چند روزی است که فیلم شعرخوانی غفران بدخشانی ، شاعر افغانستانی، در حضور هوشنگ ابتهاج در فضای مجازی دست به دست می شود. شعری که این شاعر هم زبان برای سایه می خواند، محتوایی پر از دوستی، مهر و ریشه مشترک ایران و افغانستان دارد و به نظر می رسد شنیدن همین محتوای فرهنگی از زبان شاعری که آن را به لهجه زیبای دری می خواند مورد توجه فارسی زبانان قرار گرفته است.

زبان مشترک بزرگ ترین سرمایه مشترک ایران، افغانستان و تاجیکستان است، سرمایه ای که می تواند باعث اتفاقات مثبت زیادی بین این سه کشور شود. وزیر فرهنگ و ارشاد هم با اشتراک گذاری این فیلم در صفحه توئیتر خود نوشته است: سروده ای که این روزها دست به دست می گردد و قند پارسی را در کام می نشاند. هرچند که این فیلم مربوط به سال های گذشته است، اما شیرینی زبان فارسی کهنگی ندارد و شنیدنش آن هم در قالب شعر لطفش را دو چندان می کند.

غفران بدخشانی غبار از چهره افغانستان کنار زد و نشان داد که این سرزمین کهن، فقط عرصه جنگ و خشخاش نیست. افغانستان بزرگ تر و ماندگار تر از آن چیزی است که ما در خاطر داریم. این کشور میراث دار مردان و زنان بزرگی است که سال ها برای رسیدن به صلح و امنیت از جانشان گذشته اند و به دشمنان این سرزمین اجازه ندادند با چشم طمع به آن سرزمین نگاه کنند.

این شاعر افغانستانی با تکیه به کلمه و با ابزار شعر به ما نشان داد که افغانستان میدان نزاع نیست، بلکه یک جغرافیای فرهنگ، ادبی و تاریخی است که نه تنها از طریق مرزهای توافقی و خاکی بلکه به واسطه دل، زبان و عواطف انسانی و ملی به هم پیوند خورده است و زبان فارسی همان گم شده ای است که می تواند در هنگام سختی و دشواری ما را به هم پیوند بزند.

*

درود ای هم زبان، من از بدخشانم

همان مازندرانِ داستان های کهن

آن زادگاه این زبان ناب اجداد و نیاکانت

تو از تهران، من از کابل

من از زابل، من از سیستان

تو از مشهد ز غزنی و هَریوایَم

تو از شیراز و من از بلخ می آیم

اگر دست حوادث در سر من تیغ می کارد

و گر بیداد و استبداد می بارد

نوایَم را اگر دزدیده اند از من

سکوت تیره ای در خانه ی خورشید گُستَرده است گر دامن

سیه پوشان نیک اندیش و فوج ِ سَر بداری در رگانم رخش می رانند

مرا بشناس

من آنم که دِماغم بوی جوی مولیان دارد

و آمویی میان سینه ام پیوسته در فریاد و جریان است

و در چین ِ جَبین مادرم روح ِ فَرانک می تپد

از روی و از مویش فُروهر می تراود ، مهر می بارد

و سام و زال سام و رستم و سهراب و آرش را

منُ این پاک کیشان کمانکش را

به قول راز های سینه ی ِ تاریخ پیوندی است دیرینه!

نگاهم کن، نه!

نه با توهینُ با تحقیرُ با تصغیر

نگاهم کن ، نگاهت گر پذیرد برگ سیمایم

ز بومسلم و سِیس و بو مقنع صورتی دارد

درست، امروز شرح داستانُ داستان با توست

و اما استخوان قهرمان داستان با من

تو گر نامی، نشانم من

تنت را روح و جانم من

من ایرانم!!

خراسان در تن من می تپد

پیوسته در رگ های ِ من جاری است

بشناسم

بنی آدم گر از یک گوهرند

ما را یکی تر باشد آن گوهر

درود ای هم زبان

من هم از ایرانم

*غفران بدخشانی

به گزارش عصر یکشنبه گروه فرهنگی ایرنا، در آستانه سه ساله شدن این ساختار حمایتی که حالا اسم و رسمش برای بازی سازان ایرانی کاملا شناخته شده است، معاون حمایت بنیاد ملی بازی های رایانه ای در گفت وگویی شفاف و صریح از سازوکار این ساختار حمایتی که رویکردش حمایت از بازی سازان است نه بازی ها و البته برنامه هایش برای توسعه این ساختار در سال 1400 گفت. اینکه قرار است حمایت های همگرایی از تیم ها وشرکت ها فراتر رود و شامل افراد نخبه و مستعد فعال در این صنعت مثل بازیکنان حرفه ای، استریمرها، فعالان رسانه ای، بازی پژوهان و بازی آموزها نیز شود.

، گفت: یکی از ماموریت های اصلی بنیاد ملی بازی های رایانه ای موضوع حمایت از تمام فعالان اکوسیستم صنعت بازی کشور اعم از بازیکنان، آموزش گیرنده ها، پژوهشگران و فعالان رسانه ای این حوزه و بخصوص بازی سازهاست.

وی افزود: طی سال هایی که از تاسیس بنیاد گذشته است ما انواع حمایت ها از فعالان صنعت بازی کشور را تجربه کرده ایم و به نوعی تمام فعالیت های بنیاد بر رویکرد حمایتی متمرکز است؛ اما حمایت هایی که به طور مستقیم متوجه بازی سازان است در قالب معاونت حمایت بنیاد تعریف شده است.

معاون بنیاد ملی بازی های رایانه ای ادامه داد: بنیاد از ابتدای تاسیس خود در راستای مشروعیت سازی و تمرکز برتولید بازی های ویدئویی ایرانی کار کرده است و از برخی پروژه های خاص بازی سازی شرکت ها وتیم های بازی ساز حمایت های مستقیمی انجام داده است. در برهه ای بنیاد به نشر بازی ها کمک کرده و در مرحله ای جوایز صادراتی برای بازی سازان در نظرگرفته است؛ اما طی دو سه سال اخیر بنیاد به سمت تعیین سازوکاری هوشمند برای ارائه این حمایت ها حرکت کرده است. با ایجاد ساختار حمایتی همگرا در بنیاد ملی بازی های رایانه ای، با ارزیابی تیم ها و شرکت های متقاضی عضویت در این ساختار، حمایت ها به صورت سیستماتیک و متناسب با خدمات مورد نیاز بازی سازان و شایستگی ها در اختیار آنها قرار می گیرد. با تعریف این سازوکار، بنیاد دیگر از تولید محصولی خاص حمایت نمی کند بلکه از تولیدکننده حمایت می کند.

وی در ادامه با اشاره به شکل گیری ساختار همگرا روند حمایتی بنیاد از بازی سازها که طی سال های گذشته انجام می شد، گفت: با شکل گیری ساختار حمایتی همگرا حمایت مستقیم بنیاد از پروژه های بازی ساز کنار گذاشته شده است. چرا که با این کار تیم ها و شرکت های بازی ساز در روند تولید و حتی نشر بازی به بنیاد وابسته می شدند و به نوعی مداخله ای مصنوعی از سوی بنیاد در تولید بازی های سفارشی و جهت دهی به آن به وجود می آمد.

وی افزود:این روند به دلیل بروز اختلال در بازار بازی و عدم ساخت بازی های مخاطب محور کنار گذاشته شد. الان دیگر بنیاد برای ساخت پروژه های بازی سازی هزینه مستقیمی انجام نمی دهد ولی مطالبه نهادها، سازمان ها و شرکت هایی که برای ترویج اهداف شان نیاز به ساخت بازی داشته باشند را به اعضاء همگرا اطلاع رسانی می کنیم و بنیاد در راستای دفاع از حقوق بازی سازان به عنوان ناظر وارد عمل می شود و بر این روند نظارت می کند.

در ادامه درباره اینکه چه بازی سازانی می توانند از خدمات ساختار حمایتی همگرا استفاده کنند گفت: تیم ها و شرکت های دارای شخصیت حقیقی و حقوقی می توانند با عضویت در ساختار حمایتی همگرا از خدمات آن استفاده کنند. شخصیت های حقیقی عمدتا تیم های بازی سازی هستند و ممکن است در این قالب افرادی که به طور مستقل اقدام به ساخت بازی می کنند نیز قرار بگیرند که بعد از ارزیابی ها می توانند به عضویت این ساختار درآیند.

در باره نحوه ارزیابیها خاطرنشان کرد: ما در حال طراحی چند مدل عضوگیری برای ساختار حمایتی همگرا هستیم. این عضوگیری تاکنون براساس این دو مدل انجام شده که یا تیم های مستعد بازی سازی از طریق مبادی معتبر به ما معرفی شده اند یا طبق روال سنتی ثبت نام کرده اند. در مدل اول، این تیم ها وارد رتبه غزال همگرا می شوند و با توجه به بودجه ای که به آنها اختصاص پیدا می کند، تحت نظارت مبادی معرفی شده از خدمات حمایتی استفاده می کنند. در مدل دوم که همان روال ثبت نام سنتی است که براساس بودجه سالانه ای که برای این منظور در نظر گرفته می شود، ظرفیتی برای ثبت نام و پذیرش در همگرا تعریف می شود. در این مدل هر تیم یا شرکت بازی سازی می تواند تقاضای عضویت دهد و پس از ثبت تقاضا و ارائه مستندات مورد نیاز از سه جنبه کیفیت تولید، مخاطب و بازار و مولفه های ترویج ارزش های فرهنگی، امتیازی از یک تا 100 به آنها اختصاص پیدا می کند.

وی در باره شورای ارزیابی گفت: بازی های به لحاظ کیفیت تولید در شورای تولید که با حضور خبرگان این صنعت(ترکیبی متشکل از اعضاء بنیاد و بازی سازان) تشکیل شده از زوایای مختلفی بررسی می شود. علاوه بر کیفیت تولید بازی، سطح فنی افراد فعال در تیم یا شرکت سازنده بازی نیز مورد بررسی و ارزیابی قرار می گیرند.

خاطرنشان کرد: برای ارزیابی جنبه مخاطب و بازار امسال ما به طور خاص از فروشگاه کافه بازار و آژانس تبلیغاتی دیجیتال تپسل که عمده درآمد بازی سازها از این دو مجموعه است و اطلاعات مخاطب و بازار را در اختیار دارند، استفاده کرده ایم. و در ارزیابی جنبه مولفه های ترویج ارزش های فرهنگی نیز از آنجایی که بنیاد زیر مجموعه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است، بر چهار اولویت فرهنگی مورد نظر این وزارتخانه تمرکز کرد. بر این اساس اگر محتوای بازی های مبتنی بر این چهار ارزش فرهنگی بودند، امتیاز گرفتند.

وی در باره اینکه سطح بندی تیم ها و شرکت های متقاضی عضویت در این ساختار بر چه معیاری انجام می شود، گفت: ساختار حمایتی همگرا 5 رتبه اصلی دارد که در سه سطح طبقه بندی می شود. سطح سه که در رتبه غزال قرار می گیرد، شامل تیم های مستعدی هستند که از طریق مبادی به ساختار حمایتی همگرا معرفی می شوند و دارای یک رتبه هستند.

سطح دو و سه هر کدام دو رتبه دارند که رتبه بالاتر شامل شرکت ها و رتبه پایین تر شامل تیم ها می شود. با این رتبه بندی توانسته ایم امتیازهایی را برای شرکت ها قائل شویم چرا که معمولا سازمان ها و نهادهای دولتی از مجموعه هایی که به صورت شخصیت حقیقی فعالیت دارند، حمایت نمی کنند و این حمایت ها را منوط به شرکت ها می کنند. با اعتمادسازی انجام شده در سازوکار ساختار حمایتی همگرا، تمام شرکت هایی که دارای دو رتبه همگرا هستند در فهرست شرکت های خلاق معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری قرار می گیرند و از بخشی از امکانات شرکت های دانش بنیان استفاده کنند.

این مقام در ادامه با اشاره به میزان استقبال بازی سازان از این ساختار حمایتی همگرا گفت: در حال حاضر هم شرکت های بزرگ و مطرح و هم شرکت های متوسط و کوچک عضو این ساختار هستند. هر چقدر تعداد تیم ها و شرکت های متقاضی دریافت حمایت از همگرا کمتر شود، از این جهت که آنها با رسیدن به بلوغ نیازی به دریافت این خدمات ندارند، مورد رضایت ما است. ولی در شرایط فعلی وظیفه خود می دانیم که این حمایت ها را در راستای توسعه و توانمندسازی بازی سازان انجام دهیم تا این بازی سازان با بزرگتر شدن بتوانند بعدها از شرکت ها و تیم های کوچک تر حمایت کنند.

وی با اشاره به برنامه های همگرا برای سال 1400 و توسعه این ساختار حمایتی خاطر نشان کرد: برای سال 1400 برنامه های معاونت حمایت بنیاد را هم با برنامه های ساختار حمایتی همگرا متمرکز کرده ایم و نگاه مان این است که همه به طور برابر به حمایت های این ساختار دسترسی داشته باشند. اگر همگرا به روزرسانی شود و ساختار تنومندی پیدا کند، باعث پایداری سیاست های حمایتی خواهد شد و بازی سازان می توانند انتظار داشته باشند که طی 5 سال آینده یک سیستم حمایتی پویا و درست وجود دارد.

وی افزود: هدف دیگر ما این است که با توجه به نیازهای بازی سازان پویایی خدمات را حفظ، نیازها را به روزرسانی و براساس این نیازها حمایت ها را تزریق کنیم. رویکرد ما این است که برای توسعه ساختار همگرا برنامه های این ساختار را به حوزه های دیگر این اکوسیستم هم توسعه دهیم. یک لایه از همگرا شرکت ها و تیم های توسط هستند که در نظر داریم آنها را به سمت مشارکت با بازیگران بزرگ و تاثیرگذار این حوزه در بخش های مخلتف اعم از پلتفرم های عرضه دیجیتال بازی، ناشران بزرگ داخلی و بین المللی سوق دهیم.

براساس اعلام اداره ارتباطات و امور بین الملل بنیاد ملی بازی های رایانه ای، علی حسنی در ادامه گفت: برای حمایت از افراد فعال در این اکوسیستم هم برنامه داریم و برنامه ما هدایت حمایت های همگرا به سمت افراد نخبه و مستعد این حوزه است. مانند بازی سازانی که شناخته شده نیستند یا کسانی که در جشنواره ها در بخش های مختلف مورد توجه قرار می گیرند و مطرح می شوند. همچنین در نظر داریم از بازیکنان حرفه ای نیز که در مسابقات بین المللی مقام کسب می کنند، استریمرها و خبرنگاران رسانه ای برتر که در این حوزه فعال هستند، حمایت های ویژه ای انجام دهیم.

وی خاطر نشان کرد: یکی دیگر از برنامه های حمایتی ما برای سال 1400 حمایت از بازی آموزهای ممتاز و برتر انستیتو ملی بازی سازی بنیاد است تا بتوانند در بحث آموزش ارتقاء پیدا کنند. حمایت از بازی پژوهانی که تحقیقات و مقالات برتری در حوزه اکوسیستم صنعت بازی ارائه داده اند وکسانی که در حوزه بازی های جدی بازی ساخته اند نیز جزء برنامه های حمایتی همگرا از افراد نخبه و برتر این صنعت است. و حمایت از تولید موضوع دیگری است که در برنامه حمایتی ساختار همگرا برای سال 1400 دنبال خواهد شد که طی توافق با نهادها و شرکت ها آنها را برای سرمایه گذاری در تولید بازی تشویق و ترغیب کنیم.

وی در خاتمه یادآور شد: خارج از بحث همگرا، معاونت حمایت برای سال 1400 برنامه حمایتی خاصی از بازی سازان دارد و یکی از برنامه های معاونت حمایت بنیاد ملی بازی های رایانه ای نشر بازی های هایپرکژوال است. نشر این بازی ها در حال حاضر هیچ سازوکار مشخصی ندارد؛ اما پیش بینی ها نشان می دهد که در آینده سودآوری خوبی دارند. ورود بنیاد به این عرصه و برنامه ریزی برای توانمندسازی بازی سازان بازی های هایپرکژوال می تواند به توسعه این حوزه کمک کند.

بازی های ویدئویی و رایانه ای به لحاظ تأثیرگذاری خود در زمینه فرهنگ سازی، رشد و تکوین شخصیت فرهنگی و علمی و ایفای نقش های آموزشی و کمک آموزشی و همچنین پر کردن بخشی از اوقات فراغت گروه های سنی مختلف جامعه از جایگاه ویژه ای و مهمی برخوردار می باشند. بنا به اهمیت مزبور، توجه بیش از پیش به برنامه ریزی برای تولید محصولات فرهنگی جدید (همچون بازی های رایانه ای مناسب) و اهتمام ویژه به امر نخبگان جهت شناسایی و ساماندهی آنان به منظور بهره گیری بهتر از این قشر ممتاز از ضرورت بالایی برخوردار است. بر اساس این ضرورت، بنیاد ملی بازی های رایانه ای برای برنامه ریزی و حمایت از فعالیت های مرتبط در تمامی زمینه های فرهنگی، هنری و فنی صنعت بازی های ویدئویی و رایانه ای، زیر نظر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با اهداف زیر تاسیس شد.

تبیین، تقویت وترویج مبانی فرهنگی و هویت اسلامی ایرانی ازطریق این صنعت بانگاه ویژه به کودکان ونوجوانان

حمایت کامل از ظرفیت های موجود این صنعت در کشور با رویکرد بومی سازی و تقویت تولیدات داخلی

حمایت و نظارت بر گسترش فرآیند تولید، تأمین، واردات، صادرات، آماده سازی، تکثیر و صدور مجوز تولید و توزیع انواع بازی های کنسولی و رایانه ای.

تلاش در جهت تولید و تأمین دانش فنی و نیز امکانات و تجهیزات وابسته به آن در تمامی حوزه ها و قالب متفاوت سخت افزاری و نرم افزاری.

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم ، سی و هفتمین دوره مسابقات بین المللی قرآن کریم از 16 اسفندماه لغایت 21 اسفند ماه سال جاری کار خود را به صورت غیرحضوری آغاز خواهد کرد. مسابقاتی که هر ساله در ماه های آغازین سال برگزار می شد اما امسال به دلیل شیوع ویروس کرونا از سوی ستاد مقابله با ویروس کرونا به تعویق افتاد و زمان برگزاری اش به آخرین ماه سال 1399 رسید.

اسفند ماه سال گذشته بود که به دنبال ابلاغیه ستاد ملی مقابله با کرونا، تمامی فعالیت های فرهنگی و هنری به تعلیق درآمد. البته اهالی قرآن از اولین گروه هایی بودند که خود را با شرایط پیش آمده تطبیق دادند. در این میان برخی رویدادهای قرآنی همچون نمایشگاه بین المللی قرآن کریم به طور کلی تعطیل شد اما از همان زمان نیز زمزمه های برگزاری مسابقات بین المللی قرآن شنیده شد و اگرچه امیدها به برگزاری حضوری تاحدودی غیرممکن بود اما برگزاری مسابقات به صورت مجازی و آنلاین این نوید را می داد که چراغ این رویداد قرآنی در شرایط کرونایی خاموش نشود.

تقریباً همه کشورهای اسلامی که هر ساله میزبان ده ها کشور در مسابقات بین المللی قرآن بودند امسال به دلیل شرایط کرونایی از برگزاری آن منصرف شدند اما با جلسات متعددی که ستاد عالی مسابقات قرآن داشت به این تصمیم رسید که سی و هفتمین دوره مسابقات بین المللی قرآن را به صورت غیرحضوری و آنلاین برگزار شودد و جزء اولین کشوری باشد که در این شرایط می تواند مسابقاتی در سطح بین المللی برگزار کند. سازمان اوقاف و امور خیریه توانسته بود پیش از این، تجربه هایی را از برگزاری مسابقات در فضای استودیویی و غیرحضوری به دست بیاورد اما این تجارب نتواست به مرحله نیمه نهایی مسابقات بین المللی قرآن گرما دهد و به ویژه در مرحله نهایی که ماه گذشته برگزار شد در سکوت کامل خبری و رسانه ای به کار خود پایان داد.

مهدی دغاغله داور بین المللی قرآن در گفت وگو با تسنیم در این رابطه گفت: برگزاری مسابقات بین المللی قرآن در شرایط کنونی کار بسیار سخت و حساسی است چراکه این اولین تجربه سازمان اوقاف در برگزاری آنلاینِ مسابقات بین المللی قرآن است و نتیجه نهایی از پیش مشخص نیست. ضمن اینکه ایجاد زیرساخت ها و آماده سازی فضا برای برگزاری آن که غالباً در بستر فضای مجازی رقم می خورد، نیاز به برنامه ریزی دقیق و مدوّنی دارد که دوستان ستاد عالی مسابقات متناسب با شرایط کنونی و محدودیت هایی که در اجرای برنامه دارند، اقدامات قابل ستایش و تقدیری را در پرونده خود ثبت کرد ه اند.

وی در ادامه گفت: برگزاری مسابقات از حیث معنوی و اینکه در جهت ترویج فرهنگ قرآن کریم است، حرکتی قابل تقدیر است و برکات زیادی دارد اما از جهت بررسی تأثیرگذاری مسابقات در این شرایط باید بگویم، عملکرد رسانه ای در دوره نهایی مسابقات بین المللی قرآن از جهت پوشش رسانه ای و تبلیغات محیطی ضعیف بود. مسابقات امسال به صورت آنلاین برگزار می شود و فضاسازی تبلیغاتی و پوشش رسانه ای می تواند تاحدودی جایگزین حضور مردم در فضای مسابقاتی باشد.

به گزارش تسنیم، مرحله نهایی سی و هفتمین دوره مسابقات بین المللی قرآن کریم ماه گذشته به صورت آنلاین و با ارسال آثار متسابقین از سراسر جهان برگزار شد اما نکته اش اینجا بود که هیچ رسانه ای اعم از مکتوب و غیرمکتوب و حتی شبکه قرآن و معارف سیما و رادیو قرآن هم این رویداد را پوشش ندادند. حالا چند روزی تا آغاز دوره جدید مسابقات باقی مانده است و باید دید وضعیت پوشش رسانه ای و تبلیغاتی مسابقات تغییرات چندانی خواهد کرد یا خیر.

انتهای پیام/

خبرگزاری مهر -گروه هنر-فریبرز دارایی؛ تئاتر شهر نامی آشنا برای تئاتر ایران است، بنایی که به عنوان اثری ملی و فرهنگی در وزارت میراث فرهنگی به ثبت رسیده است. حدود نیم قرن از ساخت و بهره برداری از این بنای تئاتری می گذرد که طی 5 دهه فعالیت خود فراز و نشیب های متعددی را تجربه کرده است. تئاتر شهر بیش از 3 دهه و در شرایطی که تئاتر ایران در فقر سالن های تئاتری به سر می برد، به عنوان خاستگاه هنرمندان تئاتر شناخته شد؛ مکانی که برای بسیاری از تئاتری ها به عنوان کعبه آمال و آرزوهایشان شناخته می شد و همه به دنبال ثبت اجرا در این مجموعه در کارنامه کاری شان بودند.

بهره برداری بیش از ظرفیت باعث فرسوده شدن مجموعه تئاتر شهر و تجهیزات و امکانات آن شد از این رو وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به عنوان متولی تئاتر که مسئولیت نگهداری و بهره برداری از مجموعه تئاتر شهر را هم بر عهده داشت طی چند مقطع زمانی اقدام به بازسازی داخلی این مجموعه تئاتری کرد که همواره این بازسازی ها از زوایای مختلف مورد نقد کارشناسان و صاحبنظران تئاتری قرار گرفت.

اما تئاتر شهر علاوه بر لطماتی که در داخل دید، وضعیت بسامانی در بیرون خود هم نداشت. زمانی این مجموعه تئاتری دارای حریمی بود که با نرده از محیط پیرامونش مجزا شده بود ولی در زمانی که غلامحسین کرباسچی به عنوان شهردار تهران دستور برداشتن نرده پارک های تهران را داد، نرده های حریم تئاتر شهر نیز برداشته شد و از آن روز تا کنون تئاتر شهر یکی از بی حریم ترین مجموعه های فرهنگی و هنر ایران شده است.

برداشته شدن حریم تئاتر شهر آسیب های بسیاری به این مجموعه وارد کرد؛ از آسیب دیدن نمای بیرونی مجموعه که حتی به دزدیده شدن کاشی ها و دستگیره های درهای ورودی مجموعه انجامید تا حضور افراد خلافکار و غیر فرهنگی در اطراف مجموعه که فضای محیط تئاتر شهر را ناایمن و غیر فرهنگی کرد.

این شرایط باعث شد تا مخاطبان و گروه های تئاتری شاهد بروز اتفاقات و لحظات ناخوشایندی در اطراف تئاتر شهر باشند. نزاع های خیابانی خلافکاران در پیرامون تئاتر شهر، سرقت گوشی های همراه و همچنین رفتارهای ناشایست و غیر اخلاقی فضای اطراف تئاتر شهر را به بدترین شکل ممکن تغییر داد.

سال های سال است که از سوی برخی چهره های هنری و صاحب نظر تئاتر این وضعیت مورد نقد قرار گرفته و بحث مشخص شدن حریم مجموعه تئاتر شهر و تغییر شکل ظاهری این فضا که هر روز شرایط را برای حضور ایمن خانواده ها و مخاطبان تئاتری بدتر می کند، مطرح شده است. با این وجود هنوز اقدامی از سوی مدیران و مسئولان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و شهرداری تهران در این خصوص انجام نشده است. البته در ماه های اخیر صحبت ها و اقداماتی در خصوص ایجاد و مشخص شدن حریم مجموعه تئاتر شهر از سوی مدیران و مسئولان وزارت ارشاد مطرح شده که گویا قرار است با همکاری شهرداری تهران و سازمان میراث فرهنگی به نتیجه برسد و اجرایی شود.

نکته عجیب در شرایطی که مجموعه تئاتر شهر و محیط پیرامون بیشترین آسیب را از نداشتن حریمی مشخص دیده است، انتقاد برخی به مشخص شدن این حریم است. این عده معتقدند که نباید مجموعه تئاتر شهر از محیط پیرامون خود جدا و حریمی مشخص داشته باشد زیرا این امر را باعث ایجاد فاصله بین تئاتر و مردم می دانند؛ موضوعی که استدلال آن تنها در ذهن این افراد شکل گرفته و هیچ توجیه منطقی و فرهنگی ندارد.

تالار وحدت به عنوان یکی از معدود امکانات استاندارد فرهنگ و هنر ایران که در حوزه های تئاتر و موسیقی مورد بهره برداری قرار می گیرد، سال های سال است که حریمی مشخص دارد که با نرده هایی فلزی از محیط پیرامون خود مجزا شده است. این نرده ها و حریم نه تنها آسیبی به تالار وحدت وارد نکرده اند بلکه یکی از دلایل مهم حفظ بنا و محیط اطراف این مکان فرهنگی و هنری هستند. همین امر باعث شده تا مخاطبان وقتی وارد حریم تالار وحدت می شوند از حضور در محیطی فرهنگی و هنری بهره مند شوند. به طور حتم اگر تالار وحدت این حریم مشخص را نداشت در مدت زمانی کوتاه محیطی سبز و پیرامون آن محل تجمع افراد خلافکار و غیر فرهنگی می شد. ضمن اینکه وجود حریمی مشخص به میزان استقبال مخاطبان و علاقه مندان تئاتر و موسیقی از آثار به صحنه رفته در این مجموعه نشده و فاصله ای بین مردم و تئاتر و موسیقی ایجاد نکرده است.

تالار مولوی تهران به عنوان یکی از مهمترین مراکز تئاتری ایران که ویژه تئاتر دانشجویی است، در موقعیتی واقع شده که به دلیل وجود مراکز دانشگاهی، دارای حریمی مشخص است که از خیابان و دسترس رهگذران جدا شده اما طی 4 دهه گذشته این حریم نه تنها مانع استقبال از تالار مولوی نشده بلکه یکی از ایمن ترین فضاهای فرهنگی و هنری است که دانشجویان و جوانان تئاتری در آن به اجرای آثار خود می پردازند و مخاطبان و علاقه مندان به تئاتر نیز به راحتی در آن حضور پیدا می کنند.

اینکه وجود حریمی مشخص برای تئاتر شهر را دلیلی بر ایجاد فاصله بین مخاطبان و مردم با تئاتر بدانیم از اساس ایده و نظری اشتباه است زیرا مخاطبان و علاقه مندان به هنر نیز نیازمند وجود فضایی فرهنگی و امن در پیرامون مجموعه تئاتر شهر هستند.

بهروز غریب پور یکی از چهره های شناخته شده تئاتر و مدیریت هنری در گفتگویی با خبرنگار مهر به بررسی موضوع نیاز مجموعه تئاتر شهر به حریمی مشخص پرداخت و نکات قابل تأملی را در این خصوص بیان کرد.

وقتی در زمان مدیریت آقای کرباسچی در شهرداری تهران این تصمیم گرفته شد که نرده های پارک ها برداشته شود، منظور نرده های پارک بود نه نرده های ساختمان هایی که در درون پارک ها قرار گرفته اند وی درباره ارزیابی و نگاه خود درباره اینکه مجموعه تئاتر شهر نیازمند حریمی مشخص است یا نه، گفت: من قطعاً موافق مشخص شدن حریم مجموعه تئاتر شهر هستم و دلایل متعددی هم برای این موافقت دارم. وقتی در زمان مدیریت آقای کرباسچی در شهرداری تهران این تصمیم گرفته شد که نرده های پارک ها برداشته شود، منظور نرده های پارک بود نه نرده های ساختمان هایی که در درون پارک ها قرار گرفته اند. بنابراین این تداخل صورت گرفت که وقتی نرده های پارک دانشجو برداشته باشد این تصور به وجود آمد که تئاتر شهر هم جزوی از پارک دانشجو است. در حالی که نوع فعالیت تئاتر شهر و نوع حضور افراد در این بنا تابع یک نظم و ارتباطات دیگر است.

وی متذکر شد: در آن زمان یک تداخل موضوعی صورت گرفت که متأسفانه برایش راه حلی در نظر گرفته نشد و همه خوشحال بودند که نرده ها برداشته شده و نوعی آزادی رفت و آمد به فضاهایی اینگونه ایجاد شده است. در حالی که الان می بینیم متأسفانه در یک شرایط سیاسی، اقتصادی و اجتماعی دیگر همین برداشته شدن نرده ها تبدیل به معضل های فراوانی شده است.

غریب پور با اشاره به مقطعی از زمان که به عنوان شهردار ناحیه سبز شامل مجموعه تئاتر شهر فعالیت داشت، گفت: با آقای ملک مدنی شهردار وقت مکاتبات و بازدیدی کردیم که چگونه می توانیم حریم تئاتر شهر را احیا کنیم. ایشان موافقت کرد ولی موافقت به عمر مدیریتشان در شهرداری تهران قد نداد و من هم شهردار ناحیه سبز نبودم. بعدها وقتی مدیریت مرمت و بازسازی تئاتر شهر را بر عهده گرفتم بار دیگر این موضوع را پیگیری کردم.

وی ادامه داد: گزارشی تفصیلی با همکاری شرکتی که مشاور اجرایی ما بود ارائه دادیم که حریم هم بیرون و هم درون تئاتر شهر دوباره لحاظ شود تا مصیبت هایی که ساختمان و اطراف تئاتر شهر دیده، کنترل شود. در بررسی صورت گرفته دیدیم که هر کسی با دلیل یا بی دلیل به محض اینکه به مأموران حراست در ورودی بگوید که با روابط عمومی کار دارم، به راحتی اذن ورود به داخل مجموعه را می گیرد. اولین صدمه ای که از این بی حریمی دامن تئاتر شهر را می گرفت این بود که ما در دستشویی های طبقه دوم مجموعه ده ها سرنگ تزریق مواد مخدر پیدا کردیم. وقتی ورود به ساختمان آزاد باشد قطعاً چنین نتایجی نیز حاصل می شود.

این هنرمند باسابقه تئاتر درباره تدبیری که در آن مقطع زمانی برای حفظ حریم درونی مجموعه تئاتر شهر مدنظر قرار داده بود، توضیح داد: ما جامعه مخاطبان روابط عمومی مجموعه تئاتر شهر را دسته بندی کردیم و بر اساس آن به این نتیجه رسیدیم که روابط عمومی در بخش مبدا و ورودی مجموعه قرار گیرد تا اطلاعات مربوط به فعالیت ها و اجراها را در اختیار مراجعان این بخش قرار دهد. برای خبرنگاران و اصحاب رسانه نیز که قصد مصاحبه با هنرمندان و گروه های تئاتری را داشتند، اتاقی مخصوص مصاحبه در نظر گرفتیم.

غریب پور یادآور شد: از همان موقع رسانه شروع به نقد کردن این قضیه کردند و من همان موقع مصاحبه هایی انجام دادم تا استدلال ما در این خصوص را بدانند. بر این اساس تئاتر شهر حریمی در درون نداشته و ندارد.

با گذشت زمان شاهد هستیم که وضعیت محیط بیرونی تئاتر شهر به قدری مصیبت بار شده و ناامنی شدیدی به وجود آورده و همین امر باعث شده تا بسیاری از جوانان و خانواده ها جرأت قدم زدن در محیط پیرامون تئاتر شهر را نداشته باشند وی با اشاره به اینکه در آن زمان در محیط بیرونی تئاتر شهر هم اتفاقات متعددی اعم از روشن کردن آتش و استقرار بی خانمان ها شکل گرفته بود، افزود: با گذشت زمان شاهد هستیم که وضعیت محیط بیرونی تئاتر شهر به قدری مصیبت بار شده و ناامنی شدیدی به وجود آورده و همین امر باعث شده تا بسیاری از جوانان و خانواده ها جرأت قدم زدن در محیط پیرامون تئاتر شهر را نداشته باشند.

مدیرعامل اسبق خانه هنرمندان ایران تأکید کرد: تئاتر شهر به عنوان ساختمانی که ثبت میراث ملی شده و ساختمانی فرهنگی است، باید حریمی فرهنگی نیز داشته باشد و وقتی افراد به سمت تئاتر شهر می آیند بدانند هدف تماشای تئاتر است یا گذران اوقاتی فرهنگی. اگر کسی هم قصد ورود به پارک دانشجو را دارد که از سمت دیگری وارد پارک شود.

غریب پور با بیان اینکه کسانی که استدلال می آورند تئاتر شهر و پارک نباید حریم داشته باشد بدانند که نمی توان خلاف قاعده جهان حرکت کرد، افزود: باغ لوکزامبورگ در پاریس که نزدیک کمدی فرانسز به عنوان تماشاخانه ملی فرانسه است، حریمی مشخص دارد. هاید پارک لندن نیز دارای حریم است.

وی متذکر شد: هدف ما از ایجاد نکردن حریم برای تئاتر شهر چیست؟ می خواهیم بگوییم که پیشرفته تر از کشورهای دیگر جهان که برای بناهای فرهنگی و هنری شان ارزش قائل اند هستیم؟ اگر اینگونه است می گویم که برای برخی تئاتری ها نفس اعتراض مهم است زیرا نمی توانند استدلال کنند.

غریب پور در بخش دیگری از سخنان خود به ارائه طرحی پیشنهادی به ملک مدنی شهردار اسبق شهر تهران اشاره کرد و گفت: در آن طرح به شهردار وقت تهران پیشنهاد دادم که در حریم تئاتر شهر به شکلی حرفه ای فضاهایی برای پذیرایی و همچنین ارائه محصولات فرهنگی طراحی شود تا علاوه بر اینکه برای تئاتری ها اشتغالزایی می شود، مراجعه کنندگان نیز بدانند اوقات فرهنگی خود را در مجموعه تئاتر شهر چگونه سپری کنند.

ببینید دور تا دور تئاتر شهر چه مصیبتی شکل گرفته است. اگر می خواهیم بهترین آثار صحنه ای را داشته باشیم چگونه می توان از کانالی زشت عبور کرد و به زیبایی رسید سرپرست گروه تئاتر آران درباره چرایی اجرایی نشدن ایجاد حریم تئاتر شهر از سوی مدیران و مسئولان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و شهرداری تهران، تصریح کرد: وقتی قرار بود در ضلع شمالی فضای مجموعه تئاتر شهر ایستگاه مترو احداث شود، تجمع و اعتراض کردند بدون اینکه بدانند چرا. الان ایستگاه مترو به نام مجموعه تئاتر شهر است و دسترسی به این بنا و همچنین تالار وحدت، تالار حافظ و تالار فردوسی و بسیاری دیگر از سالن های خصوصی را راحت تر کرده است. جدا از نامناسب بودن یا نبودن ظاهر ایستگاه، موضوع مدنظر امکان و تبلیغی است که برای تئاتر شهر فراهم کرده است. اگر طرح حریم تئاتر شهر اجرایی نمی شود به خاطر اینگونه اعتراضات بی استدلالی است که برخی انجام می دهند و مسبوق به سابقه است. شهرداری تهران از بیم اینکه مبادا به حریم تئاتر شهر تعدی شود دست نگه داشته است.

وی در ادامه سخنان خود با بیان اینکه برای سالن های تئاتر زمان شکسپیر و همچنین تکیه دولت حریم وجود داشته است، یادآور شد: پهنه رودکی که شکل گرفته فضای مقابل تالار وحدت را امن کرده است. چند ماه قبل مقابل تالار وحدت ایستگاه تاکسی ها بود، فلاسک و زیرانداز می آوردند، آنجا می نشستند، دراز می کشیدند و فضایی غیر فرهنگی ایجاد کرده بودند.

غریب پور تصریح کرد: ببینید دور تا دور تئاتر شهر چه مصیبتی شکل گرفته است. اگر می خواهیم بهترین آثار صحنه ای را داشته باشیم چگونه می توان از کانالی زشت عبور کرد و به زیبایی رسید. تصور می کنم دوستانی که معترض هستند توجیه نیستند و فقط نفس اعتراض برایشان مهم است.

این هنرمند تئاتر تأکید کرد: حریم برای تئاتر شهر لازم است. حریم می تواند برای یک فضا تشخص ایجاد کند. متأسفانه معترضان به حریم داشتن مجموعه تئاتر شهر مانند کسانی اند که به دنبال اختراع همه چیز از نو هستند. هر ساختمان ارزشمندی باید حریم داشته باشد و مدیران و مسئولان باید این کار را انجام دهند. قضیه حریم تئاتر شهر عاجل است و باید هر چه سریع تر برای آن فکری کرد.

کد خبر 5152308

فریبرز دارایی

در روزهای پایانی سال جاری، به منظور مرور و نگاه کلی به جشنواره های هنری که در طول سال برگزار شد، با داود یاراحمدی؛ عکاس، کارتونیست و منتقد هنری گفت وگو کردیم که در ادامه می خوانید.

لطفاً تعریفی کلی از مفهوم واژه جشنواره برایمان ارائه کنید.

بنا به تعاریف آمده در کتاب ها و فرهنگ نامه های مختلف، جشنواره یا فستیوال به برنامه های شادمانی و سرور در مناسبت های مذهبی، فرهنگی و گاه برنامه های غیردینی گفته می شود. این نوع جشن اغلب با نمایشگاه و مسابقاتی همراه است و مناسبت آن تکرار می شود. جشنواره از دل جشن بیرون آمده است و ریشه های آن به دوران باستان بازمی گردد و بیشتر جنبه مذهبی داشته و به مرور زمان جنبه های دیگری نیز یافته است .

ضرورت و تأثیر برگزاری جشنواره در یک جامعه را چطور تعریف می کنید؟

از گذشته تا به امروز این نکته حائز اهمیت بوده که هنرمندان، نویسندگان، شاعران و بزرگان علمی و ورزشی مورد توجه مردم بوده و هستند. به همین خاطر سیاست گذاران هر جامعه سعی بر این داشته اند که از این ظرفیت موجود، در راستای اهداف و شکل دهی خط فکری مردم جامعه چه در گستره داخلی و چه خارجی استفاده های لازم را ببرند؛ چرا که هر هنرمند با ابزار کار و زبان بیانی و حساسیتش نسبت به پدیده ها و اتفاقاتی که دور و برش می افتد، واکنش و رویکردی متفاوت نسبت به جامعه دارد و از سوی دیگر تأثیرگذاری هنر است که بر روح و جان جامعه سال ها ماندگار می ماند. یعنی در حقیقت باید گفت هنرمند در این مسیر هم تأثیر می گیرد و هم تأثیر می گذارد. به همین خاطر سیاست گذاران هر جامعه سعی بر این داشته اند که از این دو منظر اهداف و مطامع خود را در مسیر پیش رو برنامه ریزی کنند. حال گاهی استفاده از سلبریتی ها در بخش تبلیغات، گاهی سیاست و گاهی هم در تغییر نگاه فکری یک جامعه بوده است. اگر چه خیلی از هنرمندان می کوشند در هر شرایطی دلمشغولی ها، دغدغه ها و برداشت های خود را از محیط اطرافشان، در قالب آثار هنری نشر دهند و تن به سلایق میزها و سیاست گذاری های یک جامعه ندهند. پس تنها راه به کارگیری این توان و ظرفیت، راه اندازی جشنواره هاست که حضور هنرمندان را با خود به همراه خواهد داشت.

برگزاری و نتایج جشنواره های هنری در ایران را چطور ارزیابی می کنید؟

متأسفانه برگزاری جشنواره در کشور در راستای یک شو تبلیغاتی و اعلان حضور است، به همین خاطر بیشتر این جشنواره ها بی هیچ پاسخی به پرسش های اصلی یک جشنواره که شامل چرایی شکل گیری، چشم انداز و اهداف مورد نظر در 20 سال آینده، توجه به جامعه هدف به لحاظ جنس و سن، هزینه و فایده جشنواره چه به لحاظ معنوی و چه به لحاظ اقتصادی است، یک شبه شکل می گیرند و به دور دوم هم نمی رسند. از سوی دیگر آن هایی هم که در طول چند سال در حال برگزاری هستند، هر از گاه جشنواره هستند؛ مثل جشنواره فجر که سال هاست در حال برگزاری است نه تنها به اهداف مورد نظر نرسیده بلکه فرسنگ ها با اهداف پی ریزی شده ابتدای کارش فاصله پیدا کرده است.

اینجاست که جشنواره ها، از روند و کارکرد اهداف مورد نظر به یک آوردگاه مالی و اقتصادی برای برخی از مدیران، مسئولان مالی و... تبدیل می شوند. به همین سبب سالیان سال است که برخی از جشنواره هایی که در حال برگزاری هستند، دبیران ثابتی دارند و اجازه و امکان ورود افراد غیرخودی به این جمع اجرایی میسر نیست.

پیامدهای این جشنواره ها برای جوانان را چطور ارزیابی می کنید؟

از دو منظر می توان این مسئله را توضیح داد.

به نظرم جشنواره های هنری ایران موجب می شوند که هنرمندان جوان جشنواره زده شوند و با یک فکر کاسبکارانه در هنر جلو روند. این جشنواره ها خلاقیت هنرمندان را از بین می برند. در نتیجه، گالری داران و صاحبان جشنواره هستند که فکر و ایده های هنرمند را تنظیم می کنند. در حال حاضر 70 یا 80 درصد جشنواره ها در تهران برگزار می شوند که اگر هدفمند نباشند سبب می شود که تعداد معدود هنرمندان تهرانی از جوایز و دستاوردها بهره مند شوند و سر هنرمندان شهرستانی بی کلاه بماند.

با پیشروی در همین مسیر مخدوش، آرام آرام خرده هوشی و سر سوزن ذوق هنرمندان هم از بین می رود و آن ها هم در مسیری قرار می گیرند که به نحوی با مسئولان جشنواره ها ارتباط بگیرند و از این آب گل آلود، ماهی برای خود صید کنند.

به نظر شما چند درصد جشنواره های ایران این آفت ها را در پی دارند؟

حدود 80 درصد جشنواره های کشور بدون هدف برگزار می شوند و صرفاً آوردگاه های مالی و اقتصادی هستند. یعنی جشنواره ای که باید ارتباط خود با برگزیده هایش را حفظ کند، در طول سال از آن ها در نمایشگاه، داوری های سطح پایین تر و... استفاده کند، کل رسالت های خود را کنار می گذارد و فقط دبیر به فکر ارتباط های مالی خود است. وقتی هم بودجه را گرفت اول سفارش کار را به دوستان خود می دهد به این ترتیب شما در جشنواره های ایران به جز یک عده ثابت، شخص دیگری را نخواهید دید.

شرط لازم برای رسیدن به یک جشنواره استاندارد چیست؟

باید گفت برای رسیدن به یک جشنواره پویا، هدفمند و اثرگذار می باید به صورت کاملاً شفاف در یک نشست خبری با اصحاب رسانه به موارد زیر پاسخ داده شود که بودجه این جشنواره ها بر چه اساسی و از کجا تأمین می شوند و مقصد آن ها کجاست؟ چه کسانی با چه پیشینه ای به بودجه های هنگفت جشنواره ای دسترسی پیدا می کنند؟ انتخاب دبیر این جشنواره ها بر چه اساسی صورت می گیرد؟ داوری ها و هیئت های اجرایی بر چه مبنایی انتخاب شده اند؟

سرویس مد و لباس هنرآنلاین: ششمین روز از بهمن ماه بود که سیده مرضیه شفاپور در یادداشتی از تمامی فعالان عرصه مد و لباس کشور به ویژه جامعه طراحان درخواست کرد تا با تکیه بر نبوغ و خلاقیت خود و با الهام از فرهنگ غنی اسلامی ایرانی به طراحی و تولید محصولاتی دست زنند و امید و شادی را برای جامعه به ارمغان آورند.. شفاپور در بخشی از یادداشت خود اینگونه نوشت: طراحان و دست اندکاران عرصه مد و لباس ایران عزیز، در آستانه برگزاری جشنواره مد و لباس فجر و در حالی که به زودی به استقبال بهار و عید نوروز خواهیم رفت، جامعه ایران به امید و شادی که شما با خلاقیت و ایده پردازی خود می توانید به مردم هدیه کنید، نیازمند است.

مردم ایران در حال پشت سرگذاشتن یک سال سخت به دلیل شیوع کرونا و مشکلات متعاقب آن هستند؛ صنعت پوشاک و دست اندرکاران این هنر صنعت نیز به شدت از شرایط موجود آسیب دیده اند؛ در چنین شرایطی نقش شما به عنوان افرادی که می توانید با خلاقیت و ارائه طرح های بدیع و نو شوری در جامعه بیافرینید بسیار زیاد و سنگین است.

گردشگری مجازی به بهانه دهمین جشنواره مد و لباس فجر

متولیان برگزاری دهمین جشنواره مد و لباس فجر تمهیدی اندیشیدند تا سفر و قرارگیری در بافت شهر کاشان به عنوان محوریت موضوعی این دوره و ایجاد فرصت الهام گیری طراحان از ابنیه و اکوسیستم این منطقه به شکل مجازی به انجام رسد.

بر این اساس، تور مجازی کاشان و بازدید سه بعدی با استفاده از عکس های پانوراما 360درجه از جاذبه های گردشگری شهر کاشان از طریق درگاه های مجازی قابل انجام شد.

دبیر دهمین جشنواره بین المللی مد و لباس فجر معرفی شد

هشتمین روز از بهمن ماه بود که سید محمد مجتبی حسینی معاون هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در حکمی، صدیقه پاک بین را به سمت دبیری دهمین جشنواره بین المللی مدو لباس فجر منصوب کرد.

در حکم صادرشده از سوی سید محمد مجتبی حسینی آمده است: بنابه پیشنهاد دبیر کارگروه ساماندهی مد و لباس کشور و رئیس دهمین جشنواره بین المللی مد و لباس فجر و همچنین با توجه به سوابق و تجربیات ارزشمند سرکار عالی وبه موجب این حکم ، به عنوان دبیر دهمین جشنواره بین المللی مدو لباس فجر منصوب می شوید.

صدیقه پاک بین، طراح لباس و پژوهشگر لباس اقوام، عضوهیئت علمی دانشگاه الزهرا (س) است وسابقه دبیری چندین جشنواره مد ولباس فجر را نیز در کارنامه خود دارد. همچنین در کارنامه کاری او، تألیف کتاب هایی چون اصول طراحی لباس ، طراحی الگو ، ترجمه و تدوین سایز بندی پوشاک بانوان و انجام پژوهش هایی چون لباس آتشنشانان وزارت کشور، لباس بسیج دانش آموزی در ایران،لباس دانش آموختگان برای وزارت علوم، لباس دانش آموختگان برای دانشگاه شهید بهشتی، لباس سازمان بحران های شهری و ... قرار دارد.

توجه دهمین جشنواره مد و لباس فجر به ملاک های داوری و ارزیابی کیفی آثار

روح اله باقرزاده دبیر بخش دانشگاهی دهمین جشنواره بین المللی مد و لباس فجر با بیان این که در این دوره چهار کمیته علمی دانشگاهی مرتبط با چهار زیرگروه تشکیل شده است، بیان داشت: در زیرگروه اول داوری آثار هنری در بخش طراحی پارچه موردنظر است که از داوران این زیرگروه از اعضا هیئت علمی دانشگاه های مرتبط که فعالیت بیشتری در حوزه طراحی پارچه دارند، استفاده شده است. علاوه بر آن یک عضو نیز از بخش صنعت در این زیرگروه قرار دارد تا ازنقطه نظر کاربردی و مورد اقبال صنعت نیز آثار بررسی شوند.

این استاد دانشگاه صنعتی امیرکبیر افزود: در زیرگروه دوم آثار مرتبط با بخش تصویرسازی مورد ارزیابی قرار می گیرد. در این زیرگروه، سه زیربخش برنامه ریزی شده است: بخش اول کانسپت (مفهوم) کاشان قرار دارد که این مفهوم مربوط به کل جشنواره است و کلیه آثار تصویرسازی ارسالی به جشنواره با مفهوم کاشان حول محور آن قرار می گیرد. بخش دوم این زیرگروه نیز بخش ویژه ای است، مربوط به آثار تصویرسازی با محوریت سردار شهید سلیمانی که در حقیقت عمدتاً مربوط به طراحی تی شرت و کلیه اقلام حوزه پوشاک را شامل می شود. در این بخش طراحان عملاً دل نوشته ها و طرح های مرتبط با این سردار شهید سلیمانی را ارائه می کنند. سومین بخش این گروه با محوریت مفهوم آزاد با تمرکز بر مد باحیا (Modest Fashion) قرار دارد که آثار در قالب کلکسیون ارائه شده و توسط کمیته علنی مرتبط مورد ارزیابی و داوری قرار می گیرند.

دهمین جشنواره مد و لباس فجر و تشریح جزئیات بخش های صنعت و مسابقه زنده

مریم افغان دبیر بخش مسابقه زنده دهمین جشنواره بین المللی مد و لباس فجر با بیان اینکه در این دوره نیز طبق روال هر سال مسابقه ای تحت عنوان از ایده تا اجرا در بخش های مختلف خواهیم داشت، بیان کرد: این رویداد شامل سه بخش لباس اجتماع بانوان، لباس اجتماع مردان یا همان بالاپوش مردانه و بخش چادر در حوزه عفاف و حجاب خواهد بود.

او گفت: هر سال گروه هایی از تهران و شهرستان ها شرکت می کردند که اسکان آن ها بر عهده کارگروه بود اما امسال به دلیل کرونا این کار امکان پذیر نیست. با این حال 73 گروه سه نفری که هر گروه شامل یک نفر کارشناس دوخت، یک نفر الگوساز و یک نفر طراح از طریق سایت جشنواره با ارسال رزومه، نمونه کار، سوابق و مدارک علمی، نسبت به ثبت نام اقدام کرده اند که پس از اتمام مدت زمان ثبت نام و بعد از بررسی رزومه ها توسط گروه داوری، با هر یک از گروه های منتخب برای حضور در مسابقه ایده تا اجرا تماس گرفته می شود.

میدرضا نیک طبع دبیر بخش صنعت این دوره از جشنواره نیز با بیان اینکه تمام فناوری های نوین حوزه صنعت را هرسال برای طراحان در جشنواره به نمایش می گذاریم تا حوزه مد و لباس بتواند علاوه بر کیفیت ارتقاء نیز پیدا کند، اظهار داشت: بخش صنعت ماشین آلات دوخت و دوز، تجهیزات جدید و همچنین فناوری های سال 2021 را در دهمین جشنواره بین المللی مد و لباس فجر برای طراحان و علاقه مندان این حوزه به نمایش می گذارد.

تشریح جزئیات بخش طراحی و ساخت زیورآلات دهمین جشنواره مد و لباس فجر

میرفرزام کریم خانی دبیر بخش طراحی و ساخت زیورآلات دهمین جشنواره مد و لباس فجر با اشاره به شرایط خاص شیوع پاندمی کرونا در جهان و تأثیر آن بر کلیه جشنواره های این حوزه و اعلام دیرهنگام فراخوان بخش زیورآلات جشنواره فجر، از کمیت و کیفیت آثار ارسالی به جشنواره ابراز رضایت کرد و گفت: استقبال خوبی هم در بخش قطعه ساخته شده و هم در بخش طرح ارائه شده به انجام رسیده است.

او از حرفه ای تر شدن نگاه طراحان زیورآلات به الهام گرفتن از موضوعات جشنواره اشاره و اظهار کرد: با توجه به برگزاری نمایشگاهی که قبل از جشنواره فجر برپا شد و گروه هایی که با آن ها به صورت حرفه ای کار کرده ایم نگاه ها به موضوع نمایشگاه که امسال شهر کاشان است به خوبی در آثار ارائه شده نمود دارد.

کریم خانی که مدرس رشته طلا و جواهرسازی در جهاد دانشگاهی واحد شهید بهشتی است و دوره هایی را نیز خارج از کشور در حوزه طراحی و ساخت جواهر گذرانده است، بر اهمیت الهام گرفتن نه اقتباس صرف از کانسبت های موضوعی جشنواره تأکید کرد و گفت: بیشتر هنرمندان ما اکنون توانسته اند طرح های مفهومی در این زمینه ارائه کنند.

برپایی نشست خبری جشنواره در بیستمین روز از بهمن ماه

نشست رسانه ای دهمین جشنواره بین المللی مد و لباس فجر، دوشنبه 20 بهمن ماه با حضور سیده مرضیه شفاپور دبیر کارگروه ساماندهی مد و لباس کشور، صدیقه پاک بین دبیر جشنواره و تنی چند از دبیران بخش های مختلف جشنواره در سالن جلسات معاونت امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برگزار شد.

سیده مرضیه شفاپور در ابتدای این نشست با اشاره به موضوع این دوره از جشنواره اذعان داشت: پیرو برگزاری موفق دو دوره گذشته جشنواره در راستای انتخاب موضوع مشخص برای این رویداد و همچنین بر اساس ابلاغیه و آئین نامه جشنواره از سوی وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی، در سال جاری نیز شهر کاشان را به عنوان موضوع جشنواره در نظر گرفتیم چرا که این منطقه علاوه بر نزدیکی به شهرهایی همچون اصفهان به عنوان قطب نساجی کشور و دارا بودن ظرفیت های گوناگون فرهنگی، تاریخی و هنری به نوعی خاستگاه هویت اسلامی و ایرانی بوده و است.

او اذعان داشت: یکی از مهم ترین رخدادهای این دوره از جشنواره به فعالیت دبیرخانه های غیرمتمرکز در 9 استان تهران، خراسان رضوی، فارس، اصفهان، قم، آذربایجان شرقی، کرمانشاه، مازندران و هرمزگان اختصاص داشت که خوشبختانه فضا و فرصت مناسبی را برای مشارکت هر چه بیشتر هنرمندان سراسر کشور با این رویداد فراهم آورد.

دبیر کارگروه ساماندهی مد و لباس کشور در ادامه به توضیحاتی درباره بخش بین الملل این دوره از جشنواره پرداخت و گفت: امسال این بخش به صورت نمایشگاهی دایر نخواهد بود و برگزاری وبینار با موضوعات گوناگون ازجمله برنامه ها در این بخش است که با همکاری سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی برگزار می شود.

رونمایی از مجموعه ایران دخت در قالب 10 اثر ملهم از نمادهای فرهنگی و تاریخی سراسر کشور، برگزاری بخش ویژه سردار سلیمانی در حوزه طراحی و ساخت زیورآلات، برگزاری مسابقه زنده از ایده تا اجرا طی چهار روز در بخش های مانتوی اجتماع، پیراهن مردانه، بالاپوش و چادر زنانه و تقدیر از تنی چند از پیشکسوتان عرصه طراحی پارچه، لباس و سوزن دوزی از دیگر بخش های جشنواره است که شفاپور در این نشست به آن ها اشاره کرد.

شفاپور همچنین به مکاتبات پی درپی با ستاد ملی مقابله با کرونا در راستای برگزاری این دوره از جشنواره خبر داد و گفت: در این راستا ضمن رعایت فاصله گذاری میان غرفه ها، بازدید عمومی از جشنواره آزاد نیست و محدودیت هایی برای حضور افراد در نظر گرفته شده است.

او همچنین از ارسال دو هزار و صد اثر به دبیرخانه جشنواره در بخش های مختلف تاکنون خبر داد و گفت: علی رغم پایان مهلت ارسال اثر اما همچنان آثار هنرمندان توسط پست از سراسر کشور به دبیرخانه ارسال می شود و همکاران نیز این آثار را دریافت می کنند.

شفاپور گفت: داوری آثار از سه شنبه 21 بهمن ماه آغاز می شود و امسال علاوه بر فرم ارزیابی با تکیه بر مؤلفه های تخصصی داوری در بخش، فرم هایی برای توضیح درباره آثار رد شده در نظر گرفته شده و بنا داریم به تمامی اعتراضات در این زمینه توسط داوران هر بخش پاسخ دهیم.

صدیقه پاک بین دبیر دهمین جشنواره بین المللی مد و لباس فجر نیز در سخنانی بر نقش و جایگاه پوشش بر فرهنگ و هنر جوامع گوناگون تأکید و تصریح کرد: انتقال فرهنگ در قالب نمادهای بصری یک ضرورت است و امسال با انتخاب شهر کاشان به عنوان موضوع جشنواره تلاش کرده ایم تا فرصتی مناسب برای معرفی ظرفیت های گسترده این منطقه از مسیر پوشش فراهم آوریم.

او افزود: امیدواریم در این دوره بستر تعامل هر چه بیشتر میان جامعه طراح و صنعتگران فراهم شود چرا که کیفیت آثار بر کمیت آن ها ارجح بوده و می توان امید داشت این جشنواره فضای مناسبی برای تولید انبوه آثار طراحان را فراهم آورد.

پاک بین همچنین به نقش و جایگاه جامعه طراح لباس در معرفی ارزش های فرهنگی، دینی و اخلاقی هر منطقه اشاره کرد و گفت: طراحان پنجره ای را از فرهنگ اسلامی و ایرانی به روی جامعه باز می کنند و از این منظر جشنواره مد و لباس فجر می تواند فرصتی مناسب برای فعالیت هر چه پررنگ تر این هنرمندان را ایجاد کند.

دریافت 80 اثر در بخش پوشش سر دهمین جشنواره مد و لباس فجر

سید محمود لاجوردی، دبیر بخش پوشش سر دهمین جشنواره مد و لباس فجر از دریافت بیش از 80 اثر در این بخش خبر داد و گفت: داوری ها این هفته انجام و از 25 بهمن ماه جشنواره فجر آغاز خواهدشد.

همراهی بالغ بر 40 مؤسسه و خانه مد با دهمین جشنواره مد و لباس فجر

حمید احمدی، دبیر بخش مؤسسات، اتحادیه ها و خانه های مد دهمین جشنواره مد و لباس فجربه تشریح شرایط حضور مؤسسات مد در نمایشگاه این جشنواره پرداخت و گفت: با توجه به شرایط خاص کرونا این انتظار می رفت که نسبت به سال های گذشته جشنواره مد و لباس فجر هم بازخورد کمتری داشته باشد و هم تمایل کمتری برای حضور مؤسسات و خانه های مد در جشنواره وجود داشته باشد، اما علی رغم همه این مسائل استقبال تقریباً همانند سال گذشته و قابل توجه بود و ما با تعداد زیادی درخواست برای برپایی غرفه در نمایشگاه روبه رو شدیم.

او از درخواست 80 مؤسسه، خانه مد، اتحادیه ها و انجمن های فعال در حوزه مد و لباس برای داشتن غرفه در نمایشگاه جشنواره مد و لباس فجر خبر داد و گفت: به دلیل رعایت پروتکل های بهداشتی حدود 30 تا 40 غرفه برپا خواهد شد.

البته لازم به ذکر است به دلایل گوناگون از جمله موضوع کرونا و نبود امکان برپایی غرفه ها به شیوه حضوری، این بخش از جشنواره امسال حذف شد.

اعلام جزئیات بخش کیف و پایپوش دهمین جشنواره مد و لباس فجر

محمدنقی سلیمی دبیر بخش کیف و پایپوش دهمین جشنواره مد و لباس فجر به تشریح جایگاه و روند حضور این بخش در جشنواره مد و لباس فجر پرداخت و گفت: حضور بخش کیف و پایپوش در این جشنواره بیشتر با هدف برقراری تعامل بین طراحان و تولیدکنندگان این عرصه بوده است و به همین دلیل در دوره های اول جشنواره حضور تولیدکنندگان در جشنواره کمتر بود اما کم کم حضور آنها نیز افزایش یافت.

او با اشاره به اینکه در سال گذشته بیش از 280 اثر به دبیرخانه این بخش ارسال شده بود و از ورک شاپ های بخش کیف و کفش نیز استقبال خوبی به عمل آمد، گفت: طی چهار سال اخیر روند فعالیت بخش کیف و کفش روبه بهبود بود و حتی توانستیم با آثاری درخشان چند ویترین ملی به بخش کیف و کفش اختصاص دهیم.

سلیمی در ادامه به کاهش حضور طراحان و تولیدکنندگان بخش کیف و کفش در نمایشگاه های مختلف به دلیل شیوع کرونا اشاره و اظهار کرد: در این دوره ما با آثاری قابل توجه در بخش طراحی مواجه شدیم که داوری آثار را سخت کرد؛ امسال افراد خلاق و پویا با طرح های جالب، قوی و ایده هایی نو حضور دارند و این مسئله تحقق یکی از اهدافی است که سال ها به دنبال آن بودیم.

آغاز بخش بین الملل دهمین جشنواره مد و لباس فجر

بخش بین الملل دهمین جشنواره مد و لباس فجر از روز دوشنبه 27 بهمن ماه و یک روز مانده به آغاز رسمی این دوره از جشنواره در قالب برگزاری وبینارهایی با همراهی تنی چند از مهمانان خارجی آغاز به کار کرد.

جزئیات کارگاه های آموزشی و نشست های علمی دهمین جشنواره مد و لباس فجر

بالغ بر 11 کارگاه آموزشی و نشست علمی از چهارشنبه 29 بهمن تا شنبه دوم اسفند به شیوه مجازی در دهمین جشنواره مد و لباس فجر برگزار شد.

پیام سید مجتبی حسینی به دهمین جشنواره مد و لباس فجر

شروح پیام سید محمد مجتبی حسینی معاون امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به دهمین جشنواره بین المللی مد و لباس فجر به شرح زیر بود:

اقلیم ها و اقوام سرزمین دیرین ایران، جلوه های چشمگیری از پوشش های ایرانیان را به نمایش می گذارند که هرکدام برخاسته از خصلت های حیات فردی وُ خُلقیات زیستِ جمعی است. شکل ها و طرح ها و رنگ هایی به غایت آراسته به صورت و معنا که پای در تمدن و تکیه به تاریخ و ریشه در دین دارند. جشنواره ی مد و لباس فجر، می کوشد جلوه گاه جمال و کارنامه ی کمال لباس ایرانی باشد. شناسنامه ای که می توان در اوراق آن به استغنای فرهنگی مردمان ایران زمین ایمان آورد که این هنر صنعت بدیع، زاده ی زیبا اندیشی و برخاسته از نبوغی است که از پسِ سده ها وُ هزاره ها، اسباب تذهیب و تزیینِ صنعت و هنر روزگار ماست.

جشنواره ی مد و لباس فجر با تأکید بر پیشینه ی پوشش ایرانی و احترام و التزام به باورهای بلند و آموزه های راستین و مکلّف دانستن خود به کشف راز زیبایی ها و رمز زایایی های این هنر صنعت، مضمون غالب این دوره ی خود را از پس مکران و گلستان به دیار کُهن کاشان متمرکز داشته است و سر آن دارد که با برجسته سازی ظرفیت زادبوم ها و بهره گیری از دارایی فرهنگی مناطق، آیینه ی اصالت ها و روزآمدی های بدیع گردد. وجه متمایز این جشنواره علاوه بر تأکید بر رقابت ها و نوزایی های هنری، ایده پردازی های خلاقانه در راستای تقویت صنعت طراحی و تولید لباس و دعوت به مشارکت مؤسسات متخصص در این حوزه و امکان سازی مطالعاتی و فرصت های پژوهشی است. امیدوارم به کوشش کریمانه ی هنرمندان و متولیان این حوزه، گفتگوهای مستمر و مؤثری که متضمن اختلاط مضامین هویتی و مؤلفه های فرهنگی باشد، مطرح شده و به ارتقاء و اعتلای فرهنگ پوشش و پویش بیشتر این جامعه منتهی شود.

آغاز کار دهمین جشنواره بین المللی مد و لباس فجر

دهمین جشنواره بین المللی مد و لباس فجر از روز سه شنبه ساعت 14 و با حضور سیده مرضیه شفاپور دبیر کارگروه ساماندهی مد و لباس کشور، صدیقه پاک بین دبیر جشنواره و جمعی از فعالان بخش های مختلف عرصه مد و لباس در مجموعه فرهنگی هنری برج آزادی تهران آغاز به کار کرد.

در این دوره از جشنواره، تنها بخش نمایشگاهی به صورت حضوری برپا شده و سایر بخش ها همچون کارگاه های آموزشی، نشست های تخصصی، بین الملل و مؤسسات به شیوه مجازی برگزار می شود؛ در حقیقت بخش هایی همچون اتحادیه ها، انجمن ها، ویترین ملی، خانه های مد و مؤسسات فرهنگی، هنری و آموزشی حوزه مد و لباس که همه ساله در قالب برپایی غرفه های، محلی برای هم افزایی و هم اندیشی جامعه مد و لباس کشور بود، امسال به دلیل شیوع ویروس کرونا این فرصت را از دست داده اند.

بخش های اصلی جشنواره دهم مد و لباس فجر شامل طراحی و تصویرسازی (مسابقه و نمایش)، علمی پژوهشی، صنعت و فناوری های نوین، اتحادیه ها، انجمن ها، خانه های مد و مؤسسات مد و لباس، استان ها و اقوام (به صورت غیرمتمرکز در سراسر کشور) و بین الملل است.

در بخش رقابتی جشنواره، آثاری در بخش های طراحی لباس، طراحی پارچه، طراحی جواهرات و زیورآلات، طراحی کیف و کفش، چادر، پوشش سر و مسابقه زنده طراحی (از ایده تا اجرا) به رقابت گذاشته شده اند و همچنان اخباری درباره چندوچون بخش مسابقه زنده به دلیل محدودیت های کرونایی منتشر نشده است.

به گفته شفاپور دبیر کارگروه ساماندهی مد و لباس کشور در جمع حضار مراسم افتتاحیه، در سال جاری کرونا مشکلات متعدد بسیاری را در مسیر برگزاری جشنواره و پیش پای برگزارکنندگان قرار داد، بااین همه به احترام تمامی هنرمندانی که در این دوره از جشنواره حضور به هم رساندند، تمام تلاش راه به کار بسته اند که نمایشی درخور از آثار رسیده به دبیرخانه جشنواره داشته باشند.

موضوع ویژه این دوره از جشنواره در کلیه بخش های مسابقه شهر کاشان بود و در قالب شعار بهشت کاشان تلاش شده که هنرمندان تمامی بخش ها، آثاری را ملهم از جغرافیا، تاریخ، فرهنگ و هنر این منطقه ارائه دهند.

جشنواره مد و لباس فجر داغدار یک همکار

مهدی اسماعیلی مسئول دبیرخانه دهمین جشنواره مد و لباس فجر و مسئول بخش علمی، دانشگاهی کارگروه ساماندهی مد و لباس کشور تنها یک روز پس از آغاز جشنواره و در روز سه شنبه 29 بهمن درگذشت.

او یکی از همکاران پرتلاش و دلسوز عرصه مد و لباس کشور بود که فوت وی باعث اندوه و غم عمیقی در میان فعالان این عرصه شد.

پیام تسلیت سید مجتبی حسینی برای درگذشت مهدی اسماعیلی

سید محمد مجتبی حسینی معاون امورهنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در پیام تسلیتی برای درگذشت مهدی اسماعیلی مسئول دبیرخانه دهمین جشنواره مد و لباس فجر و مسئول بخش علمی، دانشگاهی کارگروه ساماندهی مد و لباس کشور نوشته است: خدمات و فعالیت های مهدی اسماعیلی همکار جوان پرتلاش کارگروه ساماندهی مد و لباس کشور و جشنواره بین المللی مد و لباس فجر همیشه در یاد ما خواهد ماند. اندوه جانگداز درگذشت همکار عزیز مهدی اسماعیلی را به خانواده گرانقدرش و همکاران گرامی معاونت امور هنری و کارگروه ساماندهی مد و لباس تسلیت می گویم و علو درجات را برای زنده یاد اسماعیلی از درگاه خداوند خواستارم.

بازدید عضو کمیسیون فرهنگی مجلس از جشنواره مد و لباس فجر

چهارشنبه 29 بهمن در دومین روز دهمین جشنواره مد و لباس فجر میزبان سید علی یزدی خواه نماینده مردم تهران، ری، شمیرانات و پردیس و عضو کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی بود.

وی با حضور در برج آزادی از بخش های مختلف نمایشگاه و توانمندی طراحان لباس، کیف و کفش و زیورآلات دیدن کرد.

در این بازدید، سیده مرضیه شفاپور دبیر کارگروه ساماندهی مد و لباس کشور و دبیران بخش های مختلف جشنواره مد و لباس فجر به تشریح دستاوردها و توانمندی طراحان کشور در بخش های مختلف پرداخت.

سید عباس صالحی به دهمین جشنواره بین المللی مد و لباس فجر پیام داد

سید عباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در پیامی برای دهمین جشنواره بین المللی مد و لباس فجر نوشته است:

فرهنگ و هنر عرصه گفت وگو تعامل با حوزه های گوناگون زیست فردی و اجتماعی است. فرهنگ گذشته دور و نزدیک و جریان های روز را واکاوی می کند. به آینده می اندیشد و بر داشته های بومی مناطق مختلف و باورها و نگرش های آنان پنجره ی نو می گشاید.

پوشش و لباس از دیرپاترین و گسترده ترین جلوه های فرهنگ و هنر است که آداب، باورها، نگرش ها، ویژگی های اجتماعی و زیستی را بیان می کند، سرزمین ایران اسلامی گنجینه ای از فرهنگ ها و قومیت هاست و پوشش ایرانیان نیز در مسیر تاریخ و در مناطق کشور سرشار از تنوع هویت فرهنگی و اجتماعی است.

جشنواره بین المللی مد و لباس فجر فرصتی برای تعامل و گفت وگو درباره پوشش و لباس به عنوان جلوه ای از فرهنگ و بازخوانی داشته های بومی و ملی است که با تاریخ و جامعه ما همزاد و هم نشینی دارد و با نگاه امروز به تقویت جریان پویایی فرهنگ و هنر این سرزمین کمک می کند.

انتخاب بهشت کاشان در دهمین جشنواره بین المللی مد و لباس فجر در ادامه دو دوره پیش جشنواره که جنبه های هویت فرهنگی و اجتماعی را محور قرار داد، نگاه به خویشتن و پیشینه هویتی و فرهنگی از دریچه اکنون است که می تواند مبنای بازاندیشی و بازخوانی هنر و خلاقیت طراحان قرار گیرد.

از هنرمندان طراح لباس و همکاران گرامی معاونت امور هنری که در برگزاری دهمین جشنواره بین المللی مد و لباس فجر همدلی و همراهی کردند، سپاسگزارم و سلامت و پیروزی هنرمندان ارجمند را آرزو دارم.

بازدید معاون هنری وزیر ارشاد از دهمین جشنواره مد و لباس فجر

سید محمدمجتبی حسینی، معاون امور هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی عصر آخرین روز بهمن از دهمین جشنواره بین المللی مد و لباس فجر در برج آزادی تهران و همچنین از کتابخانه و مجموعه آرشیو مجموعه فرهنگی هنری برج آزادی بازدید کرد.

جزئیات بخش مسابقه زنده از ایده تا اجرا در دهمین جشنواره مد و لباس فجر

مسابقه زنده طراحی لباس با عنوان از ایده تا اجرا طی سه روز در دهمین جشنواره مد و لباس فجر برگزار شد.

بر این اساس از روز سه شنبه 28 بهمن ماه همزمان با آغاز دهمین جشنواره مد و لباس فجر، گروه های شرکت کننده در این بخش کار خود را آغاز کردند که طی آن در روز نخست 15 گروه طراحی سه نفره به طراحی لباس اجتماع بانوان پرداختند.

در ادامه نیز در دومین روز از این برنامه 12 گروه سه نفره به طراحی لباس آقایان پرداختند. این مسابقه در روز سوم نیز ادامه پیدا کرد.

و در پایان سخن دبیر جشنواره...

دوم اسفندماه، دهمین جشنواره بین المللی مد و لباس فجر در مجموعه فرهنگی هنری برج آزادی به کار خود پایان داد.

صدیقه پاک بین دبیر دهمین جشنواره بین المللی فجر در روز پایانی این رویداد درباره روند برگزاری این دوره از جشنواره به خبرنگار هنرآنلاین گفت: شاید در تمام روزهایی که به دلیل کرونا، در امر برگزاری این دوره رویداد تردید وجود داشت و احساس می شد سلامتی جامعه فعال در این عرصه بر هر امر دیگری اولویت دارد اما با این وجود استقبال جمعی از طراحان عرصه مد و لباس کشور در بخش های مختلف، این انگیزه را در ستاد برگزاری ایجاد کرد که هر قدر هم که شرایط سخت و دشوار باشد اما باید برای نمایش همت و همراهی این عزیزان چاره ای اندیشید.

دبیر دهمین جشنواره بین المللی فجر با اشاره به مشکلات متعدد موجود در مسیر برگزاری یک رویداد فرهنگی و هنری به دلیل شرایط متأثر از کرونا اذعان داشت: با این همه یکی از دشوارترین دوره های این رویداد را در سایه همراهی هنرمندان و البته انتشار خبر تلخ و تکان دهنده درگذشت جوان فعال و پویای این عرصه برگزار کردیم.

پاک بین با اشاره به این که علی رغم تمامی مشکلات در نهایت این دوره از جشنواره به سرانجام رسید اذعان داشت: شاید روزی که تصمیم گرفتیم جشنواره را با تمام مسائل و چالش ها برگزار کنیم، تصورش را نمی کردیم که تنها یک روز پس از آغاز جشنواره، یکی از عزیزترین فرزندانم در این حوزه را از دست بدهیم و این اتفاق و شوک ناباورانه، تمامی موضوعات دیگر را به حاشیه راند و در تمامی روزهای اخیر، غم از دست دادن مهدی اسماعیلی از نیروهای خدوم مد و لباس کشور، قلبمان را به سختی به درد آورد.

دبیر دهمین جشنواره بین المللی فجر با تقدیر از تمامی هنرمندان همراه با این دوره از جشنواره بیان کرد: آثار رسیده به دبیرخانه در بخش های مختلف به ویژه مانتوی اجتماع، مانتوی مجلسی، لباس مجلسی و زیورآلات نشان داد که هر قدر زمینه و بسترهای موضوعی برای علاقه مندان به فعالیت در این عرصه ایجاد شود، استقبال از این جریان به بهترین شکل ممکن خواهد بود و امیدواریم به مدد همین هنرمندی ها و دغدغه مندی ها روزی بتوانیم با افتخار از تاریخ معاصر مد و لباس کشور در تمام نقاط جهان یاد کنیم.

او در خاتمه گفت: بنا بر برنامه ریزی های به انجام رسیده، به احتمال قوی، آئین اختتامیه دهمین جشنواره بین المللی مد و لباس فجر در روز دوشنبه 11 اسفندماه در تالار وحدت برگزار می شود که جزئیات این مراسم در روزهای آتی به سمع و نظر فعالان حوزه مد و لباس کشور خواهد رسید.

سید علی صائم
ابتدا باید گفت که جشنواره تئاتر در همه دنیا از اهمیت خاصی برخوردار است چرا که نشان می دهد جامعه در پویایی و حرکت و کار و تلاش و... است و به لحاظ جامعه شناختی و ابعاد روانشناسانه از نظر فردی و اجتماعی و اقتصادی و سیاسی و فرهنگی و هنری و... در مرحله و جایگاه مطلوب قرار دارد تا جایی که نظام حاکم توانسته با اعمال همه محدودیت های ناشی از کرونا و همه تحریم های ناعادلانه و ناجوانمردانه دشمنان نظام، جشنواره بین المللی تئاترفجر خود را برگزار نماید. این خود موفقیتی سترگ در عرصه بین المللی برای نظام و کشور است.
با این حال این دوره از جشنواره تئاتر فجر نیز قربانی سیاست های فرهنگی دولت دوازدهم شد؛ هر چند که حضور یک هنرمند اهل تئاتر که هم خاک صحنه خورده است و هم دلسوز منافع فرهنگی کشور است به نام حسین مسافر آستانه باعث شد تا این جشنواره از نظر محتوایی نسبت به دوره های اخیرش، زهر کمتری داشته باشد و حداقل رد پای نمایش های سفارتی در آن کمتر به چشم بخورد، اما همان طور که گفتیم، این جشنواره توسط مرکز هنرهای نمایشی دولت برگزار شد.
سی ونهمین جشنواره تئاتر فجر از 11 تا 21 بهمن و به مناسبت سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی برگزار شد اما از موضوع خیلی از آثار جشنواره امسال تئاتر فجر که حول محورهایی چون مهاجرت، خیانت، مسائل جنسی و... بود و کمبود آثاری با درونمایه انقلاب اسلامی که بگذریم، باید به باندبازی و لابی گری های گسترده اتفاق افتاده در این رویداد
توجه کرد.
واقعا باید پرسید این همه کارمند در دبیرخانه فجر چه می کنند که یک ایده درست و درمان اجرایی ندارند و فقط به دنبال لابی گری های خود هستند؛ آن یکی برادر خود را درجدول گنجاند و سپس در اختتامیه جایزه هم به او دادند آن یکی...
به طور مثال، نمایش هایی به جشنواره راه یافتند که قبلاً از سوی شورای ارزشیابی و نظارت رد شده بودند! جای سؤال است که یکی از نمایش های راه یافته به جشنواره، صرفا به این دلیل که کارگردانش از اقوام یکی از مدیران جشنواره است، پذیرفته شده یا واقعاً برای این جشنواره شایسته تشخیص داده شده است؟!
نکته دیگر اینکه پس از بسته شدن جدول و یا چند روز پس از آنکه زمان ارائه کار به جشنواره تمام شده بود، آثاری از افرادی خاص در جشنواره پذیرفته و در جدول گنجانده شدند حال آنکه شمار زیادی از افراد به دلیل اینکه یک روز دیرتر از ضرب العجل کارشان به جشنواره ارائه شد، پذیرفته نشدند. شاهد مثال برای باندگرایی و لابی گری در انتخاب بسیاری از آثار این دوره از جشنواره این است که فیلم برخی از آثار ارسالی به سی ونهمین جشنواره تئاتر فجر اصلا از سوی هیئت انتخاب جشنواره، دیده نشده بود! حتی یکی از هنرمندان شهرستانی بعد از مراجعه به دبیرخانه با این پاسخ مواجه شد که فیلم کار او موجود نیست و گم شده است!
مسئولان مرکز هنرهای نمایشی وزارت ارشاد و همچنین برگزار کنندگان سی و نهمین جشنواره تئاتر فجر آن قدر سرگرم باندگرایی و لابی گری در این جشنواره بودند که حتی کوچکترین یادی از مرحوم مسعود سمیعی نکردند؛ این در حالی است که از زمان درگذشت این هنرمند پیشکسوت تئاتر تنها پنج ماه گذشته بود! مسعود سمیعی از رزمندگان و جانبازان شیمیایی دوران دفاع مقدس بود و چون در باندها و لابی های تئاتر جایی نداشت، سال ها منزوی شده بود و مرداد امسال غریبانه از دنیا رفت!
در نتیجه، بسیاری از کارهای خوب و شایسته - به زعم کارشناسان و منتقدان تئاتر- در این جشنواره انتخاب نشدند و به جای آن نمایش هایی که در حد و اندازه های جشنواره دانشجویی نیز نبودند با کمال تعجب درجدول حضور داشتند! جدول اجرای نمایش های سی ونهمین جشنواره تئاتر فجر شامل آثاری می شد که اصولا نباید در فجر باشند و در دو یا سه سال پیش اجرا شدند و هیچ مزیت خاصی برای حضور در جشنواره ندارند. بعضی از آنها حتی در جشنواره های قبلی نیز بودند، آن هم نمایش هایی ضعیف که اصولا معلوم نیست چرا انتخاب شدند؟! در واقع، همان طور که خود هیئت انتخاب ضعیف و سطح پایین سی و نهمین جشنواره تئاتر فجر انتصاب شدند، نمایش ها نیز بر اساس باندگرایی، برای جشنواره انتصاب شدند نه انتخاب!
به همین دلیل هم این جشنواره نبود بلکه جمعواره بود.
باید گفت این تئاتر فجر انقلاب اسلامی است که باید برآیند و برند و آینه این جشنواره باشد نه سلایق یک جمع خاص و محدود! سلیقه در یک چنین انتخاب پر اهمیتی برای یک چنین جشنواره معتبر و حرفه ای محلی از اعراب نباید داشته باشد.

هجدهمین جشنواره نمایش عروسکی تهران-مبارک با یاد زنده یاد ، دبیر فقید این جشنواره، با به عنوان دبیر اجرایی این رویداد و با بهره گیری از ظرفیت های فضای مجازی، دهم تا هفدهم اسفند سال جاری برگزار می شود.

مهدی حاجیان در گفت وگو با خبرنگار فرهنگی ایرنا درباره دلایل این تصمیم گیری گفت: بدون شک ندیدن دوستان، هنرمندان شرکت کننده در جشنواره و نمایشگران عروسکی در ایام برگزاری جشنواره خوشایند نیست و دوست داشتیم در این دوره نیز با حضور این دوستان، شور و حالی را که همیشه در ایام برگزاری جشنواره شاهد بودیم، داشته باشیم اما شرایط دشوار امسال، این فرصت را از ما گرفت.

وی با ابراز تاسف از همه گیری کرونا در یک سال گذشته، افزود: شرایط خاص این دوره ما را بر آن داشت تا بیش از هر چیز به حفظ سلامت نمایشگران عروسکی و همینطور تماشاگران آثار جشنواره بیندیشیم و بهتر دیدیم همه برنامه ها را به فضای مجازی منتقل کنیم تا ریسک ابتلا به این ویروس برای شرکت کنندگان و مخاطبان جشنواره به پایین ترین حد ممکن برسد.

دبیر اجرایی هجدهمین جشنواره نمایش عروسکی تهران-مبارک تصریح کرد: ضمن اینکه اگر خدای نکرده در دوران برگزاری جشنواره بار دیگر شاهد اوج گیری بیماری باشیم، دیگر دغدغه ای از بابت تغییر تصمیمات ستاد ملی مقابله با کرونا و پیرو آن، تعطیلی احتمالی سالن های نمایشی نخواهیم داشت.

حاجیان با اشاره به آنکه در دوره های پیشین همیشه حضور گروه های شرکت کننده در جشنواره به برگزارکنندگان و ستاد اجرایی آن، گرما و انرژی مضاعفی می بخشید ولی متاسفانه امسال از این شور و شوق بی بهره هستیم خاطرنشان کرد: با این حال صیانت از سلامتی دوستان مان برای مان اتفاقی دلگرم کننده است.

دبیر اجرایی هجدهمین جشنواره نمایش عروسکی تهران-مبارک ابراز امیدواری کرد همه مردم کشورمان از جمله نمایشگران عروسکی، این روزهای دشوار را به سلامت بگذرانند و بعد از این ایام بار دیگر با حضور آنها صحنه های تئاتر، انرژی و گرما بگیرند.

حاجیان یادآور شد: این حساسیت سبب شد تا نه تنها آثار شرکت کننده را در بستر فضای مجازی ارایه دهیم بلکه تمام امور اجرایی و برنامه ریزی برای جشنواره را به این فضا منتقل کنیم تا از این راه نیاز بسیار کمتری برای مراجعه حضوری دوستان و هنرمندان شرکت کننده به دبیرخانه جشنواره وجود داشته باشد.

بر همین اساس با تدابیری که رخ داد، از مرحله ارسال آثار تا بررسی و اعلام نتایج، هماهنگی سالن های تمرین و فیلمبرداری از آثار شرکت کننده تا برپایی کارگاه های آموزشی و ... را با بهره گیری از ظرفیت های فضای مجازی پیش بردیم و بدین ترتیب ضرورت حضور دوستان در فضاهای خارجی و عمومی را به کمترین حد ممکن رساندیم.

دبیر اجرایی هجدهمین جشنواره نمایش عروسکی تهران–مبارک تاکید کرد: هر چند در دوره های گذشته گردهمایی نمایشگران عروسکی در جشنواره تهران–مبارک و به ویژه شادپیمایی آن همیشه خاطره انگیز و نشاط بخش بوده است، امسال همه تلاش مان را به کار می گیریم تا در برگزاری این گردهمایی در فضای مجازی، کمترین نواقص را داشته باشیم و از سوی دیگر خوشحالیم علاقه مندانی از سراسر کشور امکان حضور در این رویداد هنری را خواهند داشت.

وی خاطرنشان کرد: بی شک هنرآفرینی دوستان نمایشگر عروسکی از سراسر کشور حتی در فضای مجازی و قامت تصویر تئاتر باعث خشنودی مخاطبان مان خواهد شد و امیدواریم با این شیوه، زمینه ای برای بهره مندی بیشترِ خانواده ها از آثار شرکت کننده در جشنواره فراهم شود که خود اتفاقی خوشحال کننده است. ضمن اینکه

حاجیان در پایان با گرامیداشت یاد و خاطره زنده نام گلزار محمدی، دبیر فقید هجدهمین جشنواره نمایش عروسکی تهران - مبارک، ابراز امیدواری کرد که این رویداد در کنار تمامی فراز و فرودهایش یکی از خاطره انگیزترین ادوار برگزاری جشنواره به ویژه در حوزه نمایش عروسکی کشور باشد.

سرویس : فرهنگ و ادب - تئاتر و هنرهای تجسمی زمان : شناسه خبر : 1029911

به گزارش خبرگزاری شبستان ، سیدامین مویدی اصفهانی ، مشاور برنامه ریزی و نظارت راهبردی معاونت امور هنری در ابتدای این گفت وگو در رابطه با اهمیت تدوین سند ملی موسیقی گفت: درباره برنامه راهبردی مدیریت کلان فرهنگ و هنر یک سند بالادستی به نام نقشه مهندسی فرهنگی کشور داریم که در سال 1392 تدوین و در شورای عالی انقلاب فرهنگی تصویب شده است. آن سند درخصوص راهبردهای کلی حوزه فرهنگ از خانواده تا هنر است راهبرد شماره 9 این سند به طور اختصاصی در مورد هنر تدوین شده است و عبارتند از تبیین و ترویج و نهادینه سازی هنر متعهد، تعالی بخش، شوق آفرین و استکبار ستیز و تعمیق درک زیباشناسانه عمومی و بهره گیری از ظرفیت هنر در تحکیم فرهنگ اسلامی ایرانی و گفتمان انقلاب اسلامی مبتنی بر بیانات حضرت امام خمینی و مقام معظم رهبری که شامل ده راهبرد ملی و بیست اقدام ملی از جمله تدوین اسناد موسیقی و هنرهای تجسمی و مد ولباس است که تدوین آن با رعایت چارچوب تدوین سند و ارکان و ساختار مصوب و طبق ابلاغیه معاون محترم رییس جمهور به عنوان رییس ستاد هماهنگی و راهبری اجرای سند مهندسی فرهنگی کشور بر عهده معاونت امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است .

مویدی ادامه داد: آیین نامه هایی برای صدور مجوز در مقاطع مختلف در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و به طور مشخص اداره کل موسیقی وجود داشته ولی این آیین نامه ها براساس اسناد بالادستی نبوده است. در بعضی از هنرها یک سند بالادستی راهبردی داریم که مجوزها و قوانین براساس آن سند راهبردی تدوین می شود ولی در حوزه موسیقی چنین چیزی وجود ندارد. بنابراین یک مدیرکل می تواند به سلیقه خودش در خصوص تعداد و روش صدور مجوز و نظارت بر آن در حوزه موسیقی اعمال نظر کند البته در این دولت بنا به دستور وزیر محترم و در راستای مقررات زدایی بر مبنای قانون و تسهیل ارایه خدمات، تعداد مجوزهای وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تقلیل پیدا کرد و در موسیقی صرفا یک مجوز با عنوان انتشار آثار موسیقیایی تعریف شد که آیین نامه آن هم تدوین و تقدیم شده است.

مشاور برنامه ریزی و نظارت راهبردی معاونت امورهنری در جواب به این سئوال که آیا تدوین این اسناد می تواند از اعمال سلایق جلوگیری کند، گفت: ویژگی و امتیاز تدوین و اعمال قوانین این است که اعمال سلیقه ها را به حداقل می رساند. مخصوصا اگر آیین نامه ها و مقررات به روش علمی و بر مبنای مسایل کاربردی و اجرایی تدوین شود.

در ادامه این گفت وگو، مویدی به این سوال که آیا نوشتن سند برای موسیقی سخت است، پاسخ داد: هر کدام از اسنادی که تدوین می شود طبیعتاً اقتضائات و الزامات خاص خودش را می طلبد. از یک سو توقعات و آرزوهای جامعه هنری و یک سو قوانین بالادستی و از یک سو اقتضائات اجرایی و اداری باید لحاظ شود تا سند قابلیت اجرا پیدا کند و نوشتن سند با توجه به محدودیت های پیش گفته و رعایت چارچوب علمی و قانونی تدوین سند کمی مشکل و تخصصی است.

او درخصوص ضمانت اجرایی این سند نیز گفت: شورای عالی انقلاب فرهنگی به عنوان نهاد قانون گذار در حوزه مدیریت فرهنگی کشور تقریباً هم پایه مجلس شورای اسلامی است. اگر نهادهای اجرایی مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی را اجرا نکردند قطعاً قابل پیگیری است مشاور برنامه ریزی و نظارت راهبردی معاونت امور هنری اضافه کرد: طبیعتاً ما یک سری قوانین و مقررات و الزاماتی داریم که باید آن ها را رعایت کنیم. بنابراین قبل از هر چیز همه ما اعم از مدیران دولتی و هنرمندان و سایر ذینفعان باید از قانون تبعیت کنیم. همچنین مجریان و قانون گذاران باید مسائل، مشکلات و آرزوهای اهالی هنر را احصا کنند و در چارچوب و قالب قانون، در مورد آن چاره اندیشی نمایند. و همچنین اقدامات مشخصی در جهت قانون و نیل به اهداف و چشم انداز مشخص تعریف شود که در بازه زمانی مشخص توسط نهادها و سازمانهای متولی انجام شود. به نظر من، الآن فرصت خوبی است که موسیقی در کشور تعیین تکلیف شود. بالأخره هر قانونی از بی قانونی بهتر است همانطور که عرض کردم اعمال سلیقه ناشی از فقدان قانون مخصوصا در فضای فرهنگی کشور قبل از هرچیز جامعه هنری را متضرر خواهد ساخت . شما وقتی یک سند بالادستی داشته باشید هم هنرمندان تکلیف خودشان را می دانند و هم مدیران.

مویدی در پاسخ به این سوال که آیا سند موسیقی می تواند جلوی موازی کاری نهادهای مختلف را بگیرد، توضیح داد: شورای عالی انقلاب فرهنگی سعی کرده ذی نفعان این حوزه را در تدوین سند دخیل کند. ما اگر بتوانیم سند را بر مبنای واقعیت ها و مسائل موجود تدوین کنیم، طبیعتاً سند اجرایی تر می شود. برای تدوین یک سند راهبردی باید از کلی گویی پرهیز شود و مهم تر از همه منتج به اقدامات اولویت دار گردد. مویدی چند مساله کلان حوزه هنر را به عنوان نمونه مطرح کرد و گفت یکی از مسائلی که ما داریم این است که به تمام وجوه هنر در مدیریت کلان هنر توجه نمی شود. یکی از وجوه هنر، اقتصاد هنر است. ما اگر بپذیریم که صنایع خلاق فرهنگی و هنری سود آور است و سه درصد از GDP دنیا را به خود اختصاص داده و بپذیریم که کشور ما به خاطر سابقه تاریخی غنی و سرمایه انسانی ارزنده دارای مزیت رقابتی حتی در عرصه اقتصادی است نمی توانیم به وجه اقتصادی هنر بی تفاوت باشیم و اگر بخواهیم از این ظرفیت استفاده بهینه کنیم باید نهادهای مجری و قانون گذار ریل گذاری کنند و تسهیلات فراهم نمایند نه این که مختصر تسهیلات موجود مثل معافیت مالیاتی را هم به دلایل غیر کارشناسی منتفی کنند. مساله دیگری که ما داریم این است که نظام صنفی هنرمندان در کشور تعریف و قاعده مند نشده و همین باعث آشفتگی شده است. همه تابع یک قاعده نیستند و در واقع سه وزارتخانه فرهنگ و ارشاد اسلامی ، کشور، کار با روشهای متفاوت مجوز تاسیس انجمن صادر می کنند. که مهمترین آن وزارت کار است که مجوز صنف کارگری را به جامعه هنری میدهد بدون آن که اقتضائات و شاخص های انجمن هنری در آن لحاظ شود. یا مساله دیگر تعدد نهادها و سازمانهای سیاست گذار، مجری و پشتیبان در عرصه مدیریت فرهنگ و هنر بدون مرزبندی شفاف و مشخص است.

یکی دیگر از سوال هایی که در این برنامه مطرح شد این بود که آیا سند ملی موسیقی می تواند به اصل آموزش که مهم ترین بخش هر رشته هنری است پررنگ بپردازد که مویدی این گونه پاسخ داد: یکی از مواردی که ما در مسائل کلان فرهنگ کشور احصا کردیم، فراوانی مشکلات کیفی و کمی در فرآیند آموزش هنر در کشور و رفتار جزیره ای اجزای مختلف و دستگاه های گوناگون فعال در این عرصه است. برای آن نیز به یک سری راه حل رسیدیم که ارایه خواهیم کرد.

مشاور برنامه ریزی و نظارت راهبردی معاونت امور هنری در رابطه با دلیل طولانی شدن روند تصویب سند ملی موسیقی عنوان کرد: در جریان نیستم که در سال های گذشته دقیقاً چه مراحلی برای تدوین سند موسیقی طی شده است، اما شورای عالی انقلاب فرهنگی به عنوان متولی امر از تیرماه سال جاری این وظیفه را به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به عنوان نهاد مسئول محول کرد که در همان زمان هم دبیرخانه موقت تدوین اسناد ملی در معاونت هنری به مسئولیت اینجانب ایجاد شد اما روند تدوین سند تخصصی و فراگیر و اجرایی که سالها ملاک عمل قرار گیرد و همچنین مراحل تصویب آن در ارکان ابلاغ شده از جمله تیم تحقیق شامل کارشناسان و ذینفعان مطلع مورد تایید شورای عالی انقلاب فرهنگی و کمیته تخصصی تدوین سند با حضور نمایندگان سازمانهای ذیربط از جمله دبیرخانه شورای عالی انقلاب فرهنگی ، سازمان برنامه و بودجه، یک نفر صاحب نظر دانشگاهی یا حوزوی، و یک نفر فعال مردمی(سمن)، نماینده دستگاه های همکار که طبق مصوبه تعیین دستگاه های متولی و همکار تدوین اسناد ملی در تدوین سند موسیقی همکاران، سازمان تبلیغات اسلامی و سازمان صدا و سیما است، زمان بر خواهد بود.

مویدی با بیان اینکه قوانین در نظام ولایت فقیه، مبتنی بر فقه اسلامی است، گفت: چهار نگاه در رابطه با موسیقی در فقه وجود دارد. دسته اول، فقهایی هستند که برای تحقق غنا، ترجیع را کافی می دانند. دسته دوم، فقهایی هستند که در تحقق غنا، طرب انگیزی را کافی می دانند و دسته سوم هم طرب و ترجیع را کافی دانسته اند. اما دسته چهارم، نه طرب و نه ترجیع را در تحقق غنا دخیل نمی دانند، ملاک اصلی و عنصر ذاتی غنا را بحث اضلال عن سبیل الله یعنی گمراهی از راه خدا می دانند این فتوا متعلق به مقام معظم رهبری است که برای ما راهگشا و چراغ راه خواهد بود و هم ملاک قانونی و هم ملاک فقهی دارد و فصل الخطاب است.

وی در بخش پایانی این برنامه درباره زمان احتمالی تصویب سند ملی موسیقی گفت: تصویب سند ممکن است فرآیند طولانی تری داشته باشد ولی تمام تلاش ما این است که طبق زمان بندی صورت گرفته، سند قبل از پایان دولت دوازدهم به نتیجه برسد و مراحل اولیه تصویب خودش را طی کند.

نشست های بخش پژوهش سی و ششمین جشنواره موسیقی فجر به دبیری رضا مهدوی، پژوهشگر موسیقی و با همکاری رادیو گفتگو، یکشنبه سوم اسفند ماه با موضوع ژانربندی انواع موسیقی با حضور احسان ذبیحی فر آهنگساز، نوازنده و مدرس دانشگاه و کارن کیهانی آهنگساز، نوازنده و مدرس دانشگاه به پایان می رسد.

پایان پیام/ 32

ضمیمه :

کلید ‫واژه ها:

نشست های بخش پژوهش سی و ششمین جشنواره موسیقی فجر

|

سند ملی موسیقی و الزامات آن

|

بررسی

|

محمد علی کیانی، دبیر بخش بین الملل دهمین جشنواره بین المللی مد و لباس فجر و مدیرکل همکاری های فرهنگی و امور ایرانیان خارج از کشور سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی در گفت وگو با روابط عمومی کارگروه ساماندهی مد و لباس کشور به تشریح فعالیت های این بخش پرداخت و گفت: سال گذشته بخش بین الملل با نمایش پوشش های سنتی کشورهای مختلف حضور فیزیکی در جشنواره داشت اما امسال به دلیل شرایط کرونا این فرصت در فضای مجازی دنبال شد .

وی هدف بخش بین المللی جشنواره مد و لباس فجر را فراهم کردن زمینه گفت وگو، تعامل، آشنایی و تبادل ایده و تجربه بین طراحان ایرانی و خارجی اعلام و عنوان کرد: در این دوره با رویکرد پژوهش محور و به منظور بهره برداری از ظرفیت های بین المللی و تأثیرگذاری الگوهای ایرانی اسلامی پوشش در دنیا به ویژه بر کشورهای مسلمان فعالیت بخش بین الملل انجام شد .

کیانی برگزاری نمایشگاه مد و لباس فجر را فرصتی جهت آشنایی کشورهای خارجی با اوج هنر و خلاقیت طراحان ایرانی و نیز تبادل نظر فرهنگی و معرفی ارزش های فرهنگی ایران عنوان و از ارسال و انعکاس فراخوان جشنواره مد و لباس فجر در 80 نمایندگی ایران در 65 کشور خارجی خبر داد و گفت: سفارتخانه های ایران در خارج از کشور نیز این فراخوان را منعکس کردند تا سایر کشورها با برگزاری این رویداد در ایران اشنا شوند .

وی از استقبال طراحان و فعالان فرهنگی تعداد قابل توجهی از کشورها برای همراهی و ارتباط با جشنواره مد و لباس فجر خبر داد و گفت: 12 کشور طراح و افراد صاحب سبک و استادان دانشگاه به ما معرفی کردند و وبینارهایی با حضور سیده مرضیه شفاپور رئیس دهمین جشنواره مد و لباس فجر، صدیقه پاک بین دبیر جشنواره مد و لباس فجر و طراحانی از کشورهای فرانسه، ژاپن، قرقیزستان، افغانستان، اذربایجان، روسیه و اندونزی و چندبن کشور برگزار شد.و خواهد شد

مدیرکل همکاری های فرهنگی و امور ایرانیان خارج از کشور سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی ادامه داد: بیش از 20 طراح مطرح کشورهای مختلف از جمله کشورهای ترکیه و ایتالیا و طراحانی از کشورهای آفریقایی برایبرگزاری وبینار مشترک با طراحان ایرانی اعلام آمادگی کردند اما زمان محدود نمایشگاه امکان برگزاری همه این نشست ها را فراهم نکرد اما وبینارهای برگزار شده در ایران مورد استقبال خیلی خوب مخاطبان قرار گرفت .

وی با تأکید بر اینکه فضای مجازی قدرت نرمی است که نباید از آن غفلت کرد، گفت: بر همین اساس پیشنهاد کردیم دبیرخانه دائمی بخش بین الملل در حوزه مد و لباس ایرانی اسلامی را تشکیل دهیم و نه فقط در دوره جشنواره بلکه هر ماه حداقل با دو نفر از طراحان مطرح، صاحبان برندها و سبک های مختلف طراحی لباس و مسئولان مد و لباس کشورهای مختلف وبینار تخصصی برگزار کنیم .

کیانی تصریح کرد: جشنواره مد و لباس فجر در حال فراهم کردن زمینه برقراری ارتباط علمی و قوی طراحان ایرانی و خارجی است. از سوی دیگر طراحان شرکت کننده در وبینارهای بخش بین الملل همه اساتید دانشگاه بودند و می توان زمینه تبادل دانشجو و استاد بین دانشگاه های ایرانی و خارجی و اعطای فرصت های مطالعاتی به پژوهش گران ایرانی و خارجی در حوزه مد را فراهم کرد .

وی با اشاره به اینکه اداره کل همکاری های فرهنگی و امور ایرانیان خارج از کشور سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی عضو کارگروه شورای سیاست گذاری بخش ساماندهی مد و لباس هم هست، گفت: ایرانیان خارج از کشور نیز علاقه زیادی به لباس های اصیل ایرانی دارند، ایرانی تبارهای زیادی هم در حوزه مد در جهان فعال هستند که می توان ارتباط همه آنها را با فعالان و تولید کنندگان لباس و زیورآلات ایرانی فراهم کرد .

کیانی اظهار امیدواری کرد با استفاده از ظرفیت رایزنان فرهنگی خارج از کشور حوزه مد و لباس ایرانی اسلامی بهتر به جهان معرفی و جذابیت بین المللی فرهنگی ایران به خوبی به نمایش گذاشته شود .

وی تصریح کرد: از ظرفیت مد و لباس ایرانی اسلامی می توان در نمایشگاه های بین المللی مد جهان استفاده کرد. ما می توانیم دیپلماسی فرهنگی مد و لباس ایرانی اسلامی را فعال و اقتصاد هنر و فرهنگ را به سود تولیدکنندگان ایرانی رونق دهیم .

دبیر بخش بین المللی دهمین جشنواره بین المللی مد و لباس فجر همچنین گفت: ما می توانیم از برگزیدگان جشنواره فجر و برندهای موفق ایرانی در هفته های فرهنگی ایران در سایر کشورها دعوت کنیم تا هنرشان را در خارج از کشور هم به نمایش بگذارند. این ارتباط می تواند فرصتی برای برندسازی طراحان ایرانی در حوزه بین الملل هم فراهم کند .

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) ، به نقل از روابط عمومی معاونت امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، در متن پیام محسن جوادی آمده است:

اناالله و انا الیه راجعون

خبر درگذشت استاد فلسفه و حکمت آقای دکتر سید ابراهیم موسوی موجب تاثر و تالم دوستان و آشنایان وی شد.

با شنیدن خبر غم انگیز درگذشت او در ذهن خود مروری بر خاطرات سالهای طولانی آشنائی و همکاری با وی کردم و صفت معلمی او را بیش و پیش از هر چیز دیگری نمایان دیدم.

او آموزگار اندیشیدن و فلسفه بود و اعتقادی راسخ به کار خود داشت و حکمت را گمشده این روزهای بشر می دید. آرامشی عمیق حتی در دوران بیماری داشت و گفت و گو با او به رغم اندوهی که در دل داشت بسیار آرام بخش و پرفایده بود.

درگذشت آن مرحوم را به خانواده وی و نیز دوستان و همکارانش در گروه فلسفه دانشگاه مفید تسلیت می گویم و از خداوند منان برای آن مرحوم علو درجات و برای بازماندگان آن مرحوم صبر و سلامت و عمر با برکت مسالت دارم.

سید ابراهیم موسوی از سال 1394 به این سو رئیس گروه فلسفه دانشگاه مفید بود. وی بعد از تحمل دو سال بیماری روز شنبه(2 اسفندماه) دار فانی را وداع گفت.

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) ، به نقل از روابط عمومی معاونت امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، در متن پیام محسن جوادی آمده است:

اناالله و انا الیه راجعون

خبر درگذشت استاد فلسفه و حکمت آقای دکتر سید ابراهیم موسوی موجب تاثر و تالم دوستان و آشنایان وی شد.

با شنیدن خبر غم انگیز درگذشت او در ذهن خود مروری بر خاطرات سالهای طولانی آشنائی و همکاری با وی کردم و صفت معلمی او را بیش و پیش از هر چیز دیگری نمایان دیدم.

او آموزگار اندیشیدن و فلسفه بود و اعتقادی راسخ به کار خود داشت و حکمت را گمشده این روزهای بشر می دید. آرامشی عمیق حتی در دوران بیماری داشت و گفت و گو با او به رغم اندوهی که در دل داشت بسیار آرام بخش و پرفایده بود.

درگذشت آن مرحوم را به خانواده وی و نیز دوستان و همکارانش در گروه فلسفه دانشگاه مفید تسلیت می گویم و از خداوند منان برای آن مرحوم علو درجات و برای بازماندگان آن مرحوم صبر و سلامت و عمر با برکت مسالت دارم.

سید ابراهیم موسوی از سال 1394 به این سو رئیس گروه فلسفه دانشگاه مفید بود. وی بعد از تحمل دو سال بیماری روز شنبه(2 اسفندماه) دار فانی را وداع گفت.
خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)
خبرگزاری کتاب ایران

به گزارش یکشنبه شب خبرنگار فرهنگی ایرنا، برگزیدگان هفتمین دوره جشنواره مروجان کتابخوانی با حضور مجازی معاون امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ، دبیر جشنواره و هیات داوران، معرفی شدند.

بیانیه هیات داوران هفتمین جشنواره تقدیر از مروجان کتاب خوانی که شامل و بود، با تاکید بر استفاده از ابزارهای الکترونیکی، به نقش مادران در ترویج کتابخوانی در دوران کرونا اشاره شد و حضور علاقه مندان در مناطق محروم و کم برخوردار را ویژگی این دوره دانست.

برگزیدگان هفتمین دوره جشنواره مروجان کتابخوانی از این قرار است:

پردیس کتاب به مدیریت مهسا یاوری از شهر اصفهان، کتابفروشی با رویکرد ترویج کتاب برای همه اقشار جامعه

انجمن فرهنگی هیوای زانس، از استان کردستان، شهر سقز، به خاطر گستردگی فعالیت برای زنان و کودکان

پروانه های سفید با مدیریت زینب جهان بیگی از استان کرمان، شهر رفسنجان

خیرات کتاب با مدیریت حسین افشاری از استان خراسان رضوی، شهر کاشمر و روستاهای تابعه

میثم جوانبخت از استان فارس، شهر شیراز، مروج کتاب برای گروه های خاص

حسین درویشی زاده از استان کرمان، شهر کهنوج، برای ترویج کتاب در مناطق کم برخوردار

پرنیا شعبانی از استان مازندران، قائمشهر، به عنوان دانش آموز مروج کتاب برای هم سالان

سیدعلی حسینی، از استان خراسان رضوی، شهر نیشابور برای تجهیز کتابخانه 100 روستا

آیسان پژوهانفر- ملیکا خرمشکوه، از استان تهران، شهر تهران، مروج کتابخوانی دانشجویی

محمدحسین امانت، از استان فارس شهر شیراز، به عنوان مدرس دانشگاه، مروج کتاب برای داستان و دانشجویان

سروناز امینی (احتشام)، از تهران، مروج کتاب در فضای مجازی

کلثوم عالی پور، از استان بوشهر، شهر تنگستان، روستای بنه گز، کتابدار مروج کتابخوانی

حبیب اله محلوجی از استان مرکزی شهر ساوه به عنوان رستوران دار مروج کتاب و برگزار کننده جلسات کتابخوانی

(با تمرکز بر آنچه در جامعه نیاز بوده و باید تقویت شود)

الهه خیرآبادی، از استان خراسان رضوی، شهر زبرخان، روستای خرو سفلی، مدیر مروج کتابخوانی، به ویژه برای کتابخوانی برای بی سوادان و سالمندان

اصغر رجبی از استان زنجان، شهر خرمدره، روستای نصیرآباد، به عنوان راه انداز کتابخانه خانگی مناسب با فرهنگ بومی

سعید حیدری، از تهران، ناشر مروج

مریم گریبانی، از خراسان شمالی شهر بجنورد، کتابدار روستایی با ارسال کتاب برای خانواده ها

آی بولتن از تهران، برای ترویج کتاب برای مخاطبان غیرفارسی زبان

حجت الاسلام محمدعلی نکونام، از استان چهارمحال و بختیاری، شهرکرد، امام جماعت مروج کتابخوانی، رحمان غریبی از استان کردستان، شهر سنندج

مرضیه مصطفوی پور، از شهر یزد

، جشنواره مروجان کتابخوانی یکی از فعالیت های شبکه مروجان کتابخوانی کشور است که با هدف هم افزایی در حوزه فعالیت های ترویج کتابخوانی شکل گرفته است. این جشنواره تلاش کرده با شناسایی همه افراد، گروه ها و نهادهای فعال در حوزه کتابخوانی و مطالعه، با حمایت از فعالیت های خلاقانه و نوآورانه در این زمینه، به ارتقاء فعالیت های ترویج کتابخوانی کمک کند. ارزیابی اثربخشی و عملکرد جشنواره مروجان کتابخوانی و شبکه مروجان کتابخوانی کشور، نشان می دهد در طول نزدیک به هفت سال فعالیت این مجموعه، مبانی نظری و فلسفی ترویج کتابخوانی توسعه یافته و درک عمومی از این فعالیت ها رشد یافته است.

این جشنواره کمک کرده فهم عمومی از اقدامات ترویجی در زمینه کتابخوانی به صورت روشنی رشد یافته و افراد و گروه ها بر اساس نظریه پردازی های غنی در این حوزه، به اقدامات مبتنی بر بنیادهای محکم نظری فکر کرده و توسعه عملکردی داشته باشند.

جشنواره مروجان کتابخوانی، فعالیتی فرهنگی و مردم نهاد است که نباید آن را به چشم رقابت و مسابقه نگاه کرد. بلکه هدف اصلی آن رونق بخشیدن به ترویج کتابخوانی به عنوان فعالیتی انسانی و سطح بالا و فرهنگی است و بیشتر از رقابت، اصلاح رفتارهای مطالعاتی و اثربخشی خواندن را هدف غایی خود می داند.

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، آیین اختتامیه هفتمین جشنواره تقدیر از مروجان کتابخوانی کشور یکشنبه(3 اسفندماه) ساعت 19 با حضور محسن حاجی زین العابدینی، دبیر هفتمین جشنواره تقدیر از مروجان کتابخوانی کشور به صورت آنلاین برگزار شد.

در ابتدا، محسن جوادی، معاون امور فرهنگی وزرات فرهنگ و ارشاد اسلامی در پیامی ویدیویی عنوان کرد: خیلی خوشحالم که امروز در آستانه برگزاری اختتامیه هفتمین دوره جشنواره تقدیر از مروجان کتابخوانی کشور هستیم و این برنامه بسیار سودمند و مفید را به پایان رساندیم. برنامه تقدیر از مروجان کتابخوانی برنامه ای با ظرفیت بخش غیردولتی و مردمی است که نتایج ارزشمندی دارد.

وی افزود: بحث ترویج کتابخوانی یکی از اقدامات خیری است که حالت زایندگی دارد و خود مصدر و مبدایی برای خیرات و سودمندی های بیشتر در آینده است. در دفتر مطالعات و برنامه ریزی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی همکاران به صورت ستادی تدارکات این برنامه را انجام دادند، البته که بخش اصلی کار توسط خود مردم انجام شده است، اما کار ستادی اهالی وزارت این مجموعه از این رو حائز اهمیت است که می تواند با برگزاری جشنواره ایده های خلاقانه حوزه ترویج کتابخوانی را جمع و متمرکز کند.

جوادی با اشاره به اینکه یکی از مشکلات ما این است که آرشیو افکار و اندیشه ها نداریم، اشاره کرد: این آرشیو کمک کند تا این ایده ها به بررسی گذاشته شود و برای آینده راهی باز کند. در این برنامه بالغ بر 900 فرد، گروه و موسسه شرکت کرده و برنامه هایشان را با تکیه بر ظرفیت نهادهای مردمی ارائه کردند.

معاون امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ادامه داد: البته شاهد تجربه جدیدی در برگزاری جشنواره، فراخوان، ارسال آثار و داوری ها بودیم و بیشتر فعالیت ها بر بستر فضای مجازی صورت گرفت و اختتامیه هفتمین دوره این رویداد نیز بر همان رنگ و بوی شرایط کرونایی کشور است که امیدواریم زود رفع شود.

وی با بیان اینکه چالش کرونا نیز نتوانست مانع از برگزاری هفتمین جشنواره تقدیر از مروجان کتابخوانی کشور بشود، گفت: شرایط کرونا نیز حتی توانست این رویداد را به سمت و سوی ایده های خلاقانه و جدید ببرد. قطعا تاثیر این کار دیده خواهد شد و جامعه ایران از طریق کتابخوانی آن اعتبار و ارج علمی خود را در جهان را دوباره پیدا خواهد کرد.

جوادی در پایان بیان کرد: این جشنواره هم اکنون به دوره استقرار خود رسیده است و امیدواریم که این مسیر ادامه دار باشد، چراکه مسیر رشد و پیشرفت کشور است و صرف نظر از هر ملاحظه ای کشور را به جایگاه علمی خود نزدیک کند.

ترویج کتابخوانی، ترویج آگاهی و دانایی است
در ادامه، محسن حاجی زین العابدینی، دبیر هفتمین جشنواره تقدیر از مروجان کتابخوانی کشور بیان کرد: بسیار خرسندم که در آخرین گام برنامه هفتمین جشنواره تقدیر از مروجان کتابخوانی کشور حضور دارم. امسال هفتمین سال برگزاری جشنواره تقدیر از مروجان کتابخوانی کشور است، این رویداد از سال 1393 آغاز شد و به مرور زمان جایگاه خود را پیدا کرد و اگر در تاریخ این جشنواره بخوانیم، خواهیم دید که از لحاظ کمی و کیفی رشد بسیار بالایی داشته است و این رشد مرهون دلسوزی ها و علاقه مندی افرادی است که در راه کتاب و مطالعه از خود و زندگی شان مایه می گذارند و عشق به خواندن را در دل دیگران زنده می کنند.

وی افزود: فعالیت هفتمین جشنواره تقدیر از مروجان کتابخوانی کشور از تیرماه سال جاری آغاز شد و طبق برنامه فراخوان جشنواره از مهرماه اعلام شد و گردآوری آثار تا 30 آذر ادامه داشت که البته بنابر استقبال مردم این مدت زمان دوبار تمدید شد.

حاجی زین العابدینی اشاره کرد: در شرایط کرونا و قرطینه کار ترویج کتابخوانی کمی دشوار شده بود، چراکه ترویج کتابخوانی که عمدتا فعالیتی گروهی است باید دیگر بر بستر فضای مجازی حرکت کند اما خوشبختانه اتفاق خوبی در این زمینه رخ داد و امسال 906 اثر به دبیرخانه هفتمین دوره جشنواره رسید.

به گفته دبیر هفتمین جشنواره تقدیر از مروجان کتابخوانی کشور، در بخش گروه ها، افراد، نگاه ویژه، بین الملل، نشان استمرار، امامان جماعت، کانون های فرهنگی و هنری مساجد آثار جمع آوری شد. 180 اثر در بخش گروه ها، 449 در بخش افراد، 150 اثر در بخش نگاه ویژه، 4 اثر در بخش بین الملل و 45 اثر در بخش نشان استمرار رسیده بود که بررسی آن ها نشان می دهد اغلب فعالیت های ترویج کتابخوانی که گروهی هستند، در این دوره به فعالیت های فردی روی آورند، چراکه فعالیت های ترویج کتابخوانی باید در فضای مجازی و به دور از برگزاری دورهمی ها شکل می گرفت.

وی ادامه داد: خوشبختانه علی رغم تمام مشکلاتی که وجود داشت، با بررسی آثار ارسالی از لحاظ کمی و کیفی، به این نتیجه خواهیم رسید که مردم در طول این مدت فعالیت کتابخوانی را رها نکرده اند.

حاجی زین العابدینی توضیح داد: آثار جشنواره از طریق فضای مجازی گردآوری و حدود 1000 ایمیل توسط دبیرخانه جشنواره دریافت شد که بلافاصله به آن ها پاسخ داده می شد، البته برخی از این آثار نیز در فضای مجازی گردآوری شد.

دبیر هفتمین جشنواره تقدیر از مروجان کتابخوانی کشور با اشاره به اینکه داوری آثار امسال در سه مرحله انجام شد، توضیح داد: در دوره اول داوری، آثار بررسی شد و نزدیک به 744 اثر به دور دوم راه پیدا کرد و در دور دوم، داوری آثار توسط اعضاء شورای شبکه مروجان کتابخوانی انجام شد و نزدیک به 64 اثر به مرحله بعد رفت و در مرحله نهایی نیز 21 اثر برگزیده و شایسته تقدیر داشتیم.

وی افزود: نکته قابل توجه این است که جشنواره تقدیر از مروجان کتابخوانی کشور، مسابقه برد و باخت نیست و مساله کتاب و کتابخوانی بر زندگی، آرامش و سعادت بشر اثر دارد؛ بنابراین باید به این نکته توجه کرد که اگر کسی در جشنواره شرکت کرد و برگزیده نشد، نتیجه تلاشش از بین نرفته و این جشنواره به عنوان تنها ملاک خوبی و یا بدی به حساب نمی آید و آن اثربخشی در زندگی مردم کمک می کند. ترویج کتابخوانی، ترویج آگاهی و دانایی است و کسی که دلش با کتاب عجین شده باشد، روزگار خوش تری را تجربه خواهد کرد.

منصور ضابطیان، روزنامه نگار، مجری و نویسنده به عنوان مهمان آیین اختتامیه هفتمین جشنواره تقدیر از مروجان کتابخوانی کشور بیان کرد: تلاش کرده ام کتاب علاوه براینکه در زندگی خودم حضور موثر و پررنگی داشته باشد، بتوانم از طریق برنامه های رادیویی، تلویزیونی و فضای مجازی کتاب را در زندگی اطرافیان موثر کنم.

وی ادامه داد: گاندی، جمله معروفی دارد مردمی که کتاب می خوانند را نمی توان فریب داد. گرچه شرایط کتاب خریدن و کتاب خواندن در روزگار فعلی کمی سخت تر شده اما همیشه راه های میان بری هست که می توان با آن همراه بود و کتاب را به عنوان بخشی از زندگی روزمره در نظر گرفت.

این نویسنده در پایان گفت: روزگارتان بهاری باشد و بهار دلتان با کتاب خوش رنگ تر و خوش بوتر باشد.

در ادامه احسان عبدی پور با بیان روایتی از کتابخوانی عنوان کرد: امیدوارم که دریچه های بزرگی بر قوم ما بر فلات ایران باز شود و زندگی ما از اینی که هست، به مراحل بهتر و موفق تری برسد تا به آن چه که باید دست پیدا کنیم. از هرکسی که این برنامه را می بیند و می شنود، می گویم که در ترویج خواندن یک صفحه کاغذ که دریچه تازه ای به زندگی انسان باشد، تلاش کنند.

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، آیین اختتامیه هفتمین جشنواره تقدیر از مروجان کتابخوانی کشور یکشنبه(3 اسفندماه) ساعت 19 با حضور محسن حاجی زین العابدینی، دبیر هفتمین جشنواره تقدیر از مروجان کتابخوانی کشور به صورت آنلاین برگزار شد.

در ابتدا، محسن جوادی، معاون امور فرهنگی وزرات فرهنگ و ارشاد اسلامی در پیامی ویدیویی عنوان کرد: خیلی خوشحالم که امروز در آستانه برگزاری اختتامیه هفتمین دوره جشنواره تقدیر از مروجان کتابخوانی کشور هستیم و این برنامه بسیار سودمند و مفید را به پایان رساندیم. برنامه تقدیر از مروجان کتابخوانی برنامه ای با ظرفیت بخش غیردولتی و مردمی است که نتایج ارزشمندی دارد.

وی افزود: بحث ترویج کتابخوانی یکی از اقدامات خیری است که حالت زایندگی دارد و خود مصدر و مبدایی برای خیرات و سودمندی های بیشتر در آینده است. در دفتر مطالعات و برنامه ریزی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی همکاران به صورت ستادی تدارکات این برنامه را انجام دادند، البته که بخش اصلی کار توسط خود مردم انجام شده است، اما کار ستادی اهالی وزارت این مجموعه از این رو حائز اهمیت است که می تواند با برگزاری جشنواره ایده های خلاقانه حوزه ترویج کتابخوانی را جمع و متمرکز کند.

جوادی با اشاره به اینکه یکی از مشکلات ما این است که آرشیو افکار و اندیشه ها نداریم، اشاره کرد: این آرشیو کمک کند تا این ایده ها به بررسی گذاشته شود و برای آینده راهی باز کند. در این برنامه بالغ بر 900 فرد، گروه و موسسه شرکت کرده و برنامه هایشان را با تکیه بر ظرفیت نهادهای مردمی ارائه کردند.

معاون امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ادامه داد: البته شاهد تجربه جدیدی در برگزاری جشنواره، فراخوان، ارسال آثار و داوری ها بودیم و بیشتر فعالیت ها بر بستر فضای مجازی صورت گرفت و اختتامیه هفتمین دوره این رویداد نیز بر همان رنگ و بوی شرایط کرونایی کشور است که امیدواریم زود رفع شود.

وی با بیان اینکه چالش کرونا نیز نتوانست مانع از برگزاری هفتمین جشنواره تقدیر از مروجان کتابخوانی کشور بشود، گفت: شرایط کرونا نیز حتی توانست این رویداد را به سمت و سوی ایده های خلاقانه و جدید ببرد. قطعا تاثیر این کار دیده خواهد شد و جامعه ایران از طریق کتابخوانی آن اعتبار و ارج علمی خود را در جهان را دوباره پیدا خواهد کرد.

جوادی در پایان بیان کرد: این جشنواره هم اکنون به دوره استقرار خود رسیده است و امیدواریم که این مسیر ادامه دار باشد، چراکه مسیر رشد و پیشرفت کشور است و صرف نظر از هر ملاحظه ای کشور را به جایگاه علمی خود نزدیک کند.

ترویج کتابخوانی، ترویج آگاهی و دانایی است
در ادامه، محسن حاجی زین العابدینی، دبیر هفتمین جشنواره تقدیر از مروجان کتابخوانی کشور بیان کرد: بسیار خرسندم که در آخرین گام برنامه هفتمین جشنواره تقدیر از مروجان کتابخوانی کشور حضور دارم. امسال هفتمین سال برگزاری جشنواره تقدیر از مروجان کتابخوانی کشور است، این رویداد از سال 1393 آغاز شد و به مرور زمان جایگاه خود را پیدا کرد و اگر در تاریخ این جشنواره بخوانیم، خواهیم دید که از لحاظ کمی و کیفی رشد بسیار بالایی داشته است و این رشد مرهون دلسوزی ها و علاقه مندی افرادی است که در راه کتاب و مطالعه از خود و زندگی شان مایه می گذارند و عشق به خواندن را در دل دیگران زنده می کنند.

وی افزود: فعالیت هفتمین جشنواره تقدیر از مروجان کتابخوانی کشور از تیرماه سال جاری آغاز شد و طبق برنامه فراخوان جشنواره از مهرماه اعلام شد و گردآوری آثار تا 30 آذر ادامه داشت که البته بنابر استقبال مردم این مدت زمان دوبار تمدید شد.

حاجی زین العابدینی اشاره کرد: در شرایط کرونا و قرطینه کار ترویج کتابخوانی کمی دشوار شده بود، چراکه ترویج کتابخوانی که عمدتا فعالیتی گروهی است باید دیگر بر بستر فضای مجازی حرکت کند اما خوشبختانه اتفاق خوبی در این زمینه رخ داد و امسال 906 اثر به دبیرخانه هفتمین دوره جشنواره رسید.

به گفته دبیر هفتمین جشنواره تقدیر از مروجان کتابخوانی کشور، در بخش گروه ها، افراد، نگاه ویژه، بین الملل، نشان استمرار، امامان جماعت، کانون های فرهنگی و هنری مساجد آثار جمع آوری شد. 180 اثر در بخش گروه ها، 449 در بخش افراد، 150 اثر در بخش نگاه ویژه، 4 اثر در بخش بین الملل و 45 اثر در بخش نشان استمرار رسیده بود که بررسی آن ها نشان می دهد اغلب فعالیت های ترویج کتابخوانی که گروهی هستند، در این دوره به فعالیت های فردی روی آورند، چراکه فعالیت های ترویج کتابخوانی باید در فضای مجازی و به دور از برگزاری دورهمی ها شکل می گرفت.

وی ادامه داد: خوشبختانه علی رغم تمام مشکلاتی که وجود داشت، با بررسی آثار ارسالی از لحاظ کمی و کیفی، به این نتیجه خواهیم رسید که مردم در طول این مدت فعالیت کتابخوانی را رها نکرده اند.

حاجی زین العابدینی توضیح داد: آثار جشنواره از طریق فضای مجازی گردآوری و حدود 1000 ایمیل توسط دبیرخانه جشنواره دریافت شد که بلافاصله به آن ها پاسخ داده می شد، البته برخی از این آثار نیز در فضای مجازی گردآوری شد.

دبیر هفتمین جشنواره تقدیر از مروجان کتابخوانی کشور با اشاره به اینکه داوری آثار امسال در سه مرحله انجام شد، توضیح داد: در دوره اول داوری، آثار بررسی شد و نزدیک به 744 اثر به دور دوم راه پیدا کرد و در دور دوم، داوری آثار توسط اعضاء شورای شبکه مروجان کتابخوانی انجام شد و نزدیک به 64 اثر به مرحله بعد رفت و در مرحله نهایی نیز 21 اثر برگزیده و شایسته تقدیر داشتیم.

وی افزود: نکته قابل توجه این است که جشنواره تقدیر از مروجان کتابخوانی کشور، مسابقه برد و باخت نیست و مساله کتاب و کتابخوانی بر زندگی، آرامش و سعادت بشر اثر دارد؛ بنابراین باید به این نکته توجه کرد که اگر کسی در جشنواره شرکت کرد و برگزیده نشد، نتیجه تلاشش از بین نرفته و این جشنواره به عنوان تنها ملاک خوبی و یا بدی به حساب نمی آید و آن اثربخشی در زندگی مردم کمک می کند. ترویج کتابخوانی، ترویج آگاهی و دانایی است و کسی که دلش با کتاب عجین شده باشد، روزگار خوش تری را تجربه خواهد کرد.

منصور ضابطیان، روزنامه نگار، مجری و نویسنده به عنوان مهمان آیین اختتامیه هفتمین جشنواره تقدیر از مروجان کتابخوانی کشور بیان کرد: تلاش کرده ام کتاب علاوه براینکه در زندگی خودم حضور موثر و پررنگی داشته باشد، بتوانم از طریق برنامه های رادیویی، تلویزیونی و فضای مجازی کتاب را در زندگی اطرافیان موثر کنم.

وی ادامه داد: گاندی، جمله معروفی دارد مردمی که کتاب می خوانند را نمی توان فریب داد. گرچه شرایط کتاب خریدن و کتاب خواندن در روزگار فعلی کمی سخت تر شده اما همیشه راه های میان بری هست که می توان با آن همراه بود و کتاب را به عنوان بخشی از زندگی روزمره در نظر گرفت.

این نویسنده در پایان گفت: روزگارتان بهاری باشد و بهار دلتان با کتاب خوش رنگ تر و خوش بوتر باشد.

در ادامه احسان عبدی پور با بیان روایتی از کتابخوانی عنوان کرد: امیدوارم که دریچه های بزرگی بر قوم ما بر فلات ایران باز شود و زندگی ما از اینی که هست، به مراحل بهتر و موفق تری برسد تا به آن چه که باید دست پیدا کنیم. از هرکسی که این برنامه را می بیند و می شنود، می گویم که در ترویج خواندن یک صفحه کاغذ که دریچه تازه ای به زندگی انسان باشد، تلاش کنند.

خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)،
خبرگزاری کتاب ایران

ترویج کتابخوانی، ترویج آگاهی و دانایی است

گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری دانشجو- رعنا مقیسه؛ شعر هرچند در ایران و بهتر در میان فارسی زبانان پررنگ و پابرجا و موثر بوده و حتی از جدی ترین سلاح ها برای مبارزه ی اجتماعی و قیام علیه ظلم به حساب می آمده (البته که هنوز هم می اید) اما جشنواره شعر فجر که نام مهمترین رویداد شعر کشور را هم به دوش می کشد در چند سال اخیر از خنثی ترین و بی تاثیرترین رویدادهای هنری کشور بوده است.

جشنواره ای که در سکوت آغاز می شود و در سکوت به پایان می رسد. نه از اخبار داغ رسانه ها در طول جشنواره خبری هست و نه از برگزاری پرشور جشنواره در میان اهالی شعر و ادبیات. همه چیز در یک حالت خنثی و خاموش.

جشنواره شعر فجر البته در پانزده سالی که از آغازش می گذرد، سال های درخشانی را پشت سر گذاشته است. سال هایی که با دبیری بزرگان شعر و ادب ایران، جشنواره شور و حالی را در اهالی ادبیات ایران ایجاد میکرد. دوره های ابتدایی جشنواره که با دبیری شاعران نامداری مثل علیرضا قزوه و علی معلم دامغانی برگزار میشد و در میان برگزیدگانش نام کسانی چون مهدی اخوان ثالث، قیصر امین پور، سیدحسن حسینی، ابوالفضل زرویی نصرآباد، حسین منزوی، بیژن ترقی، علی معلم دامغانی، طاهره صفارزاده و ... به چشم می خورد.

یادآوری سال های ابتدایی جشنواره شعر فجر این سوال را در ذهن ایجاد می کند که چرا این جشنواره جوان در سالهای ابتدایی دومین دهه خود به وضعی دچار شده که در سکوت برگزار میشود و نه تنها توانایی جریان سازی در شعر کشور را ندارد که در بین شاعران به نام کشور نیز از اعتبار بالایی برخوردار نیست. با شرایط کنونی از جنبه بین المللی جشنواره نیز باید چشم پوشی کنیم. جشنواره ای که به گفته یکی از شاعران تا جنجالی درباره آن اتفاق نیوفتد حتی شعرا نیز از برگزاری آن با خبر نمی شوند!

جشنواره پانزدهم هم با انتخاب دبیر علمی خبرساز شد و البته صدای اعتراض شاعران را بلند کرد. انتخاب مریم جلالی به عنوان دبیر علمی جشنواره در حالی صورت گرفت که بسیاری از شاعران معتقد بودند دبیر علمی جشنواره شعر فجر باید حداقل در بین شاعران مطرح کشور شناخته شده باشد. همین موضوع باعث شد تا جشنواره امسال سوت و کورتر از سال های پیش و بدون حضور برخی از شاعران مطرح کشور که در اعتراض به این انتخاب از حضور در جشنواره انصراف دادند برگزار شود.

شاعران مسائل مختلفی را دلیل رسیدن جشنواره شعر فجر به روال کنونی می دانند. بسته بودن و محدودیت برگزار کنندگان جشنواره در سال های اخیر یکی از دلایلی است که شاعران به آن اشاره می کنند. آرش شفاعی شاعر، روزنامه نگار و عضو هیئت داوران بخش ویژه چهاردهمین جشنواره شعر فجر با بیان این که ما به عنوان شاعران کشور یک دفعه با این مواجه می شویم که تصمیم آقای وزیر در این مورد بر این بوده و معمولا هم در این جور انتخاب ها هیئت علمی و هیئت داوران تکراری انتخاب و هر سال هم تکرار می شوند به ایسنا گفت: ایرادی که وجود دارد، اصلا روند انتخاب دبیر و اعضای هیئت علمی جشنواره شعر فجر بهتر است که این قدر پشت صحنه ای، غیردموکراتیک و فقط براساس تشریف وزیر و مشاورانش نباشد؛ یعنی در این حوزه از شاعران، اهالی ادبیات، منتقدان و تشکل های ادبی و شعری نظرسنجی یا نظرخواهی شود.

محمود حبیبی کسبی شاعر و پژوهشگر ادبی هم در گفتگو با ایسنا در همین باره گفت: فقط اسم محل برگزاری تغییر کرده اما آدم ها اغلب همان ها هستند. همان تیم و همان تفکر برگزارکننده جشنواره است و آن چنان دچار تحول ویژه در برگزاری جشنواره امسال هم نیستیم. همان تیم بسته ای که در آن چهار، پنج سال اخیر برگزارکننده جشنواره بوده و اصرار عجیب و غریبی بر مخفی، پنهان و بی سروصدا برگزار کردن جشنواره داشتند، امسال هم هستند و ظاهرا همان برنامه را به شکل شدیدتر دارند و پیش می برند.

آرش شفاعی دلایل دیگر روال کنونی را اینطور بیان می کند: معمولا هم در این جور انتخاب ها هیئت علمی و هیئت داوران تکراری انتخاب و هر سال هم تکرار می شوند. این جشنواره شعر فجر را کم کم به این سمت می برد که قابل پیش بینی می شود و دایره انتخاب ها و افرادی که در این جشنواره دخیل هستند هم کوچک تر می شود. در حالی که اتفاقا باید این روند جوری شود که همه مراحل آن، یعنی حتی مرحله انتخاب هیئت علمی، هیئت داوران و دبیران با مشارکت طیف های بیشتری از افراد درگیر در ادبیات اتفاق بیفتد تا این که بعد از حکم وزیر تازه از آن انتقاد شود.

شفاعی با بیان این که از طرفی وزارت ارشاد باید از انتقادهای جامعه ادبی استقبال و آن ها را لحاظ کند گفت: بخشی از لازمه این که جشنواره شعر فجر زنده و پویا باشد، این است که فعالیت هایش نقد و بررسی و اشکالاتش گفته شود. وزارت ارشاد باید توقع های جامعه ادبی را بشنود. به نظر من، به جای گارد گرفتن و این که بخواهند فکر کنند هر انتقادی به جشنواره شعر فجر به معنی زیر سوال بردن اصل حرکت است، این روند را به وجود بیاورند که انتقادها هم شنیده و در دوره های بعد اصلاح شود.

مصطفی محدثی خراسانی شاعر و عضو هیئت علمی دوره های پیشین جشنواره شعر فجر هم درباره اوضاع فعلی جشنواره شعر فجر گفت: من فکر می کنم بعدها به دلیل این که راهبرد کلان و تعریف شده ای در نظام فرهنگی کشور برای شعر نداریم، به مرور فتیله این جشنواره پایین آمد که مهم ترین عامل آن هم نداشتن پشتیبانی مالی بود. وگرنه عشق و ارادت بین شاعران بوده است و متولیان جشنواره شعر فجر در تمام این سال ها از خبره ها و اهل ادب تراز اول کشور بوده اند و نقدی در این حوزه بر آن وارد نبوده بلکه بیشتر به نداشتن راهبرد کلان در نظام فرهنگی کشور و نبود حمایت های مالی خوب از این جشنواره مربوط است

او سپس با بیان این که حق شعر در نظام فرهنگی ما خصوصا در مقایسه با سایر هنرها به درستی ادا نشده گفت: اگر بودجه یک فیلم سینمایی را به شعر اختصاص می دادند، به نظر من شعر ظرفیت زیادی در برنامه سازی و نفوذ بین مردم دارد. همان طور که می بینیم چند برنامه ادبی که صدا و سیما دارد، مثل قندپهلو یا مشاعره بین مردم خیلی جا باز کرده اند با این که بیشتر مبتنی بر سلیقه های فردی و با علاقه یکی، دو نفر انجام می شوند. بنابراین اگر بر روی شعر سرمایه گذاری درست و حسابی شود، آن قدر ظرفیت نفوذ در بین مردم را دارد و آن قدر برنامه های متنوع مبتنی بر شعر در رسانه ملی و فضای فرهنگی کشور می توان تولید کرد که چیزی از بعضی سریال ها و فیلم های سینمایی کم ندارد و می تواند به همان گستردگی بین مردم نفوذ کند.

پانزدهمین جشنواره شعر فجر با وجود همه مشکلات در خنثی تربن وضعیت ممکن و دلخوری شاعران به نام کشور به کار خود پایان داد. این در حالی است که این روند در چند سال گذشته تکرار شده است و تدبیری از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد کشور برای زنده کردن جشنواره شعر فجر به عنوان مهمترین رویداد در حوزه شعر اندیشیده نشده است. با این حساب باید منتظر ماند و دید که در سال های آینده جشنواره شعر فجر به جایگاه حقیقی خود در فرهنگ و هنر ایران بازمی گردد یا روند فراموشی آن همچنان ادامه خواهد داشت؟

به گزارش خبرنگار مهر ، رئیس انجمن علمی نقد ادبی ایران با اشاره به اینکه آیین پایانی نخستین دوره جایزه دوسالانه نقد زرین چهارشنبه 13 اسفند در موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران (سرای اهل قلم) برگزار خواهد شد گفت: در این مراسم نخست دکتر ایوب دهقانکار مدیرعامل موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران سخن خواهد گفت سپس قرائت پیام استاد دکتر شفیعی کدکنی توسط سرکار خانم دکتر مریم عاملی رضایی قرائت خواهد شد.

خدایار افزود: دکتر خسرو عزیزی رئیس دانشگاه لرستان از دیگر سخنرانان آیین پایانی خواهد بود.دکتر تقی پورنامداریان استاد پژوهشگاه علوم انسانی و دکتر روزبه زرین کوب استاد دانشگاه تهران نیز در این مراسم سخنرانی خواهند کرد.

رئیس انجمن علمی نقد ادبی ایران گفت: قرائت گزارش علمی فعالیت های انجمن علمی نقد ادبی ایران و اعطای تندیس لوح سپاس و جوایز نقدی برگزیدگان پایان بخش این مراسم خواهد بود.

خدایار در پایان گفت: این مراسم از ساعت 15 تا 17 به صورت مجازی از آدرس های صفحه اینستاگرام انجمن علمی نقد ادبی @iaalc1387 و http://www.aparat.com/khaneketab خانه کتاب برگزار خواهد شد.

لازم به ذکر است که داوود پورمظفری برای مقاله کلان ساختار مقامات صوفیان ، سینا جهان دیده برای مقاله تحلیل گفتمان انتقادی تلمیح و ایدئولوژی... ، قاسم درزی برای مقاله استعاره و میان رشتگی ، الهام سیدان برای مقاله بررسی و تحلیل مؤلفه مکان در تجربیات و پدیدارهای عرفانی ، محمد غفاری برای مقاله بررسی تطبیقی دو رویکرد تحلیلی و اروپایی در فلسفه ادبیات و رحمان مشتاق مهر برای مقاله بازخوانی تعلیقات شفیعی کدکنی بر غزلیات شمس نیز به عنوان نامزدهای این جایزه معرفی شده بودند.

ابراهیم خدایار، رئیس انجمن علمی نقد ادبی ایران و دانشیار دانشگاه تربیت مدرس، دبیر دوسالانه نقد زرین ، سیدعلی قاسم زاده، عضو هیئت مدیره انجمن و دانشیار دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره) قزوین، معاون علمی جایزه و حسن گوهرپور، نویسنده، روزنامه نگار حوزۀ فرهنگ و منتقد ادبی دبیر اجرایی دوسالانه نقد زرین هستند.

انجمن علمی نقد ادبی ایران و مؤسسه خانه کتاب برگزارکنندگان و دانشگاه لرستان، انجمن استادان زبان و ادبیات فارسی و مرکز تحقیقات زبان و ادبیات فارسی از حامیان این جایزه هستند.

آزاده نظربلند معاون فرهنگ و ادبیات موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران، در گفت و گو با خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان ، درباره طرح زمستانه کتاب امسال گفت: از ابتدای آغاز ثبت نام در طرح زمستانه کتاب تا کنون، تعداد 755 کتابفروشی از سراسر کشور برای مشارکت در این طرح ثبت نام کرده اند. امکان فروش کتاب در این طرح به صورت حضوری و غیرحضوری وجود دارد.

بیشتر بخوانید

ثبت نام طرح زمستانه کتاب 1399 کلید خورد

وی افزود: مخاطبان کتاب می توانند کتاب های مورد نیازشان را با 25 درصد تخفیف از کتابفروشی های عضو طرح زمستانه کتاب تهیه کنند. در این دوره طرح حمایتی از ناشران، با شهرداری ها و نهاد های دیگر برای تأمین اعتبار مشارکت نداریم.

انتهای پیام/

از طرفی نویسندگان و پژوهشگرانی که آثارشان در بازار نشر عرضه می شود، فرصتی یافتند تا بتوانند در خلوت خود به تحقیق و تکمیل پروژه های خود بپردازند و از سوی دیگر مشکلاتی که دامنگیر حوزه نشر شد، سبب شد تا مولفان نتوانند به سادگی کتاب های تازه خود را چاپ یا تجدیدچاپ کنند. مشکلاتی که دامن ناشران را بیش از همه اقشار جامعه گرفت و آنها با تعطیلی نمایشگاه کتاب در اوایل سال، ضررهای گاه جبران ناپذیری را متحمل شدند. در چنین سال عجیب و غریبی، انتظار می رفت جایزه ای که در حیطه کتاب برگزار می شود، کم فروغ تر از قبل برگزار شود و بسیاری از آنها هم تعطیل باشد. همین طور هم شد و اختتامیه های مجازی و مسائل دیگر سبب شد رقابت در کنگره های مختلف آن گونه که باید شکل نگیرد و بسیاری از جشنواره ها و رویدادهای فرهنگی نیز در سالی که گذشت، دستخوش تعطیلی شد. در این شرایط دیروز اختتامیه جایزه کتاب سال جمهوری اسلامی ایران برگزار شد. جایزه کتاب سال را می توان مهم ترین رویداد کتاب محور در کشور دانست؛ رویدادی که هرکسی در آن با هر گرایشی می تواند شرکت داشته باشد و آثارش را عرضه کند. این جایزه با هدف شناسایی و معرفی کتاب های برتر، کمک به اعتلای سطح دانش و فرهنگ مکتوب جامعه اسلامی، حفظ استقلال و هویت فرهنگی و حمایت و تشویق پدیدآورندگان متعهد و متخصص کتاب کشور شکل گرفته است و آیندگان قضاوت خواهند کرد که تا چه میزان در این راه موفق بوده است. در گزارش این جایزه، مراسم اختتامیه و نتایج سی وهشتمین دوره آن را بررسی خواهیم کرد.

تاریخچه جایزه
جایزه کتاب سال در ایران برای اولین بار با هدف تشویق خادمان دانش و فرهنگ ایران در سال 1334 هجری شمسی اهدا شد. این جایزه به پدیدآورندگان 11 کتاب برگزیده که سال 1332 منتشر شده بودند، تعلق گرفت. از آن سال به بعد، هر ساله طی فراخوانی از تمام نویسندگان، مترجمان و مؤلفان دعوت می شود تا پنج نسخه از کتاب خود را که در سال گذشته برای اولین بار و به زبان فارسی منتشر شده است، به نشانی دبیرخانه این جایزه ارسال کنند تا توسط هیأت داوران ارزیابی شود. این جایزه تا سال 1356 در رشته های علوم و فنون، ادبی، علوم انسانی و علوم اجتماعی تربیتی کودکان و نوجوانان به برندگان اهدا می شد. از سال 1356 با افزایش و قوت گرفتن وقایع انقلاب و حرکت های مردمی، اهدای این جایزه به تعویق افتاد و چهار سال بعد در سال 1361 دوباره این موضوع در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مطرح شد و در سال 1362 آیین نامه نحوه انتخاب کتاب سال توسط سیدمحمد خاتمی، وزیر وقت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تصویب شد. از آن به بعد هر سال در دهه فجر مراسم اهدای جایزه کتاب سال برگزار می شود.

در مراسم اختتامیه چه گذشت؟
آیین اختتامیه سی وهشتمین دوره جایزه کتاب سال جمهوری اسلامی ایران و بیست و هشتمین دوره جایزه جهانی کتاب سال با حضور حجت الاسلام والمسلمین حسن روحانی ریاست جمهوری، سیدعباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، محمود واعظی رئیس دفتر رئیس جمهور، محسن جوادی معاون امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ایوب دهقانکار مدیرعامل خانه کتاب و ادبیات ایران، حجت الاسلام و المسلمین محمدعلی مهدوی راد دبیر علمی سی وهشتمین دوره جایزه کتاب سال، احمدعلی حیدری دبیر علمی بیست وهشتمین دوره جایزه جهانی کتاب سال و جمعی از برگزیدگان در مجموعه سعدآباد برگزار شد.
حجت الاسلام والمسلمین حسن روحانی در این مراسم با بیان این که اگر کتاب نبود ارتباط ما با دنیای گذشته تقریبا مقطوع بود، گفت: آثاری از گذشتگان باقی مانده است و در میراث فرهنگی است اما چیزی که مانند کتاب نظریات علمی را تشریح کند، جای آن را نمی گیرد و گنجینه های معنوی هم در سایه کتابت باقی مانده است.
روحانی در بخشی از صحبت های خود چنین گفت: کتاب برای راهنمایی امروز است، کتاب مبین حرکت های دیروز بشر است، کتاب راهنمای فردای ماست. خود قرآن برای همیشه، برای فردا و فرداها و تا قیامت راهنمای ماست. بسیاری از کتاب ها در مقاطع مختلف راهنمای ما هستند. برخی از کتاب ها کهنه نمی شوند، کتاب آسمانی که جای خود دارد.
روحانی ادامه داد: مگر کتاب حافظ و سعدی کهنه می شود، مگر شعرهای مولانا کهنه می شود؛ اینها هیچ گاه کهنه نمی شود و هر چقدر می گذرد زنده تر و آشکارتر می شود. یک اثر نفیس که از تراوش مغز و اندیشه یک عالم بزرگ و یک آگاه بزرگ تبدیل به یک نوشته و یک کتاب شود، عمر جاودانه پیدا می کند و به این زودی ها از بین نمی رود. مگر شاهنامه فردوسی از بین رفته است یا از بین می رود. شاهنامه فردوسی برای همیشه خواهد بود.
وی گفت: همه اینها کتاب هایی ماندگارند. کتابی که با فطرت، هدایت انسان و با امروز و فردای انسان سر و کار دارد هیچ گاه از بین نمی رود. اگر کتابی است که شما آن را برای امروز نوشتید که به درد فردا نخورد، فردا کسی آن کتاب را نمی خواند اما اگر یک کتاب، کتاب هدایت انسان است، این کتاب در هر مقطعی می تواند به صحنه بیاید.
رئیس جمهوری افزود: البته اکنون بیشتر فضای مجازی غالب شده است ولی قبل از فضای مجازی در خانه های مردم، یک قرآن مجید و در کنار آن مفاتیح حاج عباس قمی قرار داشت و اگر هم کسی ذوق بیشتری داشت یک کتاب حافظ و سعدی یا شاهنامه یا چند کتاب تاریخی و تفسیری در قفسه خانه خود داشت.
آثار برگزیده دوره بیست و هشتم
از آنجایی تعداد برگزیدگان و تقدیرشده های جایزه کتاب سال معمولا زیاد است، از نقل نام تمام کتاب ها و مولفان شان صرف نظر می کنیم و صرفا نام چند کتابی که برگزیده شدن شان در این جایزه، اتفاق بزرگ و مهمی بوده است را به اختصار بیان خواهیم کرد.
انتشارات بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار از ناشرانی بود که امسال در جایزه کتاب سال به توفیقات بسیاری دست یافت. کتاب ریاض الملوک فی ریاضات السلوک از این انتشارات، با ترجمه و انشای نظام الدین شامی و تصحیح بهروز ایمانی در بخش متون قدیم توانست رتبه برگزیده بخش ادبیات را به خود اختصاص دهد. همچنین دو کتاب دیگر از این انتشارات در این دوره تقدیر شدند: حماسه مسیب نامه به تصحیح میلاد جعفرپور در بخش متون قدیم و دفتری برای ایران: نامه های فارسی به ولادیمیر مینورسکی به کوشش گودرز رشتیانی در بخش تصحیح.
در بخش دایره المعارف ها و فرهنگنامه ها، کتاب مهم و ارزشمند شش جلدی دانشنامه فرهنگ مردم ایران تألیف گروهی از نویسندگان زیر نظر سیدمحمدکاظم موسوی بجنوردی از انتشارات مرکز دایره المعارف بزرگ اسلامی توانست رتبه برگزیده جایزه را به خود اختصاص دهد. البته از زمان اعلام نامزدها، انتظار می رفت که این کتاب مهم جایزه این بخش را از آن خود کند.
در بخش زبان فارسی، کتاب فرهنگ زبان آموز پیشرفته فارسی تألیف سیدمصطفی عاصی از انتشارات سمت حائز رتبه برگزیده شد. این انتشارات به تازگی در بخش درباره شعر جشنواره بین المللی شعر فجر نیز با کتاب سر سخنان نغز خاقانی به قلم دکتر محمدرضا ترکی نیز حائز رتبه شده بود.
همچنین هیأت علمی جایزه کتاب سال اعلام کرد جایزه ویژه خویش را در بخش منتخب بخش سپاس، به پاس تلاش خستگی ناپذیر بیش از یک دهه در شناسایی، تحقیق، تصحیح و استوارسازی میراث گرانقدر سیدمرتضی علم الهدی و نیز شناخت و شناساندن ابعاد فکری و اندیشگی آن بزرگوار در گستره تمدن اسلامی، حدیث، کلام، فقه و ادبیات به مؤسسه علمی و فرهنگی دارالحدیث اهدا می کند. علاوه بر این، این هیأت علمی جایزه ویژه خویش را در بخش منتخب شخصیت علمی به پاس شناسایی و شناساندن ابعاد تمدن اسلامی و ایرانی، تسهیل دسترسی محققان و پژوهشگران به میراث اسلامی و ایرانی، معرفی و بازشناسی ابعاد تاریخی و تمدنی و فرهنگی تشیع و پیشوایان (ع)، نگارش و تدوین مقاله ها و آثار بسیاری در چهره نمایی از جریان علم و علم اندیشی در تمدن اسلامی و ایرانی به حجت الاسلام والمسلمین دکتر رسول جعفریان اهدا می کند.

منبع: پیمان طالبی - ادبیات و هنر / روزنامه جام جم

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) نخستین نمایشگاه مجازی کتاب تهران از یکم تا دهم بهمن ماه در سراسر کشور برگزار شد و تجربیات تازه ای را هم برای برگزارکنندگان، هم برای ناشران و هم برای علاقه مندان و مشتریان کتاب، به همراه داشته است تجزیه و تحلیل نتایج به دست آمده برای تداوم یافتن این مسیر در رویدادهای مجازی از این دست، ضروری می نماید.

با این رویکرد، نخستین نشست تخصصی از سلسله نشست های آسیب شناسی نخستین نمایشگاه مجازی کتاب تهران، همراه با فرشید فرح خواه، مدیر فنی و اجرایی پروژه نخستین نمایشگاه مجازی کتاب تهران؛ سید احمد عبدالصالحی، عضو هیات مدیره انجمن ناشران الکترونیک؛ محمد عبقری، معاون مدیر نشر سوره مهر الکترونیک و جلال ذکایی، مدیرکل سابق اداره چاپ و نشر وزارت ارشاد روز شنبه دوم اسفندماه در اتاق گفت وگوی خبرگزاری کتاب ایران به بررسی ساختار و میزان کارآمدی سایت نمایشگاه مجازی کتاب تهران برگزار شد که گزارش تفصیلی آن در ادامه می آید.

در بهمن ماه امسال شاهد برگزاری نخستین نمایشگاه مجازی کتاب تهران بودیم که 10 روز به طول انجامید. در ابتدا کلیتی از این رویداد و خدمات ارائه شده به شرکت کنندگان را تشریح کنید.

فرح خواه: در نمایشگاه مجازی کتاب تهران برخلاف اینکه تصور می شد مختص به سامانه خرید کتاب است، بالغ بر هشت سامانه دیگر فعالیت داشت که عبات بودند از سامانه هایی در حوزه های ثبت نام از ناشران داخلی و بخش ناشران لاتین و عرب و بازار جهانی، سامانه های استعلام آنلاین مانند سامانه استعلام شبا برای خرید از بانک صادرات، سامانه استعلام هویت افراد از ثبت احوال و سامانه استعلام مالکیت تلفن همراه که سامانه شاهراه وزارت ارتباطات بود. در بخش اعتباری یا بُن هم سامانه ای در چند طیف مختلف شامل بخش های دانشجویان و طلاب، بخش هیات علمی و بخش اهل قلم و سازمان ها و نهادها به کار گرفته شد که بن اعتباری اختصاص می داد. همچنین سامانه واحدی که درواقع درگاه ورود به نمایشگاه بود نیز، سرویس دهی می کرد و در کنار آن سامانه ای دیگر، بخش بازار جهانی را پوشش می داد. نهایتا سرویس رادیوی نمایشگاه و همچنین سامانه خرید کتاب را هم داشتیم که بخش قابل توجهی از نمایشگاه را تشکیل می دادند.

این مقدمه را عنوان کردم که بگویم تلاش عموم همکاران بنده در حوزه فناوری اطلاعات تنها ایجاد سامانه خرید کتاب نبود؛ بلکه مجموعه ای از سامانه ها در نمایشگاه مجازی کتاب تهران فعالیت می کرد که کم و بیش به هر سامانه، نقد و انتقادهایی هم دارد است؛ همچنان که در کنار آن نقاط قوت و محسناتی هم هست. در بخش طراحی سامانه خرید هم به سه طیف مخاطب برای دسترسی به کتاب توجه شده بود و در بخش تحلیل عملکرد سامانه هم سه نوع فرایند جست وجو را در نظر گرفته بودیم. فرایند اول که همچنان روی سایت و در صفحه اول سامانه قابل مشاهده است، اصطلاحا فرایند جست وجوی سریع است که تنها امکان جست وجوی عنوان کتاب را دارد و برای آن دست از مخاطبان درنظر گرفته شده است که با کتاب مورد نظر خود آشنا هستند و از قبل کتاب هدف خود را به خوبی شناسایی کرده اند.

بخش دوم جست وجوی پیشرفته بود که باوجود چندین کادری که امکان فیلتر کردن را به مخاطب می داد، اگر مخاطبی دانش کمتری برای یافتن کتاب خودش داشت، یا ناشر و پدیدآورنده خاصی مد نظر او بود، می توانست از این جست وجو استفاده کند. بخش دیگری هم برای مخاطبینی که انس کمتری با کتاب دارند، در نظر گرفته بودیم و متاسفانه به خاطر شرایط و میزان بازدید از ساید، مجبور به حذف این بخش جست وجو شدیم، بخش دسته بندی موضوعی بود که کمک زیادی به مخاطب برای پیدا کردن کتاب می کرد؛ چراکه در هر بخش از طیف وسیع دسته بندی ها، حداقل 10 زیردسته بندی را در نظر گرفته بودیم که به ضرس قاطع می توان گفت در بین کلیه سایت های ارائه دهنده سرویس الکترونیک در حوزه کتاب، در ابعاد مختلف و فراتر از مرزهای یک ناشر برای اولین بار انجام می شد. منتهی به دلیل حجم مراجعه ای که صورت گرفت، متاسفانه مجبور شدیم در فاز اول این دسته بندی را از سایت نمایشگاه برداریم.

با توجه به اینکه نمایشگاه مجازی کتاب تهران از چند حیث اولین تجربه محسوب می شد، برپایی آن چه تجربیات ویژه ای را از منظر فنی به همراه داشت؟ یک مقدار در رابطه با آمارهای و اطلاعاتی که هم در بخش ناشران و هم در بخش مخاطبان به دست آمده، توضیح بفرمایید؟

به طور کلی رویداد نمایشگاه مجازی کتاب تهران از چند بُعد و زاویه قابل بررسی است؛ یک بخش حضور ناشران در طیف های مختلف ناشران داخلی، ناشران لاتین، ناشران عرب و ناشرانی که اصطلاحا برای ارائه رایت محصولات خود در نمایشگاه حضور داشتند. به طور قطع می توان گفت از نظر کمیت و تعداد ناشران در طیف های مختلف بیش از 2000 ناشر در بخش های مختلف نمایشگاه حضور داشتند.

در استفاده از یارانه اعتبار -با وجود اینکه برای اولین دوره به صورت مجازی عرضه می شد- بیش از 7000 درخواست ثبت شد که مشتمل بر طلاب، دانشجویان، اساتید هیات علمی دانشگاه و حوزه و همچنین سازمان ها و نهادها بودند. در بخش مراجعات به سامانه خرید کتاب هم بیش از 250 هزار مخاطب در سایت ثبت نام رسمی کردند و این رقم، فارغ از تعداد درخواست هایی بوده که برای بازدید و گشت وگذار در سایت ثبت شده است. درمجموع تعداد درخواست هایی که در سایت خرید کتاب ثبت شده، بالغ بر 460 میلیون بود.

آقای عبقری؛ با توجه به اینکه انتشارات سوره مهر پیش از این تجربه برگزاری نمایشگاه مجازی کتاب را برای محصولات خود داشته است، سایت نمایشگاه مجازی کتاب تهران را چگونه دیدید و از منظرهای مختلف چگونه آن را ارزیابی می کنید و به نظر شما، مهم ترین پارامترهایی که طراحان و مدیران سایت باید به آن توجه می کردند، چه مواردی بود؟

عبقری: اولین نمایشگاه مجازی کتاب یک اتفاق بزرگ در کشور بود. آمارها گویای حضور مخاطبان از سراسر کشور در این رویداد است و نشان می دهد این نمایشگاه و صنعت نشر برای مردم چقدر مهم اند. در مقدمه باید به برگزارکنندگان نمایشگاه کتاب مجازی و دوستان فنی خسته نباشید بگویم؛ زیرا برگزاری این رویداد، کاری بزرگ در سطح ملی بود.علی رغم نقدهایی که وجود دارد، فکر می کنم نقاط مثبت این نمایشگاه باتوجه به اینکه برای اولین بار برگزار شده، از نقاط ضعف آن بسیار بیشتر بود. در دهله اول امیدواریم که در دوره های بعدی همین مقدار نقاط منفی هم وجود نداشته باشد و این سامانه دائم و پیوسته باشد که بتوانیم از حضور مردم به صورت مجازی استفاده کنیم.

در پاسخ به سوال شما باید بگویم؛ فکر می کنم مهم ترین نکته در نمایشگاه مجازی، دسترسی ساده مردم به کتاب ها و این مساله است که بتوانند با جست وجویی آسان، خیلی راحت به کتاب و محصول مورد نظرشان برسند. در سایت نمایشگاه اشکالاتی برای جست وجو داشت و بعضا طی جست وجو کتاب هایی که موجود نبودند، یا برخی از چاپ های ناموجود، کتاب هایی که چند چاپ داشتند هم نمایش داده می شد. البته همان طور که اشاره شد باتوجه به اینکه اولین دوره این نمایشگاه بود، این سری مسائل دور از ذهن نبود.

با توجه به تعداد افرادی که در 10 روز از نمایشگاه سرویس گرفتند، کار را چطور ارزیابی می کنید؟ با توجه به اینکه سایت در یکی دو روز نخست، دچار قطعی دسترسی به اطلاعات شد و جست وجوها مقداری با سختی همراه بود، این اختلال ها را چطور تحلیل می کنید؟

همان طور که اشاره شد، باتوجه به اینکه اولین بار بود که این نمایشگاه برگزار می شد، تخمین اینکه چه تعداد مخاطب قرار است به سایت مراجعه کند، یک مقدار سخت بود. کار در سطح ملی انجام می شد و قطعا تیم فنی که برای این کار دور همدیگر جمع می شوند، باید به تمام جوانب فکر کنند. اینکه قرار است مردم از تمام کشور به سایت مراجعه کنند و قطعا در روزهای اول یک پیک مخاطب خواهیم داشت، قابل پیش بینی بود.

وقتی که قرار است برای اولین بار نمایشگاه مجازی برگزار شود و تخفیف ویژه ای هم برای کتاب ها در نظر گرفته شده است، پس مخاطب زیادی قرار است به سایت مراجعه کرده و خرید داشته باشند. با این حساب قطعا احتمال بروز مشکل وجود داشت؛ کما اینکه برای سایت های بزرگ جهانی هم زمانی که یک رویداد در جریان است یا تخفیف ویژه ای برای محصولات خود در نظر می گیرند، چنین مشکلات و مشکلات پیش بینی نشده دیگری اتفاق می افتد. قطعا بررسی و دیدن این نکته قبل از شروع نمایشگاه خیلی مهم بود تا از نظر فنی و سخت افزاری، قوی تر شروع می کردندو در این صورت، مردم در دو روز اول با مشکلات کمتری روبه رو می شدند. اما همچنان فکر می کنم باید در تحلیل شرایط، ابعاد این نمایشگاه را در نظر داشته باشیم. همچنین درنظرمان باشد که این نمایشگاه، اولین تجربه بود و این اشکالات با وجود حجم ترافیک دو روز اول نمایشگاه، طبیعی بود.

حالا که به ترافیک روزهای اول نمایشگاه اشاره شد که تا حدودی عملکرد سایت را مختل کرد، خوب است آقای فرح خواه بفرمایند که دقیقا چه اتفاقی افتاد و چگونه این مشکل را رفع شد؟

فرح خواه: بخش عمده ای از اختلالات به دلیل حجم بالای مراجعه هایی بود که در روز اول از سایت صورت گرفت. این تصور در بین مخاطبین – خصوصا دوستانی که از یارانه اعتباری استفاده کردند- شکل گرفته بود که امکان دارد اگر در روزهای اول مراجعه نکنند، کتاب ها با محدودیت موجودی مواجه شوند و نتوانند کتاب مورد نظر خود را خریداری کنند؛ لذا از همان دقایق و ساعات اولیه نمایشگاه، حجم مراجعه برای تهیه و تکمیل خرید بسیار قابل توجه بود؛ به گونه ای که ساعت نه صبح قرار بر افتاح سایت خرید کتاب بود، ولی از ساعت 7 و 15 دقیقه صبح با حجم ترافیک بالایی در سایت مواجه بودیم. این مساله نشان می داد مخاطبان منتظر هستند امکان خرید مهیا شود.

خوشبختانه باتوجه به تصمیماتی که بعد از بروز اختلالات گرفته شد و معماری ای که ما در طراحی سایت دیده بودیم، این فرصت مهیا شد که سایت را دوباره فعال کنیم و بتوانیم رویداد را در ادامه کار داشته باشیم.

این ترافیک های اولیه به چه میزان بود؟ زیرا قبل از نمایشگاه، ظرفیت یک و نیم میلیون نفر بازدید هم زمان اعلام شده بود. آیا ترافیک روز اول، از این عدد هم بیشتر بود؟

فرح خواه: عددی که تقریبا از روز دوم تا انتهای نمایشگاه در میزان درخواست ها ثبت کردیم، همان طور که عرض شد، 460 میلیون درخواست بود، که این عدد عملا با عددی که قبل از برگزاری این رویداد در نشست خبری اعلام شده بود، مغایرتی نداشت؛ کما اینکه بالاتر هم بود. اگر 460 میلیون را در 10 روز نمایشگاه تقسیم کنیم، عدد بزرگتری نسبت به عدد اعلام شده است؛ منتهی بخش عمده مشکلات ما به دلیل حضور هم زمان تعداد زیاد کاربران بود، که این اختلال روی داد. طبیعتا حضورهای هم زمان، منابع را مصرف می کند و وقتی این منابع با محدودیت مواجه شوند، معمولا هر سایتی در ارائه سرویس با مشکل مواجه می شود.

ذکایی: از اینکه فرصت نقد و بررسی جدی نمایشگاه مجازی فراهم شده تشکر می کنم؛ شاید بیش ترین نقد را به برگزاری نمایشگاه داشتم، اغلب یادداشت هایی هم که نوشتم، ناظر به این مطلب بود که نمایشگاه فی نفسه، قابل اعتنا است و باید حتما برگزار شود. به طور طبیعی در شرایط دشوار فعلی، کسی منکر برگزاری نمایشگاه مجازی یا افزایش توجه ناشران به دیجیتال مارکتینگ نیست.

طبیعی است همه قائل به برگزاری نمایشگاه مجازی کتاب بودند و باید این اتفاق می افتاد؛ اما نکته ای که من به آن نقد داشتم – که عملا هم بخش جدی از آن نقدها به قطعیت رسید و مشخص شد، نقدها وارد بوده و باید پیش بینی می شد- این بود که نمایشگاه با وجود انکار مدیران، یک الگو از نمایشگاه فیزیکی در نظر گرفتیم؛ درصورتی که قرار بود، فروشگاه مجازی باشد و مسئولان به صراحت اعلام کردند، قصد دارند به ناشران کمک کنند تا بخشی از خسارت های ناشی از کرونا جبران شود؛ اما این اتفاق نیفتاد؛ به عبارت دیگر همه مولفه ها از جمله نشست های تخصصی، بازار جهانی کتاب و رادیو نمایشگاه برگرفته از نمایشگاه فیزیکی بود که ضرورت نداشت؛ چراکه بخشی از ترافیک روز نخست که مانع عملکرد مطلوب سایت شد، متاثر از این بخش ها بود.

نقد دیگر من ناظر براین موضوع است که دولت اساسا تاجر خوبی نیست؛ بنابراین ورودش به فضای کسب و کار حوزه ناشر را امر پسندیده ای محسوب نمی شود و حتما سیستم را دچار مشکل می کند؛ پیش تر شاهد این چالش بوده ایم و با تداوم این رویکرد همچنان این مشکل را خواهیم دید. با این مقدمه به این می رسیم که چرا در سایت نمایشگاه دچار مشکل شدیم. بخشی از این ماجرا به تصور دوستان در مجموعه موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران و سیستم دولتی مربوط می شود. اساسا ادعای بازدید یک میلیون و نیم نفر به صورت هم زمان را حتی سایت آمازون هم ندارد. سایت دیجی کالا در عالی ترین شرایط و در اوج بازدید، 200 هزار مراجعه هم زمان را پاسخگو است و اگر از این تعداد به سمت 250 هزار نفر برود، حتما با مشکل مواجه می شود؛ بنابراین چنین ادعایی ناشی از این بود که دوستان در موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران، اساسا یا خیلی با فضای مجازی آشنایی ندارند یا امکان مراجعه به سایت را بیش از حد پیش بینی کرده بودند. نقد من اتفاقا همین بود که ای کاش ناشران در قالب برگزاری نمایشگاه مجازی پایلوت و مولفه های مشابه نمایشگاه مجازی کتاب تهران، با فرآیند ارسال مرسوله ها، سایت، لجستیک آشنا می شدند؛ البته منظورم برگزاری نمایشگاه استانی نیست.

البته مسئولان برگزاری نمایشگاه، تجربه نمایشگاه مجازی کتاب جیرفت را داشتند.

ذکایی: آن تجربه هم ناموفق بود. خروجی آن تجربه هیچ وقت منتشر نشد که من به عنوان ناشر بدانم چقدر موفق بوده است؛ علاوه براین زمانی که قرار است یک نمایشگاه به عنوان پایلوت برگزار شود باید یک اساس برای آن قرار داد که با نمایشگاه سراسری هم خوانی داشته باشد؛ جیرفت 200 هزار نفر جمعیت دارد؛ و آزمون آن با 80 میلیون جمعیت، اصلا امکان پذیر نیست. مطلعم قرار بود، نمایشگاه کتاب های دفاع مقدس در شهریورماه به عنوان پایلوت نمایشگاه مجازی کتاب تهران قرار بگیرد؛ اگر این تصمیم اجرایی می شد، بخش قابل توجهی از مشکلات سایت مشخص می شد.

تبلیغات نیز با ظرفیت سایت نمایشگاه تناسب نداشت. وقتی با پروپاگاندا اطلاع رسانی و مردم را برای مراجعه به سایت تهییج می کنیم، نتیجه اش می شود همان اختلالی که در روز اول نمایشگاه شاهد بودیم؛ چراکه فناوری با کسی شوخی ندارد و مراعات حال کسی را نمی کند باید از ابتدا تعداد بازدیدکنندگان را براساس عدد و رقم محاسبه می کردند.

به اعتقاد من مشکلات سایت نمایشگاه قابل پیش بینی بود؛ حتی بعد از دو روز نخست که کارکرد سایت عادی شد هنوز برخی مسائل پابرجا بود و مشکلات دیتا تا روز آخر نمایشگاه حل نشد؛ البته این مساله نه در اختیار خانه کتاب و ادبیات بود و نه دیگری؛ بلکه چون فرایند آزمون نشده بود، چاپ های مشابه، عناوین مشابه کتاب و... در نتیجه جست وجو نمایش داده می شد؛ که همه این موارد با انجام یک نمایشگاه پایلوت قابل پیش بینی بود.

البته بخشی از مشکلاتی که اشاره شد، مانند عناوین متعدد و... به عملکرد ناشران مربوط می شد. یعنی برخی ناشران طبق فراخوان و بازه زمانی مشخص مراحلی که باید را انجام نداده اند و در نهایت مسئولین نمایشگاه به این نتیجه رسیده بودند که موجودی کتاب ناشران حاضر را در سایت بارگذاری کنند تا طبق شرایط پیش آمده در روزهای بعد اصلاح شود.

کاملا درست است. اما باید توجه داشت که ناشر با دیدن دو ویدیو نمی تواند فرایند بهره برداری از سایت را یاد بگیرد و انتظار عبثی است. یکی از پلتفرم هایی که الان در حوزه فروش دیجیتال فعالیت می کنند را برای من مثال بزنید، که ظرف 6 ماه به روال عادی رسیده باشد و بدون مشکل خدمات ارائه کند. در کم ترین زمان، حداقل باید دو سال، آزمون و خطا به شرایط ثابت، رسیده باشند و ادعا کنند که با کم ترین خطا فعالیت خود را انجام می دهند؛ بنابراین اگر آن پایلوت را برای سایت نمایشگاه، آموزش ناشران و حتی آموزش مخاطبان انجام داده بودند، نتیجه بهتر و با خطای کمتری حاصل می شد.

حتی می توانستیم برای مخاطبان زمان بندی در نظر گرفت؛ به عبارت دیگر برای کسانی که بن کتاب داشتند، زمانبندی مراجعه هم تعیین می شد تا در ساعات خاصی به سایت مراجعه کنند، با این ترفند حجم ترافیک شکسته می شد. این دست مسائل مواردی است که به نظر من قابل پیش بینی بود.

عقبری: به نمایندگی از یک ناشر در این نشست حضور دارم و باید از دید یک ناشر به مشکلات سایت نمایشگاه بپردازم. یکی از موارد مهم، دسترسی مردم به سایت و کتاب ها بود. کاربرها در دسترسی به کتاب ها مشکل داشتند و بعضا کتاب جدیدی را بارگذاری کرده بودیم و گاهی اوقات اسم دقیق کتاب را نمی دانستند و وارد صفحه ناشران و انتشارات سوره مهر می شدند. متاسفانه در این صفحه هم جایی برای کتاب های جدید یا تازه های نشر و پرفروش ها پیش بینی نشده بود و کاربر نمی دانست باید در کدام صفحه دنبال کتاب جدید نویسنده مورد نظر باشد.

علاوه براین مشکلات مربوط به هزنیه بن کتاب بود؛ باتوجه به آموزش کمی که در این باره داده شده بود، مردم مشکلات زیادی در استفاده از بن ها داشتند و توضیح کامل درباره نحوه استفاده از بن ها زمان زیادی از ما می گرفت؛ بنابراین این نقد در آموزش نمایشگاه مجازی کتاب وارد است. فکر می کنم یک مقدار سطح آموزش سایت پایین بود و نیاز داشت آموزش فرآیندهای اصلی سایت دقیق تر و کامل تر باشد.

نکته بعدی، آزمون نرم افزار قبل از اجرا بود. به اعتقاد من از منظر فنی نیاز است که یک پلتفرم یا نرافزار، در یک بازه زمانی از منظرهای مختلف آزمون شود. احساس می کنم در این بُعد یک مقدار ضعف داشتیم و از قسمت های مختلف آزمون به صورت کامل انجام نشده بود و طول

جناب فرح خواه چقدر با نقدهایی که مطرح شد، موافق هستید؟

فرح خواه: بخش عمده ای از مسائل و نقدهای مطرح شده، قابل تامل و در ظرف و مکان خودش قابل پذیرش است؛ منتهی مساله ای که شاید همیشه هم راستایی، برای رسیدن به یک پروژه موفق را کم می کند، این است که به هر دلیل برای انجام یک رویداد اینچنینی، نشست های مشترک کمتر برگزار می کنیم. شاید دوستان از عمق کاری که در بخش فنی انجام شده اطلاع نسبی داشته باشند و به همان ترتیب ممکن است ما هم از برخی الگوهایی که در یک رویداد در نظر گرفته شد، در مقایسه با دوستان اطلاع واقعی تری نداشته باشیم؛ بنابراین پذیرش نقدها، کمک می کند در پروژه های بعدی بتوانیم موفق تر عمل کنیم، جه بسا در بخش تحلیل مشکلات برای نمایشگاه مجازی که قرار است، در آینده با عنوان دومین نمایشگاه مجازی کتاب تهران برگزار شود، فعالیت خود را آغاز و طرح مان را به طور کامل پیاده سازی کرده ایم. چه مصاحبه صاحب نظران که حاوی نکات مختلف است، چه نقدهایی که برخی دوستانه منتقل کرده اند و چه عمده مشکلات بخش ناشران، مخاطبان که در بخش مرکز پاسخ گویی منعکس شده است، همه به صورت مکتوب، دسته بندی شده و به دست من رسیده است و در بخش تحلیل، برای نمایشگاه بعد، سعی می کنیم این موارد را لحاظ کنیم. منتهی اگر با این مقدمه به صحبت ها و نکاتی که دوستان ذکر کردند، بازگردم، سعی می کنم بیشتر از بُعد فنی به مساله بپردازم و در بحث سیاست گذاری که در اختیارات من هم نیست، ورود نکنم.

اینکه گفته شد، نمایشگاه مجازی کتاب تهران یک گرته برداری از تجربیات نمایشگاه فیزیکی شده است، حرف اشتباهی نیست؛ به این دلیل که اصلا تجربه مجازی اینچنینی وجو نداشته است که بتوان به عنوان الگو در نظر گرفت؛ البته نتیجه نیم نگاهی که به نمایشگاه های مجازی که در کشورهای توسعه یافته مثل آلمان که نمایشگاه کتاب فرانکفورت را برگزار می کند یا نمایشگاه چین، در این نمایشگاه مجازی کتاب تهران لحاظ شده است، منتهی تفاوتی که وجود دارد این است که تعریف نمایشگاه در فرانکفورت با تعریف نمایشگاه در ایران یک مقوله متفاوت است. در نمایشگاه فرانکفورت تا آنجا که بنده اطلاع دارم، بحث فروش کتاب مطرح نیست و بازه زمانی نمایشگاه هم به این شکل نیست. لذا طبیعی است که ما تعریفی از نمایشگاه کتاب در کشور ارائه می دهیم که بنابر سیاست های مورد نظر ، باید به این شکل برگزار شود.

نمایشگاهی که در ایران برگزار می شود به طور عمده از دو بخش رویدادها شامل نشست ها، مذاکرات، بحث فروش رایت و تعاعاملات بخش فروشگاهی تشکیل شده است، که در نمایشگاه فیزیکی به آن پرداخته می شود و متاسفانه یا خوشبختانه همیشه بخش فروشگاهی، خیلی جذابیت داشته و بخش نمایشگاهی بیشتر مخاطب خاص داشته است؛ بنابراین با عنایت به اینکه الگویی برای نمایشگاه مجازی کتاب، در کشور نداشتیم و یک سبقه سی و چند دوره ای در نمایشگاه فیزیکی داشتیم، طبیعی است که با الگویی از نمایشگاه فیزیکی به سمت این رویداد مجازی می رفتیم.

نکاتی هم که آقای ذکایی درباره بخش رادیوی نمایشگاه و نشست های فرهنگی اشاره کردند؛ این نشست ها محصولاتی بود که از بخش رویداد نمایشگاه فیزیکی به ارث رسیده بود و می خواستیم بخش و جنبه رویدادی نمایشگاه را هم غنی کنیم؛ چه بسا که در بخش فروش، براساس برخی از نکاتی که ناشران اشاره کردند و تحلیل هایی که خودمان در بخش فروشگاهی داشتیم، نیاز بود که تعامل بین خریدار و فروشنده در سامانه فروش کتاب را داشته باشیم.

نکاتی هم که ناشران درباره این ویژگی مطرح می کردند، نکات درستی بود؛ به عنوان مثال در نمایشگاه فیزیکی وقتی مخاطب به غرفه یک ناشر مراجعه می کرد، امکان داشت در تعامل با غرفه دار، کتابی فراتر از نیاز خود تهیه کند؛ که چنین ویژگی در نمایشگاه مجازی عملا مهیا نبود.

بحث بعدی درباره جنس کتاب ها بود. مثلا یکی از ناشران حوزه کودک به نمایندگی از ناشرانی که کتاب هایی با جنس خاص تولید می کنند به ما مراجعه کرده و نکاتی را یادآور شدند که کاملا هم نکات درستی است. یا بخش دیگری از ناشران می گفتند ممکن است درباره یک موضوع خاص چندین ناشر کتاب تولید کنند و این همیشه جای سوال برای مخاطب باشد که چرا تفاوت قیمت وجود دارد و ناشر یا فروشنده باید این فرصت را پیدا کند که درباره جنس و متریال و کیفیت کتاب خودش با مخاطب صحبت کند. لذا تمام این نیازها و تا حدی الگوگیری از نمایشگاه فیزیکی باعث شد که ما بحث رویدادها را در نمایشگاه مجازی کتاب داشته باشیم و اتفاقا تا جایی که بنده اطلاع دارم، در حوزه سیاست گذاری تصمیم گیری بر این است که بخش رویدادها در دوره های بعدی پررنگ تر هم بشود و فضای تعاملی در رویداد نمایشگاه مجازی بیشتر برقرار شود. که درست یا غلط بودن آن خود چای بحث دارد.

از موارد دیگری که اشاره شد، برگزار نشدن نمایشگاه پایلوت مجازی کتاب متناسب نبودن حجم تحقیقات در مقایسه با ظرفیت هایی که در عمل وجود داشت؛ این مسائل را چقدر به عنوان یک کارشناس فنی در این حوزه دخیل می دانید؟

فرح خواه: پیش از نمایشگاه کتاب تهران، نمایشگاه جنوب کرمان (جیرفت) را برگزار کردیم؛ اگرچه مخاطب قابل توجهی نداشت، اما از نظر کمیت، حضور ناشر در مقایسه با نمایشگاه های مشابه در سال های گذشته، قابل توجهی داشت و محدودیتی وجود نداشت. ویژگی های زیادی از پایلوت نمایشگاه جیرفت برای ما بازخورد داده شد، که در سامانه اعمال کردیم. از دو حیث تصمیم داشتیم، یک نمایشگاه پایلوت دیگر با وسعت بیشتر قبل از برگزاری نمایشگاه مجازی کتاب تهران در یکی از استان ها برگزار کنیم، یک از حیث اینکه مشکلاتی که از نمایشگاه جیرفت بازخورد شده و ما اصلاح کرده بودیم را مجددا محک بزنیم و دیگر اینکه در میدان بزرگ تری سایر ویژگی ها را محک بزنیم و مشکلات احتمالی را برطرف کنیم؛ که به خاطر فشردگی زمان و برنامه ریزی که در وزارتخانه انجام شده بود، این فضا مهیا نشد.

حتی در جلسات تحلیلی قبل از نمایشگاه ما به چندین الگو در نحوه برگزاری نمایشگاه رسیدیم، که اتفاقا از نظر تحلیلی زمان زیادی هم از ما گرفت؛ اما نهایتا با تصمیمی که گرفته شد الگوی جاری که در این دوره داشتیم، به عنوان الگوی منتخب در نظر گرفته شد.

در این الگوی منتخب هم پیشنهاداتی مبنی بر اینکه نمایشگاه بین المللی یا نمایشگاه کتاب تهران را به صورت تخصصی برگزار کنیم، مطرح شد؛ مثلا در یک بازه زمانی فقط کتاب های لاتین و عرب را عرضه کنیم، در یک بازه زمانی ناشران داخلی و به همین شیوه فضای این نمایشگاه را از نظر ابعاد کوچکتر کنیم تا از نظر فنی هم کیفیت سرویس دهی را بالا ببریم؛ اما باز به لحاظ سیاست گذاری موانعی وجود داشت که این امکان را به ما نمی داد. نکته مهمی که از نظر فنی هم این امکان را سلب می کرد، بحث یارانه اعتباری بود که چطور یارانه اعتباری در بین مخاطب مدیریت را کنیم؛ اما به طور طبیعی نقد دوستان درباره ضرورت برگزاری بیشتر نمایشگاه پایلوت نقد درستی است و باید در نظر گرفته می شد؛ اما درباره بحث نمایش کتاب و موارد چاپ مشابه که مشکل ایجاد می کرد، اتفاقا در نمایشگاه جنوب کرمان درباره این مشکل بازخورد داشتیم. در این نمایشگاه موجودی صفر ناشران برای مخاطب قابل نمایش بود؛ زیرا رویکرد در نمایشگاه جنوب کرمان، علاوه بر فروش، بحث اطلاع رسانی مطرح بود؛ در نمایشگاه جنوب کرمان، کتاب های قابل فروش و هم کتاب های غیرقابل فروش ناشران برای مخاطبانی که دنبال محصول خاصی از ناشر هستند، قابل مشاهده بود.

بازخورد ها از نمایشگاه جیرفت، این نگاه را به مجری داد که این مساله ممکن است، مخاطب را سردرگم کند و در نمایشگاه کتاب تهران، این موضوع را به لحاظ فنی اصلاح کردیم، منتهی به دلیل منابع زیادی که برای ارائه این سرویس در بخش خرید کتاب مصرف می شد و اتفاقی که در روز اول افتاد، مجبور شدیم، برای احیای محور پروژه، بخشی را فدا کنیم؛ که همین بخش بود و طبیعتا چاپ های متفاوت کتاب ها را نمایش می دادیم، کما اینکه این ویژگی برای ناشر وجود داشت که چاپ ها را غیر فعال کند، ولی فرآیند سختی برای ناشر بود و مخاطب را هم خیلی سردرگم می کرد.

درباره آموزش ضعیف در نحوه استفاده از بُن هم باید در نظر داشته باشیم که امسال نخستین سال استفاده از بُن اعتباری بود. به اعتقاد من بُن اعتباری یکی از آن اتفاقات بسیار بزرگی بود که خانه کتاب و ادبیات ایران، مشکلاتی که در سال های گذشته معمولا در همکاری با بانک های مختلف ایجاد می شد را به طور کامل برطرف کرد و از نظر شاکله کار، اتفاق بسیار مبارک و خوبی است؛ منتهی در نحوه ارائه به دلیل ناآشنایی مخاطبان و اینکه ما دیر توانستیم منابع یا بخش های آموزش را تهیه و به نحو مطلوب در اختیار مخاطب قرار دهیم؛ به طور طبیعی نقطه و نقد درستی است و باید جزو اصلاحات قرار دهیم.

بحث نرم افزاری نمایشگاه از لحاظ برگزاری هم در چند بُعد قابل بحث است. در بخش مشکلات یا حملات سایبری، با همکاری سازمان فناوری اطلاعات و مرکز مخابرات، یک آزمون داشتیم و همه سامانه ها را با سه تیم موازی در تخصص های مختلف آزمون شد. در بحث عملکرد سامانه هم که مشکلات زیادی ایجاد کرد، ازمون های مختلفی انجام دادیم. حتی در یک ازمون حدود 15 میلیون و در ازمون دیگری 20 میلیون درخواست ایجاد کردیم، منتهی نکته قابل بحث در بخش فنی، این است که شبیه سازی کامل یک رویداد الکترونیکی از نظر تکنولوژیکی در عمل امکان پذیر نیست یا اگر امکان پذیر باشد، زمان بسیار زیادی می طلبد؛ اما ولی به هر حال تلاش شد اتفاقات، به کمترین حد برسد.

نکته آخر اینکه به هر حال در برگزاری نمایشگاه موانعی هم از سمت خودمان می دیدیم؛ کما اینکه در گفت وگوها با مدیرعامل موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران قبل از برگزاری نمایشگاه، بار ها اعلام شد، پیشاپیش از مخاطبان و ناشران به دلیل مشکلات احتمالی، عذرخواهی کنیم؛ بنابراین من هم به تبعیت از فرمایش وی و با توجه به مشکلاتی که برای مخاطبان و ناشران پیش آمده، همین جا عذرخواهی می کنم و تمام تلاشمان را به کار می گیریم، با کمک سایر دوستان در رویداد بعدی شرایط مناسب تری به لحاظ کیفیت سرویس داشته باشیم.

عبدصالحی: از برگزارکنندگان نمایشگاه مجازی کتاب تشکر می کنم که توانستند پروژه سنگین نمایشگاه مجازی کتاب را مدیریت کنند؛ کاستی ها و نقائصی هم در اجرا وجود داشت که ناشی از عوامل مختلفی بود. با توجه به سبقه فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در برگزاری نمایشگاه کتاب وجود دارد، شاید توقعاتی که دوستان از حوزه آی تی و نمایشگاه مجازی، توقع بالایی است. شاید خود ناشران الکترونیک همچنین دیدگاهی دارند که در سطح بین المللی هم بتوانیم عرض اندام کنیم؛ اما با توجه به اینکه در حال برداشتن قدم های اولیه هستیم، نقصان هایی وجود دارد که با همکاری، امکان رفع آن ها وجود دارد. از نکات مهم، در بحث آی تی، اهمیت بودجه و امکانات قوی و زیرساختی است؛ علاوه براین فرآیندهایی که قرار است در آن سیستم اتفاق بیفتد، به لحاظ زیرساختی پلتفرم هایی که می توان ایجاد کرد، که باتوجه به تعداد مخاطب میلیونی سایت نمایشگاه و تجربیاتی که در کشور وجود دارد، می توانیم از مشورت افراد با تجربه بهره مند شویم و برای این رویداد ملی با اهمیت لحاظ کنیم. در بحث نمایشگاه مجازی، ناشران توقع دارند، در بارگذاری کتاب ها، تغییر قیمت دستشان باز باشد. توقع دیگر برقراری تعاملات ناشران به ویژه ناشران کودک با مخاطبان است؛ بنابراین شاید باید رویکردی اتخاذ و زیرساخت هایی ایجاد شود که این بخش اضافه شود.

ایجاد مرکز تماس ملی نیز مهم است؛ زیرا به نظر می رسد بیش از 10 تا 15 میلیون نفر مخاطب نمایشگاه کتاب تماس بگیرند و سوالات خود را مطرح کنند؛ که البته این مساله در سامانه نحستین نمایشگاه مجازی کتاب تهران در سطحی پیش بینی شده بود و احتمالا در دوره های بعد این مسائل اصلاح خواهد شد. در بحث ویترین فروشگاهی هم می توان از ویترین های دیگری که در سطح بین المللی مثل سایت آمازون یا سایت های دیگری که در بحث فروش کتاب فعال هستند و نکات خاصی را لحاظ کرده اند، استفاده کرد و به لحاظ نمایشی، مخاطب را به خرید تشویق کند؛ علاوه براین وقتی یک سازمان بخواهد خودش به تنهایی همه کارها را انجام دهد، کمی غیر ممکن است. با رویکردهایی که ما در بحث زیرساخت داریم، بحث های فنی متفاوتی مطرح می شود تا بتواند یک سرویس مطلوب به مخاطب ارائه دهد. این مباحث بسیار پیچیده است که مطمئنم دوستانی که این سامانه را طراحی کرده اند با نحوه مدیریت سطح خدمات برگزاری اینگونه رویدادها آشنا هستند. به اعتقاد من این کار یک گروه بسیار قوی می خواهد که حداقل کارها را مدیریت کند. هرکسی از نگاه و منظر خودش به این سرویس هاتوجه کند و برای برگزاری نمایشگاه در اختیار موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران قرار دهد. امروز در کشور تجربیات و امکانات خوبی وجود دارد که اگر درست تصمیم گیری شود، شاهد برگزاری یک رویداد باشکوه خواهیم بود.

ذکایی: آقای فرح خواه اشاره کردند که بخش جدی از مشکلات مطرح شده مربوط به حوزه سیاست گذاری بوده که قاعدتا در حوزه اختیارات ایشان نبوده است؛ اما نکته ای که وجود دارد این است که اگر دوستان در حوزه سیاست گذاری به این جمع بندی رسیده اند که مثلا اگر می خواهند نشست های تخصصی را تقویت کنند باید عرض کنم که تجربه کردن و اساسا برگزاری پایلوت برای این است که شما خروجی و بازخورد کار را دریافت و آن را اصلاح کنید. اگر قائل به این باشید که با وجود ایرادهایی که وجود داشت باز بخواهیم بر آن ایرادها صحه بگذاریم، اساسا پایلوت برگزار کردن فایده ای ندارد.

درباره ایرادات سایت، پیشنهاد می کنم با انتشار فراخوان از تعداد محدودی ناشر در یک بازه زمانی محدود بخواهید، هر آنچه درباره ایرادات سایت به نظرشان می رسد؛ کوتاه منعکس کنند. قاعدتا بخش جدی از این ایرادات منعکس خواهد شد. منطقا باید مدل منطقی تری برای این نمایشگاه در نظر می گرفتیم، که در نظر نگرفتیم؛ ولی به همین نسبت می توانیم امیدوار باشیم با انعکاس نظر کسانی که در این حوزه ذی نفع بودند و متاسفانه شاید به نتیجه ای که باید نرسیده اند، به حصوص ناشران کوچک، بتوانیم این بازخورد را از آن ها داشته باشم که مشکلات سایت نمایشگاه را چه می دانند، کدام نکته باید اصلاح و کدام نکته باید اضافه شود؟ منطقی ترین راهی است که می توان برای آن در نظر گرفت.

عبقری: بحث های خوب و کاملی در نشست مطرح شد و جا دارد به نکات مثبت برگزاری این نمایشگاه هم اشاره شود. به اعتقاد من از مهم ترین نکات نمایشگاه مجازی کتاب، کاهش هزینه ها بود. مثلا ناشران شهرستانی هر ساله برای شرکت در نمایشگاه کتاب تهران، هزینه های زیادی متحمل می شدند؛ اما این نمایشگاه باعث کاهش چشمگیر هزینه ها، هم برای ناشران و هم مخاطبان کتاب شد.

دیده شدن ناشران کوچک تر از دیگر نقاط قوت و مثبت این نمایشگاه بود. در نمایشگاه فیزیکی غرفه های بزرگ تر برای ناشران قوی تر است؛ اما در این نمایشگاه چنین تقسیم بندی وجود نداشت و همه ناشرها در یک سطح می توانستند حضور داشته باشند و کتاب های خود را عرضه کنند.

در جمع بندی باید بگویم که از نظر طراحی مهم ترین نکته دسترسی راحت مردم به محصولات است. یکی از مهم ترین اهداف این نمایشگاه فروش کتاب و کمک به ناشرها است که از این شرایط خارج شوند؛ پس قطعا باید دسترسی ها بیشتر و راحت تر شود، دسته بندی ها، پرفروش ها و کتاب های جدید برای هر ناشر نمایش داده شود و اینکه مردم خیلی راحت بتوانند کتاب های خود را با فیلترگذاری مناسب پیدا کنند.

تسهیل فرآیندها هم خیلی مهم است؛ فکر می کنم آموزش به ناشران و مردم باید به صورت کامل انجام شود. ضروری است، قبل از برگزاری چنین نمایشگاه هایی، نشست هایی با ناشران یا نماینده آن ها برگزار و نظر سنجی شود؛ زیرا قطعا مواردی در نظر دارند که در طراحی می تواند کارساز و مهم باشد.

یک تجربه قابل توجه و همراه با خلاقیت هم انتشارات سوره مهر در طراحی و اجرای نمایشگاخه کتاب داشت. فکر می کنید این تجربه در ابعاد نمایشگاه سراسری و ملی چقدر قابل اجرا است و می توان به آن نزدیک شد که مخاطب را در فضای سه بعدی و نزدیک به نمایشگاه فیزیکی قرار دهیم.

در سوره مهر تجربه دو نمایشگاه مجازی داشتیم، نخست انتهای راهرو 27 که شبیه سازی سه بعدی از غرفه انتشارات سوره مهر در نمایشگاه فیزیکی بود با توجه به اینکه دستمان در فضای وب بازتر بود، تا حدودی غرفه را بزرگ تر در نظر گرفتیم، دسته بندی کتاب ها مشخص بود و کاربر می توانست با ورود به سایت نمایشگاه در آن فضا قدم بزند و بعد با کلیک روی کتاب مورد نظر خود، وارد یک فضای دو بعدی و فرایند خرید کتاب شوند. تجربه دوم که با نام نمایشگاه کتاب دفاع مقدس برگزار شد، با توجه به تجربه قبلی توانستیم چهار ناشر دیگر را هم همراه کنیم. در این نمایشگاه همان طراحی سه بعدی را داشتیم تا کاربرها با حضور در نمایشگاه، احساسی نزدیک به نمایشگاه فیزیکی داشته باشند؛ بنابراین از طریق فضای سه بعدی دسترسی به کتاب های امکان پذیر بود و در فضای دو بعدی خرید انجام می شد.

اگر قرار باشد این تجربه برای همه ناشران انجام شود، تا حدودی سنگین و وسیع می شود و نیاز به مطالعه بیشتر و کار فنی دقیق تری دارد؛ چراکه تعداد ناشران کل کشور- که قطعا همگی دوست دارند در این نمایشگاه حضور داشته باشند_ بسیار زیاد است؛ بنابراین نیاز است امکان سنجی انجام تا مشخص شود آیا برگزاری نمایشگاه در آن سطح قابل اجرا هست یا خیر؟

عبد الصالحی: پیشنهاد من این است که اگر می خواهیم در این مسیر حرکت کنیم، باید نگاه رسانه ای درباره ارتباط با مخاطب داشته باشیم؛ بنابراین از حالا می توانیم یک تلویزیون اینترنتی آنلاین برای نمایشگاه بعدی ایجاد کنیم تا همه در جریان قرار بگیرند و با مخاطبان کتاب بیشتر ارتباط برقرار کنیم؛ حتی می توانیم از نرم افزار های موجود دیگر هم استفاده کنیم و هرآنچه در طبق اخلاص داریم در اختیار خانه کتاب و ادبیات ایران قرار دهیم که بتوانیم این رویداد را به بهترین نحوه ممکن برگزار کنیم. باید از امکانات رسانه ای، بیشترین استفاده را ببریم. به عنوان یک فعال در عرصه نشر الکترونیک توانایی دارم کمک خوبی به خانه کتاب و ادبیات ایران برسانم و تلویزیون اینترنیی، رسانه ای، سرویس پیامک و این دست امکانات را در اختیار قرار می دهیم تا تجربه بهتری برای ارائه میلیونی برای کاربران داشته باشیم تا بتوانند با مولفین و ناشران ارتباط برقرار کنند.

فرح خواه: باید از دوستانی که ما را نقد کردند، تشکر کنم، نقدها همه در دل خود دلسوزی دارد و به هدف بهبود اوضاع است و هیچ حب و بغضی در بیان نقدها نیست؛ که این در جای خود بسیار ارزشمند است و ما قطعا به آن توجه خواهیم داشت.

بحث نحوه نمایش کتاب ها که با نقدها و پیشنهادات متفاوتی همراه بود؛ جزو بحث های مهم و پرچالش برای خود مجموعه خانه کتاب و ادبیات ایران بود و ما هم به جمع بندی دقیقی نرسیدیم، لذا من هم همین جا اعلام می کنم که حتما از دوستانی که در این زمینه پیشنهاد مناسبی داشته باشند، استقبال می کنیم؛ علت آن هم این است که ما در نمایشگاه جیرفت و در بخش پایلوت، به فرض مثال در دسته بندی کتاب ها در حوزه تاریخ، یا زبان یا هر موضوع دیگری د رلیستی که مخاطب فاقد فیلتر جست وجو می کرد، پرفروش ترین و پربازدید ترین کتاب ها را صفحات اول نمایش می دادیم. این نحوه نگاه ما در نمایشگاه جیرفت باعث انتقاد بسیاری از دوستان، خصوصا ناشران کوچک تر شد؛ زیرا کتاب های برخی ناشران کمک آموزشی که از تربون رسانه ملی تبلیغ می شود، همیشه در صفحات اول نمایش داده می شد. اینجا این انتقاد به ما شد که ناشری که کتاب با کیفیت تولید می کند اما توانایی برای کتاب و نشر خود در رسانه ملی یا در سطح گسترده ندارد، در انتهای صف و بسیار پایین تر از این کتاب های کمک آموزشی قرار می گیرد. اگر هم این ناشرها را در ابتدای صف قرار می دادیم، باید ادله محکمی ارائه می کردیم؛ لذا در نمایشگاه مجازی کتاب تهران الگو را به این شکل تغییر دادیم که کتاب هایی که در یک دسته بندی خاص نمایش داده می شود؛ جدیدترین چاپ کتاب در حوزه مورد نظر باشد. با این تفاسیر اگر دوستان باتوجه به تجارب خود، پیشنهاد مناسبی دارند، با در نظر گرفتن اینکه ما به عنوان نهاد اجرایی امکان این را نداریم که یک ناشر یا یک کتاب خاص را بیشتر در سایت نمایش بدهیم، به ما بدهند، ما حتما استقبال می کنیم. به انضمام اینکه ناشران کوچک هم باتوجه به ضوابطی که در نمایشگاه حضور داشت، امکان حضور پیدا کردند. حتی در جریان بودم که یکی دو ناشر که 20 سال امکان حضور در نمایشگاه کتاب تهران را نداشتند، در نمایشگاه مجازی کتاب تهران حضور پیدا کردند.

درباره دسترسی راحت تر به سایت و کتاب ها که جناب عبقری اشاره کرد، در اوایل عرایضم هم گفتم که در بحث جست وجو تحولات خوبی را برنامه ریزی کرده ایم. به انضمام اینکه در بحث نمای گرافیک سایت هم برای مخاطبان سایت تغیراتی اعمال می کنیم، که از لحاظ ثبت نام، نحوه دورود به سایت و بخش ناشران با سهولت بهتری کار انجام شود.
فراخوان ناشران برای بیان مشکلات سایت و نمایشگاه که آقایی ذکایی تاکید داشتند؛ اتفاق بسیار خوبی است؛ به انضمام اینکه در لابه لای صحبت هایم عرض کردم که بخشی از این انتقادات و پیشنهادها در مرکز پاسخگویی نمایشگاه منعکس شده و می شود. حتی اگر ناشری به صورت مستقیم پیشنهاد خود را مطرح نکند و کاربری مستقیم نقد نکند؛ زمانی که مشکل خود را مطرح می کند؛ اول اینکه که کاربر در مرکز پاسخ گویی مشکل را رفع می کند و دوم اینکه تکرار یک مساله باعث می شود که آن اشکال به صورت یک انتقاد کلی مستند و مکتوب می شود؛ که بخش عمده ای از آن به دست من رسیده و من همه آن ها را با جزئیات خوانده ام و در طراحی سایت رویداد آینده اعمال می کنم.

نکته آخر اینکه قبل از برگزاری نمایشگاه در یکی دو جلسه ای که در خدمت دوستان بودم، ذکر کردم که وقتی در کشور پروژه ای را انجام می دهیم؛ باید بضاعت کشور را هم ببینیم. زمانی که در یک کشور پیشرفته مثلا ایالت متحده را در نظر بگیریم، زمانی که درباره سرویس زیرساختی یا سرویس لجستیکی ارسال صحبت می کنیم، حداقل صحبت از 25 تا شرکت بین المللی در حوزه ارسال مرسولات با ابعاد مختلف و کیفیت سرویس دهی متفاوت روبه رو هستیم.

وقتی در کشور راجع به مویرگی ترین سیستم لجستیکی صحبت می کنیم، فقط با پست جمهوری اسلامی ایران و لاغیر روبه رو هستیم. همین الان هم در شرکت های خصوصی که در کشور ارائه سرویس می دهند، در بخش های مویرگی مرسولات خود را به پست می دهند تا پست به صورت مویرگی توزیع کند. در بحث نمایشگاه مجازی کتاب تهران انصافا پست خیلی خوب و فراتر از پیش بینی ما عمل کرد؛ اما به هر حال مشکلاتی هم وجود داشت.

همین موضوع را اگر در حوزه زیرساخت، در بحث اینترنت و شرکت های سرویس دهنده میزبان تعمیم دهیم؛ این هم موضوع جدیدی نیست. یعنی وقتی که شما با شرکتی در ابعاد ماکروسافت آژور کار می کنید، زمانی که شما به هر دلیلی درخواست افزایش منابع خود را می دهید، این اتفاق در کسری از ثانیه اتفاق می افتد؛ چراکه آن شرکت در کلاس جهانی سرویس می دهد. ولیکن همین اختلالی که ما در روز اول نمایشگاه داشتیم و ساعت 6 بعداظهر اعلام down time سایت کردیم و 18 ساعت بعد یعنی ساعت یک بعدازظهر فردا سایت را لانچ کردیم، بخشی از زمان ما علی رغم تلاش های مکرر شرکت هایی که با ما همکاری داشتند صرف تامین منابع و افزایش منابع سایت شد؛ هرچند که مجموعه هایی که ما با آن ها کار می کردیم، جزو 5 تا شرکت برتر کشور در این حوزه هستند؛ لذا این هم بضاعتی است که باید در کشور به آن توجه کنیم.

به طور کلی به لحاظ سیاست گذاری به ما گفته می شود یا این کار را انجام ندهیم، یا انجام دهیم و به صورت نسبی موفقیت را بسنجیم. که باز این در حوزه سیاست گزاری است و مربوط به حوزه من نیست. نکته ای که در بخش های مختلف تاسف بار است، این است که فراتر از تکنولوژی سخت افزاری و نرم افزاری، وجود متخصص با کیفیت در کشور بسیار کم شده است و به هر دلیلی دسترسی به افرادی که تخصص و تجربیات خوبی دارند، مشکل است.

این نکته هم اشاره کنم روز اول که ساعت 6 بعداظهر down time سایت را درخواست کردیم، مجموعه همکاران فنی شرکت میزبان و یک تیم 27 نفره از شرکت دیگری که سیستم های کشینگ و سی دی ان سایت را پشتیبانی می کردند، همراه و در اختیار داشتیم؛ علاوه بر این دوستانی از پلتفرم اسنپ که در حوزه فنی کار می کردند و تمام سینیورهایی که ما به جهت دوستی با آن ها رابطه داشتیم را به خدمت گرفتیم؛ با این وجود 18 ساعت به طول انجامید.

لذا باید تمامی پروژه ها را در حد نسبی ببینیم؛ کما اینکه انتقادهایی که امکان برطرف کردن آن وجود دارد را با کمال میل می پذیریم و تمام تلاش خود را به کار می بندیم که این مشکلات را در گام های بعدی، برطرف کنیم و با شرایط مطلوب تر و کیفیت بهتری سرویس دهی داشته باشیم.

در رابطه با نمایشگاه مجازی کتاب در دوره های بعد هم تصمیماتی اتخاذ شده یا خیر؟

موضوعی که ما برای نمایشگاه بعدی به آن فکر می کنیم، استفاده اتباع –افراد غیر ایرانی که در ایران ساکن هستند- از این سرویس است؛ زیرا به دلیل اینکه از ثبت اخوال استعلام می کردیم، فقط افراد دارای کد ملی امکان خرید داشتند. در حال رایزنی هستیم تا اگر بشود اتباعی که در کشور ما حضور دارند، خصوصا دانشجویان هم در دایره مخاطبان ما قرار بگیرند و امکان خرید کتاب از نمایشگاه کتاب مجازی را داشته باشند.

نکته دیگری که اگر سرویس پست و شرکت های خصوصی با در نظر گرفتن شرایط کشور امکان سرویس دهی گسترده تری داشته باشند، ارائه سرویس فرامرزی است؛ تا ایرانی های مقیم کشورهای دیگر یا فردی از کشورهای دیگر که کتابی به زبان فارسی اختیاج دارد، امکان خرید از نمایشگاه را داشته باشند.

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) نخستین نمایشگاه مجازی کتاب تهران از یکم تا دهم بهمن ماه در سراسر کشور برگزار شد و تجربیات تازه ای را هم برای برگزارکنندگان، هم برای ناشران و هم برای علاقه مندان و مشتریان کتاب، به همراه داشته است تجزیه و تحلیل نتایج به دست آمده برای تداوم یافتن این مسیر در رویدادهای مجازی از این دست، ضروری می نماید.

با این رویکرد، نخستین نشست تخصصی از سلسله نشست های آسیب شناسی نخستین نمایشگاه مجازی کتاب تهران، همراه با فرشید فرح خواه، مدیر فنی و اجرایی پروژه نخستین نمایشگاه مجازی کتاب تهران؛ سید احمد عبدالصالحی، عضو هیات مدیره انجمن ناشران الکترونیک؛ محمد عبقری، معاون مدیر نشر سوره مهر الکترونیک و جلال ذکایی، مدیرکل سابق اداره چاپ و نشر وزارت ارشاد روز شنبه دوم اسفندماه در اتاق گفت وگوی خبرگزاری کتاب ایران به بررسی ساختار و میزان کارآمدی سایت نمایشگاه مجازی کتاب تهران برگزار شد که گزارش تفصیلی آن در ادامه می آید.

در بهمن ماه امسال شاهد برگزاری نخستین نمایشگاه مجازی کتاب تهران بودیم که 10 روز به طول انجامید. در ابتدا کلیتی از این رویداد و خدمات ارائه شده به شرکت کنندگان را تشریح کنید.

فرح خواه: در نمایشگاه مجازی کتاب تهران برخلاف اینکه تصور می شد مختص به سامانه خرید کتاب است، بالغ بر هشت سامانه دیگر فعالیت داشت که عبات بودند از سامانه هایی در حوزه های ثبت نام از ناشران داخلی و بخش ناشران لاتین و عرب و بازار جهانی، سامانه های استعلام آنلاین مانند سامانه استعلام شبا برای خرید از بانک صادرات، سامانه استعلام هویت افراد از ثبت احوال و سامانه استعلام مالکیت تلفن همراه که سامانه شاهراه وزارت ارتباطات بود. در بخش اعتباری یا بُن هم سامانه ای در چند طیف مختلف شامل بخش های دانشجویان و طلاب، بخش هیات علمی و بخش اهل قلم و سازمان ها و نهادها به کار گرفته شد که بن اعتباری اختصاص می داد. همچنین سامانه واحدی که درواقع درگاه ورود به نمایشگاه بود نیز، سرویس دهی می کرد و در کنار آن سامانه ای دیگر، بخش بازار جهانی را پوشش می داد. نهایتا سرویس رادیوی نمایشگاه و همچنین سامانه خرید کتاب را هم داشتیم که بخش قابل توجهی از نمایشگاه را تشکیل می دادند.

این مقدمه را عنوان کردم که بگویم تلاش عموم همکاران بنده در حوزه فناوری اطلاعات تنها ایجاد سامانه خرید کتاب نبود؛ بلکه مجموعه ای از سامانه ها در نمایشگاه مجازی کتاب تهران فعالیت می کرد که کم و بیش به هر سامانه، نقد و انتقادهایی هم دارد است؛ همچنان که در کنار آن نقاط قوت و محسناتی هم هست. در بخش طراحی سامانه خرید هم به سه طیف مخاطب برای دسترسی به کتاب توجه شده بود و در بخش تحلیل عملکرد سامانه هم سه نوع فرایند جست وجو را در نظر گرفته بودیم. فرایند اول که همچنان روی سایت و در صفحه اول سامانه قابل مشاهده است، اصطلاحا فرایند جست وجوی سریع است که تنها امکان جست وجوی عنوان کتاب را دارد و برای آن دست از مخاطبان درنظر گرفته شده است که با کتاب مورد نظر خود آشنا هستند و از قبل کتاب هدف خود را به خوبی شناسایی کرده اند.

بخش دوم جست وجوی پیشرفته بود که باوجود چندین کادری که امکان فیلتر کردن را به مخاطب می داد، اگر مخاطبی دانش کمتری برای یافتن کتاب خودش داشت، یا ناشر و پدیدآورنده خاصی مد نظر او بود، می توانست از این جست وجو استفاده کند. بخش دیگری هم برای مخاطبینی که انس کمتری با کتاب دارند، در نظر گرفته بودیم و متاسفانه به خاطر شرایط و میزان بازدید از ساید، مجبور به حذف این بخش جست وجو شدیم، بخش دسته بندی موضوعی بود که کمک زیادی به مخاطب برای پیدا کردن کتاب می کرد؛ چراکه در هر بخش از طیف وسیع دسته بندی ها، حداقل 10 زیردسته بندی را در نظر گرفته بودیم که به ضرس قاطع می توان گفت در بین کلیه سایت های ارائه دهنده سرویس الکترونیک در حوزه کتاب، در ابعاد مختلف و فراتر از مرزهای یک ناشر برای اولین بار انجام می شد. منتهی به دلیل حجم مراجعه ای که صورت گرفت، متاسفانه مجبور شدیم در فاز اول این دسته بندی را از سایت نمایشگاه برداریم.

با توجه به اینکه نمایشگاه مجازی کتاب تهران از چند حیث اولین تجربه محسوب می شد، برپایی آن چه تجربیات ویژه ای را از منظر فنی به همراه داشت؟ یک مقدار در رابطه با آمارهای و اطلاعاتی که هم در بخش ناشران و هم در بخش مخاطبان به دست آمده، توضیح بفرمایید؟

به طور کلی رویداد نمایشگاه مجازی کتاب تهران از چند بُعد و زاویه قابل بررسی است؛ یک بخش حضور ناشران در طیف های مختلف ناشران داخلی، ناشران لاتین، ناشران عرب و ناشرانی که اصطلاحا برای ارائه رایت محصولات خود در نمایشگاه حضور داشتند. به طور قطع می توان گفت از نظر کمیت و تعداد ناشران در طیف های مختلف بیش از 2000 ناشر در بخش های مختلف نمایشگاه حضور داشتند.

در استفاده از یارانه اعتبار -با وجود اینکه برای اولین دوره به صورت مجازی عرضه می شد- بیش از 7000 درخواست ثبت شد که مشتمل بر طلاب، دانشجویان، اساتید هیات علمی دانشگاه و حوزه و همچنین سازمان ها و نهادها بودند. در بخش مراجعات به سامانه خرید کتاب هم بیش از 250 هزار مخاطب در سایت ثبت نام رسمی کردند و این رقم، فارغ از تعداد درخواست هایی بوده که برای بازدید و گشت وگذار در سایت ثبت شده است. درمجموع تعداد درخواست هایی که در سایت خرید کتاب ثبت شده، بالغ بر 460 میلیون بود.

آقای عبقری؛ با توجه به اینکه انتشارات سوره مهر پیش از این تجربه برگزاری نمایشگاه مجازی کتاب را برای محصولات خود داشته است، سایت نمایشگاه مجازی کتاب تهران را چگونه دیدید و از منظرهای مختلف چگونه آن را ارزیابی می کنید و به نظر شما، مهم ترین پارامترهایی که طراحان و مدیران سایت باید به آن توجه می کردند، چه مواردی بود؟

عبقری: اولین نمایشگاه مجازی کتاب یک اتفاق بزرگ در کشور بود. آمارها گویای حضور مخاطبان از سراسر کشور در این رویداد است و نشان می دهد این نمایشگاه و صنعت نشر برای مردم چقدر مهم اند. در مقدمه باید به برگزارکنندگان نمایشگاه کتاب مجازی و دوستان فنی خسته نباشید بگویم؛ زیرا برگزاری این رویداد، کاری بزرگ در سطح ملی بود.علی رغم نقدهایی که وجود دارد، فکر می کنم نقاط مثبت این نمایشگاه باتوجه به اینکه برای اولین بار برگزار شده، از نقاط ضعف آن بسیار بیشتر بود. در دهله اول امیدواریم که در دوره های بعدی همین مقدار نقاط منفی هم وجود نداشته باشد و این سامانه دائم و پیوسته باشد که بتوانیم از حضور مردم به صورت مجازی استفاده کنیم.

در پاسخ به سوال شما باید بگویم؛ فکر می کنم مهم ترین نکته در نمایشگاه مجازی، دسترسی ساده مردم به کتاب ها و این مساله است که بتوانند با جست وجویی آسان، خیلی راحت به کتاب و محصول مورد نظرشان برسند. در سایت نمایشگاه اشکالاتی برای جست وجو داشت و بعضا طی جست وجو کتاب هایی که موجود نبودند، یا برخی از چاپ های ناموجود، کتاب هایی که چند چاپ داشتند هم نمایش داده می شد. البته همان طور که اشاره شد باتوجه به اینکه اولین دوره این نمایشگاه بود، این سری مسائل دور از ذهن نبود.

با توجه به تعداد افرادی که در 10 روز از نمایشگاه سرویس گرفتند، کار را چطور ارزیابی می کنید؟ با توجه به اینکه سایت در یکی دو روز نخست، دچار قطعی دسترسی به اطلاعات شد و جست وجوها مقداری با سختی همراه بود، این اختلال ها را چطور تحلیل می کنید؟

همان طور که اشاره شد، باتوجه به اینکه اولین بار بود که این نمایشگاه برگزار می شد، تخمین اینکه چه تعداد مخاطب قرار است به سایت مراجعه کند، یک مقدار سخت بود. کار در سطح ملی انجام می شد و قطعا تیم فنی که برای این کار دور همدیگر جمع می شوند، باید به تمام جوانب فکر کنند. اینکه قرار است مردم از تمام کشور به سایت مراجعه کنند و قطعا در روزهای اول یک پیک مخاطب خواهیم داشت، قابل پیش بینی بود.

وقتی که قرار است برای اولین بار نمایشگاه مجازی برگزار شود و تخفیف ویژه ای هم برای کتاب ها در نظر گرفته شده است، پس مخاطب زیادی قرار است به سایت مراجعه کرده و خرید داشته باشند. با این حساب قطعا احتمال بروز مشکل وجود داشت؛ کما اینکه برای سایت های بزرگ جهانی هم زمانی که یک رویداد در جریان است یا تخفیف ویژه ای برای محصولات خود در نظر می گیرند، چنین مشکلات و مشکلات پیش بینی نشده دیگری اتفاق می افتد. قطعا بررسی و دیدن این نکته قبل از شروع نمایشگاه خیلی مهم بود تا از نظر فنی و سخت افزاری، قوی تر شروع می کردندو در این صورت، مردم در دو روز اول با مشکلات کمتری روبه رو می شدند. اما همچنان فکر می کنم باید در تحلیل شرایط، ابعاد این نمایشگاه را در نظر داشته باشیم. همچنین درنظرمان باشد که این نمایشگاه، اولین تجربه بود و این اشکالات با وجود حجم ترافیک دو روز اول نمایشگاه، طبیعی بود.

حالا که به ترافیک روزهای اول نمایشگاه اشاره شد که تا حدودی عملکرد سایت را مختل کرد، خوب است آقای فرح خواه بفرمایند که دقیقا چه اتفاقی افتاد و چگونه این مشکل را رفع شد؟

فرح خواه: بخش عمده ای از اختلالات به دلیل حجم بالای مراجعه هایی بود که در روز اول از سایت صورت گرفت. این تصور در بین مخاطبین – خصوصا دوستانی که از یارانه اعتباری استفاده کردند- شکل گرفته بود که امکان دارد اگر در روزهای اول مراجعه نکنند، کتاب ها با محدودیت موجودی مواجه شوند و نتوانند کتاب مورد نظر خود را خریداری کنند؛ لذا از همان دقایق و ساعات اولیه نمایشگاه، حجم مراجعه برای تهیه و تکمیل خرید بسیار قابل توجه بود؛ به گونه ای که ساعت نه صبح قرار بر افتاح سایت خرید کتاب بود، ولی از ساعت 7 و 15 دقیقه صبح با حجم ترافیک بالایی در سایت مواجه بودیم. این مساله نشان می داد مخاطبان منتظر هستند امکان خرید مهیا شود.

خوشبختانه باتوجه به تصمیماتی که بعد از بروز اختلالات گرفته شد و معماری ای که ما در طراحی سایت دیده بودیم، این فرصت مهیا شد که سایت را دوباره فعال کنیم و بتوانیم رویداد را در ادامه کار داشته باشیم.

این ترافیک های اولیه به چه میزان بود؟ زیرا قبل از نمایشگاه، ظرفیت یک و نیم میلیون نفر بازدید هم زمان اعلام شده بود. آیا ترافیک روز اول، از این عدد هم بیشتر بود؟

فرح خواه: عددی که تقریبا از روز دوم تا انتهای نمایشگاه در میزان درخواست ها ثبت کردیم، همان طور که عرض شد، 460 میلیون درخواست بود، که این عدد عملا با عددی که قبل از برگزاری این رویداد در نشست خبری اعلام شده بود، مغایرتی نداشت؛ کما اینکه بالاتر هم بود. اگر 460 میلیون را در 10 روز نمایشگاه تقسیم کنیم، عدد بزرگتری نسبت به عدد اعلام شده است؛ منتهی بخش عمده مشکلات ما به دلیل حضور هم زمان تعداد زیاد کاربران بود، که این اختلال روی داد. طبیعتا حضورهای هم زمان، منابع را مصرف می کند و وقتی این منابع با محدودیت مواجه شوند، معمولا هر سایتی در ارائه سرویس با مشکل مواجه می شود.

ذکایی: از اینکه فرصت نقد و بررسی جدی نمایشگاه مجازی فراهم شده تشکر می کنم؛ شاید بیش ترین نقد را به برگزاری نمایشگاه داشتم، اغلب یادداشت هایی هم که نوشتم، ناظر به این مطلب بود که نمایشگاه فی نفسه، قابل اعتنا است و باید حتما برگزار شود. به طور طبیعی در شرایط دشوار فعلی، کسی منکر برگزاری نمایشگاه مجازی یا افزایش توجه ناشران به دیجیتال مارکتینگ نیست.

طبیعی است همه قائل به برگزاری نمایشگاه مجازی کتاب بودند و باید این اتفاق می افتاد؛ اما نکته ای که من به آن نقد داشتم – که عملا هم بخش جدی از آن نقدها به قطعیت رسید و مشخص شد، نقدها وارد بوده و باید پیش بینی می شد- این بود که نمایشگاه با وجود انکار مدیران، یک الگو از نمایشگاه فیزیکی در نظر گرفتیم؛ درصورتی که قرار بود، فروشگاه مجازی باشد و مسئولان به صراحت اعلام کردند، قصد دارند به ناشران کمک کنند تا بخشی از خسارت های ناشی از کرونا جبران شود؛ اما این اتفاق نیفتاد؛ به عبارت دیگر همه مولفه ها از جمله نشست های تخصصی، بازار جهانی کتاب و رادیو نمایشگاه برگرفته از نمایشگاه فیزیکی بود که ضرورت نداشت؛ چراکه بخشی از ترافیک روز نخست که مانع عملکرد مطلوب سایت شد، متاثر از این بخش ها بود.

نقد دیگر من ناظر براین موضوع است که دولت اساسا تاجر خوبی نیست؛ بنابراین ورودش به فضای کسب و کار حوزه ناشر را امر پسندیده ای محسوب نمی شود و حتما سیستم را دچار مشکل می کند؛ پیش تر شاهد این چالش بوده ایم و با تداوم این رویکرد همچنان این مشکل را خواهیم دید. با این مقدمه به این می رسیم که چرا در سایت نمایشگاه دچار مشکل شدیم. بخشی از این ماجرا به تصور دوستان در مجموعه موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران و سیستم دولتی مربوط می شود. اساسا ادعای بازدید یک میلیون و نیم نفر به صورت هم زمان را حتی سایت آمازون هم ندارد. سایت دیجی کالا در عالی ترین شرایط و در اوج بازدید، 200 هزار مراجعه هم زمان را پاسخگو است و اگر از این تعداد به سمت 250 هزار نفر برود، حتما با مشکل مواجه می شود؛ بنابراین چنین ادعایی ناشی از این بود که دوستان در موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران، اساسا یا خیلی با فضای مجازی آشنایی ندارند یا امکان مراجعه به سایت را بیش از حد پیش بینی کرده بودند. نقد من اتفاقا همین بود که ای کاش ناشران در قالب برگزاری نمایشگاه مجازی پایلوت و مولفه های مشابه نمایشگاه مجازی کتاب تهران، با فرآیند ارسال مرسوله ها، سایت، لجستیک آشنا می شدند؛ البته منظورم برگزاری نمایشگاه استانی نیست.

البته مسئولان برگزاری نمایشگاه، تجربه نمایشگاه مجازی کتاب جیرفت را داشتند.

ذکایی: آن تجربه هم ناموفق بود. خروجی آن تجربه هیچ وقت منتشر نشد که من به عنوان ناشر بدانم چقدر موفق بوده است؛ علاوه براین زمانی که قرار است یک نمایشگاه به عنوان پایلوت برگزار شود باید یک اساس برای آن قرار داد که با نمایشگاه سراسری هم خوانی داشته باشد؛ جیرفت 200 هزار نفر جمعیت دارد؛ و آزمون آن با 80 میلیون جمعیت، اصلا امکان پذیر نیست. مطلعم قرار بود، نمایشگاه کتاب های دفاع مقدس در شهریورماه به عنوان پایلوت نمایشگاه مجازی کتاب تهران قرار بگیرد؛ اگر این تصمیم اجرایی می شد، بخش قابل توجهی از مشکلات سایت مشخص می شد.

تبلیغات نیز با ظرفیت سایت نمایشگاه تناسب نداشت. وقتی با پروپاگاندا اطلاع رسانی و مردم را برای مراجعه به سایت تهییج می کنیم، نتیجه اش می شود همان اختلالی که در روز اول نمایشگاه شاهد بودیم؛ چراکه فناوری با کسی شوخی ندارد و مراعات حال کسی را نمی کند باید از ابتدا تعداد بازدیدکنندگان را براساس عدد و رقم محاسبه می کردند.

به اعتقاد من مشکلات سایت نمایشگاه قابل پیش بینی بود؛ حتی بعد از دو روز نخست که کارکرد سایت عادی شد هنوز برخی مسائل پابرجا بود و مشکلات دیتا تا روز آخر نمایشگاه حل نشد؛ البته این مساله نه در اختیار خانه کتاب و ادبیات بود و نه دیگری؛ بلکه چون فرایند آزمون نشده بود، چاپ های مشابه، عناوین مشابه کتاب و... در نتیجه جست وجو نمایش داده می شد؛ که همه این موارد با انجام یک نمایشگاه پایلوت قابل پیش بینی بود.

البته بخشی از مشکلاتی که اشاره شد، مانند عناوین متعدد و... به عملکرد ناشران مربوط می شد. یعنی برخی ناشران طبق فراخوان و بازه زمانی مشخص مراحلی که باید را انجام نداده اند و در نهایت مسئولین نمایشگاه به این نتیجه رسیده بودند که موجودی کتاب ناشران حاضر را در سایت بارگذاری کنند تا طبق شرایط پیش آمده در روزهای بعد اصلاح شود.

کاملا درست است. اما باید توجه داشت که ناشر با دیدن دو ویدیو نمی تواند فرایند بهره برداری از سایت را یاد بگیرد و انتظار عبثی است. یکی از پلتفرم هایی که الان در حوزه فروش دیجیتال فعالیت می کنند را برای من مثال بزنید، که ظرف 6 ماه به روال عادی رسیده باشد و بدون مشکل خدمات ارائه کند. در کم ترین زمان، حداقل باید دو سال، آزمون و خطا به شرایط ثابت، رسیده باشند و ادعا کنند که با کم ترین خطا فعالیت خود را انجام می دهند؛ بنابراین اگر آن پایلوت را برای سایت نمایشگاه، آموزش ناشران و حتی آموزش مخاطبان انجام داده بودند، نتیجه بهتر و با خطای کمتری حاصل می شد.

حتی می توانستیم برای مخاطبان زمان بندی در نظر گرفت؛ به عبارت دیگر برای کسانی که بن کتاب داشتند، زمانبندی مراجعه هم تعیین می شد تا در ساعات خاصی به سایت مراجعه کنند، با این ترفند حجم ترافیک شکسته می شد. این دست مسائل مواردی است که به نظر من قابل پیش بینی بود.

عقبری: به نمایندگی از یک ناشر در این نشست حضور دارم و باید از دید یک ناشر به مشکلات سایت نمایشگاه بپردازم. یکی از موارد مهم، دسترسی مردم به سایت و کتاب ها بود. کاربرها در دسترسی به کتاب ها مشکل داشتند و بعضا کتاب جدیدی را بارگذاری کرده بودیم و گاهی اوقات اسم دقیق کتاب را نمی دانستند و وارد صفحه ناشران و انتشارات سوره مهر می شدند. متاسفانه در این صفحه هم جایی برای کتاب های جدید یا تازه های نشر و پرفروش ها پیش بینی نشده بود و کاربر نمی دانست باید در کدام صفحه دنبال کتاب جدید نویسنده مورد نظر باشد.

علاوه براین مشکلات مربوط به هزنیه بن کتاب بود؛ باتوجه به آموزش کمی که در این باره داده شده بود، مردم مشکلات زیادی در استفاده از بن ها داشتند و توضیح کامل درباره نحوه استفاده از بن ها زمان زیادی از ما می گرفت؛ بنابراین این نقد در آموزش نمایشگاه مجازی کتاب وارد است. فکر می کنم یک مقدار سطح آموزش سایت پایین بود و نیاز داشت آموزش فرآیندهای اصلی سایت دقیق تر و کامل تر باشد.

نکته بعدی، آزمون نرم افزار قبل از اجرا بود. به اعتقاد من از منظر فنی نیاز است که یک پلتفرم یا نرافزار، در یک بازه زمانی از منظرهای مختلف آزمون شود. احساس می کنم در این بُعد یک مقدار ضعف داشتیم و از قسمت های مختلف آزمون به صورت کامل انجام نشده بود و طول

جناب فرح خواه چقدر با نقدهایی که مطرح شد، موافق هستید؟

فرح خواه: بخش عمده ای از مسائل و نقدهای مطرح شده، قابل تامل و در ظرف و مکان خودش قابل پذیرش است؛ منتهی مساله ای که شاید همیشه هم راستایی، برای رسیدن به یک پروژه موفق را کم می کند، این است که به هر دلیل برای انجام یک رویداد اینچنینی، نشست های مشترک کمتر برگزار می کنیم. شاید دوستان از عمق کاری که در بخش فنی انجام شده اطلاع نسبی داشته باشند و به همان ترتیب ممکن است ما هم از برخی الگوهایی که در یک رویداد در نظر گرفته شد، در مقایسه با دوستان اطلاع واقعی تری نداشته باشیم؛ بنابراین پذیرش نقدها، کمک می کند در پروژه های بعدی بتوانیم موفق تر عمل کنیم، جه بسا در بخش تحلیل مشکلات برای نمایشگاه مجازی که قرار است، در آینده با عنوان دومین نمایشگاه مجازی کتاب تهران برگزار شود، فعالیت خود را آغاز و طرح مان را به طور کامل پیاده سازی کرده ایم. چه مصاحبه صاحب نظران که حاوی نکات مختلف است، چه نقدهایی که برخی دوستانه منتقل کرده اند و چه عمده مشکلات بخش ناشران، مخاطبان که در بخش مرکز پاسخ گویی منعکس شده است، همه به صورت مکتوب، دسته بندی شده و به دست من رسیده است و در بخش تحلیل، برای نمایشگاه بعد، سعی می کنیم این موارد را لحاظ کنیم. منتهی اگر با این مقدمه به صحبت ها و نکاتی که دوستان ذکر کردند، بازگردم، سعی می کنم بیشتر از بُعد فنی به مساله بپردازم و در بحث سیاست گذاری که در اختیارات من هم نیست، ورود نکنم.

اینکه گفته شد، نمایشگاه مجازی کتاب تهران یک گرته برداری از تجربیات نمایشگاه فیزیکی شده است، حرف اشتباهی نیست؛ به این دلیل که اصلا تجربه مجازی اینچنینی وجو نداشته است که بتوان به عنوان الگو در نظر گرفت؛ البته نتیجه نیم نگاهی که به نمایشگاه های مجازی که در کشورهای توسعه یافته مثل آلمان که نمایشگاه کتاب فرانکفورت را برگزار می کند یا نمایشگاه چین، در این نمایشگاه مجازی کتاب تهران لحاظ شده است، منتهی تفاوتی که وجود دارد این است که تعریف نمایشگاه در فرانکفورت با تعریف نمایشگاه در ایران یک مقوله متفاوت است. در نمایشگاه فرانکفورت تا آنجا که بنده اطلاع دارم، بحث فروش کتاب مطرح نیست و بازه زمانی نمایشگاه هم به این شکل نیست. لذا طبیعی است که ما تعریفی از نمایشگاه کتاب در کشور ارائه می دهیم که بنابر سیاست های مورد نظر ، باید به این شکل برگزار شود.

نمایشگاهی که در ایران برگزار می شود به طور عمده از دو بخش رویدادها شامل نشست ها، مذاکرات، بحث فروش رایت و تعاعاملات بخش فروشگاهی تشکیل شده است، که در نمایشگاه فیزیکی به آن پرداخته می شود و متاسفانه یا خوشبختانه همیشه بخش فروشگاهی، خیلی جذابیت داشته و بخش نمایشگاهی بیشتر مخاطب خاص داشته است؛ بنابراین با عنایت به اینکه الگویی برای نمایشگاه مجازی کتاب، در کشور نداشتیم و یک سبقه سی و چند دوره ای در نمایشگاه فیزیکی داشتیم، طبیعی است که با الگویی از نمایشگاه فیزیکی به سمت این رویداد مجازی می رفتیم.

نکاتی هم که آقای ذکایی درباره بخش رادیوی نمایشگاه و نشست های فرهنگی اشاره کردند؛ این نشست ها محصولاتی بود که از بخش رویداد نمایشگاه فیزیکی به ارث رسیده بود و می خواستیم بخش و جنبه رویدادی نمایشگاه را هم غنی کنیم؛ چه بسا که در بخش فروش، براساس برخی از نکاتی که ناشران اشاره کردند و تحلیل هایی که خودمان در بخش فروشگاهی داشتیم، نیاز بود که تعامل بین خریدار و فروشنده در سامانه فروش کتاب را داشته باشیم.

نکاتی هم که ناشران درباره این ویژگی مطرح می کردند، نکات درستی بود؛ به عنوان مثال در نمایشگاه فیزیکی وقتی مخاطب به غرفه یک ناشر مراجعه می کرد، امکان داشت در تعامل با غرفه دار، کتابی فراتر از نیاز خود تهیه کند؛ که چنین ویژگی در نمایشگاه مجازی عملا مهیا نبود.

بحث بعدی درباره جنس کتاب ها بود. مثلا یکی از ناشران حوزه کودک به نمایندگی از ناشرانی که کتاب هایی با جنس خاص تولید می کنند به ما مراجعه کرده و نکاتی را یادآور شدند که کاملا هم نکات درستی است. یا بخش دیگری از ناشران می گفتند ممکن است درباره یک موضوع خاص چندین ناشر کتاب تولید کنند و این همیشه جای سوال برای مخاطب باشد که چرا تفاوت قیمت وجود دارد و ناشر یا فروشنده باید این فرصت را پیدا کند که درباره جنس و متریال و کیفیت کتاب خودش با مخاطب صحبت کند. لذا تمام این نیازها و تا حدی الگوگیری از نمایشگاه فیزیکی باعث شد که ما بحث رویدادها را در نمایشگاه مجازی کتاب داشته باشیم و اتفاقا تا جایی که بنده اطلاع دارم، در حوزه سیاست گذاری تصمیم گیری بر این است که بخش رویدادها در دوره های بعدی پررنگ تر هم بشود و فضای تعاملی در رویداد نمایشگاه مجازی بیشتر برقرار شود. که درست یا غلط بودن آن خود چای بحث دارد.

از موارد دیگری که اشاره شد، برگزار نشدن نمایشگاه پایلوت مجازی کتاب متناسب نبودن حجم تحقیقات در مقایسه با ظرفیت هایی که در عمل وجود داشت؛ این مسائل را چقدر به عنوان یک کارشناس فنی در این حوزه دخیل می دانید؟

فرح خواه: پیش از نمایشگاه کتاب تهران، نمایشگاه جنوب کرمان (جیرفت) را برگزار کردیم؛ اگرچه مخاطب قابل توجهی نداشت، اما از نظر کمیت، حضور ناشر در مقایسه با نمایشگاه های مشابه در سال های گذشته، قابل توجهی داشت و محدودیتی وجود نداشت. ویژگی های زیادی از پایلوت نمایشگاه جیرفت برای ما بازخورد داده شد، که در سامانه اعمال کردیم. از دو حیث تصمیم داشتیم، یک نمایشگاه پایلوت دیگر با وسعت بیشتر قبل از برگزاری نمایشگاه مجازی کتاب تهران در یکی از استان ها برگزار کنیم، یک از حیث اینکه مشکلاتی که از نمایشگاه جیرفت بازخورد شده و ما اصلاح کرده بودیم را مجددا محک بزنیم و دیگر اینکه در میدان بزرگ تری سایر ویژگی ها را محک بزنیم و مشکلات احتمالی را برطرف کنیم؛ که به خاطر فشردگی زمان و برنامه ریزی که در وزارتخانه انجام شده بود، این فضا مهیا نشد.

حتی در جلسات تحلیلی قبل از نمایشگاه ما به چندین الگو در نحوه برگزاری نمایشگاه رسیدیم، که اتفاقا از نظر تحلیلی زمان زیادی هم از ما گرفت؛ اما نهایتا با تصمیمی که گرفته شد الگوی جاری که در این دوره داشتیم، به عنوان الگوی منتخب در نظر گرفته شد.

در این الگوی منتخب هم پیشنهاداتی مبنی بر اینکه نمایشگاه بین المللی یا نمایشگاه کتاب تهران را به صورت تخصصی برگزار کنیم، مطرح شد؛ مثلا در یک بازه زمانی فقط کتاب های لاتین و عرب را عرضه کنیم، در یک بازه زمانی ناشران داخلی و به همین شیوه فضای این نمایشگاه را از نظر ابعاد کوچکتر کنیم تا از نظر فنی هم کیفیت سرویس دهی را بالا ببریم؛ اما باز به لحاظ سیاست گذاری موانعی وجود داشت که این امکان را به ما نمی داد. نکته مهمی که از نظر فنی هم این امکان را سلب می کرد، بحث یارانه اعتباری بود که چطور یارانه اعتباری در بین مخاطب مدیریت را کنیم؛ اما به طور طبیعی نقد دوستان درباره ضرورت برگزاری بیشتر نمایشگاه پایلوت نقد درستی است و باید در نظر گرفته می شد؛ اما درباره بحث نمایش کتاب و موارد چاپ مشابه که مشکل ایجاد می کرد، اتفاقا در نمایشگاه جنوب کرمان درباره این مشکل بازخورد داشتیم. در این نمایشگاه موجودی صفر ناشران برای مخاطب قابل نمایش بود؛ زیرا رویکرد در نمایشگاه جنوب کرمان، علاوه بر فروش، بحث اطلاع رسانی مطرح بود؛ در نمایشگاه جنوب کرمان، کتاب های قابل فروش و هم کتاب های غیرقابل فروش ناشران برای مخاطبانی که دنبال محصول خاصی از ناشر هستند، قابل مشاهده بود.

بازخورد ها از نمایشگاه جیرفت، این نگاه را به مجری داد که این مساله ممکن است، مخاطب را سردرگم کند و در نمایشگاه کتاب تهران، این موضوع را به لحاظ فنی اصلاح کردیم، منتهی به دلیل منابع زیادی که برای ارائه این سرویس در بخش خرید کتاب مصرف می شد و اتفاقی که در روز اول افتاد، مجبور شدیم، برای احیای محور پروژه، بخشی را فدا کنیم؛ که همین بخش بود و طبیعتا چاپ های متفاوت کتاب ها را نمایش می دادیم، کما اینکه این ویژگی برای ناشر وجود داشت که چاپ ها را غیر فعال کند، ولی فرآیند سختی برای ناشر بود و مخاطب را هم خیلی سردرگم می کرد.

درباره آموزش ضعیف در نحوه استفاده از بُن هم باید در نظر داشته باشیم که امسال نخستین سال استفاده از بُن اعتباری بود. به اعتقاد من بُن اعتباری یکی از آن اتفاقات بسیار بزرگی بود که خانه کتاب و ادبیات ایران، مشکلاتی که در سال های گذشته معمولا در همکاری با بانک های مختلف ایجاد می شد را به طور کامل برطرف کرد و از نظر شاکله کار، اتفاق بسیار مبارک و خوبی است؛ منتهی در نحوه ارائه به دلیل ناآشنایی مخاطبان و اینکه ما دیر توانستیم منابع یا بخش های آموزش را تهیه و به نحو مطلوب در اختیار مخاطب قرار دهیم؛ به طور طبیعی نقطه و نقد درستی است و باید جزو اصلاحات قرار دهیم.

بحث نرم افزاری نمایشگاه از لحاظ برگزاری هم در چند بُعد قابل بحث است. در بخش مشکلات یا حملات سایبری، با همکاری سازمان فناوری اطلاعات و مرکز مخابرات، یک آزمون داشتیم و همه سامانه ها را با سه تیم موازی در تخصص های مختلف آزمون شد. در بحث عملکرد سامانه هم که مشکلات زیادی ایجاد کرد، ازمون های مختلفی انجام دادیم. حتی در یک ازمون حدود 15 میلیون و در ازمون دیگری 20 میلیون درخواست ایجاد کردیم، منتهی نکته قابل بحث در بخش فنی، این است که شبیه سازی کامل یک رویداد الکترونیکی از نظر تکنولوژیکی در عمل امکان پذیر نیست یا اگر امکان پذیر باشد، زمان بسیار زیادی می طلبد؛ اما ولی به هر حال تلاش شد اتفاقات، به کمترین حد برسد.

نکته آخر اینکه به هر حال در برگزاری نمایشگاه موانعی هم از سمت خودمان می دیدیم؛ کما اینکه در گفت وگوها با مدیرعامل موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران قبل از برگزاری نمایشگاه، بار ها اعلام شد، پیشاپیش از مخاطبان و ناشران به دلیل مشکلات احتمالی، عذرخواهی کنیم؛ بنابراین من هم به تبعیت از فرمایش وی و با توجه به مشکلاتی که برای مخاطبان و ناشران پیش آمده، همین جا عذرخواهی می کنم و تمام تلاشمان را به کار می گیریم، با کمک سایر دوستان در رویداد بعدی شرایط مناسب تری به لحاظ کیفیت سرویس داشته باشیم.

عبدصالحی: از برگزارکنندگان نمایشگاه مجازی کتاب تشکر می کنم که توانستند پروژه سنگین نمایشگاه مجازی کتاب را مدیریت کنند؛ کاستی ها و نقائصی هم در اجرا وجود داشت که ناشی از عوامل مختلفی بود. با توجه به سبقه فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در برگزاری نمایشگاه کتاب وجود دارد، شاید توقعاتی که دوستان از حوزه آی تی و نمایشگاه مجازی، توقع بالایی است. شاید خود ناشران الکترونیک همچنین دیدگاهی دارند که در سطح بین المللی هم بتوانیم عرض اندام کنیم؛ اما با توجه به اینکه در حال برداشتن قدم های اولیه هستیم، نقصان هایی وجود دارد که با همکاری، امکان رفع آن ها وجود دارد. از نکات مهم، در بحث آی تی، اهمیت بودجه و امکانات قوی و زیرساختی است؛ علاوه براین فرآیندهایی که قرار است در آن سیستم اتفاق بیفتد، به لحاظ زیرساختی پلتفرم هایی که می توان ایجاد کرد، که باتوجه به تعداد مخاطب میلیونی سایت نمایشگاه و تجربیاتی که در کشور وجود دارد، می توانیم از مشورت افراد با تجربه بهره مند شویم و برای این رویداد ملی با اهمیت لحاظ کنیم. در بحث نمایشگاه مجازی، ناشران توقع دارند، در بارگذاری کتاب ها، تغییر قیمت دستشان باز باشد. توقع دیگر برقراری تعاملات ناشران به ویژه ناشران کودک با مخاطبان است؛ بنابراین شاید باید رویکردی اتخاذ و زیرساخت هایی ایجاد شود که این بخش اضافه شود.

ایجاد مرکز تماس ملی نیز مهم است؛ زیرا به نظر می رسد بیش از 10 تا 15 میلیون نفر مخاطب نمایشگاه کتاب تماس بگیرند و سوالات خود را مطرح کنند؛ که البته این مساله در سامانه نحستین نمایشگاه مجازی کتاب تهران در سطحی پیش بینی شده بود و احتمالا در دوره های بعد این مسائل اصلاح خواهد شد. در بحث ویترین فروشگاهی هم می توان از ویترین های دیگری که در سطح بین المللی مثل سایت آمازون یا سایت های دیگری که در بحث فروش کتاب فعال هستند و نکات خاصی را لحاظ کرده اند، استفاده کرد و به لحاظ نمایشی، مخاطب را به خرید تشویق کند؛ علاوه براین وقتی یک سازمان بخواهد خودش به تنهایی همه کارها را انجام دهد، کمی غیر ممکن است. با رویکردهایی که ما در بحث زیرساخت داریم، بحث های فنی متفاوتی مطرح می شود تا بتواند یک سرویس مطلوب به مخاطب ارائه دهد. این مباحث بسیار پیچیده است که مطمئنم دوستانی که این سامانه را طراحی کرده اند با نحوه مدیریت سطح خدمات برگزاری اینگونه رویدادها آشنا هستند. به اعتقاد من این کار یک گروه بسیار قوی می خواهد که حداقل کارها را مدیریت کند. هرکسی از نگاه و منظر خودش به این سرویس هاتوجه کند و برای برگزاری نمایشگاه در اختیار موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران قرار دهد. امروز در کشور تجربیات و امکانات خوبی وجود دارد که اگر درست تصمیم گیری شود، شاهد برگزاری یک رویداد باشکوه خواهیم بود.

ذکایی: آقای فرح خواه اشاره کردند که بخش جدی از مشکلات مطرح شده مربوط به حوزه سیاست گذاری بوده که قاعدتا در حوزه اختیارات ایشان نبوده است؛ اما نکته ای که وجود دارد این است که اگر دوستان در حوزه سیاست گذاری به این جمع بندی رسیده اند که مثلا اگر می خواهند نشست های تخصصی را تقویت کنند باید عرض کنم که تجربه کردن و اساسا برگزاری پایلوت برای این است که شما خروجی و بازخورد کار را دریافت و آن را اصلاح کنید. اگر قائل به این باشید که با وجود ایرادهایی که وجود داشت باز بخواهیم بر آن ایرادها صحه بگذاریم، اساسا پایلوت برگزار کردن فایده ای ندارد.

درباره ایرادات سایت، پیشنهاد می کنم با انتشار فراخوان از تعداد محدودی ناشر در یک بازه زمانی محدود بخواهید، هر آنچه درباره ایرادات سایت به نظرشان می رسد؛ کوتاه منعکس کنند. قاعدتا بخش جدی از این ایرادات منعکس خواهد شد. منطقا باید مدل منطقی تری برای این نمایشگاه در نظر می گرفتیم، که در نظر نگرفتیم؛ ولی به همین نسبت می توانیم امیدوار باشیم با انعکاس نظر کسانی که در این حوزه ذی نفع بودند و متاسفانه شاید به نتیجه ای که باید نرسیده اند، به حصوص ناشران کوچک، بتوانیم این بازخورد را از آن ها داشته باشم که مشکلات سایت نمایشگاه را چه می دانند، کدام نکته باید اصلاح و کدام نکته باید اضافه شود؟ منطقی ترین راهی است که می توان برای آن در نظر گرفت.

عبقری: بحث های خوب و کاملی در نشست مطرح شد و جا دارد به نکات مثبت برگزاری این نمایشگاه هم اشاره شود. به اعتقاد من از مهم ترین نکات نمایشگاه مجازی کتاب، کاهش هزینه ها بود. مثلا ناشران شهرستانی هر ساله برای شرکت در نمایشگاه کتاب تهران، هزینه های زیادی متحمل می شدند؛ اما این نمایشگاه باعث کاهش چشمگیر هزینه ها، هم برای ناشران و هم مخاطبان کتاب شد.

دیده شدن ناشران کوچک تر از دیگر نقاط قوت و مثبت این نمایشگاه بود. در نمایشگاه فیزیکی غرفه های بزرگ تر برای ناشران قوی تر است؛ اما در این نمایشگاه چنین تقسیم بندی وجود نداشت و همه ناشرها در یک سطح می توانستند حضور داشته باشند و کتاب های خود را عرضه کنند.

در جمع بندی باید بگویم که از نظر طراحی مهم ترین نکته دسترسی راحت مردم به محصولات است. یکی از مهم ترین اهداف این نمایشگاه فروش کتاب و کمک به ناشرها است که از این شرایط خارج شوند؛ پس قطعا باید دسترسی ها بیشتر و راحت تر شود، دسته بندی ها، پرفروش ها و کتاب های جدید برای هر ناشر نمایش داده شود و اینکه مردم خیلی راحت بتوانند کتاب های خود را با فیلترگذاری مناسب پیدا کنند.

تسهیل فرآیندها هم خیلی مهم است؛ فکر می کنم آموزش به ناشران و مردم باید به صورت کامل انجام شود. ضروری است، قبل از برگزاری چنین نمایشگاه هایی، نشست هایی با ناشران یا نماینده آن ها برگزار و نظر سنجی شود؛ زیرا قطعا مواردی در نظر دارند که در طراحی می تواند کارساز و مهم باشد.

یک تجربه قابل توجه و همراه با خلاقیت هم انتشارات سوره مهر در طراحی و اجرای نمایشگاخه کتاب داشت. فکر می کنید این تجربه در ابعاد نمایشگاه سراسری و ملی چقدر قابل اجرا است و می توان به آن نزدیک شد که مخاطب را در فضای سه بعدی و نزدیک به نمایشگاه فیزیکی قرار دهیم.

در سوره مهر تجربه دو نمایشگاه مجازی داشتیم، نخست انتهای راهرو 27 که شبیه سازی سه بعدی از غرفه انتشارات سوره مهر در نمایشگاه فیزیکی بود با توجه به اینکه دستمان در فضای وب بازتر بود، تا حدودی غرفه را بزرگ تر در نظر گرفتیم، دسته بندی کتاب ها مشخص بود و کاربر می توانست با ورود به سایت نمایشگاه در آن فضا قدم بزند و بعد با کلیک روی کتاب مورد نظر خود، وارد یک فضای دو بعدی و فرایند خرید کتاب شوند. تجربه دوم که با نام نمایشگاه کتاب دفاع مقدس برگزار شد، با توجه به تجربه قبلی توانستیم چهار ناشر دیگر را هم همراه کنیم. در این نمایشگاه همان طراحی سه بعدی را داشتیم تا کاربرها با حضور در نمایشگاه، احساسی نزدیک به نمایشگاه فیزیکی داشته باشند؛ بنابراین از طریق فضای سه بعدی دسترسی به کتاب های امکان پذیر بود و در فضای دو بعدی خرید انجام می شد.

اگر قرار باشد این تجربه برای همه ناشران انجام شود، تا حدودی سنگین و وسیع می شود و نیاز به مطالعه بیشتر و کار فنی دقیق تری دارد؛ چراکه تعداد ناشران کل کشور- که قطعا همگی دوست دارند در این نمایشگاه حضور داشته باشند_ بسیار زیاد است؛ بنابراین نیاز است امکان سنجی انجام تا مشخص شود آیا برگزاری نمایشگاه در آن سطح قابل اجرا هست یا خیر؟

عبد الصالحی: پیشنهاد من این است که اگر می خواهیم در این مسیر حرکت کنیم، باید نگاه رسانه ای درباره ارتباط با مخاطب داشته باشیم؛ بنابراین از حالا می توانیم یک تلویزیون اینترنتی آنلاین برای نمایشگاه بعدی ایجاد کنیم تا همه در جریان قرار بگیرند و با مخاطبان کتاب بیشتر ارتباط برقرار کنیم؛ حتی می توانیم از نرم افزار های موجود دیگر هم استفاده کنیم و هرآنچه در طبق اخلاص داریم در اختیار خانه کتاب و ادبیات ایران قرار دهیم که بتوانیم این رویداد را به بهترین نحوه ممکن برگزار کنیم. باید از امکانات رسانه ای، بیشترین استفاده را ببریم. به عنوان یک فعال در عرصه نشر الکترونیک توانایی دارم کمک خوبی به خانه کتاب و ادبیات ایران برسانم و تلویزیون اینترنیی، رسانه ای، سرویس پیامک و این دست امکانات را در اختیار قرار می دهیم تا تجربه بهتری برای ارائه میلیونی برای کاربران داشته باشیم تا بتوانند با مولفین و ناشران ارتباط برقرار کنند.

فرح خواه: باید از دوستانی که ما را نقد کردند، تشکر کنم، نقدها همه در دل خود دلسوزی دارد و به هدف بهبود اوضاع است و هیچ حب و بغضی در بیان نقدها نیست؛ که این در جای خود بسیار ارزشمند است و ما قطعا به آن توجه خواهیم داشت.

بحث نحوه نمایش کتاب ها که با نقدها و پیشنهادات متفاوتی همراه بود؛ جزو بحث های مهم و پرچالش برای خود مجموعه خانه کتاب و ادبیات ایران بود و ما هم به جمع بندی دقیقی نرسیدیم، لذا من هم همین جا اعلام می کنم که حتما از دوستانی که در این زمینه پیشنهاد مناسبی داشته باشند، استقبال می کنیم؛ علت آن هم این است که ما در نمایشگاه جیرفت و در بخش پایلوت، به فرض مثال در دسته بندی کتاب ها در حوزه تاریخ، یا زبان یا هر موضوع دیگری د رلیستی که مخاطب فاقد فیلتر جست وجو می کرد، پرفروش ترین و پربازدید ترین کتاب ها را صفحات اول نمایش می دادیم. این نحوه نگاه ما در نمایشگاه جیرفت باعث انتقاد بسیاری از دوستان، خصوصا ناشران کوچک تر شد؛ زیرا کتاب های برخی ناشران کمک آموزشی که از تربون رسانه ملی تبلیغ می شود، همیشه در صفحات اول نمایش داده می شد. اینجا این انتقاد به ما شد که ناشری که کتاب با کیفیت تولید می کند اما توانایی برای کتاب و نشر خود در رسانه ملی یا در سطح گسترده ندارد، در انتهای صف و بسیار پایین تر از این کتاب های کمک آموزشی قرار می گیرد. اگر هم این ناشرها را در ابتدای صف قرار می دادیم، باید ادله محکمی ارائه می کردیم؛ لذا در نمایشگاه مجازی کتاب تهران الگو را به این شکل تغییر دادیم که کتاب هایی که در یک دسته بندی خاص نمایش داده می شود؛ جدیدترین چاپ کتاب در حوزه مورد نظر باشد. با این تفاسیر اگر دوستان باتوجه به تجارب خود، پیشنهاد مناسبی دارند، با در نظر گرفتن اینکه ما به عنوان نهاد اجرایی امکان این را نداریم که یک ناشر یا یک کتاب خاص را بیشتر در سایت نمایش بدهیم، به ما بدهند، ما حتما استقبال می کنیم. به انضمام اینکه ناشران کوچک هم باتوجه به ضوابطی که در نمایشگاه حضور داشت، امکان حضور پیدا کردند. حتی در جریان بودم که یکی دو ناشر که 20 سال امکان حضور در نمایشگاه کتاب تهران را نداشتند، در نمایشگاه مجازی کتاب تهران حضور پیدا کردند.

درباره دسترسی راحت تر به سایت و کتاب ها که جناب عبقری اشاره کرد، در اوایل عرایضم هم گفتم که در بحث جست وجو تحولات خوبی را برنامه ریزی کرده ایم. به انضمام اینکه در بحث نمای گرافیک سایت هم برای مخاطبان سایت تغیراتی اعمال می کنیم، که از لحاظ ثبت نام، نحوه دورود به سایت و بخش ناشران با سهولت بهتری کار انجام شود.
فراخوان ناشران برای بیان مشکلات سایت و نمایشگاه که آقایی ذکایی تاکید داشتند؛ اتفاق بسیار خوبی است؛ به انضمام اینکه در لابه لای صحبت هایم عرض کردم که بخشی از این انتقادات و پیشنهادها در مرکز پاسخگویی نمایشگاه منعکس شده و می شود. حتی اگر ناشری به صورت مستقیم پیشنهاد خود را مطرح نکند و کاربری مستقیم نقد نکند؛ زمانی که مشکل خود را مطرح می کند؛ اول اینکه که کاربر در مرکز پاسخ گویی مشکل را رفع می کند و دوم اینکه تکرار یک مساله باعث می شود که آن اشکال به صورت یک انتقاد کلی مستند و مکتوب می شود؛ که بخش عمده ای از آن به دست من رسیده و من همه آن ها را با جزئیات خوانده ام و در طراحی سایت رویداد آینده اعمال می کنم.

نکته آخر اینکه قبل از برگزاری نمایشگاه در یکی دو جلسه ای که در خدمت دوستان بودم، ذکر کردم که وقتی در کشور پروژه ای را انجام می دهیم؛ باید بضاعت کشور را هم ببینیم. زمانی که در یک کشور پیشرفته مثلا ایالت متحده را در نظر بگیریم، زمانی که درباره سرویس زیرساختی یا سرویس لجستیکی ارسال صحبت می کنیم، حداقل صحبت از 25 تا شرکت بین المللی در حوزه ارسال مرسولات با ابعاد مختلف و کیفیت سرویس دهی متفاوت روبه رو هستیم.

وقتی در کشور راجع به مویرگی ترین سیستم لجستیکی صحبت می کنیم، فقط با پست جمهوری اسلامی ایران و لاغیر روبه رو هستیم. همین الان هم در شرکت های خصوصی که در کشور ارائه سرویس می دهند، در بخش های مویرگی مرسولات خود را به پست می دهند تا پست به صورت مویرگی توزیع کند. در بحث نمایشگاه مجازی کتاب تهران انصافا پست خیلی خوب و فراتر از پیش بینی ما عمل کرد؛ اما به هر حال مشکلاتی هم وجود داشت.

همین موضوع را اگر در حوزه زیرساخت، در بحث اینترنت و شرکت های سرویس دهنده میزبان تعمیم دهیم؛ این هم موضوع جدیدی نیست. یعنی وقتی که شما با شرکتی در ابعاد ماکروسافت آژور کار می کنید، زمانی که شما به هر دلیلی درخواست افزایش منابع خود را می دهید، این اتفاق در کسری از ثانیه اتفاق می افتد؛ چراکه آن شرکت در کلاس جهانی سرویس می دهد. ولیکن همین اختلالی که ما در روز اول نمایشگاه داشتیم و ساعت 6 بعداظهر اعلام down time سایت کردیم و 18 ساعت بعد یعنی ساعت یک بعدازظهر فردا سایت را لانچ کردیم، بخشی از زمان ما علی رغم تلاش های مکرر شرکت هایی که با ما همکاری داشتند صرف تامین منابع و افزایش منابع سایت شد؛ هرچند که مجموعه هایی که ما با آن ها کار می کردیم، جزو 5 تا شرکت برتر کشور در این حوزه هستند؛ لذا این هم بضاعتی است که باید در کشور به آن توجه کنیم.

به طور کلی به لحاظ سیاست گذاری به ما گفته می شود یا این کار را انجام ندهیم، یا انجام دهیم و به صورت نسبی موفقیت را بسنجیم. که باز این در حوزه سیاست گزاری است و مربوط به حوزه من نیست. نکته ای که در بخش های مختلف تاسف بار است، این است که فراتر از تکنولوژی سخت افزاری و نرم افزاری، وجود متخصص با کیفیت در کشور بسیار کم شده است و به هر دلیلی دسترسی به افرادی که تخصص و تجربیات خوبی دارند، مشکل است.

این نکته هم اشاره کنم روز اول که ساعت 6 بعداظهر down time سایت را درخواست کردیم، مجموعه همکاران فنی شرکت میزبان و یک تیم 27 نفره از شرکت دیگری که سیستم های کشینگ و سی دی ان سایت را پشتیبانی می کردند، همراه و در اختیار داشتیم؛ علاوه بر این دوستانی از پلتفرم اسنپ که در حوزه فنی کار می کردند و تمام سینیورهایی که ما به جهت دوستی با آن ها رابطه داشتیم را به خدمت گرفتیم؛ با این وجود 18 ساعت به طول انجامید.

لذا باید تمامی پروژه ها را در حد نسبی ببینیم؛ کما اینکه انتقادهایی که امکان برطرف کردن آن وجود دارد را با کمال میل می پذیریم و تمام تلاش خود را به کار می بندیم که این مشکلات را در گام های بعدی، برطرف کنیم و با شرایط مطلوب تر و کیفیت بهتری سرویس دهی داشته باشیم.

در رابطه با نمایشگاه مجازی کتاب در دوره های بعد هم تصمیماتی اتخاذ شده یا خیر؟

موضوعی که ما برای نمایشگاه بعدی به آن فکر می کنیم، استفاده اتباع –افراد غیر ایرانی که در ایران ساکن هستند- از این سرویس است؛ زیرا به دلیل اینکه از ثبت اخوال استعلام می کردیم، فقط افراد دارای کد ملی امکان خرید داشتند. در حال رایزنی هستیم تا اگر بشود اتباعی که در کشور ما حضور دارند، خصوصا دانشجویان هم در دایره مخاطبان ما قرار بگیرند و امکان خرید کتاب از نمایشگاه کتاب مجازی را داشته باشند.

نکته دیگری که اگر سرویس پست و شرکت های خصوصی با در نظر گرفتن شرایط کشور امکان سرویس دهی گسترده تری داشته باشند، ارائه سرویس فرامرزی است؛ تا ایرانی های مقیم کشورهای دیگر یا فردی از کشورهای دیگر که کتابی به زبان فارسی اختیاج دارد، امکان خرید از نمایشگاه را داشته باشند.

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) نخستین نمایشگاه مجازی کتاب تهران از یکم تا دهم بهمن ماه در سراسر کشور برگزار شد و تجربیات تازه ای را هم برای برگزارکنندگان، هم برای ناشران و هم برای علاقه مندان و مشتریان کتاب، به همراه داشته است تجزیه و تحلیل نتایج به دست آمده برای تداوم یافتن این مسیر در رویدادهای مجازی از این دست، ضروری می نماید.

با این رویکرد، نخستین نشست تخصصی از سلسله نشست های آسیب شناسی نخستین نمایشگاه مجازی کتاب تهران، همراه با فرشید فرح خواه، مدیر فنی و اجرایی پروژه نخستین نمایشگاه مجازی کتاب تهران؛ سید احمد عبدالصالحی، عضو هیات مدیره انجمن ناشران الکترونیک؛ محمد عبقری، معاون مدیر نشر سوره مهر الکترونیک و جلال ذکایی، مدیرکل سابق اداره چاپ و نشر وزارت ارشاد روز شنبه دوم اسفندماه در اتاق گفت وگوی خبرگزاری کتاب ایران به بررسی ساختار و میزان کارآمدی سایت نمایشگاه مجازی کتاب تهران برگزار شد که گزارش تفصیلی آن در ادامه می آید.

در بهمن ماه امسال شاهد برگزاری نخستین نمایشگاه مجازی کتاب تهران بودیم که 10 روز به طول انجامید. در ابتدا کلیتی از این رویداد و خدمات ارائه شده به شرکت کنندگان را تشریح کنید.

فرح خواه: در نمایشگاه مجازی کتاب تهران برخلاف اینکه تصور می شد مختص به سامانه خرید کتاب است، بالغ بر هشت سامانه دیگر فعالیت داشت که عبات بودند از سامانه هایی در حوزه های ثبت نام از ناشران داخلی و بخش ناشران لاتین و عرب و بازار جهانی، سامانه های استعلام آنلاین مانند سامانه استعلام شبا برای خرید از بانک صادرات، سامانه استعلام هویت افراد از ثبت احوال و سامانه استعلام مالکیت تلفن همراه که سامانه شاهراه وزارت ارتباطات بود. در بخش اعتباری یا بُن هم سامانه ای در چند طیف مختلف شامل بخش های دانشجویان و طلاب، بخش هیات علمی و بخش اهل قلم و سازمان ها و نهادها به کار گرفته شد که بن اعتباری اختصاص می داد. همچنین سامانه واحدی که درواقع درگاه ورود به نمایشگاه بود نیز، سرویس دهی می کرد و در کنار آن سامانه ای دیگر، بخش بازار جهانی را پوشش می داد. نهایتا سرویس رادیوی نمایشگاه و همچنین سامانه خرید کتاب را هم داشتیم که بخش قابل توجهی از نمایشگاه را تشکیل می دادند.

خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)
خبرگزاری کتاب ایران

خبرگزاری کتاب ایران

در بهمن ماه امسال شاهد برگزاری نخستین نمایشگاه مجازی کتاب تهران بودیم که 10 روز به طول انجامید. در ابتدا کلیتی از این رویداد و خدمات ارائه شده به شرکت کنندگان را تشریح کنید.
در بهمن ماه امسال شاهد برگزاری نخستین نمایشگاه مجازی کتاب تهران بودیم که 10 روز به طول انجامید. در ابتدا کلیتی از این رویداد و خدمات ارائه شده به شرکت کنندگان را تشریح کنید.

فرح خواه:

این مقدمه را عنوان کردم که بگویم تلاش عموم همکاران بنده در حوزه فناوری اطلاعات تنها ایجاد سامانه خرید کتاب نبود؛ بلکه مجموعه ای از سامانه ها در نمایشگاه مجازی کتاب تهران فعالیت می کرد که کم و بیش به هر سامانه، نقد و انتقادهایی هم دارد است؛ همچنان که در کنار آن نقاط قوت و محسناتی هم هست. در بخش طراحی سامانه خرید هم به سه طیف مخاطب برای دسترسی به کتاب توجه شده بود و در بخش تحلیل عملکرد سامانه هم سه نوع فرایند جست وجو را در نظر گرفته بودیم. فرایند اول که همچنان روی سایت و در صفحه اول سامانه قابل مشاهده است، اصطلاحا فرایند جست وجوی سریع است که تنها امکان جست وجوی عنوان کتاب را دارد و برای آن دست از مخاطبان درنظر گرفته شده است که با کتاب مورد نظر خود آشنا هستند و از قبل کتاب هدف خود را به خوبی شناسایی کرده اند.

بخش دوم جست وجوی پیشرفته بود که باوجود چندین کادری که امکان فیلتر کردن را به مخاطب می داد، اگر مخاطبی دانش کمتری برای یافتن کتاب خودش داشت، یا ناشر و پدیدآورنده خاصی مد نظر او بود، می توانست از این جست وجو استفاده کند. بخش دیگری هم برای مخاطبینی که انس کمتری با کتاب دارند، در نظر گرفته بودیم و متاسفانه به خاطر شرایط و میزان بازدید از ساید، مجبور به حذف این بخش جست وجو شدیم، بخش دسته بندی موضوعی بود که کمک زیادی به مخاطب برای پیدا کردن کتاب می کرد؛ چراکه در هر بخش از طیف وسیع دسته بندی ها، حداقل 10 زیردسته بندی را در نظر گرفته بودیم که به ضرس قاطع می توان گفت در بین کلیه سایت های ارائه دهنده سرویس الکترونیک در حوزه کتاب، در ابعاد مختلف و فراتر از مرزهای یک ناشر برای اولین بار انجام می شد. منتهی به دلیل حجم مراجعه ای که صورت گرفت، متاسفانه مجبور شدیم در فاز اول این دسته بندی را از سایت نمایشگاه برداریم.

با توجه به اینکه نمایشگاه مجازی کتاب تهران از چند حیث اولین تجربه محسوب می شد، برپایی آن چه تجربیات ویژه ای را از منظر فنی به همراه داشت؟ یک مقدار در رابطه با آمارهای و اطلاعاتی که هم در بخش ناشران و هم در بخش مخاطبان به دست آمده، توضیح بفرمایید؟

به طور کلی رویداد نمایشگاه مجازی کتاب تهران از چند بُعد و زاویه قابل بررسی است؛ یک بخش حضور ناشران در طیف های مختلف ناشران داخلی، ناشران لاتین، ناشران عرب و ناشرانی که اصطلاحا برای ارائه رایت محصولات خود در نمایشگاه حضور داشتند. به طور قطع می توان گفت از نظر کمیت و تعداد ناشران در طیف های مختلف بیش از 2000 ناشر در بخش های مختلف نمایشگاه حضور داشتند.

در استفاده از یارانه اعتبار -با وجود اینکه برای اولین دوره به صورت مجازی عرضه می شد- بیش از 7000 درخواست ثبت شد که مشتمل بر طلاب، دانشجویان، اساتید هیات علمی دانشگاه و حوزه و همچنین سازمان ها و نهادها بودند. در بخش مراجعات به سامانه خرید کتاب هم بیش از 250 هزار مخاطب در سایت ثبت نام رسمی کردند و این رقم، فارغ از تعداد درخواست هایی بوده که برای بازدید و گشت وگذار در سایت ثبت شده است. درمجموع تعداد درخواست هایی که در سایت خرید کتاب ثبت شده، بالغ بر 460 میلیون بود.

آقای عبقری؛ با توجه به اینکه انتشارات سوره مهر پیش از این تجربه برگزاری نمایشگاه مجازی کتاب را برای محصولات خود داشته است، سایت نمایشگاه مجازی کتاب تهران را چگونه دیدید و از منظرهای مختلف چگونه آن را ارزیابی می کنید و به نظر شما، مهم ترین پارامترهایی که طراحان و مدیران سایت باید به آن توجه می کردند، چه مواردی بود؟

عبقری: اولین نمایشگاه مجازی کتاب یک اتفاق بزرگ در کشور بود. آمارها گویای حضور مخاطبان از سراسر کشور در این رویداد است و نشان می دهد این نمایشگاه و صنعت نشر برای مردم چقدر مهم اند. در مقدمه باید به برگزارکنندگان نمایشگاه کتاب مجازی و دوستان فنی خسته نباشید بگویم؛ زیرا برگزاری این رویداد، کاری بزرگ در سطح ملی بود.علی رغم نقدهایی که وجود دارد، فکر می کنم نقاط مثبت این نمایشگاه باتوجه به اینکه برای اولین بار برگزار شده، از نقاط ضعف آن بسیار بیشتر بود. در دهله اول امیدواریم که در دوره های بعدی همین مقدار نقاط منفی هم وجود نداشته باشد و این سامانه دائم و پیوسته باشد که بتوانیم از حضور مردم به صورت مجازی استفاده کنیم.

در پاسخ به سوال شما باید بگویم؛ فکر می کنم مهم ترین نکته در نمایشگاه مجازی، دسترسی ساده مردم به کتاب ها و این مساله است که بتوانند با جست وجویی آسان، خیلی راحت به کتاب و محصول مورد نظرشان برسند. در سایت نمایشگاه اشکالاتی برای جست وجو داشت و بعضا طی جست وجو کتاب هایی که موجود نبودند، یا برخی از چاپ های ناموجود، کتاب هایی که چند چاپ داشتند هم نمایش داده می شد. البته همان طور که اشاره شد باتوجه به اینکه اولین دوره این نمایشگاه بود، این سری مسائل دور از ذهن نبود.

با توجه به تعداد افرادی که در 10 روز از نمایشگاه سرویس گرفتند، کار را چطور ارزیابی می کنید؟ با توجه به اینکه سایت در یکی دو روز نخست، دچار قطعی دسترسی به اطلاعات شد و جست وجوها مقداری با سختی همراه بود، این اختلال ها را چطور تحلیل می کنید؟

همان طور که اشاره شد، باتوجه به اینکه اولین بار بود که این نمایشگاه برگزار می شد، تخمین اینکه چه تعداد مخاطب قرار است به سایت مراجعه کند، یک مقدار سخت بود. کار در سطح ملی انجام می شد و قطعا تیم فنی که برای این کار دور همدیگر جمع می شوند، باید به تمام جوانب فکر کنند. اینکه قرار است مردم از تمام کشور به سایت مراجعه کنند و قطعا در روزهای اول یک پیک مخاطب خواهیم داشت، قابل پیش بینی بود.

وقتی که قرار است برای اولین بار نمایشگاه مجازی برگزار شود و تخفیف ویژه ای هم برای کتاب ها در نظر گرفته شده است، پس مخاطب زیادی قرار است به سایت مراجعه کرده و خرید داشته باشند. با این حساب قطعا احتمال بروز مشکل وجود داشت؛ کما اینکه برای سایت های بزرگ جهانی هم زمانی که یک رویداد در جریان است یا تخفیف ویژه ای برای محصولات خود در نظر می گیرند، چنین مشکلات و مشکلات پیش بینی نشده دیگری اتفاق می افتد. قطعا بررسی و دیدن این نکته قبل از شروع نمایشگاه خیلی مهم بود تا از نظر فنی و سخت افزاری، قوی تر شروع می کردندو در این صورت، مردم در دو روز اول با مشکلات کمتری روبه رو می شدند. اما همچنان فکر می کنم باید در تحلیل شرایط، ابعاد این نمایشگاه را در نظر داشته باشیم. همچنین درنظرمان باشد که این نمایشگاه، اولین تجربه بود و این اشکالات با وجود حجم ترافیک دو روز اول نمایشگاه، طبیعی بود.

با توجه به اینکه نمایشگاه مجازی کتاب تهران از چند حیث اولین تجربه محسوب می شد، برپایی آن چه تجربیات ویژه ای را از منظر فنی به همراه داشت؟ یک مقدار در رابطه با آمارهای و اطلاعاتی که هم در بخش ناشران و هم در بخش مخاطبان به دست آمده، توضیح بفرمایید؟
با توجه به اینکه نمایشگاه مجازی کتاب تهران از چند حیث اولین تجربه محسوب می شد، برپایی آن چه تجربیات ویژه ای را از منظر فنی به همراه داشت؟ یک مقدار در رابطه با آمارهای و اطلاعاتی که هم در بخش ناشران و هم در بخش مخاطبان به دست آمده، توضیح بفرمایید؟

آقای عبقری؛ با توجه به اینکه انتشارات سوره مهر پیش از این تجربه برگزاری نمایشگاه مجازی کتاب را برای محصولات خود داشته است، سایت نمایشگاه مجازی کتاب تهران را چگونه دیدید و از منظرهای مختلف چگونه آن را ارزیابی می کنید و به نظر شما، مهم ترین پارامترهایی که طراحان و مدیران سایت باید به آن توجه می کردند، چه مواردی بود؟
آقای عبقری؛ با توجه به اینکه انتشارات سوره مهر پیش از این تجربه برگزاری نمایشگاه مجازی کتاب را برای محصولات خود داشته است، سایت نمایشگاه مجازی کتاب تهران را چگونه دیدید و از منظرهای مختلف چگونه آن را ارزیابی می کنید و به نظر شما، مهم ترین پارامترهایی که طراحان و مدیران سایت باید به آن توجه می کردند، چه مواردی بود؟

عبقری:

با توجه به تعداد افرادی که در 10 روز از نمایشگاه سرویس گرفتند، کار را چطور ارزیابی می کنید؟ با توجه به اینکه سایت در یکی دو روز نخست، دچار قطعی دسترسی به اطلاعات شد و جست وجوها مقداری با سختی همراه بود، این اختلال ها را چطور تحلیل می کنید؟
با توجه به تعداد افرادی که در 10 روز از نمایشگاه سرویس گرفتند، کار را چطور ارزیابی می کنید؟ با توجه به اینکه سایت در یکی دو روز نخست، دچار قطعی دسترسی به اطلاعات شد و جست وجوها مقداری با سختی همراه بود، این اختلال ها را چطور تحلیل می کنید؟

حالا که به ترافیک روزهای اول نمایشگاه اشاره شد که تا حدودی عملکرد سایت را مختل کرد، خوب است آقای فرح خواه بفرمایند که دقیقا چه اتفاقی افتاد و چگونه این مشکل را رفع شد؟

فرح خواه: بخش عمده ای از اختلالات به دلیل حجم بالای مراجعه هایی بود که در روز اول از سایت صورت گرفت. این تصور در بین مخاطبین – خصوصا دوستانی که از یارانه اعتباری استفاده کردند- شکل گرفته بود که امکان دارد اگر در روزهای اول مراجعه نکنند، کتاب ها با محدودیت موجودی مواجه شوند و نتوانند کتاب مورد نظر خود را خریداری کنند؛ لذا از همان دقایق و ساعات اولیه نمایشگاه، حجم مراجعه برای تهیه و تکمیل خرید بسیار قابل توجه بود؛ به گونه ای که ساعت نه صبح قرار بر افتاح سایت خرید کتاب بود، ولی از ساعت 7 و 15 دقیقه صبح با حجم ترافیک بالایی در سایت مواجه بودیم. این مساله نشان می داد مخاطبان منتظر هستند امکان خرید مهیا شود.

خوشبختانه باتوجه به تصمیماتی که بعد از بروز اختلالات گرفته شد و معماری ای که ما در طراحی سایت دیده بودیم، این فرصت مهیا شد که سایت را دوباره فعال کنیم و بتوانیم رویداد را در ادامه کار داشته باشیم.

این ترافیک های اولیه به چه میزان بود؟ زیرا قبل از نمایشگاه، ظرفیت یک و نیم میلیون نفر بازدید هم زمان اعلام شده بود. آیا ترافیک روز اول، از این عدد هم بیشتر بود؟

فرح خواه: عددی که تقریبا از روز دوم تا انتهای نمایشگاه در میزان درخواست ها ثبت کردیم، همان طور که عرض شد، 460 میلیون درخواست بود، که این عدد عملا با عددی که قبل از برگزاری این رویداد در نشست خبری اعلام شده بود، مغایرتی نداشت؛ کما اینکه بالاتر هم بود. اگر 460 میلیون را در 10 روز نمایشگاه تقسیم کنیم، عدد بزرگتری نسبت به عدد اعلام شده است؛ منتهی بخش عمده مشکلات ما به دلیل حضور هم زمان تعداد زیاد کاربران بود، که این اختلال روی داد. طبیعتا حضورهای هم زمان، منابع را مصرف می کند و وقتی این منابع با محدودیت مواجه شوند، معمولا هر سایتی در ارائه سرویس با مشکل مواجه می شود.

ذکایی: از اینکه فرصت نقد و بررسی جدی نمایشگاه مجازی فراهم شده تشکر می کنم؛ شاید بیش ترین نقد را به برگزاری نمایشگاه داشتم، اغلب یادداشت هایی هم که نوشتم، ناظر به این مطلب بود که نمایشگاه فی نفسه، قابل اعتنا است و باید حتما برگزار شود. به طور طبیعی در شرایط دشوار فعلی، کسی منکر برگزاری نمایشگاه مجازی یا افزایش توجه ناشران به دیجیتال مارکتینگ نیست.

طبیعی است همه قائل به برگزاری نمایشگاه مجازی کتاب بودند و باید این اتفاق می افتاد؛ اما نکته ای که من به آن نقد داشتم – که عملا هم بخش جدی از آن نقدها به قطعیت رسید و مشخص شد، نقدها وارد بوده و باید پیش بینی می شد- این بود که نمایشگاه با وجود انکار مدیران، یک الگو از نمایشگاه فیزیکی در نظر گرفتیم؛ درصورتی که قرار بود، فروشگاه مجازی باشد و مسئولان به صراحت اعلام کردند، قصد دارند به ناشران کمک کنند تا بخشی از خسارت های ناشی از کرونا جبران شود؛ اما این اتفاق نیفتاد؛ به عبارت دیگر همه مولفه ها از جمله نشست های تخصصی، بازار جهانی کتاب و رادیو نمایشگاه برگرفته از نمایشگاه فیزیکی بود که ضرورت نداشت؛ چراکه بخشی از ترافیک روز نخست که مانع عملکرد مطلوب سایت شد، متاثر از این بخش ها بود.

حالا که به ترافیک روزهای اول نمایشگاه اشاره شد که تا حدودی عملکرد سایت را مختل کرد، خوب است آقای فرح خواه بفرمایند که دقیقا چه اتفاقی افتاد و چگونه این مشکل را رفع شد؟
حالا که به ترافیک روزهای اول نمایشگاه اشاره شد که تا حدودی عملکرد سایت را مختل کرد، خوب است آقای فرح خواه بفرمایند که دقیقا چه اتفاقی افتاد و چگونه این مشکل را رفع شد؟

فرح خواه:

این ترافیک های اولیه به چه میزان بود؟ زیرا قبل از نمایشگاه، ظرفیت یک و نیم میلیون نفر بازدید هم زمان اعلام شده بود. آیا ترافیک روز اول، از این عدد هم بیشتر بود؟
این ترافیک های اولیه به چه میزان بود؟ زیرا قبل از نمایشگاه، ظرفیت یک و نیم میلیون نفر بازدید هم زمان اعلام شده بود. آیا ترافیک روز اول، از این عدد هم بیشتر بود؟

فرح خواه:

ذکایی:

نقد دیگر من ناظر براین موضوع است که دولت اساسا تاجر خوبی نیست؛ بنابراین ورودش به فضای کسب و کار حوزه ناشر را امر پسندیده ای محسوب نمی شود و حتما سیستم را دچار مشکل می کند؛ پیش تر شاهد این چالش بوده ایم و با تداوم این رویکرد همچنان این مشکل را خواهیم دید. با این مقدمه به این می رسیم که چرا در سایت نمایشگاه دچار مشکل شدیم. بخشی از این ماجرا به تصور دوستان در مجموعه موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران و سیستم دولتی مربوط می شود. اساسا ادعای بازدید یک میلیون و نیم نفر به صورت هم زمان را حتی سایت آمازون هم ندارد. سایت دیجی کالا در عالی ترین شرایط و در اوج بازدید، 200 هزار مراجعه هم زمان را پاسخگو است و اگر از این تعداد به سمت 250 هزار نفر برود، حتما با مشکل مواجه می شود؛ بنابراین چنین ادعایی ناشی از این بود که دوستان در موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران، اساسا یا خیلی با فضای مجازی آشنایی ندارند یا امکان مراجعه به سایت را بیش از حد پیش بینی کرده بودند. نقد من اتفاقا همین بود که ای کاش ناشران در قالب برگزاری نمایشگاه مجازی پایلوت و مولفه های مشابه نمایشگاه مجازی کتاب تهران، با فرآیند ارسال مرسوله ها، سایت، لجستیک آشنا می شدند؛ البته منظورم برگزاری نمایشگاه استانی نیست.

البته مسئولان برگزاری نمایشگاه، تجربه نمایشگاه مجازی کتاب جیرفت را داشتند.

ذکایی: آن تجربه هم ناموفق بود. خروجی آن تجربه هیچ وقت منتشر نشد که من به عنوان ناشر بدانم چقدر موفق بوده است؛ علاوه براین زمانی که قرار است یک نمایشگاه به عنوان پایلوت برگزار شود باید یک اساس برای آن قرار داد که با نمایشگاه سراسری هم خوانی داشته باشد؛ جیرفت 200 هزار نفر جمعیت دارد؛ و آزمون آن با 80 میلیون جمعیت، اصلا امکان پذیر نیست. مطلعم قرار بود، نمایشگاه کتاب های دفاع مقدس در شهریورماه به عنوان پایلوت نمایشگاه مجازی کتاب تهران قرار بگیرد؛ اگر این تصمیم اجرایی می شد، بخش قابل توجهی از مشکلات سایت مشخص می شد.

البته مسئولان برگزاری نمایشگاه، تجربه نمایشگاه مجازی کتاب جیرفت را داشتند.
البته مسئولان برگزاری نمایشگاه، تجربه نمایشگاه مجازی کتاب جیرفت را داشتند.

ذکایی:

تبلیغات نیز با ظرفیت سایت نمایشگاه تناسب نداشت. وقتی با پروپاگاندا اطلاع رسانی و مردم را برای مراجعه به سایت تهییج می کنیم، نتیجه اش می شود همان اختلالی که در روز اول نمایشگاه شاهد بودیم؛ چراکه فناوری با کسی شوخی ندارد و مراعات حال کسی را نمی کند باید از ابتدا تعداد بازدیدکنندگان را براساس عدد و رقم محاسبه می کردند.

به اعتقاد من مشکلات سایت نمایشگاه قابل پیش بینی بود؛ حتی بعد از دو روز نخست که کارکرد سایت عادی شد هنوز برخی مسائل پابرجا بود و مشکلات دیتا تا روز آخر نمایشگاه حل نشد؛ البته این مساله نه در اختیار خانه کتاب و ادبیات بود و نه دیگری؛ بلکه چون فرایند آزمون نشده بود، چاپ های مشابه، عناوین مشابه کتاب و... در نتیجه جست وجو نمایش داده می شد؛ که همه این موارد با انجام یک نمایشگاه پایلوت قابل پیش بینی بود.

البته بخشی از مشکلاتی که اشاره شد، مانند عناوین متعدد و... به عملکرد ناشران مربوط می شد. یعنی برخی ناشران طبق فراخوان و بازه زمانی مشخص مراحلی که باید را انجام نداده اند و در نهایت مسئولین نمایشگاه به این نتیجه رسیده بودند که موجودی کتاب ناشران حاضر را در سایت بارگذاری کنند تا طبق شرایط پیش آمده در روزهای بعد اصلاح شود.

کاملا درست است. اما باید توجه داشت که ناشر با دیدن دو ویدیو نمی تواند فرایند بهره برداری از سایت را یاد بگیرد و انتظار عبثی است. یکی از پلتفرم هایی که الان در حوزه فروش دیجیتال فعالیت می کنند را برای من مثال بزنید، که ظرف 6 ماه به روال عادی رسیده باشد و بدون مشکل خدمات ارائه کند. در کم ترین زمان، حداقل باید دو سال، آزمون و خطا به شرایط ثابت، رسیده باشند و ادعا کنند که با کم ترین خطا فعالیت خود را انجام می دهند؛ بنابراین اگر آن پایلوت را برای سایت نمایشگاه، آموزش ناشران و حتی آموزش مخاطبان انجام داده بودند، نتیجه بهتر و با خطای کمتری حاصل می شد.

حتی می توانستیم برای مخاطبان زمان بندی در نظر گرفت؛ به عبارت دیگر برای کسانی که بن کتاب داشتند، زمانبندی مراجعه هم تعیین می شد تا در ساعات خاصی به سایت مراجعه کنند، با این ترفند حجم ترافیک شکسته می شد. این دست مسائل مواردی است که به نظر من قابل پیش بینی بود.

عقبری: به نمایندگی از یک ناشر در این نشست حضور دارم و باید از دید یک ناشر به مشکلات سایت نمایشگاه بپردازم. یکی از موارد مهم، دسترسی مردم به سایت و کتاب ها بود. کاربرها در دسترسی به کتاب ها مشکل داشتند و بعضا کتاب جدیدی را بارگذاری کرده بودیم و گاهی اوقات اسم دقیق کتاب را نمی دانستند و وارد صفحه ناشران و انتشارات سوره مهر می شدند. متاسفانه در این صفحه هم جایی برای کتاب های جدید یا تازه های نشر و پرفروش ها پیش بینی نشده بود و کاربر نمی دانست باید در کدام صفحه دنبال کتاب جدید نویسنده مورد نظر باشد.

علاوه براین مشکلات مربوط به هزنیه بن کتاب بود؛ باتوجه به آموزش کمی که در این باره داده شده بود، مردم مشکلات زیادی در استفاده از بن ها داشتند و توضیح کامل درباره نحوه استفاده از بن ها زمان زیادی از ما می گرفت؛ بنابراین این نقد در آموزش نمایشگاه مجازی کتاب وارد است. فکر می کنم یک مقدار سطح آموزش سایت پایین بود و نیاز داشت آموزش فرآیندهای اصلی سایت دقیق تر و کامل تر باشد.

نکته بعدی، آزمون نرم افزار قبل از اجرا بود. به اعتقاد من از منظر فنی نیاز است که یک پلتفرم یا نرافزار، در یک بازه زمانی از منظرهای مختلف آزمون شود. احساس می کنم در این بُعد یک مقدار ضعف داشتیم و از قسمت های مختلف آزمون به صورت کامل انجام نشده بود و طول

جناب فرح خواه چقدر با نقدهایی که مطرح شد، موافق هستید؟

فرح خواه: بخش عمده ای از مسائل و نقدهای مطرح شده، قابل تامل و در ظرف و مکان خودش قابل پذیرش است؛ منتهی مساله ای که شاید همیشه هم راستایی، برای رسیدن به یک پروژه موفق را کم می کند، این است که به هر دلیل برای انجام یک رویداد اینچنینی، نشست های مشترک کمتر برگزار می کنیم. شاید دوستان از عمق کاری که در بخش فنی انجام شده اطلاع نسبی داشته باشند و به همان ترتیب ممکن است ما هم از برخی الگوهایی که در یک رویداد در نظر گرفته شد، در مقایسه با دوستان اطلاع واقعی تری نداشته باشیم؛ بنابراین پذیرش نقدها، کمک می کند در پروژه های بعدی بتوانیم موفق تر عمل کنیم، جه بسا در بخش تحلیل مشکلات برای نمایشگاه مجازی که قرار است، در آینده با عنوان دومین نمایشگاه مجازی کتاب تهران برگزار شود، فعالیت خود را آغاز و طرح مان را به طور کامل پیاده سازی کرده ایم. چه مصاحبه صاحب نظران که حاوی نکات مختلف است، چه نقدهایی که برخی دوستانه منتقل کرده اند و چه عمده مشکلات بخش ناشران، مخاطبان که در بخش مرکز پاسخ گویی منعکس شده است، همه به صورت مکتوب، دسته بندی شده و به دست من رسیده است و در بخش تحلیل، برای نمایشگاه بعد، سعی می کنیم این موارد را لحاظ کنیم. منتهی اگر با این مقدمه به صحبت ها و نکاتی که دوستان ذکر کردند، بازگردم، سعی می کنم بیشتر از بُعد فنی به مساله بپردازم و در بحث سیاست گذاری که در اختیارات من هم نیست، ورود نکنم.

اینکه گفته شد، نمایشگاه مجازی کتاب تهران یک گرته برداری از تجربیات نمایشگاه فیزیکی شده است، حرف اشتباهی نیست؛ به این دلیل که اصلا تجربه مجازی اینچنینی وجو نداشته است که بتوان به عنوان الگو در نظر گرفت؛ البته نتیجه نیم نگاهی که به نمایشگاه های مجازی که در کشورهای توسعه یافته مثل آلمان که نمایشگاه کتاب فرانکفورت را برگزار می کند یا نمایشگاه چین، در این نمایشگاه مجازی کتاب تهران لحاظ شده است، منتهی تفاوتی که وجود دارد این است که تعریف نمایشگاه در فرانکفورت با تعریف نمایشگاه در ایران یک مقوله متفاوت است. در نمایشگاه فرانکفورت تا آنجا که بنده اطلاع دارم، بحث فروش کتاب مطرح نیست و بازه زمانی نمایشگاه هم به این شکل نیست. لذا طبیعی است که ما تعریفی از نمایشگاه کتاب در کشور ارائه می دهیم که بنابر سیاست های مورد نظر ، باید به این شکل برگزار شود.

نمایشگاهی که در ایران برگزار می شود به طور عمده از دو بخش رویدادها شامل نشست ها، مذاکرات، بحث فروش رایت و تعاعاملات بخش فروشگاهی تشکیل شده است، که در نمایشگاه فیزیکی به آن پرداخته می شود و متاسفانه یا خوشبختانه همیشه بخش فروشگاهی، خیلی جذابیت داشته و بخش نمایشگاهی بیشتر مخاطب خاص داشته است؛ بنابراین با عنایت به اینکه الگویی برای نمایشگاه مجازی کتاب، در کشور نداشتیم و یک سبقه سی و چند دوره ای در نمایشگاه فیزیکی داشتیم، طبیعی است که با الگویی از نمایشگاه فیزیکی به سمت این رویداد مجازی می رفتیم.

نکاتی هم که آقای ذکایی درباره بخش رادیوی نمایشگاه و نشست های فرهنگی اشاره کردند؛ این نشست ها محصولاتی بود که از بخش رویداد نمایشگاه فیزیکی به ارث رسیده بود و می خواستیم بخش و جنبه رویدادی نمایشگاه را هم غنی کنیم؛ چه بسا که در بخش فروش، براساس برخی از نکاتی که ناشران اشاره کردند و تحلیل هایی که خودمان در بخش فروشگاهی داشتیم، نیاز بود که تعامل بین خریدار و فروشنده در سامانه فروش کتاب را داشته باشیم.

نکاتی هم که ناشران درباره این ویژگی مطرح می کردند، نکات درستی بود؛ به عنوان مثال در نمایشگاه فیزیکی وقتی مخاطب به غرفه یک ناشر مراجعه می کرد، امکان داشت در تعامل با غرفه دار، کتابی فراتر از نیاز خود تهیه کند؛ که چنین ویژگی در نمایشگاه مجازی عملا مهیا نبود.

بحث بعدی درباره جنس کتاب ها بود. مثلا یکی از ناشران حوزه کودک به نمایندگی از ناشرانی که کتاب هایی با جنس خاص تولید می کنند به ما مراجعه کرده و نکاتی را یادآور شدند که کاملا هم نکات درستی است. یا بخش دیگری از ناشران می گفتند ممکن است درباره یک موضوع خاص چندین ناشر کتاب تولید کنند و این همیشه جای سوال برای مخاطب باشد که چرا تفاوت قیمت وجود دارد و ناشر یا فروشنده باید این فرصت را پیدا کند که درباره جنس و متریال و کیفیت کتاب خودش با مخاطب صحبت کند. لذا تمام این نیازها و تا حدی الگوگیری از نمایشگاه فیزیکی باعث شد که ما بحث رویدادها را در نمایشگاه مجازی کتاب داشته باشیم و اتفاقا تا جایی که بنده اطلاع دارم، در حوزه سیاست گذاری تصمیم گیری بر این است که بخش رویدادها در دوره های بعدی پررنگ تر هم بشود و فضای تعاملی در رویداد نمایشگاه مجازی بیشتر برقرار شود. که درست یا غلط بودن آن خود چای بحث دارد.

البته بخشی از مشکلاتی که اشاره شد، مانند عناوین متعدد و... به عملکرد ناشران مربوط می شد. یعنی برخی ناشران طبق فراخوان و بازه زمانی مشخص مراحلی که باید را انجام نداده اند و در نهایت مسئولین نمایشگاه به این نتیجه رسیده بودند که موجودی کتاب ناشران حاضر را در سایت بارگذاری کنند تا طبق شرایط پیش آمده در روزهای بعد اصلاح شود.
البته بخشی از مشکلاتی که اشاره شد، مانند عناوین متعدد و... به عملکرد ناشران مربوط می شد. یعنی برخی ناشران طبق فراخوان و بازه زمانی مشخص مراحلی که باید را انجام نداده اند و در نهایت مسئولین نمایشگاه به این نتیجه رسیده بودند که موجودی کتاب ناشران حاضر را در سایت بارگذاری کنند تا طبق شرایط پیش آمده در روزهای بعد اصلاح شود.

عقبری:

جناب فرح خواه چقدر با نقدهایی که مطرح شد، موافق هستید؟
جناب فرح خواه چقدر با نقدهایی که مطرح شد، موافق هستید؟

فرح خواه:

از موارد دیگری که اشاره شد، برگزار نشدن نمایشگاه پایلوت مجازی کتاب متناسب نبودن حجم تحقیقات در مقایسه با ظرفیت هایی که در عمل وجود داشت؛ این مسائل را چقدر به عنوان یک کارشناس فنی در این حوزه دخیل می دانید؟

فرح خواه: پیش از نمایشگاه کتاب تهران، نمایشگاه جنوب کرمان (جیرفت) را برگزار کردیم؛ اگرچه مخاطب قابل توجهی نداشت، اما از نظر کمیت، حضور ناشر در مقایسه با نمایشگاه های مشابه در سال های گذشته، قابل توجهی داشت و محدودیتی وجود نداشت. ویژگی های زیادی از پایلوت نمایشگاه جیرفت برای ما بازخورد داده شد، که در سامانه اعمال کردیم. از دو حیث تصمیم داشتیم، یک نمایشگاه پایلوت دیگر با وسعت بیشتر قبل از برگزاری نمایشگاه مجازی کتاب تهران در یکی از استان ها برگزار کنیم، یک از حیث اینکه مشکلاتی که از نمایشگاه جیرفت بازخورد شده و ما اصلاح کرده بودیم را مجددا محک بزنیم و دیگر اینکه در میدان بزرگ تری سایر ویژگی ها را محک بزنیم و مشکلات احتمالی را برطرف کنیم؛ که به خاطر فشردگی زمان و برنامه ریزی که در وزارتخانه انجام شده بود، این فضا مهیا نشد.

حتی در جلسات تحلیلی قبل از نمایشگاه ما به چندین الگو در نحوه برگزاری نمایشگاه رسیدیم، که اتفاقا از نظر تحلیلی زمان زیادی هم از ما گرفت؛ اما نهایتا با تصمیمی که گرفته شد الگوی جاری که در این دوره داشتیم، به عنوان الگوی منتخب در نظر گرفته شد.

در این الگوی منتخب هم پیشنهاداتی مبنی بر اینکه نمایشگاه بین المللی یا نمایشگاه کتاب تهران را به صورت تخصصی برگزار کنیم، مطرح شد؛ مثلا در یک بازه زمانی فقط کتاب های لاتین و عرب را عرضه کنیم، در یک بازه زمانی ناشران داخلی و به همین شیوه فضای این نمایشگاه را از نظر ابعاد کوچکتر کنیم تا از نظر فنی هم کیفیت سرویس دهی را بالا ببریم؛ اما باز به لحاظ سیاست گذاری موانعی وجود داشت که این امکان را به ما نمی داد. نکته مهمی که از نظر فنی هم این امکان را سلب می کرد، بحث یارانه اعتباری بود که چطور یارانه اعتباری در بین مخاطب مدیریت را کنیم؛ اما به طور طبیعی نقد دوستان درباره ضرورت برگزاری بیشتر نمایشگاه پایلوت نقد درستی است و باید در نظر گرفته می شد؛ اما درباره بحث نمایش کتاب و موارد چاپ مشابه که مشکل ایجاد می کرد، اتفاقا در نمایشگاه جنوب کرمان درباره این مشکل بازخورد داشتیم. در این نمایشگاه موجودی صفر ناشران برای مخاطب قابل نمایش بود؛ زیرا رویکرد در نمایشگاه جنوب کرمان، علاوه بر فروش، بحث اطلاع رسانی مطرح بود؛ در نمایشگاه جنوب کرمان، کتاب های قابل فروش و هم کتاب های غیرقابل فروش ناشران برای مخاطبانی که دنبال محصول خاصی از ناشر هستند، قابل مشاهده بود.

بازخورد ها از نمایشگاه جیرفت، این نگاه را به مجری داد که این مساله ممکن است، مخاطب را سردرگم کند و در نمایشگاه کتاب تهران، این موضوع را به لحاظ فنی اصلاح کردیم، منتهی به دلیل منابع زیادی که برای ارائه این سرویس در بخش خرید کتاب مصرف می شد و اتفاقی که در روز اول افتاد، مجبور شدیم، برای احیای محور پروژه، بخشی را فدا کنیم؛ که همین بخش بود و طبیعتا چاپ های متفاوت کتاب ها را نمایش می دادیم، کما اینکه این ویژگی برای ناشر وجود داشت که چاپ ها را غیر فعال کند، ولی فرآیند سختی برای ناشر بود و مخاطب را هم خیلی سردرگم می کرد.

درباره آموزش ضعیف در نحوه استفاده از بُن هم باید در نظر داشته باشیم که امسال نخستین سال استفاده از بُن اعتباری بود. به اعتقاد من بُن اعتباری یکی از آن اتفاقات بسیار بزرگی بود که خانه کتاب و ادبیات ایران، مشکلاتی که در سال های گذشته معمولا در همکاری با بانک های مختلف ایجاد می شد را به طور کامل برطرف کرد و از نظر شاکله کار، اتفاق بسیار مبارک و خوبی است؛ منتهی در نحوه ارائه به دلیل ناآشنایی مخاطبان و اینکه ما دیر توانستیم منابع یا بخش های آموزش را تهیه و به نحو مطلوب در اختیار مخاطب قرار دهیم؛ به طور طبیعی نقطه و نقد درستی است و باید جزو اصلاحات قرار دهیم.

بحث نرم افزاری نمایشگاه از لحاظ برگزاری هم در چند بُعد قابل بحث است. در بخش مشکلات یا حملات سایبری، با همکاری سازمان فناوری اطلاعات و مرکز مخابرات، یک آزمون داشتیم و همه سامانه ها را با سه تیم موازی در تخصص های مختلف آزمون شد. در بحث عملکرد سامانه هم که مشکلات زیادی ایجاد کرد، ازمون های مختلفی انجام دادیم. حتی در یک ازمون حدود 15 میلیون و در ازمون دیگری 20 میلیون درخواست ایجاد کردیم، منتهی نکته قابل بحث در بخش فنی، این است که شبیه سازی کامل یک رویداد الکترونیکی از نظر تکنولوژیکی در عمل امکان پذیر نیست یا اگر امکان پذیر باشد، زمان بسیار زیادی می طلبد؛ اما ولی به هر حال تلاش شد اتفاقات، به کمترین حد برسد.

نکته آخر اینکه به هر حال در برگزاری نمایشگاه موانعی هم از سمت خودمان می دیدیم؛ کما اینکه در گفت وگوها با مدیرعامل موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران قبل از برگزاری نمایشگاه، بار ها اعلام شد، پیشاپیش از مخاطبان و ناشران به دلیل مشکلات احتمالی، عذرخواهی کنیم؛ بنابراین من هم به تبعیت از فرمایش وی و با توجه به مشکلاتی که برای مخاطبان و ناشران پیش آمده، همین جا عذرخواهی می کنم و تمام تلاشمان را به کار می گیریم، با کمک سایر دوستان در رویداد بعدی شرایط مناسب تری به لحاظ کیفیت سرویس داشته باشیم.

عبدصالحی: از برگزارکنندگان نمایشگاه مجازی کتاب تشکر می کنم که توانستند پروژه سنگین نمایشگاه مجازی کتاب را مدیریت کنند؛ کاستی ها و نقائصی هم در اجرا وجود داشت که ناشی از عوامل مختلفی بود. با توجه به سبقه فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در برگزاری نمایشگاه کتاب وجود دارد، شاید توقعاتی که دوستان از حوزه آی تی و نمایشگاه مجازی، توقع بالایی است. شاید خود ناشران الکترونیک همچنین دیدگاهی دارند که در سطح بین المللی هم بتوانیم عرض اندام کنیم؛ اما با توجه به اینکه در حال برداشتن قدم های اولیه هستیم، نقصان هایی وجود دارد که با همکاری، امکان رفع آن ها وجود دارد. از نکات مهم، در بحث آی تی، اهمیت بودجه و امکانات قوی و زیرساختی است؛ علاوه براین فرآیندهایی که قرار است در آن سیستم اتفاق بیفتد، به لحاظ زیرساختی پلتفرم هایی که می توان ایجاد کرد، که باتوجه به تعداد مخاطب میلیونی سایت نمایشگاه و تجربیاتی که در کشور وجود دارد، می توانیم از مشورت افراد با تجربه بهره مند شویم و برای این رویداد ملی با اهمیت لحاظ کنیم. در بحث نمایشگاه مجازی، ناشران توقع دارند، در بارگذاری کتاب ها، تغییر قیمت دستشان باز باشد. توقع دیگر برقراری تعاملات ناشران به ویژه ناشران کودک با مخاطبان است؛ بنابراین شاید باید رویکردی اتخاذ و زیرساخت هایی ایجاد شود که این بخش اضافه شود.

ایجاد مرکز تماس ملی نیز مهم است؛ زیرا به نظر می رسد بیش از 10 تا 15 میلیون نفر مخاطب نمایشگاه کتاب تماس بگیرند و سوالات خود را مطرح کنند؛ که البته این مساله در سامانه نحستین نمایشگاه مجازی کتاب تهران در سطحی پیش بینی شده بود و احتمالا در دوره های بعد این مسائل اصلاح خواهد شد. در بحث ویترین فروشگاهی هم می توان از ویترین های دیگری که در سطح بین المللی مثل سایت آمازون یا سایت های دیگری که در بحث فروش کتاب فعال هستند و نکات خاصی را لحاظ کرده اند، استفاده کرد و به لحاظ نمایشی، مخاطب را به خرید تشویق کند؛ علاوه براین وقتی یک سازمان بخواهد خودش به تنهایی همه کارها را انجام دهد، کمی غیر ممکن است. با رویکردهایی که ما در بحث زیرساخت داریم، بحث های فنی متفاوتی مطرح می شود تا بتواند یک سرویس مطلوب به مخاطب ارائه دهد. این مباحث بسیار پیچیده است که مطمئنم دوستانی که این سامانه را طراحی کرده اند با نحوه مدیریت سطح خدمات برگزاری اینگونه رویدادها آشنا هستند. به اعتقاد من این کار یک گروه بسیار قوی می خواهد که حداقل کارها را مدیریت کند. هرکسی از نگاه و منظر خودش به این سرویس هاتوجه کند و برای برگزاری نمایشگاه در اختیار موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران قرار دهد. امروز در کشور تجربیات و امکانات خوبی وجود دارد که اگر درست تصمیم گیری شود، شاهد برگزاری یک رویداد باشکوه خواهیم بود.

ذکایی: آقای فرح خواه اشاره کردند که بخش جدی از مشکلات مطرح شده مربوط به حوزه سیاست گذاری بوده که قاعدتا در حوزه اختیارات ایشان نبوده است؛ اما نکته ای که وجود دارد این است که اگر دوستان در حوزه سیاست گذاری به این جمع بندی رسیده اند که مثلا اگر می خواهند نشست های تخصصی را تقویت کنند باید عرض کنم که تجربه کردن و اساسا برگزاری پایلوت برای این است که شما خروجی و بازخورد کار را دریافت و آن را اصلاح کنید. اگر قائل به این باشید که با وجود ایرادهایی که وجود داشت باز بخواهیم بر آن ایرادها صحه بگذاریم، اساسا پایلوت برگزار کردن فایده ای ندارد.

درباره ایرادات سایت، پیشنهاد می کنم با انتشار فراخوان از تعداد محدودی ناشر در یک بازه زمانی محدود بخواهید، هر آنچه درباره ایرادات سایت به نظرشان می رسد؛ کوتاه منعکس کنند. قاعدتا بخش جدی از این ایرادات منعکس خواهد شد. منطقا باید مدل منطقی تری برای این نمایشگاه در نظر می گرفتیم، که در نظر نگرفتیم؛ ولی به همین نسبت می توانیم امیدوار باشیم با انعکاس نظر کسانی که در این حوزه ذی نفع بودند و متاسفانه شاید به نتیجه ای که باید نرسیده اند، به حصوص ناشران کوچک، بتوانیم این بازخورد را از آن ها داشته باشم که مشکلات سایت نمایشگاه را چه می دانند، کدام نکته باید اصلاح و کدام نکته باید اضافه شود؟ منطقی ترین راهی است که می توان برای آن در نظر گرفت.

از موارد دیگری که اشاره شد، برگزار نشدن نمایشگاه پایلوت مجازی کتاب متناسب نبودن حجم تحقیقات در مقایسه با ظرفیت هایی که در عمل وجود داشت؛ این مسائل را چقدر به عنوان یک کارشناس فنی در این حوزه دخیل می دانید؟
از موارد دیگری که اشاره شد، برگزار نشدن نمایشگاه پایلوت مجازی کتاب متناسب نبودن حجم تحقیقات در مقایسه با ظرفیت هایی که در عمل وجود داشت؛ این مسائل را چقدر به عنوان یک کارشناس فنی در این حوزه دخیل می دانید؟

فرح خواه:

عبدصالحی:

ذکایی:

عبقری: بحث های خوب و کاملی در نشست مطرح شد و جا دارد به نکات مثبت برگزاری این نمایشگاه هم اشاره شود. به اعتقاد من از مهم ترین نکات نمایشگاه مجازی کتاب، کاهش هزینه ها بود. مثلا ناشران شهرستانی هر ساله برای شرکت در نمایشگاه کتاب تهران، هزینه های زیادی متحمل می شدند؛ اما این نمایشگاه باعث کاهش چشمگیر هزینه ها، هم برای ناشران و هم مخاطبان کتاب شد.

دیده شدن ناشران کوچک تر از دیگر نقاط قوت و مثبت این نمایشگاه بود. در نمایشگاه فیزیکی غرفه های بزرگ تر برای ناشران قوی تر است؛ اما در این نمایشگاه چنین تقسیم بندی وجود نداشت و همه ناشرها در یک سطح می توانستند حضور داشته باشند و کتاب های خود را عرضه کنند.

در جمع بندی باید بگویم که از نظر طراحی مهم ترین نکته دسترسی راحت مردم به محصولات است. یکی از مهم ترین اهداف این نمایشگاه فروش کتاب و کمک به ناشرها است که از این شرایط خارج شوند؛ پس قطعا باید دسترسی ها بیشتر و راحت تر شود، دسته بندی ها، پرفروش ها و کتاب های جدید برای هر ناشر نمایش داده شود و اینکه مردم خیلی راحت بتوانند کتاب های خود را با فیلترگذاری مناسب پیدا کنند.

تسهیل فرآیندها هم خیلی مهم است؛ فکر می کنم آموزش به ناشران و مردم باید به صورت کامل انجام شود. ضروری است، قبل از برگزاری چنین نمایشگاه هایی، نشست هایی با ناشران یا نماینده آن ها برگزار و نظر سنجی شود؛ زیرا قطعا مواردی در نظر دارند که در طراحی می تواند کارساز و مهم باشد.

یک تجربه قابل توجه و همراه با خلاقیت هم انتشارات سوره مهر در طراحی و اجرای نمایشگاخه کتاب داشت. فکر می کنید این تجربه در ابعاد نمایشگاه سراسری و ملی چقدر قابل اجرا است و می توان به آن نزدیک شد که مخاطب را در فضای سه بعدی و نزدیک به نمایشگاه فیزیکی قرار دهیم.

در سوره مهر تجربه دو نمایشگاه مجازی داشتیم، نخست انتهای راهرو 27 که شبیه سازی سه بعدی از غرفه انتشارات سوره مهر در نمایشگاه فیزیکی بود با توجه به اینکه دستمان در فضای وب بازتر بود، تا حدودی غرفه را بزرگ تر در نظر گرفتیم، دسته بندی کتاب ها مشخص بود و کاربر می توانست با ورود به سایت نمایشگاه در آن فضا قدم بزند و بعد با کلیک روی کتاب مورد نظر خود، وارد یک فضای دو بعدی و فرایند خرید کتاب شوند. تجربه دوم که با نام نمایشگاه کتاب دفاع مقدس برگزار شد، با توجه به تجربه قبلی توانستیم چهار ناشر دیگر را هم همراه کنیم. در این نمایشگاه همان طراحی سه بعدی را داشتیم تا کاربرها با حضور در نمایشگاه، احساسی نزدیک به نمایشگاه فیزیکی داشته باشند؛ بنابراین از طریق فضای سه بعدی دسترسی به کتاب های امکان پذیر بود و در فضای دو بعدی خرید انجام می شد.

اگر قرار باشد این تجربه برای همه ناشران انجام شود، تا حدودی سنگین و وسیع می شود و نیاز به مطالعه بیشتر و کار فنی دقیق تری دارد؛ چراکه تعداد ناشران کل کشور- که قطعا همگی دوست دارند در این نمایشگاه حضور داشته باشند_ بسیار زیاد است؛ بنابراین نیاز است امکان سنجی انجام تا مشخص شود آیا برگزاری نمایشگاه در آن سطح قابل اجرا هست یا خیر؟

عبد الصالحی: پیشنهاد من این است که اگر می خواهیم در این مسیر حرکت کنیم، باید نگاه رسانه ای درباره ارتباط با مخاطب داشته باشیم؛ بنابراین از حالا می توانیم یک تلویزیون اینترنتی آنلاین برای نمایشگاه بعدی ایجاد کنیم تا همه در جریان قرار بگیرند و با مخاطبان کتاب بیشتر ارتباط برقرار کنیم؛ حتی می توانیم از نرم افزار های موجود دیگر هم استفاده کنیم و هرآنچه در طبق اخلاص داریم در اختیار خانه کتاب و ادبیات ایران قرار دهیم که بتوانیم این رویداد را به بهترین نحوه ممکن برگزار کنیم. باید از امکانات رسانه ای، بیشترین استفاده را ببریم. به عنوان یک فعال در عرصه نشر الکترونیک توانایی دارم کمک خوبی به خانه کتاب و ادبیات ایران برسانم و تلویزیون اینترنیی، رسانه ای، سرویس پیامک و این دست امکانات را در اختیار قرار می دهیم تا تجربه بهتری برای ارائه میلیونی برای کاربران داشته باشیم تا بتوانند با مولفین و ناشران ارتباط برقرار کنند.

فرح خواه: باید از دوستانی که ما را نقد کردند، تشکر کنم، نقدها همه در دل خود دلسوزی دارد و به هدف بهبود اوضاع است و هیچ حب و بغضی در بیان نقدها نیست؛ که این در جای خود بسیار ارزشمند است و ما قطعا به آن توجه خواهیم داشت.

بحث نحوه نمایش کتاب ها که با نقدها و پیشنهادات متفاوتی همراه بود؛ جزو بحث های مهم و پرچالش برای خود مجموعه خانه کتاب و ادبیات ایران بود و ما هم به جمع بندی دقیقی نرسیدیم، لذا من هم همین جا اعلام می کنم که حتما از دوستانی که در این زمینه پیشنهاد مناسبی داشته باشند، استقبال می کنیم؛ علت آن هم این است که ما در نمایشگاه جیرفت و در بخش پایلوت، به فرض مثال در دسته بندی کتاب ها در حوزه تاریخ، یا زبان یا هر موضوع دیگری د رلیستی که مخاطب فاقد فیلتر جست وجو می کرد، پرفروش ترین و پربازدید ترین کتاب ها را صفحات اول نمایش می دادیم. این نحوه نگاه ما در نمایشگاه جیرفت باعث انتقاد بسیاری از دوستان، خصوصا ناشران کوچک تر شد؛ زیرا کتاب های برخی ناشران کمک آموزشی که از تربون رسانه ملی تبلیغ می شود، همیشه در صفحات اول نمایش داده می شد. اینجا این انتقاد به ما شد که ناشری که کتاب با کیفیت تولید می کند اما توانایی برای کتاب و نشر خود در رسانه ملی یا در سطح گسترده ندارد، در انتهای صف و بسیار پایین تر از این کتاب های کمک آموزشی قرار می گیرد. اگر هم این ناشرها را در ابتدای صف قرار می دادیم، باید ادله محکمی ارائه می کردیم؛ لذا در نمایشگاه مجازی کتاب تهران الگو را به این شکل تغییر دادیم که کتاب هایی که در یک دسته بندی خاص نمایش داده می شود؛ جدیدترین چاپ کتاب در حوزه مورد نظر باشد. با این تفاسیر اگر دوستان باتوجه به تجارب خود، پیشنهاد مناسبی دارند، با در نظر گرفتن اینکه ما به عنوان نهاد اجرایی امکان این را نداریم که یک ناشر یا یک کتاب خاص را بیشتر در سایت نمایش بدهیم، به ما بدهند، ما حتما استقبال می کنیم. به انضمام اینکه ناشران کوچک هم باتوجه به ضوابطی که در نمایشگاه حضور داشت، امکان حضور پیدا کردند. حتی در جریان بودم که یکی دو ناشر که 20 سال امکان حضور در نمایشگاه کتاب تهران را نداشتند، در نمایشگاه مجازی کتاب تهران حضور پیدا کردند.

درباره دسترسی راحت تر به سایت و کتاب ها که جناب عبقری اشاره کرد، در اوایل عرایضم هم گفتم که در بحث جست وجو تحولات خوبی را برنامه ریزی کرده ایم. به انضمام اینکه در بحث نمای گرافیک سایت هم برای مخاطبان سایت تغیراتی اعمال می کنیم، که از لحاظ ثبت نام، نحوه دورود به سایت و بخش ناشران با سهولت بهتری کار انجام شود.
فراخوان ناشران برای بیان مشکلات سایت و نمایشگاه که آقایی ذکایی تاکید داشتند؛ اتفاق بسیار خوبی است؛ به انضمام اینکه در لابه لای صحبت هایم عرض کردم که بخشی از این انتقادات و پیشنهادها در مرکز پاسخگویی نمایشگاه منعکس شده و می شود. حتی اگر ناشری به صورت مستقیم پیشنهاد خود را مطرح نکند و کاربری مستقیم نقد نکند؛ زمانی که مشکل خود را مطرح می کند؛ اول اینکه که کاربر در مرکز پاسخ گویی مشکل را رفع می کند و دوم اینکه تکرار یک مساله باعث می شود که آن اشکال به صورت یک انتقاد کلی مستند و مکتوب می شود؛ که بخش عمده ای از آن به دست من رسیده و من همه آن ها را با جزئیات خوانده ام و در طراحی سایت رویداد آینده اعمال می کنم.

نکته آخر اینکه قبل از برگزاری نمایشگاه در یکی دو جلسه ای که در خدمت دوستان بودم، ذکر کردم که وقتی در کشور پروژه ای را انجام می دهیم؛ باید بضاعت کشور را هم ببینیم. زمانی که در یک کشور پیشرفته مثلا ایالت متحده را در نظر بگیریم، زمانی که درباره سرویس زیرساختی یا سرویس لجستیکی ارسال صحبت می کنیم، حداقل صحبت از 25 تا شرکت بین المللی در حوزه ارسال مرسولات با ابعاد مختلف و کیفیت سرویس دهی متفاوت روبه رو هستیم.

وقتی در کشور راجع به مویرگی ترین سیستم لجستیکی صحبت می کنیم، فقط با پست جمهوری اسلامی ایران و لاغیر روبه رو هستیم. همین الان هم در شرکت های خصوصی که در کشور ارائه سرویس می دهند، در بخش های مویرگی مرسولات خود را به پست می دهند تا پست به صورت مویرگی توزیع کند. در بحث نمایشگاه مجازی کتاب تهران انصافا پست خیلی خوب و فراتر از پیش بینی ما عمل کرد؛ اما به هر حال مشکلاتی هم وجود داشت.

همین موضوع را اگر در حوزه زیرساخت، در بحث اینترنت و شرکت های سرویس دهنده میزبان تعمیم دهیم؛ این هم موضوع جدیدی نیست. یعنی وقتی که شما با شرکتی در ابعاد ماکروسافت آژور کار می کنید، زمانی که شما به هر دلیلی درخواست افزایش منابع خود را می دهید، این اتفاق در کسری از ثانیه اتفاق می افتد؛ چراکه آن شرکت در کلاس جهانی سرویس می دهد. ولیکن همین اختلالی که ما در روز اول نمایشگاه داشتیم و ساعت 6 بعداظهر اعلام down time سایت کردیم و 18 ساعت بعد یعنی ساعت یک بعدازظهر فردا سایت را لانچ کردیم، بخشی از زمان ما علی رغم تلاش های مکرر شرکت هایی که با ما همکاری داشتند صرف تامین منابع و افزایش منابع سایت شد؛ هرچند که مجموعه هایی که ما با آن ها کار می کردیم، جزو 5 تا شرکت برتر کشور در این حوزه هستند؛ لذا این هم بضاعتی است که باید در کشور به آن توجه کنیم.

به طور کلی به لحاظ سیاست گذاری به ما گفته می شود یا این کار را انجام ندهیم، یا انجام دهیم و به صورت نسبی موفقیت را بسنجیم. که باز این در حوزه سیاست گزاری است و مربوط به حوزه من نیست. نکته ای که در بخش های مختلف تاسف بار است، این است که فراتر از تکنولوژی سخت افزاری و نرم افزاری، وجود متخصص با کیفیت در کشور بسیار کم شده است و به هر دلیلی دسترسی به افرادی که تخصص و تجربیات خوبی دارند، مشکل است.

این نکته هم اشاره کنم روز اول که ساعت 6 بعداظهر down time سایت را درخواست کردیم، مجموعه همکاران فنی شرکت میزبان و یک تیم 27 نفره از شرکت دیگری که سیستم های کشینگ و سی دی ان سایت را پشتیبانی می کردند، همراه و در اختیار داشتیم؛ علاوه بر این دوستانی از پلتفرم اسنپ که در حوزه فنی کار می کردند و تمام سینیورهایی که ما به جهت دوستی با آن ها رابطه داشتیم را به خدمت گرفتیم؛ با این وجود 18 ساعت به طول انجامید.

لذا باید تمامی پروژه ها را در حد نسبی ببینیم؛ کما اینکه انتقادهایی که امکان برطرف کردن آن وجود دارد را با کمال میل می پذیریم و تمام تلاش خود را به کار می بندیم که این مشکلات را در گام های بعدی، برطرف کنیم و با شرایط مطلوب تر و کیفیت بهتری سرویس دهی داشته باشیم.

در رابطه با نمایشگاه مجازی کتاب در دوره های بعد هم تصمیماتی اتخاذ شده یا خیر؟

موضوعی که ما برای نمایشگاه بعدی به آن فکر می کنیم، استفاده اتباع –افراد غیر ایرانی که در ایران ساکن هستند- از این سرویس است؛ زیرا به دلیل اینکه از ثبت اخوال استعلام می کردیم، فقط افراد دارای کد ملی امکان خرید داشتند. در حال رایزنی هستیم تا اگر بشود اتباعی که در کشور ما حضور دارند، خصوصا دانشجویان هم در دایره مخاطبان ما قرار بگیرند و امکان خرید کتاب از نمایشگاه کتاب مجازی را داشته باشند.

نکته دیگری که اگر سرویس پست و شرکت های خصوصی با در نظر گرفتن شرایط کشور امکان سرویس دهی گسترده تری داشته باشند، ارائه سرویس فرامرزی است؛ تا ایرانی های مقیم کشورهای دیگر یا فردی از کشورهای دیگر که کتابی به زبان فارسی اختیاج دارد، امکان خرید از نمایشگاه را داشته باشند.

عبقری:

یک تجربه قابل توجه و همراه با خلاقیت هم انتشارات سوره مهر در طراحی و اجرای نمایشگاخه کتاب داشت. فکر می کنید این تجربه در ابعاد نمایشگاه سراسری و ملی چقدر قابل اجرا است و می توان به آن نزدیک شد که مخاطب را در فضای سه بعدی و نزدیک به نمایشگاه فیزیکی قرار دهیم.
یک تجربه قابل توجه و همراه با خلاقیت هم انتشارات سوره مهر در طراحی و اجرای نمایشگاخه کتاب داشت. فکر می کنید این تجربه در ابعاد نمایشگاه سراسری و ملی چقدر قابل اجرا است و می توان به آن نزدیک شد که مخاطب را در فضای سه بعدی و نزدیک به نمایشگاه فیزیکی قرار دهیم.

عبد الصالحی:

فرح خواه:

در رابطه با نمایشگاه مجازی کتاب در دوره های بعد هم تصمیماتی اتخاذ شده یا خیر؟
در رابطه با نمایشگاه مجازی کتاب در دوره های بعد هم تصمیماتی اتخاذ شده یا خیر؟

به گزارش گروه دیگر رسانه های خبرگزاری فارس، خبرگزاری میزان گفت وگویی با اسماعیل امینی، شاعر و منتقد ادبی انجام داده است که بخش های مهم آن در ادامه می آید.

متأسفانه نتوانسته ایم ادبیات کشور را به نسل جدید بیاموزیم

- متأسفانه نتوانسته ایم آن گونه که باید و شاید ادبیات کشور را به نسل جدید و آینده بیاموزیم.

- میزان آگاهی نوجوانان و جوانان ما از ادبیات حتی در سطح مهارت خواندن و نوشتن آنان بسیار محدود است و این خود چالشی بزرگ برای جامعه ادبیات بشمار می رود.

اگر قرار است کتاب خوب تولید کنیم باید از حمایت های دولتی دور شویم

- کتاب های خوب زیادی تا به حال منتشر شده و البته تعداد کتاب های که ارزش فراوانی ندارند و به نوعی از نظر کیفی در جایگاه خوبی قرار نمی گیرند هم کم نیست.

- علت این امر را باید حمایت های نادرست دولتی از ناشران و برخی از بخش های دولتی برای تولید کتاب دانست، معافیت از مالیات و کاغذ یارانه ای کار را برای تولید کتاب فاخر سخت کرده است.

- من معتقدم اگر قرار است تا کتاب خوب و ارزشمند تولید کنیم باید از حمایت های دولتی دور شویم تا کار تولید شده بتواند همانند الماس فراز و نشیب و سختی فراوانی را تحمل کند و در نهایت به اثری گران بها تبدیل شود.

- حمایت های سالهای اخیر گویای این مهم است که هر گونه یارانه و تسهیلات نه تنها راه را برای تولید کتاب خوب باز نمی کند بلکه در مواردی حتی باعث از بین رفتن فرصت ها و سوژه های ارزشمند شده است.

بخشی از کمبود سرانه مطالعه ما به کتاب های بی کیفیت باز می گردد

- بخشی از کمبود سرانه مطالعه ما به کتاب های بی کیفیت باز می گردد. برخی از کتاب ها که بسیار سطحی و بی کیفیت تولید شده اند زمینه را برای فاصله گرفتن جامعه از کتاب و کتاب خوانی فراهم کرده اند.

- نظارت و ایجاد ممیزی و یا چهار چوبی که در آن انتقاد از محتواهای تولید شده به عنوان یک قانون و یک مولفه مهم دیده شود کاربردی است

یکی از معضلات این روزهای جامعه ما کتاب سازی است

- یکی از معضلات این روزهای جامعه ما کتاب سازی است، کتاب هایی که عموماً به واسطه سفارش برخی سازمان ها تولید می شود.

- موسساتی که به دنبال ارائه آمار هستند عموماً تولید کتاب خوب را به چالش می کشند.

- کیفیت کتاب های ساختگی کاملا مشخص است و نمی تواند بار علمی و حتی جذابیت برای مخاطب به دنبال داشته باشد.

متاسفانه این روزها نویسنده خوب را با تعداد کتاب هایش می سنجند

- متاسفانه این روزها نویسنده خوب را با تعداد کتاب هایش می سنجند، در حالی که معیار درست سنجش یک نویسنده کتاب با کیفیت و ارزش آثاراش باید باشد نه تعداد آن.

- کتاب خوب جامعه را توسعه یافته و آگاه می سازد و کتاب بد علاوه بر دل زدگی در برخی موارد افراد را به اشتباه می اندازد.

باید برای جلوگیری از ضربات کتاب نماها برنامه های عملی در پیش بگیریم

- ما باید آسیب شناسی ها را در حوزه کتاب گسترش و برای جلوگیری از ضربات کتاب نماها برنامه های عملی در پیش بگیریم.

- کتاب های خوب داریم اما کتاب های جعلی و دستکاری شده بسیاری هم می بینیم که این ها ادبیات کشور را تحت تاثیر قرار می دهند، حتی در برخی از این کتاب های ظاهرا تاریخی مطالبی ارائه شده که باعث تعجب کارشناسان می شود.

شاهد رشد چشم گیر کتاب های فال گیری و زرد در بازار نشر هستیم

- متاسفانه برخی کتاب ها مانندِ کتاب های فال و کتاب های انرژی، کتاب هایی که نه ارزش علمی دارد و نه ارزش ادبی و به عنوان کتاب های زرد شناخته می شوند هر سال گسترش بیشتری پیدا می کنند.

- متاسفانه بیش از 60 درصد کتاب هایی که به چاپ می رسد در این حوزه قرار دارند و هنگامی که ایراداتی به ناشر این کتاب ها گرفته می شود آنان در پاسخ می گویند که اینها کتاب هایی هستند که مردم بیشتر از آن استقبال می کنند.

انتهای پیام/

این روزنامه نگار در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: در دوران پس از انقلاب اسلامی، نقش خانواده چه در سینما و چه در تلویزیون بسیار پررنگ و البته دارای قداست بود. حتی در آثار دفاع مقدس هم که بحث دفاع و رزمندگان با اهمیت بود، سینماگران از نقش خانواده، نوع تربیت خانوادگی و احترام به والدین غافل نبودند.

وی ادامه داد: در دهه 70 هم با وجود آنکه سینمای تجاری رونق یافت و داستان های عاشقانه جای خود را باز کرد، اما باز هم نقش خانواده غیرقابل انکار بود. اما از دهه 80 به قول آرش خوشخو، نوعی واگرایی در تصویر خانواده در سینمای ایران به وجود آمد. در این روند ادامه دار، شاهد خانواده های در هم شکسته و مردان و زنانی بودیم که مدام از هم دورتر و دورتر می شدند و حتی نقشی برای حرمت به بزرگترها به ویژه والدین وجود نداشت تا به جایی رسیدیم که می توان اذعان کرد امروز تصویر پدر در سینمای ما به طور کامل مخدوش شده و دیگر از پدر خوب خبری نیست.

طالبی زاده با بیان اینکه نگاهی گذرا به آثار حتی منتخب جشنواره های سینمایی فجر کاملاً بیانگر این مدعاست که سینمای خانوادگی آنطور که باید بتواند احساس همبستگی، اتحاد و خوشبختی را در میان مخاطبان به وجود آورده، رنگ باخته و دیگر اثری ندارد تصریح کرد: البته شاید بتوان اذعان کرد که شرایط اجتماعی و اقتصادی سبب سوق سینماگران ما را به این سمت و سو شده و البته از تحسین های جشنواره های خارجی برای تصویری از ایران بی هویت و بی فرهنگ و به دور از احترام هم نباید غافل شد!

وی متذکر شد: در کنار همه موارد گفته شده باید به این مورد هم اشاره کرد که ضعف در سیاست گذاری های فرهنگی در کنار فضای مجازی که این روزها سبب بی تفاوتی در خانواده ها، فقدان تعامل و گفتگو در آنها و در یک کلام دوری شده، نیز بی تاثیر نیست.

طالبی زاده یادآور شد: این روزها دیگر بر پرده سینماها از عشق پدرانه خواهران غریب اثری نیست، از استیصال پدر رنگ خدا هم اثری نمی بینیم. حتی پدر روسری آبی هم خودخواه شده واموالش را برای خود می خواهد. پدر بوی پیراهن یوسف هم دنبال نشان پسر نمی گردد!

این روزنامه نگار در پایان این گفتگو افزود: در تلویزیون هم وضعیت خیلی بهتر نیست؛ از ابهت پدرسالار دیگر نشانی نمی بینیم؛ خانه سبز پدرانی از جنس بلور با آن همه مهربانی و دلسوزی ندارد و خیلی پدران دیگر که چون مادر علی حاتمی که دیگر جان ندارد... خاطره تصویری ما شده اند.

ابراهیم اصغری در گفتگو با خبرگزاری میزان، درباره ساخت فیلم تک تیرانداز گفت: فرد تک تیرانداز در آثار سینمای جنگ و حتی در خود جبهه ها از جمله جذابترین کاراکتر های حاضر است که معمولا داستان های بسیاری هم پیرامون آن گفته می شود. به همین دلیل به نوبه خود ساخت فیلمی که کاراکتر اول یک تک تیرانداز باشد جذابیت دارد.

وی در همین راستا ادامه داد: شهید عبدالرسول زرین بنا به آمار یکی از موفقیت ترین تک تیراندازان جنگ های معاصر جهان است، شخصا از سال 95 طرح ساخت فیلم تک تیرانداز را در ذهن داشتم و این شخصیت از لحاظ تخصص و ویژگی های فردی برایم جذاب بود. وقتی سکانس های ابتدایی فیلم را پیش از جشنواره تماشا کردم متوجه شدم که این فیلم می تواند برای مخاطب جذاب باشد و خوشبختانه در اکران مردمی فجر هم متوجه این رضایت از سوی مخاطبان شدم.

تهیه کننده فیلم تک تیرانداز در همین رابطه تاکید کرد: بنده مطمئن بودم که شخصیت شهید عبدالرسول زرین می تواند روی پرده سینما بسیار جذاب باشد، خصوصا سینمای کشور که سالهاست کمتر قهرمانی را به خود دیده است. از نظر من نسل جوان امروز نیاز به قهرمان دارد و شخصی همچون شهید عبدالرسول زرین می تواند بهترین نمونه و الگوی یک قهرمان برای این نسل باشد.

وی درباره ساخت فیلم تک تیرانداز ادامه داد: ما سعی کردیم تا در این فیلم برشی از زندگی این شهید بزرگوار را به تصویر بکشیم، با توجه به سابقه و تجربه علی غفاری در این ژانر از سینما با وی وارد مذاکره شدیم تا بتوانیم در نهایت فیلمی را در خور مخاطب و منتقد بسازیم، فیلمی که بتواند تمامی اقشار و طبقات جامعه را با خود همراه کند.

تهیه کننده فیلم اشنوگل درباره ساخت آثار دفاع مقدس اظهار کرد: به واقع گا ها با دوستانی که جبهه را تجربه کرده اند صحبت می کنم همه متفق القول می گویند امروز انگار خود جنگ از ساختن فیلم جنگی راحت تر است، در حال حاضر ساختن فیلم جنگی بسیار سخت شده است، امروز ما بسیاری از کارگردانان و تهیه کنندگان را داریم.

وی در همین رابطه تصریح کرد: بسیاری از کارگردانان و تهیه کنندگان قدیمی که سابقه تولید آثار دفاع مقدس را دارند امروز به دلیل شرایط بسیار سخت تولید اینگونه آثار و نبود امکانات مناسب از ساخت اینگونه آثار کنار کشیده اند و متاسفانه حمایتی هم از این نوع از سینما نمی شود.

تهیه کننده فیلم سینمایی شور شیرین نبود حمایت را مهمترین مشکل سینمای جنگ دانست و اظهار کرد: وقتی ما می خواهیم فیلمی درباره دوران دفاع مقدس و ارزش های آن دوران بسازیم انتظار داریم تا همه نهاد ها و ارگان ها دست به دست هم داده و از ساخت این آثار حمایت کنند. متاسفانه وقتی می بینیم که این پشتیبانی ها وجود ندارد ما هم دلسرد می شویم.

اصغری با اشاره به علاقه خود به سینمای دفاع مقدس خاطرنشان کرد: شخصا با سینمای دفاع مقدس وارد عرصه سینما شدم، هرچند اگر شرایط خوب نباشد و فیلمنامه خوب دفاع مقدس به دستم نرسد فیلم اجتماعی هم کار می کنم، اما همیشه ترجیحم ساخت آثار دفاع مقدسی است. ساخت آثار دفاع مقدس فشار زیادی را به تمام گروه سازنده وارد می کند، امیدوارم در آینده شرایطی فراهم شود که بتوان فیلم های دفاع مقدسی بهتری ساخت.

انتهای پیام/

اعتمادآنلاین| نامه سازمان نظام پزشکی به وزارت بهداشت برای اولویت دادن به هنرمندان سینما و تلویزیون در تزریق واکسن کرونا موجی از واکنش ها را برانگیخت؛ واکنش هایی که معمولاً نگاهی اننقادی نسبت به این موضوع داشتند و تعدادی از چهره های هنری عنوان کردند که خون آنها از بقیه مردم رنگین تر نیست و واکسیناسیون باید طبق استانداردهای جهانی ابتدا به کادر درمان، سالمندان و افراد در معرض خطر اختصاص یابد.

در این نامه قید شده است که هنرمندان سینما و تلویزیون برای تولید آثاری که مردم را به ماندن در خانه ترغیب می کنند در اولویت واکسیناسیون قرار بگیرند تا از این طریق شعار در خانه بمانیم نیز بیشتر محقق شود. این نامه پنجشنبه 30 دی ماه منتشر شد، اما واکنش های منفی به قدری زیاد شد که حسین کرمان پور، مدیرکل روابط عمومی سازمان نظام پزشکی، بابت درخواست خود مبنی بر در اولویت قرار دادن هنرمندان برای واکسن کرونا عذرخواهی کرد.

با این حال یکی از کسانی که گفته شد از ارسال این نامه تشکر کرده است، منیژه حکمت تهیه کننده و کارگردان سینماست. او نیز در گفت وگو با کات اظهار کرد، منظور این بود که به سینماگرانِ اندکی که اکنون سر صحنه فیلمبرداری هستند واکسن زده شود نه به همه سینماگران.

در ادامه این واکنش ها مهدی کوهیان، تهیه کننده و حقوقدان حوزه رسانه، نیز یکی از طرفداران اولویت دادن به هنرمندان در طرح واکسیناسیون کروناست. او معتقد است تمام هنرمندان نمی توانند مشمول این طرح شوند. همچنین این طرح از منظر حقوقی نیز جزو حقوق مخاطب به حساب می آید. با او درباره دلایل موافقتش با این طرح صحبت کردیم.

***

*شما از موافقان طرح اولویت دادن به هنرمندان در واکسیناسیون کرونا هستید. با توجه به انتقادها و واکنش های منفی که از سوی جامعه هنری نسبت به این امر صورت گرفته، استدلال شما برای این کار چیست؟

همان طور که پیش از این هم در گفت وگوهایی گفته ام، حوزه فرهنگ و هنر یک امر عمومی مانند بهداشت، امنیت و آموزش است؛ یعنی دولت وظیفه دارد به عنوان قدرتی که باید برای مردم حداقل هایی را تامین کند، در حوزه فرهنگ هم این تامین را انجام دهد. وقتی از حوزه عمومی حرف می زنیم یعنی دولت باید در این زمینه هزینه کند.

اگر امنیت بهداشتی در حوزه سلامت را یک بخش عمومی در نظر بگیرید، یکی از این حوزه ها امنیت و سلامت روانی جامعه است. اگر نامه سازمان نظام پزشکی به وزارت بهداشت را مطالعه کنید، به این بخش اشاره شده است.

گو اینکه به نظرم باید به این موضوع بیشتر پرداخته می شد، اما کاملاً ذکر شده است که طی این مدت هنرمندان رسانه های جمعی و تصویری توانسته اند با تولیدات خود مردم را به ماندن در خانه ها ترغیب کنند؛ یعنی همان قدری که مدافعان سلامت و پزشکان در حفظ امنیت جسمانی مردم تلاش می کنند، رسانه ها و هنرمندان نیز وظیفه دارند امنیت روانی مردم را تامین کنند.

همان طور که سال ها ممکن است برای یک ارتش هزینه کنیم تا در روز مبادا به کمک کشور بیاید و در برابر یک قدرت مهاجم از مردم و مرزها دفاع کند، برای هنرمندان، سینماگران و فعالان عرصه سرگرمی (entertainment) هم به لحاظ عام از سوی مردم و دولت هزینه شده است تا در روزهایی که به آنها نیاز هست در خط مقدم این حوزه فعالیت کنند و بجنگند.

در تمام یک سال گذشته شاهد بودیم در تولیدات فیلم و سریال تعدادی از هنرمندان به دلیل کرونا از میان ما رفتند، اما با توجه به وجود کرونا و تاکید بر خانه ماندن مردم، همچنان باید این حضور برقرار باشد. در عین حال می دانم طی یک سال گذشته بسیاری از بازیگران هیچ قراردادی نبسته اند و همین جا از این افراد گله می کنم چون سال های سال هنرمندان از تسهیلاتی مانند معافیت های مالیاتی استفاده کرده اند پس در چنین موقعیت هایی باید به کمک مردم بیایند و با تولید آثار تصویری، اوقات فراغتی را برای مردم در خانه ها ایجاد کنند.

وقتی می گوییم پزشکان و کادر درمان در اولویت دریافت واکسن کرونا هستند به 2 دلیل است: اولین و مهم ترین دلیل این است که در برابر بیماری واکسینه شوند تا بیماری و از دست رفتن آنها موجب کمبود پزشک و کادر درمان نشود. حتماً در سفرهای هوایی نیز مشاهده کرده اید که گفته می شود اگر مشکل فشار هوا در هواپیما اتفاق افتاد، ابتدا مادر ماسک بزند و بعد به فرزند خود ماسک بزند چون مادر باید در شرایط هوشیاری به سر برد تا به فرزندش کمک کند. با همین استدلال می خواهیم پزشکان در صف اول واکسن قرار گیرند تا هم خودشان سلامت باشند هم بتوانند سلامت دیگران را با فعالیت شان تسهیل کنند.

از بین رفتن هنرمندان، مخاطبان را از آثار ارزشمند بی بهره می کند

از این منظر باید واکسینه شدن هنرمندان را در نظر بگیریم نه اینکه صرفاً فکر کنیم کسی که عنوان هنرمند دارد پس باید واکسن بزند. در واقع قرار است هنرمندان واکسن بزنند تا در حوزه امنیت سلامت روانی جامعه فعالیت کنند. البته این را هم بگویم که من موافق نیستم همه هنرمندان در اولویت باشند. ما باید پالایش انجام دهیم و ببینیم کدام یک از هنرمندان در معرض خطر هستند. بعد از پالایش این افراد باید واکسینه شوند تا بتوانند وظیفه اصلی خود را در این شرایط انجام دهند.

در بحث حقوقی این ماجرا باید به یک نکته هم اشاره کنم. این موضوع از حقوق مخاطب است. مخاطبان و مردم در این مورد حقی دارند. اینکه من موافق واکسیناسیون هنرمندان در معرض خطر هستم نه به واسطه حقوق خودشان بلکه به واسطه حقوق مخاطبان است. مخاطب حق دارد در این ایام از محصولات فرهنگی و هنری بهره ببرد و در خطر بودن این قشر باعث می شود حقوق مخاطبان هم دچار لطمه و مشکل شود، کمااینکه در این مدت هنرمندانی مانند پرویز پورحسینی، خسرو سینایی، اکبر عالمی و... را از دست دادیم که جایشان پرشدنی نیست. اتفاقاً این مخاطبان هستند که از آثار ارزشمند این افراد بی بهره می شوند.

*فکر می کنید دلیل واکنش های منفی ای که خود اهالی هنر نسبت به واکسیناسیون شان نشان دادند چه بود؟

دلایل مختلفی می تواند داشته باشد. کسانی که سلبریتی (افراد شناخته شده و مشهور) می نامیم و من به آنها سلبریتی های اینستاگرامی و توییتری می گویم، به واسطه اینکه حساسیت زا هستند درباره هر چیزی اظهارنظرهایی می کنند که ممکن است از روی احساس باشد یا در لحظه برداشتی داشته باشند اما نظرشان صرفاً تخصصی نباشد، مردم در برابر چنین رفتارهایی واکنش نشان می دهند و فکر می کنند اگر از واکسیناسیون هنرمندان صحبت می کنیم از این افراد حرف می زنیم.

چه بسا همین سلبریتی ها در اولویت بندی مد نظر ما یا برنامه ریزی دولت جایی نداشته باشند چراکه منظور کسانی است که در تولید اثر هنری در معرض خطرند؛ مانند بازیگرانی که در صحنه بازی نه تنها نمی توانند از ماسک استفاده کنند بلکه نمی توانند فاصله اجتماعی را به درستی رعایت کنند.

این ذهنیت منفی مربوط به این است که تصور شده واکسیناسیون مربوط به قشر خاصی از متمولان هنرمند یا کسانی است که خود را تافته جدابافته می دانند در صورتی که اصلاً این گونه نیست و واکسیناسیون باید مختص هنرمندانی باشد که در معرض خطر هستند.

به گزارش خبرنگار سینمایی صبا ، فیلم سینمایی لاله پس از چند سال توقیف، قرار بود سال گذشته اولین نمایش خود را در سی و هشتمین جشنواره ملی فیلم فجر داشته باشد که به آن رویداد نرسید. سرانجام در نوروز سال 99 برای اکران نوروزی متقاضی شد که به دلیل شرایط کرونایی کشور، باز هم ممکن نشد.

حال در روزهای گذشته مرتضی شایسته سخنگوی شورای صنفی نمایش از اکران این فیلم در 29 بهمن ماه خبر داد که باز هم این اتفاق نیفتاد. خبرهایی به گوش می رسید که این فیلم برای اکران در نوروز 1400 متقاضی بوده و از اکران در بهمن ماه انصراف داده است ولی روز گذشته سوم اسفندماه، شایسته در گفتگو با صبا اعلام کرد لاله پروانه نمایش نداشته و می بایست ابتدا پروانه نمایش آن صادر شده تا تصمیم گیری های لازم انجام شود.

طبق پیگیری های خبرنگار صبا، ابتدا اکران لاله به دلیل نداشتن پروانه نمایش از 29 بهمن ماه به 6 اسفند انتقال یافت ولی باز هم به دلیل همان مشکل قرار شد در تاریخ 13 اسفندماه اکران شود.

فیلم هایی که اکران آن ها به 13 اسفندماه می رسد، باتوجه به وضعیت اکران سینما به دلیل شیوع ویروس کرونا، به اکران نوروزی هم می رسند پس می شود گفت لاله متقاضی اکران در نوروز هم است.

در روزهای آینده مشکل پروانه نمایش لاله حل می شود و این فیلم پس از سال ها رنگ پرده نقره ای سینما را می بیند.

فروغ گشتیل

انتهای پیام/

علیرضا جلالی با تاکید بر اینکه بازیگران و عوامل ساخت فیلم و سریال ها در شرایط کرونا در خط مقدم هستند، به ایسنا گفت: ما مدافعین سلامت داریم، مدافعین جبهه داریم، مدافعین حرم داریم اما کمتر مسوولی گفت که ما در این مملکت مدافعین فرهنگ هم داریم. این بچه ها در شرایط کرونایی جانشان را کف دستشان گرفتند و آمدند سریال را ساختند تا آنتن تلویزیون و سینما خالی نباشد. بازیگرها بدون ماسک و هیچ پوششی کار می کنند.

جلالی افزود: می خواهم به مسوولان بهداشت و درمان بگویم باید یک سهمیه ای برای این بچه ها که در این شرایط کار می کنند قائل شوند؛ مثل کادر درمان. این ها فرهنگ یک کشور را نگه داشته و نمی گذارند تا لطمه بخورد. منظورم سهمیه واکسن کرونا است زیرا بازیگران بدون ماسک کار می کنند. این ها مدافعین فرهنگ این کشور هستند. با این سختی کار می کنند اما به آن ها بی توجهی می شود. همان طور که به کادر درمان واکسن می زنند باید به افرادی که کار تولید فیلم و سریال انجام می دهند هم واکسن بزنند زیرا آن ها هم در خط مقدم هستند.

تهیه کننده جلال درباره دشواری های ساخت سریال در دوران کرونا گفت: قطعا سریال سازی در این شرایط بسیار سخت است. از عوامل سریال جلال حدود شش هفت نفر کرونا گرفتند، بستری شدند یا در منزل ماندند تا خوب شدند و به سر کار برگشتند. در شرایط کرونا هزینه تولید چند برابر و تایم فلیمبرداری کمتر شده بود. بحث خورد و خوراک و پذیرایی هم در این ایام دشوار است؛ بازیگران و عوامل سریال، از ساعت 6 صبح تا شب سر کار هستند و باید صبحانه و نهار برای آن ها تهیه شود و در عین حال موارد بهداشتی هم رعایت شود. ما یک پزشک مقیم سر صحنه داشتیم که هر روز بازیگران و عوامل را تست می کرد.

او ادامه داد: شنیده ام که برخی از بازیگران در پروژه های دیگر دو سه هفته تعطیل می کردند و می ترسیدند که کار کنند اما ما همچین موردی نداشتیم؛ بازیگران ما همه در آن شرایط سخت کار کردند؛ ما در موزه عبرت در آن فضای بسته کار کردیم و دعا می کردیم اتفاقی برای کسی نیفتد؛ مخصوصا بازیگران که نمی توانند ماسک بزنند. کارگردان ما هم ماسک نمی زد می گفت نمی توانم با بازیگر ارتباط بگیرم. وقتی کارگردان با بازیگرش ارتباط چهره به چهره نداشته باشد و نگوید چکار کند، بازیگر نمی تواند بازی کند. این ها تعدادی از مشکلات ساخت سریال در دوران کرونا است.

این تهیه کننده درباره ساخت سریال تاریخی جلال و دشواری های بازسازی دوران تاریخ معاصر اظهار کرد: ما در سریال جلال به نویسندگی و کارگردانی آقای حسن نجفی سه مقطع تاریخی را روایت می کنیم؛ قبل از انقلاب، انقلاب و دوران جنگ. ما حدود 250 لوکیشن داشتیم و این برای سریالی در امور استان ها در نوع خودش کم نظیر است. یکی از لوکیشن های سخت ما بازسازی سوسنگرد بود. ما شهر سوسنگرد را ساختیم و توپ و تانک و تجهیزات را به آن جا آوردیم. در هر قسمت تغییر 10 تا 12 لوکیشن داشتیم. ما جنوب نرفتیم اما جنوب را اینجا ساختیم و در دل تولید، پیش تولید را انجام دادیم. 26 قسمت از یک سریال 45 دقیقه ای را در شش ماه و نیم و با هزینه بسیار بسیار اندکی ساختیم که آن هم هنوز به ما ندادند و هنوز به عوامل بدهکاریم. قول دادند که کمک بکنند تا من شرمنده عواملم نشوم.

جلالی در پایان گفت: تمام بچه ها از بازیگر تا افرادی که پذیرایی می کردند در این شرایط کرونایی زحمت کشیدند و با جان و دل کار کردند؛ به ویژه تصویربردار ما مهدی مهرافروز که زحمت زیادی کشیدند. من می خواهم از مسوولان خواهش کنم بیایند این بچه ها را تشویق کنند تا برای کارهای بعدی هم بتوانند با انگیزه کار کنند.

به گزارش ایسنا، در فصل دوم سریال جلال قیام مردم تبریز تا پیروزی انقلاب اسلامی و آزادسازی سوسنگرد روایت می شود.
عمار تفتی، حمیرا ریاضی، همایون ارشادی، شیوا خسرو مهر، هادی افتخارزاده، مهران رجبی، رضا آبپاک، فاطمه شکری، سنا پور سعیدی، حامد منافی و کامیار شکیبایی از جمله بازیگران این مجموعه هستند که به تهیه کنندگی علیرضا جلالی و نویسندگی و کارگردانی حسن نجفی در سال 99 تولید شده است.

جلال 2 هر شب ساعت 22:15 از شبکه یک سیما پخش می شود.
این سریال هر شب حوالی ساعت 24 از شبکه شما هم پخش می شود، بازپخش آن هم ساعت های 7 و 12:30 روز بعد روی آنتن می رود.

انتهای پیام

علی سرتیپی تهیه کننده سینما و رئیس کانون پخش کنندگان سینمای ایران در گفتگو با خبرنگار مهر درباره آخرین وضعیت اکران نوروز 1400 گفت: قرار شده است که با شورای صنفی نمایش و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی یک سری هماهنگی ها صورت بگیرد، تا برنامه ریزی مناسبی برای اکران نوروزی فراهم شود. در حال حاضر اکران هیچ فیلمی برای نوروز قطعی نشده است و باید دید صاحبان فیلم ها چه تصمیمی برای اکران می گیرند. پیشنهاداتی مطرح شده است اما تصمیم نهایی برعهده صاحبان فیلم ها است تا با ارزیابی شرایط موجود اجازه اکران فیلم های خود را بدهند.

رئیس کانون پخش کنندگان سینمای ایران تاکید کرد: امیدوارم با ایجاد شرایط مناسب از سوی سازمان سینمایی و شورای صنفی نمایش، صاحبان آثار ترغیب به اکران فیلم های خود شوند.

وی ادامه داد: پیش از هر چیز باید دید وضعیت کرونا جامعه را به چه سمتی می کشاند و چه محدودیت هایی را در شهرها ایجاد می کنند. ما به دنبال یک سینمای سلامت محور هستیم، تاکید می کنم پروتکل های بهداشتی در سینماها به خوبی رعایت می شود و نگرانی در این زمینه وجود ندارد.

سرتیپی با اشاره به اینکه هر تصمیمی که گرفته می شود باید با ستاد ملی کرونا هماهنگ شود، توضیح داد: در واقع ما باید حداقل های لازم برای اکران مناسب فیلم ها را داشته باشیم.

وی ادامه داد: تاکید می کنم اگر شرایط مناسبی فراهم شود، اکران خوبی برای نوروز خواهیم داشت، با توجه به ساختاری که در سالن های سینما وجود دارد و لزوم رعایت فاصله گذاری اجتماعی به خوبی می توان کنترل های مورد نظر برای حضور سلامت مخاطب در سینماها را داشته باشیم.

سرتیپی در پایان گفت: یکی از مشکلات ما در حال حاضر ساعت بسته شدن سالن های سینماها است، در حال حاضر آخرین سانس نمایش فیلم ها ساعت 18 است، امیدوارم شرایطی فراهم شود که ساعت نمایش فیلم ها در سینماها افزایش پیدا کند که این مساله نیز به لغو منع تردد شبانه مربوط می شود.

کد خبر 5152130

نیوشا روزبان

به گزارش خبرنگار حوزه سینمایی گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا ، اکران ماه های پیش رو خصوصا در نوروز قرار است متفاوت تر از اکران عیدانه همه ساله چیده شود تا شاید سالن های سینما به شکل نیمه خاموش، جانی بگیرند و ادامه حیات دهند.

جدا از حواشی برگزاری جشنواره فیلم فجر، این رویداد یک خاصیت مثبت داشت و آن هم تزریق امیدی دوباره به سینمادارها و صاحبان فیلم ها بود بلکه پس از ماه ها بتوانند به نان و نوایی برسند. البته این بخش از ماجرا عمدتا متوجه سینمای بخش خصوصی است و نه دولتی که بود یا نبود این ماجرا برایش چندان توفیری هم ندارد.

شورای صنفی نمایش و جلسات متداوم انجمن سینماداران و پخش کننده ها، طی دو سه هفته اخیر هنوز به خروجی نهایی برای پخش چند فیلم منتج نشده و همه چیز صرفاً در حد گمانه زنی پیش رود. به رغم تکذیب نام سه فیلم دینامیت ، چپ راست و درخت گردو برای نمایش عمومی در بسته نوروز 1400 اما صاحبان این فیلم ها به طور کلی یا تمایلی به این اکران ندارند و یا آن را بسته به شرط و شروط می کنند.

بیشتر بخوانید:

دینامیت را به سالن خالی نوروز نمی دهم

بنا بر پیگیری ها در حال حاضر هیچ کدام از صاحبان فیلم هایی که به طور بالقوه انتظار گیشه میلیاردی دارند، تمایلی ندارند تا در این بازه زمانی رنگ پرده سینما را ببینند چرا که پیش رویشان شکست احتمالی فروش را در ایام کرونا خواهند داد.

رایزنی ها با برخی فیلم های پرفروش ادامه دارد تا حداقل دو فیلم در بین این آثار جای بگیرد بلکه بتوانند گیشه فیلم های دیگر بسته نوروز را نیز تضمینی نسبی دهند. صاحبان آثار هنوز منتظر بسته حمایتی سازمان سینمایی نشسته اند که این نیز به سرانجام قطعی نرسیده است.

مرتضی شایسته، دبیر شورای صنفی نمایش به آنا می گوید: ما فعلا لیستی از فیلم های نوروز را از متقاضیان گرفته ایم که در حدود 8 الی 9 فیلم است. از بین این فیلم ها قرار است چند فیلم را برای بسته عید 1400 انتخاب کنیم.

لاله و همچنان حاشیه

سخنگوی شورا عدم اکران لاله که برای اکران پس از جشنواره و از هفته قبل برنامه ریزی شده را نیز صرفا در عدم پروانه نمایش دانست. هرچند چنین ادعایی خلاف گفته های دیگر اعضای شوراست؛ همچنان که صابری، سخنگوی انجمن سینماداران پیش از این در گفت وگو با آنا، خروج لاله از اکران را عدم تحویل فیلم از سوی پخش کننده به سینماها عنوان کرده است.

بیشتر بخوانید:

لاله از دسترس خارج شد/ فیلم پرحاشیه فقط اکران نوروز می خواهد!

گویا لاله پس از چندین سال پرحاشیه، فقط به دنبال اکران نوروزی است. البته تورج منصوری تهیه کننده آن به آنا اعلام کرد؛ هنوز خبر خاصی نیست! در این بین فیلمبران، پخش کننده لاله عدم نمایش آن در هفته اخیر را به کمبود مواد تبلیغی نیز مربوط دانسته و گویا در هفته آینده در جمع فیلم ها حاضر می شود که در واقع تزریق زوری به اکران نوروزی هم خواهد بود.

مشکلی که حل نمی شود

بنابر خبرها مهمترین مشکل بر سر رضایت سالن داران با فیلم های داوطلب شده است به شکلی که حجم زیادی از این آثار توان جذب مخاطب و نهایتا رونق گیشه را ندارند؛ به همین دلیل نیز انجمن سینماداران خصوصا از جانب سالن های بخش خصوصی، به بسته پیشنهادی رضایت نداده اند.

بر همین اساس رایزنی ها با سازمان سینمایی دنبال می شود تا با دریافت پیشنهادهای حمایتی مثل حق خرید بلیت و کمک های چندصدمیلیونی، بتواند فیلم های باکیفیت همچون درخت گردو و بی همه چیز و یک فیلم کمدی پراستقبال را وارد جمع فیلم های نوروز کنند. این بسته های حمایتی به نوعی جبران شکست احتمالی فیلم های در ایام پیش رو خواهد بود.

کسی دل به اکران نمی دهد

برخلاف هشت فیلم متقاضی که برخی حتی در جشنواره فجر نیز رونمایی نشده اند، عمده صاحبان آثار سینمایی که در دو سال اخیر ساخته و خصوصا از بهترین های سینمای ایران هستند، با وجود رایزنی ها فعلا دل به اکران نوروز ننهاده اند. گویا این فیلم ها هر تصمیمی را به ماه های آینده موکول کرده اند.

پیشنهاد بی راهی نیست اگر فیلم های دولتی که توسط نهادهای ذیل آن ازجمله بنیاد سینمایی فارابی، کانون پرورش فکری، حوزه هنری و ... ساخته شده اند با در دست داشتن سینماهایی تحت مالکیت خود، آثارشان را به چرخه سینما اضافه کنند تا ریسک کمتری از ناحیه جذب مخاطب داشته باشند. با این حال همه اتفاقات به جلسه 10 اسفندماه شورای صنفی نمایش موکول شده است.

انتهای پیام /4143/پ

البته علاوه بر کرونا ضعف برنامه های تلویزیونی نیز در این اتفاق تاثیرگذار بود. این شبکه ها به شکل جدی به سریال سازی هم روی آوردند و توانستند تا اندازه زیادی از تلویزیون سبقت بگیرند و مخاطبان فراوانی را جذب کنند. افزایش عرضه در بازار شبکه های خانگی با افزایش قیمت ها همراه بود و باعث شد کاربران این شبکه ها نسبت به این موضوع واکنش نشان دهند. فیلیمو و نماوا به عنوان دو پلت فرمی که در چند سال اخیر فعال بوده و بیشترین مشترک را دارند، تعرفه های اشتراک خود را حداقل 68 درصد افزایش داده اند. همان طور که گفته شد این افزایش در حالی رخ داده که کاربران این پلت فرم ها به واسطه افزایش اوقات فراغت شهروندان و تعطیلی سینماها در فروردین ماه گذشته تا 65درصد افزایش پیدا کرده بود.

از ابتدای امسال حق اشتراک فیلیمو و نماوا برای مدت یک ماه 30 تا 35 هزار تومان بود که اکنون به 59 هزار تومان رسیده است. البته هر کاربر برای عضویت در این پلت فرم ها باید 9 درصد مالیات ارزش افزوده را نیز به حق اشتراک اضافه کند. هزینه اشتراک 3 و 6ماهه نیز در نماوا به ترتیب 141 و 259 هزار تومان تعیین شده و فیلیمو نیز برای 3 و 6ماه اشتراک کاربرانش از آنها به ترتیب 177 و 247 هزار تومان پول می ستاند. این درحالی است که شرایط کرونایی عرصه را بر جامعه تنگ کرده و بسیاری از افراد، دچار مشکلاتی از قبیل درآمد کم یا بیکاری، افسردگی، نگرانی و استرس شده و در نتیجه خیلی از خانواده ها به طور خودخواسته و در همراهی با شعار در خانه بمانیم یا ناخواسته خانه نشین شده اند. در این میان یکی از امکانات موجود برای پر کردن اوقات فراغت و روحیه بخشی آنها همین شبکه های خانگی است که کاربران زیادی می گویند با افزایش قیمت ها امکان استفاده از این سرویس ها برایشان وجود ندارد، هرچند این دو شبکه معمولا طرح هایی را اجرا می کنند که کاربران بتوانند با تخفیف محصول موردنیاز خود را تامین کنند ولی افزایش قیمت ها باعث حذف درصد قابل توجهی از مشتریان می شود.

سعید رجبی فروتن معاون نظارت و ارزشیابی سازمان سینمایی درباره این اتفاق می گوید: مجوز تاسیس سامانه های برخط یا همان پلت فرم های آنلاین نمایش فیلم و سریال را ساترا می دهد و به طور طبیعی نظارت بر فعالیت و نحوه سرویس دهی آنها هم بر عهده ساترا است. البته تا جایی که به یاد دارم مبحثی همچون افزایش قیمت خدمات آنها در مجموعه وظایف ساترا دیده نشده است، ضمن اینکه این امور به سازمان سینمایی هم که تنها نظارت بر محتوا را بر عهده دارد مربوط نمی شود. البته دیروز ساترا در این رابطه اعلام کرد که این موضوع در دست بررسی است و نتیجه را اعلام خواهد کرد.

روایت ها درباره علت گران کردن این تعرفه ها کم نیست اما در میان هیچ یک توضیح رسمی مالکان و مدیران این دو پلت فرم نیست و به نظر می رسد آنها در این باره همچنان توضیح مشخص و مستدلی ارائه نکرده اند. در میان گمانه زنی ها یک موضوع، بیش از همه موردتوجه قرار گرفته است. گویا این دو پلت فرم در صددند تا تعداد سریال های جدید ایرانی خود را به 6 عنوان در هفته برسانند و در واقع هر روز یک سریال جدید را به مخاطب خود عرضه خواهند کرد؛ اما معتقدند هزینه تامین (تولید) این سریال های ایرانی را کاربران باید بپردازند چون منبع دیگری وجود ندارد و هزینه مالی تعدادی از این سریال ها با استقراض از منابع بانکی است!

خبرگزاری موج با اشاره به گران شدن تعرفه های شبکه های خانگی نوشته است: درحالی که از کشورهای همجوار مثل ترکیه که یک بلیت دو نفره سینما در استانبول را حدود 7 دلار قیمت گذاری کرده اند یا امارات که در دبی همان بلیت را 22 دلار تعیین کرده اند گرفته تا ایتالیا که در شهر رم، در دل اروپا که ارزش یک بلیت سینما را نزدیک به 10 دلار قیمت گذاشته اند یا در نیویورک نزدیک به 27 دلار و در گران ترین حالت در لندن 37 و یا 50 دلار نرخ هر بلیت سینما است، نرخ مطرح ترین پلت فرم نمایش آنلاین فیلم و سریال دنیا تقریبا در حد و اندازه قیمت یک بلیت سینمای ارزان قیمت تعریف شده است. نت فلیکس برای اشتراک یک ماهه خود درحالی قیمت حدود 12 دلار را تعیین کرده است که امکان استفاده از یک اشتراک روی چهار نمایشگر آن هم با بهترین کیفیت 4k را فراهم کرده است و اتفاقا تولیداتش هم با کیفیتی بسیار متفاوت، به رقیبی جدی برای سینمای تجاری دنیا تبدیل شده است.

به گزارش سینماپرس ، علی سرتیپی سینما دار و تهیه کننده فیلم در گفت و گو با خبرنگاران جوان، گفت: معضل اصلی این روزهای سینما ویروس کرونا است و اگر از شر این ویروس خلاص شویم استقبال بسیار خوبی از سینماها می شود و مردم بسیار علاقه مند هستند که فیلم ها را ببینند. حتی در حال حاضر هم مردم سینما را دوست دارند و فیلم های بسیار خوبی ساخته شده اند.

وی گفت: اگر فکر کنیم، چون کرونا آمده کاری نکنیم اشتباه است و نمی شود تولید را متوقف کرد و به هر حال باید امیدوار بود.

سرتیپی درباره سرمایه گذاران فیلم گفت: در حال حاضر تعداد سرمایه گذار کم شده است و این شرایط طبیعی است و برخی همچنان سرمایه گذاری می کنند، چون که دغدغه فرهنگی دارند و مسائل اقتصادی اولویتشان نیست و می دانند که بازگشت سرمایه شان قطعی نیست.

سرتیپی درباره ایجاد اکران آنلاین گفت: این اکران برای یک سری فیلم های خاص خوب است و برای فیلم های دیگر چندان مناسب نیست، چون بازگشت سرمایه ندارد.

وی در پایان گفت: در حال حاضر درگیر مسئله کرونا هستیم که غیرقابل پیش بینی است و ما باید کارمان را کنیم و دعا کنیم که در ترافیک اکران، فیلم سوزی اتفاق نیفتد.

چتر سینمای ایران که هر ساله توسط بنیاد سینمایی فارابی در بازارهای تخصصی فیلم جهانی برپا می شود در این دوره از بازار فیلم اروپا ( EFM ) که به صورت مجازی در هفتاد و یکمین جشنواره بین المللی فیلم برلین برگزار می شود، با حضور 9 تشکل سینمایی حضوری فعال خواهد داشت.

به گزارش سینماخانه و به نقل از روابط عمومی بنیاد سینمایی فارابی، اولین دوره بازار مجازی فیلم جشنواره بین المللی فیلم برلین از 11 اسفند 1399 (1 مارس 2021) آغاز می شود و به مدت پنج روز ادامه خواهد داشت.

این اولین دوره ای است که بازار فیلم برلین به تأسی از جشنواره فیلم کن 2020 و سایر رویدادهای یک سال اخیر، به دلیل شیوع ویروس کرونا در جهان، به شکل مجازی برگزار می شود و این در حالی است که دوره قبلی جشنواره به صورت فیزیکی برگزار شده بود.

بر اساس این خبر، سینمای ایران در این دوره حضور پررنگی را تجربه می کند و چتر سینمای ایران در کنار بنیاد سینمایی فارابی همراه با 9 تشکل دیگر (مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی، الی ایمیج، جشنواره جهانی فیلم فجر، هنر هفتم، آی فیلم پرو، موسسه هنر و تجربه سینمای ایران، ایرایمج، خانه فیلم و توزیع فیلم پرشیا) در این دوره از بازار مجازی فیلم برلین به فعالیت خواهند پرداخت.

هدف از حضور نهادها و شرکت های ایرانی، عرضه و پخش بین المللی فیلم های ایرانی به منظور تجاری و فرهنگی، برقراری ارتباط با جشنواره های مهم فیلم جهت همکاری های مشترک، اقدام برای تعریف پروژه های تولید مشترک، گسترش همکاری های بین جشنواره ای و... است.

اولین دوره بازار مجازی فیلم جشنواره بین المللی فیلم برلین، 15 اسفند 1399 (5 مارس 2021) به پایان خواهد رسید.

هفتاد و یکمین جشنواره فیلم برلین پس از پایان بازار فیلم اروپا به صورت مجازی، از 9 تا 20 ژوئن 2021 (9 تا 19 خرداد 1400) به صورت فیزیکی برپا خواهد شد.

به گزارش همشهری آنلاین به نقل از هنرآنلاین، در بخشی از نامه دکتر حسین کرمانپور، مدیرکل روابط عمومی سازمان نظام پزشکی به دکتر کیانوش جهانپور، رئیس مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت بهداشت آمده است: یکی از گروه های مؤثر در تأمین عملی شعار در خانه بمانیم در دوران کرونا تولیدکنندگان برنامه های سینمایی و تلویزیونی هستند. جهاد امروز هنرمندان کشور در نگه داشتن مردم در خانه و سست کردن چرخش ویروس کرونا کمتر از کادر درمان نیست. مگر می توان در فیلم یا سریالی با ماسک بر صورت ایفای نقش کرد؟

مدیرکل روابط عمومی سازمان نظام پزشکی در پایان نامه خود خطاب به همتایش در وزارت بهداشت پیشنهاد در نوبت گذاشتن هنرمندان را برای زدن واکسن کرونا چنین مطرح کرده است: در واکسیناسیون اختیاری این دست از برنامه سازان هنری همپای کادر درمان نگریسته و برای در نظر گرفتن سهمیه لازم برای آن ها تدبیر شود. اگر این پیش بینی از طرف وزارت بهداشت و ستاد ملی مقابله با کرونا نشود، بیم آن می رود تولید آثار هنری به شدت کاهش یابد و با افزایش خطر ابتلا، شاهد فقدان بیشتر این عزیزان باشیم.

با اینکه انتشار این نامه انتقادهایی را به ویژه در شبکه های اجتماعی در پی داشت و برخی آن را سهم خواهی هنرمندان و سلبریتی ها تعبیر کردند اما طبعاً برخی بازیگران و چهره های فعال در سینما و تلویزیون خواه ناخواه در گروه های سنی پرخطر قرار می گیرند و جزو اولویت های اول یا دوم دریافت واکسن کرونا دسته بندی می شوند. به این ترتیب، بدون به وجود آمدن شائبه سهم خواهی یا پارتی بازی باید در نوبت های ابتدایی زدن واکسن باشند.

از دست رفتن برخی چهره های سرشناس دنیای هنر ایران به همه یادآور می شود که بالا رفتن سن، آن ها را نسبت به ویروس کرونا بی دفاع کرده بود و شاید اگر آن زمان واکسن در دسترس بود، هنرمندانی چون پرویز پورحسینی، خسرو سینایی، اکبر عالمی، کریم اکبری مبارکه، کامبوزیا پرتوی و چنگیز جلیلوند و... به این زودی ها روی در نقاب خاک نمی کشیدند. ازآنجاکه تعداد بازیگران و عوامل بالای 70 سال و 80 سال در پروژه های تصویری کم نیست، می توان آن ها را در اولویت دریافت واکسن کرونا قرار داد.

در سینمای آمریکا هم برخی ستاره های سرشناس و سالخورده همان روزهای اول واکسن زدند تا از شر ویروس کرونا در امان بمانند؛ از یان مکلن 81 ساله گرفته تا جودی دنچ 86 ساله و استیو مارتین 75 ساله و آرنولد شوارتزنگر 73 ساله و پاتریک استوارت 80 ساله و بیلی کریستال 72 ساله و جین فوندا 83 ساله و جف گلدبلام 68 ساله. تایلر پری 51 ساله هم به این دلیل واکسن زد که نماینده جامعه سیاه پوستان بود و با تزریق واکسن جلوی دوربین ها نشان داد آمریکایی های آفریقایی تبار در این حوزه همپای سفیدپوستان هستند.

با این تفاسیر و در شرایطی که راه ورود واکسن های معتبر و تأییدشده بین المللی به ایران هموار شده، انتظار می رود پس از تزریق واکسن به سربازان و سرداران خط مقدم مبارزه با کرونا، نوبت به چهره های پا به سن گذاشته سینما و تلویزیون هم برسد و آن ها با خیال آسوده تر در عرصه تولید آثار تصویری فعالیت کنند. انصافاً چه کسی است که از واکسن زدن مسعود کیمیایی 79 ساله سر صحنه خائن کشی ناراحت شود و آن را نوعی سهم خواهی بداند؟

رؤیا افشار که امسال جایزه سیمرغ بلورین بهترین بازیگر زن جشنواره سی و نهم را برد 60 ساله است و گیتی معینی در 76 سالگی نامزد دریافت جایزه بهترین بازیگر زن نقش مکمل شد. علی نصیریان و فرامرز قریبیان هم در 86 سالگی و 79 سالگی از چهره هایی هستند که حتی اگر قرار نبود سر صحنه فیلم و سریال بروند، باز در فهرست اولویت های دریافت واکسن کرونا بودند.

سینما و تلویزیون ایران از این بازیگران میانسال و پا به سن گذاشته کم ندارد و بسیاری از عوامل پشت صحنه هم در این گروه سنی قرار می گیرند. این وظیفه مسئولان وزارت بهداشت است که بی هراس از هجمه ها و موج های فضای مجازی و شبکه های اجتماعی دست کم گروه سنی پرخطر بازیگران و عوامل را مشخص کنند و در مراحل بعدی، آن ها را در نوبت تزریق واکسن قرار دهند.

مرتضی شایسته، دبیر شورای صنفی نمایش در گفتگو با خبرنگار حوزه سینمایی گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا با اشاره به بسته اکران نوروزی اعلام کرد؛ در جلسه امروز شورا درباره آثار اکران نوروز 1400 به جمع بندی قطعی نرسیدیم؛ البته قرار بر این است که هفته دیگر نام فیلم ها منتشر شود.

وی افزود: طبق اعلام قبلی آن شب از 6 اسفند اکران عمومی اش را در سالن های سینما آغاز می کند.

شایسته در مورد عدم اکران لاله نیز گفت: این فیلم هنوز پروانه نمایش ندارد. قرار است پروانه نمایش خود را بگیرد تا اکران خود را در سینماها آغاز کند. تاکنون بحثی هم درباره اکران نوروزی آن مطرح نشده است.

انتهای پیام /4143/

محمدعلی نجفی فیلمساز پیشکسوت و عضو کانون کارگردانان سینمای ایران در گفتگو با خبرنگار مهر درباره شائبه های مطرح شده درباره درخواست برخی از هنرمندان برای در اولویت قرار گرفتن برای دریافت واکسن کرونا تأکید کرد: واقعیت این است که هنرمندان هیچ درخواستی مبنی بر اینکه باید در اولویت واکسیناسیون ویروس کرونا قرار بگیرند، نداشته اند. البته این را نباید فراموش کرد که در گروه های فیلمبرداری، خطر بیشتری افراد را تهدید می کند، به عنوان مثال بازیگران مجبور هستند بدون ماسک جلوی دوربین بازی کنند و این خود مساله بسیار مهمی است و باید به صورت مشخص یک نوبت واکسینه شوند.

وی بیان کرد: اما اینکه هنرمندان احساس کنند که تافته جدا بافته از جامعه هستند و باید زودتر واکسینه شوند، چنین چیزی وجود ندارد. هنرمندان فرقی با دیگر اقشار جامعه ندارند و باید در نوبت خود واکسینه شوند.

این کارگردان سینما درباره حواشی رسانه ای اخیر توضیح داد: من اصلاً نمی دانم این درخواست برای اولویت دادن به هنرمندان در واکسیناسیون را چه کسی داده است، باید صریح گفته شود که کدام یک از هنرمندان این درخواست را داشته است.

وی تأکید کرد: حتی اگر چنین درخواستی هم بوده، نمی دانم چرا یک مساله بسیار خصوصی را باید تعمیم می دهند به کل هنرمندان؟ برخی می خواهند چهره جامعه هنری و سینمایی را مخدوش کنند. تاکید می کنم هیچ هنرمندی تا به امروز تقاضایی در این زمینه نداشته که بگوید ما یک تافته جدا بافته هستیم و خود را جدای از بقیه مردم می دانیم.

نجفی در پایان گفت: بسیاری از هنرمندان ما به دلیل شرایط کارهای هنری خود جایگاهی در جامعه پیدا کرده اند و این ربطی به سلامت و ماجرای واکسیناسیون ندارد. تاکید می کنیم که همه ما انسان هستیم و هیچ فرقی با یکدیگر نداریم. در نهایت باز هم این حواشی به وجود آمده برای هنرمندان را تکذیب می کنم.

کد خبر 5152616

به گزارش ایسنا، تابستان همین امسال بود که با ادامه دار شدن بحران تعطیلی سینما و شرایط اقتصادی که به کم شدن ارزش پول ملی هم انجامید، جمعی از تهیه کننده هایی که فیلم های خود را سال 1398 اکران کرده بودند از پرداخت نشدن پول فروش آثار خود از سوی صاحبان سالن های سینمایی انتقاد کردند.

در همان روزها، بدهی سینمادارها از فروش فیلم های سال گذشته حدود 30 میلیارد تومان اعلام شده بود که بخش عمده ای از این رقم نیز به مصطفی کیایی - تهیه کننده و کارگردان فیلم مطرب - تعلق داشت. کیایی همانند دیگر تهیه کننده ها از این وضعیت شاکی بود و برای آن ها این سوال مطرح بود که سینمادارها با پول فروش فیلم های آن ها چه کرده اند. حتی کار به جایی رسید که کیایی در گفت وگویی بیان کرد، از آنجا که برای ساخت مطرب با سند منزلش از بانک وام گرفته بود، اگر سریال شبکه نمایش خانگی هم گناه را نساخته بود احتمالا خانه اش را از دست می داد.

در این باره با توجه به انتقادهای مطرح شده، سازمان سینمایی در صدد برآمد تا با حمایتی مالی گره این مشکل را تا حدی باز کند، اما حالا که به پایان سال رسیده ایم مشخص است که این حمایت ها هم چاره ساز نبود و تقریبا فقط یک سوم بدهی باقی مانده سینمادارها پرداخت شده است.

براین اساس کیایی به نمایندگی از چهار، پنج تهیه کننده دیگری که نتوانسته اند پول فروش فیلم های خود را از سینماها بگیرند به ایسنا گفت: از سازمان سینمایی درخواست کرده ایم، هر سینمایی که در این ماه اسفند حساب خود را تسویه نکند، از چرخه اکران نوروزی خارج شود.

وی اضافه کرد که این درخواست مورد موافقت سازمان سینمایی هم قرار گرفته است.

انتهای پیام

قدس آنلاین : به گزارش روابط عمومی بنیاد سینمایی فارابی، در این وبینار که با حضور کارشناسان و پژوهشگران از ایران و سه کشور اروپایی و آمریکای جنوبی به مدیرتی دکتر فرانسیسکو گارسیاگارسیا، دکتر زهرارضی و دکتر دامون افکاری برگزار می شود، موضوع عرفان در سینمای ایران- نگاهی به آثار مجید مجیدی به عنوان واحد درسی ارائه خواهد شد.

بر اساس این خبر، افتتاحیه این وبینار از ساعت 13 تا 15 سه شنبه 5 اسفند با حضور و سخنان دکتر محمدمهدی احمدی رایزن فرهنگی سفارت جمهوری اسلامی ایران در اسپانیا، دکتر حسین انتظامی معاون وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و رئیس سازمان سینمایی کشور، دکتر علیرضا تابش مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی، مجید مجیدی کارگردان سینما، دکتر گارسیاگارسیا از دانشگاه کمپلوتنسه، دکتر خوزه آنتونیو روییس معاون بین الملل دانشگاه کمپلوتنسه مادرید، دکتر مننه گراس بلگر مدیر فرهنگ و جشنواره فیلم کشورهای آسیایی – بارسلونا، دکتر زهرا رضی محقق و رییس انجمن سینمایی ایران و اسپانیا، دکتر دامون افکاری مدیر فنی وبینار، دکتر خواکین رودریگز مترجم خواهند بود.

همچنین در این روز بر اساس برنامه از ساعت 19:30 تا 23 فیلم رنگ خدا به نمایش درمی آید و معرفی و تحلیل این فیلم توسط دکتر گارسیاگارسیا، دکتر خوزه آنتونیو روییس، دکتر زهرا رضی، دکتر برناردینو هررا (از دانشگاه مرکزی ونزوئلا) و دکتر ادواردو پانوس ملوسا از دانشگاه دیگوپورتالس شیلی به عنوان واحد درسی برگزار می شود

برنامه روز دوم این وبینار چهارشنبه 6 اسفند با نمایش فیلم بید مجنون و معرفی و تحلیل این فیلم به عنوان واحد درسی دانشگاه توسط دکتر ادواردو یانوس ملوسا، دکتر زهرا رضی و دکتر آنا پرسپو (نویسنده و هنرمند) همراه خواهد بود.

در روز سوم نیز، پنجشنبه 7 اسفند از ساعت 19:30 تا 23 به معرفی و تحلیل فیلم باران به عنوان واحد درسی توسط دکتر فرانسیسکو خوزه خیل محقق و استاد دانشگاه کمپلوتنسه و خانم پائولا گاررا هنرمند و محقق اختصاص خواهد داشت.

در این روز، اختتامیه این وبینار با سخنان دکتر مننه گراس بلگر، دکتر زهرا رضی و دکتر گارسیا گارسیا برگزار خواهد شد.

علاقه مندان به شرکت در این وبینار سه روزه، از طریق لینک ثبت نام و ورود می توانند برنامه های وبینار را دنبال کنند، ضمن آن که برنامه های وبینار و استفاده از فیلم ها به زبان اسپانیایی برای عموم قابل مشاهده خواهد بود و به شرکت کنندگان در این وبینار، گواهی شرکت در وبینار از طرف دانشگاه کمپلوتنسه اعطا خواهد شد.

علاقه مندان برای ثبت نام و دریافت لینک می توانند به آدرس https://forms.gle/BvgxuwhvDosyLTVa8 مراجعه کنند و بعد از ثبت نام لینک ورود به وبینار ارسال خواهد شد.

این وبینار با همکاری رایزنی فرهنگی سفارت جمهوری اسلامی ایران در اسپانیا، دانشگاه کمپلوتنسه مادرید، بنیاد سینمایی فارابی، خانه آسیا، انجمن سینمایی ایران و اسپانیا، انجمن علمی ایکونا14 و دانشگاه دیگو پورتالس شیلی برپا خواهد شد.

انتهای پیام/

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم ، صحبت های نماینده داوران جشنواره فیلم فجر در رسانه ها و برنامه های تلویزیونی نشان داده است که این دور از جشنواره فیلم فجر مانند بیشتر ادوار گذشته تلاش کرده است تا رضایت جمعی کارگردانان و فیلمسازان را در نظر بگیرد تا همه به نوعی از این جشنواره راضی باشند.

آقای ساداتیان نیز در یکی از گفت وگوها اشاره کرده است که بعضی فیلم ها به دلیل کیفی و بعضی فیلم ها به دلیل محتوایی وارد آن لیست نشد. بعضی فیلم های دیگر هم بود که هیچ کدام از آن دو مشکل را نداشت اما در سُرت کردن، امتیاز بالاتری کسب نکردند به همین دلیل آن ها را وارد فهرست نکردیم.

بعد از این گفت وگو این تهیه کننده سینمای ایران در برنامه ای دیگر اشاره می کند که به عنوان نمونه فیلم سیاه باز از نظر فیلمبرداری (اصغر رفیعی جم) و فنی به نظر من قابلیت بالایی داشت که متأسفانه نظرم افاقه نکرد و امکان حضور در جشنواره فیلم فجر را پیدا نکرد.

در حقیقت این اشاره تهیه کننده سینمای ایران می گوید که از میان فیلم های راه نیافته به جشنواره فیلم فجر آثاری وجود داشته است که از نظر فنی شایستگی حضور در مسابقه را داشته است. حالا اینکه این فیلم ها نتوانستند وارد این دور از مسابقه سودای سیمرغ شوند را شاید باید در محتوای فیلم ها دانست. البته ساداتیان اشاره می کند که در سُرت کردن امتیاز، برخی از فیلم ها شایستگی حضور را نداشتند اما از سوی دیگر فیلم های راه یافته ای که با اعلام قبلی حتما در یکی از بخش ها نامزد شده اند نیز بودند که یا تنها یک جایزه بردند یا تنها نامزد شدند. آیا فیلم های دیگر آن قدر از نظر امتیازبندی سطح پایین بوده اند و در این صورت چرا همان فیلم ها در سینمای ایران و در طول سال اکران می شوند؟

در همین روزها اخبار فیلم های اکرانی نوروز نشان می دهد که برخی از این فیلم ها که در ارزیابی فیلم های انتخابی جشنواره رد شده اند قرار است که اکران شوند. آیا امتیاز فنی آنان به حدی پایین بوده است که قابلیت حضور در جشنواره را نداشتند؟ پس چرا چنین فیلم بی کیفیتی باید اکران شود؟ اگر هم مشکل محتوایی دارد که بدون شک اکران این فیلم ها در سینما مردود است. این یک بام و دو هوایی سینمای ایران تا کی باید ادامه پیدا کند؟

به نظر می رسد که جشنواره فیلم فجر همان طور که بیشتر منتقدین و کارشناسان اشاره کرده اند از یک دستورالعمل و مبنای جامع و روشن متناسب با سینمای ایران برخوردار نیست و بیشتر یک محفل سینمایی اما در قد و اندازه ای بزرگ تر است.

سعید رجبی فروتن معاون نظارت و ارزشیابی سازمان سینمایی در گفتگو با خبرنگار سینمایی خبرگزاری موج و در پاسخ به این سوال که در حالی که موسسه رسانه های تصویری منحل شده است، امور مربوط به سریال های نمایش خانگی در سازمان سینمایی چگونه انجام می شود، گفت: واقعیت این است که بخش مربوط به نمایش خانگی منحل نشده، بلکه طی یکی دو سال اخیر ما یک تغییر ساختار و چارت را پذیرا شده ایم و در معاونت نظارت و ارزشیابی که مسئولیتش بر عهده من است، سه اداره کل شامل اداره نظارت بر تولید ، اداره نظارت بر نمایش و اداره نظارت بر موسسات داریم. امور مربوط به نمایش خانگی به دو اداره اول مربوط می شود به این ترتیب که پروانه ساخت محصولات سینمایی و غیر سینمایی را در اداره نظارت بر تولید می دهیم و به دنبال آن پروانه نمایش همین محصولات که شامل آثار سینمایی و غیر سینمایی یعنی سریال، برنامه های ترکیبی و رئالیتی شوها می شود را در اداره نظارت بر نمایش صادر می کنیم.

وی در پاسخ به این سوال که توقف صدور مجوز ساخت برای سریال های جدید شبکه نمایش خانگی در چه زمانی پایان خواهد یافت، اظهار داشت: توقف بررسی و صدور پروانه ساخت سریال ها هم مربوط به چندین ماه گذشته است و ما تقریبا از پائیز این کار را شروع کرده ایم و هم موافقت اصولی و هم پروانه ساخت های تازه ای را برای گروهی از متقاضیان صادر کرده ایم و الان هم مشغول این کار هستیم.

رجبی فروتن تصریح کرد: در همان چند ماهی هم که این کار انجام نمی شد، سامانه ما باز بود تا متقاضیان بتوانند در خواست پروانه ساخت خود را ثبت کنند و ما بررسی درخواست ها را بر اساس تاریخ ثبت مورد توجه قرار داده ایم.

وی افزود: البته خیلی از دست اندرکاران می دانند که راه برای دریافت مجوز باز است، اگرچه به هر دلیلی ترجیح دادیم که در این مورد اطلاع رسانی نکنیم ولی به هر حال، به اطلاع اهالی این عرصه رسیده است.

سعید فروتن در ادامه اعلام کرد: بر همین اساس، حدود بیست سریال در مراحل مختلف نگارش کامل فیلمنامه، پیش تولید، تولید، پس تولید و حتی پخش هستند.

از معاون نظارت و ارزشیابی سازمان سینمایی در مورد موازی کاری با ساترا در صدور مجوز سوال کردیم و وی تصریح کرد: متقاضیان ساخت سریال ها و برنامه های ترکیبی بعد از دریافت مجوز از سازمان سینمایی و تولید اثر، اقدام به پروانه نمایش می کنند و پس از آن هم ظاهراً موظفند از ساترا هم مجوز جداگانه دریافت کنند.

سعید رجبی فروتن افزود: استاندارد دوگانه در این زمینه بعضا برای متقاضیان ایجاد مشکل می کند و گاه جمع بندی اصلاحات دو مرجع کار دشواری برای آنها می شود.

مرتضی شایسته در گفتگو با خبرگزاری میزان، پیرامون گزینه های اصلی اکران نوروزی سال 1400 گفت: طبق صحبت های اولیه سه فیلم سینمایی دینامیت ، چپ راست و درخت گردو جزو گزینه های اصلی اکران نوروزی در سال آتی هستند.

وی در همین راستا ادامه داد: شورای صنفی نمایش برای اکران این سه اثر در نوروز سال آینده صحبت های اولیه را انجام داده و رضایت ابتدایی سازندگان این سه محصول کسب شده است و امیدواریم بتوانیم برای نوروز 1400 چرخه اکران پر رونقی داشته باشیم.

سخنگوی شورای صنفی نمایش درباره تعیین نهایی آثار اکران نوروزی تاکید کرد: هنوز هیچ فیلمی قطعی نشده است و نظر نهایی شورا در جلسه یکشنبه هفته آینده اعلام خواهد شد.

گفتنی است فیلم سینمایی شنای پروانه به کارگردانی محمد کارت پیشتر بار دیگر اکران خود را آغاز کرده و به احتمال فراوان در چرخه اکران نوروزی هم به نمایش خود در سالن های سینما ادامه دهد.

انتهای پیام/

به گزارش خبرنگار مهر ، یکشنبه هفته گذشته، هیئت دولت در راستای اجرای ماده 50 قانون احکام دائمی برنامه های توسعه کشور، الزام دستگاه های دولتی برای انتشار آگهی های مزایدات و مناقصات در روزنامه های کثیرالانتشار را لغو کرد و اجازه داد این آگهی ها با هدف توسعه دولت الکترونیک و صرفه جویی بودجه ای، در سامانه تدارکات الکترونیکی دولت به شکل رایگان منتشر شود.

سامانه تدارکات الکترونیکی دولت، وب سایتی است که مناقصات و مزایدات دستگاه های دولتی را به شکل هوشمند کنترل می کند. این نظارت شامل کلیه مراحل مناقصه (درخواست خرید تا پرداخت وجه) و مزایده (ثبت تا دریافت وجه) می شود.

این مصوبه اما واکنش های مختلفی را در پی داشت؛ پدرام پاک آئین، نماینده مدیران مسئول در هیأت نظارت بر مطبوعات طی نامه ای به رئیس جمهور با یادآوری شرایط دشوار مطبوعات کشور، خواستار لغو آئین نامه نحوه فعالیت دستگاه های اجرایی در سامانه تدارکات الکترونیکی دولت (ستاد) و بازگشت آگهی های دولتی به مطبوعات شد. سید عباس صالحی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز در همین زمینه طی نامه ای به معاون اول رئیس جمهور نوشت: این مصوبه زنگ خطر نهایی برای مطبوعات کشور بوده و نگرانی جدی و گسترده ای در میان اصحاب مطبوعات و رسانه ایجاد کرده است.

سرانجام پس از گذشت تنها دو روز از این مصوبه جنجالی، هیئت دولت در روز چهارشنبه هفته گذشته به شکل ناگهانی از تصمیم پیشین خود صرف نظر و الزام دستگاه های دولتی به انتشار آگهی کاغذی مناقصات و مزایدات دولتی در روزنامه ها را مجدداً احیا کرد. پیش از این، اعلام شده بود که تجمیع آگهی های مناقصات و مزایدات در سامانه تدارکات الکترونیکی دولت مزایایی همچون صرفه جویی سالانه 500 میلیارد تومان در هزینه دولت ، کاهش مدت زمان انجام تشریفات مناقصات و مزایدات دولتی ، سهولت در اطلاع رسانی آگهی ها در اقصی نقاط ایران با توجه محدودیت چاپ و نشر روزنامه و کاهش تولید کاغذ و تخریب درختان و حفظ محیط زیست را به همراه دارد.

تصمیمات هیئت دولت با داعیه دولت الکترونیک همخوانی ندارد

محمدعلی قشقایی، کارشناس اقتصادی در گفت وگو با خبرنگار مهر با بیان اینکه یکی از نقایص جدی سامانه تدارکات الکترونیکی دولت مربوط به عدم تجمیع آگهی های مناقصات و مزایدات دولتی است، گفت: با وجود اینکه دولت فعلی خود را داعیه دار دولت الکترونیک می داند، اما در عمل تصمیماتی اتخاذ می شود که کاملاً بر خلاف اصول اقتصاد دیجیتال است.

وی خاطر نشان کرد: متأسفانه در روزهای قبل هیئت دولت تحت تأثیر لابی اشخاصی که منافعشان با توسعه دولت الکترونیک متضاد است، به شکل ناگهانی از تصمیم قبلی خود صرف نظر و روند انتشار آگهی کاغذی مناقصات و مزایدات دولتی در روزنامه ها را مجدداً به روال سابق برگرداند.

وی با بیان اینکه طبق آمار سالانه حدود 70 هزار مناقصه و مزایده در کشور انجام می شود، تشریح کرد: هزینه هر آگهی بسته به اندازه متن و مکان درج، حدوداً بین 6 تا 8 میلیون تومان است، علاوه بر معضل هزینه تولید انبوه کاغذ، قطع درختان و تخریب محیط زیست، رویه کنونی درج آگهی دستگاه های دولتی در روزنامه ها، سالانه حدود 500 میلیارد تومان، به بودجه کشور هزینه تحمیل می کند.

دولت الکترونیک نباشد چون صنف فتوکپی متضرر می شود!

قشقایی با انتقاد از این ادعا که اگر دولت الکترونیک توسعه پیدا کند، مثلاً روزنامه ها یا چاپخانه ها متضرر می شوند، خاطرنشان کرد: این استدلال کاملاً غیرمنطقی است و با الکترونیکی شدن این فرآیند در سامانه تدارکات الکترونیکی دولت در پرداخت هزینه چاپ آگهی و منابع محیط زیستی صرفه جویی می شود و این هزینه می تواند صرف امور توسعه ای و پیشرفت کشور و یا حتی در راستای توسعه رسانه ها و رفاه روزنامه نگاران شود.

این کارشناس اقتصادی با بیان اینکه روزنامه ها محدودیت چاپ و تکثیر دارند اما با نشر آگهی در سامانه ستاد، تمامی شهروندان در اقصی نقاط ایران با سهولت بیشتری می توانند از مزایدات و مناقصات دولتی اطلاع پیدا کنند، افزود: علاوه بر این، در چنین بستری ارگان های نظارتی همچون سازمان بازرسی کل کشور، دیوان محاسبات، قوه قضائیه و نیروی انتظامی می توانند با تحلیل و بررسی آگهی ها در جهت کشف مفاسد دولتی گام های بلندی بردارند.

قشقایی با اشاره به اینکه در حال حاضر دستگاه برگزارکننده مناقصه و مزایده، بایستی به ازای هر آگهی، از چند روز قبل درخواست خود را برای اداره تمرکز و توزیع آگهی (وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی) ارسال کند و این فرآیند به طور متوسط یک هفته زمان می برد، تصریح کرد: انتشار آگهی در سامانه تدارک الکترونیک دولت این فرآیند را می تواند به جای یک هفته به کمتر از 1 ساعت تقلیل بدهد و صرفه جویی زمانی بسیار زیادی را در هر سال برای کل دستگاه ها به ارمغان بیاورد.

سامانه ستاد چگونه از مفاسد مزایدات و مناقصات دولتی پیش گیری می کند؟

قشقایی ادامه داد: قبل از فراهم شدن امکان انجام مزایدات و مناقصات دستگاه های اجرایی در سامانه تدارکات الکترونیکی دولت (ستاد)، تمامی این معاملات به شکل فیزیکی بود و به خاطر مشکل فاصله مکانی، بسیاری از فعالان اقتصادی ساکن در سایر استان ها، امکان شرکت در مزایدات و مناقصات دولتی در تهران را نداشتند.

وی افزود: به عنوان مثال این سامانه سبب شد میزان مشارکت در مزایده ای که قبلاً 5 نفر امکان شرکت در آن داشتند را به حدود 500 نفر افزایش یابد؛ این سامانه گام رو به جلویی در جهت عدالت اقتصادی و خریدوفروش منصفانه دارایی های بیت المال بوده است اما متأسفانه ممانعت هیئت دولت برای تجمیع آگهی ها، یک نقص جدی را برای این سامانه رقم زده است.

قشقایی با بیان اینکه اگر مزایدات و مناقصات دولتی به شکل کاغذی و انسانی انجام شود، ریسک فساد، تبانی و رشوه را به همراه دارد، اظهار داشت: در این حالت معمولاً افراد با دستکاری پاکت ها، مبالغ پیشنهادی، تغییر نوبت و بسیاری از تخلفات دیگر مفاسد بزرگی را دستگاه های دولتی رقم می زنند.

این کارشناس اقتصادی با اشاره به اینکه با کنترل و نظارت بر مناقصات و مزایدات دولتی از بسیاری مفاسد، اختلاس و رانت دولتی جلوگیری می شود، گفت: با کنترل سیستمی آگهی های دولتی می توان تمامی معاملات و نقل و انتقالات اموال دولتی که از طریق مزایده و مناقصه انجام می شود را به سهولت رصد کرد.

قانون در مورد انتشار آگهی مزایدات و مناقصات چه می گوید؟

بند ( ج) ماده 67 قانون برنامه ششم توسعه توسعه دولت الکترونیک و عرضه خدمات الکترونیکی و نیز توسعه و اصالت بخشیدن به اسناد الکترونیکی را متذکر شده است. همچنین ماده 50 قانون احکام دائمی برنامه های توسعه کشور و ماده 9 قانون برنامه ششم توسعه تلویحاً استفاده از سامانه تدارکات الکترونیکی دولت را برای فراخوان و سپس انجام تمام تشریفات مزایده ای و مناقصه ای و معاملات مرتبط با آن مورد تأکید قرار داده است.

بنابراین طبق آخرین اراده قانون گذار، انجام فراخوان (آگهی) به نحو فیزیکی یا بدون استفاده از سامانه الکترونیکی، برخلاف نص صریح ماده 50 قانون احکام دائمی برنامه های توسعه کشور است.

عقب گرد هیئت دولت در مقابل حرکت رو به جلوی قوه قضائیه

به گزارش خبرنگار مهر ، چاپ آگهی ها و اطلاعیه های کاغذی عملاً کم کاربرد و موجب تحمیل هزینه های گزاف به بودجه و محیط زیست است، به همین خاطر کشورهای توسعه یافته به سمت استفاده از ابزارهای الکترونیکی برای اطلاع رسانی آگهی های دولتی خود حرکت کرده اند. پرسش اصلی اینجاست که اساساً گره خوردن اقتصاد مطبوعات به چنین مسئله ای تا چه اندازه منطقی بوده و با توجه به پیشرفت تکنولوژی و ظهور فناوری های جدید، استمرار این رویه بیشتر کمک به اطلاع رسانی وسیع آگهی های دولتی محسوب می شود و یا در جهت معکوس عمل می نماید؟

البته در کشور ما برخلاف دولت، خوشبختانه قوه قضائیه اخیراً گام های مثبت و سازنده ای را در جهت حذف کاغذ و انتشار الکترونیکی رویدادهای قضائی برداشته است. در این زمینه دو آئین نامه جدید قوه قضائیه بیش از همه، این مسئله را در خود متبلور کرده است.

در ماده 16 آئین نامه نحوه استفاده از سامانه های رایانه ای یا مخابراتی موضوع مواد 175 و 176 قانون آئین دادرسی کیفری آمده است: در صورت مجهول المکان بودن مخاطب و عدم دسترسی به حساب کاربری، ابلاغ اوراق قضائی از طریق آگهی در سامانه ابلاغ و یکی از روزنامه های الکترونیکی کثیرالانتشار به تشخیص مرکز انجام می شود و مقرر می گردد که مخاطب موظف است جهت ثبت نام و دریافت حساب کاربری اقدام نماید.

همچنین ماده 18 آئین نامه اجرای مفاد اسناد رسمی لازم الاجراء نیز بیان می کند: در صورت مجهول المکان بودن مخاطب و عدم دسترسی به حساب کاربری وی، ابلاغ اوراق اجرایی و سایر آگهی های مرتبط با عملیات اجرا، از طریق درج آگهی در سایت آگهی های سازمان ثبت و یکی از روزنامه های الکترونیکی کثیرالانتشار به تشخیص سازمان ثبت انجام می شود

کد خبر 5152512

سرویس : قرآن و معارف - فعالیت های قرآنی زمان : شناسه خبر : 1029726

به گزارش خبرگزاری شبستان به نقل از روابط عمومی معاونت قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، جلسه ستاد اجرایی نوزدهمین آزمون سراسری قرآن و عترت با حضور عبدالهادی فقهی زاده و مسئولین کمیته های تخصصی برگزار شد .

معاون قرآن وزیر ارشاد ضمن تقدیر و تشکر از تلاش های صورت گرفته بر لزوم اهتمام بیشتر در جهت برگزاری هرچه باشکوه نوزدهمین آزمون سراسری قرآن و عترت تاکید کرد و گفت: امیدواریم با هماهنگی های صورت گرفته هر چه زودتر مشکلات سخت افزاری سامانه آزمون برطرف شود و بتوانیم در خدمت آحاد علاقه مندان به ساحت مقدس قرآن در نوزدهمین آزمون سراسری قرآن و عترت باشیم .

وی به برگزاری متفاوت آزمون امسال با توجه به شرایط کرونایی کشور پرداخت و گفت: خوشبختانه تجربیات بسیار خوبی در آزمونهای ادوار گذشته کسب کرده ایم و می توان از آن در نوزدهمین آزمون سراسری قرآن و عترت بهره برد .

در این جلسه مسئولین کمیته های تخصصی نوزدهمین آزمون سراسری قرآن و عترت به بیان دیدگاه ها، نقطه نظرات و فعالیت های صورت گرفته در کمیته های تحت پوشش خود پرداختند

پایان پیام/ 35

ضمیمه :

کلید ‫واژه ها:

جلسه ستاد اجرایی

|

نوزدهمین آزمون سراسری قرآن و عترت

|

کرونا

|

به گزارش راهبردنامه، ساختمان تئاتر شهر تبریز، بخشی از ساختمانی تاریخی در ضلع شمال شرقی میدان دانشسرای این شهر است که کتابخانه معروف تربیت نیز در آن واقع شده است؛ قدمت این ساختمان به اوایل قرن حاضر شمسی برمی گردد و در محلی واقع شده که در دوره قاجار به میدان مشق معروف بود و سربازان اشغالگر روسیه تزاری در عاشورای 1290 شمسی، ثقه الاسلام و یارانش را به جرم وطن خواهی در آنجا به دار زدند.

ساختمان تئاتر شهر تبریز به تبعیت از همتای بزرگ تر خود در تهران، در دهه های اخیر به محمل و محفل اصلی بازنمایی فعالیت های نماشی این کلان شهر به عنوان خاستگاه نمایش نمایشنامه نویسی ایران زمین تبدیل شده و محل آن در بافت مرکزی تبریز به مانند برندی برای هنر نمایش تبریز و آذربایجان شرقی محسوب می شود؛ اما همان گونه که در سطور بالا ذکر شد، قدمت 100 ساله بنای ساختمان محل استقرار تئاتر شهر تبریز و سست شدن پایه های آن در سال های اخیر، اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان را ناگزیر از تعطیلی محل برای مرمت و بازسازی آن کرد.

هر چند طرح مرمت و بازسازی ساختمان ءتئاتر شهر تبریز به دلیل رویه معمول و مالوف حوزه فرهنگ مبنی بر کمبود اعتبارات، به درازا کشید، اما با پیگیری های انجام شده، این طرح اکنون 99 درصد پیشرفت فیزیکی دارد و برای حضور اهالی نمایش به عنوان صاحبخانه اصلی آن در هفته های آتی آماده می شود.

در تشریح اهمیت مرمت و بازسازی ساختمان تئاتر شهر به عنوان مامن اصلی فعالان هنر نمایش تبریز و آذربایجان شرقی، اشاره به این نکته خالی از لطف نیست که تئاتر این خطه در سال های اخیر با همت و همراهی اصحاب تئاتر، به لحاظ کمی و کیفی از رشد قابل توجهی برخوردار بوده و فعالان این عرصه حضوری کارآمد و موثر داشته اند.

البته ناگفته نماند که فعالان عرصه نمایش آذربایجان شرقی به عنوان فعال ترین استان کشور بعد از تهران، با توجه به رشد و تعالی این هنر در بیش از یک دهه اخیر، نیازمند فضاهایی به مراتب بزرگ تر و متعدد هستند تا استعدادهای فراوان ناشناخته در این حوزه تاثیرگذار، شناسایی و شکوفا شوند و اقتصاد هنر در این شاخه اندکی جان گیرد.

فعالیت دوباره تئاتر شهر تبریز اقتصاد هنر استان و تبریز را رونق می دهد

مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی آذربایجان شرقی با اشاره به صبغه تاریخی تبریز و آذربایجان شرقی در حوزه هنر تئاتر، می گوید: آذربایجان شرقی و تبریز از نظر هنر نمایش بعد از تهران دومین استان و شهر فعال در کشور بوده و بیشترین دانش آموخته را در این حوزه دارد.

سیدقاسم ناظمی، با بیان اینکه تئاتر شهر تبریز محلی ارزشمند برای حضور و فعالیت فعالان این حوزه هنری است، می افزاید: ساختمان تئاتر شهر تبریز با داشتن یک سالن اصلی و 2 سالن پلاتو نمایش به علت وجود مشکل ایمنی در ساختمان آن و عدم امکان برای فعالیت گروه های نمایشی تعطیل شد.

وی اظهار می کند: در زمان تعطیلی این محل، با حمایت مجموعه استان و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی کارهای زیرساختی و عمرانی برای مقاوم سازی این ساختمان انجام شده و برای جوابگویی بیشتر به نیاز مخاطبان و گروه های نمایشی 2 سالن پلاتو دیگر به آن اضافه شد.

مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی آذربایجان شرقی با اشاره به پیشرفت 99 درصدی کارهای عمرانی این ساختمان، می گوید: علاوه بر انجام کارهای زیرساختی، تمام صندلی های سالن اصلی این ساختمان تعویض شده و در حال نصب است.

ناظمی، با اظهار امیدواری برای بهره برداری از این مجموعه در آستانه روز تئاتر و هفتم فروردین سال 1400، ادامه می دهد: سالن های نمایش تئاتر شهر تبریز متناسب با استانداردهای ملی بازسازی شده و فقط کارهای مربوط به ظریف کاری سالن و خرید و نصب تجهیزات مرتبط با نمایش مانند نور و صدای آن ها باقی مانده است که برای انجام این کارها نیاز به 500 میلیون تومان اعتبار است.

وی یادآوری می کند: از سال گذشته و امسال در حوزه بهسازی، مقاوم سازی و تعمیر و تجهیز ساختمان تئاتر شهر تبریز سه میلیارد تومان اعتبار هزینه شده است که از این اعتبار 900 میلیون تومان از منابع استانی و بقیه نیز از منابع داخلی و اعتبارات وزارتخانه هزینه شده است.

مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی آذربایجان شرقی با بیان اینکه با فعالیت دوباره تئاتر شهر تبریز اقتصاد هنر در این استان و تبریز رونق می گیرد، می گوید: تعطیلی این مجموعه به علت محدودیت سالن نمایش در این شهر به اقتصاد هنر لطمه وارد کرد و گروه های نمایشی برای اجرای نمایش در نوبت انتظار ماندند که با آغاز دوباره فعالیت آن و راه اندازی سالن های نمایش علاوه بر رفع نوبت بندی گروه های نمایشی، تولید تئاتر در این شهر و استان سرعت می گیرد.

ناظمی، می افزاید: فعالیت دوباره این مجموعه همچنین تاثیر مستقمی در اشتغال هنرمندان این حوزه، توسعه فرهنگ در فضای عمومی جامعه و حفظ مخاطبان علاقه مند به حوزه تئاتر در استان به ویژه تبریز و افزایش قدرت انتخاب راهبردنامهن برای دیدن آثار به نمایش گذاشته در سالن های مختلف می شود.

وی اظهار می کند: برای پررنگ کردن حوزه هنر در فضای عمومی جامعه نیاز به زیرساخت های مختلفی است تا دسترسی مردم به این آثار هنری از حالت تشریفاتی خارج و امکان پاسخگویی برای سلیقه های مختلف برای دیدن اثرهای مورد علاقه فراهم شود.

فعالیت دوباره تئاتر شهر تبریز نقش بسزایی در بازیابی جایگاه فاخر این شهر در حوزه نمایش ایفا می کند

نماینده مردم تبریز، اسکو و آذرشهر نیز با اشاره به صبغه تبریز در هنر تئاتر، می گوید: اتمام طرح بازسازی تئاتر شهر تبریز و از سرگیری فعالیت های هنرمندان در این مجموعه می تواند به بازیابی جایگاه فاخر تبریز در این عرصه کمک کند.

روح الله متفکرآزاد، با بیان اینکه بازسازی ساختمان تئاتر شهر تبریز از جمله طرح های فاخر و بزرگ استان است، می افزاید: با اتمام عملیات این طرح اتفاقات خوبی در عرصه فرهنگ و هنر استان روی می دهد.

وی اظهار می کند: بازگشایی و از سرگیری دوباره فعالیت های تئاتر شهر تبریز، پاسخگوی بخشی از نیازهای اهالی فرهنگ و هنر این شهر بوده و باید با همکاری و هفکری مسوولان و دست اندرکاران این عرصه گام های مثبتی برای رشد فرهنگ و هنر این منطقه برداشته شود.

نماینده مردم تبریز، اسکو و آذرشهر می گوید: آذربایجان شرقی جزو استان هایی است که که بیشترین دانش آموخته را در حوزه هنر نمایش دارد و استقبال کم نظیر مخاطبان و تعداد بازدیدکنندگان از تئاتر در این شهر نشان از عمق و گستردگی این هنر دارد.

متفکرآزاد، با اشاره به اینکه اقتصاد فرهنگ و هنر و به تبع آن تئاتر از اهمیت ویژه ای برخوردار است، ادامه داد: اتمام این پروژه ها هم برای مسوولان استان و هم اهالی فرهنگ و هنر دغدغه ای جدی محسوب می شود و باید با ایجاد زمینه های لازم، پروژه های یاد شده به مرحله بهره برداری برسد.

بازگشایی دوباره تئاتر شهر تبریز موجب افزایش انگیزه هنرمندان برای تولید آثار نمایشی می شود

رییس انجمن نمایش آذربایجان شرقی می گوید: تئاتر شهر تبریز به نوعی مرکزیت برای پاتوق هنرمندان بوده و بازگشایی آن از لحاظ روحی و روانی تاثیر بسزایی در افزایش انگیزه هنرمندان تئاتر این شهر برای تولید آثار نمایشی و ادامه فعالیت آن ها می گذارد.

احمد رجب پور، با بیان اینکه هم اکنون صندلی های اصلی سالن تئاتر شهر جاگذاری شده و عملیات بازسازی آن تا پایان امسال به پایان می رسد، می افزاید: تئاتر شهر تبریز دارای پنج سالن کوچک و بزرگ بوده که فعالیت دوباره آن ها می تواند تا حدودی مشکلات هنرمندان تئاتر این شهر را از نظر کمبود سالن برطرف کند.

رییس انجمن نمایش آذربایجان شرقی می گوید: به جز سالن اصلی سایر سالن ها در حد مسکن برای فعالیت هنرمندان به حساب می آید چراکه از استاندارد لازم برای اجرای گروه های نمایشی برخوردار نیستند.

رجب پور، با اشاره به اینکه ظرفیت شهر تبریز بر اساس جمعیت آن نیاز به سالن های بیشتری با استانداردهای لازم دارد، ادامه داد: بیشتر سالن های موجود در تبریز از استاندارد لازم برخوردار نبوده و برای اجرای نمایش مناسب نیستند و از سالن های سازمان ها و دستگاه های دولتی به عنوان آمفی تئاتر مورد استفاده قرار می گیرد.

وی یادآوری کرد: با توجه به اینکه دولت توان مالی لازم برای احداث سالن های نمایشی ندارد برای رفع کمبود سالن های نمایشی و ایجاد سالن های جدید باید مشوق های لازم برای سرمایه گذاری بخش خصوصی در این عرصه ارایه شود.

رییس انجمن نمایش آذربایجان شرقی می گوید: فعالیت های فرهنگی به علت درآمدزا نبودن، انگیزه ای برای سرمایه گذاری بخش خصوصی ایجاد نمی کند بنابراین نیاز است با اعطای تسهیلات کم بهره و واگذاری زمین، بخش خصوصی را برای سرمایه گذاری در این حوزه راغب کرد.

رجب پور، افزود: هم اکنون بیش از 400 دانش آموخته تئاتر در تبریز وجود دارد که با عشق و علاقه در این عرصه فعالیت می کنند ولی اگر نتوانند از این راه کسب درآمد کنند مجبور می شوند برای کسب درآمد به حوزه های دیگر روی بیاورند.

راهبردنامه

به گزارش خبرنگار مهر ، احمدحسین فتایی امروز یکشنبه در دیدار با رئیس سازمان مدیریت و برنامه ریزی لرستان در خصوص راهکارهای افزایش اعتبارات جاری و عمرانی حوزه فرهنگ و هنر در سال آینده، ضمن تشکر از حمایت های صورت گرفته در خصوص افزایش اعتبارات عمرانی نیمه تمام فرهنگی و هنری از جمله کتابخانه درجه یک استان آیتی بروجرد و کتابخانه درجه یک الیگودرز، گفت: تکمیل سالن آمفی تئاتر مجتمع های فرهنگی هنری ازنا ، دورود و سلسله از مطالبات بسیار مهم هنرمندان و اصحاب فرهنگ این شهرستان ها است که بعد از سال ها هنوز به بهره برداری نرسیده و در صورت تکمیل، زمینه ساز افزایش کیفت برنامه ها و اقدامات این حوزه می شود.

وی ادامه داد: پروژه مجتمع فرهنگی هنری در شهرستان های چگنی و رومشکان و هنرستان هنرهای زیبای خرم آباد از دیگر مطالبات ما است که انتظار داریم با نگاه مثبت سازمان مدیریت و برنامه ریزی روبرو شود.

مدیر کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان لرستان بیان داشت: ظرفیت های فرهنگی، هنری، رسانه ای و قرآنی استان و لزوم خدمت رسانی درست به فعالان این حوزه نیازمند افزایش اعتبارات جاری و فصل 5 این اداره کل است و امید داریم با استقبال و مساعدت استانداری لرستان و سازمان مدیریت و برنامه ریزی استان روبرو شود.

کد خبر 5152936

این شاعر و منتقد ادبی در گفت وگو با ایسنا با اشاره به این که یکی از دلایل افول شعر در مشهد نبود بزرگتر در ادبیات خراسان است ، اظهار کرد: اکنون فردی مانند من بزرگ تر به حساب می آید، در حالی که نباید من بزرگ تر حساب شوم. بزرگ تر آن فردی است که حداقل 40 سال سابقه ادبی داشته باشد. وقتی که من با 20 سال سابقه ادبی بزرگ تر ادبیات مشهد باشم برای خودم خوشایند است، اما برای ادبیات مشهد ناامید کننده است.

وی افزود: وقتی که جایی بزرگ تر نداشته باشد، احترام گذاشتن به بزرگ تر هم از بین می رود. آن وقت هنگامی که من به جلسه شعر می روم و جوانی را که یک سال است شعر می گوید نقد می کنم، به من جواب می دهد. مثال بدی است، اما در خانه ای که پدر وجود ندارد، پسر بزرگ تر خانواده می شود و ممکن است با رفتارهایی از سمت دو طرف احترام ها از بین برود.

آخرتی بیان کرد: این بزرگ تر نداشتن در ادبیات مشهد باعث شده که جوان ها حرف بزرگ تر از خود را گوش ندهند، حواشی بسیاری در فضای مجازی ایجاد شود، جلسات بسیاری تعطیل شود و افراد زیادی خانه نشین شوند.

این شاعر با اشاره به این که مشهد زمانی قطب ادبیات کشور بود و ما در تمام کشور احترام داشتیم، اما الان چه داریم؟ ، خاطرنشان کرد: ما الگوهای بسیاری در خراسان داشتیم، اما جوان های ما از فردی الگو گرفتند که در خارج از کشور، خود را پدر شعر پست مدرن خوانده و جالب است که او 20 سال پیش در مشهد دانشجو بود و با فضای جلسات شعر مشهد توانست شاعر شود.

انتشار گفت وگو برای اولین بار با شاعر پس از فوتش توهین به او است

آخرتی با بیان این که شاعرها پس از مرگ عزیز می شوند ، گفت: سرهنگی در آمریکا وجود داشت که به کشتن سرخ پوست ها معروف بود. به یکی از زیر دستان خود گفت که برود و رئیس یک قبیله را بکشد، زیردستش به او گفت که آن رئیس قبیله سرخ پوست خوب و مهربانی است، اما سرهنگ جواب داد که سرخ پوست خوب سرخ پوست مُرده است. اکنون هم شاعر خوب شاعر مُرده است، چون دیگر خطری برای کسی ندارد.

وی تصریح کرد: برای مثال تا زمانی که ایمان بخشایشی زنده بود در هیچ جا یادی از او نمی کردند، او را نمی شناختند، حتی نمی گذاشتند او شعر بخواند و شعرش را چاپ نمی کردند، اما پس از فوت او همه تسلیت گفتند و هر عنوانی که خواستند به او نسبت دادند، برای مثال عده ای او را شاعر غزل سرا نامیدند، در حالی که ایمان بخشایشی چهارپاره می سرود و شاید چهار یا پنج غزل بیش تر نداشته باشد. برای خانم کراماتی نیز دقیقا همین اتفاق رخ داد و حتی پس از فوت من هم قطعاً همین اتفاق خواهد افتاد.

این شاعر و منتقد ادبی با انتقاد از گفت وگو هایی که پس از فوت یک هنرمند برای اولین بار منتشر می شوند، عنوان کرد: متأسفانه یکی از روزنامه ها گفت وگو با خانم کراماتی، شاعری که چند ماه پیش به دلیل بیماری سرطان فوت کرد را پس از درگذشت او چاپ کرد. این توهین به یک شاعر است که گفت وگو با او را پس از فوتش چاپ کنند و تمام دوستان خانم کراماتی از این اتفاق ناراحت شدند و من هم از این اتفاق متأسف هستم.

فضای ضعیف نقد در کشور باعث ورود هر فردی به ادبیات شده است

مهدی آخرتی با انتقاد از سلبریتی هایی که به واسطه هنر دیگری مطرح شده اند و با سواد کمی پا به عرصه ادبیات گذاشته اند، یا شاعرانی که سواد اندک، اما مخاطب بسیاری دارند و هیچ کس آن ها را نقد نمی کند، بیان کرد: وقتی یک نفر در ایران ترند می شود و تریبون پیدا می کند دیگر کسی جرئت نمی کند که او را نقد کند. هنگامی که من شاعران مطرحی را نقد می کنم برخی می گویند که نقد نکنم چون فایده ای ندارد و گوش آن شاعرها بدهکار نقد نیست و مخاطب خاص خود را دارند، اما من نمی توانم رسالت خود را فراموش کنم به دلیل این که آن ها مخاطب دارند و گوششان بدهکار نیست.

وی افزود: من طرحی را به اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی مشهد ارائه کردم که گروه ممیزی ادبی ایجاد شود، اما گوش شنوایی وجود نداشت به دلیل این که اگر قرار باشد گروه ممیزی ادبی وجود داشته باشد و یک سری از کتاب ها چاپ نشود، هزینه هایی که دریافت می کنند کم تر می شود.

این شاعر خاطرنشان کرد: در فرانسه ممیزی وجود ندارد، اما منتقدان آنقدر قدرت دارند که اگر کتابی به بازار بیاید و یک منتقد مطرح نقد منفی بر روی آن کتاب بزند دیگر هیچ کس آن کتاب را نمی خرد. حتی منتقدانی وجود دارند که در رستوران ها غذا می خورند، نظرشان را در روزنامه می نویسند و اگر نظر منفی بدهند آن رستوران تعطیل می شود و دلیل این اتفاق ها این است که مردم آن کشور به افراد باسواد کشورشان اعتماد دارند.

این منتقد ادبی با اشاره به این که فرهنگ نقدپذیری در کشور ما بسیار کم است ، ادامه داد: چندباری پس از جلسه شعر، افرادی به خاطر این که شعرشان را نقد کردم و گفتم که ضعیف است می خواستند من را کتک بزنند.

یکی از دلایل سطحی شدن شعر، آمریکایی ها هستند

مهدی آخرتی بیان کرد: فرهنگ امروز جهان متأثر از فرهنگ آمریکا است و یکی از دلایل کم شدن مخاطب شعر و سطحی شدن آن آمریکایی ها هستند، چون آمریکایی ها به ادبیات نگاه فان دارند و شعر را جدی نمی گیرند. شاعر آمریکایی خوب وجود دارد، اما نه به اندازه ای که شاعر اروپایی خوب وجود دارد.

وی افزود: ممکن است شعر در آینده از این که وجود دارد سطحی تر شود، اما نمی توان به صورت دقیق آینده را پیش بینی کرد، چون فراز و فرودهای زیادی در ادبیات فارسی تاکنون وجود داشته است. برای مثال در دوره بازگشت تمام شاعران مانند شاعران قرن چهار شعر می گفتند و این مساله فاجعه بود، اما پس از آن، دوره مشروطه، شعر نو و... به وجود آمد و تحولی در ادبیات فارسی ایجاد شد.

این شاعر و منتقد ادبی عنوان کرد: ممکن است در ایران به ادبیات کم تر توجه شود، اما در خیلی از کشورهای اروپایی ادبیات هنوز حرف اول را می زند. مجلات معتبر ادبی در آن کشورها وجود دارد و جوایز ادبی خوبی را به شاعران می دهند.

آخرتی با بیان این که باید فراتر از زمان خود حرکت کنیم و شعر برای ماندگاری نباید مختص به دوره ای خاص باشد ، گفت: یک سری موضوعات ابدی و ماندگار هستند و تاریخ مصرف ندارد و یک سری موضوعات دیگر مختص دوره ای خاص است و پس از آن دوره از یادها می رود. برای مثال خسرو گل سرخی شاعر چپ گرای اهل سیاست بود که چیزی از او اکنون در ذهن مردم وجود ندارد، به دلیل این که شعر او فقط در خدمت جریان روز دوره خود بود، اما شعر شاملو که می گوید دهانت را می بویند، مبادا گفته باشی دوستت می دارم در هر دوره ای ممکن است تکرار شود، شعری که نیما در آن می گوید خانه ام ابری است تاریخ مصرف ندارد.

این شاعر ادامه داد: اساساً مخاطب هنر را باید به سه دسته خواص، عوام و توده تقسیم بندی کرد. برای مثال در شعر، خواص شاعران و شعرفهم ها هستند، عوام افراد تحصیل کرده ای هستند که شعر را می خوانند و دوست دارند، اما خیلی متوجه آن نمی شوند و توده افرادی هستند که نه شعر را می خوانند، نه آن را دوست دارند و نه متوجه آن می شوند. هیچ وقت توده مردم تأثیرگذار بر هنر نبوده اند، البته منتقل کننده آن بوده اند، اما تأثیر قطعی را خواص و عوام بر هنر می گذاشتند.

وی با بیان این که شعر نباید سطحی باشد ، اظهار کرد: فرمالیست ها می گویند زیبایی شعر به این است که بین گفتن و فهمیدن فاصله ای بیفتد. ما انسان ها ذاتا از خلق کردن و کشف کردن لذت می بریم و هنگامی که کلامی را می شنویم و بین شنیدن تا فهمیدن آن فاصله ای می افتد، فکر می کنیم که ما آن را کشف کردیم و آن برای ما لذت دارد.

انتهای پیام

خبرگزاری فارس لرستان- پریسا قربانی نژاد، روزهای پایانی سال 98 بود که با شیوع کرونا در اغلب شهرهای ایران، چراغ سالن های نمایش و سینماها خاموش شد، برنامه ریزی ها برای اکران فیلم های نوروزی لغو و صنعت سینما نخستین ضربه های کرونا را بر پیکره خود احساس کرد.

اگرچه پاندمی کرونا خسارات جبران ناپذیری را بر بخش های مختلف وارد کرد، اما بدون تردید بخش فرهنگی هنری نخستین حوزه خسارت دیده بود که از همان روزهای نخست شیوع، طعم تلخ تعطیلی را چشید و بسیاری از فیلم سازان، تولیدکنندگان، سینماداران و کارکنان سالن های سینما را از کار بیکار کرد.

در چنین شرایطی استقبال مردم به دلیل رعایت پروتکل های بهداشتی به صفر رسید، اگرچه در مقاطعی و با تغییر رنگ برخی شهرها امکان حضور شهروندان در سالن های سینما فراهم می شد، اما درنهایت این میزان استقبال به کمتر از 10 درصد می رسید و همچون سال ها و ماه های گذشته به حضور گسترده مردم همراه نبود.

بدون شک صنعت سینما از جمله بخش هایی است که سخت ترین و بیشترین ضربه را از کرونا خورده است، پدیده نوظهوری که همچنان پایان آن مشخص نیست و در این میان افراد فعال در این حوزه با وجود دریافت کمک های مالی و تسهیلات کم بهره، اما همچنان بلاتکلیف منتظر بازگشت به روزهای امن گذشته و خروج از بن بست اقتصادی ناشی از کرونا هستند.

حال و روز سینما خوب نیست

در همین راستا فیلم ساز و کارشناس حوزه سینما با اشاره به تعطیلی سالن های نمایش لرستان طی یک سال گذشته، به فارس گفت: سال گذشته در همین روزها بود که با اعلام رسمی شیوع کرونا در ایران و به تبع شهرهای لرستان، تمامی فعالیت های هنری و فرهنگی از جمله اکران فیلمهای نوروزی و جشن های پایان سال لغو شدند.

غلامرضا نعمت پور با بیان اینکه حال و روز سینمای ایران و استان خوب نیست، گفت: کرونا ضربه بسیار مهلکی را بر پیکره صنعت سینما وارد کرده و خسارات جبران ناپذیری را بر آن متحمل ساخته است.

وی بیان داشت: با تعطیلی سینماها، بسیاری از عوامل تولید فیلم و همچنین افراد فعال در گیشه و سالنهای سینما بیکار شدند و آسیب زیاد مالی بر آنان وارد شد.

این فیلم ساز مطرح لرستانی با بیان اینکه در حوزه تولید فیلم کوتاه تولید محتوا داشته ایم، افزود: با این وجود در حوزه سینما بسیار متضرر شدیم، چرا که درآمد این بخش از فروش فیلم و حضور تماشگر در سالن های نمایش حاصل می شود.

نعمت پور با اشاره به حمایت های وزارت ارشاد مبنی بر پرداخت تسهیلات کم بهره به هنرمندان حوزه سینما، گفت: این در حالی است که برخی فیلم سازان در جریان این کمک دولت نبودند، ضمن اینکه این میزان مبالغ قطعا پوشش خوبی برای جبران خسارت ها نبوده و نیست.

حمایت ها از فعالان حوزه سینما بیشتر شود

کارشناس حوزه سینما اداره کل فرهنگ و ارشاد لرستان بر حمایت بیشتر وزارت ذی ربط به هنرمندان خسارت دیده از کرونا تاکید و اظهار کرد: با توجه به اینکه زمان پایانی برای این بیماری مشخص نیست، از این رو انتظار می رود کمک ها به فعالان حوزه سینما بیش از پیش افزایش یابد.

این فیلم ساز برگزیده جشنواره های ملی و بین المللی، نبود تجهیزات فنی را مهمترین مشکل فیلم سازان لرستانی برشمرد و از هزینه های بالای تولید فیلم به دلیل نبود این تجهیزات خبر داد.

وی با انتقاد از صداوسیما به جهت انحصاری کردن تولیدات فیلم، بیان داشت: متاسفانه صداوسیما با قرارداد بین دستگاه های دولتی مانع فعالیت بخش خصوصی و فیلم سازان آزاد کرده و موجب بیکاری این قشر از جامعه شده است.

نعمت پور با بیان اینکه سینما هنری هزینه بر است و نیازمند امکانات می باشد، بر لزوم تخصیص اعتبارات بیشتر به این حوزه تاکید و درخواست کرد مسوولان نسبت به تحقق این مهم توجه بیشتری کنند.

ورود خوب انجمن سینمای جوان

این کارشناس حوزه سینما به ورود خوب انجمن سینمای جوان در حمایت مالی و معنوی از فیلم سازان شهرستانی اشاره و خاطرنشان کرد: طی 2 سال گذشته منابع مالی خوبی به شهرهای خرم آباد و بروجرد تزریق شده و این موضوع سبب رشد بیشتر فیلم سازی و توسعه چرخ اقتصاد در لرستان گردیده است.

وی اظهار داشت: انتظار می رود یک درصد بودجه فرهنگی دستگاه های اجرایی به بخش خصوصی جهت تولید فیلم اختصاص پیدا کند تا ضمن درآمدزایی، چرخه فیلم نیز رونق بگیرد.

خسارت بالای کرونا به حوزه فرهنگی و هنری لرستان

مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی لرستان با اشاره به خسارت بالای کرونا به حوزه فرهنگی و هنری استان، به فارس گفت: از روزی که کرونا به طور رسمی در کشور شیوع پیدا کرد، به تبع فعالیت های فرهنگی هنری در مراکز تجمعی همچون سینما نیز تعطیل شد.

احمدحسین فتایی، نخستین حوزه خسارت دیده از کرونا را حوزه فرهنگ و هنر عنوان و تصریح کرد: در اسفندماه سال گذشته مجوزها و مقدمات کنسرت های موسیقی، جنگ های شادی و اکران فیلم های نوروزی صادر شد، با این وجود تمامی این اقدامات با شیوع کرونا لغو شدند.

وی بیان داشت: اگرچه طی یک سال گذشته در مقاطعی اجازه فعالیت به برخی سالن های سینما در شهرهایی با وضعیت شیوع کمتر داده شد، اما میزان اسقبال مردم به 10 درصد نیز نرسید و جبرانی برای خسارت های وارد آمده نشد.

استقبال 10 درصدی مردم از سینما

فتایی با اشاره به اکران فیلم های جشنواره فجر امسال در شهرستان بروجرد، گفت: متاسفانه به دلیل شیوع کرونا و رعایت پروتل های بهداشتی، استقبال از این بخش نیز مطلوب نبود.

مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی لرستان در خصوص حمایت ها، افزود: دولت تسهیلاتی در حوزه فرهنگ و هنر پیش بینی کرده، اما بدون شک جبران همه خسارت ها نمی شود.

وی با اشاره به خسارت 30 میلیارد تومانی کرونا به بخش فرهنگی هنری استان، گفت: این میزان برآورد شده برای 6 ماهه ابتدایی امسال بوده و قطعا طی ماه های اخیر این میزان افزایش داشته است.

فتایی اظهار کرد: حمایت از فعالان سینما مختص یک شهر و استان نیست و در سطح ملی و وزارت خانه بایستی پیگیری شود، از این رو انتظار می رود نسبت به تحقق این موضوع توجه بیشتری شود.

انتهای پیام/

به گزارش خبرنگار ایلنا، پیرو درج مطلبی با عنوان سامانه بامک فعال است/ شخصیت حقوقی انجمن ها و رعایت ضوابط قانونی مدنظر است مورخ 27/11/99 در خبرگزاری ایلنا، سورج یاسایی (رییس انجمن موسیقی کرمان) یادداشتی را ارائه کرده که در پی می آید.

سورج یاسایی نوشته است:

هرچند انتظار می رود پاسخ روابط عمومی دفتر موسیقی توسط افرادی که اشراف کاملی به قوانین و آیین نامه های مربوطه دارند تنظیم شده باشد، لیک همچنان نقاط ابهام و تناقضاتی در توضیحات منتشر شده و به تبع آن در تغییرات مورد نظر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در ساختار انجمن ها مشاهده می شود که لازم می دانم در این خصوص به چند نکته در پاسخ به موارد مطرح شده اشاره کنم:

جوابیه روابط عمومی دفتر موسیقی با یک تناقض آغاز می شود، متن یک جا انجمن ها و از جمله انجمن موسیقی ایران را موسساتی فرهنگی هنری معرفی می کند که با نام انجمن از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مجوز دریافت کرده اند و در جای دیگر ساختار همین انجمن ها را مغایر با تعریف انجمن در قوانین موجود و در نتیجه فاقد مبنای قانونی می داند. اگر انجمن موسیقی ایران، در ساختار انجمن نیست و تنها موسسه ایست فرهنگی هنری که نام انجمن را یدک می کشد و کلمه انجمن تنها بخشی از نام آن است و نه ساختار حقوقی آن، پس قسمت دیگر متن دفتر موسیقی در خصوص تخلف از نص صریح مقررات در مورد شعب انجمن که به آن مفصلاً پرداخته شده بلا محل به نظر می رسد؛ چرا که انجمن های استان ها به عنوان شعبه به واسطه انجمن موسیقی ایران است که هویت می یابند و تابع شرایط آن خواهند بود. اگر بر همین استدلال مجوز فعالیت ساختار اصلی، یعنی انجمن موسیقی ایران مورد تایید وزارتخانه متبوع است پس تا اینجا مغایرت فعالیت شعب نیز با موضوع ماده واحده الحاقی مورخ 10/4/82 مصوبه ضوابط تاسیس مراکز، موسسات، کانون ها و انجمن های فرهنگی و نظارت بر فعالیت آن ها و تعریف آن از ساختار انجمن ها که در متن جوابیه نیز ذکر شده منتفی است. جدای از اینکه باید یادآور شوم که تمامی شعب فعلی انجمن هرکدام به صورت مجزا در ادارات ثبت هر استان به ثبت رسیده اند و دارای شماره ثبت و شناسه ملی جداگانه هستند. البته اینکه همچنان عنوان و کلمه انجمن در نام موسسات جدید و جایگزین شعب فعلی (بنا بر اساسنامه ابلاغی توسط معاونت امور هنری) به جای خود باقی مانده جالب توجه است.

اما اگر بنا بر بخش دیگر متن دفتر موسیقی در نظر بگیریم انجمن ها در ساختار انجمن محسوب شوند و از این نظر فعالیت شان مغایر با قوانین است، و شعب مبنای قانونی ندارند بدیهی است اشکال در وهله اول باز متوجه موسسه مادر یعنی انجمن موسیقی ایران خواهد بود و این سوال پیش می آید که چگونه است که نزدیک به 25 سال این مغایرت وجود داشته و به آن رسیدگی نشده؟ چرا که بنا بر ماده 20 همان مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی می بایست در مدت 6 ماه وضع خود را با این مقررات تطبیق دهند و بر اساس این ادعا نه تنها وزارتخانه در این اقدام کوتاهی کرده (چرا که تاریخ تاسیس انجمن به پیش از مصوبه مورد بحث باز می گردد) بلکه هیات رسیدگی به امور مراکز فرهنگی پس از تصویب و ابلاغ این مصوبه، اساسنامه انجمن را مجدداً با همین نام و ساختار تصویب و تایید کرده است.

شاید دوستان روابط عمومی دفتر دقت نکرده اند که چنین ادعایی در وهله اول به خودشان و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی باز می گردد آن هم نه تنها در دوران تصدی یک دولت و یا یک وزیر. آخر چگونه می شود چنین روال بدیهی و مغایر قانونی آن هم در موسسه ای که مستقیما زیر نظر وزارتخانه فعالیت می کند و اداره می شود، اعضای هیات امنای آن با معرفی معاون امور هنری و تایید شخص وزیر منصوب می شوند و حتی مدیرکل دفتر موسیقی عضو حقوقی آن محسوب می شود در چندین دولت و چندین وزیر و معاونین و مدیرکل هایشان تا امروز ادامه داشته باشد و ناگهان در آخرین سال فعالیت دولت کشف و قرار بر اصلاح آن شود! این را هم باید اضافه کرد که همواره در طول تمامی این سال ها مدیران کل ارشاد استان ها یک عضو هیات مدیره همین شعب استانی به زعم دفتر امور موسیقی مغایر با قانون بوده و هستند.

نکته دیگر اشاره شده در متن دفتر موسیقی به عنوان ایراد ساختاری انجمن موسیقی عنوان شده، عدم امکان تشکیل قانونی شعبه توسط انجمن موسیقی ایران است. شعبی که نزدیک به سه دهه فعالیت داشته اند، تشکیل آن ها در اساس نامه انجمن موسیقی ایران به صراحت ذکر شده و به تایید هیات رسیدگی به امور مراکز فرهنگی رسیده و بر اساس همان اساسنامه از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مجوز دریافت کرده است. جالب اینجاست که برخلاف ادعای روابط عمومی محترم نه تنها ممنوعیت تشکیل شعبه برای موسسات در مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی و در متن اعلامی پایگاه اینترنتی وزارت ارشاد تا امروز وجود ندارد که در بند 16 آیین نامه نظارت و ارزشیابی مراکز، موسسات، کانونها و انجمنهای فرهنگی هنری مصوب 15/5/1380 تغییر محل و نشانی محل استقرار موسسه و شعبه های آن به صراحت ذکر شده است. با وجود ممنوعیت برای تشکیل شعبه، چنین بندی چگونه توجیه پذیر است؟ جز این است که به نظر میرسد در صورت اضافه شدن چنین دستورالعملی در آینده پای همین طراحان تعطیلی شعب و عقیمسازی انجمنها، در میان باشد؟

البته جای تشکر دارد که دوستان در متن مورد بحث به فعالیتهای زیاد، موثر و ارزشمند انجمنها نیز اشاره داشته اند. اینجا جا دارد این سوال مطرح شود که اگر به تاثیر فعالیت ارزشمند انجمنها و شعب آن اذعان دارید و در حالی که معاون محترم امور هنری بارها از علاقه موجود به تاسیس ساختارهای جدید و بی توجهی به اصلاح ساختارهای قبلی و رها کردن آنها انتقاد کرده اند، چرا به جای اصلاح و ترمیم ساختار موثر موجود در جهت کارآمدتر کردنشان دنبال تعطیل کردن و تعریف ساختاری نو رفته اید؟ نگاهی گذرا به بیش از دو دهه فعالیت انجمن ها در کشور نشان می دهد که بیشترین حمایت از موسیقی هنری و به خصوص موسیقی و موسیقیدان های نواحی و بومی پررنگ ترین بخش فعالیت همین انجمن ها بوده است. دور از انتظار نیست با تبدیل انجمن ها به موسسات خصوصی در کشاکش اقتصادِ بیمار هنر، آنها نیز به خیل عظیم موسسات برگزار کننده کنسرت هایی درآمدزا بپیوندند. من به عنوان کوچک ترین عضو جامعه موسیقی خدمت تان عرض می کنم که بارزترین نتیجه چنین تغییر ساختاری، بدون آماده سازی زمینه های لازم، لطمه به موسیقی هنری کشور و در اولین گام لطمه به موسیقی نواحی کشور است.

برآیند تغییر ساختار انجمن ها، سپردن آن ها به بخش خصوصی و تدوین شیوه تعیین هیئت مدیره آن ها تنها زمانی می تواند در مسیر حمایت از موسیقی جدی قرار بگیرد، که همه مقدمات آن فراهم شده باشد. شاید رویکرد به ظاهر دموکراتیک گنجانده شده در ساختار جدید در نگاه اول نقطه قوتی تلقی شود، اما با کمی دقت در متن و مختصات جامعه و فضای هنری متاسفانه می بینیم که جز نشان دادن در باغ سبز چیزی نیست و با اندک تجربه ای در عرصه موسیقی کشور و آگاهی از توانایی ها و ضعفهای سیستم های موجود پی می بریم که ساختار طراحی شده با واقعیات موجود در جامعه، توانِ سیستم و زیرساختهای موجود همخوانی ندارد و حداقل در کوتاه مدت و میان مدت به هیچ نتیجه عملی و موثری نخواهد رسید جز ویرانی ساختار قبلی.

اینها همه در حالی است که این اتفاق از حدود 2 سال پیش قرار بود به گونه ای تدریجی و منطقی تر بیفتد که ندانستیم چرا متوقف شد؟ با شکل گیری و اجرایی شدن سامانه بانک اطلاعات موسیقی کشور (بامک) همکاران ما در انجمن موسیقی ایران اولین قدم های این تغییر را بسیار سنجیده و محکم برداشتند. قرار بود ابتدا چند استان و به تدریج همه استان ها با برگزاری انتخابات در بستر بامک و توسط اعضای واقعی جامعه موسیقی انتخاب شوند. اگر هدف ترمیم ساختار انجمن ها بود، این امر به تدریج و با حمایت از مسیری که توسط انجمن ایران طراحی شده بود، بدست می آمد. اما ابلاغ تغییر ساختار از بالا و تعیین ضرب الاجل برای آن، آن هم در ماه های پایانی دولت همه تلاش همکاران ما در انجمن موسیقی ایران برای رسیدن به یک ساختار قانونمند و مورد وثوق قاطبه هنرمندان را ناکام گذاشت.

در بخش دیگر متن به انتخابات انجمن موسیقی استان کرمان در سال 1395 اشاره شده و ذکر این مثال را متناقض با موضع اینجانب در خصوص ساختارهای جدید و قدیم به شمار آورده است. اول اینکه بر اساس آیین نامه اداره شعب انجمن، اعضای هیات مدیره هر شعبه به پیشنهاد مدیرکل ارشاد آن استان تعیین می شوند. بدیهی است در همین وضعیت مدیرکل اختیار خواهد داشت بنا بر همین قاعده این اعضا را شخصاً، با مشورت اهالی موسیقی یا از طریق برگزاری انتخابات شناسایی و معرفی نماید که اتفاقا این راه آخر در یک جامعه مردم سالار موجه ترین آن ها و ضمنا منطبق بر قوانین همین ساختار فعلی است. اما مراد من از طرح این مثال نه خود فرآیند انتخابات که نتیجه پس از آن بود که وقتی فرد برآمده از انتخاب اکثریت جامعه موسیقی که از هنرمندان باسابقه و شناخته شده هم هستند به راحتی از سوی دفتر موسیقی یا هر نهاد مشابهی مجبور به کناره گیری می شود، آیا احتمال تکرار مشابه این اتفاق در سیستم جدید وجود نخواهد داشت؟

کلام آخر؛

به طعنه عنوان کرده اند: بی تردید اعضای یک انجمن و هنرمندان به انجمن اعتبار می دهند و اگر اعضای انجمن استان کرمان هم معرفی شوند و اسم و عکسشان در سایت در کنار هیئت مدیره قرار داده شود، به آشنایی مردم و مخاطبان با اعضای انجمن استان کمک می کند.

تفاوت گفتار و عمل در این مورد نیز مشهود است و شعارِ اهمیت داشتن اعضای هر انجمن و افراد جامعه وقتی که افتتاح انجمن موسسات فرهنگی هنری توسط بنیاد رودکی آن هم زمانیکه اعضای واقعی صنف پس از دو سال تلاش در شرف تاسیس انجمن بودند کما فی السابق نشان از اراده دولت برای حضور در تمام عرصه ها دارد.

اما درمورد اعضای انجمن موسیقی استان کرمان، از سال 1395 چندین بار کتباً و شفاهاً موضوع عضوگیری انجمن، تعیین سطح و صدور کارت عضویت برای اعضا توسط مسئولان وقت انجمن استان کرمان پی گیری شد، که با پاسخ منفی وزارتخانه مواجه و عنوان می شد آیین نامه عضوگیری انجمن ها در حال تدوین است و به زودی ابلاغ می شود! حتی در سال 1397 انجمن استان کرمان آیین نامه و شرایط عضوگیری خود را تدوین و برای تصویب به تهران ارسال نمود که آن هم بی پاسخ ماند.

اما تمامی اهالی موسیقی کرمان به عنوان اعضای انجمن موسیقی استان همواره و در طول نزدیک به سه دهه فعالیت انجمن، علیرغم همه اختلاف دیدگاه ها و سلایق، درکنار هیئت مدیره انجمن بوده و در همه رویدادها بی هیچ توقعی، حضور داشته اند. اینکه در سال 1398 و پیش از شیوع کرونا در کمتر از 9 ماه توانستیم سه جشن موسیقی فصلی و یک جشنواره ملی موسیقی نواحی کشور را به خوبی برگزار نماییم، نه صرفاً محصول فعالیت اینجانب یا انجمن موسیقی کرمان که حاصل تلاش همه هنرمندان استان بوده است.

مهناز اصغری

تا کنون سرنوشت همه استعدادهای فیلمسازی در مشهد این بوده که در این شهر فوت و فن سینما را بیاموزند اما در نهایت در پایتخت به شهرت برسند و شاید اینکه چرا همه راه های هنرپیشه ها و سینماگران به تهران ختم می شود را باید از پایتخت نشینان پرسید، در واقع فردی که خلاقیت ها و کارهایش از سوی مسئولان شهری دیده نمی شود، راه چاره را در تهران می جوید تا دست کم استعدادش به هدر نرود. با این توضیحات خواستیم به این موضوع اشاره کنیم که فیلم سازان جوان مشهدی این روزها جدای از بحث حمایت اقتصادی، نیاز به حمایت عاطفی و دیده شدن دارند.

اما اکنون با توجه به مشکلاتی که در عرصه سینما در خصوص تولید، جذب اسپانسر و اکران آن در مشهد وجود دارد، مصطفی احمدی فر با جسارت خویش پا بر این عرصه گذاشته و توانایی خود را به رخ پایتخت نشینان کشانده است. هرچند که در این راه بارها مورد بی مهری هایی از سوی مسئولین قرارگرفته است، اما این امر موجب نشد تا از این راه پا پس کشد.

محصول سال ها تجربه

مصطفی احمدی فر متولد مرداد1364 است و کارشناس ارشد تربیت بدنی و هنر می باشد. او از سال 1378 وارد جهاد دانشگاهی مشهد شد و با سلفژ و موسیقی کار هنر را خود را آغاز کرد. وی از همین راه وارد عرصه موسیقی تئاتر شد و در سال 89 به کمک دوستانش قدم در راه سینما گذاشت و با درخشش کاری خود به مدت دو سال مجری شبکه استانی خراسان رضوی بود و به جهت تخصصی که در امر موسیقی کودک داشت، همزمان نیز چند سالی را به حرفه آهنگسازی کودک مشغول شد. وی از سال 91 در حوزه تولید نیز به عنوان دستیار در چندین پروژه همکاری داشت و سه سال بعد اولین پروژه را به عنوان مدیر تولید کلید می زند. احمدی فر به دلیل علاقه شدید به حوزه سینما دوره های تخصصی آموزشی خود را در تهران گذراند تا اینکه فیلم کوتاهی را برای جشنواره ساخت و کارگردانی کرد. نخستین فیلم بلند به کارگردانی این فیلم ساز جوان با نام عکس پائیزی نیز در مراحل تدوین قرار دارد و به زودی از شبکه ملی پخش خواهد شد. وی معتقد است کار کردن در کنار کارگردان ها و فیلمساران خبره، باعث می شود هر آنچه لازم است را بیاموزی و در حوزه فیلمسازی تبدیل به یک دایره المعارف شوی.

عکس پاییزی

وی در رابطه با آخرین کار سینمایی خود می گوید: عکس پائیزی یک فیلم سینمایی 90 دقیقه ای است و اکنون در مراحل تدوین و آهنگسازی قرار دارد. این فیلم تجربه دوم من در حوزه کارگردانی است که بهمن ماه مجوز ساخت آن را دریافت کردم. این پروژه به قلم علیرضا سوزنچی، از پیش کسوتان عرصه سینما و تئاتر مشهد و تهیه کنندگی غلامحسین حیدری کلید خورد.

این کارگردان مشهدی ادامه می دهد: در این پروژه علی رغم اینکه تمام شرایط و ارتباطات لازم برای به کارگیری بازیگران خارج از استان به ویژه پایتخت را داشتیم سعی بر این بود که از توان و پتانسیل بچه های مشهد و خراسان استفاده شود. در این خصوص تنها اسدالله یکتا از بازیگران کشوری هستند و استفاده از او در یکی از نقش ها نیز بخاطر کارکتر فیزیکی خاص و کوتاه قامتی بود. البته از نکات مثبت این اتفاق می توان به حمایت از جامعه کوتاه قامتان خراسان اشاره کرد. چراکه در کنار این هنرمند پنج نفر از کوتاه قامتان خراسان نیز در این فیلم بازی کردند.

توپ و تانکی در کار نیست

احمدی فر نیز در خصوص ژانر کار گفت: ژانر قصه در واقع متعلق به دفاع مقدس بود. با این تفاوت که هیچ توپ و تانک و خاک و خاکریزی در آن دیده نمی شود و زبان امروز است، داستان از این قرار است که تعدادی دانشجوی معماری و هنر، جهت تحقیق و جمع بندی پایان نامه خود وارد یک روستا شده و اتفاقات داستان در دل قصه رقم می خورد.

وی در خصوص لوکیشن ها و هزینه پروژه نیز تصریح می کند: طبق گفته مدیر تولید هزینه ساخت تا کنون بسیار بالا بوده است و فیلم برداری را نیز در لوکیشن های مشهد، گلبهار و گلمکان به انجام رساندیم و با توجه به حمایت شهردار گلمکان توانستیم نیمی از پروژه را در لوکیشن های طبیعت ییلاقی گلمکان انجام دهیم.

آدم ها در محدودیت ها دیده می شوند

وی در خصوص کیفیت و قدرت رقابت پروژه با همتایان پایتخت گفت: واقعیت این است که آدم ها در محدودیت ها دیده می شوند به این معنا که وقتی حمایت های بزرگ و چهره های شاخص سینما و تلویزیون را در کنارت داشته باشی، هنر چندانی نکردی. اینکه در محدودیت ها و بدون استفاده از چهره های پیشکسوت، شاخص و سلبریتی با موفقیت فیلم ساخته شود، ارزشمند است و این کار نیز به همت 20 جوان که عاشق کار هستند، تولید شده است.

احمدی فر با اشاره به اینکه با حمایت ارشاد مشهد در بخش مجوز مشکلی نداشتیم گفت : عوامل این مجموعه از هنرمندان شناخته شده مشهدی هستند و این امر خیلی در روند کار تاثیرگذار بود.

وی در خصوص اینکه چرا کار در شبکه استانی انجام نشد با گلایه مندی نسبت به صدا و سیمای مرکز استان گفت : متاسفانه دوستان صداوسیمای استانی همکاری لازم را در هیچ زمینه ای نداشتند. در واقع روال این است که اگر کار بخواهد در شبکه ملی پخش شود، باید از طریق صدا و سیما مرکز استان اقدام گشته و شناسنامه کار تامین و تایید شود و بعد به تهران رفته و آنجا تصویب گردد. اما برای این پروژه این روال طی نشد.

روی وعده های هیچ کس نباید حساب کرد

احمدی فر درباره سختی کار فیلمسازی در ایران گفت: به طور کلی فیلمسازی کار آسانی نیست ولی در ایران سخت تر و در مشهد تقریبا وحشتناک است چراکه معمولا حمایت چندانی صورت نمی گیرد و برای کار باید فقط به توان خودت متکی باشی و روی وعده های هیچ کس نباید حساب کرد .

این هنرمند در خصوص حمایت سایر ارگان ها و سازمان های دولتی مشهد از ساخت این پروژه بیان می کند: اگر بخواهم به جسارت بیان کنم، سیستم اداری و حمایتی، هیچ حمایتی از کار نکردند. ما حتی به بنیاد شهید هم مراجعه کردیم و پاسخی که به ما دادند کسب اجازه پرداخت از تهران بود که در نهایت نیز میسر نگردید.

وی ادامه می دهد: همچنین در ابتدای کار برای حمایت از پروژه به سراغ شهرداری مشهد رفتیم. هرچند از طرح استقبال کردند اما در نهایت به نتیجه نرسید و گفتند شما فیلم را بسازید ما بعدا حمایت خواهیم کرد که البته هنوز هم هیچ خبری نیست. در نهایت به سراغ آدم های حقیقی که عاشق هنرمندان هستند و به آنها احترام می گذارند، رفتیم و با توجه به اعتبار شخصی خودم و عوامل توانستیم کار را به مرحله تولید برسانیم.

شایان ذکر است در پروژه سینمایی عکس پائیزی مدیر تصویر برداری: اشکان ضیایی، مدیر صدابرداری: فواد بهبودی، طراح گریم: امیر حسین غفاری، طراح صحنه: احمد آخوند زاده، طراح لباس: محبوبه سلطانی هستند و در بخش چهره ها و بازیگران نیز اسدالله یکتا و علی رضا سوزنچی و علی جوانمرد و محمود کریمی و مینو پروستان زاده و منیره آلاداغی و زهره مرادی حضور دارند.

به گزارش روابط عمومی سازمان حج و زیارت، معاون توسعه مدیریت و منابع سازمان حج و زیارت با اعلام این مطلب گفت : به طور متوسط روزانه 2700 پرس غذای گرم آماده و به صورت بسته بندی کاملا بهداشتی در اختیار زلزله زدگان قرار می گیرد.
محمد آزاد در این رابطه گفت: هم اکنون با توجه به شرایط سخت مردم زلزله زده و نیاز آنان با دستور رئیس سازمان حج و زیارت کار خدمت رسانی به هموطنانمان در این منطقه با استفاده از ظرفیت های سازمان ، کارگزاران و خیران در حال انجام است.
وی با بیان اینکه در وعده ناهار 1500 و در وعده شام 1200 پرس غذا آماده می شود، عنوان کرد : با توجه به شرایط کرونایی این غذاها مطابق با دستورالعمل های بهداشتی پخت ، بسته بندی و بین زلزله زدگان توزیع می شود.
وی تصریح کرد : خدمت رسانی به مردم زلزله زده این مناطق به مدت 10 روز ادامه می یابد ضمن آنکه بخشی از کمک های غیر نقدی اعم از پتو و والر و مواد غذایی و غیره که از دفاتر کارگزاری و مدیریت های حج و زیارت استان ها ارسال می شود نیز با هماهنگی ستاد مدیریت بحران استان بین خانوارهای زلزله زده توزیع می گردد.
وی با بیان اینکه هزینه این خدمت رسانی از محل کمک های کارگزاران ، پرسنل سازمان حج و زیارت و خیران تامین می شود ، عنوان کرد : سازمان حج و زیارت در کنار وظایف اصلی خود در خدمت به زائران و حجاج ؛ همواره در زمان بروز بحران ها و پدیده های طبیعی مثل سیل و زلزله وظیفه خود می داند در کنار سایر بخش ها به مردم گرفتار در بحران خدمت رسانی کند.
وی عنوان کرد : از این رو به سرعت بعد از بروز این حادثه با دستور رئیس سازمان حج و زیارت وارد عمل شدیم و در صورتی که نیاز به کمک های بیشتری باشد،این مجموعه آماده خدمت رسانی در حد امکان است.
29 بهمن ماه حوالی ساعت 22:05 زمین لرزه ای با قدرت 5.6 ریشتر در عمق هشت کیلومتری زمین، شهر سی سخت در استان کهگیلویه و بویراحمد رخ داد که در شهرهای یاسوج، گچساران و دهدشت احساس شد و طی آن 63 نفر از هموطنانمان مصدوم شدند و 3700 واحد مسکونی بین 10 تا 100 درصد خسارت وارد شد که از این تعداد 800 واحد بیش از 60 درصد آسیب دیدند.
بیشترین خسارت مربوط به شهر سی سخت از توابع شهرستان دنا در کهکیلویه و بویر احمد می باشد.

به گزارش خبرگزاری تسنیم از گناباد ، ماجرای پروژه نیمه تمام مجتمع فرهنگی گناباد جزو آن دست پروژه هایی است که بارها و بارها در رسانه ها مطرح شده اما به نتیجه نرسیده است.

کلنگ زنی این پروژه بیش از 10 سال قبل انجام شده اما هنوز قفل عدم بهره برداری بر پیشانی این مجتمع خورده است و مشخص نیست چه زمانی به بهره برداری می رسد.

این پروژه با زیربنای یک هزار و 800 متر مربع در دو طبقه از سال 1384 آغاز و قفل این مجتمع فرهنگی هنری در مردادماه سال 1394 بعد از گذشت یک دهه توسط علی اصغر کاراندیش، معاون وقت توسعه مدیریت و منابع وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی بدون هیچ گونه تجهیزاتی گشوده شد تا انتظار 10 ساله جامعه فرهنگی گناباد به پایان رسد.

این پروژه از آن دست پروژه هایی است که علیرغم تکمیل بودن ساختمان و قول های متعدد مسئولین محلی و استانی مبنی بر افتتاح، هنوز بهره برداری از آن صورت نگرفته است.

خبرگزاری تسنیم خراسان رضوی در راستای انجام رسالت خبری خود بارها در مورد این مجتمع گزارش تهیه کرده و در آخرین مورد مدیرکل ارشاد خراسان رضوی در محل پروژه حاضر شد و وعده هایی در مورد آن داد.

یکی از هنرمندان گناباد در این زمینه می گوید: قطعا بهره برداری از این پروژه تحرکی در جامعه هنری شهرستان ایجاد خواهد کرد اما همین رکود 10 ساله سبب شده انگیزه از ما گرفته شود.

وی ادامه می دهد: واقعا نمی دانیم تا چه زمان این پروژه باید خاک بخورد و دائم مصالح و ساختمان قبلی مستهلک شود و انگار عملا کاری صورت نگرفته است.

خبرگزاری تسنیم خراسان رضوی همچنان در حال پیگیری برای به سرانجام رساندن این پروژه و پیگیری وعده ها است.

انتهای پیام/281/ش