بولتن فرهنگی هنری / مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی 10 شهریور 99
وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به عنوان متولی فرهنگ و هنر در کشور در این سال ها با چالش های زیادی مواجه بوده است. از اختلاف نظرها درباره برگزاری رویدادهای هنری چون کنسرت ها و نمایش برخی فیلم ها تا بحرانی که اکنون با شیوع بیماری کرونا بخش های مختلف فرهنگ و هنر را درگیر کرده است. این چالش ها و مشکلات باعث شده گاهی اهالی فرهنگ و هنر نقدهایی را متوجه این وزارتخانه به عنوان مسئول این حوزه بدانند.

سید عباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی که از سال 96 این مسئولیت را در دولت دوازدهم برعهده گرفته در این گفت و گو به این نقدها پاسخ می دهد؛ به سؤالاتی که اهالی فرهنگ و هنر دارند و به دنبال پاسخی برای آن در خانه خود هستند. پاسخی همراه با توضیح زوایای پیدا و پنهانی که شاید کمتر به آنها توجه می کنیم .

مسأله ای که در کشور ما وجود دارد و در شش ماه اخیر خلأ خود را بیشتر نمایان کرده، نبود صنف های فعال با زیرساخت های درست و به روز شده حقوقی، بخصوص در شاخه ها و حوزه های مختلف فرهنگ و هنر است. سؤال این جاست که مشکل اصلی فعالیت صنف های ما چیست و ریشه از کجا می گیرد؟

به نظر می رسد مسأله اصلی و اساسی ما درباره فعالیت صنوف فرهنگی و هنری همان طور که شما اشاره کردید نبود زیرساخت شکل گیری صنفی است و همچنان هم در مراحل اولیه بسترسازی برای فعالیت این صنف ها هستیم. ما شاهد هستیم که در صنوف مختلف گاهی مؤسساتی وجود دارند که صرفاً مؤسسه اند و نقش یک نهاد صنفی را ایفا نمی کنند یا حتی اگر صنف هستند، صنف هایی منطقه ای یا شهری اند و نه یک صنف سراسری. شاید یکی از مهم ترین مسأله هایی که ما در حوزه فرهنگ، هنر و رسانه داشته و در حال حاضر هم به سمت حل و فصل این مسأله رفته ایم همین موضوع است. عملاً نهادهای صنفی روشنی در این حوزه ها نداشته ایم تا بتوانند به عنوان صنف، بار را از روی دوش دولت ها بردارند یا یاری رسان دولت ها در بخش های مهم مشورتی باشند. تا این زیرساخت ها شکل نگیرد بحث های دیگر در این خصوص، تأثیری کوتاه مدت خواهند داشت و با این نگاه و وسواس در دولت دوازدهم مسیری طی شد که امروز می توانیم بگوییم مسیری است با چشم اندازی روشن. همکاران من در وزارتخانه با دوستان در صنوف مختلف جلسات متعددی داشتند و به موازات، ارتباطاتی با وزارت کار برقرار شد و همگی در این مسیر همراهی نشان دادند و منتج شد به مصوبه هیأت وزیران در خصوص بحث صنوف فرهنگی. به عنوان مثال پیش تر شاهد بودیم که صنفی مثل اتحادیه ناشران با نیم قرن سابقه به دلیل نبود زیرساخت های لازم و شفافیت در بخش عضوگیری و... در شهرهای مختلف نمی توانست اتحادیه ای صنفی یا استانی شکل بدهند و به همین خاطر فعالان این حوزه می رفتند با صنوف دیگری که شاید حتی کمترین ارتباطی با حوزه آنها داشتند ادغام می شدند که این اتفاق، اتفاق درستی نبود و باید ساز و کارش تغییر می کرد و استانداردسازی می شد. بعد از امضای تفاهمنامه با وزارت کار و طی مسیر در هیأت وزیران، امکان اینکه یک انجمن فراگیر کشوری در هر حوزه ای شکل بگیرد پدید آمد. مرحله دوم این چشم انداز چنین طراحی شده که انجمن ها بتوانند کانون های فراگیر یک موضوع را زیر پوشش داشته باشند و در مرحله بعد این امکان میسر شود که کانون های فراگیر به عنوان مثال در حوزه فرهنگ و هنر شکل بگیرد و در گامی بلند بتوانیم اتحادیه فراگیرتر فرهنگ و هنر و رسانه را به دلیل بحث های مشترک در این حوزه راه اندازی کنیم. در واقع قدم به قدم از کانون های متمرکز اولیه به کانون های گسترده تر و بعد از آن به اتحادیه های فراگیر برسیم. این حرکت با تصویب مصوبه در هیأت محترم دولت و امضای تفاهمنامه ای بین وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و وزارت کار وارد فاز اجرایی و عملیاتی شد و در قدم های اولیه در مصوبه ، کمیسیونی در نظر گرفته شد که این کمیسیون به عنوان دوران انتقالی، مسئولیت را تا شکل گیری کانون ها به عهده خواهد داشت و در واقع نماینده وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و وزارت کار است و هفت نفر هم نماینده صنوف. طی جلسه هایی که تا امروز داشتیم اقدامات خوبی صورت گرفت از جمله نهایی شدن دستورالعمل و شیوه نامه انجام کارها و فرآیندشان در وزارت کار. به هر صورت این کار با مقاومت هایی در ساختار اداری ما روبه رواست که برخی قصد داشته و دارند که این انجمن ها را از نوع اول به نوع دوم تبدیل کنند که تفسیریه ای در وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی تنظیم شد که در این تفسیریه تأکید شد که این انجمن های فرهنگی، هنری و رسانه ای فراگیر همان انجمن های نوع اول با همان ویژگی و مزایا هستند و هیچ تفاوتی ندارند. بحث های ثانویه ما اینجا باید حل می شد و به عنوان مثال در آخرین جلسه با تأسیس انجمن عکاسان موافقت شد و 15 انجمن دیگر هم در دستور کار قرار گرفته است. به نظر می رسد مسیری طولانی که با گفت وگوهای فراوان با صنوف و مجموعه های موازی و... صورت گرفت امروز به جایی رسیده که بگوییم ان شاء الله تا پایان دولت خواهیم توانست بستری مناسب را در این حوزه پایه گذاری کنیم و اگر بتوانیم تأسیس انجمن های فراگیر را پی ریزی کنیم (که مانع اصلی شکل گیری یک حرکت صنفی درست در حوزه فرهنگ، هنر و رسانه است و دیگر درگیر آن نباشیم که مؤسسات، جای این انجمن ها بنشینند درحالی که اساس این دو با هم در ویژگی های مدنی و حقوقی شان متفاوت هستند) چشم انداز خوب و اتفاق قابل توجهی را در حوزه تشکیل صنف های مختلف در حوزه فرهنگ، هنر و رسانه شاهد خواهیم بود. یعنی نهادهای صنفی در این حوزه بالاخره می توانند پا بگیرند و همان طور که شما گفتید در مواقع بحرانی به کمک بیایند و منتظر دولت نمانند و در شرایط عادی هم کمک رسان جدی و نقش آفرین اصلی باشند. مانع جدی دولت یازدهم و دوازدهم در حوزه واگذاری ها و... نبود ساختارهای درست بود تا جایی که متوجه می شدیم همین بحث های واگذاری به بحث ها و منازعه های جدیدی دامن می زد و در یک حوزه تعداد زیادی عنوان انجمن و مؤسسه و... وجود دارد که همه هم فعال هستند و سابقه دار هستند و نمی دانستیم به کدام باید واگذار کنیم و حالا در این روندی که توضیح داده شد و در حال انجام آن هستیم، امیدواریم این مشکلات به حداقل برسد و تا پایان دولت بسترسازی اولیه و درستش انجام شود و ثمره میوه اش در دوره ها و دولت های بعدی چشیده شود .

مصداق های تسهیل گری که توضیح دادید در چه مواردی است که مشکلاتی پیش تر بین خانه سینما و وزارت فرهنگ و ارشاد پیش آمده بود؟

آنچه در این مرحله اتفاق می افتد و پیش از این وجود نداشت تأسیس یک صنف فراگیر که طرف ارتباط با وزارتخانه های مختلف دولتی است را داشته باشیم. پیش تر یک کانون می آمد و وزارت کار می گفت به عنوان مثال در خانه سینما کانون های دیگری هم وجود دارد با تفاوت های دیگری و سطح فراگیری و پوشش این کانون ها مشخص نبود و مسائلی از این دست. راه های در رو برای سیستم اداری وجود داشت که اگر یک طرف می خواست بازی را به هم بزند در طرف دیگر در بحث صنف ها هم عدم همگرایی و اتحادی وجود داشت که کار را پیچیده تر می کرد. ولی وقتی مسیر را با رویه ای که توضیح دادیم و کمیسیونی که شکل دادیم پیش بردیم همان طور که گفته شد در حال حاضر هفت نماینده صنوف و دو نماینده از وزارت کار و فرهنگ و ارشاد اسلامی مسیرهای پایه را طراحی کرده اند و در حال به ثمر رساندن موافقتنامه ها و تأیید تأسیس انجمن های فراگیر هستند. دولت پیش از این طرف حساب خود را نمی شناخت و این اصلی ترین مانع پیشبرد کار به حساب می آمد که این مسأله هم برای هر دو طرف ایجاد ضرر می کرد. هم دولت نمی توانست از همراهی طرف مقابل استفاده کند و هم صنف ها نمی توانستند حرف خود را به طرف دولت منتقل کند و حال به نظر می رسد مسیر پیش رو مشکلات قبلی را از بین خواهد برد البته حتماً مسأله های دیگری در آینده و در مقام عمل خواهیم داشت که باید مرتفع شوند تا کار پیشروی بهتری داشته باشد اما اول باید این مشکلات حل می شد تا روی بستر و مسیر درست و مناسب و مطمئنی کار را پیش ببریم .

همه ما می دانیم که وزارت ارشاد مسأله هایی با نهادهای موازی هم دارد که نتیجه آن در برخی موارد باعث ایجاد تنش و اختلاف نظرهایی در حوزه فرهنگ، هنر و رسانه می شود. برای تعامل با این نهادها چه اقداماتی در دوره شما انجام شد تا در یک همکاری و تعامل همه جانبه بتوان کارها را پیش برد و این پیشبرد کار در بستر همکاری به برداشته شدن باری از دوش اهالی فرهنگ و همچنین وزارتخانه متبوع شما باشد؟

به هر صورت ترکیبی از فشارها، ناهمگرایی ها و مسأله های مختلف وجود داشته و دارد و این ناهمگرایی ها و فشارها و تضادها، از سه حوزه وارد حوزه فرهنگ و هنر و نهاد متولی این حوزه یعنی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی می شود. مراکز رسمی، نیمه رسمی و غیر رسمی، سه حوزه ای هستند که فشارهایی را به این وزارتخانه در سطوح مختلف و اشکال مختلف وارد می کنند و این شکل از ورود، تأثیرات منفی در کارکرد این حوزه و وزارتخانه و مسئولش خواهد داشت. از طرف دیگر این ناهمگونی ها و تضادها و... دو عامل اصلی دارد. عامل اول اختلاف دیدگاه و عامل دوم اختلاف سلیقه هاست و گاهی هم عامل سومی به نام اختلاف های سیاسی از پشت صحنه می آید تا این اختلاف ها و پیچیدگی ها را تندتر کند. اختلاف سلیقه و اختلاف دیدگاه به عنوان مثال در موسیقی وجود دارد و ممکن است یک مجموعه کل موسیقی را حرام بداند و کمترین ساز و آواز را مشمول ادله حرمت بداند و در جاهایی نیز اختلاف سلایق وجود دارد. در این ترکیب ما شش فضا را پیدا می کنیم که در مراکز رسمی، نیمه رسمی و غیر رسمی و اختلاف دیدگاه و سلیقه خلاصه می شود. البته باید به این نکته اشاره کرد که این بحث از بحث های اساسی و پردامنه در دوره های مختلف و وزرای مختلف کمابیش وجود داشته و جای بحث و تبادل نظر بسیار زیادی دارد اما اینجا به صورت موجز به آن اشاره ای می کنم. اصول و روشی که من به آن معتقد بودم و سعی کردیم تا حد زیادی به آن پایبند باشیم قانونگرایی در بحث اختلاف دیدگاه با حوزه های رسمی و نیمه رسمی بوده است. جمهوری اسلامی قانونی دارد که ما باید در اختلافات خود این قانون را معیار خود قرار بدهیم حال چه برای برخی خوشایند باشد چه برای برخی نباشد. درحوزه اختلاف سلایق، آنچه در حد ممکن، دنبال کرده و می کنیم بر چند مبنا بوده از جمله در تعامل و گفت وگو پیرامون اختلاف سلیقه ها با مراکز رسمی و نیمه رسمی و غیررسمی، قرار گذاشتیم که ما در چارچوب اختیارات و وظایف قانونی خودمان تعامل کنیم؛ نه یک کلمه کم و نه یک کلمه زیاد. اخیراً هم یکی از مراجع رسمی در یک حوزه ای می خواستند که ما رویه جدیدی را برای برخی حوزه ها در نظر بگیریم که ما صراحتاً نظر مخالف خود را اعلام کردیم و گفتیم چارچوب های قانونی اجازه نظرخواهی از شما را به ما نمی دهد یا در نظر نگرفته است. ممکن است اختیارات خود را کم بدانیم اما اصل برای ما این است که از این اختیارات کم ،صیانت کنیم و از دیگران هم بخواهیم از این اختیار کم توقعی بیش از آنچه باید نداشته باشند. نکته دیگر بحث معیار و محترم دانستن ساختارهای سازمانی و اجرایی ما مثلاً در بحث مجوزهاست (حال اینکه این مجوزها مثلاً برای کتاب و... وجود داشته باشد یا نه بحث تفاوت دیدگاه است) ما در حوز ه هایی شوراهایی داریم که به عنوان ساختارهای قانونی و محترم می شناسیم که مورد تأیید ما هستند و نه وزیر و نه معاون وزیر که نمی تواند همه سناریوها و نمایشنامه ها و... را بخواند و شوراها پاسخگوی این مسئولیت هستند .
ممکن است افراد مختلف، در جایگاه های مختلف، نظرشان به عنوان مثال درباره یک فیلم یا یک موسیقی با هم متفاوت باشد و مسلماً ممکن نیست که ما به اندازه تمام جمعیت کشورمان ضابط قانون و ضابط اجرایی در نظر بگیریم. پس ساختارهای اجرایی از جمله شوراهای ارزیابی در بخش های مختلف برای همین تشکیل شده اند که عهده دار این مسئولیت باشند. بحث دیگری که ما آن را شروع کردیم و تا حدود زیادی پیش رفتیم و البته هنوز جای کار بسیار دارد، همگرا کردن برداشت از مقررات قانونی است که از این طریق می توانیم از برداشت های سلیقه ای در تمامی حوزه های فرهنگ و هنر و رسانه اجتناب کنیم. معیارهایی که ما به عنوان اسناد بالادستی برای بررسی آثار و صدور یا عدم صدور مجوز در دست داریم شفاف و روشن است و همین معیارها ما را از سلیقه گرایی برحذر می کند و بستری فراهم می کند تا به تعداد افراد نظر و سلیقه شخصی در این امر دخیل نشود. در حوزه کتاب به عنوان مثال این نگرش را در بحث کتاب پیش بردیم و با برداشت های روشن و به دور از سلیقه محوری مورد بررسی و تعامل قرار دادیم و قدم در مسیر بعدی را به گفت وگو منتج کردیم. ما با مجموعه های رسمی و غیررسمی گفت وگو می کنیم تا تضادها را به تنش هایی لاینحل تبدیل نکنیم. اگر می بینید این تنش ها کمتر شده به این دلیل است که طی سه سال گذشته سعی کردیم مباحث را در فضایی آرام پیش ببریم و با توجه به قانون و معیارهایی که برشمردیم از حرکت به سمت فضاهای سنگینی که ادامه کار را غیرممکن نشان می دهد دوری کنیم. پس در واقع هر جا اختلاف دیدگاه وجود داشته به قانون مراجعه کرده ایم، هرجا اختلاف در سلایق وجود داشته حتی المقدور براساس اختیارات قانونی خود عمل کرده ایم و در نهایت ضمن تفسیرهایی روشن تر از موضوعات با طرف های مختلف پای گفت وگو نشسته ایم .

این روزها یکی از سؤالات اصلی اهالی فرهنگ و هنر درباره بازگشایی مراکزو رویدادهای فرهنگی هنری است و به نظر می رسد یک نوع بلاتکلیفی درمورد حال و آینده این تصمیم ها وجود دارد. مثلاً درباره جشنواره تئاتر و فیلم فجر قدم هایی از جمله تعیین دبیر و... برداشته شده در حالی که به درستی نمی دانیم در بهمن ماه وضعیت و نظر ستادملی کرونا چه خواهد بود. یا درباره بازگشایی سالن های نمایش که در رخوت بسر می برند و... وزارتخانه متبوع شما در حوزه های مختلف با چه ایده و سناریویی درباره آن چه در نیمه دوم پیش رو خواهیم داشت قرار است حرکت کند؟

اسفندماه همه در هیأت دولت با پدیده ای ناشناخته روبه رو بودیم که تمامی صحبت های مطروحه در آن زمان براساس شناخت و بررسی وزارت بهداشت از آن مقطع و شکل پیشروی ویروس کرونا بود و امیدوار بودیم که نهایتاً تا پایان فروردین این ویروس کاملاً مهار شود اما کم کم دامنه و شناخت از ادامه مسیر با اما و اگرهایی روبه رو شد و هنوز هم به وضوح و قطعی مشخص نیست که این رویه و شرایط تا چه زمانی طول خواهد کشید. پس با توجه به اینکه چشم انداز روشن و دقیقی وجود ندارد طبیعتاً امکان برنامه ریزی دقیقی نیز وجود ندارد و ما تنها می توانیم برای شرایط مختلف سناریوهای مختلف را پیش رو بگذاریم تا ببینیم در شکل ها و شرایط مختلف، چه اقداماتی را می شود متصور بود و براساس آنها پیش رفت. سناریوی اول این بود که اگر کم کم با افول و وضعیت سفید کشور روبه رو شدیم، سعی کنیم جشنواره ها و رویدادهای فرهنگی را که در شش ماه اول امکان برگزاری اش نبود در شش ماه دوم اجرا کنیم و تا حدودی هم پیش رفتیم و حتی همان طور که شما اشاره کردید دبیران جشنواره فیلم فجر را هم معرفی کردیم. امروز اما به نظر می رسد با روند فعلی، امکان تحقیق سناریو اول تقریباً غیرممکن شده و مجبوریم در چنین شرایطی روی سناریوهای دیگر متمرکز شویم. جمع بندی از شرایط پیش رو تا پایان مردادماه کامل خواهد شد و نتیجه بعداً اعلام خواهد شد و آن زمان می توانیم تصمیم بگیریم که جشنواره و رویدادهای نیمه دوم سال را برگزار کنیم یا نه. در واقع اگر به لطف خداوند شرایط به سمتی رفت که وضعیت سفید شد و ستاد ملی کرونا اجازه برگزاری های چنین برنامه ها و جشنواره هایی را داد، می توانیم جشنواره را در مدل هایی تازه که متناسب با وضعیت امروز کشور است برگزار کنیم و اگر هم چنین اتفاقی نیفتاد درباره جایگزین های دیگر و متناسب از قبل تصمیم گیری و در موعد مقرر آن را اجرا خواهیم کرد. طبق آن چه در جلسه با معاونین مطرح کردم قرار است همکاران من ایده ها و برنامه ها و سناریوهایشان را تا پایان مرداد آماده کنند که اگر قرار است برگزار کنیم در چه حالت و شرایطی این اتفاق بیفتد و اگر هم قرار بر برگزار نشدن بود، چه کارهایی در مقابل می توان انجام داد. پس اگر قرار به برگزاری شد شیوه های مناسب شرایط را بررسی و در نهایت اجرایی می کنیم که ممکن است برگزاری به صورت آنلاین یا... باشد و اگر تصمیم نهایی عدم برگزاری جشنواره ها بود، با همکاری سازمان برنامه و بودجه، تصمیمی بهتر برای هزینه کرد بودجه خواهیم داشت تا منابع را به شکل روشن مصرف کنیم و هنرمندان بتوانند از آن استفاده کنند .

صندوق حمایت از نویسندگان و هنرمندان طی ماه های اخیر کارهای مثبتی انجام داد و البته درباره کمبود بودجه هم گلایه هایی دارند و معتقدند اگر بودجه بیشتری در اختیار داشته باشند می توانند با کمیت و کیفیت بهتر و بیشتری عمل کنند. شما عملکرد زیرمجموعه های خود در این حوزه ها را علی الخصوص در دورانی که به هنرمندان بسیار سخت می گذرد چگونه ارزیابی می کنید؟

به طور کلی در دولت یازدهم و دوازدهم انصافاً مسیر رو به رشدی را طی کردیم که نمی شود آن را نادیده گرفت و به عنوان نمونه همان طور که گفتید صندوق حمایت از نویسندگان و هنرمندان هم در این مجموعه رشد چشمگیری در بحث حمایت از هنرمندان و نویسندگان داشته به نحوی که سال 92، 17هزار و 888 نفر عضو صندوق بوده اند که این رقم در حال حاضر به 74 هزار نفر رسیده یا اعضایی که زیر پوشش بیمه تأمین اجتماعی بوده اند، از 26 هزار نفر در سال 92 به 40 هزار نفر در سال 99 رسیده اند و تعداد هنرمندان زیرپوشش بیمه تکمیلی سال 92، از 6هزار و 246 نفر به 28 هزار نفر رسیده است و پاره ای از خدماتی که قبلاً در این صندوق ارائه نمی شد، مثل بیمه عمر و بیمه حوادث امروز به خدمات این صندوق اضافه شده و 14 هزار نفر از هنرمندان ما زیر پوشش این بیمه در صندوق حمایت از هنرمندان و نویسندگان هستند؛ هم از لحاظ تعداد و هم از لحاظ نوع خدمات گسترده تر شده اما ما علیرغم این رشد، شاهد مشکلی از نظر منابع مالی کشور بوده ایم اما آمارها به لطف خداوند افزایشی بوده اما فاصله زیادی وجود دارد بین این مقدار و مجموعه مورد نیاز. راهی که ما رفته ایم راه طولانی و با کیفیت بوده است اما در مقایسه با مجموعه عظیم هنرمندان همچنان کم است و دست دعوت و همکاری دراز می کنیم در مقابل هر نهاد، سازمان، ارگان و رسانه ای که دستی برآتش دارد تا این مسیر هر چه سریع تر پیش برود و رضایت هنرمندان را در آمار و درصدی بالاتر شاهد باشیم .

در دولت تدبیر و امید بسیاری از هنرمندانی که به اشکال مختلف، در دولت های گذشته ممنوع الفعالیت بوده اند یا به اصطلاح در لیست سیاه این وزارتخانه قرار گرفته بودند، دوباره اجازه کار پیدا کردند و این اتفاق مبارکی بود اما به هر صورت، این لیست هنوز، خالی از نام هایی که به نحوی از انحا ممنوعیت کاری دارند نیست. در دوره شما چه اتفاقات مثبتی رقم خورد که تعداد این هنرمندان کمتر شود و آثار و هنرمندان در حوزه های مختلف دوباره اجازه انتشار آثار خود را داشته باشند؟

برای ما و بر اساس همان نکته ای که در سؤال قبل به آن اشاره کردیم، ملاک قانون است و همه چیز در چارچوب وظایف وزارتخانه و شوراهایش با برداشت ها و تفسیرهایی روشن تعریف می شود و بر همین مبنا و معیار، دولت یازدهم و دوازدهم تلاش کرد تا فضایی مبتنی بر قانون و به دور از سلیقه های فردی جلو رود و همین مسأله در تولید محصولات و آثار هنری تأثیر بسیاری گذاشته و شما در هر حوزه فرهنگی و هنری اگر دقت کنید متوجه می شوید که در همه موضوعات از قبیل کتاب، تئاتر، موسیقی و... تعداد محصولات و آثار و مخاطب بسیار چشمگیر است. به عنوان مثال تماشاگران تئاتر ما در سال 97 از 2 میلیون به 8 میلیون رسید و سینما از 7 میلیون به 28 میلیون رسید و همه این اتفاقات نشان می دهد تنوع و تکثیری در تولیدات فرهنگی و هنری ما بوده و کمک کرده تا شرایط را شرایطی قابل دفاع تر بدانیم. تلاش کردیم چیزی را عرضه نکنیم که بعد نتوانیم از آن دفاع کنیم و این مسیر آرام و مستمر پی گرفته شد که تاحدود زیادی باعث امنیت خاطر شغلی برای اهالی فرهنگ و هنر به وجود آورد و این نوید را می داد که چنین روندی می تواند ادامه داشته باشد و امیدواریم بتوانیم حداکثر فعالیت هنرمندان را در چارچوب های قانونی داشته باشیم و این مسیر با حداقل تنش ها و تضادهایی که کار را برای اهالی هنر سخت می کنند پیش ببریم .

با همه این ها همچنان به عنوان مثال برخی سینماگران و نویسندگان از برخی سخت گیری ها گلایه دارند و دوست دارند بدانند دلیل چنین مسأله ای چیست؟

طبیعی است که گلایه هایی وجود دارد و حتماً برخی از این گلایه ها بحق است. گاهی همکاران من مواردی را به من ارجاع می دادند و متوجه می شدم فرد بررس جاهایی دقت لازم را نداشته یا با سلیقه بسته تری با اثر برخورد کرده است. اصل مطلب را رد نمی کنم اما اینکه رویکرد، رویکرد سخت گیرانه تری شده باشد را حداقل می توانم بگویم ما در ظرفیت قانونی آثاری که می توانستند منتشر شوند مشکل جدی و خاصی نداشته اند .

بحث فرهنگ و هنر در کشور ما مجموعه گسترده و وسیعی است که به نظر می رسد از عهده یک وزارتخانه برنمی آید و به نظر می رسد همکاری با دیگر سازمان ها و ارگان ها و نهادهایی که مسأله و دغدغه فرهنگ و هنر دارند الزامی است. چقدر فکر می کنید برای پیشبرد این مبحث گسترده این هم افزایی وجود دارد؟

در این قسمت پیشرفت هایی وجود داشته اما با آنچه ایده آل ماست حتماً فاصله بسیاری وجود دارد و هنوز در دامنه این قله هستیم. همان طور که گفتید ما مجموعه بسیار متنوعی را در حوزه فرهنگ و هنر زیر پوشش داریم که این مجموعه متنوع سلایق و نگاه های مختلفی نیز دارند. قدمی که ما در این مسیر برداشتیم و به نوعی قدم اول محسوب می شود احیای شورای هنر در شورای عالی انقلاب فرهنگی است که مدتی تعطیل بود و طبق این رویکرد و با آمدن دبیر جدید و گفت وگوهایی که صورت گرفت شورای هنر دوباره احیا شد و چند جلسه هم برگزار کردیم. در واقع در چنین شوراهایی که نهادهای فرادستگاهی فرهنگی دیگر هم حضور دارند این امکان میسر می شود که برخی از مسأله های خود را با نگاهی همگرا در این جلسات مطرح کنیم و این همگرایی در نهایت به ما کمک می کند در مرحله اجرا، کار را راحت تر و البته بهتر پیش ببریم. ما بسیار امیدواریم در یکسال باقی مانده دولت، طی این جلسات و همگرایی ها که در این شورا محقق می شود نتیجه، نتیجه ای ثمربخش باشد که تا اینجا بسیار امیدوارکننده بوده که به اتفاقات مثبت خوشبین باشیم .

با توجه به روی کار آمدن مجلس جدید و طبعاً اعضای کمیسیون فرهنگی هم کارش را به تازگی شروع کرده چه مراوده ها و گفت وگوهایی در ابتدای کار صورت گرفته و چشم انداز همکاری با مجلس جدید را چطور می بینید؟

همان طور که رئیس جمهوری در پیام شان به مناسبت افتتاح مجلس تأکید کردند، ما امروز در وضعیتی قرار داریم که تعامل می تواند ما را از شرایط سخت موجود به سلامت عبور دهد. پس رویکرد ما هم تعامل حداکثری است و با همین رویکرد کلان، با مجلس ارتباط برقرار می کنیم. ما رفت وآمد به مجلس را مفید می دانیم چون معتقدیم این رفت وآمدها و گفت وگوها به نزدیک شدن دیدگاه های دو طرف کمک می کند و امیدواریم که تجربه مثبت و خوبی داشته باشیم و در این مجلس هم نقطه های همگرایی را پیدا کنیم تا برآیند این همگرایی در حوزه فرهنگ و هنر و رسانه مؤثرتر واقع شود و امیدواریم مجلس شورای اسلامی و علی الخصوص کمیسیون فرهنگی به کمک حوزه فرهنگ، هنر و رسانه بیاید و همکاری خوبی با هم داشته باشیم .

شما در جلسه رأی اعتماد در مجلس، به 46 برنامه که از آنها به عنوان چالش های مهم حوزه فرهنگ و هنر نام بردید اشاره کردید که 14 برنامه از این 46 برنامه تدوین و اجرایی شد. دقیقاً چه برنامه هایی به سرانجام رسید و ارزیابی خود شما از پیشبرد کار در این خصوص چیست؟

برنامه ای که به مجلس ارائه کردیم از همان اول هم برنامه ای برای گرفتن رأی اعتماد نبود، بلکه نقشه راه وزارتخانه بود و بر همین اساس آن مجموعه برنامه های متعدد و متکثر در 9 کلان برنامه تجمیع و به عنوان نقشه راه مشخص شد. سال به سال با همین نگاه مسیری را که طی کردیم دنبال می کنیم. به عنوان نمونه یکی از کلان برنامه ها شفافیت بود و چون حس می کردیم این برنامه می تواند اعتمادسازی و شفاف سازی را در این وزارت پیش روی همگان قرار بدهد با جدید پیش بردیم. در چند حوزه گزارش ها سالیانه در حوزه عملکرد، هزینه و... مشخص و شفاف، آماده شده است. در همین بخش مبلغ و میزان قراردادها، بودجه و هزینه کرد جشنواره ها، رویدادها و... میزان و شرایط حمایت های مالی از افراد و مجموعه ها و حتی گزارش حسابرسی مؤسسه های وابسته منتشر خواهند شد و در نهایت مجموعه ای از این حوزه به عنوان گزارش های مالی عملکردی در اتاقی شیشه ای قرار خواهد گرفت. در بخشی دیگر گزارش های شفاف فرآیندی خدماتی از جمله آیین نامه ها، دستورالعمل ها، مجوزها، نوبت دهی ها، انتخاب داوران شفاف سازی و منتشر خواهند شد و از سویی دیگر نیز اطلاعات سازمانی خود را به صورت روشن عرضه خواهیم کرد. گزارش 98 را که نگاه می کردم نسبت به التزامی که به مسیر داشته ایم و به عنوان مثال در بحث همین شفاف سازی با وجود تمام مشکلات و مصائب و مقاومت ها نمره قابل دفاعی را در این سال به دست آورده ایم. یا در بحث هوشمندسازی و دولت الکترونیک قدم های بزرگی برداشته شده یا در بخش صدور مجوز ما از 180 به 33 مجوز رسیدیم و برای تک تک آنها دستورالعمل جدیدی نوشته شد تا خدمات روان تر و فرآیندها کوتاه تر شود. سامانه های ما در حال تکمیل هستند و تا مهرماه مجموعه کارها در وزارت ارشاد به صورت کامل از طریق سامانه ها خواهد بود. امیدواریم و به شکل جدی در پی آن هستیم تا آذرماه پنجره واحد خدمات الکترونیک را در وزارتخانه داشته باشیم که همه کسانی که خواستار خدمات رسانی هستند از این پنجره به آنچه می خواهند برسند. در مجموع اهتمام بر این بوده که در گفت وگو با مردم و مجلس التزام خود را بر 9 کلان برنامه حفظ کنیم و امیدوارم ثمره این اقدامات هم در پایان دولت خود را نشان بدهد و طبق گفته رهبر معظم انقلاب، صورت وضعیت عملکرد خود را به روشنی به آینده تحویل بدهیم .

لینک خبر :‌ وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی
شجاع از ارسال نامه به وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی خبر داد و گفت: در این نامه به مشکل نقدینگی برای فعالان این حوزه اشاره و پیشنهاد کردیم این وزارتخانه با یکی از بانک های دولتی تفاهم نامه ای برای حمایت از اهالی چاپ و نشر امضا کند.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۹/۰۶/۰۵

غلامرضا شجاع، نماینده تشکل های صنعت چاپ استان ها در گفت وگو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، با اشاره به مشکلاتی که فعالان حوزه چاپ و نشر با آن درگیر هستند، گفت: باتوجه به مشکلات شدید نقدینگی و گرانی کاغذ که در حوزه چاپ و نشر وجود دارد، نامه ای از سوی شرکت تشکل های صنعت چاپ و تائید شرکت تعاونی ناشران تهران و همفکری با دیگر مصرف کنندگان چاپ ونشر کاغذ استان های کشور به سیدعباس صالحی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی ارسال شده است.

وی درباره محتوای این نامه، ادامه داد: در این نامه به مشکل نقدینگی برای فعالان این حوزه اشاره کردیم و خواستار حمایت وی از دست اندرکاران چاپ و نشر شدیم تا گره ای از مشکلات باز شود.

شجاع با اشاره به درخواست این دو تشکل صنفی از وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی افزود: در این نامه از وزیر خواستیم ضمن حمایت از تولید داخلی در سال جهش تولید با یکی از بانک های دولتی با اولویت بانک ملی به علت اینکه سهام دار اصلی چوپ و کاغذ مازندران ست و مذاکراتی مفصل بین این تولیدکننده کاغذ داخلی با تعدادی از اتحادیه ها و تعاونی های حوزه چاپ و نشر کشور داشته است، تفاهم نامه ای برای حمایت از اهالی چاپ و نشر امضا شود؛ همچنین اشاره کرده ایم که در اوایل دهه 80 این کار با همکاری بانک صادرات انجام شده است و اهالی چاپ هیچ گونه بدعهدی و وام معوقه ای نداشتند.

وی یادآور شد: در جلسات حضوری با دکتر محسن جوادی، معاون فرهنگی و دکتر احمدی، مشاور وزیر و مدیرکل وزارتی و دکتر علیرضا اسماعیلی، مشاور اجرایی معاونت فرهنگی نیز داشته ایم که با استقبال روبه رو شد.

شجاع با اشاره به مشکل نقدینگی در کارخانه های تولید کاغذ گفت: در جلساتی که با مدیران ارشد کارخانه چوب و کاغذ مازندران و تعدادی از مسئولان اتحادیه ها و تعاونی های کشور در بخش چاپ و نشر داشتیم متوجه شدیم که هر دو طرف مشکل نقدینگی دارند.

وی با ارائه راهکار در این زمینه و ارسال آن به وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، عنوان کرد: در این زمینه پیشنهاد کردیم قراردادهای دو طرف به صورت اسناد ریالی یا ال سی داخلی بین بانک ملی و چاپخانه دار و ناشر منعقد شود. تقاضای ما این است که بانک مورد نظر در قرارداد اسناد ریالی تسهیلاتی به جای وثیقه ملکی، چک و سفته دریافت کند زیرا این کار نیز قبلا انجام شده است و اکنون منتظر جلسه با مدیرعامل بانک ملی هستیم که احتمالا در صورت صلاحدید وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با یکی از مدیران ارشد وزارتخانه همراه می شویم .

شجاع در ادامه صحبت های خود گفت: در این زمینه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز برای حمایت از تولیدات فرهنگی با بانک مورد نظر در تفاهم نامه فی مابین اعلام کند، هر واحد چاپ یا نشر که در انجام تعهدات خود کوتاهی کند با اعلام رسمی بانک طرف قرارداد به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، اقدام خواهد کرد.

به گفته وی، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از واحد دریافت کننده تسهیلات تعهد می گیرد مبنی بر اینکه اجازه دارد با آن واحد به هر شیوه ای که صلاح می داند برخورد کند و می تواند مجوز یا حتی پلمپ واحد چاپی یا نشر را ابطال کند؛ همچنین وزارت ارشاد می تواند از خریدار برای معرفی به بانک تعهد بگیرد یا بانک در زمان دادن تسهیلات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، استعلام بگیرد.

وی در پایان تاکید کرد: امیدوارم بانک ملی نیز از این موضوع حمایت کند و برای حمایت تولید داخلی و زمینه برای ایجاد نقدینگی و پویایی در صنعت چاپ و نشر و فرهنگ کشور فراهم شود.

غلامرضا شجاع، نماینده تشکل های صنعت چاپ استان ها در گفت وگو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، با اشاره به مشکلاتی که فعالان حوزه چاپ و نشر با آن درگیر هستند، گفت: باتوجه به مشکلات شدید نقدینگی و گرانی کاغذ که در حوزه چاپ و نشر وجود دارد، نامه ای از سوی شرکت تشکل های صنعت چاپ و تائید شرکت تعاونی ناشران تهران و همفکری با دیگر مصرف کنندگان چاپ ونشر کاغذ استان های کشور به سیدعباس صالحی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی ارسال شده است.

وی درباره محتوای این نامه، ادامه داد: در این نامه به مشکل نقدینگی برای فعالان این حوزه اشاره کردیم و خواستار حمایت وی از دست اندرکاران چاپ و نشر شدیم تا گره ای از مشکلات باز شود.

شجاع با اشاره به درخواست این دو تشکل صنفی از وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی افزود: در این نامه از وزیر خواستیم ضمن حمایت از تولید داخلی در سال جهش تولید با یکی از بانک های دولتی با اولویت بانک ملی به علت اینکه سهام دار اصلی چوپ و کاغذ مازندران ست و مذاکراتی مفصل بین این تولیدکننده کاغذ داخلی با تعدادی از اتحادیه ها و تعاونی های حوزه چاپ و نشر کشور داشته است، تفاهم نامه ای برای حمایت از اهالی چاپ و نشر امضا شود؛ همچنین اشاره کرده ایم که در اوایل دهه 80 این کار با همکاری بانک صادرات انجام شده است و اهالی چاپ هیچ گونه بدعهدی و وام معوقه ای نداشتند.

وی یادآور شد: در جلسات حضوری با دکتر محسن جوادی، معاون فرهنگی و دکتر احمدی، مشاور وزیر و مدیرکل وزارتی و دکتر علیرضا اسماعیلی، مشاور اجرایی معاونت فرهنگی نیز داشته ایم که با استقبال روبه رو شد.

شجاع با اشاره به مشکل نقدینگی در کارخانه های تولید کاغذ گفت: در جلساتی که با مدیران ارشد کارخانه چوب و کاغذ مازندران و تعدادی از مسئولان اتحادیه ها و تعاونی های کشور در بخش چاپ و نشر داشتیم متوجه شدیم که هر دو طرف مشکل نقدینگی دارند.

وی با ارائه راهکار در این زمینه و ارسال آن به وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، عنوان کرد: در این زمینه پیشنهاد کردیم قراردادهای دو طرف به صورت اسناد ریالی یا ال سی داخلی بین بانک ملی و چاپخانه دار و ناشر منعقد شود. تقاضای ما این است که بانک مورد نظر در قرارداد اسناد ریالی تسهیلاتی به جای وثیقه ملکی، چک و سفته دریافت کند زیرا این کار نیز قبلا انجام شده است و اکنون منتظر جلسه با مدیرعامل بانک ملی هستیم که احتمالا در صورت صلاحدید وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با یکی از مدیران ارشد وزارتخانه همراه می شویم .

شجاع در ادامه صحبت های خود گفت: در این زمینه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز برای حمایت از تولیدات فرهنگی با بانک مورد نظر در تفاهم نامه فی مابین اعلام کند، هر واحد چاپ یا نشر که در انجام تعهدات خود کوتاهی کند با اعلام رسمی بانک طرف قرارداد به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، اقدام خواهد کرد.

به گفته وی، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از واحد دریافت کننده تسهیلات تعهد می گیرد مبنی بر اینکه اجازه دارد با آن واحد به هر شیوه ای که صلاح می داند برخورد کند و می تواند مجوز یا حتی پلمپ واحد چاپی یا نشر را ابطال کند؛ همچنین وزارت ارشاد می تواند از خریدار برای معرفی به بانک تعهد بگیرد یا بانک در زمان دادن تسهیلات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، استعلام بگیرد.

وی در پایان تاکید کرد: امیدوارم بانک ملی نیز از این موضوع حمایت کند و برای حمایت تولید داخلی و زمینه برای ایجاد نقدینگی و پویایی در صنعت چاپ و نشر و فرهنگ کشور فراهم شود.

خبرگزاری کتاب ایران

لینک خبر :‌ خبرگزاری کتاب ایران
تهران- ایرنا- سید عباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی امشب (پنجشبه) و در شب هشتم ماه محرم متعلق به حضرت علی اکبر (ع) در توئیتی نوشت: علی اکبر میوه جانان بود.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۹/۰۶/۰۶ سایت های دیگر : آقای خبر خبرگزاری ایمنا میزان بانی فیلم

صالحی امشب در شب هشتم ماه محرم متعلق به حضرت علی اکبر (ع)، فرزند بزرگ امام حسین (ع) و نزدیک ترین فرد به ایشان در این توئیت افزود: علی اکبر میوه جانان بود، شبیه ترین آدمیان به پیامبر در شمایل و فضایل!
او ادامه داد: و چنین بود که انیس حسین در حیات گردید و تنها شهید هم جوار او شد در ضریح شش گوشه! پدران داغدیده این بوم کهن با داغ حسین گریستند و اشک شان را مرهم سوگ کردند و از جان ناله برآوردند: لایوم کیومک یا اباعبدالله

لینک خبر :‌ خبرگزاری جمهوری اسلامی
تهران-ایرنا- وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در پیامی به مناسبت روز تاسوعا نوشت: تا علمدار بود، غم بود اما غربت نبود.

در صفحه شخصی خود در شبکه اجتماعی توییتر، به مناسبت روز تاسوعا و گرامی داشت شهادت حضرت عباس بن علی (ع)، نوشت: تا علمدار بود، غم بود اما غربت نبود.

او که برخاک فتاد غم و غربت درهم تنید و صدای حسین در کربلا پیچید:

اینک پشت و پناهم فروریخت و امیدم گسسته شد.

کرب و بلا از آن دم آغاز شد...

لینک خبر :‌ خبرگزاری جمهوری اسلامی
گویا آقایان کمترین اطلاعی در خصوص شغل خبرنگاری و وظیفه خبرنگار ندارند. هر فردی که باشد و در هر مقام مدیریتی ، انتظامی، قضائی ، امنیتی و ..... ، بالاتر از قانون نبوده و نخواهد بود. یک زمانی که رسم شده بود به اسم من می دانم و تو نمی دانی و مصلحت، خبرنگار بازداشت می شد. یک زمانی با اعمال سلیقه در اسم مقدس امنیت ، خبرنگار بازداشت می شد و ...... ،وزیر محترم ارشاد الزاما باید پیگیر و پاسخگو به جریان بازداشت خبرنگار خبرگزاری معظم مهر باشد. جامعه خبرنگاری کشور، منتظر شنیدن توضیحات وزیر بعد از ایام عزاداری تاسوعا و عاشورای حسینی است.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۹/۰۶/۰۹

شعار سال: وظیفه خبرنگار در طیفی از اطلاع رسانی و آگاه سازی، گفتمان سازی (رابطه بین قدرت و شناخت)، پرسشگری و مطالبه، فسادستیزی، نظارت قانونی، دفاع از حقوق عمومی و شهروندی، تسهیل در تصمیم سازی و تصمیم گیری سیاسی- مدیریتی، برجسته سازی برخی از رویداد ها و جریان ها و.... قرار دارد.
تجربه حرفه ای ثابت کرده که برخی از مقامات مدیریتی و انتظامی برخورد کننده با خبرنگاران، فاقد تجربه و دانش کافی قانونی در خصوص حقوق خبرنگار و حرفه خبرنگاری هستند. به گونه ای که کمتر رسانه حرفه ای را می توان در کشور سراغ داشت که تجربه جلب خبرنگارش توسط نیروی محترم انتظامی در حین تهیه گزارش خبری را نداشته باشد. عامل این سطح از ناهماهنگی ها چیست؟ از حد گذری خبرنگاران یا کم اطلاعی طرف مقابل؟ تعارف را کنار بگذاریم. این مسئله یک زمانی و یک جا باید طرح شده و بتدریج حل شود. اینکه این گونه صراحت گفتار و مستدل صحبت کردن را حمل بر تضعیف نیروی محترم انتطامی بگذاریم، فقط می تواند از یک ذهن کم اطلاع مسئله دار نشات گرفته باشد. حق گوئی و حق طلبی چه ارتباطی به تضعیف می تواند داشته باشد؟
نوع دیگر برخورد با خبرنگاران، برخورد امنیتی (در معنای میدانی نه امنیت در مفهوم کلان و ملی یا بحث خرابکاری و جاسوسی) در پهنه های اجرائی است. خبرنگار در حال انجام وظیفه خودش است و فردی عموما با لباس شخصی وارد شده و بعد از چند سوال بجای اعمال قانون، اعمال سلیقه می کند. شدت و سرعت این نوع برخورد ها هم وابسته به میزان تندی زبان خبرنگار دارد. اگر خبرنگار حاضر جواب باشد، به چند دقیقه نمی کشد که به اسم امنیت و امنیتی بودن مسئله و ضرورت احراز هویت و. جلب می شود و چنانچه انفعال پیشه کند، شاید طرف مقابل با چند تشر و بی احترامی و بعضا هتک حرمت کلامی، کوتاه بیاید و خبرنگار مجبور به توقف کارش و انصراف از تهیه خبر شود.
آقای وزیر، موارد بیان شده داستان نیست عزیز من، راستان حرفه خبرنگاری است که مسلم می دانیم خودتان از ما، بهتر و بیشتر بدان واقف هستید. همه ما خوب می دانیم که بین مسئله مهم حفظ امنیت ملی ناشی از مداخله گری های نابجا و خدای ناکرده اغفال خبرنگار، با حضور خبرنگار در یک عرصه خبری (هرچند عرضه آشفته و مسئله دار) تفاوت زمین تا آسمان امنیتی- قضائی وجود دارد. همه ما به روشنی می دانیم که بدلیل عدم حساسیت کافی و کم توجهی به حقوق قانونی خبرنگار و حوزه خبری، امکان اعمال سلیقه شخصی به اسم امنیت و مسئله امنیتی، توسط هر مقام و شخصی وجود دارد. شاید باورتان نشود که طرف، تهیه گزارش از میدان تره بار شهرداری را به امنیت ملی وصل می کرد. لا إله إلّا اللّه که جایگاه حضرتعالی، حفظ حرمت رسانه و رعایت مقیدات آن و همچنین واجب الاحترام بودن مخاطبان رسانه، زبان انسان را کوتاه می کند. این در حالی است که تمام تلاش تشکیلات امنیتی هر کشوری، تقلیل سطح مسائل و تبدیل مسائل امنیتی به مسائل عادی و سرعت بخشی در رفع بحران بوده و هیچ تشکیلات امنیتی به نیروی های خود توصیه به قانون شکنی نکرده و با نظارت های چندگانه، خواهان چارچوب پذیری و حرکت قاعده مند نیرو های تحت امر است.
از این داستان ها بگذریم، مسلما خبر دارید که کوثر کریمی خبرنگار خبرگزاری مهر که برای نخستین بار اقدام به رسانه ای کردن تخریب منازل مسکونی اهالی روستای ابوالفضل در استان خوزستان نموده بود، بازداشت و سپس با قید کفالت آزاد شد. اهالی رسانه از شما برادر فرهیخته و عالی ترین مقام اجرائی، مدیریتی و سیاستگذاری شاغل در حوزه فرهنگ و هنر، انتظار دارند که بشکلی شفاف پیگیر داستان این بازداشت بوده و توضیحات لازم را به افکار عمومی و جامعه خبرنگاری کشور، ارایه دهید. ان شاالله این حرکت شما گام موثری برای تقویت وحدت نظر بین پنج راس رسانه، مدیران اجرائی دستگاه های دولتی و نهاد های عمومی، نیروی معظم انتظامی، تشکیلات وظیفه مند در مباحث و حوزه های امنیتی و سامانه های قضائی کشور باشد. خداوند به شما عزت عطا نموده و به عمرتان برکت داده و عاقبت بخیرمان کند، ان شاالله.

نویسنده: دکتر جواد محمدقلی نیا

اختصاصی پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

لینک خبر :‌ شعار سال
معاون فرهنگی اداره اوقاف تهران با اشاره به اقدامات برای برپایی عزاداری سیدالشهدا (ع) در دهه اول محرم باتوجه به شیوع کرونا، گفت: امسال 40 میلیارد تومان از کمک به هیأت ها و تجهیز امامزاده ها گرفته تا تأمین بسته های معیشتی هزینه شد.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۹/۰۶/۱۰ سایت های دیگر : خبرگزاری شبستان

هیئت همدلی| حجت الاسلام سیدهاشم حسینی، معاون فرهنگی اداره اوقاف استان تهران در گفت وگو با خبرنگار حج و زیارت خبرگزاری فارس با بیان اینکه امسال با شیوع کرونا برنامه های محرم نیز متأثر از این ویروس منحوس برنامه ریزی شد، اظهار داشت: امسال به منظور کمک به هیأت های عزاداری سیدالشهدا (ع)، در کنار تهیه و توزیع غذا بین هیأت ها و حتی مناطق محروم تهران، اقدام به توزیع ماسک نیز کردیم.

توزیع 2 میلیون ماسک در دهه اول محرم

وی با اشاره به دوخت ماسک در امامزاده ها، افزود: از ابتدای شیوع کرونا ، در امامزاده ها کارگاه تولید ماسک راه اندازی شد و همزمان با دهه اول محرم برای حفظ سلامت عزاداران و خادمان امام حسین (ع) بیش از دو میلیون ماسک بین هیأت ها توزیع کردیم.

حسینی با بیان اینکه امسال با توجه به دستورالعمل ستاد مبارزه با کرونا مبنی بر ممنوعیت برپایی عزاداری در فضای بسته، امامزاده ها میزبان هیأت ها بودند، خاطرنشان کرد: 104 امامزاده استان تهران برای حضور عزاداران در محرم و صفر تجهیز و مراسم دهه اول برگزار شد. همچنین در برخی امامزاده ها برنامه عزاداری تا پایان محرم ادامه دارد و در هر سه دهه ماه محرم به منظور حضور عزاداران با رعایت مکات بهداشتی برنامه ریزی شده است.

تهیه بسته های معیشتی برای نیازمندان همزمان با محرم

معاون فرهنگی اداره اوقاف استان تهران با اشاره به توزیع بیش از 50 هزار بسته معیشتی در مناطق محروم، تصریح کرد: کمک مومنانه همچنان ادامه دارد و ما سعی داریم تا پایان کرونا برای تأمین بخشی از نیازهای معیشتی خانواده های کم درآمد این اقدام را دنبال کرده و از محل وقف مرتبط با این موضوع هزینه ها را با توزیع بسته حمایتی تقبل کنیم.

وی در ادامه از اجرای 5 هزار اجرای چهارپایه خوانی در سطح شهر تهران خبر داد و گفت: با توجه به شیوع کرونا برخی عزاداری سیدالشهدا (ع) را در هیأت های خانگی یا در محله های خود دنبال کردند که برای این منظور 100 گروه چهارپایه خوانی توسط اداره اوقاف استان تهران آماده و در سطح شهر به اجرای برنامه پرداختند.

کمک 40 میلیارد تومانی در دهه اول محرم برای اقامه شعائر حسینی

معاون فرهنگی اداره اوقاف استان تهران با اشاره به اینکه کرونا هزینه های هیأت ها را افزایش داد، گفت: با توجه به افزایش هزینه ها در برپایی عزاداری ها به منظور جلوگیری از شیوع کرو نا ، اداره اوقاف استان تهران نیز متناسب با این امر کمک های خود را ارتقا داد؛ به طوری که امسال مجموع هزینه اقدامات ما در دهه اول محرم از تجهیز امامزاده ها گرفته تا تهیه بسته معیشتی و ضدعفونی، مبلغی معا دل 40 میلیارد تومان شد.

حسینی با بیان اینکه فعالیت های فرهنگی در دهه اول محرم متناسب با شرایط کرونا اجرایی شد، خاطرنشان کرد: با توجه به رعایت پروتکل های بهداشتی در دهه اول محرم، سعی شده تا با همین روند عزاداری سیدالشهدا (ع) در سایر ایام محرم و صفر اجرایی شود که امیدواریم با مهار کرونا برنامه های فرهنگی و مذهبی نیز همچون گذشته اجرایی شود.

انتهای پیام/

لینک خبر :‌ خبرگزاری فارس
افسر موم وندی، با اشاره به ثبت 22 هزار و 313 پرونده در سامانه کاارا از سوی صاحبان کسب و کار های حوزه فرهنگ، هنر و رسانه از پرداخت 15 میلیارد تومان تسهیلات کرونایی از 65 میلیارد تومان تقاضای ثبت شده 610 ناشر خبر داد.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۹/۰۶/۰۶

افسر موم وندی، نماینده معاون توسعه و مدیریت منابع در امور اقتصاد فرهنگ و هنر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در گفت وگو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا ) ، درباره ثبت اطلاعات صاحبان کسب و کارهای فرهنگ، هنر و رسانه متضرر از کرونا در سامانه کارا، بیان کرد: بیش از 22 هزار 313 پرونده و بیش از 642 میلیارد تومان تقاضا دریافت تسهیلات در حوزه دستگاهی در سه رسته فرهنگی هنری و رسانه ای، در سامانه ثبت شده است؛ از مجموع پرونده ها 46 هزار 884 نفر شاغل زیر پوشش هستند و در مجموع 158 میلیارد تومان از سوی بانک ها به این متقاضیان پرداخت شده است.

وی افزود: در بخش خویش فرمایی، 8 هزار و 752 پرونده ثبت شده که هر کدام حدود یک میلیارد تومان درخواست تسهیلات کرده اند و نظام بانکی 39 میلیارد تومان به این افراد پرداخت کرده است. از تعداد 4 هزار و 174 پرونده ثبت شده از سوی کارگاه های رسمی که دارای 28 هزار 662 نفر شاغل هستند، 400 میلیارد تومان وام درخواست کرده اند. کارگاه های غیر رسمی شامل 9 هزار و 417 متقاضی 57 میلیارد تومان وام هستند. نظام بانکی به این افراد، 14 میلیارد تومان وام پرداخت کرده است.

نماینده معاون توسعه و مدیریت منابع در امور اقتصاد فرهنگ و هنر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت: 610 ناشر در سامانه کارا درخواست ثبت کرده اند این تعداد متعلق به 4 هزار و 134 نفر شاغل است. 65 میلیارد تومان درخواست وام داشتند که تنها 15 میلیارد تومان دریافت کرده اند. در رسته کتاب فروشی ها لوازم التحریر و محصولات فرهنگی 2 هزار 60 تقاضا ثبت شده است که 1272 فرصت شغلی را ثبت کرده اند. این افراد 40 میلیارد تومان درخواست دریافت تسهیلات داشتند که کمی بیش از 12 میلیارد تومان دریافت کرده اند.

موم وندی ادامه داد: در رسته فرهنگی، 4 زیر رسته تعریف شده است؛ در رسته چاپ و بسته بندی 2 هزار 92 پرونده با شاغلان بسیار بالاست شاامل 8 هزار 867 ثبت شده است. این افراد 134 میلیارد تومان تسهیلات درخواست کرده اند. از این تعداد، 46 میلیارد تومان پرداخت شده است که متاسفانه با میزان درخواست بسیار فاصله دارد.

وی درباره فرصت صاحبان کسب و کار های فرهنگی برای ثبت درخواست تسهیلات در سامانه کارا بیان کرد: صاحبان کارگاه های رسمی تا 15 شهریور ماه و سایر کارگاه ها اعم از خویش فرما و غیر رسمی تا پایان شهریور ماه برای ثبت تقاضا، فرصت دارند.

افسر موم وندی، نماینده معاون توسعه و مدیریت منابع در امور اقتصاد فرهنگ و هنر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در گفت وگو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا ) ، درباره ثبت اطلاعات صاحبان کسب و کارهای فرهنگ، هنر و رسانه متضرر از کرونا در سامانه کارا، بیان کرد: بیش از 22 هزار 313 پرونده و بیش از 642 میلیارد تومان تقاضا دریافت تسهیلات در حوزه دستگاهی در سه رسته فرهنگی هنری و رسانه ای، در سامانه ثبت شده است؛ از مجموع پرونده ها 46 هزار 884 نفر شاغل زیر پوشش هستند و در مجموع 158 میلیارد تومان از سوی بانک ها به این متقاضیان پرداخت شده است.

وی افزود: در بخش خویش فرمایی، 8 هزار و 752 پرونده ثبت شده که هر کدام حدود یک میلیارد تومان درخواست تسهیلات کرده اند و نظام بانکی 39 میلیارد تومان به این افراد پرداخت کرده است. از تعداد 4 هزار و 174 پرونده ثبت شده از سوی کارگاه های رسمی که دارای 28 هزار 662 نفر شاغل هستند، 400 میلیارد تومان وام درخواست کرده اند. کارگاه های غیر رسمی شامل 9 هزار و 417 متقاضی 57 میلیارد تومان وام هستند. نظام بانکی به این افراد، 14 میلیارد تومان وام پرداخت کرده است.

نماینده معاون توسعه و مدیریت منابع در امور اقتصاد فرهنگ و هنر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت: 610 ناشر در سامانه کارا درخواست ثبت کرده اند این تعداد متعلق به 4 هزار و 134 نفر شاغل است. 65 میلیارد تومان درخواست وام داشتند که تنها 15 میلیارد تومان دریافت کرده اند. در رسته کتاب فروشی ها لوازم التحریر و محصولات فرهنگی 2 هزار 60 تقاضا ثبت شده است که 1272 فرصت شغلی را ثبت کرده اند. این افراد 40 میلیارد تومان درخواست دریافت تسهیلات داشتند که کمی بیش از 12 میلیارد تومان دریافت کرده اند.

موم وندی ادامه داد: در رسته فرهنگی، 4 زیر رسته تعریف شده است؛ در رسته چاپ و بسته بندی 2 هزار 92 پرونده با شاغلان بسیار بالاست شاامل 8 هزار 867 ثبت شده است. این افراد 134 میلیارد تومان تسهیلات درخواست کرده اند. از این تعداد، 46 میلیارد تومان پرداخت شده است که متاسفانه با میزان درخواست بسیار فاصله دارد.

وی درباره فرصت صاحبان کسب و کار های فرهنگی برای ثبت درخواست تسهیلات در سامانه کارا بیان کرد: صاحبان کارگاه های رسمی تا 15 شهریور ماه و سایر کارگاه ها اعم از خویش فرما و غیر رسمی تا پایان شهریور ماه برای ثبت تقاضا، فرصت دارند.
خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا
خبرگزاری کتاب ایران
)
،

لینک خبر :‌ خبرگزاری کتاب ایران
خبرگزاری میزان- مدیر روابط عمومی مرکز هنر های نمایشی گفت: جشنواره تئاتر فجر تنها در شرایطی برگزار نمی شود که بحرانی بزرگ بر اثر کرونا بوجود بیاید، امیدواریم که به هیچ نه تنها برای جشنواره و بلکه برای تمام مردم دیگر شاهد بحران و اوج گیری کرونا نباشیم. در کل اصل بر برگزاری جشنواره تئاتر فجر است.

تاریخ انتشار: 15:15 - 05 شهریور 1399

- کد خبر: 650280
تاریخ انتشار: ۱۳۹۹/۰۶/۰۵ سایت های دیگر : افکار نیوز

محسن حسن زاده در گفت وگو با خبرگزاری میزان، پیرامون افتتاح سامانه صدور مجوز های آثار نمایشی گفت: این سامانه سال ها از جمله برنامه های مرکز هنر های نمایشی بود که دستیابی به آن مقدور نمی شد، بسیار خوشنودم که توانستیم بعد از تلاش های فراوان این سامانه را دقیقا در زمانی که مراجعه حضوری به دلیل شیوع بیماری کرونا به چالشی بزرگ تبدیل شده، افتتاح نماییم.

وی در همین راستا ادامه داد: افتتاح سامانه صدور مجوز آثار نمایشی تعداد مراجعات روزانه به مرکز هنر های نمایشی را به شدت کاهش داده و از سویی کار را برای گروه های نمایشی به شدت آسان خواهد کرد، گروه می تواند به راحتی و از طریق تماشاخانه پیگیر صدور مجوز خود شود و جوابیه را به صورت کتبی و مستند دریافت نماید، این اتفاق طبیعتا روند پیگیری و کیفیت آن را نیز تسهیل خواهد کرد.

بیشتر بخوانید: برای مشاهده آخرین اخبار تئاتر طی هفته جاری اینجا کلیک کنید

مدیر روابط عمومی مرکز هنر های نمایشی با اشاره به تشکیل جلسه ارزیابی سی و نهمین جشنواره تئاتر فجر اذعان کرد: دو روز پیش این جلسه ارزیابی توسط معاونت فرهنگی هنری وزارت فرهنگ و ارشاد برگزار گردید، طبق آیین نامه جشنواره تئاتر فجر معاون امور هنری باید شورای ارزیابی را انتخاب کند، وظایف شورای ارزیابی هم بررسی چگونگی برگزاری جشنواره تئاتر فجر است.

وی در همین راستا ادامه داد: مسلما اگر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و یا مرکز هنر های نمایشی تصمیم به برگزاری جشنواره تئاتر فجر نداشتند چنین جلسه ای برگزار نمی شد و از سویی شورایی برای ارزیابی جشنواره تئاتر فجر هم تشکیل نمی گردید. اگر قرار بر عدم برگزاری جشنواره تئاتر فجر بود چنین شورای شکل نمی گرفت و در اولین فرصت اعلام می شد که جشنواره برگزار نمی شود.

مدیر روابط عمومی مرکز هنر های نمایشی انتخاب دبیر و شورای ارزیابی سی و نهمین جشنواره تئاتر فجر را نمایانگر اهتمام وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مبنی بر برگزاری این رویداد نمایشی دانست و اضافه کرد: جشنواره تئاتر فجر تنها در شرایطی برگزار نمی شود که بحرانی بزرگ بر اثر کرونا بوجود بیاید، امیدواریم که به هیچ نه تنها برای جشنواره و بلکه برای تمام مردم دیگر شاهد بحران و اوج گیری کرونا نباشیم. در کل اصل بر برگزاری جشنواره تئاتر فجر است.

وی درباره چگونگی حضور آثار در جشنواره تئاتر فجر ادامه داد: متاسفانه برای حضور در بخش مرور تئاتر ایران همچون سال های گذشته دست ما بسته است، زیرا تعداد آثاری که بتوانند در بخش رقابتی حضور داشته باشند زیاد نیست، از سویی جشنواره بین المللی تئاتر فجر در دوره سی و نهم کاملا داخلی برگزار می شود پس باید تعداد آثار با کیفیت داخلی به حداقل برسد.

حسن زاده در همین رابطه خاطرنشان کرد: همانطور که می دانیم فرصت زیادی در تئاتر از دست رفته است، بدون شک با توجه به زمان باقی جشنواره به هر نحوی که قرار بر برگزاری اش باشد باید تا پایان تابستان فراخوانش را منتشر کند، حال اینکه آثار چگونه به این جشنواره راه پیدا می کنند اتفاقی است که راسا باید توسط حسین مسافرآستانه به عنوان دبیر جشنواره مشخص گردد.

انتهای پیام/

لینک خبر :‌ میزان
احمد عزیزی، می گوید بی توجهی رسانه ها از جمله تلویزیون به تعزیه، باعث ناشناخته ماندن این هنر برای مردم شده است. او هشدار می دهد در این فضا، راهِ ورود ناخالصی و بدعت به تعزیه باز می شود که آن را اصالت خواهد انداخت. این شبیه خوان تاکید می کند بی توجهی به تعزیه، ریشه ای قدیمی دارد و 50 سال پیش هم، این غربی ها بودند که ارزش این هنر را به خود ما یادآوری کردند.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۹/۰۶/۰۸ سایت های دیگر : امروز نیوز خبر 24

مهدی یاورمنش: اگرچه در تئاتر، بازیگر و تماشاگر، دو رکن اصلی هستند، ولی تنها در هنر نمایشی تعزیه (شبیه خوانی) است که این دو از هم جدایی ناپذیر می شوند.

تعزیه بدون تماشاگرِ خود، از معنا تهی می شود و هویت خود را از دست می دهد. برای همین بود که پیتر بروک، کارگردان نوآور تئاتر جهان که عاشق اجرای تعزیه در یک روستای نزدیک مشهد شده بود (اواخر دهه 40 خورشیدی)، به صحنه رفتن این گونه نمایشی در جشن و هنر شیراز (اوایل دهه 50 خورشیدی) را برنتافت.

عباس کیارستمی، کارگردان سرشناس کشورمان هم، هنگامی که تعزیه ای را در شهر رم روی صحنه برد (اوایل دهه 80 خورشیدی)، تصاویر گرفته شده از تماشاگران روستایی در نزدیکی اصفهان را به آن سنجاق کرد و دور تا دور صحنه دایره شکل، به نمایش گذاشت تا اجرایش کامل شود.

این شب ها، گروه تعزیه سیدالشهدا(ع) به سرپرستی احمد عزیزی، در پهنه رودکی (مقابل تالار وحدت)، در حال به صحنه بردن 10 مجلس شبیه خوانی هستند و پذیرای شهروندان تهرانی می شوند.

به این بهانه، گفت وگویی با احمد عزیزی، پیشکسوت تعزیه ایران انجام داده ایم و در آغاز از او که اجراهای زیادی در شهرها و روستاهای کشورمان هم داشته است، درباره نقش پرُ رنگ مخاطبان در مجالس تعزیه و تفاوت تماشاگران شبیه خوانی هایش پرسیده ایم.

احمد عزیزی در شبیه امام حسین (ع)

به دلیل همه گیری کرونا، بسیاری از فعالیت های هنری و نمایشی، آنلاین شده اند. شما هم در ماه رمضان، یک تجربه به صورت آنلاین داشتید، اجرا بدون تماشاگر چطور بود؟

راحت بگویم، تعزیه بدون تماشاگر به دل آدم نمی چسبد. در ماه رمضان، هفت تعزیه آنلاین گذاشتیم که یک شب، مجلس عمرو بن عبدود را من اجرا کردم که بدون تماشاگر، آن حس و حال همیشگی و مناسب را نداشت. درست است آن هفت اجرا را بیش از 100 هزار نفر به صورت آنلاین دیدند، اما بی تردید، تعزیه بدون حضور تماشاگر، یک اجرای ناقص است.

این جا، بحث تفاوت تماشاگران هم مطرح می شود. شما سالهاست مجالس تعزیه را به درخواست بانیان خصوصی از جمله در تکیه شوفرهای خیابان قزوین تهران یا در شهرها و روستاهای دیگر کشور برگزار می کنید. هم زمان، دعوت نهادها و اداره های دولتی را هم پاسخ می دهید که برای مثال این شب ها مقابل تالار وحدت روی صحنه می روید. اجراهای ارگانی و مردمی شما چه تفاوت هایی با هم دارند؟

در مجالس مردمی، ما با مخاطبِ خاص تعزیه روبه رو هستیم که با ارکان آن آشنا هستند. آن جاها، تعزیه اصیل و سنتی را به شکل کامل و در زمان اصلی مجلس اجرا می کنیم. در جایی که جمعیت ما به اصطلاح تعزیه ای است، با این هنر آشنا هستند و مدام با تعزیه خوان ها ارتباط دارند، اجرای ما حدود سه ساعت و نیم طول می کشد. جایی که مجلس تعزیه، بانی خصوصی دارد، مثل همان تکیه حسینی شوفرها در میدان قزوین، مخاطب ما بیشتر نگاهی آیینی و مذهبی به اجرا دارد.

در مقابل، وقتی جایی مثل تئاتر شهر یا تالار وحدت اجرا می رویم، بُعد هنری، موسیقایی، نمایشی و ادبیات کار، بیشتر مورد توجه قرار می گیرد. در اجراهای ارگانی و اداری، زمان را کم می کنیم و به حدود یک ساعت و نیم می رسانیم.

در چند سال گذشته، شاهد حرکاتی بوده ایم که ریشه و اصالت تعزیه را نشانه رفته اند. برای نمونه، چند سال پیش در پارک آب و آتش، یک گروه بزرگی که بودجه خوبی هم داشتند، ارکستری بزرگ با انواع سازها را روی صحنه آوردند و تغییراتی در کار انجام دادند که دیگر تعزیه نبود. باید جلوی این بدعت ها را گرفت

البته این را بگویم که در چند سال گذشته، نگاه و احساس مخاطبانِ اجراهای مردمی و ارگانی ما به هم نزدیک شده است. در اجراهای خصوصی، علاوه بر احساسات دینی ریشه دار و قدیمی، مخاطبانِ نسل جوان، به وجوه هنری و ادبی تعزیه هم توجه می کنند. در عوض، تماشاگرن ما در تئاتر شهر، بنیاد رودکی و فرهنگسراها، کم کم با ارکان تعزیه آشنا شده و ما هم زمان اجرا را افزایش داده ایم. الان در پهنه رودکی که اجرا داریم، تماشاگران علاوه بر آن که پای عزای فرزندان فاطمه نشسته و اشک می ریزند، از نظر هنری هم استفاده می کنند.

شما سابقه اجرا برای تماشاگر اروپایی هم دارید، آن ها چطور با تعزیه ارتباط برقرار کردند؟

سال 1370، ما در جشنواره آوینیون فرانسه، تعزیه اجرا کردیم. مردمی که می آمدند، نمی دانستند امام حسین و حضرت ابوالفضل چه کسانی بوده اند، فقط می دانستند شاهد یک نمایش مذهبی هستند.

با این حال، آن جا هم مردم تحت تاثیر قرار می گرفتند و به ویژه از نظر هنری جذب می شدند و مثل اپرای مذهبی به کار نگاه می کردند. برای مخاطب خارجی، گفته ها را کم و بیشتر بر حرکات تاکید می کردیم. مخاطبِ خاص و فرهیخته خارجی، خیلی خیلی به تعزیه علاقه دارد، چنان که در آوینیون، ژان کلود کریر و پیتر بروک، دو تن از کارگردانان بزرگ اروپا هم پای کار آمدند و خیلی تعریف کردند.

خواندن این سه مطلب هم پیشنهاد می شود: بهروز غریب پور: تعزیه، اپرای ایرانی است علاء الدین قاسمی: مخاطبان جهانی با تعزیه ارتباط برقرار می کنند اولیا و اشقیای سینما و تلویزیون ایران را بشناسید

اشاره به پیتر بروک کردید. او سال ها قبل و در دهه 40 خورشیدی به ارزش هنری تعزیه پی برد و البته از اجرای آن در جشن هنر شیراز (در دهه 50) بدون حضور مخاطب اصلی انتقاد کرد. یعنی برمی گردیم به همان بحث اولِ گفت وگوی ما و تاکید بر نقش پر رنگ تماشاگر در اجرای مجالس تعزیه.

اول این را بگویم که در جشن هنرِ شیراز، گروهی از بهترین تعزیه خوان های کشور، مجالس مسلم ، حر و مختار را اجرا کردند. درست است اجرای شان بدون تماشاگر خاصِ تعزیه و در حال و هوا و زمانی نامتناسب روی صحنه رفت، ولی باعث شد خیلی از هنرمندان و مدیران به ارزش این هنر ایرانی پی ببرند. در قبل از انقلاب، هنرمندان اروپایی مثل پیتر بروک بودند که ارزش تعزیه را برای مقام های حکومتی روشن کردند و تازه بعدش در ایران مورد توجه قرار گرفت.

تعزیه از نظر جذب مخاطب چه در ایران و چه در خارج از کشور، می تواند طیف گسترده ای را دربر بگیرد.

برخی ها، برای جذب مخاطب بیشتر و گسترده تر شدن طیف تماشاگران، دست به تغییراتی در موسیقی، حرکات، شعر، داستان و ... مجالس تعزیه می زنند. نظر شما چیست؟

اگر نوآوری باشد، خوب است به شرطی که به سنت تعزیه لطمه نزند. مثلا اگر ابوالفضل در دیدار با شمر به جای ماهور، شور بخواند، خیلی ایرادی ندارد.

از دولت می خواهیم بودجه خاصی برای تعزیه اختصاص دهند. تکیه های بزرگ بسازند تا این هنر پایگاه ثابت داشته باشد. کلاس های آموزشی برپا و نسخه ها حفظ و نگهداری شوند. مدرسه تعزیه راه اندازی شود. این ها برای یک هنر ایرانی که ثبت جهانی شده است، درخواست های زیادی نیست

ولی متاسفانه، شاهد حرکاتی بوده ایم که ریشه و اصالت تعزیه را نشانه رفته اند. برای نمونه، چند سال پیش در پارک آب و آتش، یک گروه بزرگی که بودجه خوبی هم داشتند، ارکستری بزرگ با انواع سازها را روی صحنه آوردند و تغییراتی در کار انجام دادند که دیگر تعزیه نبود. باید جلوی این بدعت ها را گرفت.

من نمی گویم تئاتری ها یا ارکسترهای بزرگ برای سوگ عاشورا کار هنری نکنند، اما اسم اش را تعزیه نگذارند. تعزیه، اصول، ارکان و ویژگی هایی دارد که نمی شود برهم زد.

فراموش نکنیم که تعزیه به نام ایران در یونسکو ثبت جهانی شده است و انحراف در آن باعث بدعت و گمراهی جوانان هنرمند این عرصه می شود.

اجرای 10 شب تعزیه در پهنه رودکی (مقابل تالار وحدت)

به جوانان اشاره کردید. چه سفارشی برای این نسل که می خواهد وارد عرصه تعزیه خوانی شود، دارید؟

بسیاری از جوانان که وارد شده اند، استعداد یادگیری و خواندن و اجرای شان خیلی خوب است. برای همین به آینده باید امیدوار بود. ولی، از یک چیزی ترس دارم و آن آسیب رسیدن به تعزیه است. در این راه، با جوان ها در ارتباط هستم و می خواهم اشعار و نواهای غیر تعزیه را وارد کار نکنند. از آهنگ های لس آنجلسی استفاده نکنند، تصنیف نخوانند و ... در کل نباید ناخالصی را وارد این هنر کنند و خدای ناکرده آن را از اصالت بیندازند.

در تعزیه، باید ردیف های ایرانی و شعرهایی که فاخر هستند، خوانده شوند. نباید بگذاریم مثل نوحه خوانی که از اصل خود فاصله گرفته است، تعزیه هم دچار انحراف شود.

این ها را شما و اهل فن می دانید، اما مخاطب نا آشنا شاید جذب همان بدعت ها شود.

این به مدیران فرهنگی کشور برمی گردد که مردم را با تعزیه اصیل آشنا کنند. در این زمینه، تلویزیون خیلی کارها می تواند انجام دهد. چندی پیش، آمدند و 10 مجلس را ضبط تصویری کردند و قول دادند از تلویزیون پخش شود که تا الان نشده است. خب اگر نمی خواهند پخش کنند و فقط برای آرشیو می خواهند،

از دولت و وزارت ارشاد هم می خواهیم بودجه خاصی برای تعزیه اختصاص دهند. تکیه های بزرگ بسازند تا این هنر پایگاه ثابت داشته باشد. کلاس های آموزشی برپا و نسخه ها حفظ و نگهداری شوند. در دانشگاه ها به صورت یک رشته مستقل تدریس و مدرسه تعزیه راه اندازی شود. این ها برای یک هنر ایرانی که ثبت جهانی شده است، درخواست های زیادی نیست.

5757

کد خبر 1426808

لینک خبر :‌ خبر آنلاین
کمتر کسی است که درگیر کارهای اداری شده باشد و خاطره اش خوش از طی کردن این پروسه داشته باشد. به طوری که در انجام هر کار اداری، از آغاز خود را برای گذراندن روندی طاقت فرسا آماده می کنیم. ولی مشکل زمانی حادتر می شود که فرد مراجعه کننده با معضلات اضافه تری هم رو به رو باشد، مشکلاتی شبیه مشکلات تئاتری ها در دوران کرونایی، بیکاری و بی پولی و سردرگمی.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۹/۰۶/۱۰ سایت های دیگر : وبگاه خبری قلم بیتوته اصلاحات پرس بانی فیلم شعار سال

بعد از شروع دوران کرونا راه های مختلفی برای حمایت از تئاتری ها که شغل شان تعطیل شده بود، مطرح شد که یکی از آنها دریافت وام از طریق ثبت نام در سامانه مشاغل آسیب دیده از کرونا بود اما به فاصله اندکی معلوم شد دریافت این وام منوط به طی کردن هفت خان رستم است . شاید آنچه بیش از همه هنرمندان تئاتر را در طی کردن این مراحل آزار داد، این بود که عزت نفس آنان کمتر مورد توجه قرار گرفت به گونه ای که برخی از آنان معترض شدند که قرار است وام بگیریم نه صدقه.

خبرنگار ایسنا برای بازتاب بخشی از مشکلاتی که هنرمندان تئاتر در دریافت این وام داشته اند، به سراغ تعدادی از اعضای خانه تئاتر رفته است.

در ادامه دیدگاه های این هنرمندان را در قالب گزارشی اجمالیمی خوانیم:

چند پرسش مضحک از تئاتری ها

روشنک کریمی که عضو هیات مدیره انجمن تئاتر کودک و نوجوان خانه تئاتر است، شرح مبسوطی از این ماجرا ارایه می دهد.

او می گوید: اسفند سال گذشته اعلام شد از سوی وزارت تعاون به پشتیبانی وزارت ارشاد سایتی برای مشاغلی که از کرونا آسیب دیده اند، طراحی شده و متقاضیان می توانند با ثبت نام در این سایت وام بگیرند.

کریمی با اشاره به مشکلات فراوانی که این سایت داشته است، ادامه می دهد: یکی از معضلات ما، شناسایی نشدن کد ملی متقاضیان یا تطابق نداشتن کد ملی و شماره تلفن همراهشان بود؛ چراکه تلفن همراه برخی از افراد به نام خودشان نیست و این متقاضیان در این سایت دچار مشکل می شدند.

او اضافه می کند: با وجود مسایل زیادی که این سایت داشت، افراد ثبت نام می کردند ولی با پرسش هایی مضحک رو به رو می شدند مانند اینکه میزان درآمد ماهانه شما چقدر است؟ که مشخص می کرد این سایت، یک سایت کلی است و ویژه هنرمندان تعریف نشده زیرا کاملا معلوم است که هنرمندان درآمد ماهانه ثابتی ندارند. از طرف دیگر، برای اعلام مشکلات، یک ایمیل تعریف شده بود. شخصا ده بار به آن نشانی، ایمیل زدم و پاسخی نگرفتم.

دردسرهای یک تغییر نام

کریمی با اشاره به تمدید مهلت ثبت نام متقاضیان در فروردین ماه می افزاید: بعد از عید همه کسانی که ثبت نام کرده بودیم، می خواستیم بدانیم وضعیت مان چگونه است ولی همه اطلاعات را تغییر داده بودند چون نام سایت به سامانه کارا تغییر کرده بود و افراد نمی توانستد وارد پروفایل خود شوند، به همین دلیل همه، دوباره ثبت نام کردیم و با مشکلات تازه ای رو به رو شدیم.

عضو هیات مدیره انجمن تئاتر کودک و نوجوان ادامه می دهد: تازه یادشان افتاده بود که یکسری از هنرمندان بیمه نیستند. از طرف دیگر کد کارگاه می خواستند که ما نداشتیم. ثبت نام های ما تا مرحله ای جلو می رفت و بعد متوقف می شد. بارها با شماره ای که برای طرح مشکلات تعریف شده بود، تماس گرفتم ولی هرگز پاسخی داده نشد. در همین مرحله، تعدادی از اعضا از خیر این وام گذشتند.

کریمی با اشاره به میزان متفاوت مبلغ وام می گوید: برای این وام مبلغ 6، 12 و 16 میلیون تومان تعریف شده بود. گفته شد کسانی که بیمه نیستند، 6 میلیون، بیمه شده ها تا سقف 16 میلیون وام می گیرند ولی معلوم نبود مبلغ 12 میلیون برای چه کسانی است.

حتی وقتی کار داشته باشیم، نمی توانیم چنین قسط هایی بدهیم

این بازیگر تئاتر ادامه می دهد: وقتی بعد از هزار مشکل ثبت نام می کردیم، مدتی بعد تماس از طرف بانک ها آغاز شد و متوجه شدیم وام 12 درصد سود دارد که باید دو ساله باز پرداخت شود. مثلا برای وام 16 میلیون تومانی باید ماهی 800 هزار تومان قسط می دادیم.

او با بیان معضلات گوناگون تئاتری ها اضافه می کند: حتی زمانی که سر کار هستیم، نمی توانیم چنین مبلغی را قسط بدهیم چه برسد به دوران کرونا که کارمان هم تعطیل است. بنابراین اعضای دیگری در این مرحله عطای این وام را به لقایش بخشیدند چون گفته شد مصوبه کشوری است و نمی توانند امتیاز ویژه ای برای هنرمندان در نظر بگیرند.

برای بانک معرفی نامه خانه تئاتر اعتباری نداشت

کریمی با اشاره به شیوه های برخورد متفاوت از سوی بانک ها با متقاضیان وام کارا ادامه می دهد: اول گفتند وام بدون ضامن است ولی بعد معلوم شد ضامن کارمند دولتی می خواهد و به جز آن از هنرمند هم سفته می گیرند. ضمن اینکه اگر در بازپرداخت یک روز تاخیر شود، مبلغ سود وام به 24 درصد افزایش پیدا می کند.

او درباره مشکلاتی که برای همسرش پیش آمده توضیحاتی می دهد و می گوید: همسرم (مجتبی مهدی دیگر هنرمند فعال تئاتر کودک و نوجوان) بیمه نیست. چند روز پیش از طرف بانک صادرات تماس گرفتند و گفتند معرفی نامه خانه تئاتر اعتباری برای پرداخت این وام ندارد و گفتند شما که شغل ثابتی ندارید چگونه می توانید اقساط را بپردازید آن هم در وضعیتی که شغلتان تعطیل است.

کریمی خاطرنشان می کند: بدین ترتیب بعد از تماس بانک ها هم تعداد دیگری از متقاضیان منصرف شدند. ظاهرا کسانی همچنان متقاضی این وام هستند که یا بیمار شده اند یا مثلا تازه ازدواج کرده اند و شرایط شان ویژه است.

نا امید کردن تئاتری ها بدترین اتفاق بود

او ابراز تاسف می کند: در تعریف این وام، اصلا شغل ما را که در این دوران در تعطیلی کامل هستیم، در نظر نگرفته اند. بانک ها اصلا توجیه نشده اند و بانک مرکزی هم، دیگر بانک ها را تامین اعتبار نکرده و بانک ها باید از اعتبارات خودشان این وام را بپردازند. به همین دلیل حتی میزان اقساط وام، از سوی بانک های مختلف، متفاوت است و به انصاف هر بانک بستگی دارد.

این فعال تئاتر کودک اضافه می کند: ناامید کردن تئاتری ها بدترین اتفاق در این پروسه چند ماهه بود. فکر می کردیم با این وام بدهی هایمان را می پردازیم و دنبال کسب و کار دیگری می رویم ولی الان نمی دانیم چه کنیم. بیش از هزار عضو خانه تئاتر، به جز تئاتر شغل دیگری ندارند و هیچ تمهیدی برای آنان اندیشیده نشده است.

سنگ اندازی بانک ها آغاز شد

اما بهزاد مرتضوی مدیر روابط عمومی خانه تئاتر که بیش از همه در جریان مشکلات اعضاست، در این زمینه توضیح می دهد: در حال حاضر این وام ها در مرحله معرفی به بانک است که مرحله سوم یا چهارم محسوب می شود ولی متاسفانه از طرف بانک مرکزی تامین اعتبار انجام نشده و بانک ها هم شروع به سنگ اندازی کرده اند.

وامی با شرایط غیر منصفانه

او شرایط بازپرداخت این وام را برای هنرمندان تئاتر غیرمنصفانه می داند و ادامه می دهد: هین شرایط سبب شد بسیاری از اعضا از خیر این وام بگذرند.

مرتضوی ادامه می دهد: ابتدا قرار بود ضامن نخواهند ولی حالا نیاز به معرفی ضامن هست. از سوی دیگر قرار بود بازپرداخت با سه ماه فاصله آغاز شود که بانک ها این مورد را هم لحاظ نکرده اند و حتی بعضی از بانک ها برای بازپرداخت، 20 درصد سود تعریف کرده اند.

او از مساله ای دیگر هم صحبت می کند: وقتی افراد ثبت نام می کنند باید از طرف بانک با آنان تماس گرفته شود ولی برخی از بانک ها تماس نمی گیرند و بعد اعلام می کنند زمان مراجعه به بانک گذشته و وام از دست رفته است.

مرتضوی با ابراز تاسف از برخورد نامناسب برخی از بانک ها می گوید: طوری رفتار می کنند که گویی دارند صدقه می دهند درصورتی که شرایط این وام به هیچ وجه مناسب نیست. 12 درصد سود دارد که باید 24 ماهه بازپرداخت شود.

سایت کارا هیچ شیوه نامه مشخصی ندارد

رضا کوچک زاده عضو کانون کارگردانان خانه تئاتر نیز سود این وام را منطقی نمی داند و می گوید: جزو اولین کسانی بودم که ثبت نام کردم و همین چند روز پیش از طرف بانک تماس گرفتند برای تشکیل پرونده که متوجه شدم مبلغش 6 میلیون است در صورتی که مبلغی که وزارتخانه اعلام کرده بود 16 میلیون بود و دوباره به کارا پیام دادم که گفته شد مبلغ وام برای بیمه شده ها 16 میلیون تومان است. من نیز بیمه هستم ولی متاسفانه تماس با پشتیبانی قطع است و نتوانستم مشکلم را مطرح کنم.

او یکی از مشکلات سامانه را نبود یک شیوه نامه مشخص می داند و اضافه می کند: سامانه تازه ای است و هیچ شیوه نامه مشخصی برای مراجعه کننده ندارد. وضعیت ما در برخورد با این سایت مانند کسی است که در اتاقی تاریک کورمال کورمال باید راه خود را بیابد چون هیچ شیوه نامه واضح و روشنی ندارد.

کوچک زاده مشکلات خود را برای دریافت این وام توضیح می دهد و می گوید: لیستی از بانک ها اعلام شده بود که من هم بر اساس آن ،شعبه ای را انتخاب کردم و بعد از سه هفته خبری نشد و در سامانه شکایت گذاشتم و تازه متوجه شدم درخواستم رد شده چون شعبه ای که انتخاب کرده ام، ارزی بوده در حالیکه این شعبه را از لیست خودشان انتخاب کرده بودم و انتخاب خودم نبود.

هیچ حمایتی از پدیدآورندگان هنری انجام نشده

این پژوهشگر ادامه می دهد: مدت ها بر سر کد کارگاه و کارفرما مشکل داشتیم تا بعد از یک ماه و اندی حل شد. متاسفانه اگر در هر مرحله ثبت نام مشکلی پیش بیاید، جایی پاسخگو نیست.

کوچک زاده اضافه می کند: مسئولان توپ حمایت را به زمین دیگران انداخته است و مسئولیتی در برابر افراد زیر مجموعه خود ندارد.

او با اشاره حمایت مسولان تئاتری از تماشاخانه های خصوصی اضافه می کند: تا همین چند ماه پیش همین تماشاخانه ها خون به دل تئاتری ها می کردند و حالا مورد حمایت قرار گرفته اند ولی متاسفانه در این میان هیچ حمایتی از پدیدآورندگان هنری انجام نشده است.

کوچک زاده معتقد است مشکل این است که هیچ سیستمی وجود ندارد و وقتی فاجعه ای مثل کرونا پیش می آید، تازه معلوم می شود وضعیت چقدر خراب است. نبود سیستم در تمام امور زندگی ما تاثیر گذاشته و هیچ فکری هم برایش نمی شود.

زندگی هنرمندان روی هواست

در ادامه هوشمند هنرکار مسول امور رفاهی انجمن بازیگران خانه تئاتر می گوید: ساز و کاری که سامانه کارا گذاشته، برای کسانی است که باید در استخدام جایی باشند در صورتی که شغل تئاتری ها به عنوان شغل آزاد و خویش فرما محسوب می شوند.

این کارگردان ادامه می دهد: در این وضعیت توقع مان نبود که فقط یک وام بدهند آن هم با 12 درصد سود چراکه زندگی هنرمندان تئاتر روی هواست. ماه هاست بیکارند و وضعیت در دیگر شهرها بدتر از تهران است. بسیاری از مشاغلی که از دست تئاتری ها بر می آمد الان تعطیل شده است و آنان هیچ راهی برای کسب درآمد ندارند.

توقع ما جبران خسارت هاست نه کمک های صدقه گونه

هنرکار خاطرنشان می کند: حداقل توقع این است که دولت میزان خسارت ها را برآورد کند و بعد از آن امکانات خود را بسنجد و راهکارهایی برای حمایت از هنرمندان تعریف کند.

او می گوید: برخلاف برخی از همکارانم معتقدم مشکل اصلی در برخورد بانک ها نیست به هر حال دریافت هر وامی مراحل بوروکراتیک خود را دارد ولی مشکل اصلی ما در برخورد مسئولانی است که برخورد صدقه گونه ای با تئاتری ها دارند، در حالیکه توقع ما جبران خسارت هاست نه کمک های صدقه گونه.

هنرکار با تایید اینکه باید به دنبال منابع درآمدی دیگری خارج از وزارت ارشاد باشیم، می گوید: مهره بسیار کوچکی در خانه تئاتر هستم. متاسفانه در این زمینه از سوی دولت و صنف، ضعف داریم البته در امور صنفی تازه اول راه هستیم. بخش های گوناگون می توانند وارد حوزه فرهنگ شوند همین الان به عنوان نمونه ببینید بورس به کجا رسیده . بنگاه های اقتصادی مختلفی می توانند در تئاتر سرمایه گذاری کنند که برای همه مفید است.

برخورد سلیقه ای بانک ها

میرآرش مصطفایی عضو هیات مدیره انجمن نمایشگران عروسکی خانه تئاتر ابتدا تصریح می کند که خودش جزو اولین کسانی بوده که این وام را دریافت کرده است ولی به سبب حضورش در هیات مدیره انجمن نامبرده، از مشکلاتی که برای اعضا پیش آمده، با خبر است.

او با تایید سخنان دیگر اعضای خانه تئاتر یکی از معضلات را برخورد سلیقه ای بانک ها می داند و می گوید: بعد از ثبت نام در سایت برخی از شعبه های بانک ها برای تشکیل پرونده تماس می گیرند، برخی پیامک می دهند و برخی هم تماسی نمی گیرند تا زمان بگذرد و تقاضا باطل شود.

به گفته او، این برخوردهای چندگانه در مراحل بعدی هم ادامه دارد.

مصطفایی توضیح می دهد: در مرحله ضمانت، بعضی شعبه ها، وام را با سفته یا چک می پردازند ولی برخی دیگر حتما ضامن با گواهی کسر از حقوق یا جواز کسب می خواهند، مدارکی که معمولا هنرمندان ندارند. در مرحله تشکیل پرونده هم مبالغ گوناگونی از متقاضیان دریافت می شود.

او ادامه می دهد: بعد از دریافت وام، سه ماه فرصت تنفس هست که سود مجزایی برایش در نظر گرفته می شود و مبلغ بازپرداخت را بالاتر می برد ولی مبالغ اقساط هم در بانک های محتلف متفاوت است. بازپرداخت وام 16 میلیونی در بانک های گوناگون بین 18 و نیم تا 19 و نیم میلیون بازگشت خواهد داشت که مشخص نیست این ارقام با چه معیاری، تعیین می شود.

ایسنا پیگیر پاسخ مسئولان مرتبط در این زمینه هست.

انتهای پیام

لینک خبر :‌ خبرگزاری دانشجویان ایران
با وجود انتشار فراخوان برگزاری نمایشگاه لباس عاشورایی کارگروه مد و لباس وزارت ارشاد، به دلایلی نامشخص این نمایشگاه کنسل و حتی به صورت مجازی نیز برگزار نشد؛ گویا شفاپور، دبیر این کارگروه وقت بیشتری برای جلسه با بلاگرهای مد و لباس دارد تا برگزاری نمایشگاه های عاشورایی.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۹/۰۶/۰۵ سایت های دیگر : شما نیوز مستقل آنلاین

به گزارش خبرنگار فرهنگی شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ حدود یک ماه پیش بود که در آستانه هفته عفاف و حجاب تصاویری از بلاگرهای مد و لباس منتشر شد که در یک رستورانی شیک یک دورهمی با دبیر کارگروه مد و لباس وزارت ارشاد برگزار کرده بودند. بلاگرهایی که تصاویر پیج هایشان معمولا خلاف عرف است و از همان تصاویر پیداست که رفت و آمدهایی هم با بازیگران چهره سینما دارند و حضور فعالی در پشت صحنه این فیلم ها دارند.

همان موقع، خبرنگار دانا هدف این جلسه غیر رسمی را از سیده مرضیه شفاپور دبیر کارگروه مد و لباس وزارت ارشاد، پیگیری و جویا شد و شفاپور با این توضیحات که این جلسه صرف تذکر و امر به معروف به برخی تاثیرگذاران حوزه مد و لباس در فضای مجازی برگزار شده و ما قاعدتا وظیفه داریم قبل از بستن پیج های این افراد تذکرات رسمی و قانونی خود را به آن ها اعلام کرده تا با قوانین رسمی آشنا شوند.

برای مطالعه بیشتر:

پاسخ شفاپور به دورهمی با بلاگرهای مد و لباس/ باور کنید فقط برای امر به معروف بوده!

شفاپور در جواب خبرنگار دانا مبنی بر اینکه قرار است پروژه کاری با این افراد انجام شود، پاسخ داده بود که کارگروه مد و لباس به این افراد نیازی ندارد و جلسه صرف تذکر و شنیدن حرف های آن ها بوده است.

بعد از آن ماجرا و در آستانه محرم، این کارگروه طی فراخوانی اعلام می کند که قرار است نمایشگاه لباس عاشورایی را برگزار کند و در توضیح این فراخوان اعلام می کند دبیرخانه ی پنجمین رویداد و نمایشگاه لباس عاشورایی، در راستای تحقق اهداف سبک زندگی اسلامی - ایرانی و استفاده از قابلیت های طراحی، دوخت و تولید در عرصه لباس های مناسبتی، مذهبی به منظور ترویج هر چه بهتر شعائر دینی و عاشورایی و تأثیر آن در شئونات مختلف اجتماعی و فرهنگی جامعه، کارگروه ساماندهی مد و لباس اقدام به برگزاری پنجمین رویداد و نمایشگاه لباس عاشورایی نموده است .

قرار بود که این نمایشگاه از 26 الی 31 مردادماه در فرهنگسرای نیاوران برگزار شود. بنا بود که این رویداد شامل بخش برگزاری مسابقه ی ویژه طراحی و اجرای لباس عاشورایی باشد و تیم های حاضر در بخش های مختلف به رقابت بپردازند و پس از پایان رقابت و ارزیابی تیم داوری، به سه تیم برتر جوایزی اهدا شود.

در نهایت این رویداد به دلایل نامعلوم برگزار نشد و حتی به روال این روزهای اکثر جشنواره ها و نمایشگاه ها که به دلیل کرونا به صورت مجازی و آنلاین برگزار می شوند، خبری از برگزاری مجازی این رویداد نیز منتشر نشد.

امکان دارد به دلایلی مشخص و منطقی هر جشنواره ای حتی با اعلام فراخوان، برگزار نشود، ولی حتی الامکان مسئولان برگزارکننده آن جشنواره در اولین فرصت درصدد پاسخ گویی به این عدم برگزاری می شوند و یا همه تلاششان را انجام می دهند تا لااقل به شکلی دیگر آن رویداد را برگزار کنند. ولی شنیده های خبرنگار دانا حکایت از آن دارد که گویا داستان دورهمی های خانم دبیر با همان بلاگرها این بار به جای رستوران، در شرکتی خصوصی ادامه دارد و به نظر می رسد اولویت های خانم شفاپور در کارگروه مد و لباس سمت و سویی دیگر گرفته است.

در آستانه محرم، هر نهاد و سازمان دولتی در هر حوزه ای سعی می کنند لااقل با برگزاری جشنواره، نمایشگاه، ایونت و یا هر رویداد دیگری، کمترین اثری در این ماه داشته باشند ولی با وجود اثرگذاری بالای کارگروه مد و لباس مخصوصا در ایام محرم، به نظر می رسد تلاش های مسئولان این کارگروه به جای ایجاد بستری برای بروز خلاقیت های طراحان مد و لباس در رنگ عاشورایی، تلاش خود را در جلساتی صرف می کنند که حداقل به گفته شخص خانم دبیر، قرار نیست هیچ اتفاقی هدف این جلسات باشد.

انتهای پیام/

لینک خبر :‌ راه دانا
گروه های نمایشی و عوامل مختلفی که در عرصه تئاتر فعالیت دارند، نسبت به گذشته نیازمند یاری بیشتری از سوی مدیران و مسئولان هستند.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۹/۰۶/۰۹ سایت های دیگر : اینتیتر

به گزارش خبرنگار حوزه تئاتر گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان ، هر زمان که به سالن های تئاتر می رفتیم یا با هنرمندان تئاتر گفتگو می کردیم، کم و بیش از مشکلات این عرصه باخبر می شدیم. تئاتر همانند سینما یا تلویزیون نیست، گویی دنیای دیگری را نشان می دهد که در هیچ یک از فیلم های سینمایی و تلویزیونی دیده نمی شود. همانطور که می دانید هر شاخه ای از هنر مشکلات خاص خود را دارد که باید به آن توجه کرد تا راه برای آیندگان هموارتر شود.

کمبود بودجه، نبود سالن مناسب، معیشت هنرمندان و... مسائلی است که همواره در حوزه تئاتر مطرح است، اما در پس این حرف ها، امیدی هم برای آینده جوانان تئاتری وجود دارد.

جشنواره تئاتر فجر 98 با مشکلات مختلف، اما با امید برگزار شد، همانند سال های گذشته هنرمندان بسیاری خصوصا از شهر ها و استان های مختلف در جشنواره حضور داشتند که می خواستند نام و هنر شهر خود را به نمایش بگذارند و تعدادی از آن ها هم خوش درخشیدند. باید یادآور شد که جشنواره فجر تنها یک جشنواره برای نمایش آثار نیست بلکه این جشنواره دلگرمی برای هنرمندان تئاتر است تا با انگیزه و اشتیاق بیشتری تلاش کنند و بتوانند در بهترین سالن ها آثار خود را به نمایش بگذارند.

متاسفانه ایام بعد از برگزاری جشنواره بر وفق تئاتر نبود، شیوع بیماری کرونا بسیاری از اجرا ها را نیمه تمام گذاشت و برنامه بسیاری از هنرمندان را برهم زد. بسیاری از نمایش ها بدون اجرا تمام شدند که شاید دیگر به اجرا نرسند.

درست است که با شرایط ایجاد شده و محدودیت های پیش آمده، راه های تازه ای برای اجرای نمایش ها صورت گرفت، اما این راهکار ها به تنهایی کافی نیستند. هرکدام از آن ها نیاز به تبلیغات و معرفی دارد که از عهده هر گروه نمایشی خارج است، زیرا توانی بالاتر از توان تبلیغات گروه های نمایشی را می طلبد. سوالی که این روز ها مدام ذهن ها را به خود مشغول می کند این است که آیا کرونا چراغ تئاتر را خاموش کرده است؟ آیا امیدی به احیای آن هست؟

قطعا برخی که تئاتر را در نمایش های به اصطلاح لاکچری خلاصه می کنند و از گروه های نمایشی کوچک خبر ندارند، نمی توانند درخصوص آن اظهار نظرکنند، اما بهتر است برای پاسخ به این سوال نگاهی به گروه های نمایشی کوچک، گروه های دانشجویی و گروه های تئاتر کودک بیندازیم.

بسیاری از این گروه ها در شرایط کرونا بیکار شدند که و تنها منبع معیشتی خود را از دست دادند حال اگر بخواهند به حرفه و شغل دیگری برای تامین معیشت روی آورند باید فعالیت خود در تئاتر را کم یا با آن خداحافظی کنند. پس هنرمندانی که با عشق و علاقه روی صحنه می آمدند را نخواهیم داشت که همین موضوع مرگ تئاتر را رقم می زند. پس بهتر است قبل از آن که دیر شود راهی برای هنر تئاتر عرضه شود تا هنرمندان و گروه های نمایشی بیش از پیش فعالیت کنند و بتوانند در دوران شیوع بیماری درمانگر روح و ذهن مردم و مخاطبان باشند.

گروه های نمایشی، هنرمندان، سالن ها و عوامل مختلفی که در عرصه تئاتر فعالیت دارند، نسبت به گذشته نیاز به یاری بیشتری از سوی مدیران و مسئولان دارند تا بتوانند سرپا ایستاده و چراغ تئاتر را روشن نگه دارند، می دانیم که آینده تئاتر به دست برنامه ریزی های درست مسئولان است پس امیدواریم بیش از گذشته برای هنر تئاتر تلاش کنند تا شاهد حضور پررنگ هنرمندان در این عرصه باشیم.

انتهای پیام /

لینک خبر :‌ باشگاه خبرنگاران جوان
بازیگر و نویسنده نمایش های آیینی و تعزیه از این هنر در کشورمان و لزوم آموزش آن به آیندگان می گوید.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۹/۰۶/۰۹

حمید فضل الله بازیگر و نویسنده نمایش های آیینی و تعزیه در گفتگو با خبرنگار حوزه تئاتر خبرگزاری صبا بیان کرد: قدمت تعزیه چندین هزار سال و اولین هنر نمایشی است که وارد کشورمان شده است. پس از یونان باستان اولین کشوری که به هنر نمایش دادن داستان های مختلف روی آورد، ایران بود و به دلیل آنکه هنری آیینی بود مردم احترام زیادی برای آن قائل بوده و بین عوام و خاص دارای ارزش بالایی شد. سندیت این صحبت ها کتاب ها و نسخ قدیمی بسیاری است که می توان در کتابخانه ملی به آن ها رجوع کرد.

بازیگر نمایش غریب مدینه با تاکید بر اینکه تعزیه چند دست است، عنوان کرد: تعزیه محرمی و عاشورایی مرسوم ترین و دلپسندترین نوع تعزیه بوده که در بین مردم بسیار گسترش یافته و توانسته است ارتباط بیشتری با آن ها برقرار کند. علاوه بر این به دلیل آنکه جنگی بین انسان های نیک و بد رخ داده است و با وجود پیروزی ظاهری انسان های بد اما همواره ما معتقدیم که انسان های نیک در این جنگ پیروز نهایی بوده اند.

نویسنده نمایش تا رقیه با انتقاد از رفتار مسئولان با هنر تعزیه خاطرنشان کرد: برخی از مسئولان بر این باورند که این هنر قدیمی شده و طرفداری ندارد، به همین دلیل حمایت قابل توجهی از این هنر ندارند و اهالی هنر تعزیه بسیار مظلوم واقع شدند. تعزیه، هنر حماسی سازی و برای مردم ایران بسیار ارزشمند است پس امیدوارم مسئولان توجه بیشتری به این هنر تاریخی داشته باشند.

بازیگر نمایش فرات بر صراط با بیان اینکه کرونا بر همه هنرها و مشاغل تاثیر داشته است، گفت: می توان با رعایت پروتکل های بهداشتی این فضا را مدیریت کرد و هنر تعزیه را برای مخاطبان بیشتر اجرا کرد. از نگاه بنده اگر برای تعزیه خوانی چند فضا و مکان ویژه در شهرهای مختلف نظر گرفته می شد، بدون شک این مشکل کمتر دیده می شد و در این ایام می توانستیم بیشتر از این هنر استفاده کنیم.

این بازیگر تئاتر و سینما در پایان تاکید کرد: آموزش این هنر به آیندگان بسیار مفید است و باعث می شود تا آن ها با سنت های ما بیشتر آشنا شوند چراکه این هنر یک هنر آیینی است. وزارت ارشاد نیز اگر کلاس ها و فضاهایی را برای این آموزش به آیندگان در نظر بگیرد، در ترویج سنت ایران زمین کمک بسیاری کرده است.

انتهای پیام/

لینک خبر :‌ خبرگزاری صبا
تهران - ایرنا - مدیر کل اداره هنرهای نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با تاکید بر این مساله که بودجه حوزه تئاتر در کشور پاسخگوی نیازها و مطالبات خانواده شریف و نجیب نمایش کشور نیست، گفت: با تاکید و همراهی وزیر فرهنگ و معاون امور هنری وزارتخانه تلاش می کنیم تا پایان دولت بودجه تئاتر را ارتقاء دهیم.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۹/۰۶/۰۶ سایت های دیگر : امروز نیوز بانی فیلم سینما خانه

رصد فعالیت های فرهنگی و در راس آن ها دستگاه هایی که امور سیاست گذاری، اجرا و نظارت بر فعالیت های فرهنگ و هنر کشور را بر عهده دارند در راستای آسیب شناسی، برطرف ساختن نقاط ضعف و تقویت نقاط قوت آن ها، اصلی غیرقابل انکار در مسیر توسعه و تعالی فرهنگ به شمار می رود.

هرچند برای تحقق این مهم نیازمند بهانه نیستیم اما هفته دولت می تواند یکی از مهم ترین دلایل و بهانه ها برای مداقه و تدقیق در حوزه عملیاتی شدن شعارها و فعالیت های عنوان شده به عنوان سیاست های کلان عرصه فرهنگ و هنر در دستگاه های زیرمجموعه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی باشد.

به همین بهانه با مدیرکل اداره هنرهای نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی درباره برنامه های او از زمان سکان داری اش در این اداره کل از اسفند ماه 1398 به بهانه هفته دولت به گفت وگو نشستیم. در این گفت وگو در کنار تأکید بر مسئله بودجه به عنوان یکی از ارکان اصلی رشد و توسعه تئاتر در کشور تلاش کردیم تا با تاکید بر نگاه آماری، رویکرد فعالیت های تئاتری در کشور را به بحث بگذاریم.

رویکردی صریح که نیازمند پاسخ هایی با چاشنی صراحت و فارغ از تعارف بود. آنچه که آشنا از آن استقبال کرد.

آقای آشنا برای آغاز بحث و ورود به اقدامات صورت گرفته در عرصه تئاتر و هنرمندان آن به مناسبت هفته دولت ابتدا بفرمایید، هنر تئاتر و نقش آن در توسعه فرهنگی جامعه در دیدگاه دولت مردان از شخص آقای دکتر سیدعباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی تا دکتر حسینی معاون هنری وزارتخانه و در نگاهی کلان تر میان وزرای دیگر دستگاه های اجرایی و مدیریت فعال عرصه فرهنگ و هنر کشور، چه جایگاهی دارد؟

پیش از پرداختن به پاسخ این پرسش باید بر این اسل تاکید کرد که واقعیت آن است، اگر قبل از انقلاب تئاتر تنها در شهر تهران و یا انگشت شمار شهرهای بزرگ جریان داشت یا اگر تعداد هنرمندان تئاترمان در آن دوران آن قدر محدود بود که همگی آنها به استخدام دولت درمی آمدند، امروز هنر تئاتر به گستره ایران زمین توسعه یافته است و پا به پای سایر رشته ها چه در بحث نگاه آکادمیک و چه در حوزه فعالیت حرفه ای از تولید تا اجرای عمومی به حرکت رو به رشد و طی کردن مسیر تعالی خود ادامه می دهد.

جای خوشبختی است که فعالیت این هنر زیبا و زیربنایی عرصه هنر در شاخه های مختلف بازیگری، کارگردانی، طراحی صحنه، نمایشنامه نویسی و دیگر حوزه ها به گستره ایران توسعه یافته است. همین امروز که با هم درحال گفت وگو هستیم و در ایام هفته بزرگداشت دولت قرار داریم، چندین تماس از هنرمندان سراسر کشور داشتم که با وجود شیوع بیماری کرونا و همراهی این روزها با دهه نخست ماه محرم، هنرمندان با تمام توان در حال اجرای آثار نمایشی از تعزیه تا تئاترهای دینی و مذهبی هستند و مهمترین مطالبه آنها بحث نگاه حمایتی اداره کل هنرهای نمایشی، مسئولان و بدنه دولت از فعالیت آنهاست.

همین مساله به خودی خود نشان دهنده آن است که تئاتر در تمام ژانرها و گونه هایش در کشور حضوری زنده وپُربار و فعال دارد. امروز با قدرت می توان گفت که سالن های فراوانی در کشور داریم و به سبب همین استمرار در تولید، اجرای عمومی و فعالیت هاست که هیچ مسئول، وزیر، معاونان و مدیران کل او نمی تواند تئاتر و جایگاه تئاتر را نبیند. چراکه امروز این جایگاه کاملاً ملموس و مشهود است.

به زعم من، تئاتر در ایران و بعد از انقلاب بیشترین توجه را به خود جلب و جذب کرده است. اما اگر سوال شود آیا این توجه، تام و تمام بوده؟ پاسخ، قطعاً خیر است! چرا که تا رسیدن به وضع مطلوب فاصله داریم. آمارها از این مهم حکایت دارند که طی تاریخ 41 ساله پیروزی انقلاب هرچه به جلوتر حرکت می کنیم، هنر تئاتر و هنرمندانش، مخاطبان خاص خود را پیدا کرده و هر روز شاهد افزایش تعداد اجراها و توسعه این هنر در کشور هستیم.

با قدرت می توان گفت که سال به سال تئاتر رونق پیدا کرده است؛ اما در همین روند زمان هایی وجود داشته که ممکن است شاهد درجا زدن و یا کند شدن حرکت رشد و توسعه هنر نمایش در کشور باشیم.

در ابتدا به عنوان خادم مردم و جامعه هنری و سپس به عنوان مدیر تئاتر کشور با قدرت می گویم تئاتر بالندگی خود را دارد. اما بر این مساله نیز تاکید می کنم که بی هیچ تردیدی باید به تعداد سالن ها افزوده شود؛ بودجه تئاتر نیازمند رشد بیشتری است و قطعاً باید حمایت مان از خانواده نجیب و عزیز تئاتر گسترده تر شود.

پیش از ورود به جزییات در این گفت وگو، بحث مان را بر مدار آمار استوار کنیم. در حوزه تعداد نمایش های تولید و اجرا شده، تعداد مخاطبان با محوریت توسعه رصد ضریب نفوذ هنر تئاتر میان عموم افراد جامعه و در نهایت تعداد گروه های ثبت شده و فعال تئاتر کشور، امروز در چه جایگاهی قرارداریم. آیا آمارها نیز آن نگاه بالنده و توسعه سافتگی تئاتر در سطح کشور را که شما بر آن تاکید دارید ثابت می کند؟

آمارهایی که به آنها اشاره می کنم بازه زمانی سه ساله 1396، 1397 و 1398 را شامل می شود. در سال 96، شش هزار و 930 عنوان نمایش در کشور اجرا رفته است. این آمار در سال 97 به هفت هزار و 198 نمایش افزایش پیدا کرد اما در سال 98 به دلیل شیوع ویروس کرونا در ماه های پایانی سال این این آمار دست خوش تغییر شد و به شش هزار و 415 نمایش کاهش یافت.

به عبارتی در طول سه سال یاد شده 20هزار و 543 عنوان نمایش برای اجرای عمومی، تولید و به صحنه رفتند. باید تاکید نم که این آمار منهای نمایش های آئینی و تعزیه، منهای تئاتر خیابانی و منهای آثاری است که در جشنواره ها به صحنه رفته و اجرا شدند. اگر آثار این حوزه ها را به اجراها اضافه کنید، رقم مذکور از 30هزار نمایش فراتر خواهد رفت.

20هزار و 543 عنوان نمایش تولید شده که عرض کردم، 283هزار و 367 شب اجرای عمومی را تجربه کردند. در مواجهه با آمار مخاطبان این آثار به عدد 19میلیون و 410هزار و 736 نفر مخاطب می رسیم که به تماشای آن آثار نشستند.

تمام این اعداد و ازقام بر اساس آماری است که به شکل مستند از ادارات کل ارشاد و انجمن هنرهای نمایشی استان ها به دست ما رسیده است و در این میان ممکن است که اجراهایی در نقاط مختلف کشور به صحنه رفته که از دید ما پنهان مانده باشند. آمارهای ارائه شده، کف آماری است که به شکل مستند و متقن به دست ما رسیده است.

یا در حوزه ثبت و شناسنامه دار کردن گروه های نمایشی کشور برای تحقق نگاه هدفمند حمایتی تا کنون 820 گروه نمایشی در سراسر کشور ثبت شده است و 74 گروه نیز در شرف صدور پروانه هستند. با تجمیع این اعداد نزدیک به 900 گروه تئاتری در کشور شناسایی و به ثبت رسیدند و تا پایان سال این تعداد به 1000 گروه قبت شده در کشور افزایش پیدا خواهد کرد.

یکی از اصلی ترین کلیدواژه هایی که در راستای مطالبات گروه های نمایشی، هنرمندان و در نگاهی کلان تر خانواده تئاتر در مواجهه با مدیران عرصه فرهنگ و هنر شنیده می شود به مسئله بودجه و به شکل اختصاصی بودجه اختصاص یافته به عرصه هنرهای نمایشی بازمی گردد. باتوجه به تاکید شما بر بالندگی، گسترش جریان فعالیت هنرمندان تئاتر و تلاش برای تحقق هرچه بیشتر توسعه ضریب نفوذ تئاتر میان افراد جامعه، به عنوان نفر نخست مسئول، سیاست گذار و مجری قوانین تئاتر کشور آیا بودجه موجود پاسخ گو تمام نیازهای خانواده است؟

واقعیت آنست که بودجه تئاتر پایین است. وقتی به گستره فعالیت های هنر نمایش در کشور اشاره می کنم، 24 یا 25 میلیارد تومان بسیار ناچیز است. بنابراین به شدت می طلبد که بودجه تئاتر افزایش چندین برابری پیدا کند و این التماس من نه به عنوان مدیر بلکه به عنوان کارشناس این حوزه که از سال 1376 این حوزه را می شناسم است که مبلغ و بودجه موجود را برای تئاتر بسیار ناچیز می دانم. تاکید دارم که لازم است شاهد جهش چند صددرصدی بودجه باشیم تا تئاتر به جایگاهی برسد که بتوانیم این هنر و هنرمندان شریفش را در سراسر کشور به شکلی کامل و رضایت بخش مورد حمایت قرار دهیم.

برای رفع یا کاستن از این دغدغه امروز همه در حال تلاش هستیم.

با توجه به جامعه آماری که پیش تر در حوزه تعداد نمایش های تولید شده، مخاطبان و گروه های صبت شده و دارای شناسنامه طی سه سال 96 تا 98 که به آنها اشاره کردید؛ اگر بخواهیم در آن سه سال به بودجه تئاتر نگاه کنیم، تا چه میزان شاهد افزایش بودجه تئاتر بودیم؟ و آیا این میزان افزایش کافی بوده یا خیر؟

واقعیت آن است که طی این سه سال به دلیل تحریم ها، همراه شدن با بحران هایی مانند شیوع ویروس کرونا، همچنین تاکید بر رعایت اصل سیاست اقتصاد مقاومتی و بودجه های انقباضی شاهد رشد چشمگیر بودجه تئاتر در کشور نبودیم. بر همین اساس امسال توقع من آنست که بخشی که ما طی چند ماه اخیر به عنوان تسویه بدهی هنرمندان پرداخت کرده ایم به بودجه امسال تئاتر افزوده شود و همین عدد پایه ای برای بودجه سال آینده شود. این کف انتظار من از مسئولان است که درحال پیگیری آن هستم.

یکی از اصلی ترین موارد در مبحث بودجه تئاتر متوجه این مساله است که هیچ گاه عددی که به عنوان بودجه اصلی تئاتر تعیین می شود، هنگام پرداخت و اختصاص منابع مالی، به آن عدد تعیین شده نمی رسد و همواره کمتر از آن میزان اختصاص پیدا می کند. آیا این باعث برهم خوردن برنامه ریزی های شما در اداره کل هنرهای نمایشی براساس آن عدد ابتدایی و کاهش آن هنگام تخصیص نمی شود؟

در یکی، دو سال اخیر خصوصاً در سال 1398 آنگونه که از آثار دکتر قبادی مشاور اجرایی معاون هنری وزیر شنیدم، بودجه تئاتر توسط معاونت امور هنری تقریباً کامل پرداخت شده است. اما در نگاه کلی اشاره شما درست است. هرساله معمولاً رقمی که به عنوان اعتبار اعلام می شود هنگام تخصیص، بین 70 تا 80 درصد آن به شکل نهایی به اداره کل هنرهای نمایشی می رسد. اما در سال گذشته (1398) بیش از 95 درصد اعتبار اختصاص یافته به هنر تئاتر پرداخت شده بود.

البته باز هم تاکید می کنم که این بودجه بسیار ناچیز است. واقعاً یک بار برای همیشه در نظام جمهوری اسلامی ایران که انقلاب آن فرهنگی است، دینِ آن دینی مبتنی بر نگرش های فرهنگی، هویت ایران زمین و تاریخ و تمدن همراه آن که لبریز از قلل فرهنگی است نیازمند آن است تا بودجه ناچیز آن در عرصه فرهنگ و هنر افزایشی چشکگیر داشته باشد.

باید فکری برای آن کرد و ان شاءالله که شرایط کشور به حالت ثبات خود بازگردد و با رهایی و عبور از این تحریم های ظالمانه که به ناحق به کشورمان تحمیل شده و در نهایت با پشت سر گذاشتن شرایط کرونا نیازمند بازنگری جدی در حوزه بودجه فرهنگ و هنر کشورمان هستیم.

20 میلیارد و 30 میلیارد برای یک جمعیت 300 هزار تحصیل کرده عرصه نمایش رقم قابل توجهی نیست و پاسخ گوی نیاز آن ها نیز نیست! کلاً بودجه فرهنگی پایین بسته شده است و باید ارتقاء پیدا کند. معتقدم یکی، دو سالی باید از بودجه دستگاه ها و وزارتخانه های دیگر زده شود و منابع آن به حوزه فرهنگ که با روح، روان، دل و جان انسان ها سروکار دارد سرمایه گذاری شود. اگر در حوزه های دیگر مانند مبارزه با اعتیاد، مبارزه با قاچاق کالا، تلاش برای افزایش نرخ ازدواج و نظایری از این دست ورود پیدا و هزینه می کنیم؛ برای تحقق همه آنها باید در حوزه فرهنگ سرمایه گذاری و برنامه ریزی صورت گیرد. پرواضح است که عرصه تئاتر، هنرمندان و خانواده شریف آن نیز در همین بستر فرهنگی نیازمند بازتعریف نگاه حمایتی هستند.

کمی نگاه مان را از تهران به سمت کل کشور تغییر دهیم. از دید شما به عنوان مدیرکل اداره هنرهای نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در مسیر تحقق شعار ایران فقط تهران نیست در بازه زمانی چند سال اخیر چقدر شاهد رشد گروه های تئاتری در استان ها بودیم؟

خوشبختانه هرچه جلوتر می رویم شاهد افزایش گروه های تئاتری در کشور بودیم. همین الان که با هم درحال گفت وگو هستیم نزدیک به 100 پرونده در دست بررسی برای افزوده شدن به گروه های نمایشی است.

از اسفندماه سال 1398 که در اداره کل هنرهای نمایشی کار خود را آغاز کردم انصافاً نگاه سید عباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به تئاتر، نگاهی مطلوب و مبتنی بر توانمندی های موجود در این حوزه بوده است. بدون تعارف تاکید می کنم مضیقه ها و مشکلات موجود کشور را می شناسم و با اتکا به همین شناخت می گویم علی رغم همه این ها نگاهی که آقای دکتر صالحی به هنر تئاتر داشتند قابل تقدیر است.

با وجود شیوع ویروس کرونا و فشارهای مختلف اقتصادی ناشی از این بیماری در کشور هر جا در اداره امور تئاتر به مشکل مالی برخورد کردیم شخص وزیر و معاون هنری او تمام قد در میدان حاضر بوده و به حمایت پرداخته است.

تلاش مان آن است تا برای نمایش هایی که تا پایان آذرماه 1399 با استناد به ظرفیت 50 درصدی سالن ها به صحنه می روند با توجه به قیمت مصوب بلیت آثار تئاتری، حمایتی 50 تا 70 درصدی را از گروه ها و سالن های میزبان آثار داشته باشیم.این طرح و ایده ای ست که داده شد و معاون هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با آن موافقت کردند و بودجه آن را اختصاص دادند. پس مسئله تنها بحث وعده نیست، بلکه توجه به تئاتر و هنرمندان آن به شکل عینی و عملی است.

از: امین خرمی

لینک خبر :‌ خبرگزاری جمهوری اسلامی
معاون امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با حضور در برنامه گیومه رادیو نمایش درباره فعالیت های اخیر امور هنری وزارت ارشاد توضیح داد.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۹/۰۶/۰۷ سایت های دیگر : پایگاه اطلاع رسانی رادیو سازمان صدا و سیما بلاغ مازندران

به گزارش خبرنگار رادیو و تلویزیون خبرگزاری فارس، سیدمحمد مجتبی حسینی درباره فعالیت های اخیر امور هنری وزارت ارشاد گفت: ما باید در بخش های تخصصی به فعالیت ها و رویدادها اهتمام داشته باشیم، از این جهت در معاونت هنری سه محور را در دستور کار قرار دادیم که شامل ساماندهی اطلاعات اداری و مقرراتی که به تسهیل فعالیت های اداری کمک می کند، دیگری پرداختن به رویدادها با توجه به مسائل جدید و نهایتا توسعه فعالیتهای هنری در شرایط جدید و البته حمایت از برنامه هایی است که به صورت آنلاین برای سنجش بازخورد مخاطب مثل جشنواره ها، مراسم و نمایش های آنلاین تببین شد.

وی همچنین در مورد رسیدگی به هنرمندان شهرستان ها گفت: در این خصوص رویکرد ویژه ای به جمع آوری اطلاعات داشتیم که شامل بررسی گزارش های آماری روزانه از شرایط هنری شهرستان ها است، بیش از 80 درصد افراد عضو صندوق اعتباری هنر از شهرستان ها هستند و رویکرد وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و معاونت هنری به عنوان بخشی از این وزارتخانه، تحقق شعار ایران تهران نیست است و همچنان پی گیر اوضاع هنرمندان شهرستان ها هستیم که البته رسیدگی به اوضاع اشخاص حقیقی از وظایف صندوق اعتباری هنر است.

انتهای پیام/

لینک خبر :‌ خبرگزاری فارس
پایان تابستانه کتاب با فروش بیش از 19 میلیارد تومان، از مهمترین اخبار ادبی هفته گذشته کشورمان بود.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۹/۰۶/۰۶

به گزارش خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان ، اتفاقاتی هفته گذشته در حوزه ادبیات روی داد که در اینجا به مهمترین آنها اشاره می کنیم:

بیشتر بخوانید

آوای درد ؛ قدیمی ترین ترجمه فارسی از اللهوف علی قتلی الطفوف

آوای درد قدیمی ترین ترجمه فارسی به دست آمده از اللهوف علی قتلی الطفوف یعنی مقتل امام حسین (ع) به روایت سیدبن طاووس است. درباره اهمیت این مقتل باید گفت دست یابی به مقتلی جامع و صحیح السند و معتبر برای جامعه شیعه، دغدغه ای بجا بوده است و گویا تا پیش از ترجمه ای که در این کتاب منتشر شده است، اللهوف سیدبن طاووس به طور کامل، به فارسی ترجمه نشده بود. آنچه مسلم است این کتاب را قدیمی ترین و شاید نخستین ترجمه فارسی از لهوف دانسته اند.

دستورالعمل مصاحبه تاریخ شفاهی درباره ویروس کرونا تدوین شد

دستورالعمل انجام مصاحبه تاریخ شفاهی پژوهشکده سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران برای به ثبت رساندن تجربه زیست روز های کرونایی جمعی از فرهیختگان و اهالی علم و فرهنگ تدوین شد.

بر اساس این دستورالعمل چگونگی انجام مصاحبه و پیشبرد فرآیند آن با فرهیختگان و اهالی علم و فرهنگ مشخص شد و در اختیار دست اندرکاران این حوزه قرار گرفت.

پایان تابستانه کتاب با فروش بیش از 19 میلیارد تومان

ایوب دهقانکار مدیرعامل موسسه خانه کتاب و ادبیات ایران با پایان چهاردهمین طرح یارانه حمایتی از کتابفروشی ها با عنوان تابستانه کتاب 99، به بیان جزئیات فروش و میزان یارانه مصرفی استان ها و کتابفروشی های عضو این طرح پرداخت و گفت: 508 هزار و 881 نسخه کتاب به مبلغ 195میلیارد و 370میلیون و 749 هزار و 832 ریال از سوی 126هزار و 24نفر خریداری شد.

دهقانکار با بیان اینکه برای اجرای تابستانه کتاب 99، 35میلیارد و 917میلیون ریال یارانه اختصاص پیدا کرد، گفت: این میزان یارانه، در مقایسه با طرح بهارانه کتاب99 افزایش 47درصدی داشته است. یارانه اختصاص یافته در استان تهران در این دوره از طرح، 6میلیارد و 16میلیون ریال بوده که در مقایسه با طرح قبلی، 48درصد افزایش پیدا کرده است. همچنین در این دوره، 29میلیارد و 901میلیون ریال یارانه به سایر استان ها (به غیر از تهران) اختصاص داده شده است.

پیگیری های انجمن صنفی مترجمان برای بیمه شفاهی بی نتیجه ماند

محمدرضا اربابی رئیس هیئت مدیره انجمن صنفی مترجمان، در گفت و گو با خبرنگار باشگاه خبرنگاران جوان ، درباره وضعیت بیمه مترجمان شفاهی گفت: هنوز اتفاق خاصی برای بیمه مترجمان شفاهی نیفتاده است. در این باره به نتیجه نرسیده ایم و گمان نمی کنم باتوجه به وضعیت کشور در زمینه شیوع بیماری کرونا و اینکه امسال سال آخر خدمت دولت فعلی است، بتوانیم برای بیمه مترجمان شفاهی کاری انجام دهیم.

انتهای پیام/

لینک خبر :‌ باشگاه خبرنگاران جوان
خبرگزاری میزان- یک نویسنده کتاب گفت: متاسفانه علاوه بر وضعیت تیراژ کتاب چالش دیگری به عنوان چاپ های غیرقانونی و چاپ های دیجیتال نیز پا به عرصه ادبیات گذاشته که هر یک حدود 200 و یا 300 کتاب بیشتر تولید نکرده و این قطعاً به ضرر نویسندگان خواهد بود.

تاریخ انتشار: 09:20 - 10 شهریور 1399

- کد خبر: 650429
تاریخ انتشار: ۱۳۹۹/۰۶/۱۰

احسان احمدی خاوه در گفت وگو با خبرگزاری میزان پیرامون قرارداد های بین ناشران و نویسندگان گفت: متاسفانه قانون نانوشته ای در باب قرارداد های بین نویسنده و ناشر وجود دارد که بر اساس آن قرارداد تهیه و تنظیم می شود و اینجا در حقیقت خبری از قانون و چهار چوب نیست، به عبارتی قرارداد بر طبق عرف مفاد آن تنظیم می شود بدین ترتیب است که نویسنده و یا مولف تنها 9 تا 22 درصد از سود کتاب را دریافت می کند و یک مترجم تنها 10 درصد از سود کتاب ترجمه شده را به دست می آورد.

بیشتر بخوانید: برای مطالعه معرفی آخرین کتب منتشر شده اینجا کلیک کنید

وی در همین راستا ادامه داد: نبود قانون مدونی که بتواند چهارچوب های قرارداد های نویسندگان را مورد بررسی قرار دهد بزرگترین آسیب و ضعف عرصه نویسندگان و حوزه نشر محسوب می شود، متاسفانه چهارچوب های قرارداد های ناشران و نویسندگان در هیچ قانونی دیده نشده و این ضعفی بزرگ در حوزه فرهنگ است و نیاز به حمایت بخش هایی مانند مجلس شورای اسلامی و نمایندگانی که قانونگذار هستند، دارد.

احمدی خاوه اشاره ای نیز به شرایط ناشران کرد و افزود: از آنجا که خودم علاوه بر نویسندگی دستی در حوزه نشر دارم با دغدغه ها و مشکلات ناشران به خوبی آشنا هستم با بالا رفتن قیمت کاغذ در بازار همچنین هزینه های جانبی و مواد اولیه قیمت تولید یک کتاب بسیار بالا رفته است از همه مهمتر قیمت پخش هر کتاب که 60 درصد قیمت پشت جلد را به خود اختصاص می دهد مشکلی بر مشکلات ناشران افزوده است مضاف بر اینکه بازار خرید کتاب نیز در رکود قرار دارد، متاسفانه کتاب در سبد خانواده دیگر جای چندانی ندارد همه این عوامل به این موضوع ختم می شود که ناشران سود بسیار ناچیزی را کسب می کنند در نتیجه تاثیر این تحولات در پرداخت دستمزد نویسندگان و یا مترجمان آن هم عموماً با کمی تاخیر نمود پیدا می کند.

نویسنده کتاب بی قرار در مورد چاپ آخرین کتاب خود ابراز کرد: ماه های اخیر یک کتاب نوشتم و برای چاپ آن با ناشری وارد گفت وگو شدم هنگام بستن قرارداد با ناشر با مشکلاتی مواجه شدم، قیمت پیشنهادی ناشر بسیار ناچیز بود بدین ترتیب تنها 10 الی 15 درصد از هزینه های این کتاب به جیب نویسنده می رود در حالیکه او حداقل یک سال برای این پژوهش و تحقیق و نوشتن وقت گذاشته است از سوی دیگر تیراژ های پایین حدود 1000 تا 1500 تایی نمی توانند در بالا رفتن دستمزد نویسنده کمک کنند و یا تاثیری در بهره وری از کتاب برای تالیف کننده داشته باشند.

احمدی خاوه تاکید کرد: اگرچه بخشی با عنوان صنف ناشران وجود دارد، اما عملاً حرکت و یا برنامه ای برای دفاع از ناشران و یا نویسندگان دیده نمی شود، عمده ترین و بزرگترین مشکل حوزه فرهنگ در قانون گذاری ها است، متاسفانه قانونگذاری های انجام شده یا عموماً خیلی قدیمی هستند و یا اینکه به مرور زمان و پیشرفت تکنولوژی و فناوری سبب شده است که ناکارآمد شوند.

وی در ادامه پیشنهاد کرد: من معتقدم باید صنف نویسندگان و یا ناشران بسیار شفاف و دقیق به تبیین قوانین درست و مناسب اقدام کند و برای این منظور در کنار هم جمع شده و به وضع چارچوب و قوانینی بپردازند و مدافع حوزه فرهنگ باشند در عین حال برای نویسندگان که قدیمی تر هستند و تجربه بهتری در حوزه نگارش دارند و کتاب های ارزشمندی را به جامعه عرضه کرده اند میزان مشخصی و بالاترین دستمزد در نظر گرفته شود. متاسفانه علاوه بر وضعیت تیراژ چالش دیگری به عنوان چاپ های غیرقانونی و چاپ های دیجیتال نیز پا به عرصه ادبیات گذاشته که هر یک حدود 200 و یا 300 کتاب بیشتر تولید نکرده و این قطعاً به ضرر نویسندگان خواهد بود.

نویسنده کتاب جایی میان ابرها ضمن انتقاد از بی توجهی به قانون تصریح کرد: از آنجا که فرهنگ ما عموما بر پایه یک فرهنگ شفاهی استوار شده است و قانون مولفه ای است که کمتر در محور قرارداد ها لحاظ می شود لذا فعالیت هایی که انجام می گیرد عموماً بسیار سطحی هستند و این امر ضرر فراوانی را به تولید کننده های عرصه فرهنگ می زند.

احمدی خاوه مجوز برای نشر کتاب را مورد بررسی قرار داد و خاطرنشان کرد: من معتقدم مجوز برای نشر کتاب ها را باید به صنف ناشران واگذار کرد تا آن ها طبق مبانی قوانین و ضوابط به انتشار کتاب بپردازند متاسفانه برخی نظارت های وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نشان می دهد که هیچگونه اعتمادی به ناشر و نویسنده از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد وجود ندارد.

انتهای پیام/

لینک خبر :‌ میزان
تهران - ایرنا - عملکردِ دولت تدبیر و امید در حوزه کتاب، حاکی از رشد 161 درصدی عناوین کتاب، نسبت به مدت مشابه (دولت های نهم و دهم) دارد و این یعنی، کتاب کارنامه حسن روحانی نشان می دهد که خوش درخشیده است.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۹/۰۶/۰۹ سایت های دیگر : آقای خبر خبرگزاری کتاب ایران

کتاب و کتابخوانی از آن دست مسائل کلان حوزه فرهنگ است که برای همه دولت ها اهمیت ویژه ای داشته است، والبته در این میان، دولت تدبیر و امید، توانست در این هفت سال که از عمر آن می گذرد، خوش بدرخشد. ازجمله آنکه توانست کتاب های مهمی که در دولت های نهم و دهم، پشت در مانده و مجوز دریافت نکرده بود را در اختیار مخاطبان قرار دهد. اعداد و ارقام انتشار کتاب در این هفت سال، که در این گزارش می خوانید، بر عملکرد مثبت دولتِ حاضر در این عرصه صحّه می گذارند.

محمدحسین صفار هرندی که وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی دولت نهم شد، آمار انتشار کتاب به شکل قابل ملاحظه ای کاهش پیدا کرد. این در حالی بود که در هشت سال پیش از آن، کتاب رونق منحصر به فردی پیدا کرده بود. در این دولت اما سرعت گیرهای بسیار قدرتمندی ایجاد شد تا راه انتشار کتاب دشوار و دشوارتر شود، چنان که وقتی صفارهرندی، کلید اتاقش را تحویل داد، آمار کتاب تفاوت چندانی با روزی که احمد مسجدجامعی، وزارت ارشادِ دولت اصلاحات را به پایان رساند، نداشت. بر این اساس، در سال هشتادوهشت، 60هزار و 827 عنوان به چاپ رسید که تنها هفت هزار عنوان به نسبت به آمار سال هشتادوچهار افزوده شده بود. مولفان نیز 41هزار و 755 نفر هستند که یازده هزار و 261 نفرِ آنها، زن بود و فقط، چهارهزار نفر اضافه شده بود.

در دولت دهم، سیدمحمد حسینی ، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی شد. این سال ها اگرچه کتاب، کمی وضعیت بهتری را تجربه کرد اما در بر همان پاشنه می چرخید و آمار، در کنار رونق تولید الکترونیکی کتاب با ظهور دستگاه های چاپ جدید، چندان چشم گیر به شمار نمی آید. در دوره وزارت او، فضای فرهنگ کمی گشوده می شود و آثار متنوع تری عرضه می شوند. دو وزیر از یک دولت، در امتداد یکدیگر کار نکردند و ارقام به روشنی نشان می دهند. دلیلی هم ندارد دو وزیر در دولت محمود احمدی نژاد به هم شباهتی داشته باشند. اگرچه او هم گل طلایی وارد دروازه نکرد و با عددِ 68هزار و 835 عنوان کتاب، رشد چندانی نداشت. پدیدآورندگان در پایان این دولت، 45هزار و 18 نفر هستند که 14هزار و 564 نفرشان، زن است.

پس از آمار تفکیک شده هر دوره، بد نیست بدانیم در بازه زمانیِ هشت سالِ 12 مرداد 1384 - که ساختمان پاستور از دولت اصلاحات تحویل گرفته شد - تا 12 مرداد 1392 - که نهاد ریاست جمهوری به دولت تدبیر و امید تحویل داده شد - 484هزار و 263 عنوان کتاب منتشر شد که 382هزار و 967 عنوانِ آن، تالیف و مابقی ترجمه بود. از میان این عناوین، البته 237هزار و 821 عنوان کتاب هم منتشر شد که نخستین چاپ خود را تجربه کردند.

دولت حسن روحانی که آمد، علی جنتی ، سکاندار ساختمان خیابان کمال الملک شد. او اما منش و روش را به کلی تغییر داد. در فضا حالا به معنای واقعی کلمه گشایش حاصل شده بود و روند نشر کتاب دوباره شکل صعودی به خود گرفت. در پایانِ دوره سه ساله حضور او در این وزارتخانه، آمار نشر کتاب را به 89هزار و 258 عنوان رسید که جهشی قابل ملاحظه است، که البته ناگفته پیداست می توانست بیشتر هم باشد. در این مدت اما 78هزار و 726 نفر پدیدآورنده هم، اثر از خود منتشر کنند که اهمیت دارد.

سیدرضا صالحی امیری در آن یک سالِ پایانیِ دولت یازدهم، که اداره گر عرصه فرهنگ و هنر کشور بود، میزان انتشار کتاب به رقم 99هزار و 114 عنوان رسید.او در همین یک سال البته به یازده هزار مولف تازه اجازه کار داد و رقم مولفان و مصنفان و مترجمان و مصححان به 89هزار و 474 نفر رسید، که حدود یک سومِ آن را زنان تشکیل می دهند، یعنی 28هزار و 239 پیدآور زن در بین آن ها حضور دارند.

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامیِ دولت دوازدهم، سیدعباس صالحی بود. در دورانی که او مقام عالی این وزارتخانه بود، 306هزار و 168 عنوان کتاب در اختیار مخاطبان قرار گرفت که از میان آنها، 226هزار و 331 عنوانِ آن تالیف بودند که قابل ملاحظه است. همچنین از آن عددِ کلی، 179هزار و 872 عنوان، برای نخستین بار بود که در این مدت به طبع می رسیدند که آن هم البته می تواند محل توجه باشد.

در این هفت سال، 616هزار و 680 عنوان کتاب منتشر شد و این عدد، در حالی است که هنوز یک سال از این دولت باقی مانده اما آمار حکایت از رشد 161 درصدی عناوین کتاب نسبت به مدت مشابه (دولت های نهم و دهم) با کسر یک سال دارد؛ یعنی از 12 مرداد 1392 تا 12 مرداد 1399 - که سالروز آغاز به کار دولت است -. در این میان، کتاب های تالیف شده، به 474هزار و 584 عنوان رسید که باز هم افزایش را نشان می دهد.

حالا بیایید سری به آمار موضوعی بزنیم و ببینیم آنجا چه خبر است. در حوزه فلسفه در بازه زمانی 12 مرداد 1392 تا 12 مرداد 1393، 2405 عنوان کتاب منتشر شد.

کتاب های حوزه دین هم در همین مدت، 9189 عنوان بودند. از نیمه سال 1393 تا سال 1394 نیز، 6526 عنوان کتاب علوم اجتماعی به چاپ رسید و کتاب های علوم طبیعی و ریاضیات هم، 1180 عنوان بودند.

از اواسط تابستان 1394 تا میانه تابستان 1395 تعداد عناوین کتاب، در علوم عملی، 8808 عنوان کتاب منتشر شد و در کلیات هم، 1184 عنوان کتاب به چاپخانه رفتند.

در حوزه هنر، از تابستان 1395 تا تابستان 1396، 2907 عنوان به بوته نشر سپرده شد و ادبیاتی ها نیز، 13هزار و 761 عنوان را در حوزه خود تورق کردند.

از 12 مرداد 1396 تا 12 مرداد 1397، آثار کودک و نوجوان به 16هزار و 546 عنوان رسید و در آثار کمک آموزشی هم 20هزار و 466 عنوان به نورد چاپ سپرده شد.

اهالی تاریخ و جغرافیا با 4134 عنوان کتاب از اواسط سال 1397 تا اواسط سال 1398 روبه رو شدند و زبان دان ها نیز، در همین مدت، 2608 عنوان در حوزه شان به طبع رسید.

اگر بخواهیم سه سال نخست دو دولت یازدهم و دوازدهم را هم به مقایسه کنیم، از 12 مرداد 1392 تا 12 مرداد 1396، چیزی در حدود 226هزار و 282 عنوان به چاپ رسیدند که در مدت مشابه، یعنی از سال 1396 تا 1399، این عدد به 294هزار و 277 عنوان رسید که رشد را نشان می دهد.

یک سال دیگر دولت تدبیر و امید باید زمام کار را تحویل دیگری دهد و این همه عدد و رقم یعنی کتاب در دولت حسن روحانی پیشرفت کرده است، یعنی اگرچه بحران کاغذ و خیلی چیزهای دیگر را داشته است اما عملکردش را آمار رشد نشان می دهد. حال می ماند محتوای آثار که آن را باید ارباب قلم و معرفت و اصحاب فکر و فرهنگ نظر دهند و ارزیابی کنند.

لینک خبر :‌ خبرگزاری جمهوری اسلامی
اسماعیل عفیفه با نگاهی به وضعیت شبکه نمایش خانگی، به خصوص در روزهای اخیر که به دلیل کرونا کسب وکار در سینما متوقف شده، خواستار توجه به این نکته شد که ده ها میلیارد پولی که صرف نمایش خانگی شده از بخش خصوصی بوده و دولت هیچ کمکی در این زمینه نکرده است.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۹/۰۶/۱۰ سایت های دیگر : دیدبان ایران شعار سال

اعتمادآنلاین| سحر آزاد- اختلاف میان وزارت ارشاد و صداوسیما بر سر شبکه نمایش خانگی به مجلس هم رسید و نمایندگان طرحی را ارائه کرده اند تا نظارت بر شبکه نمایش خانگی را به صداوسیما بدهند. البته بحث بر سر نظارت بر شبکه نمایش خانگی از اواخر خردادماه آغاز شده بود، اما در یکی 2 هفته اخیر با اظهارنظرهای رسمی از سوی صداوسیما و وزارت ارشاد ابعاد رسمی تری گرفته است.

چنان که ایسنا گزارش داده است، 26 نماینده طرحی را به مجلس ارائه داده اند که اصلاح بند (29) ماده (2) قانون اهداف و وظایف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نام دارد و در آن چنین آمده است: به منظور ساماندهی حوزه انتشار محتوا (صوت و تصویر) بر اساس اصول چهل و چهارم و یکصد و هفتاد و پنجم قانون اساسی و نظریه های تفسیری آن و نیز مرقومه مقام معظم رهبری مبنی بر مسئولیت سازمان صداوسیما در حوزه تنظیم مقررات، صدور مجوز و نظارت بر صوت و تصویر فراگیر در فضای مجازی و با عنایت به ضرورت ساماندهی فرهنگی سریال های نمایش خانگی که بدون نظارت کافی در جامعه عرضه می شود، طرح تقدیم می شود.

طی این مدت تعدادی از اهالی سینما، تلویزیون و کارشناسان حقوقی درباره موارد قانونی بودن یا تبعات سپردن این حوزه به صداوسیما یا باقی گذاشتن نظارت آن بر وزارت ارشاد صحبت کرده اند، اما با این اقدام نمایندگان به نظر می رسید این بحث نیاز به بررسی بیشتری دارد.

به همین منظور به سراغ اسماعیل عفیفه، تهیه کننده، یکی از اعضای سابق شورای پروانه نمایش خانگی و از اعضای سابق شورای پروانه ساخت آثار ویدئویی رفتیم که این روزها تهیه کنندگی یکی از مجموعه های نمایش خانگی به نام جیران به کارگردانی حسن فتحی را نیز بر عهده دارد.

***

رقابت اصلی شبکه نمایش خانگی با تلویزیون نیست

*به نظرتان دعوای اصلی در رویکرد صداوسیما و وزارت ارشاد درباره مجوز شبکه نمایش خانگی بر سر چیست؟ صرفاً محتوا موضوع این اختلاف است یا مسائل سیاسی و اقتصادی باعث شده است بخواهند نظارت را به صداوسیما بدهند؟

سوال تان برای من کمی دشوار است، اما استنباط من این است که گویا در جمهوری اسلامی، وزارت ارشاد و سازمان صداوسیما توسط 2 طرز تفکر متفاوت از هم اداره می شوند که موجب چنین تعبیر و تفسیری شده است.

صوت و تصویر فراگیر همان موضوعی است که محل نزاع بوده و مورد تفسیرهای متعدد قرار می گیرد. تفسیر اولیه اش همانی بود که تا به حال اجرا می شد؛ یعنی زیر نظر وزارت ارشاد و زیر مجموعه سازمان صداوسیما قرار نمی گرفت چون وقتی سازمان صداوسیما تاسیس شد ما چنین رسانه های جدید یا صوت و تصویر به این معنا نداشتیم که شامل شبکه های اجتماعی هم می شود. در نتیجه به نظر من تفسیر حقوقی اش به همان نحوی که تاکنون بوده درست تر است، اما چه چیزی باعث این اختلاف نظر شده است؟

به نظرم جناح یا طرز تفکری که صداوسیما را اداره می کند دلش می خواهد سریال سازی در وزارت ارشاد یا نمایش خانگی را هم تحت کنترل داشته باشد و دلایلی برای خودشان دارند؛ مثلاً از محتواهای تولیدشده ابراز نارضایتی و این موضوع را بهانه می کنند که گویا وزارت ارشاد بلد نیست این حوزه را اداره کند پس باید این حوزه را به ما بسپارید.

درباره این مساله هم می توان واکنش های متعدد داشت؛ مثلاً در طرف مقابل، وزارت ارشاد یا کسانی که معتقدند کار به همان شکلی که تاکنون انجام می شده است ادامه پیدا کند می توانند دلایلی علیه تلویزیون بیاورند، به عنوان نمونه بگویند سریال های ساخته تلویزیون کم مخاطب است یا موجب شده مردم به ماهواره ها رجوع کنند. بنابراین، این دعوا به صورت تئوریک پایانی نخواهد داشت. به عقیده من بهترین راه این است که به آنچه در قانون پیش بینی شده توجه کرد.

از طرفی باید یک فکر کلان هم کرد. صرف نظر از این دعواهای سلیقه ای یا جناحی باید ببینیم برای فضای فرهنگی ایران کدام روش مناسب تر است. این مساله برای تولیدکنندگان فرق نمی کند، آنها مجوزشان را از ارشاد یا صداوسیما می گیرند و اثرشان را تولید می کنند، اما در یک نگاه کلان آیا اینکه کارها زیر نظر تلویزیون بیاید و شاید تا حدودی نزدیک به سریال های در حال پخش تلویزیون باشد برای مخاطب مفید است یا ممکن است مخاطبان را هم از نمایش خانگی دور کند؟

نمایش خانگی توانسته است تا حد زیادی با ماهواره ها رقابت کند و رقابت اصلی نمایش خانگی با تلویزیون نیست. در همه دنیا هم چنین اتفاقی افتاده است؛ یعنی رسانه های جدید، آنهایی که پخش آنلاین دارند، در کنار تلویزیون فعالیت می کنند و حوزه هایشان کمی از هم جدا شده است.

سریال ها و آثار سرگرم کننده بیشتر در بخش خصوصی ساخته می شوند نه در تلویزیون های دولتی، اما تلویزیون های دولتی با تعریف دوباره ای که از خود و نوع برنامه هایی که می توانند بسازند ارائه داده اند مخطبان خودشان را دارند و چه بسا مخاطبان بالقوه ای که به دلیل گستردگی آنتن شبکه های دولتی و مجانی بودن آنها این رسانه در دست شان است.

ای کاش صداوسیما به جای اینکه تمرکز خود را روی شبکه نمایش خانگی بگذارد، بر روش های جدید برای جذب مخاطب تمرکز می کرد. به هر حال با توجه و امکاناتی که دارد این کار بسیار امکان پذیر است.

مدیران فرهنگی توجه کنند شبکه نمایش خانگی در اقتصاد هنرمندان و کارکنان صنعت فیلمسازی چه تاثیری دارد

*در صورتی که این پیشنهاد در مجلس رأی بیاورد و نظارت بر شبکه نمایش خانگی یا صوت و تصویر فراگیر به صداوسیما برسد، از لحاظ اقتصادی چه اتفاقی برای شبکه نمایش خانگی می افتد؟

البته اگر نظارت آن به صداوسیما هم بیاید معلوم نیست در کدام واحد صداوسیما قرار است بررسی شود. در زیرمجموعه صوت و تصویر فراگیر مدیر کلی داریم که با شبکه های تلویزیونی و حتی با معاونت سیما متفاوت است. این مساله هنوز خیلی مشخص نیست.

از طرفی این روزها که کرونا باعث شده است کسب وکار در سینما تعطیل شود نمایش خانگی اقتصاد بخش زیادی از هنرمندانی را که در سینما فعال بودند به دوش می کشد.

کاش مدیران کلان فرهنگی این مملکت به این نکته توجه می کردند که شبکه نمایش خانگی صرف نظر از ضعف و قوت هایی که داشته است، در اقتصاد هنرمندان و کارکنان صنعت فیلمسازی چه نقش و تاثیری داشته است؟ ده ها میلیارد پولی که صرف نمایش خانگی شده تماماً از بخش خصوصی بوده و دولت هیچ کمکی در این زمینه نکرده است.

نباید کاری کنیم سرمایه گذاران علاقه ای به حضور در شبکه نمایش خانگی نداشته باشند

این اقتصاد با سختی و تلاش بسیار راه افتاد و الان خودش را اداره می کند و آینده خوبی برایش پیش بینی می شود. نباید کاری کنیم که این حوزه به ورشکستگی مالی دچار شود و سرمایه گذاران علاقه ای به حضور در این حوزه نداشته باشند چون ضرر بزرگی از لحاظ اقتصادی به کل مملکت می زند که نکته خیلی مهمی است. حتی اگر صداوسیما می خواهد بر این حوزه نظارت کند، باید با توجه به این نکات باشد.

نکته دیگر این است که خود وزارت ارشاد در سال های اخیر تا حدودی کم کاری کرد. جا داشت که وزارت ارشاد کارنامه خود را به خصوص در همین بحث اقتصادی شفاف سازی می کرد و به اطلاع مسئولان و مردم می رساند؛ به این معنا که برای مثال طی پنج سال اخیر چقدر هزینه و چند شغل تولید شده است. شاید آن زمان تصمیم می گرفتند نه تنها این فضا را خیلی تلطیف نکنند بلکه کمک کنند تقویت شود.

چکیده گفت وگو با اسماعیل عفیفه

-کاری نکنیم که شبکه نمایش خانگی به ورشکستگی مالی دچار شود -ای کاش صداوسیما به جای تمرکز روی نمایش خانگی، بر روش های جدید جذب مخاطب تمرکز می کرد -نمایش خانگی توانسته است تا حد زیادی با ماهواره ها رقابت کند و رقابت اصلی آن با تلویزیون نیست -وزارت ارشاد در سال های اخیر در حوزه نمایش خانگی تا حدودی کم کاری کرد

لینک خبر :‌ اعتماد آنلاین
سینماپرس: اصغر رفیعی جم مدیر فیلمبرداری و تهیه کننده پیشکسوت سینما در خصوص انفعال مدیران سینمایی در روزهای کرونایی گفت: مسئولان، سینما و سینماگران را در بحران کرونا به حال خود رها کرده اند؛ ما دیگر خسته شدیم از بس مطالبات خود را مطرح کرده ایم اما هیچ پاسخ و واکنشی از سوی مدیران و مسئولان ندیده ایم؛ همه آن ها نسبت به ما بی توجه هستند!
تاریخ انتشار: ۱۳۹۹/۰۶/۱۰ سایت های دیگر : هشدار نیوز

مدیر فیلمبرداری فیلم های سینمایی سگ کشی و یتیم خانه ایران در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: این روزها سینمای ایران در وضعیت اسفباری به سر می برد؛ ما با معضلات بسیار بزرگ و عدیده ای در سینمای کشور روبرو هستیم که برطرف شدن این مسائل و مشکلات نیازمند حضور مدیرانی متعهد و مدبر است تا با دغدغه مندی گامی جهت بهبود اوضاع سینما و به سامان کردن زندگی سینماگران بردارند.

وی ادامه داد: این روزها دیگر حتی تولید فیلم در سینمای ایران امنیت ندارد! تهیه کنندگان و سرمایه گذاران امنیت ندارند. همین چند وقت قبل بنده شاهد بودم فیلمی که به تازگی اکران شده بود بلافاصله از شبکه های ماهواره ای فارسی زبان پخش شد. این ها برای سینما و تهیه کنندگان مصیبت است. معلوم است تا زمانی که وضعیت این چنین باشد هیچ تهیه کننده و سرمایه گذاری حاضر به تولید فیلم نمی شود. سرمایه در سینمای ما به هیچ عنوان اهمیت ندارد و ما روزگار تلخی را سپری می کنیم.

این سینماگر با اشاره به بحران کرونا، با ارائه راهکاری اظهار داشت: در این روزهای کرونایی که بیکاری و خانه نشینی اهالی سینما بیش از پیش شده دولت باید بخشی از بودجه ای که در اختیار دارد را صرف تولید فیلم کند تا از این رهگذر حداقل عده ای از بیکاران سینما سرکار بروند و زندگی شان تأمین شود.

تهیه کننده فیلم های سینمایی غیرمنتظره و خانه عنکبوت در پاسخ به این سوأل که به نظر شما وظیفه نهادی مانند خانه سینما که عنوان جامعه اصناف سینمای ایران را با خود یدک می کشد در این روزهای کرونایی در قبال اهالی سینما چیست تصریح کرد: خانه سینما نهادی دکوری است و هیچ کاری برای اهالی سینما انجام نمی دهد! خانه سینما اصلاً هیچ قدرت اجرایی ندارد و هیچ وقت نه کاری انجام داده و نه کاری انجام خواهد داد!

رفیعی جم در خاتمه این گفتگو با انتقاد از اوضاع آشفته حوزه فرهنگی و هنری کشور تأکید کرد: متأسفانه کار فرهنگی در کشور ما هیچ در و پیکری ندارد؛ مسئولان ما تدبیر ندارند. درهای سینما به روی افراد مبتدی باز است و همه با هر لطایف الحیلی که شده وارد سینما می شوند و جای حرفه ای ها را تنگ می کنند. فقدان قانون کپی رایت در کشور ما آسیب جدی به تولیدات سینمایی زده و همه این اتفاقات دست در دست هم داده تا این روزها حال اهالی سینما اصلاً خوب نباشد.

لینک خبر :‌ سینما پرس
خبرگزاری میزان- سینما های سراسر کشور بعد از تعطیلات دو هفته ای به مناسبت دهه اول ماه محرم بار دیگر آغاز به کار خواهند کرد، دو فیلم سینمایی بی حسی موضعی و آبادان یازده 60 نمایندگان تازه چرخه اکران بعد از تعطیلات هستند و باید دید می توانند سینمای بحران زده 99 را سر و سامان دهند یا خیر.

تاریخ انتشار: 11:20 - 10 شهریور 1399

- کد خبر: 651498
تاریخ انتشار: ۱۳۹۹/۰۶/۱۰

خبرگزاری میزان - سینمای ایران از اسفند ماه سال گذشته با بحران بزرگ کرونا روبرو بوده است، بحرانی که تعطیلی چهار ماهه سینما را به همراه داشت و باعث ورشکستگی بسیاری از آثار و همچنین توقف بخش عظیمی از تولیدات هنر هفتم شد.

بازگشایی سینما ها از اول تیر ماه سال جاری برای بسیاری از فیلمسازان و همچنین تماشاگران روزنه ای از امید را ایجاد کرد، اما این بازگشایی به سرعت شکست خورد و اکثریت آثار با فروش اندکی به کار خود پایان دادند، این وضعیت در حدی بود که دو فیلم پرفروش سال هم به سرعت از چرخه اکران خداحافظی کردند.

بیشتر بخوانید: برای مشاهده آخرین اخبار از سینمای ایران اینجا کلیک کنید

با این وجود سینما همچنان به اکران آثار خود ادامه می دهد و از سویی عدم فروش آثار سینمایی هیچ تغییر روندی در چرخه اکران بوجود نیاورده است، اتفاقی که شاید اگر به همین منوال پیش برود باعث ورشکستگی کامل سینمای کشور در سال جاری باشد. در این میان هنوز کارگردانانی هستند که جرات به خرج داده و آثارشان را به چرخه اکران می سپارند، فیلم سینمایی بی حسی موضعی از جمله همین آثار است و بعد از تعطیلات دهه اول محرم راهی چرخه اکران می شود.

سینما طی ماه های گذشته با استقبال بسیار کمی روبرو بود و تنها سه فیلم توانستند در چرخه اکران فروشی به نسبت بهتر از سایر آثار داشته باشند، حال بار دیگر بعد از تعطیلات دو هفته ای سینماها چرخه اکران آغاز به کار خواهد کرد، هنوز هیچ برنامه ویژه ای از سوی مسئولین سینمایی برای احیا وضعیت سینما لحاظ نشده و باید دید آیا این هنر بعد از تعطیلات دهه اول محرم باز هم به همان شیوه قبل به کارش ادامه می دهد و یا تغییری در روند تولید و پخش آن صورت خواهد پذیرفت یا خیر.

سینما های سراسر کشور بعد از تعطیلات دو هفته ای به مناسبت دهه اول ماه محرم بار دیگر آغاز به کار خواهند کرد، دو فیلم سینمایی بی حسی موضعی و آبادان یازده 60 نمایندگان تازه چرخه اکران بعد از تعطیلات هستند و باید دید می توانند سینمای بحران زده 99 را سر و سامان دهند یا خیر.

فیلم سینمایی بی حسی موضعی ساخته حسین مهکام از چهارشنبه هفته جاری اکران خود در سینماهای کشور را آغاز خواهد کرد، این فیلم نخستین بار در سی و هشتمین جشنواره جهانی فیلم فجر اکران شد و توانست نقدهای مثبتی را برای خود به ثبت برساند.

از جمله نکات حائز اهمیت و جالب این فیلم می توان به حضور حبیب رضایی در قامت تهیه کننده اشاره کرد. این نخستین تجربه تهیه کنندگی حبیب رضایی پس از سال ها حضور در سینما است. همچنین محمد صادق رنجکشان به عنوان سرمایه گذار و مجری طرح در این پروژه سینمایی حضور دارد.

حبیب رضایی، پارسا پیروزفر، حسن معجونی و سهیل مستجابیان از جمله بازیگرانی هستند که در فیلم بی حسی موضعی به ایفای نقش پرداخته اند.

فیلم سینمایی بی حسی موضعی به نویسندگی و کارگردانی حسین مهکام سومین تجربه فیلمسازی این کارگردان جوان محسوب میشود، مهکام بیشتر به واسطه نگارش فیلمنامه های گوناگون خود شناخته می شود، آزادی مشروط و آندرانیک دو فیلم قبلی هستند که مهکام در کارنامه کارگردانی اش به ثبت رسانده است.

فیلم نامه های متعددی به نویسندگی مهکام تاکنون در سینما توسط کارگردان های مختلفی ساخته شده اند که از میان آن ها می توان به آدم ، بیست و هیچ هرسه به کارگردانی و نویسندگی مشترک عبدالرضا کاهانی، گهواره ای برای مادر کارگردان پناه برخدا رضایی، برف کارگردان مهدی رحمانی، پدر آن دیگری کارگردان یدالله صمدی، چهارشنبه 19 اردیبهشت با همکاری علی زرنگار، وحید جلیلوند و به کارگردانی وحید جلیلوند اشاره کرد.

در خلاصه داستان فیلم بی حسی موضعی آمده است: جلال، دانشجوی سابق رشته فلسفه، متوجه می شود خواهرش که به اختلال روانی دو قطبی مبتلاست، با مردی ثروتمند به نام شاهرخ ازدواج کرده که به شرط بندی بازی فوتبال اعتیاد دارد. جلال با عصبانیت از خانه بیرون می زند تا به خانه دوستش، بهمن، برود که یک آهنگساز زیرزمینی است. در مسیر جلال با یک راننده تاکسی به نام ناصر آشنا می شود و این دو شب عجیبی را در کنار هم سپری می کنند.

انتهای پیام/

لینک خبر :‌ میزان
تهران-ایرناپلاس- منتقدان سینما با توجه به شرایطی که همه گیری کرونا در این صنعت ایجاد کرده، خواستار چاره جویی برای حفظ معیشت و حمایت از هنر در این حوزه هستند زیرا سینما حتی می تواند صنعتی درآمدزا در این اوضاع باشد.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۹/۰۶/۱۰

به گزارش ایرناپلاس، با شیوع کرونا سالن های سینما مدتی تعطیل بودند و بعد از بازگشایی، مخاطبان این هنر تمایل زیادی به حضور در سالن و گردهمایی نداشتند زیرا این رفتار نیز یکی از اقدامات پرخطر محسوب می شود. در چنین شرایطی اقدامات خوبی برای ارائه فیلم ها در فضای مجازی و همچنین اینترنتی شدن پروسه ادرای اتفاق افتاد.
درباره شرایط سینما در سال های اخیر، ، نویسنده و منتقد سینما در گفت وگو با ایرناپلاس، به تشریح وضعیت این بخش و خواسته های آنها پرداخت.

استفاده از پدیده های دیجیتالی و فضای مجازی چندین سال است که رواج دارد. استفاده از فیلم خانه ها و آرشیوهای فیلم امکانی بود که باعث شده بود انسان ها مجبور نباشند برای تماشای فیلم قدیمی، به آرشیوخانه بروند؛ آنها می توانستند از فضای مجازی استفاده کنند. این روند کم کم در ایران شکل می گرفت تا اینکه با مسائل مرتبط با کرونا مواجه شدیم. اگر امکانات فناوری نبود، صنعت سینمای ایران به کلی تعطیل می شد. اکنون حالت نیمه تعطیل دارد و تعدادی از فیلم ها در فضای مجازی اکران می شود. اما باید توجه داشت هیچ کدام از اینها نمی تواند جای سالن سینما را بگیرد زیرا در سالن سینما، فقط تماشای فیلم نیست؛ بلکه همدلی، همراهی و احساس مشترک در سالن سینما اتفاق می افتد.

باید به سالن های تک نفره بسنده کنیم
واقعیت این است که برای جایگزینی و استفاده از ابزار تکنولوژیک در سینما، دیر شده است. دولت های گذشته باید از سال ها پیش به فکر می بودند. ببینید در این دوران فیلم ساخته نمی شود که فقط در سالن های سینما اکران شود. نتفلیکس و پخش اینترنتی، بازار پخش جهان را به نوعی از آن خود کرده و رقیب جدی برای سالن های سینما شده است؛ تا جایی که هر خانه و هر اتاق یک سالن سینماست. زیرا در بسیاری از خانه ها، افراد در گوشی، رایانه یا تلویزیونی که در اتاق دارند، فیلم را تماشا می کنند و حتی برای تماشای فیلم در خانه، دور هم جمع نمی شوند. بنابراین سالن های نمایش یک نفره می شود. البته چاره ای نیست، اگر بخواهیم فیلم ببینیم باید به سالن های تک نفره بسنده کنیم.

پخش اینترنتی، بازار پخش جهان را به نوعی از آن خود کرده و رقیب جدی برای سالن های سینما شده است؛ تا جایی که هر خانه و هر اتاق یک سالن سینماست؛ چاره ای نیست، اگر بخواهیم فیلم ببینیم باید به سالن های تک نفره بسنده کنیم. دولت برای گسترش دیجیتالی کردن نمایش هم اقداماتی انجام داده است؛ برای استفاده از امکانات فضای مجازی در دیدن فیلم، چند سامانه فعالیت می کنند و ممکن است که بسیاری از این سایت ها دولتی باشند.

اشاعه فرهنگ سینما با استفاده از امکان اکران آنلاین
در برابر این پدیدها نباید رفتار منفعلانه داشته باشیم، بلکه باید چاره جویی شود؛ یعنی معاونت سینمایی و کارشناسانی که در این زمینه تخصص دارند، باید بگویند در این شرایط چه می توان کرد. نتیجه برخورد منفی، تن دادن به قاچاق فیلم خواهد بود. باید با تغییر و تحولات تازه در صنعت سینما، برخورد آگاهانه و عملی کرد. یکی از راهکارها این است که دولت مشخص کند، چگونه می توان از این امکانات برای ترویج فیلم و سینما در شهرهای بدون سالن سینما استفاده کرد.

تا جایی که می دانم تعدادی از شهرستان ها سالن نمایش ندارند و می توان کاری کرد که آنها از طریق امکانات مجازی فیلم ها را ببینند؛ البته دولت زیرساخت هایی ایجاد کرده و باید هزینه های این روش را متقبل شود.

با اکران فیلم سینمایی در همه شهرها، مردم از قید و بند تلویزیون رها می شوند. واقعیت این است که تنها راه ارتباطی اغلب مردم با تصویر –فیلم و سریال- تلویزیون است و شاهدیم که تلویزیون همه چیز را قبضه کرده است؛ مجوز همه چیز را می گیرد. باید شهرستان ها را از این اسارت نجات دهیم تا بتوانند از راه مجازی، فیلم های مورد علاقه خود را ببینند. حتی ممکن است فیلم هایی را که از طریق فضای مجازی وارد می شود، در سالن های کوچک نمایش داد. حس کنار هم بودن در سینما را می توان از این طریق ترویج کرد.

در دوران جنگ، صنعت سینما پررونق بود
کارکرد فرهنگی هنر سینما را نمی توان انکار کرد. واقعیت این است که ما در ایران فیلم های خوبی داریم که می تواند مروج اخلاق باشند، اما دیده نمی شوند و بیشتر سریال های ریاکارانه مورد توجه قرار می گیرند. به نظرم سینما میزان ریاکاری کمتری دارد و دولت باید برای آن هزینه کند.
در دوران جنگ که میلیاردها صرف آن می شد، صنعت سینمای ایران یکی از پررونق ترین صنایع بود. دورانی که سیدمحمد بهشتی رئیس بنیاد فارابی و سیدمحمد خاتمی وزیر فرهنگ و ارشاد بود. در آن دوران واقعا همه صنایع دچار لطمه شده بودند، اما صنعت سینمای ایران از نظر کمی و کیفی فیلم های درخشانی ساخت.
در آن دوران کیارستمی ها و مهرجویی ها فیلم ساختند. سالن های سینما شلوغ بود -البته بحث اینترنت نبود- سینما در دنیا به عنوان صنعت بی بحران شناخته شده است. در جنگ جهانی اول و دوم همه صنایع لطمه دیدند، تعطیل شدند، اما صنعت سینما ادامه داشت. باید از ظرفیت های سینما استفاده شود تا اهالی فرهنگ از نظر معیشتی نیز منتفع شوند و از نظر فرهنگی کار آنها دیده شود.

لینک خبر :‌ خبرگزاری جمهوری اسلامی
پخش غیرمجاز فیلم خرس به عنوان یکی دیگر از فیلم های توقیفی سینمای ایران، تفاوتی قابل توجه با نمونه های مشابه قبلی دارد؛ این بار ذی نفعان صریح تر از همیشه علیه یکدیگر موضع گیری می کنند!
تاریخ انتشار: ۱۳۹۹/۰۶/۱۰ سایت های دیگر : امروز نیوز انتخاب ملیت بیتوته بانی فیلم

به گزارش خبرنگار مهر ، فیلم سینمایی خرس به کارگردانی خسرو معصومی و تهیه کنندگی جواد نوروزبیگی محصول سال 1390 است و برای اولین و آخرین بار در جشنواره سی ام فیلم فجر روی پرده رفت؛ فیلمی که بلافاصله پس از جشنواره به محاق توقیف رفت و با وجود اعتراض و پیگیری چندباره کارگردانش در نزدیک به یک دهه گذشته، هیچ توضیح مشخصی درباره دلایل توقیف آن از سوی مدیران سینمایی ارائه نشد.

خسرو معصومی سال گذشته و در گفتگویی با خبرگزاری مهر درباره وضعیت خرس گفته بود: کمپانی نتفلیکس واقعاً می خواهد خرس را بخرد، ولی این فیلم پروانه نمایش ندارد و نمی شود آن را به این کمپانی فروخت، چون فیلم توقیف است و من دلیل توقیف 7 ساله آن را هنوز نفهمیده ام؛ فیلمی که در آن رزمنده در اوج قرار دارد و ایثار می کند. البته من فکر می کنم ما بخشی از ضربه ها را از مدیرانی می خوریم که عافیت طلب هستند یعنی میزشان بر تفکر یک فیلمساز ارجحیت دارد. خرس هم چوب همین موضوع را می خورد یعنی برخی به خود می گویند ما در حال حاضر یک مدیرکل هستیم ولی اگر فیلم را توقیف کنیم معاون وزیر می شویم و پیشرفت می کنیم ما در چنین جامعه زندگی می کنیم اما من می گویم به عنوان یک هنرمند باید رسالت خودم را انجام بدهم، ناامید هم نیستم و می دانم که خرس بالاخره یک روز رفع توقیف می شود، شاید اصلاً یک روز اینجا نشستیم و با هم درباره خرس صحبت کردیم.

خرس اما پیش از رفع توقیف قاچاق شد و انتشار نسخه غیرمجاز آن در سایت شناخته شده یوتیوب این فیلم را هم به سرنوشت دیگر قربانیان قاچاق فیلم دچار کرد. این بار اما بازتاب ها و واکنش های رسمی و غیررسمی نسبت به این اتفاق متفاوت بود.

فارابی: به یوتیوب ایمیل زدیم

بنیاد سینمایی فارابی به عنوان مالک اصلی این فیلم توقیفی، عصر دیروز و تنها ساعتی پس از انتشار خبر قاچاق فیلم، در واکنشی رسمی توضیحاتی را برای رسانه ها ارسال کرد که در نوع خود هم قابل تحسین و هم قابل تأمل بود. در متن ارسالی از سوی روابط عمومی فارابی تأکید شده است؛ نسخه فارسی بدون زیرنویس فیلم سینمایی خرس به کارگردانی خسرو معصومی که از 9 سال پیش نتوانسته پروانه نمایش دریافت کند، در روزهای اخیر به طور غیرقانونی در کانالی با نام شکوفا فیلم در یوتیوب در دسترس قرار گرفته است. بنیاد سینمایی فارابی از لحظه اطلاع از عرضه غیر قانونی فیلم سینمایی خرس در یوتیوب، ضمن بررسی ابعاد موضوع جهت استیفای حقوق معنوی و مادی فیلم، پیگیری لازم را به عمل آورد.

در ادامه این توضیحات آمده است: در پی این بررسی ها، اطلاعاتی که حاصل شده است این است که فیلم سینمایی خرس (نسخه فارسی بدون زیرنویس) از سوی کانالی با نام شکوفا فیلم به طور غیرقانونی روی یوتیوب بارگذاری شده است و طی روزهای 8 و 9 شهریور تاکنون بیش از 19 هزار بیننده داشته است. بنیاد سینمایی فارابی به عنوان مالک فیلم، در اولین اقدام ضمن ارسال ایمیل رسمی به یوتیوب، خواستار توقف نمایش و حذف فیلم خرس در این پلتفرم جهانی شد. بنیاد فارابی تلاش دارد تا با ارائه اسناد حقوقی مرتبط به فیلم، هر چه سریع تر از پخش و نمایش غیرقانونی فیلم جلوگیری شود.

فارابی تأکید کرده است: با عرضه و انتشار غیر قانونی نسخه اصلی فیلم و ابعاد حقوقی این اقدام، پیگیری های و گام های حقوقی لازم نظیر طرح شکایت در ستاد صیانت از آثار سینمایی و سمعی و بصری و مراجع قضایی و اخذ مشورت از کارشناسان و متخصصان حوزه حقوق بین الملل، در دست اقدام است. حقوق کامل فیلم سینمایی خرس را موسسه رسانه های تصویری سابق، در اختیار داشته که پس از انحلال موسسه مذکور و ادغام آن، در سال 98 تمام دارایی های آن موسسه به بنیاد سینمایی فارابی منتقل شده است.

تهیه کننده علیه پخش کننده!

ماجرا به همین جا ختم نشد و جواد نوروزبیگی در مقام تهیه کننده هم وارد میدان شد و صراحتاً داریوش بابائیان به عنوان مدیر شکوفا فیلم و پخش کننده فیلم خرس را متهم به انتشار غیرمجاز نسخه باکیفیت این فیلم در فضای مجازی کرد.

جواد نوروزبیگی صراحتاً داریوش بابائیان را متهم کرد!

تهیه کننده خرس به اتهام کلی هم بسنده کرده و با اشاره به بازدید 20 هزارتایی فیلم منتشرشده در یوتیوب، تأکید کرده که بابائیان به واسطه عرضه این نسخه پول قابل توجهی هم دریافت کرده است و به همین دلیل با همراهی فارابی پیگیر شکایت قضایی از مدیر شکوفا فیلم هستند.

بابائیان: اصلاً کپی خرس در اختیارم نبوده است!

داریوش بابائیان مدیر شرکت پخش شکوفا فیلم اما در واکنش به این اتهامات در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: قاچاق این فیلم به من ارتباطی ندارد. خرس تهیه کننده و سرمایه گذار دارد و حدود 10 سال از توقیف آن می گذرد. اگر قرار بود به صورت غیرقانونی اکران شود، مسلماً در سال های اولیه برایش این اتفاق رخ می داد.

وی با اشاره به طرح این اتهام علیه خود ادامه داد: اخیراً من مصاحبه ای داشتم و درباره پروانه ساخت های متعددی که برای جواد نوروزبیگی صادر می شود، صحبت کردم. من در آن مصاحبه به قضیه پول شویی هم اشاره ای داشتم. متاسفم که آقای نوروزبیگی حالا به منظور انتقام جویی این اتهام را علیه بنده مطرح می کند، این در حالی است که فیلم خرس نه به دفتر من ارتباطی دارد نه کپی آن در اختیار من بوده است. اگر قرار بود اینگونه توزیع شود مسلماً خیلی زودتر این اتفاق رخ می داد.

بابائیان: شخص نوروزبیگی فیلم را منتشر کرده است!

وی افزود: گویا دوستان به دنبال این بودند که مساله را بیهوده برجسته کنند. من معتقدم این فیلم توسط شخص آقای نوروزبیگی به کانال ها ارسال شده است. چطور می شود که در روزهای تعطیل چنین اتفاقی رخ می دهد تا کسی نتواند پیگیری لازم را داشته باشد؟ من برای آقای نوروزبیگی و امثال ایشان متاسفم که تهمت می زنند و می گویند پخش فیلم بر عهده شکوفا فیلم بوده است و کپی این فیلم را در اختیار ما قرار داده اند. بنیاد سینمایی فارابی و وزارت ارشاد عاقل تر از این هستند که حرف یک فرد را گوش کنند. آن ها می دانند که وقتی در مصاحبه ای علیه تعدادی پرخاش می شود، حتماً بعدتر برای شخص مصاحبه کننده عواقبی پیش می آید. من اعلام می کنم نه فیلم خرس متعلق به من و نه در اختیار من بوده ولی از طریق کانالی با نام شکوفا فیلم قاچاق آن در یوتیوب منتشر شده است.

بابائیان: آقای نورزبیگی در این مساله هم به من تهمت زده است و حتماً باید پاسخگوی این موضوع هم باشد. اینکه فیلم از کانالی با نام شکوفا فیلم قاچاق شده دلیلی برای این نیست که حتماً از سوی شرکت ما و افراد ما این اتفاق افتاده باشد بابائیان بار دیگر تأکید کرد: ما پخش کننده خرس نیستیم و هیچ قراردادی هم با ما بسته نشده است. اصلاً همان 10 سال پیش هم با من مذاکره ای نشده بود. آقای نوروزبیگی در این مساله هم به من تهمت زده است و حتماً باید پاسخگوی این موضوع هم باشد. اینکه فیلم از کانالی با نام شکوفا فیلم قاچاق شده دلیلی برای این نیست که حتماً از سوی شرکت ما و افراد ما این اتفاق افتاده باشد. این فیلم اگر از طریق هر فردی به مدیر یک کانال ارسال شود می تواند روی یوتیوب بارگذاری شود. آن مدیر سایت هم خارج از ایران است و هر فردی می تواند به او فیلم را ارایه داده باشد.

مدیر شرکت شکوفا فیلم بیان کرد: در خارج از کشور افرادی هستند که فیلم ها را در یوتیوب بارگذاری می کنند. فیلم از طریق هر فردی می توانسته به بارگذارکننده ها ارسال شود! افرادی هم که فیلم را ارایه داده اند، گفته اند این فیلم را داریوش بابائیان برای بارگذاری ارایه داده است در حالی که من اصلاً از این موضوع اطلاعی نداشته ام. وقتی این فیلم بارگذاری شد تازه دست اندرکاران یوتیوب متوجه شدند که من نگفته ام و سریع خرس را از یوتیوب حذف کردند. ضمن اینکه اصلاً یک سایت دیگر قبل از یوتیوب، فیلم را بارگذاری کرده بود. بنابراین همه این حرف ها برای رد گم کنی است. من واقعاً متاسفم برای همکاری که واقعیت را می داند ولی می خواهد با گفتن غیرواقعیت ها خود را مبرا کرده و از قضیه فرار کند.

بابائیان در پایان در پاسخ به اینکه آیا شخصاً تماس و گفتگویی با تهیه کننده خرس درباره این سوءتفاهم ها داشته است یا خیر اظهار کرد: آقای نوروزبیگی با من تماس گرفت و من گفتم من از این موضوع اطلاعی ندارم. اینکه ایشان می گویند با من تماسی نداشته اند، دروغی دیگر است. اصلاً قبل از اینکه کسی از قاچاق خرس خبردار شود، خودشان با من تماس گرفتند و موضوع را به من اطلاع دادند.

کد خبر 5011737

زهرا منصوری

لینک خبر :‌ خبرگزاری مهر
تهران- ایرنا- در دوازدهمین جلسه کارگروه بررسی آسیب های کرونا در سینما مصوب شد بدهی فیلم ها از 10 شهریور پرداخت شود.

به گزارش روز چهارشنبه گروه فرهنگی ایرنا از روابط عمومی سازمان سینمایی، در این جلسه پیرو مصوبه جلسه یازدهم کارگروه مبنی بر اختصاص درآمد فروش فیلم ها به سالن های سینما و پرداخت معادل فروش خالص آنان به شرکت پخش، مقرر شد با توجه به نیم بها شدن قیمت بلیت، طی ماه های مرداد، شهریور و مهر این میزان برای سینما و شرکت پخش به قیمت بلیت تمام بها برای فیلم های ایرانی اکران اول در نظر گرفته شود و ما به التفاوت به صورت حمایت از سوی سازمان سینمایی به شرکت های پخش و سینماها در پایان اکران هر فیلم پرداخت شود.
همچنین سینماداران بدهکار برای دریافت تسهیلات بانکی به منظور تادیه بدهی اکران 98 به دفاتر پخش می توانند از روز دوشنبه 10 تا 20 شهریور برای ارائه تقاضا و مدارک (تصویر پروانه فعالیت سینما و وثایق) و صدور معرفی نامه به صندوق اعتباری هنر مراجعه کنند و این زمان قابل تمدید نخواهد بود.

بر پایه این گزارش همچنین لیست سینماهای معرفی شده برای دریافت وام جهت تسویه با دفاتر پخش روز دوشنبه منتشر خواهد شد. به این ترتیب، به سینماهای غیردولتی که در مرداد ماه فعال بوده اند به ازای هر سالن روزانه 10 میلیون تومان وام بلاعوض داده می شود. این مبلغ به سالن هایی تعلق می گیرد که روزانه حداقل 3 نوبت فیلم ایرانی نمایش داده باشند.

چنانچه این سینماها قبلا وام قرض الحسنه از صندوق اعتباری هنر دریافت کرده باشند ، این مبلغ از میزان بدهکاری آنان کسر می شود.

در این جلسه گزارشی از پیگیری و اجرای مصوبات جلسات گذشته کارگروه ارائه شد و با نظر مثبت شورای صنفی نمایش بر ادامه نیم بهاء بودن بلیت سینماها تاکید شد.

جلسه دوازدهم کارگروه بررسی آسیب های کرونا در سینما با برگزار شد.

لینک خبر :‌ خبرگزاری جمهوری اسلامی
تاریخ انتشار: ۱۳۹۹/۰۶/۰۶

گروه فرهنگ و هنر – به نظر می رسد داستان نظارت بر شبکه نمایش خانگی به کلافی هزارتو تبدیل شده که به این زودی ها حل نمی شود. از یک سو تهیه کنندگان و فیلمسازان فعال در شبکه نمایش خانگی اصرار بر نظارت وزارت ارشاد دارند و از سوی دیگر صدا و سیما همچنان حرف خود را تکرار می کند.
مدت ها است که اختلاف نظرهای زیادی درباره نهاد نظارتی بر تولید محتوای صوتی و تصویری فراگیر در بخش های خارج از صدا و سیما وجود دارد. در حال حاضر، نظارت بر محتوای تصویری و صوتی که در بستری جز صدا و سیما منتشر می شود، مانند وی.او.دی ها بر عهده وزارت فرهنگ و ارشاد است. اما چند سالی است که موضوع نظارت صدا و سیما بر این بخش ها مطرح شده. از زمان به وجود آمدن بخش های تولید محتوای صوتی و تصویری خارج از محیط صدا و سیما، خارج شدن این بخش از انحصار این سازمان امیدهای بسیاری را در جهت ایجاد رقابت و بهبود کیفیت برنامه های تولیدی هم در بخش های خصوصی و هم صدا و سیما به وجود آورد.
از زمان شکل گیری وی .او .دی ها شاهد ایجاد فضای رقابتی بین این بخش و صدا و سیما بوده ایم. خصوصا در بخش سریال سازی گاهی شبکه نمایش خانگی گوی رقابت را از صدا و سیما ربود و مخاطبان بسیاری را به سوی خود کشاند.
از تاریخ 10/7/1379 که شورای نگهبان ذیل اصول 44 و 175 قانون اساسی، تاکید کرد که صوت و تصویر فراگیر در قلمرو مدیریت سازمان صداوسیما تعریف می شود و ناظر و قانون گذار آن این سازمان است. از زمانی که شبکه نمایش خانگی در برابر صدا و سیما قد علم کرد و بسیاری از تهیه کنندگان و کارگردان هایی که دیگر نمی توانستند با قواعد گاه سلیقه ای صدا و سیما کنار بیایند به سوی این بخش آمدند، صدا و سیما تلاش کرد تا اعطای مجوز در این بخش را هم به دست بیاورد تا به نوعی رقیب خود را با این ترفند حذف کند.
از دلایل احتمالی صداوسیما برای نظارت بر محصولات شبکه نمایش خانگی که بگذریم این روزها آنچه مسلم و قطعی است این است که سازمان سینمایی طبق آنچه بهمن حبشی پیش تر اعلام کرد تا اطلاع ثانوی قرار نیست مجوز جدیدی برای سریال سازی صادر کند. خواه دلیلش بنا به آنچه گفته شد سریال سوزی باشد خواه در پشت پرده ماجراهای دیگری در جریان باشد.
پیش تر علی ژکان به صراحت از یک بلاتکلیفی پرده برداشته و بیان کرده که برای پیگیری سریالی که قرار بوده در شبکه نمایش خانگی بسازد به او گفته اند که دیگر سازمان سینمایی مجوزی صادر نمی کند و از ابتدای تیرماه متولی صدور مجوز در این حوزه خود صداوسیما شده است. بسیاری از تهیه کنندگان و کارگردانان دیگر هم هنوز نمی دانند باید به کدام یک از زیرمجموعه های صداوسیما برای پیگیری تولیدات خود در شبکه خانگی مراجعه کنند. ضمن اینکه در همین ماه های اخیر موچین یکی از سریال هایی که با مجوزی غیر از ارشاد و سازمان سینمایی در پلتفرم های ویدئویی عرضه شده از طرف یکی از زیرمجموعه های صداوسیما با عنوان معاونت فضای مجازی صداوسیما مجوز عرضه دریافت کرده و این اتفاق شائبه هایی را درباره نقش آفرینی جدی تر این مجموعه در فرآیند نظارت بر سریال های خانگی به همراه داشته است. با این حال هنوز درباره قبول مسئولیت صدور مجوز تولید و یا همان پروانه ساخت برای محصولات خانگی از طرف هیچ یک از بخش های صداوسیما به شکل رسمی و به طور شفاف اطلاع رسانی نشده است.
اما چندی پیش، جامعه صنفی تهیه کنندگان سینمای ایران در بیانیه ای خواست تا شرایطی فراهم شود که به دور از هر گونه اعمال سلیقه برای تولیدات شبکه نمایش خانگی، این رسانه فراگیر بتواند بیش از پیش در خدمت مردم باشد. در بخش هایی از این بیانیه آمده است: جامعه صنفی تهیه کنندگان با حمایت از سخنان بی پرده و صریح مدیر اداره نظارت و ارزشیبابی درباره شبکه نمایش خانگی خواستار نظارت وزارت ارشاد به عنوان متولی امور فرهنگی در کشور به این رسانه تاثیرگذار است و معتقد است رسانه ملی اگر توان جذب مخاطب و ایجاد رضایت در میان بینندگانش را داشت باید با هزینه های گزافی که برای سریال های تلویزیونی می کرد امروز یکی از پربیننده ترین رسانه ها باشد که متاسفانه شاهد افت شدید مخاطب در شبکه های مختلف این رسانه (به جز شبکه خبر) هستیم.
رسانه ملی هم اینک با عملکرد غلط و بدون کارشناسی پرهزینه ترین سریال خود را (سرزمین کهن) توقیف کرده است و بسیاری از سریال هایی که با پول بیت المال تهیه کرده و یک بار روی آنتن برده است، به دلیل تغییر سلیقه مدیران حاضر به بازپخش آن نیست. صدا و سیما چطور می تواند برای رسانه ای چون شبکه نمایش خانگی، توان تصمیم گیری آن هم براساس سلیقه مدیرانی که به ندرت 3 سال در پست خود ماندگار هستند، را دارد.
مسئولان محترم توجه دارند که صدا و سیما با مساحتی در حد یک شهر، کارمندان در حد چند وزارتخانه، بودجه ای در حد اداره یک کشور اروپایی، خروجی تولیدات آن را همه شاهدیم که تقریبا صفر است . همه می دانیم که تولیدات صدا و سیما باعث شد که شبکه های خارجی مثل قارچ رشد کنند و برای رونق شبکه خود تولیدات سینمایی را به غارت ببرند و جهت جذب مخاطب آنها را پخش کنند، به جای اینکه نمایش خانگی را تشویق کنیم که باعث شده مردم به شبکه های خارجی کمتر توجه کنند با این حرکت در جهت منافع شبکه های خارجی عمل کردید، نتوانستید با نمایش خانگی رقابت کنید. تصمیم گرفتید صورت مسئله را پاک کنید. این تصمیم قطعا به نفع منافع ملی کشور نیست. از دلسوزان نظام درخواست داریم با دخالت خود جلوی فاجعه اش را بگیرید.
اما فردای همان روز 26 نماینده مجلس طرحی را برای اصلاح قانونی در وزارت ارشاد ارائه کرده اند که برخی کارشناسان می گویند تصویب آن به اخراج بیش از 1500 نفر از خانه سینما و به بیکاری افرادی زیادی منجر می شود.در این طرحی را آمده است: به منظور ساماندهی حوزه انتشار محتوا (صوت و تصویر) بر اساس اصول چهل و چهارم و یکصد و هفتاد و پنجم قانون اساسی و نظریه های تفسیری آن و نیز مرقومه مقام معظم رهبری مبنی بر مسئولیت سازمان صدا و سیما در حوزه تنظیم مقررات، صدور مجوز و نظارت بر صوت و تصویر فراگیر در فضای مجازی و با عنایت به ضرورت ساماندهی فرهنگی سریال های نمایش خانگی که بدون نظارت کافی در جامعه عرضه می شود، طرح تقدیم می شود .
عنوان این طرح اصلاح بند (29) ماده (2) قانون اهداف و وظایف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است که در اصلاحیه بند 29 چنین آمده است: تنظیم سیاست های کلی فرهنگی، هنری، سینمایی کشور و ارائه آن ها به مجلس شورای اسلامی جهت تصویب با رعایت اصول 74 و 175 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران ذکر شده است.
همچنین در تبصره های الحاقی این اصلاحیه قید شده است که صدور هرگونه مجوز و نظارت بر فرآیند تولید و پخش کلیه برنامه های رادیویی و تلویزیونی از جمله ساختارهای مستند، مسابقات، انیمیشن، سریال، برنامه های گفت وگو محور و ترکیبی بر عهده سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران است.
اما کارشناسان می گویند اولا این طرح دلالت براین دارد که وقتی حرف از اصلاح قانون زده می شود، یعنی مدیریت و نظارت تمام آنچه در این طرح آمده حق وزارت ارشاد است و دست کم تا اطلاع ثانوی این روند باید ادامه داشته باشد، به این ترتیب هرگونه مداخله ساترا (سازمان تنظیم مقررات صوت و تصویر فراگیر در فضای مجازی) یا هر جای دیگر تا زمان تصویب اصلاح قانون، غیرقانونی است.
در این بین براین نکته هم تاکید می شود که مدیران مسئول در حال پیگیری هستند تا شورای عالی فضای مجازی تعریف صوت و تصویر فراگیر را به طور دقیق و قانونی مشخص و اعلام کند.
اما نکته مهم دیگر این است که آیا قانونگذارانی که به دنبال اصلاح قانون هستند، درنظر داشته اند که با تصویب آنچه اعلام کرده اند علاوه بر هموار کردن راه انحصار، لطمه بزرگی به افراد شاغل در این حرفه ها وارد خواهد شد؟

ارسال دیدگاه
نام: ایمیل: دیدگاه:

لینک خبر :‌ روزنامه ابتکار
تعطیلی طولانی مدت سینماها و عدم استقبال مردم از فیلم های سینمایی شرایط اقتصادی سینماها را هر روز بدتر می کند و بسیاری از سینماها مجبور به تعدیل نیرو شده اند.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۹/۰۶/۰۶ سایت های دیگر : ایران خبر

به گزارش خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، تا امروز تقریباً همه سینماهای کشور تعدیل نیرو داشته و ادامه روند تعطیلی و بلاتکلیفی سینماها وضعیت را هر روز بدتر می کند و احتمال وقوع یک فاجعه در سینما را بیش از پیش هشدار می دهد.

تعطیلی تولیدات سینمایی و تعطیلی سینماها قشر عظیمی را بیکار کرده که لازم است توجهی جدی به این مسأله شود و به تازگی شروع تعدیل نیرو در سینماها نشان از وخامت وضعیت اقتصادی سینماها دارد.

در گفت وگو با دو تن از مدیران سینما در تهران این موضوع را مورد بررسی قرار دادیم که در ادامه می خوانید:

سجاد نوروزی: نیمی از کارکنان پردیس سینمایی آزادی تعدیل شدند / در پنج ماه نخست تعطیلی حقوق همه کارکنان پرداخت شد

سجاد نوروزی، مدیر پردیس سینمایی آزادی، در گفت وگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، اظهار داشت: متأسفانه با ادامه تعطیلی سینماها ما در پردیس سینمایی آزادی مجبور به تعدیل حدود نیمی از کارکنان این مجموعه شدیم. هنوز درباره دائمی یا موقتی بودن این تعدیل نیرو نمی توان صحبت کرد و همه چیز به حمایت از سینماها و عملکرد ستاد مبارزه با کرونا و ادامه شیوع این ویروس در کشور بستگی دارد.

نوروزی تصریح کرد: همه جای دنیا دولت ها برای اتحادیه های مدنی از جمله اتحادیه های فرهنگ و هنر بودجه ای مدنظر دارند. هنر امروز در عرصه تولید، توزیع و ایده نیاز به حمایت دارد و می بینیم این حمایت از سوی کشورهای مختلف به اهالی فرهنگ و هنر صورت می گیرد اما متأسفانه در کشور ما شرایط به شکل دیگری است و علی رغم وعده هایی داده شده است هنوز در عمل حمایتی شامل حال سینماها نشده است.

او افزود: در پنج ماه ابتدایی تعطیلی سینماها ما در مجموعه پردیس سینمایی آزادی حقوق همه کارکنان را پرداخت کردیم و تعدیل نیرو نداشتیم، از ماه خرداد به بعد با بازگشایی سینماها امید داشتیم که در صورت استقبال خوب مخاطبان می توان بخشی از خسارت را جبران کرد اما پس از شروعی نسبتاً خوب در اکران با افت شدید مخاطب مواجه شدیم و عملاً هیچ اتفاق مثبتی برای سینماها رخ نداد.

مدیر پردیس سینمایی آزادی در ادامه گفت: در نحوه اداره سینماها هیچ فرقی بین سینماهای خصوصی و سینماهای دولتی که مربوط به نهادی مثل حوزه هنری، شهرداری و... می شوند وجود ندارد و وقتی در شرایطی بحرانی مثل شیوع ویروس کرونا همه سینماها شرایط یکسانی را تجربه می کنند نمی توان تفاوتی بین این دو قائل بود. وقتی از اسفندماه تا امروز سینما هیچ درآمدی نداشته و حمایتی هم صورت نگرفته عملاً نحوه اداره اش تابع بخش خصوصی است. پردیس سینمایی آزادی نیز از این قاعده مستثنی نبوده و ما بدون درآمد طبیعتاً توان پرداخت حقوق کارکنان را نداریم و به رغم میل مان مجبور می شویم با برخی همکاران خداحافظی کنیم.

همایون فربد: تعدیل نیروهای پردیس سینمایی هروی سنتر موقتی است/ پس از شنای پروانه با ریزش شدید مخاطب مواجه شدیم

همایون فربد، مدیر پردیس سینمایی هروی سنتر، در گفت وگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، اظهار داشت: متأسفانه با ادامه روند تعطیلی سینماها و عدم استقبال مردم از فیلم های سینمایی در اندک روزهای بازگشایی سینماها که شرایط اقتصادی سینما را در کشور ما به مراتب بدتر از گذشته کرد مجبور شدیم در پردیس سینمایی هروی سنتر در یک برهه کوتاه زمانی با برخی از کارکنان این مجموعه خداحافظی کنیم.

فربد تصریح کرد: طبق اطلاعاتی که من از دیگر سینماها دارم به رغم تلاش مدیران برای جلوگیری از تعدیل کارکنان، به تازگی تقریباً همه مجبور به تعدیل برخی نیروهای خود شده اند و البته اگر این شرایط موقتی باشد و بتوانیم پس از تعطیلات ماه محرم به اکران موفق برگردیم قطعاً افرادی که با آن ها خداحافظی کرده ایم به مجموعه برمی گردند. در روزهای تعطیلی نیز حقوق ثابت همه کارکنان پردیس سینمایی هروی سنتر پرداخت شد ولی با بدتر شدن وضعیت مجبور شدیم فعلاً با سه نفر از اعضای پرسنل این سینما خداحافظی کنیم.

او درباره استقبال مخاطبان از فیلم های سینمایی در روزهای بازگشایی سینماها گفت: پردیس سینمایی هروی سنتر در روزهای عادی هفته پنجمین سینمای پر مخاطب تهران بود. تا زمانی که فیلم سینمایی شنای پروانه روی پرده بود مردم به سینما می آمدند و استقبال نسبتاً خوب بود و ما تقریباً 50 درصد ظرفیت سالن هایمان در روزهای مختلف پر می شد اما متأسفانه پس از اینکه اکران فیلم سینمایی شنای پروانه متوقف شد شاهد ریزش شدید مخاطب بودیم و پس از آن میزان فروش به پایین ترین حد ممکن رسید.

مدیر پردیس سینمایی هروی سنتر در پایان اظهار داشت: متأسفانه فیلم هایی که پس از شنای پروانه بر پرده سینماها بودند نتوانستند نظر مخاطبان را به خود جلب کنند و کمتر کسی حاضر است برای دیدن آن ها بلیت خریده و به سینما بیاید. امیدوارم پس از تعطیلی ها با اکران چند فیلم خوب شاهد رونق سینماها و استقبال مردم از آثار سینمایی باشیم. سینماهای کشور با توجه به رعایت پرتکل های بهداشتی بی خطرترین مکان در بین اماکن عمومی هستند که مردم می توانند برای پر کردن اوقات فراغتشان به آنجا بروند.

لینک خبر :‌ خبرگزاری برنا
تهران- ایرنا- سینمای ایران در سال 1398 با وجود دیگر سختی ها به مسیر پیشرفت خود ادامه داد و با اضافه شدن 100 سالن، اجرایی شدن طرح امید و جوایز متعدد بین المللی بر افتخارات خود افزود.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۹/۰۶/۰۶ سایت های دیگر : امروز نیوز بانی فیلم

عمومی سازی دسترسی فرهنگ و توزیع مناسب تولیدات فرهنگی و هنری همواره یکی از دغدغه های مدیران فرهنگی و هنری بوده است در همین راستا بازسازی و تاسیس 100 سینما در سال 98 در استان های مختلف در دستور کار قرار گرفت.

همچنین طرح با رویکرد راه اندازی سالن سینما در 20 شهر بزرگ فاقد سینما در کشور اجرایی شده است که در این طرح در شهر ایلام مرکز استان ایلام، ایرانشهر در سیستان و بلوچستان، گناوه در بوشهر، بانه در کردستان، ماکو در آذربایجان غربی و اندیمشک در خوزستان در حال راه اندازی است.

با راه اندازی کامل طرح سینما امید در 20 شهر از 20 استان کشور حداقل 60 سالن سینما اضافه می شود که پیامد مثبت آن افزایش توان زیرساختی سینمای ایران و افزایش دسترسی عمومی و بهبود کسب و کارهای سینمایی است. اما در حوزه جوایز نیز 33 فیلم کوتاه ایران در شش ماه گذشته با حضور در 62 جشنواره بین المللی 12 جایزه بین المللی کسب کرده است.

از جمله جشنواره هایی که سینمای کوتاه ایران توانسته از آن جوایز بسیاری کسب کند می توان به جشنواره های کره جنوبی، آمریکا، ایتالیا، آلمان، برزیل، آفریقای جنوبی، استرالیا، روسیه، مکزیک، عراق، اتریش، ترکیه، یونان، رومانی، مجارستان و فرانسه اشاره کرد.

سینمای مستند انیمیشن ایران نیز طی سال 1398 توانسته 134 حضور بین المللی را تجربه کردند که حاصل آن 39 جایزه از جشنواره های جهانی بوده است که از جمع این 39 جایزه بین المللی، 33 جایزه به مستند و 6 جایزه هم برای انیمیشن بوده است.

مستند دلبند به کارگردانی یاسر طالبی و تهیه کنندگی ا، موفق ترین فیلم تولیدی مرکز گسترش فیلمسازی در عرصه جهانی بود که موفق به کسب 21 جایزه بین المللی شد. همچنین انیمیشن سیم ششم ساخته برنده 5 جایزه داخلی در سال 98 شد. این فیلم تندیس بهترین انیمیشن جشن بزرگ سینمای ایران، نشان بهترین فیلم با موضوع هویت ملی جشنواره بین المللی فیلم کوتاه تهران، تندیس بهترین فیلم انیمیشن جشنواره فیلم شهر، جایزه ویژه هیئت داوران جشنواره صنعتی فردا و نشان بهترین فیلم جشنواره ایمنی ترافیک را از آن خود کرد.

اما سینمای داستانی و بلند ایران نیز طی سال گذشته از جشنواره های مهم و تاثیرگذار جوایز بسیاری را کسب کرده است.

از جمله این جشنوارها نهمین جشنواره فیلم پکن از 13 تا 20 آوریل (24 تا 31 فروردین) در چین برگزار شد و مجید مجیدی سینماگر ایرانی یکی از اعضای هیئت داوران این رویداد سینمایی بود. همچنین فیلم ایرو ساخته سید هادی محقق و تهران: شهر عشق ساخته (محصول مشترک ایران، انگلستان و هلند) در بخش مسابقه اصلی به نمایش در آمدند و فیلم رضا ساخته نیز در بخش رقابتی روی پرده رفتند. در اختتامیه این رویداد سینمایی برای بازی در فیلم تهران: شهر عشق برنده جایزه بهترین بازیگر زن نام گرفت.

فیلم سال دوم دانشکده من و به تهیه کنندگی که امسال نماینده سینمای ایران در بخش مسابقه اصلی جشنواره بین المللی فیلم مسکو بود در نهایت جایزه بهترین بازیگر زن جشنواره را برای بازی سها نیاستی در این فیلم کسب کرد. چهاردهمین جشنواره فیلم مسکو از 18 تا 25 اوریل (29 فروردین تا 5 اردیبهشت) در روسیه برگزار شد.

جشنواره بین المللی فیلم کن به عنوان مهم ترین جشنواره سینمایی جهان امسال فیلمی از سینمای ایران انتخاب نکرده و تنها نام بابک انوری، سینماگر ایرانی مقیم انگلستان با فیلمی تحت عنوان زخم ها (محصول مشترک آمریکا و انگلیس) در بخش دو هفته کارگردانان حضور داشت.

فیلم عرق سرد به کارگردانی سهیل بیرقی در ادامه حضور جهانی خود در بخش فیلم های بلند جشنواره بین المللی فیلم سیدنی استرالیا نیز پذیرفته شد. این فیلم پیش از این در بخش رقابتی جشنواره فیلم استکهلم، بخش آینده آسیا سی و یکمین جشنواره فیلم توکیو همچنین جشنواره فیلم بنگلور، پالم اسپرینگز و پاناما نیز حضور داشت. جشنواره فیلم سیدنی 2019 از تاریخ 5 تا 16 ژوئن (15 تا 26 خرداد) در استرالیا برگزار شد.

بیست و یکمین دوره جشنواره کوتاه کوتاه Short Shorts از تاریخ 3 تا 23 ژوئن (13 خرداد تا 2 تیر) در ژاپن برگزار شد. فیلم سینمایی مغزهای کوچک زنگ زده ساخته در هجدهمین جشنواره فیلم ترانسیلوانیا رومانی به نمایش در آمد (10 تا 19 خرداد) و پنجاه و نهمین جشنواره فیلم های کودک زلین در جمهوری چک میزبان هشت فیلم کوتاه و بلند ایرانی بود. فیلم کوتاه تاریکی از سعید جعفریان نیز در چهل و هشتمین جشنواره فیلم مولودیست کیف در اوکراین (4 تا 11 خرداد) حضور داشت.

بیست و دومین جشنواره فیلم شانگهای از 25 خرداد تا 3 تیر (15 تا 24 ژوئن) در چین برگزار شد که در مراسم اختتامیه این جشنواره جایزه بهترین کارگردانی برای و بازیگر مرد () به رسید.

لینک خبر :‌ خبرگزاری جمهوری اسلامی
رئیس سازمان سینمایی گفت: بیش از دوازده جلسه از اسفند ماه سال گذشته برگزار شد که طی آن مقررات و طرح های مختلف برای حمایت از هنرمندان سینما به تصویب رسید.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۹/۰۶/۰۷

حسین انتظامی در مصاحبه با خبرنگار خبرگزاری صدا و سیما با اعلام این خبر افزود: برای این موضوع طرح هایی صورت گرفته است که بعضی ها را ما قبلا اطلاع رسانی کرده ایم. از آن جمله پاره ای از همکاران ما در سازمان سینمایی به دلیل تعطیلی پروژه ها مشکلات معیشتی پیدا کرده بودند که بعد از اعلام یک پایگاه اینترنتی و اعلام فراخوان، نام نویسی کردند و مبلغی در اختیار خانه سینما قرار گرفت و از طریق خانه سینما پرداخت شد.
انتظامی گفت: بحث دیگر این بود که سینما ها و آموزشگاه های سینمایی که همکاران خودشان را تعدیل نکرده بودند. سازمان سینمایی قبول کرد سهم 23 درصد کارفرما را در اختیارشان قرار دهد که این سهم برای سه ماهشان پرداخت شد.
وی افزود: کار دیگری که انجام شد این بود که بیست و یک فیلم برای نمایش نورزوی اعلام آمادگی کرده بودند به جهت این که نتوانستند فیلم ها را به نمایش بگذارند و نیازمند این بودند که وجوهشان برگردد که کار جدیدشان را شروع کنند، برای دریافت وام چهار درصد به صندوق کارآفرینی هنر معرفی شدند.
رئیس سازمان سینمایی گفت: کار دیگری که انجام شد این بود که از ظرفیت های مکمل در نمایش استفاده شد. به خاطر اینکه وقتی سینما ها تعطیل باشند باید حتما از ظرفیت های دیگر استفاده کرد. خوشبختانه سینماگران هم استقبال کردند و به این شیوه نمایش که به نام " نمایش برخط " شهرت دارد که تسهیلاتی برای آن فیلم ها در نظر گرفته شد.
وی افزود: مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی برای فیلم های هنری و تجربی هم این قاعده را اعلام کردند که مبالغی در اختیارشان قرار بگیرد و به عنوان مشوق از این ظرفیت استفاده کنند.

کد ویدیو
دانلود

فیلم اصلی

لینک خبر :‌ خبرگزاری صدا و سیما
تهیه کننده فیلم تعارض گفت: وقتی راهی برای جبران خسارات احتمالی در نظر نگرفته اند چرا باید ریسک کرد و بی حساب فیلم ها را به نمایش درآورد که منتج به ضرر شود.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۹/۰۶/۰۷ سایت های دیگر : سینما خانه

به گزارش خبرنگار سینمایی گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا ، سینمای آنلاین در دوران کرونایی ایده جدیدی بود که با کمی ریسک آغاز به کار کرد اما توانست مورد اقبال تعدادی از صاحبان فیلم قرار گیرد. در این بین برخی فیلم ها از ابتدا رونمایی خود را در این پلتفرم های اینترنتی آغاز کردند و برخی دیگر پس از اکران چندهفته ای در سینماها وارد این طرح شدند.

با این حال نسبت به سینمای آنلاین تردیدهایی وجود دارد کما اینکه سیدامیر سیدزاده که تعارض را آماده نمایش دارد به خبرنگار آنا گفت: من به شخصه اکران آنلاین را با وضعیت کنونی قبول ندارم!

تا اکران می شود، قاچاق می کنند

وی در این باره گفت: متأسفانه تا فیلمی وارد عرضه در پلتفر های اینترنتی می شود، قاچاق شده و سر از اینترنت و غیره درمی آورد.

سیدزاده همچنین تأکید کرد: انگار تلاش و تصمیمی هم برای حل معضل قاچاق فیلم ها وجود ندارد. هیج نهادی پیدا نمی شود که از صاحبان آثار سینمایی حمایت کند و حتی بگوید اگر مثلا به فیلمی خسارت وارد شد، فلان مبلغ را به سینماگر اختصاص می دهیم.

این تهیه کننده از عرضه تعارض در اکران آنلاین ابراز بی علاقگی کرد و گفت: وقتی راهی برای جبران خسارات احتمالی در نظر نگرفته اند چرا باید ریسک کرد و بی حساب فیلم ها را به نمایش درآورد که منتج به ضرر شود.

چرا باید فیلمم را اکران کنم؟

سیدزاده تصریح کرد: بنابراین وقتی من تهیه کننده دلگرمی ندارم، چرا باید فیلمم را اکران کنم درحالی که می دانم دو ساعت بعد از رونمایی، نسخه قاچاقش را در اینترنت و فلان شبکه خارجی و غیره توزیع می کنند.

گفتنی است؛ فیلم سینمایی تعارض ساخته محمدرضا لطفی و تهیه کنندگی سیدامیر سیدزاده است که رضا بهبودی، سودابه بیضایی، محمد صدیقی مهر، حامد رحیمی نصر، پریسا محمدی و رقیه افشین پور در آن ایفای نقش می کنند. تعارض در بخش مسابقه سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر رونمایی شده بود.

انتهای پیام /4143/

لینک خبر :‌ خبرگزاری آنا
یک تاسوعا و عاشورای دیگر هم رسید و باز هم خبری از اکران فیلم رستاخیز نشد.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۹/۰۶/۰۸ سایت های دیگر : آقای خبر اتحاد آنلاین منجیل خبر بانی فیلم

به گزارش ایسنا، هر سال ماه محرم که فرا می رسد و فیلم های تکراری برای تماشا و پخش قطار می شوند، دست خالی سینمای ایران از این واقعه ی بزرگ بیشتر عیان می شود؛ واقعه ای که خیلی از چهره های سرشناس هنری نیز بر دراماتیک بودن آن تاکید دارند اما تجربه نشان داده همه چیز فقط به همت سینماگران نیست.

از تابستان سال 1394 که فیلم رستاخیز از پرده سینماها پایین کشیده شد، شاید تصور براین بود که با رایزنی و گفت وگو با افرادی خارج از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مشکل این فیلم حل می شود ولی پنج سال گذشته و تنها چیزی که اتفاق افتاده، این است که هر از گاهی زمین دعوا عوض می شود.

آنچه باعث شد اکران فیلم رستاخیز به کارگردانی احمدرضا درویش متوقف شود، اعتراض هایی به تصویر کردن چهره حضرت ابوالفضل (ع) بود، آن هم با وجود اقدام هایی که گروه سازنده برای دوری از هر حرف و حدیث و مشکل تراشی انجام داده بود، اما گویا هیچ کدام کارساز نبود و با وجود تغییر چند وزیر فرهنگ در دولت های یازدهم و دوازدهم این فیلم نه تنها رنگ پرده را ندیده بلکه هر از چندی یک نسخه قاچاق آن در کانال های تلگرامی آپلود می شود.

در این چند سال کارگردان فیلم از موضع خود کوتاه نیامد و حاضر به پوشاندن تصویر حضرت عباس (ع) با هاله ای از نور نشد - فارغ از اینکه به لحاظ فنی و تکنیکی این کار اصلا عملی است یا خیر - و چون اجاره نمایش فیلم هم داده نمی شد، پس از اینکه برای اولین بار نسخه عربی فیلم به صورت غیرقانونی کپی و در سایت ها منتشر شد، درخواست هایی برای صدور مجوز فیلم در شبکه نمایش خانگی مطرح شد. به این ترتیب با صدور این مجوز که ظاهرا همان نسخه مورد تایید کارگردان است، امکان نمایش فیلم برای مخاطب فراهم شد.

این مسئله را حسین انتظامی - رییس سازمان سینمایی - چندی قبل در نشست خبری خود در پاسخ به پرسشی درباره امکان اکران آنلاین رستاخیز تایید کرد و گفت: مجوز نمایش فیلم سال گذشته صادر شده و این اتفاق (اکران آنلاین) از نظر سازمان سینمایی مانعی ندارد و به نظر مالکان فیلم بستگی دارد.

اما از آنجا که سازندگان رستاخیز از همان ابتدا مخاطبی فراتر از مرزهای ایران را هدف گذاری کرده بودند، امکان اکران آنلاین در پلتفرم های داخلی برایشان وجود ندارد و به همین دلیل طبق آنچه تقی علیقلی زاده - تهیه کننده فیلم - مطرح کرده درصدد ایجاد یک پلتفرم ویژه هستند که البته این کار هم از سوی بنیاد سینمایی فارابی که بیشترین سهم مالکیت فیلم را دراختیار دارد، با اما و اگرها و مخالفت هایی روبروست.

این فیلم تقریبا دو سال قبل یک بار قاچاق شد و حالا چند روز قبل نسخه عربی آن دوباره در بعضی کانال ها منتشر شده که البته براساس پیگیری ایسنا این بار نیز اقداماتی برای حذف این نسخه انجام شده یا می شود.

در این راستا انتقادهایی هم به تهیه کننده فیلم وارد می شود مبنی براینکه انتظار می رفت وقتی مجوز نمایش فیلم در شبکه نمایش خانگی صادر شده در این روزهای محرم که سینماها تعطیل هستند و البته اگر هم تعطیل نبودند بخاطر بیماری کرونا با تعطیلی فرق چندانی نداشتند، سازندگان به نمایش آنلاین فیلم رضایت دهند. اما به نظر می رسد آن ها مسائل دیگری را هم درنظر دارند و شاید نشانه اش سوال هایی باشد که علیقلی زاده در گفت وگوی خود با ایسنا مطرح کرد و البته بعید است هنوز جوابی برای آن ها گرفته باشد؛ چرا که مخاطب پرسش های او فراتر از مسئولان سینمایی هستند. هرچند شاید مهم ترین سوال برای برخی دیگر همین باشد که چطور رستاخیز بدون تغییر برای شبکه نمایش خانگی مجوز گرفته اما برای پرده سینما، خیر؟ً!

اظهارات تهیه کننده "رستاخیز" با پاسخ مستقیمی از سوی مسوولان مواجه نشد اما در میز کار وزارت ارشاد شفاف سازی در راستای حواشی "رستاخیز" از سوی بنیاد سینمایی فارابی به عنوان یکی از سرمایه گذاران قرار گرفته است ،البته پیش از مصاحبه تقی علیقلی زاده،این شفاف سازی منتشر شده است.

با این حال نتیجه تمام این اتفاق ها این شده که دیگر کمتر فیلمسازی جرات می کند سراغ ساخت فیلم مذهبی و با محوریت شخصیت های دینی برود، نمونه اش حرف های مجید مجیدی است که چند روز قبل در نشستی خبری از آرزوی خود برای ساختن فیلمی درباره امام رضا (ع) و نیز تمایل به ساختن فیلمی درباره امام حسین (ع) گفت، اما رستاخیز را مثال زد و گفت، پرداختن به چنین شخصیت هایی سخت است و حساسیت ها کار را برای فیلمساز دشوار می کند.

در ادامه دو تیزر از فیلم رستاخیز را مشاهده خواهید کرد.

انتهای پیام

لینک خبر :‌ خبرگزاری دانشجویان ایران
محمدمهدی عسگرپور فیلمنامه دختر، بهتر را در صف گرفتن مجوز ساخت دارد.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۹/۰۶/۰۹ سایت های دیگر : خبرگزاری صبا پیک نکا

به گزارش گروه روی خط رسانه ها خبرگزاری برنا، محمدمهدی عسگرپور مدتی است در انتظار صدور پروانه ساخت فیلم سینمایی جدیدش از سوی شورای پروانه ساخت آثار سینمایی است؛ اتفاقی که حداقل در چند ماه اخیر نیفتاده است.

دختر، بهتر عنوان فیلمنامه ای است که عسگرپور قصد دارد تهیه کنندگی و کارگردانی آن را برعهده داشته باشد. این فیلمنامه اثری اجتماعی محسوب می شود.

میهمان داریم آخرین فیلمی بود که عسگرپور در سینما اکران کرد که ساخت آن به سال 92 برمی گردد.

باتوجه به اینکه وی دبیری جشنواره جهانی فیلم فجر را در دوره جدید برعهده گرفته و این رویداد سینمایی به دلیل شیوع کرونا در سال 99 برگزار نشد و به خرداد سال آتی موکول شد، تاخیر در صدور پروانه نمایش فیلم جدید عسگرپور باعث می شود تولید این اثر با جشنواره تداخل پیدا کند و تصمیم گیری و کار برای این فیلمساز پیشکسوت سخت خواهد شد.

صبا //

لینک خبر :‌ خبرگزاری برنا
تهران- ایرنا- بعد از گذشت چهل واندی سال از انقلاب اسلامی ایران، وقتی هنوز تعداد آثار تولید شده درباره قیام امام حسین (ع) به اندازه انگشتان یک دست هم نمی رسد، یعنی حتما دِینی از واقعه عاشوار بر گردن سینما مانده است.

برخلاف سینمای غرب و به ویژه آمریکا که همواره توجهی ویژه به روایت ها، وقایع و شخصیت های مذهبی در بطن تحولات تاریخی داشته است، سینمای ایران، حتی در سال های پس از وقوع انقلاب اسلامی، کمتر تلاشی برای ورود به این عرصه خطیر از خود نشان داده است.

قیام امام حسین (ع) و واقعه عاشورا یکی از کلیدی ترین ذخایر فرهنگ شیعی است که جست وجو برای یافتن سهمی از آن در لابه لای روایت های تصویری ثبت شده بر پرده نقره ای سینما و یا قاب تلویزیون در 4 دهه گذشته، به نتایج امیدوارکننده ای منتهی نمی شود.

تجربه فیلمنامه نویسان و کارگردانان سینما و تلویزیون ایران در حوزه ثبت بصری این واقعه محدود به چند نمونه شاخص است. سفیر به کارگردانی زنده یاد را می توان مهمترین دورخیز سینمای ایران برای گام نهادن در این مسیر دانست. فیلمی با نقش آفرینی در نقش قیس بن مسهر که در سال 61 مقابل دوربین رفت.

سفیر را فراتر از مصداق روایی اش، یکی از مهمترین تجربیات سینماگران ایرانی در زمینه ساخت فیلم های عظیم یا بیگ پروداکشن در سال های اولیه پس از انقلاب اسلامی نیز می توان قلمداد کرد. برای ساخت این فیلم به صورت مستقیم به واقعه عاشورا نپرداخته و با دستمایه قرار دادن سرنوشت یکی از سفیران امام، تلاش در بازنمایی انگیزه ها و زمینه های شکل گیری حماسه عاشورا داشته است. این تجربه اما تا سال ها در ویترین سینمای ایران یگانه باقی ماند.

بیش از یک دهه بعد بود که با فیلمنامه ای از یکی از ماندگارترین تجربه های بصری را در حوزه روایت واقعه عاشورا، در کارنامه سینمای ایران ثبت کرد. روز واقعه بازهم با تأکید بر شخصیت هایی فرضی، بدون ورود به متن حوادث و وقایع روز عاشورا، تلاش در به تصویر درآوردن مضامین و مفاهیم نهفته در فرامتن این حماسه را داشت.

در حافظه بصری ایرانیان اما بی تردید تا امروز مهمترین روایت از متن و فرامتن واقعه عاشور را به تصویر درآورده است. مجموعه تلویزیونی مختارنامه از منظر خط داستانی، صریح ترین و مستقیم ترین روایت بصری از واقعه عاشورا در عرصه نمایشی ایران نیز محسوب می شود. صراحتی که البته در مواردی موجب جرح و تعدیل این روایت در مرحله پخش هم شد.

کارگردانان سینما و تلویزیون ایران تجربه های پراکنده دیگری نیز برای به تصویر درآوردن واقعه عاشورا داشته اند اما در یک نمای عمومی و بدون در نظر گرفتن تجربه هنوز اکران نشده رستاخیز ساخته ، باید پذیرفت سه اثر سفیر، روزواقعه و مختارنامه بیشترین سهم را از حافظه بصری ما از واقعه عاشورا به خود اختصاص داده اند.

لینک خبر :‌ خبرگزاری جمهوری اسلامی
فیلم عصر جمعه به کارگردانی مونا زندی حقیقی و تهیه کنندگی جهانگیر کوثری پس از 15 سال توقیف مجوز توزیع در شبکه نمایش خانگی را پیدا کرد شب دهم اولین فیلمی است که مهرداد صدیقیان به عنوان بازیگر در آن حضور داشته است.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۹/۰۶/۰۹ سایت های دیگر : دنیای اقتصاد

به گزارش گروه روی خط رسانه ها خبرگزاری برنا؛ فیلم عصر جمعه به کارگردانی مونا زندی حقیقی و تهیه کنندگی جهانگیر کوثری پس از 15 سال توقیف مجوز توزیع در شبکه نمایش خانگی را پیدا کرد شب دهم اولین فیلمی است که مهرداد صدیقیان به عنوان بازیگر در آن حضور داشته است

رویا نونهالی ، هانیه توسلی ، رامین راستاد از بازیگران اصلی ابن فیلم هستند که سال 84 موفق شد جایزه بهترین فیلم اول را از جشنواره بیست و چهارم فیلم فجر دریافت کند.

سینما آنلاین /

لینک خبر :‌ خبرگزاری برنا
روابط عمومی بنیاد سینمایی فارابی نسبت به انتشار غیرقانونی فیلم سینمایی خرس در فضای مجازی، توضیحاتی ارائه داد.

به گزارش حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان ، به نقل از روابط عمومی بنیاد سینمایی فارابی، نسخه فارسی بدون زیرنویس فیلم سینمایی خرس به کارگردانی خسرو معصومی که از 9 سال پیش نتوانسته پروانه نمایش دریافت کند، در روز های اخیر به طور غیرقانونی در کانالی با نام شکوفا فیلم در یوتیوب در دسترس قرار گرفته است.

بر اساس این خبر، بنیاد سینمایی فارابی از لحظه اطلاع از عرضه غیر قانونی فیلم سینمایی خرس در یوتیوب، ضمن بررسی ابعاد موضوع جهت استیفای حقوق معنوی و مادی فیلم، پیگیری لازم را به عمل آورد.

در پی این بررسی ها، اطلاعاتی که حاصل شده است این است که فیلم سینمایی خرس (نسخه فارسی بدون زیرنویس) از سوی کانالی با نام شکوفا فیلم به طور غیرقانونی بر روی یوتیوب بارگذاری شده است و طی دو روز گذشته (8 و 9 شهریور) تاکنون بیش از 19 هزار بیننده داشته است.

بنیاد سینمایی فارابی به عنوان مالک فیلم، در اولین اقدام ضمن ارسال ایمیل رسمی به یوتیوب، خواستار توقف نمایش و حذف فیلم خرس در این پلتفرم جهانی شد. بنیاد فارابی تلاش دارد تا با ارائه اسناد حقوقی مرتبط به فیلم، هر چه سریع تر از پخش و نمایش غیرقانونی فیلم جلوگیری شود.

با عرضه و انتشار غیر قانونی نسخه اصلی فیلم و ابعاد حقوقی این اقدام، پیگیری های و گام های حقوقی لازم نظیر طرح شکایت در ستاد صیانت از آثار سینمایی و سمعی و بصری و مراجع قضایی و اخذ مشورت از کارشناسان و متخصصان حوزه حقوق بین الملل، در دست اقدام است.

گفتنی است حقوق کامل فیلم سینمایی خرس را موسسه رسانه های تصویری سابق، در اختیار داشته که پس از انحلال موسسه مذکور و ادغام آن، در سال 98 کلیه دارایی های آن موسسه به بنیاد سینمایی فارابی منتقل شده است.

انتهای پیام/

لینک خبر :‌ باشگاه خبرنگاران جوان
خبرنیوز در یادداشتی به قلم جمشید خاوری نوشت:از آخرین باری که خسرو معصومی پشت یک تریبون قرار گرفت و به توقیف فیلمش اعتراض کرد هفت ماهی می گذرد. در آن مراسم که کانون کارگردانانِ خانه سینما برای بزرگداشت وی گرفته بود معصومی از مسئولین وزارت ارشاد برای توقیف هشت ساله ی فیلمش انتقاد کرد.

آن روز، فیلمسازان زیادی در حمایت از معصومی صحبت کردند. از جمله کیانوش عیاری که خودش بارها از سانسور و توقیف، زخم خورده گفت خرس فیلم تلخی است اما هر بهانه ای برای توقیف و سانسور آن، تلخ ترش می کند.
خسرو معصومی فیلمساز شمالی و 65 ساله سینمای ایران که نخستین فیلم سینمایی اش را در 30 سالگی ساخته حدود دو سال برای گرفتن پروانه ساخت فیلم خرس در راهروهای وزارت ارشاد می دوید تا بالاخره بعد از چند بار بازنویسی توانست برای نسخه ای که مد نظر اعضای آن شورا بود مجوز ساخت بگیرد. فیلم در جغرافیای مورد علاقه ی معصومی یعنی شمال کشور تولید شد و برای نخستین بار در سی امین جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد و دو سیمرغ بلورین هم گرفت اما بعد از آن به دلایل نا معلوم به فهرست فیلمهای توقیفی سینمای ایران اضافه شد!
با اینکه مسئولین سینمایی در مصاحبه هایشان می گفتند فیلم مشکلی برای اکران عمومی ندارد اما عملا مجوز نمایش به آن داده نمی شد. حتی کار به جایی رسید که پرویز پرستویی (به عنوان یکی از سرمایه گذاران فیلم) در مقطعی اعلام کرد تا زمانی که خرس اکران نشود بازی در هیچ فیلمی را قبول نمی کند!
معمولا کارگردانها برای فیلمنامه هایی که موضوعی ملتهب و خط قرمزی دارند به سراغ تهیه کنندگانِ اسم و رسم دار می روند که بتوانند فیلم را از هفت خانِ سانسور و توقیف به سلامت عبور دهند. اما جواد نوروز بیگی با همه روابطی که داشت و رایزنی هایی که با نهادهای مختلف کرد نتوانست به اکران فیلم کمک کند. البته در آخرین روزهایی که جواد شمقدری رئیس سازمان سینمایی بود به خاطر رابطه خوبی که با نوروزبیگی داشت به موسسه رسانه های تصویری (که زیر مجموعه ارشاد بود) دستور داد امتیاز فیلم را بخرد و به گفته معصومی همین کار باعث شد تهیه کننده به پولش برسد و دیگر انگیزه ای برای پیگیری رفع توقیف خرس نداشته باشد.
با اینکه طی این سالها مسئولین سازمان سینمایی چند بار تغییر کردند و اعضای جدیدی نیز به شورای پروانه نمایش آمدند اما مشکل خرس حل نشد. از جمله دلایلی که برای توقیف این فیلم اعلام شد یکی ضد جنگ بودنِ فیلم و دیگری مسائل شرعی عنوان شد که معصومی همه آنها را رد کرد و گفت: فیلم بر اساس فیلمنامه مصوب ارشاد ساخته شده و دلیلی برای توقیف آن وجود ندارد. با این حال، وی اصلاحاتی در فیلم اعمال کرد که اثربخش نبود و ظاهرا سانسور نتوانست از توقیف همیشگی فیلم جلوگیری کند.
تا اینکه بعد از 9 سال بلاتکلیفی، روز پنج شنبه گذشته فیلم سینمایی خرس در صفحه شکوفا فیلم در سایت یوتیوب منتشر شد و تا عصر یکشنبه (قبل از انتشار خبرش در رسانه های فارسی زبان) حدود 20 هزار بازدید داشته که پیش بینی می شود در روزهای آتی بیشتر هم بشود.
خرس داستان رزمنده ای که است که رابطه بسیار خوبی با همسر خود دارد، به جبهه های جنگ می رود و پس از 14 سال مفقودالاثر بودن متوجه می شود که همسرش با فرد دیگری به نام افرا معروف به خرس – که قاچاقچی چوب است – ازدواج کرده و این مسئله زمینه ساز اتفاقات بسیاری می شود.
پرویز پرستویی، مریلا زارعی، فرهاد اصلانی، ناصر آقایی و مائده طهماسبی از جمله بازیگران این فیلم هستند.

1717

کد خبر 1427152

لینک خبر :‌ خبر آنلاین
مجتبی بهزادیان تأکید کرد سینما فرهنگ تا امروز هیچ یک از کارکنان خود را تعدیل نکرده و به گفته او تا امروز حقوق همه افراد پرداخت شده است.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۹/۰۶/۱۰

مجتبی بهزادیان، مدیر سینما فرهنگ، در گفت وگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، اظهار داشت: ما امروز در شرایط بسیار بدی هستیم؛ سینماها 4 ماه به طور کامل تعطیل بودند و پس از تعطیلی با اکران فیلم هایی مثل شنای پروانه شاهد استقبالی موقتی از فیلم ها بودیم اما متأسفانه پس از این فیلم میزان استقبال به حداقل رسید.

بهزادیان تصریح کرد: با وجود همه مشکلاتی که گریبانگیر سینماها شده تا امروز در سینما فرهنگ به لطف حمایت های مهندس مسچی در موسسه سینما شهر فعلاً هیچ یک از نیروها تعدیل نشده و فکر می کنم سینما فرهنگ در حال حاضر تنها سینمای ایران باشد که همه نیروهایش همچنان از کارکنان مجموعه هستند.

او افزود: از ابتدای تیر ماه که سینماها فعالیت خود را آغاز کردند، با اکران فیلم سینمایی شنای پروانه با وجود اینکه هیچ گاه نتوانستیم به شرایط ایده آل پیش از کرونا برسیم، استقبال با توجه به شرایط تا حدی رضایت بخش بود، به شکلی که حدود 60 تا 70 درصد هزینه های سینما تأمین می شد اما پس از شنای پروانه درآمد سینما به اندازه حقوق دو کارمند بود.

مدیر سینما فرهنگ تصریح کرد: وقتی کالای مناسبی وجود نداشته باشد نباید انتظار داشته باشیم که میزان فروش آسیب نبیند. در سینما هم با اکران فیلم هایی که نمی توانند برای اکثر مخاطبان جذاب باشند نباید انتظار فروش قابل توجهی داشت. در سینماها پروتکل های بهداشتی با وسواس و دقت بسیار رعایت می شود اما وقتی ما کالایی نداریم که ارائه دهیم هرچقدر که بر رعایت پروتکل ها تأکید کنیم استقبال چندانی از فیلم ها صورت نمی گیرد.

او افزود: به نظر من اگر فیلم های خوب و جذاب اکران شوند قطعاً میزان استقبال افزایش پیدا می کند و اگر برنامه ریزی درستی برای انتخاب فیلم ها وجود نداشته باشد به نظرم هیچ اتفاقی رخ نمی دهد و هر روز وضعیت بدتر از روز قبل می شود. تا جایی که من می دانم همه سینماها پروتکل های بهداشتی را با دقت رعایت می کردند و جمعیت اندکی نیز در سالن ها حضور داشتند. طبق اعلام ستاد مبارزه با کرونا اگر دو نفر ماسک بزنند و در فاصله مناسب از هم قرار بگیرند احتمال انتقال بیماری به نیم درصد می رسد و در سینماها که فاصله بسیار بیشتر از حدِ تعیین شده هیچ خطری جان هموطنان مان را تهدید نمی کند و همه با خیال راحت می توانند فیلم ببینند. امروز مسأله اصلی ما پس از اجرای پروتکل های بهداشتی اکران فیلم خوب است.

بهزادیان در پایان تأکید کرد: باز بودن سینماها و ادامه فعالیت شان باعث می شود که حداقل هزینه سالن های سینما تأمین شود و این اتفاق به خودی خود جلوی ضرر بیشتر و تعدیل نیروها در سینماها را می گیرد. اما همانطور که تأکید کردم شرط اصلی در این بین اکران فیلم خوب است که امیدوارم پس از تعطیلی ماه محرم شاهد اکران فیلم های خوبی باشیم.

لینک خبر :‌ خبرگزاری برنا
خسرو معصومی درباره انتشار نسخه قاچاق فیلم خرس گفت: تمام کسانی که 9 سال قبل فیلم را توقیف کردند در این اتفاق مقصر هستند.

به گزارش ایسنا، خرس به کارگردانی خسرو معصومی و تهیه کنندگی جواد نوروزبیگی یکی از چند فیلم توقیف شده سینمای ایران است که اگرچه سال 90 در جشنواره فیلم فجر نمایش داده شد و دو جایزه هم گرفت، اما به دستور مدیران وقت توقیف شد و اجازه اکران پیدا نکرد.

در این سال ها بارها و بارها کارگردان فیلم نسبت به صادر نشدن مجوز اکران فیلمش که در دولت های یازدهم و دوازدهم هم ادامه داشته، اعتراض کرد. او همواره تاکید داشت که فیلمش فقط به برخی مشکلات و آسیب های پس از جنگ می پردازد که در هر جنگی ممکن است اتفاق بیفتد.

معصومی آنقدر به اکران فیلمش روی پرده سینما اصرار داشت که حتی امسال و در شرایط کرونایی که سینماها اول تعطیل شدند و بعد هم از رونق افتادند حاضر به اکران آنلاین فیلمش نشد و تاکید کرد، خرس برای پرده سینماست.

اما حالا پس از 9 سال انتظار برای صدور مجوز نمایش خرس به او خبر رسیده که فیلمش قاچاق شده شده و نسخه ای از آن با لوگوی شکوفا فیلم منتشر شده است.

معصومی درابن باره به ایسنا می گوید: نمی دانم چه باید بگویم، آنقدر مجوز ندادند که آخر کار به اینجا رسید و لابد اگر هم اعتراض کنیم می گویند کار خودتان بوده است.

او با گله از کسانی که در این سال ها برای رفع توقیف فیلم تلاشی انجام ندادند، گفت: یکی دو سال قبل از نتفلیکس درخواستی آمد که فیلم خرس را نمایش دهند. حتی گفت وگویی هم با من داشتند و من گفتم فیلم مجوز نمایش ندارد. سپس از آنجا که فیلم به موسسه رسانه های تصویری فروخته شده بود که بعد هم با بنیاد سینمایی فارابی ادغام شد، در جمعی با حضور همکاران این بنیاد گفتم که چنین اتفاقی افتاده و برای مجوز نمایش فیلم پیگیری کنند، اما متاسفانه گویا حرف من به عنوان کارگردان اهمیتی نداشت.

وی در این باره توضیح داد: من در دوران مدیریت آقایان ایل بیگی و طباطبایی نژاد در معاونت نظارت و ارزشیابی نامه ای برای اکران فیلم نوشتم ولی اتفاقی نیفتاد، چون گفته می شود برای پیگیری مجوز فیلم باید تهیه کننده درخواست دهد و وقتی درخواستی نیست نمی توان اقدامی کرد. اصلا این چه حرفی است که می گویند تهیه کننده باید پیگیری کند؟ این فیلم بچه من است. من باید پیگیری کنم نه تهیه کننده. آیا الان تهیه کننده فارابی است؟ آیا سازمان سینمایی به فیلم توقیف شده ای که خودش خریداری کرده مجوز نمایش می دهد؟

خسرو معصومی گفت: من علاوه بر جشنواره فجر، این فیلم را در جشنواره ها یا رویدادهای خارجی دیگری هم نمایش دادم. هر کسی خرس را تماشا کرد منقلب شد، با اینکه فیلم تلخی است. تاکید می کنم که این فیلم "ضد جنگ" است چون ما در آن هشت سال جنگ عراق علیه ایران، شروع کننده جنگ نبودیم. ما دفاع کردیم و خرس فیلمی علیه دفاع مقدس نیست. با این حال نمی دانم چرا در زمانی که پیگیر اکران فیلم بودیم آقای سجاد پور (مدیر وقت نظارت و ارزشیابی) منتقدهایی را آورد تا نظرشان را بگویند؛ منتقدانی که من تا به حال ندیده بودم و اصلا درباره فیلم صحبت نمی کردند، فقط می گفتند فیلم مشکل شرعی دارد!

معصومی بیان کرد: مقصر اصلی قاچاق فیلم همان کسانی هستند که چند سال قبل خرس را توقیف کردند و با کارشان و نیز با برچسب هایی که به فیلم زدند، سنگی را درون چاه انداختند که هیچ عاقلی بعد از آن جرات نکرد آن را بیرون آورد.

فیلم "خرس" به نظر می رسد روز گذشته صفحه نمایشش قاچاق اش بسته شده است و کارگردان آن این پیشنهاد را دارد که چون مخالف اکران آنلاین آن است،مدیران سینمایی اگر مجوز نمایش آن را بدهند شاید نمایش یک فیلم توقیف شده به سینماها جانی تازه بدهد.

خرس داستان رزمنده ای است که به جبهه های جنگ می رود و پس از 14 سال مفقودالاثر بودن متوجه می شود که همسرش با فرد دیگری ازدواج کرده است.

خرس با بازی پرویز پرستویی، فرهاد اصلانی و مریلا زارعی در سال 90 ساخته شد.

بنیاد سینمایی فارابی هم به انتشار نسخه غیرقانونی "خرس" واکنش نشان داد.

انتهای پیام

لینک خبر :‌ خبرگزاری دانشجویان ایران
فریدون جیرانی در برنامه کافه آپارات این هفته با حضور دو کارشناس به بررسی موضوع بلاتکلیفی شبکه نمایش خانگی پرداخت. محمدمهدی عسگرپور و همایون اسعدیان در این برنامه به عنوان کارشناس حضور داشتند.

به گزارش ایلنا، فریدون جیرانی در برنامه کافه آپارات این هفته با حضور دو کارشناس به بررسی موضوع بلاتکلیفی شبکه نمایش خانگی پرداخت. محمدمهدی عسگرپور و همایون اسعدیان در این برنامه به عنوان کارشناس حضور داشتند.

عسگرپور در ابتدای برنامه گفت: فکر می کنم شرایطی که باعث شد سریال های مختلفی در حوزه شبکه نمایش خانگی ساخته و پخش شود شرایطی نبود که برگرفته از استراتژی کلی باشد. مثل کشورهای دیگر که تلویزیون ها کار خود را می کنند و مثلا نت فلیکس یا پلت فرم های دیگری هم سریال هایی می سازد که شاید خط فکری یا مدلی از نگرش را دارند که با سریال های تلویزیون یکی نیست. معمولا کشورهایی مثل کشور ما که فاقد استراتژی در حوزه فرهنگ هستند سخت می شود تعریف کرد که سریال سازی که در تلویزیون هست یا شبکه نمایش خانگی. چون تلویزیون ما هم با یک مونوپلی مشخص است. با یک رادیو تلویزیون کاملا دولتی مواجه هستیم که در کنارش شبکه خصوصی هم وجود ندارد. به نظر می رسد سریال های شبکه نمایش خانگی در حال پرکردن خلاء هستند که باید تلویزیون در برخی شبکه های خود به آن می پرداخت و پرمی کرد. صداوسیما باید بخشی از آنتن خود را برای سریال هایی بگذارد که برگرفته از مسائل عادی جامعه است. بخشی را برای سریال هایی که می خواهد نگاه دوراندیشانه به مسائل داشته باشد. برخی از کارهایش باید مکاشفه را پیگیری کند. این رنگ آمیزی اساسا در تلویزیون ما وجود ندارد. شوراهای طرح و برنامه تلویزیون نشسته اند و طرح ها می آیند و آنها می گویند این نه. اینطور نیست که نظریه پرداز باشند و بگویند چه بخواهند. فقط شعار می دهند. اینها برنامه های کلی است که در مجلس هم نوشته می شود و هیچ کدام هم اتفاق نمی افتد.

او افزود: ولی نگاه راهبردی که مثلا 5 سال بعد مسئله ما در اجتماع چه خواهد بود، برویم فکر کنیم و طرح و برنامه بدهیم، وجود ندارد. چندسال پیش آقایان وزارت اطلاعات چندنفر از کارگردان ها را دعوت کردند. آن زمان بحث شرکت های هرمی مطرح بود و خواستند بگویند که دستاورد ما این بوده است که تعدادی از اینها را دستگیر کرده ایم. تمام که شد به مسئول مربوطه گفتم که جلسه خوبی بود. 5 سال زودتر باید این را به ما می گفتید. چون ما اگر همین الان بخواهیم به این موضوع فکر کنیم 3 سال دیگر شاهد یک سریالی شاید بشوید و بعد بگویید این موضوع تمام شد مال آن زمان بود.این فقدان استراتژی است. وقتی این نباشد سریال ها برمبنای یک اتفاق، یک احساس یا یک بیزینس ساخته می شوند. ممکن است مدلی از برنامه سازی شکل بگیرد که برخی از تولیدات شبکه نمایش خانگی هم از این دست هستند.

این کارگردان در ادامه بیان کرد: ما سه نفر هر سه کارگردان هستیم. وقتی می خواهیم در خیابانی کار کنیم آن بخش را می بندیم و نمی گذاریم آدم های عادی رد بشوند و آدم هایی را می آوریم که فکر می کنیم تلویزیون اجازه پخش پوششان را می دهد. الان شما دوربین را به ماشین ببندید و از راه آهن به سمت تجریش بروید شاید دو دقیقه از این تصاویر هم در تلویزیون فعلی ما قابل پخش نباشد. می گویند اگر مدلی از برنامه سازی خارج از ارگان صداوسیما وجود دارد باعث شده است مشکلاتی در جامعه به وجود بیاید. سریع گردن آن مدل برنامه سازی می اندازند.

همایون اسعدیان در ادامه گفت: بهمن مفید را فراموش نکنیم. به خانواده او تسلیت می گویم. خاطرات خیلی از ما از نوجوانی با داش آکل ، قیصر و رضا موتوری با بهمن مفید بوده است. کار عامه پسند یعنی چه؟ یعنی من اینقدر خسته ام که کمی فضای خوب و لاکچری به من نشان بده. حسرت هایم را به من نشان بده. چیزی که زمانی در سینمای هند می گفتند. ظاهرا ما هم داریم به همان سمت میرویم. اینکه در اکثر سریال های شبکه نمایش خانگی فضاها خیلی شیک و لاکچری است شاید ناشی از این است که جامعه می خواهد کمی او را آرام کنیم و از فضا دور کنیم. ما کارگردان ها هم در این میان دخیل هستیم. ما همیشه می گوییم برای مردم فیلم می سازیم که من هیچ وقت این را درک نکرده ام. این عوام فریبانه است. ما قرار است سلیقه مخاطب را ارتقا بدهیم نه اینکه در سطح سلیقه او حرکت کنیم. ولی روی نکته جامعه شناسی درستی دست گذاشتید. آقای عسگرپور می گوید تلویزیون استراتژی ندارد. من هم موافقم. تلویزیون به شدت از زمانه عقب است و راه حل را در پاک کردن مسائل می بیند. برنامه ریزی ندارد برای اینکه ماهواره آمده است و نمی شود کاری کرد. می گوید ماهواره ها را جمع می کنیم. ماهواره پشت بام های خانه های همه ما و حتی مسئولان را هم گرفته است. فکر نمی کنم هنوز قانون منع استفاده از ماهواره در مجلس تغییری کرده باشد. هنوز هم ممنوع است اما انگاری حضور آن را پذیرفته ایم.

او افزود: وقتی شما یک استراتژی کلی دارید می گویید محدودیت های من اینهاست. الان در تلویزیون هیچ کسی نمی داند ممیزی ها چیست. یعنی هر مدیری و هر برنامه سازی می تواند ممیزی های خود را داشته باشد و به شدت هم می ترسند و محافظه کار هستند. نکند مورد هجمه قراربگیریم. من این را به یکی از مدیران سیما گفتم. گفتم یک ناظرپخشی در شبکه کیش 5 ثانیه حواسش پرت می شود و چیزی پخش می شود شما مدیرشبکه را برکنار می کنید. کدام مدیری حاظر می شود پشت میزبنشیند. همه می ترسند. ترجیح می دهند هیچ کاری نکنند. من سریال آخری که برای خودم ساختم لحظه گرگ و میش. 40 قسمتش را از قبل داده بودم مدیران دیده بودند و همه نظرات تعریف و تمجید بود. وقتی پخش شروع شد هجوم نظراتی که معلوم نبود از کجا می آید و ازم دام نهادها است شروع شد و دچار مشکلات شدیم. یکبار گفتم من یک قصه ای دارم می گذارید بسازم . گفتند قصه چیست و تعریف کردم. گفتند حرفش را نزن این را که نمی شود ساخت. گفتم 20 سال پیش ساخته اید فلان سریال است و پخش شده است و تعریف هم کرده اید. هی عقب رفته ایم و تصمیم گیری واحد را در تلویزیون از دست داده ایم. چون تلویزیونی که قرار بوده است 70 درصد تولید باشد و 30 درصد ستاد برعکس شده است. بخش ستادی فربه شده است و بودجه صرف این بخش می شود. بخش تولید چیزی ندارد و هرکسی هم نظری می دهد. ما هم هدفمان این است که سبک زندگی ایرانی اسلامی را ترویج بدهیم و هر کدام تعریفی از این سبک دارند.

او افزود: اینکه پنج سال دیگر چه چیزی نیاز داریم را هر کدام به گونه ای تعریف می کنند. ما همیشه صورت مسئله را پاک می کنیم. تکنولوژی با خودش تبعات دارد. ز مانی سینما بود و بعد تلویزیون کابلی شد و بعد وی او دی ها و پلت فرم ها. ما راه مقابله را در حذف کردن می دانیم و بعد شکست می خوریم. تغییرات می آیند و ما باید از آنها به نفع خودمان استفاده کنیم. شروع می کنیم به مقابله کردن و در نهایت تسلیم می شویم. در مقابله با وی او دی ها هم همین اتفاق می افتد. آقای علی عسگری سه سال پیش در جلسه ای که ما هم بودیم گفتند ما تلاش می کنیم جلویشان را بگیریم. گفتم شما حاضر به رقابت نیستید. می خواهید حذفش کنید و برای این کار از قدرتم استفاده می کنم. چرا؟ چون در مقابل او کم می آوری و نمی توانی مثل او تولید کنی؟ این قطعا شکست خورده است و راه حل نیست. یک سری آمارمی دهیم که مخاطب تلویزیون 80 درصد شده است از نظر من درست نیست. اینکه آقای عسگرپور می گوید که تلویزیون حقیقت جامعه را نشان نمی دهد همینطور است. انگار چشممان را روی همه چیز بسته ایم. محافظه کار شده ایم و می ترسیم که نکند خدای نکرده فردا مورد مواخذه قرار بگیریم که چرا از این زاویه پرداخته ایم. از آن طرف یک نگاه واحد وجود ندارد که بدانیم قرار است با این نگاه ممیزی شویم. اصلا چنین نگاهی وجود ندارد.

این کارگردان سینما و تلویزیون در ادامه اظهارکرد: کرونا که آمد هر کسی از زاویه ای به این موضوع پرداخت. برای من هم همه جذاب بود. یک نکته ای را خواندم و جامعه شناسی نکته جذابی را گفت. گفت کرونا به ما فهماند که بدون اینکه حواسمان باشد با خانه هایمان بی ارتباط شدیم. ما زندگی مان بیرون از خانه هایمان می گذرد. از صبح بیرون می آییم و در محل کارمان حاضر می شویم. با محیط خانه بیگانه شده ایم. بعد یک دفعه به ما می گویند قرنطینه. تحمل این دیوارها برایمان سخت است. جامعه ما جامعه دیگری شده است. جامعه چیزدیگری شده است و بعد تلویزیون می گوید جامعه این نیست که در این سریال به تو نشان می دهم. در جامعه آدم ها با یکدیگر بد حرف نمی زنند. در جامعه ناامیدی نیست و پرخاشگری نیست.

در ادامه عسگرپور توضیح داد: من در مورد فقدان استراتژی در حوزه فرهنگی کشور صحبت کردم. ما جزو معدود کشورهایی هستیم که اگر یک نفر بخواهد مطالعه کند. مثلا یک نفر بخواهد از خارج از کشور به اینجا بیاید و بگوید من می خواهم بدانم ساختار این جامعه چه شکل است و در حوزه فرهنگی چطور اداره می شود. به یک فهرست برمی خورد. می گوید سازمانی به اسم وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی وجود دارد که همچنان روی اسمش مسراست. ارشادش هم از جنس اسلامی است. این وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی سهمش 12 درصد از بودجه کل کشور است. قدرتش هم همینطور تعریف می شود و براساس همین بودجه شکل گرفته است. یک تعدادی نهادهای فرهنگی هستند که ربطی به این وزارت فرهنگ ندارند. یعنی اینطور نیست که وزارت فرهنگی باشد که متولی مدیریت فرهنگی کشور باشند. نهادهایی هستند که ممکن است جواب نامه وزارت ارشاد رادرست ندهند. صداوسیمای مستقلی هم داریم که برای خودش جزیره ای است. سازوکار مدیریتی و بودجه اش هم فرق می کند. ترکیب نیروی انسانی اش هم اینطور است که به ازاری هر نیروی تولیدی تعداد زیادی نیروی ستادی دارند با کلی خدم و حشم. نیروهای فرهنگی دیگری هم داریم که حوزه هنری، سازمان فرهنگ و ارتباطات و انواع و اقسام سازمان ها دارند و ربطی به هم ندارند. خیلی وقت ها هم دچار تقابل می شوند. این اصرار که از هر چیزی باید چندتا داشته باشیم کار را خراب کرده است. تلویزیون می تواند ارشاد را نقد کند وبرعکس. در این جور مواقع مقام مسئول وجود ندارد. معمولا هم می گویند چون مدیریت واحد وجود ندارد و ارگان های زیادی هستند تفکر مشخصی حاکم نیست. ما که در دوره توحش زندگی نمی کنیم. یک جامعه ایرانی وجود دارد که سابقه ای دارد. این سابقه راباید از هزاران سال پیش بگیرید و جلو بیایید اولین جامعه ای است که در دنیا بوده است که توانسته است قانون مدار باشد. مگر می شود مدیریت یکپارچه و واحد نداشت؟ به نظرم ما بیشتر اصرار بر نداشتنش داریم. انگار شما هر وقت می خواهید به سمت واحد کردن یک مدیریت پیش بروید اتفاقی می افتد و نمی شود. اتفاقی که برسرماجرای شبکه نمایش خانگی و تلویزیون رخ داده است به همین دلیل است. بکش بکش می شود و هر کدام منافع خود را می بینند.

او بیان کرد: جامعه ای که دورنمایی از آینده خود نداشته باشد نمی داند که در سال های بعد جامعه چطور باید باشد. در حوزه های مختلف چگونه زیست و معیشت ما تعریف می شود. امروز باید برویم سکه بخریم. فردا دلار بخریم. بعد سهام بخریم. کسب غالب ایرانیان در همین حوزه ها شده است. دولت هم چگونه بتواند این نمایش را مدیریت کند که امروز همه بروید سایپا و در صف بایستید و خودرو پراید بخرید. فردا همه بروید در بورس. این پول ها دائم هدایت می شود و این جامعه انگار درکی از وضعیت آینده خودش ندارد. بنابراین در چنین جامعه ای اختلاس و دست در جیب یکدیگر کردن حرف اول را می زند. دوستانی که امریکا رفته اند متوجه هستند که من چه می گویم. زمانی در سانفرانسیسکو خانه های شیک را می رفتید می دیدید می گفتند اینها قبل از انقلابی ها هستند که پول های مملکت را جمع کرده اند و آمده اند اینجا ویلا خریده اند. نسل جدیدی که آنجا شکل گرفته است باید نسل قبلی برود جلو بوق بزند. یعنی مدلی از ثروتمندی شکل گرفته است. اینها از کجا آمده است؟ برخی را می روید موشکافی می کنید می بینید این یک کارمند شهرداری بوده است. یکی دیگر در مالیت و ثبت بوده است. اکثرا همین بوده اند. دادگاه را نگاه می کنید. اینها از کجا می آید؟ این در محدوده 50 نفر یا 100 نفر یا 200 نفر است؟ احساس می کنید جامعه دچار این مسئله شده است. جامعه دورنمایی ندارد و من و فرزندم نمی دانیم در این پلنی که در جامعه وجود دارد ما 10 سال بعد چه کاره هستیم. این جامعه شکل می گیرد و صداوسیما هم یک مدتی فکر می کرد به این موضوعات. الان دیگر مسئله اش این چیزها نیست. الان پربیننده ترین برنامه تلویزیون آن برنامه ای است که دارد نشان می دهد چطور معلق می زنند و آواز می خوانند. سریال ها هم که دیگر ربطی به جامعه ندارد. بلیه ای به اسم اختلاس وجود دارد. می ترسند به آن بپردازند. طرحی با همین موضوع که موضوع روز است را نمی توانی در تلویزیون بسازی. تازه اگر با یک ارفاق اجازه بدهند ساخته شود که معلوم شود این آدم آدم نظام ما نیست و از جای دیگر فرمان می گرفته است تهش تاثیری که باید را ندارد. آیا می توانیم در همین رسانه بگوییم مال حرام بدجوری وارد زندگی همه ما شده است. موضوع رشوه. ما در جامعه ای زندگی می کنیم که می خواهید یک ساختمان بسازید. بروید بسازید اگر می توانید. حتی با تمام مجوزهای قانونی. مسائل مربوط به صنفی را بسازید همه لشگرکشی هایشان آغاز می شود که چرا راجع به ما می سازید.

در ادامه اسعدیان گفت: 10 سال پیش یکی از مسئولان مقاله ای نوشت که جذاب بود. تیتر این بود: زنده باد فساد. گفته بود فساد اینقدر در زندگی ما ریشه دوانده است که اگر بخواهید جلویش را بگیرید خود مردم شروع می کنند در مقابل شما ایستادن و مقاومت کردن. چون همه ما در این ریزه خواری فساد سهیم شده ایم. دوست نداریم قطع شود. اگر قطع شود من هم چیزهایی را از دست می دهم. همه به نحوی شریکیم.

او بیان کرد: یک مادر شهید 70 ساله دوست پسرش که 10 سال آزاده بوده است، از اسارت برمی گردد و می آید در خانه زن که او را ببینند. پخش برای من نوشته است که زن و مرد نامحرم در یک خانه صحیح نیست. این سکانس را دربیاورید. گفتم من فقط می خواهم بروم این آدم را ببینم. خجالت نکشیده است این را نوشته است. بعد گفتند آرام باش. پخش هم کردند. برایش نوشته اند زن و مرد نبایند تنها باشند. دیگر قدرت اینکه فکر کند که این مربوط به مادرشهید 70 ساله و آزاده 40 ساله نمی شود. پروتکل های ممیزی ما این است. چنین آدمی اصلا مسائلی که شما می گویید را درک می کند؟ همه می ترسند. می گویند اگر فردا گیردادند من می گویم گفته بودم.

عسگرپور گفت: تلویزیون در یک مقطع از سال های حساس اواخر جمله ای از امام علی(ع) نوشته بود. نوشته بودند امر به معروف و نهی از منکر را اگر ترک کنید جامعه به چه شکل می شود. گفته بود کسانی از شما برشما مدیریت می کنند که از آدم های درست جامعه شما نیستند و امکان تغییرهم ندارید. الان در جامعه ما یک ستاد تشکیل شد بر مبنای همین جمله. طرحی که تبدیل به ستاد میشود معلوم است که بودجه ای ای و تعداد زیادی کارمند می خواهد. قرار نیست اتفاقی هم بیفتد. شما امر به معروف و نهی از منکر را به یک ایرانی بگویید که مصداقش در جامعه ما چیست اکثرا می گویند حجاب. یعنی یک جمله گهربار از امیرالمومنین که منحصر به فرد است در جامعه ما به یک یا دو پدیده مشخص تبدیل می شود. به این منجر نمی شود که شما به من بگویید فلانی اگر می خواهی امروز فیلم بسازی مبادا برای مجوز مجبور شوی پولی به کسی بدهی تا مجوزت را بگیری. در یک ماجرایی که ناخودآگاه اتفاق افتاد اما انگار طراحی شده بود که ما در جامعه مصداق امر به معروف و نهی از منکر را به مسائلی مثل حجاب و اینها مختص بدانیم. مسئله اصلی ما چیزدیگری نباشد.گاهی وقت ها رادیو گوش می دهم. برنامه ای رادیو پیام داشت که برایم جالب بود. آقا و خانم فلانی با یک کیف مواجه می شوند. خانم و آقا هر کدام نظری دارند. نظرات خود را پیامک کنید. این از رژیم غذایی همه نهادهایی که کارشان باید این موارد باشد حذف شده است و خلاصه شده است به اینکه دیگران را در حجاب امرو نهی کنیم. آیا اینها نباید به رشوه و زیرمیزی و اختلاس هم به همین مقدار بپردازند. اینها در صورت مسئله شان چنین چیزهایی وجود ندارد. تازه اگر باشد. با شکل کیشه ای و شعاری که معمولا تلویزیون در آن حوزه ها کار می کند چه کسی حاضر است کاری بسازد که قابل نمایش هم باشد؟ ما تعداد زیادی موضوع داریم که تقریبا همیشه هم با آنها مواجه هستیم. شما ببینید کدام یک از اینها اجازه ساخت دارند. در این خلا است که سریال های شبکه نمایش خانگی تا یک حدی به این موضوعات اشاره می کنند. کاری که تلویزیون باید می کرد و نکرد. آن زمان ما احساس می کنیم این خلا دارد پر می شود و آن هم به لطف نداشتن استراتژی دارد از بین می رود.

کارگردان روی ماه خداوند را ببوس در ادامه گفت: شبکه نمایش خانگی، پلت فرم های وی او دی که در تمام دنیا اتفاق می افتد همان جهان مدرنی است که یک نگاه می گوید در مقابلش بایستیم. یک نگاه می گوید باید استفاده و بهره برداری کنیم و جلو برویم. در چندسال گذشته که شبکه نمایش خانگی راه افتاده است و من نمایش آنلاین هم داریم ببینیم اینها واقعا چه کارایی و کارکردی دارند. وقتی کار می کنید ممکن است سریال ضعیف هم ساخته شود. منکر این نمی شوم. ولی واقعیت این است که سریال های شبکه نمایش خانگی تماشاگر جدید اضافه کرده است. تماشاگر تلویزیون را نگرفته است تماشاگر ماهواره را گرفته است. کمی به فضای جامعه نزدیک شده است. شکل و شمایل آدم ها در این سریال ها به شکل و شمایل مردم در خیابان شبیه است. محدودیت های عجیب و غریبی که در تلویزیون هست را نداریم. سوژه هایی که به سراغش می روند کمی از التهاب می کاهد. سریال هم گناه که بسیار هم موفق بوده است ممکن نبود در تلویزیون بسازد. با هزارجور ممیزی در تلویزیون روبه رو می شد. با هیچ کدام از ضوابط جمهوری اسلامی هم منافاتی ندارند. سواستفاده هم می کنند. اینکه فضای صوت و تصویرفراگیر فقط می تواند در اختیار تلویزیون باشد. این بحثی است که یک عده ای معتقد هستند اینها در صوت و تصویرفراگیر قرار نمی گیرند. نگاه دوم می گوید قرار می گیرند. اما تلویزیون به روش همیشگی اش که حذف رقیب است نه رقابت کردن فکر کرده است راحت ترین کار حذف اینها است. فشار سنگینی را به ارشاد آورده است به بهانه سریال سوزی که بهانه بیخودی است. ما فیلم سوزی را می فهمیم چون محدودیت سالن برای اکران داریم. سریال سوزی یعنی چه؟ پلت فرم ها 40 سریال آماده هم داشته باشند می توانند پرکنند. ساترا را راه انداخته اند که او هم نمی داند تکلیفش چیست. هیچ کس نمی داند باید مجوز را از کجا بگیرد.

او تاکید کرد: تلویزیون شورا روی شورا راه اندازی کرده است و هی باید همدیگر را کنترل کنند. بعد حوزه عظیم شبکه نمایش خانگی را هم روی دوشش می اندازیم که قطعا از پسش برنمی آید. ما در سینما این را داریم که که آقای عسگرپور فیلمی می سازد و از نظر اقتصادی شکست می خورد و بعد ارشاد و فارابی کمک می کنند وجبران می کنند. تلویزیون هم که تکلیفش مشخص است. شبکه نمایش خانگی تنها حوزه ای است که سرمایه خصوصی می آید. در سریال تو اگر کاملا ناموفق هم باشد نمی توانی بگویی پولم را بدهید.ما با تعطیلی وحشتناک روبرو هستیم. این بحث پول کثیف هم به من و شما ربطی ندارد. وظیفه قوه قضاییه است که باید بررسی کند. این وظیفه ما نیست که به همه تهمت بزنیم. یک جو سازی عجیب و غریب می کنیم و متاسفانه برخی از دوستان ما که فکر کرده اند از این نمد کلاهی برای خودشان درست نشده است می گویند بدهید به تلویزیون. مگر در تلویزیون چه اتفاق خوبی در حوزه سریال سازی دیده ایم که بخواهیم این چندکار خوب را هم به تلویزیون بدهیم. وقتی این فضا را ایجاد کرده ایم که مردم بنشینند و به شکل خانوادگی این سریال ها را بتوانند ببینند. چرا می خواهیم این فرصت را از مردم بگیریم. نمایش آنلاین که جای خود را دارد. ما در خانه سینما به همراه آقای شهسواری 2 ساعت تلاش می کردیم که بگوییم خیلی از فیلم ها در این شرایط بهتر است در سینما اکران نشوند و به سوی اکران انلاین برویم هیچ کس نمی پذیرفت و کرونا در نهایت این شرایط را ایجاد کرد. فیلم سینمایی که دو سال بود هیچ کس حاضر نبود آن را اکران کند و در بهترین حالت ممکن بود 100 میلیون بفروشد که 30 میلیون به تهیه کننده می رسید در اکران آنلاین 560 میلیون فروش کرده است. این اندک نیست. می تواند بازار خوبی برای اکران باشد. در روزی که کل سینماها در کشور 4 هزار بلیط فروخته بودند یک فیلم در اکران آنلاین 82 هزار بلیط فروخته است. این بستر بسیار مناسبی برای سینمای ایران است. اگر تمرکز فرهنگی وجود داشته باشد. چون زورمان نمی رسد با او رقابت کنیم او را حذف می کنیم. این شکست می خورد و من مطمئن هستم. شکی نداریم. دو سال دیگر مجبور به بازگشت هستیم. باید هزینه کنیم. هیچ کس مسئولیت این سیاست غلط را می پذیرد؟ در ایران اصلا کسی مسئولیتی نمی پذیرد.

در ادامه عسگرپور توضیح داد: یک قاعده ای وجود دارد که صوت و تصویرفراگیر مجوزش باید توسط سازمان صداوسیما صادرشود. سریال های شبکه نمایش خانگی را مصداق این موضوع می دانند و می گویند تلویزیون باید مجوز کار اینها را بدهد. صوت و تصویرفراگیر مصداق های زیادی دارد. مثلا در خیابان کسانی که لوازم خانگی خریداری می کنند یک صدای ضبط شده دارند و صوت فراگیر دارند. اینها هم باید از تلویزیون مجوز بگیرند! معنایش می تواند این باشد. به قول یکی از دوستان ماشین که بوق می زند هم باید از تلویزیون مجوز بگیرد. این موضوع تا این حد می تواند طنز باشد. آنچه که من فهمیدم از این حوزه ها این است که صوت و تصویرفراگیر منظورمان چیزی است که از آنتن پخش می شود و مردمانی که پای گیرنده ها نشسته اند بتوانند آن را روی آنتن دریافت کنند. ولی وقتی محصولی که قبل تر توسط دی وی دی منتشر می شد توزیع می شد و الان در بستر پلت فرم ها منتشر می شود را دیگر می توانیم صوت و تصویرفراگیر ندانیم. مخاطبین انتخاب می کنند که این سریال را بخرند یا ببینند. شما چیزی را منتشر می کنید که می تواند در گروه صوت و تصویرفراگیر نباشد. اگر بخواهیم از بعد روان شناختی صحبت کنیم مسئله اصلی تلویزیون عمدتا به سریال ها بازمی گردد. مسئله تلویزیون الان اکران آنلاین نیست. با سریال ها مشکل دارند. چون معارض وجود دارد و تلویزیون هم همین کار را می کند. آن طرف چقدر انجام می دهد. با 40 هزار کارمند. با اینهمه تشکیلات و شوراهای مختلف. من خودم به عنوان کسی که سال ها در این سازمان کار کرده ام به جا نمی آورم که شواراها چه هستند و چه شوراهایی دارند. اگر قرار باشد سریال ها نمایش داده شوند و تعداد مخاطبانش بیشتر از سریال های تلویزیون باشد. فکر می کنم در این ایام میانگین برنامه های نمایش تلویزیون حداکثر20 درصد است. در یکی از برنامه ها گفتم 20 درصد. برخی دوستان به من گفتند اشتباه می کنی 15 درصد است. واقعیت آمارهایی نیست که اعلام می کنند. اگر این سریال ها مخاطب زیادی داشته باشند از مخاطبان آنها کم می شود در حالی که اینطور نیست. ممکن است این رویارویی باعث شود که بگویند شما با اینهمه کارمند بیلان کاری تان اینطور باشد ولی اینجا اصلا کارمندی وجود ندارد. مردم هم استقبال می کنند. بعد کلیپ هایی می سازند و در بیست و سی و اینها پخش می کنند. تلویزیون از این کارها زیاد می کند. از اینها کلیپ درمی آورند و می گویند بد حجابی و بداخلاقی و اختلاس کار اینهاست.

اسعدیان افزود: جالب است یکی از کلیپ هایی که ساخته اند از تیکه های سریالی است که خود تلویزیون ساخته است.

عسگرپور گفت: تلویزیون همیشه اینطور بوده است. آکادمی اسکار که به ایران آمدند می خواستند بگویند اینها خیلی آدم های بدی هستند. یک کلیپی ساختند و تلویزیون پخش کرد. تعدادی ازفیلم هایی که محصولات عالی بوده است را می خواست بگویند اینها ساخته اند. تمامش فیلم هایی بود که خودشان با دوبله پخش کرده بودند. گفتند اینها نماد دشمن است که به اینجا آمده است. بنده خدایی که اینها را هم مونتاژ می کرده است خیلی سواد نداشته است. شاید متوجه این موقعیت نباشند. به نظر من مسئله اصلی تلویزیون این است. اگر این پلت فرم ها بخواهند ادامه بدهند و سریال ها را از تلویزیون بگیریم اخبار می ماند وبرنامه های ترکیبی. به نظر من شاید ریشه موضوع به این برمی گردد. من مسئله اولم را دوباره تکرار می کنم. تلویزیون یک ساختاری دارد که از حدود 20 یا 25 سال پیش مشخص بود که چه سرانجامی خواهد داشته باشد. این اصراری که باید تلویزیون دولتی و لاغیر داشته باشیم نتیجه اش از 20 سال پیش روشن بود. مشخص بود که روزی این اتفاق کاملا غیرقابل تعریف می شود. تلویزیون با این مختصاتی که دارد فردا ممکن است با ریاست شخص دیگری به کار خود ادامه بدهد و یا بنده و شما برویم رئیس بشویم. شما حاضر هستی یک رقیب داشته باشی که مردم همه آن را تماشا کنند؟ ممکن است بگویی من سریال های جذاب ترمی سازم. این می شود نگاه دوراندیشانه. به محض اینکه می خواهید جذابیت را اضافه کنید نمایندگان مجلس و امام جمعه ها اینقدر به شما فشار می آورند که مثل سریال کمال تبریزی می گویند آقا دیگر پخشش نکنیم چون اگر بکنیم ممکن است صداوسیمای آن شهر را به آتش بکشند. به هر دلیل می شوید همان آدم محافظه کار و می گویید وقتی قرار است سریال های موفق نسازم بهتر است نسازم و نگذارم بقیه هم بسازند. این استراتژی کلی نهادهای فرهنگی است. در خیلی از کشورهای دنیا وزارت فرهنگ مسئولیت رادیو تلویزیون ها را هم دارد. این می شود یک پلان کلی.

او بیان کرد: شورای عالی فضای مجازی داریم. واقعیت این است که مسائل ما اینطور نیست که فقط بگوییم با تلویزیون مشکل داریم. بخش قابل توجهی از حرف ها ما متوجه وزارت ارشاد هم باشد که انگار برخی دوستان آنجا حال و حوصله خیس شدن هم ندارند و می خواهند این مسیر را از کنار استخر بگذرند. روزها هم بنشینند ساعت را نگاه کنند که کی می توانند بروند و موبایل هایشان را هم خاموش کنند. گاهی اینطوری شده اند. چون این احتمال وجود داشت که کار به جاهای باریک بکشد امیدواری و تصور ما این بود که شورای عالی فضای مجازی بتواند به جمع بندی برسد. نمی دانم رسیدند یا نه. اگر هم رسیدند اعلام نکردند. فکر می کنم وظیفه آنهاست که مصداق صوت و تصویر فراگیر را اعلام کنند. با همین فرمول می شود تا انتها رفت. بنابراین همه می دانیم که از این به بعد در شبکه نمایش خانگی با سریال هایی شبیه سریال های تلویزیون روبرو هستیم. ولی اگر بگویند این مصداقش نیست به کار خود ادامه می دهند. به دوستان تلویزیون هم تا جایی که دستم و عقلم می رسید توصیه کردم و گفتم که مبادا فکر کنید اگر اینها آنجا بیاید سبد مخاطبین شما بیشتر می شود. شبکه جام جم تازه با این هدف که ایرانیان خارج از کشور جذب برنامه های تلویزیون شوند راه اندازی شد و تاحدودی هم موفق بود. رمزش این بود که ممیزی های تلویزیون را تا حدودی اعمال نکند. از یکی از مدیران عزیزی که مدیر شده بود سوال کردم ممیزی ها شما چطور است. گفت مثل بقیه شبکه ها. گفت به تازگی اینطور شده است. لابد تحت فشار بودند یا هر چیزی باعث شد بخش قابل توجهی از مخاطبین ریزش کرد. مردم آن طرف دنیا شبکه آی فیلم و نسیم را شاید بیشتر از جام جم می بینند. این می شود استراتژی کلی تر. مسئله ما الان این است. در کشوری با 80 و خورده ای میلیون آدم زندگی می کنیم. اینها باید خوراک فرهنگی داشته باشند. سریال های تلویزیون 15 تا 20 درصد به این پاسخ دادند. این اواخر اینطور شده است. می خواهیم جلوی این را بگیریم. این مردم بنابراین چه ببینند؟ ما داریم به آنها می گوییم بروید شبکه های ماهواره ای را ببینید. از آنها داریم درخواست می کنیم. ما اینقدر بلد بودیم و درگیر دعوای خودمان هستیم. شما فعلا شبکه های ترکیه و باقی را ببینید. به نظرم کمی اینطوری دارند عمل می کنند. یا از سر ندانم کاری این اتفاق می افتد که فکر نمی کنم اینطور باشد. واقعا این حس را ندارم.

او ضمن بیان اینکه در این سال ها تعدادی ازفیلم های ایرانی در جشنواره های خارجی موفقیت داشتند، گفت: یک موجی 10 سال پیش به وجود آمد که در جشنواره های خارجی فیلم های ایرانی هستند اما کارگردان ها را نمی شناسیم. چون آنجا به دنیا آمده اند ورشد کرده اند. کم کم احساس کردم بدل سینمای ایران را دارند می سازند. به اسم فیلم و کارگردان ایرانی. یک شکلش این است که بگوییم از قضا اینطور شد. اما من فکر می کنم طراحی شده بود. به نظر می رسید یک جریانی که دید سینمای ایران از طرف این کشور در دنیا نمایندگی می کند گفت باید این را از آنها گرفت. بدل هایی قرار داد. یک چیزهایی به عنوان بدل راه می افتد.

در ادامه برنامه اسعدیان افزود: واقعا در شبکه نمیاش خانگی تماشاگر جدید پیدا می کنیم. فیلم استاد من بهمن فرمان آرا مخاطبی دارد که شاید بلند نمی شد برود در سینما فیلم را ببیند. اما راحت در اکران آنلاین فیلم را دید. این مخاطب خوراک خود را پیدا کرده است. من کاری با فیلم ندارم. ما خیلی مخاطبان فرهنگی داریم که سینما رفتن برایشان جزو برنامه زندگی شان نیست. اما اگر خوراکشان را بدهید می بینند. برای بهمن فرمان آرا به عینه دیدیم. تمام برنامه های سینمایی تلویزیون را نابود کردیم و الان برنامه های آپارات خیلی جذاب تر است و مخاطب خودش را دارد. مگر خود شما آقا جیرانی هفت را اجرا نمی کردید؟ آن را به یک برنامه بی خاصیت غیرزنده تبدیل کرده اند که به راحتی هر هفته به دلایلی پخش نمی شود. از کلان مملکت می ترسم که بگویم این یک طرح است. اگر این طرح کمی کلان ترباشد خیلی خطرناک است. امیدوارم این اتفاقات و اتفاقاتی چون حذف شدن برنامه نود سومدیریت باشد. طرح نباشد. اینکه کاری می کنیم که تمام تهیه کننده ها و کارگردان های کار بلد تلویزیون که سالها کار کرده اند بیایند بیرون و حاضر نباشد در بروکراسی عجیب و غریب تلویزیون کار کنند ناکارآمدی است. نه اینکه لزوما طرحی در کار باشد.

عسگر پور در ادامه گفت: این ناکارآمدی در طول یک دوره هایی تداوم پیدا کرده است یا می تواند اوج و فرود داشته باشد. وقتی این ناکارآمدی ادامه دار باشد باز هم اسمش ناکارآمدی است؟

اسعدیان گفت: مدیران را به اسم جوان گرایی و انقلابی گری مدیران را تغییر می دهیم. مدیران هم روز به روز محافظه کار تر شده اند. مدیرانی که شبکه نسیم را راه اندازی کردند اینقدر مورد هجمه قرار گرفتند که مدیران می ترسند و هی محافظه کار می شوند. ممیزی ها هم مشخص نیست و هرچیزی که من نگران باشم که فردا بگویند چرا تو این کار را کردی و بیا حکمت را بگیر و برو انجام نمی دهم. من در طی 20 سال چندین سریال برای تلویزیون ساختم. هیچ کدام فشاری که در طی پخش برای سریال گرگ و میش داشتم نداشت. در این سریال واقعا در فشار عصبی وحشتناکی بودم. من در شوراهای فیلم نامه تلویزیون هم بوده ام. متاسفانه فسادی که آقای عسگرپور می گویند فراگیراست. طرحی که در شورا آمده است به شکل بسیار حادی رد شده است و چند ماه بعد به عنوان سریال مناسبتی پخش شد. یعنی قشنگ می شود تلویزیون را دور زد. این سیستم فاسد همینجا هم هست.

او توضیح داد: قبل از تلویزیون دوستان عزیز ما در تلویزیون بابت منافع فردی ریشه یک جریاناتی که می تواند به نفع کلان سینما باشد را نزنید. وارد این بحث ها نشوید که این پلت فرم ها دارند فیلم های خارجی را بدون مجوز پخش می کنند. چرا دلسوز فیلم های خارجی شده اید؟ چه چیزی را می خواهید بزنید. اگر قرار بوده است که من علاقه مند به گرفتن پروژه ای بوده ام ونشده است دیگران را نزنم. استراتژی فرهنگی کلان نداریم. محافظه کار شده ایم. فکر می کنیم به هر کس اعتراض می کند باید پاسخ بدهیم. روایتی هست که نمی دانم چقدر صحت دارد. اوایل انقلاب در دوره ای که تلویزیون راه افتاده بود مدیر آن زمان تلویزیون کسی بهش زنگ می زد که این چه برنامه ای است پخش کرده اید می گفته است این شماره را یادداشت کنید. شماره دفتر رهبری را می داده است. می گفته است من به ایشان باید جواب بدهم و از ایشان دستور می گیرم. اینجا همه مدیران فکر می کنند باید به همه جواب بدهند. شما از یک جا آمده اید و حرکت می کنید باید به همانجا هم جواب بدهید. فکر می کنیم به همه باید جواب بدهیم. با این نگاه طبیعتا بازی را باخته ایم.

عسگر پور هم در ادامه تصریح کرد: با همین ساختار موجود که قطعا ساختار مناسبی برای اداره حوزه فرهنگ نیست و نمونه اش را در حوزه سینما دیده اید. تعدادی سالن در دست کسی بود و می توانست معادلات سینمایی اکران را به هم بزند. بدون اینکه مقام پاسخگو در سطح کلان فرهنگی کشور باشد. با همین ساختار وبا همین نداشتن استراتژی کارهایی می شود کرد. آیا موضوعی که در حوزه امنیت ملی باید به آن توجه شود هست یا نیست؟ امنیت ملی فرهنگ است و تنها موشک نیست. این فضایی که امروز در جامعه با آن طرف هستیم که قابل تعریف نیست حاصل امواج مختلفی است که از سراسردنیا به داخل کشور سرازیر می شود. تلویزیون می خواهد جواب ماهواره را بدهد. او هم کار خود را می کند و مردم هم خوراک خود را پیدا می کنند. اگر این موضوع را به عنوان مسئله امنیت ملی تلقی کنیم که بسیار هم مهم است و مهم تراز بسیاری از مسائل دیگر است آدم های مهم باید جمع شوند سر این موضوع. وزیر فرهنگ و رئیس صداوسیما باید الان این مسئله را از مسائل دیگر مهم تر تلقی کنند. نه به عنوان اینکه او را رقیب ببینند. نهادهای دیگری هم هستند که اتفاقا باید به سرعت به جمع بندی برسند.حتما در این اختلافی که نمونه اش را دیدید که هر مدیری چیزی می گوید. چیز خوبی نیست و باید زودتر به جمع بندی برسند. سطح این دعواها پایین است. وزیر ارشاد باید به عنوان مقام پاسخگو و فعال در هیئت دولت در این موضوع که بسیار مهم و امنیتی است بررسی کنند و به جمع بندی برسند. از نظرات می توانند استفاده کنند. همان مسیری که شورای عالی فضای مجازی رفت و به نتیجه نرسیدیم را مشخص کنند. وگرنه باید با این منازعات روبرو باشیم. تلویزیون بگوید سریال های ما بهتر است. یا بگویند برای نابودکردنش بهتر است برود.

اسعدیان در پایان گفت: وقتی در ایران صحبت از امنیت می شود می گویند داعش در ایران نیست و ما امنیت داریم. من باید امنیت شغلی وروانی داشته باشم اما ندارم. کاملا نکته ای که آقای عسگر پور می گویند مهم است وباید به نتیجه ای برسیم که ضایعات نداشته باشیم.

لینک خبر :‌ خبرگزاری کار ایران
تهران- ایرناپلاس- بر اساس نظر کارشناسان رسانه، دولت و مالکان رسانه باید به سمت ارائه مدل های استقلال اقتصادی رسانه ها بروند تا یارانه های حمایتی، در قالب کمک به مناطق و نشریاتی که هنوز به حد بلوغ کافی نرسیده اند، اختصاص یابند.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۹/۰۶/۰۵

به گزارش ایرناپلاس، مطبوعات و سایت های خبری شرایط دشواری را تجربه می کنند. پیش از این، افزایش قیمت کاغذ و همچنین افزایش مخاطبانی که ترجیح می دهند اخبار را در گوشی تلفن همراه خود دنبال کنند و در نتیجه کاهش درخواست برای خرید روزنامه و مجله، ادامه فعالیت حرفه ای را برای بسیاری از خبرنگاران سخت کرده است. دولت برای حمایت از مطبوعات، یارانه هایی مانند کاغذ و بیمه خبرنگاران ارائه داده است، البته در این موارد نقدهایی نیز وجود دارد و فعالان این حوزه خواستار شفاف سازی چند و چون تخصیص بودجه به مطبوعات و سایت های خبری هستند.

سیدعباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، اسفند 97 اعلام کرده بود که حمایت از مطبوعات و رسانه ها را به صورت ویژه در دستور کار قرارداده و برای تحقق مطالبات این حوزه تلاش خواهند کرد.
بر همین اساس روند توزیع کاغذ دولتی و دیگر یارانه ها به اصحاب رسانه تداوم یافت.
هفتم تیرماه امسال محمد خدادی معاون مطبوعاتی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در پیام توئیتری نوشت: در چهار ماه گذشته کاغذ دولتی و یارانه را با همه محدودیت ها به رسانه ها پرداخت کردیم.
وی تاکید کرد، در ایام کرونا مشکلات رسانه ها، همردیف سایر صنوف آسیب دیده از کرونا قرار گرفت و رسانه ها را در 10 رسته آسیب پذیر قرارداده و بیمه، مالیات و تسهیلات نیز در حال انجام است.

البته وی در نشست خبری هشتم مهرماه 98 نیز با یادآوری اینکه 11 هزار و 900 رسانه دارای مجوز از وزارت فرهنگ و ارشاد فعالیت می کنند، گفته بود: در مجموع هفت هزار و 715 رسانه چاپی داریم و سه هزار و 402 رسانه برخط فعال هستند و حدود 600 رسانه غیر برخط (تولید cd ) مجوز فعالیت دارند. معاونت مطبوعاتی وزارت فرهنگ و ارشاد مجوز رسانه هایی را که 6 ماه منتشر نشوند، صادر نمی کند.

خدادی در مورد انتشار گزارشی شفاف از پرداخت یارانه نشریات تاکید کرده بود: شیوه های پرداخت را در این پیش نویس دنبال می کنیم و قصد داریم براساس شاخص های کیفی به نشریات یارانه دهیم. یکی از برنامه های معاونت مطبوعاتی این است که بعد از دریافت یارانه، از مدیران نشریات گزارشی دریافت کنیم تا مشخص شود هر نشریه بعد از دریافت یارانه خود آن را صرف چه اموری کرده است.

اقتصاد رسانه های مکتوب به شدت آسیب دیده
کاهش مطالبه گری از رسانه ها سبب تعطیلی تعدادی از روزنامه ها و توقف فعالیت خبرنگاران شد، اما آیا دولت می توانست مانع بیکاری این قشر از جامعه شود؟
معصومه نصیری، کارشناس رسانه در گفت وگو با خبرنگار ایرناپلاس درباره عملکرد دولت در پرداخت یارانه به رسانه ها بیان کرد: در شرایطی قرار داریم که متاثر از ویروس کروناست و این یعنی آنچه تا پیش از آن درباره یارانه به رسانه ها اعمال می شد، باید با ضریب و توجه بیشتری انجام شود؛ زیرا اقتصاد رسانه های مکتوب به شدت از این موضوع متاثر شده و ورشکستگی، تعدیل نیرو و موضوع هایی از این دست متوجه رسانه ها شده است. درباره اینکه یارانه ها چقدر توانسته اند جبران کننده این وضعیت باشند یا نقش حمایتی ایفا کنند، براساس گلایه های همکاران رسانه ای، می توان گفت اینگونه نبوده است.

این پژوهشگر حوزه رسانه در تشریح اینکه آیا یارانه ها در حدی است که بتواند مشکلات رسانه را حل کند؟ تصریح کرد: اساسا با وابستگی رسانه ها به یارانه موافق نیستم زیرا بحث استقلال اقتصادی رسانه ها موضوعی است که باید به عنوان یک مساله مهم همواره مورد صیانت قرار گیرد. پس اینکه رسانه ها در انتظار حل مشکلاتشان از طریق یارانه دریافتی باشند از اساس محل اشکال است، اما قاعدتا با توجه به اینکه امروز این مساله در حال انجام است، باید گفت این پرداخت ها پاسخگوی این حجم از مشکلات رسانه ها نیست.

نصیری در حالی ارائه یارانه به رسانه ها را خالی از اشکال نمی داند که برخی از کارشناسان به لزوم دسترسی رسانه ها به یارانه، تاکید دارند و این مساله را برای ادامه فعالیت بسیاری از رسانه ها ضروری می دانند. چون ارائه یارانه اگر به شکل قانونی و نظارت شده باشد، با استقلال رسانه تداخلی نخواهد داشت.

چاپ رسانه، ملاک دریافت حمایت نخواهد بود
دولت تلاش خود برای سرپا نگاه داشتن رسانه ها، بویژه روزنامه ها را انجام داده است و شاید در شرایط تحریم و مشکلات اقتصادی، نمی شود توقع بیشتری داشت، زیرا برخی معتقدند تامین نیازهای اولیه مانند دارو و مواد غذایی باید در اولویت قرار بگیرد و بعد نوبت به بخش های بعدی می رسد.
افزایش میزان یارانه پرداختی به رسانه ها در سال های اخیر را نیز نمی شود نادیده گرفت اما این مبالغ در برابر هزینه های هنگفت چاپ و کاغذ برای رسانه های واقعی و حرفه ای عدد دندان گیری نیست.

اما نصیری در مقایسه عملکرد دولت روحانی با دولت های گذشته درحوزه تخصیص یارانه به مطبوعات گفت: نوع نگاه دولت های مختلف به رسانه شاید در ظاهر با یکدیگر متفاوت باشد اما خروجی آن با نگاه واقع بینانه، ثابت ماندن وضعیت رسانه ای است. اندکی کم یا زیاد بودن یارانه، بدون داشتن نگاه کلان به موضوع رسانه، شاید موجب عدم تحقق اهداف شود، اما به هر حال در دولت کنونی براساس اعلام معاون مطبوعاتی، سخن از هدفمند شدن توزیع یارانه به رسانه ها در میان بوده، به این معنا که از این به بعد فقط اسم یا چاپ رسانه، ملاک دریافت حمایت نخواهد بود و محتوا و اثر یک رسانه، شاخص میزان یارانه خواهد بود.
این یک تغییر رویکرد در توزیع یارانه است و البته این موضوع که شاخص ها و معیارهای سنجش محتوا و اثر رسانه ای چه هستند، محل گفت وگوست.

وی با تاکید بر اینکه بهتر است تنها شاهد حمایت از وجود رسانه آن هم بر اساس شاخص هایی مانند تیراژ و ... نباشیم و بر وجوه دیگری مانند اثر رسانه تاکید داشته باشیم، خاطرنشان کرد: اقدام ریشه ای، بردن رسانه به سمت فعالیت حرفه ای و حفظ استقلال بدون نیاز به این یارانه است. این وابستگی در ظاهر شاید آورده ای داشته باشد، اما رسانه را در ابعاد گوناگون از حریت دور می کند.

محجور بودن اقتصاد رسانه
این مدرس رسانه با بیان اینکه وقتی درصد بالایی از اقتصاد کشور، دولتی باشد، رسانه ها و بسیاری از نهادها وابسته به دریافت های دولتی می شوند، ادامه داد: این بزرگ ترین زنگ خطر برای همه موسسه ها بویژه بخش های فعال در حوزه رسانه ای است. نباید فراموش کنیم که رسانه ها باید در قالب شرکت ها و موسسه های رسانه ای فعالیت کرده و اقتصاد خودگردان داشته باشند. از این طریق هم محتوای بهتری تولید کنند و هم به غنای نیروها و خدمات خود یاری رسانند.

وی اضافه کرد: اینکه رسانه ای مجبور شود برای تغییرات قیمت کاغذ، تیراژ را پایین بیاورد، یا امنیت شغلی نیروهای خود را مخدوش کند و در نهایت هم محتوای تخفیف یافته ای را به مخاطب عرضه کند، در عالم واقع هم یارانه ای را دریافت کرده باشد که مشکلی از مشکلاتش را حل نکرده است و این در واقع یک فاجعه است؛ فاجعه ای که سراسر خسارت و نیازمند بازنگری در مدیریت رسانه ای است.

نصیری با تاکید بر اینکه این یارانه در هر شکل و شمایلی شاید در نگاه نخست و گام ابتدایی جذابیت داشته باشد، افزود: دولت و مالکان رسانه باید به سمت ارائه مدل های استقلال اقتصادی رسانه ها بروند. موضوع اقتصاد رسانه از مسائل محجور این حوزه است. مدلی که بتواند رسانه را به سمت خودگردانی سوق دهد و اینگونه نباشد که همه رسانه ها چشمشان به یارانه دولتی باشد. بلکه این مبلغ در قالب کمک به مناطق و نشریاتی اختصاص یابد که واقعا هنوز به حد بلوغ کافی نرسیده اند، تا توازن رسانه ای نیز حفظ شود.

اختصاص یارانه به رسانه ها هموراه مورد بحث و نقد فعالان این حوزه قرار بوده است. برخی این حمایت دولتی را ضروری و در شرایط کنونی رسانه ها، حیاتی می دانند. همچنین برخی منتقدان بر این روش، خواستار استقلال رسانه ها و امکان ایجاد زمینه های درآمد برای آنها هستند. در صورت امکان، طراحی مدلی برای درآمدزایی یک رسانه، ایده خوبی به نظر می رسد که در صورت اجرایی شدن، با توجه به محدود بودن بودجه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و همچنین افزایش مطالبات برای حمایت، می تواند باری از دوش این وزارتخانه بردارد.

لینک خبر :‌ خبرگزاری جمهوری اسلامی
نماینده مردم ساری و میاندورود در مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه دولت و مجلس باید از خبرنگاران و رسانه ها حمایت کنند، گفت: استفاده از بیمه اجتماعی حق خبرنگاران است.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۹/۰۶/۰۷

علی بابایی کارنامی در گفتگو با استناد نیوز، حمایت از خبرنگاران و رسانه ها را امری انکار ناپذیر دانست و افزود: مجلس و دولت وظیفه دارند از این قشر تاثیرگذار جامعه در بحث بیمه اجتماعی حمایت کنند و این مسئله را در کمیسیون های مختلف مجلس یازدهم پیگیری خواهیم کرد و دولت هم باید لایحه لازم را به مجلس ارائه نماید.

رئیس فراکسیون کارگری مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه بحث روابط میان مدیران رسانه ها و خبرنگاران باید منطقی تر شود، گفت: خبرنگاران و مدیران مسئول رسانه ها نقش کارگر و کارفرما را دارند و این حق و حقوق ها بر اساس مصوبه شورای عالی کار باید در نظر گرفته شود تا خبرنگار در جامعه امنیت اقتصادی، سیاسی و... داشته باشد.

بابایی با اشاره به دیداری که با وزیر فرهنگ و ارشاد در خصوص پیگیری مسائب و مشکلات خبرنگاران و رسانه ها داشت ، ادامه داد: به دکتر صالحی تذکر دادم که ما هم خلع قوانین در حوزه فرهنگ داریم و هم اینکه در دامنه فعالیت و شرح وظایف و نظارت حاکم بر آن نیز باید بجای نظر و سلایق فردی، ساختار منطقی و قانون حاکم شود.

سخنگوی کمیسیون اجتماعی در پایان با بیان اینکه باید به رسانه ها به عنوان کارآفرین نگاه کرد، افزود: بسیاری از رسانه ها از حداقل های تسهیلات بانکی برای تجهیز دفتر رسانه ای خود برخوردار نیستند در حالی که باید قانون جامعی داشته باشیم تا تسهیلات ارزان قیمت و کم بهره به آن ها داده شود که این را در نگاه خود دارم و حتما از وزارت خانه ها مطالبه خواهیم کرد.

لینک خبر :‌ پایگاه خبری استناد نیوز
گرگان - ایرنا - نایب رییس کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی و ناظر قوه مقننه در هیات نظارت بر مطبوعات گفت که رسانه در ایران نیازمند نظام نامه است که تدوین این مهم با همکاری معاونت مربوطه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی پیگیری و تهیه می شود.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۹/۰۶/۰۹

غلامرضا منتظری در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری جمهوری اسلامی اظهار داشت: تهیه طرح مزبور برای فعالیت رسانه ای به معنای عام آن از ضروریات است چراکه در نظام رسانه برخلاف حکمفرمایی سلیقه افراد حذف و رعایت ضوابط و استانداردهای حرکت، رفتار و نتیجه گیری برای نقش آفرینان این عرصه از جمله خبرنگاران و رسانه ها تعریف و ملاک خاص خود را دارد.

نماینده مردم گرگان و آق قلا در مجلس شورای اسلامی بیان کرد: انتظار می رود با ساماندهی حوزه مطبوعات و خبرگزاری ها در این نظام نامه، اخلاق حرفه ای در کنار مسایل قانونی دیده و به آن عمل شود.

به گفته وی نداشتن ضوابط خاص برای تفکیک خبرنگار از شبه خبرنگار و فقدان برنامه ریزی کاربردی توسط برخی رسانه ها در راستای مقابله با تهاجم و جنگ نرم دشمنان از جمله کمبودهای رسانه ای کشور بوده که تلاش می کنیم در تدوین نظام نامه این کمبودها دیده شود.

منتظری اضافه کرد: با تحقق این مهم، حوزه مطبوعات و خبرگزاری های داخلی ساماندهی و در کنار قانون، رعایت منشور اخلاقی خبر و رسانه پررنگ تر دیده می شود.

نایب رییس کمیسیون فرهنگی مجلس به پیگیری تعیین سهم و نقش فرهنگ در ستاد ملی کرونا توسط اعضای این کمیسیون هم اشاره کرد و افزود: در شرایطی که شیوع کرونا باعث خسارت به حوزه فرهنگ (اقتصاد فرهنگ) شده است، بدنبال استفاده از اعتبارات ستاد ملی کرونا در حمایت از فعالان این حوزه هستیم.

منتظری همچنین تهیه طرح جامع جمعیت و تعالی خانواده و تقویت و مدیریت فضای مجازی را از دیگر کارهای در دست اقدام کمیسیون فرهنگی مجلس برشمرد.

به گزارش ایرنا اعضای هیات نظارت بر مطبوعات شامل یکی از قضات به انتخاب رییس قوه قضاییه، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی یا نماینده تام الاختیار وی، یکی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی به انتخاب مجلس، یکی از استادان دانشگاه به انتخاب وزیر علوم، یکی از مدیران مسوول مطبوعات به انتخاب آنان، یکی از استادان حوزه علمیه به انتخاب شورای عالی حوزه علمیه قم و یک عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی به انتخاب آن شورا است.

هیات نظارت بر مطبوعات به موجب مواد 10 و 11 قانون مطبوعات شکل گرفته و دبیرخانه این هیات در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مستقر است.

به گزارش ایرنا محمد خدادی معاون مطبوعاتی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی پیش از این گفته بود 13 هزار رسانه در کشور وجود دارد و راهبرد این وزارتخانه حمایت کیفی از رسانه هاست.

لینک خبر :‌ خبرگزاری جمهوری اسلامی
مدیرکل دفتر آموزش و توسعه مشارکت های مردمی معاونت قرآن و عترت وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت: 950 مؤسسه شناسایی شده اند،در بخش اول سرانه حمایت برای 714 مؤسسه واریز و در بخش دوم نیز به زودی و پس از رفع نقص مدارک تا پایان شهریورماه فرایند این موضوع طی خواهد شد.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۹/۰۶/۱۰ سایت های دیگر : خبرگزاری بین المللی قرآن دولت خبرگزاری شبستان

به گزارش روابط عمومی معاونت قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ، سیدفخرالدین اسماعیلی، مدیرکل دفتر آموزش و توسعه مشارکت های مردمی معاونت قرآن و عترت وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در گفت وگو با خبرنگار ایکنا، با اشاره به حمایت های این معاونت از مؤسسات فرهنگی قرآن و عترت در بخش مردمی در وضعیت کرونا گفت: با توجه به بودجه سال قبل و همچنین بودجه سال جاری، موفق شدیم از طریق مکاتبه، مؤسسات قرآنی ثبت شده دارای فعالیت و شماره حساب حقوقی را شناسایی کنیم.

اسماعیلی با تأکید بر اینکه در این فاز، 950 مؤسسه شناسایی شده اند، تصریح کرد: در بخش اول سرانه حمایت برای 714 مؤسسه واریز و در بخش دوم نیز به زودی و پس از رفع نقص مدارک تا پایان شهریورماه فرایند این موضوع طی خواهد شد.

مدیرکل دفتر آموزش و توسعه مشارکت های مردمی معاونت قرآن وزارت ارشاد اظهار کرد: مجموع حمایت هایی که در این فاز انجام می شود، 14 میلیارد ریال است که کمک خوبی برای جبران بخشی از هزینه های مؤسسات قرآنی است. امیدوارم مؤسسات بتوانند از طریق کمک گرفتن از ظرفیت های مردمی و خیرین قرآنی سایر هزینه های خود را جبران کنند.

اسماعیلی بیان کرد: در تلاشیم تا پایان سال، حمایت های دیگری را انجام دهیم که البته این منوط به وضعیت اعتبارات است. با توجه به اینکه هر ساله از محل آزمون سراسری قرآن و عترت نیز حمایت هایی به عمل می آید، امیدواریم امسال نیز بتوانیم سرانه آموزشی را هم طی ماه های آینده در اختیار مؤسسات قرار دهیم.

اسماعیلی در پاسخ به این سؤال که حمایت های به عمل آمده تا چه میزان از فعالیت های مؤسسات را پشتیبانی می کند، گفت: تعداد مؤسسات زیاد است و از سوی دیگر بودجه ما تعریف شده است. با توجه به شرایط کشور که همه از آن مطلع هستیم، باید به گونه ای عمل شود که همه مؤسسات مد نظر این حمایت ها قرار گیرند به تبع ما نمی توانیم شعب مؤسسه را حمایت کنیم، لذا ما در این مرحله سراغ مؤسسات مستقل، مرکزی و دارای شماره حساب حقوقی رفتیم. یعنی مؤسساتی که اساس نامه و پروانه فعالیت دارند در اولویت بودند، شعب برخی مؤسسات بزرگ از آنجا که پروانه فعالیت و حساب حقوقی مستقل ندارند، مشمول این حمایت نشده اند. معمولاً شعب مربوط به مؤسسات قرآنی بزرگی است که از حمایت های مؤسسه مرکزی بهره مند می شوند. ضمن اینکه ما نیز در سنوات گذشته تلاش داشته ایم تا از حجم کثیری از شعب تحت پوشش مؤسسات بزرگ غافل نباشیم.

لینک خبر :‌ وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی
مدیرکل دفتر آموزش و توسعه مشارکت های مردمی معاونت قرآن و عترت وزارت ارشاد با اشاره به حمایت های این معاونت از مؤسسات قرآنی آسیب دیده از کرونا، گفت: 14 میلیارد ریال حمایت برای 950 مؤسسه تخصیص یافت.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۹/۰۶/۱۰ سایت های دیگر : وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دولت خبرگزاری شبستان

سیدفخرالدین اسماعیلی، مدیرکل دفتر آموزش و توسعه مشارکت های مردمی معاونت قرآن و عترت وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، در گفت وگو با خبرنگار ایکنا، با اشاره به حمایت های این معاونت از مؤسسات فرهنگی قرآن و عترت در بخش مردمی در وضعیت کرونا گفت: با توجه به بودجه سال قبل و سال جاری، موفق شدیم که از طریق مکاتبه، مؤسسات قرآنی ثبت شده دارای فعالیت و شماره حساب حقوقی را شناسایی کنیم.

اسماعیلی با تأکید بر اینکه 950 مؤسسه شناسایی شده اند، تصریح کرد: در بخش اول سرانه حمایت برای 714 مؤسسه واریز شد و در بخش دوم نیز به زودی و پس از رفع نقص مدارک تا پایان شهریورماه فرایند آن طی خواهد شد.

مدیرکل دفتر آموزش و توسعه مشارکت های مردمی معاونت قرآن وزارت ارشاد اظهار کرد: مجموع حمایت ها در این مرحله 14 میلیارد ریال است که می تواند برای جبران بخشی از هزینه های مؤسسات قرآنی کمک قابل توجهی باشد. امیدوارم مؤسسات بتوانند از طریق کمک گرفتن از ظرفیت های مردمی و خیرین قرآنی سایر هزینه های خود را جبران کنند.

اسماعیلی بیان کرد: در تلاشیم تا پایان سال حمایت های دیگری را انجام دهیم. البته این امر منوط به وضعیت اعتبارات است. با توجه به اینکه هر ساله از محل آزمون سراسری قرآن و عترت نیز حمایت هایی می شود، امیدواریم امسال نیز بتوانیم سرانه آموزشی را طی ماه های آینده در اختیار مؤسسات قرار دهیم.

وی در پاسخ به اینکه حمایت ها تا چه میزان از فعالیت های مؤسسات پشتیبانی می کند، گفت: از یک سو مؤسسات زیادند و از سوی دیگر بودجه ما تعریف شده است. با توجه به شرایط کشور، باید به گونه ای عمل شود که همه مؤسسات مشمول این حمایت ها شوند. بالطبع ما نمی توانیم از شعب مؤسسه حمایت کنیم. لذا در این مرحله به سراغ مؤسسات مستقل، مرکزی و دارای شماره حساب حقوقی رفتیم، یعنی مؤسساتی که اساس نامه و پروانه فعالیت دارند در اولویت اند و شعب برخی مؤسسات بزرگی که پروانه فعالیت و حساب حقوقی مستقل ندارند مشمول این حمایت نشده اند. معمولاً مؤسسات قرآنی بزرگ شعب دارند و از حمایت های مؤسسه مرکزی بهره مند می شوند. البته در سنوات گذشته تلاش کرده ایم که از حجم کثیری از شعب تحت پوشش مؤسسات بزرگ غافل نباشیم.

انتهای پیام

لینک خبر :‌ خبرگزاری بین المللی قرآن
تاریخ انتشار: ۱۳۹۹/۰۶/۰۸

روزنامه اعتماد: بزرگ ترین مشکل ما در حال حاضر خالی بودن جیب مبارک است، خزانه هم کاملا خالی است، آن قدر اوضاع خراب است که قبله عالم دستور دادند قله دماوند را بگذارند برای فروش. 10 سال از پخش خانگی سریال قهوه تلخ می گذرد و حالا با گذشت کمتر از یک ماه از روز ملی دماوند، این دیو سپید کهنسال، وقف شده است. شاید شنیدن این خبر، حتی برای ضحاکی که در بند دماوند از ترس فرارسیدن روز داوری و تیغ عدالت گرشاسپ پنهان شده، مایه حیرت باشد، حیرت از اینکه چگونه می توان از مراتع دماوند گرفته تا قله آن را وقف کرد؟

حتی تکذیبیه سازمان اوقاف نیز باری از این خبر شگفت نمی کاهد، مدیرکل اوقاف و امور خیریه استان مازندران که سعی دارد وقف دماوند را سوءاستفاده برخی از فضا عنوان کند، در تکذیبیه می گوید که قله دماوند وقف نیست، بلکه موقوفه یکی از یال های دماوند است که به عنوان مرتع ملار شناخته می شود. تکذیبیه ای که ابعاد حقوقی آن قابل تامل است، به تاکید مدیرکل اوقاف و امور خیریه استان مازندران، این یال دماوند، در سال 82 سندی دفترچه ای به نام موقوفه صادر شده و وقف نامه آن مربوط به سال 41 است.

چه قله، چه مرتع و چه یک برش یا به قول مدیرکل اوقاف و امور خیریه استان مازندران، یک یال از دماوند، در فضایی که هنوز وضعیت تقدیم 5 هزار و 600 هکتار از جنگل های هیرکانی در آق مشهد به نام وقف به یک شخص مشخص نیست، چگونه می توان اموال طبیعی و عرصه های ملی را به نام وقف تصرف کرد؟ این تکذیبیه پاسخی روشن برای این مساله ندارد و حتی معتقد است: مردم این منطقه اعتقاد به وقف دارند و وقفیات را انجام می دهند.

یک یازدهم کوه دماوند، از پایین کوه تا قله با صدور سند به تملک اوقاف در آمد. انتشار خبر صدور سند وقف یک یازدهم از کوه دماوند و تملک آن توسط اداره اوقاف در روز یکشنبه این سوال را پیش کشید که آیا اراضی و اموال ملی وقف شدنی است؟ خبر صدور این سند توسط رییس سازمان ثبت اسناد و املاک کشور در وضعیتی خبرساز شد که هفته گذشته 5 هزار و 600 هکتار از جنگل های هیرکانی در ساری با عنوان وقف به یک شخص واگذار شد.

این درحالی است که برای وقف، عموما چند سوال ساده باید پاسخ داده شود: مالک کیست و نیت از وقف چیست؟ و اینکه آیا اراضی ملی، کوه، دریا، دشت و بیایان مالکیت شخصی دارند که بخواهند وقف شوند یا به اداره اوقاف سپرده شوند؟ مصطفی نوری وکیل پایه یک دادگستری به اعتماد می گوید: اموال عمومی براساس قوانین عامه نه تن ها در ایران بلکه در همه جای دنیا قابلیت انتقال مالکیت ندارند. امیرحسین آبادی ، عضو کانون وکلا و وکیل پایه یک دادگستری نیز با ابراز تاسف از شنیدن خبر وقف کوه دماوند و 5 هزار و 600 هکتار از اراضی جنگلی به یک شخص تاکید می کند که حتی دولت هم مالک کوه ها، دریاها، جنگل ها و منابع طبیعی نیست که بخواهد آن ها را به کسی واگذار کند یا آن ها را وقف کند، این ها میراث و منابع 80 میلیون نفر هستند، نه بستری برای منفعت جویی عده ای خاص.

وقف اموال ملی

در آخرین جلسه شورای عالی قضایی، رییس سازمان ثبت اسناد خبر از ثبت سند برای قله دماوند و 18 هزار هکتار اراضی کوهپایه ای آن داد. به گزارش میزان، هفته گذشته ذبیح الله خداییان گفته بود که برای ثبت 74 میلیون هکتار اراضی ملی سند کاداستری صادر خواهد شد و باتوجه به تعرض هایی که به زمین های اطراف قله دماوند صورت می گیرد، قله دماوند و 10 هزار هکتار اراضی کوهپایه برای جلوگیری از تعرض به این اراضی ثبت شده و دراختیار سازمان منابع طبیعی قرار گرفته است، با این حال روزنامه همشهری در گزارشی مدعی شد که در میان این اسناد، یک پلاک از 11 پلاک کوه دماوند، از دامنه تا قله به نام اداره اوقاف صادر شده است.

این خبر در حالی منتشر می شود که هفته گذشته رییس قوه قضاییه در همین جلسه اعلام کرده بود که طی حکم دیوان عالی کشور، اراضی که توسط دادگستری گلستان تصرف شده بود به بیت المال بازگشته است. آیت الله رییسی با اعلام این خبر به تعاونی ها، سازمان ها و دستگاه های اداری هشدار داده بود که تحت هیچ شرایطی مجاز به تغییر کاربری اراضی کشاورزی و جنگل ها و مراتع نیستند و همه باید بدانند دستگاه قضایی در دوره مسوولیت او اجازه نخواهد داد کوچک ترین تعدی نسبت به سرمایه های ملی و آب و خاک و محیط زیست صورت گیرد.

گرچه پس از انتشار خبر صدور سند به نام اداره اوقاف، خبرگزاری رسمی جمهوری اسلامی ایران نوشت که با پیگیری موضوع از سازمان اوقاف و امور خیریه، به این نتیجه رسیده است که زمین مذکور، کوه دماوند نیست، بلکه بخشی از یک مرتع در دامنه دماوند است که سال ها پیش سند آن اخذ شده و اکنون دادگاه حکم به وقف بودن آن داده است.

با این حال، همچنان این سوال بی پاسخ می ماند که چه یک برش از کوه دماوند و چه مرتعی از آن، آیا اراضی ملی قابل وقف شدن هستند؟ در واکنش به این خبر، معصومه ابتکار، رییس سابق سازمان حفاظت محیط زیست نیز در توییتر خود نوشت: اثر طبیعی ملی عالی ترین رده حفاظتی است که براساس قانون هیچ گونه امکان واگذاری یا بهره برداری ندارد. اثر طبیعی ملی قله دماوند با مساحتی بالغ بر 2950 هکتار در سال 381 طی مصوبه شماره 221 مورخ 21 خرداد 1381 شورای عالی محیط زیست به مجموعه مناطق تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست پیوسته است.

اثر طبیعی ملی عالی ترین رده حفاظتی است که براساس قانون هیچ گونه امکان واگذاری یا بهره برداری ندارد. با این حال همشهری به نقل از محمد نژادرجبعلی بیشه، رییس اداره ممیزی و حدنگاری اراضی اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری مازندران نوشته است که موضوع قله دماوند از سال 98 در دستور کار قرار گرفته است. از 11 پلاک محدوده قله دماوند که متصل به قله است، 10 پلاک جانمایی و تثبیت شد. اداره اوقاف با اخذ رای از دیوان عالی کشور و بدون توجه به نظرات سازمان جنگل ها و مراتع یک پلاک به عنوان موقوفه ثبت کرده است.

به گفته محمد نژادرجبعلی بیشه، اراضی این مناطق مرتعی است و سازمان های میراث فرهنگی و حفاظت محیط زیست امکان بهره برداری در حوزه مسوولیتی خود را به لحاظ حقوق اتفاقی دارند، اما مالکیت همچنان با سازمان جنگل هاست و حکم انفال را دارد، با این حال اوقاف توانسته بدون رسیدن به توافق با سازمان جنگل ها، با ارایه یک سند نسبت به طرح دعوی اقدام و رای به عنوان اراضی موقوفه بگیرد. محسن موسوی تاکامی، رییس اداره کل منابع طبیعی استان مازندران در بخش ساری نیز به همشهری گفته است که ثبت سند تک برگی برای دماوند نمادین است و کار های ثبت قله دماوند به سرعت و به طور خاص و سمبلیک انجام و ثبت شده است.

اراضی ملی وقف نمی شوند

مصطفی نوری، وکیل پایه یک دادگستری در گفتگو با اعتماد تاکید می کند که طبق قوانین کشور، اگر شخصی بخواهد مالی را وقف کند، باید مالک آن باشد، در غیر این صورت، اگر مالی تحت مالکیت شخصی نباشد، امکان وقف آن مال توسط شخصی که آن را دراختیار دارد، به عنوان متصرف امکان پذیر نیست؛ بنابراین در ابتدا ما باید ببینیم که درخصوص موضوعی که وقف بر آن واقع شده، آیا مالکیت آن متعلق به شخص وقف کننده بوده یا نه؟ این وکیل در ادامه می گوید: در حال حاضر بخشی از منابع ملی کشور تحت عنوان وقف مورد ادعا قرار گرفته اند و در برخی موارد شاهد این هستیم که آرایی هم به نفع کسی که مدعی موقفه بودن منابع ملی هست، صادر می شود.

نوری با اشاره به قانون ملی شدن جنگل ها، تاکید می کند که کلیه جنگل ها و مراتع از تاریخ تصویب قانون، ملی شده اند و مالکیت آن ها از زمان وضع قانون تغییر می کند؛ یعنی از سال 1341. این قانون صراحتا اعلام می کند که این اراضی طبیعی ملی هستند و استثنایی هم بر آن ها وارد نیست، حتی موقوفه بودن یا نبودن این زمین ها نیز مطرح نیست، عرصه طبیعی که ملی باشد، مطلقا ملی هستند یعنی اینکه اگر پیش از زمان تصویب این قانون موقوفه بودند، بعد از این تاریخ مراتع و جنگل ها نمی توانند موقوفه بمانند.

با این حال یک استثنا در این قانون لحاظ شده است: قانونگذار داشتن سند را لحاظ کرده، اما حتی در این استثنا نیز به موقوفه بودن اشاره ای نشده است، بنابراین از اموال ملی و ثروت همگانی نمی توان به عنوان مال وقفی یاد کرد. با این حال این وکیل معتقد است که برخی افراد مدعی موقفه بودن بعضی اراضی جنگلی هستند و اسنادی هم ارایه می کنند که معمولا اسناد عادی و برای گذشته هستند، یعنی قبل از قانون ملی شدن.

اما اولا لازم است این اسناد اثبات شوند و در صورت اثبات صحت سند نیز باید به این نکته توجه کرد که بعد از قانون ملی شدن، ابطال قانونی در رابطه با این اسناد صورت گرفته است. نوری می گوید: ابطال اسناد به سه شکل صورت می گیرد؛ ابطال قانونی، ابطال قضایی و ابطال قراردادی.

درخصوص اسناد اموال عمومی قبل از سال 41 کلیه اسناد مربوط به عرصه های جنگلی و مرتعی ابطال قانونی صورت گرفته است؛ بنابراین اگر قضات محترم ما براساس این اسناد رای بدهند، در واقع بحث ابطال قانونی بودن اسناد را زیر سوال می برند و عملا دیگر یک قانون اثربخشی خود را ندارد. ؛ اموال عمومی براساس قوانین عامه نه تنها در ایران بلکه در همه جای دنیا قابلیت انتقال مالکیت ندارند. 4 روز گذشته، همشهری در گزارشی با عنوان آقای خ 5 هزار و 600 هکتار جنگل دارد به نقل از رضا افلاطونی، مدیرکل دفتر حقوقی سازمان جنگل های کشور نوشته بود که صدور این رای از مرجع قضایی مبنی بر واگذاری 5 هزار و 600 هکتار از بهترین جنگل های جنوب ساری تحت عنوان وقف درحالی صورت گرفته است که اراضی ملی و دولتی از نظر قانونی و شرعی به هیچ وجه قابل وقف نیستند.

رضا افلاطونی با اشاره به این تصرفی که به نام وقف صورت گرفته بود، از مفهومی به نام قانون خواری یاد کرده و گفته بود: یک مانع اصلی در پرونده های تصرف اراضی ملی که به نفع متصرفان و متخلفان تمام می شود، پدیده قانون خواری است. یعنی یک شخص یا دستگاهی برای تصرف اراضی دولتی و ملی، پشتوانه قانونی می یابند و با سوءاستفاده از نقص و تعارض قوانین، اراضی ملی کشور را تصرف می کنند که بیشترین مشکل سازمان جنگل ها به عنوان متولی حفظ اراضی ملی و انفال با همین دسته است.

آقای خ با ارایه یک سند وقفی توانسته بود این حکم را به نفع خود بگیرد، اما طبق استفتای سازمان جنگل های کشور از مقام معظم رهبری، جنگل ها و مراتع کشور غیرقابل وقف و واگذاری هستند، مقام معظم رهبری در این فتوا صراحتا گفته اند که در جهت وقف، سابقه مالکیت خصوصی شرعی واقف شرط است و جنگل ها و مراتع طبیعی که از انفال و اموال عمومی محسوب می شوند ملک خاص کسی نیست و قابل وقف نیست.

این همان نکته ای است که نوری نیز به آن اشاره می کند و می گوید: درخصوص اموال عمومی به استناد اسنادی که باطل شده است، نمی توانیم امروز رای بدهیم و اگر این عمل انجام بگیرد یک اصل حقوقی زیر سوال می رود و ما دیگر بحث ابطال قانونی را در کشورمان نخواهیم داشت. درخصوص بسیاری از اموال دیگر هم که به استناد قانون اسنادشان باطل شده است، می توانند ادعای جدیدی را مطرح کنند و این باعث یک بی نظمی شدید خواهد شد.

امیرحسین آبادی، وکیل پایه یک دادگستری و عضو کانون وکلا نیز در واکنش به دو خبر تصرف مراتع کوه دماوند و جنگل های هیرکانی به نام وقف، تاکید می کند که وقف اموال عمومی و ملی یک سرزمین، مثل دریا و کوه و جنگل قانونی نیست، در وقف باید بدانیم که آیا فرد مالک زمین است یا خیر، وقف به چه نیت و برای چه کسانی صورت می گیرد. آبادی تاکید می کند که اراضی طبیعی کشور به شخص خاصی تعلق ندارد، این اموال به تک تک مردم ایران متعلق هستند و آیندگان نیز باید سهمی از آن ببرند؛ کوه و دریا و جنگل وقف شدنی نیستند.

لینک خبر :‌ هشدار نیوز
مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان شمالی گفت: با بهره برداری از دومین کتابخانه عمومی شهری اسفراین، فضای کتابخانه ای در این شهرستان با رشد 74 درصدی روبه رو شد.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۹/۰۶/۰۷ سایت های دیگر : وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی قدس آنلاین

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) از خراسان شمالی، حسین فرخنده؛ مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان خراسان شمالی در آیین افتتاح کتابخانه اسفراین که با حضور مسئولان استانی و شهرستانی صبح پنجشنبه (6 شهریورماه) برگزار شد، به خبرنگار ایبنا گفت: با بهره برداری از کتابخانه عمومی اسفراین با 2 هزار و 200 متر مربع زیربنا و ظرفیت استفاده 150 نفر به صورت همزمان، اسفراین دارای 2 باب کتابخانه عمومی شهری و رشد فضای کتابخانه ای 74 درصدی می شود.

وی افزود: این پروژه استانی با اعتباری بالغ بر 55 میلیارد ریال که 50 میلیارد ریال آن از محل سفر پرخیر و برکت مقام معظم رهبری به استان خراسان شمالی و 5 میلیارد ریال آن از محل سفر ریاست جمهوری به استان خراسان شمالی بوده، به بهره برداری رسید.

حسین فرخنده بیان کرد: با افتتاح این کتابخانه، فضای کتابخانه ای اسفراین از 2974 به 5174 مترمربع رسیده که 74 درصد رشد داشته و زمینه اشتغال هشت نفر هم به صورت مستقیم فراهم شده است.

مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان شمالی، گفت: با توجه به اینکه ساخت و تجهیز کتابخانه ها از سوی اداره کل صورت می گیرد، دومین کتابخانه عمومی اسفراین از امروز به طور رسمی برای بهره برداری و استفاده مردم فرهنگ مدار این شهرستان به نهاد کتابخانه های عمومی استان تحویل داده شد.

وی ادامه داد: با تخصیص کامل اعتبارات مصوب سفر رئیس جمهور، تا پایان سال سه پروژه شهری دیگر شامل مجتمع های فرهنگی هنری جاجرم و فاروج و فاز دوم کتابخانه مانه و سملقان نیز به بهره برداری خواهند رسید.

در آیین افتتاحیه دومین کتابخانه شهری اسفراین که صبح پنجشنبه (6 شهریورماه) برگزار شد، حسین پور؛ نماینده مردم شیروان در مجلس شورای اسلامی، فرماندار و شهردار شهرستان اسفراین نیز حضور داشتند.

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) از خراسان شمالی، حسین فرخنده؛ مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان خراسان شمالی در آیین افتتاح کتابخانه اسفراین که با حضور مسئولان استانی و شهرستانی صبح پنجشنبه (6 شهریورماه) برگزار شد، به خبرنگار ایبنا گفت: با بهره برداری از کتابخانه عمومی اسفراین با 2 هزار و 200 متر مربع زیربنا و ظرفیت استفاده 150 نفر به صورت همزمان، اسفراین دارای 2 باب کتابخانه عمومی شهری و رشد فضای کتابخانه ای 74 درصدی می شود.

وی افزود: این پروژه استانی با اعتباری بالغ بر 55 میلیارد ریال که 50 میلیارد ریال آن از محل سفر پرخیر و برکت مقام معظم رهبری به استان خراسان شمالی و 5 میلیارد ریال آن از محل سفر ریاست جمهوری به استان خراسان شمالی بوده، به بهره برداری رسید.

حسین فرخنده بیان کرد: با افتتاح این کتابخانه، فضای کتابخانه ای اسفراین از 2974 به 5174 مترمربع رسیده که 74 درصد رشد داشته و زمینه اشتغال هشت نفر هم به صورت مستقیم فراهم شده است.

مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان شمالی، گفت: با توجه به اینکه ساخت و تجهیز کتابخانه ها از سوی اداره کل صورت می گیرد، دومین کتابخانه عمومی اسفراین از امروز به طور رسمی برای بهره برداری و استفاده مردم فرهنگ مدار این شهرستان به نهاد کتابخانه های عمومی استان تحویل داده شد.

وی ادامه داد: با تخصیص کامل اعتبارات مصوب سفر رئیس جمهور، تا پایان سال سه پروژه شهری دیگر شامل مجتمع های فرهنگی هنری جاجرم و فاروج و فاز دوم کتابخانه مانه و سملقان نیز به بهره برداری خواهند رسید.

در آیین افتتاحیه دومین کتابخانه شهری اسفراین که صبح پنجشنبه (6 شهریورماه) برگزار شد، حسین پور؛ نماینده مردم شیروان در مجلس شورای اسلامی، فرماندار و شهردار شهرستان اسفراین نیز حضور داشتند.
خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)
خبرگزاری کتاب ایران

لینک خبر :‌ خبرگزاری کتاب ایران
مدیر کتابفروشی ترک پور در ماهشهر گفت: به علت شرایط اقتصادی و افزایش قیمت کاغذ، کتابفروشی ها با افت شدیدی در فعالیت هایشان روبه رو شده اند و بیشتر همکاران کتابفروش تغییر شغل داده اند.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۹/۰۶/۱۰ سایت های دیگر : پایگاه خبری گسترش نیوز

خسرو ترک پور مدیر کتابفروشی ترک پور در ماهشهر در گفت وگویی با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در خوزستان ، با اشاره به سابقه این کتابفروشی گفت: پدرم از سال 1324 در یک دکه کار کتابفروشی را آغاز و در سال 1326 رسما کتابفروشی ترکپور را تاسیس کرد. با وجودی که مردم نان برای خوردن نداشتند و از سواد کمی بهره مند بودند، تنها انگیزه بسیار بالایی را می طلبید که فردی این کار را انجام دهد.

وی افزود: پدرم کارگر شرکت نفت بود و به عنوان نماینده کارگران، فعالیت چشمگیری برای احقاق حقوق آن ها داشت و توانست در ملی شدن صنعت نفت در منطقه سهم بسزایی داشته باشد. سرانجام در سال 1342 بازنشسته شد. اما فعالیت کتابفروشی را از سال 1326 تا 1357 که مصادف شد با پیروزی انقلاب اسلامی، ادامه داد. به پاس زحمات پدر راهش را ادامه دادم و افتخار می کنم که به هزاران دکتر، مهندس، دانش آموز و معلم خدمت کرده ام.

مدیر کتابفروشی ترک پور با بیان اینکه کتابفروشی ترک پور با این قدمت امروز به عنوان یک از نشانی های ماهشهر شناخته می شود، اضافه کرد: زمانی کتاب های زیادی در کتابفروشی داشتیم که به علت شرایط اقتصادی، نه تنها من بلکه خیلی از همکاران تغییر شغل دادند، اما تلاش کردم دست به عصا کتابفروشی را سرپا نگه دارم.

ترک پور گفت: چند سال پیش درخواست وام توسعه و تجهیز کتابفروشی را دادم تا زمین نخورم و بتوانم کتاب های بسیار زیادی را در ماهشهر عرضه کنم که مردم در مضیقه نباشند. اما متاسفانه تاکنون نتیجه ای از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دریافت نکردم.

این کتابفرش ماهشهری امانت دادن کتاب ازسوی کتابفروشان را از ویژگی های این کتابفروشی باسابقه عنوان و آن را گامی موثر در جهت ترویج کتابخوانی دانست و تصریح کرد: مردم باید بتوانند از کتابفروشی ها کتاب امانتی گرفته و استفاده کنند. در این کتابفروشی هر فردی مراجعه کند، ما کتاب امانی در اختیارش قرار می دهیم.

وی ادامه می دهد: روزی آقایی کیسه به دست وارد کتابفروشی شد. کتاب های نفیس را جمع کرد و در کیسه قرار داد. به همکاران گفتم کاری به آن فرد نداشته باشند. اما سر چهار راه پلیس به او مشکوک شده کیسه اش را چک کرد و متوجه شد کتاب های نفیسی برداشته است. وقتی از آن فرد سوال می کند: این کتاب ها را از کجا آوردی ؟ در جواب گفت: از کتابفروشی دزدیم . به همراه مامور نیروی انتظامی به کتابفروشی آمد. حرفش را تایید کردم و گفتم: شکایتی ندارم. رزقی که باید به من داده شود، دوباره هم تعلق می گیرد. باید دیدمان وسیع و خدمتگزار مردم باشیم.

ترک پور، در همین زمینه از محمد بهمن بیگی ، که از او به عنوان پدر آموزش عشایر در ایران یاد می شود، به عنوان نمونه بارزی از خادم مردم دانست و بیان کرد: اولیای خدا همه خود را خادم مردم می دانستند. هرکسی خودش را بالاتر از دیگری بداند، از بالا افتاده است. باید بتوانیم خودمان را پایین تر از همه بدانیم، تا بتوانیم خدمت صادقانه انجام دهیم. همچون آقای بهمن بیگی که خادم مردم بود و این سعادت بزرگ نصیبش شد تا نامش ماندگار شود.

این کتابفروش با اشاره به مشکلات شهرک طالقانی و رجایی ماهشهر اذعان کرد: چرا باید مردم این مناطق از بدیهی ترین امکانات محروم باشند؟ جوانان بیکار و زجر کشیده هستند. مکان تفریحی ندارند و تنها دلخوشی آنان شاید رفتن به کتابفروشی و خرید چند جلد کتاب هم از آنان گرفته شده است. دست ما خالی و خرما بر نخیل. اما انتظار ما از مسئولان این است که در فکر مردم باشند، تا دعای خیر مردم بدرقه راهشان شود و از گرفتاری نجات پیدا کنند. 40 شرکت پتروشیمی در ماهشهر کار می کند آیا باید شهرک طالقانی، رجایی و مدنی در این وضعیت به سر ببرند؟! اگر یک هزارم از بودجه این 40 شرکت پتروشیمی در آن جا خرج شود، گلستان می شود.

وی آماده سازی زیرساخت اصولی و درست را از جمله راه حل های این موانع برشمرد و گفت: باید ابتدا بستر مناسب و محیطی سالم چون: پردیس کتاب، فرهنگسرا، خانه هنر و... برای کودکان و نوجوانان فراهم شود و سپس انگیزه را ایجاد کرد که درنهایت بتوانیم کودکان و نوجوانان را کتابخوان کنیم. وقتی بچه ها سرگردان نباشند، می توانیم از میان آن ها هزاران دانش آموز خوب و فعال پرورش دهیم.

ترک پور در پایان یادآور شد: اگر نتوانیم این کتابفروشی 70 ساله را سرپا نگه داریم، بچه های ماهشهر برای تهیه کتاب سردرگم می شوند که از کجا کتاب تهیه کنند. هرچقدر کتاب باشد، باز هم پاسخ نیاز کودکان را نمی دهد. مسئولان باید با تقویت کتابفروشی ها و کتابخانه های عمومی بتوانند ارتباط علاقه مندان در زمینه کتابخوانی را گسترده تر کنند.

خسرو ترک پور مدیر کتابفروشی ترک پور در ماهشهر در گفت وگویی با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در خوزستان ، با اشاره به سابقه این کتابفروشی گفت: پدرم از سال 1324 در یک دکه کار کتابفروشی را آغاز و در سال 1326 رسما کتابفروشی ترکپور را تاسیس کرد. با وجودی که مردم نان برای خوردن نداشتند و از سواد کمی بهره مند بودند، تنها انگیزه بسیار بالایی را می طلبید که فردی این کار را انجام دهد.

وی افزود: پدرم کارگر شرکت نفت بود و به عنوان نماینده کارگران، فعالیت چشمگیری برای احقاق حقوق آن ها داشت و توانست در ملی شدن صنعت نفت در منطقه سهم بسزایی داشته باشد. سرانجام در سال 1342 بازنشسته شد. اما فعالیت کتابفروشی را از سال 1326 تا 1357 که مصادف شد با پیروزی انقلاب اسلامی، ادامه داد. به پاس زحمات پدر راهش را ادامه دادم و افتخار می کنم که به هزاران دکتر، مهندس، دانش آموز و معلم خدمت کرده ام.

مدیر کتابفروشی ترک پور با بیان اینکه کتابفروشی ترک پور با این قدمت امروز به عنوان یک از نشانی های ماهشهر شناخته می شود، اضافه کرد: زمانی کتاب های زیادی در کتابفروشی داشتیم که به علت شرایط اقتصادی، نه تنها من بلکه خیلی از همکاران تغییر شغل دادند، اما تلاش کردم دست به عصا کتابفروشی را سرپا نگه دارم.

ترک پور گفت: چند سال پیش درخواست وام توسعه و تجهیز کتابفروشی را دادم تا زمین نخورم و بتوانم کتاب های بسیار زیادی را در ماهشهر عرضه کنم که مردم در مضیقه نباشند. اما متاسفانه تاکنون نتیجه ای از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دریافت نکردم.

این کتابفرش ماهشهری امانت دادن کتاب ازسوی کتابفروشان را از ویژگی های این کتابفروشی باسابقه عنوان و آن را گامی موثر در جهت ترویج کتابخوانی دانست و تصریح کرد: مردم باید بتوانند از کتابفروشی ها کتاب امانتی گرفته و استفاده کنند. در این کتابفروشی هر فردی مراجعه کند، ما کتاب امانی در اختیارش قرار می دهیم.

وی ادامه می دهد: روزی آقایی کیسه به دست وارد کتابفروشی شد. کتاب های نفیس را جمع کرد و در کیسه قرار داد. به همکاران گفتم کاری به آن فرد نداشته باشند. اما سر چهار راه پلیس به او مشکوک شده کیسه اش را چک کرد و متوجه شد کتاب های نفیسی برداشته است. وقتی از آن فرد سوال می کند: این کتاب ها را از کجا آوردی ؟ در جواب گفت: از کتابفروشی دزدیم . به همراه مامور نیروی انتظامی به کتابفروشی آمد. حرفش را تایید کردم و گفتم: شکایتی ندارم. رزقی که باید به من داده شود، دوباره هم تعلق می گیرد. باید دیدمان وسیع و خدمتگزار مردم باشیم.

ترک پور، در همین زمینه از محمد بهمن بیگی ، که از او به عنوان پدر آموزش عشایر در ایران یاد می شود، به عنوان نمونه بارزی از خادم مردم دانست و بیان کرد: اولیای خدا همه خود را خادم مردم می دانستند. هرکسی خودش را بالاتر از دیگری بداند، از بالا افتاده است. باید بتوانیم خودمان را پایین تر از همه بدانیم، تا بتوانیم خدمت صادقانه انجام دهیم. همچون آقای بهمن بیگی که خادم مردم بود و این سعادت بزرگ نصیبش شد تا نامش ماندگار شود.

این کتابفروش با اشاره به مشکلات شهرک طالقانی و رجایی ماهشهر اذعان کرد: چرا باید مردم این مناطق از بدیهی ترین امکانات محروم باشند؟ جوانان بیکار و زجر کشیده هستند. مکان تفریحی ندارند و تنها دلخوشی آنان شاید رفتن به کتابفروشی و خرید چند جلد کتاب هم از آنان گرفته شده است. دست ما خالی و خرما بر نخیل. اما انتظار ما از مسئولان این است که در فکر مردم باشند، تا دعای خیر مردم بدرقه راهشان شود و از گرفتاری نجات پیدا کنند. 40 شرکت پتروشیمی در ماهشهر کار می کند آیا باید شهرک طالقانی، رجایی و مدنی در این وضعیت به سر ببرند؟! اگر یک هزارم از بودجه این 40 شرکت پتروشیمی در آن جا خرج شود، گلستان می شود.

وی آماده سازی زیرساخت اصولی و درست را از جمله راه حل های این موانع برشمرد و گفت: باید ابتدا بستر مناسب و محیطی سالم چون: پردیس کتاب، فرهنگسرا، خانه هنر و... برای کودکان و نوجوانان فراهم شود و سپس انگیزه را ایجاد کرد که درنهایت بتوانیم کودکان و نوجوانان را کتابخوان کنیم. وقتی بچه ها سرگردان نباشند، می توانیم از میان آن ها هزاران دانش آموز خوب و فعال پرورش دهیم.

ترک پور در پایان یادآور شد: اگر نتوانیم این کتابفروشی 70 ساله را سرپا نگه داریم، بچه های ماهشهر برای تهیه کتاب سردرگم می شوند که از کجا کتاب تهیه کنند. هرچقدر کتاب باشد، باز هم پاسخ نیاز کودکان را نمی دهد. مسئولان باید با تقویت کتابفروشی ها و کتابخانه های عمومی بتوانند ارتباط علاقه مندان در زمینه کتابخوانی را گسترده تر کنند.
خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در خوزستان
خبرگزاری کتاب ایران

لینک خبر :‌ خبرگزاری کتاب ایران
زاهدان- ایرنا- شرایط اقتصادی موجود جامعه، بالا رفتن قیمت کتاب ها و الکترونیکی شدن کتابخوانی سبب کاهش رغبت مردم برای خرید کتاب و در نتیجه پایین آمدن تیراژ و ایجاد مشکلات فراوان برای انتشاراتی ها در سیستان و بلوچستان شده است.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۹/۰۶/۰۶

چاپ کتاب در همه جای دنیا کار سختی است اما در بعضی کشورها مراحل پیچیده اداری، ممیزی ها و پروسه های دیگر مزید بر علت می شود و این دشواری را دو چندان می کند.

برای چاپ یک کتاب باید مراحلی مانند تایپ، حروف چینی، صفحه آرایی، ویراستاری، نمونه خوانی، صحافی و طراحی جلد را انجام داد و بعد از گذشتن از تمام این مراحل وارد مرحله پخش شد، مرحله ای که به سبب وجود برخی انحصار طلبی ها مشکلات خاص خودش را دارد.

حوزه نشر به عنوان یکی از مهمترین حوزه های فرهنگی که با آگاهی و دانش جامعه ارتباط مستقیم دارد، همواره نیازمند توجه و رسیدگی مسوولان است.

به گفته یکی از ناشران زاهدانی؛ رعایت نشدن حقوق تولیدکنندگان در همه حوزه ها به ویژه حوزه فرهنگ، آسیب زننده است و امروز بزرگترین مشکل ناشران، مردمی هستند که حتی کتاب های کپی هم نمی خوانند و دانلودشان نیز نمی کنند.

تمامی تلاش نویسندگان و ناشران برای اندک مردمی است که هنوز کتاب می خوانند.

از زمانیکه شبکه های اجتماعی فراگیر شده بسیاری از مردم ناآگاهانه نسخه های دیجیتال کتاب ها را در سایت ها و کانال هایشان می گذارند که اینکار ضربه زیادی به ناشران وارد می کند.

یکی از دلایل پایین آمدن شمارگان هر کتاب انتشار آنها به وسیله ناشران کپی کار و بخشی دیگر از سوی افرادی که کپی کتاب ها را در شبکه های اجتماعی منتشر می کنند، است که البته شاید نیت این افراد خیر باشد اما در درازمدت خودشان را از در دست داشتن آثار جدید در حوزه نشر محروم می کنند زیرا با این وضعیت، کار ناشران به تعطیلی انتشارات می انجامد.

شیوع ویروس کرونا در جهان و ایران بسیاری از مشاغل را دچار آسیب کرده که یکی از مشاغلی که چرخه تولید آن با مشکلات زیادی روبرو شد صنعت نشر و چاپ کتاب است و در کشور ما پایین بودن سرانه مطالعه خود مسبب پایین بودن فروش کتاب بوده و این روزها کرونا جوهر کتاب را خشکانده است.

فضای مجازی و پایین آمدن مطالعه کتاب در کشور

مدیر انتشارات کتاب بلوچ در گفت وگو با خبرنگار ایرنا اظهار داشت: از سال 97 که انتشارات را راه اندازی کردم 15 عنوان کتاب به چاپ رسانده ام.

محمدصدیق دهواری گفت: در زمینه انتشار کتاب مشکلی وجود ندارد اما در بحث فروش به شدت با مشکل مواجه هستیم زیرا مردم هیچگونه استقبالی از خرید کتاب ندارند.

وی افزود: فضای مجازی علاوه بر خوبی هایی که دارد متاسفانه ایراداتی نیز دارد که یکی از آن پایین آمدن مطالعه کتاب در کشور است.

مدیر انتشارات کتاب بلوچ به بحث کرونا نیز اشاره کرد و ادامه داد: ویروس کرونا در تمامی فضای جامعه تاثیر گذاشته که در این حوزه نیز باعث پایین آمدن تیراژ شده است.

مدیر انتشارات مبصر نیز بیان کرد: در یکسال اخیر تنها پنج کتاب از سوی این انتشاراتی به چاپ رسیده که از زمان شیوع کرونا کار بسیار سخت تر شده است.

علیرضا مبصر گفت: فرهنگ و ارشاد اسلامی زمانیکه کتاب منتشر می شود کمک می کند و قبل از آن هیچگونه کمکی صورت نمی گیرد و تنها هزینه های چاپ یک کتاب مربوط به تاریخ سیستان را متقبل شده است.

وی افزود: متاسفانه امروز کار فرهنگی در حوزه کتاب تا حدودی به حالت تعطیل درآمده و این موضوع ربطی به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، شهرداری و ناشر هم ندارد.

یکی دیگر از انتشاراتی ها که خواست نامش فاش نشود اظهار داشت: با توجه به بحران هایی که در کشور وجود دارد و گرانی و نوسان قیمت کاغذ، متاسفانه قیمت کتاب بالا رفته و این موضوع موجب سخت شدن خرید کتاب برای مخاطبان شده است.

وی گفت: در حال حاضر کتاب هایی داریم که چندین بار چاپ شده اند ولی به دلیل تعداد صفحات بالا، جلدسازی خاص یا نفیس و پرهزینه بودن، امروز امکان چاپ و فروش آن ها وجود ندارد و تولید آنها نیز بسیار هزینه بر شده و هر اندازه هم که کف قیمت و سود را درنظر بگیریم، بازهم قیمتی فوق العاده بالا خواهند داشت و از آنجا که قدرت خرید مردم کاهش پیدا کرده و توان خرید این دست کتاب ها را ندارند، از چاپ شان صرف نظر کرده ایم.

وی افزود: این روزها صحبت از فقر فرهنگی است و باید توجه به عرصه کتاب و کتابخوانی بیش از پیش باشد به طوریکه هیچکدام از اقشار جامعه این فشار متحمل شده را حس نکنند و با خیال راحت بار علمی شان را سنگین تر کنند اما متاسفانه کسی توجهی به گرانی این کالا و پیامدهای منفی آن ندارد و هر کسی به نوعی از زیر بار مسئولیت شانه خالی می کند.

حمایت ارشاد اسلامی از انتشاراتی ها

مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی سیستان و بلوچستان در گفت وگو با خبرنگار ایرنا اظهار داشت: هم اینک 31 انتشاراتی حقیقی و هفت انتشارات حقوقی در استان مشغول فعالیت هستند.

حسین مسگرانی گفت: هفت انتشاراتی نیز در نوبت دریافت مجوز هستند.

وی افزود: کاغذ یارانه ای و تسهیلاتی برای تجهیز و گسترش به منظور حمایت از انتشاراتی ها ارائه می شود.

مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی سیستان و بلوچستان بیان کرد: همچنین این امکان فراهم شد تا انتشاراتی هایی که در زمان شیوع کرونا دچار خسارت هایی شدند بتوانند با ثبت نام در سایت از تسهیلات کرونایی نیز بهره مند شوند.

لینک خبر :‌ خبرگزاری جمهوری اسلامی
کرمان - ایرنا - دست اندرکاران حوزه نشر و چاپ در استان کرمان می گویند: گرچه قبل از شیوع ویروس منحوس کرونا، به علت مشکلات بازار کاغذ و افزایش هزینه های چاپ حال و روز خوشی نداشتیم ولی با ورود این ویروس کسب و کارمان تخته شده و در واقع نقره داغ شدیم.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۹/۰۶/۱۰ سایت های دیگر : گفتارنو سیرجان نیوز خبرگزاری کتاب ایران

آنان با اشاره به هزینه بر شدن هزینه چاپ کتاب، کمک های موردی نظیر ثبت نام در سامانه سامد برای دریافت وام های ناچیز را گره گشا در کسب و کار حوزه نشر نمی دانند و بر این باورند که برای تقویت حوزه نشر باید به دنبال ایده ها و راهکارهای جدیدی در راستای جا انداختن فرهنگ مطالعه در لایه های زیرین جامعه بود .

فرهنگ و هنر همواره در صدر فهرست با اهمیت ترین پدیده های مرتبط با جامعه انسانی قرار داشته و همان کلیتی است که دین ، دانش، باورها و ارزش ها تا اخلاقیات و هنر و قانون را در برمی گیرد و می تواند مبدأ همه خوشبختی ها یا بالعکس تیره بختی ها باشد و فرهنگ نشر در این میان یکی از کارکردهای مهم فرهنگ است.

امروز مطالعه کتاب جای خود را به استفاده از سرگرمی های مجازی اجتماعی همچون استفاده های نادرست از تلفن همراه و اینترنت داده است.

این روزها نیز با پیدا شدن سرو کله ویروس کرونا ناشران و کتابفروشان دچار رکود و ورشکستگی شده اند و استمرار این وضعیت و حمایت نکردن از ناشران زمینه رکود فرهنگی را نیز قطعا به همراه خواهد داشت.

مدیر نشر فرهنگ عامه که حدود یک دهه در این زمینه فعالیت دارد نیز گفت: حوزه نشر و کتاب و کتابخوانی در کل کسب و کار ضعیفی است چون میانگین سطح مطالعه پایین است.

حسین سبزه صادقی با اشاره به عدم توازن بین تولید، توزیع و مصرف در این حوزه تاکید کرد: در کشور ما کتاب فراوان تولید می شود و ابرناشران زیادی در تهران فعالیت دارند اما میزان متقاضی و مصرف پایین است.

سبزه صادقی با بیان اینکه اصلی ترین مشکل حوزه کتاب حتی قبل از کرونا عدم همخوانی تعداد ناشران و مراکز پخش و کتابفروشی ها بوده، تصریح کرد: نسبت ناشران به مراکزپخش، هزار به 10 است که البته کتابفروشی های ما هم به دلیل اینکه صرفه اقتصادی ندارد حق دارند به سمت کتاب تجاری رفته تا فرهنگی.

مدیر نشر فرهنگ عامه به تشریح تاثیر شیوع ویروس کرونا برصنعت نشر و چاپ اشاره کرد و افزود: کرونا به دست و پا زدن ما در مشکلات نشر پایان داد و به یکباره در این کسب و کار را تخته کرد و حتی فرصت برپایی نمایشگاه را هم از این قشر گرفت.

به گفته این ناشر برگزاری سالانه نمایشگاه کتاب در مراکز استانها و گاهی در برخی شهرستانها حداقل با فراهم شدن زمینه خرید کتاب با یارانه هایدولتی نظیر بن تخفیف بخشی از هزینه های این صنعت جبران می شد که ممنوعیت این مهم بخاطر ویروس کرونا صنعت نشر را از این امکان محروم ساخت .

وی با اشاره به سامانه کارا گفت: تنها کمک این سامانه وام حدود هشت میلیون با سود 12 درصد بوده است در حالی که چاپ یک کتاب ساده 150 صفحه ای تنها 20 میلیون هزینه می برد و عملا این هشت میلیون تومان دردی را دوا نمی کند.

سبزه صادقی با اشاره به کاهش نرخ مطالعه کتاب به روش سنتی خاطرنشان کرد: کتاب های الکترونیک و صوتی نرخ مطالعه کتاب را به روش سنتی به شدت پایین آورده است و طبیعتا باید در جهت خرید کتاب، حمایت ویژه شود.

مدیر انتشارات ولی و انتشارات مرکز کرمان شناسی براین باوراست که وضعیت خوبی در چاپ و نشر حاکم نیست و طی این مدت کاغذی که بندی 80 تومان بود در مدت کوتاهی به 500 هزار تومان رسید .

وی با طرح این پرسش که من باید قیمت این کتاب را چند بزنم؟ آیا مردمی که دچار چالش اقتصادی هستند و در نان شب خود مانده اند می توانند کتاب را حتی به قیمت قبل بخرند؟ اظهارداشت : پایین بودن توان خرید متقاضی و هزینه بر شدن چاپ کتاب کار را بسیار دشوار کرده است .

سبزه صادقی با اشاره به افزایش هزینه ها در همه امور تاکید کرد: در این وضعیت، صحافی، چاپ ،لیتوگرافی و همه هزینه ها 500 درصد افزایش پیدا کردند، کتابی که برای خود من 100 هزار تومان می شود باید به چه قیمت آن را بفروشیم؟ اگر فردی ناشر-مولف هم باشد که شرایط بدتر است یعنی باید روزی 18ساعت کار کند و با تسهیلات سود بالا کتابی را چاپ کند آیا کتاب به فروش رود یا نه ؟

وی گفت: خود من 6 سال است به کتاب فروشی کتاب دادم اما با وجود فروش آن کتاب ها هزینه ای به من نداده است البته میدانیم که کتابفروشی ها هم مشکل دارند اما من پس از 50 سال کار در فرهنگ باید در این شرایط چه بکنم؟

وی با بیان اینکه ما از قبل کرونا نیز چالش های جدی داشتیم گفت: به ما اعلام کردند که کاغذ دولتی به ما می دهند سه ماه است روزی یک ساعت وقت من وهمکارانم گرفته می شود و کسی جوابگو نیست کاش حداقل می گفتند که کاغذ نمی دهیم و بماند که تسهیلات با بهره بالا و مقدار کم هم ارزش این همه وقت گذاشتن و دوندگی ها را ندارد.

سبزه صادقی تصریح کرد: ما میدانیم که مشکل اقتصادی مربوط به کل کشور است اما همیشه در بحران ها، بیشترین ضرر را حوزه فرهنگ می بیند چرا که مردم از پفک بچه هم برای کتاب نمی گذرند.

وی با اشاره به تاثیر اهمیت آرامش روانی بر افزایش مطالعه خاطرنشان کرد: مردم باید اول آرامش پیدا کنند تا در اوقات فراغت خود بتوانند کتاب بخوانند.

محمدمهدی سعید نیز مدیر انتشارات خدمات فرهنگی کرمان و موسس کتابفروشی فرهنگ که از 11 سالگی در کنار پدرش به کار کتاب مشغول بوده ، گفت: از سال 1346 و از دوران نوجوانی در کتابفروشی پدرم کار می کردم و سال 57 بود که مستقل شدم اما به طور رسمی کار نشر را از سال 70 آغاز کردیم.

وی گفت: کرونا برای کل جامعه مشکلاتی را از جمله در حوزه اقتصادی، گردشگری، خانواده پدید آورد و در زمینه کتاب هم عده ای می خوانند اما کمتر می خرند و بیشتر از کتاب های مجازی استفاده می کنند یا از فردی قرض می گیرند و یا کتاب های قبلی را بازخوانی می کنند و اهل مطالعه و کسانی که شرایط اقتصادی خوبی را دارند هنوز کتاب می خرند اما شکل عامه ندارد.

وی با اشاره به اینکه در فرایند کتاب همه چیز وارداتی است تاکید کرد: علاوه بر اینکه همه چیز با ارز ارتباط مستقیم دارد طی این مدت نیز دستمزد ها 50 درصد بالا رفت.

سعید تاکید کرد: با وجود تلاش برای ثبت نام در سایت کارا موفق به ثبت نام نشدیم و سایت باز نشد.

وی با بیان اینکه فضای مجازی زیانش بیشتر از فوایدش است گفت: کتاب کمترین بدآموزی را دارد به این دلیل که نظارتی در چاپ آن است.

مدیرکل اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی کرمان با تائید وضعیت شکننده ناشران این استان بر اثر شیوع ویروس کرونا ،گفت: جامعه انتشارات و حوزه چاپ و نشر در کرمان از سال های گذشته با مشکلات اقتصادی روبه رو شده و امروز نیز به دلیل وجود ویروس منحوس کرونا بر دامنه مشکلاتشان افزوده شده است.

محمد علیزاده با اشاره به وجود 80 موسسه فرهنگی در کرمان تصریح کرد: تعداد زیادی از این موسسات فعال می باشند و حلقه موثری در زمینه نویسنده_مولف، ناشر و توزیع کتاب هستند.

وی با اشاره به نقش کلیدی انتشاراتی ها در استان های کشور گفت: امروز اغلب ناشران در تهران توزیع متمرکز دارند و این امر ناشران استانی را با مشکل مواجه ساخته است .

مدیرکل اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی کرمان با توجه به موثر بودن تشکیل کارگروه تخصصی چاپ و نشر گفت: کرمان جزو 10 استانی هست که مجوز چاپ کتاب صادر می کند و به همین خاطر سال گذشته مجوز چاپ 500 کتاب به ناشران کرمانی داده شد.

وی ظرفیت ناشران استان را از جهت ظرفیت و کمیت خوب اعلام کرد و گفت: در سال 98 تعداد454 کتاب در 490 هزار تیراژ و تعداد 275 کتاب چاپ اول بودند که تیراژ آنها 298 هزار بود.

علیزاده خاطرنشان کرد: برای کمک به ناشران برای سهمیه کاغذ سامانه ای برای در اختیار قرار دادن کاغذ، زینک و فیبر برای چاپ کتاب در نظر گرفته شده که تمام نیازهای ناشر را ممکن است حل نکند اما کمک خوبی به شمار می رود.

مدیرکل ارشاد اسلامی کرمان با اشاره به لزوم کمک به ناشران اذعان کرد: سه هزارو 825 جلد کتاب به ارزش 62 میلیون تومان از ناشرین خریداری شده است.

این مسئول با بیان اینکه طرح هایی با سود کم برای ناشران و کتابفروشی ها در نظر گرفته ایم تاکید کرد: در حال رایزنی و پیگیری جدی با وزارت خانه فرهنگ و ارشاد هستیم تا بتوانیم تسهیلات ارزان و کم بهره ای را برای بخش فرهنگ و هنر دریافت کنیم که این تسهیلات از سود صفر تا حداکثر چهاردرصد باشد و از بانک ها نیز در این زمینه تقاضا داریم که یاری رسان بخش فرهنگ و هنر باشند.

وی با اشاره به سامانه کارا گفت: ناشران و کتابفروشی ها می توانند با مراجعه به سامانه کارا از تسهیلات آن استفاده کنند مثلا برای چاپخانه ای با 10 پرسنل به ازای هر نفر بین هشت تا 16 میلیون تومان تسهیلات داده می شود که در مجموع رقم خوبی می شود.

علیزاده با اشاره به الکترونیکی شدن روند اخذ مجوز کتاب گفت: از ابتدای سال 99 با توجه به درگیری با کرونا مجوز چاپ 172 جلد کتاب با تیراژ 297 هزار و 500 داده شده است.

مدیرکل ارشاد استان افزود: باید با تلاش همه جانبه سرانه مطالعه را بالا برد و از مردم عزیز می خواهیم که در این زمینه قدم بردارند تا علاوه بر بها دادن به چرخه فرهنگ و هنر گردش مالی را نیز در این زمینه افزایش دهند.

معاون امور فرهنگی و رسانه ای اداره کل فرهنگ و ارشاد استان کرمان نیز گفت: کرونا موسسات فرهنگی ما و همچنین هر آنچه مربوط به چاپ و نشر بود را نیز دچار آسیب کرد که با این پیش آمد وزارت فرهنگ ابتدا خسارت وارده به تمام صنوف را بررسی و بعد از جمع آوری اطلاعات مکاتباتی نیز با دفتر ریاست جمهوری داشت و فهرست کامل مشاغلی که دچار آسیب شده بودند در اختیار هیات دولت قرار گرفت.

محمد جواد حسین زاده افزود: دولت با تشکیل سامانه کارا از تمامی افرادی که در این ایام آسیب دیده بودند خواست که با ثبت اطلاعات خود در این سایت از خدمات آن بهره مند شوند و همچنین برای بخش های انتشاراتی و در کل همه بخش هایی که شامل کاغذ می شود، سهمیه کاغذ مجزا در نظر گرفته شد.

وی تاکید کرد: با توجه به این شرایط سخت، جریان چاپ و انتشار متوقف نشد و به مانند سال قبل مجوزهای زیادی نیز صادر شد و با توجه به 80 انتشاراتی که در کرمان داریم کرمان جزو استان هایی است که مرتبا در آن کتاب به چاپ می رسد.

حسین زاده با اشاره به پایین آمدن میزان فروش کتاب تصریح کرد: اندکی از آن شور و شوق همیشگی بازار کتاب به دلیل عدم برگزاری رویداد های فرهنگی و نمایشگاه های کتاب کم شده است.

وی در ادامه فضای مجازی در دوران قرنطینه را برای حوزه کتاب و کتابخوانی با اهمیت شمرد و گفت: در این ایام اتفاقات خوبی در حوزه کتاب و کتابخوانی در فضای مجازی با برگزاری چالش ها و مسابقات رخ داده است.

فعالان صنعت چاپ و نشر در استان کرمان با وجود مشکلات و موانع متعدد از جمله کرونا اما با امید به حمایت و تسهیلات بیشتر چشم به آینده دوخته اند.
به نظر می رسد همکاری و هم افزایی ناشران استان در قالب یک تشکل منسجم و قوی در کنار سرمایه گذاری بخش خصوصی و حمایت های موثر دولت می تواند چرخ های راکد این صنعت را در استان کرمان و کشور بیش از پیش به حرکت در آورد.

لینک خبر :‌ خبرگزاری جمهوری اسلامی
قم - ایرنا- مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی قم، با اشاره به اقدامات انجام شده از سال 92 تا 98 در این استان گفت: در دولت تدبیر و امید زیرساخت های فرهنگی استان از 7 هزار و 500 متر مربع به 9 هزار و 807 مترمربع افزایش یافته است.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۹/۰۶/۰۵ سایت های دیگر : تابناک قم وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی

سید موسی حسینی کاشانی روز چهارشنبه در گفت و گو با خبرنگاران، بهره برداری از کتابخانه مرکزی و مجتمع فرهنگی واقع در خیابان امام خمینی(ره) در دستور کار است که با تحقق این هدف گذاری، بخش دیگری از کمبود سرانه فرهنگی استان نیز مرتفع می شود.

وی اظهارداشت: با وجود افزایش 2 هزار مترمربعی زیرساخت فرهنگی در استان طی سال های اخیر همچنان این استان با استانداردها موجود در این زمینه فاصله دارد.

وی با تاکید بر پیگیری پرداخت مطالبات اهالی فرهنگ و هنر آسیب دیده ناشی از کرونا، گفت: تاکنون 11 میلیارد و 500 میلیون ریال تسهیلات توسط فعالان فرهنگی، هنری، رسانه ای و قرآنی قم در سامانه کارا ثبت شده که 3 میلیارد ریال از این تسهیلات پرداخت شده است.

حسینی کاشانی، ادامه داد: فرصت برای ثبت نام درسامانه کارا، ادامه دارد و فعالان فرهنگی،هنری، رسانه ای و قرآنی دارای بیمه استان تا 15 شهریور و فعالان فاقد بیمه تا پایان شهریور ماه فرصت ثبت نام دارند.

وی افزود: با پیگیری های انجام شده، درجه اداره کل از درجه یک به 2 در سال های اخیر پیدا کرد که این اقدام، موجب تخصصی شدن فعالیت های آن شده است.

حسینی کاشانی ادامه داد: درسال 92 هیچ یکی از خدمات این اداره کل الکترونیکی نبود و این در حالی است که امسال 23 خدمت و 43 زیرخدمت به صورت الکترونیکی ارائه می شود.

مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی قم، اظهار داشت: روند حرکت مجموعه اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی به سمت الکترونیکی کردن همه خدمات است و امسال تا پایان سال شاهد یک جهش در الکترونیکی کردن خدمات این اداره کل شاهد خواهیم بود.

وی با اشاره به آمار مقایسه ای سال 92 و 98 گفت: تعداد مجوز کتاب در این استان از 6 هزار به 10 هزار و 780، تیراژ کتاب از 15 میلیون و 186 هزار به 18 میلیون 445 هزار نسخه و رقم خرید کتاب از ناشران توسط این اداره کل از 500 میلیون تومان در سال 92 به 2 میلیارد و 200 میلیون تومان افزایش یافته است.

حسینی کاشانی، ادامه داد: تعداد موسسه های فرهنگی هنری قم از 224 در سال 92 به 379 موسسه افزایش یافته است ضمن این که در این مدت، تعداد کتابفروشی ها قم از 110 به 200، تعداد ناشران از 1500 به 1329 و تعداد چاپخانه ها از 232 به 297 مورد افزایش یافته است.

وی گفت: در سال های اخیر با وجود همه مشکلات و رکود زیاد در بخش چاپ و نشر، تعداد ناشران، چاپخانه ها و تولید کتاب به صورت سالانه همواره با افزایش چشمگیری مواجه بوده است.

مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی قم، با بیان اینکه نشریات چاپی، برخط و غیر برخط استان از 118 نشریه در سال 92 به 359 مورد در سال 98 افزایش یافته است گفت: تعداد نسخه روزنامه های چاپ شده سالانه استان از 3 میلیون 200 هزار نسخه از سال 92 به 4 میلیون و 174 نسخه در سال 98افزایش یافته است

حسینی کاشانی گفت: تعداد نمایش های استان از 12 در سال 92 به 49 نمایش در سال 98، تعداد سالن نمایش از 5 به 7، نمایش های هنری از 46 به 68 مورد و تعداد تماشاگران تئاتر نیز از 27 هزار به 113 هزار مورد افزایش یافته است.

مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی قم، ادامه داد: 2 هزار و 500 هنرجو در سال 92 در استان مشغول فعالیت بودند که این تعداد در سال 98 به 3 هزار و 700 هنرجو افزایش یافته که این نشان از افزایش عملکرد آموزشگاه های هنری در استان است.

وی با اشاره به عملکرد این اداره کل در حوزه توسعه زیرساخت های سینمایی گفت: سال 92 تنها 2 سینما با 3 سالن سینمایی در استان وجود داشت که این آمار امروز به 6 سینما و 9 سالن سینمایی افزایش یافته است.

حسینی کاشانی، اظهار داشت: ظرفیت صندلی از سال 92 تا 98 از 800 به یک هزار و 700 صندلی افزایش یافته است که با بهره برداری از سینماهای در دست احداث استان تا پایان امسال تعداد صندلی های سینمایی استان به سه برابر آمار سال 92 افزایش می یابد.

وی با بیان اینکه تعداد تماشاگران سینمایی استان از 178 هزار تماشاگر در سال 92 به 604 هزار تماشاگر در سال 98 افزایش یافته است، گفت: از نظر تعداد تماشاگران سینمایی، قم جزو پنج استان برتر کشور از نظر علاقه مندی مردم به سینما است.

مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی قم، با بیان اینکه تعداد موسسه های قرآنی قم از 21 موسسه در سال 92 به 56 موسسه در سال 98 و تعداد شرکت کنندگان در مسابقات قرآن و عترت نیز از 2 هزار و 340 به پنج هزار و 225 نفر افزایش یافته است، گفت: قم رتبه اول مشارکت در آزمون قرآن و عترت در کشور را دارد که این رتبه در سال های اخیر حفظ شده است که نشان از فعالیت گسترده موسسه های قرآنی در استان است.

وی با تاکید بر اینکه مصوبه های شورای فرهنگی عمومی استان رویکرد عملیاتی در سال های اخیر تغییر کرده است، گفت: قم در ارزیابی های انجام شده شورای فرهنگ عمومی رتبه اول کشور را کسب نموده است.

10 هزار هنرمند و هنرجو زیرمجموعه 9 انجمن فرهنگی هنری در رشته های مختلف هنری در قم فعالیت می کنند.

فعالیت 9 انجمن فرهنگی هنری، وجود 50 آموزشگاه آزاد هنری و موسسه تک منظوره هنری، حضور 9 گروه فعال تئاتر و شمار زیادی از استادان ممتاز و برجسته کشوری در قم، یکی از نشانه های ظرفیت های بالای فرهنگی این شهر است.

لینک خبر :‌ خبرگزاری جمهوری اسلامی
شاهرود- رئیس اداره ارشاد اسلامی شاهرود از کلنگ زنی مجموعه بزرگ فرهنگی، هنری شهرستان با اعتبار 40 میلیارد تومان خبر داد و گفت: این طرح دارای آمفی تئاتر یک هزار نفری است.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۹/۰۶/۰۶ سایت های دیگر : اتحاد آنلاین اقتصاد آینده وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی

رضا مهدیان در گفتگو با خبرنگار مهر ، با اشاره به کلنگ زنی مجموعه فرهنگی و هنری شاهرود همزمان با هفته دولت سال جاری، ابراز داشت: این مجموعه در جوار مصلی اعظم شاهرود با اعتبار 40 میلیارد تومان به بهره برداری خواهد رسید.

وی با بیان اینکه این پروژه یکی از بزرگترین مجموعه های فرهنگی و هنری استان سمنان محسوب می شود، افزود: این طرح در زمینی به وسعت 50 هزار مترمربع و 16 هزار متر زیربنا احداث خواهد شد.

رئیس ارشاد اسلامی شاهرود با اشاره به مصوبه این طرح در سفر رئیس جمهور به استان سمنان، گفت: سالن یک هزار نفره همایش ها و هنرهای صحنه ای یکی از بخش های این مجموعه است این مجتمع همچنین یک گالری نیز دارد.

مهدیان با بیان اینکه مجتمع فرهنگی شاهرود یک سالن نمایش 150 نفره نیز دارد، بیان کرد: سالن جلسات، اتاق آموزش، اتاق های مرتبط با انجمن های ارشاد اسلامی و ... در زمره دیگر بخش های این مجموعه است.

کد خبر 5010252

لینک خبر :‌ خبرگزاری مهر
به نظر من باید کسی ورود کند و تمامی راس مدیریت اداره فرهنگ را تغییر بدهد. حتی بیشتر کارمندها را که هیچ بویی از هنر نبرده اند. مثلا آقای استاندار که البته حقیقتش اصلا شناختی از ایشان ندارم و فقط از آنجایی که مشت نمونه خروار است، دیوار تا ثریا ممکن است کج باشد.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۹/۰۶/۰۷

کبنا ؛ متن ارسالی؛ درباره ی وضعیت فرهنگی استان کهگیلویه و بویراحمد باید از جایی حرف را شروع کرد که حداقل در شهرستان کهگیلویه هیچوقت نماینده ی نداشته ایم که دلسوز فرهنگ باشند. اگر به یاد بیاورید مدیران دوران آقای کمالوندی را متوجه حرفم می شوید . انسان های نازنینی که سودای مدیریت آن ها را روی صندلی هایی نشاند که هیچ سر رشته ای از آن نداشتند. وقتی به آن روزها و تمام این مدیران به عنوان یک نفر که فعالیت هنری داشته نگاه می کنم، نان فرهنگ را خورده اند و کاری انجام نداده اند. نه تنها مدیران بلکه خیلی از بدنه ارشاد که بواسطه ی روابط فامیلی در دوران گذشته به سر کار آمده اند. چه حق ها که خورده شد. چه هنرمندهای توانمندی که باید به بدنه ی ارشاد تزریق می شدند و گرفتار بازی های سیاسی و فامیلی شدند
این افراد چطور شب ها آسوده می خوابند؛ نمی دانم.
آدم آخرتش را به بازی های سیاسی و طایفه ای بفروشد... باور کنید ارزشش را ندارد.
من بیشتر می توانم در مورد شهرستان کهگیلویه صحبت کنم، در مورد نمایده های مجلس. عبدالله خان هایی که خسروخان درونشان را کشته اند...
نماینده هایی که شاید اندکی سواد تاریخی داشته باشند و شاید هم بسیار. سرجمع توی مجلس چند کلمه گفته اند؟ که آدم بفهمد چیزی بارشان هست یا نه؟ البته آقای بزرگواری چندباری غرید و دلیرانه هم غرید ولی خوب جریان آقای بزرگواری جریان شراب در قرآن است. زیانش بیشتر از سودش بود. این حرف ها را که می زنم نمی خواهم که خدمت هایشان را نادیده بگیرم. به طور مثال آقای عدل هاشمی حجم زیادی اشتغال زایی داشته است و به نظرم لایق ترین بوده است که مشاورهای خوبی نداشته (وقتی از لایق ترین حرف می زنم منظورم انتخاب از بین بد و بدتر است) امیدوارم این چهارسال استراحت فرصت خوبی باشد تا از این آیه قرآن درس عبرت بگیرد و با خاصیت شراب حلال بهشتی پیدا کند. نه تنها ایشان بلکه بقیه کسانی که شب ها خواب صندلی نمایندگی را می بینند.
نمی توانم به همه ی ابعاد فاجعه ای که در مجموعه فرهنگ و ارشاد اسلامی رخ داده است بپردازم. شاید مشتی نمونه خروار آوردن بهترین راه حل باشد.
برای نمونه در سالن های تئاتر فضای جامعه ایده آل رعایت نمی شود. وقتی از جامعه ی ایده ال صحبت می کنم منظورم جامعه ایست که قوانین اصیل خرد محور اسلامی در آن ها رعایت می شود. الان که فکرش را می کنم از حضور در تمام تمرین های تئاتر پشیمانم. حالا که فکرش را می کنم ارزشش را ندارد که آدم به اینجور جاها برود و خوشحالم که تمام کارگردان هایی که با آن ها کار می کردم بعد از مدتی اخراجم می کردند، شاید لطف خداوند بوده است. امیدوارم یک روز سالن های تئاتر فضایی اسلامی پیدا کنند و تمرین ها با محوریت دستورات قرآن پیش برود، نه جماعت بزن و بکوب...
اگر بخواهم بگویم بین مسولین اداره ی فرهنگ و ارشاد اسلامی کدامیک قوی تر بود باید از ایرج کاظمی جو نام ببرم که همیشه در اتاقش به روی هنرمندان باز بوده و اصلاً بهتر است بگویم به جز آقای کاظمی و چند نیروی زحمت کش خدماتی مثل آقای دولت بقیه کار چندانی نمی کنند و شاید هم من در جریان عملکرد آن ها نیستم (در دهدشت)
اما متاسفانه آقای کاظمی هم بعد از مدتی جنبه های ابزاری قضیه را مورد توجه قرار داد و هم تیشه به ریشه ی خودش زد و هم به ریشه ی افرادی که ابزار قرار گرفته بودند برای پر کردن گزارش های کار. هنرمندانی که شاید اگر مسیر معمول را پیش می رفتند الان جزو بهترین های کشور بودند...
امیدوارم این حرف ها کسی را ناراحت نکند. در حرف هایم سعی کرده ام نهایت صداقت را داشته باشم و صداقت چیزی ست که ما دیگر در روابط مان به آن توجه نمی کنیم
از میان مدیرکل ها هم یاد آقای کمالوندی بخیر که صادقانه خدمت کرد. کمالوندی که غیر بومی بود و شناختی از نیروهای استان نداشت و نماینده های مجلس افرادی را به ایشان معرفی کردند که نه تنها روبنایی بر زیربنای دولت خاتمی نساختند بلکه کمر همت بر نابودی آن بستند چون هیچ سر رشته ای نداشتند و همین باعث شد که تلاشی هم اگر داشتند همواره و همواره نتیجه معکوس داشته باشند. و البته این نتیجه ی معکوس باعث شد که به طور معکوس مقام های بالاتری هم دریافت کنند.
در مورد آقای دهبانی هم کلاً ارشاد را کرده بود رسانه ی تبلیغی اش برای مجلس. می رفت پشت تریبون خدا هم پایینش نمی آورد.
اگر مدیرهایش در شهرستان ها نبودند از خودش هیچ کاری بر نمی آمد. هرچند آدم با سواد و استاد دانشگاهی نمونه بود اما جایش اداره فرهنگ نبود. آدم اگر می خواهد نان حلال بخورد باید بر صندلی تکیه بدهد که توانایی اداره اش را داشته باشد. این نان های خورده و کارهای نکرده فردا روز قیامت باید جوابگو باشند. من به شخصه اگر حقی داشته ام و این افراد کم کاری کرده باشند نمی بخشم، چون بسیار عذاب کشیده ام از دست این افراد. سر سخنم در این مورد با تمام کارمندان اداره ی فرهنگ است.
من خودم هم بسیار سخت گناهکار بوده ام اما توبه کرده ام و فکر کنم خدا گذشت کند چون حق مردم نخورده ام و شاید هم بیاد نمی آورم که خورده باشم. خدا بهتر می داند و من نمی دانم. حتی همین حرف ها که زده ام هم ممکن است از نظر خدا به ناحق باشند. به هر حال روز قیامت ما همه دور هم جمع می شویم.
در مورد آخرین مدیرکل آقای پیرسبزی هم بعد از حدود هشت ماه از گذشت مسولیت ایشان، خودم از دهدشت برداشتم رفتم یاسوج تا از وضعیت موجود ابراز ناراحتی کنم اما یکی دو دقیقه بیشتر حاضر نشد با من حرف بزند آن هم توی مسیر راه پله ها که داشت از اداره برای رفتن به جلسه ای خارج می شد. همان دو دقیقه با چنان لحن بدی با من حرف زد که واقعاً دوست ندارم، دیگر ایشان را ملاقات کنم. در حالی که آقای پیرسبزی چیزی بیشتر از یک خدمتکار هنرمند نیست و نمی داند من هنرمند جایگاهم از او بالاتر است و این هم به این خاطر است که شاید از یاد برده است که روزی هم خودش هنرمند بوده، آن هم نه یک هنرمند معمولی بلکه هنرمندی توانمند. ای کاش هیچوقت با پیرسبزی مدیر آشنا نمی شدم و همیشه همان هنرمند توانمند باقی می ماند. فکرش را بکنید با من که جایگاهی در ادبیات این کشور دارم این برخورد را دارد وای به حال بقیه (لطفاً برداشت اشتباهی از جایگاه نداشته باشید. فقط از چندین کتابی که چاپ کرده ام حرف می زنم و بیش از صد جایزه ادبی که برده ام.)
به نظر من باید کسی ورود کند و تمامی رأس مدیریت اداره فرهنگ را تغییر بدهد. حتی بیشتر کارمندها را که هیچ بویی از هنر نبرده اند. مثلاً آقای استاندار که البته حقیقتش اصلاً شناختی از ایشان ندارم و فقط از آنجایی که مشت نمونه خروار است، دیوار تا ثریا ممکن است کج باشد.
این حرف ها که می زنم منظورم این نیست که این افراد انسان های بدی هستند، برای مثال آقای خردمند و علیپور بسیار نازنینند ولی کارشان این نیست. باید خودشان خدا را مد نظر می گرفتن و می رفتن سراغ حرفه خودشان. مثلاً همین آقای خردمند مشاوره مدرسه ما بود و نگذاشت من بروم رشته هنر، توی جلسه مشاوره تحصیلی جلوی پدرم اینقدر از هنر و هنرمندها بد گفت که خانواده ام اجازه ندادند که من بروم رشته هنر و من توی دانشگاه نفت و رشته پلیمر جوانی ام به باد رفت. ده سال عمرم؛ شوخی نیست. حالا بعد از ده سال دوباره می خواهم بروم رشته مورد علاقه ام را بخوانم. آقای خردمندی که حالا مسئولیت هنری دارد.
این حرف آخر است. همینقدر اگر گوش شنوایی باشد بس است.

و اما چند جمله آخر...
همیشه ناراحتم که چرا بودجه ی خوبی به حوزه هنری استان تعلق نمی گیرد تا کار کنند (البته بیشتر کار را هم خودشان انجام داده اند)
وقتی از حوزه هنری حرف می زنم از جایی حرف می زنم که هرکس بر صندلی که لیاقتش را دارد نشسته است. جایی که همه هنرمندان توانمند و دلسوزی برای هنر استان هستند.
_____________________
آریا معصومی - نویسنده

لینک خبر :‌ کبنا نیوز
مینا آتشی: محمود مشهودی پژوهشگر موسیقی و نوازنده می گوید از آنجا که بار موسیقی مذهبی و خصوصاً موسیقی محرم بر روی دوش مردم و قشر فرهنگی جامعه است و درواقع مردم میراث دار آن هستند، با هر تغییری که روی فرهنگ و روش زندگی به وجود می آید، به صورت تدریجی تغییر می کند.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۹/۰۶/۱۰

سرویس موسیقی هنرآنلاین: محمود مشهودی پژوهشگر موسیقی و نوازنده سنتور، ساکسیفون، فلوت و کلارینت، مدت زیادی روی موسیقی جنوب و موسیقی عربی خوزستان مشغول فعالیت است،

با این پژوهشگر به بهانه فعالیت هایش و سوگواره های محرمی در خوزستان گفت وگو کرده ایم.

آقای مشهودی، لطفاً ابتدا درباره سوگواره ها و مراسمی که در منطقه خوزستان برگزار می شود صحبت کنید که این مراسم در ایام محرم به چه صورت اجرا می شوند؟

در استان خوزستان اقوام مختلفی اعم از دزفولی ها، شوشتری ها، عرب ها، لرهای اندیمشک، بندری ها، بهبهانی ها و ترک های قشقایی زندگی می کنند. همه این ها به خاطر نوع زبان، گویش و فرهنگشان و حتی مجموعه رپرتوار و موسیقی که دارند، عزاداری هایشان با همدیگر متفاوت است. هر قومی نسبت به ذائقه فرهنگی آن منطقه عزاداری برگزار می کنند. هر کدام از آن ها عزاداری های خاص خودشان را دارند. مثلاً عزاداری عرب های خوزستان در چند قسمت برگزار می شود. در یک مدل عزاداری که به نام "نعی" یا "نعاوی" معروف است یک سیری وجود دارد. یعنی اول مجلس باید در نت طور خوانده شود و بعد تا آخر مجلس در نت های دیگر می خوانند. عرب های خوزستان یک نوع سینه زنی خاص دارند که به آن "چلاب" به معنی گره زدن می گویند. در این نوع سینه زنی، افراد کمرهای همدیگر را می گیرند و حالت دایره درست می کنند و می چرخند. ما این سینه زنی چلاب را در کل منطقه جنوب داریم. شکل کمال یافته آن را در بوشهر داریم که زنده یاد بخشو می خواند. این مراسم را اکثر عرب ها دارند. عرب های خوزستان در روزهای تاسوعا و عاشورای حسینی یک مراسم به نام مقتل خوانی دارند که نوع لحن موسیقی آن متفاوت است و یک قدمت بسیار بالایی دارد که در مقام سه گاه عربی خوانده می شود. نوع هوسه و یزله هایی که برای امام حسین می شود متفاوت است. هوسه یزله در نوع حرکت حماسی است که معمولاً از قالب های شعری چهاربخشی می آید. در بخش آخر جوان های مجلس وسط می آیند با درجا پریدن و با حرکت اشاره دست راستشان به بالا یک حرکت حماسی را ایجاد می کنند. در اقوام بختیاری نوع موسیقی گاگریوخوانی را داریم که ازنظر فواصل موسیقی به مقام صبای عربی یا شور عربی نزدیک است. بختیاری ها موسیقی خاص خودشان را دارند که به موسیقی عزایشان "سرور" می گویند. در بهبهان یک نوع سینه زنی خاص به نام "سه سنگ" داریم که 130 سال قدمت دارد. آقای میرزا شوقی شاعر توانمند بهبهان آن را ابداع کرده است که در سه مرحله انجام می گیرد. یک مرحله دیگر به نام هولی یا چهار به چهار دارند. وقتی وارد امامزاده می شوند چهار نفری با همدیگر وارد می شوند سه ضرب سینه می زنند و یک بار سکوت می کنند. معمولاً این کار را در روز عاشورا انجام می دهند. وقتی وارد امامزاده می شوند عزاداری خودشان را می کنند و درنهایت شروع به سنگ خواندن می کنند. سنگ خواندن سه مرحله دارد. یک مرحله آن به صورت نشسته برگزار می شود. ضربات سینه زده می شود و با کلمه یا علی که مداح می گوید ریتم آن تغییر می کند و سریع تر می شود.

آیا به این مراسم مانند سابق بها داده می شود؟

از آنجا که بار موسیقی مذهبی و خصوصاً موسیقی محرم بر روی دوش مردم و قشر فرهنگی جامعه است و درواقع مردم میراث دار آن هستند، با هر تغییری که روی فرهنگ و روش زندگی به وجود می آید به صورت تدریجی تغییر می کند. من چند شب پیش در مورد موسیقی خوزستان یک نشست پژوهشی داشتم، متوجه شدم یک سری مداح های دزفول به زبان خود دزفولی ها مداحی نمی کنند و مداحی آن ها حالت موسیقی های پاپ دارد. البته این کار به صورت آنی صورت نمی گیرد و به صورت تدریجی است. در هر دهه تا نیم قرن روی آداب و رسوم ما تغییرات جزئی انجام می گیرد ولی شاکله اصلی این نوع عزاداری ها حفظ شده است. البته زمان برخی از مراسم دارد کوتاه تر می شود. در مراسم عزاداری تغییرات مختلفی به وجود آمده است.

استقبال جوان ها از این مراسم چطور است؟

در همین دوره که بحث کرونا بود و یک سری از دوستان نسبت به برگزاری مراسم مذهبی انتقاد داشتند، من صحبتی کردم و گفتم مراسم مذهبی جزئی از آداب و رسوم یک قوم و منطقه هستند. اگر این مراسم برگزار می شود به خاطر مردم است. همه ما می دانیم که بخش اعظم این جامعه هم جوانان هستند. خوشبختانه به خاطر نوع شور و تنوعی که در عزاداری ها وجود دارد قشر جوان این مراسم را دنبال می کند. برگزارکننده مراسم مذهبی خود مردم هستند و ما نمی توانیم به صورت صد درصد جلوی آن را بگیریم و امر و نهی کنیم. در روزهای اخیر با توجه به کلیپ هایی که دیدم و با صحبت هایی که با دوستان داشتم متوجه شدم جوان ها مثل سال های قبل دارند از این مراسم استقبال می کنند.

در حال حاضر مشغول چه کاری هستید؟

من امسال به خاطر نوع نگاه خاصی که بچه های موسیقی همیشه به مراسم مذهبی دارند یک سلسله پژوهش داشتم. مراسم مذهبی سرشار از موسیقی هستند. اصلاً زندگی انسان سرشار از موسیقی است. من آمدم هر شب یکی از موسیقی های عزاداری محرم در یکی از مناطق خوزستان را بررسی کردم و ماحصل آن را در صفحات اجتماعی خودم قرار دادم. چند روز پیش هم رئیس انجمن موسیقی، آقای فریدون وزیری تماس گرفتند و گفتند ما دوست داریم نتیجه پژوهش های شما به صورت سلسله نشست هایی پخش شود و من گفتم در خدمت هستم. چند سال پیش یک مقاله به نام "پژوهشی در موسیقی مداحی" نوشتم که سال 91 در جشنواره خوزستان مقام اول را آورد.

شما روی چه سازی تسلط دارید؟

ساز تخصصی من سنتور است و روی سنتور تسلط دارم ولی روی سازهای بادی اعم از ساکسیفون، فلوت و کلارینت هم کار کرده ام.

وضعیت موسیقی خوزستان را چطور می بینید؟

نسبت به ظرفیتی که موسیقی خوزستان دارد، هم در بحث نوازندگان توانمندی که تحویل کشور داده و در بحث ظرفیت موسیقی قومی و استراتژیک آن بین استان ها، چندان اوضاع مطلوبی ندارد. استان خوزستان در حال حاضر بیشتر یک استان صنعتی تا یک استان فرهنگی هنری. در حال حاضر اوضاع جالب نیست. شاید زمانی اوضاع بهتر شود که یک مرکز علمی مانند دانشگاه در اینجا احداث شود تا به مرور اندیشمندان و پژوهشگران بیایند و بروند که در یک دوره 10 ساله اوضاع بهتر شود. انجمن موسیقی خوزستان به ریاست آقای فریدون وزیری یک سری اقدامات مانند ایجاد کارگروه برای هر ساز و تعیین سطح، درست کردن اتاق فکر و پژوهش، جلوگیری از مراکز غیرمجاز و صدور کارت صلاحیت تدریس انجام داده است.

انجمن های موسیقی مناطق مختلف چقدر به حفظ و اشاعه موسیقی های اقوام کمک کرده اند؟

انجمن های موسیقی در استان خوزستان بیشتر نمادین بوده اند. بدون تعارف اگر بخواهم صحبت کنم، خود اداره ارشاد استان تمایلی نداشت که انجمن موسیقی قدرت بگیرد. به همین خاطر هر کسی می آمد یک سال بیشتر نمی ماند و یا اگر می ماند بیشتر بحث منافع و برگزاری کنسرت های پاپ بود. یک سری کنسرت های فرمالیته قومی هم برگزار می شد که فقط برای پر کردن رزومه بود. متأسفانه شعار می دهند ولی پای عمل کسی اقدامی نمی کند. من خودم طرح جمع آوری موسیقی عرب های خوزستان را پنج سال از این اتاق به آن اتاق بردم ولی هیچ اتفاقی نیفتاد. آقای مغازه ای (علی مغازه ای پژوهشگر و دبیر فستیوال موسیقی نواحی و آیینی ایران) گفتند تا وقتی خودتان اقدام نکنید هیچ اتفاقی نمی افتد. الآن خودم دو سال است که شروع به جمع آوری کرده ام.

چرا یک مکان علمی درست برای ترویج موسیقی قومی و نواحی که مرجع باشد وجود ندارد؟

حوزه هنری باید متولی این کار باشد ولی بحث هزینه وجود دارد. من به آن ها گفتم تعهد می نویسم که هیچ هزینه شخصی نمی خواهم، فقط یک فیلمبردار و صدابردار به من بدهید تا در عرض چهار سال کل موسیقی خوزستان را برای شما آرشیو کنم و در اختیارتان بگذارم. در حرف حمایت می کنند ولی در عمل هیچ کاری انجام نمی دهند.

ثبت ملی موسیقی علوانی به کجا رسید؟

پس از تلاش سه، چهار ساله من و قاسم آل کثیر سال 1394 توانستیم آن را ثبت ملی کنیم ولی هیچ ارگانی ما را حمایت نکرد. برای ثبت آن نیز هیچ کس کمک نکرد. کارهای پژوهشی آن را من انجام دادم و بحث های ثبت ملی و پیگیری های جامعه شناسی آن را آقای آل کثیر انجام داد.

چرا علوانیه را متعلق به عرب های خوزستان می دانند؟

حدود 80 سال پیش یک شخص به نام علوان الشویع در اهواز زندگی می کرد که حرفه اش ساختن ساز رباب یا گلن بود و اشعاری را می خواند. پس از مدتی یک آوازی به نام سبک آقای علوان رواج پیدا کرد ولی این سبک مربوط به خود آقای علوان نبود، بلکه از نغمات و آوازهای گذشته الهام گرفته بود. علوان بعدازظهرها در مجالس شیوخ عرب شرکت می کرد. خودش یک نوار ضبط داشت که صدای خودش را ضبط می کرد و در بازار می فروخت. چند سال پیش برخی از دوستان کم دانش ما در بعضی از کشورهای عربی ادعا کردند که علوان این آهنگ ها را از ما تقلید کرده است. خوشبختانه توانستم چند مقاله از یک کشور بی طرف بیاورم که علوان این آهنگ ها را از کسی تقلید نکرده است. آن مقاله برای شخصی به نام یحیی جابری از کشور سوریه بود که در فصلنامه حیات منتشر شده بود. وقتی اسناد را منتشر کردم آن ها دیگر سکوت کردند.

لینک خبر :‌ هنر آنلاین
فیلم عصر جمعه ساخته مونا زندی حقیقی بعد از 15 سال توقیف مجوز پخش گرفت.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۹/۰۶/۰۹

به گزارش تیتربرتر؛ فیلم عصر جمعه ، اولین ساخته مونا زندی حقیقی از فیلم های توقیفی سینمای ایران به حساب می آیدکه حتی اجازه اکران در جشنواره های بین المللی نیز به آن داده نشد، پنج سال بعد از ساخت عصر جمعه ، این فیلم توانست به صورت محدود اکران شود اما هنگامی که قرار بود در اصفهان به نمایش گذاشته شود به علت شکایت نماینده مجلس بار دیگر توقیف شد.

این فیلم که محصول سال 1384 است، سیمرغ بلورین بهترین فیلم اول را از بیست و چهارمین جشنواره فیلم فجر را کسب کرد.

این روزها که افشاگری درباره تجاوزهای جنسی در فضای مجازی به بالاترین حد خود رسیده است خبر عرضه و پخش یک فیلم با این محتوا در شبکه نمایش خانگی بعد از 15 سال بسیار عجیب و واکنش دیرهنگام است.

مونا زندی حقیقی کارگردان این فیلم هم نوشت: عصر جمعه 17 سال پیش نوشته شد، 16سال پیش ساخته شد ، 15سال پیش در جشنواره درخشید و 14سال توقیف شد. حالا کمپین سکوت نکنیم راه افتاده و خدارا شکر که سکوت شکسته شد. عصر جمعه هم بالاخره مجوز نمایش گرفت.

مونا زندی حقیقی کارگردان این فیلم با انتشار یادداشتی در اینستاگرام خود از عرضه عصر جمعه در یوتیوب خبر داد. تصویر یادداشت این کارگردان را در زیر می بینید.

مهرداد صدیقیان که در 16سالگی در فیلم توقیف شده عصر جمعه بازی کرده بود از توقیف 15ساله این فیلم که با موضوع تجاوز ساخته شده است نوشت.

یه نوجوون 16 ساله در سودای بازیگری، مدام داره تلاش می کنه یه راهی به سینما پیدا کنه. تمام دغدغه ش بازیگر سینما شدنه و بابتش از درس خوندن و نوجوونی کردن و با رفقا وقت گذروندن می گذره...انقدر که مجبوره بزرگ باشه، انقدر که نوجوونیشو جا می ذاره یه جای دلش که واسه همیشه خاک بخوره. انقدر که حتی طعمشو نچشیده...حالا خودشو می رسونه به جاهایی که تست بازیگری می گیرین... جایی که باید خودشو ثابت کنه تا یه نفر به توانا بودنش اعتماد کنه... آره اتفاق افتاد... مونا زندی حقیقی
خانمی که می خواست فیلم اول سینمایی شو بسازه و خوب با این حس جلب اعتماد آشنا بود، انگار تازه تجربه ش کرده بود... مونا زندی به مهرداد 16 ساله عاشق بازیگری اعتماد کرد و نقش اصلی مرد فیلمش کنار رویا نونهالی رو به او سپرد... مهرداد به آرزویش رسیده بود... وقتی مهرداد خبر ساخته شدن فیلم توی روزنامه با عکس خودشو دید، بی اختیار پاهاش سست شد... بی اختیار از خوشحالی زانو زد و سجدہ کرد... مهرداد هیچ وقت اون لحظه رو فراموش نمی کنه...
حالا باید جلوی دوربین خودشو ثابت می کرد، حالا وقتش شده بود آرزوهاشو واقعی کنه... مهرداد خیلی خیلی به آینده امیدوار و دلخوش بود... فیلم تمام شد... ذوق مهرداد ادامه نداشت، فیلم توقیف شد... آرزوهای من، تلاش های من، پشتکار من، نوجوانی من توقیف شد... حالا مهرداد رفت سر خونه اول... دوباره از صفر باید خودشو ثابت کنه... چقدر تلخه زحمت کشیدنتو کسی نبینه، چقدر سخته حالا که 15 سال از اون روزا می گذره مهرداد داره درددل برای شما می نویسه، چون درد بود و بر دل ماند...
همیشه افکار کهنه و بی منطق آرزوهای آدمها را از بین می برند و شاید برای برای همیشه آتش استعداد و توانایی آدمها را خاموش کنند. فیلم عصر جمعه که امروز وارد شبکه خانگی شد، همان فیلمیه که مدیران آن زمان اجازه پخشش را به ما جوون های با انگیزه ندادند. فیلم عوض نشده پس چی عوض شده؟ افکار مدیران فعلی عوض شده؟ مونا زندی ها و مهرداد های زیادی قربانی کج فهمی ها شدند...منصفانه نیست.
فیلم عصر جمعه در مورد تجاوز ساخته شده، چیزی که مدیران مرتبط به سینما در سال 84 می خواستند از مردم پنهانش کنند... ولی امروز کمپین سکوت نخواهم کرد در مقابل تجاوز از همه موارد داغ تره!"

در خلاصه داستان این فیلم آمده است: خیانت و تعصب سرنوشت تلخی را برای سوگند 15 ساله رقم می زند، که حاصل آن در به دری، بی پناهی و تنهایی است. سال ها می گذرد، بنفشه خواهر سوگند تصمیم می گیرد خواهر گمشده خود را بیابد و پرده از رازی بردارد که سال ها پنهان مانده است.

فیلم عصر جمعه ماجرای زنی است به نام “سوگند” (رویا نونهالی) که با نوزادی از زندان آزاد می شود. سال ها بعد، پسرش امید (مهرداد صدیقیان) را می بینیم که به نوجوانی رسیده و از کانون اصلاح و تربیت بیرون می آید تا با هم به خانه ای که سوگند تازه اجاره کرده بروند.

این خانه در عین حال آرایشگاه زنانه هم هست و سوگند برای تامین هزینه های زندگی سخت می کوشد و علاوه براین، کاری هم برای پسرش در یک مکانیکی مهیا می کند. در همین زمان، خواهر سوگند به اسم “بنفشه” (هانیه توسلی) برای تحصیل در دانشگاه از شهرستان به تهران آمده و دارد همه جا را به دنبال خواهرش می گردد.

مطالب مرتبط:

“سوگند” 15 سال است که با خانواده پدری اش قطع ارتباط کرده و آن ها هیچ خبری از او ندارند. مردی که دوست نزدیک “سوگند” است و “سوگند” پولی را که جمع کرده به او داده تا برایش کار کند، پول را از بین می برد و فرار می کند. این اتفاق باعث عصبانیت امید می شود و قهر می کند و به خانه نمی آید.

در این شرایط، بالاخره “بنفشه” موفق می شود “سوگند” را پیدا کند و به او نزدیک شود. این جاست که “سوگند” داستان زندگی اش را تعریف می کند: یک عصر جمعه در 16 سالگی وقتی از باغ برمی گشته اند، عمویش به او تجاوز می کند و پسرش ثمره همان اتفاق است. پدر سوگند...

”عصر جمعه” فیلمی متفاوت و جذاب است که در آن چندین بازیگر آشنا و شناخته شده هنرنمایی می کنند.

از بازیگران این فیلم توقیفی و جنجالی می توان به رویا نونهالی در نقش سوگند، هانیه توسلی در نقش بنفشه، مهرداد صدیقیان در نقش امید، رامین راستاد، وحید و سعید شمس و محمد رضا منصوریان اشاره کرد.

از دیگر عوامل این فیلم می توان از کارگردان: مونا زندی حقیقی، نویسنده: فرید مصطفوی، تهیه کننده: جهانگیر کوثری، فیلمبردار: حسین جعفریان، تدوین: سپیده عبدالوهاب، صدابردار: بهروز معاونیان، طراح صحنه: ژیلا مهرجویی نام برد.

گردآورنده: الهام خلیلی خو

آنچه دیگران می خوانند:

لینک خبر :‌ تیتر برتر
مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان اردبیل گفت: سال گذشته برای نمایشگاه کتاب اردبیل حداکثر 80 میلیون تومان یارانه پرداخت شد اما در یک سال اخیر در هر فصل حداقل 40 میلیون تومان (و درمجموع حدود 160 میلیون تومان) یارانه به طرح های فصلی خرید کتاب در استان اختصاص یافته است.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۹/۰۶/۰۵

به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در اردبیل، سید ناصر اسحاقی، مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان اردبیل، در جلسه بررسی کم و کیف طرح های حمایتی و تشویقی کتاب، گفت: طرح های فصلی کتاب در راستای حمایت از اقتصاد فرهنگ و هنر و پشتیبانی از اقشار فرهنگی شکل می گیرد و یکی از مزایای آن این است که یارانه مستقیماً به دست خریدار می رسد.

وی افزود: مزیت دیگر این طرح ها این است که این رویداد در هر فصل برگزار می شود؛ اما نمایشگاه های استانی و سراسری نهایتاً سالی یک بار و البته متقاضی، هم خرید حضوری و هم غیرحضوری را تجربه می کند؛ چون اغلب کتابفروشان عضو طرح، فروش اینترنتی را هم در برنامه خود دارند؛ در حالی که در نمایشگاه کتاب چنین امکانی نداریم. ضمن اینکه علاقه مندان و متقاضیان، هر کتابی را از هر کتابفروشی شهر می توانند تهیه کنند و محدودیتی در این باره ندارند.

ااسحاقی ادامه داد: از جایگاه برگزارکننده و از منظر یک مخاطب، نمایشگاه سراسری را فستیوال و جشنواره کتاب می دانم اما فکر می کنم مزایای طرح های فصلی بیشتر از آن باشد.

وی اذعان کرد: یارانه سالانه ای که در این بخش صرف می شود، دو برابر میزان نمایشگاه سراسری است؛ به این ترتیب که سال گذشته برای نمایشگاه کتاب اردبیل حداکثر 80 میلیون تومان یارانه پرداخت شد اما در یک سال اخیر در هر فصل حداقل 40 میلیون تومان و مجموعاً حدود 160 میلیون تومان یارانه به طرح فصلی خرید کتاب در استان اختصاص یافته است.

مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان اردبیل اضافه کرد: اینکه گفته می شود تیراژ کتاب پایین است یا قیمت آن بالا، از جمله مواردی است که وابسته به وضعیت اقتصادی کشور و شرایط روز از جمله قیمت دلار بوده و از دست وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی خارج است. تنها اتفاقی که افتاد تلاش های وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی برای تامین کاغذ با دلار 4200 بود که با اقدام به موقع توانستند بخشی از مشکل را رفع کرده و شرایط را سامان دهند.

وی تصریح کرد: یکی از پیشنهادهای ما این بود که کتابفروشان، تعاونی و مرکز پخشی تشکیل دهند که با مراکز پخش شهرهای بزرگ ارتباط بگیرند تا به این شکل آثار استانی وارد چرخه پخش سراسری شوند اما از آنجایی که اغلب ما در کار جمعی ضعف داریم این اتفاق نیفتاده و نبود انجمن چاپخانه داران، کتابفروشان یا نویسندگان از جمله مواردی است که دست به دست هم می دهند تا در حوزه نشر و پخش کتاب به مشکلاتی مثل کاهش شمارگان کتاب بربخوریم. رزومه سازی های اداری و سازمانی هم معضلی در کنار دیگر مشکلات است که نیاز به ساماندهی و رسیدگی دارد.

اسحاقی در خصوص کتابفروشان و تخصیص بیمه هنرمندان به آنان نیز گفت: بر اساس آنچه در آیین نامه آمده، خود شخص باید فعالیت فرهنگی - هنری داشته باشد؛ به این ترتیب، فردی که فعالیت صنفی و پروانه کسب دارد، مشمول بیمه خویش فرما می شود. کتابفروشان به عنوان کارآفرین با پروانه کسب خود می توانند کد کارگاهی بگیرند و خود را بیمه کنند؛ به این حوزه، بر اساس آیین نامه، بیمه هنرمندان تعلق نمی گیرد.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در اردبیل، سید ناصر اسحاقی، مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان اردبیل، در جلسه بررسی کم و کیف طرح های حمایتی و تشویقی کتاب، گفت: طرح های فصلی کتاب در راستای حمایت از اقتصاد فرهنگ و هنر و پشتیبانی از اقشار فرهنگی شکل می گیرد و یکی از مزایای آن این است که یارانه مستقیماً به دست خریدار می رسد.

وی افزود: مزیت دیگر این طرح ها این است که این رویداد در هر فصل برگزار می شود؛ اما نمایشگاه های استانی و سراسری نهایتاً سالی یک بار و البته متقاضی، هم خرید حضوری و هم غیرحضوری را تجربه می کند؛ چون اغلب کتابفروشان عضو طرح، فروش اینترنتی را هم در برنامه خود دارند؛ در حالی که در نمایشگاه کتاب چنین امکانی نداریم. ضمن اینکه علاقه مندان و متقاضیان، هر کتابی را از هر کتابفروشی شهر می توانند تهیه کنند و محدودیتی در این باره ندارند.

ااسحاقی ادامه داد: از جایگاه برگزارکننده و از منظر یک مخاطب، نمایشگاه سراسری را فستیوال و جشنواره کتاب می دانم اما فکر می کنم مزایای طرح های فصلی بیشتر از آن باشد.

وی اذعان کرد: یارانه سالانه ای که در این بخش صرف می شود، دو برابر میزان نمایشگاه سراسری است؛ به این ترتیب که سال گذشته برای نمایشگاه کتاب اردبیل حداکثر 80 میلیون تومان یارانه پرداخت شد اما در یک سال اخیر در هر فصل حداقل 40 میلیون تومان و مجموعاً حدود 160 میلیون تومان یارانه به طرح فصلی خرید کتاب در استان اختصاص یافته است.

مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان اردبیل اضافه کرد: اینکه گفته می شود تیراژ کتاب پایین است یا قیمت آن بالا، از جمله مواردی است که وابسته به وضعیت اقتصادی کشور و شرایط روز از جمله قیمت دلار بوده و از دست وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی خارج است. تنها اتفاقی که افتاد تلاش های وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی برای تامین کاغذ با دلار 4200 بود که با اقدام به موقع توانستند بخشی از مشکل را رفع کرده و شرایط را سامان دهند.

وی تصریح کرد: یکی از پیشنهادهای ما این بود که کتابفروشان، تعاونی و مرکز پخشی تشکیل دهند که با مراکز پخش شهرهای بزرگ ارتباط بگیرند تا به این شکل آثار استانی وارد چرخه پخش سراسری شوند اما از آنجایی که اغلب ما در کار جمعی ضعف داریم این اتفاق نیفتاده و نبود انجمن چاپخانه داران، کتابفروشان یا نویسندگان از جمله مواردی است که دست به دست هم می دهند تا در حوزه نشر و پخش کتاب به مشکلاتی مثل کاهش شمارگان کتاب بربخوریم. رزومه سازی های اداری و سازمانی هم معضلی در کنار دیگر مشکلات است که نیاز به ساماندهی و رسیدگی دارد.

اسحاقی در خصوص کتابفروشان و تخصیص بیمه هنرمندان به آنان نیز گفت: بر اساس آنچه در آیین نامه آمده، خود شخص باید فعالیت فرهنگی - هنری داشته باشد؛ به این ترتیب، فردی که فعالیت صنفی و پروانه کسب دارد، مشمول بیمه خویش فرما می شود. کتابفروشان به عنوان کارآفرین با پروانه کسب خود می توانند کد کارگاهی بگیرند و خود را بیمه کنند؛ به این حوزه، بر اساس آیین نامه، بیمه هنرمندان تعلق نمی گیرد.
خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در اردبیل،
خبرگزاری کتاب ایران

لینک خبر :‌ خبرگزاری کتاب ایران