معاون قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی روز سه شنبه در پنجاه و هفتمین جلسه کمیسیون فعالیت های تبلیغی و ترویجی قرآن کریم با حضور سید عباس صالحی گزارشی درباره سه اثر جدید قرآنی ارائه کرد و این آثار در ادامه رونمایی شد.

کتاب ترکش دوست داشتنی خاطرات قاری بین المللی کشورمان است که به قلم نوشته شده است. ابوالقاسمی در این مراسم با تجلیل از نویسنده کتاب گفت: خسروی راد از نویسندگان و مدرسان تاریخ شفاهی است که 31 جلد کتاب نوشته است.
وی با بیان خاطراتی به تلاوت قرآن در سفارت آمریکا در دبی اشاره کرد و گفت: سال 94 برای تلاوت قرآن به آمریکا دعوت شدم و به دبی رفتم. فردی که در دبی با من مصاحبه می کرد، علت سفرم را پرسید و من گفتم برای تلاوت قرآن می روم و او کنجکاو شد که تلاوت قرآن چیست و من کیستم.
ابوالقاسمی افزود: پس از سوال هایی از من خواست آیاتی را تلاوت کنم که دقایقی تلاوت کردم، حس جالبی بود چون دیدم قرآن روی یک آمریکایی نیز اثر گذاشته است هر چند به من ویزا ندادند.

حجت الاسلام محمد قطبی درباره سامانه بازنمایی دستاوردهای قرآنی (سبد) گزارشی ارائه کرد و گفت: این سامانه کاری مشترک از سوی دفتر تبلیغات اسلامی و معاونت قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است که سال گذشته به تصویب رسید.
وی ماموریت اصلی این سامانه را بازنمایی دستاوردهای قرآنی کشور دانست و گفت: اکنون مرحله اول این سامانه رونمایی می شود که شامل نسخه تحت وب و اپلیکیشن آن با قابلیت بازنمایی دستاوردهاست.
قطبی افزود: مرحله دوم این سامانه داشبورد مدیریتی و گزارشگیری از کار مدیران است که می توان این سامانه در اختیار مدیران قرآنی قرار گیرد.
وی افزود: ماموریت اصلی سبد معرفی دستاوردهای قرآنی است که در سال های متمادی تولید شده و دسترسی آن برای همه سخت است. مثلا کتاب ترکش دوست داشتنی را می توان در این سامانه قرار داد تا همگان بتوانند از اطلاعات آن بهره مند شوند. سامانه فعالان قرآنی نیز در این سامانه به نام شبکه فعالان قرآنی(شفق) اضافه خواهد شد.
قطبی به مسئولان مراکز و موسسات قرآنی پیشنهاد کرد تا آثار خود را در سامانه سبد به ثبت برسانند.

سید علی سرابی رئیس مرکز طبع و نشر قرآن کریم گزارشی از امکانات قلم رایانه ای مصحف شریف داد و گفت: این قلم به همراه فایل کامل قرآن کریم تحت ورد برای استفاده مردم رونمایی می شود.
وی افزود: البته این قلم از دهه 70 وجود داشته و قرآن های بسیاری با این قلم منتشر شده ولی در سال گذشته با همکاری سازمان دارالقرآن و معاونت قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی امکانات جدیدی ایجاد شد تا قابلیت هایی مانند حروف چینی به آن اضافه شود.

در این جلسه همچنین علاوه بر انتخاب به عنوان عضو حقیقی کمیسیون تبلیغی و ترویجی، کلیات آیین نامه ستاد عالی هماهنگی مسابقات قرآن کشور به تصویب رسید.

به گزارش خبرنگار فرهنگی ایرنا، روز دوشنبه در حاشیه برگزاری ششمین دوره جایزه جهانی اربعین در محل حسینیه الزهرای سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی ، با ارزشمند و فاخر خواندن آثار و تولیدات موسسه انتشاراتی بین المللی الهدی ، اظهار داشت: این برهه از زمان تولید این موسسه به ویژه سردار دل ها شهید حاج قاسم سلیمانی در عرصه بین الملل کار بسیار ارزشمندی است.

وزیر فرهنگ و ارشاداسلامی در ادامه همچنین همراه با ابوذر ابراهیمی ترکمان از بخش های مختلف نمایشگاه برپا شده حاشیه ششمین دروه جایزه جهانی اربعین بازدید کرد.

رئیس موسسه بین المللی الهدی نیز در حاشیه این بازدید به خبرنگار فرهنگی ایرنا با تشریح فعالیت های این موسسه ،گفت: در راستای معرفی ابعاد وجودی و شخصیتی سردار دلها شهید حاج قاسم سلیمانی به فرموده رهبر معظم انقلاب اسلامی که شهید سلیمانی یک مکتب است و مکتب سلیمانی ضرورت دارد در عرصه بین الملل معرفی شود.

حجت الاسلام و المسلمین، افزود: ازآنجائیکه شهید سلیمانی تنها به ایران و ایرانیان تعلق ندارد بلکه به جامعه بشری به و مستضعفان و مسلمان جهان تعلق دارد از این رو موسسه الهدی به این مهم اهتمام ویژه داشته و به مناسبت سالگرد شهید بزرگوار آثاری را تهیه و چاپ منتشر می کند.

وی چاپ آثاری شامل نشریات و کتابهای متنوع به زبانهای مختلف زنده جهان و ... را از جمله فعالیت های این موسسه در راستای گرامیداشت یاد و خاطر سردار دلها در آستانه نخستین سالگرد عروج ملکوتی شهید حاج قاسم سلیمانی برشمرد.

موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی در سال 1363 به عنوان یک ناشر بین المللی با هدف ایجادگسترش همکاری های بین المللی بین جمهوری اسلامی ایران و سایر کشورهای جهان در عرصه کتاب و سایر محصولات فرهنگی تاسیس و با افتتاح 7 نمایندگی رسمی در کشورهای افغانستان (کابل)، قرقیزستان (بیشکک)،ترکمنستان (عشق آباد)،انگلستان (لندن) وتاجیکستان (دوشنبه) آذربایجان(باکو) عراق(نجف) فعالیت خود را در نقاط مختلف جهان گسترش داد.که برخی از این نمایندگی ها تاکنون نیز فعال است.(نمایندگی های بیشکک و کابل)

این موسسه در دوران خدمت خود توانسته بیش از دو هزار عنوان کتاب را در موضوعات مربوط به دین و اندیشه های اسلامی، زبان و ادبیات فارسی، تاریخ، علوم اجتماعی، فقه، فرهنگ و معارف شیعی به (41 زبان)زبان های فارسی، عربی، انگلیسی، روسی، آلمانی، فرانسه، ایتالیایی، اسپانیولی، یونانی، ترکی استانبولی، ترکی آذری، ارمنی، تائی، تاجیکی، امهری، بلغاری، بنگالی، سواحیلی، اندونزیایی، ترکمنی، قرقیزی، قزاقی، بوسنیایی، صربی، تامیلی، ازبکی، هندی، اردو، پشتو، هوسائی، آلبانیایی، کره ای، تایلندی، ژاپنی، چینی، فیلیپینی، سوئدی، مجاری، گرجی، کرواتی، کردی و عبری منتشر و توزیع کند.

به گزارش مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سیدعباس صالحی با تاکید بر این مطلب افزود: ایام شهادت حضرت فاطمه (س) را تسلیت می گوییم و یاد شهیدان سردار سلیمانی و ابومهدی المهندس که در آستانه شهادت آن ها هستیم را گرامی می داریم .

وی با اشاره به برگزاری ششمین دوره برگزاری جایزه جهانی اربعین، ادامه داد: این جایزه ابتکاری از سوی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی است که از سال های قبل آغاز شده و هر سال بر دامنه و گستره آن افزوده می شود .

صالحی گفت: مناسک اربعین از جهات مختلف دارای اهمیت و توجه ویژه است و این اهمیت ایجاب می کند آنچه در آن رخ می دهد را بتوان در قالب ها و جاذبه های هنری مختلف ثبت کرد و به یادگار گذاشت .

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی ادامه داد: مناسک مختلفی در شرایط مختلف داریم ولی اربعین طعم و گستره خاصی دارد که هر ساله بر رونق آن افزوده می شود .

اربعین محدود به یک ساحت وجودی انسان نیست

عضو کابینه دوازدهم تاکید کرد: اهمیت اربعین در این است که ساحت های مختلفی از وجوه انسان را با خود درگیر می کند. محدود به یک ساحت وجودی انسان نیست و این ویژگی به مناسک اربعین تمایز و امتیاز می دهد .

در پیاده روی اربعین بدن از فرسایش روزمره دور و قالب های جدید را تجربه می کند

صالحی با اشاره به ساحت های مختلف انسان در مواجهه با مناسک اربعین، افزود: ساحت اول جسم انسان است. برخی مناسک شرعی مانند خمس وجود دارد که جسم انسان را با خود درگیر نمی کند. اما عبادت هایی وجود دارد مانند روزه و جهاد که جسم انسان را هم با خود درگیر می کند. در این عبادت ها انسان ریاضت جسم دارد و از تورم جسمی دوری می کند. مناسک اربعین هم از این زاویه اینچنین است. مسیر پیاده روی اربعین به گونه ای ریاضت بدنی به همراه دارد. بدن از فرسایش روزمره دور و قالب های جدید را تجربه می کند .

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی ادامه داد: ساحت دوم وجود انسان، معرفت و باور است. این بخش مهمی است. در مناسک اربعین اتفاقات مختلفی می افتد که ظرفیت بیشتری هم برای وقوع دارد.

اربعین فرصتی برای خلوت با خود است

صالحی در عین حال تصریح کرد: در حوزه معرفت و باور دو نکته قابل توجه است. اولین نکته معرفت نفس است. اربعین فرصتی برای خلوت با خود است. به عنوان مثال در اعتکاف هم فرصتی برای مراقبه، تامل و بازخوانی نفس به وجود می آید. مناسک اربعین هم نوعی اعتکاف سیار است. روزهای در فضایی اعتکاف گونه به سر می بریم تا بتوانیم فرصت بازخوانی خود را بیابیم.

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی ادامه داد: دومین نکته در معرفت و باور، تقویت معرفت به دین، دیانت و اهل بیت (ع) و عاشورا و اصحاب کربلا است.

اربعین فرصت رشد عاطفی و هیجانی مثبت را برای انسان ها فراهم می کند

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در ادامه به ساحت وجودی سوم انسان هم اشاره کرد و گفت: ساحت عواطف و احساسات سومین ساحت وجودی انسان است. این ساحت دارای اهمیت است. شاید پیش از دوره مطالعات جدید بالینی انسان، اهمیت حوزه عواطف و احساسات آنقدر مکشوف نبود ولی امروز این حوزه همانند حوزه های جسمی و عقلانی اهمیت یافته است. اینکه انسان در پرتو عاطفه سالم و درست خود انسان است.

وی تاکید کرد: اربعین فرصت رشد عاطفی و هیجانی مثبت را برای انسان ها فراهم می کند. هم در حوزه عواطف و احساسات نسبت به ستارگان فضیلت انسانی که همان اهل بیت هستند و هم نسبت به خیرخواهی و دگرخواهی که در مناسک اربعین جلوه هایی از آن را شاهدیم.

مناسک اربعین در ساحت اراده انسان هم تاثیرات شگرفی دارد

صالحی ادامه داد: چهارمین ساحت وجودی انسان، اراده است. اهداف، مقاصد و تصمیم های کوچک و بزرگ را شامل می شود. بخش مهمی از ابعاد وجودی انسان به این ساحت برمی گردد که انسان چه چشم اندازی برای زندگی خود دارد. چه مقصد و عزمی برای پیمودن آن دنبال می کند. مناسک اربعین در ساحت اراده انسان هم تاثیرات شگرفی دارد. در واقع فرصت چشم انداز و اهداف برای مقاصد انسان است. اربعین فرصتی برای بازگشت، شدن و تغییر و تحول اساسی برای انسان است. این مناسک یک سعی است که انسان را به یک شدن جدید نزدیک می کند.

مناسک اربعین فرصت های مختلفی را برای ساحت عمل ایجاد می کند

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی ساحت عمل را پنجمین ساحت وجودی انسان در مناسک اربعین برشمرد و گفت: این عمل می تواند گفتاری و کرداری باشد. می تواند عمل فردی و یا جمعی باشد. مناسک اربعین فرصت های مختلفی را برای ساحت عمل ایجاد می کند. هم در عمل فردی فضایی را برای ذکر، یاد خدا، زیارت و ... ایجاد می کند و هم در عمل جمعی که بسیار متنوع است، قالب های متعددی پیدا کرده و می تواند بیش از این هم پیدا کند که می توان به احسان، گذشتن از خود، توانایی خود و ... اشاره کرد.

وی تاکید کرد: می توانیم اربعین را به یک چتر وفاق و میدان اجتماعی برای امت اسلامی تبدیل کنیم. چتر امام حسین (ع) شیعه و سنی نمی شناسد. می تواند یک چتر وفاق، سفینه نجات و خیمه ماندگار برای صلح جهانی، همزیستی اجتماعی و تعامل و همبستگی باشد.

اربعین را درست ببینیم؛ درست روایت کنیم و به خوبی و زیبایی عرضه کنیم

صالحی در عین حال تصریح کرد: وقتی از مناسک اربعین سخن می گوییم صرفا از یک رویداد سخن نمی گوییم. این مناسک با ساحت های مختلف انسانی تعامل و ارتباط دارد. بنابراین باید آن را به درستی ببینیم. به این معنا که اربعین را درست ببینیم؛ درست روایت کنیم و به خوبی و زیبایی عرضه کنیم. بنابراین جایزه جهانی اربعین هم این سه ضلع و میدان را دنبال می کند زیرا این سه مقوله می تواند در استمرار و توسعه این جایزه در جهان اسلام موثر باشد تا روایتی جذاب و زیبا حتی برای کسانی که این مناسک را نمی شناسند، بیافریند.

در پایان این آیین از برگزیدگان این دوره از جایزه جهانی اربعین تقدیر شد.

همچنین با حضور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی از تمبر ششمین دوره جایزه جهانی اربعین، کتاب رهروان (شامل تصاویر منتخب از 5 دوره گذشته این جایزه) و پوستر فراخوان هفتمین جایزه جهانی اربعین رونمایی شد.

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در واکنش به سخنان شب گذشته سید حسن نصرالله دبیرکل حزب الله لبنان در توئیتی نوشت: تصویر کوتاه و گویای سید حسن نصرالله از ترامپ این روزها: مجنون خشمگین. مواظب باید بود که ائتلاف عبری _ سعودی بهانه سازی برای او نکنند.

به گزارش خبرنگار حج و زیارت خبرگزاری فارس، روز گذشته شهرام آدم نژاد، معاون حمل و نقل وزیر راه و شهرسازی از رفع محدودیت تردد مسافر به عراق از مرزهای پرویزخان در استان کرمانشاه و باشماق در استان کرستان از شنبه 26 دسامبر خبر داد و گفت: امکان تردد مسافر بین ایران و عراق وجود دارد.

پس از این ادعا، بسیاری از عاشقان سفر به عتبات برای تشرف به این سفر معنوی پیگیر شدند تا بتوانند در ایام فاطمیه به حرم سیدالشهدا (ع) مشرف شوند و با توجه به اینکه عراق از اسفند سال گذشته با بستن مرزها از پذیرفتن زائر خارجی عذرخواهی کرده بود، بتوانند پس از حدود 11 ماه دلتنگی و ممنوعیت، به عتبات سفر کنند.

اما حجت الاسلام صحبت الله رحمانی، معاون عتبات سازمان حج و زیارت در گفت وگو با خبرنگار حج و زیارت خبرگزاری فارس با بیان اینکه فعلا اعزام هیچ زائری در قالب کاروان یا فردی به عتبات نداریم، گفت: تا زمانی که وزارت بهداشت و ستاد مبارزه با کرونا برای برقراری سفر به عتبات مجوز لازم را صادر نکنند، حتی اگر مرزها هم باز شود، هیچ زائری به عتبات اعزام نمی کنیم.

البته باز شدن دو مرز پرویزخان در استان کرمانشاه و باشماق در استان کرستان را نمی توان برای اعزام زائران به عتبات در نظر گرفت، چرا که زیرساخت ها و امنیت لازم برای تردد زوار در این مرزها پیش بینی نشده است و باید منتظر بود با تدابیر لازم و فروکش کردن کرونا ، سفر به عتبات همچون گذشته از مرزهای زمینی مهران، شلمچه، چذابه و خسروی از سر گرفته شود.

به گزارش فارس، سفر به عتبات از اوایل اسفند سال گذشته با شیوع کرونا متوقف شد و پس از آن ایران با تدوین پروتکل های بهداشتی خواستار برقراری اعزام ها شد که به دلیل شرایط موجود، استاندار نجف و کربلا از پذیرش زائر خارجی عذرخواهی کردند و حتی در اربعین امسال هم به دلیل نبود زیرساخت مناسب امکان پذیرش زائر خارجی را نداشتند. با این حال چند روز قبل از اربعین و در حالی که به نپذیرفتن زائر خارجی تأکید داشتند، به پذیرش زائر از برخی کشورها همچون ایران به صورت محدود اشاره کردند که ایران نیز به دلیل شرایط با هماهنگی ستاد مبارزه با کرونا هیچ زائری به کربلا اعزام نکرد.

انتهای پیام/

سرویس : مسجد و کانون ها - کانونهای مساجد زمان : شناسه خبر : 1008907

به گزارش خبرنگار گروه مسجد و کانون های مساجد خبرگزاری شبستان ، تفاهم نامه همکاری میان ستاد هماهنگی کانون های فرهنگی هنری مساجد (فهما) و بنیاد ملی بازی های رایانه ای امروز دوشنبه (هشتم، دی ماه) در محل این بنیاد به امضای حجت الاسلام والمسلمین دکتر حبیب رضا ارزانی رییس این ستاد و سید صادق پژمان مدیرعامل بنیاد رسید.

حجت الاسلام والمسلمین دکتر ارزانی در جریان امضای این تفاهم نامه گفت: با توجه به عضویت بیش از دو میلیون نفر در بیش از 25 هزار کانون فرهنگی هنری این موضوع را برای ما ضروری می ساخت تا در حوزه بازی نیز فعال تر باشیم.

رئیس ستاد فهما بیان کرد: بسیار خوشحال هستیم که امروز این تفاهم نامه امضا می شود تا با همکاری یکدیگر بتوانیم هم در حوزه آموزش و هم در حوزه تولید محتوا در زمینه بازی های رایانه ای گامی به جلو در کشور برداریم.

پژمان نیز در جریان امضای تفاهم نامه همکاری میان ستاد فهما و بنیاد ملی بازی های رایانه ای گفت: رویکرد ما در این بنیاد کار عملیاتی است. در واقع وقتی ما با دستگاهی با و مجموعه ای تفاهم نامه امضا می کنیم صرفا به دنبال امضای یک تفاهم نامه نیستیم بلکه نگاه کاربردی داریم.

مدیرعامل بنیاد ملی بازی های رایانه ای افزود: در همین راستا تلاش داریم امضای این تفاهم نامه روی کاغذ نماند. در زمانی که موضوع این تفاهم نامه در این بنیاد مطرح شد، به صورت جدی درباره برنامه های مختلف این تفاهم نامه و نحوه اجرایی کردن آن فکر کردیم.

وی تاکید کرد: ان شاءالله تفاهم نامه همکاری میان ستاد هماهنگی کانون های فرهنگی هنری مساجد کشور و بنیاد ملی بازی های رایانه ای زمینه ساز کارهای بزرگ تر در ماه های باقیمانده از امسال و سال های آینده شود.

پایان پیام/ 397

ضمیمه :

کلید ‫واژه ها:

ستاد فهما

|

کانون های فرهنگی هنری مساجد

|

بنیاد بازی های رایانه ای

|

ششمین جایزه جهانی اربعین، با برگزاری آیین اختتامیه و اعلام نفرات برگزیده در پنج بخش عکس، فیلم حرفه ای، فیلم مردمی، سفرنامه و فعالان مجازی اربعین به کار خود پایان داد.

به گزارش روابط عمومی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، برگزیدگان ششمین دوره جایزه جهانی اربعین با حضور سید عباس صالحی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، ابوذر ابراهیمی ترکمان، رییس سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، حجج اسلام سید ابوالحسن نواب، رییس دانشگاه ادیان و مذاهب، سید محمود دعایی، مدیرمسئول روزنامه اطلاعات و اشرف بروجردی، رییس سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران معرفی شدند.

آثار ارسالی هنرمندان از 9 کشور عراق، ایران، لبنان، افغانستان، گینه کوناکری، انگلیس، آمریکا، پاکستان و کانادا در این رویداد بین المللی تقدیر شدند و جوایزی به آنان اهدا شد.

رتبه های اول تا سوم بخش عکس

حسن النجار از عراق، اسامه عبید از لبنان و علی ابک از ایران با داوری داریوش محمدخانی، امیرعلی جوادیان و محمدحسین حیدری، حائز رتبه های اول تا سوم شدند.

رتبه های اول تا سوم بخش فیلم حرفه ای و مردمی

در بخش فیلم حرفه ای با داوری محمدصالحی، پوریا نجفی و مرتضی شعبانی، مسعود حیدری از ایران نفر اول، حسام هادی از عراق نفر دوم و محمد مهدی نعمتی از ایران نفر سوم اعلام شدند.

برگزیدگان بخش فیلم مردمی این دور از جایزه جهانی، سید وحید اولیایی از کانادا نفر اول، محمد حاجی مقصودی از ایران نفر دوم و کاظم یوسفی از افغانستان نفر سوم شدند.

رتبه های اول تا سوم بخش سفرنامه

در بخش سفرنامه با داوری زهرا السالم، حجج اسلام کاظم حاتمی طبری و مجید علیزاده، زینب کبری آزاد از پاکستان، عبدالله باه از گینه کوناکری و فاطمه احسانی از افغانستان به ترتیب رتبه های اول تا سوم را از آن خود کردند..

رتبه های اول تا سوم بخش فعالان مجازی

همچنین، در بخش فعالان مجازی با داوری عبدالرضا باقری، محمد کاظم مبینی و سعید نور محمد، نوری سردار از انگلیس، آمینه اینلوئس از آمریکا و زوار سید توثیق حیدر از پاکستان رتبه های اول تا سوم را کسب کردند.

رونمایی از تمبر یادبود ششمین جایزه جهانی اربعین، بخش دیگر این مراسم بود و سید عباس صالحی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و ابوذر ابراهیمی ترکمان، رییس سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی این تمبر یادبود را امضا کردند.

در ادامه، کتاب آثار برگزیده و منتخب پنج دوره از این جایزه و پوستر فراخوان هفتمین جایزه جهانی اربعین رونمایی شد و برپایی نمایشگاه 40 عکس منتخب ششمین جایزه جهانی اربعین در حسینیه الزهرا(س) از برنامه های حاشیه ای مراسم بود.

در پایان نیز، بخشی از وصیت نامه سردار شهید حاج قاسم سلیمانی قرائت شد و تندیس ویژه برای خانواده ایشان به حجت الاسلام والمسلمین محمدمهدی ایمانی پور، معاون همکاری های علمی و فرهنگی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی به نمایندگی از خانواده این سردار شهید مقاومت اهدا شد.

انتهای پیام/ص

همزمان با ورود به نخستین هفته دی ماه سال 1399، تنور فعالیت جشنواره های تئاتر با وجود ادامه دار بودن شرایط کرونایی کشور روز به روز در حال گرمتر شدن است. از جشنواره تئاتر فجر جشنواره تئاتر سردار آسمانی گرفته تا رویدادهای دیگر نمایشی که به سبب شیوع کرونا بخش عمده ای از فعالیت جشنواره های کشور را به خود اختصاص داده اند.

در حقیقت بعد از مدتی رُکود و سکون، به سبب اوج گرفتن موج سوم شیوع کرونا در کشور بر خلاف تصور رایج از سکون و رکود ادامه دار، عرصه هنر نمایش طی یک هفته اخیر مملو از اتفاقات ریز و درشت بود.

آنچنان که به سبب نزدیک شدن به اوج فعالیت های جشنواره ای تئاتر کشور که غالبا در نیمه دوم سال متمرکز است، هنرمندان و مسئولان دست در دست هم تلاش می کنند تا با ارائه راه کارهای خلاقانه بتوانند برنامه ها و رویدادهای تئاتری کشور را در روزها و ماه های پیش رو، زیر سایه سنگین ویروس کرونا برنامه ریزی و اجرایی کنند.

در همین راستا از گوشه و کنار ایران خبر فعالیت های اهالی این هنر در عرصه های مختلف تولید، اجرا و جشنواره ها به گوش می رسد.

از مهمترین رویدادها و اتفاقات این هفته می توان به نتیجه معکوس حذف تعیین حریم در تئاترشهر، تاکید بر لزوم اخذ مجوز کلیه جشنواره های تئاتری، میزبانی تالار وحدت از مستند-نمایش سرباز ، معرفی هیات انتخاب بخش ویژه سرباز انقلاب جشنواره تئاتر فجر، میزبانی تئاترفجر از نمایش شورایی با محوریت نفی ترور ، حضور هفت اثر در بخش صحنه ای و دو نمایش ویژه در بخش میدانی جشنواره سردار آسمانی، تمدید مهلت ارسال اثر به مسابقه عکس جشنواره نمایش عروسکی، معرفی هیات داوران بخش تئاتر جشنواره هنر زنده است ، از سرگیری فعالیت عمارت نوفل لوشاتو ، درخشش نقالی ایرانی در استرالیا، میزبانی کازابلانکا از نمایش ماریون هنرمندان ایرانی و رخدادهای دیگر اشاره کرد.

اگر پیگیری بی وقفه اخبار ویروس کرونا کمتر زمانی برای رصد اخبار تئاتر برای شما باقی گذاشته در گزارش پیش رو مهمترین اخبار این حوزه را در دوره زمانی 4 تا 8 دی ماه 1399 مرور کنید.

پروژه تعیین حریم مجموعه تئاترشهر در دیدار معاون میراث فرهنگی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی با معاون امور هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی وارد مرحله تازه ای شد.

معاون میراث فرهنگی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی، مدیرکل امور موزه ها و اموال منقول فرهنگی تاریخی وزارت میراث فرهنگی وگردشگری، مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان تهران و مدیر موزه ملی ایران باستان در دیدار با ، معاون امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ، مدیرکل هنرهای نمایشی و رییس مجموعه تئاترشهر بر ضرورت عملیاتی شدن پروژه تعیین حریم مجموعه تئاترشهر طی روزهای آینده تاکید کردند.

ابراهیم گله دارزاده رئیس مجموعه تئاترشهر در این نشست با اشاره به آنکه پیرو جلسه و دیداری که طی روزهای گذشته با مدیرموزه ملی ایران در تئاترشهر داشتیم، تاکید بر این شد که موضوع تعیین حریم مجموعه تئاترشهر می تواند به عنوان یکی از موضوعات مهم وزارت میراث فرهنگی و گردشگری مورد توجه قرار گیرد، افزود: به هر حال شرایط این سال های تئاترشهر به گونه ای رقم خورده که متاسفانه شاهد اتفاقات ناخوشایندی در محیط پیرامونی این مجموعه هستیم و لازم است هرچه زودتر اقدام عاجلی برای کاهش این آسیب ها انجام داد.

حدود دو دهه پیش بنا به تصمیم مدیران شهرداری آن دوران تصمیم بر این شد تا حصار فیزیکی تعیین کننده حریم این مجموعه با محیط مجاور برداشته شود. شرایطی که به دلیل تغییرات اجتماعی به وجود آمده ماجرا را به سمت دیگری سوق داد که موجب بروز آسیب های فراوانی در این ناحیه شد. به دلیل همین فقدان تعیین حریم امروزه شاهد تخریب و آسیب های متعدد فیزیکی به مجموعه هستیم. از این منظر لازم است تا با حمایت و همراهی وزارت میراث فرهنگی تعیین حریم تئاتر شهر محقق شود.

قادر آشنا مدیرکل هنرهای نمایشی نیز در این نشست بیان کرد: در مسیر نگهداری و مرمت آسیب های تئاترشهر، بزرگترین نگرانی ما حریم این مجموعه هنری است که در این زمینه طی هفته های گذشته جلسات متعددی را با مدیران شهرداری تهران برگزار کردیم تا بتوانیم هرچه زودتر موضوع تعیین حریم را مرتفع کنیم. اکنون فرصت هایی برای مرمت مجموعه تئاترشهر وجود دارد. تئاترشهر اثری دارای ثبت ملی است که نگهداری و مرمت آن اولی تر از هر مساله دیگری است.

سید مجتبی حسینی معاون امور هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز در این نشست با اشاره به ظرفیت های گسترده تئاتر ایران در مقایسه با فعالیت هنرمندان تئاتر کشورهای دیگر در منطقه بیان کرد: موارد مجموعه تئاترشهر در ارتباط با میراث فرهنگی مبتنی بر سه نکته است

وی افزود: اینکه چگونه محتوای موجود را به نمایشگاهی پویا و محلی برای حضور گردشگران بر اساس قواعد بین المللی مجموعه های فعال فرهنگی هنری تبدیل کنیم. به هر حال اسنادی که در مجموعه تئاترشهر وجود دارد یک سرمایه ملی و گنجینه ای است که می تواند نقش بسیار ارزشمندی در شناساندن اتفاقات گذشته تئاتر کشورمان داشته باشد.

طبق اعلام روابط عمومی اداره کل هنرهای نمایشی، برگزارکنندگان کلیه جشنواره های مرتبط با هنرهای نمایشی در هر موضوع و قالبی ضرروری است نسبت به اخذ مجوز از این اداره کل اقدام کنند.

برگزارکنندگان کلیه جشنواره های مرتبط با هنرهای نمایشی در هر قالب (صحنه ای، خیابانی، نمایشنامه نویسی، مجازی و ...) و هر موضوعی می بایست پیش از آغاز و اعلام فراخوان، اقدام به اخذ مجوز برگزاری از اداره کل هنرهای نمایشی کنند.

مجوز فوق می بایست پیش از آغاز جشنواره روی وب سایت مربوط به آن رویداد بارگذاری شود.

مستند-نمایش سرباز مبتنی بر سویه های زیستی و مقاومتی سردار سپهبد شهید حاج در اولین سالگرد عروج آسمانی سردار مقاومت به همت بنیاد فرهنگی هنری رودکی، مشارکت و همراهی مرکز هنرهای نمایشی و گروهی از هنرمندان تئاتر به صورت برخط (آنلاین) و با تعداد محدودی تماشاگر، با رعایت پروتکل های بهداشتی از 12 تا 16 دی ماه در تالار وحدت اجرا می شود.

مستند-نمایش سرباز به نویسندگی و کارگردانی و طراحی حرکت است و با حضور ، و تنی چند بازیگران جوان تئاتر، روش و منش شهید حاج قاسم سلیمانی به عنوان یک چهره بین المللی و شاخص، مستند نمایی می شود.

پارسایی پیش از این و در یک قالب نذری فرهنگی به تهیه کنندگی و همراهی چهره های شاخص هنری، موسیقی-نمایش عاشورایی علمدار را در سوگ و رثای سقای آب و ادب حضرت ابوالفضل(ع) در ایان ماه صفر اجرا کرد که با استقبال مخاطبان روبه رو شد.

هیات انتخاب بخش ویژه سرباز انقلاب (نمایش های خیابانی) سی ونهمین جشنواره تئاتر فجر معرفی شدند.

بر این اساس، ومسئولیت انتخاب آثار نمایش های خیابانی سی و نهمین جشنواره تئاتر فجر را در بخش ویژه سرباز انقلاب برعهده گرفتند.

نشست هم اندیشی دبیر سی و نهمین جشنواره تئاتر فجر و مدیران امور هنری در زندان های استان تهران به منظور تولید نمایشی برای حضور در بخش دیگرگونه های اجرایی جشنواره برگزار شد.

دبیر و مدیر بخش نمایش های خیابانی و دیگرگونه های اجرایی سی ونهمین جشنواره تئاتر فجر با مسئول امور هنری زندان های استان تهران و کارشناس هنری بازداشتگاه اوین دیدار کردند.

مسافرآستانه دبیر جشنواره سی و نهم تئاتر فجر با اشاره به حمایت خود از این همکاری مشترک عنوان کرد: تئاتر به عنوان مهمترین ابزار تعلیمی و تربیتی می تواند به مددجویان زندان ها کمک کند و قابلیت آن را دارد که تاثیر شگرفی بر بهبود وضعیت اقشار آسیب دیده اجتماعی داشته باشد.

نیز به ظرفیت های موجود در زندان های استان تهران به منظور تولید و اجرای عمومی تئاتر توسط مددجویان و در سطح شهر اشاره کرد.

در پایان این نشست هم اندیشی، و مقرر شد گروه تئاتر اوین با لحاظ کردن استانداردهای کیفی در بستر برخط (آنلاین) به اجرای اثر خود در ایام جشنواره بپردازد.

سی و نهمین جشنواره تئاتر فجر به دبیری حسین مسافر آستانه بهمن 99 برگزار می شود. آدرس سایت جشنواره www.fitf.ir است.

هیات انتخاب آثار بخش صحنه ای دومین جشنواره تئاتر سردار آسمانی متشکل از و، هفت اثر نمایشی را واجد شرایط برای اجرا در این رویداد معرفی کردند.

به این ترتین نمایش های سبابه نشین (عقیق)، جدال ، یک و بیست دقیقه بامداد ، موج ، وقتی ماهیچه ها سنگ می شوند ، ایستاده چو سرو به تماشای خورشید و نفس سرد به عنوان آثار راه یافته به بخش صحنه ای دومین دوره جشنواره تئاتر سردار آسمانی معرفی شدند.

همچنین دو اثر نمایشی همه پسران من به کارگردانی و نمایش سرباز به کارگردانی در بخش ویژه تئاتر خیابانی دومین جشنواره تئاتر سردار آسمانی اجرا می شوند.

نمایش سرباز که به سه برهه از زندگی سردار سلیمانی پرداخته است، عشق به شهادت سردار سلیمانی را از زمان قبل از دفاع مقدس، جنگ تحمیلی، پس از جنگ تحمیلی و در نبرد با داعش روایت می کند. نمایش همه پسران من براساس قصه دلتنگی مادر شهیدی که فایل صوتی آن در فضای مجازی منتشر شده و بعد متوجه می شود که فرزند دیگرش، سردار سلیمانی که چهل سال به وی محبت کرده به شهادت رسیده، تولید شده است.

دومین جشنواره سردار آسمانی با حمایت بنیاد فرهنگی روایت فتح، انجمن تئاتر انقلاب و دفاع مقدس و اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان کرمان و اداره کل هنرهای نمایشی به دبیریدر قالب سه بخش مسابقه نمایشنامه نویسی، بخش صحنه ای و بخش خیابانی از 10 تا 15 دی ماه در کرمان برگزار می شود.

مدیر بخش مسابقه و نمایشگاه عکس هجدهمین جشنواره نمایش عروسکی تهران- مبارک از تمدید مهلت ارسال آثار به این رویداد تا 20 دی ماه 1399 خبر داد.

وی ضمن اعلام خبر تمدید مهلت ارسال آثار از سوی متقاضیان برای شرکت در این رویداد گفت: متقاضیان می توانند تا تاریخ یاد شده روی لوح فشرده از طریق پست پیشتاز یا به صورت حضوری به دبیرخانه جشنواره و یا از طریق ایمیل tehranmobarak@theater.ir ارسال و پس از دریافت کد رهگیری، با مراجعه به تارنمای https://tehranmobarak.theater.ir/ اقدام به ثبت نام کنند.

مسابقه و نمایشگاه عکس هجدهمین جشنواره نمایش عروسکی تهران- مبارک که به مدیریت امیر عابدی برگزار می شود مختص عکس آن دسته از نمایش های عروسکی است که در بازه زمانی اول اردیبهشت 95 تا اول دی 99 در داخل کشور، در قالب اجرای عمومی، جشنواره ها یا دیگر رویدادهای داخلی روی صحنه رفته باشد.

در راستای رعایت شیوه نامه های بهداشتی و صیانت از سلامت گروه های نمایشی و مخاطبان، بیشتر بخش های هجدهمین جشنواره نمایش عروسکی تهران- مبارک به دبیری زنده یاد گلزار محمدی و مدیریت اجرایی مهدی حاجیان در اسفندماه سال جاری، با بهره گیری از ظرفیت های فضای مجازی برگزار می شود.

پس از تائید شورای سیاست گذاری جشنواره هنر زنده است ، و داورانی هستند که بخش تئاتر جشنواره هنر زنده است را مورد ارزیابی قرار می دهند.

رییس شورای سیاستگذاری جشنواره با حفظ سمت، دبیری بخش تئاتر را برعهده دارد و به عنوان رییس هیات داوران، آرا داوران را مورد تائید نهائی قرار خواهد داد.

همزمان با اعلام این خبر اعلام شد شرط محدویت زمانی آثار که تا سقف 60 دقیقه اعلام شده بود، پس از تماس های متعدد و مکرر کارگردان های مایل به شرکت در جشنواره با تائید شورای سیاستگذاری و به خاطر حضور هرچه بیشتر هنرمندان تئاتر و تئاتر عروسکی حذف شد.

نخستین دوره جشنواره آنلاین هنر زنده است به صورت رقابتی و غیررقابتی در شبکه های اینترنتی با حمایت مادی بخش خصوصی و حمایت معنوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از 10 لغایت 20 اسفندماه سال جاری برگزار می شود.

عمارت نمایشی نوفل لوشاتو که به دلیل شیوع کرونا و عدم تفاهم میان صاحب ملک و مدیر این مجموعه تعطیل شده بود در محلی جدید فعالیت خود را از سر گرفت.

گالری نوفل؛ این مجموعه نه تنها شامل فعالیت های نمایشی است، بلکه فعالیت هایی نیز در زمینۀ هنرهای تجسمی خواهد داشت. طبقۀ ابتداییِ این عمارت سفید، محلی برای برپایی گالری دارد. به عبارتی، این مجموعه در کنار فعالیت های نمایشی خود، با برپایی گالری نوفل ، حیطۀ فعالیت های خود را با اضافه شدنِ هنرهای تجسمی افزایش داده است.

عمارت نوفل لوشاتو در مکان جدید خود، به نشانی تهران، خیابان حافظ، خیابان نوفل لوشاتو، تقاطع خیابان رازی با ازسرگیری فعالیت های خود میزبان استادان، هنرمندان، دانشجویان، پژوهشگران و علاقه مندان به زمینه های هنری خواهد بود.

عروسک گردان، بازیگر و بنیانگذار تئاترخانه بازی، به احیا و بازسازی سنت نمایشی نقالی به عنوان بخشی از پروژه دکترای خود در دانشگاه ملبورن پرداخته است.

این هنرمند قبل از شیوع کرونا نسخه باهاوس ایرانی (نقالی پارسی) را اوایل سال 2020 در فستیوال پناهندگان فیتزوری (Fitzroy) در ایالت ویکتوریا استرالیا روی صحنه برد.

باهاوس ایرانی در سنت باستانی به عنوان نقالی پارسی یاد می شود، سبکی که در اجرای پیش از اسلام با استفاده از حرکت، ژست، نمایش عروسکی، صدا و موسیقی به صورت انفرادی اجرا می شد و به طور سنتی یک داستان حماسی تاریخی یا افسانه ای از گذشته ایران را نقل می کرد. اجراهای نقالی نیز غالباً بر اساس شعر فارسی بود.

ششگلانی در این پروژه نمایشی نسخه ای از نقالی را ارائه کرده که نیمی به زبان انگلیسی و نیمی به زبان فارسی است. این اثر به موضوع زنان در افسانه خلقت، تاریخ، تعامل جهان با هنر و داستان سرایی می پردازد.

آخرین اثر نمایشی گروه تئاتر است با نام ماریون به کارگردانی اخیراً از طرف فستیوالِ بین المللیِ تئاترِ دانشگاهیِ کازابلانکا کشور مراکش دعوت به اجرا شد و چهارشنبه سوم دی ماه در قالب پلتفرم آنلاین برای تماشاگران و دنبال کنندگان جشنواره به نمایش درآمد.

جشنواره تئاتر کازابلانکا در کشور مراکش، از جمله رویدادهایی است که توسط انستیتو بین المللی تئاتر (ITI) برگزار می شود و برپایی این دوره جشنواره برای بازه زمانی 21 تا 27 دسامبر برابر با اول تا هفتم دی ماه برنامه ریزی شده است.

پیشتر نیز همین نمایش گروه، جزو دوازده اجرای برگزیده ای بود که قرار بود در ماه اکتبر امسال در بخش مسابقه هفدهمین دوره جشنواره بین المللی کوفار در شهر مینسکِ کشور بلاروس روی صحنه برود که بعد از به تاخیر افتادن زمان برگزاری جشنواره، در هفته اول دسامبر 2020 به شکل آنلاین به نمایش درآمد.

به گزارش خبرنگار حوزه موسیقی گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان ، اولین آلبوم حامد بهداد با عنوان هزار هیچ به بازار می آید. این آلبوم روز گذشته از دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مجوز گرفت و با صدای حامد بهداد بزودی عرضه می شود.

هزار هیچ در سبک راک و بلوز ساخته شده و از اشعار حافظ در قطعات این آلبوم استفاده شده است. تنظیم کننده آلبوم هزار هیچ مسعود فیاض زاده است.

پیش از این حامد بهداد در زمینه خوانندگی فعالیت کرده است. او چند سال پیش با گروه دارکوب همکاری کرد. بهداد همچنین چند تک آهنگ را منتشر کرد و تیتراژ سریال مثل یک کابوس را خواند.

انتهای پیام/

خبرگزاری مهر -گروه هنر-علیرضا سعیدی: چهارشنبه دوازدهم آذر ماه سال 1399 بود که لایحه بودجه 1400 کل کشور توسط حسینعلی امیری معاون پارلمانی رییس جمهور تقدیم هیات رییسه مجلس شورای اسلامی شد.

از همه اعداد و ارقام پیچیده مرتبط با تحلیل بودجه که بگذاریم ماجرای نحوه تخصیص بودجه به فعالیت های فرهنگی هنری کشور همواره در میان اصحاب و اهالی هنر جزو یکی از مهم ترین موضوعاتی بوده که مورد توجه قرار می گیرد. شرایطی که به شدت دچار چالش ها و آسیب های فراوان است و می تواند در یک فرصت مغتنم تر درباره بررسی و نحوه تخصیص آن به فعالیت های هنری کشور به آن پرداخت. چرا که در این چارچوب شرایط پر از پرسشی وجود دارد و روش سنتی بودجه بندی و مسائل وابسته به آن به شکلی نبوده که بتواند دورنمای روشنی از وضعیت اقتصادی مواجهه دولت ها با بودجه را پیش روی مخاطبان معرفی کند.

اساساً از همه این ها که بگذریم، باز با چالش های دیگری در حوزه بودجه مواجه می شویم، اینکه اساساً چقدر از نقطه ضعف های موجود در حوزه فرهنگ و هنر به بودجه باز می گردد؟ چرا با وجود تاکیدات رهبر انقلاب روی موضوع فرهنگ وقتی در اجرا به فرهنگ و هنر می رسیم شاهد تخصیص حداقل ها هستیم؟ آیا اکنون با شرایط فعلی اقتصادی کشور که در سخت ترین شرایط خود قرار گرفته صرف بودجه در عناوین دیگر دارای اولویت است یا نه بازهم در این شرایط باید به بودجه فرهنگ و هنر هم توجه داشت؟ و اینکه اکنون که در کوران بررسی ماجرای بودجه 1400 هستیم چه اتفاقات اجرایی می تواند در حوزه های فرهنگ و هنر بیفتد؟

تمام موارد اشاره شده موجب شد تا گروه هنر در ادامه سلسله گفتگوهای قصه بودجه و غصه فرهنگ به سراغ سید محمد مجتبی حسینی معاون امور هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی برود تا از او درباره وضعیت بودجه و پیش بینی هایی که در شرایط فعلی می توان برای فعالیت های هنری در حوزه بودجه متصور شد، نظرخواهی کنیم. گفتگویی که می تواند گشایشگر طرح مباحث دیگری در حوزه های مرتبط با بودجه و فعالیت های هنری به حساب آید.

آنچه می خوانید مشروح گفتگوی خبرگزاری مهر با سیدمجتبی حسینی معاون هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است.

* با توجه به فعل و انفعالاتی که از سال گذشته به دلیل شیوع ویروس کرونا پیش آمد، طبیعتاً ساختار کلی فعالیت های فرهنگی هنری کشور نیز به شدت تحت تاثیر این شرایط قرار گرفته، فضایی که به طور حتم تاثیرات خود را در ماجرای بودجه و نحوه تخصیص آن پس از ارائه آن از سوی دولت به مجلس شورای اسلامی برجای خواهد گذاشت. چارچوبی که به نظر می آید وضعیت بودجه فرهنگ و هنر در سال 1400 را می تواند دچار تغییر و تحولاتی کند، از این منظر به عنوان یک مدیر دولتی در عرصه فعالیت های هنری، وضعیت بودجه سال آینده را با در نظر گرفتن احوالات موجود چگونه پیش بینی می کنید؟

به طور مشخص ما با یک جمله کلیدی روبه رو هستیم. اینکه بودجه فرهنگ و هنر کشور بودجه بسیار قلیل و کمی است. کلید واژه هایی که تقریباً در طول سال های گذشته نیز آنها را شنیدیم و به نظرم عبارت درستی است. چرا درست است؟ به دلیل اینکه حوزه فرهنگ و هنر مزیت کشور ماست یعنی ایران را به فرهنگ و هنرش می شناسند و امروز هم منابع انسانی بسیاری در حوزه هنر داریم که اگر به عنوان دوره تاریخی با سایر ادوار تاریخی قیاس کنیم، می بینیم که منابع انسانی در حوزه فرهنگ و هنر یک سرمایه شگفت انگیز است که می تواند فرصت آفرین و کمکی برای معرفی درست و ارائه یک تصویر مناسب از کشورمان باشد.

به همین سبب بودجه تخصیص پیدا کرده به فعالیت های فرهنگی هنری، در تناسب با این فرصت و حجم منابع انسانی نیست. این در حالی است که در طول 40 سال گذشته با افزایش فرصت های آموزشی، ایجاد جشنواره های مختلف و متعدد در رشته های مختلف هنر به عنوان نظامی برای کشف استعداد، منابع انسانی هم رشد پیدا کرده و طبیعتاً وقتی این رشد اتفاق می افتد باید اقتضائات متناسب با این چارچوب از جمله سرانه اعتبار برای رفع حوائج و نیازهای اهالی فرهنگ و هنر و اعمال قوانینی برای تشویق بخش خصوصی در عرصه فرهنگ و هنر برای سرمایه گذاری و ارائه خدمات هم رشد پیدا کند.

در این راستا علاوه بر اینکه تعداد ذی نفعان این حوزه گسترده شده، قواعد و قوانین متناسب با این رشد شکل نگرفته است. در این چارچوب هم تصور می شد بخشی از این نارسایی ها در کمبود سازمان و نهاد است. بنابراین نهادها و سازمان های دیگری در حوزه فرهنگ و هنر تاسیس شد. اما نکته حائز اهمیت در اینجاست با در نظر گرفتن این ضروریات سرجمعِ این اعتبار تمهید شده برای حوزه فرهنگ و هنر نه تنها بیشتر نشده، بلکه همان میزان تقریباً بر نهادهای بیشتر تقسیم شده است.

خوب در همین راستا نهادها ناچارند بخشی از بودجه شان را برای گردانندگی هزینه و بخشی محدودتری را برای برنامه خود صرف کنند. بنابراین حد اعتبار پیش بینی شده برای فرهنگ و هنر تقریباً در طول چندین سال حد ثابتی بوده اما ذی نفعان آن افزایش پیدا کرده و نهادهای فعال هم در واقع تقاضا می کنند از حجم اعتبارات بودجه ای سهمی داشته باشند تا بتوانند برنامه های خود را پیش ببرند. در نهایت اعتباری که می خواهد برای برنامه ها هزینه شود هم ناگزیر کاهش می کند. از سوی دیگر اگر بخواهیم به موضوع تورم و ارزش اعتباری نسبت به سنوات قبلی هم بررسی داشته باشیم که طبیعتاً باید نظام دیگری را برای بررسی این موضوع تدارک ببینیم.

بودجه کشور یک امر انتزاعی نیست که بگوییم حالا که بودجه کم است بیاییم برای بهتر شدن ماجرا آن را چهار برابر افزایش دهیم و بعد گمان که مشکلات اعتباری مان حل می شود. *با توجه به مواردی که اشاره کردید، پس طبیعتاً نباید منتظر اتفاق و رویداد ویژه و خاصی در حوزه بودجه بندی بخش فرهنگ و هنر باشیم، چرا که با در نظر گرفتن این واقعیت و البته محدودیت های موجود همچنان همین شیوه سنتی بودجه بندی بر ماجرا حاکم خواهد شد و در خوشبینانه ترین شکل ممکن هم ماجرا اگر به شکل قبلی خود باقی بماند باید خدا را شکر کرد.

ببینید بودجه کشور یک امر انتزاعی نیست که بگوییم حالا که بودجه کم است بیاییم برای بهتر شدن ماجرا آن را چهار برابر افزایش دهیم و بعد گمان که مشکلات اعتباری مان حل می شود. قطعاً بودجه یک امر واقعی بسته به درآمدهای کشور است که در صورت وجود درآمد و انجام هزینه ها می توان درباره تقسیمات اعتباری بودجه هم فکر کرد. اما اکنون در شرایطی که ماجرای بودجه ناشی از تحریم ها و جنگ اقتصادی برنامه ریزی می شود بنابراین بحث کم شدن درآمدهای ملی هم جزیی از تبعات آن است و دقیقاً همین جاست که ما چقدر توانستیم با تدبیر، درایت و هر صفت مثبت دیگری یک اقتصاد بدون نفت را با همه مشکلاتش تجربه کنیم.

در عین توجه به این موارد است که با این احوال می بینیم ساختار بودجه ما نمی تواند در سال آینده یک دفعه دچار تغییر شگفت انگیز شود. در این راستا دو نکته وجود دارد. اول اینکه بتوانیم ضرورت هنر را تبیین کنیم و برای این ضرورت در یک برنامه میان مدت بین 5 تا 10 سال بتوانیم اعتبارات دولتی و بودجه را تصحیح کنیم و حداقل به بودجه ای برسیم که کارایی داشته باشد. نکته دوم هم تغییر هزینه ها از هزینه کرد اقتضایی به هزینه کرد برنامه ای و هدف مند است. اینکه با یک نگاه بلندمدت تر این اعتبار کم را طوری هزینه کنیم که بیشترین خاصیت و نتیجه را داشته باشد. به عنوان مثال ممکن است با اعتباری که برای یک رویداد هنری هزینه می شود، پروژه ای را طراحی کرد که این پروژه بخش خصوصی و سایر نهادها را تشویق کند تا آن میزان مشارکتی که از نهاد دیگر می آورند چند برابر هزینه ای باشد که از طریق همین بودجه هزینه می شود.

*اساسا شما تا چه میزان بر این باورید، که اغلب مشکلات و نقطه ضعف های مرتبط با حوزه فرهنگ و هنر به بودجه باز می گردد؟

البته که همچنان معتقدم بودجه سهم بسیار مهمی در رفع مشکلات و نقطه ضعف های مرتبط با حوزه فرهنگ و هنر کشور دارد. به عبارتی اگر ما بخواهیم مشکلات کنونی فرهنگ و هنر را در چهار قسمت بررسی کنیم باید اذعان کرد که یک چهارم مشکلات امروز نشات گرفته از کمبود اعتباری است که می بایست متناسب با این حوزه هزینه شود. در کنار این یک چهارم برخی قوانین و مقررات، نظام بررسی اندیشه و محتوا، تفکر برنامه ریزانه و هدف مند نیز اقسام دیگر آسیب ها و نقطه ضعف های مرتبط با حوزه فرهنگ و هنر را تشکیل می دهند که باید برای بهبود شرایط نسبت به آنها بی توجه نبود.

* بنده پرسشم را از این منظر مطرح کردم که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در طول این چهاردهه یکسری هزینه های تامین شده از بودجه خود را صرف برنامه ها و برخی رویدادهایی کرده که متاسفانه تاثیر مثبتی در جریان رشد و ارتقای فعالیت های هنری نداشته و گویا این روند سنتی نیز به حرکت خود ادامه داده که امیدی هم به تغییر این نگرش وجود ندارد. فکر نمی کنید در این سوی ماجرا وزارت اشاد باید از نگاه سنتی صرف به سمت و سویی مسیر خود را تغییر دهد که این هزینه کردها در شرایط منطقی تر، علمی تر و هدفمند تری مدیریت شود؟ کما اینکه هم اکنون در بسیاری از حوزه های فعال با فرهنگ و هنر از جمله تئاتر هستند افراد و مجموعه هایی که می دانند هرساله به آنها بودجه ای اختصاص داده می شود که قرار هم نیست خروجی موثری داشته باشند.

آنچه شما می گویید حرف درستی است که باید برای اجرای آن برنامه ریزی کرد. ضمن اینکه اول باید بدانیم و باور داشته باشیم که هنر پدیده مهم و موثری است. پس اگر پدیده مهم و موثری است برای شئون و شقوق مختلفش طراحی داشته باشیم. شاید یک مدیر موفق در حوزه عمومی نتواند در حوزه تخصصی هنر آن توفیق را داشته باشد بنابراین در حوزه هنر به کسانی نیاز است که هنر را دقیق می شناسند. بعد از توجه به این مولفه ها به یک نظام برنامه ریزی دقیق در عرصه فرهنگ و هنر هم احتیاج است. یعنی مجموع این سه ضلع اگر در کنار هم خودی نشان دهند آن گاه تازه می توان به این سمت رفت که باید برای هنر چه کاری انجام داد. یکی از اتفاقاتی که در این چارچوب می تواند محل نقد قرار بگیرد همین رفتار اقتضایی نسبت به هنر است. به عبارتی در اینجا می توان پرسش هایی را مطرح کرد که در این چارچوب سلیقه موثر است یا کارکرد ؟ اینکه از یک رویداد هنری مورد نظر به چه نحوی حمایت شده و چقدر برگزاری آن ضرورت دارد؟ اینها مجموعه های چند وجهی هستند که باید نسبت به وجوه مختلف آن با تدبیر حرکت کرد.

به طور کلی عرضم این است که اگر ما با بودجه کلان یا محدود به صورت اقتضایی رفتار کنیم، طبیعتاً مدت برداشت محصول هم کوتاه شده و فقط به تعداد کارها افزوده خواهد شد. اما اینکه این تعداد منجر به ایجاد جریان خواهد شد یا نه را نمی توان پاسخ داد. در حالی که اگر یک نظام برنامه ریزی برای فعالیت های هنری داشته باشیم می توانیم بودجه را به گونه ای هزینه کنیم که در بستر میان مدت و بلند مدت منجر به خروج یک جریان موثر برای نشان دادن قدر و منزلت هنر می شود.

یک کمیته حسابرسی و نظارت تشکیل شده تا موسساتی که از معاونت هنری کمک گرفته یا معاونت هنری به آن ها بودجه ای اختصاص داده توسط یک گروه خبره مورد ارزیابی قرار بگیرند تا از مدیریت سلیقه ای روی منابع و کارها جلوگیری شود *آیا شما در معاونت هنری وزارت ارشادی که خودتان مسئولیت مدیریت آن را به عهده داشتید، کاری برای همین موضوعاتی که به آن اشاره داشتید، به صورت اجرایی و عملیاتی انجام داده اید؟

در این عرصه چندین کار را آغاز کردیم و انجام دادیم. طبیعتاً برای نظم دهی به فعالیت هایمان گروهی تشکیل و مقرر شد تا تمامی فرآیندها توسط این گروه بررسی و آنها را ساماندهی کنند و تقلیل دهند و البته این عملیات تقلیل یافته نیز منطبق بر دستورالعمل و یا شیوه نامه ای شود که رفتار سلیقه ای را کاهش دهند. توضیح اینکه در معاونت هنری وزارت ارشاد 113 فرآیند انجام می شد که این تعداد اکنون به 34 فرآیند کاهش پیدا کرده و این تعداد اکنون یا در قالب دستورالعمل و شیوه نامه مستند و مستدل شدند یا طی دو ماه آینده کار شیوه نامه سازی آن ها به اتمام می رسد.

در حوزه نظارت بودجه هم کارهایی انجام شد که بر همین مبنا یک کمیته حسابرسی و نظارت تشکیل شده تا موسساتی که از معاونت هنری کمک گرفته یا معاونت هنری به آن ها بودجه ای اختصاص داده توسط یک گروه خبره مورد ارزیابی قرار بگیرند تا از مدیریت سلیقه ای روی منابع و کارها جلوگیری شود. از سوی دیگر شورای برنامه ریزی تشکیل شده که به طور مستمر جلسه دارد و تمام ادارات کلی که در مجموعه معاونت هنری مشغول به فعالیت و خدمت رسانی هستند برنامه های خود را ذیل این شورای برنامه ریزی تعریف و در صورت تصویب به آن عمل می کنند. همه این فعالیت ها هم در راستای جلوگیری از رفتار سلیقه ای و پراکنده صورت گرفته که بتوانیم با یک وحدت رویه برنامه ریزی بلند مدتی داشته باشیم.

در این راستا بیش از 260 جشنواره ای که در سراسر کشور با حمایت و نظارت معاونت هنری وزارت ارشاد برگزار می شود در قالب یک طرح مطالعاتی ویژه مورد بررسی قرار گرفته و درجه بندی شده اند. اینکه آیا رویدادها موثر بر هدف و عملکرد مناسبی داشته اند یا خیر؟ طبیعتاً آن رویدادهایی که کارکرد مناسبی داشتند تقویت می شوند. اما آن جشنواره و برنامه هایی که تاثیر مثبتی نداشتند باید بتوانند با رویدادها دیگری جایگزین یا ادغام شوند. این کار در معاونت هنری شروع شده که بتوان کارها را به جای هزینه کرد اقتضایی به یک هزینه کرد مبتنی بر برنامه ریزی انتقال داد. این فرآیند هم طبیعتاً دکمه خاموش و روشن ندارد که بخواهیم با فشردن یک دکمه بگوییم ماجرا تغییری پیدا کرده است. زیرا چنین ادعایی، یک ادعای خام دستانه ای است که به همین سرعتی که روشن شده به همان سرعت نیز خاموش می شود. بنابراین باید زیرساخت های این موضوع برای انتقال فرآیند مهیا شود و اگر مهیا نشود طبیعتاً اتفاقی نمی افتد.

* البته در راستای صحبت هایی که اشاره داشتید باید به این موضوع تاکید کنم که طی ماه های اخیر در فضای مجازی و رسانه ها درباره هزینه هایی که معاونت هنری وزارت ارشاد در حوزه های زیر مجموعه خود به ویژه تئاتر و موسیقی انتقاداتی مطرح شده که مهم ترین آن به سمت نحوه هزینه کرد در جشنواره های هنری به ویژه جشنواره های فجر بازمی گردد. هزینه هایی که به گفته بسیاری از کارشناسان و اهالی رسانه آنچنان که باید به قول شما برنامه ریزی شده و هدف مند نبوده است. آیا شما بر اساس این انتقادها ماجرا را به سمت و سوی هدفمندی و روشنگری برده اید یا نه بر اساس آنچه از قبل انتقادها مطرح شده فضای کار را این چنین که گفتید، مدیریت کردید؟

قطعاً انتقادهای رسانه ای بسیار خوب و موثر است و اتفاقاً می تواند برخی از چراغ های خاموش را روشن و انگشت اشاره ای برای توجه دادن مدیران به سمت یک نکته مهم باشد. بر این باورم خیلی از انتقادات و نکته های گفته شده در فضای مجازی از سر دلسوزی است که می تواند به نگاه در فعالیت ها کمک کند. به عنوان یک هنرجو با توجه به شناختی که از فضای هنری دارم بنابراین در برابر آنچه پیرامون این بخش از فعالیت های فرهنگی هنری کشور رخ می دهد احساس مسئولیت می کنم. در این راستا تشکیل شورای برنامه ریزی و کمیته حسابرسی و نظارت از اولین قدم های کار من در معاونت هنری وزارت ارشاد بوده است. به همین دلیل پیش از انتقادها حرکت های نظارتی شروع شده اند. اما چنین هم نیست که وقتی کمیته نظارت و حسابرسی تشکیل شده همه مشکلات در چارچوب این کمیته حل می شود.

همه مشکلات باید براساس آنچه هست سنجیده شود و بعد از آن قدم به قدم برای مرتفع کردنش کارهایی کرد. مثلاً چنین نهاد دقیقی برای نظارت هزینه کرد بودجه تشکیل شد اما بعد آنجایی که می خواهید ارزیابی کنید چندین سال دیون معوق مالیاتی دارد. در این شرایط چه باید کرد؟ آیا می توانیم با دکمه خاموش و روشن کردن، این دیون نادیده مالیاتی را نادیده گرفته و بعد بگوییم از اول شروع می کنیم؟ یا نه باید مشکلات گذشته را برطرف کرد؟ آیا حل مشکلی که چند سال آهسته آهسته جمع شده با یک هفته برنامه ریزی و برگزاری چند جلسه حل می شود؟ یا نه باید برنامه طراحی کرد تا در پروسه مدت دار اول این مشکلات را حل کرد و بعد در حین انجام این کار برای آینده برنامه ریزی کرد.

تشکیل شورای برنامه ریزی و کمیته حسابرسی و نظارت از اولین قدم های کار من در معاونت هنری وزارت ارشاد بوده است. به همین دلیل پیش از انتقادها حرکت های نظارتی شروع شده اند بنابراین توجه به نگاه برنامه ریزانه در معاونت هنری امری بوده که در ابتدای این دوره شروع شده و اگر هم در این راه انتقاد سازنده ای بوده آنها را دریافت و بر داشته های خودش افزوده است. در اینجا لازم است به نکته ای اشاره کنم. در همین سه سال گذشته خیلی از تصمیم های که قبلاً یک نفره گرفته می شد، گروهی شده اند. به عنوان نمونه در حوزه هنرهای تجسمی اگر اعزام هنرمندی به شهرک سیته یا بی ینال ونیز حسب مصلحت اندیشی با تصمیم گیری مدیریتی صورت می گرفت، اما اکنون باید یک گروه نسبت به اعزام و انتخاب افراد اقدام کند.

ما در حوزه حمایتی تئاتر نیز سعی کردیم شورای حمایت نظر نهایی را بدهد. شورایی که فقط دو نفر از اعضای آن دولتی هستند و بقیه را هنرمندانی از بدنه تئاتر تشکیل می دهند. به عبارتی دخالت بخش دولتی را تقلیل دادیم تا چند متخصص هنری از میزان آرای بالاتری برای تصمیم گیری برخوردار باشند.

طبیعتاً بر اساس تصمیماتی هم که در این شورا گرفته می شود ممکن است نقدهایی وارد باشد اما اگر کسی منتقد بوده و خودش هم در این شورا حضور می داشت، آیا ممکن نبود همین تصمیم شورای فعلی را می گرفت؟ یا اگر تصمیم دیگری می گرفت بازهم افراد دیگری نبودند که به آن تصمیم انتقاد می کردند؟ ممکن است در این شرایط هر تصمیم منجر به شروع نقد شود. اما قطعاً در این راه باید دید که این تصمیم گرفته شده بر اساس داده هایی که در اختیار اعضای شورا قرار گرفته تصمیم درستی بوده؟ دوم اینکه برای رسیدن به هدفی که کسی برای تحقق آن هدف انتخاب شده، موثر بودن نیز مورد توجه است که طبیعتاً اگر این دو شرط را نداشت تصمیم یک شورا می تواند تصمیم نامناسبی باشد که برای اصلاح آن باید اقدام کرد.

* آقای حسینی از تمام اینها که بگذریم آن سوی ماجرا هم مشکلاتی وجود دارد، اینکه گفته می شود اعضای کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی هم آنچنان که باید درگیر مسائل و جزییات فعالیت های مرتبط با حوزه فرهنگ و هنر نیستند، کما اینکه کمیسیون مظلوم فرهنگی مجلس در مقاطع مختلف تاریخی مهجورترین و کم طرفدارترین کمیسیون های مجلس بوده که تعداد زیادی از نمایندگان محترم با بی میلی وارد آن شده اند. با در نظر گرفتن این موارد که البته نمی دانم با آن موافقید یا مخالف و آگاهی به این شرایط که سال 1400 دوره آخر فعالیت دولت فعلی است فکر می کنید چه سرنوشتی در انتظار بودجه و برنامه ریزی آن برای فعالیت های فرهنگی هنری کشور است؟ آیا با توجه به گرایشات سیاسی دو طرف دولت و مجلس در شرایط فعلی می توانیم پیوندی را میان آنها برقرار کرد تا سرنوشت بودجه با وجود تمام مواردی که به آن اشاره داشتید وارد نوسانات سیاسی و اختلافات نشود؟

طبیعتاً باورم این است که هیچ مسیری نیست که از طریق تعامل و گفتگو بهبود پیدا نکند و اگر هم تا به امروز به قول شما اتفاق نیفتاده حتماً کافی نبوده است. بالاخره آیا ما غیر از تعامل و گفتگو در ارائه آنچه که به عنوان مجریان قوانین کشور داشتیم ابزاری داریم؟ ما مجموعه ای از داشته ها را داریم که حاصل تجربه مدیریت اجرایی است که باید اینها را در میان بگذاریم و هرچه قدر بتوانیم با اقناع و ادله بیشتر و کامل آن را در اختیار مجموع افراد و نه صرفاً مجلس قرار دهیم، حتماً می توان به تصمیمات بهتر جمعی رسید.

گزاره دوم هم این است که کسانی که به عنوان نمایندگان مردم انتخاب می شوند و در یک کمیسیون تخصصی عضویت پیدا می کنند حتماً دغدغه اولشان این است که درباره حوزه تخصصی شان اشراف پیدا کرده و اطلاعات دقیق تر و بهتری کسب کنند. کما اینکه در بعضی از حوزه ها نمایندگان مجلس مشاور می گیرند یا حتی در حوزه هایی از مدیران تخصصی نظر می گیرند. در مجموع فکر می کنم به این معنا نیست که کسی از نمایندگان عزیز علاقه ای برای غیر فعال کردن حوزه های مرتبط با فرهنگ و هنر داشته باشد. بنابراین نمایندگان مجلس در ادوار مختلف با انگیزه های مختلفی که برآمده از سلیقه و تفکرتشان بوده کوشش کرده اند تا شرایط را بهتر کند. ما هم باید به سمت تعامل و گفتگو برویم که اهمیت حوزه هنر را بیشتر نشان داده و مشارکت نمایندگان محترم را جلب کنیم برای اینکه کمک هایی برای بهبود شرایط داشته باشند.

* الان که در بحبوحه ماجرای بودجه سال 1400 کل کشور هستیم به اعتقاد شما چه اتفاقات اجرایی را می توانیم برای بودجه سال آینده در حوزه فرهنگ و هنر را به عنوان یک چشم انداز پیش روی خود قرار دهیم؟

پیش بینی ام این است که با توجه به شرایط فعلی، اتفاق عجیبی برای بودجه ما در کوتاه مدت نخواهد افتاد. بنابراین ما برای سال آینده بودجه 99 را با انتظاراتی که ذی نفعان این حوزه و برنامه های پیش رو دارند، فقط تصحیح و واقعی می کنیم. البته دو تا سه پروژه کلان دیگر هم به عنوان بخش افزوده را در حوزه طراحی بودجه پیش بینی کرده ایم. به عنوان نمونه در حوزه آموزش حقیقتاً به تعریف یک پروژه خاص با هدف بهبود روند آموزش و توسعه عدالت آموزشی در حوزه آموزش هنر احتیاج داریم.

غیر از مواردی که به آن اشاره شد، در نتیجه یک کار مطالعاتی طولانی مدت تری که در معاونت هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی صورت گرفت، رسیدن به پیش نویس سند توسعه اقتصادی هنر مد نظر بود که یکی از مجلدات این مجموعه مطالعاتی پیشنهادها و پروژه های اقتصادی است که می تواند در توسعه اقتصاد هنر نقش موثری را ایفا کند. این مطالعات هم صرفاً به فعالیت های وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مربوط نمی شود. بر همین مبنا شورایی تشکیل شد که نمایندگان دستگاه های اجرایی فعال در عرصه فرهنگ و هنر نیز طی چند جلسه در آن حضور داشتند و پیشنهادات آنها هم در قالب پروژه در این جداول گنجانده شد.

پیش بینی ام این است که با توجه به شرایط فعلی، اتفاق عجیبی برای بودجه ما در کوتاه مدت نخواهد افتاد. بنابراین ما برای سال آینده بودجه 99 را با انتظاراتی که ذی نفعان این حوزه و برنامه های پیش رو دارند، فقط تصحیح و واقعی می کنیم پس تحقق و تصویب این سند و تخصیص اعتبار برای پروژه های ویژه آن در سه بخش کوتاه مدت ، میان مدت و بلند مدت حتماً می تواند کمک دهنده خوبی به روشن تر شدن نگاه برنامه ریزان فرهنگ و هنر در حوزه بودجه باشد. شرایطی که می توانیم زین پس از هنر به عنوان یک فرصت استفاده کنیم.

به طور حتم اقتصاد فرهنگ و هنر یا اقتصاد خلاق یکی از نزدیک ترین گونه های اقتصادی نزدیک به اقتصاد مقاومتی است. یک اقتصاد درون زای برون گراست که بر اساس داشته ها و فرصت های داخلی مان طراحی شده و در عین حال با توجه به الهام بخش بودن هنر ایران می تواند نگاه برونگرایی داشته و خیلی ها را متوجه ظرفیت هنری کشورمان کند. از سوی دیگر میزان اشتغالی که در عرصه فرهنگ و هنر وجود دارد نسبت به سایر گروه هایی که می توان در آن شغل ایجاد کرد، هم بسیار ارزان تر و هم پایدارتر است. اما این شرایط نیاز به یک همراهی و ریل گذاری دارد که چگونه می توانیم در این فضا شغل ایجاد کنیم تا مشاغل رویدادی نبوده و تبدیل به یک شغل دائمی شوند. اینکه چه قوانین و مقرراتی را نیاز داریم تا بتوانیم این مجموعه را تقویت کنیم؟ بنابراین اگر چنین به هنر نگاه کنیم، این چارچوب یک امتیاز ویژه ای برای کمک به اقتصاد ملی خواهد بود.

ما در حال حاضر یک درصد از جمعیت جهان و خاک کره زمین را دارا هستیم، اما چند درصد از میراث فکری و فرهنگی هنری جهان متعلق ایران عزیزمان است. پس با چنین داشته ای آیا نمی توان یک طرحی داشت که حرکت و تولید بیشتری در آن وجود داشته باشد؟ ما به نسبت حضورمان در جوار کشورهای منطقه فرصت های بسیار شناخته شده هنری داریم که نسبت به همین کشورها شناخته شده تر است. ما در حوزه هنرهای تجسمی منطقه به طور میانگین حدود 40 درصد بازار حراج ها را متعلق به هنرمندان ایرانی رصد کردیم. یا از میان 10 هنرمند برتر خاورمیانه 4 هنرمند ایرانی هستند. از سوی دیگر میزان علاقه مندی مجموعه داران به جمع آوری آثار هنرمندان تجسمی توسط هنرمندان ایران به دست آمده اند. در حوزه موسیقی نیز الهام بخشی موسیقی ایرانی و تنوع گسترده ای که حوزه اقوام مختلف ایران داریم دربرگیرنده جذابیت های ویژه ای است که حتی در حوزه موسیقی کلاسیک نیز دارای رتبه و ارزش بالایی است. در هنر تئاتر نیز به جهت آمار و تعداد اجراهای به صحنه رفته و حتی تعداد هنرمندان و متون تولید شده ما را با پدیده بسیار ارزشمندی مواجه کرده که می تواند به عنوان یک فرصت در کشور طرح و معرفی شود.

*البته بسیاری از هنرمندان و کارشناسان و صاحب نظران هم بر این باورند که اکنون موقعیت مناسبی برای صحبت از بودجه و افزایش آن در بخش فرهنگ و هنر نیست و هر آنچه می توانیم از آن به عنوان اعتبار و بودجه نام ببریم می بایست به سمت پشتیبانی و حمایت از تولید اقلام، درمانی، پزشکی و بیمارستانی برای مقابله با ویروس کرونا شود.

- قطعاً سنجش مصالح یک امر کلان تر از حوزه فعالیتم است که در رابطه با آن تصمیم گیری کنم. وقتی مدیران ارشد کشور مونیتورینگ می کنند که شرایط بیماری کرونا در کشورمان و مبارزه اقتصادی چگونه است، طبیعتاً به یک تصویری می رسند و سعی می کنند بهترین تصمیم را بگیرند. اما بنده شخصاً فکر می کنم هنر یک تجمل نیست، هنر یک ضرورت است که باید در کنار سایر ضرورت ها به آن توجه کرد. در همین ایام بیماری کرونا و فشارهایی که در حوزه سلامت داشتیم، مشاهده کردیم اتفاقاتی که توسط اهل هنر رقم خورد به روحیه بخشی جامعه و کادر درمان تا چه حد زیادی کمک کرد.

وقتی یک پزشک از خطه شمال به دلیل تخصصی که در حوزه موسیقی دارد، می آید و یک قطعه موسیقایی را به افتخار کادر درمانی تولید و آن را تقدیم به مردم و تلاشگران عرصه درمان می کند، می بینیم که پژواک این اثر هدیه شده تا چند روز توجه به خود جلب می کند. یا کاری که ارکسترهای دولتی و سایر مجموعه های فعال مرتبط با حوزه های مختلف هنر برای تقدیر از کادر درمان صورت داده اند همه نشان دهنده یک موضوع مهم است. اینکه هنر توانسته در کنار بقیه ارکان ضروری یک جامعه، کمک دهنده ای برای ایجاد امید، مقاومت و پویایی برای رد شدن از کوران این جنگ تمام عیاری که همه دنیا را فراگرفته، باشد. بنابراین هنر یک ضرورت است که به اعتقاد من امر مضاعفی نبوده و همیشه باید دیده شود. به همین دلیل احساس نمی کنم باید تعطیل شود تا جای دیگری برقرار بماند. اتفاقاً هنر به عنوان یک ضرورت باید وجود داشته باشد تا در کنار بخش های دیگر کمکی برای افزایش روحیه مردم و کادر درمانی در این روزهای سخت باشد.

البته شاید در این شرایط خوش بینی باشد که بتوان اعتبارات را چند برابر کرد. ما باید توجه خود را به این موضوع معطوف کنیم که چطور داشته هایمان را بهتر هزینه کنیم.

* آقای حسینی من هم برای تحقق چنین دستاوردهایی آرزویی جز اجرایی شدن این اندیشه ها و تفکرات ندارم که امیدوارم روزی شاهد به تحقق پیوستن مواردی که به آن اشاره داشتید، باشیم. مایلم حالا که از بودجه و ماجراهای ریز و درشت مربوط به آن صحبت کردیم، پرسش پایانی ام در این داستان پرغصه را با موضوع جشنواره مطرح کنم که آیا تاکید وزارت ارشاد برای برگزاری جشنواره های مرتبط با رویداد ملی فجر انقلاب اسلامی، تلاشی برای دریافت بودجه جشنواره به هر قیمت و جلوگیری از بازگرداندن آن به صندوق توسعه ملی است؟ به هر حال این شائبه و شایعه ای است که طی ماه های اخیر به شدت میان هنرمندان و مخاطبان مطرح شده که بد نیست در پایان گفتگو به آن اشاره ای داشته باشید.

بودجه را این گونه به نهادها و سازمان ها نمی دهند که بگویند خرج کنید و اگر خرج نکردید آن را بازگردانید. اتفاقاً در این راستا همه موارد مرتبط با بودجه به شکل برنامه ای تخصیص پیدا خواهد کرد. یعنی شما به عنوان یک مجموعه باید اعلام کنید که: این برنامه را دارید، فلان مبلغ صرف هزینه اش می شود. پس لطفاً این بودجه را به مجموعه اختصاص دهید تا برنامه را برگزار کنیم . طبیعتاً در این شرایط ادله ای هم از نهاد درخواست کننده بودجه می خواهند. اینکه فلان برنامه یا رویداد چرا و چگونه باید برگزار شود؟ بنابراین اگر این رویدادها می خواهد برگزار شود پیشینه و دلایلی برای برگزار شدنش اقامه شده که اتفاقاً آن دلایل هم مورد تایید قرار گرفته اند. پس این پولی نیست که باید حتماً هزینه شود، و شما هم هزینه کنید. پس به طور حتم برگزاری این رویدادها صرفاً برای دریافت بودجه برنامه ریزی و اجرا نمی شود.

بودجه را این گونه به نهادها و سازمان ها نمی دهند که بگویند خرج کنید و اگر خرج نکردید آن را بازگردانید. اتفاقاً در این راستا همه موارد مرتبط با بودجه به شکل برنامه ای تخصیص پیدا خواهد کرد نکته دوم این است که اساساً هزینه ای که برای این جشنواره ها می شود نسبت به خدماتی که در این رویدادها اتفاق می افتد، در حداقل ترین شکل ممکن قرار دارد. حداقل در این دوره که به عنوان یکی از عوامل اجرایی درگیر جشنواره های مرتبط با معاونت هنری وزارت ارشاد بودم سعی شد در هزینه های جاری صرفه جویی شود. حتی به خاطر شرایط اقتصادی کشور بسیاری از اعتباراتمان در مضایق زیادتری قرار گرفته و طبیعتاً حق هم همین است. البته قطعاً وضعیت بهداشتی کشور را می بینیم که متحمل چه هزینه های سنگینی به دلیل تاخت و تاز ویروس کرونا شده است.

سومین موضوع هم در موضوع بودجه مبتنی بر این نکته است که جشنواره های موسیقی، تئاتر، هنرهای تجسمی فجر و مد و لباس فجر تبدیل به برندهای بین المللی شده اند که برای برگزار شدنشان باید منظر کلان تری را تصور کرد. به عنوان نمونه جشنواره تئاتر فجر که در آستانه سی و نهمین دوره آن هستیم، به شهادت دوستانی که تحقیق کرده و آمار مختلف جشنواره های دنیا را سنجیده اند، یکی از جشنواره های بزرگ تئاتری دنیا از نظر کثرت آثار و میزان مخاطب است. آیا باید از این برند محافظت شود یا نگاه دیگری درباره آن داشت، خود این جشنواره ها می توانند به یک عامل تقویت کننده روحیه خود هنرمندان و در لایه بعد مخاطبان باشد. وقتی این فرصت وجود نداشته که هر شب تئاتر، نمایشگاه و یا کنسرتی برقرار شود اینکه به خاطر برگزاری یک رویداد، روحیه یکدیگر برای خلق اثر تقویت شود، موجب کمک به هنرمندان در درجه اول و درجه بعدی مخاطبان می شود.

برای برگزاری این جشنواره ها تلاش شده تا مسیری طراحی شود که اگر شرایط کرونایی التیام پیدا کرد، با رعایت پروتکل و شیوه نامه های بهداشتی شرایط اجرای با مخاطبان فراهم شود. اگر شرایط به همین منوال پیش رفت و قابلیت اجرای عمومی وجود نداشت، اجراها به صورت برخط پیش روی مخاطبان قرار گیرد. طبیعتاً به دلیل ظرفیت های ایجاد شده جشنواره های امسال بر این مبناست تا از نظر کمیت محدودتر و از نظر کیفیت توجه بیشتری در رشته های مختلف داشته و در عین حال به زیرساخت های لازم برخط توجه بیشتری شود و در نهایت این جشنواره ها بستری باشند تا پویایی هنر حتی در شرایط دشوار دیده شود.

کد خبر 5105578

علیرضا سعیدی

اعتمادآنلاین| جشنواره شعر فجر امسال وارد پانزدهمین دوره خود می شود، رویدادی که روز یکشنبه، هفت دی ماه، نشست خبری آن برگزار شد. این دوره جشنواره اما هنوز شروع نشده درگیر انتقادها شد و تیرها به سمت دبیر علمی اش روانه شده اند.

مریم جلالی شاعر، مترجم و مدرس دانشگاه به عنوان دبیر علمی و مصطفی راضی جلالی شاعر و مدیر دفتر گسترش شعر و ادبیات داستانی خانه کتاب و ادبیات ایران به سمت دبیر اجرایی پانزدهمین جشنواره بین المللی شعر فجر منصوب شده اند.

مریم جلالی دارای مدرک دکتری زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه فردوسی مشهد، عضو هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی، عضو رسمی انجمن ترویج زبان و ادب فارسی و نیز هیات علمی و هیات داوران جایزه ادبی پروین اعتصامی و جشنواره بین المللی شعر فجر بوده است.

همچنین او به همراه افشین علا، محمدکاظم کاظمی، قربان ولیئی، جعفر ابراهیمی (شاهد)، محمود اکرامی فر، زکریا اخلاقی، احمد نادمی و حمیدرضا شکارسری به عنوان اعضای هیات علمی پانزدهمین جشنواره بین المللی شعر فجر منصوب شده اند.

سید عباس صالحی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، روزهای 24 و 25 آذر این احکام را صادر کرده، اما به نظر می رسد حالا که بیش از یک هفته از این انتصاب ها می گذرد، نام مریم جلالی مورد انتقاد قرار گرفته و برخی شاعران به این انتخاب از جامعه دانشگاهی واکنش نشان داده اند و محمود حبیبی کسبی و ناصر فیض در نامه ای سرگشاده به وزیر ارشاد از این انتخاب و شیوه برگزاری آن انتقاد کرده اند.

محمود کسبی ، شاعر و پژوهشگر ادبی، درباره دلایل انتقادش از دبیر جشنواره به ایسنا گفت: این سنگ بنا با دبیری بزرگان ادبیات فارسی و شعر معاصر گذاشته شده؛ با شاعرانی مثل علی معلم دامغانی، سیدعلی موسوی گرمارودی، علیرضا قزوه، عبدالجبار کاکایی، پرویز بیگی حبیب آبادی، محمود اکرامی فر و در سال گذشته سعید بیابانکی. اما از این چهره های تثبیت شده شعر معاصر یک دفعه چهره ای را انتخاب می کنند که روشن است فقط می خواهند یک انتخاب خنثی به لحاظ سیاسی و اعتقادی داشته باشند که خط و ربط فردی که انتخاب شده مشخص نباشد.

کسبی سپس به ارتباط این انتخاب با تغییرات به وجودآمده در نهاد برگزاری جشنواره شعر فجر (ادغام موسسات زیرمجموعه وزارت ارشاد در موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران و واگذاری جشنواره شعر فجر به دفتر گسترش شعر و ادبیات داستانی) اشاره کرد: فقط اسم محل برگزاری تغییر کرده، اما آدم ها اغلب همان ها هستند. همان تیم و همان تفکر برگزارکننده جشنواره است و تحول چندان ویژه ای در برگزاری جشنواره امسال هم رخ نداده. همان تیم بسته ای که در آن چهار پنج سال اخیر برگزارکننده جشنواره بوده و اصرار عجیب و غریبی بر مخفی، پنهان و بی سروصدا برگزار کردن جشنواره داشتند امسال هم هستند و ظاهراً همان برنامه را به شکل شدیدتر دارند، و پیش می برند.

علمی تر شدن جشنواره پانزدهم؟

جشنواره شعر فجر سال 1385 پایه ریزی شد. 2 دوره اول آن غیررقابتی بود و در آنها تنها از شاعران تجلیل شد. از دوره سوم جشنواره شکل رقابتی به خود گرفت و از هشتمین دوره از یک جشنواره ملی به یک جشنواره بین المللی تغییر پیدا کرد. این جشنواره از دوره نهم به بنیاد شعر و ادبیات داستانی ایرانیان واگذار شد.

در پانزدهمین دوره این جشنواره هم آثاری که سال 1398 به زبان فارسی با مجوز وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی منتشر شده باشند در گروه های شعر کلاسیک، شعر نو (قالب های: نیمایی و سپید)، شعر محاوره، شعر کودک و نوجوان و درباره شعر (پژوهش های حوزه شعر) مورد ارزیابی قرار می گیرند.

در نشست خبری این جشنواره عنوان شد که 2489 اثر به دبیرخانه رسیده: در شعر بزرگسال 2032 اثر، در بخش کودک و نوجوان 172 اثر و در بخش درباره شعر نیز 286 اثر ارسال شده است.

به گفته مصطفی راضی جلالی، دبیر اجرایی جشنواره، امسال به لحاظ تنوع قالب های شعری در بخش شعر بزرگسال تعداد داوران از سه داور در برخی دوره ها و پنج داور در برخی دوره های دیگر به هفت داور افزایش یافته است. از بین هفت داور، سه داور آثار شعر کلاسیک و سه داور نیز آثار شعر نو را بررسی خواهند کرد، و یک داور آکادمیک و شاعر در هر 2 حوزه صاحب نظر خواهد بود. در بخش شعر محاوره نیز از تجربه داورانی که سابقه فعالیت در حوزه شعر محاوره دارند استفاده می شود.

دبیر اجرایی جشنواره در ادامه اظهار کرد که جشنواره شعر فجر امسال در بخش غیررقابتی، یعنی محافلی که برگزار می شود، کار خود را با محفل مردان میدان در یادبود سردار شهید سلیمانی و شهید فخری زاده آغاز می کند.

مریم جلالی دبیر علمی جشنواره شعر فجر نیز در این نشست با اشاره به جهانی شدن شعر ایران گفت: صدای شعر ایران خیلی وقت است به خارج از مرزها رسیده که مرهون تلاش گروه تجربی و آکادمیک این حوزه است. جشنواره شعر فجر یک فرصت است برای آشنایی و انتخاب دستاوردهای علمی و ادبی کشور، بنابراین بهتر است که نگاه جنسیتی را از این ماجرا دور کنیم و به ماهیت این کار توجه کنیم.

بخشی که پارسال حذف شد و امسال هم حضور ندارد

آنها که این جشنواره را دنبال می کنند حتماً به خاطر دارند که چهاردهمین جشنواره شعر فجر سال گذشته درگیر یک جنجال و به دنبال آن حذف یکی از بخش ها شد.

کمتر از 24 ساعت پس از اعلام برگزیدگان بخش جنبی چهاردهمین جشنواره شعر فجر (ویژه شعر جوان) که به شعرهای جوانان زیر 25 سال اختصاص داشت بنیاد شعر و ادبیات داستانی ایرانیان در بیانیه ای اعلام کرد این بخش از جشنواره را حذف کرده است.

برای نخستین سال بخش شاعران جوان به جشنواره فجر افزوده شده بود که در همین گام حذف شد. مهدی قزلی دبیر اجرایی چهاردهمین جشنواره شعر فجر گفته بود که نظر به ابهامات مطرح شده، بخش ویژه شعر جوان پس از بررسی های لازم در فرصتی دیگر برگزار خواهد شد.

با این حال همان طور که پیش از این درباره جزئیات این دوره آوردیم و با نگاهی به فراخوان این دوره، می توان مشاهده کرد بخش ویژه آن که سال گذشته حذف شده بود این دوره نیز وجود ندارد.

در واقع ماجرا از این قرار بود که پس از اعلام نام سارا متقی شاعر گیلانی در میان برگزیدگان این بخش حواشی زیادی به وجود آمد؛ از جمله خبرگزاری فارس در مطلبی با تیتر جایزه جشنواره شعر فجر انقلاب برای کسی که از جمهوری اسلامی متنفر است! به بررسی این موضوع پرداخت.

مهدی قزلی دبیر اجرایی جشنواره شعر فجر نیز به فارس گفته بود: در بخش ویژه جشنواره، کارهای ارسالی را کدگذاری کرده بودیم و شناختی نسبت به شاعران این بخش نداشتیم. حتی بعد از اینکه معلوم شد 2 تن از شاعران برگزیده اهل افغانستان هستند و امکان عزیمت به ایران را ندارند، نام آنها را از فهرست خارج نکردیم. درباره شاعری به نام سارا متقی هم شناختی نداشتیم و از صبح امروز که نتایج اعلام شده رسانه ها نسبت به انتخاب او حساسیت نشان داده اند.

چرا جشنواره شعر فجر مطرح نشد؟

در میان رویدادهای مهم هنری اگر از جشنواره فیلم و تئاتر فجر بگذریم که معمولاً مهم ترین برنامه فرهنگی و هنری نه تنها در میان اهالی این رشته بلکه در مقایسه با دیگر رویدادهای فرهنگی و هنری به شمار می رود، دیگر برنامه های مشابه آن همچون جشنواره موسیقی فجر، جشنواره تجسمی فجر و همین جشنواره شعر فجر کمتر توانسته اند به اعتبار و اهمیت جشنواره های فیلم و تئاتر دست یابند.

بخشی از آن به این موضوع برمی گردد که فیلم و تئاتر به دلیل رسانه ای که در آن ارائه می شوند بیشترین مجال را برای نمایش خود در جشنواره فجر دارند و از آنجا که عرضه این آثار به سالن های نمایش مرتبط است پس برای معرفی خود ناگزیر از حضور در این رویداد هستند، به ویژه که نقدها و گزارش های منتقدان و اهالی رسانه در این ایام می تواند بر جذب مخاطب آنها در اکران های عمومی آینده تاثیرگذار باشد و بر اساس قوانین جشنواره، آثارشان نباید در جشنواره های دیگری نمایش داده شده باشد.

از سوی دیگر موسیقی، تجسمی و شعر حتی در اعداد نیز قدمت کمتری در مقایسه با 2 جشنواره دیگر دارند، چنان که جشنواره های فیلم و تئاتر فجر امسال وارد سی و نهمین دوره خود می شوند در حالی که جشنواره شعر فجر وارد پانزدهمین دوره خود شده است.

درعین حال فضایی که برای ارائه آثار در شعر، موسیقی و تجسمی وجود دارد بسیار بیشتر و گسترده تر از فیلم و تئاتر است و به همین دلیل هنرمندان موسیقی و تجسمی و شاعران می توانند طی سال در بی شمار رویدادهای مشابه دیگر حضور داشته باشند. بخشی از این رویدادها از سوی بخش غیردولتی برگزار می شوند و به واسطه اینکه مستقل توصیف می شوند و طی سالیان با حضور شاعران و هنرمندان مهم و معتبر به کار خود ادامه داده اند اهمیت زیادی نیز پیدا کرده اند.

این موضوع در نشست خبری دومین دوره جشنواره شعر فجر که سال 86 برگزار می شد از سوی محسن پرویز معاون فرهنگی وقت در وزارت ارشاد نیز عنوان شد: در برخی جشنواره ها مثلاً بنده به عنوان یک مقام دولتی در نشست خبری شرکت می کنم و در برخی جشنواره ها فرد دیگری شرکت می کند و بر حسب ظاهر دولتی نیستند؛ اما در واقع قسمت اعظمی از منابع مالی آنها از منابع مالی مرتبط با دولت تامین می شود؛ از این رو چه ضرورتی دارد که جشنواره ها را به دولتی و غیردولتی بودن تقسیم کنیم؟

در همین حال جشنواره شعر فجر در میانه دهه 80 و از سوی دولت محمود احمدی نژاد بنیان گذاشته شد که منتقدان زیادی در میان هنرمندان و اهالی ادب داشت و به همین دلیل از همان دوره های اول مورد نقد قرار گرفت.

حتی نگاهی به کارنامه این جشنواره طی 14 سال قبل نشان می دهد شاعرانی که محوبیت زیادی دارند کمتر در آن شرکت کرده و حتی در دوره هایی از اینکه نام شان در این برنامه عنوان شود انتقاد کرده اند؛ به عنوان نمونه سال 93 وقتی نام شمس لنگرودی به عنوان نامزد نهمین جشنواره شعر فجر ذکر شد از دریافت این جایزه کناره گیری کرد و در متنی به ایسنا نوشت: با سلام و احترام، و با خوشحالی از اینکه شعرم مورد قبول سلایق متفاوت واقع شده ، و با اظهار تشکر از حسن ظن داوران محترم ، تقاضا دارم نامم را از شایستگان دریافت جایزه شعر حذف کنند.

در نمونه ای دیگر در سال 92 عنوان شد که یدالله رویایی قرار است به عنوان شاعر مدعو در هشتمین جشنواره شعر فجر به ایران برگردد و البته بعد از جنجال هایی که به پا شد، در خبرها آمد که شورای سیاست گذاری هشتمین دوره دعوت از رویایی را پس گرفت.

موارد مشابه درباره حواشی، خبرسازی ها، اعتراض ها و انتقادهایی که درباره جشنواره شعر فجر طی این چهار دوره صورت گرفته کم نیست، حتی در برخی از موارد این انتقادها از سوی برگزیدگان و حاضران جشنواره بوده است. با توجه به این موضوع و همان طور که کارشناسان و اهالی شعر و ادب نیز طی این سال ها مطرح کرده اند، به نظر می رسد این جشنواره طی این دوره ها بیشتر به واسطه حاشیه هایی که داشته مطرح شده است. در دوره پانزدهم نیز هنوز شروع نشده مسائلی درباره انتخاب دبیر علمی آن به وجود آمده است.

حسن آقاجانی در گفت وگو با خبرگزاری میزان پیرامون مشکلات و چالش های پیش روی ناشران گفت: بیماری کرونا علاوه بر رکود، مشکلات اقتصادی فراوانی را پیش روی ناشران قرار داد این امر در کنار تعطیلات گاه و بیگاهی که به علت کنترل رشد ویروس کرونا در جامعه شکل گرفته بود بر مشکلات پیش روی ناشران افزود و خسارت های فراوانی را به ناشران وارد کرد.

وی در همین راستا ادامه داد: تولید و تجدید چاپ بسیاری از کتاب ها یا به تعویق افتاد و یا انجام نشد البته این شرایط برای همه ناشران یکسان بود و معضلات ناشی از کرونا رکود گسترده ای را برای همه انتشاراتی ها رقم زد.

آقاجانی رویکرد ناشران برای کاهش آسیب های متعدد اقتصادی مورد بررسی قرار داد و افزود: ناشران برای مقابله با رکود ایجاد شده تلاش کردند تا از فضای مجازی به عنوان فرصتی مناسب استفاده کنند آن ها با ارائه اطلاعات و معرفی کتاب های ارزنده خود توانستند تا حدودی جلوی ضرر های اقتصادی ایجاد شده در حوزه نشر را بگیرند.

وی برنامه های انتشارات خط مقدم را مورد بررسی قرار داد و تاکید کرد: از آنجا که اولویت های کاری انتشارات خط مقدم با فعالیت های فرهنگی است و نشر و گسترش فرهنگ مقاومت هدفی مهم برای این انتشارات به شمار می رود تلاش شده تا محتوا و قیمت کالا ها و کتاب های فرهنگی تولید شده افزایش نداشته باشد تا مخاطب را همچنان در کنار خود حفظ کند در عین حال تازه های نشر همچنین کتاب های مرتبط با حوزه ادبیات دفاع مقدس و مقاومت که از کیفیت مطلوبی برخوردار هستند را با کمک رسانه های در دسترس خود مانند رادیو و صفحات مجازی به مخاطبان معرفی کند در این راستا حتی به برگزاری مراسم مجازی برای معرفی کتاب ها نیز اقدام کرده ایم، زیرا ما معتقد هستیم که تبلیغات می تواند آثار ارزنده ای را به مخاطبان معرفی کند.

روابط عمومی انتشارات خط مقدم تصریح کرد: اگر چه تلاش برای معرفی کتاب ها به مخاطبان و فعالیت در صفحات مجازی تنها بخش کوچکی از ضرر های ایجاد شده و رکود موجود در سطح بازار نشر را پوشش میدهد، اما تمام هدف ما در جهت نشر و توسعه و گسترش ادبیات مقاومت است در عین حال باید تاکید کرد که فروش حضوری همواره برای مخاطبان و خوانندگان کتاب جذاب تر بوده و میزان فروش را برای ناشران نیزافزایش می دهد، اما وجود بیماری کرونا و مشکلات حاصل از این بیماری سبب شده که همچنان تلاشمان در سطح صفحات مجازی ادامه یابد.

وی گله ای از نحوه ارائه تسهیلات به ناشران داشت و بیان کرد: مسئولان در سال گذشته وعده های بسیاری برای ارائه کاغذ و تسهیلات به ناشران داده بودند، اما امسال متاسفانه هیچگونه تسهیلاتی با عنوان کاغذ دولتی به ناشران تعلق نگرفت از آنجا که دغدغه های انتشاراتی ها تجارت نیست و بیشتر جنبه فرهنگی فعالیت خود را در نظر می گیرند لذا مجبور شدند تا کاغذ را از بازار آزاد خریداری کنند ما نیز امسال مجبور شدیم تا برای تولید کتاب از کاغذ بازار آزاد که قیمت آن بسیار بالاتر از قیمت کاغذ دولتی است استفاده کنیم در چنین شرایطی قطعاً قیمت کالای تولید شده و قیمت پشت جلد کتاب افزایش پیدا میکند.

آقاجانی در همین راستا ابراز کرد: در یک حساب منطقی قیمت هر کتاب تولید شده برای انتشارات ما با وجود کاغذ بازار آزاد حدود 30 هزار تومان برآورد شد، اما برای اینکه بتوانیم مخاطب را همچنان نگه داریم و در عین حال کار فرهنگی خود را توسعه داده باشیم تلاش کردیم تا کتاب شاخص مکتب شهید سلیمانی را که آخرین چاپ انتشارات خط مقدم محسوب می شود را با قیمت 20 هزار تومان به مخاطبان ارائه کنیم. این قیمت ها قطعاً مطلوب و مورد انتظار حوزه نشر نخواهد بود و در درازمدت ضرر های جبران ناپذیری را بر این حوزه وارد می کند، اما ما برای اینکه فعلاً بتوانیم همچنان در حوزه ترویج فرهنگ مقاومت فعالیت داشته باشیم اقدام به انجام این کار کردیم.

آقاجانی اتفاقات و رویداد های اخیر حوزه نشر را مورد بررسی قرار داد و ابراز کرد: مسئولان و دست اندرکاران حوزه فرهنگ اگر نتوانند رویکردی مناسب برای ارائه تسهیلات به حوزه نشر در نظر بگیرند قطعاً در آینده شاهد رشد و افزایش سرانه مطالعه نخواهیم بود این در حالی است که باید در نظر داشت مخاطبان با توجه به شرایط اقتصادی و افزایش قیمت کالا های روز به روز از حوزه فرهنگ فاصله می گیرند و این امر آسیب های فراوانی را در درازمدت برای جامعه در پی دارد.

مدیر روابط عمومی انتشارات خط مقدم پیرامون برگزاری نمایشگاه مجازی کتاب اظهار کرد: سخنان فراوانی پیرامون برگزاری نمایشگاه کتاب مجازی مطرح شده است و بسیاری از ناشران از آن استقبال کردند، زیرا در فضای حاکم بر حوزه نشر این امر می تواند رویکردی مناسب برای جلوگیری از ضرر های بیشتر حوزه نشر باشد، اما باید در نظر داشت که هیچ گاه نمایشگاه های مجازی نمی توانند تاثیرات و جذابیت نمایشگاه فیزیکی را برای مردم در بر داشته باشند، اما شرایط به وجود آمده ناشی از بیماری کرونا باعث شده انجام هر حرکتی که بتواند زمینه را برای ایجاد تحول در افزایش سرانه مطالعه و خرید اینترنتی کتاب فراهم کند مورد تایید خواهد بود، نشر خط مقدم نیز از این رویداد فرهنگی استقبال می کند تا فرهنگ پایداری و مقاومت را همچنان زنده نگه داشته و ادامه دهیم.

آقاجانی مزایای نمایشگاه فیزیکی را برشمرد و خاطرنشان کرد: نمایشگاه مجازی تلنگری به جامعه خواهد بود تا بتواند بار دیگر توجه جامعه را به سوی افزایش سرانه مطالعه جلب کند، اما قطعاً می تواند آثاری همانند نمایشگاه مجازی را در پی داشته باشد بسیاری از ناشران نیز که در این نمایشگاه شرکت می کنند ارزش مادی کار های خود را در نظر نگرفته و بیشتر به جنبه کیفیت و ارزش معنوی فرهنگی تولیدات خود توجه دارند تا بتوانند بدین وسیله جایی در سبد مصرفی خانواده برای کتاب های خود قرار دهند متاسفانه امروز دیگر خانواده ها کتاب را به چشم یک کالای لوکس نگاه می کنند که این اصلاً درست نیست.

انتهای پیام/

امین آصفی در گفت وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) ، با بیان اینکه برگزاری نمایشگاه مجازی کتاب یک اقدام ارزنده و ضروری است، گفت: نخستین دوره از این نمایشگاه، امسال برگزار می شود و می تواند در اقتصاد نشر و اهالی نشر تاثیر به سزایی داشته باشد و در وضعیت رکود کاری به کمک ناشران بیاید.

وی افزود: اگرچه ممکن است در نمایشگاه اول فروش تا حدودی کم باشد اما قطعا در دوره های آتی پس از نهادینه شدن و گسترده شدن فرهنگ آن با اقبال بیشتری از سوی مردم روبه رو خواهد شد.

آصفی با بیان اینکه این نمایشگاه می تواند در اقتصاد نشر سهم به سزایی داشته باشد، عنوان کرد: اکنون بسیاری از فروشگا ه های اینترنتی در بخش فروش کالاهای مختلف با استقبال مردم روبه رو شده اند و توانسته اند نتایج مالی خوبی برای صاحبان کالاها ایجاد کنند و معتقدم در کتاب هم همین گونه است و اگر ضعف و نقصانی باشد به مرور با ایجاد فرهنگسازی برطرف می شود.

وی تاکید کرد: این نمایشگاه یک حرکت بزرگ است که به سختی شروع شده و مطمئن هستم که به نتایج مثبتی در ادامه خواهد رسید و با توجه به رکود کاری که طی ماه های اخیر وجود داشته است می تواند به صنعت نشر کمک کند.

آصفی با اشاره به حضور یک ساله کرونا در جهان توضیح داد: این بیماری برگزاری نمایشگاه کتاب تهران را از مردم گرفت و با توجه به استمرار آن پیش بینی می شود سال آینده هم نمایشگاهی نخواهیم داشت و در این میان بخشی از ناشران به فضای مجازی ورود پیدا کردند و نمایشگاه مجازی کتاب نیز به کمک آن ها خواهد آمد.

وی با بیان اینکه ناشران باید در این شرایط سخت تاب آوری داشته باشند، گفت: بخشی از نقدینگی ناشران با حضور در فضای مجازی تامین می شود اما باید با توجه به شرایط سخت اقتصادی کسب و کارهای مختلف کمی صبوری کرد تا این روزهای سخت سپری شود.

امین آصفی در گفت وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) ، با بیان اینکه برگزاری نمایشگاه مجازی کتاب یک اقدام ارزنده و ضروری است، گفت: نخستین دوره از این نمایشگاه، امسال برگزار می شود و می تواند در اقتصاد نشر و اهالی نشر تاثیر به سزایی داشته باشد و در وضعیت رکود کاری به کمک ناشران بیاید.

وی افزود: اگرچه ممکن است در نمایشگاه اول فروش تا حدودی کم باشد اما قطعا در دوره های آتی پس از نهادینه شدن و گسترده شدن فرهنگ آن با اقبال بیشتری از سوی مردم روبه رو خواهد شد.

آصفی با بیان اینکه این نمایشگاه می تواند در اقتصاد نشر سهم به سزایی داشته باشد، عنوان کرد: اکنون بسیاری از فروشگا ه های اینترنتی در بخش فروش کالاهای مختلف با استقبال مردم روبه رو شده اند و توانسته اند نتایج مالی خوبی برای صاحبان کالاها ایجاد کنند و معتقدم در کتاب هم همین گونه است و اگر ضعف و نقصانی باشد به مرور با ایجاد فرهنگسازی برطرف می شود.

وی تاکید کرد: این نمایشگاه یک حرکت بزرگ است که به سختی شروع شده و مطمئن هستم که به نتایج مثبتی در ادامه خواهد رسید و با توجه به رکود کاری که طی ماه های اخیر وجود داشته است می تواند به صنعت نشر کمک کند.

آصفی با اشاره به حضور یک ساله کرونا در جهان توضیح داد: این بیماری برگزاری نمایشگاه کتاب تهران را از مردم گرفت و با توجه به استمرار آن پیش بینی می شود سال آینده هم نمایشگاهی نخواهیم داشت و در این میان بخشی از ناشران به فضای مجازی ورود پیدا کردند و نمایشگاه مجازی کتاب نیز به کمک آن ها خواهد آمد.

وی با بیان اینکه ناشران باید در این شرایط سخت تاب آوری داشته باشند، گفت: بخشی از نقدینگی ناشران با حضور در فضای مجازی تامین می شود اما باید با توجه به شرایط سخت اقتصادی کسب و کارهای مختلف کمی صبوری کرد تا این روزهای سخت سپری شود.
خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)
خبرگزاری کتاب ایران

روح االله جعفری کارگردان، پژوهشگر و مدرس تئاتر درباره فعالیت جدیدش در زمینه پژوهش به خبرنگار مهر گفت: در 20 سال گذشته باتوجه به علاقه ای که به تاریخ تئاتر معاصر ایران داشته و دارم، به صورت متمرکز بر فعالیت ها، جریان ها، گروه ها، سالن ها و مراکز فرهنگی و نمایشی و ... که نقشی تأثیرگذار در پیشبرد تئاتر ایران و معرفی آن به مخاطب در جامعه داشتند، مطالعه، تحقیق و پژوهش کردم و همه توان خود را به کار گرفتم تا در کسوت یک پژوهشگر، مجموعه این اطلاعات را که بخش عمده آن به صورت پراکنده و شفاهی بوده و یا به بوته فراموشی سپرده شده، مکتوب کنم.

وی ادامه داد: به لحاظ زمانی، دایره پژوهش های انجام شده مربوط به سال های قبل از 1300 تا 1357 شمسی است و البته در برخی موارد تا زمان حال را هم در بر می گیرد. حاصل آنچه که تا به حال، به رشته نگارش درآوردم، 20 هزار صفحه است. باید یادآور شوم در نگارش این مجموعه پژوهشی، حدالامکان اسناد مرتبط با هر واقعه ای نیز که درباره آن کار شده و البته موجود بوده، جمع آوری شده است.

جعفری عنوان کرد: از این 20 هزار صفحه، حدود یک دهم آن در قالب کتابی دوجلدی تحت عنوان گروه هنر ملی از آغاز تا پایان 1335 - 1357 به وسیله انتشارات افراز که در بخش خصوصی فعالیت می کند، چاپ شد. مابقی این پژوهش ها هنوز چاپ نشده است چرا که بخش دولتی علاقه ای به ثبت تاریخ، به خصوص آنچه که مربوط به تاریخ هنر می شود، ندارد و فقط شعارهای دهان پرکن می دهد و به دلایل مختلف، در این راه سنگ اندازی هم می کند. می ماند بخش خصوصی که آن هم باتوجه به گرانی افسارگسیخته کاغذ و هر آنچه که مربوط به چاپ کتاب می شود، فعلاً توان چاپ چنین پژوهش هایی را ندارد. بنابراین منتظر هستم تا راهکاری عقلانی برای انتشار این مجموعه که بیش از یک دوم عمر خود را صرف کار بر آن کردم، پیدا کنم.

وی درباره ممیزی هایی که به کتاب قبلی اش وارد شده بود، گفت: به یاد دارم وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در دوره ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد، 671 مورد اصلاحیه برای آنکه کتاب گروه هنر ملی از آغاز تا پایان 1335 - 1357 چاپ شود، به آن وارد کرد که اگر آن را می پذیرفتم، شاکله کتاب از هم می پاشید. البته من زیر بار آن نرفتم چرا که اعتقاد دارم برای ثبت تاریخ نمی توان آن را تحریف و یا گزینشی با آن برخورد کرد و یا آن را سانسور کرد لذا هزینه این نپذیرفتن را دادم و پای اعتقادم ایستادم. تا این که شرایط کمی تغییر کرد و کتاب با حداقل ترین موارد ممیزی چاپ شد.

این کارگردان تئاتر ابراز کرد: در حال حاضر، متاسفانه سیاستی که وزارت ارشاد در چاپ آثار مکتوب در پیش گرفته، شدیدتر از گذشته است و بسیار بر اهل قلم و ناشران سخت گرفته و می گیرد. البته در بر همین پاشنه نمی تواند باقی بماند، چرا که اگر جلوی انتشار اندیشه و ثبت آن گرفته شود، تبعات جبران ناپذیری را رقم می زند که در آن صورت باید گفت، بسیار زود دیر شده و خشک و تر با هم خواهند سوخت.

وی درباره تازه ترین فعالیت پژوهشی اش توضیح داد: من نیز از روز 3 اسفند سال پیش تا به حال که انسان زیست جدیدی را به دلیل شیوع و گسترش کرونا در حال تجربه کردن است، فعالیت هایم همانند اکثر مردم کم شد و بیشتر در خانه حضور داشته و دارم. در این مدت، بسیار بر مردم سخت گذشته است و متأسفانه دولت هم به فکر مردم نبود و نیست. در این ایام که تمرین برای اجرای نمایش نداشتم و حضور در دانشگاه نیز عملا به صفر رسیده و همچنین فعالیت های اجتماعی ام هم کم و کمتر شده، تصمیم گرفتم برای مدیریت و کنترل زمان، ساعت های مشخصی را برای انسجام بیشتر و قوام دادن به گوشه ای از پژوهش هایم، همچون پژوهش بر تاریخچه فعالیت ها و اجراها و مصاحبه با هنرمندان و دست اندرکارانی که در تالار 25 شهریور (سنگلج) از ابتدای تاسیس آن 1344 تا 1357 حضور داشته و در آن جا فعالیت کردند، در نظر بگیرم و بر آن متمرکز شوم.

جعفری یادآور شد: البته دایره این پژوهش به سال 1358 ختم نمی شود، بلکه تا زمان حال را هم در بر می گیرد. پرداختن به این تالار نمایشی که اولین سالن نمایشی دولتی در ایران، بعد از کودتای 28 مرداد 1332 است از جنبه های مختلف، حائز اهمیت است که در این پژوهش به صورت مفصل به آن پرداخته ام. این پژوهش در قالب 2 کتاب، منتشر خواهد شد. کتاب اول متمرکز بر بازه زمانی 1344 تا 1357 است و کتاب دوم مربوط به بازه زمانی 1358 تا زمان حال را در بر می گیرد.

کارگردان ریچارد سوم اجرا نمی شود متذکر شد: برای تکمیل کردن بخشی از این پژوهش باید به کتابخانه ها رجوع می کردم که با وجود شرایط بحرانی این روزها عملاً این مهم به کندی به وقوع پیوست، چرا که بنا به مصوبات و دستورالعمل هایی که از سوی ستاد ملی کرونا صادر شده است، امکان حضور در کتابخانه ها نبود. بنابراین برای استفاده از منابع با مشکل روبرو بودم اما به هرحال ، این مانع باعث نشد که کار را به فرجام نرسانم.

وی در پایان صحبت هایش بیان کرد: برای من انجام یک پژوهش تا زمانی که آن به شکل یک مقاله علمی پژوهشی و یا هر شکل دیگری از مقاله و یا یک کتاب در آید، هنوز تکمیل نشده و مفتوح است و باز روی آن کار می کنم. امیدوارم شرایط به گونه ای پیش برود که بتوانم این اثر پژوهشی را که اختصاصا مربوط به تاریخچه فعالیت ها و اجراها و مصاحبه با هنرمندان و دست اندرکارانی است که در تالار 25 شهریور (سنگلج)، حضور داشته و هنرآفرینی و کار کردند، به زیور چاپ آراسته و در اختیار علاقه مندان قرار بدهم.

روح الله جعفری قرار بود به همراه گروه تئاتر گیتی نمایش هیولاخوانی نوشته نغمه ثمینی را در فروردین و اردیبهشت امسال در تالار حافظ اجرا کند. او همچنین قرار بود نمایش دیگری را از ماتئی ویسنی یک در مهر امسال در تالار چهارسو مجموعه تئاتر شهر به صحنه آورد که هر 2 نمایش به دلیل شیوع و گسترش کرونا به اجرا در نیامدند و زمان اجرای آنها موکول به عادی شدن شرایط شده است.

کد خبر 5106450

آروین موذن زاده

ثبت نام ناشران برای حضور در نخستین نمایشگاه مجازی کتاب تهران از 10 دی آغاز می شود و تا 14 دی ماه ادامه خواهد داشت.

به گزارش روابط عمومی خانه کتاب و ادبیات ایران، ناشران متقاضی حضور در نخستین نمایشگاه مجازی کتاب تهران می توانند از تاریخ 10 دی ماه با مراجعه به سایت www.ketab.ir ضوابط و شرایط حضور در این نمایشگاه را مشاهده و نسبت به ثبت نام اقدام کنند.
عضویت ناشران در سامانه پست کتاب به منظور از بهره مندی از تخفیف های پست کتاب، ویژه نمایشگاه مجازی کتاب تهران الزامی است.
نخستین نمایشگاه مجازی کتاب تهران از اول تا ششم بهمن ماه سال جاری برگزار خواهد شد.
علاقه مندان برای اطلاع از نحوه ثبت نام ناشران ، بن نمایشگاه، سرویس های ارسال کتاب و سامانه فروش کتاب می توانند با سامانه پاسخگویی نمایشگاه مجازی کتاب به شماره 91009898-021 تماس بگیرند.

ثبت نام ناشران برای حضور در نخستین نمایشگاه مجازی کتاب تهران از 10 دی آغاز می شود و تا 14 دی ماه ادامه خواهد داشت.

به گزارش روابط عمومی خانه کتاب و ادبیات ایران، ناشران متقاضی حضور در نخستین نمایشگاه مجازی کتاب تهران می توانند از تاریخ 10 دی ماه با مراجعه به سایت www.ketab.ir ضوابط و شرایط حضور در این نمایشگاه را مشاهده و نسبت به ثبت نام اقدام کنند.
عضویت ناشران در سامانه پست کتاب به منظور از بهره مندی از تخفیف های پست کتاب، ویژه نمایشگاه مجازی کتاب تهران الزامی است.
نخستین نمایشگاه مجازی کتاب تهران از اول تا ششم بهمن ماه سال جاری برگزار خواهد شد.
علاقه مندان برای اطلاع از نحوه ثبت نام ناشران ، بن نمایشگاه، سرویس های ارسال کتاب و سامانه فروش کتاب می توانند با سامانه پاسخگویی نمایشگاه مجازی کتاب به شماره 91009898-021 تماس بگیرند.

به گزارش روابط عمومی خانه کتاب و ادبیات ایران، ناشران متقاضی حضور در نخستین نمایشگاه مجازی کتاب تهران می توانند از تاریخ 10 دی ماه با مراجعه به سایت www.ketab.ir ضوابط و شرایط حضور در این نمایشگاه را مشاهده و نسبت به ثبت نام اقدام کنند.
عضویت ناشران در سامانه پست کتاب به منظور از بهره مندی از تخفیف های پست کتاب، ویژه نمایشگاه مجازی کتاب تهران الزامی است.
نخستین نمایشگاه مجازی کتاب تهران از اول تا ششم بهمن ماه سال جاری برگزار خواهد شد.
علاقه مندان برای اطلاع از نحوه ثبت نام ناشران ، بن نمایشگاه، سرویس های ارسال کتاب و سامانه فروش کتاب می توانند با سامانه پاسخگویی نمایشگاه مجازی کتاب به شماره 91009898-021 تماس بگیرند.

به گزارش روابط عمومی خانه کتاب و ادبیات ایران، ناشران متقاضی حضور در نخستین نمایشگاه مجازی کتاب تهران می توانند از تاریخ 10 دی ماه با مراجعه به سایت www.ketab.ir ضوابط و شرایط حضور در این نمایشگاه را مشاهده و نسبت به ثبت نام اقدام کنند.
عضویت ناشران در سامانه پست کتاب به منظور از بهره مندی از تخفیف های پست کتاب، ویژه نمایشگاه مجازی کتاب تهران الزامی است.
نخستین نمایشگاه مجازی کتاب تهران از اول تا ششم بهمن ماه سال جاری برگزار خواهد شد.
علاقه مندان برای اطلاع از نحوه ثبت نام ناشران ، بن نمایشگاه، سرویس های ارسال کتاب و سامانه فروش کتاب می توانند با سامانه پاسخگویی نمایشگاه مجازی کتاب به شماره 91009898-021 تماس بگیرند.

به گزارش فرهیختگان ، برخی ناشران ایرانی به سهم خود سعی کرده اند بازار نشر افغانستان را برای خود و دیگر دوستان شان حفظ کنند. یکی از نشرهایی که در این زمینه تلاش زیادی انجام داده، نشر هرمس است که سعید دمیرچی مسئولیت آن را برعهده دارد. از او درباره ظرفیت های نشر ایران در افغانستان می پرسم و می گوید: افغانستان کشوری است که رسم الخط فارسی دارد. البته شاید درمورد تاجیکستان هم این را بگویند که فارسی، زبان آنهاست اما به هرحال رسم الخط تاجیکی ها به صورت سریلیک است. کتاب های ایران در افغانستان بدون هیچ مشکلی قابل خواندن و درک شدن است. یعنی همین کتابی که در نشر هرمس یا در انتشارات دیگر منتشر می شود، به راحتی در افغانستان هم خوانده می شود. حتی کتاب های برخی ناشران که مرجع دانشگاهی حساب می شوند، در برخی دانشگاه های افغانستان به عنوان منبع نام برده می شوند و از آن استفاده می کنند و تدریس می شود.

سهم 80درصدی ایران که به 50درصد رسیده است

او رابطه نشر ایران و افغانستان را حتی به قبل از پیروزی انقلاب مرتبط می داند و می گوید: سابقه حضور نشر ایران در افغانستان به دهه 40 برمی گردد. اما آن زمان چون تولید در ایران هم کم بوده است، نمی توانیم بگوییم که حجم زیادی کتاب از ایران به افغانستان می رود. اما مبادلات فرهنگی بوده است. در سال هایی هم که طالبان بر سر کار و افغانستان دچار جنگ داخلی بود، باز هم از طریق مرز زمینی و از سمت سیستان و بلوچستان، کتاب ها به پاکستان می رفت و بعد از آنجا هم کتابفروشی هایی که در پیشاور بودند، این کتاب ها را به سمت کابل می بردند، البته این تعداد هم زیاد نبود ولی با وجود طالبان و شرایط بسته در افغانستان، ارسال کتاب ایرانی به این کشور بسته نشد. بیشتر هم کتب مذهبی بود. اما بالاخره این بازار وجود داشته است.

او به مسائل بعد از رفتن طالبان اشاره می کند و می گوید: بعد از رفتن طالبان و باز شدن دانشگاه ها و آزاد شدن برخی مسائل، این مراودات بیشتر شد. به جرات می توانم بگویم که در سال های 82 تا 84، بیش از 80درصد کتاب هایی که در افغانستان وجود داشت، چاپ ایران بود اما هر سال این عدد کمتر شد. الان باید بگویم که این سهم به 50درصد رسیده است.

10 تا 50 میلیارد درآمد از صادرات کتاب

از دمیرچی درمورد آمار سالانه تعداد کتاب های ایرانی در افغانستان می پرسم و با بیان اینکه آمار دقیقی وجود ندارد، می گوید: یک بخشی از انتقال کتاب از ایران به افغانستان باید با مجوز ارشاد انجام بگیرد که لیست کتاب را به ارشاد می دهیم و اداره کتاب یک کارشناس دارد که او باید نامه ای را به گمرک بدهد تا این کتاب ها به افغانستان فرستاده شود. این مساله چون روند دارد و ممکن است طول بکشد و طرف افغانستانی به کتاب احتیاج دارد، ممکن است از راه های رسمی کتاب ها را نبرد. خرید کتاب را انجام می دهد و بعد از طریق باربری آنها را به افغانستان منتقل می کند. برآورد من این است که سالانه بیش از 10 میلیاردتومان کتاب به افغانستان می رود، این اتفاق هم از کانال های رسمی و هم غیررسمی انجام می گیرد. برای همین عدد درآوردن برای این مساله خیلی سخت است. مثلا من از یکی از دوستان شنیدم که یکی از ناشران افغانستانی سال گذشته فقط چهار میلیاردتومان، کتاب آموزش زبان انگلیسی از یکی از ناشران ایرانی خریداری کرد و کتاب ها را به افغانستان برد. درحقیقت ناشر ایرانی هزینه چاپ را برای ناشر افغانستانی پرداخت کرده است. چون هزینه های چاپ در ایران کمتر از افغانستان است و کیفیت بالاتری هم دارد. بخشی از کتاب های افغانستان داخل ایران چاپ می شود و به آنجا می رود. چون چاپ ایران کیفیت بهتری دارد. حالا اگر اینها را حساب کنیم، آمار بالاتر می رود. اما با توجه به حضور در این بازار بدون احتساب این مدل کتاب ها، سهم ایران از بازار نشر افغانستان بیش از 10میلیاردتومان است که خب رقمی است که می تواند بیشتر هم بشود؛ با چاپ هایی که آنها خودشان به ما سفارش می دهند و اینجا چاپ می کنند، این مبلغ به 50 میلیارد هم می رسد.

چرا سهم کتاب های ایرانی در بازار افغانستان کم شده است؟

از دمیرچی درمورد چرایی کم شدن سهم ایران در بازار نشر افغانستان می پرسم و او دلایل متعددی را برای این مساله عنوان می کند و می گوید: یک مساله این است که ناشران در افغانستان درحال رشد هستند. در اوایل دهه 80، ضعف تولید محتوا و ناشر وجود داشت. اما هر سال که گذشت ناشران جدیدی در افغانستان شکل گرفتند. اساتید دانشگاه در سال های اول ترجیح شان این بود که کتاب های ایرانی معرفی کنند، چون منبعی نبود اما به مرور زمان خودشان شروع به چاپ کتاب ها و گردآوری آنها کردند و حالا رشد تولید کتاب در افغانستان را شاهد هستیم و این امر باعث شده است که بازار نشر در اختیار خودشان باشد. یک مساله دیگر هم مربوط می شود به کتاب های اورجینالی که از هند و پاکستان و کشورهای دیگر وارد افغانستان می شود و مساله دیگر افست شدن کتاب هاست که از طرف پاکستان این اقدام صورت می گیرد و حتی در خود افغانستان هم کتاب ها افست می شود، همه اینها باعث شده سهم ناشران ایرانی در بازار افغانستان کاهش پیدا کند.

از او درباره سهم ترکیه و تلاش هایش می پرسم و می گوید: من کمی این مساله را سخت می بینم، البته باید تحقیق بیشتری در این زمینه صورت بگیرد. ترکیه از طریق یکی از انتشارات خود یک حضوری در افغانستان دارد. این انتشارات ذیل بنیاد فتح الله گولن فعالیت می کرد و این بنیاد بودجه ای را برای یک انتشارات در کابل گذاشت و این انتشارات فعالیتش را شروع کرد تا فرهنگ ترکی را در افغانستان نشر دهد. ترکیه اختلاف زبانی با افغانستان دارد، اینکه کسی کتاب ها را از زبان ترکی به زبان فارسی ترجمه کند، زمینه زیادی برای این ترجمه ها می خواهد. این نکته ای است که باعث سختی کارشان می شود. بنیاد گلن با دولت فعلی ترکیه مشکل دارد و باز هم کارشان سخت می شود. این بنیاد کلا هدفش ترویج فرهنگ ترکیه در افغانستان و کشورهای دیگر است. اما چون در تضاد با دولت فعلی است، کارش سخت می شود. این بخش دولتی ترکیه است اگر کار به بخش خصوصی بکشد، سخت تر می شود. شما فکر کنید که من به عنوان یک بخش خصوصی در نشر ایران، کتاب ها را همین طور به افغانستان انتقال می دهم و به فروش می رسانم اما درمورد کشورهای دیگر مثلا همین ترکیه کار سخت تر است، چون باید اول کتاب به فارسی ترجمه شود و بعد در بازار نشر افغانستان حاضر شود.

معرفی ناقص بازار نشر افغانستان برای ناشر ایرانی

دمیرچی درباره اینکه چقدر ناشران ایرانی، ظرفیت حضور در بازار نشر افغانستان را مغتنم می دانند، می گوید: بازار نشر افغانستان به درستی برای ناشر ایرانی تصویر نشده است. یک سری از ناشران می گویند بازار بکری است که هیچ کس در آن حضور ندارد، بیایید فعالیت کنید و میلیونر شوید، از طرف دیگر، هستند ناشرانی که می گویند بازار بزرگی نیست و ظرفیت پذیرش این همه ناشر را ندارد. اینها به خاطر این است که ارزیابی دقیقی نسبت به فرهنگ و بافت اجتماعی افغانستان نداریم. افغانستان در کشور ما این طور معرفی شده که یک کشور جنگ زده و دارای مشکلات اقتصادی بسیاری است. مبتنی بر همین نگاه است که ناشران ترجیح می دهند در نمایشگاه های کشورهای اروپایی یا حاشیه خلیج فارس شرکت کنند که هم به قیمت دلاری کتاب را بفروشند و هم پز حضور در یک کشور خارجی را بدهند. افغانستان از این جهات برای ناشران ما جذابیت ندارد. ولی باید به این مساله اقرار کنیم که بازاری است که کتاب های ایرانی در آن عرضه می شود. نحوه انتقال کتاب ها هم بدین صورت است که یا دوستان افغانستانی خودشان به صورت حضوری به ایران می آیند و کتاب ها را خریداری می کنند یا اینکه از طریق مجموعه ای که ما چند سال است آن را راه اندازی کردیم و یا دوستان دیگری که در این زمینه فعالیت می کنند، این کتاب ها را می خرند و به افغانستان می فرستیم اما در دو حالت سود بیشتر برای کتابفروش افغانستانی است، چون از ناشر ایرانی با تخفیف به صورت ریالی کتاب را می خرد اما در افغانستان به صورت ارزی حالا یا افغان یا دلار کتاب را می فروشد. دمیرچی درمورد شکل فعالیت ناشران ایرانی در افغانستان می گوید: مساله اصلی این است که ناشران ایرانی فعالیت منسجم یا هماهنگی در افغانستان ندارند. متاسفانه این را نداریم که ناشران فعال در بازار نشر افغانستان ذیل یک اتحادیه یا یک صنف مشخص به صورت یکپارچه و متحد در افغانستان فعالیت کنند. یکی از دلایل و مشکلات این امر به بحث کپی رایت برمی گردد، ما که این مساله را نداریم. افغانستان هم این قانون را رعایت نمی کند.

چند نکته مهم درمورد بازار نشر افغانستان

دمیرچی چند نکته را درمورد بازار نشر افغانستان مهم می داند و می گوید: حجم مراودات و خریدوفروش کتاب در افغانستان به نسبت ایران پایین تر است، برای درک این مساله مثالی می زنم؛ ملت عشق که در ایران جزء کتاب های پرفروش است، مثلا به چاپ صدم می رسد و تیراژ هر نسخه را هم اگر سه هزار درنظر بگیریم، می توانیم بگوییم که 300 هزار نسخه از این کتاب منتشر شده است. حالا اگر یک کتاب عمومی را در افغانستان درنظر بگیریم، این کتاب نهایت به چاپ هفتم می رسد و به تیراژ هزار تا هفت هزار نسخه می رسد. با این مثال می خواستم این نکته را بگویم که نباید نشر ایران و افغانستان را با هم مقایسه کرد. به لحاظ عددی ما جلو هستیم. درست است که آنها در این سال ها پیشرفت های خوبی داشته اند، اما باز هم هنوز تا رسیدن به نقطه مطلوب فاصله دارند. کاری که ما از حدود پنج سال پیش در افغانستان شروع کردیم این است که این کشور یک قانون داخلی دارد که اگر یک ناشر کتابی را منتشر کند و ناشر دیگری از آن کتاب چاپ کند، آن ناشر اول می تواند شکایت کند؛ مثل قانونی که ما در کشورمان داریم. ما آمدیم با چند ناشر ایرانی در بخش خصوصی صحبت کردیم و رایت کتاب هایشان را خریداری کردیم و به ناشر افغانستانی کتاب را واگذار کردیم تا او کتاب را چاپ کند و لوگوی نشر خود را هم بزند و به ناشر ایرانی هم درصدی را پرداخت کند. در این پنج سال به این روش کتاب ها را به افغانستان رساندیم. البته در برخی موارد هم این شکل کار جوابگو نیست، مثلا چند کتابی را که به صورت ترجمه در ایران منتشر شده بود، در افغانستان به یک ناشر فروختیم. اما یک ناشر دیگر سریع این ترجمه را کپی کرد و کتاب را فروخت و بازار ناشر اول را خراب کرد. مثلا ما حق رایت کتاب شدن میشیل اوباما را از نشر مهراندیش خریدیم و به یک ناشر در افغانستان فروختیم، این کتاب در افغانستان چندین جلد فروخت اما یک کتابفروش دیگر در افغانستان این کتاب را با ناشر دیگری در ایران کپی کرد و با قیمت پایین تر از کسی که پول رایت داده بود، عرضه کرد. برای همین شاید بشود درمورد کتاب های تالیفی در بازار نشر افغانستان کار کرد اما نمی شود به بازار کتاب های ترجمه ای تکیه کرد.

سازوکار ارسال کتاب ها به افغانستان

دمیرچی درباره اینکه چه باید کرد تا بازار نشر ایران در افغانستان به یک تعامل دوسویه برسد و از ظرفیت های فرهنگی هر دو کشور استفاده کرد، گفت: ببینید ما می دانیم که گاهی افتادن در بروکراسی های اداری و دولتی ممکن است باعث شود همین بازاری هم که الان داریم را از دست بدهیم. اگر بخواهیم بگوییم این سازوکار را بگذاریم باعث طولانی شدن روند کار می شود. عبور از مجرای دولتی همیشه سخت است. اما می شود کارهایی را انجام داد که باعث شود این روند کمی آسان تر باشد. مثلا ارشاد قانونی را گذاشت که ناشران با فرستادن کتاب به خارج از ایران، از دادن مالیات معاف می شوند اما خب گمرک همین امسال درمورد این مساله ما را اذیت کرد و می گفتند که باید یک پرداختی داشته باشید یا در سیاستگذاری ها، ارشاد می تواند ورود کند. اما در کل به نظرم اتحادیه ها که یک صنف مستقل هستند باید در این زمینه فعال شوند و این مساله می تواند بسیار در روند کار ناشران برای ورود کتاب ها به افغانستان تاثیرگذار باشد. به نظرم بازار افغانستان برای ناشران ایرانی بازار خوبی است و می تواند راهگشا باشد. اما ما یک سری مشکلات داخلی داریم در حوزه نشر که آنها را به افغانستان تعمیم می دهیم. مثلا از یک عنوان کتاب 18 عنوان منتشر می شود یعنی 18ترجمه مختلف فقط از یک کتاب، بعد ناشری که اصلا برای این کتاب زحمت نکشیده، کتاب را با 70درصد تخفیف به ناشر افغانستانی می دهد و اینجا ضرر اصلی را ناشر حرفه ای می کند که با اخلاق درحال فعالیت است. راه حل این موضوع می تواند یک انجمن باشد که در این زمینه فعالیت کند و این سازوکارها را بین ایران و افغانستان تسهیل کند، که این کار هم زمانبر است و چیزی حدود 5 تا 10 سال زمان می خواهد تا این فرهنگ سازی صورت بگیرد.

اخبار مرتبط:

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم ، نمایشگاه مجازی کتاب جنوب کرمان از 23 آذر تا 3 دی با حضور 488 ناشر و عرضه 94 هزار عنوان کتاب برگزار شد، این نمایشگاه که در اصل پروژه ای برای بررسی نواقص و تست ساختار ایجاد شده برای نخستین نمایشگاه کتاب مجازی که قرار است از اول تا ششم بهمن ماه برگزار شود، به حساب می آید در عمل نتوانست چندان موفق باشد.

ناشران بسیاری در روزهای گذشته از فروش بسیار بسیار اندک کتاب در این نمایشگاه سخن گفته اند، در عین حال که برگزاری نمایشگاه کتاب مجازی مخالفان بسیاری دارد، اما موافقان آن با وجود فروش بسیار اندک معتقد هستند که باید از حرکت های تازه در صنعت نشر استقبال کرد تا پس از چند دوره برگزاری اندک اندک مسیر باز شود. به اعتقاد این موافقان، نمایشگاه مجازی کتاب باید رفته رفته در ایران جای پای خود را باز کند و ایرادی ندارد اگر در نخستین گام ها با ایراداتی روبرو باشد.

نادر قدیانی مدیر انتشارات قدیانی از جمله ناشرانی است که در نمایشگاه مجازی جنوب کرمان شرکت داشته است، قدیانی در این زمینه به تسنیم می گوید: فروش انتشارات قدیانی در نمایشگاه کتاب کرمان بسیار بسیار اندک بوده است در حد 30 تا 40 نفر از ما کتاب خریداری کردند. اما مهم نیست.

وی ادامه داد: مهم این است که ما تازه در آغاز راه هستیم و قصد از برگزاری این نمایشگاه نیز بیشتر تست زیرساخت تهیه شده برای نمایشگاه مجازی کتاب تهران بود. یقینا در نمایشگاه مجازی کتاب تهران نیز ناشران فروش آنچنانی نخواهند داشت ، اما این آغاز راهی است که باید در آن پا بگذاریم.

قدیانی گفت: باید همه حمایت کنیم تا در چند سال آینده بتوانیم 30 تا 40 درصد از رضایتی که از نمایشگاه کتاب تهران داریم را بتوانیم از نمایشگاه مجازی کتاب نیز داشته باشیم. من به عنوان یک ناشر از روش های نوین در صنعت نشر حمایت می کنم تا برای آیندگان جا بیافتد.

وی با اشاره به زیرساخت تهیه شده برای نمایشگاه مجازی کتاب گفت: این زیرساخت دارای ایراداتی بود اما ایرادات قابل رفع، من معتقدم که این طرح نمایشگاه مجازی کتاب در 3 تا 4 سال آینده می تواند طرح موفقی باشد تا کی ما باید نمایشگاه سنتی کتاب را برگزار کنیم. از یک سو بگوییم که حال نشر وخیم است و 75 درصد گردش نشر دست 100 ناشر است اما زمانی که نمایشگاه برگزار می شود بیش از 2 هزار غرفه داشته باشیم؟

علیرضا رئیس دانا مدیر انتشارات نگاه نیز از جمله ناشران ناراضی از نمایشگاه مجازی جنوب کرمان است ، رئیس دانا می گوید که انتشارات نگاه تنها 12 عنوان کتاب در این نمایشگاه فروخته است.

وی معتقد است که تجربه ثابت کرده نمایشگاه مجازی کتاب در ایران نمی تواند بازخورد خوبی داشته باشد ، آن هم در کشوری که نمایشگاه کتاب تهران بازدید میلیونی دارد و بزرگترین فروشگاه کتاب دنیا است.

رئیس دانا: تجهیز کتابخانه ها مهمتر از برگزاری نمایشگاه مجازی است

رئیس دانا با اشاره به اینکه به نظر می رسد نمایشگاه کتاب سی و چهارم نیز در اردیبهشت سال آینده امکان برگزاری نداشته باشد، گفت: وزارت ارشاد می تواند بودجه های نمایشگاهی را صرف خرید کتاب از ناشران و تجهیز و نوسازی کتابخانه های کشور کند.به فراخور انتشار کتاب ناشران در دوران کرونا خریدهای عادلانه و شفاف انجام شود تا هم کتابخانه ها رونق پیدا کنند و هم نشر.

وی برپایی طرح های فصلی خرید کتاب را نیز مثمرثمر دانست و گفت: نباید فراموش کرد که در ایران شمارگان کتاب کم است، سرانه مطالعه اندک است به خصوص هرچه شرایط اقتصادی و معیشتی خانواده ها بیشتر دچار مشکل شود، خرید کتاب بیشتر کاهش پیدا می کند. بنابراین تجهیز و به روزرسانی کتابخانه های عمومی کمک بزرگی به بالابردن سرانه مطالعه است.

در حالی که برخی ناشران موافق برگزرای نمایشگاه مجازی کتاب هستند و حتی فروش های بسیار اندک را نیز توجیهی برای نه گفتن به برگزاری نمایشگاه مجازی کتاب نمی دانند محمدعلی جعفریه مدیر نشر ثالث از مخالفان برگزاری نمایشگاه مجازی کتاب است.

جعفریه: سیستم فروش کتاب در کتابفروشی ها را تقویت کنیم

وی به تسنیم می گوید: کل فروش نشر ثالث در نمایشگاه مجازی جنوب کرمان به یک میلیون تومان نیز نمی رسد. اما من کلا با برگزاری نمایشگاه مجازی به این شکل مخالفم چرا که قرار بود سیستمی ایجاد کنیم که فروش کتاب از طریق کانال خود پیش رود و ناشران فروش مستقیم نداشته باشند.

وی ادامه داد: سالهاست می گوییم، نمایشگاه فروشگاه کتاب است و باید آن را به نمایشگاه تبدیل کنیم، امسال به خاطر کرونا نمایشگاه کتاب تهران یا همان فروشگاه بزرگ کتاب تعطیل شد، خب ما باید سیستم فروش کتاب را در کتابفروشی ها تقویت می کردیم که نکردیم.

جعفریه افزود: نمایشگاه مجازی کتاب موفق نمی شود چرا که همه ناشران امروز خودشان سایت دارند و فروش های با تخفیف مجازی برگزار می کنند، چه نیازی به نمایشگاه مجازی کتاب است؟ چه اصراری است دولت وارد این کار شود؟

وی ادامه داد: تقویت زیرساخت های حمایتی از کتابفروشی ها به باور من یعنی دولت از کتابفروشی ها مالیات اخذ نکند، هزنیه آب و برق را فرهنگی کند ، اقداماتی که متاسفانه کامل اجرایی نشده است.

جعفریه برگزاری طرح های فصلی حمایت از کتابفروشی ها را بیشتر به نفع خریداران کتاب دانست و گفت: طرح های تابستانه و زمستانه بیشتر به نفع مخاطبان کتاب است چون تخفیف به خریداران داده می شود، منافعی برای کتابفروش ندارد جز اینکه کاتالیزوری برای فروش بیشتر کتابفروشی ها در یک دوره خاص می شود.

آشتی مردم با کتاب بعد از کرونا

وی گفت: وزارت ارشاد چندان حمایتی در سال جاری از ناشران و کتابفروشان نکرده است ، حتی خرید کتاب وزرات ارشاد یکی دو ماهی است که خریدهای خود را اعلام نکرده است، احتیاجی به حمایت هم نیست چون بعد از کرونا وضعیت مردم در کتابخوانی بسیار عالی است، فروش کتاب بیشتر شده است. وزارت ارشاد تنها باید اقدامات زیرساختی داشته باشد.

ای کاش بودجه نمایشگاه کرمان را صرف احداث دو کتابفروشی می کردیم

جعفریه در پایان گفت: وزرات ارشاد بودجه نمایشگاه مجازی جنوب کرمان را الگر صرف افتتاح یک یا دو کتابفروشی در همان منطقه کرمان می کرد، بیشتر موفق بود.

انتهای پیام/

به گزارش همشهری آنلاین، علی اعطا در دویست و شصتمین جلسه شورای اسلامی شهر تهران در نطق پیش از دستور خود به موضوع تخریب سینما ایران لاله زار و تخریب این راسته فرهنگی پرداخت و گفت: جایی در میانه تهران تاریخی، گذر آپارات هاست. از گوشه شمالی شرقی میدان توپخانه به سوی شمال، خیابان لاله زار است، خیابان سینماهای تهران؛ خیابان سینماهای ایران که نه؛ دالان سینماهای محتضر پایتخت. دالان احتضار 18 سینمایی که روزگاری با فعالیت آنها لاله زار گذر آپارات ها بود و حالا سال هاست با تعطیلی این سینماها، لاله زار به دالان سینماهایی تبدیل شده که سال هاست نفس شان به شماره افتاده است. سخن بر سر 18 سینمای این خیابان قدیمی است؛ 16 سینما در لاله زار و دو سینما در امتداد آن در لاله زار نو.

وی افزود: این روزها، اخبار تلاش برای احیاء لاله زار، خبر احتمال صدور پروانه تخریب سینما ایران به عنوان سینمای قدیمی خیابان لاله زار، دوستداران فرهنگ و هنر و میراث را نگران کرده است. رأی اخیر دیوان عدالت اداری مبنی بر الزام شهرداری به صدور پروانه ساختمانی تخریب و نوسازی سینما ایران و انتشار خبر آن در رسانه ها و شبکه های اجتماعی منشاء و مبدأ این نگرانی هاست. اگر سینما ایران بر اساس رای دیوان تخریب شود، به گمان من این نقطه آغاز تخریب سریالی سینماهای لاله زار خواهد بود.

عضو هیئت رئیسه شورای اسلامی شهر تهران با بیان اینکه لاله زار امروز دالان سینماهای رو به احتضار است، خاطرنشان کرد: سینما فاروس یا خورشید نو که در مقابل تئاتر نصر قرار دارد و در سال 1316 احداث شده است، در حال حاضر چشم اندازی برای ماندن ندارد. سینما کریستال که در سال 1324 ایجاد شده، توسط مالکین، مسیر تخریب و ساخت مجتمع تجاری را دنبال می کند. سینما البرز، سینمای دیگری که در دهه های نخستین قرن در خیابان لاله زار احداث شده است سینمای دیگری است که وضعیت بهتری از فاروس و کریستال ندارد.

اعطا در بخش دیگر سخنانش گفت: سینماهای محتضر لاله زار، ظرفیت و گنجایش 10 هزار صندلی دارد. با مرمت و احیا و با زنده سازی این سینماها با گنجایش 10 هزار صندلی، چرا لاله زار محل برگزاری جشنواره های فیلم نباشد؟ توضیح واضحات است که ایجاد جریان زندگی فرهنگی و هنری راهش عریض کردن پیاده روها نیست. بدیهی است که باید کالبد هم با زندگی جاری در آن فضا متناسب باشد. لاله زار با مرمت و چهار بنای تاریخی و بازپیرایی جداره ها و عریض کردن پیاده روها، پذیرای جریان زندگی متناسب با فرهنگ و هنر امروز نخواهد شد.

وی در پایان گفت: فردا و پس فردا سینماهای دیگری با رای دیوان به سراغ ما خواهند آمد و ما همچنان همچون یک پروژه دانشگاهی مشغول عریض کردن پیاده روهای لاله زار و بازپیرایی جداره ها هستیم و ابتکار عملی در برابر آراء الزام به صدور پروانه تخریب نداریم. اگر شهرداری ابتکار عمل را به دست بگیرد و اولا با مذاکره و پیگیری چندجانبه از یک سو با مالکین سینماها و از دیگر سو با مسئولین حوزه فرهنگ، لاله زار را مهیای برگزاری جشنواره های سینمایی کنند، زندگی فرهنگی و هنری لاله زار به جریان خواهد افتاد.

به گزارش سینماپرس ، سید ابراهیم عامریان تهیه کننده سینما در گفت وگو با خبرنگاران جوان، درباره تبعات مثبت و منفی پررنگ تر شدن تولیدات سریال های نمایش خانگی و تاثیر این موضوع در دراز مدت روی سینما گفت: ما دو دسته مخاطب در سینما داریم؛ عده ای سینما دوست هستند، فیلم ها را فقط در سالن می بینند و مفهوم واقعی آن را می فهمند، اما برای دسته بعدی فرق نمی کند فیلم را در سینما یا در صفحه تلویزیون و خانه ببیند.

تهیه کننده تگزاس افزود: برای دفع مخاطبانِ دسته اول، احساس خطری وجود ندارد؛ چون اولویت اول و آخرشان سالن سینما است و هیچ وقت با دیدن یک اثر در خانه و روی صفحه تلویزیون راضی نخواهند بود. اما برای دسته دوم باید احساس خطر کرد؛ چراکه اگر کیفیت آثار شبکه نمایش خانگی بالا باشد، به طور قطع دیگر آن ها به سینما نمی روند. چنین افرادی به دلیل اینکه سینما رفتن در اولویتشان نیست، عادت می کنند که در خانه فیلم ببینند.

تهیه کننده دینامیت ادامه داد: اگر فرض کنیم این دو دسته هرکدام پنجاه درصد از مخاطبان سینما باشند، حداقل بیش از نصف دسته دوم را از دست خواهیم داد. این کاهش مخاطب روز به روز هم بیشتر می شود. این روزها مخاطبان پلتفرم ها به شدت افزایش یافته است. این موضوع نیز به خطر از دست دادن بیشتر مخاطبان سینما در آینده می افزاید.

وی درباره تاثیر بر بالا رفتن دستمزد بازیگران اظهار کرد: همان موقع هم که سینما و شبکه نمایش خانگی فعال بودند، رشد دستمزد بازیگران وجود داشت. بنابراین نمی توانیم همه مشکلات سینما را گردن نمایش خانگی بیندازیم، اما واقعیت این است که نمایش خانگی در دستمزد بازیگران موثر است. یک سری بازیگر وقتی سریال کار می کنند در ذهنشان این را حلاجی می کنند که در یک سریال فلان دستمزد را می گیریم، اما در یک فیلم سینمایی کمتر خواهیم گرفت؛ بنابراین سریال کار می کنیم. این بازیگران به زمانی که تولید یک سریال از آن ها می گیرد، فکر نمی کنند.

عامریان در پایان عنوان کرد: اتفاق بدی که افتاده است، مربوط به توقع بازیگران از دستمزد ثابت است. برخی از هنرپیشگان توقع دارند، برای هر فیلمی که بازی می کنند، دستمزد مشخصی دریافت کنند.

به گزارش خبرنگار ایلنا، علیرضا تابش آخرین ماه های حضورش را در بنیاد سینمایی فارابی پشت سر می گذارد. نهادی که به عنوان بازوی تولیدی و مالی سینمای ایران از زمان تاسیس تا امروز تلاش کرده نقش مهمی در صنعت سینما ایفا کند. با پروژه چابک سازی در سیستم سازمان سینمایی، بسیاری از وظایف دیگر ارگان های زیرمجموعه معاونت سینمایی به بنیاد سینمایی فارابی محول شد و تقریبا دیگر سینماگری وجود ندارد که گذرش به خیابان سی تیر و ساختمان این بنیاد نیفتاده باشد. با او درباره سال سخت کرونایی، شرایط سینمای ایران در سال های آینده و عملکردش در طول دوران تصدی گری این پست گفتگو کردیم.

در شرایط کرونا سینمای ایران بیش از گذشته در معرض آسیب اقتصادی است و پیش بینی ها برای سینما در دو سال آینده نشان از رکود شدید در این حوزه دارد. نهادی مانند فارابی چه راهکارهایی برای رونق سالن های سینما و تولید در نظر گرفته است؟

بنیاد سینمایی فارابی، نهاد تصمیم گیرنده در زمینه رونق سالن های سینما و رونق تولید نیست بلکه اتخاذ تصمیم در بخش خصوصی، برعهده صنوف مرتبط است. ما بر اساس وظایف تعریف شده، تلاش های حمایتی خود را در تقویت تولیداتی که قرار است توسط صنوف به اکران موفق دست یابند، به خرج داده ایم. به عنوان مثال یکی از طرح های سال 99 بنیاد سینمایی فارابی، حمایت از تنوع ژانر در عرصه فیلمنامه نویسی است که می تواند به تنوع سبد آثار سینمایی در اکران سال 1400 منجر شود. ما البته نسبت به خسارات وارد شده به بخش خصوصی در سال 99، نظاره گر نبوده ایم و بر اساس مأموریت محوّله، جهت جبران خسارت ناشی از کرونا، بخشی از فیلم ها را با معرفی صاحبان آثار به صندوق اعتباری هنر، حمایت کرده ایم. اما اجازه دهید به نکته دیگری هم اشاره کنم و آن اینکه مفروض شما در موردعدم رونق سینما را می توان از زاویه ی دیگری هم دید و آن اینکه شاید در دو سال آینده، به جای رکود، شاهد تغییر الگوی مصرف در سینما و اتفاقاً آغاز عصر جدیدی از رونق سینما در قالب صنعت - فرهنگ باشیم. اتفاقی که در تمام دنیا در حال وقوع است که با نگاه هوشمند می توان نشانه های آن را در کشورمان هم دید. این همه اقبال به سامانه های آنلاین پخش ویدیوی درخواستی از سوی مردم، با بحران کرونا تسریع شد و عملاً موج عصر جدید پسادیجیتال را به سینما کشاند. موجی که سینما را دربرگرفته و احتمالاً با خود خواهد برد. در این عصر جدید دیگر اقتصاد سینما صرفاً با حجم فروش گیشه سنجیده نخواهد شد و باید به تدریج شاهد پدیدار شدن انواع جدید و عادلانه تری از اکران باشیم. پس هرچقدر بر بخش تحقیق و توسعه و آینده پژوهی در این حوزه تاکید کنیم، ناروا نگفته ایم. بنابراین پیش بینی من از دو سال آینده در سینما، نه رکود شدید، که ورود به عصر و دوران جدیدی از رونق اقتصادی است، که البته زنجیره تولید ثروت در آن تغییر کرده و سالن داران سینما، به عنوان پایانه اصلی فروش آثار سینمایی، تغییر نقش داده و تعریف جدیدی پیدا خواهند کرد.

سهم سینمای دفاع مقدس و سینمای کودک از حمایت های بنیاد سینمایی فارابی در سال های گذشته چقدر بود و با وجود ظهور نهادها و سازمان هایی مانند اوج چقدر این موضوع در تولیدات بنیاد جدی پیگیری شد؟

با مراجعه به آمار، از نظر کمی و کیفی، اتفاقات مطلوبی در دو حوزه سینمای دفاع مقدس و سینمای کودک رخ داده است. تولید بیش از 20 فیلم در این دوره در عرصه سینمای انقلاب، دفاع مقدس و مقاومت، نشان دهنده یک دغدغه ریشه دار است. این در حالی است که تشکل های دیگری که یکی از آن ها را نام بردید، وظیفه حمایت از سینما را دارند و در تعریف شعارها و چشم اندازشان این وظیفه تعریف شده است. بنیاد سینمایی فارابی، در این حوزه رقابتی با سایر نهادها و تشکل ها ندارد چون اساس تعریف و ماهیت فعالیت ما متفاوت است. چنانچه در سینمای کودک و نوجوان نیز ماهیت فعالیت بنیاد سینمایی فارابی با کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان یا اوج و... تفاوت دارد. حمایت از نیروهای تازه نفس و متخصص در سینمای ایران یکی از وظایف بنیاد سینمایی فارابی است و خوشحالیم طی سال های اخیر، از جوانان مستعدی در عرصه سینمای دفاع مقدس، اجتماعی، هنری و سینمای کودک و تولید مشترک حمایت کرده ایم که بخشی از این حمایت ها متوجه فیلمسازان زن متبحر و مستعد سینمای ایران بوده است.

از طرف دیگر خط مشی مدیریتی ما در سال های اخیر، بیش از آنکه تاکید بر تصدی گری در تولید باشد، به دنبال تسهیل گری در تولید بوده ایم، به همین دلیل هم بسیاری از فیلم هایی که با حمایت و پشتیبانی بنیاد ساخته شده اند، دیگر اجباری ندارند عبارت بنیاد سینمایی فارابی تقدیم می کند را بر پیشانی فیلم بنشانند، این بدان معنا نیست که حمایتی از آثار نمی شود، فقط ما چون به دنبال رقابت نیستیم و به دنبال عمل به وظایف ذاتی بنیاد هستیم، ممکن است شما به عنوان مخاطب یا حتی روزنامه نگار، همچنان گمان کنید تنها فیلم هایی مورد حمایت فارابی بوده اند که همچون گذشته نام و عنوان فارابی در ابتدای آن آمده باشد. اما مدیران، مسئولان و از همه مهمتر خود فیلمسازان دفاع مقدس، به خوبی از خدمات و تسهیلاتی که تلاش کرده ایم در اختیارشان بگذاریم، درست مثل دیگر فیلمسازان ژانرهای مختلف، از آن باخبر هستند.

چرا هنوز هم تولیداتی در فارابی وجود دارد که تنها تولید می شوند و رنگ اکران نمی بینند؟ همیشه و در گذشته این مشکل بزرگ وجود داشت که گویی فیلم هایی تنها برای ویترین ساخته می شود و هیچ دغدغه ای برای بازگشت مالی و اکران فیلم ها وجود ندارد. شما برای از بین بردن این نگرش چه کارهایی انجام دادید؟

این هم از حرف هایی است که زده می شود و مصداقی روشن در این زمینه ارائه نمی شود. در وهله اول باید به این نکته اشاره کنم که بحث تولیدات فارابی با فیلم هایی که این بنیاد در تولید آن ها مشارکت داشته یا از تولید آن ها حمایت کرده، بحثی متفاوت است. در این سال ها، خلاف گذشته، عمده فعالیت های ما مشارکت در تولید بوده و از آثار سینمایی که در بخش خصوصی ساخته شده، حمایت کرده ایم. دستیابی به سازوکار اکران آثار، همچون بسیاری دیگر از فیلم هایی که در بخش خصوصی تولید می شود، برعهده صنوف سینماست و نه دولت و سیستم دولتی. از سویی همین آمار نشان می دهد که در تولیدات مشارکتی ما، آثار موفقی چون ماجرای نیمروز ، ماجرای نیمروز2: ردخون ، نفس ، غلامرضا تختی ، ویلایی ها و... به چشم می خورند که در اکران داخلی، جشنواره ها و فروش تلویزیونی و خارجی موفق بوده اند و فیلم های دیگر نیز کارکرد ویترینی نداشته اند. اکران آنلاین هم تحت تاثیر کرونا یک فرصت برای فیلم های سینمایی است، که با ترغیب تهیه کنندگان فیلم ها امیدواریم به دنبال اکران آنلاین باشند و از این فرصت برای دیده شدن آثارشان استفاده کنند، البته در آغاز این مسیر کاستی ها و یا ضعف هایی هم وجود دارد که با هم افزایی و همدلی باید آن ها را جبران کرد. امسال در حمایت از تولید نیز بنیاد سینمایی فارابی روند خوبی را طی کرده و فیلم های متنوعی برای حضور در جشنواره سی و نهم ارائه خواهند شد.

برخی از تهیه کنندگان و منتقدان سینمایی به عملکرد شما نقدهای جدی وارد می کنند، علت را در چه می دانید؟

نخست اینکه اگر نقد منصفانه از عملکرد بنیاد داشته باشند، از آن استقبال کرده و می کنیم. ساعت ها گفتگو و همفکری با فعالان سینمایی طی این سال ها مسیر روشن تری را ترسیم کرده و ما درباره ضرورت تحول در برخی رویکردها صحبت کرده ایم و آنان نقد و نظر داشته اند و از پیشنهادات شان در بنیاد سینمایی فارابی استقبال شده است و بالاخره اینکه در این سال ها ما مسیر جدیدی را آغاز کرده ایم، هر تغییر و مسیر تازه ای مخالفان و موافقانی دارد. باور و بنای ما از ابتدا گفتگو برای یافتن راه های جدیدی پیش روی سینمای ایران بوده است. اینکه چقدر در این کار موفق بوده ایم به قضاوت تاریخ نیاز دارد، اما از هر نقد و حتی سخن تندی، وقتی در مورد راه های نرفته و دیکته های تازه نوشته گفته می شود، باید استقبال کرد و به دنبال تصحیح مسیر بود. رسانه های منتقد سیاست های رسمی دولت نیز هرگاه نقدی را مطرح کرده اند ما پاسخ داده ایم یا از برخی نظرات سازنده آن ها در بهبود روند امور تولید استفاده کرده ایم. اما گاه می بینیم این جوسازی ها که دقیقا توسط چند نفر مشخص و به بهانه های سیاسی و یا غیر سینمایی بیان می شود و به قول زنده یاد عزت الله انتظامی بخل و تنگ نظری شغل دوم همه ماست! ناشی از نوعی حساب و کتاب های شخصی است... یا فیلمنامه داشتند و در فارابی به درخواست شان پاسخ منفی داده شده، یا بنیاد فارابی را با عابربانک اشتباه گرفته بودند، یا در رویدادهای سینمایی حاضر نبودند، یا عده ای آن ها را تحریک کردند، یا درخواست های خارج از قاعده و روال قانونی که اجابت نشده است. به عنوان مثال همین چند روز پیش، تهیه کننده ای که سال هاست ادعای مستقل بودن داشته و بارها فریاد زده که دغدغه معیشت هنرمندان را دارد، در حالی که در این سال سخت کرونایی در اکران سینماها و در اکران آنلاین فیلم داشته و به سود خود هم رسیده، تقاضای دریافت وام با اقساط پنج ساله را داشت که با پرداخت وام موافقت شد اما به دلیل داشتن منع قراردادی و اینکه بنا نیست تعهدات هنگفت سینماگران برای مدیران بعدی به ارث بماند، با درخواست وی مبنی بر بازپرداخت پنج ساله (به جای دو ساله) مخالفت شد و او احتمالا به همین دلیل در کانال های فضای مجازی اخبار منفی علیه بنیاد فارابی را بازنشر می کند و از این کار خود در مقام یک تهیه کننده ابا ندارد و همین طور اقدام به تولید و به اشتراک گذاری ویدئوی تخریبی علیه شخص بنده کرد، که این میزان منفعت طلبی شخصی آن هم از فردی که خود را مستقل و بقیه را رانت خوار و رانت خواه می خواند، حیرت انگیز و البته مایه تأسف است. عده ای معتقدند باید رسما از این نوع تخریب ها شکایت کرد اما من شخصا عقیده ام این است نادیده گرفتن این تخریب ها و توهین ها بهترین کاری است که می توان انجام داد. فراموش نکنیم که عده ای معدود، آگاهانه تلاش دارند نفرت پراکنی کنند اما تمرکز را باید روی نقاط مشترک گذاشت و با نگاه به آینده، امید را ترویج کرد و به نفرت پراکنی، میدان و مجال نداد. در همین سال های اخیر در کانال تلگرامی آمدنیوز مطالب کذب و جهت دار علیه بنیاد سینمایی فارابی منتشر کردند که رسما به خاطر خط دهی چند تن بود، ما و همکاران مان حساب این چند نفر خاص را که مطالب شان در کانال های زرد منتشر می شود و عمدتاً اثرشان هم فرهنگی و قابل اعتنا نیست، با منتقدان دلسوز جدا کرده ایم.

ارزیابی سینماگران از عملکرد شما چیست و فکر می کنید بعدها از دوران مدیریت تان چگونه یاد کنند؟

ارزیابی عملکرد، برعهده سینماگران، کارشناسان و مخاطبان سینماست. در آستانه سالروز شهادت سردار حاج قاسم سلیمانی هستیم دستنوشته ای از ایشان دیدم که بسیار نکته دقیقی در آن مورد تاکید قرار گرفته؛ کارتان را آن کس که باید ببینید، می بیند . امیدوارم در مسیر خدمت همواره مشمول لطف خدا و مردم باشیم، اما اگر بخواهم به شیوه حذف نمره از نظام آموزشی و وارد کردن نظام ارزشیابی توصیفی و رویکرد فرآیند محور، تحلیل کوتاهی از این دوره مدیریت بنیاد سینمایی فارابی ارائه کنم باید بگویم حضور من در بنیاد مقارن با دوران گذار سینما بود و هست، گذار از آنالوگ به دیجیتال و حتی پسادیجیتال و ظهور نسلی جدید از فیلمسازان و تهیه کنندگان، که هر دو مولفه های مهمی به شمار می روند. همه تلاش مجموعه مدیریتی بنیاد سینمایی فارابی، پرهیز از درجا زدن و تلاش برای گشودن پنجره های نو بوده است. در سال پایانی مدیریت هم، ما با بزرگترین گذار در جامعه ی فرهنگی کشور، یعنی مهاجرت جامعه از دنیای آنالوگ به دیجیتال برای استفاده از محتوای فرهنگی مواجه هستیم. این رویدادی شگرف است که هنوز ابعاد واقعی اش را نشناخته ایم. جامعه ی ما هنوز با امکانات کامل دنیای اینترنت، فناوریهایی همچون هوش مصنوعی، واقعیت افزوده و واقعیت مجازی آشنا نشده است، ولی ما که وظیفه و مسئولیتمان در این حوزه است، به خوبی افق بسیار متفاوت سینما را در سال های آینده به چشم می بینیم و وظیفه خود دانسته ایم تا حد ممکن جامعه سینماگران و صنعت تصویر در کشور را با این دگرگونی عظیم آشنا کرده و مقدمات مواجهه با این انقلاب را فراهم کنیم.

در سال های اول مدیریت ما، فروش سوپرمارکتی وی سی دی، مهمترین درآمد پس از اکران فیلم ها محسوب می شد، و حالا در پایان سال 1399 سرمایه گذاری روی این بخش از صنعت بیشتر یک شوخی بی جا به نظر می رسد و مردم به دنبال کیفیت 1080 آثار سینمایی هستند. این انقلاب به همین جا ختم نمی شود و مراحل مهمی از آن هنوز باقی مانده است. در همین راستا بود که به تدریج هم در ساختار بنیاد سینمایی فارابی تجدیدنظر جدی شد و طرح تحول بنیاد (تبدیل نهاد متصدی به نهاد تسهیل گر) در دستورکار قرار گرفت و از طرفی در حوزه فرهنگی، محتوایی و بین الملل اتفاقاتی نو پیگیری شد. تلاش برای بازگشت سینمای کودک به رونق و هم افزایی فعالان سینمای کودک، توجه به کارایی شوراها به ویژه در عرصه سینمای اجتماعی، کودک و نوجوان و سینمای دفاع مقدس، توجه به دغدغه مندی کیفی با ایجاد یک مرحله پیش از آغاز تولید فیلم های کودک و نوجوان با نام طراحی تولید ، تلاش برای تامین مالی پروژه های سینمایی از ابزار نوین مثل بورس و جمع سپاری، تغییر اساسی در شیوه ارائه تسهیلات به پروژه های سینمایی، تلاش برای ایجاد مرکز نوآوری و شتابدهی تخصصی سینمایی ایران، تلاش برای رساندن تولید مشترک سینمایی به تعریف حرفه ای خود، ایجاد کارگروه تخصصی تولید مشترک در فارابی، زمینه سنجی و امکان سنجی تولید مشترک با اولویت کشورهای منطقه با هدف ایجاد بازار مشترک برای ارائه و عرضه محصولات فرهنگی و سینمایی، جلب حمایت و مشارکت نهادها و دستگاه های مرتبط: وزارت امور خارجه، سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، سازمان توسعه صادرات و... در حوزه تولید مشترک و دیپلماسی سینمایی، بهره گیری از ظرفیت های نوین در بازاریابی بین المللی آثار سینمایی، تدوین راهبردهای طرح حمایت از کسب و کارهای مجازی در سینما، توسعه و تعمیق گفتمان سینمای دیجیتال و پژوهش های کاربردی و بین رشته ای در حوزه سینما و فضای مجازی و همچنین افزایش سهم محتوای تخصصی در حوزه سینما و ترویج آموزه های کاربردی در فرمت های دیجیتال به منظور تربیت نیروی انسانی متخصص در عرصه فعالیت های هنری و سینمایی، نگاه جدی به رسانه های نوین و حمایت از تولید وب سری در کنار آثار سینمایی، تلاش برای حمایت کارساز از عرصه فیلمنامه نویسی و سینمای اقتباسی، راه اندازی المپیاد فیلمسازی نوجوانان ایران، برگزاری جشنواره بین المللی فیلم کودک و نوجوان به صورت آنلاین از جمله اتفاقاتی است که در این دوره رخ داده و ثمرات آن در آینده سینمای ایران مشاهده خواهد شد.

رزومه مدیران پیش از شما نشان می دهد همگی سرگرم فیلمسازی و تهیه کنندگی شدند. شما بعد از فارابی با سینمای ایران در چه مسیری پیش می رود؟

آن دسته از مدیرانی که شما به آن ها اشاره می کنید، مثل آقایان حقیقی، عسگرپور، میرعلایی و... پیش از ورود به عرصه مدیریت بنیاد سینمایی فارابی، سینماگر بوده اند و بعد از پایان دوره خدمت شان به سینما به کار خود بازگشته اند. من هم قبل از ورود به این عرصه، بیش از دو دهه در عرصه های مدیریت فرهنگی فعال بوده ام و اگر قرار باشد در بنیاد سینمایی فارابی نباشم، تصور عمومی بر این است که در عرصه دیگری به خدمت مشغول شوم اما هنوز، نه به آن فکر کرده ام و نه فعلا نقشه ای برای آینده فعالیت هایم دارم. اما یک نکته را می توانم در پاسخ به پرسش شما مطرح کنم. سی سال پیش با عشق به فرهنگ، ادبیات، عکاسی و سینما مسیر کشف و شهود را انتخاب کردم و به مکاشفه و مشاهده جهان پیرامون پرداختم. امروز و پس از شش سال حضور در بنیاد سینمایی فارابی و ارتباط صمیمانه و نزدیک با طیف عظیمی از سینماگران نجیب و پراحساس ایرانی نه تنها خسته نشده ام، که انرژی و روحیه ای مضاعف به دست آورده ام، چنانچه اگر خدا بخواهد در آینده، به گذشته دور رجوع کنم و به تداوم حضور جدی تر در عرصه عکاسی و فیلمسازی پس از سه دهه، بیاندیشم. با این دیدگاه، شاید در آینده نسبت ام با فعالیت هنری و محتوای سینمایی پررنگ تر از همیشه شود.

گفتگو: علی نعیمی

سید ابراهیم عامریان تهیه کننده سینما در گفت وگو با خبرنگار حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان ، درباره تبعات مثبت و منفی پررنگ تر شدن تولیدات سریال های نمایش خانگی و تاثیر این موضوع در دراز مدت روی سینما گفت: ما دو دسته مخاطب در سینما داریم؛ عده ای سینما دوست هستند، فیلم ها را فقط در سالن می بینند و مفهوم واقعی آن را می فهمند، اما برای دسته بعدی فرق نمی کند فیلم را در سینما یا در صفحه تلویزیون و خانه ببیند.

تهیه کننده تگزاس افزود: برای دفع مخاطبانِ دسته اول، احساس خطری وجود ندارد؛ چون اولویت اول و آخرشان سالن سینما است و هیچ وقت با دیدن یک اثر در خانه و روی صفحه تلویزیون راضی نخواهند بود. اما برای دسته دوم باید احساس خطر کرد؛ چراکه اگر کیفیت آثار شبکه نمایش خانگی بالا باشد، به طور قطع دیگر آن ها به سینما نمی روند. چنین افرادی به دلیل اینکه سینما رفتن در اولویتشان نیست، عادت می کنند که در خانه فیلم ببینند.

تبعات مثبت و منفی افزایش تولیدات در شبکه نمایش خانگی

تهیه کننده دینامیت ادامه داد: اگر فرض کنیم این دو دسته هرکدام پنجاه درصد از مخاطبان سینما باشند، حداقل بیش از نصف دسته دوم را از دست خواهیم داد. این کاهش مخاطب روز به روز هم بیشتر می شود. این روزها مخاطبان پلتفرم ها به شدت افزایش یافته است. این موضوع نیز به خطر از دست دادن بیشتر مخاطبان سینما در آینده می افزاید.

وی درباره تاثیر بر بالا رفتن دستمزد بازیگران اظهار کرد: همان موقع هم که سینما و شبکه نمایش خانگی فعال بودند، رشد دستمزد بازیگران وجود داشت. بنابراین نمی توانیم همه مشکلات سینما را گردن نمایش خانگی بیندازیم، اما واقعیت این است که نمایش خانگی در دستمزد بازیگران موثر است. یک سری بازیگر وقتی سریال کار می کنند در ذهنشان این را حلاجی می کنند که در یک سریال فلان دستمزد را می گیریم، اما در یک فیلم سینمایی کمتر خواهیم گرفت؛ بنابراین سریال کار می کنیم. این بازیگران به زمانی که تولید یک سریال از آن ها می گیرد، فکر نمی کنند.

عامریان در پایان عنوان کرد: اتفاق بدی که افتاده است، مربوط به توقع بازیگران از دستمزد ثابت است. برخی از هنرپیشگان توقع دارند، برای هر فیلمی که بازی می کنند، دستمزد مشخصی دریافت کنند.

انتهای پیام/

به گزارش خبرنگار سینمایی خبرگزاری فارس، چهاردهمین جشنواره بین المللی سینماحقیقت هفته گذشته با معرفی برگزیدگان به کار خود خاتمه داد. به همین بهانه، محمدتقی رحمتی مستندساز و خالق آثاری همچون آخون چینی دات کام ، پیامکی برای خدا ، نود ، یک سطل آب و آشو نقدی بر این دوره از جشنواره نوشته و در اختیار خبرگزاری فارس قرار داده است:

مسئله این است...

سال های قبل، چون نمی توانستم تمام فیلم ها را ببینم به خودم حق نمی دادم جسارت کنم و به عمود خیمه مستندسازان، نقدی سازنده بزنم اما امسال، تمام فیلم های بخش ملی را دیدم. اکثر مستندهای بخش بین الملل، شهید آوینی، کرونا و کار آفرینی را به نظاره نشستم و با کمال تأسف، داغ سرمای زمستان بر افکارم نشست و آن را با همه وجودم حس کردم.

اجازه می خواهم سه بحران جدی را از سر خیرخواهی به جامعه مستندسازان ایران گوشزد کنم: بحران تفکر؛ بحران فرم و بحران ریتم.

بحران تفکر

وقتی ایده ها و افکار، تیره و تار و مبهم هستند، دلیلی ندارد تصاویر، روشن و واضح باشند. ژان لوک گدار

انسان تا به خودش و اطرافش فکر نکند، چگونه می تواند به حقیقت برسد و آن را از دل واقعیت جامعه کشف کند؟ چگونه می تواند عالم اکبر را در خود ببیند و به شهود برسد؟ چطور می تواند حقد و حسد و انتقام را دریابد؟ چطور می تواند بینشی به کائنات داشته باشد و از بلبشوی افکار فلسفی، راه نجاتی پیدا کند؟ چگونه می تواند از پسِ واقعیتِ فحشا و فساد، به حقیقتِ فقر و اختلاف طبقاتی و... برسد؟ چگونه می تواند موانع تمدن فردی واجتماعی را درک کند؟ و هزاران سوال دیگر... .

آنچه امسال، این فرزند کوچک جامعه مستندسازان دریافت، مجموعه ای از مستندهای ارزشی، سیاسی، اجتماعی، تاریخی و خنثی بود که هیچ ایده درخور و نگاهی جدی را در بطن خود نداشت و حرف ها در سطح، مانده بود و یا تکراری ناقص، از گذشتگان بود. ما هیچ جهان بینی خاصی که خواهان روشنگری وجدان های خفته در دنیای پسامدرن باشد و میلی به جریان سازی در افکار و اعتقادات فردی و جمعی داشته باشد، به صورت جدی مشاهده نمی کردیم.

هیچ جهان بینی خاصی که خواهان روشنگری وجدان های خفته در دنیای پسامدرن باشد و میلی به جریان سازی در افکار و اعتقادات فردی و جمعی داشته باشد، به صورت جدی مشاهده نمی کردیم

این سخنم را حمل بر آروغ روشنفکری یا استفراغ نکنید، چرا که من مستندها و مستندسازان ارزشی را دیدم و به همه دست مریزاد می گویم اما برخلاف سینمای سطحی مستند ایران، اکثر فیلم های بین المللی برای خود، جهان بینی داشتند؛ این آثار یا به عمق عواطف و احساسات و رفتارهای انسانی پرداخته و یا تناقضات بنیادی انسان و مدرنیته را به چالش کشیده بودند. زاویه نگاه انسانی و فلسفی فیلمساز در این آثار، متبلور بود و شما را به تفکر وا می داشت و هوشیاری شما را بر می انگیخت که حرف فیلم، جدی و قابل تأمل است.

البته نباید محدودیت های جهانی پخش و فروش مستندهای ایرانی و برآورد های ضعیف که حاصل بی تدبیری مدیران و حیف و میل بودجه های فرهنگی می باشد، را از نظر دور داشت. چرا که در تیتراژِ اکثریت قریب به اتفاق این مستندها، حمایت و لوگوی شبکه ها و شرکت های بزرگ فیلمسازی بیداد می کند درحالی که اکثر مستندسازهای ایرانی، همچون آچار فرانسه، مجبورند بیشتر کارها را خودشان به عهده بگیرند تا مبادا در بودجه با مشکل مواجه شوند و نِق ونوق زن و فرزند و پدر و مادر و دوست و آشنا را بشنوند، که شماتت همسایه، سخت تر از بی پولی است.

دو مکتب در دنیای مستندسازان

در دنیای مستندسازان، دو مکتب وجود دارد: یکی مکتب وریته که سعی در نشان دادن واقعیت، به مخاطب دارد؛ یعنی بدون آن که بخواهد در آن دخالتی بکند، از مخاطب می خواهد خودش واقعیت را ببیند و خود، تصمیم بگیرد.

در مقابل، مکتب دیگر، قائل به دخالت در واقعیت برای برانگیختگی و هوشیار کردن مخاطب نسبت به مسئله می باشد و عقیده دارد خودِ مخاطب، واقعیت را می بیند و لزومی ندارد ما دوباره آن را به او نشان دهیم و این مجوز را به خود می دهد تا در واقعیت، دخل و تصرف کند و بتواند حقیقت را از دل آن برای مخاطب، برجسته نماید.

بنده به شخصه هیچ کدام را بر دیگری ترجیح نمی دهم و معتقدم هر محتوایی، سبک هنری خود را می طلبد. اما سخنم این است که اگر ما طرفدار مکتب وریته هم باشیم، می بینیم که بیشتر مستند های ایرانی در این زمینه هم ناقص عمل کرده اند و نه اینکه بگوییم حتما

جامعیت اطراف و مانعیت اغیار را دارا باشند ولی کاملا مشخص است که مستندساز تفکر خاصی نداشته تا بتواند برای بیان سمعی بصری نگاه خود، تدبیر لازم را بیندیشد. مطمئنا می دانید که منظور من این نیست که مستندساز حتما حرف و پیامی داشته باشد و حرفش را به زور در حلقوم مخاطب فرو کند. نه! حرف من دعوت به روشنگری و تفکر است و چه بهتر که اجازه بدهد، مخاطب برداشت های متنوع داشته باشد.

شاید شما مشکل درام و قصه را در مستندسازان ایران مطرح کنید، اما واقعیت، خبر از مشکلاتی بزرگتر می دهد؛ مشکلاتی که بحران هویتی و فرهنگی را مطرح می کند که در این مختصر فرصت پرداخت به آن نیست.

از آن بدتر، میخی است که داوران در سال های اخیر، با انتخاب های فرمایشی و جانبدارانه و بعضاً از روی کج سلیقگی بر تابوت جشنواره و معدود مستندسازانِ با استعداد می کوبند و الگوهای اشتباهی را به عنوان مستندساز متفکر به خوردِ جامعه می دهند و این کمیّتِ ارزشمند و باانگیزه را نه تنها به سمت کیفیت، سوق نمی دهند بلکه بیش ازپیش، موجبات فرار آنها به سمت جشنواره های خارجی را فراهم و گورستانی از مستندسازان را در پیش روی جامعه، تداعی می کنند.

بحران فرم

برای وفادار ماندن به یک کتاب، باید به آن خیانت کنید. اقتباس مو به مو، محکوم به شکست است. دیوید کراننبرگ

برخی اصحاب سینما بیان می دارند که جهانِ فیلم داستانی، دیگر حرفی برای گفتن ندارد و بیشتر، بازی فرم است و از آن جمله گرایش به سمت فرم مستند است؛ نکته ای که در دهه اخیر در فیلم های داستانی به صورت محسوس خود را نشان داده و کاملا مشخص است این است که کارگردانان داستانی از فرم مستند برای باورپذیری اثر خود استفاده می کنند تا به مخاطب، یک جهان واقعی را القا کرده و او را بیشتر با خود همراه کنند. نقطه مقابل این جریان هم صادق است و ما شاهدیم که سینمای مستند در عرصه جهانی برای جذب مخاطب، نه تنها بر درام و پختگی آن تاکید دارد، بلکه بدون اینکه بخواهد در واقعیت دست ببرد، سعی در نزدیکی به فرمِ داستانی دارد.

اکثریت مستندهای ما از لحاظ فرمی، هنوز در قاب های ثابت و نگاه های خیره به افق و استفاده بیش از حد از نریشن و تصاویر آرشیوی و بازسازی های ضعیف و مصاحبه های طولانی و کله های سخنگو، گیر کرده اند

اما جشنواره کرونایی امسال در ایران خطری بسیار مهم را گوشزد می کند و شما دیگر در عرصه مستند، شاهد تکامل روند فرمیِ سال های دفاع مقدس نیستید. به جرأت می گویم: اکثریت مستندهای ما از لحاظ فرمی، بازگشتی به شصت و هفتاد سال پیش دارند و هنوز در قاب های ثابت و نگاه های خیره به افق و استفاده بیش از حد از نریشن و تصاویر آرشیوی و بازسازی های ضعیف و مصاحبه های طولانی و کله های سخنگو، گیر کرده اند؛ بدون اینکه بتوانند مانند آن سال ها، حرفی درخور بزنند. محور روایت فیلم را بسان رمان ادبیاتی، مدام تغییر می دهیم بدون آنکه دقت کنیم مخاطب، کتاب نمی خواند و باید حساب شده و با تأمل، وارد این وادی شویم. حتی از فرم دوربین روی دست و قدرت و پویایی ذاتی آن هم، استفاده هوشمند و بهینه نمی شود.

حالا چون پهباد ارزان است باید خودمان را خفه کنیم از نماهای هوایی بدون اینکه درک درستی از نمای چشم خدا و دانای کل داشته باشیم. نکند مستندسازان جهانی نمی دانند پهباد چیست؟

مشت نمونه خروار

دیگر بماند خلاقیت و جسارت برای حرکت به سمت آینده... . البته نمی گویم که در کار کارگردان دخالت کنیم، چرا که هر محتوایی فرم خاص خود را می طلبد و این وظیفه کارگردان است که فرمی رسا، برای تبیین هر چه بیشتر موضوع فیلم را انتخاب کند؛ بلکه هشدار می دهم که ما در کپی کاری مانده ایم بدون اینکه متقضیات زمان و فلسفه هر فرم را در نظر بگیریم. من نمی دانم چه عبارتی برای عمق این فاجعه بیان کنم، که بارِ معنایی لازم را برساند.

بحران ریتم و ضرباهنگ

ریتم، بخشی از فرم حساب می شود اما در رقابت تنگاتنگ رسانه های امروزی، به قدری اهمیت یافته که بهتر است جداگانه بررسی شود.

به طورکلی، در مورد ریتم دو نظر مطرح است؛ حرف فیلم را فدای ریتم کنیم تا مخاطب را از دست ندهیم یا ریتم را فدای حرف فیلم کنیم تا حق مطلب ادا شود؟ به شخصه هیچ کدام را بر دیگری ترجیح نمی دهم و عقیده دارم با مشاهده مستندهای برتر جهان می توانیم به ترکیبی از هر دو برسیم و هم مخاطب را قلاب کنیم و هم حرفمان را کامل بزنیم. بقول معروف اگر شما 5 ثانیه مخاطبتان را از دست بدهید او فیلم شما را 5 دقیقه رها می کند و اینجا شما شانس بسیار ضعیفی برای نگه داشتنِ مخاطب دارید و در چشم برهم زدنی مخاطب، یا شما و فیلمتان را رها کرده و یا شبکه را عوض می کند.

به هرحال، نسبت به این مسئله باید هوشیار و متوجه باشیم که مخاطب ما نسبت به بیننده های سالهای ابتدایی و میانی تاریخ سینما، بسیار با سوادتر و باهوش تر است و باید به شعور و شناخت او احترام گذاشت تا با فیلم، همراهی کند.

به هرجهت، مخاطب هنر واقعی، عموم جامعه است و غرور و تعصب و ساخت فیلم برای قشری خاص و اینکه منتظر بمانید فیلم شما در آینده درک شود -جز در موارد نادر- چیزی جز گم شدن در تاریخ سینما را به ثمر نخواهد آورد.

وضعیت کنونی سینمای مستند ما نشان می دهد ظرفیت استفاده از ریتم درونی و بیرونی به صورت هوشمند و اثرگذار به کار گرفته نمی شود که البته گره کار را باید در جای دیگری جستجو کنیم.

انتهای پیام/

برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر زن برای فیلم های سینمایی گل های داودی و جهیزیه ای برای رباب در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: متأسفانه تجربه ثابت کرده که مدیران سینمایی هیچ گوش شنوایی ندارند و هر کاری که بر اساس منافع شخصی و امیال شان باشد انجام می دهند و هرچقدر ما به آن ها تذکر بدهیم و فریاد بزنیم که کارهای شان غلط است باز هم همان کاری را که به نفع شان است انجام می دهند.

وی سپس با تأکید بر اینکه متولیان سینما به نفع فرهنگ و هنر کار نمی کنند تصریح کرد: چرا در این روزهای کرونایی در حالی که نزدیک به یک سال متوالی است که سینماگران بیکار و خانه نشین شده اند و بخش عمده ای از اهالی سینما برای تأمین حداقل های زندگی شان عاجز هستند باید بودجه های هنگفتی از بیت المال صرف برگزاری جشنواره ای شود که هیچ دستاوردی برای سینما در پی نخواهد داشت؟

معصومی ادامه داد: چرا کسی به فکر پیشکسوتان سینما نیست؟ چرا هیچ یک از مدیران سینمایی صدای فریاد و استغاثه هنرمندان را نمی شنوند؟ چرا همیشه مدیران فکر می کنند عقل خودشان بالاترین عقل ها است و تصمیم گیری های شان درست است؟

این سینماگر برجسته سپس با بیان اینکه وقاحت از این بالاتر ممکن نیست خاطرنشان کرد: این روزها کام اهالی سینما تلخ است. ما در سیاه ترین روزهای ممکن روزگار می گذرانیم اما مسئولان در پی برگزاری جشنواره و بزن و بکوب هستند؟ جشنواره برای چه کسی و چه چیزی برگزار می شود؟ چه منافعی از این جشنواره عایدتان می شود که حتی حاضر نیستید در این بحران کرونا از آن دست بکشید؟

بازیگر فیلم های سینمایی ناصرالدین شاه آکتور سینما و مسافر ری متذکر شد: یک عده ای هستند در آرزوی راه رفتن روی فرش قرمز و مطرح شدن در مطبوعات می سوزند، این افراد برای مدیران سینمایی مهمترین ها هستند! برای دلخوشی همین افراد است که مدیران سینمایی ذوق زده تصمیم به برگزاری جشنواره گرفته اند.

وی ادامه داد: این شرم آور است که عده ای برای جایزه گرفتن و جایزه دادن می خواهند یک دورهمی خصوصی برگزار کنند، بودجه هنگفتی از بیت المال را به آتش بکشند و اسمش را برگزاری یک جشنواره ملی بگذارند. این جشنواره به این شکل و شیوه هیچ نشانی از جشنواره فجر انقلاب که ما آن را می شناختیم ندارد و اصلاً ریشه ها و بنیان آن را نیز سست خواهد کرد.

معصومی در خاتمه اظهاراتش خطاب به مدیران سینمایی اظهار داشت: اگر راست می گویید و به فکر هنر و هنرمندان و زنده بودن و پویایی سینما هستید به فریاد سینماگران بیکار برسید. بیایید در مقابل هنرمندان پیشکسوت حق شناس بوده و از آن ها قدردانی کنید. با رفتارهای نادرست تان کام ما را بیش از آنچه تلخ است تلخ تر نکنید و بگذارید نام نیک از شما در آینده به یادگار بماند.

کارگردان فیلم های سینمایی آخرین نبرد و آن مرد آمد در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: حداقل کاری که مدیران سینمایی برای اولین سالگرد شهادت سردار بزرگ حاج قاسم سلیمانی می توانستند انجام دهند سفارش کار به یکی از فیلمسازان متعهد، انقلابی و ولایتمدار برای تولید اثری درخور شأن این شهید والامقام بود اما آن ها حتی از این کار هم دریغ کردند.

وی سپس با بیان اینکه مدیران با سینمای استراتژیک در تضادند تصریح کرد: مدیران سینمایی طی سال های اخیر ثابت کرده اند که دغدغه پرداختن به موضوعات مهم اعتقادی، دینی، انقلابی و ملی را ندارند. راهبرد استراتژیک برایشان تعریف نشده است و به همین علت است که سینمای ایران به شدت در حوزه تولید آثار ارزشمند استراتژیک و انقلابی کم کار است.

این سینماگر متذکر شد: سینما و تلویزیون جمهوری اسلامی ایران به قهرمانان ملی و انقلابی بدهکارند!؛ ما شخصیت های بزرگ زیادی را داریم که زندگی هر کدام شان می تواند دستمایه تولید ده ها اثر سینمایی و تلویزیونی شود اما به جای پرداختن به زندگی و آرمان ها و تفکرات و دغدغه های آن ها دست به تولیدات نازل و سخیف و ضد ارزش می زنیم!

بهمنی با تأکید بر اینکه وضعیت به گونه ای شده که هنرمند هرچه بی درد تر و غیرمتعهدتر و خنثی تر باشد شرایط کار و پول برایش بیشتر فراهم است خاطرنشان کرد: این همه فیلم های خنثی، پوچ و بی هویت نشان دهنده این وضعیت اسفبار است! بی شک چنین شرایطی در راستای نفوذ فرهنگی بیگانگان در کشور ما است. تأثیر نفوذ را به خوبی در وضعیت تولیدات امروز سینمای کشور شاهد هستیم و تنها کاری که از دست ما بر می آید افسوس خوردن است و بس!

وی در همین راستا وضعیت سینما و تلویزیون کشور را سرگردان و معلق توصیف کرد و تأکید نمود: ما باید در آثار سینمایی و تلویزیونی مان مباحث اعتقادی، انقلابی، دینی و ولایی را ترویج کنیم. باید روحیه همگرایی و شهادت طلبی را ایجاد کنیم اما افسوس که بی دغدغگی و ندانم کاری مدیران فرهنگی و سینمایی مانع این مسأله می شود.

کارگردان فیلم های سینمایی گام های شیدایی و گلوگاه شیطان در پایان این گفتگو یادآور شد: بنده شخصاً طی یک سال گذشته چند فیلمنامه کوتاه برای سردار سلیمانی نوشتم و به مراکز متعددی ارائه کردم اما کسی با ساخت آن ها موافقت نکرد تا در نهایت یکی از آن ها را با هزینه شخصی ساختم تا ان شاالله در برخی پلتفرم ها در معرض بازدید عموم قرار بگیرد. من امیدوارم مدیران فرهنگی و سینمایی ما تلاش کنند به جای شعار دادن و وعده های مختلف برای حمایت از سینمای ارزشی در عمل از سینمای استراتژیک حمایت کنند و اینطور سینماگران دغدغه مند انقلابی را به حال خود رها نکنند و بیش از این موجبات ولنگاری فرهنگی در کشور را فراهم نیاورند.

به گزارش خبرگزاری مهر ، عبدالهادی فقهی زاده معاون قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در آئین رونمایی پوستر نخستین جشنواره بین المللی تولید انیمیشن های قرآنی خانگی گفت: برپایی این جشنواره وسیله ای برای دستیابی به فضائل اخلاقی برای کودکان و نوجوانان است؛ وی تبیین و توسعه مفاهیم قرآنی و دینی را هدف اصلی معاونت قرآن و عترت در چنین فعالیت هایی دانست.

فقهی زاده افزود: ابعاد مهم برپایی این جشنواره به صورت بین المللی یکی از انگیزه های ما برای همکاری دو سویه با حوزه هنری به دلیل توانایی های فرهنگی و هنری آن است.

وی با تأکید بر اهمیت عرضه، تبلیغ و معرفی الگو گفت: اگر مفاهیم اخلاقی و فضائل مرتبط با آن به خوبی در دل کودکان و نوجوانان نهادینه شود، بی شک نسل آینده کشور نسلی دل سپرده به ذات مقدس الهی خواهد شد.

معاون قرآن و عترت وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی ضمن قدردانی از زحمات همه تأثیر گذاران برپایی این جشنواره گفت: عرضه هوشمندانه و هنرمندانه یکی از توانمندترین راه های الگوسازی و تبلیغ است. همچنین گفت وگوی فرهنگی قدرت بسیاری در تفهیم و تثبیت عقاید درست دارد. عرضه هوشمندانه و هنرمندانه و گفت وگوی فرهنگی وسیله مناسبی برای تبلیغ هر چیزی هستند که باید از آنها بهره ببریم؛ چرا که در مقابل، بسیاری از رسانه های معاند از همین وسیله ها برای ضربه زدن به جامعه مردمی ما استفاده می کنند.

مجدالدین معلمی معاون هنری حوزه هنری نیز در این نشست گفت: یکی از ویژگی های خوب این جشنواره این است که هر کسی می تواند در خانه با هر امکاناتی در این جشنواره شرکت کند.

وی افزود: حوزه هنری کودک و نوجوان با فعالیت های خود نشان داده که اگر به آنها اعتماد شود، بی شک موفقیت های مهمی را رقم می زنند. همانطور که جشنواره فیلم 100 توانست خود را در جامعه فرهنگی و هنری تثبیت کند و با خلاقیت ها و نوآوری هایی که داشت به جشنواره معتبری تبدیل شد که بسیاری از هنرمندان برای برپایی این رویداد از قبل برنامه ریزی کرده و آماده می شوند.

ناظری دبیر نخستین جشنواره بین المللی تولید انیمیشن های قرآنی خانگی نیز در گزارشی کوتاه از چگونگی راه اندازی این جشنواره گفت: کرونا ، استفاده گوشی های موبایل و تبلت را میان کودک و نوجوان رواج داد. این رویداد فرصتی را برای ما ایجاد کرد تا به پیوست های فرهنگی مرتبط با این موضوع بپردازیم.

وی افزود: فکر اصلی این کار در پی جایگزینی هیجانات کودکان با استفاده از تولید فیلم آسان به دست خودشان با تکنیکی فرهنگی و هنری ایجاد شد. همچنین در نظر داریم تا فیلم های تولیدی، دارای محتوایی سالم و برگرفته از فطرت پاک کودک و نوجوان باشد.

بهنام بهادری دبیر هنری و بین المللی نخستین جشنواره تولید انیمیشن های قرآنی خانگی هم در این نشست گفت: جشنواره پیش رو تنها جشنواره نیست، بلکه ابزار و وسیله ای برای تولید آثار به دست کودکان، نوجوانان و جوانان و هدایت آنها به سوی اخلاقیات و مباحث قرآنی است.

بهادری افزود: ما بخش های ویژه شهید قاسم سلیمانی را برای اولین دوره برپایی این جشنواره در نظر گرفته ایم که ممکن است سال های آینده بخش های دیگری همانند آن اضافه شود.

وی ادامه داد: به زودی به صورت آنلاین برنامه های سریالی برای کودکان، نوجوانان و جوانان شرکت کننده در این جشنواره برگزار می کنیم.

بهادری بیان کرد: تا جایی که بتوانیم از کودکان و نوجوانان برای تولید آثارشان حمایت می کنیم.

وی در پایان گفت: ثمرات برپایی این جشنواره به شرط استمرار در برگزاری آن، بی شک در سال های آینده قابل لمس تر و محسوس تر می شود.

همچنین پس از خاتمه مراسم رونمایی پوستر نخستین جشنواره بین المللی تولید انیمیشن های قرآنی خانگی که به دو زبان فارسی و انگلیسی رونمایی شد، دکتر فقهی زاده احکام دبیر و دبیر هنری این جشنواره را اهدا کرد.

گفتنی است، نخستین جشنواره بین المللی تولید انیمیشن های قرآنی خانگی توسط حوزه هنری کودک و نوجوان با مشارکت معاونت قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برگزار می شود و علاقه مندان می توانند در سه گروه کودک، نوجوان و بزرگسال در این جشنواره شرکت کنند.

این جشنواره در تکنیک استاپ موشن و در سه بخش اصلی، ویژه و آزاد برگزار می شود که موضوعات بخش اصلی جشنواره شامل قرآن و سبک زندگی، نماز و ارتباط با خدا، پاکیزگی و نظم، راستگویی، سپاس گزاری، مسئولیت پذیری و امانت داری بوده و در بخش ویژه نیز علاقه مندان می توانند آثاری با موضوع مقاومت و شهید حاج قاسم سلیمانی تولید کنند.

پیش از این در طی حکمی، معاون قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، حجت الله ناظری، سرپرست حوزه هنری کودک و نوجوان را به سِمت دبیری این جشنواره برگزیده بود.

کد خبر 5107346

افشین تحفه گر معاون فرهنگی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان رضوی در خصوص فروش فصلی و آنلاین کتاب در زمان شیوع بیماری کرونا گفت: در بحث فروش فصلی کتاب اتفاق خوبی که افتاده است و شاید می شود گفت جز محسنات این شرایط بوده و هست این است که مردم اوقات فراغتشان را در زمان قرنطینه صرف مطالعه کتاب کردند و این جای خوشحالی است که بگویم ما در این مدت شاهد استقبال خوبی از سمت مردم و علاقه مندان به کتاب بودیم.

افشین تحفه گر ادامه داد: همیشه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی یارانه کتاب را از طریق فروش فصلی مستقیما در اختیار مخاطب قرار می دهد به این شکل که مخاطب با مراجعه به کتابفروشی کتاب مورد نظر را سفارش داده و از تخفیف آن استفاده می کند. در اجرای این طرح ما امسال و در فصل بهاره فروش خیلی خوبی را در راستای این طرح داشتیم که خوشبختانه در فصل تابستان این فروش بیشتر و در فصل پاییز همزمان با اجرای طرح تخفیف فروش شاهد افزایش شگفت انگیز فروش کتاب بودیم تا جایی که درصد فروش کتاب در فصل پاییز نسبت به فصل تابستان 233 درصد افزایش داشت. 20 درصد یارانه آن را وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی متقبل شده و در اختیار کتابفروشان قرار داد که آنها هم مستقیم در اختیار مخاطبان قرار دادند.

انتهای خبر/

به گزارش خبرنگار مهر ، شیما افشاری شامگاه دوشنبه در جلسه شورای اسلامی استان زنجان که با حضور مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان برگزار شد، با بیان اینکه با توجه به تحولات عظیم ارتباطی که این روزها شاهد آن هستیم، دنیا به دهکده کوچک جهانی تبدیل شده است، گفت: توجه و ارزش گذاری به امور فرهنگی از موضوعات مهمی است که هر چه به جلو حرکت کنیم، بیشتر به اهمیت این موضوع پی خواهیم برد.

وی با یادآوری اینکه و وقتی گفته می شود مقوله فرهنگ نسبت به اقتصاد از اهمیت زیادی برخوردار است، سخن گزافی نیست، افزود: چرا که فرهنگ همانند هوایی است که قادر نیستیم از استنشاق آن جلوگیری کنیم و هر روز از نزدیک با آن سر و کار داریم که بالطبع اگر این هوا پاکیزه باشد، آثاری را به همراه خواهد داشت و اگر آلوده باشد، تبعاتی را برای ما ایجاد می کند.

این مسئول با اشاره به اینکه شاید تا یک سال گذشته که خبری از شیوع ویروس کرونا در جهان نبود، والدین نسبت به استفاده و حضور فرزندان خود در فضای مجازی نگاه های متفاوتی داشتند، تصریح کرد: این در حالی است که امروز همین فضا به واسطه شیوع کرونا تبدیل به فرصتی برای آموزش فرزندان شان شده و دانش آموزان بالاجبار وارد عرصه ای به نام فضای مجازی شده اند که عرصه ای بی انتها بوده و متاسفانه هنوز فرهنگ سازی لازم در خصوص نحوه استفاده از آن صورت نگرفته است.

افشاری با تاکید بر اینکه امروز نیاز است که در عرصه فرهنگی کارهای فاخر انجام داده و گام های موثری در این زمینه برداریم، ادامه داد: متولیان امر به ویژه نمایندگان مجلس و اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان زنجان باید نسبت به افزایش بودجه های فرهنگی اقدام کنند.

رئیس شورای اسلامی استان زنجان با بیان اینکه نباید فقط از ارگانی به نام شهرداری توقع انجام کارهای فرهنگی در سطح شهر داشته باشیم، اظهار کرد: امروز به عینه شاهد این موضوع هستیم که بیش از 80 درصد مشکلاتی که در شهرهای مختلف استان با آن دست به گریبان هستیم، ریشه فرهنگی دارد.

وی با اشاره به اینکه یکی از دغدغه های مهم در حوزه فرهنگ، به نبود فرهنگ سرا در برخی از شهرهای استان از جمله صائین قلعه و هیدج برمی گردد، بیان کرد: در برخی از فرهنگ سراها و اماکن فرهنگی نیز مناسب سازی لازم برای حضور همه اقشار به ویژه افرادی که دارای معلولیت هستند، انجام نشده است؛ در حالی که معتقدیم موضوع فرهنگ متعلق به همه اقشار جامعه بوده و همه باید از زیرساخت هایی که در این زمینه ایجاد شده است، استفاده کنند.

هیچ بودجه فرهنگی طی 22 ماه به ابهر اختصاص پیدا نکرده است

رئیس شورای اسلامی شهر ابهر در ادامه با یادآوری اینکه ابهر جزو شهرهایی است که در حدود 22 ماه است هیچ بودجه فرهنگی به آن اختصاص پیدا نکرده است، عنوان کرد: این بدان معنی است که اگر ما برای انجام امور فرهنگی از اعتقاد و انگیزه لازم نیز برخوردار باشیم، قادر نخواهیم بود به دلیل نبود بودجه کافی در این زمینه، کاری از پیش ببریم.

افشاری یکی از انتظارات مردم شهرستان ها از متولیان فرهنگی استان را برگزاری جشنواره ها به میزبانی این مناطق دانست و خاطرنشان کرد: این موضوع باعث خواهد شد تا کمبود بودجه فرهنگی و برگزار نشدن برنامه ها در این عرصه به نوعی جبران شده و فعالان این حوزه در شهرستان ها نیز بتوانند سهمی در برگزاری این جشنواره ها داشته باشند.

ارشاد شهر خرمدره فاقد ساختمان مستقل برای استقرار است

عضو شورای شهر خرمدره نیز با بیان اینکه ارشاد شهر خرمدره فاقد ساختمان برای استقرار است، لزوم اختصاص فضای مناسب برای این مجموعه فرهنگی مورد تاکید قرار داد و گفت: نبود ساختمان اختصاصی برای ارشاد شهرستان خرمدره مشکلاتی را در پی داشته است.

صالحی نژاد شهرستان خرمدره را دارای چهره ای مطرح و ارزشمند در حوزه هنر عنوان کرد و افزود: با توجه به وجود پتانسیل های ارزشمند در زمینه هنر و موسیقی این شهرستان فاقد گالری برای نمایش آثار هنری است و برای رفع این مشکل برنامه ریزی عملیاتی صورت گیرد.

وی لزوم اختصاص بودجه برای ایجاد و تداوم فعالیت های انجمن های فرهنگی، هنری و ادبی را مورد تاکید قرار دارد و با بیان اینکه طی سال های اخیر انجمن معتادین بهبود یافته در شهرستان خرمدره شکل گرفته است، گفت: این انجمن عملکرد خوبی داشته است و دستاوردهای ملموس و تاثیرگذاری در سطح شهرستان و استان داشته است

صالحی نژاد از آمادگی شورای شهر و شهرداری خرمدره برای ایجاد فضاهای فرهنگی و هنری در شهرستان خرمدره خبرداد و گفت: زمین مناسب برای ساخت فضاهای فرهنگی و هنری در شهرستان خرمدره وجود دارد و در این زمینه آمادگی لازم را داریم.

وی بر لزوم توجه هرچه بیشتر مسئولان استان برای ساماندهی فضای مجازی تاکید کرد و افزود: برای مدیریت فضای مجازی نیاز به یک برنامه ریزی هدفمند با لحاظ معیارها و ارزش های اسلامی و ایرانی هستیم..

کد خبر 5107337

علی هاتفی اردکانی با اشاره به خسارت ناشی از کرونا به حوزه کاری هنرمندان صحنه ای شهرستان اردکان، در گفت وگو با خبرنگار ایسنا اظهار کرد: با وضعیت پیش آمده به دلیل شیوع و اوج گیری ویروس کرونا، قشرِ هنرمندان به ویژه هنرمندانِ صحنه و تئاتر، بیشترین خسارت ها را متحمل شده اند.

وی افزود: متاسفانه تا به امروز هیچ اقدام عملی و گره گشایی از این صنف نشده ولی در ازای آن، وعده و وعیدهای زیادی از سوی مسئولان امر کشوری و شهرستانی داده شده است.

این بازیگر قدیمی تئاتر اردکان با گلایه از وعده های بی پشتوانه مسئولان، ادامه داد: رخوت، جامعه هنری اردکان را فرا گرفته زیرا نبود حمایت از طرف مسئولان، دلسردی و یاس هنرمندان را به همراه داشته است.

کارگردانِ نمایش هایِ چند گانه اوسعلی در این خصوص ابراز کرد: با همراهی دوستانم در انجمن هنرهای نمایشی، برخی گروه های هنری و انجمن ها و موسساتِ همراه، با چندین طرحِ مختلف و مشخص کردن شرایطِ برگزاری، برنامه ها را به شهردار و اعضای شورای شهر اردکان ارائه کردیم اما از شهریورماه تا به امروز، کوچکترین واکنشی نشان نداده اند.

هاتفی اردکانی اضافه کرد: چه به عنوان رئیس انجمن هنرهای نمایشی اردکان و چه به عنوان یک بازیگر ساده، همیشه تلاش کرده ام نمایش هایی به صحنه ببرم که خانواده ها از دیدن آن لذت ببرند اما با شرایط کنونیِ صادر نشدن مجوز برای برگزاری انواع برنامه ها، مشکلات معیشتی قبلی هنرمندان را دو چندان کرده و این قشر را که بعضاً طی چندین ماه بدون هیچ منبع درآمدی هستند، مظلوم واقع داشته است.

مسئول انجمن هنرهای نمایشی اردکان از فرماندار اردکان نیز انتقاد کرد و افزود: در اوجِ رکود فضای هنری شهرستان با فرماندار گفت وگو کردیم و با قول حمایت از انجمن ها و جامعه هنری، فعالیت انجمن هنرهای نمایشی را از سر گرفتیم اما تاکنون حمایتی صرت نگرفته که جایِ بسی تعجب و تاسف است.

ویسنده نمایشِ شهر آشوب در ادامه عنوان کرد: تنها کسی که در این مدت به صورت مداوم پیگیر مشکلات هنرمندان از انجمن بوده، نماینده مردم اردکان در مجلس بوده هر چند که این پیگیری ها به اقدامی منجر نشده و هنوز اقدام تاثیرگذاری در این باره صورت نگرفته که امیدوارم با پیگیری های دفتر ایشان و خودشان شاهد تحقق وعده های داده شده، باشیم.

هاتفی معتقد است که برنامه های خوبی از سوی انجمن هنرهای نمایشی شهرستان ارائه شئه که در صورت حمایت، قطعاً در ایام کرونا منجر به احیای هنر مُرده ی اردکان خواهد شد.

وی به لغو سه نمایشِ صحنه ای به کارگردانی سید مهدی مدیرطاهری ، مجید هاتفی و کاظمی و اثری از خودش اشاره و بیان کرد: متاسفانه هیچ گونه حق الزحمه ای به اعضای این انجمن هنری بابت خسارتی که وارد شد، پرئداخت نشده است.

کارگردان نمایش سال های دور از خانه با ابراز گلایه از این که حتی اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی این شهرستان از داشتن رئیس محروم است و از طریق سرپرست، اداره می شود، نسبت به تخصیص نیافتن هیچ بودجه ای در این ارگان دولتی، اظهارِ تاسف کرد.

دبیر اجرایی جشنواره شهر سالم در پایان نیز گفت: اکنون در حالِ رایزنی و گفت وگو با مدیرانِ مجتمع چادرملو هستیم و امیدواریم این مجموعه به دادِ هنرِ این شهر که از دیرباز شهره عام و خاص بوده و افتخارات زیادی برای این شهر به ارمغان آورده است، برسد.

انتهای پیام

احمد دولت آبادی، مدیر مسئول انتشارات نگارتابان در گفت وگو با خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان درباره نمایشگاه مجازی کتاب جنوب استان کرمان گفت: ظاهرا ناشران در نمایشگاه مجازی کتاب جنوب کرمان فروش زیادی نداشتند. این نمایشگاه نتوانسته است، بخشی از مشکلات اقتصادی ناشران را حل کند و وضعیت اقتصادی شان را بهبود بخشد. برای مثال چهار عنوان از کتاب های انتشارات نگارتابان در فروشگاه مجازی کتاب جنوب کرمان فروخته شد؛ به دلیل اینکه بعضی از کتاب هایمان منتشر نشده بودند و در سایت با عنوان ناموجود درج شده بود.

تاریخ برگزاری نخستین نمایشگاه مجازی کتاب تهران اعلام شد

وی افزود: بیش از 10 عنوان کتاب ناشرانی هم که با عنوان های بیشتری در نمایشگاه مجازی کتاب جنوب استان کرمان شرکت کرده بودند، فروش نرفت. این مسئله بیش از آنکه به دست اندرکاران برگزاری نمایشگاه مربوط باشد، به مخاطبان آن باز می گردد. مخاطبان کتاب از این نمایشگاه چندان استقبال نکردند.

مدیر مسئول انتشارات نگارتابان ادامه داد: احتمالا مخاطبان کتاب به حضور در نمایشگاه های فیزیکی عادت کردند. برای همین هیچ نمایشگاه مجازی نمی تواند، جایگزین نمایشگاه های حضوری شود. این نمایشگاه ها پربازدیدترین رویداد های ادبی هستند. مخاطب کتاب ها را می بیند و از این راه کتاب مورد نظرش را انتخاب می کند. قطعا مخاطب کتاب علاقه دارد، با حضور در نمایشگاه از کتاب ها بازدید کند. اگر بخواهم خودم را جای مخاطبان کتاب بگذارم قطعا ترجیح می دهم کتابم را از نمایشگاه های حضوری تهیه کنم.

دولت آبادی بیان کرد: فقط باید دید چگونه می توان مسئله میزان فروش ناشران در نمایشگاه را برطرف کرد. شاید مخاطبان نمایشگاه مجازی کتاب جنوب استان کرمان هنوز به حضور در فضای مجازی عادت نداشتند، یا اینکه بن های خرید کتاب به مخاطبان واگذار نشده بود. برخی ناشران حاضر در نمایشگاه مجازی کتاب جنوب استان کرمان به پنل پست کتاب دسترسی نداشتند. از این رو موسسه خانه کتاب و ادبیات به آن ها در این زمینه کمک می کرد.

وی در پایان اظهار کرد: ناشران در زمینه ثبت نام برای حضور در نمایشگاه مجازی کتاب جنوب استان کرمان مشکلی نداشتند. اطلاع رسانی به ناشران هم در حد خوبی بود. در حدی که برگزار کنندگان نمایشگاه مجازی کتاب جنوب استان کرمان با ناشران تماس می گرفتند و پاسخگوی ناشران در زمینه مشکلاتی که با آن مواجه می شدند، بودند.

انتهای پیام/

مهدی قبادی، فعال قرآنی کشورمان طی یادداشتی از کم مهری و بی توجهی مسئولان و دستگاه های قرآنی کشور نسبت به درگذشت ناگهانی هوشنگ یاری، قاری بین المللی، مدرس فقید و پیشکسوت قرآنی اهل کرمانشاه و عدم دلجویی حداقلی از خانواده این مرحوم و بسنده کردن به پیام های تسلیت، در عدم پاسداشت و نکوداشت زنده یاد هوشنگ یاری به عنوان وزنه قرآنی غرب کشور گلایه کرد. متن این یادداشت به شرح ذیل است؛

متأسفانه دست اندرکاران و مسئولان ذیربط قرآنی کشور نسبت به اساتید و قهرمانان قرآنی اهتمام ویژه و خاصی ندارند و این بی توجهی ها به ویژه در استان های محروم بیشتر احساس می شود. هوشنگ یاری در زمان حیاتشان مورد کم توجهی و بی مهری بود و از مسابقاتی چون بنگلادش و تونس، که وظیفه سازمان اوقاف و امور خیریه برای اعزام ایشان به مسابقات قرآن بود، با سهل انگاری مسئولان وقت باز ماند.

پس از درگذشت این مدرس و قاری بین المللی کشورمان به بهانه شرایط کرونایی، مسئولان و مدیران قرآنی تنها به صدور پیام تسلیت در فضای مجازی بسنده کردند، در حالی که می توانستند مانند شهردار محترم کرمانشاه طی هماهنگی با مسئولان قرآنی کرمانشاه، برنامه و تدابیری را برای حضور در منزل و دیدار با خانواده مرحوم با رعایت پروتکل های بهداشتی در نظر بگیرند تا از همسر و فرزندان وی، دلجویی کنند.

زنده یاد هوشنگ یاری، فردی اهل سخاوت، باگذشت، همراه با سعه صدر و همواره پیشقدم در گشایش مشکلات قاریان و قشرهای مختلف مردم بود. وی به تربیت و پرورش شاگردان قرآن اهمیت می داد و خداباوری مهمترین ویژگی مرحوم استاد یاری بود.

متأسفانه سازمان اوقاف و امور خیریه و مرکز امور قرآنی آن و سازمان دارالقرآن الکریم به عنوان دو ارگان رسمی قرآنی کشور که مرتبط با قاریان، محافل، مسابقات و سایر برنامه های قرآنی سطح کشور هستند، آنگونه که انتظار می رفت در این زمینه عمل نکردند و کوتاهی کردند.

طی حضور فرزندان زنده یاد هوشنگ یاری در تهران، چندین بار از طرق مختلف و حتی طی پیام های بی واسطه به رئیس مرکز امور قرآنی اوقاف، پیشنهاد دلجویی و ابراز تسلیت به خانواده این مرحوم را مطرح کردیم که بی جواب ماند و حال آنکه انتظار دلجویی حضوری، حداقل کار ممکن برای تسکین آلام آنها در فقدان مرحوم است. نه اداره کل اوقاف و امور خیریه کرمانشاه و نه سازمان اوقاف و امور خیریه در تجلیل و تکریم این استاد به خوبی عمل نکرده اند.

اینکه با ارسال یک پیام تسلیت، سلب مسئولیت کنیم، درست نیست. البته باید گفت استاد عباس سلیمی با رغبتی که داشتند، میزبان فرزندان مرحوم یاری در آستان مقدس حضرت عبدالعظیم الحسنی(ع) بودند. شورای عالی قرآن نیز با دعوت از این عزیزان و با حضور اعضای محترم آن شورا به شایستگی میزبانی و دلجویی کردند که از این بزرگواران سپاسگزاریم.

از رادیو قرآن نیز انتظار بیشتری می رفت، اما خبرگزاری بین المللی قرآن ایکنا نیز با دعوت از خانواده مرحوم به وظیفه خود عمل کرد و همچنین شبکه قرآن و معارف سیما نیز در برنامه مصباح، طی هماهنگی آقای محمدهادی صلح جو از خانواده مرحوم یاری، دلجویی داشت.

از چهلمین روز درگذشت این قاری و عزیز از دست رفته، مدت کوتاهی گذشته و فرصت جبران هست، پیشنهاد می شود تا از خانواده و فرزندان این مرحوم، دلجویی کنند.

انتهای پیام

سرویس : ایلام - زمان : شناسه خبر : 1008798

عبدالحسین رحمتی در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری شبستان در ایلام با بیان این مطلب، اظهار کرد: اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان ایلام با همکاری انجمن نمایش استان بر اساس موافقت اداره کل هنرهای نمایشی در راستای روشن نگه داشتن چراغ تئاتر در استان، نخستین جشنواره تئاتر مجازی را در این استان برگزار می کند.

وی افزود: این جشنواره با هدف دست یابی به تئاتر خلاق و پویا، تلاش در جهت ارتقاء سطح کیفی و کمی و گسترش فرهنگ تئاتر، حمایت از تولید و اجرای عمومی آثار توسط گروه های نمایشی استانی خارج از صحنه های مرسوم و با در نظر گرفتن شرایط ویژه بیماری کرونا برگزار می شود.

معاون هنری و سینمایی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان ایلام با بیان اینکه این جشنواره در 2 بخش برگزار می شود، گفت: بخش نمایش صحنه ای شامل نمایش های کوتاه، تجربه های دانشجویی، نمایش های تک نفره و آثاری است که با امکانات محدود و در فضاهای بسته متنوع قابل اجرا باشند و بخش نمایش خارج از صحنه شامل نمایش های خیابانی، محیطی، شورایی و دیگر گونه های نوین اجرایی با آثاری که به صورت ابتکاری و خلاقانه طراحی شده اند، است.

رحمتی با بیان اینکه انتخاب موضوع برای شرکت در این جشنواره آزاد است، یادآور شد: شعار سال جهش تولید و موضوعات مرتبط، پرداختن به سبک زندگی ایرانی- اسلامی، افزایش روحیه نشاط و امید بخشی به جامعه با توجه به شیوع ویروس کرونا، فرهنگ ایثار و شهادت و اپیدمی بیماری کرونا و مدافعین سلامت از جمله محورهایی است که با شرط برخورداری از کیفیت مطلوب فنی و تخصصی در اولویت پذیرش قرار می گیرند.

وی مهلت ارسال اثر به دبیرخانه این جشنواره را 10 بهمن ماه سال جاری عنوان کرد و افزود: آثار راه یافته به جشنواره از تاریخ 15 الی 19 بهمن ماه سال جاری در فضای مجازی در معرض نمایش عموم قرار خواهند گرفت.

معاون هنری و سینمایی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان ایلام خاطرنشان کرد: رعایت کردن پروتکل های بهداشتی و فاصله گذاری اجتماعی، حفظ شئونات اسلامی و اهتمام به اصل مهم حجاب و عفاف از جمله شرایط ویژه شرکت در این جشنواره است و هیچ محدودیتی در تعداد بازیگر و انتخاب مکان برای اجرای نمایش وجود ندارد.

رحمتی خاطرنشان کرد: علاقه مندان به شرکت در این جشنواره می توانند آثار خود را از طریق شماره 09229604668 در فضای مجازی ارسال کنند و برای کسب اطلاعات بیشتر به انجمن نمایش استان مراجعه کنند.

پایان پیام/ 92

ضمیمه :

کلید ‫واژه ها:

مجازی

|

تئاتر

|

جشنواره

|

ایلام

|