به گزارش مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، در متن توئیت سید عباس صالحی آمده است:

آخرین آلبوم استاد شجریان با نام خراسانیات در سال 98 منتشر شد،

این آلبوم را با حال و هوا و لهجه خراسانی خوانده بود.

امروز فردوسی و اخوان با نغمه او

خراسانیات می خوانند و می نوازند.

یادش گرامی

گفتنی است مجوز آلبوم خراسانیات به شماره 5240-97 در تاریخ 98/05/05 صادر شده است.

به گزارش گروه فرهنگی ایرنا، روز شنبه در ادامه پیام توییتری خود آورده است: آخرین آلبوم استاد شجریان با نام خراسانیات در سال 98 منتشر شد، این آلبوم را با حال و هوا و لهجه خراسانی خوانده بود.
وی می افزاید: امروز فردوسی و اخوان با نغمه او خراسانیات می خوانند و می نوازند. یادش گرامی

، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی روزهای گذشته از استاد شجریان به عنوان نماد ادبیات و موسیقی ایران یاد کرد و گفت: او یکی از بزرگان هنر ایران است.

صالحی تاکید کرد: مرحوم شجریان جایگاه خاصی در موسیقی ایران داشته و دارد؛ یکی از ویژگی های عمده و مهم او این بود که حلاوت ادبیات را با شیرینی موسیقی ترکیب کرد به طوری که بخش قابل توجهی از ماندگاری ادبیات ایران هم ادبیات کلاسیک و هم معاصر با موسیقی استاد شجریان در جان مردم جای گرفت.

عضو کابینه دولت دوازدهم ادامه داد: مردم از دو گوش صدای شجریان را می شنیدند هم از طریق آوای موسیقی او و هم از طریق حلاوتی که شعر و ادبیات ایران داشت.
وزیر ارشاد تاکید کرد: انتخاب های او و فرصت هایی که ارتباط مردم با پیام ها و نکات محتوایی و حکمت ادبی ایران وجود داشت از طریق آواز و موسیقی او به دل مردم راه می یافت.
استاد محمدرضا شجریان که برجسته ترین هنرمند عرصه آواز و موسیقی سنتی کشور است و از وی با عنوان خسرو آواز ایران یاد می شود، پس از تحمل دوره طولانی بیماری عصر پنجشنبه مصادف با اربعین حسینی در بیمارستان جم تهران درگذشت.
استاد آخرین بار در 14 مهر 99 با کاهش فشار خون و عفونت شدید در ناحیه بدن و کیسه صفرا به بیمارستان منتقل شده و پس از بستری شدن در بخش ICU به کما رفته بود.
خواننده پیشکسوت ایرانی در سن 80 سالگی بر اثر بیماری دار فانی را وداع گفت؛ او سال ها از بیماری ریه رنج می برد و طی روزهای اخیر به دلیل مشکلات ریوی و تنفسی ناپایدار، افت فشار خون و افت سطح هوشیاری در بخش مراقبت های ویژه بستری شده بود.

پیکیر این استاد فقید روزهای گذشته پس از تشییع از تهران، امروز در جوار آرامگاه فردوسی استان خراسان رضوی به خاک سپرده شد.

به گزارش مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، کل تسهیلات پرداخت شده مبلغ دو هزار و 378 میلیارد ریال است.

بر این اساس، از این مبلغ تسهیلات 1860 میلیارد ریال تسهیلات پرداختی به فعالیت های فرهنگی است که متوسط مبلغ پرداختی برای هر پرونده 98 میلیون ریال بوده است.

تسهیلات پرداختی به فعالیت های هنری و سینمایی 282 میلیارد ریال است که متوسط پرداختی برای هر پرونده در این حوزه 126 میلیون ریال اعلام شده است.

همچنین 236 میلیارد ریال تسهیلات به فعالیت های رسانه ای در این بازه زمانی پرداخت شده است که متوسط مبلغ پرداختی برای هر پرونده 165 میلیون ریال است.

حجت الاسلام محمد نوروز پور در گفت و گو با خبرنگار گروه قرآن و معارف خبرگزاری شبستان با اشاره به توزیع بسته های معیشتی میان 250 هزار خانوار نیازمند و بی بضاعت به مناسبت دهه پایانی ماه صفر و در راستای رزمایش مواسات و کمک های مومنانه اظهار کرد: 217 بقعه ای که در تولید ماسک فعال بودند، نیز در حال حاضر دراین زمینه فعالیتشان را ادامه می دهند.

مدیرکل بقاع متبرکه و اماکن مذهبی سازمان اوقاف و امور خیریه افزود: از این کارگاههای تولید ماسک خواسته شده است که تا زمانی که نیاز است، تولید ماسک را استمرار ببخشند، تا این اقلام بهداشتی به بیمارستان ها،هیئات مذهبی و مساجد ارسال شود.

حجت الاسلام نوروز پور با اشاره به برگزاری مراسم عزاداری دهه پایانی ماه صفر در امامزادگان و بقاع متبرکه به صورت مجازی بیان کرد: در اکثر استانها به دلیل تشدید موج ویروس کرونا بقاع متبرکه و اماکن مذهبی تعطیل هستند و طبق مصوبه جدید ستاد ملی مبارزه با کرونا در دهه پایانی ماه صفر برنامه ای در امامزادگان با حضور جمعیت برگزار نمی شود. تنها بقاع متبرکه ای که فضای بازی داشته باشند و با رعایت پروتکل های بهداشتی با کسب مجوز ستاد ملی کرونا استان می توانند برنامه محدود با زمان محدود برگزار کنند.

وی ادامه داد: البته تعطیلی به این معنا نیست که اصلا در امامزادگان و بقاع متبرکه برنامه برگزار نمی شود،بلکه برنامه برقرار است و مراسم سوگواری با حضور جمعیت برگزار نمی شود.امامزادگان از طریق پایگاههای اطلاع رسانی و به صورت مجازی و از طریق شبکه های استانی در سالروز وفات نبی مکرم اسلام(س) و شهادت امام حسن مجتبی(ع) و شهادت امام رضا(ع) برنامه سخنرانی و مداحی برگزار می کنند.

مدیرکل بقاع متبرکه و اماکن مذهبی سازمان اوقاف و امور خیریه خاطر نشان کرد: همچنین در روز 28 صفر زیارت ازبعید پیامبر(ص) از کنار ضریح مقدس امامزادگان قرائت می شود.

حجت الاسلام نوروزپور اضافه کرد: همه ساله در دهه پایانی ماه صفر مردم نذوراتشان را برای توزیع به امامزادگان و بقاع متبرکه می آوردند و امسال به دلیل شرایط کشور از آنها خواسته ایم که نذوراتشان را به صورت خشکه به امامزادگان برای توزیع میان نیازمندان تحویل دهند. زیرا در حال حاضر امکان طبخ و توزیع غذا نیست و ممنوع اعلام شده است و ما باید به دستورالعمل های ستاد ملی مبارزه با کرونا طبق تاکیدات مقام معظم رهبری عمل کنیم، لذا کمک مومنانه به نیازمندان و فقرا بهترین راهکار و به طور قطع ثواب آن هم بیشتر است.

پایان پیام/ 40

تهران (پانا) - حسن بلخاری رئیس انجمن آثار و مفاخر فرهنگی به مناسبت 20 مهرماه و روز بزرگداشت حافظ شیرازی، در پاسداشت مقام این شاعر و غزلسرای برجسته ایرانی به صورت مجازی سخنرانی می کند.

به گزارش مهر، حسن بلخاری رئیس انجمن آثار و مفاخر فرهنگی از برگزاری مراسم بزرگداشت حافظ به مناسبت 20 مهر و روز بزرگداشت این شاعر ایرانی خبر داد.

خواجه شمس ُ الدّینْ محمّدِ بن بهاءُالدّینْ محمّدْ حافظِ شیرازی (زاده 727 هجری قمری – درگذشته 792 هجری قمری در شیراز)، مشهور به لِسان ُ الْغِیْب، تَرجُمانُ الْاَسرار، لِسان ُ الْعُرَفا و ناظِم ُ الاُولیاء، شاعر فارسی زبان سده ی هشتم ه جری قمری شیراز است. تولد او را برخی از مورخان 717 هجری قمری و برخی دیگر 727 هجری قمری می دانند. برخی تخمین می زنند سال وفات حافظ نیز 792 هجری قمری بوده است.،

حافظ از محبوب ترین شعرای ایران زمین است که با گذشت قرن ها، آثارش نه تنها در ایران بلکه در سراسر نقاط جهان به شهرت رسیده است. موضوع اشعار حافظ بسیار متنوع بوده و از شعرهای او در موسیقی سنتی ایرانی، هنرهای تجسمی و خوشنویسی استفاده می شود.

برنامه سخنرانی مجازی رئیس انجمن آثار و مفاخر فرهنگی فردا یکشنبه 20 مهر از ساعت 14 از حساب کاربری اسکای روم این انجمن به نشانی:
https://www.skyroom.online/ch/farhang/anjomanmafakher پخش می شود.

علاقه مندان می توانند با فشردن گزینه میهمان بیننده این سخنرانی باشند. همچنین این سخنرانی از طریق صفحه اینستاگرام انجمن آثار و مفاخر فرهنگی به نشانی:

https://www.instagram.com/anjomanasarmafakher2 نیز پخش می شود.

به گزارش مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به نقل از پایگاه اطلاع رسانی نهاد کتابخانه های عمومی کشور به نقل از فارس، پنجمین کتابخانه گروه جهادی شهدا در حومه تهران با حضور علیرضا مختارپور دبیرکل نهاد کتابخانه های عمومی کشور به نام شهید حاج احمد متوسلیان آغاز به کار کرد.

بر اساس این گزارش، این کتابخانه در شهرک دولت آباد و با 4000 کتاب برای گروه های سنی مختلف در فضایی به مساحت 20 متر مربع از روز گذشته کار خود را با کتاب های اهدایی خیرین آغاز کرد.

گروه جهادی شهدا که با شعار هر منطقه محروم یک کتابخانه اقدام به دایر کردن محیطی برای کتابخوانی جوانان و نوجوانان دارد، از این رو شب گذشته پنجمین کتابخانه خود را پس از کتابخانه هایی به نام مزین شهید حاج حسین خرازی، شهید ابراهیم هادی، شهید احمد کاظمی، شهید ابراهیم همت در جنوب تهران افتتاح کرد.

مختارپور: افتتاح کتابخانه توسط یک گروه جهادی بهترین و ارزشمندترین فعالیت ها

علیرضا مختارپور دبیرکل نهاد کتابخانه های عمومی کشور که در این مراسم حضور داشت، ضمن تقدیر از این کار جهادی ارزشمند اظهار داشت: تاسیس کتابخانه توسط گروه جهادی مومن و انقلابی جزو بهترین و ارزشمندترین فعالیت ها محسوب می شود، دلیلش این است که اولا توسط کسانی صورت می گیرد که هیچ نفع مادی و مالی و جاه و مقام ندارند، بنابراین دارای نیت خالص است، و ما می دانیم إنما الأعمال بالنیات.. . پس نیت در این امر خالص است.

دبیرکل نهاد کتابخانه های عمومی کشور با بیان اینکه پس از نیت خالص نکته دوم در ارزشمندی این اقدام این است که برای مردم شریفی انجام می شود که بنا بر شرایطی دچار کمبودهایی هستند، ابراز داشت: این کتابخانه ها کمبودهای این مناطق را جبران می کند، بنابراین این عمل از طرفی از نیت خالص و پاکی صادر می شود و از طرفی به جایی اثابت می کند که حق است. سومین نکته هم اینکه مربوط به حوزه کتاب و کتابخوانی می شود.

به گفته این مقام مسئول، ما مسلمان هستیم و از اهمیت کتاب در اسلام و مساله کتاب و کتابخوانی واقفیم و از سوی دیگر این جامعه هدف عمدتا دانش آموزان، نوجوانان و جوانان هستند و می دانیم اگر این قشر با کتاب مانوس شوند چه اثری در مسائل فرهنگی و بهبود وضع جامعه در آینده دارد.

مختارپور ضمن تجلیل از خادمان این کار فرهنگی متذکر شد: بنابراین از هر سو بنگریم این کار بسیار ارزشمند است و انشاءلله مقبول حضرت حق قرار می گیرد، مطمئنم بسیار مفید، ماندگار و مردمی و در راستای کاری است که رهبر انقلاب از نیروهای جهادی مومن انقلابی انتظار دارند.

اسماعیلی: پیش از تاسیس هر کتابخانه فضای مکانی و محیطی آسیب شناسی می شود

محسن اسماعیلی مسئول این گروه جهادی ضمن تشریح روند فعالیت ها و موضوعات کتاب های کتابخانه ها عنوان کرد: بزودی همزمان با هفته بسیج ششمین کتابخانه جهادی در منطقه ای محروم در غرب کشور تاسیس خواهد شد.

وی با بیان اینکه هر کتابخانه به نام نامی یکی از شهدای دفاع مقدس و مدافع حرم نامگذاری می شود، گفت: اغلب کتاب ها از سوی خیرین به گروه جهادی اهدا می شود، در این کتابخانه نیز حوزه 502 بسیج دانش آموزی ناحیه 2 آموزش و پرورش، حوزه علمیه الزهرا(س)شهرری، مدیریت دبستان شهید غیوری و برخی از ناشران از جمله مجمع ناشران انقلاب اسلامی، انتشارات کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان ، انتشارات شهید کاظمی، انتشارات مدرسه، انتشارات شمع و مه وباغ موزه دفاع مقدس... همکار ما بوده اند.

اسماعیلی با تاکید بر اینکه پیش از دایر شدن کتابخانه در هر منطقه شرایطی محیطی، سنی، جغرافیایی و حتی بهداشتی آن منطقه بررسی می شود افزود: برای هر کتابخانه تیمی اقدام به مطالعه و بررسی مکانی انجام می دهد، و پس از قطعی شدن فضای کتابخانه در آن منطقه محروم کتاب ها با توجه به آسیب شناسی منطقه ارسال می شود. البته در کنار کتاب رایانه و مجلات و نرم افزارهایی هم به ساکنان این مناطق ارائه می شود.

در ادامه علیرضا مختارپور دبیرکل نهاد کتابخانه های عمومی کشور از کتابخانه شهید حاج ابراهیم همت که به تازگی آغاز به کار کرده نیز بازدید کرد.

این مراسم به دلیل رعایت پروتکل های بهداشتی با ظرفیت محدود برگزار شد.

حجت الاسلام سیدمحمد کاظم موسوی متقی در گفت و گو با خبرنگار گروه قرآن و معارف خبرگزاری شبستان با اشاره به برنامه های هفته وقف سازمان اوقاف و امور خیریه اظهارکرد: دهه وقف از 27 ماه صفر(24 مهرماه) با برنامه هایی که ادارات اوقاف استانها و سازمان اوقاف امور خیریه تدارک دیده است، آغاز می شود.

مدیرکل فرهنگی سازمان اوقاف و امور خیریه بیان کرد: هدف اصلی از نامگذاری دهه وقف اعتمادسازی، ارایه گزارش سازمان اوقاف وامور خیریه در مورد اجرای نیات، حفظ، حراست وصیانت از موقوفات بوده است.

وی اضافه کرد: البته امسال به دلیل شرایط شیوع ویروس کرونا که در کشور فراگیرشده است و بسیاری از برنامه های اوقاف را تحت تاثیرقرار داده، برگزاری برخی از همایش ها و تجمعات در این دهه امکان پذیر نیست.

حجت الاسلام موسوی متقی ادامه داد: امسال بیشتر برنامه های دهه وقف به سمت فضای مجازی و رسانه های جمعی سوق یافته است، به گونه ای که در این دهه چند برنامه تلویزیونی همچون مهرمانا از شبکه سه سیما، برنامه حس مشترک از شبکه دو سیما و کلیپ ها و گزارش های مستند از فعالیت های فرهنگی و اجتماعی این سازمان در نظر گرفته ایم که بنا داریم از شبکه های سیما پخش شود.

مدیرکل فرهنگی سازمان اوقاف و امور خیریه خاطر نشان کرد: نشست های علمی، پژوهشی و تخصصی وقف با موضوعاتی همچون وقف قرآنی ، عدالت اجتماعی و وقف ، خیریه ها و وقف ، دانش بنیان ها و وقف هم با حضور نخبگان با رعایت پروتکل های بهداشتی و فاصله گذاری اجتماعی و به صورت مجازی برگزار می شود.

پایان پیام/ 40

به گزارش گروه فرهنگ و هنر بسیج پرس به نقل از خبرگزاری دفاع پرس؛، محمدرضا ایمانیان بازیگر تئاتر و مدیر روابط عمومی یکی از آموزشگاه های آزاد هنری در برنامه پرده آخر رادیو گفت وگو اظهار داشت: آموزشگاه های آزاد هنری مورد حمایت قرار نمی گیرند و در حال حاضر در شرایط نابسامانی قرار دارند.

این فعالِ تئاتر با اشاره به اینکه آموزشگاه های مختلف از نظر سخت افزاری با مشکلات متعددی مواجه هستند، عنوان کرد: متاسفانه بسیاری از آموزشگاه های هنری از نظر امکانات و تجهیزات به استانداردهای لازم دست پیدا نکرده اند.

وی افزود: اکثر مراکز آموزشی هنرجویان خود را در مسیر درست قرار نمی دهند.

محمدرضا ایمانیان ادامه داد: برخی از هنرجویان تئاتر تصور می کنند با گذراندن یک دوره ی آموزشی به یک بازیگر کامل مبدل می شوند و در تئاترها و فیلم های مهم به ایفای نقش می پردازند.

وی اضافه کرد: هنرجویان دهه ی 60 در ایران با دیدن فیلم ها و تئاترهای بسیار خوب به این حرفه روی می آوردند، اما هنرجویان امروزی با دیدن فیلم ها و سریال های نادرست و اشتباهی به عرصه ی تئاتر و سینما ورود می کنند.

این بازیگر تئاتر افزود: تا زمانی که مکانیزم های موجود در حرفه ی تئاتر درست نشوند و دیدگاه های درست در این حوزه جولان ندهند، وضعیت تئاتر کشور سامان نمی گیرد.

وی با اشاره به این که آموزشگاه های هنری درگیر امکان اجرا و اکران هستند، عنوان کرد: در بسیاری از مواقع مسئولین برای پاسخگویی به نیازهای مختلف آموزشگاه های هنری یک جشنواره را برگزار می کنند، در حالی که برگزاری یک یا دو جشنواره نمی تواند در طول یک سال تمام نیازها را پوشش دهد.

محمدرضا ایمانیان تاکید کرد: شهرداری ها باید از فعالیت های فرهنگی و هنری حمایت کنند.

انتهای پیام/ 161

پایگاه خبری تحلیلی کلام تازه – مریم اصغری | جان از تن آواز رفت و چه سهمگین بود این خبر!

شجریان می گفت : هنرمند هرگز نمی مرد، جسمش می رود اما هنرش در بین مردم همیشه می ماند و یادش جاودانه خواهد شد.

اکنون نیز مگر می شود از لفظ زنده یاد برای او استفاده کنیم و دلمان نگیرد. او زنده است و در میان ما آواز می خواند! او زنده است و قبل از افطار ربنایش در آسمان می پیچد! او زنده است و حنجره اش خاموش نمی شود! چراکه هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق

مرگ در مقابل بزرگانی مانند او حقیر است. مگر فردوسی و حافظ و سعدی از حافظه تاریخ پاک شده اند؟ مگر برگ های تاریخ چه رسالتی بیش از این خواهد داشت که نام جاویدان اسطوره ها را به جاودانگی حفظ کند؟

شجریان موسیقی دان و خواننده سبک اصیل ایرانی بود و در هنرهایی چون خوشنویسی دست داشت. خوانندگان سرشناسی چون ایرج بسطامی، مظفر شفیعی، حسام الدین سراج، حمیدرضا نوربخش، علی جهاندار و پسرش همایون از شاگردان او بودند. او در سالهای جوانی تا سال 1347 در استخدام آموزش و پرورش بود و پس از زمانی تدریس و مدیریت در مدارس توابع چناران به وزارت منابع طبیعی انتقال یافت. وی تا سال 1350 به خاطر این که پدرش می خواست خانوادهٔ آن ها (شجریان) بیشتر با قرائت قرآن و چهرهٔ مذهبی شناخته شوند، با نام مستعار سیاوش بیدگانی با رادیو همکاری می کرد، ولی بعد از آن پدرش به او اجازهٔ استفاده از نام اصلی اش را داد

بی شک صدای محمدرضا شجریان اصالت و تاریخ آواز ایرانی است. او نه فقط در موسیقی که در خواندن قرآن و ادعیه نیز گنجینه هایی را به میراث گذاشته است. او چکیده همه تاریخ موسیقی ایران بود که توانست با شناخت دقیق از شعر و ظرافت های موسیقی ایرانی در بسیاری از دستگاه ها و آوازهای موسیقی نهایت ممکن آواز را ارائه کند.

صبح امروز پیکر استاد محمدرضا شجریان در آغوش حکیم ابولقاسم فردوسی آرام گرفت. مراسم تشییع پیکر استاد محمدرضا شجریان در حالی آغاز شد که از همان ساعات اولیه روز، مسیر توس ترافیک سنگینی داشت.

مراسم تدفین مرحوم محمدرضا شجریان با اجتماع کثیری از مردمی که پشت درب های آرامگاه فردوسی بودند انجام پذیرفت. در این مراسم چهره های سرشناشی چون داریوش پیر نیاکان، سالار عقیلی، حامد بهداد، سهراب پورناظری و... نیز حضور داشتند.

همچنین مسئولینی همچون معاون هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، مدیر کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان رضوی و دیگر مسئولان استانی از ساعات ابتدایی مراسم به جمع سوگواران پیوستند.

در ساعت های ابتدایی روز، در میان هم خوانی آوازهای استاد شجریان صدای گریه های مردمی به گوش می رسید که برای پاسداشت 50 سال نغمه ایرانی محزونانه می گریستند. اوج لحظات غمگین روز گذشته در لحظه وداع خانواده با مرحوم شجریان بود. همایون شجریان تصنیف مرغ سحر را با گریه بر سر مزار پدر خود زمزمه می کرد و اشک های دختر زنده یاد و سایر بستگان غم را بر دل همه مردمی که در شبکه های مجازی و در تلویزیون شهری بیرون آرامگاه نظاره گر بودند، تلنبار می کرد.

همایون شجریان پس از خاکسپاری گفت: ما اعتبار و آرامشمان را از شما می گیریم. من معذرت می خواهم اگر امکان نبود که میلیون ها نفر پدر را با دست خودشان به خاک بسپارند. من دستانی که می خواست پدر را بدرقه کند، می بوسم.

همچنین مدیرعامل خانه موسیقی ایران در مراسم تدفین استاد شجریان گفت: با رفتن استاد محمدرضا شجریان یک ملت و فراتر از ملت ایران پیرامون این شخصیت با یکدیگر همدل شدند.

حمیدرضا نوربخش افزود: باورپذیر نیست که اسطوره هنر این سرزمین اینک در خاک آرمیده باشد زیرا استاد شجریان بر تارک تاریخ ایران ایستاده و می درخشد.

وی استاد شجریان را فراتر از هنر توصیف و بیان کرد: کمتر شخصیتی در تاریخ سراغ داریم که رفتنش را این چنین همه به هم تسلیت بگوییم زیرا حیات شجریان برکت و فوت او نیز برکات فراوانی داشت.

مدیرعامل خانه موسیقی ایران ادامه داد: پیامهای مهرآمیز هنرمندان و اقشار مختلف مردم دیگر کشورها همچون افغانستان و تاجیکستان و فارسی زبانان جهان موید این مطلب و همدلی همه افرادی است که به در سطح دنیا به زبان فارسی سخن می گویند.

وی همچنین به فقدان “روز موسیقی” در تقویم رسمی ایران اشاره و بیان کرد: این در حالی است که در جهان روزی به نام موسیقی ثبت شده و چه مناسبتی بهتر از اول مهر ماه زادروز استاد شجریان برای نامگذاری “روز موسیقی” لذا از مسوولان تقاضا داریم این روز را به عنوان روز موسیقی در ایران اعلام کنند.

در ادامه مراسم و پس از خاکسپاری داریوش پیرنیاکان یکی از پژوهشگران شناخته شده عرصه موسیقی و تک نواز نیز در مراسم خاکسپاری مرحوم شجریان گفت: شجریان فقط متعلق به ایران و هنرمندان ایرانی نیست بلکه متعلق به همه جهان است. در کشورهای بزرگ وقتی یک خواننده و هنرمند بزرگ فوت می کند برای او عزای عمومی اعلام می کنند. ما نیز امیدوارم در نخستین سالگرد رحلت استاد شجریان، این کار انجام شود. مصرانه می خواهم روز نخست مهر ماه “روز شجریان” نامگذاری شود.

وی ادامه داد: همچنین از این پس باید در شورای عالی خانه موسیقی در بزرگداشت هنرمندان و گرامیداشت آلبومها و آثار منتخب، جایزه یا تندیس شجریان وجود داشته باشد. این موضوع دست خودمان است و باید انجام شود، مانند سینماییها که تندیس بلورین دارند ما اهالی موسیقی نیز باید “تندیس شجریان” داشته باشیم.
پژوهشگر و تک نواز عرصه موسیقی “شجریان” را نامی بلند فراتر از استاد توصیف و بیان کرد: خرد ایرانی با راسیونالیسم دنیا فرق می کند، آنها خرد را عقل در نظر گرفته اند اما خرد در فرهنگ باستانی ما ترازوی نیک و بد است.

پیرنیاکان گفت: تمام زندگی شجریان و آثار وی بر اساس خردورزی بوده است. در موسیقی شجریان اندیشه موج می زند. خانواده شجریان و تربیت فرزندان وی نیز بر پایه همین خرد بود. این خرد ربطی به سواد ندارد. در کارهای شجریان این خرد وجود داشت، با او حرکت می کرد و برای او مثل ترازو بود به همین دلیل هیچوقت در موضع گیری و موسیقی خود به خطا نرفت.

در این مراسم علی اکبر شکارچی از استادان موسیقی استان لرستان نیز در ادامه مراسم خاکسپاری مرحوم شجریان در وصف استاد مویه خوانی کرد .

اخیرا نیز اخباری مبنی بر قبول خاکسپاری استاد شجریان در مشهد توسط خانواده او به دلیل برخی اعمال نظرات منتشر شد که همایون شجریان قبل از حضور در توس، در این خصوص در جمع کثیری از هواداران استاد در تهران بیان کرد: هیچ فشاری در این زمینه نیست. اگر به سلیقه شخص من بود، می خواستم پدر در باغ هشتگرد خاکسپاری شود، اما وقتی صحبت شد که شان ایشان به عنوان یک شخصیت ملی کجاست، من و خانواده به گزینه آرامگاه فردوسی رسیدیم و این تصمیم خانواده است. می خواستیم ایشان در جایی باشند که در شان خودشان و مردم ایران باشد.

امروز دیگر کسی تردیدی ندارد که محمدرضا شجریان از قله های موسیقی و آواز ایران است و شخصی با چنین القاب و استعدادی، بی شک جا در دل های مردم دارد و حذف شدنی نیست!!!

اما حیف که چندسالی می شد صدا و تصویر او ممنوع شده بود و ربنایش از بلندگوی هیچ مسجدی پخش نمی شد. حیف که برگزاری مجدد کنسرت برای هموطنان خودش، به یک حسرت برایش تبدیل شده بود. اما امروز افراد بسیاری در مقابل تلویزیون های شهری ربنای او را در فضای خارج از باغ فردوسی می شنیدند و چه محزونانه آوازی از او سر می دادند.

طبیعت بیماری کووید19 ناشی از ویروس جدید کرونا، چنان است که هر گونه گردهمایی بی پروایانه را برای گسترش قلمرو حکومتی خودش می پسندد. از این رو شد که از اوایل سال میلادی جدید که شیوع بیماری جدی شد، تا اکنون گردهمایی های فرهنگی هنری، به شدت تحت تاثیر این ناهنجاری جهانی قرار گرفتند و درواقع آسیب جدی دیدند.

حال که نظم اقتصادی، فرهنگی و عادتی وابسته به این گونه رویدادها سخت به هم ریخته است، حالا پس از حدود هفت ماه پس از همه گیری، کشورها، ملت ها و نهادها، در یک سه راهی بزرگ برای ادامه ی حیات فرهنگی – هنری – اقتصادی خود قرار دارند.

برخی از کشورها و نهادهای برگزارکننده، مخصوصا در اوایل همه گیری، تصمیم به تعطیلی و تعویق برنامه های امسالشان گرفتند. این در عین حال که ساده ترین تصمیم بود، درست ترین هم محسوب می شد.

درواقع می توان گفت، پس از جشنواره ی فیلم برلین که در بهمن ماه سال گذشته، در لبه ی همه گیری و جدی شدن بیماری مسری برگزار شد، مابقی جشنواره ها، همایش ها و نمایشگاه ها، همچون جشنواره ی فیلم کن، نمایشگاه کتاب فرانکفورت و... دست تسلیم بالا بردند و اعلام کردند که امسال نمی توانند مانند گذشته پذیرای یک رویداد بزرگ و موثر باشند، پس عطایش را به لقایش، برای این دوره می بخشند. المپیک توکیو و اکسپو دُبی هم که رویدادهای به فاصله ی چهار و پنج سال هستند، اعلام کردند که دست کم برای یک سال به تعویق می افتند.

نمایی تاریخی از نمایش فیلم در جشنواره فیلم ونیز در میدان سن مارکو

مدتی که گذشت، میزان تاثیرگذرای منفی این تعطیلی ها چهره ی خود را بیشتر نمایان ساخت. از این رو، برخی بنا به خودخواهی یا منافع خود و یا به عنوان ایثارگری برای الگوسازی، شروع کردند به برگزاری رویدادهایشان به صورت فیزیکی اما با تاکید بر رعایت پروتکل ها. قطعا خیلی ها نگاهشان به ایتالیا بود که ببینند جشنواره ی فیلم ونیز (ایتالیا) که جزو معدود و اولین جشنواره های مهم بود که تصمیم به تعطیلی اش را در شهریورماه، اعلام نکرد، آن هم در کشوری که از قرباینان اولیه ی بیماری بوده است، یک فاجعه ی عبرت آموز را رقم می زند یا مسیری باز می شود برای الگوگیری دیگران؟

جشنواره ی فیلم ونیز سرانجام نخستین رویداد فرهنگی، هنری، سینمایی جدی بود که به قول خودشان، به صورت فیزیکال برگزار شد؛ البته با چند نکته: یکی اینکه میزان ابتلاءها و تاثیرهای منفی چنین گردهمایی هایی، به صورت قاطعانه و مطلق قابل اندازه گیری نیست، پس نمی توان گفت که جشنواره ای بدون آسیب برگزار شد، بلکه تنها چیزی که با قطعیت می توان گفت، این است که جشنواره به صورت حضوری برگزار شد. دیگر اینکه همان طور که برخی از کشورها در پذیرش مخاطبان و میهمانان جشنواره از کشورهای دیگر، جدیت و اکراهی بیشتر دارند، بسیاری از مخاطبان و شرکت کنندگان در جشنواره ها هم ازسویی اکراه به حضور در مکان های پرخطر را دارند و ازسوی دیگر، با چالش گرانی سرسام آور هزینه های سفر باید مواجه شوند. برای نمونه، بلیت هواپیما گاه تا دو هزار یورو آب می خورد. درنتیجه، این جشنواره های هیچ وقت با شکوه همیشگی برگزار نمی شوند. ضمن آنکه هر جشنواره ای، یک بسته ی اقتصادی - هنری - اجتماعی است که مخصوصا در شهرهای گردشگرپذیر مثل ونیز و کارلوی واری (جمهوری چک)، به کنش و واکنش های سودآفرین خیلی اتکاء دارد؛ از این رو، برگزاری جشنواره ای با حداقل ها، با اصل بنیادین آن ها چندان تطابقی ندارد.

پس از ونیز، جشنواره ی فیلم تورنتو (کانادا) هم این مسیر را در پیش گرفت و برخی جشنواره های آتی هم جسارت پیدا کرده اند که اعلام کنند در ماه های آتی، به همین شیوه های نیمه فیزیکال - نیمه آنلاین برگزار خواهند شد. در ادامه، جشنواره ی فیلم زوریخ در کشور سوییس که پیش تر، جشنواره ی لوکارنوی آن لغو شده بود، مدعی شد که پا را از جشنوارهی فلیم ونیز هم می خواهد فراتر بگذارد و به شکلی پرشمارتر و جدی تر برگزار شود. ادعایی که البته در عمل چندان محقق نشد و فیلمسازانی هم که در این جشنواره حضور یافتند، با پیگیری های جدی وزارت امور خارجه ی سوییس و با شرط رعایت جدی محدودیت ها و نیز حضور کوتاه مدت و خروج مستقیم از این کشور به مبداء خود، امکان حضور در آن را یافتند.

البته در جریان این جشنواره، مدیران جشنواره های مختلفی ازجمله جشنواره ی فیلم کن (فرانسه) و جشنواره ی فیلم برلین (آلمان) فرصت همفکری درباره ی وضعیتی را یافتند که به گفته ی آنان، دست کم تا نیمه ی سال آتی میلادی، یعنی حدود یک سال دیگر ادامه خواهد داشت که این تداوم، حیات سینما را با تهدید جدی تری مواجه خواهد کرد.

در همین روزها اما خبر رسید که دیگر جشنواره ی فیلم ایتالیایی ها هم که در فلورانس برگزار می شد، به رغم تهیه ی بلیت پرواز، مرزهای کشور را برای حضور فیلمسازانی از کشورهایی که درگیر بیماری هستند، بسته دیده است و بدون آنها مجبور شدند جشنواره شان را برگزار کنند.

اجلاس روزنامه نگاران جهان در سئول

ازسوی دیگر، برخی رویدادهای فرهنگی جهان، در همین دوران، تجربه ی کاملا آنلاین اما با جدیت تمام و نه ازسربازکنی را تجربه کردند. نمونه ی بارز این گونه از رویدادها، اجلاس سالیانه ی روزنامه نگاران جهان بود که در سئول (کره جنوبی) برگزار شد.

به گزارش ایسنا، در ابتدا قرار بود اجلاس امسال نیز مانند دوره های پیشین، در ماه مارچ (اسفند و فروردین) در پایتخت کره جنوبی برگزار شود اما با شیوع همه گیری بیماری، ابتدا اعلام شد که برگزاری آن برای حدود دو ماه به تعویق افتاده است و درنهایت نیز اعلام شد که امسال به صورت آنلاین برگزار خواهد شد. این اجلاس سرانجام با حضور یا سخنرانی ده ها روزنامه نگار از بیش از 50 کشور قاره های مختلف جهان، در مدت سه روز برگزار شد.

از چند هفته پیش، فراخوان سخنرانی ها داده شد، سخنرانان از میان داوطلبان با سه سرفصل سخنرانی انتخاب شدند، متن سخنرانی ها که حجم آن ها مشخص شده بود، تا تاریخ معینی تحویل گرفته شد، بسترهای آموزشی و مشارکت در اجلاس، به طور مرتب و از طریق ای میل مبادله شد، از یک هفته قبل از اجلاس، همکاران و دست اندرکاران آن از کشور کره جنوبی با سخنرانان و شرکت کنندگان تماس گرفتند، وقت تعیین کردند و در زمان مقرر نسبت به هماهنگی و تنظیم سیستم کامپیوتری و امکانات سخنرانان اقدام کردند و در روزهای برگزاری اجلاس نیز این تماس های تلفنی را همچنان حفظ کردند.

درنهایت هم تعدادی از استادان دانشگاه و مقامات کره ای - ازجمله نخست وزیر - در محل برگزاری هر ساله ی همایش، با همان کیفیت همیشگی و با رعایت جدی پروتکل های بهداشتی - برای سخنرانی یا شرکت در پنل های تخصصی - حضور یافتند، هر سخنران مجازی در ساعت مقرر و برای مدت زمان مشخص، سخنرانی خود را ارایه کرد، جلسه های پرسش و پاسخ انجام شد و درنهایت هم همه ی اجزای اجلاس با کیفیت مدیریتی و هنری - گرافیکی مطلوب به انجام رسیدند. کتاب سخنرانی ها نیز قرار است به روال هر ساله اما این بار به صورت دیجیتال منتشر شود و در اختیار شرکت کنندگان قرار گیرد.

درواقع اجلاس روزنامه نگاران، نمونه ای از برگزاری پاکیزه و حرفه ای یک گردهمایی به صورت مجازی برای دوران کرونایی بود. الگویی که در کشوری ارایه شد که اگرچه به دلیل مجاورت با چین، جزو اولین قربانیان آن بود، اما با یک مدیریت درست در مواجهه، از اولین کشورهایی هم بود که پیک ابتلاء را شکست و گرفتار پیک های بعدی هم نشد؛ برخلاف کشورهای اروپایی چون ایتالیا که جشنواره ی فیلم حضوری برگزار کردند.

شرکت کنندگان مجازی در اجلاس روزنامه نگاران جهان - سئول

در کشور خودمان نیز در شرایطی که رویدادهایی چون جشنواره جهانی فیلم فجر و نمایشگاه کتاب تهران لغو شدند، جشنواره ی فیلم مقاومت درواقع تنها رویدادی بود که از همان ابتدا اصرار بر برگزاری داشت و درنهایت هم ظاهرا اجتماعی چندصدنفره را نیز تجربه کرد. با این حال، متولیان جشنواره های زیرمجموعه ی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، با تاسی به جشنواره ی ونیز است که از مدتی پیش، تاکید بر برگزاری به شکل حضوری دارند. هرچند که در برخی اظهار نظر های مسؤولان جشنواره های ما آمده که ما به "دنیا" نشان خواهیم داد که کار فرهنگ تعطیل بردار نیست، اما معلوم نیست که چرا چراغ راه مدیران فرهنگی ما که می خواهیم به دنیا درس بدهیم، شده است تجربه ی جشنواره ی فیلم ونیز که در حد یک پیامبر در این حوزه برایشان اهمیت یافته است.

به هر حال، همان گونه که در دنیا اقتصاد شاخه هایی چون سینما با بروز هیولای کرونا به شدت تحت تاثیر و تهدید قرار گرفته است، این وضعیت در کشور ما نیز با توجه به فشارهای تحمیلی و شرایط اقتصادی این سال ها، دوچندان بوده است و خواهد بود. از سویی، این پرسش هم مانند همیشه مطرح است که آیا آنان که بر برگزاری حضوری جشنواره ها، برخلاف تاکیدهای ستاد ملی کرونا اصرار دارند، بیشتر دغدغه ی اقتصاد هنر را دارند یا منافع شخصی خود را؛ چرا که همواره در رویدادهای گوناگون، حرف و حدیث هایی براساس قراردادهای برون سپاری حاصل از برگزاری جشنواره ها مطرح بوده است.

حال باید دید که متولیان مدیریت فرهنگی ایران، از سه راه موجود، کدام را انتخاب می کنند؛ تعطیلی مطلق برنامه ها، برگزاری حضوری با ریسک بهداشتی بالا یا برگزاری منظم و مهندسی شده ی آنلاین تا اطلاع ثانوی را؟

دیگر اینکه آیا تنها نسخه ی آرامش بخش یا شفابخش برای حوزه هایی چون سینما، تئاتر، موسیقی، نشر و هنرهای تجسمی، نزد مدیریت فرهنگی کشور، تنها برگزاری حضوری رویدادهای سالیانه است؟

و آیا وقتی برگزاری رویدادهایی چون جشنواره ی فیلم فجر و نمایشگاه کتاب تهران که هر کدام از آنها مشغولیت حدود دو سوم از سال معاونت های وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی را به خود اختصاص می دهند، منتفی شود، هیچ ایده ی دیگری در مدیریت فرهنگی کشور، با وجود یک لشگر مشاور، مدیر و پرسنل، برای حوزه ی فرهنگ و هنر وجود ندارد؟

انتهای پیام

خبرگزاری مهر - گروه هنر- فریبرز دارایی: درست است که تجربه مواجهه با ویروس کرونا تنها مختص به ایران نیست و دیگر کشورهای دنیا نیز درگیر شیوع این ویروس هستند اما ما در ایران زندگی می کنیم و باید تمامی موارد و نکات را با توجه به شرایط اقتصادی دولت و مردم خود مورد بررسی قرار دهیم.

در کشور ما طی چند ماه گذشته ویروس کرونا وضعیت اقتصادی تمامی اقشار جامعه را تحت تأثیر خود قرار داده است. مدتی به دلیل اعمال محدودیت های شدید، تمامی مشاغل تعطیل بودند ولی به مرور زمان و از اواخر فصل بهار و آغاز فصل تابستان فعالیت ها ذیل رعایت پروتکل های بهداشتی از سر گرفته شد.

فعالیت های تئاتری نیز از ابتدای تیر سال جاری از سر گرفته شد و هنرمندان تئاتر نیز که تنها راه معیشت شان فعالیت در این عرصه است، در شرایط کرونایی کار خود را از سر گرفتند و با توجه به هزینه بالای تولید تئاتر و رعایت پروتکل های بهداشتی و استفاده از نصف ظرفیت سالن ها برای اجرا، باز هم کار خود را ادامه دادند.

ارشاد گرفتار بحران برنامه ریزی

در شرایط پیش آمده هنرمندان تئاتر انتظار حمایت از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به عنوان متولی دولتی هنرهای نمایشی را داشتند اما وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به جای برنامه ریزی و مدیریت بحران، خود گرفتار بحران شد و هیچ برنامه ای چه برای حمایت و چه برای هر چه بهتر ادامه پیدا کردن فعالیت های تئاتری نداشت.

با وجود شرایط سخت اقتصادی و تأمین هزینه های تولید یک اثر نمایشی، هنرمندان و گروه های نمایشی، چراغ تئاتر را روشن نگه داشتند و علاقه مندان و مخاطبان تئاتر نیز هر چند محدودتر اما در سالن ها و فضاهای تئاتری حضور پیدا کردند و به تماشای آثار نشستند.

اجرای تئاتر در ماه های اخیر تحت تدابیر بهداشتی در جریان بوده است

در تمام چند ماه فعالیت های تئاتری در ایام کرونایی، چه گروه های نمایشی، چه سالن های تئاتری و چه مخاطبان همگی پروتکل های بهداشتی را رعایت کردند و هیچ گونه بی توجهی به نکات بهداشتی و سلامتی وجود نداشت.

یک مرور آماری؛ چند نفر در سالن های تئاتر حضور داشتند؟

طبق آماری که اداره کل هنرهای نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از میزان استقبال مخاطبان و فروش آثار نمایشی در سالن های دولتی طی 6 ماهه گذشته سال 99 منتشر شد، مجموعه تئاتر شهر میزبان 4 هزار و 360 مخاطب بوده است. یعنی به صورت میانگین ماهانه 726 نفر مخاطب در مجموعه تئاتر شهر حاضر شده اند.

سه مجموعه تئاتری دولتی طی 6 ماهه گذشته سال 99 به طور کل میزبان 6 هزار و 166 تماشاگر بوده اند؛ تماشاگرانی که بخشی از آنها بهای بلیت را پرداخته و خریداری کرده اند و بخشی نیز مهمان گروه بوده اند طبق آمار ارائه شده تماشاخانه سنگلج نیز پذیرای یک هزار و 362 تماشاگر بوده یعنی به صورت میانگین ماهانه 227 مخاطب به تماشای آثار این تماشاخانه نشسته اند.

در تالار هنر نیز آمار مخاطبان 6 ماه گذشته پذیرای 444 مخاطب بوده و میانگین ماهانه حضور مخاطبان 74 نفر بوده است.

این آمار نشان می دهد سه مجموعه تئاتری دولتی طی 6 ماهه گذشته سال 99 به طور کل میزبان 6 هزار و 166 تماشاگر بوده اند؛ تماشاگرانی که بخشی از آنها بهای بلیت را پرداخته و خریداری کرده اند و بخشی نیز مهمان گروه بوده اند.

برخی تماشاخانه های خصوصی فعال نیز آمار متفاوتی از سالن های دولتی نداشته اند. تالار مولوی نیز طی 6 ماهه گذشته با میزبانی از گروه های دانشجویی میزبان علاقه مندان به تئاتر بوده است.

با وجود اینکه تعداد مخاطبان و اجراهای نمایشی قابل توجه نیست اما همین فعالیت نیز باعث به راه افتادن چرخه معیشتی گروهی از هنرمندان تئاتر شده بود و با وجود درآمدهای ناچیز فروش گیشه نمایش ها، باز هم وضعیت بهتر از تعطیلی مطلق بود.

اما در اقدامی قابل تأمل و به منظور ایجاد محدودیت های کرونایی با توجه به خطرناک شدن وضعیت تهران، اولین جایی که به چوب محدودیت ها گرفتار و تعطیل شد تئاتر و سینما بود. این در حالی است که بسیاری از مشاغل پرخطر همچنان در حال فعالیت هستند و ستاد ملی مقابله با کرونا ، استانداری تهران و دولت دوازدهم آن ها را ملزم به رعایت سخت گیرانه پروتکل های بهداشتی کرده است.

اجرای نمایش با رعایت فاصله گذاری اجتماعی

موضع وزیر ارشاد در ستاد کرونا چیست؟

نکته عجیب این است که وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی یکی از اعضای ستاد ملی مقابله با کرونا و سخنگوی این ستاد است و می تواند واقعیت روند فعالیت تئاتر و گروه های تئاتری را تشریح کند تا مانع تعطیلی نابجای فعالیت تئاتری و به خطر افتادن دوباره معیشت هنرمندان تئاتری که از اقشار ضعیف جامعه به لحاظ درآمد هستند، شود.

آمار مخاطبان تئاتری بیانگر این واقعیت است که خطر شیوع ویروس کرونا در سالن ها و فضاهای تئاتری به نسبت به فضای بازار تهران، پاساژهای تجاری، رستوران های بزرگ، وسایل نقلیه شهری و بوستان ها بسیار بسیار بسیار ناچیز است اما گویا برای مدیران و مسئولان تصمیم گیرنده بهترین هدف برای تعطیلی است!

انفعال وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در دفاع از وضعیت فعالیت و معیشت هنرمندان تئاتر به حد بالای خود رسیده است و روند عملکرد وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و وزارتخانه ذیل مدیریتش در شرایط بحرانی کرونایی حامی تئاتر و تئاتری ها نبوده است.

اعمال تعطیلی های هفته به هفته در عرصه تئاتر نه تنها به پایین آمدن آمار شیوع ویروس کرونا کمک نمی کند زیرا یکی از فضاهایی که به بهترین شکل ممکن پروتکل های بهداشتی رعایت می شود فضاهای تئاتری است، بلکه زندگی و معیشت هنرمندان تئاتر را هم به وضعیت خطرناکی می رساند که جبران کردن آن بسیار سخت تر از قبل خواهد بود.

کد خبر 5044391

فریبرز دارایی

حمایت از ترجمه و انتشار کتاب های ایرانی در بازارهای جهانی (گرنت) به شیوه الکترونیکی در دوره همه گیری کرونا به فعالیت خود ادامه داده است. پیش از این زیرساخت های لازم برای راه اندازی سامانه انجام شده و به اقتضای زمانه به آن سرعت داده شد و تاکنون بیش از 200 درخواست مربوط به سامانه گرنت ثبت و بعد از طی مراحل نهایی، به همه آنها رسیدگی شده است.

طرح حمایت از ترجمه و انتشار کتاب ایرانی در بازارهای جهانی(گرنت) به صورت کاملا الکترونیکی در این روزهای کرونا به فعالیت خود ادامه داده است. بر اساس این طرح، همه ناشران خارجی علاقه مند به ترجمه، چاپ و انتشار کتاب ایرانی در بازاهای جهانی می توانند از طریق سامانه طرح به آدرس bookgrant.ir نسبت به ارسال درخواست خود اقدام کنند و از حمایت های مادی این طرح که تا سقف 3000 یورو است، بهره مند شوند.

اهداف طرح حمایت از ترجمه و انتشار کتاب ایرانی در بازارهای جهانی، تقویت صنعت نشر ایران در حوزه نشر بین الملل، معرفی، اشاعه و گسترش ادبیات، فرهنگ و هنر ایران در جهان؛ تسهیل روابط فرهنگی با جهان از طریق نخبگان فرهنگی و هنری و فراهم سازی زمینه های حضور فعال، موثر و پایدار موسسه های فرهنگی و هنری برای تولید و عرضه محصولات در نقاط مختلف جهان بیان شده است.

انجام فعالیت های سامانه گرنت به صورت غیرحضوری
علی فریدونی، مدیرکل مجامع، تشکل ها و فعالیت های فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی درباره فعالیت سامانه گرنت به خبرنگار ایرناپلاس گفت: زیرساخت های سامانه ای شدن فعالیت گرنت، پیش از همه گیری بیماری کووید-19 مطرح بود. از زمانی که شیوع به صورت حاد و بحرانی شد، این مساله به عنوان جزئی از برنامه ها پیگیری شد تا به نتیجه برسد. براین اساس از پایان سال گذشته، زمانی که همه گیری بیماری به صورت رسمی اعلام شد 24 عنوان در سامانه گرنت به ثبت رسیده است. این تعداد فقط برای دوران همه گیری بوده که از آنها 21 عنوان تایید شده و آماده چاپ است. مراحل اداری این عناوین انجام می شود. سامانه گرنت همه فعالیت های خود را به صورت غیرحضوری انجام می دهد.

به گفته او، سیاست وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بر این مبناست که همه خدمات در این حوزه بدون مراجعه انجام شود. پیش از این، زیرساخت های لازم برای راه اندازی سامانه انجام و به اقتضای زمانه به آن سرعت داده شد؛ بیش از 200 درخواست مربوط به سامانه گرنت ثبت و بعد از گذراندن مراحل نهایی، به همه آنها رسیدگی شده است.
ضرورتی برای پیگیری حضوری ناشران خارجی وجود ندارد
فریدونی با بیان اینکه حوزه فعالیت گرنت، بعد از راه اندازی سامانه فعالیت ها تسهیل شده است، توضیح داد: در اینجا طرف تعامل، متقاضی و درخواست کننده، ناشر خارجی است. پیش از این ناشران خارجی برای برقراری ارتباط و استفاده از امکانات گرنت، با یک ناشر ایرانی ارتباط برقرار می کردند یا درخواست های خود را به واسطه یک آژانس ادبی به ما می رساندند، از این پس می توانند با مراجعه به سامانه گرنت، در خواست خود را اعلام کنند.

او ادامه داد: پس از ثبت درخواست، داوری ها انجام می گیرد و نتیجه نهایی قبولی یا رد درخواست، از طریق سامانه گرنت اطلاع رسانی می شود. البته مشکلاتی در حوزه مالی وجود دارد. برای دریافت وجه لازم است تا فردی معرفی شود و با معرفی آن فرد وجوه تایید شده به ناشران خارجی داده می شود. اما ثبت، ارسال درخواست، اعلام گزارش و همه کارها از طریق سامانه گرنت انجام می شود و هیچ ضرورتی برای پیگیری حضوری ناشران خارجی یا نمایندگانشان در ایران وجود ندارد.

استفاده از همه فرصت ها برای حضور و معرفی گرنت
مدیرکل مجامع، تشکل ها و فعالیت های فرهنگی درباره شرکت این طرح در نمایشگاه مجازی کتاب تهران گفت: ما از فرصت ها برای حضور و معرفی گرنت استفاده می کنیم. در نمایشگاه مالزی فرصت چند دقیقه ای برای معرفی فعالیت ها به ما داده شد. آمادگی این کار و حضور در فضای مجازی را داریم؛ تا به حال در چند رویداد فرهنگی که به صورت مجازی برگزار شده است، شرکت کرده ایم. سال گذشته به صورت حضور فیزیکی در نمایشگاه بین المللی کتاب تهران غرفه داشتیم. امسال هم باید به ما اعلام شود که در این نمایشگاه حضور داشته باشیم.

کتاب های الکترونیک بعد از همه گیری بیماری کووید-19، بیش از پیش مورد استقبال قرار گرفتند؛ فریدونی درباره تمایل ناشران خارجی به استفاده از این سبک کتاب گفت: هدف گرنت این است که کتاب به دست خواننده خارجی برسد. تقاضاکننده ناشر خارجی است؛ اوست که براساس استقبال مخاطب برای انتشار دیجیتال یا چاپ کاغذی تصمیم می گیرد. ایده آل این است که کتاب هایی که در ایران منتشر می شود، در بازار جهانی وجود داشته باشد.
انجام همه اقدامات جایزه فیروزه به صورت مجازی
اداره کل مجامع، تشکل ها و فعالیت های فرهنگی معاونت امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با هدف معرفی کالاهای فرهنگی، اقدام به برگزاری جشنواره مصرف کالاهای فرهنگی با الگوی ایرانی- اسلامی با رویکرد کودک و خانواده کرده است. این جشنواره در سه موضوع کتاب، اسباب بازی و نوشت افزار و در رشته های تصویرگری، صفحه آرایی و طراحی فعالیت و برگزیدگان خود را انتخاب و معرفی می کند.

محسن جوادی، معاون امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، در 16 مهرماه فریدونی را به عنوان دبیر ششمین دوره جایزه فیروزه منصوب کرد.

فریدونی درباره ششمین دوره جایزه فیروه گفت: در حوزه فعالیت اداری، همه اقدامات برای تهیه زیرساخت های لازم برای جایزه فیروزه انجام شده است. این جایزه تا دی ماه به صورت مجازی بدون حضور فیزیکی انجام می شود.

او توضیح داد: جایزه فیروزه فعالیتی است که به حوزه کالاهای فرهنگی غیر از کتاب می پردازد. آثار برگزیده که به دبیرخانه ارسال می شود مورد بررسی قرارگرفته و جایزه ای به آن تعلق می گیرد. امسال همه اقدامات به صورت غیرحضوری و فعالیت در فضای مجازی خواهد بود. داوری، اختتامیه و اهدای جوایز به صورت مجازی است.

منبع:ایبنا

به گزارش ایسنا، هوشنگ مرادی کرمانی - نویسنده پیشکسوت - در پی درگذشت این موسیقیدان و استاد آواز ایرانی در پیام کوتاهی نوشته است: دوست و هنرمند ارجمند محمدرضا شجریان چه خوب شهرت و هنرت را مدیریت کردی و چه خوب و افتخارآمیز این جهان را ترک کردی. راحت باش.

***

همچنین در پیام اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران عنوان شده است: آرمیدن ابدی مرحوم استاد محمدرضا شجریان در جوار استاد زبان پارسی حکیم ابوالقاسم فردوسی طوسی را به خانواده محترم ایشان و جامعه بزرگ فرهنگ و هنر و موسیقی و دوستداران ایشان تسلیت می گوییم.

از درگاه خداوند متعال برای ایشان رحمت و غفران الهی و برای خانواده گران قدرشان، صبر و شکیبایی مسألت داریم.

***

هیات مدیره شورای کتاب کودک نیز در پیامی درگذشت محمدرضا شجریان را تسلیت گفته است: صدای استاد محمدرضا شجریان ، تنها صدا نبود و نیست، اگرچه بی بدیل بود و هست. نقش آن زنده یاد در استعلای فرهنگی این مرز و بوم، حاصل باری بود که او به شایستگی هرچه تمام و با نغمه های جاودانه و داوودی اش، از دو هنر بر دوش می کشید: نخست، موسیقی و دوم، شعر و ادبیات.

صدای او، بانگ حافظ و مولانا و عطار و دیگر شعرای دیروز و امروز در خانه های مردم بود. صدای او همچون پلی با تار و پود لطیف و مخملین، اعجاز کلمات را از عمق تاریخ و اعصار به امروز می رساند.

استاد شجریان دیوان ناطقی بود که اینک در میان ما نیست، اما صدای یگانه اش و پلی که به یادگار نهاده، جاودانه است و پابرجا، تا بانگ شعر و ادب در خانه ذهن نسل های آتی همچنان طنین انداز شود و دیوان شعر شعرا در خانه ها گشوده ماند.

شورای کتاب کودک، درگذشت این هنرمند ابدی و فراموش نشدنی را به جامعه فرهنگی کشور تسلیت می گوید.

***

همچنین در پیام تسلیت انجمن نویسندگان کودک و نوجوان آمده است:

به نام پروردگار کودکی

چنین قفس نه سزای چو من خوش الحانی ست
روم به روضه رضوان که مرغ آن چمنم

در این روزهای سخت، فرهنگ و هنر ایرانی با هنرمندی بزرگ وداع می کند؛ هنرمندی که نامش فراتر از یک رشته ، با فرهنگ و هنر و انسانیت پیوند خورده و ماندگار شده است. استاد محمدرضا شجریان که با پشتوانه چند دهه فعالیت هنری در اوج، به حق صدای مردم ایران لقب گرفت، تبلور هنر و فرهنگ ایرانی معاصر است.
شجریان عزیز که بسیاری از اشعار بزرگان ادب فارسی را در حافظه مردم ماندگار کرد، خود نیز همچون آنان، به اعماق دل اقشار گوناگون راه یافت. او هم خاطره ساز لحظه های گوناگون زندگی مردم میهنش بود و هم هنگام نیاز، هنر و نام و آوازه اش را برای کمک به هنر منطقه زلزله زده بم به خدمت گرفت.
این هنرمند بزرگ جان چند نسل را با آواز بی نظیرش، از کودکی به اشعار بزرگان و مفاخر ادب فارسی مأنوس کرد، راه تازه ای در موسیقی ایرانی گشود و با تربیت شاگردان بسیار هنر ایرانی را تنومندتر ساخت.
در کارنامه هنری شجریان، علاوه بر همه فعالیت های هنری و آثار گران قدرش، همکاری با کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان و کمک به ماندگار کردن اشعار بزرگان و ذخیره ارزشمند موسیقی ایرانی برای کودکان و نوجوانان نیز به ثبت رسیده و ماندگار است. انجمن نویسندگان کودک و نوجوان درگذشت این هنرمند ارجمند را به همه مردم، به ویژه اهالی فرهنگ و هنر و خانواده عزیز استاد تسلیت می گوید.

***

در پیام تسلیت مدیر، هیات داوران و دبیرخانه جایزه مهرگان ادب در پی درگذشت محمدرضا شجریان نیز می خوانیم: در کارنامه هر هنرمند و روشنفکر و اندیشمندی، دو سویه هست: سویه نظر و سویه عمل . سویه نظر ، همان توانایی ها، استعدادها، باورها و آرمان های والای اوست که در اثر هنری و علمی و ادبی او نمود می یابد و می کوشد بر میراث فرهنگی سرزمین پرافتخار خود بیفزاید.

به این اعتبار، استاد شجریان از همه ظرفیت های ادبی و موسیقایی ایران از گذشته تا کنون، سود می جوید تا آن را به سطحی والاتر و تازه تر ارتقا دهد؛ از مرزهای ملّی فراتر می رود تا ارزش های هنری و فرهنگی سرزمینش را به مرزهای جهانی فرابرد و آن را به جهانیان معرفی کند.

اما سویه عملی کار هنرمند این است که هنر خود را به خدمت نیازهای مبرم و اساسی جامعه درآورد و نظر را با عمل، و حیات هنری خود را، با حیات اجتماعی هم داستان سازد؛ با شادی و پیروزی مردم، شاد و در اندوه و آن چه از فاجعه بر مردم سرزمینش می آید، شریک شود. صدای رسای همه بی صدایان جامعه خود شده در کنش اجتماعی با آنان همگام شود.

جایزه مهرگان ادب این وحدت نظر و عمل را در کارنامه درخشان استاد آواز ایران می ستاید. نام و یادش همواره ماندگار باد!

***

همچنین پیام تسلیت انجمن علمی [استادان] زبان و ادبیات فارسی به این شرح است: یار اگر ننشست با ما، نیست جای اعتراض/ پادشاهی کامران بود، از گدایان عار داشت

خسرو خوبان موسیقی و آواز ایرانی، به ملکوت اعلی پرکشید؛ و شهبازی بی انباز، از جان و پیکر غزل پارسی به پرواز درآمد؛ و سینه اهل شعر و ادب و موسیقی ایرانی را مالامال از دردی کرد که برایش مرهمی نیست. آن جا که عقل، از تدبیر بازمی ماند، شعر و موسیقی و آواز، به میدان می آیند و همچون باران بهاری بر روح و روان اهل دل، شور و نشاط می بارند. استاد محمدرضا شجریان و صدای روح نواز او سال های سال بی وقفه به مردم ایران آرامش بخشید و در شادی ها و غم ها با آنان شریک شد و در کاهش تنش های عصبی و روانی جامعه، نقشی بی بدیل ایفا کرد. همچنین در معرفی و انتشار شعر و ادب فارسی، و موسیقی و فرهنگ ایرانی در ایران و خارج از ایران نیز افتخار آفرید. حضور استاد شجریان در زندگی مردم ایران و سایر فارسی زبانان به حدی بود که اکنون کمتر کسی را می توان یافت که خواسته یا ناخواسته صدای او را نشنیده باشد یا از لذت شنیدن آوای مناجات زیبای ربنای او، لحظاتی روحش به پرواز درنیامده باشد. انجمن علمی [استادان] زبان و ادبیات فارسی ایران، این ضایعه بزرگ را به عموم مردم ایران، به ویژه به اهل شعر و ادب و هنر و موسیقی، و خانواده محترم ایشان و فرزندان هنرمند و گرامی شان تسلیت عرض می کند و از درگاه خداوند متعال برای آن مرحوم رحمت و مغفرت و علو درجات می طلبد. راهش پررهرو باد.

انتهای پیام

مجید باشعور مدیر مسئول انتشارات تایماز در گفت و گو با خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان ، درباره وامی که قرار بود برای جبران خسارت های ناشی از شیوع کرونا به ناشران پرداخت شود گفت: هیچکدام از ناشرانی که با آن ها در ارتباط هستم وامی را که قرار بود دولت برای جبران خسارت های ناشی از شیوع کرونا به ناشران پرداخت کند، دریافت نکرده اند.

بیشتر بخوانید

نبود مخاطب میهمان ناخوانده این روز های صنعت نشر/ الوعده وفا وام ناشران را پرداخت کنید

وی افزود: مشکل اصلی نشر در تقاضاست؛ تقاضایی برای خرید کتاب وجود ندارد. هرچقدر هم وام و تسهیلات در اختیار ناشران قرار دهند با این وضعیت تقاضا، گره ای از بازار نشر باز نمیکند. امروز یک نفر برای تهیه کتابی با من تماس گرفت، قیمت 30 هزار تومانی یک کتاب بیش از صد صفحه ای را گران می دانست. تا این وضعیت تغییر نکند، تغییری در اقتصاد نشر ایجاد نمی شود.

مدیر مسئول انتشارات تایماز ادامه داد: وقتی قیمت یک شانه تخم مرغ و قیمت 110 میلیونی پراید را با قیمت کتاب مقایسه کنیم، با این وضعیت قیمت سرسام آور کاغذ، قیمت کتاب 30 هزار تومانی بسیار گران نیست. این فرهنگ باید اصلاح شود و تقاضایی برای کتاب وجود نداشته باشد حتی اگر کتاب را رایگان هم در اختیار مردم بگذارند، آن را تهیه نمی کنند.

باشعور بیان کرد: تا زمانیکه احساس بی نیازی به مطالعه در جامعه ما وجود داشته باشد حتی مردم کتاب هزار تومانی را هم تهیه نمی کنند. مردم گمان می کنند که کتاب کالایی اضافه است و بدون مطالعه هم می توانند مدارج علمی را طی کنند و نیازی به دانستن در آن ها وجود ندارد.

انتهای پیام/

بهروز جلالی مدیر دفتر گسترش شعر و ادبیات موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران درباره جایزه ادبی جلال آل احمد به خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، گفت: جایزه ادبی جلال آل احمد امسال، براساس همان اساسنامه قبلی برگزارمی شود. قرار است به مناسبت چهل سالگی جنگ تحمیلی، بخش ویژه ای با این عنوان در جایزه ادبی جلال آل احمد برگزار شود. جزئیات شرکت در این بخش در فراخوان جشنواره ذکر می شود.

بیشتر بخوانید

ابراهیم حسن بیگی دبیر علمی جایزه جلال شد

وی افزود: اگر همه چیز درست پیش برود، در هفته جاری اعضای هیئت علمی جایزه ادبی جلال آل احمد معرفی خواهند شد. پس از آن شیوه نامه اجرایی و داوران این دوره مشخص می شوند و داوران کار داوری آثار را آغاز خواهند کرد. هم اکنون هم فهرست فیزیکی آثاری که قرار است در جایزه ادبی جلال آل احمد بررسی شوند، تهیه شده است.

دبیراجرایی جایزه ادبی جلال آل احمد ادامه داد: فراخوان جایزه ادبی جلال آل احمد منتشر می شود تا اگر کتابی در لیست ما نیامده و جا مانده نویسنده و ناشر بتواند آن را برای ما ارسال کند. به ناشران و نویسنده مهلت می دهیم تا اثرشان را برای دبیرخانه جایزه ادبی جلال آل احمد ارسال کنند. از آنجایی که جایزه ادبی جلال آل احمد زمان بندی مشخصی دارد و باید همزمان با زادروز جلال آل احمد برگزار شود از این رو کار های برگزاری جایزه ادبی جلال آل احمد را آغاز کردیم.

مدیر دفتر گسترش شعر و ادبیات موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران بیان کرد: از آنجایی که در مصوبه اجرایی جایزه ادبی پروین اعتصامی و ملک الشعرای بهار زمانی برای برگزاری این جایزه های ادبی تعیین نشده بود، این جوایز ادبی به دلیل شیوع بیماری کرونا در بهار و تابستان برگزار نشدند و برگزاری آن ها به تعویق افتاد. جایزه ادبی پروین اعتصامی به صورت دوسالانه برگزار می شود و در دوره جدید این جایزه، کتاب سال های 97 و 98 بررسی می شوند.

جلالی اظهار کرد: دوره قبلی جایزه ادبی پروین اعتصامی را در تابستان برگزار کردیم. امسال حتما جایزه ادبی پروین اعتصامی برگزار می شود اما باید ببینیم که شرایط شیوع کرونا در کشور چطور خواهد بود تا تصمیم بگیریم که به صورت حضوری باشد یا غیرحضوری؛ در صورتی که به شرایط پایداری در زمینه شیوع بیماری کرونا برسیم این جایزه ادبی برگزار می شود.

انتهای پیام/

کارگردان فیلم های سینمایی خاکستر و برف و محدوده ابری در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: وقتی نگاه می کنیم می بینیم هیچ یک ازمواردی که در سینما می خواستیم به آن برسیم را نتوانستیم به دست بیاوریم؛ وقتی نگاه می کنیم متوجه می شویم هر مدیری در سینما آمده متأسفانه به سمت ریل گذاری صحیح و اصولی و پیشبرد سینما در راستای اهداف کلان و استراتژیک نرفته است.

وی ادامه داد: از این رو می توان بر این امر صحه گذاشت که اصلی ترین نقیصه مدیریت فرهنگی ما و به ویژه مدیریت سینمایی ما خود مدیران هستند. به نظر بنده دلیل ناهماهنگی یا عدم انسجام در مدیریت و پیشبرد فضای فرهنگی کشور و در طلیعه آن بحث سینما، خود این بی برنامگی و پریشان احوالی مدیریت در این عرصه است.

سهرابی خاطرنشان کرد: این پریشان احوالی و بی برنامگی شاید نشأت گرفته از ابعاد مالی باشد؛ متأسفانه ما وقتی به کلیت اتفاقاتی که در سینمای کشورمان رخ داده نگاهی می اندازیم متوجه می شویم که اصل نگاه به سینما نگاه حرفه ای نیست و بیشتر از فضای سلیقه ای و به قولی فردی نشأت می گیرد و به هیچ عنوان سیستماتیک نیست.

این کارگردان سینما متذکر شد: بی تردید اصلی ترین عامل دوری مخاطب از سینما هم همین است. من مدیر وقتی بر اساس سلیقه خودم چیزی را پررنگ می کنم که عملاً در نگاه کلان و فراگیر جایگاهی ندارد. شاید اسم آن را انحصار طلبی یا خودرأیی یا کج سلیقیگی بتوان گذاشت یا شاید بتوان به آن نگاه زودبازده به برنامه ها گفت که در هر صورت کاری بسیار غلط است!؛ در هر صورت آنچه مهم است اینکه انحصارطلبی، خودرأیی و کج سلیقگی در سینما باید از بین برود و تا زمانی که این موارد در سینمای ما وجود داشته باشند نمی توانیم شاهد بهبود اوضاع در سینما باشیم.

وی حضور مدیران سیاسی به جای مدیران برآمده از دل سینما را یکی دیگر از دلایل افول سینمای کشور برشمرد و در این باره تصریح کرد: مدیرانی که در این سال ها سکان مدیریت سینمای کشور را در دست گرفتند به دلایل متعدد از جمله داشتن مشاوران بسیار بد، مشکلات مالی و یا حواشی خارج از سینما نتوانستند سینما را درست هدایت کنند. ما اغلب به جای اینکه شاهد مدیران سینمایی باشیم شاهد حضور مدیران سیاسی بودیم که در نهایت باعث شد تا هیچ اتفاق خوب و نیکویی در عرصه سینمای کشور رخ ندهد.

سهرابی در خاتمه اظهاراتش با اشاره به مبحث مهم هدر دادن بودجه بیت المال در سینما اظهار داشت: ای کاش مدیری اداره سینمای کشور را در دست بگیرد که در کنار تولید نمونه ای به جای اینکه تولید انبوه داشته باشیم بیاید و صرفه جویی مالی کند! ما باید در سینمای کشور تولید نمونه ای ام اصولی کنیم که نقشه راه ما باشد و بقیه بودجه را اختصاص دهیم برای ترسیم و تبیین نقشه راه اساسی و ماندگار برای سال های بعد سینمای کشورمان؛ ای کاش مدیری اداره سینمای کشور را در دست بگیرد که از خود باقیات صالحات جا بگذارد و اجازه ندهد بودجه ای که از بیت المال برای سینما اختصاص داده شده به هدر برود.

این در حالی است که صاحبان سالن های سینما یا تئاتر دائما بر رعایت پروتکل های بهداشتی تاکید می کنند و معتقدند که سالن های سینما و تئاتر شرایط ایمن تری نسبت به بسیاری دیگر از مکان های سرپوشیده از جمله مترو دارند. سجاد نوروزی، مدیر پردیس آزادی در گفت وگو با جام جم آنلاین به بررسی این موضوع پرداخته که در ادامه می خوانید.

سجاد نوروزی، مدیر پردیس سینمایی آزادی با تاکید بر اینکه اگر قرار بر تعطیلی و اجرای محدودیت برای کنترل شیوع کرونا است، چرا این دستورها صرفا برای اماکن مذهبی و فرهنگی-هنری خیلی جدی اعمال می شود؟ در گفتگو با جام جم آنلاین بیان داشت: به هیچ وجه قصد تخطئه خدمات وزارت بهداشت و ستاد ملی مبارزه با کرونا را ندارم، اما آقای رئیس جمهور به عنوان راس تمام این تشکیلات از ابتدای شروع بحران کرونا صرفا برای حوزه فرهنگ و هنر و مذهب این محدودیت ها اعمال کردند! یک نگاه اجمالی به سطح جامعه بیاندازید، تمام اماکن مذهبی و فرهنگی و هنری تعطیل هستند و باقی مراکز به روال کاری خود ادامه می دهند! این در حالی است که در تمام دنیا در مراکز تجمع جمعیت مانند سیستم حمل و نقل عمومی یا حتی مسافرت ها محدودیت ها کاملا دقیق اعمال می شوند و اماکن فرهنگی-هنری و مذهبی با رعایت پروتکل های بهداشتی به کارشان ادامه می دهند. چون اتفاقا تنها مراکزی که می توان پروتکل های بهداشتی (ماسک، دستکش، حفظ فاصله اجتماعی و...) را دقیقا در آنجا به اجرا درآورد همین اماکن فرهنگی و مذهبی هستند. منتها در کشور ما برعکس است! و این نقد را تنها می توان به نحوه عملکرد شخص آقای رئیس جمهور و متعاقب ایشان مدیریت ستاد ملی کرونا وارد کرد.

او افزود: سالن های سینما، تئاتر و موسیقی موظف به استفاده از حداکثر 50 درصد ظرفیت شان در همان معدود روزهای بازگشایی در ایام کرونا بودند. از این 50 درصد ضریب اشغال سینماها در تمام روزهایی که سینماها باز بوده تنها 2 درصد بوده. واقعا این 2 درصد چند درصد از سهم موارد ابتلا به کرونا را می گیرد؟! چرا نمادین کار می کنید؟! در جایی مثل موزه که تمام پروتکل های بهداشتی رعایت می شود با آن تعداد مراجعان انگشت شمارش، کسی کرونا می گیرد که آنجا را تعطیل می کنید؟! قطعا نحوه مدیریت دولت و شخص آقای رئیس جمهور در دوران کرونا برای اعصار و نسل های آینده تبدیل به یک لطیفه خواهد شد. در تاریخ می نویسند که در روزگار کرونا اماکنی را تعطیل کردند که ضریب اشغال آنها تنها 2 درصد بود! و از سویی دیگر در جایی مثل مترو و ناوگان حمل و نقل عمومی هیچ تلاشی مبنی بر ساماندهی فعالیت شان انجام نشد.

نوروزی با اشاره به اشتباهی که در دسته بندی گروههای پرخطر صورت گرفته، اظهار داشت: در مدت این 8 ماه صاحبان سینما اعتراض خود را نسبت به اجحافی که در حق فرهنگ و هنر می شود به صد بیان و روش و نامه و جلسه بیان کردیم. اساسا چیزی که در این بین ایراد دارد دسته بندی است که در مورد اماکن پرخطر صورت گرفته. در این دسته بندی دقیقا اماکنی که می توانند پروتکل های بهداشتی اعم از حفظ فاصله اجتماعی، ماسک، دستکش، تهویه های استاندارد و... را اجرا کنند جزو اماکن پرخطر قرار گرفته اند! و از سویی دیگر تمام اماکن پرخطر باقدرت به کارشان ادامه می دهند! حالا به تازگی قرار شده وزارت ارشاد یکسری مذاکرت را انجام دهد که سالن های سینما و تئاتر به دلیل سقف بالای 6 متر، دارا بودن تهویه مناسب و... از گروههای پرخطر خارج شود.

مدیر پردیس آزادی با تاکید بر گزارش چندی پیش شورای صنفی اکران مبنی بر عدم تاثیر بازگشایی سینماها در افزایش تعداد بیماران کرونایی اظهار کرد: همانطور که سخنگوی شورای صنفی اکران اعلام کرد تاکنون هیچ شکایت و یا گزارشی مبنی بر ابتلای تماشاگران سینما به کرونا ارسال نشده و سینماها به هیچ وجه در افزایش تعداد مبتلایان تاثیرگذار نبوده اند. طبق آماری که از موارد ابتلا به کرونا منتشر شده 63 درصد موارد ابتلا در تجمعات صورت گرفته; تجمعات بزرگی مثل بازار، پاساژها، مترو و... و 16 درصد از موارد ابتلا به کرونا هم مربوط به سفرهاست.

نوروزی تعطیلی سینماها را ضربه زننده به بدنه سینما دانست و خاطرنشان کرد: بدون شک امسال، سال سخت و از بین برنده ای برای سینمای ما است و بی تدبیری های مدیریتی این سختی ها را مضاعف می کند. نگاهی که فرهنگ و هنر را صرفا امری زینتی می بیند که بود و نبودش برای مردم یک کشور تفاوتی ندارد، عاقبت خوبی را به دنبال نخواهد داشت.
او درباره وضعیت اکران آثار سینمایی در شرایط کرونا اظهار کرد: از شروع پاندمی کرونا حدودا 8 ماه می گذرد که سینماها با احتساب تعطیلات ماه محرم 5 ماه تعطیل بودند. در 3 ماه باقیمانده اساسا فرصتی برای طراحی بهینه نمایش فیلم ها در سالن های سینما وجود نداشت و فراز و فرودهایی که در چگونگی بازگشایی سالن های سینما وجود داشت مردم را هم دچار نوعی بلاتکلیفی می کرد.

نوروزی در پاسخ به این سوال که تکلیف کارگران خدماتی سینما و دیگر کارکنان بخش تولید سینمای کشور در این مدت چه خواهد شد؟ بیان داشت: این سوال را باید آقای رئیس جمهور جواب بدهد. ما چندین و چند ماه تمام توانمان را به خرج دادیم که اگر نمی توانیم تمام نیروهایمان را حفظ کنیم لااقل بخشی از نیروهایمان را نگه داریم، منتها بیش از این دیگر از توانایی ما خارج است. ما برادری مان را در این چند ماه ثابت کردیم.

به گزارش روابط عمومی بنیاد سینمایی فارابی به نقل از ستاد اطلاع رسانی جشنواره بین المللی فیلم های کودکان و نوجوانان، حسین قناعت کارگردان سینما درباره برپایی این جشنواره عنوان کرد: واقعیت این است جشنواره کودک، تنها چراغ روشن سینمای کودک است. جشنواره از نظر من این حسن را دارد که عوامل فیلم های کودک در کنار هم جمع می شوند و کارهای هم را می بینند. اگر جشنواره کودک نبود سینمای کودک خیلی سال قبل از بین رفته بود.

این کارگردان در خصوص آنلاین برگزار شدن این دوره جشنواره گفت: این قضیه، چه بخواهیم و چه نه، یک اتفاق مثبت را از فیلمساز کودک می گیرد و تجربه زیبای تماشای فیلم در کنار کودکان را حذف می کند، اما همین که جشنواره برپا می شود و سینمای کودک به یاد مردم می آید، اتفاق فرخنده ای است.

او در بخشی دیگر از صحبت هایش اظهار داشت: اگر دوستان همکار به سمتی بروند که برای مخاطبان کودک و نوجوان فیلم بسازند، سینمای کودک مسیر بهتری را طی خواهد کرد. الگوی من والت دیزنی است و همه تلاشم را می کنم که بزرگسالی که همراه بچه ها به سالن سینما می آید، از دیدن یک فیلم لذت ببرد.

قناعت گفت: پیدا کردن سرمایه گذار کامل برای فیلم کودک به صورت عادی کمی سخت است. البته جدا از نهادی چون بنیاد سینمایی فارابی که همیشه و همه جا حامی سینمای کودک بوده است.

کارگردان پیشی میشی با اشاره به این که نهادها و تشکل های دیگری مثل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان هم باید حمایت بیشتری از سینمای کودک و نوجوان داشته باشند، گفت: امروز بنیاد سینمایی فارابی تنها نهاد حامی سینمای کودک است. کانون پرورش فکری می تواند به این سینما کمک کند اما از کانون فیلمی که بتواند مخاطب را جذب کند، ندیده ام. نهادی مثل آموزش پرورش می تواند خیلی کمک کننده باشد که متأسفانه از سینمای کودک حمایت نمی کند. این نهادها اگر همت کنند، به شما قول می دهم سینمای کودک یک سر و گردن بالاتر از سینمای بزرگسال خواهد بود.

او با توجه به دشواری فعالیت در سینمای کودک و نوجوان گفت: در سینمای کودک باید فیلمنامه ای را بنویسید که فارغ از اتفاقات بیرون، برای مخاطب کودک باشد. به او امید بدهد و او تلخی جامعه و شرایط را حس نکند.

این کارگردان با اشاره به ارائه دو فیلم سینمایی سلفی با رستم و والدین امانتی به جشنواره سی و سوم گفت: کرونا اولین تأثیر منفی اش را سر صحنه فیلمبرداری والدین امانتی بر کار ما گذاشت به طوری که دوبار کار را تعطیل کردیم. ما در شرایطی خاص به سر می بردیم و به شدت سر ساحت این فیلم فشار عصبی داشتم. جدا از این، سرمایه گذارها کنار رفتند و کرونا یکی از صمیمی ترین دوستانم را از من گرفت. امیدوارم این کابوس برود و هیچ وقت باز نگردد...

خبرگزاری صبا: سخنگوی شورای صنفی نمایش ضمن اعلام برگزاری جلسه 20 مهرماه شورای صنفی نمایش، ابراز امیدواری کرد دستورات رییس سازمان سینمایی برای سینماها نتایج مثبتی در بر داشته باشد.

مرتضی شایسته سخنگوی شورای صنفی نمایش در گفتگو با ما درباره جلسه اعضای این شورا با رییس سازمان سینمایی در روز سه شنبه 15 مهرماه گفت: روز سه شنبه با آقای حسین انتظامی جلسه داشتیم و در این جلسه مسائل مربوط به سینماها در کرونا و تعطیلی ها و فروش فیلم ها را برای آقای انتظامی توضیح دادیم که البته خیلی از این مسائل را ایشان می دانست. ما از رییس سازمان سینمایی برای راه افتادن سینماهای کشور درخواست راه حل و همیاری کردیم.

وی ادامه داد: آقای انتظامی پس از استماع صحبت های اعضای شورای صنفی نمایش، دستوراتی به افراد و واحدهای مختلف سازمان سینمایی دادند که امیدواریم در این هفته به امید خدا نتایج مثبتی از آن بگیریم.

شایسته درباره این جلسه که گفته شده بود تکلیف شورای صنفی اکران آنلاین را روشن می کند، اظهار کرد: قرار بود در این جلسه درباره شورای صنفی اکران آنلاین صحبت شود که صحبتی نشد. هر زمان این موضوع در جلسات مطرح شد، اطلاع رسانی خواهیم کرد، ولی فعلا در این باره برنامه ای نداریم.

سخنگوی شورای صنفی نمایش در پایان با تاکید بر اینکه با وجود تعطیلی دوهفته ای سینماها جلسه هفتگی این شورا فردا 20 مهرماه برگزار خواهد شد، بیان کرد: در این جلسه درباره تعداد هفته های نمایش فیلم ها تصمیم گیری خواهد شد.

محمد امامی که این روزها به اتهامات او در زمینه اختلاس از بانک سرمایه و صندوق فرهنگیان رسیدگی می شود، یکی از افرادی بود که با هدف پولشویی، به سرمایه گذاری و تهیه فیلم سینمایی و سریال شبکه نمایش خانگی روآورد. چندی قبل نیز گروهی از سینماگران در حمایت از وی نامه ای را امضا کردند. اما اتفاق قابل تأمل این است که برخی از این سینماگرها، در اختلاس، با امامی همکاری کرده بودند!
در جلسه سوم رسیدگی به اتهامات محمد امامی که روز گذشته - شنبه 19 مهر برگزار شد، قهرمانی نماینده دادستان گفت: امامی هنگام اخذ تسهیلات می گوید قصد احداث پتروشیمی و پالایشگاه را دارم، اما من در ادامه موارد صرف شده از تسهیلات دریافتی توسط امامی را برای دادگاه می خوانم: با بخشی از این تسهیلات پول هادی رضوی پرداخت شد؛ بخشی از این تسهیلات در چند صرافی تبدیل به ارز شد؛ بخشی از آنها به نام یک مدیر تولید شبکه نمایش خانگی شد؛ بخشی از آن به حساب دختر 14 ساله یکی از متهمان رفت؛ بخشی از این تسهیلات به حساب شخصی یک هنرپیشه شاخص کشور واریز شد؛ بخشی از آن به حساب حمیدرضا شیرخان یکی از متهمین همین پرونده رفت؛ بخشی از آن تسهیلات در قسمت های مختلف به حساب حمید حاجیان واریز شد، حمید حاجیان وکیلی است که در حین تحقیقات ما کشته شده است و پرونده قتل او نیز در دست بررسی است که نتایج به دست آمده از آن می تواند معما های زیادی را کشف کند؛ بخشی از این تسهیلات به حساب یک خانم بازیگر سینما رفت که هیچ قراردادی نیز در زمینه ایفای نقش در فیلم با امامی نداشت؛ بخشی از آن به حساب بازیگران زن و مرد متعدد رفته که قراردادی با امامی ندارند؛ بخشی از آن تسهیلات دریافتی در حساب های متعدد چرخیده و سرانجام به حساب شرکتی رفته که خود تسهیلات گیرندگان اعضای هیئت مدیره اش بودند؛ بخشی از این تسهیلات به حساب خانم ف رفته که در یک آژانس تمامی بلیت های سفر های خارج کشور امامی را تأمین می کرد؛ بخشی از آن تسهیلات به حساب داماد خانواده امامی آقای محمدحسن زرین اقبال رفت.
به این ترتیب، جریان ورود پول های آلوده و پرداخت دستمزدهای نجومی به برخی از سلبریتی هایی که از پرداخت مالیات معاف هستند، رسما وارد مرحله تازه ای شده است. افرادی که بعضا با ژست دفاع از مردم خود را در شبکه های اجتماعی نمایش می دهند اما در پشت صحنه دست درازی به بیت المال می کنند.

همزمان با چهلمین سال آغاز جنگ تحمیلی و دفاع مقدس، قرار بر تولید شماری از فیلم های سینمایی در حوزه دفاع مقدس بود؛ اما شیوع کرونا و دشواری تولید در سال کنونی باعث شده، اغلب این پروژه ها حتی وارد مراحل پیش تولید نشوند و با این اوصاف اگر تغییری رخ ندهد و وضعیت تولید در سینمای ایران با همین منوال پیش برود، در خوشبینانه ترین برآورد شمار فیلم هایی که با این مضمون در سال جاری تولید خواهند شد، فراتر از عدد انگشتان یک دست نخواهد بود.

به گزارش تابناک ؛ چهل سال از آغاز جنگ تحمیلی رژیم بعث عراق علیه ایران و دفاع مقدس ملت قهرمان پرور ایران می گذرد و رسیدن این تاریخ به پایان دهه چهارم، یک اهمیت سملبیک داشت که سازمان ها و نهاد های سینمایی مختلف را از سال 1398 واداشته بود تا برنامه ریزی برای تولید شماری از آثار دفاع مقدس و عرضه این مجموعه تولیدات در سی و نهمین جشنواره فیلم فجر را در دستور کار قرار دهند. بدین سان انتظار می رفت، شاهد تولید و عرضه بیش از ده فیلم سینمایی با مضمون دفاع مقدس باشیم؛ اتفاقی کم سابقه در سینمای ایران که با توجه به افزایش شدید هزینه های تولید فیلم هایی با چنین مضامینی، اقدامی مهم محسوب می شد.

از نیمه دوم سال 1398 به مرور طرح و فیلمنامه شماری از این آثار به تصویب رسید تا زمینه لازم برای تامین اعتبار، پیش تولید و تولید این فیلم ها طی شود؛ اما هرچه زمان پیش آمد، شرایط دشوارتر شد. افزایش شدید هزینه تولید در سینمای ایران متاثر از تورم، در کنار عدم تامین و تخصیص اعتبارات سازمان های فعال در این عرصه، عملاً این قلمرو را از مدعیان خالی کرد. این وضعیت زمانی تشدید شد که کرونا شیوع پیدا کرد که هم تولید فیلم سینمایی پرخطر شد و هم دورنمایی برای عرضه فیلم های سینمایی وجود نداشت و سازمان های مختلف ترجیح دادند تا زمان عادی شدن شرایط سینما، نظاره گر اوضاع باشند.

اگر برخی پروژه های مرتبط با موضوع دفاع مقدس که کمتر از سکانس های جنگی برخوردارند و عملاً به حواشی جنگ پرداخته اند در ماه های پیش روی به سرانجام برسند، برآورد ها حکایت از آن دارد که حداکثر پنج فیلم سینمایی با چنین مضامینی به جشنواره فجر سی و نهم خواهد رسید؛ اما اگر با توجه به وضعیت شیوع کرونا و کمبود منابع مالی، زمینه تولید فراهم نشود، مشخص نیست سینمای دفاع مقدس اساساً نماینده جدی در مهم ترین رویداد فرهنگی ایران داشته باشد و چه بسا این عرصه از چنین محتوایی خالی باشد؛ آن هم در سالی که از قضا برای تولید پررنگ چنین آثاری برنامه ریزی شده بود.

البته دفاع ملی ایران در هشت سال با حجمی از رویدادی تاثیرگذار همراه بود و آنچنان حاوی روایات بکر و تماشایی است که می توان همچنان صد ها فیلم دیدنی از دل آن ساخت. از قضا از دست رفتن یک سال، تاثیری بر این روایات ندارد؛ اما ای کاش کوشش شود برنامه ای که در جریان بود، پس از فروکش کردن کرونا، با تامین اعتبارات از سر گرفته شود و این حماسه بزرگ که برای نسل های تازه الهام بخش خواهد بود، با پرداختی سینمایی روی پرده نقره ای به نمایش درآید.

نگار حسینخانی روزنامه نگار

در شرایطی که تهران در وضع فوق قرمز قرار گرفته و از بیمارستان ها خبر می رسد که ظرفیت تخت ها تکمیل است و دیگر شهرهای ایران هم در وضعی نسبتا مشابه به پایتخت با ویروس کرونا درگیر شده اند، شما بروید سراغ موتور جست وجوی گوگل و کنار آن دکمه جست وجو کن! ، این متن را تایپ کنید: تولید فیلم سینمایی. بعد تاریخ را کمی به روز کنید و در چند ماهه اخیر چرخی بزنید. آنچه خواهید دید انبوه پروژه فیلم ها و سریال هایی است که یا در مرحله پیش تولید قرار گرفته اند یا تولید را آغاز کرده اند یا حتی در پایان راه هستند. اما در عین حال آنچه بیش از هر چیز توجه تان را به خود جلب می کند، گیشه های بی رونقی است که هر روز از کنارشان عبور می کنید، بی آنکه بتوانید جراتی به خود داده و پا در سالن های سینما بگذارید. آن زمان است که این سؤال اساسی در ذهن تان جرقه می خورد؛ این فیلم ها برای چه کسانی ساخته می شوند؟ برای کدام سالن های سینما؟ این سطرها را در حالی می خوانید که اتفاقا دوباره سینماها نیز مانند دیگر مراکز هنری، تعطیلی چندباره را تجربه می کنند. برای تولید پروژه های سینمایی و فیلم ها و سریال های شبکه نمایش خانگی، کلی هزینه می شود؛ در روزگار تسلط کرونا بر جهان، این هزینه ها بیش از پیش هم شده... این سرمایه اگر قرار نیست در چرخه تولید و عرضه، به جیب سرمایه گذار برگردد، پس این روزها سینمای ایران چرا اینقدر پرکار شده است؟ سینمایی که فصل داغ تولید را می گذراند درحالی که سالن های عرضه و نمایش این فیلم ها، در سردی مطلق فرورفته اند؛ آتشی بدون دود.

تخلیه انرژی پس از چندماه تعطیلی!
از 20اسفندماه سال گذشته که با توصیه ستاد پیشگیری و مقابله با ویروس کرونا برای توقف تولید، سازمان سینمایی همه شوراهای پروانه ساخت را تعطیل کرد، همه فکر می کردند در وضعیتی ناپایدار قرار دارند و می توانند کمی صبور باشند. اما این وضع 2 ماه ادامه پیدا کرد تا در 21اردیبهشت ماه سال جاری اعلام شد که فعالیت های سینمایی از سر گرفته خواهد شد. نخستین مجوز ساخت فیلم سینمایی هم 11خردادماه برای ساخت فیلم قلعه به نام نیما جاویدی صادر شد. اما از آن روز که خبرها را پیگیری کنید، با انبوهی از اخبار مواجه می شوید که فیلمسازان، گروه هایی را برای ساخت فیلمی تازه کنار هم جمع کرده اند. در تازه ترین مورد، مجموعه ای تلویزیونی که در زنجان فیلمبرداری می شود اتفاقی عجیب را تجربه کرد؛ مهران رجبی که معروف است به حضور در پروژه های متعدد سینمایی و تلویزیونی همان روز اول فیلمبرداری به ویروس کرونا دچار شد و سر از بیمارستان درآورد. او 15روز را در این شهرستان روی تخت بیمارستان بود تا اینکه از چند روز پیش دوباره برای همان سریال جلوی دوربین رفت. حالا اینکه سریال است و قرار است خلاف بسیاری از پروژه های سینمایی، پخش را تجربه کند. در این میان، چهره های سینمایی و نامداران، میان کارگردانان دست به دست می شوند و مشخص نیست این همه تولید چه زمانی در بازار سرریز کرده و سینما را با مشکل تازه ای روبه رو خواهد کرد.
محمدعلی نجفی، رئیس هیأت مدیره خانه سینما در این باره می گوید: اگر با حجم بالای تولید مواجه شده ایم به این خاطر است که انرژی ای در این چند ماه تعطیلی انباشته شده بود که به گونه ای باید تخلیه می شد. بنابراین بین فیلمسازان اینطور تصور شده که بهتر است گاهی بدون آنکه به اثرات آن فکر شود، دست به تولید بزنیم و امیدوار باشیم روزی به مخاطبان خود برسیم . اما تصدیق این تحلیل به معنای آن است که به واقع سینما در سال آینده با بحران تماشاگر و غیبت گیشه مواجه خواهد بود. از آنجا که گیشه های سینما پس از شیوع ویروس کرونا نتوانستند از این فلج تحمیلی جان سالم به در ببرند، تا سال دیگر چگونه باید به حیات شان ادامه دهند؟ چندوقت پیش بود که در همشهری به تعطیلی نسبتا کامل سینمای ایران در سال 99پرداختیم. در آن گزارش از این گفتیم که سینماها فصل بهار را به طور کامل از دست دادند، بعد هم 2 ماه محرم و صفر، به عنوان 2 ماه رکود سینماها حتی در شرایط عادی، فرا رسید و حالا هم که دوباره سینماها تعطیل شده اند و درصورت بازگشایی مجدد با محدودیت های سابق و استفاده از درصدی از ظرفیت صندلی ها، این بار سرمای پاییز و زمستان و ترس از آنفلوآنزا و سرماخوردگی و واهمه کرونا، سینماها را بی رونق تر از پیش خواهد کرد. آیا ما مطمئن هستیم سال بعد که این آثار به دنبال فرصتی برای نمایش می گردند، شرایط آنقدر مساعد شده که مردم جرأت کنند پا در سالن ها گذاشته یا فیلم ها در صف های طولانی اکران بیات نمی شوند؟

فیلم ها حداقل باید 11میلیارد بفروشند
در همین چند ماه که کرونا هر بلایی خواست و توانست بر پیکر مردم فرود آورد و حیات اقتصادی آنها را سلب کرد، هزینه تولید فیلم های سینمایی با دلار رشد کرد و زیاد و زیاتر شد؛ از 2 تا 3 میلیارد تومان به 4 تا 5 میلیارد؛ هزینه ای که نه تنها در بخش تجهیزات و اجاره ادوات فیلمبرداری، نور، صدا و... که در دستمزدها هم خود را به سرمایه گذار تحمیل کرد. مثلا کارگردانان مجبورند برای 60 جلسه تصویربرداری حدود 950 میلیون تومان هزینه کنند و این به جز دستمزد عوامل فنی است. برای بازگرداندن همین یک هزینه، فیلم های سینمایی باید 2,5 میلیارد تومان فروش کنند. دستمزد عوامل فنی نیز رقم قابل توجهی است و برای 60 جلسه بالغ بر یک میلیارد تومان هزینه در پی دارد و با این حساب، بازگشت 2میلیارد تومان هزینه تجهیزات و دستمزد عوامل فنی، نیاز به فروشی حدود 5میلیارد تومان دارد. به این رقم باید دستمزد کارگردان و بازیگران را نیز اضافه کرد. این یعنی نیاز به فروشی 11 میلیارد تومانی برای بازگشت سرمایه. درحالی که اکران آنلاین فیلم ها نیز که به عنوان آلترناتیوی برای اکران در سالن های سینما مطرح و آزموده شد، در بهترین شرایط برای اغلب فیلم ها حتی یک میلیارد تومان هم عایدی از محل فروش بلیت نداشته اند.

به اضافه هزینه رعایت پروتکل های بهداشتی
علاوه بر این، قابل توجه آنکه تولیدات مهم سال 98 عمدتاً هزینه ای بیش از 5میلیارد تومان را در پی داشته و اغلب آثار سینمایی در سال 98کمتر از 10میلیارد تومان فروش داشته اند. این در حالی است که شیوع ویروس کرونا هزینه تازه ای را برای رعایت پروتکل های بهداشتی هم به گروه های فیلمبرداری تحمیل کرده است. به نظر می رسد که شمار آثاری که در سال 99 تولید می شوند حتی هزینه شان بازنمی گردد. سرمایه گذاری پرریسک این سؤال را به وجود می آورد که با توجه به تولیدات انبوه، آثار سینمایی که آینده مبهمی در اکران دارند، توسط چه گروه هایی سرمایه گذاری می شوند و هدف شان از ساخت این فیلم ها چیست؟

با تشکر از سرمایه گذاران یا
از این سینما بوی بهبود نمی آید
شاید اینطور به نظر می رسد که سینمای ایران باید قدردان سرمایه گذارانی باشد که در این شرایط و با وجود تردید به بازگشت حتی بخشی از سرمایه، پول وارد پروژه ها می کنند، اما همه چنین نظری ندارند.
مثلا محمدحسین فرحبخش، تهیه کننده و کارگردان سینما بخشی از گرفتاری در این وضعیت پرهزینه را تقصیر تولیدکنندگان سریال ها می داند؛ سریال هایی که آن قدر تولیداتشان فزونی گرفت که از یکجا به بعد تصمیم گرفته شد فعلا به پروژه ای جدید اجازه تولید داده نشود؛ تولیداتی که می دانیم مانند فیلم های سینمایی دغدغه اکران در سالن های در حال احتضار سینما را ندارند. فرحبخش معتقد است در تولید سریال های قلابی در شبکه نمایش خانگی نوعی پولشویی اتفاق می افتد؛ این آثار باعث شده بازیگران و عوامل بیکار نمانند و پول های کلان بگیرند. بخش خصوصی دیگر وجود ندارد. با این وضعیت سرنوشت خوبی در انتظار سینما نخواهد بود. فکر می کنم کرونا بیش از همه اقتصاد سینما را نشانه گرفته است . هرچند با وجود چنین وضعیتی هنوز عده ای با نگاهی مثبت به ماجرا می نگرند و معتقدند همین سرمایه گذاران هستند که سینمای ایران را در بحران فعلی نجات می دهند و باعث حیات آن و عبور از شرایط فعلی خواهند شد.

از ابتدای سال می نویسیم که هنوز هیچ تحلیلی از برایند رویکرد سینمای ایران به تولید آثار نمی توان داشت. هنوز هم نمی توان هیچ چیز را پیش بینی کرد. سرنوشت تولید و عرضه آثار سینمایی، همچنان بسته به بهبود شرایط و وضع شیوع ویروس کروناست؛ بلایی عالمگیر که هنوز بین چند میلیارد آدم در جهان یکی پیدا نشده بتواند بگوید کی قرار است دست از سر ما بردارد.

قطع آخرین پیوندهای میان تولید و گیشه

کرونا آخرین پیوندهای میان تولید و گیشه را قطع کرده است. در مورد تولیداتی که روی دست سازندگانش مانده اند، همین اکران سرد و متزلزل و اکران آنلاین و جذب حمایت و وام دولتی، آب باریکه ای است برای زیان کمتر. فرایند تولید در سینمای ایران پیچیده و غیرشفاف است؛ سینمایی که اساسا بسیاری از محصولاتش در فرایندی غیرطبیعی تولید می شوند. احتمالا ایران تنها کشوری است که کارگردانی می تواند هر سال فیلم بسازد، فیلم هایش یا در گیشه شکست بخورد یا اکران نشود، ولی باز هم فیلمساز سرمایه برای فیلم بعدی در اختیار داشته باشد؛ اتفاقی که محال است در هیچ کشور صاحب سینمایی رخ دهد.

منوچهر محمدی تهیه کننده

برای اینکه بتوانیم دقیق تر به چرایی تولید آثار سینمایی در دوره کرونا بپردازیم، باید از چند منظر به آن نگاه کنیم. در وهله نخست؛ بلای نازل شده کرونا، که خارج از اراده و تصور هر کشوری بوده، ما را درگیر بحرانی کرده که در همه ابعاد جسمانی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی قابل رویت است. این بحران نیز مختص یک منطقه یا نقطه خاص جغرافیایی نیست. دنیا با همه کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه اش درگیر جنگ با این ویروس هستند. متأسفانه مواجهه با بیماری، مرگ و تأثیر منفی این ویروس بر مناسبات اجتماعی، شرایط را برای همه مردم دنیا دشوارتر کرده. این مشکل تا پیدا کردن واکسن ویروس وجود دارد و ما موظفیم زیست مناسب با این اپیدمی را پیدا کنیم. اما تأثیر دیگر شیوع ویروس کرونا، روی مسائل اقتصادی است. سینما به عنوان مرکز تجمع و محلی برای تفریح و گذران اوقات فراغت، تحت تأثیر این اپیدمی قرار گرفته است.
این شرحی بود بر واقعیت موجودی که جهان با آن درگیر است. هرچند این مسئله به هیچ وجه نباید مانع آن شود تا به آینده فکر نکنیم. بالاخره روزی واکسن این بیماری کشف شده و بشر راه علاجی برای این مشکل پیدا خواهد کرد. ممکن است روند رسیدن به حل چنین مشکلی طولانی شود، اما از آنجا که جمعی از دانشمندان دنیا بی وقفه برای رسیدن به این واکسن در تلاش هستند، این مسئله نیز حل خواهد شد و چون دیگر اپیدمی های تاریخی مشمول مرور زمان می شود. پس نباید نسبت به آینده ناامید بود.
اما اگر بخواهیم این امید را در سینما توسعه دهیم، باید به این نکته توجه کنیم که هر ساله، تعدادی درخواست پروانه ساخت ارائه می شود که براساس معدل سال های گذشته، بین 30تا 40درصد این پروانه ها به تولید نمی رسند. پس باید بدانیم که این پروانه ها لزوما به معنای تولید فیلم نیستند. چنانچه هر سال مثلا 160یا 170پروانه ساخت صادر می شد، اما خروجی آن در سینمای ایران100 فیلم است. اما نکته بعدی اینکه در سال های پایانی دولت ها، معمولا وضعیت به گونه ای است که تهیه کنندگان گمان می کنند، بهتر است یک پروانه ساخت بگیرند تا پشت درهای بسته سیاست های عجیب و غریب دولت بعدی نمانند. از آنجا که مشخص نیست در دولت بعدی چه سلیقه ای حاکم بوده و به تبع آن مشخص نیست چه رویکردی در وزارت ارشاد پیش گرفته می شود، این نوعی ایمن بودن از وضعیت محتمل پیش رو است. تهیه کننده تصور می کند اگر یک پروانه ساخت، به شکل ذخیره داشته باشد، یک گام در سال های بعد جلوتر است. این دو واقعیت برای درخواست بالای پروانه ساخت قابل شناسایی و تحلیل است.
اما از این میزان پروانه صادر شده، عده ای به تولید فکر می کنند و فیلم شان را به ساخت نزدیک تر می کنند. این دسته از تهیه کنندگان که در چنین شرایطی با همه سختی ها، وضعیت اقتصادی ناروشن و اکران های راکد، دست به تولید می زنند جای تشکر و قدردانی دارند. همه ما می دانیم که بالاخره چرخ این سینما راه خواهد افتاد، با همه دیر و زودها، اکران نیز رونق پیدا خواهد کرد. این سینما به فیلم نیاز دارد. از سویی همکارانی در دیگر عرصه های صنعت سینما هستند که معمولا آسیب پذیرتر بوده و در این ماه ها معیشت شان به خطر افتاده است. همین تولید باعث می شود حیات سینما ادامه پیدا کند و این افراد بیکار نشوند. پس اساسا تولید بی هدف انجام نمی شود.
اما درباره این گزاره که سود در تولید است باید بدانیم که تنها درباره پاره ای از نهادهای دولتی و شبه دولتی صدق می کند که با وجود شرایط اقتصادی موجود دست به عصا شده اند. منابع مالی این گروه ها به علت تحریم و مشکلات اقتصادی کاهش یافته و حمایت های سابق و سرمایه گذاری لازم و دست و دلبازانه دیگر مثل گذشته انجام نمی شود. ممکن است سرمایه گذاری اندکی انجام شود، اما آن سرمایه معنادار با پروداکشن های پرهزینه دیگر در این سال ها وجود ندارد.
اما توصیه ام به همکارانم که هم اکنون در فکر تولید آثار خود هستند، این است که فیلمنامه هایی را وارد مرحله تولید کنند که چندان مشمول مرور زمان نشود. تا اگر یک سال دیگر این وضعیت ادامه دار شد، فیلم کهنه نشده باشد، قابل اکران باشد و در آن زمان نیز تازه به نظر برسد. به نظر اگر نقدینگی لازم داشته باشد، ساخت فیلمنامه هایی که چندان مشمول مرور زمان نشوند، نوعی آینده نگری اقتصادی خواهد بود. اگر به رقم تولید نگاه کنیم، سال به سال قیمت تمام شده آثار سمعی و بصری، نه بالاتر از تورم موجود در کشور، همپای آن افزایش داشته است. بنابراین اگر کسی در سال جاری فیلمی را با میانگین 4میلیارد تومان تولید کند، اگر در سال 1400بخواهد هزینه کند، مطمئنا باید با بیش از 5میلیارد تومان دست به تولید بزند. بنابراین از نظر اقتصادی تولید فیلم در سال جاری، بسیار مقرون به صرفه تر از تولید آن در سال آینده خواهد بود. این وابسته به شرایطی است که فرد از نقدینگی لازم برخوردار بوده و با علاقه به سینما و ضرورت ساخت اثر حتما محاسبه اقتصادی در این زمینه داشته باشد.

زهرا رستگارمقدم روزنامه نگار

وقتی به حجم تولیدات سینمایی و اخبار مرتبط با آن می پردازیم، وضعیت نیمه خاموش اکران بیش از هر زمان دیگری به چشم می آید. اینکه آیا امیدی در دل اهالی سینما روشن است که آنها را به روزهای آتی امیدوار کرده یا برای فرار از ناامیدی، بیکاری و خاموش نشدن همیشگی سینما اینقدر مصرانه دست به ساخت وساز آثار تازه شده اند؟ آیا فیلمسازان هراس ندیده ماندن ندارند یا بیش از هرکس دیگری به دانش دانشمندان برای کشف واکسن ویروس کرونا دلخوش کرده اند؟ در این وضعیت اقتصادی که کشور با آن درگیر است، چطور دستمزدها هر روز با افزایش قیمت دلار بالا و بالاتر می رود؟ آیا از تمام شدن منابع نمی ترسند یا تنها به این فکر می کنند که حداکثر استفاده را از شرایط موجود ببرند؟ اگر این وضعیت تغییر کند، با این دستمزدها که خود را به سینمای ایران تحمیل کرده اند، چطور چرخ سینمای ایران خواهد چرخید؟ درباره این نگرانی ها با سیدضیاء هاشمی، رئیس جامعه صنفی تهیه کنندگان صحبت کرده ایم.

اکران سینماها به دلیل شیوع ویروس کرونا دچار بحران بی سابقه ای شده است، به زعم شما با پیروی از چه الگویی تولیدات سینمایی همچنان تداوم دارد؟
تعدادی سریال در شبکه نمایش خانگی در حال تولید است که خاستگاه نمایش آن کاملا مشخص بوده و این مجموعه ها مانند گذشته در اختیار مخاطب قرار می گیرند. بخشی از تولیدات در این حوزه با دقت کافی تولید می شوند؛ مثل سریال خاتون به کارگردانی تینا پاکروان که به لحاظ قیمت و محاسبات پرداختی بسیار معقول و منطقی است. این دست آثار می توانند به اقتصاد سینما کمک کنند. البته در این حوزه سریال هایی داریم که تولید آنها در ارائه دستمزدها بی رویه بوده و به اقتصاد سینما لطمه زده است.
در رابطه با سینما، در این شرایط کار 2 جنبه دارد؛ یا پولی توسط سرمایه گذار تامین می شود که بازگشت آن برایش اهمیت ندارد و تنها به خاطر علاقه به سینما سرمایه گذاری می کند و در بازگشت سرمایه اش صبر به خرج می دهد. یا بخشی از پول های تزریق شده به سینما در شرایط فعلی پول های بادآورده است که حساب و کتابی ندارند. این دسته هم به اقتصاد سینما آسیب می رسانند.
آیا صنعت سینمای ایران آنقدر خودبسنده و قوی شده که بدون اکران هم بتواند سرپا بماند؟
با یک محاسبه سرانگشتی برای هر مخاطب فهیم قابل درک است که سینمای ایران پیش از کرونا، کاملا ورشکسته بود. حالا با تحمیل شرایط ناشی از کرونا، اوضاع بسیار نابسامان تر هم شده است. وقتی فیلم در یک سینمای مهم 7 بلیت می فروشد، چطور می توان به این اقتصاد آن امیدوار بود؟ باز نگه داشتن سینما به چه قیمتی ممکن شده است؟ نمی توان چراغ سینما را اینگونه روشن نگه داشت. حداقل بخش خصوصی امکان روشن نگه داشتن این چراغ را ندارد.
در کشور انگلیس وقتی مردم به رستوران ها نرفتند و به دلیل شیوع کرونا این شغل دچار مشکل شد، دولت اعلام کرد به رستوران ها کمک خواهد کرد. اینگونه که شهروندان با حضور در رستوران ها تنها نیمی از هزینه غذای خود را به صاحب رستوران پرداخت می کنند و بقیه این هزینه توسط دولت پرداخت می شود.به این ترتیب به مشاغل مختلف در کرونا کمک می شود. نمی توانیم سینما را باز نگه داریم و سالن دارها را موظف کنیم در این وضعیت کار کنند، در عین حال هزینه های گزاف آن را نادیده بگیریم. مردم به سینما نمی روند. چرا باید پز این را بدهیم که سینماها باز است. خب به چه قیمتی؟ وضعیت کرونا در ایران قرمز و فوق قرمز است و به زودی با شرایطی که پیش رو داریم و با هشدارهای وزارت بهداشت و بهداشت جهانی، با یک فاجعه روبه رو خواهیم شد. چطور در چنین شرایطی می توان توقع داشت که سینماها باز باشد؟ به فرض که سینما باز بود، ما برای سال آینده هم تولید برای ارائه در سالن سینما داریم. اگر یک درصد سینماها در سال 1400 باز باشد، تولید به اندازه کافی وجود دارد.
سود در تولید است این جمله آشنا را چگونه تحلیل می کنید؟
سینمای ایران هیچ گاه سودده نبوده است. سینمایی ورشکسته بوده که امروز با شیوع ویروس کرونا، این ورشکستگی به اضمحلال و نابودی سینما منجر شده است. دلیل این مدعا، این است که اصولا نگاه بسته بعضی مدیران و فشاری که بعضی گروه ها با نگاه های بسته و افراطی برمجموعه تولید می آورند، باعث یک شکل شدن فیلم ها شده و نتیجه این می شود که انتظار زیادی از این سینما نمی توان داشت. بنابراین زیان انباشته به وجود آمده. بخش های مختلف فرهنگی از ارگان ها و نهادها در این موقعیت، سرمایه گذاری کرده و پول هایی که پیش تر ذکر آن رفت (بادآورده) برای این افراد بازگشت سرمایه مهم نیست، بلکه به دنبال مطاع خود (شهرت، علاقه، استراتژی و...) می گردند.
شیوع کرونا هزینه های تولید را هم افزایش داده. رعایت پروتکل های بهداشتی برای گروه های فیلمسازی هزینه مضاعفی را به محصول در حال تولید تحمیل می کند.
حداقل در تولید 30 درصد افزایش هزینه داشته ایم که این به دلیل رعایت پروتکل های بهداشتی است. رعایت قوانینی که روند سرعت در تولید را کاهش داده است. تولید در شرایط شیوع بیماری کرونا عاقلانه نیست، جدای از خطرات جدی برای اهالی سینما، ما برای سال آینده نیز تولید داریم و فیلم های زیادی هنوز بر پرده سینماها نمایش داده نشده است. در عمل 4 فیلم اکران کرده ایم. امید فیلمسازان هم به اکران آن است. با توجه به ناشناخته بودن رفتار ویروس نمی توان آینده را حدس زد. باید جلوی تولید انبوه و بی رویه گرفته شود و تنها موارد خاص باید مجوز دریافت کنند تا هزینه ای به سینمای ایران تحمیل نکرده باشیم.
با این هزینه های بالا و دشوارتر شدن بازگشت سرمایه، آینده تولید در سینمای ایران را چگونه ارزیابی می کنید؟
آینده سینمای ایران به عقیده من ارتباطی به بازگشت سرمایه ندارد. بسیاری از اشخاص و نهادهایی مانند فارابی، تولید می کنند، به طور نمونه در حوزه کودک و نوجوان کدامیک از فیلم ها اکران شده و کدامیک اکران موفقی داشته؟ هر سال با شیوه جدیدی، آثاری بدون برنامه ریزی تولید می شود. اخیرا هم به سراغ تولید در حوزه دفاع مقدس رفته و بدون مطالعه درست، سراغ افرادی رفته اند که نگرانی را دوچندان کرده، زیرا در این حوزه که بسیار مهم است، باید از کارگردانانی استفاده شود که در این راه فعال بوده و با تجربه هستند. ممکن است بی تجربگی در انتخاب افراد برای ساخت فیلم در حوزه دفاع مقدس باعث وهن به مقام شهدای والا مقام شود. خطراتی که در حوزه تصمیم گیری های کلان مدیران در حوزه های دولتی تا امروز بارها دیده شده است. سینمای ایران همیشه ورشکسته بوده و از درآمد آن چرخه فیلمسازی ادامه نیافته. در شرایط فعلی بعضی دوستان تولیدات سینمایی را با گرفتاری های زیادی شروع کرده اند، اما با درخواست دستمزدهای بالای بعضی از هنرپیشه ها مواجه شده اند. بهتر است قبل از صدور پروانه ساخت، تعهدات لازم از تهیه کنندگان گرفته شود تا شاهد رفتارهای نادرست در این شرایط سخت کرونا نباشیم.
تا امروز برای هنرمندان در شرایط سخت معیشتی چه کارهایی انجام شده است؟
اهالی هنر انتقادات زیادی به عملکرد دولت نسبت به شرایط جامعه و وضعیت معیشتی مردم داشته و دارند، اما اخیرا فعالیت های بسیار ارزنده آقای جهانگیری، معاون اول رئیس جمهور و تیم او انجام شده تا با توجه به پیگیری های متعدد اهالی هنر و حسین انتظامی، رئیس سازمان سینمایی و عقد قرار داد با بانک ها، دولت کمکی به ایجاد زیرساخت ها در تولید فیلم ها کند. البته رقم بازپرداخت این وام ها قابل توجه است ولی وعده آن داده شده تا رقم سود بازپرداخت ها کمتر شود. همچنین کمک هایی به صندوق حمایت از هنرمندان واریز شده که در شرایط سخت کرونا، کمک حال اهالی هنر ازجمله سینما باشد.

مردم به سینما نمی روند. چرا باید پز این را بدهیم که سینماها باز است. خب به چه قیمتی؟ وضعیت کرونا در ایران قرمز و فوق قرمز است و به زودی با شرایطی که پیش رو داریم و با هشدارهای وزارت بهداشت و بهداشت جهانی، با یک فاجعه روبه رو خواهیم شد. چطور در چنین شرایطی می توان توقع داشت که سینماها باز باشد؟

مردم به سینما نمی روند. چرا باید پز این را بدهیم که سینماها باز است. خب به چه قیمتی؟ وضعیت کرونا در ایران قرمز و فوق قرمز است و به زودی با شرایطی که پیش رو داریم و با هشدارهای وزارت بهداشت و بهداشت جهانی، با یک فاجعه روبه رو خواهیم شد. چطور در چنین شرایطی می توان توقع داشت که سینماها باز باشد؟

محمد نیک بین تهیه کننده سینما در گفت وگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، اظهار داشت: مشکل اصلی در انتخاب نماینده ایران برای حضور در اسکار کمیته ای که فیلم را انتخاب می کند، نیست. به نظر من مشکل اصلی از آنجایی شروع می شود که نظرهای دولتی بر شورای انتخاب نماینده ایران در اسکار تحمیل می شود.

نیک بین خاطرنشان کرد: به طور قطع باید خانه سینما نماینده سینمای ایران در آکادمی اسکار را انتخاب کند ولی قطعاً اگر اعمال نظری بر انتخاب ها در بنیاد سینمایی فارابی وجود نداشته باشد هم می توان این روند را درست دانست اما متأسفانه این اتفاق بسیار بعید است و حتی برخی مواقع خود خانه سینما هم متأثر از نظرات سیاسی و افراد دولتی است.

او افزود: هر شورایی که افراد حاضر در آن بتوانند زیر فشار نظرات مختلف مقاومت کنند و در نهایت نظر کارشناسانه خود را مطرح کنند یک شورای مناسب برای انتخاب فیلم ایرانی در اسکار است. متأسفانه خانه سینما امروز ابتدایی ترین مشکلات خود را نمی تواند حل کند و فکر می کنم یکی از دلایل عدم توانایی خانه سینما در حل مشکلات همان اعمال نفوذ مسئولان دولتی و غیر سینمایی است. اگر دولت خودش را در مسائل مختلف از جمله انتخاب نماینده ایران در اسکار کنار بگذارد و این مسائل را به بخش خصوصی بسپارد خانه سینما می تواند مشکلات خود را حل کند و حاشیه ها را هم کنار بگذارد.

تهیه کننده فیلم سینمایی واکنش پنجم در پایان گفت: در سال های گذشته فیلم های بسیار خوبی انتخاب شده اند و البته فیلم های خوب بسیاری هم کنار گذاشته شده اند و بارها شاهد اعمال سلیقه بوده ایم و این مشکل همچنان ادامه دارد. امسال فیلمی ندیده ام و در بین آثار اندکی که مشاهده کرده ام گزینه چندانی به ذهنم نمی رسد و نمی توانم قضاوت درستی داشته باشم اما امیدوارم امسال فیلم خوبی انتخاب شود و سینمای ما بتواند با نماینده اش در این آکادمی حضور داشته باشد.

اسکار بنیاد سینمایی فارابی محمد نیک بین نماینده ایران در اسکار

به گزارش همشهریآنلاین به نقل از اعتماد، موضوعی که البته ریاست دادگاه آن را وارد ندانست و بیان اعتراض به زمان دفاعیه موکول شد. همزمان با آغاز سومین جلسه دادگاه رسیدگی به این پرونده که دیروز برگزار شد، قاضی مسعودی مقام پاسخ ادعاهای جلسه قبل وکیل مدافع محمد امامی را چنین داد: اینکه گفته شد مفاد کیفرخواست ابلاغ شده متفاوت از آنچه بود که در دادگاه خوانده شد، خلاف واقع است. به گفته رییس دادگاه، آنچه درباره اختلافات مطرح شد تفاوت در فونت استفاده شده سیستم C.M.S با فونت کیفرخواستی است که در جلسه قبل دادگاه قرائت شد و در محتویات هیچ تفاوتی وجود ندارد.

قاضی مسعودی مقام در همین راستا خطاب به متهم محمد امامی گفت: به شما هم کیفرخواست داده شده و آنچه تحویل شده ابلاغ کیفرخواست نیست، بلکه تصویری از بخش هایی از کیفرخواست است که شما آن را خواسته اید. همچنین قرار جلب به دادرسی و کیفرخواست عینا مثل هم هستند که تحویل وکیل متهم شده است. آقای وکیل در تاریخ 21 خردادماه 99 به دادگاه مراجعه کرده و رسید داده که تمام ملزومات کیفرخواست را دریافت کرده است. اما ماجرای کیفرخواست به همین جا ختم نشد. کریمی فارسی، وکیل مدافع متهم امامی مدعی شد که مستندات کیفرخواست را به او نداده اند. او گفت: گزارش تحقیق و تفحص مجلس و نظر کارشناسی و ملزمات کیفرخواست را به من ندادند... تا الان یک نظریه کارشناسی را هم به نداده اند.

به گفته این وکیل دادگستری، او دو بار به قاضی مسعودی مقام برای اعتراض مراجعه کرده و گفته است که به موکلش ظلم شده است. کریمی فارسی در پاسخ به این گفته قاضی مبنی بر اینکه نسبت به ارایه ملزومات کیفرخواست به این وکیل دادگستری، دستور صادر کرده اما تاکید کرد که چنین اقدامی صورت نگرفته است.

در نهایت قاضی مسعودی مقام سوگند یاد کرد که به دفترش اعلام کرده که هر مطلبی وکیل می خواهد به او تحویل بدهند. رییس دادگاه تاکید کرد که دنبال محاکمه عادلانه است و از مسیر قانونی خارج نمی شود. او درنهایت خطاب به وکیل گفت: اگر ایرادی وجود دارد آن را مطرح کنید و چنانچه ثابت کردید آنچه نماینده دادستان خوانده محتویات کیفرخواست نیست، ایراد شما را می پذیرم. اما در بخش دیگری از جلسه دیروز دادگاه، نماینده دادستان در جریان ارایه توضیحات خود، گفت: وکیل متهم امامی می گوید جلد 5 و 6 پرونده را خواستم و به من ندادند؛ من اینجا اعلام می کنم که ما با افتخار از ندادن این جلدهای پرونده به شما یاد می کنیم؛ چراکه به شما اعتماد نداریم و می خواستم اسرار پرونده حفظ شود؛ بنابر قانون فقط باید آن بخش از پرونده که ناظر بر اتهامات منتسب به موکل شما آقای امامی بود به شما داده می شد که همین کار نیز صورت گرفت.

رسول قهرمانی در ادامه توضیح داد: این تیم فساد آنقدر پیچیده بود که نگران بودند برخی متهمان بی بضاعت پرونده پس از دستگیری دست به افشاگری بزنند؛ بنابراین برخی از افراد را از کشور خارج کردند ازجمله آقای پرویز نسترن تهرانی؛ تمام ضمانتنامه ها از حساب پرویز نسترن تهرانی دریافت می شد؛ در سال 97 یکی از ضابطان پرونده به ما مراجعه کرد و اعلام کرد که پرویز نسترن تهرانی از مرز عراق وارد کشور شده است؛ ما پس از ردگیری او، پس از 2 ماه او را دستگیر کردیم و تازه فهمیدیم پرویز نسترن تهرانی در این پرونده هیچ کاره است و صرفا از حساب های او استفاده می شده است. به گفته او، آنها حتی پرویز نسترن تهرانی را تهدید کردند که اگر بازداشت بشوید و افشاگری کنی زندگی ات را به آتش می کشیم.

نکته دیگری که در این جلسه از دادگاه ازسوی نماینده دادستان مطرح شد، پول های پرداختی امامی به برخی چهره های شاخص بود. به گفته رسول قهرمانی امامی 50 میلیارد تومان تسهیلات می گیرد و هنگام اخذ تسهیلات می گوید قصد احداث پتروشیمی و پالایشگاه را دارم اما آنها را در موارد دیگری صرف می کند. بنابر توضیحات نماینده دادستان، بخشی از این تسهیلات پول هادی رضوی پرداخت شد؛ بخشی از آنها به نام یک مدیر تولید شبکه نمایش خانگی شد؛ بخشی از آن به حساب دختر 14 ساله یکی از متهمان رفت؛ بخشی از این تسهیلات به حساب شخصی یک هنرپیشه شاخص کشور واریز شد؛ بخشی از آن به حساب حمیدرضا شیرخان یکی از متهمان همین پرونده رفت؛ بخشی از آن تسهیلات در قسمت های مختلف به حساب حمید حاجیان واریز شد؛ وکیلی که در حین تحقیقات ما کشته شده و پرونده قتل او هم در دست بررسی است؛ بخشی از این تسهیلات به حساب یک خانم بازیگر سینما رفت که هیچ قراردادی هم در زمینه ایفای نقش در فیلم با امامی نداشت؛ بخشی از آن به حساب بازیگران زن و مرد متعدد رفته که قراردادی با امامی ندارند؛ بخشی از این تسهیلات به حساب خانم ف رفته که در یک آژانس تمامی بلیت های سفرهای خارج کشور امامی را تأمین می کرد؛ بخشی از آن تسهیلات به حساب داماد خانواده امامی آقای محمدحسن زرین اقبال رفت.

درنهایت با توضیحات مفصل نماینده دادستان، برخی مطالب مطرح شده ازسوی وکیل متهم امامی و همچنین رییس دادگاه، سومین جلسه دادگاه رسیدگی به این پرونده با اعلام ختم جلسه ازسوی قاضی مسعودی مقام به پایان رسید تا ادامه رسیدگی به این پرونده به جلسه بعدی دادگاه در 21 مهرماه موکول شود.

به گزارش سینماپرس ، داریوش بابائیان (تهیه کننده و پخش کننده سینما) درباره اکران دو فیلم جدیدش در سینماها به ایلنا گفت: دو فیلم کله پوک به کارگردانی جواد مزدآبادی و تله پاتی به کارگردانی رضا شالچی اکران می شوند. به دلیل اینکه ظرفیت اکران و ظرفیت تماشاگر در سینماها بسیار محدود است، قرار است همزمان با اکران این دو فیلم در سینماها به صورت آنلاین هم اکران شوند. به نظرم اکران آنلاین به نسبت وضعیت اکران سینماها بهتر است و می توان با اکران در پلتفرم های VOD جلوی ضرر فیلم ها را گرفت.

وی در ادامه گفت: هر چه جلوتر می رویم فرصت برای اکران فیلم ها از دست می رود و صف طولانی فیلم هایی که نمایش داده نشدند، بیشتر می شود. در این شرایط احساس کردم این دو فیلم کم کم دارد قدیمی می شود و باید هر چه زودتر آن ها را اکران کرد. امیدواریم حمایت های سازمان سینمایی باعث شود جلوی ضرر سرمایه فیلم هایی که اکران می شود، گرفته شود. به نظر می رسد در شرایط فعلی چاره ای جز اکران آثار سینمایی را نداریم چراکه با این وضعیت کرونا تا دو سال دیگر هم نمی توانیم به ظرفیت اکرانی که در سال 98 و 97 داشتیم، برسیم و خیلی سخت است بتوانیم تماشاگران را دوباره به سینماها برگردانیم.

بابائیان با اشاره به وضعیت تولید فیلم در کشور گفت: من جزو آن دسته از تهیه کنندگانم که اعتقاد دارم ارشاد نباید پروانه ساخت برای تولید فیلم جدید بدهد. چون فیلم هایی که پشت در اکران مانده اند خیلی زیاد هستند. اما در چنین وضعیتی هنوز یک عده مشغول ساخت فیلم هستند. در این وانفسای ورشکستگی سینما و تعطیل شدن سالن های سینما به خاطر کرونا باید جلوی صدور پروانه ساخت تا زمان تعیین تکلیف فیلم های ساخته و نمایش داده نشده؛ گرفته شود.

وی با انتقاد از برگزاری جشنواره های سینمایی توسط دولت گفت: متاسفانه وزارت ارشاد یک ماراتنی به نام جشنواره فجر دارد که باید به هر قیمتی فیلم بسازد تا در آن نمایش بدهد. اصلا هم برای ارشاد مهم نیست سرنوشت فیلم و سرمایه آن بعد از جشنواره چه می شود. به نظر من تمام جشنواره هایی که دولت برگزارکننده آن است باید تعطیل شوند. اصلا به چه دلیلی باید جشنواره کودک یا جشنواره فجر برگزار شود؟ فقط به این دلیل که یک بودجه ای را حتما باید خرج کنند؟ اگر آن بودجه را به بخش تولید و تهیه سینما اختصاص بدهند. قطعا صاحبان آثار که ضرر و زیان هزینه تولید را به جان می خرند تا سینما زنده بماند، به مراتب از برگزاری جشنواره مهم تر هستند. سالن های سینما الان در وضعیت خوبی قرار ندارند و حقوق پرسنل آن ها عقب افتاده است. اگر بودجه جشنواره خرج این موضوعات شود کمک بزرگی به حفظ بقای سینما خواهد شد. در این شرایط کمک هایی به صاحبان آثار و سینمادارها شده اما رقم ها آنقدر ناچیز است که نمی توان اسم کمک را روی آن گذاشت. در این شرایط ارشاد باید محاسبات پرداخت خودش را طوری تنظیم کند که اگر فیلمی مثلا 200 میلیون تومان می فروشد، همین میزان رقم را به سینمادار بدهد و به صاحب فیلم هم این رقم به علاوه فروش فیلم را اختصاص بدهد تا سرمایه فیلم ها از بین نرود.

این تهیه کننده سینما با اشاره به وضعیت اکران آنلاین و قاچاق سریع فیلم ها از روی VOD ها گفت: همه فیلم ها قاچاق می شوند چون ما هیچ قانونی برای کپی رایت در کشور نداریم تا جلوی این موضوع را بگیرد. فیلم ها به 24 ساعت نمی رسد که سر از شبکه های ماهواره ای درمی آورند و چون قانونی نداریم که در عرصه بین المللی هم بتواند پشتیبان تولید فیلم ها باشد به راحتی سرمایه ها از بین می رود.

وی در پایان گفت: سال 63 وقتی کار تهیه فیلم را آغاز کردیم تنها 7-8 نفر تهیه کننده بودیم که کار می کردیم و ظرفیت تولید فیلم در بخش خصوصی سالی 3-4 فیلم بود. ایستادگی تهیه کنندگان بخش خصوصی باعث شده امروز سینمای ایران سالانه بیش از 100 فیلم تولید کند. دولت اگر از این ظرفیت حمایت نکند این سرمایه مهم اجتماعی از بین می رود.

خبرگزاری میزان - وضعیت سینما از اسفند ماه سال گذشته و بعد از شیوع بیماری کرونا رو به افول نهاده و اکثریت آثار سینمای در مرحله تولید و یا اکران متوقف شده اند. حال بار دیگر سینماهای سراسر کشور طعم تعطیلی نامشخصی را تجربه می کند.

سینمایی که در اکران تابستان با فروش بسیار پایینی روبرو بود، حال بار دیگر با تصمیم ستاد ملی مبارزه با کرونا سالنهای سینما تعطیل شده اند و باید دید این تعطیلی تا چه زمانی ادامه خواهد یافت، تعطیلی سینماها در حالی رخ می دهد که بسیاری از اهالی سینما مخالف این اتفاق هستند.

از سویی شورای صنفی نمایش نیز از نبود هیچگونه شکایت و گزارشی مبنی بر ابتلای تماشاگران به بیماری کرونا خبر داده است، این شورا تاکید دارد که سالنهای سینما بسیار سختگیرانه تمامی پروتکلهای بهداشتی را رعایت کرده اند و هیچ تخلفی در این باره صورت نگرفته است.

شاید برخی از اهالی سینما به امید حرکت کند چرخه اکران همچنان امیدوار بودند که سینما به زیست خود ادامه دهد اما شرایط به گونه ای پیش رفت که بار دیگر سینماها تعطیل شدند، تعطیلاتی که شاید این بار هم به مدتی طولانی رخ دهد.

حال باید دید مسئولین فرهنگی و سینمایی چه تمهیدی را برای شرایط فعلی اندیشیده اند، طبیعتا اکران آنلاین و یا سینما ماشین با توجه به شکستشان راهی عملی نیستند، از سویی شرایط بیماری کرونا و افزایش تعداد مبتلایان طی روزهای گذشته هم امید بازگشایی زودهنگام را گرفته تا بار دیگر هنر هفتم در سردرگمی به سر ببرد.

سینمای کشور بعد از شیوع بیماری کرونا روزهای تیره ای را پشت سر گذاشته است، سینمایی که بعد از ماه های طولانی تعطیلات به امید بازگشایی مانده بود اما بعد از بازگشایی با فروش بسیار اندکی در اکران تابستان روبرو شد.

تیر ماه امسال سالنهای سینما بعد از چهار ماه تعطیلی بار دیگر میزبان مخاطبان شدند اما پس از سه ماه تنها عایدی بازگشایی سینماها شکست فجیع تمامی آثار در گیشه بود، اتفاقی که بدون شک تهیه کنندگان را در شرایط بدی قرار می دهد، از سویی اکثر سازندگان آثار نسبت به نبود حمایت های مالی گلایه می کنند.

شکست آثار سینمایی در اکران تابستان باعث شد تا بسیاری از منتقدین بازگشایی بدون برنامه سینما ها را هدف قرار دهند، اما چرخه اکران بی توجه به این انتقادات سه فیلم تازه را به عنوان نمایندگان اکران پاییزه راهی سینما ها کرد، آثاری که در سه روز نخست خود موسوم افتتاحیه جمعا به فروشی نزدیک به 80 میلیون تومان رسیدند.

انتهای پیام/

علیرضا تابش دبیر سی و سومین جشنواره بین المللی فیلم های کودکان و نوجوانان در گفتگو با خبرنگار سینمایی خبرگزاری صبا درباره جشنواره امسال تحت شرایط خاص چنین گفت: این جشنواره در سی و سومین دوره برگزاری اش، تحت تاثیر کرونا به صورت مجازی در بخش های فیلم کوتاه، پویا نمایی، فیلم های بلند داستانی، وب سری ها و بخش ویژه کرونا برگزار خواهد شد.

وی با اشاره به اینکه مجازی شدن فرصتی است تا کودکان و نوجوانان ایرانی از سراسر کشور مخاطبان این جشنواره باشند، توضیح داد: فیلم های این جشنواره در سال های گذشته، صرفاً در اصفهان (به عنوان میزبان اصلی جشنواره) و مراکز استان ها (به صورت گزیده) به نمایش درمی آمدند ولی برگزاری آنلاین فرصت جدیدی پیش روی همه ما است.

کرونا تاثیر مثبت هم داشته است

مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی اضافه کرد: نحوه نمایش فیلم های جشنواره امسال، اینترنتی است و کودکان و نوجوانان سراسر کشور، 89 اثر سینمایی را می توانند طی 6 روز در پلتفرم ها تماشا کنند. کودکان متولد بین سال های 84 تا 94 نیز می توانند فیلم ها را داوری کنند که مکانیزم ثبت نام و داوری آنها قبلا اعلام شده است. جالب اینجاست که داوری کودکان که در گذشته توسط 30 نفر انجام می شد، امسال وسعتی به اندازه کل کودکان کشور دارد. این ظرفیت جدیدی است که تحت تأثیر کرونا و مجازی شدن جشنواره برای نخستین بار به وجود آمده است. کودکان و نوجوانان سراسر کشور می توانند در این بخش شرکت کنند تا سیاست گذاران و تولیدکنندگان سینمای کودک با رای و نظر کودکان و نوجوانان آشنا شوند.

تابش درباره چهارمین المپیاد فیلمسازی نوجوانان هم چنین توضیح داد: همزمان با این دوره از جشنواره فیلم های کودکان و نوجوانان، چهارمین المپیاد فیلمسازی نوجوانان برگزار می شود که استقبال خوبی توسط نوجوانان از آن به عمل آمده است. در این دوره از المپیاد، آثار رسیده از سراسر کشور چهار برابر دوره های قبل (842 اثر) است.

به گفته وی، المپیاد در دو بخش ایده و فیلم برگزار می شود و در این دو قسمت، ایده ها و فیلم های یک تا 5 دقیقه ای دانش آموزان در گروه سنی 12 تا 17 سال ارزیابی خواهند شد.

دبیر جشنواره فیلم های کودکان و نوجوانان همچنین خبر داد: ارزیابی کارهای رسیده انجام شده و نوجوانان ایرانی که برای حضور در المپیاد امسال برگزیده شده اند می توانند به صورت آنلاین از 27 تا30 مهرماه از طریق پلتفرم اختصاصی جشنواره به المپیاد وصل شوند. نوجوانان قادرند به واسطه این ارتباط آنلاین با مربیان و استادان در قالب هشت گروه رقابتی حضور داشته باشند. در روز پایانی المپیاد نیز گروه های برتر معرفی می شوند و مدال طلا، نقره و برنز به برگزیدگان المپیاد اهدا می شود.

او در بخش دیگر گفتگو درباره شرایط سینما در وضعیت کرونایی چنین توضیح داد: تلاش سازمان سینمایی در چند ماه گذشته این بوده که حمایت هایی در حد توان خود نسبت به صاحبان سینما داشته باشد تا بخشی از ضرر و زیان های آنها جبران شود برای مثال بخشی از حق بیمه کارکنان سالن های سینما را ارشاد پرداخت کرده است، اما در صنعت فیلمسازی باید همانند دیگر کشورهای صاحب سینما، ما نیز خود را با شرایط پیش آمده وفق دهیم.

چالش های اکران آنلاین فیلم ها

این مدیر سینمایی با اشاره به این که بسترهای لازم برای اکران آنلاین در جشنواره امسال فراهم شده، لزوم ورود جدی تر سینمای ایران به عرصه اکران آنلاین را یادآور شد و گفت: آثاری که در نیمه نخست امسال در بستر پلتفرم ها به نمایش درآمده اند، توانسته اند درآمد نسبتاً مقبولی داشته باشند و این موفقیت متناسب با تجربه های آغازین اکران آنلاین است. البته امسال برخی از آثار به نمایش درآمده در اکران آنلاین، یارانه هایی را که بنیاد سینمایی فارابی در قالب وام به آنها داده به عنوان کمک دریافت کرده اند و نگاه سازمان سینمایی این است که سینماگران بتوانند آثار خود را تبلیغ و معرفی کنند تا مخاطبان بیشتری فیلم ها را در فضای مجازی و به صورت قانونی ببینند.

تابش درباره نگرانی های موجود در باب نبود کپی رایت در اکران اینترنتی در جشنواره های فیلم و سایر مقاطع اکران سالانه، گفت: در همه جهان از آمریکا گرفته تا اروپا و آسیا وقتی فیلمی بارگذاری می شود امکان سرقت فیلم وجود دارد، برای همین آن چیزی که اهمیت دارد برخورد با سرقت فرهنگی است. یکی از این راه ها، این است که فیلم ها کپی رایت خود را در مکان یا نهادی به خصوص ثبت کنند. البته در پی سرقت فیلم ها در فضای مجازی، طی ماه های گذشته وزارت ارتباطات، دستگاه های نظارتی و پلیس فتا کمک کردند تا این فایل ها جمع شود.

مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی در پایان تاکید کرد: ما در این زمینه هم راه های تازه ای را پیموده ایم به عنوان مثال خوشبختانه پلتفرم هایی که اکران آنلاین فیلم ها را انجام دادند با استخدام وکلایی در خارج از کشور، موفق شدند جلوی نشر و پخش فیلم های سرقت شده در چند شبکه ماهواره ای را بگیرند و آنها به طور قانونی از بار گذاری فیلم ها منع شدند.

انتهای پیام/

نیما عباسپور فیلم نامه نویس و کارگردان سینما و عضو شورای سیاستگذاری سی و هفتمین جشنواره بین المللی فیلم کوتاه تهران درباره تجربه برگزاری جشنواره های بین المللی و معتبر همزمان با شیوع ویروس کرونا به خبرنگار مهر گفت: برگزاری جشنواره های جهانی از جمله جشنواره ونیز نشان داد که با محدود کردن مهمانان و به نوعی خصوصی تر شدن جشنواره ها می شود در شرایط موجود هم مانع از لغو یک رویداد مهم هنری شد. در حال حاضر بسیاری از جشنواره های معتبر بین المللی به این نتیجه رسیده اند که برگزاری آنلاین و حضوری را با هم در پیش بگیرند.

وی تصریح کرد: از آنجایی که انسان همواره خود را با شرایط سازگار و راهکار تعامل با آن را اتخاذ می کند، فکر می کنم کرونا سبب خواهد شد تا خلاقیت و ابتکار بیشتری در فیلم کوتاه و فرآیند برگزاری جشنواره مرتبط با آن دیده شود. این شرایط منجر می شود تا ما تولید محدودتر و خصوصی تری داشته باشیم. زیرا کسی که حرفه و علاقه اش سینما و فیلمسازی است به این فکر می کند که چگونه با شرایط فعلی کار کند و متوقف نشود.

قبل از ابتلای جهان به این ویروس بسیاری از کشورها به سمت وی اودی ها یا همان پلتفرم های اینترنتی حرکت کرده بودند و آمادگی و پیش زمینه لازم برای مواجهه با این شرایط را داشتند اما در ایران این کرونا بود که ما را وادار کرد تا این بخش را نیز به رسمیت بشناسیم این کارگردان درباره کیفیت فیلم های کوتاه در سال های اخیر عنوان کرد: در سال های اخیر شباهت کارها به یکدیگر زیاد شده و فیلم های نزدیک به هم ساخته می شوند. ما در دهه 60 و 70 شاهد این بودیم که هر کارگردان در عرصه فیلم کوتاه سبک خاصی را دنبال می کرد و آثار دارای تنوع بودند. در این سال ها ما کمی از سینمای شخصی و کوچک دور شده ایم که کرونا می تواند سبب شود دوباره به این سبک از فیلمسازی روی آوریم.

وی همچنین درباره تأثیر کرونا بر سینمای دیگر کشورها افزود: قبل از ابتلای جهان به این ویروس بسیاری از کشورها به سمت وی اودی ها یا همان پلتفرم های اینترنتی حرکت کرده بودند و آمادگی و پیش زمینه لازم برای مواجهه با این شرایط را داشتند اما در ایران این کرونا بود که ما را وادار کرد تا این بخش را نیز به رسمیت بشناسیم. البته این چالش برای سینما زمانی که کانال های تلویزیونی شروع به کار کردند نیز به وجود آمد اما با آمدن سینماهای چند بعدی و ساخت فیلم های عظیم به لحاظ تولید دوباره رونق به سالن های سینما بازگشت.

عباسپور با بیان اینکه وضعیت سینما در آینده متحول خواهد شد، عنوان کرد: سینما صنعت گرانی است و تولید هزینه تمام شده بالایی دارد، اما همه این ها باعث نخواهد شد که ما شاهد مرگ فیلم کوتاه باشیم. قطعاً اهالی سینما و فیلم کوتاه با یافتن راه تعامل با شرایط و بحران کنونی اجازه نخواهند داد که این حوزه به سمت تعطیلی کشیده شود.

وی در پایان تاکید کرد: مشخص نیست ماجرای کرونا تا چه زمانی ادامه دار خواهد بود، به همین دلیل ما باید به فکر این باشیم که چگونه می توانیم با در نظر گرفتن همه این جوانب، فعالیت های خود را ادامه دهیم و در عین حال به سلامتی هنرمندان و مخاطبان بیاندیشیم. تصمیم بر این که همه کارها و فعالیت ها را تعطیل کنیم راحت ترین راه حل است اما قطعاً پیشنهادهای بهتری در این زمینه وجود دارد.

کد خبر 5042471

زهرا منصوری

محسن علی اکبری تهیه کننده سینما و تلویزیون، درباره علت بالا رفتن بیش از حد دستمزد برخی از بازیگران و عواقب این موضوع، در گفت و گو با خبرنگار حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان ، گفت: سر منشأ این اتفاق، پول کثیف و پولشویی هایی است که سینما را آلوده کرده است. برخی با پرداخت وجه های کاملاً غیرحرفه ای نظام سینما را به هم ریخته و هنرپیشه ها را متوقع کرده اند. وقتی یک بازیگر عادت می کند دستمزد بالا بگیرد، به طور قطع دیگر به مبالغ پایین تر راضی نمی شود.

تهیه کننده استرداد بیان کرد: اگر طی یکی دو سال آینده اجازه ورود پول های کثیف به سینما و رسانه خانگی را ندهند، احتمال اینکه دستمزد ها به حال اول برگردد و خود بازیگران نیز در این زمینه منطقی برخورد کنند، زیاد خواهد بود. صنعت سینما اگر با وضعیت کنونی جلو برود، چیزی از آن نمی ماند؛ سینما همین الان هم تقریبا به نوعی اعلام ورشکستگی کرده است.

وی اظهار کرد: خود بازیگران هم در این ورشکستگی تأثیر مستقیم دارند. جالب اینجاست که زندگی اجتماعی و هنری شان از راه سینما می گذرد. آنها باید بدانند شاید در مدت کوتاهی بتوانند با دریافت دستمزد بالا جولان دهند، اما این امر تداوم نخواهد داشت.

تهیه کننده پاداش سکوت تصریح کرد: این نکته حائز اهمیت است که تهیه کنندگان حرفه ای ما چنین دستمزد هایی را نمی دهند. پس بازیگران گران در کار های حرفه ای سینما جایگاهی نخواهند داشت و اگر تهیه کنندگان ایستادگی کنند و پرداخت غیر طبیعی نداشته باشند، به طور قطع بازیگران به خودشان می آیند و به نرخ های سابق و متعارف رضایت خواهند داد.

این تهیه کننده گفت: در کل وزارت ارشاد، سازمان سینمایی و ... باید ورود کرده و نماینده قدرتمندی در بحث شورای اکران معرفی کنند تا بتواند حامی سینمادارانی باشد که ریسک کرده و فیلم هایی را اکران می کنند که بازیگر غیر چهره اما باسواد دارند.

او درباره آخرین فعالیت هنری خود هم بیان کرد: به تازگی سریال نفوذ را تهیه کردم که داستانش به مقطع انقلاب برمی گردد. بازیگران آن همه جوان و افرادی هستند که تا الان کار نکردند؛ همه آنها فارغ التحصیل تئاتر و سینما هستند. امیدوارم این سریال بتواند چهره هایی را به سینما و تلویزیون معرفی کند؛ چون واقعاً این روز ها فاقد چهره های جوان در سینما و تلویزیون هستیم و کماکان از بازیگران بالای چهل سال به عنوان جوان بیست ساله بهره می بریم! من و گروهم مهتاب کرامتی را با سریال اصحاب کهف و شبنم قلی خانی را با سریال مریم مقدس معرفی کردیم.

علی اکبری در پایان عنوان کرد: معرفی و استفاده از بازیگران با استعداد و جوان می تواند در پایین آمدن دستمزد بازیگران تاثیرگذار باشد؛ البته به شرطی که خودشان آلوده این موضوع نشوند و در دام مافیای پولشویی نیفتند.

انتهای پیام/

سرویس فرهنگ و هنر امروز نیوز ؛ سینما و تئاتر به نقل از روابط عمومی برنامه تلویزیونی نقد سینما ، پانزدهمین قسمت از فصل جدید برنامه نقد سینما جمعه شب 18 مهرماه روی آنتن شبکه پنج رفت. در این قسمت از برنامه علاوه بر نقد و بررسی مستندهای اربعین در قالب گفتگویی ویژه با علیرضا تابش مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی، کارنامه این بنیاد و برنامه ریزی ها برای برگزاری سی وسومین جشنواره بین المللی فیلم کودک مورد بررسی قرار گرفت.

در بخش ابتدایی برنامه امیررضا مافی به عنوان میزبان در گفتگو با محسن یزدی رئیس شبکه مستند سیما و وحید چاوش مستندساز به بررسی ابعاد مختلف مستندسازی اربعین پرداخت.

مستندسازی به سبک توریستی درباره پیاده روی اربعین و تفاوت آن با توجه به معانی این رویداد معنوی، اولین پرسش مافی از مهمانان بود که محسن یزدی در این باره گفت: یکی از اشکالات ما در حوزه مستندسازی، نگاه آیینی صرف به مناسک مذهبی بوده است. اینکه نذری چگونه پخته می شود؟ در فلان شهر چه کسی حلیم می دهد؟ تعزیه چگونه اجرا می شود و سوژه هایی از این دست که به نظر می رسد از روح مذهبی و توحیدی در آن ها خبری نیست. نگاه در این آثار حتی توریستی هم نیست.

وی افزود: پیاده روی اربعین تا حدود زیادی ما را نجات داد و به واسطه جریان مستندسازی اربعین که البته متأسفانه هنوز آثار باکیفیت در آن کم است، اما با روح اربعین، این نگاه در مستندهای ما تقویت شده و شاهد آثار پخته تری هستیم.

وحید چاوش اما در مخالفت با این دیدگاه یزدی گفت: من موافق نیستم که جریان مستندسازی به پختگی رسیده است. نسبت به آغار حرکت هم نمی توانیم خیلی به وضعیت امروز مستندهای اربعین امیدوار باشیم. سیر صعودی داریم اما با توجه به اهمیت موضوع و آمیختگی آن با فرهنگ مردم، هنوز عقبیم و مردم خیلی از ما جماعت سینماگر و هنرمند جلوتر هستند. ما زبان مان در این حوزه خیلی الکن بوده است.

این مستندساز در تحلیل دلیل این وضعیت به نداشتن سبقه مذهبی در میان سینماگران و کم تجربه بودن سینماگران مذهبی در حوزه سینما اشاره کرد.

چاوشی با طرح این پرسش که با گذشت این همه سال از انقلاب امروز ما چند مرتضی آوینی داریم؟ گفت: امروز به تعداد انگشتان دست هم نیستند و البته در آینده خواهیم داشت. در سینمای داستانی مگر چند ابراهیم حاتمی کیا دارم؟ بخشی از شرایط امروز سینمای ما معطوف به گذشته است.

محسن یزدی: برخی بابت سخت گیری های ما در شبکه مستند، انتقاد می کنند که چرا از فلان گروه که بچه مسلمان هستند حمایت نمی کنید، در پاسخ می گویم عشق و علاقه این بچه ها محترم اما من مجاز نیستم حتی 500 هزارتومان به آن ها بدهم. من مسئولم برای کاری که می تواند این عشق را به مخاطب منتقل کند، هزینه کنم محسن یزدی در این بخش به شرایط خوب کلیت سینمای مستند در ایران اشاره کرد و گفت: به لحاظ کمی و کیفی شرایط امروز سینمای مستند ایران بسیار خوب است. در حوزه مستند دینی و آیینی هم معتقدم مراکز فرهنگی متولی حوزه مستند دینی عملکرد خوبی در این سال ها داشته اند. اگرچه تجربه های فردی موفق و پراکنده ای در این حوزه داشته ایم اما در سامان دهی این جریان، مدیریت فرهنگی و نهادهای متولی نیز بی تأثیر نبوده اند.

یزدی در ادامه بر زمان بر بودن تربیت نیروی موثر در میدان مستندسازی تأکید و نسبت به این نگاه که مستندسازی کاری ندارد و با یک دوربین می توان مستند ساخت انتقاد کرد.

در بخش دیگری از این گفتگو، وحید چاوش درباره تفاوت فرهنگی میان مردم ایران و عراق در تجربه پیاده روی اربعین گفت: واقعیت این است که تفاوت فرهنگی وجود دارد و حداقل نمونه آن تفاوت زبان است. اما هر 2 گروه قلبی دارند که همزمان برای سیدالشهدا می تپد. این نقطه اشتراک مهمی است. در تمام این سال ها که 11 مستند در این فضا کار کرده ام، تلاش داشتم از عراقی ها خیلی چیزها بیاموزم و امروز دیگر به تفاوت ها فکر نمی کنم.

یزدی در ادامه با اشاره به 10 سال تجربه و پژوهش وحید چاوش در حوزه مستندسازی اربعین گفت: اینگونه اثر به سرانجام می رسد نه اینکه برخی می خواهند سه روزه به پیاده روی بروند و یک مستند جمع کنند! حاصل چنین نگاهی حتی همان مستند توریستی هم نخواهد بود. یک سری تصاویر به هم چسبیده است که زحمتی برای آن نکشیده اند. متأسفانه این افراد کم هم نیستند که به برخی شخصاً ارادت دارم اما کارشان بد است.

در ادامه مافی نسبت به پرداخت برخی مستندسازان به ظواهر پیاده روی اربعین انتقاد کرد که چاوش در این زمینه گفت: ظواهری مانند چای دادن و پذیرایی از زائران در این سفره عاشقانه را، من هم دیده ام اما سعی کردم در این مرحله باقی نمانم و بگویم در پس این پذیرایی یک عشق جریان دارد و نشان دادن این عشق مهم است. برخی مستندسازان حتی این عشق را هم درک می کنند اما مثلاً در قالب نریشن در مستندشان می خواهند بگویند این جماعت عاشق هستند . یک زمانی اینقدر رو به چنین مفاهیمی اشاره می کنید، زمانی اما این عاشق بودن را به تصویر درمی آورید. این کار مهم یک مستندساز است.

وی افزود: من نوعی 10 سال است که در این حوزه کار می کنم، کارشناسان و صاحب نظران هم به بنده لطف داشته اند و می گویند خوب کار کرده ام، اما هنوز به اندازه فهم خودم احساس می کنم نتوانسته ام آنچه باید را به تصویر درآورم و این حسرت را در دل دارم.

یزدی در ادامه با تأکید بر اینکه این جنس انتقال معنا به زبان تصویر واقعاً کار دشواری است گفت: آدمی که می خواهد وارد این عرصه شود باید تکلیفش با خودش مشخص باشد و بداند که این کار زحمت دارد. پژوهش در این حوزه بسیار حائز اهمیت و این ها جزو وظایف ما به عنوان مستندساز است.

مدیر شبکه مستند افزود: برخی بابت سخت گیری های ما در شبکه مستند، انتقاد می کنند که چرا از فلان گروه که بچه مسلمان هستند حمایت نمی کنید، در پاسخ می گویم عشق و علاقه این بچه ها محترم اما من مجاز نیستم حتی 500 هزارتومان به آن ها بدهم. من مسئولم برای کاری که می تواند این عشق را به مخاطب منتقل کند، هزینه کنم.

یزدی در ادامه بار دیگر تأکید کرد نسبت به وضعیت آینده سینمای مستند بسیار امیدوار است.

جشنواره فیلم کودک؛ تجربه برگزاری مجازی

بخش بعدی نقد سینما شب گذشته به گفتگوی ویژه با علیرضا تابش مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی و دبیر سی وسومین جشنواره بین المللی فیلم های کودکان و نوجوانان اختصاص داشت.

تابش در ابتدا در پاسخ به سوال امیررضا مافی درباره تعریف سینمای کودک گفت: سینمای کودک نگاه سینماگران ما به فانتزی ها، رویاها و یا داستان های حوزه کودک و نوجوان است که بخشی از آن ها می تواند برای مخاطب کودک و نوجوان باشد و بخشی فیلم های درباره کودک و نوجوان.

وی درباره اولویت داشتن فیلم های برای کودک یا درباره کودک هم گفت: فیلم های کودک باید برای کودک باشد. آنچه در دنیا اقتصاد سینمای کودک و نوجوان را بارور کرده است و به نظرم ما هم باید بیش از گذشته به آن توجه کنیم، همین فیلم های برای کودک و نوجوان است.

تابش درباره وضعیت فیلم های حاضر در جشنواره سی وسوم هم گفت: در فیلم های امسال ترکیبی از هر 2 نوع رویکرد وجود دارد اما تلاش ما در فارابی به عنوان حامی سینمای کودک این بوده است که فیلمسازان به وجوه اقتصادی و جذابیت های داستانی و قدرت جذب مخاطب بیش از گذشته توجه داشته باشند.

دبیر سی وسومین جشنواره فیلم های کودکان و نوجوانان درباره شرایط برگزاری این رویداد در سایه کرونا توضیح داد: از اردیبهشت ماه امسال و پس از مصوبه شورای سیاستگذاری جشنواره، وارد گفتگوهای فشرده ای با کارشناسان فنی در حوزه وی اودی ها و وزارت ارتباطات و بخش خصوصی شدیم. حتی جلسات متنوعی با صاحبان آثار و تهیه کنندگان سینما داشتم. ظرفیت برگزاری آنلاین جشنواره خوشبختانه در کشور ما وجود دارد، البته با دشواری هایی همراه است به ویژه برای جشنواره ای که اولین گام را در این زمینه برمی دارد.

وی درباره برگزاری آیین افتتاحیه و اختتامیه جشنواره هم گفت: هر 2 مراسم به صورت لایو روی اینترنت پخش می شود و فراخوانی برای حضور پرشمار مهمانان در مراسم نخواهیم داشت. برای تماشای فیلم ها هم هیچ فراخوانی برای حضور مخاطب در سالن نداریم، جز در 2 خانه فیلم؛ یکی در تهران و دیگری در اصفهان که فیلم ها برای مخاطبان خاص اکران می شود. در این سالن ها هم صاحبان آثار، اصحاب رسانه و برخی داوران نوجوان به صورت دعوتی حضور خواهند داشت.

تابش: در حوزه فیلم های کوتاه، انیمیشن و فیلم های بلندی که پاسخ فراخوان جشنواره را داده اند، ما هیچ اجباری برای اکران آنلاین نداشتیم و خودشان این انتخاب را داشتند. درآمد حاصل از اکران آنلاین هم صددرصد به صاحبان آثار اختصاص پیدا می کند تابش درباره کمیت فیلم های متقاضی حضور در این دوره از جشنواره هم تأکید کرد: امسال رشد 20 درصدی در همه بخش های جشنواره داشتیم که برای خودمان قابل توجه بود. استقبالی که امسال در قالب ارسال فیلم به دبیرخانه داشتیم قابل توجه بود. در بخش سینمای داستانی ما 7 فیلم توسط هیأت انتخاب به جشنواره راه پیدا کرد اما امسال 13 فیلم در بخش سینمای ایران داریم.

وی درباره حمایت از فیلم های کودک برای ورود به چرخه اکران هم گفت: اگر کرونا اجازه دهد و چرخه اکران فیزیکی راه بیفتد، حتماً سیاست های حمایتی سال گذشته خود را ادامه خواهیم داد. گفتگوهایی هم با پلتفرم های فعال در حوزه وی اودی داشتیم و این وعده را به ما داده اند که فیلم های برگزیده جشنواره امسال بلافاصله و با توافق صاحبان آثار اکران آنلاین شود. این اتفاق دستاورد قابل توجهی برای سینمای کودک و نوجوان خواهد بود.

تابش با اشاره به فرآیند تولید فیلم های کودک و نوجوان افزود: ما سال گذشته روی فیلم ها بررسی داشتیم و یک پروفایل اقتصادی برای آثار درست کردیم. 80 درصد تخمینی که در ارزیابی عملکرد اقتصادی فیلم های کودک و نوجوان داشتیم، محقق شد. از 7 فیلمی که سال گذشته در جشنواره داشتیم، خوشبختانه 6 فیلم در طول سال گذشته اکران شد. در سال گذشته مجموعاً 9 فیلم کودک و نوجوان در اکران داشتیم، که بالای 22 میلیارد تومان فقط در گیشه فروش داشتند. در بخش نمایش خانگی هم فروش هایی داشتند.

دبیر جشنواره فیلم کودک درباره نگرانی بابت سرقت فیلم های عرضه شده به صورت آنلاین گفت: 13 فیلم بلند داستانی حاضر در جشنواره روی پلتفرم ها عرضه نمی شوند اما واقعیت این است که این نگرانی در همه جای دنیا بابت عرضه آنلاین آثار وجود دارد. در حوزه فیلم های کوتاه، انیمیشن و فیلم های بلندی که پاسخ فراخوان جشنواره را داده اند، ما هیچ اجباری برای اکران آنلاین نداشتیم و خودشان این انتخاب را داشتند. درآمد حاصل از اکران آنلاین هم صددرصد به صاحبان آثار اختصاص پیدا می کند. برای پخش آنلاین در جشنواره هم حق پخشی را برای آثار براساس تایم هر کدام در نظر گرفته ایم که این ها مشوق هایی برای همراهی فیلمسازان با بخش آنلاین جشنواره محسوب می شود.

تابش درباره حضور مهمانان خارجی در این دوره از جشنواره هم توضیح داد: بخش بین الملل جشنواره هم به صورت آنلاین خواهد بود. کارگاه ها و پنل های تولید مشترک به صورت برخط برگزار و لینک فیلم ها هم برای داوران بین المللی ارسال می شود. مجموعاً 20 فیلم رئال و انیمیشن در بخش بین الملل داوری می شود که پخش آنلاین برای مخاطب ندارد. اما در بخش پلتفرمی بالغ بر 20 فیلم سینمایی روز کودک و نوجوان انتخاب شده که برای مخاطب هم تماشای آن ها تازگی خواهد داشت.

کارنامه فارابی؛ از پاسبانی تا تسهیل گری

بخش دوم گفتگو با علیرضا تابش به کارنامه بنیاد سینمایی فارابی اختصاص پیدا کرد. تابش در این بخش درباره دستور کار فارابی در سال های اخیر و تفاوت آن با سال های تأسیس این بنیاد در 40 سال پیش گفت: در دهه 60 و در آغاز بنیانگذاری بنیاد سینمایی فارابی، این بنیاد پاسبان و نگهبان کیان سینمای ایران بود؛ سینمایی که از سمت و سوی مختلف نگاه مثبتی به آن نبود. تلاش های مدیران و حمایت های فارابی بود که سینمای بعد از انقلاب را شکل داد. امروز بنیاد فارابی از نقش نگهبانی و پاسبانی فاصله گرفته و نقش تسهیل گر پیدا کرده است؛ هم در حوزه سیاست های فرهنگی، هم در حوزه زیرساخت ها و نوآوری های سینمایی.

وی با اشاره به اینکه سینمای ایران امروز دوران گذار را طی می کند، افزود: دوستانی امروز با فکر آنالوگ می خواهند فیلم دیجیتال بسازند، در حالی که دوران آنالوگ سپری شده است. از سوی دیگر نسلی از سینماگران به مقام پیشکسوتی رسیده اند و جوان ترهایی که زمانی صرفاً علاقمند سینما بودند، امروز در کسوت فیلمسازان شاخص فعالیت می کنند و شاهد تغییر نسل هستیم. به نظرم وقت آن رسیده است که در بخشی از فرآیندهای کهنه و ملال آور سینما بازنگری کنیم. مجموعه کارهای ما در بنیاد فارابی در سال های اخیر هم نگاه به شتاب دهی آثار به شکل و فرم امروزی کمپانی های بزرگ فیلمسازی در جهان بوده است.

تابش تأکید: کسانی که نگاه کسب و کار به فعالیت فرهنگی دارند، نه دغدغه برای تولید محتوای فرهنگی قطعاً نمی توانند مخاطبان ایرانی را به بیشتر فیلم دیدن ترغیب کنند و ما به دنبال تغییر این شرایط هستیم.

تابش: شوراهای فارابی در دوره مسئولیت بنده، ترکیب و عملکردشان به صورت شفاف روی خروجی سایت بنیاد قرار گرفته است. افرادی از بدنه سینما با ما همراهی دارند که به صورت شفاف هم معرفی می شوند که این اتفاق در طول تاریخ فارابی سابقه نداشته است و پیش از این گویی کسانی که نمی دانستیم که هستند درباره آثار تصمیم گیری می کردند وی درباره سبک و سیاق حمایت فارابی از فیلم ها و لزوم استمرار حمایت های دولتی در این حوزه هم گفت: مهم این است که ما می خواهیم ماهی گیری به افراد یاد بدهیم و یا ماهی به آن ها بدهیم. ما به دنبال نگاه اول هستیم.

مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی درباره وام های تخصیص یافته به فیلم های سینمایی توضیح داد: وام ها در 2 سال ابتدایی دوره مسئولیت من به همان شکل و شمایل سابق اهدا می شد. وام در شورای فارابی مصوب می شد و به یک فیلم اختصاص پیدا می کرد. این وام ها اصطلاحاً وام های قرض الپس نده! بود! تهیه کننده هم می دانست که بعد از آنکه فیلمش ساخته و اکران شد، هیچ گاه قرار نیست این وام را تسویه کند. از سال 96 به بعد اما این رویه تغییر کرد. ما وام 4 درصدی به تهیه کنندگان آثار می دهیم و این اتفاق از طریق صندوق اعتباری هنر رخ می دهد.

وی در تشریح سازوکار تعریف شده برای اعطای وام به یک فیلم هم توضیح داد: فیلمنامه در شورای فارابی بر اساس آیتم های مشخص ارزیابی می شود. هر فیلمی که پروانه ساخت از وزارت ارشاد دارد و پیام فرهنگی مدنظر ما هم در آن وجود داشته باشد، مشمول این وام حمایتی می شود.

تابش درباره شفاف نبودن اعضا و عملکرد شوراهای ارزیابی فارابی و تأثیر نگاه سیاسی در خروجی این شورا در مقاطع زمانی مختلف هم گفت: درباره دوران پیش از خودم نمی توانم قضاوت و پاسخی داشته باشم. درباره دوره خودم هم شما را به انصاف منتقدان منصف ارجاع می دهم که بگویند عملکرد علیرضا تابش چگونه بوده است. واقعاً نگاهی غیرسیاسی و فراجناحی در حوزه حمایت از آثار داشته ایم.

وی ادامه داد: شوراهای فارابی در دوره مسئولیت بنده، ترکیب و عملکردشان به صورت شفاف روی خروجی سایت بنیاد قرار گرفته است. افرادی از بدنه سینما با ما همراهی دارند که به صورت شفاف هم معرفی می شوند که این اتفاق در طول تاریخ فارابی سابقه نداشته است و پیش از این گویی کسانی که نمی دانستیم که هستند درباره آثار تصمیم گیری می کردند.

مدیرعامل فارابی درباره تعداد بالای فیلم های کم فروش و یا اکران نشده در میان فهرست تولیدات فارابی در 4 دهه گذشته هم گفت: سابق بر این شوراهای فارابی یا فیلمنامه ای را تأیید می کردند و یا رد. امروز اما با صاحبان اثر وارد گفتگو می شویم و بخش طراحی تولید را برای شتاب دهی در تولید آثار در نظر گرفته ایم. ما می توانستیم برای یک پروژه چند میلیارد قرارداد تولید ببیندیم، اما در قرارداد طراحی تولید، با ابعاد کلی تولید مواجه می شویم که رقم خیلی کمتری را برای آن می پردازیم تا مطالعات و بررسی ها پیرامون فیلم صورت بگیرد و امکان سنجی شود. اگر در این مرحله به نتیجه نرسیم، اساساً برای سرمایه گذاری در تولید ورود نمی کنیم. از 2 سال پیش این فرآیند در فارابی تعریف شده و خروجی اش هم عدم تولید برخی از آثار بوده است.

تابش درباره توجیه اقتصادی سرمایه گذاری فارابی در برخی فیلم ها هم گفت: امروز فیلم روز واقعه یکی از آثاری است که چند نسل دارند آن را تماشا می کنند و از آن لذت می برند، اما در سال تولید شکست در اکران را تجربه کرد. سوال من این است که آیا نباید این فیلم در آن سال در نهادی مانند فارابی تولید می شد؟

وی در پاسخ به این سوال مافی که آیا فیلم مشابه روز واقعه در دوره مسئولیت شما در فارابی تولید شده است، فیلم غلامرضا تختی به کارگردانی بهرام توکلی را مثال زد.

تابش درباره ادامه فعالیت هایش پس از اتمام مسئولیت در فارابی هم گفت: بنده کارمند رسمی وزارت ارشاد هستم با پست مشاور وزیر. قطعاً وقتی از این مسئولیت کنار بروم هم وزیر بعدی باید تکلیف بنده را مشخص کند.

تابش: رقم خرید حق فیلم گزارش یک جشن را به خاطر ندارم اما معتقدم اگر الان اکران آنلاین شود، از آن استقبال خواهد شد مدیرعامل فارابی درباره خریداری بخش یا تمام حقوق فیلم های توقیفی مانند گزارش یک جشن و رستاخیز از سوی این بنیاد و دلیل آن گفت: گزارش یک جشن در دوره ای خریداری شده که بنده مسئولیت نداشتم، اما درباره رستاخیز که در دوره مسئولیت بنده این اتفاق افتاد، دلیلش توقف اکران فیلم بود. به نوعی وزارت ارشاد تلاش کرد اینگونه در سهام این فیلم شریک شود.

تابش در پاسخ به اینکه فارابی چقدر برای خرید این سهم هزینه کرده است گفت: ما 60 درصد این فیلم را خریداری کردیم که مبلغ پرداخت شده برای آن تقریباً 17 میلیارد تومان بود. فیلم شرکای خارجی و هزینه های تولید بسیار بالایی هم داشت. با ارزیابی و بررسی هیأت حکمیت، این رقم معین شد و سازمان سینمایی تصویب کرد که بخشی از سهام را بنیاد سینمایی و بخشی را موسسه رسانه های تصویری از شرکا خریداری کند. امروز با ادغام موسسه رسانه های تصویری و بنیاد فارابی، ما مالک 60 درصد این فیلم شده ایم.

مدیرعامل فارابی درباره اینکه آیا دیگر فیلم های اکران نشده نیز می توانند چنین توقعی از فارابی داشته باشند هم گفت: اگر به نوعی وزارت فرهنگ در اکران نشدن این آثار دخیل بوده باشد و شرایط مشابه رستاخیز داشته باشند که می دانیم چه شرایطی بود، بله حتماً می توانند این توقع را برای جبران داشته باشند. طی این سال ها شرایط این فیلم جزو معدود نمونه هایی بود که شاهدش بودیم.

تابش در پاسخ به اینکه آیا رستاخیز در صورت اکران می توانست چنین فروشی در گیشه داشته باشد هم گفت: اگر فیلم در عرضه خارجی زودتر ورود می کرد، تهیه کننده حرف ما را گوش می داد و همراهی می کرد، قطعاً در اکران پلتفرمی می توانست درآمد خیلی خوبی داشته باشد اما مخاطب داخلی احتمالاً آن میزان استقبالی را که پیش بینی شده بود، از فیلم نداشتند. رستاخیز اتفاقاً جزو مجموعه آثار خاص سینمای ایران است که تا سال ها می تواند درآمد کسب کند اما این درآمدزایی فوری و خیلی سریع نیست.

وی در پاسخ به پرسش مجدد مافی درباره اکران گزارش یک جشن هم گفت: رقم خرید فیلم را به خاطر ندارم اما معتقدم اگر الان اکران آنلاین شود، از آن استقبال خواهد شد.

روایت افخمی از سینما، جنگ و خشونت

بخش پایانی برنامه نقد سینما به گفتگوی امیررضا مافی و بهروز افخمی درباره تفاوت مفهوم فیلم جنگی و ضدجنگ اختصاص پیدا کرد.

افخمی در این باره گفت: به نظرم فیلم جنگی فیلمی است که سازنده اش جنگ را دوست دارد و حتی نسبت به آن گریزان هم نیست، در نقطه مقابل اما فیلم ضدجنگ است. مثل فیلم 1917 که اشاره کردم، فیلمی ضدجنگ است، اما فرم انتخاب شده برای آن قلابی است و به مضمونش نمی چسبد. دیده بان اما فیلم جنگ است و انتخاب چنین فرمی برایش اجتناب ناپذیر بوده است.

این کارگردان درباره لفظ سینمای دفاع مقدس هم گفت: این لفظ در زمان خودش باید به کار می رفت تا همه تردیدها را برطرف کند، اما امروز دیگر نیازی به آن نیست ما امروز سینما جنگ داریم و سینمای ضدجنگ.

افخمی با اشاره به جمله ای از جان فورد مبنی بر اینکه فیلم خوب فیلمی است که حرکت زیاد و حرف کم داشته باشد. گفت: به معنایی آدم ها به دنیا می آیند تا بجنگند و به نوعی همه موجودات در حال جنگ برای حیات هستند و این جنگ اجتناب ناپذیر است و هدف زندگی هم محسوب می شود. جنگ است که باعث به وجود آمدن مردان بزرگ و تغییرات بزرگ می شود. با این نگاه می توان این خرافه را هم از بین برد که برخی فیلمسازان جوان مدام می گویند سینما باید به دنبال عشق به زندگی و مخالفت با مرگ و میرایی باشد. این خرافه را باید به طور کل وارونه کنیم و به این فکر کنیم که آیا سینما ذاتاً برای نمایش خشونت و جنگ ساخته شده است یا خیر؟ مشخصاً هم این سوال را درباره سینما مطرح می کنم، نه مثلاً تلویزیون که آن را مدیومی بین سینما و رادیو می دانم. به نظر می رسد ذات سینما با خشونت و نمایش خشونت خیلی مناسبت دارد و برای همین تارانتینو می گوید سینما برای نمایش خشونت اختراع شده است.

مافی در این بخش تأکید کرد این گزاره نمی تواند به معنای خشونت دوستی سینما باشد که افخمی گفت: در بیان اینگونه این موضوع تعمد دارم تا مشخصاً علیه یک دیدگاه موضع صریح بگیرم. باید موضع مان را تکان دهنده مطرح کنیم و بگوییم سینما اساساً درباره مبارزه است.

مافی در ادامه بحث تفاوت میان مبارزه و خشونت را پیش کشید و افخمی نکاتی را درباره جنس پرداختن به خشونت در سینمای هیچکاک و تارانتینو مطرح کرد.

آنالیز مصداقی برخی سکانس ها و لحظه های فیلم های تارانتینو مانند پالپ فیکشن ، بیل را بکش و لعنتی های بی آبرو بخش پایانی گفتگوی مافی و افخمی را به خود اختصاص داد.

افخمی در پایان بندی بحث خود تأکید کرد: صحنه های خشونتی که تماشاگر را آزرده کند، آزار بدهد و حتی حالش را بد کند، به صورتی که حتی پس از فیلم هم نتواند آن را فراموش کند، اگر تماشاگر را پخته تر و آگاه تر به زندگی کند، حتماً نمایش این خشونت موجه است.

برنامه نقد سینما به تهیه کنندگی یوسف بچاری جمعه شب ها ساعت 22 از شبکه پنج سیما پخش می شود.

به گزارش سرویس زنان خبرنامه دانشجویان ایران ؛ از روزهایی که تقریبا تمام ورودی مدیای مردم ایران در انحصار تلویزیون و سینما بود، سال های زیادی نمی گذرد. حدود یک دهه قبل بود که پیشرفت فناوری و به ویژه رونق اینترنت، این معادلات سنتی را به هم زد و شبکه نمایش خانگی مهم ترین پیشرفت مدیا در سال های اخیر لقب گرفت. بدون شبکه نمایش خانگی پدیده ای امیدوار کننده است که می تواند به ارتقای فرهنگی، فراهم آمدن زمینه انتخاب آگاهانه برای مردم، ایجاد فضای رقابت میان برنامه سازان و در نهایت افزایش کیفیت محصولات فرهنگی منجر شود. این شبکه در عین حال نوپاست و همچنان از روش آزمون و خطا استفاده می کند. بنابراین نقد جدی و موشکافانه سیاست های کلی برنامه سازانش، برای جلوگیری از منحرف شدن رسالت فرهنگی این رسانه، ضروری به نظر می رسد.

به همین منظور گفتگویی را با فاطمه قهرمانی مسئول خواهران انجمن اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه علامه طباطبایی ترتیب دادیم که در ادامه مشاهده می کنید؛

فاطمه قهرمانی مسئول خواهران انجمن اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه علامه طباطبایی با اشاره به اینکه امروز تفریح اصلی قشر متوسط جامعه، تلویزیون و در چند سال اخیر فیلم های شبکه نمایش خانگی است، گفت: عمده ترین دنبال کننده های سریال های نمایش خانگی قشر نوجوان و جوان هستند که این فیلم ها را پیگیری می کنند. مسلما آن چه که به نمایش گذاشته می شود روی ذهن و سبک زندگی و انتخاب های جوانان و نوجوان ما تاثیر گذار است. به طور مثال پس از پخش سریال ستایش شاهد آن بودیم که سازمان ثبت احوال اعلام کرد نام ستایش جزو بیشترین نام گذاری ها شده است، این نامگذاری ها را مد نظر بگیرید و به ابعاد دیگر ماجرا پی ببرید. بنابراین سن ازدواج، تعداد فرزندان و حتی این که ما چه چیزی بپوشیم تحت تاثیر رسانه است.

او ادامه داد: اگر بخواهیم به طور ویژه به سبک زندگی و تاثیرات فیلم های سینمایی و شبکه نمایش خانگی بپردازیم باید یک معیار و یک خط کش در دست داشته باشیم. معیار و خط کشی که با آن بتوانیم یک ازدواج را ازدواج سالم بدانیم و یک خانواده را خانواده ی مطلوب، این است که در آن خانواده پایداری وجود داشته باشد و ما در آن کیفیت را هم بتوانیم ببینیم. یکی از مهمترین معیارها حمایتگری زوجین است به این معنا که زن و شوهر دلشان به هم گرم باشد یا به اصطلاح خودمانی هوای همدیگر را داشته باشند و زوجین احساس بی کسی نکنند اکنون شما این حمایتگری را در کدام فیلم می توانید مشاهده کنید؟!

فعال دانشجویی دانشگاه علامه طباطبایی درباره سریال های دهه 80 گفت: آثاری همچون متهم گریخت، بزنگاه و ترش و شیرین که هنوز هم وقتی بازپخش میشوند مردم مجددا به تماشای آنها می نشینند. در آن فیلم ها خانواده های حمایتگری را شاهد بودیم؛ این خانواده ها خانواده هایی نبودند که به اصطلاح لارج باشند و خیلی بخواهند تجملات را نشان بدهند یک خانواده ای از قشر متوسط که زمانی یک سری مشکلات به وجود می آمد خوب پشت هم می ایستادند و شانه خالی نمی کردند. از سریال های امروزی هم می توانم پایتخت را مثال بزنم، پایتخت چرا کشش دارد؟ کمتر سریالی هست که چند فصل از آن ساخته شود ولی باز هم بیننده داشته باشد، اگرچه انتقاداتی به پایتخت وارد است اما در سریال پایتخت یک خانواده ای را می بینیم که وقتی که تلویزیون را روشن می کنیم و مشغول تماشا می شویم، شباهت هایی بین سریال و خانواده خودمان پیدا می کنیم.

قهرمانی افزود: یک معیار دیگر در خانواده با کیفیت مرز است. ما در درون خانواده مرز بندی هایی داریم؛ اگر بخواهم تعریف مرز را به شیوه ای بگویم که ملموس بشود مرزها حریم های خانواده هستند مرز زوجین با خانواده اصلی، زوجین با فرزندان و مرز فرزندان با زوجین باید کاملا رعایت شود. به طور مثال در مرز زوجین با فرزندان فرزند نباید والدین را با اسم کوچک صدا بزند در خانواده افراد با توجه به جایگاهی که دارند نقش های متفاوتی را می پذیرند. پدر خانواده یک اقتداری دارد که اقتدارش باید حفظ شود اما در فیلم و سریال چه می بینیم؟

وی در ادامه گفت: درفیلم های سروش صحت همچون شمعدونی و پژمان شما ببینید چه تصویری از پدر و مادر در این فیلم ها نشان داده می شود و نقش والدین به ویژه پدر چگونه است البته نباید فضای مرد سالاری هم به نمایش گذاشته شود و از آن طرف بوم افتاد. شما اگر به سریال هم گناه دقت کنید می بینید که هیچ مرزی وجود ندارد، یک خانواده ای که همه باهم زندگی می کنند، اسم کوچک یکدیگر را صدا می زنند و به اصطلاح همه باهم راحت هستند که این را در خانواده ها نباید مشاهده کنیم. معیار های دیگری هم وجود دارد برای این که به یک خانواده، خانواده با کیفیت و پایدار تلقی شود اما اینکه الان صدا و سیما و فیلم های نمایش خانگی ما چه چیزی را نشان می دهند مهم است. اینطور نیست که صرفاً این سریال ها را ببینیم و هیچ تاثیری در ما نگذارند. درواقع سریال ها روی ناخودآگاه و خوداگاه ما تاثیر می گذارند به این صورت که به تدریج حتی آهنگ هایی را گوش می دهیم که در فلان سریال پخش شده باشد و لباسی را می پوشیم که فلان بازیگر پوشیده باشد زیرا در روانشناسی تبلیغات، یک اصلی وجود دارد که می گوید تبلیغ باید به شیوه ای باشد تا در مخاطب احساس نیاز ایجاد کند.

این فعال دانشجویی با تاکید براینکه ما دچار کمبود بحث نظارت در بخش شبکه نمایش خانگی هستیم، گفت: در رابطه با واگذاری شبکه نمایش خانگی به صدا و سیما جای امیدواری وجود دارد به این دلیل که در حال حاضر مهم ترین کمبودی که در بخش شبکه نمایش خانگی احساس می شود حوزه نظارت است. اگر این نظارت توسط وزارت فرهنگ و ارشاد انجام می شد شاهد این واگذاری ها نبودیم اما درکل واگذاری مسئولیت شبکه نمایش خانگی به نهاد کلان تری همچون صدا و سیما بسیار مطلوب تر است زیرا گاهی سیاسی کاری هایی را مشاهده می کنیم که به طور مثال هر دوره ای که وزیر فرهنگ و ارشاد عوض می شود ما تغییرات فیلم های نمایش خانگی را می توانیم به طور محسوس مشاهده کنیم. البته بدیهی است صدا و سیما نیز شرایط چندان مساعدی ندارد زیرا تبلیغات و سریال هایی وجود دارند که اصلاً به سبک زندگی ایرانی_اسلامی نزدیک نیست و فرهنگ تجملگرایی و غربزدگی را به راحتی نمایش می دهند.

قهرمانی گفت: نمایش سبک زندگی سالم اصلی ترین رسالت صدا و سیما است. جوان ما باید بداند سال اول زندگی مشترک که همه با آب و تاب از آن تعریف می کنند یکی از سخت ترین سال ها است زیرا هنوز سازگاری در این مرحله شکل نگرفته است منتهی رسانه ملی نشان می دهد که همه چیز گل و بلبل است به همین خاطر زمانی که کوچکترین تعارض و تنشی پیش می آید فکر می کنند دنیا روی سرشان خراب شده و دیگر به درد هم نمی خورند و به اصطلاح تفاهم ندارند و به طلاق فکر می کنند.

عضو انجمن اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه علامه طباطبایی در ادامه اظهار کرد: در تلویزیون ما القا می شود که با طلاق همه مشکلات برطرف می شود و بعد از ایجاد تنش اولین راهکاری که به ذهن می رسد این است که برویم طلاق بگیریم و کمبود آموزش مهارت های زندگی در اینجا هویدا می شود. جامعه ما جامعه غربی نیست پس نمی تواند فرهنگ غربی را در خود هضم کند بنابراین وقتی یک فرهنگ وارد جامعه ای می شود که با آن جامعه سنخیتی ندارد مسلما آسیب هایی را با خود به همراه دارد و خانواده یکی از مهمترین نهادهایی است که دچار این آسیب زدگی ها می شود. محور قرار دادن خانواده در کلیه برنامه ها از سیاست های کلی خانواده است که رهبری به سه قوه ابلاغ کردند و همچنین در سیاست های تحکیم خانواده به بحث پایداری خانواده، دوری از تجملات و غربزدگی اشاره کردند اما با نمایش سبک زندگی متجمل در رسانه به تدریج سبک زندگی خانواده ها دستخوش تغییر می شود. سینما و تلویزیونی موفق است که بتواند آینه زندگی مردم باشد؛ باید طوری باشد که مردم خودشان را در ان فیلم ببینند.

گزارش از حانیه زرنگ

به گزارش خبرگزاری شبستان ، مرتضی خدمتکار مدیر کل دفتر تبلیغ و ترویج معاونت قرآن و عترت گفت: آیین آغاز رسمی طرح ملی کاشان پایتخت نهج البلاغه ایران روز دوشنبه بیست و یکم مهرماه در سالن اجتماعات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برگزار می شود.

وی ادامه داد: این آیین با حضور، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی ، استاندار اصفهان، نماینده محترم ولی فقیه و امام جمعه کاشان ، جمعی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی و معاونان و مدیران وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برگزار خواهد شد .

بر اساس این گزارش ،کاشان با توجه به دیرینه فرهنگی - مذهبی و تاریخی قابل توجه ، به عنوان نخستین پایتخت نهج البلاغه ایران تا پایان سال 1400 انتخاب شده است که در این مراسم ضمن رونمایی از پوستر این رویداد ملی ، لوح افتخار " کاشان نخستین پایتخت نهج البلاغه ایران " توسط وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به مردم شریف خطه کاشان اهدا می شود.

مدیر کل دفتر تبلیغ و ترویج معاونت قرآن و عترت افزود: طرح ملی پایتخت نهج البلاغه ایران به منظور زمینه سازی برای توسعه و ترویج فرهنگ و آموزه های ناب علوی در میان آحاد جامعه طراحی شده است و در این مراسم ، تفاهم نامه همکاری مشترک بین معاونت قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و استانداری اصفهان با موضوع حمایت از اجرای این طرح ملی منعقد می شود.

گفتنی است این رویداد مهم روز دوشنبه مورخ بیست و یکم مهرماه راس ساعت 10:30 صبح در سالن اجتماعات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با رعایت پروتکل ها و موازین بهداشتی انجام می پذیرد.

پایان پیام/ 49

خبرگزاری مهر ، گروه استان ها- طاهر خیری*؛ پارسال در چنین روزهایی از مهر ماه بود که دست اندرکاران فرهنگی آذربایجان شرقی خود را برای برگزاری بزرگترین رویداد فرهنگی استان آماده می کردند. رویدادی البته بین المللی در قالب نمایشگاه کتاب که تاکنون هفدهمین دوره اش را پشت سر گذاشته ایم. به گواه آمار در سال گذشته نزدیک به یک میلیون نفر از نمایشگاه بین المللی کتاب تبریز بازدید کردند که حاصلش فروش 13 میلیارد تومانی این کالای فرهنگی بوده است.

بی گمان نمایشگاه بین المللی کتاب تبریز بعد از نمایشگاه بین المللی تهران مهمترین و معتبرترین رویداد فرهنگی کشورمان در عرصه کتاب محسوب می شود به طوری که برگزاری منظم و بدون انقطاع این نمایشگاه، آن را به ایستگاه هجدهم رسانده است. بیماری کرونا اما برگزاری نمایشگاه کتاب تبریز را به شکل سال های گذشته در هاله ای از ابهام قرار داده است و آنطور که مسئولان اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان اعلام کرده اند شکل و شیوه جدید برگزاری نمایشگاه در حال بررسی است و احتمالاً در فصل زمستان و به صورت مجازی برگزار خواهد شد.

برگزاری نمایشگاه بین المللی کتاب تبریز در طول سالهای اخیر آن هم در فصل بهار دانش و بازگشایی مدارس و دانشگاه ها علاوه بر اینکه خود عاملی برای رونق بازار کتاب و نشر تبدیل شده بود، زمان برگزاری آن نیز به طور خودکار در ذهن علاقمندان به کتاب حک شده بود و همه می دانستند که مهر ماه موعد برگزاری نمایشگاه کتاب است.

حال که قرار است نمایشگاه کتاب تبریز با توجه به شرایط کرونایی امسال به صورت مجازی و با مشارکت کتابفروشی ها برگزار شود چه بهتر که برگزاری آن به فصل و زمان دیگر محول نشود و با برنامه ریزی بهتر حداقل در آبان ماه برگزار گردد تا مشتاقان به کتاب از فوایدش بی نصیب نمانند.

طرح فروش فصلی کتاب یک طرح ابتکاری پسندیده است که امیدواریم طرح پاییزه آن هرچه زودتر در استان اجرایی شود و علاقمندان به کتاب که عموماً طبقاتی با درآمد پایین هستند بتوانند کتاب های مدنظر خود را با تخفیف بیشتر تهیه کنند.

اکنون که در سال 99 نمایشگاه کتاب تبریز به روال سال های گذشته برگزار نخواهد شد دست اندرکاران فرهنگی استان از اختصاص بن خرید کتاب به علاقمندان غفلت نکنند و اگر قرار است این بن ها همزمان در موعد برگزاری نمایشگاه مجازی توزیع شود باید به موقع اطلاع رسانی شود.

واقعیت این است که نمایشگاه کتاب طی این سال ها به بهار فروش کتاب برای ناشران تبدیل شده و آنها امیدوارانه دل به فروش کتاب هایشان می بندند. اما متأسفانه امسال شیوع ویروس کرونا و خارج شدن کتاب از سبد مصرفی مردم امیدشان را به یاس تبدیل کرده و در صورت حمایت نکردن متولیان فرهنگی شاهد تعطیلی کتابفروشی های شهر و پایین کشیدن کرکره فعالیت ناشران خواهیم بود.

*روزنامه نگار

کد خبر 5044432

مرضیه محرابی روز شنبه در گفت وگو با خبرنگار ایرنا افزود: براساس بررسی کارشناسان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و با در نظر گرفتن شاخص هایی نظیر تعداد افراد شاغل در کارگاه، موضوعات و گستره فعالیت آنها از 6 میلیون تا 2 میلیارد تومان تسهیلات به اهالی فرهنگ وهنر آسیب دیده از کرونا پرداخت می شود.

وی با بیان اینکه وام های 2 میلیارد تومانی با توجه به میزان آسیب به کارگاه هایی که بیش از 180 شاغل دارد پرداخت می شود، اظهار داشت: سود این تسهیلات از 11 تا 18 درصد متغیر است.

به گفته محرابی همچنین در سال جاری 635 پرونده در بحث حمایت های مادی از هنرمندان آسیب دیده از کرونا تحت عنوان بنگاه های آسیب دیده تشکیل شده است.

وی تاکید کرد: در نگاه اول، تهران بیشترین امکانات را برای شهروندانش دارد اما میزان این امکانات با جمعیت 14 میلیونی آن تناسب ندارد و یکی از مطالبه های مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان از وزارتخانه، افزایش میزان امکانات است.

معاون امور فرهنگی و رسانه اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان تهران با بیان اینکه برنامه های فیزیکی این اداره به دلیل شیوع کرونا تعطیل شده است، افزود: برگزاری آیین رونمایی از کتاب فصل شعر که مجموعه ای از اشعار اعضای انجمن ادبی استان است و همچنین برگزاری جشنواره پایتخت کتاب، اجرای نمایش و برخی فعالیت های فرهنگی قسمتی از برنامه های این اداره کل است که به صورت مجازی برگزار شد.

محرابی افزود: با توجه به شیوع ویروس کرونا برگزاری تمام همایش های حضوری ممنوع است، اما اگر کسی درخواست برگزاری آنلاین همایش داشته باشد و امکانات زیربنایی آن برای ما فراهم شود از نظر این نهاد برگزاری آن همایش مشکلی ندارد.

وی همچنین در خصوص فعالیت های فرهنگی و هنری در استان تهران گفت: تمام این فعالیت ها در تهران و شهرستان هایش در غالب انجمن و موسسات به صورت تخصصی انجام می شود.

محرابی ادامه داد: معاونت فرهنگی این اداره کل به صورت مستمر با روسای انجمن ادبی و همچنین معاون هنری نیز با روسای انجمن های نمایش، موسیقی، سینمای جوان و هنرهای تجسمی همکاری دارند.

وی با بیان اینکه کارگاه های آموزشی برای هنرجویان نیز هر ساله براساس نیاز سنجی ارشاد در زمینه های مختلف دو یا سه بار برگزار می شود اظهار داشت: برگزاری کارگاه های آموزشی تخصصی بر عهده انجمن ها و موسسات فرهنگی و هنری است و ارشاد از لحاظ مالی به آنها کمک می کند.

به گفته وی هشت هزارو 244 نفر از هنرمندان و اصحاب رسانه در استان تهران تحت پوشش بیمه صندوق هنرمندان قرار دارند.

براساس گزارش وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، مجموع بیماران کرونایی در کشور به 492 هزار و 378 نفر رسیده است و تا روز گذشته 401 هزار و 379 نفر از بیماران، بهبود یافته یا از بیمارستان ترخیص شده اند و همچنین چهار هزار و 392 نفر از بیماران مبتلا به کرونا تحت مراقبت قرار دارند.

به گزارش خبرگزاری فارس از شیراز، سنگفرش های پیاده رو را که بگیری و بروی جلو فال فروش ها نشسته اند.همان هایی که تو را به تفال زدن دعوت می کنند و سال هاست با غزل های حافظ مانوس شده اند و ازین راه روزگار می گذرانند.

صدای دلنشین موسیقی سنتی با خوانش غزلیاتش، از دور گوش ها را می نوازد و عطر دل انگیز گل های رنگارنگ در کنار نسیمی که از خنکای حوض پر ماهی می وزد، مشامت را پر می کند. صدای گوش نواز پرندگان صفای فضا را در کنار تماشای غرفه های صنایع دستی دو چندان می کند.

اینجا شیراز است و شاید یکی از مهم ترین تداعی های ذهنی هر شنونده و بیننده ای از بردن یا دیدن نام زیبای این خطه از سرزمین، دیار حافظ باشد.

ما شیرازی ها هر از گاهی که دلمان می گیرد و مشکلات روزمره زندگی سوهان روح مان می شود، یکی از پناه گاه هایی که دلمان به آن خوش است، آرامگاه خواجه اهل راز است تا ساعت ها بدون توجه به گذر زمان بنشینیم و غزل بخوانیم و فضای آکنده از عطر و بوی حافظیه نوازشگر جسم و جان و روح بی تاب مان شود.

شیراز، همان جایی که حرم سوم اهل بیتش می خوانند و دنیا آن را به عظمت نام سعدی و حافظ و بنای بی نظیر و استوار تخت جمشید می شناسدش

شیراز، همان جایی که مهد تمدن است و دیار فرهنگ.همان جایی که حرم سوم اهل بیتش می خوانند و دنیا آن را به عظمت نام سعدی و حافظ و بنای بی نظیر و استوار تخت جمشید می شناسدش. همان جایی که به واسطه بزرگانی چون حافظ از آن یاد می شود.

باز هم پاییز پر رمز و راز از راه رسید و ماه مهر آمد تا بیستمین روزش به نام خواجه اهل راز در ذهن ها حک شود. بازهم عصرهای پاییزی و قدم زدن در جوار آرامگاه دل انگیزش از راه رسید.

در آستانه بیستم مهرماه، مهری که از سال 75 تا به امروز با نام حافظ زیبایی و طراوت خاصی به خود گرفت و برای ما شیرازی ها و ایرانی ها خاص تر از روزهای دیگرمان شد.

نام گذاری روزی به نام بزرگانی چون حافظ و سعدی یا دیگر مشاهیر بلندآوازه کشورمان اگرچه دیرزمانی نیست که اتفاق افتاده است ؛اما می توان از پس آن به خیلی از روزهای خوب و خوب تر رسید!

اما نکته ای که به نظر می رسد این روزها مغفول افتاده است پیوست های فرهنگی همچین بزرگداشت هایی است که گویا تنها به برگزاری یک مراسم و نهایتا نشست های تخصصی خلاصه شده و دستاورد دیگری به همراه ندارد!

گرامیداشت یادروز حافظ امسال برای بیست و چهارمین سال برگزار می شود و همان گونه این مسیر پیش می رود تا این روز در تقویم ایران فراتر از یک روز و یک نام باشد و نوید بخش روزهایی شود که هزاران هزار گردشگر داخلی و خارجی همان زمان که مهر آید و نوید روزهای فرهنگ را سر دهد برای حضور در این سرزمین سبز از یکدیگر سبقت گیرند و سراز پا نشناسند!

آری امروز نه صرفا یک روز که باید گشایشی باشد برای اقدامات بزرگ تر، روز بزرگداشت حافظ می تواند بیش از اینها منشا خوبی برای افزایش در رونق صنعت گردشگری شود و راه سفر را برای بزرگان و دوست داران حافظ از دیگر کشورها به شیراز و دیار فارس باز کند.

تا جایی که آرزوی اهالی کوچه و دیار فرهنگ فارس به سرآید و شیراز و فارس به واسطه داشتن بزرگانی چون حافظ همان جایی باشد که باید!

چرا که شاعری مانند حافظ برای هر ملتی کافیست که خود را بر بلندای قله فرهنگ و تمدن جهان ببیند. همانگونه که رهبر معظم انقلاب جایگاه این شاعر پرآوازه را جایگاه بالایی می دانند.

حافظ و غزلیاتش اگرچه در تاریخ شهره و شناخته شده اند، اما هم او و هم شعرش آن چنان که سزاوار است، شناخته نشده اند. حافظ ستاره درخشنده غزل و زبان فارسی است و پشت سر تمام غزل هایش، قرآن در دل خانه های بسیاری نشانده شده است. اما عدم اهتمام به معرفی و شناساندن این شاعر حکیم و فقدان درک قامت شعر و مضامین بلند او، غزلش را دستمایه سطحی نگری کرده است.

شعر حافظ هویت ملی است، حافظ هویت ملی. هویت ملت ها عبارت است از مشخصه های فرهنگی آن ها و مزیت های فرهنگی آن ها

به گونه ای که رهبر فرزانه انقلاب در تبیین اهمیت شعر و کارکرد اجتماعی آن می فرمایند: شعر حافظ هویت ملی است، حافظ هویت ملی. هویت ملت ها عبارت است از مشخصه های فرهنگی آن ها و مزیت های فرهنگی آن ها. این هویت فرهنگی یک ملت را تشکیل می دهد. این هویت فرهنگی، اصل است. اگر چنانچه این از یک ملتی گرفته بشود، این ملت هضم خواهد شد؛ یعنی در واقع به معنای حقیقی کلمه نابود خواهد شد."

از شیراز و مردمش که بگذریم، در نزد مردم ایران بلکه جهان حافظیه آنقدر اهمیت دارد که مقبره حافظ را همچون زیارتگاه های مهم می دانند و این نشان از تقدس حافظ دارد.

برخی از معتقدان به آیین های مذهبی و اسلامی، رفتن به آرامگاه او را با آداب و رسوم مذهبی همراه می کنند. از جمله با وضو به آنجا می روند و در کنار آرامگاه حافظ به نشان احترام، کفش خود را از پای بیرون می آورند.

سایر دل باختگان حافظ نیز به این مکان به عنوان سمبلی از عشق راستین و نمادی از رندی عارفانه با دیده احترام می نگرند.نقادان ادب جهان ، گوته را یکی از ارکان چهارگانه ادب جهان نام داده اند و چنین شخصیتی با شیفتگی و دلبستگی درباره حافظ فراوان گفته است : ای حافظ ، آرزوی من آن است که فقط مریدی از مریدان تو باشم

و اینها همه حکایت از بزرگی حافظ است

همه ساله در شب بیستم مهرماه در جوار آرامگاه خواجه شمس الدین محمد، حافظ شیرازی با حضور بزرگان اهل سخن و ادب و مسئولان استانی و کشوری مراسم گرامی داشتی برای این شاعر پراوازه شیرین زبان اهل شهر راز برگزار می شود، اما امسال شیوع کرونا همه چیز را تحت تاثیر خود قرار داد و برگزاری مراسم یادروز حافظ نیز از این قاعده مستثنا نیست.

این بار اما شیوع کرونا این مراسم را هم تحت تاثیر قرار داد تا بیست و چهارمین برنامه یادروز حافظ در بستر فضای مجازی شکل گیرد و حافظ پژوهان، علاقه مندان و فرهنگ ورانی از سراسر جهان در این برنامه مجازی شرکت کنند.

مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان فارس درباره برنامه های یادروز حافظ گفت: تمام برنامه های سال جاری به دلیل شیوع بیماری کرونا در فضای مجازی تدارک دیده شده است.

صابر سهرابی با اشاره به دعوت از حافظ پژوهان بین امللی اظهار داشت: مقالات بسیاری به مرکز حافظ شناسی ارسال شده است که طی یک هفته برگزاری ارائه و بیان می شود.

وی همچنین برگزاری برنامه هایی را در شهرستان های سراسر فارس یادآور شد که از برگزاری نمایشگاه ها تا نشست های ادبی و حافظ خوانی را دربر می گیرد.
سهرابی آیین افتتاحیه این مراسم امشب شامگاه 19 مهرماه ساعت 21 اعلام کرد که از صدا و سیمای مرکز فارس پخش خواهد شد؛ همچنین آغاز نشست های علمی 20 مهرماه است.

سخنرانی های امسال به صورت کلی رویکردی آسیب شناسانه دارند

رئیس مرکز حافظ شناسی نیز طی سخنانی اظهار داشت: باتوجه به شرایط موجود، مرکز حافظ شناسی نیز مانند بسیاری دیگر از نهادهای فرهنگی ناگزیر، فعالیت هایش را به فضای مجازی منتقل کرده است.

کاووس حسنلی گفت: این مرکز با درک شرایط ویژه کشور، برای تولید آثاری هنری در قالب های گوناگون از جمله موشن گرافیک و پویانمایی اقدام کرده است.
وی با بیان اینکه برنامه های اصلی یادروز حافظ سال جاری با پشتیبانی شرکت دانش بنیان ابر دراک و دانشگاه شیراز در سطح بین المللی منتشر می شود، افزود: یکی از مهم ترین بخش های مراسم یادروز حافظ، برنامه های علمی و نشست های تخصصی آن در شیراز است که امسال فرصت همراهی علاقه مندان در سراسر ایران و جهان با این نشست ها ایجاد شده است.

عضو هیات علمی دانشگاه شیراز موضوع برنامه های علمی یادروز حافظ سال 1399 را بررسی، نقد و آسیب شناسی کارنامه حافظ پژوهی عنوان کرد و ادامه داد: کارشناسان مرکز حافظ شناسی از سال 1398، گفت وگوها و رای زنی ها را با حافظ پژوهان آغاز کردند و در موضوعات مختلف مقاله و سخنرانی سفارش دادند؛ بنابراین آنچه در برنامه های امسال ارائه می شود دستاورد پژوهش هایی است که استادان در این مدت انجام داده اند.

حسنلی عنوان کرد: سخنرانی های امسال به صورت کلی رویکردی آسیب شناسانه دارند و براساس برنامه ریزی ها بهاءالدین خرمشاهی "بعضی از مهم ترین مرجع های حافظ پژوهی" را معرفی خواهد کرد، میرجلال الدین کزازی درباره "دوگانه گرایی ایرانی در سروده های حافظ" سخن خواهد گفت و محمود فتوحی رودمعجنی درباره "حافظ در چهارسوی نظریه های ادبی" بحث خواهد کرد.

وی ادامه داد: سودابه نوذری، پایان نامه ها و رساله های دکتری را که در باره حافظ تدوین شده با رویکردی انتقادی بررسی و آسیب شناسی می کند، محسن معینی از رویکردهای کلی به شخصیت و شعر حافظ از سال 1300 تا امروز گزارشی تحلیلی ارائه خواهد داد، عبدالمحمود رضوانی درباره مشکلات ترجمه آثار بزرگانی چون حافظ صحبت می کند، حجابی کرلانقیچ، مترجم دیوان حافظ به زبان ترکی استانبولی درباره ترجمه های استانبولی حافظ و حافظ شناسی در دوره ی جمهوری ترکیه و مو هونگ یان از دانشگاه مطالعات خارجی پکن و رییس مرکز ایران شناسی این دانشگاه نیز درباب ترجمه های حافظ در چین سخن خواهد گفت.

وی افزود: روشنک اکرمی، حضور حافظ را در دفترهای شعر امرسون بررسی می کند و عدنان قره اسماعیل اغلو از استادان نامدار زبان و ادبیات فارسی از کشور ترکیه، جایگاه حافظ شیرازی را در فرهنگ و ادب آسیای صغیر بررسی خواهد کرد؛ همچنین دیگر سخنران این رویداد مریم حسینی است که مقاله ای با عنوان "گریز از هژمونی، از سنایی تا حافظ" را ارائه می کند، افزون بر این غلامرضا کافی که از پژوهشگران ادبیات دینی به تشریح بهره عاشوراییان از شعر حافظ خواهد پرداخت.

تلاش خبرنگار خبرگزاری فارس برای مصاحبه با مسئولان امر در ارتباط با دستاوردهای فرهنگی ناشی از برگزاری بیش از بیست سال مراسم گرامی داشت یادروز حافظ نتیجه ای نداد! امید که مسئولان با درک بیشتری از موقعیت و جایگاه حافظ نه تنها به دنبال برگزاری یک مراسم تشریفاتی که به دنبال اهداف بزرگ تری چون پیوست ها و دستاوردهای فرهنگی بزرگی باشند که هم حق حافظ ادا شود و هم فارس و شیراز به دنبال آن به جایگاه شایسته ای که لیاقتش را دارد برسد.

انتهای پیام/ ن

خبرگزاری ایسنا: معاون هنری اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان خراسان رضوی گفت: در خصوص طراحی مزار و سردیس استاد محمدرضا شجریان باید با همایون شجریان و اداره کل میراث فرهنگی استان همفکری شود و سپس تصمیم گیری کنیم.

محمدرضا محمدی در گفت وگو با ما در رابطه با طراحی مزار مرحوم شجریان اظهار کرد: به دلیل این که امروز تدفین انجام شده، در حال حاضر پیشنهادی برای طراحی مزار و سردیس نداریم. لازم است در این خصوص جلسه ای برگزار شود تا با همفکری تصمیم گیری کنیم. لازم است در این خصوص نظر همایون شجریان، فرزند استاد، را هم مطلع شویم؛ نظر خانواده ایشان را می پرسیم و با همفکری اداره کل میراث فرهنگی استان که متولی مجموعه آرامگاه است، به تصمیم واحدی خواهیم رسید.

وی در رابطه با نهایی شدن طراحی و نصب سنگ مزار مرحوم محمدرضا شجریان خاطرنشان کرد: امیدوار هستم که طی یک تا دو ماه آینده این موضوع به نتیجه برسد.

معاون هنری اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان رضوی با اشاره به اینکه در روزهای آتی مشکلی برای بازدید عموم مردم از مجموعه آرامگاه و مزار استاد شجریان وجود نخواهد داشت، عنوان کرد: فکر می کنم مهیا شدن شرایط برای حضور مردم بر مزار استاد شجریان باید بر اساس روال عادی آرامگاه و اداره کل میراث فرهنگی استان پیش رود و بعید می دانم در روزهای آتی مشکلی برای حضور مردم در مجموعه آرامگاه و مزار استاد شجریان وجود داشته باش

سرویس تئاتر هنرآنلاین : محمدتقی اسماعیلی رئیس انجمن نمایش استان اردبیل در گفت وگو با خبرنگار هنرآنلاین درباره فعالیت های هنرمندان این استان در ایام کرونا گفت: متاسفانه این استان نسبت به گذشته در این ایام فعالیت چندانی نداشته است و تمرکز استان بر انتشار فراخوان هایی به منظور تولید متون نمایشی، فعالیت های انتشاراتی و آموزشی بوده است. دو گروه نمایشی نیز به منظور شرکت در جشنواره تئاتر مقاومت و جشنواره ملی تئاتر آیات نیز در حال تمرین هستند. همچنین در این مدت نمایشی به نام "فراکانس" به کارگردانی حسن مهدی زاده در شهرستان گرمی به صحنه رفته است. فراخوان مسابقه نمایشنامه نویسی سردار قاسم سلیمانی نیز به زودی منتشر خواهد شد.

او در ادامه درباره برگزاری سی و دومین جشنواره تئاتر استانی عنوان کرد: امسال برخی از شهرهای استان موافق برگزاری این رویداد و برخی مخالف آن هستند و برگزاری این جشنواره وابسته به شرایط است. فراخوان نیز در چند روز آینده منتشر خواهد شد اما بندی در فراخوان گذاشته شده مبنی بر آنکه درصورتی آثار از کیفیت لازم برخوردار نباشند برپایی این رویداد منتفی اعلام خواهد شد.

این کارگردان تئاتر در ادامه افزود: در صورتی که قرار بر برگزاری جشنواره باشد تمرکز و پیش بینی ما این است تا آن را اواخر آبان ماه در فضای مجازی برگزار کنیم.

اسماعیلی درباره وضعیت هنرمندان این استان در این ایام و اقداماتی که برای آن های صورت گرفته اظهار کرد: پیش از کرونا تئاتر استان دچار تب 40 درجه بود و اکنون با شرایط موجود تئاتر به کما رفته است. این استان دارای تنها یک سالن تئاتر است که اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی آن را به بخش خصوصی واگذار کرده است و از این رو هنرمندان بابت هر شب اجرا در سالن باید یک میلیون تومان پرداخت کنند. هنرمندان تئاتر در این استان حتی یک پلاتو به منظور تمرین هم ندارند.

او در ادامه افزود: تعداد کمی از اهالی تئاتر استان اردبیل از طریق تئاتر امرار معاش و ارتزاق می کنند با این حال از سوی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی وام بلاعوضی حدود 6 تا 16 میلیون تومان به فعالان تئاتری که تنها شغل شان تئاتر است، پرداخت شده و به مابقی هنرمندان که شغل دیگری دارند نیز وام های کمتری تعلق خواهد گرفت.

رئیس انجمن هنرهای نمایشی استان اردبیل ضمن اشاره به اینکه حداقل انتظار اهالی تئاتر این استان احداث تئاتر شهر است که هر سال وعده آن داده شده است، تصریح کرد: چندی پیش فهرست کمک هزینه ای به گروه های نمایشی تهران منتشر شد که متاسفانه تفاوت میزان حمایت از هنرمندان تهران با شهرستان از زمین تا آسمان است و این جدول اندک انگیزه هنرمندان شهرستان را از بین برد.

او در ادامه افزود: میزان حمایت از کل آثار یک استان به اندازه کمک هزینه یک نمایش در تهران نیست هر چند که آقای قادر آشنا مدیرکل هنرهای نمایشی وعده هایی به منظور حمایت از آثار نمایشی استان ها داده اند. ما خواهان حداقل حمایت ها همچون سالنی به منظور اجرا هستیم هنرمندان ما به منظور اجرا باید به سالن پول پرداخت کنند و همچنان ما در خم یک کوچه هستیم. احداث تئاترشهر برای استان ما مهم و الزامی است. زمانی که ما حتی یک سالن برای اجرا نداریم چگونه از دیگر انتظاراتمان صحبت کنیم؟

محمد تقی اسماعیلی در پایان صحبت هایش گفت: متاسفانه تئاتر ما سیستماتیک و دارای سازوکار نیست و در صورتی که اینگونه بود نباید از حداقل انتظارات مان صحبت می کردیم. به اندازه حمایت از اجرای یک گروه نمایشی در تهران از کل آثار یک استان حمایت نمی شود اما گفته می شود بدنه تئاتر کشور در شهرستانهاست. ما تنها خواهان آنچه که لازمه کارمان است، هستیم.

به گزارش خبرنگار مهر ، حجت الاسلام سیدناصرالدین نوری زاده پیش از ظهر شنبه در سفر یک روزه به استان اصفهان و در دیدار با حجت الاسلام محمد حسین بلک، مدیرکل اوقاف و امور خیریه استان اصفهان با بیان اینکه یکی از روش های نیکو و سنت های حسنه وقف است، اظهار داشت: وقف از دیرباز در اشکال مختلف وجود داشته است، در روایات در ارتباط با وقف نکات زیادی عنوان شده است و از این رو همه مسلمانان باید به این مهم توجه ویژه داشته باشند.

وی با بیان اینکه در قرآن آیه مستقیمی درباره وقف نداریم، اضافه کرد: البته در آیاتی که در خصوص انفاق آمده به صورت غیر مستقیم به وقف اشاره کرده است.

معاون امور مجلس و استان های سازمان اوقاف و امور خیریه با بیان اینکه سازمان اوقاف با همه شئون زندگی مردم ارتباط دارد، افزود: از این رو باید در مسیری پویا به رشد و بالندگی برسیم.

وی با بیان اینکه ما در ارتباط با دولت و حاکمیت هستیم، گفت: از این رو باید ما مواظب رفتار خود باشیم، چرا که هر اشتباه ما باورهای مردم را تحت تأثیر قرار می دهد.

حجت الاسلام نوری زاده با بیان اینکه هدف ما پویاتر کردن سازمان اوقاف است، اضافه کرد: در این زمینه باید آسیب های گذشته را شناسایی و جلوی آن را بگیریم، فرصت های گذشته را تقویت کنیم و در این زمینه با دیگر سازمان ها و نهادها در تعامل باشیم.

نیازمند الگوسازی در زمینه وقف هستیم

وی با بیان اینکه راهبردهای زیادی برای پویایی سازمان اوقاف وجود دارد، ادامه داد: در این زمینه نیازمند گفتمان سازی، توانمندسازی اعضا و پرسنل و همچنین نیازمند الگوسازی در زمینه وقف هستیم و باید از ظرفیت وقف حداکثر استفاده را داشته باشیم.

معاون امور مجلس و استان های سازمان اوقاف و امور خیریه با بیان اینکه آقای خاموشی رئیس سازمان اوقاف در صدد استفاده از خلاقیت و نوآوری برای تقویت حوزه وقف و تثبیت اعتقادات مردم است، ادامه داد: یکی از مهم ترین بنگاه های اقتصادی در اسلام وقف است، 800 نیت وقف داریم و ما می توانیم با هدایت مردم در راستای ترویج فرهنگ وقف اقدام کنیم.

موقوفات اصفهان 45 هزار رقبه دارد

همچنین مدیرکل اوقاف و امور خیریه استان اصفهان نیز در این جلسه با بیان اینکه استان اصفهان دارای 25 اداره و دفتر نمایندگی اوقاف و امور خیریه است، اظهار داشت: در حال حاضر 176 نفر در این ادارات مشغول ارائه خدمات هستند.

محمدحسین بلک اضافه کرد: همچنین در این استان شش هزار مسجد و 45 هزار رقبه متصرفی و غیر متصرفی وجود دارد.

مدیرکل اوقاف و امور خیریه استان اصفهان با بیان اینکه بر اساس برنامه ریزهای انجام شده دریافت سند برای موقوفات استان اصفهان در دستور کار ویژه قرار دارد، ادامه داد: در این زمینه در شش ماه نخست امسال نسبت به مدت مشابه سال گذشته موفقیت های خوبی را به دست آوردهایم.

وی همچنین با اشاره به آغاز دهه وقف ابراز داشت: در این زمینه باید توجه داشت که بخشی از برنامه های اقتصادی و فرهنگی اوقاف اصفهان آماده شده و در این دهه به بهره برداری می رسد.

کد خبر 5044289