اظهار کرد: باید این امکان وجود داشته باشد که طرح به صورت مرتب پایش شود و در اجرای آن به طور فصلی به روزمره گی نیفتیم زیرا یکی از آفت ها و آسیب های چنین طرحی این است که به روزمره گی دچار شویم در حالی که نباید بگذاریم چنین رویه ای رخ دهد.

غیاثی ندوشن در بخش پایانی صحبت های خود تصریح کرد: باید هر فصل بر اساس یافته هایی که با آن مواجه می شویم زنجیره طرح را تکمیل کنیم و تنوع و نوآوری داشته باشیم و اشکالات طرح را به حداقل برسانیم و با استفاده از این اعتبار کم به سمت هدفمند کردن مطالعه هم پیش برویم.

طرح زمستانه کتاب تا شانزدهم اسفند ماه در کتابفروشی های عضو طرح در سراسر کشور ادامه دارد.

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) ، علی غیاثی ندوشن، مدیرکل امور استان های وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در گفت وگو با روابط عمومی خانه کتاب و ادبیات ایران با اشاره به اجرای طرح های توزیع یارانه کتاب از طریق کتابفروشی ها (طرح های فصلی فروش کتاب) گفت: این طرح در کنار سایر اقداماتی که در حوزه ترویج فرهنگ کتابخوانی انجام شده از جمله اقدامات خوبی است که به نوعی تکمیل کننده طرح های قبلی نیز بود؛ درواقع یک نقطه عطف و جهشی در طرح های ترویجی فرهنگ کتابخوانی به شمار می آید.

وی ادامه داد: نکته مهمی که در این طرح وجود دارد این است که تا قبل از اجرای آن ارتباط کتابفروشی ها با وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی خیلی رابطه گرم و محکمی نبود هرچند برخی کتابفروشان ارتباطاتی داشتند اما به صورت شبکه ای این ارتباط قطع بود.

غیاثی ندوشن با بیان این که از آنجایی که کتابفروشان مجوز خود را از مجمع امور صنفی هر استان می گیرند، افزود: این تلقی وجود داشت که صنف کتابفروشان ارتباطی با وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ندارند اما اجرای این طرح موجب شد که کتابفروشی ها این وزارتخانه را به عنوان یکی از همراهان و حامیان و همچنین پشتوانه خودشان بدانند؛ به خصوص در دورانی که فشارها و نارسایی های مختلفی در حوزه کتابفروشی طی سالیان گذشته پدید آمده است.

او با طرح این موضوع که با توسعه فضای مجازی و اینترنت و دسترسی مردم به اطلاعات، دسترسی به کتاب و کتابخوانی کمتر شده است، بیان کرد: به همین نسبت این موضوع در رونق اقتصادی کتابفروشان نقش داشته است از سوی دیگر مشکلات اقتصادی هم که در حوزه فرهنگ و هنر تاثیر منفی دارد به صورت طبیعی بر فعالیت کتابفروشان تاثیر گذاشته بود.

مدیرکل امور استان های وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با اشاره به بیماری کرونا و تاثیر آن بر فعالیت کتابفروشان توضیح داد: طی یکسال گذشته بیماری کرونا که بر همه اقتصاد و صنوف ما تاثیر گذاشته است در حوزه کتابفروشان هم تاثیر منفی داشته و اجرای طرح فصلی کتاب یکی از اقداماتی است که هرچند به لحاظ مالی خیلی جبران کننده خسارت آن ها نیست ولی به عنوان یک آب باریکه ای بود که می تواند تا حدود زیادی به حل چالش ها و مشکلات کتابفروشان بپردازد.

او تاکید کرد: این طرح هم پشتوانه خوبی برای کتابفروشان است و هم برای جامعه کتابخوان ما فرصتی است تا هر سه ماه یکبار اولویت های کتابی مورد نیاز خود و تازه های نشر را تامین کرده و خریداری کند.

وی با بیان اینکه دسترسی به تازه های نشر از جمله مزیت های این طر ح ها است، گفت: تا پیش از اجرای طرح های فصلی مردم سالی یکبار در نمایشگاه کتاب تهران یا نمایشگاه های استانی به تازه های نشر دسترسی داشتند اما در سال های اخیر این فرصت ایجاد شده است که آن ها هر سه ماه یکبار با حضور در کتابفروشی ها از کتاب های تازه منتشر شده مطلع شوند.

مدیرکل امور استان های وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی همچنین با ذکر چند پیشنهاد در این حوزه، افزود: به نظر می رسد مبلغ یارانه برای کل کتابفروشی های کشور کم است، اگرچه به محدودیت های اعتباری و مالی آگاه هستم اما سازمان ها و نهادهای دیگر می توانند در تامین بودجه و هزینه های چنین طرح هایی کمک کنند تا موفق تر باشد.

به گفته غیاثی، همچنین می توان در نحوه توزیع این یارانه ها برای هر فصل سنجشی از نحوه استقبال، میزان استقبال با مقایسه دوره های قبلی داشته باشیم که این مقایسه می تواند در سطوح مختلف بهارانه ها، تابستانه ها، پاییزه ها و زمستانه ها باشد یا مقایسه بین شهرها و استان های کشور باشد تا ببینیم ذائقه مردم به کدام حوزه موضوعی است.

وی در این زمینه توضیح داد: ممکن است این موضوع در بین مناطق جغرافیایی کشور هم متفاوت باشد و حوزه های فرهنگی مختلف کشور این ذائقه را تغییر دهد و معتقدم در این زمینه توجه به این تفاوت ها اهمیت ویژه ای دارد و تدوین طرح فصل بعدی می تواند با ارزیابی یافته ها و نتایج دوره های قبل باشد.

او در بخش دیگر صحبت های خود با بیان اینکه برای تخصیص اعتبار بین کتابفروشی هایی که مخاطب بیشتری دارند باید تفاوت قائل شد، اظهار کرد: باید این امکان وجود داشته باشد که طرح به صورت مرتب پایش شود و در اجرای آن به طور فصلی به روزمره گی نیفتیم زیرا یکی از آفت ها و آسیب های چنین طرحی این است که به روزمره گی دچار شویم در حالی که نباید بگذاریم چنین رویه ای رخ دهد.

غیاثی ندوشن در بخش پایانی صحبت های خود تصریح کرد: باید هر فصل بر اساس یافته هایی که با آن مواجه می شویم زنجیره طرح را تکمیل کنیم و تنوع و نوآوری داشته باشیم و اشکالات طرح را به حداقل برسانیم و با استفاده از این اعتبار کم به سمت هدفمند کردن مطالعه هم پیش برویم.

طرح زمستانه کتاب تا شانزدهم اسفند ماه در کتابفروشی های عضو طرح در سراسر کشور ادامه دارد.

خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)
خبرگزاری کتاب ایران

به گزارش روابط عمومی معاونت امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به نقل از دبیرخانه ستاد هماهنگی شهرها و روستاهای دوستدار کتاب، در هفتمین دوره ی جشنواره روستاها و عشایر دوستدار کتاب 2050 روستا و آبادی عشایری از 30 استان کشور در جشنواره شرکت کردند. پس از داوری آثار رسیده در نهایت 55 نامزد این رقابت معرفی شد.

داوری جشنواره بر اساس شاخص های متعددی انجام پذیرفت. ارزیابی فعالیت هر روستا بر اساس نیازهای محلی، آیین های بومی و ارزش های دینی و ملی و همچنین جلب مشارکت مردمی و پشتیبانی دستگاه های اجرایی برای تامین هزینه ها و سرمایه گذاری از مولفه های مهم داوری جشنواره بود.

همچنین طراحی یا اجرای برنامه برای زنان، کودکان و نوجوانان نیز از دیگر شاخص های تأثیرگذار جشنواره است. برخورداری برنامه و شیوه اجرای آن از خلاقیت و نوآوری، قابلیت الگوبرداری و استمرار و مداومت برنامه ها، اهتمام ویژه به توسعه و تجهیز فضاها و بناهای حوزه کتاب روستاها در برنامه های طراحی شده، قابلیت و ضمانت اجرا داشتن برنامه های ترویج کتابخوانی از دیگر مولفه های قابل اعتنا برنامه ها و فعالیت های ترویج کتابخوانی در مناطق روستایی و عشایری بود.

با توجه به همه گیری بیماری کرونا و انجام فعالیت های ترویج کتابخوانی در فضای مجازی و بهره گیری از ظرفیت فضای مجازی برای ادامه فعالیت های ترویج به روستاها و مروجانی که استفاده حداکثری از این ظرفیت داشتند نیز توجه شده است و در داوری ها به این نوع اقدام ها و فعالیت ها امتیاز قابل توجهی داده شده است.

فراخوان هفتمین دوره جشنواره روستاها و عشایر دوستدار کتاب اول پاییز 1399 منتشر شده و فرصت ارسال آثار تا پایان دیماه بود. در جشنواره روستاها و عشایر دوستدار کتاب 10 روستا برگزیده و 15 روستا نیز مورد تقدیر قرار می گیرند و به هر یک از روستاها و آبادی های عشایری دوستدار کتاب جوایزی تا سقف پانصد میلیون ریال اهداء می شود.

55 نامزد راهیافته به مرحله نهایی به این رویداد فرهنگی در سایت شبکه ترویج کتابخوانی ایران به آدرس اینترنتی http://bookpromotion.ir / قابل مشاهده است.

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم ، ششمین دوره برنامه فلوشیپ ادبی استانبول با حضور بیش از 200 ناشر و آژانس ادبی از کشور ترکیه و 60 کشور دیگر از تاریخ 19 تا 22 اسفند ماه 1399 در شهر استانبول برگزار خواهد شد.

از ایران نیز ناشران و آژانس های ادبی در این برنامه ادبی حضور دارند، اما برای نخستین بار وزارت فرهنگ و گردشگری ترکیه از طرح گرنت جمهوری اسلامی ایران نیز برای حضور در این فلوشیپ دعوت کرده است.

علی فریدونی دبیر طرح گرنت وزارت ارشاد با اعلام این خبر به تسنیم گفت: فلوشیپ ادبی استانبول همه ساله امکان ملاقات و گفتگو برای ناشران و آژانس های ادبی جهان جهت مبادله کپی رایت آثار را فراهم می کند.

وی ادامه داد: امسال نیز با توجه به پیشینه ارتباطی که ما با طرح تدای ترکیه از قبل داشتیم از نماینده طرح گرنت نیز برای حضور در این برنامه دعوت شده است.که دبیر اجرایی طرح علیرضا نوری زاده حضور پیدا خواهد کرد.

فریدونی تصریح کرد: ما پیش از این و در نمایشگاه های مختلف با طرح تدای ترکیه همکاری هایی را در جهت معرفی هر دو طرح در کشورهای مقصد داشتیم و اخیرا نیز در یک نشست مجازی دبیران هر دو طرح تدا و گرنت گفت وگویی جهت مبادلات و همکاری های بیشتر داشتند که زمینه ساز این دعوت شده است. هم چنین طرح گرنت تاکنون از بیش از 20 کتاب ایرانی که توسط 10 ناشر وارد ترکیه شده اند ، حمایت کرده است.

وی با اشاره به برنامه نماینده طرح گرنت برای حضور در این فلوشیپ گفت: رایزنی برای همکاری های بیشتر در زمینه برگزاری همایش های مجازی با موضوعات ترجمه و معرفی ادبیات هر دو کشور ، شناسایی و معرفی مترجمان ترکی در ایران و فارسی در ترکیه برای ترجمه بهتر آثار متقابل، معرفی طرح ها و کتاب های مختلف ناشران از جمله برنامه های ما برای این حضور است که از 18 تا 21 اسفندماه به دعوت و با هزینه وزارت فرهنگ و گردشگری ترکیه خواهید بود.

به گزارش گروه فرهنگ و هنر قدس آنلاین ، نخستین نمایشگاه مجازی کتاب بهمن ماه امسال برپا شد و با فروش یک میلیون و 254 هزار و 599 نسخه کتاب به ارزش 640 میلیارد و 258میلیون و 77هزار و 568 ریال به کار خود پایان داد و در حالی که کمتر از یک ماه از برپایی آن می گذرد، طرح زمستانه کتاب با تخفیف 25 درصدی از شنبه هفته جاری کار خود را آغاز کرده است. به نظر می رسد حمایت از کتابفروشان یکی از اهداف اصلی برپایی این طرح به موازات ایجاد سهولت در امر خرید کتاب برای علاقه مندان به آن بوده است اما سؤال اینجاست با توجه به اینکه نمایشگاه مجازی کتاب به تازگی بساط خود را جمع کرده آیا طرح زمستانه کتاب می تواند با استقبال مردم مواجه شود و البته کمکی هرچند کوچک به صنعت نشر و کتابفروشان باشد؟ محمود آموزگار، مدیر نشر آمه به این سؤالات پاسخ داده که در ادامه می خوانید.

این ناشر قدیمی با اشاره به اهمیت ماه اسفند در تقویم کاری ناشران و کتابفروشان می گوید: صرف نظر از بحث نمایشگاه مجازی، اسفند زمان مهمی است و تجربه سالیان گذشته نشان داده که کتابفروشی ها در این زمان رونق دارند و مردم به آن مراجعه می کنند و طبیعتاً فروش بالا می رود.

وی در ادامه می افزاید: به نظرم بهتر است از نظر زمانبندی با این طرح به گونه ای دیگر برخورد شود و زمان هایی را برای آن انتخاب کنند که مراجعه به کتابفروشی ها کمتر است. بازه های زمانی وجود دارد که تردد به کتابفروشی ها کمتر می شود و در این بازه زمانی که به صورت بالقوه مشتریان بیشتری داریم چنین طرح هایی تأثیر ویژه ای ندارد.

به گفته آموزگار، اسفند خودش فرصتی برای فروش کتاب است و زمانی که این تخفیف در قالب طرح زمستانه کتاب لحاظ می شود این دو با یکدیگر همپوشانی پیدا می کنند و بهتر است که این فرصت در موقعیت دیگری استفاده شود.

وی درباره استقبال مردم از این طرح تخفیف این طور می گوید: نتایج بررسی شده روی کتابفروشی های مختلف، متفاوت است. در روز اول این طرح برخی کتابفروشی ها اعلام کردند اعتبارشان تمام شده و برخی گفتند هنوز اعتبار دارند. اما به طور کلی به آن جمعیتی که به طور معمول و متعارف اسفندماه به کتابفروشی ها مراجعه می کنند به طور محسوس چیزی اضافه نشده است.

مدیر نشر آمه با اشاره به برپایی اخیر نمایشگاه مجازی کتاب و اجرای طرح زمستانه کتاب در امتداد آن متذکر می شود: این بحث درستی است که باید آن را در نظر گرفت. قطعاً به دلیل خریدهایی که در آن نمایشگاه صورت گرفته و اینکه بلافاصله این طرح گذاشته شده باعث می شود کمتر مورد استقبال قرار بگیرد.

به گفته آموزگار، ضمن این که به نظر می آید اشکالاتی به این برنامه ریزی وارد است. به دلیل اینکه در طرح فروش مجازی کتابفروشی ها و توزیع دخالتی نداشت، شکایت ها و گله هایی مطرح شده بود که این میزان فروش می توانست از کانال کتابفروشی ها انجام شود و به همین دلیل وزارت ارشاد به نوعی درصدد جبران آن برآمد و طرح زمستانه را برای کتابفروش ها گذاشتند که به نوعی آن را جبران کنند.

وی تاکید می کند: این سیاست گذاری ها در برپایی نمایشگاه مجازی که البته بهتر است بگویم فروشگاه مجازی می تواند به گونه ای طراحی و برنامه ریزی شود که کتابفروشی ها و نظام توزیع هم در آن دخیل باشند.

آموزگار در پاسخ به این پرسش که با توجه به اینکه بودجه ای معادل 4 میلیارد تومان برای طرح زمستانه در نظر گرفته شده و با توجه به برپایی نمایشگاه مجازی کتاب، آیا بهتر نبود این حمایت ها به شکل دیگری از ناشران و کتابفروشان صورت می گرفت، می گوید: به نظرم یارانه ها باید به سمت زیرساخت ها برود و آنجاست که با عدالت بیشتری مواجه خواهد شد و ضمن این که در امتداد آن اهدافی که برای ترویج کتابخوانی و بالا رفتن سرانه مطالعه تعقیب می کنیم، به این صورت مؤثرتر خواهد بود.

انتهای پیام/

به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا از روابط عمومی رادیو گفت و گو، سعید خانی در مصاحبه تلفنی با برنامه سینما معیار گفت: شفاف سازیِ اخیر سازمان سینمایی باعث شد تا ما علاوه بر تهیه کنندگانِ مختلف عملکرد مالکان فیلم های سینمایی را شناسایی کنیم.

وی افزود: سینمای ایران در اغلب مواقع سود خود را از تولید اخذ می کند.

این تهیه کننده سینما با اشاره به این که بخش عمده ای از فیلم های سینمایی در طول سال توسط نهادهای دولتی تولید می شوند، عنوان کرد: بسیاری از نهادهای دولتی و غیردولتی برای تولید فیلم در طول سال بودجه های مشخصی را دارند.

وی با اشاره به افزایش چشم گیر هزینه های تولید فیلم سینمایی، اظهار داشت: فیلمی که در سال 1390 با هزینه تقریبی 300 میلیون تومان تولید شده است، در سال 1399 با تخصیص 7 میلیارد تومان به تولید می رسد.

سعید خانی افزود: فیلمی که برای تولید آن 7 میلیارد تومان هزینه شده است، برای دستیابی به نقطه سر به سر مالی باید حداقل 20 میلیارد تومان فروش داشته باشد.

وی با اشاره به این که در دهه های گذشته بسیاری از تهیه کنندگان با سرمایه های شخصی فیلم می ساختند، عنوان کرد: در حال حاضر برخی از تهیه کنندگان ایرانی به صورت حق العمل کار می کنند.

این تهیه کننده سینما اضافه کرد: امروزه بسیاری از افراد ثروتمند با هدف پولشویی یا دیده شدن، به تولید فیلم روی می آورند و تفکر و عملکرد تهیه کننده را به دست می گیرند.

وی با اشاره به فیلم های ساخته شده در سال 1399، تاکید داشت: بسیاری از فیلم های امسال در گیشه شکست می خورند و حتی پولِ سر به سر را کسب نمی کنند.

سعید خانی ادامه داد: اکثر سرمایه دارانِ سینما بدون توجه به نکات فنی و سینمایی فرآیند تولید فیلم را پیش می برند.

وی با بیان این که منبع و منشا پول های موجود در سینما باید مشخص شوند، عنوان کرد: بودجه های هنگفت مجموعه های دولتی در روند تولید فیلم های سینمایی باعث شده تا دستمزد عوامل و بازیگران سینما به طور غیرمنطقی افزایش پیدا کند.

این تهیه کننده سینما تصریح کرد: افزایش غیرمنطقی دستمزدهای سینما، باعث شده تا تهیه کنندگان خصوصی با مشکلات جدی مواجه شوند.

وی اضافه کرد: صنف تهیه کنندگان سینما با جلوگیری از افزایش هزینه های تولید می تواند از تهیه کنندگان خصوصی حمایت کند.

منابع خبرگزاری آنا:

1399 تمامی حقوق سایت متعلق به صدای جمهوری اسلامی ایران است

این عضو انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: البته تنها بخش اندکی از این اتفاقات به کرونا ارتباط دارد و بخش اعظمی از این اتفاقات هم دلایل متعدد دیگری دارد که یکی از مهمترین آن ها تنزل سطح کیفی محصولات سینمایی است که دیگر نمی تواند مخاطب را به سوی خود جذب کند اما نکته مهمتر این است که سرپا نگه داشتن سالن های سینما، هیچ گاه دغدغه هیچ مدیر و مسئولی نبوده و ما همواره شاهد موج گسترده انتقادات سینماداران نسبت به اینکه حتی از پس تأمین پول آب و برق شان برنمی آیند، بوده ایم! خطر نابودی سالن های خاطره انگیز سینما از مدت ها قبل احساس می شد؛ برخی از سالن ها چاره ای جز نابودی، تعطیلی و تغییر کابری نداشتند. متأسفانه ما وقتی چیزی را نابود می کنیم و از دست می دهیم تازه یاد آن می افتیم و این بسیار بد است.

وی ادامه داد: بنده معتقدم ما همین حالا هم نیازمند آن هستیم تا افق دیدمان را کمی گسترش دهیم؛ ما از همین حالا باید به این فکر کنیم که اگر کرونا همچنان بخواهد ادامه پیدا کند ما در سال جدید دیگر صنعت فیلمسازی نخواهیم داشت و این ویروس می تواند فیلم و سینما را برای همیشه نابود کند.

خدابخش خاطرنشان کرد: متأسفانه امروزه سینمای کشور محلی برای رانت خواران شده؛ سینماداری که رانت دارد سالن خود را سرپا نگه می دارد، فیلمسازی که به بودجه های دولتی متصل است مرتبا فیلم تولید می کند و فیلمسازی که وصل نیست بیکار و خانه نشین شده و نمی تواند فعالیتی در سینما داشته باشد.

این روزنامه نگار با بیان اینکه در ماه های پیش رو شاهد تعطیلی سالن های بیشتری خواهیم بود تصریح کرد: تجربه ثابت کرده که تضاد میان حرف و عمل مدیران زیاد است. مدیران همیشه شعارها و وعده های زیبایی می دهند که حامی فرهنگ و هنر و سینما هستند اما در عمل تدبیری برای رفع معضلات در سینما ندارند.

وی تأکید کرد: دولت باید به سینما نگاه حمایتی داشته باشد اما وقتی اصل سینما برای دولت ها مسأله نیست و نگاه شان به سینما و به طور کل عرصه فرهنگ و هنر غلط است ما شاهد همین اوضاع و اتفاقات در سینمای کشورمان خواهیم بود.

خدابخش در خاتمه اظهاراتش افزود: حال سینمای ایران این روزها اصلا خوب نیست؛ یک نمونه این اتفاق را در جشنواره فیلم فجر شاهد بودیم. سال ها است شنیده ایم که جشنواره فیلم فجر ویترین پیش روی سینمای کشور برای اکران سال آینده است، حالا به کدامیک از این فیلم هایی که در جشنواره حضور داشتند و با انتقاد جدی از سوی اهالی نقد و رسانه روبرو شدند می توان دلخوش کرد؟

رئیس سازمان سینمایی در بازدید از پردیس سینمایی نارسیس گفت: خوشبختانه در چند سال گذشته همتی توسط بخش خصوصی انجام شده و ظرفیت نمایشی در سالن های سینما در تهران و شهرستان ها افزایش پیدا کرده است.

به گزارش روابط عمومی سازمان سینمایی، حسین انتظامی ادامه داد: این امر به افزایش مصرف فرهنگی کمک می کند و در عین حال با توجه به تدابیری که شده در جای جای شهرها امکان استفاده محلی برای مردم فراهم شده که به عدالت فرهنگی کمک می کند.

در این بازدید که مجید مسچی مدیرعامل موسسه سینما شهر و محمد رضا فرجی مدیر کل نظارت بر عرضه و نمایش فیلم نیز حضور داشتند، حبیب اسماعیلی مدیریت طراحی، ساخت و راه اندازی پردیس سینمایی نارسیس در توضیحاتی گفت: این مجموعه با 4 سالن و مجموع ظرفیت 420 صندلی از جشنواره فیلم فجر مورد بهره برداری قرار گرفت که با توجه به کمبود سینما در شرق تهران با استقبال خیلی خوبی از سوی اهالی منطقه همراه شد.

وی از آغاز به کار رسمی این پردیس همزمان با اکران نوروز خبر داد.

اشتراک گذاری در:

اعتمادآنلاین| نهم اسفندماه امسال جمعی از سینماگران طی بیانیه ای نسبت به انحصار در شبکه نمایش خانگی از سوی پلتفرم های اینترنتی هشدار دادند؛ پلتفرم هایی که در یکی 2 سال گذشته ماجراهای زیادی را پشت سر گذاشته اند و اختلاف بر سر نظارت بر شبکه نمایش خانگی میان صداوسیما و وزارت ارشاد هرچند وقت یک بار به صدر اخبار رسانه ها آمده است.

اخیراً نیز با انتشار این بیانیه بار دیگر موضوع شبکه نمایش خانگی، وی او دی ها (VOD) یا پلتفرم های اینترنتی در میان آمد و جمعی از سینماگران خواستار انحصاری نشدن عرصه نمایش خانگی و تقویت مدل های مختلف عرضه نمایش فیلم شدند.

مهدی کوهیان، تهیه کننده سینما و حقوقدان حوزه رسانه، دلیل مشکل اخیر و نمونه هایی از این دست را در نبود نظام صنفی و بی توجهی دولت در این زمینه می بیند. او می گوید بند چ قانون برنامه ششم توسعه دولت را مکلف به استقرار نظام صنفی کرده و در صورتی که این امر محقق شود، کمتر شاهد پیچیدگی در ارتباط های کاری در حوزه فرهنگ و هنر خواهیم بود. گفت وگوی اعتمادآنلاین با مهدی کوهیان را در ادامه خواهید خواند.

***

*چرا به نظر شما بخشی از اختلاف ها و مشکلات درباره موضوع شبکه نمایش خانگی، وی او دی ها (VOD) یا پلتفرم های اینترنتی، به تاسیس نظام صنفی برمی گردد؟

بندی در برنامه ششم توسعه آمده است که می توان از طریق آن متوجه شد وظیفه دولت در حوزه رگولاتوری چه بوده است. در بند چ ماده 92 قانون برنامه ششم توسعه گفته شده است: دولت مکلف است به منظور حمایت از حقوق پدیدآورندگان آثار فرهنگی و هنری و امنیت شغلی اصحاب فرهنگ و هنر، مطبوعات، قلم، صداوسیما و رسانه بسترسازی برای حضور بین المللی برای عرصه های فرهنگی و هنری و تنظیم مناسبات و روابط میان اشخاص حقیقی و حقوقی مرتبط با امور فرهنگی و هنری اقدامات ذیل را به عمل آورد. که در بند یک چنین آمده است: تمهیدات قانونی لازم جهت امنیت شغلی اصحاب فرهنگ، هنر، مطبوعات، قلم، صداوسیما و استقرار نظام صنفی بخش فرهنگ.

در واقع نظام صنفی در بخش فرهنگ علاوه بر امنیت شغلی، وظایف بند چ یعنی تنظیم روابط و مناسبات میان اصحاب فرهنگ و هنر را نیز در بر می گیرد. شاید این پرسش پیش بیاید که این کار چه سودی خواهد داشت؟

برای روشن تر شدن ماجرا مثالی می زنم: الان در حوزه وی او دی ها بحث داغی مطرح است مبنی بر اینکه این سامانه ها و پلتفرم ها قیمت های اشتراک مخاطبان را افزایش داده اند. آیا این افزایش قیمت بر اساس گفت وگوی دوجانبه میان تولیدکنندگان و مصرف کنندگان این آثار بوده است؟ برای تنظیم شدن این روابط باید یک صنف قدرتمند بتواند نقش تنظیم گری را میان مصرف کننده، تولیدکننده و پلتفرم ها ایفا کند.

متاسفانه دولت نه تنها خود در این زمینه ورود نکرده بلکه هیچ نظام صنفی ای که بتواند این نقش مهم را ایفا کند مستقر نکرده است. وقتی می گوییم رگولاتوری و تنظیم گری در اختیار صنوف باشد به همین دلیل است. صنوف هستند که می توانند با گفت وگوهای میان صنفی به یک تفاهم برای تعیین قیمت اشتراک وی اودی یا خرید رایت توسط وی اودی ها و... برسند.

وقتی تولیدکننده و پلتفرم ها در تعیین قیمت با هم مشارکت داشته باشند و گفت وگو کنند، قاعدتاً اختلافاتی هم که الان میان شبکه های وی اودی و تولیدکنندگان وجود دارد و متاسفانه فضای بسیار شکننده ای هم شکل گرفته است از بین می رود.

به وضعیت این اختلاف ها نگاه کنید، تمام اختلافات در رسانه ها انعکاس پیدا می کند و شاهد بیانیه های مختلف هستیم؛ چون گفت وگویی صورت نمی گیرد و مهم تر از آن ناشی از کارکرد نادرست دولت و در واقع سازمان سینمایی و در مرحله بعد صنوف است؛ البته ما در حوزه فرهنگ و هنر نهادی به معنای صنف نداریم، اما همین تشکل هایی هم که هستند نتوانسته اند وظایف خود را به خوبی انجام دهند. بنابراین پیشنهادم این است که دولت تکلیف قانونی خود را برای استقرار یک نظام صنفی انجام دهد.

چنان که در گفت وگوی دیگری با اعتمادآنلاین نیز گفته ام، باید بگویم نظام صنفی با انجمن صنفی متفاوت است؛ چون طبق اصل 26 قانون اساسی، هیچ کسی را نمی توان به عضویت در انجمن های صنفی اجبار یا از عضویت در آنها منع کرد. اینها یک جور تشکل های مردم نهاد یا NGO هستند و در واقع نمی شود عضویت در آنها را اجباری کرد، اما در نظام صنفی برای اینکه به آن حرفه اشتغال داشته باشید باید عضو آن نظام صنفی باشید.

جای خالی نظام صنفی و اعمال قدرت بر اعضایش

به عنوان نمونه اگر شما مهندس زبردستی باشید اما عضو نظام مهندسی نباشید، اجازه ساخت یک ساختمان و... ندارید. تصمیم نظام صنفی برای اعضای خود قطعی و لازم الاجراست. متاسفانه در حوزه فرهنگ و هنر از نظام صنفی و تشکلی که بتواند قدرت تصمیم گیری و اعمال قدرت و اقتدار بر اعضایش را داشته باشد محرومیم و همین می شود که هر یک از افراد شاغل در این حرفه برای خودشان تصمیم می گیرند و نهادی هم نمی تواند این روابط را تنظیم کند.

بنابراین فکر می کنم دولت در استقرار یک رگولاتور در تمام سال های لازم الاجرا بودن برنامه ششم توسعه سستی کرده است و ما شاهد این اختلافات هستیم. وقتی در بخش خصوصی فعالیت می کنید باید دخل و خرج تان با هم هماهنگ باشد. مضاف بر اینکه با شرایط اقتصادی اخیر که قیمت ها افزایش پیدا کرده است، وی او دی ها - با وجود تمام انتقادی که نسبت به آنها دارم - چرخ اقتصاد سینما و هنرهای تصویری را می چرخانند.

ما باید با یک گفت وگوی سازنده مساله را حل کنیم. پیشنهاد می کنم وی اودی ها نیز تشکل مقتدری تاسیس کنند. البته پلتفرم فیلیمو و نماوا از انجمن صنفی شرکت های نمایش ویدئوی آنلاین خارج شده اند که قاعدتاً با توجه به دلیل عدم الزام اصحاب فرهنگ و هنر به عضویت در یک نهاد صنفی، این مشکلات پیش می آید.

*نظام رگولاتوری در همان قانونی که در ابتدا ذکر کردید به صورت مشخص آمده است یا باید قانون جدیدی تصویب شود؟

در قسمت اول بند چ دولت مکلف شده است که تمهیدات قانونی لازم را برای استقرار نظام صنفی به کار ببندد. گمان من این است که ظرفیت های قانونی لازم وجود دارد و نیازی به وضع قانون جدید نیست. متاسفانه دولت به سمت انجمن های صنفی رفته است که نظر قانون گذار در این قانون مهیا نشده چون نظام صنفی باید مستقر شود. اگر هم نیاز به قانون گذاری وجود دارد، دولت باید لایحه لازم را آماده می کرد و به مجلس می داد. فکر می کنم متاسفانه در این زمینه خیلی ضعیف عمل شده است.

*از آنجا که به نظر می رسد دولت در این زمینه کم توجهی کرده یا اراده ای برای این کار ندارد، خود جامعه فرهنگ و هنر می تواند این نظام صنفی را تاسیس کنند؟

هر کاری در جامعه مدنی امکان پذیر است. اگر یک کارگردان و تهیه کننده میثاقی ببندد، چرا نشود نظام صنفی را تاسیس کنند؟اگر اهالی فرهنگ و هنر تعهدی را با یکدیگر امضا کنند، شدنی است. البته خیلی مانده تا همه بازیگران اصلی فرهنگ و هنر این نظام صنفی را بپذیرند اما امکان پذیر است. اگر تولیدکنندگان و پخش کنندگان توافق کنند و حداقل و حداکثر رایت یک اثر مشخص شود، چه کسی می تواند جلوی این توافق را بگیرد؟

چکیده گفت وگو با مهدی کوهیان

-دولت در تنظیم استقرار رگولاتور سستی کرده است و ما شاهد اختلاف در حوزه سینما و شبکه نمایش خانگی هستیم -نظام صنفی در بخش فرهنگ علاوه بر امنیت شغلی، وظیفه تنظیم روابط و مناسبات میان اصحاب فرهنگ و هنر را نیز در بر می گیرد -نظام صنفی با انجمن صنفی متفاوت است -حوزه فرهنگ و هنر از وجود نظام صنفی و تشکلی که بتواند قدرت تصمیم گیری و اقتدار درباره اعضایش را داشته باشد، محروم است -ظرفیت های قانونی لازم برای استقرار نظام صنفی وجود دارد و نیازی به وضع قانون جدید نیست -اگر اهالی فرهنگ و هنر تعهدی را با یکدیگر امضا کنند، تاسیس نظام صنفی شدنی است

به گزارش گروه فرهنگی یکتا پرس، علی اکبر ثفی، تهیه کننده سینما درباره اهمیت فیلمسازی و حال و هوای این روز های سینما گفت: کشاورزی را در نظر بگیرید، اگر باران نبارد آیا کارش را تعطیل می کند؟ سینما هم به همین شکل است و بالای 6500 عضو خانه سینما داریم و حدود 10000 نفر سینماگر داریم که از این راه امرار معاش می کنند و نمیتوان فیلمسازی را تعطیل کرد همچنین ما به طور تقریبی 5000 پرسنل در سالن های سینما داریم و این افراد از چه راهی باید امرار معاش کنند؟

تهیه کننده فیلم مرگ کسب و کار من است در ادامه افزود: مسئولین و مدیران سینمایی و همچنین دولت و وزارتخانه باید فکر اساسی برای سینما کنند و تمهیداتی برای آن در نظر بگیرند. در حال حاضر ضربه اساسی به سالن های سینما خورده است این در حالی ست که 100 سالن هم امسال اضافه شده بود.

او اظهار کرد: بخشی از سینماگران نیز روی به شبکه نمایش خانگی آوردند و ساختار سینما و هنر نمایش تغییر پیدا کرده است و به علت شرایط بحرانی کرونا و خالی شدن سینما ها که به دلیل عدم برنامه ریزی مسئولان ذیربط است، سینما رها شده است.

تهیه کننده فیلم سینمایی روسی درباره محتوای فیلم ها گفت: ما باید فیلمی بسازیم که فقط برای جشنواره و فرش های قرمز نباشد چراکه این جشنواره ها فیلم را ماندگار نمی کند؛ این محتواست که فیلم را غنی می کند مانند فیلم باشو غریبه ای کوچک ی، فیلم بینوایان ، فیلم خوشه های خشم یا فیلم نیاز که هنوز هم زنده هستند و می توان آن ها را دید؛ در حال حاضر بعضی از فیلم هایی که زیاد می فروشد هجو هستند و حتی اسمشان نیز سخیف است و محتوا و معنایی را به مخاطب القا نمی کنند؛ ما در فیلم ها باید درد جامعه را بازگو کنیم یا اگر گودالی هست آن را نشان دهیم تا به دره سقوط نکنند.

وی در ادامه تصریح کرد: رسالت سینما فیلم خوب است و کسانی که عاشق سینما هستند باید مدیریت شوند و وارد سینما شوند.

ثقفی درباره اکران آنلاین گفت: در این نوع اکران حفاظت از فیلم ها وجود ندارد و بسیار خطر قاچاق فیلم وجود دارد؛ دولت باید تضمینی دهد یا برنامه ای را پیاده کند که سرمایه فیلم هدر نرود حال این برنامه می تواند تخصیص بخشی از فروش نت باشد یا دیگر برنامه ها که نیاز به کارشناسی دارد.

انتهای پیام /

سرویس فرهنگ و هنر امروز نیوز ؛ سینما و تئاتر ، به نقل از روابط عمومی چهارمین دوره جایزه پژوهش سال سینمایی، مرتضی شایسته تهیه کننده سینما با اشاره به مفید بودن پرداختن به مسئله پژوهش در سینمای ایران گفت: نه تنها سینمای ایران بلکه سینما در همه جای دنیا به مقوله پژوهش نیاز دارد. اگر در کارها به مسئله تحقیق و پژوهش اهمیت داده نشود نتیجه اثر قابل قبول نخواهد بود. برای مثال آثار تاریخی ، اسلامی و ایرانی آثاری هستند که به شدت نیازمند پژوهش هستند و باید بر اساس سندهای تاریخی که درباره یک برهه یا اتفاق خاص وجود دارد به یک فیلمنامه ای برسند که محتوای غنی و قوی داشته باشد تا اثر ساخته شود.
وی ادامه داد: از سوی دیگر در کارهای روز هم این موضوع اهمیت خود را دارد چراکه یک مسئله یا موضوع امروز هم ممکن است برای عمق داشتن نیاز به تحقیق داشته باشد. ما قومیت های مختلف و زیادی در کشورمان داریم اما در سینما درباره به آنها اثری ساخته نمی شود و دلیل آن هم این است که اساسا پژوهشگری که بتواند به شکل درست و دقیق درباره آنها تحقیق کند نداریم. متن اولیه ای که بر اساس مستندات و تحقیق های مختلف به دست آمده باید به عنوان پایه اصلی مورد استفاده فیلمنامه نویس یک اثر قرار بگیرد اما شاید در برخی از موارد به این مسئله مهم کم توجهی شود.

شایسته با اشاره به جای خالی پژوهش در آثار سینمایی بیان کرد: متاسفانه باید بگویم در حال حاضر در سینمای ایران جای خالی تحقیق و پژوهش به شدت احساس می شود و جز در موارد اندک و انگشت شمار شاهد جاری بودن این مسئله در آثار نیستیم. مختارنامه آقای میرباقری یکی از نمونه هایی است که از اسناد تاریخی زیادی در نگارش فیلمنامه اش استفاده شده است. وقتی به تیتراژ این مجموعه تاریخی نگاه می کردم با فهرست بلند بالای منابعی تحقیقی و پژوهشی مواجه شدم که من را به این باور رساند، ساخت این مجموعه تاریخی بر اساس مستندات تاریخی شکل گرفته و همین هم دستمایه یک فیلمنامه نویس قرار گرفته است.

این تهیه کننده سینما در بخش دیگری از صحبت هایش با تاکید بر وجود نقص در برخی از فیلمنامه ها اظهار کرد: برخی از فیلمنامه های ما بر اساس یک فکر یا تخیل نوشته می شوند و از آنجاییکه پیشینه تحقیقاتی درباره آن اثر وجود ندارد در فیلمنامه نویسی در ایران نقص و کمبود می بینیم.

وی همچنین ادامه داد: به دلیل اینکه تحقیق، صد در صد به نتیجه یک اثر کمک می کند، اگر فیلمنامه نویسی فیلمنامه ای را به دفتر من بیاورد و بگوید من برای نگارش این اثر چنین تحقیقاتی را انجام دادم من به عنوان یک تهیه کننده علاوه بر اینکه او را تشویق می کنم و به همکاری با او ترغیب می شوم خیالم از بابت خیلی از مسائل هم راحت می شود و بخش زیادی از تردیدی که ممکن است نسبت به تهیه یک اثر داشته باشم در ذهنم از بین می رود.

شایسته با اشاره به تاثیر بلندمدت توجه به موضوع پژوهش در آثار سینمایی بیان کرد: علاوه بر اینکه توجه به پژوهش در دراز مدت تبدیل به یک عادت و رویه در میان فیلمنامه نویسان و حتی فیلمسازان می شود ، اثرات مثبتش در آینده نیز قطعا به نفع کلیت سینمای ایران و آثار خواهد بود. اگر تهیه کنندگان هم این موضوع برایشان مهم باشد و به دنبال مستندات در یک فیلمنامه باشند نویسندگان ملزم به تحقیق و پژوهش در اثرشان می شوند که تاثیر مثبت این موضوع هم در آینده مشاهده خواهد شد.

گفتنی است، اختتامیه چهارمین دوره جایزه پژوهش سال سینمایی به دبیری بهروز محمودی بختیاری فروردین ماه 1400برگزار می شود.

به گزارش ایسنا، اگرچه جذب مخاطب در دوران کرونا به معضلی جدی برای سینمادارها تبدیل شده، ولی وضعیت مبهم و رو به تعطیل سینماهای قدیمی تهران که نسلی با آن ها خاطره دارند، اسباب دلتنگی و نگرانی خیلی از سینمادوستان حرفه ای شده است.

از مدتی قبل که خبرهایی از تعطیلی یا تغییر کاربری بعضی سینماهای خاطره انگیز پایتخت پشت سر هم منتشر شدند، واکنش های مختلفی در میان اهالی سینما و مخاطبان آن دیده و شنیده شد و خیلی ها گله داشتند که چرا کاری برای حفظ این سینماها نمی شود یا چرا مالکان این نوع سینماها بیشتر طمع تخریب دارند؟

اما وقتی پای حرف های مالکان سینماهای قدیمی بنشینیم بیشتر آن ها از گران بودن هزینه های نگهداری سینما، به روز کردن سیستم و تجهیزات گله مند هستند و از آنجا که مخاطب کمی هم به این سینماهای بعضا تک سالنه رغبتی نشان می دهد، معتقدند چاره ای جز تعطیلی و یا تغییر کاربری نیست. این اتفاق هم صرفا بخاطر شیوع کرونا نیست، کمااینکه گفته می شود همین سینما عصر جدید که فعلا تعطیل شده، بیش از سه سال است که دچار رکود و کمبود مخاطب بوده؛ سینمایی که خیلی ها آن را بخاطر موقعیت مکانی اش و نزدیکی به چند دانشگاه یکی از مهم ترین سالن های سینمایی در دهه های گذشته می دانند.

در این اوضاع مهم ترین سوالی که مطرح می شود این است که آیا باید این سینماها واقعا حفظ شوند، آن هم وقتی مخاطب ندارند؟ یا اینکه باید همراه با عصر مدرنیته پیش رفت و با خاطرات خداحافظی کرد؟ بیشتر این سینماهای قدیمی برای یک نسل خاطره انگیز هستند، آیا باید فقط بخاطر همان نسل این ها را حفظ کرد یا اینکه باید مثل یک میراث فرهنگی و هنری به نسل های بعدی منتقل شوند؟

در این باره گپی کوتاه با بابک کریمی زدیم به عنوان هنرمندی که نه تنها خودش در عرصه سینما کارنامه ای پر و پیمان دارد، بلکه فرزند هنرمندی همچون نصرت کریمی است که شاید حفظ خاطراتی از نسل قدیم برایش جذابیت دیگری داشته باشد. البته این صحبت کوتاه در ابتدا به بهانه گفت گو برای انتشار نبود، ولی به واسطه تجربه و شناخت این بازیگر از وضعیت سینمای برخی کشورهای دیگر قرارمان تغییر کرد.

او که این روزها پس از فیلم خانه دختر در یک همکاری تازه با شهرام شاه حسینی سریال می خواهم زنده بمانم را در شبکه نمایش خانگی دارد، درباره سوال هایی که برای حفظ سینماهای قدیمی مطرح شد، بیان می کند: هر دو نگاهی که اشاره شد یعنی همراهی با زندگی مدرن امروزی و حفظ خاطراتی از یک نسل، درست است و باید این نگاه ها درباره هر سینما جداگانه بررسی شوند، چون در دنیا هم همین اتفاق افتاده است.

من یادم می آید وقتی سال ها قبل در ایتالیا زندگی می کردم سینمایی در نزدیکی منزلم بود که بیشتر اکران دوم و سوم فیلم ها را داشت و بلیتش ارزان بود. در جوانی همیشه آنجا می رفتم و سال ها گذشت و کار به جایی رسید که من تنها تماشاگر آن سینما بودم و دیگر کسی به آن سینمای قدیمی نمی آمد. خوب، آدم باید خودش را جای صاحبان آن ملک و فعالیت تجاری و هنری هم بگذارد. واقعاً امورات سینما دیگر نمی گذشت. بعد از مدتی تبدیل به سالن تئاتر شد ولی نتوانست کار کند. متروکه شد و بعد هم به هتل تبدیل شد و الان توریست های زیادی به آنجا می روند و حسابی رونق گرفته است.

او درباره اینکه پس میراث فرهنگی چه می شود؟ می گوید: قاعدتاً میراث فرهنگی برای آن دسته از مکان هایی که ویژگی های تاریخی دارند یا در محله ای خاص هستند و هویتی دارند باید ارزش گذاری کند تا حفظ شوند، بخصوص اگر قرار باشد با خراب کردن مثلا یک سینمای قدیمی یک هویت از بین برود یا هویتی دچار تغییر شود. ولی متاسفانه واقعیت این است که خیلی جاها نمی توان این کار را انجام داد.

کریمی ادامه می دهد: مسلم است که بیشتر این حس و دغدغه های نوستالژیک متعلق به یک نسل است و آنچه از یک تاریخ و دوران برای آن ها باقی مانده خیلی ارزشمندتر است، اما فکر می کنم برای نگه داشتنش باید سعی کنیم یک ارزش امروزی به آن بدهیم.

در این دوران به روز کردن سینماها بسیار اهمیت دارد. بسیاری از سینماهای تهران تکنولوژی های پیشرفته دارند و اینکه بخواهیم سالنهای قدیمی را در این مسیر تغییر دهیم به خرج کردن پول زیادی نیاز است و اگر این سینماها به لحاظ فیزیکی و معماری ویژگی های خاصی هم داشته باشند ارزش به روز کردن دارند چون حلقه بین گذشته و آینده می شوند.

این بازیگر در ادامه یاداور می شود: من زمانی که بچه بودم خاطرم هست که سالن های سینما بسیار بزرگ بودند، در تصورم خیلی عظیم بودند و حضور جمعیتی زیاد در یک سالن برایم حیرت انگیز بود. یادم می آید به اندازه همان جمعیتی که در سالن حضور داشت در لابی سینما هم منتظر شروع سانس بعدی بودند و کلاه جمعیت عجیبی به سینما رفت و آمد می کرد چون بلیت سینما هم ارزان بود، تفریح دیگری وجود نداشت، اینترنت هم نبود. سینما بود و یک بستنی پاک و... متاسفانه دیگر آن تماشاچی را در سینمای ایران نداریم. در قدیم یکی از پدیده های این بود که وقتی جوان ها با ماشین یا پیاده در شهر می چرخیدند وقتی از جلوی صف سینماها رد می شدند نگاه می کردند تا ببینند آیا دوستی، آشنایی، رفیقی را در صف پیدا می کند یا نه که با هم به سینما بروند. آن زمان این کار یک رسم شده بود ولی آیا الان صفی پشت در سینماها می بینیم؟ دیگر دیدن چنین چیزی خیلی نادر است. ما چاره ای نداریم جز اینکه با زمان جلو برویم. نمی توانیم رودربایستی داشته باشیم. ممکن است این روند را بتوانیم کند یا تند کنیم ولی مانع آن نمیتوانیم بشویم.

کریمی در پاسخ به اینکه اگر مثل بعضی از همکارانش، یک سینمای قدیمی برایش مانده بود و مالکش بود، با آن چه کار می کرد؟ می گوید: بستگی داشت که شرایط اقتصادی چطور باشد. اگر آن سینما خرجش از دخلش خیلی بیشتر بود یک فکر اساسی برایش می کردم، ولی ممکن بود یک کار ویژه هم برایش بکنم.

او در این باره توضیح می دهد: بر اساس سینماهایی که در فرانسه و ایتالیا دیده ام معتقدم سینما دیگر نمی تواند فقط یک سینما باشد، چون در خانه و با موبایل هم می توان فیلم دید. سینما باید یک مکان گردهمایی باشد مثل همان اتفاقی که در کافه ها رخ می دهد، یعنی باید جایی باشد که کتابخانه اش به راه باشد، کافه اش باشد، دی وی دی فروشی اش و سالن اکرانش هم به راه باشد. همه این ها کنار هم می تواند یک مکان چند کاربردی را به وجود آورد. من اگر یک سینمای قدیمی داشتم کاری می کردم که برای هر بخشی از آن ساختمان یک "اتفاق" فرهنگی و تجاری بیفتد، اما نه به آن شکلی که در پاساژها می بینیم. منظور من این است که هر کدام از سینماهای قدیمی برای ادامه حیات باید یک هویت داشته باشند تا به پاتوق تبدیل شوند. باید مشخص شود برای چه سلیقه ای باقی مانده اند. اگر برای همه انواع سلیقه ها باشد چندان ماندگار نخواهند بود، اما اگر شما همانطور که یک کافه را بنا به سلیقه خود پاتوق می کنید، برای سینما هم چنین چیزی داشته باشید دیگر آن وقت نبود تماشاگر معضل نمی شود.

پایان این گپ وگفت با کسب اجازه برای انتشار صحبت های او همراه می شود و کریمی که به نظر می رسد سر ذوق آمده، با خنده می گوید، به این شرط که اگر کسی خواست برای سینمایش چنین کاری کند ، مرا مدیر آنجا کند.

انتهای پیام

ایرج محمدی تهیه کننده تلویزیون در گفت وگو با خبرنگار برنا، اظهار داشت: درباره اساسنامه کانون تهیه کنندگان رسانه های دیداری اشراف کامل ندارم اما آنچه که درباره تأسیس این کانون در جریان هستم مربوط به مسئله ای می شود که سال هاست وجود دارد. افراد مختلف که در زمینه های مختلفی مثل کارگردانی، نویسندگی و... در تلویزیون فعال هستند به دلیل قوانین خانه سینما نمی توانند در این نهاد صنفی عضو باشند و با وجود اینکه سالیان سال در این حرفه فعال هستند به هیچ نهادی متعلق نیستند.

محمدی خاطرنشان کرد: پیش تر آیفیک این کار را انجام می داد ولی اعضای آن تنها شخصیت های حقوقی بودند که مربوط به شرکت ها و موسسه های می شد و نمی توانست جوابگوی نیاز اهالی تلویزیون باشد و بسیاری از افراد که هیچ موسسه و شرکتی نداشتند نمی توانستند عضو آیفیک باشند. به همین دلیل دوستان تصمیم گرفتند که انجمنی تشکیل دهند که تمام این همکاران ما را دربر بگیرد و بتوانند در آن عضو باشند.

او افزود: برنامه های ترکیبی، نمایشی و... بسیاری در تلویزیون ساخته می شوند که کانون تهیه کنندگان رسانه های دیداری می تواند همه همکاران فعال در این حوزه ها را پوشش دهد و اگر این کانون فعالیت خود را آغاز کند قطعاً مزایای بسیاری خواهد داشت که پوشش بیمه ای اعضا می تواند یکی از آن ها باشد. آیفیک هم می تواند به این کانون بپیوندد و در این شرایط سخت کرونایی می تواند این ایده بسیار کارسازتر باشد. ما در آینده با فراگیرتر شدن فضای مجازی و رسانه هایی از این دست باید نظمی در بحث تهیه کنندگی داشته باشیم که فکر می کنم این ایده می تواند بسیار کمک کننده و سازنده باشد.

تهیه کننده مجموعه تلویزیونی متهم گریخت در ادامه تأکید کرد: طبق اطلاعاتی که دارم صداوسیما و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از این ایده استقبال کرده اند و امیدوارم دوستان با استقبال از این انجمن به فعالیت بهتر آن کمک کنند. به هر حال سینما و تلویزیون با وجود اینکه دو رسانه متفاوت هستند شباهت های بسیاری دارند که تنها محل عرضه را می توان در این دو متفاوت دانست. بهتر است اهالی تلویزیون نیز بتوانند مثل سینماگران که در نهادی صنفی چون خانه سینما عضو هستند، عضویت داشته و حقوق خود را پیگیری کنند.

محمدی در پایان اظهار داشت: قوانین و اساسنامه خانه سینما به گونه ای است که نمی تواند اهالی تلویزیون را بپذیرد و لازم بود که تهیه کنندگان تلویزیون برای حل این مشکل اقدام کنند. اهالی تلویزیون نیاز به یک انسجام در این مسئله داشتند که کانون تهیه کنندگان رسانه های دیداری می تواند نتیجه مثبتی داشته باشد. رایزنی ها صورت گرفته و تلویزیون و وزارت فرهنگ با تشکیل این کانون موافقت کرده اند و امیدوارم در آینده نتایج خوبی را شاهد باشیم.

تلویزیون حقوق خانه سینما رسانه وزارت فرهنگ ایرج محمدی کانون تهیه کنندگان رسانه های دیداری

نصرالله داوودی آهنگساز و منتقد موسیقی تنها نماینده از خاورمیانه است که موفق به عضویت در انجمن IFMCA شده است. او حضورش در انجمن جهانی منتقدان موسیقی فیلم را فرصتی مناسب برای معرفی آهنگسازان کشورش می داند و در این زمینه توضیح می دهد: آنها می توانند آثار موسیقی فیلم خود را که در آن سال عرضه شده و یا منتشر نشده، برایم بفرستند. پس از شنیدن کلیه آثار و حذف کارهای سطحی، آثار جدی و حرفه ای را در اختیار سایر همکاران دیگرم که منتقدان و آهنگسازان خبره ای از کشورهای مختلف دنیا هستند، قرار خواهم داد تا پس از ارزشیابی، در جوایز آن سال انجمن به رأی گذاشته شوند.

این منتقد موسیقی ادامه می دهد: با این کار به مرور شانس دیده شدن آثار موسیقی فیلم ایران به طرز چشمگیری بالا می رود، ضمن اینکه اگر آثار خیلی را ببینم، می توانم در سایت های خارجی درباره آنها نقد منتشر کنم یا از همکاران دیگرم بخواهم تا یادداشت های تحلیلی درباره آنها منتشر کنند که همین امر هم باز به دیده شدن بیشتر آن آثار کمک خواهد کرد.

اغلب کارگردان ها موسیقی فیلم را بخش غیرمهم می دانند

در ادامه از این هنرمند درباره علت سیر نزولی موسیقی فیلم در ایران سوال می کنیم. پاسخ می دهد: در کشور صاحب سینمایی مانند هند که فیلم های آنها را با موسیقی و رقصشان می شناسیم، با وجود اینکه عمدتا فیلم هایشان موضوع یکسانی دارند و دارای محتوای خاصی نیستند، ولی آهنگسازان با هنر خود جان دوباره ای به فیلم ها می بخشند و باعث ماندگاری آنها می شوند. البته گرچه که میزان تولید آثار سینمایی این کشور بیشتر از هالیوود است ولی مدتی است موسیقی فیلم آنها رو به افول است؛ زیرا هزینه ضبط موسیقی در آنجا نیز به نسبت دهه های گذشته بالاتر رفته است.

او ادامه می دهد: زمانی که زنده یاد استاد علی حاتمی فیلم های مادر، دلشدگان، کمال الملک و ... را می ساخت، برای ضبط موسیقی آنها از ارکسترهایی با حضور نوازندگان زیاد استفاده می کرد. از زمانی که ساختار استودیوها به گونه ای شد که دیگر نیازی به حضور کل ارکستر نیست، خیلی از کارگردان ها در ایران، به دلیل ناآگاهی، موسیقی فیلم را بخش غیرمهم فیلم تلقی و هزینه کمتری نسبت به گذشته برای این حوزه صرف کردند. این امر منجر شد که آهنگسازان غیرحرفه ای در سینمای ایران وارد شوند؛ کسانی که اصلا درکی از موسیقی فیلم ندارند. موسیقی فیلم یک رشته کاملا مجزاست و آهنگساز پیش از هر چیزی باید سینما را به خوبی بشناسند.

وقتی که آهنگسازان بی سواد وارد سینما شدند

این هنرمند با بیان اینکه متاسفانه بسیاری از آهنگسازانی که در 20 سال اخیر وارد سینما شدند، عملا بی سواد بوده و به همین دلیل دستمزدهای پایینی پذیرفته اند، در این زمینه ادامه می دهد: این افراد بعضا با استفاده از ترکیبی از موسیقی فیلم های موفق گذشته که توسط آهنگسازان دیگر غالبا خارجی ساخته شده اند، نوازندگان کم و غیرحرفه ای، صداهای بک گراند (پس زمینه) مانند باران یا طوفان و شگردهای دیگری موفق می شوند با کمترین هزینه، موسیقی فیلم را تولید کنند. کارگردان ها و تهیه کنندگان نیز که عاشق کم هزینه بودن کار هستند؛ در نتیجه کمتر به سراغ آهنگسازان مطرح و حرفه ای سینما رفتند و امروزه می بینیم بسیاری از این آهنگسازان کاربلد خیلی کم کار شده و یا اصلا کار نمی کنند، البته اگر هم پروژه ای را انجام می دهند بیشتر کارهای سفارشی است که خیلی خیلی کم دیده می شود؛ زمانی هم که یک فیلم دیده نشود کسی موسیقی آن را نخواهد شنید، حال هر چقدر هم که موسیقی آن خوب باشد.

داوودی بیان می کند: یکی دیگر از دلایل حضور آهنگسازان غیرحرفه ای به رانت بازی برمی گردد به گونه ای که خیلی از کسانی که جایی در موسیقی فیلم ندارند، از طریق سریال ها و نهادهای دولتی که اسپانسر هستند، در این عرصه حضور پیدا می کنند. سریال های زیادی داریم که آهنگسازان آنها خیلی ضعیف هستند و گویی این افراد چیزی از موسیقی نمی دانند. متاسفانه بسیاری از تهیه کنندگان امروزی درکی از موسیقی فیلم ندارند و گمان می کنند مخاطبان نیز همین گونه هستند و فرق موسیقی خوب یا بد فیلم را متوجه نمی شوند، گرچه که به نظر من در اکثر مواقع ابدا این گونه نیست. ولی در گذشته تهیه کنندگان، سینما می دانستند، برخی از آنها نویسندگی می کردند و اگر موسیقی بلد نبودند حداقل موسیقی خوب گوش می کردند. به همین علت موسیقی خوب در فیلم برایشان مهم بود. امروزه افراد سرمایه داری را در سینما می بینیم که شاید سابقا کارشان چیز دیگری بوده و تنها به علت بازده مالی وارد سینما شده اند؛ به همین دلیل اکثرا درک هنری ندارند و نمی دانند آهنگساز تا چه حد می تواند به فیلم ارزش ببخشد.

انحصاری که دمار از روزگار موسیقی فیلم درآورده است

در ادامه این مسئله را با او مطرح می کنیم که شرایطی که در موسیقی فیلم دیده می شود، در موسیقی کودک و سینمای کودک دو چندان بدتر است. او پس از تأیید اضافه می کند: انحصار دولتی گرایی سرطان موسیقی و هنر ایران است؛ چون وقتی دولتی گرایی باشد اغلب مدیرانی می آیند که سواد آن حوزه را ندارند و یا انحصاری به وجود می آید و لذا افرادی که در آن حوزه سررشته دارند ولی دیگران امکان ورود نخواهند داشت، مگر آن تعداد معدودی که آنها هم در سال چه تعداد اثر می توانند بسازند؟ حتی اگر آن عده نابغه آن حوزه هم باشند باز هم در سال نمی توانند با وجود زیادی سفارش های کاری، آثار خیلی باکیفیتی تولید کنند. زمانی که عرصه ارائه باز باشد و افراد بتوانند حضور داشته باشند و با یکدیگر رقابت کنند، هم موسیقی کودک نجات می یابد، هم فیلم و سریال و بازی های کامپیوتری و تبلیغات تجاری و غیره. خیلی از فیلم های ما که در جشنواره های خارجی جایزه برده اند یا موسیقی فیلم آنها بی ارزش است یا اصلا موسیقی فیلم ندارند.

طنزهای خوب تلویزیونی با موسیقی های ضعیف

داوودی ادامه می دهد: البته چند سال پیش هم که سریال های طنز خوبی توسط یکی دو نفر کارگردان مطرح و کاربلد در تلویزیون پخش می شد، موسیقی آنها ضعیف بود؛ چون متاسفانه برخی از همین کارگردان ها به دلیل موفیقیتشان در کارگردانی و بازیگری گمان می کردند خودشان می توانند آهنگسازی هم بکنند ولی ثابت شد که این تفکر از اساس اشتباه بود. آخر آنها که چاپلین یا خسرو سینایی یا ساتیاجیت رای با سابقه یا تحصیلات موسیقی، نیستند. این تفکر اشتباه از رانت می آید؛ این افراد گمان می کنند چون انحصار دارند، می توانند هر کاری انجام دهند و کسی هم نیست که آنها را نقد کند.

در ایران نقد حمل بر خشونت می شود

این آهنگساز درباره دیدگاهی که نسبت به نقد آثار هنری در ایران وجود دارد، بیان می کند: اگر در کشور بخواهیم کسی را نقد کنیم، حمل بر خشونت یا توهین یا تمسخر می شود و اصولا انتقاد در جامعه امروز ما جایگاهی ندارد. در ایران منتقد را به چشم فردی نگاه می کنند که می خواهد خورده حساب های شخصی خود را تسویه کند، هیچ حرف مثبتی نمی زند و تنها می خواهد تحقیر کند. این دیدگاه در هیچ جای دنیا وجود ندارد و در همه دنیا عمیقا باور دارند که نقد و نقادی باعث پیشرفت می شود. مشکل دیگر و شاید به مراتب بزرگتر این است خیلی از افرادی که کار نقد می کنند، سواد آن را ندارند و حتی آثار مهم سینما را ندیده اند. عوض اینکه دیدگاه منفی درباره نقد آثار موسیقی و سینمایی وجود داشته باشد، صداوسیما باید سلسله برنامه هایی را با حضور منتقدان حرفه ای بسازد تا آثار مهم سینما و موسیقی فیلم ایران و جهان را نقد کنند و به این ترتیب بتوان اطلاعات مردم و سطح آثار موسیقایی آثار تولیدی خود سازمان صداوسیما و سینمای کشور را بالا برد. چون در این صورت آهنگسازان و فیلمسازانی که آثار خوبی ارائه نمی دهند احساس امنیت نخواهند داشت، چون می دانند که آثارشان زیر ذره بین است و توسط منتقدان حرفه ای به مردم معرفی خواهند شد و به مرور این افراد غیرحرفه ای از میدان بیرون می روند تا عرصه برای استعدادهای واقعی غالبا گمنام باز شود.

خانه موسیقی و انحصاری 30 ساله

همچنین از او سوال می کنیم که آیا موافق است در حال حاضر تصمیمات مهم موسیقی دست عده ای مشخص است و اغلب آنها از سمت هایی که دارند کناره گیری نمی کنند؟ بیان می کند: خانه موسیقی قرار بود جایی غیردولتی و با رویکرد غیر تمرکزگرا باشد و در دهه 70 با هزار امید و آرزو تشکیل شد. موسیقیدان ها در آن زمان امید داشتند که در موسیقی انحصار به وجود نیاید وحتی انحصارهای موجود نیز پایان یابند، ولی متأسفانه این اتفاق نیفتاد. در هیچ جای جهان یک تیم 30 سال سر کار نمی ماند. این یک کار هنری است و باید بین هنرمندان گردش داشته باشد تا ایده های نو دیده و عملی شوند ولی این امکان در خانه موسیقی وجود ندارد.

نحوه عضویت در انجمن جهانی منتقدان موسیقی فیلم

داوودی سپس از چگونگی عضویت خود در انجمن جهانی منتقدان موسیقی فیلم می گوید.

این هنرمند توضیح می دهد: پیشینه انجمن به 22 سال پیش برمی گردد. عده ای از خبرنگاران موسیقی و آهنگسازان که به طور اختصاصی روی حوزه فیلم کار می کردند، این انجمن را به صورت مجازی برای کل جهان پایه گذاری کردند. از آن زمان تاکنون این انجمن توانست اعتبار زیادی جمع کند. IFMCA هر سال پیش از اسکار، گلدن گلوب و بفتا جوایز خود را اهدا می کند؛ بارها پیش آمده است که برندگان آن، برنده آکادمی اسکار یا گلدن گلوب همان سال هم بوده اند.

او ادامه می دهد: هشت سال پیش نشست هایی پژوهشی را درباره موسیقی فیلم در ایران راه اندازی کردم که خوشبختانه اخبار این برنامه ها به سایت های خبری خارجی و آهنگسازانی که درباره کار آنها پژوهش می کردم، رسید و بسیاری از آهنگسازان و سایت های خبری اروپا و آمریکا اخبار و حتی پوسترهای این نشست ها را منتشر کردند. متاسفانه امروز در اکثر کشورهای دنیا موسیقی فیلم به عنوان یک رشته مجزا تدریس نمی شود و معمولا افرادی که موسیقی می خوانند می توانند در صورت علاقه وارد این حوزه شوند؛ البته معدود دانشگاه هایی نیز در دنیا وجود دارند که موسیقی فیلم را به صورت رشته مستقل تدریس می کنند.

داوودی در این زمینه به دانشگاه کالیفرنیای جنوبی یا یو اس سی اشاره می کند که در قلب هالیوود قرار دارد و توضیح می دهد: بسیاری از آهنگسازان مطرح موسیقی فیلم، در گذشته یا حال در این منطقه زندگی کرده و می کنند، در این دانشگاه تدریس کرده یا درس خوانده اند. از آنها می توان به جری گلداسمیت، دیوید نیومن، جیمز هورنر، توماس نیومن، بوریس و غیره اشاره کرد؛ آهنگسازان بزرگی همانند میکولش روژا که 20 سال در این دانشگاه تدریس کردند. بعد از فوت برخی از اساتید در این دانشگاه، سنتی به وجود آمد که پس از درگذشت هر کدام از آنها، مجموعه آثارشان به کتابخانه دانشگاه اهدا می شود تا برای نسل های آینده باقی بماند و به همین سبب می توان ادعا کرد اکنون کتابخانه این دانشگاه بزرگترین منبع موسیقی فیلم جهان به حساب می آید.

این هنرمند اضافه می کند: زمانی که مجموعه نشست های موسیقی فیلم را برگزار می کردم پس از یکی از نشست ها که متعلق به آهنگساز بزرگ تاریخ سینما اِلمر برنشتاین بود، خانواده ایشان از من خواستند که فیلمی از این نشست ها برایشان ارسال کنم. من نیز ویدیویی برای آنها ارسال کردم که خوششان آمد. از آنجا که بنیاد المر برنشتاین در تماس مستقیم با دانشگاه یو اس سی است و دو تن از فرزندان ایشان نیز در این دانشگاه تحصیل کرده و تدریس می کنند، همین سبب آشنایی من با این دانشگاه شد؛ لذا از دانشگاه یو اس سی درخواست کردم که یکسری از آثار پیانویی موسیقی فیلم های مطرحشان را در اختیارم قرار دهند تا بتوانم برای ارکستر زهی تنظیم کنم. البته کنسرتی برگزار نشد ولی پس از تنظیم آثار، آن را برای دانشگاه فرستادم و تمامی آنها پس از ارزشیابی و تایید در کتابخانه دانشگاه یو اس سی به نام من به ثبت شد، که به همین سبب هم لوح تقدیری را به پاس خدمات به هنر موسیقی فیلم و معرفی آهنگسازان بزرگ سینما در ایران به من اهدا کردند.

داوودی می گوید: از آنجا که انجمن جهانی منتقدان موسیقی فیلم به صورت مستقیم با دانشگاه یو اس سی در ارتباط است و بزرگترین منتقدان موسیقی فیلم دنیا از جمله جان برلینگِیم از استادان این دانشگاه هستند و با انجمن همکاری علمی نزدیک دارند و یکدیگر را در جریان اخبار مهم موسیقی فیلم یا نشست های پژوهشی در این رشته در سراسر دنیا قرار می دهند، گویا دانشگاه مرا به این انجمن معرفی کرده بود. همچنین در سال گذشته یک مصاحبه صوتی (پادکست) دو بخشی مجموعا شش و نیم ساعته با وب سایت آمریکایی جری گلداسمیت اودیسه داشتم که در آن علاوه بر تشریح آثار جری گلد اسمیت به موسیقی فیلم در خاورمیانه و معرفی تعدادی از مهمترین آهنگسازان تاریخ سینمای ایران نیز پرداخته بودم. آنها نیز با من تماس گرفتند و اظهار کردند که مصاحبه ها را شنیده اند و از طریق دانشگاه یو اس سی و هم در جریان نشست های پژوهشی من هستند و سوال کردند که آیا مایل هستم عضو این انجمن شوم که پس از گذراندن یک آزمون درباره موسیقی فیلم، از تابستان امسال به عنوان یکی از اعضای انجمن پذیرفته شدم و امسال نیز برای اولین بار در رأی گیری جایزه انجمن به عنوان تنها منتقد موسیقی از خاورمیانه شرکت داشتم.

انتهای پیام

به گزارش خبرنگار ایلنا، دهه نود برای انیمیشن ایران دهه پر رونقی است. اگر بخواهیم در آینده به نقطه عطف این صنعت اشاره کنیم شاید بتوانیم از دهه نود به عنوان آغاز رشد و توسعه صنعت انیمیشن ایران نام ببریم. اما این صنعت با تمامی رشد و پیشرفتش مشکلات و سختی هایی را پیش روی خودش دیده است که نشان می دهد نامهربانی ها با این هنر- صنعت کار را به مهاجرت نخبگان این عرصه کشانده است.

اشکان رهگذر با تاسیس یک استودیوی حرفه ای در عرصه انیمیشن و ساخت انیمیشن آخرین داستان نماینده نسل جوان انیمیشن ایران است که با دغدغه ها و خلاقیت های ذاتی این نسل توانسته است فارغ از حمایت های دولتی به فعالیتش ادامه دهد. با او به بهانه مرور انیمیشن ایران در دهه نود به گفتگو نشستیم که در ادامه می خوانید:

چرا تولیدات انیمیشن امسال کمتر از سال های قبل بود؟ به طوریکه تنها یک انیمیشن متقاضی حضور در جشنواره فجر بودکه آن هم بعد از سنجیدن شرایط تصمیم گرفتند شرکت نکنند. شیوع کرونا باعث شده بود تولیدات انیمیشن کم شود؟

اساسا ظرفیت انیمیشن ایران آنقدر نیست که مانند کشورهای درجه اول در این حوزه بتواند سالی 20 - 30 انیمیشن سینمایی تولید کند. اما از طرفی شاهد هستیم که تولید انیمیشن در سالهای اخیر روند رو به رشدی را طی کرده است. رشدی که متاسفانه هر سال با سرکوب روبرو است. چرا می گویم سرکوب می شود؟ چون بر خلاف آنچه که در ظاهر هست و در سئوال شما هم بود که یک انیمیشن در جشنواره فجر شرکت کرد، من با خبر هستم که امسال 5 انیمیشن سینمایی تولید شد که آماده نمایش بودند. اما جشنواره فجر هیچ برنامه مشخصی برای حضور انیمیشن های سینمایی ندارد. مثلا گاه در دوره ای توجه ویژه ای می شود و در دوره ای هیچ تمهیداتی برای آن صورت نمی گیرد. در دوره ای که انیمیش آخرین داستان حضور داشت یک بخش ویژه انیمیشن تعریف کردند که سه اثر سینمایی حضور داشتند و یک دوره ای انیمیشن فیلشاه به دلیل همین سیاست های دوگانه قربانی شد و در حضور آثار سینمای داستانی اصلا داوری نشد. حتی همان دوره ای که به انیمیشن ما توجه شد و سیمرغ جشنواره را دریافت کردم باز هم به دید یک موجود اضافه به انیمیشن نگاه می شد. ساعت 8 صبح در سینمای رسانه ها نمایش داشتیم که هیچ کس در سالن نبود و ساعت 10 صبح هم نشست خبری برگزار شد. یعنی می خواهم بگویم سیاست گذاران سینمایی تکلیفشان با انیمیشن مشخص نیست. وقتی این رفتارها را هنرمندان انیمیشن می بینند دیگر انگیزه ای برای شرکت در جشنواره فجر ندارند و ترجیح می دهند در سکوت کارشان را انجام دهند.

شاید بخشی از این بی توجهی به نبود دانش انیمیشن در میان سینماگران بازمی گردد که حتی در مقام داور اگر در جشنواره ای حضور دارند تنها می توانند از لحاظ محتوایی و قصه نظر بدهند.

برای همین می گویم سیاست گذاری یکسانی وجود ندارد. اگر مثلا در جشنواره فجر یک آیین نامه ثابتی وجود داشته باشد که بگویند اگر انیمیشن های سینمایی در سال به سه یا چهار اثر برسد بخش انیمیشن جشنواره دایر می شود آنوقت صنف انیمیشن هم در درون خودش تصمیم می گیرد آثار را با اولویت رساندن به جشنواره آماده کند. از طرفی هم در برگزاری جشنواره عدالت در میان آثار داستانی و انیمیشن رعایت شود و این شانس وجود داشته باشد که اگر یک فیلم سانس 5 بعد از ظهر است یک انیمیشن هم بتواند در آن زمان نمایش داشته باشد. در ترکیب هیات داوران هم می توان از فعالان این حوزه استفاده کرد تا درباره ماهیت انیمیشن ها تخصصی نظر بدهند. واقعا این چیزها خیلی مسائل ساده و قابل حلی است. آن هم برای صنعتی که هزاران نفر درون آن مشغول فعالیت هستند و از لحاظ اقتصادی یک جریان جدی در عرصه هنری به حساب می آیند.

در دهه نود انیمیشن ایران رشد خوبی از لحاظ تولید داشت. چقدر این تحول نتیجه فعالیت بخش خصوصی است و چقدر می توان آن را به حضور نهادهای دولتی نسبت داد؟

نهادهای دولتی در طول این سال ها در مقام سرمایه گذار حضور مستمری داشتند که گاه نتیجه خوبی می گرفتند اما به دلیل تغییر مدیریت تداوم نداشت و یا با اتلاف سرمایه خروجی مطلوبی نداشتند. اما به جرات می گویم در جایی که انیمیشن ایران ایستاده است بیش از 80 درصد استقامت و همت بچه های انیمیشن که با دست خالی و انگیزه در بخش خصوصی فعالیت کردند. من خودم وقتی کار را شروع کردم یک ریال پول از دولت نگرفتم و تا امروز هم این اتفاق نیفتاده است. نه تنها پولی نیامد بلکه من را پس زدند و گاهی با سرخوردگی و بی توجهی هم روبرو می شدم. با همه این اوصاف اگر دولت و نهادهای شبه دولتی با جدیت بیشتری در این عرصه حضور پیدا کنند قطعا اثر بهتری می توانند داشته باشند.

چرا این حمایت های دولتی و شبه دولتی تداوم ندارد؟

برای اینکه هیچ گونه سیاست های کلانی در حوزه انیمیشن نداریم. با تغییر هر مدیری شاهد تغییر در نوع حمایت ها هستیم. هیچ گونه نقشه راهی برای رسیدن به یک افق مشخص نداریم. اگر یک مدیر فرهنگی انیمیشن را خوب درک کند از آن حمایت می کند و اگر با آن همراهی نکند سنگ هم جلوی پایش می اندازد. برای همین شاهد هستیم در طول این سال ها پولهای کلانی در حوزه انیمیشن خرج شده است اما خروجی مطلوبی نداشته است. برای اینکه این تصور را ایجاد کرده بودند که سود در تولید است. اصلا به بازار هدف و مخاطب فکر نمی کردند. ضمن اینکه مدیران سینمایی ما به اهمیت جایگاه انیمیشن در سینمای حرفه ای واقف نیستند. امروزه رشد سینمای داستانی در زمینه جلوه های ویژه مرهون رشد انیمیشن است. ما امروز فیلم هایی را می توانیم بسازیم که تا قبل از آن امکانش نبود و این به خاطر استودیوهای انیمیشن است که در بسیاری مواقع در خدمت جلوه های ویژه سینمایی بودند. اگر نقشه راه مشخص در عرصه سینمای انیمیشن وجود داشته باشد آنوقت شاهد خواهیم بود که می توان به دستاوردهای بزرگتری هم دست پیدا کرد.

شما به همراه برادرانتان یک کمپانی را در ایران تاسیس کردید که در این زمینه کمتر اتفاق افتاده است. از طرفی شاهد هستیم در کشورهای مطرحی مثل امریکا این کمپانی های بزرگ مثل پیکسار هستند که ضامن تولیدات انیمیشن هستند. تجربه شما در تاسیس و اداره یک کمپانی انیمیشن در ایران چگونه است؟

مجموعه هورخش مجموعه ای است که به صادرات انیمیشن وابسته است و اگر ما می توانیم امروز باز هم کار کنیم به خاطر فروش خوب آخرین داستان در خارج از ایران است. از طرفی ما امروز سعی کردیم تولیدات مشترک با سراسر دنیا داشته باشیم و در این زمینه فعالیت های گسترده ای در حال انجام است. امروزه حدود 120 هنرمند به صورت تمام وقت در این مجموعه کار می کنند و اگر می خواستیم با شرایط ایران کار کنیم قطعا یک مجموعه ای در قواره هورخش امکان فعالیت نداشت. حالا اینکه بخواهیم خودمان را با پیکسار مقایسه کنیم که خیلی دور از ذهن است. تولید انیمیشن در ایران در کمترین حالت نزدیک به 8 میلیارد سرمایه لازم دارد. در شرایط فعلی که حمایت های دولتی به دلیل نبود ثبات مدیریت در حال تغییر است نمی توان یک استودیو در قواره هورخش را وابسته به بودجه های دولتی کرد و منتظر ساخت یک اثر در عرصه دولتی ماند. از طرفی ایران در زمینه آموزش نیروهای انیمیشن نتوانسته است خیلی خوب پیش برود و مسئله مهاجرت نیروهای خبره در این عرصه خیلی جدی است و شاهد هستیم بسیاری به کشورهای دیگر و شرکت های مطرح با درآمدهای بالا می روند. متاسفانه باید بگویم افق روشنی در زمینه نیروی انسانی در ایران نداریم چراکه حتی نیروهای متوسط هم به راحتی جذب شرکت های خارجی می شوند. ضمن اینکه فارغ از بحث مالی، نیروهای انیمیشن ایرانی با دغدغه های هنری و فرهنگی از کشور مهاجرت می کنند. وقتی نهادهای دولتی قصه های سفارشی خودشان را به انیمیشن سازان ما دیکته می کنند و خروجی مطلوبی از آن بیرون نمی آید بعد از مدتی هنرمندان این حوزه به فکر فضایی هستند که بتوانند با فراغت بهتری آثاری را تولید کنند که دوستش دارند. طبیعی است که با آثار سفارشی نهادهای دولتی هیچ هنرمندی شانس حضور در جشنواره مطرحی مثل انسی را ندارد و برای همین به غیر مسئله درآمدزایی این موضوع هم دلیل دیگری برای مهاجرت نیروهای خوب انیمیشن است.

چرا محتوای بیشتر انیمیشن های ایرانی که در بخش دولتی و یا بخش خصوصی تولید می شوند همگی برگرفته از داستان های اساطیری و تاریخی و یا موضوعات مذهبی است؟ چرا انیمیشن های ایرانی به سمت تولید آثاری با موضوعات روز جامعه نمی روند؟

دلیل اصلی اش شاید در واقعیات اجتماعی، تاریخی و فرهنگی ما نهفته است. ما در کشوری با پیشینه چند هزارساله تمدن و تاریخ پر فراز و نشیب و سرزمین مذهبی زندگی می کنیم که همگی اینها به کارگردان های انیمیشن کمک می کند به دلیل فقدان پرداخت آن در سینمای داستانی به سراغ موضوعات از این دست بیشتر بروند. من فکر می کنم اگر تولیدات انیمیشن در سینمای ایران بالا برود به طور قطع به سراغ موضوعات روز هم خواهند رفت کما اینکه اطلاع دارم این اتفاق در چند انیمیشن که در دست تولید است، دارد شکل می گیرد. نکته مهم این است که اگر همان نگاه دولتی اجازه خلاقیت و فعالیت بدون دخالت را به انیمیشن سازان بدهند آن ها می توانند حتی قصه های قرآنی و دینی را به بهترین شکل بسازند. مگر در آمریکا قصه های دینی را انیمیشن نمی کنند؟ آنجا جلوی خلاقیت گرفته نمی شود ولی اینجا درباره چیزی نظر می دهند که هیچ گونه سررشته ای در آن ندارند.

مخاطب شناسی انیمیشن در دهه اخیر را چطور ارزیابی می کنید؟ چرا انیمیشن نتوانسته است سهمی از بازار سینمای ایران داشته باشد؟

ساز و کار فروش و اکران در سینمای ایران آنقدر پیچیده و غیرقابل رقابت و پر از زورگویی است که بسیاری از شرکت های داخلی ترجیح می دهند اثری تولید کنند که مخاطب جهانی داشته باشد. از طرفی اکثریت افرادی که در ایران شرکت انیمیشن می زنند تنها هنرمند هستند و در علم بازاریابی و تجارت و مدیریت سررشته ندارند و نمی توانند نقشه راهی برای خودشان تعریف کنند. حتی اگر تعریف هم کنند به جای درستی نمی رسند. وقتی ما برای انیمیشن آخرین داستان با این مشکلات در اکران روبرو می شویم و وقتی همین اثر در خارج از کشور ده ها برابر فروش ایران به سود می رسد نشان می دهد که ما از لحاظ مخاطب شناسی اشتباه نکردیم اما زورمان به اکران در ایران نمی رسد. با سانس های پرت و پلا در 20 سالن سینما نمی توان انتظار داشت بازار مخاطب در ایران بتواند انیمیشن ایرانی ببیند. برای همین هم ذائقه نسل امروز بیشتر با انیمیشن های امریکایی همسو است. چراکه اساسا انیمیشن ایرانی ندیده است که با آن همراه شود. من مخاطبی از آرژانتین داشتم که بعد از دیدن آخرین داستان تصمیم گرفته است فارسی یاد بگیرد. ولی ما در ایران نتوانستیم آنطور که مطلوبمان بود اثرمان را عرضه کنیم.

خبرگزاری میزان - فیلم سینمایی آبادان یازده 60 که به تازگی اکران آنلاین خود را آغاز کرده بعد از دو ماه اکران در سینما های سراسر کشور به فروشی معادل 90,645,024 تومان دست یافته است، رقمی که بدون شک شکستی بزرگ برای سازندگان این اثر سینمایی محسوب می شود.

سینمای کشور بعد از شیوع بیماری کرونا روز های تیره ای را پشت سر گذاشته است، سینمایی که بعد از ماه های طولانی تعطیلات به امید بازگشایی مانده بود، اما بعد از بازگشایی با فروش بسیار اندکی در اکران تابستان روبرو شد.

تیر ماه امسال سالن های سینما بعد از چهار ماه تعطیلی بار دیگر میزبان مخاطبان شدند، اما پس از سه ماه تنها عایدی بازگشایی سینما ها شکست فجیع تمامی آثار در گیشه بود، اتفاقی که بدون شک تهیه کنندگان را در شرایط بدی قرار می دهد، از سویی اکثر سازندگان آثار نسبت به نبود حمایت های مالی گلایه می کنند.

شکست آثار سینمایی در اکران تابستان باعث شد تا بسیاری از منتقدین بازگشایی بدون برنامه سینما ها را هدف قرار دهند، اما چرخه اکران بی توجه به این انتقادات سه فیلم تازه را به عنوان نمایندگان اکران پاییزه راهی سینما ها کرد، آثاری که در سه روز نخست خود موسوم افتتاحیه جمعا به فروشی نزدیک به 80 میلیون تومان رسیدند.

اکران فیلم سینمایی آبادان یازده 60 به کارگردانی مهرداد خوشبخت و تهیه کنندگی حسن کلامی از چهارشنبه 26 شهریور در سینما های سراسر کشور آغاز شد. اثری با مضمون دفاع مقدس که به دلیل قصه گویی درست و همچنین استفاده از بازیگران یکدست مورد اقبال اهالی رسانه و مخاطبان قرار گرفت.

علیرضا کمالی، حسن معجونی، ویدا جوان، شبنم گودرزی، حمیدرضا محمدی و نادر سلیمانی در این فیلم سینمایی ایفای نقش می کنند.

آبادان یازده 60 اثری متفاوت در حوزه دفاع مقدس است که به شروع جنگ ایران و عراق خواهد پرداخت. این فیلم سینمایی موفق به دریافت سیمرغ طلایی مقاومت در جشنواره سی و هشتم فجر شد و همچنین در میان 5 فیلم برتر تماشگران در این دوره از جشنواره شد.

در خلاصه داستان این فیلم سینمایی آمده است: مردم غیور آبادان ... شهر در آستانه سقوط قرار گرفته است!.

این فیلم در نزدیک به چهارده روز ابتدایی اکران به فروشی معادل 419,930,500 ریال دست یافت، رقمی که نشان می دهد سینما همچنان بر مدار شکست اقتصادی پیش می رود، مشخص نیست که مسئولین سینمایی کشور چرا در نزدیک به هشت ماه از شروع بحران کرونا هنوز به راهکاری مناسب برای اکران دست نیافته اند.

سینمای کشور شاید با برنامه ریزی بهتر و دقیق تر می توانس روزگاری بهتر را سپری کند، حال تنها نزدیک به چهار ماه تا زمان برگزاری جشنواره فیلم فجر در دوره سی و نهم باقی مانده است، سینماها با وضعیت بحرانی روبرو هستند و مسئولین سینمایی اصرار بر برگزاری جشنواره فیلم فجر دارند.

از سویی برگزاری جشنواره تئاتر فجر قطعی شده و اگر مبنا بر برگزاری جشنواره فیلم فجر باشد، باید تا اواخر مهر ماه فراخوان این رویداد بزرگ هنری منتشر شود، اما سوال اینجاست که اگر وضعیت سینمای کشور به شکل فعلی ادامه یابد آیا برگزاری جشنواره فیلم فجر معنای خاصی خواهد داشت یا خیر.

وقتی که اکثر سینماگران و تهیه کنندگان از اکران آثارشان پا پس کشیده اند اضافه شدن بسیاری از آثار به صف اکران معنای خاصی دارد یا همچنان چرخه اکران بنای خود را بر فیلمسوزی خواهد گذاشت، در هرصورت سینمای کشور وضعیت بدی را پشت سر می گذارد، وضعیتی که هیچ مسئولی هنوز نسبت به آن واکنش عملی گرایانه ای را بروز نداده است.

انتهای پیام/

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین ، به نقل از روابط عمومی سازمان سینمایی، رئیس سازمان سینمایی در بازدید از پردیس سینمایی نارسیس گفت: خوشبختانه در چند سال گذشته همتی توسط بخش خصوصی انجام شده و ظرفیت نمایشی در سالن های سینما در تهران و شهرستان ها افزایش پیدا کرده است.

حسین انتظامی ادامه داد: این امر به افزایش مصرف فرهنگی کمک می کند و در عین حال با توجه به تدابیری که شده در جای جای شهرها امکان استفاده محلی برای مردم فراهم شده که به عدالت فرهنگی کمک می کند.

وی با اشاره به برپایی سی و نهمین جشنواره فیلم فجر گفت: در جشنواره شاهد استقبال خوب مردم بودیم و با وجود اینکه به دلیل دستورالعمل های مرتبط با کرونا ظرفیت های نمایشی کاهش پیدا کرده بود اما استقبال خوب بود. جا دارد از همت سینماداران که کمک کردند تا جشنواره فیلم فجر با شکوه برگزار شود تشکر کنم . خوشبختانه هیچ گزارشی مبنی بر اینکه فردی به کرونا مبتلا شده باشد وجود نداشت که ناشی از توجه مردم، تدبیر سینماداران و همکارانم در ستاد جشنواره بود.

رئیس سازمان سینمایی یادآور شد: در شرایط زیست کرونایی همه باید توجه داشته باشیم که مصرف فرهنگی کاهش پیدا نکند البته خوشبختانه ظرفیت های مکمل و جایگزین مانند فضای مجازی هم بوجود آمده است. اما بالاخره با توجه به اینکه سینما و سینما رفتن یک آیین است هرچقدر ما در سیاستگذاری از فعالیت بخش خصوصی در گسترش سالن ها در افزایش ظرفیت ناوگان نمایشی کشور استقبال کنیم، به توسعه فرهنگی کشور کمک می کند و به دلیل شرایط فعلی دنیا وبه تبع آن ایران به دلیل پدیده کرونا همه باید دستورالعمل ها را با جدیت توجه کنیم تا لذت مصرف فرهنگی با تبعات منفی روبرو نشود.

5858

کد خبر 1491765

به گزارش خبرگزاری موج، هنر زنده است عنوان رویدادی است که تلاش می کند در روزهای کرونا که همه ناگزیر به دوری گزینی اجباری هستند، با کمک ابزاز هنر امید به جامعه تزریق کند و تریبونی برای هنرمندان در دوران کرونا باشد. دوشنبه 11 اسفند دومین روز از نخستین جشنواره خصوصی هنری کشور بود. در این گزارش مروری داریم بر آنچه در روز دوم گذشت.

پوشش فیلم های گوناگون از مستند گرفته تا داستانی و فراهم آوردن بستری برای نمایش آثار هنرمندان در این شرایط که کمتر کسی به هنر توجه می کند، اتفاقی بود که هنر زنده است آن را رقم زد. پرده نقره ای سالن اصلی سینما باغ کتاب مستندی به کارگردانی ساسان فلاح فر را به نمایش گذاشت.

فیلم مستند چشم ایرانی روایتی از عکاس ایرانی در دل یک بحران است. ساسان فلاح فر در چشم ایرانی جنگ عراق و سوریه را از دریچه دوربین حسن قائدی عکاس ایرانی دیده و مستند پرتره ای ساخته که گریزی به مستند بحران هم می زند.

امروز دورانی که فیلم کوتاه را وابسطه به سینمای بلند می دانستند و اینگونه آثار در کنار فیلم های سینمایی بلند قرار گرفته و در سایه حضور داشتند، گذشته است. سینمای کوتاه توانسته در این سال ها ماهیت مستقل خود را در سینما پیدا کند و این موضوع از دید برگزارکنندگان جشنواره هنر زنده است پنهان نمانده و نکته قابل توجه اختصاص پنج سانس برای نمایش فیلم های کوتاه در سالن های مجموعه باغ کتاب است. در روز دوم نمایش آثار کوتاه با حضور پررنگ شهرستانی ها همراه بود. از تهران و اصفهان تا مازندران و حتی هرمزگان هم آثاری به نمایش گذاشته شد تا این پیام را منتقل کنند که هنر مختص پایتخت نیست و فیلمساز در هر نقطه ای از ایران می تواند مسائل را از دریچه دوربین خود روایت کند.

از برنامه های جنبی روز دوم جشنواره می توان به نخستین نشست دبیران جشنواره اشاره کرد. کمال تبریزی دبیر بخش فیلم جشنواره هنر زنده است در این نشست گفت: من فکر نمی کردم که با وجود امکانات کم مالی جشنواره و عدم تبلیغات جشنواره با چنین استقبالی مواجه شویم. این جشنواره صرفا از دل هنرمندان و هنر جوشیده و شکل گرفته است. توجه افراد به این جشنواره اتفاقی بسیار مبارک است . تبریزی درباره جای خالی نمایش فیلم های اکران نشده در برنامه این دوره توضیح داد: چون تعداد مخاطبان ما بسیار محدود بودند و افراد از دل متخصصان این حوزه انتخاب شده بودند و اکران عمومی هم برای این فیلم ها نداشتیم، من فکر نمی کردم که دچار مشکل شویم، اما متاسفانه با ممانعت و محدودیت جدی مواجه شدیم.

او گفت: من از دوستان در شورای پروانه نمایش درخواست کرده بودم که مجوز قانونی برای اکران اختصاصی این آثار داشته باشیم. اما بعد از انتخاب آثار همه پا پس کشیدند. به هرحال یک روزی همه این آثار پروانه نمایش خواهند گرفت اما به دلایل مختلف این اتفاق عملی نشد. امیدوارم تا سال آینده و دوره جدید همه این آثار از بند توقیف رها شوند اما اگر هم نه، امیدوارم در دوره بعدی این اتفاق که به نفع همه هم هست، عملی شود. به نظر من شجاعت برخورد با چنین مواردی باید از رفتارهای اصلی مدیران باشد چراکه شکل گیری چنین ماجرایی باعث رشد و اعتلای سینمای ایران خواهد شد.

بر اساس تصمیم شورای سیاستگذاری جشنواره هنر زنده است ، اجرای برنامه های جشنواره در بخش های موسیقی، تئاتر و دیجیتال آرت در پلتفرم تیوال، پس از اخذ مجوزهای قانونی و رسمی برای مخاطبان و هنردوستان آغاز خواهد شد.

جشنواره هنر زنده است از دهم تا 21 اسفند به صورت برخط و حضور محدود با رعایت پروتکل ها در مجموعه باغ کتاب در چهار بخش فیلم، تئاتر، موسیقی و دیجیتال آرت برگزار می شود.

به گزارش روابط عمومی سازمان امور سینمایی و سمعی بصری، اطلاعات گزارش عملکرد مالی موسسه سینما شهر بر اساس حمایت از ارتقاء فنی تولیدات سینمایی در حوزهCGI و صدا و ...، حمایت از ساخت سینماهای جدید، حمایت از بازسازی سینماهای قدیمی، حمایت از ارتقاء وضعیت نمایش سینماهای فعال، حمایت از احداث پردیس های سینمایی امید در شهرهای فاقد سالن سینما،پشتیبانی سامانه مرکزی اکران و فروش سینمای کشور( سمفا)، کمک به تبدیل سالن مجتمع های فرهنگی استان ها به سالن سینما ، حمایت از نگهداری و تامین قطعات یدکی،لامپ پروژکتور و... سینماها،حمایت از آماده سازی و اکران فیلم های سینمایی،کمک به صیانت از آثار سینمایی،سمعی و بصری و جلوگیری از عرضه غیر مجاز محصولات سمعی و بصری،حمایت از استاندارد سازی و روز آمد سازی تجهیزات مراکز لابراتواری و استودیوهای سینمایی( تسهیلات)، کمک به ایجاد استودیو در شهر های منتخب

و هزینه پشتیبانی تنظیم شده است.

گزارش عملکرد موسسه سینما شهر یازده ماه سال99

سرویس فرهنگ و هنر امروز نیوز ؛ سینما و تئاتر ، کمال تبریزی در نشست روز نخست جشنواره هنر زنده است درباره جای خالی نمایش فیلم های اکران نشده در برنامه این دوره جشنواره، گفت: چون تعداد مخاطبان ما بسیار محدود بودند و افراد از دل متخصصان این حوزه انتخاب شده بودند و اکران عمومی هم برای این فیلم ها نداشتیم، من فکر نمی کردم که دچار مشکل شویم، اما متاسفانه با ممانعت و محدودیت جدی مواجه شدیم.

وی افزود: من از دوستان در شورای پروانه نمایش درخواست کرده بودم که مجوز قانونی برای اکران اختصاصی این آثار داشته باشیم. اما بعد از انتخاب آثار همه پا پس کشیدند. به هرحال یک روزی همه این آثار پروانه نمایش خواهند گرفت اما به دلایل مختلف این اتفاق عملی نشد. امیدوارم تا سال آینده و دوره جدید همه این آثار از بند توقیف رها شوند اما اگر هم نه، امیدوارم در دوره بعدی این اتفاق که به نفع همه هم هست، عملی شود. به نظر من شجاعت برخورد با چنین مواردی باید از رفتارهای اصلی مدیران باشد چراکه شکل گیری چنین ماجرایی باعث رشد و اعتلای سینمای ایران خواهد شد.

تبریزی گفت: من ناراحتم از بابت اشتیاقی که به فیلمسازان بابت اکران آثارشان دادیم و بعد دوباره آن ها را ناامید کردیم. اما من هنوز ناامید نشده ام، شاید امکان این باشد که بعد از جشنواره در یک بخش جنبی این آثار را تحت عنوان جشنواره هنر زنده است برای مخاطبان محدودتری اکران کنیم.

دبیر بخش فیلم جشنواره هنر زنده است در ادامه گفت: اولین بار که درباره این جشنواره صحبت شد، من فکر نمی کردم که با وجود امکانات کم مالی و عدم تبلیغات جشنواره با چنین استقبالی مواجه شویم. این جشنواره صرفاً از دل هنرمندان و هنر جوشیده و شکل گرفته است. توجه افراد به این جشنواره اتفاقی بسیار مبارک است.

وی افزود: هدف این جشنواره، برپایی آنلاین و غیرفیزیکی است. سایتی که برای این فستیوال طراحی شد و آثاری که از اقصی نقاط ایران توسط هنرمندان بارگذاری شد، اتفاق مبارکی بود. رمز عبور برای تماشای آثار در اختیار داوران قرار گرفت و برای اولین بار در تاریخ جشنواره ها تمام 855 اثری که به ما رسید را داوران توسط سایت دیدند و به آن ها امتیاز دادند.

این کارگردان سینما ادامه داد: 604 فیلم کوتاه داستانی و 114 فیلم مستند کوتاه، 56 اثر پویانمایی کوتاه، 41 فیلم بلند داستانی 41 اثر و 40 اثر مستند بلند که مجموعاً 855 اثر را تشکیل می داد به دبیرخانه ما رسید.

تبریزی گفت: ویروس کرونا، مقوله آنلاین شدن را تسریع کرد اما اگر هم این ویروس نبود، ما در حال حرکت به سمت آنلاین شدن هستیم و این واقعیتی است که باید پذیرفته شود. در نتیجه این جشنواره مسیری را باز می کند که می تواند راهگشای دیگر فستیوال ها هم باشد. باتوجه به یک سالی که از شیوع ویروس کرونا می گذرد، ما جشنواره ای هستیم که بیش از دیگر جشنواره ها کار آنلاین انجام دادیم.

دبیر بخش فیلم جشنواره هنر زنده است ادامه داد: زمانی که افراد از نقطه نظرات هم باخبر می شوند، کسی که سخنور خوبی است می تواند بقیه را هم مجاب و در نظر خود سهیم کند. اما در چنین حالتی، داوران با هم تعامل ندارند و هرکس به تنهایی به تماشای آثار می نشیند و آن را داوری و خطای انسانی را کم می کند. نکته عجیب هم برای من این است که نظرات داوران در بسیاری از موارد به هم نزدیک است و فکر می کنم زمانی که جوایز اعلام شود، همه حرف ما را بپذیرند که این داوری یکی از سالم ترین داوری ها در میان جشنواره ها بوده است.

وی افزود: در کشور ترکیه جشنواره فیلم کوتاهی با عنوان جشنواره دوستی برگزار می شود. من یک سال در ترکیب هیأت داوران آن جشنواره بودم. داوران در آن جشنواره می گفتند که فیلم های سینمای ایران چند سر و گردن بالاتر از آثار دیگر کشورها هستند و بدون هیچ تردیدی توجه داوران به سمت آثار ایرانی معطوف شده بود.

تبریزی اظهار کرد: ایده جوانان ایرانی بسیار بکر و فوق العاده است. در حوزه فیلم کوتاه به دلیل استعداد بالای فیلمسازان اتفاقات عجیبی می افتد که خارج از چارچوب کلاسیک است و در شمایل مدرن و جلوتر از زمان خود ظاهر می شود و همین فیلمسازان کوتاه، سینمای ایران را زنده نگاه داشته اند. چراکه نگاه این کارگردانان به دیگر هنرمندان هم سرایت کرده و بالندگی ایجاد می کند.

کارگردان فیلم سینمایی مارمولک ، گفت: قدم اول سینما با فیلم کوتاه آغاز می شود. برای مثال ما امسال فیلمی داریم که تمامش با موبایل گرفته و به صورت عمودی تصویربرداری شده است. من به فیلمساز این فیلم بابت نگاهش به ساختار تبریک می گویم و من فکر می کنم چنین اکتشافاتی تنها از دل جوانان حوزه فیلم کوتاه پیش برمی آیند که جسارت و ریسک می کنند.

وی درباره این موضوع که سینماگر ایرانی غمگین است، گفت: سینماگر ایرانی امیدوار است. فیلم ها استنتاج منطقی فیلمساز از دل جامعه اش باشد، به طور طبیعی جوانان به واقعیات جامعه چون فقر واکنش نشان می دهند، اما نکته از بین نرفتن امید است که هنر را زنده نگاه داشته است و علیرغم همه ناملایمات به هر حال باید به زندگی ادامه داد.

تبریزی در پاسخ به اینکه از 10 نمره، چه نمره ای به جشنواره می دهد؟ گفت: من فکر می کنم باوجود تمام مشکلاتی که داشتیم، از 10، نمره 11 هم می گیریم! من فکر می کنم این جشنواره نباید رها شود و بعد از اختتامیه باید برای دوره بعدی طراحی و برنامه ریزی در نظر گرفت و این جشنواره را محل اکران آثاری قرار داد که در جاهای دیگر اکران نمی شوند، این گونه اتفاق بسیار خوبی رخ خواهد داد.

به گزارش خبرنگار سینمایی خبرگزاری صبا ، یک سال پیش در همین روزها، سالن های سینما در ایران به دلیل شیوع ویروس کرونا تعطیل شد. از 5 اسفند ماه 98 تا امروز، تقریبا 3 ماه اکران داشته ایم اما تولیدات سینما به اندازه یک سال در صف مانده اند.

نگاهی به سرنوشت نمایش عمومی فیلم های دو دوره اخیر جشنواره ملی فیلم فجر، افق مناسبی را برای اکران آینده نشان نمی دهد و به اصطلاح فیلمسوزی که قبلا هم در سینمای ایران وجود داشت شکل پررنگ تر و بحرانی تری به خود خواهد گرفت؛ سینمایی که در این یک سال بر ناوگان سالن هایش اضافه نکرد تا حداقل پس از رفع مشکل کرونا بتواند با ظرفیت بیشتری فیلم اکران کند.

فجر 38، جشنواره بدشانس ها

فهرست فیلم های سی وهشتمین جشنواره ملی فیلم فجر، نشان از بداقبالی اغلب این آثار در اکران دارد. این در حالی است که این دوره از جشنواره، از لحاظ شمار فیلم های تحسین شده، وضعیت خوبی داشت.

از میان آثار سی وهشتمین جشنواره ملی فیلم فجر، 3 فیلم آن شب ، خورشید و شنای پروانه پیش از نمایش عمومی در سینماها یا در میانه آن، قاچاق شدند و نسخه های باکیفیت آن ها به صورت غیرقانونی منتشر شد.

صاحبان 6 فیلم آبادان یازده 60 ، پسرکشی ، خروج ، خوب، بد، جلف: ارتش سری ، کشتارگاه و مردن در آب مطهر نیز که فضا را برای نمایش این آثار در سالن های سینما فراهم ندیدند، فیلم های خود را به اکران آنلاین فرستادند. همه این آثار نیز به فاصله چند ساعت از آغاز نمایش آنلاین، به صورت غیرقانونی منتشر شدند و البته فروش آنلاین قابل توجهی هم نداشتند.

در این دوره از جشنواره همچنین آثار باکیفیت و خوش ساخت دیگری نیز رونمایی شد که برخی مانند درخت گردو ، آتابای ، تومان ، لباس شخصی و پوست کمابیش نقدهای مثبت قابل توجهی دریافت کردند، ولی هنوز فرصت نمایش در سینماها را نیافتند.

فیلم های جشنواره 39 اضافه شدند

چرخش چرخ های تولید سینمای ایران در سال 99 که با شرایط شیوع ویروس کرونا همزمان بود، حدود 60 فیلم تازه را به آثار سی وهشتمین جشنواره ملی فیلم فجر اضافه کرد و فهرست طویل فیلم های پشت صف اکران را بلندتر کرد.

همگی این آثار همانند فیلم های قاچاق شده یک سال گذشته، در معرض انتشار نسخه غیرقانونی هستند. در این میان آثار پراهمیت تر و فیلم هایی که از لحاظ نمایش های خارجی موفق تر باشند، آسیب پذیرتر هستند. نگاهی به 3 فیلم قاچاق شده سی وهشتمین جشنواره ملی فیلم فجر موید این نکته است.

با توجه به ظرفیت 30 درصدی و استقبال نه چندان گرم مردم از بازگشایی سالن های سینما، مشخص نیست آیا سالن های سینما به این آثار روی خوش نشان خواهد داد یا صاحبان فیلم ها باید راه دیگری برای نمایش آن ها پیدا کنند.

همچنین دعواها بر سر اکران پس از جشنواره ملی فیلم فجر و اکران نوروز 1400 نشان می دهد که برخلاف سال های قبل کسی حاضر و مایل به اکران فیلمش نیست و به نظر می رسد گره کور اکران در حال کورتر شدن است.

مصطفی قاسمیان

انتهای پیام/

شاره

شبکه اطلاع رسانی روابط عمومی ایران (شارا) - || هفدهمین کنفرانس بین المللی روابط عمومی ، توسط موسسه کارگزار روابط عمومی و با مدیریت و درایت هرچه تمامتر جناب آقای مهدی باقریان، فعال و تلاشگر عرصه روابط عمومی و ارتباطات کشور در تهران برگزار شد.

مقدمه

حدود یکصد سال از تولد و پیدایش روابط عمومی یا همان هنر هشتم می گذرد. روابط عمومی یک حرفه و فن میان رشته ای است که کارشناس و متخصص آن با حوزه هایی نظیر رفتار سازمانی – جامعه شناسی – روان شناسی – مدیریت و... در جهت انجام بهتر ماموریت ها و وظایف آشنایی پیدا می کند.

در باب اهمیت، جایگاه و نقش روابط عمومی در دنیا همین بس که علاوه بر آنکه روابط عمومی جزو مشاغل سخت و پر استرس می باشد در عین حال در زمره مشاغل با درآمد بالا و لاکچری نیز محسوب می شود. به عبارت دیگر، روابط عمومی یک رشته و تخصص ""همه جا بدرد بخور"" است و فقط باید قدر و منزلت آن را درک کرد و تحویلش گرفت. بعد از انقلاب اسلامی ایران و در طول چهل سال گذشته به جرات می توان گفت که هیچ دولتی آن چنان که باید و شاید به جایگاه روابط عمومی اهمیت لازم و کافی را نداده است.

یک علت مهم این نقیصه این بوده که ما بعد از پیروزی انقلاب، بلافاصله درگیر هشت سال جنگ تحمیلی شده و بعد آن نیز شدیدا دغدغه سازندگی های بعد جنگ و رفع خرابی ها را داشتیم که این فرآیند خودش بیش از بیست سال را در برمی گیرد. بعد از جنگ و سازندگی ها و رفع مشکلات مربوط به آسیب های جنگی، وارد عرصه فرهنگی و توسعه سیاسی و مفاهیمی نظیر آزادی های فردی و مطبوعاتی، گفتگو و تعامل، عدالت و ... شدیم و متاسفانه تا به امروز به قدر لازم و کافی نتوانسته ایم که با فراغ بال به موضوع روابط عمومی در کشور بپردازیم. قاعدتا هر رشته و تخصص و حرفه ای، یک متولی می بایست داشته باشد. مثلا متولی آب و برق کشور وزارت نیرو و متولی ورزش، وزارت ورزش و جوانان و متولی کشاورزان وزارت جهاد کشاورزی است.

قاعدتا متولی و پرچمدار ضبط و ربط روابط عمومی در کشور نیز می بایست وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی باشد. با کمال تاسف و تاثر، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی حق تولیت خود بر روابط عمومی را تاکنون به هیچ وجه ادا و اجرا نکرده و این خلا وظیفه ای مشهود را بخش خصوصی با شوق و رغبت و علاقه به اجرا گذارده است. با آنکه بخش خصوصی در طول بیست ساله اخیر عهده دار کار دولتمردان در ارتباط با روابط عمومی بوده اما متاسفانه دولت در این زمینه به بخش خصوصی هیچ کمکی نکرده و به طرز معناداری به گوشه ای خزیده، چرا که دولت، نه تشکر و تقدیری از بخش خصوصی نموده و نه بودجه و حمایت و همفکری در این زمینه ارایه کرده است.

بخشنامه ها و تصویب نامه های هیات وزیران و سازمان امور اداری و استخدامی کشور و... با موضوع روابط عمومی شاید به تعداد انگشتان دست هم نمی رسد و این نمایانگر آن است که روابط عمومی، جزو دغدغه های سیستم حکمرانی کشور نیست. در طول بیست سال گذشته ما شاهدیم که عمدتا و مشخصا سه نفر (بخش خصوصی) هستند که دغدغه مند پرداختن به روابط عمومی بوده و هستند که عبارتند از:

1 – جناب آقای هوشمند سفیدی با برگزاری سمپوزیوم بین المللی روابط عمومی

2 – جناب آقای مهدی باقریان با برگزاری کنفرانس بین المللی روابط عمومی ایران

3 – جناب آقای امیر عباس تقی پور با برگزاری همایش بین المللی روابط عمومی الکترونیک

هر یک از این عزیزان تلاشگر و زحمتکش، به هر نیت و با هر هدفی ولو منفعت طلبانه، هر کدام حدود 15 ( کمتر یا بیشتر ) همایش را با موضوعات مختلف روابط عمومی برگزار کرده اند. اگر در هر همایش، 10 مقاله خوب و بروز ارایه شده باشد ما به عدد 150 مقاله علمی کاربردی می رسیم که واقعا عدد درشت و راهگشایی است. اما حقیقت تلخ ماجرا آن است که دولتمردان هیچ استفاده موثر و راهگشایی از این 150 مقاله نداشته اند و این مقالات خوب در هیچ کتاب درسی و و دانشگاهی و هیچ برنامه تلویزیونی و هیچ اثر ماندگاری ثبت و ضبط نشده است.

فاجعه آمیزتر وقتی است که دولتمردان بویژه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هیچ مراسم و جلسه تقدیر و تشکری از این سه بزرگوار که در واقع بار دولت را بر دوش کشیده اند ترتیب نداده است. حال اگر دولت، خودش این 15 همایش ( 45 همایش در مجموع ) را برگزار کرده بود آن چنان آن را بزرگنمایی می کرد و آن چنان در کتابچه های رنگی با کاغذ گلاسه چاپ و منتشر می کرد که گوش فلک، کر شده بود.

ملاحظه می کنید که وضعیت چقدر تاسف انگیز و غمبار است و حقیقتا دولت بایستی در این خصوص بخاطر همه تقصیرات خویش و کمبودها، پاسخگو و عذر خواه عموم باشد (البته بعید است چنین اتفاق مبارکی رخ دهد). هوشمند سفیدی و مهدی باقریان و امیر عباس تقی پور، قهرمانان و پیشگامان جان بر کف تلاش در راه زنده نگاه داشتن جایگاه روابط عمومی در این مرز و بوم هستند که باید به آنها مدال افتخار و.... تعلق بگیرد. این سه نفر به زمین و زمان جایزه و مدال و لوح و هدیه داده اند، اما دریغ از آنکه یک بار، دولتمردان با یک تقدیر نامه ساده، عرض خدا قوتی به آنها داشته باشند. این خیلی غم انگیز است.

نگارنده این سطور، به عنوان یک معلم دلسوز عرصه روابط عمومی و ارتباطات کشور و یک پیشکسوت که سالها دل در گرو روابط عمومی داشته و دارم، خداوند متعال را شاهد و ناظر می گیرم که هیچ وابستگی از روی هیجان یا تعصب صرف نسبت به این آقایان نداشته و ندارم و قطعا این مطالب را به سفارش و توصیه کسی نمی نویسم بلکه از بعد انسانیت و حق مداری و حق گویی و به عنوان یک شهروند مسیولیت پذیر ، وظیفه خود می دانستم تا لا اقل ابعاد این موضوع برای مخاطبان تبیین و روشن گردد تا دیگران بخاطر کم کاری های خود آدرس غلط به مردم و ذینفعان ندهند.

شما فکر کنید که آقایان: هوشمند سفیدی - مهدی باقریان و امیر عباس تقی پور، این 150 همایش را برگزار نمی کردند. واقعا و انصافا کدام ارگان دولتی و کدام وزیر ارشاد و کدام دولت، همت داشت که چنین گام های جسورانه، ماندگار، ارزشمند و منظمی را بردارد.؟!؟!؟ پس اگر کمی انصاف داشته باشیم نتیجه می گیریم که همگان باید قدردان زحمات و تلاش های این سه عزیز گرانقدر باشیم.

حداقل کاری که دولتمردان باید ضمن قدرشناسی از این اساتید بنماید آن است که از تجربه، تخصص و دیدگاه های شان به عنوان مشاوری امین و دلسوز و کاربلد استفاده نماید (البته بعید می دانم دولت، چنین همتی داشته باشد). امیدوارم دولت سیزدهم بدور از هرگونه نحسی عدد سیزده، برای روابط عمومی کاری کند کارستان.

هفدهمین کنفرانس بین المللی روابط عمومی با وجود ویروس منحوس کرونا در حالی در آخرین روزهای سال 1399 با رعایت پروتکل های بهداشتی و به صورت مجازی و حقیقی برگزار شد (به عنوان یک تجربه جدید) که همچون گذشته جای دولت و حمایت آن واقعا خالی بود.

آرزویم در پایان این سطور، همانا آرزوی سلامتی مردم دنیا و برگشت به زندگی عادی است و امیدوارم بزودی این سه عزیز را در آغوش گرفته و خدا قوت جانانه ای خدمت شان داشته باشیم.

تا چه قبول افتد و چه در نظر آید.

از: حسن خسروی
- دانش آموخته دکتری تخصصی مدیریت منابع انسانی
- مولف کتاب روابط عمومی و ارتباطات
– عضو هیات مدیره انجمن روابط عمومی ایران
12 اسفند 1399

محمد انجم شعاع مدیرعامل اتحادیه موسسات و تشکل های قرآن و عترت از ارسال نامه ای به دفتر مقام معظم رهبری جهت تسهیل فعالیت های موسسات قرآنی و کمک به آنها خبر داد.

محمد انجم شعاع مدیرعامل اتحادیه مؤسسات و تشکل های قرآن و عترت کشور در گفتگو با شیعه پرس در خصوص وضعیت مؤسسات قرآنی آسیب دیده در حادثه زلزله سی سخت گفت: این حادثه همه ما را متأثر کرد. هرچند خوشحالیم تلفات انسانی در کمترین میزان خود بوده است. در این حادثه بخشی از زیرساخت ها و خانه های مردم این مناطق تخریب شد و یا به گونه ای، قابل بهره برداری برای اسکان مجدد در آن نبود. در شهرستان سی سخت تعدادی از خانه ها و مؤسسات قرآنی و ساختارهای مردم نهاد قرآنی دچار آسیب شدند و قطعاً این اماکن برای برگزاری مجدد برنامه های خود به مساعدت جامعه قرآنی نیاز دارند.

رئیس اتحادیه مؤسسات و تشکل های قرآن و عترت کشور با بیان اینکه اتحادیه خودش را در قبال مؤسسات مسئول می داند، افزود: اتحادیه استان های معین را بسیج کرد تا با کمک مردم و خیرین قرآنی امر بازسازی را آغاز کنند. از مدت ها قبل فرآیند شناسایی 15 خانه و مؤسسه مردمی انجام شد. این کار در بستر مردمی شکل گرفت و ادامه پیدا کرد. هرچند برای اینکه، این کار به شکل مطلوب و قابل قبولی انجام شود نیازمند مساعدت خیرین قرآنی خواهیم بود.

انجم شعاع با بیان اینکه در همین راستا نامه ای به دفتر مقام معظم رهبری ارسال شده است، اظهار داشت: ارسال نامه اتحادیه کشوری در خصوص رفع مشکل مکان استقرار مؤسسات قرآنی به محضر رهبر معظم انقلاب ارسال شده است این نامه از سوی دفتر معظم له به بخش های ذی ربط ارجاع و مورد پیگیری قرار گرفته است.

وی با تشریح درخواست های اتحادیه در این نامه گفت: در این نامه ما به مسائل و مشکلات مؤسسات پرداختیم که خانه های قرآن زلزله زده و آسیب دیده از کرونا یکی از این موارد بوده است. پس از شیوع و همه گیری ویروس منحوس کرونا، این مؤسسات که عمدتاً در مکان های استیجاری فعالیت می کردند دچار مشکلاتی در تأمین هزینه های جاری و پرداخت اجاره بها شده اند؛ که در این زمینه خواهان همکاری بیشتر مساجد و بقاع متبرکه، برای فعالیت های مؤسسات قرآنی بودیم.

انجم شعاع ادامه داد: یکی از موارد مندرج در نامه عبارت است از بیان مشکلات ناشی از قوانین سخت گیرانه سازمان امور مالیاتی در انجام تکالیف قانونی (علی رغم معافیت مؤسسات قرآنی بر اساس ماده 139 قانون مالیات های کشور) که موجب افزایش انحلال مؤسسات شده است.

مدیرعامل اتحادیه مؤسسات و تشکل های قرآنی کشور با اشاره به درخواست تعیین تکلیف بیمه فعالان قرآنی که در این نامه درخواست شده است، گفت: در حال حاضر بیمه معلمان و فعالان قرآنی با حمایت وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی از طریق صندوق هنرمندان انجام می شود که در این نامه ایجاد صندوق قرآنیان درخواست شده است.

فرزانه شهامت | شهرآرانیوز؛ آشپز که دو تا ... دو تا که چه عرض شود، بهتر است بگوییم آشپز که 10 تا شد، آش حتما یا شور می شود یا بی نمک. حکایت بازار اسباب بازی داخلی به همین ضرب المثل می مانَد. هر گوشه کار، دست یک وزارتخانه و زیرمجموعه اش افتاده است و در نهایت هیچ کس هم پاسخی را که باید، نمی دهد. بنیاد نخبگان به عنوان مؤسسه ای دولتی زیر نظر رئیس جمهور، کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان ذیل وزارت آموزش و پرورش، اتحادیه های پلاستیک، لوازم تحریر و خرازی زیر چتر نظارت وزارت صمت و انجمن بازی های فکری زیر نظر وزارت ورزش، هر کدام بخشی از کار را بر عهده دارند.

در این بین، وزارت فرهنگ و ارشاد هم دستی بر آتش دارد؛ نمونه اش جشنواره در حال برگزاریِ فیروزه است که یکی از بخش های آن، به اسباب بازی و عروسک اختصاص داده شده است. بازار اسباب بازی فقط در مشهد و بر اساس داده های سال 97، 70 میلیارد تومان گردش مالی دارد و اگر با عینکِ صرفا اقتصادی هم به ماجرا نگاه کنیم، ارزش توجه و حمایت از آن، خیلی بیشتر از چیزی است که امروز می بینیم.

روی دیگر این سکه، بُعد فرهنگی اسباب بازی به ویژه برای رده سنی کودک و نوجوان است. بررسی های ما نشان می دهد حمایت از طرح های ملی و اسلامی در عمل، کمتر از شعار ها و باید های گفته شده مسئولان است. مستند می خواهید به تعدادی از 382 اسباب بازی فروشی مجازِ شهرمان سری بزنید تا به نتیجه ای که گفته شد برسید.

382 آماری است که سید مرتضی تحقیقی، رئیس اتحادیه خرازی های مشهد، بیان می کند. بازی های فکری، ذیل اتحادیه نوشت افزار است و آن طور که جواد سیدعباسیان، رئیس اتحادیه می گوید، چون برخی اعضای اتحادیه در کنار جنس هایشان بازی فکری هم می فروشند، آماری از تعداد فروشگاه های آن در دست نیست. نه آماری در دست است و نه خبری از تشکیل یک اتحادیه مستقل تا دست کم تولید و توزیع آن، از این چهل تکه بودن، خارج شود.

انگار برای جلب توجه ها به این بازار رنگارنگ، باید منتظر اتفاقات سالانه ای از جنس جشنواره ملی اسباب بازی باشیم که همین هفته به کار خود پایان داد؛ بدون آنکه بخشی از جامعه هدف، از اصل ماجرا خبردار شده باشند. شاید هم باید سروکله باربی ها و لگو های داعشی در بازار پیدا شود تا متولیان، ناگزیر به موضع گیری شوند و اهمیت ماجرا یادشان بیاید.

یک- صفر به نفع تولید داخل
تمام بازاری ها و مسئولانی که با آن ها درباره بازار اسباب بازی هم کلام شدیم، روی یک نکته اتفاق نظر دارند؛ اینکه سهم تولیدکننده های داخلی از بازار رنگارنگ اسباب بازی افزایش پیدا کرده است؛ خبری خوب که بیش از تدبیر و برنامه ریزی، تابع شرایط اقتصادی کشور بوده است. نرخ دلار افزایش پیدا کرده و هزینه های قاچاق را افزایش است. ممنوعیت ورود اسباب بازی به داخل کشور نیز مزید بر علت شده است تا موجودی انبار اسباب بازی های خارجی، رفته رفته کاهش پیدا کند و تولیدکننده های داخلی، فرصت نفس کشیدن و قد راست کردن پیدا کنند.

اینکه سهم تولید داخل قبلا چقدر بوده و الان به چند درصد رسیده است، جواب های متفاوتی دارد. دکتر آیدین مهد ی زاده، مدرس دانشگاه و مسئول بخش رقابتی جشنواره اسباب بازی، چند روز پیش گفت که این سهم از سال گذشته تا الان، از حدود 10 درصد به 30 درصد افزایش پیدا کرده است. او البته از افقی دوساله گفته است که دلگرم کننده نیست و بر مبنای آن، تا دو سال دیگر باید این سهم به 50 درصد برسد. به بیان دیگر، تا سال 1401 باید به جایگاهی برسیم که سود حاصل از فروش اسباب بازی در بازار داخلی را به صورت نصف نصف با خارجی ها تقسیم کنیم.

علی چابکی نژاد از اسباب بازی فروش های قدیمی مشهد و بازرس اتحادیه خرازی است که اسباب بازی، یکی از نُه رَسته این اتحادیه به شمار می رود. او با تجربه حضور سی و پنج ساله در این بازار، سهم تولیدات داخلی را خیلی بیشتر از این ها می داند و می گوید: الان دست کم 60 درصد بازار، دست تولیدات داخلی اسباب بازی است. در مشهد حدود یک سوم اسباب بازی ها از تولیدی های داخل استان تهیه می شود و بقیه از تهران می آید. وقتی جنس خارجی کمیاب باشد، معلوم است که خریدار به سمت جنس ایرانی، سوق پیدا می کند. بماند که برخی خریداران واقعا دوست دارند ایرانی بخرند و از فروشنده، جنس ایرانی را تقاضا می کنند. درمقابل، برخی دیگر همچنان خارجی می پسندند، هر چند گران تر باشند.

عروسک های ایرانی با صورت چینی
او به صحبت هایش یک تبصره هم اضافه می کند؛ اینکه وقتی می گوید اسباب بازی ایرانی، معنی اش این نیست که همه مواد اولیه اش، داخلی است. نمونه اش عروسک های داخلی، با دست و صورت های پلاستیکی که اگر موبایل ها و تبلت ها بگذارند، ساعت ها هم نشین کودکانه های فرزندانمان هستند؛ دست و صورتشان باید از چین بیاید و در داخل تولید نمی شود. اینجا فقط لباسش دوخته می شود. مواد اولیه این ها، از تولیدات پتروشیمی است. اگر مستقیم به دست تولید کننده داخلی برسد، عالی است. نه اینکه ما به چین بفروشیم و چین، محصول را به ما بفروشد. چرا خودمان تولید نکنیم؟

آن طور که این فعال بازار اسباب بازی مشهد می گوید، وابستگی به حداقل ها در تولید اسباب بازی های داخلی به همین مورد محدود نمی شود و شامل قطعاتی نسبتا پیچیده تر هم هست؛ کیفیت و تنوع اسباب بازی های داخلی نسبت به قدیم خیلی بهتر شده است. در اسباب بازی های بزرگ و ثابت مثل کامیون، عروسک و کالسکه اش، حرف نداریم، اما الکترونیک ها کم هستند. از نظر تنوع همچنان خارجی ها جلوترند. جذاب هستند، چون چراغ و آرمیچر و از این جور دم و دستگاه ها دارند. بچه های حالا فکرشان رشد کرده است. اسباب بازی های متحرک می خواهند. ما در قطعات این اسباب بازی ها خودکفا نیستیم.
در میان کاستی هایی که اشاره می کند، یک نکته بومی و امیدبخش هم وجود دارد. اینکه در مشهد خودمان، حدود یک سوم از موجودی مغازه های اسباب بازی فروشی از طریق تولید کننده های داخل شهر تأمین می شود و بقیه از تهران می آید.

او صادقانه می گوید که با آمدن کرونا، نظارت روی خرده فروشی ها کم شده است؛ هر چند امکان تخلفاتی مثل گران فروشی، آن هم با وفور جنسی که در بازار هست و پایین آمدن قدرت اقتصادی مردم، منتفی است. می ماند دو تخلف دیگر که یکی استاندارد نبودن برخی ژل ها و خمیر های بازی بود که خوشبختانه در مشهد، موردی مشاهده نشد و دیگری، اسباب بازی هایی که آسیب های فرهنگی دارند؛ اسباب بازی هایی که مشکلات فرهنگی دارد در مشهد کم پیدا می شود. مردم خودشان رعایت می کنند. این جور کالا ها بیشتر از تهران می آید. مواردی هم که بوده است، مثلا آن هایی که نماد شیطان پرستی داشتند، مربوط به چند فروشگاه بالای شهر بود که از تهران خرید کرده بودند. اتحادیه روی این جور چیزهاحساس است. موردی ببیند بلافاصله پلمب می کند.

مسئولان مورد نظر در دسترس نیستند
خبر خوبی بود؛ خیلی خوب. قرار بود شورای سیاست گذاری اسباب بازی در خراسان رضوی تشکیل شود؛ تمام پدرخوانده های این طفل نوپا برای سرنوشت آن، دور یک میز بنشینند و برنامه ریزی کنند. ریاست با بنیاد نخبگان استان بود و پارک ملی فناوری و کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، دستگاه های همکار. آن طور که سید سعید احمدی زاده، رئیس وقت بنیاد نخبگان استان گفت، حمایت از تولید کنندگان اسباب بازی های ایرانی اسلامی، هدف اصلی از تشکیل این شورای سیاست گذاری بود.

همچنین قرار بود نخستین جشنواره استارت آپی تولید اسباب بازی برگزار و نخبگان این عرصه برای حمایت های بیشتر، شناسایی شوند. دو سال و چند ماه از این وعده ها می گذرد. به قاعده اگر وعده تشکیل شورای سیاست گذاری عملی می شد باید امروز، گزارش عملکرد پر وپیمانی تحویل می گرفتیم که متأسفانه نگرفتیم. روابط عمومی بنیاد نخبگان با بیان اینکه آقای دکتر (سید رضا لطفی، رئیس کنونی بنیاد نخبگان استان) آن موقع مسئولیتی نداشتند، ما را به عباس زاده، دبیر وقت این استارت آپ ارجاع می دهد تا به تمام سؤالاتمان پاسخ گوید. با کمال تأسف پیگیری ما از فرد معرفی شده، به دریافت پاسخ حتی یکی از پرسش هایمان منجر نمی شود.

کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان نیز رفتار مشابهی دارد. تلاش کردیم تا با ابراهیم زره ساز، مدیر کل کانون، گفتگو کنیم و ببینیم اگر کاری در این زمینه انجام شده، چه بوده است. پاسخی که از طریق روابط عمومی دریافت کردیم، در نوع خود منحصر به فرد بود؛ اینکه آقای مدیرکل حتی برای 15 دقیقه گفتگو با خبرنگار روزنامه شهرشان فرصت ندارند و ما باید سؤالات و گزارشمان را نگه داریم و منتظر بمانیم تا احتمالا طی چند روز آینده که قرار است مراسمی به میزبانی کانون برگزار شود و همان جا سؤالات را بپرسیم.

وضعیت اقدامات انجام شده و حمایت مادی و معنوی از تولید اسباب بازی را طور دیگری نیز می توان برآورد کرد. تولیدکننده هایی که ما سراغشان را گرفتیم، در مقابل پرسش ما مبنی بر حمایت های انجام شده، پاسخی از جنس هیچ دادند؛ برای مثال، داوود روحبخش، تولید کننده اسباب بازی با برند دانیال که حتی اسم شورای سیاست گذاری اسباب بازی را هم در این هفت سال فعالیتش نشنیده است؛ هیچ احد الناسی ما را برای جلسه ای دعوت نکرده است. طرح ها همه از خلاقیت های فردی مان است. حمایت مالی هم به هیچ وجه نداشتیم. صفر تا صد کار با خودمان است. فکر نمی کنم همکاران بنده هم حمایت شده باشند. اگر بود خبردار می شدیم.

خبرگزاری مهر - گروه استان ها- محمدحسین نیکوپور : شیراز چندی است که به عنوان پایتخت کتاب ایران انتخاب شده است. عنوانی که بعد از سال ها تلاش کسب شد اما پایتختی کتاب دستاورد جدی برای شیراز تاکنون به ارمغان نیاورده است.

شیراز زیرساخت هایی نظیر گذر کتابفروشی ندارد و شرایط کتابخوانی هم در مقایسه با روزهای قبل از انتخاب شهر به عنوان پایتخت کتاب تغییر محسوس نداشته است.

یکی از طرح هایی که از سال ها پیش مطرح بوده انتخاب خیابان دهنادی به عنوان یکی از خیابان های قدیمی شیراز برای تبدیل شدن به گذر کتابفروشی است. اتفاقی که می تواند چهره شیراز را حداقل در ظاهر به عنوان پایتختی کتاب نزدیک تر کند.

خیابان دهنادی در سال 1303 خورشیدی ایجاد شد و در طول یکصد سال به محلی برای کتابفروشی های این شهر به شمار می رود.

احمدرضا دستغیب، رئیس کمیسیون فرهنگی اجتماعی شورای اسلامی شهر شیراز و مرتضی جعفری رئیس سازمان فرهنگی اجتماعی شهرداری شیراز از وجود طرح ایجاد مجتمع کتابفروشی های خیابان دهنادی و گذر تاریخی یادشده اظهار بی اطلاعی کردند.

دستغیب چندی پیش در جریان نشست خبری که به همراه معاون فرهنگی شهردار شیراز داشت در پاسخ به خبرنگار مهر مبنی بر اینکه سرنوشت گذر تاریخی دهنادی و کتابفروشی های این خیابان که اغلب دست دوم فروش به شمار می روند، گفت: من 9 سال پیش نبودم و از این طرح اطلاعی ندارم.

مرتضی جعفری هم پاسخی مشابه رئیس کمیسیون فرهنگی شورای شهر شیراز داشت و طرح گذر تاریخی دهنادی را متعلق به دوران پیش از تصدی خود در سازمان فرهنگی اجتماعی شهرداری شیراز برشمرد.

این در حالی است که شهرداری و شورای شهر فعلی از ابتدای شروع فعالیت هایشان تاکمید کردند که شیراز را شهر انسان محور تبدیل خواهند کرد و طرح های عمرانی نیز با همین رویکرد دنبال می شود. اما هیچگاه این شعار انسان محوری در حوزه عمل چهره جدیدی به شیراز نداد و اساساً طرح های خاصی هم برای این شعار تعریف نشد.

از بی اطلاعی های مسئولان امر هم می توان دریافت که به طرح هایی که پیش از این در مجموعه مدیریت شهری مطرح بوده نیز توجهی نشده تا طرح هایی مثل گذر کتابفروشی که در دایره شعار شهر انسان محور تعریف می شود به مرحله اجرا نرسد.

محمد درخشان یکی از کتابفروش های خیابان دهنادی شیراز که در این گذر سال هاست به خرید و فروش کتاب های دست دوم و نو مشغول است در گفت و گو با خبرنگار مهر می گوید: در خیابان دهنادی علیرغم وجود اصنافی مانند خیاط خانه ها و نظامی دوزی ها و فروشگاه های وسایل شکار، 9 کتابفروشی وجود دارد که محل تهیه و توزیع کتاب های نو و دست دوم است.

عضو هیئت مدیره اتحادیه صنف فروشندگان لوازم التحریر و کتاب فروشان شیراز نمونه مجتمع کتابفروشان چهارباغ اصفهان را الگویی مناسب برای این منظور عنوان می کند و می گوید: بدین شیوه که تمامی کتابفروشی ها در کنار یکدیگر قرار دارند.

دهنادی فقط محدود به کتاب نیست / خرید و فروش عتیقه های چاپی

درخشان پیرامون برخی آگهی های فضای مجازی مبنی بر فروش اشیای عتیقه در کتابفروشی های دهنادی هم به خبرنگار مهر می گوید: اگر منظور از اشیای ارزشمند و تاریخی کتاب های نفیس و تاریخی است؛ بسیاری از این آثار در کتابفروشی های خیابان دهنادی خرید و فروش می شوند و منع قانونی ندارد.

وی با این حال، می گوید: بسیاری از کتابفروشی های خیابان دهنادی از آنجا که خرید و فروش کتاب های دست دوم می کنند افزون بر کمک به بازیافت کاغذ، در زمینه تأمین کتاب های مدارس و دیوار مهربانی هم نقش به سزایی دارند.

درخشان طرح های فصلی فروش کتاب با همکاری مؤسسه خانه کتاب و ادبیات ایرانیان با حمایت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی را کمکی به بازار نشر عنوان می کند و می گوید: این طرح ها کمکی به توزیع یارانه در میان مردم برای خرید کتاب است زیرا هنگام برگزاری نمایشگاه کتاب قشر خاصی از این رویداد بهره مند می شوند در حالی که در دسترس قرار گرفتن کتاب به واسطه طرح های فصلی باعث می شود بدون دردسرهای مرسوم نمایشگاه ها، مخاطبان کتاب می توانند به تهیه کتاب های مورد نیاز خود در کتابفروشی ها بپردازند.

عضو هیئت مدیره اتحادیه صنف فروشندگان لوازم التحریر و کتاب فروشان شیراز با این حال می گوید: اینکه کتاب در سبد خرید آخرین گزینه مردم به شمار می رود شکی در آن نیست؛ این همیشه بوده و هست اما شیراز از کل کشور مستثنی است که یکی از شهرهای با سرانه مطالعه مطلوب به شمار می رود.

وی مردم شیراز را اهل مطالعه می داند و می گوید: در دوران کرونا خوشبختانه این تمایل به تهیه کتاب با ایجاد بسترهای فروش اینترنتی دچار وقفه نشده است.

کافه کتاب ها، کتابفروشی محسوب نمی شوند

درخشان همچنین اعلام کرد: کافه کتاب ها، کتابفروشی محسوب نمی شوند زیرا محل ارائه حجم قابل توجهی از کتاب نیستند؛ دست کم یک کتابفروشی 30 تا 40 هزار عنوان کتاب عرضه می کند.

این در حالیست که یک فعال حوزه نشر و کتاب استان فارس به خبرنگار مهر ، می گوید: مهم نیست که کتابفروشی در کجای شهر قرار گرفته باشد بلکه تمایل به کتابخوانی است که به این صنف رونق می بخشد .

داریوش نویدگویی عنوان می کند: انبار انتشارات نوید شیراز در محله دروازه اصفهان قرار دارد و جایی میان عمده فروشی های سیگار و برخی بنکداران است. اتفاقاً من معتقدم باید کتاب را برای همه در گوشه و کنار شیراز توزیع کرد.

به گفته این ناشر برتر کشوری، قرار گرفتن کتابفروشی ها در خیابان ها و محله های بالای شهر نشانه رونق کتابخوانی نیست.

معاون فرهنگی شهردار شیراز و رئیس کمیسیون فرهنگی شورای شهر در حالی از گذر دهنادی اظهار بی اطلاعی می کنند که این خیابان روبه روی ساختمان مرکزی شهرداری شیراز قرار دارد و در راستای شعار شهر انسان محور که از سوی شهرداری و شورا سرلوحه برنامه های عمرانی و مدیریتی این نهادها عنوان می شود می تواند به عنوان یکی از جاذبه های گردشگری پایتخت کتاب ایران در سال 1400 معرفی و بازشناسی شود.

کد خبر 5145174

حجت الاسلام ناصر خدایاری، مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان آذربایجان غربی، در گفت وگو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در آذربایجان غربی ، گفت: کمیته خرید کتاب در سال های گذشته در اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان تشکیل شد که در آن کتاب های ناشران استان بررسی و بنا به نظر اعضاء، کتاب هایی انتخاب و خریداری می شد.

وی بیان کرد: در سال 99 با هدف حمایت از ناشران و مولفان استان 56 عنوان کتاب در تمام زمینه ها به ارزش 80 میلیون تومان خریداری شده است.

مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان آذربایجان غربی افزود: این تعداد کتاب خریداری شده به زبان های ترکی، فارسی و کردی بوده و به مراکز کم برخوردار اهدا می شود.

وی حمایت از نویسندگان و ناشران بومی را بسیار مهم برشمرد و گفت: حمایت از این قشر که با وجود مشکلات فراوان در راستای توسعه فرهنگی جامعه گام برمی دارند، باید از اولویت های نهادهای فرهنگی و مسئولان استانی باشد و حمایت ویژه از ناشران، نویسندگان، کتابفروشی ها و به طور کلی فعالان حوزه کتاب از مهمترین وظایف اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان آذربایجان غربی است.

خدایاری افزود: بستر توسعه هر جامعه بحث فرهنگ و یکی از مؤلفه های آن کتاب و کتابخوانی است، بنابراین همه وظیفه دارند در این راستا اقدام جدی داشته باشند. در این راستا برنامه ریزی صحیح فرهنگی علاوه بر حفظ هویت عقیدتی و قومی عاملی است که منجر به ایستادگی در مقابل هجوم فرهنگ بی فرهنگی بیگانه شد، و به حفظ فرهنگ خودی می انجامد.

حجت الاسلام ناصر خدایاری، مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان آذربایجان غربی، در گفت وگو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در آذربایجان غربی ، گفت: کمیته خرید کتاب در سال های گذشته در اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان تشکیل شد که در آن کتاب های ناشران استان بررسی و بنا به نظر اعضاء، کتاب هایی انتخاب و خریداری می شد.

وی بیان کرد: در سال 99 با هدف حمایت از ناشران و مولفان استان 56 عنوان کتاب در تمام زمینه ها به ارزش 80 میلیون تومان خریداری شده است.

مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان آذربایجان غربی افزود: این تعداد کتاب خریداری شده به زبان های ترکی، فارسی و کردی بوده و به مراکز کم برخوردار اهدا می شود.

وی حمایت از نویسندگان و ناشران بومی را بسیار مهم برشمرد و گفت: حمایت از این قشر که با وجود مشکلات فراوان در راستای توسعه فرهنگی جامعه گام برمی دارند، باید از اولویت های نهادهای فرهنگی و مسئولان استانی باشد و حمایت ویژه از ناشران، نویسندگان، کتابفروشی ها و به طور کلی فعالان حوزه کتاب از مهمترین وظایف اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان آذربایجان غربی است.

خدایاری افزود: بستر توسعه هر جامعه بحث فرهنگ و یکی از مؤلفه های آن کتاب و کتابخوانی است، بنابراین همه وظیفه دارند در این راستا اقدام جدی داشته باشند. در این راستا برنامه ریزی صحیح فرهنگی علاوه بر حفظ هویت عقیدتی و قومی عاملی است که منجر به ایستادگی در مقابل هجوم فرهنگ بی فرهنگی بیگانه شد، و به حفظ فرهنگ خودی می انجامد.

حجت الاسلام ناصر خدایاری، مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان آذربایجان غربی، در گفت وگو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در آذربایجان غربی ، گفت: کمیته خرید کتاب در سال های گذشته در اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان تشکیل شد که در آن کتاب های ناشران استان بررسی و بنا به نظر اعضاء، کتاب هایی انتخاب و خریداری می شد.

وی بیان کرد: در سال 99 با هدف حمایت از ناشران و مولفان استان 56 عنوان کتاب در تمام زمینه ها به ارزش 80 میلیون تومان خریداری شده است.

مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان آذربایجان غربی افزود: این تعداد کتاب خریداری شده به زبان های ترکی، فارسی و کردی بوده و به مراکز کم برخوردار اهدا می شود.

وی حمایت از نویسندگان و ناشران بومی را بسیار مهم برشمرد و گفت: حمایت از این قشر که با وجود مشکلات فراوان در راستای توسعه فرهنگی جامعه گام برمی دارند، باید از اولویت های نهادهای فرهنگی و مسئولان استانی باشد و حمایت ویژه از ناشران، نویسندگان، کتابفروشی ها و به طور کلی فعالان حوزه کتاب از مهمترین وظایف اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان آذربایجان غربی است.

خدایاری افزود: بستر توسعه هر جامعه بحث فرهنگ و یکی از مؤلفه های آن کتاب و کتابخوانی است، بنابراین همه وظیفه دارند در این راستا اقدام جدی داشته باشند. در این راستا برنامه ریزی صحیح فرهنگی علاوه بر حفظ هویت عقیدتی و قومی عاملی است که منجر به ایستادگی در مقابل هجوم فرهنگ بی فرهنگی بیگانه شد، و به حفظ فرهنگ خودی می انجامد.

خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در آذربایجان غربی
خبرگزاری کتاب ایران

به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران ( ایبنا) در یزد ، جلسه انجمن کتابخانه های عمومی استان یزد به ریاست محمدعلی طالبی، استاندار، محسن صادقیان، معاون عمرانی استاندار، سیدمحمد رستگاری، فرماندار یزد، جمال الدین عزیزی، شهردار یزد، رقیه دوست فاطمی ها، مدیرکل کتابخانه های عمومی استان، مجید جوادیان زاده، مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی، مصطفی فاطمی، مدیرکل میراث فرهنگی و گردشگری، حجت الاسلام و المسلمین حسن معزالدینی، استاد حوزه و عضو حقیقی انجمن و ونوس عامری، عضو شورای اسلامی شهر یزد، در محل کتابخانه مرکزی یزد برگزار شد.

استاندار یزد در این نشست که به منظور هماهنگی برنامه های آیین افتتاح کتابخانه مرکزی یزد برگزار شد، تصریح کرد: بسیاری از فعالیت های فرهنگی استان به دلیل کمبود فضای مطلوب، همواره با مشکل مواجه بوده اند که با افتتاح کتابخانه مرکزی یزد فضای ارزشمندی برای توسعه و رونق فعالیت های فرهنگی ایجاد می شود.

رییس انجمن کتابخانه های عمومی استان یزد ادامه داد: با افتتاح مجموعه بزرگی همچون کتابخانه مرکزی که دارای بخش ها و امکانات ویژه ای است، در کنار بهره برداری از دیگر پروژه های فرهنگی استان شاهد اتفاقات بزرگی در حوزه فرهنگ خواهیم بود.

وی با تأکید بر لزوم تکمیل برخی جزئیات باقی مانده از کتابخانه تصریح کرد: افتتاح کتابخانه مرکزی یزد نباید باعث فراموشی برخی نواقص و جزئیات پروژه شود و لازم است پیگیری ها کماکان ادامه یابد تا همه مواردی که موردنیاز کتابخانه مرکزی یزد است، فراهم شود.

طالبی با بیان اینکه همه مسئولان فرهنگی استان به میراث تاریخی یزد اهتمام ویژه دارند، گفت: باید همکاری ویژه بین کتابخانه های عمومی ، میراث فرهنگی و شهرداری صورت گیرد تا مشکل ساماندهی بافت تاریخی پیرامونی کتابخانه نیز با ارائه طرحی جامع و مدون حل شود و ضمن حفظ میراث تاریخی شهر، امنیت و زیبایی بخش های پیرامونی کتابخانه نیز تأمین شود.

وی افزود: ساختمان کتابخانه مرکزی با طراحی و معماری منحصر به فرد همه اجزای موردنیاز یک کتابخانه استاندارد را دارد و اقشار و سنین مختلف می توانند از امکانات فراهم شده در این کتابخانه به فراخور نیاز خود بهره مند شوند.

محسن صادقیان، معاون عمرانی استانداری یزد نیز در این نشست گفت: برای تکمیل و تجهیز کتابخانه مرکزی یزد که 25 سال به طول انجامید، جلسات هماهنگی متعددی با حضور مسئولان نهاد کتابخانه های عمومی و دستگاه های استانی ذیربط برگزار شد و نهایتاً با حمایت ویژه نهاد و همراهی استاندار محترم و سایر دستگاه های فرهنگی و خدمات رسان استان، انتظار مردم یزد برای افتتاح کتابخانه به سرانجام رسید.

جمال الدین عزیزی، شهردار یزد نیز در این نشست گفت: نگاه شهرداری به کتابخانه مرکزی، همچنین سایر فضاهای عمومی شهر است و در طول روند تکمیل و تجهیز پروژه نیز شهرداری و سازمان های زیرمجموعه آن به طور کامل با این پروژه همکاری و تعامل داشتند.

وی ابراز امیدواری کرد مساعدت شهرداری یزد برای تکمیل ظرفیت مخزن کتابخانه با همکاری و نظر مثبت شورای شهر نیز به شکل مطلوبی صورت گیرد.

رقیه دوست فاطمی ها، مدیرکل نهاد کتابخانه های عمومی استان یزد نیز در ابتدای این نشست اظهار داشت: پروژه کتابخانه مرکزی بعد از ربع قرن بلاتکلیفی، در آستانه بهره برداری قرار گرفته است و مایه خرسندی است که به مردم یزد این نوید را بدهیم که این کتابخانه بزرگ و مجهز به مناسبت سالروز تأسیس نهاد کتابخانه های عمومی یزد افتتاح خواهد شد.

وی همچنین از حمایت ویژه علیرضا مختارپور، دبیرکل نهاد و معاونان وی و همراهی مسئولان ارشد استان، برای تکمیل و تجهیز این کتابخانه قدردانی کرد.

مصوبات نشست انجمن کتابخانه های عمومی استان یزد نیز شامل تشکیل شورای تأمین شهرستان یزد اعلام نظر در خصوص وضعیت امنیت محوطه پیرامونی کتابخانه، اختصاص مبلغ 3 میلیارد ریال از شهرداری یزد برای خرید بخشی از منابع مخزن کتابخانه مرکزی، فضاسازی محیطی در سطح شهر و اطلاع رسانی به آحاد شهروندان در خصوص افتتاح کتابخانه مرکزی یزد توسط سازمان فرهنگی ورزشی شهرداری و انجام هماهنگی های امنیتی و انتظامی لازم توسط نیروی انتظامی شهرستان یزد در روز افتتاح کتابخانه، از مهم ترین مصوبات این جلسه بود.

کتابخانه مرکزی یزد پس از تجهیز و تکمیل توسط نهاد کتابخانه های عمومی کشور در سال 98، آماده بهره برداری و خدمات دهی به اعضا و مراجعان شد که به دلیل شیوع ویروس کرونا، افتتاح رسمی آن تا اسفندماه 99 به تعویق افتاد.

مقرر شده است این کتابخانه همزمان با سالروز تأسیس نهاد کتابخانه های عمومی کشور در روز شنبه 16 اسفندماه با حضور جمعی از مسئولان کشوری و استانی به بهره برداری برسد.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران ( ایبنا) در یزد ، جلسه انجمن کتابخانه های عمومی استان یزد به ریاست محمدعلی طالبی، استاندار، محسن صادقیان، معاون عمرانی استاندار، سیدمحمد رستگاری، فرماندار یزد، جمال الدین عزیزی، شهردار یزد، رقیه دوست فاطمی ها، مدیرکل کتابخانه های عمومی استان، مجید جوادیان زاده، مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی، مصطفی فاطمی، مدیرکل میراث فرهنگی و گردشگری، حجت الاسلام و المسلمین حسن معزالدینی، استاد حوزه و عضو حقیقی انجمن و ونوس عامری، عضو شورای اسلامی شهر یزد، در محل کتابخانه مرکزی یزد برگزار شد.

استاندار یزد در این نشست که به منظور هماهنگی برنامه های آیین افتتاح کتابخانه مرکزی یزد برگزار شد، تصریح کرد: بسیاری از فعالیت های فرهنگی استان به دلیل کمبود فضای مطلوب، همواره با مشکل مواجه بوده اند که با افتتاح کتابخانه مرکزی یزد فضای ارزشمندی برای توسعه و رونق فعالیت های فرهنگی ایجاد می شود.

رییس انجمن کتابخانه های عمومی استان یزد ادامه داد: با افتتاح مجموعه بزرگی همچون کتابخانه مرکزی که دارای بخش ها و امکانات ویژه ای است، در کنار بهره برداری از دیگر پروژه های فرهنگی استان شاهد اتفاقات بزرگی در حوزه فرهنگ خواهیم بود.

وی با تأکید بر لزوم تکمیل برخی جزئیات باقی مانده از کتابخانه تصریح کرد: افتتاح کتابخانه مرکزی یزد نباید باعث فراموشی برخی نواقص و جزئیات پروژه شود و لازم است پیگیری ها کماکان ادامه یابد تا همه مواردی که موردنیاز کتابخانه مرکزی یزد است، فراهم شود.

طالبی با بیان اینکه همه مسئولان فرهنگی استان به میراث تاریخی یزد اهتمام ویژه دارند، گفت: باید همکاری ویژه بین کتابخانه های عمومی ، میراث فرهنگی و شهرداری صورت گیرد تا مشکل ساماندهی بافت تاریخی پیرامونی کتابخانه نیز با ارائه طرحی جامع و مدون حل شود و ضمن حفظ میراث تاریخی شهر، امنیت و زیبایی بخش های پیرامونی کتابخانه نیز تأمین شود.

وی افزود: ساختمان کتابخانه مرکزی با طراحی و معماری منحصر به فرد همه اجزای موردنیاز یک کتابخانه استاندارد را دارد و اقشار و سنین مختلف می توانند از امکانات فراهم شده در این کتابخانه به فراخور نیاز خود بهره مند شوند.

محسن صادقیان، معاون عمرانی استانداری یزد نیز در این نشست گفت: برای تکمیل و تجهیز کتابخانه مرکزی یزد که 25 سال به طول انجامید، جلسات هماهنگی متعددی با حضور مسئولان نهاد کتابخانه های عمومی و دستگاه های استانی ذیربط برگزار شد و نهایتاً با حمایت ویژه نهاد و همراهی استاندار محترم و سایر دستگاه های فرهنگی و خدمات رسان استان، انتظار مردم یزد برای افتتاح کتابخانه به سرانجام رسید.

جمال الدین عزیزی، شهردار یزد نیز در این نشست گفت: نگاه شهرداری به کتابخانه مرکزی، همچنین سایر فضاهای عمومی شهر است و در طول روند تکمیل و تجهیز پروژه نیز شهرداری و سازمان های زیرمجموعه آن به طور کامل با این پروژه همکاری و تعامل داشتند.

وی ابراز امیدواری کرد مساعدت شهرداری یزد برای تکمیل ظرفیت مخزن کتابخانه با همکاری و نظر مثبت شورای شهر نیز به شکل مطلوبی صورت گیرد.

رقیه دوست فاطمی ها، مدیرکل نهاد کتابخانه های عمومی استان یزد نیز در ابتدای این نشست اظهار داشت: پروژه کتابخانه مرکزی بعد از ربع قرن بلاتکلیفی، در آستانه بهره برداری قرار گرفته است و مایه خرسندی است که به مردم یزد این نوید را بدهیم که این کتابخانه بزرگ و مجهز به مناسبت سالروز تأسیس نهاد کتابخانه های عمومی یزد افتتاح خواهد شد.

وی همچنین از حمایت ویژه علیرضا مختارپور، دبیرکل نهاد و معاونان وی و همراهی مسئولان ارشد استان، برای تکمیل و تجهیز این کتابخانه قدردانی کرد.

مصوبات نشست انجمن کتابخانه های عمومی استان یزد نیز شامل تشکیل شورای تأمین شهرستان یزد اعلام نظر در خصوص وضعیت امنیت محوطه پیرامونی کتابخانه، اختصاص مبلغ 3 میلیارد ریال از شهرداری یزد برای خرید بخشی از منابع مخزن کتابخانه مرکزی، فضاسازی محیطی در سطح شهر و اطلاع رسانی به آحاد شهروندان در خصوص افتتاح کتابخانه مرکزی یزد توسط سازمان فرهنگی ورزشی شهرداری و انجام هماهنگی های امنیتی و انتظامی لازم توسط نیروی انتظامی شهرستان یزد در روز افتتاح کتابخانه، از مهم ترین مصوبات این جلسه بود.

کتابخانه مرکزی یزد پس از تجهیز و تکمیل توسط نهاد کتابخانه های عمومی کشور در سال 98، آماده بهره برداری و خدمات دهی به اعضا و مراجعان شد که به دلیل شیوع ویروس کرونا، افتتاح رسمی آن تا اسفندماه 99 به تعویق افتاد.

مقرر شده است این کتابخانه همزمان با سالروز تأسیس نهاد کتابخانه های عمومی کشور در روز شنبه 16 اسفندماه با حضور جمعی از مسئولان کشوری و استانی به بهره برداری برسد.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران ( ایبنا) در یزد ، جلسه انجمن کتابخانه های عمومی استان یزد به ریاست محمدعلی طالبی، استاندار، محسن صادقیان، معاون عمرانی استاندار، سیدمحمد رستگاری، فرماندار یزد، جمال الدین عزیزی، شهردار یزد، رقیه دوست فاطمی ها، مدیرکل کتابخانه های عمومی استان، مجید جوادیان زاده، مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی، مصطفی فاطمی، مدیرکل میراث فرهنگی و گردشگری، حجت الاسلام و المسلمین حسن معزالدینی، استاد حوزه و عضو حقیقی انجمن و ونوس عامری، عضو شورای اسلامی شهر یزد، در محل کتابخانه مرکزی یزد برگزار شد.

استاندار یزد در این نشست که به منظور هماهنگی برنامه های آیین افتتاح کتابخانه مرکزی یزد برگزار شد، تصریح کرد: بسیاری از فعالیت های فرهنگی استان به دلیل کمبود فضای مطلوب، همواره با مشکل مواجه بوده اند که با افتتاح کتابخانه مرکزی یزد فضای ارزشمندی برای توسعه و رونق فعالیت های فرهنگی ایجاد می شود.

رییس انجمن کتابخانه های عمومی استان یزد ادامه داد: با افتتاح مجموعه بزرگی همچون کتابخانه مرکزی که دارای بخش ها و امکانات ویژه ای است، در کنار بهره برداری از دیگر پروژه های فرهنگی استان شاهد اتفاقات بزرگی در حوزه فرهنگ خواهیم بود.

وی با تأکید بر لزوم تکمیل برخی جزئیات باقی مانده از کتابخانه تصریح کرد: افتتاح کتابخانه مرکزی یزد نباید باعث فراموشی برخی نواقص و جزئیات پروژه شود و لازم است پیگیری ها کماکان ادامه یابد تا همه مواردی که موردنیاز کتابخانه مرکزی یزد است، فراهم شود.

خبرگزاری کتاب ایران ( ایبنا) در یزد

خبرگزاری کتاب ایران

طالبی با بیان اینکه همه مسئولان فرهنگی استان به میراث تاریخی یزد اهتمام ویژه دارند، گفت: باید همکاری ویژه بین کتابخانه های عمومی ، میراث فرهنگی و شهرداری صورت گیرد تا مشکل ساماندهی بافت تاریخی پیرامونی کتابخانه نیز با ارائه طرحی جامع و مدون حل شود و ضمن حفظ میراث تاریخی شهر، امنیت و زیبایی بخش های پیرامونی کتابخانه نیز تأمین شود.

وی افزود: ساختمان کتابخانه مرکزی با طراحی و معماری منحصر به فرد همه اجزای موردنیاز یک کتابخانه استاندارد را دارد و اقشار و سنین مختلف می توانند از امکانات فراهم شده در این کتابخانه به فراخور نیاز خود بهره مند شوند.

محسن صادقیان، معاون عمرانی استانداری یزد نیز در این نشست گفت: برای تکمیل و تجهیز کتابخانه مرکزی یزد که 25 سال به طول انجامید، جلسات هماهنگی متعددی با حضور مسئولان نهاد کتابخانه های عمومی و دستگاه های استانی ذیربط برگزار شد و نهایتاً با حمایت ویژه نهاد و همراهی استاندار محترم و سایر دستگاه های فرهنگی و خدمات رسان استان، انتظار مردم یزد برای افتتاح کتابخانه به سرانجام رسید.

جمال الدین عزیزی، شهردار یزد نیز در این نشست گفت: نگاه شهرداری به کتابخانه مرکزی، همچنین سایر فضاهای عمومی شهر است و در طول روند تکمیل و تجهیز پروژه نیز شهرداری و سازمان های زیرمجموعه آن به طور کامل با این پروژه همکاری و تعامل داشتند.

وی ابراز امیدواری کرد مساعدت شهرداری یزد برای تکمیل ظرفیت مخزن کتابخانه با همکاری و نظر مثبت شورای شهر نیز به شکل مطلوبی صورت گیرد.

رقیه دوست فاطمی ها، مدیرکل نهاد کتابخانه های عمومی استان یزد نیز در ابتدای این نشست اظهار داشت: پروژه کتابخانه مرکزی بعد از ربع قرن بلاتکلیفی، در آستانه بهره برداری قرار گرفته است و مایه خرسندی است که به مردم یزد این نوید را بدهیم که این کتابخانه بزرگ و مجهز به مناسبت سالروز تأسیس نهاد کتابخانه های عمومی یزد افتتاح خواهد شد.

وی همچنین از حمایت ویژه علیرضا مختارپور، دبیرکل نهاد و معاونان وی و همراهی مسئولان ارشد استان، برای تکمیل و تجهیز این کتابخانه قدردانی کرد.

مصوبات نشست انجمن کتابخانه های عمومی استان یزد نیز شامل تشکیل شورای تأمین شهرستان یزد اعلام نظر در خصوص وضعیت امنیت محوطه پیرامونی کتابخانه، اختصاص مبلغ 3 میلیارد ریال از شهرداری یزد برای خرید بخشی از منابع مخزن کتابخانه مرکزی، فضاسازی محیطی در سطح شهر و اطلاع رسانی به آحاد شهروندان در خصوص افتتاح کتابخانه مرکزی یزد توسط سازمان فرهنگی ورزشی شهرداری و انجام هماهنگی های امنیتی و انتظامی لازم توسط نیروی انتظامی شهرستان یزد در روز افتتاح کتابخانه، از مهم ترین مصوبات این جلسه بود.

کتابخانه مرکزی یزد پس از تجهیز و تکمیل توسط نهاد کتابخانه های عمومی کشور در سال 98، آماده بهره برداری و خدمات دهی به اعضا و مراجعان شد که به دلیل شیوع ویروس کرونا، افتتاح رسمی آن تا اسفندماه 99 به تعویق افتاد.

مقرر شده است این کتابخانه همزمان با سالروز تأسیس نهاد کتابخانه های عمومی کشور در روز شنبه 16 اسفندماه با حضور جمعی از مسئولان کشوری و استانی به بهره برداری برسد.

حمیدرضا سهیلی در گفت وگو با خبرنگار تسنیم در مشهدمقدس اظهار داشت: تئاتر مشهد حدود یک سال است که در کما به سر می برد و حتی می توان از عبارت مرگ برای وضعیت آن استفاده کنیم؛ هیچ کسی هم جویای احوال هنرهای نمایشی و هنرمندان این عرصه نیست.

سهیلی گفت: با چه شرایطی سینماها، رستوران ها، کافه ها و انواع مشاغلی که نیاز به رعایت بیشتر شیوه نامه های بهداشتی دارند، به فعالیت می پردازند اما سالن های تئاتر نه؛ گویا فعالیت ویروس کرونا در سالن های نمایش بیشتر است.

وی با بیان اینکه پس از یک سال تعطیلی کامل، اخیرا برخی تئاترهای مستقل و خصوصی فعالیت می کنند، افزود: این بخش از هنرمندان هم از روی اجبار و برای پرداخت هزینه ها، آن هم با استفاده از تنها 30درصد ظرفیت سالن نمایش، اجرا دارند.

این نویسنده و کارگردان تئاتر مشهد خاطرنشان کرد: مردم هم دیگر آن رغبت گذشته را به تماشای تئاتر نشان نمی دهند؛ در سال های اخیر تماشای هنرهای نمایشی تبدیل به بخش ثابتی از سبد فرهنگی مردم شده بود اما در شرایط کنونی این گونه نیست.

سهیلی ادامه داد: تنها با اجرای مستمر نمایش های مختلف و فعالیت منظم و مداوم، ممکن است بار دیگر شاهد حضور پر رنگ علاقه مندان در سالن های تئاتر باشیم؛ همان طور که در سال های قبل شاهد چند سانس اجرای مختلف در یک سالن بودیم.

این نویسنده و کارگردان تئاتر مشهد در زمینه اوضاع معیشتی هنرمندان تئاتر در شرایط کنونی خاطرنشان کرد: وضعیت گذران زندگی برای هنرمندان ما اصلا خوب نیست. تمامی کسانی که امورات زندگی شان از طریق هنرهای نمایشی سپری می شده، در کار دیگری مشغول شده اند.

سهیلی با بیان اینکه تقریبا هیچ کمک و حمایتی از سوی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی و سایر نهادهای فرهنگی از هنرمندان تئاتر صورت نگرفته است، گفت: برخی از هنرمندان ما برای تامین هزینه های روزانه شان به کارهای متفرقه ای مانند عروسک دوزی، تاکسی های اینترنتی و ... به فعالیت می پردازند.

وی افزود: تنها نهادی که بودجه مختص به تئاتر را تصویب کرده، کمیسیون فرهنگی شورای اسلامی شهر مشهد بوده که طبق آن مقرر شد تا 30درصد از ظرفیت سالن ها توسط شهرداری خریداری شود؛ اما این بودجه هم در سالی که نمایشی به روی صحنه نرفته، طبیعتاً به دست کسی نرسیده؛ امیدواریم این بودجه تخصیص یافته به پایان سال 99، از بین نرود و به سال بعد منتقل شود.

این نویسنده و کارگردان تئاتر مشهد با ابراز گلایه مندی نسبت به تعطیلی سالن اصلی تئاتر شهر، اظهار داشت: علت این تعطیلی برای کسی مشخص نیست و باید دلیل این عدم فعالیت را از اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان رضوی جویا شویم.

انتهای پیام/281/س

مریم اصغری

موسیقی همواره در بین هنرها، از جایگاه بسیار ارزشمندی در کشور برخوردار بوده و کسب رتبه های بین المللی توسط نوازندگان و اساتید بنام این رشته مصداقی بر این موضوع است. در این بین چه بسیار هنرمندانی که از خطه خراسان و مشهد پا به این عرصه گذاشته و با پشتکار خود، این ره صد ساله را کوتاه کردند.

از این رو جوانان مشهدی در عرصه موسیقی به توانایی های چشم گیری دست یافته اند، اما متاسفانه همچون فعالین دیگر رشته های هنری، راه موفقیت خود را فقط در تهران می بینند و هیچ چشم اندازی برای خود در موسیقی مشهد ترسیم نکرده اند. امین قاضی یکی از همین افراد است و 34 سال سن دارد. وی حدود 18 سال است در عرصه موسیقی با سازهایی مثل گیتار باس، گیتار آکوستیک، گیتار الکتریک و سازهای کوکی و کیبورد و درامز مشغول نواختن است که ماحاصل آن چندین اجرای زنده در خارج و داخل کشور بوده است. گفتگوی کوتاهی با این جوان موفق داریم که در ادامه بخشی از آن را می خوانید؛

به عنوان اولین سوال کمی از فعالیت های خود بگوئید؟

زمینه فعالیت تخصصی من آهنگسازی، اجرای زنده و تدوین است که با این تجربیات در آلبوم های موسیقی همکاری می کنم. من بسیار علاقه داشتم موسیقی را به صورت تحصیلات اکادمیک ادامه بدهم که متاسفانه امکانپذیر نشد و مقاطع علمی موسیقی را به صورت تجربی طی کردم و در نهایت با توجه به علاقه ای که داشتم وارد گروهای موسیقی شدم. در ادامه مسیر رشد برای چند اجرا به خارج از کشور رفتم و این امر موجب آشنایی با تعدادی از تهیه کنندگان و آهنگسازان و نوازندگان شد.

شرایط کنونی فعالیت در زمین آهنگسازی چگونه است؟

پیش از شیوع کرونا فعالین این حوزه در صورت داشتن ممیزی در کارها، با فیلتر کردن قسمت هایی از آهنگ، مجوز اجرا از ارشاد می گرفتند اما کرونا شرایط را از نحو مطلوب خارج کرد. به طوری که دو اجرای زنده بنده نیز در برج میلاد تهران لغو شد و به مرور شرایط برای فعالین حادتر شد. اکنون به گونه ای است که ضبط های استدیویی نیز متوقف شده و عملا باید بصورت نامحسوس ضبط کنیم. متاسفانه از آنجایی که مرکزیت فعالیت های هنری تهران می باشد، برای ضبط باید به تهران مراجعه کرد که البته با توجه به اهمیت حفظ پروتکل ها این موضوع نیز امکان پذیر نیست.

آیا فعالیت در زمینه موسیقی در مشهد با چالش مواجه است؟

از این موضوع نمی توان غافل بود که تهران سکوی پرتاب هنرمندان برای دیده شدن است، چرا که بسیاری از جشنواره ها و اجراهای بزرگ در این شهر اتفاق می افتد. بنابراین موفقیت را نه تنها در مشهد که در هیچ شهری از کشور با تهران نمی توان مقایسه کرد. اما موضوع مشهد این است که بافت مذهبی این شهر در فرهنگ موسیقیایی مردم نیز تاثیرگذار بوده و به عبارتی موسیقی با جو این شهر در تناقض است. بنابراین فعالیت در این زمینه اغلب با چالش مواجه است.

موسیقی چه تاثیری در شخصیت و جهانبینی افراد دارد؟

موسیقی بر روی تمام افراد تاثیر خود را می گذارد، فقط مقدار آن متفاوت است. موسیقی تاثیر مستقیم بر روی احساس و ادراک انسان دارد و قطعا کسی که این طعم از احساس را درک می کند، نگاه متفاوتی در جهان بینی خواهد داشت، در زمان نواختن نه تنها دست بلکه روح انسان درگیر این احساس می شود و موسیقی ماندگاری در روح دارد. به عبارتی هیچ نوازنده ای و یا خواننده ای در داخل و خارج نمی تواند نسبت به موسیقی خود بی تفاوت باشد. او در مورد نواختن و تنظیم و اجرای کار خود فکر می کند و لذت می برد و تاثیرش تا سال ها با او خواهد ماند.

جایگاه و تاثیر هنر را در آرامش روانی جامعه چگونه ارزیابی می کنید؟

هنر اگر بدون محدودیت و آزادانه باشد، بطوری که هر کس متکی به گرایش هنری خود شود، مسلما آرامش روانی را در پی دارد که در یک چرخه دومینو وار این حال خوب به جامعه منتقل می شود. به عبارتی اگر شرایط اجازه دهد تا هر شخص احساسی که می خواهد را در هر هنری مثل فیلم، موسیقی و یا حتی نقاشی پیدا کند، حتما حس خوبی پیدا خواهد کرد.

چه ضمانتی برای موفقیت در زمینه موسیقی در داخل کشور وجود دارد؟

موفقیت یک واژه کلی است که به چند بخش تقسیم می شود. شاید یک نفر صدای استانداردی داشته باشد و در ضبط موفق باشد اما در ادامه باید در دیگر قسمت ها مثل اجرای زنده خودش را نشان بدهد، در غیر این صورت موفقیتش در زندگی شخصی خودش محدود می شود و به پایان می رسد. در ایران فضایی برای تقدیر از نمایش زنده وجود ندارد تا هنرمند دیده شود، اختلاف ایران و خارج در این قسمت است، در داخل ایران افراد موفق زیادی هستند ولی دیده و شناخته نمی شوند. ما هنرمندانی در سطح بین المللی داریم که اگر خارج بودند برای آنها سر و دست می شکستند اما در ایران بصورت ناشناخته در تنهایی کار می کنند. به عبارتی این شخص موفق است اما در نبود حمایت برای دیده شدن پروسه موفقیتش تکمیل نشده و به مرور انگیزه خود را از دست داده است.

آیا به نظر شما صنعت موسیقی در مقایسه با دهه 50 در راستای رشد قدم برداشته است؟

در سال های اخیر موسیقی از نظر تکنیک پیشرفت خوبی داشته است. به طور نمونه کوروش یغمایی سبک راک را وارد ایران کرد. اما کارهای کاوه، پسر او، صدها برابر از نظر آهنگ سازی و نوازندگی کیفیت بالاتری دارند. البته کارهای کوروش یغمایی همیشه ماندگار خواهد بود، اما موضوع این است که با توجه به پیشرفت تکنیک و تغییر تکنولوژی ایجاد شده در این سال ها، موسیقی ارتقا پیدا کرده است.

در ارزیابی شما تغییر ذائقه موسیقیایی در نسل فعلی، مثبت است یا منفی؟

در تعریف ذائقه یک مثال می زنم؛ اگر 5 مدل غذا داشته باشیم یعنی قدرت انتخاب داریم اما اگر یک نوع غذا باشیم دیگر حق انتخابی نداریم. وقتی کارهای فاخر و درخور کمتر تولید شود، جوان امروزی مجبور است تن به هر نوع موسیقی بدهد و به مرور گوشش به این موسیقی عادت کند.

و به عنوان حرف آخر؟

در کوچه و پس کوچه های این کشور تعداد زیادی استعداد نهفته شده است که هیچ کس خارج از محدوده شهری از آنها خبر ندارد. این اتفاق تنها یک پیام دارد، اینکه آنها انگیزه ای برای معرفی خودشان ندارند تا دیگران را با خبر کنند. من نمی دانم راهکار چیست، اما هرچه هست نباید بگذاریم این استعدادها ناشناخته باقی بمانند.

به گزارش خبرگزاری فارس از ارومیه، مخاطبان سامانه فارس من سوژه ای تحت عنوان چرا سالن برگزاری نمایشگاه فرهنگی استان آذربایجان غربی به اجاره واگذار شد؟ ثبت کرده اند. در متن پیام آمده است، استان آذربایجان غربی دارای ظرفیت ها و پتانسیل های فراوان فرهنگی هنری است که این ظرفیت ها با حمایت مسؤولین می تواند به منصه ظهور رسیده و ضمن اعتلای سطح فرهنگی و هنری استان، موجبات دلگرمی اصحاب هنر و ادب را نیز فراهم نماید. ولی متأسفانه مسؤولین نه تنها به فکر حمایت از هنرمندان نیستند بلکه در بسیاری موارد موانع بزرگی بر سر راه پیشرفت آنان می گسترانند و این می شود حال و روز فرهنگ و هنر در استان آذربایجان غربی. اخیرا اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان در اقدامی عجیب، سالن محل برگزاری نمایشگاه های فرهنگی - هنری را به کتاب فروشی بخش خصوصی اجاره داده است.

خبرنگار فارس برای مشخص شدن ماجرا پیگیر موضوع شده است که در ادامه می خوانیم.

رسول بابازاده معاون فرهنگی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی آذربایجان غربی با اشاره با واگذاری نمایشگاه فرهنگی آذربایجان غربی به بخش خصوصی اظهار داشت: واگذاری ابنیه و تجهیزات فرهنگی جز سیاست های دولتی است که می تواند به بخش خصوصی اجاره و واگذار کند و اجاره این اماکن در راستای فعالیت های فرهنگی است.

وی افزود: واگذاری نمایشگاه فرهنگی آذربایجان غربی در راستایی ترویج فرهنگ کتاب و کتاب خوانی و برای برگزاری نمایشگاه دائمی کتاب و عرضه کتاب به اجاره داده شده است.

بابازاده ادامه داد: سالن بزرگ دیگری که به صورت سرپوش یده وجود دارد که هنرمندان در بحث موسیقی و تئاتر در حال فعالیت هستند و قسمتی از سالن نمایشگاه که بخش کوچکی از سالن که چندان مورد استفاده قرار نمی گرفت برای فعالیت های فرهنگی به اجاره داده شده و مانعی برای سایر فعالیت های دیگر ایجاد نکرده است.

وی تاکید کرد: 70 درصد نمایشگاه فرهنگی آذربایجان غربی آزاد است و برای فعالیت های دیگر و برگزاری برنامه های دیگر آماده استفاده است و از سالن های آمفی تئاتر و هنری برای انجام فعالیت های هنری می توان استفاده کرد.

این مقام مسوول خاطرنشان کرد: با افتتاح تالار بزرگ ارومیه، با ظرفیت 2000 نفری چند سالن وجود دارد و می توان برای برگزاری نمایشگاه ها از استفاده کرد و این اماکن در خدمت و اختیار اصحاب فرهنگ و هنر است.

بابازاده در پایان یادآور شد: استقبال خوبی از این نمایشگاه کتاب انجام می شود و مکانی که بدون استفاده و بلامانع بوده است برای ترویج و عرضه کتاب واگذار شد وهم اکنون به خوبی از آن مکان استفاده می شود.

انتهای پیام/

یاسوج (پانا) - زلزله 5 و 4 دهم ریشتری سی سخت به تنها دارالقرآن این شهر آسیب جدی وارد کرده که نیازمند تخریب و بازسازی است.

مدیرکل، معاون پرورشی، رئیس اداره قرآن، عترت و نماز و رئیس اداره روابط عمومی آموزش و پرورش کهگیلویه و بویراحمد با مدیر حج و زیارت استان و مدیر کل منابع انسانی سازمان حج و زیارت کشور دیدار کردند.

مدیر کل آموزش و پرورش استان در این دیدار گفت: طبق بررسی های میدانی از 121 فضای آموزشی با محوریت سازمان نوسازی مدارس استان در مناطق زلزله زده شهرستان دنا بازدید به عمل آمد که از این تعداد 40 فضا آموزشی از 20 تا 90 درصد آسیب دیده بودند.

هادی زارع پور افزود: 5 مدرسه در شهر سی سخت، یک مدرسه در روستاهای اطراف و 3 مرکز خوابگاه دانش آموزی بر اثر زلزله کاملاً دچار آسیب شدند که باید تخریب شوند.

زارع پور با بیان اینکه زلزله نیز به تنها دارالقرآن شهر سی سخت خسارت جدی وارد کرده است، گفت: 14 مرکز دارالقرآن در شهرستان و مناطق استان داریم که در این دارالقرآن ها بیش از 3 هزار و 809 قرآن آموز در طول سال آموزش های لازم را فرا می گیرند.

وی با بیان اینکه این دارالقرآن ها مراکز فعالی هستند گفت: استان کهگیلویه وبویراحمد در مسابقات حوزه قرآن و عترت در سال های اخیر جزو پنج استان اول کشور بوده است. دانش آموزان ما در مسابقات قرآن، عترت و نماز با استان های مانند خراسان رضوی و قم رقابت می کند که با وجود نابرخورداری استان اما رتبه های خیلی خوبی در سطح ملی کسب کرده اند.

زارع پور افزود: از آنجایی که مراکز دارالقرآن خیلی کمک می کند به آمادگی دانش آموزان و کسب رتبه های کشوری، بنابراین خیلی برای ما مهم هستند.

مدیر کل آموزش و پرورش استان با بیان اینکه اگر نهاد حقیقی و حقوقی 30 درصد مشارکت در ساخت و ساز و فضاهای آموزشی داشته باشند مابقی را اداره نوسازی و مدارس اعتبار بودجه می گذارد و تکمیل می کند، در این جلسه پیشنهاد داد: سازمان حج و زیارت در بازسازی دارالقرآن شهر سی سخت همکاری داشته باشد.

زارع پور گفت در آینده نزدیک درخشان مهر رئیس سازمان نوسازی مدارس کشور با جمعی از خیرین در منطقه دنا حضور پیدا می کند.

مهدی حیدری مدیر کل منابع انسانی سازمان حج و زیارت کشور در سفر به استان کهگیلویه و بویراحمد از شهر زلزله زده سی سخت بازدید کرد.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه ، فرشید فلاح امروز در نشست خبری کنگره نکوداشت آیت الله العظمی حسینی شاهرودی که در قم برگزار شد، گفت: استان سمنان دارای شخصیت های مهم فرهنگی دینی است و شخصیت های فرهیخته ای را تقدیم جامعه فرهنگی کشور کرده است، ولی شخصیت آیت الله شاهرودی ویژه و بی نظیر است.

مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان سمنان، افزود: در این زمینه به آیت الله العظمی شاهرودی به عنوان گنج نگاه کردیم و باید این مرجع بزرگ را به نسل جوان بشناسانیم.

وی عنوان کرد: وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، بر اجرای فاخر نکوداشت آیت الله العظمی شاهرودی تاکید داشت و کار علمی به حجت الاسلام والمسلمین نظری شاهرودی سپرده شد و مهم ترین اتفاق، تیم شایسته و کاردانی است که در حال فعالیت هستند.

دبیر شورای سیاست گذاری کنگره بیان کرد: از حوزه های علمیه سمنان، قم و مشهد تشکر می کنم که همکاری بسیار خوبی با ما دارند، معاونت قرآنی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی کار چاپ رمان درباره این مرجع بزرگ را بر عهده دارند.

وی گفت: بیت آیت الله شاهرودی آقازاده ها و نوه های این مرجع همکاری بسیار خوبی با ما دارند و خوشبختانه در این مسیر بسیاری از امورات با این هماهنگی ها انجام شد. از جمله گردآوری 500 قطعه عکس از ایشان که با توجه به اینکه ایشان در سال 53 شمسی رحلت کردند، جمع آوری این تعداد عکس از ایشان یک سند بسیار مهم فرهنگی به شمار می رود.

مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی سمنان بیان کرد: برنامه ریزی شده که نشست های علمی در مشهد و نجف و شاهرود برگزار شود، سفارش مقالات در زمینه اجتهاد، فقاهت و سرگذشت و خدمات علمی و سیره اخلاقی و نقش در نهضت امام راحل انجام شده است.

وی گفت: مستندخطی و همچنین خاطراتی که از مرحوم آیت الله شاهرودی باقی مانده و کلیپی از شاگردان ایشان تهیه شده و تولید فیلم تلویزیونی حدیث سرو از اقداماتی است که انجام شده است.

انتهای پیام

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، ناصر مقدم، مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان البرز در گفت و گو با روابط عمومی خانه کتاب و ادبیات ایران با بیان اینکه طرح های توزیع یارانه کتاب از طریق کتابفروشی ها (طرح های فصلی فروش کتاب) اهمیت ویژه ای در صنعت نشر پیدا کرده است، گفت: این طرح ها یکی از بهترین اقدامات چندسویه در جهت حمایت از بحث کتاب برای پدیدآورندگان، ناشران و همه کسانی است که در حوزه کتاب فعالیت می کنند که همیشه هم با استقبال خوبی روبه رو شده است.

وی افزود: به نظرم این طرح ها یکی از سیاست های موفق وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در حوزه کتاب است که باید آن را مغتنم بشماریم و مردم را از برگزاری چنین طرح هایی مطلع کنیم.

او با اشاره به تخفیف 25 درصدی پیش بینی شده برای این طرح توضیح داد: در زمستانه کتاب 5 درصد بیشتر تخفیف در نظر گرفته شده که موجب می شود علاقه مندان بیشتر به این حوزه سوق پیدا کنند تا در زمینه خرید کتاب و استفاده از این طرح تشویق شوند.

مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان البرز با بیان این که یکی از بهترین حمایت ها در حوزه فرهنگ و کتاب همین اقدامات است، عنوان کرد: بهتر است تمام یارانه ها در حوزه فرهنگی در یارانه کتاب متمرکز شود زیرا هم جامعیت بیشتری دارد و هم علاقه مندان بیشتری در این حوزه وجود دارند که با یارانه کتاب می توانند کتاب های مورد نظر خود را خریداری کنند.

وی با اشاره به برگزاری نمایشگاه مجازی کتاب نیز اظهار کرد: برپایی این نمایشگاه به ما ثابت کرد که اگر در حوزه کتاب یارانه بیشتری داشته باشیم مردم از آن استقبال می کنند زیرا آن ها به دنبال کتاب هستند. همچنین عرضه کتاب به مناسبت های مختلف می تواند این فرصت را برای دست اندرکاران کتاب ایجاد کند که به انتشار کتاب دلگرم شوند تا ما شاهد رواج فرهنگ مطالعه بیش از پیش در میان مردم باشیم.

ناصر مقدم در پایان درباره استقبال مردم استان البرز از طرح های فصلی در دوره های پیشین گفت: ما همواره در دوره های قبل از استان های پیشرو بودیم و امیدوارم زمستانه کتاب که این روزها در حال برگزاری است نیز بار دیگر با اقبال خوب مردم روبه رو شود زیرا با توجه به قیمت بالای کتاب فرصتی است تا هم کتابفروشان کتاب های خود را بفروشند و هم مردم کتاب های جدید را با تخفیف خریداری کنند.

طرح زمستانه کتاب شانزدهم اسفند ماه در کتابفروشی های عضو طرح در سراسر کشور ادامه دارد.

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، ناصر مقدم، مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان البرز در گفت و گو با روابط عمومی خانه کتاب و ادبیات ایران با بیان اینکه طرح های توزیع یارانه کتاب از طریق کتابفروشی ها (طرح های فصلی فروش کتاب) اهمیت ویژه ای در صنعت نشر پیدا کرده است، گفت: این طرح ها یکی از بهترین اقدامات چندسویه در جهت حمایت از بحث کتاب برای پدیدآورندگان، ناشران و همه کسانی است که در حوزه کتاب فعالیت می کنند که همیشه هم با استقبال خوبی روبه رو شده است.

وی افزود: به نظرم این طرح ها یکی از سیاست های موفق وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در حوزه کتاب است که باید آن را مغتنم بشماریم و مردم را از برگزاری چنین طرح هایی مطلع کنیم.

او با اشاره به تخفیف 25 درصدی پیش بینی شده برای این طرح توضیح داد: در زمستانه کتاب 5 درصد بیشتر تخفیف در نظر گرفته شده که موجب می شود علاقه مندان بیشتر به این حوزه سوق پیدا کنند تا در زمینه خرید کتاب و استفاده از این طرح تشویق شوند.

مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان البرز با بیان این که یکی از بهترین حمایت ها در حوزه فرهنگ و کتاب همین اقدامات است، عنوان کرد: بهتر است تمام یارانه ها در حوزه فرهنگی در یارانه کتاب متمرکز شود زیرا هم جامعیت بیشتری دارد و هم علاقه مندان بیشتری در این حوزه وجود دارند که با یارانه کتاب می توانند کتاب های مورد نظر خود را خریداری کنند.

وی با اشاره به برگزاری نمایشگاه مجازی کتاب نیز اظهار کرد: برپایی این نمایشگاه به ما ثابت کرد که اگر در حوزه کتاب یارانه بیشتری داشته باشیم مردم از آن استقبال می کنند زیرا آن ها به دنبال کتاب هستند. همچنین عرضه کتاب به مناسبت های مختلف می تواند این فرصت را برای دست اندرکاران کتاب ایجاد کند که به انتشار کتاب دلگرم شوند تا ما شاهد رواج فرهنگ مطالعه بیش از پیش در میان مردم باشیم.

ناصر مقدم در پایان درباره استقبال مردم استان البرز از طرح های فصلی در دوره های پیشین گفت: ما همواره در دوره های قبل از استان های پیشرو بودیم و امیدوارم زمستانه کتاب که این روزها در حال برگزاری است نیز بار دیگر با اقبال خوب مردم روبه رو شود زیرا با توجه به قیمت بالای کتاب فرصتی است تا هم کتابفروشان کتاب های خود را بفروشند و هم مردم کتاب های جدید را با تخفیف خریداری کنند.

طرح زمستانه کتاب شانزدهم اسفند ماه در کتابفروشی های عضو طرح در سراسر کشور ادامه دارد.
خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)،
خبرگزاری کتاب ایران

گروه مشهد خراسان رضوی

تاریخ انتشار

کد خبر 7683425

دانلود PDF

نظر دادن

به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از مشهد ، ماجرا از آن جا شروع شد که چند نفر از عکاسان شرکت کننده در این نمایشگاه عکس با دفتر خبرگزاری باشگاه خبرنگاران خراسان رضوی تماس گرفتند و به بیان گلایه ها و دغدغه هایی درباره این نمایشگاه پرداختند. از ذکر نشدن اسم عکاسان در پوستر تبلیغاتی نمایشگاه گرفته تا، اما و اگر هایی درباره موسسه عکاسان خراسان رضوی و انجمن عکاسان خراسان رضوی.

جمعی از عکاسان شرکت کننده در این نمایشگاه عکس می گفتند: با آن که موسسه عکاسان خراسان رضوی ، مبلغ نزدیک به 300 هزارتومان از هرکدام از عکاسان شرکت کننده در این نمایشگاه به عنوان حق مشارکت و برای هزینه هایی از قبیل چاپ عکس و... دریافت کرده است، اما در پوستر تبلیغاتی نمایشگاه عکس خواف حتی اسمی از عکاسان شرکت کننده، برده نشده است.

بیشتر بخوانید

نمایش قدیمی ترین تصاویر حرم رضوی در نمایشگاه مجازی

آن ها همچنین افزودند: روال و عرف در برگزاری نمایشگاه های عکس بدین صورت است که اسامی عکاسان شرکت کننده در پوستر ذکر می شود تا هم مدرک رزومه ای برای هنرمندان عکاس باشد و هم برای مخاطبان شفاف باشد که در این نمایشگاه مذکور به تماشای عکس های کدامیک از عکاسان خواهند رفت.

این عکاسان مشهدی ادامه دادند: ما در ابتدا فکر می کردیم این نمایشگاه به همت انجمن عکاسان خراسان رضوی برگزار می شود، اما بعد ها متوجه شدیم که یک موسسه خصوصی با عنوان موسسه عکاسان خراسان رضوی متولی برگزاری آن است. درحالیکه بر روی صفحه اطلاع رسانی این مجموعه، عنوان انجمن عکاسان خراسان رضوی درج شده و این یک نوع سوء استفاده از عنوان این انجمن است.

پس از تماس این هنرمندان عکاس مشهدی با ما تصمیم گرفتیم به پیگیری دغدغه های آنان بپردازیم و از اصل ماجرا با خبر شویم. آقای مهدی زابل عباسی، رئیس هیئت مدیره موسسه عکاسان خراسان رضوی و برگزار کننده نمایشگاه عکس خواف ابتدا در یک تماس تلفنی به خبرنگار ما گفت: همراه با کارت خبرنگاری به محل نگارخانه و برگزاری نمایشگاه بیایید تا با هم صحبت کنیم.

او درباره دغدغه عکاسان مبنی بر دلیل ذکر نشدن اسم شان در پوستر نمایشگاه، افزود: من مطمئن هستم هیچ کدام از عکاسان ما چنین حرفی نمی زنند و من تا شما را به صورت حضوری همراه با کارت خبرنگاری شناسایی نکنم، صحبتی در این باره نخواهم کرد. زیرا من اصلا خبرگزاری با عنوان باشگاه خبرنگاران جوان نمی شناسم!

رییس هیئت مدیره موسسه عکاسان خراسان رضوی ادامه داد: در ذیل آثاری که در نمایشگاه عکس خواف به نمایش درآمده، اسم عکاسان هم نوشته شده است و قرار نیست که ما اسامی همه شرکت کنندگان را در پوستر عنوان کنیم، زیرا پوستر، هویت تبلیغ نگارخانه و تبلیغ آثار را دارد و نه تبلیغ اسم عکاسان.

زابل عباسی در ادامه با اشاره به اینکه در هیچ نمایشگاه عکس و یا نگارخانه ای این روال وجود ندارد که اسم عکاسان در پوستر تبلیغاتی عنوان شود، بیان کرد: من 27 سال است که مشغول به کار عکاسی هستم، تاکنون حدود 48 نمایشگاه عکس گروهی برگزار کرده ام و حدود 70 کار پروژه ای در این زمینه انجام داده ام و در هیچ کدام از آن ها چنین فرآیندی وجود نداشته است و این ادعا از سوی هرکس بیان شده باشد، کاملا اشباه و غلط است.

تماس تلفنی خبرنگار ما با آقای زابل عباسی ابتدا در همین جا خاتمه می یابد و تلاش کردیم تا با آقای محمدرضا محمدی معاون هنری اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان رضوی هم در این رابطه گفتگو کنیم، اما ایشان با وجود تماس های مکرر، تلفن شان را پاسخ ندادند.اما پس از چند دقیقه این بار خود آقای زابل عباسی با ما تماس گرفت.

مهدی زابل عباسی رئیس هیئت مدیره موسسه عکاسان خراسان رضوی در این تماس تلفنی با اشاره به مبلغ حق مشارکتی که از عکاسان شرکت کننده دریافت شده است، گفت: این مبلغ در قبال خدماتی از قبیل تبلیغات نمایشگاه، چاپ عکس ها، خرید قاب عکس و... بسیار ناچیز است و حتی بنا داریم عکس های نمایشگاه را در قالب یک کتاب نیز به چاپ برسانیم و در آینده این نمایشگاه در سه محل دیگر در استان خراسان رضوی نیز اکران می گردد.

او افزود: ما برای برگزاری این نمایشگاه از نهاد ها و ارگان های مربوطه، ریالی دریافت نکردیم و فقط حسب اعتماد آقای محمد رکنی رئیس موزه بزرگ خراسان به بنده، بنا شد چنین نمایشگاه عکسی را البته نه به صورت گروهی و بلکه به صورت انفرادی اکران کنیم چراکه من از امکان تاریخی و جاذبه های مختلف شهر خواف، عکس های بسیاری دارم.

رئیس هیئت مدیره موسسه عکاسان خراسان رضوی ادامه داد: پس از تصمیم گیری درباره برگزاری نمایشگاه عکس خواف، به پیشنهاد بنده بنا شد از ظرفیت دیگر عکاسان خراسان رضوی هم استفاده کنیم وفراخوانی برای آن اعلام کردیم و سرانجام از میان 228 اثر رسیده به دبیرخانه، حدود 25 عکس با نظر داوران برای اکران انتخاب شد.

زابل عباسی بیان کرد: در ادامه برای آن که این نمایشگاه، بار هنری بیشتری پیدا کند و از هنرِ دیگران هنرمندانِ عکاس نیز استفاده کنیم یک تورگردشگری به مقصد شهر خواف برای 28 نفر از عکاسان برگزار کردیم و از میان آثار عکاسی شده در این تور، بیش از 20 عکس منتخب را به عکس های جشنواره اضافه کردیم و سرانجام برگزاری نمایشگاه عکس خواف با 50 اثر از 48 عکاس، نهایی شد.

او در ادامه در پاسخ به اینکه چرا اسم عکاسان در پوستر نمایشگاه برده نشده است، تصریح کرد: ممکن است در حین برگزاری نمایشگاه، آثار هنرمندانه ای از دیگر عکاسان هم به دست ما برسد و بخواهیم آن ها را نیز به نمایشگاه اضافه کنیم و آن زمان اگر اسم عکاسان را در پوستر آورده باشیم، دیگر نخواهیم توانست اسم عکاس جدید را به پوستر بیافزاییم، اما اسامی عکاسان در ذیل عکس های شان به صورت واترمارک آورده شده است.

رئیس هیئت مدیره موسسه عکاسان خراسان رضوی در ادامه تاکید کرد: چندی است که همه انجمن های مستقل از قبیل، انجمن عکاسی، انجمن گرافیک، انجمن خوشنویسان و... در یکدیگر ادغام شده و انجمن هنر های تجسمی را به وجود آورده اند. انجمن عکاسان خراسان رضوی دارای هیچ کد ثبتی نیست و دلیلی ندارد که ما در صفحه اطلاع رسانی خود، عنوان انجمن عکاسان خراسان رضوی را ذکر کنیم و احتمالا این عنوان، اشتباهی و به دلیل تغییر در مدیران کانال اطلاع رسانی موسسه عکاسان خراسان رضوی آورده شده است.

انتهای پیام//ح. ش

حجت الاسلام والمسلمین سید مهدی خاموشی در ارتباط تصویری با نخستین همایش بین المللی بزرگداشت خواجه رشیدالدین فضل الله همدانی که در تبریز برگزار شد، با تاکید بر اینکه موقوفه ربع رشیدی از جهات مختلف حائز اهمیت است و در این رابطه باید جامعیت این دانشمند نیز در نظرگرفته شود، افزود: علم الادیان یکی از نیات شیخ بوده و ایشان با وقف خود خواسته اند کار علمی شان مانا باشد و آیندگان نیز از آن بهره ببرند.

وی با اشاره به اینکه در عصر شیخ فضل الله همدانی اتفاقات علمی خوبی افتاد و اقدامات ایشان در تبریز و مجموعه ربع رشیدی تنها نمونه و نمایی از اقدامات ایشان است، اضافه کرد: نگاه ایشان به گونه ای بود که علوم را از حوزه ی علمیه طلب می کرده است؛ یعنی دانشگاه تلفیقی شکل داده بود که هم از ظرفیت های علمی حوزویان استفاده کرده و هم به علم روز مجهز باشد.

وی با اشاره به جهانی و جامع بودن دیدگاه خواجه رشیدالدین فضل الله همدانی و با تاکید بر اینکه موقوفه ربع رشیدی می تواند تاریخچه ساختار دانشگاهی و علم کلاسیک و مدرن را در این زمان تعریف کند، اضافه کرد: خواجه رشیدالدین در آن زمان، تلفیقی از آموزش سنتی و مدرن را در سیستم خود برنامه ریزی کرده بود.

حجت الاسلام والمسلمین خاموشی با تاکید بر اهمیت توجه به موقوفات خواجه الرشیدن فضل الله همدانی، اظهار کرد: وظیفه داریم که در راستای احیای موقوفات و اجرای نیات این دانشمند تلاش کرده و توجه ویژه ای داشته باشیم.

وی با اشاره به اینکه خواجه رشیدالدین با موقوفه خود به فکر آیندگان نیز بوده و با هدف دینی، علمی و اسلامی این وقف را مشخص کرده است، افزود: نباید صرفا در بعد علمی قضیه تمرکز کنیم، بلکه هم راستا با آن باید در راستای احیای موقوفات ربع رشیدی که تاریخ و هویت ما را شکل می دهد، تلاش کنیم.

به گزارش ایسنا، نخستین همایش بین المللی بزرگداشت خواجه رشیدالدین فضل الله همدانی با محوریت وقف و علم الادیان، در سه پنل تخصصی با حضور اساتید و پژوهشگران داخلی و خارجی در تالار علامه طباطبایی دانشکده الهیات و علوم اسلامی دانشگاه تبریز آغاز به کار کرده و از مجموعه مقالات همایش نیز رونمایی شد. این همایش با همکاری اداره کل اوقاف و امور خیریه استان و دانشکده الهیات دانشگاه تبریز برگزار می شود.

انتهای پیام

به گزارش خبرگزاری تسنیم از قزوین ، حجت الاسلام غلامرضا عادل در جلسه هم اندیشی برای برگزاری جشنواره هفتم خوشنویسی با عنوان وقف چشمه همیشه جاری که صبح امروز در سالن جلسات اداره کل اوقاف و امور خیریه استان قزوین برگزار شد، اظهار داشت: قزوین یکی از قطب های مسلم هنر خوشنویسی در سطح ایران و جهان است و از دیرباز تا امروز هنرمندان و استادان بزرگی مانند میرعماد حسنی از این خطه برپا خواسته و در عالم خط و خطاطی درخشیده اند.

وی با اشاره به تجربه بالای قزوین در برگزاری دوسالانه بین المللی خوشنویسی ایران اضافه کرد: دلیل انتخاب هنر خوشنویسی به عنوان رسانه انتقال فرهنگ وقف ماهیت اسلامی این هنر ناب و متعالی است که از ابتدای شکل گیری اسلام در قلم امام هنرمند شیعیان حضرت علی(ع) در قالب کتابت قرآن کریم تجلی یافت و بعد هم به شاگران حضرت منتقل شد.

حجت الاسلام عادل با تاکید بر لزوم حضور حداکثری هنرمندان خوشنویسی ایران در هفتمین دوره جشنواره یادشده ادامه داد: با توجه به حساسیت هنرمندان نسبت به رفتار مدیران جشنواره دست اندرکاران برگزاری این جشنواره باید به گونه ای عمل و رفتار کنند که هر هنرمندی با رغبت و اشتیاق تمام در جشنواره وقف چشمه همیشه جاری مشارکت کند.

اخلاق در اولویت برگزارکنندگان جشنواره باشد

معاون فرهنگی سازمان اوقاف با اشاره به بکارگیری یک تیم تجربه و متخصص برای برگزاری جشنواره مزبور گفت: با وجود اهمیت تجربه و تخصص در برگزاری چنین جشنواره هایی که ماهیت اسلامی و معنوی دارد، عنصر اخلاق و تعهد باید در اولویت برگزارکنندگان جشنواره قرار گیرد تا خدای نکرده فرهنگ وقف در ذهن هنرمندان و استادان خوشنویسی آسیب نبیند.

حجت الاسلام عادل با بیان اینکه برپایی شکوهمند و عادلانه این جشنواره در رشد آن تاثیر بسزایی خواهد داشت، افزود: با توجه به نقش مهم آثار خطاطی و کتیبه نگاره ها در تزیین امامزاده ها و بقاع متبرکه رویکرد سازمان اوقاف هم حمایت از هنر خوشنویسی در کنار حفظ و حمایت از هنرهای قرآنی است و اعتقاد داریم وجه تربیتی خوشنویسی در میان سایر هنرها کم نظیر است.

مهلت ارسال آثار ؛ پایان فروردین 1400

حجت الاسلام و المسلمین سید مصطفی مجیدی ضمن یادآوری سابقه درخشان قزوین در حوزه خط و خوشنویسی اضافه کرد: با توجه به جمعیت بالای هنرمندان ممتاز خوشنویسی در قزوین تلاش کردیم از ظرفیت هنرمندان بومی برای برگزاری جشنواره خوشنویسی وقف به بهترین شکل ممکن بهره بگیریم.

وی زمان برگزاری مرحله اختتامیه جشنواره هفتم خوشنویسی وقف چشمه همیشه جاری را خرداد 1400 بیان کرد و گفت: کلیه هنرمندان و اساتید خوشنویسی می توانند آثار مدنظر خود را در 4 رشته نستعلیق، شکسته، نسخ و ثلث تا پایان فروردین ماه 1400 به آدرس اینترنتی جشنواره به نشانی qazvinvaghffestival@amail.com ارسال کنند.

مجیدی ادامه داد: البته علاقه مندان به شرکت در این رقابت خوشنویسی باید عکس آثار خود که در قالب های آیات، روایات، دلنوشته و اشعار نوشته را تهیه کرده و به آدرس یادشده بفرستند.

انتهای پیام/ش