حسین پورقادری / فرمایشات اخیر امام خامنه ای در جلسه ستاد ملی مقابله با کرونا اگر چه کامل شنیده نشد! اما انتشار گسترده بخشی از فرمایشات معظم له و انتقاد شدید و صریح ایشان از اقدام هتاکانه در برخورد با دولت و شخص رئیس جمهور سبب شد تا بنگاه های رسانه ای دولت بار دیگر به جنب و جوش آمده و در اقدام رسانه ای وسیعی به عتاب و خطاب منتقدان عملکرد دولت بنفش مبادرت ورزند. در این میان اگر چه بنفش پوشان آشنا و نا آشنای گوناگونی به اظهار نظر در صفحات مجازی خود روی آوردند؛ اما شاید یکی از جالب ترین این فرمایشات را بتوان مربوط به جناب سیدعباس صالحی دانست. وزیر محترمی که دوستان انقلاب و کشور را ارشاد فرمودند به این مهم که تا 1400 این هشدار و نهیب را از یاد نبریم! موضع گیری جالبی که اسباب مرور چند نکته را فراهم آورد:

1/ فرمایش امام خامنه ای بسیار روشن و شیوا بود. ایشان فرمودند: هتک حرمت حرام است و انتقاد با هتک حرمت تفاوت دارد ضمن اینکه امروز کشور بیش از هر زمان دیگری به همکاری و اتحاد و انسجام نیاز دارد و ...؛ پس لازم است تا اعوان و انصار دولت بنفش، تفاوت روشنی میان منتقدان دولت و هتاکان به دولت قایل شوند و از در غلطیدن بر دام شیاطین رسانه ای به خداوند پناه برده و از این همان سازی اجتناب نمایند.

2/ موضوع هتک حرمت به هر روش و گویشی قطعا فعل معصیت و امر حرام بوده و حتی در برخی موارد مستوجب مجازات کیفری نیز می باشد و اساسا هتک احترام و اهانت کردن به انسانیت هر انسانی در سبک زندگی اسلامی و ایرانی به عنوان مُنکری به شدت مذموم شناخته می شود و فرد هتاک در نظام اسلامی نه تنها وجاهتی ندارد؛ بلکه به عنوان شخصیتی پلید و بی شرم معرفی می شود.

3/ قطعا هتک حرمت شیوه هیچ انسان مسلمان و پایبند به آرمان های انقلاب اسلامی نبوده و نیست! مگر آنکه سهوا صورت پذیرفته باشد و پس از آن باید با توبه همراه گردد. البته این در حالی است که هتک حرمت را می بایست به عنوان یکی از کارآمدترین شیوه های عملیات روانی ( Psychological warfare ) در تفکرات غیر اسلامی قلمداد نمود.

4/ هتک حرمت شیوه رسمی و پُرکاربرد همان تفکری می باشد که سال ها است در قالب جنگ نرم به تقابل رسمی با نظام جمهوری اسلامی مبادرت ورزیده است. تفکری که وام گیرندگان از آن در دوران فتنه 1388 هجری شمسی موضوع هتک حرمت دولت و شخص رئیس جمهور را به صورت رسمی و کاملا عیان و هماهنگ در رسانه های داخلی و خارجی سامان داده و به صورتی منسجم پیگیری می نمودند. البته این به معنی مقبولیت مطلق دولت نهم و دهم نمی باشد. زیرا این دو دولت نیز دارای ایرادات و اشکالات بسیاری بود که توسط منتقدان به صورت مفصل به آن اشاره شده است. با این همه هتک حرمت را می توان به عنوان یکی از کارویژه های اصلی سران و مجریان فتنه 88 قلمداد نمود.

5/ هتک حرمت شیوه ای غیر اسلامی و مبتنی بر روش های متداول عملیات روانی در نظام تمدنی غرب است که توسط برخی از سران و مجریان و یا ساکتین در فتنه 88 همچنان در حال پیگیری است. همان طیفی که برخی از ایشان در سال 1392 هجری شمسی توانستند با پوشیدن کسوت بنفش به عرصه اجرایی کشور حاضر شوند. همان طیفی که پس از جلوس بر عرصه های مختلف اجرایی کشور، به هتک حرمت منتقدان خود مبادرت ورزیده و انواع و اقسام توهین ها را نثار منتقدان خود ساختند. از هتک حرمت و توهین های عادی و روزمره ای همچون کم سواد و بی دین و حسود و افراطی و ... گرفته تا واژه های هتاکانه ی شدیدی همچون بُزدل و عقب مانده و بروند به جهنم و ... که در تریبون های رسمی و در موعدهای مختلف بر زبان برخی از ایشان جاری و ساری می گردید.

6/ هتک حرمت از کارآمدترین شیوه های عملیات روانی در نظام تمدنی غرب است و هیچ زمان در تفکر اسلامی از جایگاه مشروع برخوردار نمی باشد. پس انسان مسلمان نه تا 1400 این هشدار و نهیب را از یاد نمی برد! بلکه بعد از سال 1400 هجری شمسی نیز همچنان بر این باور استوار بوده و معتقد خواهد ماند که اساسا هتک حرمت دولت و یا شخص رئیس جمهور در نظام جمهوری اسلامی یک فعل حرام است!

7/ نصایح مجازی وزیر محترم و ارشادات ایشان در توئیتر، به وضوح اثبات نمود که فرمایشات مقام معظم رهبری همچنان به سمع و نظر جناب صالحی رسیده و ایشان از دغدغه های امام خامنه ای مطلع می باشند. پس همین میزان از مطلع بودن در عهد دولتمردان بنفش را اگر چه می بایست به فال نیک گرفت! اما سبب می شود تا به وضوح از ایشان پرسیده شود که:

الف/ آیا جناب آقای سیدعباس صالحی فرمایشات امام خامنه ای در تاریخ 1395/03/16 را نشنیدند و متوجه نشدند که معظم له در دیدار رئیس و نمایندگان مجلس شورای اسلامی به صراحت فرمودند: در مسئله ی فرهنگ، بنده احساس یک ولنگاری می کنم؛ در دستگاه های فرهنگی؛ اعم از دستگاه های دولتی و غیر دولتی؛ یک نوع ولنگاری و بی اهتمامی در امر فرهنگ وجود دارد و ... ؛ اما اگر شنیده اند خوب است تا جهت تنویر افکار عمومی بفرمایند که در این رابطه چه کارعملی ویژه ای در وزارت ارشاد صورت دادند و یا حداقل چه موضع گیری شفافی در فضای مجازی داشتند!؟

ب/ آیا جناب آقای سیدعباس صالحی فرمایشات امام خامنه ای در تاریخ 1394/12/20 را نشنیدند و متوجه نشدند که معظم له در دیدار در دیدار رئیس و اعضای مجلس خبرگان رهبری به صراحت فرمودند: برای نفوذ؛ انواع و اقسام طُرق را -من محاسبه می کردم با خودم، دیدم شاید حدود ده راه مهم را برای نفوذ در کشور پیدا کرده اند و دارند عمل می کنند؛ یکی از راه ها، راه های فرهنگی و هنری است و ... ؛ اما اگر شنیده اند، خوب است تا جهت تنویر افکار عمومی بفرمایند که در این رابطه چه کارعملی ویژه ای در وزارت ارشاد صورت دادند و یا حداقل چه موضع گیری شفافی در فضای مجازی داشتند!؟

ج/ آیا جناب آقای سیدعباس صالحی فرمایشات امام خامنه ای در تاریخ 1399/4/7 را نشنیدند و متوجه نشدند که معظم له در دیدار مسئولان عالی قضایی به صراحت فرمودند: دشمنانِ حرکت عمومی نظام جمهوری اسلامی از همه ی راه های ممکن برای دشمنی استفاده می کنند و به هر نقطه ای از نقاط نظام جمهوری اسلامی که بتوانند، از همین طرق مختلف ضربه میزنند که از جمله ی آنها مسائل قضائی است. حالا خارجی ها را کار ندارم، امّا متأسّفانه در داخل هم حتّی با غفلت بعضی از مسئولینِ مربوط به این مسائل کارهایی می کنند، فیلم هایی می سازند که اساس و مبانی قضائی جمهوری اسلامی را زیر سؤال می برد و متأسّفانه این فیلم ها در بازبینی های این نشست های عمومی هنری و مانند اینها مورد توجّه قرار نمی گیرد و اینها اکران هم می شود، روی پرده هم می آید و پخش هم می شود؛ این خیلی چیز بدی است و ... ؛ اما اگر شنیده اند، خوب است تا جهت تنویر افکار عمومی بفرمایند که در این رابطه چه کارعملی ویژه ای در وزارت ارشاد صورت دادند و یا حداقل چه موضع گیری شفافی در فضای مجازی داشتند!؟

8/ قطعا به دور از انصاف است که بخواهیم ظهور و بروز دغدغه های جناب وزیر و توجه ویژه ی ایشان به فرمایشات اخیر مقام معظم رهبری را به سبب حضور فیزیکی ایشان در جلسه ستاد ملی مقابله با کرونا بدانیم؛ اما لازم است تا علتی ویژه از برای سکوت جناب وزیر محترم ارشاد نسبت به سایر دغدغه های مطرح شده توسط امام خامنه ای پیدا نماییم. دغدغه هایی که بعضا به صورتی مستقیم متوجه اقدامات وزارتخانه ای می باشد که جناب سیدعباس صالحی از ابتدای تشکیل دولت یازدهم در سال 1392 هجری شمسی، در ارکان اصلی آن بوده و از سال 1396 هجری شمسی و در دولت دوازدهم نیز به عنوان سکاندار رسمی آن شناخته می شوند.

9/ حدود پنج سال است که از طرح شفاف و علنی سخنان امام خامنه ای در مورد نفوذ فرهنگی و هنری می گذرد. حدود چهار سال است که از بیان دغدغه معظم له مبنی بر ولنگاری فرهنگی می گذرد. حدود بیش از 120 روز است که از اعلام صریح رهبری نظام جمهوری اسلامی مبنی بر غفلت برخی متولیان فرهنگی و سینمایی می گذرد. پس طرح سوال و پرسیدن از نوع برخورد و مواجهه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و یا شخص وزیر محترم ارشاد با این سه هشدار و نهیب مقام معظم رهبری را نمی توان از مصادیق هتک حرمت محسوب نمود و یا خدای ناکرده! منتقدان دولت و بالاخص عملکرد فرهنگی ژنرال های بنفش در بسط ولنگاری فرهنگی و ایجاد زمینه های نفوذ فرهنگی در جامعه را با سوء استفاده از فرمایش اخیر مقام معظم رهبری به خاموشی کشاند! حال اگر با ذکر مصادیق از وزیر محترم ارشاد سوال شود که جناب آقای سیدعباس صالحی ، حضرتعالی به عنوان متولی رسمی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی اگر این سه هشدار و نهیب مقام معظم رهبری را شنیده اید، دقیقا چه اقدامات موثری در این رابطه صورت دادید!؟ قطعا این سوال از مصادیق هتک حرمت محسوب نخواهد شد!

خبرگزاری آریا-با حکم وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، رضا مردانی مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی منطقه آزاد اروند شد.
به گزارش آریا، در حکم سید عباس صالحی خطاب به رضا مردانی آمده است:
جناب آقای رضا مردانی
با عنایت به پیشنهاد شماره 12566/01/2/98 مورخ 24/10/98 رئیس هیات مدیره و مدیرعامل محترم سازمان منطقه آزاد اروند و تفاهم نامه شماره 156915 مورخ 20/5/99 با دبیرخانه شورای عالی مناطق آزاد تجاری صنعتی و ویژه اقتصادی به موجب این حکم به عنوان مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی منطقه آزاد اروند منصوب می شوید.
امید است با استعانت از خداوند متعال و بهره گیری از ظرفیت های موجود و نیروهای کارآمد فرهیخته و تعامل سازنده با مسئولان و مدیران محترم منطقه آزاد اروند و ارتباط نزدیک با اصحاب فرهنگ و هنر و مردم فرهنگ دوست و هنرپرور منطقه آزاد اروند در مسیر رشد فضایل اخلاقی و شکوفایی و اعتلای فرهنگ و هنر اسلامی و ایرانی موفق باشید.

گروه پارلمانی خبرگزاری فارس- مریم آریایی: اولویت اصلی مجلس یازدهم از همان ابتدا از سوی رئیس مجلس، نظارت اعلام شد چرا که وی معتقد است ضعف مدیریت و کارآمدی بیشترین مشکل را در کشور ایجاد کرده و مشکلات کشور تحریم های آمریکا نیست بنابراین باید این ضعف ها از بین برود تا تولید قدرت در کشور ایجاد شود.

نظارت مجلس شورای اسلامی توسط ارکان مختلفی در این نهاد صورت می گیرد. این نظارت ها توسط کل مجلس (مانند استیضاح و سؤال)، هریک از نمایندگان (تذکر)، رئیس مجلس (نظارت بر مقررات دولتی)، کمیسیون های داخلی مجلس (کمیسیون اصل نودم قانون اساسی) یا نهاد زیرمجموعه مجلس (دیوان محاسبات کشور) صورت می گیرد.

ابزارهای نظارتی مجلس به این شرح است: تذکر شفاهی، تذکر کتبی، سؤال از وزرا و رئیس جمهور، استیضاح، تحقیق و تفحص، رأی اعتماد، نظارت موضوع ماده (234) قانون آیین نامه داخلی مجلس (نقض، عدم توجه به شأن یا استنکاف از اجرای قوانین)، نظارت کمیسیون اصل نودم قانون اساسی، نظارت دیوان محاسبات کشور، نظارت رئیس مجلس بر مقررات دولت، نمایندگان ناظر در شوراهای اجرایی، نظارت بر عملکرد دستگاه های دولتی، نظارت خاص کمیسیون های تخصصی، ایجاد کمیسیون ویژه به منظور نظارت و تصویب برخی موارد اجرایی خاص و مهم.

*سوال از وزیر: از کارت زرد تا قانع شدن به شرط استیضاح!

نمایندگان مجلس یازدهم تاکنون 7 طرح سوال از وزرا را در دستور کار داشته اند که در جدول زیر مشاهده می کنید:

تاریخ اعلام وصول

طرح شده در صحن علنی

دلیل حذف ردیف اعتباری خودکفایی گندم از سال 1394 تاکنون و واردات گندم توسط برخی افراد خاص چیست؟

1399/05/19

1399/06/16

وزیر راه و شهرسازی

* اولین کارت زرد مجلس یازدهم به زنگنه رسید

سوال ابراهیم رضایی، نماینده دشتستان از بیژن زنگنه وزیر نفت درباره علت عدم بهره برداری از فاز 14 پارس جنوبی روز 9 مهر ماه در صحن علنی مجلس بررسی شد و بعد از آنکه نمایندگان مجلس شورای اسلامی از توضیحات وزیر نفت قانع نشده و به او کارت زرد دادند.

بعد از توضیحات وزیر نفت، نماینده سوال کننده گفت که از پاسخ های وزیر قانع نشده و تقاضای رسیدگی حقوقی درباره این موضوع را داشته چون تکمیل نشدن فاز 14 پارس جنوبی مصداق ترک فعل است و حتی باید در این باره تحقیق و تفحص صورت گیرد.

* قانع شدن مشروط از وزیر جهاد کشاورزی

سوال علی خضریان نماینده تهران و 50 نماینده مجلس درباره علت حذف ردیف اعتباری خودکفایی گندم از سال 94 تاکنون و انحصار واردات گندم برای افراد خاص نظیر سعید حجاریان، در روز 19 شهریور ماه در صحن علنی مجلس بررسی شد و نماینده سوال کننده اعلام کرد: اگر وزیر جهاد کشاورزی و معاونان پاسخگوی وضع نابسامان بازار تا دو هفته دیگر نباشند، استیضاح وی را در آینده نزدیک رقم خواهیم زد.

* 1112 تذکر مجلس یازدهمی ها به مسئولان اجرایی

ماده 206 آیین نامه داخلی مجلس در بحث نظارت، ابزار تذکر را برای نمایندگان تعریف کرده است؛ بر این اساس در کلیه مواردی که نماینده یا نمایندگان مطابق اصل هشتاد و هشتم (88) قانون اساسی، از رئیس جمهور یا وزیر درباره یکی از وظایف آنان حق سؤال دارند، می توانند درخصوص موضوع مورد نظر به رئیس جمهور و وزیر مسئول کتباً تذکر دهند. هیأت رئیسه خلاصه تذکر را در جلسه علنی مجلس قرائت و متن کامل تذکر را به رئیس جمهور یا وزیر مربوط ابلاغ می نماید.

تبصره این ماده می گوید قبل از پایان هر جلسه علنی حداکثر پنج نفر از نمایندگان می توانند هر کدام به مدت دو دقیقه تذکر شفاهی دهند و در صورتی که متقاضیان بیش از پنج نفر باشند به قید قرعه تعیین می شوند. نمایندگان نمی توانند در مدت یک ماه بیش از یک بار تذکر شفاهی دو دقیقه ای فوق را بدهند و حق واگذاری به نماینده دیگر را ندارند.

تعداد تذکرات کتبی مجلس یازدهمی ها به مسئولان اجرایی تا کنون 1112 مورد بوده است که وزیر آموزش و پرورش 107 تذکر، وزارت اطلاعات 3 تذکر، وزارت امور خارجه 22 تذکر، وزیر تعاون،کار و رفاه اجتماعی 78 تذکر، وزیر جهاد کشاورزی 107 تذکر، وزیر دادگستری 19 تذکر ، وزیر راه و شهرسازی 112 تذکر، وزیر علوم، تحقیقات و فناوری 25 تذکر، وزیر کشور 76 تذکر، وزیر نفت 29 تذکر، وزیر نیرو 121 تذکر، ورزش 31 تذکر، وزیر ارتباطات 20 تذکر، وزیر اقتصاد 90 تذکر ، وزیر بهداشت 63 تذکر، وزیر دفاع 10 تذکر، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی 35 تذکر از نمایندگان در این دوره گرفته اند. رئیس جمهور و سایر مسئولان اجرایی هم مجموعه 164 تذکر کتبی دریافت کرده اند.

جدول زیر کارنامه 5 ماهه مجلس یازدهم در استفاده از این ابزار نظارتی و آخرین وضعیت هر یک را نشان می دهد.

تصویب در کمیسیون اقتصادی و در دستور کار جلسه علنی

تصویب در کمیسیون اقتصادی و در دستور کار جلسه علنی

تصویب در کمیسیون اقتصادی و در دستور کار جلسه علنی

تصویب در کمیسیون اقتصادی و در دستور کار جلسه علنی

تصویب در کمیسیون اقتصادی و در دستور کار جلسه علنی

تقاضای تحقیق و تفحص از کیفیت و قیمت خودرو

در مرحله تدوین و جمع آوری امضا

طرح تحقیق و تفحص از کنکور و موسسات آموزشی

در مرحله تدوین و جمع آوری امضا

در مرحله تدوین و جمع آوری امضا

در مرحله تدوین و جمع آوری امضا

* کمیسیون اصل 90 ؛ از خصوصی سازی های مساله دار تا ویلموتس

کمیسیون اصل 90 یکی دیگر از ارکان نظارتی مجلس است که در 5 ماهه اخیر با ورود به چند پرونده ویژه نشان داده که حرکتی فعال در نظارت بر دولت را دنبال می کند. محمدباقر قالیباف در دیدار خود با اعضای این کمیسیون در ابتدای کار تاکید کرد که باید کمیسیون اصل 90 در دستگاه های مختلف جایگاه ویژه ای داشته باشد، تلاش می کنم تا این کمیسیون به جایگاه و تأثیرگذاری گذشته خود برسد و اصلاح روند را با نگاه ایجابی پیگیری کند و برای این امر نیاز به کار دقیق، گزارش دقیق و استحکام در گزارش ها هستیم.

وی اظهار داشت: گزارش کمیسیون اصل 90 باید در صحن علنی بدون نوبت قرائت شود همان طور که انتظار می رود پرونده های ارجاعی این کمیسیون در دستگاه قضایی بدون نوبت رسیدگی شود.

ورود ویژه به پرونده واگذاری کشت و صنعت نیشکر هفت تپه تا حصول نتیجه یعنی حضور و بازدید از محل، رسیدگی به مشکلات کارگران تا درخواست از دیوان محاسبات برای خلع ید مالک هفت تپه یکی از اقدامات کمیسیون اصل 90 در این دوره از مجلس شورای اسلامی بوده است. ورود به پرونده بورس و فراخوان برای تکمیل این پرونده ، رسیدگی به پرونده بورسیه ها و الزاماتی که برای وزارت علوم تعیین شد و همچنین ورود به پرونده جنجالی فوتبال یعنی قرارداد ویلموتس از دیگر نمونه های ایفای وظایف نظارتی کمیسیون اصل 90 است.

سید عباس صالحی روز شنبه در حساب کاربری خود در توییتر نوشت: سخنان رهبری در حرمت هتک رییس جمهوری صراحت و تاکید لازم و روشن را داشت. از معاندان نظام و ایران انتظاری نیست اما برخی از دوستان انقلاب و کشور تغییر رویه خواهند داد؟ تا 1400 این هشدار و نهیب را از یاد نبریم.

رهبر معظم انقلاب اسلامی امروز شنبه در دیدار حضوری با رییس جمهوری و اعضای ستاد ملی مقابله با بیماری کرونا با انتقاد شدید و صریح از اقدام برخی ها در برخورد با دولت و رئیس جمهور و هتک حرمت ایشان تاکید کردند: هتک حرمت حرام است و انتقاد با هتک حرمت تفاوت دارد ضمن اینکه امروز کشور بیش از هر زمان دیگری به همکاری و اتحاد و انسجام نیاز دارد.

ایشان با تأکید بر لزوم اتحاد و انسجام درونی در کشور، به اقدام اخیر برخی ها در مواجهه با دولت و شخص رئیس جمهور اشاره کردند و گفتند: اگرچه در میان این برادران، افراد خوبی هم هستند، اما این کار غلط بود و این موضوع را بطور صریح اعلام می کنم.

حضرت آیت الله خامنه ای، انتقاد را غیر از هتک حرمت دانستند و افزودند: هتک حرمت در میان مردم حرام است و نسبت به مسئولان بیشتر، بخصوص در میان مسئولان بالای کشور. ممکن است انتقاد درستی داشته باشید، انتقاد کنید اشکالی ندارد اما انتقاد با اهانت و هتک حرمت متفاوت است اینگونه رفتارها و هتک حرمت، روش آمریکایی ها است که در مناظره ها و کارهای مطبوعاتی، خود را در دنیا رسوا کرده اند تا جایی که یک شخصیت برجسته سیاسی آنها می گوید، دنیا با هراس و تحقیر به ما نگاه می کند.

رهبر انقلاب اسلامی تأکید کردند: روش ما اسلامی و قرآنی است، یعنی انتقاد بیان می شود اما هتک حرمت انجام نمی گیرد. باید حرمت رؤسای سه قوه و مسئولان کشور که در عرصه خدمت رسانی به مردم هستند، حفظ شود.

خبرگزاری مهر - گروه هنر- فریبرز دارایی: به رسمیت نشناختن تئاتر به عنوان یک شغل، نبود امنیت شغلی برای هنرمندان تئاتر، نبود حمایت مالی مناسب از هنرهای نمایشی، نبود سالن های استاندارد تئاتری، نادیده گرفتن جایگاه تأثیرگذار فرهنگی تئاتر و نبود سیاستگذاری مشخص و تعریف چشم اندازی مناسب برای تئاتر از سوی تصمیم گیرندگان فرهنگی از جمله نداشته های تئاتر و هنرمندان تئاتر ایران است.

کرونا بهانه ای شده تا جامعه تئاتری هر چه بیشتر به بی جایگاهی خود در عرصه فرهنگ و هنر ایران پی ببرد زیرا در سطح جامعه و شرایط بحرانی حداقل به همه چیز و همه کس فکر می شود الا تئاتر و هنرمندانش!

رئیس جمهور دولت یازدهم و دوازدهم که در فرآیند جمع آوری آرا داعیه دار شعارهای فرهنگی بود اساساً در سخنان کرونایی خود نامی از تئاتر به زبان نیاورده و نمی آورد؛ آن را گذاشتیم به حساب اینکه آقای روحانی تا به حال تئاتر ندیده و تئاتر را نمی شناسد، اما وضعیت درباره دیگر مسئولان فرهنگی هم تفاوت چندانی با شخص رئیس ندارد.

در پروتکل های اولیه بهداشتی وزارت بهداشت و ستاد کرونا نکاتی ارائه شد که ناشی از نبود شناخت کافی نسبت به تئاتر از سوی تنظیم کنندگان این پروتکل ها بود که با واکنش خانواده تئاتر مواجه شد.

اما نکته تکراری که اگر نیاز باشد بارها هم تکرار خواهیم کرد لزوم پاسخ به این پرسش کلیدی است که در نگاه وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به عنوان متولی دولتی فرهنگ و هنر، تئاتر چه جایگاهی دارد؟

تئاتر به واسطه کرونا تعطیل نشده بلکه مدت هاست به خاطر نبود حمایت و توجه تعطیل بوده است.

مگر می شود بگوییم تئاتر مهم است ولی حداقل به هنرمندان و فعالان آن احترام نگذاریم؟

تمدید هفته به هفته محدودیت ها که فقط مختص تئاتر و سینماست و باقی فعالیت ها به راحتی به کار خود ادامه می دهند و فقط تئاتری ها باید در روز پایانی هر هفته منتظر بمانند که آیا محدودیت ها تمدید می شود یا نه. گویی تئاتر نقش بسزایی در افزایش آمار مرگ و میر کرونا دارد و فعالانش باید هر چه بیشتر تحت فشارهای روحی، روانی و اقتصادی قرار بگیرند تا به تأثیر و نقش منفی خود در زیست انسانی در کشور ایران واقف شوند.

حال تمدید هفته به هفته محدودیت ها هم به کنار، اطلاع رسانی به موقع در خصوص تمدید یا عدم تمدید نیز برای هنرمندان تئاتر انجام نمی شود؛ گویی اصلاً اهمیتی ندارد که به این قشر از اجتماع اطلاع رسانی به موقع نیز انجام شود.

سیدعباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی جدا از عنوان و وظیفه ای که در عرصه فرهنگ و هنر دارد، یکی از فعال ترین وزرای دولت دوازدهم در فضای توئیتر است و از سوی دیگر عضو و سخنگوی ستاد ملی مقابله با کرونا ولی حداقل در یک توئیت چند کلمه ای هم تکلیف هنرمندان تئاتر را مشخص نمی کند!

اطلاع رسانی به موقع در خصوص تمدید محدودیت ها حداقل احترامی است که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی می تواند برای هنرمندان تئاتر قائل شود اما ....

تئاتری ها و اجراهای تئاتری بلاتکلیف مانده اند و ستاد ملی مقابله با کرونا و وزارت ارشاد به این بلاتکلیفی دامن می زنند؛ آقای وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی، اطلاع رسانی به موقع به هنرمندان تئاتر و مشخص کردن وضعیت آنها دیگر بودجه نیست که نیازی به تصویب مجلس داشته باشد یا نهادها و مراجع قانونگذار، لطفاً حداقل در این زمینه به جامعه تئاتری احترام بگذارید.

کد خبر 5055315

فریبرز دارایی

به گزارش اروم نیوز ، حجت الاسلام سیدمهدی خاموشی در مراسم تجلیل از واقفان که امروز در سازمان اوقاف و امور خیریه برگزار شد، ضمن تقدیر از واقفان و کسانی که دغدغه حل مشکلات اجتماعی را دارند، گفت: وقف هایی که تاکنون صورت گرفته از 198 هزار موقوفه می گذرد و میزان رقباتش به یک میلیون و 420 هزار رقبه می رسد و در همایش یاوران وقف نیز سعی شد از برخی واقفین جدید که برای ایتام و نیات دیگر مانند توسعه علم، تأمین دارو و درمان و حوادث غیر مترقبه وقف کرده بودند، تجلیل شود.

وی با اشاره به ارتقای کمی و کیفی موقوفات افزود: تاریخچه وقف به قدیم الایام و به صد ها سال قبل بازمی گردد و بیش از 800 سال در ایران سابقه دارد. مثلاً وقف ربع رشیدی که یک مجموعه علمی بوده است، تاریخچه ای بسیار قدیمی دارد.

حجت الاسلام خاموشی عنوان کرد: برگزاری مراسمی مانند همایش یاوران وقف و هفته گرامیداشت وقف برای این است که نسبت به توسعه و ترویج وقف در جامعه کار کنیم. وقف درواقع یک پرچمی است که پرچم داران خاص خود را دارد، خیلی ها این کار را انجام می دهند، شهید حاج قاسم سلیمانی یکی از این واقفان بوده و علاوه بر این، به نام او و پس از او در شهرستان های مختلف وقف هایی صورت گرفته است، بنابراین وقف در فرهنگ مردم ما و در تدین و هویت دینیشان جا دارد.

وی با بیان اینکه وقف می تواند در پیشرفت اجتماعی، فرهنگی و علمی جامعه و رفع محرومیت و کمک به مردم اثرگذار باشد، افزود: کارکرد تخصصی در این زمینه بسیار مهم است، ما باید نگاه کنیم که در کدام جنبه مردم نیاز دارند، مثلاً امروز که بیماری کرونا در جامعه شیوع پیدا کرده، اگر نسبت به ساخت و تولید واکسن کرونا از سوی هر بخش و نهادی، اقدامی صورت پذیرد، سازمان اوقاف حاضر به همکاری است و در زمینه درمان بیماران مبتلا به کرونا نیز تمام زیرساخت های این سازمان در خدمت وزارت بهداشت و درمان است و در حال خدمات دهی هستیم.

رئیس سازمان اوقاف و امور خیریه بیان کرد: به نظر می رسد که نیاز های هر زمان تعیین کننده نوع حمایت خیرین و پشتیبانی سازمان اوقاف است و امروز که تحریم مطرح است اگر شرکت دانش بنیانی، پیشنهادی ارائه دهد، سازمان اوقاف در بخش تجاری سازی با آن شرکت همکاری های لازم را خواهد کرد، یعنی موقوفات متعدد را می توانیم در خدمت شراکت با آن ها قرار دهیم و اخیراً در تولید موتور سیکلت برقی، انتقال جنین، زنجیره تولید مواد غذایی و تجهیزات پزشکی اقداماتی صورت گرفته که به مرور زمان تجاری سازی آن ها را به اطلاع مردم خواهیم رساند.

وی در رابطه با سازوکار هایی که برای ایجاد شفافیت در حوزه وقف در این سازمان در نظر گرفته شده است، گفت: شفاف سازی در ورود سرمایه و پول به این سیستم، حسابرسی دقیق از موقوفات و ارائه مفاصا حساب های با دقت بالا توسط اداره تحقیق به شفافیت در این حوزه کمک می کند که تمام این مراحل را در سازمان طی می کنیم.

خاموشی عنوان کرد: وقف اصولاً تابع نیت واقف است، مثلاً واقف محترم می تواند ساختمانی برای مدرسه اختصاص دهد، حال می تواند این مدرسه ویژه دختران یا پسران باشد یا ویژه ایتام باشد، بستگی به نیت واقف دارد.

وی همچنین تصریح کرد: وقف، نیت خیری است که واقف محترم با وقف کردن، رابطه مالکانه خود را از وقف قطع و به نیت معطوف می کند. حال ممکن است تولیت تعیین کند یا اینکه سازمان اوقاف متصدی می شود و موقوفه را اداره کند.

انتهای پیام/

به گزارش خبرگزاری شبستان ب ه نقل از روابط عمومی نهاد کتابخانه های عمومی کشور ، دبیرکل کتابخانه های عمومی کشور به همراه حمیدرضا حاجی بابایی، محمد مهدی مفتح، کیومرث سمدی واله، علیرضا شهبازی، حسن لطفی و احمد حسین فلاحی اعضای مجمع نمایندگان استان همدان؛ سیدسعید شاهرخی استاندار و عاطفه زارعی مدیرکل کتابخانه های عمومی استان همدان با سیدعباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی دیدار و درباره مباحث مختلف فرهنگی به بحث و تبادل نظر پرداخت.

دبیرکل کتابخانه های عمومی کشور در این دیدار به ارائه گزارشی از فعالیت های کتابخانه های عمومی استان همدان پرداخت و گفت: از سال 1394 تا کنون 14 باب کتابخانه به مجموعه کتابخانه های عمومی استان همدان افزوده شده است. همچنین این اداره کل در سه دوره متوالی توانسته است رتبه برتر کشور را در حوزه فعالیت های کتابخوانی به دست آورد.

علیرضا مختارپور با بیان اینکه نقش خیرین در احداث کتابخانه ها در استان همدان محسوس است اظهار کرد: تاکنون 6 باب کتابخانه توسط خیرین در استان همدان احداث شده که همچنان این روند ادامه دارد.

وی افزود: در سال جاری نیز 6 کتابخانه عمومی در استان همدان آماده بهره برداری است که به زودی، در اختیار مردم مناطق مختلف قرار می گیرد. همچنین سه کتابخانه با پیشرفت بالای 70درصد داریم که نیازمند 2میلیارد تومان اعتبار برای تکمیل بوده و از سوی دیگر 3 کتابخانه زیر 70درصد پیشرفت نیز وجود دارد که 11میلیارد اعتبار برای تکمیل آن نیاز است.

دبیرکل نهاد با اشاره به اینکه در شش ماه اول سال 8 هزار عنوان فعالیت فرهنگی توسط اداره کل کتابخانه های عمومی استان همدان در سامانه ثبت شده است افزود: این فعالیت ها توسط کتابخانه های عمومی استان در زمانی که بیماری کرونا شیوع پیدا کرده، در فضای مجازی انجام شده است.

علیرضا مختارپور همچنین در ادامه به مشکلاتی که کتابخانه های عمومی در جذب نیم درصد از درآمد شهرداری ها دارند، اشاره کرد و گفت: از سال 83 تا 95 مطالبات عمده ای از شهرداری ها باقی مانده و نیاز است که از سوی استان ها این حمایت ها صورت گیرد.

دبیرکل کتابخانه های عمومی کشور ادامه داد: نهاد کتابخانه ها ماهیانه مبلغ 15میلیارد تومان از سازمان برنامه و بودجه دریافت می کند و این در حالی است که ما در کل کشور ماهانه 39 میلیارد تومان پرداخت حقوق به کارکنان، بدون احتساب 50درصد مصوب افزایش حقوق کارکنان دولت، را داریم.

پایان پیام/ 31

خبرگزاری مهر -گروه هنر-علیرضا سعیدی: یکی از مهم ترین مباحث مطرح شده در مدیریت دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی که شاید در میان هیاهوها و حاشیه های ریز و درشت این حوزه آنچنان میان قاطبه مردم محل بحث و پیگیری نباشد، اما به یقین مهم ترین چالش میان صاحبان آثار و مدیریت این مجموعه دولتی به حساب می آید، موضوع قدیمی صدور مجوز شعر و ترانه است.

حوزه ای که شرایط به شدت مبهم و بحث برانگیز دارد و نه تنها در دوره مدیریت محمد اله یاری در دفتر موسیقی بلکه در تمامی ادوار مدیریتی این مجموعه دولتی تقریباً هیچ گاه ساختار روشن و نظام مندی از آن ارائه نشده است؛ آنچنان که خروجی محتوایی مجوزهای صادر شده در این شورا که در آثار موسیقایی به ویژه حوزه موسیقی پاپ صورت معیوب خود را بارها عیان کرده است، هیچ گاه توجیه موجهی پیدا نکرده است.

در این فرآیند قطعاً مباحث مربوط به ممیزی، نظارت و نحوه ارزشیابی آثار که اکنون از مجرای سامانه صدور مجوز شعر و ترانه دفتر موسیقی وزارت ارشاد صورت می گیرد، خود به تنهایی دربرگیرنده نکاتی است که شاعران، خوانندگان و صاحبان آثار موسیقایی نیز روی آن بحث دارند و معتقدند موضوع سانسور و ممیزی در این حوزه دارای انتقادات و شرایطی است که باید نسبت به آن روشنگری های بیشتری صورت گیرد.

محمد اله یاری فومنی مدیرکل دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در بخش اول این گفتگو پس از ذکر نکاتی درباره نحوه فعالیت های حوزه موسیقی در روزهای کرونایی به ویژه عدم همکاری برخی از موسسات در برگزاری کنسرت ها، در بخش دوم درباره موضوع نحوه نظارت دفتر موسیقی در حوزه شعر و ترانه و واکنش های منفی که در این چارچوب پیرامون خروجی مجوزها به ویژه در بخش موسیقی پاپ مطرح شده، به سئوالات پاسخ داد.

اله یاری در این گفتگو علاوه بر اعلام چند خبر جدید و چالش برانگیز درباره اتفاقات حوزه موسیقی از جمله مهاجرت برخی از خوانندگان مطرح به خارج از کشور و برعکس، موضوع قدیمی تدوین سند ملی موسیقی کشور، تشکیل شورای هماهنگی موسیقی کشور، فقدان اطلاعات آماری از فروش محصولات موسیقایی در حوزه های مختلف، راه اندازی یک سامانه جدید و البته جنجالی در حوزه برگزاری کنسرت ها و معرفی اعضای شورای شعر و ترانه دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برای اولین بار، واکنش های جالب توجهی نسبت به شرایط نامطلوب محتوای آثار موسیقایی به ویژه حوزه موسیقی پاپ، نشان داد که مشروح آن را در ادامه می خوانید؛

* در شرایط کرونایی، فضای مجازی هر روز شاهد انتشار اخبار و شایعاتی درباره مهاجرت برخی خوانندگان هستیم که گویا مجوز آن ها از سوی دفتر موسیقی وزارت ارشاد باطل شده و این مسئله به عنوان انگیزه مهاجرت این افراد در محافل موسیقایی و رسانه ای مطرح می شود، آیا مایلید در این زمینه به عنوان مدیر دفتر موسیقی وزارت ارشاد، توضیحاتی را ارائه دهید؟

راجع به مسائلی که اشاره کردید، همواره اخبار زیادی را شنیده ایم و از این به بعدهم خواهیم شنید. فرض بفرمایید هنرمندی به همراه همسرش اخیراً به کشور ترکیه مهاجرت کرده است. هنرمندی که اتفاقاً از خوانندگان خوش نام کشورمان بوده و هیچ وقت هم در دفتر موسیقی وزارت ارشاد و سازمان صدا و سیما مساله ای در رابطه با مجوز انتشار نداشته است. حتی خود من طی زمان حضورم در دفتر آموزش ها و یک بار هم در دفتر موسیقی وزارت ارشاد گفتگوهایی را با او انجام داده بودم. اما خب می بینیم که این هنرمند به یکباره مهاجرت کرد. مهاجرتی که ممکن است یک هنرمند به جهت دل زدگی از مجموع شرایط آن را انتخاب کرده باشد. من غیر از این مورد الان در ذهنم مصداقی ندارم. البته چند روز پیش از طریق فضای مجازی شنیدم که دو هنرمند درصدد مهاجرت هستند، اما هیچ جایی نوشته نشد که این دو هنرمند کدامند؟ یا دلیل خاص مهاجرت آن ها چیست؟

در این مجموعه طی سال هنرمندان زیادی آثاری را می آورند که ممکن است در تایید شعر آثار دچار مشکل شده یا اینکه مساله ای خارج از موسیقی برای آن ها اتفاق افتاده باشد. اما ما در اینجا بدون اینکه احتیاجی به رسانه ای شدن موضوع باشد، تلاش کرده ایم تا با گفتگو و تعامل مشکلات را حل کنیم نکته دیگر اینکه در این مجموعه طی هر سال هنرمندان زیادی آثاری را می آورند که ممکن است در تایید شعر آثار دچار مشکل شده یا اینکه مساله ای خارج از موسیقی برای آن ها اتفاق افتاده باشد. اما ما در اینجا بدون اینکه احتیاجی به رسانه ای شدن موضوع باشد، تلاش کرده ایم تا با گفتگو و تعامل مشکلات را حل کنیم.

من معتقدم دفتر موسیقی وزارت ارشاد در کنار سایر وظایف خود، وظیفه صیانت از هنرمندان را هم دارد کما اینکه در این چارچوب با وساطت و پادرمیانی این مجموعه بسیاری از مشکلات نیز حل شده است. شاید برای شما جالب باشد که در همین بخش موسیقی پاپ اختلافات میان خوانندگان و تهیه کنندگان بسیار زیاد شده که عمدتاً پای دوستان حتی به دادگاه ها هم باز کرده و چون محاکم قضایی کارشناس حوزه موسیقی ندارند بنابراین پرونده های متعدد را به دفتر موسیقی ارجاع می دهند.

البته که ما در حال حاضر به کمک مشاوران حقوقی به دوستان هنرمند تاکید می کنیم تا به جای حضور در محاکم قضایی در دفتر موسیقی کارهای خود را حل کنید زیرا دوباره بعد از چند ماه صرف هزینه این پرونده ها به ما ارجاع داده می شود. پس بهتر است در این چارچوب به شیوه ای تعاملی مسائل در دفتر موسیقی حل شود.

همین اواخر ما پرونده هایی داشتیم که موجب بروز اختلافاتی میان هنرمندان حوزه تئاتر و حوزه موسیقی شده بود. موضوعی که خوشبختانه در دفتر موسیقی وزارت ارشاد توانستیم با برگزاری جلسات متعدد آن را به سرانجام برسیم. لذا اینکه بگوییم هیچکس از عملکرد ناراضی نیست، فکر می کنم تصور درستی نباشد ولی اینکه من به طور مشخص بدانم هنرمندی با نام و نشان به واسطه موضع دفتر موسیقی یا نهادهای خارج از مجموعه ما تصمیم به مهاجرت گرفته باشد، واقعاً مطلع نیستم. اما طبیعی است که در دفتر موسیقی روی هنرمندان باز است و معتقدم با گفتگو می توانیم بسیاری از مشکلات را حل و فصل کنیم.

* البته تا آنجایی که می دانم به غیر از موردی که اشاره داشتید و البته این اواخر مهاجرت یک خواننده پاپ به ترکیه و همکاری او با سایت های شرط بندی، یکی دو نفر از خوانندگان هستند که بنا به دلایلی ممنوع الکار شده و گلایه های زیادی هم از این ممنوع الکاری دارند. آیا بهتر نیست در این شرایط حساس دفتر موسیقی وزارت ارشاد با سعه صدر بیشتری نسبت به ممنوع الفعالیت شدن هنرمندان اقدام کند؟

البته شما اسمی از این خوانندگان نبردید، اما من حداقل اکنون نام یکی از این هنرمندان به ذهنم می آید، هنرمندی که می دانم اگر مساله ای هم دارد، مساله شان خارج از دفتر موسیقی است. من یک نکته هم اشاره کنم که با وساطت و پادرمیانی دفتر موسیقی در همین یک سال و نیم گذشته، شما مشاهده کردید تعدادی از خوانندگانی که شاید پیش از این یا اصلاً کار نمی کردند یا تولید محدودی در عرصه موسیقی داشتند، فعالیت بیشتری داشتند و دست به عرضه و تولید کارهایی با تعداد بالا زدند و اگر از تهیه کنندگان آنها پیرامون نحوه فعالیت های آنها بپرسید خواهید دید که با وساطت و پادرمیانی دفتر موسیقی این فعالیت ها بیشتر شده است.

ما اینجا کار تبلیغاتی و شوآف نمی کنیم که دائماً هر یک از این کارها را بخواهیم در فضای رسانه پررنگ کنیم. بنابراین طبیعی است وقتی فعالیت یک هنرمند از سر گرفته می شود معنی اش این است که علاوه بر همکاری های هنرمند، در پشت صحنه پادرمیانی ها و تلاش هایی از سوی دفتر موسیقی وزارت ارشاد و سایر نهادها صورت گرفته تا مشکلات حل شود.

* در همین چارچوبی که اشاره کردید، بارها شنیده شده یکسری از هنرمندان و خوانندگان در خارج از مرزها هم در برخی محافل برای بازگشت به ایران ابراز تمایل کرده و خواهان از سرگیری فعالیت های موسیقایی شان در ایران هستند. با توجه به پیشینه ای که در این زمینه وجود داشت و تعدادی از خوانندگان به اصطلاح لس آنجلسی بعد از بازگشت به ایران با خلف وعده مدیران و مسئولان عالی رتبه کشور برای فعالیت مواجه شدند، آیا بازهم شاهد اتفاقاتی از این دست با حمایت سایر دستگاه ها و نهادها برای دیگر چهره های مهاجرت خواهیم بود؟

من هم در این سال ها شاهد طرح این موضوع بوده ام که پیرامون فعالیت برخی از هنرمندان مهاجرت کرده به خارج از کشور و بازگشتشان به ایران برای فعالیت زمزمه هایی مطرح شده است. موضوع پیچیده و پوشیده ای نیست که تصمیم گیری در رابطه با این مسائل، قطعاً از عهده دفتر موسیقی وزارت ارشاد خارج است. اما طبیعی است اگر ما در دفتر موسیقی با هنرمندی مواجه شویم که خواهان بازگشت به کشور و فعالیت در چارچوب های نظام جمهوری اسلامی باشد، به طور حتم در این زمینه با نهادی ذی ربط گفتگو و طرح مساله خواهیم. ولی اینکه به سرانجام برسد یا نرسد طبیعتاً بسته به برخی شرایط است که دفتر موسیقی وزارت ارشاد ممکن است به همه آنها دسترسی نداشته باشد. ما در این زمینه قطعاً اطلاعات آشکاری داریم که ماحصل گفتگوی دوطرفه و عملکرد یک هنرمند است. این مسائل ممکن است در حوزه فعالیت دیگر نهادها دربرگیرنده اطلاعات پنهانی باشد که بر اساس آن باید تصمیمات لازم صورت پذیرد.

* آقای اله یاری بحث دیگری که در این سال ها به اعتقاد من مهم ترین و بحث انگیزترین چالش میان دفتر موسیقی وزارت ارشاد، تهیه کنندگان، هنرمندان و شنوندگان حوزه موسیقی بوده است موضوع شعر و ترانه آثار منتشر شده با مجوز ارشاد است، به خصوص که در سال های اخیر متاسفانه شاهد افت محسوسی در کیفیت برخی آثار بوده ایم و در مواردی حتی به زعم من رنگ و بوی ابتذال به خود گرفته است، ابتذالی که در فرآیند تهیه و تولید آثار پاپ نمود چشمگیرتری پیدا کرده و به مرحله نگرانی رسیده است. مایلم قبل از ورود به بحث در این باره بپرسم اعضای شورای شعر و ترانه دفتر موسیقی وزارت ارشاد چه کسانی هستند و چرا هیچ وقت به صورت روشن شاهد معرفی رسمی آنها نبوده ایم؟

من همین جا اسامی اعضای شورای شعر و ترانه دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی را اعلام می کنم که بدون هیچ شبهه اسامی این عزیزان در مصاحبه بنده با شما درج شود. آقایان محمدعلی بهمنی، ناصر فیض، اسماعیل امینی، منصور فروغی، مسلم نادعلیزاده، مجید افشاری، اسماعیل اراضی، سهرابی نژاد، حسین اسرافیلی، میلاد عرفان پور و نادر نیک طلب در حال حاضر ترکیب اعضای شورای کارشناسی شعر و ترانه دفتر موسیقی وزارت ارشاد را تشکیل می دهند. البته تعدادی از این عزیزان در سال های قبل هم با ما همکاری می کردند و چند کارشناس هم یک سالی است که به مجموعه ما اضافه شده اند.

* چرا با حضور این افراد آگاه در حوزه شعر و ادبیات باید شاهد روند نزولی ترانه ها و اشعار در آثار موسیقایی مجوز گرفته از سوی دفتر موسیقی ارشاد باشیم؟

ببینید سال گذشته 23 هزار و 600 پرونده شعر به دفتر موسیقی ارسال شده است. شما این تعداد را تقسیم بر روزهای ممکن اداری بکنید که با در نظر گرفتن شرایط ما روزی با 100 تا 150 ترانه و شعر مواجه می شویم. از این ارقامی که اشاره شد تعدادی در پرونده تک آهنگ ها موجود و تعدادی هم در بسته های مربوط به آلبوم ها گنجانده شده اند. از این آماری که اشاره کردم، سال گذشته رقمی حدود 3 هزار 75 قطعه موسیقایی منتشر شد.

همین فاصله 3 هزار و 75 اثر از بین 23 هزار و 600 پرونده شعری که به دفتر ارسال شده، دربرگیرنده فاصله آماری زیادی است. شما اصلاً فرض را بر این بگذارید که ظرفیت مارکتینگ موسیقی کشورمان طبق روندی که طی شده، سالی 3 هزار تراک موسیقی است. پس این همه ورودی شعری که به دفتر موسیقی می آید واقعاً آمار بالایی است که بررسی موشکافانه آن ها واقعاً شرایط دشواری دارد. از سوی دیگر شما این موضوع را در نظر بگیرید که دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برای صدور مجوز نقش انتخاب گر را ایفا نکرده و نمی تواند به صاحبان آثار مستقیم دستورالعمل ابلاغ کند که یکسری اشعار را در سامانه ثبت نکنید. پیش تر هم که تعداد اشعار ارسال شده کم بود، ماجرا به این شکل بود که هفته ای رقمی بالغ بر 50 تا 70 شعر به دفتر ارسال می شد اما وقتی معادلات اقتصادی حوزه موسیقی تغییر کرد، سرعت انتشار هم تغییر کرد که همین افزایش سرعت کمیت آثار را نیز ارتقا داد.

شورای شعر و ترانه دفتر موسیقی شورای بِه گزینی یا شورای داوری انتخاب بهترین ترانه برای رویداد خاصی نیست که بخواهد بعد از بررسی آثار اثری را به عنوان شعر یا ترانه منتخب معرفی و فقط به آنها مجوز بدهد. اساساً همه مجوزهایی که در دوایر دولتی صادر می شود مجوزهای حداقلی است در این چارچوب یعنی قبل از افزایش کمی آثار ارسال شده، ماجرا به این شکل بود که اثر توسط یکی از اعضا در جلسه خوانده می شود و بقیه هم پس از قرائت قطعه نظرات خود را اعمال می کردند و ماجرا به این شرایط منتهی می شد که اثر یا مجوز می گرفت یا به صاحب اثر برای اصلاح و موارد دیگر عودت داده می شد.

اما الان واقعاً ماجرا به این سادگی نیست. اگر ما امروز نتوانیم بر اساس محاسباتی که به آن اشاره کردم آثار را بررسی کنیم، در روز بعد با حجم انبوه تری از بررسی ها مواجه می شویم. کاری که ما در این دوره انجام دادیم مبتنی بر این شکل فعالیت است که کارهای ارسال شده همان روز، در همان روز پاسخ داده می شود و ما بر اساس شیفت بندی که برای اعضای شورا در نظر گرفتیم، نسبت به صدور مجوز شعر و ترانه اقدام می کنیم. حتی در همین چارچوب بنده به صورت روزانه از طریق سامانه ماجرا را رصد می کنم که در روز و ساعتی که در آن قرار دارم به چه تعداد اثر پاسخ داده شده است.

اما درباره کیفیت آثار و مواردی که شما به آن اشاره داشتید باید توضیح بدهم که اولاً شورای شعر و ترانه دفتر موسیقی شورای بِه گزینی یا شورای داوری انتخاب بهترین ترانه برای رویداد خاصی نیست که بخواهد بعد از بررسی آثار اثری را به عنوان شعر یا ترانه منتخب معرفی و فقط به آنها مجوز بدهد و اساساً همه مجوزهایی که در دوایر دولتی صادر می شود مجوزهای حداقلی است. یعنی در حوزه شعر معنی اش این است که فلان شعر یا ترانه حداقل های لازم را دارد. اما این حداقل ها لزوماً معرف یک ترانه کیفی است؟ قطعاً نه.

اصلاً در مجموع ترانه هایی که طی یک سال به شورای شعر و ترانه می رسد شاید شما به درصد کمی از آثار برسید که در برگیرنده شرایط کیفی لازم و به نوعی ترانه معیار هستند. شما سال گذشته دیدید که ما در جشنواره موسیقی فجر، جایزه ترانه را اهدا کردیم و جالب است بدانید در همین بخش وقتی در چند مرحله آثار را داوری کردیم به سختی توانستیم به چند ترانه دارای کیفیت و معیار برسیم. البته در این منظر دو پرسش یا دو نکته به وجود می آید. اینکه در حال حاضر حرف برخی شرکت ها، ترانه سرایان و حتی خوانندگان این است که سلیقه مردم اکنون به نوعی است که ما بر اساس ذائقه و سلایق آن ها اثر تولید می کنیم. شرایطی که این پرسش را مطرح می کند که آیا واقعاً اکنون سطح سلیقه مردم عزیزمان تولید این نوع اشعار و ترانه های ضعیف در شرایط گسترده و البته بدون در نظر گرفتن آثار با کیفیت است؟

همین موضوع دقیقاً ماجرا را به سمتی می برد که باید در این زمینه پژوهش های دقیق زیادی را انجام داد. نکته بعدی اینکه اصلاً شاید عده ای محدود مشغول تعیین سطح سلیقه موسیقایی مردم هستند. محدوده ای که عموماً هم ماندگاری زیادی ندارد و بعد از مدتی از ذهن شنیداری مردم به دلیل عدم کیفیت فراموش می شود. لذا در این چارچوب شورای شعر و ترانه در موضع فعالِ انتخاب نیست. شورا فقط می تواند بر اساس قوانین مربوط به نظارت محتوایی آثار اثر را به صورت حداقلی تایید کند تا در مرحله بعد وارد ریل موسیقی شود.

جالب است بدانید که ما حدود 200 یا 300 کلمه در زبان فارسی با حروف اضافه و ربط داریم که در همه ترانه ها در حال تکرار شدن است. اتفاقاً اخیراً به صورت تصادفی روی تعدادی از ترانه ها و اشعار ارسال شده به دفتر موسیقی طی سال ها 97 و 98 تحلیل محتوا انجام دادیم و به این نتیجه رسیدیم که ترانه سرا در برخی از این آثار اساساً اصول زبان فارسی و قاعده سرایش شعر و ترانه را نمی داند. شرایطی که این آثار را به جهت محتوایی دارای مشکل می کند.

آفت دیگری که در حوزه ترانه وجود دارد مبتنی بر این چارچوب است که اساساً برخی از شرکت ها دستمزد خوبی به ترانه سرا نمی دهند تا او نیز با انگیزه بیشتری نسبت به تولید اثر اقدام کند. متاسفانه امروز ما با پدیده ای به نام موسیقی منهای ادبیات مواجه هستیم. شرایطی که منجر شده اول آهنگ اثر ساخته و بعد کلمات مندرج در ترانه ها بر اساس آن ملودی مورد نظر چیده شود. اصلاً به خاطر همین موضوع است که شما شاهد تکرار کلمات و مضمون در ترانه ها و اشعار آثار موسیقایی هستید. حتی در برخی موارد نیز مشاهده شده که اصلاً بیت بعدی با بیت قبلی زمین تا آسمان با هم تفاوت دارند که هیچ ربطی به هم نداشته و فقط برای حفظ هارمونی موسیقایی مورد توجه قرار گرفته است.

* البته در برخی موارد هم مشاهده شده که خیلی از خواننده ها دیگر خود ترانه سرا هم شده اند. شرایطی که به نظر می آید باید دفتر موسیقی وزارت ارشاد نیز هرچه سریع تر به آن ورود پیدا کرده و برای مقابله با تضعیف شعر و ترانه که قطعاً خوانندگان نیز می توانند در این حوزه فعال باشند اقداماتی مبتنی بر موازین علمی و پژوهشی انجام دهد، تا غنای ترانه و شعر فدای ملودی دلخواه آهنگساز و خواننده که در بسیاری از موارد هم تهی از معنا هستند، نشود.

نکته درستی است، متاسفانه در این سال ها در بسیاری از موارد عمده، ترانه سرایان خودِ خوانندگان هستند. یعنی خودشان اثر خودشان را به کمک آهنگساز داخل ملودی می چینند و بعد همین اثر را برای اخذ مجوز به دفتر موسیقی وزارت ارشاد ارسال می کنند. در واقع شما می بینید اگر قرار باشد همه این ها توسط شورای شعر و ترانه رد شود تقریباً چیزی باقی نمی ماند. البته ما طی روزهای اخیر اقدام جدید دیگری انجام دادیم و آن تنظیم یک شیوه نامه برای شورای شعر و ترانه دفتر موسیقی وزارت ارشاد است که در این زمینه تلاش شده بیش از 14 مورد مهم که در برگیرنده شرایط حداقلی برای آفرینش ترانه لازم است به صورت مکتوب به تصویب اعضای شورای شعر و ترانه برسد. این شیوه نامه به طور حتم دربرگیرنده سلایق شخصی نیست بر اساس قواعد علمی مبتنی بر تولید شعر و ترانه تنظیم شده و به صورت عمومی نیز ابلاغ می شود.

متاسفانه امروز ما با پدیده ای به نام موسیقی منهای ادبیات مواجه هستیم. شرایطی که منجر شده اول آهنگ اثر ساخته و بعد کلمات مندرج در ترانه ها بر اساس آن ملودی مورد نظر چیده شود. اصلاً به خاطر همین موضوع است که شما شاهد تکرار کلمات و مضمون در ترانه ها و اشعار آثار موسیقایی هستید ما بعد از نهایی شدن این شیوه نامه قرار است به شرکت های تولیدکننده آثار موسیقایی نیز نامه ای بزنیم. بر اساس شیوه نامه جدید تمامی شرکت ها و موسسات تولید اثر موسیقایی ملزم به معرفی یک کارشناس فنی در حوزه شعر به دفتر موسیقی وزارت ارشاد هستند. الزامی که به اعتقاد من می تواند در برگیرنده نکات و امتیازات مثبتی در جهت ارتقای سطح کیفی شعر و ترانه باشد. در این چارچوب این کارشناس حوزه شعر در قالب یک گفتگوی کارگاهی با کارشناسان شورای شعر و ترانه دفتر موسیقی وارد تعامل شده و نسبت به حداقل های لازم در حوزه شعر و ترانه توجیه می شود. بر همین اساس می توانیم تا حد زیادی نسبت به ثبت ترانه ها و اشعار بی کیفیت که تعدادشان کم هم نیست، اقدامات پیشگیرانه ثمر بخشی را شاهد باشیم.

البته در اینجا نکته ای مطرح می شود. اینکه وقتی یک شرکت موسیقی شعر و ترانه ای را برای کسب مجوز به دفتر موسیقی می فرستد، ممکن است قاعده و انگیزه ارسال این شعر و ترانه را بر پایه و اساس سلیقه مردم در این سال ها بداند. سلیقه ای که شاید یک شخص یا گروهی تمایل دارند آن را به سمت یک محتوای نازل سوق دهند. شرایطی که دربرگیرنده نکات بسیار مهمی هم برای دفتر موسیقی و هم حوزه های مختلف تولید آثار موسیقایی در مواجهه با مردم است که باید روی آن مباحث کارشناسی زیادی صورت گیرد.

شما دقت کنید امروزه اگر نگاهی اجمالی به عمده محتوای تبلیغاتی کالاها در عرشه پل ها، معابر شهری و تبلیغات تلویزیونی داشته باشید، می بینید که محتوای نوشتاری بسیاری از آن ها جملات محاوره ای با زبان کوچه و بازار است که شاید به دلیل طراحی و ایده پردازی برخی از این کالاها نکته منفی وجود نداشته باشد، اما آنچه به چشم می آید پررنگ شدن این نوع ادبیات است. پس طبیعی است در فضای شعر و ترانه هم باید شاهد گسترش یافتن این رویکرد بدون اتکا به پشتوانه های علمی و فنی که پرداختن به ادبیات محاوره ای در اشعار را وارد یک بحث کاملاً فنی می کند، باشیم. به هر حال به کار بردن ادبیات محاوره ای در شعر و ترانه نوعی تکنیک در سرایش شعر است که قطعاً مخالفتی با آن نداریم. ولی ماجرا زمانی می تواند اهمیت پیدا کند که این ادبیات محاوره ای بدون پشتوانه های علمی و عملی در این زمینه خلق شود.

حتی ما در این چارچوب گاهی اوقات از سوی عده ای هم متهم می شویم که ترکیب شورای شعر و ترانه دفتر موسیقی نگاه سنتی به ماجرای شعر و ترانه دارند. آنها می گویند شما زبان روز را متوجه نمی شوید، سلیقه مردم را نمی دانید و اصلاً نمی دانید که مردم با زبان محاوره ای با هم صحبت می کنند نه با زبان فاخر. اصلاً چرا شما می خواهید ترانه سرای من حتماً شعری بیاورد که زبان معیار را بشناسد؟ جالب است بدانید حتی تعدادی از خوانندگان به من گفتند: ما شاعر نیستیم. چرا شما ما را در کفه شعر می گذارید و وزن می کنید؟ ما بر اساس ملودی که تنظیم شده، کلمات را کنار هم چیدیم و برای شما آوردیم تا مجوز بگیریم.

* امیدوارم شنیده های من شایعه ای بیش نباشد، اما چون این شنیده ها از منابع مختلفی حاصل شده، نشان از برخی مبادلات مالی برای کسب مجوز ترانه و شعر میان برخی واسطه ها خبر می دهند، شرایطی که اگر طعم و رنگ واقعیت در این بلبشوی موسیقی کشورمان به خود بگیرد، اوضاع خیلی خطرناک تر از آن چیزی می شود که فکرش را می کنیم...

چندی پیش با یکی از هنرمندان فعال حوزه موسیقی ایرانی گفتگو می کردم که به من می گفت: هر مجموعه ای ادعا کند که در داخل دفتر موسیقی وزارت ارشاد با پرداخت وجه یا مبادلات مالی ناسالم می تواند کار خود را پیش ببرد بنده و تعداد زیادی از هنرمندان آن را به صورت جدی و قاطعانه تکذیب خواهم کرد. بنده حتی با بسیاری از مدیران شرکت ها در این زمینه مفصل گفتگو کرده ام و اعلام کرده ام اگر در این زمینه کوچک ترین مساله ای را مشاهده کنند حتماً به من و مجموعه دفتر موسیقی اطلاع دهند.

من از همین جا می گویم ما این آمادگی را داریم تا نمایندگان صنوف مختلف موسیقی به صورت یومیه در دفتر موسیقی وزارت ارشاد حضور داشته باشند تا از نزدیک ناظر کارهای ما در این حوزه باشند. من تاکید می کنم موضوع دریافت وجه به عنوان رشوه توسط کارکنان دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در ازای صدور مجوز شعر یا اثری خط قرمز ماست و ما تحت هیچ شرایطی اجازه نمی دهیم تا احدی از کارکنان مجموعه وارد این فضای مسموم شوند. حتی می توانم بگویم که طی دو سه ماه گذشته چند فعال حوزه موسیقی که به دفتر موسیقی مراجعه، اما در بیرون از مجموعه دلالی می کردند دستشان از این فضا کوتاه کردیم. یعنی الان دو سه نفر هستند که به مجموعه دفتر موسیقی می آمدند اما ما مشاهده می کردیم که فعالیت های ناسالمی انجام می دادند. شرایطی که با واکنش سریع ما مواجه و منجر به برخورد قانونی ما با این افراد شد.

موضوع دریافت وجه به عنوان رشوه توسط کارکنان دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در ازای صدور مجوز شعر یا اثری خط قرمز ماست و ما تحت هیچ شرایطی اجازه نمی دهیم تا احدی از کارکنان مجموعه وارد این فضای مسموم شوند البته خیلی از شرکت هایی که در حوزه موسیقی کار می کنند، اثر موسیقایی منتشر نمی کنند. آن ها موسسه های تک منظوره دارای مجوزی هستند که به افراد می گویند مجوز شعر و موسیقی شما را ما از دفتر موسیقی دریافت می کنیم چون در آنجا کارتابل داریم. این موسسات بابت خدماتی هم که ارائه می دهند وجهی را به عنوان دستمزد خدماتی نیز دریافت و اثر را در سامانه صدور مجوزها ثبت می کنند.

اینکه خارج از این چارچوب های دفتر موسیقی، بین فلان موسسه تک منظوره و ترانه سرا، خواننده یا صاحب اثر چه اتفاقی می افتد، بسته به توافقات دو طرف دارد که در حیطه وظایف ما نیست. اما اینکه آن شرکت ریالی در دفتر موسیقی هزینه کند تا کاری خارج از روال مجوز بگیرد بنده با قطعیت 100 درصد اعلام می کنم که چنین فرایندی نیست.

ببینید مسائل مرتبط با حوزه ترانه مسائل زیادی است که من و همکارانم در دفتر موسیقی وزارت ارشاد تلاش می کنیم با افزایش سرعت کارهای مهمی را در این عرصه بدون جنجال و هیاهوی رسانه ای انجام دهیم. آنچه مورد نظر ماست به طور حتم مقابله و از بین بردن هرگونه دلالی و رانت در این حوزه است. از طرف دیگر هم باید گفت که این قطار را نباید متوقف کرد. این قطار باید در مسیر رو به جلوی خود با حضور هنرمندان و ترانه سرایان عزیز کشورمان حرکت کند اما نباید ریل گذاری در این مسیر را هم فراموش کرد. چرا که توقف موجب ایستادن این قطار می شود. من فکر می کنم با اتفاقی که اکنون برای معرفی یک کارشناس فنی حوزه شعر توسط شرکت ها به دفتر موسیقی افتاده می توانیم شاهد اتفاقات ثمر بخشی در حوزه ارتقای شعر و ترانه در آثار موسیقایی باشیم. ترانه هایی که خیلی از آنها نباید به دفتر موسیقی ارسال شود کما اینکه در این زمینه خیلی از دوستان همین شرکت ها می گویند برای شما خوب نیست که بعضی از این کارها را مهر تایید می زنید.

* یکی دیگر از موارد مهمی که طی سال های اخیر محل بحث و تبادل و نظر میان جامعه موسیقی و سیاست گذاران فرهنگی کشور بوده، موضوع سند موسیقی بود که طرح آن در دوره های ابتدایی دولت آقای روحانی با محوریت حسام الدین آشنا (از مشاوران نزدیک رییس جمهور) آغاز و تا به امروز به غیر از برگزاری چندین جلسه، تدوین پیش نویس و مواردی مشابه که پیش بینی می شد ضمانت اجرایی برای آن وجود نداشته باشد، بی نتیجه مانده است، شرایطی که مشخص است سرنوشت روشنی حداقل در روزهای کرونایی در انتظارش نیست. بد نیست درباره داستان ناتمام و البته نامعلوم و فرسایشی سند موسیقی و تازه ترین اقدامات انجام گرفته در این مورد هم صحبت کنید.

یکی از مهم ترین آسیب هایی که در حوزه موسیقی وجود دارد این است که شما با هیچ سند مدون و بالا دستی مواجه نیستید. یعنی وقتی شما به وزارت ارشاد مراجعه می کنید با تعداد محدودی آیین نامه و دستورالعمل مواجه می شوید. اینکه نسبت موسیقی با ایران اسلامی ما به چه شکل است، موضوع بسیار مهمی است که تاکنون در قالب سندی که بایدها و نبایدها در آن ذکر شود، تدوین نشده است. در این راستا ستاد نقشه مهندسی فرهنگی کشور چندی پیش مصوبه ای را مبنی بر تدوین سند در حوزه های مختلف داشت و بعد هم این کار را در تعامل با شورای عالی انقلاب فرهنگی به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی سپرد. در تیرماه امسال بود که موضوع تدوین سند ملی موسیقی کشور به وزارت ارشاد ابلاغ شد. پیرو این ابلاغ پیش بینی شده بود که اعضایی هم به نمایندگی از دستگاه های مرتبط در تدوین این سند مشارکت داشته باشند. این اتفاق هم اکنون افتاده و قرار بر این است که موضوع تدوین پیش نویس سند ملی موسیقی در شورای عالی انقلاب فرهنگی در دستور کار قرار گیرد. اما شما مطمئن باشید هیچ سندی بدون حضور هنرمندان حوزه موسیقی نوشته و تدوین نخواهد شد.

با تشکیل شورای هماهنگی موسیقی کشور که در آن مجموعه هایی چون وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، وزارت آموزش و پرورش، سازمان تبلیغات اسلامی، وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، شهرداری تهران، اصناف مختلف موسیقی حضور دارند بخش زیادی از مسائل مرتبط با حوزه موسیقی مرتفع خواهد شد طی روزهای اخیر گفتگوهایی را از سوی برخی هنرمندان گرامی حوزه موسیقی را می خواندم که گویا برخی از دوستان تصور می کنند این سند نوشته شده، تدوین شده، مصوب شده و قرار است ظرف مدتی معین بدون هیچ اطلاعی منتشر شود و بگویند این سند ملی موسیقی است. در حالی که به هیچ عنوان ما به آن مرحله نرسیدیم و همان گونه که گفتم موضوع تازه ابلاغ شده است. ضمن اینکه باید به این نکته مهم هم اشاره کنم که معمولاً اسناد بالا دستی حوزه موسیقی در کلیات باقی می مانند، یعنی در چنین اسنادی ورودی به جزییات نداریم و این مشخص کردن نسبت هاست که بیشتر مورد توجه قرار می گیرد.

غیر از اینها، مورد دیگری هم بود که طی سال های اخیر در کمیسیون هنر و معماری شورای عالی انقلاب فرهنگی به مدیریت جناب ایمانی خوشخو پیش رفت و آن تشکیل شورای هماهنگی موسیقی کشور بود. البته در سه یا چهار سال قبل جلسات مربوط به تشکیل این شورا برگزار شده بود، اما وقفه ای دو ساله داشت که به همت جناب ایمانی خوشخو جلسات آن از سر گرفته شد. بنده هم در دو جلسه پیرامون این موضوع حضور پیدا کردم که طی آن عزیزانی از حوزه دانشگاهی و خانه موسیقی نیز در برنامه ها حاضر شدند. خروجی این جلسات هم به این نتیجه منتهی شد که مجموعه ای به نام شورای هماهنگی موسیقی کشور تشکیل شود و در آن مجموعه ها و نهادهایی چون وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، وزارت آموزش و پرورش، سازمان تبلیغات اسلامی، وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، شهرداری تهران، اصناف مختلف موسیقی به همراه چند استاد این حوزه حضور پررنگی داشته باشند. به هر حال اگر موضوع تشکیل شورای هماهنگی موسیقی کشور به تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی برسد ما خیلی از مسائل حوزه موسیقی را می توانیم در این شورا رسیدگی کنیم.

من در حال حاضر که با شما صحبت می کنم خیلی به این موضوع دل بستم که هم بتوانیم سند ملی موسیقی را به سرانجام برسانیم و هم شاهد تشکیل شورای هماهنگی موسیقی کشور باشیم. در این چارچوب دو اصل در ذهن من وجود دارد. اول؛ اطلاع کامل اهالی رسانه از آنچه در حال پیگیری و انجام است و دوم؛ مشارکت و حضور فعال اهالی موسیقی در این مجموعه ها برای اینکه بدانند چه اتفاقی در حال انجام است.

* در بخش نهایی صحبت هایم مایلم به یک موضوع مهم که البته می دانم شاید مورد علاقه دوستان ما در حوزه های تهیه کنندگی و تولید آثار موسیقایی نباشد، اشاره کنم و آن رسیدن به یک فرمول علمی و نزدیک به واقعیتِ در ارائه آمار در حوزه تولید، بازاریابی و فروش محصولات موسیقایی است که بد نیست دفتر موسیقی به واسطه همکاری با برخی از مراکز و موسسات پژوهشی مرتبط وارد عمل شوند. چرا که اکنون وقت آن رسیده تا در نظام اقتصادی حوزه موسیقی به ویژه در دو حوزه فروش یا عرضه محصولات اعم از آلبوم و تک آهنگ و البته کنسرت ها به موضوع مهم آمار توجه داشته باشیم. در حال حاضر هیچ آماری از میزان فروش و کمیت آثار موسیقایی در حوزه ها و گونه های مختلف یا یافت نمی شود و یا دسترسی آزاد به آن ها گذر از یک لابیرنت پرپیچ و خم و مافیاگونه می طلبد!

واقعیت مطلب این است که تاکنون عمده گزارش ها مبتنی بر اظهار نظر کارشناسان این حوزه بوده است. به عنوان نمونه اگر ما می خواستیم بینیم که گردش اقتصادی حوزه کنسرت ها چقدر است باید به تعداد مجوزهایی که از سوی دفتر موسیقی وزارت ارشاد صادر شده، تعداد برآورد تقریبی تماشاگران حاضر در سالن و میانگین قیمت بلیت به فروش رفته مراجعه می کردیم. اما این را هم به عنوان یک خبر خوب به شما بدهم که ما در حال طراحی یک سامانه جامع برای دفتر موسیقی وزارت ارشاد هستیم که علاوه بر دو سامانه صدور مجوز شعر و ترانه و سامانه صدور مجوز موسیقی در حوزه برگزاری کنسرت ها هم فعال می شود.

یعنی با راه اندازی این سامانه دیگر نیازی به حضور متقاضیان برگزاری کنسرت به دفتر موسیقی نخواهد بود و دوستان می توانند با مراجعه به این سامانه می توانند هم بحث های مربوط به شعر و موسیقی و هم بحث کنسرت به صورت کامل پیگیری کنند. این سامانه به جهت درج گزارش از طرف شرکت های مرتبط به برگزاری کنسرت چه در تهران و چه در شهرستان می تواند دربرگیرنده نکات موثری برای دست یابی به آمار داشته باشد.

به اعتقاد من این سامانه کمک می کنند تا ما اطلاعات مربوط به برگزاری کنسرت های موسیقی را تبدیل به اطلاعات منسجم تری کنیم. گرچه به دلیل مسائل مالیاتی و مباحثی از این دست که شما به آن اشاره داشتید، معمولاً شرکت ها اطلاعات خود را دسته بندی می کنند و بسته به استفاده ای که اطلاع گیرنده می خواهد داشته باشد، اطلاعات را می دهند، منتها طبیعی است که دفتر موسیقی برای اینکه بتواند سیاستگذاری بهتری را انجام دهد باید از این اطلاعات پنهان و آشکار مطلع باشد.

کد خبر 5054804

علیرضا سعیدی

به گزارش صبا ، با توجه به استعفای سیدمحمد طباطبایی حسینی مدیرعامل موسسه هنرمندان پیشکسوت ، به پیشنهاد هیات مدیره موسسه هنرمندان پیشکسوت و با حکم سیدمجتبی حسینی معاون امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و رییس هیات امنای موسسه، نیکنام حسینی پور به عنوان مدیرعامل موسسه هنرمندان پیشکسوت منصوب شد .

هیات مدیره موسسه هنرمندان پیشکسوت در جلسه هفته گذشته با توجه به استعفای سیدمحمد طباطبایی حسینی و قدردانی از زحمات ایشان، نیکنام حسینی پور را به عنوان مدیرعامل موسسه انتخاب و به رییس هیات امنا برای ابلاغ معرفی کرد .

سیدمجتبی حسینی معاون امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در حکم انتصاب نیکنام حسینی پور نوشته است: به استناد به ماده 12 اساسنامه موسسه هنرمندان پیشکسوت و پیشنهاد هیات مدیره موسسه طبق صورتجلسه مورخ 1399/7/30 و نظر به تجربیات و سوابق ارزنده و تعهد و دانش جنابعالی، به موجب این حکم به عنوان مدیرعامل مؤسسه هنرمندان پیشکسوت منصوب می شوید .

از شما انتظار می رود با رعایت ضوابط قانونی و استقرار انضباط مالی و تشکیلاتی و برنامه ریزی در جهت اصلاج فرآِیندها و روش ها در جهت اهداف مصرّح در اساسنامه از جمله حمایت از هنرمندان گرانقدر و پیشکسوت و سرمایه های فرهنگی و هنری کشور و استفاده بهینه از ظرفیت غنی و تجربه ارزشمند ایشان اقدام فرمایید .

رییس هیات امنای موسسه هنرمندان پیشکسوت همچنین از زحمات سیدمحمد طباطبایی حسینی، مدیرعامل سابق موسسه قدردانی کرد .

نیکنام حسینی پور از مدیران وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است که پیش از این مدیرعامل خانه کتاب بود و چند سال به عنوان مشاور منابع و امور انسانی معاونت امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی فعالیت کرده است .

انتهای پیام/

شاهین چگینی رییس انجمن صنفی تماشاخانه های خصوصی ایران در گفتگو با خبرنگار حوزه تئاتر خبرگزاری صبا گفت: درباره مبحث تماشاخانه های خصوصی و مقدار آسیب آن ها در ایام کرونا صحبت های بسیاری شده است. تقریبا 4 ماه از اوایل اسفندماه تا اول تیرماه تماشاخانه ها هیچگونه فعالیتی نداشته و درب سالن ها بسته بود.

او ادامه داد: هزینه اجاره ملک و هزینه های جاری برقرار اما هیچگونه درآمدی حاصل نشد، پس از آن نیز با بازگشایی سالن ها می توان گفت اوایل اصلا تماشاگر نبود و اعتمادی برای حضور در سالن ها وجود نداشت. با گذشت زمان آرام آرام کارگردان های شناخته تر شد همچون آقای دادگر و آقای رحمانیان با اجراهای خود به نسبت تماشاگر بیشتری؛ 30 یا 40 درصد تماشاگرانی که از قبل وجود داشت و یا شاید کمتر، به سالن های تئاتر آمدند.

مدیر تماشاخانه استاد مشایخی با اشاره به اینکه در شرایط فعلی گروه های تئاتر تمایلی به اجرا ندارند، افزود: هزینه های جاری گروه های تئاتر می بایست از گیشه تامین شود و زمانی که گیشه فعالیت خوبی ندارد، طبیعی است که درخواست برای اجرا کاهش پیدا کند. همه این موارد باعث می شود تا هر آنچه که درآمد یک تماشاخانه در ماه محسوب می شود به نصف و یا یک سوم تغییر پیدا کند، درصورتی که هزینه ها همچنان پایدار و در ماه های گذشته افزایش نیز داشته اند.

او با تاکید بر اینکه در این شرایط هیچ حمایتی از تماشاخانه ها صورت نگرفته است، بیان کرد: تنها حمایت در ایام شیوع بیماری کرونا مبلغ 300 میلیون تومان برای 16 تماشاخانه بود که به هر تماشاخانه مبلغ 10 الی 15 میلیون تومان رسیده است و آقای قادر آشنا نیز در بازدید خود از این تماشاخانه ها، مبلغ 5 میلیون تومان نیز کمک مالی داشته اند. در حقیقت مجموع کمک های مالی در طول 8 ماه اخیر به طور میانگین مبلغی بین 15 الی 20 یا 25 میلیون تومان است درحالی که تنها اجاره تماشاخانه شهرزاد در ماه 400 میلیون تومان و اجاره تماشاخانه مستقل در ماه حدود 100 میلیون تومان است. بدین ترتیب این مبلغ حتی نیمی از مبلغ اجاره برخی از سالن های تئاتر را هم تامین نخواهد کرد، بنابراین در مورد تماشاخانه ها می توان این حمایت ها را نادیده گرفت و گفت هیچ حمایتی تاکنون صورت نگرفته است.

تغییر مدیریت هیچ تفاوتی برای ما ایجاد نکرده است

چگینی خاطرنشان کرد: آقای کرمی مدیرکل وقت هنرهای نمایشی در ابتدای شیوع بیماری کرونا در اولین جلسه ما با مسئولان درباره خسارت های پیش بینی شده شیوع این بیماری به تماشاخانه ها که با حضور تمامی مدیران در اتاق خودشان برگزار شد، قول دادند تا حداقل یک ماه اخیر را که تماشاخانه ها تعطیل بودند جبران خسارت از نظر میزان مبلغ اجاره هر تماشاخانه را تقبل کنند و این موضوع در شورای حمایت نیز مطرح شد. در حالی که ریاست مرکز هنرهای نمایشی، ریاست شورای حمایت را نیز برعهده دارند، پس از حضور آقای قادر آشنا در این سمت، با پیگیری های صورت گرفته متوجه شدیم که این موضوع تصویب نشده است و این امر بسیار جای سوال دارد. چطور این موضوع تصویب نشده است، اینکه مدیرکل هنرهای نمایشی و رئیس شورای حمایت قولی را عنوان کرده است و مدیر بعدی از تصویب نشدن آن خبر می دهند، جای سوال دارد.

رییس انجمن صنفی تماشاخانه های خصوصی ایران عنوان کرد: مدیرکل هنرهای نمایشی تا به امروز در این حوزه تنها قول پیگیری داده اند و اتفاق عملی تا این لحظه به غیر از موارد فوق که می توان از آن چشم پوشی کرد، انجام نشده است اما وعده و قول بسیار بوده است. بنابراین تغییر مدیریت هیچ تفاوتی برای ما ایجاد نکرده است و حتی معتقدم اگر مدیری نبود نیز اتفاقی رخ نمی داد چراکه ما برخی از کارها را پیگیری خواهیم کرد و در این راه یا به نتیجه خواهیم رسید یا خیر.

او تاکید کرد: توقع ما این است تا آقای آشنا به عنوان مدیر کل هنرهای نمایشی پشت ما قرار گرفته و این کار را انجام دهند. البته ایشان می گویند که در حال انجام این کار هستند اما تا به امروز خروجی این اتفاق را ما متاسفانه مشاهده نکرده ایم ولی امیدواریم تا در آینده اگر پیگیری انجام شده است به ثمر رسیده و تماشاخانه ها از این وضعیت بد خارج شوند.

مدیر موسسه مان با اشاره به زمان نامعلوم پایان بیماری کرونا، بیان کرد: مشخص نیست که بیماری کرونا چه آینده ای دارد و این موضوع باعث شده تا یک سری مناسبات به طور ویژه تغییر پیدا کنند. بدون شک در صورت ادامه یافتن، این آسیب گسترده تر خواهد شد و ما لاجرم مجبور به پیدا کردن رویکردی جدید هستیم. تجربه هایی همچون اجراهای آنلاین و پخش فیلم تئاترها انجام شد اما استقبال چندانی از آن ها نشد و تماشاخانه ها نیز در این موضوعات درگیر نبودند، زمانی که اجرای آنلاین می تواند در یک استودیو ضبط و منتشر شود تماشاخانه در این میان نقشی نخواهد داشت، همچنین فیلم تئاترهایی نیز در گذشته ضبط شده بودند.

او ادامه داد: اگر زین پس قرار بر تولید خواهد بود، باید دانست که میزان مخاطب براساس شرایط گروه همچون بازیگر، کارگردان و... برای تماشای یک تئاتر چه مقدار خواهد بود؟ آیا تماشاگر حاضر به تماشای تئاتری که اصل آن برمبنای زنده بودن است و تمامی بار هنری و زیبایی شناسانه آن به صورت زنده اجرا خواهد شد، به صورت مجازی خواهد بود یا خیر؟ همه این ها سوالاتی است که در این میان براساس شرایط ویژه تئاتر شکل خواهد گرفت. برای مثال در سایت فیلیمو که هزاران فیلم سینمایی و سریال ایرانی و خارجی در آن وجود دارد، آیا فردی راغب خواهد شد که تئاتر چند جوان هنرمند را تماشا کند یا خیر؟

چیگینی در پایان تاکید کرد: بسیار موافق این موضوع هستم که باید در رابطه با آینده نامشخص تئاتر در وضعیت کرونا فکری کرد، صدا و سیما در این مسیر می تواند نقش بسیار موثر و پر رنگی داشته باشد به عنوان مثال می توان برنامه هایی را اختصاص داد تا فیلم تئاتر پخش کنند هرچند که این فرصت به یکسان و عادلانه برای همه افراد حاصل نخواهد اما بازهم مسیری است که اگر اتفاق بیفتد بد نیست. همچنین انجمن صنفی و خانه تئاتر اگر صاحب فضایی شوند که خود بتوانند این آثار را پخش کنند نیز می تواند بسیار مفید باشد. امیدوارم شرایط بد برطرف شود و ما بتوانیم همانند سابق اجرای صحنه ای داشته باشیم اما اگر این شرایط ادامه پیدا کند باید به صورت بسیار جدی، مهم و به صورت اولویت به آن فکر کرد.

صادق سیادت

انتهای پیام/

اعتمادآنلاین| احسان زیورعالم- حمید قبادی، مشاور اجرایی معاونت امور هنری ارشاد در برنامه گیومه رادیو نمایش در پاسخ به پرسش حسین سحرخیز درباره تخلف در کمک هزینه های تئاتر پاسخ مثبت می دهد. این تخلف متمرکز بر یک موضوع است. تخلفی که سحرخیز و قبادی از آن یاد می کردند در قوانین کشور با عنوان قانون منع مداخله کارمندان در معاملات دولتی شناخته می شود و در بیشتر دستگاه های دولتی در بخش حقوقی مفاد آن ذکر شده است.

این قانون که در سال 1337 به دستگاه های دولتی ابلاغ می شود یک حرف ساده دارد: افرادی که به نحوی با دولت همکاری دارند نباید در معاملات مرتبط دخیل باشند. به عبارتی اگر کسی از وزارت ارشاد حقوقی دریافت می کند یا به نحوی ماموریتی در این وزارتخانه دارد، نمی تواند هم زمان طرف یکی از قراردادهای مالی وزارتخانه باشد. با انتشار کمک هزینه های سال 1398 در حوزه تئاتر، آنچه مشهود بود پرداخت پول نقد به شخصیت های مرتبط با وزارت ارشاد بود.

افرادی که یا کارمند دولت به حساب می آمدند یا آنکه در شوراها و نهادهای جانبی وزارت ارشاد فعالیت می کردند. البته قانون منع مداخله کارمندان در معاملات دولتی از این هم فراتر می رود. کارمندهای دولت، در هر بخشی از ورود به معاملات در نهادهای دیگر منع شده اند. از این منظر ابعاد تخلف کمک هزینه های مالی در حوزه تئاتر بیشتر هم می شود. برای مثال چهره هایی از حوزه هنری یا انجمن هنرهای نمایشی - نهادی که خود پول تئاتر را توزیع می کند - بالاترین رقم ها را دریافت کرده اند.

به گفته آقای قبادی در همان برنامه رادیویی این تخلف برای سالیان طولانی در وزارت ارشاد رایج بوده است. هر چند در دوران حمایت های مالی صددرصدی از تئاتر نیز می توان دید کارمندان دولت بخش بزرگی از انتفاع دولتی را به خود اختصاص داده بودند. برای مثال در تمام این سال های اعضای هیات های علمی - در مقام نیروهای دولتی - سهم قابل توجهی از حمایت های مالی اداره کل هنرهای نمایشی را نصیب خود کرده اند. با نگاهی به فهرست شرکت کنندگان در جشنواره تئاتر فجر می توان دید ابعاد این تخلف به چه میزان بوده است.

معاونت مبهم هنری

اما چه چیزی موجب دیرپا بودن چنین تخلف و بسته بودن چشم ها به یک عادت غیرقانونی بوده است؟ برای مثال چرا باید مدیران سابق اداره کل هنرهای نمایشی در مقام هنرمند خود درگیر چنین تخلفی شوند؟ پاسخ ساده است: فقدان شفافیت. آنچه راه را برای تخلف باز کرده است عدم حمایت وزارت ارشاد از شفاف سازی است و این در حالی است که این وزارت خود متولی شفاف سازی به حساب می آید. سامانه انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات در سال 1387 در مجلس تصویب و در سال 1388 برای اجرایی شدن به محمود احمدی نژاد، رییس جمهور وقت ابلاغ شد. اما تدوین آیین نامه اجرایی و ابلاغ آن تا سال 1394 طول کشید. متولی آن وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است و در سال های اخیر، حسین انتظامی، مدیر کنونی سازمان سینمایی چهره شاخص آن به حساب می آمد. حتی در حرکتی انقلابی اقدام به انتشار هزینه های مالی سینمایی کرد که در زمان خودش با جنجال های بسیار روبرو بود؛ اما در حوزه معاونت هنری قصه متفاوت بود. از اولین گزارش ها ابهامات بیش از شفاف سازی به چشم می آمد. برای مثال در زمان مهدی شفیعی در اداره کل هنرهای نمایشی با اینکه محاسبات مالی پنج دوره جشنواره تئاتر فجر منتشر می شود اما تعداد جاهای خالی در گزارش بیش از نقاط روشنش بود.

درخواست های خبرنگاران برای شفاف سازی در این سامانه نیز راه به جایی نمی برد. برای روشن شدن این موضوع اقدام به درج چند درخواست در سامانه کردم تا ببینم دستگاه های مختلفی چون معاونت هنری وزارت ارشاد در چه جایگاهی در حوزه شفاف سازی قرار دارند و نتیجه بسیار جالب است: ناشفاف.

قرار بود فرهنگ را گسترش دهد و مبهم ماند

موسسه کمک به توسعه فرهنگ و هنر یکی از موسسات تابعه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است که از محل فصل پنجم وزارت ارشاد کمک های مالی قابل توجهی در سال های گذشته دریافت کرده است. موسسه ای که در یک قلم از حمایت های مالی، تنها برای هنر نمایش چندین میلیارد تومان دریافت می کند؛ بدون آنکه بدانیم این موسسه پول مذکور را صرف چه کرده است.

در خبر وزارت فرهنگ درباره این موسسه آمده بود ازجمله اهداف این موسسه می توان به ایجاد و توسعه مراکز فرهنگی، هنری، آموزشی و تربیتی، حمایت از برنامه های فرهنگی، هنری، سینمایی، سمعی و بصری، مطبوعاتی انتشاراتی، آموزشی، علمی، تحقیقاتی و فعالیت های الکترونیکی در فضاهای مجازی و نمایشی و حمایت های مادی و معنوی به اهالی فرهنگ و هنر، محققان، نویسندگان، فیلمسازان و خادمان آنان به منظور پیشبرد فرهنگ اسلامی - ایرانی اشاره کرد.

به عبارتی باید این پول های میلیاردی هزینه ساخت بناهای فرهنگ می شده است؛ همان چیزی که در چند سال اخیر شاهدش نبوده ایم. نمونه بارزش کلنگ بر زمین مانده سالن های تئاتر در آبادان و خرمشهر است یا سازه ناتمام تئاترشهر تبریز. در سامانه درخواست دادم که در سال 1396 موسسه کمک به توسعه فرهنگ و هنر مبلغ 79 میلیارد ریال و در سال 1397 مبلغ 35 میلیارد ریال برای توسعه در بخش های مختلف هنری از جمله هنر نمایش از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بر اساس مستندات ارایه شده وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دریافت کرده است.

جزییات مبالغ توزیع شده منتشر نشده است و لذا خواهان انتشار جزییات این کمک هزینه های توزیع شده هستم. خاطرنشان می کنم درخواست مشابهی نزدیک به سه ماه پیش ارایه داده که با گذشته نزدیک به صد روز این درخواست به هیچ عنوان رسیدگی نشده است. فارغ از اینکه عدم انتشار اسناد پس از 10 روز مشمول تخلف است؛ اما این نهاد پس از درخواست دوم چنین پاسخ جالب توجهی ارسال می کند حمایت از برگزاری جشنواره های استانی، تسهیل امکان بهره برداری از فضاهای فرهنگی و هنری در اختیار موسسه برای گروه های هنری، ارایه خدمات اقامتی و تفریحی به خادمان فرهنگ و هنر در مجموعه های گردشگری تابعه، ازجمله رئوس خدماتی بوده است که موسسه برای کمک به توسعه فعالیت ها انجام داده است.

پاسخ واجد دو موضوع کاملا روشن است؛ نخست آنکه برخلاف درخواست جزییات هزینه های خود را ارایه نداده و از انتشار فهرست مالی خود طفره رفته است. نکته دوم آن است که پاسخ هیچ ارتباط روشنی با ماموریت موسسه ندارد و به نظر می رسد موسسه خصولتی وزارت ارشاد در حال فعالیت های نامرتبط است. برای مثال برگزاری جشنواره ماموریت موسسه نیست، هرچند مشخص نیست موسسه در کدام جشنواره فعالیت داشته است.

کمک هزینه های نامعلوم

با انتشار کمک هزینه ها در حوزه سینما، آن هم در یک بازه طولانی خبرنگاران تئاتر از وزارت ارشاد خواهان انتشار گزارشی مشابه شدند. نتیجه چنین درخواستی پس از سه سال تنها انتشار کمک هزینه های سال 98 بود. با این حال در سامانه اقدام به درخواستی برای انتشار چند سال از این کمک هزینه ها را کردم و نوشتم: چندی پیش ارقام کمک هزینه های دریافتی هنرمندان تئاتر از اداره کل هنرهای نمایشی در سال 1398 منتشر شد؛ اما آمار سال های 88 تا 97 که مشمول طرح حمایت بوده، منتشر نشده و این مهم موجب ایجاد شائبه هایی در فضای خبری شده است. خواهشمندم آمار کامل کمک هزینه های پرداختی بین سال های 1388 تا 1398 که تشکل شورای حمایت فعال بوده است در اختیار بنده قرار دهید.

پاسخ معاونت هنری به این درخواست چنین بود: اداره کل هنرهای نمایشی به منظور شفاف سازی و در راستای سیاست وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی گزارش هایی را درباره حمایت از تئاتر، جشنواره ها و... منتشر کرده است و این روند تداوم دارد. در زمینه حمایت از تئاتر از سال 98 بندی در قراردادهای حمایت قرار گرفت که اداره کل می تواند ارقام حمایتی را اعلام کند و بر این اساس فهرست حمایت های تئاتر در سال 98 منتشر شد و در ادامه بر اساس قواعدی که در زمینه شفاف سازی از سوی وزارتخانه تعیین شده فهرست حمایت ها در آینده نیز منتشر می شود.

شارمین نوری، وکیل دادگستری در این باره می گوید پاسخ وزارت ارشاد به درخواست با آیین نامه شفاف سازی در تضاد است؛ چرا که انتشار کمک هزینه ها مشمول حریم خصوصی نمی شود و دولت موظف به پاسخ دهی بوده است. وی همچنین تاکید می کند کمک هزینه های پرداختی از محل بودجه عمومی کشور و آن چیزی پرداخت شده است که بین عموم به بیت المال مشهور است. در ماده14 آیین نامه اجرایی انتشار اطلاعات آمده است: چنانچه اطلاعات درخواست شده مربوط به حریم خصوصی اشخاص باشد و یا در زمره اطلاعاتی باشد که با نقض احکام مربوط به حریم خصوصی تحصیل شده است، درخواست دسترسی باید رد شود. آقای نوری می گوید در حوزه مالی برای مثال دادن صدقه یا کمک هزینه درمانی به یک هنرمند می تواند مشمول حریم خصوصی شود؛ اما کمک برای تولید یک اثر هنری چنین شاخصه ای ندارد.

البته معاونت هنری در عدم پاسخ دهی به شهروندان وضعیت بغرنج تری پیدا می کند. زمانی که از این معاونت پرسیده می شود خواهشمند است مصارف بودجه سال های 1396 تا 1398 تئاتر منتشر شود پاسخ می دهد درباره مصارف بودجه تئاتر در سال های 96 تا 98، گزارش عملکرد مالی معاونت امور هنری در حوزه های تئاتر، موسیقی، هنرهای تجسمی و مد و لباس و آموزش هنر در سال 1396 در بخش شفاف سازی سایت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی منتشر شده است و بودجه ای که برای تئاتر به اداره کل هنرهای نمایشی پرداخت شده در این گزارش آمده است. گزارش مالی سال 1397 نیز به کمیته شفاف سازی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تحویل داده شده است و به زودی منتشر می شود و گزارش مالی سال 1398 نیز تا یک ماه آینده به کمیته شفاف سازی ارایه خواهد شد. گزارش که برای تئاتر به طور مستقیم از وزارتخانه در اختیار موسسات یا گروه هایی در تهران یا استان ها قرار گرفته، در گزارش اداره کل هنرهای نمایشی معاونت هنری نیامده است.

این پاسخ در تاریخ 13 مهرماه سال 1399 دریافت می شود و با گذشت نزدیک به 20 روز نه تنها گزارش مالی سال 98 که قرار بود تا یک ماه آینده منتشر شود، که گزارش سال 97 نیز هنوز منتشر نشده است و این در حالی است سال 99 از نیمه گذشته است. گزارش های منتشرشده معاونت هنری در طی یک سال گذشته نیز مخدوش بوده است. برای مثال در فهرست انتشاری درحوزه کمک به استان ها ارقام متعددی وجود دارد که فاقد جزییات است. برای مثال در حوزه های تجسمی یا موسیقی به برخی استان ها کمک مالی شده و برخی استان ها از کمک مالی محروم مانده اند و مشخص نیست مصارف کمک ها در کجا بوده است. در حوزه تئاتر نیز برخی استان ها که فعالیتی جز جشنواره برگزار کردن نداشته اند به مراتب رقم بیشتری نسبت به استان های فعال دریافت کرده اند که خود محل ایراد است.

بنیاد خصولتی رودکی

یکی از نقاط مبهم وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، بنیاد رودکی است. بنیادی که مدعی خصوصی بودن است؛ اما ساختار اداری اش کامل نشان می دهد وضعیت آن کاملا دولتی است. حتی تشکیل شدنش از مجرای هیات دولت و مجلس گذشته است. با این حال کمک های مالی به بنیاد رودکی از مجرای فصل پنجم رخ می دهد. با توجه به ادغام این بنیاد در موسسه توسعه هنرهای معاصر - یکی از موسسات مبهم وزارت ارشاد - دامنه مالی این بنیاد به نظر وسیع تر هم شده است.

آمدن مهدی افضلی از موسسه ادغامی به بنیاد رودکی می تواند دلالت بر تغییر در ماموریت این بنیاد باشد. با این حال در درخواست ارسالی برای بنیاد رودکی رفتار این بنیاد جالب توجه بود. در سامانه هم به پرسش پاسخ داده شده و هم پاسخی داده نشده است.

در سامانه پرسیدم: خواهشمند است همانند آمار رسمی سال 1396 عملکرد مالی بنیاد رودکی در سال های 1397 و 1398 منتشر و در اختیار اینجانب قرار دهید. با اینکه پرسش در 24 شهریور 1399 ثبت شده بود و بنیاد رودکی موظف بود پس از 10 روز به پرسش شهروند پاسخ دهد، در تاریخ 23 مهرماه 1399 جدولی حاوی چند عدد و رقم در اختیارم قرار می گیرد. در حالی که تاکید بر آن بود که گزارشی شبیه به گزارش سال 1396 منتشر شود - که در آن جزییات از پرداختی ها و دریافتی های بنیاد رودکی از محل اجراها و برنامه ها آمده بود - بنیاد رودکی صرفا به رقم ورودی و خروجی خود اکتفا می کند. طبق این جداول بنیاد رودکی به نوعی نشان می دهد در سال 97 وضعیت مطلوبی در درآمدزایی داشته که در سال 98 با درصد اندکی موفقیت تکرار نشده است. برای مثال در سال 97 پیش بینی درآمد از محل اجراها بیش از 6 میلیارد تومان بوده که در پایان سال به رقم 7 میلیارد رسیده است. یعنی نزدیک به 15 درصد بیشتر از برنامه ریزی. البته در جدول مشخص نشده است که منظور از سایر چه چیزی است؛ اما با در نظر گرفتن سایر می توان دید برخلاف رقم درآمدی، بنیاد رودکی با 15 درصد اختلاف در پیش بینی، نسبت به برآوردهایش به کسری رسیده است تا در نهایت با کمک هزینه دریافتی از ارشاد، موسسه ای زیان ده به حساب آید. به عبارتی رقم درآمدی بنیاد از رقم کمک هزینه دریافتی از ارشاد قابل توجه است.

12 میلیارد اختلاف کسری در درآمد است که بدون جزییات نمی توان به درستی ماجرا را قضاوت کرد. وضعیت در سال 98 بغرنج تر می شود؛ اختلاف درآمد 9 میلیاردی بنیاد رودکی با دریافتی 24 میلیاردی از ارشاد به رقم 15 میلیارد می رسد و آن هم در حالی است که بنیاد رودکی سه ماه بدون فعالیت بوده است و مشخص نیست این افزایش بودجه دریافتی دقیقا در چه بخشی هزینه شده است.

قانون و برخورد با ناشفاف ها

شارمین نوری درباره قوانین مندرج در آیین نامه انتشار اطلاعات به بخش بازدارنده آن اشاره می کند و می گوید در آیین نامه برای عدم انتشار اطلاعات قانونگذار مجازات در نظر گرفته است. در ماده 21 این آیین نامه به روشنی از مجازات مالی بین 300 هزار ریال تا 100 میلیون ریال با توجه به میزان تاثیر، دفعات ارتکاب جرم سخن به میان آمده است که شامل مواردی چون ممانعت از دسترسی به اطلاعات برخلاف مقررات این قانون، امحای جزیی یا کلی اطلاعات بدون داشتن اختیار قانونی و عدم رعایت مقررات این قانون در خصوص مهلت های مقرر است که وزارت ارشاد در هر سه مورد ید طولایی دارد.

آقای نوری همچنین تاکید می کند طبق قوانین حقوقی شهروندی که به پاسخ مدنظرش دست نیافته است می تواند با مراجعه به کمیسیون اصل 90 اقدام به شکایت کند و از مجرای مجلس نسبت به عدم شفافیت وزارتخانه اقدام کند. به خصوص آنکه آیین نامه مذکور نیز از مجرای مجلس به تصویب رسیده و توسط رییس مجلس وقت، علی لاریجانی به نهادها و موسسات ابلاغ شده است. حال پرسش مهم این است که چرا متولی شفافیت خود چنین ناشفاف است؟ مهم تر آنکه مرقومه مذکور تنها بخش کوچکی از یک وزارتخانه فرهنگی است. ماجرا در بخش های تجسمی، موسیقی، سینما یا کتاب بهتر از وضعیت شفاف سازی در تئاتر نیست؛ اما در دورانی که وزارت ارشاد یکی از بدترین عملکردهای مدیریتی خود را تجربه می کند شاید شفاف سازی می توانست مرهمی بر زخم فرهنگ تعطیل شده این دیار باشد.

منبع: روزنامه اعتماد

به گزارش ایلنا، قائم مقام پیشین ستاد صیانت از آثار فرهنگی کشور معتقد است: در شرایط شیوع کرونا، ترمیم حداقلی اقتصاد فرهنگ و هنر راهی به جز استفاده از فضای مجازی ندارد. موضوعی که مسئولین فرهنگی کشور به آن بی توجه اند.

نوید آقایی افزود: بر اساس مشاهدات، در ماه های آتی هم امیدی به فروکش کردن کرونا در کشور نیست. بنابراین اغلب هنرمندان و فعالان فرهنگی، امیدی به بازگشایی اماکن فرهنگی مانند سالن های اجرای موسیقی یا سینماها ندارند.

وی ادامه داد: در چنین شرایطی انتظار می رفت متولیان فرهنگی کشور و به ویژه مدیران وزارت ارشاد نسبت به وضعیت معیشتی هنرمندان بی تفاوت نباشند. البته شرایط تحریمی کشور پیش از کرونا هم آسیب های جدی به هنرمندان زده بود.

آقایی تصریح کرد: با این وصف یکی از مؤثرترین راه ها برای ارتباط با مخاطب اجرای برنامه ها بر روی پلت فرم های برخط است. امکانی که از روزهای اول شیوع کرونا با اقبال مخاطبان در جای جای جهان مواجه شده اما در کشور ما به دلیل اختلاف بین دستگاه های حاکمیتی نه تنها باعث اقبال اهل هنر نشده بلکه در روزهای گذشته اخباری نگران کننده از محکومیت مدیران یکی از این سامانه های نمایش درخواستی هم به گوش می رسد.

این تحلیل گر فضای مجازی ادامه داد: اینکه بشنویم برخی از مدرسان موسیقی برای گذران زندگی، سازهای خود را به فروش گذاشته اند باعث شرمساری ست. با وضعیت کشور کسی انتظار کمک نقدی دولت و ارشاد به هنرمندان را ندارد اما کاش حداقل فضایی فراهم می شد که افراد و گروه های هنری به ویژه در حوزه موسیقی بتوانند با سازماندهی مناسب برنامه های خود را به صورت آنلاین برگزار کنند.

وی در پایان اضافه کرد: مشخصا وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی می تواند با همکاری وزارت ارتباطات و اپراتورها برنامه های روزانه ای را برای اجرای گروه های مختلف تدارک ببیند. مطمئن هستم با اقبال علاقمندان، اپراتورها هم از چنین همکاری نفع می برند.

حسین مؤذن مدیر تالار هنر درباره وضعیت تئاتر به ویژه اجرای نمایش های کودک و نوجوان در این سالن در پی تعطیلی فعالیت های فرهنگی و هنری در هفته های اخیر به دلیل گستردگی بحران کرونا به خبرنگار مهر گفت: تعطیلی های پی در پی این روزها صرف نظر از اینکه یک تصمیم ملی است، 2 آسیب جدی را در پی خواهد داشت که از همین حالا هم این آسیب ها کاملاً مشهود است.

وی ادامه داد: اولین آسیبی که این تعطیلی ها به تئاتر وارد می کند آسیب به مخاطب و مخصوصاً مخاطبان کودک و نوجوان است، چون ما در حوزه کودک و نوجوان به سختی اعتماد تماشاگران را به دست آورده ایم و طبیعتاً این تعطیلات باعث از دست دادن تماشاگرانی می شود که به سختی اعتمادشان جلب شده بود و از طرف دیگر وقتی برای مدت زیادی تئاتر تعطیل شود این اتفاق با تغییر ذائقه مخاطبان نیز همراه خواهد بود و برگرداندن این ذائقه کار بسیار سختی است و انگار بعد از این همه تلاش دوباره به نقطه اول بازگشته ایم.

مدیر تالار هنر یادآور شد: مساله مهم دیگر آسیبی است که این تعطیلی ها به گروه های هنری وارد می کند. یکی از تعاریفی که درباره هنرمندان حرفه ای زده می شود این است که کسانی که از راه هنر امرار معاش می کنند، هنرمندان حرفه ای محسوب می شوند در حالی که این روزها هنرمندانی که شغلشان تئاتر است و رزق و روزی شأن از این راه می گذرد راه دیگری برای کسب درآمد ندارند و آسیب های بسیار جدی دیده اند. گروه های نمایشی در طول سال ها کنار هم قرار گرفتند و به دیدگاه های مشترک در فعالیتشان رسیده اند اما معضلات پیش آمده، باعث فاصله گرفتن هنرمندان از یکدیگر و شغل اصلی شأن شده است. من هنرمندانی از شاخه های مختلف حوزه تئاتر را می شناسم که 8 ماه است درآمدی ندارند و با مشکلات فراوان اقتصادی و روحی دست و پنجه نرم می کنند.

مؤذن درباره اعلام تعطیلی فعالیت های فرهنگی به صورت هفتگی عنوان کرد: با این سیستمِ اعلام قطره چکانی موافق نیستم. البته ممکن است مسئولان مربوطه چاره ای جز این کار نداشته باشند اما این وضعیت همه برنامه های ما را به هم می ریزد. به عنوان نمونه اعلام تعطیلی ها تازه شب قبل یا همان روز اعلام می شود در حالی که این سیستم اطلاع رسانی همه برنامه ریزی گروه ها برای شروع کار جدید یا ادامه اجراها را مختل می کند و هیچ تضمینی هم وجود ندارد که هفته بعد فعالیت ها از سر گرفته خواهد شد.

وی متذکر شد: به نظر می رسد مسئولان ستاد ملی مقابله با کرونا با چگونگی ارائه تئاتر در دوران کرونا آشنا نیستند و اصولاً ماهیت تئاتر را نمی شناسند. با وجودی که وزیر ارشاد نیز عضو این ستاد است اما پیشنهاد من این است که حداقل ارتباطی از جانب وزارت ارشاد با مسئولان ستاد مقابله با کرونا برقرار و چگونگی اجرای تئاتر در این دوران برایشان تشریح شود چون همانطور که می بینید مردم جامعه در تاکسی، مترو، رستوران، کافی شاپ و مراکز خرید مشغول رفت و آمد و ادامه فعالیت هایشان هستند در حالی که دستورالعمل های بهداشتی در تئاتر بسیار بیشتر از جاهای دیگر رعایت می شود اما بیشترین فشارها به بدنه نحیف تئاتر وارد می شود.

این مدیر در پایان صحبت هایش بیان کرد: اگر کارشناسان ستاد ملی مقابله با کرونا از نزدیک کم و کیف وضعیت اجراهای تئاتری را بررسی کنند و بعد از آن نتیجه نهایی را اعلام کنند همه ما به نظر آنها احترام می گذاریم چون هیچکدام از ما راضی به ایجاد مشکل برای خود و دیگر افراد و مخصوصاً کودکان نیستیم اما در طول این 8 ماه حتی یک نفر از کارشناسان ستاد مقابله با کرونا پایش را به تئاتر نگذاشته و احوالی از ما نپرسیده است!

کد خبر 5055158

آروین موذن زاده

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی معاونت امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سید مجتبی حسینی، معاون هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در پیامی در گذشت پرویز اسکندرپور خرمی را تسلیت گفت.

پرویز اسکندرپور خرمی هنرمند نگارگر و نقاش سال ها متمرکز درباره هنر ایرانی اسلامی فعالیت کرد و آثاری را به یادگار گذاشت و برای طراحی و نظارت هنری بخش های حرم های مطهر عتبات عالیات خدمت کرد.

سال ها تدریس هنر در دانشگاه و تالیف کتاب هایی در زمینه هنر ایرانی اسلامی نیز از خدمات زنده یاد اسکندرپور است که فراموش نخواهد شد.

درگذشت پرویز اسکندرپور را به خانواده ارجمندش و هنرمندان و هنردوستان تسلیت می گویم و برای آن زنده یاد علو درجات را از درگاه خداوند متعال خواستارم.

کد خبر 5055422

علیرضا سعیدی

ناشران دلال شده اند ! این جمله ای است که یکی از مسئولان سازمان تعزیرات حکومتی، در یک گزارش تلویزیونی، با حرارت به زبان می آورد. شاید ویدیوی این گزارش را این روزها در فضای مجازی دیده باشید. بخش خبری تلویزیون، پیامد خبر تاکید معاون اول رییس جمهور به سازمان تعزیرات حکومتی و سایر دستگاه های ناظر بر بازار، در زمینه نظارت جدی بر قیمت کالاهای اساسی و دارو، گزارشی پخش می کند از وضعیت ناخوش بازار کاغذ.
در این ویدیو، نایب رئیس اتحادیه فروشندگان کاغذ و مقوا، از انجام احتکار واردکنندگانی سخن می گوید که کاغذ را با ارزهای تخصیصی، به کشور وارد کرده اند، اما به دلیل نوسان قیمت دلار، به امید سود بیشتر، کاغذهای وارداتی را به بازار عرضه نمی کنند و این امر به افزایش قیمت ها انجامیده است. بلافاصله، رییس گشت های مشترک تعزیرات حکومتی استان تهران که در محل حضور دارد، آدرس را به سمت دیگری می برد و با حرارت و تاکید، بدون اشاره به هیچگونه نقش و عملکرد واردکنندگان و تجار، از ناشرانی سخن می گوید که کاغذ تخصیص یافته از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و وزارت صنعت، معدن و تجارت را که طی تشخیص کارگروهی تخصصی، به قیمت ارز دولتی به آنان اختصاص یافته است، در بازار می فروشند؛ تا ضررهای شان را جبران کنند، و با تاکید می گوید، ناشران دلال شده اند و این امر، بازار را به هم ریخته است.
شخصا به وقت مقتضی، نقدهای جدی به شرایط اولیه تخصیص کاغذ دولتی به ناشران داشته و به نگارش درآورده ام. اما در پی این اتهام سنگین و عمومی که بدون استثناء قایل شدن به جامعه نشر کشور وارد شده است، بر خود وظیفه می دانم به عنوان یک ناشر، مولف و روزنامه نگار حوزه کتاب، چند پرسش را از مسؤول محترم در سازمان تعزیرات حکومتی، به شرح زیر بیان کنم، شاید لایه های دیگری گشوده شود؛ مخصوصا که این اتهام زنی مشهود، با سکوت و انفعال متولیان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی همراه است، متولیان توییت باز و مدیران منصوب شان که حتی در شمار توییت های سیاسی خود نیز برای ظاهرسازی هم که شده، نسبتی را با فرهنگ و هنر رعایت نمی کنند.
و اما پرسش ها:
1-چرا در میان همه کالاهای اساسی که این روزها شرح رسوایی آن ها همه جا را فرا گرفته است، دقیقا کاغذ مهمترین سوژه از نظر سازمان محترم تعزیرات حکومتی قرار گرفته است؟ آن هم دقیقا بخش فرهنگی آن؟ آیا در حال حاضر شرایط در زمینه سایر کالاها در بازار روزمره مردم، از شرایط مطلوبی برخوردار است؟
این پرسش از صداوسیما هم موضوعیت دارد که چطور در پی سخنان معاون اول رییس جمهور، که برای نمونه، در همان خبر هم دارو به عنوان یک کالای اساسی و از اقلام مورد نیاز و ضروری مورد توجه قرار گرفته بود، گزارش وضعیت بازار کاغذ برای پخش انتخاب شد؟ آیا این نسبت بندی، از سر نداری و ناچاری در زمینه گزارش تولیدی بود یا علت خاصی داشت که ما از درک آن عاجزیم؟
2-بر فرض صحت سخن رییس محترم گشت های تعزیرات حکومتی استان تهران، چرا ایشان که در این زمینه مسئولیت دارند، با توجه به آگاهی جدی که مدعی آن هستند، با ناشران متخلف برخورد نمی کنند؟ یا چرا دست کم فهرست آنان را منتشر نکرده، یا در اختیار دستگاه های ذیربط قرار نمی دهند تا در تصمیم گیری های آتی، مبنای عمل قرار گیرد؟ مگر نه اینکه ایشان در این زمینه حقوق و دستمزد می گیرند که با متخلفان برخورد کنند؟ پس چرا برخوردهای لازم با وجود این سطح از آگاهی مورد ادعا، صورت نگرفته است؟ که اگر گرفته بود، تخلف مورد ادعای ایشان قاعدتا باید پایان می یافت.
3-چرا در شرایطی که نایب رییس اتحادیه فروشندگان کاغذ و مقوا از تخلف و زورگویی تجار و واردکنندگانی سخن می گوید که بدون ارتباط با حوزه نشر و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، با ارزهای تخصیص یافته کاغذ وارد کرده و از عرضه آن امتناع می کنند، مسئول محترم سازمان تعزیرات حکومتی، بدون هیچ گونه اشاره به نقش این بخش و این ضلع از ماجرا، با تاکید و انحصارا، ناشران را نوک پیکان حمله خود قرار می دهد؟
4-سهم نشر کتاب و نشریات از بازار کاغذ ایران مشخص است. سهمی که در برابر انبوه مصرف هایی چون مقواهای مصرفی در مشاغلی چون قنادی، اسباب بازی، بسته بندی های کالاهای مختلف، لوازم التحریر مصرف بخش دانشگاهی و دانش آموزی، بانک ها، ادارات و شرکت ها، دخانیات، تبلیغات و غیره و غیره، عملا سهم و حرف چندانی برای گفتن ندارد. آیا در این حوزه ها در زمینه مصرف کاغذ وارداتی هیچگونه تخلفی صورت نمی گیرد که مورد توجه مسئولان محترم سازمان تعزیرات حکومتی نیست؟ و چگونه در میان این همه مشاغل و مصارف، فقط حوزه نشر مورد توجه قرار گرفته است؟ آیا این خود مصداق آدرس غلط دادن نیست؟ آیا آدرس غلط دادن احتمالی، خود شائبه برانگیز نخواهد بود؟
5-میزان کتاب های منتشر شده در کشور، قابل احصاء است و بنا بر آمار رسمی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، در دو سال گذشته، از هر لحاظ با رشد همراه بوده است. اگر ناشران همگی مشغول دلالی کاغذ هستند، این کتاب ها دقیقا با چه چیزی در حال تولید هستند؟ آیا کتاب ها با کف آب شهری منتشر می شوند؟ آیا میزان کتاب های تولیدی با حجم مشخص و محدود کاغذهای اختصاص یافته، اختلاف معناداری دارد؟
البته شکی نیست که در هر حوزه، تعدادی متخلف و سودجود هم وجود دارند؛ آما آیا این وضعیت فقط مشمول حوزه نشر کتاب است؟ آیا این تمایز قایل شدن، خود نشانی از مظلومیت فرهنگ و هنر در کشور نیست؟
6-رئیس محترم گشت های مشترک تعزیرات حکومتی استان تهران معتقد است که اگر امر واردات کاغذ مورد نیاز نشر به تجار و فروشندگان کاغذ واگذار شود و حمایت دولتی آن برداشته شود، بازار رقابتی شده، قیمت ها شکسته می شود. به دلیل آنکه خیلی زمان نگذشته است، خوب به خاطر داریم که در آستانه نمایشگاه کتاب سال 97، یعنی حدود دو سال پیش که کاغذ حمایتی وجود نداشت و واردات کاغذ در اختیار قشر مورد توجه این مسئول محترم سازمان تعزیرات قرار داشت، هر بند کاغذ ناگهان چهار تا پنج برابر افزایش قیمتی را تجربه کرد. واویلایی برپا شد که بیشتر به قربانگاه می مانست تا بازار کاغذ.
اولا با وجود چنین مصداق مشهودی که در ذهن داریم، این مسؤول محترم سازمان تعزیرات، چطور و با چه منطقی معتقد است که اگر این تفویض صورت گیرد، قیمت های بازار کاهش می یابد؟
دیگر این که کارنامه عملکرد سازمان یادشده در آن زمان در برخورد با تجار، فروشندگان و درواقع دلالان اصلی چگونه بوده است؟ میزان برخورد با واردکنندگان متخلف چرا در آن زمان اعلام نشد و قشر خاصی هم متهم نشد؟ چرا آن قیمت های زورگویانه، تا زمانی که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با همکاری بانک مرکزی و وزارت صنعت، معدن و تجارت، راسا به واردات کاغذ مورد نیاز حوزه نشر اقدام کرد، شکسته نشد؟ آیا کنار هم قرار گرفتن این واقعیت ها، با سخنان امروز، مبنی بر دلال شدن ناشران، سوء تفاهم های ناخوشایندی ایجاد نمی کند؟
7-اما از یک ضلع دیگر ماجرا هم نباید غافل بود. وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، طبق قوانین موجود، متولی و مسئول حوزه نشر است. در روزگار کرونازده ای که بی تدبیری ها و بی توجهی ها، خود زخم های کاری به بدنه فرهنگ و هنر کشور زده اند که برخی شاخه ها را در آستانه ورشکستگی مطلق قرار داده است، این سکوت و بی توجهی به حیثیت حوزه فرهنگ کشور، خود نهایت بی مسئولیتی و مسئولیت ناپذیری نیست؟

احمد شاکری از نویسندگان کشورمان در گفت وگو با خبرنگار کتاب و ادبیات خبرگزاری فارس درباره جایزه ادبی جلال آل احمد اظهار داشت: جایزه جلال آل احمد غالبا، به خصوص در سال های گذشته، حواشی متعددی را له یا علیه خود موجب شده است. در طول ادوار این جایزه، اختلاف آراء می توانست و می تواند تنور این جایزه را به عنوان رخدادی ملی در حوزه ادبیات گرم کند. آراء همسو و غیر همسو را به سوی خود جلب نماید و طیف مخاطبان ادبیات را به اندیشه و تامل درباره عملکرد این جایزه، کارکردها، اهداف، راهبردها و شیوه های داوری جلب کند و به عنوان موضوعی مهم، مجامع دانشگاهی و محافل ادبی را درگیر انتخاب های خود سازد. در طول سال و در فاصله دوره گذشته و آینده، ذهن نویسندگان و منتقدان را معطوف خود دارد و در صدر دغدغه های ادبیات کشور باقی بماند و طبعا از این مجرا جریان ساز باشد. اما با وجود این ظرفیت، جایزه جلال آل احمد به عنوان رویه ای ثابت بدل به رخدادی حاشیه ساز شده است. به نظر می رسد این حاشیه سازی بیش از آن که منشا بیرونی داشته باشد، از درون ان نشأت می گیرد.

* امیدهایی که با حضور معدود چهره های خوشنام و انقلابی در هیأت علمی زنده شد

* نظر شما در مورد ترکیب این دوره از جایزه چیست. ظاهراً تفاوت هایی در ترکیب برگزارکنندگان اعم از هیأت علمی دیده می شود.

اکنون با ادغام موسسات ارشاد در ذیل موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران و تغییر نام بنیاد شعر و ادبیات داستانی ایرانیان به دفتر گسترش شعر و ادبیات داستانی سیزدهمین جایزه ادبی جلال آل احمد توسط این دفتر و با معرفی آقای ابراهیم حسن بیگی به عنوان دبیر علمی آغاز به کار کرده است. پیش تر، انتشار اسامی اعضای هیأت علمی این دوره از جایزه جلال، گمانه زنی هایی را درباره رویه انتخاب داوران و سرنوشت انتخاب ها پدید آورد. گرچه حضور معدود چهره های خوشنام و انقلابی در هیأت علمی، امیدهایی را زنده کرد، با این وجود، گفته های دبیر علمی جشنواره در سی ام مهر ماه، ابهامات گذشته این جایزه را بار دیگر مطرح ساخت. اینکه آیا سیزدهمین دوره از جایزه جلال آل احمد بنا است همچنان بر طبل حاشیه سازی بدمد یا تصمیم دارد بر مدار رأی برانگیزی گام بردارد.

گرچه در ظاهر امر، هر دو خصیصه حاشیه سازی و رأی برانگیزی زمینه را برای طرح نظرات متفاوت فراهم می آورند. با این وجود، ماهیت این دو، عمیقا با یکدیگر متفاوت است. علل مختلفی در ابعاد قانوی، اجرایی و علمی در شکل گیری این دوگانه و سوق جایزه جلال آل احمد به حاشیه سازی دخیل بوده اند: جایزه جلال آل احمد در ارکان اصلی خود برنامه ای انتصابی است. این موضوع را می توان علت العلل برخی مسائلی دانست که در طول سال های گذشته جایزه جلال آل احمد را بیش از اتفاقی فرهنگی و جریان ساز در جهت ادبیات متعهد، به رخدادی مسأله آفرین و حاشیه ساز بدل کرده است. هیأت امنای جایزه جلال آل احمد، اعضای حقیقی و حقوقی شورای عالی انقلاب فرهنگی عضو شورای هنر هستند. وزیر ارشاد ریاست هیأت امنا را بدون حق رای بر عهده دارد و دبیری هیأت امنا نیز بر عهده معاون فرهنگی وزارت ارشاد است. در طول ادوار اخیر حضور سلیقه ای خاص در این جایزه کاملا مشهود است. سلیقه گرایی قتلگاه قانون مداری و مجرای حاشیه سازی برای این جایزه بوده است.

* عملکرد داوران در دوره های گذشته را چگونه ارزیابی می کنید؟

داوران و بعضا برگزیدگان جایزه، مدرسان بنیاد شعر و ادبیات داستانی همه حاکی از انتخاب های خاص و جهت دار در این مجموعه اند. سئوال این است که اعضای هیأت امنای این جایزه، یعنی جمعی از نخبگانی که در شورای عالی انقلاب فرهنگی حضور دارند با اشراف و آگاهی نسبت به منصوبین خود و نتیجه انتصاب ها در هر دوره به این سلیقه گرایی دامن می زنند؟ آیا شورای عالی انقلاب فرهنگی بر عملکرد هیأت علمی جایزه جلال در هر دوره نظارت علمی دقیق دارد؟ به نظر می رسد اینگونه نیست. چرا که حتی در مراتب دانی تر، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و معاونت فرهنگی آن نیز بر سابقه ادبی، جریان شناسی فکری و ادبی اعضای پیشنهادی هیأت علمی جایزه و داوران و رویکرد محتوایی و ادبی آثار برگزیده و تقدیری هر دوره اشراف ندارند. بنابراین چرخه ای از اعتمادهای پی در پی بر اساس پیشنهاد مدیر عامل مجموعه بنیاد شعر و ادبیات داستانی ایرانیان، شکل می گرفته و پیشنهاد مدیر عامل را تایید می کرده است. پیشنهادی که مایه اش جز سلیقه ای ادبی نیست.

* ادوار اخیر جایزه جلال آل احمد و دخالت مبانی ضدارزشی در گزینش ها و انتخاب ها

* شما اغلب در انتقادها از محافظه کاری صحبت می کنید. در ادوار گذشته هم اینگونه بوده است؟

یکی از عوامل حاشیه ساز در طول ادوار اخیر جایزه جلال، محافظه کاری در انتخاب ها چه در سطح اعضای هیأت علمی، دبیران علمی و داوران و چه آثار منتخب است، عوامل متعددی در برجسته سازی این سیاست در سطوح خرد و کلان مدیریت ادبیات وجود داشته و دارند. بعضا این سیاست گزینی در صدد حل مقوله حاشیه سازی های جایزه جلال بوده است. با این تلقی که تفسیرهای تسامحی از قوانین و ضوابط جایزه و پوشش حداکثری جایزه در محدوده جریان های ادبی، احتمالا رضایت اکثری مخاطبان را نیز به دنبال خواهد داشت. ایده ای که در ادوار اخیر جایزه جلال آل احمد دنبال شد، محافظه کاری و نمود حداقلی ارزش ها، مبانی دینی و آرمان های انقلابی و در مواردی دخالت مبانی ضد ارزشی در گزینش ها و انتخاب ها بوده است.

گمان می شد با عقب نشینی از معیارهای اصیل در جایزه که ناظر بر تقویت توان ادبیات اسلامی ایرانی است، می توان به مقبولیت حداکثری دست یافت. این رویکرد نوعا در پس شعارهای جذابی چون ملی بودن جایزه، فراجریانی و فراجناحی بودن جایزه دنبال می شده است. اینکه جایزه جلال به آثار تعلق می گیرد و نه به نویسندگان و در جایزه جلال هویت ناشران آثار از هر جریانی معیار داوری قرار نمی گیرد. دلایلی از این دست که داشتن مجوز نشر برای کتاب، موید و مصحح حضور آن در گردونه داوری و قرار گرفتن در جایگاه تقدیر و حتی برگزیده است. اما این رویکرد نیز به شهادت نتایج ادوار این واقعه ادبی، به جریان سازی و حتی تاثیرگذاری ملی توسط این واقعه ادبی نینجامیده است. بلکه اتهام و بدگمانی درباره تخطی از مبانی فکری و ارزشی انقلاب اسلامی، میدان دادن به چهره های شناخته شده جریان شبه روشنفکری و نفوذ فرهنگی و عدم حمایت از جریان متعهد به انقلاب اسلامی را متوجه عملکرد این جایزه ساخته است.

* ادوار گذشته جایزه جلال و رسوخ محافظه کاری در بدنه مدیریت آن

* راضی نگه داشتن طیف های مختلف ادبی اخیرا هم مورد سوال قرار گرفت؛ چرا که در دوره هایی از جایزه، برخی نویسندگان معرفی شده در طیف های خاص بوده اند.

دبیر جدید جایزه جلال آل احمد در نشست خبری خود و در پاسخ به پرسش شما به عنوان خبرنگار خبرگزاری فارس درباره اینکه آیا جایزه جلال قصد دارد به روند راضی نگه داشتن طیف های مختلف ادبی ادامه دهد و به کسانی جایزه دهد که ادای اپوزسیون نظام جمهوری اسلامی ایران را درمی آورند. می گوید: در وزارت ارشاد طی سال های گذشته چنین نگاهی نبوده است. او بار دیگر بر صحت رویه ادوار گذشته جایزه جلال در رعایت حدود تاکید می ورزد: به نظرم در دوره های گذشته هم چنین اتفاقی نیفتاده است. روشن است کسی می تواند دست به اصلاح رویه انتخاب داوران و فرآیند داوری بزند که خود منتقد دقیق و عمیق عملکرد ادوار گذشته باشد و نگریستن از منظر چنین نقدی نیازمند برخورداری از مبانی روشن، رصد دائم و دقیق فرایندهای داوری، ترکیب داوران و آثار نامزد شده و برگزیده در ادوار گذشته است. طبعا جایزه جلال به معاندان سیاسی ضدنظام جایزه نداده است. اما آیا این معیار در تایید صلاحیت ها و عملکردها در طول ادوار گذشته جایزه جلال آل احمد کافی است؟ آیا دبیر محترم سیزدهمین دوره جایزه جلال آل احمد از تقدیر مکرر این جایزه در طول چند دوره اخیر از ادبیات سیاه نویس دفاع مقدس، یا ادبیات خنثی و بی دغدغه یا ادبیات فمنیستی و داستان های هنجارشکن اخلاقی با مضامین اروتیک با خبر است؟ آیا نمونه هایی از تقدیر یا برگزیدن آثاری با مبانی کاملا سکولار در بخش نقد ادبی و پژوهش با اهداف این جایزه ادبی سازگار است؟ در این صورت تایید عملکرد جایزه در مقاطع گذشته چه معنی خواهد داشت؟ آیا بدان معنی است که رویه جاری در ادوار گذشته در این دوره از جایزه نیز دنبال خواهد شد؟ آیا جز این است که محافظه کاری در بدنه مدیریت این جشنواره در قضاوت ادوار گذشته نیز رسوخ پیدا کرده است؟

* تبیین دقیق خطوط قرمز

* به نظر شما چرا از آئین نامه ها و شیوه نامه های واضح، چنین انتخاب هایی بیرون می آید؟

دبیر جایزه سیزدهم در بخشی از پاسخ به سئوال پیش گفته در توضیح مرزها و چارچوب های انتخاب در این جایزه می افزاید: اگر فردی خط قرمز را رد کند، ممکن است تصمیم دیگری برایش بگیریم اما سئوال این است که این خطوط قرمز دقیقا چه مولفه هایی دارند و تا چه حد منطبق بر سیاست های فرهنگی کشور هستند؟ آیا می توان با کلیتی درباره معارضان سیاسی خارج نشین به استقبال ادبیات داستانی و ارکان مختلف آن رفت که ظرایف و دقایق هنری و عمق و کنه مطالب نظری را به مقابله با ارزش های دینی و الهی به میدان می آورد؟ ترسیم چارچوب ها و حدود و معاییر داوری با تعیین مصداق جریان های سیاسی معاند نظام و خروج آنها از دایره آثار مورد نظر و حمایت توسط این جایزه، مشکلی را حل نخواهد کرد. بلکه جایزه ای در حد جوایز ملی باید عالی ترین درک و دقیق ترین تفسیر را از آیین نامه و شیوه نامه جایزه ارائه دهد و منطبق ترین استنباط از قانون را با حدود و احکام الهی تحصیل کند.

* آسیب های ادوار گذشته جایزه جلال

* اینکه مرتب می گویید آسیب های ادوار جایزه جلال، این آسیب ها چیست؟

همواره دو مشکل به صورت توامان مجرا را برای انحراف جایزه ملی جلال از اهداف اصلیش آماده ساخته است. نخستین نقص را باید در تنظیم آیین نامه و تعیین اهداف جایزه جست وجو کرد. بیان مجمل آیین نامه راه را بر تفاسیر متعدد و بلکه متضاد باز می گذارد. این موجب شد تا جایزه جلال به استناد تفسیر خودخواسته اش از آیین نامه جایزه در ادوار اخیر از اهداف عالی آن در مواردی تخطی کند. با اجمال آیین نامه مجرای مشکل دیگری پدیدار می شود و آن، جایگزینی یافت و سلایق اشخاص به مثابه قانون است. در حقیقت این سلیقه و باور ترکیب اعضای هیأت علمی و در مرتبه ای، داوران است که جایزه ملی جلال را رقم می زند و با حفظ همین آیین نامه مجمل می توان انتظار داشت در صورت انتخاب ترکیب های متفاوتی از داوران، نتایج بسیار متفاوت و متضادی رقم خورد. دقیقا در همین نقطه است که آسیب های ادوار گذشته جلوه می کنند. سیاست مشارکت دادن حداکثری در ترکیب هیأت علمی و داوران از میان جریان های مختلف ادبی با باورهای متفاوت و تلقی های بعضا متضاد درباره ادبیات متعهد، عملا زمینه را برای امحاء غرض اصلی جایزه جلال در نتیجه ورود شخصیت های غیر معتقد یا دچار کج روی های ذهنی و سلیقگی فراهم می آورد.

* اهداف جایزه جلال و ارتقای زبان و ادبیات ملی دینی

آقای ابراهیم حسن بیگی در تبیین دیدگاهش درباره سیاست جایزه جلال آل احمد می گوید: ما به ادبیات بها می دهیم. در داوری های خود به دیدگاه سیاسی نویسنده بها نمی دهیم... صرفا تأکید می کنم در داوری به ادبیات اثر و بعد به نویسنده اثر دقت می کنیم توجه به ادبیات و ادبیت داستان و تقدم آن بر دیگر مسائل از جمله تلقی هایی است که برای اهل فن آشناست. آیین نامه جایزه در بیان اهداف آن می آورد: هدف از اهدای جایزه ملی جلال آل احمد ارتقای زبان و ادبیات ملی دینی از رهگذر بزرگداشت پدیدآورندگان آثار ادبی برجسته، بدیع و پیشرو است. تبصره: تنظیم ضوابط و ارائه مشوق های مربوط به جایزه مزبور باید در راستای تولید فکر ادبی هنری اسلام گرا و تقویت روحیه انتقادی علمی نسبت به ترجمه های موجود ادبی و هنری باشد. چگونه از آیین نامه برداشت می شود که تقویت ادبیات مطلق، هدف عالی این جایزه است؟ بر اساس چه بندی اینگونه استنباط شده است که ادبیات اولویت دار بوده و دیگر مضامین و رویکردهای فکری تابع هستند؟ آیا ادبیات، تافته جدا بافته ای از اندیشه ای است که حامل آن است یا با آن وحدت دارد؟

* تفسیری از آیین نامه جایزه جلال آل احمد

* یعنی معتقدید هدف جایزه جلال با آنچه اجرا شده همسو نیست؟

جدای از تعلق افراد حاضر در اعضای هیأت مدیره و داوران به سویه ای خاص در ادوار گذشته، دقت در ترکیب ها گویای واقعیت های جدیدی از زمینه های حاشیه سازی و زاویه گیری این جایزه ملی از اهداف خود است، سئوال اینجاست که حضور برخی چهره های دانشگاهی که در طول دوره آموزشی و پژوهشی خود هیچ حمایتی از ارزش های انقلابی در مکتوبات خود نداشته اند و ترجمه کننده و ترویج دهنده مطلق آراء و اندیشه های وارداتی به محافل دانشگاهی بوده اند چه تفسیری از آیین نامه جایزه بدست خواهد داد؟ شخصیت هایی که در طول عمر خود هیچ گاه منتقدانه با ترجمه های موجود مواجه نشده اند بلکه مروج و مبلغ مبانی غربی بوده اند چگونه قادرند هدف جایزه مبنی بر در راستای تولید فکر ادبی هنری اسلام گرا و تقویت روحیه انتقادی علمی نسبت به ترجمه های موجود ادبی و هنری را محقق سازند؟ حضور برخی نویسندگان سیاه دفاع مقدس که علنا در گفته ها و نوشته های خود ارزشهای این واقعه قدسی را تحریف کرده اند چگونه با اهداف متعالی این جایزه در تعالی ادبیات اسلام گرا قابل جمع است؟ علاوه بر اینها حضور برخی نویسندگان داستان در مقام داوری آثار داستانی که فاقد شناخت عمیق از مبانی دینی و حتی مبانی فلسفی داستانی هستند و در طول عمر خود حتی یک مجموعه نقد به چاپ نرسانده، یک مقاله علمی پژوهشی نداشته و حتی یک نقد مکتوب ندارند چه بر سر آیین نامه مجمل این جایزه خواهد آورد؟

این حقایق حاکی از آن است سکان دار کشتی جایزه جلال که بر اساس نیت مصلحانه شورای عالی انقلاب فرهنگی و در جهت تقویت جریان ادبیات انقلابی و دینی و با لحاظ گران قیمت ترین جوایز در میان جوایز ملی ادبی، تاسیس و راه اندازی شده عملا به دست سلایق داورانی است که بعضا شایستگی علمی چه رسد به مبنایی و اعتقادی چنین وظیفه ای را ندارند. چنین ساختاری در جایزه جلال و بالتبع چنین انتخاب هایی، گریزی از حاشیه سازی و سلیقه گرایی نخواهد داشت.

انتهای پیام/

مهدی افشار مترجم، در گفت وگو با خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان ، درباره لزوم استفاده از ویراستاری هنگام انتشار ترجمه گفت: الان ناشرانی که واقعا اندیشه فرهنگی دارند و برای نام خودشان حرمث قائل هستند،رضایت نمی دهند کتابی بدون ویراستاری منتشر شود. اما بسیاری از ناشران سطح پایین به ویراستاری کتاب های ترجمه توجهی نمی کنند و تنها کتاب را با طرحی زیباتر و جذاب تر از دیگر ناشران منتشر می کنند.

بیشتر بخوانید

مسئول صدور مجوز برای ترجمه کتاب با گوگل ترنسلیت چه کسی است؟

وی افزود: معمولا ناشرانی که رسم الخطی مشخص دارند و به مرحله ای رسیده اند که یک رسم الخط مشخص داشته باشند، به ویراستاری کتاب های ترجمه توجه می کنند. براساس توجه آنها به ویراستاری و رسم الخط یک اثر، می توان آن ها را طبقه بندی کرد. گاهی معنای جمله ترجمه شده نامفهوم است و ویراستار می تواند این مسئله را به مترجم بگوید، این مسئله به معنای توانایی بیشتر ویراستار از مترجم اصلی کتاب در زمینه زبان مبدا نیست.

این مترجم اظهار کرد: مترجم یک اثر دیدگاهی دارد، از سوی دیگر ویراستار هم با دیدگاهی به ویراستاری یک ترجمه می پردازد، گاهی مترجم تصور می کند جمله اش را می توان فهمید، این ویراستار است که به مترجم کمک می کند مطلبش فهمیدنی تر شود. برای مثال گاهی با بی توجهی مترجم به یک s جمع، معنی جمله تغییر می کند. این ویراستار است که متوجه این تغییرات می شود.

وی ادامه داد: حضور ویراستار در انتشارات به خصوص در متون ترجمه بسیار لازم است. هر چقدر هم که مترجم توانا باشد وقتی یک نفر دیگر اثر را بخواند به او کمک می کند تا مشکلات آن را برطرف کند. همه در خواندن متن اشتباه می کنند برای همین حضور ویراستار به کاهش انتشار ترجمه های ضعیف کمک می کند.

افشار تاکید کرد: ای کاش وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از ویراستاری که به علم او اعتماد دارد، بخواهد ساختار زبان فارسی آثار را بررسی کند. هرچند برخی از باز شدن بابی دیگر برای سانسور کتاب ها می ترسند؛ اگر این اتفاق بیفتد، اتفاق مبارکی است مانند مهندس ناظری که پس از بررسی ساختمان از نظر امنیتی زلزله، نور و استحکام ساختمان را تایید می کند.

انتهای پیام/

هومان حسن پور رئیس اتحادیه ناشران و کتابفروشان، در گفت و گو با خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان درباره حمایت مالی از ناشران در شرایط کرونا گفت: تسهیلات کرونایی که قرار بود در اختیار ناشران قرار بگیرد، به آن ها پرداخت شده است. تعدادی از ناشران این تسهیلات را دریافت کردند؛ آن ها در سامانه کارا که مربوط به وزرات کار بود ثبت نام کرده بودند و تسهیلات کرونایی به آن ها تعلق گرفت.

بیشتر بخوانید

هنوز وام جبران خسارت کرونا به ناشران پرداخت نشده است

او افزود: ظاهراً تسهیلات دیگری را هم وزارت ارشاد تهیه و اعلام کرده است، ناشران برای دریافت این تسهیلات درخواست بدهند. حال باید دید این تسهیلات به ناشران تعلق می گیرد یا نه.

رئیس اتحادیه ناشران و کتابفروشان ادامه داد: اتحادیه ناشران و کتابفروشان یک نهاد مردمی است؛ بودجه اش از طریق اعضای اتحادیه تأمین می شود و توان مالی برای حمایت از ناشران را ندارد. ما تمام تلاشمان را برای انعکاس و رفع مشکلات ناشران انجام می دهیم و تا همین الان مشکلاتشان را پیگیری کردیم.

حسن پور بیان کرد: هم وزارت ارشاد تمایل داشت هم ما توانستیم تاکنون به سهم خود کار هایی برای رفع مشکلات ناشران انجام دهیم. تا الان کاغذ برای تولید کتاب داریم و به دوستان در وزارت ارشاد اعلام کرده ایم، به تهیه کاغذ سال 99 نیاز داریم. قول همکاری در این باره را به ما داده اند. رئیس جمهور هم دستور داده ارز مورد نیاز برای تهیه کاغذ تأمین شود تا ناشران برای انتشار کتاب بدون کاغذ نمانند. منتظریم بودجه لازم برای تأمین ارز تهیه کاغذ را بدهند. هنوز کاغذ را به صورت قطره چکانی به ناشران می دهیم.

انتهای پیام/

پایگاه خبری - تحلیلی فرهنگ و هنر؛ لیلا شادالویی:

روز بیست و چهارم آبان ماه، آغاز هفته کتاب و کتاب خوانی است که از سال 1372 از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با هدف ترویج کتابخوانی برگزار شده و امسال نیز بیست و هفتمین دوره هفته کتاب در دومین ماه فصل پاییز در سراسر کشور برگزار می شود.

وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی، سازمان تبلیغات اسلامی، هیأت امنای کتابخانه های عمومی، جهاد دانشگاهی، کانون فرهنگی و هنری مساجد، کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، مؤسسه خانه کتاب و تشکل های صنفی با وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در برگزاری این برنامه همکاری دارند. هفته کتاب جمهوری اسلامی ایران نیز هر سال از 24 آبان تا یکم آذرماه جاری با مشارکت بیش از 60 نهاد و سازمان در سراسر کشور برگزار می شود.

عدم دعوت از سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران در جلسات اعضای شورای سیاستگذاری کتاب در حالی است که این نهاد با توجه به فعالیت گسترده در فرهنگ سراها، چاپ و نشر کتاب، برگزاری نشست ها، آیین های رونمایی کتاب، 330 کتابخانه در شهر تهران و... نقشی غیر قابل انکار در گسترش فرهنگ کتاب خوانی در کشور ایفا می کند و یکی از بزرگ ترین شبکه های متمرکز کتابخانه های عمومی در سطح کشور و منطقه را داراست.

در سال های اخیر فضاهای فرهنگی هنری در شهر تهران توسعه قابل توجهی داشته و قابلیت های مختلفی را به نمایش گذاشته است. در همین سال ها بیشترین کتابخانه های فعال و سطح افرادی که در این کتابخانه ها مشغول یادگیری و مطالعه هستند در تهران افزایش قابل ملاحظه ای یافته است. صدها کتابخانه ای که در شهر تهران گسترش یافته اند به همت سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران بوده که اهتمام ویژه ای به گسترش فعالیت های فرهنگی در کلانشهر تهران داشته است.

از سوی دیگر در روزهای شیوع ویروس کرونا و هم راستا با اجرای دستورالعمل ستاد پیشگیری از ویروس کرونا ارائه خدمات فرهنگی کتابخانه ها به صورت فیزیکی، تعطیل و فعالیت این سازمان متناظر با شرایط همه گیری کرونا با ارائه خدمات در فضای مجازی به صورت گسترده ادامه پیدا کرده است و نشست ها و نقد و بررسی های کتاب به صورت آنلاین در دسترس علاقه مندان حوزه کتاب و حوزه های مختلف دیگر قرار داده شده است.

سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران در این سال ها با گسترش خانه های فرهنگ و فرهنگ سراها توانسته به صورت وسیعی امکان حضور شهروندان را در قالب کانون هایی که اتفاقا توسط شهروندان حمایت می شود فراهم کرده است. برنامه های هفته کتاب این سازمان در سال های قبل با هدف ایجاد هماهنگی بیشتر، هم افزایی فعالیت ها و بهره گیری حداکثری از مشارکت های مخاطبان با همکاری سایر نهادهای فرهنگی فعال، بالغ بر ده ها رویکرد را در سطح مناطق از جمله ترویج فرهنگ هبه کتاب، نهادینه سازی کتابخوانی در میان کودکان، تولید و توزیع محصولات فرهنگی مرتبط و به کارگیری ظرفیت های فرهنگی و هنری برای ترویج کتاب و کتابخوانی و.. را در سطح مناطق 22گانه و مراکز خاص دنبال کرده بود.

با توجه به اینکه هم اکنون سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران نهادی تاثیرگذار در گسترش کتاب و کتابخوانی به اذعان خود شهروندان محسوب می شود این سوال مطرح میشود که چرا این سازمان در شورای سیاستگذاری کتاب که به تازگی اعضای آن اعلام شده است حضور ندارد؟ اساس و مبنای انتخاب اعضای شورای سیاستگذاری به چه نحوی صورت گرفته است؟

ذکر این نکته نیز حائز اهمیت است که می توان از ظرفیت های سازمان فرهنگی هنری برای برگزاری هرچه بهتر هفته کتاب سود جست.

قطعا ایجاد یک مکان مجازی گسترده و واحد که تمام ناشران بتوانند در آنجا کتاب های خود را عرضه کنند یک رویداد مثبت در حوزه ادبیات و نشر است. سازمان فرهنگی هنری در شرایط ویژه کنونی و با توجه به اینکه در افکار عمومی و نزد اهالی فرهنگ و هنر جایگاه تثبیت شده ای دارد می تواند نقش تعیین کننده ای ایفا کند.

انتهای پیام/

کارگردان فیلم های کوتاه برای امیر و کافه در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: در بعضی مواقع نیاز است که ما مضامین دینی را از طریق سینما بازگو کنیم که اگر سواد سینمایی نداشته باشیم عملکرد ضد دین دارد! بنده بارها فیلم هایی را دیده ام که خیلی دغدغه مندانه تولید شده اند اما چون فیلمسازان شان با ابزار سینما آشنا نبودند برعکس عمل کردند و فیلم هایی ضعیف نتیجه تولیدات آن ها بوده است.

این سینماگر خاطرنشان کرد: منشأ این ضعف آن است که ما فیلمساز دینی برای سینمای مان تربیت نکردیم که اگر این کار را می کردیم اکنون کارگردانان مولف متعددی در سینمای دینی داشتیم. بی شک با آموزش میزانسن و دکوپاژ و لنز و دوربین و... که در دانشگاه ها و کلاس های آموزش آزاد سینمایی به هنرجویان و دانشجویان آموزش می دهند نمی توان فیلمساز دینی تربیت کرد چرا که یک فیلمساز دینی باید شاکله فکری محکم و قوی داشته باشد و اگر این شاکله را نداشته باشد حرفی برای گفتن ندارد و نمی تواند عملکرد خوبی در سینمای دینی داشته باشد. متأسفانه ما فقط تکنیک و فن را به فیلمسازان یاد می دهیم و فکری برای تربیت اندیشه فیلمسازان جوان نکردیم.

وی متذکر شد:مشکل دوم این است که تلاشی برای کشف استعدادهای جوان نشده؛ به عنوان مثال ما باید بفهمیم کسی که رشته عمران می خواند برای این رشته مناسب نیست. این ضعف نظام آموزشی ما است. ما باید استعدادهای سینمایی را از دل مدارس و دانشگاه ها کشف و شناسایی کرده و آن ها را پرورش دهیم.

حکمی سپس با تأکید بر اینکه سرمایه گذاری حکومتی برای تولید آثار دینی در سینما کاری غلط است تصریح کرد: سومین نکته که باعث ضعف شدید سینمای دینی در کشور ما شده سرمایه گذاری حکومتی برای این قبیل تولیدات است. به عقیده بنده سازمان اوج و دیگر نهادهایی که به راحتی برخی بودجه های بیت المال را به برخی اشخاص اختصاص می دهند نباید این کار را بکنند چرا که بی شک از هر شخصی فیلمساز درنمی آید و این بودجه ها صرفاً باید به افراد مستعد و با مهارت اعطا شود.

وی تأکید کرد: کیفیت سفارش هم مهم است! در همه جای دنیا فیلم سفارشی وجود دارد اما کیفیت سفارش ما غلط است. ما باید به فیلمساز دیدگاه بدهیم. فیلمساز نباید به واسطه شرایط اقتصادی مجبور باشد به هر خواسته ای برای تولید فیلمش تن دهد. نحوه سفارش دادن در سینمای ما غلط است. به هیچ عنوان برای یک فیلمساز نباید محدودیت قائل شد. فیلمساز اگر خودش نباشد حرفی می زند که برای خودش نیست و این حرف نمی تواند هیچ اثرگذاری مثبتی در سینما داشته باشد.

حکمی در خاتمه این گفتگو افزود: از سوی دیگر متأسفانه هیچ بستری فراهم نشده تا در مراکز علمی اعم از حوزه و دانشگاه افراد نخبه را شناسایی کنند و به فیلمسازان مشاوره بدهند مثلاً اگر فیلمی درونمایه جامعه شناسی دارد از جامعه شناسان بزرگی که برای این کار در نظر گرفته شده اند نظر بخواهند. این کار سختی است که فیلمساز بخواهد انجام دهد و خودش سراغ بزرگان هر رشته ای برای گرفتن مشاوره برود! بنده معتقدم به عنوان مثال حوزه باید بخشی را برای سینماگران در نظر بگیرد تا سوألات دینی شان از آن طریق پاسخ داده شود. باید تعامل دو طرفه باشد تا فیلمساز بتواند فیلمنامه اش ارتقا دهد و اگر این اتفاق رخ بدهد ما شاهد تقویت سینمای دینی در کشورمان خواهیم بود.

به گزارش ایسنا، سید غلامرضا موسوی رئیس اتحادیه تهیه کنندگان سینمای ایران ضمن اعلام خبر فوق افزود:در پی فعالیت گسترده و پیگیری های کارگروه مبارزه با سرقت فیلم های سینمایی ، اخیراً نمایندگان این کار گروه، دیداری با دکتر جواد بابایی معاون دادستان کل کشور در امور قضای مجازی داشتند. خوشبختانه آقای دکتر بابایی با شناختی که از مسائل فرهنگی دارند، ضمن شنیدن گزارش محمد احمدی دبیر کار گروه اتحادیه به مهرداد فرید و اینجانب، راهکار های ویژه ای را که مورد حمایت دادستانی است، مطرح کردند.

وی خاطرنشان کرد: دکتر بابایی در زمینه سرعت دادن برای مبارزه با سرقت و دانلود غیر قانونی فیلمها خواستار آن شد که نمایندهای برای حضور در کمیته تحت مدیریت ایشان از سوی اتحادیه معرفی شود تا با سایت ها و مراکزی در فضای مجازی که بطور غیر قانونی فیلمها را نمایش میدهند،برخورد قانونی و فوری شود. از سوی دیگر کارگروه با مساعدت یکی دیگر از اعضا آقای مجید محسنی در ارتباط با مدیران تلگرام و اینستاگرام به راهکارهایی دست یافتهاند که در صورت دانلود غیر قانونی ، از آنها برای بستن حسابهای کاربری سارقان کمک خواسته شود . در این زمینه خوشبختانه اقدامات آقای محسنی و تیم همکارشان به نتایج خوبی رسیده است و مدیران اینستا گرام و تلگرام با گزارش دریافتی ، نسبت به بستن حسابهای کاربری سارقان فیلم اقدام کردهاند که جای تشکر دارد.

موسوی افزود: مسئول حقوقی کار گروه، بهمن کامیار فعالیتهایی را برای رسیدن به دست آوردهای حقوقی و بالا بردن هزینه سرقت برای سارقان آغاز کرده است که خوشبختانه نتایج قابل قبولی داشته است . همچنین مهرداد فرید عضو هیات مدیره اتحادیه و کارگروه فعالیت هایی را برای گسترش نمایش آنلاین فیلمها و حفاظت های لازم انجام داده است که بی گمان بتدریج این اقدامات به نتایج ملموسی خواهد رسید.

این تهیه کننده خاطرنشان کرد: متاسفانه فضای مجازی و عدم امکان کنترل دقیق آن در ایام گذشته و رصد نکردن این سرقت ها باعث شد تا سارقان نه تنها فضایی آماده در اختیار داشته باشند بلکه هیچ مرکز یا نهادی نیز در زمینه مبارزه با سرقت آثار سینمایی ، گامی اساسی بر ندارد. بخصوص که بر اساس یک سنت یا قاعده ، برای هر اقدام و تقاضا از پلیس یا قوه قضائیه باید حتماً شاکی وجود داشته باشد.

موسوی در بخش دیگری از این گفتگو خاطرنشان کرد: من ضمن تشکر از زحمات طاقت فرسای همکارانم در کارگروه مبارزه با سرقت فیلمهای سینمایی، به اطلاع می رسانم که آنها به اتفاق آقای محمود رضا امینی وکیل دادگستری و مشاور کار گروه توانستهاند، بعد از جلسات متعدد ماده واحده ای را برای تشدید مجازات سارقان آثار سینمایی تدوین کنند. این ماده واحد برای مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی و کمیسیون فرهنگی ارسال میشود تا با تصویب آن در صحن علنی مجلس ، سرقت آثار سینمائی و فرهنگی برای سارقان هزینه سنگینی در پی داشته باشد. ما امیدواریم با تشدید مجازات قانونی، بتوانیم آثار سینمایی را بیشتر حفاظت کنیم.

رئیس اتحادیه در پایان از تهیهکنندگان سینمای ایران درخواست کرد تا در صورت برخورد با سرقت فیلمهایشان مراتب را به اعضای کارگروه اتحادیه و یا دبیر آن آقای محمد احمدی اعلام کنند تا اقدامات قانونی لازم صورت بگیرد.

انتهای پیام

به گزارش خبرگزاری فارس، با توجه به اعلام ستاد ملی کرونا مشاغل گروه سه و چهار با دورکاری 50 درصدی دستگاه های دولتی و اجرایی دارای محدودیت در شهر تهران هستند.

بر اساس تصمیم ستاد ملی کرونا محدودیت ها در گروه مشاغل 2، 3 و 4 از پنجم آبان ماه به مدت یک هفته در 43 شهرستان بحرانی که در وضعیت قرمز به سر می برند، اعمال می شود.

در تهران فقط مشاغل سه و چهار شامل محدودیت ها بوده و شاهد دورکاری 50 درصدی دستگاه های دولتی و اجرایی در تهران نیز خواهیم بود و سینما و تئاتر متعلق به گروه شغلی سه از گروههای شغلی دارای محدودیت است.

انتهای پیام/

سعید خانی تهیه کننده سینما در گفت وگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، اظهار داشت: اکران فیلم خارجی در این مرحله حساس که سینما با مشکلات بسیاری به دلیل شیوع ویروس کرونا مواجه شده نمی تواند کمک چندانی به سینما کند. در حال حاضر مهم ترین مسأله حفظ جان مردم است و مردم به حفظ جانشان بیش از هر چیز دیگری اهمیت می دهند، پس صرفاً اکران فیلم خارجی نمی تواند آن ها را به سینما بکشاند.

خانی تصریح کرد: اما در شرایط عادی، پس از شیوع ویروس کرونا به نظر من اکران فیلم خارجی اتفاقی مثبت است. به نظر من اکران فیلم خارجی سینمای ایران را از هر جهت ارتقا می دهد و طیفی که به هر دلیل حاضر نیستند فیلم ایرانی ببینند به سینما می روند و فیلم های خارجی می بینند. دیدن فیلم های خارجی بر پرده سینما باعث می شود تا فیلمسازان ما بتوانند تحلیل درست تری نسبت به آثار آن ها داشته باشند و در این قیاس مطمئناً پیشرفت هایی اتفاق می افتد.

او افزود: در هر صورت اکران فیلم های خارجی اتفاق مثبتی است و این فیلم ها در کنار فیلم های ایرانی می توانند مکمل های خوبی برای مخاطبان ایرانی باشند. مردم امروز به راحتی به فیلم های خارجی دسترسی دارند و بدون هیچ زحمتی در کمترین زمان می توانند این فیلم ها را دانلود کرده و ببینند اما با این حال دیدن فیلم روی پرده سینما لذت دیگری دارد که قطعاً قشری از مخاطبان از دیدن فیلم ها بر پرده سینماها استقبال می کنند. به نظر من فیلم های خوب بسیاری هستند که می توانند بدون سانسور یا با کمترین سانسور ممکن روی پرده سینماهای ایران بروند. فیلم هایی مثل 1917 ، جوکر ، انگل و به خصوص انیمیشن ها از این دست آثار هستند که نیاز به سانسور چندانی ندارند.

این تهیه کننده در ادامه درباره کمبود سالن های سینما در ایران برای اکران فیلم های خارجی گفت: امروز این مشکل وجود ندارد، زمانی ما با کمبود سالن مواجه بودیم و اکران فیلم های خارجی توجیه درستی نداشت اما امروز تعداد سالن ها کم نیست و می توان با در اکران فیلم های ایرانی و خارجی را در کنار هم داشت تا مخاطب ایرانی بتواند از دیدن آثار خارجی بر پرده سینما بهره مند شود. امیدوارم مسئولان مربوطه به این موضوع توجه کنند و اجازه دهند فیلم های خارجی نیز بر پرده سینماها اکران شوند.

تهیه کننده فیلم سینمایی ارادتمند نازنین بهاره تینا درباره اکران فیلم های توقیف شده در روزهای شیوع کرونا گفت: حاضرم فیلم ارادتمند نازنین بهاره تینا را در هر زمانی اکران کنم تا بیشتر از این به لحاظ مالی متضرر نشوم. فیلم هایی که امید بالایی برای فروش دارند قطعاً حاضر نیستند در این شرایط اکران شوند اما فیلم های توقیفی که اتفاقاً کیفیت خوبی دارند می توانند این روزها اکران شونتا و هم سرمایه تهیه کننده ها برگردد و هم سینماها رونق داشته باشند. به نظر من تهیه کننده فیلم های توقیفی حاضر به اکران فیلم هایشان خواهند بود و من اطمینان می دهم که فیلم ارادتمند نازنین بهاره تینا فیلمی پرمخاطب خواهد بود که در این شرایط می تواند به کمک سینما بیاید.

او در پایان تصریح کرد: متأسفانه همتی از سوی سازمان سینمایی برای رفع مشکل فیلم های توقیفی مثل ارادتمند نازنین بهاره تینا وجود ندارد و حتی در این شرایط هم سازمان سینمایی برای اکران این فیلم ها تلاشی نمی کند.

سعید خانی ارادتمند نازنین بهاره تینا اکران فیلم های خارجی

به گزارش خبرنگار حوزه سینمایی گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا ، روند فیلمسازی در ایام پرفشار و پراسترس کرونایی کشورمان هرچند به شکل حداقلی ولی ادامه دارد و برخی فیلمسازان مشغول کار هستند تا برای ایام جشنواره فجر و یا فرصت های دیگر محصولات خود را آماده کنند. با این حال شرایط و هزینه ساخت فیلم در بازه کنونی دچار تحولاتی است که باعث شده خیلی ها نتوانند به راحتی دست به کار شوند.

بهروز رشاد، تهیه کننده سینما که به دنبال ساخت بچه های هور است در این رابطه به خبرنگار آنا گفت: هزینه فیلمسازی خصوصا در شرایط کرونا به طور معمول بیشتر است به ویژه اینکه گروه ها مثلاً باید اقامت عوامل و بازیگران را جدا کنند یا در رعایت دستورات بهداشتی جدیت به خرج دهند.

هزینه ها به طور روزانه بالا می رود و قابل پیش بینی هم نیست

وی ادامه داد: البته این هزینه ها بیشتر برای فیلم هایی است که در لوکیشن های خاص و مناطق مختلف بومی و شهرستان ها ساخته می شود وگرنه این هزینه کرد برای فیلمبرداری و اقامت در سطح شهر تهران مثل قبل است.

تهیه کننده قطار آن شب با تأکید بر اینکه الان دیگر نمی شود به روال پیشین و برحسب بودجه معمول قبل از کرونا فیلم ساخت، گفت: همین هزینه های اضافی، بودجه ساخت فیلم ها را بالا می برد و کار را برای فیلمسازان دشوارتر می کند. ضمن اینکه هزینه ها نیز به طور روزانه بالا می رود و متأسفانه نه ثباتی در این باره وجود دارد و نه قابل پیش بینی است.

سینمای بدنه مثل سوپرمارکتی شیک هر جنس بنجلی را عرضه می کند

رشاد اضافه کرد: البته فیلم های تجاری و عمدتا بدنه سینما همچنان در این روزها فیلم می سازند ولی به نظرم جرئت اکران فیلم هایشان را ندارند چون آنها دنبال سوددهی هستند. درحالی که فیلم های فرهنگی حتی درحال حاضر می توانند ساخته شوند و به نمایش درآیند.

وی بر اینکه سینمای بدنه متعلق به تاجران سینماست اشاره داشت و تصریح کرد: این بخش از سینما مثل سوپرمارکتی شیک می ماند که هر جنس به اصطلاح بنجلی را عرضه می کند چون فقط دنبال سود هستند؛ در شرایط کنونی هم از اساس نمی توانند کسب درآمد کنند. این فیلم ها آثار فرهنگی را به کناری پرت می کنند و نمی گذارند دیده شوند.

برخی فقط وعده حمایت می دهند

این تهیه کننده بر اهمیت فیلم های فرهنگی مثل سینمای کودک و نوجوان تصریح داشت و گفت: به نظرم سینمای فرهنگی و محترم همیشه قابلیت تولید فیلم را دارند چون در پی کسب درآمد نیستند بنابراین در شرایط سخت مثل الان نیز می توانند ادامه حیات دهند. همچنان که دیدید بسیاری از فیلم های جشنواره کودک در همین دوران کرونا ساخته شده بودند.

رشاد همچنین خاطرنشان ساخت: متأسفانه الان به اندازه سه برابر بودجه تولید یک فیلم، باید برای دستمزد سوپراستارها خرج می شود که این واقعاً عجیب است؛ این هاست که سرمایه ساخت فیلم ها را بالا می برد.

وی یادآور شد: با وجود اینکه برخی مدیران مثل مدیریت فعلی بنیاد سینمایی فارابی صادقانه کار می کنند اما متأسفانه برخی فقط وعده حمایت می دهند؛ حمایتی که در عمل به سرانجام نمی رسد. بپذیریم که سینمای فرهنگی مثل فیلم های حوزه کودک هرچند روی پای خود مانده اند اما نیازمند حمایتی متفاوت با آنچه تاکنون بوده، هستند.

انتهای پیام /4143/پ

به گزارش خبرنگار ایلنا، هفت تهیه کننده سینما در نامه ای سرگشاده با اشاره پرداخت نکردن حق فروش فیلم ها از ناحیه سینماداران نسبت به تصاحب این پول توسط سینماداران و سکوت متولیان و مدیران دولتی اعتراض کردند.

در این نامه که به امضای علی آشتیانی پور، امیر آشتیانی پور، محمدرضا تخت کشیان، امیرحسین حیدری، سعید خانی، محمد شایسته و مصطفی کیایی رسیده؛ آمده است:

نزدیک به یک سال شد که بخش زیادی از سرمایه و درآمد اکران فیلم ها توسط سینمادارها تصاحب شده و متولیان و صاحبان دولتی و ارگانی و خصوصی سالن ها به دلایل واهی حاضر به پرداخت حق صاحبان فیلم و تهیه کنندگان نیستند.

تصمیم ها و تدبیرهای خام و اشتباه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هم نه تنها گره گشای این معضل نشده، بلکه گره کور آن را محکم تر کرده است. اکران این فیلم ها پیش از ورود کرونا به کشور به پایان رسیده و فروش حاصل از آن به جیب سینمادارها رفته و عملکرد غیرحرفه ای این صنف شرعاً و قانوناً یک حق کشی آشکار است که منجر به زیان هنگفت مالی و بی انگیزگی در تولید سینما شده است.

امضاکنندگان این متن شامل تهیه کنندگان و مدیران پخش فیلم ها در ماه های اخیر از تمام روش ها و فرصت های قانونی و روابط و ضوابط حرفه ای حاکم بر سینما برای گرفتن سهم خود از فروش استفاده کردند و امید داشتند در فضایی آرام و با پرهیز از تنش در بدنه سینما و دور از جنجال های رسانه ای حقوق از کف رفته شان را از سینمادارها دریافت کنند، اما تمام اقدامات بی نتیجه ماند و با تورم سرسام آور و اوضاع اقتصادی این ماه ها عملاً بخش عمده ای از سرمایه شان از دست رفت. متاسفانه حتی به رغم یکپارچه شدن تهیه کنندگان، اتحادیه صنف تهیه کنندگان هم هنوز هیچ قدمی در مسیر حل این مشکل جدی برنداشته و بی توجه از کنار موضوع گذشته است.

پس در شرایط کنونی با بی اعتنایی بدهکاران و بی مسئولیتی متولیان صنفی و دولتی سینما در پرداخت سهم فیلم ها، راه و چاره ای جز شکایت به قوه قضاییه و مطالبه ی حقوق پایمال شده همراه با کلیه خسارت های ناشی از آن در مراجع قضایی نمانده است. روند قانونی مطالبه ی این بدهی ها با احتساب ضرر و زیان هایی که در مسیر این دادرسی محاسبه خواهد شد، تنها گزینه ی پیشِ روی صاحبان فیلم و موسسه های پخش برای مقابله با این چپاول آشکار است.

اعتمادآنلاین| یکی از کارگردان های شرکت کننده در سی وسومین جشنواره کودکان و نوجوانان معتقد است، اگر قرار باشد اکران فیلم های این حوزه به صورت آنلاین انجام شود، شرایط مناسبی برای فیلم هایی مانند فیلم او که ستاره ندارند، ایجاد می شود و به همین دلیل از این موضوع استقبال می کند.

رقیه توکلی یکی از کارگردان های حاضر در سی وسومین جشنواره فیلم کودکان و نوجوانان بود که پیش از این فیلم تو مادر باش او در سینماهای هنروتجربه نمایش داده شد.

او این بار با فیلم مهران به جشنواره کودک آمد و توانست جایزه ویژه دبیر این جشنواره را برای توجه به فرهنگ مقاومت و برداشت ملموس مردمی و قابل فهم برای نسل امروز ایران اسلامی در اختتامیه جشنواره دریافت کند.

داستان فیلم مهران در تابستان سال 65 می گذرد. شهر مهران اشغال شده و یک خانواده جنگ زده وارد شهر یزد می شوند. پسربچه 12 ساله یزدی با نام مهران، میزبان این خانواده است.

این اولین بار نیست که موضوع داستان های توکلی در شهر یزد می گذرد. یزد را می توان ویژگی مشترک فیلم های او دانست و البته این را هم باید اضافه کرد که خودش نیز ساکن همین شهر است و آن طور که می گوید به دلیل اینکه اخیراً مادر شده و با توجه به شرایط گسترش ویروس کرونا، نتوانسته به اصفهان برود و به صورت ویدئویی در نشست خبری فیلمش حاضر شد.

رقیه توکلی درباره شرکت در جشنواره فیلم کودکان و نوجوانان به اعتمادآنلاین گفت: بازخوردی را که از نمایش فیلم گرفتم، خیلی دوست داشتم. آقای مقدسیان (محمدرضا مقدسیان) هم که اجراکننده نشست بودند، خیلی فیلم را دوست داشتند. برخی از منتقدان داخل سالن نیز نظرات خود را داشتند که برایم بسیار رضایت بخش بود .

توکلی در پاسخ به این پرسش که اگر قرار باشد فیلم های کودک به صورت آنلاین ارائه شوند، مورد استقبال قرار خواهند گرفت یا نه، عنوان کرد: به صورت کلی نمی دانم نظر دیگران چیست، اما من می توانم درباره فیلم خودم صحبت کنم. فیلم مهران ستاره ای ندارد یا نمی توانیم بگوییم ستاره های پرفروش سینمای ایران در فیلم من بازی می کنند هر چند که تمام بازیگرانش برای من ستاره هستند. وقتی چنین فیلم هایی در سینماها اکران می شوند، فروش آنچنانی ندارند و حتی سینمادارها و پخش کننده ها نیز برای این فیلم ها ارزش قائل نیستند .

به گفته او با توجه به این شرایط اکران آنلاین برای چنین فیلم هایی گزینه مناسبی است، چرا که امکان دیده شدن بیشتر این فیلم ها را فراهم می کند. توکلی با توجه به این موضوع از اینکه فیلم هایش بتوانند اکران آنلاین داشته باشند، استقبال می کند.

توکلی همچنین درباره جریان ساز بودن جشنواره فیلم کودکان و نوجوانان به خصوص در سال های اخیر گفت: به شدت جریان ساز است. اصولاً جشنواره گزینه ای است که باعث می شود فیلم ها سر زبان بیفتند. برگزاری مراسم اختتامیه، اهدای جوایز و داوری هایی که صورت می گیرد، مخصوصاً اگر فیلمی جایزه ای بگیرد، فرصتی برای مطرح شدن بیشتر را ایجاد می کند. منتقدان و روزنامه نگارانی هم که در جشنواره ها شرکت می کنند، فیلم را می بینند و همه اینها موجب می شود صدای فیلم ها بیشتر شنیده شود .

او افزود: جشنواره فیلم کودک و نوجوان یک جشنواره مستقل است که فیلم ها در آن دیده می شود. حالا آن را با جشنواره های دیگر مقایسه کنید. در سال های اخیر چند جشنواره مانند جشنواره فیلم فجر داشته ایم که فیلم هایی از این دست در آنها حضور داشته باشند؟ با این حساب جشنواره کودک بستری است برای اینکه این فیلم ها حضور داشته باشند. از طرف دیگر فیلمسازانی که در این عرصه فعالیت می کنند، تشویق می شوند. اتفاقاتی از این دست موجب دلگرمی و تشویق عوامل فیلم ها می شود.

او ادامه داد: ضمن اینکه عوامل فیلم ها به خصوص بازیگران کودک به جشنواره می روند، در نشست های خبری شرکت می کنند و همه اینها مانند یک جایزه برای آنهاست چرا که کلی تجربه کسب می کنند. این شرایط دست به دست می دهد تا ضرورت برگزاری چنین جشنواره ای را حس کنیم. برگزاری جشنواره کودک به زنده بودن سینمای کودک کمک می کند .

کارگردان جذر بیست سالگی سپس به اصفهان به عنوان شهری که مکان ثابت برگزاری جشنواره فیلم کودکان و نوجوانان است، اشاره کرد و گفت: امسال را باید نادیده بگیریم که به دلیل کرونا، اکران ها به شکل آنلاین انجام شد و شکل برگزاری جشنواره هم به صورت محدود بود، اما هر سال جشنواره در اصفهان برگزار می شد. اصفهان شهری است که به شدت گزینه خوب و مناسبی برای برگزاری جشنواره است، چون هم شهر زیبایی است، هم اینکه شهرداری اش حمایت زیادی از جشنواره می کند. هر سال شاهد برگزاری یک جشنواره باشکوه هستیم. انگار جشنواره در این شهر جا افتاده است .

سی وسومین جشنواره بین المللی فیلم های کودکان و نوجوانان از 27 مهر تا 2 آبان به شکل مجازی با نمایش 107 فیلم منتخب در سه پلتفرم فیلیمو ، نماوا و تیوا از ساعت 10 صبح تا 22 برگزار شد.

به گزارش خبرگزاری مهر ، انجمن صنفی عکاسان سینمای ایران در جوابیه و توضیحات خود به ذکر نام این انجمن در نامه حمایت 21 صنف سینمایی از هیأت مدیره و مدیرعامل خانه سینما چنین آورده است:

اعتراضی به عملکرد هیأت مدیره خانه سینما نیست

سوم آبان ماه نامه ای به امضای 21 صنف سینمایی در حمایت از هیات مدیره خانه سینما و انتخاب منوچهر شاهسواری به عنوان مدیرعامل این نهاد صنفی منتشر شد و در این نامه نام سه صنف از جمله انجمن صنفی عکاسان سینمای ایران بدون تأیید نهایی درج شد.

انجمن صنفی عکاسان سینمای ایران در جهت رفع ابهامات به وجود آمده در خصوص ذکر نام این انجمن در فهرست حامیان بیانیه صادره از سوی تعدادی از صنوف خانه سینما اعلام می کند، اعتراض این انجمن به شیوه عملکرد و عدم هماهنگی در اعلام نام این انجمن در بیانیه مذکور، که قرار بود متن آن در برگیرنده حقوق و مطالبات و رفع مشکلات تمامی اعضای خانه سینما تنظیم و منتشر شود، بوده و این انجمن اعتراضی به عملکرد هیات مدیره خانه سینما و تشکیک در انتخاب آقای منوچهر شاهسواری به عنوان مدیرعامل خانه سینما ندارد.

مجدداً اعلام می داریم در جهت رعایت حقوق و مطالبات صنوف و اعضای ایشان از هر حرکت و اقدامی پشتیبانی و حمایت می نماییم.

کد خبر 5055842

فریبرز دارایی

به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری فارس، جولان تبلیغات چی ها در شبکه های اجتماعی با چاشنی تغییر سبک زندگی ایرانیان و با حمایت مالیاتی دولت، همراه شده است.

تحریم های اقتصادی از یک سو و شیوع ویروس کرونا و تاثیر آن بر روی درآمد های نفتی و مالیاتی از سوی دیگر باعث شد تا در همین چهار ماه ابتدایی سال، برخی کارشناسان پیش بینی کنند که بودجه دولت با کسری 150 هزار میلیارد تومانی رو به رو خواهد شد. البته مرکز پژوهش های مجلس طی گزارشی که در انتهای سال 1398 منتشر کرده بود، این رقم کسری بودجه را 131 هزار میلیارد تومان اعلام کرده است.

افزایش پایه پولی، انتشار اوراق قرضه و فروش دارایی ها، راه هایی بوده که دولت تا کنون سعی کرده از طریق آنها کسری بودجه خود را پوشش دهد اما بنابر اعتقاد کارشناسان اقتصادی مسیرهای پیش گرفته شده توسط دولت که به مثابه مسکن هستند، نه تنها دردی از دولت دوا نمی کنند، بلکه در سال های آتی مشکلات بیشتری برای اقتصاد ایجاد خواهند کرد. این در حالی ست که دولت از یکی از پربازده ترین راه های افزایش درآمد ی خود یعنی مالیات غافل بوده است.

مهم ترین، ساده ترین و مرسوم ترین منبع درآمدی دولت در اقتصادهای سالم و پویا، درآمدهای مالیاتی است. درآمدهای مالیاتی از چهار راه مقابله با فرار مالیاتی، کاهش و حذف معافیت های مالیاتی، تعریف پایه های جدید مالیاتی و افزایش نرخ مالیات های فعلی افزایش می یابد.

لزوم اتخاذ این سیاست در بند 17 سیاست های کلی اقتصاد مقاومتی ابلاغی مقام معظم رهبری(مد ظله) نیز صراحتا تاکید شده است: اصلاح نظام درآمدی دولت با افزایش سهم درآمدهای مالیاتی

در سال های اخیر موضوع حذف معافیت های مالیاتی و تعریف پایه های مالیاتی جدید برای بخشی از اصناف به یکی از موضوعات پرمناقشه تبدیل شده است. هنرمندان یکی از پرمناقشه ترین اصناف معاف از مالیات هستند. به دلیل گستره بسیار وسیع عناوین شغلی در این صنف و همچنین درآمدهای بسیار متفاوت در این تنوع زیاد بحث های پیرامون معافیت یا عدم معافیت این گروه همواره داغ بوده است. ریشه این معافیت مالیاتی به مصوبه مجلس شورای اسلامی بازمی گردد. بنا بر مصوبه 27 بهمن سال 1380 مجلس در احکام قانونی مربوط به نظام پرداخت مالیات، در بند ل ماده 139 قانون مالیات های مستقیم آمده است: فعالیت های انتشاراتی و مطبوعاتی، فرهنگی و هنری که به موجب مجوز وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی انجام می شود، از پرداخت مالیات معاف است.

سال گذشته و پس از گذشت 18 سال از این مصوبه، معاونت پژوهش، برنامه ریزی و امور بین الملل سازمان امور مالیاتی کشور با انتشار متن پیش نویس لایحه اصلاح برخی قوانین و مقررات مالیاتی پیشنهاد حذف بند مذکور از متن قانون را ارائه کرد.

در پی انتشار و رسانه ای شدن متن پیش نویس مذکور، امیدها درباره حذف این بند که منجر به معافیت سلبریتی هایی که در سال از چند صد میلیون تا چندین میلیارد درآمد دارند در حال افزایش بود تا اینکه مسئولین دولتی مخالفت خود با این موضوع را اعلام کردند.

پس از گذشت حدود 20 روز از انتشار لایحه مذکور، سیدعباس صالحی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، نیز نسبت به آن واکنش نشان داده و مخالفت خود را در زمینه حذف معافیت های مالیاتی موضوع بند(ل) ماده (139) قانون مالیاتی های مستقیم کشور در بودجه سال 99 صراحتا اعلام کرده است. او طی نامه هایی جداگانه به معاون اول رئیس جمهوری، رئیس دفتر رئیس جمهوری و وزیر امور اقتصادی و دارایی خواستار استمرار معافیت مالیاتی اصحاب فرهنگ، هنر و رسانه شد.

در بخشی از این نامه آمده است: متاسفانه انتشار اخباری در خصوص حذف معافیت مالیاتی مربوطه موجب نگرانی شد. براساس بند (ل) ماده (139) قانون مالیات های مستقیم کلیه فعالیت های انتشاراتی، مطبوعاتی، قرآنی، فرهنگی و هنری دارای مجوز از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی معاف از مالیات (مشمول مالیات با نرخ صفر درصد) هستند. به نیکی واقفید فعالیت های فرهنگی و هنری اصولا درآمدزایی چندانی نداشته و انتفاعی محسوب نمی شود و برهمین اساس در ادوار مختلف به مجوزهای صادرشده به چشم اقتصادی نگاه نشده و همواره سعی در حمایت از آنها بوده است. باتوجه به اینکه خطر تهاجم فرهنگی و توطئه های نفوذ و استحاله فرهنگی دشمنان انقلاب به طور مداوم گوشزد می شود، لزوم حمایت همه جانبه از فعالیت های فرهنگی، هنری و رسانه ای ضروری بوده و باتوجه به تاثیرات منفی اقتصادی و اجتماعی ناشی از این اقدام بر نخبگان کشور، دستور فرمایید معافیت های مالیاتی موضوع بند (ل) یادشده همچون گذشته برقرار بوده و از هرگونه اقدام در جهت حذف آن جلوگیری به عمل آید.

در پی انتشار این نامه محمدباقر نوبخت معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان برنامه و بودجه با صدور دستوری فوری، مخالفت دولت و مسئولان دولتی را با حذف معافیت مالیاتی هنرمندان در لایحه بودجه 99 اعلام کرد.

درمقابل برخی از کارشناسان و نمایندگان مجلس بر لزوم شفافیت فعالیت های اقتصادی همه اقشار و صنوف تاکید کرده و معتقدند می توان با تعریف پلکان مالیاتی علاوه بر حمایت از هنرمندان با درآمدهای پایین، عدالت مالیاتی را محقق ساخت و شفافیت اقتصادی را حداکثر ساخت.

در همین خصوص احسان قاضی زاده هاشمی نماینده مجلس، در گفت وگو با خبرگزاری فارس گفت: ما در حوزه فرهنگ برخی صنوف فرهنگی را داریم که از وضعیت مالی خوبی برخوردار نیستند اما در کنار همین ها صنوفی هم داریم که از لحاظ درآمدی در سطح بسیار بالایی قرار دارند و به همین دلیل نمی توان گفت که همه فعالان عرصه فرهنگی باید از پرداخت مالیات معاف شوند.

در همین رابطه از قشری صحبت به میان می آید که در سال های اخیر به اسم سلبریتی ها شهرت یافته اند. افرادی که به واسطه صدا و سیما یا نهاد های حاکمیتی مشهور شده و پس از آن با رشد فزاینده درآمد های خود مواجه می شوند. درآمد هایی که به واسطه حضور در فیلم های سینمایی، اجرای برنامه های تلویزیونی یا حتی تبلیغات از طریق رادیو، تلویزیون و اینستاگرام به دست می آید.

به طور مثال رامبد جوان به گفته خودش در برنامه تلویزیونی خندوانه به ازای هر قسمت 3 میلیون تومان در فصل اول و 5 میلیون تومان در فصل دوم دستمزد دریافت کرده است. فصل اول خندوانه در حدود 144 قسمت بود که حسابی سرانگشتی نشان می دهد که دستمزد رامبد جوان برای این فصل حدود 340 میلیون بوده است. از طرفی فصل دوم خندوانه نیز 157 قسمت بوده است که مجموع دریافتی رامبد جوان به گفته خود او چیزی در حدود 760 میلیون می شود.

همچنین با گسترش شبکه های اجتماعی و کسب درآمد میلیاردی برخی بلاگرها از اینستاگرام، نیاز به تعریف پایه مالیاتی جدیدی در این فضا حس می شود. طبق برخی آمارهای غیر رسمی، یک استوری اینستاگرامی با محتوای تبلیغاتی رقمی بین 600 هزار تا 4 میلیون تومان برای سفارش دهندگان آن آب می خورد. بنابراین 20 تا 120 میلیون تومان درآمد ماهانه دارندگان این صفحات، صرفا از طریق تبلیغات در استوری اینستاگرام خواهد بود.

حال این سوال مطرح می شود که زمانی که از حق الزحمه کارمندان، کارگران و معلمان پیش از پرداخت، مالیات کسر شده و سپس حقوق پرداخت می شود، با چه منطقی از افرادی با چنین درآمدهایی مالیات دریافت نمی شود؟ در حالی که در بسیاری از کشورها مالیات های دریافتی از این افراد ذیل قوانین مالیات بر مجموع درآمد و نیز مالیات بر شهرت تعریف شده و نظارت های سختگیرانه ای بر درآمد این افراد اعمال می شود.

به تازگی در جریان بررسی لایحه اصلاح قانون مالیات های مستقیم، کمیسیون اقتصادی دولت معافیت مالیاتی هنرمندان و فعالیت های فرهنگی و هنری را حذف و برای آن سقف تعیین کرده است.

بر این اساس، بند (ل) ماده 139 قانون مالیات های مستقیم به شرح زیر اصلاح شد:

درآمد مشمول مالیات ابرازی حاصل از فعالی تهای انتشاراتی و مطبوعاتی و قرآنی (دارای مجوز از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و دستگاه های ذیربط)، فرهنگی و هنری که به موجب مجوز وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی انجام می شوند، در مورد اشخاص حقوقی معادل یک میلیارد و دویست و پنجاه ریال و در مورد اشخاص حقیقی دویست و پنجاه میلیون ریال در هر سال از پرداخت مالیات معاف است.

با تصویب حذف معافیت مالی فعالیت های هنری در کمیسیون اقتصادی دولت، این تصمیم باید به تصویب هیئت وزیران هم برسد تا به عنوان لایحه دولت تقدیم مجلس شود. به همین دلیل به نظر می رسد باتوجه به مشکل کسری بودجه دولت و نیز تبعیض آمیز بودن این نوع معافیت ها، هیئت وزیران نیز باید با این تصمیم موافقت کرده و بنای این تبعیض ناروا را که سود آن به عده معدودی از سلبریتی های ثروتمند و ناشران بزرگ می رسد و ضرر آن متوجه عموم مردم است، برداشته شود.

انتهای پیام/

به گزارش خبرگزاری مهر ، صبح امروز سوم آبان ماه نامه ای به امضای 21 صنف سینمایی در حمایت از هیأت مدیره خانه سینما و انتخاب منوچهر شاهسواری به عنوان مدیرعامل این نهاد صنفی منتشر شد.

ساعاتی بعد، منتشرکنندگان این نامه در بیانیه ای اعلام کردند نام سه صنف بدون تأیید نهایی پای این نامه درج شده است.

در متن این بیانیه آمده است: منتشرکنندگان نامه امروز حمایت 21 صنف از هیات مدیره و مدیرعامل منتخب خانه سینما بدین وسیله ضمن عذرخواهی از سه صنف انجمن طراحان و مجریان جلوه های بصری ، انجمن صنفی جلوه های ویژه میدانی و انجمن عکاسان سینما که نامشان به اشتباه و بدون امضای قطعی در این بیانیه آمده است، اعلام می دارند تعداد نهایی صنوف در این نامه حمایتی 18 صنف است و این سه صنف در فهرست نهایی امضاکنندگان بیانیه نبوده اند.

به گزارش خبرگزاری مهر ، هفته گذشته هیات مدیره خانه سینما برای سومین دوره پیاپی رای به مدیریت منوچهر شاهسواری در این نهاد صنفی دادند.

کد خبر 5055686

زهرا منصوری

روز یکشنبه در گفت وگو با خبرنگار معارف ایرنا اظهار داشت: برای برگزاری نخستین دوره نمایشگاه مجازی قرآن کریم تلاش می کنیم تا ای نمایشگاه دارای ابعاد گوناگون علمی و فرهنگی و هنری باشد و بر همین اساس برنامه ریزی هایی کردیم و طرح مطالعاتی آن را به پایان رساندیم و امیدواریم اجرای آن را در کنار نمایشگاه بین المللی قرآن کریم کلید بزنیم. یعنی در سال های آینده که امکان برگزاری نمایشگاه بین المللی قرآن کریم وجود داشته باشد، معاونت قرآن یک برنامه دیگری را به عنوان نمایشگاه مجازی قرآن برپا کند.

وی افزود: این نمایشگاه مجازی با ساز و کارهایی همراه خواهد بود و حتی تلاش می کنیم تا تعامل میان دو نمایشگاه وجود داشته باشد ولی اولین گام را برای سال 99 در این زمینه برمی داریم که ممکن است نیاز به تکمیل و تصحیح داشته باشد ولی همین که در غیاب نمایشگاه بین المللی در سال 99 اولین بار نمایشگاه مجازی قرآن را کلید بزنیم دارای اهمیت است و امیدوارم شرایط به گونه ای باشد که مانعی بوجود نیاید و طبق برنامه ریزی های صورت گرفته در اواخر بهمن یا اوایل اسفندماه این نمایشگاه مجازی را برگزار کنیم و جزییات آن در آینده اعلام خواهد شد.

فقهی زاده اضافه کرد: در تیرماه در جلسه ای که با حضور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی برگزار شد، ضمن اعلام برنامه های معاونت اعلام کردم که برنامه ریزی های صورت گرفته به گونه ای خواهد بود که نمایشگاه مجازی قرآن در دهه فجر یا اواخر بهمن برگزار شود و بر همین اساس تلاش کرده ایم که شتاب زده و شعاری عمل نکنیم. لذا طرح مطالعاتی خوبی را انجام دادیم.

وی تاکید کرد: اگر سال آینده امکان برگزاری نمایشگاه بین المللی قرآن کریم وجود داشته باشد در کنار آن، نمایشگاه مجازی قرآن نیز برگزار خواهد شد. البته حال که امکان برپایی نمایشگاه حضوری قرآن کریم وجود ندارد، تلاش می کنیم تا این نمایشگاه مجازی بخشی از نیازهای این حوزه را رفع کند و امیدواریم در نمایشگاه مجازی بتوانیم جنبه های هنری و فرهنگی و حتی نشست های علمی را داشته باشیم. البته ممکن است برخی از موضوع ها را در سال های آینده دنبال کنیم.

معاون وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در اردیبهشت امسال در جلسه بررسی کلیات طرح نمایشگاه مجازی قرآن کریم گفت: استفاده حداکثری از ظرفیت های بخش خصوصی و موسسات مردمی امری ضروری است و استفاده از امکانات و تسهیلات شهرداری ها، خانه کتاب، مساجد و سایر بخش ها می تواند روند موفقیت ما را در نمایشگاه مجازی دو چندان کند.

وی با اشاره به شعار جهش تولید و منویات رهبر انقلاب تاکید کرد: این نمایشگاه فرصتی مغتنم برای ارائه دستاوردها و محصولات فاخر در حوزه قرآن و عترت است.

فقهی زاده ضرورت امکان سنجی در اجرای نمایشگاه مجازی قرآن کریم را امری اجتناب ناپذیر برشمرد و گفت: در کنار نمایشگاه حقیقی این نمایشگاه با کیفیت متفاوت و با پیشرفت خوب در سال های آینده نیز اجرا خواهد شد. بر همین اساس نگاه و رویکرد ما در مقایسه با نمایشگاه حقیقی می بایست تغییر کند و به کارگیری مشاورین زبده در خصوص روند کار نمایشگاه امری ضروری است.

این استاد دانشگاه اجرای شیوه نامه اجرایی مناسب و جدول زمانبندی را تضمینی برای هدر ندادن زمان دانست و گفت: در اجرای این نمایشگاه سرعت را فدای دقت نمی کنیم تا با دقت نظر کافی نمایشگاهی در شأن قرآن کریم و مخاطبان اجرا نماییم.

خبرگزاری مهر ، گروه استان ها-معین یزدانی: هر ساله جشنواره تئاتر استانی در بخش های مختلف نمایشی با همکاری انجمن هنرهای نمایشی به منظور رشد، گسترش و ساماندهی هنر تئاتر در استان ها برگزار می شود.

برگزاری این جشنواره اهداف خاصی را از جمله رشد و توسعه فعالیت های اجتماعی و آگاهی بخشی با تکیه بر هنر نمایش، بومی سازی ظرفیت های فرهنگی و هنری با تکیه بر استعدادهای جوان و استفاده از بسترهای فرهنگی و هنری برای رشد و اعتلای فرهنگ عمومی با انتخاب موضوع آزاد را دنبال می کند.

آثاری می توانند در بخش رقابتی جشنواره شرکت کنند که نمایش های آن در فاصله زمانی پایان جشنواره تئاتر استانی سال گذشته تا قبل اعلام فراخوان سال جاری اجرای عمومی خود را به پایان رسانده باشند و یا مجوز اجرای عموم از شورای ارزشیابی و نظارت بر نمایش استان دریافت کرده باشند.

برای حضور در جشنواره تئاتر استانی، لازم است تا کارگردان یا تهیه کننده اثر در سایت اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان ثبت نام و فرم ها را تکمیل و مدارک لازم را در سایت جشنواره بارگذاری کند و سپس چهار نسخه از فیلم اثر را به دبیرخانه جشنواره تحویل بدهد.

اما امسال با توجه به وضعیت شیوع بیماری کرونا در کشور و خصوصاً استان کرمانشاه، شرط دریافت تعهد اجراهای عمومی از گروه های متقاضی شرکت در جشنواره تئاتر استانی پس از جشنواره در سال جاری با رعایت قوانین و مقررات و نظر ستاد مقابله با کرونا مورد قبول است.

در حال حاضر 24 گروه تئاتری به صورت رسمی و گروه های بسیار دیگری نیز به صورت غیر رسمی در استان کرمانشاه فعالیت دارند، که در گفتگو با مسئولان استانی به بررسی و چگونگی اجرای جشنواره تئاتر استانی با توجه به شرایط و وضعیت کرمانشاه از نظر شیوع ویروس کرونا پرداختیم.

برای برگزاری جشنواره تئاتر هیچ چیز مشخص نیست

معاون هنری اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان کرمانشاه در گفتگو با خبرنگار مهر در خصوص برگزاری سی و دومین جشنواره تئاتر استانی، گفت: مقدمات برنامه های برگزاری این جشنواره به حالت روال عادی در حال انجام است اما اگر وضعیت کرمانشاه از لحاظ شیوع ویروس کرونا همچنان قرمز باشد، قطعاً جشنواره تئاتر استانی مطابق روال هر ساله برگزار نخواهد شد.

مهدی ربانی با اشاره به اینکه فراخوان جشنواره اعلام شده است، اظهار کرد: تلاش داریم این جشنواره با پیش بینی و اجرای روش های مختلف بر اساس موقعیت و شرایط برگزار شود.

وی با بیان اینکه هر ساله جشنواره تئاتر استانی در ماه های آغازین فصل پاییز برگزار می شد، تصریح کرد: امسال به دلیل شیوع ویروس کرونا ، روش و یا زمان برگزاری جشنواره متفاوت از سال های قبل خواهد بود.

معاون هنری اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان کرمانشاه به روش های پیش بینی شده برای برگزاری سی و دومین جشنواره تئاتر استانی اشاره کرد و گفت: ممکن است صرفاً آثار را دریافت کنیم و قضاوت ها و انتخاب برگزیده ها بر اساس متن آثار ارسالی انجام شود و یا اینکه تعداد آثار دریافتی کمتر از حد نصاب باشد و این آثار مستقیماً بدون اجرای حضوری به جشنواره فجر در تهران ارسال شود.

ربانی، اجرا در فضای مجازی و یا اجرا بدون حضور تماشاچی را از دیگر روش های پیش بینی شده دانست.

وی با تاکید بر اینکه در حال حاضر هیچ چیز مشخص نیست، گفت: ما در حال انجام کارهای برگزاری این جشنواره به روال عادی هر سال هستیم.

ربانی گفت: تهران کار برگزاری جشنواره بین المللی فجر را شروع کرده که در این صورت استان ها نمی توانند در این زمینه کوتاهی کنند و باید برگزیده های استانی را به آنها معرفی کنیم.

برگزاری جشنواره تئاتر استانی بستگی به شرایط بیماری کرونا در کرمانشاه دارد

رئیس انجمن تئاتر استان کرمانشاه در گفتگو با خبرنگار مهر ، اظهار کرد: با رعایت پروتکل های بهداشتی سی و دومین جشنواره تئاتر استانی در اول آذر ماه برگزار خواهد شد.

محمدرضا درند گفت: تا به این لحظه قرار بر برگزاری جشنواره استانی است که با توجه به شیوع ویروس کرونا شرایط برگزاری متفاوت خواهد بود و تمام پیش بینی های لازم در این خصوص انجام شده است.

وی با اشاره به فراخوان صورت گرفته، خاطر نشان کرد: برگزاری جشنواره تئاتر استانی به صورت حضوری بستگی به شرایط و شدت شیوع بیماری کرونا در کرمانشاه دارد و راهکارهای مختلفی از جمله برگزاری جشنواره به صورت آنلاین، برگزاری جشنواره حضوری با ظرفیت 50 درصد از مخاطبین و تماشاچیان و برگزاری این جشنواره بدون حضور تماشاچی پیش بینی شده است.

مسئول انجمن هنرهای نمایشی استان کرمانشاه تصریح کرد: در شرایط حاد این بیماری، برگزاری جشنواره تئاتر استانی کرمانشاه بدون حضور مخاطب و تنها با حضور داوران انجام و اجرای نمایش ها به صورت فیلم پخش خواهد شد.

وی با اشاره به استقبال خوب صورت گرفته از جشنواره امسال، تاکید کرد: مجوز لازم برای برگزاری جشنواره تئاتر استانی کرمانشاه اخذ شده و از طریق سیستم شورای نظارت، برنامه های لازم در دست اقدام است.

درند گفت: ممکن است با توجه به نظر داورها هیچ اثری هم برگزیده نشود و این بستگی به کیفیت آثار ارسالی به دبیرخانه جشنواره تئاتر استانی دارد.

تصمیم گیری روش و زمان برگزاری جشنواره تئاتر استانی، منوط به تصمیم ستاد کرونا کرمانشاه است

دبیر سی و دومین جشنواره تئاتر استانی کرمانشاه در گفتگو با خبرنگار مهر ، اظهار کرد: در فراخوان اعلامی این جشنواره، به صراحت هرگونه تصمیم گیری درباره روش و زمان برگزاری جشنواره تئاتر استانی را منوط به تصمیم ستاد ملی کرونای استان دانسته است.

سید محمدجواد معراجی با اشاره به سناریوهای مختلف برای برگزاری این جشنواره، گفت: اگر وضعیت استان از لحاظ شیوع ویروس کرونا سفید باشد جشنواره تئاتر استانی کرمانشاه مانند هر سال در دهه اول آذر ماه برگزار می شود، اما در صورت زرد بودن وضعیت استان این جشنواره با رعایت پروتکل ها بهداشتی و اگر وضعیت کرمانشاه قرمز باشد جشنواره به صورت آنلاین برگزار خواهد شد.

وی با اشاره به اعلام فراخوان این جشنواره در اواسط مهرماه امسال، افزود: ما موظف هستیم گروه های نمایشی را برای اجرا آماده کنیم، بنابراین زمان برگزاری جشنواره را در فراخوان اعلام کردیم اما در این فراخوان هرگونه تصمیم بعدی در خصوص برگزاری را تابع وضعیت کرمانشاه به لحاظ شیوع ویروس کرونا و مصوبات ستاد کرونای استان دانسته ایم.

دبیر سی و دومین جشنواره تئاتر استانی بیان کرد: هر سال گروه های زیادی متقاضی شرکت در این جشنواره هستند اما امسال با توجه به شرایط کرونایی پیش بینی تعداد شرکت کنندگان سخت است، با این حال تاکنون چندین گروه به صورت کتبی برای شرکت در این جشنواره اعلام آمادگی کرده اند.

معراجی با بیان اینکه تمام گروه های تئاتر می توانند در این جشنواره شرکت کنند، افزود: گروه ها باید از هم اکنون برای شرکت در جشنواره اعلام آمادگی کنند و هر کارگردان تنها با یک اثر می تواند در این جشنواره شرکت داشته باشد.

وی تصریح کرد: اگر تعداد گروه های شرکت کننده به بیش از شش گروه برسد، حداقل 2 گروه برگزیده به جشنواره بین المللی تئاتر فجر معرفی می شوند.

معراجی با بیان اینکه هرساله پیش از شروع جشنواره، گروه های شرکت کننده اجراهای عمومی خود را برگزار می کردند، گفت: امسال شرایط به دلیل کرونا متفاوت شده و گروه ها بعد از پایان جشنواره و در صورت عادی شدن شرایط اقدام به برگزاری اجراهای عمومی می کنند.

به گفته وی، گروه های متقاضی شرکت در جشنواره تئاتر استانی تا 15 آبان ماه امسال فرصت ارسال آثار خود را دارند.

دبیر سی و دومین جشنواره تئاتر استانی کرمانشاه به هماهنگی صورت گرفته با سازمان فرهنگی شهرداری کرمانشاه در خصوص محل تمرین نمایش ها اشاره کرد و گفت: گروه های متقاضی در این جشنواره می توانند با رعایت کامل پروتکل های بهداشتی در محل های در نظر گرفته شده از جمله فرهنگسراهای شهرداری به تمرین اجراهای خود بپردازند.

کد خبر 5055490

به گزارش خبرگزاری فارس از کرج، کرونا ویروس، به یک آسیب همه گیر در جهان تبدیل شده است که شیوه مدیریتی در هر کشوری میزان آسیب و سیطره این ویروس در حوزه های مختلف را مشخص می کند. در کشوری، کرونا بَختکی است که بر همه چیز سایه افکنده و در کشوری دیگر همان ویروس اگرچه خطرناک و کشنده، اما عاملی می شود برای تغییر سبک زندگی در جهت پیشرفت و مقاوم ساختن جامعه در مقابل بحران، با کمترین فشار و آسیب به مردم.

از اسفندماه سال گذشته، شیوع کرونا وآغاز تعطیلی های بسیاری از مشاغل و مراکز، حدود 8 ماه می گذرد و در طول این مدت بسیاری از افراد برای کاهش هزینه ها، مجبور به جمع آوری یا تعطیلی کسب و کار خود شدند. به تشخیص ستاد کرونا ، بسیاری از اصناف، باشگاه های ورزشی، مراکز فرهنگی و غیره در بیشترین مدت از بازه زمانی فوق تعطیل بودند و عملا چرخه اقتصاد صاحبان این مشاغل از کار افتاد. اگرچه دولت بسته های حمایتی برای مشاغل آسیب دیده از کرونا اعلام کرد، اما براساس آنچه آسیب دیدگان کرونا می گویند؛ عملا این بسته ها یا کارایی لازم را نداشت و یا به طور کامل اجرا نشد.

در بمب جمعیتی شهر کوچک و بدون زیرساخت فردیس، وجود مراکز فرهنگی آموزشی یا فرهنگی تفریحی، غنیمتی است که می تواند بخش کوچکی از نیازهای این شهر را تامین کند وانتظار می رود سرمایه گذاری که در این منطقه سرمایه اش را اگرچه برای کسب درآمد اما با عشق و علاقه برای ارائه خدمت می گذارد؛ مورد حمایت ویژه مسئولان قرار گیرد.

از اصناف تا باشگاه های ورزشی، همه صحبت های خود را از طریق رسانه های مختلف به گوش مسؤولان رساندند و گاهی برخی ها یواشکی یا با اغماض و مماشات مسؤولان نظارتی، سرخودانه از محدودیت خارج شدند و چراغ کسب و کار را روشن نگه داشتند. اما مراکز فرهنگی، هنری به ویژه برخی از آنها همچون سینماها مظلوم واقع شدند و با وجود تعطیلی مطلق در مدت زمان فوق، کمتر حرفی از مشکلاتشان زده شد. برخی از دفاتر مطبوعاتی و رسانه ها در فردیس اگرچه کارشان همچنان ادامه دارد، اما اول با گرانی کاغذ و بعد با بالارفتن هزینه های اجاره، محدود یا تعطیل شدند.
در این راستا پای درد و دل صاحبان برخی ازاین مراکز فرهنگی در فردیس نشستیم تا ببینیم درد چه بود وبرای درمانش چه تجویز شد!

تسهیلات کرونا یی پاسخگوی هزینه های آموزشگاه ها نیست

آقای شجاعی مدیر یک آموزشگاه موسیقی در فردیس که حدود 17 نفر در آموزشگاهش مشغول به کار هستند؛ می گوید: از آبانماه سال گذشته پس از اغتشاشات، همه آموزشگاه ها با ریزش هنرجو مواجه شدند و پس از آن شیوع کرونا و تعطیلی های چندین ماهه، موجب ورشکستگی بسیاری از آموزشگاه شد و آنهایی که ماندند فقط با عشق وسختی بسیار، هزینه اجاره های چند میلیونی، انشعابات و نگهداری آموزشگاه را تامین می کنند.

می پرسم از بسته های حمایتی دولت از جمله وام های 16 میلیونی که برای مشاغل آسیب دیده از کرونا اعلام شد، استفاده کرده اید یا خیر؟!

شجاعی می گوید: این وام ها هزینه های آموزشگاه ها و مراکز فرهنگی که معمولا مساحت و اجاره های بالا و هزینه های سنگین دارند را پاسخگو نیست. بیش از 95 درصد آموزشگاه های فردیس استیجاری هستند و اقساط وام ها بر هزینه های موجود تحمیل می شود. آموزشگاهِ تعطیل چگونه می تواند این هزینه ها را جبران کند؟! وام ها در صورتی می تواند برای اینگونه مراکز کارساز باشد که مبالغ بالاتر به صورت بلاعوض یا با تنفس یکساله به آنها داده شود.

هنر، بویژه موسیقی غذای روح و مایه آرامش جامعه است؛ اما در شرایط سخت اقتصادی و فشار روحی برمردم، متاسفانه کمتر به آن توجه می شود. از ابتدای شیوع کرونا تا کنون با وجود رعایت همه پروتکل های بهداشتی و استفاده کمتر از یک سوم ازظرفیت آموزشگاه ها، با هرتغییر در شیوع کرونا ، آموزشگاه ها تعطیل اعلام شدند؛ اعتراضی نیست، همه باید در مقابله با کرونا کمک کنیم. اما این همکاری باید همه جانبه باشد تا به نتیجه مطلوب برسیم؛ درحالیکه مراکزی مثل فست فودی ها، رستوران ها، قهوه خانه ها و خیابا نهای فردیس پر از افرادی است که بدون ماسک، رخ به رخ هم نشسته و یا درحال حرکتند.

ما و مربیان به حداقل ها راضی هستیم. کاش در شرایط کاهش شیوع کرونا ، اجازه فعالیت با یک سوم ظرفیت و با رعایت پروتکل های بهداشتی را بدهند تا حداقل بتوانیم عشقمان و تنها کاری را که بلدیم، حفظ کنیم.

آموزشگاه های فرهنگی، هنری به وام تنفس دار نیاز دارند

با خانم بهرامی مدیر یک آموزشگاه تجسمی در فردیس که برای 4 نفر اشتغال ایجاد کرده، صحبت می کنم؛ بازهم اصلی ترین مشکل همان تامین اجاره و هزینه هاست و مهمترین درخواست نیز اجازه فعالیت با کمترین میزان ظرفیت در شرایط کرونا یی. اما حتی سختی ها و مشکلات و پرداخت4 میلیون اجاره ماهیانه، با لحنی گرم وامیدوار، به گونه ای بیان می شود که گویا خاطره ای خوش، از اتفاقی خوشایند.

خانم بهرامی از وضعیت خود و آموزشگاهش در شرایط کرونا یی می گوید: در 3 ماه اول تعطیلی آموزشگاه، اجاره ها را از پس اندازم پرداخت کردم؛ اما ماه های بعد مجبور به قرض کردن شدم. اقساط وامی که اعلام شد به خاطر کرونا به تعویق می افتد، بانک از حسابم برداشت کرد. وام 6 میلیونی! هم قرار بود دولت برای شرایط کرونا یی پرداخت کند که با مشکلات سایت مربوطه امکان ثبت نام فراهم نشد؛ اگرچه این مبلغ کفاف هزینه های یک ماه آموزشگاه را هم نمی دهد. علاوه بر اینها سالانه 40 تا 50 میلیون تومان به مبلغ رهن آموزشگاه اضافه می شود که حالا با تعطیلی آموزشگاه، نگران تامین این مبلغ هستم.

خانم بهرامی با خنده ادامه می دهد: مسافرت رفتن ها تعطیل نشده، پارک ها، بانک ها، مراکز خرید و خیابان ها همچنان شلوغ است. آموزشگاه ها مظلوم ترین قشر هستند که حتی با وجود تعطیلی کلیه کلاس های کودکان و در صورت بازگشایی، تشکیل کلاس های بزرگسالان با یک تا 3 نفر در فضای بیش از 100 متری آموزشگاه و با رعایت پروتکل های بهداشتی، اجازه فعالیت ندارند! من و همه مربیانم هر کدام به نوعی سرپرست خانوار و مجبور به کار و درآمد، حتی با کمترین میزان و به اندازه گذران زندگی، هستیم. من از 12-13 سالگی به کار هنرهای تجسمی مشغولم و همین کار را بلدم و باید با هر سختی که باشد، آموزشگاه را سرپا نگه دارم.

می گوید: خدا بزرگ است و همه کارها را درست می کند. کاش دولت برای تامین مبلغ رهن آموزشگاه، وام هایی با تنفس مدت دار، در نظر بگیرد.

کرونا و قفل شدن سینماهای فردیس

اگر مرکز اکومال رزکان با سینماها و سایر امکاناتش را در نظر نگیریم، فردیس با جمعیتی بیش از 600 هزار نفر، از گذشته دور تا کنون به عنوان تنها مراکز فرهنگی، تفریحی، دوسینما در فلکه پنجم و شهرک وحدت دارد که در تمام مدت از اسفند سال گذشته تا کنون تعطیل بوده اند. علاوه بر آن سینمای فلکه پنجم از جمله مراکزی بود که در نا آرامی های سال گذشته، دچار آتش سوزی و آسیب شد و کرونا ضربه ای دیگر بر اقتصاد این مرکز و سرمایه گذاران آن، وارد کرد.

آقای قاضی، مسؤول سینمای فلکه پنجم با اشاره به اینکه تمامی عوامل وابسته به فیلم و سینما از شرایط کرونا بیشترین آسیب را دیدند؛ می گوید: علاوه بر هزینه های اجاره و آبونمان انشعابات و نگهداری سینما، برای اغلب سینماداران، پرداخت مبالغ قراردادهای گذشته به دفاتر پخش فیلم نیز هست که تعطیلی سینما و صفر شدن درآمدها، فشار مضاعفی را بر سینماداران تحمیل می کند.

آقای قاضی معتقد است دولت باید در سطح کلان برای نمایش فیلم ها، دیده شدن آن و کمک به صنعت سینما برنامه ریزی کند؛ چرا که با عدم نمایش فیلم ها علاوه برسینماداران، خیل عظیمی از دست اندرکاران حوزه سینما و فیلمسازی و شرکت های پخش فیلم، دچار فشار اقتصادی یا ورشکستگی می شوند. ضمن اینکه دخل و خرج سینماداران حتی در شرایط عادی و دور از کرونا برابر است و تنها عشق وعلاقه دلیل فعالیت و مقاومت سینماداران است و حمایت مسئولان از صنعت سینما،می تواند نیروی محرکی برای سینماداران باشد، تا بتوانند بخشی از اوقات فراغت جامعه را پر کنند.

آقای یاسینی مدیر سینمای شهرک وحدت نیزکه 4نفر در سینمایش مشغول به کار بوده و حالا همه بیکار شدند، می گوید: هزینه انشعابات و نگهداری سینما ماهانه حدود 4 میلیون تومان است و تا کنون هیچ کمکی به این قشر صورت نگرفته است. کمک به سینماداران با وام های کوچک بی فایده است و دردی را از آنها دوا نمی کند.

تسهیلات کرونا یی؛ حمایتی که محقق نشد

با رئیس اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان فردیس نیز در این خصوص گفت وگو کردیم.

حجت الاسلام حمیدرضا ولیزاده رئیس اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی فردیس با بیان اینکه بیش از 200 مجموعه مختلف فرهنگی، هنری، رسانه ای و مطبوعاتی، چاپ و نشر و غیره به عنوان زیرمجموعه این اداره فعالیت می کنند؛ گفت: با توجه به اینکه اغلب این مجموعه ها از جمله آموزشگاه ها و سینماها، دارای مخاطب عام هستند؛ در شرایط کرونا یی به شدت دچار آسیب شده و با ریزش هنرجویان ومراجعان مواجه شدند. از سوی دیگر اعمال محدودیت ها و تعطیلی اجباری کرونا یی نیز وضعیت این مراکز را بحرانی تر کرد؛ به طوری که تامین هزینه های نگهداری برای برخی از آنها غیرممکن شده و اعلام تعطیلی موقت کردند.

همچنین افزایش هزینه ها و اجاره ها در سال جاری از دیگر مشکلات همه مجموعه های فرهنگی به ویژه دفاتر نشریات و روزنامه هاست که تنها عایدی آنها، از آگهی های مناقصات و مزایدات شهرداری ها تامین می شود که به منظور توزیع عادلانه آگهی ها بین روزنامه های فعال در شهر، با روی کار آمدن هر شهردار در فردیس و مشکین دشت، توزیع آگهی از طریق سامانه فرهنگ و ارشاد اسلامی از آنها درخواست شد؛ اما متاسفانه عدم ثبات مدیریتی شهرداری ها موجب شد این امر هیچ وقت به نتیجه نرسد.

در حال حاضر با توجه به مشکلات اقتصادی دولت، تنها حمایت از مشاغل آسیب دیده، ارائه تسهیلات کرونا از طریق ثبت نام در سامانه دولت بود که هنوز گزارشی از دریافت این تسهیلات توسط مراکز فوق، نرسیده است.

ضرورت تغییر ساختارمالی در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی

رئیس اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی فردیس گفت: متاسفانه مجموعه های خدماتی از جمله فرهنگ و ارشاد اسلامی اجازه درآمدزایی ندارند و برای رسیدگی به دغدغه های زیرمجموعه ها از جمله خبرنگاران و یا مراکز آسیب دیده و حمایت مالی آنها باید چشم به اعتبارات دولتی داشته باشند که با توجه به شرایط اقتصادی دولت، این امکان فراهم نیست.در حالیکه بخش های درآمدزا از جمله نهاد کتابخانه ها، سازمان سینمایی ، اوقاف و غیره که از این مجموعه مشتق شده، می توانند منبع درآمدی برای مجموعه فرهنگ و ارشاد اسلامی باشد.

به نظر می رسد ساختار فرهنگ و هنر نیازمند تغییر است و مجموعه فرهنگ و ارشاداسلامی باید به تغییرساختار مالی اقدام کند. همچنین برای تقویت مجموعه های فرهنگی و هنری، با حضور کارشناسان متخصص در مدیریت شهری، این مراکز تحت پوشش این نهاد قرار گیرد تا بتوانیم شاهد ارتقای خدمات فرهنگی و کاهش آسیب های اجتماعی در جامعه باشیم.

همه عمر شنیده بودم روحیه اهل هنرو فرهنگ با بقیه فرق دارد؛ اما کمتر تجربه کرده بودم. گویا سال ها وقت صرف کردن در این عرصه از آنها آدم های دیگری می سازد که حتی در تنگنای سخت اقتصادی گلایه هایشان با لحن مودبانه و غیرطلبکارانه ادا می شود و صحبت از قرض و قسط ها و کمبودهایشان با خنده و عذرخواهی از تکدر خاطرشنونده و خواننده. نگران بودند حرف هایشان باعث دلخوری مسئولان نشود. بخاطر عمر و سرمایه ای که در راه ارائه خدمت به مردم گذاشته بودند از کسی طلبکار نشدند وفقط گفتند کارشان عشق است و خواستند که دولت و مسئولان گوشه چشمی و اندک حمایتی برای بذل این عشق به جامعه و کسب روزی حلالشان داشته باشند. گویا اهالی فرهنگ و هنر با خود عهد کردند؛ گر مرد رهی میان خون باید رفت؛ از پای فتاده سرنگون باید رفت.

آیا این توقع زیادی است برای کسانی قدم برداریم که خوراک روح جامعه را تامین می کنند؟! شاید بتوان گفت آنچه این روزها جامعه دردمند و خسته از کرونا نه فقط در کشور ما بلکه در همه دنیا، نیاز دارد، خوراک روح است. هنر، آموزش در عرصه فرهنگ و اشتغال، کتاب ها و فیلم های آموزنده، همه آن چیز هایی است که در چهاردیواری محبوس از کرونا ، می شود با آن درآمد داشت، زندگی کرد و وقت گذراند.

کاش حوزه فرهنگ و هنر که همیشه بیشترین شعار و کمترین سهم در تقسیم اعتبارات را دارد، بیشتر مورد توجه قرار گیرد و کاش متولیان امر از جمله اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی مطالبات این قشر را با اهتمام بیشتری از مسئولان بالادستی پیگیری کند. حالا که شرایط اقتصادی کشور اجازه حمایتی در خور این مراکز را نمی دهد، امیدواریم مدیران شهری با راهکارهایی موثر در حدود اختیارات، بتوانند کمک حال اهالی فرهنگ و هنر باشند.

انتهای پیام/ج

محمدجواد کنجوری امروز در گفت وگو با خبرنگار فارس در کرمانشاه، اظهار داشت: باتوجه به شیوع بیماری کرونا و براساس تصمیم ستاد کرونا ی استان سینماهای استان تعطیل شدند.

وی ادامه داد: براساس این تصمیم از فردا، دوشنبه پنجم آبان ماه سینماهای کرمانشاه به مدت یک هفته تعطیل می شوند.

مدیر امور سینمایی حوزه هنری استان کرمانشاه گفت: براساس آمار جهانی نقش سینما در انتشار ویروس کرونا تنها 9صدم درصد و کمتر از یک درصد است.

وی افزود: تمام پروتکل های بهداشتی در سینماها رعایت شده و سالن ها علی رغم اعلام با نصف ظرفیت فعلی حداکثر با 10 درصد ظرفیت خود فعال هستند.

کنجوری اضافه کرد: متاسفانه شیوع بیماری کرونا سبب تعدیل نیرو و اختلال در پرداخت حقوق پرسنل در سینماها شده و بسیاری مجبور به ترک کار شده اند و ملزم هستند که در این شرایط گرانی و تورم، به سختی امرمعاش کنند.

وی خاطرنشان کرد: در طول روز، حتی اگر دو سینمای کرمانشاه هر کدام پنج نفر مخاطب داشته باشند، با توجه به وجود 500 صندلی، احتمال هیچگونه شیوع کرونا وجود ندارد چون فاصله بسیاری میان مخاطبان وجود دارد و از سوی دیگر با رعایت پروتکل های بهداشتی و استفاده از ماسک، خطر خاصی متوجه مردم نیست.

وی گفت: در کشور و استان هیچگونه حمایتی از این صنف نمی شود و اگر اینچنین پیش برود به زودی شاهد ورشکستگی سینماها خواهیم بود.

کنجوری در پایان، افزود: به هرحال تابع تصمیمات و قوانین ستاد کرونا هستیم و ان شاءالله به زودی این ویروس منحوس ریشه کن شده و شاهد رونق سینماها باشیم.

انتهای پیام/پ

امیر حسین دبیر زاده مدیر پردیس سینمایی سیمرغ مشهد در گفت و گو با خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از مشهد ،گفت: اولین اکران فیلم در این مجموعه از ساعت 18 دوشنبه این هفته با نمایش یک فیلم ایرانی است که علاقمندان به فیلم های خارجی هم می توانند در ساعت 20 همان شب تماشاگر اولین اکران فیلم خارجی باشند.

او افزود: پخش صدای فیلم به صورت ارتباط رادیویی ماشین و پخش از بلندگو های فضای مجموعه است که حضار می توانند از موج fm صدا را دریافت کنند.

مدیر پردیس سینمایی سیمرغ مشهد ادامه داد: اکران فیلم ها همه روزه از ساعت 18 تا 20 فیلم ایرانی و 20 تا 22 فیلم خارجی است که اولین اکران ایرانی آقای سانسور و اولین اکران خارجی راهبه است.

دبیرزاده بیان کرد: ظرفیت هر سیانس در مجموعه تعداد 40 خودرو و هر خودرو حداکثر 3 سرنشین است که هزینه بلیت برای هر خودرو 50 هزار تومان است.

انتهای پیام // د.ف