به گزارش مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سیدعباس صالحی صبح امروز به همراه محسن جوادی معاون امور فرهنگی از آثار سازمان سمت (سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه ها) بازدید کرد و در نشستی با رئیس و مدیران این سازمان به برخی دغدغه های کشور در حوزه علوم انسانی اشاره کرد و گفت: دغدغه هایی در این حوزه از دهه 60 وجود داشت که برخی از آن ها طی شده ولی تا رسیدن به قله فاصله زیادی است که به تکاپوی بیشتری نیاز است.

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی تاکید کرد: در این بخش توجه به فلسفه علوم انسانی ضروری است. در اوایل انقلاب بحث فلسفه در برخی علوم از جمله تاریخ و ... وجود داشت و این حس ایجاد شد که حوزه علوم انسانی هم به فلسفه نیاز دارد زیرا وجود آن به مسیر علم کمک می کند. تا رسیدن به قله در این حوزه فاصله زیادی داریم و در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هم به فلسفه هنر نیاز داریم.

وی در عین حال تصریح کرد: سازمان سمت در حوزه فلسفه علوم انسانی اقداماتی را انجام داده و نقطه تلاقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و این سازمان در حوزه فلسفه هنر می تواند باشد که بتوانند با همگرایی و مشارکت کارهای بیشتری با یکدیگر انجام دهند.

عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی با مقایسه تعداد دانشجویان رشته هنر در قبل و بعد از انقلاب اسلامی ادامه داد: در حال حاضر تا سال 97 سیصد هزار دانشجوی رشته هنر و 400 هزار هم دانشجوی هنر به صورت آزاد داشته ایم که در کل 700 هزار دانشجوی رسمی و غیر رسمی در این رشته در حال تحصیل هستند که هر کدام از آن ها به عنوان محصول حوزه هنر به شمار می آیند.

صالحی ادامه داد: دومین حوزه ای که مهم هم هست و جزو اهداف اصلی شکل گیری سازمان سمت هم به شمار می آید مباحث میان رشته ای است که در علوم انسانی بیشتر مورد توجه است. اینکه چگونه مباحث میان رشته ای را فعال کنیم و نسبت ها را کشف کنیم مهم است و برای رسیدن به آن نیاز به همگرایی و مشارکت این وزارتخانه و سازمان سمت داریم تا بتوانیم بحث های میان رشته ای حوزه هنر را فعال تر کنیم.

وی افزود: سومین حوزه که در مسیر شکل گیری سازمان سمت نقش داشت، نظریه پردازی در علوم انسانی است. علم جغرافیا و وطن ندارد اما اگر ملتی بخواهد عالم شناخته شود باید نظریه پرداز باشد و مصرف کننده صرف در این زمینه نباشد. بنیابراین در بخش علوم انسانی باید نظریه پرداز داشته باشیم.

صالحی در عین حال تصریح کرد: بنابراین در بحث های هنر به نظریه در حوزه هنر نیاز داریم زیرا نظریه تولیدی در این بخش زیاد نداریم و بیشتر به صورت ترجمه و شرح است و سرمایه گذاری در این بخش را باید جدی و مهم بدانیم زیرا در این حوزه دچار فقر نظریه هستیم و باید با تشریک مساعی آن را پیش ببریم.

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی توان شناسی دانش را چهارمین موضوعی برشمرد که سازمان سمت مسیر خود را بر اساس آن طی کرده و ادامه داد: توان شناسی دانش به این معنا که ما در گذشته دانش ها و توانایی هایی داشته ایم که امروز مغفول مانده باید آن ها را دوباره بازآفرینی کنیم و در خدمت علم معاصر بیاوریم. در این حوزه هم بین وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و سازمان سمت می تواند اقدامات مشترک خوبی شکل بگیرد.

وی گفت: محور پنجم که سازمان سمت بر اساس آن شکل گرفت، گفت و گو های فرامرزی در حوزه علوم انسانی است. اینکه بدانیم در این حوزه صدای فهم انسان از ایران چیست مهم است. اینکه برای جامعه جهانی در حوزه علوم انسانی چه حرف هایی برای گفتن داریم. در این حوزه هم برخی کارها و آثار انجام شده و در حال انجام است. ولی درعین حال باید کارهای جدی تری انجام دهیم تا داشته ها و حرکت های خود را با افکار بیرونی مرتبط کنیم.

وی تاکید کرد: با وجود این پنج هدف که سازمان سمت آن ها را دنبال کرده، می توان بین وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و این سازمان ارتباط و نقطه های مشترک ایجاد کرد و بر اساس آن نقشه راه ترسیم کرد.

صالحی در بخش دیگری از سخنان خود یاد و خاطره احمد احمدی رئیس فقید پیشین این سازمان را گرامی داشت.

وی افزود: آمدن به این سازمان حضور آقای احمدی را برای انسان تداعی می کند. ایشان فردی کم نظیر و کمیاب بود و کمتر فردی مانند ایشان دیده ام که ترکیبی از خصلت های خاص را با هم داشتند.

صالحی ادامه داد: آقای احمدی در سه حوزه کم نظیر بود. نماد حوزه و دانشگاه بود. به این معنا که کمتر کسی مانند ایشان و شهید مطهری بودند که هم شخصیت حوزوی خود را حفظ کردند و ارتباطات خود را با حوزه قطع نکردند و هم در عین حال ارتباط عمیق و پیوسته ای با فضای دانشگاه برقرار کردند. آقای احمدی همچنین ترکیبی از علم و عمل بودند. ایشان توانست بین علم و عمل توازن که کار سختی است برقرار کند. ترکیب انقلابی گری و انصاف و اعتدال هم از دیگر ویژگی های ترکیبی آقای احمدی بود که ایشان را کمیاب و کم نظیر کرده بود.

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی افزود: آقای ذبیحی هم به واسطه ارتباط عمیق و قدیمی که با ایشان داشتند ادامه دهنده راه وی در سازمان سمت هستند و امیدواریم با ابتکارات، جدیت و سخت کوشی که دارند راه آقای احمدی تداوم یابد.

در این نشست حجت الاسلام والمسلمین محمد ذبیحی رئیس سازمان سمت هم گزارشی از مجموعه اهداف و اقدامات این سازمان ارائه کرد.

وی با اشاره به برخی مشکلات موجود در سازمان سمت گفت: برای اینکه کتاب های این سازمان را به دانشجویان ارزان تر ارائه کنیم نیاز به حمایت داریم.

وی افزود: نیاز داریم تا بخشی از کتب چاپ جدید این سازمان برای کتابخانه های سراسر کشور خریداری شود و در بخش نشر الکترونیک هم که یکی از پیشگامان این عرصه بوده ایم نیاز به حمایت داریم.

در حاشیه این دیدار وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی ضمن بازدید از آثار سازمان سمت گفت: سازمان سمت یکی از اقتباس های علمی و دانشگاهی کشور به شمار می آید که از دهه 60 کار خود را آغاز کرده و وجود بیش از دو هزار اثر تولید شده آن نشان دهنده تکاپو در تالیف آثار انسانی است.

وی افزود: تنوع و دامنه موضوعات در علوم انسانی در این 40 سال بسیار است و نشان می دهد که در این بازه زمانی تلاش قابل توجهی در حیطه های مختلف علوم انسانی شکل گرفته است اما تا رسیدن به افق پیش رو نیاز به تکاپوی بیشتری داریم و سازمان سمت می تواند با پیوندها و ارتباطات گسترده میزان و کیفیت تولید را افزایش دهد.

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در عین حال تصریح کرد: در دهه پنجم انقلاب اسلامی جریان تبادل علمی بیشتر علوم انسانی است و باید در این حوزه برای گفت و گوهای جدید تر در حوزه نظریه پردازی هم سرمایه گذاری کرد زیرا دهه پنجم دهه گفت و گوهای علمی است.

وی در ادامه درباره بودجه نمایشگاه کتاب با توجه به اینکه برگزار نمی شود، گفت: هم سال گذشته و هم امسال مشکلاتی داشتیم که هنوز ادامه دارد، ولی با پیگیری های صورت گرفته امیدواریم شرایط از سال قبل بهتر شود و بتوانیم کارهایی در تمام حوزه ها به ویژه حوزه نشر انجام دهیم.

صالحی افزود: به عنوان مثال در حوزه نشر کارهایی از جمله طرح های فصلی کتاب مانند طرح بهارانه و تابستانه کتاب انجام شده و پاییزه و زمستانه آن را هم به شکل وسیع تری خواهیم داشت. همچنین سهم خرید از ناشران را بیشتر در نظر گرفته ایم. همچنین نمایشگاه کتاب مجازی را هم جدی تر گرفته ایم.

به گزارش مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، عصر امروز دهمین ارتباط مجازی سه شنبه های تکریم از خانواده های شهدا با حضور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، حبیب رضا ارزانی مشاور وزیر و رئیس ستاد هماهنگی کانون های فرهنگی هنری مساجد کشور، سوقندی مشاور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در امور ایثارگران و جمعی از مدیران و مسئولان استان آذربایجان غربی به صورت ویدئو کنفرانس برگزار شد .

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در این نشست ضمن بیان اینکه این استان نمایه ای از حضور مجموعه های مختلف ایران در هشت سال دفاع مقدس است، افزود: آذربایجان غربی یکی از استان های موثر در این هشت سال بوده است. به دلیل شرایط خاص خود، به گونه ای از ابتدای انقلاب درگیری ها و به تبع آن شهدایی را داشت و در واقع جنگ زودتر از زمان رسمی در آن آغاز شده بود .

وی با اشاره به تعداد شهدا، جانبازان و آزادگان این استان ادامه داد: آذربایجان غربی سهم قابل توجهی از دفاع، امنیت، کیان، اسلام و انقلاب داشته و دارد که همگی مدیون مردم این استان هستیم .

صالحی ادامه داد: ادیان مختلف، مسلمان و غیر مسلمان، مذاهب مختلف از شیعه و سنی و اقشار مختلف از جمله عشایر و غیر عشایر این استان در 8 سال دفاع مقدس حضوری فعال داشتند و سهم خود در دفاع از مرز و بوم این سرزمین را نشان دادند .

وی افزود: 8 سال دفاع مقدس در این استان فقط برای اهالی آن خاطره انگیز نیست بلکه تمام کسانی هم که در این 8 سال در این استان خدمت می کردند و جنگیده اند دارای خاطرات فراوانی از آن روزها هستند. بنابراین این استان یادآور حماسه هایی برای تمام ایران است .

صالحی با اشاره به بمباران شیمیایی سردشت در این استان ادامه داد: این اتفاق هم لکه ننگی برای حزب بعث و هم برای حامیان آن است و به نحوی نمایه مظلومیت ایران و انقلاب شد .

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی افزود: استان آذربایجان غربی در 8 سال دفاع مقدس شهدای بزرگ و شاخصی داشته و همچنین نقش قابل توجهی در دستاوردهای بزرگ دفاع مقدس داشته است .

وی در ادامه ضمن تکریم و ادای احترام به خانواده های شهیدان یوسفی و ابراهیمی که در این جلسه حضور داشتند، گفت: برخی از خانواده ها در 8 سال دفاع مقدس دو شهید داشتند که یکی از نکات قابل توجه است. در حال حاضر 8 هزار خانواده 2 شهیده، 600 خانواده 3 شهیده، 104 خانواده 4 شهیده و 56 خانواده 5 شهیده داریم .

عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی در عین حال تصریح کرد: گاهی یک خانواده یک شهید دارد که آثار خود را از لحاظ روحی بر جای می گذارد. خانواده های دو شهیده هم به عنوان حجت های الهی برای ما به شمار می آیند. برخی خانواده ها هم شهیدانشان مفقود الاثر هستند که این سختی عدم حضور عزیزانشان را دو چندان می کند .

وی ادامه داد: بعد از 8 سال دفاع مقدس حدود 40 هزار مفقودالاثر داشتیم که با تلاش گروه های تحقیق و تفحص تعداد این آمار کمتر شد و در حال حاضر 3 هزار شهید مفقود الاثر داریم. اینکه خانواده ای دست و نقطه ارتباطی اش با پیکر شهید اش قطع باشد شرایط سخت تری را دارد .

صالحی گفت: خانواده شهدا از چند جهت برای ما نماد به شمار می آیند. از یک سو آن ها ولی نعمتان ما هستند و ما باید خاک پای آن ها را طوطیای چشم خود کنیم. از سویی دیگر اینکه شهدا از طریق خانواده های خود می توانند پیام های خود را به ما منتقل کنند که این پیام ها به صورت حسی است. همچنین خانواده شهدا می توانند این امید را به ما بدهند که شفیع ما باشند .

در این نشست حجت الاسلام والمسلمین حبیب رضا ارزانی مشاور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و رئیس ستاد هماهنگی کانون های فرهنگی هنری مساجد کشور گفت: امسال چهلمین سالروز 8 سال دفاع مقدس را در پیش رو داریم که سال ویژه ای به شمار می آید و بر خود لازم دانستیم تا در ادامه نشست های سه شنبه های تکریم، از خانواده شهدای این 8 سال به ویژه خانواده ای حاضر در این جلسه (شهیدان یوسفی و ابراهیمی) تکریم داشته باشیم .

وی افزود: تکریم از خانواده شهدا یک وظیفه اصلی به شمار می آید به این معنا که این تکریم به معنای مدل و سبک زندگی است و اگر بخواهیم در مسیر تمدن نوین اسلامی در حرکت باشیم باید شهدا را تکریم کنیم .

در بخش دیگری از این نشست حجت الاسلام والمسلمین خدایاری مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان آذربایجان غربی هم گفت: امیدوارم قدری از وظایفی که در غیاب شهدا بر عهده ما است را انجام داده باشیم .

وی افزود: شهدا متعلق به یک خانواده نیستند و متعلق به همه مردم ایران است. راه شهدا راه عشق و رسیدن به اهداف والای الهی و انسانی است و باید در مسیر پاسداری از جایگاه آن ها حرکت کنیم .

در این نشست حجت الاسلام والمسلمین قریشی نماینده ولی فقیه و امام جمعه استان هم گفت: طرح سه شنبه های تکریم طرح به جا، فاخر و درستی است و بزرگداشت شهدا را ارج نهادن کاری است که دین مقدس اسلام به آن دستور داده است .

در ادامه این نشست، خانواده های شهیدان یوسفی و ابراهیمی به ارائه برخی خاطرات خود در زمان حیات آن ها پرداختند و در پایان از آن ها تقدیر و تکریم شد .

به گزارش خبرگزاری فارس، موضوع برنامه ریزی برای برپایی اربعین در شرایط کرونا با حفظ نکات بهداشتی همچون مراسم عزاداری در ایران و حتی برگزاری کنکور، از مطالبات مخاطبان فارس در سامانه فارس من است که با عنوان مراسم پیاده روی اربعین برگزار شود ، مطرح شده است. ( اینجا بخوانید)

دهه اول محرم امسال، با توجه به شیوع کرونا ، نه تنها در ایران بلکه در عراق هم متفاوت از سال های گذشته برگزار شد؛ به طوری که استاندار کربلا ورود به این شهر را تا 13 محرم ممنوع کرد و امکان پذیرش زائران داخلی و خارجی به این شهر وجود نداشت.

مراسم تاسوعا و عاشورای حسینی هم در کربلا بدون حضور زوار سایر کشورها به ویژه ایرانیان برگزار شد و مردم کربلا نیز با رعایت نسبی دستورالعمل های بهداشتی به عزاداری پرداختند.

البته در برخی اوقات به ویژه عاشورای حسینی و حضور دسته طویریج در حرم های کربلا، رعایت فاصله و نکات بهداشتی امکان پذیر نبود و استاندار کربلا هم با وجود حضور نیروهای امنیتی در اطراف بین الحرمین، نتوانست ازدحام جمعیت را کنترل کرده و عزاداران را به رعایت نکات بهداشتی تشویق کند.

همچنین متولیان عراقی اعلام کرده بودند که پس از تاسوعا و عاشورای حسینی و بررسی وضعیت عزاداری در شرایط کرونا ، درباره وضعیت اربعین نیز تصمیم گیری و اواخر محرم نتیجه قطعی را اعلام می کنند.

اکنون کمتر از 40 روز تا اربعین حسینی باقی مانده و بسیاری از عاشقان اباعبدالله (ع) در انتظار باز شدن مسیر پیاده روی اربعین و تشرف به حرم ارباب هستند.

علاوه بر این برخی برپایی عزاداری امام حسین (ع) در ایران را ملاک تصمیم گیری برای برپایی اربعین در کشور عراق می دانند. این امر در حالی است که مجری و میزبان اصلی اربعین حسینی، مردم عراق هستند و ایران نمی تواند به صورت کلی برای برپایی عزاداری در عراق تصمیم گیری یا حتی برنامه ریزی کند.

مذاکرات اربعین از طریق سفارت ایران و عراق در حال پیگیری است

بر همین اساس، احمد محمدی فر دبیر ستاد مرکزی اربعین حسینی در گفت وگو با خبرنگار حج و زیارت خبرگزاری فارس با اشاره به اینکه تصمیم گیری درباره برپایی یا لغو آیین جهانی پیاده روی اربعین با کشور عراق است، گفت: ما برنامه ریزی متنوعی انجام داده ایم، اما همچنان منتظر تصمیم عراقی ها هستیم.

وی با بیان اینکه مذاکرات با طرف عراقی از سوی سفارت ایران در عراق در حال انجام است، افزود: با توجه به شرایط موجود و مهار نشدن کرونا ، نمی توان تصمیم قطعی درباره برپایی اربعین گرفت و باید منتظر بود تا عراقی ها توان خود برای برپایی این مراسم با حضور میلیون ها زائر در شرایط اربعین را ارزیابی کنند.

تصمیم عراق تا امروز چیست؟

البته امروز حسین ذوالفقاری، رئیس ستاد مرکزی اربعین در نشست خبری گفت: در آخرین تماسی که با سفیرمان در عراق داشتم، اعلام کرد که مقامات عراقی به صراحت گفته اند: بنا داریم امسال از خارج از عراق زائر نداشته باشیم و این موضوع تا این لحظه است. بنا داریم از ظرفیت موکب ها برای کمک به مردم استفاده کنیم.

هم اکنون وضعیت عراق از نظر کرونا چندان مطلوب نیست و تعداد مبتلایان به کرونا در هفته های اخیر رو به افزایش بوده است.

حضور میلیونی در اربعین با شرایط کرونا می تواند به فاجعه یا بحران انسانی تبدیل شود

ایرج مسجدی، سفیر ایران در عراق نیز در برنامه کوی محبت که همزمان با عاشورا از کربلای معلی پخش می شد، با بیان اینکه ایران و عراق از برگزاری مراسم اربعین به شکلی که سال های گذشته انجام می شد دغدغه دارند، گفت: من به عنوان کسی که برای سلامت و امنیت ملت ایران ارزش زیادی قائل هستم و آن را بر هر چیزی ارجح می دانم، می ترسم از اینکه مردم مانند سال های گذشته وارد عراق شوند. در این مراسم حدود 18 میلیون جمعیت آنجا گره می خورند که با توجه به شرایط کرونا می ترسیم یک فاجعه و بحران انسانی اتفاق بیفتد و یک مرتبه میلیون ها انسان گرفتار شوند و امکان هیچ گونه مدیریتی فراهم نشود.

وی با بیان اینکه تا الان نه عراق و نه ایران اجازه نمی دهند که زائران به شکل میلیونی وارد عراق شوند، به حضور گسترده مردم عراق در مراسم محرم امسال اشاره کرد و افزود: درست است که عراقی ها در مراسم، حضور گسترده ای دارند، اما مسئولان عراقی نمی توانند با مردم خود درگیر شوند و جلوی آن ها را بگیرند. لذا علی رغم همه محدودیت هایی که اعمال شده، شاهد هستیم که جمعیت گسترده ای در این عاشورا به کربلا مشرف شدند.

تصمیم عراق برای عدم حضور زوار غیرعراقی در اربعین برای حفظ سلامت مردم است

سفیر ایران در عراق با اشاره به اینکه علی رغم میل و شوق دو طرف ایران و عراق برای برگزاری مراسم اربعین، تاکنون تصمیم این است که این مراسم بدون حضور زوار ایرانی برگزار شود، خاطرنشان کرد: اگر روزنه ای باز شود، ممکن است غیرقابل مدیریت و کنترل باشد. بنابراین عراق به طور بسیار جدی نظرش بر این است که سلامت مردم بر هر چیزی ارجح است. جمهوری اسلامی ایران نیز نگران است که با رفتن زوار به عراق و برگشت آن ها فاجعه انسانی اتفاق بیفتد و این موضوع را هیچکس نمی تواند بپذیرد.

مردم ایران به عنوان میهمان باید تابع تصمیم عراق در اربعین باشند

همچنین حجت الاسلام نجفی روحانی، نماینده بعثه مقام معظم رهبری در عراق در گفت وگو با خبرنگار حوزه حج و زیارت خبرگزاری فارس با بیان اینکه حفظ سلامت زوار از اهمیت بسیاری برخوردار است، گفت: ما باید تابع نظر طرف عراقی باشیم؛ چرا که آنها میزبان زوار اربعین هستند. بنابراین هر تصمیمی از سوی عراق اعلام شود، باید پذیرا باشیم.

موکب ها هم متناسب با تصمیم ستاد اربعین فعالیت می کنند

یوسف افضلی، دبیر کمیته اسکان و تغذیه ستاد اربعین نیز در گفت وگو با فارس با بیان اینکه ما برنامه ریزی با سناریوهای مختلف را داریم و با توجه به صحبت های اخیر رئیس ستاد اربعین منتظریم آنها را نهایی کنیم، گفت: هنوز به صورت قطعی برپایی یا لغو اربعین از سوی عراق اعلام نشده و باید منتظر نظر عراقی ها و اطلاع رسانی ستاد اربعین باشیم و پس از آن اقدامات موکب ها را متناسب با شرایط کرونا اعلام خواهیم کرد.

با اقدامات و برنامه های پیش بینی شده برای اربعین امسال، به نظر می رسد که با وجود آمادگی ایران، به دلیل عدم مهار کرونا و افزایش روزافزون مبتلایان به این ویروس، طرف عراقی تصمیمی برای پذیرش زائران خارجی در ایام اربعین نداشته باشد و حتی ممکن است همچون دهه اول محرم، کربلا قرنطینه شود و زوار عراقی هم در ایام اربعین امکان حضور در کربلا را نداشته باشند.

با این وجود هر تصمیمی که طرف عراقی با ستاد مرکزی اربعین بگیرد، قبل از پایان ماه محرم قطعی و اطلاع رسانی خواهد شد.

انتهای پیام/

روز سه شنبه از رهبر معظم انقلاب به عنوان پشتیبان، هدایتگر و پیشوای هیئت های مذهبی یاد کرد و به خبرنگار معارف ایرنا گفت: هیئت های مذهبی در دهه اول محرم امسال به وظیفه خود عمل کردند و با رعایت شیوه نامه های ستاد ملی مقابله با کرونا محرمی به یادماندنی را رقم زدند.

وی همچنین از راهبری و سیاست گذاری سازمان تبلیغات اسلامی به عنوان متولی هیئت های مذهبی و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی تجلیل کرد که از ماه های قبل از محرم برای برگزاری مراسم عزاداری تلاش های بی وقفه ای داشتند.

رئیش شورای هیئات مذهبی کشور افزود: برگزاری مراسم محرم امسال با توجه به محدودیت ها و مشکلاتی که وجود داشت، شعور و تشکیلاتی و اهل برنامه ریزی بودن عزاداران حسینی را برجسته تر کرد. هیئت های مذهبی در 40 سال انقلاب، باعث توسعه کمی و کیفی مجالس مذهبی در طول سال شده اند و در چند سال اخیر نیز از یک تشکل صرفا مذهبی به یک تشکل مذهبی و اجتماعی تبدیل شده اند.

وی تاکید کرد: هدفمندی اقامه عزای حسینی در برگزاری مجالس محرم امسال کاملا مشهود بود و ما فقط شاهد برپایی هیئت ها نبودیم بلکه انتقال پیام اولویت های کشور در کلام وعاظ و مداحان به خوبی به مخاطبین منتقل شد.

رئیس شورای هیئات مذهبی کشور با اشاره به رعایت نکات بهداشتی در اکثر هیئت های دهه اول محرم از توزیع بیش از 50 میلیون ماسک در این هیئت ها خبر داد.

وی همچنین از صدور بیانیه ای به منظور قدردانی از برگزارکنندگان جلسات عزاداری خبر داد و گفت: امسال هیأت های مذهبی با توجه به شیوع بیماری کرونا تجربه گرانسنگ و ارزشمندی را در برپایی مجالس عزای حسینی در کمال سادگی و بدون تشریفات با رعایت شیوه نامه های بهداشتی در کوچه، خیابان ها، منازل، دانشگاه ها، مدارس، پادگان ها، امام زادگان، پارک ها و میادین شهرها به نمایش گذاشتند که بی شک می تواند الگویی ماندگار برای همه شیعیان و عاشقان اهل بیت(ع) در سراسر جهان باشد.

نوشادی ادامه داد: علاوه بر این، مسئولیت اجتماعی هیأت های مذهبی در کمک های مومنانه و کمک به نیازمندان، یاری گر چشمان منتظر شد و برگ زرینی بر پیروان مکتب سیدالشهدا (ع) افزود.

در این بیانیه آمده است: اینک که دهه نخست محرم امسال هم با شور و شعور و حرارت در سراسر ایران اسلامی، این جغرافیای پرعشق، در کمال عظمت و در خور شان اهل بیت (علیهم السلام) برگزار شد، شورای هیئات های مذهبی کشور بر خود لازم می داند تا مراتب تقدیر و تشکر را از ولی امرمان مقام معظم رهبری و همه بانیان مجالس، مسئولان هیأت های مذهبی، وعاظ و روحانیان، مداحان و روضه خوانان و خدام و هیات امنای مساجد و امام زادگان به عمل آورد.

در این بیانیه همچنین از سازمان تبلیغات اسلامی، ستاد ملی مقابله با کرونا، صدا و سیما، سازمان اوقاف و امور خیریه و وزراتخانه های علوم، تحقیقات و فناوری، ورزش و جوانان، ستادکل نیروهای مسلح به خصوص نیروی انتظامی و سازمان بسیج، خبرگزاری ها و رسانه ها تقدیر شده و شورای هیئات مذهبی کشور برای نقش آفرینی پررنگ برای حضور در اربعین امسال با رعایت کامل پروتکل های بهداشتی اعلام آمادگی کرد.

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری شبستان ، بیست و هفتمین جشنواره هنرهای تجسمی جوانان به منظور گسترش و پیشبرد سطح هنری هنرمندان جوان و ارتقاء توان تخصصی آنها، با هدف شناسایی و معرفی جوانان هنرمند کشور، با حضور استادان برجسته دانشگاه و هنرمندان برگزیده تجسمی در رشته های ارتباط تصویری (پوستر)، تصویرسازی، خوشنویسی (نستعلیق)، طراحی، عکاسی، مجسمه سازی، کاریکاتور (کارتون)، نقاشی، نگارگری (نقاشی ایرانی، گل و مرغ، تذهیب) و هنرهای جدید (ویدئو آرت، چیدمان و ...) از تاریخ 23 تا 28 شهریور در تهران به صورت آنلاین برگزار می شود، درباره برگزاری بیست و هفتمین جشنواره هنرهای تجسمی جوانان در تهران به صورت آنلاین و بازگشایی موزه هنرهای معاصر با هادی مظفری ، مدیر کل مرکز هنرهای تجسمی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به گفتگو نشسته ایم که در زیر می آید:

چرا بیست و هفتمین جشنواره هنرهای تجسمی جوانان به جای ایلام در تهران برگزار می شود؟

همه اتفاقات کشور و یک بخشی از آن در عرصه فرهنگ و هنر منوط به شرایط اجتماعی و فاصله گذاری اجتماعی است و ما در مرکز هنرهای تجسمی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از دستورالعمل های ستاد عالی مبارزه با کرونا تبعیت می کنیم، پیش بینی شده بود بیست و هفتمین جشنواره هنرهای تجسمی جوانان جشنواره در تهران برگزار شود که رفت و آمدها به استان ها کمتر شود و امکانات بیشتر باشد و امکان سفر و خطرات سفر محدود شود.

چرا بیست و هفتمین جشنواره هنرهای تجسمی جوانان به صورت آنلاین برگزار می شود؟

شورای سیاستگذاری بیست و هفتمین جشنواره هنرهای تجسمی جوانان به دلیل کم کردن خطر برای شرکت کنندگان و اساتیدبه این نتیجه رسید که این جشنواره و بقیه جشنواره های هنرهای تجسمی به صورت آنلاین برگزار شود.

با توجه به ادامه دار بودن شرایط کرونایی دیگر جشنواره های تجسمی هم به شکل مجازی برگزار خواهد شد؟

بله،بقیه جشنواره های هنری هم به همین صورت دارد مراحل خود را طی می کند و آن جشنواره ای که به لحاظ حقیقی در فضای عمومی باید برگزار شود حتما برگزار می شود و آن جشنواره ای که مقدور نباشد به صورت مجازی برگزار می شود.

تکلیف برگزاری جشنواره هنرهای تجسمی فجر چه می شود؟

جشنواره هنرهای تجسمی فجر هم به همین شکل آنلاین برگزار می شود. شرایط این جشنواره در حال بررسی است، شورای سیاستگزاری در حال شکل گیری است و پس از اعلام فراخوان دبیر و شورای سیاستگذاری این جشنواره به زودی معرفی می شوند، البته برای برگزاری جشنواره تابع شرایط هستیم که ببینیم به چه سمت و سویی پیش می رویم.

فراخوان جشنواره هنرهای تجسمی چه زمانی منتشر می شود؟

فراخوان سیزدهمین جشنواره هنرهای تجسمی تا پایان شهریور ماه اعلام می شود.

موزه هنرهای معاصر چه زمانی به صورت رسمی افتتاح می شود؟

91 درصد بازسازی موزه هنرهای معاصر انجام شده است و 9 درصد باقیمانده جا به جایی آثار و انتقال آنها و تست هایی است که در گالری ها می گیریم، وقتی تست ها گرفته شود، نمایشگاه افتتاحیه موزه هنرهای معاصر چیدمان می شود .

نمایشگاه افتتاحیه موزه هنرهای معاصر به نمایش چه هنرمندی اختصاص دارد؟

ما از خبرنگاران اجازه خواستیم که عنوان نمایشگاه را یک ماه پیش از بازگشایی رسمی موزه اعلام کنیم، این نمایشگاه، نمایشگاه جذابی است که به لحاظ خبری و ارزشی مهم خواهد بود و ترجیح می دهیم که یک ماه پیش از برگزاری آن را اعلام کنیم. این نمایشگاه مربوط به آثار هنرمندان داخلی است و اتفاق متفاوتی است که برای مخاطبان جذاب خواهد بود.

پایان پیام/ 32

کارگردان نمایش فقط چهل روزه بودم با اشاره به تغییرات نمایش در اجرای جدید از هنرمندانی که منتقد از سرگیری فعالیت های تئاتری هستند، گلایه کرد.

مسعود طیبی کارگردان نمایش فقط چهل روزه بودم که آخرین روزهای اجرای خود را در تالار سایه مجموعه تئاترشهر سپری می کند درباره حمایت نکردن برخی از هنرمندان تئاتر از اجرای آثار نمایشی در روزهای کرونایی به تئاتر آنلاین گفت: متاسفانه اظهارات برخی از هنرمندان تئاتر را که مخالف فعالیت سالن ها و هنرمندان در این روزها هستند، درک نمی کنم. امثال من با همه تلاش و انرژی مان قصد داریم چراغ تئاتر را روشن نگه داریم و تماشاگران را تشویق به حضور در سالن های نمایش کنیم اما متاسفانه برخی از هنرمندان ما مدام از این می گویند که در این شرایط مردم علاقه ای به حضور در تئاتر ندارند و ریسک نمی کنند به فضاهای بسته ای چون تماشاخانه ها بیایند به همین دلیل وضعیت تئاتر در این شرایط، نابسامان تر از قبل خواهد ماند.

وی ادامه داد: این روزها شاهد هستیم مردم دیگر همچون چند ماه گذشته از کرونا ترس ندارند؛ به راحتی مسافرت می روند، عروسی برگزار می کنند، در هیات ها به عزاداری می پردازند و در کل مشغول فعالیت های روزانه شان شده اند اما با این وجود هنوز هم از نظر عده ای تنها سالن های تئاتر است که به مرکز انتقال کرونا تبدیل شده در حالی که در این مکان ها بیشتر از هر فضای دیگری نکات و دستورالعمل های بهداشتی رعایت می شود. این روزها مخاطبان تئاتر هم کم کم دارند به حضور در تماشاخانه ها روی می آورند و بستگی به کیفیت و جذابیت هر اثر نمایشی مخاطب آن کار می شوند. شاهد این مدعا هم استقبال خوب تماشاگران از نمایش فقط چهل روزه بودم و جوادیه است که به دلیل استقبال مخاطبان به صورت 2 اجرایی به صحنه می رفت.

طیبی درباره تغییراتی که در اجرای مجدد نمایش به وجود آمده است، توضیح داد: در بازتولید نمایش با تغییرات زیادی چه در طراحی صحنه و چه شیوه بازی بازیگران روبرو بودیم. فضاسازی و طراحی صحنه نمایش کاملاً عوض شده و بازی ها هم از بازی های میکرواکتینگ به سمت هایپررئالیسم تغییر کرده است. در واقع با توجه به تجربه ای که از اجرای قبلی نمایش کسب کردم تغییراتی در اجرای جدید داده شده که به بهتر و دلنشین تر شدن اثر انجامیده است. همچنین زمانی که قصد بازتولید این نمایش را داشتم از خودم پرسیدم دلیل اینکه می خواهم فقط چهل روزه بودم را در این شرایط به صحنه ببرم چیست از این رو سعی کردم نگاه مفهومی و تکنیکالی را که در گذشته به اثر داشتم، تغییر دهم .

این کارگردان تئاتر با اشاره به مرگ یکی از شخصیت های نمایش در اثر ابتلا به کرونا در اجرای جدید، توضیح داد: در این نمایش به هیچ عنوان اشاره مستقیمی به بیماری کرونا نمی شود و تنها در یکی دو دیالوگ به صورت غیرمستقیم به این ویروس اشاره شده است تا بتوانیم همخوانی متناسبی با شرایط امروز جامعه داشته باشیم. با همین اشارات اندک به مخاطب ترس از مرگ و لزوم در خانه ماندن القا می شود وگرنه معتقدم پرداختن مستقیم به مساله کرونا در بازتولید اثری که قبلاً بدون اشاره به این جریان اجرا رفته است می تواند تفکری کاسب کارانه باشد که من از آن پرهیز کرده ام.

وی در پایان صحبت هایش درباره وضعیت بهداشتی تئاترشهر عنوان کرد: یکی از مسایلی که در شرایط امروز و بعد از بازگشایی تماشاخانه ها کمتر مورد توجه قرار گرفته وضعیت مطلوب تئاترشهر از لحاظ رعایت مسایل بهداشتی است. خوشبختانه این مجموعه با رعایت همه پروتکل های بهداشتی قبل و بعد از هر اجرا، ضدعفونی مکرر سالن ها، فعال بودن مدام سیستم های تهویه و رعایت فاصله گذاری اجتماعی مناسب توانسته محیطی امن هم برای گروه های نمایشی و هم مخاطبان به وجود بیاورد.

نمایش فقط چهل روزه بودم به نویسندگی مسعود هاشمی نژاد، کارگردانی مسعود طیبی، تهیه کنندگی سمیه طیبی و بازی ایمان میرهاشمی و آرزوی صفی یاری پنجشنبه و جمعه 13 و 14 شهریور ماه آخرین اجراهای خود را در تالار سایه مجموعه تئاتر شهر سپری خواهد کرد.

گروه خانواده؛ نعیمه موحد: در این سالها حوزه عفاف و حجاب به قدری متولی پیدا کرده است که به یکی از پیچیده ترین موضوعات در طول عمر نظام جمهوری اسلامی تبدیل شده است. درحالی که نماد بیرونی حجاب و عفاف و آنچه در جامعه می بینیم در بسیاری از اوقات با ارزش ها و قوانین جمهوری اسلامی در تعارض است.

اینکه کدام نهاد مسئول بررسی وضعیت موجود و کدام نهاد مسئول رسیدگی به آن است؛ قوانین درباره حجاب و عفاف چه طور باید وضع بشود و آیا اصلا بیشتر نیاز به قانون داریم یا فرهنگسازی سوالات بی شماری است که اغلب در این حوزه بی پاسخ مانده است. از آن طرف ملزومات بحث حجاب و عفاف مثل چادر مشکی، پوشش مناسب از نظر شرع و عرف و وضعیت نابه سامان فروشگاه های لباس هم مزید بر علت است.

در این گفت وگو با سیده مرضیه شفاپور، رئیس کارگروه مد و لباس کشور و مسئول کارگروه عفاف و حجاب وزارت ارشاد درباره تمام این دغدغه ها صحبت کرده ایم. خانم شفاپور معتقد است تولید چادر مشکی در ایران گرفتار یک مافیای قدرتمند است و آنچه در طول چهل سال از عمر جمهوری اسلامی درباره حجاب اتفاق نیفتاده به این خاطر است که همیشه از کار علمی و ریشه ای در این زمینه غافل شده ایم.

مخاطبان خبرگزاری فارس هم در سامانه فارس من دغدغه های خود را در رابطه با این موضوع تحت عناوینی چون چرا لباسهای نامتعارف پشت ویترین مغازه ها مشاهده می شود و مافیای چادرمشکی چه کسانی هستند به اشتراک و مطالبه گری گذاشته اند.

فارس:با توجه به افزایش قیمت ارز و مشکلات داخلی که در زمینه تولید چادرمشکی وجود دارد، خرید چادر برای خانم های چادری به یک دغدغه تبدیل شده است. چرا تولید چادر مشکی در کشور ما به عنوان بزرگترین مصرف کننده این پارچه دچار مشکلات عدیده است؟

چادر مشکی در کشور ما گرفتار مافیای تعداد محدودی از ذی نفعان است. وقتی تعدادی کارخانه برای تولید چادر مشکی در کشور تاسیس شد؛ تعرفه واردات چادر مشکی 73 درصد بود، بعد از رونمایی از محصول کارخانه ها این تعرفه به 66درصد و کمی بعد به 16درصد رسید و کمر کارخانه داخلی را شکست. از آن طرف این مافیا با 500درصد سود چادر را به کشور وارد می کنند. جالب این است که این افراد داعیه حجاب و عفاف هم دارند.

خیلی ها این ایراد را به من می گیرند که چرا در زمینه چادر مشکی از مافیا صحبت می کنی؟ اعتقاد من این است که یک مافیا پشت این ماجراست. افزایش دلار و وضعیت ارز به جای خودش اما همیشه هروقت مطالبه وضعیت چادر مشکی صورت می گیرد بعد از چندوقت موج آن فروکش می کند. چون کار به بن بست یک مافیای پرقدرت می رسد.تمام مواد اولیه چادر مشکی از ایران به سمت دیگر کشورها مثل کره و چین می رود. یعنی این توان در کشور ما هست اما این مافیا نمی گذارد این توان به مرحله تولید انبوه برسد.

فارس:شما برای اینکه چادر مشکی با قیمت مناسبتری به دست مصرف کننده برسد تمهیدی اندیشیده اید؟

ما در نظر داریم نمایشگاه های تخصصی برای عرضه چادرمشکی با قیمت مناسب برای سازمان ها و نهادها برگزار کنیم. در این نمایشگاه ها تولیدکننده با سود بسیار کمی چادر را به دست مصرف کننده می رساند. در این نمایشگاه ها ما می توانیم از حضور طراحان هم بهره ببریم تا اگر کسی مدل خاصی از چادر را مدنظر دارد، همانجا براش تهیه بشود.

فارس:کارگروه مد و لباس تا به حال برای ساماندهی وضعیت حجاب در کشور چه طرح هایی را پیاده کرده است؟

هفته گذشته ما رونمایی از طرحی جدید در حوزه مد و لباس داشتیم. مثل اکثر خریدها و خدمات این روزها که به صورت اینترنتی و درب منزل انجام می شود، ما امکانی را فراهم کرده ایم تا با توجه به درخوایت مشتری، فروشنده لباس درب منزل حاضر می شود و لباس را تحویل می دهد. این سرویس حتی امکان شخص دوزی را هم فراهم کرده است. این طرح توسط یکی از طراحان جوان ما اتفاق افتاده و ما این امید را داریم که مثل سایر کسب و کارهای اینچنینی به رونق برسد.

در بخش حجاب و عفاف وزارت ارشاد که بنده آنجا مسئولیت دارم. کارگاه های مفیدی تابه حال در زمینه عفاف و حجب شکل گرفته است. نگاه ما به این مقوله کاملا علمی است. اساتیدی که برای برگزاری این کارگاه ها دعوت شده اند، هم اساتیدی هستند که فلسفه هنر خوانده اند و هم از لحاظ علوم روان شناسی و جامعه شناسی افراد مسلطی هستند. یعنی ما افرادی را جمع کرده ایم که بتوانیم در حوزه عفاف و حجاب کار علمی انجام بدهیم. حتی بنده شورای علمی حجاب و عفاف در کارگروه ساماندهی مد و لباس تشکیل داده ام که تا قبل از این سازمانی این کارگروه علمی را نداشته است.

سردمدار بحث عفاف و حجاب وزارت کشور است. اما خیلی ها در این موضوع ورود کردند و عملا کاری هم از پیش نبردند. جز اینکه بودجه های زیادی گرفته شده اما یک کار علمی و کاری که در جامعه اثرگذار باشد، دیده نشده است.

متاسفانه وقتی بحث مد و لباس پیش می آید، وجهه منفی مد بیشتر توی اذهان می آید. معمولا گفته می شود آنچه درباره پوشش در جامعه اتفاق می افتد مربوط به همین بها دادن به مد است. درحالی که برعکس، کارگروه مدولباس طبق قانون مجلس در حال ساماندهی اوضاع پوشش در جامعه است.

فارس:بخشی از کارهایی که در حوزه ساماندهی مد و لباس انجام شده را ذکر می کنید؟

ما در شهر تهران نزدیک به 5هزار نفر طراح لباس داریم. طراح هایی که درحوزه حجاب و عفاف بسیار موفق هستند. طراح هایی که در حوزه لباس اجتماع و لباس های مجلسی بسیار خوب فعالیت می کنند. همه هم در چارچوب قوانین جمهوری اسلامی در حال فعالیت هستند.

فارس: اما آنچه ما در سطح جامعه درباره مد و لباس می بینیم، نشان می دهد که این ساماندهی آنطور که موردانتظار است اتفاق نیفتاده است.

من درباره تهران عرض می کنم که پنج هزار طراح و همچنین تعداد زیادی خانه مزون داریم. این پنج هزار نفر کارهایی که الان در سطح شهر ارائه می دهند، جز بهترین کارهایی است که موردپسند مردم است. متاسفانه یک سری کارها که بازتاب آن را در قالب پوشش مردم در سطح جامعه و در فروشگاه ها می بینیم، هیچ ارتباطی به کارگروه مد و لباس و حوزه کاری من ندارد. اینها در واقع وظیفه وزارت صمت است که باید بر آن نظارت و بازرسی کند.

این لباسها معمولا از مبادی غیرقانونی و با نرخ بسیار پایین وارد کشور می شود. وقتی قیمت لباس بسیار پایین است و راحت هم در فروشگاه ها عرضه می شود، طبیعی است که مردم ومخصوصا جوانان به آن اقبال نشان می دهند. اینجا اتحادیه پوشاک باید ورود پیدا کند که نمی کند. وزارت صمت باید ورود پیدا کند که نمی کند. اینها حوزه کاری کارگروه مد و لباس نیست. وظیفه ما طبق قانونی که مجلس گذاشته است، ساماندهی و ترویج و تبلیغ لباسهای ایرانی-اسلامی است. که این کارها هم در مزون های که از ما مجوز دارند، اتفاق می افتد.

فارس: یکی دیگر از مشکلات این روزهای حوزه لباس، مربوط به نوجوانان به خصوص نوجوانان دختر است که پوشش و حجاب برای آنها بیشتر موردنیاز است. مشهور است که در بازار، لباسها یک باره از سبک کودکانه وارد سبک بزرگسالانه می شود و در این بین گویا برای سبک نوجوان و حتی شرایط خاص بدنی وی در دوره بلوغ، فکری نشده است. کارگروه مد و لباس راهکاری برای موضوع دارد؟

این موضوع فقط در حوزه لباس نیست. ما در بحث خرید کفش هم این معظل را برای نوجوانان داریم. نوجوان نه می تواند کفش کودکانه بپوشد نه کفش بزرگسالانه که مقتضیات خودش را دارد. این سن، سن خاصی است که حتما باید برای آن برنامه ریزی بشود. ما به عنوان کارگروه که نقش اصلی مان ساماندهی است، جشنواره ای برای کودکان و نوجوانان و برای برگزاری در پاییز امسال برنامه ریزی کرده ایم. ما به این سمت حرکت می کنیم که طراحان بیایند و برای لباس این قشر ایده و طرح بدهند و کار کنند. من این امید را دارم که خروجی این جشنواره ها، قشر نوجوان را از نظر لباس پوشش بدهد.

فارس: این روزها مزون هایی با سبک تولید لباس پوشیده فعالیت می کنند، که بین عموم به مزون های لاکچری معروف هستند. این مزون ها در ظاهر داعیه حجاب و پوشش دارند اما قیمت کارها و همچنین نوع پوششی که ارائه می دهند خیلی از وقتها تنها سبک زندگی یک قشر خاص را در برمی گیرد. موضع کارگروه مد و لباس در برابر این مزون های لاکچری چیست؟

بیشتر مجوزهای این دست مزون ها از اتحادیه پوشاک است. چون صنفی فعالیت می کنند. کارگروه در برابر این مزون ها یک سری ابزار و کمک نیاز دارد. یکی از این ابزارها همانطور که قبلا گفتم وزارت صمت است که اگر بتواند یارانه ای در اختیار طراحان کارگروه مدولباس قرار بدهد؛ این طراحان مزون های بسیار شکیل تر و با قیمتی مناسبتر راه اندازی خواهند کرد.

متاسفانه با وضعیت بالا رفتن دلار و اینکه یارانه ای به طراحان تعلق نمی گیرد، آنها برای تهیه مایحتاج کار به مشکل می خورند. چون قیمت پارچه و خرج کاری که روی لباس به کار برده می شود بسیار گران شده است.

یکی از کارهایی که کارگروه در رابطه با حمایت مالی از طراحان در حال انجام آن است این است که در حال رایزنی با چند بانک بزرگ هستیم تا حداقل وام هایی بلندمدت با سود کمتر به طراحان پرداخت بشود. از آن طرف با بازار پارچه هم در حال رایزنی هستیم تا پارچه ای که در اختیار طراحان ما قرار می گیرد قیمت کمتری داشته باشد.

این را هم اضافه کنم که بسیاری از مزون هایی که در فضای مجازی در حال کار هستند فعالیتشان غیرقانونی است و با رصد ما بسیاری از اینها بسته می شوند. چون باید مجوز دریافت کنند.

فارس: به عنوان فردی که در حوزه حجاب و عفاف متخصص هستید، به نظر شما چرا در طول بیشتر از چهل سالی که از انقلاب اسلامی گذشته است، با توجه به آنچه امروز در سطح جامعه می بینیم، در بحث پوشش و حجاب موفقیت زیادی کسب نشده است؟

متولی خاص حجاب و عفاف وزارت کشور است. منتها باید بگویم علت عدم این موفقیت در تعدد سازمان ها و نهادهایی است که وارد حوزه عفاف و حجاب شدند و عملا هم کاری انجام ندادند. الان نزدیک به 27 سازمان وجود دارد که برای کار در زمینه حجاب و عفاف بودجه دریافت می کنند. اما وقتی خروجی آنها را نگاه می کنید می بینید به جز اینکه هرساله در هفته حجاب و عفاف یک مراسم و گردهمایی بگذارند، کار خاصی دیگری نمی کنند.

ما امسال برای اولین بار یک نمایشگاه تخصصی و علمی حجاب و عفاف در مصلی امام خمینی(ره) با برنامه ریزی دقیق و کارهای مدون برگزار کردیم. تا الان آنچه در مصلی برگزار می شد، نمایشگاه عفاف و حجاب به معنای خاص آن نبود. بلکه در حاشیه نمایشگاه قرآن، غرفه هایی هم جهت عرضه محصولات مرتبط با حجاب ایجاد می شد.

وجه تمایز این نمایشگاه که به خاطر وضعیت شیوع کرونا به صورت مجازی برگزار شد، رویکرد علمی آن بود که در کنارش عرضه محصول مرتبط با حجاب هم داشتیم. اینکه فکر می کنیم با یک نمایشگاه ساده و یا گردهمایی مشکل حجاب در کشور حل می شود غلط است. آنچه در این چهل سال اتفاق نیفتاده نگاه کارشناسی، ریشه ای و جلو رفتن با برنامه ریزی در موضوع حجاب و عفاف است.

فارس:شما طرحی را تحت عنوان جشنواره مد و رسانه به مجلس برده اید. درباره آن توضیح می دهید؟

اجازه بدهید قبل از پاسخ به این سوال کمی درباره دغدغه خودم یعنی ارتباط رسانه و مد بگویم. من خودم چون سابقه کار در رسانه دارم و مدتی رئیس خانه مطبوعات کل کشور بودم.، می دانم که رسانه چقدر می تواند در هر حوزه ای نقش موثر داشته باشد. به نظر من بحث مد و لباس از آن دست موضوعاتی است که تا به حال در رسانه آنطور که باید دیده نشده است. حوزه مد و لباس شاخه های متفاوتی دارد که یکی از آنها حجاب و عفاف است. رسانه در همه این زمینه ها می تواند اتفاقات خوبی رقم بزند.

در برنامه ای که من برای سال پیش رو تدوین کرده ام، ما جشنواره ای تحت عنوان مد و رسانه برگزار خواهیم کرد. چون واقعا اعتقاد دارم که رسانه باید در کنار مد قرار بگیرد. می دانید که این دست برنامه ها باید به کمیسیون مربوطه در مجلس برود و ما از آن دفاع کنیم. من از این طرح دفاع کرده ام چون به کارکرد رسانه در کنار مد و لباس اعتقاد دارم. ناگفته نماند که این طرح مخالفان زیادی داشت و خیلی می گفتند این دو چه ربطی به هم دارد؟ اما دوستان با شنیدن توضیحات ما درباره ارتباط رسانه و مد قانع شدند. به عنوان مثال ما طرحهای بسیار خوبی در حوزه مد و لباس داریم که شناسایی نشده اند. اگر به صورت علمی روی این طرحها مطالعه بشود قابلیت این را دارند که به برندهای معروف در دنیا تبدیل بشوند. تمام طراحان و برندهایی که در دنیا موفق هستند یکی از بازوهای اصلی اجرایی آنها رسانه است.

انتهای پیام/

در گفت و گو با خبرنگار فرهنگی ایرنا با تشریح جزئیات ارائه تسهیلات به هنرمندان، گفت: اولویت اصلی و مهمترین دغدغه این نهاد توجه به آسیب هایی است که به دلیل تعطیلی فعالیت ها به هنرمندان و فعالان هنر وارد شده است.

معاون وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی ادامه داد: علی رغم این که ارائه تسهیلات در حوزه اختیارات معاونت امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نبوده، به عنوان یک مسئولیت فراموش شده آن را از قلم نیانداخته و با جدیت دنبال کرده و تا حصول نتیجه پیگیر خواهیم بود.

وی افزود: یکی از مواردی که معاونت هنری با آن روبرو بود بانک اطلاعات داده هاست، چون بانک اطلاعاتی از هنرمندان و فعالیت هایشان وجود نداشت. برخی از گروه های هنری بر اساس نظام های حقوقی تثبیت نشدند، از این رو مذاکراتی با وزارت کار، رفاه و امور اجتماعی و سازمان برنامه و بودجه یا نهادهای مرتبط دیگر انجام شده و در حال اقدام است.

حسینی در عین حال تصریح کرد: اصلی ترین فعالیت مجموعه معاونت امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تامین منابعی است که بتوانیم حمایت هایی از جامعه هنری داشته باشیم. در این زمینه تشکل های هنری همراهی و مشارکت می کنند و ما هم در دولت تلاش می کنیم تا منابعی را برای این امر فراهم کنیم.

حسینی در ادامه سخنان خود به دیگر جزئیات ارائه تسهیلات به اهالی هنر و هنرمندان هم اشاره کرد و اظهار داشت: معاونت امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به عنوان یکی از طرف های پیگیر، موضوع را دنبال می کرد تا اطلاعات هنرمندان در رشته های مختلف تجمیع و با استاندارهای لازم باز تنظیم شده و در سامانه قرار بگیرد.

معاون امور هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، تاکید کرد: ما همچنان این مساله را دنبال خواهیم تا دیون و تسهیلات و خدماتی که امکان پرداخت به هنرمندان و اهالی هنر هست، با سرعت هر چه بیشتر و به بهترین شکل ممکن و در خورشان این قشر ارائه و پرداخت شود.

وی اضافه کرد: مثلاً در سامانه کارا، از سمت معاونت هنری قریب به 50 میلیارد تومان، ثبت درخواست شده که پرونده ها نیز تکمیل شده است، تا اواخر مرداد ماه 99 بیش از 8 میلیارد تومان پرداخت شده است و مابقی نیز در حال انجام است.

معاون وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی همچنین یادآور شد: وام 4 درصدی، وام ویژه ای که 200 میلیارد تومان است و وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، از صندوق ذخیره امید، بر اساس داده هایی که معاونت هنری در جمع آوری و ساماندهی شان بسیار کوشید، در حال اقدام است که پرداخت شود.

معاون امور هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در ادامه سخنان خود به شرایط امروز ادامه شیوع کرونا در کشور اشاره کرد و افزود: فضای مجازی در این شرایط که مردم بیشتر در خانه هستند بیشتر مورد توجه قرار گرفت و فرصتی برای آزمون ارائه آثار در فضای مجازی شد که البته این آزمون از نظر امکان، قابلیت های فضای مجازی و شرایط آن در کشور ما، چگونگی اقبال مردم و مسایل اقتصادی هنر در فضای مجازی در شاخه های مختلف هنر با توجه به ویژگی های هر کدام قابل برررسی است تا محدودیت ها، فرصت ها و ضرورت های فضای مجازی برای استفاده در حوزه هنر شناسایی و بررسی شود.

همین امروز یا فردا هم اگر مشکل کرونا حل شود، ظرفیت استفاده از فضای مجازی، به زندگی همه ما اضافه شده است و دیگر نمی توانیم به این فکر کنیم که حتی بدون کرونا، صرفا در محدوده ای که تا سال گذشته در آن فعالیت می کردیم و شاید برای ما بسندگی داشت و احساس می کردیم کافی است، باقی بمانیم.

حسینی تصریح کرد: معتقد هستیم که از دل تهدید کرونا می توان به فرصت های خوب و بهینه برای توجه از همه ظرفیت ها برای معرفی هنر و آثار هنرمندان استفاده کرد تا همگان با ابعاد مختلف این ظرفیت ها آشنا شوند.

معاون وزیر فرهنگ و ارشاداسلامی در عین حال تاکید کرد: خوشبختانه رشدی که در طول چهار دهه گذشته در منابع انسانی هنر بوجود آمده است، این امکان را به ما می دهد که از هنرمندان کاربلد که بسیاری از آنها در حوزه های بینا رشته ای، دارای نظریه هستند برای کشف ظرفیت های جدید استفاده کنیم.

حسینی ادامه داد: ما تلاش می کنیم که برای شناسایی و کشف ظرفیت های جدید در حوزه های بینا رشته ای که دارای نظریه هستند به کار بگیریم تا حصول نتیجه نهایی هم موضوع را پیگیری خواهیم کرد.

خبرگزاری مهر _ گروه فرهنگ: در ادامه پرونده کاغذ یارانه ای سراغ مدیر انتشارات شباهنگ رفتیم که هم به چاپ کتاب های عمومی مبادرت دارد و هم در زمینه چاپ کتاب های آموزشی و کمک آموزشی فعالیت می کند. 3 ناشری که در قسمت های پیشین پرونده با آن ها گفتگو کردیم، همگی بر حفظ کاغذ یارانه ای دولت تاکید داشتند.

این بار با قاسم احمدزاده گفتگو کردیم که معتقد است وجود کاغذ یارانه ای دولت در شرایط فعلی، شرط حیات بازار نشر است و بودنش خیلی بهتر از نبودنش است. این ناشر می گوید: تمام ناشرینی که این روزها مشغول کار چاپ کتاب هستند، از ارشاد کاغذ می گیرند. و اگر غیر از این باشد، تولید کتاب، بین 30 تا 40 درصد افت خواهد کرد. چون بسیاری از ناشران نمی توانند با قیمت آزاد کاغذ بخرند.

وی افزود: در حال حاضر کتاب ها با شمارگان عمومی 500 تا 2 هزار نسخه چاپ می شوند که 100 نسخه شان وارد شبکه پخشی ها می شود و باقی شان در انبار می مانند تا به مرور، تا سال آینده به فروش برسند. البته برخی کتاب ها هستند که خوب تیراژ می خورند و به طور مرتب چاپ می شوند که نمی توان به آن ها تکیه کرد. این کتاب ها، جدا از موارد استثنا هستند که خرج یک ناشر را تامین می کنند. اما همه ناشران به این شکل نیستند و فقط چند ناشر داریم که عناوین مشهور و بفروش دارند.

مدیر انتشارات شباهنگ در ادامه گفت: اگر بخواهیم کاغذ را با قیمت ارز نیمایی بخریم، وضعیت وحشتناکی به وجود می آید چون نقدینگی ما ناشران به آن صورت نیست که از پس چنان شرایطی بربیاییم. در حال حاضر تعاونی ناشران کاغذ دولتی می دهد که به طور مرتب آن را دریافت و هزینه اش را تسویه می کنیم. چنین وضعی ما را تشویق می کند کار را ادامه بدهیم چون قیمت فعلی این کاغذ متناسب است و زیاد به نقدینگی ناشران فشار نمی آورد. در حال حاضر کاغذ را بندی 120 هزار تومان می خریم و قیمت بیرون آن، 250 هزار تومان است اما اگر پای ارز نیمایی به این ماجرا باز شود، قیمت به بندی 700 تا 800 هزار تومان می رسد. در نتیجه چاپ یک کتاب 2 هزار تیراژی، برای یک ناشر 100 میلیون هزینه کاغذ دارد.

احمدزاده درباره این که آیا قیمت کاغذ به 800 هزار تومان خواهد رسید، گفت: راستش این مساله تا به حال در حد شایعه بوده اما قیمت کاغذ بالا نرفته است. اما کافی است که این شایعه کمی دامنه دارتر شود و بخواهد رنگ واقعیت به خود بگیرد.

وی گفت: در حال حاضر کاغذ دولتی، کمک بزرگی به ناشران است. کمترین فایده اش این است که باعث می شود پرسنل و نیروهای یک ناشر تعدیل و بی کار نشوند. یعنی هرطور که هست چرخ نشر کشور دارد کژدار و مریض می چرخد. بعضی از ناشران قدرت و توانایی زیادی دارند و می توانند تحت هر شرایطی کار کنند اما همه این طور نیستند. اما این کاغذ دولتی برای آن ناشران بزرگ هم کمک است چون به خاطر تولیدات بیشترشان، کاغذ بیشتری می گیرند و همه کاغذ را هم تبدیل به کتاب می کنند. همین مساله باعث می شود صحاف کار کند، چاپخانه دار کار کند، لیتوگراف کار کند و همه مشغول باشند. همان طور که می دانید خیلی از چاپخانه ها تعطیل شده اند.

این ناشر در پایان گفت: بنابراین اگر کاغذ دولتی نباشد، همه گروه های مرتبط با کار کتاب، ناچارند کار را تعطیل کنند. بنابراین خوشحال می شوم اگر وضعیت به همین شکل بماند تا کار ادامه پیدا کند.

کد خبر 5011982

صادق وفایی

بهمن پورمند در گفت وگو با خبرگزاری میزان پیرامون چالش ها و مشکلات امروز صنعت چاپ گفت: پس از برگزاری انتخابات اتحادیه صنعت چاپ که حدود 1 سال و 2 ماه از آن می گذرد هنوز صنعت چاپ نتوانسته برای اتحادیه خود یک راهبر و رئیس معین کند، گره این مشکل تنها به کمک وزارت صمت باز خواهد شد. ابهام های ایجاد شده در اتحادیه صنعت چاپ همزمان با انتخابات در طی یک جلسه قطعاً حل و فصل خواهد شد، اما اینکه این موضوع چرا تا به حال بلاتکلیف مانده سوالی است که باید از مسئولان وزارت صمت پرسیده شود، بی ثباتی و بی قانونی، اتخاذ یک تصمیم را که می تواند برای یک صنعت مهم سرنوشت ساز باشد به شدت تحت تاثیر قرار داده است.

بیشتر بخوانید: برای مطالعه معرفی آخرین کتب منتشر شده اینجا کلیک کنید

پورمند پیرامون عمده ترین مشکلات صنعت چاپ ابراز کرد: مالیات بر ارزش افزوده یکی از بزرگ ترین مشکلات امروز صنعت چاپ محسوب می شود متاسفانه در این زمینه شاخص هایی معین تعیین نشده لذا در برخی موارد دیده می شود مالیاتی که برای یک چاپخانه متوسط بریده می شود بیش از ارزش قیمت کل چاپخانه است و این جای تامل فراوان دارد.

وی پیرامون راه حل های موجود برای رفع موانع صنعت چاپ ابراز کرد: من معتقدم اگر کارشناسان بخش امور مالیاتی با یکی از کارشناسان اتحادیه همراه شوند و از مشاوره با فعالان عرصه چاپ در تعیین میزان مالیات بر ارزش افزوده استفاده شود قطعاً مشکلات حوزه صنعت چاپ حل و فصل خواهد شد و در چنین شرایطی شاغلین فعال در این صنعت نیز شاهد رونق در کسب و کار خود خواهند بود حتی در برخی از موارد می توانیم شاهد اشتغال زایی این صنعت تاثیرگذار باشیم.

عضو هیئت مدیره اتحادیه چاپخانه داران پیرامون مالیات بر ارزش افزوده ابراز کرد: کارشناسان حوزه مالیاتی اطلاعات درستی پیرامون آخرین شرایط حوزه صنعت چاپ ندارند به طور مثال چندی پیش یکی از چاپخانه داران که کل چاپخانه وی حدود 180 میلیون تومان ارزش داشت با مالیات بر ارزش افزوده حدود 100 میلیون تومان روبرو شد این امر نشان می دهد که مبناها، شاخص ها و قانون هایی که برای مالیات در نظر گرفته شده به هیچ عنوان به روز نیست و مشکلات و چالش های فراوانی دارد.

*** نوسانات اقتصادی؛ موتور محرک خاموش

پورمند افزایش قیمت مواد اولیه را هم یکی دیگر از مشکلات عمده صنعت چاپ دانست و تاکید کرد: متاسفانه نوسانات اقتصادی سبب شده است تا مواد اولیه با قیمت های بسیار بالا به چاپخانه داران ارائه شود همین امر سبب می شود تا تولید و فعالیت این چاپخانه ها تحت تاثیر قرار گرفته و قیمت کالا های چاپی افزایش فراوانی پیدا کند از سوی دیگر کمبود کاغذ نیز مشکلی به سایر مشکلات افزوده در این شرایط قیمت های بالای تمام شده برای هر کالای چاپی، مصرف کننده را از دادن سفارش منصرف می کند.

***تعطیلی 200 چاپخانه در طی سال های اخیر

وی به سال جهش تولید اشاره کرد و افزود: در شرایطی که پیش بینی می شد که بتوانیم در سال جهش تولید تغییری عمده ای در حوزه صنعت چاپ را شاهد باشیم متاسفانه مشکلات و نوسانات متعدد مالی و اقتصادی صنعت چاپ را از حرکت در مسیر جهش تولید باز داشته تا حدی که دویست چاپخانه در طی سال های اخیر به طور کامل تعطیل شدند این امر تعداد بیکاران تولید و صنعت را تحت تاثیر قرار داده است.

وی مشکلات دیگر در حوزه صنعت چاپ را مورد بررسی قرار داد و افزود: فرسودگی ماشین های چاپ و همچنین عدم شرایط مناسب برای نقل و انتقالات کالا های چاپی در عرصه بین المللی و امور مالی در منطقه خاورمیانه تاثیر عمیقی بر صنعت چاپ ایران گذاشته در این بین تحریم ها و کاهش ارزش پول تبادلات چاپی را محدود و عملا از کار انداخته است.

***بلاتکلیفی اتحادیه

حمید غفاری رئیس هیئت مدیره تعاونی چاپخانه داران تهران در گفت وگو با خبرگزاری میزان پیرامون عمده ترین مشکلات صنعت چاپ گفت: در حوزه صنعت چاپ باید عمده ترین و نخستین مشکل را عدم مشخص بودن متولی و رئیس اتحادیه صنعت چاپ دانست اکنون بیش از 15 ماه از اتخاذ آرای انتخابات اتحادیه می گذرد، اما هنوز رسما شاهد حضور هیئت مدیره جدید نیستیم این امر صدمات جبران ناپذیری را به بدنه صنعت چاپ می زند، زیرا متولی مشخصی برای پیگیری چالش ها و مشکلات متعدد صنعت چاپ وجود ندارد.

وی در همین راستا ادامه داد: متولی اول وزارت صمت است و در بخش بعدی اتاق اصناف است که مجری صادر کننده احکام و پیگیری اعتراضات اصناف محسوب می شود، اما تا به امروز شاهد اعلام هیچ نتیجه قطعی پیرامون انتخابات اتحادیه صنعت چاپ نبودیم.

غفاری پیامد اعتراضات انتخابات اتحادیه صنعت چاپ را مورد بررسی قرار داد و تاکید کرد: اعتراضاتی که در انتخابات اتحادیه صنعت چاپ شکل گرفت، نتیجه و پیامدی جز حاشیه های متعدد و عدم تایید صلاحیت رسمی هیئت مدیره جدید برای اتحادیه صنعت چاپ را به دنبال نداشت.

وی به عدم اجرای قانون از سوی برخی از متولیان و مسئولین اشاره و بیان کرد: پس از کناره گیری رئیس اتحادیه پیشین از سمت خود طبق قانون برای ادامه حیات اتحادیه تا زمان برگزاری انتخابات بعد باید عضو علی البدل اول جایگزین وی شود، اما هنوز پس از گذشت یک سال و چندین ماه این بخش از قانون به اجرا گذاشته نشده پیگیری ها نشان می دهد صرفاً نامه نگاری هایی انجام گرفته که همه آن ها برای رفع تکلیف بوده این برخورد های دوگانه مشکلات و عدم پیگیری حقوق اعضای صنف را به دنبال دارد و بیشتر باید مورد توجه قرار بگیرد.

*** مشکلات صنعت چاپ هر روز بیشتر از دیروز

رییس هیئت مدیره تعاونی چاپخانه داران به مشکلات متعدد صنعت چاپ اشاره و ابراز کرد: مشکلات صنعت چاپ متاسفانه هر روز بیش از زمان گذشته خود را نشان می دهد مشکلاتی که ظاهراً به راحتی قابل حل نیست.

غفاری نقش شوک های مختلف ارزی در طی دو سال اخیر را عمده ترین عامل ضعیف شدن صنعت چاپ دانست و تشریح کرد: نوسانات ارزی و فراز و فرود های اقتصادی چالش های فراوانی را برای فعالان عرصه چاپ به دنبال داشت، زیرا مواد اولیه این صنعت که عموماً وارداتی است و جایگزین چندانی برای آن وجود ندارد به علت وابستگی بسیار به قیمت ارز عرصه را برای فعالیت های تولیدی در صنعت چاپ محدود کرده همین تحولات قیمت مواد اولیه را به صورت سرسام آوری افزایش داد بدین ترتیب لطمه جبران ناپذیری را به صنف چاپ زد از سوی دیگر عدم تعادل قیمت مواد اولیه را به دنبال داشت به حدی که تعاونی صنعت چاپ نیز با مشکلاتی در فراهم کردن مواد اولیه با قیمت مناسب مواجه شد.

***فرصت سوزی

وی عدم حضور نماینده صنعت چاپ در کارگروه کاغذ که در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برگزار شد را یکی دیگر از عوامل عدم وجود هیئت مدیره جدید در حوزه صنعت چاپ دانست و تصریح کرد: کمیته ای که در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مبنی بر ارائه کاغذ و تسهیلات شکل گرفت به هیچ عنوان نتوانست از نظرات نماینده صنعت چاپ استفاده کند و چندین میلیون دلار ارز تخصیص داده شده برای کاغذ هرگز به محل اصلی مصرف خود یعنی چاپخانه ها راه نیافت.

عضو علی البدل هیئت مدیره اتحادیه، به سایر مشکلات حوزه صنعت چاپ اشاره و ابراز کرد: مشکلات حوزه صنعت چاپ تنها در مواد اولیه خلاصه نمی شود تامین هزینه پرسنل همچنین بیمه کارگران سبب شده تا چاپخانه ها نتوانند به آسانی با تامین حقوق و دستمزد پرسنل خود کنار بیایند این عوامل در کنار هزینه های اجرایی لطمات بزرگی را به صنعت چاپ و بسیاری از چاپخانه ها خصوصاً چاپخانه های ضعیف و کوچکتر وارد و آنان را از دور فعالیت خارج کرد بدین ترتیب تعداد تعدیل ها افزایش یافته و در کنار افزایش بیکار ی ها رکود نیز بر صنعت چاپ سایه سنگین تری انداخته است.

***رد پای کرونا بر صنعت چاپ

وی که خود یک چاپخانه دار است تاثیر بیماری کرونا بر صنعت چاپ را مورد بررسی قرار داد و اظهار کرد: با افزایش و گسترش بیماری کرونا در سطح جامعه نمایشگاه کتاب نیز برگزار نشد و این امر نیز سبب شد حجم کار چاپخانه ها در حد قابل توجهی کاهش یابد در واقع زمان برگزاری نمایشگاه پیک کاری شدیدی را برای چاپخانه ها به همراه داشت که این امر می توانست بخشی از ضرر چاپخانه ها را جبران کند، اما امسال با افزایش کرونا این امر شکل نگرفت در عین حال ناوگان فرسوده صنعت چاپ که هزینه های بسیار بالایی دارد در تامین مخارج نا کام مانده و با ضرر قابل توجهی روبرو شد، زیرا قیمت کالا های یدکی دستگاه های چاپ به یکباره افزایش بسیاری پیدا کرده است.

***قوانین تحمیلی

غفاری به مالیات بر ارزش افزوده اشاره و ابراز کرد: مالیات بر ارزش افزوده نیز فشاری کمرشکن بر فعالان صنعت چاپ وارد کرده متاسفانه ضوابط شاخص ها و برخی از قوانین که پیرامون مالیات بر ارزش افزوده در صنعت چاپ در نظر گرفته شده بی منطق بوده و نیازمند به روز رسانی است این امر طبق نظر بسیاری از فعالان عرصه صنعت چاپ قوانینی تحمیلی شناخته می شود البته باید در نظر داشت که وقتی متولی نباشد تا در جهت تسهیل موانع قدم بردارد قطعاً نمی توانیم شاهد تحول و رشد صنعت چاپ باشیم.

وی توجیه اقتصادی در زمینه تولیدات حوزه صنعت چاپ را مورد بحث و بررسی قرار داد و افزود: اگر چه از نظر کیفیت و کمیت صنعت چاپ ایران با تمام ضعف و قوت هایی که در طول سال ها اخیر داشته توانسته مسیر خود را باز کند، اما روند سرمایه گذاری در طول سال های اخیر بر واردات ماشین آلات نو تقریباً به صفر رسیده، زیرا علاوه بر اینکه واردات ماشین های جدید و مدرن هزینه های بسیار گزافی را برای سرمایه گذار دارد به هیچ عنوان سفارشات به این حد و اندازه نیست در عین حال واردات ماشین آلات از گمرک و ترخیص آن نیز مشکلات خاص خود را دارد همین عوامل سبب می شود تا سرمایه گذار به جای اینکه سرمایه خود را در حوزه تولید و صنعت چاپ هزینه کند آن را در کانال های موازی اقتصادی مانند ساخت و ساز مسکن و یا در حوزه طلا وارد کرده و سود های قابل توجهی را شامل حال خود کند.

***رقابتی تنگا تنگ بین بخش خصوصی و دولتی

رییس هیات مدیره تعاونی چاپخانه داران حضور بخش دولتی در کنار بخش خصوصی را عاملی اثرگذار بر روند نزولی شدن صنعت چاپ دانست و افزود: متاسفانه حضور بخش های دولتی و به عبارت بهتر رقیب شدن بخش های دولتی با بخش های خصوصی سبب شده است بسیاری از سفارشاتی که عموما مختص شرکت های خصوصی بوده به دست حوزه دولتی بیفتد این حوزه ها برای اینکه بتوانند قرارداد ببندند نیاز به هیچگونه سپرده و یا تضمین ندارند از سوی دیگر از نظر مالیات بر ارزش افزوده نیز عموماً معاف هستند این عوامل سبب می شود که فعالیت برای چاپخانه های دولتی سود آور باشد، اما ادامه این روند برای صنعتگران چاپ در بخش خصوصی چالش ساز بوده و ادامه حیات را برای آنان تا حدودی غیر ممکن کرده از سوی دیگر عدم نظارت بر روند کاری چابخانه های دولتی موضوعی است که هنوز مورد بررسی قرار نگرفته و از دید ناظران دور مانده است به عنوان مثال در ایام انتخابات اتحادیه به وضوح دیده می شد عموما مناقصات و یا سفارش هایی که مختص بخش خصوصی بوده به راحتی به چاپخانه های دولتی داده شده است.

***از شعار تا عمل

وی وظیفه مسئولان و متولیان حوزه صنعت چاپ را مورد بررسی قرار داد و اظهار کرد: وظیفه و دستور کار متولیان و مسئولان عموماً رفع موانع و مشکلات اصناف و حوزه های مختلف است، اما متاسفانه شاهد رفع موانع و مشکلات از سوی مسئولان نیستیم این در حالی است که متولیان همواره شعار رفع موانع را دادند، اما در تصمیم گیری های اساسی ما شاهد اجرای هیچ کدام از شعار ها نبوده ایم عدم هماهنگی و همراهی بین وزارتخانه ها و متولیان دستگاه ها مشکلات پیش روی صنایع را برای فعالان عرصه تولید دو چندان کرده است مشکلاتی که عموما پیش پا افتاده هستند و با همت اتحادیه ها به راحتی می توان آنها را حل و فصل کرد، اما همین مشکلات پیش پا افتاده به خاطر عدم هماهنگی متولیان صنعت چاپ و عدم وجود هیئت مدیره در این صنعت مشکلاتی متعدد و بسیار پیش پای صنعتگران حوزه چاپ و نشر قرار داده است.

غفاری ضمن انتقاد از متولیان قانون گذار خاطرنشان کرد: متاسفانه قانونگذاران در هنگام وضع قوانین به هیچ عنوان حاضر نیستند تا از فعالان عرصه تولید مشورت گرفته و از آنان کمک خواهی کنند و یا حضور صنعتگران در جلسات نمایندگان مجلس شورای اسلامی و استفاده از نقطه نظرات فعالان عرصه صنعت به صورت کتبی و چه به صورت حضوری مغفول مانده لذا همین امر سبب شده برخی از قوانین در نظر گرفته شده قابلیت اجرایی نداشته باشد و نیازمند باز بینی داشته باشند.

انتهای پیام/

به گزارش خبرنگار ایمنا ، مساله سرقت ادبی مربوط به امروز و دیروز نیست. این امر معضلی دامنه دار محسوب می شود که در زمان های گذشته نیز وجود داشته است. در واقع نویسندگان به دلایل مختلفی از جمله دیده شدن اثر خود و یا حتی نقد و بررسی نویسندگان دیگر؛ مطالب خود را به نام نویسنده ای مطرح منتشر کرده یا بخش هایی از مطالب آنها را در آثار خود ذکر می کردند. استفاده از نوشته و ایده های دیگران زمانی سرقت ادبی محسوب می شود که نامی از نویسنده اصلی برده نشود.

در گذشته آثار فکری و ادبی نشر و گسترش کمتری داشت و چه بسا مؤلفان توقع بهره مالی از انتشار اثر خود نداشتند به همین دلیلی حمایت قانونی از اثر و حقوق مؤلف چندان ضروری به نظر نمی رسید. اما در جهان امروز با گسترش مالکیت های فکری و ارزشی و همچنین نقش این امر در توسعه اقتصادی بشر دیگر نمی توان نسبت به آن بی تفاوت بود. اینگونه بود که قوانینی برای حمایت از حقوق مؤلف و اثر او ایجاد شد و نقض کپی رایت یک جرم کیفری در نظر گرفته شد.

از طرفی رشد وسایل ارتباطی و تمایل بشر به استفاده از دستاوردهای دیگر ملت ها باعث شد که آثار مؤلفان به سرعت و بدون ضابطه ترجمه و منتشر شوند، چرا که قوانین تعیین شده صرفاً در محدوده مرزهای هر کشور قابل اعمال بود و بدین ترتیب نیاز به قوانینی که از آثار مؤلفان خارجی نیز حمایت کند احساس شد. برای رفع این مشکل دولت ها قراردادها و معاهدات مختلفی ایجاد کردند که کامل ترین و کاربردی ترین آنها "کنوانسیون برن" است که یک معاهده بین المللی در خصوص حق مؤلف و تکثیر اثر اوست. بر اساس این معاهده ناشران باید برای ترجمه آثار مؤلفان خارجی آن را خریداری کنند. از طرفی اثر مؤلفان خارجی از همان حقوقی برخوردار است که آثار داخلی کشورهای عضو معاهده از آن بهره مند هستند.

این کنوانسیون همواره یکی از مناقشه برانگیزترین سوژه های حوزه نشر بوده است. اختلاف میان موافقان و مخالفان این معاهده در کشور ما به حدی است که تصمیم پیوستن به آن را معلق نگه داشته است. موافقان پیوستن به این کنوانسیون معتقدند با وجود اینکه قوانین مربوط به حقوق مؤلف و ناشر در کشور ما کارکرد مقبولی دارند اما به دلیل نپیوستن به این معاهده ارتباط ما در سطح بین المللی قطع شده است بنابراین از اشتراک گذاری فرهنگ و ادبیات خود با جهانیان جا مانده ایم و نمی توانیم آنگونه که شایسته است فرهنگ غنی خود را معرفی کنیم.

مخالفان نیز معتقدند پیوستن به چنین معاهده ای زمانی برای ما ثمربخش است که میان صادرات و واردات فرهنگی توازن وجود داشته باشد و به دلیل اینکه تعداد آثار وارداتی بیشتر است، مبالغ پرداختی ما در این حوزه بیش از وجوه دریافتی خواهد بود که نه ناشران قادر به پرداخت آن هستند و نه خروج این میزان نقدینگی از کشور صحیح است.

از طرفی مسائل اخلاقی نیز ایجاد نگرانی کرده است. مخالفان پذیرش این کنوانسیون می گویند این معاهده به معنی ممنوع شدن دخل و تصرف و اصطلاحاً سانسور کتاب نویسندگان خارجی است. در نتیجه نمی توان بخش هایی که در بردارند مطالبی فاقد شئونات یک کشور مسلمان است را از کتاب حذف کرد و اینگونه است که یا باید از ترجمه آثار فاخر غربی چشم پوشید و یا از اصول خود عقب نشینی کنیم.

سارقان ادبی فرقی با سارقان اموال ندارند

مهرداد چترایی عزیزآبادی، مدیر گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد نجف آباد به خبرنگار ایمنا می گوید: "سرقت ادبی از گذشته در ادبیات فارسی مطرح بوده است. در قدیم مدت های زیادی طول می کشید تا پرده از روی کار سارقان برافتد ولی امروزه با شتاب یافتن انتقال اطلاعات، خیلی زود دستِ سارقان ادبی رو می شود. اما به دلیل تنوع و گوناگونی شیوه های سرقت تشخیص آن مشکل است. "

او در خصوص آسیب های سرقت ادبی معتقد است که "سرقت ادبی بیش از همه به وجاهت فرهنگی و علمی کشور آسیب می زند و کسانی که به اعتبار مقام و موقعیت خود نتیجه تحقیقی دیگران را به نام خود نشر می دهند، هیچ تفاوتی با سارقان اموال دیگران ندارند. ولی در کشور ما به دلیل نبودن قانون مشخص برای رسیدگی، روز به روز اوضاع بدتر می شود. "

این استاد ادبیات فضای مجازی را یکی از عوامل مؤثر در بروز سرقت های ادبی می داند و معتقد است فرهنگ درست استفاده از فضای مجازی وجود ندارد و عموم مردم اصلاً واقف به زشتی این سوءاستفاده ها نیستند.

چترایی در خصوص کنوانسیون برن توضیح می دهد: "پیش از پیوستن به این کنوانسیون باید تکلیف بسیاری از موضوعات را در سطح ملی روشن کنیم. چون تا برای موضوعات مربوط به حق کپی رایت و حقوق مؤلف برای آثار ادبی و هنری در داخل کشور قوانین مخصوص تدوین نشود، پیوستن به آن کنوانسیون آسیب های بیشتری خواهد داشت. "

به اعتقاد او پیوستن به این کنوانسیون دارای مزایایی برای مؤلفان و هنرمندان است، اما به صورت کلی پیوستن به آن مشروط به قید و بندهای فراوانی بوده که ریشه آنها را باید در داخل کشور ارزیابی و تحلیل کنیم.

سرقت ادبی انگیزه شاعران را کم و دلهره آنها را افزایش می دهد

همچنین مریم کرباسی به خبرنگار ایمنا می گوید: "هرگاه شاعری از اشعار دیگران استفاده کرد حتماً باید به نام شاعر اصلی یا تأثیر خود از او اشاره ای کند. اما متأسفانه مسائل اخلاقی در این خصوص رعایت نمی شود. امروزه با سرقت های ادبی بسیاری مواجه می شویم و به نظر من این امر تا حد زیادی به فضای مجازی بازمی گردد."

این شاعر سرقت ادبی را عامل کاهش انگیزه شاعران و ایجاد دلهره هایی برای آنها می داند و توضیح می دهد: "معروف است که شعر هر شاعر فرزند او محسوب می شود. در واقع اگر کسی شعر شاعری را بدزدد گویی فرزند او را ربوده است و مسلماً شاعر پس از این اتفاق از لحاظ روحی بسیار متأثر می شود و ممکن است انگیزه شعر گفتن را از دست بدهد. "

این شاعر در خصوص کنوانسیون برن نیز اظهار می کند: "باید تبادل فرهنگی با سایر کشورها وجود داشته باشد. شاعران خارجی خوبی داریم. اگر بخواهیم اشعار آنها را منتشر کنیم و هزینه ای پرداخت نکنیم یا آنها بخواهند از شاعران ایرانی اشعاری را ترجمه کنند اما هزینه آن را پرداخت نکنند مانند این است که به مؤلف هیچ حق التالیفی پرداخت نشود که مسأله ای غیر اخلاقی بوده و نوعی تخلف محسوب می شود. "

کد خبر 439257

مهرزاد دانش، مدیرکل دفتر چاپ وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، در گفت وگو با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم ، با اشاره به فعالیت های این دفتر برای روز ملی صنعت چاپ گفت: امسال هم به دلیل شیوع کرونا و محدودیت های ناشی از آن و هم به دلیل تلاقی روز ملی صنعت چاپ با شهادت امام سجاد(ع) و ایام سوگواری اباعبدالله حسین(ع) نتوانستیم برای روز ملی صنعت چاپ برنامه ای داشته باشیم.

وی با اعلام برگزاری جشنواره صنعت چاپ در نیمه دوم سال، به دیدار برخی از فعالان این صنعت با مشاور اجرایی معاونت فرهنگی ارشاد اشاره کرد.

دانش در خصوص سیاست های حمایتی و نظارتی این دفتر کل در نیمه دوم سال جاری نیز گفت: وزارت ارشاد طبق وظیفه قانونی خود نظارت بر فعالیت های صنعت چاپ را برعهده داشته است، در این خصوص ما اخیراً برنامه جامعی را به معاون فرهنگی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و سایر مراجع ذی ربط ارائه کرده ایم تا بتوانیم با برنامه ریزی دقیق تری در صورت تامین بودجه، نظارت بر چاپخانه را را انجام دهیم.

وی ادامه داد: این نظارت برمبنای سنجه های فرهنگی، طراحی، نوشتار، زبان فارسی و آرایه های خاصی که بر محصولات چاپی درج می شود ، انجام خواهد شد تا بتوانیم با برنامه ریزی دقیق تری از شاکله های فرهنگی نظارت را انجام دهیم.

دانش با اشاره به سیاست های حمایتی دفتر چاپ وزارت ارشاد نیز گفت: بحث های حمایتی از صنعت چاپ بیشتر صبغه صنعتی دارد . در این خصوص ما مکاتباتی را با وزارت صنعت انجام داده و خواهیم داد. تلاش می کنیم تا در بحث های مالیاتی، تامین مواد اولیه، تسهیل سازی در بخشی از روندها و قوانین و ... نیز دوستان این صنعت را یاری و همراهی کنیم. اگر در فضاهایی احتیاج به حضور ما به عنوان وزارت ارشاد است، این همراهی وجود داشته باشد. اما مراجع تصمیم گیر در خصوص بحث های حمایتی خارج از وزارت ارشاد هستند.

انتهای پیام/

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم ، وضعیت کاغذ در چند سال اخیر تجربه ای را برای مصرف کنندگان، فروشندگان، واردکنندگان و تولیدکنندگان آن رقم زد که امروز همه حلقه های این چرخه در کنار مسئولان و مدیران دولتی متفق القول شده اند که حل معضل کاغذ همانی است که رهبر انقلاب در بازدید از نمایشگاه کتاب در سال های 91 تا 93 فرمودند؛ حمایت از تولید داخل کاغذ.

اگر در دوره ای ناشران و چاپخانه داران مهمترین مخالفان مصرف کاغذ داخلی بودند ، امروز از لزوم حمایت از تولید داخلی کاغذ و احیای خط تولید هایی که در گذشته به دلیل بی توجهی به خاموشی گروید، سخن می گویند.

کارخانه چوب و کاغذ مازندران، کارخانه کاغذ چوکا و کارخانه پارس نیز از جمله کارخانه هایی هستند که در حوزه تولید کاغذ توانمند هستند ، اگرچه بنا به دلایلی در سال های اخیر چندان در این حوزه وارد نشده اند. در این میان کارخانه چوب و کاغذ مازندران با تزریق سرمایه مناسب از سوی بانک ملی که سهامدار آن به شمار می رود ، مقدمات برداشتن گام جدی در زمینه تولید کاغذ چاپ و تحریر را طی کرده است و می توان امیدوار بود که در ماه های پیش رو تولید انبوه این کارخانه به بازار وارد شود.

به نظر می رسد ناشران و چاپخانه داران عمده ترین مصرف کنندگان کاغذ این بار روی خوشی به تولید داخلی نشان خواهند داد. غلامرضا شجاع، نماینده تشکل های چاپ سراسر کشور، که در سال های اخیر تلاش کرده با نامه نگاری های مداومش به وزیران و معاونان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ، وزارت صمت، سازمان امور مالیاتی، معاون اول رئیس جمهور و .... گرهی از مشکلات صنعت چاپ باز کند ، در این خصوص از راهکار جدید فعالان این صنعت برای رفع مشکل کمبود نقدینگی این صنعت که بی ارتباط به کاغذ تولید داخل نیست ، سخن می گوید.

شجاع در گفت وگو با تسنیم از نامه نگاری اش به وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و پیشنهادی برای رفع این موضوع خبر داد و گفت: به عنوان نماینده تشکل های چاپ استان های کشور و مدیرعامل تعاونی لیتوگرافان در نامه ای خطاب به وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی پیشنهاد فراهم کردن تسهیلات مورد نیاز برای چاپخانه های از بانک ملی مطرح کرده ام. علاوه بر آن مقدمات آن نیز توسط خود فعالان این صنعت طی شده است.

وی ادامه داد: یکی از بزرگترین مشکلات فعلی و دغدغه اهالی چاپ موضوع نقدینگی است، ما در این نامه اشاره کردیم با توجه به اینکه سال جاری به عنوان سال جهش تولید نام گذاری شده است و کارخانه چوب و کاغذ مازندران نیز توانمندی تولید کاغذ را دارد و سهام آن متعلق به بانک ملی است. می توان با امضای تفاهم نامه ای بین وزارت ارشاد و بانک ملی از تسهیلات این بانک برای صنعت چاپ بهره برد.

شجاع تصریح کرد: مشابه این اتفاق در اوایل دهه 80 برای صنعت چاپ رخ داد و وزارت ارشاد با بانک صادرات به تفاهم رسید تا برای اهالی این صنعت تسهیلات دریافت کند.از سوی دیگر ما اهالی چاپ نیز متعهد می شویم که در قبال دریافت این تسهیلات از کاغذهای تولید کارخانه مازندران خریداری کنیم.

وی با اشاره به برگزاری جلسات مختلف بین مدیران کارخانه چوب و کاغذ مازندران با فعالان صنعت چاپ گفت: در بازدیدی که از این کارخانه داشتیم متوجه شدیم که خط تولید کاغذ چاپ و تحریر آن احیا شده و توانایی تولید کاغذ با استاندارد لازم فراهم شده است.

شجاع افزود: در صورتیکه که وزارت ارشاد این حمایت را داشته باشد و با بانک ملی برای پرداخت تسهیلات به صنعت چاپ و نشر وارد مذاکره شود، بزرگترین دغدغه فعلی صنعت چاپ که همان نقدینگی است ، برطرف می شود و صنعت چاپ و نشر رونق می گیرد.

وی ادامه داد: وزیر ارشاد نامه بنده را جهت بررسی به معاونت فرهنگی و معاونت برنامه ریزی و توسعه ارسال کرده است باید منتظر بمانیم تا نتیجه مشخص شود.

فارغ از اینکه وزارت ارشاد می توانند برای اهالی صنعت چاپ و نشر تسهیلات بانک ملی را هموار کند یا نه، بازدیدها و جلساتی که بین مدیران تشکل های نشر و مدیران کارخانه چوب و کاغذ مازندران انجام شده است، حکایت از توجه دوباره به کاغذ تولید داخل دارد. انتظار این است که محدودیت های فعلی کشور در زمینه دسترسی به ارز، مواد اولیه مورد نیاز صنعت از جمله کاغذ زمینه ساز خودکفایی ایران در حوزه تولید داخلی کاغذ شود و این ممکن نیست مگر با حمایت های دولت و مصرف کنندگان.

انتهای پیام/

به گزارش خبرگزاری تسنیم ، به نقل از روابط عمومی معاونت امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، جلسه هم اندیشی اداره چاپ و نشر با اصحاب و نمایندگان صنف چاپ با حضور محسن جوادی؛ معاون امور فرهنگی، علیرضا اسماعیلی؛ مشاور اجرایی معاونت، مهرزاد دانش؛ مدیرکل دفتر چاپ و نشر، علی اکبر ابراهیمی؛ معاون دفتر چاپ و نشر و برخی فعالان صنف چاپ امروز سه شنبه 11 شهریور برگزار شد.

محسن جوادی در این نشست هم اندیشی با تبریک روز ملی صنعت چاپ به فعالان و دست اندرکاران صنعت چاپ بر ضرورت اصلاح قوانین و آیین نامه ها تاکید کرد و گفت: باید اصلاحاتی در این حوزه انجام شود تا فعالان و صادرکنندگان محصولات چاپی با دغدغه کمتری به فعالیت بپردازند. امید است این رویداد با طراحی و اجرای پنجره واحد وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی عملیاتی شود.

وی با اشاره به برگزاری جشنواره ملی چاپ در نیمه دوم سال جاری گفت: امسال به دلیل شرایط کرونا مقرر شد جشنواره در نیمه دوم سال برگزار شود و دفتر چاپ و نشر نیز این موضوع را به طور جدی تر دنبال خواهد کرد.

معاون امور فرهنگی همچنین از پرداخت تسهیلات به اهالی فرهنگ و فعالان این حوزه خبر داد و گفت: گشایش هایی در این حوزه صورت گرفته که به زودی درباره نحوه پرداخت تسهیلات اطلاع رسانی خواهد شد.

در ادامه این جلسه هم اندیشی، علیرضا اسماعیلی با تبریک روز ملی صنعت چاپ از ضرورت تشویق و ارج نهادن به پیشکسوتان این حوزه سخن گفت و اعلام کرد: معاونت امور فرهنگی آماده همکاری برای قدردانی از زحمات این بزرگان است.

وی ادامه داد: نکته مهم در صنف چاپ همدلی و حضور فعالان این عرصه است که بسیار ارزشمند است. ان شالله با همت و همدلی این عزیزان شاهد برگزاری با شکوه این دوره از جشنواره ملی چاپ باشیم.

اسماعیلی بر ضرورت پیگیری گنجاندن روز ملی صنعت چاپ در تقویم رسمی تاکید کرد و گفت: تلاش خواهد شد تا بار دیگر این رویداد در تقویم رسمی کشور ثبت شود.

وی ادامه داد: جشنواره ملی چاپ در نیمه دوم سال برگزار خواهد شد و رنگ و بوی دیگری خواهد داشت زیرا امسال نشان شیرازه نیز به جشنواره اضافه شده است و بخش نشر هم در این جشنواره حضور خواهد داشت. امسال بخش مسابقات آثار چاپی نیز در جشنواره حضور دارند.

غلامرضا شجاع مدیرعامل شرکت تعاونی سازندگان کلیشه، لیتوگراف، مهر و پلاک و چاپ اسکرین نیز در این جلسه با اشاره به واردات مواد اولیه صنعت چاپ گفت: 90 درصد از مواد اولیه و ماشین آلات این صنعت وارداتی هستند. از این رو باید تلاش شود با ارایه تسهیلات کم بهره به چاپخانه های کوچک از این صنعت حمایت کرد.

وی همچنین در بخش دیگری از صحبت های خود به میزان حمایت های اهالی چاپ و نشر از مناطق سیل زده استان سیستان و بلوچستان و زلزله زدگان استان کرمانشاه اشاره کرد و گفت: فعالان صنعت چاپ همیشه در کنار نظام بوده اند.

اسکندر خمسه پور؛ رئیس اتحادیه انجمن پیشکسوتان صنعت چاپ نیز با اشاره به ضرورت توجه به پیشکسوتان عرصه چاپ پیشنهاد ارایه درجه هنری به پیشکسوتان این صنعت را داد و گفت: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی می تواند در کنار تقدیر از این بزرگواران، مدارک هنری به آنها اعطا کند تا از پیشکسوتان این حوزه به نحو شایسته تری تقدیر شود.

وی همچنین از آماده سازی همایش و مجموعه 100 فیلم، 100 چهره ماندگار خبر داد و گفت: در مسیر این همایش تلاش شده با ارج نهادن به فعالان صنعت چاپ در یک قرن گذشته، میزان خدمات آنها به این صنعت معرفی شود.

بهمن پورمند، نائب رئیس اتحادیه چاپخانه داران تهران نیز در این جلسه با اشاره به ارائه تسهیلات کم بهره به فعالان حوزه چاپ گفت: یکی دیگر از موضوعاتی که نیاز به رسیدگی دارد بحث مالیات است. در این شرایط بسیار ضروری است تا در این باره مذاکراتی انجام شود، زیرا بسیاری از اهالی صنف چاپ قادر به پرداخت مالیات هایی که وزارت اقتصاد و دارایی برای فعالان این حوزه تعیین می کند نیستند.

وی ادامه داد: باید جلسه ای با مودیان مالیاتی برگزار شود و درباره نحوه محاسبه مالیات گفت و گو شود.

مجتبی معراج محمدی؛ رئیس اتحادیه لیتوگرافان تهران نیز عنوان کرد: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به نوعی حامی اصلی چاپ و اصحاب چاپ بوده و هست و باید توجه بیشتری به آن داشته باشد زیرا در شرایط کنونی بسیاری از ماشین آلات صنعت چاپ به روز نمی شود.

وی ادامه داد: انتظار ما از مجموعه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی حمایت بیشتر است زیرا در وزارت صمت که نگاه کلی به صنعت کشور دارد چندان به این موضوع توجه نمی شود. صنعت چاپ، مادر تمام صنایع است و در صورت مغفول افتادن، دیگر صنایع نیز متضرر خواهند شد.

بابک عابدین؛ رئیس اتحادیه صادرکنندگان صنعت چاپ نیز در این جلسه هم اندیشی به ارائه گزارشی از فعالیت های اتحادیه صادرکنندگان پرداخت و گفت: یکی از تقاضاهای ما تسهیل سازی مقررات صادرات محصولات چاپی است تا بوروکراسی اداری کاهش یابد.

وی همچنین پیشنهاد داد تا میزان تشویق ها در جشنواره ملی چاپ افزایش پیدا کند تا جوانان نیز با اشتیاق بیشتری در جشنواره حضور یابند.

جلیل غفاری رهبر؛ رئیس اتحادیه صحافان نیز در این جلسه خواستار همکاری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برای ارائه کاغذ جهت تولید دفترهای دانش آموزی شد.

در این جلسه که همزمان با روز ملی صنعت چاپ با ریاست محسن جوادی برگزار شد، علیرضا اسماعیلی، مهرزاد دانش، غلامرضا شجاع، اسکندر خمسه پور، بهمن پورمند، مجتبی معراج محمدی، بابک عابدین و علی اکبر ابراهیمی حضور داشتند.

انتهای پیام/

اگرچه از ابتدای دولت یازدهم تلاش برای نمایش فیلم های توقیف شده در دولت قبلی مشهود بود و در این هفت سال هم مشکل برخی فیلم ها حل شده، اما هنوز آثاری باقی مانده اند که گویی یا مشکل شان قابل حل نیست یا اراده ای برای پیگیری اکران آن ها وجود ندارد.

در این چند سال فیلم های آشغال های دوست داشتنی ، عصبانی نیستم و خانه پدری شاخص ترین آثاری بودند که با اصلاح چند سکانس به اکران رسیدند گرچه آنچه باز هم بر سر خانه پدری آمد و اکران محدودی که به فیلم داده شد آن را دوباره به صندوق توقیف برگرداند.

علاه براین ها پریناز ، ماهی و گربه ، پاداش با نام جدید از رییس جمهور پاداش نگیرید ، نقش نگار و خانه دختر از دیگر فیلم هایی بودند که بالاخره در این چند سال مجوز نمایش گرفتند، اما گزارش یک جشن ، خیابان های ناآرام ، صد سال به این سال ها و خرس همچنان پشت سد شورای نظارت مانده اند و اگرچه به نظر می رسد وضعیتشان مثل فیلم ارادتمند؛ نازنین، بهاره، تینا عبدالرضا کاهانی که گفته می شود مُهر غیرقابل اصلاح خورده ، نیست اما تصمیم جدیدی هم برای آن ها گرفته نشده است.

در این روزهای کرونایی که اکران آنلاین فیلم ها رونق گرفت پیشنهاد برخی از این فیلم های توقیفی نیز مطرح شد از جمله صد سال به این سال ها سامان مقدم که در خبرها آمده بود اکران آنلاین آن در انتظار مجوز وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی است. البته هنوز این کار انجام نشده ولی پخش غیرقانونی فیلم خرس که گویا مخالفانی سرسخت برای صدور مجوز نمایش دارد و تماشای آن توسط حدود 20 هزار نفر در یوتیوب و در مدت دو روز؛ این سوال را پیش می آورد که آیا چاره ای برای رفع توقیف این فیلم ها نیست تا ثمره زحمت یک گروه سینمایی، قانونی به دست مخاطب برسد و در این میان سودجویی و سرقت و اتهام هم پیش نیاید!؟

در ماجرای پخش غیرقانونی فیلم خرس به کارگردانی خسرو معصومی و تهیه کنندگی جواد نوروزبیگی که برای جبران همین توقیف، توسط سازمان سینمایی خریداری شده و الان بنیاد سینمایی فاراربی مالک آن است، تهیه کننده مدعی است که این کار توسط دفتر پخش شکوفا فیلم که فیلم با همین آرم منتشر شد مقصر است و مدیر این دفتر پخش یعنی داریوش بابائیان هم مدعی است که خود تهیه کننده فیلم را منتشر کرده است. فارابی هم قضیه را پیگیری کرده است.

در این باره پیگیری ایسنا از یکی از مدیران سینمایی به اینجا رسید که به هر حال سرقتی اتفاق افتاده و مهم ترین موضوع درباره خرس فعلا همین است که مشخص شود توسط چه کسی این کار انجام شده است.

همچنین طرح این پرسش که آیا رفع توقیف این فیلم و فیلم های مشابه از پخش غیرقانونی و سرقت آن ها جلوگیری نمی کند؟ با این پاسخ مواجه شد که اولا شرایط هر فیلم با فیلم دیگر متفاوت است و باید جداگانه بررسی شوند و دیگر اینکه منطقی نیست به فیلمی مجوز نمایش بدهیم بخاطر اینکه قاچاق شده است، چرا که بعضی فیلم ها یا اصلا امکان گرفتن مجوز را ندارند یا باید زمان بگذرد، مثل عصر جمعه که با گذشت زمان مانعی برای نمایش آن وجود نداشت.

البته خبرهایی دیگری هم رسیده مبنی براینکه پیگیری هایی برای اکران آنلاین فیلم های توقیفی و در اختیار بنیاد سینمایی فارابی انجام شده، اما هنوز پاسخی گرفته نشده است.

این در حالی است که تجربه اکران بسیاری از فیلم های توقیفی در این چند سال نشان داده اولین و مهم ترین پرسشی که مخاطب بعد از تماشای این فیلم ها به ذهنش رسیده این بوده که دلیل توقیف این فیلم ها چه بوده است!؟ همچنین جای طرح این پرسش هم است که اگر به تدریج تمام فیلم های توقیفی سر از پلتفرم های اینترنتی یا کانال های تلگرامی درآورند چه اتفاقی می افتد!؟

مسعود پویا روزنامه نگار

اگر برای خرید مثلا لوستر سری به خیابان لاله زار بزنید، با انبوه سینماهای تعطیل شده مواجه می شوید که به جراحتی کهنه بر پیکر این خیابان قدیمی پایتخت می مانند. باورش سخت است که این بازار مکاره سیم و کابل و لوستر، روزگاری پایتخت سینما در تهران بوده است. کمتر نقطه ای از خیابان ها قدیمی تهران را می شود سراغ گرفت که روزی روزگاری سینمایی در آنجا روشنی چراغ نبوده و حالا به مکانی متروکه تبدیل نشده. همه این سینماهای خاک گرفته، ویران شده و از بین رفته، با تعطیلی شان انبوهی خاطره را با خود به دیار فراموشی برده اند. سینماهایی که به هزار و یک دلیل از رونق افتادند، سکانس افتتاحیه فیلم انهدامشان این بود؛ صندلی های خالی، سانس های خلوت. این شروع قصه تلخی است که با تعطیلی سینما به پایان می رسد. حالا بیش از 6 ماه است که کرونا مهمان ما شده و همه چیز را بر هم زده، از جمله روال معمول سینماها را. پردیس های شیک و مدرنی که به نظر می رسید سلطنت شان بر اکران و گیشه طولانی خواهد بود، چند ماه تعطیل شدند و در بازگشت هم نتوانستند به روزهای قبل از کرونا بازگردند. سینماهایی که از پس هزینه های جاری شان هم برنمی آیند؛ سود پیشکش.
سینما رفتن خطرناک است یا نه؟ ریسک حضور در مکانی بسته چقدر بالاتر از این تجمعات گسترده مردم در میادین اصلی شهر است و انبوهی سؤالات مشابه، فارغ از هر پاسخی، فعلا یک نتیجه در پی داشته است: مردم در ایام کرونا بسیار کمتر سینما می روند.
مردمی که شب جمعه ها در میدان تجریش پای بساط دستفروشان حاضرند، اگر به سینمای همان حوالی بروند، احتمالا کمتر در معرض ابتلا به کرونا قرار می گیرند. اما ظاهرا تفرج در خیابان تفریح جذاب تری است تا حضور در سالن سینما.
و یک احتمال. آن گروه تقریبا ثابت دنبال کننده سینمای ایران که میزان حضورشان در پردیس ها و سینماها، نقش تعیین کننده در سرنوشت اقتصادی سینماها دارد، جزو آن طیفی هستند که بیشترین احتیاط و مراقبت را از خود در ایام کرونا به عمل می آورند. این گروه بعد از بازگشایی سینماها کمتر حاضر شده اند فیلم ها را مثل سابق در اکران عمومی ببینند. در نتیجه سینماها مشتریان پر و پا قرص و ثابتشان را از دست داده اند. مردم کوچه و خیابان که در بساط دستفروشان دنبال لباس ارزان هستند و با ماسک و بی ماسک در هر مکان شلوغی حاضرند، سال هاست که مخاطب هدف سینمای ایران نیستند. قبل از آمدن کرونا هم آنها خیلی اهل سینما رفتن نبودند. و شاید فقط سالی یکی، دو بار مجاب می شدند تا برای فیلمی اغلب کمدی، به خودشان زحمت سینما رفتن را بدهند. این البته فقط یک احتمال است. چون مخاطب شناسی جدی و روش مندی در مورد سینمای ایران وجود ندارد و نمی توان با قاطعیت حکم صادر کرد.
بیشتر سینماها یا عملا ورشکسته شده اند یا در آستانه ورشکستگی قرار دارند. آیا این انتهای خط است؟ آیا کرونا تشییع جنازه سینماها را هم برگزار خواهد کرد؟ روزی که کرونا بالاخره برود، می شود تماشاگر دیروز را به عادت ها و علقه های گذشته اش بازگرداند؟ تا آن روز چند سینما تعطیل خواهند شد؟ این سینماهای بدهکار و ورشکسته تا کی می توانند دوام بیاورند؟ در این فضای پر از تشویش و ابهام که کرونا تیشه بر گیشه سینماها زده، به سختی می توان پاسخ دقیقی به این پرسش ها داد.

سینماروها احتیاط می کنند

گروه تقریبا ثابت دنبال کننده سینمای ایران که میزان حضورشان در پردیس ها و سینماها، نقش تعیین کننده در سرنوشت اقتصادی سینماها دارد، جزو آن طیفی هستند که بیشترین احتیاط و مراقبت را از خود در ایام کرونا به عمل می آورند

به گزارش ایرناپلاس، سوژه ها متنوع شده بود و دیگر خبری از داستان های همیشگی و قابل پیش بینی بیشتر سریال های تلویزیونی نبود. مردم با آثاری روبه رو بودند که بازیگران مطرح و مشهور سینمایی در آنها به ایفای نقش می پرداختند و تهیه کنندگان و کارگردانانی که بنا به هر دلیلی کمتر با تلویزیون همکاری می کردند سازنده آن آثار شده بودند.
سریال های شبکه نمایش خانگی که در مدت کوتاهی طرفداران خود را پیدا کرده بود خیلی طول نکشید که مورد استقبال دیگر کارگردانان و فعالان عرصه سریال سازی قرار گرفت تا جایی که امسال چند سریالٍ همزمان با هم توزیع شدند و رقابت تنگاتنگی در میان آنها شکل گرفت.
نبود بخشی از محدودیت های تلویزیون، تنوع ژانر و انتخاب موضوع های روز جامعه در کنار بازیگران مطرح و معروف که اغلبشان در سینما فعالیت می کنند از دلایلی است که به مرور مخاطبان اندک سریال های تلویزیونی را از رسانه ملی دور کرد. هر چند گاهی اوقات انتقادهایی به محتوا و کیفیت برخی از این مجموعه ها چه به درست و چه به غلط وارد می شد، اما این رقیب تلویزیون به کار خود ادامه می داد و جلو می رفت تا جایی که صداوسیما از این اتفاق احساس خطر کرد.

همزمان با این روند زمزمه هایی از انتقال مجوز صدور مجوز سریال های نمایش خانگی از وزارت ارشاد به صداوسیما به گوش رسید. مساله ای که در همان ابتدای کار، همه امیدوار بودند که اجرایی نشود و در حد همان شایعه و زمزمه باقی بماند. اما این موضوع بارها مطرح شد تا جایی که روابط عمومی ساترا (سازمان تنظیم مقررات رسانه های صوت و تصویر فراگیر) در مقابل خبر روابط عمومی سازمان سینمایی مبنی بر موافقت شورای پروانه ساخت آثار غیرسینمایی، با ساخت مجموعه ترکیبی هم رفیق واکنش نشان داد و اعلام کرد مسئولیت صدور مجوز برنامه های ترکیبی و تولیدات تلویزیونی برای انتشار در رسانه های صوت و تصویر، تنها در صلاحیت این سازمان (ساترا) است.

صدور مجوز تولید و نمایش برعهده وزارت ارشاد است
سیدمحمدمهدی طباطبایی نژاد معاون ارزشیابی و نظارت سازمان سینمایی بعد از این اعلام نظرها در یک گفت وگوی صریح چنین گفت: براساس متون صریح قانونی مصوب نهادهای قانونگذار صدور مجوز تولید و نمایش هرگونه محتوای سمعی و بصری برعهده وزارت ارشاد است. به تعبیری مسئولیت انتشار محتوا و صدور مجوز برای محصولات شبکه نمایش خانگی اعم از فیزیکی یا مجازی همچنان برعهده وزارت فرهنگ و ارشاد است ... صدور مجوز در هر پلتفرمی برعهده ماست. قانون حتی برای صداوسیما هم مشخص کرده است که اگر آنها بخواهند اثری را تولید کنند که در سیما پخش نمی شود، باید از ارشاد مجوز بگیرد؛ از انتشار تا تولید و مجوز محتوا در تمامی اشکال آن.

دو صنف سینمایی کانون کارگردانان و تهیه کنندگان هم اعتراض رسمی خود را درباره این مسئله با انتشار بیانیه هایی اعلام کردند؛ کانون کارگردانان پیش از این هم مخالفت صریح خود را با واگذاری مجوز سریال های نمایش خانگی به صداوسیما اعلام کرد و این مساله را باعث تخریب روند این تولیدات دانست که می تواند صدها تن از اهالی سینما را در شرایط سخت این روزها مشغول به کار کند. این بخشی از بیانیه کانون کارگردانان است.

همچنین در بیانیه اعتراضی جامعه صنفی تهیه کنندگان آمده است: جامعه صنفی تهیه کنندگان با حمایت از سخنان بی پرده و صریح مدیر اداره نظارت و ارزشیابی درباره شبکه نمایش خانگی، خواستار نظارت وزارت ارشاد به عنوان متولی امور فرهنگی در کشور به این رسانه تاثیرگذار بوده و معتقد است رسانه ملی اگر توان جذب مخاطب و ایجاد رضایت در میان بینندگانش را داشت باید با هزینه های گزافی که برای سریال های تلویزیونی می کرد امروز یکی از پربیننده ترین رسانه ها باشد که متاسفانه شاهد افت شدید مخاطب در شبکه های مختلف این رسانه (به جز شبکه خبر) هستیم.

در این باره و پیامدهای واگذاری مجوز صدور سریال های شبکه نمایش خانگی به صداوسیما با کارگردان و نویسنده سینما و تلویزیون و همچنین کارگردان مجموعه ممنوعه که در شبکه نمایش خانگی توزیع شد، به گفت وگو پرداختیم.

اتفاقی که منطقی به نظر نمی رسد
بیژن میرباقری درباره تغییر مرجع صدور مجوز نمایش خانگی از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به سازمان صداوسیما به خبرنگار ایرناپلاس گفت: تغییر مرجع صدور مجوز آثار نمایش خانگی و قرار دادن آنها در اختیار صداوسیما به نظر منطقی نمی آید. چون صداوسیما نشان داده، مخاطب خودش را هم نمی شناسد و نمی تواند آثار مورد سلیقه تماشاچیانش تولید کند.
ما بارها افت کیفی را در سریال سازی های درون سازمان دیده ایم. این مساله به این معنی ست که سازمان صداوسیما هنوز مخاطبش را نشناخته است. اگر فعالان حوزه سینما در شبکه نمایش خانگی فیلم ها و سریال هایی تولید می کنند که باعث می شود مخاطب برود و در بستر اینترنت آن آثار را ببیند و فعالان این حوزه بازخورد خوبی بگیرند؛ نشانه آن است که سینماگران در مقایسه با مدیران تلویزیون نسبت به محتوای مورد علاقه مخاطبان شناخت بیشتری دارند.

صداوسیما و محدودیت های سر راه نمایش خانگی
در سال های فعالیت شبکه نمایش خانگی، موضوع های متفاوت و تازه نسبت به تلویزیون، سوژه اصلی آثار این حوزه قرار گرفته اند. صدور مجوز از سوی صداوسیما این مساله را مطرح می کند که ممکن است از موضوع های تازه خبری نباشد و دوباره محدودیت هایی بر سریال سازی حاکم شود.
همین امروز اگر بخواهیم سوژه ای را با تلویزیون کار کنیم می بینیم که نباید فلان موضوع را مطرح کنیم چون به گروهی برمی خورد و یا اصلا نباید به فلان موضوع بپردازیم چون به گروه دیگر برمی خورد
میرباقری در این زمینه گفت: محدودیت ها که بسیار خواهد بود. چون مدیریت تلویزیون همواره مبنی بر مدیریت ترس بوده است و هر موضوعی را نمی پذیرد. همین امروز اگر بخواهیم سوژه ای را با تلویزیون کار کنیم می بینیم که نباید فلان موضوع را مطرح کنیم چون به گروهی برمی خورد و یا اصلا نباید به فلان موضوع بپردازیم چون به گروه دیگر برمی خورد و به همین ترتیب ایده ها و موضوع ها، کوتاه و کنار گذاشته می شود.
طبیعی است چنانچه این مجوز در اختیار سازمان صداوسیما قرار گیرد این نظارت روی محتوای تولید شده اعمال می شود و این حوزه مخاطب خود را از دست می دهد.

انحصارطلبی تلویزیون پایان ندارد
با توجه به اینکه وقتی نمایش خانگی آمد همه عقیده داشتند انحصارطلبی تلویزیون در سریال سازی به پایان رسیده، اما گویی صداوسیما نمی خواهد تسلیم این ماجرا شود.
میرباقری در پاسخ به این پرسش که به عقیده او انحصارطلبی تلویزیون کی و چگونه تمام خواهد شد؟ بیان کرد: این انحصارطلبی پایان ندارد و با تغییر مدیریت سازمان، فقط ظاهر ماجرا عوض می شود.
هر دو طرف باید در این مرحله برای یک قانون توافق کنند تا اتفاق مثبتی بیفتد. بحث بر سر تفسیر این قانون است. قانون از رسانه فراگیر حرف می زند و از نظر صداوسیما رسانه فراگیر یعنی خود آنها و مخاطبان میلیونی که در سراسر کشور پوشش می دهد. اما آثار وزارت ارشاد را چون در بستر اینترنت منتشر می شود و تماشاچی برای آنها پول می دهد، فراگیر نمی داند. این تفسیرهای متفاوتی از قانون فراگیر از این دو مرجع است.

ممیزی ، خطری که با انتقال مجوز وجود دارد
امیر پورکیان درباره محدودیت هایی که آثار شبکه نمایش خانگی ممکن است از انتقال صدور مجوز به سازمان صداوسیما متحمل شود، به خبرنگار ایرناپلاس گفت: اگر تلویزیون بخواهد ممیزی های خود را ادامه دهد، مسلما این محدودیت ها گریبان آثار نمایش خانگی را می گیرد. اما به احتمال زیاد تلویزیون تمهیدی چیده است که این دو حوزه را از هم جدا کند. یعنی می داند اگر بخواهد چنین کاری انجام دهد رسما باید نمایش خانگی را تعطیل کند. اما در عوض اگر تلویزیون هوشمندانه عمل کند و نوع ممیزهای صداوسیما را در ممیزهای نمایش خانگی دخالت ندهد، موفق خواهد شد.

مسیری که نمایش خانگی می رفت از دست نرود
یکی از آثار متفاوت شبکه نمایش خانگی سریال ممنوعه به کارگردانی امیر پورکیان بوده است. اما اگر این اتفاق بیفتد و سازمان صداوسیما صدور مجوزها را برعهده بگیرد مشخص نیست چه اتفاقی برای تنوع سوژه ها بیفتد که پورکیان در این باره افزود: امیدوارم کار دست افرادی در ارشاد و صداوسیما بیفتد که تکلیفشان با خودشان روشن باشد. اما هر اتفاقی در هر جایی که می افتد مسئولان این را بدانند که نمایش خانگی مسیری را می رفت که مردم آن را رقیب خوبی برای شبکه های خارجی می دیدند. مراقب باشند این نتیجه از دست نرود. خیلی ساده است که اگر ارشاد یا تلویزیون متصدی این امر باشند با خُرد عمل کنند و بدانند که اعمال برخی ممیزی ها خنده دار است. دیگر کسی سریال هایی مثل شاید برای شما اتفاق بیفتد و کلید اسرار را نمی بیند.

اگر تلویزیون پروانه ساخت را فقط به کسانی بدهد که مورد تائیدش است، باید سنگی برداریم و به سنگ قبر نمایش خانگی فاتحه بفرستیم. پورکیان معتقد است، تلویزیون برای اعلام حسن نیت خود باید با کسانی که آثاری متفاوت برای شبکه نمایش خانگی ساخته اند، همکاری کند؛ در غیر این صورت اگر دوباره بخواهد پروژه هایش را ادامه دهد، به طور حتم مخاطبان نمایش خانگی را از دست می دهد. اگر تلویزیون پروانه ساخت را فقط به کسانی بدهد که مورد تائیدش است، باید سنگی برداریم و به سنگ قبر نمایش خانگی فاتحه بفرستیم.

خسرو معصومی نویسنده و کارگردان سینما که به تازگی فیلم توقیفی اش خرس سر از یوتیوب و کانال های تلگرامی درآورده است در گفتگو با خبرنگار سینمایی صبا درباره علت توقیف این فیلم در سال 90 و همچنین پاسخ مدیران سینمایی برای رفع توقیف این فیلم در سال های گذشته گفت: من 2 بار برای مدیران سینمایی از جمله آقای ایل بیگی زمانی که در سمت مدیرکل ارزشیابی و نظارت سازمان سینمایی بودند نامه زدم که چرا این فیلم پس از این همه سال همچنان توقیف است و یک نامه هم به تازگی برای آقای طباطبایی نژاد ارسال کردم که به هر دو نامه من جوابی داده نشد.

وی ادامه داد: این مشکلی که امروز گریبان فیلم من را گرفت نتیجه تصمیمی است که آقای علیرضا سجادپور در زمان حضورش در سازمان سینمایی برای ما به وجود آورد. آن زمان پس از جشنواره فیلم فجر من به همراه پرویز پرستویی و جواد نوروزبیگی در دفتر ایشان حاضر شدیم که بفهمیم چرا تصمیم به توقیف فیلم گرفته اند که به ما گفتند فیلم شما ضد جنگ است. هرچقدر ما توضیح دادیم اما ایشان حرف خودش را زد، ای کاش امروز پاسخگوی عملکرد خودش باشد.

معصومی همچنین درباره اینکه پخش کننده و تهیه کننده فیلم یکدیگر را متهم به پخش غیرقانونی فیلم می کنند، تصریح کرد: شما اگر با دقت در بستری که اولین بار فیلم منتشر شده است نگاه کنید متوجه می شوید که زیر فیلم اسم سه نفر را هشتگ گذاشته اند، فرهاد اصلانی، مریلا زارعی و داریوش بابائیان سه نفری هستند که زیر فیلم هشتگ آنها دیده می شود. از همین جا به نظرم مشخص است که چه کسی فیلم را منتشر کرده است.

این کارگردان سینما که پس از خرس دو فیلم تابو و کار کثیف را نیز تولید کرده است، عنوان کرد: دوستان و نزدیکان من از کشورهای مختلف با من تماس می گیرند و اعلام می کنند که فیلم شما در حال حاضر اینجا هم قابل دسترس است و ما می توانیم آن را دانلود کنیم. الان تا جایی که من می دانم فیلم در اکثر کانال های تلگرامی غیر مجاز هم منتشر شده است.

وی در پایان اظهار کرد: همانطور که گفتم یک نفر سنگی را در چاه می اندازد که صدنفر هم نمی توانند آن را بیرون بیاورند. این مشکل ما زمانی به وجود آمد که آقای سجادپور پایش را در یک کفش کرد و دستور به توقیف فیلم ما داد.

امید پویانفر

انتهای پیام/

به گزارش افکارنیوز ،

سینمای کشور طی ماه های گذشته وضعیت غم انگیزی را در تولید و پخش پشت سر می گذارد، وضعیت بحرانی سینما تا حدی پیش رفته که بسیاری از تولیدات متوقف شده اند، فیلمسازان انگیزه ای برای اکران آثارشان ندارند و از سویی اکران آنلاین با قاچاق آثار و شکست حتمی روبرو شده است.

اخبار فرهنگ و هنر - گیشه سینمای کشور در حدی ناامید کننده است که نسبت فروش آثار نسبت به زمان موازی سال گذشته خود نزدیک به 35 برابر افت فروش داشته است، اتفاقی که باعث شده تهیه کنندگان تا مشخص شدن وضعیت نهایی بیماری کرونا از اکران فیلمشان باز دارد.

اکران فیلم های خارجی شاید آخرین امید سینماداران برای خروج از وضعیت فعلی بود، اما متاسفانه این روند از اکران نیز با شکست روبرو شد، هر چند فیلم های مطرحی همچون میان ستاره ای ، سیاره میمون ها و جوکر راهی چرخه اکران شدند، اما باز هم نتوانستند مخاطبان را به سالن سینما بکشاند.

بعضی از دوستداران و اهالی سینما نیز این اکران ها را به ضرر چرخه اقتصادی سینمای داخلی دانسته و اظهار کردند که اکران فیلم های خارجی باعث افت فروش آثار داخلی می شود، اما همین منتقدان شاید در شرایط فعلی کرونا از همین آثار خارجی استقبال کنند تا شاید چرخه معیوب سینما با این دسته از آثار به حرکت در آید.

البته در این میان برخی منتقدین معتقد بودند که اکران فیلم های خارجی تنوع را به سینمای ایران خواهد آورد. سینمایی که طی سالیان گذشته درگیر دو وجهه کمدی و فیلم اجتماعی بود می توانست در نبود تنوع آثار در سینمای ایران کمی برای مخاطب جذاب باشد.

آن ها اعتقاد داشتند تکرار در موضوعات و همچنین عدم تنوع در بازیگران به شدت سینما را به سوی یکنواختی برده و اکران کنندگان فیلم های خارجی امیدوار بودند که با پخش این آثار سلیقه مخاطب در نظر گرفته شده و طیف گسترده تری راهی سینما ها خواهند شد.

سینما های کشور شاید با امید غلبه بر دلسردی مخاطبان از حضور در سالن های سینما رو به اکران فیلم های خارجی آورند، اما همچون گذشته این روند اکران با توجه به قدیمی بودن آثار، نبود تبلیغات و شیوع مداوم بیماری کرونا بار دیگر با شکست روبرو شد.

شاید وقت آن رسیده تا مسئولین فرهنگی و سینماداران به جای پناه بردن به راهکار های شکست خورده قدیمی فکری تازه را پیشه کنند، بدون شک در شرایطی که حضور در سالن سینما برای مخاطب ریسک محسوب می شود شاید تنها راه خروج از بحران کنونی اکران آثار داخلی با کیفیت باشد.

در این بین باید دید مسئولین فرهنگی و سینمایی با چه راهکاری می توانند فیلمسازان و تهیه کنندگان را راغب به اکران اثرشان در شرایط فعلی کنند، شاید حمایت بیشتر از تولیدات بتواند جبرانی برای خسارت وارده بر سینمای کشور در سال 99 باشد، سینمایی که با گذشت دو فصل همچنان مسیر سقوط را طی می کند.

سرویس فرهنگ و هنر امروز نیوز ؛ سینما و تئاتر ، 20 مردادماه سال جاری انتخابات پانزدهمین دوره هیات مدیره خانه سینما با وجود برخی ابهامات و انتقادات در بنیاد سینمایی فارابی برگزار شد؛ انتخاباتی که بخشی از اصناف سینمایی به دلیل عدم ثبت در وزارت کار و نداشتن کد شناسه ملی امکان مشارکت در آن نداشتند و بر اساس نتایج آن محمدعلی نجفی، علیرضا نجف زاده، آتیلا پسیانی، سید علی قائم مقامی، روانبخش صادقی، بهمن اردلان و پژمان مظاهری پور به عنوان اعضای جدید هیئت مدیره، علی نیک رفتار و مرتضی شایسته اعضای علی البدل و کامران ملکی به عنوان بازرس، این نهاد صنفی معرفی شدند.

پیش از این قرار بود انتخابات به همراه مجمع عمومی خانه سینما برگزار شود که این مجمع به دلیل شیوع ویروس کرونا برگزار نشد و انتخابات نیز در فضای باز فارابی و با رعایت پروتکل های بهداشتی برگزار شد.

این انتخابات با اعتراض برخی از صنوفی که به دلیل نداشتن کد شناسه ملی اجازه حضور در این انتخابات را نداشتند، همراه شد. کانون آهنگسازان سینمای ایران از جمله صنوفی بود که نسبت به انتخابات هیات مدیره خانه سینما اعتراض داشته و بیانیه ای نیز صادر کرد. شورایعالی تهیه کنندگان نیز نسبت به برگزاری این انتخابات معترض بود و هر 2 صنف معتقد بودند که باید انتخابات این دوره از خانه سینما دوباره برگزار شود.

جدای از غیبت تعدادی از صنوف در انتخابات، طرح ابهاماتی درباره عدم صدور کد شناسه ملی برای کانون کارگردانان سینمای ایران که در این انتخابات مشارکت داشته و نماینده اش یعنی محمدعلی نجفی به هیات مدیره خانه سینما هم راه یافته حواشی را تشدید کرد.

همایون اسعدیان رییس هیات مدیره چهاردهمین دوره خانه سینما در واکنش به حواشی به وجود آمده این انتخابات را شفاف دانست و در گفتگویی اعلام کرد که انتخابات خانه سینما و مجمع آن معمولاً زیر نظر وزارت ارشاد برگزار می شوند و یک ناظر از این وزارتخانه در مجامع حضور دارد و در نهایت تایید یا رد انتخابات هم باید توسط وزارت ارشاد انجام شود. جدا از این، هر مجمعی که برگزار می شود شرکت کنندگانش طبق قانون حق دارند تا یک هفته اعتراض خود را اعلام کنند که این اعتراض ها هم زیر نظر وزارت ارشاد بررسی می شود. بنابراین تکلیف ما از نظر بخش نظارتی و حقوقی ماجرا کاملاً مشخص است.

علی رغم حواشی به وجود آماده نتیجه نهایی انتخابات به آقای محمدی دبیر هیات رسیدگی به امور مراکز فرهنگی وزارت ارشاد ارائه شد تا بر اساس مستندات موجود درباره این انتخابات نظر نهایی داده شود.

همزمان رمضان حیدری خلیلی معاون توسعه مدیریت و منابع سازمان سینمایی هم در گفتگو با خبرنگار مهر درباره قانون حضور صنوف سینمایی در انتخابات گفته بود: بر اساس قانون تنها صنوفی می توانستند در انتخابات شرکت کنند که کد شناسه ملی داشته باشند و اگر صنفی این کد را نداشته و در انتخابات شرکت کرده باشد، این حضور تایید نمی شود، در واقع همه چیز بستگی به مستندات دارد.

حال با گذشت بیش از 20 روز از برگزاری انتخابات هیات مدیره خانه سینما هنوز رأی نهایی از سوی دبیر هیات رسیدگی به امور مراکز فرهنگی وزارت ارشاد اعلام نشده است. اعضای هیات مدیره جدید و سابق خانه سینما و مدیران سازمان سینمایی هم در این زمینه سکوت اختیار کرده اند.

رهبر قنبری کارگردان سینما در گفت وگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، اظهار داشت: موضوع مهاجرت هنرمندان که اکثراً بازیگران سینما و تلویزیون هستند به خارج از کشور و فعالیت در شبکه های ماهواره ای موضوعی کلان و بزرگ است که باید ریشه های شکل گیری این مشکل را در سیاست گذاری های فرهنگی دنبال کرد.

قنبری تصریح کرد: هر گاه سیاست گذاری های ما از جنبه های مختلف در راستای ایجاد حس همبستگی، مبتنی بر موضوعات روز جامعه، مسائل و مبانی فرهنگی و دینی کشورمان بود طبیعی است که این گریز به وجود نمی آید اما این گسست و گریز در این شرایط که مبانی فرهنگی سیاسی ما مبتنی بر مسائل فرهنگی، خانوادگی و دینی ما نیست یک امر طبیعی به حساب می آید که روز به روز جنبه های فاجعه بار بیشتری به خود می گیرد.

این کارگردان در ادامه اظهار داشت: یکی از مقصران اصلی این گریز مدیران فرهنگی کشور هستند که مبنای مدیریت فرهنگی خود را بر پایه قواعد فرهنگی، دینی و اجتماعی ما قرار نداده اند. نکته دیگری که در این میان حائز اهمیت است مربوط به جهت دهی می شود که در رسانه های ما وجود دارد. یک مجری، بازیگر، خبرنگار و... آنقدر تحت فشار است که آزادی عملش سلب می شود و این سلب آزادی او را مجبور به فرار می کند. وقتی ابتذال جای اصل را می گیرد این وضعیت طبیعی است و وقتی مراجع فرهنگی ما اعم از دانشگاه ها و آموزشگاه ها به ابتذال کشیده شده اند معلوم است که آموزشی در جهت تخصص و شناخت بیشتر وجود ندارد و هر کس به فکر نجات خود از وضعیت بدی است که امروز شاهدش هستیم.

او افزود: چند سال پیش فیلمی سینمایی در آمریکا دیدم که توسط یک کارگردان زن ایرانی ساخته شده بود و نگاهی کاملاً دروغ به ایران داشت و مسائلی از کشورمان مطرح کرده بود که کاملاً دروغ و بی اساس بود. وقتی کارگردان فیلم را دیدم به او تذکر دادم که مطالب مطرح شده در فیلمت کاملاً دروغ است اما او با کنایه به من گفت که تو حسادت کن، من توانستم و پناهندگی ام را گرفته ام. ما وقتی تهیه کننده مجهول الحال را به سینما می آوریم و فیلم می سازد بدون اینکه دغدغه فرهنگی داشته باشد، معلوم است که این وضعیت به وجود می آید.

کارگردان فیلم سینمایی روییدن در باد در ادامه اظهار داشت: فرهنگ تابعی از مناسبات اقتصادی، سیاسی، اجتماعی، روانشناسی و... است که از گرایشات، رفتارها، احساسات، تاریخ، کردار و هویت مردم آن کشور شکل می گیرد و سینما و ادبیات تجلی گاه هنر هستند. سینما و ادبیات را باید آموخت تا نقطه تجلی گاه فرهنگ مبتذل نشود. ما وقتی آموزش نداریم و به جای سیاست فرهنگی، فرهنگ سیاسی را جایگزین می کنیم، اکثر قانونگذاری های فرهنگی ما هم به شکلی صورت می گیرد که در خدمت اهداف سیاسی قرار دارد و این می تواند عامل مهمی برای فراری دادن هنرمند از کشور باشد.

قنبری در ادامه اظهاراتش، گفت: کسی که فقط سیاست آموخته و در جایگاهی فرهنگی قرار می گیرد سر و شکل عناصر فرهنگی را به سود منابع خود کج می کند و این گسیختگی را به وجود می آورد که در همه تجلی گاه های فرهنگی شاهدش هستیم.

این کارگردان در پایان تصریح کرد: البته نباید فراموش کرد که اکثر افراد پیوسته به شبکه های خارجی افرادی هستند که نسبت چندانی با هنر ندارند و ظرفیتشان بسیار محدود است. وقتی شرایطی که در آن در حال پرورش هستیم ظرفیت فرهنگی ما را افزایش دهد ما هیچ گاه حاضر به فرار از کشور و چنگ زدن به هر ابزاری برای مطرح کردن خود نمی شویم. کسانی که با کمترین هنر و سواد با هر وعده و چشم اندازی از کشور می روند و به شبکه های خارجی می پیوندند قطعاً ظرفیتشان پرورش پیدا نکرده است و این باز هم به مدیریت فرهنگی ما برمی گردد که در قیاسی ساده می توان به راحتی به کاهش آن پی برد. یکی از ابزارهای رشد ظرفیت فرهنگی نقد است و ما تا زمانی که خودمان را مورد نقد قرار ندهیم نباید انتظار رشد در این زمینه داشته باشیم.

در حالی که با حکم نهادهای بالادستی، مسئولیت صدور مجوز و نظارت بر شبکه نمایش خانگی به صداوسیما واگذار شده است، اخیرا برخی از مدیران سازمان سینمایی وزارت ارشاد، مدعی شده بودند که این مسئولیت همچنان برعهده این نهاد است و صداوسیما نمی تواند برای این بخش تصمیم بگیرد.
این در حالی است که آقاتهرانی، رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس نیز تصریح کرده بود که صدور مجوز برای شبکه نمایش خانگی، کاملاًً در اختیار صداوسیماست.
اما شهاب حسینی روز گذشته با درخواست دریافت مجوز از سازمان ساترا برای برنامه همرفیق که در شبکه نمایش خانگی منتشر خواهد شد، به این کشمکش ها پایان داد و از این پس باید این سازمان را جایگزین جدید وزارت ارشاد در صدور مجوز برای شبکه نمایش خانگی بدانیم. سازمان تنظیم مقررات رسانه های صوت و تصویر فراگیر در فضای مجازی که به طور اختصاری ساترا خوانده می شود، به نمایندگی از طرف سازمان صداوسیما مسئولیت صدور مجوز و نظارت بر تولیدات صوتی و تصویری در فضای مجازی و شبکه نمایش خانگی را عهده دار است.

نسیم آنلاین : احسان سالمی: جنجال بر سر مدیریت شبکه نمایش خانگی با ورود نمایندگان مجلس به ماجرا به عالی ترین سطحش رسیده است. حالا دیگر نزاع از بحث میان دو نهاد حاکمیتی خارج شده است و نمایندگان مردم نیز به این ماجرا ورود کرده اند تا تعیین و تکلیف وضعیت این شبکه تبدیل به یکی از مهمترین چالش های شکل گرفته میان صداوسیما با وزارت ارشاد شود. نزاعی که ابعاد پیچیده ای دارد و از هر کدام از طرفین آن به نوعی صاحب حق هستند. این نزاع اولین بار در عالی ترین سطح خود بر سر صدور مجوز برنامه اینترنتی هم رفیق شهاب حسینی ظهور و بروز کرد و حالا وارد فازی شده که به نوعی هر کدام از طرفین می خواهد حرف خود را به کرسی بنشاند.

هر کسی از ظن خود شد یار من

هفته پیش محمدمهدی طباطبایی نژاد معاون ارزشیابی و نظارت سازمان سینمایی در گفتگو با خبرگزاری مهر نظارت ساترا (به نمایندگی از سازمان صداوسیما) بر وی اودی ها و محصولات شبکه نمایش خانگی در فضای مجازی را غیرقانونی دانست و تأکید کرد هنوز قانونی ناظر به انتقال اختیار این حوزه از ارشاد به صداوسیما به تصویب نرسیده است. این موضع گیر البته در برابر بیانیه ای بود که ساتر منتشر کرده بود. در بیانیه روابط عمومی این سازمان آمده بود که مسئولیت صدور مجوز برنامه های ترکیبی و تولیدات تلویزیونی برای انتشار در رسانه های صوت و تصویر، تنها در صلاحیت این سازمان است. لذا بدیهی است پخش هر کدام از این برنامه ها در رسانه های صوت و تصویر در فضای مجازی منوط به اخذ مجوز اشاره شده بوده و فقدان این مجوز مانع از انتشار در پلتفرم های صوت و تصویر کشور خواهد شد.

حجت الاسلام آقاتهرانی رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس نیز در حمایت از بیانیه ساترا گفت: تصمیم بر این شده است مرجع صدور مجوز، سازمان مقررات باشد؛ نه سازمان سینمایی. مجلس بنا به وظیفه ذاتی مبنی بر نظارت بر حسن اجرای قوانین، حتماً در برابر نادیده گرفتن این تصمیمات قانونی، خواهد ایستاد و نهاد ها را ملزم به عمل به مُرّ قانون خواهد کرد. مشکل اینجاست که فعلا گزاره های مطرح شده از سوی هر دو طرف در ارتباط با این ماجرا درست و نمی توان با قطعیت حرف یکی از طرفین را به عنوان قانون اصلی و حکم نهایی پذیرفت؛ شبیه حکایت همان شعر معروف هر کسی از ظن خود شد یار من .

شبکه نرخ شکن!

اما چرا این نزاع در این حد بالا گرفت و صداوسیما به یک باره به شکلی جدی وارد این گود شد تا بتواند مدیریت شبکه نمایش خانگی را از آن خود کند؟ واقعیت غیرقابل انکار در این ماجرا، ضرر صداوسیما از قدرت گرفتن روز افزون شبکه نمایش خانگی است. شبکه ای که با وجود تولید آثاری عموماً ضعیف در طی این سال ها اما به دلیل کمتر بودن خط قرمزهای آن نسبت به تلویزیون از یک سو و همچنین پرداخت دستمزدهایی بسیار بیشتر از تلویزیون همیشه مورد توجه فیلمسازان و بازیگران بوده است و نتیجه اینکه خیلی از هنرمندان ترجیح می دهند در آثار شبکه نمایش خانگی حضور داشته باشند. حداقل این است که اگر در اثری ضعیف هم حضور داشته باشند، اما دستمزدی به مراتب بیشتر از تلویزیون نصیب آن ها می شود و البته می توانند به پُزهای روشنفکرانه ای مثل تحریم تلویزیون و دوری از حواشی سیاسی آن نیز متوسل شوند.

شبکه نمایش خانگی در طی این چند سال اخیر به عنوان نرخ شکن بازار فعالیت اقتصادی سینما و تلویزیون فعالیت می کرده است. بارها و بارها تهیه کنندگان سینما و تلویزیون نسبت به وضعیت دستمزدهای پرداخت شده به ویژه به بازیگران در شبکه نمایش خانگی اعتراض کردند. همین چند وقت پیش بود که سیدغلامرضا موسوی رئیس شواری عالی تهیه کنندگان سینما در گفتگویی گفته بود: این پول ها به دلیل اینکه با زحمت کشیدن به دست نیامده اند و معمولا منشا کار به معنای عام و عرفی ندارند، بدون حساب و کتاب در شبکه نمایش خانگی و سینما خرج می شوند و اقتصاد سینما را دچار معضل می کنند.

نزاع برای رسیدن به سهم بیشتری از سبد سرگرمی

ماجرای تلاش تلویزیون برای در اختیار گرفتن مدیریت شبکه نمایش خانگی را باید از این زاویه دید که شبکه نمایش خانگی به واسطه کمتر بودن ممیزی ها و البته نبود برخی از شرایط منفی تلویزیون در آن، مثل حواشی سیاسی تلویزیون، مسیر ساخت سریال های تلویزیونی را هم ناهموار کرده است به شکلی که با جدی تر شدن فعالیت این شبکه برخی از بازیگران کمتر تمایلی به حضور در آثار تلویزیونی دارند.

همچنین مخاطبان به ویژه نسل جوان نیز به دلیل کمتر بودن ممیزی شبکه نمایش خانگی و نزدیک شدن بسیاری از آثار این شبکه به موضوعاتی که در دایره آثار غیرقابل نمایش در تلویزیون قرار می گیرند، رفته رفته ارتباط بیشتری با این شبکه می گیرند. نتیجه آن که تثبیت این موقعیت یعنی تضعیف تلویزیون و قوت گرفتن قالبی که از پتانسیل بالایی برای به حاشیه راندن تلویزیون و به دست گرفتن بازار سرگرمی در ایران دارد.

اگر آن خشت اول کج نهاده نمی شد...

خشت اول چون نهد معمار کج، تا ثریا می رود دیوار کج ، این ضرب المثل معروف حکایت اوضاع و احوال شبکه نمایش خانگی در ایران است؛ شبکه ای که اولین خشت های بنا شدن آن نادرست کنار هم قرار گرفت و حالا این دیوار بلند به قدری کج شده که صدای همه را درآورده است. نمایش خانگی از همان ابتدای فعالیتش زیرنظر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، چه از نظر محتوایی و چه از نظر فعالیت اقتصادی مورد نقدهای جدی قرار گرفت.

عبور مکرر سریال های این شبکه از خط قرمزهای عرفی و شرعی جامعه ایرانی در کنار ماجرای ورود پول های مشکوک به این شبکه و سوالات متعددی که درباره دلایل ورود سرمایه گذاران به این شبکه با وجود ضررده بودن آثار تولید شده در آن وجود داشت، در نهایت این شبکه را با وجود ریشه دواندن در عرصه فرهنگ و هنر در جایگاهی متزلزل قرار داده است.

رها شدگی دردسرساز نمایش خانگی!

واقعیت این است که اگر وزارت ارشاد از همان ابتدا نظارت جدی تری بر شبکه نمایش خانگی به ویژه در عرصه محتوایی داشت و مانع از شکل گیری جنجال های متعدد پیرامون قصه ها و موضوعات مطرح شده در این شبکه می شد، شاید وضعیت نمایش خانگی امروز به جایی نمی رسید که شماری از نمایندگان مجلس برای سپردن سکان هدایت این حوزه به صداوسیما وارد عمل شوند چرا که به شکل منطقی و طبیعی همه می دانند که سپردن مسئولیت این حوزه به تلویزیون یعنی مرگ نمایش خانگی!

البته ماجرا فقط مربوط به محتوای عرضه شده در شبکه نمایش خانگی و رهاشدگی این حوزه از سوی وزارت ارشاد نبود، پول های وارد شده به نمایش خانگی و وضعیت آشفته ای که برای بازار فعالیت های اقتصادی در سینما و تلویزیون به وجود آورد هم سهم بسزایی در این موضوع داشت که حتی برخی از چهره های سینمایی نیز از در اختیار گرفتن مدیریت نمایش خانگی از سوی تلویزیون استقبال کنند در حالی که علی الظاهر حداقل سینمایی ها از باب همان مخالفت همیشگی که با تلویزیون داشته و دارند، نباید از چنین تصمیماتی حمایت می کردند.

سرنوشت این ماجرا هنوز مشخص نشده و بعید نیست که چهره ها و نهادهای سینمایی در طی روزهای آینده مواضع تندی نسبت به تلاش تلویزیون برای در اختیار گرفتن مدیریت نمایش خانگی اتخاذ کنند اما واقعیت این است که در این ماجرا مقصر اصلی وزارت ارشاد و بی تفاوتی این نهاد نسبت به نمایش خانگی است. رویکردی که حالا وضعیت این شبکه را به اینجا کشانده است که نه می توان از محتوای عرضه شده در آن حمایت کرد و نه می توان به شکل جدی از ادامه مدیریت این شبکه توسط ارشاد حمایت کرد.

سرویس فرهنگ و هنر امروز نیوز ؛ سینما و تئاتر، بدیهی است برای جااندازی ناتوانی یا سومدیریت در هر تشکلی، می توان با ترسیم فرضیه غلط و جابه جا کردن عناصر خبری، از کاه، کوه ساخت و همه چیز را وارونه نشان داد. اما واقعیت چیست؟

در یک نگاه ساده و بدون موضع گیری خاص، ماجرا از این قرار است که فیلم خرس (1390) در شرایطی که مجوز اکران داخلی و بین المللی نداشته، چند سال پیش از سوی موسسه رسانه های تصویری (قبل از انحلال) و نه بنیاد سینمایی فارابی خریده شده است. تا اینجای کار، پیش کشیدن این بحث که چرا فیلم های سینمایی که مالکیت (امروزیِ ) آن برای فارابی است یا بنیاد سینمایی فارابی در آن سهم دارد باید قاچاق شود؟ یا عدم همیّت و جدیّت این نهاد سینمایی مهم و دولتی برای جلوگیری از قاچاق فیلم هایی که مالکیت آن را برعهده دارد ، آدرس غلط دادن به مخاطب است زیرا اصولا بنیاد سینمایی فارابی نسبت به اخذ مالکیت این فیلم اقدام نکرده و این کار (غلط یا درست) طبق تشخیص معاونت امور سینمایی و توسط مدیریت وقت موسسه رسانه های تصویری به انجام رسیده و در فرایند انتقال دارایی های موسسه رسانه های تصویری به بنیاد سینمایی فارابی ، مالکیت فیلم خرس هم به فارابی رسیده است.

به عبارتی دیگر، در شرایطی که بنیاد سینمایی فارابی هیچ نقشی در این فرایند نداشته و چه بسا با نفس عمل موافق هم نباشد، ایجاد ذهنیت در یک رسانه برای مقصر جلوه دادن این بنیاد در دوره فعلی، بیشتر به یک فرصت طلبی برای زدن تیر خلاص شبیه است تا ارزیابی منصفانه، علمی و حتی آسیب شناسانه، همچنان که در ماجرای لو رفتن فیلم رستاخیز ( احمدرضا درویش ، 1391) هم که حالا این دست تحلیل گران، آن را کنار خرس می گذارند و قاچاق شدن فیلم های تحت مالکیت فارابی را به تیتر رسانه خودشان بدل می کنند، مدیریت و تصمیم اولیه بر عهده بنیاد سینمایی فارابی و مدیریت آن نبوده است. تصمیم را طبق تشخیص و مصالحی دیگران در جایی دیگر گرفته اند و بنیاد سینمایی فارابی برای جلوگیری از خسران صاحبان فیلم، طبق مصوبات سازمان سینمایی وارد عمل شده است.

هر چند مجوز پخش و نمایش بین المللی فیلم رستاخیز ، از سال 96 به تهیه کننده این فیلم داده شده و از طرفی مجوز نمایش خانگی فیلم هم از سال گذشته به نام تهیه کننده رستاخیز صادر شده؛ سال گذشته فیلم از یوتیوب و امسال از تلگرام سر در می آورد. درباره هر دو فیلم هم بنیاد فارابی اقدامات حقوقی و قانونی را انجام داده است.

بر این اساس، وقتی پیش فرض را درست ترسیم کنیم، هیچ گاه به حکمی که برخی رسانه ها پیرامون اهمال برای بنیاد فارابی صادر می کنند نخواهیم رسید. نکته ای که متوجه بازیگران دیگری در این عرصه است اما کمتر در رسانه ها به جایگاه حقوقی شان در اثر سینمایی و نام آنان توجه می شود.

نظارت بر شبکه نمایش خانگی که این روزها اختلاف بر سر آن از وزارت ارشاد و صداوسیما هم گذشته و به مجلس شورای اسلامی نیز راه پیدا کرده، به گفته علی اکبر تحویلیان، باید بر عهده صنوف گذاشته شود چراکه به گفته او، صنوف می تواند به صورت تخصصی نظارت بر شبکه نمایش خانگی را از نوع محصولاتی که قرار است تولید شود تا رتبه بندی تهیه کنندگان و.. به درستی تشخیص دهد.

علی اکبر تحویلیان، تهیه کننده ای که در زمینه سینما و تلویزیون فعالیت داشته اما به دلیل تهیه کنندگی آثاری همچون از یادها رفته ، دیوار شیشه ای ، ستاره سهیل و.. بیشتر در زمینه تلویزیون شناخته می شود، اواسط تیرماه، زمانی که موضوع اختلاف میان صداوسیما و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بر سر نظارت بر شبکه نمایش خانگی مطرح شد و هنوز واکنش رسمی در این زمینه از سوی این 2 ارگان عنوان نشده بود، گفت وگویی انجام داد.

او در این مصاحبه گفت: وی او دی ها رسانه فراگیر نیستند که زیرمجموعه صداوسیما شوند. حالا کمی بیش از یک ماه و بعد از اینکه صداوسیما و وزارت ارشاد اظهارنظرهایی درباره شبکه نمایش خانگی کرده اند و پای نمایندگان مجلس هم برای اصلاح بند (29) ماده (2) قانون اهداف و وظایف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به این موضوع باز شده، به سراغ تحویلیان رفتیم تا نظر او را در این باره جویا شویم.

وزارت ارشاد در ارتباط با شبکه نمایش خانگی به وظایف خود درست عمل نکرده است

* اختلاف بر سر نظارت بر شبکه نمایش خانگی در چه موردی است؟

در کشور ما رسم است وقتی کسی کاری را درست انجام نمی دهد اختیاراتش را از او می گیرند به جای اینکه بگویند کارت را درست انجام بده. الان هم چنین اتفاقی افتاده است. وزارت ارشاد در ارتباط با کار نوپایی همچون شبکه نمایش خانگی که در بخش خصوصی شکل گرفته، به وظایف خود درست عمل نکرده است.

*از چه لحاظ؟

از نظر نظارتی.

سازمان سینمایی تمام هم و غم خود را صرف سینما کرده

*وزارت ارشاد باید چه کار می کرد یا چه کاستی هایی در این زمینه داشت؟

سازمان سینمایی تمام هم و غم خود را صرف سینما کرده در حالی که خیلی به بخش سمعی و بصری توجه نکرده و بیشتر متوجه سینما بوده، چون موضوع اکران مطرح است. بر شبکه نمایش خانگی هم که نوپا بود نظارت درستی اعمال نشد و چند محصولی ارائه شد که با فرهنگ ما کمی مغایرت داشت.

همین مستمسک خیلی خوبی شد برای اینکه کل نظارت ارشاد بر شبکه نمایش خانگی زیر سوال برود. اگر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی که کارش فرهنگ و ارشاد اسلامی است، آن قدر که به سینما و ممیزی ها دقت می کرد، به نمایش خانگی هم دقت می کرد، قطعاً این حوادث اتفاق نمی افتاد و بهانه ای دست کسی داده نمی شد.

این رویه باعث شد رسانه صداوسیما که من هم عضوش هستم ادعا کند که ما نمی توانیم فرهنگ جامعه را به یک سو ببریم و شبکه نمایش خانگی به سوی دیگر. وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و سازمان صداوسیما باید به 2 اصل توجه کنند: هر دوی آنها ضمیمه اسلامی دارند؛ صداوسیمای جمهوری اسلامی و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی. پس نباید فرهنگی نشر داده شود که تکمیل کننده یکدیگر نباشد.

ما بارها طی سه تا پنج سال گذشته از دوران آقای ایوبی (حجت الله ایوبی، رئیس سابق سازمان سینمایی) مدام یک خواسته صنفی را عنوان کردیم که شبکه نمایش خانگی را جدی بگیرند و نظارت درست تری روی آن باشد یا حتی نظارت صنفی صورت گیرد تا افرادی که در تولید تخصص دارند تولیدکننده باشند. متاسفانه در چند سال اخیر وزارت ارشاد به بخش هایی هم که کارشان پخش است اجازه تولید می دهد..

جدا کردن توزیع کننده ها از تولیدکننده ها

*این کار باعث انحصار شده است؟

ببینید، الان شرکت های توزیع کننده، تولیدکننده هم شده اند. فیلیمو ، نماوا و تمام وی اودی ها توزیع کننده هستند و حق تولید ندارند چون باید برای تولید پارامترهای دیگری داشت؛ به عنوان مثال یک کشاورز در کار تولید آموزش دیده است، اما صرفاً فروشنده خوبی نیست، در حالی که در بازار کسانی هستند که می توانند به خوبی محصول را به فروش برسانند ولی ممکن است نتوانند به خوبی محصول تولید کنند.

این اشتقاق ها درست رعایت نشد و هر چقدر هم ما فریاد زدیم که همه اینها باید سر جای خود پیش برود تا یک چرخه تکمیل شود و تولیدکننده و توزیع کننده سر جای خود قرار گیرند، مورد توجه قرار نگرفت. در نمونه ای دیگر اگر قرار باشد سینماداران تولیدکننده باشند، چه اثری تولید می کنند؟ چرا در حوزه سینما اجازه نمی دهند سینماداران تولیدکننده باشند اما در نمایش خانگی چنین اتفاقی افتاده است؟

توزیع کنندگان بر اساس تقاضای بازار اثری تولید می کنند نه صرفاً مصلحت بازار

*آیا پاسخ مشخصی به این خواسته داده شد؟

خیر. توزیع کنندگان بر اساس تقاضای بازار اثری تولید می کنند نه صرفاً مصلحت بازار، در حالی که فرهنگ یک امر مصلحت گراست نه بازارگرا. ضوابطی در این زمینه وجود دارد، یکی از این ضوابط در سینما این طور است که اگر کسی در سه فیلم سرمایه گذاری کند می تواند تهیه کنندگی را نیز بر عهده بگیرد. آیا صرف اینکه کسی سه بیمارستان بسازد می تواند پزشک شود؟ چطور در حوزه فرهنگ چنین موضوعی امکان پذیر است؟

بنابراین همه اینها بهانه ای می شود برای تلویزیون چون می بیند افرادی تولیداتی دارند که به زعم آنها راهی را که تلویزیون رفته است از بین برده است. همچنین نمایندگان مجلس و افراد دلسوز نظام چطور به این دغدغه پاسخ می دهند؟ آنها می گویند شبکه نمایش خانگی را از وزارت ارشاد بگیریم و به صداوسیما بدهیم. وقتی غلط رفتار می کنیم، قوانین غلط و نتایج غلط حاصل می شود.

ما باید ضوابط را درست کنیم؛ مثلاً بگوییم تولید شبکه نمایش خانگی می تواند توسط بخش خصوصی از سوی تهیه کنندگان یا تولیدکنندگانی که فقط از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مجوز تولید دارند صورت بگیرد و مجوز تولید هم باید رتبه بندی شود همان طور که در نظام آموزش و پرورش رتبه بندی شده است؛ به عنوان مثال افراد با توجه به سطح تحصیلات در مقاطع دبستان و دبیرستان آموزش می دهند. چرا این کار در فرهنگ تولید فیلم هایمان نیست؟ افراد باید از طریق رتبه بندی فعالیت کنند همان طور که در پزشکی نیز چنین است. اگر کسی پزشک عمومی است نمی تواند در مورد گوارش نظر تخصصی بدهد. چرا در فرهنگ رتبه بندی نداریم؟

40 سال از انقلاب می گذرد اما وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی حاضر نیست تهیه کنندگان را رتبه بندی کند. هر تهیه کننده ای نمی تواند سریال بسازد، هر سریال سازی نمی تواند سینمایی بسازد.... باید در تخصص خودمان فعالیت کنیم. اگر وزارت فرهنگ رتبه بندی ها را انجام می داد، خیلی از این معضلات به وجود نمی آمد.

منظورم این نیست که معضلات به صفر می رسید، اما میزان آنها این قدر نبود. اصلاً معنا دارد فردی که تا به حال در یک حوزه دیگر فعال بوده است وارد فرهنگ شود و فیلم یا سریال بسازد؟ این آدم نرخ فلان بازیگر را یک و نیم برابر بیشتر می کند...

صداوسیما باید هم و غم خود را روی تولیداتش بگذارد

*تعادل بازار را به هم می زند...

بله چون تخصصی ندارد. هر کسی باید سر جای خودش باشد. وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مدتی به دنبال این بود که فقط پول جذب کند تا فیلم ساخته شود و همین شد که اگر کسی سه فیلم سرمایه گذاری می کرد می توانست تهیه کننده شود. در کجای قوانین چنین چیزی هست؟ همه اینها باعث می شود نتوانیم از فرهنگ مان درست محافظت کنیم و پول حرف اول و آخر را بزند نه صرفاً تخصص.

تهیه کننده تخصصی قبل از اینکه به فکر جیب خود یا سرمایه گذار باشد به فکر فرهنگ کشورش است و نمی گوید حتماً فلان سکانس را بگذاریم. البته بحث من سکانس مذهبی نیست چون الان در بعضی از سریال های نمایش خانگی که خیلی هم در ظاهر دینی است، می بینیم فضای اروتیک آن بیشتر است چون می خواهد از این راه پول دربیاورد. تولیدکننده فرهنگی فقط به فکر پولش نیست بلکه به این فکر می کند که محصولش فرهنگی باشد.

وقتی محصولی از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مجوز گرفته است باید نمودهای آن را داشته باشد کمااینکه وقتی محصولی از صداوسیما تولید می شود باید نمودهای آن را داشته باشد وگرنه همین می شود که 2 جناح بررسی می کنند ببینند چگونه می توانند این فضا را از یکدیگر بگیرند.

به نظرم صداوسیما نیز باید هم و غم خود را روی تولیداتش بگذارد. مگر در تلویزیون برنامه هایی که ساخته می شود بدون اشکال است یا همه آنها توانسته اند مخاطب جذب کنند؟ ضمن اینکه کار تلویزیون مجوز دادن به کسی نیست. ما خودمان تولیدکننده هستیم. شرکتی که خودش تولیدکننده است حق ندارد به کسی مجوز بدهد چون به لحاظ حقوقی غلط است. خب معلوم است که انحصار ایجاد می شود.

ما باید در صداوسیما یا وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی چارچوب فکری داشته باشیم که توسط مدیران تبیین و حراست شود. حتی اگر خود وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هم بخواهد تولیدکننده باشد و مجوز بدهد، غلط است. نمی دانم نمایندگان مجلس چگونه فکر می کنند.

فکر می کنم اشتباهی که در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی رخ داده این است که نظارت درست و دقیقی روی تولیدات نمایش خانگی و تولیداتی که می خواهد در فضای مجازی منتشر شود صورت نگرفته است. این فعالیت ها باید به صنوف واگذار شود و صنوف باید تشخیص دهند که چه کسی می تواند در چه بخشی و چطور تهیه کنندگی کند.

صداوسیما وقتی می خواهد تهیه کننده یا کارگردانی خارج از سازمان خودش بگیرد باید تابع صنوف باشد چون صنوف این ضوابط را تعیین می کنند. دولت فقط باید نظارت کند. در تمام دنیا هم نظام های صنفی ارزشیابی و رتبه بندی می کنند. در کشور ما تمام این رتبه بندی ها را قبول کرده ایم الا در نظام فرهنگی؛ نه در ارشاد پذیرفته شده نه در صداوسیما.

راه حل این است که یک نگاه صنفی نسبت به مشاغل وجود داشته باشد و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هم به بخش سمعی و بصری که دامنه اش گسترده شده است بیشتر توجه کند. ما در سال 100 فیلم سینمایی تولید می کنیم، اما چند هزار ساعت اثر غیرسینمایی تولید می شود. چه کسانی به برنامه های ترکیبی مجوز می دهند؟ کدام تهیه کننده با کدام سابقه؟ با کدام نگرش و با کدام فرهنگ مجوز می گیرد؟

وز ارت ارشاد تن به نظام های صنفی نمی دهد

وزارت ارشاد تن به نظام های صنفی نمی دهد، خانه سینما هم مقررات خودش را دارد، اما بخش غیرسینمایی هم باید نظام بندی و صنف بندی شود کمااینکه در نظام بندی خانه سینما در حال صنف بندی است.

درباره پیشنهادی هم که الان در مجلس مطرح شده شاید بتوان این طور گفت که چنین تصمیم هایی احساساتی است چون درباره سریالی اشکالاتی وجود دارد و گفته می شود که نظارت به صداوسیما داده شود. این تصمیم ها احساساتی هستند و پیش برنده نیستند.

از نظر من که چندین سال است در این حوزه فعالیت می کنم، راه حل این است که نظام های صنفی را محکم کنیم. یک نظام سینمایی و اکران داریم که کار خودش را می کند و یک نظام غیرسینمایی داریم که چارچوب های آن را هم باید درست کنیم.

بخش سمعی و بصری ارشاد باید قوی تر از این عمل و صنفی رفتار کند. صداوسیما نیز همچنین. صداوسیما اگر می خواهد خارج از کارمندان درونی خودش از نیروهای دیگری استفاده کند، باید تابع قوانین صنفی باشد. نمی توان هر کسی را سر هر پروژه ای گذاشت. این کار هم غلط است. وقتی صنف باشد اشکالات در صداسیما و وزارت فرهنگ کمتر می شود.

ضمن اینکه باید یک شورای داوری نیز شکل بگیرد تا به تخلفات رسیدگی شود. بدین ترتیب وقتی در نظام صنفی کسی محکوم یا محروم می شود، باید به آن تن دهد تا چنین نشود که اگر کسی در صداوسیما محرم می شود، به سمت وزارت ارشاد برود یا برعکس. باید تابع یک نظام صنفی بود. شورای داوری نیز باید مورد توافق هر 2 سازمان باشد. آن وقت مطمئن هستم دغدغه های مدیران فرهنگی کشور هم کم می شود.

نگار حسینخانی روزنامه نگار

یک روز همه چیز نابود خواهد شد و ما در نقطه صفر هرگونه تمدنی به غبارهای بازمانده خواهیم نگریست و با دودها سخن خواهیم گفت ؛ این سطرها شاید تداعی وضعیتی باشد که اکنون در آن گرفتار شده ایم. تداعی زوال هر آنچه روزی به آن می بالیدیم و سر بالا می گرفتیم؛ زوال سینما در زمانه حمله یک ویروس و ترس ناشی از آن. اینکه سینماها رو به ورشکستگی می روند، اصلا دیگر خبر غریبی به نظر نمی رسد. اتفاقا بارها درباره آن صحبت شده و ما با چشم های باز و دقیق می دانیم که چه مسیری را طی می کنیم. درباره سهل انگاری های پیش آمده و بی توجهی های پیش رو بارها صحبت کرده ایم. حالا تنها مسیر این زوال را می پیماییم.

طلبکاران منتظر، سینماداران ورشکسته
هر کسی قرار بوده مبلغی پول در آینده کاری اش دستش برسد، زودتر مطالبه خواهد کرد. ارزش پول ملی با کاهش چشمگیری این نگرانی را برای همه طیف ها ازجمله اهالی سینما به وجود آورده است.
پیش از این گفته شده بود سازمان سینمایی بدهی سینماداران به پخش کنندگان فیلم هایی که سال پیش روی پرده رفته و اکران شده بودند را پرداخت می کند، اما هنوز هیچ اتفاقی نیفتاده و سینماداران در خطر ورشکستگی قرار دارند. خبر سیل عظیم تعدیل ها و بسته شدن سینماها هم در روزهای گذشته اعلام شده و کماکان ادامه دارد. اما برای روشن تر شدن مطالبات بد نیست به نامه ای که چندی پیش تهیه کنندگانی چون محمدرضا تخت کشیان، مصطفی کیایی، محمد شایسته، امیر آشتیانی پور نوشتند، اشاره کنیم. در این نامه آمده است: ... این هنر- صنعت به دلیل هزینه های سرسام آور تولید و تعطیلی سالن ها و سوءمدیریت ها در آستانه ورشکستگی قرار گرفته است. در این میان متأسفانه بخش مهمی از سالن های سینمای دولتی و خصوصی متعلق به نهادهای دیگر حاکمیت، به بهانه شیوع کرونا و رکود بازار، حاضر به پرداخت سهم تهیه کنندگان و سرمایه گذاران از فروش فیلم های سال گذشته -حتی چند ماه پس از پایان اکران- نیستند. سیستم های کهنه و ناکارآمد اکران و شیوه غلط گردش مالی در سینمای ایران سبب شده تا سهم صاحبان فیلم از فروش آثار سینمایی به ناحق و نامشروع در اختیار سینمادارها قرار بگیرد و اهالی سینما همواره از بدحسابی و دیرکرد پرداخت ها گلایه دارند .
با شیوع ویروس کرونا مردم استقبالی از سینماها نکردند. همین امر جامعه سینماداران را بر آن داشت تا خواستار حمایت دولتی شوند. هر چند تا امروز، با وجود وعده های بسیار، این امر نیز محقق نشده است. حالا هم پخش کننده ها و تهیه کننده ها از سینماداران شاکی شده اند که پول فروش فیلم هایشان را دریافت نکرده و مشخص نیست پول فروش فیلم های پرمخاطب سال گذشته چه شده است. عده ای معتقدند سینماداران با پول آنها سرمایه گذاری کرده یا در حال ساخت فیلم هستند. عددی که درباره آن صحبت می شود، 16.5 میلیارد تومان است. قرار شده صندوق اعتباری هنر، وام 4 درصدی به سینماها بدهد. مثلا در همین وضعیت مصطفی کیایی، کارگردان و تهیه کننده مطرب که پرفروش ترین فیلم سال 98 را روی پرده داشت، پولی دریافت نکرده. محمد شایسته، تهیه کننده فیلم کمدی زیرنظر هم حدود 4میلیارد تومان از صاحبان سالن های سینما طلب دارد. اما بدهی سینماداران به پخش کنندگان چطور تقسیم می شود؟ زیرا همین دو فیلم مطرب و زیرنظر، حدود 17 میلیارد تومان طلبکارند.

مرگ سینما در استان ها
طبق آمار در سه ماه نخست سال گذشته سینمای ایران معادل 114میلیارد و 162میلیون تومان فروش داشت که حاصل حضور 9میلیون و 846هزار نفر بیننده بود. درحالی که امسال با توجه به بسته بودن سالن های سینما این مبلغ به صفر رسید. به عبارت دیگر تنها در سه ماه نخست امسال بیش از 114میلیارد تومان ضرر متوجه صنعت سینما شده است. با توجه به 3هفته نخست تابستان سال گذشته که بیش از 18میلیارد تومان عاید سالن های نمایش کرده بود، امسال این رقم در دو ماهه تابستان به 3میلیارد تومان تنزل کرده، سینمای ایران، نسبت به سال گذشته نزدیک به 128میلیارد تومان ضرر کرده است. البته در این مدت بعضی فیلم ها به صورت آنلاین اکران شدند و منابع محدودی به سینما بازگشت. از 638سالن نمایش موجود در کشور، تنها 50سینما با 84سالن مشغول به کارند که همین تعداد نیز بسیار پایین تر از ظرفیت خود و ظرفیت تعیین شده به دلیل رعایت پروتکل های بهداشتی پذیرای مخاطبان هستند.
گذشته از این، سود ناچیز سینماها تنها مدیون 3فیلم نخست جدول بوده و سینماهایی که دیگر فیلم ها را اکران می کنند از حداقل درآمد بی بهره اند. طبق آمار ارائه شده در سامانه مدیریت فروش و اکران سینمای ایران (سمفا)، فیلم شنای پروانه ساخته محمد کارت با فروش 2میلیارد و 345میلیون تومان با 59روز نمایش و فیلم های خوب، بد، جلف 2: ارتش سری اثر پیمان قاسم خانی و زن ها فرشته اند 2 به کارگردانی آرش معیریان با احتساب روزهای نمایش به ترتیب یک میلیارد و 490میلیون وهمچنین 512میلیون تومان به دست آورده اند و دیگر آثار با اختلاف زیادی در رتبه های بعدی جدول فروش قرار گرفته اند که نمونه ای از وضعیت بحرانی اکران است.
شرایط اقتصادی سینماداران در وضعیت هشدار و خطر قرار دارد. هرچند شهرستان ها اوضاع بدتری را تجربه می کنند. مثلا حال سینماهای کرمانشاه اصلا خوب نیست. سینماهای لرستان به ورشکستگی رسیده اند. عده ای نگران تعدیل نیرو و ادامه دار شدن وضعیت، سینماهای کرمانشاه هستند و عده ای از بدهی سینمادارهای لرستان به بانک ها و مصادره آنها گفته اند. با کمک 150میلیون تومانی معاونت سینمایی و سینما شهر، سینماهای بروجرد و دورود بدهی هایشان را تاحدودی مرتفع کردند، اما سینمای الشتر در شرف مصادره و سینمای عصر جدید خرم آباد مصادره شده است. سینماهای قزوین هم در آستانه ورشکستگی اند.
برای خروج از این وضعیت تنها کمک دولتی می تواند سینماها را از وضعیت ورشکستگی کامل و نابودی نجات دهد. در غیراینصورت شاید سال ها بعد با هزینه های بیشتر نیز این خسران جبران نشود.

طبق آمار در سه ماه نخست سال گذشته سینمای ایران معادل 114میلیارد و 162میلیون تومان فروش داشت که حاصل حضور 9میلیون و 846هزار نفر بیننده بود. درحالی که امسال با توجه به بسته بودن سالن های سینما این مبلغ به صفر رسید. به عبارت دیگر تنها در سه ماه نخست امسال بیش از 114میلیارد تومان ضرر متوجه صنعت سینما شده است

زهرا رستگارمقدم روزنامه نگار

شاید این روزها در پایان سینما، قرن و پایان های دیگر، توامان ایستاده باشیم. اما برای ثبت لحظه به لحظه این روزها باید نوشت. به امید اینکه خواب های عمیق را بپراند. به این امید که سینما همچنان و تا همیشه به حیاتش ادامه دهد و حالش به شود. در اینجای تاریخ که حیات سینما وابسته به کمک های مالی و تصمیمات جدی تری است با سجاد نوروزی، مدیر سینما آزادی صحبت کرده ایم و او آینده بدون سینما را برایمان ترسیم کرده است؛ آینده ای مهلک و ناامیدکننده. نوروزی به عنوان مدیر یکی از مشاغل آسیب دیده، در دوره مدیریتش روزهای ناراحت کننده ای را سپری کرده، او مجبور به تعدیل نیروهایش شده و حالا منتظر خاموشی همیشگی فیلم روی پرده های سینما آزادی است. او از این روزها می گوید.

با توجه به مطالبه تهیه کنندگان و پخش کننده ها از سینماداران، موضوعاتی مطرح شده که چندان به مذاق سینماداران خوش نیامده؛ اینکه پول حاصل از فروش فیلم ها صرف سرمایه گذاری شده و اکنون این گروه ها هنوز به پول و سرمایه خود نرسیده اند. این موضوع را چگونه تبیین می کنید؟ و آیا بحران رخ داده برای سینماها با شیوع ویروس کرونا، عامل اصلی ضررهای امروز ما بوده؟
موضوع چنان که انعکاس داده شده نیست. حساب پردیس های بزرگ و سینماهای اصلی کشور با پخش کننده ها و تهیه کننده ها مشخص است. اتفاقی که پارسال رخ داد و شیوع ویروس کرونا آن را تشدید کرد، این بود که در همه فصل زمستان با افت فروش مواجه بودیم. دی ماه حوادث مرتبط با شهادت حاج قاسم سلیمانی، بهمن ماه برگزاری جشنواره فجر که شاید بتوان گفت خلوت ترین جشنواره از حیث مخاطب در سال های گذشته بوده و در نهایت تعطیلی اسفندماه با شیوع ویروس کرونا باعث شد حساب و کتاب چند فیلم به تأخیر بیفتد. این نیز تصمیم گیری سینماداران بود که حساب شان را با پخش کنندگان صاف یا نیروهایشان را اخراج کنند. البته زمان این تصمیم گیری به این امید بودند که فروردین یا اردیبهشت مشکل برطرف شده و کار سینماها به وضعیت سابق بازمی گردد و با فروش فیلم های جدید بدهی های گذشته خود را می پردازند. هیچ کس بحرانی شش ماهه را حدس نمی زد. پس این نکته را فراموش نکنیم که بحران از اسفند شروع نشد، بلکه آغاز آن از دی ماه و شاید قبل تر، آبان ماه بود. می توان گفت بی رونق ترین سال سینمای ایران، سال98 بود. در نتیجه ما از رونق وارد دوران رکود نشدیم، بلکه از بی رونقی به رکود رسیدیم.
آیا سینما آزادی هم جزو سینماهایی است که با تعدیل نیرو مواجه بوده؟
پس از 5 ماه مقاومت، مجبور شدیم نزدیک نیمی از کارکنان خود را تعدیل کنیم؛ یعنی 50نفر. پس از این هم ذخیره مالی مان تا چند ماه بیشتر جواب نخواهد داد.
چه عاملی باعث شد که با بازگشایی سینماها مردم استقبال چندانی از آن نداشته باشند؟
بخشی از بی رونقی سینماها در زمان بازگشایی تیرماه، از ترس کرونا بود. بخش دیگر آن نبود فیلم روی پرده است. دو کمدی روی پرده است که یکی از آنها روی پلتفرم های مختلف قرار دارد و یکی دیگر هم به ایثار تهیه کننده روی پرده رفته است. در روزهای اول بازگشایی، آمار امیدوارکننده به نظر می رسید. اما با افزایش تلفات کرونا در کشور این آمار کاهش یافت و در نهایت فیلمی هم برای تماشا روی پرده نبود. 60درصد ترس عمومی و 40درصد نبود فیلم به این وضعیت دامن زده است.
به نظرتان برای بازگرداندن دوباره مردم به سینماها چه کارهایی لازم است انجام شود؟
سینماهای آمریکا و اروپا قصد دارند با tenet کریستوفر نولان کار خود را آغاز کنند. فیلمی که ممکن است جزو یکی از تأثیرگذارترین فیلم های دهه اخیر قرار بگیرد. با این فرمول است که سینماهای دنیا گشوده می شوند. مقایسه کنید؛ ما در ایران با چه فیلم هایی کار خود را آغاز کرده ایم؟
چه وضعیتی انتظارمان را می کشد؟ به نظرتان چه پیش خواهد آمد؟
تا دو یا سه ماه دیگر چیزی به نام سینما در این کشور وجود نخواهد داشت. چون دخل سینمای ایران خالی خواهد شد و پولی برای تولید ندارد. به همین خاطر تولید آثار سینمایی ایران به کشورهای همجوار منتقل شده و با سرمایه های بیگانه ساخته می شود. اتفاقی که در دهه های 60 و 70برای موسیقی مان اتفاق افتاد و از لس آنجلس موسیقی وارد کشورمان شد. پس از این فیلم های ایرانی به کشور وارد می شود؛ خطری که متأسفانه متوجه آن نیستند. مدیران، سینما را هنری شیک و غیر ضروری می دانند و تصور می کنند که اگر یک سال هم تعطیل باشد خللی به آن وارد نخواهد شد. درحالی که چنین نیست. با ادامه دار شدن این وضعیت 90درصد سینماهای کشور تعطیل می شود. 10درصد باقی مانده نیز به شکل ورشکسته به فعالیت نمادین خود ادامه می دهد. درصورتی که اراده ای برای بهبود اوضاع باشد، حداقل چند سال طول خواهد کشید تا همه چیز به روال عادی خود بازگردد.
وام های دولتی مشکل را برطرف نخواهد کرد؟
دولت وامی با بهره 4درصد به سینماها پرداخت خواهد کرد تا بدهی تهیه کنندگان و پخش کننده ها را بپردازند. اما حقوق پرسنل و هزینه های جاری چه می شود؟
پیش بینی تان از این وضعیت چه خواهد بود؟
با وضعیتی مواجهیم که فرهنگ مان همه جانبه تحت تأثیر قرار خواهد گرفت. با شرایط حاکم بر فضای مجازی و وضعیتی که در باکس ها وجود دارد، باکس های نتفیلیکس و دیزنی پس از این وارد گود شده و با یک چیپ ساده، تماشاگران فیلم های ایرانی را به خود جذب کرده و مردم می توانند به راحتی فیلم های روز دنیا را تماشا کنند.
پرهیز از چنین موقعیتی به نظر چندان ساده نیست. نقش صدا و سیما در این میان چگونه خواهد بود؟
مصوبه شورای عالی امنیت ملی است که برای جلوگیری از نفوذ بیشتر ماهواره ها، صدا و سیما گوشه چشمی به سینمای ایران داشته باشد. اما صدا و سیما در حال پردازش اشتباه راهبردی بزرگی است. این سازمان تصور می کند که اگر سینماها و وی او دی ها از رونق بیفتد، خودش رونق تازه ای پیدا خواهد کرد. درحالی که سخت در اشتباه است. صدا و سیما در حال تبلیغ این موقعیت است که سینماها تعطیل هستند. شرایط کرونا مستمسک قرار داده شده تا مخاطبانی را به خود اضافه کند، درحالی که چنین اتفاقی برای صدا و سیما نخواهد افتاد، زیرا توان اجرای هیچ یک از سندهای راهبردی نظام را ندارد. به عبارتی سینما هم اکنون با زنجیره ای از بی توجهی و زنجیره ای از عاملان لطمه زننده چون صدا و سیما مواجه است. هر دو این زنجیره ها مثل دو لبه قیچی در حال نابودی سینما هستند و گمان می کنند از این طریق شرایط شان بهبود خواهد یافت. درحالی که نتیجه جز تولید با سرمایه بیگانه در کشورهای همجوار، جذب هنرمندان به خارج از کشور و... نخواهد بود. اگر دولت نتواند ماهیت شکل گرفته برای سینمای ایران را زنده نگه داشته و حفظ کند، بعدها باید میلیارد ها تومان هزینه به وجود آمدن و شکل گیری دوباره آن کند.

تا دو یا سه ماه دیگر چیزی به نام سینما در این کشور وجود نخواهد داشت؛چون دخل سینمای ایران خالی خواهد شد و پولی هم برای تولید در کار نخواهد بود

به گزارش دیده بان ایران؛ محمدرضا سعدی، مدیر مسئول روزنامه جهان صنعت در سرمقاله امروز این روزنامه پس از رفع توقیف نوشت: توقیف روزنامه جهان صنعت از زاویه های گوناگون می تواند مورد توجه و بررسی قرار گیرد که بی تردید درس ها و تجربه های آموزنده و مفید زیادی دارد؛ تجربه هایی که هر یک از آنها نه فقط برای دست اندرکاران و روزنامه نگاران در همین روزنامه مفید و قابل توجه است بلکه برای سایر همکارانی که در دیگر رسانه های داخلی فعالیت می کنند و نشریه ای مکتوب یا رسانه ای در فضای مجازی را راهبری می کنند می تواند قابل تامل و استفاده باشد. البته باید از قوه قضاییه و نماینده این قوه در هیات نظارت بر مطبوعات- آقای دکتر سراج- و معاون اول رییس جمهور که در رفع توقیف و راه اندازی مجدد روزنامه جهان صنعت تلاش ارزشمند و تاثیرگذاری داشتند سپاسگزاری کنم.
با این حال نباید از یاد برد که تجربه جهان صنعت در توقیفی که حدود سه هفته به طول انجامید، تجربه ای است که در ماه ها و سال های آینده برای همکاران رسانه ای ام سودمند خواهد بود.
نخستین درس آن است که وقتی بنا بر توقیف رسانه ای است دولت که باید خود مجری قانون باشد و هیات نظارت بر مطبوعات که خود ماهیتی دولتی دارد، چه چیزها را فدا می کند تا به هدفش دست یابد و این مصداق لطیفه هدف وسیله را توجیه می کند است. چنان که در توقیف روزنامه جهان صنعت جلسه این هیات بدون حضور دو تن از اعضای کلیدی هیات نظارت یعنی نماینده حوزه علمیه قم و نماینده مجلس شورای اسلامی برگزار شده بود. عملکرد هیات هم به گونه ای بوده که گویی می خواسته این باور را ترویج دهد که جلوی ضرر را از هر جا بگیرید منفعت است . جالب آن است که در مورد علت ارائه پیشنهاد برای توقیف روزنامه جهان صنعت ، اطلاعات نادرستی به برخی اعضای شورا داده شده بود چنان که گفته شده بود که روزنامه جهان صنعت بر شایعه پراکنی در مورد کرونا اصرار می ورزد و چند تذکر کتبی در این باره به روزنامه مذکور داده شده است. حال آنکه در موضوع بیماری کووید 19 هیچ تذکری به جهان صنعت داده نشده بود و از این بابت و مطابق بند 8 مصوبه 9/1/99 ستاد ملی مقابله با کرونا برای انتشار اظهارات غیررسمی و تایید نشده در مورد کرونا، برای بار نخست، هیات رسیدگی به تخلفات رسانه ها فقط می تواند به آن رسانه تذکر کتبی دهد. روزنامه جهان صنعت نیز با توجه به اینکه از ابتدای شیوع کرونا در ایران هیچ تذکری دریافت نکرده بود به خاطر مطلب به آمار دولتی ها اعتمادی نیست فقط باید تذکر کتبی دریافت می کرد.
درس دیگر آن است که وقتی هیات نظارت بر مطبوعات بر جایگاه قضاوت می نشیند و حکم صادر می کند، بدون شنیدن دفاع متهم رای صادر می کند. اگر توقیف رسانه را معادل زندان فرض کنیم، عقل و انصاف گواهی می دهد که باید دفاع متهم را شنید و سپس رای صادر کرد. اما هیات نظارت پشت درهای بسته و بدون حضور متهم، رای محکومیت صادر می کند. آیا این رویکرد با شرع مقدس، قوانین مدنی و حقوق فردی انسان ها در جمهوری اسلامی ایران منطبق است؟ تازه این رفتار دولتی است که مدعی رعایت حقوق شهروندی است و حسن روحانی بر دفاع از اجرای حقوق شهروندان به عنوان یک وظیفه مغفول مانده دولت، بارها تاکید کرده است. در واقع دولت بدون رعایت حقوق شهروندی و پیش از صدور رای توقیف برای یک رسانه، حاضر نشده اظهارات و دفاع دست اندرکاران آن رسانه را بشنود. به راستی آیا این رفتاری قابل قبول و منصفانه است؟
درس دیگری که ماجرای توقیف جهان صنعت به ما می آموزد آن است که نه فقط معاون مطبوعاتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مدافع مطبوعات و رسانه ها نیست بلکه اصولا از نماینده مدیران مسوول رسانه ها در هیات نظارت بر مطبوعات که باید تا حد امکان مدافع بحق روزنامه ها باشد نیز نمی توان انتظار خاصی داشت.
چنان که در این ماجرا، نماینده مدیران مسوول در هیات نظارت هیچ اقدام موثری برای جلوگیری از اعمال رای غیرمنصفانه در مورد جهان صنعت انجام نداده و معاون مطبوعاتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز که علی القاعده خود باید از اهالی مطبوعات باشد و از منافع مطبوعات در دولت حمایت کند، به تشدید حکم کمک کرد.
در این باره گفته می شود معاون مطبوعاتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هنگام تصویب آیین نامه برخورد با رسانه ها در ستاد ملی مقابله با کرونا، نامه ای به وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی نوشته و مصادیق برخورد با رسانه ها را تبیین کرده است و در این نامه محدودیت های خاصی برای رسانه ها در نظر گرفته است. این در حالی است که انتظار می رود معاونت مطبوعاتی نسبت به مطبوعات مهربان تر عمل نماید. شاید این درخواست بی مورد نباشد که از ایشان تقاضا شود متن نامه مذکور را منتشر و از مفاد آن دفاع کند.
وی همچنین باید توضیح دهد که آیا معاون مطبوعاتی یک وزارتخانه فرهنگی باید از حقوق و منافع مطبوعات در قوه مجریه دفاع کند یا مدافع دولت باشد؟! در میان اهالی مطبوعات این درس را هم می توان از توقیف روزنامه جهان صنعت گرفت که در مواقع بحران که نیاز افکار عمومی به اطلاعات به موقع، شفاف و سریع افزایش می یابد، دولت به جای قرار گرفتن در کنار رسانه ها و هدایت جریان اطلاعات به گونه ای که منافع ملی تامین شود، در مقابل رسانه ها می ایستد و برای محدود شدن جریان اطلاعات می کوشد. با این حال روزنامه جهان صنعت همان گونه که در 17 سال گذشته بدون وابستگی به جناح و گروه، منافع ملی و شهروندان ایرانی را دنبال کرده، از این پس نیز پیگیر مطالبات و منافع ملی در چارچوب قانون اساسی و قانون مطبوعات خواهد بود تا استقلال و سرافرازی اش را لکه دار نکند.

به گزارش خبرنگار ایلنا از نیشابور علیرضا سیدآبادی در نخستین نشست خبری اداره ارشاد این شهرستان با خبرنگاران افزود: در این حوزه نیشابور پس از مشهد رتبه دوم استان را دارد همچنین سال گذشته 130 میلیارد ریال بودجه به اداره ارشاد نیشابور اختصاص یافت که امسال به دلیل شیوع کرونا این میزان 50 درصد کاهش یافته و هیچ بودجه ای هم برای برگزاری مراسم بزرگداشت روزهای ملی خیام و عطار اختصاص پیدا نکرد و به دلیل کمبود اعتبارات این اداره نیازمند حمایت خیرین فرهنگی است.

وی اظهار داشت: پس از شیوع کرونا اقتصادی کردن فضای مجازی در حوزه فرهنگی به طور جدی در دستور کار قرار گرفته و در حال حاضر نیشابور فاقد مجتمع فرهنگی هنری بوده و پیگیر تاسیس خانه هنرمندان با همکاری شهرداری نیشابور هستیم.

رئیس اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی نیشابور گفت: در حال حاضر 16 رسانه در قالب نشریه، خبرگزاری و پایگاه خبری در نیشابور فعال هستند و 300 نفر فعال فرهنگی هنری در این شهرستان در قالب طرح بیمه هنرمندان و تکریم اصحاب فرهنگ و هنر تحت پوشش صندوق هنر هستند و در حال تدوین بانک جامع اطلاعاتی هنرمندان و خبرنگاران نیشابور هستیم.

وی تصریح کرد: در حال حاضر 16 انجمن ادبی هنری، 40 آموزشگاه هنری، هشت موسسه هنری سینمایی، 2 موسسه قرآنی، چهار موسسه نمایشی، 9 چاپخانه، 22 مرکز عرصه محصولات فرهنگی و چهار موسسه فرهنگی هنری در نیشابور فعال است.

سیدآبادی افزود: نیشابور دارای 2 نگارخانه و چهار سالن اجرای نمایش است که از این تعداد 2 سالن بلک باکس و یک پردیس سینمایی نیز در نیشابور فعالیت دارند و یک پردیس دیگر نیز با سرمایه گذاری بخش خصوصی در حال احداث است که بدین ترتیب ظرفیت صندلی های سالن های سینمایی نیشابور به یک هزار نفر می رسد.

حجت الاسلام محمد فیاضی از فعالان صنعت چاپ در استان یزد در گفتگو با خبرنگار یزدرسا ، با اشاره به اینکه وقتی مسئله نشر مطرح می شود سه مسئله را باید در آن دید، گفت: یکی بحث چاپخانه ها که ابزارهای انتشارات هستند که با دیدگاه، عقاید، نظرات و پژوهش ها مسائل موردنیاز جامعه را توسط آن ها به عنوان بزرگ ترین ابزار و عملاً ناشناخته ترین قشر مشاهده کرد.

وی دسته دوم را مؤلفین و پدیدآورندگان دانست و اضافه کرد: واسط این دو مجموعه ناشر قرار دارد که پروانه نشر را اخذ و زیرمجموعه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است که سبب پیوند مؤلفین و چاپخانه ها می شود.

موقت بودن پروانه های نشر یکی از چالش های ناشرین

فیاضی موقت بودن پروانه های نشر را یکی از چالش های فعالان این عرصه اعلام و عنوان کرد: یکی از مشکلاتی که ناشرین دارند این است که پروانه های نشر باید دو یا سه سال یکبار باید تمدید شود و این مسئله باعث قطع شدن ارتباط افراد با ناشرین می شود و معضلاتی را برای ناشرین به وجود آورده است.

این فعال صنعت چاپ در استان یزد به مشکلات فعالان این عرصه اشاره و خاطرنشان کرد: دستگاه های چاپ، مواد اولیه چاپ، متخصصین امور چاپ و برخی دیگر از مسائل جز معضلات فعالان عرصه چاپ است.

وی بابیان اینکه همه دولت ها به دنبال این هستند که فرآیندهای چاپ تسهیل شود ولی به دلایلی بعضاً به درستی این کار صورت نگرفته و با مطرح شدن برخی از رانت ها و ورود برخی اشخاص سبب ایجاد نواقصی می شود که مشکلاتی را برای ناشر، چاپخانه و مؤلف ایجاد می کند.

فیاضی گفت: امیدواریم کسانی که در این مسیر همراهی و همکاری دارند مقداری از موانع را برداشته و به شکلی عمل کنند که کار چاپ تسهیل شود زیرا بسیاری از مجوزها از دو یا سه روز به یک یا دو ماه رسیده است.

در بحث توزیع کتب، مجلات و نرم افزارها عملاً توزیع کنندگان خوبی نداریم

این فعال صنعت چاپ در استان یزد بابیان اینکه در بحث توزیع کتب، مجلات و نرم افزارها عملاً توزیع کنندگان خوبی نداریم افزود: در بسیاری از موارد مطرح می شود که برخی از ناشران به علت عدم توزیع مناسب کتب، ورشکسته می شوند، یا از فعالیت بازمی مانند و یا سالیانه بین دو یا سه کتاب بیشتر چاپ نمی کنند که این مسئله هم از معضلات فعالان عرصه چاپ است.

وی خاطرنشان کرد: درگذشته هر استان اقدام به خرید کتب از ناشرین می کرد که کمک بسیار خوبی بود ولی طی سالیان اخیر این مسئله کمرنگ تر شده که اگر این مسئله دوباره انجام پذیر و حتی 50 یا 100 کتاب خریداری کنند می تواند کمک دوباره ای به فعالان این عرصه باشد و بدون شک در مسئله کمک به تجهیز کتابخانه ها هم نقش مؤثری خواهد داشت.

فیاضی اضافه کرد: در زمانی، بحث نمایشگاه های استانی مطرح شد که کمک بسیار خوبی برای ناشرین بود تا در هر استانی بتوانند محصولات خود را معرفی کنند، اگر دستگاه های مربوطه بتوانند در خصوص اجرای دوباره نمایشگاه های استانی به صورت شش ماه و یا یک سال یکبار نقش خود را ایفا کنند، کمک مضاعفی به صنعت چاپ و نشر و کتاب و کتاب خوانی خواهد کرد.

این فعال صنعت چاپ در استان یزد به اثرات مثبت فضای مجازی برای فعالان این عرصه اشاره و اظهار داشت: فضای مجازی و اینترنت، کتاب های دیجیتال مفید است ولی بیشتر اثربخشی آن ها در عرصه سرعت به دسترسی بوده اما اگر شخصی به دنبال اثرگذاری و ماندگاری باشد باید مطالعه کند تا در ذهن فرد تثبیت شود.

وی با تأکید بر اینکه مستند با مکتوبات است اذعان داشت: شاید در فضای مجازی در خصوص کاهش خریدوفروش کتاب مسائلی مطرح شود ولی واقعیت این مسئله این است که حجم تولید کتاب کم نشده بلکه فضای مجازی و کتابخانه های دیجیتال به کمک صنعت چاپ آمده اند و مزیت محسوب هستند.

انتهای پیام/

به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در بوشهر، بوشهر از جمله شهرهایی است که از صبغه فرهنگی دیرینه ای برخوردار است. این بندر تاریخی که در واقع یکی از دروازه های فرهنگی جنوب کشور به شمار می رود، با پرورش مردمانی ادب دوست و کتاب خوان توانسته چهره های ممتازی را به جامعه ادبی کشور تحویل دهد.

بدیهی است یکی از شاخص ترین نمایه های فرهنگی در شهرها، کتاب فروشی ها هستند که با عرضه محصولات فرهنگی و ادبی خدمت شایانی به رشد کتابخوانی در جامعه پیرامونی خود می کنند. در بوشهر از حدود 40 و اندی سال پیش کتاب فروشی هایی چون پارکر، سبحان، پاپیروس فعالیت خود را آغاز کردند و با عرضه کمیاب ها و تازه های نشر کوشیدند روح مخاطبان خود را تغذیه و آگاهی و دانستنی های آن ها را در عصری که هنوز تکنولوژی مجالی برای عرض اندام نیافته بود، تقویت کنند.

این کتاب فروشی ها با عشق به فعالیت خود ادامه دادند تا رسیدند به عصر تکنولوژی و رقیب های قدری چون شبکه های مجازی، کتاب های الکترونیکی و... اما آن ها همچنان مخاطبان کتاب های کاغذی خود را حفظ کرده اند و با سعه صدر افت و خیزهای بازار کتاب را پشت سر می گذرانند.

کتاب فروشی پارکر به مدیریت محسن شهبازی فرد یکی از کتاب فروشی های قدیمی شهر بوشهر است؛ بیش از چهل سال از تاسیس این کتابفروشی می گذرد. پارکر در مرکز شهر و در جوار بافت تاریخی در یکی از پاساژهای بوشهر واقع شده است.

البته این کتاب فروشی چند ماهی است که به دلیل تغییر دکور فعالیت های خود را نیمه تعطیل کرده و برای اینکه مشتریان خود را مایوس نکند، فعلا به صورت محدود در فضای کوچکی در کوچه فرعی پاساژ در طبقه فوقانی کتابفروشی (در دست تعمیر) فعالیت می کند که در این میان به دلیل پاندمی کرونا در بوشهر تنها از طریق یک درِ کوچک که تمام آن را کاوری شیشه ای دربرگرفته است، پاسخگوی ذائقه مشتریان خود است.

محسن شهبازی فرد که اصالتا اهل اراک است ولی با سکونت در بوشهر درصدد برآمد با راه اندازی کتاب فروشی پارکر تازه های کتاب را در اختیار شهروندان بوشهری بگذارد، در این باره به خبرنگار ایبنا گفت: در آن زمان مردم علاقه شدیدی به کتابخوانی و آگاهی از شرایط روز جامعه داشتند و دائم در پی دانستن و خواندن بودند. من هم وقتی با درخواست های مکرر آن ها برای سفارش کتاب روبه رو شدم و با توجه به اینکه خود هم علاقه شدیدی به کتاب داشتم، این کتاب فروشی را راه اندازی کردم و خوشبختانه با استقبال خوبی هم روبه رو شد.

مدیر کتاب فروشی پارکر در ادامه با اشاره به محدودیت هایی که در گذشته در سفارش برخی از حوزه ها با آن روبه رو بود، تصریح کرد: سال های اول انتخاب عناوین کتاب با کنترل زیادی همراه بود و این مساله از نظر فکری انرژی زیادی از من می گرفت. هر چند ما همیشه کتاب هایی را عرضه می کردیم که مجوز داشته باشند اما همان ها هم گاهی مشکل ساز می شدند.

وی به کتاب های پرفروش کتاب فروشی اشاره کرد و یادآور شد: در این چهل سال تقریبا مخاطبانی با ذائقه و سلیقه های متفاوتی داشتیم اما بوشهری ها بیشتر به خرید و مطالعه کتاب های تاریخی و داستانی شامل رمان و داستان کوتاه و... علاقه نشان می دهند، البته کتاب های روانشناسی همیشه مخاطبان خود را داشته و دارد که این می تواند موید این باشد که مردم بوشهر طبعی لطیف دارند و گذشته گرا و تاریخ دوست هستند.

شهبازی فرد در پاسخ به این پرسش مبنی بر اینکه پیش از این شما یکی از توزیع کنندگان کتاب های دانشگاهی بودید، آیا هنوز در این حوزه فعالیت دارید؟، گفت: متاسفانه کتاب های درسی به ویژه دانشگاهی را به خاطر مشکلی که در امر توزیع داشتیم، از حوزه فعالیت خارج کردیم.

این کتاب فروش در ادامه با ابراز رضایت از وضعیت کتاب خوانی در بوشهر تصریح کرد: خوشبختانه در شهر بوشهر اهل کتاب و مطالعه کم نیستند؛ اما در این میان ، گروه های سنی میانسال و جوان اقبال بیشتری نسبت به کتاب دارند.

وی با اشاره به طولانی شدن بازسازی این کتاب فروشی گفت: متاسفانه برخلاف انتظار بازسازی آن طولانی شده اما این تغییر و تحول در ظاهر کتاب فروشی امری ضروری بود؛ چراکه این مهم موجب بهبود عرضه کتاب خواهد شد. افزون بر این، چون سیستم کتاب فروشی سنتی بود، مشکلات خاصی را برای ما به همراه داشت و بافت فروشگاه هم دیگر فرسوده شده بود و باید آن را مرمت می کردیم.

شهبازی فرد با تاکید بر اینکه کرونا به صنف کتابفروشی ها آسیب جدی وارد کرده است، افزود: البته تعطیلی مدارس و همچنین افزایش بی رویه قیمت کاغذ و به دنبال آن، قیمت کتاب و تورم و گرانی ها، باعث کم شدن قدرت خرید مردم و پایین آمدن راندمان کار ما شد که این موضوع به کرونا هم ختم شد و مشکلات را چند برابر کرد. حقیقتا خسارتی که به ما وارد شده، خارج از تصور است. البته در کل کتاب فروشی در بوشهر هیچ گاه جزو مشاغل پردرآمد نبوده است.

این فعال حوزه کتاب ادامه داد: با توجه به اینکه درآمد کتاب فروشی در برخی از فصل ها به شدت افت می کند، ما ناچار هستیم برای جبران آن، در کتاب فروشی نوشت افزار عرضه کنیم تا بتوانیم بخشی از هزینه های خود را تامین کنیم.

وی افزایش قیمت کتاب را امروز جدی ترین تهدید برای کتاب فروشی ها دانست و گفت: چراکه گرانی و وضعیت بد اقتصادی از هر سو خانواده ها را تحت فشار قرار داده تا جایی که درآمد برخی از افزاد حتی کفاف تامین نیازهای اولیه زندگی را نمی دهد دیگر چه برسد به خرید کتاب که متاسفانه به دلیل وضع نشدن سیاست های حمایت جویانه هنوز این کالای فرهنگی و ضروری در سبد خانوار ایرانی ها جای خود را باز نکرده است. در کنار آن، یک سری عوامل دیگر مانند جذابیت فضای مجازی و شبکه های تلویزیونی و... هم به افت فروش کتاب فروشی ها افزوده و آنقدر مردم را مسحور خود کرده اند که آن ها کمتر به مطالعه کتاب تمایل نشان می دهند.

شهبازی فرد در ادامه با تاکید بر اینکه البته یک فروشنده که خود اهل کتاب و مطالعه باشد، می تواند با شناسایی ذائقه مشتری او را در انتخاب صحیح کتاب کمک و ترغیب به مطالعه کند، افزود: متاسفانه نشناختن ذائقه کتابخوانی یکی از مهم ترین دلایلی است که موجب دلزدگی افراد نسبت به کتاب می شود و در این زمینه ما هنوز راه زیادی داریم و فکر می کنم باید بیشتر کار کنیم.

مدیر کتاب فروشی پارکر با اشاره به وجود کتاب های الکترونیکی به عنوان تهدیدی برای کتاب های کاغذی توضیح داد: بدون شک مطالعه کتاب الکترونیکی لذت خواندن کتاب کاغذی را ندارد ولی با توجه به پایین بودن قیمت آن ، خیلی وقت ها بر کتاب های کاغذی ترجیح داده می شود و این مساله می تواند در آینده به انزوای کتاب های کاغذی منجر شود.

این فعال فرهنگی در ادامه به پایین بودن سرانه مطالعه در ایران اشاره کرد و گفت: پایین بودن سرانه مطالعه نشانگر افت فرهنگی ماست که متاسفانه مسائلی هم به آن دامن می زنند، این در حالی است که هرچه سرانه مطالعه در جامعه بیشتر باشد با جامعه آرام تر، با فرهنگ تر و آگاه تری روبه رو خواهیم بود.

شهبازی فرد در پایان با اشاره به تعامل خوب و همیشگی ناشران با کتاب فروشی ها یادآور شد: امیدوارم کاغذ شامل سوبسید دولتی شود تا با پایین آمدن قیمت کتاب هم آگاهی مردم رشد یابد، هم رونقی در بازار کتاب به وجود بیاید.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در بوشهر، بوشهر از جمله شهرهایی است که از صبغه فرهنگی دیرینه ای برخوردار است. این بندر تاریخی که در واقع یکی از دروازه های فرهنگی جنوب کشور به شمار می رود، با پرورش مردمانی ادب دوست و کتاب خوان توانسته چهره های ممتازی را به جامعه ادبی کشور تحویل دهد.

بدیهی است یکی از شاخص ترین نمایه های فرهنگی در شهرها، کتاب فروشی ها هستند که با عرضه محصولات فرهنگی و ادبی خدمت شایانی به رشد کتابخوانی در جامعه پیرامونی خود می کنند. در بوشهر از حدود 40 و اندی سال پیش کتاب فروشی هایی چون پارکر، سبحان، پاپیروس فعالیت خود را آغاز کردند و با عرضه کمیاب ها و تازه های نشر کوشیدند روح مخاطبان خود را تغذیه و آگاهی و دانستنی های آن ها را در عصری که هنوز تکنولوژی مجالی برای عرض اندام نیافته بود، تقویت کنند.

این کتاب فروشی ها با عشق به فعالیت خود ادامه دادند تا رسیدند به عصر تکنولوژی و رقیب های قدری چون شبکه های مجازی، کتاب های الکترونیکی و... اما آن ها همچنان مخاطبان کتاب های کاغذی خود را حفظ کرده اند و با سعه صدر افت و خیزهای بازار کتاب را پشت سر می گذرانند.

کتاب فروشی پارکر به مدیریت محسن شهبازی فرد یکی از کتاب فروشی های قدیمی شهر بوشهر است؛ بیش از چهل سال از تاسیس این کتابفروشی می گذرد. پارکر در مرکز شهر و در جوار بافت تاریخی در یکی از پاساژهای بوشهر واقع شده است.

البته این کتاب فروشی چند ماهی است که به دلیل تغییر دکور فعالیت های خود را نیمه تعطیل کرده و برای اینکه مشتریان خود را مایوس نکند، فعلا به صورت محدود در فضای کوچکی در کوچه فرعی پاساژ در طبقه فوقانی کتابفروشی (در دست تعمیر) فعالیت می کند که در این میان به دلیل پاندمی کرونا در بوشهر تنها از طریق یک درِ کوچک که تمام آن را کاوری شیشه ای دربرگرفته است، پاسخگوی ذائقه مشتریان خود است.

محسن شهبازی فرد که اصالتا اهل اراک است ولی با سکونت در بوشهر درصدد برآمد با راه اندازی کتاب فروشی پارکر تازه های کتاب را در اختیار شهروندان بوشهری بگذارد، در این باره به خبرنگار ایبنا گفت: در آن زمان مردم علاقه شدیدی به کتابخوانی و آگاهی از شرایط روز جامعه داشتند و دائم در پی دانستن و خواندن بودند. من هم وقتی با درخواست های مکرر آن ها برای سفارش کتاب روبه رو شدم و با توجه به اینکه خود هم علاقه شدیدی به کتاب داشتم، این کتاب فروشی را راه اندازی کردم و خوشبختانه با استقبال خوبی هم روبه رو شد.

مدیر کتاب فروشی پارکر در ادامه با اشاره به محدودیت هایی که در گذشته در سفارش برخی از حوزه ها با آن روبه رو بود، تصریح کرد: سال های اول انتخاب عناوین کتاب با کنترل زیادی همراه بود و این مساله از نظر فکری انرژی زیادی از من می گرفت. هر چند ما همیشه کتاب هایی را عرضه می کردیم که مجوز داشته باشند اما همان ها هم گاهی مشکل ساز می شدند.

وی به کتاب های پرفروش کتاب فروشی اشاره کرد و یادآور شد: در این چهل سال تقریبا مخاطبانی با ذائقه و سلیقه های متفاوتی داشتیم اما بوشهری ها بیشتر به خرید و مطالعه کتاب های تاریخی و داستانی شامل رمان و داستان کوتاه و... علاقه نشان می دهند، البته کتاب های روانشناسی همیشه مخاطبان خود را داشته و دارد که این می تواند موید این باشد که مردم بوشهر طبعی لطیف دارند و گذشته گرا و تاریخ دوست هستند.

شهبازی فرد در پاسخ به این پرسش مبنی بر اینکه پیش از این شما یکی از توزیع کنندگان کتاب های دانشگاهی بودید، آیا هنوز در این حوزه فعالیت دارید؟، گفت: متاسفانه کتاب های درسی به ویژه دانشگاهی را به خاطر مشکلی که در امر توزیع داشتیم، از حوزه فعالیت خارج کردیم.

این کتاب فروش در ادامه با ابراز رضایت از وضعیت کتاب خوانی در بوشهر تصریح کرد: خوشبختانه در شهر بوشهر اهل کتاب و مطالعه کم نیستند؛ اما در این میان ، گروه های سنی میانسال و جوان اقبال بیشتری نسبت به کتاب دارند.

وی با اشاره به طولانی شدن بازسازی این کتاب فروشی گفت: متاسفانه برخلاف انتظار بازسازی آن طولانی شده اما این تغییر و تحول در ظاهر کتاب فروشی امری ضروری بود؛ چراکه این مهم موجب بهبود عرضه کتاب خواهد شد. افزون بر این، چون سیستم کتاب فروشی سنتی بود، مشکلات خاصی را برای ما به همراه داشت و بافت فروشگاه هم دیگر فرسوده شده بود و باید آن را مرمت می کردیم.

شهبازی فرد با تاکید بر اینکه کرونا به صنف کتابفروشی ها آسیب جدی وارد کرده است، افزود: البته تعطیلی مدارس و همچنین افزایش بی رویه قیمت کاغذ و به دنبال آن، قیمت کتاب و تورم و گرانی ها، باعث کم شدن قدرت خرید مردم و پایین آمدن راندمان کار ما شد که این موضوع به کرونا هم ختم شد و مشکلات را چند برابر کرد. حقیقتا خسارتی که به ما وارد شده، خارج از تصور است. البته در کل کتاب فروشی در بوشهر هیچ گاه جزو مشاغل پردرآمد نبوده است.

این فعال حوزه کتاب ادامه داد: با توجه به اینکه درآمد کتاب فروشی در برخی از فصل ها به شدت افت می کند، ما ناچار هستیم برای جبران آن، در کتاب فروشی نوشت افزار عرضه کنیم تا بتوانیم بخشی از هزینه های خود را تامین کنیم.

وی افزایش قیمت کتاب را امروز جدی ترین تهدید برای کتاب فروشی ها دانست و گفت: چراکه گرانی و وضعیت بد اقتصادی از هر سو خانواده ها را تحت فشار قرار داده تا جایی که درآمد برخی از افزاد حتی کفاف تامین نیازهای اولیه زندگی را نمی دهد دیگر چه برسد به خرید کتاب که متاسفانه به دلیل وضع نشدن سیاست های حمایت جویانه هنوز این کالای فرهنگی و ضروری در سبد خانوار ایرانی ها جای خود را باز نکرده است. در کنار آن، یک سری عوامل دیگر مانند جذابیت فضای مجازی و شبکه های تلویزیونی و... هم به افت فروش کتاب فروشی ها افزوده و آنقدر مردم را مسحور خود کرده اند که آن ها کمتر به مطالعه کتاب تمایل نشان می دهند.

شهبازی فرد در ادامه با تاکید بر اینکه البته یک فروشنده که خود اهل کتاب و مطالعه باشد، می تواند با شناسایی ذائقه مشتری او را در انتخاب صحیح کتاب کمک و ترغیب به مطالعه کند، افزود: متاسفانه نشناختن ذائقه کتابخوانی یکی از مهم ترین دلایلی است که موجب دلزدگی افراد نسبت به کتاب می شود و در این زمینه ما هنوز راه زیادی داریم و فکر می کنم باید بیشتر کار کنیم.

مدیر کتاب فروشی پارکر با اشاره به وجود کتاب های الکترونیکی به عنوان تهدیدی برای کتاب های کاغذی توضیح داد: بدون شک مطالعه کتاب الکترونیکی لذت خواندن کتاب کاغذی را ندارد ولی با توجه به پایین بودن قیمت آن ، خیلی وقت ها بر کتاب های کاغذی ترجیح داده می شود و این مساله می تواند در آینده به انزوای کتاب های کاغذی منجر شود.

این فعال فرهنگی در ادامه به پایین بودن سرانه مطالعه در ایران اشاره کرد و گفت: پایین بودن سرانه مطالعه نشانگر افت فرهنگی ماست که متاسفانه مسائلی هم به آن دامن می زنند، این در حالی است که هرچه سرانه مطالعه در جامعه بیشتر باشد با جامعه آرام تر، با فرهنگ تر و آگاه تری روبه رو خواهیم بود.

شهبازی فرد در پایان با اشاره به تعامل خوب و همیشگی ناشران با کتاب فروشی ها یادآور شد: امیدوارم کاغذ شامل سوبسید دولتی شود تا با پایین آمدن قیمت کتاب هم آگاهی مردم رشد یابد، هم رونقی در بازار کتاب به وجود بیاید.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در بوشهر، بوشهر از جمله شهرهایی است که از صبغه فرهنگی دیرینه ای برخوردار است. این بندر تاریخی که در واقع یکی از دروازه های فرهنگی جنوب کشور به شمار می رود، با پرورش مردمانی ادب دوست و کتاب خوان توانسته چهره های ممتازی را به جامعه ادبی کشور تحویل دهد.

بدیهی است یکی از شاخص ترین نمایه های فرهنگی در شهرها، کتاب فروشی ها هستند که با عرضه محصولات فرهنگی و ادبی خدمت شایانی به رشد کتابخوانی در جامعه پیرامونی خود می کنند. در بوشهر از حدود 40 و اندی سال پیش کتاب فروشی هایی چون پارکر، سبحان، پاپیروس فعالیت خود را آغاز کردند و با عرضه کمیاب ها و تازه های نشر کوشیدند روح مخاطبان خود را تغذیه و آگاهی و دانستنی های آن ها را در عصری که هنوز تکنولوژی مجالی برای عرض اندام نیافته بود، تقویت کنند.

این کتاب فروشی ها با عشق به فعالیت خود ادامه دادند تا رسیدند به عصر تکنولوژی و رقیب های قدری چون شبکه های مجازی، کتاب های الکترونیکی و... اما آن ها همچنان مخاطبان کتاب های کاغذی خود را حفظ کرده اند و با سعه صدر افت و خیزهای بازار کتاب را پشت سر می گذرانند.

کتاب فروشی پارکر به مدیریت محسن شهبازی فرد یکی از کتاب فروشی های قدیمی شهر بوشهر است؛ بیش از چهل سال از تاسیس این کتابفروشی می گذرد. پارکر در مرکز شهر و در جوار بافت تاریخی در یکی از پاساژهای بوشهر واقع شده است.

البته این کتاب فروشی چند ماهی است که به دلیل تغییر دکور فعالیت های خود را نیمه تعطیل کرده و برای اینکه مشتریان خود را مایوس نکند، فعلا به صورت محدود در فضای کوچکی در کوچه فرعی پاساژ در طبقه فوقانی کتابفروشی (در دست تعمیر) فعالیت می کند که در این میان به دلیل پاندمی کرونا در بوشهر تنها از طریق یک درِ کوچک که تمام آن را کاوری شیشه ای دربرگرفته است، پاسخگوی ذائقه مشتریان خود است.

محسن شهبازی فرد که اصالتا اهل اراک است ولی با سکونت در بوشهر درصدد برآمد با راه اندازی کتاب فروشی پارکر تازه های کتاب را در اختیار شهروندان بوشهری بگذارد، در این باره به خبرنگار ایبنا گفت: در آن زمان مردم علاقه شدیدی به کتابخوانی و آگاهی از شرایط روز جامعه داشتند و دائم در پی دانستن و خواندن بودند. من هم وقتی با درخواست های مکرر آن ها برای سفارش کتاب روبه رو شدم و با توجه به اینکه خود هم علاقه شدیدی به کتاب داشتم، این کتاب فروشی را راه اندازی کردم و خوشبختانه با استقبال خوبی هم روبه رو شد.

مدیر کتاب فروشی پارکر در ادامه با اشاره به محدودیت هایی که در گذشته در سفارش برخی از حوزه ها با آن روبه رو بود، تصریح کرد: سال های اول انتخاب عناوین کتاب با کنترل زیادی همراه بود و این مساله از نظر فکری انرژی زیادی از من می گرفت. هر چند ما همیشه کتاب هایی را عرضه می کردیم که مجوز داشته باشند اما همان ها هم گاهی مشکل ساز می شدند.

وی به کتاب های پرفروش کتاب فروشی اشاره کرد و یادآور شد: در این چهل سال تقریبا مخاطبانی با ذائقه و سلیقه های متفاوتی داشتیم اما بوشهری ها بیشتر به خرید و مطالعه کتاب های تاریخی و داستانی شامل رمان و داستان کوتاه و... علاقه نشان می دهند، البته کتاب های روانشناسی همیشه مخاطبان خود را داشته و دارد که این می تواند موید این باشد که مردم بوشهر طبعی لطیف دارند و گذشته گرا و تاریخ دوست هستند.

شهبازی فرد در پاسخ به این پرسش مبنی بر اینکه پیش از این شما یکی از توزیع کنندگان کتاب های دانشگاهی بودید، آیا هنوز در این حوزه فعالیت دارید؟، گفت: متاسفانه کتاب های درسی به ویژه دانشگاهی را به خاطر مشکلی که در امر توزیع داشتیم، از حوزه فعالیت خارج کردیم.

خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در بوشهر،
خبرگزاری کتاب ایران

خبرنگار ایبنا

این کتاب فروش در ادامه با ابراز رضایت از وضعیت کتاب خوانی در بوشهر تصریح کرد: خوشبختانه در شهر بوشهر اهل کتاب و مطالعه کم نیستند؛ اما در این میان ، گروه های سنی میانسال و جوان اقبال بیشتری نسبت به کتاب دارند.

وی با اشاره به طولانی شدن بازسازی این کتاب فروشی گفت: متاسفانه برخلاف انتظار بازسازی آن طولانی شده اما این تغییر و تحول در ظاهر کتاب فروشی امری ضروری بود؛ چراکه این مهم موجب بهبود عرضه کتاب خواهد شد. افزون بر این، چون سیستم کتاب فروشی سنتی بود، مشکلات خاصی را برای ما به همراه داشت و بافت فروشگاه هم دیگر فرسوده شده بود و باید آن را مرمت می کردیم.

شهبازی فرد با تاکید بر اینکه کرونا به صنف کتابفروشی ها آسیب جدی وارد کرده است، افزود: البته تعطیلی مدارس و همچنین افزایش بی رویه قیمت کاغذ و به دنبال آن، قیمت کتاب و تورم و گرانی ها، باعث کم شدن قدرت خرید مردم و پایین آمدن راندمان کار ما شد که این موضوع به کرونا هم ختم شد و مشکلات را چند برابر کرد. حقیقتا خسارتی که به ما وارد شده، خارج از تصور است. البته در کل کتاب فروشی در بوشهر هیچ گاه جزو مشاغل پردرآمد نبوده است.

این فعال حوزه کتاب ادامه داد: با توجه به اینکه درآمد کتاب فروشی در برخی از فصل ها به شدت افت می کند، ما ناچار هستیم برای جبران آن، در کتاب فروشی نوشت افزار عرضه کنیم تا بتوانیم بخشی از هزینه های خود را تامین کنیم.

وی افزایش قیمت کتاب را امروز جدی ترین تهدید برای کتاب فروشی ها دانست و گفت: چراکه گرانی و وضعیت بد اقتصادی از هر سو خانواده ها را تحت فشار قرار داده تا جایی که درآمد برخی از افزاد حتی کفاف تامین نیازهای اولیه زندگی را نمی دهد دیگر چه برسد به خرید کتاب که متاسفانه به دلیل وضع نشدن سیاست های حمایت جویانه هنوز این کالای فرهنگی و ضروری در سبد خانوار ایرانی ها جای خود را باز نکرده است. در کنار آن، یک سری عوامل دیگر مانند جذابیت فضای مجازی و شبکه های تلویزیونی و... هم به افت فروش کتاب فروشی ها افزوده و آنقدر مردم را مسحور خود کرده اند که آن ها کمتر به مطالعه کتاب تمایل نشان می دهند.

شهبازی فرد در ادامه با تاکید بر اینکه البته یک فروشنده که خود اهل کتاب و مطالعه باشد، می تواند با شناسایی ذائقه مشتری او را در انتخاب صحیح کتاب کمک و ترغیب به مطالعه کند، افزود: متاسفانه نشناختن ذائقه کتابخوانی یکی از مهم ترین دلایلی است که موجب دلزدگی افراد نسبت به کتاب می شود و در این زمینه ما هنوز راه زیادی داریم و فکر می کنم باید بیشتر کار کنیم.

مدیر کتاب فروشی پارکر با اشاره به وجود کتاب های الکترونیکی به عنوان تهدیدی برای کتاب های کاغذی توضیح داد: بدون شک مطالعه کتاب الکترونیکی لذت خواندن کتاب کاغذی را ندارد ولی با توجه به پایین بودن قیمت آن ، خیلی وقت ها بر کتاب های کاغذی ترجیح داده می شود و این مساله می تواند در آینده به انزوای کتاب های کاغذی منجر شود.

این فعال فرهنگی در ادامه به پایین بودن سرانه مطالعه در ایران اشاره کرد و گفت: پایین بودن سرانه مطالعه نشانگر افت فرهنگی ماست که متاسفانه مسائلی هم به آن دامن می زنند، این در حالی است که هرچه سرانه مطالعه در جامعه بیشتر باشد با جامعه آرام تر، با فرهنگ تر و آگاه تری روبه رو خواهیم بود.

شهبازی فرد در پایان با اشاره به تعامل خوب و همیشگی ناشران با کتاب فروشی ها یادآور شد: امیدوارم کاغذ شامل سوبسید دولتی شود تا با پایین آمدن قیمت کتاب هم آگاهی مردم رشد یابد، هم رونقی در بازار کتاب به وجود بیاید.

هنرمندان تئاتر استان اصفهان مجوز اجرای نمایش را در سال جاری، نه از یکِ تیر بلکه از 26 مردادماه گرفتند و از همان زمان که زمزمۀ بازگشایی سالن های تئاتر مطرح بود نیز یکی از کارگردانان تئاتر اصفهان به ایسنا گفته بود این بازگشایی در شرایط فعلی، باید با تقبل بخشی از هزینه ها توسط متولیان تئاتر، بیرون آوردن تئاتر از فضای سالن های سربسته و همچنین تولید تئاترهای کم هزینه توسط هنرمندان همراه باشد وگرنه وقتی نه مسئولان حمایت می کنند، نه سالن دارها و نه مردم، چه دل خوشی ای برای اجرا باقی می ماند؟

تئاتر آنلاین یک راهکار تازه برای عبور از این شرایط سخت است؛ راهکاری که کمپانی تئاترو می کوشد آن را در اصفهان پیاده کند و البته در بین هنرمندان این شهر، موافقان و مخالفانی هم دارد.

عمدۀ نگرانی هایی که حول محور تئاتر آنلاین مطرح است، ریشه در این اندیشه دارد که چنین طرحی، رابطۀ تماشاگر و بازیگر را به هم می ریزد و مخاطب را تنبل می کند، به طوری که بعد از رفع کرونا نیز او دیگر حاضر نیست تا سالن قدم رنجه کند و تئاتر را روی صحنه ببیند. عده ای دیگر اما معتقدند در شرایط فعلی که رابطۀ بین تماشاگر و تئاتر مرده، تئاتر آنلاین می تواند موقتاً مانند یک تنفس مصنوعی عمل کند و این رابطه را لااقل تا تغییر وضع ناخوش حاکم، زنده نگه دارد، بعد از نابودی ویروس کرونا هم به شکل هایی دیگر مثل برگزاری جلسات نقد و تحلیل و آموزش تاریخ تئاتر و... به کار خود ادامه بدهد.

خسرو ثقفیان ، هنرمند باسابقۀ تئاتر اصفهان دراین باره به ایسنا می گوید: همۀ ما شاهدیم که کرونا جهان را گرفته و مردم را به انفرادگرایی و گزیدن کنج عزلت سوق داده است و این، مغایر با هدف هنر نمایش یعنی فراخواندن به جمع برای انتقال فرهنگ و هنر است.

او ادامه می دهد: وجه تمایز تئاتر با سایر هنرها به همین زنده بودن است و ماهیت آن نیز به ارتباط نفس به نفس با تماشاگر وابستگی دارد، اما کرونا این رابطه را به هم زده و ما ناگزیریم که در شرایط فعلی به رابطۀ آنلاین با تماشاگر فکر کنیم.

این هنرمند البته تأکید می کند که نمایش آنلاین بعد از بهبود شرایط ناشی از شیوع ویروس کرونا باید یک برنامه جایگزین برای خود داشته باشد و به سمت کارهایی مثل تحلیل تئاترهای روی صحنه و آموزش تاریخ تئاتر و ... برود تا به نهاد تئاتر ضربه نزند، چرا که مخاطب قرن 21 راحت طلب است و آمادگی آن را دارد که کم کم دراز کشیدن در خانه و تئاتر دیدن را به رفتن به سالن و شنیدن صدای نفس های بازیگر ترجیح بدهد.

ثقفیان با اشاره به اینکه هنرمندان گرجستان از طرح نمایش آنلاین استقبال نکرده اند، می گوید: آن ها معتقدند که این شیوه خلاف روح زندۀ تئاتر و ارتباط رودرروی آن با هنرمند و تماشاگر است، اما وقتی این رابطه در سایۀ کرونا مرده باشد، چرا نتوانیم از نمایش آنلاین به صورت موقت مانند یک دستگاه تنفس مصنوعی بهره ببریم تا از این وضعیت عبور کنیم؟ به نظر من این طرح در شرایط فعلی می تواند یاریگر تئاتر باشد.

این نمایشنامه نویس و کارگردان تئاتر خاطرنشان می کند که نمایش آنلاین تصویری از تئاتر است نه خود تئاتر و می افزاید: حتی مخاطب کم هم برای تئاتر کفایت می کند چون پیام آن به عمق وجود همین تعداد کم نفوذ می کند و من عامدانه از عبارت نمایش آنلاین یا زنده به جای تئاتر آنلاین استفاده می کنم چون فکر می کنم لغت تئاتر را باید برای اجرا روی صحنه نگه داریم.

فریدون خسروی ، یکی دیگر از کارگردانان تئاتر اصفهان اما در گفت وگو با ایسنا اظهار می کند: اگر راهی باز شود که مخاطب بتواند از طریق تکنولوژی به صورت رایگان در خانه تئاتر ببیند او دیگر حاضر نیست بلیت بخرد و روی صندلی تماشاخانه بنشیند.

او با تأکید بر اینکه تئاتر آنلاین، تئاتر نیست، ادامه می دهد: رابطۀ تئاتر و تماشاگر پیش از کرونا هم مشکل داشت و چنین طرحی از نظر عنصری آن رابطه را بیش ازپیش به هم می زند.

فرهاد نجومی پور، بازیگر تئاتر و نمایندۀ کمپانی تئاترو در اصفهان، شیوۀ کار تئاتر آنلاین را این گونه برای ایسنا شرح می دهد: در تئاترو ما فیلم تئاتر نمایش نمی دهیم بلکه با چند دوربین و تجهیزات مناسب، همان تئاتری که در حال اجراست را به صورت زنده برای مخاطبی که بلیت خریده و به هر دلیلی نتوانسته در سالن حضور فیزیکی داشته باشد پخش می کنیم.

او تصریح می کند: این طرح توسط کمپانی تئاترو در تهران اجراشده و شهرهای دیگر نیز دیر یا زود به آن می پیوندند.

نجومی پور نیز تئاتر آنلاین را یک تنفس مصنوعی برای تئاتر می داند و تأکید می کند که این شیوه می تواند در افزودن دایرۀ مخاطبان تئاتر مؤثر باشد. او می گوید: طبیعتاً در روستا یا شهرستانی که زیرساخت کافی برای اجرا و تماشای تئاتر نیست اما اینترنت هست، می توان از این ابزار برای ایجاد علاقه به هنر با تئاتر بهره برد و یقین داشته باشید که همین علاقه مطالبۀ ایجاد زیرساخت را هم در شهروندان ایجاد می کند و در نهایت منجر به رونق هنر تئاتر می شود.

این هنرمند خاطرنشان می کند: اکنون در سراسر کشور تئاتر اجرا می شود و من و خیلی از دوستان تئاتری دیگر دوست داریم این آثار را به صورت زنده تماشا کنیم اما برای رسیدن به این خواسته باید تمام عمرمان را در سفر طی کنیم. تئاتر آنلاین می تواند امکان تماشای اجرای زنده دیگر هنرمندان کشور را هم فراهم کند و قطعاً حاصل چنین ارتباطی شکوفایی بیشتر هنر تئاتر در شهرهای ماست.

نجومی پور با تأکید بر اینکه پخش زندۀ یک تئاتر منافاتی با حضور فیزیکی مخاطب در سالن ندارد، تصریح می کند: کمپانی تئاترو کارش را با ژانر کودک در تهران شروع کرده و در ادامۀ راه، تمام ژانرها را پوشش خواهد داد. البته برای طی این مسیر و گسترده تر کردن دایرۀ آن به حمایت هنرمندان و مسئولان و مردم نیز نیازمند است.

او یادآور می شود که تئاتر آنلاین با تله تئاتر تفاوت دارد و در شرایطی که معلوم نیست چه زمانی از شر ویروس کرونا راحت می شویم، باید از این دریچۀ موجود بهره ببریم تا تئاتری که با هزار زحمت روی صحنه می رود، تماشاگر هم داشته باشد.

زهرا کاظمی ، مدیر خانه کودک، وابسته به سازمان فرهنگی اجتماعی و ورزشی شهرداری اصفهان که پیش از شیوع ویروس کرونا در این خانه میزبان اجرای تئاترهای کودک بوده، به ایسنا می گوید: اسفند 1398 ما تئاتر بسیار خوبی دربارۀ نوروز آماده کرده بودیم اما متأسفانه به خاطر شیوع ویروس کرونا این تئاتر اجرا نشد و تا امروز نیز به خاطر ادامۀ همان شرایط هیچ تئاتر کودکی در خانه کودک روی صحنه نرفته است.

او تصریح می کند: امروزه کودکان به هزار و یک دلیل از تلفن همراه خود یا والدینشان استفاده می کنند چرا یکی از این استفاده ها تماشای تئاتر نباشد؟ اگر یک تئاتر حرفه ای کوتاه و گویا به این واسطه به سمع و نظر کودکان برسد قطعاً می تواند کار انتقال پیام را به خوبی انجام بدهد.

مدیر خانه کودک اصفهان ادامه می دهد: کارشناسان می گویند هویت تئاتر به تماشای حضوری و ارتباط رو در رو با بازیگران است اما وقتی ویروس کرونا دست روی همین ارتباط رو در رو گذاشته ما دیگر نباید دست روی دست بگذاریم و اسیر وضع موجود شویم.

او با تأکید بر اینکه از اجرای طرح تئاتر آنلاین در خانه کودک استقبال می کند، می افزاید: کمپانی تئاترو می تواند در کنار پخش آنلاین، از کودکان نیز بخواهد که با عروسک های خود تئاتر اجرا کنند و فیلم آن را در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارد. قطعاً خانواده ها هم از این طرح استقبال خواهند کرد چون در نهایت منجر به رشد خلاقیت در کودکانی خواهد شد که به خاطر کرونا بسیاری از کلاس های آموزشی و ... را از دست داده اند.

محمدعلی جعفری ، معاون هنری و سینمایی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان اصفهان نیز در این باره به ایسنا می گوید: طبیعی است که هنرهایی مثل تئاتر و تعزیه باید در حضور تماشاگر اجرا شوند و بازخوردهایی که از مخاطب می گیرند خود می تواند بخشی از اجرایشان باشد اما اکنون شرایط عادی نیست و همه می بینیم که کرونا بسیاری از قاعده های طبیعی را بر هم زده است.

او خاطرنشان می کند: یکی از راه هایی که اکنون می توان به واسطۀ آن مخاطبی که به هر دلیلی نمی خواهد از خانه خارج شود را با تئاتر مرتبط نگه داشت، مدد جستن از بسترهای مجازی است.

معاون هنری و سینمایی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان اصفهان با تأکید بر اینکه در مورد هنر تئاتر، اولویت با حضور فیزیکی تماشاگر در سالن است توضیح می دهد: حضور تماشاگر وقتی میسر می شود که تمام شیوه نامه های بهداشتی رعایت شده باشد و بعد از این مدت که هم هنرمندان و هم سالن دارها خانه نشین بوده اند و درآمدی نداشته اند، تحمیل هزینۀ ضدعفونی سالن ها بار مضاعفی بر دوش هر دوی این گروه هاست است.

جعفری می افزاید: به همین خاطر ما با شهرداری اصفهان وارد گفتگو شدیم و از آن ها خواستیم برای کمک به هنر تئاتر هزینۀ ضدعفونی سالن ها را بر عهده بگیرند و خوشبختانه آن ها نیز به صورت ضمنی با این حرکت موافقت کرده اند. ما به محض آماده شدن برای اجرای نخستین تئاتر صحنه ای دوباره این مسئله را پیگیری خواهیم کرد تا ببینیم این حمایت تا چه حد قطعی و عملی است.

او با اشاره به اینکه اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی تسهیل گر امور است، می گوید: تأکید می کنم که اولویت با حضور فیزیکی تماشاگر در سالن تئاتر ضمن رعایت تمام شیوه نامه های بهداشتی است اما تا وضعیت به این شکل است، فکر نمی کنم مشکلی داشته باشد که سایر افراد هم بتوانند بلیت بخرند و به صورت آنلاین تئاترها را در خانه تماشا کنند.

انتهای پیام

به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در آذربایجان غربی ، امروز 11 شهریورماه به عنوان روز صنعت چاپ است. نامگذاری این روز در تقویم رسمی کشور به این نام، در سال 1379 و با تلاش اسدالله جامی، مدیر کل وقت دفتر امور چاپ وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، محقق شد.

در استان آذربایجان غربی، هم اکنون 300 چاپخانه فعال دارند که در حال حاضر 2200 نفر مشغول فعالیت هستند که از این تعداد 1100 نفر مستقیم فعالیت دارند. به مناسبت گرامیداشت روز ملی صنعت چاپ صبح امروز نشست خبری مشترک مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی آذربایجان غربی و رئیس اتحادیه چاپخانه داران استان برگزار شد.

حجت الاسلام ناصر خدایاری مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی آذربایجان غربی، در این نشست خبری که در سالن جلسات این اداره کل برگزار شد، افزود: استان آذربایجان غربی از ظرفیت ها و توانمندی های خوبی در این صنعت برخوردار است؛ اما متاسفانه از این ظرفیت ها به خوبی استفاده نشده است. باید با جذب سرمایه گذاری در حوزه چاپ و نشر این صنعت را به جایگاه اوج قبلی خود بازگردانیم که در این راستا مطبوعات و رسانه ها می توانند تاثیر بسزایی داشته باشند.

مدیر کل فرهنگ و ارشاد اسلامی آذربایجان غربی با بیان اینکه هیچ استانی به اندازه آذربایجان غربی چنین ظرفیتی در صنعت چاپ ندارد و اتحادیه باید برای آینده برنامه داشته باشد، گفت: ساماندهی مراکز چاپ در سطح استان، مستلزم هم افزایی و تعامل بین دستگاه های متولی است.

این مقام مسئول ادامه داد: در صنعت چاپ استان می توان با ایجاد شهرک ویژه با توجه به همسایگی با چند کشور و استفاده از ظرفیت مناطق آزاد تجاری به توسعه این صنعت کمک کرد.

خدایاری با بیان اینکه استان آذربایجان غربی چسبیده به استان های محروم است و باید به امر سرمایه گذاری در این بخش توجه ویژه شود، اظهار کرد: احیای پیشینه چاپ استان و تاسیس موزه چاپ و کتابت امری مهم است و افتتاح این موزه به شناساندن پیشینه چاپ استان کمک شایانی خواهد کرد.

وی ایجاد شهرک صنعتی و دانشکده مخصوص صنعت چاپ در استان را هم امری ضروری عنوان کرد.

تعطیلی 30 چاپخانه استان در 6 ماهه نخست سال 99
رئیس اتحادیه چاپخانه داران و کانون های تبلیغاتی آذربایجان غربی نیز در این نشست گفت: در 6 ماهه گذشته 30 واحد چاپخانه در استان به دلیل مشکلات مالی و عدم نوسازی دستگاه ها تعطیل شدند.

وی عدم حمایت از صنعت چاپ استان و بیمه و دارایی را بزرگترین معضل چاپخانه داران استان عنوان کرد و افزود: با وجود اینکه استان ظرفیت های خوبی در حوزه صنعت دارد ولی عدم حمایت برخی سازمان ها و ادارات، باعث شده این صنعت با رکود مواجهه شود و حتی با تعطیلی یا ورشکستی برخی واحدها مواجه باشیم.

این مسئول بیان کرد: تا 6 سال گذشته آذربایجان غربی جزو 3 استان برتر کشور در حوزه چاپ و نشر بوده ولی در حال حاضر به دلیل نبود دانش علمی به ویژه در چاپ سه بعدی، عدم حمایت برخی سازمان ها و عدم پرداخت تسهیلات برای به روزرسانی ناوگان چاپ استان رتبه فعلی استان در کشور کمتر از 10 نیست.

محبی اظهار کرد: در حال حاضر 300 واحد مجاز چاپ در استان فعالیت دارند و بیش از 300 واحد غیرمجاز نیز در استان وجود دارند که در روزهای اخیر 80 واحد از آنها تنها در خوی شناسایی شده است که باید به این امر نیز توجه ویژه شود.

وی با تاکید بر اینکه در زمان شیوع ویروس کرونا و مصادف شدن آن با ایام عید در استان خسارت زیادی به صنعت چاپ وارد شد و بیشتر سالنامه ها، کاتولوگ ها و سررسیدها برگشت خورد، گفت: مطالبات زیادی صنعت چاپ استان از ارگان هایی از جمله علوم پزشکی و آب و فاضلاب استان دارند و می توان گفت خرید ما به صورت نقد بوده ولی فروش نسیه است.

موزه چاپ و کتابت آذربایجان غربی به زودی افتتاح می شود
محبی ادامه داد: موزه چاپ و کتابت آذربایجان غربی درحال آماده سازی بوده و برخی دستگاه ها و کتب و نسخ خطی آن تهیه شده و هم زمان با افتتاح تالار مرکزی ارومیه افتتاح می شود.

رئیس اتحادیه چاپخانه داران مشکل بیمه، مالیات، شرایط کرونایی، گرانی کاغذ و مواد اولیه، عدم مساعدت ادارات و بانک ها برای خرید و نوسازی دستگاه های به روز چاپ، برون سپاری و سفارش از استان های دیگر را ازجمله مشکلات اصلی صنعت چاپ در استان آذربایجان غربی عنوان کرد و خواستار همکاری بانک ها در اعطای تسهیلات کم بهره برای نوسازی صنعت چاپ استان شد.

انتشار 224 عنوان کتاب در آذربایجان غربی طی سال گذشته
رسول بابازاده، معاون فرهنگی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی آذربایجان غربی نیز در این نشست با اعلام این خبر که در سال گذشته 224 عنوان کتاب در استان منتشر شده است، گفت: حمایت و توسعه صنعت چاپ و چاپخانه داران نیاز اصلی استان است، و با توجه به سابقه صنعت چاپ در استان نیاز است با دریافت تسهیلات و نوسازی صنعت چاپ و بهره گیری از چاپ مارکت به قطب این صنعت در کشور تبدیل شویم.

معاون فرهنگی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان آذربایجان غربی با اشاره به واحدهای متضرر از کرونا در استان ادامه داد: از واحدهای چاپی متضرر از کرونا که تعطیل شده اند برخی با پرداخت تسهیلات و یا نوسازی دستگاه ها در حال بازگشت به فعالیت هستند.

وی در پایان به نقش رسانه ها تاکید کرد و گفت: یک سری قابلیت و توانمندی در صنعت چاپ وجود دارد که باید از طریق رسانه ها به اطلاع مردم برسد.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در آذربایجان غربی ، امروز 11 شهریورماه به عنوان روز صنعت چاپ است. نامگذاری این روز در تقویم رسمی کشور به این نام، در سال 1379 و با تلاش اسدالله جامی، مدیر کل وقت دفتر امور چاپ وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، محقق شد.

در استان آذربایجان غربی، هم اکنون 300 چاپخانه فعال دارند که در حال حاضر 2200 نفر مشغول فعالیت هستند که از این تعداد 1100 نفر مستقیم فعالیت دارند. به مناسبت گرامیداشت روز ملی صنعت چاپ صبح امروز نشست خبری مشترک مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی آذربایجان غربی و رئیس اتحادیه چاپخانه داران استان برگزار شد.

حجت الاسلام ناصر خدایاری مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی آذربایجان غربی، در این نشست خبری که در سالن جلسات این اداره کل برگزار شد، افزود: استان آذربایجان غربی از ظرفیت ها و توانمندی های خوبی در این صنعت برخوردار است؛ اما متاسفانه از این ظرفیت ها به خوبی استفاده نشده است. باید با جذب سرمایه گذاری در حوزه چاپ و نشر این صنعت را به جایگاه اوج قبلی خود بازگردانیم که در این راستا مطبوعات و رسانه ها می توانند تاثیر بسزایی داشته باشند.

مدیر کل فرهنگ و ارشاد اسلامی آذربایجان غربی با بیان اینکه هیچ استانی به اندازه آذربایجان غربی چنین ظرفیتی در صنعت چاپ ندارد و اتحادیه باید برای آینده برنامه داشته باشد، گفت: ساماندهی مراکز چاپ در سطح استان، مستلزم هم افزایی و تعامل بین دستگاه های متولی است.

این مقام مسئول ادامه داد: در صنعت چاپ استان می توان با ایجاد شهرک ویژه با توجه به همسایگی با چند کشور و استفاده از ظرفیت مناطق آزاد تجاری به توسعه این صنعت کمک کرد.

خدایاری با بیان اینکه استان آذربایجان غربی چسبیده به استان های محروم است و باید به امر سرمایه گذاری در این بخش توجه ویژه شود، اظهار کرد: احیای پیشینه چاپ استان و تاسیس موزه چاپ و کتابت امری مهم است و افتتاح این موزه به شناساندن پیشینه چاپ استان کمک شایانی خواهد کرد.

وی ایجاد شهرک صنعتی و دانشکده مخصوص صنعت چاپ در استان را هم امری ضروری عنوان کرد.

تعطیلی 30 چاپخانه استان در 6 ماهه نخست سال 99
رئیس اتحادیه چاپخانه داران و کانون های تبلیغاتی آذربایجان غربی نیز در این نشست گفت: در 6 ماهه گذشته 30 واحد چاپخانه در استان به دلیل مشکلات مالی و عدم نوسازی دستگاه ها تعطیل شدند.

وی عدم حمایت از صنعت چاپ استان و بیمه و دارایی را بزرگترین معضل چاپخانه داران استان عنوان کرد و افزود: با وجود اینکه استان ظرفیت های خوبی در حوزه صنعت دارد ولی عدم حمایت برخی سازمان ها و ادارات، باعث شده این صنعت با رکود مواجهه شود و حتی با تعطیلی یا ورشکستی برخی واحدها مواجه باشیم.

این مسئول بیان کرد: تا 6 سال گذشته آذربایجان غربی جزو 3 استان برتر کشور در حوزه چاپ و نشر بوده ولی در حال حاضر به دلیل نبود دانش علمی به ویژه در چاپ سه بعدی، عدم حمایت برخی سازمان ها و عدم پرداخت تسهیلات برای به روزرسانی ناوگان چاپ استان رتبه فعلی استان در کشور کمتر از 10 نیست.

محبی اظهار کرد: در حال حاضر 300 واحد مجاز چاپ در استان فعالیت دارند و بیش از 300 واحد غیرمجاز نیز در استان وجود دارند که در روزهای اخیر 80 واحد از آنها تنها در خوی شناسایی شده است که باید به این امر نیز توجه ویژه شود.

وی با تاکید بر اینکه در زمان شیوع ویروس کرونا و مصادف شدن آن با ایام عید در استان خسارت زیادی به صنعت چاپ وارد شد و بیشتر سالنامه ها، کاتولوگ ها و سررسیدها برگشت خورد، گفت: مطالبات زیادی صنعت چاپ استان از ارگان هایی از جمله علوم پزشکی و آب و فاضلاب استان دارند و می توان گفت خرید ما به صورت نقد بوده ولی فروش نسیه است.

موزه چاپ و کتابت آذربایجان غربی به زودی افتتاح می شود
محبی ادامه داد: موزه چاپ و کتابت آذربایجان غربی درحال آماده سازی بوده و برخی دستگاه ها و کتب و نسخ خطی آن تهیه شده و هم زمان با افتتاح تالار مرکزی ارومیه افتتاح می شود.

رئیس اتحادیه چاپخانه داران مشکل بیمه، مالیات، شرایط کرونایی، گرانی کاغذ و مواد اولیه، عدم مساعدت ادارات و بانک ها برای خرید و نوسازی دستگاه های به روز چاپ، برون سپاری و سفارش از استان های دیگر را ازجمله مشکلات اصلی صنعت چاپ در استان آذربایجان غربی عنوان کرد و خواستار همکاری بانک ها در اعطای تسهیلات کم بهره برای نوسازی صنعت چاپ استان شد.

انتشار 224 عنوان کتاب در آذربایجان غربی طی سال گذشته
رسول بابازاده، معاون فرهنگی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی آذربایجان غربی نیز در این نشست با اعلام این خبر که در سال گذشته 224 عنوان کتاب در استان منتشر شده است، گفت: حمایت و توسعه صنعت چاپ و چاپخانه داران نیاز اصلی استان است، و با توجه به سابقه صنعت چاپ در استان نیاز است با دریافت تسهیلات و نوسازی صنعت چاپ و بهره گیری از چاپ مارکت به قطب این صنعت در کشور تبدیل شویم.

معاون فرهنگی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان آذربایجان غربی با اشاره به واحدهای متضرر از کرونا در استان ادامه داد: از واحدهای چاپی متضرر از کرونا که تعطیل شده اند برخی با پرداخت تسهیلات و یا نوسازی دستگاه ها در حال بازگشت به فعالیت هستند.

وی در پایان به نقش رسانه ها تاکید کرد و گفت: یک سری قابلیت و توانمندی در صنعت چاپ وجود دارد که باید از طریق رسانه ها به اطلاع مردم برسد.
خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در آذربایجان غربی
خبرگزاری کتاب ایران

تعطیلی 30 چاپخانه استان در 6 ماهه نخست سال 99

موزه چاپ و کتابت آذربایجان غربی به زودی افتتاح می شود

انتشار 224 عنوان کتاب در آذربایجان غربی طی سال گذشته

گروه فرهنگ و هنر – ابن بابویه یکی از قدیمی ترین گورستان های تهران است که هویت شهر با آن عجین شده. شاید هنوز هم قبور اجداد برخی از تهرانی ها در این گورستان محل تجدید دیدار با پدربزرگ ها و پدربزرگ پدربزرگ هایمان باشد اما چندی پیش خبری مطرح شد که بنا بر آن دوباره اجرای طرح همسان سازی سطوح در این قبرستان از سرگرفته شده، طرحی که مستلزم نابودی بسیاری از قبور قدیمی است.
این اولین باری نیست که گورستان ابن بابویه خبرساز می شود. بارها و بارها اعمال سلیقه های غیرکارشناسی صدای کارشناسان میراث فرهنگی و علاقه مندان این حوزه را بلند کرد اما متاسفانه هنوز هم اینگونه اقدامات دست از سر این گورستان تاریخی بر نمی دارد.
به نظر می رسد متولیان این قبرستان که پنجم دی ماه 1375 به شماره 1816 در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده، باید بیشتر به این مسئله فکر کنند که در این گورستان افراد مشهوری مانند غلامرضا تختی ، پهلوان سید حسن شجاعت (رزاز)، علی اکبر دهخدا ، محمدعلی فروغی ، رجبعلی خیاط و بسیاری از چهره های سیاسی و مذهبی از جمله کشته شدگان قیام 30 تیر در این گورستان به خاک سپرده شده ا ند.
در سال 1373 وزارت کشور، در دستوری که از آن به عنوان حفاظت و نگهداری این گورستان یاد شد، خواستار منع دفن مردگان در این محدوده شد؛ پس از آن، طرح های زیادی از سوی شهرداری برای عمران این گورستان پیشنهاد شد، اما سرانجام در اجرای طرح احداث باغ مشاهیر ، با این استدلال که اجرای این طرح نیازمند از بین بردن مقبره ها و هم سطح سازی زمین آرامگاه ابن بابویه است، بیش از نیمی از مقبره های خصوصی و خانوادگی دارای قدمت که دارای معماری زیبایی با نمادی از هنر ایران بودند به طور کامل تخریب شدند. مقبره هایی که به اعتقاد کارشناسان موزه ای دیدنی از تاریخ معاصر ایران بود.
19 بهمن سال 1393، مجتبی عبداللهی، معاون خدمات شهری و محیط زیست شهرداری تهران در گفت وگو با رسانه ها از بررسی دفن مردگان در قبرستان های متروک و همچنین متبرکه خبر داده بود.
سال 94 یک کارشناس میراث فرهنگی اداره کل میراث فرهنگی استان تهران دراین باره گفت: هر چند بحث دفن مردگان در قبرستان های قدیمی را مربوط به قوانین و ضوابط و همچنین شرعیات است، اما جابه‫جایی، تخریب و نوسازی سنگ قبرهای تاریخی و قدیمی گورستان ابن بابویه را در این قبرستان غیرمجاز است.
سال 1397 اما گویا طرح همسان سازی سطح این قبرستان مطرح شد که شبکه سمن های میراثی استان تهران با انتشار بیانه ای مخالفت خود را با این طرح مطرح کرد. در بخشی از این بیانیه آمده بود: در ابن بابویه طرح توسعه شبستان در حال انجام است در حالی که بنای موجود متعلق به 150 سال پیش است و کاشی کاری های دوره قاجار را می توان روی دیواره های این بنا مشاهده کرد. قرار بود شبستان این مجموعه از هر طرف به اندازه بیست متر توسعه یابد و به همین منظور، تعدادی از قبور واقع در این محدوده تخریب شده و برخی سنگ قبرهایی که مسئولان آستان می گفتند در همان جاهای نخست جانمایی خواهد شد و جابه جا نمی شوند از میان رفت، به گونه ای که برخی شواهد حاکی از آن است که این سنگ قبرها در اثر برخورد با لودر شکسته و در محوطه رها شده اند. اما کار به همین جا ختم نیافت. این که در بخش هایی از گورستان چراغ هایی، طبعاً به سبکی قدیمی، کار گذاشته شود و خرابه های آن مرتب و نسبت به مکان شان زیباسازی شوند اصولاً باید ربطی به ویران کردن سنگ قبرهای تاریخیِ مجموعه داشته باشد، اما دیده می شود که اصراری بر هم سطح و یک سان سازی سنگ قبرها که خود حاویِ تاریخچه ای از دوره ای هستند، وجود دارد .
حالا مدتی است دوباره طرح پیشین در دست اجرا قرار گرفته است. هر چند سال ها قبل این قبرستان تاریخی طعمِ طرحِ ساماندهی را به جان خرید که نتیجه اش ساختِ مقبره ای بزرگ و بلند در عرصه قبرستان و حریم برج طغرل بود.
حالا بخشِ شمالی قبرستان ابن بابویه در حال صاف شدن است، از بالا و پایین هایی که هر قبر را از دیگری جدا می کرد و سنگ قبرهای تاریخی اش بین علفزارهای خشک و درختان ریشه دوانده در دل تاریخِ خانوادگی هر قبر جا خوش کرده بودند. تا جایی که طرح اجرایی شده می توان ردی از برخی سنگ قبرهای قدیمی پیدا کرد، اما نشانه ها از تخریب و شکستن سنگ قبرهایی خبر می دهند که تاریخ شان حتی به پهلوی ثبت شده است، این را نوشته های سفید رنگ روی برخی از سنگ های جدیدِ صاف شده در دل قبرستان می گوید.
حجت نظری، عضو کمیسیون فرهنگی و اجتماعی شورای شهر به اخبار منتشره درمورد تخریب قبرستان ابن بابویه واکنش نشان داد و گفت: متاسفانه نگاه حاکم بر این قبرستان یا کلا برخی آرامستان های واجد ارزش تاریخی به جای آنکه رویکرد فرهنگی باشد عمدتا کالبدی و خشن است.
نظری با بیان اینکه متاسفانه شاهد برخوردها و موانع سلیقه ای در این آرامستان هستیم، ادامه داد: سه سال است که درنظر داریم یادمان دکتر محمد مصدق را که در این آرامستان قرار دارد، مرمت کنیم و حتی یکی از هنرمندان کشور حاضر شد با هزینه شخصی خود این مهم را انجام دهد و با اینکه موفق شدیم مجوزهای لازم را از وزارت میراث فرهنگی اخذ کنیم، اما همچنان سازمان اوقاف مجوزی درخصوص مرمت مجسمه و یادمانی که بیش از سه دهه در این آرامستان رها شده را صادر نمی کند. از طرف دیگر سنگ های قبور مردم که بعضا بیش از صد سال قدمت دارند را تخریب می کند، در حالی که در سایر کشورها این مجسمه و سنگ های قبور را به عنوان نمادهای فرهنگی و میراثی حفظ می کنند.
وی افزود: در سایر کشورها نیز ساماندهی آرامستان های قدیمی انجام می شود و اما تخریبی صورت نمی گیرد و می بینیم که با دقت سنگ های قبور قدیمی را نگهداری کرده و اگر لازم به جابه‫جایی آنها به موزه باشد، در راستای حفظ بافت و هویت تاریخی قبرستان مذکور، سنگ‫هایی شبیه به سنگ قبل را طراحی کرده و مجددا بروی قبر می گذارند و سنگ ها را به واسطه قدمت‫شان حفاظت می کنند و اگر قرار باشد برنامه ساماندهی در آرامستان های تاریخی کشور نیز انجام شود باید از این جنس باشد نه اینکه به اسم ساماندهی و مرتب کردن، آنها را تخریب کنیم.
چند روز پیش امیرمُصیب رحیم زاده مدیر اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی نیر به تاریخچه آغاز وارد شدن آسیب ها به این قبرستان اشاره می کند و می گوید: سال های 90 و 91 بیشترین آسیب به این مجموعه وارد شد، زمانی که اداره اوقاف طرحِ احداثِ شبستانی را در کنار مقبره شیخ صدوق آغاز کرد و تا جایی که در توان میراث فرهنگی بود، با آن مقابله کرد، هر چند بخش هایی از قبرستان نیز در همان زمان در طرحِ همسان سازی اطراف بقعه، از بین رفتند.
او به آغاز کارِ همسطح سازی قبور توسط میراث فرهنگی در آبان 97 اشاره می کند که اوقاف بدون هماهنگی با میراث، همسطح‫سازیِ رینگِ بقعه شیخ صدوق را انجام داد و می افزاید: در همان زمان در مکاتباتی با اوقاف اخطارهای اولیه را دادیم و مدیر اداره کل میراث فرهنگی تهران، در نامه ای با ریاست وقت اوقاف استان تهران، آن ها را ملزم به ارائه طرح کرد تا در کمیته فنی مطرح و اعلام نظر شود.
رحیم زاده ادامه می دهد: در طرح در دست اجرای اوقاف برای ابن بابویه قطعا این طرح باید بازنگری شود، به نظر می رسد دوستان مواردی را رعایت نکرده اند، ما درصدد هستیم سریع تر نامه بزنیم تا طرح به میراث ارائه شود و درصورتی که مورد موافقت ما باشد، کار ادامه یابد. آن ها بدون هماهنگی نباید کاری انجام دهند، از سوی دیگر نمی توان از همکاری های آن ها با میراث فرهنگی نیز گذشت، بسیاری از سنگ قبرهای دارای قدمت حفظ شده اند، هر چند در برخی نقاط نیز سنگ ها دچار شکستگی و آسیب شده اند. قطعا برای توسعه و ادامه فعالیت نظارت بیشتر می شود.
حالا روز گذشته رحیم زاده، مدیر اداره میراث فرهنگی شهرستان ری، بعد از بررسی هایی درباره فعالیت مینی لودر در قبرستان ابن بابویه گفته است: بعد از بررسی های انجام شده و تطابق تصاویر موجود از ضلع شمال غربی قبرستان ابن ‫بابویه، به این نتیجه رسیدیم که هیچ قبری در این نقطه تخریب نشده و میراث فرهنگی فقط با ایجاد فضای سبز در این نقطه موافق است.
او با اشاره به حضور بابکت (مینی لودر) در ضلع غربی مسجد ماشاءالله در بقعه امامزاده هادی و در ضلع شمالِ غربی بقعه شیخ صدوق ادامه می دهد: بر اساس مستندات ارائه شده، آن بخش محل دپو نخاله های قبرستان در طول سال گذشته بوده و اکنون آن نخاله ها که در یک مسیر مشخص بوده اند، آواربرداری شده اند. در دو طرف این مسیر نیز جدول بوده که نخاله ها ریخته شده بود، اما قبری در آن مسیر وجود ندارد که اگر حتی یک قبر بود صاحبان آن با دپو زباله در آن مسیر موافقت نمی کردند.
او تاکید می کند: بر اساس صحبت های انجام شده فعلا فعالیت متوقف شد تا جلسه ای مشترک با معاونت میراث فرهنگی استان تهران برای بررسی طرح اصلی بقعه شیخ صدوق و امامزاده هادی با حضور کارشناسان استان تهران و رییس اداره اوقاف و متولیان دو بقعه برگزار شود و درباره کاربری آن مسیر در ضلع شمال غربی قبرستان صحبت شود، اگر به این نتیجه برسیم که در آن منطقه فقط طرح فضای سبز و پیاده راهی برای مسیر باشد میراث فرهنگی با طرح مخالفتی ندارد.

ارسال دیدگاه
نام: ایمیل: دیدگاه:

بندرعباس – دهمین کنگره بین المللی امام سجاد(ع) با سخنرانی علما و اندیشمندان داخلی و خارجی در دو بخش حضوری همراه با رعایت پروتکل های بهداشتی و مجازی در بندرعباس آغاز به کار کرد.

به گزارش شیعه پرس، آیین اختتامیه دهمین کنگره بین المللی امام سجاد (ع)، سه شنبه شب با تلاوت آیاتی چند از کلام الله مجید، در سالن اجتماعات حوزه علمیه خواهران بندرعباس آغاز به کار کرد.

عرض خیرمقدم توسط رضا کمالی زرکانی مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی هرمزگان، علی علامه زاده دبیر کنگره بین المللی امام سجاد (ع) و قرائت پیام آیت الله العظمی صافی گلپایگانی توسط حجت الاسلام و المسلمین محمد علی لبخندان دبیر علمی کنگره از برنامه های آغازین این رخداد مهم فرهنگی و معنوی است.

سخنرانی حجت الاسلام و المسلمین دکتر محمد عبادی نماینده ولی فقیه در هرمزگان و امام جمعه بندرعباس و رئیس شورای سیاستگذاری کنگره بین المللی امام سجاد (ع) از دیگر برنامه های آیین افتتاحیه کنگره دهم است.

حجت الاسلام و المسلمین دکتر حبیب رضا ارزانی مشاور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و رئیس ستاد هماهنگی کانون های فرهنگی هنری مساجد کشور دیگر سخنران این آیین است.

سخنرانی شیخ دکتر خالد عبدالوهاب ملا رئیس جماعت علمای عراق، سخنرانی حجت الاسلام و المسلمین سید محمد خاتمی امام جمعه موقت تهران و سخنرانی حجت الاسلام و المسلمین سید هاشم موسوی نماینده مقام معظم رهبری و رئیس مرکز اسلامی انگلیس از دیگر بخش های این آیین است.

رونمایی از کتاب شبی که T2 معراج شد (روایت خاطرات پاسدار شهید خلیل تختی نژاد، دومین شهید مدافع حرم استان هرمزگان) و مداحی کربلایی مجتبی عابدینی از مداحان اهل بیت (ع) بخش پایانی آیین افتتاحیه دهمین کنگره بین المللی امام سجاد (ع) است.

گفتنی است کنگره بین المللی امام سجاد (ع) از 9 سال پیش همه ساله به همت ستاد هماهنگی کانون های فرهنگی هنری مساجد هرمزگان و با همکاری ادارات و نهادهای استان و ستاد هماهنگی کانون های مساجد کشور، مجمع جهانی اهل بیت. سازمان فرهنگ و ارتباطات و جامعه المصطفی از 12 تا 25 محرم همزمان سالروز شهادت سید الساجدین امام سجاد (ع) و با حضور اندیشمندان مسلمان و سایر ادیان برگزار می شود.