بولتن فرهنگی هنری/مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی 14 مهر 99
مدیرکل فرهنگی سازمان اوقاف و امور خیریه با بیان اینکه امسال به خاطر شیوع ویروس کرونا برپایی هرگونه تجمع و راه پیمایی ممنوع است، گفت: سازمان اوقاف و امور خیریه قصد دارد در 2 هزار امامزاده و بقاع متبرکه مراسم عزاداری اربعین حسینی را با رعایت فاصله گذاری اجتماعی و پروتکل های بهداشتی برگزار کند.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۹/۰۷/۱۳

حجت الاسلام سیدمحمدکاظم موسوی متقی -مدیرکل فرهنگی سازمان اوقاف و امور خیریه- در گفت وگو با ایسنا، در مورد برنامه های این سازمان در ایام اربعین گفت: باتوجه به منتفی شدن پیاده روی اربعین حسینی سازمان اوقاف و امور خیریه در 2 هزار امامزاده و بقاع متبرکه مراسم عزاداری را برپا خواهد کرد.

وی ادامه داد: این مراسم ها در صحن ها و بخش های روباز اماکن مقدس و با رعایت فاصله گذاری اجتماعی و پروتکل ها بهداشتی برگزار خواهد شد، همچنین مراسم صبح روز اربعین دو ساعت قبل از اذان ظهر آغاز شده و با قرائت قرآن، مداحی مادحین اهل بیت(ع) و سخنرانی کارشناسان دینی و نهایتا قرائت زیارت اربعین به پایان خواهد رسید.

مدیرکل فرهنگی سازمان اوقاف و امور خیریه تاکید کرد: براساس برنامه ریزی قبلی طرح بصیرت عاشورایی از ابتدا محرم آغاز و تا پایان ماه صفر ادامه خواهد داشت، به همین منظور در اربعین حسینی نیز پس از نماز مغرب و عشا مراسم عزاداری را خواهیم داشت و این روند تا عزای حضرت علی بن موسی الرضا(ع) به قوت خود باقی است.

موسوی متقی یادآور شد: باتوجه به شیوع ویروس کرونا از برپایی مواکب و راه پیمایی اجتناب کرده اما در جوار امامزادگان به صورت محدود موکب هایی را خواهیم داشت که علاوه بر پذیرایی با رعایت بهداشت و بسته بندی درست به ارائه محصولات بهداشتی خواهند پرداخت.

وی افزود: از آنجایی که بسیاری از مراسم های مذهبی به منظور شیوع ویروس کرونا تعطیل شده است هزینه های این مراسم ها در قالب ارائه بسته های معیشتی و کمک مومنانه در مواکب و بین خانواده های نیازمند توزیع خواهد شد، البته میزان دقیق ارائه کمک ها را تا به امروز نداریم زیرا خیرین همچنان در حال ارائه کمک هستند و در آینده می توان آمار دقیقی اعلام کرد.

انتهای پیام

لینک خبر :‌ خبرگزاری دانشجویان ایران
دفتر پژوهش و آموزش نهاد کتابخانه ها در اطلاعیه ای از تمدید مهلت ارسال پیشنهاده های پژوهشی و امکان بازبینی آنها تا تاریخ 10 آبان ماه خبر داد.

به گزارش خبرگزاری تسنیم ، بر اساس اعلام دفتر پژوهش و آموزش نهاد کتابخانه ها به دلیل استمرار شرایط دشوار ارتباطات علمی ناشی از همه گیری ویروس کرونا، درخواست های مکرر پژوهشگران و تسهیل شورای عالی عتف در بررسی و اعطای مجوز طرح های پژوهشی نهادکتابخانه ها، مهلت ارسال پیشنهاده های پژوهشی تا پایان روز 10 آبان تمدید شد.

بر اساس این اطلاعیه نهاد کتابخانه های عمومی پیشنهاده های ارسال شده در بازه اصلی فراخوان (11 مرداد لغایت 10 مهرماه) دارای امتیاز بوده و امکان بازبینی و تکمیل آنها از سوی پژوهشگران تا 10 آبان ماه امکان پذیر خواهد بود.

متن کامل فراخوان و فایل درخواست نامه ها از طریق سامانه مدیریت طرح های پژوهشی نهاد کتابخانه ها به نشانی http://rpm.iranpl.ir قابل مشاهده و دسترسی است.

دومین فراخوان طرح های پژوهشی نهاد کتابخانه ها 11 مردادماه با هدف برآوردن نیازهای پژوهشی این حوزه خدمتی مدیریتی و دستیابی به راهکارهای سنجیده، همچنین در جهت حمایت از پژوهش های کاربردی و مسئله محور از طریق تمهید فرصت های برابر، شفاف سازی فرایند و گزینشِ مبتنی بر رقابت عادلانه، منتشر شد.

پیش از این و طی فراخوان منتشر شده در سال 97، بیش از 80 پیشنهاده از 40 دانشگاه، پژوهشکده و مراکز مختلف علمی پژوهشی دریافت شد و پس از داوری، 15 طرح پژوهشی به عنوان طرح های پژوهشی نهاد در سال 1398 انتخاب، معرفی و اجرا شد.

لینک خبر :‌ خبرگزاری تسنیم
تاریخ انتشار: ۱۳۹۹/۰۷/۱۴ سایت های دیگر : روزنامه ابتکار

خبرگزاری میزان _ روزنامه ابتکار نوشت: روز یکشنبه اعلام شد که تمامی فعالیت های فرهنگی و هنری تهران به علت موج تازه ای از کرونا و قرار گرفتن پایتخت در وضعیت قرمز به مدت یک هفته تعطیل خواهد بود. این سومین باری است که هنرمندان پایتخت در طول این چند ماه تعطیلی را تجربه می کنند. گرچه این تعطیلی ناگزیر بود، اما آنچه با ادامه پیدا کردن این روند و تعطیلی های مقطعی جامعه هنری را نگران کرده، عدم اطمینان مردم از حضور در سینما و تئاتر و همچنین عادت به دیدن فعالیت های فرهنگی در خانه است.

زمانی که در اسفندماه اعلام شد که کشور درگیر کرونا شده است، اولین اقدام وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تعلیق کلیه فعالیت های فرهنگی و هنری کشور بود؛ بنابراین فعالین کلیه سینما ها و سالن های تئاتر تعطیل شد، تعطیلی که حدودا 4 ماه طول کشید. در این مدت البته راهکار هایی برای اجرای فعالیت ها به صورت آنلاین اندیشیده شد، اما از آنجا که زیرساخت های مناسب چندان فراهم نبود، نتوانست جلوی خسارت های بی شمار فعالان این صنف ها را بگیرد و تنها کمی از شدت آن کاست. بعد از آغاز مجدد فعالیت های فرهنگی و هنری سینما ها و سالن های تئاتر با رعایت تمامی پروتکل های بهداشتی کارشان را با نیمی از ظرفیت آغاز کردند. اما همچنان مراجعه مردم به سالن های سینما بسیار کمتر از انتظار بود. تا آنجا که حتی فیلم هایی که تصمیم گرفتند روی پرده نقره ای به نمایش درآیند پس از عدم استقبال مردم از حضور در سینما ها مجبور شدند تا به اکران آنلاین تن بدهند. در این میان با با تعطیلی مجدد سینما ها برای بار دوم و سوم حالا به فعالان این عرصه نگرانند تا مبادا دیگر مردم علاقه شان را به دیدن فیلم در سینما ها از دست بدهند.

حبیب اسماعیلی، مدیر پخش فیلمسازان مولود که فیلم بی حسی موضعی را در سینما ها روی پرده داشت و این فیلم پس از سه هفته به تازگی به اکران آنلاین هم رسیده است، درباره نگرانی ها از عدم حمایت برای تبلیغ و آینده سینما به نکته هایی اشاره کرده است. او در گفت وگویی درباره اینکه به نظر می رسد اکران همزمان فیلم ها در سینما و شبکه های آنلاین نوعی بی نظمی به وجود آورده و در این شرایط مخاطب را کمتر به رفتن به سینما جذب می کند، گفت: این نوع اکران در کشور های دیگر هم اتفاق می افتد، ولی آنچه ما تجربه می کنیم به شرایط فعلی پیش آمده برمی گردد. متاسفانه یکی از مشکلات مهم ما در حوزه اکران انلاین، نبود کپی رایت و وجود شبکه قاچاق است در حالی که در دنیا با خیالی آسوده تر فیلم ها به طور همزمان در سینما ها یا شبکه های اینترنتی اکران می شوند. در این مدت برای ما ثابت شده تماشاگران اکران سینمایی با اکران آنلاین فرق دارند چرا که برای خیلی ها فارغ از تماشای یک فیلم، سینما یک سرگرمی و تفریح است.

او با اشاره به اینکه هشت ماه از شیوع کرونا گذشته و هنوز این بیماری از بین نرفته است، گفت: ما توقع داریم صدا و سیما و شهرداری تبلیغ کننده این باشند که سینما تعطیل نیست وگرنه دغدغه خیلی از ما در حال حاضر اکران کردن فیلم نیست بلکه به جنبه های دیگر این ماجرا نگاه می کنیم. مهم این است که بدانیم اگر سینما تعطیل شود مشاغل زیاد دیگری تعطیل می شوند. آن وقت چه کسی از آن ها حمایت می کند؟

تهیه کننده هایی که الان فیلم اکران می کنند منتی بر سر کسی نمی گذارند، چون همه دست به دست هم داده اند تا سینما را به نوعی نگه دارند.

گرچه می توان سینما ها را با استفاده از پتانسیل های فضای مجازی به خانه ها آورد، اما ماهیت تئاتر به اجرای صحنه ای و تماس مستقیم با مخاطبان برمی گردد؛ بنابراین تعطیلی ها و درپی آن به وجود آمدن بی اعتمادی احتمالی مردم برای حضور در سالن های تاتر که حتی نمی توان برای دقیقه ای ماسک را از روی صورت برداشت می تواند به کلی تئاتر را به نابودی بکشاند. کهبد تاراج، نویسنده و کارگردان این نمایش یاماها که قرار بود از امشب روی صحنه برود، گلایه کرد که همیشه وقتی پای تعطیلی در بین باشد، اول از همه تئاتر و سینما تعطیل می شوند، ولی بحث بودجه که باشد، آخر از همه نوبت تئاتر می شود. او گفت: همه چیز برای اجرا آماده بود. روز یکشنبه یک اجرای جنرال (اجرای پیش از اجرای اصلی) را انجام دادیم که خبر تعطیلی اعلام شد و ناگهان در سالن خشکم زد! فکر می کردیم نیمه دوم سال تعطیلی داشته باشیم، ولی تصور نمی کردیم به این زودی شروع شود.

او ادامه داد: اگر تعطیلی فقط یک هفته بود، می شد به نوعی برنامه ریزی کرد، ولی مساله اینجاست که همه ما می دانیم این تعطیلی ادامه دار خواهد بود. همین الان به سایت فروش بلیت مان گفته ایم برای یکشنبه آینده فروش ما را باز کند، ولی نمی پذیرد و منتظر ابلاغ رسمی است. همین وضعیت نشان می دهد که واقعا مدت زمان این تعطیلی، پیش بینی پذیر نیست.

این کارگردان، اعتمادسازی در مخاطبان را دیگر مشکل گروه های نمایشی دانست و اضافه کرد: این تعطیلی ادامه دار خواهد بود و بار دیگر باید تلاش کنیم تا اعتماد از دست رفته را به مخاطب بازگردانیم. در این سه روزی که پیش فروش بلیت مان آغاز شده بود، استقبال تماشاگران با توجه به شرایط موجود، بدنبود، ولی حالا دوباره به وضعیت قبلی بازمی گردیم.

او با ابراز تاسف از اینکه کرونا ویروسی غیر قابل پیش بینی است، ادامه داد: در این 6 ماه ویروس خیلی موذی تر هم شده است و مافعلا مطیع این غول چند هزار سر شده ایم و بنا نیست به این زودی دست از سرمان بردارد.

تاراج درباره شرایط دشوار هنرمندان تئاتر در دوران کرونا افزود: تئاتری ها، مظلوم ترین قشر هستند. تعطیلی که باشد، ما اول از همه تعطیل می شویم و بحث بودجه که باشد، آخر از همه نوبت به ما می رسد. مدیر مرکز هنر های نمایشی هم می داند همین که تئاتر تعطیل شود، بودجه اش قطع خواهد شد. اما همه مشکل ما پول نیست. اگر کار نکنیم، از نظر روحی می میریم. همه ما دچار مرگ تدریجی شده ایم و متاسفانه در این وضعیت ظاهرا مسوولان فرهنگی هم هیچ برنامه ای برای تئاتر ندارند.

این کارگردان، تئاتر آنلاین را نوعی شوخی می داند و می گوید: تماشاگر ما برای تئاتر آنلاین تربیت نشده. از نظر ما تئاتر یعنی حضور فیزیکی تماشاگر در مقابل بازیگر.

او یادآوری کرد: خود تئاتری ها هم باید همت کنند و اجازه ندهند چراغ تئاتر خاموش شود. می شود کار های کم پرسوناژ یا تک گویی انتخاب کرد. درِ تئاتر شهر و ایرانشهر را به روی جوانان هم باز کنند. قرار نیست همیشه افراد مشخصی در این سالن ها کار کنند. به هر حال تئاتر شغل ماست، ما که از اول قربانی آن بودیم، حالا هم حاضریم برایش شهید شویم، چون انتخاب ماست.

با توجه به وضعیت نابه سامانی که به واسطه شیوع کرونا در حوزه فرهنگ و هنر تشدید هم شده است، نمی دانیم مسوولان امر در نهایت قصد دارند چگونه این بحران را مدیریت کنند و اهالی هنر همچنان در سردرگمی هستند که آیا این کشتی به سلامت به ساحل آرامش می رسد یا خیر؟

انتهای پیام/
خبرگزاری میزان : انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه ای منتشر می شود.

لینک خبر :‌ میزان
شهردار منطقه 11 تهران در دیدار با مدیر کل هنرهای نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از آغاز دور تازه همکاری ها برای رفع مشکلات پیرامونی مجموعه تئاتر شهر در آینده ای نزدیک خبر داد.

به گزارش روابط عمومی مجموعه تئاتر شهر ، نصرالله آبادیان شهردار منطقه 11 تهران همراه با علی اصغر طاهری شهردار ناحیه یک منطقه 11 بعدازظهر یکشنبه سیزدهم مهرماه ضمن حضور در مجموعه تئاتر شهر با قادر آشنا مدیر کل هنرهای نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و ابراهیم گله دار زاده رئیس تئاتر شهر دیدار و از نزدیک در جریان تازه ترین مشکلات و آسیب های محیط پیرامونی این مجموعه قرار گرفته و درباره تازه ترین اقدامات شهرداری منطقه 11 برای بهبود شرایط فعلی سخن گفت.

نصرالله آبادیان در ابتدای این دیدار ضمن قدردانی از زحمات سعید اسدی در دوره قبلی مدیریت تئاتر شهر از آمادگی شهرداری منطقه 11 تهران برای هرگونه همکاری با ابراهیم گله دارزاده رئیس جدید مجموعه خبر داد و گفت: شهرداری منطقه 11 تهران طی مدیریت آقای اسدی در تئاتر شهر نهایت تلاش خود را انجام داده تا در حد توانایی و مقدورات خدمتگزار هنرمندان و تماشاگران تئاتر باشد. این در حالی است که طی دوره مدیریتی آقای گله دار زاده در تئاتر شهر ماجرا به شکلی خواهد بود که این همکاری استمرار داشته باشد. در این راستا ما امیدواریم تمامی آنچه درباره آن مذاکره کرده و می کنیم بتواند شکل عملیاتی به خود پیدا کند.

وی با اشاره به اجرای فاز اول پروژه پهنه فرهنگی هنری رودکی ادامه داد: خوشبختانه با تأکیداتی که شهردار تهران در این زمینه داشت، ما موفق به بهره برداری از فاز اول پهنه فرهنگ و هنر رودکی شدیم و حالا که این شرایط توانست شأنیت محیط پیرامونی تالار وحدت را دو چندان کند این امیدواری وجود دارد که بتوانیم از اواخر مهرماه امسال فاز دوم پروژه را آغاز کنیم تا شرایط ویژه ای برای متصل کردن پهنه به بوستان دانشجو فراهم شود. در این چارچوب ضمن بهره مندی از مشاوره کارشناسان حوزه های مختلف با شرکت توسعه فضاهای فرهنگی نیز فعالیت های مشترکی خواهیم داشت که در آینه ای نزدیک جزئیات آن اعلام می شود.

شهردار منطقه 11 تهران با اشاره به پیشینه تاریخی و فرهنگی بوستان دانشجو تأکید کرد: بوستان دانشجو یکی از مهمترین بوستان های شهر تهران در موضوعات فرهنگی بوده که لازم است هرچه زودتر نسبت به بازپیرایی آن اقدامات لازم صورت پذیرفته و مشکلات ناشی از آسیب های اجتماعی محیط آن مرتفع شود. در این راه هنرمندان و مدیریت اداره کل هنرهای نمایشی و تئاتر شهر به عنوان ذی نفعان اصلی این منطقه باید حتماً ما را از مشورت های خود بهره مند و در جلسات مربوط به این پروژه شرکت کنند. چرا که همه ما خواهان این هستیم تا از این پس به جای شنیدن خبرهای ناگواری که ناشی از نزاع های خیابانی و بزهکاری در این منطقه است، شاهد اتفاقات خوب و فرهنگی باشیم که می توانم بوستان دانشجو را به عنوان بوستان موضوعی مرتبط با هنر نمایشی معرفی کنم.

آبادیان در بخش دیگری از صحبت های خود بیان کرد: ما تمام توان خود را به کار گرفته ایم تا با کمک همکارانم مشکلات محیط پیرامونی مجموعه تئاتر شهر را حل کنیم. در این راه اگرچه آهسته قدم برداشتیم اما کوشش ما پیوسته راه رفتن تا رسیدن به نقطه مطلوب است. ما بر این باوریم پیشخوان تئاتر شهر باید عاری از هر گونه اغتشاش و آسیبی باشد تا هنرمندان و تماشاگران فهیم تئاتر با خاطری آسوده در این حوزه فعالیت کنند. در این راه یکی از کارهای مهم توجه به اجرای آثار نمایشی در محیط تئاتر شهر است که قطعاً می تواند مقدمه ای برای تماشای آثار حرفه ای تئاتر باشد. من هم در شهرداری منطقه 11 تهران نهایت تلاشم را انجام می دهم که این موضوعات را با آقای حناچی در میان بگذارم و می دانم با توجه به علاقه مندی های فرهنگی که از ایشان سراغ دارم می توانیم به مذاکرات و اقدامات موثر در این زمینه امیدوار باشیم.

لطفاً برای تئاتر شهر حریم تعیین کنید

قادر آشنا مدیر کل هنرهای نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز در این دیدار با قدردانی از همکاری های شهرداری منطقه 11 تهران گفت: مجموعه تئاتر شهر یک بنای مهم تاریخی و به اعتقاد بسیاری از اهالی تئاتر جهانی است که ما گاهی قدرش را نمی دانیم و با آن نامهربانی می کنیم. همین نامهربانی هم باعث می شود که ما در وجوه جهانی نیز در این زمینه با اتفاقات خوبی همراه نباشیم. پس اگر به فریاد تئاتر شهر نرسیم این مجموعه ارزشمند تبدیل به محلی می شود که اصلاً در شأن هنر و تئاتر ایران نیست.

وی تصریح کرد: ما از مجموعه شهرداری تهران دو خواهش داریم. اول اینکه شرایطی را فراهم کند که به اتکاء گزارش ها و آسیب های فراوانی که در محیط تئاتر شهر به دلیل بزهکاری فراوان وجود دارد، شرایط تعیین حریم برای این مجموعه فراهم شد. به هر حال برای این ساخمان دو نگاه در رابطه با تعیین حریم مطرح می شود اول اینکه حریمی برای آن وجود نداشته باشد و دوم اینکه مانند این سالها حصاری پیرامون این مجموعه فرهنگی شکل نگرفته باشد. اما باید حواسمان به این نکته باشد که اگر فرهنگ چنین شرایطی وجود نداشته باشد ماجرا به ضدفرهنگ تبدیل می شود و فضا به سمتی می رود که این سالها شاهد آن در محیط تئاتر شهر هستیم.

مدیر کل هنرهای نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با اشاره به وضعیت بحرانی محیط تئاتر شهر توضیح داد: ما از دوستان شهرداری تهران خواهش می کنیم که در ابتدا حریم تئاتر شهر را احیاء کنند و پس از آن نسبت به آغاز فاز دوم پروژه پهنه فرهنگ و هنر رودکی از مجموعه تئاتر شهر به جای ادامه پروژه از تالار وحدت همکاری های لازم را داشته باشند. من بر این باورم محیط پیرامون تئاتر شهر این قابلیت را دارد که بیشتر و گسترده تر از اینها تبدیل به یک پاتوق برای تئاتر خیابانی و اجرای مجالس شبیه خوانی در این منطقه شود.

آشنا در پایان صحبت های خود گفت: محیط پیرامونی تئاتر شهر در این سالها اصلاً در شرایط خوبی به سر نمی برد. بنابراین لازم است هرچه زودتر نسبت به رفع التهابات و اتفاقات دلخراش فضای بیرونی این مجموعه اقدامات لازم را انجام دهند. من مطمئنم در این زمینه تمامی هنرمندان از همه اقدامات حمایت می کنند.

ابراهیم گله دار زاده رئیس تئاتر شهر نیز در این دیدار از شهرداری منطقه 11 تهران بابت همکاری ها و پشتیبانی های لازم در حوزه پیرامونی این مجموعه قدردانی و از آمادگی تئاتر شهر برای افزایش همکاری های طرفین در جهت بهسازی و کاهش آسیب ها سخن گفت.

تغییر بافت گیاهی فضای سبز برای جلوگیری از نفوذ آب، طراحی و اجرای نورپردازی محیط اطراف مجموعه برای جلوگیری از توقف افراد بزهکار، ساماندهی افراد بیکار در محیط مجموعه، اجرای آثار نمایشی و برنامه های مختلف با هدف ایجاد نشاط عمومی، احداث جایگاهی ویژه برای معرفی ساختمان تئاتر شهر از نکات مهمی بود که رئیس تئاتر شهر به آن اشاره کرد.

وی در بخش دیگری از صحبت های خود بیان کرد: بهسازی و کا هش آسیب های موجود در مجموعه تئاتر شهر در پروسه های کوتاه مدت قطعاً به سرانجام نمی رسد. بنابراین لازم است تا با مشارکت تئاتر شهر و شهرداری منطقه 11 تهران موضوع کاهش آسیب های تئاتر شهر در فازهای بلندمدت نیز تعریف شود تا بتوانیم با اتکا به این رویکرد شاهد اتفاقات موثری در این زمینه باشیم.

برای آگاهی و اطلاع درباره تازه ترین برنامه ها و اجراهای مجموعه تئاتر شهر به سامانه اینترنتی www.city.theater.ir و صفحه اینستاگرام این مجموعه به آدرس @ tehran.city.theater مراجعه کنید.

لینک خبر :‌ گیتی آنلاین
تهران- ایرنا- در دومین جلسه شورای سیاستگذاری سی و ششمین جشنواره موسیقی فجر مشخص شد که این جشنواره به دو صورت رقابتی و غیررقابتی برگزار شود.

به گزارش روابط عمومی معاونت هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در دومین جلسه شورای سیاستگذاری سی و ششمین جشنواره موسیقی فجر درباره بررسی فراخوان جشنواره، زمان و نحوه برگزاری جشنواره با توجه به شرایط شیوع بیماری کرونا و بخش های مختلف این رویداد گفت وگو شد.

در این جلسه، مقرر شد سی و ششمین جشنواره موسیقی فجر در بخش های رقابتی و غیررقابتی برگزار شود.

با توجه به انتصاب ؛ عضو شورای سیاستگذاری سی و ششمین جشنواره موسیقی فجر به عنوان دبیر جشنواره، به شورای سیاستگذاری جشنواره پیوست و مجید کیانی، حسن ریاحی، محمد سریر، شاهین فرهت، نادر مشایخی و محمد اله یاری مدیرکل دفتر موسیقی اعضای شورای سیاستگذاری این دوره جشنواره هستند.

فراخوان های بخش های مختلف سی و ششمین جشنواره موسیقی فجر به زودی منتشر می شود.

لینک خبر :‌ خبرگزاری جمهوری اسلامی
مدیرکل دفتر هنرهای تجسمی درباره وضعیت فعالیت گالری ها در محدودیت های جدید برای تهران به منظور جلوگیری از شیوع ویروس کرونا، توضیحاتی را ارائه داد و گالری ها را به رعایت هر چه بیشتر پروتکل های بهداشتی توصیه کرد.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۹/۰۷/۱۳ سایت های دیگر : برترین ها قدس آنلاین

هادی مظفری، مدیرکل دفتر هنرهای تجسمی در گفت وگویی با ایسنا درباره وضعیت فعالیت گالری ها تا تاریخ 18 مهرماه، اظهار کرد: بر اساس دستور ستاد ملی مبارزه با کرونا، موزه ها، سینماها و تئاترها تعطیل هستند و گالری ها نیز از شرایط موزه ها تبعیت می کنند. بر روی پرتال وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز ذکر شده است که تا تاریخ 18 مهرماه کلیه مراکز فرهنگی و هنری تعطیل هستند.

او تاکید کرد که بر این اساس با توجه به شرایط و آماری که اعلام شده است، بهتر است همه گالری ها رعایت های لازم را انجام دهند تا بتوانیم از این مرحله نیز عبور کنیم. برحسب دستور وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و اعلامیه ستاد ملی مبارزه با کرونا کلیه مراکز فرهنگی و هنری باید تعطیل شوند و تمام مراکز فرهنگی و هنری مشمول این قانون هستند.

مظفری همچنین درباره چگونگی نظارت دفتر هنرهای تجسمی به عملکرد گالری ها در روزهای کرونایی، خاطرنشان کرد: اغلب گزارش هایی که دریافت می کنیم، مبنی بر رعایت پروتکل های بهداشتی بوده است. موارد عدم رعایت نیز اگر مشاهده و گزارش شده، به گالری ها اعلام کرده و از آنها خواسته ایم که حتما به پروتکل های بهداشتی پایبند باشند. به هر حال اگر این نکات بهداشتی رعایت نشود همه افراد از مدیران گالری ها گرفته تا کارکنان و هنرمندان و علاقمندان همگی در معرض خطر هستند. به شخصه با توجه به بازدیدهایی که داشتم و گزارش هایی که دریافت کردم بر این باورم که گالری ها پروتکل های بهداشتی را رعایت می کنند؛ اما اگر موارد نادری هم وجود داشته باشد،حتما پیگیری می کنیم.

انتهای پیام

لینک خبر :‌ خبرگزاری دانشجویان ایران
تاریخ انتشار: ۱۳۹۹/۰۷/۱۴ سایت های دیگر : برترین ها خبر خودرو شعار سال

تهران (پانا) - این روزها بازارموسیقی و آلبوم های موسیقی درسکوت و بی خبری است و گویا انگیزه واشتیاقی دراین حوزه وجود ندارد.

به گزارش ایران، شاید هم شرایط اقتصادی و هزینه بالای تولید یک آلبوم و نبودن قانون کپی رایت در به وجود آمدن این مسأله بی تأثیر نبوده، هر چه هست از شروع بیماری کرونا شرایط فروش بازار محصولات فرهنگی و هنری تقریباً نیمه تعطیل شده و تا به امروز همچنان بازار آلبوم های موسیقی راکد است.

بازار موسیقی راکد شده، نه تولیدی است و نه فروش
مدیر انتشارات و مرکز موسیقی بتهوون بر این نظر است: بیش از 7 ماه است که هیچ آلبومی تولید نشده و در طول یکسال گذشته به خاطر نوسان قیمت دلار حتی کارهایی که انتشار آنها به اتمام رسیده باز تولید نشده اند و این تنها مربوط به شرایط امروز و گسترش ویروس کرونا نیست بلکه بعد ازآبان ماه سال گذشته، این رکود در بازار وجود دارد و می توان گفت اکثریت نمایشگاه های عکس، بازار کنسرت های موسیقی و تولیدات آثار هنری چون آلبوم های موسیقی به طور کلی راکد است چرا که افرادی که تولید کننده، مصرف کننده یا دست اندرکار این آثار هستند جزو افرادی اند که اتفاقات این ماه های اخیر برایشان مهم بوده و همین امرموجب شده طی 10 ماه گذشته آلبومی که تأثیرگذار بوده و بازار موسیقی را به اصطلاح تکان داده و مخاطب را جذب خود کرده منتشر نشود. حتی آلبوم خراسانیات اثر استادان شجریان و زنده یاد پرویز مشکاتیان هم که زمستان سال گذشته منتشر شد به این خاطر که در کوران اخبار کرونا بود نتوانست اثرگذاری موفقی داشته باشد، ضمن اینکه کسانی که علاقه مند به این نوع موسیقی هستند و به عنوان کلکسیونر این کارها را جمع آوری می کنند پیش تر این آلبوم را خریداری کرده اند. به گفته بابک چمن آرا شرایط این دوران موجب شده اکثریت مردم رو به فضای مجازی بیاورند وازطریق پلتفرم های دیجیتال عرضه صدا و تصویر به فیلم یا موزیک مورد علاقه خود دسترسی پیدا کنند. سایت های خارجی که کلاً بسته شده است و درحال حاضر تنها سایت های داخلی فعالیت دارند که به نظر من وقوع چنین اتفاقاتی را پیش بینی نمی کردند و آمادگی ارائه کار با حجم بسیار و اینترنت ضعیف را نداشتند؛ کما اینکه مشابه آن در کنسرت هایی که به صورت لایو برگزار شد قابل پیش بینی بود.

از دیدگاه مدیر انتشارات آوا خورشید در دورانی که مردم هیچ استقبالی از نشر موسیقی نمی کنند و رو به نشر دیجیتال آورده اند، تهیه کنندگان هم آلبوم هایی که از قبل آماده بوده از طریق دیجیتال منتشر کرده اند، این در حالی است که نشر دیجیتال هنوز هم در شرایط و امکاناتی نیست که بتواند پوشش انتشار این آثار را داشته باشد و حتی بتوان به آن اتکا کرد. وقتی اثری تنها به صورت دیجیتال منتشر می شود خیلی زود از رده خارج و فراموش می گردد. از سوی دیگر در وضعیتی قرار داریم که نمی توانیم چاپ فیزیکی داشته باشیم چون هم قیمت ها افزایش پیدا کرده و هم بازار دچار نوسان است و فروشگاهی وجود ندارد که این آثار به فروش برسد و نشر فیزیکی هم رمق و توان گذشته را ندارد و ماندگاری اثرهم آرام آرام رو به فراموشی است. البته این اتفاق تنها مربوط به آثار موسیقی نیست بلکه شرایط فیلم های سینمایی و فیلم های مستند هم به همین صورت است. در واقع نه فرهنگ آن را داریم که کار به صورت دیجیتال منتشر شود و نه تعداد ناشران دیجیتال آنقدر چشمگیراست که بخواهند با هم رقابت داشته باشند تا هر روز یک اثر خوب پخش کنند. گویا فقط یک باشگاه فوتبال وجود دارد و قرار است تمامی بازیکنان ازهافبک، دفاع و فوروارد از این تیم یا باشگاه معرفی شوند و قاعدتاً فضایی برای دیده شدن دیگربازیکنان نیست و آرام آرام فراموش می شوند.

چمن آرا به بازار راکد اشاره دارد: علاوه بر بازار راکد و نوسان قیمت، انتشار تک آهنگ ها هم انگیزه مردم را در خرید یک آلبوم کمتر کرده و البته انجام این کارها هم آنقدر توان ندارد که بتواند خود را سرپا نگه ندارد و در چارت پرفروش ها باقی بمانند مگردرمواقع خاص. او در ادامه بیان کرد: از تابستان سال گذشته تا به امروز هیچ آلبومی منتشر نکرده ایم و اگر اشتباه نکنم دیگر ناشران موسیقی همچون هرمس، ایران گام و... همین مسأله را دارند و تنها یک نشر وجود دارد که به شیوه گذشته و مشخصات خود حدود 15 آلبوم منتشر کرده است. مدیر خانه موزه بتهوون درباره استقبال مردم از آلبوم های موسیقی گفت: مدت زمان اندکی است که نگرانی مردم کمی کمتر شده و به خیابان ها و فضای پر جمعیت آمده اند و در این مدت سراغی هم از فروشگاه های ما گرفته اند اما کار جدیدی برای معرفی و فروش نداشتیم. درکنار این اتفاقات همکارانی هم هستند که چندین آلبوم آماده به انتشار دارند و مجوز آن هم دریافت شده است؛ هنرمندانی چون حمید حامی، سیروان خسروی، همایون شجریان، علیرضا قربانی، سالار عقیلی، محمد اصفهانی و.... اما بنا به دلایلی فکر می کنند امروز زمان انتشار آلبوم نیست و این چرخه به دست تهیه کنندگان و خوانندگان متوقف شده و نمی خواهد ریسک سود احتمالی در بازار موسیقی را داشته باشند و باید بگویم همه ضرر کرده ایم و این صدمات همچنان ادامه خواهد داشت.

ورشکستگی صنعت موسیقی
نیما جوان مدیر نشر و پخش جوان هم گلایه مند از شرایط امروز بازار موسیقی است: از اواخر اردیبهشت ماه که شهرکتاب ها فعالیت خود را آغاز کردند تا به امروز خرید چندانی نداشته اند به طور مثال آلبومی از آقای فردین خلعتبری با عنوان نوروزآیینه توزیع کردیم که اثری از هنرمند نام آشنای موسیقی ایران است، در نتیجه انتظار فروش بالایی از آن می رفت، اما توانستیم تنها 13 نسخه از این کار را وارد فروشگاه ها کنیم و بسیاری از شهر کتاب هایی که فعال بودند خریدی نداشتند چرا که مراجعه کننده ای نیست. با این حساب اگر قبلاً می گفتیم مارکت فروش فیزیکی آثار موسیقی رو به ورشکستگی است امروز باید بگوییم ورشکسته شد.

به گفته او هیچ حمایت دولتی تا به امروز نبوده و وعده وعید هایی که داده شد شامل ناشران موسیقی نبوده و نخواهد بود. این در حالی است که در تمام دنیا دولت ها به دلیل توان مالی بالا یک جریانی را حفظ کنند، این امر موجب ناامیدی و بی انگیزه شدن آرتیست ها هم شده است و اگر آلبوم هم آماده انتشار باشد هیچ ناشری هزینه آن را متقبل نمی شود چرا که صرفه مالی ندارد وعملاً این چرخه و صنعت موسیقی در حال نابودی است. این درحالی است که اگر این صنعت نابود شود فرهنگ ما از بین خواهد رفت. البته این شرایط شامل 99 درصد ناشران و پخش کننده ها خواهد بود.

او در ادامه افزود: اردیبهشت ماه امسال دولت وعده کرد از سوی صندوق حمایت از هنرمندان و وزارت ارشاد یک وام 10 میلیون تومانی به صنوف و مشاغل آسیب دیده اختصاص پیدا کند- که البته رقم ناچیزی در مقابل این مشکلات است- اما همین مبلغ هم تا به امروز به دست ما نرسیده است و چندین بار پیگیری کردیم و نزدیک 7 ماه زمان برد. متأسفانه جریانات دولتی به سمتی است که ابتدا به اولویت هایی که مد نظرخودشان است رسیدگی می شود. در کشور ما فرهنگ اولین کالایی است که از سبد خانوار ها حذف شده و در اولویت قرار ندارد چرا که هرگز دغدغه هیچ فردی نبوده و نیست.

لینک خبر :‌ خبرگزاری پانا
اهالی موسیقی نواحی همواره نسبت به عدم حمایت های دولتی از فعالیت هایشان انتقاد داشته اند. اغلب آنها معتقدند اداره ارشاد و دیگر نهادهای مرتبط طی این سال ها به دغدغه های آنها توجه نکرده اند و این نادیده انگاری به موسیقی منطقه شان آسیب زده است.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۹/۰۷/۱۴

به گزارش خبرنگار ایلنا، موسیقی دستگاهی ایران برگرفته از موسیقی نواحی مناطق مختلف است که قدمتی چند هزار ساله دارد. این موسیقی همواره بخشی از زندگی اقوام مختلف بوده و هست اما اینکه موسیقی اصیل و شناسنامه دار مناطق مختلف چگونه به نسل های امروز رسیده، اتفاقی است که باید آن را مدیون افرادی باشیم که با وجود دشواری ها و مرارت های بسیار، آموخته هایشان را به صورت سینه به سینه در اختیار نسل های پس از خود قرار داده اند. هنرمندان مناطق مختلف ایران همواره از امکانات و جریان اصلی موسیقی که محدود به پایتخت است محرومند و در حاشیه قرار دارند. این در حاشیه بودن هم اغلب باعث شده بسیاری از بزرگان گوشه انزوا گزینند و گاه در شرایط بسیار بد به زندگی ادامه دهند. تا آنجا که هرساله تعدادی از آنها در فقر و نداری از دنیا می روند و هر آنچه از موسیقی و آداب و مناسک موسیقی محور در سینه دارند، را با خود زیر خاک می برند. اگر با خوانندگان، نوازندگان، مقام دانان و مقام خوانان موسیقی نواحی مختلف به صحبت بنشینیم دغدغه و مشکل مشترکشان عدم توجه ادارات ارشاد، حوزه های هنری و دیگر نهادهای مرتبط به آنهاست.

در گزارش پیش رو به صحبت ها و نظرات هنرمندان نواحی مختلف کشور درباره حمایت ها و توجهات ارگان های دولتی نسبت به آنها و فعالیت هایشان خواهیم پرداخت.

برزو امیری:

تنها کاری که ارشاد برای ما انجام می دهد ارائه مجوز است

برزو امیری اهل کرمانشاه، نوازنده، آهنگساز، گروه ترنگ را در سال 1384 تشکیل داده و محوریت فعالیت آن نیز موسیقی نواحی مختلف ایران است. امیری و اعضای گروهش به جز موسیقی کرمانشاه و کردستان به موسیقی خراسان، لرستان، شمال کشور و دیگر مناطق ایران نیز توجه دارد.

او درباره نحوه و چگونگی حمایت های از گروهش به ایلنا می گوید: تا به حال اسپانسر نداشته ایم، هیچ گاه هم از سوی هیچ نهادی حمایت نشده ایم. هزینه های مالی گروه نیز توسط خودم و اعضای گروه تامین می شود.

او می افزاید: 23 سال است که ساکن تهران هستم و در کرمانشاه زندگی نمی کنم اما وزارت ارشاد تهران طی این سال ها ما را حمایت نکرده و می توان گفت هیچ کاری برای ما انجام نداده است. تنها کاری که برای ما و دیگر گروه ها انجام می دهند ارائه مجوز است و بس. شما حساب کنید ما جزو پرکارترین گروه ها هستیم، با این حال هیچ گاه مورد توجه مسئولان ذیربط نبوده ایم. به طور کلی در طول سال چندین مراسم توسط وزارت ارشاد و دیگر بخش های مرتبط به مناسبت های مختلف برگزار می شود اما در تمام آنها گروه های موسیقی محلی نادیده گرفته می شوند. به هرحال ارشاد امکاناتی دارد و می تواند آنها را در اختیار گروه ها و افراد پرکار قرار دهد و قاعدتأ آن امکانات باید در اختیار گروه هایی قرار گیرد که واقعا فعال هستند.

برزو امیری در پایان می گوید: از سال 1384 تاکنون برای اجرای برنامه توسط هیچ نهاد و ارگانی دعوت نشده است.

عزیز تنها:

اداره ارشاد تربت جام تلاش خود را می کند تا یاری گر هنرمندان باشد

عزیز تنها یکی از چندین هنرمند منطقه خراسان است. او که موسس اولین آموزشگاه در شهر تربت جام است، موسیقی را از سنین پایین نزد بزرگان فراگرفته و حال چهل سال است که در عرصه موسیقی فعال است. عزیز تنها سی ویک سال پیش (سال 1367) آن زمان که نوجوان بود، به گروه موسیقی شیخ جام پیوسته و طی سال های فعالیتش با بزرگانی چون زنده یاد جلال ذوالفنون همکاری کرده است. او که مبدع ساز دوتار باس است در آلبوم های پیوند عشق ، گلزار ، جام احمد ، در قفس نوازندگی کرده و آهنگسازی آلبوم یار گلکم را در کارنامه دارد. عزیز تنها حال یکی از استادان موسیقی تربت جام است که به عنوان داور در جشنواره های مختلف حضور یافته است.

تنها درباره حمایت های وزارت ارشاد از هنرمندان تربت جام نظر تقریبا مثبتی دارد. او می گوید: به نظر من اداره ارشاد تربت جام تلاش خود را می کند و سعی دارد در پیشبرد اهداف و مقاصد هنری، یاری گر هنرمندان باشد، اما به دلایل مختلف این حمایت به خوبی انجام نمی شود. به طور کلی در این زمینه کاستی هایی وجود دارد که امیدوارم در آینده مرتفع شود.

ساناز نامداری:

با مسئولان ارشاد مواجه نشده ام

ساناز نامداری که گروه یاغلیق را تیرماه سال 1397 تشکیل شده، اهل استان فارس است و به ایل قشقایی تعلق دارد. یاغلیق اولین گروه موسیقی بانوان منطقه قشقایی است که تاکنون در جشنواره های مختلفی حضور یافته است.

نامداری درباره نحوه حمایت مسئولان اداره ارشاد استان فارس از او و گروه یاغلیق به ایلنا می گوید: گروه ما حامی مالی دارد و او هزینه تمام امور ما را به عهده دارد و حقوق مادی و معنوی گروه به نوعی متعلق به ایشان است. بنا به همین دلایل به صورت مستقیم با مسئولان ارشاد مواجه نشده ام و در زمینه حمایت های آنها نیز صحبتی نشده و من نیز در جریان جزییات آن نیستم.

سلمان سلیمانی:

پول چای و قند ما را نیز حساب می کنند و می گویند با خودتان چای و قند بیاورید!

سلمان سلیمانی، دوتارنواز و مدرس موسیقی اهل تایباد و از نوادگان استاد نظرمحمد سلیمانی دوتارنواز مطرح موسیقی مقامی خطه خراسان است از کودکی تاکنون به صورت تخصصی دوتارنوازی را ادامه داده است. سلیمانی که همواره تلاش دارد سبک نوازندگی نظیرمحمد سلیمانی را زنده نگه دارد، در جشنواره های مختلف حضور یافته و در دوازدهمین جشنواره ملی موسیقی جوان نیز موفق به کسب مقام دوم در بخش دوتار جنوب و شرق خراسان شده و در سی وچهارمین جشنواره موسیقی فجر نیز به دوتارنوازی پرداخته است.

سلمان سلیمانی که بر فنون و تکنیک های دست راست و چپ در دوتارنوازی اشراف کامل دارد، درباره نحوه حمایت های اداره ارشاد از او و دیگر هنرمندان منطقه خراسان به ایلنا می گوید: واقعیت این است که تا به حال ازسوی اداره ارشاد شهرستان تایباد هیچ گونه حمایتی از ما نشده است. البته نه فقط ارشاد بلکه باقی ارگان ها و نهادها نیز از موسیقی و هنرمندان و عرصه موسیقی حمایت نمی کنند؛ نه حمایت معنوی و نه حمایت مالی. متاسفانه نه فقط در تایباد که در شهرهای بزرگ نیز نسبت به موسیقی نواحی و فعالان این عرصه هیچ گونه حمایتی وجود ندارد و این بی تفاوتی ها در تهران نیز وجود دارد.

او درباره نحوه حمایت های اداره کل ارشاد شهرستان تایباد و استان خراسان رضوی نیز اینگونه می گوید: این نحوه همکاری مشکلات بسیاری دارد. حتی پول چایی و قند ما را نیز حساب می کنند و می گویند با خودتان چای و قند بیاورید. معنی این درخواست این است که آنها هیچ بودجه ای ندارند تا به ما بدهند. حتی جشنواره هایی که در تایباد وجود دارند با هزینه شخصی برگزار می شوند. به طور مثال خودم مسئولیت برگزاری سالانه یک جشنواره را به عهده دارم و هزینه برگزاری آن با خودم است، از هنرمندان و اساتید مختلف برای حضور در جشنواره دعوت به عمل می آورم و در آخر مبلغی را از جیب خودم در پاکت می گذارم و تقدیمشان می کنم.

او می گوید: ارشاد به ما می گوید پول و بودجه را از هرکجا می خواهید تهیه کنید و ما تنها مکان برگزاری را در اختیار شما قرار می دهیم. این چه حمایتی است؟ برای طلب بودجه باید به اداره بروم تا نهایتأ دویست هزار تومان به من بدهند. به شورا هم که بروم، می گویند مثلا نمی توانند بیش از دویست هزارتومان به ما بدهند. شاید تعجب کنید اما بودجه جشنواره ای که دبیری آن را به عهده دارم، هفتصد هزار تومان است و برای برگزاری باشکوه آن از جیبم هزینه می کنم.

کریم کریمی:

نه بیمه هستم نه خانه ای دارم و نه حقوق خوبی دریافت می کنم

کریم کریمی اهل تربت جام است و در روستای کهجه باخزر به دنیا آمده و اولین خواننده ای است که با همراهی استادانی چون نورمحمد درپور، عبدالله سرور احمدی و محمد عبدی در سال های پس از انقلاب در تالار وحدت به اجرای برنامه پرداخته است. درباره حمایت ارشاد و دیگر نهادها از او و دیگر هنرمندان هم دیارش به ایلنا می گوید: مردم هنرمند تربت جام مردمی مظلوم هستند؛ کسی نیست از ما دفاع کند، 40 سال از انقلاب می گذرد. در تمام ایام الله ها شرکت کردیم و طبق مناسبت همان ایام الله از شاعران درخواست شعر می کردیم و می خواندیم و الان 15 سال است از کار افتاده شدیم. در سال 92 سکته کردم و در سال 95 سرطان حنجره گرفتم و الان صاحب پانزده، شانزده فرزند هستم، نه بیمه هستم و نه خانه ای دارم و نه حقوق خوبی دریافت می کنم. الان که از کار افتاده شدیم از جیب می خوریم و کسی نیست از ما دفاع کند.

مهران غضنفری:

همه هزینه ها را از جیب خودمان می دهیم

مهران غضنفری، موسیقی دان و خواننده اهل کوهدشت و یکی از فعالان لک زبان موسیقی است که چند سالی است با تشکیل گروه موسیقی نوای سیمره و به کارگیری جوانان و نوجوانان شهرش تلاش دارد موسیقی لکی را به علاقمندان و مخاطبان موسیقی ایرانی و نواحی بشناساند.

غضنفری درباره وضعیت موسیقی شهر کوهدشت و اوضاع معیشتی فعالان موسیقی منطقه می گوید: من نوازندگانی داشته ام که برای آنکه بتوانند خرج خانواده شان را بدهند از ما جدا شده اند و برای امرار معاش به کارهای دیگر پرداخته اند، مثلا برخی برای کارگری به تهران رفته اند یا کاری در فلان بندر یافته اند و به آنجا نقل مکان کرده اند. در صورتی که اگر فکر و برنامه ای پشت جریان موسیقی باشد، چنین اتفاقاتی نمی افتد و می توان برای هنرمندان جدی این حوزه درآمدزایی کرد.

او درباره هزینه های گروهش هم می گوید: هزینه گروه به صورت شخصی تامین می شود و فعالیت های اجرایی مان نیز توسط رایزنی با دوستان و همکاران به نتیجه می رسد و در نهایت نیز شخصأ به برگزاری کنسرت می پردازم. در این میان هر احتمالی وجود دارد. مثلا ممکن است مجوز برگزاری صادر نشود یا اینکه فروش خوبی نداشته باشیم و به لحاظ مالی متضرر شوم.

غضنفری به وضعیت آموزش موسیقی در شهر کوهدشت هم اشاره کرده و می گوید: متاسفانه آموزشگاه ها در کوهدشت وضعیت بدی دارند. برخی از افراد در کوهدشت با تخصص هایی چون نقاشی، نمایش و خطاطی اقدام به راه اندازی آموزشگاه می کنند که نحوه بهره برداری آنها چندجانبه است، یعنی در قاب آموزشگاهی با فعالیت های مشخص به آموزش هنرهای دیگر ازجمله موسیقی می پردازند. واقعیت این است که منطقه ما سیاست زده است و مسئولان استانی بیش از آنکه به حل معضلات فرهنگی و هنری بپردازند به دنبال فعالیت های سیاسی هستند.

ژاله احمدی:

ارشاد می گوید تا زمانی استان های دیگر برای برگزاری کنسرت پیشقدم نشوند ما اقدامی نمی کنیم

ژاله احمدی یکی از هنرمندان خطه مازندران است که سرپرستی تنها گروه بانوان استان را به عهده دارد. نام این گروه آیشم است و محوریت آن پرداختن به موسیقی فولکوریک و محلی منطقه است. او درباره وضعیت موسیقی بانوان در استان مازندران به ایلنا می گوید: مشکلات همچنان وجود دارد و امکان برگزاری کنسرت در استان و شهرهای تابعه میسر نیست، در حالی که در تهران چنین روالی وجود دارد و سالانه گروه های مختلفی ویژه بانوان روی صحنه می روند.

احمدی در پاسخ به این سوال که آیا برای برگزاری کنسرت در شمال کشور به اداره ارشاد و دیگر نهادهای مربوطه مراجعه کرده یا خیر، می گوید: برای حل این معضل به اداره کل ارشاد ساری مراجعه کرده ایم و گفتیم مگر اجرا برای بانوان چه اشکالی دارد و ما نیز شرایط را می پذیریم اما آنها حرفشان این است که که تا زمانی استان های دیگر در این زمینه پیش قدم نشوند ما اقدامی نخواهیم کرد.

احمدی می افزاید: با اینکه گروه ما بارها توانمندی های خود را ثابت کرده و در جشنواره ها درخشیده و برای شهر و دیارمان افتخار کسب کرده، اما متاسفانه طی این سال ها از سوی وزارت ارشاد نه تنها حمایتی وجود نداشته، بلکه هیچ تقدیر و تشکری از ما صورت نگرفته و حتی یکی تماس تلفنی با ما برقرار نشده و ما نیز همواره نسبت به این موضوع انتقاد داشته ایم.

جلال محمدی:

مدیران اداره ارشاد از بهترین ها هستند

جلال محمدی که اهل مازندران است و علاوه بر نوازندگی سازهای منطقه و آهنگسازی و سرپرستی گروه آوای تبری در زمینه پژوهش نیز فعال است و دو گروه نقاره نوازان و دوتانوازان را تشکیل داده، درباره نحوه همکاری ارشاد مازندران به موسیقی می گوید: با وجود اینکه پست های دولتی و سازمانی دارم، اما از این اعتبارات برای انجام و به نتیجه رساندن امورم استفاده نمی کنم و مبنای فعالیت هایم شخصی و با هزینه خودم است.

جلالی در پاسخ به این سوال که مسئوان اداره ارشاد استان مازندران تا چه حد با اهداف و برنامه های او همسو هستند، می گوید: آقای عباس زارع حدود یک سال است که مدیر کل اداره ارشاد مازندران شده است. حضور ایشان و سرپرست معاونت فرهنگی و رسانه ای، آقای سیدعلی علوی در اداره ارشاد مازندران بسیار مثمرثمر بوده و بر اساس مستندات و به دور از هرگونه شعار این را می گویم؛ زیرا نیازی به تعریف و تمجید ندارم. به عنوان مثال جشنواره موسیقی فجر سال گذشته برای اولین بار در مازندران نیز برگزار شد که اتفاق مثبتی بود. طی این مدت بانک اطلاعاتی هنرمندان و گروه های موسیقی را نیز با حمایت ارشاد و انجمن موسیقی تشکیل داده ایم. می توان گفت مدیران این دوره اداره ارشاد مازندران از بهترین مسئولان هستند.

منصور بهرام بیگی:

جشنواره ای برگزار کردیم که به دلیل مسائل مالی دیگر برگزار نشد

منصور بهرام بیگی اهل بوکان یکی از شهرهای استان آذربایجان غربی است. منصور بهرام بیگی که سرپرستی گروه موسیقی هاوان را به عهده دارد، علاوه بر فعالیت های اجرایی دغدغه آموزش نیز دارد. او درباره حمایت های اداره ارشاد استان از فعالان و هنرمندان موسیقی منطقه می گوید: متاسفانه اداره ارشاد به لحاظ مالی از جشنواره ها و گروه ها حمایت نمی کند. ارشاد در گذشته که ادارات دیگر بودجه داشتند و کمک هایی به هنرمندان می کردند بازهم از موسیقی و جشنواره ها حمایت نمی کرد و حداقل بودجه را در اختیار داشت.

او می افزاید: حدود ده سال پیش در فرهنگ و ارشاد عراق در اربیل بودم و پس از بازگشت طی همکاری با سازمان جوانان و اداره فرهنگ و ارشاد و بچه های موسیقی برنامه ای را پایه ریزی کردیم و طی این اتفاق قصد داشتیم صرفا به موسیقی پاپ که هدف بیشتر آن مصرف گرایی و سرگرمی دارد، نپردازیم. در همین راستا دو دوره فستیوال سازهای بادی مقامی و کوبه ای به میزبانی بوکان را برگزار کردیم. یک دوره از این رویداد به شمال غرب و غرب و جنوب غرب کشور اختصاص داشت و دوره دیگر به صورت کشوری برگزار شد. این رویداد که حال آرشیوی بزرگ از آن را در اختیار داریم در سال های 1391 و 1392 برگزار شد و البته متاسفانه به دلیل مسائل مالی دوره های بعدی آن برگزار نشد.

عاشیق محمدعلی محمودی:

حقوقی که دریافت می کنم تمام و کمال 250 هزارتومان است

محمدعلی محمودی اهل استان آذربایجان غربی و شهرستان نقده را باید یکی از قدیم ترین عاشیق های منطقه بدانیم. او که در حال حاضر با وجود بحران چند ماهه کرونا شرایط نابسامان تری از قبل دارد، از نحوه توجه اداره ارشاد و دیگر نهادهای ذیربط دیارش بسیار ناراضی است.

عاشیق محمودی درباره وضعیت هنرمندان و فعالان قدیمی استان آذربایجان غربی می گوید: مشکلات ما تازه نیست و در واقع بیست سال است که بیکار هستیم. یعنی آن زمان که موسیقی غیربومی و سازی چون ارگ مورد توجه قرار گرفت و جوانان را به خود جلب کرد، کسی سراغ ما را نگرفت و اوضاعمان هر روز بدتر شد.

او در پاسخ به این سوال که مسئولان ارشاد و انجمن موسیقی استان طی سال های گذشته به عنوان یکی از مفاخر و پیشکسوتان منطقه از او و دیگر هم نسلانش سراغ گرفته اند یا خیر، می گوید: به هیچ وجه سراغی از من نگرفته اند. شما حساب کنید سال های سال با موسیقی و هنر به این آب و خاک و دولت و ملت خدمت کرده ایم به امید زمانی که کمکمان کنند و دستمان را بگیرند و حال نیز وضعیت بدی داریم و به سختی روزگار می گذرانیم. هیچکس از ما یادی نمی کند گویا وجود خارجی نداریم. اگر اینگونه پیش برویم عاشیقی به زودی از بین خواهد رفت و به فراموشی سپرده خواهد شد.

عاشیق محمودی که حال خود و همسرش بیمار هستند، درباره وضعیت شغلی و بیمه خودش و دیگر عاشیق های نقده و آذربایجان غربی می گوید: ما را بیمه نکرده اند و برای درمان بیماری باید از جیبمان هزینه کنیم درحالیکه منبع درآمدی جز موسیقی نداریم و موسیقی نیز وضعیت بغرنجی دارد. آنچه به عنوان حقوق از صندوق حمایت از هنرمندان دریافت می کنم تمام و کمال 250 هزار تومان است، که البته همین مبلغ ناچیز را هم به صورت مرتب به ما نمی دهند و برخی مواقع همان را هم نداریم. این پول آنقدر کم است که پس از دریافت، تا پیش از رسیدنم به خانه تمام می شود. انگار مسئولان متوجه نیستند که من و امثال من به طور کامل خانه نشین شده ایم و هیچ منبع درآمدی نداریم.

عاشیق محمودی اوضاع معیشتی و شغلی هنرمندان و عاشیق های دیارش را بدتر از حد تصور دانسته و می گوید: برخی از همکارانم همان حقوق ماهانه ناچیز را نیز دریافت نمی کنند. از 16 نفری که در منطقه حضور دارند، به جز من سه نفر حقوق دریافت می کنند و بقیه هیچ حق و حقوقی ندارند و بیمه هم نیستند. حرف مسئولان نیز این است که آن دوازده نفر مدارک لازم را ندارند و در جشنواره ها کمتر حضور یافته اند.

محمدحسین درابلو:

دست و بال مسئولان اداره ارشاد بسته است

محمدحسین درابلو اهل استان آذربایجان غربی و ساکن شهر تبریز، یکی از هنرمندانی است که علاوه بر فعالیت های هنری، موسسه ای را برای حمایت های مالی و معنوی از هنرمندان سبک های مختلف و کشف استعدادهای تازه راه اندازی کرده است. او به نوعی حامی خوانندگان و گروه هایی است که برای اجرای برنامه و کنسرت از پایتخت به آذربایجان شرقی و شهر تبریز می روند. او که سرپرستی چند گروه موسیقی را به عهده دارد، درباره چگونگی حمایت های دستگاه های فرهنگی دولتی مانند اداره ارشاد می گوید: مدتی قبل برای فعالیت گروهی تئاتری درخواست سالن تمرین کردم. اداره ارشاد نیز سالنی داشت و آن را به صورت رایگان در اختیار ما گذاشت. می خواهم بگویم توان اداره های ارشاد در شهرستان ها در همین حد است، زیرا آنچه که از مرکز به اداره های کل ارشاد داده می شود در همین حد است و فراتر از این نیست.

او ادامه می دهد: یکبار برای برگزاری کنسرتی از اداره کل ارشاد خواهش کردم و گفتم لطف کنید آن ده درصد حاصل از فروش کنسرت را از ما نگیرید. در پاسخ به من گفتند این کار امکان پذیر نیست و نمی توانیم چنین کاری کنیم و در نهایت اگر چنین کاری انجام دهیم سازمان بازرسی، مشکلاتی را برایمان ایجاد می کند. زمانی که به آنها گفتم برای جلب حمایت شما چه کاری باید انجام دهم، گفتند نامه ای بنویس مبنی بر اینکه ما فروش مان کم بوده تا ما به مبلغ دوم میلیون از شما بلیت بخریم. یعنی اینکه من باید نامه ای می نوشتم و از وضعیت موجود می نالیدم تا در نهایت تازه از من بلیت بخرند، آنهم به اندازه دومیلیون و نه مثلا بلاعوض! واقعا منظور ما از حمایت مبالغ ناچیز یک میلیون یا دومیلیون نیست. در کل دست و بال مسئولان اداره ارشاد واقعا بسته است و نمی توانند کارهای زیادی انجام دهند؛ زیرا بودجه ای درخور و کافی دریافت نمی کنند.

صفرعلی رمضانی:

اگر برای ارشاد و حوزه هنری درآمدزایی کنیم با ما همکاری می کنند

صفرعلی رمضانی، هنرمند پیشکسوت اهل استان گیلان و شهر لنگرود یکی از هنرمندانی است که به مدت سه دهه با وجود مشکلات و مصائب بسیار با تمرکز بر موسیقی فولکوریک منطقه اش به فعالیت های پژوهشی و اجرایی پرداخته است. او معتقد است که استان گیلان اداره ارشاد کارآمدی ندارد و نهادهای مرتبط دیگر نیز عملکردهای مناسبی ندارند و بنا به همه این دلایل موسیقی منطقه به آثاری تکراری و خسته کننده و سطحی محدود شده، تا جایی که موسیقی گیلان دیگر قابل دفاع نیست.

رمضانی درباره حمایت های ارشاد و دیگر نهادهای ذیربط گیلان به ایلنا می گوید: حدود سه سال پیش آلبومی را در انجمن موسیقی گیلان توسط استاد علی احمدی فر ضبط کردیم که منتشر نشد. در ادامه آلبوم را تحویل گرفتیم و آن را به حوزه هنری ارائه دادیم و برای انتشار آن نیز از ارشاد اجازه گرفتیم. حال نزدیک به یک سال از این اتفاق گذشته و حوزه هنری اثر را منتشر نکرده است. چرا؟ به این دلیل که مسئولان مربوطه اصلا به این کارها فکر نمی کنند و برایشان اهمیتی ندارد. از آنجا که اقتصاد تعریف شده ای نداریم، همه ادارات، حتی نهادها و مراکز فرهنگی به فکر پول درآوردن و کسب درآمدند، بنابراین به دنبال افرادی هستند که آثار شیش و هشت و ریتیمیک تولید کنند و به محتوای آثار نیز اصلا کار ندارند. اینگونه بگویم که اگر برای اداره ارشاد و حوزه هنری و صداوسیما درآمدزایی کنیم، با ما همکاری می کنند.

سمیه صابری:

انجام همه امور به عهده خودم است

سمیه صابری یکی از بانوان ساززنده ساز است که در استان خراسان و شهر قوچان زندگی می کند و حال چند سالی است به صورت حرفه ای به ساخت کمانچه و برخی دیگر از سازهای ایرانی مشغول است. او به ایلنا می گوید: واقعا هیچ حمایتی از من و کارگاهم نشده و انجام همه امور به عهده خودم بوده است. اینکه مثلا وزارت ارشاد یا دیگر نهادهای ذیربط با ارائه تسهیلات و وام حمایت و کمکی کرده باشند، خیر اینگونه نبوده و در ایام کرونا نیز هیچ حمایتی از ما وجود نداشته است.

صابری ادامه می دهد: شایعه شد که نهادهای مربوطه حق بیمه سه ماه اول سال ما را پرداخت می کنند که این اتفاق نیز نیفتاد. متاسفانه طی مدتی که کارگاهم را دایر کرده ام، هیچکدام از مسئولان سراغم نیامده اند و هیچ دید و بازدید و ملاقاتی صورت نگرفته است.

عیسی بلوچ:

درآمدمان تنها همان یارانه ای است که به حسابمان واریز می شود

عیسی بلوچ فرزند زنده یاد موسی بلوچ (نوازنده برجسته دونلی) است که با حضور در جشنواره ها کسب مقام کرده، او یکی از هنرمندان خطه سیستان و بلوچستان است که با وجود کمبودهای بسیار و عدم امکانات مناسب همچنان در زمینه موسیقی فعال است. بلوچ که چند سال پیش پدرش را در سانحه تصادف از دست داده، به ایلنا می گوید: متاسفانه پدرم که عمر خودش را صرف هنر کرده بود و شیوه نوازندگی اصیل و منحصر به فردی داشت، به دلیل مشکلات اقتصادی و نداشتن شغل، مسافرکشی می کرد تا اینکه در حادثه رانندگی جانش را از دست داد بدون اینکه بیمه ای داشته باشد. در آن زمان ما مشکلات مالی بسیاری داشتیم و امروز هم درآمدمان تنها همان یارانه ای است که به حسابمان واریز می شود.

او می افزاید: با اینکه پدرم بنا به گفته خیلی ها هنرمندی بین المللی بود اما چه پیش از مرگ و چه پس از آن هیچکس سراغی از او نگرفت. در حالی که 38 سال از عمر 45 ساله اش را وقف موسیقی کرد و به مدت سی سال با اداره ارشاد تعامل داشت اما این فعالیت و همکاری سی و هشت ساله برایش هیچ سود و منفعتی نداشت. نه بیمه ای نه حمایتی. هرچند همچنان از پدرم یاد می شود اما زمانی که حمایتی نیست، آن تعریف و تمجیدها به چه کار می آید؟!

عیسی بلوچ درباره برگزاری برنامه های موسیقی در استان سیستان و بلوچستان هم می گوید: برنامه هایی از این دست دیگر وجود ندارد. البته اداره ارشاد گاه برنامه هایی را برگزار می کند و برای به سر انجام رسیدن کار خودشان ما را نیز دعوت می کنند و در ازای اجرای مان مبالغی حدود 50 هزار تومان و 100 هزارتومان به ما می دهند. در واقع مسئولان مربوطه بیش از آنکه نگران هنرمندان و وضعیت آنها باشند، به فکر آبروی خودشان و برنامه شان هستند.

لینک خبر :‌ خبرگزاری کار ایران
مدیرکل هنرهای تجسمی پاسداشت مقام و منزلت بزرگان، متفکران، قهرمانان حماسی و ملی و بزرگان عرصه فرهنگ و تمدن و سایر مفاخر یک ملت، از مهمترین مبانی و معیارهای رشد یافتگی فرهنگی و اجتماعی آن ملت است.

به گزارش ایلنا، هادی مظفری (مدیرکل هنرهای تجسمی) ضمن بیان پاسداشت مقام بزرگان گفت: آثار یادمانی هنری برای بزرگان، می تواند ترجیع بند محتشم کاشانی برای حماسه کربلا، اثری موسیقایی و حماسی همانند سمفونی خرمشهر و مجسمه ای همانند اثر ابوالحسن خان صدیقی برای ادای احترام به فردوسی و یا آثار معماری و مجسمه ها و دیوارنگارها باشند که همگی از مهمترین گونه های آثار فرهنگی و هنری هستند.

وی افزود: این یادمان ها به عنوان مدرک و شاهدی برای قدرشناسی و بزرگداشت خاطره ی مفاخر و بزرگان یک کشور است که با قرار گرفتن در معرض دید شهروندان، هم خاطره ی ذهنی و ادای احترام آن ها را در نزد مردم نشان می دهد و هم باعث افتخار و بالیدن آن ملت به ارزش ها، گذشته و بزرگان خویش می شود.

مظفری در ادامه با بیان اینکه ضرورت دارد تمامی ارگان های سفارش دهنده آثار هنری و مجسمه های شهری از مشورت یک شورای متخصص بهره مند شوند گفت: از حدود 60 سال پیش تا کنون 4 آیین نامه مبنی بر نحوه نظارت بر انتخاب، ساخت و نصب مجسمه ها و یادمان ها در میدان ها و اماکن عمومی داشته ایم که همگی به عنوان قانون الزام آور است.

مظفری گفت: براساس نخستین تصویب نامه هیات وزیران وقت مورخ 29/3/1338 طبق پیشنهاد وزارت فرهنگ (هنرهای زیبای کشور) تصویب نمودند که سازمانهای دولتی و ملی که در صدد تهیه مجسمه مشاهیر تاریخی – ادبی – هنری برای نصب در میادین و غیره می باشند، می بایستی قبلا طرح و نام سازنده مجسمه را به هنرهای زیبای کشور ارسال دارند تا در کمیسیون مربوطه مورد مطالعه و پس از تصویب اقدام به تهیه آن شود. در تعیین محل نصب مجسمه کمیسیون فوق، نظر اداره کل باستان شناسی را رعایت خواهد نمود. وزارتین فرهنگ و کشور مامور اجرای این تصویب نامه می باشند. بر طبق دومین قانون که عبارت است از، آیین نامه نحوه نظارت بر انتخاب، ساخت و نصب مجسمه ها و یادمان ها در میادین و اماکن عمومی و درجلسه 442 مورخ 4 خرداد 1378 به تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی رسیده است ، کلیه وزارتخانه ها، مراکز و سازمانها و نهادهای دولتی و شهرداری ها موظف به اجرای سیاست های مصوب شورای نظارت در موضوع این آیین نامه هستند. همچنین بر اساس دستورالعمل اجرایی نحوه نظارت بر انتخاب، ساخت و نصب مجسمه و یادمان در میادین و اماکن عمومی مصوب جلسه 341 مورخ 18/8/1379شورای فرهنگی عمومی ، اماکن عمومی شامل میادین، مبادی ورودی شهرها، بوستان ها، معابر، محوطه و فضاهای عمومی تعریف شده است.

وی خاطر نشان کرد انتخاب دغدغه فرهنگی و ایده مناسب بسیار حائز اهمیت است، اماعدم طراحی مناسب و اجرای غلط توسط افراد فاقد صلاحیت ساخت مجسمه های شهری، نتایج سنگینی به همراه خواهد داشت.

طبق این مهم، ساخت، اجرا و نصب هرگونه مجسمه، دیوارنگاره و نقش برجسته در فضای شهری می بایست با مجوز شورای نظارت بر نصب مجسمه ها صورت بگیرد. بنابراین ما تمامی ظرفیت های قانونی مبتنی بر رعایت دستگاه ها از این آیین نامه را دارا هستیم. هدف اصلی از تدوین این سه آیین نامه، حمایت از ایده ساخت و نصب مجسمه های شهری و پاسداشت مشاهیر و بزرگان است و در این روند، مشورت گرفتن و سپردن کار به خبرگان مجسمه سازی و هنرمندان صاحب نام و صاحب امضاء مهمترین بخش کار است.

او با اشاره به ماده 2 این آیین نامه که اعضای شورای نظارت بر ساخت و نصب مجسمه های شهری را معرفی می نمایدگفت: شورای نظارت بر انتخاب، ساخت و نصب مجسمه های شهری متشکل از معاون امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، مدیرکل هنرهای تجسمی، نماینده وزارت کشور، نماینده وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی، نماینده انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، نماینده فرهنگستان هنر، یک نفر از استادان برجسته هنرهای تجسمی با معرفی وزارت علوم، تحقیقات و فن آوری، شهردار شهری که نصب مجسمه در آن پیشنهاد شده، دو نفر از صاحبنظران عرصه فرهنگ، نماینده بنیاد شهید و نماینده وزارت مسکن و شهرسازی است. احکام این اعضا براساس دستورالعمل اجرایی توسط وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی صادر می شود.

مظفری اشاره کرد، طبیعی است که نمایندگان و کارشناسان این شورا باید به حوزه مجسمه سازی آشنایی داشته باشند چراکه در خصوص مجسمه های شهری از ایده، تا طراحی و اجرا، مواد اولیه و همچنین مکان نصب اثر بسیار حائز اهمیت است.

وی افزود: در همین راستا و بر اساس آسیب شناسی صورت گرفته به این باور رسیدیم که نباید یک شورای واحد برای تمامی مجسمه های شهری در همه استان های کشور تصمیم گیری کنند. هر شهر ایران اقلیم و آب و هوای خاص و خرده فرهنگ های بومی و محلی وساختار شهرسازی و معماری خود را داراست که این خصوصیات برای خلق و نصب یک اثر هنری شهری بسیار حائز اهمیت ودر عین حال متفاوت است.

مدیرکل هنرهای تجسمی اعلام داشت چهارمین و آخرین مصوبه قانونی مربوط است به دستورالعمل صدور مجوز ساخت و نصب مجسمه و یادمان در میدان ها و اماکن عمومی مصوب 1399 که علاوه بر آیین نامه های مصوب گذشته، طی پیگیری و جلسات متمادی 8 ماهه گذشته در شورای ساماندهی مجوزهای وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی این دستورالعمل تنظیم شده ودر آن امکان تفویض اختیار این مهم را به استان های توانمند سپرده است.

در این دستورالعمل با توجه به قوانین بالا دستی موجود به این نتیجه رسیدیم که شهرسازها، استادان دانشگاه، جامعه شناسان و هنرمندان هر شهر و استان بهتر می توانند با توجه به شرایط هر بوم و منطقه در مورد زیباسازی شهری و ساخت مجسمه بزرگان و مشاهیرو اینکه چه اثری در چه فضا و جایگاهی باید نصب شود، تصمیم بگیرند و این دستورالعمل طی روزهای آتی به تمامی استان های کشور ابلاغ خواهد شد.

وی ادامه داد: متاسفانه آثاری را که در این چند وقت در فضای برخی شهرهای ایران شاهدش بودیم از منظر هنری، آثار درخورو شایسته ای نبوده اند و تنها تعداد اندکی از آثار قابل دفاع بودند و الباقی از ساختار تکنیکی و جذابیت بصری و توانمندی سازنده برای خلق و اجرای یک اثر هنری برخودار نبودند.

وی خاطر نشان کرد، بهتر است، تمامی نهادها که برای پاسداشت نام و یاد قهرمانان و بزرگان این سرزمین قدم بر می دارند از ظرفیت صحیح هنر و هنرمندان در این راه بهره گیرند.

مظفری در پایان گفت: در بسیاری اوقات سفارش دهندگان نیت خیری دارند و بناست مجسمه یکی از مفاخر، مشاهیر، و سربازان و قهرمان کشور، خلق و در فضای شهری نصب شود اما چون به هنرمند صاحب امضا و دارای تجربه کافی مراجعه نمی شود و از نهادهای مرتبط و دارای صلاحیت کسب مشورت نمی گردد، نتیجه آن چیزی است که ما امروز در فضای شهری با آن مواجهیم.

وی خاطر نشان کرد داشتن دغدغه فرهنگی و ایده مناسب بسیار حائز اهمیت است، اماعدم طراحی مناسب و اجرای غلط توسط افراد فاقد صلاحیت ساخت مجسمه های شهری، نتایج سنگینی به همراه خواهد داشت.

البته نباید از ذهن دور داشت که طی سالهای گذشته آثار باارزش هنری و درخور توجه نیز در کشور خلق و در فضای شهری نصب شده اند. شهرداری تهران، مشهد، اصفهان، شیراز، تبریز و برخی دیگر از شهرهااز جمله شهرداری هایی هستند که با برگزاری سمپوزیوم مجسمه و دوسالانه های تخصصی در حوزه مجسمه سازی، توانستند آثار هنری ارزشمندی خلق، نمایش داده و در سطح شهرهای ایران نصب کنند. مشکل ما دقیقاً در جایی است که متولیان از مشورت های لازم بهره مند نمی شوند و از هنرمندان صاحب نام در این حوزه اعم از دانشگاه های هنر، انجمن مجسمه سازان، انجمن های هنرهای تجسمی کشور واز ظرفیت و مشورت شوراهای قانونی استفاده نمی کنند و نتیجه ای که با آن مواجهیم، خارج از توقع و انتظار همه است.

وی ابراز امیدواری کرد با تفویض اختیار به شوراهای نظارت بر نصب مجسمه های شهری در استانها و استفاده ی نهادهای سفارش دهنده از ظرفیت هنرمندان مجسمه سازی و فارغ التحصیلان دانشگاه و اساتید این رشته در آینده شاهد خلق و نصب آثار هنری بی کیفیت در سطح شهرهای ایران نباشیم.

لینک خبر :‌ خبرگزاری کار ایران
همه چیز را تدارک دیده بودند؛ می خواستند کاری کم هزینه و کم جمعیت روی صحنه ببرند. قرار بود اجرایشان از فردا شب آغاز شود که ناگهان خبر تعطیلی یک هفته ای تئاتر و سینما منتشر شد و کارگردان جوان می گوید با شنیدن این خبر خشکش زده است.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۹/۰۷/۱۳ سایت های دیگر : میهن نوین اصفهان امروز آنلاین روزانه نیوز

این حکایت گروه اجرایی نمایش یاماها است که فقط یکی از چند گروه تئاتری است که این روزها از حضور روی صحنه بازمانده اند.

کهبد تاراج، نویسنده و کارگردان این نمایش در گفتگو با ایسنا از وضعیت این روزهای خود و گروهش می گوید. او گلایه می کند که همیشه وقتی پای تعطیلی در بین باشد، اول از همه تئاتر و سینما تعطیل می شوند ولی بحث بودجه که باشد، آخر از همه نوبت تئاتر می شود.

او توضیح می دهد: همه چیز برای اجرا آماده بود. دیروز یک اجرای جنرال (اجرای پیش از اجرای اصلی) را انجام دادیم که خبر تعطیلی اعلام شد و ناگهان در سالن خشکم زد! فکر می کردیم نیمه دوم سال تعطیلی داشته باشیم ولی تصور نمی کردیم به این زودی شروع شود.

تاراج اضافه می کند: قرار است امروز برای ستاپ نور به تئاتر شهر برویم. جالب است در این وضعیت، بخش اداری تئاتر فعال است. گویی ویروس فقط از طریق تماشاگر منتقل می شود.

او ادامه می دهد: اگر تعطیلی فقط یک هفته بود، می شد به نوعی برنامه ریزی کرد ولی مساله اینجاست که همه ما می دانیم این تعطیلی ادامه دار خواهد بود. همین الان به سایت فروش بلیت مان گفته ایم برای یکشنبه آینده فروش ما را باز کند ولی نمی پذیرد و منتظر ابلاغ رسمی است. همین وضعیت نشان می دهد که واقعا مدت زمان این تعطیلی، پیش بینی پذیر نیست.

این کارگردان، اعتمادسازی در مخاطبان را دیگر مشکل گروه های نمایشی می داند و اضافه می کند: این تعطیلی ادامه دار خواهد بود و بار دیگر باید تلاش کنیم تا اعتماد از دست رفته را به مخاطب بازگردانیم. در این سه روزی که پیش فروش بلیت مان آغاز شده بود، استقبال تماشاگران با توجه به شرایط موجود، بدنبود ولی حالا دوباره به وضعیت قبلی بازمی گردیم.

او با ابراز تاسف از اینکه کرونا ویروسی غیر قابل پیش بینی است، ادامه می دهد: در این 6 ماه ویروس خیلی موذی تر هم شده است و مافعلا مطیع این غول چند هزار سر شده ایم و بنا نیست به این زودی دست از سرمان بردارد.

تاراج از شرایط دشوار هنرمندان تئاتر در دوران کرونا سخن می گوید و می افزید: تئاتری ها، مظلوم ترین قشر هستند. تعطیلی که باشد، ما اول از همه تعطیل می شویم و بحث بودجه که باشد، آخر از همه نوبت به ما می رسد. مدیر مرکز هنرهای نمایشی هم می داند همین که تئاتر تعطیل شود، بودجه اش قطع خواهد شد.

او در عین حال خاطرنشان می کند: همه مشکل ما پول نیست. اگر کار نکنیم، از نظر روحی می میریم. همه ما دچار مرگ تدریجی شده ایم و متاسفانه در این وضعیت ظاهرا مسئولان فرهنگی هم هیچ برنامه ای برای تئاتر ندارند.

این کارگردان، تئاتر آنلاین را نوعی شوخی می داند و می گوید: تماشاگر ما برای تئاتر آنلاین تربیت نشده. از نظر ما تئاتر یعنی حضور فیزیکی تماشاگر در مقابل بازیگر.

تاراج درباره وضعیت گروه اجرایی نمایش خودش توضیح می دهد: خوشبختانه گروه بسیار همراهی دارم. البته از اول شرایط را در نظر گرفتم و کاری کم پرسوناژ انتخاب کردم. هزینه های آماده سازی را پایین آوردم ولی چیزی که پیش بینی نمی کردم، تعطیلی فعلی بود.

او ادامه می دهد: البته مشکلاتی هم هست. در این بین بازیگر من به خاطر بازی در این نمایش، پیشنهاد فیلم کوتاه را رد کرد در صورتی که می توانست درآمد بیشتری داشته باشد. او تئاتر را انتخاب کرد و حالا هم که وضعیت ما بلاتکلیف است.

او یادآوری می کند: خود تئاتری ها هم باید همت کنند و اجازه ندهند چراغ تئاتر خاموش شود. می شود کارهای کم پرسوناژ یا تک گویی انتخاب کرد. درِ تئاتر شهر و ایرانشهر را به روی جوانان هم باز کنند. قرار نیست همیشه افراد مشخصی در این سالن ها کار کنند.

این کارگردان ابراز امیدواری می کند که مدیران هم در این وضعیت ساکت نمانند و وزیر فرهنگ و ارشاد هم در کنار مدیران تئاتری، برنامه هایی مناسب کرونا تدارک ببینند و بودجه تئاتر را افزایش دهند.

کهید تاراج در پایان می گوید: به هر حال تئاتر شغل ماست، ما که از اول قربانی آن بودیم، حالا هم حاضریم برایش شهید شویم چون انتخاب ماست.

قرار بود نمایش یاماها از دوشنبه 14 مهر ماه در تالار قشقایی مجموعه تئاتر شهر روی صحنه برود.

انتهای پیام

لینک خبر :‌ خبرگزاری دانشجویان ایران
سیدمحمد طباطبایی مدیرعامل مؤسسه هنرمندان پیشکسوت درباره اینکه آیا واکسن آنفولانزا به هنرمندان پیشکسوت تعلق می گیرد یا نه اعلام کرد که پیگیر این موضوع از وزارت بهداشت هستیم.

سید محمد طباطبایی مدیرعامل مؤسسه هنرمندان پیشکسوت درباره اینکه آیا مؤسسه در شرایط کرونایی موجود و پرخطر بودن گروه سنی اعضای این مؤسسه به دنبال راهکاری برای تعلق گرفتن واکسن آنفولانزا به هنرمندان پیشکسوت هست یا نه، به خبرنگار مهر گفت: هنرمندان پیشکسوت در سنین بالای 60 و 70 سال هستند و در مقابل بیماری های آنفولانزا و کرونا در گروه پرریسک و پر خطر حضور دارند. از این رو باید حواسمان باشد که این عزیزان کمتر مورد آسیب قرار بگیرند.

وی یادآور شد: در حال حاضر دغدغه مردم و به ویژه گروه های سنی پرخطر استفاده از واکسن آنفولانزا است و هنرمندان پیشکسوت هم از این امر مستثنی نیستند.

طباطبایی اظهار کرد: ما در هیأت مدیره مؤسسه هنرمندان پیشکسوت تهیه واکسن آنفولانزا برای اعضای مؤسسه را مصوب کردیم و نامه ای نیز وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی ارائه دادیم تا از وزارت بهداشت درخواست کنند امکان تهیه واکسن آنفولانزا برای هنرمندان پیشکسوت فراهم شود.

وی درباره تعداد اعضای مؤسسه هنرمندان پیشکسوت و واکسن آنفولانزای مورد نیاز، توضیح داد: کل اعضای مؤسسه یک هزار و 100 نفر هستند که ما تقاضا داریم برای این تعداد از اعضا و یک همراه که شاید یکی از اعضای خانواده یا پرستار این عزیزان باشند نیز واکسن در نظر گرفته شود که در کل تعداد واکسن های مورد نیاز 2 هزار و 200 عدد است.

مدیرعامل مؤسسه هنرمندان پیشکسوت تأکید کرد: ما لیست اعضا و همراهان شان را در اختیار دوستان وزارت بهداشت قرار می دهیم تا این دوستان شیوه توزیع را خودشان تعیین کنند. به این طریق از رسیدن واکسن ها به دست هنرمندان پیشکسوت اطمینان خاطر پیدا می کنند.

طباطبایی در پایان سخنان خود تصریح کرد: هنرمندان پیشکسوت جزو گروه های سنی پرخطر در خصوص مقابله با بیماری های آنفولانزا و کرونا هستند از این رو خواهشمندیم دوستان وزارت بهداشت و در رأس آنها وزیر محترم بهداشت توجه ویژه ای به این قشر داشته باشند و کمک کنند تا امکان برخورداری و استفاده از واکسن آنفولانزا برای هنرمندان پیشکسوت فراهم شود.

کد خبر 5039934

فریبرز دارایی

لینک خبر :‌ خبرگزاری مهر
تاریخ انتشار: ۱۳۹۹/۰۷/۱۳

فرهنگ امروز/ شورش تسلیمی

عموم سالن های تئاتری پایتخت این روزها در قرق کارگردانان جوان است. حتی بعضی شان کتمان نمی کنند این فرصت در نتیجه انصراف گروه های دیگر و چشم پوشی آنها از نوبت اجرایی به وجود آمده. بماند که بعضی هم برای حرفه ای جلوه دادن این تصمیم و مهم شمردن نمایش خود، انتقادکی هم بار دیگران (هنرمندان با تجربه تر) کرده اند و می کنند. شاید فرصت کرونایی موردنظر وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی همین باشد. اینکه اکثر گروه های حرفه ای روی صحنه نیایند (بی کار بمانند) و جوان ها امکان رزومه سازی پیدا کنند؛ اما در این شرایط تکلیف جشنواره های دانشجویی، به عنوان محل اصلی شناسایی استعدادهای نوظهور چه می شود؟ در زمان های که سالن های غیردولتی به جنگ بقا مشغولند و سالن های دولتی برنامه مدنی برای رویایی با شرایط خطیر پیش آمده ندارند، تکلیف گروه های متعدد دانشجویی چیست؟
دلیل طرح این پرسش هم به لزوم توجه به نیروهای تحصیلکرده و مستعد بازمی گردد. اینکه سالن های دولتی و غیردولتی می توانند از این کیفیت بهره برداری کنند و اگر تصمیم بر ادامه اجرا و حضور گروه ها روی صحنه باشد، چرا نباید امکان در اختیار چنین جریان هایی قرار گیرد؟
مدیر گروه هنرهای نمایشی پردیس هنرهای زیبای دانشگاه تهران در همین رابطه می گوید به دلیل وضعیت کرونایی موجود، برگزاری بیستمین و بیست و یکمین جشنواره دانشجویی تئاتر تجربه مشخص نیست. دانشگاه تهران راه افتاده ولی متاسفانه همه چیز تحت تاثیر کرونا قرار دارد و وضعیت برگزاری جشنواره تئاتر تجربه مشخص نیست. ظاهرا رحمت امینی ایده ای ندارد که اگر زمانی سر راه فعالیت ها مانع ایجاد شد، آیا امکان عبور از آنها وجود دارد یا نه؟ در بست تسلیم قضا و قدر است. جشنواره تئاتر تجربه همچنان روی بیستمین دوره مانده، زیرا زمستان سال گذشته نیز به دلیل شیوع ویروس کرونا دوره بیستم جشنواره برگزار نشد.
اینکه در شرایط سخت همه برنامه ها دستخوش تغییر شود و مدیران به اهداف تعیین شده اولیه نرسند اما به نظر امکان هایی برای برگزاری امن و ایمن جشنواره وجود داشت.
جشنواره مونولوگ دانشگاه هنر نیز دیگر جشنواره ای بود که اعلام شد امکان برگزاری ندارد. دبیر یازدهمین دوره جشنواره مونولوگ در این رابطه به مقایسه وضعیت آموزشی در دانشگاه هنر با شرایط استاندارد این رشته در فضای آکادمیک جهان پرداخته و می گوید: رشته تئاتر در دانشگاه هنر، به هیچ عنوان به استاندارد این رشته در فضای آکادمیک جهان نزدیک نیست. فقط کافی است در همین شرایط کرونا وضعیت تئاتر در ایران را با وضعیت تئاتر در کشور اتریش و آلمان مقایسه کنید. در وضعیت حاکم کرونایی آنها با دسته بندی، چارت بندی و گروه بندی و در ادامه پخش امکانات دانشگاه برای دانشجو با رعایت پروتکل های بهداشتی وارد پلاتو می شوند و تمرین می کنند. اما در ایران به دلیل کمبود امکانات، خوابگاه و هزار و یک دلیل دیگر نمی توانیم هیچ کاری انجام بدهیم. این تفاوت ها همچنین در سایر موارد مانند کیفیت اساتید، نحوه تدریس، نوع آموزش، نوع پذیرش و... وجود دارد.
محمدحسین پور ابولی که دبیری این دوره را برعهده داشته به مقایسه عملکرد مسوولان در دانشگاه های داخلی و خارجی پرداخته و می گوید: دانشجویان تئاتر در دانشگاه های خارجی با حمایت های مختلف تشویق و جذب می شوند. اما در ایران دانشجویان عملا از این حمایت ها بی بهره اند و به صورت جدی و مستمر این حمایت ها از دانشجوها صورت نمی گیرد. نداشتن امکانات، شرایط و کیفیت آموزش را متفاوت می کند و در ایران نسبت به کشورهای دیگر، به دلیل ضعف کیفیت آموزشی بیشتر مشاهده می شود.
او در صحبت های خود به چگونگی نقش دولت و بخش خصوصی در مواجهه با رشته تئاتر اشاره می کند. از آنجا که تئاتر یک امر اجتماعی است و با مردم و اجتماع سروکار دارد و به تبع آن فایده های فرهنگی و اجتماعی زیادی دارد، تنها نهادی که بدون هیچ چشم داشتی می تواند از آن حمایت کند خود دولت است، زیرا نهادهای خصوصی تماما دنبال نفع های اقتصادی آن هستند. در واقع تئاتر با رفتن به سمت نفع های اقتصادی تا حدود زیادی کارکرد خود را از دست می دهد.
این دیدگاه بین دانشجویان به شدت رواج دارد و برهمین اساس هم جا دارد بپرسیم آیا واقعا برای مسوولان دانشگاهی امکان نداشت که با نسبت به مقوله نگاه جدی تری داشته باشند و با مدیران سالن های دولتی و غیردولتی در این زمینه به مذاکره بپردازند؟ الان سالن های تماشاخانه ایرانشهر ، خانه هنرمندان ، تئاترشهر در بخش دولتی، یا سالن های شهرزاد و مهرگان و هامون در بخش غیردولتی چه خدمات ویژه ای به تئاتر ارایه می دهند؟ عملکرد این سالن ها شبیه ملاکانی نیست که به مستاجر می گویند، یا دو برابر اجاره بپرداز، یا تخلیه کن اصلا مستاجر نمی خواهم؟!
برای آنکه گزارش با اتهام نقد بی پایه مواجه نشود، به نمونه ای که همین روزها در جریان است اشاره می کنم. در مقابل مدیران فاقد ایده و منفعل؛ جشنواره تئاتر دانشگاهی ایران حداقل های ریشه ای را حفظ کرده و کارگاه آموزشی را برگزار می کند. طبق اطلاعات دریافتی اعتماد ، دانشجویان از کارگاه تئاتر مستند با شور بسیار استقبال کرده اند. حجم درخواست ثبت نام به حدی بوده که مسوولان برگزاری، ناچار شده اند بخش زیادی (حدود 80 نفر) از متقاضیان را کنار بگذارند. 70 نفر باقی مانده حالا در دو نوبت صبح و عصر مشغول فراگیری اصول تئاتر مستند هستند. آیا جشنواره ها، سالن های دولتی و غیردولتی و مدیران دیگر دانشگاه ها توان مشارکت فعال با دانشگاه و فراهم آوردن زمینه های کارگاه های آموزشی را هم نداشتند؟

روزنامه اعتماد

لینک خبر :‌ فرهنگ امروز
رئیس نمایشگاه کتاب گفت: حداقل اعتبار تأمین شده برای نمایشگاه مجازی کتاب تهران، معادل یارانه های سال قبل برای یارانه های نشر است که به کمک دولت و با پیگیری های وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تأمین شده است.

محسن جوادی، معاون فرهنگی وزیر ارشاد در گفت وگو با خبرنگار کتاب و ادبیات خبرگزاری فارس درباره اعتبار نمایشگاه مجازی که قرار است بخشی از ضرر نمایشگاه بین المللی کتاب تهران را جبران کند و یکی از تدابیر وزارت ارشاد در راستای کمک به ناشران شمرده می شود، اظهار داشت: حداقل اعتبار تأمین شده برای نمایشگاه مجازی کتاب تهران معادل یارانه های تعلق گرفته به حوزه نشر در نمایشگاه سی و دوم (سال قبل) است که به کمک دولت و با پیگیری های وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تأمین شده است. البته در تلاش هستیم تا حامیان دیگری نیز به یاری نمایشگاه کتاب مجازی بیایند تا بر مقدار یارانه های اختصاص یافته افزوده شود.

* مهم ترین جنبه برگزاری نمایشگاه کتاب مجازی تأمین نقدینگی از طریق فروش آثار برای ناشران است

جوادی در بخش دیگری از این گفت وگو درباره منافع برگزاری این نمایشگاه مجازی برای ناشران نیز توضیح داد: مهم ترین جنبه برگزاری نمایشگاه کتاب مجازی تأمین نقدینگی از طریق فروش آثار برای ناشران است. ورود این نقدینگی می تواند به ناشران کمک کند تا برای مدتی از این شرایط خارج شوند و به رفع مشکلات بپردازند.

وی نمایشگاه کتاب را همواره فرصتی برای اهالی نشر اعم از نویسنده، مترجم و ویراستار دانست تا تبادل نظر کنند و با دستاوردهای جدید حوزه نشر آشنا شوند. او در ادامه افزود: خوانندگان و کتاب دوستان هم فرصتی خواهند داشت تا از تخفیف های ناشران در نمایشگاه و یارانه هایی که معاونت امور فرهنگی به دانشجویان و طلاب، اساتید و هیات های علمی دانشگاه ها و حوزه ها اهدا می کند بهره ببرند.

* تأمین منابع به روز برای کتابخانه ها با استفاده از یارانه های مشارکتی معاونت امور فرهنگی

معاون وزیر ارشاد خاطرنشان کرد: این نمایشگاه همچنین فرصتی برای موسسات و نهادهای فرهنگی است تا با استفاده از یارانه های مشارکتی معاونت امور فرهنگی، نسبت به تأمین منابع به روز برای کتابخانه های خود اقدام کنند.

در ادامه جدول منتشر شده صورت وضعیت مقایسه ای منابع و هزینه های نمایشگاه بین المللی کتاب تهران منتشر می شود، چرا که معاون وزیر ارشاد و رئیس نمایشگاه کتاب اعلام کرده است: حداقل اعتبار تأمین شده برای نمایشگاه مجازی کتاب تهران معادل یارانه های سال قبل برای یارانه های نشر است.

میزان یارانه طبق جدول زیر 16 میلیارد تومان است.

نخستین نمایشگاه مجازی وزارت ارشاد اواخر پاییز اجرایی خواهد شد.

انتهای پیام/

لینک خبر :‌ خبرگزاری فارس
معاونت امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در دو هفته گذشته تمامی مطالبات مربوط به کتاب سال جمهوری اسلامی ایران در سال 1397و 1398، کتاب سال استانی و حق الزحمۀ داوری ها را پرداخت کرد.

به گزارش روابط عمومی معاونت امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، در پی انتشار متن گلایه آمیز یکی از برگزیدگان کتاب سال جمهوری اسلامی در سال 1397 و 1398، روابط عمومی معاونت امور فرهنگی اطلاعیه ای به شرح زیر صادر کرد:

جایزه کتاب سال جمهوری ایران که هر سال در بهمن ماه برندگان خود را معرفی می کند دو نوع برگزیده دارد: برندگان اصلی جایزه و شایستگان تقدیر.

تعداد برندگان اصلی معمولا 15 و تعداد شایستگان تقدیر حدود 40 نفر است. جوایز برندگان اصلی در بهمن ماه هر سال و با حضور ریاست محترم جمهوری اعطا می شود ولی جایزۀ شایستگان تقدیرمعمولا سال بعد و در مناسبت هایی همچون روز قلم، هفته کتاب و... به این افراد اهدا می شود.

متاسفانه در خصوص آثار شایسته تقدیر مربوط به 1397 که باید در سال 1398 از آنها تقدیر می شد، تاخیر ناخواسته ای پیش آمد که از این بابت عذرخواهی می شود.

یکی از دلایل اصلی این تاخیر آن است که در سال 1398 و حتی تا آخرین ماه های آن، این معاونت بودجه اختصاصی به این موضوع را دریافت نکرده بود. پس از دریافت اعتبار مربوطه نیز مدتی منتظر رفع مشکل کرونا شدیم تا جلسۀ تقدیر حضوری همانند سال های قبل برگزار گردد اما مجالی دست نداد و تاخیر طولانی شد.

به هر حال، این معاونت با پذیرش کوتاهی خود و با تشکر از تذکر یکی از برگزیدگان محترم این جایزه به اطلاع می رساند که ظرف دو هفته گذشته تمامی تعهدات این معاونت در خصوص کتاب سال اعم از آثار برگزیده مربوط به سال 97 و همچنین سال 98 ( به استثنای چهار نفر که به دلایل مختلف همچون اشکال در شماره کارت هنوز موفق به پرداخت نشده ایم) و نیز حق الزحمۀ داوری های کتاب سال(جایزه جهانی، جایزه کتاب سال داخلی و نیز استانی) به صورت کامل تسویه شده است.

معاونت امور فرهنگی امیدوار است که در آینده شاهد تحول در میزان و چگونگی تقدیر از صاحبان آثار برتر در حوزه کتاب باشیم. بدین منظور برنامه ای در دست اقدام است که برخی از اشکالات مطرح بر جوایز ادبی و فرهنگی این معاونت(به لحاظ کیفی و کمی) رفع شود که به زودی دربارۀ آن اطلاع رسانی خواهد شد.

لینک خبر :‌ وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی
مدیر دفتر گسترش شعر و ادبیات داستانی از معرفی اعضای هیئت علمی جایزه ادبی جلال تا پایان هفته خبر داد و گفت: کتاب ها تجمیع شده و آماده داوری است.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۹/۰۷/۱۳

بهروز جلالی، مدیر دفتر گسترش شعر و ادبیات داستانی، در گفت وگو با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم ، از انتخاب اعضای هیئت علمی این دوره جایزه ادبی جلال آل احمد خبر داد و گفت: اکنون در مرحله نهایی انتخاب هستیم و این هفته اسامی اعضای هیئت علمی مشخص خواهد شد.

وی ادامه داد: کتاب های منتشر شده در سال 98 به صورت کامل تجمیع شده است و در اولین فرصت فراخوان جایزه را اعلام خواهیم کرد. با صدور احکام اعضای هیئت علمی داوران نیز مشخص شده است و فرآیند داوری آغاز می شود.

وی درباره مشخص شدن میزان نقدی جایزه برای این دوره نیز گفت: طبق ابلاغیه شورای عالی انقلاب فرهنگی میزان جایزه نقدی جلال باید هم تراز جایزه کتاب سال باشد، اما مشکل اینجا است که ابتدا جایزه جلال برگزار می شود و بعد جایزه کتاب سال. پیشنهاد ما این است که جوایز معاونت فرهنگی هم تراز هم شوند. به علاوه اینکه جوایز بخش های جنبی نیز قانومند شود.

جلالی در پاسخ به اینکه پیشنهاداتی که برای تحولات ساختاری در جایزه جلال مکتوب شده بود، به نتیجه رسیده است یا خیر، گفت: این پیشنهادات هنوز در مرحله حذف و اضافات است و به معاونت فرهنگی ارسال نشده است، برای این دوره که بسیار بعید است اجرایی شود، اما امیدواریم از دوره بعدی اجرایی شود.

انتهای پیام/

لینک خبر :‌ خبرگزاری تسنیم
تهران- ایرناپلاس- کرونا وضعیتی را به وجود آورد که بسیاری از فعالیت ها به اجباربه فضای مجازی کشیده شده است؛ از جمله ناشران و کتابفروش ها. اما تسهیل برقراری ارتباطات میان ناشران، آژانس های ادبی و دیگر فعالان حوزه نشر موجب شده است تا برگزارکنندگان نمایشگاه های مجازی، ادامه این روش حتی پس از همه گیری کرونا را خواستار باشند.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۹/۰۷/۱۴ سایت های دیگر : وارش

به گزارش ایرناپلاس، قراربود بیست و هفتمین نمایشگاه کتاب پکن به صورت فیزیکی و مجازی پنجم تا نهم شهریور برگزار شود، اما برای رعایت پروتکل های بهداشتی این نمایشگاه با شعار نمایشگاه هوشمند از پنجم تا نهم مهر(26 تا 30 سپتامبر) و فقط به صورت مجازی برگزار شد. در این نمایشگاه 2600 ناشر، 100 آژانس ادبی و 500 کتابخانه از 95 کشور ثبت نام کرده و به معرفی آثار خود پرداختند؛ همچنین بیش از 300 هزار عنوان کتاب در سایت نمایشگاه بارگذاری شده است.
جمهوری اسلامی ایران در سال 2017 مهمان ویژه نمایشگاه کتاب پکن بود و در سال 2019، چین به عنوان مهمان ویژه نمایشگاه کتاب تهران حضور داشت. معاون اقتصاد و فرهنگ خانه کتاب و ادبیات ایران پاسخگوی ایرناپلاس درباره اقدامات ایران برای حضور مجازی در این نمایشگاه بود.

از آنجایی که با توجه به همه گیری بیماری کووید19 همه نمایشگاه های دنیا را به حالت مجازی برگزار می شود، امکان برگزاری آنها به صورت فیزیکی نبود. حتی برگزارکنندگان نمایشگاه هایی مانند فرانکفورت در ابتدا دچار سردرگمی بودند و به مرور با اصلاح آیین نامه ها و دستورالعمل ها فعالیت خود را اصلاح کردند. نمایشگاه مجازی پکن از جمله نمایشگاه هایی است که در آن شرکت کردیم.

یکی از وظایف موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران، کمک به ناشران علاقه مند به شرکت در نمایشگاه های بین المللی مجازی است تا بتوانند در آن ثبت نام کرده و حضور داشته باشند. این موسسه در سال های گذشته به حضور فیزیکی ناشران در نمایشگاه های خارجی کمک می کرد و اکنون حمایت ها برای حضور مجازی آنها ادامه دارد.
در نمایشگاه پکن به جز غرفه نمایشگاه کتاب و ادبیات ایران، برخی ناشران، آژانس های ادبی پل و دایره مینا حضور داشتند. موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران وظیفه معرفی نمایشگاه کتاب تهران و طرح گرنت(حمایت از انتشار و ترجمه آثار ایرانی به زبان خارجی) را دارد. این فعالیت را در قالب ویدئو در بخش رویدادهای سایت نمایشگاه پکن بارگذاری کرد و از این طریق معرفی کرد.

_ معرفی کتاب های برگزیده کتاب سال، جایزه جلال آل احمد در ادوار مختلف، معرفی صنعت نشر ایران به زبان انگلیسی، معرفی آثار برگزیده کودک و نوجوان، معرفی 108 نویسنده برتر حوزه کودک و نوجوان به زبان انگلیسی و معرفی سایت Books from Iran برای دسترسی مخاطبان خارجی به کتاب های ایران که نزدیک به 1900 عنوان کتاب با چکیده انگلیسی در حوزه های مختلف از جمله ادبیات، دین، هنر، دانشگاهی، ایران شناسی و دیگر موضوع های بارگزاری و معرفی شده است.

رتبه دهم ایران در نمایشگاه چین

تا هفتم مهرماه، ایران در میان 198 ناشری که در نمایشگاه پکن شرکت کردند، رتبه دهم را از نظر عناوین و یازدهم را به لحاظ حضور ناشران داشت. در مجموع ما نمایشگاه های مجازی دنیا را به صورت جدی رصد و برای حضور ناشران در نمایشگاه از آنها حمایت می کنیم.

ایجاد بستر رایگان برای مذاکرات و تنظیم قرارداد

مسئولان این نمایشگاه اتاق های گفت وگویی را پیش بینی کرده اند که نرم افزار آنلاین نمایشگاهی در خصوص خدمات رایگان کپی رایت است. مذاکرات و تنظیم قرارداد در این اتاق ها به صورت رایگان در بستر نرم افزاری که نمایشگاه پکن پیش بینی کرده است انجام می شود.
ذائقه ناشران و مخاطبان به این سمت گرایش یافته تا بتوانند در این فضای نرم افزار، مبادلاتی داشته باشند. به طور قطع در ابتدای راه مشکلات نرم افزاری و سخت افزاری وجود خواهد داشت. برای کاهش مشکلات، باید در داخل برای مسئولان و ناشران آموزش هایی در نظر گرفته شود تا با دانش مجازی کسب شده برای ورود به این حوزه، حرفی برای گفتن داشته باشیم. براساس مطالعاتی که در نمایشگاه های دنیا داشتیم، از این پس علاوه بر بستر فیزیکی به طور حتم، پیوست مجازی خواهد داشت. این پیوست می تواند کمک و ارتباط ها را تسهیل کند؛ دیدارها شاید با کمترین هزینه سفر انجام شود.

تبادل رایت در نمایشگاه پکن، ناشر محور است

تبادل رایت در نمایشگاه پکن بیشتر ناشر محور است؛ اینگونه نیست که موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران این کار را انجام دهد؛ در سایت Books from Iran بیشتر کتاب ها معرفی شده اند. علاقه مندان و ناشران می توانند با لینک با ناشر ارتباط برقرار کنند. ناشران باید خود این کار را انجام دهند. ناشران باید بعد از پایان نمایشگاه مشخص کنند تلاش آنها تا چه اندازه به تبادل رایت منجر شده است.

موسسه خانه کتاب و ادبیات از سوی محسن جوادی، معاون امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به عنوان مجری نمایشگاه مجازی تهران انتخاب شد. بر این اساس وظیفه دارد که برای آن برنامه ریزی کند. از همه تجربه ها به ویژه کشورهایی که عملکردشان به نمایشگاه کتاب تهران نزدیک است و در حقیقت مانند ایران نگاه فروش دارند، استفاده خواهد شد. حتی از شرایط حضور و امتیازهایی که به ناشران می دهند، باید استفاده کرد.

لینک خبر :‌ خبرگزاری جمهوری اسلامی
عدم نظارت به فیلم های مبتذل و ساختارشکنی که امیدی به حضور پر رنگ در گیشه های پر فروش پساکرونا را ندارند با حضور در اکران آنلاین، هم درآمد قابل توجهی از این پلتفرم ها به جیب می زنند.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۹/۰۷/۱۴ سایت های دیگر : شهدای ایران

گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو- محمدحسین طارمی؛ شیوع ویروس کرونا شمایل زندگی فردی تک تک ما را دچار تغییرات شگفتی کرده است. تغییراتی که سراسر زندگی از روایط اجتماعی تا سرگرمی و هنر را شوک زده کرده است.

سوم اسفند ماه سال 98 با اعلام وزارت فرهنگ و ارشاد کلیه سالن های سینمایی حدود دو ماه تعطیل شد. با فرارسیدن موج دیگر کرونا امکان ادامه دار شدن تعطیلات و در پی آن زمین خوردن پیکر نیمه جان سینما وجود داشت. در جهت دیگر از مدیران سینمایی هم انتظار ایجاد بستر مناسب برای احیای سینما وجود نداشت. بر همین اساس عرضه اینترنتی فیلم های اکران نشده بهترین پیشنهاد بود. شاید با این کار بتوان بخشی از خسارت های وارده بر سینما را جبران کرد.

مرحله اجرا و ارزشیابی این ایده با فیلم (خروج) حاتمی کیا اجرا شد. در ادامه با بررسی های انجام شده، متوجه می شویم، این ایده گامی رو به جلو در سینمای ایران در زمان شیوع کرونا است. حتی پس از آن نیز می تواند بخش مهمی از مشکلات اقتصادی سینما را حل کند.

قطار سنگین فیلم های معوقه
سازندگان زیادی تا به امروز برای حضور در اکران آنلاین مشغول مذاکره شده اند. فیلم هایی همچون زن ها فرشته اند 2، حمال طلا، منشی مخصوص من، بنفشه آفریقایی و ... اکران شده اند. در بین این فیلم ها مواردی مشاهده می شود که بعد از سال ها انتظار در بستر توقیف به صورت قطاری عرضه می شوند. فیلمی مثل (منشی مخصوص من) پس از 6 سال توقیف با اجرای این طرح، اکران شد.

حال با توجه به اکران فیلم هایی مثل (منشی مخصوص من) و (بنفشه آفریقایی) که در گذشته توقیف بوده اند این سوال به میان می آید که اگر این گونه فیلم ها مناسب اکران نبوده اند، چرا در عرصه اکران آنلاین عرضه می شوند؟ سید حسام الدین حسینی، منتقد سینما ، در گفتگو با خبرگزاری دانشجو اذعان کرد: ماجرای مدیریت اکران در جهان یک ماجرای پیچیده و چند وجهی است. حکومت ها از طریق مدیریت خروجی تلاش می کنند تمام صنعت تصاویر متحرک را مدیریت کنند. به طور مثال انجمن فیلم آمریکا با طراحی یک ساز و کار رده بندی سنی به فیلم ها سالن و مدت زمان اکران می دهد. فیلم هایی که درجه R می گیرند، سالن های بسیار محدودی به این جنس فیلم ها داده می شود. مثلا سه سالن و آن هم در زمان پرت حوالی ساعت 12 بامداد تا 02 بامداد اختصاص داده می شود. حاکمیت به شکل مستقیم جلوی اکران این فیلم ها را نمی گیرد، بلکه مردم را با عناوینی همچون دفاع از ارزش های آمریکایی دفاع می کند.

هر سه روز یک سینما
وی افزود: در کشور های صاحب سینما بر اساس آمار مخاطب فیلمرو یعنی کسی که حداقل یک بار در سال به سینما می رود، فیلم ساخنه می شود و بر اساس تعداد فیلم ها سالن سینما می سازند. این روند در کشور ما به کلی معکوس است. یعنی اول سالن و صندلی اضافه می کنیم بعد می بینیم به تعداد این سالن ها فیلم نداریم بنابراین فیلم های دولتی بیشتری تولید می کنیم و در نهایت هنگامی که با سالن خالی از تماشاگر مواجه می شویم درمانده از هر اقدامی پیشنهاد تاسیس سالن جدید ارائه می کنیم. در خوش بینانه ترین حالت، طبق آماری که سازمان سینمایی کشور اعلام کرده، حدود هفت میلیون نفر فیلمرو در ایران داریم. اگر می خواهیم فیلم بسازیم، اگر می خواهیم سالن و صندلی اضافه کنیم باید به این آمار توجه کنیم. اگر می خواهیم سینمای بزرگتری داشته باشیم ابتدا باید تماشاگرش را افزایش دهیم. من اسم این شکل مدیریت را مدیریت ساختمانی می گذارم. چیزی که در دوره آقای حیدریان معاونت سینمایی قبلی با شعار (هر 3 روز یک سینما) وضعی گروتسک پیدا کرده بود. حال برای این سالن های خالی فیلم تولید می کنند و با انبوهی از صندلی ها و سالن های اکران خالی مواجه می شویم. تا وقتی با این اندازه بسیار کوچک تماشاگر طرفیم عملا در دست همین گروه کوچکی که در داخل و خارج دولت همه مقدرات را کنترل می کنند گروگان هستیم.

لابی گری و درجه ابتذال
حسینی اضافه کرد: دوستان در چنین شرایطی یک ساختار غیر شفاف سلیقه ای سانسور هم بنا کرده اند که بعضی از فیلم های بسیار مبتذل اجازه اکران پیدا می کنند، ولی یکسری از فیلم هایی که سرو شکل بهتری دارند یا در حد همین فیلم ها هستند، اجازه اکران نمی گیرند. این امر صرفا بستگی به قدرت لابی گری تهیه کنندگان و سازندگان فیلم با مجموعه ارشاد و مافیای به ظاهر خصوصی مرتبط با آن ها دارد؛ بنابراین بهترین راه، ایجاد یک نظام ریتینگ و رده بندی سنی واقعی است. نظامی که مبتنی بر ارزش های مورد قبول عرف خانواده های ایرانی است. این نظام باید از طریق یک سازمان مردم نهاد غیردولتی اعلام شود و بر همین اساس سینما ها و سالن های اکران تقسیم بندی شود تا دیگر شاهد این آشفتگی ها نباشیم.

طبق این گفته ها متوجه می شویم که فرایند ساخت فیلم برعکس سراسر دنیا از سالن سینما شروع و به ذائقه مردم ختم می شود. به گونه ای که پر شدن سانس های سینما بر مردم ارجحیت دارد. با توجه به این روند شاهد ریزش روز افزون مخاطبان سینما هستیم. این آمار ها نشان می دهد استقبال مردم افسانه ای پیش نیست. البته حواشی و هیاهو این سینما در رسانه بیشتر از اصل ماجراست.

اکران منهای 70 میلیون ایرانی
حال این سوال وجود دارد که آیا کمبود مخاطب و رکود سینما باعث این روند شده است، یا حساسیت ها کمتر شده؟ حسینی در این باره به دانشجو گفت: همان طور که عرض کردم، چرخه مدیریت اکران در جهان با پیدا کردن عدد مخاطبان فیلم آغاز و بر اساس همین عدد با تولید فیلم و ساخت سالن سینما به پایان می رسد. در کشور ما کاملا این چرخه بر عکس است و باید اصلاح شده و به شکل استاندارد در بیاید. زمانی که تصمیم بگیریم با بدنه مردم گفتگو کنیم و همه را مخاطب خود بگیریم می توانیم به افزایش مخاطب فکر کنیم. تنها راهی که بتوان این 10 درصد مخاطب را افزایش داد، جدی گرفتن سینما و فرم است. مهمترین دلیل برای بی مخاطبی این سینما، عدم ارائه محصول مناسب با ذائقه این 70 میلیون ایرانی است. به نظر بنده مهمترین راه، ایجاد تنوع ژانری، توجه به تکنولوژی در اکران، پیگیری راه های خلاقانه در اکران، توجه به مخاطب بین المللی و راه های امتحان پس داده ای مثل این ها است. با چنین راه حل هایی می توان مخاطب فیلمرو را افزایش داد که این به خودی خود مسئله مدیریت اکران هم برطرف تا حد زیادی برطرف می کند.

واقعیت این است که توقیف کردن یا رفع توقیف فیلم ها، بیش از اینکه وابسته به ارزش ها باشد، محصول روابط شخصی و غیر نظام مند تهیه کنندگان با مسئولین سینمایی ارشاد و باند وابسته به آن ها است. نکته مهمی که حلقه حل ناشدنی این رشته مشکلات در عرصه ساترا و سینما است. لابی گری هایی که به نیت خرج کم و سود زیاد، یکسری حساسیت ها را عادی جلوه می دهند و پس از مدتی قبح یکسری مسائل زیر سوال رفته و کم کم جامعه هیچ پالسی نسبت به این مسائل نشان نمی دهد. اکنون باید دید منطقی که در عدم نظارت مسئولین متولی وزارت ارشاد بر حضور اینگونه فیلم ها با این حد از ابتذال فرمی و محتوایی به چه علت است؟

شخصی سازی روابط ارشاد
سید حسام الدین حسینی اظهار کرد: همانطور که گفتم یک ساختار غیر شفاف و غیر ساختارمند وجود دارد و اغلب دوستانی که در ارشاد حضور دارند متاثر از روابط شخصی هستند. این روابط است که کار را پیش می برد. همین الان به بلوای اخیر صداوسیما و ارشاد بر سر مدیریت محتوایی وی. او. دی ها دقت کنید. تمام بازی به صورتی است که عده ای تهیه کننده قدیمی در سینمای ایران وجود دارند که عمده فیلم های سینمایی را کار می کنند. حال با حضور وی. او. دی. ها بازارشان یک مقدار کم رونق شده است. همین تهیه کنندگان سعی در پیش برد این قانون داشتند و با لابی گری صحبت هایی کردند تا صداوسیما متولی این کار شود. از طرف دیگر مجموعه صداوسیما، فقط به این افراد اعتماد دارد. حال این فضا باعث می شود وی. او. دی ها از چرخه خارج شوند و دو مرتبه خودشان یک سلطه تمام عیار بر تولید سینمای ایران پیدا کنند. می خواهم عرض کنم دعوای یک دعوای صنفی، مافیایی سطح پایین است وگرنه هیچکدام از طرفین دغدغه مخاطب یا ارزش های اسلامی را ندارند. البته بدنه دغدغه مندی در دل حاکمیت و همینطور در صنف سینما حضور دارند که با نگاه کارشناسی به مسائل نگاه می کنند، اما عمدتا در دوگانه های پوچی که همان جریان مافیایی می سازند بازی می خورند و هضم می شوند.

سیاسی بازی سلبریتی ها
در این باره باید به مثال دیگری اشاره کرد. حسینی به دانشجو گفت: حقیقتا تمام ماجرا بحث منافع و روابط شخصی و بعضا گروه های خاص درون سینما است. مثلا ماجرای پیگیری واگذاری خانه سینما از ارشاد به وزارت کار و رفتن ذیل قانون اصناف نمونه دیگری در این زمینه است. همین پیگیری ها به خاطر نگاه های خاص سیاسی است. حتی بدنه صنف موافق این امر نیستند، زیرا بدنه صنف ذیل وزارت ارشاد موفق به دریافت بیمه و حمایت کامل این وزارت خانه هستند. ولیکن اگر ذیل وزارت کار قرار بگیرند، یکسری دوستان سرمایه دار و تهیه کننده می توانند حقوقشان را نادیده بگیرند. حال به خاطر منافع سیاسی خودشان این مسئله را پیگیری می کنند. این افراد حدس می زنند دولت بعدی در صورت روی کار آمدن با سلایق سیاسی آن ها کنار نیاید و به همین خاطر ترجیح می دهند خودشان را از ذیل نظارت دولت بعدی بیرون بیاورند.

چشم ها را باید شست، جور دیگر باید دید
این شرایط صرفا وابسته به متغیر هایی مثل روابط شخصی و نابینایی ارشاد در این مسئله است. عدم نظارت مسئولین وزارت ارشاد بر مسئله حضور این دست از فیلم ها در اکران آنلاین، قطعا این عرصه را نیز مانند شبکه نمایش خانگی به حیات خلوتی برای لابی گر ها تبدیل خواهد کرد. با این عدم نظارت به فیلم های مبتذل و ساختارشکنی که امیدی به حضور پر رنگ در گیشه های پر فروش پسا کرونا را ندارند با حضور در عرصه اکران آنلاین، هم در آمد قابل توجهی از این پلتفرم ها به جیب می زنند و هم میلیون ها مخاطب در خانه مانده، محکوم به تماشای این اباطیل می شوند.

در پایان باید گفت: اینکه نقش نظارتی سازمان سینمایی ارشاد در خصوص این آثار همچنان کمرنگ است، دیگر تبدیل به موضوعی کلیشه ای شده است که صرفا باید به اصلاح امور امیدوار بود.

لینک خبر :‌ خبرگزاری دانشجو
مدیرعامل موسسه بهمن سبز حوزه هنری ضمن گلایه از تعطیلی سینماها در رأس فهرست اماکن اعلامی از سوی ستاد ملی کرونا گفت: 50% ظرفیت مجاز اشغال سینماها که توسط ستاد ملی مبارزه با کرونا اعلام شده، تنها 3 درصد پُر شده است!

آوای شمال/ سید مصطفی حسینی، مدیرعامل موسسه بهمن سبز حوزه هنری با گلایه از تعطیلی مجدد سینماها به خبرنگار سینمایی خبرگزاری فارسگفت: برای من و همکارانم جای سوال است که چرا وزارت بهداشت و ستاد ملی کرونا نخستین مکانی که برای تعطیلی به فکرشان می رسد، سینماست؟!

این مدیر سینمایی با بیان مخاطرات تعطیلی چندباره سینماها بیان داشت: نه تنها سینماها جزو اولین کسب و کارهای تعطیل شده با شیوع ویروس کرونا بودند، بلکه پس از 120 روز تعطیلی در پی تلاش ها و رایزنی های بسیاری به عنوان آخرین مشاغل بازگشایی شدند. و در این سه ماه فراز و نشیب اکران، هرگاه در آستانه رونق قرار گرفتند، دوباره به تعطیلی کشانده شدند. این درحالی است که برخلاف سایر اماکن عمومی، بیشترین دستورالعمل بهداشتی به صورت دقیق در سینما اجرا می شود و در این مدت حتی از 50 درصد ظرفیت مجاز اشغال سینماها که توسط ستاد ملی مبارزه با کرونا اعلام شده، تنها 3 درصد پُر شده است!

* سینماها و موزه ها با کمترین تراکم جمیعتی بسته می شوند

مدیرعامل موسسه بهمن سبز با بیان آنکه این شیوه تعطیلی تنها شانه خالی کردن از مسئولیت است، گفت: شما سینما را مقایسه کنید با اماکنی نظیر رستوران ها، بازارها، وسایل حمل و نقل عمومی نظیر مترو و هواپیما که حتی سیستم تهویه امنی ندارند، ادارات و مدارس با این حجم تراکم جمعیتی... . چطور می توان مدعی بود تهران نیمه تعطیل شده است، درحالی که از میان این مراکز پرتجمع هیچ کدام تعطیل نشده اند؟ حتی طرح ترافیک همچنان برقرار است، اما به صورت نمادین سینماها و موزه ها با کمترین تراکم جمیعتی بسته می شوند. روز شنبه حدود 1300 نفر در کل کشور برای تماشای فیلم به سینما رفتند. این عدد را مقایسه کنید با چند میلیونی که روزانه به اداره، مدرسه، مترو، اتوبوس، بازار و رستوران می روند تا متوجه نمادین بودن ماجرا و اجرای نادرست طرح ها برای قطع زنجیره انتشار ویروس کرونا شوید.

این مدیر سینمایی با انتقاد از رویکرد ستاد ملی کرونا گفت: نمی دانم وزارت بهداشت و ستاد ملی مبارزه با کرونا چه خصومتی با سینما دارند؟ آیا شناخت و آگاهی نسبت به وضعیت فعلی سینماها دارند یا خیر؟ اساساً ضریب اشغال صندلی در سینما به گونه ای نیست که در زمره اماکن پرخطر و شلوغ قرار گیرد، اما آقایان مصرانه بر این باورند که سینما با 0.09 درصد احتمال بالقوه انتقال کرونا، پُرخطرتر از رستوران ها و مراکز متراکم از جمعیت می باشد و در اولین قدم حرف از تعطیلی آن می زنند. اتفاقاً سینماهای سراسر کشور به دلیل مسائل فنی و نوع معماری با سقف بلند، فواصل بین صندلی، سیستم های تهویه قدرتمند و گردش مناسب هوا بسیار امن تر از امکان عمومی دیگر است و با بیشترین وسواس پروتکل ها در آن رعایت می شود.

وی افزود: آنچه که بیشتر جای تاسف دارد تصمیم گیری عجولانه مسئولین استانی برای تعطیلی مراکز فرهنگی است. در بسیاری از استان ها و شهرها تشخیص وضعیت قرمز و تعطیلی سینماها توسط استانداری و ستاد کرونا استان و کاملا سلیقه ای است. آیا تاکنون هیچ مسئولی در استان های کشور به سالن های سینمایی رفته تا وضعیت بحرانی و خالی از مخاطب را مشاهد کند؟ بسیاری از تصمیم گیری ها در سطح استان متأثر از ستاد ملی کرونا در پایتخت است؛ در صورتی که هر استان شرایط اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی خود را دارد.

* خسارات گسترده به سینماهای حوزه هنری در 19 استان

مدیرعامل بهمن سبز ادامه داد: این موضوع شاید به برخی سینماداران آسیب چندانی نزد، اما به مجموعه ای مثل ما که در 19 استان کشور سینما دارد و هر روز با اخبار تعطیلی استان های مختلف روبرو می شود، سردرگمی و خسارات زیادی وارد کرده است. بنابراین بنده و دیگر همکارانم از مقامات ارشد استان ها تقاضا داریم هرگونه تصمیم و اقدام در جهت تعطیلی مراکز فرهنگی به ویژه سینماها همراه با بررسی و مشاهدات میدانی باشد. چرا که با یک تصمیم اشتباه زندگی بسیاری از کارکنان این مراکز فرهنگی دچار آسیب های جدی خواهد شد. انتظار این است از مظلومیت سینما سوءاستفاده نشود.

حسینی در ادامه با گلایه از عملکرد صداوسیما در اطلاع رسانی از وضعیت سینماها خاطرنشان کرد: سینماها مطابق تعهدشان کارگاه های مختلفی برای آمادگی مقابله با ویروس کرونا برگزار و در حین اکران به پروتکل های بهداشتی عمل کردند و تاکنون یک مورد ابتلا به ویروس کرونا در محیط امن سینماها گزارش نشده است. با این وجود به جای آنکه صداوسیما و شهرداری در کنار سینما قرار گیرند، با بی توجهی محض هیچ حمایتی در تبلیغات فیلم های در حال اکران و اطلاع رسانی درباره شیوه صحیح سینمارفتن در ایام کرونا و صورت نگرفت و حتی بسیاری از شهروندان از بازگشایی مجدد سینماها و نیم بها شدن قیمت بلیت مطلع نیستند!

وی افزود: این بی توجهی به فرهنگ و هنر، درحالی است که روزانه در شبکه های ملی، مردم را به سفر به شهرهای توریستی ترغیب می کنند و مشخص نیست چه هماهنگی بین بخش تبلیغات این سازمان و سیاست ها و پروتکل های جلوگیری از شیوع کروناست! چطور می شود رسانه ملی به این می رسد که نباید سینما را تبلیغ کرد اما سفر به کیش مجاز است؟

* سینما 3 ماه پس از بازگشایی همچنان منزوی، بی پناه و تنها است

مدیر سینماهای حوزه هنری در بخش دیگری از گفت وگوی خود با فارس بیان داشت: ما این صنعت را با چنگ و دندان نگه داشته ایم. پیشکسوتان این عرصه به خوبی می دانند تعطیلی سینما مساوی است با فروپاشی تدریجی و ورشکستگی آن. برای جلوگیری از فاجعه مذکور، در قدم اول باید درب سینما به روی مخاطب باز باشد و با ایجاد اندک درآمد چرخش بچرخد. می بینید امروز سینما تنها صنفی است که در این 8 ماه بحران کرونا و 3 ماه بازگشایی همچنان منزوی، بی پناه و تنها است. تعطیلی های مکرر بیشترین لطمه را به اعتبار سینما می زند. بستن سینما، نابود کردن زندگی قشر بزرگی از کارگران این عرصه است که تنها امیدشان برقراری آن است.

مدیرعامل بهمن سبز درخصوص عملکرد وزارت ارشاد در این خصوص گفت: علیرغم تلاش های درخور سازمان سینمایی برای اعطای وام جهت تسویه بدهی سینماها و دفاتر پخش، نیم بها شدن بلیت و اختصاص بهای آن به سینماها، کمک حمایتی به فیلم ها و سالن ها و... که قابل تقدیر و تشکر است، اما مسئله اعطای وام همچنان در پیچ و خم دولت و صندوق اعتباری هنر مانده است. از طرفی بانک های عامل به جای همکاری با مشاغل آسیب دیده از ویروس کرونا، متاسفانه قوانین را سخت تر و پیچیده تر کرده اند و هیچ گونه همکاری در این مورد نمی کنند.

* رونق سینما بدون فیلم خوب و تبلیغات مناسب ممکن نیست

وی ادامه داد: در کنار همه این مشکلات ریز و درشت، امروز تامین محتوا مهمترین مسئله برای سینما است. رونق سینما بدون فیلم خوب و تبلیغات مناسب ممکن نیست. مردم در دوران پیش از کرونا هم برای تماشای فیلمِ خوب به سینما می آمدند، چه رسد در این روزها که در صورت نبودِ فیلم مناسب، باز بودن سینماها با تعطیلی آن چندان فرقی نخواهد داشت. سازمان سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد باید حمایت های لازم را در این خصوص انجام دهد تا در چند دوره اکران، فیلم خوب روی پرده بیاید و به سینماها جان دوباره دهد.

حسینی در انتها بیان داشت: کسانی که طی سال ها به واسطه سینما شناخته شده اند، نباید بگذارند چراغ این صنعت به خاموشی رود. صنف هایی که به واسطه سینما ایجاد شده و از آن ارتزاق می کنند، باید از اساسِ سینما حمایت کنند. کسانی که مدام بر طبل تعطیلی سینما می کوبند، اساسا سینما برای آنها مهم نیست. ای کاش افرادی که بدون شناخت دقیق وضعیت سینما، تنها نسخه تعطیلی آن را می پیچند، بدانند بخشی از بدنه همین صنف در چه شرایط سختی معاش می گذرانند. امروز شاغلین چندهزار نفری سینماها نیاز به امید و راه برون رفت دارند. بنابراین از همه صنوف سینمایی می خواهم در این دوران سخت و بحران زده فارغ از اختلافات سلیقه ای، همدلانه کنار هم قرار گیرند و برای احیای دوباره سینما تلاش کنند.

لینک خبر :‌ آوای شمال
مصطفی کیایی گفت: بلاتکلیف هستیم؛ اگر لازم شود از راه قانون و با وکیل بدهی خود را از سینماداران مطالبه می کنیم.

مصطفی کیایی کارگردان و تهیه کننده سینما، درباره آخرین وضعیت پرداخت بدهی سینماداران به خود، در گفت و گو با خبرنگار حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان ،گفت: هنوز بدهی سینماداران به ما پرداخت نشده است.

کارگردان مطرب در پاسخ به این سوال که عاقبت آن دستورالعمل ها، مسائل و مدت زمان تعیین شده از سوی سازمان سینمایی به کجا رسید، بیان کرد: هر روز به ما می گویند فردا بدهی ها پرداخت می شود؛ ولی هیچ اتفاقی نمی افتد.

کیایی اظهار کرد: ما هم بلاتکلیف هستیم؛ اگر وضع بخواهد به این نحو ادامه پیدا کند، مجبوریم با وکیل و از طریق قانون وارد این جریان شویم و حتی سود و زیان پول هایمان را هم بگیریم.

انتهای پیام/

لینک خبر :‌ باشگاه خبرنگاران جوان
سینماپرس: محمد حمیدی مقدم مدیرعامل مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی ضمن اشاره به اهمیت حضور آثار مستند در جشنواره فیلم مقاومت تأکید کرد رویدادهای سینمایی نباید به بهانه کرونا تعطیل شوند.

به گزارش سینماپرس ، محمد حمیدی مقدم مدیرعامل مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی در گفتگو با مهر درباره شرایط برگزاری رویدادهای سینمایی در سال جاری تأکید کرد: نمی توان به بهانه کرونا، جشنواره های سالانه و دوسالانه فیلم را که سابقه زیادی دارند، برگزار نکرد چرا که شیوع کرونا زمان مشخصی ندارد و معلوم نیست جوامع انسانی تا چه زمانی با آن درگیر هستند. بنابراین باید راهکارهای جدید پیدا کرد تا سینما از رونق نیافتد خاصه اینکه بسیاری از آثار سینما منطبق بر مقتضیات و موضوعات روز تولید می شوند.

وی با اشاره به تأثیر شیوع کرونا بر کیفیت برگزاری جشنواره ها، تأکید کرد: نمی توان و نباید از جشنواره ها در این شرایط انتظارات زیادی داشت چرا که برای اولین بار است که چنین شرایطی را تجربه می کنند اما همین میزان که اراده برگزاری جشنواره و زنده نگه داشتن آن وجود دارد، جای تقدیر دارد. در چنین شرایطی البته سینماگران حق انتخاب دارند اما باید دانست برگزاری جشنواره هایی مانند فیلم مقاومت و در آینده ای نزدیک سینماحقیقت ، نیازمند تعامل سینماگران با جشنواره ها است.

قاچاق تأثیری بر اقتصاد سینمای مستند ندارد

حمیدی مقدم امکان کپی آثار را یکی از مشکلات و معضلات برگزاری آنلاین جشنواره ها دانست و توضیح داد: این موضوع به معنای واقعی قابل کنترل نیست و تنها راه پیشگیری از آن، فرهنگ سازی است، البته باید دانست چرخه اقتصادی سینمای مستند محدود است و از این حیث با سینمای داستانی متفاوت است. به عبارت دیگر کپی، آسیب های جدی به این حوزه وارد نمی کند. در واقع، کپی تأثیر زیادی در اقتصاد فیلم مستند ندارد و حتی سبب رونق آن نیز می شود و به همین دلیل در دوران کرونا برگزاری جشنواره ها به صورت آنلاین بیشتر نیز شده است گرچه باید تمام تلاش ها برای جلوگیری از این امر نکوهیده انجام شود.

مدیرعامل مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی با اشاره به نقش مهم جشنواره در ایجاد فضای انگیزشی میان سینماگران، تصریح کرد: سینما با تکیه بر جشنواره رونق می گیرد خاصه سینمای مستند که به خودی خود پرکارترین حوزه سینمایی است. اساساً همه بازخوردها از جشنواره ها آغاز می شوند و جشنواره ها محلی برای کشف و معرفی استعدادهای جوان هستند که خوشبختانه جشنواره بین المللی فیلم مقاومت در این زمینه نیز پیشرو است و علاوه بر کشف استعدادها، زمینه را برای پخش آثار مخصوصاً در تلویزیون فراهم می کند.

دبیر چهاردهمین جشنواره بین المللی سینماحقیقت با اشاره به لزوم وجود ارتباط سازنده میان سینماگران در تمامی قالب های سینمایی بیان کرد: خوشبختانه همکاری و تعامل خوبی میان جشنواره بین المللی سینماحقیقت و جشنواره بین المللی فیلم مقاومت وجود دارد که امیدواریم این همکاری به رشد و تعالی سینمای کشورمان منجر شود.

مقاومت سبب رشد سینمای مستند می شود

مدیرعامل مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی درباره برگزاری جشنواره فیلم مقاومت هم گفت: جشنواره بین المللی فیلم مقاومت از مهمترین جشنواره های کشور است چرا که مقاومت از موضوعات مهم و ملی ما است و سینمای دفاع مقدس به مسائلی می پردازد که از مفاهیم اولویت دار جغرافیای کشور است.

وی ادامه داد: سینمای مستند در سال های بعد از جنگ تحمیلی به تدریج پیشرفت کرد و باتجربه تر شد و توانست مفاهیم مهمی را منتقل کند.

حمیدی مقدم تصریح کرد: اهمیتی که در جشنواره بین المللی فیلم مقاومت به موضوع مستند داده می شود، سبب رشد این گونه از سینما خواهد شد که از این حیث می توان یکی از کارکردهای این جشنواره را کمک به رشد سینمای مستند دانست، خاصه اینکه آثار برگزیده از طریق تلویزیون به عنوان مهمترین رسانه مستند نیز پخش می شود که این مهم نیز به دلیل اثرگذاری بالای جشنواره بین المللی فیلم مقاومت است.

وی در ادامه با ضروری دانستن برگزاری جشنواره های فیلم در زمان شیوع کرونا، تصریح کرد: برگزاری شانزدهمین جشنواره بین المللی فیلم مقاومت به صورت آنلاین نشان داد سینما می تواند با هر وضعیتی به زندگی خود ادامه می دهد و همچنان در همه حوزه ها از جمله مستند، کوتاه و داستانی پویایی خود را حفظ کند.

لینک خبر :‌ سینما پرس
وضعیت اکران فیلم های کوتاه در سینماها را با گارگردان فیلم های جونده ، عزیز و آسمان آبی، زمین پاک که آثارشان به همراه سه فیلم کوتاه دیگر در بسته بازگشت کوتاه در سینماهای هنروتجربه در حال نمایش است، مورد بررسی قرار دادیم.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۹/۰۷/۱۴

اعتمادآنلاین| سه کارگردانی که فیلم هایشان در بسته فیلم های کوتاه بازگشت کوتاه در حال اکران در سینماست می گویند برای اینکه در چرخه نمایش فیلم های کوتاه وقفه نیفتد و ازآنجا که دغدغه بازگشت مالی نداشتند، ترجیح دادند در شرایط کرونایی با اینکه می دانستند مردم کمتر به سینماها می روند، فیلم هایشان را روی پرده اکران کنند.

بسته فیلم های کوتاه بازگشت کوتاه از اواسط مرداد با مجموع 6 فیلم کوتاه عزیز به کارگردانی سید مهدی برزکی، اکو به کارگردانی مهین صدری، گاو آمریکایی به کارگردانی آسمان طوسی، جونده به کارگردانی نوید صولتی، آسمان آبی، زمین پاک به کارگردانی مهیار ماندگار و هدیه به کارگردانی سحر ستوده در سینماهای هنروتجربه اکران شده است.

این بسته که در دوران شیوع کرونا و بعد از بازگشایی سینماها در تابستان اکران شده، روز 17 شهریور نیز یک اکران در فضای باز عمارت روبرو داشته است.

تلاش کردیم تا چرخه نمایش فیلم های کوتاه متوقف نشود

نوید صولتی کارگردان جونده درباره وضعیت اکران این بسته در ایام کرونایی به اعتمادآنلاین گفت: قبل از اینکه تصمیم بگیریم این بسته را اکران کنیم، کرونا نیامده بود و به همین دلیل قرار بود آن را در بهار اکران کنیم، اما به دوران کرونا و تعطیلی سینماها برخوردیم و خیلی از کسانی که تصمیم داشتند فیلم هایشان را اکران کنند کنار کشیدند. با این حال ما تصمیم گرفتیم اکران را انجام دهیم.

او دلیل اکران این بسته در سینماها به جای اکران آنلاین را چنین توضیح داد: می دانستیم که احتمالاً استقبال از فیلم ها کم خواهد بود و خیلی ها با ترس به سینما می روند. پیشنهاد اکران آنلاین هم داشتیم اما گفتیم اگر شرایط سینماها طوری باشد که بتوانیم فیلم ها را در فضایی با حفظ پروتکل های بهداشتی و امنیت نمایش دهیم، ترجیح می دهیم سینماها باز باشد و مردم در سینما به دیدن فیلم بروند.

کارگردان فیلم کوتاه داستانی شاید وقتی دیگر و مستند بلند فرزند خلیج فارس ادامه داد: فیلم کوتاه مهجور است، اما ما قبول کردیم فیلم ها را اکران کنیم چون اگر قصدمان فروش یا دیده شدن خیلی زیاد بود قطعاً در این شرایط فیلم ها را اکران نمی کردیم، منتها تصورمان این بود که نباید میان بسته فیلم های کوتاه وقفه بیندازیم. همین حالا هم نمایش فیلم های کوتاه منقطع و مهجور است پس تصمیم گرفتیم بلافاصله بعد از بسته یلدای کوتاه این بسته نمایش داده شود تا چرخه نمایش فیلم های کوتاه متوقف نشود. ما با علم به اینکه احتمالاً استقبال کم باشد، فیلم هایمان را اکران کردیم.

او سپس به نمایش فیلم در فضای باز اشاره کرد: بعد از شروع اکران، به دنبال چاره ای بودیم تا مخاطبان با ترس کمتری به دیدن فیلم ها بیایند و ایده اکران در فضای باز به ذهن مان رسید. هر کدام از دوستان یک طرف کار را گرفت و دوندگی زیادی برای گرفتن مجوزها انجام دادیم. فکر کنم کل بلیت ها کمتر از یک روز به فروش رفت و بسته بازگشت کوتاه را در فضای باز عمارت روبرو نمایش دادیم که مورد استقبال قرار گرفت.

صولتی در ادامه به سختی های نمایش در فضای باز برای اکران های بعدی پرداخت: متاسفانه تاکنون یک بار با انجام این کار موافقت شده است. برای هر بار اکران، باید بوروکراسی اداری را طی می کردیم به همین خاطر نتوانستیم خیلی مرتب و منظم اکران در فضای باز را تکرار کنیم؛ مثلاً نامه نگاری ها میان هنروتجربه و عمارت روبرو و تهیه امکاناتی که نیاز داشتیم زمان بر بود و حدود سه هفته درگیر این هماهنگی ها بودیم.

به گفته او، مکانی هم که قرار است محل اکران باشد اهمیت دارد: مدیریت عمارت روبرو همکاری زیادی در این زمینه به خصوص از نظر مالی انجام داد. آنها بخشی از فروش بلیت را به خودشان اختصاص ندادند و گفتند صرفاً قصدشان حمایت از فیلم کوتاه است.

صولتی همچنین از تلاش برای اکران دوباره در فضای باز گفت: هنوز در تلاشیم با گرفتن مجوزها بار دیگر اکران در فضای باز را تکرار کنیم، چون واکنش های خوبی از نحوه اکران و خود فیلم ها دریافت کردیم و خیلی ها پیام دادند که آیا ممکن است اکران در فضای باز را بار دیگر انجام دهید؟ ضمن اینکه قرار است بعد از یک وقفه کوتاه، فیلم ها را آنلاین اکران کنیم.

جونده به عنوان یکی از 6 فیلم حاضر در بسته بازگشت کوتاه جایزه و تندیس بهترین فیلمبرداری از سی و ششمین جشنواره بین المللی فیلم کوتاه تهران- سال 1398 را از آن خود کرده است. صولتی کارگردان آن درباره ایده ساخت این فیلم چنین توضیح داد: جونده فیلمی بود که از یک لوکیشن شروع شد. من سر یک پروژه دیگر بودم که با قبرستان قطارها مواجه شدم و آن را لوکیشن جذابی دیدم. احساس کردم می توان یک فیلم خوب در اینجا ساخت چراکه در فضای شهری مکانی نمی بینیم که بدنه فرسوده قطارها در آن افتاده و داخل شان خراب باشد.

او سپس به توصیف بیشتر این فضا پرداخت: قبرستان قطارها با قطارهای فرسوده ای که داشت بسیار سینمایی بود. وقتی داخل قطارها می رفتید فکر می کردید جنگی اتفاق افتاده است. حتی به این فکر کردم که آیا اینجا محل فیلمبرداری یک فیلم جنگی بوده است. البته که اینها تخیلاتم بود اما فکر کردم با چنین فضایی می توان یک فیلم ساخت.

صولتی در ادامه بازگو کرد که قصه ای در ذهنش بود، اما هرچه تلاش کرد این قصه با آن لوکیشن جفت و جور نشد و به همین دلیل به سراغ کریم لک زاده، کارگردان و فیلمنامه نویس رفت: تصمیم گرفتم قصه جذابی پیدا کنم که حداقل با آن لوکیشن مناسبت داشته باشد. وقتی آن فضا را دیدم به یاد فیلم های کریم لک زاده افتادم. با او صحبت کردم و او یک ماه بعد از دیدن فضا و عکاسی از آنجا، فیلمنامه را نوشت.

او درباره انتخاب بابک کریمی برای بازی در این فیلم گفت: بر اساس قصه بازیگر و عوامل را انتخاب کردیم و با توجه به گریمی که پیش از این از بابک کریمی در فیلم ماهی و گربه دیده بودم، فکر کردم برای شخصیت فیلمم مناسب است. من با این دید شروع به ساخت فیلم نکردم که حتماً بازیگرم باید چهره باشد، دوست داشتم بازیگری که قرار است با او همکاری کنم، پیشینه و شخصیتی داشته باشد که بتواند نقش را ایفا کند.

کارگردان جونده توضیحات خود را چنین به پایان رساند: عکس یکسری از بازیگران را ورق زدم و وقتی به آقای کریمی رسیدم، متوجه شدم همان چهره ای است که برای فیلم دنبالش می گردم. او بازیگر توانایی است. فیلمنامه را دوست داشت و بعد از یکی 2 جلسه تصمیم گرفتیم همکاری کنیم. بازیگر روبه روی ایشان هم علیرضا مهران بود که بعد از خواندن فیلمنامه، نقش را پذیرفت.

هنر و تجربه در دوران کرونا رواج پیدا کرده است

مهدی موسوی برزکی کارگردان فیلم عزیز نیز که در این بسته حضور دارد درباره اکران در دوره شیوع کرونا به اعتمادآنلاین گفت: فضای باز و اکران در عمارت روبرو امکان جدیدی در اختیار ما قرار داد. احساسم این بود و هست که اکران در فضای باز مخاطبان بیشتری به همراه دارد و در حال حاضر تئاترهایی که در فضای باز نمایش داده می شوند مورد استقبال قرار گرفته اند، منتها استاندارد سالن های سینما بالاتر است اما به دلیل شیوع کرونا مخاطبان کمتری این روزها به سالن های سینما می روند.

او ادامه داد: کلاً شرایط اکران خیلی خوب نیست و فیلم ها آن طور که باید دیده نمی شوند، اما در سینمای هنروتجربه کمی داستان متفاوت است چون فیلم های بدنه نیستند که دنبال بازگشت سرمایه باشند و مخاطبان خاص سینمای هنروتجربه معمولاً علاقه مندان این نوع سینما هستند پس این سینما مخاطبان خاص خود را دارد. حتی الان که کرونا رواج پیدا کرده است مثلاً در ماه ابتدایی اکران استقبال خیلی خوبی داشتیم. هنوز هم استقبال ادامه دارد و امیدواریم کسانی که به فیلم کوتاه علاقه مند هستند ما را یاری کنند و به دیدن فیلم هایمان بیایند.

عزیز تندیس و دیپلم افتخار بهترین کارگردانی، بهترین بازیگری، بهترین صدای فیلم و بهترین فیلم کوتاه داستانی از سی و ششمین جشنواره فیلم کوتاه تهران را دریافت کرده و کارگردان در ساخت آن از بازیگران بومی استفاده کرده است.

موسوی برزکی درباره حضور عوامل بومی در این اثر توضیح داد: به خاطر فضای فیلمنامه و قصه ای که به آداب و رسوم و اعتقادات می پرداخت از بازیگران بومی استفاده کردم چون فکر کردم منطقه زیدآباد با گویش محلی راجی می تواند به حال و هوای فیلمم کمک کند و باعث شود طراحی هایی که داخل فیلمنامه دارم بیشتر نمایان شود.

او با ذکر این نکته که بازیگران بومی قبلاً جلوی دوربین نرفته بودند افزود: آنها بار اول شان بود که بازی می کردند. خود همین مساله باعث می شد ریسک کار بالا رود مخصوصاً که یک فیلم پرمیزانسن بود و ممکن بود بازی ها خوب از آب درنیاید و باورپذیر نباشد، اما خوشبختانه با تمرین های زیاد و انتخاب های درستی که انجام دادیم این اتفاق افتاد. فقط از 2 بازیگر غیربومی ساکن کاشان استفاده کردیم. آنها به گویش راجی مسلط نبودند منتها به دلیل پیشینه تئاتری شان توانستند نقش شان را خوب ایفا کنند.

اکران آنلاین راهی برای دیده شدن فیلم های کوتاه

فیلم کوتاه آسمان آبی، زمین پاک به کارگردانی مهیار ماندگار هم یکی دیگر از آثار به نمایش درآمده در بسته بازگشت کوتاه است. کارگردان این فیلم درباره وضعیت اکران به اعتمادآنلاین گفت: به واسطه شیوع ویروس کرونا پیش از آغاز اکران و فروش تنها نیمی از ظرفیت سالن به دلیل حفظ فاصله اجتماعی، بازگشت مالی دغدغه شان نبود و در نظر داشتند فیلم ها اکران شود تا کسانی که فرصت نکرده بودند آنها را ببینند به تماشای فیلم ها بیایند.

او با اشاره به بازخوردهای خوبی که از اکران این بسته در فضای باز دریافت کرده اند درباره وضعیت اکران توضیح داد: از اکران راضی هستیم چون از قبل انتظارمان همین بود، اما راهکار دیگر اکران آنلاین است. پیغام های زیادی از سوی افرادی دریافت کردیم که نمی توانند به دیدن فیلم در سینما بیایند و اگر اکران آنلاین انجام شود، تمایل دارند از آن طریق فیلم را تماشا کنند. برای همین در تلاشیم تا در اولین فرصت فیلم ها را اکران کنیم.

این فیلم اولین تجربه کارگردانی ماندگار است، اما جوایزی چون بهترین فیلم آسیایی هفدهمین جشنواره دانشجویی پکن، بهترین فیلم زیر 15 دقیقه جشن تصویر سال، بهترین فیلمبرداری جشن تصویر سال و بهترین موسیقی فیلم جشنواره نهال را کسب کرده است.

ماندگار در پایان درباره ساخت این اثر در دوران دانشجویی گفت: حدود چهار سال قبل آن را ساختم. دانشجوی سینما بودم و وقتی این فیلم را می ساختیم خودم و دیگر عوامل دوست داشتیم تجربه فرمی داشته باشیم به همین خاطر خیلی درگیر فیلمنامه نبودیم. بسیار فیلم می دیدم و تلاش کردیم آنچه برای خودمان جدید و نو است در فیلم اجرا کنیم.

لینک خبر :‌ اعتماد آنلاین
در شرایطی که اغلب رویدادهای فرهنگی و هنری به خاطر شیوع کرونا متوقف شده و یا نیمه تعطیل هستند، دبیر سی و نهمین جشنواره فیلم فجر از برگزاری این جشنواره خبر داد؛ این در حالی است که تعداد فیلم های شاخص درحال تولید به تعداد انگشتان دو دست هم نمی رسند.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۹/۰۷/۱۴

به گزارش خبرنگار حوزه سینمایی گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا ، با صدور حکم محمدمهدی طباطبایی نژاد به عنوان دبیر سی و نهمین جشنواره فیلم فجر، بحث برگزاری یا عدم برگزاری این رویداد فرهنگی به پرسش اصلی علاقه مندان به سینما تبدیل شد. به ویژه این که در روزهای اخیر موج جدید شیوع ویروس کرونا نگرانی های فراوانی را در سطح جامعه ایجاد کرده و منجر به اعمال دوباره محدودیت ها در شهرهای بزرگ ازجمله تهران شده است.

ازجمله این محدودیت ها، تعطیل شدن سالن های سینما و تئاتر و اماکن فرهنگی است. از سوی دیگر مسئولان ستاد مقابله با کرونا بر احتمال افزایش تعداد مبتلایان در ماه های آینده و تجربه یک پاییز و زمستان سخت تأکید کرده اند. با توجه به این شرایط، به نظر می رسید برگزاری جشنواره فیلم فجر امسال نیز همچون بسیاری از رویدادهای فرهنگی و هنری دیگر یا لغو شود و یا به صورت مجازی و برخط برگزار شود.

بااین حال طباطبایی نژاد در اولین گفتگوی رسانه ای خود به این موضوع این چنینی واکنش نشان داد: تا الآن قرار ما بر این است که جشنواره فیلم فجر به شکل محدود و کاملاً رعایت شده با حداکثر پروتکل های بهداشتی برگزار شود. البته منظور از محدود این نیست که حجم جشنواره کوچک شود، بلکه برپایی آن را با همان رعایت پروتکل ها و 50 درصد ظرفیت سالن ها مدنظر داریم.

به این ترتیب مشخص شد که مدیران سازمان سینمایی و به تبع آن ها دبیر جشنواره فیلم فجر عزم خود را جزم کرده اند تا هر طور شده جشنواره سی و نهم را با رعایت شیوه نامه های بهداشتی برگزار کنند.

اما علاوه بر امکان یا عدم امکان برگزاری جشنواره، یکی از نکات موردتوجه از زمان اعلام این خبر، ماهیت آثاری است که قرار است به جشنواره امسال برسند. معمولاً همه ساله از اوایل شهریورماه بحث تولیدات سینمایی که قصد حضور در جشنواره فیلم فجر را دارند پررنگ می شود. در کنار فیلم هایی که از ماه های پیش مراحل آماده سازی را طی کرده و آماده ارائه به دبیرخانه جشنواره هستند، همه ساله شاهد تکاپوی فیلم سازان و عوامل برای آغاز فیلم برداری در این ایام هستیم.

امسال با توجه به شرایط خاص ناشی از شیوع ویروس کرونا، این روند با تغییرات و محدودیت های عمده ای همراه بود. به طوری که بسیاری از پروژه های سینمایی با چند مرحله توقف مواجه شدند و با فراز و نشیب به کار خود ادامه دادند.

در ادامه، به برخی آثار سینمایی از کارگردانان شناخته شده اشاره خواهیم داشت. آثاری که در چند ماه اخیر تولید خود را آغاز کرده و یا در حال اتمام هستند.

شیشلیک / محمدحسین مهدویان

اوایل تیرماه بود که خبر ساخت جدیدترین فیلم محمدحسین مهدویان در رسانه ها منتشر شد. فیلم سینمایی شیشلیک به تهیه کنندگی محمدرضا منصوری و نویسندگی امیرمهدی ژوله ششمین تجربه کارگردانی مهدویان در 6 سال پیاپی است. فیلمی که در فضای کاملاً متفاوت با آثار قبلی او ساخته می شود.

ترکیب جالب بازیگران و البته کمدی بودن فیلم نشان دهنده تجربه ای جدید در کارنامه فیلم سازی این کارگردان جوان است.

این فیلم که با سرمایه گذاری فیلم مارکت تولید می شود، همچون آثار قبلی مهدویان اثری پربازیگر است. گروه بازیگران شیشلیک را رضا عطاران، پژمان جمشیدی، ژاله صامتی، مه لقا باقری، وحید رهبانی، عباس جمشیدی و جمشید هاشم پور تشکیل داده اند.

با توجه به سابقه فیلم سازی مهدویان، از هم اکنون می توان شیشلیک را در زمره فیلم های بخش مسابقه جشنواره سی و نهم در نظر گرفت.

حال باید منتظر ماند و دید که کارگردان فیلم هایی همچون ایستاده در غبار و ماجرای نیمروز 1 و 2 بهمن ماه امسال ششمین حضور خود در جشنواره فیلم فجر را تجربه خواهد کرد یا خیر.

ابلق / نرگس آبیار

نرگس آبیار که دو سال پیش با فیلم شبی که ماه کامل شد حضور بسیار موفقی در سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر داشت، پس از یک سال غیبت با فیلم ابلق به دنبال شکار سیمرغ های جدید است. این فیلم در ابتدا بی وقتی نام داشت و بعدها نام آن به ابلق تغییر کرد.

اثر جدید آبیار درامی خانوادگی است که علاوه بر کارگردانی، نویسندگی فیلم نامه آن را در کنار پریسا کرزیان بر عهده داشته است، محمدحسین قاسمی همچون سایر آثار آبیار تهیه کنندگی این اثر را بر عهده دارد.

تولید این فیلم که قرار بود در اسفند ماه جلوی دوربین برود به خاطر شرایط ناشی از شیوع کرونا و تعطیلی اغلب فعالیت های فیلم سازی از سوی سازمان سینمایی دو ماه عقب افتاد و درنهایت از اواخر اردیبهشت جلوی دوربین رفت و در تیرماه تولید آن به پایان رسید.

بهرام رادان، الناز شاکردوست، هوتن شکیبا و گلاره عباسی در این فیلم سینمایی ایفای نقش می کنند.

خائن کشی / مسعود کیمیایی

مسعود کیمیایی کارگردان نام آشنای سینمای ایران سال گذشته فیلم خون شد را در جشنواره فیلم فجر داشت. بااین حال این کارگردان پیشکسوت ترجیح داد که در جشنواره حضور پیدا نکند و همین عدم حضور و اظهارات پیرامون آن در جریان برگزاری جشنواره حواشی زیادی را ایجاد کرد.

خون شد اگرچه برای اغلب دوستداران سینمای کیمیایی یادآور فیلم های قدیمی کیمیایی بود اما منتقدان را راضی نکرد و عموماً از آن به عنوان درجازدن و حتی پسرفت استاد یاد کردند.

پیش تولید فیلم سینمایی خائن کشی به کارگردانی مسعود کیمیایی و تهیه کنندگی علی اوجی شهریورماه امسال آغاز شد.

امیر آقایی که سال گذشته موفق به کسب سیمرغ بلورین شد، نخستین بازیگری است که حضورش در خائن کشی قطعی شده تا برای اولین بار جلوی دوربین کیمیایی برود.

مسعود کیمیایی در سی امین ساخته خود، زندگی مهدی بلیغ مشهورترین سارق و کلاه بردار ایرانی را به تصویر می کشد. بلیغ معروف ترین خلاف کار تهران بود؛ کلاه برداری که حتی پایتخت را هم با حیله و شیوه هایی عجیب به یک فرد ثروتمند فروخت!

شنیده ها حاکی است که در روزهای آینده بازیگران جدیدی به آخرین فیلم کیمیایی اضافه خواهند شد.

قاتل و وحشی / حمید نعمت الله

قاتل و وحشی یکی از فیلم های مهمی است که در لیست گزینه های احتمالی برای حضور در سی وهشتمین جشنواره فیلم فجر هم قرار داشت اما به خاطر مشکلاتی که در راه تولید فیلم و چالش هایی که با سرمایه گذار آن پیش آمد فیلم به جشنواره سی وهشتم نرسید. ازآنجایی که نعمت الله به تازگی مراحل پایانی ساخت این فیلم را پس از یک سال به انجام رسانده احتمال حضور این فیلم مهم در جشنواره سی ونهم فیلم فجر وجود دارد.

لیلا حاتمی، امین حیایی، شهرام حقیقت دوست و ستاره اسکندری بازیگران اصلی این فیلم هستند.

روشن / روح الله حجازی

روح الله حجازی در دو فعالیت خود در عرصه کارگردانی دوازده اثر سینمایی، تله فیلم و تلویزیونی را به نام خود ثبت کرده است، وی اولین بار با فیلم اگر باران ببارد کارگردانی در سینما را تجربه کرد و پس از آن با هیهات ، در میان ابرها ، مرگ ماهی ، زندگی خصوصی آقا و خانم میم و اتاق تاریک نام خود را به عنوان یک کارگردان پرکار ثبت کرد.

حجازی روشن را اواخر سال گذشته کلید زد. این پروژه نیز به خاطر تعطیلی پروژه های سینمایی به دستور ستاد ملی مقابله با کرونا یکی دو ماه تعطیلی را تجربه کرد و درنهایت در اردیبهشت ماه کار تولید این فیلم را به پایان رساند.

روشن مانند فیلم های قبلی حجازی اثری پربازیگر است که ترکیبی متفاوت از بازیگران سینما و تئاتر در آن به ایفای نقش می پردازند.

رضا عطاران، سارا بهرامی، سیامک انصاری، مهدی حسینی نیا، مسعود میرطاهری، محمد، ولی زادگان، ابراهیم عزیزی، علی رحیمی، حمیدرضا حیدری، هدیه آژیدهاک، امیر کیوان معصومی، محمد نیکبخت، سید علیرضا میرسالاری، اصغر رضایی، علیرضا نقیبی، صادق حسنی، با معرفی نازنین سهامی زاده و بازیگر خردسال سرگل لواسانی ترکیب بازیگران روشن را تشکیل می دهند.

طلاخون / ابراهیم شیبانی

فیلم برداری طلاخون که نام اولیه آن خورشید همچنان می درخشد بود اسفندماه سال گذشته در قزوین به پایان رسید.

ابراهیم شیبانی کارگردانی این فیلم را به عهده دارد. تهیه کنندگی طلاخون به عهده حسن کلامی و مدیریت فیلم برداری آن را نیز حسین جعفریان انجام داده است.

ترکیب بازیگران طلاخون هم چهره های آشنایی هستند که حضور آن ها در کنار هم می تواند مخاطبان را جذب کند. شهاب حسینی، حسام منظور، زری خوشکام، بازیگران اصلی تازه ترین ساخته ابراهیم شیبانی را تشکیل می دهند.

بدون همه چیز / محسن قرایی

بدون همه چیز تازه ترین فیلم محسن قرایی پس از سد معبر است. او دو سال پیش برای نوشتن فیلم نامه قصر شیرین سیمرغ بلورین بهترین فیلم نامه را از آن خود کرد و امسال پروژه پربازیگر بدون همه چیز را آغاز کرده است.

پرویز پرستویی، هدیه تهرانی، باران کوثری، پدرام شریفی، مهتاب نصیرپور، فرید سجادی حسینی، لاله مرزبان و هادی حجازی فر لیست بازیگران این فیلم را تشکلی می دهند.

شهاب حسینی در ابتدا بازیگر اصلی این فیلم بود، اما او پس از چند جلسه فیلم برداری از حضور در این پروژه انصراف داد و هادی حجازی فر به عنوان جایگزین این بازیگر به تیم تولید اضافه شد.

نگهبان شب / رضا میرکریمی

فیلم سینمایی نگهبان شب به نویسندگی مشترک رضا میرکریمی و محمد داوودی و کارگردانی و تهیه کنندگی رضا میرکریمی به تازگی وارد مرحله پیش تولید شده و هنوز مشخص نیست کار تولید آن چه زمانی آغاز می شود.

در حال حاضر، نوید محمدزاده اولین بازیگری است که برای حضور در این فیلم انتخاب شده است. رضا میرکریمی سال 97 با فیلم قصر شیرین در سی وهفتمین جشنواره فیلم فجر حضور داشت که نظر منتقدان را جلب کرد و پس از آن نیز با همین فیلم در جشنواره های جهانی حضور موفقی را تجربه کرد.

انتهای پیام/4104/

لینک خبر :‌ خبرگزاری آنا
علی ژکان توقف تولید در شبکه نمایش خانگی را که ناشی از اختلاف صداوسیما و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است به ضرر اهالی سینما دانست و تأکید کرد که این اتفاق منجر به بیکاری طولانی مدت این قشر شد.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۹/۰۷/۱۴ سایت های دیگر : شعار سال

علی ژکان، نویسنده و کارگردان سینما، در گفت وگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، اظهار داشت: شبکه نمایش خانگی روند طبیعی خود را طی می کرد و به خوبی داشت در مسیر جلب نظر مخاطب پیشروی می کند و تکنولوژی نیز در این مسیر به شبکه نمایش خانگی کمک بسیاری کرد و در این اواخر شاهد رشد و بالندگی VOD در کشورمان بودیم که به نوعی اشتغال برای قشری از سینماگران به وجود آورده بود و مردم را با هنر تصویر آشتی داده بود و به نوعی به نیازهای روز مخاطب پاسخ می داد.

ژکان تصریح کرد: اما نمی دانم چه اتفاقی افتاد که ناگهان به این نتیجه رسیدند که این رسانه باید از صداوسیما مجوز بگیرد و حاشیه سازی عجیبی ایجاد شد که امروز تولیدات کاملاً متوقف شده و همه منتظر هستند ببینند نتیجه این اختلاف چه می شود و یک سردرگمی عجیب در عرصه سریال سازی در شبکه نمایش خانگی به وجود آمده است.

او افزود: عجیب است که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از این رسانه حمایت نمی کند و جلوی این اتفاق را که شبکه نمایش خانگی به صداوسیما سپرده شود را نمی گیرد. وزارت فرهنگ در برابر این اتفاق بسیار منفعل عمل کرده و تنها پس از چند ماه حاشیه سازی به یک مخالفت در حد بیانیه اکتفا کرده است. وزارت فرهنگ نباید منفعل باشد و باید به شکل جدی تری جلوی انتقال شبکه نمایش خانگی به تلویزیون را بگیرد.

این کارگردان در ادامه خاطرنشان کرد: امروز همه به دلیل این بلاتکلیفی بیکار شده اند و کسی به مشکل سینماگران رسیدگی نمی کند. در سالی که مقام معظم رهبری آن را به عنوان سال جهش تولید نامگذاری کرده رفتار صداوسیما و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی که منجر به تعطیلی تولید در شبکه نمایش خانگی شده عجیب و غیر قابل قبول است.

ژکان در پایان تصریح کرد: صداوسیما و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی باید بدانند که با این رفتار قشری از جامعه را بیکار و خانه نشین کرده اند و در نبود حمایت های لازم معلوم نیست این وضعیت چقدر برای این قشر قابل تحمل است. متأسفانه نهادهای مختلف اختلافاتی که با هم دارند را بدون توجه به سینماگران ادامه می دهند و کسانی که بیش از همه متضرر می شوند افرادی هستند که کار می کنند و تا امروز در اختلاف صداوسیما و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی سینماگران متضرر شده و تنها امید رونق تولید در وضعیت فعلی را هم از دست داده اند.

صداوسیما شبکه نمایش خانگی علی ژکان

لینک خبر :‌ خبرگزاری برنا
با اوج گیری بحران کرونا، بار دیگر سالن های سینما تعطیل شد و بدین سان اکنون کوچک ترین دورنمایی برای بازیابی اقتصاد سینمای ایران وجود ندارد؛ اشتباه راهبردی که به تقلید از برخی کشور ها و با اصرار سینماگران رخ داد و تصمیمی شتابزده از سوی عموم مردم تلقی شد که با آن همراهی نکردند. اکنون دورنمای اقتصادی برای سینمای ایران در سال پیش رو قابل تشخیص نیست و بعید است شاهد بازگشت سینمای ایران به وضعیت عادی در اکران نوروز 1400 باشیم.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۹/۰۷/۱۴ سایت های دیگر : تابناک سمنان

با اوج گیری بحران کرونا، بار دیگر سالن های سینما تعطیل شد و بدین سان اکنون کوچک ترین دورنمایی برای بازیابی اقتصاد سینمای ایران وجود ندارد؛ اشتباه راهبردی که به تقلید از برخی کشور ها و با اصرار سینماگران رخ داد و تصمیمی شتابزده از سوی عموم مردم تلقی شد که با آن همراهی نکردند. اکنون دورنمای اقتصادی برای سینمای ایران در سال پیش رو قابل تشخیص نیست و بعید است شاهد بازگشت سینمای ایران به وضعیت عادی در اکران نوروز 1400 باشیم.

به گزارش تابناک ؛ سینما صنعتی اساسی و بهترین چیزی است که استعداد و خلاقیت آمریکایی ها برای عرضه دارند اما اکنون نگران آینده آن هستیم. کشور ما نمی تواند ارزش های اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی سینماها را از دست بدهد و تجربه رفتن به سینما در زندگی امریکایی ها بسیار حیاتی است. سالن های سینما پشتیبان میلیون های شغل در تولید و توزیع آثار سینمایی و مشاغل بیشمار دیگری از جمله رستوران ها و مغازه های اطراف سالن های نمایش فیلم است. این بخشی از نامه سینماگران آمریکایی از سران دموکرات و جمهوری خواه کنگره است و امضای سینماگران مطرحی را به همراه خود دارد.

کلینت ایستوود ، مارتین اسکورسیزی ، پدرو آلمادوار ، الخاندرو گونزالز ایناریتو ، وس اندرسون ، مایکل بی ، سوزان بیر ، جیمز کامرون ، سوفیا کاپولا ، آلفونسو کوارون ، دیمین شزل ، گرتا گرویگ ، پل گرین گراس ، آنگ لی ، سم مندس ، استیو مک کوئین ، کریستوفر نولان ، تاد فیلیپس و استیون سودربرگ از جمله چهره هایی هستند که این نامه را امضا کردند تا در واکنش به هشدار انجمن ملی سینمای آمریکا قدمی برداشته باشند؛ هشداری که مطابق با آن در صورت تداوم روند فعلی، 69 درصد از سینما های کوچک و متوسط این کشور ناگزیر به اعلام ورشکستگی و یا تعطیلی همیشگی هستند و 66 درصد مشاغل مرتبط با سالن های سینما نیز از بین خواهد رفت.

آن ها به طور مشخص از کنگره آمریکا خواسته اند تا منابعی مالی از محل برنامه 2.2 تریلیون دلاری قانون امنیت اقتصادی در دوران کرونا و یا برنامه ای جدید برای کمک به کسب و کارهایی چون سالن های سینما که بیشترین آسیب را از شیوع ویروس کرونا دیده اند، اختصاص دهد. قاعدتاً چنین منابع عظیمی در دسترس نیست که برای مشاغل در معرض آسیب شدید از جمله سینما آزادسازی شود و در اختیار این گروه از مشاغل قرار گیرد؛ بنابراین، وضعیت سینمای ایران به مراتب پیچیده تر از سینمای آمریکاست، به ویژه آنکه سالن های سینما متعلق و متکی به کمپانی های عظیم سینمایی نیستند.

سالن های سینمای ایران پس از چهار ماه تعطیلی متاثر از شیوع کرونا، جزو آخرین مجموعه هایی بودند که مجوز بازگشایی با 50 درصد ظرفیت را یافتند. این تصمیم مصادف با آغاز دوباره اوج گیری شیوع کرونا در ایران و افزایش تعداد قربانیان این ویروس مرگ آفرین در ایران شد. با وجود آنکه فیلم هایی چون شنای پروانه و خوب بد جلف 2: ارتش سری به عنوان دو فیلمی که پیش بینی فروش چند ده میلیاردی درباره آن ها می شد، برای بازگرداندن مخاطب در سالن های سینما اکران شدند، نتیجه چیزی دور از انتظار سالن داران و مطابق با پیش بینی کارشناسان بود.

برای برون رفت از این وضعیت، طرح های پرتعداد و متنوعی در نظر گرفته شد، اما باعث نشد تا تماشاگر به سالن های سینما بازگردد. در این شرایط، تعطیلی دوباره سالن های سینما در کنار دیگر اماکن با تراکم، به عنوان یکی از اقدامات برای کاهش آمار مبتلایان شرایط را پیچیده تر از قبل نمود.

بر اساس برآورد تابناک ، سینمای ایران به احتمال فراوان، اکران نوروز 1400 را نیز از دست خواهد داد و بعید به نظر می رسد در صورت بازگشایی سالن های سینما، وضعیت بهبود یابد و این ها شاید بی ارتباط با بازگشایی شتاب زده سالن های سینما نباشد که به اصرار گروهی از سالن داران رخ داد.

مجموعه سینما های چند سالنی سینه ورلد از هفته آینده تا سال 2021 تعطیل می شود و آن گونه که برخی آمار ها حکایت دارد، ممکن است بیش از پنج هزار شغل در معرض خطر قرار گیرند، اما به نظر می رسد آن ها تصمیم گرفته اند تا زمانی که نتوانند اطمینان خاطر را برای مخاطب فراهم کنند، او را در معرض خطر قرار ندهند. شاید بهتر باشد در شرایطی که اکران فیلم های سینمایی، هیچ تفاوتی با عدم اکران شان به لحاظ بازگشت سرمایه ندارد، مدتی کرکره سالن های سینما را پایین نگه داشت و پس از اعتمادسازی، سالن های سینما را بازگشایی کرد.

لینک خبر :‌ خبرگزاری تابناک
سید ضیاء هاشمی از تهیه کنندگان سینمای ایران در برنامه اقتصاد هنر در رابطه با اقتصاد سینمای ایران به گفتگو پرداخت. وی چنین اظهار داشت: سینمای ایران موقعیتی است که همه دولت ها از آن سوءاستفاده می کنند و تبدیل به حیاط خلوت همه دولت ها شده است.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۹/۰۷/۱۳

اقتصاد هنر، برنامه ای با محوریت اقتصاد در حوزه هنر است که در این فصل از برنامه به بررسی اقتصاد در حوزه سینما پرداخته است. سید ضیاء هاشمی از تهیه کنندگان سینمای ایران در این برنامه در رابطه با اقتصاد سینمای ایران به گفتگو با خبرنگار بازار پرداخت و حرفهای جالبی را درباره سینما، اقتصاد سینما و نگاه از بیرون به این عرصه زد. آنچه در ادامه می آید گزیده ای از صحبت های این تهیه کننده مطرح سینمای ایران است:

در خصوص شرایط سینما در ایام کرونا انتظارمان خیلی بدتر از شرایط الآن بود؛ در حدی که یک فیلم هم تولید نشود، چه برسد به سریال که حجم بزرگی از تولید و عوامل تولید را در خود جای می دهد.

برآوردهای ما در سینما شبیه به تست کرونا شده است؛ قبلاً برآوردی که انجام می دادیم تا پایان سال هیچ تغییری پیدا نمی کرد، اما امروزه این برآورد برای هفته بعد هم قابل اعتنا نیست.

تقریباً از 6 سال پیش بود که پول های بادآورده ای از طریق نمایش خانگی وارد عرصه شد و بعد به سینما کشیده شد که باعث توزیع بیش از حد پول در تولید فیلم، آن هم به عوامل خاص شد. این پول ها سینما را آلوده کرده است؛ بطوریکه عوامل، دیگر با هر قیمتی حاضر به کار نمی شوند.

همین اقتصاد بدی که پراید را صد میلیون کرده است، باعث شده که ما نتوانیم به عوامل بگوییم دستمزدهایشان بر اساس حقوق طبیعی مردم باشد؛ چون همه عوامل فیلم به طور مرتب کار نمی کنند. بعضی سالی یکبار و بعضی چند سال یکبار.

میلتون فریدمن در رابطه فعالیت دولت ها می گوید: دولت هر جایی را که در اختیار بگیرد، حتی یک شن زار هم باشد، بعد از چند سال شن نخواهد داشت. وضعیت سینما هم به همین صورت است.

نمایش خانگی باید بجای استفاده از افراد معروف و مشهور، از عوامل و بازیگران معمولی استفاده کند و آنها را به دنیای سینما و هنر معرفی کند، همانند تمام نمایش های خانگی دنیا که این کار را کرده اند. وقتی این اتفاق نمی افتد، بدان معناست که ما راه را غلط رفته ایم و به اصلاح شیپور را از دهان گشادش زده ایم.

آینده سینمای ایران در گرو سینمای آنلاین است و در تمام دنیا خوراک سینماها، سینمای آنلاین است.

دولت ما اعتقادی به حمایت ندارد و با جمله المفلس فی امان الله- من مفلسم در راه خدا به من کمک کنید- از سر خود باز می کند. الان هم فقط به هر صورتی که می تواند جیب مردم را می زند.

دولت از سینما حمایت نخواهد کرد چون در توانش نیست که این کار را انجام دهد، چون جلوی اختلاس گرانی را که به جاهای متعدد وابستگی دارند، نمی تواند بگیرد. ما هم خیلی امید به دولت نداریم. همین که جیب ما را نزند برای ما کافیست و خودمان کارهایمان را انجام می دهیم.

سینمای ایران خصولتی (خصوصی و دولتی) است. بخشی از آن در اختیار نهادها و ارگان های دولتی و نهادهای عمومی، بخشی هم خصوصی است که الان خوشبختانه زور بخش خصوصی بیشتر است. از نظر تعداد سینما هم بخش عمومی بیشتر ولی از نظر کیفیت بخش خصوصی قوی تر عمل کرده است .

سینماگران و هنرمندان ما همه قمارباز هستند؛ چهار فیلم می سازند به امید اینکه یکی از آنها بفروشد و به هوای فروش همان یک فیلم دوباره فیلم سازی می کنند و وارد این سینمای ضعیف و آشفته می شوند. اما مردم فیلم های بی محتوا را نمی بینند.

دولت یا هر نهاد وقتی وارد عرصه تهیه فیلم می شود، رانت ایجاد می کند. اینها به شکل سلامت هزینه های جاری فیلم را ایجاد نمی کنند. برای مثال اگر یک پروژه می توانست با 3 میلیارد جمع شود، در بخش نهاد عمومی با 10 میلیارد تومان جمع می شد.

سینما موقعیتی است که همه دولت ها از آن سوءاستفاده می کنند و به اصطلاح تبدیل به حیاط خلوت دولت ها شده است.

تلویزیون ایران اینقدر بی خاصیت است که توان سریال سازی ندارد. آنها با جاهای مختلف مانند مجلس لابی کردند و نامه جمع کردند که سینمای خانگی زیر نظر وزارت فرهنگ و ارشاد نباشد. این کار هم دو دلیل دارد: یک چون فکر کردند در آنجا پول هنگفتی است و اگر قرار است پولی باشد، باید دست دوستان ما در تلویزیون باشد و بخشی هم می خواهند سینمای خانگی را نابود کنند چون اگر سریالی با کیفیت خوب تولید شود و دیده شود مخاطب از تلوزیون دوری می کند و این بلای جان تلویزیون می شود.

ما فیلمی را می سازیم که مردم ببینند. اگر فیلمی را بسازیم که یک درصد بگویند عجب فیلمی بود و جایزه های خارجی بگیرد ولی مردم نبینند، از نظر تهیه کننده این فیلم نیست، این هنر است که باید برای آن جشنواره ها ساخته شود و هیچ عیبی هم ندارد و ما هم مخالف نیستیم، اما این ها سینما نیست.

قرار نیست هر چه مردم بخواهند ما بسازیم. به قول یک نماینده مجلس، مردم ممکن است فیلم برهنه بخواهند. آیا شما می سازید؟ باید پاسخ بدهم که مردم می خواهند ولی ما نمی توانیم بسازیم، یعنی شما نمی گذارید وگرنه ما می ساختیم. بطور کلی محتوای فیلم آنچه که مردم می خواهند نیست. مجموعه ای از تفکرات افرادی است که می خواهند فیلم را بسازند.

یکی از معضلات اصلی سینمای ایران نداشتن فیلم نامه نویس خوب است. ما فیلم نامه نویس خوب زیاد نداریم. فقر فیلم نامه سینمای ما را بیچاره کرده است.

بالاترین مخاطب سینما در ده سال اخیر، 3.5 میلیون نفر بوده است.

ما در زمینه تهیه و ساخت فیلم، توانایی بالاتری نسبت به کشورهای اطراف داریم ولی متاسفانه دستمان باز نیست. برای مثال فیلم های ترکیه ای فساد دولت را نشان می دهند، پلیس را فاسد نشان می دهند، قوه قضاییه را نابود می کنند و نشان می دهند که می توان آن را خرید، اما ما نمی توانیم حتی راجع به یک رفتگر صحبت کنیم. همه برای دفاع از رفتگرها صف می کشند. این را درک نمی کنند که قصد ما صرفاً یک فیلم با این محتواست.

در رابطه با مافیای سینمای ایران، در بخش خصوصی یک حلقه مشخصی اداره سینما را در اختیار دارند و مانند اختاپوس چسبیده اند و آن را رها نمی کنند. این واقعیت سینما به لحاظ اجرا در بخش خصوصی است. هر جایی که اقتصاد باشد، مافیا حضور دارد. مافیا نباید حتما در اشل بزرگ باشد و در اشل های کوچک هم می توانیم مافیا داشته باشیم.

به سینماگران خودتان اعتماد کنید. آنها مخالف هیچ وجهی از نظام نیستند. همگی دل سوز این انقلاب هستند و دوست دارند که با سینما، مجموعه ی کشور را به جایگاه های بلند و رفیع برسانند. بهتر است صداوسیما دست از این لجاجت بردارد. با این لجاجت و مخالفت با فضای مجازی نابودی خود را نشانه گرفته است.

لینک خبر :‌ تحلیل بازار
تاریخ انتشار: ۱۳۹۹/۰۷/۱۳

مهناز اصغری

تنور جذب مخاطب سریال های نمایش خانگی تا پیش از این بسیار گرم بود و مخاطب در یک بازه زمانی می توانست چندین انتخاب داشته باشد. اوج این اتفاق به سال 98 باز می گردد که همزمان سریال های ممنوعه، رقص روی شیشه، مانکن و نهنگ آبی برای انتخاب وجود داشت و هرکدام قشر خاصی را به تماشا می خواند. سال گذشته همچنین شبکه نمایش خانگی در عرصه کمدی اجتماعی خوش درخشید و هیولای مهران مدیری توانست عده زیادی را مجاب به تماشا کند.

از سال گذشته نیز سریال های دل، کرگدن و همگناه پا به عرصه نمایش خانگی گذاشت و در سال جاری به اتمام رسید. در این بین، کرگدن توانست با ساختار نسبتا مستحکم و فرم مطلوب مخاطب خوبی را به خود جلب کند. همگناه نیز با دارا بودن آپشن های ویژه ای چون انتخاب مناسب بازیگر و پرداختن به آسیب های اجتماعی توانست به استاندارد مطلوب جذب مخاطب برسد، اما دل عملا پروژه ای بود که به دل مخاطبان و حتی تعدادی از عوامل خود سریال ننشست.

رقیب جدی صدا و سیما

پیشتر نیز اختلاف وزارت ارشاد و صدا و سیما در مدیریت و نظارت بر شبکه نمایش خانگی شروع شد و عده ای این شبکه را رقیب صداوسیما خواندند و حتی گمانه زنی هایی مبنی بر انتقال مدیریت شبکه نمایش خانگی به صداوسیما شنیده شد و سایرین این موضوع را آغاز تلویزیونی شدن آثار شبکه خانگی می داستند.

اما آمار تولید، توزیع و فروش سریال های نمایش خانگی نشان می داد مردم ارتباط خوبی با این بخش برقرار کرده اند و آن را دنبال می کنند و نمی خواهند نظارتی از جانبی صداوسیما بر محتوای تولیدی این شبکه اعمال شود. البته طبیعتا در این پروسه فیلم هایی نیز با انتقادات زیاد همراه شد. اما هرچه که بود، نمایش خانگی آمار تماشای سریال های ماهواره ای و ترکی را کم کرد و می توانست سرگرمی مفرحی را ایجاد کند و عملا قشر نسبتا جوان را جذب خود و تبعا در لایه های پنهانی از انحرافات جنسی که به واسطه تهاجم فرهنگی سریال های ماهواره ای به وجود می آمد، دور کند.

شبکه خانگی صنعت نوپایی است و باید اجازه دهند رشد کند

امیر برادران، نویسنده و طنزپرداز در گفت وگویی با ایسنا درباره بلاتکلیفی سریال های شبکه نمایش خانگی و اختلاف بر سر نظارت و مدیریت شبکه خانگی، گفت: بلاتکلیفی در هر حوزه ای، موجب دلسردی و ناراحتی است. صداوسیما اگر توان و همت تولید دارد خودش باید قویتر کار کند. صداوسیما در پخش، ابزار قوی تر و مخاطب بیشتری برای ارائه برنامه هایش دارد. شبکه خانگی صنعت نوپایی است و باید اجازه دهند رشد کند.

نویسنده سریال هیولا با بیان اینکه برنده این مناقشه 100 درصد ماهواره است، عنوان کرد: تعارف که نداریم. کسانی شبکه های ماهواره ای را می بینند که معمولا تمایل دیدن تلویزیون ندارند. وقتی سلیقه یک نفر تلویزیون نیست، اگر ببیند رسانه خانگی هم سریال هایش تلویزیونی شده است، قطعا به سمت ماهواره می رود. در تلویزیون مدت هاست تلاشی برای ارتقاء کیفی محصولات دیده نمی شود. برنده این ماجرا قطعا شبکه های ماهواره ای هستند. زیرا صداو سیما در رقابت با شبکه خانگی به فکر ارتقاء نیست و شبکه خانگی هم نابود می شود. رسانه خانگی در جذب مخاطبی که پای ماهواره می نشست، موفق بوده است.

از بی سرو صدا تا پر سر و صدا

در ادامه سیر تولیدات شبکه نمایش خانگی در سال جاری باید اشاره کنیم که همزمان با قسمت پایانی همگناه سریال آقازاده پا به عرصه گذاشت و از آنجایی که تقابلی از عشق و سیاست را به تصویر می کشید و با بی پرده بیان کردن بعضی مسائل، سوژه خوبی برای جذب مخاطب بود و چهره های جدید در کنار ستارگان سینما و تلویزیون، کشش و جذابیت مناسب را ایجاد می کرد.

پیش از آقازاده نیز خواب زده در لیست پخش شبکه نمایش خانگی وجود داشت و با آنکه فصل اول آن به اتمام رسیده است، هنوز مخاطبان معدودی دارد و از آن می توان به عنوان بی سروصداترین پروژه این شبکه یاد کرد.

این روزها در کنار آقازاده سریال کم مخاطب موچین نیز در شبکه نمایش خانگی اجرا می شود که هم در ساختار، هم در ترکیب بازیگری و هم محتوا و هم قصه به گفته منتقدین و کارشناسان از سریال های تلویزیونی هم عقب تر است.

بدون تردید تمام این لیست و اسامی را خاطرنشان کردیم تا بگوئیم این روزها تنها سریال موچین و آقازاده در حال اجرا هستند و مخاطب کسل و بی حوصله مجددا مجبور است به یاه ست و هاتبرد و... پناه ببرد و تنها هفته ای یک ساعت به تماشای تولید وطنی بنشیند.

پدیده سریال سوزی

جا دارد اشاره کنیم به اینکه چندی پیش بهمن حبشی یک باره از توقف صدور مجوز تولید سریال های خانگی خبر داد و دلیل آن را سریال سوزی اعلام کرد. دلیلی که همان زمان هم نه تنها کسی از آن استقبال نکرد، بلکه بیشتر مورد انتقاد قرار گرفت و از اساس به عنوان یک توجیه و بهانه محسوب می شد.

سعید رجبی فروتن مدیرکل حوزه ریاست سازمان سینمایی که به تازگی حکم معاونت ارزشیابی و نظارت سازمان سینمایی را دریافت کرده است نیز، چندی پیش در یادداشتی به همین سبد خالی اشاره کرد و نوشت سه ماه پیش که در تصمیمی غافلگیرکننده صدور پروانه ساخت سریال برای پیشگیری از سریال سوزی متوقف شد، شاید تصمیم گیرندگان تصور نمی کردند بزودی روزی را شاهد باشند که شبکه در هفته یک سریال را به خود ببیند و از تراکم و انبوهی سریال ها خبری نباشد.

فروتن در ادامه یادداشت خود با اشاره به اینکه حدود 10 سریال باید در حال تولید یا پیش تولید باشد از چالش آماده سازی سریال ها برای تولید نوشت و اینگونه نتیجه گیری کرد این اتفاقات در شرایطی رخ می دهد که در سریال های غیرتلویزیونی برخلاف سریال های تلویزیونی، برای صیانت از سرمایه خصوصی برنامه ریزی تولید با دقت کافی صورت می گیرد تا خواب سرمایه به کمترین مدت تقلیل یابد. با این ترتیب برخلاف نظر مرجع دولتی صدور پروانه ساخت، نه تنها سریال سوزی رخ نداد بلکه با مانع تراشی صداوسیما و اختلافات اداری بین سازمان سینمایی و صداوسیما سرمایه سوزی رخ داد و از شتاب اولیه چرخ تولید محتوا کاسته شد.

در انتظار قورباغه

با توجه به سریال هایی که در پیش تولید یا تولید قرار دارند، فعلاً تا چند ماه آینده قرار نیست سریالی به سریال های این روزهای نمایش خانگی اضافه شود. تنها سریالی که از چند ماه قبل نوید پخش و توزیع آن در شبکه خانگی داده شده بود و قرار بود در تابستان به توزیع برسد قورباغه به کارگردانی هومن سیدی بود که هنوز پخش آن قطعی نشده است.

این روزها سبد مصرفی مردمی که مشترک سرویس های اینترنتی و مخاطب شبکه نمایش خانگی شده اند، خالی است و باز هم سریال های خارجی از ترکیه ای تا دیگر آثار به کمک این سرویس ها آمده اند تا نگذارند مخاطبی که به این پلتفرم ها عادت کرده است از آن ها غفلت کند. بی شک در آسیب شناسی این اتفاق نکات بسیار زیادی وجود دارد که بررسی آن نه به تخصص چندان زیادی نیاز دارد و نه آنچنان ناپیداست که همگان متوجه نباشند.

لینک خبر :‌ روزنامه صبح امروز
فیلم درخت گردو به کارگردانی محمد حسین مهدویان فقط یک هفته اکران می شود تا احتمالا به عنوان یکی از گزینه های معرفی به اسکار واجد شرایط باشد.

مرتضی شایسته - دبیر شورای صنفی نمایش - درباره مصوبات جلسه یکشنبه 13 مهرماه به ایسنا گفت: فیلم درخت گردو به مناسبت هفته وحدت از هشتم تا سیزدهم آبان ماه در کردستان اکران می شود.

او در پاسخ به اینکه آیا این اکران یک هفته ای آن هم در جایی خارج از تهران به دلیل ارائه فیلم برای شرکت در اسکار است؟ گفت: این مسئله را پخش کننده فیلم - علی سرتیپی، مدیرعامل فیلمیران - باید توضیح دهد.

فیلم درخت گردو با بازی پیمان معادی که چند تجربه بین المللی دارد، با توجه به اتفاق خاصی که ار بمباران شیمایی سردشت روایت می کند احتمالا یکی از گزینه های مدنظر برای معرفی به اکادمی اسکار خواهد بود.

البته بجز این فیلم، خورشید مجید مجیدی و جنایت بی دقت شهرام مکری هم به عنوان دیگر گزینه های احتمالی معرفی به اسکار یاد می شوند که تاکنون خبری رسمی درباره اکران داخلی آن ها منتشر نشده است.

ضمن اینکه امسال آکادمی اسکار امکان معرفی فیلم از میان آثار سینمایی که به دلیل شیوع کرونا،اکران انلاین شده اند را هم فراهم کرده است.

شایسته درباره دیگر مصوبه های جلسه شورای صنفی نمایش افزود: فیلم های سینمایی تله پاتی و کله پوک هم بعد از تعطیلی یک هفته ای سینما یعنی از 19 مهرماه در سینماها اکران می شود.

ایسنا پیگیر تماس با دست اندرکاران فیلم "درخت گردو" بابت جزییات دلایل اکران آن در کردستان است.

انتهای پیام

لینک خبر :‌ خبرگزاری دانشجویان ایران
تعطیلی های حاکم بر سینما و وضعیت مشوش فیلمسازی نه فقط محصول دوران کرونا بلکه حاصل بی برنامگی صاحبان سینما و مدیریت کلی وزارت ارشاد است که به نظر تمام همتشان در برگزاری جلسات خلاصه می شود.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۹/۰۷/۱۳

به گزارش خبرنگار حوزه سینمایی گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا ، سالن های سینما در پی اطلاعیه جدید وزارت ارشاد و شیوع کرونا یک هفته دیگر تعطیل شدند تا این مراکز رکود چند ماه اخیر را در نبود برنامه های حمایتی بالادستی، به شکل بدتری تجربه کنند.

شیوع کرونا سایه خود را در بخش های هنری بیش از همه بر سالن های سینما و نیز تئاتر گسترده و این رویه همچنان هم ادامه خواهد یافت. در 7 ماه اخیر سالن ها روزهای جالبی را پشت سر نگذاشته اند و بارها با تصمیمات عجولانه، بی برنامه و غیرحمایتی مواجه شده بودند و در بهترین حالت طی یکی دو ماه اخیر توانستند لااقل از ضرر خود جلوگیری کنند.

عمده تولیدات سال گذشته سینمای ایران که آثاری با ماهیتی تجاری هستند، در بازه زمانی اخیر دل به اکران عمومی ندادند، مگر اینکه حداقلی از آنان برای بازگشت سرمایه اندک و کسب تبلیغات خودخواسته، روی پرده آمده باشند تا شاید پس از سه هفته اکران بی مخاطب، بتوانند درآمدی نسبی در طرح اکران آنلاین رقم بزنند.

هم اکنون فیلم های نسبتاً معقولی روی پرده هستند اما دوباره به اجبار به دلیل شرایط کرونایی و وضعیت ناخوشایند پایتخت که اکثریت سینماها را در خود جای داده است بازهم در هفته جاری به مدت یک هفته به کلی فعالیتشان معلق شده است. این تصمیم البته در حالت کلی رویه درستی است.

وضعیت اکران سینماها و حتی صحنه تئاتر در چندوقت اخیر نه تنها رو به تعطیلی است، بلکه هیچ گونه برنامه های حمایتی وزارت ارشاد را پشت خود نمی بیند و به نظر برخی ادعاها مبنی بر حمایت از هنرمندان در حد همان گفته های مدیران باقی مانده است.

عدم استقبال مخاطبان از سالن های سینمایی در دوران کرونا، حکایت از ماجرای عجیب و غریبی ندارد چرا که بسیاری حاضر نیستند حتی ضمن رعایت پروتکل های بهداشتی دل به سالن ها بدهند. اما تشدید این وضعیت در طولانی مدت موجبات ضرردهی سالن های سینما و برخی سینماگران کم درآمد را در پی خواهد داشت.

حمایت های خاص و متفاوت؛ نیاز سینمای کنونی

سینمای کنونی نیازمند حمایت های خاص، خلق الساعه و متفاوت از دوران همیشگی است بلکه با راه اندازی ایده های نو و زودبازده بتواند این بخش از تفریح سالم مردم را زنده نگه دارد. اکران آنلاین یا سینمادرایواین مثال های محدودی از این نوع برنامه ریزی هاست که باید با طرح های جدید تقویت می شدند.

اکران فیلم های تازه در پلتفرم های اینترنتی اتفاقاً با سوددهی بیشتری برای صاحبان فیلم ها و نیز کسب رضایت علاقه مندان همراه است و تجربه چندوقت اخیر نشان داده است که به راحتی می توان فیلم هایی را وارد این کانال ها کرد و به سود میلیاردی هم رسید. با این حال همچنان برخی فیلمسازان اصرار دارند که باید فیلمشان را بر پرده عریض ببینند!

صدور پروانه های ساخت جدید و مکرر که منجر به انباشت فیلم های سینمایی می شود، در دوره ای که مشخص نیست پایان کرونا و شرایط بد سالن های سینما تا چه زمانی ادامه می یابد، وضعیت اکران را بد و بدتر خواهد کرد. بنابراین سینما مثل دیگر بخش های منفعل هنری لازم است راهی برای رونمایی از تولیدات پرحجم و انباشته خود پیدا کند وگرنه نهایتا با فیلم سوزی نه روی پرده بلکه در انبارها روبرو خواهد شد.

تعطیلی های حاکم بر سینما و وضعیت مشوش بر فیلمسازی نه فقط محصول دوران کرونا بلکه بی برنامگی صاحبان سینما و مدیریت کلی وزارت ارشاد است که به نظر تمام همتشان در جلسات خلاصه می شود؛ اما در عمل به سرانجام و نفعی برای سینماگر و مخاطب منجر نشده است.

انتهای پیام /4143/پ

لینک خبر :‌ خبرگزاری آنا
با تعطیلی مجدد سالن های سینما این پرسش جدی مطرح می شود که آیا در ماه های آینده باید به اکران آنلاین همچنان به عنوان یک جایگزین موقت نگریست یا آن را به عنوان مسیر تازه و بی بازگشتی در سینمای ایران قلمداد کرد.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۹/۰۷/۱۳

به گزارش گروه فرهنگی قدس آنلاین ، با اعلام معاون استاندار تهران مبنی بر اعمال محدودیت های یک هفته ای در پایتخت برای کنترل شیوع ویروس کرونا و عبور از وضعیت قرمز، کلیه سالن های سینما و تئاتر در تهران، تا تاریخ 18 مهرماه تعطیل خواهد بود. تعطیلی دوباره مراکز فرهنگی مجدداً وضعیت پرنوسان و غیرقابل پیش بینی اکران را در صدر موضوعات نگران کننده در حوزه فرهنگ و هنر قرار داده است. اتفاقی که ممکن است در نیمه دوم سال به دلیل اوج گیری مجدد بیماری بارها شاهد آن باشیم.

از اواخر سال گذشته و با شیوع کرونا چراغ سینماها کم کم رو به خاموشی رفت تا این که اکران فیلم ها طی چندین بازه زمانی در سالن های سینمایی متوقف شد و حتی پس از بازگشایی و با وجود اکران فیلم های مطرحی که شانس خوبی در بازگرداندن مخاطب به سالن ها داشتند، اما آنطور که باید و شاید استقبال خوبی از این بازگشایی صورت نگرفت و حتی صاحبان برخی فیلم ها مانند شنای پروانه از اکران خداحافظی کرده و نمایش مفصل تر خود را به زمان بهتری موکول کردند.

چراغ سبز اکران آنلاین به سینماگران

به موازات کش و قوس های اکران فیلم در سالن های سینمایی، در همان ماه های ابتدایی سال، اکران آنلاین کار خود را با خروج حاتمی کیا کلید زد و به میدان آمد. اتفاقی که شاید باعث جلب اعتماد و تشویق دیگر صاحبان آثار برای ورود به این شیوه از اکران شد.

از آن زمان تاکنون نزدیک به 20 فیلم سینمایی راهی پلتفرم های نمایش آنلاین شدند و بسیاری از فیلم ها پس از چند هفته اکران در سالن ها نیز همزمان به نمایش خود به صورت آنلاین هم ادامه دادند.

شاید در ابتدا نسبت به نمایش آنلاین فیلم ها که اتفاق بی سابقه ای در سینمای ایران بود کمی گارد وجود داشت اما کم کم مخاطب هم خود را با این شیوه فیلم دیدن سازگار کرد تا جایی که بسیاری از سینماداران نگران این هستند که با اکران همزمان فیلم ها در پلتفرم های آنلاین، اقبال مردم به حضور در سالن های سینما کمرنگ شود.

علیرغم همه ضعف و کاستی ها و انتقاداتی که به باز یا بسته بودن سینماها و نقاط ضعف و قوت اکران می شود و بالطبع هرکدام نیز مخالفان و موافقانی هم دارد اما به نظر می رسد در شرایط فعلی و با توجه به این که حداقل تا چندین ماه آینده درگیر کرونا خواهیم بود، دو راه پیش روی سینماست که اتفاقا هردوی آنها هم در حال اجراست و کم و بیش نتایجی هم از آن حاصل شده است.

نخست این که به زعم بسیاری از فیلمسازان، سینماداران و اهالی سینما چه در بخش های تولید، تدارکات و ... باید همه تلاش و همت خود را برای فعالیت سینماها به کار گرفت و نباید اجازه داد چراغ سینما رو به افول برود. چرا که هرچقدر هم در فضای آنلاین امکان نمایش فیلم داشته و مخاطب هم از آن استقبال کند باز هم فیلم سینمایی در سالن سینما و با همه مختصات ویژه خود از جمله پرده عریض، صدا، نور، همنشینی مخاطبان در یک محیط واحد و ... تعریف می شود.

آیا سینما به روزهای اوجش بازمی گردد؟

این در حالی است که سجاد نوروزی، مدیر پردیس سینما آزادی درباره میزان استقبال مردم از سینماها می گوید: در حال حاضر میزان استقبال از سینما با در نظر گرفتن فاصله گذاری اجتماعی تقریباً 50 درصد ظرفیت های قابل استفاده است و از سویی دیگر هزینه ها نیز بیش از گذشته شده است.

وی همچنین نسبت به وضعیت سینما هشدار داده و می گوید: اگر در این یکی و دو ماه پیش رو دولت و مجموعه حاکمیت فکری به حال صنعت سینمای کشور نکند این صنعت به طور کامل نابود خواهد شد و حداقل سه سال زمان می برد تا دوباره سرپا شود و باز به نقطه اولش بازگردد.

از طرفی دیگر اگر قرار است بخش عمده سرمایه گذاری ها برای نمایش فیلم در اکران آنلاین انجام شود، بحث حفاظت و صیانت از فیلم ها موضوع غیرقابل انکاری است که باید فکری به حال آن شود. با توجه به این که ممکن است حتی در ماه های آتی تمرکز روی پخش آنلاین بیش از قبل شود اما هنوز فکری برای امنیت فیلم ها نشده و این آثار تنها به فاصله چند روز پس از آغاز نمایش سر از شبکه های ماهواره ای درمی آورند.

ضمن اینکه نباید فراموش کرد وضعیت فعلی ناخودآگاه ما را به سمت برپایی آنلاین برخی از جشنواره های سینمایی کشانده است و اتفاقی که برای فیلم های پخش شده در فضای آنلاین می افتد، تهدیدی جدی برای آثار متقاضی در جشنواره ها نیز محسوب می شود.

سینمایی که این روزها تنهاست

نکته عجیب و قابل تامل بی تفاوتی صدا و سیما و شهرداری در حمایت از آثار سینمایی است. تا همین چند ماه گذشته بسیاری از مردم از اکران فیلم ها به صورت آنلاین یا بازگشایی محدود سینماها خبر نداشتند و عملاً این عدم آگاهی را ناشی از اطلاع رسانی ضعیف تلویزیون دانستند. این که تلویزیون برای پخش تیزرهای فیلم ها خست به خرج می دهد و همچون گذشته رفتار مشابهی با آثار سینمایی و تبلیغ آنها ندارد، آن هم در شرایطی که همه برای رونق سینما باید یکصدا باشند جای تعجب دارد! از سویی دیگر شهرداری که امکانات قابل توجهی در اختصاص بلیبوردهای تبلیغاتی و فضاهای شهری برای معرفی فیلم ها دارد نیز منفعل تر از گذشته عمل می کند و شاید بتوان گفت در این شرایط طاقت فرسا سینما یک تنه به مدد تلاش سینماداران و همراهی صاحبان فیلم با اکران در فضای آنلاین و سالن های نمایش به حیات خود ادامه می دهد.

شاید در این شرایط و سبک زندگی تازه ای که کرونا با محدودیت هایش به جامعه تحمیل کرده است، باید نوع سیاست ها و انتظارات را تغییر داد و از طرفی دیگر شیوه عملکرد را مبتنی بر نقشه جدیدی که با آن روبرو شده ایم، تنظیم و برآورد کرد. در وضعیت فعلی الویت بر فروش قابل توجه فیلم ها نیست، بلکه باید تاکید بر امنیت فیلم ها در اکران آنلاین و ایجاد فضای امن برای این آثار و به موازات آن حفظ سینماها و ضرورت اکران فیلم ها در سالن های نمایش باشد که این دو میسر نخواهد شد مگر با برنامه ریزی و حمایت های اصناف سینمایی، وزارت ارشاد و دولت.

باید به این روند یعنی حمایت آثار در نمایش آنلاین و در نظر گرفتن تمهیداتی برای حفاظت از فیلم ها و از طرفی دیگر اکران فیلم ها در سالن ها سینما با حمایت و همراهی دولت ادامه داد و باید کاری کرد سینما راه جدیدش را در وضعیت گریزناپذیر فعلی بشناسد و به مسیرش ادامه دهد. چرا که هنوز مشخص نیست با یک مسکن موقتی برای تسکین این درد روبرو هستیم یا یک راه جایگزین و ورود به دنیایی تازه در عالم سینما!

انتهای پیام/

لینک خبر :‌ قدس آنلاین
وقتی تولید سینمای کودک فاجعه است و فیلمسازان صاحب نام این عرصه در کنج های انزوا رها شده اند کدام مصوبه و قانون اجازه نمی دهد بودجه جشنواره ها در سال جهش تولید به سمت تولید آثار معطوف شود.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۹/۰۷/۱۳

به گزارش مشرق ، تابش دبیر جشنواره فیلم کودک و مدیرعامل فارابی به تازگی در گفتگویی اختصاص بودجه جشنواره و جهت دهی آن را برای تولید فیلم "مغلطه" خواند.واقعا جشنواره فیلم کودک در این سال ها چقدر توانسته در ایجاد رونق تولید و پویایی سینمای کودک نقش داشته باشد. اگر از هیاهوهای جانبی و فضاسازی های رسانه ای و تبلیغاتی و دورهمی های بی ثمر آن بگذریم این جشنواره چه گلی به جمال سینمای کودک زده است؟

آیا استثنائا در شرایط کرونا و به تاسی از پروتکل های ستاد ملی کرونا یک سال بودجه آن را به تولید اختصاص دهیم چه می شود؟

باور کنیم مغلطه برگزاری جشنواره در شرایط بحرانی کروناست که مردم و خانواده ها به سینما نمی روند، و مدارس تعطیل می شوند و ....

مغلطه بحران تولید فیلم های کودک و نوجوان است که بخش عمده بودجه آن در طول صرف شوراهای فرمایشی چرب کردن سبیل "حلقه رفقا "فارابی می شود!

مغلطه هزینه های سرسام آور رسانه ای و تبلیغاتی و جیغ های گوشخراشی در رسانه هاست!

مغلطه آمارهای غلط و بحث برانگیز ریزهزینه های فارابی است که حتی، با چند تا اصلاحیه و به ضرب مصاحبه های گل درشت و شعارهای گنده گنده هم، کسی قانع نمی کند!

مغلطه اشتباه در جانمایی برخی آدم هاست که پس از چندین سال همچنان حرف های تکراری را نشخوار می کنند!

منصف باشیم.

جشنواره ها، اساسا، جشن بهره وری از تولیدات و محصولات تلقی می شوند. وقتی تولید سینمای کودک فاجعه است و "کودک سازان" و فیلمسازان صاحب نام این عرصه در کنج های انزوا رها شده اند کدام مصوبه و قانون اجازه نمی دهد بودجه جشنواره ها در سال جهش تولید به سمت تولید آثار معطوف شود؟

لطفا مغلطه نکنید!

نویسنده: کیارنگ طالبی منبع کانال سینما تیتر

لینک خبر :‌ مشرق نیوز
مجتبی فرآورده ضمن اشاره به بلاتکلیفی پروژه سینمایی ثارالله و انتقاد از کم کاری های صورت گرفته در زمینه تولید آثار مذهبی، تأکید کرد مدیران فعلی جنم ورود به این حوزه ها را ندارد.

مجتبی فرآورده تهیه کننده سینما در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به بلاتکلیفی چندساله پروژه سینمایی ثارالله گفت: فیلمنامه ثارالله نزدیک به 5 سال است که آماده تولید است اما هنوز شرایط مالی برای تولید این پروژه فراهم نشده است تا بتوانیم آن را جلوی دوربین ببریم، تا ایجاد شرایط مناسب برای تولید این پروژه صبر می کنیم که یا فرجی حاصل شود یا متولیان فرهنگی به خود بیایند.

وی با اشاره به تولیدات فرهنگی و هنری با مضامین مذهبی توضیح داد: فضای فرهنگی کشور به طور کلی یک فضای راکد و خمود است و به همین دلیل هیچ گونه فعالیتی در حوزه فرهنگی شکل نمی گیرد، طبیعی این است این فضای راکد فرهنگی به فضاهایی چون سینما، ادبیات، موسیقی، شعر و غیره سرریز شده است.

مدیران اهل ورود به فضاهای پرتنش نیستند

تهیه کننده فیلم سینمایی ملک سلیمان توضیح داد: مدیران عزیزی که سرکار هستند، کسانی نیستند که جنم ورود به این حوزه ها و عرصه ها را داشته باشند و بیشتر ترجیح می دهند که در یک حوضچه آرام، مدیریت کنند تا اینکه وارد فضاهای پرتنش شوند. اگر چه از پس تلاطم های حوضچه های آرام هم برنمی آیند. لذا به همین دلیل ترجیح می دهند که اساساً صورت مساله را پاک کرده و به سمت آن ورود نکنند.

وی تاکید کرد: متاسفانه تولیدات سینمایی در حوزه های مذهبی، دینی و عاشورایی عملاً در کشور ما تعطیل شده است و در واقع این تعطیلی به این دلیل است که مدیران تصمیم گیر ترجیح می دهند در حوزه سینما فیلم های گیشه ای بسازند که نه خودشان جرات می کنند با خانواده برای دیدن فیلم به سینما بروند و نه مخاطب با خانواده به سینما برود.

سال 82 فیلم سینمایی مریم مقدس ( س) در سینماها با بلیت 1,200 تومان اکران شد و نزدیک به 800 میلیون تومان فروش داشت و این یعنی اینکه فیلم 800 هزار بیننده و مخاطب داشت و به یکی از پرفروش ترین فیلم ها تبدیل شد تهیه کننده فیلم 23 نفر گفت: تلویزیون نیز ترجیح می دهد در حوزه ای وارد شود که سهل الوصول باشد و نیازی نباشد که به چند جا جواب پس دهد، در صورتی که ما تصور می کردیم انقلاب اسلامی یک انقلاب فرهنگی است و در حوزه فرهنگ باید تحول ایجاد شود، اما متاسفانه جمهوری اسلامی و مسئولان آن به گونه ای رفتار کردند که هیچ تحولی در حوزه فرهنگ به وجود نیامده است.

فیلم و سریال مذهبی مخاطب بسیاری دارد

وی ادامه داد: معتقدم فیلم ها و سریال های مذهبی مخاطبان بسیاری دارد، به عنوان مثال ما در ایام محرم و صفر قرار داریم و همچنان سریال مختارنامه برای چندمین بار از تلویزیون پخش شد و بیننده خود را هم داشت، تولیدات دیگری مانند یوسف پیامبر ( ع) هم در داخل کشور بیننده داشت و هم در کشورهای دیگر مورد استقبال قرار گرفته است.

این تهیه کننده سینما تاکید کرد: در بخش سینما نیز فضا همین گونه است به عنوان مثال سال 82 فیلم سینمایی مریم مقدس ( س) در سینماها با بلیت 1,200 تومان اکران شد و نزدیک به 800 میلیون تومان فروش داشت و این یعنی اینکه فیلم 800 هزار بیننده و مخاطب داشت و به یکی از پرفروش ترین فیلم ها تبدیل شد. در سال 89 نیز ملک سلیمان اکران شد و آن نیز اگر اشتباه نکنم با بلیت 3 هزار تومانی 3 میلیارد 600 میلیون تومان فروش داشته است، این فیلم بارها در تلویزیون پخش شد و مخاطب خود را داشت.

فرآورده گفت: متاسفانه با توجه به اینکه فیلم های مذهبی و دینی تولید و پخش نمی شود، همه یا تصور می کنند یا اینگونه القا می کنند که این نوع از آثار مخاطب ندارد، این در حالی است که فیلم هایی از این دست باید عرضه شود تا دید برای این فیلم ها مخاطبی وجود دارد یا خیر.

از شبکه خانگی توقع زیادی نمی توان داشت

وی درباره تولید آثار مذهبی در شبکه نمایش خانگی توضیح داد: به نظر شبکه نمایش خانگی می تواند بستر جدیدی برای فیلم ها و سریال های مذهبی باشد اما نمی توان از شبکه نمایش خانگی توقع زیادی داشت. به این جهت که مناسبات تولید در شبکه نمایش خانگی صرفاً مناسبات اقتصادی است و اقتصاد در این بخش حرف اول را می زند.

این هنرمند بیان کرد: زمانی که متولیان امر مانند تلویزیون که از بودجه عمومی استفاده می کند یا سینما که از بودجه دولتی استفاده می کند و یا ده ها سازمان بزرگی که تنها با شعار اسلام و دین و انقلاب بودجه های عمومی کشور را می بلعند در این حوزه قدم برنمی دارند در حالی که وظایف ذاتی این نهادها فعالیت فرهنگی در راستای انقلاب اسلامی و دین است، چگونه می توان از شبکه نمایش خانگی انتظار داشت که به این مهم بپردازند.

وی ادامه داد: در اهداف تلویزیون و یا دیگر سازمان های فرهنگی تولید آثار فرهنگی از این دست آمده است و جزو اهدافشان این است که در این حوزه ها کار کنند، این در حالی است که به تنها حوزه ای که ورود پیدا نمی کنند آثار مذهبی و دینی است.

فرآورده در پایان گفت: در چنین شرایطی چگونه می شود از بخش خصوصی توقع داشت که در چنین موضوع هایی ورود پیدا کنند. به همین دلیل در این حوزه باید به سمت کسانی رفت که متولی این موضوع ها هستند و وظیفه ذاتی آن ها این گونه تعریف شده است. متاسفانه در این بخش نه تنها از جانب مدیران ما کم کاری شده است، بلکه از جانب قشر مذهبی و علما و اندیشمندان ما نیز همین کم کاری صورت می گیرد، چرا که در این زمینه مطالبه ای از مسئولان ندارند. در پایان بار دیگر پیشنهاد می کنم به سراغ متولیان فرهنگی کشور بروید و یک بار هم که شده از آنان بپرسید چرا در ساخت آثار سینمایی و سریالی در خصوص دین و عاشورا اقدامی نمی کنند؟

کد خبر 5006444

نیوشا روزبان

لینک خبر :‌ خبرگزاری مهر
شبکه نمایش خانگی که قرار بود رقیب شبکه های ترکیه ای باشد، به شعبه دوم این رسانه تبدیل شده است.

به گزارش حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان ، با نفوذ روز افزون شبکه های ماهواره ای در بین خانواده های ایرانی، یکی از آسیب های پررنگی که برای این شبکه ها ذکر میشد، تاثیر فرهنگی آثار پخش شده توسط این شبکه ها بخصوص سریال های ترکی دوبله شده بود. سریال هایی که با مبنا قرار دادن خانواده به عنوان سوژه مرکزی، روایت هایی جنسیت زده، مستهجن، اشرافی و پر از فساد از خانواده های ترکیه ای ارائه میدادند که بخاطر جذابیت های تصویری و جنسی، این سریال ها توانستند با روایت داستان هایی از مثلث های عشقی، خیانت، شکاف طبقاتی، خانواده ستیزی، کام جویی صرف و فساد در بستر ملودرام مخاطبین زیادی را با خود همراه کنند.

پر رنگ شدن فعالیت شبکه های ماهواره ای و پخش آثار ترکیه ای در شبکه های ماهواره ای ایرانی همزمان بود با افزایش فعالیت ها در شبکه نمایش خانگی ایران؛ در آن زمان، عده ای از تحلیل گران فرهنگی، شبکه نمایش خانگی را جوابی معقول در برابر شبکه های ماهواره ای و فرصتی برای غلبه بر آثار آن ها میدانستند، شبکه ای که ممیزی های کمتری بر آثار آن اعمال میشد و میتوانست مخاطبان سریال های ترکیه ای را به سوی خود جذب کند.

اما اشتباه از همین جا آغاز شد. بسیاری از برنامه سازان و هنرمندانی که زاده و پروش یافته صدا و سیما بودند در هوای کسب سود و آزادی عمل بیشتر، از تلویزیون به شبکه نمایش خانگی کوچ کردند. همین امر بیش از پیش، دست مسئولان فرهنگیِ صدا و سیما را برای تولید آثار جذاب و مخاطب پسند خالی گذاشت و سبب ریزش مخاطبان تلویزیون شد.

از آن سو نظارت کمتر بر شبکه نمایش خانگی باعث شد که سازندگان فعال در این شبکه به جای ارائه فرم و قالبی جدید و تولیدِ محصولی فرهنگی، به سراغ فرمول های تکراری و جنسی سریال های ترکیه ای رفته و با نگاه از دست رقیب، آثاری تولید کردند که حتی در مواردی، کیفیت و محتوایی نازل تر از تولیدات رقیبان ترکی خود داشت و حتی بعضا باعث اعتراض خانواده های ایرانی نسبت به چندی از این آثار شدند.

آثاری که فقط رویکرد اقتصادی داشته و برای فروش بیشتر، از کش دادن بی دلیل داستان، ویدیو کلیپ های مبتنی بر موسیقی و ایجاد گره های عشقیِ مثلثی و مربعی تا گنجاندن سکانس هایی اروتیک از هیچ تلاشی فروگذار نبودند. آثاری بی محتوا که در جایگاه یک کالای فرهنگی، عملکردی ضد فرهنگی داشته و فقط جیب سازندگانش را پر میکردند. نکته ای که خود سازندگان این آثار هم به ان اذعان دارند. از منوچهر هادی کارگردان سریال های دل و عاشقانه که خود به الگوگیری از سریال های ترکیه ای اعتراف کرده تا نویسنده سریال دل که دلیل افزایش قسمت های سریال را کسب درآمد بیشتر عنوان میکند.

حال چندی پس از افزایش فعالیت VOD ها و جذب مخاطب از طریق سرویس های اشتراکی رایگان و طرح های جذاب فروش آثار شبکه نمایش خانگی با قیمت کمتر از پخش کننده های فیزیکی و محکم کردن جایگاه خود در بین خانواده ها به عنوان پخش کننده آثار مولتی مدیا و تصویری، در جدیدترین اقدام خود، دست به دوبله و پخش اختصاصی سریال های ترکیه ای زده اند.

شبکه نمایش خانگی و VOD هایی که قرار بود رقیب شبکه های ماهواره ای و سریال های ترکیه ای باشند، اکنون به شعبه دوم آن ها تبدیل شده اند. عملکرد محتوایی و فرهنگی آن ها نشان میدهد که عدم نظارت صحیح بر تولید آثار فرهنگی و واگذاری میدان به افرادی که تنها منفعت مالی نه فرهنگی را دغدغه خود قرار داده اند، راه را برای نفوذ فرهنگی و ازهم پاشیدن بنیان های فرهنگی کشور و خانواده های ایرانی فراهم میکند.

اکنون که در دوران جنگ نرمِ فرهنگی به سر میبریم، واگذاری و عدم نظارت در عرصه تولیدات فرهنگی میتواند ضرر های جبران ناپذیری به کشورمان بزند؛ بنابراین توصیه میشود تا عرصه فرهنگ را به دشمن واگذار نکرده ایم، با افزایش نظارت ها بر تولیدات آثار فرهنگی در شبکه نمایش خانگی جلوی این خسارت فرهنگی را گرفته و با تولید آثار فرهنگی فاخری، چون مختارنامه، معصومیت از دست رفته، حضرت یوسف، کیف انگلیسی، امام علی (ع)، مدار صفر درجه، کلاه پهلوی و ... خود بدل به صادر کننده سریال های تلویزونی شویم نه وارد کننده سریال های نازل ترکیه ای که میتواند خانواده های ایرانی را دچار مشکلات متعدد فرهنگی کند.

نویسنده: مسعود امیری

انتهای پیام/

لینک خبر :‌ باشگاه خبرنگاران جوان
آشتیانی پور گفت: علی رغم تمام وعده ها و دستورالعمل ها، هنوز بدهی سینماداران به تهیه کنندگان پرداخت نشده است.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۹/۰۷/۱۳ سایت های دیگر : ایران اکونومیست اصفهان امروز آنلاین سینما پرس

علی آشتیانی پور تهیه کننده و سرمایه گذار سینما درباره آخرین وضعیت پرداختی بدهی سینماداران به تهیه کنندگان به خبرنگار حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان ،گفت: با وجود وعده ها، دستورالعمل ها و ... هنوزهیچ پرداختی صورت نگرفته و مشخص هم نیست که چه زمانی این اتفاق می افتد.

این تهیه کننده ادامه داد: یک فیلمی تولید و اکران شده و پولش به حساب دوستان رفته است، اما آن ها به تهیه کننده پرداختی نداشتند. حالا شما فکر کنید این حرکت آن ها که باعث معیوب شدن چرخه بزرگی شده است، چه عواقب جبران ناپذیری را به همراه خواهد داشت، در این میان فشار مضاعف روی تهیه کننده و سرمایه گذار خواهد بود.

آشتیانی پور عنوان کرد: متاسفانه درد قضیه اینجاست که لحظه به لحظه از ارزش پولی که طلب داریم به علت عدم وصول به موقع، کم می شود و هیچ کاری هم از دستمان بر نمی آید. بدتر از آن هم این است که هیچکس پاسخگو نیست. از کسی که پول به حسابش رفته تا سازمان سینمایی و...

وی ادامه داد: فضا به قدری بد و غیر منصفانه است که فکر کردن به این جریان فقط باعث عصبی شدن ما می شود، چون نمی توانیم پولمان را وصول کنیم و اگر در خوشبینانه ترین حالت وصول شود، دیگر ارزش آن موقع را ندارد و این عملا یعنی شکست صد در صدی.

انتهای پیام/

لینک خبر :‌ باشگاه خبرنگاران جوان
سینماپرس: روح سرگردان خُرزوخان اگر چه در کلیت عرصه فرهنگی کشور جولان داده و می دهد؛ اما حضور این روح سرگردان در سازمان سینمایی از وجاهتی طنز برخوردار شده و گویا اهالی هنر و سینما مجبور به تحمل نامادری های هستند.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۹/۰۷/۱۳ سایت های دیگر : هشدار نیوز

حسین پورقادری / جناب ریاست سازمان سینمایی در جلوی دوربین ضبطی یکی از برنامه های سینمایی تلویزیون، با عنوان نقد سینما قرار گرفت و فرمایشاتی را مطرح فرمودند که اگر چه از حیث محتوا قابلیت بحث خاصی ندارد، اما اسباب توجه به چند نکته را فراهم ساخت:

1/ کابینه ی یازدهم و بالاخص دوازدهم را می بایست پدیده ای شگفت انگیز در تاریخ ایران دانست؛ پدیده ای که موجب شد تا طیفی از افراد عموما بازنشسته با کوله باری از تجربه های ناموفق و بعضا مخرب مدیریتی، بار دیگر بر مرکب اجرایی کشور سوار شده و با پیش زمینه اختلال شخصیت خودشیفته از همان بدو امر با اطلاق عنوان ژنرال بر خود، آنچنان کشور را در شیب فلاکت قرار دادند که در این میان قطعا دلار 30 هزار تومانی و تخم مرغ 40 هزار تومانی و سکه 15 میلیون تومانی و ... را می توان کوچکترین آورده مدیریتی ایشان قلمداد نمود.

2/ دولت یازدهم و دوازدهم علاوه بر شاخصه ی اصلی خود یعنی داشتن رویکرد امنیت محور ( Security Based Approach ) ، سعی نمود تا چیدمان مدیریتی خود را مبتنی بر دکترین میکادو ( Doctrine Mikado ) تنظیم نماید و نوعی از مدیریت مدیران سایه را در ارکان اجرایی کشور به نمایش گذارد. از این جهت دولت تدبیر و امید را می بایست دولت سایه ها نامید. دولتی که به عنوان مثال؛ اگر چه سکاندار سیاست خارجی آن در دست فردی به نام ظریف است؛ اما در واقع این شخص فرامین حلقه نیویورکی های وزارت امور خارجه است که سایه نشین بوده و همانند روح سرگردان خُرزوخان به اداره سیاست خارجی کشور مبادرت می ورزند و یا در اقتصاد که می توان طیف های گوناگونی از خُرزوخان ها را معرفی نمود که در پس مدیران اجرایی در حال هدایت امور به سمت مطلوب خویش می باشند.

3/ روح سرگردان خُرزوخان در دولت یازدهم و دوازدهم فرابخشی بوده و از این جهت در عرصه های مختلف اقتصادی، سیاسی و فرهنگی می توان به خُرزوخان های گوناکونی اشاره نمود که به عنوان مدیران سایه رسما در حال مدیریت به اسم مدیرانی می باشند که در هر یک از بخش های مختلف اجرایی کشور در حال سخنرانی و عموما حرف زدن و توییت کردن می باشند!

4/ روح سرگردان خُرزوخان در عرصه فرهنگی کشور در بدو تشکیل دولت یازدهم به جلوس علی جنتی بر کُرسی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و سکانداری رسمی عرصه ی فرهنگ و هنر ایران اسلامی منجر گردید. اتفاقی که برای اهالی فرهنگ و بالاخص سینما بسیار شگفتی ساز بود! البته نه به آن جهت که آقای وزیر 65 ساله آن دوران، روزگاری در کابینه ی منفور جماعت بنفش، به عنوان معاون سیاسی وزیر کشور احمدی نژاد ، فعالیت می نمود و در پس و پیش از آن، به عنوان سفیر ایران در کویت، بالغ بر 10 سال از عمر شریف خود را در یک چارچوب عربی و خلیجی، سپری نمودند و نه شگفتی ساز به آن جهت که فردی با روحیات امنیتی و اطلاعاتی که روزگاری در دوران حاکمیت لیبرال ها در مقام استانداری خراسان بزرگ، هر واقعه ی اجتماعی را با نگاه امنیتی سرکوب و محدود می ساخت، چگونه می تواند بر عرصه ی فرهنگ و هنر ورود پیدا نماید؟ و ...؛ بلکه شگفتی ساز به آن جهت که فردی با اطلاع از توانمندی های امنیتی و اطلاعاتی خود و اقرار به علایق فعالیت در حوزه ی سیاست خارجی، چگونه سکانداری فرهنگ و ارشاد اسلامی را پذیرفت و مبتنی بر کدام تقوای اجتماعی عهده دار جایگاه وزارت بر چنین نهاد حساسی گردید. البته شناخت ابعاد و ماهیت روح سرگردان خُرزوخان در عرصه فرهنگ و هنر در دولت یازدهم و دوازدهم سب می شود تا این موضوع از اهمیت چندانی برخوردار نباشد که ما بخواهیم به ابعاد این مطلب بپردازیم که به واقع علی جنتی اشتباهی شد و یا آنکه از ابتدا اشتباهی بود. همچنین مهم نیست که پس از استعفای جالب ژنرال جنتی ، شخصیتی همچون سید رضا صالحی امیری چرا آمد و یا اساسا اهمیتی ندارد که چگونه شد تا در نهایت سید عباس صالحی به عنوان طلبه سربه زیر و محجوب مشهدی، که به برکت حضور ژنرال های بنفش! چند سالی پس از آنکه کسوت حوزوی را از تَن به درآورده و معاون فرهنگی شده بود، از 29 مرداد 1396 هجری شمسی، رسما به عنوان متولی فرهنگ و هنر کشور شناخته شود و ...

5/ روح سرگردان خُرزوخان اگر چه در کلیت عرصه فرهنگی کشور جولان داده و می دهد؛ اما حضور این روح سرگردان در سازمان سینمایی از وجاهتی طنز برخوردار شده و گویا اهالی هنر و سینما مجبور به تحمل نامادری هایی هستند که یا از فرنگستان برگشته و ایام مدیریت خود را با مرور خاطرات ماضی و طبع لطیف فرانسوی ها در گویش بونجو موسیو ( Bonjour Monsieur ) سپری می کنند و یا آنکه مترصد رحلت به سرای فرنگستان بوده و در حال برنامه ریزی برای ایام مستقبل و چگونگی برخورد با طبع سخت اتریشی ها در گویش ایش لیبه دیش ( Ich liebe dich ) می باشند.

6/ البته به ما ربطی ندارد که جناب ریاست فعلی سازمان سینمایی با کدام توشه و سوابق خود در عرصه دیپلماسی می خواهند چمدان خود را به مقصد ا ۊ ستِررایش ( Austria ) ببندد و یا اساسا قرار است در فرنگستان با چه زبانی تکلم نموده و شان رایزنی فرهنگی را اعمال فرمایند! و ...؛ زیرا ظاهرا کسب چنین مرتبه ای به عنوان پاداش خدمت در دستگاه های اجرایی محسوب شده و متداول است که مدیران اجرایی به جهت گذر ایام و زدودن خستگی مسئولیت اجرایی و البته دریافت حقوق های دلاری و گرید های دانشگاهی به چنین مسئولیت هایی گمارده شوند و ...

7/ روح سرگردان خُرزوخان در عرصه های مختلف اجرایی کشور به خوبی می داند که ژنرال های بنفش از ابتدا چیزی برای از دست دادن نداشتند شاید ظریفی راست می گفت! حقوق بازنشستگی که بود، حقوق وزیری و مدیر کلی و رانت های اینجا و آنجایی هم بر آن اضافه شد و در مجموع خرج و مخارج پسر و دختر و عروس و داماد تا سال ها درآمده است. حال چه فرقی می کند که عموم مردم بخواهند له شوند یا آنکه تاریخ بخواهد در مورد اقدامات ولنگارانه ایشان در حوزه های مختلف اجرایی و بالاخص فرهنگ و سینما چه بگوید! مهم امروز روز است که ایشان با سرمایه گذاری های عمرانی در حال و آینده از آن برخوردارند

8/ اگر چه شفافیت امری بسیار خوب و نیازی لازم است؛ اما باید توجه داشت که شفافیت و ایجاد سامانه های پیرامونی آن ابتدایی ترین موضوع برای آغاز فعالیت و کار در هر سیستمی محسوب می شود و این موضوع اساسا دستاوردی برای یک مدیر اجرایی محسوب نمی شود. این در حالی است که اساسا شرایط ویژه اجتماعی و گسترش زیرساخت های الکترونیک و بالاخص حضور گسترده شبکه های مجازی و ... در بطن خود شفافیتی ویژه را برای نهادهای حاکمیتی رقم می زند. شفافیتی که نمونه واضح آن را می توان در ماجرای فیش های نجومی و افشای گسترده حقوق و دستمزد دولتمردان تدبیر و امید مشاهده نمود. ماجرایی که با ژست شفافیت امثال ریاست سازمان سینمایی بی ارتباط بود و از منظر برخی حتی چنین ژستی توسط دولتمردان بنفش واکنشی در برابر چنین افشاگری هایی قلمداد می شود.

9/ پُرواضح است که ایجاد ساختار و فرایندهای مختلف پیگیری شفافیت در وجه تمثیلی خود در حکم آفتابه لگن می باشد! آفتابه لگنی که در ادبیات فارسی موضوعیت داشته و در صورت عدم وجود غذایی مناسب تنها اسباب تشریفات سر سفره های خالی محسوب می شود. پس اگر بر سر سفره مجموعه های اجرایی کشور کار مطلوب و مناسب با وضعیت مردم صورت نپذیرد؛ وجود هفتاد دست از نظایر سامانه های شفافیت و ... به طنزی دردناک مبدل خواهد شد! طنزی که تکرار مکر آن و در بوق و کرنا کردن آن تنها می تواند حمل بر خود تعریفی و خود بزرگ بینی شود! حال بگذریم که صرف اعلام اعداد و تنظیم یک صورت خرج بی درو پیکر تنها می تواند عنوان شفافیت را به دوش بکشد و رسما سیاهه ای بی ارزش است که نه به درد زندگی امثال جناب ریاست سازمان سینمایی در دنیا می خورد و نه جوابگوی آخرت یک مدیر اجرایی در نظام جمهوری اسلامی می باشد!

10/ خود تعریفی و خود بزرگ بینی از جمله رذائل اخلاقی و صفات مذمت شده در سبک زندگی اسلامی و ایرانی است که در ادبیات فرنگی از آن به عنوان بیماری یاد می شود. بیماری شناخته شده ای که در روان پزشکی و در زیرشاخه روان شناسی بالینی از آن با عنوان اختلال شخصیت خودشیفته ( Narcissistic personality disorder (NPD) ) نام برده می شود. این رذیله اخلاقی و یا بیماری روحی در برخی مواقع گریبانگیر بعضی مدیران اجرایی شده و سبب می شود تا ناکارآمدی ایشان به صورتی وارونه در نظرشان تجلی پیدا بیاید. پس اگر چه از این قبیل مدیران در تمامی ادوار تاریخ و در اقصی نقاط جهان یافت می شود؛ اما متاسفانه هفت سال است که عموم مدیران اجرایی کشور دچار چنین بلیه ای گردیده و هرچه زمان می گذرد نیز بر اختلال شخصیت خودشیفته ایشان افزوده می شود!

لینک خبر :‌ سینما پرس
تهران- ایرنا- نماینده مدیران مسئول در هیات نظارت بر مطبوعات با انتشار یادداشتی، از اعتماد مدیران رسانه ها در طی هشت دوره نمایندگی آنها، قدردانی کرد.

به گزارش روز یکشنبه خبرنگار فرهنگی ایرنا، در این یادداشت که نسخه ای از آن در اختیار ایرنا قرار گرفته، آورده است: یکی از بزرگترین توفیقات زندگی ام افتخار نمایندگی شما در هشت دوره هیأت نظارت بر مطبوعات بوده است و بارها از من شنیده اید که این نمایندگی نزد من از هر منصب دیگری منزلت بیشتری دارد.

وی می افزاید: حال که برای دوره جدید نامزد انتخابات نشده ام، وظیفه دارم از افتخاری که در طی 16 سال گذشته به این برادرتان ارزانی داشته اید، صمیمانه قدردانی کنم و امید که آن اعتماد را به شایستگی پاسخ داده باشم.

انتظامی ضمن قدردانی از همراهی سایر اعضای محترم هیأت طی این سال ها، عنوان کرد: در این هشت دوره همواره تلاش کردم بزرگی شما را نمایندگی کنم و مراقب حقوق رسانه ها باشم.

وی با بیان این که سعی کرده است نماینده همه رسانه ها و مدیران باشد حتی اگر منتقد یا مخالف او بودند، خاطرنشان کرد: کوشیده ام حقوق رسانه و رسانه گران را فراتر از محیط تنگ و بغض آلود سیاست بنگرم و پاسخگویی به همکاران و حضور مؤثر در جلسات داشته باشم. در طی صدها جلسه هیأت نظارت، تعداد غیبت نماینده شما کمتر از عدد انگشتان دو دست بوده است زیرا نقش آفرینی او حتماً در جمع بندی احسن مؤثر است. تا پایان دوره حاضر نیز بر این اصول و عهد خواهم بود.

وی در پایان این یادداشت آورده است: امیدوارم انتخابات پیش رو با مشارکت بالای شما برگزار شود که جلوه ای از مسئولیت شناسی مدیران رسانه ای است و برای عزیز منتخب، آرزوی توفیق و قدرشناسی این مسئولیت پرافتخار را دارم.

به گزارش ایرنا، انتخابات تعیین نماینده مدیران مسئول رسانه ها در هیات نظارت بر مطبوعات هر دو سال یکبار برگزار میشه و دوره قبلی ماه آینده به پایان می رسد لذا انتخابات دوره جدید هفته آخر آبان ماه بصورت الکترونیکی و کاملا مجازی در سراسر کشور برگزار خواهد شد

در کشور براساس ماده 10 و 11 قانون مطبوعات شکل گرفته است، این هیات یک نهاد فرا قوه ای است که در ترکیب آن، نمایندگانی از سه قوه نیز حضور دارند و نقش مهمی در نظارت بر رسانه دارد چرا که درهمان ابتدا، حیات رسانه با مجوز و تائید صلاحیت هیات نظارت به وجود می آید و در طول فعالیت نیز بر بقای شرایط تبصره ماده (11) و عدم تحقق یکی از موارد مندرج در مواد (6) و (7) نظارت دارد و در صورت لزوم می تواند رسانه ها را از ادامه کار خود منع کند.
دبیرخانه هیأت نظارت با امکانات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تشکیل می شود و زیرنظر آن هیأت انجام وظیفه می کند و وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز ریاست هیأت نظارت بر مطبوعات را بر عهده دارد و پاسخگوی عملکرد هیأت مذکور در مجلس و دیگر مراجع ذی صلاح است.
براساس ماده 11 این قانون مطبوعات، رسیدگی به درخواست صدور پروانه و تشخیص صلاحیت متقاضی و مدیر مسئول به عهده هیأت نظارت بر مطبوعات است.
طبق ماده 10 قانون مطبوعات، اعضای هیأت نظارت بر مطبوعات عبارتند از یک قاضی به انتخاب رئیس قوه قضائیه، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی یا نماینده تام الاختیار وی، یک نماینده مجلس شورای اسلامی به انتخاب مجلس، یک استاد دانشگاه به انتخاب وزیر فرهنگ و آموزش عالی، یک مدیر مسئول مطبوعات به انتخاب آنان، یک استاد حوزه علمیه به انتخاب شورای عالی حوزه علمیه قم و یک عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی به انتخاب آن شورا.
تمامی جلسات هیات نظارت بر مطبوعات با حضور مستمر وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به ویژه در دولت تدبیر و امید برگزار شده است.

لینک خبر :‌ خبرگزاری جمهوری اسلامی
براساس نظر ستاد ملی مقابله با کرونای تهران فعالیت تمامی موسسات فرهنگی قرآن و عترت از محدودیت های اعمال شده در پایتخت برای مقابله با بیماری کرونا تبعیت می کند.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۹/۰۷/۱۳ سایت های دیگر : خبرگزاری شبستان کارگر آنلاین

به گزارش روابط عمومی معاونت قرآن وعترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ، باتوجه به تصمیم دیروز ستاد مقابله با کرونای تهران موسسات فرهنگی قرآن و عترت استان تهران تعطیل خواهد بود.

معاونت قرآن وعترت نیز به منظور صیانت از سلامت آحاد جامعه با توجه به اهمیت موضوع، از محدودیت های اعلام شده تبعیت می کند.

بنابر اعلام ستاد ملی مقابله با کرونای تهران این موسسات به مدت یک هفته از 12 تا 18 مهرماه تعطیل خواهد بود.

لینک خبر :‌ وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی
همدان - نماینده مردم همدان در مجلس شورای اسلامی گفت: مجمع نمایندگان استان همدان به دنبال تأمین اعتبار تکمیل پروژه های نیمه تمام است اما این روند به هماهنگی بین دستگاه های اجرایی نیاز دارد.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۹/۰۷/۱۴ سایت های دیگر : خبرگزاری برنا

به گزارش خبرنگار مهر ؛ نشست مشترک پیگیری مسائل مربوط به پروژه های عمرانی حوزه فرهنگ و هنر استان همدان صبح یکشنبه با حضور نماینده مردم همدان در مجلس شورای اسلامی برگزار شد.

نماینده مردم همدان و فامنین در مجلس شورای اسلامی در این نشست با تأکید بر هم افزایی و مشارکت دستگاه های مختلف برای اتمام این پروژه ها، گفت: فرهنگ از زیربنایی ترین ساختارهای جامعه است و زمانی جامعه به توسعه پایدار می رسد که از نظر فرهنگی به تعالی و پیشرفت رسیده باشد.

حمیدرضا حاجی بابایی بابیان اینکه برای تحقق این امر فراهم کردن زیرساخت های فرهنگی ضروری است؛ عنوان کرد: مجمع نمایندگان استان همدان به دنبال تأمین اعتبار مورد نیاز تکمیل پروژه های نیمه تمام است اما این روند به تعامل و هماهنگی بین دستگاه های استان هم نیاز دارد.

وی با تأکید بر اینکه تکمیل پروژه های تالار بزرگ شهر، موزه هنرهای معاصر و پردیس سینمایی استان همدان نیازمند مشارکت دستگاه های مختلف است، گفت: تسریع در روند احداث و بهره برداری از این پروژه های عمرانی نیازمند حمایت همه جانبه مسئولان استان است.

سال گذشته پروژه موزه هنرهای معاصر با مساحت حدود شش هزار متر مربع پس از سال ها توقف مجدد فعال شد

مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان همدان نیز در این جلسه گزارشی از آخرین پیشرفت فیزیکی پروژه های عمرانی ارائه و عنوان کرد: سال گذشته پروژه موزه هنرهای معاصر با مساحت حدود شش هزار متر مربع پس از سال ها توقف مجدد فعال شد.

احمدرضا احسانی گفت: این پروژه در حال حاضر با اختصاص 35 میلیارد تومان اعتبار با سرعت در حال انجام است تا سال آینده به بهره برداری برسد.

وی با بیان اینکه پروژه مجتمع فرهنگی و هنری شهید مظاهری شهر مریانج هم با مساحت حدود سه هزار مترمربع با پیشرفت فیزیکی بالای 90 درصد در حال اتمام است، گفت: این پروژه امسال حدود دو میلیارد تومان اعتبار دارد که با دستور استاندار همدان تأمین شده است.

وی گفت: مجتمع فرهنگی و هنری شهید مظاهری در سال 97 به نهاد کتابخانه ها واگذار شده و پس از اتمام و تکمیل پروژه بخش کتابخانه توسط نهاد و بخش مجتمع فرهنگی و هنری هم توسط فرهنگ و ارشاد اسلامی، اداره خواهد شد.

مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان همدان در خصوص پروژه فرهنگی و هنری فامنین نیز عنوان کرد: این پروژه با مساحت حدو د پنج هزار 5000 مترمربع در حال ساخت است و امسال هفت میلیارد تومان اعتبار دارد که امیدواریم فاز اداری مجتمع تا پایان سال به اتمام برسد.

احسانی در خصوص دیگر پروژه ها نیز گفت: تفاهم نامه پردیس سینمایی امید در شهرستان اسدآباد هفته گذشته به امضا رسید و با جدیت به دنبال ایجاد این مجموعه هستیم.

وی گفت: پروژه مجتمع فرهنگی و هنری شهر زنگنه ملایر با پیشرفت فیزیکی 80 درصد در حال کار است که پیگیر اختصاص اعتبار برای اتمام پروژه هستیم.

وی افزود: برای مجتمع فرهنگی و هنری شهر فیروزان نهاوند هم در حال پیگیری هستیم تا با تخصیص اعتبار روند پیشرفت پروژه تسریع شود، این پروژه در حال حاضر حدود سه درصد پیشرفت فیزیکی دارد.

کد خبر 5040530

لینک خبر :‌ خبرگزاری مهر
رئیس انجمن نمایش و تئاتر استان ایلام در گفت و گویی تلفنی با رادیو نمایش از بلاتکلیفی هنرمندان تئاتر این استان در روزهای کرونایی گفت.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۹/۰۷/۱۴ سایت های دیگر : سازمان صدا و سیما

به گزارش خبرگزاری شبستان و به نقل از روابط عمومی رادیو نمایش ، سعید خیراللهی ضمن اعلام این مطلب در گیومه رادیو نمایش گفت: چند روز پیش جلسه ی سیاست گذاری جشنواره ی تئاتر استانی برگزار شد که جلسه ای چالشی درباره کرونا بود، واقعیت این است که یک بلاتکلیفی به سراغ هنرمندان آمده است، سیاست گذاری های عجیب و غریبی داریم ، از یک طرف وزارت ارشاد اعلام کرده که جشنواره فجر برگزار می شود وجشنواره ی استانی هم در حال شکل گیری است ولی از طرف دیگر بحث ممنوعیت هاست که به دست استانداری ها سپرده شده که یک جا را آزاد و جای دیگر را ممنوع می کند.

وی افزود : الان در این اوضاع جدا از بحث تئاتر،وضعیت بچه های تئاتر برای من مهم است که زندگی شان از این طریق می گذرد و دولت هیچ گونه بسته ی معیشتی را دراختیار ما نگذاشته است، از پارسال خیلی از جشنواره هارا برگزار نکردیم و این بودجه ها چه شده است ؟

رئیس انجمن نمایش و تئاتر استان ایلام ادامه داد : در حال حاضر کارهای عجیب و غریبی دارد صورت میگیرد و شورا اعلام میکند یک اساس نامه آمده که در آن قید شده دونفر از پیشکسوت ها در انجمن باشند و کارشناس باشند و از طرف دیگر اعلام می کنند که این افراد حق شرکت در جشنواره را ندارند و بخش نامه است ،یعنی وسط یک جنگ و آشوب بزرگ، دوستان به دنبال موارد قانونی میگردند.

در پایان ، خیراللهی درپاسخ به این سوال که آیا تا بحال در خود استان جشنواره ای بوده که برگزار نکنیدو بودجه اش را به هنرمندان اختصاص بدهید ؟ گفت :بله جشنواره ی ملی تئاتر خیابانی برگزار نشد و ما مبلغی را که در حساب انجمن داشتیم بین بچه هایی که بیکار شدند تقسیم و اینگونه از آنها حمایت کردیم.

پایان پیام/ 14

لینک خبر :‌ خبرگزاری شبستان
خلیلی معاون توسعه مدیریت و منابع سازمان سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت: ما برای اجرای طرح پردیس سینمایی امید ابتدا در شهر نهاوند که با دیدن شور و اشتیاق مسئولان اقدام کردیم، مذاکرات اولیه انجام و حتی تفاهم نامه هم منعقد شد؛ اما کار عملی تاکنون صورت نگرفت و بنابراین تصمیم گرفتیم در استان همدان جابه جایی پروژه را داشته باشیم.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۹/۰۷/۱۳

مسئولین نهاوند یا در خواب خرگوشی هستند یا ناتوان در گرفتن مطالبات مردم شهرستان

خبر رسید که امتیاز پردیس سینمایی شهرستان نهاوند به شهر اسدآباد داده شد و دوباره امید دوست داران سینما را نا امید شد.

به گزارش تابناک همدان از نهاوند، شنیده می شود که مسئولین نتوانسته اند یک زمین برای احداث این پردیس سینمایی در شهرستان پیدا کنند تا نهاوند هم صاحب سینما شود چرا ... خدا عالم است؟

پس مردم نهاوند همچنان در حسرت سینما باید بمانند

قابل توجه مسئولان نهاوند؟! پردیس سینمایی امید که قرار بود در نهاوند اجرا شود به اسدآباد رفت و تفاهم نامه پروژه احداث سینمای امید در شهرستان اسدآباد منعقد شد.

خلیلی معاون توسعه مدیریت و منابع سازمان سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در این مراسم گفت: ما برای اجرای طرح پردیس سینمایی امید ابتدا در شهر نهاوند که با دیدن شور و اشتیاق مسئولان اقدام کردیم، مذاکرات اولیه انجام و حتی تفاهم نامه هم منعقد شد؛ اما چندی نگذشت که آن شور و اشتیاق در آن شهر ایجاد نشد و کار عملی صورت نگرفت؛ تصمیم گرفتیم در استان همدان جابه جایی پروژه را داشته باشیم.

وی با بیان اینکه گزینه بعدی ایجاد پردیس سینمایی شهرستان اسدآباد بود که به دنبال اتفاقی که در نهاوند افتاد سعی کردیم با یک حساسیت های ویژه این تفاهمنامه در اسدآباد اجرا شود.

حیدری خلیلی با اشاره به ساخت و احداث نخستین پردیس سینمایی استان همدان در شهرستان اسدآباد گفت: پیش از اسدآباد قرار بود این پروژه در شهرستان نهاوند اجرا شود که به علت عملی نشدن این امر، سازمان امور سینمایی نسبت به جابه جایی طرح و انتقال آن به شهرستان اسدآباد تصمیم گرفت.

لینک خبر :‌ تابناک همدان

روزنامه مردم سالاری




روزنامه شرق


روزنامه فرهیختگان


روزنامه ابتکار


روزنامه شهروند


روزنامه ابرار


روزنامه کیهان


روزنامه راه مردم


روزنامه بهار


روزنامه رویداد امروز


روزنامه وطن امروز


روزنامه آرمان ملی


روزنامه جوان


روزنامه ایران