به گزارش مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، چهارمین هفته از طرح ملی سه شنبه های تکریم ، بعداظهر امروز با حضور سید عباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در یک ارتباط زنده تصویری با خانواده شهیدان فیروز و نریمان حمیدی زاده، در محل دفتر امام جمعه بجنورد برگزار شد.

سید عباس صالحی در این ارتباط زنده تصویری، با اشاره به اینکه امسال چهلمین سالگرد دفاع مقدس را پیش رو داریم، اظهار کرد: به اعتبار این چهلمین سال، برگزاری طرح ملی سه شنبه های تکریم، منجر به یادآوری حماسه ها و راه هایی می شود که شهدا پیمودند.

وی ادامه داد: در راستای گرامیداشت چهلمین سالگرد دفاع مقدس برنامه های متعددی در سطح وزارت خانه متبوع تدارک دیده شده که از جمله آنها طرح ملی سه شنبه های تکریم است که به موجب آن با خانواده معزز شهدا گفت وگو می کنیم و این امر سبب زنده شدن یاد و خاطره آن بزرگان می شود، کسانی که چراغ راهنما و فانوس شب های تار ما هستند.

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی با بیان اینکه جایگاهی که شهدا داشته و دارند حاکی از آن است که ما نمی توانیم بدون آرمان های آنان راه را ادامه دهیم، تاکید کرد: تفکر دینی و اسلامی ما برای شهید جایگاه والایی قائل است.

صالحی در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به فرارسیدن سالروز شهادت امام جواد(ع)، خاطرنشان کرد: آن حضرت در حدیثی گران قدر می فرمایند: أفضَلُ العِبادَةِ الإخلاصُ (برترین عبادت اخلاص است). الگوهای عملی ما در رسیدن به این اخلاص شهدا هستند، چرا که در مدت زمانی کوتاه به غایت اخلاص دست یافتند.

وی با اشاره به ابعاد حکمت، دانش و فرهنگ شهدا افزود: شاید بهترین توصیف در بیان نوع آگاهی و حکمتی که شهدا از آن بهره مند بودند، سخن امام جواد(ع) در باب علم و آگاهی باشد که در وجود شهیدان موج می زد، آن حضرت فرمود: الْعِلْمُ عِلْمَانِ مَطْبُوعٌ وَ مَسْمُوعٌ (علم دوگونه است: علمی که شنیده شود و علمی که [علاوه بر شنیده شدن] تبعیت شود).

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی تصریح کرد: شهدای ما از آن حکمت، علم و دانش برخوردار بودند، هرچند که شاید بعضا سن بالایی نداشته و از تحصیلات بالا برخوردار نبودند، اما علم مطبوع یعنی علمی که مبتنی بر فرهنگ، حکمت و آگاهی درونی است که در وجود شهدا موج می زد؛ به همین جهت زمانی که به زندگی شهدا، وصیت نامه، آثار و نوشته هایشان مراجعه می کنیم حکمت هایی می بینیم که گاهی حتی حکمای بزرگ هم آن سخنان را عرضه نکردند.

صالحی در ادامه تصریح کرد: طرح ملی سه شنبه های تکریم ، فرصتی است تا با خانواده شهدا، بستگان و نزدیگان آن دلاوران دیدار کنیم تا عطر و بوی آنان از طریق خانواده معززشان به ما منتقل شود. امروز در این محفل ارزشمند در حضور مادر شهیدان نریمان و فیروز حمیدی زاده هستیم، مادری که فرزند شهیدش مفقود الاثر بود و این صبر مادر شهید درس بزرگی در زندگی است.

وی ادامه داد: نهضت عاشورا امتداد یافت و به ما رسید و بزرگوارانی چون مادر این شهیدان مسیر عاشورا و آن مکتب عظیم را ادامه داده و به ما آموختند که این مسیر همچنان ادامه دارد و زنده است.

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی با بیان اینکه دیدار و گفت وگو با خانواده شهدا، برای نسلی که دفاع مقدس را جز در حد خاطرات پراکنده درک نکرده است، مساله ای قابل توجه است، یادآور شد: این مواجهه ها سبب می شود تا راه مان را برای چهل سال دوم و گام دوم انقلاب اسلامی که مقام معظم رهبری ترسیم کردند، بیش از پیش بیابیم و در این مسیر حرکت کنیم.

صالحی ابراز داشت: اگر بخواهیم گام دوم را پیروزمندانه به پیش ببریم، باید نگاه جدی به سرمایه هایی داشته باشیم که در گام انقلاب در اختیار داشتیم، بخش عظیمی از سرمایه ما شهادت است و خانواده شهدا این پرچم را به دوش داشتند؛ از اهداف ما در طرح ملی سه شنبه های تکریم آن است که فرصت های ارتباط و تماس نسل جوان با خانواده شهدا را فراهم و جوانان ما با راهی که شهدا رفتند بی واسطه آشنا و در آن مسیر حرکت کنند.

در بخش دیگری از این ارتباط زنده تصویری، حجت الاسلام والمسلمین حبیب رضا ارزانی دبیر ستاد عالی کانون های فرهنگی هنری مساجد طی سخنانی خاطرنشان کرد: طرح ملی سه شنبه های تکریم که در سطح کانون های فرهنگی هنری مساجد سراسر کشور در حال اجرا است حداقل کاری است که در چهلمین سالگرد دفاع مقدس در محضر خانواده شهدا می توانیم انجام دهیم.

وی در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به بیانات مقام معظم رهبری پیرامون جایگاه کانون های فرهنگی هنری مساجد کشور که در سال 91 در استان خراسان شمالی مطرح کردند، افزود: معظم له فرمودند من سفارش می کنم که کانون های فرهنگی - هنری مساجد را فراموش نکنید؛ البته با همکاری بسیج. بد است که بین روحانی مسجد و بسیج مسجد، اختلاف به وجود بیاید. با همکاری بسیج، این کانون های فرهنگی - هنری مساجد را مؤثر کنید، برایش کار کنید. بنشینید فکر کنید، مطالعه کنید و سخنی که متناسب با نیاز آن جوانی است که آنجا حضور پیدا می کند، فراهم کنید. مطالعه کنید . ما سال گذشته تفاهم نامه مفصلی را با بسیج تهیه و امیدواریم در سطح مساجد اجرایی شود.

حجت الاسلام والمسلمین ارزانی در پایان درگذشت روح الله رجایی، سردبیر فقید روزنامه جام جم را نیز تسلیت گفت.

همچنین در بخش دیگری از این ارتباط زنده تصویری، آیت الله ابوالقاسم یعقوبی ، نماینده ولی فقیه در استان خراسان شمالی طی سخنانی اظهار کرد: امروز یاد شهدا را گرامی می داریم تا مسیر انقلاب را فراموش نکنیم، یاد شهدا را گرامی می داریم تا از مسیر ولایت و رهبری منحرف نشویم.

حسین فرخنده مدیر کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان خراسان شمالی نیز در بخش دیگری از این ارتباط زنده تصویری با بیان اینکه استان با پیشینه فرهنگی و اقوام متعدد، به گنجینه فرهنگ ها و معرفت، در کشور مشهور است، افزود: استان خراسان شمالی سه هزار شهید در دفاع مقدس تقدیم انقلاب اسلامی کرد، همچنین این استان در رابطه با شهدای مدافع حرم نیز پیشتاز است.

گفتنی است در بخشی از این نشست، مادر شهیدان نریمان و فیروز حمیدی زاده ، طی سخنانی کوتاه اظهار کرد: فرزندانم مسیرشان را به خواست خود و با شناخت کامل انتخاب کردند. مادران و همسران شهدا در انتخاب این مسیر نقش مهم و موثری دارند.

گفتنی است در این ارتباط زنده تصویری سید عباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، حجت الاسلام والمسلمین حبیب رضا ارزانی مشاور وزیر و دبیر ستاد عالی کانون های فرهنگی هنری مساجد کشور و محمدرضا سوقندی مشاور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در امور ایثارگران حضور داشتند.

به گزارش روابط عمومی معاونت توسعه مدیریت و منابع، صبح روز سه شنبه 31 تیرماه 1399 لادن حیدری معاون توسعه مدیریت و منابع وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در کارگاه آموزشی مدیران کل جدید استانها ( 8 استان) که به صورت ویدئو کنفرانس برگزار شده بود توضیحات جامعی در خصوص اقدامات انجام شده، اقدامات در حال پیگیری، وظایف و مسوولیت مدیران استانی تازه منصوب شده و ضرورت ها ارایه کرد.

لادن حیدری معاون وزیر ضمن تشکر ازاقای غیاثی و مدیران حاضر در کارگاه مجازی؛ در خصوص اقدامات مالی و منابع انسانی گفت: درخصوص افزایش 50 درصدی فصل دهم قانون مدیریت خدمات کشوری با توجه به اهتمام و پیگیری های جدی وزیر محترم آقای دکتر صالحی و همکاران ما در این معاونت، موجب شد که همه دستگاه ها از این دستاورد بهره مند شوند و موجب خرسندی ما است. براساس مصوبه بایستی این افزایش از منابع داخلی و اضافه کار تامین شود که البته تاثیر زیادی بر دریافتی کارکنان نداشته است ولی مزایای بسیار دیگری در پی داشته از جمله برای بازنشستگی، کاهش درخواست جابه جایی و انتقال کارکنان و بیمه بازنشستگی تامین اجتماعی آنان موثر بوده است. البته در بعضی موارد از جمله وزارتخانه این امر موجب جهشی مضاعف در استانها شده و با توجه به استانی بودن منابع برخی از استانها نیز در این خصوص موفق بوده اند ولی لازم است تعامل بیشتری با استانداری و سازمان مدیریت و برنامه ریزی استان وجود داشته باشند. وی در خصوص افزایش 50 درصدی برای کارکنان قراردادی نیز توضیحات جامعی ارایه کرد. وی تاکید کرد که استان های موفق در این زمینه؛ اقدام بسیار موثری داشتند.

معاون وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی افزود: مدیران کل دفاتر نوسازی و تحول اداری، امور مالی، امور اداری و بودجه توضیحات مربوط به حوزه کاری خود را ارایه خواهند کرد، ولی لازم است در خصوص واگذاری فضاهای فرهنگی و هنری تاکید موکد داشته باشم. در این مورد حتی اگر فراخوان داده شده و اقداماتی در این زمینه انجام گرفته، اقدام موثری نبوده و واگذاری پروژه ها در استانها با استقبال روبرو نشده است که این امر باید در دستور کار استانها قرار گیرد.

حیدری معاون توسعه مدیریت و منابع در ادامه گفت: با توجه به احداث مجتمع های فرهنگی و هنری در استان ها در مراکز استان و شهرهای مربوطه توسط اداره طرح های عمرانی، و با عنایت به این که احداث این مجتمع های فرهنگی و هنری با مساحت های بالا باعث افزایش سرانه فضاهای فرهنگی استان ها می گردد؛ بایستی استانها همکاری لازم جهت اخذ پروانه ساختمانی؛ اخذ مجوزهای انشعاب آب، برق و گاز؛ عوارض شهرداری و ... و تعامل و پیگیری از طریق نمایندگان ارگان های مربوطه استان خود و انجام مکاتبات و همکاری لازم برای رفع مشکلات و موانع موجود در راه اخذ این مجوزها و اخذ تخفیف ها ویژه عوارض و ... را داشته باشند.

وی افزود: در خصوص ساماندهی بافت های فرسوده و ناکارآمد شهری مطابق مصوبات جلسه های بازآفرینی شهری، لیست محلات هدف برنامه ششم توسعه، جهت هماهنگی و حمایت از اجرایی شدن برنامه ها و اسناد توسعه ملی تهیه شده توسط دفاتر نهاد توسعه محله ای؛ به کلیه استان ها ابلاغ گردیده است و طی نامه های مکرر و پیگیری های جدی انجام شده است، متأسفانه به جز تعداد اندکی از استان ها؛ سایر مدیران کل استانی، گزارشی را تاکنون ارائه ندادند که بایستی همکاری لازم صورت پذیرد.

حیدری تاکید کرد که در خصوص تعمیر، بازسازی و تجهیز مجتمع فرهنگی و هنری استانی؛ این معاونت و اداره طرح های عمرانی وزارتخانه آمادگی هر گونه کمک در فرآیند بازسازی، ارائه ضوابط و مقررات و استانداردهای مربوطه را دارد.

معاون توسعه مدیریت و منابع وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با تاکید بر اینکه در حمایت ها و توزیع منابع در زمان کرونا نگاه جغرافیایی وجود ندارد گفت: در حمایت های فرهنگی و توزیع منابع به ویژه در دوران کرونا نگاه جغرافیایی وجود ندارد، این هم تاکید وزیر محترم است و هم نگاه ما به حمایت ها در کسب و کارهای فرهنگی، که اگر قرار است کاری انجام شود برای کل کشور انجام گیرد. بحران کرونا و پیامدهای اقتصادی ناشی از آن لزوم اتخاذ رویکرد اقتصادی در بخش فرهنگ و هنر را آشکار کرد، چرا که حمایت از کسب و کارهای فرهنگی، هنری و رسانه ای در زمره وظایف وزارتخانه می باشد، لیکن متأسفانه نبود بانک اطلاعات دقیق و یکپارچه از این فعالان، میزان تحقق اقدامات حمایتی را به شدت کاهش داده و یا با تأخیر در بازه زمانی مفید و ممکن روبرو نموده است.

حیدری در بخش کسب و کارهای فرهنگی و اقتصاد فرهنگ افزود : لازم است دو راهکار داشته باشیم؛ راهکار 1: تدوین ضرورت بانک اطلاعات هنرمندان و فعالان فرهنگی و رسانه ای در هر استان ها با برش های جنسیتی، سنی، تحصیلاتی، گروه های نیازمند حمایت جدی و ...و راهکار 2: ضرورت تشکیل شورای گفتگو با بخش خصوصی فرهنگ، هنر و رسانه، وفق قانون بهبود محیط کسب و کار است.

معاون وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی بر لزوم گسترش فعالیت های فرهنگی، هنری و رسانه ای در مناطق مرزی، عشایری و روستایی تاکید کرد و گفت: در این زمینه فعالیت های فرهنگی هنری در مناطق مرزی، عشایری و روستایی نیز دو راهکار داریم، راهکار 1: تشویق ساکنان هنرمند و فرهیخته این مناطق بر انجام فعالیت های فرهنگی و هنری با رویکرد احیای فرهنگ بومی و بهبود شاخص های معیشتی و راهکار 2: شناسایی فعالان فرهنگی، هنری و رسانه ای که به ارایه خدمات روستایی، عشایری و مرزی می پردازند برای بهره مندی از وام های کم بهره اشتغال است.

حیدری با اشاره به اینکه اقدامات انجام شده در دوره کرونا بارقه امیدی در زمینه حمایت از کسب و کارهای فرهنگی برای ما ایجاد کرده است گفت: حتی اگر دستاورد مورد انتظار حاصل نشود، بارقه امیدی ایجاد شده و اقدامات موثری برای حمایت از حوزه فرهنگ و هنر و کسب و کارهای فرهنگی صورت گرفته است.

حیدری در ادامه مسایل مطروحه گفت: شورای گفت و گوی استانها مصوبه وزیر محترم و شورای معاونان است که مقرر گردیده حسب مورد با استانها نشست برگزار شود. حیدری افزود مدیران استانی نشست هایی با صنوف دارند ولی گزارش مناسبی به ستاد ارسال نمی کنند. وی بر ضرورت توجه به تنظیم گزارش دهی در همه بخش های وزارتخانه تاکید کرد.

لادن حیدری در خصوص اداره کل پشتیبانی و خدمات فنی و رفاهی نیز گفت: مدیران کل مطلع باشند که سهمیه بندی مراکز اقامتی برای همکاران استانها 60% از ظرفیت اماکن در اختیار استانها است که با تکمیل سیستم پیامکی کل استان ، تمامی همکاران در استانها؛ می توانند با اداره کل پشتیبانی ارتباط برقرارنمایند. همچنین پوشش درمانی برای بیماران خاص توسط وزارت متبوع با تائید مدیر کل و ارسال مدارک و مستندات در حد مقدورات انجام می پذیردوی افزود: ادارات کل اغلب درخواست خودرو دارند و از طرف نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی هم پیگیری انجام می پذیرد. لیکن بدلیل فقدان خودرو در ستاد وزارت متبوع و منع قانونی، امکان واگذاری خودرو از سوی وزارتخانه به استانها مقدور نمی باشد.

معاون توسعه مدیریت و منابع به تلاش وزارتخانه بر ضرورت آشنایی مدیران کل با فضای مجازی و کار با کارتابل الکترونیکی تاکید کرد و گفت: در وزاتخانه، وزیر محترم و اغلب مدیران با کارتابل الکترونیکی کار می کنند و لازم است مدیران کل این موضوع را در دستور کار قرار دهند . از آنجایی که گردش الکترونیکی مکاتبات، عملاً زمانی محقق می شود که مقام مسئول، دارای کارتابل بوده و خود هیچگونه مکاتبه کاغذی را نپذیرد. لذا التزام به سیستم گردش مکاتبات اداری ضمن تسهیل امور، صرفه جویی در هزینه کاغذ و تونر چابگر، سرعت، دقت و شفافیت را بدنبال خواهد داشت .

حیدری بیان کرد: توجه ویژه به فضای مجازی بعنوان فضای دوم زیست، در شرایط فعلی بسیار مهم است. هر فعالیت فرهنگی که تعریف می شود فضای مجازی محور قرار گیرد، لذا در بسیاری موارد، محور بودن فضای مجازی منجر به صرفه جویی در هزینه ها، وقت و ... بسیار خواهد شد. تعامل مدیر مجموعه ( اداره کل) در فضای مجازی استان در عین رعایت چهارچوب های لازم، بسیار تأثیرگذار و مهم است. بخصوص انعکاس فعالیت ها و اقدامات در قالب های اثرگذار در فضای مجازی، انجام فرآیندهای مالی، اداری، پشتیبانی و ... در قالب سامانه جامع اداری و مالی ضمن حذف گلوگاه ها، سیستم را شفاف کرده و آنرا از وابستگی به فرد، خارج می نماید. وی همچنین به برنامه وزارتخانه در خصوص یکپارچه سازی سیستم اتوماسیون در کل کشور نیز اشاره کرد.

وی افزود: برگزاری جلسات، نشست ها و ... به شکل ویدئو کنفرانس، انجام فعالیت های فرهنگی در فضای مجازی بجای فعالیت های حضوری و ...در شرایط فعلی ( کرونا) و استفاده از فناوری اطلاعات می تواند کمک شایانی به روند انجام امور نماید، وی استفاده از ایمیل سازمانی ( Farhangmail ) و پیام رسان سازمانی وفا در فرآیندهای روزمره سازمانی را اکیدا توصیه کرد.

به گزارش ایمنا به نقل از سازمان اوقاف و امور خیریه، حجت الاسلام غلامرضا عادل روز چهارشنبه در جلسه "ستاد راهبردی ویژه محرم 1399" که با حضور مدیران و مسئولان سازمان اوقاف برگزار شد، اظهار کرد: این جلسه به دلیل شرایط خاص امسال و در پیش بودن محرم تشکیل شده است.

وی در این جلسه که با هدف بررسی طرح بصیرت عاشورایی برگزار شد، با بیان اینکه امسال با شرایط خاص و محدودیت هایی مواجه هستیم و لازم است که تدبیری اندیشیده شود، تاکید کرد: خط قرمز و اولویت اصلی ما در برگزاری مراسمات محرم و صفر، حفظ سلامت جامعه است.

معاون فرهنگی و اجتماعی سازمان اوقاف با بیان اینکه اهمیت محرم و صفر بر کسی پوشیده نیست، گفت: ایام ماه محرم همواره مورد توجه مردم بوده است، بطوریکه عزاداران به صورت خودجوش در خیابان ها، کوچه ها و امامزادگان حضور می یابند.

عادل تصریح کرد: فرصت محرم برای کشور نیز مهم است، زیرا بسیاری از مشکلات کشور به برکت روضه های سیدالشهدا (ع) حل شده است، بنابراین باید از این فرصت استفاده کنیم اما برای سبک و سیاق برگزاری باید فکر شود.

وی با تاکید بر اجرای طرح شمیم حسینی در ایام محرم خاطرنشان کرد: طی هفته های اخیر جلساتی را برگزار کردیم و ظرفیت ها و مدل سازی های جایگزین بررسی شده است و با تصمیم نهایی، ابلاغیه ها به استان ها ارسال می شود.

کد خبر 435036

تهران (پانا) - از مدتی پیش قرار بود به مناسبت گرامیداشت شهدای سی تیر، پس از سال ها مراسمی برگزار و در کنار آن به موضوع ساماندهی خیابان سی تیر نیز پرداخته شود اما این برنامه به دلیل وضعیت فعلی شهر تهران و شیوع کرونا در پی یک نظرخواهی لغو شد و به جای آن، روز گذشته محمدجواد حق شناس رئیس کمیسیون فرهنگی اجتماعی شورای اسلامی شهر تهران، حسن خلیل آبادی عضو شورای اسلامی شهر تهران، محمد ترکمان، احسان شریعتی و از انجمن تهرانشناسی غلامحسین تکمیل همایون، ناصرالدین حسن زاده، محمد درکاهی، دکتر علیپور طبیب و شهردار منطقه 20 بر سر مزار شهدای سی تیر در ابن بابویه و شهدای 16 آذر در امامزاده عبدالله حضور یافتند.

در این بازدید، آنچه در نگاه اول به چشم می آمد، ویرانگی این مکان های قدیمی و تاریخی بود. برخی از قبرهای قدیمی امامزاده عبدالله به دلیل هم سطح سازی تخریب شده بود که قرار شد در ابن بابویه، پس از هم سطح سازی سنگ قبرهای تاریخی دوباره در مکان های قبلی نصب شود اما متاسفانه سنگ قبرهای تاریخی قدیمی مقابل امامزاده عبدالله به طور کامل از بین رفته بود. نکاتی که سبب شد تا حاضران نسبت به سهل انگاری هایی که تا به حال صورت گرفته ابراز تأسف کنند و بعد؛ سخنرانان این گردهمایی در قالب کلمات و جملات از یک افسوس و اهمال تاریخی بگویند.

محمدجواد حق شناس اولین سخنران دیروز بود که به وجه تاریخی و حماسی روز سی تیر اشاره کرد و گفت: ما امروز برای بزرگداشت شهیدان بزرگ این آب و خاک و این وطن و سرزمین در محل مقدسی گردهم آمده ایم. سی تیر یکی از قله های بزرگ تاریخ معاصر ایران است. به عنوان یک معلم عرض می کنم که در مورد قله های تاریخی صحبت می کنم تعریف قله ها زمان را بین شرق و غرب شمال و جنوب مشخص می کنند و باعث می شود که زمانی شاخص شود و تفاوت ایجاد می کند، قله های تاریخی هم دقیقا چنین وضعیتی دارند. یعنی می توانند زمان را به قبل از خود و بعد از خود تقسیم کنند.

او سی تیر را در رده روزهای مهم تاریخی کشور قرار داد و آنها را قله تاریخی لقب داد؛ قله های تاریخی، زمان را به قبل و بعد از خود تقسیم می کنند. این روزها تعدادشان زیاد نیست و شاید در هر صد سال، چند قله اینچنین داشته باشیم.

عضو شورای شهر تهران در توصیف این روز گفت: این روز به نام روز مبارزه با استبداد، استعمار، جهل و خرافه ماندگار شد. با حضور یکپارچه صدها هزار نفر از مردم این شهر و شهرهای دیگر از بزرگ و کوچک پا گرفت تا جلوی استبداد محمدرضا پهلوی در آن روز را بگیرد. روزی که یگانگی مرجعیت ملی و مرجعیت مذهبی را رقم زد و تبدیل به پیروزی شد و بعدتر، به خاطر انشقاق بود که جامعه دوباره 25 سال و شاید صدها سال به عقب رفت.

او در ادامه به مکان این گردهمایی اشاره کرد. جایی که مدفن شهدای سی تیر 1331 است.

حق شناس گفت: به پیشنهاد دوستان و بزرگواران دوستدار تاریخ این سرزمین و رویدادهای معرف، وظیفه خود دانستیم که در شهر تاریخی ری حاضر شویم. شهری که به لحاظ تاریخ، فرهنگ و میراث فرهنگی و به خاطر موقعیت ها و ویژگی هایی که داشته، جزء قله های پرافتخار ما در جهان است. همین پهنه یکی دو هکتاری، به اندازه ده ها کشوری که ادعای کشورداری دارند، تاریخ دارد و امارات متحده عربی، کویت، قطر و بحرین به اندازه این آرامستان، تاریخ و سابقه ندارند. این سرمایه شهر ماست و از شهردار تهران و ریاست اداره اوقاف می خواهم که از این سرمایه مراقبت کنند.

هویت شناسی و مراقبت میراثی از مجموعه ابن بابویه، نکته دیگری بود که در سخنان حق شناس جلب توجه می کرد؛ ما امیدوارم فرصتی پیش بیاید که این مجموعه بتواند به عنوان یکی از مقصدهای مهم گردشگری تاریخی، میراثی و ملی ما در این شهر شناخته شود و زیارتگاه و محل حضور صدها و هزاران مراجعه کننده باشد. مراجعانی که اگر بخواهند به دنبال هویت، تاریخ و فرهنگ خود باشند، تک تک این مقبره ها، برای آنها روایت تاریخ است. بزرگانی در اینجا خوابیده اند که بیش از هزار سال تاریخ این شهر را حفظ کرده اند .

او در بخشی دیگر از سخنان خود، دغدغه هایش را از بابت مرمت و نگهداری مکان گردهمایی ابراز داشت و گفت: نگرانی هایی در بحث همسطح سازی و آسیب به برخی سنگ ها ایجاد شده بود که با توضیحاتی که ارائه شد و بر اساس مشاهدات خودم، حل شده و دیدم که سنگ ها با دقت و وسواس حفظ شده اند که جای تشکر دارد. من پیشنهاد کردم که سنگ های قدیمی تر را که سابقه 80، 90 ساله دارند، می توان با شیشه های محافظ نگه داشت تا از سرقت شان هم جلوگیری شود. امروز هر تکه سنگی از این سنگ ها، زینت بخش موزه های بزرگ جهان است و روزانه بابت تماشای آن به دلار و یورو و پوند، پول پرداخت می کنند. امروز این سنگ ها بدون اینکه متوجه قیمت شان باشیم، زیر پای همه ما است. از داشته های خودمان مراقبت کنیم که افسوس آن را نخوریم.

در روزی که یادمان شهیدان سی تیر 1331 نگاه ها را در آرامستان کهن به خود معطوف کرده بود، حضور و سخنان و دغدغه های تاریخی احسان شریعتی هم خودنمایی می کرد که در این مراسم از انقطاع حافظه تاریخی مردم صحبت می کرد؛ این یک رنج است و باعث می شود که اشتباهات گذشته، تکرار شود، اما برخلاف آن بینشی که فکر می کند بین ارزش های ملی و ارزش های دینی ما تناقض وجود دارد، من فکر می کنم جهان بینی توحید به ما چیز دیگری آموخته و خود پشتیبان و مشوق ما در دفاع از ارزش های ملی و مردمی بوده است. همه آنچه جنبش نواندیشی دینی نام گرفت، از سیدجمال الدین اسدآبادی تا اقبال لاهوری، تا دکترعلی شریعتی تا به امروز، چنین نگرشی را دنبال می کرد و حب وطن، نشان حب ایمان ما بوده است.

شریعتی در سخنان خود گریزی به رهبری جریانی زد که سی ام تیر به خاطر او به وقوع پیوست و گفت: در این روز تاریخی، به مکانی آمده ایم که رهبری نهضیت ملی، دکتر محمد مصدق، زمانی آرزو داشت بین شهدا و در این مکان دفن شود ولی نتوانست و در حصر و تبعید از میان ما رفت و متأسفانه امروز قدر مزار ایشان هم آنچنان که باید دانسته نمی شود و امکان حضور و بازدید از آن برای ملت فراهم نیست. اگر ما واقعا موحد و مسلمان علوی و محمدی هستیم باید از ارزش های ملی و تاریخی خود دفاع کنیم و این ارزش ها را به نسل جدید منتقل کنیم تا جنبش های آینده در ادامه جنبش های گذشته باشند. باید از مبارزان و فداکاران راه ملت به رغم همه سلایق و گرایشات مختلف فکری و سیاسی که ممکن است در بطن ملت وجود داشته باشد، قدردانی شود.

حسن خلیل آبادی عضو شورای شهر تهران هم در این مراسم با اشاره به این که در واقعه سی تیر، مردم با هر دیدگاهی به میدان آمدند و حکومت شاه را مجبور کردند دولت مصدق را بپذیرد و دولت مردمی به کارش بازگردد، گفت: مردم آن زمان با اتحاد توانستند با استبداد و استعمار مبارزه کنند. پس از این یکپارچگی، استعمارگران و مستبدان با هدف تفرقه انداختن میان مردم رفتند که نتیجه اش 28 مرداد شد. امیدواریم از این روز بزرگ یادبگیریم اتحاد و یکپارچگی را از دست ندهیم.

او با اشاره به این که آرامگاه حدود 25 نفر از شهدای سی تیر در ابن بابویه واقع است به وضعیت نامناسب این آرامستان اشاره کرد و گفت: در بودجه دوسال گذشته اعتباری برای ساماندهی آرامستان های شهر تهران پیش بینی کردیم و این محل باید به اوقاف کمک شود تا به این آرامستان رسیدگی شود. ری آرامستان های متعددی دارد از حرم شاه عبدالعظیم تا امام زاده عبدالله و ابن بابویه و حتی در روستاهایش آرامستان هایی با قدمت بالا داریم که بخشی از هویت ری و تهران هستند.

خلیل آبادی یادآور شد: باید شورای تهران و ری و تجریش برای باز پیرایی این آرامستان ها حتی خود بهشت زهرا (س) که یک آرامستان بین المللی است و در گوشه گوشه آن شخصیت های بزرگی دفن هستند، اقدامات لازم را انجام دهد. به گفته خلیل آبادی جای جای شهر ما مثل کتاب تاریخ می ماند و هر برگ آن بخشی از هویت کشور ما است و این نقاط تاریخی شناسنامه های ما هستند.

دکتر غلامحسین تکمیل همایون، استاد دانشگاه و تهران پژوه با ذکر این نکته که شهدایی که اینجا آرمیده اند شهیدان راه وطن هستند. حفظ یاد و خاطره آنها را وظیفه عمومی همگان دانست و اظهار امیدواری کرد با ساخت یادمانی در شان و مقام این شهدا، قدمی کوچک برای یادکرد حماسه آنها به نسل جوان برداشته شود. او با ذکر خاطره ای بیان نمنود که در سالهای گذشته بارها در همین روز و ساعت به اینجا می آمدم و تاسف می خوردم که تنها زیارت کننده قبور هستم. اما امروز جای خوشحالی است که به همت شورای شهر و شهرداری چنین جمع ارزشمندی گرد آمده اند.

محمد ترکمان، تاریخ نگار و پژوهشگر برجسته که آثار متعددی در زمینه تاریخ معاصر به ویژه رخدادهای منتهی به استقرار و سقوط دولت ملی دکتر مصدق به نگارش درآورده و در این زمینه کتابی نیز در خصوص قیام سی تیر در سالهای نخست انقلاب اسلامی منتشر کرد، با ذکر تاریخچه مختصری از شکل گیری قیام سراسری در حمایت دکتر مصدق، قیام سی تیر را ادامه قیام های ملی در عقب راندن دستگاه سلطنت از خواست های استبدادی آنها دانست و پاسداشت این قیام و شهدای این قیام را بسیار مهم و حیاتی دانست.

به گزارش ایسنا به نقل از پایگاه اطلاع رسانی حج، در نشست شورای برنامه ریزی و هماهنگی بعثه مقام معظم رهبری و سازمان حج و زیارت تاکید شد: با توجه به اینکه زائران ایرانی و دیگر کشورها با تصمیم کشور میزبان نمی توانند در مراسم حج امسال حضور داشته باشند بعثه مقام معظم رهبری و سازمان حج و زیارت در تهران و استان ها و در بعد خارجی با حضور شخصیت های مذهبی، فرهنگی و دانشگاهی برنامه های متنوعی را برای گرامیداشت یاد حج و ایام دهه اول ذی الحجه اجرا خواهد شد.

حجت الاسلام والمسلمین سیدجواد مظلومی معاون امور بین الملل بعثه از برنامه ریزی های انجام شده در فضای مجازی برای گرامیداشت حج و تبلیغ فرهنگ و معارف حج درحوزه بین الملل که با همکاری دستگاههای مختلف برگزارخواهد شد، گزارش داد.
حجت الاسلام والمسلمین سید حسین رکن الدینی معاون فرهنگی بعثه نیز تاکید کرد این معاونت 10 برنامه در دهه اول ذی الحجه اجرا خواهد کرد و آموزش و ارتباط با زائران با استفاده از فضای مجازی و برگزاری جلسات حضوری در مناطق سفید را تا برگزاری حج 1400 در اولویت قرار داده است.

وی همچنین به عنوان مسئول کارگروه معاونت ها و مدیران بعثه گزارشی از برنامه های معاونت توسعه مدیریت و منابع، دفتر نظارت و بازرسی و مدیریت حراست بعثه در فرصت به دست آمده از تعطیلی حج ارائه داد و نماینده ولی فقیه در امور حج و زیارت تاکید کرد: نتایج آسیب شناسی های حج گذشته در 17 کار گروه درحال بررسی است و انتظار می رود به ارائه راهکارهای مناسبی برای حل آسیب ها منجر شود.

نواب گفت: مطالعات روی حج آینده ادامه یابد و با توجه به احتمالات مختلف، اولویت بندی و بازبینی مسائل حوزه های اجرایی و فرهنگی مدنظر کارشناسان بعثه و سازمان حج قرار گیرد.

نماینده ولی فقیه در امور حج بر لزوم مستند کردن و تهیه بانک اطلاعات از تجربیات مسؤولان قبلی حوزه حج و زیارت تاکید کرد و افزود: با توجه به درخواست مرکز پزشکی حج و زیارت، بررسی و اقدام لازم برای پیش بینی مکان جدید برای بیمارستان هیئت پزشکی در مکه مکرمه با استفاده از فرصت تعطیلی حج صورت گیرد.

عربستان برای جلوگیری از شیوع ویروس کرونا، حج امسال را برای مسلمانان خارج از این کشور لغو کرد و تصمیم گرفت مناسک حج را با حضور حدود یک هزار زائر که 70درصد آن ها اتباع خارجی مقیم این کشور هستند، برگزار کند. عربستان فردا (سه شنبه) را روز اول ماه ذی الحجه اعلام کرده است.

نماینده ولی فقیه در امور حج چندی پیش از گله مندی زائران ایرانی از لغو مراسم حج و خودداری عربستان از حضور مسلمانان کشورهای دیگر در این مراسم سخن گفته بود.

انتهای پیام

در خصوص سفرهای ارزان قیمت عتبات عالیات گفت: یکی از اقداماتی که هم اکنون در حال پیگیری آن هستیم این است که بتوانیم ارز را به نوعی پیگیری و تأمین کنیم تا هزینه زیارت برای زائران ما کاهش پیدا کند.

وی افزود: در خصوص سوریه، مصوبه ای از شورای عالی حج و زیارت گرفتیم و به دنبال این هستیم تا از محل مطالبات جمهوری اسلامی ایران از دولت سوریه بتوانیم بخشی از هزینه های ارزی سفر زیارتی هموطنان به سوریه را تأمین کنیم و اگر این موضوع اجرایی و عملیاتی شود، نرخ ارز سفرهای زیارتی سوریه بسیار ارزان تر خواهد شد.

رئیس سازمان حج و زیارت تاکید کرد: برای سفر عتبات متفاوت است و یکی از اقدامات دیگری که پیگیری می کنیم این است که پکیج های زیارتی را متنوع کنیم تا اقشار مختلف جامعه بتوانند با هر نوع درآمدی که دارند به زیارت عتبات عالیات مشرف شوند.

رشیدیان تصریح کرد: ما تمام تلاش خود را می کنیم برای این گروه از جامعه زمینه ارائه خدمات را به طور شایسته فراهم کنیم، به همین دلیل اگر کسی توانایی مالی ندارد و می خواهد با گروه های ارزان قیمت به زیارت عتبات اعزام شود، باید بسته های سفر ارزان قیمت را با مراکزی مانند حسینیه ها فراهم کنیم و همچنین شرایط استفاده از حمل و نقل ارزان قیمت را نیز ایجاد کنیم.

وی گفت: همچنین به دنبال این هستیم تا از ظرفیت خیرین و کمک آنها برای افرادی که بضاعت مالی ندارند نیز بهره مند شویم. همچنین برای بیمه و درمان آنها نیز تسهیلاتی فراهم کنیم تا هزینه مازادی را پرداخت نکنند.

رئیس سازمان حج و زیارت در خصوص ارائه ارز دولتی برای عتبات عالیات، خاطرنشان کرد: استفاده از ارز دولتی برای سفرهای عتبات عراق امکانپذیر نیست چرا که شرایط فعلی کشور اجازه این کار را نمی دهد و حتی برای اربعین هم که پیگیری کردیم، متأسفانه موفق نشدیم و می دانیم در این شرایط اولویت هایی برای زندگی روزمره مردم وجود دارد و نمی خواهیم به دولت فشار بیاوریم.

وی ادامه داد: اما تلاش ما این است که زیارت را برای استفاده همه اقشار جامعه گران نکنیم.

به گزارش خبرگزاری فارس، نمایش بچه به نویسندگی نغمه ثمینی و کارگردانی افسانه ماهیان که قرار بود از روز چهارشنبه اول مرداد ماه بعد از پنج ماه توقف در تالار چهارسو پیش روی مخاطبان قرار گیرد، با تصمیم گروه اجرایی نمایش به صحنه نخواهد رفت.

گروه اجرایی نمایش بچه اعلام کرده با وجود همکاری مجموعه تئاتر شهر برای به صحنه بردن این اثر نمایشی در چارچوب رعایت حداکثری شیوه نامه های بهداشتی، فعلا تصمیم بر این است تا با توجه به شرایط پیش آمده در افزایش واگیری و شیوع ویروس کرونا ، حفظ سلامت گروه، تماشاگران و نگرانی هایی که در این زمینه وجود دارد، این نمایش اجرا نشود.

نمایش بچه به نویسندگی نغمه ثمینی، کارگردانی افسانه ماهیان و بازی فاطمه معتمدآریا، سعید چنگیزیان و شیوا فلاحی از بیست و هفتم بهمن ماه سال 1398 در تالار چهارسو مجموعه تئاتر شهر روی صحنه رفت اما به دلیل شیوع ویروس کرونا روز دوم اسفند ماه سال گذشته موقتا به اجرای خود پایان داد. این در حالی است که طبق برنامه ریزی هایی که صورت گرفت، این اثر نمایشی قرار بود از روز چهارشنبه اول مرداد ماه سال 1399 بعد از پنج ماه توقف در اجرا، بار دیگر میزبان مخاطبان تئاتر در تالار چهارسو باشد.

مدیریت مجموعه تئاتر شهر نیز چندی پیش با انتشار شیوه نامه اجرایی و بهداشتی بازگشایی تالارهای نمایشی مجموعه تئاتر شهر پیرو دستور العمل ابلاغی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی پس از انتشار اطلاعیه ستاد ملی مبارزه با کرونا ، هرگونه اجرای عمومی آثار نمایشی در این مجموعه با حضور تماشاگران و هنرمندان را منوط به اجرای دقیق این شیوه نامه دانست.

این شیوه نامه مبتنی بر چند فصل تنظیم شده که طی آن ضمن بیان جزییاتی از پروتکل های بهداشتی موارد مربوط به حضور تماشاگران – هنرمندان - کارکنان و سایر مراجعه کنندگان به واحدهای مختلف ، نحوه برنامه ریزی اجراهای کنونی و نمایش های آینده تالارهای مختلف تئاتر شهر، شرایط پذیرش مخاطبان برای تماشای آثار نمایشی و پیش بینی برای ارائه خدمات مناسب تر مورد توجه قرار گرفته است.

*کانون با 7 تریلی، سینما و تئاتر را به روستاها می بَرد

پنج تماشاخانه جدید به ناوگان تریلی های سیار کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان می پیوندند تا تعداد این صحنه های سیار نمایشی به 7 خودرو در کشور افزایش یابد.

48 سال پیش یعنی در سال 1351 نخستین تریلی سیار کانون راه جاده های کشور را انتخاب کرد و با حضور هنرمندان جوان آن روزها - که اکنون به هنرمندان نام آشنای تئاتر و سینما تبدیل شده اند - شادی و نشاط را با بهره گیری از هنر و رسانه ارزشمند تئاتر به کودکان و نوجوانان شهرها و روستاهای ایران هدیه کرد.

این تریلی پیر پس از 46 سال فعالیت سرانجام دو سال پیش و در آبان 1397 بازنشسته شد و به موزه خاطره های کانون پیوست و البته جای خود را به دو تریلی جدید داد که یکی تماشاخانه سیار نام گرفت و دیگری در خدمت کاروان پیک امید بود.

تماشاخانه سیار اکنون هم پای پیشرفت های فناوری دیگر، تنها یک صحنه برای اجرای تئاتر کودک و نوجوان نیست و با استفاده از امکانات نوین صدا و تصویر، امکان نمایش فیلم برای کودکان و نوجوانان را نیز فراهم کرده است.

تریلی دوم نیز در دو سال گذشته با حضور در مناطق محروم و مناطق بحران زده از سیل و زلزله در قالب طرح پیک امید و مهربانی در کنار کودکان و نوجوانان شهرها و روستاهای کم برخوردار و آسیب دیده از حوادث طبیعی بود و مربیان کانون در کنار این تریلی مجموعه ای از فعالیت های کانون را در اختیار این بچه ها قرار می دادند.

اکنون با همراهی و مشارکت وزارت کشور جمهوری اسلامی ایران 5 تریلی جدید یا تماشاخانه سیار در اختیار کانون قرار گرفته و در حال آماده سازی است تا نقاط بیشتری از پهنه وسیع ایران بزرگ تحت پوشش این خدمات فرهنگی و هنری کانون قرار بگیرد و تعداد بیشتری از کودکان و نوجوانان شادمانه به تماشای فیلم ها و تئاترهای کانون بنشینند.

5 تماشاخانه جدید تا دو ماه آینده تجهیز و آماده سازی می شود و قرار است جای خالی تریلی قدیمی کانون را پر کنند که سال ها یادآور خاطره ی شیرین تماشای تئاتر در ذهن کودکان و نوجوانان ایران بوده است.

از سویی افزایش تعداد تریلی های سیار، هم امکان تماشای فیلم و تئاتر برای تعداد بیشتری از بچه ها را در گوشه گوشه سرزمین ایران فراهم می کند هم بر تعداد گروه های نمایشی فعال در عرصه تئاتر کودک و نوجوان خواهد افزود و حمایت کانون از این گروه ها را درپی خواهد داشت.

کانون پرورش فکری بسیار امیدوار است با راه اندازی این امکان جدید، سفر این تریلی ها به شهرها و روستاهای ایران آغاز شود و پس از دوران سخت شیوع بیماری کرونا ، تماشاخانه های سیار کانون نویددهنده روزهای شاد و پر از سلامت و امید در بین ایرانیان باشند.

انتهای پیام/

دنیای سینما:
برای اولین بار پخش آنلاین نمایش افسانه پری دریایی همراه با اجرای زنده نمایش در تالار هنر افتتاح شد.

به گزارش دنیای سینما به نقل از روابط عمومی تالار هنر برای اولین بار در ایران پخش آنلاین نمایش افسانه پری دریایی به نویسندگی و کارگردانی رضا بیات هم زمان با اجرای زنده این نمایش و با حضور تماشاگران و هنرمندان تئاتر کودک از جمله ناصر آویژه، مهدی قلعه، میلاد رمضانی ورجاوند و حسین فدایی حسین روز دوشنبه سی تیرماه ساعت بیست در تالار هنر افتتاح شد.

در ابتدای مراسم حسین موذن مدیر تالار هنر ضمن اشاره به اهمیت تئاتر به عنوان یکی از مشاغلی که در بحران شیوع کرونا دچار آسیب شده است ابراز خرسندی کرد که پخش آنلاین هم زمان با اجرای زنده تئاتر که همراه با رعایت تمام پروتکل های بهداشتی است به عنوان یکی از بهترین راهکارهایی که در راستای حمایت از هنرمندان تئاتر اندیشیده شده بود اکنون به منصه ظهور می رسد. او در پایان سخنان خود از کمپانی تاترو و سایت تیوال برای همکاری در این پروژه قدردانی کرد.

نمایش موزیکال افسانه پری دریایی داستان پری های دریایی را روایت می کند که به عنوان نگهبانان دریا در مقابل گرگ بدجنسی که قصد تصاحب دریا را دارد، می ایستند.

در این نمایش علی برجی، پویا پیروزرام، فرهاد تفرشی، عطیه ترابی، لیلی حسینی، راشین رضایی، فائزه سنایی، میثم عباسی، مریم کوچک خانی، سحر نعمتی، یاسر محمدی، مصطفی غیاثی، مهیار غفاری، فائزه غفاری، حسین فرزین شاد، نفس کامران، نازنین رضایی، مهدیس حلاجی به ایفای نقش می پردازند.

دیگر عوامل نمایش افسانه پری دریایی عبارتند از:

برنامه ریز و دستیار اول کارگردان: کامبیز بابایی.

آهنگساز: رضا عباسی.

طراح صحنه: هوشنگ یوسفی.

طراح لباس: طیبه آنجدانی.

طراح و ساخت آکساسوار: زهره اسماعیلی.

منشی صحنه: پریسا دهکمه ای.

مدیر صحنه: علیرضا فتحی، سامان حیدریان.

عکاس: بهروز خانی.

دوخت لباس: میترا محمدی.

ساخت ماسک: نرگس اسدزاده، امیرفلاحیان.

نمایش افسانه پری دریایی هر روز بجز شنبه ها و ایام سوگواری ساعت 20 برای مخاطب کودک و نوجوان در تالار هنر واقع در میدان هفت تیر، خیابان مفتح جنوبی، خیابان ورزنده به روی صحنه می رود.

لازم به ذکر است قیمت بلیت نمایش های تالار هنر 20000 تومان است که در روزهای یکشنبه نیم بهاست.

برای کسب آخرین اطلاعات و اخبار تالار هنر به سایت این مجموعه به آدرس www.honarhall.theater.ir، کانال تلگرام @talar_honarو پیج اینستاگرام @honarhall.theater مراجعه کنید.

محمد گلریز، خواننده سرودهای انقلابی و حماسی کشورمان در گفتگو با خبرنگار موسیقی گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا، با اشاره به دغدغه های امروز موسیقی متعهد که لازم است در دستور کار کمیسیون فرهنگی مجلس قرار گیرد، عنوان کرد: موسیقی امروز دل ما را به درد آورده خصوصاً اینکه به فرهنگ و هنر انقلاب از سوی مسئولان هم اهمیت خاصی داده نمی شود. این جای گلایه دارد.

آیا ما این وضعیت را می خواهیم؟

وی افزود: امروز غربی ها از نظر فرهنگی و هنری به ما هجوم آورده اند. وضعیت موسیقی ما را ببیند؛ آیا ما این را می خواهیم؟ من منتقد شدید این وضعیت هستم. وقتی ما در جمهوری اسلامی زندگی می کنیم با این همه شهید و جانباز، چرا نباید سراغشان برویم خصوصاً زمانی که دشمن علیه ما هجمه وارد می کند.

گلریز با بیان اینکه نگاه کردن به سوژه ها کفایت نمی کند بلکه باید دست به کار شد، گفت: گاه قطعات و آهنگ هایی را می شنویم که هیچ ارزشی ندارد. گاه این قطعات و موسیقی کاری می کنند که حتی جوان ما ممکن است به سمت افسردگی و خودکشی برود؛ درحالی که مسئولان فرهنگی ما به فکر نیستند.

این خواننده قطعات حماسی اعتقاد داشت: انگار کسی موسیقی انقلاب را جدی نمی گیرد؛ وقتی هم از آنان سؤال می کنیم که چرا چنین می کنید، چیزی جز ادعا نمی شنویم. به عنوان عضوی کوچک از خانواده فرهنگ و موسیقی انقلاب، از این وضع گله مندم که چرا ارگان های رسمی ما به این مسائل اهمیت نمی دهند.

به راحتی با شعر و موسیقی نامناسب، به فرهنگ ما می تازند

وی تأکید کرد: به راحتی با شعر و موسیقی نامناسب، به فرهنگ ما می تازند. کاش لااقل اینها شعر خوبی داشتند؛ اما بسیاری واقعاً مبتذل هستند. چیزهایی می شنویم که تنها حیرت می کنیم و افسوس می خوریم.

گلریز با یادآوری شخصیت های انقلابی اذعان داشت: درباره این همه مناسبت های انقلابی و ملی هیچ خبری نمی شود. اینها را به فراموشی سپرده ایم. این شخصیت های انقلابی را برای جوان امروز باز کنید و خب چه بهتر که از طریق محصولات فرهنگی و هنری سراغ این چهره ها برویم.

وی نهایتاً اینگونه گفت: توقع دارم لااقل وقتی مناسبتی ملی و مذهبی می شود پررنگ تر برخورد شود. پیشنهاد می دهد خود بچه های انقلابی سراغ راهکارها و گعده و تشکیلات بروند.

انتهای پیام /4143/پ

خبرگزاری میزان - تئاتر و عرصه هنرهای نمایشی از ابتدای تیر ماه سال جاری و بعد از نزدیک به پنج ماه تعطیلی بار دیگر آغاز به کار کرد، هر چند بسیاری در ابتدا مخالف بازگشایی زودهنگام سالن های نمایش بودند اما تماشاخانه های تئاتر مکلف شدند تا با رعایت پروتکل های بهداشتی میزبان مخاطبان باشند.

در این میان بسیاری از کارگردانان مطرح تئاتر از اجرا سر باز زدند، بسیاری از اجراهای مطرح و برخی دیگر از اجراهایی که از حضور بازیگران چهره و سلبریتی ها بهره می بردند ادامه کار خود را به بعد از پایان بیماری کرونا منتقل کردند اما در این میان برخی از کارگردانان جوان فرصت را غنیمت شمرده و آثار خود را روی صحنه بردند.

بیشتر بخوانید: برای مشاهده آخرین اخبار تئاتر طی هفته جاری اینجا کلیک کنید

بعد از بازگشایی تماشاخانه های تئاتر بار دیگر عرصه هنر نمایش با احتمال تعطیلات یک هفته ای روبرو شده است، تعطیلاتی که به احتمال فراوان می تواند با توجه به موج دوم بیماری کرونا ادامه دارد باشد.

***شبنم قلی خانی مهمان اتاقی در هتل پلازا می شود

سپنتا پزشکی نمایش اتاقی در هتل پلازا را با بازی شبنم قلی خانی در تماشاخانه سپند روی صحنه می برد.

سپنتا پزشکی نمایش اتاقی در هتل پلازا اثر نیل سایمون و ترجمه شهرام زرگر را کارگردانی می کند. این نمایش از 4 مرداد ماه ساعت 21 در تماشاخانه سپند روی صحنه می رود.

تهیه کنندگی اتاقی در هتل پلازا را داود زارع گاریزی برعهده دارد و شبنم قلی خانی، روشنک رضایی مهر و فرانک یوسفی در آن به ایفای نقش می پردازند.

این نمایش یک طنز اجتماعی است که به روابط خانوادگی و مشکلات زناشویی می پردازد. کارگردان نمایش هدف از انتخاب این نمایش را جلب توجه مخاطب به مسائل کوچکی که می تواند آرامش زندگی خانوادگی را به راحتی دستخوش مشکلات جدی کند، عنوان کرده است.

شبنم قلی خانی مشاور کارگردان و بازیگر این نمایش نیز درباره حضورش در این اثر گفت: نیل سایمون نویسنده آمریکایی این اثر در این نمایش با نگاهی نو و متفاوت به مسائل خانوادگی پرداخته به طوری که با بیانی صریح تلاش می کند، همراهی مخاطب را تا رفع مشکلات در طول نمایش جلب کند.

همچنین محمد بختیاری، محمدرضا شجاعی، داود زارع گاریزی، ندا سهرابیان، فردین رحمانپور، محمدرضا نیکزاد نیز از دیگر بازیگران این اثر نمایشی و هنرجویان آموزشگاه آبان به سرپرستی شبنم قلی خانی هستند. قلی خانی پیش از این نیز با هنرجویان این آموزشگاهش 2 نمایش دیگر را با همکاری کارگردانانی دیگر روی صحنه برده است.

سایر عوامل نمایش عبارتند از دستیار کارگردان: محمدرضا شجاعی، مدیرتولید: داود زارع گاریزی، طراح لباس: مهسا حامدی، طراح گریم: نوشین پزشکی، طراح حرکت: آزاده شمس، صدا: سپنتا پزشکی، ساخت تیزر: هومان مهراذین، مرتضی طراوت، حسن سلیمی، مهسا برزگر، موسیقی: مانی مویدی، هلیا رضایی، نیما عالیخواه، فریمهر آیریان، زهرا صفرزاده.

تماشاخانه سپند واقع در خیابان کریم خان با توجه به شرایط کنونی تمهیدات بهداشتی از جمله ضد عفونی فضای تماشاخانه و ... را برای حفظ سلامت علاقه مندان به تئاتر تدارک دیده است. در طول اجرای نمایش استفاده از ماسک برای کلیه مخاطبان الزامی است.

***آغاز به کار مجدد تماشاخانه ملک با نمایش با من حرف بزن

نمایش با من حرف بزن به نویسندگی و کارگردانی حامد شیخی به تازگی اجراهای خود را در تماشاخانه ملک آغاز کرده است.

نمایش با من حرف بزن به کارگردانی حامد شیخی از تاریخ 25 تیر اجراهای خود را در تماشاخانه ملک آغاز کرده است.

بازگشایی تماشاخانه ملک بعد از ضدعفونی کامل سالن صورت گرفته است و بلیت فروشی نمایش با من حرف بزن طبق مقررات وضع شده از سوی ستاد ملی کرونا برای 50 درصد از ظرفیت سالن خواهد بود.

نمایش با من حرف بزن در روز دوشنبه 30 تیر با حفظ پروتکل های بهداشتی و فاصله گذاری اجتماعی ویژه عکاسان روی صحنه خواهد رفت و علاقه مندان می توانند از این نمایش عکاسی کنند.

با من حرف بزن اقتباسی است از سه نمایشنامه معروف دنیا که به روایت حامد شیخی روی صحنه می رود و شراره صبور و یگانه سروری به همراه حامد شیخی در این نمایش به ایفای نقش می پردازند.

این نمایش هر شب ساعت 21 و در روز دوشنبه 30 تیر با توجه به شهادت حضرت جواد الائمه در ساعت 19:30 و قبل از اذان مغرب اجرا خواهد شد.

اجرای 6 نمایش در عمارت نوفل لوشاتو همزمان با ماه مبارک رمضان ...

*** چادر بی گل را فصل پاییز به صحنه می برم

دیناروند گفت: نمایش چادر بی گل نوشته سمیرا بادبادی را برای اجرا در پردیس تئاتر شهرزاد آماده می کنم.

شیوا دیناروند درباره فعالیت های جدید تئاتری خود گفت: قرار است نمایشنامه چادر بی گل نوشته سمیرا بادبادی را برای اجرا آماده کنم. این نمایش قرار بود در اسفند روی صحنه برود که شیوع کرونا اجرا را در آن زمان منتفی کرد.

وی درباره مضمون و فضای نمایش عنوان کرد: نمایش فضای زنانه ای دارد و یک کار اجتماعی محسوب می شود و درباره زندگی 5 زن جوان است که ابتدای سال های حکومت پهلوی اول (1314) زندگی می کرده اند. این زن ها به طور دست جمعی تلاش می کنند یک کارگاه تولیدی خیاطی زنانه راه اندازی کنند و هر کدامشان قصه خاص خودشان را دارند. زنانی که علی رغم داشتن فرزند و خانه و زندگی می خوهند مشارکت اجتماعی داشته باشند و بخشی از اقتصاد خانواده خودشان را تامین کنند و تاکیدی داشته باشند بر توانایی های زنان. زنانی که تلاش می کنند بر خلاف باور رایج آن روزگار که جای زنان در کنج خانه است؛ می خواهند با حضور و مشارکت اجتماعی خلاف این مسئله را اثبات کنند.

دیناروند درباره مکان اجرای نمایش گفت: با تماشاخانه شهرزاد صحبت هایی برای اجرای نمایش در نیمه دوم سال انجام داده ام و امیدوارم شرایط کرونایی از بین برود تا بتوانیم تمرینات نمایش را شروع کنیم.

این کارگردان درباره انتخاب بازیگران نمایش چادر بی گل گفت: به طور حتم در تیم بازیگری از چند بازیگر نام آشنا و سلبریتی استفاده می کنم.

این بازیگر درباره چالش های اجرای نمایش در دوران کرونا افزود: به نظرم متولیان و مسئولین تئاتر باید حمایت های جدی از اهالی تئاتر به خاطر این بیکاری ناخواسته انجام بدهند. خیلی از تئاتری ها فقط از این راه امرار معاش می کنند و همه اهالی تئاتر که نمی توانند در آمد دیگری مثل من داشته باشند و از سوی خانواده حمایت بشوند. علاقه دارم مسئولین مرتبط پاسخگو کار های نیمه کاره سال قبل باشند و با رفتنشان صورت مسئله پاک نشود. من اگر بتوانم نمایشم را روی صحنه ببرم برای تعدادی از بچه های تئاتر در جلو و پشت صحنه شغل و درآمد ایجاد می شود.

شیوا دیناروند دانش آموخته تئاتر و جزء نسل جوان است که در سال های اخیر تلاش کرده حضور موثری در حوزه های مختلف تئاتری داشته است. او سال قبل نمایش فولاد هرگز زنگ نمی زند را بازی ایمان صفا و افشین سنگ چاپ با موفقیت در عمارت نوفل لوشاتو روی صحنه برد و دو سال پیش بازی موفقی در نمایش اجتماعی راپورت های شبانه دکتر مصدق به کارگردانی اصغر خلیلی داشت.

*** سه شنبه های لعنتی در تالار سایه به صحنه می رود

نمایش سه شنبه های لعنتی به نویسندگی و کارگردانی محمدمهدی خاتمی از روز چهارشنبه اول مرداد در تالار سایه تئاتر شهر اجراهای خود را از سر می گیرد.

نمایش سه شنبه های لعنتی به کارگردانی محمدمهدی خاتمی که از بیست و هفتم بهمن ماه سال 1398 در تالار سایه مجموعه تئاتر شهر روی صحنه رفت، اما به دلیل شیوع ویروس کرونا روز چهارم اسفند ماه موقتا به اجرای خود پایان داد از روز چهارشنبه اول مرداد ماه سال جاری بعد از پنج ماه توقف در اجرا، بار دیگر میزبان مخاطبان تئاتر در تالار سایه خواهد بود.

این نمایش به نویسندگی و کارگردانی محمدمهدی خاتمی، تهیه کنندگی محسن زارع اشکذری و بازی مانلی حسین پور، سروش طاهری، شهرام مسعودی، اتابک نادری، نسرین نکیسا از تاریخ یاد شده ساعت 19:30 در تالار سایه مجموعه تئاتر شهر روی صحنه می رود.

آوینا کاویانی سرمایه گذار، سینا ییلاق بیگی طراح صحنه و لباس، رضا خضرایی طراح نور، حمیدرضا قاسمی طراح گریم، مهدی دوایی طراح پوستر و بروشور، میلاد حاجی زاده دستیار کارگردان و برنامه ریز، ماندانا قربانی منشی صحنه، امیرحسین خاتمی مدیر صحنه، امیر قالیچی مدیر تبلیغات و روابط عمومی، محمد و امین هادی عکاس و ساخت تیزر و سروش طاهری مجری طرح عوامل اجرایی نمایش سه شنبه های لعنتی هستند.

نمایش سه شنبه های لعنتی به نویسندگی و کارگردانی محمدمهدی خاتمی با مدت زمان 65 دقیقه و قیمت بلیت 35 هزار تومان در تالار سایه تئاتر شهر به صحنه می رود.

طبق برنامه ریزی های انجام گرفته برای رعایت حداکثری شیوه نامه های بهداشتی تالار های تئاتر شهر جهت میزبانی از مخاطبان و هنرمندان پس از خرید بلیت که حداکثر آن در خرید سه عدد تعیین شده، یک عدد صندلی قبل و بعد برای حفظ فاصله گذاری در سامانه فروش بلیت غیر فعال می شود. ضمن اینکه همراه داشتن ماسک حین ورود تماشاگران به تالار اجرا الزامی است.

***افسانه ای از سرزمین ترکستان در رادیو نمایش روایت می شود

پنج شنبه دوم مرداد ماه، افسانه ای از سرزمین ترکستان را در افسون افسانه رادیو نمایش بشنوید.

افسانه پادشاه نادان برگرفته از کتاب افسانه های ترکستان به قلم ناصر پورپیرار و برزین آذرمهر توسط زینت صالحپور به صورت رادیویی تنظیم شده است.

در داستان این افسانه آمده: سال ها قبل در سرزمین ترکستان در آسیای مرکزی قدیم، مرد تهیدستی زندگی می کرد که از مال دنیا تنها یک کلبه ی حصیری داشت. روزی بر اثر بارش باران سقف کلبه مرد تهیدست فرو ریخت. سقف را داد که تعمیر کنند، اما چون وضع مالی خوبی نداشت آن را نصفه نیمه تعمیر کرد. دزدی از آن حوالی می گذشت دید خانه تعمیر شده است گمان برد که صاحبخانه وضع خوبی دارد. نیمه شب قصد دزدی کرد، اما از بالای سقف بر سر مرد تهیدست افتاد. فردای آن روز دزد شکایت کنان نزد پادشاه رفت تا از مرد تهیدست بابت زخمی شدن خسارت بگیرد.

این افسانه به روایت مهرخ افضلی وبا هنرمندی احمد گنجی، علی اصغر دریایی، میرطاهر مظلومی، ایوب آقاخانی، امیر زنده دلان و با بازی و کارگردانی بهرام سروری نژاد در اداره کل هنر های نمایشی رادیو تولید شده است.

افسون افسانه به تهیه کنندگی زهرا عبدالله زاده، افکتوری محمدرضا قبادی فرو صدابرداری حیدر صفدری هر پنجشنبه ساعت 23:15 از رادیو نمایش پخش می شود.

انتهای پیام/

به گزارش واحد ارتباطات و رسانه اداره کل هنرهای تجسمی، در پیام خود نوشته است: خط نستعلیق عصاره نگاه زیبایی شناس انسان ایرانی است. در همه قرون، نادره کارانی که دست به قلم بردند و خطی بر جریده هستی به یادگار گذاردند، در یاد و خاطره فرهنگ و بر تارک میراث فرهنگی ما خوش نشسته اند و تبلور هنر ایشان زبان فارسی را رونق بخشید و تماشای شعر و ادب پارسی را به شکوه رسانید.

در ادامه این پیام آمده است: جناب استاد غلامحسین امیرخانی، از صمیم قلب انتخاب شما را به عنوان گنجینه زنده بشری در خط نستعلیق تبریک عرض می کنم و از خداوند منان برای شما آرزوی بهروزی و سلامتی دارم.

بی تردید سالیان درازی است که هنر خوشنویسی و خط نستعلیق به قلم شما عزت یافته و نام نیکتان خوشنویسی این مرز و بوم را در جهان رونقی دیگر بخشیده است. قلم و نفس شما برای جویندگان هنر خوشنویسی غنیمنت است. پاینده باشید که آبروی خوشنویسی ایران زمین هستید.

وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی دیروز (دوشنبه، 30 تیر) در نامه ای در نامه ای به استانداران تهران و قزوین مراتب ثبت نام استاد غلامحسین امیرخانی به عنوان گنجینه زنده بشری را ابلاغ کرد.

با پشت سر گذاشتن سی وهشتمین دوره جشنواره بین المللی تئاتر فجر در بهمن سال 1398 شاهد آغاز سال جدید هنر تئاتر کشور از ابتدای اسفند ماه 98 با اجراهای مختلف در تماشاخانه های سراسر کشور بودیم که شیوع ویروس کرونا بسیاری برنامه های اجرایی سالن های نمایشی را تغییر داد.

ازجمله این آثار می توان به نمایش قهوه قجری به کارگردانی در سالن اصلی مجموعه تئاترشهر با حضور هنرمندانی چون با اقبال بالایی طی روزهای نخست اشاره کرد که با شیوع ویروس کرونا شاهد تعطیلی فعالیت های آن بودیم.

همچنین با گذشت چهار ماه و از ابتدای تیرماه 99 و فصل مجدد اجراهای آثار نمایشی در کشور تحت لوای شیوه نامه اجرایی و بهداشتی و استفاده کردن از ظرفیت 50 درصدی سالن های میزبان آثار تئاتری، استفاده کردن از این ظرفیت را از جهت به صرفه بودن اجرا مفید ندانست و از ادامه اجرای قهوه قجری انصراف داد. همچنین دیگر نمایشنامه نویس و کارگردان شناخته شده که بنا بود بعد از اجرای آتیلا پسیانی را در سالن اصلی مجموعه تئاترشهر به صحنه ببرد به سبب همان دلایل یعنی استفاده کردن ظرفیت 50 درصدی سالن اصلی نسبت به سرمایه ای که برای تولید این اثر نمایشی گذاشته شده بود همچنین بیم و امید در راستای اقبال مخاطبان بعد از پشت سر گذاشتن چند ماه تعطیلی نیز از اجرا در سالن اصلی انصراف داد.

آخرین اثری که زمزمه های اجرای آن در سالن اصلی مجموعه تئاترشهر به گوش می رسید به کارگردانی بود که این اثر نیز در تقویم اجرایی سالن اصلی مجموعه تئاترشهر قرار داشت؛ اما به دلیل شرایط عنوان شده در گام های نخستین تولید و اجرای عمومی به خواسته کارگرداناز ادامه فعالیت بازماند و انصراف آن ها به مدیریت مجموعه اعلام شد.

همین مساله موجب شد با وجود آغاز فعالیت های نمایشی از ابتدای تیر 99 مهم ترین سالن تئاتر کشور یعنی سالن اصلی مجموعه تئاترشهر تا تاریخ تنظیم این گزارش میزبان هیچ گروه نمایشی نباشد. هرچند طی چند روز اخیر شاهد برنامه تماشاخانه ها و تالارهای اقماری مجموعه تئاترشهر هستیم اما برای مشخص شدن وضعیت اجرایی سالن اصلی و دیگر فعالیت های صورت گرفته در مجموعه تئاترشهر با گفت وگو کرده ایم.

سعید اسدی در گفت وگو با خبرنگار فرهنگی ایرنا با اشاره به آنکه نمایش یه گاز کوچولو به کارگردانیآغازگر فصل اجراهای عمومی در مجموعه تئاتر شهر بود که در تالار سایه به صحنه رفت گفت: سلطانی برای بالا بردن اطمینان مخاطبان پیش از اجرای این اثر تمام بازیگران و عوامل اجرایی خود را از جهت ابتلا به کرونا آزمایش کرد که در رسانه ها هم مطرح شد. درنهایت اجراهای خود را از دهم تیرماه 99 با ظرفیت 50 درصدی تالار سایه آغاز کرد.

وی ادامه داد: هم زمان با پایان یافتن اجراهای این اثر در نهایت 439 مخاطب طی 20 شب اجرای این اثر از این نمایش دیدن کردند و توفیق اجرای این اثر و رضایت مخاطبان از رعایت شیوه نامه های دقیق بهداشتی و اجرایی خاص مجموعه تئاترشهر باعث شد رویکرد هنرمندان برای اجرای آثار در این مجموعه با اقبال بیشتری مواجه شود.

اسدی در پاسخ به خبرنگار ایرنا مبنی بر دلایل اجرا نشدن اثر در سالن اصلی مجموعه تئاترشهر، با تاکید بر این که تولید و اجرا در این سالن با دیگر سالن ها از نظر رویکرد و نگاه اقتصادی متفاوت است گفت: باید شرایط اقتصادی موجود در کشورهمچنین میزان علاقه و اقبال مخاطبان برای حضور در سالن ها مانند پیش از دوران کرونا را در نظر گرفت. با چنین متغیرها و ملاک هایی گروه ها نمی توانند هزینه سنگین تولید آثار بزرگ برای اجرا در سالن اصلی مجموعه تئاترشهر را بدون توجه به بازگشت سرمایه و تنها با تکیه بر فروش گیشه تضمین و تامین کنند.

وی با اشاره به اینکه در شرایط فعلی برای سالن های کوچک تر مجموعه تئاترشهر چنین دل نگرانی وجود ندارد خاطرنشان کرد: هرچند آن آثار نیز نیازمند هزینه تولید هستند باتوجه به آنکه برای مختصات سالن های کوچک تر تولید می شوند میزان هزینه کرد تهیه کنندگان و کارگردانان این آثار نسبت به سالن اصلی مجموعه تئاترشهر به مراتب کمتر است.

وی افزود: همچنین بخشی از هزینه های آن ها می تواند با پرداخت کمک هزینه های اداره کل هنرهای نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در نهایت جبران شود ولی این امر در مورد سالن اصلی مجموعه تئاترشهر با وجود هزینه های هنگفت تولید در کنار کمک هزینه های محدود و فروش گیشه محدودتر، کمتر مورد وثوق کارگردانان است.

مدیر مجموعه تئاترشهر یادآور شد: سالن اصلی مجموعه تئاترشهر از مهم ترین و از مورد اقبال ترین سالن ها برای هنرمندان کشور به شمار می رود و بسیاری گروه ها برای تولید اثر و اجرا در این سالن نمایشی تمایل فراوانی دارند؛ اما مهم ترین مسئله یعنی دغدغه مسائل مالی و اقتصادی باعث انصراف چند گروه با وجود حضور در تقویم اجرایی این سالن شده است. آنچنانکه می دانید جایگزین کردن اثر جدید برای برای تولید و اجرا در سالن اصلی مجموعه تئاترشهر کاری بسیار سخت، پیچیده و نیازمند برنامه ریزی مدون و زمان بر خواهد بود.

امیدواریم با نگاه و برنامه ریزی مدون تر به تمام اما و اگرهای تولید و اجرای آثار تئاتری در سایه شیوع ویروس کرونا شاهد بازگشت اعتماد به مخاطبان و برقراری امنیت در حوزه اقتصاد تئاتر به ویژه برای آثار پرهزینه و بزرگ و سنگین جهت اجرا در تالارهای بزرگ باشیم.

اسدی گفت: برنامه ریزی های بیشتر و مدون تری از سوی مسئولان و متولیان امر فرهنگ و هنر و همچنین خانواده تئاتر باید صورت گیرد تا از این شرایط پیچیده رهایی پیدا کنیم و بار دیگر آرام آرام شاهد بازگشت جریان آرام به عرصه تئاتر کشور باشیم.

به گزارش روابط عمومی اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان تهران، این نگارخانه با هدف معرفی آثار تولید شده از هنرمندان فعال شهرستان تهران و تشویق جامعه هنری به تولید آثار و ایجاد روحیه امید و نشاط در شرایط کنونی و همچنین تنظیم آرشیو و اطلاعات لازم از هنرمندان در شهر تهران، برپا خواهد شد.

بر اساس این گزارش، نگارخانه مجازی همچنین برای نمایش تصویری آثار هنری اعم از خوشنویسی، نقاشی، مجسمه سازی، عکاسی و پوستر در سایت اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهر تهران دایر گردیده است که شورای نظارت برنگار خانه مجازی متشکل از: رئیس اداره، مدیر حراست، مدیر روابط عمومی و کارشناس هنرهای تجسمی است.

گفتنی است؛ علاقمندان می توانند از طریق روابط عمومی اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهر تهران نسب به تقاضای خود اقدام نمایند .

تعطیلی فعالیت های نمایشی از ابتدای اسفند ماه 1398 به سبب شیوع ویروس کرونا آغاز شد و تا با پشت سر گذاشتن موج نخست شیوع این ویروس در ابتدای تیرماه 99 ادامه یافت. هنرمندان تئاتر خیابانی در دهه آخر خردادماه 99 با برپایی رویداد اجراهای خیابانی من، تو، او، تئاتر، زندگی، کرونا فصل نخست احیای فعالیت های تئاتری در کشورمان را بعد از نزدیک به چهار ماه تعطیلی آغاز کردند.

از ابتدای تیرماه نیز هم زمان با بازگشایی درهای سالن ها و تماشاخانه های تئاتر در کشور در روزها و هفته های نخست شاید آرام آرام شاهد حضور هنرمندان تئاتر در سالن های نمایشی بودیم؛ دلایل مختلف و متعددی برای استقبال نه چندان گرم مطرح شد؛ از جمله مسائل مالی و اقتصادی از یک سو و از سوی دیگر نگرانی ها از ادامه شیوع بیماری حتی زمانی قرار شد تنها از نیمی از ظرفیت سالن ها استفاده شود.

اما خوشبختانه با رسیدن به دهه آخر تیرماه 1399 چه در سالن های دولتی و چه در تماشاخانه های خصوصی، آرام آرام شاهدیم که بر تعداد آثار حاضر در این تماشاخانه ها افزوده می شود.

با آغاز موج دوم شیوع ویروس کرونا در کشور و قرمز شدن تعدادی از استان ها و شهرستان ها، بار دیگر زمزمه هایی مبنی بر تعطیلی فعالیت های فرهنگی و هنری به گوش می رسد هرچند با هر بار تکرار این زمزمه ها، اطلاعیه ها، گفتگوها و بیانیه های اداره کل هنرهای نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مبنی بر ادامه حیات فعالیت تئاتر در پایتخت و در سایر نقاط استان ها با نظر شورای ستاد ملی مبارزه با کرونا، استانداری ها و ادارات کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان ها منتشر می شود.

اما بار دیگر زمزمه هایی مبنی بر این مسئله که اگر شاهد تعطیلی فعالیت های تئاتری باشیم می توان جریان این هنر را با هنرمندان تئاتر خیابانی زنده نگه داشت میان اهالی تئاتر به ویژه هنرمندان این عرصه بیشتر به گوش می رسد. برای آشنایی با چندوچون و کم وکیف این مسئله با مدیر دفتر تئاتر خیابانی مرکز هنرهای نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی درباره فعالیت های این دفتر در این ایام و مسائلی که به شکل زمزمه ها و گاه نقطه نظراتی از سوی هنرمندان عرصه تئاتر مطرح می شود به گفت وگو نشستیم.

وی یکی از مهم ترین نتایج تعامل و همکاری دفتر تئاتر خیابانی و اداره کل هنرهای نمایشی را مسئله اختصاص ردیف بودجه ای مشخص برای هنر تئاتر خیابانی در کشور دانست و افزود: براساس تفاهم نامه ها و شاخص گذاری هایی که در حوزه تئاتر خیابانی برقرار شده در گفت وگوهای مکرر با مدیکل هنرهای نمایشی بنا شد تا بتوانیم درطول سال ردیف بودجه مشخصی برای تولید و اجرای آثار تئاتر خیابانی در کشور داشته باشیم.

مدیر دفتر تئاتر خیابانی اداره کل هنرهای نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت: به گونه ای که این ردیف بودجه تنها برای این هنر باشد و دیگر شاهد دل مشغولی هایی نسبت به نداشتن و یا کمبود بودجه در عرصه تئاتر خیابانی در طول سال نباشیم.

خلیلیان درباره دیگر برنامه های این دفتر که از مهم ترین فعالیت های موجود در عرصه تئاتر خیابانی است گفت: در تعامل با آقای محمدرضا الوند مدیر امور استان های مرکز هنرهای نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بنا داریم تا در فاصله زمانی کوتاهی گروه های تئاتر خیابانی سراسر کشور را نیز مانند گروه های تئاتر صحنه ای به ثبت برسانیم.

مدیر دفتر تئاتر خیابانی اداره کل هنرهای نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تاکید کرد: در صورت تحقق این مهم می توانیم شاهد برنامه ریزی مدون تر با نگاهی منسجم چه در قامت بودجه بندی و چه در سایه حمایت از گروه های تئاتر خیابانی فعال در سراسر کشور باشیم. از سوی دیگر ثبت این گروه ها می تواند به شناسنامه دار کردن، بخشیدن هویت و رسمی شدن فعالیت هنرمندان تئاتر در سراسر کشور کمک شایانی کند.

با اشاره به آنکه مدتی است که شاهد آغاز موج دوم بحران شیوع ویروس کرونا در برخی از نقاط کشور هستیم و همین مسئله حساسیت ها را در تمامی عرصه ها از جمله فعالیت های فرهنگی هنری بالا برده است گفت: مسئله مهم این است که تاکنون نه ما و نه هیچ یک از ادارات و دفاتر مربوط به اداره کل هنرهای نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی صحبت و حرفی از تعطیلی فعالیت های تئاتری به میان نیاورده و همه آن ها تاکید بر ادامه حیات اجراهای تئاتری با رعایت شیوه نامه های بهداشتی داشته اند.

مسئله اصلی در تعامل بودن مستمر و مستقیم مراکز فرهنگی و هنری با ستاد ملی مبارزه با کرونا است و تا زمانی که دستورالعمل و ابلاغی از سوی این ستاد برای تعطیلی فعالیت های فرهنگی و هنری صادر نشود، مهم ترین اولویت ما قدم برداشتن محتاطانه و فعالیت در سایه شیوه نامه های بهداشتی و اجرایی است.

خلیلیان خاطرنشان کرد: اما از این مسئله نباید غافل شد که همچنین در دستورالعمل و ابلاغیه ستاد ملی مبارزه با کرونا آن گونه که از زبان مدیرکل اداره هنرهای نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز بارها بر آن تاکید شده است شاهد این نکته هستیم که در استان ها و شهرستان های کشور ادامه فعالیت هنرمندان تئاتر به دستور ستاد ملی مبارزه در تعامل با ادارات کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان ها مربوط و وابسته است.

خلیلیان در مورد تجربه گفت: خوشبختانه بار دیگر شاهد نقش آفرینی درخشان هنرمندان تئاتر خیابانی در آغاز فصل مجدد اجراهای تئاتر بعد از چند ماه تعطیلی در کشور بودیم. همچنین به سبب اقبال خوب مخاطبان از این رویداد که به شکل کشوری برگزار شد در تعامل با ستاد ملی مبارزه با مواد مخدر، رویدادی دیگر را در قالب بازتاب ناهنجاری های این بیماری اجتماعی اجرا کردیم.

وی با بیان این که تمامی این رویدادها از سختی ها و مشکلات خاص خود نیز بی بهره نبود یادآور شد: به عنوان مثال در برخی از استان ها و شهرستان ها به دلیل حساسیت بیشتر مسئولان اداره کل ارشاد استان های مربوطه و یا ستاد ملی مبارزه با کرونا، تنها شاهد یک یا دو شب از اجرای هنرمندان تئاتر خیابانی بودیم و از ادامه فعالیت آن ها به دلیل ازدحام بیش از حد و عدم فاصله گذاری اجتماعی جلوگیری شد؛ که این مسئله دلخوری برخی از هنرمندان را با خود به همراه داشت.

مدیر دفتر تئاتر خیابانی اداره کل هنرهای نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی خاطرنشان کرد: مهم آنست که سیاست ما در اولویت قرار دادن سلامت مخاطبان و جامعه هنرمندان نه تنها تغییر نکرده که با شکل گیری موج دوم بحران کرونا در برخی از نقاط کشور نسبت به این مسئله حساس تر نیز شده ایم.

وی با بیان آنکه به هرحال برای آغاز فعالیت های فرهنگی و هنری در کشور سیاست گذاران و برنامه ریزان جلسات کارشناسی متعددی را پشت سر گذاشتند و در نهایت با ابلاغ شیوه نامه بهداشتی و اجرایی و همچنین قوانین و مقرراتی خاص، شاهد فصل مجدد فعالیت های تئاتر در کشور هستیم، تصریح کرد: نکته مهم آنست که ایران نیز مانند دیگر نقاط جهان تا از بین رفتن کامل این ویروس با این میهمان ناخوانده همراه است و ناگزیر به همزیستی هستیم. بنابراین در سایه این همزیستی لازم است بتوانیم بهترین برنامه ریزی را با کمترین آسیب ها در تمامی بخش ها مدنظر قرار دهیم.

خلیلیان درباره دیگر برنامه های دفتر تئاتر خیابانی اداره کل هنرهای نمایشی گفت: یکی از مهم ترین اقداماتی که طی این مدت توانستیم آن را به سرانجام برسانیم بحث جشنواره بین المللی تئاتر خیابانی مریوان بود که بسیاری گمان می کردند که این رویداد با وجود جریان سازی و اثرگذاری اش ممکن است که امسال به دلیل شیوع ویروس کرونا تعطیلی شود.

وی ادامه داد: اما در چارچوب برنامه ریزی و تأکید بر برپایی این رویداد و دیگر رویدادهای مهم عرصه نمایشی که از مهم ترین برنامه های آقای آشنا مدیرکل اداره هنرهای نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است، بنا شد تا با نگاهی متفاوت این بار به شکل کشوری و در تعامل با هنرمندان تئاتر خیابانی سراسر ایران شاهد اجرای این رویداد در شکلی متفاوت و در قامت اجرای عمومی آثار تئاتر خیابانی باشیم.

وی تعیین ردیف بودجه مشخص برای فعالیت هنرمندان تئاتر خیابانی را یکی از دستاوردهای دیدار و جلسات با مدیرکل اداره هنرهای نمایشی خواند.

سرویس فرهنگ و هنر جوان آنلاین: سند ملی موسیقی قرار است دوباره تدوین شود و شورای عالی انقلاب فرهنگی نیز آن را ابلاغ کند تا بالاخره بعد از چهار دهه از پیروزی انقلاب اسلامی، موسیقی دارای یک سند اجرایی شود که در نقش قانون عمل می کند. پیروز ارجمند، مدیرکل سابق دفتر موسیقی ارشاد در گفتگو با جوان از چرایی تدوین این سند و دلیل طولانی شدن مسیر رسیدن به این سند گفته است.

سند موسیقی قرار است چه کارکردی برای موسیقی ایران داشته باشد؟

سند ملی موسیقی یک سند بالادستی است. این سند ها در بسته های سیاستگذاری دارای ارزش فراوانی است، به خصوص در حوزه موسیقی که در تولید آن بخش های مختلفی از ارشاد و صداوسیما گرفته تا حوزه هنری و بخش خصوصی و همه فعالان حیطه موسیقی با آن درگیر هستند. داشتن سند بالادستی باعث می شود اهداف، سیاستگذاری ها و مشی حاکمیتی در حوزه موسیقی مشخص شود.

تدوین سند ملی موسیقی اولین بار در زمان مسئولیت شما در ارشاد تدوین شد؟

نه پیش از آن مطرح شده بود، اما در دوره تصدی من بازنویسی شد. اولین بار در دوره ریاست جمهوری آقای احمدی نژاد این طرح مطرح و تقریباً نهایی سازی شد، اما محتوای آن از سوی کنشگران موسیقی با انتقاد روبه رو شد و دوباره به مرکز بررسی های استراتژیک ریاست جمهوری بازگشت و چند سالی روی آن کار و در سال 93 آماده شد و باید ابلاغ می شد که این اتفاق رخ نداد.

تدوین سند کار زمانبری است یا بوروکراسی باعث شده که تا به امروز این سند ملی ابلاغ و اجرایی نشود؟

سند ملی موسیقی مانند سند های ملی اقتصادی نیست که دارای پیچیدگی های خاصی باشد. کار تدوین سند با یک تیم تخصصی چیزی بین شش ماه تا یک سال طول می کشد، اما در تدوین سند موسیقی نزدیک 9 سال است که قرار بوده این سند آماده و ابلاغ شود. با توجه به اهمیت موسیقی در جمهوری اسلامی ایران و چالش هایی که بعد از انقلاب در حوزه موسیقی داشته ایم، به نظر می رسد باید در همان سال های ابتدایی پیروزی انقلاب این سند تدوین می شد، شاید این کار باعث می شد اکنون بسیاری از ابهامات فقهی درباره موسیقی حل شده بود.

چرا اینقدر تعلل وجود داشته؟ سندی که به گفته شما حداکثر یک ساله آماده شده چرا این همه سال معطل باقی ماند؟!

به نظرم یکی از دلایلش همان ابهامات فقهی است. مسئله وجود موسیقی، برگزاری کنسرت ها و ارکسترها، نشان دادن ساز و تک خوانی بانوان از جمله موارد ابهام زاست که درباره آن ها میان فق ها و دستگاه های حاکمیتی نظرات مختلفی وجود دارد. همین مسئله وضعیت موسیقی را پیچیده کرده است. به نظرم شورای عالی انقلاب فرهنگی به دلیل نداشتن شجاعت انجام این کار، سند موسیقی را ابلاغ نکرده است.

موسیقی و تولیدات آن از جمله پرمصرف ترین محصولات هنری به شمار می رود، آیا این تعلل باعث ضربه به فعالیت های حوزه موسیقی نشده است؟

ما در کشور حدود 100 هزار نفر فعال حوزه موسیقی داریم که تقریباً می شود 100 هزار خانواده که برای بیش از 80 میلیون ایرانی و چندین میلیون فارسی زبان خارج از ایران محصول تولید می کنند. با این وجود موسیقی هیچ وقت در کشور جدی گرفته نشده است. تصمیم ها در این حوزه اغلب با نظر مدیر کل یا چند دستگاه اجرایی گرفته می شود و نداشتن یک سند برای تصمیم گیری ها باعث شده تا موسیقی در یک بلاتکلیفی باقی بماند. اهمال شورای انقلاب فرهنگی باعث شده این بلاتکلیفی بیشتر و بیشتر نیز شود.

از عمر دولت فعلی چیزی کمتر از یک سال باقی مانده است، آیا فکر می کنید که در این زمان کوتاه می شود کار سند موسیقی را به سرانجام رساند؟!

همان طور که گفتم تدوین سند در حوزه موسیقی چیز عجیبی نیست و زیر یک سال وقت می گیرد.

باید از شورای انقلاب فرهنگی پرسید چرا در تصویب و ابلاغ آن اینقدر تعلل می کند، با اینکه اصولاً در این شورا هیچ کسی پاسخگو نیست و شاید در گام دوم انقلاب باید ترکیب شورای انقلاب فرهنگی تغییر پیدا کند و متناسب با نیاز رو شود.

در دوره ای که این سند را تدوین می کردید چقدر به نظرات اهل فن توجه داشتید؟

با توجه به اینکه نظر صاحبنظران را به صورت جامع در آن دیده بودیم، سند خوبی شده بود.

چرا همان سند تدوینی دوران احمدی نژاد را استفاده نکردید؟

آن سند فوق العاده کلی گویی بود و هیچ نقشه راهی نداشت. سند بالادستی یک دکترین حاکمیتی است که در یک حوزه خاص استراتژی ها و تاکتیک ها را مشخص می کند. آن سند هیچ پارادایمی نداشت و فقط به کلی گویی پرداخته بود، مثلاً از واژه هایی در آن استفاده شده بود که تعریفی از آن نداشتیم. برای نمونه از واژه موسیقی فاخر استفاده شده بود، در حالی که هیچ مصداقی از موسیقی فاخر ارائه نشده بود. به نظرم اجرایی شدن آن سند حتی به سوءاستفاده عده ای از آن منجر می شد.

آن سند را چه کسانی تدوین کرده بودند؟!

اسامی چهره های متعددی از اساتید سرشناس موسیقی در پای آن سند دیده می شود ولی به نظرم آن ها متوجه نشده بودند که چه چیزی را تدوین کرده اند و کار برایشان نامشخص بوده است.

چه تضمینی وجود دارد که سند جدید نیز دچار این آفت نشود؟

باید قبل از اینکه سند ملی موسیقی ابلاغ شود، برای نظرخواهی در اختیار دانشگاه ها و مراکز مرتبط غیر از شورای انقلاب فرهنگی قرار بگیرد تا از بیرون ایراد های آن دیده شود. موسیقی در کشور نیازمند نگاه به روز است و نمی شود بدون به روز کردن دیدگاه ها برای آن تصمیم گیری کرد. یادم است در دوره مسئولیتم در جلساتی که داشتم بار ها از سوی دیگران با این سؤال مواجه شدم که بر اساس کدام سند عمل می کنم؟!

نبود سند باعث می شود تصمیم ها درباره موسیقی سخت شود. الان با وجود شبکه های اجتماعی هر گونه تصمیم برای ممیزی بی اثر شده و اگر می خواهیم سندی کارآمد داشته باشیم به جای نگاه ممیزی گونه باید جنبه های آگاهی بخشی و شناخت موسیقی خوب را تقویت کنیم. اگر چنین نگاهی در تدوین سند موسیقی وجود نداشته باشد، قطعاً شکست خواهد خورد.

این روزها ذهن بسیاری از هنرمندان تئاتر درگیر این پرسش است که در دوران کرونایی، شکل اجرای این هنر که مبنای آن ارتباط بی واسطه بازیگر و تماشاگر است، چگونه خواهد شد.

هر یک از فعالان تئاتر پیش بینی های خاص خود را دارد و در این میان بابک محمدی نمایشنامه نویس و کارگردان احتمال می دهد تئاتری ها بار دیگر به سبک و سیاق یونانیان باستان نمایش اجرا کنند.

او در گفت و گو با ایسنا توضیح داد: باید فرم تئاتر را تغییر بدهیم. شاید بهتر باشد آن را به فضای باز ببریم که فرم و شیوه اجرایی خاص خود را می طلبد. مثل یونان باستان که تئاتر در فضای باز اجرا می شد ولی با فاصله اجتماعی بیشتر!

محمدی اضافه کرد: به هر حال موقعیت خاصی است. تئاتر باید در حضور زنده تماشاگر رخ بدهد ولی مردم به این زودی به تماشای تئاتر نخواهند آمد چون تماشاگر تئاتر قدری فرهیخته است و احتمالا به سلامت خودش اهمیت می دهد.

او همچنین خبر داد که قصد دارد نمایشنامه ای درباره دوران کرونایی بنویسد ولی فعلا ترجیح می دهد کمی تامل کند تا برای شیوه اجرایی این نمایشنامه به قطعیتی برسد.

کارگردان نمایش حرفه ای ها، یک کمدی غمگین گفت: هنوز نمی دانم باید برای فضای مجازی نمایشنامه نوشت یا نه. فعلا می خواهم کمی منتظر بمانم تا ببینم وضعیت اجرای تئاتر به چه سمت و سویی می رود.

او ادامه داد: امسال برنامه داشتم دو نمایش اجرا کنم و گفتگوهای اولیه را هم با سالن انجام داده بودم که کرونا پیش آمد و حالا نه تنها در تئاتر را بسته اند که چراغش را هم خاموش کرده اند.

محمدی درباره نگارش دو رمان هم سخن گفت که موضوع یکی از آنها به دوران کرونایی شباهت دارد.

او توضیح داد: پیش از کرونا نگارش رمانی را شروع کرده بودم که در آن آدم ها نمی توانستند به یکدیگر نزدیک شوند و حیوانات هم پشت شیشه هستند و ... که اتفاقا همزمان شد با کرونا و این برایم خیلی عجیب بود.

نویسنده و کارگردان نمایش مادم پی پی که علاقه زیادی به اسب و سوارکاری دارد، ادامه داد: رمان دیگری هم می نویسم که داستان آن درباره این است که ما آدم ها چگونه با حسادت، افزون خواهی و انتقام جویی، خود را نابود می کنیم و لوکیشن این رمان، یک باشگاه سوارکاری است.

به گفته او، نام این رمان لرد کیشوت است و برای دریافت مجوز انتشار به وزارت ارشاد سپرده شده که پس از دریافت مجوز از سوی انتشارات طهورا به چاپ خواهد رسید.

محمدی که سال ها مقیم اتریش بوده است، چندی پیش داوری یکی از جشنواره های تئاتری را در این کشور بر عهده داشت.

کارگردان پدرخوانده ناپلی گفت: این جشنواره آزمایشگاه بازیگری نام داشت و جشنواره ای برای آموزشگاه های بازیگری اتریش بود. از آنجاکه قبلا در این آموزشگاه ها تدریس کرده بودم، برای داوری دعوت شدم و این جشنواره به دلیل کرونا، به صورت آنلاین برگزار شد.

او در پایان اضافه کرد: هنرجویان فیلم کوتاهی از بازی خود در مدت زمان یک تا دو دقیقه فرستادند و بررسی آنها تقریبا یک ماه زمان برد ولی تجربه جالبی بود.

انتهای پیام

خبرگزاری فارس گروه هنرهای تجسمی: به هر ماده ای که تعلقی به خانواده سیلیکات ها داشته باشد، سرامیک می گویند. سیلیکات یکی از مشتقات سیلیسیم است، یعنی همان ماده ای که بخش عمده زمین از آن تشکیل شده است، عنصر سازنده خاک و زمین تا آنجا که چشم کار می کند. چه خاک جنگل باشد و چه صحرا، این ماده ساده اما جادویی، بخشی از زندگی ماست. بدون آنکه بدان توجه کنیم، روز و شبمان را می سازد. خوشمزه ترین چیزهای زندگیمان را درون ظروفی می خوریم که ساخته و پرداخته سیلیکات ها هستند. برای زیبایی خانه هایمان از تزیینات سیلیکاتی استفاده می کنیم. نمای خانه هایمان را با اشکال مختلف سیلیکاتی مزین می کنیم و در نبود باغچه های آنچنانی در دل آپارتمان ها، با گلدان های سیلیکاتی حیات و طبیعت به منزلمان راه می دهیم. به همه این سیلیکات های دوست داشتنی سرامیک می گوییم.

در مقام انسان دوست داریم دوست داشتنی های اطرافمان زیبا باشد. این میل فطری زیبا بودن و زیبا دیدن، سده ها و هزاره ها آدمی را رها نکرده است.

برای ما در ایران که جهانمان با خاک گره خورده است و زمین سخاوتمندانه داشته هایش را به ما می بخشد، بخشی از زیبای در سرامیک ها عیان می شود. از کاشی های هفت رنگ گرفته تا چینی های گران قیمت، از سفالینه های باستانی تا رج های گلین بر سردر خانه ها. ما در طول تاریخ سرامیک را زیبا خواسته ایم.

این روزها، ماگ ها نمود خوبی است از میل به زیبایی؛ ماگ های سرامیکی که هر صبح چای یا قهوه مان را با نگاهی به دیواره مستدیر و استوانه ایش می نوشیم، نمودی ساده از زیبایی اند.

اما این همه میل به زیبایی برای داشتن جذاب ترین سرامیک ها از کجا می آید؟ کافی است وارد کارگاه صادق باقری شویم تا دریابیم میل به زیبایی سرامیک تا کجا می تواند ادامه یابد.

خانه ای با آجرهای قرمز در میان کوچه خودنمایی می کند. متفاوت از آن همه بنای سنگی تازه باب شده. آجرهای قرمز ما را به نیم قرن پیش می برد. در که گشوده می شود با حیاتی مصفا روبه رو می شویم، هر چند نُقلی و کوچک است؛ اما به لطف سرامیک ها متفاوت شده اند. مسیر کوتاهی را طی می کنیم تا وارد ساختمان شویم و حالا هر چه سر می چرخانی سرامیک می بینی.

برای زیبایی مکان نشستن، سرامیک ها همه کار می کنند. از مرغان بی صدای سرامیکی تا میو های خوش جمال ناخوردنی. سرامیک ها با ما حرف می زنند. اینکه زیبایی را باید دید، وقت خوردن زمان دیگری است.

صادق باقری مدرس سرامیک است و این روزها سرش به دوسالانه ملی سرامیک گرم است. مردی است پرانرژی که اصلاً شباهتی به کلیشه های تصویری از هنرمندان ندارد. با دیدنش و حرف زدن با او تصورتان دگرگون می شود. او نمونه خوبی است برای تابو شکنی و زیر سؤال بردن کلیشه ها. پرانرژی سخن می گوید و محکم.

آقای باقری این روزها که کرونا حاکم است، در آتلیه شخصی خود مشغول است و آموزش می دهد. کارگاه و آموزشگاه کنار یکدیگر. انگار این روزها با درک بیشتر سرامیک به عنوان یک هنر، مردمان بیشتری به سویش سوق یافته اند. حالا مشتریان بیشتری سرامیک را می پسندند و در گالری ها و دکان های فروش زیبایی، سرامیک ها خودنمایی می کنند. باقری هم زیبایی می سازد و هم زیبایی آموزش می دهد.

حالا که مشغول دوسالانه هم شده می گوید اوایل صحبت این بود که هنرمندان سرامیک در آتلیه خود نشسته اند و کار می کنند؛ اما باید پذیرفت هنرمندان سرامیک نیز همانند دیگران نیازمند تولید محصول خودند تا بتوانند اقتصاد خود را پیش برند. با همت و تلاش دوستان در شورای سیاستگذاری و دوران و ارشاد دوسالانه در حال برگزاری است. اگر شرایط بهتر بود با پنج برابر بودجه می توانستیم دوسالانه را پیش بریم.

برایش دوسالانه یک فرصت است، نوعی مبارزه با شرایط امروز و کرونا و بیماری. در ناامیدی دوروبرمان، بسی امید در کلام باقری می بینم. معتقد است به سبب علقه های تاریخی میان ما و سرامیک، این هنر به راحتی می تواند دل ایرانی ها را به دست آورد. پر بیراه هم نمی گوید، کمی اطرافمان را ببینیم سرامیک ها خودنمایی می کنند. با این حال او منتقد است.

از گذشته دور سفال، به عنوان یک سرامیک مهم بخشی از زندگی ما ایرانی ها بوده و هست. در دورانی که صنایع دستی رونق می گیرد، سفال با همه قدمتش عروج می کند و هر کجا که برای خرید سوغاتی ایرانی خیز برمی داشتی، در برابرت دنیایی از سفالینه ها می دیدی. باقری می گوید هنر سرامیک باید از صنایع دستی آن جدا شود. معتقد است: آنچه امروز درباره دوسالانه ملی سرامیک می گوییم، تفاوت فاحشی با دیگر دوسالانه های سرامیک دارد و آن هم تمرکز بر مقوله هنر سرامیک است. مقوله ای که مرز جدا شدنش باید از بخش صنایع دستی روشن باشد.

تا دوره های گذشته دوسالانه سرامیک میزبان بخش هایی همچون کاربردی و سفال بود. حالا خبری از آنها نیست و باقری که عضوی از شورای سیاستگذاری است، می گوید: وزارت ارشاد متولی بخش هنری سرامیک است و صنایع دستی و متولی آن بخش کاربردی، وزارتخانه دیگری است.

وقتی به دور و بر می نگریم کمی بیشتر متوجه منظورش می شویم. زیبایی بصری کارگاه و آموزشگاه، با تزیینات سرامیکی ارتباط چندانی با صنایع دستی ندارد. فضای مذکور، فضایی یگانه است، به قول غربی ها یونیک است. همین یکی است، ولی صنایع دستی تولید انبوه است و در مدار خط تولید. انحصار در آن نیست. خبری از آن هاله والتر بنیامینی به دورش نیست. برای زیبا کردن خریداری نمی شود، برای داشتن و استفاده کردن است. همه چیز به تفاوت میان صنایع و هنر بازمی گردد.

باقری هم مثل دیگر سرامیست ها به خودکاوی اشاره می کند: اثر هنری محصول کاوش درونیات هنرمند است. برون ریزی یک کنکاش فکری است. پس یک شیء برآمده از صنعت فرهنگی چندان بازنمایی اندیشه هنرمند نیست، الگویی تکرارشونده است مبتنی بر نظام بازار. در حالی که اثر برآمده از خودکاوی، آینه تفکر و تعلق هنرمند به جهان درون و برون است.

از عضو شورای سیاست گذاری دوسالانه ملی سرامیک ایران هدف از این دوسالانه را جویا می شویم و می گوید: قصدش آشکار کردن ظرفیت های پنهان سرامیک است تا حتی آنها را در اختیار سایر هنرمندان هم قرار دهد؛ کما اینکه هنرمندان حوزه نقاشی و مجسمه نیز به سرامیک روی آورده اند. به هر حال زبان سرامیک زبانی متفاوتی است.

حرفش بیراه نیست، سرامیک مأمن اولین اقدامات گرافیکی و پویانمایی بشر است. از بزهای جهنده بر جام شهر سوخته تا آثار مدرن نمایشگاه انبساط. سرامیک این روزها حرف برای گفتن بسیار دارد...

انتهای پیام/

سرویس تئاتر هنرآنلاین ، مهرداد کوروش نیا بازیگر و کارگردان و مدیر تئاتر محراب در گفت وگو با خبرنگار هنرآنلاین درباره برگزاری نخستین رپرتوار نمایش های سنتی ایران در مجموعه تئاتر محراب گفت: سال گذشته آقای ابراهیم گله دارزاده مدیر وقت تئاتر محراب به واسطه اینکه یکی از داوران جشنواره نمایش های آئینی سنتی هم بود با تعامل با دبیر جشنواره برآن شد تا با حمایت اداره کل هنرهای نمایشی به تعدادی از آثار برگزیده جشنواره در این تماشاخانه امکان اجرا دهد.

او افزود: بر این اساس پنج نمایش اجرا شده در نوزدهمین جشنواره نمایش های به منظور اجرای عمومی در تئاتر محراب انتخاب و معرفی شدند. نمایش های "به دنبال بخت" به کارگردانی احمد دهقان، "رخت شور شاه" کار علی یدالهی، "خفتگان چشم باز" به کارگردانی جواد انصافی، "بابا کرم" به کارگردانی وحید شاهینی و "چلچراغ" کار رضا علوی بدین منظور انتخاب شدند. به اعتقاد من برگزاری این رپرتوار در تئاتر محراب طرح بسیار خوبی است چراکه باعث تمرکز بخشیدن آثار در یک مجموعه می شود و در این شرایط اطلاع رسانی مطلوبی صورت می گیرد.

کوروش نیا ضمن اشاره به اینکه قرار بر این بود تا نخستین نمایش از این رپرتوار با عنوان "به دنبال بخت" اسفندماه در این مجموعه به صحنه آید، اظهار کرد: متاسفانه با وجود برنامه ریزی انجام شده به دلیل تعطیلی فعالیت های فرهنگی هنری اجرای این نمایش به تیرماه موکول شد و این نمایش در این مجموعه به صحنه آمد. اما به دلیل گستردگی شیوع ویروس کرونا، گروه نمایشی پس از چند اجرا از ادامه کار انصراف دادند که به نظرم تصمیم درستی بود.

او همچنین اضافه کرد: از آنجاکه اکنون در شرایط نامطلوبی به لحاظ گستردگی شیوع بیماری قرار داریم اجرای این نمایش ها امکان پذیر نیست و ماه آینده نیز وارد ایام محرم و صفر خواهیم شد و براین اساس ادامه برگزاری رپرتوار نمایش های آئینی سنتی به بعد از این ایام یعنی آبان ماه موکول خواهدشد.

این بازیگر و کارگردان تئاتر درباره فعالیت این روزهای مجموعه تئاتر محراب گفت: این ایام پلاتوهای مجموعه با رعایت کامل پروتکل های بهداشتی فعال هستند و این روزها به امور تاسیسات و تعمیرات این مجموعه رسیدگی می کنیم. از پایان هفته نیز قرار بر این است تا با حمایت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی وارد ساخت و ساز جدید شویم و دو پلاتو جدید در این تماشاخانه احداث شود. در شرایط به وجود آمده موقعیت خوبی است تا به اموری این چنینی رسیدگی شود.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی شبکه خبر،
سامان خلیلیان، یکی از مهم ترین نتایج تعامل و همکاری دفتر تئاتر خیابانی و اداره کل هنر های نمایشی را مسئله اختصاص ردیف بودجه ای مشخص برای هنر تئاتر خیابانی در کشور دانست و افزود: براساس تفاهم نامه ها و شاخص گذاری هایی که در حوزه تئاتر خیابانی برقرار شده در گفتگو های مکرر با مدیکل هنر های نمایشی بنا شد تا بتوانیم درطول سال ردیف بودجه مشخصی برای تولید و اجرای آثار تئاتر خیابانی در کشور داشته باشیم.

مدیر دفتر تئاتر خیابانی اداره کل هنر های نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت: به گونه ای که این ردیف بودجه تنها برای این هنر باشد و دیگر شاهد دل مشغولی هایی نسبت به نداشتن و یا کمبود بودجه در عرصه تئاتر خیابانی در طول سال نباشیم.

ثبت گروه های تئاتر خیابانی کشور

خلیلیان درباره دیگر برنامه های این دفتر که از مهم ترین فعالیت های موجود در عرصه تئاتر خیابانی است گفت: در تعامل با آقای محمدرضا الوند مدیر امور استان های مرکز هنر های نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بنا داریم تا در فاصله زمانی کوتاهی گروه های تئاتر خیابانی سراسر کشور را نیز مانند گروه های تئاتر صحنه ای به ثبت برسانیم.

مدیر دفتر تئاتر خیابانی اداره کل هنر های نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تاکید کرد: در صورت تحقق این مهم می توانیم شاهد برنامه ریزی مدون تر با نگاهی منسجم چه در قامت بودجه بندی و چه در سایه حمایت از گروه های تئاتر خیابانی فعال در سراسر کشور باشیم. از سوی دیگر ثبت این گروه ها می تواند به شناسنامه دار کردن، بخشیدن هویت و رسمی شدن فعالیت هنرمندان تئاتر در سراسر کشور کمک شایانی کند.

تا کنون حرفی از تعطیلی مجدد تئاتر به میان نیامده است

خلیلیان با اشاره به آنکه مدتی است که شاهد آغاز موج دوم بحران شیوع ویروس کرونا در برخی از نقاط کشور هستیم و همین مسئله حساسیت ها را در تمامی عرصه ها از جمله فعالیت های فرهنگی هنری بالا برده است گفت: مسئله مهم این است که تاکنون نه ما و نه هیچ یک از ادارات و دفاتر مربوط به اداره کل هنر های نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی صحبت و حرفی از تعطیلی فعالیت های تئاتری به میان نیاورده و همه آن ها تاکید بر ادامه حیات اجرا های تئاتری با رعایت شیوه نامه های بهداشتی داشته اند.

مسئله اصلی در تعامل بودن مستمر و مستقیم مراکز فرهنگی و هنری با ستاد ملی مبارزه با کرونا است و تا زمانی که دستورالعمل و ابلاغی از سوی این ستاد برای تعطیلی فعالیت های فرهنگی و هنری صادر نشود، مهم ترین اولویت ما قدم برداشتن محتاطانه و فعالیت در سایه شیوه نامه های بهداشتی و اجرایی است.

خلیلیان خاطرنشان کرد:، اما از این مسئله نباید غافل شد که همچنین در دستورالعمل و ابلاغیه ستاد ملی مبارزه با کرونا آن گونه که از زبان مدیرکل اداره هنر های نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز بار ها بر آن تاکید شده است شاهد این نکته هستیم که در استان ها و شهرستان های کشور ادامه فعالیت هنرمندان تئاتر به دستور ستاد ملی مبارزه در تعامل با ادارات کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان ها مربوط و وابسته است.

نقش آفرینی درخشان هنرمندان تئاتر خیابانی

خلیلیان در مورد تجربه رویداد تئاتر خیابانی من، تو، ما، تئاتر، زندگی، کرونا گفت: خوشبختانه بار دیگر شاهد نقش آفرینی درخشان هنرمندان تئاتر خیابانی در آغاز فصل مجدد اجرا های تئاتر بعد از چند ماه تعطیلی در کشور بودیم. همچنین به سبب اقبال خوب مخاطبان از این رویداد که به شکل کشوری برگزار شد در تعامل با ستاد ملی مبارزه با مواد مخدر، رویدادی دیگر را در قالب بازتاب ناهنجاری های این بیماری اجتماعی اجرا کردیم.

وی با بیان این که تمامی این رویداد ها از سختی ها و مشکلات خاص خود نیز بی بهره نبود یادآور شد: به عنوان مثال در برخی از استان ها و شهرستان ها به دلیل حساسیت بیشتر مسئولان اداره کل ارشاد استان های مربوطه و یا ستاد ملی مبارزه با کرونا، تنها شاهد یک یا دو شب از اجرای هنرمندان تئاتر خیابانی بودیم و از ادامه فعالیت آن ها به دلیل ازدحام بیش از حد و عدم فاصله گذاری اجتماعی جلوگیری شد؛ که این مسئله دلخوری برخی از هنرمندان را با خود به همراه داشت.

فعالیت تئاتر با دو محور بهترین برنامه ریزی با کمترین آسیب

مدیر دفتر تئاتر خیابانی اداره کل هنر های نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی خاطرنشان کرد: مهم آنست که سیاست ما در اولویت قرار دادن سلامت مخاطبان و جامعه هنرمندان نه تن ها تغییر نکرده که با شکل گیری موج دوم بحران کرونا در برخی از نقاط کشور نسبت به این مسئله حساس تر نیز شده ایم. اما این نکته نباید باعث به وجود آمدن برخی از زمزمه ها و شایعه ها مبنی بر تعطیلی مجدد فعالیت های فرهنگی و هنری ازجمله در حوزه تئاتر شود.

وی با بیان آنکه به هرحال برای آغاز فعالیت های فرهنگی و هنری در کشور سیاست گذاران و برنامه ریزان جلسات کارشناسی متعددی را پشت سر گذاشتند و در نهایت با ابلاغ شیوه نامه بهداشتی و اجرایی و همچنین قوانین و مقرراتی خاص، شاهد فصل مجدد فعالیت های تئاتر در کشور هستیم، تصریح کرد: نکته مهم آنست که ایران نیز مانند دیگر نقاط جهان تا از بین رفتن کامل این ویروس با این میهمان ناخوانده همراه است و ناگزیر به همزیستی هستیم؛ بنابراین در سایه این همزیستی لازم است بتوانیم بهترین برنامه ریزی را با کمترین آسیب ها در تمامی بخش ها مدنظر قرار دهیم.

شیوه متفاوت اجرای جشنواره تئاتر خیابانی مریوان

خلیلیان درباره دیگر برنامه های دفتر تئاتر خیابانی اداره کل هنر های نمایشی گفت: یکی از مهم ترین اقداماتی که طی این مدت توانستیم آن را به سرانجام برسانیم بحث جشنواره بین المللی تئاتر خیابانی مریوان بود که بسیاری گمان می کردند که این رویداد با وجود جریان سازی و اثرگذاری اش ممکن است که امسال به دلیل شیوع ویروس کرونا تعطیلی شود.

وی ادامه داد:، اما در چارچوب برنامه ریزی و تأکید بر برپایی این رویداد و دیگر رویداد های مهم عرصه نمایشی که از مهم ترین برنامه های آقای آشنا مدیرکل اداره هنر های نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است، بنا شد تا با نگاهی متفاوت این بار به شکل کشوری و در تعامل با هنرمندان تئاتر خیابانی سراسر ایران شاهد اجرای این رویداد در شکلی متفاوت و در قامت اجرای عمومی آثار تئاتر خیابانی باشیم.

وی تعیین ردیف بودجه مشخص برای فعالیت هنرمندان تئاتر خیابانی را یکی از دستاورد های دیدار و جلسات با مدیرکل اداره هنر های نمایشی خواند.

مهدی یاورمنش: محمد اللهیاری فومنی، چون بسیاری دیگر از مدیران کشورمان، محافظه کاری صحبت می کند؛ به پرسش ها، پاسخ صریح و مستقیم نمی دهد، آرام سخن می گوید و با حوصله واژگان را انتخاب می کند. او 14 ماه است که مدیرکل دفتر موسیقی است و در این مدت، با همین سیاست، توانسته این اداره را از حاشیه و تنش دور نگه دارد.

گفت وگوی ما با اللهیاری، از بحث مشکل ساختاری دفتر موسیقی که تاثیری منفی بر عملکردش می گذارد، آغاز و به مشکل برگزاری کنسرت ها، کیفیت شعر و ترانه آثار پاپ، واگذاری دو ارکستر ملی و سمفونیک به بنیاد رودکی، مجاز شدن خوانندگان زیرزمینی، ممنوعیت سبک رَپ و ... کشیده شد.

حاصل این گفت وگوی یک ساعته، پیشِ چشم شماست:

از یکم خرداد 98 تا کنون، حدود 14 ماه است که شما مسئولیت دفتر موسیقی را برعهده دارید. از سال ها پیش از این که شما به این سمت منصوب شوید، دفتر موسیقی تبدیل به یک شیر بی یال و دم شده است که در عرصه مدیریت این هنر، کارایی لازم را ندارد. آیا می پذیرید که دفتر موسیقی برای سیاست گذاری، برنامه ریزی، نظارت و اجرای امور در عرصه موسیقی، دست بسته ای دارد؟

دفتر موسیقی در حال حاضر، اداره ای است که در حوزه صدور مجوز برای اجرای صحنه ای کنسرت ها خدمات ارائه می دهد. بخش قابل توجهی از وقت دفتر موسیقی صرف این کار می شود.

دفتر موسیقی، در همان نقطه سیاست گذاری، برنامه ریزی و هماهنگی کلان موسیقی، متاسفانه نقش کم رنگی دارد که یک بخشی از آن مربوط به بودجه می شود. امروز بازار موسیقی در ایران با یک نگاه حداقلی، 300میلیارد تومان و با یک نگاه حداکثری، حدود 500 میلیارد تومان گردش اقتصادی در داخل کشور دارد. در مقابل، دفتر موسیقی در بهترین وضعیت، هفت تا هشت میلیارد تومان بودجه در اختیار دارد که این بودجه نیز رویداد محور است و بیشتر در اختیار جشنواره ها قرار می گیرد و کم تر بودجه حمایتی است که در جهت سرمایه گذاری و حمایت از تولید اثر باشد. طبیعتا، رقم 8میلیارد تومان به نسبت 500 میلیارد تومان نمی تواند عدد تاثیرگذاری باشد.

با این که پرسش من معطوف به بحث های کلان مدیریتی و سیاست گذاری نبود، اما بد نیست به یک وعده وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی اشاره کنم که قرار است شورایی تحت عنوان شورای عالی موسیقی در کشور راه بیفتد تا به پیش برد امور کمک کند. آیا با حضور مدیرکل دفتر موسیقی در این شورا، فکر می کنید، در بالادستِ سیاست گذاری این هنر، نقشِ بیشتری پیدا می کنید؟

موضوعی که وزیر ارشاد به آن اشاره کردند، در چندسال گذشته در کمیسیون تخصصی هنر و معماری شورای عالی انقلاب فرهنگی مورد بحث بوده است؛ این که دستگاه هایی که در حوزه موسیقی در کشور فعالیت می کنند، ضرب آهنگ های یکسانی در تصمیم گیری ندارند و با هم هماهنگ نیستند و چه می توان کرد تا این دستگاه ها مثل آموزش و پرورش، حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی، شهرداری، صدا و سیما و وزارت ارشاد، تصمیمات بهتری برای حوزه موسیقی بگیرند. آن جا پیشنهاداتی تحت عنوان شورای هماهنگی موسیقی کشور ارائه شده بود و حالا که پس از چندین سال، شورای هنر در شورای عالی انقلاب فرهنگی تشکیل شده است، یکی از دستوراتش این بود که موضوع تشکیل شورای موسیقی پیگیری شود که چهارشنبه سه هفته قبل، اولین جلسه شورای هنر پس از چند سال برگزار شد.

دفتر موسیقی، در سیاست گذاری، برنامه ریزی و هماهنگی کلان موسیقی، متاسفانه نقش کم رنگی دارد که یک بخشی از آن مربوط به بودجه می شود. امروز بازار موسیقی در ایران با یک نگاه حداکثری، حدود 500 میلیارد تومان گردش اقتصادی دارد. در مقابل، دفتر موسیقی در بهترین وضعیت، هفت تا هشت میلیارد تومان بودجه در اختیار دارد. طبیعتا، این رقم اندک، به نسبت 500 میلیارد تومان، نمی تواند عدد تاثیرگذاری باشد

شورای هماهنگی موسیقی کشور قرار است فعالیت بین دستگاه های موجود در حاکمیت جمهوری اسلامی ایران در حوزه موسیقی را با یکدیگر هماهنگ تر کند. به طور مثال ممکن است در حال حاضر، کاری مورد تایید ارشاد نباشد اما در صدا و سیما پخش شود. یا گونه هایی از موسیقی لازم است در آموزش و پرورش ما ترویج پیدا کند و به آن توجه نشود؛ برای نمونه، ما گاهی می شنویم در مدارس و توسط عواملی غیر از کادر آموزشی، به جای یک موسیقی فاخر، یک موسیقی که چندان خوشایند نیست و بیشتر مخرب است و از آن طرف مرزها آمده، در حال ترویج است. یا بودجه هایی که شهرداری و حوزه هنری برای تولید موسیقی در اختیار دارند، چگونه در کنار یکدیگر قرار بگیرند تا اتفاق بهتری برای موسیقی ایران بیفتد.

دانشگاه ها، صنوف تخصصی موسیقی و هنرمندان هم در این شورا حضور دارند که قرار است سیاست گذاری های مهم و اصلی عرصه موسیقی را انجام دهند.

دوباره باز می گردم به نخستین پرسشم که ربطی به امور ستادی و سیاست گذاری ندارد. اگر بخواهیم دفتر موسیقی را با سازمان سینمایی و اداره کل هنرهای نمایشی مقایسه کنیم، شما در عرصه اجرا، قدرتِ اعمال سیاست های تان را ندارید و دست تان برای عملی شدن تصمیم های گرفته شده، خیلی خالی است.

نه تنها دفتر موسیقی بلکه خود حوزه موسیقی هم دستش خالی است. ما هیچ سند بالادستی قوی که از جهت قانونی در ارتباط با حوزه موسیقی تدوین شده باشد، نداریم. در تقویم رسمی، ما روز ملی سینما داریم، روز هنرهای نمایشی و تئاتر داریم، اما حوزه موسیقی در این مورد و از جهت ثبت و ضبط و داشتن قوانین، بسیار فقیر است.

در مصوبات شورای انقلاب فرهنگی، کدام سند را می توانید پیدا کنید که به موضوع موسیقی پرداخته باشد؟ لذا اولین کاری که در شورای عالی انقلاب فرهنگی تحت عنوان شورای هماهنگی موسیقی انجام می شود، جای امیدواری و خوشحالی دارد. همچنین در حال حاضر که شورای عالی انقلاب فرهنگی در حال تدوین سند ملی موسیقی است، جای خوشحالی دارد.

و همین موضوع نشان می دهد که در وهله اول، ضعف از جانب قوانین بالادستی است. آیین نامه هایی که تا کنون در دفتر موسیقی وجود داشته است، آیین نامه های قوی و یک دستی نبوده است. اکنون پس از سال ها، آیین نامه جامع دفتر موسیقی تحت عنوان آیین نامه صدور مجوز و نظارت بر انتشار آثار موسیقیایی، پس از چند سال کار کارشناسی تدوین و نهایی شده است. به زودی یک سامانه ای در دفتر موسیقی راه خواهد افتاد که تمام موارد اداری، به صورت الکترونیک انجام شود.

ضعف و نبود قوانین بالا دستی از یک طرف و از طرفی مشخص نبودن نسبت دقیق موسیقی با سایر حوزه ها مثل جامعه، دین و دیگر موارد، طبیعتا باعث می شود حوزه موسیقی آسیب پذیرباشد؛ هم از جهت قوانین، هم نظارت و هم سیاست گذاری.

این موارد، بحث های کلان سیاست گذاری و اداری است. برای روشن شدن همان پرسش نخستین من، بگذارید یک مثال بزنم. ستاد ملی مبارزه با کرونا، درست یا غلط، تصمیم گرفت از اول تیر، سالن های سینما، تئاتر و موسیقی بازگشایی شوند. وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هم مجوز این کار را داد. در عمل، دیدیم، فیلم ها اکران شدند، تئاترها روی صحنه رفتند و اما خبری از کنسرت ها نشد. بعد از یک مدت، چند شرکت، فروش بلیت های چهار کنسرت را آغاز کردند که چون بر خلاف مصوبات شما، قیمت ها را افزایش داده بودند، تذکر گرفتند. آن ها هم به جای تمکین، در کل، کرکره فروش بلیت را پایین کشیدند و تمام. این نشان می دهد، در حال حاضر، دفتر موسیقی، قدرتِ اجرایی در این حوزه ندارد، نه این که نخواهد، بلکه ابزار و اهرم اجرای سیاست هایش را ندارد. انتقاد من به این وضعیت است.

خب همین مورد که شما گفتید، نشان می دهد دفتر موسیقی نسبت به موضوع افزایش قیمت بلیت ها منفعل نبوده و نقش خود را به درستی ایفا کرده است. اما چرا شرکت ها، از ادامه بلیت فروشی صرف نظر کردند، یک بحث دیگر است.

برای مثال، یک کنسرتی برای 24تیر برنامه ریزی شده بود و قیمت بلیت بیشتر از آن چیزی بود که ما با شرکت ها توافق کرده بودیم، قرار شد تا در قیمت بلیت ها تجدید نظر کنند، اما فکر می کنم در آن چند ساعتی که سایت بلیت فروشی باز بود، استقبال کافی از کنسرت به عمل نیامد و آن شرکت را دچار نگرانی کرد که آیا مردم خواهند آمد یا نه. این که شرکتی بخواهد کنسرت بگذارد یا نه، دست خودش هست و ما نمی توانیم اجبار کنیم. اما در آن بخش که ما باید وارد عمل می شدیم و بسترسازی می کردیم، بیش از وظایف مان حضور داشتیم.

در حالی که هنوز خبری از بازگشایی ها نبود و قبل از این که به این فکر کنیم که اجراها در چه بازه زمانی و با چه شرایطی آغاز شوند، ما دو گروهِ مدیرانِ سالن ها و شرکت ها را گرد هم آوردیم. توافق های خوبی هم حاصل شد؛ این که سالن ها اجاره های شان را 50 درصد کم کنند، این که هنرمندان دستمزدشان را کاهش دهند و ...، توافق های مهمی بود که زیر نظرِ دفتر موسیقی به نتیجه رسید.

ما زمانی دستورالعمل بهداشتی نوشتیم تا سالن ها با رعایت یک سری قواعد بهداشتی بتوانند فعالیت خودشان را آغاز کنند که ستاد کرونا هنوز پروتکل های خود را اعلام نکرده بود و بعد که دستورالعمل ها ابلاغ شد، متوجه شدیم که نظر ستاد کرونا هم همان ظرفیت پنجاه درصد سالن ها است.

ورود ما به عرصه کنسرت ها، برای این بود که دو ضلع شرکت ها و سالن ها با یکدیگر توافق کنند تا ضلع سوم که مردم هستند، دچار مشکل نشوند. از سوی دیگر، در فضایی که آن اوایلِ همه گیری کرونا مطرح شد، دفتر موسیقی از اولین جاهایی بود که بحث اجرای آنلاین را با شهرداری، بنیاد رودکی و مجموعه ساترا آغاز کرد. در اجراهای آنلاین، این نخستین بار بود که صدا و سیما (ساترا) پای کار آمد.

تا این جای کارها، برعهده دفتر موسیقی بود اما از یک جایی به بعد که شرکت خصوصی بخواهد کنسرت برگزار کند، کاملا تابع معادلات اقتصادی خودش پیش می رود. شرکت ها قطعا درباره این موضوع نگران بوده و هستند که سالن ها حتی در حد همان 50 درصد ظرفیت هم پر نشود که ما نمی توانیم آن ها را مجبور به برگزاری کنسرت کنیم.

و جدا از بحث اجراهای صحنه ای و آنلاین، چند روز پیش داشتیم گزارشی را تهیه می کردیم که در سه ماه گذشته، با وجود همه گیری کرونا، چه تعداد کار در قالب تک آهنگ ، نماهنگ و یا آلبوم منتشر شده است. آماری که ما به دست آوردیم، حاکی از دو برابر شدن فعالیت در این عرصه است که نشان می دهد موسیقی کشور در این مدت، تعطیل نبوده است.

در عرصه اقتصاد موسیقی که بخشِ عمده آن مربوط به کنسرت است، چند شرکت هستند که هم سیاست گذارند، هم برنامه ریز و هم مجری. این که هفت یا هشت شرکت برای اجراهای صحنه ای کشور تصمیم بگیرند، اصلا شرایط خوبی نیست.

البته این موضوع، مربوط به ماه های اخیر نیست و این شرکت ها، سالیان سال است که در این حوزه کار می کنند. همین دو جلسه ای که برگزار کردیم، برای شرکت ها محل سوال بود که چرا دفتر موسیقی به یک حوزه ای ورود می کند که تا کنون وارد نشده است.

مسئله اصلی در برگزار نشدن کنسرت ها، عدم تحرک دفتر موسیقی نیست، موضوع اصلی، ترس هنرمندان و شرکت ها از میزان استقبال مردم است و این که اگر ضرر کنند، دفتر موسیقی یا وزارت ارشاد می تواند به هر گروه مثلا 200 میلیون تومان برای جبران زیان بپردازد

در همه این سال ها، موسیقی، حوزه ای جدا از حمایت دولت بوده است و روی پای خودش، گردش اقتصادی اش را ادامه داده و همیشه تابع عرضه و تقاضا بوده است. وقتی برگزاری کنسرت ها، دستِ بخش خصوصی است، این موضوع ایجاب می کند که تابع عرضه و تقاضا باشند.

در ضمن، شما سالن کنسرت را با سالن سینما یکی نبینید. آن شور و هیجان و حرکتی که در کنسرت است، در یک سانس نمایش فیلم نیست. مردم در همین مدت، به دلیل ترس از کرونا، از فیلم های روی پرده استقبال چندانی نکردند. در این شرایط طبیعی است که برای رفتن به کنسرت، احتیاط بیشتری به خرج دهند. این واقعیت، شرکت های کنسرت گذار را به حساب و کتاب وا می دارد که آیا اصلا از اجراهای صحنه ای استقبال خواهد شد؟

البته در این شرایط کرونایی می شد کمی ابتکار و انعطاف داشت و از خیر اجرا در سالن ها گذشت و کنسرت ها را در محیط های باز برگزار کرد که شرایط بهتری دارند. خوشبختانه ما این فضاها را در تهران و بسیاری از شهرستان ها داریم. فضاهایی مانند مجموعه فرهنگی نیاوران، مجموعه سعدآباد و پارک آب و آتش یا باغ عفیف آباد شیراز و ... اگر دفتر موسیقی، تلاش می کرد از این فضاهای باز بیشتر بهره برداری شود، امکان رعایت پروتکل های بهداشتی ساده تر می شد و چه بسا استقبال هم صورت می گرفت.

در روند برگزاری کنسرت، شرکت یا موسسه به سالن یا مرکز مورد نظر خود که می تواند مجموعه سعدآباد یا نیاوران باشد، مراجعه می کند و سپس درخواست مجوز به دفتر موسیقی ارسال می شود. در حال حاضر هم ما از برگزاری اجراهای زنده در این فضاها استقبال می کنیم و منعی ندارد. قبل از این هم مجوزهای زیادی برای مجموعه سعدآباد و نیاوران صادر شده است.

اما مسئله اصلی در برگزار نشدن کنسرت ها، عدم تحرک دفتر موسیقی نیست، موضوع اصلی، ترس هنرمندان و شرکت ها از میزان استقبال مردم است و این که اگر ضرر کنند، دفتر موسیقی یا وزارت ارشاد می تواند به هر گروه مثلا 200 میلیون تومان برای جبران زیان بپردازد.

اگر در این عرصه، بخش خصوصی همه کاره است. اما در بحث ارکسترهای بزرگ، ما ارکستر سمفونیک تهران و ارکستر ملی را داریم که متاسفانه مدیریت این دو ارکستر هم دست دفتر موسیقی نیست و زیر مجموعه بنیاد رودکی هستند که جای ایراد دارد. اعضای این ارکسترها حقوق ثابت می گیرند و قاعدتا جلسات تمرینی هم در این ایام دارند. چرا برای اجرای این دو ارکستر، کاری انجام نگرفت؟ این دو ارکستر که دیگر در دستِ بخش خصوصی نیستند.

همان قدر که سالن ها در این چند ماه ضرر کردند و اجرا نداشتند، بنیاد رودکی هم که بخشی از شرح وظایف آن، سالن داری است، درآمدی نداشته . مجموعه بنیاد رودکی، بخشی قابل توجهی از هزینه های خودش را به صورت خودگردان و از طریق درآمد سالن ها تامین می کند که در این ایام، این درآمدها را نداشته، اما خرج های ثابت سرجایش بوده است.

در آن سال هایی که ارکستر از دفتر موسیقی منفک و به بنیاد رودکی واگذار شد، به این دلیل بود که چون بنیاد رودکی توانایی درآمدزایی دارد، از پسِ هزینه های ارکسترها بر می آید. پس، در چند ماه گذشته هم ارکسترهای سمفونیک و ملی می توانستند مانند دیگر شرکت ها و گروه ها به میدان بیایند تا مردم از اجرای آن ها استفاده کنند و ما استقبال می کردیم.

این وضعیت، همان بحث من است که دفتر موسیقی نه ارکستری دارد، نه سالنی و نه امکاناتی دیگر. در همین ماجرای واگذاری دو ارکستر سمفونیک و ملی به بنیاد رودکی، ما با یک تجربه شکست خورده رو به رو هستیم. واقعا دفتر موسیقی تصمیمی در جهت مدیریت بهتر این دو ارکستر ندارد؟

من از آن دسته از افرادی هستم که تلاش می کنم به قضایا نگاهی ساختاری داشته باشم، نه یک نگاه گذرا و موردی. و فکر می کنم ریل گذاری در ارتباط با اداره ارکسترها نیازمند بازنگری و تغییر است. ما حتما باید به ساختار درست برای مدیریت ارکسترها فکر کنیم، ما هنوز در جامعه هنری مان، بین این موضوع که ارکستر احتیاج به رهبری دائمی دارد یا باید با رهبر مهمان اداره شود، اختلاف نظر داریم. برخی از هنرمندان معتقدند که ارکستر رهبر دائمی می خواهد و برخی دیگر معتقدند که این ارکسترها با این وضعیت تمرین و تعداد دفعات اجرا به همان رهبر مهمان نیاز دارند و برخی معتقدند اگر یک مدیر هنری این ارکسترها را هدایت کند، کافی است.

اما من فکر می کنم که با ساختار درست می توان این دو ارکستر را به درستی هدایت کرد. البته برخی معتقدند این دو ارکستر باید باهم تلفیق شوند و سال گذشته هم این موضوع محل گفت وگوی کارشناسان در فضای رسانه شد. عده ای هم معتقدند که دولت نباید ارکسترداری کند و ارکسترها باید به بخش خصوصی یا یک نهاد عمومی واگذار شوند و عده ای هم کاملا مخالف این موضوع هستند.

این صحبت ها را مطرح کردم تا مشخص شود زمانی که وارد بحث ارکستر می شویم، با تعدادی سوال که برای آن پاسخ های قوام نیافته ای داریم، مواجه می شویم.

همان طور که خودتان در ابتدای گفت وگو اشاره کردید، عمده فعالیت دفتر موسیقی، در صدور مجوز آثار خلاصه شده است؛ شورای شعر و ترانه و شورای موسیقی ، دو بازوی شما در این عرصه هستند. این دو شورا، با بسیاری از امور کلیشه ای برخورد می کنند و برخی از افراد آن خیلی به روز نیستند. قرار نیست تعداد اعضای این دو شورا و ترکیب آن ها تغییر پیدا کند؟

دفتر موسیقی درحال حاضر دو شورا دارد، یکی شورای موسیقی و دیگری شورای شعر که بعدها به شورای شعر و ترانه تغییرنام پیدا کرد و در آیین نامه جدید قرار است به شورای شعر، ترانه و کلام تغییر نام بدهد، چرا که بسیاری از آثاری که اینجا می آیند، نه از قواعد شعر تبعیت می کنند نه از قواعد ترانه و بیشتر متن هستند.

کار این شوراها ارائه تاییدیه است. دفتر موسیقی، اداره کتاب نیست که هرکسی هر شعری دارد به اینجا بیاورد تا ما به او مجوز نشر بدهیم. این آفت را ما در شورای ترانه داریم که در حال حاضر، ورودی ها به دفتر موسیقی، بی شمار است. سال گذشته، بین 10 تا 15 هزار ترانه به دفتر موسیقی ارسال شده است که افراد می خواسته اند بعد از گرفتن مجوز، آن را به شرکت ها بفروشند یا اساسا با آن کاری نداشته و صرفا می خواسته اند به طور مثال پنجاه ترانه مجوز گرفته برای خودشان داشته باشند. در حالی که ما این جا دفتر صدور مجوز برای ترانه خام نیستیم و قرار است این متن، پس از اخذ تاییدیه تبدیل به موسیقی شود.

برای صدور مجوز در شورای شعر و ترانه، مشکل اساسی اینجاست که ما، بین یک دو راهی قرار گرفته ایم؛ از طرفی باید پاسداشت زبان فارسی را انجام دهیم تا ترانه، سخیف و مبتذل نباشد و از طرفی هم گروهی می گویند این شعر و ترانه ها، سلیقهِ مخاطب امروز است. تعادل و توازن برقرار کردن بین این دو گرایش، بسیار مهم است

نکته جالب تر این که ما آسیب شناسی کردیم و در عمده این شعرها، 200 تا 300 کلمه فارسی پیدا کردیم که دائم در حال تکرار شدن هستند. این که سلیقه جامعه، این سبک شعر است، یا تعدادی شرکت در حال ساختنِ سلیقه جامعه هستند، یک موضوع قابل بحث و بررسی است.

سال گذشته که من مسئول دفتر موسیقی شدم، تعدادی از این شعرهای ورودی، بی پاسخ مانده بود و بعد از آن که دو ماه از استقرار من گذشت، پنج نفر از دوستان جوان تر را به شورای شعر و ترانه اضافه کردم و قرار ما بر این شد که ظرف 24 تا 48 ساعت به مردم پاسخگو باشیم. در حال حاضر شما با هر شرکتی تماس بگیرید، این موضوع را تایید می کند که دفتر موسیقی، نتیجه ارزیابی شعر، ترانه و متن را در بازه زمانی 24 تا 48 ساعت ارائه می کند.

در حال حاضر هم به دلیل شرایط کرونا، کار را تعطیل نکرده ایم و کارشناسان ما به صورت غیر حضوری، آثار را بررسی می کنند. البته چیزی که جای بحث و نظر دهی دارد، این موضوع است که ترانه ها را بر اساس آن که محتوایی ندارند تایید نکنیم یا براساس عدم پیروی از قواعد شعر، ادبیات و دستور زبان فارسی. از طرفی هم روزی نیست که از هنرمندان پیشکسوت حوزه موسیقی سنتی و خانواده ها گلایه نشنویم که چرا این ترانه ها با این سطح نازل ادبیات منتشر می شوند. تقریبا موسیقی مصرفی و سرگرم کننده ما در گونه پاپ، در حال تبدیل شدن به یک موسیقی منهای ادبیات است که جای نگرانی دارد. از طرفی، شرکت های موسیقی می گویند این ترانه هایی که ما می آوریم، می دانیم که شعر و ترانه نیست و از قواعد آن تبعیت نمی کند، اما ما تعدادی کلمه را بر اساس ملودی چیده ایم که همین ها سلیقه نوجوانان و جوانان امروز است و اگر این منتشر نشود، به فلان خواننده یا گروه خارج از کشور مراجعه می شود یا این که درصدِ گرایش به موسیقی زیرزمینی افزایش پیدا می کند.

مشکل اساسی اینجاست که ما، بین یک دو راهی قرار گرفته ایم؛ از طرفی باید پاسداشت زبان فارسی را انجام دهیم تا ترانه، سخیف و مبتذل نباشد و از طرفی هم گروهی می گویند این شعر و ترانه ها، سلیقهِ مخاطب امروز است. تعادل و توازن برقرار کردن بین این دو گرایش، بسیار مهم است. در حال حاضر، یکی از جمع بندی های ما این است که برای ترانه سراها، کارگاه های آموزشی برگزار کنیم. و از آن جایی که حوزه فرهنگ ، از جنس نرم است، باید با گفت وگو و اقناع پیش برویم.

قبول دارم، سختی کار در شوراهای شعر و ترانه و موسیقی زیاد است، گاهی اوقات یک متنی مجوز می گیرد که از لحاظ ادبی، ارزشی ندارد و از طرفی همان ترانه، چه در داخل ایران و چه در خارج از کشور مورد استقبال قرار می گیرد. مانندِ قطعه عالیجناب عشق ، کارِ گروه ایوان بند که از لحاظ شعر و ترانه در سطح خوبی نیست، اما ملودی و کلام آن، بسیار طرفدار پیدا کرده و در چند کشور دیگر هم از روی آن کپی شده است. همین موضوع، کار شما را سخت می کند.

بله، کار را بسیار سخت می کند و برای همین، نظارت ما در دو شورای موسیقی و ترانه، یک نظارت حداقلی است، چون قرار نیست روی ترانه ها، ارزش گذاری کیفی انجام دهیم. صرفا قرار است ببینیم حداقل های لازم برای انتشار را دارد یا خیر، بیش از آن و مسئله مقایسه و کیفیت سنجی را مردم باید تصمیم بگیرند که ترانه را گوش بدهند یا خیر. به هرحال ما تلاش می کنیم در سلیقه مخاطب دخالت نکنیم، اما این ترانه ها باید حداقل های لازم را داشته باشند.

در موسیقی کشور، اتفاق بسیار خوبی که در شش هفت ساله گذشته رخ داده است، این بوده که بسیاری از خوانندگان غیر مجاز مانند مسیح و آرش، امیرعباس گلاب، معین زد، مهدی جهانی و ...مجوز گرفتند و به طور رسمی فعالیت خودشان را آغاز کردند. آیا این خط دنبال خواهد شد تا از تعداد غیرمجازها کاسته و به افراد فعال در حوزه رسمی، افزوده شود؟

همه افرادی که در داخل کشور زندگی می کنند، به طور طبیعی باید از این حق برخوردار باشند که از تمامی امکانات کشور استفاده کنند. موضوع مجوز، یک امتیاز نیست، بلکه یک حق شهروندی است. آن کسی که فعالیت می کند، طبیعتا دوست دارد در چهارچوبِ قوانین و ضوابط کشورش فعالیت خود را ادامه بدهد. زمانی که درباره نسل جوانی که تاثیرگذار است و تعداد زیادی همراه کننده دارد، صحبت می کنیم، طبیعی است که باید به آن ها بها بدهیم.

رهبر معظم انقلاب نیز بارها به موضوع جذب حداکثری تاکید کرده اند و همه ما در هر حوزه ای که فعالیت می کنیم، باید این نگاه را داشته باشیم.

اما وقتی به همین روند نگاه می کنیم، متوجه می شویم که در کشور، نسبت به موسیقی رپ، یک گاردِ بسته ای دارد، به طور مثال، امیرعباس گلاب مجوز می گیرد و حمیدصفت که با او همراه بوده، مجور نمی گیرد، مهدی جهانی مجوز می گیرد، اما علیشمس نمی گیرد. یا خواننده ای مانند معین زد که رپ و پاپ می خوانده است، پس از گرفتن مجوز، فقط پاپ می خواند. دفتر موسیقی، دشمنی یا مشکلی با رپ و رپرها دارد؟

مهم ترین ورودی در دفتر موسیقی، در وهله اول، موضوعِ کلام شعر و ترانه است. قبل از اینکه سبک خواندن آن گروه یا آن هنرمند مشخص باشد، کلامی که ارائه می کنند، در شورای شعر و ترانه مورد بررسی قرار می گیرد و در وهله بعد، سبک موسیقی مطرح می شود.

درباره برخی از گونه های موسیقی در داخل کشور، حساسیت هایی وجود دارد. ما باید تصویری درست از این سبک ها به دست بیاوریم و اجازه بدهیم تا تصمیم گیرندگان با یک نگاه واقع بینانه ، فواید و آثار آن را بررسی کنند

به هرحال، ماهیت شکل گیری برخی از گونه های موسیقی با گونه های دیگر متفاوت است. و زمانی که ما در ایران زندگی می کنیم، طبیعی است که مسائل، متاثر از شرایط فرهنگی و اجتماعی خودمان باشد. درست است که ما در دهکده جهانی زندگی می کنیم و بسیاری از اصول و قواعد دنیا را پذیرفته ایم، اما به زیست بوم و فرهنگ خود، پایدار و وفادار هستیم. برای همین، طبیعی است که توسعه و اشاعه برخی از ژانرهای موسیقی، می تواند خطراتی داشته باشد.

این که در سال های گذشته، ما برای برخی از گونه های خاص موسیقی، تصمیمی نگرفته ایم، چند دلیل داشته است؛ اول این که شناختی درست روی ماهیت آن موسیقی وجود نداشته است، دوم این که برنامه و استراتژی مشخصی برای آن نبوده است. صرفا بحث، روشن کردن یک دکمه و مجاز کردن آن سبک نیست. من فکر می کنم این که برخی از گونه های موسیقی، کم تر عرضه می شوند، ناشی از تصمیم های استراتژیک نیست و بیشتر به عدم شناخت برمی گردد. اگر بتوانیم راهبردمان را در این مسیر، ترسیم کنیم فایده و زیان هرگونه موسیقی را درست بسنجیم، می توانیم تصمیمی درست درباره آن بگیریم.

بازهم پاسخ سوالم را نگرفتم. صحبت من این است که دفتر موسیقی نسبت به سبکِ رپ موضع دارد؟

به هرحال، درباره برخی از گونه های موسیقی در داخل کشور، حساسیت هایی وجود دارد. ما باید تصویری درست از این گونه موسیقی و گونه های مشابه آن به دست بیاوریم و اجازه بدهیم تا تصمیم گیرندگان با یک نگاه واقع بینانه ، فواید و آثار آن را بررسی کنند.

آخرین پرسش من، درباره قانون اخذ ده درصد از درآمد حاصل از کنسرت ها است. در برخی خبرها آمد که این قانون لغو شده است که در واقع چنین کاری ممکن نیست. اما گویا با رایزنی دفتر موسیقی، گشایشی در این ماجرا به نفع هنرمندان رخ داده است. در این باره توضیح دهید.

طبق متن این قانون، قرار بود ده درصد از درآمد بلیت فروشی همه اجراهای صحنه ای، به عنوان مالیات کسر شود. چون قانون به صورت عام تصویب شده و گونه های مختلف موسیقی را تفکیک نکرده بود، ذهنیت و تصویر خیلی بدی را در بین اهالی موسیقی ایجاد کرد که دولت قصد دارد در جیب هنرمندان دست کند.

اشکال اول این قانون، این بود که استثنایی بین انواع موسیقی قائل نشده بود. گونه موسیقی کلاسیک، نواحی و سنتی درآمدزا نیستند. این گونه ها اگر از همان روز اول استثنا می شدند، می توانستیم تصمیم بهتری درباره اجرای قانون بگیریم، چرا که هرکسی که درآمد زیادی دارد، باید مالیاتش را هم بپردازد. اما در واقعیت، درصد قابل توجهی از اهالی بدنه موسیقی کشور، درآمد زیادی ندارند. از طرف دیگر، تعیین این که واقعا چقدر بلیت فروشی شده و درآمد کنسرت به چه میزان است، در حال حاضر به طور دقیق قابل محاسبه نیست. برای همین تصمیم گرفته شد این مورد، جزو بندهای درآمدی پیشنهادی سال 99 نباشد و به عبارتی حذف شود.

عکس ها: امیرعلی معزی

57245

کد خبر 1412431

نخستین جلسه گفت وگوی مدیرکل هنرهای نمایشی و مدیرعامل انجمن هنرهای نمایشی کشور با روسای شعب انجمن هنرهای نمایشی استان ها متاثر از شرایط شیوع بیماری کرونا، در فضای مجازی و به صورت ویدئوکنفرانس برگزار شد.
در این ویدئوکنفرانس که مدیر روابط عمومی اداره کل هنرهای نمایشی مدیریت آن را بر عهده داشت، علاوه بر روسای شعب انجمن هنرهای نمایشی استان ها، دو مدیرکل یعنی مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی چهارمحال و بختیاری و مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان کردستان نیز حضور داشتند.

در طول این جلسه سه ساعته که مشروح آن در قالب فایل در دسترس است، قادر آشنا و رضا بصیرت صحبت های رئیس انجمن هنرهای نمایشی استان کرمانشاه، رئیس انجمن هنرهای نمایشی هرمزگان، رئیس انجمن هنرهای نمایشی استان چهارمحال و بختیاری، رئیس انجمن هنرهای نمایشی استان همدان، رئیس انجمن هنرهای نمایشی استان خوزستان، رئیس انجمن هنرهای نمایشی استان قزوین، رئیس انجمن هنرهای نمایشی استان البرز، حقیقی رئیس انجمن هنرهای نمایشی استان سمنان، رئیس انجمن هنرهای نمایشی استان تهران، رئیس انجمن هنرهای نمایشی استان مازندران، رئیس انجمن هنرهای نمایشی استان آذربایجان غربی، رئیس انجمن هنرهای نمایشی جنوب کرمان، رئیس انجمن هنرهای نمایشی استان خراسان شمالی، رئیس انجمن هنرهای نمایشی استان بوشهر، رئیس انجمن هنرهای نمایشی منطقه آزاد اروند رئیس انجمن هنرهای نمایشی کردستان و رئیس انجمن هنرهای نمایشی گیلان را گوش دادند.

از جمله اصلی ترین مطالبات روسای شعب انجمن هنرهای نمایشی استان ها این موارد بود:
جبران خلا پیش آمده در دو سال 97 و 98 در تفاهم نامه میان ادارات کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان ها در پرداخت مطالبات هنرمندان استان ها و پیگیری عقد تفاهم برای سال 99؛
برقراری تعاملی منطقی میان شعب انجمن هنرهای نمایشی استان ها و ادارات کل فرهنگ و ارشاد اسلامی برای بهره مندی از حداکثر ظرفیت ها؛
نصب تابلوی تئاترشهر بر فراز مجموعه های فاقد این تابلو و واگذاری امکان استفاده از مجموعه های دارای این تابلو به شعب انجمن هنرهای نمایشی استان ها؛
لزوم حضور نمایندگانی از سوی شعب انجمن هنرهای نمایشی استان ها در جلسه تدوین اساسنامه؛
افزایش مدت زمان حضور رئیس و هیئت رئیسه شعب انجمن هنرهای نمایشی در این جایگاه و تاکید بر کوتاه بودن مدت زمان دو سال؛
درخواست به تعویق افتادن انتخابات بعدی شعب انجمن هنرهای نمایشی کشور و اضافه شدن طول مدتی که تحت تاثیر شیوع ویروس کرونا امکان فعالیت وجود نداشته است بر طول دوران تصدی روسا.

نیز پس از شنیدن مشروح صحبت های روسای شعب انجمن هنرهای نمایشی استان ها در قالب نخستین ویدئوکنفرانس خود و مدیرعامل انجمن هنرهای نمایشی کشور با روسای شعب انجمن هنرهای نمایشی استان ها در خصوص تثبیت نقش و جایگاه انجمن ها گفت: نقش و جایگاه انجمن باید تثبیت شود و ارتقا یابد، در این صورت که باقی مسائل حل می شود. ما دنبال دادن شخصیت مستقل قانونی و حقوقی به شعب انجمن های هنرهای نمایشی سراسر کشور هستیم، به گونه ای که با عوض شدن مدیران کل دچار تغییر و تحول نشوند.

آشنا با تاکید بر عقد تفاهم نامه ای جهت مشخص شدن سهم اداره کل هنرهای نمایشی در حمایت از تئاتر استان ها تصریح کرد: نکته دوم در رابطه با تئاتر استان ها این است که طی رایزنی با وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، معاون هنری و مجموعه مدیران مرتبط با استان ها در حال تلاش برای عقد تفاهم نامه ای هستیم که امروز در حال نهایی شدن است. این تفاهم نامه میان معاونت هنری و اداره کل هنرهای نمایشی منعقد و طی آن سهم اداره کل در حمایت از تئاتر استان ها مشخص خواهد شد.
او با تاکید بر لزوم حمایت از روند اجراهای عمومی در استان ها و همچنین جریان نمایشنامه نویسی تصریح کرد: نکته دیگر لزوم حمایت از روند اجراهای عمومی در استان ها و جریان نمایشنامه نویسی است.
آشنا با اشاره به لزوم بهره برداری بیش از پیش از تئاترشهرها در استان ها تاکید کرد: استفاده و بهره برداری از سالن ها یا همان تئاترشهرها در استان ها مسئله بعدی است. ما باید طی برنامه ریزی ای دقیق مشخص کنیم شعب انجمن هنرهای نمایشی استان ها چگونه می توانند از سالن های ادارات کل فرهنگ و ارشاد اسلامی، بهره برداری کنند و روند این بهره برداری باید به انجمن ها واگذار شود.
او صحبت هایش را با تمرکز بر فضای مجازی ادامه داد و گفت: بحث بعدی استفاده اهالی تئاتر استان ها از فضای مجازی است که می کوشیم زیرساخت های بهره مندی از آن را از طریق سایت ایران تئاتر فراهم کنیم.
او به اشاره به سهم حمایت های دولتی از اجراهای عمومی استان ها گفت: نزدیک به 20 درصد حمایت دولتی برای فعالیت های تئاتر استان ها در حوزه اجراهای عمومی اختصاص داده شده است. بودجه تئاتر استان باید از طریق سازمان مدیریت و برنامه ریزی استان ها تامین شود اما سالیان سال است که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی سیاست حمایت دولتی را نیز مدنظر دارد و برای نیل به آن سهمی 20 درصدی درنظرگرفته ایم.

آشنا در خصوص پرداخت مطالبات هنرمندان از اداره کل هنرهای نمایشی: پیش تر اعلام کردم ما بدهی ها را پرداخت کردیم. 11 میلیارد و 400 میلیون تومان بدهی اداره کل به هنرمندان، مبلغی بود که براساس لیستی که انجمن هنرهای نمایشی با امضای مدیرکل وقت تحویل مان داد و مطالبات سالیان گذشته هنرمندان بود پرداخت شد. در این میان سهم مطالبات شرکت کنندگان در جشنواره صاحبدلان و مریوان متعلق به استان ها بود که پرداخت شد.

مدیرکل هنرهای نمایشی در خصوص انتخابات انجمن نیز توضیح داد: شرایط حال حاضر شرایطی خاص است اما در واقع عده ای از هنرمندان و مدیران کل از وزارتخانه درخواست کرده اند انتخابات برگزار شود. تصمیم وزارتخانه نیز این شد که اگر ادارات کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان ها می خواهند انتخابات را برگزار کنند مجاز به انجام آن باشند. نه تنها اصراری بر برگزاری انتخابات نداریم که پیشنهاد می کنیم اولویت تان نباشد اما چون برخی مدیران کل از معاونت هنری درخواست کرده اند، اگر بخواهند می توانند انجامش دهند.

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، با شیوع گسترده تر کرونا در دنیا، فعالیت های اجتماعی و فرهنگی بیش از پیش با اختلال مواجه شد؛ تاجایی که اکثر فعالیت ها به سمت مجازی و دیجیتالی شدن پیش رفته اند. یکی از این فعالیت ها که در شرایط کرونا بر مدار دیجیتالی شدن حرکت کرد، خدمات کتابخانه ای آنلاین بود. بر این اساس؛ درباره شرایط کتاب خوانی در ایام کرونا و افزایش ارائه خدمات دیجیتالی کتابخانه ها به مراجعان، گفت وگویی با ابراهیم عمرانی، کارشناس و کتابدار دانشگاه تهران داشته ایم که در ادامه می خوانید؛

با توجه به شیوع گسترده ویروس کرونا و تعطیلی کتابخانه ها و اجتماعات ترویج فرهنگ کتاب خوانی، فکر می کنید شرایط کتاب خوانی و کتاب خوانان در این ایام چه تغییری خواهد داشت؟
بحث کتاب خوانی قدری عمیق تر است. شرایط کرونا در کتاب خوانی تاثیر عمده ای نگذاشته و شاید تاثیرات مثبت هم داشته است؛ چراکه کتاب خوانی در درجه اول، ریشه در فرهنگ خانواده و اجتماعاتی چون مدرسه، دانشگاه و جمع های دوستانه دارد. اگر شخصی کتاب خوان شده باشد، در ایام کرونا فرصتی برای بیشتر خواندن پیدا کرده است چرا که در خانه بوده و بیشتر فرصت خواندن داشته. دوستانی را می شناسم که از خانه ماندن استقبال کرده اند و می گویند بالاخره فرصتی شد برای خواندن کتاب هایی که سال ها وقت خواندن آن را پیدا نمی کردند.

ایام کرونا برای خانواده ها و افرادی که کتابخوان و اهل کتاب هستند، فرصت خوبی فراهم کرد؛ ولی آنان که اهل خواندن نیستند با کرونا و بدون کرونا کتاب نخواهند خواند و همان سریال های تلویزیونی و پیامک خوانی در شبکه های مجازی را دنبال خواهند کرد. البته در جامعه گروه دیگری داریم که بینابین قشر کتاب خوان و قشر کتاب نخوان قرار دارند؛ بدین صورت که اگر به آن ها امکانات کتاب خوانی بدهیم، کتاب می خوانند و اگر امکانات نداشته باشند، کتاب نمی خوانند. این قشر، از طبقه متوسط و خانواده های کم درآمد هستند و باید یک فکر اساسی در باره این گروه کرد. این طیف، کسانی هستند که زمینه تبدیل شدن به کتاب خوان حرفه ای را دارند و کتابخانه ها باید در این مسیر از قبل فعال تر باشند. در مجموع کرونا در حوزه کتاب خوانی تاثیر منفی نداشته و تاثیر مثبت هم داشته است.

در شرایطی که مراجعه حضوری به بسیاری از نهادها کمرنگ شده و فعالیت های فرهنگی از جمله فعالیت کتابخانه ها رنگ و بوی مجازی و دورکاری به خود گرفته است، ضرورت توجه به ایجاد کتابخانه دیجیتال در این شرایط را چه اندازه می دانید؟
وقتی از کتابخانه دیجیتال صحبت می کنیم، باید میان کتابخانه های دانشگاهی-تحقیقاتی با کتابخانه های عمومی، آموزشگاهی و کودکان تفاوت قائل شویم. بخشی از منابع لاتین کتابخانه های دانشگاهی ظرف 20 سال گذشته، دیجیتالی خریداری شده ، یعنی تا آن جایی که قانون کپی رایت اجازه داده، به سمت منابع دیجیتال رفته اند که البته باید فعالیت بیشتری در این حوزه انجام شود. دقیقاً از سال 1999 که منابع دیجیتالی به بازار آمد، فعالیت در این حوزه با مقاله ها و به تدریج پایان نامه های بین المللی آغاز شد و این منابع در دسترس قرار گرفت و پس از آن ناشران بزرگ بین المللی کتاب های خود را دیجیتال کرده و نسخه آن را با نرم افزارها و پروتکل های مبتنی بر کپی رایت ارائه کردند.

مشکل امروز ما در ایران کمبود منابع دیجیتالی آنلاین قانونی است که آن هم به دلیل مشکلات ارز و کمبود بودجه پیش آمده و امکان دسترسی به منابع دیجیتال را محدود می کند. ولی در مورد منابع متعلق به ناشران ایرانی منابع دیجیتالی قانونی کم است. برخی کتابخانه ها، کتاب ها را دیجیتال می کنند. خانه کتاب و ارشاد باید به کمک ناشران بیایند و نگذارند؛ چرا که اگر مراقب نباشند، این کار به نشر کشور به شدت لطمه می زند. باید همه این موارد در چارچوب قانون حمایت از مولفان و مصنفان 1348 باشد.

کتاب ناشران را نمی توان بدون مجوز دیجیتال کرد. در آمریکا و اروپا ناشران بزرگ آثار خود را دیجیتال می کنند و براساس پروتکل های حقوقی تدوین شده به بازار ارائه می کنند. در ایران هم اگر قرار است کتابی دیجیتالی شود، باید با مجوز ناشر باشد. در دیجیتالی کردن منابع موجود، باید حتما قانون کپی رایت را رعایت کنیم و برای درست کردن ابرو، چشم را کور نکنیم؛ یعنی برای کتاب خوان کردن مردم، صنعت نشر کشور را از بین نبریم. این طوری بیشتر به مردم آسیب می زنیم؛ چراکه کتاب خوب دیگر منتشر نخواهد شد.

نکته مهم اما ارائه خدمات دیجیتال است. مهم ترین بخشی که در ایام کرونا می تواند موثر باشد، ارائه خدمات روی شبکه است. در بحث ارائه خدمات دیجیتال هم باید به این اصل توجه کنیم که مقبولیت کتابخانه چقدر است؟ آیا آن قدر هست که مراجعان را بکشاند به سایت کتابخانه؟ مثلا کتابخانه دانشگاه چه اندازه قبلا خوب کار کرده و زمینه سازی کرده که حال مراجعه کنندگان مشتاقانه بروند به سایت کتابخانه و مطمئن باشند که حتما در این ایام هم امکانات خوبی برای آن ها تهیه دیده است؟

در توضیح مساله بالا، بیاییم از تکنیک های رسانه ای کمک بگیریم. در بسیاری از کشورهای دنیا سریال های طنز 500 قسمتی تولید می شود که مردم به تماشای آن عادت کرده اند؛ به طوریکه برای دیدن قسمت بعد لحظه شماری می کنند. دولت ها برای اقناع مردم نسبت به یک هدف خاص، در قالب داستان سریال آن را به مردم ارائه می کنند. حرف این است: کتابخانه چقدر توانسته مردم را به استفاده از خدمات خود عادت بدهد تا در چنین موقعیتی وقتی خدمات مجازی ارائه می کنیم و مردم حضور دائم در سایت ما داشته باشند؛ تا نروند سراغ گوگل.

داستان کرونا کمبودهای بسیاری را به جامعه یادآوری کرده است. من نمی گویم کرونا توانسته در جامعه تغییر ایجاد کند، برای این اظهار نظر خیلی زود است؛ اما مسائل بسیاری را یادآوری کرد که کتابخانه ها در چه شرایطی هستند، چه کمبودهایی دارند و باید برای رفع این کاستی ها چه زمینه سازی هایی بکنند. در نهایت تاکید من بیشتر از منابع دیجیتال، خدمات دیجیتال است که باید نهادهای ذی ربط به شکل گیری و رشد آن کمک کنند. کتابخانه ها باید برای مقابله با مراجعه های گوگلی مردم که درصد بالایی از اطلاعات ناصحیح منتشر می کند، به جذاب کردن سایت های خود روی بیاورند.

فکر می کنید نهادهای دولتی چه اندازه در حمایت از ارائه خدمات مناسب کتاب خوانی به مراجعان تاثیرگذار هستند؟
تاثیر نهادهای دولتی در این مسیر غیرقابل انکار است، 45 سال است کتابدار هستم و تمام سال هایی که در دانشگاه تهران کتابدار بودم، کسی از من خدمات غیر کپی رایتی نگرفته است و همیشه سعی می کردم که راهی قانونی برای خواسته های مراجعان پیدا کنم؛ نه اینکه کپی غیرمجاز انجام بدهم. حالا هم تاکید من بر خدمات مجاز است.

باید بگویم همین الآن خدمات خوبی در زمینه امانت کتاب به صورت قانونی در ایران درحال انجام است؛ همچون کارهایی که اپلیکیشن های طاقچه، نوار، فیدیبو... انجام می دهند و اگر نهادهایی چون وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و یا خانه کتاب می خواهند در این زمینه حمایت کنند، باید فعالیت های این چنینی را گسترش بدهند و اگر می توانند، کمک کنند کتاب را به طور رایگان در دسترس مخاطبان قرار بدهند. البته که باید قانونی مبتنی بر رعایت حقوق ناشران و مولفان باشد تا مردم با خیال راحت و وجدانی آسوده کتاب بخوانند.

وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و خانه کتاب که با ناشران سروکار دارند باید این گونه خدمات را تقویت کنند و ضمن طراحی و اجرای یا کمک به چنین پروتکل هایی راه را برای دریافت قانونی کتاب ها، با قیمت ارزان تر هموارتر کنند. البته که درحال حاضر سایت هایی که کتاب های غیرقانونی و با نقض حق مولف در اختیار مخاطبان می گذارند، افزایش پیدا کرده و این مسأله به صنعت نشر کشور صدمه می زند. من هرگز ناشر نبودم؛ اما به عنوان یک کتابدار از امر رعایت قانون کپی رایت دفاع می کنم؛ چراکه هرکاری که انجام می دهیم باید در چارچوب قوانین کشور باشد و کاری هم به قوانین کپی رایت بین المللی ندارم.

در پایان، نقش کتاب داران را در این شرایط و ارائه خدمات دیجیتالی و مجازی را چه اندازه موثر و مثبت می دانید؟
برخی کتابداران در طول عمر خود فقط چراغ کتابخانه را روشن نگه داشته اند و منتظرند یکی از در وارد شود و کتابی از آن ها بخواهد و سوالی بپرسد تا از جای خود بلند شوند و کاری انجام دهند. چیزی که تمام بزرگان و اهالی حوزه کتابخانه داری همواره فریاد می زنند، این است که کتابدار نباید در یک نقطه منتظر بنشیند، کتابدار باید میان مراجعه کنندگان باشد، و در همین روزها خبر دارم که برخی کتابداران یک لحظه آرام ننشسته اند و هرکاری از دست شان برآمده را از طریق شبکه های مجازی و شبکه انجام داده اند، با مخاطبان ارتباط گرفته اند، وبلاگ کتابخانه را فعال کرده اند و با مراجعان و دانشجویان ارتباط می گیرند و اطلاعات ردو بدل می کنند.

روی سخن من با کتابدارانی است که عادت کرده اند در کنار مردم و میان آن ها باشند. حالا هم شبکه های مجازی خود را فعال کرده اند تا پاسخگوی خدمات مراجعه کنندگان باشند و کارهای ترویجی خود را با در کنار مردم بودن ادامه دهند. مدیران نهادهای ذی ربط باید به کتابداران بیشتر اعتماد کنند و اجازه کارهای خلاقانه و رفتن به میان مردم را به آن ها بدهند؛ کارهایی مانند ساخت وبلاگ برای ارتباط بیشتر با اهل محله و مراجعه کنندگان. کتابداران در همین ایام باید با رعایت پروتکل های بهداشتی کنار مردم باشند و فعالیت ها، شبکه ها و سایت هایشان را معرفی کنند. از نظر من؛ اگر کتابداران گوشه کتابخانه بنشینند به این امید که دری باز شود و کاری برای مردم انجام بدهند، قطعا نتیجه بخش نخواهد بود.

نمونه های خوبی از کتابخانه های روستایی غیر دولتی داریم که در همین روزها ارتباط های خوبی با اهل روستا گرفته اند که می تواند الگوی خوبی برای همه کتابداران باشد.

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، با شیوع گسترده تر کرونا در دنیا، فعالیت های اجتماعی و فرهنگی بیش از پیش با اختلال مواجه شد؛ تاجایی که اکثر فعالیت ها به سمت مجازی و دیجیتالی شدن پیش رفته اند. یکی از این فعالیت ها که در شرایط کرونا بر مدار دیجیتالی شدن حرکت کرد، خدمات کتابخانه ای آنلاین بود. بر این اساس؛ درباره شرایط کتاب خوانی در ایام کرونا و افزایش ارائه خدمات دیجیتالی کتابخانه ها به مراجعان، گفت وگویی با ابراهیم عمرانی، کارشناس و کتابدار دانشگاه تهران داشته ایم که در ادامه می خوانید؛

با توجه به شیوع گسترده ویروس کرونا و تعطیلی کتابخانه ها و اجتماعات ترویج فرهنگ کتاب خوانی، فکر می کنید شرایط کتاب خوانی و کتاب خوانان در این ایام چه تغییری خواهد داشت؟
بحث کتاب خوانی قدری عمیق تر است. شرایط کرونا در کتاب خوانی تاثیر عمده ای نگذاشته و شاید تاثیرات مثبت هم داشته است؛ چراکه کتاب خوانی در درجه اول، ریشه در فرهنگ خانواده و اجتماعاتی چون مدرسه، دانشگاه و جمع های دوستانه دارد. اگر شخصی کتاب خوان شده باشد، در ایام کرونا فرصتی برای بیشتر خواندن پیدا کرده است چرا که در خانه بوده و بیشتر فرصت خواندن داشته. دوستانی را می شناسم که از خانه ماندن استقبال کرده اند و می گویند بالاخره فرصتی شد برای خواندن کتاب هایی که سال ها وقت خواندن آن را پیدا نمی کردند.

ایام کرونا برای خانواده ها و افرادی که کتابخوان و اهل کتاب هستند، فرصت خوبی فراهم کرد؛ ولی آنان که اهل خواندن نیستند با کرونا و بدون کرونا کتاب نخواهند خواند و همان سریال های تلویزیونی و پیامک خوانی در شبکه های مجازی را دنبال خواهند کرد. البته در جامعه گروه دیگری داریم که بینابین قشر کتاب خوان و قشر کتاب نخوان قرار دارند؛ بدین صورت که اگر به آن ها امکانات کتاب خوانی بدهیم، کتاب می خوانند و اگر امکانات نداشته باشند، کتاب نمی خوانند. این قشر، از طبقه متوسط و خانواده های کم درآمد هستند و باید یک فکر اساسی در باره این گروه کرد. این طیف، کسانی هستند که زمینه تبدیل شدن به کتاب خوان حرفه ای را دارند و کتابخانه ها باید در این مسیر از قبل فعال تر باشند. در مجموع کرونا در حوزه کتاب خوانی تاثیر منفی نداشته و تاثیر مثبت هم داشته است.

در شرایطی که مراجعه حضوری به بسیاری از نهادها کمرنگ شده و فعالیت های فرهنگی از جمله فعالیت کتابخانه ها رنگ و بوی مجازی و دورکاری به خود گرفته است، ضرورت توجه به ایجاد کتابخانه دیجیتال در این شرایط را چه اندازه می دانید؟
وقتی از کتابخانه دیجیتال صحبت می کنیم، باید میان کتابخانه های دانشگاهی-تحقیقاتی با کتابخانه های عمومی، آموزشگاهی و کودکان تفاوت قائل شویم. بخشی از منابع لاتین کتابخانه های دانشگاهی ظرف 20 سال گذشته، دیجیتالی خریداری شده ، یعنی تا آن جایی که قانون کپی رایت اجازه داده، به سمت منابع دیجیتال رفته اند که البته باید فعالیت بیشتری در این حوزه انجام شود. دقیقاً از سال 1999 که منابع دیجیتالی به بازار آمد، فعالیت در این حوزه با مقاله ها و به تدریج پایان نامه های بین المللی آغاز شد و این منابع در دسترس قرار گرفت و پس از آن ناشران بزرگ بین المللی کتاب های خود را دیجیتال کرده و نسخه آن را با نرم افزارها و پروتکل های مبتنی بر کپی رایت ارائه کردند.

مشکل امروز ما در ایران کمبود منابع دیجیتالی آنلاین قانونی است که آن هم به دلیل مشکلات ارز و کمبود بودجه پیش آمده و امکان دسترسی به منابع دیجیتال را محدود می کند. ولی در مورد منابع متعلق به ناشران ایرانی منابع دیجیتالی قانونی کم است. برخی کتابخانه ها، کتاب ها را دیجیتال می کنند. خانه کتاب و ارشاد باید به کمک ناشران بیایند و نگذارند؛ چرا که اگر مراقب نباشند، این کار به نشر کشور به شدت لطمه می زند. باید همه این موارد در چارچوب قانون حمایت از مولفان و مصنفان 1348 باشد.

کتاب ناشران را نمی توان بدون مجوز دیجیتال کرد. در آمریکا و اروپا ناشران بزرگ آثار خود را دیجیتال می کنند و براساس پروتکل های حقوقی تدوین شده به بازار ارائه می کنند. در ایران هم اگر قرار است کتابی دیجیتالی شود، باید با مجوز ناشر باشد. در دیجیتالی کردن منابع موجود، باید حتما قانون کپی رایت را رعایت کنیم و برای درست کردن ابرو، چشم را کور نکنیم؛ یعنی برای کتاب خوان کردن مردم، صنعت نشر کشور را از بین نبریم. این طوری بیشتر به مردم آسیب می زنیم؛ چراکه کتاب خوب دیگر منتشر نخواهد شد.

نکته مهم اما ارائه خدمات دیجیتال است. مهم ترین بخشی که در ایام کرونا می تواند موثر باشد، ارائه خدمات روی شبکه است. در بحث ارائه خدمات دیجیتال هم باید به این اصل توجه کنیم که مقبولیت کتابخانه چقدر است؟ آیا آن قدر هست که مراجعان را بکشاند به سایت کتابخانه؟ مثلا کتابخانه دانشگاه چه اندازه قبلا خوب کار کرده و زمینه سازی کرده که حال مراجعه کنندگان مشتاقانه بروند به سایت کتابخانه و مطمئن باشند که حتما در این ایام هم امکانات خوبی برای آن ها تهیه دیده است؟

در توضیح مساله بالا، بیاییم از تکنیک های رسانه ای کمک بگیریم. در بسیاری از کشورهای دنیا سریال های طنز 500 قسمتی تولید می شود که مردم به تماشای آن عادت کرده اند؛ به طوریکه برای دیدن قسمت بعد لحظه شماری می کنند. دولت ها برای اقناع مردم نسبت به یک هدف خاص، در قالب داستان سریال آن را به مردم ارائه می کنند. حرف این است: کتابخانه چقدر توانسته مردم را به استفاده از خدمات خود عادت بدهد تا در چنین موقعیتی وقتی خدمات مجازی ارائه می کنیم و مردم حضور دائم در سایت ما داشته باشند؛ تا نروند سراغ گوگل.

داستان کرونا کمبودهای بسیاری را به جامعه یادآوری کرده است. من نمی گویم کرونا توانسته در جامعه تغییر ایجاد کند، برای این اظهار نظر خیلی زود است؛ اما مسائل بسیاری را یادآوری کرد که کتابخانه ها در چه شرایطی هستند، چه کمبودهایی دارند و باید برای رفع این کاستی ها چه زمینه سازی هایی بکنند. در نهایت تاکید من بیشتر از منابع دیجیتال، خدمات دیجیتال است که باید نهادهای ذی ربط به شکل گیری و رشد آن کمک کنند. کتابخانه ها باید برای مقابله با مراجعه های گوگلی مردم که درصد بالایی از اطلاعات ناصحیح منتشر می کند، به جذاب کردن سایت های خود روی بیاورند.

فکر می کنید نهادهای دولتی چه اندازه در حمایت از ارائه خدمات مناسب کتاب خوانی به مراجعان تاثیرگذار هستند؟
تاثیر نهادهای دولتی در این مسیر غیرقابل انکار است، 45 سال است کتابدار هستم و تمام سال هایی که در دانشگاه تهران کتابدار بودم، کسی از من خدمات غیر کپی رایتی نگرفته است و همیشه سعی می کردم که راهی قانونی برای خواسته های مراجعان پیدا کنم؛ نه اینکه کپی غیرمجاز انجام بدهم. حالا هم تاکید من بر خدمات مجاز است.

باید بگویم همین الآن خدمات خوبی در زمینه امانت کتاب به صورت قانونی در ایران درحال انجام است؛ همچون کارهایی که اپلیکیشن های طاقچه، نوار، فیدیبو... انجام می دهند و اگر نهادهایی چون وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و یا خانه کتاب می خواهند در این زمینه حمایت کنند، باید فعالیت های این چنینی را گسترش بدهند و اگر می توانند، کمک کنند کتاب را به طور رایگان در دسترس مخاطبان قرار بدهند. البته که باید قانونی مبتنی بر رعایت حقوق ناشران و مولفان باشد تا مردم با خیال راحت و وجدانی آسوده کتاب بخوانند.

وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و خانه کتاب که با ناشران سروکار دارند باید این گونه خدمات را تقویت کنند و ضمن طراحی و اجرای یا کمک به چنین پروتکل هایی راه را برای دریافت قانونی کتاب ها، با قیمت ارزان تر هموارتر کنند. البته که درحال حاضر سایت هایی که کتاب های غیرقانونی و با نقض حق مولف در اختیار مخاطبان می گذارند، افزایش پیدا کرده و این مسأله به صنعت نشر کشور صدمه می زند. من هرگز ناشر نبودم؛ اما به عنوان یک کتابدار از امر رعایت قانون کپی رایت دفاع می کنم؛ چراکه هرکاری که انجام می دهیم باید در چارچوب قوانین کشور باشد و کاری هم به قوانین کپی رایت بین المللی ندارم.

در پایان، نقش کتاب داران را در این شرایط و ارائه خدمات دیجیتالی و مجازی را چه اندازه موثر و مثبت می دانید؟
برخی کتابداران در طول عمر خود فقط چراغ کتابخانه را روشن نگه داشته اند و منتظرند یکی از در وارد شود و کتابی از آن ها بخواهد و سوالی بپرسد تا از جای خود بلند شوند و کاری انجام دهند. چیزی که تمام بزرگان و اهالی حوزه کتابخانه داری همواره فریاد می زنند، این است که کتابدار نباید در یک نقطه منتظر بنشیند، کتابدار باید میان مراجعه کنندگان باشد، و در همین روزها خبر دارم که برخی کتابداران یک لحظه آرام ننشسته اند و هرکاری از دست شان برآمده را از طریق شبکه های مجازی و شبکه انجام داده اند، با مخاطبان ارتباط گرفته اند، وبلاگ کتابخانه را فعال کرده اند و با مراجعان و دانشجویان ارتباط می گیرند و اطلاعات ردو بدل می کنند.

روی سخن من با کتابدارانی است که عادت کرده اند در کنار مردم و میان آن ها باشند. حالا هم شبکه های مجازی خود را فعال کرده اند تا پاسخگوی خدمات مراجعه کنندگان باشند و کارهای ترویجی خود را با در کنار مردم بودن ادامه دهند. مدیران نهادهای ذی ربط باید به کتابداران بیشتر اعتماد کنند و اجازه کارهای خلاقانه و رفتن به میان مردم را به آن ها بدهند؛ کارهایی مانند ساخت وبلاگ برای ارتباط بیشتر با اهل محله و مراجعه کنندگان. کتابداران در همین ایام باید با رعایت پروتکل های بهداشتی کنار مردم باشند و فعالیت ها، شبکه ها و سایت هایشان را معرفی کنند. از نظر من؛ اگر کتابداران گوشه کتابخانه بنشینند به این امید که دری باز شود و کاری برای مردم انجام بدهند، قطعا نتیجه بخش نخواهد بود.

نمونه های خوبی از کتابخانه های روستایی غیر دولتی داریم که در همین روزها ارتباط های خوبی با اهل روستا گرفته اند که می تواند الگوی خوبی برای همه کتابداران باشد.
خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)،
خبرگزاری کتاب ایران

با توجه به شیوع گسترده ویروس کرونا و تعطیلی کتابخانه ها و اجتماعات ترویج فرهنگ کتاب خوانی، فکر می کنید شرایط کتاب خوانی و کتاب خوانان در این ایام چه تغییری خواهد داشت؟

در شرایطی که مراجعه حضوری به بسیاری از نهادها کمرنگ شده و فعالیت های فرهنگی از جمله فعالیت کتابخانه ها رنگ و بوی مجازی و دورکاری به خود گرفته است، ضرورت توجه به ایجاد کتابخانه دیجیتال در این شرایط را چه اندازه می دانید؟

فکر می کنید نهادهای دولتی چه اندازه در حمایت از ارائه خدمات مناسب کتاب خوانی به مراجعان تاثیرگذار هستند؟

در پایان، نقش کتاب داران را در این شرایط و ارائه خدمات دیجیتالی و مجازی را چه اندازه موثر و مثبت می دانید؟

حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان ، چندی پیش مصاحبه ای را با محمدرضا اربابی رئیس هیئت مدیره انجمن صنفی مترجمان منتشر کردیم. اربابی در آن گفت و گو اعلام کرد، با وجود اینکه صندوق اعتباری هنر گفته است حق بیمه تیر تا شهریور ماه مترجمان پرداخت می شود، کارگزاری های بیمه رفتار دیگری دارند و به اهالی قلم می گویند، باید رسید صندوق اعتباری هنر را به همراه داشته باشند.

در واکنش به این خبر، وزارت ارشاد جوابیه مدیر عامل صندوق اعتباری هنر را برای باشگاه خبرنگاران جوان فرستاد که در ادامه آن را می خوانید:

مدیر عامل صندوق اعتباری هنر در جوابیه خود نوشته است:

با شیوع ویروس کرونا در کشور و تعطیلی مراکز فرهنگی و هنری صندوق اعتباری هنر پیشنهاد پرداخت حق بیمه تامین اجتماعی سه ماهه نخست سال جاری را در بسته حمایت از اهالی فرهنگ و هنر از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برای جبران خسارت های کرونا به هنرمندان مطرح نمود. در همین رابطه مکاتبات با وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و سازمان تامین اجتماعی صورت پذیرفت.

مهلت پرداخت حق بیمه تأمین اجتماعی سه ماهه اول سال 99 ، تا 31 خرداد ماه تمدید شد تا در این بازه زمانی فرصت پیگیری از سازمان تأمین اجتماعی فراهم شود.

در این راستا با پیگیری های وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی و حمایت های معاون اول رئیس جمهوری در مرحله اول حق بیمه فروردین ماه اعضایی که براساس اطلاعیه های صندوق هیچ اقدامی اعم از اخذ فیش و یا پرداخت حق بیمه نکرده بودند، از سوی صندوق به حساب سازمان تامین اجتماعی واریز شد. از آنجا که با توجه به مقررات سازمان تامین اجتماعی پرداخت حق بیمه سه ماهه اول سال جاری برای افرادی که فیش پرداخت کرده اند، صرفا از طریق همان فیش امکان پذیر است، بنابراین حق بیمه این گونه افراد مستقیماً از سوی صندوق به سازمان تامین اجتماعی میسر نبود و مقرر شد افراد حق بیمه مندرج در فیش را شخصاً پرداخت نمایند و متعاقباً صندوق نسبت به استرداد مبلغ مذکور نسبت به حساب این افراد اقدام نماید.

ضمناً همانطور که در اطلاعیه های مکرر صندوق تاکید شده است اعضای صندوق از پرداخت حق بیمه سه ماهه اول سال جاری معاف شده اند، نه سه ماهه دوم. درج این اخبار مؤید این مطلب است که انجمن صنفی مترجمان حتی مفاد اطلاعیه های صندوق اعتباری هنر را که از مبادی اطلاع رسانی این صندوق نظیر سایت و ... به طور مکرر اعلام شده، مطالعه ننموده است.

لازم به ذکر است دفترچه بیمه تامین اجتماعی اعضای صندوق بدون نیاز به مراجعه حضوری تمدید شده است.

انتهای پیام/

هومان حسن پور، رئیس اتحادیه ناشران و کتاب فروشان تهران و عضو شورای سیاست گذاری سی وسومین نمایشگاه کتاب تهران، درباره سرنوشت این رویداد و چگونگی برگزاری آن، به خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) گفت: برگزاری نمایشگاه سی وسوم در سال 1399، لغو شده است و این دوره از نمایشگاه با پایان شیوع ویروس کرونا، مثلا سال آینده برگزار خواهد شد. توجه به این موضوع در تنظیم راهبرد های آتی بسیار موثر است.

وی با اشاره به این مساله که برگزاری نمایشگاه مجازی، نمی تواند به جای یک دوره از نمایشگاه کتاب تهران برگزار شد، درباره برپایی یک نمایشگاه مجازی توضیح داد: برگزاری نمایشگاه مجازی بدون تردید، کارایی نمایشگاه فیزیکی را نخواهد داشت. فروش کتاب، بخش عمده نمایشگاه بین المللی کتاب تهران به عنوان بزرگترین رویداد فرهنگی کشور را تشکیل می دهد و در جریان فروش است که موقعیت معرفی تازه های نشر، تعامل مولف و ناشر، ناشر با مخاطب و یا مولف با مترجم، نقد و بررسی کتاب ها، شکل می گیرد. مجموعه این اتفاق ها در فضای مجازی، همانند فضای فیزیکی محقق نمی شود؛ وگرنه با وجود سایت اختصاصی ناشران، ضرورتی برای برگزاری نمایشگاه مجازی وجود نداشت.

برگزاری نمایشگاه مجازی فقط رفع مسئولیت نباشد
حسن پور با فرض برگزاری یک نمایشگاه مجازی کتاب در سال 1399 گفت: اگر تصمیم بر برگزاری نمایشگاه مجازی گرفته شده است، باید دید با توجه به هزینه های زیر ساختی، کدام بخش از نمایشگاه در قالب مجازی به صورت بهینه قابل اجرا است. به نظر می رسد رویداد های بخش جنبی نمایشگاه کتاب را می توان در فضای مجازی اجرایی کرد.

رئیس اتحادیه ناشران و کتاب فروشان تهران با بیان این مطلب که برگزاری نمایشگاه مجازی کتاب فقط رفع مسئولیت نباشد، ادامه داد: باید به طور جدی به فکر شرایط صنعت نشر باشیم؛ زیرا به دلیل مشکلات ناشی از شیوع ویروس کرونا، برگزار نشدن نمایشگاه کتاب به ناشران لطمات جدی وارد کرده است که در یک مقطع کوتاه از بین نمی رود؛ بلکه دست کم یک سال گریبان گیر نشر کشور خواهد بود. فکر می کنم معاونت
توجه به یک بخش نباید به بخش دیگر آسیب وارد کند اما این طور به نظر می آید که در طرح ایده برگزاری نمایشگاه مجازی، فقط کمک به ناشران موضوعیت داشته است
امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی این موضوع را پیگیری می کند.

حسن پور، درباره بهترین جبران خسارت های وارد شده به صنعت نشر به دلیل لغو برگزاری نمایشگاه در شرایط کرونایی، افزود: صنف با تاکید بر دیدن همه بخش های نشر در جریان بررسی جایگزین هایی برای نمایشگاه، دیدگاه خود را در قالب نامه ای به معاونت امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ارائه کرده است.

وی توضیح داد: به نظر می ر سد برخی دوستان مباحث مربوط به نمایشگاه را با یکدیگر خلط می کنند. باید توجه داشته باشیم که به دنبال شیوع ویروس کرونا، ناشر، موزع و کتاب فروش هرکدام، دچار آسیب های مختلفی شده اند و باید در ارائه بسته های پیشنهادی، به انواع این آسیب ها توجه داشت. توجه به یک بخش نباید به بخش دیگر آسیب وارد کند اما این طور به نظر می آید که در طرح ایده برگزاری نمایشگاه مجازی، فقط کمک به ناشران موضوعیت داشته است؛ در حالی که هر یک از بخش های صنف، باید جداگانه دیده شوند.

صنعت نشر در آخرین سنگر مقاومت
رئیس اتحادیه ناشران و کتاب فروشان تهران، درباره راه های جبران خسارت کتاب فروشان گفت: تفکیک قائل شدن بین حمایت از ناشران و کتاب فروشان، بسیار با اهمیت است. قطعا کتاب فروشان باید به گونه ای دیگر از ناشران حمایت شوند؛ مهم تر اینکه جریان حمایت ها باید تسریع شود؛ چراکه صنعت نشر در ماه های آخر دوره استقامت قرار دارد. کشور در شرایطی است که هر یک از صنوف باید خودشان را مدیریت کنند؛ بنابراین در جریان کمک به آن ها، باید آرامش را حفظ و ثبات را به صنوف برگردانیم.

حسن پور افزود: نباید فراموش کنیم که اگر دوره رکودِ بخش تولید طولانی شود، کمک ها چندان اثر بخش نخواهد بود و تنها حکم حفظ ظاهر را خواهد داشت. درباره عرضه نیز این قضیه صادق است. وقتی جبران خسارت کتاب فروشی ها با تاخیر انجام شود، احتمال از دست دادن ویترین های کتاب فروشی وجود دارد؛ یعنی میلیارد ها تومان که بخش خصوصی وارد حوزه کتاب فروشی کرده، از بین خواهد رفت. اگر از این بخش حفاظت نشود، دولت به هیچ عنوان نمی تواند جبران مافات کند.

عضو شورای سیاست گذاری سی و سومین دوره نمایشگاه بین المللی کتاب تهران درباره ضرورت اخذ مجوز از سوی وزارت ارشاد برای برپایی هر گونه رویداد مجازی و همچنین تاکید براین نکته که نمایشگاه مجازی جایگزین نمایشگاه سی و سوم نخواهد شد، بیان کرد:
اگر دنبال برگزاری نمایشگاهی نه با عنوان نمایشگاه بین المللی کتاب تهران؛ بلکه مثلا نمایشگاه مجازی کتاب هستیم، این طرح باید ویژگی هایی داشته باشد که ضرر و زیان ناشران را جبران و از سوی دیگر به کتاب فروشان نیز لطمه نزند
من دیدگاه خودم را درباره نمایشگاه اعلام می کنم؛ چراکه شورا، سخنگو دارد. شخصا معتقدم اگر دنبال برگزاری نمایشگاهی نه با عنوان نمایشگاه بین المللی کتاب تهران؛ بلکه مثلا نمایشگاه مجازی کتاب هستیم، این طرح باید ویژگی هایی داشته باشد که ضرر و زیان ناشران را جبران و از سوی دیگر به کتاب فروشان نیز لطمه نزند.

حمایت از نمایشگاه های مجازی و تخته شدن در کتاب فروشی ها
حسن پور با اشاره به اینکه همواره نمایشگاه بین المللی کتاب تهران از عوامل آسیب رسان به کتاب فروشی ها اعلام می شود، گفت: نمایشگاه بین المللی کتاب تهران وضعیت مشخصی دارد، زمان آن مشخص است و کتاب فروشان در ایام برگزاری آن، تلاش می کردند خود را با شرایط تطبیق دهند. اما اگر قرار باشد هرکسی (هر نشر یا تشکلی) هر وقت که خواست یک نمایشگاه مجازی برای خودش برگزار کند، به کتاب فروشان لطمه وارد می شود. بدتر از همه، حمایت دولت از این نمایشگاه ها است. اگر دولت از این نمایشگاه ها حمایت کند، یعنی فاجعه؛ یعنی تخته شدن در کتاب فروشی ها.

وی افزود: در نامه به معاونت امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی اعلام کرده ایم که زیر ساخت های نمایشگاه مجازی، باید به گونه ای باشد تا عدالت در فروش رعایت شود. به نظر می رسد حداقل در زمان حال، عدالت فروش در نمایشگاه مجازی وجود نخواهد داشت؛ مگر اینکه زوایای مختلف برگزاری نمایشگاه، به شکل ملموس به صنف اعلام شود. وقتی قرار شد نمایشگاه مجازی کتاب برگزار شود، چه تضمینی وجود دارد که همه ناشران عادلانه از فروش این نمایشگاه برخوردار شوند؟ همه درخواست های صنف درباره نمایشگاه مجازی، در قالب نامه به معاونت امور فرهنگی ارائه شده است.

رئیس اتحادیه ناشران و کتاب فروشان تهران درباره مفهوم برخورداری عادلانه ناشران از فروش نمایشگاه مجازی، گفت: غرفه ناشران در نمایشگاه بین المللی کتاب تهران، به گونه ای جانمایی می شد تا بازدید کنندگان از همه غرفه ها بازدید کنند و اگر هدف بازدیدکننده، غرفه ناشر بزرگی بود، بعد از دیدن غرفه های دیگر به غرفه مورد نظر برسد. به عبارت دیگر؛ فرصت برای ناشران مختلف فراهم می شد. توجه به کیفیت ناشران در این چیدمان به تعداد عنوان های ناشر نبود؛ چراکه برخی ناشران هرچند تعداد عنوان های اندکی دارند، اما آثار جاودانی خلق کرده اند و در عین حال، ناشران بزرگی هستند که آثار چندان موثری ندارند.

حسین پور ادامه داد: در این چیدمان، ناشران پرطرفدار در نقاطی جانمایی می شدند تا برای مخاطب امکان بازدید سایر غرفه ها نیز وجود
وقتی قرار شد نمایشگاه مجازی کتاب برگزار شود، چه تضمینی وجود دارد که همه ناشران عادلانه از فروش این نمایشگاه برخوردار شوند؟... اگر تعدادی کتاب فروشی تعطیل شود، آیا دولت توان ایجاد کتاب فروشی جدید را دارد؟ یا نه؛ قرار است سیستم کتاب فروشی کاملا دولتی شود؟
داشته باشد اما در فضای مجازی، چطور این امکان وجود خواهد داشت؟ در طراحی نمایشگاه مجازی کتاب، باید به این نکته ها توجه شود. نکته بعدی درباره عدالت، چگونگی تخصیص یارانه نمایشگاه فیزیکی به ناشران در نمایشگاه مجازی است که آن نیز باید به شکل تخصصی مورد بررسی قرار گیرد.

حسن پور درباره اقدام برخی ناشران و انجمن های فرهنگی ناشران در برگزاری نمایشگاه مجازی، بیان کرد: قضاوتی درباره این اقدامات ندارم. موضع اتحادیه درباره نمایشگاه مجازی فراتر از این اقدامات است. بنابراین نباید فراموش کنیم نگاه اتحادیه، به همه زیرشاخه های صنف نشر است و دنبال سهمی برای یک حلقه یا گروه خاص نیست.

وی افزود: به اعتقاد من اگر یک مجموعه و یا ناشر تخصصی، در زمان رونق بازارش به برگزاری نمایشگاه اقدام کند، حتی اگر این اقدام بدون حمایت دولتی انجام شود به کتاب فروشان این حوزه، لطمه خواهد زد. باید به این مسائل فکر کرد. دلیل اصلی رایزنی اتحادیه با مترو و یا دانشگاه های مختلف درباره تاریخ برگزاری نمایشگاه کتاب در زمان رونق بازار کتاب، همین مساله بود و حالا هم که برگزاری نمایشگاه مجازی کتاب، بر سر زبان ها افتاده است!

با استفاده از فناوری مشکلی نداریم اما...
رئیس اتحادیه ناشران و کتاب فروشان تهران، درباره تفسیر برخی فعالان حوزه نشر از موضع گیری اتحادیه نسبت به نمایشگاه مجازی و استفاده از فناوری به مقاومت صنف دراستفاده از فناور های نوین یا محال بودن برگزاری نمایشگاه مجازی کتاب، گفت: حتی اگر دستور بدهند المپیک مجازی باشد، باید برگزار شود؛ این طور نیست؟ اما تصدیق می کنید که تنها برخی از رشته های المپیک مثل شطرنج را می توان مجازی برگزار کرد و امکان برگزاری مجازی مثلا مسابقه دو 100 متر وجود ندارد.

وی افزود: اگر دوست، همکار و یا دست اندرکاری استدلال کند که صنف برای بهره مندی از فناوری های نوین مقاومت دارد، کم لطفی کرده و یا به صحبت های من کم توجه بوده است. حرف هایی مثل مخالفت با فناوری و یا توسعه نشر، مصداق اتکا به طناب پوسیده است. دنیا در حال تجربه فناوری های جدید است؛ اما باید در نظر داشت که جنس نمایشگاه بین المللی کتاب تهران با نمایشگاه های دیگر کشور ها، آن قدر متفاوت است که برای مجازی شدن آن باید تامل زیادی داشت.

حسن پور با بیان این مطلب که نمایشگاه های کتاب دنیا در چند بُعد تعریف می شوند، گفت: نمایشگاه های کتاب در دنیا فرهنگی، تجاری و یا تلفیقی از هر دو هستند. ذات و سرشت نمایشگاه بین المللی کتاب تهران، فروش است و این ویژگی مشکل ساز شده . اگر نمایشگاه کتاب تهران سازوکار نمایشگاه فرانکفورت را داشت، ساختار مجازی قابل اجرا بود. بنابراین دوستان و همکاران به صنف
نمایشگاه مجازی کتاب نیازمند پشتیبانی و تامین زیر ساخت های نرم افزاری است و اگر پشتیبانی نرم افزاری تامین نشود، با وجود صرف هزینه سنگین از بیت المال، تلاش ها در عمل بیهوده خواهد بود؛ در حالی که می توان به پرداخت این بودجه به صورت بلاعوض به ناشران فکر کرد
انگ نزنند که با فناوری مشکل دارد! متاسفانه برخی افراد هم تصور می کنند فناوری به طراحی و استفاده از اپلیکیشن محدود می شود.

بودجه را صرف حمایت از نشر کنید
وی، عوارض شیوع ویروس کرونا به صنوف مختلف را بسیار جدی دانست و افزود: همان طور که تاریخ بشر، بسیاری از بحران ها را پشت سر گذاشته، بالاخره روزگار شیوع ویروس کرونا نیز به پایان خواهد رسید اما هر اتفاقی که در این دوره رخ دهد، باید در آینده پاسخگوی عوارض آن باشیم. در حوزه نشر نیز این وضعیت مصداق دارد؛ اگر تعدادی کتاب فروشی تعطیل شود، آیا دولت توان ایجاد کتاب فروشی جدید را دارد؟ یا نه؛ قرار است سیستم کتاب فروشی کاملا دولتی شود؟

حسن پور ادامه داد: معاونت امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برای گفت وگو درباره مباحث تخصصی آمادگی دارد که در گفت وگو های مطبوعاتی نمی گنجد. نباید وقت را از دست بدهیم. فعالان صنعت نشر، ناشران، کتاب فروشان و موزعان در فشار هستند و بسیاری از آن ها لحظات آخر عمر فعالیت حرفه ای خود را سپری می کنند.

این عضو هیات امنای موسسه فراگیر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بیان کرد: به جای همه این مباحث، باید درباره امکان برگزاری مجازی بخش های مختلف نمایشگاه صحبت کنیم. اگر امکانات برای برگزاری مراسم رونمایی و یا سایر برنامه های جنبی فراهم است، اعلام کنند؛ کسی مانع نمی شود. اما سایر بخش ها را فدای این دست تصمیم ها نکنیم؛ چراکه هزینه های زیادی به دنبال خواهد داشت. هزینه برگزاری چنین رویدادهایی را می توان برای کمک به ناشران صرف کرد.

حسن پور افزود: نمایشگاه مجازی کتاب نیازمند پشتیبانی و تامین زیر ساخت های نرم افزاری است. اگر پشتیبانی نرم افزاری تامین نشود، با وجود صرف هزینه سنگین از بیت المال، تلاش ها در عمل بیهوده خواهد بود؛ در حالی که می توان به پرداخت این بودجه به صورت بلاعوض به ناشران فکر کرد. نمایشگاه مجازی کتاب با مشارکت چند ناشر محدود، موثر است اما نمایشگاه مجازی کتاب تهران، نشود به نام صنف و به کام چند ناشر!

رئیس اتحادیه ناشران و کتاب فروشان درباره این که چرا پیش از شیوع کرونا و در سی و دو دوره گذشته که شرایط عادی بود و نمایشگاه فیزیکی برگزار می شد، کسی صدای کتاب فروشان را نشنید؟ بیان کرد: آن زمان هم دستور، دستور برگزاری نمایشگاه بین المللی کتاب تهران به عنوان بزرگترین رویداد فرهنگی بود. صنف هم پذیرفته بود و کتاب فروشان هم تن داده بودند. نمایشگاه مجازی ظرفیت رفع عادلانه دغدغه نقدینگی ناشران را ندارد. ناشران برای نمایشگاه سی و سوم، 40 درصد بیشتر کتاب تولید کردند که اگر تولیدات آن ها به موقع عرضه نشود، به اصطلاح بیات می شود. چطور می توان این خسارت
اگر در شرایط شیوع ویروس کرونا تصمیمات عجولانه ای اتخاذ شود، مشکلات این بخش 100برابر خواهد شد و دیگر باید به فکر راه اندازی کارناوال کتاب باشیم
را جبران کرد؟

با تصمیمات عجولانه باید به فکر کارناوال کتاب باشیم!
وی با بیان این مطلب که برای جبران آسیب وارده به کتاب فروشان هم پیشنهادات جامعی به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ارائه شده است، افزود: افزایش میزان یارانه کتاب فروشان در طرح های حمایتی و تسویه سریع با کتاب فروشی های مشارکت کننده را پیشنهاد کرده ایم. نباید فراموش کنیم کتاب فروشی، سرمایه ملی است. در حالی که اهمیت کتاب فروشی و کمبود ویترین، یکی از دلایل شکل گیری نمایشگاه کتاب تهران بود، اگر در شرایط شیوع ویروس کرونا تصمیمات عجولانه ای اتخاذ شود، مشکلات این بخش 100برابر خواهد شد و دیگر باید به فکر راه اندازی کارناوال کتاب باشیم.

وی در پاسخ به این پرسش که آیا به عنوان رئیس اتحادیه ناشران و کتاب فروشان تهران، ترجیح می دهید امسال نمایشگاه مجازی، برگزار نشود؟ بیان کرد: خیلی صریح بگویم؛ با توجه به اینکه برای ناشران در سراسر کشور، تامین نقدینگی از طریق نمایشگاه بسیار با اهمیت است، فکر می کنم، نمایشگاه مجازی به هیچ عنوان، ظرفیت رفع عادلانه این دغدغه را ندارد؛ بنابراین اگر اصرار بر برگزاری نمایشگاه مجازی وجود دارد، فقط بخش های جنبی برای این منظور، برنامه ریزی شود.

حسن پورافزود: ناشران حتما باید حمایت شوند؛ به شیوه های مختلف و البته کتاب فروشان نیز نیازمند حمایت اند. خطی که بین این دو قشر می گذارم؛ به این معنا نیست که از هم جدا هستند، خیر؛ بلکه باید به هر یک نگاه حمایتی مستقل داشت. وقتی تصمیم بر این شده است که نمایشگاه مجازی بخش فروش هم داشته باشد، باید ضمانت های لازم به آن ها داده شود. هر اقدام بدون ضمانتی؛ یعنی بازی کردن با قشر دردمند فعال در صنعت نشر و به خطر انداختن سرونشت آن ها. باید قول هایی بدهند که قابل اجرا باشد. اگر مسئولان احساس کردند توانایی اعمال ملاحظات را ندارند، باید آن را متوقف کنند.

وی ادامه داد: تاکید می کنم که اگر قرار است نمایشگاه مجازی برگزار شود، برنامه ریزی و سنجیدن تمام جوانب در اجرای آن، ضرورت دارد. باید به این پرسش پاسخ داد که از نظر فنی، برگزاری این رویداد امکان دارد یا خیر؟ همچنین توجه به همه ملاحظات صنف و نه بخش هایی از آن، لازم است. اگر صنف 10 ملاحظه در نظر دارد و در جریان برنامه ریزی نمایشگاه مجازی، 9 ملاحظه در نظر گرفته شود، با مشکل مواجه خواهیم شد؛ چه بسا چگالی آن یک مورد برابر با 9 مورد دیگر باشد.

هومان حسن پور، رئیس اتحادیه ناشران و کتاب فروشان تهران و عضو شورای سیاست گذاری سی وسومین نمایشگاه کتاب تهران، درباره سرنوشت این رویداد و چگونگی برگزاری آن، به خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) گفت: برگزاری نمایشگاه سی وسوم در سال 1399، لغو شده است و این دوره از نمایشگاه با پایان شیوع ویروس کرونا، مثلا سال آینده برگزار خواهد شد. توجه به این موضوع در تنظیم راهبرد های آتی بسیار موثر است.

وی با اشاره به این مساله که برگزاری نمایشگاه مجازی، نمی تواند به جای یک دوره از نمایشگاه کتاب تهران برگزار شد، درباره برپایی یک نمایشگاه مجازی توضیح داد: برگزاری نمایشگاه مجازی بدون تردید، کارایی نمایشگاه فیزیکی را نخواهد داشت. فروش کتاب، بخش عمده نمایشگاه بین المللی کتاب تهران به عنوان بزرگترین رویداد فرهنگی کشور را تشکیل می دهد و در جریان فروش است که موقعیت معرفی تازه های نشر، تعامل مولف و ناشر، ناشر با مخاطب و یا مولف با مترجم، نقد و بررسی کتاب ها، شکل می گیرد. مجموعه این اتفاق ها در فضای مجازی، همانند فضای فیزیکی محقق نمی شود؛ وگرنه با وجود سایت اختصاصی ناشران، ضرورتی برای برگزاری نمایشگاه مجازی وجود نداشت.

برگزاری نمایشگاه مجازی فقط رفع مسئولیت نباشد
حسن پور با فرض برگزاری یک نمایشگاه مجازی کتاب در سال 1399 گفت: اگر تصمیم بر برگزاری نمایشگاه مجازی گرفته شده است، باید دید با توجه به هزینه های زیر ساختی، کدام بخش از نمایشگاه در قالب مجازی به صورت بهینه قابل اجرا است. به نظر می رسد رویداد های بخش جنبی نمایشگاه کتاب را می توان در فضای مجازی اجرایی کرد.

رئیس اتحادیه ناشران و کتاب فروشان تهران با بیان این مطلب که برگزاری نمایشگاه مجازی کتاب فقط رفع مسئولیت نباشد، ادامه داد: باید به طور جدی به فکر شرایط صنعت نشر باشیم؛ زیرا به دلیل مشکلات ناشی از شیوع ویروس کرونا، برگزار نشدن نمایشگاه کتاب به ناشران لطمات جدی وارد کرده است که در یک مقطع کوتاه از بین نمی رود؛ بلکه دست کم یک سال گریبان گیر نشر کشور خواهد بود. فکر می کنم معاونت
توجه به یک بخش نباید به بخش دیگر آسیب وارد کند اما این طور به نظر می آید که در طرح ایده برگزاری نمایشگاه مجازی، فقط کمک به ناشران موضوعیت داشته است
امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی این موضوع را پیگیری می کند.

حسن پور، درباره بهترین جبران خسارت های وارد شده به صنعت نشر به دلیل لغو برگزاری نمایشگاه در شرایط کرونایی، افزود: صنف با تاکید بر دیدن همه بخش های نشر در جریان بررسی جایگزین هایی برای نمایشگاه، دیدگاه خود را در قالب نامه ای به معاونت امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ارائه کرده است.

وی توضیح داد: به نظر می ر سد برخی دوستان مباحث مربوط به نمایشگاه را با یکدیگر خلط می کنند. باید توجه داشته باشیم که به دنبال شیوع ویروس کرونا، ناشر، موزع و کتاب فروش هرکدام، دچار آسیب های مختلفی شده اند و باید در ارائه بسته های پیشنهادی، به انواع این آسیب ها توجه داشت. توجه به یک بخش نباید به بخش دیگر آسیب وارد کند اما این طور به نظر می آید که در طرح ایده برگزاری نمایشگاه مجازی، فقط کمک به ناشران موضوعیت داشته است؛ در حالی که هر یک از بخش های صنف، باید جداگانه دیده شوند.

صنعت نشر در آخرین سنگر مقاومت
رئیس اتحادیه ناشران و کتاب فروشان تهران، درباره راه های جبران خسارت کتاب فروشان گفت: تفکیک قائل شدن بین حمایت از ناشران و کتاب فروشان، بسیار با اهمیت است. قطعا کتاب فروشان باید به گونه ای دیگر از ناشران حمایت شوند؛ مهم تر اینکه جریان حمایت ها باید تسریع شود؛ چراکه صنعت نشر در ماه های آخر دوره استقامت قرار دارد. کشور در شرایطی است که هر یک از صنوف باید خودشان را مدیریت کنند؛ بنابراین در جریان کمک به آن ها، باید آرامش را حفظ و ثبات را به صنوف برگردانیم.

حسن پور افزود: نباید فراموش کنیم که اگر دوره رکودِ بخش تولید طولانی شود، کمک ها چندان اثر بخش نخواهد بود و تنها حکم حفظ ظاهر را خواهد داشت. درباره عرضه نیز این قضیه صادق است. وقتی جبران خسارت کتاب فروشی ها با تاخیر انجام شود، احتمال از دست دادن ویترین های کتاب فروشی وجود دارد؛ یعنی میلیارد ها تومان که بخش خصوصی وارد حوزه کتاب فروشی کرده، از بین خواهد رفت. اگر از این بخش حفاظت نشود، دولت به هیچ عنوان نمی تواند جبران مافات کند.

عضو شورای سیاست گذاری سی و سومین دوره نمایشگاه بین المللی کتاب تهران درباره ضرورت اخذ مجوز از سوی وزارت ارشاد برای برپایی هر گونه رویداد مجازی و همچنین تاکید براین نکته که نمایشگاه مجازی جایگزین نمایشگاه سی و سوم نخواهد شد، بیان کرد:
اگر دنبال برگزاری نمایشگاهی نه با عنوان نمایشگاه بین المللی کتاب تهران؛ بلکه مثلا نمایشگاه مجازی کتاب هستیم، این طرح باید ویژگی هایی داشته باشد که ضرر و زیان ناشران را جبران و از سوی دیگر به کتاب فروشان نیز لطمه نزند
من دیدگاه خودم را درباره نمایشگاه اعلام می کنم؛ چراکه شورا، سخنگو دارد. شخصا معتقدم اگر دنبال برگزاری نمایشگاهی نه با عنوان نمایشگاه بین المللی کتاب تهران؛ بلکه مثلا نمایشگاه مجازی کتاب هستیم، این طرح باید ویژگی هایی داشته باشد که ضرر و زیان ناشران را جبران و از سوی دیگر به کتاب فروشان نیز لطمه نزند.

حمایت از نمایشگاه های مجازی و تخته شدن در کتاب فروشی ها
حسن پور با اشاره به اینکه همواره نمایشگاه بین المللی کتاب تهران از عوامل آسیب رسان به کتاب فروشی ها اعلام می شود، گفت: نمایشگاه بین المللی کتاب تهران وضعیت مشخصی دارد، زمان آن مشخص است و کتاب فروشان در ایام برگزاری آن، تلاش می کردند خود را با شرایط تطبیق دهند. اما اگر قرار باشد هرکسی (هر نشر یا تشکلی) هر وقت که خواست یک نمایشگاه مجازی برای خودش برگزار کند، به کتاب فروشان لطمه وارد می شود. بدتر از همه، حمایت دولت از این نمایشگاه ها است. اگر دولت از این نمایشگاه ها حمایت کند، یعنی فاجعه؛ یعنی تخته شدن در کتاب فروشی ها.

وی افزود: در نامه به معاونت امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی اعلام کرده ایم که زیر ساخت های نمایشگاه مجازی، باید به گونه ای باشد تا عدالت در فروش رعایت شود. به نظر می رسد حداقل در زمان حال، عدالت فروش در نمایشگاه مجازی وجود نخواهد داشت؛ مگر اینکه زوایای مختلف برگزاری نمایشگاه، به شکل ملموس به صنف اعلام شود. وقتی قرار شد نمایشگاه مجازی کتاب برگزار شود، چه تضمینی وجود دارد که همه ناشران عادلانه از فروش این نمایشگاه برخوردار شوند؟ همه درخواست های صنف درباره نمایشگاه مجازی، در قالب نامه به معاونت امور فرهنگی ارائه شده است.

رئیس اتحادیه ناشران و کتاب فروشان تهران درباره مفهوم برخورداری عادلانه ناشران از فروش نمایشگاه مجازی، گفت: غرفه ناشران در نمایشگاه بین المللی کتاب تهران، به گونه ای جانمایی می شد تا بازدید کنندگان از همه غرفه ها بازدید کنند و اگر هدف بازدیدکننده، غرفه ناشر بزرگی بود، بعد از دیدن غرفه های دیگر به غرفه مورد نظر برسد. به عبارت دیگر؛ فرصت برای ناشران مختلف فراهم می شد. توجه به کیفیت ناشران در این چیدمان به تعداد عنوان های ناشر نبود؛ چراکه برخی ناشران هرچند تعداد عنوان های اندکی دارند، اما آثار جاودانی خلق کرده اند و در عین حال، ناشران بزرگی هستند که آثار چندان موثری ندارند.

حسین پور ادامه داد: در این چیدمان، ناشران پرطرفدار در نقاطی جانمایی می شدند تا برای مخاطب امکان بازدید سایر غرفه ها نیز وجود
وقتی قرار شد نمایشگاه مجازی کتاب برگزار شود، چه تضمینی وجود دارد که همه ناشران عادلانه از فروش این نمایشگاه برخوردار شوند؟... اگر تعدادی کتاب فروشی تعطیل شود، آیا دولت توان ایجاد کتاب فروشی جدید را دارد؟ یا نه؛ قرار است سیستم کتاب فروشی کاملا دولتی شود؟
داشته باشد اما در فضای مجازی، چطور این امکان وجود خواهد داشت؟ در طراحی نمایشگاه مجازی کتاب، باید به این نکته ها توجه شود. نکته بعدی درباره عدالت، چگونگی تخصیص یارانه نمایشگاه فیزیکی به ناشران در نمایشگاه مجازی است که آن نیز باید به شکل تخصصی مورد بررسی قرار گیرد.

حسن پور درباره اقدام برخی ناشران و انجمن های فرهنگی ناشران در برگزاری نمایشگاه مجازی، بیان کرد: قضاوتی درباره این اقدامات ندارم. موضع اتحادیه درباره نمایشگاه مجازی فراتر از این اقدامات است. بنابراین نباید فراموش کنیم نگاه اتحادیه، به همه زیرشاخه های صنف نشر است و دنبال سهمی برای یک حلقه یا گروه خاص نیست.

وی افزود: به اعتقاد من اگر یک مجموعه و یا ناشر تخصصی، در زمان رونق بازارش به برگزاری نمایشگاه اقدام کند، حتی اگر این اقدام بدون حمایت دولتی انجام شود به کتاب فروشان این حوزه، لطمه خواهد زد. باید به این مسائل فکر کرد. دلیل اصلی رایزنی اتحادیه با مترو و یا دانشگاه های مختلف درباره تاریخ برگزاری نمایشگاه کتاب در زمان رونق بازار کتاب، همین مساله بود و حالا هم که برگزاری نمایشگاه مجازی کتاب، بر سر زبان ها افتاده است!

با استفاده از فناوری مشکلی نداریم اما...
رئیس اتحادیه ناشران و کتاب فروشان تهران، درباره تفسیر برخی فعالان حوزه نشر از موضع گیری اتحادیه نسبت به نمایشگاه مجازی و استفاده از فناوری به مقاومت صنف دراستفاده از فناور های نوین یا محال بودن برگزاری نمایشگاه مجازی کتاب، گفت: حتی اگر دستور بدهند المپیک مجازی باشد، باید برگزار شود؛ این طور نیست؟ اما تصدیق می کنید که تنها برخی از رشته های المپیک مثل شطرنج را می توان مجازی برگزار کرد و امکان برگزاری مجازی مثلا مسابقه دو 100 متر وجود ندارد.

وی افزود: اگر دوست، همکار و یا دست اندرکاری استدلال کند که صنف برای بهره مندی از فناوری های نوین مقاومت دارد، کم لطفی کرده و یا به صحبت های من کم توجه بوده است. حرف هایی مثل مخالفت با فناوری و یا توسعه نشر، مصداق اتکا به طناب پوسیده است. دنیا در حال تجربه فناوری های جدید است؛ اما باید در نظر داشت که جنس نمایشگاه بین المللی کتاب تهران با نمایشگاه های دیگر کشور ها، آن قدر متفاوت است که برای مجازی شدن آن باید تامل زیادی داشت.

حسن پور با بیان این مطلب که نمایشگاه های کتاب دنیا در چند بُعد تعریف می شوند، گفت: نمایشگاه های کتاب در دنیا فرهنگی، تجاری و یا تلفیقی از هر دو هستند. ذات و سرشت نمایشگاه بین المللی کتاب تهران، فروش است و این ویژگی مشکل ساز شده . اگر نمایشگاه کتاب تهران سازوکار نمایشگاه فرانکفورت را داشت، ساختار مجازی قابل اجرا بود. بنابراین دوستان و همکاران به صنف
نمایشگاه مجازی کتاب نیازمند پشتیبانی و تامین زیر ساخت های نرم افزاری است و اگر پشتیبانی نرم افزاری تامین نشود، با وجود صرف هزینه سنگین از بیت المال، تلاش ها در عمل بیهوده خواهد بود؛ در حالی که می توان به پرداخت این بودجه به صورت بلاعوض به ناشران فکر کرد
انگ نزنند که با فناوری مشکل دارد! متاسفانه برخی افراد هم تصور می کنند فناوری به طراحی و استفاده از اپلیکیشن محدود می شود.

بودجه را صرف حمایت از نشر کنید
وی، عوارض شیوع ویروس کرونا به صنوف مختلف را بسیار جدی دانست و افزود: همان طور که تاریخ بشر، بسیاری از بحران ها را پشت سر گذاشته، بالاخره روزگار شیوع ویروس کرونا نیز به پایان خواهد رسید اما هر اتفاقی که در این دوره رخ دهد، باید در آینده پاسخگوی عوارض آن باشیم. در حوزه نشر نیز این وضعیت مصداق دارد؛ اگر تعدادی کتاب فروشی تعطیل شود، آیا دولت توان ایجاد کتاب فروشی جدید را دارد؟ یا نه؛ قرار است سیستم کتاب فروشی کاملا دولتی شود؟

حسن پور ادامه داد: معاونت امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برای گفت وگو درباره مباحث تخصصی آمادگی دارد که در گفت وگو های مطبوعاتی نمی گنجد. نباید وقت را از دست بدهیم. فعالان صنعت نشر، ناشران، کتاب فروشان و موزعان در فشار هستند و بسیاری از آن ها لحظات آخر عمر فعالیت حرفه ای خود را سپری می کنند.

این عضو هیات امنای موسسه فراگیر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بیان کرد: به جای همه این مباحث، باید درباره امکان برگزاری مجازی بخش های مختلف نمایشگاه صحبت کنیم. اگر امکانات برای برگزاری مراسم رونمایی و یا سایر برنامه های جنبی فراهم است، اعلام کنند؛ کسی مانع نمی شود. اما سایر بخش ها را فدای این دست تصمیم ها نکنیم؛ چراکه هزینه های زیادی به دنبال خواهد داشت. هزینه برگزاری چنین رویدادهایی را می توان برای کمک به ناشران صرف کرد.

حسن پور افزود: نمایشگاه مجازی کتاب نیازمند پشتیبانی و تامین زیر ساخت های نرم افزاری است. اگر پشتیبانی نرم افزاری تامین نشود، با وجود صرف هزینه سنگین از بیت المال، تلاش ها در عمل بیهوده خواهد بود؛ در حالی که می توان به پرداخت این بودجه به صورت بلاعوض به ناشران فکر کرد. نمایشگاه مجازی کتاب با مشارکت چند ناشر محدود، موثر است اما نمایشگاه مجازی کتاب تهران، نشود به نام صنف و به کام چند ناشر!

رئیس اتحادیه ناشران و کتاب فروشان درباره این که چرا پیش از شیوع کرونا و در سی و دو دوره گذشته که شرایط عادی بود و نمایشگاه فیزیکی برگزار می شد، کسی صدای کتاب فروشان را نشنید؟ بیان کرد: آن زمان هم دستور، دستور برگزاری نمایشگاه بین المللی کتاب تهران به عنوان بزرگترین رویداد فرهنگی بود. صنف هم پذیرفته بود و کتاب فروشان هم تن داده بودند. نمایشگاه مجازی ظرفیت رفع عادلانه دغدغه نقدینگی ناشران را ندارد. ناشران برای نمایشگاه سی و سوم، 40 درصد بیشتر کتاب تولید کردند که اگر تولیدات آن ها به موقع عرضه نشود، به اصطلاح بیات می شود. چطور می توان این خسارت
اگر در شرایط شیوع ویروس کرونا تصمیمات عجولانه ای اتخاذ شود، مشکلات این بخش 100برابر خواهد شد و دیگر باید به فکر راه اندازی کارناوال کتاب باشیم
را جبران کرد؟

با تصمیمات عجولانه باید به فکر کارناوال کتاب باشیم!
وی با بیان این مطلب که برای جبران آسیب وارده به کتاب فروشان هم پیشنهادات جامعی به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ارائه شده است، افزود: افزایش میزان یارانه کتاب فروشان در طرح های حمایتی و تسویه سریع با کتاب فروشی های مشارکت کننده را پیشنهاد کرده ایم. نباید فراموش کنیم کتاب فروشی، سرمایه ملی است. در حالی که اهمیت کتاب فروشی و کمبود ویترین، یکی از دلایل شکل گیری نمایشگاه کتاب تهران بود، اگر در شرایط شیوع ویروس کرونا تصمیمات عجولانه ای اتخاذ شود، مشکلات این بخش 100برابر خواهد شد و دیگر باید به فکر راه اندازی کارناوال کتاب باشیم.

وی در پاسخ به این پرسش که آیا به عنوان رئیس اتحادیه ناشران و کتاب فروشان تهران، ترجیح می دهید امسال نمایشگاه مجازی، برگزار نشود؟ بیان کرد: خیلی صریح بگویم؛ با توجه به اینکه برای ناشران در سراسر کشور، تامین نقدینگی از طریق نمایشگاه بسیار با اهمیت است، فکر می کنم، نمایشگاه مجازی به هیچ عنوان، ظرفیت رفع عادلانه این دغدغه را ندارد؛ بنابراین اگر اصرار بر برگزاری نمایشگاه مجازی وجود دارد، فقط بخش های جنبی برای این منظور، برنامه ریزی شود.

حسن پورافزود: ناشران حتما باید حمایت شوند؛ به شیوه های مختلف و البته کتاب فروشان نیز نیازمند حمایت اند. خطی که بین این دو قشر می گذارم؛ به این معنا نیست که از هم جدا هستند، خیر؛ بلکه باید به هر یک نگاه حمایتی مستقل داشت. وقتی تصمیم بر این شده است که نمایشگاه مجازی بخش فروش هم داشته باشد، باید ضمانت های لازم به آن ها داده شود. هر اقدام بدون ضمانتی؛ یعنی بازی کردن با قشر دردمند فعال در صنعت نشر و به خطر انداختن سرونشت آن ها. باید قول هایی بدهند که قابل اجرا باشد. اگر مسئولان احساس کردند توانایی اعمال ملاحظات را ندارند، باید آن را متوقف کنند.

وی ادامه داد: تاکید می کنم که اگر قرار است نمایشگاه مجازی برگزار شود، برنامه ریزی و سنجیدن تمام جوانب در اجرای آن، ضرورت دارد. باید به این پرسش پاسخ داد که از نظر فنی، برگزاری این رویداد امکان دارد یا خیر؟ همچنین توجه به همه ملاحظات صنف و نه بخش هایی از آن، لازم است. اگر صنف 10 ملاحظه در نظر دارد و در جریان برنامه ریزی نمایشگاه مجازی، 9 ملاحظه در نظر گرفته شود، با مشکل مواجه خواهیم شد؛ چه بسا چگالی آن یک مورد برابر با 9 مورد دیگر باشد.
خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)
خبرگزاری کتاب ایران

برگزاری نمایشگاه مجازی فقط رفع مسئولیت نباشد

توجه به یک بخش نباید به بخش دیگر آسیب وارد کند اما این طور به نظر می آید که در طرح ایده برگزاری نمایشگاه مجازی، فقط کمک به ناشران موضوعیت داشته است

توجه به یک بخش نباید به بخش دیگر آسیب وارد کند اما این طور به نظر می آید که در طرح ایده برگزاری نمایشگاه مجازی، فقط کمک به ناشران موضوعیت داشته است

صنعت نشر در آخرین سنگر مقاومت

اگر دنبال برگزاری نمایشگاهی نه با عنوان نمایشگاه بین المللی کتاب تهران؛ بلکه مثلا نمایشگاه مجازی کتاب هستیم، این طرح باید ویژگی هایی داشته باشد که ضرر و زیان ناشران را جبران و از سوی دیگر به کتاب فروشان نیز لطمه نزند

اگر دنبال برگزاری نمایشگاهی نه با عنوان نمایشگاه بین المللی کتاب تهران؛ بلکه مثلا نمایشگاه مجازی کتاب هستیم، این طرح باید ویژگی هایی داشته باشد که ضرر و زیان ناشران را جبران و از سوی دیگر به کتاب فروشان نیز لطمه نزند

حمایت از نمایشگاه های مجازی و تخته شدن در کتاب فروشی ها

وقتی قرار شد نمایشگاه مجازی کتاب برگزار شود، چه تضمینی وجود دارد که همه ناشران عادلانه از فروش این نمایشگاه برخوردار شوند؟... اگر تعدادی کتاب فروشی تعطیل شود، آیا دولت توان ایجاد کتاب فروشی جدید را دارد؟ یا نه؛ قرار است سیستم کتاب فروشی کاملا دولتی شود؟

وقتی قرار شد نمایشگاه مجازی کتاب برگزار شود، چه تضمینی وجود دارد که همه ناشران عادلانه از فروش این نمایشگاه برخوردار شوند؟... اگر تعدادی کتاب فروشی تعطیل شود، آیا دولت توان ایجاد کتاب فروشی جدید را دارد؟ یا نه؛ قرار است سیستم کتاب فروشی کاملا دولتی شود؟

با استفاده از فناوری مشکلی نداریم اما...

نمایشگاه مجازی کتاب نیازمند پشتیبانی و تامین زیر ساخت های نرم افزاری است و اگر پشتیبانی نرم افزاری تامین نشود، با وجود صرف هزینه سنگین از بیت المال، تلاش ها در عمل بیهوده خواهد بود؛ در حالی که می توان به پرداخت این بودجه به صورت بلاعوض به ناشران فکر کرد

نمایشگاه مجازی کتاب نیازمند پشتیبانی و تامین زیر ساخت های نرم افزاری است و اگر پشتیبانی نرم افزاری تامین نشود، با وجود صرف هزینه سنگین از بیت المال، تلاش ها در عمل بیهوده خواهد بود؛ در حالی که می توان به پرداخت این بودجه به صورت بلاعوض به ناشران فکر کرد

بودجه را صرف حمایت از نشر کنید

اگر در شرایط شیوع ویروس کرونا تصمیمات عجولانه ای اتخاذ شود، مشکلات این بخش 100برابر خواهد شد و دیگر باید به فکر راه اندازی کارناوال کتاب باشیم

اگر در شرایط شیوع ویروس کرونا تصمیمات عجولانه ای اتخاذ شود، مشکلات این بخش 100برابر خواهد شد و دیگر باید به فکر راه اندازی کارناوال کتاب باشیم

با تصمیمات عجولانه باید به فکر کارناوال کتاب باشیم!

به گزارش خبرنگار حوزه ادبیات و کتاب گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا ، کتاب و کتاب خوانی پیش از شیوع ویروس جهان گیر کرونا هم با مشکلات زیادی مواجه بود و به تبع فروش کتاب هم آنچنان که شایسته جامعه ایرانی باشد، بالا نبود. با توجه به شیوع موج جدید ویروس کرونا خبرگزاری آنا در پرونده کتاب فروشی در روزگار کرونا به بررسی وضعیت تولید، نشر و فروش کتاب می پردازد.

یکی از برنامه ها و طرح های مناسبی که از طرف ناشران و کتاب فروشان در این ایام اجرا شد برپایی غرفه مجازی انتشارات سوره مهر با عنوان انتهای راهرو 27 بود. عبدالحمید قره داغی، مدیرعامل انتشارات سوره مهر در گفتگوی تفصیلی با خبرنگار خبرگزاری آنا درباره این طرح توضیحاتی ارائه داد که در ادامه می خوانید.

آنا: چه اتفاقی افتاد که به فکر برپایی غرفه مجازی افتادید؟

قره داغی: نمایشگاه مجازی برگزار نکردیم، بلکه غرفه سوره مهر در نمایشگاه کتاب را به شکل مجازی برپا کردیم. امسال وقتی نمایشگاه کتاب برگزار نشد و ما هم در فضای حقیقی غرفه نداشتیم، بلکه عین غرفه سال گذشته خود را به شکل مجازی برپا کردیم. در حقیقت ما می گوییم غرفه مجازی سوره مهر در نمایشگاه کتاب . موقعی که حرف از نمایشگاه کتاب است باید چند ناشر و غرفه های مختلف در کنار هم باشند؛ ولی ما اینجا غرفه مجازی داشتیم، میزبان مخاطبان خود بودیم و اتفاق خوبی برایمان رقم خورد.

آنا: با اجرای این طرح یک زیرساخت و تجربیاتی کسب شده است، آیا این تجربیات برای آینده و موقعیت های بعدی و حتی بعد از بحران کرونا حفظ می شود؟

قره داغی: این نکته کاملاً به جا و درستی است. یک ناشر کوچک برای ایجاد چنین بستری باید هزینه های زیادی متحمل شود؛ ولی ما از داشته های خود استفاده کردیم. ما وب سایت را داشتیم و تور مجازی را به آن اضافه کردیم. تقریباً پنج سال است که همه محصولات خود را روی وب سایت اصلی سوره مهر برای خرید گذاشته ایم و در حقیقت از گذشته فروش برخط داشتیم و از قبل هم برای اینکه عدالت خرید برای مخاطبان سراسر کشور برقرار شود، ارسال رایگان داشته و داریم. منتهی وقتی می گوییم غرفه مجازی سوره مهر در نمایشگاه کتاب تهران، باید ویژگی هایش خیلی نزدیک به آنچه که ما در نمایشگاه کتاب تهران دیده ایم باشد و این ویژگی ها فقط عرضه و خرید کتاب نبود.

آنا: در طول برگزاری غرفه مجازی ایده های خوبی هم اجرا شد؛ درباره این ایده ها و خدمات توضیحاتی بفرمایید؟

قره داغی: ما در کنار عرضه کتاب، معرفی نویسنده هایمان را هم داشتیم. هر شب گفتگوی با نویسنده داشتیم. هر روز که نویسنده ای به غرفه مجازی می آمد و گفتگویش به صورت مجازی پخش می شد، کتاب هایش نیز با امضای خودش برای مخاطب ارسال می شد. در کنار ارسال رایگان برای کل کشور، ارسال سریع را برای تهران برقرار کردیم. به طوری که در خیلی از موارد کتاب زیر سه تا چهار ساعت به دست مخاطب می رسید. این ویژگی نمایشگاهی ما بود. برای شهرستان ها هم همه را با پست سفارشی می فرستادیم منتهی وضعیت پست در این شرایط که بعضی از استان ها به شکل خاص قرنطینه می شدند گاهی تا هفت، هشت روز هم طول می کشید، ولی در هر صورت ما بابت ارسال حتی به دورترین روستاهای ایران یک ریال هم از مخاطب خود دریافت نکردیم.

امتیاز ویژه دیگری که به کار بردیم این بود که گفتیم با توجه به اینکه امسال هزینه اجرای غرفه مجازی نسبت به غرفه فیزیکی به مراتب پایین تر است، تخفیف 25 درصد در نظر گرفتیم که هیچ موقع نتوانسته بودیم 25 درصد تخفیف برای تمام محصولات خود قرار بدهیم و همین نکته برای مخاطب خیلی جذابیت داشت. مخصوصاً در شرایط اقتصادی فعلی رغبت زیادی برای خرید ایجاد کرد و به طور کلی باید بگویم ما زیرساخت فروش آنلاین را داشتیم و آن را با تور مجازی ترکیب کردیم. شاید مهم ترین ویژگی فروش ما تور مجازی بود. یعنی آنچه که ظاهر فضای غرفه ما در سال های گذشته در محیط نمایشگاه کتاب تهران بود، به شکل سه بُعدی در اختیار مخاطب قرار گرفت. با این تفاوت که کتاب های جدید امسال در آن دیده شده بود و مخاطب می توانست برود در آن محیط قدم بزند، کتاب ها را ببیند و در نهایت خرید کند.

آنا: هزینه ای که برای این پروسه و پروژه خرج شده آیا ارزشش را داشت؟

قره داغی: بله. چرا می گویم ارزشش را داشت، به خاطر اینکه ما ناشر فعالی هستیم و حجم فعالیت ما در طول سال زیاد است. تقریباً آنچه که استفاده کردیم از توان و زیرساخت های خودمان بود. ممکن است ناشری که در سال 30 تا 40 عنوان کتاب منتشر می کند زیرساخت کافی در اختیارش نیست، برای ایجاد چنین بستری هزینه زیادی متحمل شود، ولی ما از داشته های خود استفاده کردیم. ما زیرساخت توزیع و پخش را داشتیم، فقط برای یک زمان خاص، سازماندهی و تنظیمش کردیم. به این دلایل است که می توانیم بگوییم به نسبت نمایشگاه که ما حضوری گسترده و فیزیکی پرسروصدا می داشتیم، طبیعتاً اینجا هزینه هایش برای ما کمتر بود. ولی نمی توانم بگویم لزوماً هر ناشر کوچکی بخواهد چنین زیرساختی را ایجاد کند، هزینه اش برای او به صرفه باشد. برای ما خیلی به صرفه بود ولی ممکن است برای ناشر دیگری مقرون به صرفه نباشد.

آنا: در شرایط کنونی و شیوع ویروس کرونا الان همه ناشران و کتاب فروشی ها یا متضرر شده اند یا فروش آنها کم شده است، این نمایشگاه آن فروش مقطعی بالا را برای سوره مهر ایجاد کرد و به نتایج پیش بینی شده دست یافتید؟

قره داغی: استقبال مخاطب با توجه به جمیع شرایطی که برای شما توضیح دادم، از معرفی نویسنده، دیدار با نویسنده، ارسال رایگان، تخفیف و ... خوب بود و ما فکر نمی کردیم این قدر استقبال شود. چیزی نزدیک به سی و پنج هزار نفر از تور مجازی ما بازدید کردند. چیزی قریب به 10 درصد از این افراد خرید کردند که این اعداد به نسبت فعالیت در فضای مجازی اعداد قابل توجهی هستند. ولی اینکه شما بخواهید بگویید این غرفه مجازی جای نمایشگاه تهران که به شکل فیزیکی برگزار می شد را برای ما پر کرد، قطعاً نه! ما یک هدف دیگر از این کار داشتیم که به نظرم 100 درصد به آن هدف رسیدیم و آن معرفی کتاب هایمان بود. به خاطر اینکه بالاخره نمایشگاه کتاب سالی یک بار به ما فرصت می دهد آنچه را که در طول سال تولید کرده ایم در محیط نمایشگاهی معرفی کنیم و مخاطب آنها را بشناسند. خوشبختانه در ایام برگزاری غرفه مجازی توانستیم همه کتاب هایی را که در طول سال تولید کرده بودیم به گونه ای معرفی کنیم که بازار هم آن را بشناسند. نه تنها مواجهه مخاطب مان از این طریق، بلکه معرفی ها و اخبار مرتبط با هر کتاب و خود نمایشگاه که در فضای مجازی کار شد، اخباری که روی وب سایت ها و تلکس های خبری قرار گرفت و در بخش های خبر تلویزیون هم پخش شد، همه و همه به ما کمک کرد که هدف نمایشگاه که معرفی محصول و فروش آن اتفاق بیفتد. یعنی از 15 عنوان پرفروش مان، هفت، هشت عنوانش کتاب های جدیدی بود که در نمایشگاه رونمایی کردیم. این برای ما رکورد خیلی خوبی بود.

آنا: برگزاری نمایشگاه کتاب تهران به صورت قطعی لغو شده است و به نظر می رسد مهم ترین برنامه معاونت فرهنگی وزارت ارشاد این است که یک نمایشگاه مجازی برگزار کند. تجربه شما می تواند به وزارت ارشاد و معاونت فرهنگی آن کمک کند.

قره داغی: خوشبختانه ما با دوستان وزارت ارشاد یک رابطه دوستانه و خوب و خیلی نزدیک داریم. از همان قبل از برگزاری نمایشگاه با آنها در ارتباط بودیم و هم از نظرات و راهنمایی های آنها استفاده کردیم و هم بعد از اینکه شروع به انجام کار کردیم، با این دوستان جلساتی داشته و تجربیات خود را به آنها منتقل کردیم. طبیعتاً تجربه کردن هم نکاتی داشت که ما آنها را انتقال دادیم. لذا فکر می کنم کاری که وزارت ارشاد می تواند انجام دهد، کار مهم و مؤثری است. اما طبیعتاً با کاری که ما انجام دادیم تفاوت های زیادی خواهد داشت. به خاطر اینکه ما یک ناشر بودیم و در این کار تمام مسئولیت ها را می توانستیم خودمان بپذیریم، ولی وقتی نهادی مثل وزارت ارشاد متولی این امر می شود، نمی تواند مسئولیت تمام ناشران را به عهده بگیرد و طبیعتاً با موضوعی که ما پیگیری کردیم تفاوت های جدی خواهد داشت.

آنا: این طرح به لحاظ تمرکززدایی از شهر تهران هم قابل توجه بود و از تمام کشور می توانستند از خدمات شما استفاده کنند.

قره داغی: دو مسئله در روند اجرای غرفه مجازی برای ما خیلی جالب توجه بود. یکی همان طور که گفتم استقبال خیلی ویژه بود. دوم، تفاوتی بود که این غرفه مجازی در مقایسه با نمایشگاه فیزیکی به لحاظ عدد و رقم و آمار مخاطبان برای ما داشت. ما در نمایشگاه کتاب تهران تقریباً در سه چهار سال اخیر هر سال تحلیل آماری انجام دادیم. این تحلیل ها نشان می داد چیزی حدود 90 درصد بازدیدکننده های ما تهرانی و تنها 10 درصد از شهرستان ها هستند؛ بعضی سال ها 11 تا 12 درصد و بعضی سال ها هم 8 و 9 درصد. ولی در این نمایشگاه مجازی که برگزار کردیم و عددش امروز دقیق و مشخص شد، 39 درصد مخاطبان از شهر تهران و 61 درصد از شهرهای دیگر بودند که این خودش به نظر من ظرفیت فضای مجازی را برای عدالت توزیع در سراسر کشور نشان می دهد و جا دارد که تقویت شود.

انتهای پیام/4028/

در سه ماه نخست امسال در دومقطع زمانی هیچ کتابی منتشر نشد؛ یکی فروردین ماه و دیگری 12 روز نخست خرداد که چاپخانه ها به دلیل شیوع ویروس کرونا تعطیل بودند و همین موجب شد آمار نشر امسال تفاوت هایی با سال گذشته داشته باشد. هرچند دوران قرنطینه خانگی و تعطیلات نوروز، فرصتی برای بسیاری از خانواده ها فراهم کرد تا به مطالعه بپردازند و همین بر میزان تیراژ برخی کتاب ها افزود اما از سوی دیگر این بحران به علاوه افزایش قیمت ارز موجب شده صنعت شکننده نشر بیش از پیش به محافظه کاری روی بیاورد و در راه انتشار آثار با احتیاط بیشتر قدم بردارد. این را می توان از کاهش عناوین منتشر شده نسبت به سه ماه نخست سال پیش نیز مشاهده کرد. براساس آمار موسسه خانه کتاب 11 هزار و 436 عنوان کتاب در سه ماه نخست امسال منتشر شد. از این میزان 7 هزار و 894 عنوان کتاب تالیفی و 3 هزار و 542 عنوان ترجمه بودند که نشان می دهد تعداد عناوین منتشرشده در سه ماه نخست امسال نسبت به سال قبل که 15 هزار و 477 عنوان بود، کاهش یافته است. این در حالی است در تعداد شمارگان رشد قابل توجهی را شاهدیم.

براساس این آمار، شمارگان کتاب در این مدت به 114 میلیون و 350 هزار و 895 جلد رسید درحالی که تیراژ کتاب در سه ماه نخست سال گذشته 17 میلیون و 350 هزار و 895 جلد بود. این آمار رشد شش ونیم برابری شمارگان کتاب را نشان می دهد. البته افزایش شمارگان کتاب در تمام موضوعات رخ نداده است.

متوسط شمارگان کتاب در موضوعاتی از جمله کودک ونوجوان، کمک آموزشی، دین، تاریخ وجغرافیا و فلسفه بیشتر از موضوعات دیگر بود. حل چنین پارادوکسی تنها با شناخت روحیه بازار کتاب و صنعت نشر کشور ممکن است. شرایط دشوار نشر موجب شده ناشران گزیده کار تر یا به عبارتی دیگر محافظه کارانه تر به چاپ آثار روی بیاورند و بیشتر به دنبال انتشار آثاری کمتر با مخاطبانی بیشتر باشند. از این رو بخشی از سرمایه و انرژی خود را صرف تولید و تجدید چاپ آثاری کنند که پیش از آن با استقبال مواجه شده یا بازار آن تضمین شده باشد.

بیشترین میزان رشد شمارگان کتاب در بخش کودک و نوجوان اتفاق افتاد. در سه ماه نخست امسال متوسط شمارگان کتاب به 54 هزار و 370 عنوان رسید درحالی که در سه ماه نخست سال گذشته متوسط شمارگان آن به هزار و 568 عنوان می رسید. میزان عناوین منتشر شده در بخش کودک و نوجوان در سه ماه نخست امسال نسبت به سال قبل کاهش یافته است. در این بخش هزار و 945 عنوان کتاب در سه ماه نخست امسال منتشر شد که سال گذشته رقم آن به 2 هزار و 522 عنوان می رسید.

باوجود اینکه بیشترین کتاب ها در سه ماه نخست امسال با موضوع ادبیات منتشر شد، شمارگان کتاب در این بخش نسبت به سال قبل افزایش زیادی نداشته است. شمارگان کتاب به طور متوسط در این بخش به 880 جلد رسید درحالی که سال گذشته کتاب های حوزه ادبیات به طور متوسط با شمارگان 871 جلد منتشر شده بود. میزان انتشار کتاب هم در این بخش نسبت به سال قبل افزایش نیافته است و با کاهش عناوین منتشر شده در حوزه ادبیات روبه رو بودیم.

همچنین طبق آمار ناشران تهرانی در سه ماه نخست امسال 9 هزار و 106 عنوان و ناشران شهرستانی 2 هزار و 330 عنوان کتاب منتشر کردند؛ 6 هزار و 484 عنوان کتاب چاپ اولی و 4 هزار و 952 عنوان کتاب تجدید چاپ در این مدت روانه بازار نشر شد.

مشکلات کرونا مختص به جامعه ما نبوده و کل دنیا را دربر گرفته است اما واکنش بسیاری از کشورها به این مشکل در زمینه کتابخوانی متفاوت بوده و برخی از آنها خیلی زود دست و پای خود را جمع کردند و حتی هم اکنون شاهد رشد در این زمینه هستند. به عنوان مثال در بریتانیا در هفته اخیر کتاب فروشی های بریتانیا 8/ 3 میلیون نسخه کتاب چاپی فروختند و مردمی که مدت ها در بریتانیا در قرنطینه بودند با بازگشایی کار کتاب فروشی ها از بازار کتاب استقبال زیادی کردند. همچنین در حالی که شیوع کرونا در آمریکا اقتصاد این کشور را با مشکلات جدی روبه رو کرده است، بازار نشر این کشور در مقایسه با 6 ماه نخست سال 2019 رشدی 8/ 2 درصدی را تجربه کرد. آمار رسمی نشان می دهد 6 ماه نخست سال 2020 فروش کتاب برابر 1/ 322 میلیون دلار بوده است که در مقایسه با همین بازه زمانی در سال 2019 که برابر 5/ 313 میلیون دلار بود، این رشد را ثبت کرده است.

گروه فرهنگ و هنر دفاع پرس اکبر صفرزاده؛ در مجامع ادبی و روشنفکری ایران معمولا رسم بر این است که هر زمان نامی از ادبیات و داستان و کتاب به میان می آید، می پرسند تولستوی را خوانده ای؟ یا چخوف، داستایوفسکی، همینگوی، مارکز، کامو و... به ندرت پیش می آید که در این میان نامی از نویسندگان ایران برده شود.

برعکس برخی از داستان نویسان ایرانی که تفکراتشان عمدتا از قومیت یا ملیت فراتر نمی رود، بسیاری از نویسندگان اروپا، روسیه یا آمریکا از همان ابتدا تفکرات جهان شمول داشته اند و مطلبی می نوشتند که بسیاری از مردم دنیا بتوانند با آن ارتباط برقرار کنند.

آنها در نوشته هایشان ذات واقعی روح بشر را مخاطب قرار می دادند و به عنوان نویسنده این وظیفه مهم و اساسی را بر خود واجب می دانستند که موضوعی جهان شمول را کشف و در قالب داستان آن را بیان کنند.

این مساله می تواند مهمترین متر و معیار برای شناخت نویسنده های واقعی و اصیل باشد و گرنه هر کس می تواند موضوعی دم دستی و کم مخاطب را در قالب یک داستان به نگارش در بیاورد و خود را نویسنده ای مهم بپندارد.

نویسنده صادراتی و انتشارات صادراتی لازم و ملزوم یکدیگرند. بدیهی است تلاش ها و کوشش های انتشارات های صادراتی دنیا در بازاریابی و هموار کردن راه های افزایش صادرات برای کتاب هایشان بی تاثیر نبوده است. حضور این انتشارات ها در نمایشگاه های بین المللی و معتبر دنیا و رایزنی برای فروش کتاب هایشان به دیگر کشورها از مهمترین اقداماتی است که برای افزایش صادرات کتاب انجام داده و از این راه موفقیت های بسیار زیادی را نصیب خود کرده اند.

خانم جی. کی. رولینگ که هم در ازدواجش ناکام بود و هم بدون شغل و افسرده با نوشتن مجموعه داستان های هری پاتر به ثروتی معادل 454 میلیون پوند دست یافت؛ این مجموعه داستانی به 65 زبان و به طور تقریبی در 450 میلیون نسخه منتشر شده است. کتاب های هری پاتر از پر فروش ترین کتاب های تاریخ بشر هستند.

ساحت ادبیات و داستان نویسی در ایران به طور عمده با کمبود تالیف های اصیل و متعدد و متنوع روبرو است. اغلب کتاب هایی که روی ویترین کتابفروشی ها دیده می شود، ترجمه است و تالیف های صادراتی خیلی کم دیده می شوند. این مساله مختص داستان نیست و در هر رشته ای علمی اغلب کتاب ها ترجمه است؛ در حوزه فلسفه، روانشناسی، اقتصاد و... بر این اساس می توان گفت که ما در حوزه کتاب نیز همانند بسیاری از صنایع موجود در ایران واردکننده هستیم نه صادرکننده.

کمتر کتاب ایرانی و نوشته شده توسط یک ایرانی را می توان یافت که به دنیا عرضه شده و مشتری های بین المللی انبوهی را نصیب خود کرده باشد.

در غایت آرمانی و مطلوب، انتشاراتی را می تواند انتشارات استاندارد دانست که بتواند بسترهای لازم برای صادرات کتاب به تمامی دنیا را فراهم و از این راه درآمدهای صادراتی بسیار زیادی را نصیب خود و نویسنده کند؛ اینکه از انتشارات بودن فقط نام آن را یدک بکشیم و با تیراژهای 500 تایی یا هزار تایی کتاب، خود را در این زمینه موفق بدانیم چیزی جز فریب دادن خود و دیگران نیست.

اگر قائل به وجود انتشارات های صادراتی باشیم باید بسیاری از مناسبت های کهنه و پوسیده حاکم بر این صنعت را دور بریزیم و طرحی نو دراندازیم؛ انتشارات صادراتی هیچ نیازی به حضور در تهران ندارد و می تواند از هر نقطه جغرافیایی این مملکت فعالیت خود را به نحو احسن پیش ببرد؛ هر نقطه از این مملکت می تواند زادگاه نویسنده ای بزرگ باشد که مانند خانم رولینگ و با نوشته های خود مخاطبان دنیا را از آن خود کند.

انتهای پیام/ 121

مصطفی محمدی تمنایی به خبرنگار نوید شاهد گفت: در کتاب سُمبات که به تازگی از سوی نشر شاهد روانه بازار نشر شده است، به 14 داستان کوتاه طنز درباره گروه تدارکات جبهه پرداخته ام.

این نویسنده حوزه دفاع مقدس با اشاره به مصور بودن کتاب سُمبات توضیح داد: به این دلیل که این اثر برای نوجوانان نوشته شده است و قصد داشتم ذهنیتی برای مخاطب این گروه سنی ایجاد شود، تصمیم گرفتم بخش هایی از هر داستان به صورت سیاه قلم در خلال متن کتاب کار شود. این تصاویر به گونه ای ترسیم شده اند که بر متن کتاب چیره نشوند و از طرفی، خارج از موضوع هم نباشند. در واقع هدفم این بود که پیش از توصیف واقعیت، موقعیت برای نوجوانان ترسیم شود تا به بهتر خوانده شدن متن کمک کند.

وی درباره اهمیت پرداختن به موضوع دفاع مقدس برای نوجوانان، گفت: اساسا جنگ پدیده ای خشن و خطرناک است و نوجوانان نباید در متن داستان با خشونت جنگ مواجه شوند. آسیب های جنگ همه گروه های سنی را تحت تاثیر قرار می دهد اما همه این ها دلیل نمی شود که نخواهیم از دفاع مقدس برای نوجوانان بگوییم.

این روزنامه نگار و نویسنده حوزه دفاع مقدس، بیانِ خاطرات، قصه ها و داستان های دفاع مقدس را در قالب های ادبی از جمله شعر و نثر ضروری دانست و ادامه داد: خوشبختانه شاعران ما سروده های ارزشمندی درباره دفاع مقدس برای نوجوانان به جا گذاشته اند اما در حوزه داستان کوتاهی هایی صورت گرفته است. هر چند برخی نویسندگان خوش ذوق آثاری هم برای نوجوانان نوشته اند اما متاسفانه هنوز هیچ نویسنده ای نداریم که به صورت تخصصی به ادبیات دفاع مقدس برای نوجوانان پرداخته باشد.

محمدی با قدردانی از نشر شاهد برای انتشار آثاری برای نوجوانان در این زمینه، تصریح کرد: هر چه از جنگ فاصله می گیریم، پرداختن به آن دشوار می شود و خوب است که نهاد های متولی بتوانند با حمایت از نویسندگان، به رشد ادبیات تخصصی نوجوانان در حوزه دفاع مقدس کمک کنند.

خبرنگار: شیما دنیادار رستمی

هومان حسن پور، رئیس اتحادیه ناشران و کتاب فروشان تهران و عضو شورای سیاست گذاری سی وسومین نمایشگاه کتاب تهران، درباره سرنوشت این رویداد و چگونگی برگزاری آن، به خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) گفت: برگزاری نمایشگاه سی وسوم در سال 1399، لغو شده است و این دوره از نمایشگاه با پایان شیوع ویروس کرونا، مثلا سال آینده برگزار خواهد شد. توجه به این موضوع در تنظیم راهبرد های آتی بسیار موثر است.

وی با اشاره به این مساله که برگزاری نمایشگاه مجازی، نمی تواند به جای یک دوره از نمایشگاه کتاب تهران برگزار شد، درباره برپایی یک نمایشگاه مجازی توضیح داد: برگزاری نمایشگاه مجازی بدون تردید، کارایی نمایشگاه فیزیکی را نخواهد داشت. فروش کتاب، بخش عمده نمایشگاه بین المللی کتاب تهران به عنوان بزرگترین رویداد فرهنگی کشور را تشکیل می دهد و در جریان فروش است که موقعیت معرفی تازه های نشر، تعامل مولف و ناشر، ناشر با مخاطب و یا مولف با مترجم، نقد و بررسی کتاب ها، شکل می گیرد. مجموعه این اتفاق ها در فضای مجازی، همانند فضای فیزیکی محقق نمی شود؛ وگرنه با وجود سایت اختصاصی ناشران، ضرورتی برای برگزاری نمایشگاه مجازی وجود نداشت.

برگزاری نمایشگاه مجازی فقط رفع مسئولیت نباشد
حسن پور با فرض برگزاری یک نمایشگاه مجازی کتاب در سال 1399 گفت: اگر تصمیم بر برگزاری نمایشگاه مجازی گرفته شده است، باید دید با توجه به هزینه های زیر ساختی، کدام بخش از نمایشگاه در قالب مجازی به صورت بهینه قابل اجرا است. به نظر می رسد رویداد های بخش جنبی نمایشگاه کتاب را می توان در فضای مجازی اجرایی کرد.

رئیس اتحادیه ناشران و کتاب فروشان تهران با بیان این مطلب که برگزاری نمایشگاه مجازی کتاب فقط رفع مسئولیت نباشد، ادامه داد: باید به طور جدی به فکر شرایط صنعت نشر باشیم؛ زیرا به دلیل مشکلات ناشی از شیوع ویروس کرونا، برگزار نشدن نمایشگاه کتاب به ناشران لطمات جدی وارد کرده است که در یک مقطع کوتاه از بین نمی رود؛ بلکه دست کم یک سال گریبان گیر نشر کشور خواهد بود. فکر می کنم معاونت
توجه به یک بخش نباید به بخش دیگر آسیب وارد کند اما این طور به نظر می آید که در طرح ایده برگزاری نمایشگاه مجازی، فقط کمک به ناشران موضوعیت داشته است
امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی این موضوع را پیگیری می کند.

حسن پور، درباره بهترین جبران خسارت های وارد شده به صنعت نشر به دلیل لغو برگزاری نمایشگاه در شرایط کرونایی، افزود: صنف با تاکید بر دیدن همه بخش های نشر در جریان بررسی جایگزین هایی برای نمایشگاه، دیدگاه خود را در قالب نامه ای به معاونت امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ارائه کرده است.

وی توضیح داد: به نظر می ر سد برخی دوستان مباحث مربوط به نمایشگاه را با یکدیگر خلط می کنند. باید توجه داشته باشیم که به دنبال شیوع ویروس کرونا، ناشر، موزع و کتاب فروش هرکدام، دچار آسیب های مختلفی شده اند و باید در ارائه بسته های پیشنهادی، به انواع این آسیب ها توجه داشت. توجه به یک بخش نباید به بخش دیگر آسیب وارد کند اما این طور به نظر می آید که در طرح ایده برگزاری نمایشگاه مجازی، فقط کمک به ناشران موضوعیت داشته است؛ در حالی که هر یک از بخش های صنف، باید جداگانه دیده شوند.

صنعت نشر در آخرین سنگر مقاومت
رئیس اتحادیه ناشران و کتاب فروشان تهران، درباره راه های جبران خسارت کتاب فروشان گفت: تفکیک قائل شدن بین حمایت از ناشران و کتاب فروشان، بسیار با اهمیت است. قطعا کتاب فروشان باید به گونه ای دیگر از ناشران حمایت شوند؛ مهم تر اینکه جریان حمایت ها باید تسریع شود؛ چراکه صنعت نشر در ماه های آخر دوره استقامت قرار دارد. کشور در شرایطی است که هر یک از صنوف باید خودشان را مدیریت کنند؛ بنابراین در جریان کمک به آن ها، باید آرامش را حفظ و ثبات را به صنوف برگردانیم.

حسن پور افزود: نباید فراموش کنیم که اگر دوره رکودِ بخش تولید طولانی شود، کمک ها چندان اثر بخش نخواهد بود و تنها حکم حفظ ظاهر را خواهد داشت. درباره عرضه نیز این قضیه صادق است. وقتی جبران خسارت کتاب فروشی ها با تاخیر انجام شود، احتمال از دست دادن ویترین های کتاب فروشی وجود دارد؛ یعنی میلیارد ها تومان که بخش خصوصی وارد حوزه کتاب فروشی کرده، از بین خواهد رفت. اگر از این بخش حفاظت نشود، دولت به هیچ عنوان نمی تواند جبران مافات کند.

عضو شورای سیاست گذاری سی و سومین دوره نمایشگاه بین المللی کتاب تهران درباره ضرورت اخذ مجوز از سوی وزارت ارشاد برای برپایی هر گونه رویداد مجازی و همچنین تاکید براین نکته که نمایشگاه مجازی جایگزین نمایشگاه سی و سوم نخواهد شد، بیان کرد:
اگر دنبال برگزاری نمایشگاهی نه با عنوان نمایشگاه بین المللی کتاب تهران؛ بلکه مثلا نمایشگاه مجازی کتاب هستیم، این طرح باید ویژگی هایی داشته باشد که ضرر و زیان ناشران را جبران و از سوی دیگر به کتاب فروشان نیز لطمه نزند
من دیدگاه خودم را درباره نمایشگاه اعلام می کنم؛ چراکه شورا، سخنگو دارد. شخصا معتقدم اگر دنبال برگزاری نمایشگاهی نه با عنوان نمایشگاه بین المللی کتاب تهران؛ بلکه مثلا نمایشگاه مجازی کتاب هستیم، این طرح باید ویژگی هایی داشته باشد که ضرر و زیان ناشران را جبران و از سوی دیگر به کتاب فروشان نیز لطمه نزند.

حمایت از نمایشگاه های مجازی و تخته شدن در کتاب فروشی ها
حسن پور با اشاره به اینکه همواره نمایشگاه بین المللی کتاب تهران از عوامل آسیب رسان به کتاب فروشی ها اعلام می شود، گفت: نمایشگاه بین المللی کتاب تهران وضعیت مشخصی دارد، زمان آن مشخص است و کتاب فروشان در ایام برگزاری آن، تلاش می کردند خود را با شرایط تطبیق دهند. اما اگر قرار باشد هرکسی (هر نشر یا تشکلی) هر وقت که خواست یک نمایشگاه مجازی برای خودش برگزار کند، به کتاب فروشان لطمه وارد می شود. بدتر از همه، حمایت دولت از این نمایشگاه ها است. اگر دولت از این نمایشگاه ها حمایت کند، یعنی فاجعه؛ یعنی تخته شدن در کتاب فروشی ها.

وی افزود: در نامه به معاونت امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی اعلام کرده ایم که زیر ساخت های نمایشگاه مجازی، باید به گونه ای باشد تا عدالت در فروش رعایت شود. به نظر می رسد حداقل در زمان حال، عدالت فروش در نمایشگاه مجازی وجود نخواهد داشت؛ مگر اینکه زوایای مختلف برگزاری نمایشگاه، به شکل ملموس به صنف اعلام شود. وقتی قرار شد نمایشگاه مجازی کتاب برگزار شود، چه تضمینی وجود دارد که همه ناشران عادلانه از فروش این نمایشگاه برخوردار شوند؟ همه درخواست های صنف درباره نمایشگاه مجازی، در قالب نامه به معاونت امور فرهنگی ارائه شده است.

رئیس اتحادیه ناشران و کتاب فروشان تهران درباره مفهوم برخورداری عادلانه ناشران از فروش نمایشگاه مجازی، گفت: غرفه ناشران در نمایشگاه بین المللی کتاب تهران، به گونه ای جانمایی می شد تا بازدید کنندگان از همه غرفه ها بازدید کنند و اگر هدف بازدیدکننده، غرفه ناشر بزرگی بود، بعد از دیدن غرفه های دیگر به غرفه مورد نظر برسد. به عبارت دیگر؛ فرصت برای ناشران مختلف فراهم می شد. توجه به کیفیت ناشران در این چیدمان به تعداد عنوان های ناشر نبود؛ چراکه برخی ناشران هرچند تعداد عنوان های اندکی دارند، اما آثار جاودانی خلق کرده اند و در عین حال، ناشران بزرگی هستند که آثار چندان موثری ندارند.

حسین پور ادامه داد: در این چیدمان، ناشران پرطرفدار در نقاطی جانمایی می شدند تا برای مخاطب امکان بازدید سایر غرفه ها نیز وجود
وقتی قرار شد نمایشگاه مجازی کتاب برگزار شود، چه تضمینی وجود دارد که همه ناشران عادلانه از فروش این نمایشگاه برخوردار شوند؟... اگر تعدادی کتاب فروشی تعطیل شود، آیا دولت توان ایجاد کتاب فروشی جدید را دارد؟ یا نه؛ قرار است سیستم کتاب فروشی کاملا دولتی شود؟
داشته باشد اما در فضای مجازی، چطور این امکان وجود خواهد داشت؟ در طراحی نمایشگاه مجازی کتاب، باید به این نکته ها توجه شود. نکته بعدی درباره عدالت، چگونگی تخصیص یارانه نمایشگاه فیزیکی به ناشران در نمایشگاه مجازی است که آن نیز باید به شکل تخصصی مورد بررسی قرار گیرد.

حسن پور درباره اقدام برخی ناشران و انجمن های فرهنگی ناشران در برگزاری نمایشگاه مجازی، بیان کرد: قضاوتی درباره این اقدامات ندارم. موضع اتحادیه درباره نمایشگاه مجازی فراتر از این اقدامات است. بنابراین نباید فراموش کنیم نگاه اتحادیه، به همه زیرشاخه های صنف نشر است و دنبال سهمی برای یک حلقه یا گروه خاص نیست.

وی افزود: به اعتقاد من اگر یک مجموعه و یا ناشر تخصصی، در زمان رونق بازارش به برگزاری نمایشگاه اقدام کند، حتی اگر این اقدام بدون حمایت دولتی انجام شود به کتاب فروشان این حوزه، لطمه خواهد زد. باید به این مسائل فکر کرد. دلیل اصلی رایزنی اتحادیه با مترو و یا دانشگاه های مختلف درباره تاریخ برگزاری نمایشگاه کتاب در زمان رونق بازار کتاب، همین مساله بود و حالا هم که برگزاری نمایشگاه مجازی کتاب، بر سر زبان ها افتاده است!

با استفاده از فناوری مشکلی نداریم اما...
رئیس اتحادیه ناشران و کتاب فروشان تهران، درباره تفسیر برخی فعالان حوزه نشر از موضع گیری اتحادیه نسبت به نمایشگاه مجازی و استفاده از فناوری به مقاومت صنف دراستفاده از فناور های نوین یا محال بودن برگزاری نمایشگاه مجازی کتاب، گفت: حتی اگر دستور بدهند المپیک مجازی باشد، باید برگزار شود؛ این طور نیست؟ اما تصدیق می کنید که تنها برخی از رشته های المپیک مثل شطرنج را می توان مجازی برگزار کرد و امکان برگزاری مجازی مثلا مسابقه دو 100 متر وجود ندارد.

وی افزود: اگر دوست، همکار و یا دست اندرکاری استدلال کند که صنف برای بهره مندی از فناوری های نوین مقاومت دارد، کم لطفی کرده و یا به صحبت های من کم توجه بوده است. حرف هایی مثل مخالفت با فناوری و یا توسعه نشر، مصداق اتکا به طناب پوسیده است. دنیا در حال تجربه فناوری های جدید است؛ اما باید در نظر داشت که جنس نمایشگاه بین المللی کتاب تهران با نمایشگاه های دیگر کشور ها، آن قدر متفاوت است که برای مجازی شدن آن باید تامل زیادی داشت.

حسن پور با بیان این مطلب که نمایشگاه های کتاب دنیا در چند بُعد تعریف می شوند، گفت: نمایشگاه های کتاب در دنیا فرهنگی، تجاری و یا تلفیقی از هر دو هستند. ذات و سرشت نمایشگاه بین المللی کتاب تهران، فروش است و این ویژگی مشکل ساز شده . اگر نمایشگاه کتاب تهران سازوکار نمایشگاه فرانکفورت را داشت، ساختار مجازی قابل اجرا بود. بنابراین دوستان و همکاران به صنف
نمایشگاه مجازی کتاب نیازمند پشتیبانی و تامین زیر ساخت های نرم افزاری است و اگر پشتیبانی نرم افزاری تامین نشود، با وجود صرف هزینه سنگین از بیت المال، تلاش ها در عمل بیهوده خواهد بود؛ در حالی که می توان به پرداخت این بودجه به صورت بلاعوض به ناشران فکر کرد
انگ نزنند که با فناوری مشکل دارد! متاسفانه برخی افراد هم تصور می کنند فناوری به طراحی و استفاده از اپلیکیشن محدود می شود.

بودجه را صرف حمایت از نشر کنید
وی، عوارض شیوع ویروس کرونا به صنوف مختلف را بسیار جدی دانست و افزود: همان طور که تاریخ بشر، بسیاری از بحران ها را پشت سر گذاشته، بالاخره روزگار شیوع ویروس کرونا نیز به پایان خواهد رسید اما هر اتفاقی که در این دوره رخ دهد، باید در آینده پاسخگوی عوارض آن باشیم. در حوزه نشر نیز این وضعیت مصداق دارد؛ اگر تعدادی کتاب فروشی تعطیل شود، آیا دولت توان ایجاد کتاب فروشی جدید را دارد؟ یا نه؛ قرار است سیستم کتاب فروشی کاملا دولتی شود؟

حسن پور ادامه داد: معاونت امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برای گفت وگو درباره مباحث تخصصی آمادگی دارد که در گفت وگو های مطبوعاتی نمی گنجد. نباید وقت را از دست بدهیم. فعالان صنعت نشر، ناشران، کتاب فروشان و موزعان در فشار هستند و بسیاری از آن ها لحظات آخر عمر فعالیت حرفه ای خود را سپری می کنند.

این عضو هیات امنای موسسه فراگیر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بیان کرد: به جای همه این مباحث، باید درباره امکان برگزاری مجازی بخش های مختلف نمایشگاه صحبت کنیم. اگر امکانات برای برگزاری مراسم رونمایی و یا سایر برنامه های جنبی فراهم است، اعلام کنند؛ کسی مانع نمی شود. اما سایر بخش ها را فدای این دست تصمیم ها نکنیم؛ چراکه هزینه های زیادی به دنبال خواهد داشت. هزینه برگزاری چنین رویدادهایی را می توان برای کمک به ناشران صرف کرد.

حسن پور افزود: نمایشگاه مجازی کتاب نیازمند پشتیبانی و تامین زیر ساخت های نرم افزاری است. اگر پشتیبانی نرم افزاری تامین نشود، با وجود صرف هزینه سنگین از بیت المال، تلاش ها در عمل بیهوده خواهد بود؛ در حالی که می توان به پرداخت این بودجه به صورت بلاعوض به ناشران فکر کرد. نمایشگاه مجازی کتاب با مشارکت چند ناشر محدود، موثر است اما نمایشگاه مجازی کتاب تهران، نشود به نام صنف و به کام چند ناشر!

رئیس اتحادیه ناشران و کتاب فروشان درباره این که چرا پیش از شیوع کرونا و در سی و دو دوره گذشته که شرایط عادی بود و نمایشگاه فیزیکی برگزار می شد، کسی صدای کتاب فروشان را نشنید؟ بیان کرد: آن زمان هم دستور، دستور برگزاری نمایشگاه بین المللی کتاب تهران به عنوان بزرگترین رویداد فرهنگی بود. صنف هم پذیرفته بود و کتاب فروشان هم تن داده بودند. نمایشگاه مجازی ظرفیت رفع عادلانه دغدغه نقدینگی ناشران را ندارد. ناشران برای نمایشگاه سی و سوم، 40 درصد بیشتر کتاب تولید کردند که اگر تولیدات آن ها به موقع عرضه نشود، به اصطلاح بیات می شود. چطور می توان این خسارت
اگر در شرایط شیوع ویروس کرونا تصمیمات عجولانه ای اتخاذ شود، مشکلات این بخش 100برابر خواهد شد و دیگر باید به فکر راه اندازی کارناوال کتاب باشیم
را جبران کرد؟

با تصمیمات عجولانه باید به فکر کارناوال کتاب باشیم!
وی با بیان این مطلب که برای جبران آسیب وارده به کتاب فروشان هم پیشنهادات جامعی به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ارائه شده است، افزود: افزایش میزان یارانه کتاب فروشان در طرح های حمایتی و تسویه سریع با کتاب فروشی های مشارکت کننده را پیشنهاد کرده ایم. نباید فراموش کنیم کتاب فروشی، سرمایه ملی است. در حالی که اهمیت کتاب فروشی و کمبود ویترین، یکی از دلایل شکل گیری نمایشگاه کتاب تهران بود، اگر در شرایط شیوع ویروس کرونا تصمیمات عجولانه ای اتخاذ شود، مشکلات این بخش 100برابر خواهد شد و دیگر باید به فکر راه اندازی کارناوال کتاب باشیم.

وی در پاسخ به این پرسش که آیا به عنوان رئیس اتحادیه ناشران و کتاب فروشان تهران، ترجیح می دهید امسال نمایشگاه مجازی، برگزار نشود؟ بیان کرد: خیلی صریح بگویم؛ با توجه به اینکه برای ناشران در سراسر کشور، تامین نقدینگی از طریق نمایشگاه بسیار با اهمیت است، فکر می کنم، نمایشگاه مجازی به هیچ عنوان، ظرفیت رفع عادلانه این دغدغه را ندارد؛ بنابراین اگر اصرار بر برگزاری نمایشگاه مجازی وجود دارد، فقط بخش های جنبی برای این منظور، برنامه ریزی شود.

حسن پورافزود: ناشران حتما باید حمایت شوند؛ به شیوه های مختلف و البته کتاب فروشان نیز نیازمند حمایت اند. خطی که بین این دو قشر می گذارم؛ به این معنا نیست که از هم جدا هستند، خیر؛ بلکه باید به هر یک نگاه حمایتی مستقل داشت. وقتی تصمیم بر این شده است که نمایشگاه مجازی بخش فروش هم داشته باشد، باید ضمانت های لازم به آن ها داده شود. هر اقدام بدون ضمانتی؛ یعنی بازی کردن با قشر دردمند فعال در صنعت نشر و به خطر انداختن سرونشت آن ها. باید قول هایی بدهند که قابل اجرا باشد. اگر مسئولان احساس کردند توانایی اعمال ملاحظات را ندارند، باید آن را متوقف کنند.

وی ادامه داد: تاکید می کنم که اگر قرار است نمایشگاه مجازی برگزار شود، برنامه ریزی و سنجیدن تمام جوانب در اجرای آن، ضرورت دارد. باید به این پرسش پاسخ داد که از نظر فنی، برگزاری این رویداد امکان دارد یا خیر؟ همچنین توجه به همه ملاحظات صنف و نه بخش هایی از آن، لازم است. اگر صنف 10 ملاحظه در نظر دارد و در جریان برنامه ریزی نمایشگاه مجازی، 9 ملاحظه در نظر گرفته شود، با مشکل مواجه خواهیم شد؛ چه بسا چگالی آن یک مورد برابر با 9 مورد دیگر باشد.

هومان حسن پور، رئیس اتحادیه ناشران و کتاب فروشان تهران و عضو شورای سیاست گذاری سی وسومین نمایشگاه کتاب تهران، درباره سرنوشت این رویداد و چگونگی برگزاری آن، به خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) گفت: برگزاری نمایشگاه سی وسوم در سال 1399، لغو شده است و این دوره از نمایشگاه با پایان شیوع ویروس کرونا، مثلا سال آینده برگزار خواهد شد. توجه به این موضوع در تنظیم راهبرد های آتی بسیار موثر است.

وی با اشاره به این مساله که برگزاری نمایشگاه مجازی، نمی تواند به جای یک دوره از نمایشگاه کتاب تهران برگزار شد، درباره برپایی یک نمایشگاه مجازی توضیح داد: برگزاری نمایشگاه مجازی بدون تردید، کارایی نمایشگاه فیزیکی را نخواهد داشت. فروش کتاب، بخش عمده نمایشگاه بین المللی کتاب تهران به عنوان بزرگترین رویداد فرهنگی کشور را تشکیل می دهد و در جریان فروش است که موقعیت معرفی تازه های نشر، تعامل مولف و ناشر، ناشر با مخاطب و یا مولف با مترجم، نقد و بررسی کتاب ها، شکل می گیرد. مجموعه این اتفاق ها در فضای مجازی، همانند فضای فیزیکی محقق نمی شود؛ وگرنه با وجود سایت اختصاصی ناشران، ضرورتی برای برگزاری نمایشگاه مجازی وجود نداشت.

برگزاری نمایشگاه مجازی فقط رفع مسئولیت نباشد
حسن پور با فرض برگزاری یک نمایشگاه مجازی کتاب در سال 1399 گفت: اگر تصمیم بر برگزاری نمایشگاه مجازی گرفته شده است، باید دید با توجه به هزینه های زیر ساختی، کدام بخش از نمایشگاه در قالب مجازی به صورت بهینه قابل اجرا است. به نظر می رسد رویداد های بخش جنبی نمایشگاه کتاب را می توان در فضای مجازی اجرایی کرد.

رئیس اتحادیه ناشران و کتاب فروشان تهران با بیان این مطلب که برگزاری نمایشگاه مجازی کتاب فقط رفع مسئولیت نباشد، ادامه داد: باید به طور جدی به فکر شرایط صنعت نشر باشیم؛ زیرا به دلیل مشکلات ناشی از شیوع ویروس کرونا، برگزار نشدن نمایشگاه کتاب به ناشران لطمات جدی وارد کرده است که در یک مقطع کوتاه از بین نمی رود؛ بلکه دست کم یک سال گریبان گیر نشر کشور خواهد بود. فکر می کنم معاونت
توجه به یک بخش نباید به بخش دیگر آسیب وارد کند اما این طور به نظر می آید که در طرح ایده برگزاری نمایشگاه مجازی، فقط کمک به ناشران موضوعیت داشته است
امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی این موضوع را پیگیری می کند.

حسن پور، درباره بهترین جبران خسارت های وارد شده به صنعت نشر به دلیل لغو برگزاری نمایشگاه در شرایط کرونایی، افزود: صنف با تاکید بر دیدن همه بخش های نشر در جریان بررسی جایگزین هایی برای نمایشگاه، دیدگاه خود را در قالب نامه ای به معاونت امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ارائه کرده است.

وی توضیح داد: به نظر می ر سد برخی دوستان مباحث مربوط به نمایشگاه را با یکدیگر خلط می کنند. باید توجه داشته باشیم که به دنبال شیوع ویروس کرونا، ناشر، موزع و کتاب فروش هرکدام، دچار آسیب های مختلفی شده اند و باید در ارائه بسته های پیشنهادی، به انواع این آسیب ها توجه داشت. توجه به یک بخش نباید به بخش دیگر آسیب وارد کند اما این طور به نظر می آید که در طرح ایده برگزاری نمایشگاه مجازی، فقط کمک به ناشران موضوعیت داشته است؛ در حالی که هر یک از بخش های صنف، باید جداگانه دیده شوند.

صنعت نشر در آخرین سنگر مقاومت
رئیس اتحادیه ناشران و کتاب فروشان تهران، درباره راه های جبران خسارت کتاب فروشان گفت: تفکیک قائل شدن بین حمایت از ناشران و کتاب فروشان، بسیار با اهمیت است. قطعا کتاب فروشان باید به گونه ای دیگر از ناشران حمایت شوند؛ مهم تر اینکه جریان حمایت ها باید تسریع شود؛ چراکه صنعت نشر در ماه های آخر دوره استقامت قرار دارد. کشور در شرایطی است که هر یک از صنوف باید خودشان را مدیریت کنند؛ بنابراین در جریان کمک به آن ها، باید آرامش را حفظ و ثبات را به صنوف برگردانیم.

حسن پور افزود: نباید فراموش کنیم که اگر دوره رکودِ بخش تولید طولانی شود، کمک ها چندان اثر بخش نخواهد بود و تنها حکم حفظ ظاهر را خواهد داشت. درباره عرضه نیز این قضیه صادق است. وقتی جبران خسارت کتاب فروشی ها با تاخیر انجام شود، احتمال از دست دادن ویترین های کتاب فروشی وجود دارد؛ یعنی میلیارد ها تومان که بخش خصوصی وارد حوزه کتاب فروشی کرده، از بین خواهد رفت. اگر از این بخش حفاظت نشود، دولت به هیچ عنوان نمی تواند جبران مافات کند.

عضو شورای سیاست گذاری سی و سومین دوره نمایشگاه بین المللی کتاب تهران درباره ضرورت اخذ مجوز از سوی وزارت ارشاد برای برپایی هر گونه رویداد مجازی و همچنین تاکید براین نکته که نمایشگاه مجازی جایگزین نمایشگاه سی و سوم نخواهد شد، بیان کرد:
اگر دنبال برگزاری نمایشگاهی نه با عنوان نمایشگاه بین المللی کتاب تهران؛ بلکه مثلا نمایشگاه مجازی کتاب هستیم، این طرح باید ویژگی هایی داشته باشد که ضرر و زیان ناشران را جبران و از سوی دیگر به کتاب فروشان نیز لطمه نزند
من دیدگاه خودم را درباره نمایشگاه اعلام می کنم؛ چراکه شورا، سخنگو دارد. شخصا معتقدم اگر دنبال برگزاری نمایشگاهی نه با عنوان نمایشگاه بین المللی کتاب تهران؛ بلکه مثلا نمایشگاه مجازی کتاب هستیم، این طرح باید ویژگی هایی داشته باشد که ضرر و زیان ناشران را جبران و از سوی دیگر به کتاب فروشان نیز لطمه نزند.

حمایت از نمایشگاه های مجازی و تخته شدن در کتاب فروشی ها
حسن پور با اشاره به اینکه همواره نمایشگاه بین المللی کتاب تهران از عوامل آسیب رسان به کتاب فروشی ها اعلام می شود، گفت: نمایشگاه بین المللی کتاب تهران وضعیت مشخصی دارد، زمان آن مشخص است و کتاب فروشان در ایام برگزاری آن، تلاش می کردند خود را با شرایط تطبیق دهند. اما اگر قرار باشد هرکسی (هر نشر یا تشکلی) هر وقت که خواست یک نمایشگاه مجازی برای خودش برگزار کند، به کتاب فروشان لطمه وارد می شود. بدتر از همه، حمایت دولت از این نمایشگاه ها است. اگر دولت از این نمایشگاه ها حمایت کند، یعنی فاجعه؛ یعنی تخته شدن در کتاب فروشی ها.

وی افزود: در نامه به معاونت امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی اعلام کرده ایم که زیر ساخت های نمایشگاه مجازی، باید به گونه ای باشد تا عدالت در فروش رعایت شود. به نظر می رسد حداقل در زمان حال، عدالت فروش در نمایشگاه مجازی وجود نخواهد داشت؛ مگر اینکه زوایای مختلف برگزاری نمایشگاه، به شکل ملموس به صنف اعلام شود. وقتی قرار شد نمایشگاه مجازی کتاب برگزار شود، چه تضمینی وجود دارد که همه ناشران عادلانه از فروش این نمایشگاه برخوردار شوند؟ همه درخواست های صنف درباره نمایشگاه مجازی، در قالب نامه به معاونت امور فرهنگی ارائه شده است.

رئیس اتحادیه ناشران و کتاب فروشان تهران درباره مفهوم برخورداری عادلانه ناشران از فروش نمایشگاه مجازی، گفت: غرفه ناشران در نمایشگاه بین المللی کتاب تهران، به گونه ای جانمایی می شد تا بازدید کنندگان از همه غرفه ها بازدید کنند و اگر هدف بازدیدکننده، غرفه ناشر بزرگی بود، بعد از دیدن غرفه های دیگر به غرفه مورد نظر برسد. به عبارت دیگر؛ فرصت برای ناشران مختلف فراهم می شد. توجه به کیفیت ناشران در این چیدمان به تعداد عنوان های ناشر نبود؛ چراکه برخی ناشران هرچند تعداد عنوان های اندکی دارند، اما آثار جاودانی خلق کرده اند و در عین حال، ناشران بزرگی هستند که آثار چندان موثری ندارند.

حسین پور ادامه داد: در این چیدمان، ناشران پرطرفدار در نقاطی جانمایی می شدند تا برای مخاطب امکان بازدید سایر غرفه ها نیز وجود
وقتی قرار شد نمایشگاه مجازی کتاب برگزار شود، چه تضمینی وجود دارد که همه ناشران عادلانه از فروش این نمایشگاه برخوردار شوند؟... اگر تعدادی کتاب فروشی تعطیل شود، آیا دولت توان ایجاد کتاب فروشی جدید را دارد؟ یا نه؛ قرار است سیستم کتاب فروشی کاملا دولتی شود؟
داشته باشد اما در فضای مجازی، چطور این امکان وجود خواهد داشت؟ در طراحی نمایشگاه مجازی کتاب، باید به این نکته ها توجه شود. نکته بعدی درباره عدالت، چگونگی تخصیص یارانه نمایشگاه فیزیکی به ناشران در نمایشگاه مجازی است که آن نیز باید به شکل تخصصی مورد بررسی قرار گیرد.

حسن پور درباره اقدام برخی ناشران و انجمن های فرهنگی ناشران در برگزاری نمایشگاه مجازی، بیان کرد: قضاوتی درباره این اقدامات ندارم. موضع اتحادیه درباره نمایشگاه مجازی فراتر از این اقدامات است. بنابراین نباید فراموش کنیم نگاه اتحادیه، به همه زیرشاخه های صنف نشر است و دنبال سهمی برای یک حلقه یا گروه خاص نیست.

وی افزود: به اعتقاد من اگر یک مجموعه و یا ناشر تخصصی، در زمان رونق بازارش به برگزاری نمایشگاه اقدام کند، حتی اگر این اقدام بدون حمایت دولتی انجام شود به کتاب فروشان این حوزه، لطمه خواهد زد. باید به این مسائل فکر کرد. دلیل اصلی رایزنی اتحادیه با مترو و یا دانشگاه های مختلف درباره تاریخ برگزاری نمایشگاه کتاب در زمان رونق بازار کتاب، همین مساله بود و حالا هم که برگزاری نمایشگاه مجازی کتاب، بر سر زبان ها افتاده است!

با استفاده از فناوری مشکلی نداریم اما...
رئیس اتحادیه ناشران و کتاب فروشان تهران، درباره تفسیر برخی فعالان حوزه نشر از موضع گیری اتحادیه نسبت به نمایشگاه مجازی و استفاده از فناوری به مقاومت صنف دراستفاده از فناور های نوین یا محال بودن برگزاری نمایشگاه مجازی کتاب، گفت: حتی اگر دستور بدهند المپیک مجازی باشد، باید برگزار شود؛ این طور نیست؟ اما تصدیق می کنید که تنها برخی از رشته های المپیک مثل شطرنج را می توان مجازی برگزار کرد و امکان برگزاری مجازی مثلا مسابقه دو 100 متر وجود ندارد.

وی افزود: اگر دوست، همکار و یا دست اندرکاری استدلال کند که صنف برای بهره مندی از فناوری های نوین مقاومت دارد، کم لطفی کرده و یا به صحبت های من کم توجه بوده است. حرف هایی مثل مخالفت با فناوری و یا توسعه نشر، مصداق اتکا به طناب پوسیده است. دنیا در حال تجربه فناوری های جدید است؛ اما باید در نظر داشت که جنس نمایشگاه بین المللی کتاب تهران با نمایشگاه های دیگر کشور ها، آن قدر متفاوت است که برای مجازی شدن آن باید تامل زیادی داشت.

حسن پور با بیان این مطلب که نمایشگاه های کتاب دنیا در چند بُعد تعریف می شوند، گفت: نمایشگاه های کتاب در دنیا فرهنگی، تجاری و یا تلفیقی از هر دو هستند. ذات و سرشت نمایشگاه بین المللی کتاب تهران، فروش است و این ویژگی مشکل ساز شده . اگر نمایشگاه کتاب تهران سازوکار نمایشگاه فرانکفورت را داشت، ساختار مجازی قابل اجرا بود. بنابراین دوستان و همکاران به صنف
نمایشگاه مجازی کتاب نیازمند پشتیبانی و تامین زیر ساخت های نرم افزاری است و اگر پشتیبانی نرم افزاری تامین نشود، با وجود صرف هزینه سنگین از بیت المال، تلاش ها در عمل بیهوده خواهد بود؛ در حالی که می توان به پرداخت این بودجه به صورت بلاعوض به ناشران فکر کرد
انگ نزنند که با فناوری مشکل دارد! متاسفانه برخی افراد هم تصور می کنند فناوری به طراحی و استفاده از اپلیکیشن محدود می شود.

بودجه را صرف حمایت از نشر کنید
وی، عوارض شیوع ویروس کرونا به صنوف مختلف را بسیار جدی دانست و افزود: همان طور که تاریخ بشر، بسیاری از بحران ها را پشت سر گذاشته، بالاخره روزگار شیوع ویروس کرونا نیز به پایان خواهد رسید اما هر اتفاقی که در این دوره رخ دهد، باید در آینده پاسخگوی عوارض آن باشیم. در حوزه نشر نیز این وضعیت مصداق دارد؛ اگر تعدادی کتاب فروشی تعطیل شود، آیا دولت توان ایجاد کتاب فروشی جدید را دارد؟ یا نه؛ قرار است سیستم کتاب فروشی کاملا دولتی شود؟

حسن پور ادامه داد: معاونت امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برای گفت وگو درباره مباحث تخصصی آمادگی دارد که در گفت وگو های مطبوعاتی نمی گنجد. نباید وقت را از دست بدهیم. فعالان صنعت نشر، ناشران، کتاب فروشان و موزعان در فشار هستند و بسیاری از آن ها لحظات آخر عمر فعالیت حرفه ای خود را سپری می کنند.

این عضو هیات امنای موسسه فراگیر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بیان کرد: به جای همه این مباحث، باید درباره امکان برگزاری مجازی بخش های مختلف نمایشگاه صحبت کنیم. اگر امکانات برای برگزاری مراسم رونمایی و یا سایر برنامه های جنبی فراهم است، اعلام کنند؛ کسی مانع نمی شود. اما سایر بخش ها را فدای این دست تصمیم ها نکنیم؛ چراکه هزینه های زیادی به دنبال خواهد داشت. هزینه برگزاری چنین رویدادهایی را می توان برای کمک به ناشران صرف کرد.

حسن پور افزود: نمایشگاه مجازی کتاب نیازمند پشتیبانی و تامین زیر ساخت های نرم افزاری است. اگر پشتیبانی نرم افزاری تامین نشود، با وجود صرف هزینه سنگین از بیت المال، تلاش ها در عمل بیهوده خواهد بود؛ در حالی که می توان به پرداخت این بودجه به صورت بلاعوض به ناشران فکر کرد. نمایشگاه مجازی کتاب با مشارکت چند ناشر محدود، موثر است اما نمایشگاه مجازی کتاب تهران، نشود به نام صنف و به کام چند ناشر!

رئیس اتحادیه ناشران و کتاب فروشان درباره این که چرا پیش از شیوع کرونا و در سی و دو دوره گذشته که شرایط عادی بود و نمایشگاه فیزیکی برگزار می شد، کسی صدای کتاب فروشان را نشنید؟ بیان کرد: آن زمان هم دستور، دستور برگزاری نمایشگاه بین المللی کتاب تهران به عنوان بزرگترین رویداد فرهنگی بود. صنف هم پذیرفته بود و کتاب فروشان هم تن داده بودند. نمایشگاه مجازی ظرفیت رفع عادلانه دغدغه نقدینگی ناشران را ندارد. ناشران برای نمایشگاه سی و سوم، 40 درصد بیشتر کتاب تولید کردند که اگر تولیدات آن ها به موقع عرضه نشود، به اصطلاح بیات می شود. چطور می توان این خسارت
اگر در شرایط شیوع ویروس کرونا تصمیمات عجولانه ای اتخاذ شود، مشکلات این بخش 100برابر خواهد شد و دیگر باید به فکر راه اندازی کارناوال کتاب باشیم
را جبران کرد؟

با تصمیمات عجولانه باید به فکر کارناوال کتاب باشیم!
وی با بیان این مطلب که برای جبران آسیب وارده به کتاب فروشان هم پیشنهادات جامعی به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ارائه شده است، افزود: افزایش میزان یارانه کتاب فروشان در طرح های حمایتی و تسویه سریع با کتاب فروشی های مشارکت کننده را پیشنهاد کرده ایم. نباید فراموش کنیم کتاب فروشی، سرمایه ملی است. در حالی که اهمیت کتاب فروشی و کمبود ویترین، یکی از دلایل شکل گیری نمایشگاه کتاب تهران بود، اگر در شرایط شیوع ویروس کرونا تصمیمات عجولانه ای اتخاذ شود، مشکلات این بخش 100برابر خواهد شد و دیگر باید به فکر راه اندازی کارناوال کتاب باشیم.

وی در پاسخ به این پرسش که آیا به عنوان رئیس اتحادیه ناشران و کتاب فروشان تهران، ترجیح می دهید امسال نمایشگاه مجازی، برگزار نشود؟ بیان کرد: خیلی صریح بگویم؛ با توجه به اینکه برای ناشران در سراسر کشور، تامین نقدینگی از طریق نمایشگاه بسیار با اهمیت است، فکر می کنم، نمایشگاه مجازی به هیچ عنوان، ظرفیت رفع عادلانه این دغدغه را ندارد؛ بنابراین اگر اصرار بر برگزاری نمایشگاه مجازی وجود دارد، فقط بخش های جنبی برای این منظور، برنامه ریزی شود.

حسن پورافزود: ناشران حتما باید حمایت شوند؛ به شیوه های مختلف و البته کتاب فروشان نیز نیازمند حمایت اند. خطی که بین این دو قشر می گذارم؛ به این معنا نیست که از هم جدا هستند، خیر؛ بلکه باید به هر یک نگاه حمایتی مستقل داشت. وقتی تصمیم بر این شده است که نمایشگاه مجازی بخش فروش هم داشته باشد، باید ضمانت های لازم به آن ها داده شود. هر اقدام بدون ضمانتی؛ یعنی بازی کردن با قشر دردمند فعال در صنعت نشر و به خطر انداختن سرونشت آن ها. باید قول هایی بدهند که قابل اجرا باشد. اگر مسئولان احساس کردند توانایی اعمال ملاحظات را ندارند، باید آن را متوقف کنند.

وی ادامه داد: تاکید می کنم که اگر قرار است نمایشگاه مجازی برگزار شود، برنامه ریزی و سنجیدن تمام جوانب در اجرای آن، ضرورت دارد. باید به این پرسش پاسخ داد که از نظر فنی، برگزاری این رویداد امکان دارد یا خیر؟ همچنین توجه به همه ملاحظات صنف و نه بخش هایی از آن، لازم است. اگر صنف 10 ملاحظه در نظر دارد و در جریان برنامه ریزی نمایشگاه مجازی، 9 ملاحظه در نظر گرفته شود، با مشکل مواجه خواهیم شد؛ چه بسا چگالی آن یک مورد برابر با 9 مورد دیگر باشد.
خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)
خبرگزاری کتاب ایران

برگزاری نمایشگاه مجازی فقط رفع مسئولیت نباشد

توجه به یک بخش نباید به بخش دیگر آسیب وارد کند اما این طور به نظر می آید که در طرح ایده برگزاری نمایشگاه مجازی، فقط کمک به ناشران موضوعیت داشته است

توجه به یک بخش نباید به بخش دیگر آسیب وارد کند اما این طور به نظر می آید که در طرح ایده برگزاری نمایشگاه مجازی، فقط کمک به ناشران موضوعیت داشته است

صنعت نشر در آخرین سنگر مقاومت

اگر دنبال برگزاری نمایشگاهی نه با عنوان نمایشگاه بین المللی کتاب تهران؛ بلکه مثلا نمایشگاه مجازی کتاب هستیم، این طرح باید ویژگی هایی داشته باشد که ضرر و زیان ناشران را جبران و از سوی دیگر به کتاب فروشان نیز لطمه نزند

اگر دنبال برگزاری نمایشگاهی نه با عنوان نمایشگاه بین المللی کتاب تهران؛ بلکه مثلا نمایشگاه مجازی کتاب هستیم، این طرح باید ویژگی هایی داشته باشد که ضرر و زیان ناشران را جبران و از سوی دیگر به کتاب فروشان نیز لطمه نزند

حمایت از نمایشگاه های مجازی و تخته شدن در کتاب فروشی ها

وقتی قرار شد نمایشگاه مجازی کتاب برگزار شود، چه تضمینی وجود دارد که همه ناشران عادلانه از فروش این نمایشگاه برخوردار شوند؟... اگر تعدادی کتاب فروشی تعطیل شود، آیا دولت توان ایجاد کتاب فروشی جدید را دارد؟ یا نه؛ قرار است سیستم کتاب فروشی کاملا دولتی شود؟

وقتی قرار شد نمایشگاه مجازی کتاب برگزار شود، چه تضمینی وجود دارد که همه ناشران عادلانه از فروش این نمایشگاه برخوردار شوند؟... اگر تعدادی کتاب فروشی تعطیل شود، آیا دولت توان ایجاد کتاب فروشی جدید را دارد؟ یا نه؛ قرار است سیستم کتاب فروشی کاملا دولتی شود؟

با استفاده از فناوری مشکلی نداریم اما...

نمایشگاه مجازی کتاب نیازمند پشتیبانی و تامین زیر ساخت های نرم افزاری است و اگر پشتیبانی نرم افزاری تامین نشود، با وجود صرف هزینه سنگین از بیت المال، تلاش ها در عمل بیهوده خواهد بود؛ در حالی که می توان به پرداخت این بودجه به صورت بلاعوض به ناشران فکر کرد

نمایشگاه مجازی کتاب نیازمند پشتیبانی و تامین زیر ساخت های نرم افزاری است و اگر پشتیبانی نرم افزاری تامین نشود، با وجود صرف هزینه سنگین از بیت المال، تلاش ها در عمل بیهوده خواهد بود؛ در حالی که می توان به پرداخت این بودجه به صورت بلاعوض به ناشران فکر کرد

بودجه را صرف حمایت از نشر کنید

اگر در شرایط شیوع ویروس کرونا تصمیمات عجولانه ای اتخاذ شود، مشکلات این بخش 100برابر خواهد شد و دیگر باید به فکر راه اندازی کارناوال کتاب باشیم

اگر در شرایط شیوع ویروس کرونا تصمیمات عجولانه ای اتخاذ شود، مشکلات این بخش 100برابر خواهد شد و دیگر باید به فکر راه اندازی کارناوال کتاب باشیم

با تصمیمات عجولانه باید به فکر کارناوال کتاب باشیم!

علیرضا اسماعیلی مشاور اجرایی معاونت امور فرهنگی در گفت وگو با خبرنگار کتاب و ادبیات خبرگزاری فارس درباره افزایش 50 درصدی اعتبار طرح های فصلی وزارت ارشاد در غیاب نمایشگاه کتاب اظهار داشت: در دور جدید حمایت ها تصمیم به افزایش 50 درصدی اعتبار حمایت ها از طرح های فصلی کردیم.

وی با اشاره به رقم این اعتبار اضافه کرد: این برنامه شامل بخش های مختلف نشر می شود. برای حمایت از کتابفروشی ها طرح فصلی تابستانه کتاب (در مردادماه) و پاییزه کتاب (همزمان با هفته کتاب در آبان ماه) با افزایش 50 درصدی اعتبارات اجرا خواهد شد، از این رو اعتبار 3 میلیارد تومان خواهد بود.

مشاور اجرایی وزارت ارشاد بیان داشت: با هماهنگی های به عمل آمده تلاش خواهد شد تا حداکثر سه هفته پس از برگزاری طرح های حمایتی از کتابفروشی ها، تسویه حساب با کتابفروشی های مجری انجام شود. نکته درباره طرح های فصلی اینجاست که تخفیف تا سقف 20 درصد برای خریداران اعمال می شود و کتابفروشان عضو طرح هنگام ارائه کتاب تخفیف را اعمال می کنند.

بر اساس این گزارش، طبق اعلام معاون فرهنگی وزارت ارشاد افزایش 50 درصدی اعتبارات اجرا خواهد شد، حال اینکه سقف تخفیف افزایش خواهد یافت یا نه (مثلا مانند نمایشگاه مجازی سوره مهر25 درصد خواهد بود) و اینکه آیا در این دوره میزان اختصاص یافته به مخاطب بیشتر می شود و یا باز این مسئله از سوی متولیان امر اعلام می شود که اگر این میزان افزایش یابد یارانه کتاب به تعداد کمتری از مخاطبان اختصاص می یابد؟! باید دید ارشاد در پی این افزایش اعتبار تنها به کتابفروشی ها فکر کرده یا مخاطبان را هم مدنظر دارد.

گفتنی است، اعتبار تعیین شده برای این طرح ها تا پیش از این یک و نیم میلیارد تومان بود؛ اما معاون فرهنگی وزیر ارشاد صبح امروز از حمایت های بیشتر وزارت ارشاد در غیاب نمایشگاه کتاب خبرداد.( اینجا بخوانید)

انتهای پیام/

دنیای سینما:
فیلم هفت و نیم ساخته نوید محمودی مردادماه اکران آنلاین می شود.

به گزارش دنیای سینما به نقل از روابط عمومی فیلم، هفت و نیم به کارگردانی ، نویسندگی نوید محمودی و تهیه کنندگی جمشید محمودی از هشتم مردادماه در سامانه های فیلیمو و نماوا نمایش داده می شود.

هفت و نیم که محصول مشترک ایران و افغانستان است که در فستیوال بین المللی فیلم بوسان سال گذشته افتتاح شده و مورد استقبال منتقدان آسیایی قرار گرفته است فیلم ماجرای زندگی هفت دختر افغانی و ایرانی را در هفت اپیزود به صورت سکانس پلان روایت می کند و قصه دخترانی است که جمعه شب مراسم عروسی آنها برگزار شود اما هر کدام از آنها به نوعی درگیر مسئله ای هستند .

گفتنی است، نوید محمودی غزال طلایی هشتمین جشنواره جهانی فیلم پارسی را برای فیلم " هفت و نیم" دریافت کرد.

بازیگران هفت و نیم به ترتیب قصه ها عبارتند از:

قصه شبانه: ندا جبرائیلی، شادی مختاری، آتیه جاوید

قصه نگار: هستی مهدوی، محمدرضا غفاری

قصه ناهید: آناهیتا افشار، علی رضا کمالی نژاد

قصه فرشته: فرشته حسینی ، حسین مهری، رویا جاویدنیا ، هانیه قاسمی

قصه نیلوفر: شیدا خلیق ،علی رضا استادی

قصه شکر: متین حیدری نیا ، روژان تقی زاده

قصه راحیل: افسانه کمالی، زهرا بهروز منش ، مهسا همتی، محیا صدرزاده ، آرمیتا فروزنده ، فاطمه صادقی.

عوامل فیلم هفت و نیم عبارتند از: نویسنده و کارگردان: نوید محمودی، تهیه کننده: جمشید محمودی، مدیر فیلمبرداری : مهران ممدوح ،دستیار اول فیلمبردار : امیر پرچمی، دستیاران کارگردان : مهرداد نژاد و نوشین شکری، برنامه ریز : نوشین شکری، تدوین : نیما جعفری جوزانی، مدیرصدابرداری : سعید بجنوری، طراح و ترکیب صدا : حسین قورچیان، آهنگساز: سهند مهدی زاده، طراح صحنه: مهدی موسوی ، طراح لباس : شبنم اصغری ، منشی صحنه : زهرا تحقیقی، عکاس: نوشین جعفری، جلوه های ویژه بصری: علیرضا قادری اقدم، طراح گریم : محمد رضا قومی، مجری گریم : نیلوفر گوهر دوست، مدیر تولید : علیرضا باقربیگی، مجری طرح : آسمان پرواز فیلم، مشاور تهیه کننده :ارشاد محمودی، طراح پوستر: محمد موحدیان، مدیر روابط عمومی : سپیده حیدر آبادی ،مدیر تدارکات : برزو تقی نژاد.

دبیر چهاردهمین جشنواره بین المللی سینماحقیقت آخرین وضعیت این رویداد در مواجهه با شرایط کرونایی را تشریح کرد.

به گزارش سینماسینما ، سازمان سینمایی در دومین جلسه هماهنگی جشنواره های سازمان سینمایی که با حضور حسین انتظامی رییس این سازمان و همه دبیران جشنواره های دولتی سینمایی برگزار شد، مقرر کرد که هر یک از دبیران در شورای سیاستگذاری جشنواره خود مساله برگزاری آنلاین را بررسی کنند. به عبارتی دیگر در این جلسه تصمیم گرفته شد که اگر شرایط بیماری کرونا همچنان در وضعیت قرمز قرار داشت، در صورت امکان و صلاح دید دبیران، جشنواره به صورت آنلاین و مجازی برگزار شود.

در همین باره گفتگویی با محمد حمیدی مقدم مدیرعامل مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی و دبیر چهاردهمین جشنواره بین المللی سینماحقیقت انجام دادیم و درباره امکان برگزاری این جشنواره به صورت آنلاین و همچنین زمان شروع به کار دبیرخانه دوره چهاردهم جویا شدیم که وی گفت: پس از جلسه ای که در سازمان سینمایی برگزار شد تصمیم گرفته شد که دبیران جشنواره ها شرایط را بررسی کنند. ما از جشنواره دوره سیزدهم به این سمت رفته بودیم که سیستم آنلاین را نه درباره نمایش فیلم ها اما در بعضی حوزه ها مانند بازار فیلم، ورکشاپ ها، گفتگوها و پنل های آموزشی و تخصصی داشته باشیم که این ظرفیت همچنان از سوی ما استفاده می شود.

وی ادامه داد: سیاست ما در حال حاضر به این ترتیب است که جشنواره سینماحقیقت را در دو حوزه پیش ببریم؛ یعنی در وضعیت عادی به صورت فیزیکی و بخش های جانبی به صورت آنلاین برگزار شود و پیش بینی دوم با توجه به شرایط روز که ما تابعی از آن است این است که اگر حضور و تجمعات منع شود به سمت برگزاری کاملا آنلاین برویم. این اهدافی است که ما در نظر داریم اما باز هم متغییرهای دیگری حتما در تصمیم گیری ها دخیل خواهند بود.

حمیدی مقدم درباره لزوم رفتن به سمت حوزه های آنلاین و دیجیتال در جشنواره های مختلف هم اظهار کرد: این موضوع در همه جشنواره های مهم دنیا به صورت بخش های جنبی در حال توسعه است. ما هم در جشنواره سینماحقیقت به دلیل به روز شدن و فراگیر کردن این رویداد، باید به این سمت گام برداریم.

این مستندساز تاکید کرد: ما پیش از شیوع کووید 19 در این فکر بودیم که چگونه می توان بچه های شهرستانی و هنرمندانی را که نمی توانند در زمان برگزاری جشنواره در تهران حضور داشته باشند با جشنواره مرتبط کنیم به همین علت از همان زمان این فکر در مجموعه ما به وجود آمد که با تحولی که در زیرساخت ها از جمله سایت مرکز و جشنواره می شود انجام داد به سمت برگزاری آنلاین بخش های جنبی جشنواره برویم. نمایش آنلاین فیلم ها بحث جدیدی بود که بعد از بیماری کرونا اساسا وارد ادبیات جشنواره ها در جهان شد.

مدیرعامل مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی همچنین عنوان کرد: تنها چند جشنواره کوچک در دنیا اکران آنلاین فیلم ها را برگزار کردند و حتی جشنواره کن فقط بخش بازار کن را به صورت آنلاین انجام داد. آنلاین شدن همه بخش های یک جشنواره بزرگ زیرساخت های قوی می خواهد و سعی داریم که اگر حتی فضا به سمتی رفت که مجبور به این کار شدیم بخش هایی را بدین شکل برگزار کنیم که از عهده آن به خوبی برآییم.

وی با اشاره به اینکه شورای سیاستگذاری جشنواره چهاردهم سینماحقیقت در اواسط هفته آینده معرفی خواهند شد، افزود: ما در هفته آینده با معرفی و تشکیل جلسه شورای سیاستگذاری جشنواره عملا کار را برای دوره چهاردهم آغاز خواهیم کرد و پس از این جلسه فراخوان و زمان دریافت آثار اعلام می شود.

دبیر چهاردهمین جشنواره سینماحقیقت در پایان تصریح کرد: از سال گذشته ما شورای سیاستگذاری سینماحقیقت را شکل دادیم که با حضور صنوف و حوزه های مختلف باعث شدند نتیجه خیلی خوبی در دوره قبل حاصل شود. امسال هم دومین سالی است که شورای سیاستگذاری تشکیل و پس از جمع بندی نظرات که به احتمال فراوان هفته آینده خواهد بود فراخوان جشنواره منتشر می شود.

منبع: صبا

کاظم معصومی، کارگردان سینما و تلویزیون در گفت وگو با خبرگزاری حوزه ، با بیان این که شرایط برای فیلمسازی مهیا نیست، اظهار کرد: هیچگاه حاضر نبودم به هر قیمتی کار کنم، زیرا تا زمانی که کیفیت یک اثر مرا جذب نکند دست به تولید آن نخواهم زد، همچنین پیامی که در کارم به آن می پردازم حتماً باید به آن باور و اعتقاد داشته باشم. این دو شرط، انگیزه های اصلی مرا در فیلمسازی شکل می دهند. با این توضیح متاسفانه شرایط امروزی به گونه ای نیست که این دو اصل فراهم باشد، برای همین سالهاست بعد از طبل بزرگ زیر پای چپ نتوانسته ام در سینما فیلمسازی کنم.

وی افزود: نکته بعدی که امر تولید را در سینما دشوار کرده شرایط تولید است که بسیار گران شده است. برای مثال در امر انتخاب بازیگر، باید از هنرمندانی استفاده کرد که گیشه داشته باشند، والا سینمادار حاضر به نمایش کار نمی شود، البته اینکه گران شدن فیلمسازی، تعمدی است یا شرایط زمانه سبب آن شده، اتفاقیست که من نمی توانم درباره آن نظر دهم، اما پرواضح است امروز سینمای مستقل را مقابل سینما تجاری گذاشته اند. این شرایط، سبب شده فیلم های مستقل و اجتماعی دیگر امکان خودنمایی را نداشته باشند. لازم به ذکر است که در گذشته هم این نوع ممانعت ها وجود داشت با این فرق که در گذشته با توقیف و سانسور جلوی کارهای مستقل گرفته می شد، اما امروز شرایط تولید سبب شده تا در همان قدم اول این آثار امکان دیده شدن را نداشته باشند.

این فیلمساز با بیان این که نداشتن مخاطب توجیهی برای عدم توجه به سینمای مستقل نیست، گفت: فیلمسازانی نظیر کیارستمی یا امیرنادری فیلمسازانی بودند که کارشان در گیشه مخاطب چندانی نداشت، اما کارهایشان برای ایران اعتبار فراوان به ارمغان آورد، برای همین نباید به بهانه مخاطب، یک گونه سینمایی را فراموش کرد. بگذارید مثالی دیگر بزنم. متاسفانه در کشور ما تعداد افراد کتابخوان کم است، ولی می توان صنعت چاپ و نشر کتاب را نادیده گرفت؟

معصومی در پاسخ به این سوال که بعد از فیلم طبل بزرگ زیر پای چپ چرا در دیگر ژانر دفاع مقدس را در سینما ادامه نداده و آیا شرایط این گونه در سینما مساعد است یا خیر چنین جواب داد: شرایط فیلمسازی در این حوزه بسیار سخت شده است، هرچند در گذشته نیز این فضا مطلوب نبوده است، چون زمانی که جنگ بود دائم به ما گوشزد می کردند که بگذارید جنگ تمام شود آنگاه نگاهی متفاوت به این حوزه داشته باشید. بعد از جنگ نیز وقتی خواستیم فیلم های مد نظر خودمان را در این ژانر بسازیم به ضد جنگ بودن متهم شدیم! البته این که من را ضد جنگ می دانند برایم افتخار است، چون دینم و امام حسین (ع) به من می گوید جنگ به ذاته خوب نیست. امام حسین (ع) در عاشورا تلاش بسیار کرد که جنگی رخ ندهد، اما وقتی به نقطه رسید که دید راهی جز این امر برایش باقی نمانده جنگید و به شهادت رسید.

وی اضافه کرد: در کشور ما نیز همین اتفاق افتاد. ما ملت جنگ طلب و جنگ دوستی نبودیم، بلکه زمانی که به ما حمله شد مجبور به جنگیدن شدیم. این امر را دفاع مقدس می نامیم، چون امری مقدس در آن رقم خورده و آنهم دفاع از میهن است. به شخصه اگر نقدی در کارهایم داشتم به جنگ بوده، ولی هیچگاه دفاع مقدس را نقد نکرده ام، ولیکن متاسفانه این نکته امریست که کمتر مورد توجه مدیران سینمایی قرار می گیرد. برای همین هم سینمای دفاع مقدس هر روز بیش از گذشته به حاشیه رانده می شود.

انتهای پیام

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم ، مدتی است که بحث تفویض اختیار کامل شبکه نمایش خانگی از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به سازمان صدا و سیما در فضای رسانه ای کشور مطرح شده است؛ از زمان طرح این بحث تاکنون، چالش ها و مباحثات بسیاری در میان صاحب نظران و اصحاب رسانه مطرح شده است که هریک از آنها ناظر به جنبه های مختلف مثبت و منفی این تفویض اختیار بوده است.

در همین راستا، جبار آذین منتقد و کارشناس حوزه سینما و تلویزیون در یادداشتی به بررسی این موضوع پرداخته است؛ متن این یادداشت که به صورت اختصاصی در اختیار خبرگزاری تسنیم قرار گرفته است، بدین شرح است:

انحصار و تک صدایی تلویزیون در کنار وجود رقابت های سیاسی، عامل اصلی پیدایش و شکل گیری شبکه نمایش خانگی بوده است. صدا و سیما به دلیل نگاه محدود و سلیقه ای که دارد، تولید برنامه و سریال سازی در سیما را در انحصارگروهی خاص که اغلب در طیف هنری متوسط جای می گیرند، قرارداده است؛ بدین ترتیب با راندن گروهی از حرفه ای های هنر از تلویزیون که پیشینه های مقبولی هم در حوزه سریال سازی داشته اند، به دلیل بدعهدی ها و بدقولی های مالی خود، سبب بی کاری، ناراحتی و قهر این گروه از هنرمندان با سیما شد؛ در چنین شرایطی، رقبای سیاسی و دولتی تلویزیون از این موقعیت بهره بردند و با کشاندن هنرمندان رانده شده از تلویزیون به سمت خود و ایجاد شبکه نمایش خانگی به عنوان یکی از زیر مجموعه های وزارت فرهنگ و ارشاد، افزون بر قدرتمندشدن در عرصه رسانه، باعث جذب هنرمندان شدند و یک باره تولید انواع سریال ها در شبکه خانگی رونق گرفت و تلویزیون را در غیبت هنرمندان درجه یک و فقدان سریال های قوی، فاخر و استاندارد، در موضع ضعف قرارداد.

هرچه بر توسعه و رونق کمی تولیدات و سریال های شبکه نمایش خانگی افزوده شد، سریال های ضعیف و زیرمتوسط سیما بر ریزش مخاطب دامن زدند. بدین ترتیب، تلویزیون که در شرایط نامطلوب قرار داشت، برای پوشش ضعف های خود، چشمانش را بر برنامه سازان کاربلد وطنی، مجریان توانای خود و کوشش برای تولید سریال های ارزشمند بست و دست تکدی به سوی چهره های سینمایی، کپی سازی از برنامه های ماهواره ای و تلویزیونی خارجی و همچنین اسپانسرهای سرمایه سالار دراز کرد اما این اقدام های غیرکارشناسی و صرف بودجه های بربادده، نتوانست آبروی نسبتا مقبول سابق تلویزیون را به آن بازگرداند و سیما در رقابت با شبکه نمایش خانگی کم آورد و راه های ناجوانمردانه را در پیش گرفت تابه جای تولید و پخش آثار قوی فرهنگی و هنری، حریف را با اهرم های سیاسی و رسانه ای از میدان به در کند.

گرچه تولیدات شبکه نمایش خانگی هم از منظر کیفی، محتوایی و ساختار هنری در یک سطح نبودند و این امکان ارتباط جمعی به نوعی بازار مکاره تبدیل شده بود، اما به نظر می رسد که در نهایت هدایت شبکه نمایش خانگی به صداو سیما سپرده شد تا تلویزیون اسپانسرزده کشور، همچنان به شکل انحصاری و بدون رقیب، یکه تاز تولیدات ضعیف باشد و به ریزش بیشتر مخاطبان خود ادامه دهد!

انتهای پیام/

به گزارش خبرنگار حوزه سینمایی گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا، بر اساس آمار اعلام شده از سوی سامانه مدیریت فروش و اکران سینما، فیلم سینمایی شنای پروانه به کارگردانی محمد کارت با 2 میلیارد و 320 میلیون تومان فروش در آخرین روز نمایش خود همچنان صدرنشین جدول اکران است. در صدر فروش فیلم های در حال اکران قرار گرفته است.

پایان اکران با یک صدرنشینی کم رنگ

شنای پروانه نخستین فیلم بلند محمد کارت است که سال گذشته در جریان سی و هشتمین دوره جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد. جواد عزتی، طناز طباطبایی، امیر آقایی، مه لقا باقری، پانته آ بهرام و علی شادمان بازیگران این فیلم هستند. رسول صدرعاملی نیز تهیه کننده این فیلم است. او حدود دو هفته پیش از کناره گیری این فیلم از جریان اکران به بهانه اوج گرفتن بیماری کرونا خبر داده بود.

روز گذشته دبیر شورای صنفی نمایش از توقف نمایش این فیلم خبر داد و گفت: آقای صدرعاملی، تهیه کننده این فیلم و آقای رنج کشان سرمایه گذار آن قبول کرده بودند که برای بازگشایی سینماها فیلم خود را تحویل بدهند. به این ترتیب فیلم آنها اکران شد و چهار هفته هم روی پرده سینماها بود. همچنین مقرر شد در فرصت مجدد یا بعد از ایام محرم یا در عید نوروز این فیلم مجدداً اکران می شود.

شایسته همچنین درباره مخالفت اولیه خود با توقف اکران شنای پروانه گفته بود: از آن زمان دو هفته اکران فیلم ادامه پیدا کرد. مخالفت من این بود که شورا درخواست اولیه ایشان را قبول نکرده بود. اکنون شورا این درخواست را قبول کرد و من هم نظر شورا را اعلام کردم.

اما پس از فیلم شنای پروانه که با فروشی کمتر از 2/5 میلیارد تومان به اکران خود پایان می دهد، فیلم کمدی خوب، بد، جلف2 به کارگردانی پیمان قاسم خانی قرار دارد. این فیلم نیز تاکنون یک میلیارد و 140 میلیون تومان فروش را تجربه کرده است.

آمار تأسف برانگیز برای فیلم های در حال اکران

میزان فروش سایر فیلم های روی پرده نیز به شرح زیر است:

1- زن ها فرشته اند2 (آرش معیریان) / 77 میلیون تومان

2- جهان با من برقص (سروش صحت)/ 40 میلیون تومان

3- عطر داغ ( علی ابراهیمی)/ 22 میلیون تومان

4- یادم تو را فراموش/ 18 میلیون تومان

5- یلدا/ 9 میلیون تومان

این گیشه های سرد و فروش بسیار پایین فیلم ها باز هم نشان داد که تماشاگران سینما با توجه به اوج گیری دوباره کرونا همچنان رغبتی برای حضور در سالن های سینما ندارند و سازمان سینمایی باید به فکر تمهیدات جایگزین برای نمایش فیلم هایی که پشت خط مانده اند، داشته باشد.

انتهای پیام/4104/پ

به گزارش افکارنیوز ،

غلامرضا رمضانی کارگردان سینما که به تازگی پروانه ساخت فیلم سینمایی نوه دختری را دریافت کرده است، درباره زمان ساخت این فیلم سینمایی گفت: در حال حاضر پذیرفتن مسئولیت یک گروه تولید فیلم سینمایی و تضمین مصون ماندن آن ها از بیماری واقعاً سخت است. در چنین شرایطی نمی شود پروتکل ها را هم کامل رعایت کرد. سینما حرفه ای است که افراد با یکدیگر کار دارند و اگر یک اشتباه رخ بدهد می تواند دامان همه را بگیرد.

اخبار فرهنگ و هنر - این فیلمساز باسابقه تأکید کرد: ما در زمان های معمول که فیلمبرداری می کردیم وقتی یک نفر دچار سرماخوردگی می شد، چند روز بعد متوجه می شدیم همه گروه دچار بیماری شده اند، شرایط فعلی که دیگر بسیار دشوارتر است.

وی افزود: بخشی از اینکه فعلاً نوه دختری را کلید نمی زنیم همین مساله کروناست و بخشی دیگر مربوط به این می شود که سرمایه گذار ما با دیدن این شرایط کمی دلسرد شد. به هر حال سرمایه گذاران هم اذیت می شوند و به این فکر می کنند که حتی اگر تولید به سرانجام هم برسد در نهایت چگونه باید اکران کنند؟ ضمن اینکه در عرض 2 هفته قیمت هر چیزی دوبرابر شده است که سینما هم از این قضیه مستثنی نیست.

رمضانی بیان کرد: این توقف تولید باعث شده بعدها در اکران هم دچار مشکل شویم. ولی به هر حال در وضعیت فعلی بخشی از سرمایه همه کسانی که مجوز گرفته اند اما کار نمی کنند، دچار لطمه می شود با این حال اگر بخواهند کار کنند هم برایشان تبعات خواهد داشت. در رابطه با پروژه خودم هم باید بگویم اگر وضعیت کمی تغییر کند، شاید بتوانیم کار را شروع کنیم.

این کارگردان اظهار کرد: به یاد دارم شخصی به طنز گفته بود مردم به گونه ای از نوسانات دلار صحبت می کنند که انگار هر روز با دلار زندگی می کنند. گویا در جریان نبوده که در جز به جز زندگی مان تاثیر نوسانات دلار دیده می شود. همه زندگی ما به دلار بستگی دارد. برای مثال وقتی من بخواهم دوربین یا هاردی بخرم قیمت آن ها را متاثر از قیمت دلار است که افزایش پیدا کرده است.

رمضانی در پایان اظهار کرد: این روزها قیمت همه چیز چند برابر شده است به جز دستمزد نیروی انسانی سینما. بیکاری فعلی به این موضوع ضریب هم داده است. برای مثال حالا می شود با نصف قیمت یک نیرو را به کار گرفت. چون کسی کار نمی کند و اگر کسی بخواهد پروژه ای را آغاز کند تعیین کننده دستمزد می شود به راحتی به افراد می گویند حاضر به کار با این قیمت ها نیستند. نیروی کار در چنین شرایطی نمی تواند تعیین تکلیف کند.

در نشست تخصصی از سلسله نشست های مواجهه سینمای ایران با مسائل اقتصادی و رونق تولید روز سشنبه 31 تیرماه و به همت پژوهشگاه فرهنگ، هر و ارتباطات برگزار شد، (عضو هیئت علمی گروه ارتباطات اجتماعی دانشگاه تهران)، (مدرس و منتقد سینما) و (عضو هیئت علمی دانشگاه امام صادق ﴾ به بیان دیدگاه های خویش پرداختند.

در ابتدای این جلسه نوید پورمحمدرضا (مدرس و منتقد سینما) در پاسخ به این سوال که شهر در سینمای ایران به لحاظ مصرف چگونه است، بیان کرد: نمی توانیم بگوییم که فیلم های ما از تغییرات اجتماعی و محیط تاثیر نمی پذیرند و بخشی از این ماجرا به ماهیت خود سینما هم بازمی گردد که شمایل نگارانه و ثبت کننده و تصویری است و باعث می شود وقتی که فیلم ها را رصد می کند، مثلا بررسی فیلم 1398 تا سال 1388 ، در حد فاصل این ده سال حتی بدون فکر (عمدتا بدون فکر) و آگاهی فیلمنامه نویس، متوجه تغییرات بزرگ و کوچکی در پوشش، مصرف واژگان و فضای شهری و ... می شویم.

اشکال مختلف مصرف در فیلم های ایران قابل ردیابی است چون تولید در خلا نیست؛ در نتیجه می توانیم اشکال یا انواعی از مصرف را در فیلم ها تشخیص بدهیم. آندره بازن (نظریه پرداز و منتقد فرانسوی) می گوید: هر فیلمی یک مستند اجتماعی است؛ یعنی وقتی دوربین را روشن می کنید من علاوه بر قصه فیلم با یک مستند اجتماعی هم طرف هستم؛ در نتیجه فیلم ها سبک های زندگی و شیوه های معاصر مصرف معاصر خود را بازتاب می دهند. اصولا سینما نمی تواند به این سبک ها بی اعتنا باشد؛ اما باید دید چه چیزهایی در این سینما وجود دارد یا ندارد.

در ادامه، (عضو هیئت علمی گروه ارتباطات اجتماعی دانشگاه تهران)، در رابطه با تاثر سینما به عنوان رسانه بر سبک زندگی، گفت: مصرف اگر نگوییم مهمترین جنبه اما یکی از مهمترین عناصر سبک زندگی و انگار جزو جدا نشدنی سبک زندگی است.

وی ادامه داد: نقش سینما به عنوان کارکرد رسانه ای موضوعیت دارد و سبک زندگی و مصرف مردم ایران و این که سینما چه نقشی در این میان دارد، مهم است.

این که جامعه چه تحولاتی را در دوره های مختلف طی می کند مهم است، چنانچه دوره های مختلفی را در ایران گذارنده ایم و در دوره های مختلف، گفتمان های مختلفی در جریان بوده است و که این ها در سینما، سبک زندگی و مصرف را شکل داده اند.

باید ببینیم سینما به عنوان مدیوم و رسانه، چه نقشی در فرهنگ و زندگی روزمره ما دارد؟ موضوع این است که در دل بازنمایی و سرگرمی، یک تاثیر گذاری اتفاق می افتد و رسانه ها بر فرهنگ روزمره زندگی مخاطبان اثر می گذارند؛ رسانه ها در 100 سال گذشته نقش مهمی در شکل دهی به پندارهای مخاطبان داشته اند که در سال های اخیر فناوری های ارتباطی این اثرگذاری را سرعت زیادی بخشیده اند. این استاد دانشگاه گفت: رسانه ها امروز بخش جدا نشدنی فرهنگ روزمره ما هستند؛ هم رسانه های سنتی مانند تلویزیون و سینما که از قبل وجود داشته اند و هم رسانه های جدید که تحت تاثیر وب و شبکه های اجتماعی شکل گرفته اند.

رسانه ای شدن فرهنگ، حوزه های مختلف زندگی ما را تحت تاثیر قرار داده است. سینما ماهیت بصری دارد و دوره های زمانی و اجتماعی بر بازنمایی های سینمایی و اثرگذاری بر مخاطب موثر هستند و این که مخاطب در چه دوره ای و در چه زمانی آثار را دیده و از آنان بهره گرفته است،بر تاثیرپذیری او موثر است.

وی افزود: امروز برساخت رسانه ای و برساخت مجازی، در مقایسه با ساخت اجتماعی واقعیت موضوعیت دارد؛ در چند دهه اخیر نظریه های اجتماعی به این سمت رفته اند که به مصرف بهایی بیشتری بدهند. امروز سبک زندگی و مصرف جایگزین طبقه و ساختار اجتماعی مصرف، جایگزین ساختار تولید شده است و این موارد به شخصیت فردی و اجتماعی افراد شکل داده اند.

مصرف، گسترۀ پوشش زیادی دارد و حتی کسانی که نقش تولیدی ندارند (همه افراد) از کودکان و نوجوانان تا بیکاران را تحت تاثیر قرار می دهد و این ها همه می توانند مخاطب سینما باشند.

گفت: در فیلم ها، روابط افراد در کنش متقابل، شخصیت ها و کالاهای مصرفی را نشان می دهد (لباس و ماشین و ...) اما اینها لزوما خنثی نیستند و ارزش گذاری دارند تا تمایزهایی را ایجاد کنند و فرهنگ مصرفی مورد نظر تولید کننده را نشان دهند.

وی در ادامه و با اشاره به سریال آقازاده و سبک مصرفی خاصی که در این سریال به تصویر کشیده می شود، بیان کرد: در این سریال با سبکی از زندگی و مصرف روبرو هستیم که نماینده طبقه ای از جامعه است که برای دیگران اساسا ناآشنا است و تاکنون آن را ندیده اید. از نظر برخی منتقدان اغلب فیلم های غرب رواج مصرف گرایی و ارزش های سرمایه داری است و گفتمان غالب بر این موضوع بسیار اثر دارد چنانچه گفتمان غالب غرب این چنین (مصرف گرا) است.

بین مصرف رسانه و سبک زندگی رابطه متقابل وجود دارد. این که ما مصرف کننده نوعی خاصی از رسانه هستیم در سبک زندگی و چگونگی مصرف کالاهایمان در زندگی اثر می گذارد. ضمن این که باید توجه داشتته باشیم که مخاطب لزوما منفعل نیست و سینما به توده ای شدن دامن نمی زند؛ مخاطب می تواند با سواد رسانه ای، خوانش متفاوت داشته باشد که لزوما آنچه ارائه می شود را نمی پذیرد؛ در نتیجه خوانش ها اهمیت زیادی در سبک زندگی و مصرف دارد که باید آنها در تحلیل هایمان مدنظر داشته باشیم.

سخنران بعدی (عضو هیئت علمی دانشگاه امام صادق ﴿ع﴾) بود که در پاسخ به این پرسش که بازنمایی سبک زندگی در سینمای ایران، چه نسبتی با واقعیات اجتماعی دارد، گفت: در پاسخ به این سوال باید به دو نکتۀ مهم توجه داشت و آن این که جامعه و اندیشه در باب سینمای مصرفی چگونه فکر می کند و دیگر این که سینما در باب جامعه مصرفی چگونه می اندیشد.

وی با تاکید بر نفوذ نئولیبرالیسم بر هنرها، در خدمت سرمایه داری بودن از جانب سینما را موضوعی بدیهی دانست و گفت: چون هنرها مانند بازار آزاد، فرایند خودجوشی داشته اند، این که سینما در خدمت سرمایه داری باشد، عجیب نیست و این که سینما به گسترش مصرف به عنوان پیشران جدی زندگی لیبرال و نئولیبرال دامن بزند بدیهی است و اگر چپ ها به جای تتعمق بر این مسئله بیشتر به تولید پرداخته اند، مشکل دستگاه تحلیلی آن هاست.

امامی در ادامه با اشاره به برخی از کتب و این که چطور تا 1925 در فیلم ها کار و زندگی و استثمار طبقه کارگر را برای کارگران عادی سازی می کردند، گفت: اینها می تواند زمینه اندیشه سینمای ایران باشد.

وی در ادامه به برنامه شام ایرانی اشاره کرد و آن را نمونه ای از تولیداتی دانست که در آن مصرف بازنمایی و تولید می شود و ستاره های سینمایی و لاکچریزم را مطرح می سازند.

پور محمدرضا که پس از امامی تریبون را در اختیار داشت، بیان کرد: ما امروز در سینمای ایران سینمای اجتماعی ملموس تری داریم در مقایسه با دیگر سینماها که در هه 60 نمود داشتند اما امروز عمده فیلم های ما یا اجتماعی (ملودرام یا رئالیسم اجتماعی) هستند و یا کمدی.

وی ضمن اشاره به برادران داردن (فیلمسازان بلژیکی) گفت: احساس زندگی به میانجی ساده ترین چیزها مانند سیگارکشیدن، غذا خوردن، عشق ورزیدن، ژست گرفتن، ادای کلمات و سایر کنش های عادی جریان دارد البته آینه ناب نیست اما با نگاهی به این سینما می دانیم که چه اتفاقی می افتد که به سادگی بتوانیم سبک های زندگی و مصرف را بسنجیم اما در سینمای ایران این موضوع پیچیده است.

در سینمای داردن ها زندگی طبیعی (به جای مصرفی)، یک سینمای قصه گو با یک محرک داستانی (موتور داستان و روایت را روشن می کند) هست که این محرک داستانی درون زندگی روزمره حل می شود. مثال های متعددی چون موج نوی رومانی، رئالیسم باز احیای شده فرانسوی، سینمای پرتغال و... از هنر این فیلمسازان است که امروز رئالیزم را می شناسیم؛ این گونه آثار، محرک داستانی را در زندگی طبیعی کاراکترها حل می کنند و حالا با این محرک زندگی را دوباره بررسی می کنند. این مدرس ادامه داد: شنای پروانه سند خوبی برای مصرف و سبک زندگی نیست؛ چارچوب خوبی نیست چون در آن طبقه فرودست با طبقه متوسط فرقی ندارد. در این دست فیلم ها نشان داده نمی شود که پس از یک مورد خاص (مثلا تجاوز، یا ریختن آبروی یک آدم) چطور با آن درد زندگی می کنند؛ در این دست فیلم ها، فیلم پس از اعمال محرک، اکشن و ماجراجویانه و ژانر می شود و با رئالیزم خداحافظی می کند. بستر تحریف شده و گره خورده با عناصر دراماتیک و اغراق شده است. سینمای اجتماعی از شنای پروانه تا سعادت اباد و کنعان و روز بلوا و... واجد زیباشناسی رئالیزمی نیست و همانند ایتالیا و فرانسه و ... اساسا مطالعه سبک زندگی و مصرف خالص و دقیق نیست چون فیلم های ما با تهمیدات دراماتیک هستند.

در فیلم باران های موسمی سعی کرده بود تا سبک زندگی شهرک نشین را نشان دهد و زیبایی شناسی رئالیستی داشت؛ اما سینمای ایران در موضوع صرفا واقعیت است اما پس از شروع رئالیستی نیستند و به سمت الگوهای ملودرام و اکشن وتریلر می روند و دستکاری شده هستند. و بستر زندگی طبیعی نیست. فاصله معناداری از حقیقت دارد. صدای طبقه متوسط و فرودست هم در این سینما شنیده نمی شود. فقط نقطه عزیمت اینها واقعی است. مثلا در ابد و یک روز شیوه صحبت ها شبیه نمایش نامه است و فیلم دراماتیزه شده است.

وی افزود: باید از برخورد تجویزی دوری کنیم و سینماگران را دعوت کنیم که به این مهم که نگرش و سبک زندگی جاری و مصرف جاری به میانجی سینما با حداقل دستکاری و تحریف و درامتیزه کردن نشان داده شود؛ همچنان که در سینمای اروپا و حلقه نیویورکی امریکا برجسته و ساخته شد.

بیچرانلو در ادامه و در پاسخ به این سوال که آیا بازنمایی در سینمای ما صرفا به گیشه ختم می شود یا شق دیگری هم دارد، تصریح کرد: تصویر سینمای ما فاصله جدی با واقعیت دارد؛ نشانه های واقعی دارد که تخیلی نباشد اما فاصه زیادی با کنه زندگی روزمره مردم در اجتماع ایران دارد.

وی افزود: اگر سینمای ایران مخاطب گسترده ندارد و نتوانسته است تا بخش عمده ای از جمعیت را جذب کند و در بهترین حالت 3 تا 5 میلیون نفر به سینما می روند (ایام غیرکرونا) و بخش زیادی از مردم خودشان را در سینما و تولیدات نمی بینند (ضمن دلایل دیگری جون تمکن مالی نداشتن و...) به دلیل همین فاصله ای است که با زندگی مردم دارد.

وی در ادامه با برجسته خواندن تاثیر جهانی شدن بر مصرف گرایی به اثرات روند سلبریتی سازی و شهرت در سینما اشاره کرد و این موارد را از جمله مصادیقی دانست که به مصرف گرایی دامن می زنند و کالاهایی که نیازی نداریم از طریق این ستاره های سینمایی برای ما برجسته می شوند.

این هیئت علمی دانشگاه تهران در ادامه با اشاره به دهه های مختلف زمانی پس از انقلاب اسلامی، به توضیح تاثیر احوال اجتماعی در مفاهیم مطرح در سینما پرداخت.

زنانه شدن مفاهیم و پرداخت جامعه به مباحث زنان، تصویری شدن رویکرد جامعه پس از توسعه تلویزیون در ایران و در زمان اخیر شکل گیری و اقبال شبکه های اجتماعی تصویری مانند اینستاگرام در مقایسه با توئیتر، آزادی خواهی و توجه به جامعه مدنی به ویژه در دهه های هفتاد و هشتاد و ... از جمله مباحثی بود که آنان را به عنوان مباحث اجتماعی برجسته پس از انقلاب اسلامی که در تولیدات سینمایی منعکس شدند، مطرح کرد. پس از بیچرانلو، به ایراد سخنرانی پرداخت و مشکل اساسی سینمای ایران را بودن در چنبرۀ ایدئولوژی نئولیبرالیزم عنوان کرد. امامی راه حل خروج از این وضعیت را در جایگزین ساختن یک الگوی اقتصاد سیاسی عنوان کرد و گفت: باید برای اقتصاد سیاسی سینما الگوی جایگزینی که متناسب با اهداف جمهوری اسلامی باشد، در نظر گرفته شود.

پور محمدرضا در جمع بندی صحبت های خود، یادآور شد: آروزی من این است که سینمای ایران دید کنجکاوانه تر و مشاهده گرانه و قضاوت گرانه تری نسبت به انواع مصرف داشته باشد و پیش از این که بخواهد ارائه ای از نوعی مصرف داشته باشد، مردم بتوانند خود را در این سینما پیدا کنند.

کمی به این تغییر بدبین هستم و دلیلش این است که مطمئن نیستم اقتصاد سیاسی سینمای ایران، نئولیبرال باشد. چرا که اگر هالیوود نئولیبرال است، اقتصاد سینمای ایران 180 درجه مقابل آن است؛ چرا که هالیوود با محدودیت اقتصادی و سیاسی و اجتماعی دولت مواجه نیست و نامتمرکز است و دولت دخالتی بر آن ندارد اما در سینمای ایران هیچکدام از این موارد صادق نیست.

پس از وی بیچرانلو درباره تحولات تلویزیون از 1960 در جهان و سپس در ایران صحبت کرد و این که چطور در دهه های مختلف مفاهیم تغییر کرده اند. سپس به نقش سلبیرتی ها خارج از فضای سینما و تاثیری که بر مصرف دارند تاکید و دو کتاب را توصیه کرد. کتاب با عنوان فرهنگ خودشیفتگی و کتاب فرهنگ شهرت ؛ و در نهایت اشاره ای به مجتمع های سینمایی داشت که نمود برجسته ای از مصرف گرایی محسوب می شوند.

در نهایت این نشست با سخنان امامی پایان یافت که بر لزوم احیای ارزش های اقتصادی انقلابی تاکید کرد و گفت: مادامی که الگوی اقتصاد سیاسی سینما در قالب شکوفایی اقتصادی تدوین نشود، در این جامعه وضعیت سینما همین است. سینما امری نولیبرال است، چون اقتصاد سیاسی آن نولیبرال است و در اختیار طراحان ذائقه قرار دارد.

وی افزود: باید از سینمای مستند و اطلاعاع رسانی و ارتباطات سیاسی و دیگر عرصه ها بهره ببریم چراکه نمی توانیم گلخانه ای فیلمی بسازیم.

فرزاد موتمن در گفت وگویی با فرهیختگان، با بیان اینکه من شورای داوری خانه سینما را به رسمیت نمی شناسم گفت: مخصوصاًً اینها را می گویم تا ببینید سیاست هایی که طی 13 سال اخیر به وجود آمده تا چه اندازه ایجاد نفرت کرده. ما همه الان پر از نفرت هستیم. من الان از سینمای ایران نفرت دارم.
وی تصریح کرد: مهم ترین اشتباهی که سینمای ایران مرتکب شد، تاسیس خانه سینما بود. برای اینکه از همان ابتدا فقط تبدیل به یک مانع شد. من برای یک بیمه، چرا باید به خانه سینما مراجعه کنم؟ می روم در یکی از این دفاتر و بیمه می شوم.
موتمن همچنین درباره وضعیت تهیه کنندگی در سینما گفت: هر وقت می خواهم فیلمی بسازم، این تهیه کنندگان شروع به زنگ زدن به این طرف و آن طرف می کنند که به موتمن کار ندهید. برای اینکه من کارگردان هستم و آنها هیچ گاه کارگردان نبوده اند، بلکه پادو بوده اند. دخالت های دولتی در سینما، سبب این دودستگی شده؛ منفعل شدن تهیه کنندگان سنتی سینما درحالی که ما به آن تهیه کنندگان نیاز داریم، آمدن نسلی از تهیه کنندگان که ربطی به سینما نداشتند، ورود پول های بسیار کلان به سینما، بالا بردن نجومی دستمزد بازیگران و رانتی کردن شرایط خوب فیلم سازی که برای یک عده مهیا باشد تا بقیه له له بزنند. اینها همه شرایطی را به وجود آورده که ما فیلمسازان را روبه روی هم قرار داده. اختلاف طبقاتی بین فیلمسازها شدید شده و همچنین اختلاف طبقاتی بین بچه های سینما؛ بین بازیگر و فیلمبردار، بازیگر و کارگردان، بازیگر و گروه فیلمبرداری، بازیگر و بازیگر و... تمامش هم به این دلیل است که تهیه کنندگان درآمدشان را از اکران ندارند، بلکه از تولید دارند. وقتی شرکت های فیلمسازی خودشان پول نمی گذارند و مثل معاملات ملکی دارند عمل می کنند، شرایط همین می شود. معاملات ملکی که خودش پول نمی دهد، بلکه به مشتری می گوید چهار خانه اینجا دارم و می رود نشان می دهد بعد قرارداد می بندد و پورسانتش را می گیرد. تهیه کنندگان ما الان همین کار را می کنند.

فرهادی در این جلسه که به میزبانی فیصل سویسال برگزار شد، با مخاطبانش از طریق مجازی درباره سینما ، کارگردانی و قصه گویی صحبت کرد. وی با اشاره به اینکه 2نوع کارگردان وجود دارد، گفت: یک دسته از کارگردان ها مانیفست، ایدئولوژی و دردسرهای خودشان را دارند؛ آنها فیلم می سازند تا نیت خودشان را تصویر کنند. دسته دیگر کارگردان ها اما فکر نمی کنند که فیلم باید این چیزها را بیان کند.

فرهادی اظهارکرد: کارگردان موفق بیش از همه به ارزش های گذشته خود توجه دارد و مثلا خاطرات کودکی اش در ساختن فیلم همراه او هستند. این کارگردان برای نمونه به فیلم جدایی اشاره کرد و گفت: برای مثال در این فیلم اولین تصویر از گذشته به ذهن من خطور کرد و مرا به سمت خود کشید و من بر مبنای آن فیلمنامه را نوشتم. در واقع واکنش یا اطلاعات هستند که همراه تصویر مرا به سمت خود می کشند. از سوی دیگر فیلم هایی که بر مبنای ایدئولوژی ساخته می شوند نمی توانند دائمی باشند، زیرا در واقع از افکار کارگردان بیرون می آیند نه از قلبشان. با تاکید بر اینکه همه داستان ها از درگیری یا تلفیق عشق و خشونت پدید می آیند. فرهادی ادامه داد: امروز عشق در سرتاسر جهان وجود دارد و خشونت هم وجود دارد که به آن آسیب می رساند.

اما در دوره مدرنی که ما در آن زندگی می کنیم، روش روایت عشق زبان های مختلفی دارد. به همین دلیل، تغییرات در جهان باعث تغییر زبان و شکل این دو احساس می شود. فرهادی در ادامه تاکید کرد که انتظار ندارد مخاطبان در سراسر جهان فرهنگ ایرانی را درک کنند. وی تصریح کرد: نباید همان طور که داستان نوشته می شود درک شود. به نظرم، اگر سناریویی را که می نویسم باور کنم و از آن راضی باشم، مردم دیگر نقاط جهان هم از آن قطعا راضی خواهند شد و از آن متاثر می شوند. کارگردان مشهور ایرانی با تاکید بر موفقیت جهانی سینمای ایران گفت: سینمای ایران ابتدا واکنشی در برابر سینمای اروپا به ویژه هالیوود بود

. این امر آنقدر عادی شد که مخاطبان می خواستند از طریق آن زندگی واقعی و ساده را در خیابان ببینند. وی اضافه کرد: از این نظر، من مفاهیم زندگی و واقعیت را متفاوت می بینم. چیزی که شما در بسیاری از فیلم های ایرانی می بینید نگاهی متفاوت از زندگی است. در حقیقت، ما یک نقطه تضاد به واقعیت فیلم هایمان اضافه می کنیم تا بتوانیم زندگی را با دیدگاه واقعیت بهتر ببینیم.

فرهادی ادامه داد: در یک فیلم واقع گرایانه، بیان بخشی از زندگی، به معنای موفقیت است. او گفت: اما خلق کردن اعماق جدید در دنیایی که در فیلم به نظر می رسد در حقیقت هنر است. جشنواره فیلمنامه نویسی تی آرتی که به پیشبرد پروژه های فیلمسازان در مرحله فیلمنامه نویسی کمک می کند، شنبه با یک مراسم اهدای جوایز به اتمام رسید. فیلمسازان شناخته شده ای از بریتانیا، سوئد، آلمان، ایتالیا، فرانسه، کرواسی، بوسنی و هرزگووین و قطر در این رخداد سالانه شرکت کردند.

مستانه مهاجر در گفت وگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا ؛ درمورد نمایش آنلاین فیلم های روز سینمای ایران در روزهایی که سالن های سینمایی به دلیل بحران کرونا تعطیل هستند، گفت: نمایش آنلاین می تواند برای یک سری از فیلم ها تاثیرگذار باشد اما به این شرط که رفتار درستی در پخش و البته مواجهه با آثار به نمایش درآمده در پلت فورم های اینترنتی داشته باشیم.

مهاجر در ادامه همین موضوع گفت: متاسفانه گوش شنوایی وجود ندارد چرا که ما مدت هاست داد می زنیم که فیلم های مان به راحتی سر از یوتیوب در می آورند و مجانی در دسترس قرار می گیرند. این اتفاق در حالی رخ می دهد که ما قانون کپی رایت نداریم. از طرفی پخش کننده های خارجی _ پخش کننده های فیلم های ایرانی در خارج از کشور که فعال هستند _ با چنین شرایطی مواجه نیستند ولی آنها کمکی به جلوگیری از دزدیده نشدن آثار روز سینمای ایران توسط شبکه های ماهواره ای و سایت های اینترنتی نمی کنند.

این سینماگر با ناامیدی از حمایتی که وزارت فرهنگ و ارشاد در این شرایط می تواند نسبت به سینماگران داشته باشد، گفت: واقعاً نمی دانم وزارت فرهنگ و ارشاد چه کمکی می تواند به سینماگران بکند چرا که معتقدم این وزارتخانه متعلق به فرهنگ نیست و انگار تنها جایگاهی است برای آدم ها؛ وزارت ارشاد باید بیش از این حواسش به سینماگران باشد و در شرایط بحرانی مثل وضعیت کنونی که مدت هاست سینماها تعطیل هستند و پروژه های سینمایی متوقف شده اند از سینماگران حمایت کند.

او در مورد تغییر هزینه تولید آثار سینمایی با توجه به بحران کرونا گفت: البته که با شرایط پیش آمده تغییراتی هم در هزینه های تولید فیلم به وجود می آید و بعید می دانم تعطیلی موقت سینماها موجب ارزان تر شدن دستمزد و یا هزینه های تولید شود و از آنجایی که ما همیشه منتظر گران تر شدن همه چیز هستیم، در این مورد هم فکر می کنم همین اتفاق رخ بدهد.

مستانه مهاجر در آخر به تاثیر شبکه نمایش خانگی روی سینما از نظر تغییر دستمزد عوامل و جذب مخاطب، گفت: دستمزدها در شبکه نمایش خانگی شوخی است و هیچ توجیهی ندارد. بخشی از اخبار پیرامون رقم قراردادهای بسته شده در سریال های شبکه نمایش خانگی شایعه است و البته بخشی هم متاسفانه واقعیت دارد و انگار جایی ست که آدم ها جور دیگری کار می کنند؛ در این میان ما تهیه کنندگان باید حواس مان باشد. با این وجود شبکه نمایش خانگی نمی تواند موجب کمرنگ شدن سینما بشود و این ها موج هایی هستند که می گذرند؛ به شرط اینکه سینما، سینما باشد.

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم ، سینمای حادثه ای یکی از مهم ترین گونه های سینمایی است که در دهه 60 و اوایل دهه 70 شاهد مصادیق زیادی از آن بودیم. فیلم هایی سینماگران جوان اعم از نویسندگان، کارگردانان، تهیه کنندگان، بازیگران و ... در ساخت و شکل گیری آن نقش بسزایی داشتند.

اما این گونه سینمایی در سال های میانه دهه 70 رو به فراموشی نهاد که درباره آن تحلیل و بحث جامعه شناختی بسیار زیادی می طلبد که بیان شود اما صحبت درباره ساخت و تولید آن و فضای اجتماعی سال های مربوط آن، باید با خود سینماگرانی گفتگو کرد که در آن سال ها در تولید نقش جدی داشتند.

بنابراین در این گزارش به گفتگوی کوتاهی با فریدون جیرانی کارگردان سینمای ایران که در آن سال ها نویسندگی آثاری چون آفتاب نشین ها و سناتور را به عنوان سینمای حادثه ای برعهده داشته است پرداختیم که ابعاد آن را برای علاقمندان این ژانر سینمایی روشن کند.

جیرانی درباره اینکه چرا در سال های ابتدایی انقلاب گونه حادثه ای بیشتر از دیگر ژانرهای سینمایی خلق می شد بیان کرد: یک جنس سینما در ابتدای انقلاب شکل گرفت که سینمای حادثه ای نام دارد. سینمای ایران به دلیل اینکه تازه انقلاب شده بود و همینطور به دلیل اینکه ماهیت و تکلیف سینما نسبت به برخی ژانرها مانند عاشقانه و ملودرام بعد از پیروزی انقلاب اسلامی معلوم نبود، به سمت سینمای حادثه ای رفت.

وی ادامه داد: بعد از مدتی هم که عراق به ایران حمله کرد و دفاع مقدس آغاز شد، سینمای جنگی ما شکل گرفت. نکته مهم درباره سینمای جنگی اینکه ما قبل از انقلاب کمتر تجربه جنگ داشتیم و برای همین فیلم جنگی بسیار کمتر تولید شده بود مانند خداحافظ تهران از ساموئل خاچیکیان. در این شرایط سینماگران جوان و تازه کار آن روزهای ما به سمت سینمای حادثه ای، اکشن و جنگی رفتند و باعث شکل گرفتن این سینما در ایران شد.

پوستر بازجویی یک جنایت؛ یکی از معروف ترین فیلم های حادثه ای و جنایی

جیرانی درباره اینکه چرا قهرمان ها در این سینما به وفور دیده می شدند بیان کرد: در جامعه آن سال ها تازه انقلاب شده بود و با وجود جنگ، در کشور روحیه امیدواری وجود داشت و نشاط آن باعث شده بود تا قهرمان در ایران ایجاد و سینمای قهرمانی در ژانر حادثه ای و جنگی پدیدار شود. بعد از جنگ و تا اوایل دهه 70 به دلیل تغییراتی که در کشور و جامعه رخ داد، فضا بازتر شد و در کنار فیلم های حادثه ای ملودرام های اجتماعی نیز بیشتر شدند و در نتیجه تم فیلم ها هم تغییر کرد و قهرمان های متفاوتی در سینما ظهور کردند. فیلم های دندان مار ، عروس و هامون همه محصول دوره بعد از اتمام جنگ به بعدند.

پوستر فیلم دندان مار اثر مسعود کیمیایی

کارگردان مرگ تدریجی یک رویا در پاسخ به این سؤال که چرا سینمای امروز ایران کمتر قهرمان دارد پاسخ داد: قهرمان محصول جامعه امیدوار است متأسفانه امروز جامعه افسرده شده است و این افسردگی هر وقت در جامعه باشد سینمای آن نیز به تبع در تولید قهرمان کم کار می شود. جامعه افسرده قهرمان بیرون نمی دهد مگر آنکه تب و تابی در کشور رخ دهد که امیدواری ایجاد شود و در نتیجه قهرمان پدیدار شود. مثلاً فردا اگر واکسن کرونا کشف شود یا قیمت دلار پایین بیاید و تورم در کشور کنترل شود فضای جامعه کمی بهتر می شود و نشاط به جامعه برمی گردد و در چنین زمانی سینمای قهرمانی نیز می تواند رخ نمایی کند. به نظر من قهرمان محصول جامعه و تفکر جمعی جامعه است.

نمایی از کانی مانگا

جیرانی در واکنش به خبرنگار تسنیم مبنی بر اینکه سینما خود می تواند با تغییر فضا کنشگرانه عمل کند بیان کرد: البته منکر تأثیر سینما بر جامعه نیستم و سینما هم می تواند کنش گر باشد.

کارگردان من مادر هستم و پارک وی همینطور در پاسخ به این سؤال که از دیگر عللی که باعث شده است تا سینمای قهرمانی و حادثه ای کمرنگ شود بیان کرد: از دلایل دیگر اینکه سینمای حادثه ای الان در کشور ما کمرنگ شده است تنها شرایط جامعه نیست بلکه مسائل اقتصادی سینما نیز تأثیر گذار است. در شرایط فعلی ساخت فیلم حادثه ای مانند سناتور بسیار گران تر از زمانی است که ساخته شده بود، خصوصاً به خاطر آنکه باید از تکنیک های جدید استفاده کند تا جذابیت لازم را داشته باشد و این هزینه بسیار زیادی را با خود می آورد. بنابراین این سبک از سینما را به نظرم تنها دولت می تواند بسازد.

به نظر می رسد که سینمای حادثه ای در سال های اخیر و با توجه به گرانی شدیدی که در صنعت سینما حاکم شده است، منتظر توجه بیشتر دولت و سازمان سینمایی است. بهتر است که نهادهای مرتبط با دولت مانند فارابی به جای وام های کوچکی که با آن تله فیلم هم نمی شود ساخت به فکر ساخت فیلم های حادثه ای و قهرمانی باشد؛ بدون اینکه منتظر ایجاد تب و تاب و اتفاق نشاط آوری در جامعه باشد. اینگونه سینمای حادثه ای و قهرمان محور بار دیگر جان می گیرد و ضمن احترام به سلیقه مخاطبین این ژانر سینمایی، شاهد امیدآفرینی در جامعه خواهیم بود.

به گزارش سینماپرس ، حمیدرضا پگاه در گفت وگو با میزان، پیرامون آخرین فعالیت های خود در عرصه بازیگری گفت: در حال حاضر مشغول بازی در سریال تلویزیونی خانه امن به کارگردانی احمد معظمی هستم، این سریال طی ماه های گذشته وارد مرحله فیلمبرداری شده و همچنان کار من در آن ادامه دارد.

وی درباره نقش خود در این سریال اذعان کرد: در این اثر نقش کمال را ایفا می کنم، کمال یک مامور امنیتی است، روایت این سریال درباره فعالیت گروهک تروریستی داعش است و در این زمینه داستان کاملا متفاوت و جذابی را دنبال می کند.

بازیگر فیلم دیدن این فیلم جرم است درباره مضمون سریال تلویزیونی خانه امن اظهار کرد: داستان این سریال بسیار متفاوت است و امیدوارم مخاطب هم بتواند با آن ارتباط خوبی برقرار کند، داستان خانه امن به دلیل اتفاقات معاصری که در آن مطرح شده جذابیت های خاص خود را برای مخاطبان دارد.

وی در همین رابطه اذعان کرد: با توجه به تولید سریال تا اینجای کار به نظر من اثر قابل تامل و خوبی تولید شده است، فیلمنامه بستر اصلی هر اثر است و خانه امن از همان قدم اول با فیلمنامه و کارگردانی خوبی آغاز به کار کرده است.

بازیگر فیلم سینمایی گیلدا با اشاره به احتمال اکران آنلاین این فیلم سینمایی اضافه کرد: اکران آنلاین به نوعی تنها راه فعلی برای ادامه کار سینما است، اتفاقی که طبیعتا مطلوب و ایده آل نیست اما در شرایط فعلی بیماری کرونا راه دیگر و انتخابی متفاوت باقی نمانده است.

وی در همین راستا خاطرنشان کرد: از نظر من اکران آنلاین می تواند مسیر موفقی را طی کند اما این موفقیت به تامین امکانات و بهبود وضعیت این مدیوم از اکران بستگی دارد، از نظر من موفقیت در حیطه اکران آنلاین وقتی رخ می دهد که فرهنگ اینگونه سینما دادن در بین جامعه جا بیفتد. در حال حاضر می توان با برنامه ریزی و فرهنگسازی به اکران آنلاین امیدوار بود.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی فرهنگ و هنر، مجتبی بهزادیان، مدیر سینما فرهنگ، در مورد تاثیر اکران آنلاین آثار سینمایی روی سینماها و کمبود سالن سینمایی در شهرهای مختلف ایران به آمار و ارقامی اشاره کرد که خواندن شان خالی از لطف نیست. این گفت وگوی کوتاه را در ادامه می خوانید.

مجتبی بهزادیان در گفت وگو با برنا در مورد استاندارهای سالن سینما در کشورهای دنیا و مقایسه آمار آن با تعداد سالن های سینما درکشور خودمان گفت: باید به ازای هر دو نفر یک صندلی سینما در کشور داشته باشیم که البته باز هم با استانداردهای روز دنیا فاصله دارد اما آمار قابل قبولی است. با توجه به جمعیت هشتاد میلیونی ما به هشتصد هزار صندلی نیاز داریم ولی در حال حاضر تنها یک صد و سی هزار صندلی در سالن های سینمایی مان داریم و تقریبا با کمبود هفتصد هزار صندلی مواجه هستیم که آمار قابل ملاحظه ای است.

مدیر سینما فرهنگ در ادامه گفت: با توجه به پانصد سالن سینمایی که در حال حاضر در کشورمان دایر هستند، ما به سه هزار و پانصد سالن دیگر با ظرفیت میانگین دویست نفر نیازمند هستیم. سینمای ما در سال حدود یکصد فیلم تولیدی دارد و این ظرفیت سالن های سینمایی به هیچ عنوان جوابگوی تولید سینمای ما نیست.

او با اشاره به شهرهایی که سینما ندارند هم گفت: 220 شهر در کشورمان با جمعیت بالای بیست هزار نفر داریم که سالن سینما ندارند. همچنین هفتاد و پنج شهر با جمعیت بالای پنجاه هزار نفر در کشور ما بدون سینما هستند.

بهزادیان با اشاره به اکران فیلم سینمایی طلا ی پرویز شهبازی به صورت آنلاین گفت: حالا که این شهرها سالن سینما ندارند، مردم شان باید از تماشای آثار سینمایی محروم بشوند؟ نه. ما به طرح اکران آنلاین نیاز داریم به دو دلیل: سالن کافی نداریم و شهرهایی داریم که سینما ندارند.

او در ادامه گفت: موضوعی که مطرح است این است که تمام محصولات سینمای ما قابلیت اکران آنلاین را ندارند و ازطرفی بعضی فیلم ها فقط برای نمایش در سالن های سینما و روی پرده بزرگ ساخته شده اند. نمونه های چنین فیلم هایی در فیلم های خارجی برای مثال کم نیستند. زمانی در سینما فرهنگ فیلم های خارجی را نمایش می دادیم و با وجود نمایش در روزهای شنبه سالن پر از آدم می شد. فیلم های آپارتمانی را می شود در خانه دید. تفاوت این دو از زمین تا آسمان است اما مثل هرجای دیگری که سینما و اکران خانگی وجود دارد، ما هم به این دو مسیر متفاوت برای نمایش آثار سینمایی نیاز داریم.

مجتبی بهزادیان در ادامه گفت: همانطور که گفتم هر فیلمی امکان نمایش آنلاین را ندارد و با توجه به هزینه های سرسام آور سینماها برای سینماداران فکر می کنم بهتر است فیلم ها ابتدا در چهار هفته در سینما اکران شوند و بعد به اکران آنلاین برسند. این تصمیم بهتری است نسبت به اکران آنلاین آثار سینما و سپس وردشان به سالن های سینما...

او در آخر به بازگشایی سینماها اشاره کرد و گفت: طبق آخرین اخبار قرار بر بازگشایی سالن های سینما از عید فطر و با رعایت مواردی بود که در چندین بند به سینماها ابلاغ شد. امیدوارم این اتفاق رخ بدهد و با توجه به رشد آمار کرونا در فصل پاییز بتوانیم چند ماه سینماها را باز کنیم چون زندگی آدم های زیادی به این تصمیم وابسته است. البته بعید می دانم عید فطر سینماها باز شوند و این تصمیم به عقب خواهد افتاد.

پرسش: یک جدال توییتری کافی بود تا بحث هایی در امتداد آن مطرح شود که بسیار برای سینما سرنوشت ساز است. وقتی سید محمود رضوی تهیه کننده سینما و مشاور کنونی قالیباف رییس مجلس در حساب شخصی خود درتوییتر با انتشار صحبت های علیرضا پناهیان، از رفقای خود خواست که دیگران را قضاوت نکنند: درس بگیریم که در مورد افراد قضاوت نکنیم، نقد کنیم، امر به معروف کنیم، نهی از منکر کنیم، قضاوت نکنیم. همین نوشته کوتاه کافی بود تا بگومگوی توییتری میان او و ابراهیم داروغه زاده شروع شود و زخم کهنه سینما - نظارت نهادهای خاص به غیر از وزارت ارشاد روی فیلم ها و فیلمنامه ها- لابلای کامنت های آنها جلوی چشم هزاران کاربر فضای مجازی سر باز کند.

اصل ماجرا چه بود؟

کامنت نویسی توییتری میان داروغه زاده و رضوی بر سر قضاوت کردن و قضاوت نکردن به جاهای باریک رسید؛ سید محمود رضوی برای داروغه زاده نوشت: اگر بحث پرونده سازی باشد ما و همکاران خاطرات جذابی از ارسال فیلمنامه ها از معاونت شما به نهادهای خاص داریم. داروغه زاده هم صحبت های او را بی پاسخ نگذاشت و جواب داد: ما قطعا هیچ فیلمنامه ای برای هیچ نهاد خاصی نفرستادیم، البته برخی تهیه کنندگان با همکاری نهادهای مذکور فیلم می ساختند که اشکالی هم ندارد. بحث روشن تر از آن است که نیاز به توضیح داشته باشد اما از طرفی حقیقت هم همچنان پنهان است. صحبت پیرامون این گزاره که فیلمنامه های سینمایی به غیر از اعضای شورای پروانه ساخت توسط نهادها و ارگان های دیگر مورد مطالعه قرار می گیرد یا نه، حتی در مورد چگونگی ساخت آن تصمیم گیری می شود یا نمی شود، رشته ای است که سر درازی دارد و صحبت های سید محمد رضوی هم در خصوص ارسال فیلمنامه ها به نهادهای خاص در حالی مطرح می شود که پیش از این هم بعضی از فیلمسازان از چنین روندی ابراز نارضایتی کرده بودند. حتی برخی فیلمسازان گلایه داشتند که فیلم های شان پیش از نمایش در جشنواره فیلم فجر برای ارگان های مختلف نمایش داده می شود. بیایید کمی به عقب برگردیم، به یازده آذر سال 97 که مجید رضا مصطفوی کارگردان فیلم آستیگمات در گفت وگو با اعتماد از دیده شدن فیلمش توسط نهادهای خاص گله کرده بود و خطاب به ابراهیم داروغه زاده گفته بود: دبیر جشنواره فیلم فجر مسوولیت دارد که جلوی تصمیمات اشتباه را در جشنواره بگیرد و از زد و بند در این رویداد مهم جلوگیری کند از اینکه به فیلمی در ارگان ها انگی زده شود. اما آقای داروغه زاده فیلم من نزد شما امانت بود. چرا ارگان های مختلف درباره فیلم من نظر دادند؟ شما مسوولیت داشتید از فیلم من محافظت کنید. چرا قصه فیلم من در ارگان های مختلف نقل می شد؟ در جشنواره اعلام شد که چند فیلم داستان ملتهب دارد اما اسم برده نشد ولی دوستان هیات انتخاب داستان و قصه فیلم من را برای همه ارگان ها نقل کردند و بار جنسی به فیلم اضافه کردند که الان فیلم اکران شده همه می دانید این گونه نبوده است.

دو طرف ماجرا پاسخگو نبودند

اهالی سینما نیک واقفند که این مجادله به وجود آمده میان رضوی و داروغه زاده صرفا یک جدال ساده در دنیای مجازی نیست و از همه جهات که در نظر بگیریم به سرنوشت سینما مربوط می شود بنابراین تصمیم گرفتیم ماجرا را پیگیری کنیم. با سید محمود رضوی که آغازگر این بحث بود تماس گرفتیم و از او خواستیم درباره این اظهارنظر مهم خود برای مان توضیحاتی را ارایه دهد که او از هرگونه پاسخی به دلایل امنیتی خودداری کرد.

ابراهیم داروغه زاده هم که اساسا جوابگوی تلفن نبود . با تعداد زیادی از اهالی سینما - کارگردانانی که فیلمنامه های شان از ارشاد مجوز ساخت نمی گیرد تا تهیه کنندگان سینما- تماس گرفتیم اما هر کدام آنها به دلایل خاص خودشان صلاح ندیدند به این موضوع حساس ورود پیدا کنند و پاسخگوی ما باشند چون معتقد بودند در ادامه مسیر کاری شان تاثیر می گذارد.

عرصه را بر فیلمسازان تنگ نکنید

با سید جمال ساداتیان تماس گرفتیم و پرسیدیم نظر شما درباره این مهم چیست. او که تجربه فیلم توقیفی به رنگ ارغوان و فیلم تحریم شده از سوی حوزه هنری یعنی برف روی کاج ها را در کارنامه اش دارد در ابتدای امر بیان می کند: اینکه فیلمنامه های سینمایی برای نهادهای خاص ارسال شود مقوله کاملا طبیعی است و ایرادی به آن وارد نیست. و در توضیح صحبت هایش می گوید: وقتی فیلمسازان در حوزه های مختلف اجتماعی قصه ای را انتخاب می کنند ناچارند به مباحث مختلف ورود پیدا کنند و مشکلات را از زوایای گوناگون در فیلم ها ترسیم کنند. اما از آنجایی که آستانه تحمل نهادها و ارگان ها پایین است و راجع به هر موضوعی معترض می شوند، با اعتراض خود وزارت ارشاد را در تنگنا قرار می دهند که چرا فیلم ها با چنین مضمون هایی ساخته می شوند؟ به غیر از این سازمان ها، حوزه های امنیتی هم به این حوزه ورود پیدا می کنند چون نگرانی نسبت به طرح بعضی مباحث دارند. آنها فیلمنامه ها را مطالعه می کنند از این جهت که نکند اطلاعات محرمانه و سری در فیلم ها تبیین شود. این تهیه کننده در ادامه می گوید: از این منظر اگر به موضوع نگاه کنیم می بینیم که بخشی از این مباحث درست است و نباید مطالعه فیلمنامه ها توسط نهادهای خاص دخالت تلقی شود چون ارگان ها به لحاظ حقوقی، قضایی، اطلاعاتی، نظامی فیلمنامه ها را بررسی می کنند و نظرات امنیتی آنها درست و به جا است.

درباره نوع میزانسن و تدوین هم نظر می دهند چه برسد به فیلمنامه

اما از نظر ساداتیان این ماجرا سویه دیگری هم دارد و بحث به همین جا ختم نمی شود و آن این است که: سختی و دشواری کار آنجاست که فیلمسازان علاقه مند به حوزه های اجتماعی، موضوعاتی را دستمایه ساخت قرار می دهند که صرفا به خاطر دخالت برخی ارگان ها و نظرات برخی نهادها نمی توانند آن موضوع را بسازند، به همین دلیل برای پرداخت به آن موضوع با محدودیت مواجه می شوند.

تهیه کننده برف روی کاج ها با اشاره به اینکه حتی نظرات نهادهای امنیتی هم در مورد فیلمنامه باید کلان و گسترده باشد و نباید جنبه دخالت بگیرد گلایه ای را در این زمینه مطرح می کند: نیروی انتظامی حتی درباره نوع میزانسن، دکوپاژ، تدوین و اینکه دوربین چگونه و کجا قرار بگیرد هم اظهارنظر می کند چه برسد به فیلمنامه، حتی درباره اینکه کاراکتر پلیس چه ویژگی در فیلم داشته باشد هم نظر می دهد، حتی بعضی وقت ها انتخاب بازیگر را هم آنها به عهده می گیرند و در مرحله انتخاب بازیگران نظر می دهند. انگار نه انگار فیلم کارگردان دارد. او در ادامه می گوید بحث نظارت بر فیلمنامه ها یک چیز است ولی وقتی دخالت به حدی می رسد که تمام فیلترها تنگ و تنگ تر می شود و به وزارت ارشاد فشار زیاد وارد می شود کار سخت می شود و تمام این مباحث باعث می شود دایره کار کردن در سینما محدود شود. با این حال ساداتیان در پایان صحبتش به این موضوع اشاره می کند که صحت و سقم نظارت بر فیلمنامه های سینمایی توسط نهاد خاص باید توسط وزارت ارشاد تایید یا تکذیب شود: تمام صحبت من این است که وقتی حرف هایی در این خصوص مطرح می شود به این معنا است که ارگان ها و سازمان ها حساسیت خاصی نسبت به طرح برخی از موضوعات دارند و آستانه تحمل آنها پایین است. این درحالی است که باید اجازه دهند سینما به رسالت خود را بر عهده بگیرد و به فیلمسازان این فرصت داده شود که قصه های شان از دل حوادث جامعه بیرون آید.

نه اخلاقی است و نه درست

در همین راستا بد ندیدیم نظر مهدی سجاده چی رییس هیات مدیره انجمن فیلمنامه نویسان را هم جویا شویم که او به سابقه حضورش در شورای پروانه ساخت اشاره می کند و می گوید: هشت سال پیش به مدت دو سال در شورای پروانه ساخت حضور داشتم و از این نظر می دانم مطلقا چنین اتفاقی در شورای پروانه ساخت نمی افتد؛ حتی در آن مقطع خاطرم هست سلبریتی مشهور عالم سیاست در دفاع از فیلمنامه کارگردان مطرحی در جلسه شورای پروانه ساخت حضور پیدا کرد و استدلال های خودش را در دفاع از فیلمنامه مربوطه هم داشت من از او تقاضا کردم که جلسه را ترک کند و به او گفتم که شورای پروانه ساخت به خودی خود این قابلیت را دارد که درباره پروانه ساخت فیلم ها نظر دهد، آن شخص محترم جلسه را ترک کرد و آن فیلمنامه هم پروانه ساخت گرفت. این فیلمنامه نویس با اشاره به اینکه در تمام طول دو سال حضورم در شورای پروانه ساخت حتی رییس سازمان سینمایی وقت هم در جلسه شورا حضور پیدا نکرد الا روز آخر، می گوید: در زمان مرحوم سیف الله داد هم در شورای درجه بندی فیلم ها حضور داشتم، خاطرم هست آن زمان رییس وقت معاونت سینمایی در مورد فیلمنامه کارگردان مطرحی اصرار برای ساخته شدن آن فیلمنامه داشت و به ما می گفت که عاقل باشیم و با درایت کاری کنیم تا آن فیلم ساخته شود. سجاده چی ادامه صحبتش را به اینجا می رساند که: حالا واقعا در این سال ها نمی دانم چه اتفاقی افتاده و آیا فیلمنامه ها توسط ارگان و نهاد خاص مطالعه می شود یا خیر اما با خیال راحت می توانم بگویم که آن دسته از ارگان های خاص که قدرت اقتصادی و سهم سیاسی بالایی در سینما دارند (چه بخش خصوصی، دولتی) به سادگی می توانند پروانه ساخت بگیرند، بدون اینکه نگرانی برای تایید فیلمنامه های شان داشته باشند. این فیلمنامه نویس در ادامه به مجادله توییتری داروغه زاده و سید محمود رضوی اشاره می کند و می گوید: موضوع مطرح شده بین این دو همکار (بدون در نظر گرفتن درست یا غلط بودن) شدنی است، اما به لحاظ اخلاقی پر واضح است که نه اخلاقی است و نه درست. اما در سال های اخیر این نظارت به واسطه نفوذ و تاثیر گذاری برخی نهادها و ارگان ها در سینما به نظر می رسد که احتمالا باب شده باشد و در پاره ای از اوقات هم از مباحث پیچیده امنیتی فراتر رفته و رنگ و بوی اقتصادی هم پیدا کرده است.

نماینده خاص فیلمنامه های خاص

را می خواند

وقتی با سیروس الوند بحث را مطرح می کنیم او در ابتدای بحث ترجیح می دهد در این زمینه خاطره ای تعریف کند: وزارت ارشاد وقت در اوایل دهه هفتاد 16 یا 17 مورد اصلاحیه به فیلمنامه یک بار برای همیشه وارد دانسته بود اما من فقط یک مورد از این اصلاحیه را پذیرفتم چون خانم بنی اعتماد هم این ایراد فیلمنامه را به من گوشزد کرده بود و من از این جهت ایراد را رفع کردم چون ایراد سینمایی بود. بقیه اصلاحیه را اعمال نکردم و رفتم فیلم یک بار برای همیشه را ساختم. الوند در خلال تعریف این خاطره می گوید: جالب است وقتی فیلمنامه یک بار برای همیشه از وزارت ارشاد به من تحویل داده شد پشت آن نوشتند: ساخت این فیلم بلامانع است، مشروط بر اینکه نه در مورد سقط جنین حرفی زده شود و نه تصویری از آن ارایه شود. حالا شما در نظر بگیرید من چگونه می توانستم درباره موضوعی فیلم بسازم که نه درباره اش حرفی بزنم و نه تصویری نشان دهم. فکر می کنم فیلمساز باید نابغه باشد تا چنین موضوعی را با این حد ممیزی بسازد. این کارگردان ادامه می دهد: ولی من با هوشیاری کامل به این سوژه حساس پرداختم چون فیلم یک بار برای همیشه هم به موضوع مهاجرت جوانان به ژاپن می پرداخت و هم درباره سقط جنین حرف می زد .

الوند می گوید: اینکه مطرح می شود نهادهای خاص درباره بعضی فیلمنامه ها نظر می دهند، به نظر من این در مورد فیلمنامه های خاص با موضوعات و شرایط خاص صورت می گیرد که باید نهادهای خاص آن را مطالعه کنند وگرنه به نظرم بعید است که همه فیلمنامه ها توسط چنین نهادهایی خوانده شود چرا که آن نهادهای خاص می توانند در شورای پروانه ساخت نماینده داشته باشند.

به باور این کارگردان در همه چند دهه گذشته در درون هر فیلمسازی یک نوع ممیزی رشد کرده و آنها دیگر الان به سانسورچی های قهاری تبدیل شده اند تا این حد که وقتی طرح ها و فیلمنامه های شان را برای همکاران می فرستند به یکدیگر گوشزد می کنند و به هم اصلاحیه ها را یادآوری می کنند: این بخش را از فیلمنامه دربیاور، این دیالوگ را طور دیگری بنویس که نمی گذارند فیلم را بسازی، یا فیلم بعد از ساخت توقیف می شود. خدا رحمت کند سیف الله داد را که وقتی معاونت امور سینمایی را بر عهده داشت شورای پروانه ساخت و بررسی فیلمنامه ها را حذف کرد ولی فیلمسازان نتوانستند از این موقعیت استفاده کنند در نتیجه در آن مقطع فیلم های مبتذل زیاد شد. انگار که کسی باید بالای سر ما باشد و به ما یادآوری کند که چگونه فیلم بسازیم؛ در آن مقطع فیلمسازان از یک فرصت طلایی نتوانستند سود ببرند و همه ما به دوران گذشته بازگشت داده شدیم. این کارگردان تاکید می کند که ما فیلمسازان هرگز آیین نامه ای مدون و اعلام شده در خصوص ممیزی آثار سینمایی نداشته و نداریم همین امر موجب می شود که نقطه نظرات سلیقه ای جای قرار و قانون را بگیرد. در زمان یک معاونت فیلمی سال ها توقیف می شود مثل آدم برفی میرباقری و به رنگ ارغوان ابراهیم حاتمی کیا ولی در دوره های بعد هر دو فیلم به نمایش درآمده اند و هیچ اتفاقی هم نیفتاد.

یک منبع آگاه گزارش می دهد

اما در میان تماس های ما، یک فیلمساز حاضر شد به ما در این رابطه توضیحاتی ارایه دهد به شرط آنکه نامی از او برده نشود. او به ما می گوید: صحبت های آقای رضوی کاملا درست است برای اینکه از همان ابتدا فیلمنامه ها مباحث مساله داری را مطرح نکنند. حتی می دانم در شورای پروانه ساخت بر سر صدور مجوز فیلمنامه، درگیری هایی صورت می گیرد و وزارت ارشاد هم در ماه های اخیر تنگنای زیادی برای صدور پروانه ساخت داشته و فیلمنامه های بسیاری از فیلمسازان با اصلاحیه و ممیزی فراوان روبرو شده است.

گزارش ما در این قسمت به پایان می رسد اما واقعیت این است که بحث درباره نظارت نهادهای خاص بر چگونگی صدور پروانه ساخت و نمایش فیلم ها به پایان نرسیده و حتی به نظر می رسد این تازه شروع یک ماجرا باشد که پیگیری آن حقایق زیادی را در سینما روشن می کند.

روزنامه اعتماد طبعا در مقام تایید یا تکذیب دخالت یا عدم دخالت نهادهای خاص در سینما نیست.

آنچه در بالا آمد گزارشی بود در باب مناقشه ای که آقایان داروغه زاده و رضوی در مورد موضوع داشتند و از هر دو نفر دعوت می شود که نظرات شان را در این باره با روزنامه اعتماد در میان بگذارند و از این طریق به تنویر افکار عمومی کمک کنند.

*اعتماد

###

علی ژکان، کارگردان سینما، در گفتگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا؛ گفت: اگر هر فیلمساز یا سریال سازی سطح اتکایش را به ادبیات دهد و سراغ گرته برداری از رمان ها و داستان های جذاب برود یقیناً سطح کیفی بالاتر خواهد رفت، چون به هر حال دایره ادبی حین انتشار یک محک جدی می خورد و این محک، سطح خطا هنگام اقتباس نمایشی را کاهش می دهد. کارگردان مادیان و سایه به سایه ادامه داد: ما فرهنگ ادبی غنی ای داریم و می توانیم در مناسباتی مانند نوروز از همین فرهنگ برای داستان پردازی استفاده کرده و بهره ببریم. خیلی منابع خوب داریم که می شود از آن ها اقتباس کرد و آن ها را دستمایه کار قرار داد به شرط اینکه مدیران بخواهند اقتباس شود و مدام پیش روی اقتباس کنندگان، دست انداز قرار ندهند.

علی ژکان با بیان اینکه اصلاح ارتباط ادبیات و سینما و تلویزیون، نیاز زمانه است، اظهار داشت: رابطه بین تلویزیون و ادبیات، چه ادبیات کلاسیک و چه ادبیات معاصر باید یک رابطه فعال، خوشایند و قوی باشد و همین موجب می شود که فیلمنامه هایی باقدرت تولید شود. یقیناً این ارتباط وجود ندارد که سفارشی سازی و ادای این و آن را درآوردن سینما و تلویزیون را درمی نوردد. این کارگردان بیان داشت: پیشتر تقلید از بزرگان صورت می گرفت و حالا می بینیم سازندگان بر موج هایی سوار می شوند که هرازگاه وارد سینما و تلویزیون می شود در حالی که رفتن سراغ یک اقتباس خوب، خودش می تواند جریان ساز و عاملی برای الگو گرفتن باشد.

وی افزود:رابطه هنر سیما با ادبیات ما یک رابط قطع شده و با یک اینکه اگر خوشبین باشیم می توانیم ادعا کنیم که ادبیات و سینما رابطه حسنه ای با هم ندارند دولت مسوول و مقصر اصلی این ماجراست به لحاظ مسایل ممیزی و سانسور در واقع بخش فوق العاده ادبیات مان که اتفاقا به درد سریال سازی می خورد؛ ممنوعیت دارند و فیلمنامه نویس ها نمی توانند از آنها استفاده و اقتباس کنند البته این نکته را هم اشاره کنم که ممنوعیت استفاده از این کتاب های ممنوعه دو نوع است یک ممنوعیت درباره خود داستان است که حکم دادند درباره فلان داستان اصلا چیزی ننویسید یک ممنوعیت هم داریم که ممنوعیت اشخاص است که منظور همان نویسنده جان آثار داستانی است .

وی ادامه داد: برخورد با نویسنده های ادبیات داستانی در رسانه ملی به شدت سلیقه ای است. برای همین است که می کنیم رابطه سینما و ادبیات رابطه حسنه ای نیست.

علی ژکان با بیان اینکه اصلاح ارتباط ادبیات و سینما و تلویزیون، نیاز زمانه است، اظهار داشت: رابطه بین تلویزیون و ادبیات، چه ادبیات کلاسیک و چه ادبیات معاصر باید یک رابطه فعال، خوشایند و قوی باشد و همین موجب می شود که فیلمنامه هایی باقدرت تولید شود. یقیناً این ارتباط وجود ندارد که سفارشی سازی و ادای این و آن را درآوردن سینما و تلویزیون را درمی نوردد.

کارگردان عیسی می آید بیان داشت: پیش تر تقلید از بزرگان صورت می گرفت و حالا می بینیم سازندگان بر موج هایی سوار می شوند که هرازگاه وارد سینما و تلویزیون می شود در حالی که رفتن سراغ یک اقتباس خوب، خودش می تواند جریان ساز و عاملی برای الگو گرفتن باشد.

این کارگردان سینما گفت: واقعیت این است که همیشه کارهای اصیل و غیر اقتباسی چه در حوزه ادبیات و چه در عرصه تولید فیلم، بیش تر مورد توجه بوده است. تفاوت میان یک کار اقتباسی غیرخلاق، که تنها به مضمون و درونمایه یک داستان یا فیلم ساخته شده وفادار مانده و در مقایسه با کار اصلی، هیچ نشانه ای از خلاقیت و نوآوری در آن دیده نمی شود تا حدودی شبیه آن است که یک نقاش امروزی بخواهد از تابلوی نقاشی معروف لئوناردو داوینچی، مونالیزای تازه ای بکشد که حتی در کپی برابر اصل خود نیز چندان موفق عمل نکند.

ژکان افزود: فیلمساز امروز ما شناختی از نویسندگان امروز و تثبیت شده مان ندارد که در حوض امروز ادبیات ماهی بزرگی است. البته به نظرم خانه سینما و انجمن صنفی داستان نویسان می توانند در ایجاد این شناخت و رابطه موثر باشند. این روابط هم به درک درست نویسندگان از مناسبات سینمایی می انجامد و هم از توهم کارگردانانی می کاهد که فکر می کنند مولف بودن فقط به معنای این است که نام خود را به عنوان نویسنده اثر هم بیاورند.

دو روز قبل یکی از روزنامه نگاران جوان کشورمان که مدتی هم سردبیر جام جم بود، بعد از دست و پنجه نرم کردن با بیماری کرونا، جان خودش را از دست داد؛ روح الله رجایی. جالب اینجاست که همین دیروز متنی به نقل از اسماعیل رمضانی مدیرکل روابط عمومی هلال احمر منتشر شد که در آن توضیح داده شده بود، زنده یاد رجایی پیش از آنکه ناچار به تحویل تلفن همراهش در بیمارستان بشود، به رمضانی پیامی داده بود با این محتوا: دنیای خوبی بود! بله برای او و خیلی های دیگر زندگی به پایان رسید، اما رنج و غم و اندوه رفتن شان برای ما به یادگار ماند.

در این ایام کم نبودند روزنامه نگاران و خبرنگارانی که به کرونا مبتلا شدند و متاسفانه تا امروز تعدادی از آنان در مواجهه با این ویروس بی رحم، جان خودشان را از دست داده اند.

در میان این همه خبر تلخ که البته هم مایه نگرانی است و هم باعث تاسف، شاید فهمیدن این خبر که یکی از قدیمی ترین روزنامه نگاران کشورمان توانسته بعد از بیست و چند روز بستری شدن در بیمارستان به علت درگیری با ویروس کرونا، بالاخره از تخت بیماری بیرون بیاید و حالا روی پاهای خودش بایستد و از تجربه هم آوردی با کرونا حرف بزند، بتواند اندکی التیام دهنده دل های شکسته بسیاری از ما باشد. او از جمله بازماندگان دوره طلایی مطبوعات در ایران به حساب می آید. لیسانس حقوق دارد و دکترای اقتصاد. شاعر، نقاش، محقق ادبی- هنری، روزنامه نگار، طنزپرداز و داستان نویس است و بدون اغراق باید او را جزو یکی از اثرگذارترین هنرمندان چند دهه گذشته در ایران به حساب بیاوریم.

در عرصه های مختلف تا امروز کتاب های زیادی را منتشر کرده و به نوعی می شود او را دایره المعارف هنر معاصر ایران در معنای کلی به حساب آورد؛ جواد مجابی. همسرش سه روز قبل با بیان این که حال او بعد از ابتلا به کرونا رو به بهبود است، از پایان دوره 21روز قرنطینه این نویسنده باسابقه سخن گفت. آسیه مجابی (ناستین) درباره وضعیت سلامتی جواد مجابی توضیح داد: حالش خوشبختانه رو بهبود است و امروز (یکشنبه، 29 تیر) تست آخر کرونا را انجام داده و ما منتظر جواب آن هستیم. این تست برای این است که ببینیم آنتی بادی در بدنش به وجود آمده و دیگر ناقل نیست. الان در محیط خانه با هم هستیم. پیش از این، او در یک اتاق دیگر بود و در قرنطینه کامل روزگار می گذراند.

در آن ایام البته همسر جواد مجابی گفت: الان شرایطی ندارد که بتواند صحبت کند؛ در این 21روز فقط آه و ناله کرده است و الان صدایش واضح نیست که بتواند به خوبی حرف بزند.

دیروز اما بالاخره او توانست سخن بگوید. این هنرمند و البته منتقد پیشکسوت بعد از رهایی از بند کرونا، حرف های جالبی برای گفتن داشت. او گفت که امیدوار است همه ما انسان ها بتوانیم در دوران پساکرونا با اخلاقیات بهتر و حفظ شأن انسانی بیشتر، زندگی خود را عوض کنیم.

او البته متنی کوتاه آماده کرده و در آن نوشته بود: نخست باید تشکر کنم از مراقبت شبانه روزی ناستین و دخترم پوپک که کمک کردند به این سرای فانی برگردم. دیگر از دکتر ابوالقاسم مختاری که آگاهانه و بیشتر دوستانه در معالجه من کوشید.

او در ادامه متنی که بعد از بهبودی نوشته، آورده است: از دوستم دولت آبادی و همچنین همایون ایزدی که دائم پیگیر احوال من بودند و دوستان فراوان دیگر که بعدها خبردار شدند و مرا رهین منت خود کردند. همدلی شان را در روزهای درد و کابوس فراموش نمی کنم.

مجابی این را هم نوشته که باید یاد کنم از دکتر امید روحانی و البته گفت وگوهای تصویری با پسرم. در پایان سپاس و ستایش بی پایان دارم از عدم توجه کامل مسئولان فرهنگی به وضع هنرمندان معاصر. از طبعم توقع از هیچ کس و هیچ جا نداشته ام (ما آبروی فقر و قناعت نمی بریم)؛ اما در یک جامعه مدنی آن ها وظایف بدون مرزبندی نسبت به اهل فرهنگ و هنر دارند که انجام آن شجاعت اخلاقی خاصی می طلبد.

این پیشکسوت عرصه مطبوعات در ادامه چند کلامی هم حرف زد. مجابی گفت: درباره کرونا هم مقاله نوشته ام و هم حدود 50 شعر سروده ام.

او البته در بخش بعدی توضیح داد که به کرونا چگونه نگاه می کند و افزود: نظر من درباره کرونا این است که این بیماری یک بلای جهانگیر است و حالاحالاها دست از سر ما بر نمی دارد و به پایان رسیدنش همدلی جهانیان را می طلبد.

مجابی ادامه داد: امیدوارم با توجه به این همه قربانی که این ویروس دارد می گیرد، ما را به مرحله دیگری از توجه به جامعه برساند، نه فقط در ایران که در جاهای دیگر تا بتوانیم در دوران پساکرونا با اخلاقیات بهتر و حفظ شأن انسانی بیشتر، زندگی خود را تغییر بدهیم.

او در پایان سخنانش هم توضیح داد: وضعی که فعلا در دنیا وجود دارد بر اثر سرمایه داری مهاجم، کثیف و بی اخلاق بوده، و نه در شأن انسان است و نه جامعه جهانی. امیدم این است به رغم مسائلی که در یکی دو سال آینده تحمل خواهیم کرد، بتوانیم ارزیابی تازه ای از وضع جامعه و انسان معاصر داشته باشیم.

همدلی/علی نامجو

خبرگزاری شبستان، گروه مسجد و کانون های مساجد، به نقل ستاد ارتباطات رسانه ای ( فهما ) ، در پی ضایعه درگذشت روح الله رجایی سردبیر فقید روزنامه جام جم، حجت الاسلام و المسلمین حبیب رضا ارزانی مشاور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، رئیس ستاد هماهنگی کانون های فرهنگی هنری مساجد کشور و مدیرعامل خبرگزاری شبستان پیام تسلیتی صادر کرد .

متن این پیام به شرح ذیل است :

بسم الله الرحمن الرحیم

انا لله و انا الیه راجعون

درگذشت سردبیر مومن، متعهد، خوش خلق و جوان روزنامه جام جم، زنده یاد "روح الله رجایی" را به جنابعالی، همکاران وی و جامعه رسانه ای کشور تسلیت عرض می کنم، اینجانب ضمن تجلیل و تقدیر از فعالیت های مستمر و جدی رسانه ای ایشان در خدمت خالصانه به مردم، از درگاه خداوند بزرگ رحمت و غفران واسعه الهی برای ایشان و صبر و شکیبایی برای بازماندگان و خانواده معزز خواهانم .

گفتنی است روح الله رجایی، که چندی پیش بر اثر ابتلا به ویروس کرونا در بیمارستان بستری شده بود، صبح دوشنبه 30 تیر 99 دار فانی را وداع گفت. رجایی سابقه حضور در رسانه های مختلف ازجمله روزنامه همشهری، همشهری جوان و تهران امروز را در کارنامه داشت. وی همچنین در سمت معاون اداره کل روابط عمومی جمعیت هلال احمر و معاون روابط عمومی پژوهشگاه علوم انسانی نیز مشغول به فعالیت بوده است.

پایان پیام/ 40

به گزارش ایرنا، پیکر روز سه شنبه با حضور جمعی از اهالی رسانه و مطبوعات، شماری از مدیران عامل و مسئول نشریات و خبرگزاری ها، همکاران وی در روزنامه جام جم و همچنین اعضای خانواده او تشییع و در بهشت زهرا(س) آرام گرفت.

معاون مطبوعاتی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی ومدیر عامل خبرگزاری جمهوری اسلامی( ایرنا) از جمله مسئولان رسانه ای کشور بودند که با حضور در مراسم تشییع و خاکسپاری زنده یاد روح الله رجایی ضمن ابراز همدردی با خانواده داغدیده آن مرحوم، این ضایعه را به خانواده و جامعه رسانه ای کشور تسلیت گفتند.

مرحوم رجایی متولد 1361 و دانش آموخته مقطع دکتری رشته علوم ارتباطات، سابقه حضور در رسانه های مختلف از جمله روزنامه همشهری، همشهری جوان و تهران امروز را در کارنامه کاری خود داشت. وی در سمت معاون اداره کل روابط عمومی جمعیت هلال احمر و معاون روابط عمومی پژوهشگاه علوم انسانی نیز خدمت کرده بود.

رجایی هفته گذشته از ابتلا به بیماری کرونا خبر داده و در بیمارستان بستری شده بود اما در حالی که امیدهای فراوانی به بهبودی او بود، صبح دوشنبه( 30 تیرماه 99) دارفانی را وداع گفت.

رئیس مجلس شورای اسلامی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، سخنگوی وزارت امور خارجه، معاون ارتباطات و اطلاع رسانی دفتر ریاست جمهوری، رئیس دفتر رئیس جمهوری، معاون مطبوعاتی و اطلاع رسانی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و مدیر عامل خبرگزاری جمهوری اسلامی (ایرنا) از جمله دههاتن از مقامها و مسئولانی بودند که با صدور پیامهای تسلیت، فقدان این روزنامه نگار متعهد و فرهیخته را به جامعه رسانه ای کشور تسلیت گفتند.

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم ، مجمع عمومی و انتخابات هیئت مدیره و بازرسی اتحادیه کشوری مؤسسات و تشکل های قرآن و عترت به صورت غیرمتمرکز و حضوری در استان ها، سوم مردادماه از ساعت 10 تا 12 برگزار خواهد شد.

اسامی کاندیداهای هیئت های مدیره و بازرسی اتحادیه کشوری مؤسسات و تشکل های قرآن و عترت پس از بررسی صلاحیت و رزومه آنها از سوی هیئتی متشکل از اعضای دو اتحادیه مؤسسات و تشکل های قرآن و عترت کشور و ناظرانی از سازمان تبلیغات اسلامی و معاونت قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، اعلام شد.

بر این اساس محمد ابراهیمی، حسین اجرایی، لیلا پرویزی، عبدالله ایمانی، مجتبی حسن زاده، محمدرضا پیرزاده، فرحناز زرین فر، سیده فاطمه حسینی، معصومه زعفرانی بهروز، محسن صالحی، محمدحسین صباغ، رضا شریفی، علیرضا شاهسونی، پیمان سلیمی، مهدی شایان، خدابخش سجادی، سیدعلی محمد سرسرایی، سیدروح الله طاهری، زهرا زندی، زهرا کرباسی، حسن محمدی، تاج محمد قریشی، حسین قاسمی جمال، مهدی مقامی، حمیدرضا مطهریان، سیدمحمد موجانی، سیده مریم موسوی زاده، سیدمرتضی نیکزاد، نادر قاسمی، علی فرهادی نیا، حبیب الله عزیزی، علی آدینه سبزوار، عباس جانباز، امیرحجت مرادی، یعقوب خرسند، بهروز کریم نژاد، مصطفی فضل علی، مرتضی ترک زاده، سیدمرتضی حسینی امین، محمدرضا پورمعین، هاشم صدیقی، جواد سعیدی، لیلا نادرنیا، حجت مجیدی، اعظم السادات برغمدی، میثم طاهرآبادی، علی فضیلتی، لیلا شکرانی، محمود حمیداوی، فرید عزت پور، حسین اسلامی، منصوره معصومی، حسن سلطان پناه، مجید باوردی، بهروز ذوالقدر، هادی مساح، نهضت حورزاده، سیدمحسن موسوی بلده، مرتضی طلایی، رحیم قربانی، حسین خاکساری، سیدمهدی پورموسوی، مرضیه میرکو، حسین ذبیحی، سیدمحمدرضا علاءالدین و لاله افتخاری به عنوان کاندیداهای هیئت مدیره معرفی شدند.

همچنین کاندیداهای هیئت بازرسی متشکل از باقر افخمی، سیدابراهیم حسینی، زهره کمالی، محترم قلی پور، مسعود ابوطالبی، زهرا کنعانی، میثم شالیکار، یدالله مشهور، قاسم جهان آرا، احمد مرادی، داوود محمودی، محمد پیلان نژاد، محمد الهی، محمد نیکی کهریزی و سعید ملکوتیان است.

انتهای پیام/

به گزارش معاونت قرآن وعترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی روز سه شنبه در بیانیه ای اعلام کرد: در اندیشه اسلامی تاکید بر وحدت اجتماعی در جامعه ایمانی به صورت عام و در میان متولیان و مدیران دستگاه ها و نهادهای قرآنی به صورت خاص، همواره مورد توجه بوده است و انتظار مردم نیز گسترش دایره وحدت و همدلی در میان فعالان این عرصه برکت خیز است.

وی افزود: اکنون که در سایه سار حاکمیت دینی برآمده از خون شهیدان و حاصل مجاهدت های فراوان ملت مسلمان ایران، با ابلاغیه دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی، دبیرخانه هیئت رسیدگی به امور مراکز فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی متولی راهبری ادغام اتحادیه ها و تشکیل اتحادیه واحد کشوری موسسات و تشکل های قرآن و عترت شده است. ضمن استقبال از این اقدام مهم و مبارک، از کلیه مدیران و اعضای هیات مدیره هر دو اتحادیه وموسسات قرآنی واجد شرایط شرکت در انتخابات، دعوت می شود با حضور پرشور خود و حفظ همدلی، اخوت و اتحاد برگ زرین دیگری را در تاریخ فعالیت های قرآنی کشور ثبت و ضبط کنند.

بدون شک مشارکت حداکثری موسسات در این انتخابات، پشتوانه ای قوی برای این حرکت نوین و تحکیم زیرساخت های وحدت و همدلی در آینده است. امید است تشکیل این اتحادیه واحد کشوری به انسجام بیشتر و ثمربخشی فعالیت های قرآنی و پرهیز از موازی کاری های ناصحیح و پاسداشت منافع واقعی موسسات فرهنگی قرآن و عترت جهت هم افزایی های سازنده بیانجامد.

وی اظهار امیدوای کرد که اعضای هیئت مدیره موسسات فرهنگی قرآن و عترت با حضور حداکثری در انتخابات این اتحادیه نقش موثر خود را در نشر و گسترش فرهنگ قرآن و عترت طاهره و تقویت و توسعه مشارکت های مردمی در حوزه قرآن به نحو احسن ایفا کند.

به گزارش ایرنا وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در 22 تیر سال جاری طی حکمی را به عنوان رئیس ستاد برگزاری انتخابات اتحادیه کشوری موسسات و تشکل های قرآن و عترت منصوب کرد تا در اجرای الحاق ماده واحده مصوبه ضوابط تاسیس مراکز، موسسات، کانون ها و انجمن های فرهنگی و نظارت بر فعالیت آنها مصوب شورای عالی انقلاب فرهنگی اقدامات لازم را انجام دهد.

صالحی دیروز (دوشنبه) در وبینار انتخابات اتحادیه کشوری موسسات و تشکل های قرآن و عترت با بیان اینکه در حال حاضر اساسنامه و انتخابات پیش رو افق خوبی را در فرا راه جریان تشکل های مردمی قرآنی ایجاد می کند، ابراز امیدواری کرد: با رعایت قوانین و مقررات، نظم و اخوت بیشتر یک انتخابات خوب را داشته و در فضای اطمینان به پیش برویم.

سه روز پیش نیز عبدالهادی فقهی زاده در نشست مدیران استانی اتحادیه های موسسات و تشکل های قرآن و عترت سراسر کشور، بر روند برگزاری انتخابات سالم و باشکوه اتحادیه های تشکل ها و موسسات فرهنگی قرآن و عترت تاکید کرد و گفت: وظیفه همه ماست در نهایت اخوت و برادری ایمانی و با رعایت انصاف و عدالت، در برگزاری انتخابات سالم و باشکوه نقش آفرینی کنیم.

وی با تاکید بر به رسمیت شناختن دو اتحادیه موجود گفت: از نظر معاونت قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، تا روز سوم مرداد سال جاری که روز برگزاری انتخابات اتحادیه کشوری تشکل ها و موسسات فرهنگی قرآن و عترت است، با هر دو اتحادیه موجود همکاری کامل ادامه خواهد داشت.

معاون قرآن و عترت وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی ضمن بهره گیری و لزوم همکاری با اتحادیه های استانی توسط ادارات کل فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت: انتظار می رود ادارات کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان ها نیز با همین رویکرد با هر دو اتحادیه تعامل و همکاری مناسب داشته باشند.

انتخابات اعضای هیئت مدیره اتحادیه کشوری موسسات و تشکل های قرآن و عترت در سوم مرداد 1399 در سراسر ادارات کل استانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برگزار خواهد شد.

غلامرضا زوزنی | شهرآرانیوز؛ انبوهی از خاطره ها را از تئاتر مشهد در سینه خود محفوظ نگه داشته است. همکاری او با افرادی همانند مرحوم رضا سعیدی، مرحوم انوشیروان ارجمند، داریوش ارجمند، علی آزادنیا و ... برایش کوله باری از تجربه را به همراه داشته و از آن ها در بیش از 100 نمایش صحنه ای، خیابانی و تلویزیونی بهره برده است.

امیر محاسبتی ، بازیگر پیش کسوت مشهدی، متولد 1339 است که از ده سالگی فعالیت هنری اش را در مشهد آغاز کرده است. پیش از انقلاب اسلامی با اینکه تنها ده، دوازده سال بیشتر نداشته در یک سریال نقش ایفا می کند. سال ها بعد در سریال روایت عشق ، نخستین فیلمی که پس از انقلاب درباره سید و سالار شهیدان ساخته شده است، در نقش یزیدبن معاویه حاضر می شود و پس از آن نامش در تیتراژ نزدیک به پنجاه فیلم و سریال ثبت می شود. او درباره فعالیتش در آن دوران و همکاری هایش با بازیگران برجسته مشهدی می گوید: زمانی که جوان بودم بین اهالی هنر حسادت نبود؛ رقابت سازنده وجود داشت و همه به هم کمک می کردند. محاسبتی یکی از افتخاراتش این است که در فیلم های کوتاه و فیلم های صدثانیه ای هم حضور داشته است.

او همچنین به دلیل حضور متعددش در جشنواره های مختلف ملی همانند فجر، دفاع مقدس، آیینی، سنتی و ... توانسته جوایز و رتبه هایی را از آن خود کند.

تئاتر پشت دیوار قدیمی کشتارگاه به نویسندگی و کارگردانی رضا صابری، چند تئاتر دیگر و نیز سریال سرزده به کارگردانی شهرام اسدی، که ماه محرم از رسانه ملی پخش خواهد شد، آثاری است که او آماده نمایش دارد.
این دومین مرتبه است که در طول 45 سال فعالیت محاسبتی شهرآرا سراغی از او می گیرد و پای صحبت هایش می نشیند. برای همین او معتقد است اگر رسانه ها سراغ هنرمندان را بگیرند اوضاع فضای هنری بهبود خواهد یافت.
در ادامه گفت وگوی ما را با این بازیگر پیش کسوت که در تدارک سفر به تهران برای همکاری در فیلم گشت ارشاد 3 تازه ترین اثر سینمایی سعید سهیلی ، سینماگر مشهدی، است می خوانید.

شما هم روی صحنه تئاتر حضور دارید و هم در قاب تلویزیون و سینما دیده می شوید. اما به نظر می رسد تئاتر جایگاه ویژه ای برای شما دارد؟

من عاشق تئاتر هستم. هنوز هم دارم در این راه تجربه کسب می کنم. اتفاقی که در تئاتر می افتد بدیع است. رابطه میان بازیگر و تماشاگر است که آن را معنی می کند. آن چیزی که در تئاتر اهمیت دارد حضور مخاطب است. تئاتر برای مردم اجرا می شود. رمز و رازی در آن وجود دارد که به ما، چه بازیگر چه مخاطب، درک و آگاهی می دهد. در واقع این هنر جایی است برای دیدن، شنیدن و اندیشیدن. تئاتر یعنی هنری که آگاهی می دهد و من هم تئاتر را برای این دوست دارم. به وجود آمدن این آگاهی نه بدون تماشاگر و نه بدون بازیگر و دیگر عوامل تئاتر ممکن نیست.

اتاق نور سالن هلال احمر شب اجرای نمایش خانات نوشته و کار رضا صابری نفرات عکس، علی جوانمرد، حسین رزاززاده، امیر محاسبتی ، تقی هاجری

همچنین آن چیزی که تئاتر را برای من جذاب کرده است حس زنده بودنی است که در آن وجود دارد. زنده بودن تئاتر و نفس گرم تماشاچی به من انرژی می دهد. می دانید در تئاتر یک قاب لانگ شات وجود دارد که بازیگر در آن باید با تمام وجودش بازی کند. بر خلاف آن چیزی که در سینما و تلویزیون اتفاق می افتد، که نما های مختلف و تقطیع شده وجود دارد، تئاتر باید بدون قطع جریان داشته باشد. این زنده بودن تئاتر حس عجیبی هم برای بازیگر و هم برای مخاطب به دنبال دارد. مجموع همه این ها من را عاشق تئاتر کرده است.

می توان این طور نتیجه گرفت که حضور شما در تلویزیون و سینما به دلیل دیده شدن بیشتر بوده است؟

در دنیای وسیع بازیگری هرکه بگوید نمی خواهد دیده شود دروغ گفته است. قطعا من هم می خواهم هنرم را به نمایش بگذارم و دیده شوم. اما این دیده شدن به همین راحتی نیست. دست پیدا کردن به مدارج بالا در تئاتر، سینما و حتی تلویزیون دشوار است. من هم دوست دارم مردم کارم را ببینند.

بالأخره ما هم برای مردم کار می کنیم. اگر مردم و مخاطب کار های ما را دنبال نکنند، فعالیت ما بی فایده است و شهرت معنایی ندارد. از طرف دیگر الان شرایط به ویژه در میان جوانان به سمتی رفته است که همه برای دیده شدن پا به عرصه بازیگری می گذارند. این یک دروغ است که کسی بگوید فقط برای عشقش به بازیگری به دنیای هنر پا گذاشته است. چون دیده شدن آینده جوانان را تضمین می کند.

در این میان، که همه به فکر دیده شدن هستند، چه چیزی از همه بیشتر اهمیت دارد؟

به نظرم جوان تر ها باید حواسشان به مردم باشد. به آن ها احترام بگذارند. انتخاب های درست داشته باشند و آهسته حرکت کنند. فعالیت در فضای هنری همانند راه رفتن روی لبه تیغ است. بازیگر باید علاوه بر توانایی های فنی و هنری ای که کسب کرده و می کند مردم دار هم باشد.

فکر می کنید بعد از چهار دهه فعالیت در تئاتر، سینما وتلویزیون، به جایگاهی که باید، دست پیدا کرده اید.

من هنوز هم در این هنر مشغول آموختن و کسب تجربه هستم و جایگاهی را برای خودم نمی بینم. شاید بیست سال پیش که جوان تر بودم اگر شرایطش فراهم می شد تا در یک فیلم سینمایی خودی نشان دهم، می توانستم نتیجه زحماتم را ببینم.

اما به نظرم در برخورد با موقعیت ها نگاهمان را باید اصلاح کنیم. به نظرم منِ محاسبتی هیچ وقت جای فرد دیگری را در بازیگری نمی توانم بگیرم. از آن طرف دیگر، بازیگر دیگری هم نمی تواند جای من را بگیرد. هر کسی جایگاه خودش را در بازیگری دارد.

اگر به نظرمان می رسد هنرمندی به آن جایگاهی که باید نرسیده عوامل مختلفی دست به دست هم داده تا آن اتفاق بیفتد یا نیفتد. متأسفانه ما هنرمندان به یکدیگر مساعدت و یاری نمی کنیم. ما باید تجربه ها را به هم منتقل کنیم تا باعث پیشرفت یکدیگر باشیم، اما این کار را نمی کنیم. اگر در هنر حسادت ها را کنار بگذاریم و به جای آن، رقابت سازنده بنشانیم خیلی اوضاع بهتر می شود و همه به جایگاهی که مستحقش هستند می رسند.

جدای از این ها اگر منِ نوعی جوهر هنر را داشته باشم به آن جایی که باید برسم خواهم رسید. اوضاع هم جوری شده که هنرمند برای کار کردن باید به تهران برود. باید در دسترس کارگردانان بزرگ سینما و تئاتر قرار داشته باشد تا به او پیشنهاد کار بدهند؛ و الا در مشهد کار کردن دشوار شده است. تا امثال من با خبر می شوند که کارگردانی برای تولید یک اثر به مشهد آمده، تیمش بسته شده است و دیگر نیاز به بازیگر ندارد. دوستانی هم که از این فعالیت ها با خبر هستند به ما خبر نمی دهند. تیم خودشان را سر کار می برند. می خواهم بگویم بیشتر رابطه ها کارکرد دارند تا ضابطه ها. می بینید که در مشهد پشت سر هم فیلم می سازند؛ اما افرادی همانند من که عمرمان را پای این کار گذاشته ایم بی خبر و بیکاریم.

به نظر شما چرا فضای رقابت در هنر مشهد این گونه است؟

به این دلیل است که ما در مشهد مرجعی نداریم. مرجعی که اطلاعات همه عوامل هنری و فنی در آن وجود داشته باشد نداریم. اگر چنین مرجعی ایجاد شود بازیگران راحت تر به اهدافی که دارند می رسند. کارگردان یا فیلم سازی که می خواهد کار کند به آن مرجع مراجعه کند و عواملش را بر اساس سابقه کار و نیازمندی اش انتخاب کند. آن مرجع که مثل یک صنف عمل می کند به کارگردان و یا سازنده فیلم می گوید که آیا این بازیگر می تواند از عهده کار برآید یا نه. متأسفانه این مرجع وجود ندارد. امثال من، افراد زیادی هستند که در مشهد کسی از آن ها یادی نمی کند. متأسفانه اگر مدتی هم از فضای هنری دور باشیم کسی یادی از ما نمی کند. اگر کاری هم پیشنهاد شود آن قدر دستمزدش پایین است که در شأن بازیگر نیست. اما بیشتر هنرمندان به دلیل اینکه خودشان را در جریان تولید قرار دهند مجبورند کار را با همان دستمزد پایین بپذیرد.

نمایش دلبسته نوشته عباس جانفدا و کار احمد طاهونچی. علی جوانمرد، حسین مقدم و امیر محاسبتی

این شرایط در هنر های نمایشی و بازیگری از گذشته در فضای هنری مشهد شکل گرفته یا محصول سال های اخیر است؟ یا شاید هم اقتضای کار هنر های نمایشی این گونه است.

نه! اقتضایش این نیست. نمی دانم چرا آن هایی که در کار هنر هستند دوست ندارند رقابت سازنده کنند. البته این را هم بگویم افرادی مثل محمد جهان پا، بازیگر، نویسنده و کارگردان تئاتر، و ... به پیش کسوت ها احترام می گذارند و در کارهایشان از آن ها نیز استفاده می کنند.

اگر هر کدام از این هنرمندان جوان که اسم و رسمی در تئاتر و فیلم سازی مشهد دارند به سراغ پیش کسوت ها بروند و از تجربیاتشان سر کار ها استفاده کنند کافی است. بالأخره پیش کسوت ها برای بقای این هنر در مشهد زحمت کشیده اند.

صدا و سیمای استانی هم پایش را از این فضا کنار کشیده است.

متأسفانه برنامه ریزی درستی وجود ندارد. دقیق که می شویم می بینیم تلویزیون هم کم کار شده است. ما بازیگرا ن تئاتر قبلا سالی دو، سه سریال و تله فیلم بازی می کردیم. الان چرخه تولید در تلویزیون کند می چرخد. شما صدا و سیمای استان های دیگر را نگاه کنید؛ سریال تولید می کنند. تله تئاتر می سازند. اما در مشهد این طور نیست و این باعث تأسف است. ما در استان خودمان باشیم و کسی نباشد که از آن ها حمایت کند.

حتی حمایت از تئاتر هایی که روی صحنه می روند هم در دستور کار تلویزیون قرار ندارد. گروه تئاتر پولی برای تبلیغات تلویزیونی ندارد. اما تلویزیون می تواند با پخش یک تیزر کوتاه از تئاتر و حتی یک زیرنویس تلویزیونی از هنرمندان مشهدی حمایت کند.

مطمئنا در مشهد ظرفیت هنری وجود دارد، اما حمایت از آن، چه از طرف دستگاه ها و چه از طرف خود هنرمندان وجود ندارد. این هنرمندان هستند که باید از یکدیگر حمایت و در کارهایشان از هم استفاده کنند.

سعید سهیلی با دعوت از شما برای بازی در فیلم تازه اش خواسته از هنر مشهد حمایت کند یا تجربه های همکاری گذشته و رفاقتتان با او باعث این اتفاق شده است؟

این نخستین باری است که من قرار است با آقای سهیلی همکاری کنم. او همیشه به همشهری هایش لطف داشته و در همه کارهایش حداقل از یکی دو نفر از آن ها استفاده کرده است. در گشت ارشاد 3 هم نقشی برای من کنار گذاشته که برایم افتخار است. امیدوارم بتوانم پاسخ اعتمادش به خودم را بدهم. این رفتار آقای سهیلی در میان همه هنرمندان مشهدی که به تهران مهاجرت کرده اند وجود دارد. همه آن ها به همشهری هایشان لطف دارند و هنرمندان مشهدی را فراموش نمی کنند و تاجایی که بتوانند در کارهایشان از بازیگران مشهدی استفاده می کنند.

بهرام فاضلی زاد در گفت و گو با ایسنا، با اشاره به شیوع بیماری کرونا، گفت: متاسفانه شیوع این بیماری بسیاری برنامه های فرهنگی را در سطح استان لغو کرد و نمایشگاه کتاب هم از جمله این برنامه هاست که امسال برگزاری آن لغو شد.

وی افزود: امسال هیچ نمایشگاه کتابی در کشور برگزار نمی شود و به تبع برگزاری این نمایشگاه در کرمانشاه هم لغو شده است.

فاضلی زاد با بیان اینکه حمایت از علاقمندان کتاب و کتابخوانی در شرایط شیوع کرونا همچنان ادامه خواهد داشت، گفت: همانند روال معمول کار خرید و توزیع کتاب ادامه دارد و در چند ماهه اخیر پنج هزار جلد کتاب خریداری و در سطح استان توزیع شده است.

وی افزود: این کتاب ها در سطح کتابخانه ها، مدارس، آموزشگاه ها و سایر مراکز مشابه توزیع می شود.

مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان کرمانشاه تصریح کرد: همچنین جهت حمایت از علاقمندان کتاب، بحث تخفیف خرید کتاب در سطح کتابفروشی ها در قالب طرح های مختلف در طول سال به اجرا در می آید.

فاضلی زاد خاطرنشان کرد: این طرح ها در قالب طرح ها بهاره و پاییزه و در ماه های مختلف سال به اجرا در می آید و اهالی کتاب می توانند در زمان اجرای این طرح ها کتاب های مورد علاقه خود را با تخفیف مناسب خریداری کنند.

انتهای پیام

وقایع استان در گفتگو با مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان مرکزی سیاست گذاری توسعه فعالیت های فرهنگی و هنری در ایام کرونا را مورد بررسی قرار می دهد سکوت و سکون

کوروش دیباج

حالمان بد است، روزها بی حوصله از خانه خارج می شویم هرروز شاهد یک نزاع و دعوا در خیابان هستیم و تنها واکنشمان این است چه شده که مردم بی طاقت شده اند؟ دولت و متولیان حوزه بهداشت و درمان مادام به مردم توصیه می کنند که اقدامات پیشگیری از کرونا را رعایت کنید ولی غافل از اینکه همچنان مراسم ها و جشن های عروسی ، دورهمی و... برپا است. شاید بی ربط به نظر برسد ولی در اصل همه این موارد به مغفول ماندن حوزه ای برمی گردد که سالیان سال در سایه توجه دادن به سایر حوزه های اقتصادی، سیاسی و... آن را مدفون کرده ایم و حال اثرات نپرداختن و عدم اهمیت به آن بیش از هر زمان دیگر برای ما نمایان است.
حوزه فرهنگ و هنر هرچند در کشور ما به عنوان یک حوزه لوکس و دارای مخاطب خاص در نظر گرفته می شود ولی بنا به گفته بسیاری از صاحب نظران و کارشناسان بنیادی ترین حوزه در توسعه انسانی هر کشور است. حال که کرونا مهمان کشور ما شده است و گویا قصد ندارد به این زودی ها برود، حال که وضعیت شهر اراک و بسیاری از شهرهای استان مرکزی در وضعیت قرمز قرارگرفته و به گفته استاندار مرکزی محدودیت های بیشتری برای برنامه ها و فعالیت ها در حوزه های مختلف استان صورت می گیرد، ازاین رو وقایع استان در گفتگو با حجت الاسلام عباس دانشی، مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی به این موضوع پرداخته است که سیاست اداره کل فرهنگ و ارشاد استان در ایام کرونا برای توسعه فعالیت های فرهنگی و هنری چیست؟

بارها شما در گفتگو با رسانه ها به آسیب های جدی کرونا به حوزه فرهنگ و هنر پرداخته اید، ولی تاکنون نگفته اید چه سیاستی را این اداره کل برای توسعه فعالیت های فرهنگی و هنری در ایام کرونا پیش گرفته است؟
در شرایط شیوع ویروس کرونا یکی از حوزه های مهمی که دچار آسیب گسترده شد، حوزه فرهنگ و هنر است و دلیل این امر بدین برمی گردد که برنامه و فعالیت های حوزه فرهنگ و هنر معمولاً مخاطب محور بوده و در قالب حضور فیزیکی و شرکت مخاطب صورت می گیرد. با توجه به اینکه رعایت فاصله اجتماعی و عدم حضور در نشست ها و برنامه با جمعیت بالا اصل مهم در پیشگیری از کرونا است، طبیعی است که به حوزه فرهنگ و هنر و فعالیت های محوری آن بیشترین آسیب نسبت به سایر حوزه ها وارد شود.
کرونا برای حوزه فرهنگ و هنر همچون یک سونامی بود که به بسیاری از زیرساخت ها و فعالیت های این حوزه آسیب جدی وارد کرد. بسیاری از کتابخانه ها، سالن تئاتر، سینما تعطیل شده و در کنار آن روند فعالیت مطبوعات مکتوب دچار آسیب جدی شدند. می توان ادعا کرد بخش فرهنگ و هنر و مطبوعات در شمار نخستین گروه ها بوده که در اثر شیوع کرونا دچار آسیب فراوانی شده اند.

وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و دستگاه زیربخشی آن، ادارات کل فرهنگ و ارشاد در استان ها چه سیاست و راهکار جایگزین برای توسعه فعالیت های فرهنگی و هنری در ایام کرونا داشته است؟ و آیا این سیاست گذاری را مؤثر می دانید؟
همان طور که می دانید در بحث سیاست گذاری نیاز به پایش و ارزیابی عوامل و استفاده از نظرات و دیدگاه صاحب نظران در این حوزه است، کرونا کمتر از شش ماه است کل کشور را درگیر خودکرده است، طبیعی است که سیاست گذاری و برنامه ریزی که در این حوزه صورت می گیرد بر اساس آزمون وخطا است ولی بااین حال این وزارتخانه و همکارانم در ارشاد باوجود مشکلاتی همچون کمبود تخصیص اعتبارات به حوزه فرهنگ و هنر، کمبود نیروی انسانی و... سعی کرده اند نگذارند بیشتر از این، حوزه دچار آسیب شود و به خوبی می دانند سیاست سکوت و سکون پاسخ نمی دهد.
تعطیلی سینما و سالن تئاتر و.... در ایام کرونا به خصوص زمانی که وضعیت شهرستان و استان قرمز اعلام شود کار ضروری است ولی با خود اندیشیده ایم که با این تعطیلی ها چه زیان های مالی فراوانی را به سالن دار و صاحب صنف وارد کرده ایم و شاید با این تعطیلی ها هر شهری حداقل یک سالن سینما خود را از دست دهد.
هرچند زیرساخت های فضای مجازی و استفاده مردم از فضای مجازی برای شرکت در برنامه و فعالیت های فرهنگی نسبت به سایر کشورها کمتر است ولی با این حال سیاست وزارتخانه و همکارانم در ارشاد این بوده که فعالیت ها و برنامه های متنوع فرهنگی و هنری در قالب و بستر فضای مجازی برای عموم استفاده شود.
در استان هم همین سیاست در کنار حمایت از هنرمندان و اهالی فرهنگی صورت گرفته است و سعی شده است بسیاری از برنامه ها و فعالیت های فرهنگی و هنری استان در قالب فضای مجازی برگزار گردد به عنوان مثال برنامه هایی همچون طرح کتاب خوانی در خانه ها، برگزاری جشنواره کتاب خوانی در خانه، جشنواره مجازی خانه های نورانی، مسابقه مجازی حفظ سوره نبأ برای کارکنان و خانواده های کانون مساجد، برگزاری جشنواره مجازی شعر و لطیفه و طنز، برگزاری جشنواره دل نوشته و خاطره نویسی از کادر درمان، جشنواره هر خانه یک تماشاخانه و... بخشی از این فعالیت ها بوده است.
علاوه بر فعالیت های مستمر در فضای مجازی اداره کل فرهنگ و ارشاد سعی کرده است برنامه و فعالیت هایی ار که برگزار می کند با حفظ فاصله اجتماعی و رعایت پروتکل های بهداشتی باشد به عنوان مثال در جشنواره تئاتر یاس که اولین بلک باکس شهر اراک در آن افتتاح شد و نمایش هایی روی صحنه رفت، باوجود استقبال و درخواست زیاد با تعداد کمی از شرکت کنندگان این جشنواره برگزار شد.
کار دیگر که در فرهنگسرای آیینه در ایام کرونا انجام شد، ایجاد بانک کتاب در این مکان بود که این مجموعه می تواند در فرصت های مناسب توزیع کتاب در استان، مراکز فرهنگی و مکان های فرهنگی و آموزشی اهدای کتاب داشته باشد که در هفته دولت این بانک کتاب افتتاح خواهد شد.

ا داره کل و فرهنگ و ارشاد اسلامی در کنار پرداختن به وظایف و مأموریت های خود چه رسالتی برای کمک به کادر درمان استان در پیش گرفته است؟
این اداره کل خود را از کادر بهداشت و درمان جدا ندانسته و از همان روزهای اول شیوع کرونا در استان سعی کرده است که در کنار این کادر زحمت کش به رسالت اجتماعی خود عمل کند به عنوان مثال یکی از محوری ترین فعالیت و برنامه هایی که اداره کل فرهنگ و ارشاد به عنوان متولی انجام داد بحث راهبری و هدایت صحیح اخبار در فضای مجازی بوده است که تاکنون جلسات متعددی با فعالان فضای مجازی، مدیر کانال ها و فعالان رسانه ها برای پرداختن به این مهم برگزارشده است و خوشبختانه شاهد هستیم که اخبار نادرست در مورد کرونا نسبت به روزهای اول کمتر در فضای مجازی منتشر می شود.
یکی دیگر از فعالیت های این اداره کل اهدای کتاب به کادر بهداشت و درمان بوده است و در کنار آن از فعالان این حوزه از سوی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی تقدیر به عمل آمد. انجمن مد و لباس که زیر نظر اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان فعالیت می کند توانست در ایام کرونا بیش از 100 هزار ماسک را تولید کند و رایگان در اختیار مراکز درمانی قرار دهد.

به عنوان آخرین سؤال، چرا به حوزه فرهنگ و هنر در ایام کرونا کمتر بها داده شد؟
متاسفانه به حوزه فرهنگ و هنر نه تنها در ایام کرونا بلکه قبل از این ایام نیز نسبت به سایر حوزه ها بی توجهی می شد. هرچند امام راحل و مقام معظم رهبری بارها در سخنان خود بر اهمیت این حوزه تاکید کرده اند ولی متأسفانه به این حوزه کمتر توجه می شود، وقتی بودجه ای که به این حوزه توسط دولت اختصاص می یابد کمتر از 0/6 درصد است چگونه انتظار می رود این حوزه به فعالیت های خود همچون گذشته بپردازد.
باید قبول کنیم که حوزه فرهنگ و هنر محوری ترین ابزار توسعه آن کشور است و وقتی این حوزه مورد غفلت قرار گیرد قطعاً تبعات ناگواری بر کشور خواهد داشت. کرونا هم بر این بی لطفی ها مزید بر علت شده است امکان دارد در همین شهر اراک تنها سالن سینمای آن تعطیل شود. در حالی که در طول سال های اخیر نتوانسته ایم به سالن های سینمایی این شهر اضافه کنیم و اگر این سالن هم تعطیل شود ببینید چه تبعات ناگواری برای شهروندان این شهر خواهد داشت.
مطبوعات یکی از محوری ترین فعالیت های حوزه فرهنگی است، در ایام کرونا شاهد هستیم بسیاری از مطبوعات کشور با تیراژ بالا به دلیل شیوع کرونا خبرنگاران خود را تعدیل و از کار بیکار کردند، چگونه انتظار می رود که به تبع آن در استان ها همچون استان مرکزی مطبوعات دچار آسیب نشوند، بسیاری از خبرنگار فعال در این ماه های اخیر از کار بیکار شده اند، هرچند وزارت ارشاد برای حمایت از مطبوعاتی که در اثر کرونا دچار آسیب شده اند وام به آن ها اختصاص داده است ولی نیاز است که در کنار پرداختن به مطبوعات به خبرنگاران هم توجه شود.

اما همه قبرستان به همین نقطه و به قول میراثی ها به رینگ دورِ بقعه شیخ صدوق ختم نمی شود. چند ده متر آن طرف تر از مکانِ اجرایی کردنِ ساماندهی قبرستان آن هم با همسطح سازی قبور، هستند هنوز نقاطی که از دست کم دو سده گذشته تا امروز هنوز دست نخورده اند یا چند دوره چنین طرحی را نشان می دهند؛ یعنی همسطح سازی یک بار با آجرهایی که بیشتر شبیه به تزیینات ِ دور قبرند، بار دیگر با بتون و موزاییک و دوره بعدی با سنگ های ساختمانی که هر کدام نامِ خاص خود را دارند.

به گزارش ایسنا، ابن بابویه نخستین بار نیست که طعمِ تخریب و ویرانی را می چشد؛ او از همان قرن ها قبل شاید چند ده سال بعد از دفنِ شیخ صدوق در دلِ سردابی که بیش از 200 سال قبل کشف شد، هم گردِ ویرانی به چشمش رفت.

این محوطه تاریخی در طول سال های مختلف و با اتفاقات سهمگینی از حمله مغول گرفته تا جنگ های خوارزمشاهیان و تیموریان، بارها ویران شد و همان ویرانی ها مقبره شیح صدوق و قبرستانِ اطرافش را برای سال ها زیر خاک پنهان کرد، تا سرانجام تبدیل شدن زمین های منطقه به کشتزار و باغ و یافتنِ جسد سالم شیخ صدوق در یک سرداب که 800 سال قبل تر آن جا دفن شده بود، مقبره شیخ احداث شد و به مرور محوطه بار دیگر شکل قبرستان به خود دید.

اما شاید همین اتفاق تدریجی به مرور نشانه های قدیمی تر از دفن مردگان در قرون اولیه اسلام را در اطراف مقبره شیخ صدوق حذف کرد، اقدامی که هنوز ادامه دارد و شواهد نشان می دهند هر چند ده سال یک بار بخش هایی از همین قبرستان را با طرح هایی که هدف شان معلوم نبوده، همسطح می کنند، آن قدر که این بار متولیانِ آن برای آسایشِ مردگان، محوطه را با تغییرهای زیادتری همراه کرده اند و به نظر می رسد تیرِ آخر را به تاریخِ این قبرستان می زنند تا علاوه بر از بین بردنِ سنگِ قبرهای تاریخی، اصالتِ این قبرستان را که دست کم از 400 سال قبل نشانه هایش باقی مانده از بین ببرند.

درست مانند تجربه ای که همین دو سه سال قبل برای امامزاده عبدالله شهرری داشتند و به نظر می رسد هشدارهای میراثی ها چندان تاثیری برای آن ها نداشت و هنوز کارگران در این بخش مشغول کارند، سنگ می گذارند، فضا را صاف می کنند و سنگ قبرهای قدیمی را که توانسته اند به هر روشی از دل زمین جداکنند دست کم چند ده میلی متر بالاتر از جای قبلی روی سیمان و مصالح سخت، جاساز می کنند.

فعالان و کارشناسانِ میراثی معترض می شوند انگار که به مرگ گرفته اند تا به تب راضی شویم و می گویند باز هم خوب است که سنگ قبرهای قدیمی را سرجای خود قرار داده اند، نه این که مانند امامزاده عبدالله آن را هم از بین ببرند. در حالی که مهمترین مساله اصلی در این اعتراض ها از بین رفتن شاکله اصلی قبرستانی است که از قضا نخستین گورستان شهرری و دومین قبرستانِ تهران هم محسوب می شود، اما انگار این را فراموش کرده اند!

ضلع شمالی قبرستان ابن بابویه که در طرح همسان سازی قبور صاف شده است

اوقاف را مجاب کردیم تا از مشاوری آشنا با میراث کمک بگیرد

امیرمُصیب رحیم زاده - مدیر اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی شهرری - که تجربه برخورد با همین برنامه ریزی برای امامزاده عبدالله شهرری را داشت و به چشم دید که بخش هایی از این قبرستانِ تاریخی چطور صاف شد و سنگ قبرهایش نابود، این بار آسیب های واردشده به ابن بابویه را کمتر از ان محوطه تاریخی می داند.

او در گفت وگو با ایسنا به تاریخچه آغاز وارد شدن آسیب ها به این قبرستان اشاره می کند و می گوید: سال های 90 و 91 بیشترین آسیب به این مجموعه وارد شد، زمانی که اداره اوقاف طرحِ احداثِ شبستانی را در کنار مقبره شیخ صدوق آغاز کرد و تا جایی که در توان میراث فرهنگی بود، با آن مقابله کرد، هر چند بخش هایی از قبرستان نیز در همان زمان در طرحِ همسان سازی اطراف بقعه، از بین رفتند.

وی با اشاره به ادامه دار شدن طرح همسان سازی قبور از سوی اداره اوقاف در دیگر گورستان های شهرری مانند امامزاده عبدالله ادامه می دهد: آن ها نخست بحث همسطح سازی را مطرح کردند که با مخالفت های میراث فرهنگی روبه رو شد، اما حداقل کاری که توانستیم انجام دهیم این بود که آن ها را مجاب کنیم تا طرح را مشاوری آشنا با قوانین میراثی تهیه کند.

او به آغاز کارِ همسطح سازی قبور توسط میراث فرهنگی در آبان 97 اشاره می کند که اوقاف بدون هماهنگی با میراث، همسطح سازیِ رینگِ بقعه شیخ صدوق را انجام داد و می افزاید: در همان زمان در مکاتباتی با اوقاف اخطارهای اولیه را دادیم و مدیر اداره کل میراث فرهنگی تهران، در نامه ای با ریاست وقت اوقاف استان تهران، آن ها را ملزم به ارائه طرح کرد تا در کمیته فنی مطرح و اعلام نظر شود.

هر کدام از وارثان قبرهای این قبرستان هر گاه تمایل داشته اند
سنگ قبرهای قدیمی خود را با سنگ قبر جدید تعویض کرده اند

میراث فرهنگی با کدام بخش طرح موافق بود؟

رحیم زاده با تاکید بر این که تا بخواهد این نوع مسائل جا بیفتد، زمان بر خواهد بود، ادامه می دهد: در آن زمان بر اساس مکاتبات انجام شده و کش وقوس هایی که به وجود آمد، اوقاف با ارائه طرح از سوی یک بخش خصوصی، طرحی را برای ما ارسال کرد که در معاونت وقت میراث فرهنگی بررسی شد، ما ملاحظاتی داشتیم و با نهایی شدن آن ها طرح مورد تایید قرار گرفت و تاکید شد این طرح حتما با نظارت کارشناس میراث فرهنگی اجرایی شود. یعنی هرزمان که اوقاف شروع به فعالیت می کرد باید ناظران میراث نیز حضور می داشتند تا اقدامات از نزدیک رصد شوند.

وی می گوید: یکی از کارهای خوبی که انجام دادیم این بود که تا جایی که توانستیم، اتفاقی که در امامزاده عبدالله پیش آمد، در این قبرستان رخ نداد و بیشتر سنگ قبرها حفظ شدند و براساس طرحِ تصویب شده در همان محلی که قبلی جانمایی شدند قرار گرفتند.

مدیر اداره میراث شهرری با تاکید بر این که از نظر میراث فرهنگی شکل و شاکله گورستان اهمیت بیشتری دارد، اضافه می کند: نظرات دوستان در حوزه اوقاف، تسهیل امور زائران و گردشگران و همسان سازی بود که از تاریخی بودن بقعه می کاست.

ضلع جنوبی قبرستان ابن بابویه و سکوی قدیمی که طبق طرح اوقاف قرار بود صاف شود

می خواستند سکوی قدیمی قبرستان را صاف کنند...

وی توضیح می دهد: در ضلع جنوبی بقعه سکویی قرار دارد که قصد صاف و همسطح کردن آن را داشتند، می خواستند هیچ پستی و بلندی در اطراف بقعه نباشد، زمانی که از این طرح آگاه شدیم به متولیان تذکر دادیم و درخواست کردیم تا طرح برای این رینگ با رضایت کامل و دقیق باشد.

رحیم زاده ادامه می دهد: در طرح در دست اجرای اوقاف برای ابن بابویه قطعا این طرح باید بازنگری شود، به نظر می رسد دوستان مواردی را رعایت نکرده اند، ما درصدد هستیم سریعتر نامه بزنیم تا طرح به میراث ارائه شود و در صورتی که مورد موافقت ما باشد، کار ادامه یابد. آن ها بدون هماهنگی نباید کاری انجام دهند، از سوی دیگر نمی توان از همکاری های آن ها با میراث فرهنگی نیز گذشت، بسیاری از سنگ قبرهای دارای قدمت حفظ شده اند، هر چند در برخی نقاط نیز سنگ ها دچار شکستگی و آسیب شده اند. قطعا برای توسعه و ادامه فعالیت نظارت بیشتر می شود.

امیدواری میراث فرهنگی برای حفاظت از بخش زیادی از سنگ قبرهای تاریخی در این قبرستان تاریخی

جای شکر دارد که برای ابن بابویه اتفاق امامزاده عبدالله رخ نداد

میراث فرهنگی شهرری در طول دست کم 9 سال گذشته نه تنها برای ساختِ شبستانی در اطرافِ مقبره شیخ صدوق، بلکه در طرح همسان سازی امامزاده عبدالله نیز تجربه تلخی را به دست آورد که به نظر می رسید، برای جلوگیری از ادامه دار شدن چنین اتفاقاتی به فکر راهِ چاره ای برای جلوگیری از هر نوع اتفاقی مشابه برای بناهای تاریخی خود که در اختیار دیگر نهادها به خصوص اوقاف است، باشد تا دست کم بدون هماهنگی هیچ طرحی در این بناها اجرایی نشود، اما طرحِ در دست اجرای اوقاف برای ابن بابویه نشان داد که هنوز چنین قدمی برای حفاظت از اثار تاریخیِ ریِ باستانی برداشته نشده است.

مدیر اداره میراث فرهنگی شهر ری در این باره اما توضیح می دهد: تجربه ای که در امامزاده عبدالله با آن روبه رو شدیم، منجر به شکایتِ میراث فرهنگی از اوقاف شد و برخی از ضمانت هایی که اوقاف به میراث داد و بحث هایی که مطرح شد، نسبت به لزومِ نظارت میراث فرهنگی بر توسعه این نوع مکان ها تاکید داشت، بنابراین جای شکر دارد که در ابن بابویه آن اتفاق نیفتاد.

او با بیان این که هر چند ما (میراث فرهنگی) در کارمان ضعف داشتیم، اما می توانم این قول را بدهم که اداره اوقاف از این به بعد همکاری لازم را با میراث خواهد داشت ، ادامه می دهد: یکی از مشکلات ما تغییر سریع تولیت ها در بقاع متبرکه است. تا با تولیتِ قبلی هر امامزاده به هماهنگی می رسیم، متاسفانه بعد از چند ماه تغییراتی ایجاد می شود و شخص دیگری جای تولیت قبلی می آید و آن شخص نیز نظرات خاص خود را دارد، این نوع اتفاقات کار را برای ما سخت تر می کند.

وی با اشاره به این که میراث فرهنگی قوانین خوبی برای جلوگیری از این نوع فعالیت ها دارد، بیان می کند: می توانیم این نوع اتفاقات را از حوزه مرجع قضایی پیگری کنیم، اما خوشبختانه به دلیل ارتباط و تعامل خوبی که با رییس کنونی اوقاف شهرری داریم، از او درخواست می کنیم تا دست کم در گورستان هایی که تحت تملک اوقاف است، این هماهنگی باشد.

قبر میرزاده عشقی در قبرستان ابن بابویه هنوز در طرح همسان سازی قرار نگرفته است
به اعتقاد میراث فرهنگی این نوع از سنگ قبرها به واسطه معماری متفاوتشان در هر طرحی باید حفاظت شوند

با تغییر در اصالت اثر تاریخی مخالفیم

طرح های در حال اجرای امروزی در قبرستان ها و بقاع متبرکه تاریخی به نوعی در حال تبدیل شدن به پروژه های تجاری هستند که به نظر می رسد برای جذب بیشتر گردشگران و زائران اجرایی می شوند، طرحی که هویت بقعه و حتی قبرستان تاریخی را نادیده می گیرد. با شریط پیش روی قبرستان های تاریخی شهرری این سوال به ذهن می آید که آیا میراث فرهنگی و اوقاف تا کنون قرارداد یا پیش نویس قراردادی برای همکاری های دو جانبه امضا کرده اند یا اصلا میراث فرهنگی آن قوانین و ضوابط قابل اجرایی در بناهای تاریخی را به اوقاف اعلام کرده است؟

مدیر اداره میراث فرهنگی شهرری در پاسخ به این پرسش می گوید: مصوبه شورای عالی معماری و شهرسازی در زمینه سند ملی حفاظت از گورستان های تاریخی کشور که در اواخر سال 97 به تصویب رسید، در اختیار همه ارگان ها و حتی اوقاف قرار گرفته است، می توانم بگویم امکان هم ندارد که دست شان نرسیده باشد.

او می افزاید: ما نفی نمی کنیم که تعداد زائران و گردشگران در بقاع متبرکه نسبت به جمعیت و در مقایسه با سال های گذشته افزایش داشته است که این نیازمند تامین برخی زیرساخت های بیشتر است، ولی این که بخواهد خودِ مکان را تحت تاثیر قرار دهد، مورد موافقت ما نیست. ما معتقد به زیبایی در اصالتِ بنا هستیم، اگر قرار باشد در ساخت شبستان ها بدون ضوابط تغییراتی در معماری بنا انجام شود و اصالت آن تغییر کند، مورد موافقت میراث نیست و ما حتما جلو آن را می گیریم.

شبستان ایجاد شده در اطراف مقبره شیخ صدوق که با اجرایی شدن آن، رینگِ دور مقبره همسان سازی شد

طرح شان فعلا در حد رینگ اطراف مقبره است

رحیم زاده طرحِ در دستِ اجرایِ اوقاف را در حال حاضر تا تکمیلِ رینگِ دور مقبره شیح صدوق می داند و ادامه می دهد: فعلا تا همین محدوده است، بقیه کار در مکاتباتی که در حال انجام است فریز می شود تا اعلام نظر نهایی انجام شود، اما به نظر می رسد آن چه مدنظر میراث فرهنگی است در برخی موارد رعایت نشده و باید در جلسه ای با اوقاف، کارشناس مربوطه و معاونت میراث فرهنگی اظهار نظر کنند تا دست کم از دیگر تخریب ها جلوگیری شود.

او با تاکید بر این که میراث فرهنگی با بهسازی مخالف نیست، می گوید: باید ضوابط میراث در این طرح هابه صورت کامل رعایت شود، اما در برخی از موارد آن ها نظر خود را اعمال کرده اند.

او با اشاره به وجودِ برخی مقبره های خانوادگی که در اتاق هایی قرار گرفته و مقبره هایی که در فضای باز قبرستان با معماری خاصی ساخته شده اند، اظهار می کند: نوع معماری در این نوع مکان ها نشان می دهد ذوق و سلیقه آنها بسیار بهتر از امروز بوده است، تنها مزیتی کنونی طرحِ امروزی باقی ماندن سنگ های موجود است.

رحیم زاده با اشاره به مرمت مقبره شیخ رجبعلی خیاط در سال 86 در این قبرستان، ادامه می دهد: در تیر ماه 98، قانون حمایت از میراث فرهنگی به تصویب رسید که بر اساس آن، هر ارگانی که اثری تاریخی و ثبت شده در اختیار دارد، باید هزینه مرمت را تهیه و تضمین کند تا کار با نظارت میراث فرهنگی انجام شود، نه با پرداختی هزینه مرمت اثر توسط این نهاد.

ضلع جنوبی قبرستان و سکوی قدیمی آن که اوقاف قصد داشت در طرحِ همسان سازی خود، آن را صاف کند

انتهای پیام

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی استانداری کرمانشاه ؛ محمد ابراهیم الهی تبار در جلسه انجمن کتابخانه های عمومی استان اظهار داشت: وجود 70 هزار عضو در کتابخانه ها ظرفیت و فرصتی مناسب برای جلب توجه مردم به مطالعه و کتابخوانی می تواند باشد.

وی با تاکید بر تکمیل و تجهیز ساختمان کتابخانه ها در استان افزود: می طلبد که نهاد کتابخانه ها و اداره مسکن و شهرسازی اهتمام بیشتری نسبت به تکمیل و اختصاص اعتبار به این پروژه ها داشته باشند.

معاون استاندار کرمانشاه با انتقاد از وضعیت پروژه کتابخانه مرکزی کرمانشاه گفت: کتابخانه مرکزی نماد فرهنگی استان است ونباید ساخت آن تا این حد طولانی می شد و در هر شکل این پروژه باید تکمیل و به اتمام برسد.

الهی تبار افزود: به نظر میرسد نهاد کتابخانه های عمومی در کشور به اندازه استان دغدغه تکمیل پروژه کتابخانه مرکزی را ندارد؛لازم است که مدیریت نهاد کتابخانه ها در استان نسبت به اخذ اعتبار لازم از مرکز پیگیری بیشتری داشته باشد.

وی همچنین تاکید کرد: پیش از این نیز اعلام کرده ایم که با خصوصی سازی کتابخانه ها مخالفت داریم و لازم است که در خصوص کتابخانه ها تجدید نظر صورت بگیرد و از لیست واگذاری ها خارج شود.

معاون استاندار کرمانشاه در ادامه با تاکید بر تجهیز کتابخانه های جدید در استان گفت: ایجاد کتابخانه های اختصاصی بنام بزرگان،علما و اندیشمندان استان امری پسندیده است که به حفظ آثار این بزرگان می انجامد.

الهی تبار همچنین به نهاد کتابخانه های استان توصیه کرد که از وجود نهادهای ملی و دارای امکانات برای تجهیز و تکمیل کتابخانه ها در مناطق محروم استان بهره بگیرند.

به گزارش خبرگزاری شبستان از قم، ابراهیم خسروی پیش از ظهر امروز(سه شنبه 31تیر) در نشست خبری و اعلام فراخوان عمومی نخستین جشنواره رسانه ای شهرداری قم با عنوان شهرما که در سالن جلسات رضوان شهرداری قم برگزار شد، به ارائه گزارشی از بخش علمی و داوری این جشنواره پرداخت و اظهار داشت: ابتدا لازم به تذکر است که هر یک از شرکت کنندگان صرفا مجاز به ثبت نام در دو بخش اصلی و ویژه و ارسال حداکثر سه اثر در هر بخش و با موضوعات غیر همسان است.

دبیر علمی جشنواره رسانه ای شهرما با بیان این که کمیته داوری از اساتید دانشگاه خواهند بود، گفت: این داوری ها به صورت کدگذاری شده و به صورت کاملا کارشناسی شده و با در نظر گرفتن مسائل حرفه ای رسانه است.

وی در بخش دیگری از سخنان خود تصریح کرد: وی با بیان این که از آغاز مرداد دبیرخانه جشنواره آماده دریافت آثار خواهد بود، گفت: هر اثر به صورت مستقل توسط سه نفر با 10 شاخص ارزیابی می شود و در نهایت پس از انتخاب آثار، اسامی تولید کنندگان مشخص می شود.

خسروی در بخش دیگری از سخنان خود ابراز داشت: داوری از مجموعه های دانشگاهی و علمی است و تقریبا می توان گفت به غیر از شوراهای مشورتی، رسانه های ما ورود چندانی ندارند که شائبه ای در انتخاب اثری به وجود نیاید هرچند گفتیم که این اساتید با مسائل رسانه ای سال ها آشنایی کامل دارند.

وی با اشاره به توضیحی در ارتباط با آثار علمی در این جشنواره خاطرنشان کرد: آثار علمی باید صرفا از ابتدای سال 96 به بعد بوده باشد و آثار قبل از آن پذیرفته نیست و این مسأله نیز لازم به توضیح است که آثار ارسالی از سوی کارکنان شهرداری قم به صورت جداگانه و در بخش جنبی جشنواره مورد ارزیابی قرار خواهد گرفت.

دبیر علمی جشنواره رسانه ای شهرما یادآور شد: در ارتباط با آثار تولیدی رسانه ای نیز بازه انتشار آثار از ابتدای سال 98 تا پایان شهریور ماه امسال باید باشد و صرفا آثار انتشار یافته در رسانه های مکتوب و بر خط و سامانه های دیداری و شنیداری دارای مجوز انتشار از معاونت مطبوعاتی وزارت ارشاد و یا رسانه ملی به بخش مسابقه راه پیدا خواهد کرد، البته این قید برای بخش ویژه رسانه های شهروندی در فضای مجازی وجود ندارد.

وی با اشاره به مراکز همکار در برگزاری این جشنواره خاطرنشان ساخت: در این دوره مراکزی از جمله دانشگاه ادیان و مذاهب، پردیس فارابی دانشگاه تهران، دانشکده صدا و سیما، بسیج رسانه، خانه مطبوعات، اداره کل ارشاد اسلامی، صدا و سیمای مرکز قم و چند نهاد علمی و رسانه ای دیگر همکاری دارند.

خسروی بیان داشت: علاقه مندان برای کسب اطلاعات بیشتر و ریز جزئیات مسائل مربوط به آثار، شیوه داوری و موضوعات و ریز موضوعات می توانند به آدرس جشنواره در سایت شهرداری قم مراجعه کنند.

پایان پیام/ 694

به گزارش خبرنگار ایمنا ، رمضانعلی معتمدی جدیدترین نامی است که بر مدیرکلی فرهنگ و ارشاد اسلامی استان اصفهان تکیه زده، صندلی که در ماه های گذشته حواشی مختلفی داشت. در ابتدای سال جاری و 27 فروردین ماه بود که سعید سرابی از مشهد به اصفهان آمد و جایگزین محمدعلی انصاری در سمت مدیرکلی شد. اما عمر ریاست او تنها 47 روز دوام داشت و از سمت خود استعفا داد تا رمضانعلی معتمدی جدیدترین مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان اصفهان نام گیرد.

حجت الاسلام والمسلمین معتمدی درباره برنامه های آتی خود در سمت جدید به خبرنگار ایمنا گفت: هم اکنون ما تعاملات خود با سایر دستگاه ها را افزایش داده ایم و از بخش خصوصی تقاضا داریم در حوزه زیر ساخت ها، مؤلفه ها و فعالیت های فرهنگی هنری فعالیت داشته باشند. دستگاه های اجرایی نیز باید آماده ارائه تسهیلات به فعالان بخش خصوصی باشند تا بتوانند از ظرفیت بخش خصوصی برای زیر ساخت های استان در حوزه فرهنگ و هنر مانند ایجاد مجتمع، سالن های نمایش، نگارخانه ها و...استفاده کنند.

وی تصریح کرد: تاکنون اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی به تنهایی در استان فعالیت داشته است، اما سیاست ما بر تعامل همه جانبه با دیگر دستگاه های اجرایی استان، بخش خصوصی و مردم است. همه آحاد مردم باید در حوزه فرهنگ و هنر ایفای نقش داشته باشند و نظرات اندیشمندان، صاحبان فکر و اندیشه در استان اصفهان جمع آوری و بررسی شود و در دستور کار فعالیت سازمان ها قرار گیرد. دستگاه های اجرایی نیز باید به تمام معنا در عرصه فرهنگ و هنر فعالیت کنند.

مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان اصفهان اظهار کرد: در پی افزایش هرچه بیشتر تعاملات این نهادها با یکدیگر هستیم و از سوی دیگر پیوست های فرهنگی دستگاه های اجرایی باید بررسی شود. هر دستگاه با هر نوع خدمات باید پیوست های فرهنگی خود را جهت ارائه به شورای فرهنگ عمومی آماده کند و پس از تصویب این شورا بتوانند به فعالیت های فرهنگی خود ادامه دهند.

معتمدی در خصوص همکاری های اداره فرهنگ و ارشاد استان اصفهان با فعالان عرصه فرهنگ و هنر گفت: تاکنون با 70 درصد از تشکلات فرهنگ و هنر و اصناف نشست و گفت وگو داشته ایم و درصدد ادامه این روند هستیم تا بتوانیم با تمامی فعالان این حوزه گفت وگو کنیم. هر مسئولی که در حوزه فرهنگ و هنر فعالیت داشته یقیناً تلاش هایی را انجام داده و اهدافی را دنبال کرده است. ما هم مأموریت های وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و نظام جمهوری اسلامی را در رأس فعالیت های خود قرار داده ایم و در حوزه استان نیز در حال ترسیم سند و چشم اندازه سال 1404 در مسائل متخلف هستیم.

وی افزود: در حوزه سخت افزاری تنظیم این سند، توجه به وضعیت موجود و اقدام در جهت رسیدن به وضعیت مطلوب از اهمیت ویژه ای برخوردار است و باید توجه داشت که رسیدن به وضعیت مطلوب نیازمند صرف مدت زمان زیاد است. در حوزه نرم افزاری نیز که مباحث مربوط به مؤسسات و سازمان ها است وضعیت مطلوب در این حوزه برابر با سرانه فرهنگی هر شهروند است. که مطابق با آن زیرساخت ها نرم افزاری و سخت افزاری تهیه و تولید می شود و تاکنون حدود 30 الی 40 درصد زیرساخت های استان آماده است و مابقی با کسری رو به رو هستند.

کد خبر 434718

به گزارش خبرنگار مهر ، عباس دانشی روز سه شنبه در نشست با اصحاب رسانه های استان در اراک، اظهار کرد: شرایط موجود با شیوع بیماری کرونا به رسانه ها و انتشار آنان آسیب جدی وارد کرد اما برخی از روزنامه های محلی استان با شمارگان کمتر منتشر شده است.

وی بیان کرد: البته حمایت خیلی مختصری در زمینه کاغذ و زینک برای روزنامه ها محلی استان از سوی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی مرکزی انجام شد که کافی نیست و اگر اینها به انتشار نشریات خود ادامه می دهند براساس وظیفه، تعهد و دلگرمی که به کارشان دارند اتفاق افتاده است وگرنه توجیه و دلایل کافی برای دست کشیدن و ادامه ندادن کار و انتشار وجود دارد.

مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان مرکزی با اشاره به اینکه در استان مرکزی مقامات ارشد استان به این حوزه توجه دارند، افزود: اما تصمیمات حمایتی که باید در حوزه ملی اتفاق بیفتد و ابلاغ شود، صورت نگرفته و فکر نمی کنم هیچ یک از شهرستان ها تاکنون توانسته باشند از تسهیلات حمایتی بخش کرونا استفاده کنند.

دانشی نقش رسانه های استان مرکزی هم در حوزه مطبوعات و هم رسانه مکتوب و هم در فضای مجازی در حوزه اطلاع رسانی موضوع کرونا بسیار قوی و تأثیرگذار دانست و عنوان کرد: در این شرایط دشوار رسانه های استان در کنار مدافعان سلامت تعهد خودشان را به خوبی انجام دادند که جای قدردانی دارد.

وی افزود: البته با شیوع بیماری کرونا دیگر حوزه های هنری این اداره کل نیز به شدت دچار آسیب شدند که ترمیم آن کار دشوار و سختی است و امیدواریم بتوان بخشی از این آسیب ها را جبران کرد.

کد خبر 4979837

آفتاب یزد – گروه فرهنگی: چندی پیش عیسی بلوچ فرزند زنده یاد موسی بلوچ (نوازنده برجسته دونلی یا دونی که یکی از سازهای محلی بلوچستان و از خانواده نی است) که در زمان حیاتش با اینکه از شهرتی جهانی برخوردار بود و از کودکی دونلی نوازی را آغاز کرده بود و خیلی زود به مرحله استادی رسیده و در ایران و کشورهایی چون فرانسه، ایتالیا، آلمان، سوئد و نروژ به اجرای برنامه پرداخته و اتفاقا با حضور در جشنواره های مختلف مقام ها و عنوان هایی کسب کرده بود، اما در سرزمین مادری خودش به محرومانه ترین حالتی که می تواند شامل حال یک هنرمند شود، زندگی می کرد، درباره وضعیت پدرش (زمانی که در قید حیات بود)، اظهاراتی را بیان کرده بود. سخنانی که آه از نهاد هر هنردوستی در هر جای دنیا بر می آورد و او را به فکر فرو می برد که چرا باید زندگی هنرمندان بخش های مختلف هنری که در تهران زندگی نمی کنند و دور از پایتخت مشغول گذران زندگی خود هستند تا این اندازه سخت و طاقت فرسا باشد. میراث رنجی که انگار پس از درگذشت موسی بلوچ به فرزندش عیسی (که ادامه دهنده راه اوست و با وجود دشواری های بسیار ساز دونلی را زنده نگه داشته) رسیده و او هم حالا شرایطی را در زندگی تجربه می کند که پدرش در زمان حیات خود تجربه می کرد. در این گزارش بنا داریم به شرح حال هنرمندان بخش های مختلف فرهنگی که در شهرستان ها و روستاهای دور و نزدیک زندگی می کنند پرداخته و به قول معروف از گلایه های آنان سخن به میان آوریم. اما پیش از پرداختن به موضوع اصلی بخش هایی از سخنان عیسی بلوچ را در ادامه می آوریم.

- متاسفانه پدرم که عمر خودش را صرف هنر کرده بود به دلیل مشکلات اقتصادی و نداشتن شغل، مسافرکشی می کرد تا اینکه در حادثه رانندگی جانش را از دست داد، بدون اینکه بیمه ای داشته باشد.

- آن زمان که پدرم زنده بود، مشکلات مالی زیادی داشتیم، امروز هم که هشت سال از فوت او می گذرد، همچنان با مشکلات عدیده مالی مواجهیم و حمایتی از ما نمی شود و کسی به فکرمان نیست.

- با اینکه پدرم بنا به گفته خیلی ها هنرمندی بین المللی بود، اما چه پیش از مرگ و چه پس از آن، هیچکس سراغی از او نگرفت. سی سال با اداره ارشاد تعامل داشت، اما این فعالیت و سابقه کاری سی و هشت ساله برایش هیچ سود و منفعتی نداشت. نه بیمه ای، نه حمایتی.

- - استان ما منطقه ای محروم است و آمار بیکاری بالایی دارد. من نیز با آنکه متاهل هستم، شغلی ندارم، گاه اگر کاری باشد، کارگری می کنم. کارگری هم شغل دشواری است، با این حال هرگاه مجبور باشم انجامش می دهم. پدرم نیز کارگری کرده بود و ماشینش را با وام و درآمد کارگری خریده بود.

- نه خانه ای دارم، نه ماشین یا حتی موتوری. واقعا به سختی روزگار می گذرانیم. تنها دریافتی ما همان یارانه ای است که دولت ماهانه به حسابمان واریز می کند.

ما پایتختی ها

این بخش از گزارش امروز را با عبارتی تحت عنوان ما پایتختی ها آغاز می کنیم. مایی که صبح تا شب کار می کنیم، درآمد داریم، پارک داریم، سینما داریم، تئاتر داریم، کتابخانه داریم،

کنسرت موسیقی داریم، تعطیلی داریم و هرچند که شرایط اقتصادی آنقدر سخت شده که نمی توانیم از اکثر این امکانات استفاده کنیم، اما با آنکه این امکانات در کنارمان هستند همیشه می نالیم که مدتهاست که هشتمان گرو نهمان است. مایی که نان داریم برای خوردن، حتی شده چند روزی در سفره مان مانده باشد و به قول معروف بویی نایی بدهد، اما هرچه هست آن را داریم. تلویزیونی داریم که برنامه هایش را نگاه کنیم، با وجود کرونا حتی ماسک و دستکشی داریم که آنها را استفاده کنیم و برای ساعتی، نیم ساعتی یا ربع ساعتی تا سر کوچه برویم، بلکه حوصله سر

رفته مان اندکی سر جایش بیاید، مایی که با اینکه به لحاظ اقتصادی

وضعیت خوبی نداریم، اما به هر حال تخته پاره ای داریم که در این گرداب تورم و تحریم و بیکاری و فقر، خود و خانواده مان را آویزان آن کنیم و امید داشته باشیم تا بلکه روزی فرا برسد تا اوضاع کمی بهتر شود. ما پایتختی ها همه اینها را داریم و به همین دلیل شده ایم پایتخت نشین، اما مردمی که در بیرون از شهری که از زمانهای دور آن را پایتخت نامیده اند، زندگی می کنند، چه؟ آیا آنها هم از شرایطی که ما از آنها برخورداریم، برخوردارند؟ همین اهالی سیستان و بلوچستان مثلا. مردم عادی اش چگونه زندگی می کنند؟ کاری دارند که به وسیله آن کسب درآمد کنند؟ درآمدی دارند که با آن نانی بخرند؟ پارکی دارند حتی بی درخت، بی سبزه، بی تاب؟ سینمایی دارند حتی بی صندلی، بی پرده، بی فیلم؟ سالن تئاتری دارند حتی بی سن، بی تماشاگر، بی نمایش؟ در شهرستانها چه خبر است؟ مردم چگونه زندگی می کنند؟ پولدارهایشان چگونه پول دارند؟ فقرایشان چطور؟ اینجا، در پایتخت مشهور است که هنرمندان (برخی هایشان، بخوانید بازیگران مشهور) دستمزدهای نجومی می گیرند برای ایفای نقش در هر فیلم سینمایی، آنجا در شهرستان ها (مثلا همین سیستان و بلوچستان) وضعیت زندگی یک هنرمند چگونه است؟ درآمدش چطور است؟ سالی چند بار کاری هنری به پستش می خورد؟ سوال خنده داری ست، نه؟ وقتی در شهرستانی مانند همین زاهدان سینمایی نیست، سالن موسیقی نیست، تماشاخانه ای نیست، هنرمند می خواهد کجا برنامه اجرا کند تا به واسطه هنرنمایی اش در آنجا بتواند درآمدی کسب کند؟ این پرسش، ما را با سوال مهمتری مواجه می کند که اساسا وقتی اوضاع هنر در شهرستانها به این صورت است چرا باید هنرمندی وجود داشته باشد؟ مثلا همین موسی بلوچ یا فرزندش، اینها در حالیکه می دانند، اوضاع هنرمندان در شهرستان چگونه است چرا باید باز هم به انجام کار هنری مبادرت ورزند؟ چرا رهایش نمی کنند؟ این پرسش، پرسش تلخی است و پاسخی به مراتب تلخ تر دارد. مادری را در نظر بگیرید که سالها زحمت کشیده فرزندی را بزرگ کرده و به قول معروف او را به ثمر رسانده است، اما حال که آن مادر به سن پیری رسیده، آن فرزند مدام به او بی احترامی می کند، سرش داد می زند و حتی شاید بدتر، او را کتک می زند، اما مادر باز هم با او مهربانی می کند، باز هم او را دوست می دارد، باز هم برایش دعا می کند و خیرش را می خواهد. به نظر شما آیا می توان از چنین مادر رنج دیده ای پرسید با تمام بدیهایی که فرزندت در مورد تو انجام می دهد، چرا باز هم او را دوست داری؟ با اینکه پاسخ آن مادر کاملا مشخص است، اما اجازه دهید مطرحش کنیم. آن مادر در پاسخ چنین پرسشی می گوید: نمی توانم دوستش نداشته باشم، نمی توانم عاشقش نباشم، ممکن است او فراموش کرده باشد که فرزند من است، من که فراموش نکرده ام که مادر اویم. هر کاری می خواهد بکند، من از دوست داشتن او، از عشق ورزیدن به او دست نخواهم کشید. این پاسخ با درصد بالایی از اطمینان همان پاسخی است که وقتی از یک هنرمند شهرستانی (مثلا همین دونلی نواز) می پرسی که در شرایط حادی که هیچکس برای هنر تو ارزش و اهمیت قائل نیست و تو حتی نمی توانی ریالی از بابت هنرت درآمد کسب کنی تا بتوانی با آن نانی تهیه کنی تا شکم زن و بچه ات را سیر کنی، چرا هنرت را رها نمی کنی؟ چرا چسبیده ای به سازت؟ موسی بلوچ داد و عیسی بلوچ می دهد و هنرمندان دیگر شهرستانهای دیگر می دهند. آنها می گویند من به هنرم عشق می ورزم، سازم را دوست دارم، حالم را خوب می کند، چگونه می توانم دوستش نداشته باشم؟ حتی اگر شرایط بسیار بدتر از این هم شود من باز هم سازم را دوست خواهم داشت.

آن شهرستانی ها

غم انگیز است، اما بیایید سخنان عیسی بلوچ را دوباره بخوانیم. بیایید همه ما دوباره سخنانش را بخوانیم. شما مسئول محترم، شما هم (مخصوصا شما) هم لطفا بخوانید. حرف های تلخی ست اما باید بخوانیمشان تا جایی از ذهنمان، فکرمان، دلمان و از همه مهمتر وجدانمان درد بگیرد. چرا باید یک هنرمند که سی سال با اداره ارشاد همکاری داشته و سی و هشت سال سابقه کار هنری در کارنامه فرهنگی اش داشته، برای ادامه گذران زندگی حتی هیچ هم نداشته باشد؟ بیمه ای نداشته باشد، این یعنی کار هنری که انجام می داده عملا به رسمیت شناخته نمی شده، حمایتی نداشته باشد، این یعنی هیچکس برای کار هنری او ارزشی قائل نباشد. در قدیم بالاخره یک نفر پیدا می شد که برای کار پهلوانهای دوره گرد که زنجیر پاره می کردند و سنگ خرد می کردند، ارزش قائل باشد و یک سکه سه شاهی درون کاسه آنها بیندازد، چطور ممکن است امروز از هنرمند و هنرش هیچ حمایتی نشود؟ چرا باید هنرمندی با چنین سابقه درخشانی از استراحت خود بزند و برای کسب درآمدی که باید از راه هنری نصیبش می شد، به مسافرکشی بپردازد که دست آخر آن فاجعه اسفبار تصادف پیش اید و تمام؟ با آن تصادف که در آن جاده رخ داد و موسی بلوچ را به کام مرگ برد چه کسی ضرر کرد؟ خودش؟ خانواده اش؟ شاگردانش؟

اینها همه ضرر کردند، اما بالاترین زیان نصیب سرزمین ما شد، نصیب هنرمان، بیایید فکر کنیم و شما مسئول محترم بیایید حساب و کتاب کنیم برای پرورش چنین هنرمندی چقدر بودجه باید هزینه کنیم؟ مگر اینکه اصلا برایمان مهم نباشد که چه اتفاقی

افتاده، که موسی بلوچ که بوده، چه هنری داشته، چگونه به این درجه از استادی رسیده است؟ وقتی برایمان مهم نباشد که آنطور که از شواهد و قراین برمی اید انگار مهم هم نیست، کاری انجام نمی دهیم و می گذاریم سرگذشت موسی بلوچ ها برای بقیه

(مثلا فرزندش عیسی) هم تکرار شود، این هشت سالی که از زمان

درگذشت موسی بلوچ گذشته که این را نشان می دهد. عیسی بلوچ همانند پدرش بیکار است، همانند پدرش هنرمند است، همانند پدرش کارگری می کند، همانند پدرش هیچ درآمدی ندارد، همانند پدرش مجبور است زندگی در شرایط سخت را تجربه کند، همانند پدرش تنها منبع درآمدش همان یارانه ای است که هر ماه به حسابش واریز می شود و همانند پدرش نه بیمه ای دارد و نه بازنشستگی ونه حمایتی. از کجا معلوم، شاید سرگذشت او در پایان زندگی هم شبیه پدرش باشد و آنطور که از قرائن و شواهد برمی آید انگار این موضوع فقط مختص موسی و عیسی بلوچ نیست، بلکه شامل حال هنرمندان دیگر خطه سیستان و بلوچستان هم می شود و آنطور که از قرائن و شواهد بر می آید انگار این موضوع فقط مختص هنرمندان خطه سیستان و بلوچستان نمی شود و شامل حال همه هنرمندان استان ها و شهرها و روستاهای دیگر هم می شود و می دانید در جای جای سرزمین ایران چقدر هنرمند وجود دارد؟ بیایید فقط تصور کنیم، آن هم برای چند لحظه، بیایید تصور کنیم که هنرمندان عرصه های مختلف هنری، سفالگران، شیشه گران، منبت کاران، معرق کاران، جاجیم بافان، زری بافان، قالی بافان، نوازندگان، خوانندگان، بازیگران، قلمزنان و.... همگی جسته گریخته زندگی ای شبیه زندگی موسی و عیسی بلوچ داشته باشند. سخت بود؟ می بینید؟ حتی تصور کردنش هم برای ما سخت است، این در حالیست که آنان چنین وضعیتی را زندگی می کنند. خانه ندارند، کارگاه ندارند و برای دیگران کار می کنند، در مقابل هنری که ارائه می کنند، دستمزدی ناچیز

می گیرند، بیمه ای ندارند، حمایتی ندارند، امیدی ندارند،

برخی شان حتی وسایل اولیه برای ارائه اثر هنری ندارند، وقتی بیمار می شوند، خدا باید به دادشان برسد، گاه مجبور می شوند سازشان

را که همه زندگی شان است، بفروشند تا با پولش بیماری شان را درمان کنند. همین چند وقت پیش بود که در همین صفحه فرهنگی خبری را منتشر کردیم که از این حقیقت حکایت می کرد که یک هنرمند عرصه موسیقی برای امرار معاش مجبور شده بود جایزه معتبر جهانی اش را به قیمت پایینی بفروشد. چرا؟ چرا یک هنرمند برای گذران زندگی و تامین مایحتاج اولیه اش باید مجبور باشد مسافرکشی کند؟ فرض کنیم که باید مسافرکشی کند، چرا باید وسیله ای که با آن می خواهد مسافرکشی کند را با وام و درآمد کارگری کسب کرده باشد؟ چرا نباید هنر او برایش نان داشته باشد تا مجبور شود با کارگری نان در بیاورد؟ چرا به هنرمندان سرزمینمان اهمیت نمی دهیم؟ چرا هنرشان را ارج نمی نهیم؟ چه کسی مسئول این مسائل است. به هر کسی ماجرا را می گویی می گوید: این مسئله در حوزه کاری من نیست، دلم می خواد مشکلاتشون رو حل کنم، اما از حیطه اختیارات من خارجه، در حوزه تخصص من نیست آنها هم که دستشان می رسد در این زمینه کاری انجام دهند خیلی راحت و ریلکس می گویند: از دیروز تصمیم گرفتیم مشکلات این عزیزان رو حل کنیم و با برنامه ریزی هایی که انجام شده انشاءالله ظرف یکی دو ماه آینده تمام مشکلات این عزیزان حل میشه این در شرایطی که دوازده سال بعدآش همین آش است و کاسه همین کاسه. این نشان می دهد که اراده ها برای حل مشکلات تنها در حد حرف باقی می مانند و هیچ عملی در آنها وجود ندارد. با این اوصاف پس چه زمانی قرار است مشکلات آن شهرستانی ها، همانها که مانند ما پایتختی ها، انسانند و حق زندگی دارند، حل شود؟ واقعا هیچ وقت؟

محمد محمدپور در گفت وگو با خبرنگار تسنیم در تبریز ، با اشاره به اینکه در دو هفته ای که گذشت، تصمیم ستاد ملی مقابله با کرونا به دلیل وضعیت قرمز استان، تعطیلی مجدد برخی از مشاغل بود اظهار داشت: مشاغل فرهنگی و هنری از جمله سینما و تئاتر در گروه محدودیت قرار گرفتند که مجبور به تعطیلی شدند و متاسفانه آسیب جدی از کرونا دیده اند.

وی با بیان اینکه انصافاً پروتکل ها توسط آموزشگاه های فرهنگی و هنری و... تاکنون مراعات شده است افزود: دغدغه موجود برای این مشاغل، در مورد حین ورود و حین خروج مراجعان بود که ممکن بود فاصله فیزیکی مراعات نشود و احتمال انتقال کرونا وجود داشت لذا با تصمیم ستاد مقابله با کرونا تعطیل شد و اگر ابلاغ جدیدی برای بازگشایی مجدد باشد به آن ابلاغیه عمل می کنیم.

مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی آذربایجان شرقی، آسیب های مختلف از جمله اجاره و هزینه ها و... را در تمام صنوف فرهنگی و هنری یادآور شد و گفت: برآورد مستمر ما از آسیب های وارده به حوزه های فرهنگی و هنری توسط کرونا، بیش از 200 میلیارد تومان است.

وی در مورد تلاش دولت برای جبران بخشی از آسیب های وارده توضیح داد و گفت: فعلاً تنها مسیر جبران بخشی از زیان ها، تسهیلات است که باید از طریق سامانه کارا ثبت نام کنند.

وی با بیان اینکه تاکنون در چند نوبت پرداختی داشتیم، ابراز داشت: بر اساس این تفاهم نامه، هر آموزشگاه بازای هر شاغل می تواند 12 میلیون تومان وام دریافت کند و این در شرایط بحرانی کمک خوبی است.

انتهای پیام/111/ ع

الهام بهروزی

کرونا تقریبا همه ابعاد زندگی بشر را تحت شعاع خود قرار داده و نوعی یاس و نومیدی و ترسی بارز بر آن حاکم ساخته است. پیش از اینکه این ویروس منحوس در دنیا شیوع پیدا کند، زندگی روال عادی خودش را طی می کرد و اسباب فراوانی برای تفریح و شادی مردم وجود داشت اما کووید 19 همه شادی ها و روزمرگی های بشر را با شروط و محدودیت های روبه رو ساخت! از خرید کردن گرفته تا رفتن به کنسرت و سینما و...

همه این برنامه ها با اپیدمی کرونا از تک و تا افتادند و در این میان تمام اسباب شادی و امیدبخشی در جامعه یکی پس از دیگری برچیده شد تا از گسترش این هیولای مرگ بار جلوگیری شود اما این مساله موجب شده که جامعه رو به سوی نومیدی و افسردگی پیش برود؛ چراکه از یک سو مردم به خاطر سلامتی و امنیت جان خود خانه نشین شده اند و از سوی دیگر خانه نشینی و عادت کردن به محیطی یکنواخت آن ها را از نظر روانی تحت فشار قرار داده است؛ این در حالی است که عموما مردم پیش از شیوع کرونا از تفریحات سالم و برنامه های شاد و خانوادگی مثل سینما و کنسرت، تماشای تئاتر و... لذت می بردند اما الان قریب به شش ماه است که همه برنامه های شادی زا و امیدبخش متوقف شده است.

در این میان، کرونا افزون بر سوق دادن جامعه به سمت مرگ و افسردگی موجب کسادی بسیاری از صنوف و تعطیلی فعالیت هنرمندان و فعالان فرهنگی هنری شد. یکی از قشرهایی که نقش زیادی در ترویج نشاط و امید در جامعه داشتند، تهیه کنندگان و موسسات برگزارکننده کنسرت بود که در این شرایط بسیار آسیب دیدند. در واقع با تعطیلی کنسرت ها هنر موسیقی به کما رفت و مشخص هم نیست که بعد از دوران کرونا بتوان زود حال این هنر و فعالان آن را خوب کرد؛ چراکه با گرانی و تورمی که در سایه سوءمدیریت دولتمردان به جان کشور افتاده است هنر کم کم از سبد خانوارها حذف خواهد شد؛ چون اولویت اول مردم تامین مایحتاج حیاتی زندگی است که به دلیل درآمد پایین از عهده تامین آن هم به سختی بر آیند دیگر چه برسد به تامین هزینه های برنامه های هنری مثل کنسرت!

با همه اینها اما جامعه برای بازگشت به زندگی در دوران پساکرونا به موسیقی و هنر نیاز دارد؛ چراکه موسیقی این پتانسیل را دارد که شادی، هیجان و حس خوب بودن را در رگ و پی انسان جاری سازد و حذف برنامه های موسیقایی از سبد خانوارهای ایرانی خسارتی جبران ناپذیر است؛ زیرا این هنر توانسته در این چند سال در تمام لایه های جامعه رسوخ کند و حال خوبی را بر زندگی مردمان حاکم سازد.

بدیهی است حذف کنسرت ها از سبد خانوارهای ایرانی به ویژه جوانان می تواند تبعات جبران ناپذیری در پی داشته باشد. بنابراین وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به عنوان متولی فرهنگ و هنر کشور باید دنبال راهکاری برای بازگشت کنسرت ها به سبد خانوارهای ایرانی باشد؛ چون از یک سو جامعه به شادی و امید و هیجان نیاز دارد و از سوی دیگر هنرمندان و فعالان موسیقی نیز برای ماندن در عرصه نیاز به همراهمی و مشارکت مردم دارند.

مدیرعامل موسسه نشر موسیقی دی بآذر در این باره به بامداد جنوب گفت: کرونا که در کشور شیوع پیدا کرد، هنر از نفس افتاد. متاسفانه اصلا روزهای خوبی را تجربه نمی کنیم. تقریبا همه چیز از حرکت ایستاده است. این ویروس نه تنها با جان آدم ها دارد بازی می کند بلکه روان آن ها را به سخره گرفته است و امروز در سطح جامعه داریم به وضوح بی انگیزگی مردم و افسردگی آن ها را می بینیم. امید و شادی دارد کم رنگ و کم فروغ می شود چون تمام ابعاد شادی فزایی و امیدبخشی تحت تاثیر کرونا رنگ باخته است. بیش از این برگزاری اجراهای صحنه ای با اجرای خوانندگان مطرح کشور در بوشهر توانسته بود موجی از شادی و امید را در استان پراکنده کند اما الان شرایط به گونه ای شده است که امکان برگزاری این برنامه ها به روال قبل ممکن و میسر نیست؛ چراکه مردم سخت ترسیده اند!

مصطفی خوبانی در ادامه با تاکید بر اینکه در دوران کرونا برگزاری کنسرت امری حساس و پیچیده است و قطعا مردم در این شرایط استقبال خوبی از برنامه های تجمعی نخواهند داشت، افزود: پیش از این متولیان فرهنگی به منظور پویایی جامعه پیشنهادی را مبنی بر اجرای کنسرت با شرایط خاط و رعایت پروتکل های بهداشتی و فاصله گذاری اجتماعی از اوایل تیرماه مطرح کردند که در یک نظرسنجی اینستاگرامی تقریبا حدود 80 درصد از مخاطبان کنسرت در استان به این پیشنهاد جواب منفی دادند و به دلیل تامین سلامت جان خود و خانواده شان از آن استقبال نکردند که البته تصمیمی عاقلانه هست و نمی توان انتظار داشت که در بحران کرونا در استان بی گدار به آب زد!

وی با اشاره به شرایط اقتصادی بد این روزها و تورم بالایی که گریبان کشور را گرفته، در خصوص تاثیر سوء افزایش قیمت بلیت های کنسرت بر استقبال مردم از آن توضیح داد: پیش از این زمانی که دلار 13 هزار تومان بود سقف قیمت بلیت کنسرت 140 هزار تومان بود اما الان که قیمت دلار دو برابر شده است قیمت بلیت چقدر باید تعیین شود که هم تهیه کنندگان کنسرت بتوانند از عهده مخارج برگزاری کنسرت برآیند و هم مردم توان خرید آن را داشته باشند! بدیهی است خواه ناخواه بلیت کنسرت ها افزایش خواهد داشت اما این افزایش تا چه حد باید تعیین شود که برپایی کنسرت را هم برای کنسرت گذاران و هم برای مردم مقرون به صرفه بکند! همان طور که دیدید اولین کنسرت در دوران کرونا که مربوط به کنسرت امید حاجیلی می شد به دلیل بالا بودن قیمت بلیت و اعتراض به تعرفه های بالای آن لغو شد! بنابراین طبیعی است که در دوران پساکرونا که مجوز کنسرت ها صادر می شود مردم به دلایل شرایط سخت اقتصادی و پایین بودن درآمدشان نتوانند از عهده پرداخت قیمت بلیت کنسرت برآیند. به نظر می رسد در این میان مسوولان باید فکری جدی برای برنامه های این چنینی کنند که تا این لحظه شاهد تصمیم گیری کارسازی از سوی متولیان امر در این خصوص نبوده ایم!

این تهیه کننده کنسرت که بیش از 16 سال است که در این حرفه فعالیت و سرمایه گذاری می کند، ادامه داد: تعطیلی کنسرت ها نه تنها کار موسسات برگزارکننده کنسرت را در استان به کسادی کشانده است بلکه به تمام عوامل برگزاری آن اعم از نورپرداز، صدابردار، تصویربردار، تیم حراست، تیم اجرایی و پشتیبانی و ... لطمه جبران ناپذیری وارد کرده و به بیکاری آن ها منجر شده است تا جایی که برخی از آن ها برای تهیه و خرید تجهیزات کنسرت نظیر سیستم صوتی، ال ای دی و... حدود 800 یا 900 میلیون تومان هزینه کردند تا با اجاره دادن آن ها به کنسرت گذاران هم قسط خرید این اقلام را بدهند و هم منبع درآمدی داشته باشند اما با تعطیل شدن اجباری کنسرت ها به شدت تحت فشار قرار گرفتند تا جایی که بسیاری از آن ها مجبور شدند تجهیزات خود را به دلیل بدهی زیر قیمت بفروشند.

خوبانی با اشاره به اینکه قبل از اینکه وضعیت استان بوشهر قرمز شود از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مصوب شده بود که اجرای برنامه ها در سالن های سربسته مثل سینما و تئاتر با ظرفیت 50 درصدی بلامانع است، تصریح کرد: البته این مصوبه در استان ما به دلیل شیوع مرگ بار موج دوم کرونا اصلا اجرایی نشد اما اگر هم قابلیت اجرا پیدا می کرد این مصوبه به هیچ وجه برای تهیه کنندگان کنسرت مقرون به صرفه نبود؛ چراکه همه هزینه های برگزاری کنسرت اعم از هزینه خواننده، هزینه بلیت پرواز هواپیما برای گروه اجرا، هزینه هتل و رستوران، هزینه سالن، هزینه تیم سمعی و بصری و ... افزایش یافته است و فروش 50 درصدی ظرفیت سالن نه تنها سودی برای تهیه کننده به دنبال ندارد، بلکه خسارت هم می زند مگر اینکه متولیان امر فکری به حال این هزینه ها کنند!

مدیرعامل موسسه موسیقی نشر دی بآذر در ادامه با تاکید بر اینکه در سال جاری تا این لحظه اجرای هیچ کنسرتی را پیش بینی نکرده ایم، افزود: البته در اسفند یک اجرا را هماهنگ کرده بودیم که در مرحله صدور مجوز اماکن نیروی انتظامی برای اجرا بود که به دلیل تعطیلی اجباری همه برنامه های تجمعی در کشور این برنامه لغو شد و خسارتی را به تهیه کننده برنامه وارد کرد.

وی با تاکید بر اینکه کرونا نه تنها کنسرت ها تعطیل کرد، بلکه تمام برنامه ها و جشن های مناسبتی اداری را نیز متوقف کرد، یادآور شد: پیش از این بسیاری از ادارات در طول سال یک سری برنامه ویژه پرسنل خودشان داشتند که این ویژه برنامه ها عموما با حضور خوانندگان و بازیگران مطرح کشور برگزار می شد که برگزاری آن ها به موسسات فرهنگی هنری سپرده می شد و این به درآمدزایی موسسات کمک می کرد اما این جشن ها هم به دلیل شیوع کرونا تعطیل شدند و اثر سوئی بر کسب و کار ما گذاشت.

خوبانی در پایان با اشاره به اینکه مردم امروز بسیار عصبی، خسته و پر از ترس از کرونا شده اند، تصریح کرد: باید چاره ای اندیشید تا بتوان روح امید را در جامعه زنده نگه داشت؛ متاسفانه گرانی ها هم قوز بالا قوز شده است و مردم را سخت تحت فشار قرار داده است. در این میان موسسات فرهنگی هنری هم با تعطیلی یکباره کسب و کارشان با شرایط بسیار سختی روبه رو شده اند و اصلا نمی دانیم که در دوران پساکرونا چقدر زمان نیاز است تا این حجم ضرر و زیان را بتوان جبران کرد و زندگی را به روال عادی برگرداند!

هومن حکیمی /

اشاره: در ادامه این متن، خبر حمایت مدیرکل فرهنگ و ارشاد مازندران از اهالی تئاتر استان را خواهید خواند. پس من بروم سراغ دغدغه و حرف خودم...!

1
هیچ کس، دقیقا هیچ کس، نمی تواند سختی کار هنر نمایش را درک کند. هیچ کس، دقیقا هیچ کس، نمی تواند بفهمد که خوردن خاک صحنه چه معنایی دارد. هیچ کس، دقیقا هیچ کس، متوجه نمی شود که یک نمایش نامه نویس، چه بر سرش می آید تا شخصیت هایی را خلق کند که بتوانند بر روی صحنه، روح و مغز و جسم شما را چنان درگیر کنند که زمان و مکان از یادتان برود، که یک کارگردان تئاتر باید چه مصیبت هایی را تحمل کند تا بتواند اثری را برای چند شب بر روی صحنه اجرا کند، که بازیگر چه خون دل هایی باید بخورد تا هر شب بهتر از شب قبل، به شخصیت، جان و روح بدهد و همراهی شما را آچمز قدرت اجرایش کند...

2
من به عنوان یک روزنامه نگار علاقه مند به هنر با شما صحبت می کنم (می نویسم)، کسی که جزو آن هیچ کس های اشاره شده محسوب می شود. یعنی من هم نمی توانم به اندازه کافی درک کنم که بچه های تئاتر مازندران برای هر بار زنده شدن، زنده ماندن و زندگی بخشیدن، چه رنج ها که نکشیده اند و چه مرارت ها که نخواهند کشید.
تئاتر در مازندران را باید یک روزی مفصل بررسی کرد. اهلش هم باید این کار را بکند و اهلش، اگر بخواهد این کار مهم را انجام بدهد، باید از نااهل، فاصله بگیرد.
باید اهل تئاتر، اهل تئاتر باشد، اهل همدلی و رفاقت نه اهل دعوا و زیرآب زنی و مخالفت مغرضانه.
اهل تئاتر باید هوای دیگری اش را داشته باشد تا پرچم همیشه بالا بماند. تا نااهلان نیایند وسط که پرچم را به مرور پایین بیاورند...

3
هیچ کس، دقیقا هیچ کس، منکر این نیست که مدیرکل جوان فرهنگ و هنر مازندران دلش می خواهد تئاتر استان، پویا و زنده بماند. نگارنده در یک مورد خاص، شاهد عینی بود که عباس زارع چطور پای یک نمایش که مورد هجمه نااهلان قرار گرفته بود، ایستاد تا پرچم هنر والا، سر خم نکند.
اما همه، این نیست؛ کافی نیست خواستن با دستان خالی. یک عقبه زیرساختی هم می خواهد و بودجه و حمایت درست که از دست یک مدیر، به تنهایی خارج است. نمی شود یک نفره یا چند نفره به جنگ تباهی رفت. نمی شود از رکن و پایه گذشت و به مساحت صرف، دقت کرد. حجم یا مساحت؟ جرأت یا حقیقت؟...

4
تئاتر زخمی مازندران، اهل و آشنا و شریف، زیاد دارد. کاربلد و متخصص و خوشنام، زیاد دارد اما نااهل هم در آن هست؛ انکار نکنید و انکار نمی کنم که همیشه گل به خودی ها، دردناک تر از گل های حریفان تاکتیک پذیرند!
تئاتر مازندران را در همه این سال ها، یک مشت جوان عاشق و تشنه صحنه با کمک و همراهی باتجربه ترها و جادوی خاک صحنه پیش برده اند. تو را به خدا مغلطه نکنم اما محمود شالویی را که یادتان نرفته؟ همان مدیرکلی که ادعای تئاتردوستی می کرد اما دریغ از یک...؛ اصلا بی خیال مغلطه!

5
تئاتر مازندران اگر دلش به مدیر و مسوول خوش باشد، قافیه را می بازد. از مدیریت و مسوولیت، هنر درنمی آید که کاربردی باشد و مخاطب پسند و هنرمندپسند که تهش هم قدمی رو به جلو برای انسانیت، به حساب بیاید که کاش، ای کاش، هنر به مثابه هنر بود و بس... .
تئاتر، مسوول همره سست عناصر نمی خواهد، شبه هنرمند متظاهر نمی خواهد، حسود فرورفته در مرداب بخل نمی خواهد. تئاتر مازندران اما امنیت شغلی می خواهد که ندارد. ثبات می خواهد که ندارد و عشق می خواهد که دارد اما دو طرفه نیست و از اهالی تئاتر ساطع می شود اما مخاطب، تحت تاثیر کرونا و اقتصاد ناسالم و تورم بی پدر، طرف دیگر را سیرآب نمی کند و مدیر و مسوول هم، که اگر هم بخواهد، پشتیبانی نمی شود.
پس می ماند اهل تئاتر که عاشق است و بی پول است و بی امکانات است و حمایت کامل هم ندارد و سالن مناسب هم ندارد و قرارداد مناسب و خیلی چیزهای مناسب دیگر که انگار به وجود آمده اند تا میان تئاتر و خلایق، فاصله گذاری برشت را معنا ببخشند...
6
انجمن هنرهای نمایش مازندران دارد سعی می کند. ارشاد مازندران دارد سعی می کند و حوزه هنری هم که تئاتر در مازندران زنده بماند اما مشکل دقیقا همین جاست؛ چرا همه باید سعی کنند که مقوله و پدیده مهمی مثل هنر نمایش، فقط زنده بماند؟
این چه فرآیندی ست که تئاتر بااستعداد مازندران را به جایی رسانده که همه فقط راضی باشند که زنده بماند؟ این زنده ماندن به چه قیمتی ست؟ به هر قیمت؟ خب این جوری که هنر متعالی و فاخر و غیره را باید گذاشت در کوزه و...

7
تقلیل یک چیز باارزش به موردها، اگر درست و حرفه ای نباشد، نقد به فنا می رود و آن چیز باارزش به فنا می رود و منتقد هم به فنا می رود.
بزرگواری که اهل تئاتر استان هم هست و الان هم یک مسوولیت فرهنگی دارد، درباره فیلم جهان با من برقص در فضای مجازی نوشته بود که از نظرش، این فیلم ساختار ندارد و... . کاری ندارم که فیلمی را که من خیلی دوست دارم، دوست ندارد چون سلیقه ها متفاوت است و قابل احترام اما با کلی گویی و بیان اینکه فلان اثر، ساختار ندارد، یعنی موضوع را تقلیل می دهیم در حد گپ و گفت های دورهمی خاله زنکی که از داخلش فقط اعلام نظر درمی آید که یعنی می خواهم زنده بمانم ؛ حالا به هر قیمتی!
تئاتر مازندران هم تأکید می کنم، نباید سطحش و حدش به بحث ها و انتظارات حداقلی و خاله زنکی تقلیل پیدا کند. اهالی تئاتر، آدم حسابی و بزرگ و موثرند و خیلی هم باید دلمان بخواهد که برایمان بنویسند و اجرا کنند؛ بر بساطی که بساطی نیست... .

کرونا که آمد، دنیا را شبیه فیلم های علمی تخیلی کرد، اما برخلاف آن فیلم ها، مردم نه فرار، بلکه با مدافعان خط مقدم سلامت قرار گذاشتند تا در کنارشان تا شکست کامل کرونا بایستند و در این راه هنرمندان این استان با تولید صدها اثر هنری در قالب پوستر، نقاشی، عکس، فیلم و مستند با موضوع کرونا به پزشکان و پرستاران ادای دین کردند.

طراحان مد و لباس، دستی به قیچی و چرخ خیاطی 10 هزار ماسک دوختند و سهم سینماگران جوان استان از این جهاد نیز تولید70 فیلم و مستند پیرامون مدافعان سلامت بود.

عکاسان خبری و هنری نیز دوربین به دست با پذیرش خطر ابتلا به کرونا روزانه بین یک تا 10 گزارش تصویری را در خبرگزاری ها و رسانه های ملی و استانی منتشر کردند تا با انتشار 500 گزارش تصویری و ثبت چندین هزار فریم عکس از مجاهدت های کادر درمان در ایام شیوع کرونا، حال و هوای دفاع مقدس را در قاب تصویر به نمایش درآورند.

هنرمندان تجسمی نیز پا پس نکشیدند و با تولید 150 اثر در قالب نقاشی دیجیتال، تصویرسازی و پوستر متعهدانه به نقش خود در این زمینه عمل کردند.

آثاری که توانست علاوه بر به تصویر کشیدن مجاهدت های مدافعان سلامت، آموزش ها، توصیه ها و هشدارهای لازم پیرامون رعایت مسائل بهداشتی را داده و در فضای رسانه ای و هنری کشور جریان ساز باشند.

معاون امور هنری اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی قم در گفت و گو با خبرنگار ایرنا، گفت: از همان ابتدای شیوع کرونا، هنرمندان استان برای کمک به فرهنگ سازی رعایت فاصله گذاری و همچنین قدردانی از مدافعان سلامت کشور و استان وارد میدان شدند و با تولید آثار هنری در رشته های مختلف نقش آفرینی موثری داشتند.

حسن دلیر وی با اشاره به ورود جهادی هنرمندان طراح مد و لباس به عرصه دوخت ماسک در ایام شیوع کرونا گفت: در اسفندماه سال گذشته و همزمان با شیوع کرونا در این استان، هنرمندان استان به همراه داوطلبان مردمی برای جبران بخشی از کمبود ماسک مورد نیاز استان وارد میدان شدند که تولید 10 هزار ماسک بخشی از تلاش شبانه روزی این هنرمندان است.

وی اظهار داشت: تولید صدها اثر هنری در قالب پوستر، نقاشی، عکس، فیلم و مستند با موضوع کرونا، رعایت فاصله گذاری اجتماعی و ثبت تلاش های کادر بهداشتی و درمانی قم از جمله اقدام های برجسته هنرمندان قم در ایام کرونا است که برخی از این اقدام ها توانست در فضای رسانه ای و هنری کشور جریان سازی کند.

دلیر با اشاره به مشارکت اساتید هنرمند قم در پویش در خانه بمانیم و کتاب بخوانیم گفت: تولید دهها کلیپ و صدها دقیقه آموزش، برگزاری ویژه برنامه های جشن های شعبانیه به صورت مجازی و همچنین برگزاری جشنواره پوستر مدافعان سلامت از دیگر اقدام های انجام شده هنرمندان استان در ایام کرونایی است.

مسئول انجمن سینمای جوان قم نیز در گفت وگو با خبرنگار ایرنا دراین زمینه گفت: سینماگران استان 20 فیلم داستانی و 50 مستند پیرامون تلاش مدافعان سلامت برای مقابله با کرونا ساختند.

رضا ابوذر، افزود: جوانان فیلم ساز قم از همان روزهای ابتدایی شیوع کرونا در قالب تیم های مختلف برای تهیه فیلم های داستانی و مستند به صورت خودجوش بسیج شدند.

وی ادامه داد: فیلم سازان استان با نگارش فیلم نامه هایی با موضوع کرونا و همچنین با حضور در مراکز بهداشت و درمان و تصویربرداری از زحمات مدافعان سلامت، شرایط بیماران و توصیه های بهداشتی را در قالب مستند و فیلم به تصویر کشیدند.

ابوذر بابیان این که برخی از این تولیدات در شبکه های سراسری سیما منتشر و در کشور جریان ساز شد، گفت: سینماگران جوان قم متعهدانه برای به تصویر کشیدن و ادای دین به کادر درمانی در بیمارستان ها حضور یافتند که این موضوع ماندگار شد.

رییس انجمن عکاسان قم نیز درگفت وگو با خبرنگار ایرنا گفت: از زمان شیوع کرونا در قم حدود 500 گزارش تصویری توسط عکاسانی خبری و هنری قم از وضعیت استان تهیه و در خبرگزاری ها، شبکه های اجتماعی و نمایشگاه های مجازی منتشرشده است.

ابراهیم سلیمانی با تقدیر از تلاش هنرمندان عکاس استان از ثبت مجاهدت های کادر درمانی و نمایش دقیق و لحظه به لحظه وضعیت قم در زمان شیوع کرونا، افزود: عکاسان استان پا به پای مدافعان سلامت درصحنه حضور داشتند و عکس های بسیار ناب و ارزشمندی را از این رویداد ثبت کردند.

وی ادامه داد: حجم بسیار زیادی از آثار تصویری در این ایام توسط هنرمندان عکاس قم به ثبت رسیده است که در تلاش هستیم این آثار در قالب مسابقه، نمایشگاه و یا هر نوعی که امکان آن فراهم شود، در قالب یک مجموعه گردآوری گردد.

رییس انجمن عکاسان قم با اشاره به فعالیت عکاسان خبری خبرگزاری های متعدد در استان اظهار داشت: روزانه بین یک تا 10 گزارش تصویری توسط خبرگزاری ها و رسانه های مختلف با محوریت کرونا در استان تولید و منتشرشده است.

سلیمانی افزود: عکاسان خبری قم با آغاز شیوع کرونا در حوزه اطلاع رسانی نقش مهمی ایفا کرده و با حضور در بیمارستان ها و مراکز درمانی با به خطر انداختن سلامت خود، در ثبت فعالیت مدافعان سلامت، طلاب جهادی و گروه های مردمی نقش موثری ایفا کردند.

وی ادامه داد: شاهد تولید حجم بسیار زیاد آثار تصویری و انتشار لحظه به لحظه آن در بسترهای مختلف رسانه ای و مجازی در قم هستیم که این نشان از پای کار بودن عکاسان خبری استان است.

رییس انجمن هنرهای تجسمی قم نیز در گفت و گو با خبرنگار ایرنا، گفت: هنرمندان استان به منظور ارتقای سطح آگاهی افراد جامعه و تبیین هنرمندانه و قدردانی از ایثار کارکنان جامعه سلامت قم، با تولید 150 اثر در قالب نقاشی دیجیتال، تصویرسازی و پوستر ادای دین کردند.

علی سلطانی، افزود: باوجوداینکه تمام فعالیت های مراکز آموزشی و هنری استان از همان ابتدای شروع کرونا در اسفندماه سال گذشته تعطیل شد ولی هنرمندان استان متعهدانه به نقش خود در این زمینه عمل کردند.

وی ادامه داد: با توجه به اهمیت ورود هنرمندان و تولید آثار هنری پیرامون رعایت مسائل بهداشتی، فاصله گذاری اجتماعی، فرهنگ سازی پیشگیری و مقابله با ویروس کرونا و همچنین تقدیر از ایثارگری های کادر درمان، تولید آثار هنرهای تجسمی از 20 اسفند 98 فراخوان که با استقبال گسترده اهالی هنر مواجه شد.

سلطانی اظهار داشت: تولیدات هنرمندان استان در فضای مجازی منتشر و با استقبال گسترده مواجه شد به گونه ای که برخی از این آثار در کشور جریان ساز و در پوسترهای مختلف از آن ها استفاده شد.

10 هزار هنرمند و هنرجو زیرمجموعه 9 انجمن فرهنگی هنری در رشته های مختلف هنری در قم فعالیت می کنند.

فعالیت 9 انجمن فرهنگی هنری، وجود 50 آموزشگاه آزاد هنری و موسسه تک منظوره هنری، حضور 9 گروه فعال تئاتر و شمار زیادی از استادان ممتاز و برجسته کشوری در قم، یکی از نشانه های ظرفیت های بالای فرهنگی این شهر است.

قم خاستگاه و پیشتاز برخی هنرها در کشور از جمله خوشنویسی، تئاتر دینی، شعر آیینی و طراحی کتب مذهبی است.

ویروس کرونا ، موسوم به کووید 19 اواسط ماه دسامبر سال گذشته (24 آذر 98) در شهر ووهان واقع در مرکز چین گزارش شد؛ ابتدا از این بیماری به عنوان ذات الریه نام برده می شد، اما کمیسیون ملی بهداشت چین در 30 دسامبر سال 2019 (9 دی 98) به صورت رسمی شیوع این ویروس را در چین اعلام کرد.

شهروندان قمی برای طرح هرگونه پرسش در مورد ویروس کرونا می توانند با شماره تلفن های 4030، 3136 و 190 تماس بگیرند و یا برای کسب آخرین اخبار از دانشگاه علوم پزشکی قم به کانال آن به نشانی webdaqom@ در فضای مجازی و یا تارنمای آن به نشانی اینترنتی www.muq.ac.ir مراجعه کنند.

همه ایرانیان می توانند با مراجعه به سامانه غربالگری الکترونیکی ویروس کرونا به نشانی اینترنتی https://salamat.gov.ir و تکمیل اطلاعات خواسته شده، گام بلندی در ارتقای سلامت جامعه و شکست ویروس کرونا بردارند.

مدیرکل اوقاف و امور خیریه استان البرز روز سه شنبه به خبرنگار ایرنا گفت: یک هزار پرس از این غذاها شب گذشته در آستان مقدس امامزاده حسن (ع) کرج طبخ و توزیع شد و 500 پرس آن نیز امروز در آستان مقدس امامزاده محمد (ع) حصارک طبخ و توزیع می شود.

حجت الاسلام و المسلمین علی دشتکی افزود: هزینه طبخ این غذاها از محل موقوفات مرتبط و امامزاده ها تامین شده است.

وی در ادامه در خصوص شخصیت امام جواد (ع) اظهار داشت: علم و احاطه حضرت امام محمد تقی (ع) بر مسائل فقهی، تفسیری و عقیدتی یکی از مهمترین عوامل موثر در حفظ دین مبین اسلام بود.

وی گفت: آن حضرت در خفقان حکومت عباسی با برگزاری جلسات مناظره و مباحثه به ترویج احکام الهی و آموزه های قرآنی پرداخته و در تبیین نظام ولایی به عنوان نظام کامل قرآنی در حوزه سیاسی عملکردی بی نظیر داشتند.

ضمن اینکه با تاکید برتقویت بنیه علمی مسلمانان همواره می کوشیدند تا جهان اسلام را به سلاح علم و ایمان مجهز کنند.

از منظر حضرت جوادالائمه (ع) علم و دانش یکی از مهمترین عوامل رسیدن به کمالات عالی دنیوی و اخروی به شمار می آید .

دشتکی در خصوص برگزاری مراسم شهادت، گفت: به دلیل شیوع بیماری کرونا و تعطیلی تمام جلسات جمعی، مراسم شب و روز شهادت این امام بزرگوار به صورت مجازی در آستان مقدس امامزاده حسن (ع) تهیه و از طریق حسینیه مجازی استان البرز پخش می شود.

مدیرکل اوقاف و امور خیریه استان البرز ادامه داد: همچنین امروز همزمان با روز شهادت، 200 بسته کمک معیشتی از محل موقوفات استان تهیه و در بین نیازمندان البرزی توزیع می شود.

وی گفت: اوقاف استان البرز در مرحله اول رزمایش مومنانه استان با عنوان رزمایش همدلی که در ماه مبارک رمضان اجرا شد، 5561 بسته کمک معیشتی به ارزش ریالی یک میلیارد و 522 میلیون و 980 هزار تومان از محل موقوفات تهیه و در بین نیازمندان توزیع کرد.

استان البرز دارای 100 امامزاده، حدود 1500 موقوفه و 13 هزار رقبه است.

به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از ایلام ؛ قاسم سلیمانی دشتکی استاندار ایلام صبح امروز سه شنبه 31 تیرماه در دیدار محمد آزاد معاون توسعه مدیریت و منابع سازمان حج و زیارت کشور ضمن تشکر از زحمات و تلاش های این سازمان در حوزه های مختلف به ویژه در بحث اربعین، گفت: کار حج و زیارت در استان باتوجه به مقوله مهم اربعین بسیار مهم و حائز اهمیت است.

او با اشاره به تردد زوار ایرانی به عراق و بالعکس، گفت: هرساله بیش از 2 میلیون عراقی برای درمان و زیارت و گردشگری به ایلام می آیند و بالغ بر 7 تا 8 میلیون نفر نیز از ایران به کشور عراق می روند و این مهم جایگاه و وظایف حج و زیارت استان را سنگین و خطیر نموده است.

سلیمانی دشتکی با اشاره به وضعیت کرونا و مشکلاتی که برای تردد زوار و وضعیت تجاری استان بوجود آورده است، اظهار داشت: امیدواریم زودتر مشکل کرونا حل شود، اما در این فرصت بیکار ننشسته ایم و در راستای ترمیم و ایجاد زیرساخت ها مرزی دست بکار شده ایم.

او با تاکید بر این مهم که خواستار گسترش و تحرک بیشتر در روابط تجاری و بازرگانی با کشور عراق هستیم، اضافه کرد: بار ها از طریق وزارت امورخارجه، وزارت کشور، سفیر ایران در عراق و همتایان عراقی مشکلات گذر مرزی و بازارچه چیلات و بازارچه چنگوله و اخیرا هلاله شمالی را پیگیری کرده ایم و امیدواریم با توجه توافقات حاصل شده به زودی شاهد رفع موانع پیش رو در این حوزه باشیم.

استاندار ایلام از اهمیت ایجاد گذرگاه مرزی چیلات گفت و تصریح نمود: اگر گذر مرزی چیلات باز شود بار سنگین کار مرز مهران در ایام اربعین و همچنین مرز های خوزستان کاهش می یابد و ارائه خدمات در این مناطق نیز بهتر انجام می شود.

او با اشاره به کسب مجوز گذر مرزی چیلات، گفت: زیرساخت های این گذر مرزی آماده شده و در این مسیر بالای 30 میلیارد تومان هزینه گردیده است، اما در آن طرف مرز کماکان کار خاصی انجام نگرفته است.

سلیمانی دشتکی با عنوان این مطلب که دنبال جداسازی بازاچه مهران در مرز هستیم، اضافه کرد: انشاءالله با تبدیل شدن منطقه ویژه مهران به منطقه تجاری آزاد این مرز به یک جایگاه بین الملی در حوزه تجارت و بازرگانی مبدل می شود.

او در ادامه خواستار ایجاد کنسولگری عراق در ایلام شد و گفت: با توجه نقش و جایگاه مرز مهران در پوشش قریب 70 درصد تردد زوار و نظر به اینکه هم در نجف و هم در کربلا کنسولگری داریم نیاز است کنسولگری عراق در ایلام ایجاد شود.

در ادامه محمد آزاد معاون توسعه مدیریت و منابع سازمان حج و زیارت کشور ضمن تشکر از زحمات و تلاش های ارزشمند استاندار ایلام در ایام اربعین، گفت: مدیریت اربعین علی رغم اینکه حجم عمده تردد زوار کشور در مرز مهران بود بسیار عالی انجام شد و این شایسته تقدیر بود.

او ادامه داد: مدیریت خوب منابع و پای کار بود در میدان عمل و فرماندهی واحد ستاد اربعین سه عامل مهم کارنامه موفق استاندار ایلام در ایام اربعین بود.

گفتنی است در پایان این نشست از زحمات سید حمید مصطفایی مدیر اسبق تقدیر شد و سجاد رحمانی بعنوان مدیر جدید حج و زیارت استان معرفی گردید.

انتهای پیام / غ

در دیدار نماینده مردم در مجلس شورای اسلامی با دبیرکل نهاد کتابخانه های عمومی کشور موضوع تکمیل ساخت کتابخانه عمومی لارستان و چند کتابخانه دیگر در منطقه مورد بحث و بررسی قرار گرفت.

به گزارش میلادلارستان به نقل از روابط عمومی دفتر نماینده مردم، در ابتدای این دیدار حسین زاده با اشاره به اهمیت موضوع کتابخوانی و معرفی شهرستان اوز بعنوان شهر دوستدار کتاب در کشور گفت: شهرستان اوز در زمینه فرهنگ کتاب و کتابخوانی از الگوهای کشوری است و بعنوان شهر دوستدار کتاب معرفی شده است.

وی افزود: حضور فعال خیرین در احداث و تکمیل کتابخانه ها، وجود روستای دوستدار کتاب و حضور فعال مردم در جشنواره های کتابخوانی استانی و کشوری نشان از استقبال بالای مردم لارستان، خنج، گراش و اوز از این موضوع دارد که می طلبد با همکاری نهادهای مربوطه بیش از پیش نگاه ویژه ای به مقوله کتاب و کتابخوانی در حوزه انتخابیه شود.

در ادامه این دیدار نماینده مردم بر لزوم بررسی و پیگیری هرچه سریعتر جهت تکمیل پروژه کتابخانه عمومی لار تاکید کرد و افزود: کتابخانه مرکزی لار که از مصوبات دولت بوده است از سال 89 کلنگ خورده اما قریب به 10 سال است که این پروژه به کندی پیش می رود و وضعیت آن مشخص نیست.

وی با اشاره به ماده 6 قانون تاسیس و نحوه اداره کتابخانه های عمومی و اهمیت نیم درصد منابع شهرداری ها که باید به انجمن کتابخانه ها تخصیص یابد گفت: با توجه به وضعیت بودجه ای دولت، نیم درصد منابع شهرداری ها که باید به انجمن کتابخانه ها تخصیص یابد می تواند کمک حال این نهاد باشد و نهاد کتابخانه های عمومی، سازمانی خدمت رسان است که اگر بودجه کافی داشته باشد می تواند برنامه های ابداعی و خلاقانه ویژه تمام اقشار برگزار کند.

در این دیدار مختارپور دبیرکل نهاد کتابخانه های عمومی کشور نیز با اشاره به اهمیت موضوع ترویج فرهنگ کتاب و کتابخوانی در پرورش جامعه سالم بر لزوم توجه ویژه مسئولین با بیان اینکه دولت و سازمان برنامه و بودجه برای تخصیص اعتبار در خصوص تکمیل پروژه های حوزه کتابخوانی در کشور برنامه ای ندارند و فقط در خصوص تجهیزات، اعتباراتی را در اختیار این نهاد قرار می دهند افزود: 120 شهر از 1350 شهر کشور فاقد کتابخانه است که برای تکمیل پروژه نیازمند بودجه هستیم که ضمن پیگیری ها و تلاش های فراوان تا امروز محقق نشده است.

دبیر کل نهاد کتابخانه های عمومی کشور با اشاره به استانی شدن پروژه ها تصریح کرد: از سال 1399 پروژه های نهاد کتابخانه ها بصورت استانی تفکیک بندی شده و مسئول تخصیص آن نیز شورای برنامه ریزی استان و استاندار است.

وی در خصوص تامین مالی کتابخانه های کشور و وضعیت نامناسب آن و با اشاره به اینکه اگر از نیم درصد شهرداری ها استفاده نکنیم در پرداخت حقوق ها نیز می مانیم اظهار داشت: براساس مصوبات دولت باید در سال 99 شاهد افزایش 50 درصدی حقوق کارمندان باشیم اما این امر هنوز تحقق نیافته است.

مختارپور با اشاره به وضعیت تکمیل پروژه کتابخانه عمومی لار و نبود کتابخانه در بخش بنارویه اظهار داشت: جهت تکمیل پروژه کتابخانه عمومی لار مبلغ 5 میلیارد تومان از سوی سازمان برنامه و بودجه تخصیص و برنامه ریزی شد اما تا به حال با وجود برخی موانع، پرداختی صورت نگرفته است؛ بخش بنارویه نیز فاقد کتابخانه عمومی است که پیگیری های لازم در جریان است.

وی در پایان بیان داشت : با تکمیل پروژه ساخت کتابخانه عمومی لار، قریب به 8 میلیارد تومان نیز جهت تجهیز آن مورد نیاز است.

حجت الاسلام مهدی ستوده مدیرکل اوقاف و امور خیری استان اردبیل در گفتگو با پایگاه خبری تحلیلی سبلان ما ، از احداث مجتمع نگهداری از کودکان بی سرپرست امام رضا(ع) در اردبیل خبرداد و گفت: این مجتمع به متراژ 1403 از محل موقوفات صالح زاهدی دانشمند اردبیلی در منطقه نیار احداث می شود.

وی به نیت واقف اشاره کرد و گفت: این خیر اردبیلی موقوفه را به نیت احداث مرکزی برای نگهداری از کودکان بی سرپرست و بد سرپرست وقف کرده بود که با کمک موسسه امام رضا(ع) کار ساخت مجتمع در آینده نزدیک آغاز می شود.

مدیرکل امور اوقاف و خیریه استان اردبیل در ادامه سخنان خود به آثار و برکات وقف مشارکتی در زندگی فردی و اجتماعی اشاره کرد و گفت: وقف مشارکتی وقفی است که برای موضوعی مشترک و با مشارکت چند واقف انجام می شود

وی افزود: در وقف مشارکتی افراد خیر با هر سطح درآمدی می توانند در انجام یک کار خیر مشارکت داشته و از اجر معنوی آن برخوردار شوند.

انتهای پیام/ج

به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از اصفهان، آرش نجیمی در آئین افتتاحیه دومین رویداد ملی فهما که به صورت مجازی برگزار شد، گفت: کانون های فرهنگی هنری مساجد استان اصفهان با سطح مخاطبان وسیعی که دارند از ابتدای شیوع این ویروس در حوزه اطلاع رسانی و آموزش به جامعه مخاطبان فعالیت های زیادی داشته اند.

مدیر روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان اظهار داشت: کانون های فرهنگی و هنری مساجد با رویکرد فرهنگسازی صحیح بایستی در تغییر شیوه زندگی مردم مطابق با شرایط کرونایی اهتمام داشته باشند.

وی با بیان اینکه باید بدانیم این تغییر در رفتارها زودگذر نیستند و ممکن است تا دو سال آینده همراه ما باشند، تصریح کرد: یکی از تبعات جدی این بیماری مخاطره سلامت روان جامعه است و فشار روانی بالایی به جامعه وارد می کند.

نجیمی افزود: همه مجموعه های مردمی و کانون های فرهنگی هنری مساجد نیز باید تلاش خود را به کار گیرند تا با حفظ روحیه همدلی بتوانیم الگوی سالم همراه با سلامت روانی جامعه را برای مبارزه با کرونا پیش گیریم نه اینکه با استرس دستورالعمل های بهداشتی را انجام دهیم.

مدیر روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان از تلاش های کانون های فرهنگی هنری در مبارزه با کرونا تجلیل کرد.

گفتنی است آئین افتتاحیه دومین رویداد ملی فهما به صورت مجازی با حضور مشاور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و رئیس ستاد هماهنگی کانون های فرهنگی هنری مساجد کشور، مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان اصفهان، مدیر ستاد هماهنگی کانون های فرهنگی هنری مساجد استان اصفهان و مدیران کانون های فرهنگی هنری مساجد استان اصفهان برگزار شد.

پایان پیام/ 557

به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از بجنورد؛ "حجت الاسلام والمسلمین ابوالقاسم یعقوبی" عصر امروز (31 تیرماه) در آغاز اجرای طرح ملی سه شنبه های تکریم که با حضور مادر و خانواده شهیدان "نریمان و فیروز حمیدی زاده" و با حضور مجازی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در دفتر امام جمعه بجنورد برگزار شد، با اشاره به قدر و منزلت شهدا، گفت: خدا به شهدا کرامت بخشیده و هر که به شهدا متصل شود، از این کرامت بهره می برد.

نماینده ولی فقیه در خراسان شمالی با بیان اینکه شهدا با عطر خوشبوی خود جامعه را معطر می کنند ضمن اینکه تابلو راه زندگی ما هستند، اظهارداشت: شهید فیروز حمیدی زاده که از شهدای مدافع حرم هستند در آخرین دیدار با بنده که برای خداحافظی آمده بود، نورانیتی مشاهده می شد که مثال زدنی است.

حجت الاسلام یعقوبی، به صبوری و مقاومت مادر شهید هم اشاره کرد و گفت: از چنین مادر استوار و باصلابتی قطعا فرزندانی شاخص و نام آور تربیت می شود که یکی در دوران دفاع مقدس و یکی هم در دفاع از حریم و حرم نقش آفرینی می کنند.

"حسین فرخنده" مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان شمالی هم در این برنامه با بیان اینکه خراسان شمالی به عنوان گنجینه فرهنگ ها و معرفت ها، در دوران دفاع مقدس، سه هزار شهید تقدیم کرده است، افزود: بزرگداشت شهدا و خانواده شهدا یکی از وظایف اصلی همه ما به شمار می رود.

وی به طرح "سه شنبه های تکریم" اشاره کرد و با مهم ارزیابی کردن این طرح گفت: تلاش می کنیم با بهره گیری از ظرفیت 376 کانون فرهنگی و هنری، این طرح را تا پایان هفته دفاع مقدس پیگیری و اجرایی کنیم.

فرخنده با بیان اینکه به مناسبت چهلمین سالگرد دوران دفاع مقدس برنامه های متنوعی در حوزه های مختلف تدوین شده، افزود: از ویژگی های مهم این برنامه ها لحاظ کردن پیوست دفاع مقدس در همه مناسبت ها از جمله روز خبرنگار و روز سینما است.

در این مراسم از مادر بزرگوار شهیدان نریمان حمیدی زاده از شهدای دفاع مقدس و شهید فیروز حمیدی زاده نخستین شهید مدافع حرم خراسان شمالی و نیز همسر و فرزندان شهید فیروز حمیدی زاده تقدیر شد.

گفتنی است، مادر این شهیدان والا مقام همچنین خواهر شهید عقیل حمیدی پور از شهدای جان برکف دفاع مقدس نیز هستند.

پایان پیام/ 71

به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در خراسان شمالی، حجت الاسلام حبیب رضا ارزانی، دبیر ستاد هماهنگی کانون های فرهنگی هنری مساجد کشور، عصر امروز در آیین سه شنبه های تکریم که در بجنورد، مرکز خراسان شمالی، با هدف تجلیل و تکریم از خانواده شهیدان حمیدی زاده به صورت ویدئوکنفرانس با حضور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی برگزار شد، از اجرای طرح سه شنبه های تکریم در چهلمین سالگرد دفاع مقدس در کشور خبر داد.

وی افزود: در چهلمین سالگرد دفاع مقدس، طرح سه شنبه های تکریم به همت کانون های فرهنگی هنری مساجد در کل کشور در حال اجرا بوده که در این حرکت ارزشی، به محضر خانواده های معزز شهدا رسیده و از آن ها تجلیل و می کنیم.

حجت الاسلام ارزانی در ادامه با اشاره به تأکیدات رهبر معظم انقلاب در رابطه با کانون های فرهنگی هنری مساجد، اظهار کرد: مقام معظم رهبری در سفر به خراسان شمالی در سال 91 رهنمودهایی در زمینه فعالیت کانون های فرهنگی هنری مساجد داشتند که این رهنمودها نصب العین فعالان این کانون ها است.

وی با یادآوری تأکید رهبر معظم انقلاب مبنی بر اینکه کانون های فرهنگی و هنری مساجد را با همکاری بسیج فعال و پویا کنید، افزود: در این راستا سال گذشته تفاهم نامه مفصلی با بسیج منعقد کردیم.

مشاور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی خاطرنشان کرد: با این تفاهم نامه فعالیت های کانون های فرهنگی و هنری در صحنه مساجد و سطح جامعه ارزشمندتر و مفصل تر صورت می گیرد./9314/پ310/ق