گروه فرهنگی : نایب رئیس اول کمیسیون انرژی مجلس با انتقاد از پایین بودن سرانه مطالعه در کشور گفت: وزیر ارشاد باید با حضور در مجلس در این زمینه پاسخگو باشد.

احمد مرادی نماینده مردم بندرعباس در مجلس شورای اسلامی در گفت وگو با خبرنگار بولتن نیوز با اشاره به سؤال خود از سیدعباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت: محور این سؤال در خصوص عدم برنامه ریزی وزارتخانه جهت افزایش سرانه مطالعه کتاب در کشور است.

وی با بیان اینکه سرانه مطالعه در کشور بسیار پایین است، گفت: متأسفانه اراده ای برای مدیریت این موضوع و تشویق افراد و ایجاد انگیزه برای افزایش سرانه مطالعه وجود ندارد.

نایب رئیس اول کمیسیون انرژی مجلس تصریح کرد: سرانه مطالعه در طول سالیان اخیر در کشور خیلی پایین آمد که این موضوع به بی توجهی وزارتخانه و مسئولان آن برمی گردد.

مرادی افزود: یکی از دلایل اصلی موضوع بی انگیزه کردن کتابداران در سطح استان ها است. به عنوان مثال این افراد با حداقل حقوقی مشغول به کار می شوند و انگیزه ای برای برنامه ریزی و کار ندارند.

وی با بیان اینکه باید وزیر ارشاد باید با حضور در مجلس پاسخگو باشد، گفت: اینجانب سؤالی از وزیر مطرح کردم که وی باید با حضور در مجلس و کمیسیون فرهنگی پاسخگوی آن باشد.

سید‬ عباس‬ صالحی، یکشنبه‬ در توییتی‬ نوشت: تل آویو را با دعوا و تفرقه ‬ داخلی در کنار قطرات خون شهید، شادمان نکنیم.

وی تاکید کرده است: این روزها تشخیص دشمن اصلی معیار بصیرت است.

تروریست های مسلح عصر جمعه -هفتم آذر ماه- با کمین در مسیر خودروی حامل شهید فخری زاده معاون وزیر دفاع و رئیس سازمان پژوهش و نوآوری وزارت دفاع در بلوار مصطفی خمینی شهر آبسرد دماوند، در عملیاتی انتحاری و مسلحانه، این دانشمند برجسته کشورمان را به شهادت رساندند.

به گزارش روز یکشنبه خبرنگار فرهنگی ایرنا، قانون انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات چهار سال است در کشور برای تحقق دسترسی عموم مردم به اطلاعات موسسات و نهادهای عمومی و خصوصی درحال اجراست.
مجرای قانونی ثبت درخواست اطلاعات شهروندان از 1220 سازمان و نهاد فعال در این سامانه است و سازمان ها در بستر آن به مردم پاسخ می دهند. از خرداد 96 تا آبان 99 بیش از 21 هزار درخواست توسط مردم ثبت شده که به 86 درصد آنها پاسخ داده شده است.
کمیسیون انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات وظیفه نظارت بر حسن اجرای قانون، فرهنگسازی، رفع اختلاف در چگونگی ارائه اطلاعات و اطلاع رسانی را برعهده دارد. رییس کمیسیون، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی است و دبیرخانه کمیسیون برای اجرای دقیق قانون در این وزارتخانه مستقر است.

قانون با ترکیب فراقوه ای به این کمیسیون امکان داده مصوبات و شیوه نامه هایی را برای رفع ابهامات موضوع حق دسترسی آزاد به اطلاعات مصوب کند. این مصوبات با ابلاغ رئیس جمهور برای مشمولان قانون لازم الاجراست. تاکنون 9 شیوه نامه ابلاغ شده است تا مردم و سازمان ها با استفاده از شیوه نامه ها، قانون و آیین نامه اجرایی در ثبت درخواست و ارایه اطلاعات دقیق تر و سریع تر عمل کنند.

تعداد دستگاه ها با زیرمجموعه های فعال شده در این سامانه شامل قوه مجریه با 679، قوه مقننه 9، قوه قضاییه 6، 383 شهرداری، 7 موسسه خصوصی، 383 شهرداری و در بخش سایر موسسات مشمول 126 موسسه فعال هستند. گزارش دستگاه های فعال بر روی صفحه اصلی برای عموم قابل مشاهده است.
از مجموع 21 هزار درخواست ثبت شده 10 درصد منجر به شکایت شده که 55 درصد این شکایت ها رسیدگی و پاسخ مجدد ارایه شده است. براساس این قانون دستگاه ها و سازمان های عمومی موظفند در فاصله زمانی 10 روز پس از ثبت درخواست اطلاعات به متقاضی پاسخ دهند و در صورت عدم رعایت مهلت مقرر جرم تلقی شده و برای مجازات جرائمی معین شده است.

دستگاه های فعال در سامانه یادشده بیش از 17 هزار سند منتشر کرده اند که 96 درصد اسناد و اطلاعات منتشر شده توسط زیرمجموعه های قوه مجریه است. اهمیت این اسناد آنجاست که متقاضیان با مراجعه به آنها می توانند به اطلاعات درخواستی خود قبل از ثبت درخواست دست پیدا کنند.

از سوی دیگر انتشار کنشی اطلاعات نمایشی از میزان شفافیت و دسترس پذیری اطلاعات سازمان برای عموم است. این تحول سازمانی و گذار از اسرارگرایی به سوی شفافیت حاصل همکاری و تلاش دستگاه ها و نهادهای فعال در زمینه اجرای قانون حق دسترسی به اطلاعات برای مردم است که از سال 96 تاکنون با دبیرخانه کمیسیون انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات همکاری و هماهنگی لازم را داشته اند. البته تا رسیدن به نقطه مطلوب راه درازی مانده است. برای افزایش میزان رضایت مردم و بهره گیری مخاطبان اصلی از دستاوردهای قانون دسترسی آزاد به اطلاعات و افزایش شاخص شفافیت و اعتمادزایی بیشتر نیاز به اهتمام، همراهی و هم افزایی بیشتر سه قوه برای الزام به اجرای دقیق این قانون مترقی است.
مردم می توانند با مراجعه به سامانه ملی انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات پس از ثبت نام و دریافت نام کاربری از 1220 دستگاه و سازمان فعال در سامانه درخواست اطلاعات کنند. گزارش عملکرد دستگاه ها (فهرست سازمان های فعال، تعداد اسناد منتشر شده به تفکیک، مشاهده درخواست های مردم، قانون، آیین نامه های اجرایی و شیوه نامه ها و....) در سامانه مذکور برای عموم مردم قابل مشاهده است.

سامانه دسترسی آزاد به اطلاعات سایتی برای استفاده تمام شهروندان برای دسترسی آزادانه به اطلاعات نهادهای دولتی ایجاد شده است. براساس این قانون هر فرد ایرانی می تواند به همه اطلاعات طبقه بندی نشده دسترسی داشته باشد.
زمینه اجرایی این قانون پس از تصویب در دولت به در کمیسیونی به ریاست وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی سپرده شده است. آیین نامه اجرایی فوق روی وب سایت روزنامه رسمی قابل دسترسی است. کمیسیون تشکیل شده بر حسن اجرای این قانون نظارت می کند و با رفع اختلافات در صدد ایجاد وحدت رویه برای اجرایی شدن این قانون است.
توسط این سامانه اشخاص حقیقی و حقوقی می توانند درخواست کنند که اطلاعات به خصوصِ یک نهاد دولتی منتشر شود؛ پس از آن اطلاعات درخواستی در این سامانه برای عموم منتشر خواهد شد، مگر آنکه آن اطلاعات، حریم خصوصی افراد را نقض کند.
نه تنها نهادهای وابسته به دولت بلکه نهادهای انقلابی، نیروهای مسلح، قوای قضاییه و مقننه و مؤسسات شرکت ها، سازمان ها، نهادهای وابسته به آن ها و بنیادها و مؤسساتی که زیر نظر رهبری اداره می شوند و همچنین هر مؤسسه، شرکت یا نهادی که تمام یا بیش از 50 درصد سهام آن متعلق به بخشی از حکومت است، نیز باید اطلاعاتشان را منتشر کنند. موسسات خصوصی ارائه دهنده خدمات عمومی، مانند بانک ها هم شامل این قانون می شوند. گزارش از علی اکبرقزوینیان

به گزارش مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، در پیام سیدعباس صالحی آمده است:

خبر درگذشت روحانی وارسته، حجت الاسلام والمسلمین سید محمدعلی شهیدی محلاتی، نماینده فقید ولی فقیه در بنیاد شهید و امور ایثارگران پس از تحمل دوره بیماری موجب تالم و تاثر شد .

آن مرحوم از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی در سمت های مختلف ایفای وظیفه نمود و در سال های اخیر در جایگاه معاونت رییس جمهور و ریاست بنیاد شهید و امور ایثارگران به خانواده معظم شهدا به عنوان ولی نعمتان انقلاب خالصانه خدمت کرد که بی تردید برکات معنوی و اجر اخروی برایشان به همراه داشت .

اینجانب ضایعه فقدان این عالم اخلاق مدار را به رهبر معظم انقلاب، بیت مکرم آن مرحوم و خاندان وابسته تسلیت می گویم و از درگاه حضرت احدیت، برای آن عزیز از دست رفته علو درجات و برای بازماندگان معزز صبر و بردباری مسالت می نمایم .

به گزارش مشرق ، سیمرغ سی و نهمین جشنواره فیلم فجر حتی اگر پر پرواز و توان پریدن داشته باشد، معلوم نیست که دستی او را پرواز بدهد یا خیر؟ سیمرغ این جشنواره مطرح سینمایی، فرهنگی و هنری این بار در سیاست های یک بام و دو هوایی ناشی از حمله ویروس بی رحم و کشنده ای به نام کرونا گرفتار شده است و هر بار خبری به گوشش می رسد که نمی داند می تواند پرواز کند یا خیر؟

یکبار وزیر فرهنگ از برگزاری جشنواره فجر و تمام جشنواره های هنری دیگر می گوید و یکبار دیگر خبری منتشر می شود که جشنواره برگزار نمی شود و بار دیگر دبیر جشنواره آن را از اساس کذب می داند. آمار بالای مبتلایان در کنار تعطیلی سینماها قاعدتاً می گوید که محل برگزاری جشنواره ها یعنی سالن های سینما محل امنی نیستند، و اگر نه چرا سینماها را بستند؟

سینماداران در این مدت در کرنای ایمنی سینماها دمیدند تا بگویند که سینما محلی مطمئن و ایمن برای تماشای فیلم است. زور آنان در هر حال بر ستاد ملی کرونا چندان نچربید و سینماها بار دیگر به خاطر محدودیت بلندمدت از نظر زمانی، بسته شد. مشکلات آنان و گرفتاری های اداری و کاری و بی توجهی دولت به آنان بماند.

اما اصرار دولت برای برگزاری جشنواره نیز عجیب است. وزارت فرهنگ و به طور روشن سازمان سینمایی که می داند سینماها از نظر ستاد کرونا چندان محل امنی برای حضور مردم نیست، حالا تصمیم بر برگزاری جشنواره دارد. طبق روال هر ساله جشنواره هر روز لااقل سه فیلم سینمایی باید اکران کند و همینطور هر فیلم یک نشست خبری دارد که همه آنها در فضایی بسته است.

چه کسانی به جشنواره می روند؟ تمامی عناصر فرهنگی و رسانه ای کشور که حیات این حوزه به آنها بستگی دارد، مانند هنرمندان، نویسندگان و اصحاب رسانه که از دست دادن برخی از آنان در همین 9 ماه گذشته اندوه فراوانی را برای خانواده فرهنگ و هنر ایران ایجاد کرد. آیا دولت به این موضوع اندیشیده است که در صورتی که جشنواره برگزار شود و تعدادی از اصحاب هنر و رسانه جانشان به خطر بیفتد چه جوابی باید بدهد؟

البته برای برگزاری جشنواره باید فیلم هایی نیز آماده باشد که در این مورد به اندازه کافی فیلم برای اکران و شرکت در جشنواره وجود دارد. فیلم هایی که یا در حال فیلمبرداری و پشت سرگذاشتن مراحل فنی اند یا تمام مراحل را طی کردند و می توانند وارد مسابقه شوند.

فیلم هایی مانند: تک تیرانداز علی غفاری، قهرمان اصغر فرهادی، گشت 3 سعید سهیلی، دست انداز کمال تبریزی، مست عشق حسن فتحی، شب داخلی دیوار وحید جلیلوند، روشن روح الله حجازی، ابلق نرگس آبیار، یدو مهدی جعفری، شیشلیک محمدحسین مهدویان، کوسه علی عطشانی، بچه گرگ های دره سیب فریدون نجفی، برای مرجان حمید زرگرنژاد، مهران رقیه توکلی، لوپتو عباس عسکری و...

همینطور فیلم هایی که از سال گذشته برای حضور در جشنواره جا مانده اند نیز می توانند به فهرست شرکت کننده ها اضافه شوند. فیلم هایی مانند لامینور داریوش مهرجویی. بنابراین جشنواره از این نظر دچار فقر نیست و ظرفیت لازم برای برگزاری را دارد. از سوی دیگر همان طور که قبلاً دبیر جشنواره در مصاحبه به ما گفته بود امکان اکران آنلاین بدون شک منتفی است و برای همین در صورت برگزاری جشنواره فیلم ها باید به صورت فیزیکی و حضوری برای مخاطبین اکران شود.

اصحاب رسانه آن قدر تعدادشان بالا است که حتی اگر بخشی از آنان را حذف کنیم باز هم تعداد بسیار زیادی در جشنواره حضور خواهند داشت و بنابراین در صورت ابتلای حتی یک نفر به کرونا می توان زنجیره ای از مبتلایان را در نظر گرفت که امری بسیار خطرناک خواهد بود.

اما با تمام این اوصاف و با وجود تجربه خوب عدم برگزاری جشنواره جهانی فیلم فجر و انتقال آن به سال آینده، گویا دولت اصرار دارد که حتی به قیمت جان فرهنگیان هم که شده این جشنواره را برگزار کند و بی خیال آن نیست! واقعاً در صورتی که امسال این جشنواره برگزار نشود چه لطمه ای به سینمای ایران وارد می شود و چه اتفاق دردناکی رخ خواهد داد؟ فیلم هایی که تمایل داشتند در جشنواره حاضر شوند هم می توانند با بازگشایی سینماها وارد چرخه اکران شوند و در صورت فراهم بودن شرایط اکران خوبی را تجربه کنند.

البته تصمیم قطعی هنوز گرفته نشده است و شاید برگزاری آن لغو شود. در هر حال آنچه که مهم بود تصمیم و رویکرد بخش فرهنگی دولت در این امتحان سخت بود تا ببینیم آیا دولت تصمیم عاقلانه و منطقی می تواند بگیرد یا خیر که متأسفانه اصرار آن برای برگزاری این جشنواره نشان داد که اهم فی الاهم کردن وزارت فرهنگ به خاطر بازی قدرت و پر کردن رزومه و کارنامه فرهنگی دولت تدبیر و امید موضوعیت بیشتری دارد.

دو هفته تعطیلات تمام کسب و کارها نشان داد که مقابله با این ویروس چه مشکلات و دردسرهایی دارد؛ حالا برگزاری یک جشنواره در این میان چقدر مهم است؟

بنابراین سیمرغ امسال همان بهتر که در خواب بماند و سال آینده پر پرواز بگشاید. اینگونه خاطره ای تلخ از جشنواره فیلم فجر باقی نمی ماند و می توان به جشنواره ای پر خاطره برای سال بعد فکر کرد.

دومین نشست پیامدهای فرهنگی کرونا بر فرهنگ، هنر و دیپلماسی فرهنگی (11 آذرماه) به صورت مشترک توسط مرکز مطالعات راهبردی روابط فرهنگی و پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات وزارت ارشاد برگزار می شود.

به گزارش روابط عمومی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، مرکز مطالعات راهبردی روابط فرهنگی و پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با مشارکت فعال نمایندگان فرهنگی ایران در خارج از کشور، سلسله نشست های پیامدهای فرهنگی کرونا بر فرهنگ، هنر و دیپلماسی فرهنگی را برگزار می کنند.

دومین دور این نشست، روز سه شنبه (11 آذرماه) با موضوع تجربه های فرهنگی و هنری کشورهای مختلف در مواجهه با کرونا و با سخنرانی سید محمد طباطبایی، رایزن فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در فرانسه و قهرمان سلیمانی، رایزن فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در روسیه برگزار خواهد شد.

در بخشی دیگر از این نشست، روح الله حسینی، عضو هیأت علمی گروه مطالعات فرانسه دانشکده مطالعات جهان دانشگاه تهران و الهه کریمی، عضو هیأت علمی گروه مطالعات روسیه دانشکده مطالعات جهان دانشگاه تهران به ایراد سخن می پردازند.

این نشست به دبیری مصطفی اسدزاده، دکتری سیاستگذاری فرهنگی و عضو پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات برگزار خواهد شد.

انتهای پیام/ص

به گزارش ایسنا، سازمان حج و زیارت، سه شنبه چهارم آذرماه خبر داد که مازاد هزینه حج 98 به حساب زائران واریز می شود؛ مبلغی در حدود 120 هزار تومان تا 160 هزار تومان.

در ادامه آن، معاون توسعه مدیریت و منابع سازمان حج و زیارت درباره مبلغی که روز پنجم آذرماه به حساب زائران حج 98 واریز شد، توضیح داد که با توجه به اینکه همه ساله هزینه سفر زائران براساس نرخ تمام شده و مصوبه کمیته نرخ گذاری از متقاضیان تشرف به حج تمتع دریافت می شود، مابه التفاوت به حساب زائران واریز می شود. حال که حسابرسی حج تمتع 98 به پایان رسیده، بنا به دستور رییس سازمان حج و تأیید نماینده ولی فقیه در امور حج و زیارت مقرر شد به تناسب گروه قیمتی کاروان ها، مازاد دریافتی به حساب زائرانی که در سال 98 به سرزمین وحی مشرف شده بودند واریز شود.

روابط عمومی این سازمان نیز یک روز بعد، پیامکی را به زائران با این مضمون فرستاد: احتراما، با توجه به اتمام حسابرسی مالی عملیات حج تمتع سال 98، مازاد دریافتی به میزان حداقل مبلغ یک میلیون و 600 هزار تا یک میلیون 600 هزار ریال به تناسب گروه قیمتی کاروان، به حساب جنابعالی در بانک ملی واریز شد.

در پیام دیگری که با فاصله زمانی، از طرف روابط عمومی سازمان حج و زیارت بدست زئران رسید، تکرار و تاکید شد: احتراما، به اطلاع می رساند مازاد هزینه های حج 98 به حساب مشرف شدگان به سرزمین وحی واریز شد. در صورتیکه جنابعالی تا کنون دریافت نکرده اید، خواهشمند است برای دریافت وجه مذکور با همراه داشتن کارت ملی به یکی از شعب بانکی ملی مراجعه فرمایید.

تصویر این پیامک ها توسط مخاطبان، در اختیار ایسنا قرار گرفته

سازمان حج و زیارت، این پیام را درست در هفته ممنوعیت ها و محدودیت های کرونا فرستاده است و زائران را در چنین شرایط حساسی، به تعجیل در مراجعه به بانک، برای دریافت 120 تا 160 هزار تومان انداخته است. برخی از این زائران که در روزهای گذشته برای پیگیری پیامک سازمان حج و زیارت به بانک مراجعه کرده اند، در تماس هایی با ایسنا، اطلاع دادند که شاهد حضور تعداد قابل توجهی از افراد کهنسال در بانک ها برای دریافت مبلغ اعلام شده از سوی این سازمان، بوده اند.

آنچنان که معاون توسعه مدیریت و منابع سازمان حج و زیارت توضیح داده ، این حسابرسی هر سال صورت می گرفته است و به نظر نمی رسد اتفاق تازه ای بوده باشد، پس چه دلیلی داشته در وضع موجود که بیشتر فعالیت ها و ترددها برای کاهش تعداد مبتلایان ویروس کرونا، متوقف و یا محدود شده است، این همه فراخوان داده شود تا زائرانی که اتفاقا در گروه حساس کرونا دسته بندی می شوند، برای مراجعه به بانک شتابزده شوند!؟

خبرنگار ایسنا در چند روز گذشته، تلاش کرد با برقراری تماس با مدیر روابط عمومی، معاون توسعه مدیریت و منابع و معاون امور حج و عمره سازمان حج و زیارت به پاسخ مشخصی در این باره برسد، اما هیچ یک از این تماس ها به نتیجه نرسید و مسؤولان مربوط پاسخگوی تلفن های خود نبودند.

انتهای پیام

مدیرکل امور اجتماعی و مشارکت های سازمان اوقاف گفت: تاکنون 7 مرحله کمک های مومنانه بالغ بر یک میلیون و 205 هزار سبد غذایی به ارزش 313 میلیارد تومان توسط سازمان اوقاف توزیع شده است.

به گزارش شیعه پرس، رضا معممی مقدم مدیرکل امور اجتماعی و مشارکت های سازمان اوقاف و امور خیریه گفت: با توجه به شیوع موج سوم کرونا و افزایش آسیب های اقتصادی ناشی از تعطیلی ها و در راستای حمایت از افراد کم برخوردار، طرح شهید سلیمانی ابلاغ شده است.

وی افزود: در این طرح، تهیه و توزیع 220 هزار سبد غذایی، لباس گرم، وسایل گرمایشی، کمک به بیمارستان ها و نقاهتگاه ها و همچنین فراهم کردن اماکنی جهت قرنطینه و درمان بیماران کرونایی مد نظر قرار گرفته شده است.

مدیرکل امور اجتماعی و مشارکت های سازمان اوقاف خاطرنشان کرد: جهت اجرای این طرح که حد فاصل هفته بسیج تا سالروز شهادت سردار دل ها، حاج قاسم سلیمانی، اجرا می شود، جلسه ای با حضور ریاست سازمان و معاون فرهنگی و اجتماعی و مدیران کل این معاونت و همچنین مدیران کل و معاونین فرهنگی اجتماعی استان ها، در سالن جلسات برگزار شد.

وی با اشاره به برگزاری این جلسه به صورت ویدئوکنفرانس افزود: در این جلسه که به صورت ارتباط زنده صوتی تصویری برگزار شد، ابتدا حجت الاسلام و المسلمین غلامرضا عادل معاون فرهنگی و اجتماعی سازمان اعلام کرد از ابتدای سال تاکنون 7 مرحله کمک های مومنانه بالغ بر یک میلیون و 205 هزار سبد غذایی به ارزش 313 میلیارد تومان تهیه و توزیع شده است که 30 درصد منابع از محل موقوفات مرتبط و 70 درصد از طریق مشارکت های مردمی به ویژه متولیان موقوفات غیر متصرفی بوده است از مجموع 31 استان، 30 استان به تشریح اقدامات صورت گرفته و برنامه های پیش روی خود پرداختند.

معممی مقدم با بیان اینکه خوشبختانه امروز دغدغه کمک به محرومان و ارائه خدمات اجتماعی از سوی بقاع متبرکه به مردم بیش از گذشته است، افزود: مراکز افق بقاع متبرکه سراسر کشور به صورت فعال و جهادی برای اجرای هرچه بهتر و در خور شأن نام سردار عزیزمان کمر همت بسته اند و طبق برآوردهایی که از این جلسه شد، انتظار می رود بیش از آنچه مصوب شده خدمت ارائه و محقق شود.

مدیر کل امور اجتماعی و مشارکت ها در پایان خاطر نشان کرد: ریاست سازمان پس از استماع گزارشات و نقطه نظرات مدیران کل و معاون فرهنگی و اجتماعی، نکات مهمی را متذکر شدند که می توان به مواردی همچون لزوم توجه به معیشت مجاورین بقاع، تسویه حساب دفتری ارزاق افراد کم برخوردار، توزیع غذای گرم در شب و روز شهادت سردار سلیمانی و اولویت دادن به انجام کارهای زمین مانده در خصوص مقابله با کرونا، اشاره کرد.

به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، در شرایط نابسمان امروز موسیقی که پر است از صدا های ناپخته و آزار دهنده، هنرمندانی با تحصیلات مرتبط در این زمینه فعالیتی متداوم دارند. مجید اخشابی هنرمندی است که بسیاری با صدای او آشنا هستند. خواندن تیتراژ های سریال هایی پربیننده او را در اذهان ماندگار کرده است. اخشابی علاوه بر خوانندگی، آهنگسازی و نوازندگی هم می کند. او تمام وقت خود را صرف خوانندگی نمی کند و در زمینه هایی مثل تحقیق و پژوهش، نویسندگی و... مرتبط با موسیقی فعالیت دارد. با اخشابی درخصوص وضعیت حال حاضر موسیقی، قطعات جدید و مباحثی دیگر صحبت کردیم که در ادامه می خوانید.

به عنوان یک خواننده رسمی که چندین سال از عمر هنری و فعالیت او در عرصه موسیقی وخوانندگی می گذرد در شرایط کنونی با برگزاری کنسرت ها تا قبل از ساعت 18 موافق هستید یا خیر؟

من موافق این اتفاق نیستم؛ به نظر می رسد این تصمیم کمی با سیاست های کلی فاصله گذاری های فیزیکی و اجتماعی مغایرت دارد. ما این همه سختی را تحمل می کنیم، تردد و عبور و مرور محدودیت پیدا می کند و بعد به یکباره تصور کنید 500- 1000 نفر و بیشتر در یک مکان گرد هم جمع شوند و در این شرایط به کنسرت بروند؛ با شنیدن این خبر تعجب کردم و تقریبا آن را باور نکردم.

محمد اله یاری، مدیر کل دفتر موسیقی با اعلام این خبر عنوان کردند شرکت های کنسرت گذار و سالن ها حاضرند نسبت به رعایت جدی تر و دقیق تر پروتکل های بهداشتی اقدام کنند. دفتر موسیقی و معاونت هنری وزارت ارشاد نیز در کنار سالن ها و هنرمندان، از تلاش برای گفتگو با ستاد کرونا دریغ نکرده و نمی کند.

به هرحال فکر می کنم وقتی این اقدام، مجوز های ستاد مبارزه با کرونا را دریافت کرده به طور حتم مورد بررسی قرار داشته است. من در این زمینه کارشناس نیستم و آن ها باید نظر بدهند؛ اما در مجموع فکر می کنم در این شرایط کنسرتی برگزار نشود. بالاخره کسی شوق و ذوق اجرای کنسرت ندارد. اینکه ما هر روز در خبر ها می بینیم و می شنویم که تعداد زیادی از هموطنان مان در حال مرگ و میر هستند اتفاق خوشایندی نیست.

حتی در صورت اجرایی شدن این تصمیم، بحث قیمت فروش بلیت ها هم مطرح خواهد شد.

اظهار نظری در این زمینه ندارم چراکه اطلاعات کافی از آن ندارم. البته ناگفته نماند موافق عادی سازی شرایط هستم؛ به هرحال از جایی باید شرایط عادی شود؛ به نظر می رسد بعضی اوقات بگیر و ببند ها و پیش بینی ها کارآمد نباشند و استرس آفرین هستند. موافق این موضوع هستم که بالاخره از جایی باید کنسرت ها برگزار شوند، سینما ها باز شوند و...، اما دراین شرایط که با محدودیت های ترافیکی و عبور و مرور مواجه هستیم، همانطور که گفتم با شنیدن خبر برگزاری کنسرت ها تعجب کردم. از آنجا که عادت دارم اگر در زمینه ای علمی نداشته باشم حرفی نزنم، در این زمینه هم نظری ندارم. اگر ستاد ملی مبارزه با کرونا این اقدام را تأیید کرده باشد حتما براساس دانش و یقین این کار را کرده اند. به عادی سازی شرایط و کم شدن ترس از کرونا هم اعتقاد دارم. در مجموع شرایط روحی و روانی جامعه باید با کیفیت همراه شود و ما به زندگی عادی بازگردیم. اینکه چه زمانی این اتفاق رخ می دهد را کارشناسان امر باید بررسی کنند. اگر مطمئن باشم که خطری هموطنان را تهدید نمی کند اقدام بدی نیست.

کسانی که مدام در اقصی نقاط ایران کنسرت برگزار کردند و ... تهیه کننده در خانه خود نشسته و پول در حسابش واریز می شود و در کل 10 درصد کل درآمدی که خواننده به وجود آورده نصیبش نمی شود. به نظرم شما خبرنگاران و اهالی رسانه به شکل مستند و دقیق باید وارد این قضایا شده و بعد از اطلاع از شرایط، چگونگی آن را برای مردم روایت کنید.

کمی قبل تر هم قرار بود کنسرت هایی در کیش برگزار شود که تا بلیت فروشی پیش رفت و چند خواننده روی صحنه رفتند، اما در میانه راه برنامه ها لغو و بلیت فروشی هم متوقف شد.

اگر در این شرایط عجله ای برای برگزاری کنسرت ها نباشد، سلامت تصمیم گیری نزدیک تر است؛ این همه مشاغل آسیب می بینند که هنرمندان نیز تعداد بسیار بالایی دارند، اما باید همه چیز در تناسب با هم باشد؛ فکر می کنم به لحاظ فکری جامعه هم باید آمادگی پذیرش این قضیه را داشته باشد. تصور می کنم هنوز راه اندازی کنسرت ها زود است.

اگر موافق باشید کمی به کار های اخیر خودتان بپردازیم. مشغول ساخت کار جدیدی هستید؟

قطعه ای دردست تولید دارم که مراحل پایانی را طی می کند و بعد از آماده شدن منتشر خواهد شد. کار های زیادی در دست تولید دارم، اما اینکه احساس کنم الان شرایط مناسبی برای انتشار اثر است، نه! به همین علت از ابتدای امسال تا الان چند اثر منتشر کردم؛ تیتراژ سریال میان بر در اسفندماه سال گذشته که تا بعد از عید هم ادامه داشت، یک اثر نوروزی که امید داشتیم تا تابستان شرایط عادی خواهد شد، کاری هم اختصاصی برای امیدبخشی به جامعه و کادر بهداشت و سلامت ساخته شد، اما بعد از آن ها کار را متوقف کردم چراکه در استودیو و محیط بسته هم به هرحال خطراتی وجود خواهد داشت.

قطعه جدیدی آماده انتشار دارید؟

بله، قطعه ای با عنوان انقلاب است که احتمالا برای شب یلدا آماده خواهد شد. کاری عاشقانه با شعر و ملودی مسلم کرومی؛ این قطعه را بسیار دوست دارم؛ انقلاب عاشقانه ای از جنس نجیب است. امیدوارم کسانی که این کار را می شنوند هم دوست داشته باشند.

برای ارتقای سلیقه مخاطب امروز موسیقی علی الخصوص مخاطبان موسیقی پاپ چقدر تحصیلات آکادمیک، مطالعه و پژوهش، کسب آگاهی و موضوع آگاهی بخشی مؤثر واقع می شود؟

این حرفه باید به عنوان یک علم و دانش نزد بهره مندان و دست اندرکاران شناخته شود؛ آنچه ما می بینیم گویی همه چیز به شوخی گرفته شده است و بهت زده می شویم؛ کسی که دست چپ و راست خود را نمی شناسد، حرف یومیه خود را نمی تواند بزند، سن خیلی کمی دارد، دیپلم خود را گرفته یا نگرفته است، با ادا و اصول ها حواشی و... وقت مردم را می گیرد؛ در این زمان یکسری سلبریتی ساز ها شرایطی را فراهم می کنند تا به آن ها توجه شود و مردم دنبال شان کنند؛ اساسا کل ساختار هنرمندی که مردم برای او انرژی ذهنی می گذارند را جمع کنید اسم یکی از کارهایش اثر هنری نیست، اما متاسفانه مردم راضی به حداقل هستند و حوصله توجه و ارزیابی یک اثر هنری را ندارند. به عنوان مثال وقتی کسی به بازار برود و یک میوه فقط شکل سیب را داشته باشد کافی است یا فقط نوعی برنج ببینند که دانه بلند است؛ مردم در ابتدا زود گول می خوردند و طبیعی بودن سالم بودن و. یک محصول برای آن ها اهمیتی نداشت، اما الان آگاهانه تر خرید می کنند.

در موسیقی هم همین است؛ فرد می گوید موسیقی باشد، صدایی در آن شنیده شود و همین کافی است؛ اصلا توجه نمی کند که چه می خواند؟ چه می گوید و چه صدایی و سازی است؟ این است که به هر حال دانش، شخصیت و پیشینه اش دست به دست هم دهند تا براساس آن ها توجه مخاطب جلب شود. درنهایت می بینید یک آدم بی سواد و بی تجربه که حتی سواد اجتماعی درستی هم ندارد یک سال و 6 ماه، سر مردم را گرم می کند و مردم هم بعد از مدتی متوجه می شوند که چیزی در چنته او وجود نداشت.

ما هم اکنون اختلافاتی این چنینی داریم در صورتی که اگر چنین کاری را پیش روی یک کارشناس هنر بگذارند در لحظه اول تشخیص می دهد که این کار ارزش شنیدن ندارد و آن را کنار می گذارد، اما 6 ماه طول می کشد مردم به این قضیه پی ببرند و این شده که موسیقی ما تا این اندازه تنزل پیدا کرده که در بسیاری از آثار هیچ حرفی برای گفتن نیست وصرفا یک سری سر وصداست که مردم مدتی گوش می کنند و بعد هم فراموش می شود. هم مردم خیلی این هنر را ساده گرفته اند و هم دست اندرکاران. طرف 6 ماه هم کلاس موسیقی نرفته است، چیزی را در خانه و با کامپیوتر خود سر هم می کند که کمی عجیب و غریب است و مردم هم فکر می کنند هرچیزی متفاوت باشد خوب است.

با توجه به توضیحاتی که ارائه کردید فکر نمی کنید مدیران حوزه موسیقی باید در این قضیه ورود و در راستای بهبود آن اقدام کنند؟ به هر حال آن ها در شکل دهی سلیقه مخاطب تاثیرگذارند. زمانی یک مدیر به اثری که از فاکتور های هنری دور است مجوز می دهد در این جریان نابسامان شریک است.

حقیقت این است که من از این قضایا سر در نمی آورم حتی نمی خواهم راجع به آن حرف هم بزنم؛ یعنی فایده ای هم ندارد. یکسری افراد پشت این هنرمندنما ها هستند که آنقدر فشار می آورند و دست و پا می زنند تا شعر کسی که هیچ ارزشی ندارد مجوز بگیرد. کسی که تا دیروز در زیرزمین هم حق خواندن نداشت امروز در تلویزیون هم می خواند؛ بنابراین خیلی از این ماجرا ها سردرنمی آورم و ذهنم را خیلی درگیر آن نمی کنم. اوایل فکر می کردم باید این روند اصلاح شود. مشکلات بزرگتری داریم که مملکت باید از آن ها به سلامت عبور کند. اگرچه مسائل فرهنگی از اهمیت بسیاری برخوردار است تا جایی که تصور می کنم مسائل فرهنگی حتی از مسائل اقتصادی خیلی مهم تر هستند. اگر ما فرهنگ درستی در زندگی نداشته باشیم با هر توان و اقتصادی دچار آسیب خواهیم شد. متاسفانه این مسائل هست؛ عده ای کارشان ساختن آدم های فیک و بهره بردن از آن هاست.

اگر بخواهند یک آدم حرفه ای را معرفی کنند باید سال ها در تلاش باشند، روی آن فرد کار کنند تا یک هنرمند جدی در موسیقی را تحویل دهند؛ پس کسی حوصله ندارد و مثلا سه ماه روی کسی کار می کند و آن فرد هم می تواند ادا و اصولی از خود دربیاورد که وقت هایی نظر مردم جلب شود؛ بنابراین از آن ها حمایت می شود و روی آن ها سرمایه گذاری می کنند و قرارداد های استثمارگرانه با آن ها می بندند؛ خوانندگانی که شاید الان دیگر حضور خارجی ندارند. کسانی که مدام در اقصی نقاط ایران کنسرت برگزار کردند و ... تهیه کننده در خانه خود نشسته و پول در حسابش واریز می شود و در کل 10 درصد کل درآمدی که خواننده به وجود آورده نصیبش نمی شود. به نظرم شما خبرنگاران و اهالی رسانه به شکل مستند و دقیق باید وارد این قضایا شده و بعد از اطلاع از شرایط، چگونگی آن را برای مردم روایت کنید.

زمانی که با این حجم از فعالیت، حاشیه سازی و... از جانب این افراد مواجه هستیم نباید شما و سایر هنرمندان هم از آن طرف فعالیت های خود را گسترده کنید؟

برای تولید یک اثر خوب به مراتب حمایت های 10 برابری به لحاظ سرمایه، بودجه، تبلیغات، پیش تولید، زمان و در تمام عرصه ها نیاز است. برای یک کار متوسط بازاری، یک دهم سرمایه و امکانات نیاز است برای همین هم تهیه کنندگان و حتی مسوولان دولتی که تصمیم گیرنده هستند ترجیح می دهند کاری ساده تر، کم هزینه تر و گاهی پر مخاطب تر را انتخاب کنند. کاری که طبقه عام را دربربگیرد برای آن ها اولویت است تا کاری که قشر خواص و هنرشناس تر با آن ارتباط برقرار کنند؛ این است که اساسا حمایتی برای کار های ارزشی وکیفی صورت نمی گیرد علی الخصوص الان که همه ارگان ها و با کسری بودجه دست و پنجه نرم می کنند و تولیدی ندارند. زمانی تولید صدا وسیما حدود 1000 تا 2000 آهنگ در سال بود، اما الان این رقم به کمتر از 50 رسیده است و صدا وسیما صرفا هر کاری که به دستش برسد را پخش می کند. بنا به همه این دلایل کیفیت و تولید موسیقی تا این اندازه نزول پیدا کرده است.

با تمام این شرایط که کم و بیش از آن مطلع هستیم، امکان فعالیت های مشترک با هنرمندان کشور های دیگر وجود دارد. این اتفاق در دنیا رایج است و جزو کار هایی است که همیشه مخاطبان از آن استقبال کرده اند، اما در کشور ما کمتر اتفاق افتاده است حتی در سطح داخلی.

بعضی اوقات پیش آمده است، اما بنا به شرایط ویژه ای که وجود دارد، عملی شدن آن دشوار است. برای من هم چندین بار این شرایط فراهم شد که برنامه و کنسرت داشته باشم، اما ترجیح داده ام روزه شک دار نگیرم چراکه سختی هایی به همراه خواهد داشت. در کشور ما اگر هنرمندی قصد فعالیت هنری داشته باشد صرفا آن جریان هنری ارزیابی نمی شود و ممکن است پشت آن مسائل سیاسی و هزاران مورد دیگر وجود داشته باشد یعنی من به راحتی نمی توانم با یک هنرمند کار کنم و حواشی به وجود می آید به همین علت ترجیح می دهیم حاشیه سازی نشود؛ ضمن اینکه برای فعالیت های بین المللی نیازبه حمایت های ارگانی است.

بعد از اتمام این شرایط بحرانی فعالیت های هنری خود را قوی تر از سر می گیرید و حضوری پررنگ تر خواهید داشت؟
صدر در صد. پیش از کرونا حدود پنج سال درگیر تحصیلات در مقطع دکتری بودم و حالا کرونا. به همین دلیل امکان اینکه تمام وقت خود را صرف موسیقی کنم از من سلب شد؛ الان هم علاقه ندارم تمام وقتم فقط به خوانندگی بگذرد بلکه مایلم به عنوان یک محقق، نویسنده، پژوهشگر، مدرس دانشگاه و... تلاش های متعدد و مشترکی با کار هنری داشته باشم و این قضیه اهمیت زیادی برایم دارد. به همین دلیل وقتم را تقسیم می کنم تا به این امر هم برسم. اگرچه که باید در موسیقی شتاب کرد، اما اعتقاد دارم باید آرام آرام اولا خودم چیزی به دست آورم و بعد آن را که می تواند علم، دانش و تجربه باشد به اشتراک بگذارم و اگر چیزی به دست نیاوردم آرام تر قدم بردارم. این سبک و سیاق را از ابتدای کارم حفظ کرده ام و همین راه را خواهم رفت.

از آرامش صحبت کردید. آرامشی که در کارهای تان هم خیلی محسوس است. هیچ گاه تمایل نداشته اید فضا ها و کار های متفاوت تری را تجربه کنید؟

یقینا اگر قرار باشد شخصیت و کاراکتر هنرمند در اثرش امضایی داشته باشد نمود پیدا می کند. من هم سبک و سیاقی که پایه گذاری کردم و روشی که برگرفته از موسیقی اصیل ایرانی بود را پیگیری کرده ام؛ بعد از آن هم کار تلفیقی و پاپ را پی گرفتم که تمام این کار ها ایرانی هستند و کپی غرب نیستند. اگر مثلا در کاری ملودی هندی استفاده کرده ام روی کاور آلبوم هم قید شده است. چندوقت پیش یکی از رسانه ها فکر می کرد مچ گیری کرده است و این اتفاق را رسانه ای کرد. البته امروز شاهد این اتفاق یعنی کپی برداری به کرات هستیم، اما من در آلبوم ذکر کرده ام که مثلا این ملودی عربی، هندی و... است. بازخوانی در تمام دنیا متدوال است. کار زشت این است که هنرمندکاری را بخواند و این موضوعات را بیان نکند که در آن صورت سرقت ادبی است اگرنه که مشکلی نیست. فکر می کنم یکی از کارکرد های مهم و ارزشمند موسیقی این است که بعد از شنیدن یک اثر به یک درجه روحی کیفی تر و بالاتری دست پیدا کنید؛ اگر قرار باشد که یک موسیقی شما را به پریشانی خاطر برساند که اسمش موسیقی نیست. من همیشه هدفم بوده که باید کارهایم آرامش داشته باشند و اگر اینطور شده عنایت پروردگار و البته لطف مردم بوده است.

در کشور ما اگر هنرمندی قصد فعالیت هنری داشته باشد صرفا آن جریان هنری ارزیابی نمی شود و ممکن است پشت آن مسائل سیاسی و هزاران مورد دیگر وجود داشته باشد یعنی من به راحتی نمی توانم با یک هنرمند کار کنم و حواشی به وجود می آید به همین علت ترجیح می دهیم حاشیه سازی نشود.

منبع: صبح نو

مهدی حبیبی نویسنده و کارگردان تئاتر در گفتگو با خبرنگار حوزه تئاتر خبرگزاری صبا درباره فعالیت های اخیرش آنهم در دوران کرونا گفت: دو نمایش برای جشنواره مجازی نور موضعی برق صحنه گردان زندگی ایلام تولید کردیم، همچنین نمایش سال ها پس از آن واقعه با نویسندگی و کارگردانی خودم در بخش خیابانی جشنواره تئاتر مقاومت آماده اجرا است. در این نمایش به زحمت ها و فعالیت های کادر درمان در ایام همه گیری ویروس کرونا پرداخته شده است.

وی درباره احتمال برگزاری بخش خیابانی جشنواره تئاتر مقاومت به صورت زنده توضیح داد: بخش دانشجویی، کودک و نوجوان و اجرای صحنه این جشنواره به صورت آنلاین برگزار می شود اما بخش خیابانی و محیطی این رویداد هنری به صورت زنده در تهران اجرا می شود که برگزاری این جشنواره می تواند تئاتر کشور را برای مدتی از رخوت و سستی ایجاد شده، خارج کند.

کارگردان نمایش صعود به ارتفاعات با اشاره به رشد محسوس تئاتر خیابانی در دهه گذشته بیان کرد: فضای نمایش های خیابانی از اجراهای دونفره بدون نمایشنامه و کارگردان گذر کرده است. یکی از دلایل رشد این بخش در دهه اخیر برگزاری جشنواره های تخصصی تئاتر خیابانی ازجمله جشنواره تئاتر مریوان، جشنواره سراسری لاهیجان و جشنواره سقز است و نمایش هایی در این جشنواره ها یا تئاترشهر می بینیم که همه با نمایشنامه و طراحی صحنه قوی و کارگردانی حرفه ای شرکت کرده اند. نمایش های این بخش پابه پای بخش صحنه ای برگزار می شود.

این کارگردان با اشاره اوضاع تئاتر خیابانی در ایام همه گیری ویروس کرونا تشریح کرد: در این ایام که سالن های نمایش به دلیل رعایت پروتکل های بهداشتی تعطیل هستند اجرای تئاتر خیابانی در فضای باز می توانست کمک زیادی به بهبود شرایط هنرمندان و آگاهی مردم کند.

کارگردان تئاتر کالبدشکافی یک اتفاق ساده افزود: هفته گذشته فیلمی از یک نمایش خیابانی در اصفهان در فضای مجازی پخش شد با این مضمون که یکی از اعضای کادر درمان بیمارستان با بلندگو از مردم خواهش می کند که ماسک بزنند و به خانه هایشان بازگردند. این نمایش تاثیر زیادی بین مردم گذاشت و طی دو روز بازتاب خوبی داشت حتی عده ای متوجه نشده بودند این یک نمایش خیابانی است و فکر می کردند یک کار مستند و واقعی است.

حبیبی در پایان درباره تاثیر اجراهای خیابانی در آگاه سازی مردم عنوان کرد: فکر می کنم در حق تئاتر خیابانی در ایام همه گیری ویروس کرونا کم کاری شد.
حداقل می شد با تزریق بودجه جشنواره های تعطیل شده به اجراهای عمومی در آگاهی مردم نسبت به مهار این ویروس تلاش کرد و با ارائه نکاتی درباره رعایت بهداشت، استفاده از ماسک و قرنطینه خانگی قدم مثبتی در این زمینه برداشت.
انتهای پیام/

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ امیرحسین شفیعی دبیر دومین جشنواره سراسری تئاتر سردار آسمانی درباره برنامه های این جشنواره با توجه به نزدیک شدن به سالگرد شهادت حاج قاسم سلیمانی،گفت: در بخش مسابقه نمایشنامه نویسی جشنواره 3 تا 5 اثر را که بر اساس زندگی و شخصیت حاج قاسم سلیمانی نوشته شده به چاپ می رسانیم و در مرحله بعد این آثار برای تولید و اجرا مورد حمایت قرار می گیرند.

وی با اشاره به اینکه در بخش صحنه ای جشنواره تئاتر سردار آسمانی تمرکز روی تولید آثار است، توضیح داد: ما در این دوره از جشنواره سعی کردیم احساسی و شتابزده کار تولید نکنیم و از این رو گروه ها فرصت کافی برای مطالعه و پژوهش در اختیار داشتند تا به تولید اثر بپردازند. این روند از این رو شکل گرفت تا آثار تولید شده کیفیت مناسبی داشته باشند.

شفیعی ادامه داد: در بخش صحنه ای از میان 73 اثر متقاضی 13 نمایش پذیرفته شده اند که این آثار در مرحله تولید هستند. جنبه های گوناگون زندگی و شخصیت حاج قاسم سلیمانی موضوعاتی است که در این آثار به آنها پرداخته می شود. شرایط اجرای عمومی این آثار با حمایت انجمن تئاتر انقلاب و دفاع مقدس فراهم خواهد شد.

دبیر جشنواره تئاتر سردار آسمانی یادآور شد: اگر شرایط مهیا شود این آثار به صورت زنده در جشنواره اجرا می شوند در غیر این صورت اجراها با 4 دوربین به صورت حرفه ای ضبط و از طریق یک پلتفرم پخش می شوند.

وی با اشاره به اجرای نمایش سرباز در بخش تئاتر سیار دومین جشنواره سراسری تئاتر سردار آسمانی ، گفت: این نمایش با همکاری انجمن تئاتر انقلاب و دفاع مقدس، بنیاد شهید و همچنین اداره کل ارشاد استان کرمانی همزمان با ایام شهادت حاج قاسم سلیمانی، از 10 تا 15 دی در روستاهای مختلف استان کرمان اجرا می شود.

شفیعی در بخش پایانی سخنان خود اظهار امیدواری کرد در صورت شکل گیری تفاهم با حسین مسافرآستانه دبیر سی و نهمین جشنواره تئاتر فجر، تولیدات برگزیده جشنواره سردار آسمانی که در شرایط سخت کنونی برای تمرین و تولید تئاتر شکل گرفته اند، همزمان با سالگرد حاج قاسم سلیمانی در جشنواره سی و نهم تئاتر فجر اجرا شوند.

انتهای پیام/

منبع:مهر

سرویس تئاتر هنرآنلاین ، ایرج راد رئیس هیئت مدیره خانه تئاتر در گفت وگو با هنرآنلاین درباره پخش تلهتئاترهایی که اخیراً از شبکه چهار سیما پخش می شود گفت: من خوشحال هستم که بالأخره تلویزیون تصمیم گرفت به گونه ای تلهتئاترهایی که قبلاً ضبط کرده بود را مجدد پخش کند.

وی ادامه داد: در طی سال های اخیر من بارها از سازمان صداوسیما خواهش کرده ام تا در شبکه های مختلف تئاتر پخش کند. اگر هر شبکه در طول هر ماه یک تئاتر پخش کند، هم از نظر گسترش و اشاعه تئاتر تأثیرگذار خواهد بود و هم اینکه می تواند بسیاری از مشکلات اشتغال زایی هنرمندان تئاتر را سر و سامان بدهد ولی متأسفانه این کار را نمی کنند.

رئیس هیئت مدیره خانه تئاتر عنوان کرد: اگر امکاناتی فراهم بیاید که بشود به نوعی برای ضبط کارهای جدید نیز در زمان کرونا اقدام کرد اتفاق خوبی می افتد. من امیدوار هستم که کرونا هر چه زودتر شرش را از جهان کم کرده و همچنین پخش تلهتئاتر بتواند در دل تلویزیون ادامه پیدا کند. امیدوارم این کارها از شبکه های دیگر نیز پخش شود تا مردم از طریق صداوسیما بتوانند ارتباط بیشتری با تئاتر بگیرند.

ایرج راد در پاسخ به این سوال که چرا در سال های قبل این اتفاق در تلویزیون نمی افتاد، تصریح کرد: ما در سال های گذشته نیز پیگیر بودیم. در زمانی که آقای لاریجانی رئیس سازمان صداوسیما بودند، یادم است با دکتر رفیعی به خدمت ایشان رفتیم و یک گفت وگویی با هم انجام دادیم. ایشان در آن جلسه پذیرفتند که شبکه چهار متولی ضبط تئاترهای تلویزیونی باشد و از آن طریق به شبکه های دیگر نیز فیلم تئاتر بدهد تا پخش کنند. آن موقع گفت وگوها به نوعی شروع شد ولی با رفتن آقای لاریجانی از تلویزیون، این مسئله متوقف شد. پس از آن ما بارها درخواست برگزاری نشست کردیم ولی نمی دانم چرا صورت نمی گرفت.

وی اظهار داشت: برخی از تئاترهایی که از تلویزیون پخش می شد چندان در ارتباط با توانمندی های مدیوم تلویزیونی نبود. به خاطر اینکه معمولاً در یک جای بسته ضبط می شد. گرچه قبلاً دکوپاژهای خوبی در زمینه تئاترهای تلویزیونی صورت می گرفت ولی گاهی کارها به صورت بسیار ضعیفی ضبط می شدند. ضمن اینکه باید این نکته را یادآوری کنم تئاتر تلویزیونی برای خودش یک مشخصاتی دارد. حتماً قرار نیست در یک فضای بسته و با یک دکور محدودی ضبط شود، بلکه می توانند از فضاهای بیرون هم استفاده کنند. طبیعتاً با استفاده از مدیوم تلویزیون و برنامه ریزی دقیق در این زمینه می تواند کارهای ارزشمندی ضبط شود.

رئیس هیئت مدیره خانه تئاتر اضافه کرد: خود من سال ها پیش یک کاری به نام "دکتر فاستوس" در تلویزیون ضبط کردم که شادروان پرویز پورحسینی هم در آن بازی کرد. ما در آن نمایش سعی کردیم فضاها را به گونه ای بسازیم که از یک شکل یکنواخت در بیاید.

راد ضمن تأکید بر اینکه ساخت تله تئاترها کم هزینه تر از سریال ها هستند، اذعان کرد: همان سال ها هم مبالغی که برای ضبط تلهتئاتر در نظر می گرفتند بسیار پایین بود ولی با این حال هنرمندان تئاتر گله مند این قضیه نبودند. تئاتر نیازمند یک مدت تمرین است ولی در سریال تمرین ندارند.

او در پایان با اشاره به انتخاب آقای شاه آبادی به عنوان معاون سیما، خاطرنشان کرد: آقای شاه آبادی قبلاً در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بوده اند و به موضوع تئاتر اشراف دارند و الان فرصتی است که بیشتر به مسئله تئاتر و ضبط تئاترهای تلویزیونی بپردازند.

به گزارش خبرنگار ایلنا، تا چند هفته دیگر، شیوع کرونا در ایران به یک سالگی اش می رسد. تاریخی که آغازی بر بدبیاری ها و تعطیلی و بلاتکلیفی تئاتر و هنرمندانش بود. در این مدت برخی از هنرمندان تئاتر که شغلی جز این هنر نداشتند خانه نشین شده یا به شغل های موقت دیگری روی آوردند و برخی فضای مجازی را برای تدریس و اجرا انتخاب کردند. با مسعود دلخواه نمایشنامه نویس، مترجم، کارگردان تئاتر و مدرس دانشگاه درباره شرایط این روزهای تئاتر، اجرای آنلاین، مدیریت متولیان فرهنگ و هنر و همچنین چشم اندازش از آینده گفتگو کرده ایم که مشروح آن را می توانید در ادامه بخوانید:

در 10 ماه اخیر، بسیاری از فعالان تئاتر از فضای اجرا و آموزش دور بوده اند. شما در این مدت مشغول چه کارهایی بوده اید و به عنوان یک مدرس، وضعیت آموزش دانشگاهی تئاتر را در مدت تعطیلی های کرونایی چطور ارزیابی می کنید؟

فعالیت هایم در این روزهای سرد کرونایی محدود شده به کلاس های آنلاین دانشگاه تربیت مدرس، برای کارشناسی ارشد کارگردانی و بازیگری که تعداد کلاس هایشان کم هم نیست. اما برپایی کلاس های عملی را همچنان به تعویق انداخته ایم به خاطر اینکه معتقدیم بعضی از کلاس ها باید به شکل حضوری برگزار شود و نمی شود که به طور آنلاین آنها را درست آموزش داد. برای همین واحدهایی که آنلاین درس می دهیم یا نظری هستند مانند نظریه های بازیگری در قرن بیستم و نظریه های کارگردانی، یا درس های نیمه نظری-نیمه عملی هستند. همچنین کلاس های بازیگری جلوی دوربین امکان برپایی آنلاین دارد چون دانشجوها می توانند از خودشان ویدئو تهیه کنند و بفرستند و آن را هم جزو لیست گذاشته ایم. اما درس های عملی را که اغلب در ترم دو و سه ارائه می شوند فعلا به تعویق انداخته ایم و امیدواریم در ترم آینده بشود با رعایت دستورالعمل های لازم برگزارشان کرد. در کنار اینها، کارهای دیگرم مانند تحقیق، پژوهش، نوشتن مقاله و مطالعه نوشتن نمایشنامه است که امیدوارم در اولین فرصت مناسب و اگر زنده باشیم و کرونا اجازه دهد، به اجرای تئاتر بپردازیم.

در این مدت، تعدادی از هنرمندان سراغ تجربه هایی در اجرای آنلاین تئاتر رفتند و برخی هم در مقام مخالفت با آن برآمدند. فکر می کنید در شرایطی که سرنوشت تئاتر در تعطیلی های پیاپی کرونایی نامعلوم است، تئاتر آنلاین قرار است جایگزین اجرای زنده سالنی شود؟

در مورد تئاتر آنلاین معتقدم هیچ کس نباید مخالفش باشد و از آن طرف کسی هم نباید بگوید تئاتر یعنی این. باید از افراط و تفریط بپرهیزیم. این شرایط نه فقط ایران، که تمام دنیا را که تئاترشان بسیار پیشرفته تر از ماست، تحت تاثیر قرار داده و تئاترشان ماه هاست به دلیل کرونا تعطیل شده. مثل آلمان، فرانسه، امریکا و برادوی که تعطیل اند و پیش بینی کرده اند در سال 2021 و اواخر شش ماهه اول باز شوند. یعنی اواخر بهار یا اوایل تابستان سال آینده. در چنین شرایطی هرگونه صحبت درباره تئاتر مفید است، هرگونه آموزش درست با استفاده از امکانات فضای مجازی کمک کننده است. اما اینجا باید یک هشدار بدهم؛ متاسفانه فضای مجازی این روزها به بازار مکاره تبدیل شده. بازاری که همه چیز در آن هست؛ از جنس بنجل گرفته تا عتیقه جات عالی. فضای مجازی در حوزه آموزش، مخصوصا آموزش تئاتر بازار مکاره ای است که هر کسی به هر شکلی که بتواند از آن استفاده می کند و سلبریتی های الکی و شاخ های اینستاگرام مثل قارچ رشد می کنند و با اینکه ریشه ای ندارند، خودشان را به عناوین مختلف مطرح می کنند. استادانی هستند که با جان و دل و پس از سال ها تلاش، دارند راه های انتقال تجربیات شان را از طریق تکنولوژی و فضای مجازی پیدا می کنند و در مقابل کسانی هستند که نه اسم شان را شنیده و نه خوانده ایم اما پشت سر هم کلاس هایی تئاتری و حتی گاهی با عناوین عجیب برگزار کرده و درس می دهند. برای همین می گویم فضای مجازی به بازاری مکاره تبدیل شده که دوغ و دوشاب در آن باهم قاطی شده و مروارید و خرمهره درهم است. در چنین شرایطی کسی مثل من، ترجیح می دهد ساکت باشد و خودش را کمی کنار بکشد. من در ماه های اخیر پیشنهادهای زیادی برای تدریس بازیگری و کارگردانی در فضای مجازی داشتم اما با اینکه امکانش هم بود، از پذیرفتنش پرهیز کردم تا قاطی این حاشیه ها نشوم و اجازه دهم جایگاه ها کمی مشخص شود. بنابراین تلاش، حتی برای اجرای زنده و آنلاین تئاتر، تلاش بدی نیست، اما اسمش تئاتر نیست. مثل این است که شما گرسنه اید و باید یک شام پروتئین دار و کامل بخورید، اما چون مرغ خیلی گران است فعلا یک تکه نان را در آب می زنید تا سیر شوید. خب این بهتر از آن است که از گشنگی تلف شوید. برای همین نمی شود با تئاتر آنلاین و اجرا در فضای مجازی مخالف بود. در آن بهترین و بدترین چیزها پیدا می شود. اما اگر فکر کنیم تئاتر مرده و تبدیل شده به یک اجرای آنلاین، من معتقدم که چنین نیست و باید یکی، دو سال صبر کنیم تا شرایط نسبتا عادی شود و راه هایی برای اجرای زنده تئاتر پیدا کنیم. چون تئاتر با نفس تماشاگرانش است که معنی پیدا می کند نه فقط با یک رابطه تک سویه. بنابراین تاکید می کنم که اجراهای آنلاین خیلی هم خوب است اما باید بپذیریم که چیزی است بین سینما و تئاتر.

این فضای مه آلود تئاتر و سردرگمی از آینده نامشخص آن در کرونا، فقط مختص ایران است؟

بخش مهمی از شرایط فعلی، جنبه جهانی دارد و همه گیر است اما بخشی از مشکلات و معضلات هم مختص ماست و ربطی به جای دیگری ندارد. چرا؟ چون تئاترهای خصوصی در کشورهای پیشرفته به خصوص اروپا، همواره از سوبسید دولت استفاده می کرده اند و معمولا دولت اجازه نمی دهد که اینها ورشکست شده و درشان تخته شود. مگر اینکه وضعی خاص و استثنایی پیش بیاید. درحالی که در ایران می بینیم که تئاترهای خصوصی یکی پس از دیگری ورشکست و بسته می شوند و کسی هم نیست زیر بال شان را بگیرد و کمکی کند. شاید هم ریشه اش در این باشد که ما به طور اصولی به سمت خصوصی سازی تئاتر نرفتیم؛ با عجله از تئاتر و تماشاخانه های دولتی به تماشاخانه های خصوصی پریدیم، بدون اینکه مراحل منطقی و تاریخی اش را بگذارنیم و تمام جوانب اقتصادی اش را در نظر بگیریم. بی برنامگی، آفت بزرگ هنر و فرهنگ است. ما برای تئاترمان هیچ وقت برنامه ای نداشته ایم که بگوییم تئاترمان باید مثلا در پنج سال آینده چه شکلی شود. از همان ابتدای راه اندازی تئاترهای خصوصی من و بعضی از همکارانم بارها فریاد زدیم و در مصاحبه ها و میزگردها گفتیم که تئاتر خصوصی باید حداقل در مرحله ای 10 یا 15 ساله شکل بگیرد و مستقل شود. در این مدت باید تئاترهایی باشند نیمه خصوصی-نیمه دولتی تا در شرایط بحرانی دولت به آنها کمک کند و اجازه ندهد ورشکست شوند و کم کم بتوانند استقلال خودشان را پیدا کنند. اما چنین اتفاقی نیفتاد. هرکسی ریسک کرد، ساختمانی اجاره کرد، هزینه کرد و تغییراتی در آن داد و برای مدتی هم کارشان خوب گرفت. اما در چنین شرایطی دستی نیست که به کمک شان بیاید و این، به خاطر بی برنامگی است. از همین الان هم برنامه ای برای شش ماه و یک سال آینده تئاترمان نداریم. حتی در مورد برگزاری جشنواره های مهمی مانند تئاتر فجر هم با تردید صحبت می کنیم. ما متاسفانه نمی توانیم برای فرهنگ و هنرمان برنامه ریزی کنیم و شاید یک علتش این باشد که یکپارچگی و یگانگی در سیاست گذاری ها احساس نمی شود. همین باعث می شود سیاست های متناقضی دنبال شود که به ضرر فرهنگ و هنر است و هنرمندان را هم در بلاتکلیفی قرار می دهد.

با این وجود، فکر می کنید هنرمندانی که برخی از آنها 10 ماه بیکاری و بلاتکلیفی را پشت سر گذاشته اند، در ادامه چه کار خواهند کرد؟

بعضی ها را می شناسم که در این مدت تئاتر را کنار گذاشته و ناامیدند. جوان هایی را می شناسم که حتی به فکر خودکشی اند. به خاطر اینکه زحمت کشیده و درس خواندند اما می بینند نه می توانند درست آموزش ببینند، نه جشنواره ای برقرار است و نه تئاتری هست که ببینند و نه فضایی دارند که اجرا کنند. در این مدت من و بسیاری از همکارانم با خیلی ها صحبت کرده ایم و امید و دل داری می دهیم. اما با اینکه بخشی از این مشکل جهانی است، در ایران، این مشکل به شکل مضاعف بر دوستداران تئاتر تحمیل می شود. تئاتر در جهان کرونایی، دچار تحولاتی شده اما معتقدم بعد از مدتی که نمی دانیم چقدر است -شاید یک سال یا بیشتر- باز تشنگی برای دیدن تئاتر، کنسرت موسیقی و هنرهای اجرایی خیلی زیاد خواهد بود و در این شکی ندارم. چون زمانی که سینما اختراع شد همه فکر می کردند تئاتر کنار می رود، اما دیدیم که تئاتر خیلی قوی به زندگی اش در کنار سینما ادامه داد، یا زمانی که فضای مجازی تقویت شد این احساس دوباره به وجود آمد که تئاتر دیگر تماشاگر نخواهد داشت اما دیدیم که تئاتر همواره مخاطبان خاص خود را داشته. بنابراین به شکل کلی فکر می کنم در این فرصت باید امیدوار بود، نمایشنامه نوشت، ترجمه کرد، به گفتمان های تئاتری پرداخت و از فضای مجازی برای این کار استفاده کرد و آدم های درست را کنار هم گذاشت تا گفتمان های انتقادی و تحلیلی را شکل دهند. اما این کار نیازمند برنامه ریزی دقیقی هم از طرف صنف تئاتر و هم وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، اداره کل هنرهای نمایشی و گروه های مستقل تئاتری است. در عین حال باید کسانی که مسئول و متولی فرهنگ و هنر هستند اعلام کنند که برنامه شان با وجود شرایط کرونایی، برای شش ماه، یک سال و حتی دو ماه آینده چیست تا آدم ها از بلاتکلیفی خارج شوند.

با همه موانعی که به آن اشاره کردید و بعید است به این آسانی هم مرتفع شود، چشم اندازتان از آینده کوتاه مدت تئاترمان چیست؟

الان تنها می توان درباره آینده کوتاه مدت صحبت کرد. همانطور که می بینیم برنامه ریزی های نه فقط دولت ما که تمام دنیا، دو هفته به دو هفته است و به خاطر تغییرات شرایط کرونایی نمی توانند برنامه ریزی میان مدت و بلندمدت داشته باشند. اما می شود یکسری پیش بینی را در نظر گرفت؛ مثلا تئاتر برادوی که قرار بود در ماه جولای باز شود، خیلی راحت اعلام می کند که تا ژانویه سال 2021 قطعا تعطیل است. خب این یک تصمیم است اما چنین تصمیماتی را ما در تئاتر یا حوزه های هنری دیگرمان نداریم. در نتیجه چشم اندازی هم نمی توانیم داشته باشیم. تا چشم اندازی هم نباشد، برنامه ریزی نمی توان کرد. ما الان نمی دانیم تکلیف تماشاخانه های خصوصی مان چه خواهد بود؟ نمی دانیم برنامه ریزی جشنواره های هنری مان دقیقا چگونه است؟ قبول دارم که برنامه ریزی در شرایط بحرانی کار سختی است اما می توانند حداقل برگزاری بخش اصلی جشنواره تئاتر فجر را به سال آینده منتقل کنند چون برگزاری اش در سالن با این شرایط پرریسک، سخت است. می توان بخش های دیگری مانند خیابانی و نمایشنامه نویسی را در همان بهمن برگزار کرد اما بخش اصلی که باید در سالن اجرا شود را به بهار و تابستان سال آینده موکول کرد که شاید وضعیت بهتر از الان باشد. یکی از اشکالات این است که برای تصمیم گیری در حوزه فرهنگ و هنر، از چند متخصص برای مشاوره دعوت نمی کنند. حتما که باید بحث سلامتی در اولویت باشد و هست، اما نباید فراموش کرد که تعداد هنرمندان، دانشجویان تئاتر و تعداد خواهان و تماشاگران تئاتر کم نیست و این قشری فرهنگی است که نباید نادیده گرفته شوند.

اما علاوه بر همه این مشکلات، من شخصا در این شرایط مشغول مطالعه، نوشتن نمایشنامه، تدریس مجازی برای دانشگاه، دراماتورژی، ترجمه و... هستم و فکر می کنم بسیاری از همکاران من به همین شکل مشغول اند. دانشجوها و جوان ها هم باید از این فرصت استفاده کنند و به مطالعه بپردازند. چون تئاتر که فقط بخش عملی و اجرایی نیست؛ ما اتفاقا الان فهمیدیم که چه مشکلاتی در تئاترمان داریم؛ که تئاتر ما هنوز شغل محسوب نمی شود، تضمینی برای حیات تماشاخانه های خصوصی نبوده و به آن فکر نشده و... اساسا مشکلات ما در این بحران ها معلوم می شود. در کنار اینها، معتقدم گفتمان تئاتر باید همچنان ادامه پیدا کند و حتما راه حل های خلاق پیدا می شود.

سرویس فرهنگ و ادبیات هنرآنلاین: بارها شنیده و خوانده ایم که "زندگی خاطره ای بیش نیست". اما پسندیده و نیکو است که این خاطرات جمع آوری و مکتوب شوند. متاسفانه با شیوع ویروس کرونا تعداد قابل توجهی از هنرمندان و ادیبان که بخش مهمی از تاریخ این سرزمین هستند را از دست داده ایم. اشخاصی که هرگز تکرار نمی شوند. کتاب زندگی نامه، خاطرات و تجربیات عده ای از آن ها هم چون پرویز پورحسینی ثبت و منتشر شده است. البته در سال های پیش نیز هنرمندانی را داشتیم که این دنیا را ترک کردند و خوش بختانه کتاب زندگی نامه و یا خاطرات آن ها در قالب گفت وگو در دسترس نسل جدید قرار گرفته است، مانند زنده یادان عزت الله انتظامی، عباس کیارستمی، حمید سمندریان و محسن وزیری مقدم.

سیدعباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز در یادداشتی که در مقدمه کتاب "پیشکسوتان هنر" منتشر شده به این موضوع تاکید کرده است. در بخشی از این یادداشت می خوانیم: "هنرمندان پیشکسوت، سرمایه اجتماعی جامعه هستند چرا که دانش و بینش و مهارت هنری آن ها آمیخته با تجربه شده و تاثیر گسترده ای را پدید می آورد. هنرمندان پیشکسوت خط ارتباطی نسل های هنری با هم هستند و می توان با تدبیر و کمک آن ها، شور هنرمندان جوان را به طلای ناب اجتماعی تبدیل کرد".

وزیر ارشاد به وظیفه موسسه هنرمندان پیشکسوت در این باره اشاره کرده و نوشته است: "علاوه بر تکریم هنرمندان پیشکسوت، یکی از اهداف این موسسه، آن است که نسل جدید هنر و علاقه مندان هنر ایرانی بتوانند با پیشکسوتان هنرمند پیوند معرفتی و وجودی داشته باشند".

او هم چنین گفته است: "به همکارانم در موسسه هنرمندان پیشکسوت تاکید می کنم در مسیر برقراری ارتباط بین نسلی به این مجموعه مکتوب بسنده نکنند و از روش ها و ابزار متعدد بهره گیرند تا حضور و اثرگذاری افزون تر آنان در عرصه هنر ایران و جهان را شاهد باشیم."

با توجه به این که پیشکسوتان فرهنگ و هنر این مملکت تاریخ زنده معاصر هستند و باید تجربیات آن ها ثبت و ضبط شود با نیکنام حسینی پور مدیرعامل موسسه هنرمندان پیشکسوت که پیش تر مدیرعامل خانه کتاب بود و در مدت زمانی که این سمت را بر عهده داشت سعی کرد اصلاحاتی اساسی را رقم بزند گفت وگویی داشتیم مبنی بر این که برای ثبت تاریخ هنر شفاهی چه برنامه های پیش بینی شده است.

او با ابراز تاسف از این که کرونا باعث شده تعدادی از چهره ها را از دست بدهیم، افزود: هنرمندانی که بخشی از تاریخ و فرهنگ این سرزمین هستند و درهیچ کتاب درسی نمی توان تجربیات آن ها را پیدا کرد. باید اندوخته ها را از دل هنرمندان پیشکسوت بیرون کشید تا به نسل های متعددی منتقل شود و بدانند حوزه فرهنگ و هنر کشور چه سرنوشی طی کرده تا به این جا رسیده است. گذشته چراغ راه آینده است. نمی توانیم تاریخ را نادیده بگیریم. نسل هنرمندان پیشکسوت شاید جایگزینی نداشته باشند. افرادی که به مرور در زندگی هنری تجربه کسب کردند نه پشت میز مدرسه و دانشگاه.

حسینی پور با تاکید بر این که قبل از حضورش در موسسه، فعالیت هایی در حوزه نشر کتاب و ثبت تاریخ شفاهی هنر و خاطرات هنرمندان آغاز شده بوده، ادامه داد: این کار در حال انجام و پی گیری است اما متاسفانه به خاطر کرونا و لزوم رعایت پروتکل ها آهسته پیش می رود. چرا که علاوه بر چاپ کتاب خاطرات در قالب گفت وگو، فیلمبرداری برای ساخت فیلم مستند و سایر ابزارها نیز به کار گرفته شده است که مراحل انجام آن باید در موقعیت خاص صورت بگیرد. جلساتی را نیز در این زمینه داشتیم که پروژه های در حال انجام تقویت شوند.

او با این توضیح که ثبت و ضبط تاریخ شفاهی هنر نباید فقط به موسسه هنرمندان پیشکسوت محدود شود، تصریح کرد: پیشنهاد دادیم و در دستور کار است از نهاد و موسسات تخصصی دیگر نیز حمایت کنیم تا این خاطرات ثبت، ضبط و منتشر شوند. البته لازم است حمایت هایی از معاونت های تخصصی نیز صورت بگیرد.

حسینی پور با بیان این که نباید از فضای مجازی غافل شد، اظهارداشت: نسل جدید زمان زیادی را در شبکه های اجتماعی می گذراند. با تولید محتوای چند دقیقه ای تصمیم داریم فیلم هایی از تجربیات پیشکسوتان منتشر کنیم. اینستاگرام موسسه نیز راه اندازی خواهد شد و در این فضا کارهای تصویری و فیلم را پوشش می دهیم.

مدیرعامل موسسه هنرمندان پیشکسوت، اضافه کرد: از هنرمندانی که با آن ها تماس گرفته می شود می خواهیم در این زمینه همکاری لازم را با ما داشته باشند.

سرویس فرهنگ و هنر جوان آنلاین: داریوش مؤدبیان کارگردان، مدرس و مترجم تئاتر ضمن اشاره به اینکه تولید تله تئاتر از چند جنبه اهمیت دارد و می تواند به تئاتر صحنه ای نیز کمک می کند به مهر می گوید: وقتی به تاریخ تئاتر رجوع می کنیم، می بینیم در زمان توقف تئاتر و به طور مثال در کودتای 28مرداد 1332 که تئاتر ها تعطیل شده و می سوزند و گروه های تئاتری از بین می روند، ما با خلئی در تئاتر روبه رو می شویم، اما در سال 1338 شاهد هستیم که به پیشنهاد دکتر فروغ تئاتر تلویزیونی روی کار می آید. آن زمان با امکانات محدودی این طرح شکل می گیرد و تئاتر های تلویزیونی به صورت زنده از تلویزیون پخش می شوند.

مؤلف کتاب طنزآوران جهان نمایش تصریح می کند: ابتدا مسئولان ما باید به این فکر باشند که از چه طریقی می توانند تئاتر را نجات دهند که یکی از این راه ها تلویزیون است، اما برای عملی شدن این طرح لازم است که اجماعی تشکیل شود و از سردمداران تئاتر تلویزیونی که در این زمینه تجربه دارند، مشورت بگیرند. مرکز پژوهش های صدا و سیما دو کتاب از تله تئاتر ها و دست اندرکاران تولید این آثار منتشر کرده است که برای فراخواندن افراد باتجربه و کارشناس می توانند از این کتاب ها کمک بگیرند. این پیشنهاد باید از طرف مدیران تلویزیون مطرح شود.

کارگردان تله تئاتر باجناق ها یادآور می شود: من بیش از 50تئاتر تلویزیونی تنها در دوران پس از انقلاب تولید کرده ام و در دوران جنگ با نیت خیر و نگاه مثبتی که از سوی هر دو طرف وجود داشت، کار هایی انجام دادیم که ماندگار شده است و در حال حاضر همین آثار را دوباره پخش می کنند. تلویزیون یکی از راه ها و به گمانم راه اصلی برای تولید تئاتر تلویزیونی است و در کوتاه مدت هم جواب می دهد. تلویزیون می تواند با مشورت گرفتن از افراد متخصص یک گروه تولید برای ساخته شدن آثار جذاب و فاخر تولید کند.

مؤدبیان در پایان صحبت هایش می افزاید: ما حتی می توانیم تولید تئاتر آنلاین برای پخش اینترنتی داشته باشیم که البته آن هم نیازمند یک متولی است. این روز ها فرهنگسرا ها خالی هستند در حالی که می توان آن ها را در اختیار گروه های تئاتری قرار داد تا کارشان را با رعایت پروتکل های بهداشتی تمرین کنند. برای چنین کاری نیاز به سرمایه گذاری و اسپانسر است که در همه جای دنیا شهرداری ها این کار را انجام می دهند.

به گزارش صبا به نقل از روابط عمومی موسسه هنرمندان پیشکسوت ، جلسه تکریم شیوا میرزایی و معارفه حسینعلی سالاری به عنوان مشاور و مدیر مالی جدید روز یکشنبه نهم آذر در محل موسسه هنرمندان پیشکسوت برگزار شد.

در این جلسه نیکنام حسینی پور، مدیرعامل موسسه هنرمندان پیشکسوت ضمن تجلیل از شیوا میرزایی به پاس زحمت های ایشان در طول این سال ها، حسینعلی سالاری را به سمت مدیریت مالی منصوب کرد.

وی با اشاره به این نکته که در حوزه مالی باید شفافیت وجود داشته باشد، گفت: در حال حاضر ما در حوزه حساسی هستیم و حفظ شخصیت هنرمندان از اولویت های ماست. شان هنرمندان باید حفظ شود.

مدیرعامل موسسه هنرمندان پیشکسوت افزود: سیستم مدیریت ما با هنرمندان هست نه بر هنرمندان و خوشحالیم که هنرمندان ما را جزوی از حلقه خود می دانند.

حسینی پور هم چنین به جذب منابع مالی از سایر نهادها اشاره کرد و بیان کرد: در زمان مدیران قبلی این روش بوده است و ما آن را ادامه می دهیم.

وی در ادامه به نکاتی چون تحقق بودجه موسسه و ذخیره مالی برای سال آینده نیز اشاره کرد و گفت: با همکاری و همفکری همه دوستان در این مسیر حرکت خواهیم کرد.

متن حکم حسینعلی سالاری به شرح زیر است:

جناب آقای حسینعلی سالاری

با سلام

با توجه به سوابق، تجارب ارزشمند، شایستگی ها و تعهد جناب عالی، به موجب این حکم به عنوان مشاور و مدیر امور مالی موسسه هنرمندان پیشکسوت منصوب می شوید تا در راستای شرح وظایف ابلاغی و در چارچوب قوانین و آیین نامه های مالی موسسه انجام وظیفه نمایید.

امید است که با همراهی، همکاری و جلب مشارکت همه کارکنان موسسه و نهادهای خارج از موسسه و سیاست های ابلاغی هیأت امنا، هیأت مدیره و استفاده از خرد جمعی و با حفظ کرامت انسانی ذی نفعان موفق و موید باشید.

حسینعلی سالاری پیش از این سرپرست خانه کتاب بوده و مسئولیت معاونت اداری مالی موسسه خانه کتاب را نیز بر عهده داشته است.

وی همچنین، معاونت ذیحسابی سازمان سینمایی، معاونت اداری مالی ستاد عالی کانون های فرهنگی هنری مساجد کشور، مدیریت اداری مالی پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات و معاونت ذیحسابی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی را در کارنامه کاری خود دارد.

انتهای پیام/

شعار سال: گرچه پس از درگذشت محمدرضا شجریان زمزمه هایی مبنی بر نامگذاری روز تولد او به نام روز ملی موسیقی شنیده شد، اما حالا برخی از هنرمندان گزینه دیگری را روی میز گذاشته اند.
سال ها است که هنرمندان و فعالان حوزه موسیقی در تلاش هستند تا یک روز را به نام روز ملی موسیقی نامگذاری کنند. در طول این سال ها گزینه های بسیار زیادی برای این روز مطرح شد. از روز تاسیس خانه موسیقی گرفته تا روز تولد محمدرضا شجریان.

سال 1384، در ششمین سالگرد تاسیس خانه موسیقی، این نهاد صنفی در میان بیانه خود روز نهم مهر را به عنوان روز ملی موسیقی پیشنهاد داد و همان زمان مطرح شد که شورای فرهنگ عمومی نیز این روز را مورد تایید اولیه قرار داده و قرار بود که در آینده ای نزدیک این روز به تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی برسد. اما این آینده نزدیک هرگز فرا نرسید.

هنرمندان نیز روز های گوناگونی را برای این منظور پیشنهاد دادند. فرهاد فخرالدینی، موسیقی دان، آهنگساز و رهبر ارکستر روز نهم مهرماه مصادف با روز جهانی موسیقی را گزینه مناسبی می دانست و همچنین گفته بود: نامگذاری این روز به نام موزیسین های برجسته ایرانی که برای اعتلای موسیقی ایرانی زحمات زیادی کشیده اند بهتر از نامگذاری روز موسیقی ایران با اسامی موسیقیدانان خارجی است.
اما شاهین فرهت، آهنگساز، نظر دیگری داشت. او چندین سال پیش گفته بود: در تقویم ایران، معمولا برای بیشتر امور روزی را انتخاب کرده اند لذا انتخاب روز ملی موسیقی باعث می شود که به نوعی از موسیقی ایران یادی شود و هر چه از موسیقی ایرانی یاد شود موجبات خدمت به این موسیقی فراهم می شود. انتخاب روز موسیقی باید در فصل های هنری انجام شود چرا که در برخی فصل ها مثل زمستان جشنواره های موسیقی به چشم می خورند. به اعتقاد من فصل پاییز مناسب ترین گزینه برای انتخاب روز ملی موسیقی است. اما با توجه به اینکه تاریخ تولد بزرگان موسیقی ایرانی دقیقا معلوم نیست پس الزامی وجود ندارد که روز ملی موسیقی حتما به نام این بزرگان نامگذاری شود و بلکه می تواند نشات گرفته از هنرمندان خارجی نیز باشد.

مطالبه هنرمندان عرصه موسیقی برای روز ملی موسیقی همچنان ادامه داشت. چندین بار اول مهرماه، روز تولد استاد محمدرضا شجریان، استاد آواز ایران، روی میز قرار گرفتند تا اینکه پس از فوت استاد برخی هنرمندان دوباره پیشنهاد دادند تا زادروز او به عنوان روز ملی موسیقی نامگذاری شود.

به تازگی خانه موسیقی با انتشار گزارشی از عملکرد خود برای نامگذاری روزی به نام موسیقی، اعلام کرد که در ابتدای مهر ماه با ارسال نامه ای به وزیر ارشاد، درخواست کرده بود که یکم مهر ماه که مصادف است با زادروز تولد محمدرضا شجریان، به عنوان روز ملی موسیقی ثبت شود. البته این درخواست پیشتر ها درباره سالروز تولد فارابی هم از سوی این نهاد صنفی مطرح شده بود که در آن زمان به دلیل آنچه از سوی خانه موسیقی کم لطفی مسئولان دولتی وقت عنوان شد، در نهایت مورد تصویب قرار نگرفت.
گرچه به نظر می رسید اول مهرماه گزینه جدی برای روز ملی موسیقی باشد و این درخواست در روز تشییع پیکر استاد شجریان، از سوی متولیان خانه موسیقی اعلام و بر آن تاکید شد، اما از طرفی در روز های گذشته نامه ای به وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی با امضای 30 نفر از هنرمندان کشور در فضای مجازی و برخی رسانه ها منتشر شد که از پیشنهاد ثبت چهارم مهرماه مصادف با تولد حکیم ابونصر فارابی به نام روز ملی موسیقی حکایت داشت؛ نامه ای که به امضای هنرمندانی، چون شهرام ناظری، بیژن کامکار، اردشیر کامکار، کیوان ساکت، سامان احتشامی، عبدالوهاب شهیدی و مجید انتظامی هم رسیده بود.

این اقدام که اختلاف نظر ها بر سر مناسبتی را که باید به نام روز ملی موسیقی اختصاص داده شود، پررنگ تر نشان می داد، در ادامه با واکنش خانه موسیقی همراه و از سوی این نهاد صنفی سوال برانگیز تعبیر شد.

خانه موسیقی همچنین عنوان کرد که در این مدت با درخواست هزاران نفر از اعضای خانه موسیقی از طرق مختلف مستقیم و غیرمستقیم مواجه شده است که خواهان اختصاص سالروز تولد استاد شجریان به نام روز ملی موسیقی هستند و مدعی شد، مدارکی در دست دارد که نشان می دهد برخی از هنرمندانی که نامه درخواست نامگذاری تولد فارابی به نام روز موسیقی در کشور را امضا کرده اند، از تصمیم خانه موسیقی برای تعیین روز تولد محمدرضا شجریان به عنوان روز ملی موسیقی بی خبر بوده اند و حتی برخی از این افراد وجود نام خود را در این نامه انکار کرده بودند.
با این همه فارغ از اینکه در نهایت بهترین گزینه برای اختصاص روزی به نام موسیقی کدام مناسبت می تواند باشد، واضح است که اختلاف نظر هایی از این دست، عایدی جز تاخیر دوباره در ثبت روزی به نام موسیقی در کشور نخواهد داشت. ضمن اینکه این مساله می تواند بار دیگر یادآور یکی از کارکرد های اصلی خانه موسیقی باشد؛ نهادی برای اتحاد و وفاق هنرمندان که در نهایت به اعتلای هنر موسیقی در کشور بیانجامد. کارکردی که البته لازمه دستیابی به آن، تمکین و همراهی ناشی از رضایتمندی هنرمندان موسیقی از عملکرد و تصمیم های این نهاد صنفی است.

شعار سال، با اندکی تلخیص واضافات برگرفته از روزنامه ابتکار، تاریخ انتشار: 9 آذر 1399، کد خبر: 166466، www.ebtekarnews.com

مرتضی کاردر- روزنامه نگار

جایزه جلال آل احمد روزهای پایانی را می گذراند و در مرحله اعلام نتایج است. هفته گذشته نامزدهای بخش نقد ادبی جایزه معرفی شدند و دیروز نامزدهای بخش مستندنگاری. به مرور نامزدهای بخش های گوناگون جایزه معرفی می شوند تا درنهایت پس از معرفی نامزدهای بخش داستان کوتاه و رمان کار جایزه در بخش معرفی تمام شود. در جایزه جلال همواره بیشتر توجهات معطوف به بخش رمان و داستان بوده و بخش هایی مثل مستندنگاری و نقد ادبی کمتر مورد توجه است. حساسیت رسانه ها درباره برگزیدگان این بخش ها نیز کمتر بوده است.
اما چه آثاری در شمار مستندها قرار می گیرد؟ آیا فقط کتاب های تاریخ شفاهی، زندگی نامه ها، سفرنامه ها و متن هایی شبیه آنها جزو مستندنگاری محسوب می شوند؟ زندگی نامه های خودنوشت و جستارها و آنچه در ادبیات سال های اخیر ناداستان نامیده می شود، چه جایگاهی در مستندنگاری دارد؟ اصلاً تاکنون شده است که داوران یا دبیر جایزه حدود و ثغور مستندنگاری را تعریف کنند؟
کتاب های از ری تا شام؛ روایت ناتمامِ شهید احمد غلامی اثر علی مژدهی (انتشارات مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس)، از شریف تا لس آنجلس اثر پرویز سعادتی (انتشارات سوره مهر)، ده هشتاد (روایتی از سیل خوزستان 98) نوشته میثم امیری (شرکت سهامی کتاب های جیبی)، فرکانس 1160؛ اینجا آبادان صدای مقاومت و ایستادگی) اثر فضل الله صابری (انتشارات سوره مهر)، قدر مطلق یک توطئه؛ کودتای نقاب به روایت اسناد از شاداب عسگری و اسماعیل قمریان معمره (انتشارات مرکز اسناد انقلاب اسلامی)، گوهر صبر؛ خاطرات گوهرالشریعه دستغیب به کوشش طیبه پازوکی (انتشارات سوره مهر)، مظلوم میهن محبوبم اثر دکتر علی شمسا (انتشارات شفاف) آثاری هستند که به بخش نهایی داوری جایزه جلال راه یافته اند.
از 8اثری که به عنوان نامزد بخش مستندنگاری اعلام شده اند، 3اثر از انتشارات سوره مهر است و یک اثر از انتشارات مرکز اسناد انقلاب اسلامی و یک اثر هم از انتشارات مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس. انتخاب نامزدها به گونه ای است که به نظر می رسد برگزار کننده جایزه بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش های دفاع مقدس یا مجمع ناشران انقلاب اسلامی است و جایزه مربوط به آثار و نویسندگانی است که ذیل گفتمان انقلاب اسلامی و دفاع مقدس آثار خود را خلق کرده اند.
مسئله نامزدها به این 5اثر محدود نمی شود. نویسنده کتاب ده هشتاد اثر دیگری که به عنوان نامزد جایزه انتخاب شده یکی از کارکنان بنیاد شعر و ادبیات داستانی ایرانیان در سال های گذشته بوده و قاعدتاً باید از نامزدی انصراف دهد. تنها یک اثر مظلوم میهن محبوبم باقی می ماند که خارج از دایره دوستان و ناشران آشنا قرار می گیرد. چنین رویکردهایی در انتخاب نامزدها، جایزه جلال آل احمد را از یک جایزه ملی که جایگزین بخش ادبیات کتاب سال جمهوری اسلامی است و قاعدتاً باید شامل همه ناشران و آثار منتشر شده در طول سال باشد، به جایزه ای محدود و حتی محفلی تقلیل می دهد. گلعلی بابایی، مصطفی رحیمی و سعید علامیان داوری آثار را عهده دار بوده اند. بررسی کارنامه داوران گواه این مدعاست که آنها بیشتر در حوزه ادبیات انقلاب و جنگ صاحب نظر و تجربه اند و جز انتخاب آثاری در این حوزه انتظار دیگری از ایشان نمی توان داشت. پس شاید مسئله به جز بازتعریف بخش مستندنگاری، فقدان دقت لازم در انتخاب داوران بوده است؛ داورانی که تنها همین آثار را در همه سال های فعالیت حرفه ای خود خواند ه اند، نباید انتظاری جز اینها داشته باشند.

به گزارش خبرنگار کتاب و ادبیات خبرگزاری فارس، یکی از موضوعات ثبت شده مخاطبان در سامانه فارس من قیمت گران کتاب است که در این گزارش آن را پیگیری می کنیم.

بر اساس این گزارش، این روزها که بسیاری از افراد معتقدند در خانه ماندن گزینه درست به دلیل شیوع بالای کرونا ست، پس کتاب هم می تواند همراهی خوب برای این در خانه ماندن باشد. اما در این میان هم عده ای از قیمت بالای کتاب گلایه دارند و کمتر آن را در سبد خرید خود اولویت می دانند.

از سوی دیگر هم برخی از ناشران و متولیان امر قیمت گذاری کتاب را بی ضابطه و در گذشته قانونمند تر بیان می کنند و از نبود نظارت گلایه دارند.

اینکه قیمت یک کتاب چگونه تعیین می شود و آیا وزارت ارشاد و یا نهادها و اتحادیه های صنفی برآن نظارت دارند، موضوعی است که ابتدا به آن پرداختیم.

* اصولی برای قیمت گذاری کتاب در میان حرفه ای ها

تعدادی از فعالان صنف نشر معتقدند: برای تعیین قیمت کتاب در بین ناشران حرفه ای، اصولی وجود دارد. این اصول مبتنی بر این است که مجموع هزینه های مربوط به تولید کتاب را در رقم دو و نیم ضرب می کنند؛ البته استثنائاتی هم وجود دارد که مجموع هزینه های تولید کتاب را در سه و نیم ضرب می کنند اما در بیشتر موارد ضرب هزینه ها در رقم یاد شده متعارف است. به طور مثال اگر مجموع هزینه های مربوط به تولید کتاب 10 ریال باشد، با قرار دادن این مبلغ در فرمول نامبرده (ضرب 10 در دو و نیم) قیمت واقعی پشت جلد کتاب، 25 ریال می شود که حدود 10 درصد این رقم به حق التألیف، حدود 30 تا 40 درصد آن به تخفیف برای کتابفروشی ها و مراکز پخش، 10 درصد دیگر آن به عنوان هزینه های سربار و سود ناشر (در چاپ نخست کتاب) و 40 درصد دیگر آن به هزینه های تولید کتاب اعم از تایپ، صحافی، لیتوگرافی، فیلم و زینک اختصاص دارد.

* تفاوت بهای یک کتاب از یک انتشارات تا انتشاراتی دیگر غیرمنطقی است

عبدالعظیم فریدون، مدیر انتشارات محراب قلم می گوید: اکنون از میان هزینه های تولید کتاب، تهیه کاغذ با توجه به حجم کتاب، رنگ، صحافی و نوع چاپ، حدود 50تا 65 درصد هزینه ها را به خود اختصاص داده است. بنابراین، هرچه قیمت کاغذ و چاپ و صحافی افزایش یابد، قیمت کتاب براساس فرمول نامبرده در بالا دو و نیم برابر افزایش می یابد.

فریدون در خصوص تأثیر افزایش بهای کاغذ در بهای کتاب چاپ نخست نسبت به چاپ های بعدی کتاب گفت: تأثیر افزایش بهای کاغذ و چاپ و صحافی در قیمت کتاب چاپ نخست نسبت به چاپ های بعدی کتاب یکسان است؛ به این معنا که با افزایش بهای کاغذ، بهای کتاب نیز به نسبت چه در چاپ نخست و چه در چاپ های بعدی افزایش می یابد اما در چاپ های بعدی در بخشی از هزینه ها مانند فیلم و زینک صرفه جویی می شود. اما اگر بهای یک کتاب (با ویژگی های واحد)از یک انتشاراتی تا انتشاراتی دیگر تفاوت بسیار زیادی داشته باشد، غیرمنطقی است. در این صورت می تورن گفت که ناشر بی انصافی کرده است و برای تعدیل قیمت باید تجدید نظر کند.

وی درباره چگونگی نظارت هم توضیح داد: البته نظارت وقتی منطق دارد که چیزی را به کسی یا نهاد و سازمانی داده باشیم و بخواهیم بر آن بخش از داده هانظارت کنیم. از طرفی وقتی عرضه بالا باشد و تقاضا پایین، نظارت معنا ندارد. چرا که در این شرایط خودِ مخاطب تعیین می کند از میان دو کتاب که از فیزیکی یکسان اما با بهای متفاوت عرضه شده است کدام کتاب را بخرد. ولی وقتی عرضه کم و تقاضا زیاد باشد، ممکن است قیمت کتاب ها به صورت نامتعارف بالا رود؛ که نظارت به صورت موقت معنا پیدا می کند.

وی در پایان سخنانش گفت: اکنون قیمت کتاب نسبت به دیگر کالاها افزایش چشمگیری در میان اکثر ناشران ندارد واستقبال نکردن مردم از کتاب دلایل دیگری دارد که نیازبه آسیب شناسی جدی دارد.

* برخی قیمت کتاب را بیش از 4 برابر تعیین کرده و بعد 70 درصد تخفیف می دهند!

محمود آموزگار، مدیر انتشارات کتاب آمه هم درباره نحوه قیمت گذاری می گوید: در سال های ابتدایی یعنی سال 33 فعالان عرصه نشر برای قیمت گذاری کتاب روشی داشتند و آن این بود که هزینه تمام شده را ضرب در 3 یا 4 می کردند که البته این روش هنوز هم مرسوم است.

وی ضمن اشاره به اینکه اکنون بیشتر هزینه تمام شده در 2 یا 2 و نیم ضرب می شود، توضیح داد: در علم اقتصاد به این رقم هزینه مبادله می گویند، هزینه مبادله کتاب چند برابر تولید است، این تفاوت آشکاری است که این کالا با کالاهای دیگر دارد. علت چیست؟ دلیل این است که ممکن است کتابی در انبار بماند و فروش نرود، در واقع هزینه اش هم بر نمی گردد. اما کتابی که فروش می رود این خلا را پوشش می دهد. این روش مبنای علمی ندارد و موسسات انتشاراتی ها ناگذیر از اعمال قمت تمام شده آن هستند.

مدیر نشر آمه عنوان کرد: اگر فرد مالک دفتر یا انباری باشد هزینه های این املاک خود را در تولید کتاب حساب نمی کند در حالی که در حسابداری صنعتی اینها هم محاسبه می شوند. در نتیجه اگر کتاب برای تولید انتخاب می شود، باید از فروش آن اطمینان حاصل شود. در واقع اطمینان از بازگشت سرمایه ایجاد کند.

وی در پاسخ به اینکه نظارتی انجام می شود یا نه گفت: نظارت ابتدایی از سوی تولید کننده کتاب است، چرا که اگر قیمت نا متعارف یا زیاد تعیین کند قطعا کتاب فروش نخواهد رفت.نکته اینجاست که قبل از کرونا و تحریم ها هزینه تمام شده ضربدر 3 و 3ونیم می شد اما اکنون ضربدر 2 تا 2 و نیم می شود تا قیمت کتاب زیاد نشود.

آموزگار اضافه کرد: اغلب مخاطبان کتاب قشر متوسط و حقوق بگیر جامعه هستند که در زندگی امروز و روزمزه مسائل خود را دارند و چنانچه قیمت کتاب زیاد و نامتعارف باشد کسی خریدار نخواهد بود. اما گاهی در برخی سایت ها می بینیم که تخفیف هایی مثلا 70 درصد در نظر گرفته شده اما آنها قیمت کتاب را 4 برابر تعیین می کنند و با قیمت 70 درصد در واقع در صدد فروش کتابشان هستند.

* روند نزولی کتاب کمک درسی منوط به عرضه کاغذ دولتی است

به این دلیل که سوژه گزارش با تاکید بر کتاب های کمک درسی و آموزشی بود به سراغ امین آصفی مدیر مسئول انجمن فرهنگی ناشران آموزشی رفتیم. وی در پاسخ به اینکه چرا قیمت کتاب های کمک درسی و آموزشی گران است، گفت: کتاب اصلا گران نیست و قیمت نرمالی دارد، اما چون حجم کتاب های کمک درسی بالاست باعث شده قیمت هم متناسب با حجم افزایش یابد، بنابراین عدد غیر متعارف نیست اما چون اکثر کتاب ها صفحات زیادی دارند قیمت هم افزایش می یابد. در واقع کتاب های آموزشی رحلی و A4 است. و به لحاظ سایز بزرگ هستند و این مسئله تاثیر بر قیمت دارد.

وی با بیان اینکه برخی ناشران هم کتاب را دو رنگ یا 4 رنگ چاپ می کنند، گفت: این امر هم موجب افزایش قیمت می شود.

آصفی به مسئله چالشی این روزهای ناشران آموزشی اشاره کرد و گفت: وزارت ارشاد کاغذ سهمیه ای به ناشران آموزشی نمی دهد. استدلال آنها این است که ناشران آموزشی درآمد خوبی دارند. اما باید بدانند ما کتاب را برای قشر دانش آموز منتشر می کنیم. اگر کاغذ به ما بدهند قطعا قیمت کتاب های کمک درسی کمتر خواهد شد.

به گفته وی، از ابتدا کاغذ سهمیه ای به ناشران کمک درسی ندادند. اصل قیمت گذاری کتاب هم بر مبنای کاغذ است و اکنون 99 درصد کاغذها وارداتی است.

وی در پایان اضافه کرد: مساله دوم اینکه ارشاد از ناشران عمومی کتاب می خرد، اما ما ناشران آموزشی از خرید کتاب مستثنی هستیم. در حالی که ارشاد می تواند کتاب های کمک درسی خریده و به کتابخانه ها بدهد تا دانش آموزان استفاده کنند. اما این اتفاق هم نمی افتد!

وی ادامه داد: به نظر ما و کلیه صاحب نظران در شرایط کنونی و با توجه به تعطیلی مدارس و آموزش کشور مهمترین قسمتی را که باید ارشاد آن را حمایت بند کتب آموزشی است در واقع با دادن کاغذ سهمیه قیمت کتاب های آموزشی کاهش می یابد تا کتاب های آموزشی با قیمت پایین تولید و به دست مصرف کننده برسد و مصرف کننده بتواند کتاب های آموزشی را که جزو ملزومات و نیازهای واجب این روز خانواده ها است استفاده کند و به تهیه کند.

در پایان دو مسئله مورد تاکید دربره کتاب های کمک درسی بود اول نداشتن کاغذ دولتی و دوم عدم خرید ارشاد از این دسته ناشران. اما در کنار همه این موارد این روزها خانواده هایی که دانش آموز دارند هزینه بالایی برای کتاب های کمک درسی پرداخت می کنند و این امر در شرایط اقتصادی کنونی نارضایتی هایی را موجب شده است.

انتهای پیام/

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم ، مستندنگاری در سال های اخیر به ویژه در حوزه دفاع مقدس و ادبیات پایداری رشد چشمگیری داشته است. طی سال های گذشته آثار درخور و شایسته ای در سال های اخیر منتشر شده اند که فعالان این عرصه را برای ادامه کار دلگرم کرده است.

در عین حال با وجود اینکه مستند نگاری گونه ای تازه در ادبیات این سرزمین به شمار نمی رود و از دیرباز سفرنامه نویسی که گونه ای مهم از مستندنگاری و سرشار از مفاهیم فرهنگی، تاریخی، اجتماعی و جغرافیایی است در ایران رواج داشته است، هنوز کمیت این حوزه می لنگد.

بررسی ها نشان می دهد که آثار مستند نگاری در سال های اخیر بیشتر در قالب خاطره و زندگی نامه (خودنگاشت یا دیگرنگاشت) نوشته شده اند ، در این میان تاریخ دفاع مقدس بیشتر دستمایه نوشتن آثار مستند شده است و هنوز نیز جای کار بسیار است و زوایای کمتر دیده شده تاریخ هشت ساله دفاع مقدس بسیار است.

مستندنگاری نیز به مانند هر گونه ادبی دیگر دچار آسیب هایی است. یکی از آسیب هایی که در حوزه ادبیات مستند در سال های اخیر به آن توجه شده است، نسبتی است که این آثار با ادبیات دارند، بررسی اغلب آثار منتشر شده در حوزه مستندنگاری نشان می دهد که این آثار با هنر ادبیات ارتباط مناسبی برقرار نکرده است. ورود و خروج مناسب از متن و فصل بندی آن، بهره مندی از صناعات ادبی، توجه به جا به ادبیات عامه و تفکیک ادبیات ژورنالی از ادبیات فاخر و... در این آثار به جد مورد توجه قرار نگرفته است.

عدم عمق بخشی و کنکاش در تحقیق برای نگارش مستند، توجه به مستندسازی متن نگاشته شده با عکس های مناسب، اسناد و مکتوبات دیگر مانند دست نوشته ها، نامه ها و هرآنچه به باورپذیری و نزدیک کردن متن به واقع کمک می کند، تطبیق دقیق وقایع رخ داده با تاریخ زمانی واقعه ها، از دیگر آسیب های ادبیات مستند است که تاکنون فعالان این عرصه به آن اشاره کرده اند.

سیزدهمین دوره جایزه جلال آل احمد در مراحل پایانی داوری ها قرار دارد. نامزدهای نهایی برخی از بخش های این جایزه اعلام شده است. در بخش مستند نگاری نیز هفت اثر به عنوان نامزد نهایی معرفی شده اند. هیئت داوران این بخش عبارتند از گلعلی بابایی، سعید علامیان و مصطفی رحیمی.

سعید علامیان، داور بخش مستند نگاری جایزه جلال به خبرنگار تسنیم گفت: بیش از 50 عنوان کتاب در این بخش پس از ریزش اولیه به دست داوران رسید که مورد داوری قرار گرفت و نهایتاً پنج اثر به عنوان کاندیدا در بخش نهایی معرفی شدند.

وی کیفیت آثار داوری شده را نسبتاً راضی کننده خواند و گفت: در برخی موارد رقابت بین آثار بسیار تنگاتنگ بود، با این حال هنوز اثری که معیار و شاخص باشد و همه انتظارات را برآورد کند در حوزه مستند نگاری وجود ندارد.

وی گفت: به لحاظ موضوع در این دوره با پیشرفت های قابل توجهی روبرو بودیم. موضوعات بکر، جالب توجه و کمتر دیده شده در این دوره قابل توجه بود ، موضوعاتی که تاکنون سابقه پرداخت نداشتند انتخاب شده و حاصل کار نیز خوب از آب در آمده بود. موضوعاتی که بخش تاریک تاریخ معاصر ما بود و در تاریخ شفاهی سال های اخیر دیده نشده بود ، موضوعاتی از دل جامعه که در سال های اخیر رخ داده بود و بروز بود.

این مستند نگار تصریح کرد: نخستین قدمی که یک پدیدآورنده و نویسنده می خواهد برای نوشتن بردارد، موضوع است. این یک هنر برای نویسنده است که ببیند چه موضوعاتی وجود دارد که قابلیت بسط و پرداخت دارد، برخی موضوعات به ویژه در دفاع مقدس سابقه تکرار بسیار دارند، اما باز در همان موضوعات نیز می توان از زاویه بکری به ماجرا نگاه کرد. برخی موضوعات نیز تاکنون دیده نشده و نویسنده با ایده و ذوق خود به سراغ آن ها می رود.

وی با اشاره به معیار دوم یعنی استناد گفت: کمیت ادبیات مستند در این حوزه تاحدی می لنگد، یکی از مواردی که در این حوزه در اغلب کتاب ها با آن روبرو هستیم، نقص در استناد است، در روایت ها حلقه های مفقوده ای وجود دارد که موجب شده تا موضوع مبهم باقی بماند یا برش هایی ایجاد شود که خواننده در سیر مطالعه احساس می کند، بخش هایی ناگفته باقی مانده است. این موارد به ضعف استناد باز می گردد. ما در خاطرات اسامی آدم های مختلف، تاریخ ها، زمان ها را باید بسیار با دقت ذکر کنیم، دقت در این موارد استناد داشتن اثر را تضمین می کند ، اگر افراد را خوب معرفی کرده باشیم، پانوشت های خوب داشته باشیم، می توانیم استناد اثر را بالا ببریم.

وی گفت: اما در برخی کتاب های مستند ما تناقض های زیادی در خاطرات می بینیم که در زمان وقوع دچار شائبه هستند، این نویسنده است که باید زمان و مکان اجرا را با واقعیت تطبیق دهد، چون ممکن است راوی در اشتباه باشد.

علامیان با اشاره به وضعیت آثار مستند داوری شده در سیزدهمین دوره جایزه جلال گفت: در مجموع کارهای خوب منتشر شده از فراوانی بالایی برخوردار بودند، در سال های اخیر ناشران کمتر به آثار مستند توجه نشان می دادند اما در سال گذشته چنین نبوده و ناشران توجه بیشتری به این حوزه داشته اند؛ به ویژه ناشران خصوصی سطح کار را ارتقا داده و به طرح جلد، کتاب سازی و ویراستاری بیشتر توجه نشان داده بودند.

انتهای پیام/

طرح سینما ماشین به عنوان یکی از طرح های پیشنهادی در دوران کرونا در ابتدای سال با استقبال نسبی مخاطب همراه بود. مخاطبانی که از دوران قرنطینه خانگی کرونا خسته شده بودند و به سالن های سینما هم اعتماد نداشتند، بهترین جا برای گذران وقت و تماشای فیلم را اتومبیل خودشان می دانستند. طرح سینما ماشین ابتدا با فیلم سینمایی خروج ساخته ابراهیم حاتمی کیا آغاز به کار کرد و بعد چند فیلم دیگر تا نیمه های تابستان در این طرح به نمایش درآمدند. با فرارسیدن ماه محرم و صفر این طرح تعطیل شد و پس از آن هم این تعطیلی ادامه یافت.
مسعود رضی، مجری طرح سینما ماشین ، با اشاره به دلایل توقف این طرح به ایلنا، گفت: توقف طرح سینما ماشین سه علت عمده داشت: اول اینکه داشتیم رفته رفته به فصل سرد سال نزدیک می شدیم و دوم اینکه همزمان با تعطیلات ماه محرم و صفر روبرو شدیم که طبیعتا باید طرح تعطیل می شد. سومین دلیل که شاید مهم ترینش هم باشد این است که اساسا فیلم خوب توی سینما وجود نداشت تا بتوانیم نمایش بدهیم. مخاطبان سینما ماشین به دنبال فیلم خوب هستند و وقتی فیلم خوب اکران نشود هیچ دلیلی برای استفاده از این طرح وجود ندارد. بنابراین ما تصمیم گرفتیم که طرح را تعطیل کنیم و شاید یه روزی دوباره بتوانیم با فیلم های خوب آن را اجرا کنیم.
وی با بیان اینکه اجرای این طرح در فصل سرما شدنی نیست، گفت: به دلیل اینکه در فصل سرما شیشه ماشین ها بخار می کند و احتمال بارش برف و باران بیشتر است اجرای این طرح با ریسک زیادی همراه است. این مشکلات را البته در تابستان هم چند باری تجربه کردیم که یک دفعه هوا بارانی شد و آب باران داخل تابلو برق رفت و مجبور شدیم کار را تعطیل کنیم. یا طوفان هایی آمد که باعث شد تخریب زیادی به وسایل وارد شود. این اتفاقات باعث می شود اجرا سخت شود.
وی با اشاره به اجرای طرح سینما ماشین از سوی چند مجری طرح مختلف گفت: تنوع در اجرای این طرح از سوی چند مجری طرح فی نفسه خوب است و موجب رقابت می شود. مثل این است که بگوییم سالن های سینما همه در دست یک نفر باشد. وقتی تعداد اجرا بیشتر باشد قدرت نفوذ طرح بیشتر هم می شود. اما متاسفانه کسانی که طرح را کار کردند به دلیل نداشتن شناخت روی طرح نتوانستند به خوبی آن را اجرا کنند. این طرح سهل و ممتنع است. ظاهرش خیلی ساده به نظر می رسد ولی ریزه کاری هایی دارد که اگر کسی کار میدانی نکرده باشد، نمی تواند در اجرای آن موفق شود. اجرای این طرح ها هم به چند دلیل شکست خورد: یکی از دلایلش موضوع جانمایی مناسب است. دومین دلیل استفاده نادرست از پرده سینما و استاندارد نبودن پرده نمایش فیلم است. ما روی تمام این موضوع ها خیلی مطالعه کردیم. روی ارتفاع ماشین و شیب زمین و ارتفاع پرده و چگونگی ایستادن ماشین ها و اندازه مسافتی که باید ماشین تا پرده فاصله داشته باشد و فرکانس رادیویی برای دریافت صدای فیلم و اینکه آخرین ماشین باید کجا بایستد و اگر ماشین شاسی بلند در بین مخاطبان بود، کجا بایستد همگی جزو عواملی است که باید با مطالعه و حساسیت اجرا شوند. حتی نوع ویدئوپروژکتوری که باید استفاده شود هم مهم است. ویدئوپروژکتوری که ما استفاده می کردیم شاید در ایران تنها سه چهار تا از آن برند و مدل وجود داشته باشد. ولی بقیه دوستانی که وارد اجرای این طرح شدند این موضوعات را رعایت نمی کردند و با یک پرده کوچک و ویدئوپروژکتورهای ضعیف تر که کیفیت تصویر را پایین می آورد، سینما ماشین را راه اندازی می کردند.
رضی در ادامه گفت: همه این عوامل دست به دست هم داد تا اعتماد مخاطب هم کم کم نسبت به این طرح از دست رفت. چون مردم به هوای اینکه سینما ماشین همه جا یکسان اجرا می شود به تماشای یک فیلم با شرایط نامناسب می رفتند و آن را به همه جا تعمیم می دادند. یعنی بی دقتی هایی که از جانب برخی از مجریان طرح اتفاق افتاد باعث شد به مارکت سینما ماشین لطمه وارد شود.
وی با بیان اینکه انتخاب فیلم برای نمایش در پرده سینما ماشین مهم است، گفت: ما در طول اجرای این طرح سه فیلم را روی پرده بردیم. فیلم خروج ساخته ابراهیم حاتمی کیا را زمانی که اکران کردیم با ظرفیت بالای 90 درصد در هر سانس روبرو بودیم که استقبال بسیار خوبی بود. در زمان اکران فیلم شنای پروانه هم استقبال خیلی خوبی از سوی مخاطبان داشتیم و تقریبا شبیه اکران فیلم خروج ظرفیت نمایش پرمی شد. فیلم جهان با من برقص هم به دلیل اینکه قبل از سینما ماشین حدودا یک ماه روی پرده سینماها بود استقبال کمتری از آن شد ولی باز هم فروش نسبتا خوبی داشت.
وی در پاسخ به این پرسش که آیا صاحبان آثار هم از این شکل نمایش و سودآوری آن راضی بودند؟ گفت: سینمای ایران به طور کل برای صاحب اثر سودآور نیست. به غیر از چند فیلم خاص که با پروداکشن ضعیف و فروش های بالا به سود می رسند، باقی آثار نمی توانند به سود خوبی در گیشه دست پیدا کنند. در دوران کرونا هم یک تعداد فیلم با این توجیه که فیلمشان تاریخ مصرف ندارد از اکران آن تا زمان بهبود اوضاع سر باز می زنند و بقیه هم برای اینکه بتوانند فیلمشان را اکران کنند به اکران آنلاین رو می آورند که از لحاظ فروش هم نمی تواند اتفاق خوبی برایشان بیفتد. سینما صنعت پرده عریض است و تلویزیون اصلا مدیوم مناسبی برای نمایش فیلم های سینمایی نیست. در طرح سینماماشین هم به دلیل ویژگی های پرده عریض اگر صاحبان آثار همراهی می کردند، می توانستیم اتفاق های خوبی را رقم بزنیم. بیزینس مدل سینما ماشین درست بود و اگر کسی بتواند درست و اصولی آن را راه اندازی کند می تواند درآمد خوبی کسب کند. شاید برای صاحب فیلم سود کمی داشته باشد ولی برای مجری طرح پروژه سودآوری است.
رضی در پایان با بیان اینکه سینما ماشین پتانسیل خوبی برای اجرا در تمامی شهرهای کشور دارد، گفت: در شهر شیراز این تجربه را با سینمای رو باز در مهر ماه انجام دادند که موفق بود. در اصفهان مجموعه شهرداری فضاهایی را آماده کردند که چون به تعطیلی سینماها برخورد کردیم، اجرای آن متوقف شد. در مشهد هم این طرح را اجرا کردیم. باید ببینیم در آینده سینماها به چه شکل قرار است فعالیت کنند و سینما ماشین آیا با این ظرفیت اکران می تواند فیلم های مناسبی را آماده نمایش کند یا نه. باید مسئولان سینمایی به این پرسش ها پاسخ دهند و راهکارهای خودشان را برای آینده سینما در دوران کرونا تبیین کنند.

به گزارش سینماپرس دو روز پس از شهادت مظلومانه دانشمند ارشد هسته ای جمعی از سینماگران متنی با عنوان "تویی که نمیشناختمت" منتشر کردند. متنی که خنثی بودن آن باعث عکس العمل و انتقاد در این زمینه شد.

جواد شمقدری کارگردان سینما و رئیس اسبق سازمان سینمایی با انتشار یک استوری عنوان کرد: دل نوشته ای محتاطانه که مبادا به تریج قبای آمریکا و صهیونیسم بربخورد!

سعید الهی کارشناس رسانه نیز در این زمینه با انتشار توئیتی که همراه هشتک خانه سینما بود عنوان کرد: ترور که ذاتا ناجوانمردانه است؛ ماهیت بدخواهان و صهیونیزم هم که سالهاست آشکار است. می ماند یک افسوس و افتخار به شهید فخری زاده که اگر آن هم در بیانیه تان نبود با سکوت در این ماجرای تلخ فرقی نمی کرد! مردم از شما چهره های هنری صراحت بیشتری می خواهند.

خبرگزاری میزان - سینمای کرونا زده سال 99 به دلیل شیوع این بیماری علنا اکران بهار را به طور کامل از دست داد، اکران نوروزی به عنوان مهمترین فصل اکران سینمای کشور با تعطیلی سالن ها روبرو شد و از سویی بسیاری از آثاری که نماینده اکران نوروزی بودند اکرانشان را به زمانی دیگر تغییر دادند.

با فرارسیدن تابستان و از ابتدای تیر ماه سال جاری سینما ها بازگشایی شدند، اکران دو فیلم موفق جشنواره فیلم فجر و نماینده اکران نوروزی در ابتدا امید اکثریت فیلمسازان را نسبت به بازگشت مخاطبان به سینما با وجود ادامه شیوع بیماری کرونا را زنده نگه داشته بود، اما شکست سنگین هر دو فیلم باعث شد تا بازگشایی ها از همان ابتدا شکست بخورد.

با سقوط آزاد دو فیلم پربازیگر شنای پروانه و خوب بد جلف: ارتش سری رسما دیگر آثار پربازیگر از اکران پا پس کشیدند و چرخه اکران تابستان به صفی از آثار کم بازیگر و یا متوسط تبدیل شد، صفی که شاید تاکنون اینقدر سینما ها را برای اکران خالی ندیده بودند، اکران این فیلم ها همچون هنداونه دربسته بود، از سویی در شرایط عادی این فیلم ها به سختی در فصول خوب سال اکران می شدند و از سویی دیگر اکران در شرایط کرونا هم محکوم به شکست بود.

حال اکران پاییز 99 آغاز شده و فیلم سینمایی کاکا یکی دیگر از نمایندگان این دوره از اکران است، این فیلم هم به نظر از جمله آثاری است که شاید هیچگاه شانسی در چرخه اکران پیدا نمی کرد و حال کرونا برایش فرصتی شده تا سرگروهی در سینما ها را هم تجربه کند.

فیلم سینمایی کاکا به کارگردانی علی سراهنگ و تهیه کنندگی امیر سمواتی از روز چهارشنبه 19 شهریور در سینما ها اکران شد، دومین ساخته سراهنگ بعد از فیلم زمانی برای ایستادن است، فیلمی که بعد از 11 هفته خود تنها 12 میلیون تومان فروخته تا از همان ابتدا بداند با چه نوعی از فروش روبرو است.

حسین محجوب، مهران احمدی، فرید سمواتی، رویا افشار، رضا اکبرپور، شیفته خرم دل، فرانک کلانتر و رها خدایاری بازیگران فیلم کاکا هستند. حضور این بازیگران هم نتوانسته دلیل برای حضور تماشاگران در سالن سینما باشد، باید دید فیلمسوزی در دوران کرونا تا چه زمان در سینما ادامه خواهد داشت.

در خلاصه داستان فیلم آمده است: حسام مرد شصت ساله ای است که با زن جوانی به عنوان همسر دومش و بی خبر از خانواده اش ازدواج می کند. این مسئله باعث درگیری حسام با پسرش و خانواده اش می شود. فیلم درباره یک عشق ممنوعه است.

حسام مرد شصت ساله ایست که زن دوم و جوانی، دور از چشم خانواده اش میگیرد. پسر حسام غافل از اینکه بداند او همسر پدرش است، از پدر و مادرش میخواهد او را برایش خواستگاری کنند. فیلم، درگیری دو نسل را در مقابل زیاده خواهی نسل گذشته و مهجور ماندن نسل جدید را نشان می دهد.

عوامل این فیلم عبارتند از: کارگردان: علی سرآهنگ، تهیه کننده: امیر سمواتی با مشارکت مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی، نویسنده فیلمنامه: علی سرآهنگ و رضا اکبرپور، مدیر فیلمبرداری: مصطفی بافرونی، تدوین: سجاد پهلوان زاده، آهنگساز: مسعود سخاوت دوست، طراح صحنه و لباس: علی نصیری نیا، صدابردار: منصور شهبازی، صداگذار: علیرضا نکولعل، دستیار تدوین: هرمز فرشی، مدیر تولید: مجید گودرزی، جانشین تهیه کننده: مهدی کارآمد تبریزی، پخش: موسسه درخشان آفتاب عالمتاب.

انتهای پیام/

گروه فرهنگ و هنر دفاع پرس رسول حسنی؛ در روز جمعه 7 آذر 1399 بار دیگر آتش شوم ترور به دست عمال رژیم صهیونیستی شعله ور شد و این بار دکتر محسن فخری زاده از دانشمندان هسته ای کشور را به شهادت رساندند.

رسانه ملی نیز به منظور ادای دین برای چندمین بار فیلم سینمایی بادیگارد را روی آنتن فرستاد. اما یک نکته در این میان مطرح می شود و آن اینکه بادیگارد دیگر اثر ماندگار ابراهیم حاتمی کیا نیست که از دیدنش لذت ببریم بلکه از فرط خالی بودن انبان فرهنگی ما تبدیل شده به پرچم مستعمل عزای شهیدانی که به دست بیگانه شهید می شوند.

بادیگارد نه تنها لذت بخش نیست که دیدنش دردآور و غیرقابل تحمل است و این به نفس اثر برنمی گردد بلکه متوجه سایه سنگین انفعالی است که بر سر اصحاب فرهنگ و مسئولان فرهنگی افتاده است و اجازه نمی دهد تا چهره تروریسم را بر پرده سینما ببینیم. با وجود بیش از 17 هزار شهید ترور به زحمت می توان 10 اثر نام برد که در این حوزه ساخته شده باشد.

بیش از دو دهه از شهادت صیاد شیرازی می گذرد و هنوز یک پلان از این شهیدی که قربانی تروریسم بین المللی شده ندیده ایم. اشکال کار در کجاست؟ یا فیلمسازان ما حمیت پرداخت این موضوع را ندارند یا طرح این موضوع از حوصله مسئولان سینمایی ما خارج است. گویا هنوز برای آقایان مسئله ترور جامعیت لازم را ندارد و امری حاشیه ای تلقی می شود.

وفتی هم احیانا یکی از هموطنان ما که جایگاهی دارند و سکان دار عرصه ای در کشور ترور می شوند، برای بار چندم بادیگارد پخش می شود که مثلا ادای دینی کرده باشند.

در حالی که غافل از این نکته هستند که این بازپخش چندباره نه یک اقدام فرهنگی که عملی کاریکاتوروار است که کیسه خالی فرهنگی ما را جار می زند. وقتی از آثار سیاه نمایی که در لحظه لحظه آن ایران و ایرانی به سخره گرفته می شود تقدیر می شود دیگر چرا باید انتظار داشته باشیم مسئله تروریسم در سینما تصویر شود.

از طرفی وقتی برخی از سلبریتی ها هشتک نه به اعدام به راه می اندازند و از عاملان ترور حمایت می کنند و به اقدامات شهید حسن طهرانی مقدم حمله می کنند و شعار نابودی اسرائیل این شهید را عقب ماندگی و ارتجاع تفسیر می کنند مسلم است که شهدای ترور از سینمای ایران بهره ای نخواهند داشت.

ممیزی ها، موضوعات طبقه بندی شده ، هزینه بالای تولید و بهانه هایی از این دست نباید مانعی برای ورود فیلمسازان به این عرصه شود. ورود به مسئله تروریسم و تصویر کردن شهدای ترور بر پرده سینما و البته قاب تلویزیون یک راهبرد فرهنگی در مسیر توسعه انقلاب اسلامی است و اهمیت آن از فناوری موشکی کمتر نیست به شرط آنکه دل بسوزد و قدمی برداشته شود.

انتهای پیام/ 161

گروه فرهنگ و هنر – این روزها، هر روز خبر ابتلای یک هنرمند به کرونا منتشر می شود. در این میان هر هفته هم یکی از مفاخر هنر را از دست می دهیم که پر کردن جای شان به سختی میسر است. گرچه همه این هنرمندان در طی روند ساخت فیلم به کرونا مبتلا نشده اند اما نمی توان منکر خطرات فیلمسازی در چنین شرایطی شد. حال این پرسش وجود دارد که در پروژه های فیلمسازی چقدر می توان با رعایت پروتکل های بهداشتی از مبتلا شدن عوامل و بازیگران به کرونا پیشگیری کرد؟
فقط کافی است اسامی هنرمندانی که در همین چند روز در اثر ابتلا به کرونا درگذشته اند را مرور کنیم، کریم اکبری مبارکه، اکبر عالمی، کامبوزیا پرتوی، پرویز پورحسینی، چنگیز جلیلوند و... اینها اسامی کوچکی نیستند، اینها گنجینه های فرهنگ و هنر این کشور هستند که به سختی می توان جایگزینی برایشان یافت. به جز این هنرمندان، بازیگران دیگری نیز در این ماه ها به کرونا دچار شده اند. که برخی از آن ها بدون آنکه بدانند بیمارند مشغول به کار بودند و این یعنی خطر ابتلای تمام عوامل یک فیلم و درگیر شدن خانواده های آنان با این بیماری.
اوایل اسفند بود که ورود ویروس کرونا به کشور به صورت رسمی تایید شد. از آن پس وزارت فرهنگ و ارشاد برای چندین ماه کلیه فعالیت های فرهنگی و هنری را به حالت تعلیق درآورد. همان ایام بود که خانه سینما برای جلوگیری از ابتلای اهالی صنعت تصویر و خانواده هایشان، پیشنهاد تعطیلی موقت فیلمسازی را مطرح کرد. به هر صورت برای چندین ماه فعالیت بسیاری از پروژه های سینمایی متوقف شد اما پس از گذشت چندین ماه، از آنجا که مشخص شد به زودی ویروس کرونا از کشور نخواهد رفت، ساخت برخی فیلم ها و سریال ها از سر گرفته شد. اما کار کردن در چنین شرایطی با همکاری یک گروه تولید بزرگ چندان هم کم خطر و کم استرس نبود. به هر روی گروه ها با تمام سختی کارشان را ادامه می دادند، گرچه گاهی صدای عوامل مختلف در این گروه ها بلند می شد اما کمتر کسی به آن ها توجه می کرد.
تا اینکه که خبر ابتلای سه بازیگر مطرح به ویروس کرونا منتشر شد و برای بار دیگر توجه ها به چگونگی فعالیت گروه های فیلمسازی جلب شد. اما بیشترین حاشیه که به اتفاقی دردناک هم منجر شد، مربوط به خبر مبتلا شدن کریم اکبری مبارکه بود که به همراه لاله اسکندری در سریال جشن سربرون بازی می کرد و بر اثر همین بیماری از دنیا رفت. درگذشت این بازیگر قدیمی واکنش های متفاوتی را به همراه داشت و از ادامه ساخت فیلم ها و سریال ها ابراز نگرانی شد. البته تهیه کننده های هر کدام از پروژه های در حال ساخت بر رعایت پروتکل ها تاکید داشتند ولی در عین حال خبرهای مختلفی هم از گوشه وکنار همان پروژه ها درباره شلوغی صحنه، حضور افراد غیرمرتبط و رعایت نشدن کامل پروتکل ها به گوش می رسید که سبب شد فرمانده ستاد مدیریت کرونا در تهران خواستار تعطیلی این پروژه ها شود.
در آن ایام سعید رجبی فروتن، معاون نظارت و ارزشیابی سازمان سینمایی در این باره گفت: بر طبق اعلامی که اردیبهشت ماه داشتیم تولیدات سینمایی با رعایت دستورالعمل ستاد ملی مبارزه با کرونا مقابل دوربین می روند و ضروری است کلیه فعالیت ها براساس ضوابط اعلام شده ستاد ملی مبارزه با کرونا درباره واحدهای تولیدی انجام پذیرد و مسئولیت رعایت این ضوابط با تهیه کنندگان است.
او افزود: ضمن آنکه اعلام کردیم ایجاد شرایط برای رعایت دستورالعمل ها اعم از موارد مربوط به رفت و آمد گروه و فاصله گذاری حین فعالیت در زمره حقوق همکاران هر پروژه است که اطمینان داریم تهیه کنندگان محترم نسبت به اجرای آن ها اهتمام لازم را خواهند داشت. درصورتی که ضوابط یادشده رعایت نشود، هر یک از همکاران می توانند مراتب را برای رسیدگی فوری به اداره کل نظارت بر تولید و یا خانه سینما اطلاع دهند تا ضمن رسیدگی، تصمیم درباره ادامه یا توقف فعالیت پروژه مورد نظر صورت پذیرد. روند تولیدات تنها توسط ستاد ملی مبارزه با کرونا امکان توقف دارد و ما تابع تصمیم این ستاد هستیم. اما در کنار نظارت بر پروژه ها بحث تولید و سرمایه هم در میان است که در این شرایط رابطه مستقیمی می توانند با هم داشته باشند. یکی دیگر از تهیه کننده هایی که این روزها با گروهش مشغول کار است نیز با بیان اینکه هزینه ای که گروه برای کار در این ایام متحمل می شود بسیار زیاد و گاهی به ماهانه 100 تا 150 میلیون تومان می رسد تا پروتکل ها به بهترین شکل رعایت شوند، می گوید: هر آنچه انجام می شود توسط خود گروه هاست و نه تنها نظارت بلکه حتی حمایتی هم از سوی سازمان سینمایی نمی شویم. اما به هر حال نمی توانیم کار را تعطیل کنیم چون علاوه بر اینکه به هر حال این روزها می گذرد و تولیداتی برای عرضه باید وجود داشته باشد، نمی توان به سادگی همه چیز را متوقف کرد چون افراد زیادی فقط با همین پروژه هاست که پس از ماه ها تعطیلی روزگار می گذرانند و درامدی دارند. کارهایی هستند که حتی تا هزار نفر ممکن است از کنار آن پروژه سینمایی یا سریال شبکه نمایش خانگی ارتزاق کنند.
این کشمکش ها تا آنجا ادامه یافت که رئیس ستاد مبارزه با کرونا از وزیر بهداشت خواست که تمامی پروژه های فیلمسازی تعطیل شوند اما این خواسته با مخالفت وزارت بهداشت و وزارت ارشاد روبه رو شد و تنها گروه ها ملزم به رعایت بیشتر پروتکل های بهداشتی شدند.
چند هفته قبل، هیات مدیره خانه سینما با توجه به شرایط بحرانی کرونا در پروژه های فیلمسازی از تشکیل یک شورا برای مقابله با بیماری در میان عوامل فیلمسازی خبر داد اما حالا با گذشت چند هفته خبر رسمی از این شورا و اعضای آن منتشر نشده است. البته بعد از آن وزیر بهداشت بر ساخت فیلم و سریال با رعایت پروتکل ها تاکید کرد و حالا با بحرانی تر شدن اوضاع، خانه سینما دست به کار شده است. لازم به یاداوری است که در ماه های اول اعلام رسمی شیوع کرونا در ایران، کارگروهی در همین رابطه در خانه سینما تشکیل شده بود که پس از مدتی منحل شد. البته رئیس هیات مدیره خانه سینما درباره این شورا گفته است: در شورا با حضور دو عضو پزشک خانه سینما یعنی دکتر محمدهادی کریمی و دکتر معتمدی تاکید شده که اگر قرار است کاری ادامه پیدا کند، باید با حضور پزشک در صحنه و رعایت جدی پروتکل ها انجام شود. البته در حال حاضر فیلم سینمایی خیلی محدود در حال تولید است و بیشتر سریال های تلویزیونی در حال فیلمبرداری هستند که اعضای خانه سینما در بسیاری از آن ها مشغول کارند و این توصیه به خاطر حضور آن ها نیز صورت گرفته است.
حال این سوال مهم مطرح است که آیا با توصیه می توان مقابل کرونا ایستاد یا باید تمهیداتی جدی تر برای رهایت پروتکل ها در پروژه های فیلمسازی اندیشید؟

ارسال دیدگاه
نام: ایمیل: دیدگاه:

به گزارش روابط عمومی رادیو نمایش، مشروح این گفت و گو ها را در زیر خواهید خواند.
*پرونده این هفته در مورد این ماجرا است که پروژه های سینمایی تعطیل شود یا نشود؛ حرف، حرف خانه سینما است یا حرف، حرف صنف واحد تهیه کنندگان یا برخی دیگر از تهیه کنندگان. حرف، حرف اهالی سینما و بازیگران است یا حرف خانه سینما. در مورد این مسئله با همراهی محمد صابری روزنامه نگار کار کشته می خواهیم صحبت کنیم و 2 مهمان نازنین که به جمع ما اضافه خواهند شد. جناب آقای غلام رضا موسوی رییس صنف واحد تهیه کنندگان و جناب آقای دانش اقباشاوی کارگردان سینما که سخن گوی اسبق کارگروه کرونا در خانه سینما بودند. اول با محمد عزیز مقدمه ای داشته باشیم و طرح موضوع کنیم، بعد صحبت های این 2 عزیز را بشنویم.
خوشحالم که فرصت دیگری شد تا روی امواج رادیو نمایش ازسینما بگوییم و در مورد اینکه در این روزهای کرونایی بالاخره تکلیف صنف سینما چه خواهد شد گپ بزنیم. قبلا هم درمورد این موضوع صحبت کردیم و به این جمع بندی رسیدیم که در این میدان بیشتر از اینکه نگاهمان به سمت مدیران سینما و سازمان سینمایی باشد، جزء حوزه هایی است که درآن تصمیم گیری به صورت صنفی اتفاق می افتد و خوشبختانه در مورد عدم دخالت مدیران این دفعه توفیق داشتیم و یک بی عملی مطلق را از سمت مدیران می بینیم منتهی خلاء این تصمیم گیری هنوز توسط صنف پر نشده است و همانطور که اشاره کردم یک چندگانگی بین صنوف وجود دارد و اتحاد نگاهی شکل نگرفته است. اگر بخواهم درباره هفته اخیر مروری کنم؛ در آستانه تشدید تعطیلات کرونایی از ابتدای آذر، خانه سینما یک بیانه ای منتشر کرد و از تهیه کنندگان خواست تا تمام پروژه های تصویری را تعطیل کنند این بیانیه در مرحله خواست بود و من بعید می دانم تضمینی برای اجرای آن باشد و گروه ها ملزم به اجرای آن باشند، (دوست دارم که در مورد این هم صحبت کنم) با واکنش مهمی مواجه شد. غلام رضا موسوی که در عرصه تهیه کنندگی پیشکسوت می باشد و الان فرد شماره 1 صنف تهیه کنندگان می باشد صراحتا مخالفت خود را با این بیانیه اعلام کرد و از این منظر مطرح کرد که، تعطیلات حتی برای 2 هفته می تواند پروژه های سینمایی در دست تولید و در مسیر تولید را با هزینه های سنگین مواجه کند. از این منظر اشاره کردند که بیانیه خانه سینما شاید هم چندان بیانیه ی تخصصی نبوده است. هنوز هم ته این قصه باز است و ما می خواهیم بیشتر صحبت کنیم تا ببنیم ته این قصه به کجا خواهد رسید.
*فکر می کنم که بهترین کسانی که می توانند اظهار نظر کنند الان در برنامه نمای نقره ای حاضر هستند و خوب است که ما به سراغ تحلیل ها شخصی نرویم و از خود منبع اصلی ماجرا را جویا شویم. ضمن احترام خدمت آقای موسوی عزیز رییس صنف واحد تهیه کنندگان می خواهم که با اجازه شما بحث را با آقای دانش اقباشاوی به عنوان نماینده خانه سینما که این بیانیه را صادر کردند آغاز کنم و به ما بگویند که چرا چنین بیانیه ای، با چه هدفی و با چه مطالعاتی صادر شده و بعد پاسخ آقای موسوی را بشنویم.
اقباشاوی: سلام عرض می کنم. ابتدا جا دارد که ضمن عرض تسلیت برای درگذشت جناب آقای پرتوی و جناب آقای پورحسینی تصحیح کنم که بنده مسئولیتی در هیئت مدیره خانه سینما اکنون ندارم و ستاد سابق کرونا خانه سینما ماه ها است که تعطیل می باشد. آقای غلام رضا موسوی خودشان در جریان هستند. من به عنوان یک سینماگر و رییس انجمن برنامه ریزان و دستیاران کارگردانان سینما در خدمت شما هستم.
صابری: روایتی در برنامه قبل داشتیم که در مورد ستاد کرونایی که اوایل اسفند ماه تشکیل شد، اطلاعیه ی خوبی هم می داد و رصد خوبی هم به روی پروژه ها داشت اما در اردیبهشت ماه منحل شد که شما سخن گوی آن ستاد بودید. اخیرا خانه سینما اعلام کرد که مجددا می خواهد ستاد را احیا کند می خواهم بدانم که در جریان این احیای مجدد شما هیچ حق و سهمی نداشتید؟ و اینکه خانه سینما در حال حاضر چیزی به اسم ستاد کرونا دارد؟
اقباشاوی: از ما نیز دعوت شد اما به دلایلی که هم شخصی بودند و هم پیشینه ای، من اکنون مشخصا سمتی در ستاد ندارم.
صابری: این پس لرزه های آن دلایل انحلال که نیست؟ یعنی هنوز آن اختلاف نظر در میان اصناف وجود دارد که شما معترض به آن، خبر انحلال را اعلام کردید؟
اقباشاوی: خیر. ماجرا این است که باید از کل به جز بیاییم. اختلاف نظری به آن معنا در میان اصناف وجود نداشت. ماجرا را از کل که عرض می کنم شما تعبیر زیبا و جذابی را به کار بردید که مدیران سازمان سینمایی خوشبختانه دخالتی نمی کنند و این جا باید گفت که متاسفانه دخالتی نمی کنند. بخاطر اینکه از نظر بنده خیلی از امور حمایتی و مدیریتی ماجرا را خود سازمان سینما باید مدیریت کند. ماها، هم تکنسین ها و بدنه سینما هم کارفرماها که تهیه کنندگان محترم هستند دستشان به جایی بند نیست. امکانات و منابع دست سازمان سینمایی و دولت است. و دولت باید نقش حمایتی در قبال سینما چه کارفرما و چه کارگر را ایفا کند.
صابری: برای اینکه موتور بحث روشن شود، خلاصه نظرتان را درباره این بیانیه خانه سینما و اینکه پروژه ها تعطیل شوند به ما بگویید تا ما به سراغ ادامه گفت و گو برویم.
اقباشاوی: همانطور که گفتید این یک پیشنهاد است و ضمانت اجرایی ندارد به دلیل اینکه آن حمایت ها انجام نمی شود. آقای صابری از نظر من قضیه خیلی ساده است ما باید با مسائل و بحران ها منعطف برخورد کنیم، نمی توانیم خیلی فیکس برخورد کنیم. مثلا در یک دوره ای بیماری کرونا فروکش می کند مثل تابستان و گرما در این دوره می توانیم پروژه ها را با رعایت کامل پروتکل ها باز کنیم. در یک دوره که خطرناک می شود برای مدتی می شود حتی تعطیل کرد اما تمام این ها یک پیش نیاز دارد و آن حمایت های اقتصادی هم از کارگر و هم از کارفرما می باشد به طوری که اگر خدایی نکرده کسی بیمار شد بتواند از بیمه رایگان، درمان رایگان و از حمایت های اقتصادی رایگان برخوردار باشد. اخیرا 11 نفر از اعضای انجمن برنامه ریزان و دستیاران کارگردان دچار این بیماری شدند، حداقل خرجی که برای آن ها در بیمارستان بوده 50 میلیون تومان بوده. اگر شرایطی از سمت سازمان سینمایی ایجاد شود که اگر شخصی سر کار می رود همه چیز درست باشد اولا سر کار مسائل پروتکلی باید به شدت رعایت شود و ثانیا اگر اتفاقی افتاد...
صابری: از نظر شما با سابقه و تجربه صنفی که داری الان پروژه های سینمایی باید تعطیل شوند یا با رعایت کردن ملاحظات بهداشتی برقرار باشند و جریان ادامه داشته باشد؟
اقباشاوی: اگر پالایشگاه ها را تعطیل می کنند سینما را هم تعطیل کنند.
*پس از نگاهت قابل تعطیل نیست؟
اقباشاوی: از نگاه من که در ستاد کرونا نیز همین را می گفتم؛ دوگانه است، یگانه نیست. پول بدهید، تعطیل کنید.
*یعنی پیش شرطی برای آن داری.
اقباشاوی: پیش شرط داریم. پول بدهید چون بچه ها باید کرایه خانه بدهند، برای فرزندانشان تبلت بخرند تا بتوانند درس بخوانند، نان بخرند و از طرفی هم چرخ تهیه کنندگان باید بچرخد. ما اکنون در یک گاز انبر گیر کردیم. نه پول داریم و جانمان نیز به شدت در خطر است. من این بیانیه را تایید می کنم ما به شرط ها و به شروطه ها.
*چون می خواهیم صحبت های آقای موسوی را هم بشنویم. من از صحبت های شما چنین فهمیدم؛ صنف، مجموعه صنوف یا خانه سینما از منظر شما یا همان تحلیلی که ارائه کردید از اساس چه به لحاظ اجرایی، چه به لحاظ اقتصادی هیچ نوع قدرتی ندارد و فقط می تواند مثل یک بزرگتر برخی از توصیه ها را انجام دهد، بقیه یا گوش می کنند یا نمی کنند. این حرف ها چون پشتوانه ندارند ممکن است اصلا مورد توجه قرار نگیرد و همان نیمچه اعتبار خانه سینما بخواهد زیر سوال رود. یعنی خانه سینما این حرف ها را می زند تا بار را از روی دوش خودش بردارد؟
اقباشاوی: خیر، من چنین حرفی را نمیزنم. اتفاقا قدرت دارد. قدرت در اتحاد است. این اتحاد محکم و جدی از دولت جمهوری اسلامی ایران است و وزارت فرهنگ و سازمان سینما باید آن را مطالبه کند. خانه سینما و هر نهاد صنفی قدرتش در اتحاد و مطالبه گری می باشد.
*شما به این اشاره کردید که با قدرت باید بتواند کارش را انجام دهد. وقتی سازمان سینمایی پشتوانه مالی برای صنف خانه سینما در نظر نمی گیرد خانه سینما باید چه کند تا این قدرت نمایی انجام شود چون االان بی خاصیت می باشد.
اقباشاوی: بی خاصیت صفت (11:27؟) می باشد که شما آن را به کار می برید.
*می خواهم بگویم که تصمیماتش نمی تواند محل اثر باشد. در واقع تصمیماتش بیشتر پندآموز است.
اقباشاوی: خانه سینما، باید با اتحاد باشد مثل بیانیه 18 صنف که در فروردین ماه منتشر شد که مشخصا خطاب به وزیر محترم فرهنگ و ارشاد بود و تهیه کنندگان محترم هم آن را امضا کردند. هم اتحاد هم با لابی و چانه زنی تهیه کنندگان یعنی جناب آقای موسوی و سینماداران و دوستانشان که ذی نفوذتر هستند. قدرت چانه زنی کارفرمایان بسیار بیشتر از قدرت چانه زنی هنرمندان و تکنسین ها می باشد. من عرضم دو چیز است، اول اتحاد مطلق بین صنوف، ثانیا که تهیه کنندگان، سینمادارن و پخش کنندگان به عنوان اینکه ذی نفود هستند و قدرت چانه زنی بالا دارند به عنوان کارفرمایان سینما باید با سازمان سینمایی بسیار محکم و مطالبه گر برخورد کنند. یعنی دست و زبان ما در آن جا باشند.
*من اینطور فهمیدم که خانه سینما به واسطه همدلی صنوف و تلاششان می تواند وزن خودش را رعایت کند و نتیجه بگیرد وگرنه یک اسم باقی می ماند.
اقباشاوی: و حمایت کارفرمایان.
*جناب آقای غلام رضا موسوی رییس صنف واحد تهیه کنندگان ممنون که با همراه شدید. خوشحال می شویم که از زاویه نگاه شما با این موضوع آشنا شویم و موضع شما را به عنوان نماینده گروه بزرگی از تهیه کنندگان سینمای ایران بشنویم.
موسوی: اولا که در گذشت بزرگانی چون آقای پرتوی و پور حسینی را تسلیت می گویم. متاسفانه سینما بیشتر از بقیه جاها دارد بزرگانش را از دست می دهد و متاسفانه وزارت بهداشت (به گمان من) رسیدگی لازم و کافی را برای هنرمندان به خصوص پیشکسوتان انجام نمی دهد. امیدوارم که دولت همانطور که در بقیه موارد معمولا حرف می زند، در این مورد لااقل حرف نزند و حداقل بداند که این هنرمندان پشتوانه هنر مملکت هستند و دارند از دست می روند.
صابری: ما هم متقابلا عرض تسلیت خدمت شما داریم.
موسوی: سلام عرض می کنم. خدمت آقایان مقدسیان، صابری و اقباشاوی و تمام شنوندگان.
*دانش اقباشاوی مثل خیلی دیگر از عزیزانی که سینما برایشان مهم است همانطور که برای همه ما خانه سینما جای ارزشمند و مهمی است، همه دوست داریم که این سینما هر روز درخشان تر ظاهر شود، شما هم قطعا همین نگاه را دارید. دانش اقباشاوی می گوید که اگر خانه سینما می آید و چنین بیانیه ای را صادر می کند چون صنوف مختلف با هم اتحاد ندارند و از لابی و قدرت چانه زنیشان استفاده نمی کنند نمی توانند از دولت و سازمان های سینمایی امتیازی بگیرند که این بیانیه قوت اجرایی پیدا کند و پشتوانه اجرایی داشته باشد. موضعی که شما داشتید در مورد این بیانیه این بود که این قابل اجرا نیست بخاطر اینکه سینما از اساس نمی تواند با شرایط فعلی تعطیل شود. می خواهم در ادامه تحلیل شما را بدانم.
موسوی: نظراتی که اعلام می کنم نظرات شخصی من به عنوان عضو هیئت مدیره انجمن است و این نگاه، نگاه اتحادیه نیست(شاید نگاه برخی از دوستانم باشد). اطلاعیه که صادر شد برخلاف گفته آقای اقباشاوی متاسفانه بیشتر امریه بود و معمولا این اتفاق باید با هماهنگی صنف بیفتد، یعنی زمانی که می خواهند با تهیه کنندگان صحبت کنند و صنف و اتحادیه تهیه کنندگانی وجود دارد طبیعتا انتظار می رود قبل از هر چیز با صنف هماهنگ باشند و مشورت کنند. این شیوه کار قیم مأبی است و متاسفانه هیئت مدیره خانه سینما دست به کاری زده که تقریبا می شود گفت هیچ کدام حتی نایب رئیس خود خانه سینما هم این اطلاعیه را به هیچ انگاشته است، بنابراین معمولا این باید حتما پخته شده باشد و با صنف اصلی صحبت شود و تهیه کنندگان حتما باید دعوت شوند و مورد مشورت قرار گیرند، من به عنوان یکی از اعضای هیئت مدیره اتحادیه گفتم که این کار شدنی نیست و متاسفانه همینطور هم بود یعنی اگر شما پیگیری کنید خواهید دید که سریال ها دارد ساخته می شود..
محمد صابری: جناب موسوی شما گفتید که طرف مشورت نبودید که خیلی نکته درستی است و جای آسیب شناسی جدی دارد که زمانی که آن بیانیه به اسم خانه سینما صادر می شود معدل نظری از صنوف زیرمجموعه خانه باشد منتهی در فضای رسانه ای هم که رصد می کنیم یک تعدد نظرات متناقض در مورد صنوف داریم، خانوم معتمدآریا به عنوان رئیس صنف بازیگران صراحتا نامه نوشتند و خواستار تعطیلی پروژه ها شدند، آقای امیریوسفی از صنف کارگردانان هم صراحتا تنها راه را تعطیلی پروژه ها دانستند منتهی صنف تهیه کنندگان نگاه متفاوت تری دارد، صنف برنامه ریزان از نوع خودش و زاویه نگاهش، نگاه متفاوت تری دارد. این معدل نگاه کجا باید همسو شود؟
موسوی: به نظر من باید صحبت و مشورت شود و گپ بزنند و قیم مأبی را کنار بگذارند. هیئت مدیره اطلاعیه صادر می کند که حتی نایب رئیس آن به آن عمل نمی کند، من مشکلی با این ماجرا ندارم فقط می خواهم بگویم حتی یک مقام هیئت مدیره هم موضوع را جدی نمی گیرد. ما برای جان افراد به شدت احترام قائل هستیم، ما از اولین نفرهایی بودیم که زمانی که این مرض شناخته شده نبود و راه های مبارزه و حفاظت از آن وجود نداشت در خدمت بزرگوارانی چون آقای اقباشاوی و دوستان دیگر بودیم و ما خواهش کردیم که پروژه ها را تعطیل کنند و دوستان همه تعطیل کردند. در این 3 ماه دوستان بیکار شدند و شما فکر می کنید طی این بیکاری چه کسی به این دوستان یک ریال کمک کرد؟ حتی تلوزیون را به جایی کشاندیم که اکثریت پروژه های خود را تعطیل کرد و فقط کارهایی که به عید مانده بود به طور استثنایی انجام شد. این اتفاق نمی تواند به این شکل بیفتد که کسی امریه صادر کند و دیگران چشم بگویند آن هم زمانی که تهیه کنندگان یعنی یکی از بازوهای اصلی تولید یا مدیریت اصلی تولید کاری را می خواهد انجام دهد؛ دو الی سه ماه پیش این اتفاق افتاد و بچه ها همه از من و دوستانم گله داشتند که ما در این سه ماه نهایت چندرغاز پول به عنوان عیدی به ما دادند و ما سه ماه بیکار بودیم و شما به همین سادگی به ما گفتید که تعطیل کنیم ولی ما به خاطر جان دوستان همه با هم هماهنگ بودیم. ما در خرداد اولین کاری که در معاونت سینمایی با کمک آقای دکتر طباطبایی نژاد(معاون سینمایی) و آقای دکتر اعتضامی کردیم این بود که پروژه های نیمه کاره کارشان را با این شرایط و این پروتکل تمام کنند، در مرحله دوم گفتیم که پروژه ها با چه شکلی می توانند شروع شوند (باید پزشک و پرستار داشته باشند و وسیله حمل و نقلشان متفاوت باشد و این فاصله ها حفظ شود و ..) و یک دستورالعمل 8 صفحه ای به آنها دادیم و تهیه کنندگان محترم و مدیران تولید هم این را رعایت کردند. نمونه آن این بود که ما در بخش سینما کمترین خسارت جانی را داشتیم، در سینما بچه ها هر چند وقت یکبار تست کرونا می دادند و سر کارشان پزشک داشتند و همه مسائل را رعایت می کردند و خوشبختانه ما در سینما خسارت جانی نداشتیم؛ الان یکدفعه ای گفتند که کار را تعطیل کنید و شرایط این است که در این دو ماه از بند فورس ماژور استفاده کنیم(یعنی پولی ندهیم)، پس این بنده خداهایی که دارند در یک پروژه با 40 نفر کار می کنند اینها در این دو هفته زندگیشان تعطیل است؟ به گمان من هیئت مدیره خانه سینما کاری که کرد این بود که زمانی که او می گوید تعطیل کنید ما نمی توانیم مدعی طلب از دولت باشیم..
صابری: اشاره کردید که تجربه ای که در این مدت داشتید ذیل نظارت های جدی بودند و در چند پروژه پزشک داشتند، واقعا این اتفاق افتاده است؟ پس چرا رسانه ای نشده است؟
اقباشاوی: پروژه ها پزشک داشتند و پروتکل ها رعایت می شد.
موسوی: همین آقای اقباشاوی یکی از کسانی بود که با توجه به ستاد کرونا تنظیم کرده است که بچه ها باید چه کارهایی کنند. مساله مبارزه با کرونا چیزی نیست که علم غیب بخواهد، علم پزشکی گفته است که اگر شما این مسائل را رعایت کنید احتمال ابتلای شما تا حد نزدیک به 0 پایین می آید، ضمن اینکه پروژه های سینمایی ما متفاوت هستند و یکسری از کارها در فضای باز فیلمبرداری می شوند و اینها تقریبا هیچ مشکلی ندارند چون در فضای باز هستند..
*با توجه به توضیحات شما، مطالعات دقیقی صورت گرفته و ساز و کارها رعایت می شده و با آن ساز و کارها پروژه ها می توانستند به کار خودشان ادامه دهند. آقای موسوی اشاره کردند که این بیانیه ای که صادر شده است قیم مأبانه بوده و به شکل امریه صادر شده است. این در تضاد با آنچیزی است که شما می گویید که ما باید به یک اتحاد بین صنوف برسیم و از قدرت چانه زنی استفاده کنیم؛ الان آقای موسوی به عنوان یکی از کسانی که قدرت چانه زنی در سینمای ایران دارند می گویند که این اتفاق در سینمای ایران نیفتاده است. چرا به این در خانه سینما فکر نشده است؟
اقباشاوی: من در جریان مسائل هیئت مدیره نیستم. بسیار متاسف هستم که نماینده تهیه کنندگان محترم در هیئت مدیره نیست، گو اینکه ما خودمان خیلی تلاش کردیم و رأی دادیم که باشند چون ما معتقد هستیم که این کشتی هیئت مدیره...
موسوی: ما اصلا کاندیدا نداشتیم و قرار نبود در هیئت مدیره کاندید داشته باشیم.
اقباشاوی: بله ولی جناب اقای شایسته به عنوان ...
موسوی: آقای شایسته نماینده انجمن صنفی پخش کنندگان بودند و جزء شخصیت های تهیه کنندگان بزرگ ما هستند، اما آنجا..
اقباشاوی: ما تصور می کنیم که حضور آقای شایسته در هیئت مدیره می تواند یک پل باشد.
*این اتفاق عجیبی است. خانه سینمای ایران به عنوان مرکز صنوف سینمایی چطور می تواند بدون حضور نماینده صنف تهیه کنندگان تصمیمی بگیرد که در نهایت تهیه کنندگان آن را اجرا کنند؟
اقباشاوی: آنها خودشان باید پاسخگو باشند یعنی هیئت مدیره محترم و سخنگویشان باید پاسخگو باشند، اما تحلیل من این است که بهتر بود مشورت صنفی می شد، یعنی در مجادله ای که سال پیش هم با هیئت مدیره پیشین داشتیم این بود که بدون مشورت یک اتفاقاتی می افتاد. اصولا مشورت خوب است مخصوصا با نیروهای تاثیرگذاری مثل تهیه کنندگان! اصولا اگر با صنوف مشورت شود خیلی خوب و مفید است اما عرض من این است که الان این اتفاق افتاده است و چه باید کرد؟.
موسوی: دو موضوع اساسی وجود دارد؛ دولت آقای روحانی متاسفانه در حمایت از فرهنگ و هنر اساسا بعد از کرونا هیچ کاری نکرد، البته من اصلا گله ای از وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی یا معاون سینمایی ندارم چون زمانی که کف دست مو نداشته باشد نمی توانند آن را بکنند؛ باید بودجه ای خارج از مصوبات قبلی دهند، بودجه فعلی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی می تواند برای کارهایی که پیش بینی شده هزینه شود به اضافه 30 درصد که اگر بتوانند از سازمان برنامه و بودجه اجازه بگیرند و بخشی از کارهای دیگر را به این سمت، سمت و سو دهند، اما معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان برنامه و بودجه من فکر می کنم این دو از ضد فرهنگترین و ضد سینماترین آدمهای کابینه آقای روحانی باشند، یعنی متاسفانه حتی زمانی که اتحادیه تهیه کنندگان از ایشان وقتی خواسته بود، حاضر نشدند این وقت را دهند با اینکه کارهای متعدد و در عکس گرفتن با هنرمندان آدم حرفه ای هستند و این باعث تاسف است.
*ما داریم اظهار نظر می کنیم و باید پاسخ آنها در دولت را هم بشنویم..
موسوی: من گفتم که از وزارت ارشاد و معاونت سینمایی هیچ گله ای ندارم چون می دانم که آنها پولی ندارند که به همکاران من دهند اما واقعیت قضیه این است که بسیاری از دفاتر تولید فیلم سینمایی، دفتار پخش... من سهم خودم را می گویم وگرنه در خانه سینما 5 هزار نفر بیکار هستند، سازمان برنامه و بودجه و آقای نوبخت لطف کنند بفرماییند که برای این بچه ها چکار کرده اند؟ بگویند برای این 5 هزار آدم چه قدمی برداشته اند؟ این که دیگر عجیب نیست. آقای اقباشاوی شما چه استفاده هایی از اینها کرده اید؟ ایشان رئیس صنف دستیاران و برنامه ریزان است، این صنف یکی از اصنافی است که به شدت باید حمایت شود. شاید عده ای فقط یک عیدی گرفته باشند.
اقباشاوی: درست است.
موسوی: دولت آقای روحانی (شخص آقای روحانی و آقای نوبخت) متاسفانه در زمینه کمک به اهالی فرهنگ هیچ گام درجه یکی برنداشته اند و یک جا باید پاسخگو باشند، البته کرونا می رود و همکاران ما انشالله خواهند ماند و دیگر این اجازه که با آنها عکس یادگاری گرفته شود را نخواهند داد .
*آقای موسوی یک جمع بندی از فرمایشات شما داشته باشیم. من همینجا از عزیزانمان در دولت درخواست می کنم که اگر کاری کرده اند بیایند و توضیح دهند و اگر هم کم کاری شده است پاسخگو باشند و این مطالبه ای است که صنف سینما از عزیزان در دولت دارند و به حق آن را مطرح می کند. بحث دیگر این است که دانش اقباشاوی اشاره به اتحاد بین صنوف و قدرت چانه زنی کرد؛ در شرایط فعلی با توجه به اینکه سازمان سینمایی همانطور که شما اشاره کردید تصمیم ویژه ای نگرفته است، در خود خانه سینما هم بین صنوف و هیئت مدیره اختلاف نظرهایی وجود دارد راهکار چیست که این قدرت در خانه سینما یک پارچه شود و توان چانه زنی پیدا کند؟
موسوی: زمانی که هیئت مدیره انتخابات گذاشته بود و از 32 صنف خانه سینما فقط 20 صنف امکان رأی دادن و رأی گرفتن داشتند به دوستان گفتم که این کار شما اشتباه است حتی در مطبوعات هم گفتم که شما نمی توانید برخلاف اساس نامه عمل کنید، اساس نامه می گوید 2 سوم یعنی 24 صنف باید در انتخابات شرکت می کردند و رأی می دادند، اما انتخابات با 20 صنف برگزار شد. دوستان! زمانی که شما 12 صنف را کنار می گذارید و سعی می کنید که خودتان جای آنها تصمیم بگیرید هیئت مدیره آتی نمی تواند هیئت مدیره قوی و فعالی باشد، بخشی از این اتفاقات ناشی از این است که هول هولکی و با سیستمی که به گمان من ( دقیقه 7 فایل ارسالی دوم؟(فشل؟)) است انتخابات خانه سینما را برگزار کردند.
صابری: شما درباره هیئت مدیره خانه سینما لحن انتقادی داشتید یکی دو بار هم به عملکرد آن اشاره کردید و الان درباره انتخابات صراحتا نقدهایتان را مطرح کردید؛ یک زمزمه هایی فارغ از بحثی که الان با هم می کنیم وجود دارد، آیا امکان دارد که صنف واحد تهیه کنندگان مثل سینماداران تصمیم به خروج از خانه سینما بگیرد و در آینده نزدیک شاهد این جدایی هم باشیم؟ من احساس می کنم شما از عملکرد خانه سینما نارضایتی دارید.
اقباشاوی: خدا نکند.
موسوی: اتحادیه تهیه کنندگان چه عضو خانه سینما باشد که هنوز است و چه نباشد، حامی خانه سینما است چون آن 5 هزار عضوی که در خانه سینما هستند دوستان، رفقا و همکاران ما هستند. ما می دانیم که بسیاری از مشکلات مثل مشکلات بیمه شان را می توان از طریق خانه سینما حل کرد. اما درباره اینکه ما در خانه سینما هستیم؟ بله هستیم. اینکه خواهیم ماند؟ همیشه باید این بحث و گفتگو و تصمیم گیری باشد، واقعیت این است که در همکاران ما برخی نظرشان این است که از خانه سینما خارج شویم و برخی معتقد هستند باید بمانیم ولی هر دو گروه در یک موضوع کاملا با هم هماهنگ هستند و آن این است که باید از خانه سینما با تمام قوا حمایت کرد، اگر من از انتخابات هیئت مدیره انتقاد می کنم برای این است که خانه سینما دارد تضعیف می شود وگرنه ما نامزد نداشتیم و در جلسه هم حضور داشتیم و بچه هایمان رأی هم دادند. من به دوستان گفتم که اگر مشکل در ثبت و این حرفها داریم در مجمع عمومی همه رأی دهند اما فقط کسانی انتخاب شوند که شماره ثبت داشته باشند. اتفاقی که افتاد این بود که نوع غیر هوشیارانه ای بود وگرنه ما به عنوان اتحادیه چه در داخل و چه در خارج حامی تمام بچه های خانه سینما هستیم و هرکاری بتوانیم می کنیم. بخش زیادی از گله ای که ما از آقای نوبخت و سازمانشان داریم به آن 5 هزار آدمی برمی گردد که زحمت کش ترین قشر هنر این مملکت هستند و بعضی از آنها 9 ماه است که بیکار هستند.
*آقای موسوی و آقای اقباشاوی خیلی از شما متشکرم. ممنون که با ما صحبت کردید.
اقباشاوی: من از مواضع مثبت آقای موسوی تشکر می کنم و امیدوار هستم که هرچه زودتر اتحاد در خانه سینما بیش از پیش شود و از صنف واحد تهیه کنندگان و سینمادارن وپخش کنندگان خواهش می کنم که به عنوان قدرتمند ترین صنوفی که قدرت لابی دارند کمک کنند و مطالبه گرانه از بدنه زحمت کش و بی پناه سینما حمایت کنند.
صابری: به نظر من مباحث انقدر گویا و رو به جلو بود که فضا هنوز هم برای گفتگو باز است.
*در برنامه های بعدی باز این بحث را ادامه می دهیم چون بحث مهمی است.

اقتصاد هنر، برنامه ای با محوریت اقتصاد در حوزه هنر است که در این فصل از برنامه به بررسی اقتصاد در حوزه سینما پرداخته است. سید مسعود اطیابی از تهیه کنندگان و کارگردانان مطرح و مشهور سینما، در نهمین قسمت از این برنامه در رابطه با اقتصاد سینما، مافیا و پول شویی در این عرصه به گفتگو با خبرنگار بازار پرداخت و حرف های جالبی را در رابطه با سینما و اقتصاد این عرصه زد. آنچه در ادامه می آید گزیده ا ی از صحبت های این تهیه کننده بنام سینمای ایران است:

* سینماها در این ایام کرونا به لحاظ بخش نمایش تعطیل است و در بخش تولید کم و بیش آثاری تولید می شود، اما دیگر فیلم هایی به صورت جدی تولید نمی کنند. بعضی از سازندگان هم آثاری دارند که آماده نمایش است و باید صبر کنند تا آنها نمایش داده شوند تا بتوانند آثار دیگری را تولید کنند. اما در مجموع سینما در یک حالت نیمه تعطیل است. به نظر می رسد که اگر وضعیت به همین منوال پیش برود، ممکن است به یک ورشکستگی کامل برسیم و با توجه به اینکه سینما در دل خود اهالی زیادی را جا داده است، این اتفاق معضل بزرگی است. چیزی در حدود 20-15 هزار نفر به صورت مستقیم و غیر مستقیم با سینما در ارتباط هستند و این اتفاق به شدت به آنها ضربه زده است. بنابراین با توجه به اینکه کرونا بر روی اکثر مشاغل تاثیر شدیدی گذاشته است اما در سینما تاثیرش بسیار بیشتر بوده است.

* دستمزد هرکسی بسته به عرضه و تقاضا است، اینکه آن مخاطب چقدر می تواند به جذب مخاطب کند. افزایش بی حساب و کتاب دستمزدها شاید برای چند بازیگر باشد و تعداد آنچنانی از بازیگران را نداریم که دستمزدهای بالایی را دریافت کنند و اهالی اصلی سینما و بدنه آن اقتصادشان ضعیف است. در همین مدت کرونا که با کاهش تولید روبرو هستیم مشخص شده است که خیلی از اهالی سینما با معضل مواجه شده اند و وقتی مشکل معیشت در این عرصه ایجاد می شود یعنی زیرساخت های اقتصادی این عرصه با مشکل مواجه است. اما در بعد افزایش دستمزد بازیگرانی که نسبت به سایرین دستمزد بالاتری می گیرند باید به این موضوع هم توجه داشته که سینما بدون آن ها نمی چرخد و باید یک فکر اساسی کرد. اینکه بخواهیم فقط با افزایش دستمزد بازیگران برخورد کنیم، شاید درست نباشد و آن عدد در کل تولیدات سینمایی ایران اینقدر قابل محاسبه و چالش نباشد. در مشاغل دیگر جابجایی پول و اقتصاد بسیار بیشتر است.

* من در تمام کارهایی که خودم انجام مناسبات اقتصادی به صورتی بوده است که ستاره هایی که استفاده کرده ایم یک دستمزد معقولی را گرفته اند و بسته به فروش فیلم یک سودی به بازیگران داده ام. طبیعی است که وقتی یک فیلم به خوبی به فروش می رسد به عواملی که باعث این اتفاق شده اند سودی جدای از دستمزدشان برسد. ما همیشه مناسبت اقتصادی مان بدین صورت بوده و دستمزد غیرمعقولی را پرداخت نکرده ایم. درآمدی هم که بوده از ابتدا تعیین نشده و با توجه به سودی که از فروش فیلم به دست آمده است تعیین شده است. وقتی فیلمی به سود خوبی می رسد فقط بازیگران نیستند که سود می کنند و آن سود باید بین تمامی عوامل تقسیم شود؛ از عوامل پشت صحنه، افرادی که تبلیغات را انجام می دهند، همگی در سود شریک هستند. حتی این فروش فیلم های قوی به سینماداران هم کمک می کند. فیلم های پرفروش کاری می کنند که فیلم هایی که کم فروش می کنند هم برای سینمادار بعنوان ضرر به حساب نرسد و از طریق فروش آنها در واقع پوششی برای فیلم های کم فروش ایجاد می شود.

* شاید خیلی از تهیه کنندگان معترض به دستمزد یک سری از بازیگران باشند، اما من خودم به شخصه با آن مواجه نشدم. خیلی از دوستان که می گویند بعضی از بازیگران دستمزدهای بالایی را خواسته اند، می پرسم که چرا پس این اتفاق برای من نیافتاده است و بازیگرانی که پیش من می آیند دستمزد معقولی را دریافت می کنند. جالب است که خدمتتان عرض کنم با توجه به اینکه قیمت دلار بالا رفته و مردم بر اساس قیمت دلار زندگی شان را می چرخانند، اما دستمزد بازیگران کمتر از قبل شده است. علت این اتفاق این است که هزینه تولید چون روز به روز در حال افزایش است، نمی توان دستمزدهای خیلی بالا را پرداخت کرد. بنده معتقدم ضمن اینکه باید به صورت معقول بر همه چیز نگاه کرد، نباید اینگونه هم باشد که اگر یک بازیگر دستمزدش بالا باشد، بگوییم که اشتباه است. بعضی از همکاران ما که این ادعا را مطرح می کنند یا واقعا مواجه شده اند یا در خیال خودشان تصور می کند که بعضی از بازیگران دستمزدشان بالاست و به سراغشان نمی روند.

* بعضی از بازیگران هم برای اینکه نمی خواهند به هر دلیلی یک پروژه را قبول کنند، شاید مبلغی را عنوان می کنند که توافق انجام نشود. من هم بدین صورت رفتار می کنم، وقتی کاری پیشنهاد شود که با آن شخص رودربایستی داشته باشم که بخواهم بگویم کارش بد است، دستمزدی را پیشنهاد می کنم که این اتفاق نیافتد. کما اینکه چند دفعه تلویزیون این پیشنهاد را به من داده است و گفته ام که با توجه به موضوع فیلم و سرمایه تان قبول می کنم، اما اگر مانند کمدی های سخیفی که معمولا تلویزیون می سازد باشد، همیشه دستمزدی را پیشنهاد می کنم که قبول نشود. اگر هم که قبول شد سعی می کنم تمام توانم را بگذارم تا به بهترین صورت کارم را انجام دهم.

* دستمزد عادی در سینما در حدود 50-30 میلیون تومان است اما ما چند بازیگر که 50 میلیونی نیستند و نباید هم توقع داشت که 50 میلیون بگیرند؛ زیرا برای خودشان کاری کرده اند که به اصطلاح سوپراستار شده اند و مخاطب حاضر برای دیدن آنها در پرده سینما هزینه کند. اما تعداد این بازیگران به تعداد انگشتان دو دست هم نیست. پیشنهاد ارقامی که اقتصاد سینما را به هم می ریزد از جانب تهیه کنندکان است تا بتوانند آن شخص را متقاعد کنند که در فیلمشان حضور داشته باشد، نه از طرف بازیگران. زمانیکه تهیه کننده عوامل خوبی نداشته باشد، پشت صحنه قوی نداشته باشد یا حتی موضوع فیلمش باب میل بازیگر نباشد، حالا باید قیمتی بالاتر را مطرح کند تا بازیگر ترغیب شود که در آن فیلم حضور پیدا کند.

* اگر به من کاری با موضوع دفاع مقدس پیشنهاد شود، حاضرم با کمترین دستمزد در آن کار کنم؛ زیرا این کار را وظیفه خود می دانم. اما وقتی برای کاری که طنز هست و موضوع آن اصلا مناسب نیست و تهیه کننده هم اصرار دارد که به همین شکل ساخته شود، من دستمزدی چند برابر را پیشنهاد می دهم. معمولا این پیشنهادها قبول نمی شوند، حتی اگر قبول شوند هم رزومه مان خراب می شود اما مهم نیست! رزومه را می توان بعدا درست کرد. مردم خودشان متوجه هستند که مدیریت فیلم و عوامل هرکدام چقدر مقصر هستند. در صدا و سینما مقصر مدیران هستند. بهترین سازندگان ما فیلم های بسیار خوبی را در خارج از سازمان می سازند اما اکنون نمی توانند این کار را برای سازمان انجام دهند و این مشکل از طرف مدیران است.

* بعضی از فیلم ها اساسا نیاز به نابازیگر دارد و ممکن است حضور چهره در آن سبک فیلم ها مطلب را به صورتی که مدنظر کارگردان است، به مخاطب نرساند. در بعضی مواقع حضور نابازیگر حس باورپذیر و بهتری را به مخاطب القا می کند. اما در بخش حرفه ای سینما به بازیگران کار بلد نیاز است. در این بخش وارد کردن بازیگران بدون دانش اشتباه است. از بین نابازیگران کسانی که در حال مطالعه و تلاش هستند افرادی به سینمای حرفه ای را راه پیدا می کنند و از بین آنها استعدادهای خوبی مثل نوید محمدزاده بیرون می آید. برای اینکه تقاضای بازیگری بسیار زیاد است و همه فکر می کنند با اولین حضورشان در تصویر می توانند جای بازیگران مطرح را بگیرند، توصیه می شود که افراد با مطالعه و دانش وارد این عرصه شوند تا بتوانند جای خود را در سینما پیدا کنند.

* برای اینکه بتوانید فیلم بسازید ممکن است که صرفا کارت تهیه کنندگی کفایت کند، اما چه فیلمی ساختن و اینکه فیلم را چگونه ادامه بدهید به خودتان بستگی دارد. در سینما ماندگاری اصل اول است. ممکن است که امروز از یکی از تشکل های تهیه کنندگی مجوز ساخت فیلم بگیرید، موفق شوید پروانه ساخت هم بگیرید، موفق هم شوید فیلم را تمام کنید. آینده شما در گرو این است که چگونه آن کار را تمام می کنید. البته قطعا کسی به شما کارت نخواهد داد و یکسری ضوابط دارد که درجه خطا هم دارد و هر کس که سرمایه داشته باشد نمی تواند فکر کند که می تواند تهیه کننده شود. باید گفت که روابط هم بی تاثیر نیست. الان در تلویزیون این اتفاق در حال رخ دادن است. شخصی می آید و می گوید من می توانم از یک اسپانسر پول بگیرم و فیلمی را بسازم اما تهیه کنندگی اش را به خودم بدهید و قبول هم می کنند. اما در تشکل صنفی کمترین اتفاق رابطه است و عوامل بسیاری برای انتخاب شدن تهیه کننده مطرح است.

* سینما هم مافیا دارد و هم ندارد. آن مافیایی که مردم فکر می کنند یک شخصی است که خیلی قدرتمند و عجیب است وجود ندارد. مافیا فقط با وجود رسانه ها شکل می گیرد و بدون رسانه نمی تواند شکل بگیرد. اما اینکه بگویید این مافیا می تواند زد و بندهایی را انجام دهد، چون کل گردش مالی سینما رقم خاصی نیست، نمی توانند کار خاصی را انجام دهند. اما یکسری مناسبات که با همکاری رسانه ها است باعث شکل گیری مافیا می شود. یعنی جریان مافیایی اگر در واقع پیش می آید جریان رسانه ای در پشت آن است. متاسفانه در سال های اخیر که رسانه ها بیشتر شدند، بجای اینکه رسانه ی مردم باشند مبلّغ بعضی خبرهای خاص هستند.

* توصیه من به کسانی که می خواهند بازیگر شوند، این است که بازیگری حرفه بسیار سختی است و باید بسیار تلاش کنید و در کمترین حالت به کلاس های بازیگری بروید و در کنار آن مطالعه داشته باشید و تمرین و تمرین و تمرین را فراموش نکنید و برای جایگاهی که دوست دارید با تمام توانتان تلاش کنید.

به گزارش گروه فرهنگی ایرنا، امروز نهم آذرماه جمعی از اهالی سینما بیانیه ای خطاب به شهیدرا امضا کردند.

در این بیانیه آمده است:

خبر ترور ناجوانمردانه ات را شنیدیم و افسوس خوردیم که چرا به قدر بدخواهان میهنمان تو را نمی شناختیم. کمی دیر شده ولی به پاس یک عمر تلاش علمی بی منت و بی نام و نشان برای اقتدار کشور عزیزمان ایران، به تو افتخار می کنیم. روحت شاد

پرویزپرستویی، ابراهیم حاتمی کیا، کمال تبریزی، مجید مجیدی، همایون اسعدیان، منوچهر محمدی، منوچهر شاهسواری، مازیار میری، رضا میرکریمی، نرگس آبیار ، فرشته طائرپور، محمد مهدی عسگرپور، کامران ملکی ، رسول صدرعاملی، مجتبی راعی، محمد حسین حقیقی، حسن برزیده، محمد علی نجفی، حبیب احمد زاده، آتیلا پسیانی، فرهاد توحیدی، اکبر نبوی، فرهاد قائمیان، ایرج تقی پور، محمد داودی، عبدالحمید قدیریان، علی قائم مقامی، مهرداد فرید، نوید محمودی، بهمن اردلان، حافظ احمدی، محمد قاسمی ، محمد حسین مهدویان، مهدی فخیم زاده این بیانیه را امضا کرده اند.

رئیس سازمان سینمایی نیز در واکنش به این بیانیه در توئیتی نوشت:

هنرمند، صدای مردم است و با بزنگاه شناسی، مسئولانه عمل می کند.

به گزارش ایرنا، تروریست های بیگانه عصر جمعه- هفتم آذرماه- با کمین در مسیر خودروی حامل محسن فخری زاده رییس سازمان پژوهش و نوآوری وزارت دفاع در بلوار مصطفی خمینی شهر آبسرد دماوند، در عملیاتی انتحاری و مسلحانه، دانشمند هسته ای کشورمان را به شهادت رساندند.

محسن محسنی نسب کارگردان سینما، درباره تأثیر پررنگ شدن تولیدات شبکه نمایش خانگی روی سینما و مخاطبان آن در دوران بعد از کرونا، در گفت و گو با خبرنگار حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان ، گفت: هیچ تأثیری ندارد؛ به طور طبیعی سینما رفتن و دیدن فیلم روی پرده نقره ای حس و حال دیگری دارد و نوعی تفریح است. برخی برای دیدن فیلم و بحث راجع به آن از خانه بیرون می روند. در این روزهای کرونایی به دلیل لزوم رعایت فاصله اجتماعی، سینما ها فروش نمی کنند چون دیدن فیلم به تنهایی در سالن معنایی ندارد.

وی افزود: نمایش خانگی شرایط خاص خودش را دارد؛ اساساً نوع آثار و ساختار آن با سینما متفاوت است و آن چیزی که به عنوان هنر سینما می بینیم در سریال های نمایش خانگی نیست. اما نفس حضور سینمای خانگی هیچ ارتباطی به پرده سینما ندارد و تاثیری بر فروش فیلم ها نمی گذارد. ضمن اینکه قبل از کرونا و تعطیلی سینما هم هیچ دخالتی در فروش و مخاطبان یکدیگر نداشتند.

بیشتر بخوانید:

نمایش خانگی، رقیب یا شعبه دوم شبکه های ترکیه ای؟

این کارگردان ادامه داد: در سریال سازی افراد متبحر و متخصصی چون داود میریاقری، سیروس مقدم و حسن فتحی داریم؛ ولی این ها وقتی در سینما کار کردند توفیق آنچنانی نداشتند. یعنی مدیوم آثارشان در سینما نه مخاطب داشت نه حائز ارزش هنری بود؛ پس این ها کارگردان سریال ساز هستند.

این تهیه کننده اظهار کرد: در کل سینما و شبکه نمایش خانگی هرکدام مدیوم ها و مخاطبان خاص خودشان را دارند. البته مخاطبان مشترک هم در برخی مواقع دارند ولی صدمه ای به هم نخواهند زد. می توان گفت در پایان کرونا مخاطبان سینما بیشتر هم خواهد شد؛ چون افرادی که دلشان برای سالن و تفریح و گردهمایی تنگ شده مجددا به سمت سالن ها می روند.

وی در پاسخ به این سوال که آیا سینما و نمایش خانگی برای هم منفعتی دارند یا خیر، بیان کرد: صد در صد منفعت دارند؛ افرادی که قرار است وارد حیطه هنری و سخت سینما شوند، می توانند در فضای شبکه نمایش خانگی تمرین کنند و با تجربه بیشتر وارد مدیوم سینما شوند. از سویی افراد پشت دوربین که نمی توانند در سینما زیاد فعالیت کنند، از طریق شبکه نمایش خانگی و کار در آنجا ارتزاق خواهند کرد.

انتهای پیام/

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم ، مدتی است که خبر برگزاری جشنواره ای فرهنگی و هنری به نام تراوک در فضای رسانه ای کشور منعکس شده است. این جشنواره در چهار بخش عکس، فیلم، کاریکاتور و داستان با موضوع خانه و خانواده، مهاجرت و سفر برگزار می شود و آن گونه که در فراخوانش درج شده است، به منظور نکوداشت ایرج اعتصام یکی از اساتید و پیشکسوتان هنر معماری در ایران برپا شده است.

اما با جست وجویی مختصر در فضای مجازی، درمی یابیم که تراوک در اصل نام بنگاهی تجاری در کشور ترکیه است که در حوزه ارائه خدمات مسکونی از ابتدا تا انتها و دریافت کارت اقامت، امور خرید، فروش و اجاره املاک، مشاوره و سرمایه گذاری و همچنین راه اندازی مشاغل جدید در شهر آلانیای ترکیه فعالیت می کند. شرکت تراوک در مارس 2018 فعالیت رسمی خود را آغاز کرده و طبق اطلاعاتی که خود ارائه داده، تاکنون توانسته است زمینه اقامت، خرید و اجاره مسکن بالغ بر 2000 ایرانی در شهر آلانیای ترکیه را فراهم کند و هم اکنون نیز به عنوان مجری و اسپانسر، اقدام به برگزاری نخستین جشنواره فرهنگی و هنری تراوک کرده است.

با مراجعه به سایت این بنگاه تجاری، با اطلاعات متنوعی از جمله چگونگی مهاجرت، جزئیات و کم وکیف کسب اقامت و خرید و اجاره انواع و اقسام ملک اعم از آپارتمان، اداری و تجاری در کشور ترکیه مواجه می شویم؛ در بخشی از سایت تراوک آمده است: "به راحتی می توانید در ترکیه اقامت داشته باشید. نکته مهم این است که نوع اقامت شما باید با اهدافی که برای مهاجرت دارید مطابقت داشته باشد تا بتوانید به هدف خود برسید."

اما آنچه از ماهیت و کارکرد این بنگاه تجاری استنباط می شود، این است که این بنگاه دعوی تشویق و ترغیب مخاطبان ایرانی خود برای سفر و مهاجرت به کشور ترکیه را دارد؛ حال، مشخص نیست که چنین بنگاهی که اساساً دفتر آن در شهر آلانیای ترکیه واقع است، چگونه توانسته است جواز برگزاری جشنواره ای فرهنگی و هنری را در ایران آن هم در چنین مقیاس، ابعاد و تبلیغات گسترده ای دریافت کند.

اما از کارکرد تشویقی این بنگاه برای مهاجرت به ترکیه که بگذریم، نکته قابل تأمل دیگر این است که در شرایط کنونی که ویروس مهلک کرونا در اقصی نقاط جهان فراگیر شده است، نرخ مرگ ومیر و روند ابتلای بسیاری از مردم جهان به این ویروس کشنده از شیبی نگران کننده پیروی می کند و پزشکان و کارشناسان حوزه سلامت مدام همگان را به خانه نشینی و پرهیز از مسافرت دعوت می کنند، چگونه بنگاهی تجاری همچنان بر نمایش و تبلیغ جاذبه های توریستی ترکیه تأکید و مردم را برای سفر به این کشور تشویق می کند.

انتهای پیام/+

تهیه کننده فیلم های سینمایی غیرمنتظره و خانه عنکبوت در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: مسئولان خانه سینما در این بحران کرونا باید تدبیری عاجل داشته باشند تا زندگی هنرمندان این مرز و بوم بیش از این با مخاطره روبرو نشود. ما نیازمند تمهیداتی هستیم تا وضعیت زندگی هنرمندان و فعالان سینما هرچه سریع تر سامان بگیرد و آن ها بتوانند کمی وضعیت بحرانی زندگی شان را بهبود بخشند.

وی تأکید کرد: امروزه اکثریت قریب به اتفاق اهالی سینما در شرایط بیکاری به سر می برند و مسئولان خانه سینما به عنوان تنها نهاد صنفی سینماگران باید در پی تدبیری سریع برای رفع بحران از زندگی آن ها باشند. مسئولان خانه سینما باید دست به رایزنی با دستگاه ها و نهادهای مختلف بزنند تا بتوانند از هر رهگذری شده برای یکایک اعضای خانه سینما در این بحران وحشتناک بیکاری بودجه ای تأمین کنند.

رفیعی جم متذکر شد: اهالی سینما با سیلی صورت شان را سرخ نگه داشته اند و مدیران خانه سینما اگر بخواهند می توانند برای آن ها تأمین بودجه کنند؛ متأسفانه من در صنف خودمان می بینم که تعدادی از چهره های شاخص و برجسته با مشکلات متعدد در حال دست و پنجه نرم کردن هستند و زندگی های شان با بحران جدی روبرو شده است. این ها افراد با آبرویی هستند که نمی توانند برای گذران زندگی شان دست شان را پیش این و آن دراز کنند و این وظیفه مسئولان و مدیران خانه سینما و مسئولان سایر دستگاه های فرهنگی و هنری کشور از جمله وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و سازمان سینمایی است که زندگی شان را در این وانفسای بیکاری تأمین کنند.

این سینماگر در خاتمه اظهاراتش به هنر کارت اشاره کرد و گفت: این اقدام که از سوی صندوق اعتباری هنر صورت گرفت شایسته تقدیر است اما اعطای این مبلغ به اهالی سینما باید به صورت ماهانه تداوم داشته باشد و با یک بار واریز مبلغ هیچ دردی از زندگی سینماگران درمان نمی شود. در این وانفسای مشکلات اقتصادی و تورم شدید اعطای ماهانه این مبلغ می تواند بخش کوچکی از زندگی هنرمندان را تأمین کرده و اندکی از مشکلات آن ها را مرتفع سازد.

هفته گذشته مدیرکل دفتر برنامه ریزی، آموزش و توسعه مشارکت معاونت قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از راه اندازی سامانه ملی مدیریت مؤسسات فرهنگی قرآن و عترت خبر داد و گفت که سامانه ثبت اطلاعات مؤسسات کشور از پنجم آذرماه آغاز به کار می کند.

در مرحله نخست، تمامی اطلاعات مربوط به مؤسسه مانند، مدیرمسئول، مدیرعامل، اعضای هیئت مؤسس، هیئت مدیره، مربیان و بازرسان، اطلاعات مربوط به ساختمان، اساسنامه، استقلال مؤسسه یا وابستگی به مؤسسات دیگر جمع آوری می شود. در مراحل بعدی سامانه، مسئله نظارت بر موسسات، حمایت ها، تسهیلات و فرایندهای آموزش نیز به این سامانه افزوده خواهد شد.

اسماعیلی به خبرنگار معارف ایرنا گفت: نیاز به این سامانه همیشه احساس می شد؛ مخصوصا برای رتبه بندی موسسات تا بتوانیم این موسسات را رصد کنیم. بر اساس یک نظام ارزیابی با همکاری سازمان تبلیغات اسلامی در حال نهایی کردن شیوه نامه ارزیابی موسسات هستیم، امیدواریم که بتوانیم رتبه بندی موسسات را انجام دهیم و تسهیلات و خدمات بر اساس این رتبه بندی به موسسات اعطا شود.

وی افزود: سال ها بود که نیاز به یک سامانه ای احساس می شد تا بتوانیم مشخصات و پراکندگی تمام موسسات فرهنگی قرآن و عترت کشور و مخاطبان و مربیان آنها را به صورت یکپارچه داشته باشیم. البته منظور از موسسات قرآن و عترت تمام موسساتی است که زیرنظر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و سازمان تبلیغات اسلامی فعالیت می کنند تا تمامی مشخصات خود را در این سامانه به ثبت برسانند.

اسماعیلی ادامه داد: این سامانه مبنای تصمیم گیری ها و مجوزهای ما در اعطای پروانه فعالیت در سراسر کشور خواهد بود. البته ما مصوبه ای را گذراندیم که آیین نامه آن نیز به زودی ابلاغ می شود و بر اساس این آیین نامه یک نفر نمی تواند در بیش از یک موسسه مدیر مسئول باشد. لذا باید سامانه ای جامع پیش بینی می شد تا این کدهای ملی را رصد کند و به همین دلیل سازمان دارالقرآن الکریم نیز می تواند این سامانه را رصد کند.

وی افزود: مصوبه دیگر این بود که اکثریت اعضای یک موسسه نمی توانند در موسسه ای دیگر به عنوان اعضای هیئت موسس یا مدیره فعالیت کنند. لذا اطلاعات تمام هیات های موسس را در این سامانه ثبت کردیم. اکنون که در گام های اولیه سامانه هستیم، مشخص شده است که از 2 هزار و 500 موسسه درحدود 70 موسسه، هم از سازمان تبلیغات اسلامی و هم از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مجوز دارند.

اسماعیلی افزود: البته برخی از موسسات زیرنظر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی شعبه هایی دارند که موسسات سازمان تبلیغات این شعبه ها را ندارند و برای ساماندهی این شعبه ها و تشخیص شعب توانمند و ارزیابی و رتبه بندی موسسات و حمایت بر اساس این رتبه بندی و اعطای تسهیلات بر اساس یک نظام رتبه بندی صحیح نیاز به این سامانه را مشخص می کند.

وی تاکید کرد: در این سامانه حتی اسامی و مشخصات مربیان ثبت می شود و لذا باید به تعداد مربیان کلاس و به تعداد کلاس ها تعدادی قرآن آموز داشته باشیم. در ماه های آینده که نظام آموزش قرآن را مستقر کردیم به ارتقای سطح قرآن آموزان خواهیم پرداخت که بر اساس این کلاس بندی ها مربیان را ارتقا و تسهیلاتی به آنان دهیم و جشنواره هایی ویژه آنان برگزار کنیم که این برنامه ها نیازمند سامانه است.

اسماعیلی ادامه داد: یک دسترسی محدود نیز به اتحادیه موسسات قرآن و عترت کشور داده می شود تا بتوانند از این سامانه استفاده کنند. البته نگاه ما یک نگاه حاکمیتی است ولی دسترسی اتحادیه به سامانه ملی مدیریت موسسات قرآنی در راستای انجام کارهای اجرایی است و جمع آوری و رصد اطلاعات و تصمیم گیری های کلان به عهده وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است.

مدیرکل دفتر آموزش معاونت قرآن و عترت افزود: موسسات قرآنی به مرور اطلاعات خود را تا 20 آذر ثبت می کنند ولی با توجه به تعطیلات اخیر ثبت نام تا 25 آذر تمدید خواهد شد و از موسسات درخواست داریم تا تمام اطلاعات سامانه را به دقت تکمیل کنند چون ممکن است خدمات جدیدی ارائه شود. مثلا تسهیلات و خدماتی برای مربیان درنظر گرفته شده است.

اسماعیلی اضافه کرد: قبلا تسهیلاتی با چهار درصد کارمزد برای موسسات درنظر گرفته شده بود ولی اکنون تسهیلاتی با کارمزد 12درصد برای موسسات و اشخاصی مانند مربیان در نظر گرفته می شود و مبنای کار ما این سامانه خواهد بود.

وی با اشاره به آغاز ثبت نام آزمون سراسری قرآن و عترت از ابتدی دی ماه گفت: این سامانه با سامانه آزمون قرآن و عترت در ارتباط است و اگر کسی به عنوان قرآن آموز یکی از موسسات در آزمون سراسری قرآن و عترت ثبت نام کند باید از قبل نام موسسه موردنظر در سامانه مدیریت موسسات به ثبت رسیده باشد تا قرآن آموز بتواند در سامانه آزمون ثبت نام کند.

اسماعیلی ادامه داد: تلاش داریم تا نظام ارزیابی مربیان را نیز برای اولین بار ایجاد کنیم. چون در برخی موسسات مربیان قوی داریم . البته این آزمون یکی از شاخص های ارزیابی مربیان است. اگر قرآن آموزان موفق به ثبت نام نشوند، مربی موردنظر نیز ضرر خواهد کرد درحالی که ما می خواهیم مربیان توانمند را در دوره های تربیت مدرس شرکت دهیم و مربیانی که نیاز به حمایت دارند، در دوره های توانمندسازی شرکت داده شوند که با احصا در این سامانه به راحتی صورت می گیرد.

به گزارش خبرنگار حوزه موسیقی گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان ، در راستای توسعه فرهنگ محمدی (ص) و رساندنِ رسالت حضرت محمد مصطفی (ص) به گوش جهانیان، معاونت قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با مشارکت مرکز موسیقی حوزه هنری جشنواره ای را با عنوان نغمه های محمدی (ص) تدارک دیده است. این جشنواره بر آثار موسیقایی با موضوع حضرت رسول اکرم (ص) تمرکز دارد. درباره چگونگی برگزاری جشنواره نغمه های محمدی (ص) و بخش های مختلف آن با میلاد عرفان پور، دبیر جشنواره گفت وگو کردیم.

عرفان پور ابتدا به خبرنگار ما گفت: جشنواره نغمه های محمدی (ص) بنا دارد زمینه ساز تولیدات فاخر و موثر در حوزه موسیقی شود. علاوه بر این از هنرمندانی که پیش از این، آفرینش موثر و ارزشمندی با موضوع وجود مبارک حضرت رسول (ص) داشتند، تجلیل می شود. در بخش الفِ جشنواره، هنرمندانِ عرصه موسیقی می توانند آثاری را که در 10 سال گذشته درباره حضرت محمد (ص) خلق کردند، برای ما ارسال کنند.

بیشتر بخوانید

چرا موسیقی عرفانی در معرض فراموشی است؟/ سایه سنگین بی عدالتی بر فروش کالاهای فرهنگی

وی افزود: علاوه بر آثار ارسال شده، هیئت علمی جشنواره از آثار شاخصی که در ده سال اخیر با مضمون حضرت خاتم الانبیا (ص) ساخته شده اند، اما به هر دلیل به دبیرخانه جشنواره ارسال نشدند، تجلیل می کنند. بخش دوم جشنواره به تولید اثر در فرایند جشنواره اختصاص دارد. بخش دوم به این شکل طراحی شده است که هنرمندانِ حوزه های مختلف موسیقی که صاحب ذوق و ایده هستند و تمایل به خلق اثر برای حضرت رسول (ص) را دارند، شناسایی می شوند؛ ما سوابق این هنرمندان و نمونه آثار آن ها را دریافت و ارزیابی می کنیم.

عرفان پور ادامه داد: در بخش دوم جشنواره 10 گروه هنری یا هنرمند از میان تمامی افراد انتخاب می شوند و با این هنرمندان و گروه های هنری 10 اثر شاخص تولید می شود. گروه های منتخب در بخش تولید آثار شاخص، با حمایت علمی و مالی دبیرخانه جشنواره به تولید آثار می پردازند. در نهایت از 10 اثر تولید شده به انتخاب مردم یک اثر برگزیده مردمی و یک اثر هم به عنوان منتخبِ کارشناسان در نظر گرفته می شود.

دبیر هنری جشنواره نغمه های محمدی (ص) در پایان اضافه کرد: منظور از آثار موسیقایی که می توانند در جشنواره شرکت کنند، تمامی گونه های موسیقی شامل، سرود، تواشیح، موسیقی پاپ، موسیقی ردیف دستگاهی، موسیقی نواحی و ... است. اختتامیه جشنواره 21 اسفندماه مصادف با مبعث پیامبر اکرم (ص) برگزار می شود. علاقه مندان می توانند آثار خود را در سایت سپهرِ سوره هنر در پایگاه جشنواره های حوزه هنری بارگذاری کنند. داوطلبان تا 15 دی ماه فرصت دارند که آثار را ارسال کنند.

انتهای پیام/

حیدرقلی ابراهیمی رئیس انجمن صنعت چاپ استان خراسان شمالی در گفت وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در خراسان شمالی، با اشاره به اوضاع نامناسب اقتصادی چاپخانه ها گفت: اگرچه مجوز چاپخانه ها ازسوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی صادر می شود، ولی از سال 1396 با توجه به اینکه ماهیت بخشی از فعالیت چاپخانه ها، صنعتی است، وزارت صنعت، معدن و تجارت، متولی بخش صنعتی این مراکز چاپ شد.

وی افزود: با ورود متولی گری وزارت صنعت، معدن و تجارت برای چاپخانه ها، امیدی در دل مدیران چاپخانه ها ایجاد شد، ولی این امید زمان زیادی به طول نکشید و نه تنها یار و یاور چاپخانه ها نشد که باری هم بر دوش این مراکز گذاشت.

وزارت صمت صنعت چاپ را به حال خود رها کرده است
مدیر چاپخانه ایران چاپ بجنورد بیان داشت: وظیفه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به عنوان متولی بخش فرهنگی صنعت چاپ کشور، نظارت، تعیین خط مشی چاپ و نشر، ابلاغ بخشنامه ها و قوانین، صدور پروانه تاسیس، برگزاری سمینارها، نمایشگاه های صنعت چاپ، مصدور جوز واردات ماشین آلات چاپ و رفع و رجوع مشکلات چاپخانه داران و درواقع تنها مرجع حامی چاپخانه های کشور است و تاکنون نیز در حد وظایف خود در سراسر کشور از حمایت و هدایت فرهنگی در صنعت چاپ دریغ نکرده است. البته درمقابل، وزارت صنعت، معدن و تجارت هم طبق قانون یکی دیگر از متولیان چاپخانه ها در کشور است؛ یعنی چاپخانه ها زیر لوای 2 وزارتخانه طراز اول مملکت قرار دارند؛ ولی به شهادت مدیران چاپ و نشر کشور، دریغ از کمترین حمایت و توجه وزارت صنعت معدن و تجارت به صنعت چاپ کشور!

رئیس انجمن صنعت چاپ خراسان شمالی ادامه داد: شاید مدیران ادارات کل صنعت معدن، تجارت در استان ها هنوز نمی دانند که صنعت چاپ وابسته به این وزارتخانه که واژه صنعت در تابلویش نمایان است، به حال خود رها شده است.

با واگذاری بخش صنعتیِ چاپ به وزارت صمت گرفتاری های فعالان چاپ مضاعف شد
ابراهیمی تنها موردی را که توسط وزارت صنعت، معدن و تجارت برای چاپخانه ها انجام می شود، صدور پروانه صنفی، آن هم برای ایجاد درآمد در قبال صدور حق پروانه سالانه دانست و افزود: ایجاد گرفتاری های مضاعف، استعلامات متعدد از ادارات گوناگون توسط وزارت صنعت، معدن و تجارت یکی دیگر از مشکلاتی است که بر سر راه چاپخانه داران است.

وی از وزارت صمت خواست تا حداقل با اعطای تسهیلات در نوسازی ناوگان صنعت چاپ کشور و تسهیل فرایند اعطای زمین در شهرک های صنعتی، از این صنعت مهم کشور حمایت کند.

رئیس انجمن صنعت چاپ خراسان شمالی با اشاره به فرسوده بودن ناوگان صنعت چاپ این استان، گفت: به خاطر نبود حمایت، در حال حاضر دستگاه های از رده خارج و مدل های قدیمی دستگاه های چاپ کشورهای دیگر، به چاپخانه داران ایرانی فروخته می شود که بعد از مدتی به خاطر کارکرد زیاد در خارج از کشور و گرانی و عدم لوازم یدکی مورد نیاز به آهن پاره تبدیل می شوند.

فعالان صنعت چاپ سنگر رقابت را حتی با ماشین آلات از رده خارج، حفظ کرده اند
ابراهیمی افزود: ولی از حق نگذریم مدیران و متخصصین چاپ کشور با ناامیدی (نسبت به اینکه دیگر امکان استفاده از ماشین های جدید نخواهند داشت)، به ناچار با همین ماشین های اُوِرهال شده با قدمت 20 سال، نهایت سعی شان را می کنند که با چاپ های نفیس از کشورهای همسایه عقب نمانند. اما صنعت چاپ کشور و خصوصا استان خراسان شمالی در بعضی از سفارش های چاپی خاص مانند بسته بندی صنایع غذایی از امکانات کشورهایی که ماشین های پیشرفته دارند، مانند کشور ترکیه، عقب مانده است.

وی گفت: با این روند گویا کار فرهنگی جایگاه خود را از دست داده و روز به روز چاپ و نشر به قهقرا می رود و شاهد عینی آن تعطیلی سریالیِ این شغل فاخر و بیش از 300 چاپخانه در کشور است که همچنان ادامه دارد. چاپ و نشر کشور حال خوبی ندارد و بیمار است. رکود و گرانی سرسام آور مواد اولیه مانند مرکب، زینک، لوازم و مواد مصرفی، لوازم یدکی و هزینه سرویس و تعمیرات ماشین های چاپ، سنگین و کمرشکن است.

جولان اداره امور مالیاتی در چاپخانه های نیمه تعطیل خراسان شمالی
رئیس انجمن صنعت چاپ استان خراسان شمالی، گرانی مواد اولیه صنعت چاپ مانند کاغذ و مقوا و همچنین هزینه های سرسام آور و پایین آمدن ارزش پول ملی، سرگردانی کارگران تعدیل شده از کار را ازجمله مشکلات صنت چاپ در این استان برشمرد و عنوان کرد: در این میان جولان دادن کارشناسان اداره امور مالیاتی در واحدهای چاپی نیمه تعطیل استان، مزید بر علت شده است؛ گویا آنها در جریان کار و کاسبی و اوضاع وخیم اقتصادی نیستند که با بالا بردن مالیات ها و صدور متمم های عجیب و غریب چاپخانه داران را جان بر لب رسانده اند!

ابراهیمی گفت: در این میان سختگیری های ادارات تامین اجتماعی هم ادامه دارد؛ اگر یک واحد صنفی به هر دلیل - که عمدتاً نداشتن پول کافی و یا گرفتاری و فراموشی است - یک روز لیست بیمه را با تاخیر پرداخت کند، روز دیگر با جریمه دوبرابری مواجه می شود و اگر بیشتر طول بکشد، در ماه آینده چندین برابر و اگر بخاطر اضافه جریمه ها قادر به پرداخت نباشد، کمتر از یک سال، بیش از 10 برابر محکوم خواهد شد.

بیشتر وعده های مسئولان برای صنعت چاپ، توخالی است
رئیس انجمن صنعت چاپ خراسان شمالی همچنین از آنچه وعده های توخالی مسئولان برای بهبود صنعت چاپ نامید، گلایه کرد و گفت: گفتند در دو ماه تعطیلی کرونایی اسفند 98 و فروردین 99 تسهیلات کم بهره به مدیران صنعت چاپ و حقوق بیکاری به کارکنان و کارگران چاپخانه خواهند داد، و لیست ثبت اطلاعات صاحبان کسب و کار فرهنگی و هنری متضرر شده از ویروس کرونا به اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی اعلام شد ولی تاکنون هیچ خبری از تحقق این وعده ها نشده است.

وی از اجرایی نشدن مصوبه سال 1396 که در کارگروه کاغذ وزارت صنعت به تصویب رسیده بود هم گلایه کرد و افزود: این مصوبه در سال 96 در کارگروه کاغذ وزارت صنعت معدن و تجارت به تصویب رسید و مصوب شد به خاطر حمایت از صنعت چاپ و نشر، ارزش افزوده از دست اندرکاران چاپ و نشر لغو شود، ولی پس از سپری شدن نزدیک به 4 سال، هنوز از اجرایی شدن این مصوبه خبری نیست.

خراسان شمالی اتحادیه مستقل در حوزه صنعت چاپ و نشر ندارد
رئیس انجمن صنعت چاپ خراسان شمالی با اظهار تاسف از نبود یک اتحادیه مستقل و فعال در حوزه صنعت چاپ و نشر در این استان، گفت: نداشتن اتحادیه مستقل و قرار گرفتن واحدهای چاپی در زیرمجموعه در اتحادیه های غیرهمگن، صنعت چاپ استان خراسان شمالی را با مشکلات جدی روبه رو کرده است.

وی افزود: با پیگیری های اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی چندین جلسه با اداره های مرتبط برگزار شد، ولی درنهایت مجمع امور صنفی با تشکیل اتحادیه همگن موافقت نکرد و به ناچار این صنعت بزرگ و مهم در اتحادیه های غیرهمگن ادغام شد.

معضل خروج سفارش های چاپی از استان
ابراهیمی که مدیریت چاپخانه ایران چاپ در بجنورد را هم بر عهده دارد، با بیان اینکه یکی دیگر از مشکلات حوزه چاپ در استان ما خروج سفارشات چاپی از استان است، از دستگاه های اداری مسئول خواست تا کارها و سفارشات چاپی خود را به خارج از استان نفرستند و حداقل از این طریریال صنعت چاپ استان را حمایت کنند.

یادآوری می شود، در استان خراسان شمالی 47 واحد چاپ مشغول به فعالیت هستند که از این میان، 10 واحد چاپی در زمینه چاپ اُفست فعالیت می کنند.

حیدرقلی ابراهیمی رئیس انجمن صنعت چاپ استان خراسان شمالی در گفت وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در خراسان شمالی، با اشاره به اوضاع نامناسب اقتصادی چاپخانه ها گفت: اگرچه مجوز چاپخانه ها ازسوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی صادر می شود، ولی از سال 1396 با توجه به اینکه ماهیت بخشی از فعالیت چاپخانه ها، صنعتی است، وزارت صنعت، معدن و تجارت، متولی بخش صنعتی این مراکز چاپ شد.

وی افزود: با ورود متولی گری وزارت صنعت، معدن و تجارت برای چاپخانه ها، امیدی در دل مدیران چاپخانه ها ایجاد شد، ولی این امید زمان زیادی به طول نکشید و نه تنها یار و یاور چاپخانه ها نشد که باری هم بر دوش این مراکز گذاشت.

وزارت صمت صنعت چاپ را به حال خود رها کرده است
مدیر چاپخانه ایران چاپ بجنورد بیان داشت: وظیفه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به عنوان متولی بخش فرهنگی صنعت چاپ کشور، نظارت، تعیین خط مشی چاپ و نشر، ابلاغ بخشنامه ها و قوانین، صدور پروانه تاسیس، برگزاری سمینارها، نمایشگاه های صنعت چاپ، مصدور جوز واردات ماشین آلات چاپ و رفع و رجوع مشکلات چاپخانه داران و درواقع تنها مرجع حامی چاپخانه های کشور است و تاکنون نیز در حد وظایف خود در سراسر کشور از حمایت و هدایت فرهنگی در صنعت چاپ دریغ نکرده است. البته درمقابل، وزارت صنعت، معدن و تجارت هم طبق قانون یکی دیگر از متولیان چاپخانه ها در کشور است؛ یعنی چاپخانه ها زیر لوای 2 وزارتخانه طراز اول مملکت قرار دارند؛ ولی به شهادت مدیران چاپ و نشر کشور، دریغ از کمترین حمایت و توجه وزارت صنعت معدن و تجارت به صنعت چاپ کشور!

رئیس انجمن صنعت چاپ خراسان شمالی ادامه داد: شاید مدیران ادارات کل صنعت معدن، تجارت در استان ها هنوز نمی دانند که صنعت چاپ وابسته به این وزارتخانه که واژه صنعت در تابلویش نمایان است، به حال خود رها شده است.

با واگذاری بخش صنعتیِ چاپ به وزارت صمت گرفتاری های فعالان چاپ مضاعف شد
ابراهیمی تنها موردی را که توسط وزارت صنعت، معدن و تجارت برای چاپخانه ها انجام می شود، صدور پروانه صنفی، آن هم برای ایجاد درآمد در قبال صدور حق پروانه سالانه دانست و افزود: ایجاد گرفتاری های مضاعف، استعلامات متعدد از ادارات گوناگون توسط وزارت صنعت، معدن و تجارت یکی دیگر از مشکلاتی است که بر سر راه چاپخانه داران است.

وی از وزارت صمت خواست تا حداقل با اعطای تسهیلات در نوسازی ناوگان صنعت چاپ کشور و تسهیل فرایند اعطای زمین در شهرک های صنعتی، از این صنعت مهم کشور حمایت کند.

رئیس انجمن صنعت چاپ خراسان شمالی با اشاره به فرسوده بودن ناوگان صنعت چاپ این استان، گفت: به خاطر نبود حمایت، در حال حاضر دستگاه های از رده خارج و مدل های قدیمی دستگاه های چاپ کشورهای دیگر، به چاپخانه داران ایرانی فروخته می شود که بعد از مدتی به خاطر کارکرد زیاد در خارج از کشور و گرانی و عدم لوازم یدکی مورد نیاز به آهن پاره تبدیل می شوند.

فعالان صنعت چاپ سنگر رقابت را حتی با ماشین آلات از رده خارج، حفظ کرده اند
ابراهیمی افزود: ولی از حق نگذریم مدیران و متخصصین چاپ کشور با ناامیدی (نسبت به اینکه دیگر امکان استفاده از ماشین های جدید نخواهند داشت)، به ناچار با همین ماشین های اُوِرهال شده با قدمت 20 سال، نهایت سعی شان را می کنند که با چاپ های نفیس از کشورهای همسایه عقب نمانند. اما صنعت چاپ کشور و خصوصا استان خراسان شمالی در بعضی از سفارش های چاپی خاص مانند بسته بندی صنایع غذایی از امکانات کشورهایی که ماشین های پیشرفته دارند، مانند کشور ترکیه، عقب مانده است.

وی گفت: با این روند گویا کار فرهنگی جایگاه خود را از دست داده و روز به روز چاپ و نشر به قهقرا می رود و شاهد عینی آن تعطیلی سریالیِ این شغل فاخر و بیش از 300 چاپخانه در کشور است که همچنان ادامه دارد. چاپ و نشر کشور حال خوبی ندارد و بیمار است. رکود و گرانی سرسام آور مواد اولیه مانند مرکب، زینک، لوازم و مواد مصرفی، لوازم یدکی و هزینه سرویس و تعمیرات ماشین های چاپ، سنگین و کمرشکن است.

جولان اداره امور مالیاتی در چاپخانه های نیمه تعطیل خراسان شمالی
رئیس انجمن صنعت چاپ استان خراسان شمالی، گرانی مواد اولیه صنعت چاپ مانند کاغذ و مقوا و همچنین هزینه های سرسام آور و پایین آمدن ارزش پول ملی، سرگردانی کارگران تعدیل شده از کار را ازجمله مشکلات صنت چاپ در این استان برشمرد و عنوان کرد: در این میان جولان دادن کارشناسان اداره امور مالیاتی در واحدهای چاپی نیمه تعطیل استان، مزید بر علت شده است؛ گویا آنها در جریان کار و کاسبی و اوضاع وخیم اقتصادی نیستند که با بالا بردن مالیات ها و صدور متمم های عجیب و غریب چاپخانه داران را جان بر لب رسانده اند!

ابراهیمی گفت: در این میان سختگیری های ادارات تامین اجتماعی هم ادامه دارد؛ اگر یک واحد صنفی به هر دلیل - که عمدتاً نداشتن پول کافی و یا گرفتاری و فراموشی است - یک روز لیست بیمه را با تاخیر پرداخت کند، روز دیگر با جریمه دوبرابری مواجه می شود و اگر بیشتر طول بکشد، در ماه آینده چندین برابر و اگر بخاطر اضافه جریمه ها قادر به پرداخت نباشد، کمتر از یک سال، بیش از 10 برابر محکوم خواهد شد.

بیشتر وعده های مسئولان برای صنعت چاپ، توخالی است
رئیس انجمن صنعت چاپ خراسان شمالی همچنین از آنچه وعده های توخالی مسئولان برای بهبود صنعت چاپ نامید، گلایه کرد و گفت: گفتند در دو ماه تعطیلی کرونایی اسفند 98 و فروردین 99 تسهیلات کم بهره به مدیران صنعت چاپ و حقوق بیکاری به کارکنان و کارگران چاپخانه خواهند داد، و لیست ثبت اطلاعات صاحبان کسب و کار فرهنگی و هنری متضرر شده از ویروس کرونا به اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی اعلام شد ولی تاکنون هیچ خبری از تحقق این وعده ها نشده است.

وی از اجرایی نشدن مصوبه سال 1396 که در کارگروه کاغذ وزارت صنعت به تصویب رسیده بود هم گلایه کرد و افزود: این مصوبه در سال 96 در کارگروه کاغذ وزارت صنعت معدن و تجارت به تصویب رسید و مصوب شد به خاطر حمایت از صنعت چاپ و نشر، ارزش افزوده از دست اندرکاران چاپ و نشر لغو شود، ولی پس از سپری شدن نزدیک به 4 سال، هنوز از اجرایی شدن این مصوبه خبری نیست.

خراسان شمالی اتحادیه مستقل در حوزه صنعت چاپ و نشر ندارد
رئیس انجمن صنعت چاپ خراسان شمالی با اظهار تاسف از نبود یک اتحادیه مستقل و فعال در حوزه صنعت چاپ و نشر در این استان، گفت: نداشتن اتحادیه مستقل و قرار گرفتن واحدهای چاپی در زیرمجموعه در اتحادیه های غیرهمگن، صنعت چاپ استان خراسان شمالی را با مشکلات جدی روبه رو کرده است.

وی افزود: با پیگیری های اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی چندین جلسه با اداره های مرتبط برگزار شد، ولی درنهایت مجمع امور صنفی با تشکیل اتحادیه همگن موافقت نکرد و به ناچار این صنعت بزرگ و مهم در اتحادیه های غیرهمگن ادغام شد.

معضل خروج سفارش های چاپی از استان
ابراهیمی که مدیریت چاپخانه ایران چاپ در بجنورد را هم بر عهده دارد، با بیان اینکه یکی دیگر از مشکلات حوزه چاپ در استان ما خروج سفارشات چاپی از استان است، از دستگاه های اداری مسئول خواست تا کارها و سفارشات چاپی خود را به خارج از استان نفرستند و حداقل از این طریریال صنعت چاپ استان را حمایت کنند.

یادآوری می شود، در استان خراسان شمالی 47 واحد چاپ مشغول به فعالیت هستند که از این میان، 10 واحد چاپی در زمینه چاپ اُفست فعالیت می کنند.

حیدرقلی ابراهیمی رئیس انجمن صنعت چاپ استان خراسان شمالی در گفت وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در خراسان شمالی، با اشاره به اوضاع نامناسب اقتصادی چاپخانه ها گفت: اگرچه مجوز چاپخانه ها ازسوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی صادر می شود، ولی از سال 1396 با توجه به اینکه ماهیت بخشی از فعالیت چاپخانه ها، صنعتی است، وزارت صنعت، معدن و تجارت، متولی بخش صنعتی این مراکز چاپ شد.

وی افزود: با ورود متولی گری وزارت صنعت، معدن و تجارت برای چاپخانه ها، امیدی در دل مدیران چاپخانه ها ایجاد شد، ولی این امید زمان زیادی به طول نکشید و نه تنها یار و یاور چاپخانه ها نشد که باری هم بر دوش این مراکز گذاشت.

وزارت صمت صنعت چاپ را به حال خود رها کرده است
مدیر چاپخانه ایران چاپ بجنورد بیان داشت: وظیفه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به عنوان متولی بخش فرهنگی صنعت چاپ کشور، نظارت، تعیین خط مشی چاپ و نشر، ابلاغ بخشنامه ها و قوانین، صدور پروانه تاسیس، برگزاری سمینارها، نمایشگاه های صنعت چاپ، مصدور جوز واردات ماشین آلات چاپ و رفع و رجوع مشکلات چاپخانه داران و درواقع تنها مرجع حامی چاپخانه های کشور است و تاکنون نیز در حد وظایف خود در سراسر کشور از حمایت و هدایت فرهنگی در صنعت چاپ دریغ نکرده است. البته درمقابل، وزارت صنعت، معدن و تجارت هم طبق قانون یکی دیگر از متولیان چاپخانه ها در کشور است؛ یعنی چاپخانه ها زیر لوای 2 وزارتخانه طراز اول مملکت قرار دارند؛ ولی به شهادت مدیران چاپ و نشر کشور، دریغ از کمترین حمایت و توجه وزارت صنعت معدن و تجارت به صنعت چاپ کشور!

رئیس انجمن صنعت چاپ خراسان شمالی ادامه داد: شاید مدیران ادارات کل صنعت معدن، تجارت در استان ها هنوز نمی دانند که صنعت چاپ وابسته به این وزارتخانه که واژه صنعت در تابلویش نمایان است، به حال خود رها شده است.

با واگذاری بخش صنعتیِ چاپ به وزارت صمت گرفتاری های فعالان چاپ مضاعف شد
ابراهیمی تنها موردی را که توسط وزارت صنعت، معدن و تجارت برای چاپخانه ها انجام می شود، صدور پروانه صنفی، آن هم برای ایجاد درآمد در قبال صدور حق پروانه سالانه دانست و افزود: ایجاد گرفتاری های مضاعف، استعلامات متعدد از ادارات گوناگون توسط وزارت صنعت، معدن و تجارت یکی دیگر از مشکلاتی است که بر سر راه چاپخانه داران است.

وی از وزارت صمت خواست تا حداقل با اعطای تسهیلات در نوسازی ناوگان صنعت چاپ کشور و تسهیل فرایند اعطای زمین در شهرک های صنعتی، از این صنعت مهم کشور حمایت کند.

خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در خراسان شمالی،
خبرگزاری کتاب ایران

وزارت صمت صنعت چاپ را به حال خود رها کرده است

با واگذاری بخش صنعتیِ چاپ به وزارت صمت گرفتاری های فعالان چاپ مضاعف شد

رئیس انجمن صنعت چاپ خراسان شمالی با اشاره به فرسوده بودن ناوگان صنعت چاپ این استان، گفت: به خاطر نبود حمایت، در حال حاضر دستگاه های از رده خارج و مدل های قدیمی دستگاه های چاپ کشورهای دیگر، به چاپخانه داران ایرانی فروخته می شود که بعد از مدتی به خاطر کارکرد زیاد در خارج از کشور و گرانی و عدم لوازم یدکی مورد نیاز به آهن پاره تبدیل می شوند.

فعالان صنعت چاپ سنگر رقابت را حتی با ماشین آلات از رده خارج، حفظ کرده اند
ابراهیمی افزود: ولی از حق نگذریم مدیران و متخصصین چاپ کشور با ناامیدی (نسبت به اینکه دیگر امکان استفاده از ماشین های جدید نخواهند داشت)، به ناچار با همین ماشین های اُوِرهال شده با قدمت 20 سال، نهایت سعی شان را می کنند که با چاپ های نفیس از کشورهای همسایه عقب نمانند. اما صنعت چاپ کشور و خصوصا استان خراسان شمالی در بعضی از سفارش های چاپی خاص مانند بسته بندی صنایع غذایی از امکانات کشورهایی که ماشین های پیشرفته دارند، مانند کشور ترکیه، عقب مانده است.

وی گفت: با این روند گویا کار فرهنگی جایگاه خود را از دست داده و روز به روز چاپ و نشر به قهقرا می رود و شاهد عینی آن تعطیلی سریالیِ این شغل فاخر و بیش از 300 چاپخانه در کشور است که همچنان ادامه دارد. چاپ و نشر کشور حال خوبی ندارد و بیمار است. رکود و گرانی سرسام آور مواد اولیه مانند مرکب، زینک، لوازم و مواد مصرفی، لوازم یدکی و هزینه سرویس و تعمیرات ماشین های چاپ، سنگین و کمرشکن است.

جولان اداره امور مالیاتی در چاپخانه های نیمه تعطیل خراسان شمالی
رئیس انجمن صنعت چاپ استان خراسان شمالی، گرانی مواد اولیه صنعت چاپ مانند کاغذ و مقوا و همچنین هزینه های سرسام آور و پایین آمدن ارزش پول ملی، سرگردانی کارگران تعدیل شده از کار را ازجمله مشکلات صنت چاپ در این استان برشمرد و عنوان کرد: در این میان جولان دادن کارشناسان اداره امور مالیاتی در واحدهای چاپی نیمه تعطیل استان، مزید بر علت شده است؛ گویا آنها در جریان کار و کاسبی و اوضاع وخیم اقتصادی نیستند که با بالا بردن مالیات ها و صدور متمم های عجیب و غریب چاپخانه داران را جان بر لب رسانده اند!

فعالان صنعت چاپ سنگر رقابت را حتی با ماشین آلات از رده خارج، حفظ کرده اند

جولان اداره امور مالیاتی در چاپخانه های نیمه تعطیل خراسان شمالی

ابراهیمی گفت: در این میان سختگیری های ادارات تامین اجتماعی هم ادامه دارد؛ اگر یک واحد صنفی به هر دلیل - که عمدتاً نداشتن پول کافی و یا گرفتاری و فراموشی است - یک روز لیست بیمه را با تاخیر پرداخت کند، روز دیگر با جریمه دوبرابری مواجه می شود و اگر بیشتر طول بکشد، در ماه آینده چندین برابر و اگر بخاطر اضافه جریمه ها قادر به پرداخت نباشد، کمتر از یک سال، بیش از 10 برابر محکوم خواهد شد.

بیشتر وعده های مسئولان برای صنعت چاپ، توخالی است
رئیس انجمن صنعت چاپ خراسان شمالی همچنین از آنچه وعده های توخالی مسئولان برای بهبود صنعت چاپ نامید، گلایه کرد و گفت: گفتند در دو ماه تعطیلی کرونایی اسفند 98 و فروردین 99 تسهیلات کم بهره به مدیران صنعت چاپ و حقوق بیکاری به کارکنان و کارگران چاپخانه خواهند داد، و لیست ثبت اطلاعات صاحبان کسب و کار فرهنگی و هنری متضرر شده از ویروس کرونا به اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی اعلام شد ولی تاکنون هیچ خبری از تحقق این وعده ها نشده است.

وی از اجرایی نشدن مصوبه سال 1396 که در کارگروه کاغذ وزارت صنعت به تصویب رسیده بود هم گلایه کرد و افزود: این مصوبه در سال 96 در کارگروه کاغذ وزارت صنعت معدن و تجارت به تصویب رسید و مصوب شد به خاطر حمایت از صنعت چاپ و نشر، ارزش افزوده از دست اندرکاران چاپ و نشر لغو شود، ولی پس از سپری شدن نزدیک به 4 سال، هنوز از اجرایی شدن این مصوبه خبری نیست.

خراسان شمالی اتحادیه مستقل در حوزه صنعت چاپ و نشر ندارد
رئیس انجمن صنعت چاپ خراسان شمالی با اظهار تاسف از نبود یک اتحادیه مستقل و فعال در حوزه صنعت چاپ و نشر در این استان، گفت: نداشتن اتحادیه مستقل و قرار گرفتن واحدهای چاپی در زیرمجموعه در اتحادیه های غیرهمگن، صنعت چاپ استان خراسان شمالی را با مشکلات جدی روبه رو کرده است.

بیشتر وعده های مسئولان برای صنعت چاپ، توخالی است

خراسان شمالی اتحادیه مستقل در حوزه صنعت چاپ و نشر ندارد

وی افزود: با پیگیری های اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی چندین جلسه با اداره های مرتبط برگزار شد، ولی درنهایت مجمع امور صنفی با تشکیل اتحادیه همگن موافقت نکرد و به ناچار این صنعت بزرگ و مهم در اتحادیه های غیرهمگن ادغام شد.

معضل خروج سفارش های چاپی از استان
ابراهیمی که مدیریت چاپخانه ایران چاپ در بجنورد را هم بر عهده دارد، با بیان اینکه یکی دیگر از مشکلات حوزه چاپ در استان ما خروج سفارشات چاپی از استان است، از دستگاه های اداری مسئول خواست تا کارها و سفارشات چاپی خود را به خارج از استان نفرستند و حداقل از این طریریال صنعت چاپ استان را حمایت کنند.

یادآوری می شود، در استان خراسان شمالی 47 واحد چاپ مشغول به فعالیت هستند که از این میان، 10 واحد چاپی در زمینه چاپ اُفست فعالیت می کنند.

معضل خروج سفارش های چاپی از استان

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، مرکز اصفهان؛ مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان گفت: 88 کتابفروشی استان اصفهان در طرح پاییزه کتاب سال 99 اصفهان با فروش بیش از 21 میلیارد و 630 میلیون و 370 هزار ریال رتبه سوم را در کشور کسب کردند.

حجت الاسلام رمضان علی معتمدی با بیان اینکه در این طرح 44 هزار و 138 کتاب در کتابفروشی های مجری در طرح پاییزه کتاب سال 99 اصفهان به فروش رفته است.

وی با اشاره به اینکه 68 کتابفروشی در شهر اصفهان و بیست کتابفروشی در سایر شهرستان های استان در طرح پاییزه کتاب سال 99 شرکت داشته گفت: استان اصفهان بعد از استان های تهران و خراسان رضوی رتبه سوم کشور را در تعداد فروش کتاب ومبلغ فروش داشته است.

حجت الاسلام معتمدی افزود: فروش فصلی کتاب طرحی است در راستای حمایت از کتابفروشان به عنوان پاتوق فرهنگی و اعطای یارانه نشر کتاب از طریق کتابفروشی ها که با حمایت معاونت فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی همزمان با بیست و هشتمین دوره هفته کتاب جمهوری اسلامی ایران از 24 تا 30 آبان ماه 1399 با شعار دانایی؛ مانایی به اجرا درآمد.

به گزارش خبرگزاری نصیرنیوز به نقل از ایرنا، از اسفند سال گذشته که ویروس کرونا شایع شده، فضای کتابخانه ها علاقمندان خود را ندیده و کتابفروشی ها هم از مشتریان خود دور افتاده اند، صاحبان کتابفروشی ها همچنان منتظر مشتریان خود هستند و کتابخانه ها چشم به راه کتابخوانان ولی کرونا هنوز این اجازه را به آنها نداده و همچنان با بی مهری تمام می تازد.

بیماری کووید 19، کتابخانه ها را خالی از مراجعه کننده کرده و صندلی های کتابخانه ها دیگر میزبان علاقمندان کتاب نیستند؛ با تعطیلی مراکز علمی و آموزشی، کتابخانه ها هم تحت تاثیر قرار گرفته و رونق سال های قبل خود را ازدست داده و در وادی غربت وغریبی قرار گرفتند.

اگر تا دیروز دانش آموزان، دانشجویان، محققان و پژوهشگران ساعت های وقت خود را در کتابخانه ها سپری می کردند، این بار این فرصت از آنها گرفته شد و به عبارتی کرونا فضای زیبای کتابخانه ها را برای حضور علاقمندانش ممنوع کرده است.

نه مشتری هست؛ نه وام کرونا

صاحبان کتابفروشی ها در آذربایجان غربی نه تنها مشتری های خود را از دست داده اند و به گفته نصیرن بلکه از حمایت های ویژه ایام کرونا هم بی بهره مانده و تلاش هایشان هرگز به سرانجام نرسیده است.

مسوول “کتابفروشی سلیمی” یکی از کتابفروشی های شاخص و باسابقه آذربایجان غربی در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهار داشت: با تعطیلی مدارس هم اینک بیش از 50 درصد فروش کتاب به ویژه کتاب های درسی، عمومی و مرجع در استان کاهش یافته است.

“مسعود سلیمی” ادامه داد: تعطیلی مراکز آموزشی، فروش کتاب را کاهش داده درحالی که در زمان فعالیت مدارس مراجعه برای خرید کتاب بیشتر بود ولی با ورود ویروس کرونا این وضعیت تغییر یافت.

وی در خصوص دریافت وام های کرونای نیز اظهار کرد: هنوز به وام کرونایی دست نیافته ایم و با وجود اینکه از آبان گذشته ثبت نام کرده ایم، ولی وقتی مراجعه می کنیم می گویند “پرونده شما همچنان در دست بررسی است”.

وی افزود: بهتر است در شرایط کنونی مجوزی به کتابفروشی ها داده شود تا بتوانند با رعایت پروتکل های بهداشتی پذیرای علاقه مندان به کتاب و کتابخوانی شوند.

مسوول کتابفروشی سلیمی ارومیه افزود: با توجه به اینکه فضای کتابخانه بزرگ است این امکان وجود دارد که مراجعان با رعایت کامل پروتکل های بهداشتی به مطالعه بپردازند.

کرونا کتاب را از سبد خانواده ها خارج کرد

“مسوول پاتوق کتاب ارومیه” یکی دیگر از کتابفروشی های شاخص این شهر هم گفت: تعطیلی های گسترده به سبب شیوع بیماری کووید 19 تاثیر منفی بر حوزه کتاب گذاشته و موجب رکود فعالیت ما شده است.

“مهدی حقانی” اضافه کرد: عدم مراجعه دانشجویان به دلیل بیماری کووید 19 و تعطیلی مراکز آموزشی ضرر بزرگی به کتابفروشی ها زده و طیف گسترده ای از مراجعان حذف شده است.

کتاب را از تعطیلی بلندمدت مستثنی کنند

وی ادامه داد: کتابفروشی ها باید جزو مشاغل سطح یک محسوب می شدند زیرا همه مردم توان خرید اینترنتی را ندارند.

وی با بیان اینکه طرح حمایتی خاصی صورت نگرفته است، اضافه کرد: هنوز به تسهیلات مورد نظر دست نیافته ایم.

امانت کتاب حدود 90 درصد کاهش یافته است

مدیرکل کتابخانه های عمومی آذربایجان غربی نیز در این باره به خبرنگار ایرنا گفت: از اسفند سال گذشته شیوع ویروس کرونا و تعطیلی های صورت گرفته، آمار عضویت کتابخانه ها و آمار امانت کتاب را تحت الشعاع قرار داده و به شدت کمتر شده است.

خدیجه معصومی ادامه داد: امانت کناب حدود 90 درصد و همچنین تعداد اعضا نیز نسبت به سال گذشته هفت درصد کاهش یافته است.

کتاب ها بی خریدار مانده اند

یکی دیگر از ناشران و کتابفروشان آذربایجان عربی نیز در این خصوص اظهار کرد: با شیوع کرونا، کتابفروشی ها آسیب های جبران ناپذیری دیدند؛ تعطیلی ها و محدودیت های اعمال شده همه دست به دست هم داده و سبب شدند کتاب هایی که تازه چاپ شده بودند و وارد بازار فروش می شدند، بی خریدار مانده و در کنج کتابفروشی ها خاک بخورند.

وی که خود را معرفی نکرد، افزود: نه تنها کتابفروشی ها بلکه ناشران و نویسندگان نیز طعم تلخ بی مهری کرونا را چشیدند.

این فعال حوزه کتاب و نشر ادامه داد: دانشگاهیان، پژوهشگران و اقشار مختلف مردم برای خرید کتاب های مورد علاقه خود در طول سال مراجعه می کردند ولی فضای به وجود آمده آنها را از دسترسی به کتاب بی نصیب ساخت.

وی بیان کرد: هیچوقت مطالعه در فضای مجازی نمی تواند در حد واندازه مطالعه کتاب به شکل واقعی و در کتابخانه باشد.

وی با بیان اینکه در دوران کرونا ناشران نیز با رکود مواجه شدند، گفت: امروز ناشر، مولف و کتابفروش همه دست خالی مانده اند وکتاب ها بدون مشتری هستند.

تدابیری برای خروج کتابخانه ها از تعطیلی اتخاذ شود

محقق ودانشجوی دوره دکتری فیزیک ارومیه ایی هم گفت: حضور در کتابخانه ها فرصت وفضای بهتری برای مطالعه فراهم می کرد و به شکل شایسته ایی به مطالعه می پرداختم ولی از زمان تعطیلی کتابخانه ها باوجود فضای مجازی بازهم نتوانسته ام همانند حضور در کتابخانه تحقیق ومطالعه کنم.

مصطفی عسگرزاده ادامه داد: ای کاش تدابیری اتخاذ می شد و کتابخانه ها از حالت تعطیلی خارج می شدند چرا که فضای بوجود آمده برای ما بیش از دیگران آسیب زده است.

کرونا نمایشگاه های کتاب را به تعطیلی کشاند

مدیرکل فرهنگ وارشاد اسلامی آذربایجان غربی نیز در این باره گفت: برگزاری همه ساله نمایشگاه های بین المللی کتاب فرصتی بود برای علاقمندان به این حوزه جهت خرید مناسب وهمچنین فرصتی بود برای ناشران برای فروش کتاب و معرفی تازه های نشر که این امر با شیوع کرونا تعطیل شد.

حجت الاسلام ناصر خدایاری اضافه کرد: علاوه براین، نمایشگاه های کتاب زمینه مناسبی برای نوبسندگان فراهم می کرد تا اقدام به عرضه آثار و تالیفات خود کنند ولی اپیدمی کرونا شرایطی را به وجود آورد که امکان برپایی چنین نمایشگاه هایی را از بین برد.

وی افزود: با این وجود پیوند دوستداران و علاقمندان به مقوله کتاب و وجود فرصت های دیگر برای عرضه این یار دیرینه انسان همچون فضای مجازی و خرید آنلاین و سفارشی بخشی از این دغدغه ها را برطرف کرده است.

وی بیان کرد: حجم فروش کتاب امسال در این مدت در زمان شیوع ویروس کرونا و به تبع آن کمرنگ شدن برخی فعالیت های فرهنگی در مقایسه با شرایط عادی قبل از کرونا چندان بد هم نبوده و می توان گفت در طرح تابستانه کتاب تا حدودی رضایت بخش بوده است.

مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی آذربایجان غربی ادامه داد: در هفته کتاب نیز مساله اهتمام به کتاب مورد توجه بود و ادارات ما بدون استثنا در همه شهرستان ها در سراسر هفته کتاب برنامه های متنوع و ارزنده ای را به مرحله اجرا گذاشتند.

71 کنابخانه عمومی و 24 کتابخانه عمومی مشارکتی در آذربایجان غربی وجود دارد و همچنین بیش از 61 هزار نفر عضوکتابخانه های استان هستند و 18 کتابفروشی هم در استان وجود دارد.

با شیوغ ویرس کرونا بسیاری از مشاغل، صنوف و حوزه های فرهنگی و اقتصادی متحمل آسیب های جبران ناپذیری شدند که دراین میان کتاب و کتابخوانی که مربوط به حوزه فرهنگ است صدمات زیادی را متحمل شده است.

همچنین کتابفروشی ها، ناشران، کتابخانه ها و همه مجموعه های مربوط به کتاب در آذربایجان غربی ا ز گزند ویروس کرونا درامان نماندند.

منبع: ایرنا

اکنون هیچ دانا از تأثیر شعرهایی که ممکن است بر اثر شیوع کرونا به ذهن شاعران خطور کند آگاه نیست ولی آنچه مسلم است اینکه فعالیت های ادبی و هنری از جمله نشستها و مجمع های شعر خوانی رونق قبل را ندارند ولی به طورکامل نیز از تکاپو نیفتاده اند، چنانکه نه چون بادپایان می تازند و نه بی حرکت مانده اند.

انتشار شعر در فضای مجازی، تشکیل نشست های انجمن های ادبی در اسکای روم وسایر فضاهای مشابه، ارسال آثار برای نشریات مختلف که به صورت کاغذی و الکترونیکی منتشر می شوند بخشی از تلاش های شاعران و نیز دست اندرکاران امور فرهنگی برای روشن نگه داشتن چراغ شعر در ایام تاریک همه گیری کرونا است ولی آنچه به احتمال زیاد می توان گفت زمزمه های شاعرانه در خلوت شاعران روایتگر صادق این دوران است و چه بسا با خاطری حزین اشعاری ناب بسرایند که ممکن است بعد از این دوران تنور ادبیات را گرم تر کند.

ایرنا استان مرکزی برای آگاهی از وضعیت شعر در استان به ویژه تأثیر شیوع ویروس کرونا بر فعالیت های ادبی گفت وگویی با علیرضا حاج علی بیگی معاون امور فرهنگی و رسانه اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی انجام داده که در آن به موضوعات مختلف دیگر مرتبط با این حوزه نیز پرداخته شده است.

ایرنا: لطفاً در خصوص تأثیر شیوع ویروس کرونا بر فعالیت های ادبی و به ویژه شعر توضیح بفرمائید.

حاج علی بیگی: شیوع این ویروس تأثیر زیادی بر فعالیت های فرهنگی داشته و موجب تعطیلی نشست های حضوری ادبی و شعر خوانی شده است، ولی این امر به معنای بی عملی دست اندرکاران این حوزه نیست، چرا که بسیاری از فعالیت ها از فضای حقیقی به فضای مجازی منتقل شده و شعر و ادب همچنان در رگهای جامعه جریان دارد، اما شاید بتوان گفت از شور و حرارت آن کاسته شده زیرا فعالیت های حضوری گرمی و حرارت خاصی دارند که در فضای مجازی وجود ندارد.

ایرنا: ممکن بفرمائید چه فعالیت هایی در فضای مجازی برگزار شده و استقبال از آنها چطور بوده است؟

حاج علی بیگی: بعد از انتشار ویروس کرونا و صدور دستورالعمل های فاصله گذاری اجتماعی، از فضای مجازی اسکای روم که یک برنامه ایرانی است برای برگزاری نشست های انجمن های ادبی بهره گرفته شده و برنامه ای به نام ترنم وفاق نیز که با هدف آشنایی شاعران استان از قبل از شروع کرونا در فضای حقیقی آغاز شده بود؛ درفضای مجازی پی گرفته شد که با اسقبال ادبا از جمله بزرگان شعر و ادب استان مواجه شد.

همایش بزرگداشت روز حافظ نیز که سال گذشته به صورت مفصل و با برنامه های پر بار در فضای حقیقی برگزار شده بود، امسال به فضای مجازی انتقال یافت و دکتر بادکوبه ای از استادان اراکی دانشگاه تهران در آن به سخنرانی پرداخت که مورد توجه اهالی هنر وادب و دوست داران شعر فارسی و به ویژه عاشقان لسان الغیب وا قع شد.

ایرنا: در خصوص تعداد انجمن های فرهنگی استان و نیز مراحل احذ مجوز آنها نیز توضیح دهید

حاج علی بیگی: در حال حاضر 25 انجمن ادبی در استان مرکزی وجود دارد که 16 انجمن مجوز فعالیت خود را از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دریافت کرده وبقیه نیز در حال طی مراحل صدو مجوز هستند. البته برخی انجمن های قدیمی برای تطبیق با مقررات صدور مجوز از جمله مدرک تحصیلی مؤسسان آن با مشکلاتی مواجه شده اند که رایزنی با وزارتخانه برای رفع این مشکلات در حال انجام است و سعی می شود از انجمن هایی که قوام و سامان لازم را دارند در مراحل اخد مجوز حمایت شود.

در خصوص روش گرفتن مجوز نیز سامانه ای به نام بنیاد شعر و ادبیات ایرانیان طراحی شده است که لازم است ابتدا هیأت مؤسس انجمن ها با حداقل سه عضو تشکیل شود و در خواست خود را در این سامانه ثبت کنند و اگر به صورت جدی پیگیری کنند و مدارک لازم را ارائه نمایند، مجوز لازم در مدت یک ماه صادر می شود.

ایرنا: برخی از مسئولان انجمن های ادبی در خصوص مکان برگزاری نشستهای خود قبل از شیوع ویروس کرونا گلایه هایی داشتند، لطفاً بفرمائید همکاری اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی در این خصوص چگونه بوده است؟

حاج علی بیگی: واگذاری اماکن دولتی به بخش خصوصی قانون خاص خود را دارد و نمی توان بر خلاف قانون مکانی را به انجمن ها که مراکز فرهنگی غیر انتفاعی محسوب می شوند واگذار کرد، ولی استفاده آنها از فضاهای موجود مانعی ندارد و در این راستا نهایت همکاری از سوی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی به عمل می آید به طوری که پیش از شیوع ویروس کرونا نشست های هفتگی ادبی مثنوی خوانی استان هر هفته در فرهنگسرای آئینه اراک که از مکان های متعلق به این اداره کل است، برگزار می شد.

برخی از انجمن ها نیز در مکان هایی که متعلق به شهرداری یا آموزش وپرورش است نشست های خود را برگزار می کردند که در این راستا می توان از انجمن قائم مقام نام برد که نشست های خود را در سالن امام علی ( ع) آموزش و پرورش برگزار می کرد. هر چند به منظور ایجاد فضای مناسبت تر برای برگزاری نشستهای ادبی و هنری یک سالن در دو سال اخیر به فرهنگسرای آئینه اراک اضافه شده و نشست های وفاق و آشنایی شاعران نیز در آن برگزار شده است.

ایرنا: آیا انجمن های ادبی استان هم افزایی دارند یا هر یک به راه خود می روند، اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی در این خصوص چه اقدامی انجام داده است.

حاج علی بیگی: یکی از ایرادات اساسی انجمن های ادبی که پیش از این مطرح می شد، نبود ارتباط و شناخت بین اعضای این انجمن ها در 12 شهرستان استان مرکزی بود که به منظور رفع این مشکل برنامه ای با عنوان ترنم وفاق تدوین و به مرحله اجرا گذاشته شد که در آن نشست های شعر مشترک بین شاعران شهرستان های مختلف برگزار می شد و در اولین دوره آن شاعران خنداب به اراک آمده و نشست مشترکی با شاعران مرکز استان مرکزی داشتند و قرار شد اهالی شعر و ادب اراک نیز به خنداب رفته و نشست دیگری را برگزار کنندکه باشیوع کرونا مواجه شد.

ایرنا: برخی شاعران و اعضای انجمن های ادبی خواستار حمایت در خصوص انتشار کتابهای شعر هستند، در این خصوص توضیح بفرمائید

حاج علی بیگی: اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی در حد توان خود از انجمن ها حمایت می کند که در این راستا می توان به اهدای کتاب، تسهیلات و امکانات برای برپایی نشست ها، جشنواره های شعر، کمک مالی، خرید کتاب، کمک به چاپ کتاب و رونمایی از آثار منتشر شده، نشست نقد کتابهای شاعران استان، بررسی آثار شاعران و ادیبان سایر نقاط کشور با حضور مؤلفان و نیز دوره های آموزشی اشاره کرد.

یکی دیگر از اقدامات، برگزاری مراسم تقدیر از شاعران و بزرگان ادب استان به عنوان سرمایه های گرانقدر و ارزشمند منطقه و کشور است که در این راستا سال گذشته وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در سفر به اراک به منزل یکی از این عزیزان رفت و از تلاش های وی در عرصه فرهنگ و هنر تقدیر کرد و این روند درسطح مقامات استانی و شهرستانی ادامه دارد.

ایرنا: به جشنواره ها اشاره کردید، لطفادر خصوص رویداهای مهم ادبی استان مرکزی توضیح دهید.

حاج علی بیگی: علاوه بر آئین گرامیداشت روز حافظ که پیش از این گفتم، جشنواره های شعر متعدد دیگری در استان مرکزی برگزار می شود که یکی از آنها جشنواره شعر انتطار است که در ایام ولادت با سعادت امام عصر ( عج ) از سالهای قبل در زرندیه برگزار می شود و اکنون به یک محفل ادبی جا افتاده تبدیل شده است. بزرگداشت فخرالدین عراقی (شاعر، عارف و نویسنده اهل استان در سدهٔ هفتم هجری) از دیگر مراسمی است که هر ساله برگزار می شود و کتابی نیز از همایش این شاعر گرانقدر سال قبل چاپ و منتشر شده است.

جشنواره شعر روستا نیز در سال 97 برای اولین بار در یکی از روستاهای شهرستان شازندبرگزار شد که دوره سال گذشته آن با کرونا مواجه شد، ولی فراخوان دوره جدید آن منتشر شده که درص ورت رفع مشکل کرونا به صورت حضوری و در غیر این صورت تلاش می شود به صورت مجازی برگزار شود، زیرا استعدادهای بسیاری در روستاهای استان وجود دارد و این جشنواره می تواند بستری برای شکوفایی آنها و نیز سرودن اشعاری در خصوص روستا باشد.

ایرنا: همانطور که می دانید در برخی از دانشگاه های استان مرکزی رشته زبان و ادبیات فارسی در مقاطع مختلف تدریس می شود، ارتباط با استادان و دانشجویان این رشته چگونه است؟

حاج علی بیگی: ارتباط در این زمینه محدود است، البته ارتباط شخصی وجود دارد و برخی از استادان دانشگاه ها در انجمن های ادبی عصویت دارند ولی ارتباط کارآمد و مؤثر علمی که بتوان از ظرفیت های یکدیگر بهره لازم را برد وجود، ندارد و این ضعفی دوطرفه است و برای رفع آن باید یک روند خاصی تعریف و پیاده شود، البته ارشاد در حد توان در موقعیت های مختلف از جمله در همایش بزرگداشت روز حافظ از استادان دانشگاه ها بهره گرفته است و به تازگی نیز فردی که دارای دکتری رشته زبان و ادبیان فارسی است به عنوان مسئول ادبی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان منصوب شده که امید می رود تاثیربه سزایی در نزدیکی و هم گرایی این دوره حوزه مهم داشته باشد.

ایرنا: آیا نشریه خاصی برای چاپ و نقد آثار ادبی در استان وجود دارد وهمکاری نشریات عمومی با این نشریات چگونه است؟

حاج علی بیگی: متأسفانه نشریه تخصصی شعر و ادب در استان مرکزی وجود ندارد و گروهی از فعالان و استادان نیز در این خصوص اقدامی را آغاز کردند که با سد هزینه های بالا و گرانی زینک و کاغذ و ... مواجه شدند و کار متوقف شد، با این حال جای یک نشریه تخصصی معتبر با هیأت علمی و هیأت تحریریه مرتب در استان خالی است که ارشاد برای راه اندازی آن آماده همکاری با متقاضیان احتمالی است ولی تا آن زمان استفاده از فضای نشریات عمومی تواند راهگشا باشد که در این زمینه نیز تعامل ادیبان وشاعران با مدیران رسانه ها ضروی است.

به گفته عباس دانشی مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان مرکزی 106 مرکز هنری و سینمایی در استان فعالیت دارند که با شیوع ویروس کرونا در سه ماه اخیر تعطیل شده و 848 نفر شاغل این مراکز درآمدی نداشته اند.

11 مجتمع فرهنگی و هنری، 103 آموزگاه هنری، 123 مؤسسه فرهنگی هنری یک و چند منظوره، 218 کانون تبلیغاتی، 108 نشریه محلی، 50 نمایندگی نشریات سراسری، 580 کانون فرهنگی و هنری مساجد، 96 فروشگاه عرضه محصولات فرهنگی، پنج نگارخانه، 4 سینما، 40 مؤسسه فرهنگی چند منظوره، 231 کتابخانه و 2 هنرستان هنرهای زیبا بخشی از ظرفیت های فرهنگی و هنری استان مرکزی است.

بر اساس اعلام سیما سادات لاری سخنگوی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی مجموع بیماران کووید 19 در کشور تا هشتم آذر 99 به 935 هزار و 799 نفر و شمار جانباختگان قطعی این بیماری به 47 هزار و 486 نفر رسیده و 27 استان همچنان در وضعیت قرمز کرونا هستند.

سیدمرتضی فیاضی در گفت وگو با ایسنا در خصوص فعالیت های صورت گرفته توسط اعضای هیات مدیره خانه مطبوعات چهارمحال و بختیاری از زمان آغاز به کار هیات مدیره جدید این خانه، اظهار کرد: روند ثبت آگهی اعضای هیات مدیره جدید این خانه بنا بر دلایلی به تعویق افتاد که با پیگیری های صورت گرفته این مشکل رفع شد و هم اکنون سامانه خانه مطبوعات استان برای اعمال تغییرات در دسترس قرار گرفت.

مدیر خانه مطبوعات چهارمحال و بختیاری با اشاره به اینکه صدور کارت خبرنگاری برای اصحاب رسانه استان از ملزومات و جزو ابتدایی ترین مطالبات این قشر است، خاطرنشان کرد: در طول دوره های گذشته به صورت محدود تعدادی کارت خبرنگاری برای اصحاب رسانه استان صادر شده بود، اما این اقدام کافی نبود، خبرنگاران و فعالان رسانه ای برای حضور در ارگان ها و ادارات برای تهیه خبر باید به وسیله این کارت، احراز هویت شوند.

وی ادامه داد: طراحی کارت خبرنگاری برای اصحاب رسانه چهارمحال و بختیاری انجام شده و صدور کارت خبرنگاری در سه فاز عملیاتی می شود، در گام اول صدور کارت برای سرپرستان و مدیران مسئول خبرگزاری ها و نشریات استانی در دستور کار قرار می گیرد، در فاز دوم این کارت برای خبرنگاران و عکاسان خبری شناخته شده که به صورت فعال در این عرصه فعالیت می کنند صادر می شود.

فیاضی بیان کرد: در فاز سوم تعدادی از خبرنگاران ثبت شده در سامانه خانه مطبوعات و تعدادی که بنا به دلایلی موفق به ثبت نام در این سامانه نشده اند، مورد پالایش و غربالگری قرار می گیرند، در این مرحله خبرنگاران واقعی با ارائه مستندات شناسایی می شوند و خبرنگاران غیرواقعی از سامانه خانه مطبوعات حذف می شوند.

مدیر خانه مطبوعات چهارمحال و بختیاری با اشاره به اینکه غربالگری و پالایش خبرنگاران واقعی از غیرواقعی مزایای بسیاری دارد، گفت: مهم ترین مزایای اجرای این طرح ایجاد عدالت در توزیع خدمات به اصحاب رسانه است و پس از پالایش خدمات تنها به خبرنگاران واقعی ارائه می شود، پالایش خبرنگاران توسط کارگروهی متشکل از کارشناس مطبوعاتی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی، یکی از خبرنگاران پیشکسوت و یکی از اعضای هیات مدیره خانه مطبوعات انجام می شود و تقاضاهای جدید برای عضویت در خانه مطبوعات نیز توسط این تیم بررسی خواهد شد.

وی در خصوص اختصاص یک مکان درخور شان اصحاب رسانه برای خانه مطبوعات چهارمحال و بختیاری خبر داد و عنوان کرد: یک سالن تقریبا بزرگ در طبقه همکف اداره کل فرهنگ و ارشاد و اسلامی چهارمحال و بختیاری به همین منظور اختصاص یافته است و طی هفته آینده این مکان تجهیز و برای بهره برداری آماده می شود.

فیاضی اضافه کرد: هر روز یکی از اعضای هیات مدیره خانه مطبوعات چهارمحال و بختیاری در این مکان برای پاسخگویی به مطالبات اصحاب رسانه مستقر هستند، اما به دنبال یک مکان مجزا و مستقل برای احداث خانه مطبوعات در استان هستیم و اقدامات خوبی نیز در این راستا انجام شده است.

مدیر خانه مطبوعات چهارمحال و بختیاری تاکید کرد: قطعه زمینی به مساحت 500 متر مربع در یکی از بهترین نقاط شهر شهرکرد برای احداث مجتمع رسانه ای استان و خانه مطبوعات با پیگیری های استاندار، مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی و مدیرکل راه و شهرسازی اختصاص یافته است و با تخصیص اعتبار در بودجه 1400 کلنگ احداث این مجتمع بر زمین زده می شود، همچنین شهرداری شهرکرد نیز طی مکاتبات صورت گرفته از این مجتمع رسانه ای به عنوان یک کار فرهنگی حمایت می کند.

وی در خصوص تجلیل از خبرنگاران چهارمحال و بختیاری در روز خبرنگار سال جاری، گفت: هیات مدیره جدید خانه مطبوعات به تازگی شکل گرفته بود، همچنین به لحاظ مالی در مضیقه قرار داشتیم و به علت شیوع کرونا امکان برگزاری جشن روز خبرنگار به شیوه های قبل وجود نداشت، بنابراین گرامیداشت روز خبرنگار امسال به شیوه دیگری برگزار شد.

فیاضی ادامه داد: مبلغی برای تجلیل از فعالان عرصه خبر از سوی استانداری چهارمحال و بختیاری به اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی تخصیص یافت، برای تمامی خبرنگاران استان لوح تقدیر و یک کارت هدیه به مبلغ 300 هزار تومان تهیه و تدارک دیده شد، اعضای خانه مطبوعات به همراه مدیرکل ارشاد و معاونان در دفاتر نشریات و خبرگزاری های استان حضور پیدا کردند و از نزدیک با اصحاب رسانه دیدار و گفت وگو کردند و از فعالان این عرصه نیز تجلیل شد.

مدیر خانه مطبوعات چهارمحال و بختیاری افزود: سرکشی و بازدید از دفاتر نشریات و خبرگزاری های استان تنها به روز خبرنگار خلاصه نمی شود و درصدد هستیم در طول سال به صورت دوره ای با حضور اعضای خانه مطبوعات از این دفاتر بازدید به عمل آوریم، ان شاالله با غربالگری که در آینده انجام می شود خبرنگاران واقعی از سال آینده خدمات بیش تری دریافت می کنند.

وی با تاکید بر اینکه مسائل معیشتی و رفاهی اصحاب رسانه از مهم ترین اولویت های خانه مطبوعات چهارمحال و بختیاری است، اظهار کرد: با هماهنگی صورت گرفته با استاندار و معاون هماهنگی امور اقتصادی استاندار استان تسهیلات پنج میلیون تومانی با سود چهار درصد به 176 نفر از خبرنگاران به مرور پرداخت می شود.

فیاضی با اشاره به اینکه بحث مسکن نیز یکی از دغدغه های اصحاب رسانه در این شرایط کرونایی است، بیان کرد: با رایزنی صورت گرفته با اداره کل راه و شهرسازی چهارمحال و بختیاری تشکیل تعاونی مسکن خبرنگاران در دستور کار قرار گرفت و به خبرنگاران واجد شرایط یک قطعه زمین برای ساخت مسکن تعلق می گیرد، همچنین در مباحث معیشتی خبرنگارانی که تنها از این راه درآمد کسب می کنند و سرپرست خانوار هستند در اولویت قرار می گیرند، مجمع عمومی تعاونی مسکن خبرنگاران به زودی تشکیل می شود.

مدیر خانه مطبوعات چهارمحال و بختیاری همچنین از تشکیل صندوق قرض الحسنه خانه مطبوعات استان خبر داد و گفت: فراخوان برای تشکیل این صندوق طی دو مرحله اعلام شد و با تشکیل هیات مدیره برای این صندوق یک حساب برای پیگیری امورات مربوط در بانک رسالت افتتاح شد و کار این صندوق به صورت عملیاتی برای ایجاد اشتغال، ارائه تسهیلات معیشتی و وام ضروری آغاز شده است.

وی با بیان اینکه مباحث مربوط به ارتقای سواد رسانه ای برای اصحاب رسانه چهارمحال و بختیاری از ضروریات است و باید رسانه ها در این حوزه پررنگ تر وارد عمل شوند، تصریح کرد: خبرنگاران باید دانش رسانه ای خود را بالاتر ببرند، گاهی شاهدیم برخی از نشریات اقدام به درج مطلب در مطبوعه خود بدون ذکر منبع می کنند که این مسئله واکنش خبرنگاران شاغل در خبرگزاری ها را در پی دارد، باید جلوی انتشار اخبار کپی بدون ذکر نام خبرنگار و رسانه گرفته شود.

فیاضی بیان کرد: کارگروهی در خانه مطبوعات چهارمحال و بختیاری وظیفه آموزش خبرنگاران مبتدی را بر عهده گرفته است، تاکنون چهار جلسه دو ساعته خبرنویسی با حضور یکی از اساتید برجسته کشوری به صورت مجازی برای خبرنگاران استان برگزار شده است و این روند ادامه دارد، همچنین با هماهنگی صورت گرفته با جهاددانشگاهی خبرنگاران می توانند با تخفیف 30 درصدی از دوره های آموزشی این مراکز استفاده کنند.

مدیر خانه مطبوعات چهارمحال و بختیاری اضافه کرد: خبرنگاران برای بهره مندی از مزایای خانه مطبوعات و عضویت در این خانه باید در دوره 20 ساعته آموزش مجازی خبرنگاری شرکت کنند.

وی با اشاره به اینکه حفظ شان و کرامت خبرنگاران در جامعه در بین مردم و مسئولان از اهمیت بالایی برخوردار است، تاکید کرد: متاسفانه در این سال ها چندان به این مسئله توجه جدی صورت نگرفته است، خبرنگاران بدون هیچ گونه چشم داشتی در عرصه اطلاع رسانی فعالیت می کنند، بنابراین باید فرهنگ سازی لازم برای حفظ جایگاه خبرنگاران صورت بگیرد.

فیاضی در ادامه با اشاره به بحث مطالبات خبرنگاران از دستگاه های اجرایی چهارمحال و بختیاری، توضیح داد: برخی رسانه در طول سه سال گذشته مطالباتی را از برخی دستگاه های اجرایی داشتند، با هماهنگی صورت گرفته لیست مطالبات طی دو مرحله فراخوان جمع آوری شد و دستگاه های اجرایی ملزم به پرداخت مطالبات در کمتر از یک هفته شدند، میزان مطالبات 3 میلیارد ریال بود که نزدیک به 90 درصد مطالبات وصول شد و مابقی مطالبات نیز تا پایان آذرماه وصول می شود.

مدیر خانه مطبوعات یادآور شد: متاسفانه نشریات و برخی از رسانه ها به صورت تخصصی در حوزه خبرنگاری آموزش های لازم را فرا نگرفته اند، برخی نشریات اخبار منتشر شده بر روی خبرگزاری ها را بدون ذکر منبع بر روی مطبوعه خود منتشر می کنند، نشریات باید به طور مستقل به تولید محتوا بپردازند تا بتوانند جایگاه رسانه ای خود را ارتقا ببخشند و شاهد بازخورد مطالب در استان باشیم.

وی در خصوص قانون نظم در انتشار مطبوعات برای تخصیص آگهی، گفت: از آبان ماه سال جاری مقرر شد آگهی تنها به مطبوعاتی اختصاص پیدا کند که نظم در انتشار آن ها بالای 80 درصد باشد، مراتب اعتراض اصحاب مطبوعات استان طی مکاتباتی به معاون مطبوعاتی وزارت ارشاد و مسئولان استانی اعلام شد، در این درخواست درج شد حداقل ضریب نظم در انتشار به 60 درصد کاهش پیدا کند تا نشریات بتوانند به حیات خود در این شرایط کرونایی و اقتصادی ادامه دهند.

فیاضی افزود: یکی از مطالبات اصحاب جراید چهارمحال و بختیاری رعایت عدالت در توزیع آگهی بین مطبوعات بود، خوشبختانه سیستم توزیع آگهی در سال گذشته به روز شد و مطبوعات بر اساس نوبت آگهی دریافت می کنند، اما تعدادی از نشریات شخصا برای دریافت آگهی به ادارات و ارگان ها مراجعه می کنند که به صاحبان این نشریات تذکر لازم داده شد.

مدیر خانه مطبوعات چهارمحال و بختیاری یادآور شد: متاسفانه در بحث توزیع آگهی خبرگزاری ها نادیده گرفته شده اند، طی مکاتبه با معاون مطبوعاتی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی این مورد تذکر داده شد تا در قانون خبرگزاری ها نیز مشمول دریافت آگهی شوند، همچنین برای تقویت نشریات و هفته نامه های استانی باید قوانین برای درج آگهی در روزنامه ها تغییر کند.

وی با تاکید بر اینکه خبرنگاران برای حل مشکلات صنفی خود از طریق خانه مطبوعات اقدام کنند، تصریح کرد: در جلسات خبری تنها مطالبات مردمی از مدیر دستگاه اجرایی از سوی خبرنگاران مطرح شود، وظیفه شرعی و قانونی خبرنگاران انعکاس مطالبات مردمی به مسئولان است، در بحث مطالبه گری اصحاب رسانه محافظه کاری را کنار بگذارند.

فیاضی بیمه خبرنگاری را از دیگر مطالبات به حق اصحاب رسانه چهارمحال و بختیاری عنوان و بیان کرد: با نشست صورت گرفته با مدیرکل تامین اجتماعی استان و جمعی از معاونان این اداره کل هفت رسته در حوزه خبرنگاری تعریف شد و طبق دستورالعمل خبرنگاران می توانند از مزایای بیمه خبرنگاری استفاده کنند، همچنین خبرنگارانی که مشمول این دستورالعمل نمی شوند می توانند از طریق صندوق اعتباری هنر برای بیمه خود اقدام کنند.

مدیر خانه مطبوعات چهارمحال و بختیاری برپایی غرفه رسانه در نمایشگاه هفته دفاع مقدس، دیدار با خانواده شهید شهرانی، پیگیری برای ساماندهی توزیع نشریات استانی در یک مکان مناسب، پیگیری برای حضور یکی از اعضای خانه مطبوعات در جلسات مهم استانی از جمله ( شورای اداری، شورای فرهنگ عمومی، ستاد تسهیل، شورای برنامه ریزی و ...)، تقدیر از کادر درمان و پیگیری برای ارائه تسهیلات برای خرید تجهیزات مورد نیاز خبرنگاران را از دیگر اقدامات اعضای هیات مدیره خانه مطبوعات استان برشمرد.

وی در پایان گفت: کارگروه های سازش- داوری، کارگروه آموزش، پژوهش و فضای مجازی، کارگروه اشتغال و کارآفرینی و کارگروه فرهنگی- اجتماعی در خانه مطبوعات تشکیل شده است، از خبرنگاران و اصحاب رسانه استان دعوت می شود برای فعال کردن کمیته های ذیل این کارگروه ها همکاری لازم را با اعضای خانه مطبوعات داشته باشند.

فیاضی تاکید کرد: رمز موفقیت در پیشبرد اهداف خانه مطبوعات در سه ماه گذشته همدلی و همراهی اعضای هیات مدیره بوده است.

انتهای پیام