به گزارش مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، علی اصغر کاراندیش در این نامه مشروح که در 6 صفحه و 16 بند تدوین شده است تناقض ها و تضادهای طرح مذکور با قوانین مرتبط با شرح وظایف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی را فهرست کرده است.

این نامه در بازگشت به نامه شماره 62968 مورخ 5 /6 /1399 موضوع طرح اصلاح بند (29) ماده (2) قانون اهداف و وظایف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی (مصوب 12 /12 /1365) ، در 16 بند نگاشته شده است.

شورای عالی فضای مجازی مرجع تعیین مصادیق صوت و تصویر فراگیر است

در بند اول این نامه آمده است:

1 -در مقدمه یا دلایل توجیهی طرح یاد شده به مرقومه مقام معظم رهبری (مدظله العالی) مبنی بر مسئولیت سازمان صدا و سیما درحوزه تنظیم مقررات، صدور مجوز و نظارت بر صوت و تصویر فراگیر در فضای مجازی اشاره شده است؛ دراین خصوص موارد ذیل حایز اهمیت است:

1 -1 - به موجب ابلاغیه شماره 28706 /1 مورخ 22 /6 /1394 مقام معظم رهبری (مد ظله العالی) خطاب به ریاست محترم جمهوری و رییس شورای عالی فضای مجازی، ابتدا بر مسئولیت هماهنگی و نظارت مرکز ملی فضای مجازی نسبت به نقش و سهم وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سازمان صدا و سیما جمهوری اسلامی ایران، دستگاه های فرهنگ و نیز نهادهای مردمی و بخش خصوصی درموضوع خدمات و محتوا تصریح شده و سپس بر راهبرد انحصار سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی نسبت به صوت و تصویر فراگیر درفضای مجازی تاکید شده است پس با توجه به تعیین مرجع خاص از سوی معظم له برای سهم و نقش دستگاه های مربوطه نیازی به قانون گذاری نیست و مارا از منویات ایشان درخصوص این مسئله دور می کند.

2 -1 - حسب نص صریح صدور و بند (2) حکم مورخ 14 /6 /1394 مقام معظم رهبری (مد ظله العالی) به اعضای شورای عالی فضای مجازی وظیفه سیاست گذاری و تصمیم گیری های لازم و ایجاد هماهنگی میان وزارتخانه ها، سازمان ها و نهادهای مختلف ذی ربط در ابعاد اقتصادی و حقوقی مرتبط با فضای مجازی به ترتیب به شورای عالی فضای مجازی و مرکز ملی فضای مجازی محول شده است؛ لذا با عنایت به این مسئله مرجع هماهنگ کنند و تصمیم ساز اصلی در حوزه فضای مجازی توسط معظم له مشخص و تعیین گردیده و وضع قانون و تعیین مرجع دیگر بدون در نظر گرفتن صریح حکم صادره پیش گفته در واقع مغایر با منویات ایشان است.

وضع هرنوع قانون بدون لحاظ تعریف و نقش مرجع اصلی آن، تبعات منفی دارد

3 -1 - آنچه در عمل مورد اختلاف است و سال ها است که وزارت متبوع پیگیر آن و خواستار حل و فصل موضوع شده است، بحث ارایه تعریف و تعیین مصادیق صوت و تصویر فراگیر در فضای مجازی است و قویاً معتقدیم که مجوزهای صادره از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مصداق صوت و تصویر فراگیر نیست و با عنایت به فرامین مقام معظم رهبری (مد ظله العالی) اساساً این وظیفه به عهده شورای عالی فضای مجازی است و ممکن است وضع هر نوع قانون و یا مقرره بدون لحاظ تعریف و نقش مرجع اصلی آن، تبعات منفی برای حوزه تولید و همچنین فعالین این حوزه داشته باشد؛ چرا که برابر فرمان مورخ 17 /12 /1390 معظم له کلیه دستگاه های کشور موظف به همکاری همه جانبه با مرکز ملی فضای مجازی می باشند و هدف از تاسیس شورای مزبور را سیاست گذاری، تصمیم گیری و هماهنگی در فضای مجازی و با اختیارات کافی عنوان و تاکید نموده اند که به کلیه مصوبات شورا ترتیب اثر قانونی داده شود دراین خصوص نظر جنابعالی را به نامه شماره 100607 /95 /ش مورخ 22 /2 /1395 دبیر محترم شورای عالی و رییس مرکز ملی فضای مجازی جلب می نمایم.

فربه کردن صدا و سیما هزینه ای سنگین برای حاکمیت خواهد داشت

در بخش دیگری از این نامه آمده است:

2 - درخصوص صوت و تصویر فراگیر در زمان بررسی طرح اداره و نظارت بر صدا و سیما در کمیسیون محترم فرهنگی مجلس شورای اسلامی در دوره قبل بحث های بسیاری صورت گرفت و نهایتاً کمیسیون یاد شده با عنایت به جایگاه شورای عالی فضای مجازی طی نامه شماره 19000 / ک ف مورخ 8 /3 /1397 مراتب را استعلام می نماید که دبیر محترم شورای عالی و رییس مرکز ملی فضای مجازی طی نامه شماره 101032 /97 مورخ 9 /3 /1397 تعریف ذیل را ارایه می نمایند:

توزیع گسترده یا ایجاد قابلیت توزیع گسترده محتوای صوتی و تصویری در صورتی که هر چهار شرط زیر را داشته باشد صوت و تصویر فراگیر خواهد بود:

1- به صورت یک سویه و برای مخاطب عام باشد؛

2- الزامی به شناسایی کاربر مخاطب نباشد؛

3- بیش از 5000 کاربر مخاطب همزبان داشته باشد؛

4- محتوای توزیع شده، زنده بوده یا کنداکتور و جدول پخش زمانی داشته باشد.

این تعریف که براساس نظرات کارشناسی و ملاحظات صحیح منطقی، قانونی، عرفی و بالادستی ارایه شده به خوبی نشان می دهد که اساساً حوزه اختیارات سازمان صدا وسیما درحوزه فضای مجازی چیست و متاسفانه ارایه تفسیر موسع از مقوله صوت و تصویر فراگیر و عدم ملاحظه نقش مرکز ملی فضای مجازی توسط سازمان صدا و سیما به صورتی که حتی ارایه یک پاورپوینت در یک نشست هم فراگیر تعبیر می شود.

3 - طرح مزبور مستند، انیمیشن و سریال را از سینما جداکرده است؛ درحالی که ساختار این 4 بخش ساختاری درهم تنیده است که جداسازی آن چیزی جز خسارت در پی ندارد و نمی شود این زیست مشترک را که سالیان درازی است به وجود آمده از هم جدا و برای آن ساز و کار نظارتی و مرجع جدیدی وضع کرد. اگر از نظارت بر بخشی رضایت نیست یا اعتراض نسبت به آن وجود دارد، راه حل تقویت ابعاد نظارتی است نه اینکه محل وظایف و اختیارات را از یک وزارتخانه جدا و آن را به بخش دیگری بسپاریم.

4 - امروز طیف وسیعی از حمایت ها و خدمات مالیاتی، بیمه ای، تعرفه مصرف انرژی، تامین اجتماعی، کمک های مالی و... توسط وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نسبت به فعالین فرهنگی، هنری، سینمایی و... دارای مجوز از این وزارت خانه ارایه می شود. در حال حاضر حدود 700 موسسه فرهنگی و سینمایی دارای مجوز از وزارت متبوع وجود دارند که نوع فعالیت یا موضوع فعالیت آنها مستند، انیمیشن، سریال سازی و ... است. در بخش نمایش خانگی حدود 3000 نفر سالانه مشغول به کار هستند و در بخش انیمیشن هم حدود 1000 نفر و مستند هم بیش از 2000 نفر شاغل دارد. جدا سازی این بخش از وزارت متبوع واگذاری آن به سازمان صداو سیما، بر زندگی شاغلین و خانواده ایشان مستقیماً تاثیر دارد و آنها را از حمایت و خدمات این وزارتخانه محروم می نماید. از طرف دیگر سازمان صدا و سیما با توجه به حدود اختیاراتی که دارد نمی تواند همه این طیف وسیع خدمات را ارایه و بار آن را بدوش بکشد. فربه کردن صدا و سیما در حال حاضر با هزاران نفر نیروی انسانی و واگذاری نظارت محتوایی به آن به قیمت متوقف کردن وظایف حاکمیتی دولت، بار هزینه ای سنگین را برای حاکمیت ایجاد خواهد کرد که قطعاً مغایر با مصالح و منافع ملی در شرایط کنونی کشور است.

همچنین در ادامه این نامه آمده است:

5 - اگر به هر دلیلی نظارت بر محتوای غیر فراگیر صوت و تصویر از دولت گرفته شود این معنا را لزوماً در پی ندارد که تولیدکنندگان و سرمایه گذاران به تلویزیون گرایش پیدا خواهند کرد؛ زیرا سرمایه ماهیتاً از ریسک و خطر پذیری خود را دور می کند و به سمتی نخواهد رفت که با ضوابط و ملاحظات آن همخوانی و همراهی ندارد چرا که ضوابط بخش تلویزیونی را به حوزه غیر آن امتداد خواهند داد. به مرور زمان این مسئله موجب می شود که فیلم سازان برای تولید آثار به خارج از کشور بروند و بخواهند بر بستر پلتفرم ها و سامانه های خارج از کشور آثار خود را به نمایش بگذارند و یا اقتصاد این حوزه از رونق بیفتد.

6 - در شرایط حاضر با تفسیر موسع از مفهوم صوت و تصویر فراگیر امروزه رسانه های خبری و پایگاه های خبری، خبرگزاری ها و... که سال هاست براساس مجوزهای مربوطه و قانون مطبوعات تولیدات تصویری گفتگو محور و مستند -گزارش تهیه و منتشر می کنند دچار مشکل می شوند و برخلاف اصول و قواعد حاکم بر مطبوعات و معاهدات بین المللی در عدم ممیزی قبل از انتشار مطبوعات، باید بروند و مجوز از صدا و سیما علاوه بر مجوز هیات نظارت بر مطبوعات بگیرند. طرح حاضر هم به این مسئله دامن می زند و ساز و کار نظارتی در حوزه مطبوعات را تشدید و مغایر آزادی مطبوعات است و بازتاب های منفی زیادی در پی خواهد داشت.

مرجع نظارتی که خود تولید کننده باشد، ناظر امین و بی طرفی نخواهد بود

7 - صدا و سیما خود فعالیت بازرگانی و اقتصادی دارد، خود تولیدکننده سریال و... است؛ مرجع نظارتی که خود تولید کننده باشد، ناظر امین و بی طرفی نخواهد بود و تعارض منافع و تزاحم آن را به همراه دارد چرا که سازمان طبیعتاً میل به تامین منافع خود دارد.

8 - توسعه فناوری و صنایع فرهنگی امکانی را فراهم ساخته است که روزانه میلیون ها ویدئو، پادکست (برنامه شنیداری)، توسط شهروندان تولید و بر بستر شبکه های اجتماعی و سرویس های مربوطه پخش می شوند. در شرایط اینچنین باید به سمت فرهنگ سازی مناسب رفت چرا که نظارت و ممیزی بر این حجم به سختی ممکن است و حتی به تعبیری با توجه به فرارگیری شبکه های اجتماعی در خارج از کشور غیر ممکن است.

9 - شورای عالی انقلاب فرهنگی به عنوان نهاد عالی سیاست گذار و مقررات در حوزه فرهنگ کشور که مصوبات آن لازم الاجرا و در حکم قانون است در جلسه 298 مورخ 22 /10 /1371 خود شرایط استفاده صحیح از لوازم و تجهیزات و محصولات مختلف سمعی و بصری و برنامه های تصویری در قالب ویدئو را تصویب و ضمن اعطای اختیاراتی به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مقرر نمود:

1 - ورود برنامه های تصویری در قالب ویدئو و نظایر آن از خارج از کشور صرفاً با مجوز وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی صورت گیرد، به استثناء نوارها و فیلم هایی که توسط صداو سیما وارد می شود.

2 - تولید و تکثیر برنامه های ویدئویی فقط با مجوز وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی صورت گیرد.

3 - فروش و اجازه نوار تصویری و ویدئویی و نظایر آن توسط مراکزی انجام می گیرد که از طرف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مجوز داشته باشند.

به وضوح ملاحظه می فرمایید که اولاً در این حوزه تعیین تکلیف توسط مرجع قانونی و صاحب صلاحیت صورت پذیرفته است؛ ثانیاً کلیت و اطلاق مصوبه تمام بسترها عرضه و نمایش صوت و تصویر را شامل می شود و آنچه که در حال حاضر برابر امریه رهبر معظم انقلاب به سمت صدا و سیما رفته مقوله صوت و تصویر فراگیر است و نه همه صوت و تصویر یا بخش خاصی از آن؛ لذا اساساً وضع قانون در این زمینه موضوعیت و ضرورت ندارد.

ذکر یک نکته لازم و ضروری است؛ آنچه که در سامانه های ویدئو درخواستی ( vod ) اتفاق می افتد و صدا و سیما مدعی فراگیر بودن آن است و طرح نمایندگان محترم هم منطبق بر همین دیدگاه بوده یا در تایید آن است، صوت و تصویر فراگیر ( broadcast ) نیست؛ زیرا برابر تعریفی که از مرکز ملی فضای مجازی قبلاً ارایه شد، ارتباط منبع فرستنده با گیرنده در این نوع ارتباط یک به یک و محتوای دارای مجوز از وزارت متبوع از طرف سامانه های موجود برای کاربران مشخص و در راستای محتوای درخواستی آنان است. این شرکت ها پخش زنده و مستقیم ندارد و مانند برنامه رادیو و تلویزیونی جدول پخش برنامه روزانه هم ندارد، به عبارتی همان ویدئو کلوپ های قدیمی که در محلات و کوچه ها بود به شکل امروزی و فعلی در آمده است.

قوانین صدا و سیما نیازمند اصلاح یا بازبینی است

در بخش دیگری از این نامه آمده است:

10 - به موجب بندهای متعدد قانون اهداف و وظایف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و ضوابط مصوب شورای عالی انقلاب فرهنگی و قانون تعطیل موسسات بدون مجوز، صدور مجوز موسسات سینمایی، فیلم سازی و... با وزارت متبوع است؛ با این طرح یک دوگانگی درکشور ایجاد می شود که نتیجه ای جز نارضایتی مردم ندارد. یک جا مجوز موسسه می دهد یک جا مجوز محتوای تولیدی همان موسسه و کنار آمدن با دو دستگاه و ضوابط خاص هریک برای مردم سردرگمی می آورد.

11 - با عنایت به آنچه که در قسمت اخیربند (9) همین نامه بیان شد، مجوز کنسرت، تئاتر و کتاب را وزارت متبوع می دهد اما همین کتاب در قالب کتاب صوتی و بر بستر فضای مجازی باید برود مجوز صدا و سیما بگیرد!. اساساً چنین چیزی (البته به استثنای صوت و تصویر فراگیر) با یک منطق عرفی و عقلی سازگار است که محتوای واحد بر بسترهای مجزا و اشکال عرضه از محل های مختلف مجوز بگیرد؟ در شرایطی که حذف مجوزهای غیر ضرور و بهبود محیط کسب و کار از سیاست ها و اولویت های کشوراست. بنابراین محتوای مد نظر در قالب سریال، انیمیشن، مستند و... بر هر بستری هم بخواهد عرضه شود، درصورت فراگیر نبودن به موجب امریه مقام معظم رهبری (مد ظله العالی) نمی تواند از اختیارات صداو سیما باشد و وضع چنین تبصره ای خلاف منویات معظم له به نظر می رسد.

12 - دربند (29) ماده (20) قانون اهداف و وظایف وزارت فرهنگ و ارشاداسلامی به اصل (74) قانون اساسی از جهت نحوه ارایه لوایح به مجلس پس از تصویب دولت اشاره شده است، در طرح پیشنهادی بدون توجه به این فلسفه اصل (175) قانون اساسی را درج کرده اند که مربوط به صدا و سیما و انتخاب رییس سازمان است و هیچ ارتباطی با مقررات گذاری در این حوزه ندارد و بر ابهام طرح افزوده است.

13 - پیش بینی اختیاراتی برای یک سازمان دیگر در قانون اختصاصی یک دستگاه یا وزارت خانه هم بر خلاف اصول قانون نویسی و قواعد تنقیحی است و بهتر است در قانون مربوط به صدا و سیما اصلاح یا بازبینی شود.

14 - آنچه که در قوانین موضوع صلاحیت انحصاری سازمان صدا و سیما قرارگرفته، عبارت است از تاسیس فرستنده و پخش برنامه های رادیویی و تلویزیونی ( ماده 7 اساسنامه سازمان صداو سیما)، لذا تاکید آن در قانون مربوط به وزارت متبوع تکرار مکررات است. همچنین از دیگر وظایف انحصاری آن ایجاد هر گونه شبکه و برنامه رادیویی و تلویزیونی (بند 6 مقررات و ضوابط شبکه های اطلاع رسانی رایانه ای) و انتشار و پخش برنامه های صوتی و تصویری از طریق سیستم های فنی قابل انتشار در قالب امواج رادیویی و کابلی (نظریه تفسیری شورای نگهبان درسال 1379) است. لذا موضوعات و فعالیت هایی که جامع عناصر یادشده نباشد، مشمول صلاحیت صدا و سیما نیست و افزودن مجوز تولید انیمیشن، نمایش خانگی و سریال، مستند، مسابقه و... به وظایف یک سازمان که خود تولید کننده است و در صلاحیت های قانونی جا افتاده قبل آن وجود ندارد و ساختار و تخصص لازم را هم نداشته، کار صحیح به نظر نمی رسد.

15 - به موجب ماده (2) قانون نحوه مجازات اشخاص که در امور سمعی و بصری فعالیت غیر مجاز می نمایند (مصوب 1372) در زمینه تولید، توزیع و تکثیر و عرضه نوارهای صوتی و تصویری و بعد از آن به موجب اصلاحیه سال 1386 این قانون علاوه بر نوارها و لوح های فشرده تمامی آثار صوتی و تصویری نیز مقید به مجوز از وزارت فرهنگ وارشاد اسلامی گردیده اند. این حکم قانونی مصوب 1386، هفت سال پس از نظریه تفسیری شورای محترم نگهبان به شماره 979 /21 /79 مورخ 10 /7 /1379 صادر شده است و مورد ایراد شورای مزبور هم قرار نگرفته است. لذا تخصیص به نظریه شورای محترم نگهبان از این جهت قابل برداشت است و همینطور درخصوص بند (ج) ماده (3) قانون برنامه پنجم توسعه کشور.

16 - به موجب بند (2) نظریه مذکور شورای محترم نگهبان انتشار و پخش برنامه های صوتی و تصویری از طریق سیستم های فنی قابل انتشار فراگیر (همانند ماهواره، فرستنده، فیبرنوری و غیره) برای مردم درقالب امواج رادیوئی و کابلی غیر از سازمان صدا و سیما ی جمهوری ایران از وظایف انحصاری سازمان یادشده تعیین گردیده است. فارغ از اینکه عبارت در قالب امواج رادیوئی وکابلی بسیارمشخص است، به موجب همین نظر می توان گفت عرضه آثار صوتی و تصویری بدون قید هیچ استثناء، انتشار صوت و تصویر فراگیر محسوب نمی شود و نباید اموری مثل مستند و سریال و... را براساس این نظریه تفسیری مندرج در مقدمه طرح از وظایف صدا و سیما به شمار آوریم و صدور مجوز دراین خصوص توسط وزارت متبوع برخلاف اصل(44) قانون اساسی نیست.

باعنایت به جمیع موارد معنونه مخالفت صریح این وزارتخانه را با طرح پیشنهادی اعلام می نماید.

به گزارش مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، جلسه 748 شورای فرهنگی عمومی در ادامه بحث و بررسی پیرامون جمعیت با حضور دست اندرکاران دستگاه های ذیربط برگزار شد.

در ابتدای این جلسه سید عباس صالحی با بیان اینکه در بخش هایی از موضوع جمعیت کشور عوامل فرهنگی تاثیرگذار وجود دارد، اظهار داشت: برای بررسی زوایای مختلف تاثیرگذار فرهنگ در موضوع جمعیت باید یک ستاد در این راستا تشکیل شود تا به خوبی جزئیات بخش های مختلف را بررسی کند.

وی ادامه داد: در حوزه فرهنگ نیازمند یک زبان ملموس در مورد جمعیت هستیم، در این زمینه کلی گویی خوب نبوده و در عین حال باید پیام های آموزنده دور را کنار گذاشته و به سمت پیام های نزدیک که بتواند در جامعه تاثیر سریع تر بگذارد برویم.

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی تاکید کرد: پیام های مهم در مورد جمعیت باید به گونه ای باشد که بتواند در زندگی ملموس خانواده ها تاثیرگذار بوده تا آنها را به فرزندآوری مشتاق کند، براین اساس پیام های ما به جامعه باید طبقه بندی درستی داشته تا باتوجه به جامعه هدف این محتواها منتقل شود. برای نمونه پیام مشارکت فعال مردان در خانه می تواند تاب آوری زنان در باروری را بیشتر کند.

صالحی با اشاره به اینکه از موضوعاتی که در فرهنگ فرزندآوری مهم است نباید غافل شد، گفت: باتوجه به شرایط کشور باید بسترهای لازم ذهنی برای فرزندآوری از طریق فرهنگ سازی درست برای مردم شکل بگیرد، در حال حاضر کشور درگیر بیماری کرونا است و باید در همین شرایط به مردم نشان داد که مراقبت های قبل و بعد از بارداری در این ایام مشکلی ندارد و خانواده ها دچار تردید نباشند.

وی افزود: امروز نیاز داریم که جامعه پزشکی و درمانی کشور این اطمینان خاطر را به جامعه بدهند که با وجود کرونا مشکلی برای بارداری وجود ندارد، البته در این شرایط ازدواج و زمان آن برای بسیاری از افراد دچار تغییراتی شده است که ممکن است همین تغییرات فرزندآوری را هم با فاصله روبرو کند.

در ادامه این جلسه معصومه ابتکار معاون امور زنان و خانواده رئیس جمهور با بیان اینکه تمایل به ازدواج و فرزندآوری در جامعه وجود دارد اما شرایط آن فراهم نیست، خاطرنشان کرد: یکی از موانع این موضوع آمار بالای اعتیاد در مردان است، در واقع نرخ اعتیاد و آثار آن خانواده های ایرانی را تحت تاثیر قرار داده است، بنابراین در این زمینه فرهنگ می تواند به کمک جامعه بیاید.

وی ابراز داشت: در کنار فضای داخلی متاسفانه ایجاد فضای ناامیدی و ناامنی برای زندگی در ایران از آن سوی مرزها یکی از دلایل عقب نشینی در امر ازدواج و فرزندآوری است، تبلیغات منفی و خاکستری کردن جامعه نهال ترس را در دل جوانان کاشته است.

معاون امور زنان و خانواده رئیس جمهور بیان کرد: در ستاد بانوان تلاش کردیم سیاست های جنسیتی را برقرار کنیم که خوشبختانه به عنوان یک سند به تمام استان ها ارسال شده است، البته در هر استان متناسب با شرایط همان مکان سیاست های جمعیتی اخذ خواهد شد.

محمد مهدی تندگویان معاون امور جوانان وزارت ورزش و جوانان نیز در ادامه این جلسه مشکل جوانان امروز را در نداشتن مهارت های لازم برای زندگی بیان کرد و گفت: خوشبختانه امروز در سربازی مهارت لازم به جوانان آموزش داده می شود، یکی از این مهارت ها چگونه زندگی کردن است، آمارها نشان می دهد 40درصد از سربازهایی که آموزش مهارت زندگی دیده اند به ازدواج ترغیب شده اند.

وی ادامه داد: مهارت نکته بسیار مهمی است که نباید از آن غافل شد، اگر جوانی مدرک تحصیلی دانشگاهی ندارد اما یک نخبه اجتماعی است که می تواند 300 کارگر را اداره کند باید به آن جوان شجاعت داد، در این بین نباید از نقش مهم آموزش و پرورش غافل شد، در فضای آموزشی کشور باید مهارت به دانش آموزان و دانشجویان منتقل شود و تنها آموزش صرف کافی نیست.

تندگویان اضافه کرد: شورای فرهنگ عمومی باید به این موضوع توجه داشته باشد که وزارت آموزش و پرورش در زمان آموزش مهارت را هم به جامعه یاد بدهد، درواقع جدای از آموزش بحث مهارت بسیار مهم است و نباید از آن غافل شد.

در ادامه این جلسه عماد افروغ استاد جامعه شناسی دانشگاه تربیت مدرس با بیان اینکه جمعیت در کشور ما با یک توزیع آمایشی روبرو نیست، تصریح کرد: متاسفانه در برخی از شهرهای بزرگ جمعیت زیاد و در مقابل امکانات لازم وجود ندارد، در شرایط فعلی فرهنگ امری ضروری است اما معیشت و اقتصاد جامعه در وهله اول قرار دارد.

وی گفت: در تمام بخش های جمعیتی تنها آمار، گزارش و تحقیق داریم و هیچگاه کار عملی انجام نداده و اگر این اتفاق محقق و برای خانواده ها هزینه کرده بودیم ره آورد و دستاوردهای زیادی برای جامعه به دست می آمد.

غلامرضا منتظری نماینده مجلس شورای اسلامی نیز در این جلسه بیان کرد: کشور در حال حاضر نیازمند یک مدل ناجی برای خانواده است، در همین راستا کمیسیون فرهنگی مجلس بعد از سخنان رهبر معظم انقلاب در آغاز مجلس یازدهم طرح تعالی خانواده را آغاز و در این طرح از تجربه های موفق بخش های مختلف استفاده خواهیم کرد.

در بخش دیگری از این جلسه محمد جلال عباسی شوازی رئیس انجمن جمعیت شناسی ایران با بیان اینکه در پیام هایی که برای فرزندآوری داریم نباید کلی گویی کرد، گفت: اکثریت مطلق جامعه اعتقاد به ازدواج فرزندان خود دارند اما شرایط آنها فراهم نیست، همچنین نگرش جامعه به سمت بیش از یک فرزند رفته است اما برای تحقق این نگرش نیازمند ایجاد شرایط مساعد برای جامعه هستیم.

وی ادامه داد: خدمات درمانی، آموزشی، اقتصادی، فرهنگی و ... برای جامعه باید فراهم باشد، تجربه ها نشان می دهد در کشورهایی که باروری بالا دارند یک نوع مشارکت بین زن و مرد در خانواده وجود دارد، به عبارتی دیگر همکاری آقایان در امور خانه باعث می شود زنان شاغل نیز شرایط فرزندآوری را راحت تر داشته باشند.

رئیس انجمن جمعیت شناسی ایران یادآور شد: سیستم آموزشی ما نیازمند تغییراتی است، خیلی از زوجین که قصد فرزند آوردن دارند نگران آینده تحصیلی فرزند خود هستند، در واقع مراقبت کودکان در مهد کودک ها تا دانشگاه آنها از جمله نگرانی های خانواده ها است، بنابراین در جامعه با فراهم کردن شرایط لازم می توان خانواده ها را به داشتن بیش از دو فرزند قانع کرد.

رسول صادقی رئیس موسسه مطالعات و مدیریت جامع و تخصصی جمعیت کشور با اشاره به موانع پیش رو برای ازدواج در کشور تصریح کرد: سن ازدواج باتوجه به شرایط اقتصادی کشور و اقلیم هر شهر بالارفته و به سن 30سالگی رسیده است، همچنین روند کاهشی ازدواج با روند رو به رشد طلاق همراه بوده است. متاسفانه نسل های جدید نگرش متفاوتی نسبت به طلاق دارند و این اتفاق در روند نزولی باروری تاثیر داشته است.

وی ادامه داد: روند تحولات سریع اجتماعی در کشور باعث شده است که تحولات باروری در کشور سیر نزولی پیدا کند، عواملی چون بستر شهرنشینی، ناامنی اقتصادی و بازار کار، هزینه های زندگی، تغییر ارزش های فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی، سیاست های کاهش باروری و فرزندپروری افراطی در این روند کاهشی تاثیرگذار بوده است.

رئیس موسسه مطالعات و مدیریت جامع و تخصصی جمعیت کشور خاطرنشان کرد: در حال حاضر سالانه یک میلیون نفر به جمعیت کشور اضافه می شود، این روند در سال های آتی با کاهش 500 هزار نفری و در سال 1430 با رسیدن به رقم صفر روبرو خواهد بود، در این میان روند سالمند شدن جامعه را هم نباید فراموش کنیم، براساس آمار در سال 1425 جامعه ایران به بالاترین رقم سن خود می رسد، بنابراین برای این موضوع هم باید فکری کرد و تصویر خوبی از سالمندان برای جامعه ایجاد کنیم.

وی افزود: در بین تمام اتفاقات نباید از تمایل به مهاجرت هم غفلت کنیم، قشر دانشگاهی ما به این سمت تمایل پیدا کرده که این بیانگر خروج قشر جوان از کشور خواهد بود که به دنبال خود کاهش ازدواج و فرزندآوری را هم به همراه دارد و در مجموع جمعیت کشور با کاهش روبرو می شود، بنابراین باید یک بسته سیاست گذاری برای این امر در نظر بگیریم.

در پایان این جلسه نصرت الله لطفی قائم مقام شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی با بیان اینکه در کشور ما همیشه مسائل زیاد اما راه حل کم است، تصریح کرد: در خصوص جمعیت، رهبر معظم انقلاب موضوع کنترل جمعیت برای دهه 80 را به سران قوا اعلام کردند اما کسی این زنگ خطر را جدی نگرفت، در واقع اقناع مسئولین بیشتر از جمعیت کشور مهم است، در کشور ما جمعیت متولی ندارد بنابراین نیازمند یک ستاد ملی جمعیت هستیم.

وی ابراز داشت: دولت، مجلس و حوزه های علمیه در این مورد اهتمام ویژه ای ندارند و حتی رسانه ها هم توجهی به این موضوع نمی کنند، در حال حاضر در شورای فرهنگ عمومی سراسر کشور هم نگرش واحدی در مورد جمعیت نداریم و دستور جلسات نشان از تصمیمات و تفکرات جزیره ای دارد، وظیفه همه باید تلاش برای بالا بردن فرهنگ افزایش جمعیت باشد زیرا در این بخش ضعیف عمل کردیم.

به گزارش مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، در ادامه برگزاری سلسله نشست های طرح ملی سه شنبه های تکریم در یازدهمین هفته از این طرح با حضور سید عباس صالحی از خانواده ناصر علی صوفی از استان اردبیل تجلیل شد.

در ابتدای این ارتباط زنده تصویری سید عباس صالحی با بیان اینکه استان اردبیل به عنوان خاستگاه تشیع ایران است، اظهار داشت: کل ایران به این استان هم به عنوان یکی از پایگاه های مذهبی کشور و هم پایگاه ایستادگی در مقابل دشمن مدیون است، این استان از همان روزهای او ل جنگ درگیر این جهاد بزرگ شد.

وی ادامه داد: امروز فرصتی فراهم شد به صورت مجازی به خدمت این خانواده شهید برسیم و این که چنین جوانانی چگونه پای اعتقادات، وطن و انقلاب اسلامی ایستادند.

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی تاکید کرد: این خانواده شهید پدری دارد که از ابتدای تولد لباس احرام را به تن فرزند خود می کند که در نهایت به لباس شهادت او تبدیل شده است، این خانواده در تربیت فرزندان خود بسیار تلاش کردند و همین امر باعث شده است که سه فرزند از این خانواده در کنار هم در جنگ تحمیلی از وطن خود دفاع کردند.

صالحی یادآور شد: دیدار امروز به موجب فرارسیدن روز ملی سینما تدارک دیده شده است زیرا پدر این شهید و خود شهید از تلاشگران در این عرصه بودند، همزمان با چهلمین سالگرد دفاع مقدس باید یادی از هنرمندان شهید به ویژه هنر سینما در این عرصه کرد.

وی افزود: در دوره دفاع مقدس بیش از 130شهید سینماگر داشته ایم، این شهدا در بخش های مختلفی از حوزه سینما اعم از بازیگری، کارگردانی، نویسندگی، فیلمبرداری و ... فعالیت داشتند، در اوایل انقلاب و پس از عبور از سینمای قبل از انقلاب حضور این تعداد از شهدای سینماگر بیانگر آن است که سینماگران وظیفه خود دیدند که به عنوان رزمنده یا روایت گر جنگ در این جهاد حضور داشته باشند.

عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی بیان کرد: بخش دیگری که در حوزه خدمت سینما به دفاع مقدس شاهد آن هستیم فضای فیلم های دفاع مقدس است، با آغاز دفاع مقدس خیلی از سینماگران وظیفه خود دیدند که فضای جنگ را با فیلم به تصویر بکشند، بنابراین سینمای دفاع مقدس به اندازه عمر دفاع مقدس است. زیرا از زمان آغاز جنگ شاهد شکل گیری ژانر دفاع مقدس در بین سینماگران هستیم.

صالحی با یاد خاطره مرحوم رسول ملاقلی پور از هنرمندان استان اردبیل گفت: کارهای دفاع مقدسی ایشان همچنان جذاب است، چه آثاری که در سال های اوج دفاع مقدس ساخته شد و چه همچنین کارهای دیگری از ایشان که روایتگر جنگ است.

وی در ادامه خاطرنشان کرد: این فیلم ساز خوب اردبیلی به نحوی در کنار رزمندگان دفاع مقدس قرار گرفت تا با دوربین خود روایت گر رشادت های رزمندگان باشد تا زوایای مختلف جنگ مغفول نماند و سینماگران ما امروز این خط را همچنان دنبال می کنند.

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در پایان گفت: شهید ناصر علی صوفی مختص زمان خودش نبود بلکه حضور او در حال حاضر مکتب علوی را زنده نگاه می دارد و امید است خون شهدا چراغ راه ما باشد.

در بخشی از این ارتباط زنده تصویری حجت الاسلام والمسلمین حبیب رضا ارزانی دبیر ستاد عالی کانون های فرهنگی هنری مساجد ضمن عرض تسلیت ایام سوگواری سالار شهیدان و ادای احترام به خانواده شهید صوفی تصریح کرد: امسال این ابتکار ارزشمند یعنی طرح ملی سه شنبه های تکریم با کمک وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی تا به امروز برگزار شده و هدف از این طرح تکریم خانواده شهدا است.

در بخش دیگری از این ارتباط زنده تصویری سید ناصر احقاقی مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی اردبیل با گرامیداشت چهلمین سالگرد دفاع مقدس گفت: متناسب با آغاز چهلمین سالگرد دفاع مقدس جشنواره چراغ سینما، چراغ هنرهای نمایشی و تجسمی و سایر جشنواره ها را برای یادآوری از این جهاد بزرگ خواهیم داشت.

ندایی معاون سیاسی اجتماعی استاندار اردبیل نیز در بخش دیگری از این ارتباط زنده تصویری با بیان اینکه خانواده شهید صوفی یک خانواده کاملا فرهنگی در استان هستند، خاطرنشان کرد: این خانواده در امر فرهنگ استان بسیار تاثیرگذار بودند، همچنین از وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی که به صورت مجازی به خانه شهدا در سراسر کشور سفر می کنند تشکر می کنیم زیرا این کار بسیار ارزشمند است.

در بخش دیگری از این ارتباط زنده تصویری محمد حسن صوفی برادر شهید باتشکر از تمام کسانی که این طرح را راه اندازی کردند، گفت: برادرم در وصیت نامه خود نوشته است که من از ساعت 2:30 نیمه شب بیدارم و وقتی جوانان جان بر کف و آماده جهاد و شهادت را می بینم بر آنها غبطه می خورم.

وی در ادامه جلسه به ذکر خاطره هایی از عملیات های جنگی که به همراه برادر بوده است، پرداخت.

گفتنی است شهید ناصر علی صوفی قائم مقام و جانشین گردان قاسم(ع) از لشگر 31 عاشورا در 20 دی 1365 در منطقه عملیاتی شلمچه به مقام رفیع شهادت نائل آمد. این شهید به همراه پدر خود در حرفه سینما فعالیت داشته است.

سرویس سیاسی جوان آنلاین : در حالی که 20 روز از محرم می گذرد، همچنان عاشقان سیدالشهدا (ع) از نقاط مختلف عراق به کربلا مشرف می شوند و در قالب دسته هایی منظم به عزاداری می پردازند.

ورود به شهر کربلا همچنان ادامه دارد و مردم سایر شهر های عراق که تا 13 محرم امکان تشرف به حرم حسینی را نداشتند، این بار با وسایل نقلیه شخصی و عمومی از نقاط مختلف خود را به حرم سیدالشهدا (ع) و حضرت عباس (ع) رسانده و با برپایی مراسم عزاداری، سایر زائران را نیز با خود همراه کرده و در غربت شهدای کربلا اشک می ریزند.

عزاداری مردم عراق در حرم سیدالشهدا (ع) همزمان با محرم امسال را مشاهده کنید:

زوار کربلا سعی دارند با رعایت فاصله اجتماعی و استفاده از ماسک و دستکش در جلوگیری از شیوع کرونا با مسؤولان همراه شوند. در اطراف حرم ها نیز همچنان برخی از موکب های عزاداری برپا هستند و به زوار حسینی خدمت می کنند.

هرساله حرم امام حسین (ع) در چنین ایامی مملو از جمعیت بود و کمتر امکان تشرف به سمت ضریح و رفتن به زیر قبه وجود داشت، چرا که خیل عظیم عاشقان حسینی در ساعات مختلف به ویژه هنگام غروب به حرم مشرف می شدند. اما اکنون با وجود اینکه در حرم، عزاداری سیدالشهدا (ع) در بیشتر ساعات روز توسط عراقی ها انجام می شود، در برخی اوقات به ویژه ظهر ها حرم ها خلوت تر از هر زمان دیگر است و جای خالی زائران ایرانی بیش از گذشته، حس می شود.

مصطفی قاسمی، مدیرعامل شمسا در گفتگو با فارس با بیان اینکه سال گذشته در نیمه اول محرم 20 هزار و 356 زائر در قالب 538 کاروان به عتبات مشرف شدند، گفت: در 20 روز اول محرم نیز تعداد کاروان های اعزام شده به عتبات به 744 کاروان رسید و 28 هزار و 174 زائر سال 98 در این مدت عازم کربلا شدند.

هیچ کاروانی به عتبات اعزام نمی شود

اما اکنون نه تنها از اول تا 20 محرم بلکه از ابتدای سال جاری تاکنون هیچ زائری به عتبات مشرف نشده است و با شیوع کرونا و اعمال ممنوعیت برای ورود به عتبات، همانطور که علیرضا رشیدیان رئیس سازمان حج و زیارت گفته است: هیچ کاروانی به عتبات اعزام نمی شود و تصمیم جدیدی برای از سرگیری سفر به عتبات اتخاذ نشده است.

احتمال نپذیرفتن زائر خارجی به عراق تا پایان سال جاری

علاوه بر این، وزیر بهداشت عراق نیز از باز نشدن مرز های این کشور به روی زائران اربعین خبر داده است و احتمال داده با توجه به شیوع کرونا، نپذیرفتن زائران خارجی تا پایان امسال ادامه داشته باشد.

ویزای عراق برای هیچ زائری صادر نمی شود

البته پرواز به عراق از حدود یک ماه گذشته برقرار شده است و علاوه بر شرکت العراقیه، ماهان و قشم ایر نیز شهروندان را جابه جا می کنند، اما با توجه به محدودیت های موجود، زائران امکان تشرف به عتبات را ندارند و سفارت عراق نیز در صدور ویزا سخت گیری بسیاری دارد و برای هیچ زائری ویزا صادر نمی کند.

حسن پلارک، عضو سیاستگذاری ستاد بازسازی عتبات در گفتگو با فارس با اشاره به سخت گیری های سفارت عراق برای ویزا اظهارداشت: هیچ ویزایی از سوی سفارت عراق برای زائران صادر نمی شود و حتی برخی مسؤولان با وجود داشتن ویزای سیاسی نیز برای سفر به عراق به مشکلاتی مواجه هستند.

بر همین اساس، نه تنها در اربعین بلکه پس از آن نیز احتمال اعزام نشدن زائران ایرانی به دلیل شیوع کرونا وجود دارد.

سال گذشته با وجود فراز و نشیب های بسیار به دلیل ناآرامی های عراق و کاهش اعزام ها و حتی افزایش هزینه سفر، تا اوایل مهرماه بیش از 250 هزار ایرانی به عتبات سفر کردند.

فهیمه پناه آذر- روزنامه نگار

تهیه کنندگان و برگزارکنندگان کنسرت های پاپ از بلیت های 300 هزار تومانی می گویند، اما مدیر مرکز موسیقی عنوان می کند: بعد از شنیدن پیشنهاد قیمت ها، تصمیم مناسب گرفته می شود.
فعالیت گروه های موسیقی و بازگشایی سالن های موسیقی بعد از 9 ماه هنوز با تردید هایی همچون چگونگی افزایش قیمت بلیت های کنسرت به خصوص پاپ و استقبال مخاطبان همراه است؛ موضوعی که محمد اللهیاری، مدیر مرکز موسیقی ارشاد درباره آن می گوید: دفتر موسیقی از مجمع صنفی ناشران دیداری و شنیداری دعوت به عمل خواهد آورد و استدلال ها و پیشنهاد های مجمع را درخصوص قیمت گذاری پیشنهادیشان برای اجراهای صحنه ای در ماه های باقی مانده سال جاری دریافت خواهد کرد و سپس تصمیم مناسب اخذ خواهد شد.

یک تعطیلی بی سابقه
تعطیلی بی سابقه کنسرت های موسیقی در بخش های مختلف در سال های اخیر، رکورد خود را شکسته است. با شیوع ویروس کرونا و همچنین رسیدن ایام عزاداری ماه محرم و صفر گروه های موسیقی نزدیک به 9 ماه است که فعالیتی ندارند؛ هر چند در این مدت برخی از گروه های موسیقی اعم از پاپ و کلاسیک به صورت آنلاین به اجرای موسیقی پرداختند، اما این اجراها آنقدر زیاد نبود که بتواند رضایت دوستداران موسیقی را به خود جلب کند و به لحاظ اقتصادی نیز برای دست اندرکارانش قانع کننده و رضایت بخش باشد.

بلیت و کرونا
با پایان ماه صفر و بازگشایی مجدد سالن های موسیقی هنوز ریسک برگزاری کنسرت ها وجود دارد. با توجه به تجربه قبلی در تیر ماه سال جاری و آغاز اجراهای تئاتر و موسیقی و بازگشایی سالن های سینما، هیچ کنسرتی برگزار نشد. حالا این بازگشایی در پایان ماه صفر با آمدن سرمایی همراه است که خطر ویروس کرونا و آنفلوآنزا را بیشتر کرده و نمی توان پیش بینی کرد که اگر کنسرتی برگزار شود با رعایت پروتکل های بهداشتی باز هم سالن ها اندازه معمول مخاطب خود را دارند؟ موضوع دیگر تعیین قیمت بلیت های کنسرت است. افزایشی که هنوز مشخص نیست و باید دید تهیه کنندگان و برگزارکنندگان کنسرت های موسیقی چه تصمیمی در این زمینه می گیرند.

بلیت ها چقدر گران می شود؟
گروه های موسیقی در بخش های مختلف کلاسیک، سنتی و نواحی و... مانند اجراهای تئاتری در سالن های نمایشی با قیمت بلیت بالا همراه نیستند. در موسیقی چند کنسرت سنتی معروف یا هنرمندان شناخته شده بلیت هایی با قیمت حداقل 70 هزار تومان تا سقف 120 هزار تومان دارند که این گروه ها مشخص نیست چند درصد افزایش قیمت بلیت خواهند داشت. گروه های موسیقی پاپ نیز با توجه به قیمت بلیتی که دارند، افزایش قیمت خواهند داشت، اما باید دید این افزایش قیمت چقدر است. قیمتی که شاید به 300 هزار تومان برسد.
با اعلام از سرگیری فعالیت گروه های موسیقی از تیرماه، علاوه بر برگزار ی چند کنسرت آنلاین، هیچ کدام از گروه های موسیقی و تهیه کنندگان آن اقدام به برگزاری کنسرت با رعایت قوانین اجرا و پروتکل ها نکردند؛ هر چند قرار بود اواخر تیر ماه 3گروه پاپ ازجمله فرزاد فرزین و... در سالن وزارت کشور اجرا داشته باشند، اما به دلیل افزایش ناگهانی قیمت بلیت، بلیت فروشی در سایت های فروش بعد از چند ساعت حذف و در نهایت کنسرت ها برگزار نشدند. این اتفاق در حالی صورت گرفت که محمد اللهیاری، مدیر مرکز موسیقی عنوان کرده بود که قبل از محرم و صفر اگر کنسرتی برگزار شود افزایش قیمت بلیت نخواهیم داشت.

مدیر مرکز موسیقی: تصمیم می گیریم
مدیر مرکز موسیقی در گفت وگو با همشهری درباره تصمیمات بعد از ماه صفر و فعالیت گروه ها می گوید: درخصوص نحوه برگزاری اجراهای صحنه ای پس از ماه صفر، دفتر موسیقی براساس دستورالعمل های بهداشتی ستاد ملی مقابله با کرونا نسبت به صدور مجوزها اقدام خواهد کرد. دفتر موسیقی از مجمع صنفی ناشران دیداری و شنیداری دعوت به عمل خواهد آورد و استدلال ها و پیشنهاد های مجمع را درخصوص قیمت گذاری پیشنهادی شان برای اجراهای صحنه ای در ماه های باقی مانده سال جاری دریافت خواهد کرد و سپس تصمیم مناسب اخذ خواهد شد. اللهیاری در حالی از گرفتن تصمیمات مناسب برای قیمت بلیت صحبت می کند که بسیاری از برگزارکنندگان کنسرت موسیقی پاپ از تصمیم خود برای افزایش بلیت ها تا سقف 300 هزار تومان می گویند؛ قیمتی که شاید بخشی از علاقه مندان به موسیقی پاپ توانایی پرداخت آن را نداشته باشند، اما تهیه کنندگان و برگزارکنندگان کنسرت های پاپ معتقدند افرادی که زمانی 70 تا 150 هزار تومان برای خرید بلیت صرف می کردند، حالا بلیت های 250 تا 300 هزار تومانی را هم می خرند.

به گزارش ایسنا، برگزاری الکترونیک انتخابات که پیشتر و حتی قبل از شیوع کرونا در برخی نهادهای صنفی از جمله خانه های مطبوعات امتحان شده بود، گویا قرار است امسال در خانه موسیقی نیز اجرایی شود. اتفاقی که در سی و ششمین و سی و هفتمین فصلنامه داخلی این نهاد صنفی نیز به آن اشاره شده است.

در این نشریه که درباره فعالیت های خانه موسیقی منتشر شده است، به انتخاب امسال این نهاد صنفی و نحوه برگزاری آن که به ناچار باید دست خوش تغییرات شود پرداخته شده و در بخشی از آن آمده است:

به هرحال شرایط ویژه ای به خانه موسیقی تحمیل شده است و انتخابات به موضوعی چالش برانگیز مبدل شده است؛ چراکه اگر برگزار نشود، ادامه حیات و فعالیت هیات مدیره ها با ابهام مواجه است و از سوی دیگر عدم مجوز برای تجمع، تشکیل هیات مدیره جدید را با مانع مواجه کرده است و تازه اگر هم این مجوز صادر شود اعضا معمولا از حضور در مجامع پرهیز دارند و به احتمال زیاد مجامع با حضور اندک اعضا به رسمیت خواهد رسید.

همه این موانع و چالش ها خانه را به سمت برگزاری انتخابات الکترونیک سوق می دهد و به نظر می رسد از هم اینک خانه باید با تمهیداتی برای تغییر اساسنامه و زمینه سازی برای برگزاری انتخابات غیرحضوری اقداماتی انجام دهد و البته که این نظر باید با حضور همه اعضای مجمع عمومی به پختگی برسد و بعدا برای اصلاح اساسنامه پیشنهاد شود.

بر اساس این گزارش، تعداد انتخابات خانه موسیقی تاکنون به عددی سه رقمی رسیده است؛ 10 کانون و بیست و یک سال فعالیت این نهاد با احتساب انتخابات سالانه برای بازرس و انتخابات دوره ای دو ساله و بعدا چهارساله برای انتخاب هیات مدیره مرکزی و شورای عالی.

دوره قبل بود که به علت انتقاد برخی از منتقدان و تشکیک و شائبه آنها مبنی بر احتمال سالم نبودن انتخابات، برخلاف رویه قبل که این انتخابات فقط با حضور هیات مدیره هرکانون و نظارت بازرس هیات مدیره مرکزی برگزار می شد، با حضور نمایندگانی از وزارت ارشاد و حراست وزارتخانه و نظارت آنها برگزار شد.

اینک دوره چهارساله مسئولیت هیات مدیره کانون ها و به تبع آن هیات مدیره مرکزی به پایان رسیده است و طبق جدول بندی قرار بود انتخابات در خرداد ماه سال جاری برگزار شود که به علت شیوع کرونا و ممنوعیت تجمع، به تعویق افتاد.

احتمالا این انتخابات در هفته های پیش رو برگزار شود.

انتهای پیام

با ترانه مکرم از دریچه ترانه سرایی و جایگاه آن در فضای هنر و موسیقی به گفت وگو نشستیم و او با لحنی اعتراض آمیز از احوال نامناسب ترانه سرایان و اجحافی که در حق آنها شده است به برنا گفت:

به نقل آقای یاسر بختیاری، خواننده پاپ جغد شوم روی بوم شاعران نشسته است. با توجه به زد و بندهایی که بین تهیه کنندها و بعضی از آهنگ سازها وجود دارد متاسفانه جای مجالی برای نوآوری اشعار ترانه سرایان نگذاشته اند و به قولی مر جای شعر را در موسیقی امروز گرفته است. به صورتی که در حال حاضر با مرها فضای فکری مردم را پر کرده اند، چیزی که از تفکر خالی است و بیشتر یک ریتم را به عنوان شعر به خورد مردم می دهند.

مکرم در پاسخ به وجود راهکارهای لازم برای پیشگیری از انتشار اینگونه اشعار و کلام ها در موسیقی گفت: هیچ چاره ای ندارد. موسیقی یک امر تجاری شده و تا وقتی که بازار دست یک سری تهیه کنند و افرادی است که از بعد مادی به هنر نگاه می کنند ما هیچ کاره هستیم. چراکه امیال مالی در اولویت فکری آنهاست و نقش ترانه سرایی و کلام در موسیقی تقریبا از میان رفته است.

وی افزود: حمایت های زیر پوستی ارگان ها و نهادهای دولتی مانند وزارت ارشاد از سرمایه دارها موجب می شود که آنها دارای قدرت بالایی برای گرفتن مجوزها و برگزاری هر تعداد کنسرت با هر قیمت مورد نیاز شوند.

مکرم با اشاره به وظیفه رسانه تلویزیون به عنوان عامل انتقال فرهنگ و هنر در جامعه گفت: تلوزیون و صداوسیما که با وجود مافیای داخلی اوضاع وخیم تری به نسبت دیگر ارگان ها دارد. کدام برنامه را مستقلا به موسیقی اختصاص داده اند؟ کدام نشست را در راستای فرهنگ سازی موسیقی و کلام و ترانه سرایی برگزار کرده اند؟ چند عنوان برنامه داریم که به شناساندن موسیقیدان ها و ترانه سرایان اختصاص داشته باشند؟ آیا تا به حال برنامه ای داشته ایم که بدون توجه به مسائل جنسیتی از یک ترانه سرا دعوت و از چالش ها و دغدغه های ترانه سرایی او آگاه شده باشند؟

این ترانه سرا با اشاره به نگرانی های خود در حوزه ادبیات و کلام گفت: دست های پنهان در جهت نابود کردن ادبیات و موسیقی ایران در حال فعالیت هستند که بسیار هم موفق عمل می کنند. این طور که می بینیم به زودی چیزی از موسیقی و کلام شایسته در جامعه ما وجود نخواهد داشت.

مکرم در پاسخ به سوال خبرنگار برنا که در حال حاضر مشغول به چه کاری است؟ گفت: با چند تن از خوانندگان مانند مهدی مقدم، رضا صادقی و حمید حامی درحال ضبط ترک های مختلف هستیم ان شاءالله که بتوانیم به نتیجه های خوب برسیم.

این مترجم ادبی درباره انتشار ترانه های خود در قالب کتاب گفت: دیگر هرگز کتاب چاپ نخواهم کرد. جز کتاب ساعت نه از هیچ جهت از انتشار کتاب راضی نبوده ام و فکر هم نمی کنم تا ابد بخواهم سراغ نشر کتاب برای ترانه هایم بروم چرا که صدمه زیادی از این تجربه خورده ام.

مکرم در پایان در تبریک سال نو با آرزوی روزهای بهتر برای فرهنگ و هنر جامعه ایرانی گفت: برای مردمم بهترین های نداشته را آرزو می کنم و امیدوارم دل هایشان مالامال شادی و تن هایشان مالامال سلامت باشد.

[شهروند] در چند ماه اخیر نام خانه هنرمندان در رسانه ها با مشکلات مالی گره خورده. مجموعه ای فرهنگی و هنری که در روزهای تعطیلی فعالیت های فرهنگی و هنری در اثر شیوع بیماری کرونا اوضاع اسفناکی از نظر مالی دارد و پس از 21 سال که خودش را به عنوان میعادگاه هنرمندان و علاقه مندان هنر تثبیت کرده، به نظر می رسد در آستانه تعطیلی و ورشکستگی قرار گرفته است...
در چند روز گذشته در رسانه ها شاهد گفت وگوهای پرشماری از مدیران و مسئولان این خانه در رسانه ها بودیم که از تنگناهای مالی خانه هنرمندان گفتند و خواستار حمایت نهادهای دولتی از این خانه بودند. از نگاه مدیران خانه هنرمندان حمایت هایی که باید از این خانه صورت می گرفت، کافی نبوده و باعث شده نه تنها تک تک 12رشته مختلف هنری که تشکل های خود را دارند با مشکل مواجه شوند، که خود خانه هنرمندان هم با مشکلات عظیم مالی درگیر باشد، تا آن حد که حتی قادر به پرداخت حقوق کارکنانش نباشد...
حالا مجید رجبی معمار مدیرعامل خانه هنرمندان اعلام خطر می کند که خانه هنرمندان در آستانه تعطیلی قرار گرفته و اگر مدیران و مسئولان سازمان ها و نهادهای دولتی نمی خواهند این مجموعه که می توان آن را آبروی ایران در بین کشورهای همسایه و حتی در سطحی وسیع تر نامید، تعطیل شود، باید آستین بالا بزنند و به کمک خانه هنرمندان بیایند و گرنه چاره ای جز تعطیلی جایی که اصلی ترین مکان تعامل و ارتباط رشته های گوناگون هنری است، باقی نمی ماند و بعد از 21 سال فعالیت چشم گیر و مورد توجه شاهد تعطیلی خانه ای خواهیم بود که حتی در اروپا نیز بسیاری از کشورها مشابه آن را ندارند ...

مجید رجبی معمار سخنانش را از اوضاع خراب تمام هنرمندان و مجامع هنری آغاز می کند: گله های زیادی وجود دارد از سوی هنرمندان، درباره اوضاع دشواری که بعد از شیوع کرونا، این گروه با آن مواجه شده اند. به جرأت می گویم که هیچ شغلی، هیچ قشری، هیچ طبقه ای و هیچ گروهی به اندازه مشکلاتی که جامعه هنری کشور از زمان شیوع کرونا به این سو درگیرش بوده اند، با دشواری های کرونایی مواجه نبوده است. این درحالی است که بخش عمده ای از هنرمندان ما فاقد بیمه های لازم هستند یا بیمه بیکاری برایشان تعریف نشده و به عبارت بهتر کمترین حمایتی را احساس نمی کنند و همین امر هم باعث شده جامعه هنری با مشکلات بزرگی دست وپنجه نرم کند.
مدیرعامل خانه هنرمندان در ادامه اصل ماجرا را روایت می کند. اینکه چرا اوضاع خانه هنرمندان خراب است و چرا امسال تا این حد به مشکل مالی خورده: در میانه اوضاع کرونایی فرهنگ و هنر، برخی از نهادهای عمومی مانند شهرداری که همواره در سال های گذشته از خانه هنرمندان و انجمن های هنری حمایت می کردند و بودجه های کمکی در اختیار این انجمن ها قرار می دادند یا حتی خود وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی که بودجه مشخصی برای فرهنگ و فعالیت های فرهنگی در آن تعریف شده؛ متاسفانه از ابتدای امسال کمترین کمکی به انجمن های هنری و به خصوص خانه هنرمندان نکردند. این موجب دشواری های زیادی برای مجموعه های هنری ازجمله خانه هنرمندان شد.

به گفته رجبی معمار اگر اوضاع عادی بر جامعه حاکم بود، شاید خانه هنرمندان می توانست تا حد زیادی خودش از پس اوضاع برآید، اما تعطیلی های کرونایی کار را خراب کرده است: ما خودمان یک سری منابع درآمدی داریم که متاسفانه به دلیل شروع کرونا و تعطیل شدن گالری ها و سالن های نمایش (سالن استاد انتظامی، تماشاخانه ایرانشهر و...) امکان فعالیت و بلیت فروشی، فروش آثار و جذب درآمد برایشان وجود نداشته و حتی –مثلا- رستورانی هم که در اختیار داشتیم، به علت شیوع کرونا تعطیل شده و منابع درآمدی مان از بین رفته است. مدیرعامل خانه هنرمندان می گوید که این مشکلات را، هم مشکلات خانه هنرمندان و هم سایر انجمن های هنری را به طرق مختلف به مسئولان مختلف، وزارت ارشاد، سازمان برنامه و بودجه، شهرداری و... منعکس کرده ایم، اما شاهد چیزی جز وعده و وعید نبوده ایم ...
رجبی معمار می گوید: در کل اوضاع بسیار دشوار است و اگر به این صورت ادامه پیدا کند، متاسفانه چاره ای جز تعطیلی جایی که اصلی ترین مکان تعامل و ارتباط رشته های گوناگون هنری است، باقی نمی ماند و بعد از 21 سال فعالیت چشم گیر و مورد توجه شاهد تعطیلی خانه ای خواهیم بود که حتی در اروپا نیز بسیاری از کشورها مشابه آن را ندارند. جایی که سالانه حداقل صد نمایشگاه اصلی و بزرگ را میزبانی می کند و حداقل 200 نمایش در سالن هایش اجرا می شود و حداقل 150 نمایش سینماتک و نقد و تحلیل فیلم های مهم در آن برگزار می شود. جایی که تقریبا تمام انجمن های هنری کشور مجامع و جلسات خود را در آن برگزارمی کنند و تقریبا روزی نیست که جشنواره ای را میزبانی نکند. حالا چنین جایی در اثر بی توجهی مسئولان در آستانه تعطیلی است و این غم انگیز است ...

خانه هنرمندان در شرایطی با ورشکستگی و خطر تعطیلی دست وپنجه نرم می کند که در تمام دنیا یک سری نهادها و سازمان های دولتی و شهری وظیفه ذاتی حمایت از مجموعه های فرهنگی و هنری را برعهده دارند. مجید رجبی معمار می گوید: در همه کشورهای دنیا خصوصا کشورهایی مانند اروپای غربی و آمریکای شمالی که سابقه فعالیت های هنری در آنها سامان یافته است، سازمان ها و نهادها و دولت ها به خصوص شهرداری ها ضمن اینکه کمک می کنند اقتصاد هنر فعال شود، این را هم به خوبی می دانند که فعالیت های فرهنگی و به ویژه هنری بدون حمایت های دولتی و سازمانی امکان پذیر نیست. به هرحال این را دیگر همه می دانند که بسیاری از موزه های دنیا تحت حمایت شهرداری هاست. بسیاری از گالری های دنیا تحت حمایت شهرداری هاست. موسسات فیلمسازی غالبا مورد حمایت دولت ها و نهادهای عمومی هستند. جشنواره ها که علاوه بر اسپانسرهای شخصی عمده بار مالی شان بر دوش شهرداری هاست.
رجبی معمار می گوید که البته در تمام 21 سالی که از تأسیس خانه هنرمندان می گذرد، اصلی ترین نهاد حامی ما شهرداری بوده : از همان ابتدای تأسیس تا همین سال گذشته. اصلا خود شهرداری بود که همت کرد و پادگان را به پارک و سپس خانه هنرمندان تبدیل کرد و بعد از چند سال هم تماشاخانه ایرانشهر را ساخت. ولی متاسفانه امسال کمترین حمایتی از ما نشده و هر زمان به شهرداری مراجعه کرده ایم، گفته اند که امسال خود شهرداری هم با مشکلات بی شماری روبه رو شده و بنابراین از عهده کمک به خانه هنرمندان برنیامده که با توجه به ارقام و مبالغی که در نهادهای دولتی درباره شان صحبت می شود، بودجه و هزینه خانه هنرمندان شبیه یک شوخی است تا بودجه و هزینه نهادی به این گستردگی و عظمت. اما به هرحال حتی ریالی هم به ما کمک نشده است. البته قول حمایت زیاد داده شده، اما تا عملی شدن این وعده ها راه زیادی باقی است ...

حالا به گفته مدیرعامل خانه هنرمندان عدم حمایت نهادهایی که باید دست خانه هنرمندان را می گرفتند، باعث شده حتی در هزینه های جاری خانه هنرمندان و پرداخت حقوق و حتی حق بیمه همکاران خانه هنرمندان هم ناتوان بمانیم و البته در هزینه هایی مانند نگهداری و انشعابات. جالب این است که حتی بخش هایی هم که حمایت برایشان کار چندان دشواری هم نیست، دست به این کار نمی زنند. مثلا سازمان آب، برق، امور مالیاتی و... با قدرت معوقات خودشان را مطالبه می کنند! یا سازمان تأمین اجتماعی به وظیفه خودش برای پرداخت حق بیکاری و... کمک نکرده. بنابراین هم پرسنل و همکاران مان با دشواری مواجهند، هم کل جامعه هنری با معضل بیکاری مفرط درگیرند و هم اینکه کلیت خانه هنرمندان با خطر تعطیلی مواجه است. اما خواسته مدیرعامل خانه هنرمندان چیست؟ او می گوید: سازمان برنامه و بودجه حتما و حتما باید یک بودجه کمکی جدی را برای خانه هنرمندان در نظر بگیرد. وزارت ارشاد به صورت علیحده باید کمک کند. اما فقط و فقط شاهد یک سری فرمایشات متین و کلی و از نظر ما بی خاصیت بوده ایم که دردی از ما دوا نکرده و باری از دوش ما برنداشته که با نهایت سختی چراغ های اینجا را روشن نگه داشته ایم.

وضعیت واقعا بحرانی است. این تعارف نیست، نازکردن و این مسائل نیست. ما سال های قبل هم با مشکل مواجه بودیم، ولی به هرحال به نوعی اوضاع را رفع و رجوع می کردیم. امسال اما اصلا شرایط قابل مقایسه با سال های قبل نیست. تقریبا می شود گفت که کل کسب وکارهای هنری تعطیل شده. کل درآمدزایی های مستقیم و غیرمستقیم ما از بین رفته. حتی حواشی فعالیت هایمان نیز با مشکل مواجه شده. مثلا رستوران گیاهی خانه هنرمندان همان طور که می دانید معروف ترین رستوران گیاهی ایران است. ولی امسال نمی تواند کار کند. چرا؟ چون حداقل یک چهارم مراجعان آن رستوران توریست های خارجی بودند که امسال دیگر توریستی در کار نیست که بیاید رستوران یا از فروشگاه ها و گالری های ما کارهای هنری بخرد. مردم خودمان هم صبح تا شب بهشان می گوییم از خانه بیرون نیایند. رجبی معمار می گوید که اگر اوضاع به این گونه پیش برود، چشم انداز آینده بسیار تاریک است : چند ماه است نتوانسته ایم حقوق حداقلی همکاران را هم پرداخت کنیم و از ابتدای سال فقط یک سوم حقوق کارکنان را پرداخته ایم و برای بیمه آنان نیز دچار مشکل هستیم، درحالی که کارکنان اینجا بسیار کم شمار هستند. معوقات دیگر هم هست که اگر پرداخت نشوند، ادامه فعالیت ناممکن می شود. البته باید این را هم بگویم که وقتی صحبت از هزینه های خانه هنرمندان می کنیم، در قیاس با هزینه های دولتی و... بسیار جزئی است. اما مسأله این است که انگار همتی برای حل و رفع این معضلات وجود ندارد و ابدا کسی دلش با ما نیست.

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) مهر پس از گفت وگو با مدیران انتشارات نگاه، انتشارات افراز، بنگاه ترجمه و نشر کتاب پارسه و انتشارات شباهنگ، در ادامه پی گیری پرونده کاغذ یارانه ای و نبودش سراغ علی جعفریه مدیر انتشارات ثالث رفته است و درباره موضوع پرونده گفت وگو کرده اند.

جعفریه می گوید در حال حاضر 90 درصد کتاب هایی که توسط ناشران عمومی کشور چاپ می شوند، با کاغذ دولتی و به عبارتی با همان ارز 4 هزار و 200 تومانی چاپ می شوند. او حساب این کتاب را از کتاب های آموزشی و کمک آموزشی جدا می کند چون معتقد است ناشران عمومی نمی توانند مانند ناشران آموزشی و کمک آموزشی قیمت کتاب ها را افزایش دهند. این مدیر نشر می گوید ناشران عمومی تا این مقطع با تدابیر مختلف تلاش کرده اند قیمت کتاب بالا نرود تا مردم بتوانند همچنان به خرید کتاب ادامه دهند.

وی در گفت وگویی که پنجمین قسمت پرونده بررسی کاغذ دولتی و نبودش داشتیم، گفت: در حال حاضر ناشرانِ مشغولِ کار، با همان کاغذ دولتی کتاب چاپ می کنند. یعنی به طور میانگین، کاغذی که تهیه می کنند، بندی 140 تا 150 هزار تومان قیمت دارد. همین الان کاغذِ بیرون یا کاغذ آزاد، بندی 400 هزار تومان است. در این جای بحث، کاری به قیمت گذاری کتاب ندارم و می خواهم از منظر نقدینگی ناشران صحبت کنم چون در کار نشر، بیشترین چیزی که نمود دارد و ناشران با آن دست به گریبان هستند، مساله نقدینگی است؛ یعنی هزینه تولید یک کتاب را پرداخت می کنند؛ چه هزینه کاغذ، چه صحافی، چه چاپخانه و حتی پیش پرداختی که به مولف یا مترجم می دهند. حالا با در نظر داشتن موضوع نقدینگی، به این مساله توجه کنید که کتابی که ناشر چاپ می کند، یا در انبار خودش یا انبار توزیع کننده می ماند و رسوب می کند.
بهترین حالت فروش کتاب این است که پولش با یک چک ده ماهه برگردد. این چک از کتابفروشی به توزیع کننده داده می شود و توزیع کننده هم آن را به ناشر می دهد. با محاسباتی که داشته ام، متوجه شدم سود ناشر از کل این فرایند ده ماهه، تقریبا بین 7 تا 9 درصد است. اگر هزینه آن ده ماه یا خواب سرمایه ناشر را حساب کنید، او ضرر می دهد. برای همین هم هست که صنعت نشر تقریبا ورشکسته است و بسیاری از ناشران از دور خارج شده اندمدیر انتشارات ثالث ادامه داد: این از کتاب هایی که فروش نمی روند یا دیر به فروش می روند. اما کتابی هم که با وجود همه این شرایط فروش می رود، در کمترین و خوش بینانه ترین حالت که قرار است هزینه نقدینگی اش را به ناشر برگرداند، 10 ماه زمان می خواهد. یعنی بهترین حالت فروش کتاب این است که پولش با یک چک ده ماهه برگردد. این چک از کتابفروشی به توزیع کننده داده می شود و توزیع کننده هم آن را به ناشر می دهد. با محاسباتی که داشته ام، متوجه شدم سود ناشر از کل این فرایند ده ماهه، تقریبا بین 7 تا 9 درصد است. خب، اگر هزینه آن ده ماه یا خواب سرمایه ناشر را حساب کنید، او ضرر می دهد. برای همین هم هست که صنعت نشر تقریبا ورشکسته است و بسیاری از ناشران از دور خارج شده اند. دلیلش این است که هزینه ای که می کنند با سودشان تناسب ندارد. اگر یک حساب سرانگشتی و کوتاه داشته باشیم، در زمینه خواب سرمایه و برگشت پول، مثلا اگر ناشی در طول سال، یک میلیاردتومان سرمایه گذاری و 9 درصد سود کند، میزان سودش می شود 90 میلیون تومان. خب اگر سرمایه اولیه اش را در بانک بگذارد، بانک به او 18 درصد سود می دهد. یعنی بدون این که خودش کاری کند، می تواند سود بیشتری از چاپ کتاب به دست بیاورد.

جعفریه گفت: پاسخ این سوال شما که می پرسید چرا برخی ناشران هنوز با وضعیت مورد اشاره دارند کار می کنند، این است که هرناشری، برای خودش تشکیلات، علائق و پرسنلی دارد و باید کار کند. یعنی یک تشکیلات و شرکت دارد که باید چرخش را بگرداند. از طرف دیگر علاقه اش کار کتاب و نشر است و می خواهد به علاقه اش پاسخ بدهد و از طرف دیگر، پرسنلی دارد که باید هزینه و دستمزدشان را بپردازد. آن دسته از ناشرانی هم که این سه شرط را نداشتند، عطای کار را به لقایش بخشیدند و کنار رفتند. عده ای هم با وجود این شرایط، ناچار شدند تعطیل کنند.
وی در بخش دیگری از گفتگو گفت: یکی از هزینه های عمده تولید کتاب، هزینه کاغذ است. وقتی ناشری در طول سال، 5 هزار برگ کاغذ مصرف می کند، یعنی با احتساب کاغذ دولتی، در طول سال 750 میلیون تومان هزینه کاغذ دارد که خب هزینه کمی نیست اما بالاخره وقتی ناشران پرکار که 5 هزار برگ کاغذ را در طول سال تبدیل به کتاب می کنند، می توانند با وام یا راه حل های دیگر، پول تهیه کرده و کاغذ بخرند. اما دقت کنیم که بحث مان مربوط به زمانی است که قیمت کاغذ با ارز 4 هزار و 200 تومانی محاسبه شود. اگر این ارز را برداشتیم، دیگر کاغذ آزاد یا همان کاغذ بیرون، 400 هزار تومان نمی ماند و قیمتش به بندی 600 هزار تومان می رسد. چون در حال حاضر همین ارز و کاغذ 4 هزار و 200 تومانی است که قیمت کاغذ آزاد را پایین نگه داشته است. تصور کنیم قیمت کاغذ آزاد به بندی 600 هزار تومان برسد، این یعنی آن هزینه کاغذ سالانه ناشر به 3 میلیارد تومان می رسد که تحمل چنین وضعیتی برای 90 تا 95 درصد ناشران ما محال است.

این ناشر درباره تبعات ناشی از رسیدن قیمت کاغذ آزاد به 600 هزار تومان گفت: آن وقت تیراژ کتاب به شدت افت می کند و بسیاری از ناشران از دور خارج می شوند. ناشری هم که بخواهد با کاغذ آزاد کار کند، درگیر فساد اقتصادی می شود. چون مجبور است کاغذ را به طور مدت دار از کاغذفروش بخرد و قید مدت، یعنی آمدن بهره روی قیمت. همین الان هم کاغذفروش دارد ماهانه 5 تا 6 درصد روی قیمت می گذارد. به این ترتیب وقتی یک ناشر بخواهد کاغذ 5 ماهه بخرد، باید 800 هزار تومان بپردازد. چنین خریدی را می توان در شرایط فعلی، یک خرید سالم دانست. چندسال پیش که قیمت ها این گونه افزایش پیدا نکرده بود، چندناشر به دلیل همین مسائل ورشکست شده و حتی کارشان به زندان هم کشید. خلاصه کلام این است که عمده سود را این میان، کاغذفروش ها بردند.

در همین وضع قیمت کتاب های آموزشی و کمک آموزشی سر به فلک می زند. ما ناشران عمومی اما نمی توانیم این کار را بکنیم. بنابراین، دولت باید صددرصد وضعیت کاغذِ با ارز 4 هزار و 200 تومانی را تثبیت کند. یعنی وضعیت در سال 1400 هم باید همین گونه بماند تا چرخ نشر بچرخدجعفریه گفت: بزرگ ترین مشکلی که وجود دارد و از نظرها پنهان مانده، درگیرشدن ناشران با مساله فساد اقتصادی است. در حال حاضر سالم ترین راه برای خرید کاغذ، گرفتن وام از بانک است. اگر قیمت کاغذ به بندی 800 هزار تومان برسد، دیگر کتابی چاپ نمی شود. چون مشکل نقدینگی، حرف اول و آخر را در این صنف می زند و چنان قیمتی برای کاغذ می تواند کل کار را بخواباند. در نتیجه صنایع دیگری هم که وابسته به این صنف هستند، تعطیل می شوند؛ مثل چاپخانه دارها، لیتوگراف ها، صحاف ها و حتی کاغذفروش ها. بله سودی که کاغذفروش ها از این وضعیت می برند، کوتاه مدت است اما آن ها در درازمدت به مشکل برخواهند خورد.

وی گفت: برای ناشران آموزشی و کمک آموزشی تفاوتی نمی کند قیمت کاغذ چه قدر باشد چون می توانند قیمت محصولاتشان را افزایش بدهند. همین الان هم قیمت کتاب بالاست و وسع مردم به خریدش نمی رسد اما ناشران عمومی از اندوخته خود می گذارند تا قیمت ها بالا نرود و مردم بتوانند کتاب بخرند. در همین وضع قیمت کتاب های آموزشی و کمک آموزشی سر به فلک می زند. ما ناشران عمومی اما نمی توانیم این کار را بکنیم. بنابراین، دولت باید صددرصد وضعیت کاغذِ با ارز 4 هزار و 200 تومانی را تثبیت کند. یعنی وضعیت در سال 1400 هم باید همین گونه بماند تا چرخ نشر بچرخد. البته هنوز بودجه فرهنگ سال 99 را نداده اند اما یک نکته مهم این میان وجود دارد که باید مطرحش کنیم. این نکته را هم در قالب یک مثال مطرح می کنم. در سال های جنگ جهانی دوم، یکی از کالاهایی که در فرانسه به صورت یارانه ای یا اصطلاحا کُوپُنی ارائه می شد، رنگ و روغن نقاشان بود. یعنی مساله هنر تا این حد برایشان اهمیت داشته است. خب ما هم اگر ادعای فرهنگ و هنر داریم و می خواهیم صنعت نشرمان سرپا بماند، در شرایط فعلی نیازمند توجه و حمایت دولت هستیم و به نظرم دولت صد درصد باید این مساله را لحاظ کند. چون در حال حاضر بیش از 90 درصد کار بازار نشر و عرضه کتاب با کاغذ دولتی و یارانه ای انجام می شود.
مدیر انتشارات ثالث در پاسخ به این سوال که چرا شایعه بالا رفتن قیمت کاغذ و نجومی شدنش مطرح شده، گفت: متاسفانه وقتی کارِ کارشناسی نباشد، گروهی می گویند کاغذ دولتی نباید باشد. گروهی می گویند کاغذ دولتی فساد می آورد و حرف هایی از این دست مطرح می شود. در صورتی که می توانم به شما بگویم در حال حاضر، 90 درصد همین کاغذهای دولتی که با ارز 4 هزار و 200 تومانی تهیه شده و در اختیار ناشران قرار گرفته اند، به صورت سالم توزیع می شوند و در نهایت هم در قالب کتاب در دستان مخاطب قرار می گیرند. ممکن است 10 درصد تخلف یا انحراف وجود داشته باشد اما الان، کاغذهای دولتی به دست ناشرانی می رسد که می خواهند واقعا کتاب چاپ کنند و با همین کاغذها مشغول به کارند. در همین شرایط هم می بینید که کتاب های خوب و ارزشمندی چاپ می شود که مخاطب دارند و مردم خواهانشان هستند. اما خب، این شرایط مربوط به زمانی است که وضعیت، همین گونه ثابت بماند و دولت کاغذ یارانه ای را در اختیار ناشران قرار دهد. به حرف پیشین ام برمی گردم که برخی از ناشران متاسفانه درگیر کاغذ مدت دار شدند و مسائلی مثل بهره اذیت شان کرد. حتی برخی از آن ها به این خاطر زندان رفتند و سختی هایی را متحمل شدند.

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) مهر پس از گفت وگو با مدیران انتشارات نگاه، انتشارات افراز، بنگاه ترجمه و نشر کتاب پارسه و انتشارات شباهنگ، در ادامه پی گیری پرونده کاغذ یارانه ای و نبودش سراغ علی جعفریه مدیر انتشارات ثالث رفته است و درباره موضوع پرونده گفت وگو کرده اند.

جعفریه می گوید در حال حاضر 90 درصد کتاب هایی که توسط ناشران عمومی کشور چاپ می شوند، با کاغذ دولتی و به عبارتی با همان ارز 4 هزار و 200 تومانی چاپ می شوند. او حساب این کتاب را از کتاب های آموزشی و کمک آموزشی جدا می کند چون معتقد است ناشران عمومی نمی توانند مانند ناشران آموزشی و کمک آموزشی قیمت کتاب ها را افزایش دهند. این مدیر نشر می گوید ناشران عمومی تا این مقطع با تدابیر مختلف تلاش کرده اند قیمت کتاب بالا نرود تا مردم بتوانند همچنان به خرید کتاب ادامه دهند.

وی در گفت وگویی که پنجمین قسمت پرونده بررسی کاغذ دولتی و نبودش داشتیم، گفت: در حال حاضر ناشرانِ مشغولِ کار، با همان کاغذ دولتی کتاب چاپ می کنند. یعنی به طور میانگین، کاغذی که تهیه می کنند، بندی 140 تا 150 هزار تومان قیمت دارد. همین الان کاغذِ بیرون یا کاغذ آزاد، بندی 400 هزار تومان است. در این جای بحث، کاری به قیمت گذاری کتاب ندارم و می خواهم از منظر نقدینگی ناشران صحبت کنم چون در کار نشر، بیشترین چیزی که نمود دارد و ناشران با آن دست به گریبان هستند، مساله نقدینگی است؛ یعنی هزینه تولید یک کتاب را پرداخت می کنند؛ چه هزینه کاغذ، چه صحافی، چه چاپخانه و حتی پیش پرداختی که به مولف یا مترجم می دهند. حالا با در نظر داشتن موضوع نقدینگی، به این مساله توجه کنید که کتابی که ناشر چاپ می کند، یا در انبار خودش یا انبار توزیع کننده می ماند و رسوب می کند.
بهترین حالت فروش کتاب این است که پولش با یک چک ده ماهه برگردد. این چک از کتابفروشی به توزیع کننده داده می شود و توزیع کننده هم آن را به ناشر می دهد. با محاسباتی که داشته ام، متوجه شدم سود ناشر از کل این فرایند ده ماهه، تقریبا بین 7 تا 9 درصد است. اگر هزینه آن ده ماه یا خواب سرمایه ناشر را حساب کنید، او ضرر می دهد. برای همین هم هست که صنعت نشر تقریبا ورشکسته است و بسیاری از ناشران از دور خارج شده اندمدیر انتشارات ثالث ادامه داد: این از کتاب هایی که فروش نمی روند یا دیر به فروش می روند. اما کتابی هم که با وجود همه این شرایط فروش می رود، در کمترین و خوش بینانه ترین حالت که قرار است هزینه نقدینگی اش را به ناشر برگرداند، 10 ماه زمان می خواهد. یعنی بهترین حالت فروش کتاب این است که پولش با یک چک ده ماهه برگردد. این چک از کتابفروشی به توزیع کننده داده می شود و توزیع کننده هم آن را به ناشر می دهد. با محاسباتی که داشته ام، متوجه شدم سود ناشر از کل این فرایند ده ماهه، تقریبا بین 7 تا 9 درصد است. خب، اگر هزینه آن ده ماه یا خواب سرمایه ناشر را حساب کنید، او ضرر می دهد. برای همین هم هست که صنعت نشر تقریبا ورشکسته است و بسیاری از ناشران از دور خارج شده اند. دلیلش این است که هزینه ای که می کنند با سودشان تناسب ندارد. اگر یک حساب سرانگشتی و کوتاه داشته باشیم، در زمینه خواب سرمایه و برگشت پول، مثلا اگر ناشی در طول سال، یک میلیاردتومان سرمایه گذاری و 9 درصد سود کند، میزان سودش می شود 90 میلیون تومان. خب اگر سرمایه اولیه اش را در بانک بگذارد، بانک به او 18 درصد سود می دهد. یعنی بدون این که خودش کاری کند، می تواند سود بیشتری از چاپ کتاب به دست بیاورد.

جعفریه گفت: پاسخ این سوال شما که می پرسید چرا برخی ناشران هنوز با وضعیت مورد اشاره دارند کار می کنند، این است که هرناشری، برای خودش تشکیلات، علائق و پرسنلی دارد و باید کار کند. یعنی یک تشکیلات و شرکت دارد که باید چرخش را بگرداند. از طرف دیگر علاقه اش کار کتاب و نشر است و می خواهد به علاقه اش پاسخ بدهد و از طرف دیگر، پرسنلی دارد که باید هزینه و دستمزدشان را بپردازد. آن دسته از ناشرانی هم که این سه شرط را نداشتند، عطای کار را به لقایش بخشیدند و کنار رفتند. عده ای هم با وجود این شرایط، ناچار شدند تعطیل کنند.
وی در بخش دیگری از گفتگو گفت: یکی از هزینه های عمده تولید کتاب، هزینه کاغذ است. وقتی ناشری در طول سال، 5 هزار برگ کاغذ مصرف می کند، یعنی با احتساب کاغذ دولتی، در طول سال 750 میلیون تومان هزینه کاغذ دارد که خب هزینه کمی نیست اما بالاخره وقتی ناشران پرکار که 5 هزار برگ کاغذ را در طول سال تبدیل به کتاب می کنند، می توانند با وام یا راه حل های دیگر، پول تهیه کرده و کاغذ بخرند. اما دقت کنیم که بحث مان مربوط به زمانی است که قیمت کاغذ با ارز 4 هزار و 200 تومانی محاسبه شود. اگر این ارز را برداشتیم، دیگر کاغذ آزاد یا همان کاغذ بیرون، 400 هزار تومان نمی ماند و قیمتش به بندی 600 هزار تومان می رسد. چون در حال حاضر همین ارز و کاغذ 4 هزار و 200 تومانی است که قیمت کاغذ آزاد را پایین نگه داشته است. تصور کنیم قیمت کاغذ آزاد به بندی 600 هزار تومان برسد، این یعنی آن هزینه کاغذ سالانه ناشر به 3 میلیارد تومان می رسد که تحمل چنین وضعیتی برای 90 تا 95 درصد ناشران ما محال است.

این ناشر درباره تبعات ناشی از رسیدن قیمت کاغذ آزاد به 600 هزار تومان گفت: آن وقت تیراژ کتاب به شدت افت می کند و بسیاری از ناشران از دور خارج می شوند. ناشری هم که بخواهد با کاغذ آزاد کار کند، درگیر فساد اقتصادی می شود. چون مجبور است کاغذ را به طور مدت دار از کاغذفروش بخرد و قید مدت، یعنی آمدن بهره روی قیمت. همین الان هم کاغذفروش دارد ماهانه 5 تا 6 درصد روی قیمت می گذارد. به این ترتیب وقتی یک ناشر بخواهد کاغذ 5 ماهه بخرد، باید 800 هزار تومان بپردازد. چنین خریدی را می توان در شرایط فعلی، یک خرید سالم دانست. چندسال پیش که قیمت ها این گونه افزایش پیدا نکرده بود، چندناشر به دلیل همین مسائل ورشکست شده و حتی کارشان به زندان هم کشید. خلاصه کلام این است که عمده سود را این میان، کاغذفروش ها بردند.

در همین وضع قیمت کتاب های آموزشی و کمک آموزشی سر به فلک می زند. ما ناشران عمومی اما نمی توانیم این کار را بکنیم. بنابراین، دولت باید صددرصد وضعیت کاغذِ با ارز 4 هزار و 200 تومانی را تثبیت کند. یعنی وضعیت در سال 1400 هم باید همین گونه بماند تا چرخ نشر بچرخدجعفریه گفت: بزرگ ترین مشکلی که وجود دارد و از نظرها پنهان مانده، درگیرشدن ناشران با مساله فساد اقتصادی است. در حال حاضر سالم ترین راه برای خرید کاغذ، گرفتن وام از بانک است. اگر قیمت کاغذ به بندی 800 هزار تومان برسد، دیگر کتابی چاپ نمی شود. چون مشکل نقدینگی، حرف اول و آخر را در این صنف می زند و چنان قیمتی برای کاغذ می تواند کل کار را بخواباند. در نتیجه صنایع دیگری هم که وابسته به این صنف هستند، تعطیل می شوند؛ مثل چاپخانه دارها، لیتوگراف ها، صحاف ها و حتی کاغذفروش ها. بله سودی که کاغذفروش ها از این وضعیت می برند، کوتاه مدت است اما آن ها در درازمدت به مشکل برخواهند خورد.

وی گفت: برای ناشران آموزشی و کمک آموزشی تفاوتی نمی کند قیمت کاغذ چه قدر باشد چون می توانند قیمت محصولاتشان را افزایش بدهند. همین الان هم قیمت کتاب بالاست و وسع مردم به خریدش نمی رسد اما ناشران عمومی از اندوخته خود می گذارند تا قیمت ها بالا نرود و مردم بتوانند کتاب بخرند. در همین وضع قیمت کتاب های آموزشی و کمک آموزشی سر به فلک می زند. ما ناشران عمومی اما نمی توانیم این کار را بکنیم. بنابراین، دولت باید صددرصد وضعیت کاغذِ با ارز 4 هزار و 200 تومانی را تثبیت کند. یعنی وضعیت در سال 1400 هم باید همین گونه بماند تا چرخ نشر بچرخد. البته هنوز بودجه فرهنگ سال 99 را نداده اند اما یک نکته مهم این میان وجود دارد که باید مطرحش کنیم. این نکته را هم در قالب یک مثال مطرح می کنم. در سال های جنگ جهانی دوم، یکی از کالاهایی که در فرانسه به صورت یارانه ای یا اصطلاحا کُوپُنی ارائه می شد، رنگ و روغن نقاشان بود. یعنی مساله هنر تا این حد برایشان اهمیت داشته است. خب ما هم اگر ادعای فرهنگ و هنر داریم و می خواهیم صنعت نشرمان سرپا بماند، در شرایط فعلی نیازمند توجه و حمایت دولت هستیم و به نظرم دولت صد درصد باید این مساله را لحاظ کند. چون در حال حاضر بیش از 90 درصد کار بازار نشر و عرضه کتاب با کاغذ دولتی و یارانه ای انجام می شود.
مدیر انتشارات ثالث در پاسخ به این سوال که چرا شایعه بالا رفتن قیمت کاغذ و نجومی شدنش مطرح شده، گفت: متاسفانه وقتی کارِ کارشناسی نباشد، گروهی می گویند کاغذ دولتی نباید باشد. گروهی می گویند کاغذ دولتی فساد می آورد و حرف هایی از این دست مطرح می شود. در صورتی که می توانم به شما بگویم در حال حاضر، 90 درصد همین کاغذهای دولتی که با ارز 4 هزار و 200 تومانی تهیه شده و در اختیار ناشران قرار گرفته اند، به صورت سالم توزیع می شوند و در نهایت هم در قالب کتاب در دستان مخاطب قرار می گیرند. ممکن است 10 درصد تخلف یا انحراف وجود داشته باشد اما الان، کاغذهای دولتی به دست ناشرانی می رسد که می خواهند واقعا کتاب چاپ کنند و با همین کاغذها مشغول به کارند. در همین شرایط هم می بینید که کتاب های خوب و ارزشمندی چاپ می شود که مخاطب دارند و مردم خواهانشان هستند. اما خب، این شرایط مربوط به زمانی است که وضعیت، همین گونه ثابت بماند و دولت کاغذ یارانه ای را در اختیار ناشران قرار دهد. به حرف پیشین ام برمی گردم که برخی از ناشران متاسفانه درگیر کاغذ مدت دار شدند و مسائلی مثل بهره اذیت شان کرد. حتی برخی از آن ها به این خاطر زندان رفتند و سختی هایی را متحمل شدند.
خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)
خبرگزاری کتاب ایران

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم ، شیوع ویروس کرونا در ایران نیز به مانند همه کشورهای دیگر دنیا در ماه های ابتدایی خسارات و ضررهای بسیاری به مشاغل مختلف وارد کرد، بر این اساس ستاد اقتصادی دولت در فروردین ماه سال جاری در خصوص اعطای 750 هزار میلیارد ریال تسهیلات با نرخ 12 درصد به واحدها و کسب و کارهای آسیب دیده از شیوع ویروس کرونا مصوبه ای را به تصویب رساند.

طبق داده های آماری منتشرشده از سوی وزارت کار، تعاون و رفاه اجتماعی، در زیربخش های این صنوف تولیدی و خدماتی آسیب دیده از ویروس کرونا، لیست 50 کسب وکار وجود داشت که بیش از 4.8 میلیون نفر در آن مجموعه های تولیدی مشغول فعالیت بودند.

نکته حائز اهمیت این بود که با وجود تعطیلی کتابفروشان و چاپخانه داران از همان هفته های نخست شیوع ویروس و آغاز قرنطینه هیچ نامی از صنف چاپ و نشر در این فهرست دیده نمی شد. فعالان این صنف در فضای مجازی انتقادات بسیاری را نسبت به این موضوع و اینکه دولت اساساً کتاب و چاپ را ندیده است، مطرح کردند.

هنوز تعطیلات سال نو که به دلیل شیوع ویروس کرونا و اجرایی شدن طرح فاصله گذاری اجتماعی طولانی تر از هر سال شده بود ، به اتمام نرسیده بود که وزارت ارشاد اعلام کرد، طبق مصوبه هیئت دولت و با تشخیص و تعیین این وزارتخانه، مراکز فرهنگی و هنری به طور کلی و کسب و کارهای آسیب دیده فرهنگی، هنری و رسانه ای به طور اخص که با هدف حفظ سلامت و جان مردم با تعطیلی سراسری از منافع مادی شان صرفنظر کرده اند و طبق برآوردهای اولیه تاکنون متحمل میلیاردها تومان خسارت شده اند، مورد حمایت همه جانبه قرار خواهند گرفت.

پس از آن وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به برآورد خسارات وارده به هر بخش از حوزه فرهنگ پرداخت و ثبت نام از متقاضیان این تسهیلات آغاز شد که در چندین نوبت هم این ثبت نام تمدید شد.

در برنامه ریزی اولیه قرار بود که تا اخر خرداد ثبت نام ها نهایی شده و تا اخر مرداد پرداخت ها انجام شود ، اما به دلیل مشکلاتی از جمله جاماندن برخی از مشمولان از ثبت نام، ثبت نام ها تمدید شده است، قرار است مهلت نهایی ثبت نام ها تا پایان شهریور ماه باشد. بانک ها نیز هر چند که در پرداخت این تسهیلات بنا به گفته مسئولان همکاری لازم را نداشته اند اما در نوبت هایی پرداخت ها به فراخور ثبت نام ها انجام شده است.

خبرگزاری تسنیم ، در روزهای پایانی ثبت نام برای دریافت تسهیلات کرونایی با لادن حیدری معاون توسعه مدیریت و منابع وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی درباره حمایت دولت از کسب و کارهای فرهنگی، میزان حمایت های انجام شده ، مشکلات و موانع موجود، سایر اقدامات حمایتی که وزارت ارشاد می توانند داشته باشد و ... به گفت وگو پرداخته است. وی در این گفت وگو ضمن ارائه آمار و ارقامی دقیق از میزان تسهیلات درخواستی در زیرمجموعه های چاپ ، نشر ، کتابفروشان و ... به آمار پرداخت ها ، تشکیل پرونده ها و ... نیز اشاره کرده است.

وی همچنین از برنامه ریزی وزارت ارشاد برای حمایت از صنوف زیرمجموعه خود در سه مقطع کوتاه مدت ، میان مدت و بلند مدت در برابر کرونا خبر داده و از تمهید این وزارتخانه برای حمایت های دیگر سخن می گوید. با این حال برخی از فعالان حوزه فرهنگ چنین حمایت هایی را آن هم در قالب تسهیلات با نرخ 12 درصد را چندان مثمر ثمر نمی دانند، موضوعی که حیدری معتقد است باید آن را در سیاست های وزارت کار جویا شد. متن این گفت وگو به شرح ذیل است:

* تسنیم: برای شروع، آماری از وضعیت ثبت نام برای دریافت تسهیلات در حوزه فرهنگ در اختیار دارید؟ چه تعداد از این آمار موفق به دریافت چه مبالغی شده اند؟ کل مبلغ درنظر گرفته شده برای تسهیلات چه میزان بوده است؟

خسارت وارده به صنوف و کسب و کارهای بخش فرهنگ، هنر و رسانه در بحران همه گیری کرونا و تعطیلی های سراسری به طور تقریبی و بر مبنای اطلاعات دریافتی از صنوف و اتحادیه های فرهنگی، هنری و رسانه ای، معاونت ها، مراکز تخصصی ستادی و استان ها برآورد شد. بر همین مبنا زیان وارده به کسب و کارها در سه رسته اصلی فرهنگی، هنری، رسانه ای و تولید محتوای دیجیتال تا پایان فروردین ماه جاری، بالغ بر9,947,721 میلیون ریال، معادل 994 میلیارد تومان برآورد شد و مبنایی برای تخصیص تسهیلات کرونایی قرار گرفت.

ثبت بیش از 24 هزار پرونده فرهنگی برای دریافت تسهیلات کرونایی

جدول زیر حاوی اطلاعاتی درباره ثبت تقاضاهای فعالان فرهنگی، هنری و رسانه ای در سامانه کارا و میزان تسهیلات دریافتی و اعطایی است.

تهرانی ها 295 میلیون تسهیلات دریافت کردند

* تسنیم: آماری از دریافت کنندگان تهرانی این تسهیلات در اختیار دارید به طور مشخص در حوزه نشر و در حوزه چاپ چه میزان بوده است؟ چقدر قرار است تخصیص یابد؟

در استان تهران در محجموع 2877 پرونده تشکیل شده است، 11 هزار و 517 نفر مشغول به فعالیت هستند که تسهیلات درخواستی به مبلغ 175 هزار میلیارد ریال بوده است که از این میان 2 هزار و 954 میلیارد ریال پرداخت شده است.

جدول گزارش وضعیت ثبت تقاضا و نیز میزان تسهیلات درخواستی و اعطایی زیررسته فعالیت های فرهنگی(چاپ، نشر، کتابفروشی و دیگر خدمات فرهنگی) در استان تهران به این شرح است:

29 درصد خسارات فرهنگ را بانک ها پرداخت کرده اند

*تسنیم: در ابتدای اعطای تسهیلات به مشاغل فرهنگی برای کرونا تبلیغات زیادی از سوی دستگاه های ذی ربط در این زمینه اعلام شد، اما در نهایت بسیاری از علاقه مندان در مقابل خود سدی از مشکلات برای دریافت دیدند. لطفا بفرمایید چقدر از برآورد اولیه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از خسارات وارده به بخش فرهنگ و مشاغل آن - که طی نامه ای از سوی وزیر محترم به رئیس جمهور منتشر شد- در قالب این تسهیلات دیده شده است؟

همان گونه که در پرسش نخست پاسخ داده شد، زیان وارده به کسب و کارها در سه رسته اصلی فرهنگی، هنری، رسانه ای و تولید محتوای دیجیتال تا پایان فروردین ماه جاری، بالغ بر9,947,721 میلیون ریال، معادل 994 میلیارد تومان برآورد شد. در روند اعطای تسهیلات تاکنون فعالان بخش فرهنگ، هنر و رسانه بالغ بر680 میلیارد تومان درخواست تسهیلات را در سامانه کارا ثبت کرده اند که از این میزان کمتر از 197 میلیارد از سوی بانک های عامل به متقاضیان اعطا شده است.

تنها 68 درصد از خسارات برآورد شده فرهنگ در سامانه کارا ثبت شده است

بدین ترتیب از میزان اولیه خسارت برآورد و اعلام شده تاکنون به میزان 68 درصد از سوی صاحبان کسب و کارهای زیان دیده در سامانه کارا ثبت شده و از این میزان نیز 29 درصد را بانک های عامل پرداخت کرده اند.

وزارت ارشاد یک بسته حمایتی دیگر در دست اجرا دارد

* تسنیم: برخی از فعالان فرهنگی به ویژه در حوزه نشر دریافت این تسهیلات را چندان راه گشا نمی دانند و معتقدند که دریافت ها تاثیر ملموسی تاکنون گذاشته است، می توان این را به رقم اندک تسهیلات ربط دارد یا تعداد دریافت کنندگان در حوزه نشر اندک بوده و این موجب شده تا نتایح ملموس حاصل نشود؟

ستاد ملی مدیریت بحران کرونا میزان تسهیلات کرونایی را از آغاز با هدف حفظ نیروی اشتغال و پیشگیری از تعدیل و اخراج نیروی کار از سوی بنگاه ها در رسته های زیاندیده در نظر گرفت؛ البته با میزان بالای خسارتی که به صنعت نشر وارد شده است، بایستی راه های دیگری نیز برای جبران این خسارت اندیشیده می شد که بسته های حمایتی وزارتخانه تنظیم و پیگیری های لازم برای حمایت از این صنعت راهبردی در تعامل نزدیک با اصناف مرتبط در شرایط پیش روی در حال انجام است که به محض اجرایی شدن اطلاع رسانی خواهد شد.

ناشران تنها 19 میلیارد تومان خسارت گرفته اند

طبق گزارش های دریافتی از سامانه کارا تا روز 16 شهریور ماه جاری 649 فقره پرونده درخواست تسهیلات کرونایی از سوی ناشرین با 4851 نفر نیروی شاغل برای دریافت بالغ بر 76 میلیارد تومان تسهیلات ثبت شده است که از میزان تنها موفق به دریافت حدود 19 میلیارد تومان شده اند.

* تسنیم: مبلغ تسهیلات با چه مبنایی و با چه رویکردی تعیین شده است و چرا بازپرداخت آن با سود بالا و بازه زمانی پایین است؟

میزان و شیوه پرداخت تسهیلات کرونایی براساس تصمیم ستاد مدیریت بحران کرونا و کارگروه راهبری تشکیل شده در وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی تدوین شده است. بر اساس این مصوبات از نیمه دوم خرداد ماه امسال زیاندیدگان دارای کدکارگاه به ازای هر نیروی شاغل مبلغ 16 میلیون تومان و فاقدین کدکارگاه مبلغ 6 تا 16 میلیون تومان با ثبت تقاضا در سامانه کارا می توانند، دریافت کنند. جزییات و فلسفه این مصوبات را از آن ستاد و وزارتخانه جویا شوید.

رایزنی با سازمان بودجه برای جبران خسارات فرهنگ در 6 ماه اول سال

* تسنیم: جدای از پرداخت وام برای بلند مدت و تداوم بحران کرونا وزارت ارشاد چه تدبیری برای حمایت از مشاغل اندیشیده شده است؟

به زودی میزان خسارت بخش فرهنگ، هنر و رسانه در شش ماه اول سال جاری که در حال برآورد است، اعلام خواهد شد. بر همین مبنا رایزنی و تعاملات فشرده ای با سازمان برنامه و بودجه کشور، وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و دیگر مراجع ذیصلاح انجام پذیرفت و برای تامین اعتبارات لازم جبران این خسارات دو کارگروه در این وزارتخانه و سازمان برنامه و بودجه کشور تشکیل شده است.

اعطای وام قرض الحسنه 4 درصدی ارشاد

در همین راستا برای اعطای وام های قرض الحسنه با کارمزد 4 درصد، پرداخت حق بیمه اعضای صندوق اعتباری هنر، اعطای کمک های بلاعوض و نیز تأمین مسکن هنرمندان، برنامه ریزی های ویژه ای انجام شده که مراحل اجرایی آن در حال پیگیری و انجام است که بزودی شرایط و چگونگی آن اعلام خواهد شد.

*تسنیم: جدای از نظام اعطای تسهیلات آیا نظام تخصیص و پرداخت یارانه های فرهنگی نیز در سال جاری دستخوش تغییرات شده و یا می شود؟

طبیعتاً به تبع تغییر ماهیت برگزاری رویدادها با توجه به شرایط جاری، در تخصیص و پرداخت یارانه ها هم تغییراتی وجود خواهد داشت که از سوی معاونت های تخصصی پیش بینی و ابلاغ خواهد شد.

* تسنیم: درباره تسهیلات پرداختی به واحدهای چاپی تا چه میزان عمل شده است؟ برخی از فعالان چاپ می گویند که از این صنف تاکنون کسی دریافتی نداشته است.

بر اساس گزارش دریافتی 16 شهریور از سامانه کارا تاکنون2989 فقره پرونده مربوط به کسب و کارهای صنعت چاپ در این سامانه با 10530 نیروی شاغل در این سامانه ثبت شده است.

صنعت چاپ37.5 درصد تسهیلات پرداختی فرهنگ را دریافت کرد

بر مبنای همین گزارش بنگاه های آسیب دیده صنعت چاپ تاکنون بالغ بر 156 میلیارد تومان درخواست تسهیلات داشته اند که این میزان بیش از 32 درصد تسهیلات درخواستی بنگاه ها در رسته فرهنگی است. بانک های عامل بر اساس گزارش های دریافتی از سامانه کارا تاکنون بالغ بر 57 میلیارد و پانصد میلیون تومان به متقاضیان صنعت چاپ پرداخت داشته اند که این میزان 37.5 درصد از کل تسهیلات پرداختی به رسته فعالیت فرهنگی و جزئیات این اطلاعات در جدول زیر قابل رؤیت است.

* تسنیم: یکی از موضوعات قابل توجه در حوزه سامانه کارا ثبت نام کارگاه ها و فعالان فرهنگی فاقد بیمه بود. با توجه به اینکه در حوزه فرهنگ عمدتا فعالان بیمه نیستند و تعداد کارمندان بیمه شده شان نیز اندک است، مبلغ تسهیلات کاهش می یابد. برای این موضوع تدبیری نمی توان اندیشید؟

ما تاکنون رایزنی های بسیاری با مراجع ذی صلاح درباره تفاوت ماهوی بنگاه های فرهنگی، هنری و رسانه ای و ضرورت حمایت ویژه از این بنگاه ها انجام داده ایم ، امیدواریم بزودی بتوانیم بخشی از این حمایت ها را عملیاتی کنیم. همانگونه که در جدول اطلاعات سامانه کار هم قابل مشاهده است، بیشترین پرونده ثبت تقاضای بخش فرهنگ، هنر و رسانه نیز با 10333 فقره و 10413 نفر اشتغال مربوط به متقاضیان غیررسمیِ فاقد بیمه است، اما تسهیلات تخصیصی به مراتب کمتر از دیگر بنگاه ها است؛ چون بر اساس شیوه نامه های رسمی اعطای تسهیلات کرونایی، چنین چارچوب هایی برای میزان تسهیلات در نظر گرفته شد.

* تسنیم: در موارد بسیاری این فعالان (فاقدان بیمه) با وجود دارا بودن پروانه فعالیت رسمی از وزارت ارشاد در یکی از رسته ها، موفق به ثبت نام در سامانه نشده بودند و به اصطلاح کد ملی آنها احراز نمی شد. این ماجرا چه علتی داشت و آیا قابل حل شدن هست؟

اطلاعات بنگاه ها و یا فعالان فرهنگی، هنری و رسانه ای فاقد بیمه پس از تنظیم بر مبنای اطلاعات دریافتی از صنوف، صندوق اعتباری هنر و معاونت ها و مراکز و سازمان های تخصصی ستادی و استانی که مرجع صدور مجوز هستند در قالب مورد نظر وزارت تعاون کار و رفاه اجتماعی تدوین و برای بارگذاری روی سامانه کارا در اختیار این وزارتخانه قرار گرفت.

بدیهی است تنها کسانی قادر به ثبت درخواست در این سامانه خواهند بود که طبق اطلاعات سازمان تأمین اجتماعی از سوی دستگاه ها و نهادهای دولتی، عمومی و خصوصی دیگری بیمه نشده باشند. در صورت بروز مشکلات دیگری برای متقاضیان، دفتر اقتصاد فرهنگ و هنر این معاونت، پیگیری های مستمری را در تعامل با مسئولان سامانه کارا و مدیران وزارت کار انجام داده است که تاکنون نیز ادامه دارد.

تسهیلات وزارت ارشاد برای روزنامه نگاران بی کار و بدون بیمه

* تسنیم: در حوزه حمایت از اهالی فرهنگ و قلم و رسانه که به دلیل بحران کرونا شغل خود را از دست داده و بیمه نیستند، تدبیر ویژه ای اندیشیده شده است؟

نظر به اهمیت اقدامات حمایتی، در سه بخش حق بیمه، سرانه درمان و جبران خسارت بیکاری، اعتبارات حمایتی مورد نیاز را صندوق اعتباری هنر پیش بینی کرده است که مبالغی از حق بیمه برای سه ماه اول سال جاری پرداخت شد و مابقی آن هم در دست پیگیری و تأمین اعتبار است و همچنین اعتباری برای کمک های بلاعوض تأمین شده است که به زودی با ابلاغ شیوه نامه چگونگی پرداخت، از سوی صندوق اعتباری هنر اقدام لازم انجام می شود.

* تسنیم: با توجه به تداوم بحران کرونا آیا برنامه وزرات ارشاد و وزرات صمت در ماه ها و حتی سال آینده تداوم روند حمایتی فعلی است ؟

وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برای مقابله با پیامدهای گوناگون استمرار بحران کرونا در سه مقطع کوتاه مدت (یک تا شش ماه)، میان مدت (یک ساله) و بلندمدت (دو الی سه ساله) برنامه ریزی هایی را انجام داده است که اتخاذ رویکرد و راهبرد حمایتی به صورت غلتان در هر مقطع و با توجه به شرایط صورت پذیرفته و اطلاع رسانی خواهد شد.

* تسنیم: آیا این تسهیلات مرحله دومی هم دارد؟ یعنی قرار است دوباره تسهیلاتی به دریافت کنندگان در ماه های آتی پرداخت شود؟

فارغ از برنامه های دستگاهی که در پاسخ های پیشین بیان شد، درباره تمدید مهلت اعطای تسهیلات کرونایی از طریق سامانه کارا که تا پایان شهریور تمدید شده است را بایستی از کارگروه پیامدهای اقتصادی ستاد ملی مدیریت بحران کرونا جویا شوید.

انتهای پیام/

آرش معدنی پور در گفتگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا؛ با اشاره به لغو برگزاری نمایشگاه کتاب سال 1399 ابراز کرد: صدمه ای را که لغو نمایشگاه کتاب تهران به ناشران زد هیچ اقدام دیگری نمیتواند جبران کند. اما همین که وزارت ارشاد و تشکیلات مرتبط با کتاب در این وزراتخانه کمک کنند تا ناشران بتوانند این بحران را راحت تر بگذرانند، امیدوارکننده است. اگر تلاش های وزارت ارشاد مبتنی بر قول و قرارهایی که اعلام کرده است پیش برود بسیار امیدوارکننده است.

وی بیان کرد: در همین چند وقت اخیر ما با افزایش قیمت چندباره کاغذ روبه رو بودیم و این معضل برای ناشران آزاردهنده است. حل مشکل کاغذ به تنهایی میتواند خیلی از کمبودها را جبران کند. حل این مشکل خیلی به منابع مالی هم نیاز ندارد و به سیاست گذاری ها و تغییر در ریل گذاریها مربوط میشود. درعین حال میتواند به پایین آمدن دغدغه های ناشران، انتشار بیشتر و کاهش قیمت کتاب منجر شود و در این ایام به اوضاع کتاب کمک کند.

مدیر انتشارات و کتاب فروشی فانوس؛ با تأکید بر اینکه همه این اقدامات نمی تواند جای خالی نمایشگاه کتاب را بگیرد، خاطرنشان کرد: امیدواریم طرح های فصلی و باقی برنامه های حمایتی وزارت ارشاد به خوبی پیش برود؛ چاره ای نیست و باید با همین مسکن ها این دوران را بگذرانیم و تلاش کنیم تبعات منفی کرونا بر بازار کتاب کمتر شود.

مدیر انتشارات فانوس با بیان اینکه اجرای طرح های فصلی خرید کتاب زمینه ای ایجاد میکند تا مردم به کتابفروشیها بیایند، عنوان کرد: اگرچه امروز با توجه به شرایط کرونا این تصور وجود داشت که ممکن است استقبال زیادی از طرح تابستانه نشود اما طبق آخرین اطلاعات ما تاکنون استقبال خوب و مناسبی از این طرح شده است و کتابفروشان نیز پروتکل های بهداشتی را رعایت میکنند تا هم خودشان و هم مخاطبانشان بیمار نشوند.

معدنی پور گفت :بحث کتاب و خرید های آنلاین و پستی می تواند از حضور مردم در کتابفروشی ها جلوگیری کند و در کنارش نقدینگی را به سیستم نشر تزریق کند . قبلا همچین طرح هایی اجرا میشد که متاسفانه چند وقتی است که انجام نمیشود و دلیلش هم بالا رفتن هزینه پست است .

وی پیشنهاد داد اداره پست برای ناشران و فروشندگان اقلام فرهنگی تخفیف های ویژه در نظر بگیرد تا صنعت چاپ و نشر جان تازه بگیرد.

وی با اشاره به اینکه اوزارت ارشاد می تواند قدم های استوار تری را در زمینه خریذ کتاب انجام بدهد گفت :این خیلی دردناک است که هر کمتر از یک ماه چند تا کتابفروشی کوچک تعطیل می شوند . کتاب فروشی واقعا یک کار دلی است خیلی کم پیش می آید که کسی یا کسانی به خاطر نفع مالی اقدام به تاسیس کتابخانه کنند . ولی ببینید چقدر عرصه برای یک کتاب فروشی محلی تنگ شده است که چشم بر روی همه عشق و علاقه اش گذاشته و کتاب فروشی را تعطیل می کند.

معدنی پور گفت :خیلی از پاتوق کتاب ها و همان کتاب فروشی های کوچک در محدوده کریمخان بسته شدند که خب با توجه به اینکه وزارت ارشاد متولی کار نشر و چاپ در کشور است هیچ قدم مثبتی برای آغاز به کار مجدد این کتاب فروشی ها برداشته نشده است.

مدیر انتشارات فانوش ادامه داد :از جمله کارهای مثبتی که وزارت ارشاد می توانست انجام بدهد این بود که از ناشران کتاب بخرد که این می تواند خیلی حمایت کند ولی متاسفانه در این زمینه هم ما مشکل داریم در واقع یکسری ناشران خاص که به وزارت ارشاد نزدیک هستند خیلی راحت می توانند کتاب هایشان را بفروشند.و ما نمی توانیم که این ساز و کار عادلانه نیست و براساس ارتباطات شکل گرفته. است در نتیجه ما این وسط صدمه می بینیم ولی آنهایی که ارتباطاتشان خوب است کمتر صدمه می بینند چون هم کاغذ دولتی می گیرند و هم کتاب هایشان را دوباره به ارشاد می فروشند. در نتیجه ما هیچ گونه حمایتی در این چند وقت واقعا ندیدیم که کمکی باشد فقط اسیب دیده ایم .

کوروش تهامی، پیرامون اعتبار قراردادهای بازیگران در سینما گفت: متاسفانه در برخی موارد تهیه کنندگان به تعهدات خود عمل نمی کنند و این عدم عمل به تعهدات آنقدر زمانگیر می شود که بازیگر ترجیح می دهد دیگر پیگیر دریافت طلب خودش نرود. گاهی دریافت طلب بازیگر تاحدی درگیر گذر زمان می شود که بازیگر از دوندگی برای دریافت حقش منصرف می شود.
وی در همین راستا ادامه داد: به طور معمول در قراردادهای بازیگران با تهیه کنندگان فردی و یا نهادی مثل خانه سینما به عنوان حاکم معرفی می شود تا در صورت بروز مشکل آن فرد یا نهاد وارد عمل شده و حکمیت می کند، اما متاسفانه قراردادهای بازیگران آن چنان وجهه قانونی برای پیگیری ندارد.

بازیگر فیلم سینمایی رگ خواب با اشاره به لزوم حضور وکیل در زمان عقد قرارداد بازیگران اضافه کرد: اگر بازیگری می خواهد دستمزدش را بدون مشکل دریافت کند باید از حضور یک وکیل بهره ببرد تا آن وکیل علاوه بر کلیت ماجرا بر تمامی بندهای قرارداد نظارت داشته باشد، زیرا در اکثریت موارد نزدیک به 90 درصد بندهای قرارداد به نفع تهیه کننده است و بازیگر از آن اطلاع چندانی ندارد.
وی در همین رابطه تصریح کرد: متاسفانه قراردادی ثابت و مشخص برای بازیگران وجود ندارد، این در حالی رخ می دهد که در اکثریت دفاتر سینمایی قراردادها شبیه هم هستند اما هیچ قرارداد واحدی که بتوان بر اساس آن از مراجع قانونی استعلام گرفت وجود ندارد، تعجب آور آنجاست که با وجود تمام این مشکلات طی این سالها هیچ فکری برای قانونمند کردن قرار بازیگران انجام نشده و برنامه ای هم در این راستا وجود ندارد.
بازیگر سریال زیر تیغ با اشاره به رفاقتی بودن قراردادهای سینمایی اضافه کرد: متاسفانه همه چیز در سینمای کشور رفاقتی پیش می رود و همین رفاقت ها باعث می شود که گاها برخی افراد سوءاستفاده کرده و در هنگام پرداخت دستمزدها از زیر تعهد خود شانه خالی کنند. گاها این افراد به نوعی وارد عمل می شوند که بازیگر ناخواسته امتیازاتی فراتر از تعهد خود به طرف اول قرارداد می دهد.
وی در همین رابطه اظهار کرد: گاها اگر یک بازیگر بخواهد به دنبال دریافت دستمزد خود برود باید ماه ها در رفت و آمد باشد، به طور طبیعی این اتفاق زمان گیر بوده و طبیعتا برای فردی که به واسطه حرفه اش کمی شناخته شده سخت خواهد بود. اینکه شما بخواهید برای چند میلیون تومان ماه ها دوندگی کنید درست نیست و شما را به حدی می رساند که قید آن هزینه را بزنید.
این بازیگر سینما با اشاره به تجربه خود در عدم تعهد تهیه کنندگان اضافه کرد: طبیعتا من هم طی سالهای سال فعالیت خود تجربه هایی این چنین داشته ام، بی تعهدی تهیه کننده و عدم پرداخت دستمزد گریبان گیر من هم شده است، از سالیان گذشته تا همین امروز من درگیر مشکلات مالی با برخی تهیه کنندگان بوده ام، همیشه می گویم این هم یک تجربه است اما ما واقعا تا کی باید تجربه کنیم، چه زمانی بالاخره این مشکلات پایان خواهد یافت؟.
تهامی خاطرنشان کرد: من شاید نتوانم رقمی درباره طلب خود از سینما بگویم اما همین را بگویم که طلبم از سینما بسیار زیاد است، متاسفانه بسیاری از افراد صرفا به منافع خودشان فکر می کنند و این منعفت طلبی به ضرر ما خواهد بود. بدون شک این عدم تعهد افراد باعث می شود که روابط و اعتماد بین افراد از بین برود.

صدا و سیما: قول می دیم به خوبی بقیه شبکه ها اداره اش کنیم!
وزارت ارشاد: ما رو دور نندازید ما انقدرهام بد نیستیم
نماینده حساس مجلس: من نمی خوام بچه هام با فضای اندروید و وی. او. دی آشنا بشن!
کمیسیون فرهنگی: مقاصد فردی که شبکه نمایش خانگی را می بیند
با کسی که شبکه چهار را می بیند فرق دارد!
رئیس مرکز هماهنگی آموزش وپرورش:
تهیه کننده ها صبح زود زنگ بزنن ببینن باید از کی مجوز بگیرند!
شبکه نمایش خانگی: کاری نکردیم که، دو تا کاسه آش خوردیم
تلویزیون: دوست ندارید 80 درصد بیننده داشته باشید؟!
منوچهر هادی: من هر جا باشم آبمو می بندم!
سلبریتی حزب باد: عجب اشتباهی کردم با تلویزیون خداحافظی کردم!
وزیر اقتصاد: یه فکر خوب به سرم زد، سهامش رو عرضه کنیم تو بورس
خبرنگار لندن نشین: غرب احمق هنوز نمیداند که مدیریت شبکه نمایش خانگی را به چه کسی بسپارد
بخش خبری: بیاد زیر دست خودمون، این جا متخصص فیلم و سریال زیاده!
#آش_یا_آباژور_مساله_این_است #ارشاد_برود_دنبال_تیله_بازی#شهرونگ

حمید خرمی / فیلم سینمایی عصر جمعه عنوان اثری در ژانر اجتماعی و با ادعای سبک رئالیسم است. اثری که سعی دارد تا بدبختی زن ایرانی را در قالب داستانی رمانتیک از رابطه دو خواهر به تصویر بکشد. این در حالی است که سوای نظر از کم و کیف موفقیت این اثر سینمایی در حقنه تفکرات فمینیستی ؛ آنچه که سبب تمایز ویژه چنین اثری می شود؛ ابعاد هنجارشکنانه آن در قباحت زدایی از امر زنازادگی می باشد. اثری که به واسطه برانگیختن حس هم دردی مخاطب، در نهایت سعی خود را متمرکز بر قباحت زدایی از چنین امری می نماید. از این جهت است که ژست واقع گرایی در فیلم سینمایی عصر جمعه با تعریف یک داستان ملتهب و خارج از عرفی با محتوای فرزند نامشروع و با همراهی نوجوان شرور پیگیری می شود.

فیلم سینمایی عصر جمعه نمودی بازر از نفوذ فرهنگی در عمق جان مدیریت فرهنگی و سینمایی کشور است. اثری قباحت زدا و به شدت فمینیستی و در تعارض کامل با سبک زندگی ایرانی و اسلامی است. اثری به شدت سخیف که تنها افتخار انتشار آن را می توان در رزومه مدیریت حال حاضر سینمایی کشور نوشت. اثری که سرانجام پس از گذشت پانزده سال از تولید خود توانست با استفاده از غفلت متولیان سینمایی و در شرایط حاکمیت گسترده ولنگاری بر پیکره فرهنگ و هنر، به اکران عمومی دست یافته و در شرایط کرونایی کشور به موقعیت اکران آنلاین برسد و در معرض دید عموم گذاشته شود.

فیلم سینمایی عصر جمعه اگر چه محصول تدبیر مستقیم دولتمردان بنفش نمی باشد، اما اثری است که با حمایت یکی از ژنرال های سایه نشین ساخته و در روزگار خود مطرح گردید. مدیر در سایه ای که اگر چه امروزه در پس پرده، گویی سکاندار سینمای کشور است؛ اما در آن مقطع زمانی به عنوان مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی و در کسوت دبیر جشنواره فیلم فجر ، به حمایت همه جانبه از این اثر مجعول پرداخت و حتی سبب شد تا سیمرغ بلورین بهترین فیلم اول را در بیست و چهارمین دوره جشنواره فیلم فجر به چنین اثر هنجارشکنی اعطا شود و ...

فیلم سینمایی عصر جمعه که به تهیه کنندگی جهانگیر کوثری و با مشاوره رخشان بنی اعتماد ساخته شده؛ محصولی سینمایی است که در موعد خود به عنوان اثری پیشگام در فرایند رونمایی از نسل فیلم ساز جوانی قلمداد می شد که با حمایت مادی و معنوی جریانی معلوم الحال و البته ذی نفوذ در بدنه سینمای کشور، می توانستند اقدام به ساخت ملتهب ترین موضوعات اجتماعی و به تبع آن حضور گسترده در جشنواره های خارجی و داخلی نمایند. جوانانی که از تهور و اشیاق ایشان برای مطرح شدن در صنعت سینما سوء استفاده می شود و از این جهت به خوبی می توانند تا فرمانبرداران اوامر پیشکسوتان معلوم الحالی گردند که همچون سرکار خانم رخشان بنی اعتماد با وجود سبقه فمینیستی خود اساسا جرئت کارگردانی چنین اثر مجعولی را نداشته و ندارند. اثری به شدت چرک و سراسر سیاه که حرام زادگی و زنای با محارم را به عنوان امری رایج تصویرگری نموده و پذیرش اجتماعی آن را به عنوان یک امر عادی در جامعه اسلامی ایران پیگیری می نماید.

البته لازم است تا در فرایند تولید آثار مجعولی همچون فیلم سینمایی عصر جمعه به جهالت و یا ساده لوحی متولیان فرهنگی و سینمایی در دولت نهم نیز اشاره نمود. مدیرانی که با وجود ادعای جریان شناسی، مع الاسف نتوانستند در محیط پیرامونی خود پالایش لازم را مبذول داشته و عناصر نفوذی را از مجموعه های مدیریتی بزُدایند. از این جهت که عناصر تعیین کننده در ساختارهای فرهنگی کشور طی حاکمیت دولت نهم تقریبا دست نخورده باقی ماند و به تیع آن انبوهی از تولیدات هنجارشکن بر پرده نقره ای سینماهای کشور به نمایش درآمد. این در حالی بود که از منظر کلان می توان چنین انگاشت که جریانی در حال تِست عرصه فرهنگی کشور برای عرضه تولیدات مغرضانه و فیلم های معارض با نظام جمهوری اسلامی بودند. تستی که با موفقیت به فرجام رسید و نقش موثری در ولنگاری فرهنگی حال حاضر کشور ایفا نمود.

از این جهت است که به عنوان نمونه؛ حضور قدرتمند عناصر نفوذی بر بدنه سینمایی کشور سبب شد تا سیگنال مخدوش در فرایند توقیف آثار داده شود و به رسمی مبدل گردد که اکثر کسانی که فیلم آنان توقیف می شود بلافاصله امتیازی از مسئولان دریافت نمایند. امتیازاتی شِبه باج و به نوعی حق السکوت که از جمله متداول ترین آن ها می توان به حمایت مادی و ایجاد فرصت ساخت فیلم بعدی برایشان اشاره نمود. به عنوان مثال وقتی فیلم سینمایی تسویه حساب توقیف شد، یک صد میلیون تومان با دستور وزیر وقت ارشاد به عنوان امانت به کارگردان داده می شود و پانصدمیلیونی تومان هم از صندوق هنرمندان به وی وام می دهند و سپس با بودجه حمایتی ویژه، امکان ساخت فیلم بعدی این کارگردان، یعنی فیلم سینمایی سوپراستار مهیا شد و با حمایت ویژه به نمایش درآمد. درحالی که به اعتقاد برخی منتقدان، سوپراستار اثری به مراتب قابل تامل تر از تسویه حساب می باشد.

فارغ از نقدهای مدیریتی، فیلم سینمایی عصر جمعه از حیث دلالت های محتوایی، دارای کارکردی ویژه در قباحت زدایی از امر زِنازادگی می باشد. این در حالی است که مشروعیت بخشیدن به یک هنجار اجتماعی با عنوان حرام زادگی در جامعه اسلامی، مؤلفه ای نیست که بتوان آن را به سادگی پذیرفت.

فیلم سینمایی عصر جمعه داستان زندگی شخصیتی با نام شقایق کوهزادی است به سبب جرمی در پانزده سالگی محکوم به زندان می شود و در زندان کودکی به نام امیر را دنیا می آورد. البته شقایق پس از مدتی از زندان آزاد می شود اما پس از آزادی، پدرش او را نمی پذیرد و شقایق بعد از سال ها دربه دری، بی پناهی و تنهایی، حالا در شهری دیگر و بانام سوگند آرایشگاهی دارد و زندگی ساده ای را می گذراند. اما در این میان تقابل و تضاد شقایق با پسر پانزده ساله اش که به سبب بزه در حال رفت ئو آمد به کانون اصلاح و تربیت است به یکباره بالا می گیرد و این در حالی است که جامعه و محیط پیرامونی او را به نوجوانی عصیانگر و سرکش تبدیل کرده است. البته شقایق تمام تلاش خود را برای بهبود رفتار امیر بکار بسته و از این جهت با تبرج در نزد جناب مدیر سعی می کند تا پسرش را که از مدرسه اخراج شده را به مدرسه بازگرداند و یا تلاش می کند تا با جلب نظر شاگرد مکانیکی به به نام هادی وی را راغب به وساطت جهت بازگشت امیر به محیط کار نماید.

در این میان شخصیتی با نام بنفشه که خواهر شقایق می باشد به یکباره و پس از سال ها به جستجوی او بر می آید. البته مشخص می شود که این جستجو به درخواست پدر است. پدری که سخت بیمار شده و اکنون بنفشه به تقاضای پدر سعی می کند تا خواهرش که دیگر در جامعه سوگند خوانده می شود را یافته و به دیدار او ببرد. البته شقایق پس از پیدا شدن با خشونت، خواهرش را از خود می راند و این در حالی است که در آن سوی داستان، شخصیت امیر باوجود اختلاف سنی با هادی دوست می شود و رازهایش را در میان می گذارد و از نبود پدر در زندگی خود گلایه ویژه می کند. پدری که تصور می شود در خارج به سر می برد!

البته داستان فمینیستی فیلم سینمایی عصر جمعه به همینجا ختم نمی شود و در انتهای اثر مخاطب پس از گذشت یک ساعت از همراهی و پذیرش کاراکترهای اثر؛ به یکباره با داستان زنازادگی شخصیت امیر مواجه می شود. از این جهت است که عصر جمعه با تعریف ماجرای حاملگی شقایق از محارم و پی بردن امیر به ماهیت نامشروع بودن خود به پایان می رسد و در نهایت شقایق مظلوم را پس از صحبت و دلجویی از فرزند رنجیده خاطر خود در کانون، راهی ملاقات با پدرش در شهرستان می سازد و البته اصلاح نگاه جامعه در پذیرش و عادی سازی مفهوم زنازادگی را عامل اصلی در پناه بردن امیر به کانون اصلاح و تربیت معرفی می نماید!

به عبارت دیگر؛ فیلم سینمایی عصر جمعه اثری است که به ترسیم نوع منحطی از خراب شهر اسلامی ، بر بستر آموزه های فمینیسم کلاسیک می پردازد. اثری که بیش از هر چیز یک فیگوری است از آسیب شناسی متوهمانه تولید کنندگانی که متأسفانه به اسم سینمای اجتماعی به ترسیم گسترده مفاسد و سیاهی اجتماعی مبادرت ورزیده و بدترین مضامین را به جامعه نسبت می دهند و بعضا حتی گوی ارتکاب ذهنی و وقاحت و صراحت لهجه را از تمامی معارضان سبک زندگی ایرانی و اسلامی می ربایند!

فیلم سینمایی عصر جمعه با سکانس زندان همراه با صدای اذان آغاز می شود و در نهایت با سکانس کانون اصلاح و تربیت به پایان رسیده و ختم می شود و البته در میان این دو نماد حصر و حبس در جامعه اسلامی، از یک سو هیچ راه برون رفتی برای مخاطب ترسیم نمی شود و از سوی دیگر سیر ادامه دارد قطار بر ابعاد ویژه محکومیت انسان ایرانی در امتداد چنین زندگی سیاه و ظلمانی آن هم خراب شهر ایران حکایت می کند.

در خرابشهر اسلامی به تصویر کشده شده در فیلم سینمایی عصر جمعه ، خدا و قانون هستی نقشی ندارد و اساساً تفکر حاکم در ساخت چنین اثری مبتنی بر نگاه بشر محورانه ای است که معتقد است خدا مُرده است! و از این جهت است که در عصر جمعه به عنوان کلیدواژه ای که مخاطب مسلمان از آن ذهنیتی قرین با مفهوم مهدویت و دعا برای ظهور منجی دارد، نه تنها هیچ معجزه و گشایشی صورت نمی پذیرد؛ بلکه سازندگان اثر با استفاده از پیش ذهنیت رایج از عصر جمعه و اطلاق آن به عنوان نام اثر خود سعی می نمایند تا منشاء سیاهی و نکبت جاری و ساری در زندگی انسان ایرانی را منتسب به چنین وقتی نمایند و به این ترتیب عنوان عصر جمعه که در فرهنگ عمومی، منتسب به امام زمان (عج) می باشد و به موعدی هفتگی از برای درخواست نجات و اقامه عدالت و خوشبختی ها و فرج و گشایش در سبک زندگی اسلامی و ایرانی مبدل شده؛ متأسفانه در چنین اثر مجعولی به عنوان مظهر تیرگی و منشاء بدبختی و فلاکت زن ایرانی ترسیم گردیده است. زنی که در عصر جمعه مورد تجاوز از طرف محارم خویش قرار گرفته و حامله شده است!

باید توجه داشت که خرابشهر اسلامی ترسیم شده در فیلم سینمایی عصر جمعه بر بستر نوعی منحط از انگاره فمینیستی شکل گرفته و از این جهت است که نگاه قطعی اثر به عنصر کلیدی پدر به مثابه مُربی و ولی جامعه، نگاهی قرین تحقیر و فرو دستانه می باشد و در این میان حتی قانون هم نمی تواند به مناقشات بین پدر و دختر خاطی، پایان بدهد، زیرا در چنین خرابشهر مردسالاری، اساساً قانون و اصلاح امور، هیچ کارایی ندارد، و صرفاً کنش فردی و انتقام و جسارت و...مورد تعلیم و آموزش واقع می شود!

در پوستر نخست فیلم سینمایی عصر جمعه ، که رنگ چادر به رنگ پوست بدن در آمده است، سعی می شود تا به صورتی ویژه عریان و بی پناه بودن زن مسلمان ایرانی به نمایش گذاشته شود و با دادن وجاهت اروتیک به ترسیم دستان زن به صورتی مراقب از جنین داخل رحم مبادرت ورزد. جنینی که گویا نمی خواهد آن را از دست بدهد. این حالت، تداعی گر مجسمه های یونانی است و اگر به سفیدی های متعدد روی چادر توجه کنیم، نوعی علامت فمینیسم را شاهدیم. این علامت، به عنوان سیمبل ونوس ( Venus symbol ) است که نماد سپر و شمشیر و خدای جنگ می باشد. نمادی برای عشق، حرص و طمع، تمایلات جنسی زنانگی، تخیل و زیبایی شناسی و... می باشد. تصویری که به صورتی عُریان و با صدایی کاملا رَسا سعی دارد تا انگاره های فمینیسم اسلامی ( Islamic feminism ) را فریاد بزند و عجیب آن است که دریافت چنین بدیهیات اولیه ای از منظر متولیان سینمایی کشور مغفول مانده!

پس اگر در مقطع پایانی دهه1370 هجری شمسی، طیف باستان گرایان ( Archaism ) پروژه ایران منهای اسلام را با شدت و حدت ویژه پیگیری می کردند؛ جریانی از فیلم سازان وطنی و تحت تربیت نسل برآمده از رژیم گذشته، به طور خودآگاه یا ناخودآگاه، این مضمون را در پرده نقره ای، پیش چشم انسان ایرانی تکثیر و ترویج نموده و تمرکز ویژه خود را بر آن گذاشنند تا به تعلیم آموزه های فمینیسم در جامعه مبادرت ورزند و نشان دهند که زنان تحت رنج و انتقام مردان سنتی عقب مانده هستند و حال، یا زنان انتقام تاریخی خود را از سبک زندگی اسلامیو ایرانی می گیرند و یا اینکه باید برای همیشه حذف و مضمحل باشند!

فیلم سینمایی عصر جمعه با تمرکز بر انگاره های فمینیسم اسلامی ( Islamic feminism ) به ترسیم و تصویرسازی از تفاوت های میان اندیشه و عمل زنان دو مکتب فمینیسم رمانتیک و فمینیسم اگزیستانسیالیست مبادرت می ورزد و در این راستا با بیان اشکالات فکری و عملی موج نخست فمینیسم ، سعی می کند تا شقایق را به عنوان زن نماد فمینیسم اگزیستانسیالیست را در مقابل بنفشه قرار دهد و با به تصویر کشیدن شادی ها، شیرینی ها و موفقیت های زن نماد فمینیسم رمانتیک در صورت وضعیت بنفشه ؛ به نوعی اندیشه فمینیسم رمانتیک را تبلیغ کرده و با نمایش عاقبت بد زندگی اگزیستانسیالیستی ، تلاش می کند تا فمینیسم رمانتیک را پیروز جدال این دو مکتب در فیلم معرفی نماید. ااینگونه است که زن فمینیسم اگزیستانسیالیست در فیلم سینمایی عصر جمعه به نحوی تصویر کشیده می شود که باید برای مبارزه با مردان، از طبیعت و زنانگی خویش دست کشیده و زندگی را فدای مبارزه کند و درنهایت هم نه به لحاظ روانی تأمین شده و نه موفق به نابودی مردان شده است و در مقابل زن نماد فمینیسم رمانتیک با هوشمندی می تواند ضمن رام نمودن مردان در جامعه سنتی و مردسالار پیرامونی، اقدام پیگیری اهداف خود نماید.

البته باید توجه داشت که آموزه های فیلم سینمایی عصر جمعه بر بستر انگاره های فمینیسم اسلامی ( Islamic feminism ) به نحوی است که در در مقابل زن فمینیسم اگزیستانسیالیست خود به ترسیم زن فمینیسم رمانتیک مبادرت می ورزد و با معرفی شخصیت بنفشه اقدام به ترسیم زنی می نماید که با هوشمندی خود ضمن آنکه با زنانگی خود مبارزه نکرده است، از یک زندگی عاشقانه نیز بهره مند بوده و توانسته است مرد موردنظرش را نیز با خود همراه کند. به این ترتیب، زن فمینیسم رمانتیک هم در زندگی شخصی خود و هم در زندگی صنفی اش پیروز می شود اما زن فمینیسم اگزیستانسیالیست در صورت وضعیت شقایق هم در زندگی شخصی اش شکست می خورد و هم در زندگی مبارزاتی اش. از این جهت است که بنفشه ضمن بیان شیوه مبارزاتی خود در برای فراز از شوهر کردن و ادامه تحصیل و غیره؛ سعی می کند تا خواهر خود را نیز به پذیرش فرمان پدر و ملاقات با او مجاب سازد و از این جهت درواقع به صورتی ویژه مخاطبان خود را به اتخاذ راه حلی مبتنی بر نظریه فمینیسم اسلامی رهنمون می شود. زاه حلی که توأم با لذت بوده و امکان زندگی مسالمت آمیز زنان را در جامعه مردسالار پیرامونی خود فراهم می آورد.

فیلم سینمایی عصر جمعه مبتنی بر رویکرد فمینیستی خود سعی می کند تا به ترسیم چند نسل از زنان جامعه مبادرت ورزد زنانی که به عنوان نماینده کلیت زن مسلمان ایرانی، همگی تحت ظلم و یا هوس بازی مردان قرار دارند. البته غلظت نگاه فمینیستی در عصر جمعه به نحوی است که حتی یک مرد صالح و کنشگر هم نشان داده نمی شود و در این راستا تمام مردان موجود در اثر از صاحب کاران قبلی شقایق گرفته تا مغازه داران، شرکا و حتی مدیر مدرسه پسرش نیز چشم طمع جنسی و مادی به شقایق دارند! و اگر چه تنها مرد خوب فیلم، همان شاگرد مغازه مکانیکی به تصویر کشیده می شود که نگاه شهوانی به شقایق ندارد و ...؛ اما رویکرد فمینیستی اثر به چنین مردی نیز رحم نکرده و این شخصیت که صرفاً نقش ایستا و خنثی دارد و به هیچ عنوان قهرمان کنشگر نمی باشد را نیز به واسطه دیالوگ، به عنوان شخصیتی ضد زن ترسیم می نماید. شخصیتی که البته مجبور به تعامل با زنان می باشد!

غلظت نگاه فمینیستی در فیلم سینمایی عصر جمعه سبب می شود تا این اثر در فرازهایی، منطق در روایت را کنار گذاشته و بنفشه با بازی هانیه توسلی را در مقام خواهر شقایق ، به چونان قهرمان کنشگری مبدل سازد که مُصرانه برای رسیدن به هدفش از پای نمی نشیند و به صورت زنی پولادین جامعه زنان پیرامون خود را بسیج نموده و مصرانه تلاش می کند. البته سیر قهرمان سازی عصر جمعه به شقایق محدود نشده و این اثر در فراید تصویرگری، سیر قهرمان سازی خود از زنان کُنشگر اجتماعی را حتی به یک زن پیر به نام بلور خانم تعمیم دهد. پیرزنی با ژست مامان های فاحشه خانه های قدیمی تهران که جای شقایق را به بنفشه می گوید و مراقب اوضاع واحوال شقایق می باشد.

به این ترتیب فیلم سینمایی عصر جمعه سعی میکند تا بر موج دوم و سوم فمینیسم سوار شده و به نفی آموزه های موج اول فمینیسم بپردازد و مخاطبان را با وجهه ای اعتدال گونه از همزیستی با مردان پلید جامعه نایل سازد. این در حالی است که باید توجه داشت، نسخه های فمینیسم رمانتیک در این فیلم، نسخه هایی هستند که بر بستر انگاره های فمینیسم اسلامی به دنبال اصلاحات نرم در جامعه می باشند و در مقابل برخوردهای سخت به عنوان آموزه های فمینیسم اگزیستانسیالیست قرار می گیرند و از این جهت است که فیلم سینمایی عصر جمعه با نشان دادن تفاوت های پارادایمی این دو مکتب، در دو نوع برخورد سخت و نرم با مردان درصدد ترویج برخورد نرم زنان با مردان برای تأثیرگذاری بیشتر بر آنان است. به عبارتی دیگر فیلم سینمایی عصر جمعه سعی دارد تا مبتنی بر آموزه های نوین فمینیستی، زنان را به اتخاذ برخوردی زنانه در تقابل با جامعه مردسالار پیرامون خود دعوت کند!

البته باید توجه داشت که هر اثر سینمایی، صرف نظر از فُرم و ساختار و نوع پرداخت روایی و بصری اش، ازلحاظ رسانه ای دارای یک پیام واحد است که به عنوان عُصاره و چکیده مطرح می شود که دلالت ایدئولوژی محسوب می شود. همان طور که در روش تحلیل نشانه شناسی سه سطحی بارت ، سه مرحله از دلالت را معرفی می کند :

مرتبه اول دلالت، دلالت صریح است، در این مرحله نشانه از یک دال و یک مدلول تشکیل شده است .

مرتبه دوم دلالت، دلالت ضمنی است که نشانه دارای دلالت صریح را در حکم دال خود می پذیرد و مدلولی تازه را به آن منصوب می کند .

مرتبه سوم دلالت، ایدئولوژی است. دلالت ضمنی و دلالت صریح در تلفیق با یکدیگر ایدئولوژی را تولید می کنند. در این مرتبه نشانه ها بازتابی از اصلی ترین مفاهیم متغیر فرهنگی هستند که حامی یک دیدگاه جهان شمول خاص مانند پدرسالاری، آزادی، خردگرایی، عین گرایی، نژادپرستی و... است.

پس با این اوصاف، وقتی کارگردان، سوژه زن تحت ظلم مردان را در فیلمی با عنوان عصر جمعه قرار می دهد؛ بی شک به نظریه فمینیسمی رسانه توجه دارد که از خلال آن می خواهد در دوره خود نتایج شخصی و احیاناً مغرضانه ای بگیرد. این در حالی است که در ابتدای دهه 1380 هجری شمسی و بالاخص پس از حوادث یازده سپتامبر، موج جدیدی از اسلام هراسی ( Islamphobia ) در کنار ایران هراسی ( Iranophobia ) آغاز شد و از این جهت تولید انبوهی از فیلم های ضد ایرانی در غرب و بعضا در ایران رواج یافت که سوژه مشترک میان تمامی آن ها زنان ستم کش مسلمان و گُسست مذهبی و پدرسالاری سنتی و...بوده است. پس در چنین اوضاعی که اساسا نمی توان تمایز مشخص و تفاوت محسوسی میان فیلم های غربی سازی همچون فیلم سینمایی بدون دخترم هرگز و فیلم سینمایی سنگسار ثریا و ... با فیلم های ایرانی ساز قایل شد! حال در چنین شرایطی؛ قطعا یک جامعه شناس و حتی منتقد فیلم، نمی تواند این گونه تلقی کند که آثاری همچون فیلم سینمایی عصر جمعه و فیلم سینمایی طوبی و فیلم سینمایی خانه پدری و یا ده ها اثر سینمایی دیگر، زاییده ژست مؤلف بودن کارگردان و نبوغ ایشان است و اعلام کند که این طیف از سینماگران هر جور که صلاح دانسته اند فیلم ساخته اند!

پس اگر به عنوان مثال در اثر ضد ایرانی و غربی سازی همچون فیلم سینمایی بدون دخترم هرگز ، وقتی کارگردان صدای اذان و سایر شعائر دینی را در تیتراژ و موسیقی فیلم لحاظ می کند؛ نمی توانیم تمایزی میان چنین اثر وقیحی با فیلم سینمایی عصر جمعه قایل شویم که تیتراژ آغازین خود را با صدای اذان و ترسیم زندان شروع می کند! و چادر مشکی که نماد زن مسلمان و شیعی است را بر سر کاراکترهای فیلمش می کند و در عین حال بدترین نسبت ها و فلاکت بارترین میزانسن ها را به زن مسلمان ایرانی روا می دارد!

در مجموع بضاعت برخی فیلم ها نشان می دهد که سینمای اجتماعی ایران، چه در صورت سینمای بدنه و چه تجربی و...، تا چه میزان به غلیظ کردن ذهنی و عینی آسیب ها و ناهنجاری های ریزودرشت علاقه دارد. به نحوی که متاسفانه این امر به زیست عادی و فیزیولوژیک این ژانر سینمایی در ایران تبدیل شده است ... این در حالی است که از ابتدای دهه 1380 هجری شمسی، فیلم سازی اجتماعی در ایران، ابعاد تقلیلی و سلبی تر به خود گرفته و به نوعی این تساهل و انفعال در برابر ترسیم ناهنجاری ها به یک امر عادی مبدل گردید. در این میان شدت فرهنگ خود انتقادی و غلبه سیاه نمایی در عمده تولیدات این ژانر سبب گردید که هجمه گسترده به حدود الهی و مفلوک نمایی از انسان ایرانی امری عادی قلمداد شود و این قبیل از تولیدات سینمایی بجای اصلاح مشکلات اجتماعی به شیوع عفونت های بدخیم اجتماعی کمک نمایند.

پُرواضح است که اثر سخیفی همچون فیلم سینمایی عصر جمعه با گذشت بیش از 15 سال از تولید خود، همچنان اثری هنجارشکن در فضای اجتماعی ایران تلقی می شود. اثری که سوای نظر از آنکه جیغ بلند فمینیسم ها را سبد محصولات سینمایی جمهوری اسلامی جای می دهد؛ سبب می شود تا برای نخستین بار از مفهوم حرام زادگی بر بستر فرهنگی و سینمایی کشور قباحت زدایی شده و از زنازادگی به عنوان امری رایج و عادی قلمداد شود. اثری که متاسفانه در سایه غرض یا جهالت متولیان سینمایی کشور امروزه در معرض دسترس عموم قرار گرفته است!

به گزارش پایگاه خبری - تحلیلی شهر فردا ، اتحادیه صنف تهیه کنندگان سینمای ایران با انتشار اطلاعیه ای اعلام موجودیت کرد.

متن اطلاعیه به شرح زیر است:

سینمای نوین ایران، در حالی وارد پنجمین دهه فعالیت خود می شود که به جهت حضور مراجع و متولیان متعدد تصمیم تصمیم گیری، و میدان-داری خسارت بار جریان های پیدا و پنهان و همچنین مدیریت های فاقد پشتوانه های تخصصی و دلسوزی لازم در حوزه های مرتبط، با موانع بسیاری مواجه بوده و هست.

تصمیم سازی های سلیقه ها و بی نصیب از شناخت های روزآمد و آینده آینده نگر، مشکلات عدیده ای را تاکنون برای سینمای ایران پدید آورده که متاسفانه نه تنها به مرور از تعداد و تخریب آنها کاسته نشده، بلکه در روندی افزایشی همچنان در حال تکثیر و تداوم هستند.

امروز دیگر نمی توان به این واقعیت بی اعتنا بود که برون رفت از شرایط موجود و ایجاد ساختاری نوین و کارآمد که شایسته شأن و اعتبار سینمای ملی ایران باشد، طرحی نو می طلبد؛ طرحی نو که به تحکیم، تقویت و حراست از داشته ها و مطالبه حقوق نداشته بیانجامد و راه های ایجاد اختلال در امنیت سرمایه ‬ گذاری و فعالیت های تولیدی تهیه کنندگان را مسدود کند.

لذا در مسیر تحقق اهداف و توسعه پایدار سینمای ایران، با همگرایی و هم افزایی توانایی های شخصی و صنفی، صنوف تهیه کنندگی، به عنوان موجه ترین نهادهای غیردولتی، غیرسیاسی و صرفاً صنفی، در آستانه روز ملی و مبارک سینمای ملی ایران، با اعلام موجودیت و فعالیت اتحادیه صنف تهیه کنندگان سینمای ایران ، که در برگیرنده تمامی فعالان عرصه تهیه کنندگی در سینما است، قدم به میدان گذاشته و با امید به آینده ای پربارتر، جهت خدمت به بقا و ارتقای سینمای سربلند ایران و منافع مشترک همه آحاد آن، اعلام آمادگی می کند.

امروز که دوستان نادان سینما، دست در دست دشمنان دانای آن، عرصه را از همه سو بر فعالیت های سالم و قانونی تهیه‬‬‬‬ کنندگان واقعی و حرفه ای تنگ کرده و امکان بهره گیری از ظرفیت های فرهنگی، اقتصادی، قانونی و اجتماعی را دشوار ساخته اند، خرسندیم اعلام کنیم که این همگرایی و اتحاد، از مسیری واقع بینانه، مصلحت جویانه، خودجوش و اختیاری عبور کرده و به نتیجه کنونی رسیده است.

به گزارش سینماپرس در ادامه این یادداشت آمده است: چونکه به شکل رسمی مطلبی عنوان نشده و هنگامی که پس از مجمع عمومی، معاون توسعه مدیریت و منابع انسانی ارشاد جناب آقای حیدری خلیلی عنوان می کند اگر صنفی کد شناسه ملی نداشته باشد نماینده آن صنف از انتخابات کنار گذاشته می شود، می بایست پس از مشخص شدن ماجرا این توضیح توسط ارشاد صورت می گرفت که آیا صنف کارگردانان در روز مجع شناسه ملی داشته است یا خیر؟

البته شاید این انتخابات داخلی و تعیین وضعیت هیات مدیره خانه سینما به دلیل دریافت شناسه ملی کانون کارگردانان بوده است که در تاریخ 5 شهریور 99 طبق اعلام روزنامه رسمی صادر و ثبت شده است. آیا هیأت مدیره منتظر ثبت قانونی آن انجمن و حضور نماینده اش بوده است؟

پس نتیجه می گیریم ثبت قانونی آن باید انجام می گرفته، ولی نکته اینجاست که غیر از تمام آن تخلفاتی که بر خلاف اساسنامه در مجمع عمومی مرداد 99 صورت گرفته است، این نکته مهم به آن اضافه می شود که با اعلام روزنامه رسمی در تاریخ 11 شهریور 99 و تاریخ دقیق ثبت یعنی 5 شهریور 99، معلوم می شود کانون کارگردانان در زمان حضور در مجمع ثبت قانونی نشده و گواهینامه ای دریافت نکرده و دارای شناسه نبوده است، در صورتی که حضور تمام صنوف در مجمع خانه سینما بر طبق مصوبه مجمع عمومی در تاریخ 28 مرداد 98 به شرط ثبت و دریافت شناسه ملی بوده طبق مصوبه مجمع مذکور، هیات مدیره دوره قبل موظف بوده که (پیگیری ثبت صنوفی که تاکنون موفق به دریافت گواهینامه ثبت نشده اند و تشکیل مجمع عمومی با حضور صوف قانونی) اگر این دلیل عنوان شود که کانون کارگردانان درخواست خودش را برای ثبت از قبل ارائه کرده است، باید پاسخ داد مثل این می ماند فردی کاندیدای نمایندگی مجلس شود و به شورای نگهبان بگوید بنده دارای مدرک لیسانس می باشم ولی منتظر اعلام نمرات و نتیجه امتحانات پایان ترم هستم و مدرکش را هنوز دریافت نکرده ام، و شورای نگهبان هم ایشان را تایید کند و دلیلش این باشد تا زمان انتخابات داخلی مجلس مدرکش را دریافت خواهد کرد.

آیا در صورت سکوت و عدم رسیدگی وزارت ارشاد این سوال پیش نمی آید کلنگ رفتار غیر قانونی و هرج و مرج در خانه سینما زده شده و این خطر را دارد این مسأله بهانه ای شود برای آینده که هر اتفاق غلط و بی نظمی را در کل خانه سینما و صنوف به این ماجرا ربط دهند.

اِنَّ اللهَ یَأمُرُ بِالعَدلِ وَ الاِحسانِ

همانا خدا فرمان به عدل و احسان می دهد. (نحل 90)

(رضا سخایی عضو انجمن برنامه ریزان و دستیاران کارگردان)

اواسط دهه هشتاد برای اینکه گزارشی از میزان استقبال مخاطبان از یک فیلم تهیه شود، سریع ترین راه دسترسی به آمار و ارقام سامانه بنیاد سینمایی فارابی بود که ماهانه گزارشی از فروش فیلم ها در وب سایتش منتشر می کرد، بدون تفکیک سینماها، شهرها، استان ها و سانس های فیلم که در بیشتر مواقع هم همین آمار فروش با تاخیر اعلام و منتشر شده یا اینکه چند هفته طول می کشید تا آن بخش از وبسایت مورد نظر به روز رسانی شود. گاهی هم خبرنگار باید برای بدست آوردن این آمار دست به دامن منشی های دفاتر سینمایی و پخش توزیع فیلم ها می شد و با لطف دفاتر سینمایی، ساعت ها بعد آماری از فروش فیلم ها در اختیار خبرنگار قرار می گرفت که نه سندیتی داشت و نه به آن اعتمادی بود.

شاید به همین دلیل هم بعد از گذشت چهل سال هنوز با قطعیت نمی توان از پرفروش ترین فیلم تاریخ سینمای پس از انقلاب نام برد! آمار فروش فیلم های سینمایی فقط از اواسط دهه 60 به بعد موجود است و پیش از آن رقم مشخصی و قابل استنادی وجود ندارد. در میان اسامی فیلم هایی که منتشر می شود یک بار اخراجی ها دیده می شود و یک بار مطرب . در واقع به همین دلیل بسیاری از پخش کنندگان سینمایی و تهیه کنندگان و حتی کارگردانان آمارهای فروش را معتبر نمی دانند و همیشه هم نسبت به آن اعتراض دارند.

اما آنچه با سمفا می تواند استقبال از یک فیلم را با ارقامی دقیق و آماری محاسبه شده بیان کند؛

1. تعداد صندلی هایی ست که در اختیار تماشاگر قرار گرفته که هر کدام به منزله و بیانگر یک بیننده است یعنی میزان و تعداد مخاطبی که یک فیلم به سینما می کشاند، نه میزان فروش بلیت. بلیت ها فروش می روند، اما اینکه بیننده در ساعت مقرر وارد سالن سینما می شود تا فیلم مذکور را ببیند هم مهم است، اینکه صندلی خریداری شده با تماشاگر پر می شود یا نه. سامانه ای مثل سمفا در آینده می تواند با همکاری و برنامه نویسی ساده ای که در اختیار سینماها قرار می دهد از میزان حضور تماشاگران در سالن های سینما هم مطلع شود. یک جور حضور و غیاب سینمایی. مثل همان اتفاقی که در جشنواره فجر برای کارت های خبرنگاران و اهالی رسانه می افتد. این اتفاق باعث می شود تا تعداد دقیقی از تماشاگران یک فیلم، ساعت ها و روزهای پر بازدید بدست بیاید که آمار قابل تفکیکی نسبت به گذشته در اختیار طالبان چنین آمار و ارقامی می گذارد.

2. نکته دیگری که سمفا می تواند داشته باشد جداسازی آمار فروش از تورم سالیانه بلیت هاست، اگر تورم را از فروش جدا کنیم آنچه باقی می ماند میزان فروش بر طبق یک عدد و معیار شاخص است که یک محاسبه ساده ریاضی و تعداد مخاطب بدست می آید. با این محاسبه دیگر آمار اعلام شده از دفاتر سینمایی، پخش کنندگان، سینماها، بنیاد فارابی و حتی سازمان سینمایی ملاک نیست این خروجی یک برنامه از سامانه آنلاین سینماهاست که می تواند اطلاعات فروش یک فیلم و میزان استقبال از آن را در اختیار متقاضیان قرار دهد.

3. این سامانه می تواند با دادن دسترسی و نام کاربری به خبرنگاران، اهالی رسانه و حتی پخش کنندگان یا هر فرد متقاضی اطلاعات فروش را در اختیارشان بگذارد تا شفاف سازی به مرحله عمل برسد و از قالب حرف های نوشته و زده شده رها شود!

4. این سامانه از انحصار یک بلیت فروشی آنلاین در آمده و به چند شرکت دیگر هم این فرصت داده شده تا برای داشتن مخاطب با هم رقابت کنند، ضمن اینکه سازمان سینمایی اعلام کرد که برای سینماگران و افرادی که تمایل دارند در این رقابت شرکت کنند راه را باز گذاشته و حتی تسهیلاتی نیز در اختیار آنان قرار می دهد. از زاویه ای دیگر اگر بر طبق صحبت های رئیس سازمان سینمایی فروش آنی سمفا میان سینمادار و پخش کننده تقسیط شود، آن مجادله های تاریخی و همیشگی پایان می گیرد. این یعنی قدمی رو به پیشرفت و پشت کردن به فسادهای مالی یا پولشویی هایی که سال هاست بحث بی پایانش گریبان گیر سینما شده.

در مجموع شاید به عقیده بسیاری از منتقدین عملکردهای دولتی، راه اندازی این سامانه در دنیای امروز اتفاق عجیب و غریب و ویژه ای نباشد اما از سمت سازمان سینمایی گام بلندی است برای شفافیت و روشنی میزان فروش. سمفا را می تواند یک اتفاق خوشایند دانست چون هم در تفکیک مالی کمک کننده خواهد بود، هم در جداسازی رقم فروش از تعداد مخاطب و هم در انتشار تحلیل های آماری و نمودارهایی از استقبال مخاطب.

زمانی که به سازمان سینمایی آمد، موافقان و امیدواران حضورش، مشتاقانه منتظر شفاف سازی ها و پایان دادن به پولشویی های سینما بودند و اگرچه دیر یا کندتر از توقع اهالی سینما این راه طی شد اما می تواند نقطه روشن کارنامه یک مدیر سینمایی باشد اگر از دست شیطنت های مافیای سینما در امان بماند.

به گزارش سینماپرس ، سعید الهی، کارشناس فرهنگ و رسانه در صفحه شخصی خود با اشاره به تشکیل و ثبت اتحادیه صنفی تهیه کنندگان سینمای ایران واکنش نشان داد و این اقدام را گامی رو به جلو و تلاشی مفید برای حذف سیاسی کاری های خانه سینما ارزیابی و نوشت:

تشکیل و ثبت اتحادیه صنفی تهیه کنندگان سینمای ایران ضمن حذف تشکل ها و تصمیمات موازی و گاه سیاسی متاثر از فضای خانه سینما، برای نخستین بار زمینه تعیین حقوق و تکالیف متقابل تهیه کنندگان و عوامل تولید یک فیلم را طبق قوانین رسمی کشور مشخص خواهد کرد؛ نه سلایق شخصی و جناحی!؟

در شرایط کرونایی و کسادی رو به تعطیلی مراکز هنری، همچنان برخی هنرمندان در تلاش هستند تا با رعایت پروتکل های بهداشتی، کمی این فضا را گرم نگه دارند. در همین راستا حمایت ها و برنامه های وزارت ارشاد از هنرمندان محل بحث و نقد قرار گرفته است.گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا قصد دارد در قالب پرونده ای ضمن گفتگو با اهالی فرهنگ و هنر، عملکرد وزارت ارشاد در این زمینه را ارزیابی کند.

داریوش یاری در گفتگو با خبرنگار حوزه سینمایی گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا در این ارتباط گفت: راستش در این چند ماه اخیر فعالیت خاصی در حوزه تولید نداشتم که بخواهم خیلی درگیر این ماجرا باشم. بیشتر وقتم را به نوشتن گذرانده ام. طرح فیلمنامه سریالی با عنوان زندگی زیبا را آماده کرده ام و در پی آن هستم تا کاملش کنم.

این کارگردان سینما و تلویزیون اظهار کرد: تنها موضوعی که از طرف بیمه هنرمندان اعلام شد، بحث برگرداندن حق بیمه سه ماهه ای بود که گفتند به شما برمی گردانیم؛ الان هم بعد از چهار ماه که فرم ها را پرکرده ایم نه از این دوستان خبری هست و نه من پیگیر بوده ام(با خنده). به جز این، دیگر در جریان تسهیلات یا حمایت های احتمالی نیستم.

به فکر شرایط پس از رفع کرونا باشیم

وی گفت: به نظر من فراتر از ارزیابی اقدامات کنونی مدیران ارشاد و سازمان سینمایی، باید از هم اکنون به فکر شرایط پس از رفع کرونا بود. به هر حال تولیدات سینمایی در این ایام با هر مشقت و محدودیتی انجام می شود، اما نگرانی من بیشتر برای زمانی است که اکران به روند عادی برگردد و سینماهای ما با حجم زیادی از فیلم های اکران نشده مواجه شوند.

کارگردان مستند کربلا؛ جغرافیای یک تاریخ عنوان کرد: سینمای ما در شرایط عادی هم پاسخگوی اکران تولیدات نیست. ما همیشه تعداد زیادی فیلم ای پشت خط اکران داریم و حالا هم احتمالاً همه تولیدات این چند ماه و ماه های آینده سینمای ایران به این حجم از آثار اضافه خواهد شد. این ها مثل حجم زیادی از آبِ پشت یک سد است که قرار است یک باره رها شود و باید برای آن فکری کرد. امیدوارم مدیران فرهنگی ما برای آن زمان برنامه ریزی داشته باشند و مدیریت کنند، چراکه نگرانی اصلی در حوزه سینما مربوط به بعد از فروکش کردن کرونا است.

اکران آنلاین؛ یک راه حل خوب

یاری با اشاره به این که تقویت زیرساخت های اکران آنلاین یکی از راه حل های مناسب برای حل این معضل است افزود: اکران آنلاین اتفاق درستی است؛ به ویژه برای سینمای معیوب ما که شاهد هستید چه فیلم هایی و با چه مناسباتی در آن اکران می شود.اکران آنلاین فرصت نسبتاً مناسبی ایجاد می کند و می تواند تا اندازه ای عدالت را در این حوزه برقرار کند.

کارگردان فیلم سینمایی لیلاج افزود: از طرف دیگر، شیوه آنلاین اکران آثار سینمایی باعث می شود فیلمسازانیکه پشتوانه مالی قابل توجهی ندارند و با بودجه های سبک فیلم می سازند هم امکان ارائه آثار خودشان را داشته باشند. این هم می تواند انگیزه ای برای فیلمسازان جوان و مستعد باشد.

هزینه توقف کامل تولیدات سینمایی بالاست

یاری در واکنش به این نکته که برخی معتقدند تداوم تولیدات سینمایی با همان حجم و سرعت پیشین آن هم در شرایطی که اوضاع اکران مشخص نیست،غیرعادی به نظر می رسد نیز گفت: به هر حال چرخه تولیدات سینما به عنوان یک صنعت نمی تواند متوقف شود. فراموش نکنیم که هزینه توقف کامل تولیدات سینمایی در بلندمدت بسیار سنگین است و نمی توان به خاطر شیوع کرونا کاملاً فعالیت های هنری را تعطیل کرد.

وی افزود: البته که سلامتی فعالان این عرصه نسبت به هرچیز دیگری اولویت دارد، اما می توان با کمی زحمت بیشتر و رعایت شیوه نامه های بهداشتی چراغ تولیدات را هم روشن نگه داشت. چون اگر این چراغ خاموش شود، برای روشن کردن آن باید زمان و هزینه زیادی صرف کرد.

این کارگردان سینما و تلویزیون گفت: از سوی دیگر همانطور که اشاره کردم، درست است که روند عادی اکران متوقف شده، اما اکران آنلاین و شبکه نمایش خانگی با تمام محدودیت ها و کمبودهایش می تواند یک راه حل مؤثر باشد ضمن این که به هرحال سالن های سینما هم به صورت محدود و گاه و بیگاه باز هستند و تماشاگران می توانند با رعایت اصول بهداشتی فیلم ببینند. بنابراین بهتر است که روند تولیدات اسینمایی ادامه پیدا کند تا ان شالله زمانی که از شر کرونا خلاص شدیم، سبد تولیدات فرهنگی و سینمایی ما خالی نباشد و آثار خوبی برای عرضه داشته باشیم.

انتهای پیام/4104/

به گزارش خبرنگار ایلنا، محمدحسین فرحبخش، تهیه کننده فیلم سینمایی زنها فرشته اند 2 با بیان اینکه از شب گذشته این فیلم در سامانه های VOD به صورت اکران آنلاین در دسترس مخاطبان قرار گرفته است، گفت: باتوجه به شرایط سینماها به دلیل شیوع کرونا تصمیم گرفتیم فیلم را بعد از 5-6 هفته اکران در پلتفرم های VOD به صورت همزمان اکران کنیم. در واقع این درخواست مخاطبان از ما بود چراکه بسیاری در این شرایط به سینما نمی روند و چون ما فیلم را برای مردم ساختیم باید راه هایی که امکان نمایش فیلم در این شرایط به صاحب اثر می دهد را تجربه کنیم. ضمن اینکه نمایش فیلم در سالن های سینما کماکان به قوت خودش باقی است.

وی در ادامه گفت: فرصت اکران آنلاین می تواند به بقای سینما در این شرایط کمک کند و گوشه ای از ضررهای ناشی از نفروختن فیلم در سالن های سینما را از این طریق می توانیم جبران کنیم.

فرحبخش افزود: هدف ما از اکران فیلم زنها فرشته اند 2 این بود که از ورشکستگی 500 سالن سینما در کشور جلوگیری کنیم و این از خود گذشتگی را کردیم که چراغ سینما خاموش نشود. با علم به اینکه می دانستیم در این شرایط ضرر خواهیم کرد اما به منفعت خود نگاه نکردیم و در شرایطی که هیچکس جرات نمی کرد فیلمش را اکران کند برای بقای سینما این کار را کردیم. البته فیلم در همین شرایط هم نزدیک به 800 میلیون تومان فروش داشته که در شرایط کرونا رقم قابل توجهی است. اما اگر این فیلم در شرایط عادی اکران می شد مطمئن باشید حدود 20 میلیارد فروش می کرد.

وی در پاسخ به این پرسش که باتوجه به سرعت قاچاق فیلم بعد از انتشار آن در پلتفرم های VOD اکران آنلاین ریسک به حساب نمی آید؟ گفت: خوشبختانه مخاطب امروز سینما فهیم است و می داند تماشای فیلم در شبکه های ماهواره ای با آن حجم از تبلیغات مبتذل و طولانی در میانه فیلم فرصت راحت فیلم دیدن را از او می گیرد. از طرفی حرکتی که برای مبارزه با قاچاق از میانه دهه 80 شروع کردیم و تا امروز هم ادامه پیدا کرده باعث شده؛ انتشار نسخه دی وی دی قاچاق فیلم در شرایطی که یک حلقه دی وی دی خام در حدود 6 هزار تومان است، برای فرد خاطی و قاچاقچی توجیه اقتصادی نداشته باشد و از این منظر هم فروش نسخه قاچاق آن در پیاده روها هم منتفی است. از طرفی با همکاری پلیس و وزارت ارشاد می توان شرایطی را فراهم کرد که جلوی انتشار دانلود غیرمجاز آن در فضای مجازی هم گرفته شود. از طرفی فعالیت هایی برای جلوگیری از قاچاق فیلم در خارج از کشور و اجرایی کردن قانون کپی رایت در حال انجام است که به زودی خبرهای خوبی برای بسته شدن شبکه های ماهواره ای منتشر می شود.

تا پایان سال هیچ چاره ای برای سینمای ایران جز اینکه به سمت اکران آنلاین برود، وجود ندارد و دولت باید فکر اساسی برای حمایت از سالن های سینما و ورشکستگی آنها بکند

تهیه کننده فیلم هایی همچون کما و مهمان در ادامه با اشاره به نامه سرگشاده ای که ماه گذشته خطاب به رئیس سازمان صداوسیما پیرامون عدم انتشار تیزر فیلم های در حال اکران منتشر کرد، گفت: متاسفانه تلویزیون رویه ضدسینمایی خود را پی گرفته است. در زمان آقای ضرغامی به دلیل علاقه و سابقه ایشان فضای تعامل بهتری میان سینماگران و تلویزیون ایجاد شده بود اما در دوره حاضر متاسفانه این تقابل به حدی است که آشکارا در مقابل سینما ایستادگی می کنند. روز یکشنبه که من در جلسه شورای صنفی بودم از دفتر آقای علی عسگری زنگ زدند و گفتند ایشان تمایل دارند فیلم شما را ببینند. آن هم بعد از این همه وقت که از اکران فیلم گذشته و من گفتم دیگر برای دیدن فیلم دیر است، اگر ایشان می خواهد فیلم را ببیند 21 هزار تومان از جیبش بدهد و در اکران آنلاین آن را از روز سه شنبه تماشا کند. من نامه و دستور شخص ایشان را دارم که 500 تیزر رایگان به فیلم زنها فرشته اند 2 اختصاص داده اند. علت آنهم مصوبه شورای عالی امنیت ملی است که اعلام کرده به سینمای ایران همچون دیگر مشاغل در شرایط ویژه کرونایی کمک شود تا شرکت ها و صاحبان فیلم ها به سمت آگهی دادن به شبکه های ماهواره ای نروند اما برخی مدیران از اجرای دستور آقای عسگری سرپیچی و از پخش تیزرهای فیلم جلوگیری کردند.

وی با اشاره به موضوع پیوستن شبکه نمایش خانگی به تلویزیون و نظارت سازمان صداوسیما بر تولیدات نمایش خانگی گفت: مقام معظم رهبری فرمایشی پیرامون صوت و تصویر فراگیر و واگذاری آن به صداوسیما داشتند که افرادی در داخل صداوسیما و مجلس شورای اسلامی از سخنان مقام معظم رهبری سوءاستفاده کردند و نمایش خانگی را هم جزو صوت و تصویر فراگیر قرار دادند. درحالیکه منظور از صوت و تصویر فراگیر تلویزیون است. اختیار تلویزیون در داخل خانه ها دست کسی نیست و هر چیزی را نمایش می دهد اما اختیار نمایش خانگی با شخصی است که از آن استفاده می کند و می تواند برای تماشای فیلم و سریال مورد علاقه خود حق انتخاب داشته باشد. صحبت های مقام معظم رهبری اشاره به تولیداتی است که از طریق تلویزیون پخش می شود. صوت و تصویر فراگیر به امری گفته می شود که از اختیار یک نفر خارج است و باید مدیریت کلان شود. نمایندگانی که طرح اختیار مجوز شبکه نمایش خانگی را به بهانه صوت و تصویر فراگیر می خواهند به صداوسیما بدهند با وارونه جلوه دادن موضوع هم به سینما خیانت می کنند و هم بر موضوعی تاکید می کنند که خلاف واقع است و از فرمایش رهبر معظم انقلاب برداشت های غلط می کنند و نگاه جناحی و سیاسی را در این موضوع دخیل می کنند.

فرحبخش تاکید کرد: در قانون به صراحت اعلام شده هر فیلمی برای ساخته شدن باید از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مجوز بگیرد و تولیدات نمایش خانگی ذیل مصوبات و قانون های شورای عالی فضای مجازی عرضه می شود. این طرح تنها برای حذف اختیارات وزارت ارشاد است که در شکل قانونی امکان پذیر نیست.

کارگردان فیلم سینمایی عطش در ادامه گفت: اگر قرار باشد تولیدات نمایش خانگی زیر نظر سازمان صداوسیما مجوز بگیرند، مطمئن باشید خروجی آنها شبیه همین سریال های ضعیفی می شود که در حال حاضر پخش می شود. تلویزیون اگر هنر داشت تولیدات خودش را ارتقا می داد که با این حجم از نارضایتی از سوی آحاد جامعه روبرو نباشد.

فرحبخش در بخش دیگر این گفتگو با بیان اینکه سینمای ایران نیازمند حمایت دولت است تا بتواند از مشکلات اقتصادی ناشی از شیوع ویروس کرونا نجات پیدا کند، گفت: تا پایان سال هیچ چاره ای برای سینمای ایران جز اینکه به سمت اکران آنلاین برود، وجود ندارد و دولت باید فکر اساسی برای حمایت از سالن های سینما و ورشکستگی آنها بکند.

وی در ادامه گفت: سینما از لحاظ رعایت پروتکل های بهداشتی امن ترین نقطه است و حتی به جرات می گویم از خانه هایمان هم بهداشتی تر است چراکه بعد از هر سانس تمام محوطه سالن سینما ضدعفونی می شود و این تبلیغات منفی علیه سینما باعث برخی بدبینی ها شده است. من امیدوارم در هفته های آینده با اکران چند فیلم مخاطب پسند شرایط سالن های سینما و رونق آنها بهبود پیدا کند.

این تهیه کننده سینما در پایان با اشاره به مزیت های اجرای طرح سمفا گفت: سمفا یکی از نقاط درخشان مدیریت حسین انتظامی در سازمان سینمایی است که توانست عدالت را در حوزه پخش و اکران ایجاد کند منتهی نکته مهمی که درباره این طرح وجود دارد این است که سمفا در بدترین زمان ممکن اجرا شد و برای همین مزیت های آن نادیده گرفته شد. سمفا انحصار را در سینمای ایران و در حوزه اکران کنار زد و این دستاورد بزرگی برای آینده سینمای ایران است.

به گزارش گروه فرهنگی قدس آنلاین ، محمدحسین نیرومند، هنرمند طراح و کاریکاتوریست در واکنش به بازنشر کاریکاتورهای موهن توسط نشریه فرانسوی شارلی ابدو اظهار کرد: من اطلاعات دقیقی دارم که جریان صهیونیسم پشت صحنه نشریه شارلی ابدو قرار دارد و فرانسه در اینجا نقش مهمی ندارد. البته دشمنی و کینه صهیونیست ها با مسلمانان نیز بر همگان روشن و آشکار است و ظاهراً تمامی هم ندارد.

وی در ادامه افزود: همانطور که می دانید نخستین باری هم که این کاریکاتورها چاپ شد، نفع آن را صهیونیست ها بردند. یک کاریکاتوریست دست به حرکتی احمقانه زد و در ادامه آن داعش نیز واکنش بدتری نشان داد و در نهایت هم توپ مشکلات آن در دامن جهان اسلام افتاد.

نیرومند درباره ضرورت واکنش به چنین هجمه هایی عنوان کرد: جریان مقابله با این نوع برخوردهای صهیونیست ها که زحمتش بر دوش آقای شجاعی طباطبایی است و تاکنون چندین نمایشگاه و مسابقه در خصوص هولوکاست و صهیونیست ها برگزار کرده است یک حرکت کاملاً انفرادی است و سیستم پشت آن قرار نگرفته است. فردی معتقد و دغدغه مند با هزار زحمت مجموعه ای را متقاعد به اجرای چنین برنامه ای می کند که در نوع خود بسیار هم مهم است، چراکه پاشنه آشیل جریان صهیونیست این است که به آنها بگویید شما حق دارید به مذاهب توهین کنید اما هیچ کس حق ندارد نسبت به واقعه تاریخی که ساخته و پرداخته خودتان است، تردید داشته باشد.

سیستم فرهنگی ما در واکنش به هجمه های صهیونیست فعال نیست

سردبیر و مدیر مسئول سابق کیهان کاریکاتور تاکید کرد: به همین دلیل اگر سیستم فرهنگی ما فعال بود، به سرعت در این زمینه واکنش نشان می داد اما این قیبل فعالیت ها انفرادی است و متأسفانه سیستم با آقای شجاعی طباطبایی و افرادی که تمایل دارند در این زمینه کار کنند، همکاری و همراهی نمی کند و هر آنچه که می بینید با تلاش های پیگیر فردی به سرانجام می رسد.

وی با انتقاد از عملکرد و انفعال سیستم های فرهنگی و نهادهای انقلابی و اسلامی گفت: این مجموعه ها در حرف خوب هستند اما وقتی پای عمل به میان می آید چیزی نمی بینیم. همانطور که می دانید آقای شجاعی طباطبایی به واسطه برپایی مسابقه هولوکاست از ورود به بیش از 20 کشور جهان منع شده و ممنوع الورود است. فکر می کنید چند نفر دیگر شرایطی مشابه ایشان دارند؟ هیچ کس! این نشان می دهد تمام این برنامه ها پروژه های انفرادی هستند و اگر سیستمی پشت آن بود قطعاً افراد دیگری هم درگیر چنین مسائلی می شدند.

نیرومند در بخش دیگری از سخنان خود تصریح کرد: این مسئله بسیار تاسف بار است، جایی که جریان های انقلابی می خواهند وارد صحنه شوند و کار عملیاتی انجام دهند پشتوانه های محکم و پشتیبانی های لازم از نهادهایی که وظیفه شان ورود به این مسئله است، خیلی کم و ناقص است. علتش هم به عدم شناخت برمی گردد. اساساً مشکل مدیریت فرهنگی ما این است که شناخت درست و کاملی به ابزار و توانایی های فرهنگی ندارد. برای همین است که مسابقات کاریکاتوری که آقای شجاعی طباطبایی طی این دو دوره برگزار کرده از بسیاری فعالیت های نهادهای مختلف در حوزه بین الملل تاثیرگذارتر بوده است.

اثر یک کاریکاتور بیشتر از فعالیت ده ها رایزن فرهنگی است

مشاور هنری اسبق وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی عنوان کرد: وقتی نمایشگاه کاریکاتوری در ایران برگزار می شود و خانم کاندولیزا رایس نسبت به آن موضع می گیرد و در ادامه اروپایی ها و سازمان ملل که در حوزه فرهنگ تحت نفوذ شدید صهیونیست ها است نسبت به آن واکنش نشان می دهند، نشان می دهد چه حرکت تأثیرگذاری انجام شده است، اما با وجود تعدد سفارتخانه ها، رایزن های فرهنگی و سازمان فرهنگ اسلامی که وظیفه شان فعالیت در خارج از مرزهای کشور است می بینیم نتوانسته اند به اندازه یک دهم این جریان تأثیرگذار باشد. این نشان می دهد که تعدادی از این مسئولان به حضور و شرکت در این عرصه تمایل ندارند و برخی دیگر هم اطلاعی از چند و چون آن ندارند.

این کاریکاتوریست در پاسخ به این که با وجود گرایش فعالیت های اسلام هراسانه و سیاست های ایران ستیز برخی کشورهای غربی در حوزه فرهنگی، رویکرد مدیران و هنرمندان باید چه سمت و سویی به خود بگیرد، گفت: حقیقت این است که پس از فروپاشی شوروی سابق جریان هنر انقلابی در دنیا دچار مشکل شد. منظور هنری است که رویکردش مبارزه با امپریالیسم، آمریکا و جریان سرمایه داری بود. ایران این ظرفیت را دارد که فعالیت هایش را فراتر از کارهای درون کشوری و مرزی ببرد و می تواند فرامرزی عمل کند اما چه کسی می تواند این کار را انجام دهد؟ کسی که خودش این حوزه و فضا را می شناسد!

بسیاری از مدیران فرهنگی ما پیاده فرهنگی هستند

وی تاکید کرد: مدیریت فرهنگی ما اساساً چیزی از این مفاهیم را درک نمی کند و نمی فهمد. اجازه بدهید خیلی قاطعانه بگویم بسیاری از مدیران فرهنگی ما پیاده فرهنگی هستند. این سؤال نباید از من پرسیده شود، این سؤال را سیستمی باید پاسخ دهد که بعد از چهل سال هنوز نتوانسته یک فیلم علیه آمریکا بسازد، غیر از آنچه آقای شمقدری به نام طوفان شن ساخته است.

نیرومند در ادامه افزود: بزرگترین دشمن ما آمریکاست. او صدها فیلم علیه ما ساخته اما ما یک فیلم علیه آنها نساخته ایم. تمام کسانی که در ساخته نشدن این فیلم ها مشارکت داشتند افرادی هستند که یا سوء نظر داشتند یا پیاده فرهنگی بودند و شما می توانید این را به همه بخش ها تعمیم دهید. مشکل این است که مدیران فرهنگی که شناخت و دغدغه داشته باشند و پشتیبان جریان انقلاب و هنرمندان انقلابی باشند بسیار کم و محدود هستند و اینکه می بینید کارنامه ما در همه بخش ها ضعیف است دقیقاً به همین علت برمی گردد و عمدتاً اگر اتفاقی می بینیم کاملاً شخصی بوده و سیستماتیک نیست که آن هم نتیجه همین بی توجهی ها است.

وی در پایان خاطرنشان کرد: اگر می بینید فیلمی ساخته می شود که دغدغه مفاهیم انقلابی دارد، اگر نمایشگاه تجسمی همچون کارهایی که آقای شجاعی طباطبایی انجام داده اند می بینید، اگر حتی طرح گرافیکی با این مضامین می بینید بدانید که اینها نتیجه زحمات و تلاش فردی یا افرادی است که به جایی متصل نیستند و دغدغه دارند و نهادهایی مانند رسانه ملی، وزارت ارشاد و ... باید خودشان را موظف بدانند و از جریان هنر انقلابی پشتیبانی کنند که متأسفانه چنین چیزی وجود ندارد.

انتهای پیام/

در دنیای امروز فضای فرهنگی موجود در هر شهر به عنوان یک راه ارتباط جمعی و وسیله ای در جهت گسترش فرهنگ و شکل دادن یک جریان و تفکر در جامعه، اهمیت بسیاری دارد.
فعالیت های انسان اعم از فردی و اجتماعی متکی به فرهنگ است، فرهنگ نیز در نتیجه قوانین، آداب و رسوم و سنت ها به وجود می آید، یکی از معیارها و ملاک های سنجش رشد و توسعه فرهنگ یک جامعه میزان و سرانه فضای فرهنگی آن در حوزه هنرهای نمایشی و سینمایی است. فرهنگ الگوهای رفتاری افراد جامعه را شکل می دهد و این الگوهای رفتاری تعیین می کند که افراد چگونه از فضاهای فرهنگی موجود استفاده کنند. فرهنگ در اشیاء و محیط هایی مانند تئاتر و سینما نمود فیزیکی پیدا می کند، بنابراین وجود این مراکز در سطح شهر یک محصول فرهنگی با مبنایی کاملا اجتماعی به شمار می آید.
جایگاه فضای های فرهنگی در توسعه فرهنگ عمومی
مراکز هنرهای نمایشی و سینمایی از جمله مراکزی هستند که به توسعه فرهنگ عمومی و ذائقه هنری و رسانه ای مردم کمک می کنند و می توانند به عنوان یک مکان و وسیله ای برای ارتباط جمعی در راستای گسترش فرهنگ نقش بسزایی ایفا کنند، در همین راستا یکی از اقداماتی که باید انجام شود، ساخت و گسترش مجتمع های سینمایی و تئاتر است.
فعالیت های فرهنگی هنری یکی از مهمترین تفریحات عمومی
با توجه به سختی های معیشتی و اقتصادی موجود در جامعه اغلب محصولات فرهنگی در برنامه خانواده ها کمرنگ شده و این وظیفه مسئولین است که با راه اندازی و بهره برداری مطلوب از فضای های فرهنگی، در راستای ایجاد تفریحی سالم و متناسب با درآمد تمامی اقشار جامعه از بسیاری معضلات فرهنگی و اجتماعی جلوگیری کند، زیرا فضاهای فرهنگی از جمله تئاتر و سینما بایستی درمانگر رفتارهای افراد در جامعه باشند نه اینکه حضور در این اماکن به آرزوی آنان مبدل شود!
سینما
معمولا محتوای فیلم ها در سینما برگرفته از مسائل و موضوعاتی است که در دل جامعه وجود دارد و به همین علت در ایجاد یک طرز فکر، ذهنیت خاص و بسترسازی برای ترویج یک فرهنگ بسیار تاثیرگذار و هدایتگر است، سینما در دنیای امروز به عنوان جزئی جدایی ناپذیر از زندگی افراد شناخته شده و نقش آن را در رفتار بشر نمی توان انکار کرد.
همچنین فیلم هایی که در سینما اکران می شوند می توانند با سلیقه سازی و پرورش نگرشی نو در راستای انتقال ارزش ها و هنجارهای فرهنگی، جامعه را به سمت پیشرفت در مراتب عالی سوق دهد.
تئاتر
تئاتر به عنوان یک هنر پویا و زنده رسانه ای بزرگ محسوب می شود و طبق گفته جامعه شناسان می تواند معیار مناسبی برای سنجش رشد فرهنگی یک جامعه باشد، وجود ارتباط مستقیم میان بازیگران و مخاطبان موجب تبادل احساسات آنان با یکدیگرمی شود و در همین راستا می توان تئاتر را به عنوان یک درمانگر اجتماعی، وسیله ای برای آموزش فرهنگ درست و انتقال رفتار پسندیده به جامعه معرفی کرد. تئاتر با سابقه دیرینه ای که دارد علاوه بر اینکه یک سرگرمی محسوب می شود باید بازتاب دهنده مسائل مهم جامعه باشد و طرز فکری صحیح را ارائه دهد.
وضعیت فضاهای فرهنگی در قم
شهر قم از دیربازبه عنوان شهری فرهنگی مطرح بوده است و همینطور مناسک نمایشی از گذشته های دور مورد توجه دیگران بوده که بیشتر این نمایش ها در قالب نمایش های مذهبی از جمله تعزیه، شمع گردانی، شبیه خوانی های اسطوره ای، نقالی و نمایش های پهلوانی و غیره مطرح بوده است.
در عصر حاضر و با توجه به رشد جمعیت گسترده استان قم و به خصوص افزایش نیازهای نسل جوان، اهمیت توسعه فضای فرهنگی در حوزه نمایش به خصوص سینما رخ نمایی می کند.
سینما تربیت و سینما استقلال به عنوان دو سینمای قدیمی قم از گذشته سهم مهمی در پر کردن اوقات فراغت مردم داشتند، با بسته شدن سینما استقلال و به محاق رفتن یک سینمای نوپای دیگر امروزه شاهد فعالیت دو تا سه سینمای فعال در استان هستیم.
با تقسیم سالن های سینما و با جمعیت فعال و جوان استان قم می توانیم نتیجه بگیریم که چه میزان تا سرانه استاندارد سالن های سینما با جمعیت استان فاصله داریم.
مسئول امور سینمایی و سمعی و بصری اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی قم، در گفت وگو با ایسنا با اشاره به تعداد سینماها و سالن های نمایش در استان قم عنوان کرد: در حال حاضر 6 سینمای فعال تحت عنوان پردیس سینمایی شهر آفتاب با سه سالن، پردیس سینمایی ونوس با دو سالن، سینما تربیت، سینما آیه، سینما کانون پردیسان و سینما آوینه در قم وجود دارد. همچنین لازم به ذکر است که سینماهای استقلال و نور در حال بازسازی و به همین خاطر تا اطلاع ثانوی غیر فعال هستند، سالن چهارم پردیس شهر آفتاب نیز نیمه فعال و در دست بهسازی است.
وی در پاسخ به این سوال که سرانه سینماها و سالن های نمایش نسبت به تعداد مردم چگونه است، توضیح داد: در حال حاضر در استان قم 1 هزار و 850 صندلی در 9 سالن فعال وجود داردکه با درنظر گرفتن جمعیت 1 میلیون 300 هرار نفری قم، به ازای هر702 نفر یک صندلی قابل استفاده است که البته در آینده ای نزدیک با بازسازی دو سینمای غیر فعال و افتتاح پنج سالن جدید مجتمع بازار شهر و موزه انقلاب این سرانه افزایش چشمگیری خواهد داشت.
رضوانی در خصوص چگونگی درصد و میزان پر شدن ظرفیت سینماها اینگونه گفت: در سالیان اخیر به خصوص در سال گذشته و پیش از شیوع بیماری کرونا استقبال مردم قم از سینما بسیار خوب و همواره رو به رشد بوده، به نحوی که در یازده ماه از سال98 سینماهای استان بیش از ششصدهزار نفر تماشاگر داشته است. از ابتدای اسفند سال گذشته تا اواسط تیر ماه سال جاری سینماهای استان و کشور به دستور ستاد مقابله با ویروس کرونا تعطیل شد و پس از آن نیز به دلیل شرایط موجود و وضعیت قرمز کرونایی مراجعه به سینما توسط مردم افت چشمگیری داشته است.
وی ادامه داد: علاقه مندی مردم بیشتر نسبت به فیلم ها و نمایش هایی با موضوع دفاع مقدس، ژانر اجتماعی و طنز بوده است.
روابط عمومی اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی قم در خصوص تعداد فیلم سازانی که در قم مجوز فعالیت دارند تصریح کرد: در استان قم 27 موسسه فیلم سازی و یک انجمن سینمایی دارای مجوز فعالیت هستند، علاوه بر آن بیش از یکصد نفر به صورت حرفه ای در قم در زمینه فیلم سازی مشغول هستند ولی تعداد فیلم سازان آماتور و افرادی که فیلم سازی منبع اصلی درآمدشان نیست بسیار بیشتر از این آمار است.
وی در مورد بهترین آثار نمایشی و تولدات قم در این زمینه در سال های اخیر اظهار کرد: در زمینه تولیدات بلند و نیمه بلند ویدئویی آثار ارزشمندی مانند تله فیلم یاسین با موضوع زائران اربعین حسینی به کارگردانی علی بی طرفان، تله فیلم هستی با موضوع ازدواج جوانان به کارگردانی روح الله حسینی و فیلم داستانی مستوره با موضوع عفاف و حجاب به کارگردانی الهام هادی نژاد در سالیان اخیر که ازسیمای سراسری پخش و یا موفق به دریافت مجوز شبکه نمایش خانگی شده اند. در زمینه فیلم کوتاه و نماهنگ نیز آثار بسیار زیادی در قم تولید شده که توانسته اند در جشنواره های بین المللی و ملی جوایز ارزنده ای را کسب کنند و همچنین از کانال های تلویزیونی سراسی پخش شوند.
رضوانی در خصوص تعداد گروه های نمایشی که در قم مجوز رسمی فعالیت دارند عنوان کرد: در حال حاضر 9 گروه نمایش با نام های امروز، ایده، طراوت، چاوش، عرشیان، اوج، عمو زنجیر باف و سپیدار در استان با مجوز رسمی درحال فعالیت هستند.
وی افزود: همچنین از نظر آماری تعداد هنرمندان قم در حوزه نمایش و تئاتر 450 نفر است که بیش از هفتاد درصد آنان فعال هستند.
رضوانی در خصوص اقداماتی که باید در راستای حمایت از توسعه مراکز هنری و همچنین تولیدات گروه های هنری با توجه به بودجه اندک بخش دولتی انجام داد، بیان کرد: در راستای حمایت از توسعه این مراکز باید چند مورد را مد نظر قرار داد، ابتدا بایستی به معرفی و شناخت ظرفیت فعالیت های هنری برای عموم پرداخت، سپس صدور مجوز آموزشگاه ها تسهیل داده شود، تسهیلات بانکی برای بخش خصوصی در عرصه فعالیت های هنری ارائه شود، طرح اختصاص بودجه جشنواره تئاتر استانی در سال جاری جهت حمایت از آثار نمایشی ارائه شود، نسبت به گروه های نمایشی برای نگاه ویژه به ظرفیت گیشه فرهنگ سازی و اهتمام ورزید، در امر صدور مجوز برای فعالیت خانه های مد و همچنین کمک برای صدور مجوز برپایی نمایشگاه و فروشگاه مد و لباس استان تسهیلاتی درنظر گرفته شود.
وی ادامه داد: در بخش خیابانی در راستای رفع مشکلات و فرهنگ سازی بخش نمایش اقداماتی در دست بررسی است، پیدایش ویروس کرونا موجب دشواری این کار شد اما با این وجود تئاتر خیابانی با رعایت فاصله اجتماعی می تواند ایفای نقش کند. بنابراین از برنامه های در دست اقدام راه اندازی جشنواره تئاتر خیابانی با موضوع دفاع مقدس است.
وی عنوان کرد: در حال حاضر می توان از گروه های نمایشی ایده به سرپرستی احد سلیمانی، امروز به سرپرستی علی فرحناک و گروه طراوت به سرپرستی محمدرضا شاه مردی به عنوان بهترین گروه ها در زمینه نمایش که آثار موفق داشته اند اشاره کرد.
وضعیت سالن های استان در مقایسه با سایر استان ها
طبق گفته یونسکو تعداد سالن های سینما در هر کشور جزئی از زیرساخت های فرهنگی آن کشور است و بخشی از معیارها وشاخص های توسعه یافتگی کشورها محسوب می شود و با درآمد سرانه، نرخ سواد و امید به زندگی همبستگی دارد که البته توزیع این زیرساخت ها در استان های کشور به شدت نامتوازن است.
طبق آمار به دست آمده ایران از لحاظ زیرساخت های سینمایی در سطح پایینی قرار دارد که این موضوع باعث تاسف است.
از لحاظ زیرساخت های سینمایی تهران با فاصله زیادی اولین استان محسوب می شود و بعد از آن استان های خراسان رضوی، اصفهان و فارس بیشترین تعداد سالن های فعال کشور را به خود اختصاص داده اند.
بیشترین تقاضا برای رفتن به سینما در استان سیستان و بلوچستان ثبت شده است ، استان های قم و زنجان در رتبه های بعد قرار دارند که این تقاضای بیشتر نشان می دهد که اولویت سرمایه گذاری برای احداث سالن های جدید در این استان ها است.
با توجه به تمامی موارد ذکر شده می توان گفت درست است که سرانه فضای فرهنگی به خصوص سینما نسبت به جمعیت مردم استان کم است، اما در سال های اخیر مردم قم ثابت کرده اند که همیشه مشتری ثابت سینما نیستند و بیشتر به شکل هیجانی در سینما حضور پیدا می کنند، در همین راستا عوامل این کاهش حضور مردم را در گزارش های بعدی مورد بررسی قرار می دهیم و به طور دقیق پیگیر این امر خواهیم شد.

انتهای پیام

به گزارش خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان ، هر سال نمایشگاه های کتاب استانی از مهر تا اسفند ماه برگزار می شدند و ناشران کتاب های خود را در این نمایشگاه ها عرضه و از این طریق با مخاطبان خود در شهرستان ها ارتباط برقرار می کردند.

میزان استقبال مردم از نمایشگاه های استانی در استان های مختلف متفاوت بود؛ در برخی استان ها این استقبال بیشتر و در برخی کمتر بود. به هر حال نمایشگاه های استانی کتاب با هر میزان استقبال مخاطب به ناشران کمک می کرد و چرخه اقتصاد نشر را به حرکت در می آورد.

بیشتر بخوانید

آخرین نمایشگاه کتاب استانی سال گذشته در استان سیستان و بلوچستان برگزار شد و نمایشگاه هایی که قرار بود پس از این نمایشگاه برگزار شود، کنسل شدند. امسال هم به دلیل شیوع ویروس کرونا در کشور نمایشگاه بین المللی کتاب تهران به صورت فیزیکی برگزار نشد. برگزار نشدن آن باعث شد اقتصاد نشر با مشکل مواجه شود و ناشران با احتیاط بیشتری کتاب منتشر کنند. این احتیاط ناشران در انتشار کتاب هم اکنون نیز ادامه دارد. تا جایی که از ابتدای شهریور ماه تا کنون تنها انتشار شش عنوان کتاب در سایت موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران ثبت شده است!

با فرا رسیدن شهریور ماه این سوال برای ناشران پیش آمده است که نمایشگاه های استانی کتاب برگزار می شوند یا نه؟ آیا امسال ناشران می توانند کتاب هایشان را در نمایشگاه های استانی عرضه کنند و به فروش کتاب هایشان در این نمایشگاه ها امیدوار باشند؟ آیا نمایشگاه های استانی کتاب در استان هایی که وضعیت آن ها از نظر شیوع بیماری کرونا نسبت به استان های دیگر بهتر است برگزار می شود؟

الان ناشران در بلاتکلیفی به سر می برند و با وجود اینکه نیمی از شهریورماه سپری شده است، هنوز خبری مبنی بر برگزاری یا لغو نمایشگاه های استانی کتاب اعلام نشده است و ناشران نمی دانند در نیمه دوم سال باید چگونه به ادامه فعالیت بپردازند.

انتهای پیام/

خبرگزاری مهر - گروه استان ها، ونوس بهنود: طی یک صد سال اخیر که سینماها در اردبیل احداث شده اند، روزگار طلایی سینماها مدت ها است از این شهر کوچ کرده و بازنمی گردد. شاید تنها بعد از بازسازی 2 سینمای مرکز شهر و برپایی یک کمپین که مردم را برای دیدن فیلم دعوت می کرد، روزگاری امیدوار کننده در سینماها جان گرفته بود اما بعد از شیوع کرونا طرح های شکسته بسته تجهیز و توسعه سینماها نیز متوقف و در سینماهای فعال هم بسته شد.

همه اینها در حالی است که اردبیلی ها علاقه مند به فیلم و فیلم دیدن هستند و هیچگاه این شهر حافظه تاریخی خود را فراموش نمی کند که زمانی صف خرید بلیط و دیدن فیلم در سینماهای آن به چند 10 متر می رسید.

اهالی سینما و علاقه مندان به فیلم می گویند دلیل رکود امروز سینماها بی توجهی به این حوزه و اجرای طرح های شکسته بسته و تنها رزومه پر کن است و علاج واقعی برای سینماها می تواند این چرخه رکود را درهم شکند.

7 ماه در سینماها بسته شد و یادمان هم نیفتادند

مدیر سینما انقلاب اردبیل معتقد است سینماها در اردبیل درآمدزایی قابل توجهی ندارند و در طول ایام سال به سختی هزینه های جاری سینما با این درآمدها جبران می شود.

بهنام شهبازی با اشاره به شیوع بیماری کرونا تصریح کرد: متأسفانه حدود 7 ماه است که سینماها تعطیل شده و به حدی زیان اقتصادی دیدیم که بنده دو نفر از کارکنانم را تعدیل کردم.

وی افزود: در تمام این مدت حمایتی هم از سوی نهادها عملی نشد و با وجود اینکه قول پرداخت تسهیلات داده بودند اما تسهیلاتی دریافت نکردیم. نه تسهیلات و نه کمک بلاعوض دریافت کردیم.

به گفته شهبازی با توجه به مشکلات اقتصادی به سختی قادر به تأمین هزینه های جاری هستیم و متأسفانه متولیان حتی یادی از ما نکردند.

مدیر سینما قدس نیز با تأیید تعطیلی سینماها از 4 اسفند ماه سال گذشته تصریح کرد: تا 4 تیرماه عملاً تعطیل بود هر چند از تیر ماه بازگشایی داشتیم اما روزانه سه تا چهار بلیط می فروشیم و حتی هزینه های جاری تأمین نمی شود.

ساسان ابی زاده اضافه کرد: هر چند توصیه های بهداشتی رعایت شده اما ریالی درآمد نداریم و مردم به سینماها نمی آیند.

وی با ابراز تأسف از اینکه کمک های وزارت ارشاد به سینما بسیار ناچیز بوده است، تاکید کرد: انتظار داشتیم حداقل در این ایام مسئولان استان یادی از ما می کردند.

کمپین مردمی هم از حرکت باز ایستاده است

رکود سینماها در وضعیتی است که تنها کمپین مردمی همه با هم سینما در وضعیت فعلی قادر به فعالیت نیست و عملاً سینماها شور و نشاطی ندارند.

مسئول این کمپین در خصوص چرایی توقف فعالیت آن گفت: این کمپین از سال 95 فعال شده با دعوت از مردم برای دیدن فیلم های منتخب فعالیت داشت که البته با استقبال هم مواجه شده بود.

امین موسوی با اشاره به اینکه این کمپین یک طرح ملی محسوب می شود، تصریح کرد: این کمپین با هدف آشتی مجدد مردم با فرهنگ و هنر و خروج سینماها از رکود فعالیت خود را آغاز کرد و تاکنون 70 کمپین با 20 هزار نفر مخاطب برگزار شده است.

دبیر مؤسسه عصر پژوهش سبلان استان اردبیل اضافه کرد: با همکاری نهادهای اجرایی در سال های 95، 96 و 98 نیز این کمپین در برگزاری جشنواره بین المللی فیلم فجر در اردبیل مشارکت کرد و استقبال مردم قابل توجه بود.

موسوی ادامه داد: در شرایط فعلی به دلیل شیوع بیماری کرونا متأسفانه فعالیتی نداریم و نمی توان مردم را به کمپین و دیدن فیلم دعوت کرد.

در سه سینمای دیگر اردبیل همچنان بسته است

سالن های خلوت تنها سهم دو سینما قدس و انقلاب که طی سال های اخیر بازسازی و تجهیز شدند، نبوده است.

سینما ایران، قدیمی ترین سینمای اردبیل با تخریب مستمر ساختمان و سکوت نهادهای متولی عملاً به یک مخروبه تبدیل شده و بخشی از محوطه آن را به پارکینگ تبدیل کرده اند.

در سینما حافظ بسته است و هر چند مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان دو سال قبل وعده داد تا طی یک سال این سینما تجهیز و بهره برداری شود اما عملاً تغییری حاصل نشده است.

مذاکراتی که سید ناصر اسحاقی برای نجات سینما لاله در سال 97 به رسانه ها وعده داد نیز با گذشت دو سال به نتیجه نرسیده است و به نظر می رسد اراده جدی برای تغییر وضعیت سینماها وجود ندارد.

معاون هنری و سینمایی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان اردبیل معتقد است، کارهای خوب و مؤثری برای توسعه سینماها انجام شده است.

غریب منوچهری با بیان اینکه امسال 70 میلیون تومان برای بهسازی سینما قدس اردبیل کمک بلاعوض تخصیص یافته است، اضافه کرد: هم اکنون دو سینمای قدس و انقلاب در اردبیل فعال هستند. اما بخاطر کرونا در شرایط خوبی نیستند.

وی با تاکید به اینکه در مورد سینماهای لاله و حافظ چندین بازدید و مذاکره انجام گرفته است و سازمان سینمایی آماده تجهیز و راه اندازی این دو سینما است، افزود: البته مشارکت و پیگیری مالکین این دو سینما نیز ضروری است.

سال ها پیگیری و در نهایت پرده خالی سینماها

به گفته منوچهری 2 سینمای دفاع مقدس بنیاد حفظ آثار در مرکز فرهنگی این بنیاد در جوار شورابیل و سینما خانواده در فرهنگسرای بانوان شهرداری اردبیل در حال پیگیری است و امیدواریم با مشارکت این نهادها دو سینما به ناوگان سینماهای استان اضافه شود.

معاون هنری و سینمایی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان اردبیل در خصوص وضعیت سینماهای سایر شهرها اضافه کرد: سینمای انقلاب پارس آباد سال قبل همزمان با روز ملی سینما در اختیار انجمن سینمای جوان این شهرستان قرار داده شده است که ضمن استفاده فرهنگی آموزشی از این مکان اکران فیلم نیز آغاز شده بود ولی به دلیل شیوع بیماری کرونا فعلاً فعالیت آن چنانی ندارد.

منوچهری بیان داشت: سینمای فرهنگ خلخال منتظر واگذاری به بخش خصوصی است و سینمای حافظ گرمی در اختیار بخش خصوصی است و چندین اکران موفق در سال قبل داشت. سینما پل مشگین شهر نیز فعال هست و زیر نظر مجموعه گردشگری پل معلق فعالیت می کند.

وی افزود: همچنین سینما سیار با همکاری انجمن سینمای جوان دفتر مشگین شهر آماده اکران در شهرها و بخش ها و روستاهای فاقد سینما است. این سینما فیلم های روز را در شهرهای فاقد سینمای استان اکران می کند.

به گفته منوچهری امسال نیز تفاهم نامه با سازمان سینمایی داریم که یک واحد سینما سیار نیز برای شهرستان های نیر و نمین و سرعین اضافه کنیم.

وی قول مساعد داد: مجتمع فرهنگی و هنری بیله سوار نیز تا پایان سال 99 به سینمای دیجیتال و سیستم پخش روز مجهز شود.

معاون هنری و سینمایی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان اردبیل افزود: علاوه بر این خانه سینمای مستند استان تشکیل یافته و مراحل پایانی تأسیس و شروع فعالیت خود را می گذارند. این خانه در سال گذشته و امسال حدود 40 میلیون تومان از اداره کل استان جهت انجام فعالیت های خود حمایت خواهد گرفت.

به گفته منوچهری، سینماهای استان در جریان کرونا علاوه بر دریافت تسهیلات کم بهره از کمک بلاعوض سازمان سینمایی بهره مند شدند و علاوه بر این سینماها از یارانه مصرف انرژی برق، آب و گاز نیز بهره مند هستند.

این اظهارات در حالی است که سینماداران معتقدند تک ریالی درآمد نداشته و کمک معقولی نیز دریافت نکرده اند و این همه در حالی است که تعداد سینماها در اردبیل تناسبی با جمعیت این شهر ندارد.

کد خبر 5018192

به گزارش گروه استانی " تیتریک "؛ تئاتر مذهبی عاشورایی دیگر روایت گر شهادت طفلان مسلم به نویسندگی و کارگردانی حمیدرضا نعیم حسنی 12 و 13شهریور به مدت دو روز در فرهنگسرای امام رضا روی صحنه رفته و پس از ان روزهای15 و 16 و 17 در فرهنگسرای مدافعان حرم و اجراهای پایانی از 18 تا 20 شهریور درمحوطه فرهنگسرای فردوسی کرج اجرا می شود.

کارگردان در گفتگو با خبرنگار " تیتریک " اظهار داشت: تئاتر مذهبی عاشورایی دیگر روایت بازنمایی ماجرای دردناک شهادت طفلان مسلم است .

حمیدرضا نعیم حسنی ادامه داد: نمایشهای ایینی و مذهبی که به شکل سنتی از بطن تعزیه نشات گرفته روایت گر و بازنمایی قسمتی از اتفاقات تاریخی دینی است.

وی افزود: نمایشهای ایینی و مذهبی در صورت رعایت اصول و برخورداری از استانداردهای اجرا قطعا مخاطب را با خود همراه می کند.

این کارگردان تصریح کرد: نبود سرمایه در تولید و ساخت اثر و نداشتن حامی چه در بخش دولتی و خصوصی و وجود واسطه ها که سدی بین هنرمندان ها و سازمان ها هستند، اعمال سلیقه های اشتباه از سوی برخی مسئولین ارشاد و دستگاههای فرهنگی در استان البرز ، وجود و حضور آدمهای سفارشی که عرصه فعالیت هنری را برای هنرمند واقعی با مشکل مواجه کرده است.

نعیم حسنی گفت: کرونا عملا و جدا فعالیت کاری و معاش هنرمندان را تعطیل نموده است و هنرمندان هیچ گونه حمایتی از نظر معیشتی ندارند و مخصوصا تئاتر عملا در استان البرز تعطیل است.

وی ادامه داد: مهمترین درخواست من هنرمند از مسئواین این است که از هنرمندان و آثارشان پشتیبانی واقعی کنند و بودجه های فرهنگی جهت تولید اثار هنری به دست هنرمند بومی برسد.

این هنرمند در خاتمه خاطر نشان کرد: برای مردمی کردن تئاتر البرز ابتدا باید هنر نمایش را در این استان زنده نگه داشت و بعد با اجرای نمایش در مراکز شهر این هنر را مردمی کرد.

در زیر عکس های مربوط به اجرای این نمایش را می بینید:

الهه ملاحسینی-تیتریک

انتهای پیام/