به گزارش مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، در ابتدای مراسم تلاوت قرآن مجید از مزار سردار شهید سپهبد حاج قاسم سلیمانی در شهر کرمان پخش شد. سپس مجری مراسم ضمن خوشامدگویی به حضار، گفت: نشان ذوالفقاری که رهبر معظم انقلاب اسلامی به سردار شهید سپهبد حاج قاسم سلیمانی تقدیم کردند، بالاترین نشان نظامی است و این عنوان، جشنواره ای ادبی هنری با موضوع شهید قاسم سلیمانی با گستره بین المللی در قالب پوستر، پویانمایی و شعر در استان خوزستان شد.

پس از تلاوت قرآن کریم در یک ارتباط زنده تصویری با استان خوزستان از پوستر جشنواره فرهنگی هنری ذوالفقار رونمایی و فراخوان آن منتشر شد.

در این ارتباط زنده تصویری، حجت الاسلام والمسلمین موسوی فرد خطیب نماز جمعه اهواز دقایقی به سخنرانی پرداخت و گفت: سردار شهید سپهبد حاج قاسم سلیمانی به گونه ای در قلب ها نفوذ کرد که تا قرن ها خاطره اش در یادها باقی خواهد ماند. روحیه ایشان همچون امام خمینی(ره) و ویژگی ممتاز ایشان بود که هر جا که می توانست نیازی را برطرف کند در آنجا حضور پیدا می کرد.

در ادامه غلامرضا شریعتی استاندار خوزستان نیز لحظاتی به صحبت پرداخت و افزود: استان خوزستان در هشت سال دفاع مقدس شاهد فداکاری های سردار سلیمانی بود و همچنین در سیل خوزستان شاهد مدیریت و کنترل سیل توسط ایشان و همراهانش همچون ابومهدی المهندس بودیم.

وی همچنین یادآور شد: ما آمادگی این را داریم که دبیرخانه دائمی این جشنواره را تشکیل و ذره ای از دین مان به این شهید والامقام را ادا کنیم.

محمد جوروند مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی خوزستان هم در سخنانی اظهار داشت: بنده به نیابت از هنرمندان خوزستان اعلام آمادگی می کنم، تلاش خواهیم کرد که میزبان شایسته ای برای هنرمندان رشته های مختلف با نام و یاد شهید سپهبد حاج قاسم سلیمانی باشیم.

بخش دیگر مراسم، به ارتباط زنده تصویری با شهر کرمان برای رونمایی از پوستر دومین جشنواره ملی تئاتر سردار آسمانی اختصاص داشت.

در این ارتباط که از کنار مزار سردار شهید سپهبد حاج قاسم سلیمانی برقرار شد، محمدرضا علیزاده مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان کرمان با اشاره به حضور رضا ایرانمنش بازیگر سینما و جانباز دفاع مقدس در این مراسم گفت: پس از شهادت سردار سپهبد سلیمانی، جامعه فرهنگی هنری جزو اولین گروه هایی بودند که برنامه هایی برای این موضوع تدارک دیدند.

وی افزود: دومین دوره جشنواره ملی تئاتر سردار آسمانی اول تا ششم دی ماه در سالگرد شهادت سردار سلیمانی در سه بخش خیابانی، صحنه ای و نمایش نامه برگزار می شود.

پس از صحبت های محمدرضا علیزاده، با حضور آیت الله سید محمدعلی موسوی جزایری، استاندار کرمان و دیگر مسئولان این استان از پوستر دومین جشنواره ملی تئاتر سردار آسمانی رونمایی شد.

در اواسط براساس برنامه ریزی انجام شده قرار بود سردار علی فضلی جانشین معاون هماهنگ کننده سپاه حضور یافته و از رشادت های سردار شهید سپهبد حاج قاسم سلیمانی سخن گوید، اما به دلیل مساعد نبودن وضعیت جسمانی و توصیه اکید پزشکان، این موضوع ممکن نشد، اما به احترام خانواده شهید سلیمانی پیامی به مراسم فرستاده که توسط مجری برنامه برای حضار قرائت شد.

متن این پیام به شرح ذیل است:

بسم رب الشهداء والصدیقین

با سلام و صلوات بر پایان بخش رسولان و اهل بیت پاک و مطهر او، با درود بی کران بر ارواح مطهر بنیانگذار انقلاب اسلامی حضرت امام خمینی و ارواح طیبه شهداء و با آرزوی اسلامت و توفیق برای فرمانده معظم کل قوا حضرت آیت الله العظمی امام خامنه ای عزیز.

سخن گفتن از شخصیتی که سراسر زندگی خود را وقف مجاهدت در راه خدا و برقراری آسایش و امنیت برای بندگان خدا کرده بود، امری سهل و ممتنع است، سهل از آن روی که او مجتمع همه فضیلت ها و نیکی هایی بود که آحاد ملت سرافراز ایران، شهدایشان را با این ویژگی ها می شناسند. از سویی مهربانی و شفقت زبانزدش، اخلاص و بی ریایی همیشگی اش و سادگی صمیمیت برادرانه اش، همه و همه او را به مظهر نمایان رحماء بینهم تبدیل و از سویی دیگر ایستادگی مردانه و مبارزه سرسختانه اش با ظالمان او مستکبران عالم، أشداء علی الکفار را در دهن همگان مجسم ساخته بود.

اما ذکر و یاد حاج قاسم سلیمانی از آن جهت که وصف شهید و شهادت است، کاری بس دشوار و ممتنع است و تنها کلام شاهد ازلی و ابدی است که می تواند این معبر دشوار را بر با زمیں گیران بگشاید. آنجا که می فرماید: کشته شدگان در راه خدا را مرده می دارید، بلکه آنها زنده و در بارگاه پروردگارشان بهره مندند.

حاج قاسم، این رفیق دیرینه و همرزم پارینه، به گواهی کلام الهی زنده است و شادمان از فضل و رحمت حق به جاماندگان از قافله عشق بشارت می دهد که: لا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لا هُمْ یَحْزَنُونَ .

برادران و خواهران ارجمند؛ سپهبد پاسدار حاج قاسم سلیمانی تازه پس از شهادتش در کالبد همه آزادگان عالم زاده شده است و امروز در هر کجا که مظلومی ندای هیهات منا الذله سر می دهد، تصویری از او را در جان خود به قاب گرفته است.

آری؛ خونی که در تبعیت از نام و مرام قافله سالار آزادگان عالم حضرت اباعبدالله الحسین (علیه السلام) بر زمین ریخت، هرگز از جوشش نخواهد ایستاد، تا آنکه در معیت موعود امم حضرت ابا صالح المهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) زمین را برای همیشه از لوث طالمان و مستکبران پاک نماید.

در پایان ضمن ابراز تاسف و مطلب پوزش از عدم توفیق شرکت در این مراسم نورانی به واسطه شرایط خاص جسمانی ام، بر خود لازم می دانم از همه عزیزانی که این برنامه مبارک را برپا کرده اند، به ویژه برادر عزیز و گرانقدرم جناب آقای دکتر صالحی، وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی تقدیر و تشکر به عمل آورم.

با آرزوی توفیق و سلامتی برای همه شما عزیزان

همچنین اجرای دو قطعه موسیقی حماسی و سنتی از دیگر بخش های این آیین بود.

گفتنی است در این مراسم آیت الله سید محمدعلی موسوی جزایری نماینده خوزستان در مجلس خبرگان رهبری و رئیس حوزه علمیه اهواز، خانواده شهید سردار سلیمانی ، سید مجتبی حسینی معاون امور هنری و جمعی از مدیران وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز حضور داشتند.

به گزارش مرکز خبر شورای عالی انقلاب فرهنگی، در ابتدای جلسه دکتر آقاسی در تشریح محورهای گفتمان سنجش و افکارسنجی در ستاد فرهنگ گفت: 4 محور بخش حاکمیتی مشتمل بر سیاست گذاران و سیاست مداران، رسانه های گروهی و شبکه های اجتماعی، مردم و ذی نفعان و عنصر کلیدی مراکز نظرسنجی در نظر گرفته شده است.

وی با تأکید بر اینکه در دوران مدیریت جدید دبیرخانه شورای عالی انقلاب فرهنگی بحث سنجش بسیار با اهمیت است، تصریح کرد: مصوبه یا سیاستی که مدنظر است رجوع می شود که چه کاری انجام شده است و چه کاری باید انجام شود و همین طور دیدگاه مردم در رابطه با موضوع مدنظر نیز بررسی می شود.
دکتر آقاسی با اشاره به داده کاوی شبکه های اجتماعی، افزود: شبکه های اجتماعی به عنوان پهنه جدی از افکار عمومی بررسی و گزارش های ماهانه ای از آن در ستاد فرهنگ تهیه می شود.
دبیر ستاد فرهنگ بر ضرورت توجه به حوزه افکار عمومی تأکید کرد و گفت: در واقع توجه به معنی درک جهت و سوگیری هاست تا بتوان راهکاری ارائه داد.
دکتر آقاسی با بیان این مطلب که در ستاد فرهنگ شورای عالی انقلاب فرهنگی، نقشه مهندسی فرهنگی روی میز و اولویت است، گفت: تعبیر از مهندسی فرهنگی مبسوط به سنجش است و هدف این است که وضعیت فرهنگی موجود سنجیده شود تا به وضعیت مطلوب که مدنظر سند است، برسیم.
وی افزود: در ستاد فرهنگ برای اجرایی سازی و روزآمدسازی سند مهندسی فرهنگی چند متغیر استراتژیک از 3 منشاء منویات مقام رهبری مدظله العالی ، نظرات نخبگان کشور و نظرسنجی برجسته شده اند.

دبیر ستاد فرهنگ با بیان اینکه یکی از متغیرهای استراتژیک در نظر گرفته شده، مباحث فرهنگ اقتصادی است، گفت: همچنین در ده سال گذشته شعارهای انتخابی سال مربوط به اقتصاد بوده است.
دکتر آقاسی با اشاره به راهبرد کلان 8 سند نقشه مهندسی فرهنگی که به موضوع فرهنگ اقتصادی اختصاص دارد، گفت: در واقع تعبیر رفتار اقتصادی مردم در سه عرصه تولید، توزیع و مصرف مدنظر است و در دستور کار شورای عالی انقلاب فرهنگی نیز سیاست های فرهنگی جهش تولید است که امیدوار هستیم تقسیم کار ملی در این حوزه در صحن شورای عالی انقلاب فرهنگی به سرانجام رسد.
دبیر ستاد فرهنگ تأکید کرد: سنجش وضعیت فرهنگی یک اصل است و در یکی از مصوبات ستاد نقشه مهندسی فرهنگی نیز به تشکیل کارگروه رصد وضعیت فرهنگی تأکید شده است.
وی افزود: برای تشکیل کارگروه رصد وضعیت فرهنگی در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی چرخش کار انجام شده و امیدوار هستیم ساختار آن نیز به زودی تصویب شود.
وی با بیان اینکه 39 شاخص فرهنگی کلان در ستاد فرهنگ شورای عالی انقلاب فرهنگی استخراج شده است، گفت: این شاخص ها به کمیسیون های مختلف دبیرخانه شورا به منظور بررسی و اعلام نظر ارائه شده است و در ادامه به مراکز مربوطه برای دریافت نظرات نیز ارائه می شود تا در نهایت به تصویب رسد.

دکتر سلگی خبرداد: تصویب آیین نامه تشکیل کارگروه رصد فرهنگی در پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات
در ادامه جلسه دکتر محمد سلگی، رئیس پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت: در جلسه معاونین وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی پیرو مصوبه جلسه ستاد مهندسی فرهنگی آیین نامه تشکیل کارگروه رصد فرهنگی در پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات به تصوبب رسیده است.
وی در تشریح اقدامات انجام شده در مورد اقتصاد فرهنگ در پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات اظهار کرد: درمورد هزینه و تعداد مصرف کالاهای فرهنگی برای خرید کتاب، روزنامه، آلبوم موسیقی، فیلم، سریال، و... گزارش آماری تهیه شده است.
دکتر سلگی ادامه داد: مطالعاتی درمورد فساد مالی و اداری، بیکاری، سرمایه اجتماعی، نگرانی و امید به آینده، وضیعت درآمدی، تحریم ها و... انجام و گزارش آن تهیه شده است.
وی تأکید کرد: این مطالعات مجموعه ای از پیوندها بین مسائل فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی است که به متغیرهای اقتصادی و همبستگی آن با فرهنگ توجه شده است.

دکتر رمضانیان: دیدگاه مردم که حل مشکلات اقتصادی در بیرون از مرزها نیست، رشد پیدا کرده است
در ادامه جلسه دکتر رمضانیان، رئیس پژوهشگاه مطالعات و تحقیق بسیج با بیان اینکه در بسیج توفیق حضور در بین مردم را داریم، افزود: روزانه وضعیت مردم در مسائل اقتصادی، فرهنگی، امنیتی و... در پژوهشگاه مطالعات و تحقیق بسیج رصد می شود که شبکه پرسشگران در سطح کشور و در همه شهرها نیز در این حوزه فعال است.
وی ادامه داد: سنجش برنامه های محوری در فاز علمی و رصد وضعیت مردم در سطح ملی و استانی از جمله برنامه هایی است که انجام می شود.
دکتر رمضانیان خاطرنشان کرد: افکارسنجی نظر مردم پیرامون چند محور و بررسی نگاه مردم به مسائل اساسی از جمله در حوزه اقتصادی، یازده سال است که با تعیین پرسش هایی تکرار شده و ادامه دارد.
رئیس پژوهشگاه مطالعات و تحقیق بسیج با اشاره به اینکه مشکلات اقتصادی و راه حل آن طی مطالعاتی مورد بررسی قرار گرفته است، گفت: به عنوان مثال این دیدگاه مردم که حل مشکلات اقتصادی در بیرون از مرزها نیست و داخل کشور است، رشد پیدا کرده است.
وی با اشاره به اینکه قبل از برگزاری انتخابات در کشور افکارسنجی توسط پژوهشگاه مطالعات و تحقیق بسیج از مردم انجام می شود، افزود: به عنوان مثال در آذرماه 98 یکی از سوال هایی که پرسیده شد این بود که "انتظار مردم از نمایندگان مجلس چیست؟" که به ترتیب رفع بیکاری، توجه به معیشت مردم، مبارزه با فساد و رونق تولید داخلی به عنوان اولویت اول تا چهارم مردم در این مطالعه تحقیقی اعلام شد.
دکتر رمضانیان گفت: این مطالعات ملی استان به استان و شهرستان به شهرستان انجام شده است و رصد مرتب افکار مردم از اولویت ها و دغدغه های بسیج است.
رئیس پژوهشگاه مطالعات و تحقیق بسیج پیشنهاد داد: در دبیرخانه شورای عالی انقلاب فرهنگی نقطه مطلوب در حوزه فرهنگ اقتصادی تعریف شود که در این صورت امکان راهبری فراهم می شود.

دکتر حاجیانی: دبیرخانه شورای عالی انقلاب فرهنگی راهبردهای عملیاتی برای سنجش وضعیت فرهنگی تهیه کند
در ادامه جلسه دکتر ابراهیم حاجیانی معاون هماهنگی و برنامه ریزی مرکز بررسی های استراتژیک ریاست جمهوری، با تأکید بر اهمیت سنجش وضعیت جامعه در شاخص های اقتصادی گفت: درک این وضعیت و تأثیرات آن در سایر متغیرات به لحاظ راهبردی، امنیت ملی و نظم اجتماعی مؤثر است.
وی گفت: تلفیق داده های نظرسنجی با داده های کلان و شاخص های حوزه سیاست گذاری می تواند کمک به توصیف کامل تری از وضعیت اقتصاد فرهنگ کشور کند.
دکتر حاجیانی پیشنهاد داد: دبیرخانه شورای عالی انقلاب فرهنگی راهبردهای عملیاتی و مشخصی را برای سنجش وضعیت فرهنگی تهیه کند.

در ادامه، دکتر صادق آبسالان جامعه شناس و پژوهشگر اجتماعی با اشاره به اینکه دستگاه های مختلفی پیمایش تحقیقات اجتماعی انجام می دهند، گفت: دبیرخانه شورای عالی انقلاب فرهنگی پراکندگی این تحقیقات را ساماندهی کند تا فهم و تحلیل عالمانه ارائه شود.

دکتر کوچکیان فرد خبر داد: تهیه اطلس آسیب های اجتماعی کشور در مرکز رصد اجتماعی وزارت کشور
در ادامه جلسه دکتر حسین کوچکیان فرد سرپرست معاونت توسعه سرمایه اجتماعی وزارت کشور در تشریح مطالعات انجام شده در چند سال اخیر در حوزه اقتصادی در این معاونت گفت: پیمایش سرمایه های اجتماعی در دو موج و یک موج آن در مورد وضعیت اجتماعی و اخلاقی انجام شده است.
وی با اشاره به فعالیت مرکز رصد اجتماعی وزارت کشور گفت: مد نظر است در این مرکز اطلس آسیب های اجتماعی کشور بر اساس پهنه جغرافیا، نوع و میزان آسیب ها تهیه و به روزرسانی شود.

دکتر امیر: داده های خبرگزاری ایرنا از ابتدای دهه 70 تا سال 1398 در دسترس عموم است
در ادامه جلسه دکتر آرمین امیر مدیرکل دفتر پژوهش و بررسی های خبری سازمان خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران، با بیان اینکه سابقه نظرسنجی در خبرگزاری ایرنا سابقه طولانی است، گفت: امکان دسترسی به نخبگان دانشگاهی در سراسر کشور، به مسئولان نظام و گزارش های میدانی به واسطه مراجعه حضوری مردم به خبرگزاری فراهم است.
وی ادامه داد: داده های خبرگزاری ایرنا از ابتدای دهه 70 تا سال 1398 برخط و به روز در دسترس عموم است.
دکتر امیر تصریح کرد: داده های مطبوعاتی و داده های ویژه خبرگزاری ایرنا می تواند محل فرآوری خوبی برای سنجش عمق مسائل در گزارش های میدانی باشد.

دکتر عباسی گفت: انجام هشت نظرسنجی پیرامون پیامدهای اقتصادی کرونا توسط ایسپا
در ادامه جلسه دکتر مهدی عباسی مدیرکل دفتر مطالعات فرهنگی جهاد دانشگاهی با اشاره به اینکه به همت مرکز افکارسنجی دانشجویان ایران (ایسپا) هشت موج نظرسنجی در مورد پیامدهای اقتصادی کرونا تاکنون صورت گرفته است، گفت: طبق پاسخ ها، شیوع ویروس کرونا موجب کاهش درآمد 50.7 درصد افراد شده است. 41.7 درصد کسب و کارشان تعطیل شده است و 13.5 درصد شغلشان را از دست داده اند. تنها 26.3 درصد افراد نمونه گفته اند وضعیت اقتصادیشان تغییری نکرده است.
وی ادامه داد: بر اساس این نظرسنجی 57.6 درصد مردم معتقدند دولت توان اقتصادی زیادی جهت حمایت از آسیب دیدگان اقتصادی را دارد. 6.7 درصد دراین خصوص نظر بینابین داشته اند و 24.2 درصد گفته اند دولت توان کمی برای حمایت از آسیب دیدگان اقتصادی دارد.
دکتر عباسی افزود: طبق پاسخ به سوال اگر به خاطر کرونا تعطیلی شهر ادامه پیدا کند تا چه حد از نظر زمانی مشکل نخواهید داشت؟ 34 درصد پاسخگویان در همین شرایط فعلی نیز دچار مشکل اقتصادی هستند، 35 درصد اظهار کرده اند نهایتاً یک یا دو ماه می توانند شرایط تعلیق کسب وکار اقتصادی را تحمل کنند و 9 درصد پاسخگویان نیز اعتقاد دارند بین 3 یا 4 ماه قادر به تحمل شرایط فعلی هستند.

در ادامه جلسه دکتر آرش نصر اصفهانی، سرپرست اداره کل مطالعات اجتماعی و فرهنگی گفت: به نظر بنده مهم ترین منبع داده در کشور پایگاه رفاه ایرانیان است که متأسفانه فقط از جهت استحقاق سنجی از آن استفاده می شود.
وی درمورد نظرسنجی در حوزه اقتصاد فرهنگ گفت: این دیتا صرفاً نباید از منظر اقتصادی و رفاه بررسی شود بلکه تحلیل اجتماعی و فرهنگی آن نیز باید انجام شود.
دکتر آقاسی در جمع بندی جلسه گفت: حوزه فرهنگ اقتصادی در اولویت سنجش و پیمایش کشور نبوده و کمترین پیمایش در این حوزه انجام شده است که این موضوع می تواند یک داده با ارزش باشد و قابلیت گزارش دهی دارد.
دبیر ستاد فرهنگ شورای عالی انقلاب فرهنگی در پایان تأکید کرد: در دبیرخانه شورای عالی انقلاب فرهنگی اولویت بر این است که رویکرد تعاملی در فرآیند سیاست گذاری در کشور بهسازی شود.

حجت الاسلام حمید احمدی، رئیس کمیته فرهنگی ستاد اربعین در گفت وگو با خبرنگار حج و زیارت خبرگزاری فارس با اشاره به برگزاری جلسه به منظور ارتقای زیرساخت های فضای مجازی با حضور وزیر ارتباطات اظهار داشت: بسیاری برنامه های فرهنگی هم اکنون به با شیوع کرونا و توصیه های ستاد مبارزه با کرونا مبنی بر عدم تجمعات در بستر فضای مجازی برگزار می شود.

وی با بیان اینکه برگزاری جلسات و کلاس های آموزشی در فضای مجازی نیازمند توسعه زیرساخت های لازم است، افزود: یکی از زیرساخت های مهم در این رابطه، پهنای باند است که در جلسه با وزیر ارتباطات خواستار افزایش پهنای باند و سرعت اینترنت به منظور ارتقای سطح کیفی و کمی آموزش های مجازی شدیم.

حجت الاسلام احمدی به آمادگی وزارت ارتباطات برای همکاری با کمیته فرهنگی ستاد اربعین خاطرنشان کرد: اربعین امسال متفاوت از سال های گذشته خواهد بود. با این وجود ما سناریوهای مختلف درباره پیاده روی اربعین را در نظر گرفته ایم که در تمام برنامه ریزی ها فضای مجازی نقش قابل توجهی دارد.

رئیس کمیته فرهنگی ستاد مرکزی اربعین افزود: در صورتی که امکانات لازم در عراق برای حضور زائران ایرانی فراهم نبود و طرف عراقی نیز پذیرای زائران نباشد، ما باید با تولید و نشر محصولات فرهنگی در بستر فضای مجازی شور و شعور حسینی را در بین مردم حفظ کنیم. به همین دلیل نیز نرم افزار موکب مجازی تهیه شده و به زودی در اختیار علاقه مندان قرار می گیرد.

وی با بیان اینکه در موکب مجازی برنامه جامعی برای عاشقان حسینی تدوین شده است، گفت: در این نرم افزار سعی شده در کنار امور فرهنگی، به برنامه های معارفی و معرفتی نیز توجه شود.

رئیس کمیته فرهنگی اربعین با اشاره به اینکه در صورت عدم برپایی حماسه اربعین برای ایرانیان کارهای فرهنگی پیچیده تر خواهد شد، تصریح کرد: ما آمادگی های لازم را کسب کرده ایم و امیدواریم که در ایام اربعین بتوانیم چه در ایران و چه در عراق، فرهنگ و نهضت حسینی و عاشورایی را معرفی کنیم.

انتهای پیام/

حجت الاسلام والمسلمین احد آزادی خواه، نماینده مجلس یازدهم و رئیس فراکسیون حج و زیارت در مجلس دهم، در گفت وگو با ایکنا، درباره تشکیل این فراکسیون گفت: این فراکسیون باید تشکیل شود و مطالبه جدی مردم از مجلس است.

وی افزود: چون تاکنون کمیسیون ها تشکیل و کامل نشده بودند تشکیل فراکسیون را به تعویق انداختیم و حدود دو هفته آینده این فراکسیون تشکیل می شود.

حجت الاسلام آزادی خواه درباره پیش بینی خود از تعداد اعضای فراکسیون گفت: حدود 70 نفر تا به امروز فرم عضویت در این فراکسیون را امضا کرده اند. البته پیش بینی من این است که اعضای فراکسیون به 100 تا 150 نفر برسد.

یادآور می شود فراکسیون حج و زیارت برای اولین بار سال 1393 و در مجلس نهم به ریاست حجت الاسلام والمسلمین احمد سالک با هدف ارتقای فریضه الهی حج به نحو مطلوب و انجام این فریضه به طور مناسب و در یک فضای معنوی، حفظ کرامت و عزت زائران این سفر معنوی، تسهیل خدمت رسانی به زائران در جریان این سفر و توجه به این امور در سفر به عتبات عالیات و دیگر اماکن زیارتی تشکیل شد.

انتهای پیام

به گزارش مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به نقل از صندوق اعتباری هنر، سید حسین سیدزاده گفت: با توجه به تشدید مجدد شیوع ویروس کرونا در کشور و تأکید مقام معظم رهبری و مسئولان بهداشتی کشور، از تمامی اعضای صندوق اعتباری هنر دعوت می کنیم ضمن رعایت کلیه پروتکل های بهداشتی به عنوان پرچمداران اصلاح فرهنگ عمومی، سهم خود را در راه مبارزه با این ویروس با پبوستن به کمپین " من ماسک می زنم" به شکل مطلوب ادا کنند .

وی افزود: اعضا صندوق که علاقه مند به مشارکت در پویش " من ماسک می زنم" هستند، می توانند از اقدامات خود در راستای مبارزه با ویروس کرونا عکس تهیه کرده و به شبکه اجتماعی اینستاگرام به آدرس honarcredit ارسال نمایند .

مدیرعامل صندوق اعتباری هنر با قدردانی از زحمات پزشکان و کادر درمانی کشور اظهار داشت: پزشکان، پرستاران و کادر درمان در خط مقدم مبارزه با ویروس کرونا حضور دارند. ضمن ارج نهادن به تلاش های آن ها امیدواریم که همه هموطنان با رعایت اصول خودمراقبتی گام موثری در قطع زنجیره انتقال این ویروس بردارند .

به گزارش ایکنا، به نقل از روابط عمومی مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی، نشست مشترک شورای معاونین مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی و سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی روز یکشنبه 15 تیر، در محل سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی برگزار شد.

حجت الاسلام و المسلمین حمید شهریاری، دبیرکل مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی، در این نشست طی سخنانی با اشاره به حکم مقام معظم رهبری برای دبیرکل جدید مجمع جهانی تقریب اظهار کرد: مقام معظم رهبری بر دو نکته مهم در حوزه تقریب تأکید داشتند نکته اول اینکه نوسازی در حوزه مسئولیت تقریب شکل گیرد و به همین خاطر یک مدل سازی برای آینده فعالیت های تقریب طراحی کردیم. نکته دومی که مقام معظم رهبری تأکید داشتند عقلانیت در جهان اسلام است.

وی افزود: نوسازی در حوزه وحدت جهان اسلام مسئولیت اصلی مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی محسوب می شود یعنی وظیفه اصلی که بردوش ماقرار دارد این است که به شکل خاص به دنبال وحدت جهان اسلام باشیم.

دبیرکل مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی با اشاره به مفاهیم امت واحده اسلامی و تمدن نوین اسلامی که همواره مورد تأکید مقام معظم رهبری است، اظهار کرد: این مفاهیم، مفاهیم چشم اندازی و بزرگی هستند و بدون یک معماری جدید و طراحی مفهومی، دستیابی به تمدن نوین اسلامی دچار روزمرگی خواهد شد زیرا اقداماتی که به صورت روزمره انجام می دهیم ما را دچار مشکل خواهد کرد.

حجت الاسلام و المسلمین شهریاری افزود: در معماری جدید تقریب، 4 لایه برای امت واحده اسلامی ترسیم شده است که می تواند به نوعی محورهای بیانیه گام دوم در حوزه بین الملل نیز تلقی گردد.

وی با بیان اینکه گام اول جلوگیری از تفرقه گرایی و تعرض در جهان اسلام است، ابراز کرد: اولین تلاش ما این است که در جهان اسلام تفرقه و شکافی شکل نگیرد.

دبیرکل مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی با بیان اینکه مرحله اول گام اول، پرهیز از جنگ و ترغیب به صلح و اصلاح است، اظهار کرد: البته منظور از صلح، صلح عادلانه است. ما نیاز به یک نظریه پردازی در این حوزه در جهان اسلام داریم تا بتوانیم تمدن نوین اسلامی را شکل دهیم و آن نظریه صلح عادلانه است.

حجت الاسلام و المسلمین شهریاری افزود: مرحله دوم پرهیز از تنازع و ترغیب به همدلی و همدردی است و مرحله سوم پرهیز از اهانت و حرمت شکنی است.

دبیرکل مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی اظهار کرد: اگر از جنگ پرهیز و صلح برقرار کردیم و همچنین توانستیم از اهانت به یکدیگر جلوگیری کنیم، بعد از آن گام دوم یعنی همکاری در جهان اسلام شکل می گیرد.

دبیرکل مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی با تأکید بر اینکه در گام دوم شناخت دشمن بسیار مهم است، اظهار کرد: اگر می خواهیم وحدت داشته باشیم باید دشمن خودمان را مشخص کنیم و امروز رژیم اشغالگر قدس به عنوان دشمن مشترک یک معیار برای وحدت جهان اسلام است.

وی افزود: مسئله دیگر در این مرحله، احسان و دوستی است. همیاری در جهت رفع مشاجره ها، کمک به مظلومان و مستضعفان و تمسک به قرآن کریم و محبت به اهل بیت رسول اکرم(ص) می تواند یکی دیگر از محورهای همکاری در جهان اسلام باشد.

حجت الاسلام و المسلمین شهریاری با بیان اینکه گام سوم هم افزایی ملل اسلامی است، اظهار کرد: بسیاری از فعالیت ها در جهان اسلام را به تنهایی نمی توان انجام داد. در حوزه های مختلف نظیر امنیت، قدرت سیاسی، اقتصاد و دانش لازم است کشورهای اسلامی با یکدیگر هم افزایی داشته باشند.

دبیرکل مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی در ادامه با اشاره به خدمت رسانی مشارکتی بین ملل اسلامی به عنوان یکی از محورهای هم افزایی در جهان اسلام، اظهار کرد: امروز با اختراع اینترنت تغییر بنیادی در دنیا رخ داده است و تاریخ جهان به دو عصر دنیای قبل از اینترنت و بعد از اینترنت تقسیم شده است. این اتفاق منجر شد که انباشت غیر قابل باوری از اطلاعات در دسترس بشر قرار گیرد.

وی با بیان اینکه ما در سه لایه در این عرصه می توانیم خدمت رسانی کنیم، اظهار کرد: نکته اول تولید محتوا در فضای مجازی است. ما در این عرصه نیاز به بانک های اطلاعاتی در جهان اسلام داریم.

حجت الاسلام و المسلمین شهریاری با اشاره به اینکه ما باید فضای اطلاعاتی را جدی بگیریم، اظهار کرد: فقط تولید محتوا در این عرصه کافی نیست بلکه عرضه محتوا هم مورد نظر است اگر تولید محتوا داشته باشیم اما کسی آن را نبیند هیچ ارزشی ندارد.

دبیرکل مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی با بیان اینکه نکته دوم، مسئله ارتباطات است، اظهار کرد: یک زمانی حداکثر انسانی که می توانستیم در یک جا جمع کنیم 100 هزار نفر بود اما امروز در فضای مجازی بیش از 4 میلیارد انسان حضور دارند و برخی از کلیپ ها را بیش از 100 میلیون نفر می بینند بنابراین فضای مجازی امکان ارتباط با 4 میلیارد انسان را فراهم کرده است.

وی با تأکید بر ایجاد شبکه در جهان اسلام، اظهار کرد: تمام اطلاعاتی که ما تولید می کنیم در بستری که دشمن ایجاد کرده است عرضه می شود و امروزه تمام شبکه های مجازی فعال در اختیار دشمن قرار دارند لذا لازم است که یک شبکه ایرانی ایجاد شود تا همه در جهان اسلام آزادانه و بدون هراس از سازمان های جاسوسی و اطلاعاتی غربی در این عرصه با هم ارتباط و تبادل اطلاعات داشته باشند.

حجت الاسلام و المسلمین شهریاری بیان اینکه نکته سوم بلاک چین یا زنجیره بلوکی است، افزود: ما در مجمع جهانی تقریب خدمات در بستر فضای مجازی را در حوزه های اطلاعات، ارتباطات و تراکنش برای نوسازی تقریب مدنظر قرار داده ایم.

دبیرکل مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی با بیان اینکه گام چهارم خودسازی ملل اسلامی است، اظهار کرد: اگر این 4 گام انجام شود امت واحده اسلامی شکل می گیرد و اگر امت واحده اسلامی شکل بگیرد وارد گفتمان تمدن نوین اسلامی می شویم.

ابراهیمی ترکمان، رئیس سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، نیز در این نشست طی سخنانی اظهار کرد: امیدوارم در این نشست به یک هم افزایی برای آینده روشن همکاری ها دست پیدا کنیم.

وی با تأکید بر اینکه لازم است ما به سمت هم افزایی پیش برویم، گفت: بخش هایی از سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی می تواند به تقریب کمک کنند، همچنین مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی می تواند بازویی برای سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی باشد.

رئیس سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی تأکید کرد: امیدواریم همکاری دوجانبه را به شکلی پیش ببریم تا نمونه و الگویی در داخل کشور در زمینه همکاری دو جانبه شویم.

در ادامه این نشست مقرر شد کمیته ای 8 نفره متشکل با حضور نمایندگان مجمع جهانی تقریب و سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی تشکیل گردد تا با برگزاری جلسات کارشناسی زمینه های همکاری میان مجمع جهانی تقریب و سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی بررسی کنند تا در نهایت به امضای تفاهم نامه همکاری میان دو سازمان منتهی شود.

انتهای پیام

به گزارش خبرگزاری مهر ، شمس تبریزی در مقالات خود در رهگذر داوری های نقادانه خود درباره بسیاری از بزرگان فرهنگ و اندیشه قضاوت می کند و رفتار و اندیشه و دیدگاه های آنان را مورد تجزیه و تحلیل قرار می دهد.

او از شیخ اشراق در چند جا در مقالات یاد می کند و به عنوان اندیشمندی بزرگ با احترام تمام نام می برد و وی را جوانی می داند که علمش بر عقلش غالب است و گاه او را به عدم متابعت متهم می کند. آیا اظهارات شمس درباره سهروردی در مقالات شمس متناقض و پریشان به نظر می رسد یا می توان به یک دیدگاه جامع از سهروردی از نگاه شمس دست یافت؟

بیست و سومین نشست از مجموعه درس گفتارهایی درباره شمس تبریزی در روز چهارشنبه هجدهم تیر ساعت 16 با سخنرانی حسن بلخاری، رئیس انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، به شیخ اشراق در ذهن و زبان شمس اختصاص دارد که به صورت مجازی پخش خواهد شد.

علاقه مندان می توانند با مراجعه به صفحه اینستاگرام مرکز فرهنگی شهر کتاب به نشانی Instagram/bookcityculturalcenter این درس گفتار را به صورت زنده مشاهده کنند.

کد خبر 4966424

به گزارش خبرگزاری فارس، سامانه تماشای آنلاین فیلم تئاترها که از 10 اردیبهشت ماه سال جاری در تیوال رونمایی شد و با استقبال مخاطبان و هنرمندان تئاتر روبرو و سپس از سوی وزارت ارشاد تعطیل شد، با مطالبه گری قانون مند هنرمندان این حوزه، شامل بیانیه ای با بیش از 250 امضا از هنرمندان سرشناس کشور و پیگیری های تیوال در تعامل با مرکز هنرهای نمایشی، معاونت سینمایی و سازمان تنظیم مقررات رسانه های صوت و تصویر فراگیر (ساترا)، سرانجام پس از یک ماه به نتیجه رسید و علاوه بر بازگشایی این بخش و آغاز فروش آنلاین فیلم تئاترها، کلیت این روند نیز با تفاهم مرکز هنرهای نمایشی و معاونت سینمایی تسهیل شد.

طبق گفته این سامانه، عملکرد چابک و آگاهانه ساترا در امور مجوزی حوزه VOD نیز در این مسیر تعیین کننده بوده است.

بر این اساس تیوال آمادگی کامل خود را برای معرفی و عرضه آثار ضبط شده نمایشی، با هدف گسترش این هنر در سطح کشور و البته حفظ تعامل تئاتر و مردم در شرایط خاص دوره شیوع کرونا اعلام می دارد.

* ثبت نام کارگاه های هنری مرکز آفرینش های کانون تهران آغاز شد

مرکز آفرینش های فرهنگی هنری کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان تهران، ثبت نام اینترنتی کارگاه های هنری حضوری و مجازی خود را آغاز کرده است.

فعالیت این کارگاه ها در رشته های گوناگون فرهنگی، و هنری و ادبی برای گروه های سنی 4 تا 16 سال در قالب کارگاه های هنری خلاق حضوری و مجازی و بسته های آموزشی از 21 تیر 1399 آغاز می شود. برنامه کارگاه های تابستانی مرکز آفرینش های فرهنگی هنری کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان بر روی پایگاه این مرکز به نشانی afarineshha.kpf.ir قرار گرفته است و خانواده ها می توانند با انتخاب کارگاه های مورد نظر، ثبت نام فرزندان خود را به صورت اینترنتی انجام دهند.

بر اساس این خبر، فعالیت هایی همچون نقاشی، نمایش خلاق، عروسک سازی، کلاژ(تکه چسبانی)، طراحی، سفال با دست و چرخ، بازی خلاق، خوش نویسی، انیمیشن عروسکی، کاردستی، تصویرسازی، شعر و قصه، از جمله کارگاه هایی است که علاقه مندان می توانند به صورت حضوری از آن بهره مند شوند.

هم چنین برگزاری کارگاه های خوش نویسی تحریری، بازی، ورزش، خلاقیت ، نقاشی، نمایش خلاق، کلاژ(تکه چسبانی) و... از دیگر برنامه های این مرکز در تابستان 1399 است که به صورت مجازی و غیرحضوری برگزار می شود.

در عین حال بسته هایی آموزشی نیز برای کودکان و نوجوانان طراحی شده که بر اساس آن دو روز در هفته دختران و دو روز پسران از صبح تا بعدازظهر می توانند در کارگاه های ویژه ای شرکت کنند.

علاقه مندان می توانند برای اطلاع از برنامه و ثبت نام در این کارگاه ها به پایگاه اینترنتی مرکز آفرینش های فرهنگی هنری کانون به نشانی afarineshha.kpf.ir مراجعه کنند و برای دریافت اطلاعات بیشتر با شماره های 02188971365 و 88971316 021 تماس بگیرند.

یادآوری می شود مرکز آفرینش های فرهنگی هنری کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در خیابان دکترفاطمی، خیابان حجاب تهران واقع شده است.

انتهای پیام

چاره ای نبود. همه در هر صنف و جایگاهی که بودند باید در خانه می ماندند و تا زمان از بین رفتن ویروس هولناک کرونا منتظر می نشستند. در این میان، فعالیت های هنری مانند سایر کارهای دیگر زمین گیر شده بود. هر چند که فعالان عرصه موسیقی با کمک فضای مجازی بیکار ننشستند و کنسرت های مجازی بسیاری را رایگان و غیر رایگان برگزار می کردند، اما خبری از حضور مردم در سالن های کنسرت نبود و خوانندگان در مقابل صندلی های خالی اجرا می کردند.
چهار ماه از این اتفاق ها می گذرد و ستاد ملی مقابله با کرونا اعلام کرد مراکز فرهنگی از اول تیرماه می توانند آغاز به کار کنند. فعالیت هایی که چه بخواهیم و چه نخواهیم زیر سایه کرونا نسبت به گذشته تغییر کرده اند و علاوه بر رعایت پروتکل های بهداشتی برای حضور در اماکن فرهنگی، باید 50 درصد سالن های سینما، تئاتر و موسیقی خالی بماند.

حواشی بلیت 265 هزارتومانی یک خواننده پاپ
اما بلیت فروشی نخستین کنسرت پاپ در روزهای کرونایی سبب شد حاشیه های بسیاری به وجود آید. افزایش شدید قیمت بلیت کنسرت امید حاجیلی و سه خواننده دیگر نسبت به سال گذشته با واکنش های تندی مواجه شد. قیمت بلیت از 70 هزار تومان برای قسمت های با دید نامناسب آغاز می شد و تا مبلغ 265 هزار تومان نیز ادامه پیدا می کرد. هر چند فروش بلیت ها متوقف شد، اما افزایش چشمگیر قیمت بلیت ها با توجه به وجود آمدن شرایط اقتصادی بعد از کرونا، به طور حتم کنسرت روها و علاقه مندان به این حوزه را نیز دچار مشکل می کند.

این اتفاق سبب شد محسن رجب پور مدیرعامل مجمع صنفی تولیدکنندگان و تهیه کنندگان آثار شنیداری در گفت وگو با یکی از خبرگزاری ها، به وجود آمدن این اتفاق را سوءتفاهم بداند و خبر از توافق مدیر دفتر موسیقی ارشاد برای برگزاری جلسه هایی درباره ماجرای افزایش قیمت بلیت ها تا پس از دوران کرونا و ایام محرم و صفر بدهد.

یک سوءتفاهم
محمدحسین توتونچیان تهیه کننده و ناشر فعال در حوزه موسیقی درباره افزایش ناگهانی قیمت بلیت کنسرت ها و اینکه گفته می شود تهیه کنندگان از این افزایش اطلاع داشته اند به خبرنگار ایرناپلاس گفت: افزایش قیمت با هماهنگی دفتر موسیقی و با یک سوءتفاهم اتفاق افتاد. ماجرای افزایش قیمت به این صورت بود که تهیه کنندگان در جلسه ای که با مسئولان وزارت ارشاد داشتند این موضوع را اطلاع داده و موافقت وزارت ارشاد را گرفته بودند، اما سوءتفاهم به وجود آمده این بود که دفتر موسیقی با افزایش قیمت بلیت ها بعد از محرم و صفر موافقت کرده بود، اما تهیه کنندگان فکر کرده بودند که از همین الان می توانند این کار را بکنند. به همین دلیل این اتفاق پیش آمد.

کنسرت مایحتاج و نان شب مردم نیست
این تهیه کننده در پاسخ به این پرسش که با توجه به نوسان های اقتصادی که برای همه اصناف به وجود آمده، کنسرت ها باید چگونه برگزار شوند که مردم مانند گذشته استقبال کنند و برگزارکنندگان، سالن داران و تهیه کنندگان ضرر نکنند، بیان کرد: وظیفه ما تهیه کنندگان حمایت از اقشار جامعه است، یعنی کاری کنیم که کنسرت برای عده ای خاص از مردم کالای لوکس و لاکچری نباشد، بلکه همه طبقات جامعه بتوانند از آن استفاده کنند.

ما در طول دو سه سال گذشته هم همین کار را کردیم یعنی از زمانی که دلار 3500 بود تا الان میانگین قیمت بلیت هایمان 20 هزار تومان گران شده است، یعنی کمتر از ده درصد. اما می بینیم که هزینه ها افزایش یافته است. شما نمی توانید بگویید خرج و مخارجتان اکنون با گذشته یکی است. برای احترام به همه مخاطبان در طول سه چهار سال گذشته فقط افزایش قیمت بلیتی که داشته ایم همان میانگین 20 هزارتومان بوده، یعنی میانگین بلیت قبلا 90 هزار تومان بوده الان 120 هزار تومان شده است.
بنابراین در سال های گذشته 20 هزار تومان میانگین بلیت هایمان افزایش پیدا کرده است آن هم در حالی که هزینه های سالن، اماکن، پذیرایی، تبلیغات، بیلبوردها و خواننده ها گران شده، باز از خودمان گذشتیم و هزینه بلیت ها را افزایش ندادیم تا امروز.

با توجه به اینکه گفته می شود بعد از ماه محرم و صفر با افزایش قیمت بلیت کنسرت ها مواجه ایم، این مسأله مطرح می شود که آیا مردم مانند گذشته از کنسرت ها استقبال می کنند یا خیر؟
توتونچیان در این زمینه گفت: در سال های اخیر بلیت سینما از 3 هزار به 22 هزار تومان رسیده است. یعنی 700 درصد افزایش داشته اما این اتفاق کم کم انجام شد. در طول سه سال گذشته ما فقط 20 هزار تومان افزایش داشتیم. بنابراین این اضافه شدن چیزی است که مردم در همه کالاهای فرهنگی، غیرفرهنگی، روزمره، اساسی و غیراساسی شاهد آن هستند.

چگونه می شود با افزایش قیمت، مخاطبان را نگه داشت؟
وی درباره اقداماتی که برای جذب و تشویق مخاطبان با افزایش قیمت بلیت ها باید صورت گیرد، افزود: می توان کمترین و بیشترین را با هم دید. یعنی بلیت های ارزان مان را ارزان نگه داریم و بلیت های گرانمان را گران تر کنیم و به این طریق می توان از کسانی که می خواهند در کنسرت حضور داشته باشند، حمایت کرد.

1399/04/15 ساعت 12:37

به گزارش روابط عمومی رادیو نمایش، قادر آشنا که به صورت تلفنی مهمان برنامه امروز تأتر رادیو نمایش بود گفت: آنچه که مسلم است این است که کرونا در همه قشرها وارد شده است البته تئاتر تقریبا جز آخرین گروهها بود و ما هم بر اساس شیوه نامه وزارت بهداشت که کلی بود ، شیوه نامه خودمان بازگشایی را آغاز کردیم.از یک نگاه می گوییم نباید سالن ها باز شود و از طرف دیگر باید به هر حال سالن ها باز شود.ما از همه می خواهیم حداقل ها در مخاطبین رعایت شود.
در ادامه ایوب آقاخانی مهمان برنامه گفت : من به عنوان یک از اعضای خانواده تئاتر من به خودم اجازه نمی دهم که درباره عملکرد قضاوت کنم اما خیلی تصمیمات اتخاذ شده را عقلانی نمی دانم چرا که احساس می کنم این موضوع کرونا فعلا با ما خواهد بود و فکر می کنم اجراهای فصل پاییز را نیز تحت تاثیر قرار خواهد داد.
آشنا ادامه داد : تقریبا هیچ هنرمندی وجود ندارد که در اداره کل هنرهای نمایشی بگوید من پرونده طلب دارم و تا جایی که توانسته ام کارهایی را برای اهالی تئاتر انجام داده ام.ما از طریق دولت در حال رسیدگی هستیم تا رقم قابل توجهی به سمت اهالی تئاتر و خانواده تئاتر واریز شود.
در این برنامه ایوب آقاخانی درباره انصراف کارگردانان تئاتر از اجرا گفت: همیشه همین طور است و از کارشناسان مشورت هایی گرفته نمی شود و بنابراین ما نگاه مان این است که با خانه تئاتر مشورت شده است.در اجرای تئاتر باید نفس تماشاگر و اجراکننده باید به هم بخورد و این خودش ضد پروتکل است و روح تئاتر با حضور تماشاگر در صحنه است و به مانند سینما نیست. من خودم آثار خودم را در وی او دی ها دوست ندارم وتئاتر نمی تواند با پخش آنلاین یا فیلم تئاتر گره بخورد و به نظر من تئاتر به صورت آنلاین یک شوخی است.

سرویس مد و لباس هنرآنلاین: امروزه بخش اعظمی از قدرت اقتصادی و اجتماعی کشورهای توسعه یافته در اختیار صنعت مد و لباس است و این عرصه پرکشش با تکیه بر ظرفیت های بصری پرتوان و نیرومند، نقشی بسزا در فرایندهای مادی و معنوی جهان پیرامون خود ایفا می کند.

درعین حال، گستردگی میان زیرشاخه های این هنر صنعت به شکلی متنوع و بر مبنای تفکرات و نیاز جوامع گوناگون سبب شده است که این عرصه در تجارت جهانی به شدت حائز اهمیت واقع شده و طی سالیان اخیر و در تقسیم بندی صنایع، مد به عنوان یکی از زیرشاخه های صنایع خلاق در بخش آفرینش های کارکردی معرفی شده است.

و اما بدون شک، نقطه عطف و نکته اتکا و اتکال این صنعت، طراحان آثار و محصولات آن هستند که نه تنها، مؤثرترین حلقه در حفظ، احیا و بازنمایی فرهنگ ملل به شمار می روند بلکه مهم ترین اهرم در تعیین قدرت اقتصادی جریان بین المللی فشن، همین هنرمندان هستند.

حال آنکه کشورمان ایران با قدمتی دیرینه در پیدایش پارچه و پوشاک، مقاطعی از تاریخ را به نوعی پیشتاز و سرآمد صنعت پوشاک بوده است به طوری که اولین پارچه بافته شده در شهر شوش و با قدمت حدود هشت هزار سال پیش کشف شده است. و اما امروز، چرخ نساجی به مدد تکنولوژی و مواد اولیه وارداتی می چرخد و بسیاری از کج سلیقگی ها و سیاست های اشتباه اقتصادی در مقاطعی، بازار کشورهای خارجی را در ایران رونق بخشیده است. هرچند این جریان در دهه اخیر با تکیه بر ظرفیت های مولد کسب و کار در عرصه مد و لباس سبب شده است که روز به روز بر تعداد اعضای خانواده طراحان مد و لباس در ایران افزوده شود و این عوامل سعی بر آن دارد که هم به اشاعه هنرهای ایرانی در قالب کسب و کارهای مد پوشاک بپردازد و هم موجب افزایش اشتغال، رشد اقتصادی و ارزش افزوده در اقتصاد ملی شده و هنرهای ایرانی را حفظ و احیاء کند.

کارگروه ساماندهی مد و لباس کشور به عنوان نهاد متولی دولتی در این عرصه مصمم است با تکیه بر آنچه در جریان طراحی مد و لباس ایران اثرگذار بوده است، طرحی را با عنوان طرح درجه بندی طراحان مد و لباس عملی سازد آن هم در شرایطی که تجربه موجود از وضعیت جریان طراحی مد در ایران با تمام بخش ها و زیرشاخه هایش و تورق نظرات پیشکسوتان امر حاکی از آن است که اجرای طرح درجه بندی طراحان مد و لباس، امری دشوار و تا اندازه ای غیرممکن به نظر می رسد.

در این گزارش با نگاهی اجمالی به نقطه نظرات جمعی از چهره های پیشکسوت عرصه طراحی مد و لباس، ضمن تأکید بر ضرورت توجه به موانع و دست اندازهای اجرای این طرح، توجه مدیران بخش دولتی حوزه مد و لباس را به روند ایجاد زیرساخت های لازم برای اعطای درجات هنری به جامعه طراح مد و لباس در کشور فارغ از نگا های سلیقگی و ارتباطات شخصی جلب می کنیم.

تجمیع نیروها برای پرداختن به اولویت های جامعه طراحان مد و لباس بجای درجه بندی آن ها

مهلا زمانی چهره پیشکسوت و بین المللی عرصه طراحی لباس، محقق و پژوهشگر تاریخ لباس و مؤلف شش جلد کتاب "تاریخ ادوار مختلف لباس در ایران" درباره روند اجرای طرح درجه بندی طراحان مد و لباس از سوی کارگروه ساماندهی مد و لباس کشور می گوید نکته نخست در ارتباط با این موضوع به جنبه های استدلالی از انجام این کار بازمی گردد آن هم در شرایطی که ده ها اولویت دیگر برای رسیدگی به امور جامعه طراح لباس وجود دارد که کمتر ارتباطی با مسئله درجه بندی آن ها پیدا نمی کند.

زمانی با اشاره به این که جامعه طراح لباس ایران از نعمات بسیاری در تکمیل چرخه مد محروم مانده است، معتقد است زمانی که برگزاری شوهای زنده لباس به شکل قانونی هم قابل پذیرش نیست، افزایش فشارهای نظارتی بر عملکرد این طیف از جامعه هنری که باید در تعاملی نزدیک با مخاطبان خود به ایفای نقش بپردازند توجیهی نداشته و نخواهد داشت.

درجه بندی طراحان، متضمن امنیت شغلی و اجتماعی آن ها نیست

مریم یاسینی از چهره های پیشکسوت طراحی مد و لباس، عضو شورای سیاست گذاری و داور جشنواره های متعدد در عرصه مد و لباس و مدرس دانشگاه می گوید تا به امروز اعطای درجه هنری به هنرمندان عرصه های گوناگون همچون هنرهای تجسمی، موسیقی، تئاتر و سینما نوعی مقبولیت به شمار می آمده و بدین معناست که این افراد در رشته های هنری خود، سرشناس و شاخص هستند، اما چنین موضوعی در ارتباط با پیشکسوتان عرصه مد لباس وجود نداشته است.

یاسینی بر این باور است که شاید برخی اعداد، ارقام و درجه ها برخی امتیازات را برای افرادی خاص ایجاد کند، اما ماندگاری همین مزایا نیز چندان قابل پیش بینی نیست و نمی تواند متضمن امنیت شغلی و اجتماعی آن ها باشد. علاوه بر تمام نکات عنوان شده، هر رخدادی در ابتدای مسیر ممکن است با آزمون و خطا یا موفقیت و شکست مواجه شود و در این میان باید مراقب بود این روند موجب ورود آسیب های جدی به جریان طراحی و مد و لباس کشور نشود و تحقق این خواسته منوط به این است که بر اساس اصول و قواعد حرفه ای استاندارد و بین المللی و بر اساس زیرساخت های درجه بندی جهانی وارد عمل شویم.

موضوع به شدت کارشناسی و تخصصی است

منیره ملکی طراح لباس بین المللی و از چهره های پیشکسوت در حوزه طراحی لباس سینما و تئاتر با اشاره به این که لازم است متر و معیار درجه بندی طراحان مد و لباس منتشر و در اختیار عموم قرار گیرد، می گوید اگر قرار است این حرکت در مسیر احقاق حقوق طراحان لباس انجام شود، می تواند طرح درخور توجهی باشد هرچند که اگر قرار است گروهی از ابتدا به تعیین شاخص های داوری افراد بپردازند، باید از میان شورایی منتخب این کار را انجام دهند.

ملکی معتقد است بشخصه بر این باورم که هیچ یک از ارگان های مدیریتی و دولتی نمی توانند هنرمندان را در درجات مختلف طبقه بندی کنند چرا که موضوع به شدت کارشناسی و تخصصی است. علاوه بر این اگر بنا را بر این بگذاریم که هدف از درجه بندی طراحان این است که رقم قراردادهای آن ها ازاین پس شکلی قانونمند و مبتنی بر استانداردهای خاص را گیرد، باید به این نکته نیز دقت کنیم که این نحوه فراخوان جمع آوری سوابق افراد خود باید به بهترین شکل ممکن انجام شود تا سایر طراحان مد و لباس از سراسر کشور بتوانند در روند اجرای این طرح سهمی داشته باشند.

نمی توان در زمینه درجه بندی طراحان رأی قاطعی صادر کرد

مینو پدرام طراح لباس، مدرس دانشگاه و عضو هیئت مدیره انجمن طراحان لباس و پارچه ایران نیز درباره روند اجرای طرح درجه بندی طراحان مد و لباس به همت کارگروه ساماندهی مد و لباس کشور می گوید استانداردسازی طرح درجه بندی طراحان از اجرای آن مهم تر است و در مسیر استانداردسازی، باید به موضوعات گوناگونی همچون آشنایی طراحان با روانشناسی و جامعه شناسی، شناخت آن ها از تاریخ هنر و طرحی لباس، آشنایی با اصول مدیریت طراحی مد، میزان توانایی افراد از بافت پارچه، تلفیق رنگ ها، طراحی، برش، الگوسازی، تصویرسازی و ایده پردازی اشاره کرد که توجه به هر یک از این موارد در تمامی زیرشاخه های هنر صنعت مد غیرقابل چشم پوشی است. به هرروی حساسیت بالایی در طرح درجه بندی طراحان مد و لباس وجود دارد و نباید از کوچک ترین موضوعات مؤثر در این امر غفلت کرد.

پدرام بر این باور است نکته دیگر آن که طراحان مد و لباس در ایران به کرات در حال بروز رسانی خود هستند و تلاش می کنند فارغ از سوابق هنری و اجرایی خود، دانش خود را با علم روز صنعت مد همراه سازند درنتیجه نمی تواند در زمینه درجه بندی آن ها رأی قاطعی صادر کرد.

احقاق حقوق یا اجحاف در حق؟

فرشته کیاوش طراح لباس، مدرس دانشگاه، عضو هیئت علمی دانشگاه علم و فرهنگ و از اعضای هیئت مدیره انجمن طراحان لباس و پارچه ایران نیز بر این نکته تأکید دارد که در شرایط کنونی، طرح درجه بندی طراحان مد و لباس کشور در وهله نخست این پرسش را در اذهان ایجاد کرده است که این ایده بر چه اساسی جامه عمل می پوشد و چه کسانی و بر اساس چه معیارهایی قرار است مجری این طرح باشند.

او معتقد است جامعه طراح مد و لباس در گروه ها و رسته های گوناگون با تکیه بر هنر و فن خود تلاش کرده اند در سالیان اخیر به پیشرفت ایران در حوزه مد ایرانی، اسلامی و تا اندازه اندکی جهانی کمک کنند و اگر اجرای طرح درجه بندی افراد در این جامعه بخواهد منجر به اجحاف در حق افرادی شود، بهتر است که بجای اجرای چنین طرح فرسایشی، تلاش نهادهای دولتی به سمت احقاق حقوق این افراد سوق داده شده و قول ایجاد ارتباط میان طراحان با تولیدکنندگان و صنعتگران از مسیر این افراد محقق شود.

کیاوش می گوید شاید انتخاب معیارهای سنجش، ساده ترین بخش ماجرا باشد اما واقعیت اینجاست که نظارت بر اجرای درست طرح از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است و نظر به وسعت و پراکندگی جامعه طراح مد و لباس در کشور، این که چه افرادی در این طرح سنجشی قرار می گیرند، خود به تنهایی یکی از موضوعات موردبحث خواهد بود.

تئوری قوی پیش از عمل

اکرم بایه دیگر طراح لباس نیز در ارتباط با طرح درجه بندی طراحان مد و لباس در ایران معتقد است در این مسیر باید مراقب باشیم تا کلمه طراح لباس دچار مسئله نشود چراکه در همین شرایط موجود هم هستند افراد بسیاری که به اشتباه خود را طراح لباس معرفی می کنند، اما به هیچ عنوان در تعریف این رسته قرار نمی گیرند، کما این که بسیاری از آن ها به اشتباه وارد بازار کارشده و با اندکی اشراف بر هنر گرافیک، به استخدام تولیدکنندگان و صاحبان برند درآمده اند.

بایه می گوید طراحی استانداردهای لازم برای تعیین سطح طراحان مد و لباس یک ضرورت و نیاز است و اگر می خواهیم پس از اجرایی شدن این طرح با حداقل گله ها مواجه باشیم لازم است بر اساس استانداردهای کارشناسی شده و در ادامه برگزاری آزمونی جامع و سراسری این جریان را رقم زنیم.

او بر این باور است مؤلفه های انتخاب افراد برای قرار گرفتن در درجات مختلف از شیوه عملیاتی شدن آن موضوع هم مهم تر است و مادامی که تئوری لازم برای این جریان با توجه به جمعیت بالای طراح لباس در سراسر کشور وجود نداشته باشد، نتیجه به شکل حرفه ای و اصولی حاصل نخواهد شد.

به گزارش خبرنگار تئاتر خبرگزاری فارس، عباس عبدالله زاده کارگردان با تجربه و صاحب سبک تئاتری، در نمایش اکوان دیو تلاش می کند در فضای سنتی بحثی روز و مدرن در باب عدم هویت و تنهایی آدم ها در ساخاری متفاوت روایت کند. در کارنامه کاری عبدالله زاده نمایش های نظیر هام و مصائب یک رقصنده پاپتی دیده می شود. وی که سال گذشته اجرای نمایش اپرای 90 را با پروداکشن بزرگ آغاز کرد، اجرایش به کرونا خورد و حال هم تصمیم ندارد مجدد این نمایش را به صحنه ببرد.

این اثر نمایشی، اقتباسی از نمایشنامه اپرای سه پولی برتولد برشت است که عبدالله زاده علاوه بر حفظ فضای روایی آثار این نویسنده، قرائتی ایرانی نیز از این اثر کمدی موزیکال داشته است. این نمایشنامه توسط درام نویس آلمانی، الیزابت هاوپتمن و بر اساس ترجمه ای از اپرای باله جان گی به نام اپرای گدایان توسط برشت روی صحنه رفته است و از جمله آثار موفق و شناخته شده وی به حساب می آید.

عبدالله درباره دلائل اجرا نبردن این نمایش و همچنین مصائب دیگری که این روزها دامن تئاتر ایران را گرفته به گفت وگو با فارس نشسته است:

*به تازگی شنیدیم که تصمیم ندارید مجدد نمایش اپرای 90 را به صحنه ببرید، علتش چیست و اینکه تصمیم دارید چه فعالیتی را آغاز کنید؟

-نمایش اپرای 90 بیگ پروداکشن است که مجدد اجرا بردن این کار هزینه های جدیدی می طلبد. ضمن اینکه ممکن است بسیاری از این بازیگران دیگر نتوانند حضور پیدا کنند و سرکار دیگری باشند. بهرحال تهیه کننده ما، آقای ایرج نیک پور مبلغ قابل توجهی را هزینه کرده است ضمن اینکه خیلی هم انسان موجه و خوبی است و این فرد برای نخستین بار هم وارد حوزه تئاتر شد و الان بعد از این شرایط دچار سرخوردگی شد.

بنابراین بعد از چند اجرا که نمایش ما جا افتاد ، با شیوع ویروس کرونا همه چیز تعطیل شد و تهیه کننده هم رفت. حال اگر ما بخواهیم دوباره به این نمایش جان دوباره بدهیم برای ما همه چیز از ابتدا شروع می شود و این خودش یک تهیه کننده ای را می طلبد که انرژی جدید و مضاعفی داشته باشد. بهرحال آن تهیه کننده آمد و دید هیچ ضمانتی برای ضرر و زیان ها وجود ندارد، بنابراین دیگر نمی خواهد ادامه دهد.

*نظر سالن درباره اجرایتان چه بود؟

-ما چندی پیش هم جلسه ای با سالن نوفل لوشاتو داشتیم و به ما گفتند که بیاید و اجراهایتان را ادامه دهید و پول سالن هم نمی خواهید بدهید، اما بهرحال از هزینه تبلیغات گرفته تا دیگر کارها اینها همه دوباره هزینه هایی است که به ما اضافه می شود. قرارداد جدید بازیگر جدید و شرایط جدید، لباس، گریم و امکانات جدید می طلبد.

تعداد بازیگران و عوامل نمایش ما حدود پنجاه نفر بودند و هیچ حمایتی هم از طرف دولت نداریم و تازه با این وضعیت پنجاه درصدی سالن و اتفاقات فعلی کرونایی همه این مشکلات روی سرمان خراب می شود. شما در نظر بگیرید که انتهای این داستان وزارتخانه که بعید می دانم پولی به تئاتری های متضرر بدهد، اینها حتی پول سالانه کمک هزینه گروه ها را هم نمی دهند و زمان زیادی می گذرد تا پرداختی ها صورت بگیرد.

فرض کنید همین شرایط سال گذشته که همه عیدی و بهرحال حقوقشان را انتهای سال دریافت کردند هنرمندان که چنین چیزی نداشتند حتی پرداختی هایشان هم امسال از طلب سال گذشته پرداخت شد. بهرحال این کرونا یک چیز را ثابت کرد اینکه هیچ کس تئاتر را نمی خواهد و اصلا بود و نبود آن خیلی فرقی برای کسی نمیکند. حتی در حالت عادی هم رسیدگی مناسبی که نمی شد، در هر جایی هم که اتفاقی می خواست بیافتد باز هم تئاتر است که تعطیل می شود.

شرایط کرونایی به ما ثابت کرد که عده ای اصلا تئاتر را نمی خواهند یا اصلا بود و نبودش فرقی به حالشان ندارد

در واقع یک جور سرخوردگی این شرایط برای ما ایجاد کرده است. شما ببینید در هر شغلی که وارد شوید، بعد از چند سال انتظار ارتقا و پیشرفت دارید. مثلا یک حسابدار احتمال مدیر شدن یا یک کارمند انتظار رییس شدن دارد و از نظر مالی وضعیت بهتر می شود و همه اینها بعد چند سال درس خواندن و کار کردن فراهم می شود، درحالیکه انتظار اینکه بعد از چند سال درس خواندن و کار کردن در تئاتر به این نتیجه برسی که به هیچ جا نرسیدی، بیشتر وجود دارد.

من پیشکسوتانی را می شناسم که این روزها هم مثل بازیگران کم تجربه تازه کار دنبال کار وتهیه کننده وبازیگر و سالن می گردند یعنی هیچ عزت و احترامی در تئاتر وجود ندارد و در نهایت کسی می برد که پشتوانه مالی خوبی برای مجموعه های دولتی یا خصوصی و نیمه خصوصی بیاورد.

الان تئاتر تبدیل به یک سرخوردگی بزرگ شده است و تکلیف مشخص نیست. همه کسانی که برای تمرین و اجرا کار می کنند امکان اینکه ماه آینده دوباره تعطیل شوند، خیلی زیاد است. الان بازیگران و گروه ها با استرس زیاد تمرین می کنند و واقعا نمی دانند چه کار کنند و حتی اگر اجرا هم بروند برای سالن های خالی به اجرا می روند بهرحال الان شرایط کرونا کاری کرد که پیچیدگی حالت واقعی تئاتر بیشتر شد و این شرایط واقعا نمی تواند برای تئاتر ادامه پیدا کند.

*یعنی شرایط تئاتر بدون کرونا خوب بود؟

-خیر، با فرض نبود کرونا هم تئاتر با این روش نمی تواند بیش از این ادامه پیدا کند، الان بخش های زیادی از تئاتر خلاقانه از بین رفته و بخش تجاری تئاتر که شاید قبلا هم تجربه شده بود و منفی هم بود، مثل ماکت هایی روی صحنه توسط بازیگران اجرا می شود و می تواند پولسازی کند، وجود دارد. بنابراین اگر بخواهیم وجه آرتیستیک تئاتر را حفظ کنیم و دست به تجربه با ریسک بزنیم، خیلی سخت است. بنابراین همه برای اینکه زمین نخورند و سرمایه گذار پیدا کنند ، که البته پیدا هم نمی شوند، کارهایشان تجاری شده است.

*مسئولان اعتقاد دارند که تئاتر باید پول خودش را خودش در بیاورد. نظرتان درباره این چیست؟

-هیچ کس نمی گوید که نباید تئاتر پول خودش را در بیاورد ، ولی بخش آکادمیک، دانشجویی، تجربی و خلاقانه با کارهای جدید پس به کجا می رسد؟ امروز ما یک تئاتر خیلی خسته داریم که آرام آرام رو به قبله می شود و آدم هایی که هم از گذشته عاشقانه با امال و آرزوها به این سمت آمدند، الان این احساس را دارند که اگر دنبال شغل دیگری بودند و کار دیگری می کردند، خیلی بهتر بود.

اگر پای همه مجامع علمی بنشینیم همه می گویند اگر می خواهیم شغلی را انتخاب کنیم باید بدان علاقه داشته باشیم تئاتر هم شغلی است که باید براساس علاقه باشد اما در نهایت تئاتر در ایران در انتها ما را به جایی رسانده که بگوییم اشتباه کردیم و کاش شغل دیگری را انتخاب می کردیم تا سرخورده نشویم و بی احترامی نبینیم.

اینجا متأسفانه هر کسی از راه می رسد بازیگر و کارگردان می شود بدون اینکه دوره و تخصص کافی دیده باشد. الان ما پدیده هایی عجیبی میبینیم آدم هایی که مال این شغل نیستند، خوب تربیت و آموزش ندیدند و خیلی زود شاید به خاطر پشتوانه ارتباطی و مالی که دارند گاها نمایشی را جمع می کنند و در سالنی اجرا می روند و سالندارها هم هیچ چیز را لحاظ نمی کنند . ما تا سال گذشته شاهد بودیم یک سالنی از چهار عصر اجرا داشت تا ده شب . خب چگونه چنین چیزی ممکن است با سرعت این نمایش تمام شود و دیگر کاری آغاز شود؟!

*اینطور می شود که محتوا کنار زده می شود و تئاتر با نگاه تجاری جلو می رود...

-بله همینطور است که تئاتر ما الان هیچ چیز ندارد، به جز یک تعداد آدم هایی که بازار اقتصادی تئاتر را بهتر از دیگران می شناسند اما جوانی که قابلیت فنی خیلی خوبی دارد اما بازار را نمی شناسد او از بین می رود و نابود می شود یا باید به سمت حقه بازی، کلک و تبلیغات بیاید و یا اینکه از بین برود.

الان همه این مشکلات در عرصه نمایشنامه نویسی، بازیگری و کارگردانی وجود دارد.

*الان فکر می کنید در این شرایط که خیلی مسائلش هم دست کسی نیست ، چه کاری می توان انجام داد آیا با صرف انتقاد کاری می توان جلو رفت یا اینکه در کنار بحث های حمایتی کار دیگری برای تغییر این مسیر می توان انجام داد؟

-من منظورم بیشتر این بود که یک راه و مسیری را ما غلط می رویم یکی از بخش ها می تواند حمایت دولتی باشد اما آن هنرمندی که بدون دانش لازم و اینکه از شغلی به شغل دیگر بیاید و دایره یادگیری اش را افزایش دهد، به سمت تئاتر می آید، خود مشکل ساز است. تئاترفقط با عدم حمایت مالی ضعیف نمی شود وقتی که ما به آموزش رسیدگی نمی کنیم، در هر حوزه ای که باشیم و فقط به پولسازی آکادمیک توجه می کنیم و اساتید حتی برایمان مهم نیستند، نتیجه همین می شود که همه تیشه به ریشه تئاتر می زنند هم کسانی که در این عرصه فعالیت می کنند هم دولتی هایی که با مخالفت در این سال ها تئاتر را جدی نگرفتند.

*تصمیم دارید بعد از کاری که اجرایش لغو شد، نمایش دیگری با پروداکشن کوچکتر به صحنه ببرید یا خیر؟

-ببینید من فردی هستم که همیشه پیوسته کار میکنم اما الان حالم برای کار کردن خوب نیست و این شاید ارتباطی هم به کرونا نداشته باشد. وقتی به همه این سال ها نگاه میکنم دچار یک دلزدگی می شوم که چرا و قرار است بعد این همه سال و بدو بدو چه شود؟ بهرحال فکر میکنم قدری شکل برخوردهای اجتماعی شاید در حوزه مدیران و مسئولان خوب نبوده و الان احساس میکنم باید وارد جایی شود که هرگز امنیتی ندارد.

*الان این بلاتکلیفی برای همه مشاغل وجود دارد...

-درست است در همه حوزه ها این داستان وجود دارد الان ولی من با چه امنیت و تأمینی می توانم بعد از سه ماه تمرین به اجرا برسم و دچار مشکل تبلیغات و مسائل دیگر نمی شوم و کرونا دست از سر حوزه فعالیت ما بر می دارد؟ بهرحال همه اینها التهاب است و ما هنرمند هستیم و نیاز به آرامش کار داریم.

ما تئاتر کار میکنیم که مردم ببینند اما وقتی هزار مشکل ایجاد می شود که مردم نتوانند کار ببینند، این اجراها به چه کار ما می آید، حتی همین تبلیغات هم برای ما داستان شده است که شبکه های مجازی از بین برود، هر لحظه ما با پدیده هایی روبه رو هستیم که باید با آنها مبارزه کنیم. من به عنوان هنرمند باید در یک محیط آرام کار کنم تا به اجرا برسم اما اگر همش در حال جنگ با پدیده های بیرونی باشم، مگر چقدر تمرکز برایم باقی می ماند که ادامه دهم.

بماند که ما با بازیگرانی روبه رو هستیم که دغدغه های مختلف دارند و زندگی شان سخت می گذرد. والله اینها هم آدم هستند و درس خواندند تا یک روز با آبرو و احترام شغل داشته باشند و زندگی تشکیل دهند. اینکه الان یک بازیگر بعد از بیست سال کار راننده اسنپ شده است را کجای دنیا ما می بینیم؟

یک چیز را مدیران خوب بلد هستند که می گویند تئاتری ها را از درب بیرون کنیم از پنجره داخل می شوند همین کافی است که به ما اهمیت ندهند! بنابراین در شرایط کنونی واقعا کار کردن تئاتر از همیشه سخت تر شده است و همه مسائل دست به دست هم می دهد که ما امید نداشته باشیم. تئاتر زمانی خوب است که جامعه التهاب نداشته باشد و مردم دچار مشکل نباشند و در سبد خرید زندگیشان تئاتر قرار دهند.

همین که مردم در حالت عادی هم کم تئاتر می بینند و متمولان هم در این شرایط کم تئاتر می بینند. البته الان هم من این حرف ها را می زنم اما بهرحال خودم هم مشخص نیست که چقدر طاقت بیاورم و کار نکنم. تا زمانی که ما تئاتری ها خودمان برای خودمان عزت و احترام قائل نشویم و خود را خوب معرفی نکنیم معلوم است که دیگران هم برای ما عزتی قائل نیستند.

انتهای پیام/

پرنیا شمس کارگردان نمایش است که روزهای پایانی اجرای خود را در تئاتر مستقل تهران سپری می کند درباره استقبالی که از این نمایش با وجود بحران کرونا شده است، به خبرنگار مهر گفت: روزهای آغازین اجرا استقبال از این نمایش بهتر بود و تقریباً ظرفیت 50 درصدی که از سالن در اختیار داشتیم پر می شد اما از زمانی که وضعیت هشدار اعلام شده و طبق آمار تعداد مبتلایان و فوت شدگان افزایش یافت، استقبال از کار کمتر شده است.

وی درباره تغییراتی که نمایش نسبت به اجرای سال گذشته داشته است، توضیح داد: این اثر نمایشی پیش از این در تالار مولوی به صحنه رفته بود و 9 اجرا هم قبل از عید و تعطیلی تماشاخانه ها در تئاتر مستقل داشت اما در اجرای مجدد تغییری در دیالوگ ها و یا ساختار نمایش ایجاد نشده است اما حس و حال بازیگران تغییر کرده و بیشتر با یکدیگر هماهنگ هستند از همین رو نمایش با انرژی بیشتری به صحنه می رود.

شمس با اشاره به پیش قدم شدن برای اجرای مجدد نمایش گفت: به ما برای اجرای نمایش است بعد از بازگشایی سالن های تئاتری پیشنهاد دادند که ما هم پذیرفتیم چون تئاتر برای من به منزله سرگرمی نیست و به عنوان یک حرفه به آن نگاه می کنم. البته ابتدا با بازیگران نمایش هماهنگ کردم که برخلاف تصورم همگی از اجرای دوباره کار استقبال و با اشتیاق تمرین ها را شروع کردند. در حال حاضر مردم در قرنطینه کامل نیستند و مشاغل دیگر هم فعالیت خود را آغاز کرده اند از همین رو با رعایت دستورالعمل های بهداشتی تئاتر هم می تواند فعالیت خود را ادامه دهد.

وی در پایان درباره دیگر فعالیت هایش توضیح داد: از سال گذشته تمرین های نمایش تازه ای را با عنوان Home آغاز کرده ایم که من نویسنده و دراماتورژ کار هستم و شهاب رحمانی کارگردانی آن را برعهده دارد. این نمایش درباره خانواده ای است که یکی از اعضای آن قصد مهاجرت دارد. ابتدا قصد داشتیم نمایش را برای حضور در جشنواره تئاتر دانشگاهی ارائه دهیم اما با معلق شدن همه چیز فعلاً تکلیف مشخص نیست و قرار بر این است که تمرین ها را ادامه دهیم و اگر نشد که در جشنواره تئاتر دانشگاهی حضور داشته باشیم کار را برای اجرای عمومی آماده کنیم.

نمایش است داستان ماهور دختر شهرستانی است که وارد یک مدرسه غیرانتفاعی می شود و ارتباط دوستانه و صمیمی بین او و یکی دیگر از دانش آموزان مدرسه شکل می گیرد. این ارتباط باعث شکل گیری سوءتفاهم هایی شده و در نهایت باعث یک تصمیم گیری می شود. این اثر نمایشی در جشنواره تئاتر دانشگاهی تندیس بهترین متن و طراحی صحنه و جایزه دوم کارگردانی و بازیگری را از آن خود کرده است.

نمایش است تا جمعه 20 تیرماه در تئاتر مستقل تهران روی صحنه است.

کد خبر 4966500

آروین موذن زاده

به گزارش خبرنگار تئاتر خبرگزاری فارس، یازدهم تیر ماه سید مجتبی حسینی معاون امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با صدور حکمی حسین مسافرآستانه دبیر شورای سیاست گذاری تماشاخانه ایرانشهر را به سمت دبیری سی و نهمین جشنواره تئاتر فجر منسوب کرد. همچنین هوشنگ توکلی، ایرج راد، مریم معترف، قادر آشنا و برزین ضرغامی نیز به عنوان اعضای شورای سیاستگذاری فجر انتخاب شدند.

حسین مسافرآستانه دبیر سی و نهمین جشنواره بین المللی تئاتر فجر در نخستین گفت وگوی پس از انتصابش در این سمت با خبرگزاری فارس، به خبرنگار تئاتر فارس گفت: من این روزها در حال مطالعات مقدماتی هستیم تا به تنظیم فراخوان دست یابیم و انشالا بعد از آن و پس از اعلام فراخوان برنامه هایم مشخص خواهد شد.

وی در ادامه افزود: همین یکی دو هفته فکر می کنم فراخوان تدوین و آماده شود.

مسافرآستانه در پاسخ به این سوال که فکر میکنند امسال جشنواره با این وضعیت کرونایی چطور برگزر شودف گفت: الان روی همه جنبه های پرچالش و مسائل مهم فراخوان و برپایی جشنواره فکر می کنیم. البته که کار سختی است و شرایط با سال های گذشته قابل مقایسه نیست اما در حال فکر و تصمیم گیری هستیم تا ببینیم در هر شرایط باید چگونه عمل کنیم.

وی همچنین اظهار داشت: تلاش دارم در همین یکی دو هفته با کار مطالعاتی که انجام میدهیم به نتیجه مناسب برای برپایی فجر برسیم.

انتهای پیام/

1399/04/15 ساعت 13:34

به گزارش روابط عمومی رادیو نمایش در این برنامه که محسن حسن زاده ، مدیر روابط عمومی اداره کل هنرهای نمایشی و وزارت فرهنگ و ارشاد در گفت و گو با برنامه زنده استدیو 8 رادیونمایش درباره جلسه ای که مبنی بر تعطیلی دوباره اجراهای تئاتر و اجرای فیلم ها در سالن های سینما در پی شروع موج دوم کرونا صورت گرفته بود ، گفت :این خبر از اساس کذب است چون قرار نبوده که همچین اتفاقی پیش بیاید و همینطور قرار نبوده در ستاد ملی مبارزه با کرونا راجع به این مساله صحبت شود و خروجی جلسه این مسائل نبوده ، اما همانطور که اطلاع رسانی شده ، تنها ابلاغیه ای که به این سازمان به عنوان یک نهاد یا اداره دولتی مربوط می شود این است که از 15 تیرماه ، به اجبار همه کارکنان باید ماسک بزنند واگر این کار را نکنند غیبت می خورند ، حتی ارباب رجوعی هم که به اداره مراجعه می کند اگر ماسک نزند، کارکنان می توانند پاسخگوی او نباشند بنابراین بقیه مسائل خیلی مربوط به حوزه هنر یا به صورت خاص حوزه تئاتر نیست یعنی کلیه صحبت هایی که مطرح شده خیلی مربوط به بحث هنر نیست ومصوبه ای در راستای تعطیلی سالن های تئاتر و سینما نداشتند .
وی همچنان افزود : به اعتقاد من از زمانی که سالن های تئاتر و سینما بازگشایی شده ، بیشتر از هر مکان عمومی مسقف ، پروتکل های بهداشتی و فاصله گذاری اجتماعی رعایت شده و ما گزارشی مبنی بر احتمال شیوع بیماری و یا حضور فردی مشکوک به بیماری کرونا در سالن های سینما و تئاتر نداشتیم و همه سالن های تئاتر شیوه نامه ها و فاصله گذاری را کاملا رعایت کرده اند .
حسن زاده در جواب این سوال که اگر تصمیم بر تعطیلی دوباره سالن ها گرفته شود این تصمیم درست است یا نه ، گفت : اگر مصوبه ای در این راستا باشد ، ملزم به رعایت این مصوبه هستیم و بدون شک بلافاصله ابلاغ و اجرایی می شود این تصمیمی است که در سطح کلان و در سطح ستاد ملی مبارزه با کرونا گرفته می شود و عین تمام تصمیماتی که پیشتر از این بوده رعایت می شود . اما اعتقاد شخصی ایشان این است که اگر همچین اتفاقی پیش بیاید شروع مجدد فعالیت های هنری بسیار مشکل تر از امروز می شود و متاسفانه هنرمندان از این ناحیه بیشتر ضرر می کنند اما آن چیزی که بیشتر از همه مهم است حفظ جان و حفظ بهداشت همه هنرمندان و همچنین مراجعه کنندگان و مخاطبان هنر تئاتر است .
وی در رابطه با کناره گیری هنرمندانی که در ابتدا برای اجرا پیش قدم بودند گفت : تمامی این هنرمندان کسانی بودند که پیش تر اجراهایشان بخاطر شیوع بیماری کرونا متوقف شده بود یا قرار بود که اجراهایشان در فروردین و اردیبهشت روی صحنه برود .
حسن زاده افزود: نکته این است که گروه ها ،اساسا طبق ارزیابی که داشتند مخصوصا در حوزه بحث مالی و مشکلاتی که در این زمینه دارند و همینطور کسب درآمدی که از اجرای نمایششان خواهند داشت به این نتیجه رسیدند که اصلا شروع نکنند پس این مساله نبوده که پس از کرونا و بعد از اعلام بازگشایی سالن های سینما و تئاتر که از اول تیرماه بود گروهی کار را شروع کنند و در نیمه کار را رها کنند پس گروهی که در حال اجرای کار انصراف داده باشد وجود ندارد . در نتیجه تمام کسانی که اعلام امادگی کردند ، روز به روز بر تعداد نمایش هایشان افزوده می شود .
حسن زاده در پایان افزود : به عنوان مثال در هفته پیش رو، شروع فعالیت تالار هنر ، مجموعه نوفل لوشاتو و چند سالن دیگر را خواهیم داشت همچنین تئاتر مستقل ، تئاتر شهر ، تماشاخانه سنگلج ، تالار مولوی با سه کار فعالیت نمایشی خود را شروع کردند و هفته پیش رو هفته سوم فعالیت آن هاست و اجرای هیچ کدام از این نمایش ها متوقف نشده و نخواهد شد .

خبرگزاری میزان - تئاتر و عرصه هنرهای نمایشی از اسفند ماه سال گذشته با شیوع بیماری کرونا طعم تلخ تعطیلی طولانی مدت را چشیده است، اتفاقی که باعث بیکاری بسیاری از هنرمندان این عرصه ضعیف هنری شد و همچنان هم گریبانگیر این هنر است.

پس از سی و هشتمین جشنواره بین المللی تئاتر فجر همه آماده اجراهای اسفند ماه بودند اما به یکباره تمامی تماشاخانه ها به علت پاندمی کرونا تعطیل شدند، در ابتدا هیچکس فکر نمی کرد که تعطیلی تئاتر به چهار ماه بینجامد اما این اتفاق افتاد تا بحران تعطیلی تماشاخانه ها به مشکلات همیشگی تئاتر اضافه شود.

بیشتر بخوانید: برای مشاهده آخرین اخبار تئاتر طی هفته جاری اینجا کلیک کنید

حال پس از نزدیک به پنج ماه از تاریخ اول تیر ماه با رعایت ضوابط بهداشتی و پروتکل های علام شده بار دیگر تماشاخانه ها میزبان تماشاگران شده اند، شروع این بازگشایی پر از اخبار خوشحال کننده و جنجالی بود، برپایی تئاترهای خیابانی و پس از آن روی صحنه رفتن چهار اثر که خبر از شروعی دوباره می داد.

اما بعد از گذشت دو هفته بار دیگر تئاتر طعم بحران را چشید، عدم استقبال تماشاچیان از این هنر باعث شد تا بار دیگر همه نسبت به بازگشایی تماشاخانه ها واکنش منفی داشته باشند، از طرفی اوج گیری دوباره بیماری کرونا عامل دیگری بود تا بار دیگر مخاطبان از تماشای تئاتر صرف نظر کنند.

در این میان گروه های جوان امیدوارتر از همه بودند، به واسطه نگاه کاسب کارانه بسیاری از تهیه کنندگان تئاتر اکثریت آثار گیشه محور با حضور سلبریتی ها و چهره های سینمایی از اجرا صرف نظر کردند، هیچ اثری با حضور چهره ها روی صحنه نمی رقت و همین عاملی بود تا بسیاری از سالنهای دست نیافتنی تئاتر بار دیگر برای جوانان امیدی تازه بیافرینند.

متاسفانه اما باز هم معادلات بر هم خورد، با وجود حضور بسیاری از جوانان نبود برنامه ریزی مدون و همچنین عدم ایمن سازی سالنهای نمایش برای مخاطبان عاملی بود تا تماشاگران بار دیگر قهر طولانی مدت خود با تئاتر را حفظ کنند.

در این میان اما نکته بسیار مهم کنار کشیدن تمامی کارگردانان و بازیگرانی بود که سالهای گذشته تمامی سالنهای مهم تئاتری را در سیطره خود داشته اند، این کارگردانان حال که منافع مالی خود را در خطر می دیدند با بهانه هایی همچون حفظ سلامتی مخاطب از اجرا کنار می کشیدند اما در عین ناباوری دوره های آموزشی حضوری خود را همچنان برگزار می کردند.

کارگردانانی که به واسطه عدم فروش بالا با شوآف تبلیغاتی حفظ جان مخاطب را بهانه می کردند، بار دیگر نشان دادند که تنها و تنها به گیشه اهمیت می دهند، در این میان کارگردانی که سال گذشته از حضور در جشنواره تئاتر فجر انصراف داده بود، به سرعت بهترین زمان اجرا در تئاترشهر را در اختیار گرفت و حال بعد از اینکه فروش اثرش تضمین نشده بار دیگر از اجرا انصراف داده است.

حال باید دید که کارگردانان و سلبریتی های تئاتری تا چه زمان از تئاتر دوری می کنند، تاسف بار آنجاست که کارگردانان و سلبرتیی های تئاتری با بهانه کردن وضعیت سلامت جامعه از تئاتر خداحافظی کرده اند و اگر نه بدون شک با داشتن گیشه خوب حاضر بودند در هر شرایطی اجرای خود را ادامه دهند.

باید دید پس از مشکلات اخیر در حوزه تئاتر، مرکز هنرهای نمایشی و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی همچنان می خواهد با این کارگردانان یک بام دو هوا به طریق قبل برخورد کند، آیا همچنان می خواهند بهترین زمان اجرای سالنهای مهم را به جای تخصیص به جوانان جویای نام به کارگردانانی بدهند که تنها به منافع مالی خود اهمیت می دهند بدهند یا خیر.

انتهای پیام/

|حسن شجاعی- دبیرگروه فرهنگی|
شعر و کلام در موسیقی ایرانی قدمتی دیرینه دارد و بسیاری از آثار موسیقایی ماندگار این مرزوبوم تنها به واسطه اشعار بسیار زیبا و دل نشین خود ماندگار شدند و در اذهان باقی مانده اند.بسیاری از اشعار در ترانه ها و آثار موسیقی کشور برگرفته از شعرای بنام ایران زمین نظیر حافظ و سعدی و مولوی است و این آثار همان طور که از نام شعرا پیداست از شکل و قوام مناسبی برخوردارند و نیازی به واکاوی شعر و کیفیت آن نیست، اما هستند آثاری که با اشعار شعرای معاصر و فعال در این حوزه منتشرشده و از کیفیت لازم برخوردار نیستند. نبود مفاهیم مناسب و عبارات و کلمات در شأن ادبیات فارسی در برخی از این آثار سبب شده تا شاهد نوعی لودگی و ابتذال در آن ها باشیم و شنونده نسل جدید موسیقی ایرانی از کیفیت تولیدات خوب به دور باشد. در این میان برخی ترانه ها از چنان بی محتوایی و ابتذالی رنج می برند که سبب شده صدای اهالی حوزه فرهنگ و شعرای متعهد نیز درآمده و خواستار نظارت بیشتر و بهتر بر تولیدات شعر این روزهای کشور باشند.شاید در این میان متهم ردیف اول شورای شعر و ترانه دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی باشد که در صدور مجوزهای لازم حساسیت کافی را ندارد اما نمی توان تمام تقصیرها را نیز گردن این دفتر انداخت و باید در نظر داشت که فرهنگ و بن مایه شعر نوین در تولید آثار موسیقایی کشور دچار مشکل شده و برخی تهیه کنندگان تنها به دنبال افزایش فروش فارغ از کیفیت و محتوای لازم هستند و در این زمینه پافشاری نیز می کنند. ضمن اینکه پدیده مافیای ترانه که این روزها در محافل هنری مطرح و اشاره به جریانی دارد که معروفیت و تخریب با برنامه شعرای متعهد را در دست دارد سبب شده تا حساسیت ها در این زمینه بیش از گذشته شود.برای بررسی وضعیت شعر در فضای موسیقی این روزهای کشور گفت وگوهایی با مجید افشاری عضو شورای شعر و ترانه دفتر موسیقی و رضا شاهین، ترانه سرا انجام شده که در ادامه می خوانید.
مجید افشاری، عضو شورای شعر و ترانه دفتر موسیقی:
افراط وتفریط در حوزه ترانه مشهود است
طرح موضوع مافیای ترانه اگر مربوط به شورا و عزیزانِ حاضر در شورا باشد که پاک دستی عزیزان و شناسنامه کاریشان مشخص است. چنین ادعایی را برنمی تابم. خود من خط وجودی ام تغزل و رباعی است. ترانه هم در این دوره اصلاً کارنکرده ام. اوایل دهه 70 پیشنهادهای مهمی از سوی مهم ترین خوانندگان داشتم اما در دوره کنونی اصلا سراغ ترانه نرفته ام. اما اگر مافیای ترانه منظور شرکت های فعال در عرصه موسیقی است که تیم هایی برای تصمیم گیری در زمینه انتخاب ترانه هایشان دارند؛ باید بگویم که این کار هم مشکلی ندارد. برخی از این شرکت ها در سعی و خطاهای تاریخی به تجربه های گران قدری رسیده اند که از آن استفاده می کنند. همین تجربه ها باعث شده که تنها با تعداد مشخصی از ترانه سرایان همکاری داشته باشند. برخی از شرکت ها هم باکسانی کار می کنند که فقط ریتم و موزیک را می شناسند؛ این نهایت ضربه زدن به خودِ این شرکت ها است. درعین حال چنین اتفاقی به زبان و فرهنگ ما هم آسیب می رساند.
دم هست که جایی یک شاعر، اثری منتشر کرده بود. شخصی در آنجا کامنتی گذاشته بود که وزنِ این اثر اشکال دارد و چند ایراد دیگر به آن گرفته بود. همین مسئله باعث شد که پس ازآن تمام آثارش با نقدهای بیهوده ای مواجه شود و مجبور بود به تمام این انتقادهای بیهوده هم پاسخگویی کند. ما در چنین وضعیتی هستیم. درباره مافیا نمی توانم به قطعیت سخن بگویم اما می دانم که جامعه ما مصداق بارز این عبارت است که یا چهل ستون داریم یا بیستون. افراط وتفریط درباره افراد فرهنگی در حوزه ترانه کاملاً مشهود است.ترانه سرایان باذوقی داریم که باید شناسایی و معرفی شوند. البته شناسایی و معرفی این عزیزان کارسازمانی ما نیست. اگر من می خواستم چنین کاری بکنم اول سراغ تمرکززدایی از تهران می رفتم و کاری می کردم که تمام سرزمین ایران را در ترانه سرایی دخیل کنیم تا صدای همه نسل ها شنیده شود.خوشبختانه با سعی و تلاش و پس از حدود 9 ماه ما در شورای شعر و ترانه موسیقی به این هم افزایی رسیده ایم. خوشبختانه هیچ اعتراضی نبوده است که رسیدگی نشده باشد. عزیزی که اعتراض کرده که چرا ترانه ام مجاز نشده است؛ ما کاملا کارشناسانه بحث کرده ایم و بحث ترمیمی و دستوری داشته ایم و مجاب و ملزم به اصلاح ترانه شده اند.اما بحث در اینجا بر سرِ ابتذال کلامی و صراحت کلامی است که این موارد گاهی در ترانه آن قدر زیاد می شود که نمی توان آن را با زبان کوچه و بازار تمییز داد؛ نتیجه اینکه این آثار همان واشویه های سخیف هستند.
رضا شاهین، ترانه سرا:
اشعار قربانی ملودی شده اند
رضا شاهین ازجمله ترانه سرایانی است که آثاری را در آلبوم مهدی یراحی، آلبوم قله امیرعباس گلاب، ترانه وداع با صدای امیرعباس گلاب به مناسبت محرم، ترانه یه چیزی میشه دیگه با صدای رضا صادقی و سرودن ترانه هایی با مضامین ارزشمند اهدا عضو،بیماری صرع و ... را در کارنامه دارد. او درباره شرایط فعلی شعر در فضای موسیقیایی کشور می گوید: امروز کار ترانه سرا بسیار سخت شده است. متأسفانه وقتی خوراک خوب تولید نمی شود شاهد کارهای ماندگار کمتری در حوزه موسیقی خواهیم بود. به عقیده من ترانه باید حرف برای گفتن داشته باشد و بتواند مخاطب را جذب کند.وی بابیان اینکه در حال حاضر تنظیم و ملودی آهنگ ها بر اشعار پیشی گرفته است یادآور شد: برخی تهیه کنندگان امروزه تنها به دنبال افزایش فروش کارها هستند و کیفیت و محتوا چندان در اتمسفر برنامه ریزی کیفی آن ها جایی ندارد. به همین خاطر حاضر هستند تا با تغییر ملودی و جذاب کردن آن شعر را قربانی کرده و تنها به دنبال جذابیت شنیداری کارها هستند.شاهین ادامه داد: در این میان اشعار خوبی هم تولید نمی شود و نظارت لازم هم بر اشعار ارائه شده نیست به نحوی که شما می توانید کارهای ضعیف در حوزه ترانه سرایی را در آثار خوانندگان مطرح را هم ببینید. به عقیده من فیلترهای لازم برای تولید شعرهای کیفی و با محتوای غنی باید جدی تر شده و تهیه کنندگان نیز نباید اجازه دهند اشعار مبتذل و بازاری جای خود را در فضای هنری کشور باز کند.این ترانه سرا در ادامه تبلیغات و برخی جریان سازی ها را مانعی برای رشد و تعالی شعر فاخر عنوان کرد و گفت: متأسفانه برخی افراد که از منابع مالی مناسبی برخوردارند با سوءاستفاده از فضای فرهنگی کشور و علاقه ای که جوانان به موسیقی دارند، تنها به دنبال منفعت مالی خود بوده و محتوا و کیفیت را فدای منافع خود می کنند. در این زمینه به نظر می رسد باید نظارت لازم و کافی از سوی نهادهای نظارتی صورت گرفته و اجازه داده نشود که این افراد با آبروی هنر ایران زمین بازی کنند. خاطرم هست یکی از خوانندگان مطرحی که در یک زمان کوتاه بسیار موفق بوده و بازار را در اختیار خود داشت به واسطه همین برخوردهای منفعت طلبانه، خیلی زود از دور خارج شد و در حال حاضر اثری از او نمی بینیم. حتی این هنرمند حاضر شد نام واقعی خود را با یک نام هنری عوض کند تا منافع تهیه کنندگان کارهایش تأمین شود، اما می بینیم همان سیاستی که او را به اوج رساند، امروز سراغی از وی نمی گیرد و فراموش شده است.

به گزارش روابط عمومی انجمن موسیقی ایران، درباره بازبینی آثار چهاردهمین جشنواره ملی موسیقی جوان، گفت: اولین موردی که به محض شنیدن آثار تصمیم می گیریم این است که آیا آثار ارسالی در سطح جشنواره هستند یا خیر. معمولاً تعداد نوازندگان برجستۀ سه تار در سنین پایین کم اند. از بین افرادی که در جشنواره شرکت کرده اند، تعداد زیادی نوازندگی شان در سطح راه یابی به جشنواره نیست.

وی ادامه داد: خوشحالیم که تعداد زیادی به ساز سه تار علاقه مندند، اما احساس می کنم به خاطر شرایط موجود به دلیل بیماری کرونا راهنمای کمتری داشته اند و کیفیت آثار در این دوره در بخش سه تار کمی پایین است.

این هنرمند آهنگساز کشور همچنین در توصیه به برگزیدگان مرحلۀ اول جشنواره عنوان کرد: به نظرم برگزیدگان با توجه به قطعاتی که در مرحلۀ نهایی برایشان تعیین شده است، یادشان باشد باید خودشان را به روح آن قطعات نزدیک کنند. وقتی شعری را با درک موضوع آن بخوانید مشخص می شود شعر را فهمیده اید، ولی وقتی کلمات را همین طور ادا کنید مشخص می شود با مضمون آن رابطه برقرار نکردید. در نواختن نیز همین طور است.
علیزاده در مورد مرحلۀ نهایی گفت: انتظار داوران از کسانی که به مرحلۀ نهایی راه پیدا کرده اند چندین برابر کسانی است که در مرحلۀ اول حضور داشته اند. برگزیدگان در این فرصت می توانند از معلمین خود راهنمایی بگیرند. بسیاری از شرکت کنندگان تکنیک خوبی دارند ولی از نظر ذهنی برای آن چیزی که اجرا می کنند هنوز آماده نشده اند. به هر حال موسیقی باید تأثیرگذار باشد و حس داشته باشد.

وی در پاسخ به این سؤال که جشنواره موسیقی جوان چقدر توانسته مؤثر باشد توضیح داد: به نظرم وجود این جشنواره یکی از اتفاق های مثبت موسیقی کشور است. همه اهالی موسیقی بر سر این موضوع هم نظرند. واقعاً جنبۀ معنوی آن بسیار قوی است و شرکت کنندگان زیادی از سراسر ایران در آن حضور پیدا می کنند. جرئت و جسارتشان بسیار ستودنی است.

به گفته این نوازنده موسیقی، شرکت کنندگان قطعاً به این موضوع واقف اند که همه برنده نخواهند شد ولی برای کسب تجربه باز هم در این جشنواره شرکت می کنند. معمولاً در ساز سه تار، نوازنده های جوان دیرتر به پختگی می رسند.

این آهنگساز برجسته نقش ردیف در فراگیری موسیقی ایران را پررنگ دانست و گفت: شما هر رشته ای را که بخوانید باید از گذشته ای عبور کنید تا تجربه به دست بیاورید. جوان ها قطعاً باید پایه ها را خوب بشناسند. شما در ادبیات نمی خواهید تبدیل به سعدی شوید ولی به هر حال باید سعدی را خوب بشناسید.

وی افزود: اگر می خواهید بیان متفاوتی داشته باشید، باید بیان های دیگر را هم بشناسید. اگر ردیف را به عنوان حصار ببینیم و بگوییم همه تفکرتان صرفاً باید تقلید از این موضوع باشد، به نظرم نتیجۀ خوبی نخواهد داشت.

علیزاده در رابطه با آموزش موسیقی به صورت آنلاین اظهار داشت: من مخالفتی با آموزش آنلاین ندارم ولی خودم در فضای آنلاین حضور ندارم. هر از گاهی به بهانۀ رفع دلتنگی هایی که داریم، یک سری کلیپ ضبط می کنم و برای هنرجویانم می فرستم.

عضو شوراهای تخصصی، هیئت انتخاب و داوران، همچنین دربارۀ جدیدترین فعالیت های خود عنوان کرد: در چند ماه گذشته سه موسیقی فیلم کار کرده ام و یک سری کار از گذشته دارم که آن ها نیاز به ضبط دارند و اگر فرصت شود آن ها را ضبط می کنم. اما به هر صورت در حال حاضر به دلیل بیماری کرونا شرایط خاصی را تجربه می کنیم که قبلاً تجربه نکرده ایم.

چهاردهمین جشنوارۀ ملی موسیقی جوان با دبیری هومان اسعدی و مشارکت استادان موسیقی کشور توسط انجمن موسیقی ایران با حمایت دفتر موسیقی معاونت امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برگزار می شود.

جشنوارۀ ملی موسیقی جوان به مثابه آزمونی هنری است که امکانی برای ارزیابی وضعیت کمی و کیفی آموزش موسیقی در کشور فراهم می کند. این رویداد طبق تعاریف بین المللی یک مسابقۀ موسیقایی است و در سه بخش موسیقی دستگاهی ایران، موسیقی کلاسیک، و موسیقی نواحی ایران برگزار می شود.

در بخش موسیقی دستگاهی ایران خوانندگان و نوازندگان سازهای تار، تنبک، دف، سنتور، سه تار، عود، قانون، کمانچه، نی، در بخش موسیقی کلاسیک نوازندگان سازهای اُبوا، پیانو، ترومبون، ترومپت، فلوت، کلارینت، کنترباس، گیتار، ویلن، ویلنسل، ویولا، هورن و در بخش موسیقی نواحی ایران خوانندگان و نوازندگان سازهای زهی، بادی و کوبه ای از مناطق مختلف کشور به رقابت خواهند پرداخت. همچنین، در حوزۀ موسیقی دستگاهی، بخشی برای حفظ کل ردیف موسیقی ایرانی و بخشی نیز با عنوان بخش ویژۀ موسیقی دستگاهی: آفرینش در تکنوازی در نظر گرفته شده است.

این جشنواره در قالب سه گروه سنی الف (15 تا 18 سال، متولدین سال های 1381 تا 1384)، ب (19 تا 23 سال، متولدین سال های 1376 تا 1380) و ج (24 تا 29 سال، متولدین سال های 1370 تا 1375) برگزار می شود. متقاضیانی که سن آنها از 15 سال کمتر است نیز در صورت آمادگی و تمایل، می توانند آثار خود را برای بررسی در گروه الف ارسال کنند.

جشنوارۀ ملی موسیقی جوان در دو مرحله برگزار خواهد شد. در مرحلۀ اول باید رپرتوارِ مشخص شده برای هر بخش به صورت ویدئویی ضبط و در موعد مقرر (حداکثر تا 1399/2/31 )، همراه با فُرم ثبت نام و مدارکِ مندرج در فراخوان، به صورت الکترونیکی در سایت انجمن موسیقی ایران در بخش بانک اطلاعات موسیقی کشور یا بامک بارگذاری شود.

پذیرش آثار در سامانۀ بامک از 1399/1/16 تا 1399/2/31 فعال خواهد بود. پس از بررسی و ارزیابی آثار ارسالی، توسط هیئت های داوری، از منتخبان برای شرکت در مرحلۀ نهایی و اجرای صحنه ای در جشنواره (از اواخر تیر تا اواخر مرداد 1399، در تهران) دعوت می شود. تغییر احتمالی در زمان و نحوۀ برگزاری مرحلۀ نهایی جشنواره از طریق سایت رسمی انجمن موسیقی ایران اطلاع رسانی خواهد شد.

در هفته گذشته و پس از صدور مجوز برگزاری اجراهای زنده موسیقی مشروط به رعایت شیوه نامه های بهداشتی از سوی ستاد ملی مقابله با کرونا، خواننده موسیقی پاپ پس از اخذ مجوز از دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، آمادگی خود را برای برگزاری اولین کنسرت زنده سال اعلام کرد و در پی آن فروش بلیت این کنسرت در یکی از سامانه های فروش بلیت آغاز شد.

همان گونه که برخی پیش بینی کرده بودند قیمت بلیت این کنسرت خبرساز شد. با توجه به اینکه سالن ها موظف به رعایت دستورات مندرج در پروتکل ستاد ملی مقابله با کرونا بودند و به دنبال آن باید تنها برای فروش نیمی از ظرفیت خود اقدام می کردند، بهای بلیت کنسرت این خواننده 70 تا 260 هزار تومان تعیین شد که این افزایش قیمت به سرعت با واکنش برخی از رسانه ها و علاقه مندان به موسیقی روبرو شد.

از طرفی حاجیلی که گویا خود پیش از آغاز بلیت فروشی از قیمت اطلاع دقیقی نداشت، روند فروش بلیت را متوقف کرد تا با تهیه کننده برای کاهش بها وارد مذاکره شود و به این ترتیب فروش بلیت کنسرت این هنرمند در سامانه فروش متوقف شد. هنوز اطلاع دقیقی از نتیجه مذاکرات و تلاشها در دست نیست و معلوم نیست آیا این هنرمند موفق خواهد شد قیمت بلیت کنسرت خود را از آنچه اعلام شده بود ارزان تر کند یا خیر.

موضوع برگزاری کنسرت ها، نحوه قیمت گذاری بلیت ها و چالش های پیش روی تهیه کنندگان موسیقی موضوع گفت و گوی خبرنگار موسیقی ایرنا با مدیر عامل مجمع صنفی تولیدکنندگان آثار شنیداری و یکی از تهییه کنندگان با سابقه کنسرت های موسیقی است که در ادامه خواهید خواند.

این تهیه کننده موسیقی درباره برگزاری کنسرت ها و چالش های پیش روی آن گفت: در بین همکاران من در مجمع صنفی برخی موافق برگزاری کنسرت های آنلاین هستند چرا که معتقدند به هر شکل با این اقدام هم به سلامت روحی مردم کمک خواهند کرد و هم وضعیت معیشتی هنرمندان بهبود خواهد یافت.

در این میان مخالفان برگزاری کنسرت های آنلاین معتقدند با این شیوه برگزاری این نگرانی وجود دارد که به مرور شاکله و هویت اصلی برگزاری کنسرت زنده از بین برود.

افزود: برگزاری کنسرت ( چه زنده و چه آنلاین)، بصورتی که اکثریت مردم جامعه قدرت خرید بلیت این رویدادها را داشته باشند به عوامل مختلفی ارتباط دارد که بسیاری از این عوامل به هیچ عنوان در اختیار ما نیست و ما کنترلی روی آن نداشته و نخواهیم داشت.

بسیاری از ارگان ها در طول یک سال گذشته نرخ خدمات خود را 20 تا 30 درصد افزایش داده اند و بسیاری از این نهادها در طول سال تا دو بار نرخ خدمات خود را افزایش می دهند. این افزایش خدمات از مواردی است که منتقدین به افزایش قیمت بلیت نه از آن اگاهی دارند و نه در جریان آن هستند. حال چگونه است وقتی تهیه کنندگان با افزایش هزینه های برگزاری بصورت اجباری روبرو می شوند از آنها انتظار می رود که اقدامی در جهت افزایش قیمت بلیت رویدادهای موسیقی نکنند؟

وی در پاسخ به این پرسش که تعیین قیمت بلیت کنسرت ها بر اساس فرمول مشخصی تعیین می شود یا اینکه هر تهیه کننده شیوه خود را دارد، گفت: قیمت بلیت یک کنسرت حاصل جمع هزینه های اجاره ای (از جمله اجاره سالن، تجیزات و تکنسین های نور و صدا و سایر عامل اجرایی) بعلاوه دستمزدهای مربوط به نوازندگان و خوانندگان است که وقتی عدد حاصل را بر تعداد صندلی های سالن تقسیم کنیم قیمت تمام شده هر صندلی بدست می آید.

وی افزود: قیمت تمام شده برای هر صندلی همان عدد یا رقمی است که تهیه کننده برای هر صندلی هزینه کرده و قیمت بلیت هر صندلی با احتساب میزان سود که در بهترین حالت نمی تواند کمتر از 15 درصد باشد مشخص می شود.

وی ادامه داد حتی با احتساب پانزده درصد سود هم نگرانی تهییه کنندگان از بازگشت سرمایه هرگز از بین نمی رود زیرا برگزاری کنسرت از جمله فعالیت ها و فرایندهای اقتصادی است که هیچ گونه تضمینی برای فروش آن وجود ندارد.

رجب پور در ادامه خاطر نشان کرد: از سال 89 تا سال 98 همه فرآورده ها در کشور ما افزایش قیمت داشته است اما توجه کنید که در سال 89 سقف قیمت بلیت تا 80 هزار تومان بود که این میزان تا سال 98 به سقف 200 هزار تومان رسید.

این تهیه کننده در باره چالش های پیش روی همکارانش در مسیر برگزاری کنسرت ها گفت: فرمول محاسبه نرخ بلیت برای هر صندلی را توضیح دادم، حال این کنسرت چه آنلاین باشد و چه با حضور مردم بسیاری از این هزینه ها برای تهیه کنندگان مولفه ای تغییر ناپذیر خواهد بود مگر اینکه ارگان ها و نهادها در خصوص نرخ تعرفه های خود در شرایط موجود تجدید نظر کنند.

فاطمه مرادی اصفهانی/ عضو خانه ترانه اصفهان

شاید از زبان تمام خواننده ها شنیده باشیم که علاقه زیادی به هواداران خود دارند، فقط برای آن ها کار می کنند و هدفشان رضایت مخاطبانشان است؛ ولی از ابتدای اسفندماه و شیوع ویروس کرونا کمتر خواننده ای کار جدید منتشر کرده؛ گویا تعطیلی کنسرت ها از علاقه دوستان به هوادارانشان کم کرده است. با گذشتن بیشتر از چهار ماه از این تعطیلی ها کار جدید منتشرشده ای که قابل توجه باشد، از جانب این دوستان ندیده ایم مگر تیتراژها که بحث جدایی دارند. در چند ماه اخیر تقریبااز جانب تمام خواننده هایی که سالن های کنسرت را پر و خالی می کنند، پستی با محتوای ابراز دل تنگی شان برای هم صدایی با همراهانشان منتشرشده ولی از انتشار قطعات جدید به روال سابق خبری نیست. البته با مطرح شدن اینکه در تیرماه قرار است کنسرت ها بازگشایی شود و همه چیز به روال سابق بازگردد عده ای از این خواننده ها اقدام به انتشار کار جدید کردند که احساس می کنم قبل از انتشار کارهایشان نیم نگاهی به وعده بازگشایی داشته اند.در این فاصله عده ای از این افراد هم اقدام به برگزاری کنسرت آنلاین کردند که چندان سرانجام خوشی نداشت؛خبر پوشش کنسرت یکی از پرمخاطب ترین خواننده های موسیقی ما به واسطه شرکت ایرانسل و بعد هم کنسل شدنش بدون هیچ توضیح قانع کننده ای چندان اتفاق جالبی نیست و تعدادی هم که موفق به برگزاری این کنسرت ها از طریق لایو اینستاگرام شدند، انگار فهمیدند که ناکوک بودنشان از طریق پخش آنلاین مشهودتر است (و عطایش را به لقایش بخشیدند). لازم به توضیح است که نمی توان هیچ کس را برای انجام ندادن کاری بازخواست کرد ولی خالی از لطف نیست که این اتفاق را بررسی کنیم. شاید شیوع کرونا باعث شد مطمئن شویم مارکت موسیقی ما بستر مناسب تری برای تجارت است تا هنر؛ وگرنه در حالت عادی خانه نشینی چندان تأثیری در افت قدرت خلق هنرمندان ندارد، آن هم هنرمندانی که تا قبل از این روزها با سرعت باورنکردنی به تولید و انتشار کار مشغول بودند.حالا که بحث تجارت شد، به دوراز جانب داری باید بگویم خواننده ها به حمایت تهیه کننده هایشان کار منتشر می کنند و کاملا طبیعی است که وقتی با این تعطیلی ها نان دوستان تهیه کننده آجر شده، خبری از حمایت کردن و انتشار کار جدید و عشق به مخاطب نیست؛ آن هم دوستانی که اغلب آمده اند از این نمد کلاهی برای خودشان بسازند.حالا خبر بازگشایی را به فال نیک می گیریم (البته به شرط حفظ سلامت هم وطنانمان) و امیدواریم قطعات خوبی را در این روزهای منتهی به وعده بازگشایی با ظرفیت 50 درصد سالن بشنویم؛ البته این ظرفیت 50 درصد هم چالش دیگری را برایم به همراه داشته و مدام دارم فکر می کنم قرار است دوستان کمیت کار را نصف کنند یا کیفیتش را؟

صندوق اعتباری هنر برای فعالان فرهنگی چه کارهایی انجام داد؟

مدیرعامل صندوق اعتباری هنر هم زمان با فرارسیدن روز قلم گزارشی از نحوه ارائه خدمات و تسهیلات این مجموعه برای فعالان فرهنگی سخن گفت. به گزارش مهر، سید حسین سیدزاده، مدیرعامل صندوق اعتباری هنر ضمن تبریک روز قلم گفت: رشد و پیشرفت جوامع بشری مرهون قلم است و نقش اهالی قلم در هویت امروز ما انکارناپذیر است. ضمن اینکه باوجود مشکلات اقتصادی ناشی از تحریم های ظالمانه که جامعه ما در حوزه فرهنگ با آن روبه رو است، اصحاب قلم و اندیشه همچنان با همت عالی برای ارتقای فرهنگ و آگاهی بخشی جامعه حرکت می کنند.او با اشاره به آمار عضویت فعالان فرهنگی در صندوق اعتباری هنر گفت: هم اکنون 9 هزار و 100 نفر از اهالی قلم عضو صندوق اعتباری هنر بوده و از خدمات این صندوق برخوردار هستند. ضمن اینکه تاکنون بیش از سه هزار و 700 نفر از فعالان حوزه فرهنگی از سوی صندوق اعتباری هنر به سازمان تأمین اجتماعی معرفی شده اند. از سوی دیگر گسترش خدمات بیمه ای از سیاست های اصلی صندوق اعتباری هنر است و طی سه سال گذشته عمده توجه خود را به مسائل بیمه ای اعضا معطوف کردیم تا با کاهش دغدغه های جدی هنرمندان، نویسندگان و روزنامه نگاران کشور درزمینه امنیت شغلی، فعالیت های فرهنگی و هنری تداوم یابد. او افزود: در سال 98 خدمات بیمه درمان تکمیلی در قالب سه طرح (امید، آرامش و رفاه) با تعهدات و پوشش های متفاوت ارائه شد و بیش از دو هزار و 900 نفر از اهالی قلم تحت پوشش بیمه درمان تکمیلی قرار گرفتند. البته با توجه به مشکلات ناشی از همه گیری ویروس کرونا قرارداد بیمه درمان تکمیلی به طور رایگان سه ماه تمدید شد و اهالی قلم نیز مانند دیگر بیمه شدگان صندوق تا 31 شهریور از خدمات درمان تکمیلی برخوردار هستند.مدیرعامل صندوق اعتباری هنر با اشاره به تسهیلات صندوق برای اهالی قلم در قالب وام گفت: از ابتدای سال 98 تاکنون به 223 نفر از فعالان فرهنگی کشور بیش از یک میلیارد و 300 تومان وام قرض الحسنه تخصیص یافته و منابع پرداختی بیشتر به سمت استان های کم برخوردار هدایت شده اند. او با اشاره به خدمات طرح تکریم و کمک مستمری گفت: بخشی از اعضای صندوق را پیشکسوتان عرصه فرهنگ و هنر تشکیل می دهند. اتخاذ سیاست های حمایتی متناسب با جایگاه رفیع آن ها از برنامه های صندوق اعتباری هنر است که با جدیت طی سه سال گذشته دنبال شده است و خوشبختانه با مساعدت وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی مبلغ دریافتی مشمولان طرح تکریم و مستمری صندوق افزایش یافت. این در حالی است که 217 نفر از اصحاب قلم عضو از طرح کمک مستمری و 40 نفر از نویسندگان و شاعران کشور که دارای گواهی درجه یک هنری هستند، در چارچوب طرح تکریم مقرری ماهیانه دریافت می کنند. مدیرعامل صندوق اعتباری هنر در پایان گفت: باوجود محدودیت های مالی صندوق اعتباری هنر همواره حمایت از اهالی فرهنگ را مدنظر داشته و تلاش می کنیم با ارائه بسته های حمایتی اندکی از دغدغه های این قشر کاسته شود.

با حضور دکتر حسینی معاون هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از تور مجازی وبخشی از گنجینه فرهنگسرای نیاوران و نیز پوستر رویداد موسیقی ایران و اتریش عصر یکشنبه پانزدهم تیرماه رونمایی شد.
به گزارش روابط عمومی فرهنگسرای نیاوران در ابتدای این برنامه که با حضور دکتر سرور بختی رِییس موسسه فرهنگی اکو، سعید رزمی مدیر کل امور اداری و منابع انسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، مهدی افضلی مدیر عامل بنیاد رودکی، دکتر امیر عبدی پور بنیان گذار و دبیر کل موسسه جهانی نوروزبرگزار شد، عباد رضا اسلامی رییس فرهنگسرای نیاوران در سخنانی با ذکر این مطلب که تلاش می کنیم تا فعالیت های این مجموعه فرهنگی و هنری بر اساس اهداف تبیین شده معاونت هنری باشد گفت: تور مجازی فرهنگسرای نیاوران شامل بخش های مختلفی چون نگارخانه، سالن های اجرای برنامه ، کتابخانه و ... است. با توجه به فضای حاکم بعد از بیماری کرونا سعی شد تا از طریق فضای مجازی فرهنگسرای نیاوران و به طور خاص بخشی از گنجینه آن به علاقمندان به فرهنگ و هنر ایران زمین معرفی شود .

رییس فرهنگسرای نیاوران با ذکر این مطلب که بسیار خوشحالم که فعالیت های مشترک ایران و اتریش به صورت یک جریان در حال حرکت است خاطر نشان کرد: همانطور که می دانید روابط فرهنگی ایران و اتریش از دوران صفویه تا به امروز بسیار مستحکم و پایدار بوده است.

وی افزود: در حوزه بین الملل فرهنگسرای نیاوران قابلیت های بسیاری دارد و امیدورام بتوانیم با اهداف و کارکرد های مشخص دورنمای بسیار خوبی را برای نیاوران رقم بزنیم.

بعد از صحبت های عباد رضا اسلامی، جابر یزدان خوان مجری و طراح تور مجازی و بخشی از گنجینه فرهنگسرای نیاوران توضیحاتی را در خصوص اهمیت تور مجازی در دوران معاصرارائه داد و در ادامه به معرفی بخش های مختلف تور مجازی فرهنگسرای نیاوران برای حضار پرداخت.
علی رضا ناظم الرعایا نائب رئیس اتاق بازرگانی ایران و اتریش دیگر سخنران این برنامه بود . وی در سخنانی با اشاره به اجرای پروژه کوشک نخبگان در محوطه سازمان ملل گفت : بعد از تجربه موفقی که در پروژه کوشک نخبه گان داشتیم و توانستیم مجسمه چهار دانشمند برزگ ایران ابوریحان بیرونی، ذکریای رازی ، خیام واین سینا را در زیر بنایی با عنوان چهار طاقی، در محوطه سازمان ملل در وین بسازیم و در مقابل دید همگان قرار دهیم تصمیم گرفتیم تا کنسرتی میان نوازندگان برجسته ایران و اتریش در فرهنگسرای نیاوران برگزار کنیم.

وی ادامه داد: امروز بسیار خوشحالم که از پوستر این برنامه رونمایی می شود و امیدوارم 25 تیرماه برنامه رویداد موسیقی ایران اتریش بتواند میزبان خوبی برای اصحاب فرهنگ و هنر باشد.

سپس دکتر حسینی معاون هنری وزیر ارشاد با حضور در جایگاه با اشاره به این مطلب که بسیار خوشحالم که در مدت سه ماه فعالیت آقای عباد رضا اسلامی کارهای بسیار خوبی در فرهنگسرای نیاوران اتفاق افتاده است گفت:زبان هنر زبان بی نیاز از ترجمه است وهنر از نهان آدمی شکل می گیرد ایران یک درصد از خاک دنیا را دارد اما میراث دار ده درصد از مواریث فرهنگی و هنری عالم است. این مسئولیتی را برای ما ایجاب میکند و آن اینکه باید داشته های فرهنگی و هنری مان را با دنیا به اشتراک بگذاریم .

وی افزود : در سفری که ترسا ایندجین معاون فرهنگی وزارت امور خارجه اتریش به ایران داشتند مقدمات برنامه ای طرح ریزی شد که منجر به اتفاقات خوب برنامه های فرهنگی وهنری میان دو کشور خواهد شد.

معاون هنری وزیر ارشاد با ذکر این مطلب که امیدوارم گام های خوبی با انجمن دوستی ایران و اتریش در زمینه فرهنگ و هنر برداشته شود خاطر نشان کرد :برگزاری برنامه رویداد موسیقی ایران اتریش طلیعه روشنی برای همکاری دراز مدت میان این دو کشور دوست در دیگر حوزه های فرهنگی و هنری خواهد بود.

در ادامه این برنامه با حضور دکتر سرور بختی رِییس موسسه فرهنگی اکو،مهدی افضلی مدیر عامل بنیاد رودکی، دکتر امیر عبدی پور بنیان گذار و دبیر کل موسسه جهانی نوروز وعباد رضا اسلامی رییس فرهنگسرای نیاوران از پوستر برنامه رویداد موسیقیایی ایران و اتریش رونمایی شد.

اجرای این برنامه را ساختیان چی مدیر بخش فرهنگی ایران اتریش برعهده داشت.

اشتراک گذاری در:

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم ، امروز 16 تیرماه درست یک سال از برگزاری انتخابات هیئت مدیره اتحادیه چاپخانه داران تهران می گذرد؛ انتخاباتی که به دلیل شکایت عده ای از کاندیدا هنوز تأیید نشده است و با وجود اینکه قانوناً وزارت صمت باید ظرف مدت یک ماه تکلیف را مشخص می کرد، هنوز خبری از تأیید یا ابطال آن نیست. گرچه هیئت مدیره سابق همچنان امور اتحادیه را در دست دارد، اما بر کسی پوشیده نیست که اتحادیه های چاپ در ایران کمترین مشارکت صنفی را تاکنون داشته اند؛ بنابراین شاید نباید انتظار داشته باشیم هیئت مدیره ای که دوره اش به سر آمده و یک سال اخیر را هم نرم نرمک به فعالیت خود ادامه داده است، مطالبات چندانی داشته باشد؛ این در حالی است که صنعت چاپ حداقل در همین یک سال اخیر مشکلاتی داشته که بیش از همه نیازمند پیگیری نهادهای صنفی بوده است.

مشکلاتی از قبیل کمبود مواد اولیه، گرانی موادی چون زینک، کاغذ مرکب و این اواخر الکل. تعدیل نیروهای گسترده، تعطیلی و تغییر کاربری در پی شیوع ویروس کرونا و... از جمله مشکلاتی است که رفع آن ها نیازمند تشکیل کارگروه های تخصصی در اتحادیه، پیگیری های دلسوزانه ، مذاکرات گسترده در سطح دولت و مجلس و ... است. این مشکلات در حالی همچنان در صنف وجود دارد و دستی هم برای باز کردن این گره ها نیست که اعضای این صنف حتی نمی توانند پیگیر تأیید یا ابطال انتخابات اتحادیه خود که یکسال پیش انجام شده است، باشند؛ چه برسد به حل مشکلات صنفی.

بهمن پورمند، عضو هیئت مدیره فعلی اتحادیه چاپخانه داران تهران، در این زمینه ضمن ابراز تأسف از برخورد وزارت صمت با شکایت انجام شده از انتخابات سال گذشته این اتحادیه می گوید: صنعت چاپ در وضعیت نامناسبی قرار دارد، در چاپ هم به مانند عمده فعالیت های اقتصادی کشور سفارشات چندانی وجود ندارد و چاپخانه ها با یک دوم یا یک سوم ظرفیت خود فعال هستند.

وی از گرانی مواد اولیه خبر می دهد و اضافه می کند: در یک سال اخیر، قیمت برخی مواد اولیه مورد نیاز صنعت چاپ دو برابر شده است، طبعاً ما در بسیاری از مواد اولیه وابستگی به واردات داریم و خب با افزایش نرخ ارز قیمت مواد اولیه نیز به همان نسبت بالا می رود.

در این میان جلال ذکایی که در دوره ای خود عهده دار دفتر چاپ وزارت ارشاد بوده ، معتقد است که مشکلات صنفی در همه صنوف وجود دارد، اما آنچه که مهم است در صنعت چاپ انسجام صنفی وجود ندارد و این از نبود یک اتحادیه قدرتمند و یکپارچه است.

وی می گوید: مهمترین نکته ای که صنعت چاپ ما را آزار می دهد، عدم انسجام صنفی در مجموعه صنعت چاپ است. این نبود انسجام صنفی آسیب جدی را به مجموعه چاپ وارد کرده است و ما شاهد صداهای مختلف و تفرق در صنعت چاپ هستیم. انسجام و اتفاقی که باید در این صنعت وجود داشته باشد، متأسفانه مشاهده نمی شود. در همین تهران حوزه صنعت چاپ اتحادیه ها و انجمن ها و تشکل های متعددی دارد، آیا بضاعت ما در این صنعت می طلبد که این همه تشکل و تنوع و تکثر وجود داشته باشد و هر کدام ساز خود را بزنند؟ هنوز که هنوز است یک تشکل جامع و سراسری وجود ندارد، یک اتحادیه سراسری نداریم و هر کدام از زاویه دید خود با مشکلات برخورد می کنند و متأسفانه راه هم به جایی نمی برند؛ در صورتی که اگر این اتحاد نظری و عملی وجود داشته باشد، بسیاری از این مشکلات قابل حل است و شاید اصلاً نیازی به این نباشد که از دولت کمک بخواهیم.

وی ادامه می دهد: متأسفانه شرایطی پیش آمده که فعالان صنف چاپ تمام انگیزه شان این شده است که در رأس امور بنشینند و دغدغه و انگیزه ای برای کار کردن ندارند؛ البته شاید یکی از مهمترین دلایل این چنین رخدادهایی رفتار خود صنف باشد . وقتی صنف از هیئت مدیره سؤالی نمی پرسد یا مطالبه ای نمی کند، مسئولان صنف هم خودشان را قائل به پاسخگویی نمی دانند. خروجی این نوع رفتار این می شود که هر چهار سال انتخاباتی برگزار می شود که با تبلیغات، شعارها و بدرفتاری های تمام همراه است. حالا هم که انتخابات تایید نشده است.

صنعت چاپ نیز به مانند صنایع دیگر از جمله نشر در سال های اخیر با مشکلات بسیاری روبرو بوده است، در دوره ای فرسودگی و قدیمی بودن دستگاه های چاپ ، در دوره ای نبود متولی ، در دوره ای مالیات های سنیگن و حالا هم نبود نقدینگی و کمبود سفارشات و بسته شدن مرزها و از بین رفتن فرصت های صادرات. اما در کنار همه این ها صنعت چاپ از یتیمی رنج می برد، اگر اتحادیه های صنفی چاپ از جمله اتحادیه چاپخانه داران تهران، اتحادیه صحافان، اتحادیه صادرکنندگان و... در سال های گذشته کارایی لازم را داشتند، بسیاری از این مشکلات مرتفع می شد. به نظر می رسد اتحادیه های چاپ در سال های اخیر کارکرد خاصی که باری از روی دوش این صنعت بردارد و به عنوان یک نقطه عطف در کارنامه کاری اتحادیه های صنفی باشد نداشته اند، در حالیکه در اتحادیه های نشر در سال های اخیر اقدامات خوبی انجام شده که بخشی از مشکلات چندین ساله این صنف را مرتفع کرده است. سال ها است که اتحادیه های صنفی چاپ در ایران فالش می زنند.

انتهای پیام/

اعتمادآنلاین| رضا نساجی، نویسنده و فعال نشر - ممیزی کتاب در ایران همچنان در هاله ای از ابهام است. پدیده ای در قالب صدور ابلاغیه های بدون هر گونه نشان رسمی از نهادهای دولتی - شامل سربرگ، مهر و امضای مسئول - که با عنوان برگ ابلاغ ، با مطلع به نام خداوند جان و خرد ، شماره ی پیگیری و تاریخ که صرفاً برای ناشر قابل ردگیری است، به ناشران تحمیل می شود و قرار نیست علنی شود یا اگر علنی شد، سندی رسمی تلقی شود.

بدین ترتیب، برخلاف پدیدآورندگان و ناشران کتاب که تجربه ی مستقیمی از معضل ممیزی دارند - هر چند معیارهای آن برای قدمای این صنف هم همچنان مجهول است - دانش عمومی از این پدیده ، محدود است به کتابی با عنوان ممیزی کتاب: پژوهشی در 1400 سند ممیزی کتاب در سال 1375 از احمد رجب زاده که بررسی اسناد سانسور کتاب در آخرین سال پیش از اصلاحات بود و البته معدود مطالب مطبوعاتی اغلب محافظه کارانه. نظیر اندک مصاحبه های مطبوعاتی مقامات معاونت فرهنگی و اداره ی کتاب وزارت ارشاد؛ مصاحبه ای بدون ذکر نام با یک سربررس ارشاد در روزنامه ی اعتماد ؛ معدود روایات نویسندگان، مترجمان و ناشران از ممیزی؛ و یک سند شگفت انگیز از واگذاری سانسور به بخش خصوصی، که در یادداشت پیشین بدان اشاره شد.

در یکی از این مطالب، محمد سلگی، مدیر دفتر توسعه ی کتاب و کتابخوانی ارشاد در سال 1394، در گفت وگو با نشریه ای دست راستی که دغدغه ی جلوگیری از فرار ناشران از سانسور دارد، مطالب جالبی گفته است که البته به فراخور اغراض پرسشگر و فرض سترون بودن مخاطب نشریه ای دست راستی، بدیهی است که کمترین بهره ای از حقیقت نداشته باشد.

پرسش در باب این است که چه ضابطه ای برای سانسور وجود دارد؟ مدیر مذکور می گوید: شاخص های ما همان اصول و قواعد مندرج در مجموعه ضوابط نشر کتاب تحت عنوان "مصوبه ی اصلاحی اهداف، سیاست ها و ضوابط نشر کتاب" است. در واقع، ما یک مجموعه ی ضوابط و حدودی داریم که مصوب شورای عالی انقلاب فرهنگی است. یک قانون داشتیم که برای دهه ی شصت بود و در سال 89 اصلاح شد. در حال حاضر، مبنای ما همان قانون سال 89 است که مصوبه ی جلسه ی 660 شورای عالی انقلاب فرهنگی در فروردین 89 است. در این قانون، ضوابط و اصول چاپ و نشر آمده است؛ مثلاً کتاب در جهت ترویج اصول انقلاب، احیای میراث مکتوب، مقابله ی مؤثر با تهاجم سیاسی و فرهنگی باشد، توهین به ادیان آسمانی و پیامبران نباشد، تمسخر و توهین به فرهنگ اقوام نباشد، تبلیغ علیه نهاد خانواده نباشد و... اینها پاره ای از مواردی است که تا حدی مصادیق را مشخص کرده است. ما خودمان هم در بعضی از موضوعات، به صورت جزئی تر کار کرده و نتایج را به صورت کاربرگ هایی تدوین کرده و در هیئت نظارت، تصویب می کنیم.

اما روایت خود بررس ها (همان ممیز) و تجربه ی ناشران از آنان گویای این است که اولاً ضابطه ای فراگیر وجود ندارد که ناشران و مولفان از آن آگاه باشند؛ ثانیاً هر بررس دلبخواه خود عمل می کند؛ ثالثاً ماحصل کار آنان هیچ نسبتی با با رویکردی منطقی ندارد.

پس، اینک که امر ممیزی بسته به میل و سواد بررس تا این حد شخصی و آشفته است، پرسش می تواند این باشد که بررس ها از کجا می آیند؟ سربررس گمنام در گفت وگوی روزنامه ی اعتماد پاسخ می دهد: (درباره ی شیوه انتخاب ممیزها) معمولاً کار این است که مدیریت اداره کتاب با مشورت مشاورانش عده ای را برای تصدی وظیفه ارزیابی متون کاندیدا می کند. لیست این کاندیداها توسط یک هیأت تخصصی نهایی می شود و برای تصویب نهایی به شورای نظارت بر کتاب که منتخب شورای عالی انقلاب فرهنگی است، معرفی و عده ای از آنان انتخاب و انتخاب شدگان به سمت سربررس برگزیده می شوند و هر یک از سربررس ها تیم مورد نظر خود را می چیند. بررس های منتخب هر سربررس دیگر لزومی ندارد، به تأیید هیأت نظارت بر کتاب برسند.

بررس ها که به تعبیر او استاد دانشگاه، کارشناس فرهنگی، نویسنده و ناشر هستند، چه تخصص و تجربه ای دارند؟ خدا می داند: یک چیزی را همین جا به شما بگویم؛ اینکه می گویند بررس ها بی سواد هستند، بسیار بی انصافی است. لااقل من شاهد هستم در این دو سال دولت یازدهم، سعی شده است آن تعداد انگشت شمار از بررسان که سطح سواد و تحصیلات کافی نداشتند، عذرشان خواسته شود.

نتیجه می گیریم دست کم در دولت های قبل، بررس بی سواد یا کم سواد وجود داشته است. اما وقتی سربررس ارشاد می گوید که ما بررس ها دوره ی خاصی نگذرانده ایم، اما غیر از تجربیات مان در امر نشر معمولاً بررس های قبلی تجربیات خودشان را سینه به سینه به ما منتقل می کنند ، طبیعی است که به اتهام بی سوادی ، این انتقاد را هم می توان افزود که آنها خودشان هم نمی دانند بر چه اساسی عمل می کنند.

طبیعی است که این کم سوادی یا بی سوادی در مواردی اتفاقات شگفتی برای متون تخصصی و غامض به وجود آورد. و طبیعی است که ناشر بکوشد به این سوءبرداشت ها اعتراض کند تا ذهن ممیز روشن شود. اما آیا این کار فایده ای دارد؟ تجربه ی ناشران می گوید نه؛ سازوکار سامانه ی الکترونیک ارشاد هم اگر چه امکان ارسال یادداشت را فراهم کرده، اما پاسخ اپراتور سامانه یا ابلاغ مجدد ابلاغیه ی پیشین است، یا این پاسخ که نامه ی رسمی به اداره ی کتاب و کتاب خوانی بفرستید .

هر چند کارتابل رئیس اداره و حتی معاون فرهنگی وزیر شلوغ تر از آن است که به عمر مسئولیت آنها و امید ناشران و پدیدآورنده قد دهد و پاسخی در کار باشد.

اما مسئولین ادعای دیگری داشته و دارند. مدیر دفتر توسعه ی کتاب و کتابخوانی ارشاد در سال 1394 مدعی است امکان اعتراض به نتایج ممیزی وجود دارد: در طی این فرایند، سه نظر درباره ی آن داده می شود: توسط ارزیاب، سرگروه و دبیر علمی. جهت ایجاد وحدت رویه و کاهش نقش تفاوت های فردی در ارزیابی، هم اکنون روالی گذاشته ایم که وقتی کتابی جریان بررسی را طی می کند، یک نفر تمام مشروطی ها را دوباره کنترل می کند که چیزی از قلم نیفتاده باشد یا سخت گیری نشده باشد. همچنین عطف به توضیحات قبلی، بعد از این فرایند، یک سیستم تجدید نظر مجدد داریم که اگر ناشر اعتراض داشت، کتاب به کمیته ی تجدید نظر برود. اگر در این کمیته هم کتاب رد شد، باز ناشر می تواند به شورای کتاب شکایت کند که حدود 10 کارشناس در این شورا حضور دارند و کتاب را بررسی می کنند. اگر باز هم در این شورا، رد شد، حق همچنان برای ناشر محفوظ است و می تواند به هیئت نظارت شکایت کند که معمولاً در این مرحله تصمیم نهایی اتخاذ می شود.

او می افزاید: در صورت اعتراض ناشر، کتاب در یک کمیته، به نام تجدید نظر، مجدداً بررسی می شود. اگر ناشر رأی این کمیته را هم نپذیرد، موضوع اعتراض، به شورای کتاب، مرکب از سرگروه ها و کارشناسان ارشد، ارجاع می شود. اگر اعتراض تداوم یابد، به عنوان آخرین مرجع، موضوع در کمیته ی تخصصی هیئت نظارت مطرح و درباره ی اثر بحث و تصمیم گیری می شود.

اما حقیقت این است که سامانه ی کتاب وزارت ارشاد جای هیچ گونه اعتراض باقی نمی گذارد. اگر کتاب مغایر با ضوابط نشر شناخته شود (که برای آن هیچ دلیل و مستندی ذکر نخواهد شد) کار تمام است و نه تنها نامه نگاری، که مراجعه ی حضوری هیچ فایده ای ندارد (معمولا مسئولان ارشاد به ناشران غیرخودی وقت ملاقات نمی دهند).

در غیر این صورت، جدولی با ذکر شماره ی صفحه و سطر تحت عنوان حذف شود و اصلاح شود در قالب ابلاغیه به ناشر اعلام می شود که باید پس از اصلاح یا حذف موارد ذکر شده در قالب جدول مشابه با ذکر شماره ی صفحات جدید آن موارد، متن جدید را از نو صفحه بندی کنند و به صورت فایل pdf تحویل دهند.

سربررسی در ارشاد هم مدعی است که بررس اول اگر روی نویسنده یا حتی ناشری نظر مثبت یا منفی داشته باشد، بررس دوم و سومی هست و بعد هم سربررس و بعد هم اگر اعتراضی شود، شورای نظارت بر کتاب نظر می دهد... امسال از طرف شورا به ما تأکید شده که نباید به اسم نویسنده کار داشته باشیم. و درباره ی اینکه نویسندگان ممیزها را دشمن خود می خوانند، می افزاید: فکر نمی کنم الان دیگر بدین گونه باشد. ما اکنون به تعامل با نویسنده رسیدیم. رییسِ اکنون اداره ی کتاب روزهای سه شنبه را روزهای ملاقات با نویسنده گذاشته است. اگر نویسنده یا ناشری اعتراضی داشته باشد، رییس من بررس را صدا می کند، تا در آن نشست باشم و با نویسنده تعامل کنم. به خدا ما هیولا نیستیم. گاهی با نویسندگان دوستان نزدیکی هم می شویم.

اما واقعیتِ ممیزی این است که تنها یک نفر اعمال نظر می کند و اگر در مقام ناشر برخی موارد حذفی را به جای حذف اصلاح کنید یا توضیحات مکفی درباره ی عدم ضرورت اصلاح یا حذف ارائه نمایید، عین جدول اصلاحات قبلی را برای شما می فرستد تا همان شود که او می خواهد.

ماجرای اذهان تاریک و اصرار بر تاریکی، اما یکی داستان است پر آب چشم ، که در بخش پسین بنا به تجارب بسیار از عمر کوتاه کار من در نشر، گوشه هایی از آن را برخواهم شمرد. البته متن من درباره ی سانسور متن و عنوان کتاب ها است، اما با دانستن اینکه به تازگی ارشاد بررسی پیش از چاپ طرح جلد کتاب را هم لازم دانسته و در سامانه ی کتاب برای آن ساز و کاری تعیین کرده است، عمق فاجعه ی ممیزی بیشتر معلوم می شود.

محمد ناصر احدی_روزنامه نگار

در طول سالیان، مجموعه های ادبی با اهداف متفاوتی همچون مهیا کردن فرصتی برای انتشار آثار نویسندگان تازه کار یا انتشار مجموعه ای با موضوعی واحد (مثلا موضوع جنگ) و حتی تجدید چاپ آثار کلاسیک در کنار هم، به عنوان راهکاری از سوی ناشران برای رونق دادن به بازارشان انتخاب شده است. انتشار مجموعه ای از داستان های نویسندگان مختلف ایرانی می تواند بازتابی از روح زمانه باشد و همچون آینه ای که تصویری صاف یا معوج از جامعه را می نماید مورد مداقه قرار گیرد. از همین رو، چه بسا بتوان گفت مطالعه مجموعه های ادبی یکی از گزینه های موجود برای ارزیابی وضعیت ادبیات امروز ایران است. انتشارات آوند دانش که به عنوان ناشر مجموعه کتاب های دامیز در ایران شناخته می شود، مدتی است که انتشار مجموعه نقطه سرخط را آغاز کرده که به آثار داستانی نویسندگان ایرانی و خارجی تعلق دارد. رضا باباخانلو، سردبیر این مجموعه، متولد سال 1358 و تحصیل کرده رشته مهندسی صنایع است و پیش تر کتاب 13 خاطره شیرین از سربازی از او منتشر شده است. با او درباره این مجموعه گفت وگو کرده ایم که در ادامه آمده است.

تاکنون مجموعه های ادبی متنوعی در ادبیات ما توسط ناشران مختلف منتشر شده است. مجموعه های ادبی چه ویژگی ای دارند که شما را ترغیب کرد مجموعه نقطه سرخط را آغاز کنید؟
ادبیات در واقع ریشه و شاکله یک فرهنگ را تشکیل می دهد. اگر شما به رمان هایی که در سال های مختلف توسط نویسندگان نگاشته شده، خصوصاً رمان های اجتماعی، نگاه کنید، می بینید از فرهنگ و حتی بالاتر از آن، از پوست و خون آن ملت برخاسته است. برای مثال، موضوع جنگ برای نویسندگان دهه های 40و50 و تاحدودی اوایل60 ایرانی، نهادینه شده است. منظور بنده داستان های جنگ نیست، اما موضوع جنگ ناخواسته در بیشتر آثارشان به صورت مستقیم یا غیرمستقیم بازتاب دارد. پس در اینکه ادبیات جایگاه رفیعی دارد، شکی نیست. اما مجموعه یا بهتر عنوان کنم، برندی که ثابت، استوار و مانا این کار را ادامه دهد، بسیار کم دیده می شود. درست است که ناشران زیادی این کار را انجام داده اند، اما یا به صورت پراکنده بوده، که نام آن مجموعه نیست، یا کیفیت مناسبی نداشته و یا درنهایت با داشتن تمام فاکتورهای فوق، دوام زیادی نداشته و کم نیستند تعداد مجموعه هایی که بسیار خوب و پرتوان شروع کردند و متأسفانه ادامه فعالیت ندادند. مجموعه نقطه سرخط قصد دارد تمام موارد بالا را در کنار مانا بودن با هم تجربه کند.

مجموعه نقطه سرخط کدام جای خای را در ادبیات ما پر می کند؟
هدف ما ارائه کتاب هایی است که مخاطب بعد از خواندن آن حس خوبی داشته باشد. این حس در ابتدا با ظاهر و طراحی کتاب شروع و در ادامه به محتوا ختم می شود. هدف نهایی این است که مخاطبین نقطه سرخط به آن اطمینان کنند و فارغ از اینکه داستان تألیف است یا ترجمه، نویسنده یا مترجم معروفی دارد یا خیر، به آن اعتماد کنند.

ملاک انتخاب اثر برای این مجموعه چیست؟
خوب بودن آن. قطعاً همکاری با نویسندگان مطرح و بنام در اولویت کار ما قرار دارد، اما هستند داستان هایی که توسط نویسندگان نوقلم و جوان نگاشته شده اند و از کیفیت بسیار بالایی برخوردار هستند. این داستان ها هم برای ما اهمیت بسیاری دارند. در نتیجه تمام نویسندگان و مترجمین این شانس را دارند که آثار خودشان را درصورت داشتن کیفیت مناسب برای بررسی ارسال کنند.

شما به عنوان سردبیر مجموعه و رامبدخانلری به عنوان دبیر ادبی چقدر درباره آثار سایر نویسندگان این مجموعه نظر می دهید و آیا پیش آمده که مسیر داستان نویسنده ای در تبادل نظر با شما تغییر کند؟
تلاش ما این است که این اتفاق نیفتد. اگر منظور شما اصلاح داستان از نظر ویرایشی و در راستای روان و درست تر شدن متن است، بله این کار صورت می گیرد. اما در روند داستان تا جایی که خود نویسندگان نخواهند، تغییری ایجاد نمی کنیم. اینکه گفتم خودشان نخواهند به این منظور بود که رامبد خانلری قبل از اینکه دبیر ادبی مجموعه ما باشد، مدرس داستان نویسی بوده و هست. اکثر آثار و نویسندگان از طرف ایشان معرفی می شوند.
اگر در راستای تبادل نظر از ایشان برای راهنمایی سؤال کنند، قطعاً این امر صورت می پذیرد. اما در مقام سردبیر و دبیر ادبی، قصد نداریم مسیر داستان نویسندگان را تغییر دهیم. اگر به دلایلی که در شورای تصمیم گیری خودمان تعیین می شود داستان مغایر با خط قرمز انتشارات و وزارت فرهنگ و ارشاد باشد، داستان رد می شود، اما تغییر نمی کند.

چرا در این مجموعه هم داستان دارید و هم ناداستان مثل هنر چاق بودن ؟ بهتر نبود که این دو ژانر ادبی از هم جدا شوند؟
شک نداشته باشید که جدا کردن ژانرها کار بهتری است، اما برای انجام ندادن این کار دلایل زیادی داشتیم که 2دلیل مهم تر را می گویم؛ اول اینکه امروزه ناداستان ها مخاطبان زیادی دارند. خصوصاً در بخش ترجمه آنقدر تعداد این ناداستان ها زیادشده و همچنین آنقدر مرزشان با داستان ها ناپیدا شده، که تفکیک شان از هم سخت است؛ مثلاً در مورد هنر چاق بودن که گفتید، درست است که این کتاب یک زندگینامه نگاری و بیان یک تجربه در زندگی رامبد خانلری است، اما آنچه آن را جذاب تر می کند، قلم نویسنده است که این تجربیات را در قالب داستانی شیوا بیان می کند و این برای مخاطب جذاب است.
دلیل دوم اینکه چیزی که مجموعه را درخشان می کند و مخاطب آن را می بیند، برند شدن آن است. برای ساخت برند نیاز به صرف هزینه و وقت است. شاید می شد این مجموعه را حداقل در3 یا 4ژانر تقسیم کرد؛ اما این به معنای صرف هزینه و وقت در 4بخش بود. پس ما یک برند را انتخاب کردیم و تمام تلاش خود را برای مطرح شدن آن انجام می دهیم.

در این مجموعه، هم نویسندگان شناخته شده و هم افراد تازه کاری مثل فقیه و اشرفی که هر دو متولد سال 1372هستند حضور دارند. نقطه سرخط محلی برای انتشار آثار چهره های شناخته شده است یا تازه کاران؟
نقطه سرخط محلی است برای خواندن داستان خوب. سیاست ما نه معرفی تازه کاران است و نه صرفاً کار با نویسندگان مطرح. اتفاقاً بودن این دو در کنار هم می تواند اتفاق های خوب را رقم بزند. تازه کاران نام خود را کنار نام بزرگان این حرفه قرار می دهند و بزرگان هم دست خالی از این محفل نمی روند. اتفاقاً تازه کاران به واسطه سن کمتر و طبیعتاً فعالیت بیشتر در فضاهای اجتماعی، مخاطبان زیادی دارند. همچنین انرژی بیشتری برای معرفی آثار خود دارند. پس این امر باعث می شود نام آن بزرگان و خود مجموعه هم بیشتر دیده شود. در نهایت اینطور خلاصه می کنم که سیاست ما فقط انتشار داستان های خوب و قراردادن تازه کاران و چهره های شناخته شده در کنار هم با فیلتر ارائه محتوای خوب است.

شما خودتان در این مجموعه رمان من مینا را کشتم را دارید که آن را به داریوش مهرجویی و مرحوم خسرو شکیبایی به عنوان خالقان فیلم هامون تقدیم کرده اید. درباره رمانتان و ارتباطش با هامون بگویید.
فیلم هامون صرفاً یک فیلم نبود؛ یک اتفاق بود. اعتقاد دارم تمام هنرمندان یک اثر در آثار خودشان دارند که شاید حتی خودشان هم نتوانند آن را تکرار کنند. با احترامی که برای تمام آثار داریوش مهرجویی قائل هستم، فکر می کنم هامون نقطه عطف آثار او است. و لازم به توضیح نیست که مرحوم خسرو شکیبایی، بعد از ایفای درخشان نقش هامون، دیگر در شخصیت هامون تا آخر عمر باقی ماند.
اما در مورد ارتباط رمان من مینا را کشتم با هامون باید بگویم نقطه تلاقی این کتاب و فیلم هامون، داستان عاشق کشی و امتحان الهی حضرت ابراهیم است که اسماعیلش را به قربانگاه می برد. از نظر یونانیان، ایمان جنون الهی است. جنون در مرحله ای بالاتر از عشق قرار دارد.
این جنون از فرط عشق، محور داستان است. البته هرچند دیدن فیلم هامون به بهتر درک کردن فضای قصه کمک می کند اما برای خواندن من مینا را کشتم الزاماً نباید فیلم هامون را دیده باشید. اتفاقاً فضای داستان یک فضای امروزی است که بین چند جوان دانشجو رخ می دهد و اتفاقات تلخ و شیرینی را برایشان رقم می زند. این رمان، عشق، کینه، روابط اجتماعی، مشکلات جوانان، ترسیم جوانان امروزی، فضای دانشجویی و حتی قتل را در کنار هم دارد.

سایر کتاب های این مجموعه چه حال وهوایی دارند و در چه ژانر و سبکی هستند؟
خوشحالم با افتخار این مسئله را بگویم که باوجود داشتن حدود 10الی 15داستان که تا امروز و در مدت حدود 6 ماه گذشته چاپ شده، بیشتر موضوعات را داریم. همانطور که خودتان اشاره کردید، ناداستان، مشکلات زنان، مسائل اجتماعی، پلیسی، جنایی، ادبیات قجری و... موضوعات دیگری هستند که این مجموعه را از نظر حال و هوا، بهاری کرده است.

بازخوردها چطور بوده و از کدام کتاب های این مجموعه استقبال بهتری شده است؟
ما برنامه های زیادی برای مجموعه نقطه سرخط داشتیم. عمده ترین برنامه ما برگزاری رونمایی بود. نخستین رونمایی ما برای 4کتاب اول مجموعه بسیار باشکوه و با استقبال بی نظیری انجام شد. در رونمایی دوم، به علت شروع بحث بیماری کرونا، تعداد شرکت کنندگان کم شد و متأسفانه رونمایی سوم به بعد تا همین الان به دلیل همین ویروس کنسل شد. اما اطلاع رسانی های مجازی و حتی برگزاری جشن امضاهای مجازی را جایگزین کردیم و امروز مفتخرم این مطلب را بگویم که در این شرایط بحران، به طور متوسط حدود 80درصد از آنچه در چاپ اول تولید کردیم را فروختیم.
رمان سنگ لحد و من مینا را کشتم نخستین کتاب هایی بودند که به چاپ دوم رسیدند و در مرحله بعد هنر چاق بودن که تقریباً 2چاپش پیش از انتشار پیش فروش شد.

2اثر ترجمه هم در این مجموعه وجود دارد. ملاک شما برای انتخاب آثار خارجی کدام است؟
تعداد آثار ترجمه شده کم نیست. تا الان 2اثر چاپ شده، اما به زودی تعداد زیادی که همه آماده شده و مجوز اخذ کرده اند روانه بازار خواهند شد. قبل تر تا حدودی رویکرد ژانر جنایی را داشتیم، اما الان تمام کارهایی که ارسال می شوند و کیفیت خوبی از لحاظ محتوا و ترجمه دارند، در صف تولید قرار می گیرند. تعدادی را هم خودمان در شورای انتخاب بررسی می کنیم و به مترجمین تحویل می دهیم؛ مثلاً خبر خوب اینکه به زودی ترجمه ای خوب از کتاب فرانکشتاین ، رمان جذاب از خاکستر به خاک و همچنین رمانی خوشمزه به نام گورمه رپسودی به قلم موریل باربری نویسنده رمان جذاب ظرافت جوجه تیغی روانه بازار می شوند.

فکر می کنید از این مجموعه در سال های بعد به عنوان مجموعه ای موفق نام برده شود؟
اگر این فکر را نکنم، همین الان کار را کنار می گذارم. نمی دانم چقدر این هدف محقق می شود، اما نقطه سرخط برای ما بیشتر از یک مجموعه ادبی، یک اتفاق ادبی است. امیدوارم به این مهم دست یابیم و در آینده ای نزدیک، بیشتر درمورد نقطه سرخط بشنویم. حساسیت های بیش از اندازه سرویراستار مجموعه سرکارخانم غزاله شکرابی که گاه فراتر از حساسیت های خود بنده هم می شود، این اطمینان را به من می دهد که در راه درستی قدم برمی داریم.
چه کتاب های دیگری در ادامه کارتان منتشر خواهد شد؟
به عناوین ترجمه که اشاره کردم، تعدادی رمان و داستان کوتاه خوب هم به قلم نویسندگان مطرح و چهره، همچنین نویسندگان نوقلم، دردست چاپ داریم. ترجیح می دهم نام نویسندگان، خصوصاً نویسندگان چهره مان، برای جذابیت ماجرا فعلاً گفته نشود.
طراحی جلد کتاب های این مجموعه، مخصوصا در قسمت عنوان کتاب، سخت خوان نیست و در نخستین مواجهه خواننده را در تشخیص عنوان کتاب به دردسر نمی اندازد؟
هدف بنده از این سبک طراحی با پرسیدن این سؤال شما مرتفع شد. خاطره کوتاهی را در این خصوص برایتان می گویم. بنده در حال حاضر به عنوان مدیر تأمین محتوای انتشارات آوند دانش مشغول فعالیت هستم. اما خودم هم نشری دارم به نام سیزده. زمانی که این اسم را انتخاب کردم، انتخاب عدد به عنوان نام نشر ممنوع بود، اما من اصرار بر انتخاب این نام داشتم و اگر نمی شد، از تأسیس نشر منصرف می شدم.
در آن زمان وزیر محترم ارشاد، جناب آقای صالحی، رئیس خانه کتاب بود. در نهایت بعد از پیگیری های متعدد، گفتند اگر ایشان تأیید کنند، نام تصویب می شود و من وقت ملاقات گرفتم. در انتها ایشان پرسید: فرض کن من قبول کنم، حالا چرا سیزده؟! پاسخ دادم: قطعاً جناب دکتر شما هیچ وقت فراموش نخواهید کرد که شخصی، خودش اصرار دارد نام نشرش را عدد سیزده که تا حدودی در فرهنگ ما نحس است، بگذارد. همین که شما سؤال کردید و کنجکاو شدید، برای من کافی است . خندید و گفت اعلام نظر می کند و خوشبختانه موافقت کرد. شاید امروز هم من را یادشان نیاید، اما به خاطر داشته باشند نشری به نام سیزده وجود دارد.
در مورد طراحی این جلدها ما جلسه های متعددی با گرافیست مجموعه جناب آقای پدرام حربی داشتیم که به جرأت می توانم بگویم از مطرح ترین و باذوق ترین گرافیست های ایران هستند و به تصمیم و آثارشان اعتقاد دارم. خوانده شدن سخت نام ها، یکی از مسیرهایی است که ما برای برندسازی مجموعه نقطه سرخط پیش روی خودمان و مخاطبان قرار دادیم؛ همان کتاب هایی که اسمشان سخت خوانده می شود... .

انتشارات آوند دانش چه برنامه های دیگری برای انتشار کتاب دارد؟
مجموعه نقطه سرخط و ادبیات داستانی در آوند دانش نوپاست اما این نشر قدمتی بالغ بر 20سال دارد. تعداد زیادی کتاب در زمینه سینما، تئاتر و ادبیات دارد، از سال 91به صورت جدی و تحت لیسانس، کتاب های مجموعه دامیز را ترجمه می کند که تاکنون بیش از صد عنوان شده و مجموعه ای جدید در خصوص فلاسفه مطرح جهان هم در دست اقدام دارد.

تلاش ما این است که این اتفاق نیفتد. اگر منظور شما اصلاح داستان از نظر ویرایشی و در راستای روان و درست تر شدن متن است، بله این کار صورت می گیرد. اما در روند داستان تا جایی که خود نویسندگان نخواهند، تغییری ایجاد نمی کنیم. اینکه گفتم خودشان نخواهند به این منظور بود که رامبد خانلری قبل از اینکه دبیر ادبی مجموعه ما باشد، مدرس داستان نویسی بوده و هست. اکثر آثار و نویسندگان از طرف ایشان معرفی می شوند. اگر در راستای تبادل نظر از ایشان برای راهنمایی سؤال کنند، قطعاً این امر صورت می پذیرد. اما در مقام سردبیر و دبیر ادبی، قصد نداریم مسیر داستان نویسندگان را تغییر دهیم. اگر به دلایلی که در شورای تصمیم گیری خودمان تعیین می شود داستان مغایر با خط قرمز انتشارات و وزارت فرهنگ و ارشاد باشد، داستان رد می شود، اما تغییر نمی کند

شک نداشته باشید که جدا کردن ژانرها کار بهتری است، اما برای انجام ندادن این کار دلایل زیادی داشتیم که 2دلیل مهم تر را می گویم؛ اول اینکه امروزه ناداستان ها مخاطبان زیادی دارند. خصوصاً در بخش ترجمه آنقدر تعداد این ناداستان ها زیادشده و همچنین آنقدر مرزشان با داستان ها ناپیدا شده، که تفکیک شان از هم سخت است؛ مثلاً در مورد هنر چاق بودن که گفتید، درست است که این کتاب یک زندگینامه نگاری و بیان یک تجربه در زندگی رامبد خانلری است، اما آنچه آن را جذاب تر می کند، قلم نویسنده است که این تجربیات را در قالب داستانی شیوا بیان می کند و این برای مخاطب جذاب است.
دلیل دوم اینکه چیزی که مجموعه را درخشان می کند و مخاطب آن را می بیند، برند شدن آن است. برای ساخت برند نیاز به صرف هزینه و وقت است. شاید می شد این مجموعه را حداقل در3 یا 4ژانر تقسیم کرد؛ اما این به معنای صرف هزینه و وقت در 4بخش بود. پس ما یک برند را انتخاب کردیم و تمام تلاش خود را برای مطرح شدن آن انجام می دهیم

عنوان: کارآگاه آقای حشمتی

نویسنده: عباس اشرفی
تعداد صفحات: 131
آقای حشمتی کارآگاهی باسابقه است که در آستانه بازنشستگی قصد خودکشی دارد. او بار شکست عاطفی سنگینی را به دوش می کشد. همسر و دخترش سال هاست که او را ترک کرده اند و در شهر آمل ساکن هستند. کارآگاه حشمتی نیز قصد دارد تا برای آخرین بار به دیدار دخترش برود و در راه برگشت تصمیم خود را عملی کند. او به این مسئله اعتقاد دارد که پالتوی یکسر کتان ایتالیایی سفید برایش شانس می آورد، روی همین حساب پالتو را از همسایه مرفه اش قرض می گیرد و راهی آمل می شود. در راه برگشت وقتی قصد دارد تا تصمیم خود را عملی کند، در معرض اتفاقات دیگری قرار می گیرد و وارد جریانی معمایی و جنایی می شود. پالتوی یکسر کتان ایتالیایی سفید چگونه مسیر زندگی او را تغییر می دهد؟

عنوان: هنر چاق بودن

نویسنده: رامبد خانلری
تعداد صفحات: 168
چاقی یک زبان است، یک زبان بین المللی است، یک فرهنگ جهانی. 2 آدم چاق با 2 فرهنگ کاملاً متفاوت، با 2 زبان مختلف می توانند تنها با یک نگاه، عمیق ترین مفاهیم اجتماعی را به یکدیگر برسانند. چاقی یک مفهوم فیزیکی نیست، یک مفهوم شیمیایی است. به همین خاطر ممکن است شما چاق باشید درحالی که خودتان کاملاً از این واقعیت بی خبر هستید. شما ممکن است یک هنرمند باشید و خودتان از این مسئله بی خبر باشید. آدم های چاق هنر بزرگی دارند، آنها می توانند زندگی کنند. هنر چاق بودن یک داستان که نه، یک ناداستان است و قرار است شما را برای یک تغییر بزرگ آماده کند؛ تغییر بسیار بزرگی که ممکن است تغییر نکردن باشد.

عنوان: حاجی نرگس

نویسنده: مریم سمیع زادگان
تعداد صفحه: 114
مریم سمیع زادگان در مجموعه داستان حاجی نرگس سراغ مسائل زنان رفته و تمرکزش را روی دغدغه های آنها گذاشته است. در 13داستان این مجموعه با زنانی از سنین و طبقه های اجتماعی مختلف مواجه می شویم که هر کدام درگیر مسائلی از قبیل مهاجرت، ازدواج مجدد، طلاق، خیانت و... هستند و شخصیت های این داستان ها با اختلالاتی چون پارانویا، وسواس، اختلالات شخصیتی و روانشناختی دست و پنجه نرم می کنند. از عناوین داستان های این کتاب می توان به این عاشقانه آرام نیست، زمستان آن سال، بلاگردان، طالع بینی چینی، حاجی نرگس، دیوارهای این خانه نازک است، درک جایی همین حوالی است، ننه مرتضی و... اشاره کرد.

عنوان: خرشیفتگی

نویسنده: بهاءالدین مرشدی
تعداد صفحات: 146
خرشیفتگی برداشتی آزاد از رمان دن کیشوت است و شخصیت هایش هم همان شخصیت ها هستند؛ اما این بار اگر سانچو پایش در داستان گیر است، خر سانچو و اسب دن کیشوت هم 2 شخصیت برجسته این داستان هستند. خری که به گمان دن کیشوت مانع ظهور صلح در جهان است و اسبی که نماینده افکار عمومی است. خلاصه ماجرا را اگر بخواهید بدانید و حوصله خواندن بامزه بازی های این 4شخصیت را ندارید، این داستان وضعیتی خر اندر خر را تشریح می کند که حتی خر صاحبش را نمی شناسد. شما با خواندن این جمله همه داستان را فهمیدید و نیازی به خواندن کل داستان ندارید، اما حیف است که این 4 شخصیت را نخوانده رها کنید.

عنوان: پرستیژ

نویسنده: کریستوفر پریست
برگردان: راضیه خشنود
تعداد صفحات: 540
رمان پرستیژ داستان یک جدال طولانی را بین دو شعبده باز در اواخر قرن 19 در انگلستان روایت می کند. این رمان به شکل نامه نگاری نوشته شده، به طوری که با روزنوشت های شخصیت اصلی داستان مواجه می شویم که بعدتر گردآوری شده است. این فرم روایی به رمان پرستیژ شکلی خواندنی و جذاب بخشیده است. عنوان پرستیژ از شعار اصلی شعبده بازها آمده است، اینکه هر شعبده باز برای باورپذیری شعبده هایش باید در 3چیز تبحر داشته باشد: صحنه، اجرا، پرستیژ. کریستوفر نولان، کارگردان سرشناس، از این رمان در سال 2006 اقتباسی با حضور هیو جکمن و کریستین بیل انجام داد.

عنوان: تمام گمشده های دنیا

نویسنده: لیلی بخشی
تعداد صفحات: 265
تمام گمشده های دنیا راویت مقطعی از زندگی چند زن است که هر یک به شکلی مجبور به انتخاب سختی شده اند. انتخاب کردن هیچ گاه کار ساده ای نیست چون هر چیز در زندگی ملغمه ای از خوبی و بدی است و با انتخاب هر چیز، خوبی ها و بدی های آن را یک جا می پذیریم. زنان تمام گمشده های دنیا در معرض انتخاب های سخت قرار گرفته اند و نویسنده درگیری های این شخصیت ها را در مواجهه با انتخاب هایشان به تصویر کشیده است.

عنوان: سکوت قبرستان

نویسنده: آرنالدر ایندریدِیسن
برگردان: سارا یوسفی
تعداد صفحات: 436
در یک مراسم تولد، یک دانشجوی پزشکی متوجه می شود که آنچه نوزاد خانه با آن بازی می کند اسکلت دنده انسان است.
این اسکلت را بچه خانه از یک ساختمان نیمه کاره نزدیک خانه پیدا کرده است.
داستان ماجرای آنچه در گذشته اتفاق افتاده است و تحقیقات پلیس برای پیدا کردن مقتول و بعد از آن کسی است که این قتل را انجام داده.
به موازات این، مسئله شخصی کارآگاه پرونده و دختر بیست و یک ساله اش هم روایت می شود که باردار است و ناپدید شده است.

عنوان: یک مهمانی زنانه

نویسنده: فرهاد خاکیان دهکردی
تعداد صفحات: 162
مجموعه داستان یک مهمانی زنانه روایت آدم های معمولی و اتفاق هایی است که معمولا ساده از کنارش می گذریم. فرهاد خاکیان دهکردی در این مجموعه داستان روابط آدم ها و وضعیت زندگی انسان امروزی را واکاوی می کند. درست همانطور که از نام این مجموعه برمی آید، زنان و مسائل مربوط به آنها جایگاه ویژه ای در این کتاب دارد که از دید یک نویسنده مرد به آنها پرداخته می شود.
در این داستان ها، خانواده به عنوان کانون اصلی شکل گیری روابط اولیه انسان ها، نقش ویژه ای بازی می کند. خاکیان اهل شهرکرد است و داستان هایش متاثر از این اقلیم. او حال و هوای شهر زادگاهش را به روایت هایش تزریق
کرده است. یکی دیگر از ویژگی های این کتاب، نگاه نویسنده به زندگی آدم هایی است که روزی شهر خود را ترک گفته و حالا به هر بهانه ای در شهر دیگری ساکن شده اند.

عنوان: من مینا را کشتم

نویسنده: رضا باباخانلو
تعداد صفحات: 182
داستان من مینا را کشتم بین 2 زمان در رفت وآمد است. زمان حال که همه چیز به هم ریخته و شروعش با رخ دادن یک قتل آغاز می شود و زمان گذشته که پیشینه شخصیت ها و روابط آنها را توضیح می دهد؛ پیشینه ای که از زمان دانشجویی و با نخستین کلاسِ درس دانشگاه آغاز می شود. در نهایت این دو زمان به هم می رسند و پرده از معماهای داستان برمی دارد. محور داستان تحقیق هایی دانشجویی است که این تحقیق ها پای تراژدی کشتن از فرط عشق و فیلم هامون را به داستان باز می کند. رمان برای آنانی که به کشتن از فرط عشق و داستان ابراهیم و اسماعیل توجه ویژه دارند، علاقه مندان فیلم هامون، کسانی که عشق را در دانشگاه و محیط دانشجویی تجربه کرده اند، خوانندگانی که قتل و معما را در دل داستان دنبال می کنند، دل شکستگانی که حفره نبود معشوق را با عشقی نادرست پر می کنند و افرادی که اوقات فراغت خود را در جمع های دوستانه خانوادگی می گذرانند و در پس هر دور هم جمع شدن، هزاران خاطره و داستان دارند، می تواند جذاب باشد.

عنوان: سنگ لَحَد

نویسنده: ساسان فقیه
تعداد صفحات: 146
رمان سنگ لَحَد روایتی فانتزی را از ذهن وسواسی یک پسر جوان پیش روی شما می گذارد. انوش، پسری تنهاست با عادت ها و وسواس هایی خاص که در تهران ساکن است. او 14 سال پیش پدرش را از دست داده و تنها مادرش برای او مانده که ساکن چالوس است. انوش به تلفن همراه اعتقادی ندارد و برای همین هر کسی که با او کاری دارد به تلفن خانه ا ش زنگ می زند و برایش پیام می گذارد. غروب یک روز نحس، از پیامگیر صدای غریبی را می شنود که سولماز دختری که دوست دارد برایش فرستاده. سولماز می گوید که این صدا کل دیشب از پنجره اتاق می آمده. انوش می ترسد و شک می کند که این صدا متعلق به گذشته اوست. او یک بار 14سال پیش این صدا را شنیده و کشته و زیر خاک دفنش کرده، حالا می ترسد که جنازه از گور برخاسته و برای انتقام سراغش آمده باشد. برای همین آماده رفتن به چالوس می شود تا پای درخت انجیر پشت حیاط خانه پدری اش را بکند و ببیند جنازه زیر خاک است یا نه؟

عنوان: ماه شرف

نویسنده: شرمین نادری
تعداد صفحات: 130
ماه شرف حکایت شاهزاده خانمی قجری است که با مرگ مواجهه ای متفاوت دارد. ماه شرف که دچار بیماری لاعلاجی شده، به همراه کنیزش برای گذران روزهای آخر زندگی اش به باغی در گلاب دره می رود، اما گویا دست تقدیر سرنوشت دیگری برای او رقم زده است. ماه شرف متوجه حضور روحی در باغ می شود که می تواند کلید دری به آینده را به او دهد. آیا ماه شرف برای فرار از مرگ به آینده می رود؟ آیا راه فراری از زمان هست؟ فصل های این کتاب در حقیقت کاغذهایی است که ماه شرف از خود به یادگار گذاشته است، یادداشت هایی که نادری در ابتدای کتاب و در توضیح آنها می نویسد: خیال کن کاغذهای ماه شرف را توی گودالی عمیق و نمور در کوچه پس کوچه های گلاب دره پیدا کرده ام، خیال کن ماه شرف را به چشم دیده ام، یک روزی، یک زمان بی زمانی شاید، خیال کن همه اینها حقیقت است و نه رؤیا و بعد کتاب را بخوان .

به گزارش خبرگزاری مهر ، رضا رسولی نویسنده، مدرس دانشگاه و عضو هیئت مدیره انجمن قلم به مناسبت روز قلم با برنامه گفتگوی فرهنگی رادیوگفتگو گفت: نویسندگی به ویژه در عرصه ادبیات ایران هنوز به عنوان حرفه و شغل درآمدزا محسوب نمی شود. گرچه تشکل های صنفی نقش بسیار کلیدی در زمینه سازی برای حرفه ای شدن نوشتن دارند اما حرفه ای شدن در این زمینه نیازمند عوامل متعددی از جمله حمایت های دولتی و حاکمیتی و تقویت رسانه ای آثار منتشر شده مانند کتاب است.

وی با اشاره به اقدامات انجمن قلم ایران در این حوزه گفت: انجمن قلم ایران در دوره های پیشین و کنونی اقدامات زیادی مانند حمایت از کتاب اولی ها، چاپ و انتشار کتاب پیشکسوتان و برگزاری انواع جشنواره ها به ویژه جشنواره قلم زرین انجام داده است. البته این اقدامات و برنامه ها همه ماجرا نیست و موضوع نوشتن فراتر از اینکه بخواهد توسط نهادهای دولتی و حاکمیتی و تشکلهای صنفی به حرفه ای شدن برسد خودش باید حرفه ای باشد و مخاطب را جذب کند.

عضو هیئت مدیره انجمن قلم ادامه داد: با توجه به اینکه در حال حاضر بسیاری از آثار ادبی ما غیر ایرانی هستند لذا نویسنده ایرانی در خلق اثر باید علاوه بر در نظر گرفتن ویژگی ها و کیفیت محتوایی و ساختار ادبی، برای مخاطب هم جذابیت هایی را ایجاد کند.

رسولی همچنین از پدیده کتاب سازی در دو دهه اخیر سخن گفت و مطرح کرد: این پدیده بیش از دو دهه است که گریبانگیر کتاب و ادبیات و انتشارات شده است یعنی خیلی از افراد با اینکه نویسنده و صاحب قلم و پژوهشگر نیستند و سواد ادبی و تحقیقی هم ندارند اما کتاب هایی از آنها به چاپ رسیده است البته باید توجه داشت که مخاطب هم ساده لوح نیست که هر کتابی را بخرد.

وی از بی تفاوتی نویسندگان به موضوعات روز اجتماعی انتقاد کرد و گفت: ادبیات می تواند پرچم دار فرهنگ سازی در حوزه فسادستیزی و عدالت طلبی باشد اما در حال حاضر چند نفر از نویسندگان امروز به ادبیات فساد ستیز و ادبیات عدالت محور توجه دارند و در این حوزه قلم می زنند؟! مشکل ما طی 10 سال اخیر نداشتن ستاره ادبی است و این نشان می دهد که ما اثر ادبی فاخر نداریم. ریشه و تکیه گاه اصلی خلق اثر ادبی به استعداد و ذوقیات ادبی هنری افراد بر می گردد. این استعداد باید با انگیزه همراه باشد تا دغدغه ای را در نویسنده ایجاد کند.

این نویسنده در ادامه گفت: آموزش ادبیات در کشور ما مغفول مانده است. به این معنا که یا گعده های دوستانه و مراد بازی به نام آموزش برگزار می شود که اساساً آموزش نیست یا اینکه نهادها و دستگاه هایی که باید فضای آموزش تخصصی را در حوزه ادبیات برای آموزش دادن نکات تخصصی به نویسنده نسل نو فراهم کنند وجود ندارند. ادبیات، موضوعی تک ساحتی نیست. با توجه به توسعه رسانه ها و شبکه های اجتماعی ما نیازمند معرفی ادبیات از زوایای مختلف رسانه ای به مخاطبان هستیم که البته این هم به خود نویسنده و ناشر بر می گردد. ما در حوزه ادبی نیازمند منتقدان با سواد و منصف هستیم و تنها در این صورت است که جریان ادبی رشد و ارتقای پیدا خواهد کرد.

عضو هیئت مدیره انجمن قلم گفت: با توجه به ورود نسل جوان و پر انرژی و با انگیزه و سوادی از نویسندگان انقلاب اسلامی به این حوزه بنده به آینده ادبیات انقلاب امیدوارم. در حقیقت ما باید ادبیات انقلاب را یک جریان ادبی بدانیم که مبانی انقلاب اسلامی و دغدغه های ملی و انقلابی در آن تجلی پیدا کرده است که خوشبختانه صاحبان قلم این عرصه هم سواد ادبی هم دارند و ساختارها را می شناسند و می توانند آثاری خلق کنند که مورد اقتباس قرار گیرند.

رسولی در پایان، با تأکید بر اینکه روح و مضامین انقلاب باید در آثار متجلی شود و تکیه آثار بر ارتباط های انسانی باشد، گفت: معمولاً در آثار انقلابی و دفاع مقدسی شاهدیم که ماجراها و اتفاقات تاریخی بازنمایی می شوند در صورتیکه ارتباط های انسانی باید بدون اشاره به یک واقعه خاص و شعار دادن نمایش داده شوند.

کد خبر 4966125

مریم علی بابایی

به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در اصفهان ، اختتامیه دومین دوره جایزه ادبی محمدعلی جمالزاده، در حالی به صورت زنده در بستر فضای مجازی در صفحه اینستاگرام این جایزه برگزار شد که کرونا تقریبا همه چیز این جایزه را دگرگون کرده بود.

مجید قیصری در پایان این مراسم خبر داد که به زودی فراخوان سومین جایزه ادبی محمدعلی جمالزاده منتشر خواهد شد؛ اما با وضعیت برگزاری دوره دوم و نارضایتی داوران مرحله اول در سال گذشته، نویسندگان انتظاراتی فراتر از جایزه ای که نام داستان نویس بزرگی مانند جمالزاده را یدک می کشد، دارند.

امسال حدود 1438 اثر به دبیرخانه جشنواره رسیده بود که بیشترین تعداد اثر ارسالی مربوط به بخش داستان آزاد با 869 داستان بود. در بخش ویژه کرونا 294 اثر ارسال شد. در بخش داستان اصفهان نیز 188 اثر شرکت داشته اند.

همچنین تعداد 87 اثر در بخش زندگی نگاره های اصفهان ثبت شده که مجموع این آثار در مقایسه با آثار ارسال شده به دیگر جوایز ادبی کشور رقمی قابل توجه بوده و تقریباً برابر با دوره اول جشنواره است.

در فراخوان این جشنواره بخشی با عنوان جایزه ویژه هیئت داوران تعریف شده بود که از یک اثر به انتخاب هیات داوران، از بین همه بخش ها تقدیر می شد؛ اما در اعلام جوایز در اختتامیه، اساسا خبری از این بخش نبود.

جایزه جمالزاده، جایزه ای جوان و با هدفِ شناسایی داستان نویسان جوان و کشف غیرحرفه ای ها بود؛ چون قطعا یکی از اهداف مهم آن، کشف استعدادهای تازه است و اینکه دیده می شود در دو بخش مهم، جایزه به نویسنده ای حرفه ای و دارای کتاب داده می شود، کمی تامل برانگیز است.

همچنین اینکه یک نویسنده صاحب کتاب و نوشته های زیاد، برگزیده اول باشد و در هر دو بخش جایزه به او داده شود، علامت سوال هایی را ایجاد می کند. به نظر می رسد، بهتر بود که بخش جداگانه ای برای حرفه ای ها در این جایزه در نظر گرفته شود؛ تا آماتورها در نوشتن، از نفس نیفتند.

به نظر می رسید هیات داوران نیز مشورتی منسجم با همدیگر، مانند دوره قبل نداشتند و این شور و مشورت دوره قبلی و شفاف سازی، امسال هم باید به صورت علنی انجام می شد. درحالی که هم پوشانی و شور و مشورت و شفافیت شاید به دلیل وجود کرونا و شرایط خاص انجام نگرفت.

در این دوره از جایزه محمدعلی جمالزاده، می شد ایونت های مجازی نیز برگزار شود که نشد. شاید بهتر بود دبیر جایزه سیاستی اتخاذ می کرد که - در راستای اهداف جشنواره که کشف استعدادها بود - نویسندگان غیرحرفه ای نیز دیده شوند.

اطلاع رسانی درستی درباره جایزه جمالزاده انجام نشد
یکی از اعضای انجمن داستان نویسان اصفهان نیز درباره کمّ و کیف اطلاع رسانی دومین دوره جایزه ادبی محمدعلی جمالزاده، به خبرنگار ایبنا گفت: اطلاع رسانی درستی درباره جایزه جمالزاده انجام نشد و در یک بازه زمانی کوتاه، همه چیز انجام شد. خود من تا روزهای آخر مهلت ثبت داستان، متوجه برگزاری جمالزاده نشدم.

وی ادامه داد: مورد بعد اینکه همه جایزه ها در حال حاضر فقط دارد بین آدم های خاص در کل کشور جابه جا می شود؛ در حالی که باید نویسندگان غیرحرفه ای و جدید را نیز معرفی کنند. به نظرم زمان پایان دادن به باندبازی در بین داوران و نویسندگان فرا رسیده است؛ به جرات می توان گفت که در حال حاضر تنها چند نویسنده در ایران هستند که خودشان می نویسند، خودشان داوری می کنند، خودشان هم جایزه می گیرند؛ خُب این اسمش باندبازی است!

این داستان نویس افزود: باید همه، حتی نویسندگان و همه ذی نفعان در جایزه مشارکت می کردند. وقتی بدون اطلاع رسانی و ملاک خاصی جشنواره برگزار و داوری می شود، نباید از انجمن ها و نویسندگان نیز انتظاری داشت. همه می خواهند هم نویسنده هم داور هم برگزارکننده باشند.

این عضو انجمن داستان نویسان اصفهان گفت: در درجه اول باید پوسترها درست توزیع می شد. حتی در خود انجمن های ادبی اصفهان نیز پوسترها درست توزیع نشد و انتقاد من به اطلاع رسانی جشنواره است که گویا فقط در یک بازه زمانی کوتاه قرار بود جشنواره برگزار و بودجه ها را هدر دهند.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در اصفهان ، اختتامیه دومین دوره جایزه ادبی محمدعلی جمالزاده، در حالی به صورت زنده در بستر فضای مجازی در صفحه اینستاگرام این جایزه برگزار شد که کرونا تقریبا همه چیز این جایزه را دگرگون کرده بود.

مجید قیصری در پایان این مراسم خبر داد که به زودی فراخوان سومین جایزه ادبی محمدعلی جمالزاده منتشر خواهد شد؛ اما با وضعیت برگزاری دوره دوم و نارضایتی داوران مرحله اول در سال گذشته، نویسندگان انتظاراتی فراتر از جایزه ای که نام داستان نویس بزرگی مانند جمالزاده را یدک می کشد، دارند.

امسال حدود 1438 اثر به دبیرخانه جشنواره رسیده بود که بیشترین تعداد اثر ارسالی مربوط به بخش داستان آزاد با 869 داستان بود. در بخش ویژه کرونا 294 اثر ارسال شد. در بخش داستان اصفهان نیز 188 اثر شرکت داشته اند.

همچنین تعداد 87 اثر در بخش زندگی نگاره های اصفهان ثبت شده که مجموع این آثار در مقایسه با آثار ارسال شده به دیگر جوایز ادبی کشور رقمی قابل توجه بوده و تقریباً برابر با دوره اول جشنواره است.

در فراخوان این جشنواره بخشی با عنوان جایزه ویژه هیئت داوران تعریف شده بود که از یک اثر به انتخاب هیات داوران، از بین همه بخش ها تقدیر می شد؛ اما در اعلام جوایز در اختتامیه، اساسا خبری از این بخش نبود.

جایزه جمالزاده، جایزه ای جوان و با هدفِ شناسایی داستان نویسان جوان و کشف غیرحرفه ای ها بود؛ چون قطعا یکی از اهداف مهم آن، کشف استعدادهای تازه است و اینکه دیده می شود در دو بخش مهم، جایزه به نویسنده ای حرفه ای و دارای کتاب داده می شود، کمی تامل برانگیز است.

همچنین اینکه یک نویسنده صاحب کتاب و نوشته های زیاد، برگزیده اول باشد و در هر دو بخش جایزه به او داده شود، علامت سوال هایی را ایجاد می کند. به نظر می رسد، بهتر بود که بخش جداگانه ای برای حرفه ای ها در این جایزه در نظر گرفته شود؛ تا آماتورها در نوشتن، از نفس نیفتند.

به نظر می رسید هیات داوران نیز مشورتی منسجم با همدیگر، مانند دوره قبل نداشتند و این شور و مشورت دوره قبلی و شفاف سازی، امسال هم باید به صورت علنی انجام می شد. درحالی که هم پوشانی و شور و مشورت و شفافیت شاید به دلیل وجود کرونا و شرایط خاص انجام نگرفت.

در این دوره از جایزه محمدعلی جمالزاده، می شد ایونت های مجازی نیز برگزار شود که نشد. شاید بهتر بود دبیر جایزه سیاستی اتخاذ می کرد که - در راستای اهداف جشنواره که کشف استعدادها بود - نویسندگان غیرحرفه ای نیز دیده شوند.

اطلاع رسانی درستی درباره جایزه جمالزاده انجام نشد
یکی از اعضای انجمن داستان نویسان اصفهان نیز درباره کمّ و کیف اطلاع رسانی دومین دوره جایزه ادبی محمدعلی جمالزاده، به خبرنگار ایبنا گفت: اطلاع رسانی درستی درباره جایزه جمالزاده انجام نشد و در یک بازه زمانی کوتاه، همه چیز انجام شد. خود من تا روزهای آخر مهلت ثبت داستان، متوجه برگزاری جمالزاده نشدم.

وی ادامه داد: مورد بعد اینکه همه جایزه ها در حال حاضر فقط دارد بین آدم های خاص در کل کشور جابه جا می شود؛ در حالی که باید نویسندگان غیرحرفه ای و جدید را نیز معرفی کنند. به نظرم زمان پایان دادن به باندبازی در بین داوران و نویسندگان فرا رسیده است؛ به جرات می توان گفت که در حال حاضر تنها چند نویسنده در ایران هستند که خودشان می نویسند، خودشان داوری می کنند، خودشان هم جایزه می گیرند؛ خُب این اسمش باندبازی است!

این داستان نویس افزود: باید همه، حتی نویسندگان و همه ذی نفعان در جایزه مشارکت می کردند. وقتی بدون اطلاع رسانی و ملاک خاصی جشنواره برگزار و داوری می شود، نباید از انجمن ها و نویسندگان نیز انتظاری داشت. همه می خواهند هم نویسنده هم داور هم برگزارکننده باشند.

این عضو انجمن داستان نویسان اصفهان گفت: در درجه اول باید پوسترها درست توزیع می شد. حتی در خود انجمن های ادبی اصفهان نیز پوسترها درست توزیع نشد و انتقاد من به اطلاع رسانی جشنواره است که گویا فقط در یک بازه زمانی کوتاه قرار بود جشنواره برگزار و بودجه ها را هدر دهند.
خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در اصفهان
خبرگزاری کتاب ایران

اطلاع رسانی درستی درباره جایزه جمالزاده انجام نشد

خبرنگار ایبنا

کامران شرفشاهی دبیر جایزه قلم زرین و مدیر مسئول انتشارات تجلی مهر، در گفت و گو با خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان ، درباره کپی کاری هایی که در آثار ادبی دیده می شود، گفت: یکی از نکاتی که در بیانیه پایانی هجدهمین دوره جایزه قلم زرین به آن اشاره شد، رواج کپی کاری و از روی دست یکدیگر نوشتن است. این مسئله یکی از آفت های ادبیات است. در دوره ای که شاهد کثرت انتشار کتاب ها بیش از هر زمان دیگری هستیم، کپی کاری و نوشتن از روی دست دیگران دیده می شود.

او افزود: این سخنی مشهور است که می گوید نخستین کسی که لب یار را به غنچه گل سرخ تشبیه کرد بی شک شاعر بزرگی بوده است، اما کسانی که از این تعبیر استفاده کردند مقلدانی بیش نبودند . انتظاری که از شاعر یا نویسنده بزرگ داریم این است که در اثرش دنبال کشف لحظه های ناب و ناگفته ها باشد. برخی سعی دارند با مطالعه آثار شاعران و نویسندگان دیگر و استفاده از همان نگاه و روایت اثر دیگری خلق کنند.

دبیر هجدهمین جایزه قلم زرین ادامه داد: کپی کاری تنها اختصاص به امروز ندارد. از دیرباز تاکنون همواره شاعران و نویسندگانی بودند که به جای تامل در زندگی و پیرامون خود سعی کردند، از آثار نویسندگان و شاعران دیگر استفاده کنند. حلاقیت عنصری است که حتی در فیلمنامه های ما حضور کمرنگی دارد. شعر ها و داستان های بسیاری با تقلید و کپی کاری از روی آثار دیگران عرضه می شود و در جایی این کپی کاری به مرحله ای می رسد که به سرقت ادبی نزدیک می شود.

بیشتر بخوانید

شرفشاهی بیان کرد: اشخاصی با بهره گیری از مضامین و روایت دیگران مدعی خلق شعر یا داستان تازه ای می شوند. برای مثال یک نویسنده با اندکی تغییر و عوض کردن نام ها و مکان ها مجدداً با نام نویسنده دیگری عرضه می شود. از آنجا که نقد ادبی در جامعه ما در حد مطلوبی قرار ندارد، اینگونه آثار موشکافانه نقد و بررسی نمی شوند. بنابراین همچنان این سیر باطل ادامه دارد. این پدیده در شعر ما خصوصاً در شعر سپید بیشتر خودنمایی می کند. اشخاصی با استفاده از مضامین شاعران دیگر به وفور مشغول کپی کاری و نوشتن از روی دست شاعران دیگر هستند؛ تاجایی که امروز در فضای مجازی شاهد کانال هایی هستیم که با اینگونه سرقت های ادبی مقابله می کنند.

او تصریح کرد: ناشران ما باید نسبت به کتاب هایی که با نام و آرم انتشاراتی شان چاپ و منتشر می شود، حساسیت داشته باشند. جای دریغ فراوان دارد که بخشی از ناشران ما کسانی اند که یا نگاهی کاسب کارانه به نشر دارند و یا هدف سودجویی هر متن و مطلبی را در قبال گرفتن هزینه چاپ از پدیدآور چاپ و روانه نشر می کنند. در گذشته ناشرانی بودند که برای کار خود ارزش و احترام فراوانی قائل بودند و قبل از چاپ کتاب با بررسی های کارشناسانه و دقیق اجازه انتشار هر اثری را به خود نمی دادند.

دبیر هجدهمین جایزه قلم زرین اظهار کرد: در حال حاضر هم ناشرانی هستند که نسبت به این موضوعات حساسیت دارند و می کوشند آثاری را به جامعه معرفی کنند که از نظر ادبی ارزشمند هستند و منزلتی دارند. به عبارت دیگر اگر ناشران در قبال جامعه احساس مسئولیت نکنند نتیجه اش بسیار خسارت بار و هولناک خواهد بود. در حال حاضر شاهد این واقعیت هستیم که برخی از ناشران انبوهی از کتاب های به اصطلاح ادبی را منتشر می کنند. همین مسئله موجب خواهد شد تا از یک سو فضا برای دیده شدن آثار ارزنده کمتر شود و از سوی دیگر کسانی که علاقه مند به کتاب هستند، با خواندن آثار نازل دچار سرخوردگی و دلزدگی از مطالعه این آثار شوند و پدیده کپی کاری هم در سایه اینگونه حمایت ها همچنان روند رو به رشدی داشته باشد.

انتهای پیام/

مجید نصیرایی درگفت وگو با خبرنگار خبرگزاری خانه ملت در تشریح نشست امروز(یکشنبه 15 تیرماه) کمیسیون فرهنگی مجلس، اظهار کرد: در نشست امروز درباره تعیین نمایندگان کمیسیون فرهنگی جهت حضور در شوراها و مجامع فرهنگی نظیر تعیین نماینده برای حضور در نهاد کتابخانه های عمومی کشور بحث و بررسی کوتاهی به صورت کلی انجام گرفت.

نماینده فردوس، طبس و بشرویه در مجلس شورای اسلامی افزود: دستور دوم جلسه امروز نیز بحث درباره اولویت های کمیسیون فرهنگی بود که اولویت های زنان و خانواده، تنظیم و آرایش جدید دستگاه های فرهنگی، توجه به حوزه ورزش و جوانان، ساماندهی فضای مجازی و قانونمندی صدا و سیما مواردی بود که کمیسیون اولویت های خود دانست و در این باره مباحث صورت گرفت.

وی با بیان اینکه بحث درباره اولویت های کمیسیون همچنان ادامه خواهد داشت، گفت: هدف از طولانی شدن مباحث پیرامون اولویت های فرهنگی، عمیق تر و پخته تر شدن، مباحث در جامعه است.

نصیرایی تصریح کرد: موضوع دیگری که در کمیسیون مطرح شد، مسئله بودجه نهادها و دستگاه های فرهنگی بود تا در نشست های آینده در این ارتباط پیگیری هایی صورت گیرد.

سخنگوی کمیسیون فرهنگی مجلس ادامه داد: همچنین برخی نهادها و دستگاه های فرهنگی درخواست حضور در کمیسیون را دارند که مقرر شد بر حسب دستور کار جلسات کمیسیون، از دستگاه های اجرایی مرتبط دعوت شود تا گزارش های لازم در حوزه کاری خود را ارائه کنند./

پایان پیام

پایگاه بصیرت / نسیم اسدپور

آقای قدیانی، به اعتقاد بسیاری از صاحب نظران، دهه 60 دوران شکوفایی ادبیات کودک و نوجوان بوده است؛ چه عاملی باعث شکوفایی این حوزه در آن دهه بوده است؟

در دهه 60 و با پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی، اهالی قلم، شعرا، نویسندگان، مترجمان، ویراستاران و تصویرگرانی که خلاقیت داشتند و در دوران رژیم ستم شاهی نمی توانستند به آن معنا خود را نشان دهند، یک باره جهش فوق العاده ای کردند و در حوزه هنری و خیلی زمینه های دیگر شکوفا شدند و داستان ها و اشعار متنوع زیادی به قلم نویسندگان نسل جوان نوشته شد که جمع اینها به حدود 30 نفر نمی رسید . این دوران و این شکوفایی موجب شد مجلات بسیاری از قبیل کیهان بچه ها که از قبل بود، رونق پیدا کنند و سروش و مجلات دیگری نیز شکل بگیرند . این موفقیت در شرایطی بود که ناشران متخصص در حوزه کودک و نوجوان در آن سال ها اندک بودند؛ برای نمونه در تیراژ کتاب ها، هیچ گاه هزار و دو هزار نسخه نداشتیم .

وقتی به سمت دهه 70 رفتیم، حوزه ادبیات کودک و نوجوان نسبت به دهه 60، حدود 20 تا 30 درصد افت کرد، ولی از اواخر دهه 70، به دلیل ورود دوباره نسل جوان به حوزه نشر، که اگرچه آن را به فال نیک می گیریم اما جنبه منفی آن را هم باید ببینیم، تعدادی از ناشران شکوفا شدند که امروز هم فعال هستند . به هر حال، غالب اینها چون با نیت اقتصادی و صرفاً مالی به این حوزه ورود کردند، موجب شدند بعضاً کتاب های سطحی و معمولی هم به مخاطب عرضه شود؛ برای نمونه برخی از خارج کتاب هایی می آوردند و ترجمه می کردند و این موجب شد کیوسک های مطبوعاتی و کتاب فروشی های محلی که غالباً نوشت افزارفروش هم بودند، به دلیل درصد تخفیف بالا به این نوع کتاب ها رو بیاورند . این روند ادامه پیدا کرد و در دهه 90 هم وجود دارد .

الآن به چند دلیل ناشران کودک و نوجوان تخصصی ما واقعاً توانسته اند شرایط دهه 60 را تا حدی حفظ کنند؛ البته تعداد آنها شاید به تعداد انگشتان دو دست نرسد که غالب اینها دولتی هستند و این حرکت سبب شده است نویسندگانی که در این حوزه ها در دهه های 60 و 70 فعال بوده اند، با تألیف اندک و تیراژهای بسیار پایین که در این سال ها وجود دارد، ناچار هستند به شغل های دوم و سوم هم رو بیاورند .

الآن شرایط به گونه ای است که طبیعتاً تیراژ کتاب ها محدود است و چاپ زمان می برد و کمتر ناشری پیدا می شود که کتاب چاپ کند، حق التألیف ها هم بسیار اندک است و چرخ معاش زندگی برای آنها نمی چرخد . از طرفی، بخش خصوصی هم ضربه ای از بخش دولتی خورده است؛ چراکه بخش های دولتی معمولاً تخصصی نیستند و صرفاً به آمار توجه می کنند تا به مسئولان خود گزارش بدهند .

یکی از نقدهای من همیشه به دوستان در حوزه هنری این بود که وظیفه شما پژوهش و نوشتن از جانبازان و شیمیایی هایی است که آرام آرام هر ماه می شنویم پرپر می شوند؛ تاریخ و خاطرات اینها باید نوشته شود و اینها در نشر خصوصی ما آزاد شود؛ چون جامعه خصوصی نشر، خودش را مالک اثر می داند و این کتاب را حفظ می کند؛ ولی ناشران دولتی اثر را یک بار چاپ می کنند و آمار را به مسئولان گزارش می دهند و بعد کتاب خاک می خورد و به دست مردم نمی رسد؛ همان طور که در آستانه دهه 60 حدود 15 رمان درباره دفاع مقدس منتشر کردم که الآن همه در چاپ های هفتم، هشتم و دهم است؛ ولی این نهادهای عمومی و دولتی ها موجب شدند عملاً فعالان و مروجان این تیپ کارها سراغ بخش خصوصی که در حوزه دفاع مقدس فعال هستند، نروند و کم رنگ تر شوند .

الآن وضعیت حوزه ادبیات کودک و نوجوان چطور است؟

امروز وضعیت ادبیات کودک و نوجوان را از دو جهت می توان بررسی کرد؛ یک جنبه، هدف کتاب های جدی و اصیل در حوزه شعر، داستان، تصویرگری و ویرایش است؛ در این بخش نیروی انسانی به اندازه کافی داریم و قلم های هنرمند بسیاری وجود دارد . نسل جوانی که در دهه 70 به دنیا آمدند و اصلاً در دهه 60 نبودند، علاقه مند هستند، تحقیق و پژوهش داشته اند، گذشته را بررسی کرده اند و بسیار به روز هستند؛ ولی متأسفانه ناشران استخوان داری که بتواند اینها را پرورش بدهند، بسیار اندک هستند و چاپ کتاب ها بسیار سخت است .

یک سوی دیگر ماجرا، ناشران سطحی هستند که غالباً کتاب های خردسال و کودکی را که ترجمه ای است، منتشر می کنند . ما مخالف ترجمه نیستیم؛ ترجمه در حوزه کودک و نوجوان به دلیل تألیفات اندک، در همه دنیا انجام می شود؛ ولی باید با فرهنگ کشور ما هم خوانی داشته باشد . در حوزه خردسال و کودک کتاب های تألیفی بسیار خوبی داریم؛ ولی همین مشکلاتی که بیان کردم، موجب می شود کار روی دست بماند . ناشران جوان و نوپا هم از طریق اینترنت به راحتی جست وجو و کتاب ها را پیدا می کنند و ترجمه سطحی و بدون استاندارد چاپ می کنند و چند برابر ارزش آن، قیمت کتاب را تعیین می کنند و با تخفیف های بالا، در بازار ارائه می دهند و بازار را این طور آشفته می کنند . مردم هم در گذرها، پیاده روها و خیابان ها به کیوسک های مطبوعاتی می رسند و این کتاب ها را تهیه می کنند؛ چون کتاب فروشی های استانداردی که محصولات کودکان و نوجوانان بفروشند، در منطقه و محل زندگی آنها عملاً وجود ندارد .

اتفاقا صاحب نظران از وضعیت ترجمه در حوزه کودک و نوجوان هم خیلی گلایه دارند که غالبا کتاب در وضعیتی که با سبک ایرانی و اسلامی ما سازگاری ندارد، به دست بچه ها می رسد؛ نظر شما چیست؟

اگر بچه ها را در حد خردسالان و کودکانی ببینیم که به سن بلوغ نرسیده اند، موضوع حساس تر می شود . ناشرانی که در این حوزه کار می کنند، باید دقیق بررسی کنند که بچه های ما در گروه خردسالی و کودکی به سمت و سوی نامناسبی هدایت نشوند؛ ولی وقتی به دوران نوجوانی به بالا می رسیم که غالباً بچه ها باهوش هستند، وضعیت کمی فرق می کند و ناشرانی که کتاب های این گروه را ترجمه می کنند، موضوع را دقیق بررسی می کنند . در این رابطه شورای بررسی فعال است؛ این شورا استانداردهایی دارد که در آن با یک تیم 15 نفره هر هفته جلسه تشکیل می شود و تمام کتاب های ترجمه که خودمان برای رمان گروه نوجوان و بالاتر انجام می دهیم، در آن کارشناسی می شود تا با فرهنگ ایرانی اسلامی تناسب داشته باشد و اگر مشکلی باشد، بازآفرینی می کنیم و جملات و واژه هایی را استفاده می کنیم که برای فرزندان مان بیگانه نباشد . غالباً هم انحرافی را در آن شاهد نیستیم؛ البته باید دقت شود محتوای ترجمه ای در حد گروه سنی خردسال و کودک باشد .

به گزارش خبرنگار حوزه ادبیات و کتاب گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا ، اسامی برگزیدگان بخش های مختلف هجدهمین جشنواره قلم زرین روز شنبه 14 تیرماه هم زمان با روز قلم از سوی هیئت داوران معرفی شدند.

کتاب تاریخ با طعم ذغال اخته نوشته یوسف قوجق از انتشارات سوره مهر در بخش داستان کودک و نوجوان به عنوان برگزیده معرفی شد؛ به همین مناسبت به سراغ نویسنده این کتاب رفتیم تا با او گفتگو کنیم. قوجق در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری آنا درباره موضوع کتاب تاریخ با طعم زغال اخته گفت: این کتاب برای نوجوانان نوشته شده موضوع کتاب هم درباره وضعیت دوره پهلوی اول، رضاشاه و استعمار انگلیس است.

وی اضافه کرد: در داستان دو شخصیت پیرمرد و پیرزن که در یک شهر اما در خانواده های مختلف حضور دارند وجود دارد که دارای افکار متفاوت و متضاد نسبت به هم دارند. زن که آنا صدایش می زنند مخالف حکومت پهلوی و از مخالفان رضاشاه است اما مرد از قزاق ها و کهنه سربازهای رژیم پهلوی و طرفدار رضاشاه است.

این نویسنده اظهار کرد: دو شخصیت پیر داستان دو نوه دارند که ماجرا از بحث و جدل های این دو دانش آموز در مدرسه شروع می شود. این پیرمرد و پیرزن به نحوی می خواهند تاریخ آن زمان را بیان می کنند و این اتفاق از طریق بچه ها در مدرسه انجام می شود.

قوجق بیان کرد: هدفم این بود که وقایع اتفاق افتاده در تاریخ را از دیدگاه های مختلف از طریق بحث و جدل های نوجوانان کتاب به نوجوانان نسل آینده منتقل کنم.

وی با اشاره به این موضوع که به دلایل مختلف سرانه مطالعه پایین است، اظهار کرد: پیشنهاد من به متولیان فرهنگی و مسئولین این است که هر کتابی نوشته و منتشر می شود و به کتابخانه های عمومی می رسند و آنها توسط مخاطبان خوانده می شود به ازای هر کتاب مبلغ خیلی کمی برای مولف قائل شوند. این کار هم باعث حمایت از نویسندگان می شود هم سبب تولید آثار با کیفیت تر می شود.

این نویسنده با بیان اینکه کیفیت و کمیت باید در کنار هم پیشرفت کند، خاطرنشان کرد: با این وضعیتی که بازار نشر و کتاب دارد یک مقداری باید از نویسنده حمایت شود. تعجیل و شتاب زدگی در آثار دیده می شود چون سعی می کنند کار را زود به اتمام برسانند و زودتر به پول برسند.

قوجق گفت: جشنواره های خیلی زیادی را برگزار می کنیم و کتاب هایی هم برگزیده و تقدیر می شود اما نام کتاب ها و در همان جشنواره ها می ماند اما جریان سازی نمی شود و فقط در خبرها می آید و تمام می شود.

وی ابراز کرد: باید علاوه بر پرداختن و انتشار در رسانه ها این آثار در قالب های مختلف هنری، ادبی، تئاتر و نمایش و ... ارائه شود.

برگزیده جشنواره قلم زرین عنوان کرد: آژانس های ادبی باید کتاب های برگزیده جشنواره های معتبر را ترجمه کنند. ادبیات ایران تنه به ادبیات و فرهنگ کشورهای همسایه می زند و ظلم به نویسنده، اثر، فرهنگ و مخاطبان تشنه خواندن است که آثار خوب فقط در یک مراسم تقدیری بشود و تمام شود.

قوجق اظهار کرد: دنیاهایی که ما در کتاب های کودک و نوجوان مطرح می کنیم در واقع تاریخ و فرهنگ و سبک زندگی خودمان را در داستان مطرح می کنیم اینها با ترجمه یک ارتباط فرهنگی را کشورهای دیگر ایجاد می کند.

انتهای پیام/4028/

محمدرضا شمس با بیان اینکه کوچک ترین برخورد بین خانواده ها در کتاب با ممیزی روبه رو می شود، می گوید: باید مقداری درباره ممیزی و خط قرمزها تجدیدنظر و اجازه ورود نویسنده ها به برخی از مسائل داده شود. این نویسنده ادبیات کودک و نوجوان در پی کشته شدن رومینا،که به دست پدرش رخ داد، به ایسنا گفت: یکی از عوامل مهم فرهنگ سازی، هنر است. اگر به هنر اجازه رشد ندهند و دیواری محکم جلو آن بکشند، فرهنگ هم رشد نخواهد کرد. باید در خط قرمزها تجدیدنظر شود. باید دست نویسنده ها برای نوشتن مقوله هایی مثل عشق باز باشد. باید باورهای غلط اجتماعی نقد شود. باید نگاه جامعه به خصوص بخش سنتی به فرهنگ عوض شود. باید پسران و دختران ما نسبت به مقوله ارتباط اجتماعی و عشق شناخت و آگاهی کافی پیدا کنند. وقتی این نگاه تصحیح شود جوانان که والدین آینده هستند، به چنین اعمال خشونت آمیزی دست نخواهند زد.

مهدی کاکولی مدیر کتاب فروشی کلبه کتاب کلیدر نیشابور در گفت وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) ، با اشاره به آسیب های فروش اینترنتی کتاب با تخفیف های غیرمتعارف به زنجیره نشر گفت: در بازار کتاب، تخفیف به کلی غیرمتعارف است و تنها برای برخی کتاب های آسیب دیده یا دست دوم توجیه دارد. رواج تخفیف موجب رقابتی می شود که در نتیجه آن، ناشر وسوسه می شود کتابش را گران تر قیمت گذاری کند تا از ترفند تخفیف دادن و اغفال مشتری سود ببرد.

وی ادامه داد: بسیاری از مردم خبر ندارند که قیمت گذاری پشت جلد کتاب هیچ ضابطه قانونی ندارد و کاملا در اختیار ناشر است. متاسفانه برخی مخاطبان از ناشرانی که گران قیمت می زنند و بعد تخفیف می دهند، تشکر هم می کنند!

کاکولی با اشاره به بیشترین گروهی که در این روند ضربه می خورند، عنوان کرد: همه زنجیره صنعت نشر از این موضوع ضربه می خورند؛ ناشر، موزع، کتاب فروش و خریدار. متاسفانه برخی ناشران و موزعان فقط جلوی دماغ خود را می بینند و سعی می کنند با توسل به تخفیف بتوانند سریع تر به پول نقد برسند؛ اما فکر نمی کنند خارج کردن کتاب فروشی ها از چرخه کتاب، در درازمدت دودش به چشم خودشان هم می رود.

وی با بیان اینکه گران شدن قیمت کتاب و تعطیلی کتاب فروشی های محلی برای همه ناخوشایند است، گفت: گاهی ما کتاب فروشی ها یک ویترین مفت و مجانی برای سایت های فروش آنلاین می شویم؛ مخاطب می آید کتاب را ورق می زند و انتخاب می کند، بعد می رود از فلان سایت با تخفیف خرید می کند.

کاکولی در این زمینه یادآور شد: تجربه شخصی من بعد از بیست سال که شعارم تنها فروش اختصاصی کتاب بود، روی آوردن به کالاهای متفرقه از قبیل پیکسل و ماگ و غیره و نهایتا کم کردن از قفسه های کتاب بوده است. چطور می شود مخاطب را توجیه کرد که وقتی فلان ناشر و فلان سایت سی تا چهل درصد تخفیف می دهد، بیاید و از ما خرید کند؟

وی همچنین در پاسخ به سوال ایبنا درباره ضرورت ورود نهادهای نظارتی و دولتی به موضوع تخفیف های غیرمتعارف کتاب گفت: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی خود چند وقتی است با طرح های تخفیفی فصلی تخفیف را رواج می دهد و مسئولان دولتی به جای راهکارهای اساسی و زیربنایی، برای گسترش فرهنگ کتاب خوانی به ساده ترین راه یعنی تزریق یارانه و تشویق مردم به خرید با تخفیف روی آورده اند.

به گفته کاکولی، چنین تفکری جای گفت وگوی بیشتر باقی نمی گذارد و متاسفانه تشکل صنفی قدرتمندی هم نداریم. در واقع مراجع مربوطه با گرفتار کردن متقاضیان در پیچ و خم کسب مجوزهای جورواجور، اجازه تشکیل چنین تشکلی را نمی دهند. ای کاش یک اتحادیه کشوری از کتاب فروشان داشتیم.

وی همچنین درباره فروش کتاب از سوی ناشران با تخفیف های بالا نیز عنوان کرد: همان طور که گفتم این کار، فریب و گول زدن مخاطب است. ناشری که خودش پشت جلد کتاب قیمت می زند، خودش هم تخفیف می دهد! متاسفانه آشفته بازاری ایجاد شده که امیدی به بهبودش نیست.

مهدی کاکولی مدیر کتاب فروشی کلبه کتاب کلیدر نیشابور در گفت وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) ، با اشاره به آسیب های فروش اینترنتی کتاب با تخفیف های غیرمتعارف به زنجیره نشر گفت: در بازار کتاب، تخفیف به کلی غیرمتعارف است و تنها برای برخی کتاب های آسیب دیده یا دست دوم توجیه دارد. رواج تخفیف موجب رقابتی می شود که در نتیجه آن، ناشر وسوسه می شود کتابش را گران تر قیمت گذاری کند تا از ترفند تخفیف دادن و اغفال مشتری سود ببرد.

وی ادامه داد: بسیاری از مردم خبر ندارند که قیمت گذاری پشت جلد کتاب هیچ ضابطه قانونی ندارد و کاملا در اختیار ناشر است. متاسفانه برخی مخاطبان از ناشرانی که گران قیمت می زنند و بعد تخفیف می دهند، تشکر هم می کنند!

کاکولی با اشاره به بیشترین گروهی که در این روند ضربه می خورند، عنوان کرد: همه زنجیره صنعت نشر از این موضوع ضربه می خورند؛ ناشر، موزع، کتاب فروش و خریدار. متاسفانه برخی ناشران و موزعان فقط جلوی دماغ خود را می بینند و سعی می کنند با توسل به تخفیف بتوانند سریع تر به پول نقد برسند؛ اما فکر نمی کنند خارج کردن کتاب فروشی ها از چرخه کتاب، در درازمدت دودش به چشم خودشان هم می رود.

وی با بیان اینکه گران شدن قیمت کتاب و تعطیلی کتاب فروشی های محلی برای همه ناخوشایند است، گفت: گاهی ما کتاب فروشی ها یک ویترین مفت و مجانی برای سایت های فروش آنلاین می شویم؛ مخاطب می آید کتاب را ورق می زند و انتخاب می کند، بعد می رود از فلان سایت با تخفیف خرید می کند.

کاکولی در این زمینه یادآور شد: تجربه شخصی من بعد از بیست سال که شعارم تنها فروش اختصاصی کتاب بود، روی آوردن به کالاهای متفرقه از قبیل پیکسل و ماگ و غیره و نهایتا کم کردن از قفسه های کتاب بوده است. چطور می شود مخاطب را توجیه کرد که وقتی فلان ناشر و فلان سایت سی تا چهل درصد تخفیف می دهد، بیاید و از ما خرید کند؟

وی همچنین در پاسخ به سوال ایبنا درباره ضرورت ورود نهادهای نظارتی و دولتی به موضوع تخفیف های غیرمتعارف کتاب گفت: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی خود چند وقتی است با طرح های تخفیفی فصلی تخفیف را رواج می دهد و مسئولان دولتی به جای راهکارهای اساسی و زیربنایی، برای گسترش فرهنگ کتاب خوانی به ساده ترین راه یعنی تزریق یارانه و تشویق مردم به خرید با تخفیف روی آورده اند.

به گفته کاکولی، چنین تفکری جای گفت وگوی بیشتر باقی نمی گذارد و متاسفانه تشکل صنفی قدرتمندی هم نداریم. در واقع مراجع مربوطه با گرفتار کردن متقاضیان در پیچ و خم کسب مجوزهای جورواجور، اجازه تشکیل چنین تشکلی را نمی دهند. ای کاش یک اتحادیه کشوری از کتاب فروشان داشتیم.

وی همچنین درباره فروش کتاب از سوی ناشران با تخفیف های بالا نیز عنوان کرد: همان طور که گفتم این کار، فریب و گول زدن مخاطب است. ناشری که خودش پشت جلد کتاب قیمت می زند، خودش هم تخفیف می دهد! متاسفانه آشفته بازاری ایجاد شده که امیدی به بهبودش نیست.
خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)
خبرگزاری کتاب ایران

عبدالحمید قره داغی مدیر انتشارات سوره مهر در گفت وگو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، با اشاره به تمدید دو هفته ای غرفه مجازی انتشارات سوره مهر باعنوان انتهای راهروی 27 ، گفت: از ابتدا که این کار را شروع کردیم، می دانستیم یک تجربه متفاوت را رقم می زنیم. برای اجرای این نمایشگاه مجازی که برای اولین بار به صورت سه بعدی برگزار می شد، خیلی برنامه ریزی کرده بودیم و سعی مان هم این بود که متناسب با بازخوردی که از مخاطب می گیریم، مدام شرایط را بهتر کنیم.

قره داغی درباره چرایی تمدید مهلت این نمایشگاه بیان کرد: خوشبختانه هم استقبال از نمایشگاه خوب بود و هم اینکه چون نمایشگاه اختصاصی انتشارات سوره مهر بود، از یک بستر کلی مثل نمایشگاه کتاب تهران برخوردار نبودیم تا همه رسانه ها توجه مردم را به سمت کتاب سوق دهند. بنابراین؛ زمان بیشتری لازم بود تا اطلاع رسانی کامل تر به مخاطبان انجام شود.

وی افزود: زمانی که به پایان مهلت اعلام شده نمایشگاه رسیدیم، متوجه شدیم که خیلی از مخاطب ها تازه از نمایشگاه خبردار شده اند و بسیاری از مخاطبان تقاضا دارند که این فرصت تمدید شود؛ لذا با توجه به شرایط خوبی که برای خرید از این غرفه مجازی فراهم شده بود، نمایشگاه را تمدید کردیم تا آن ها هم بتوانند از این فرصت بهره مند شوند.

مدیر انتشارات سوره مهر ضمن اشاره به تخفیف 25 درصدی ارائه شده در نمایشگاه مجازی سوره مهر گفت: تا الان سابقه نداشته است که سوره مهر چنین تخفیف بالایی روی محصولاتش ارائه دهد. از طرفی ارسال رایگان کتاب ها ویژه این نمایشگاه مجازی؛ فرصت برابر و خوبی را برای مخاطبان ما در سراسر کشور ایجاد کرد.

50 درصد مخاطبان ما از شهرهایی غیر از تهران هستند
قره داغی همچنین از افزایش مخاطبان غیرتهرانی نمایشگاه مجازی خبر داد و اظهار کرد: طبق آماری که ما از مخاطبان هرساله غرفه سوره مهر در نمایشگاه کتاب تهران داشتیم، بیش از 90 درصد مخاطبانی که از ما کتاب می خریدند، از تهران و حومه آن بودند و فقط حدود 10 درصد از سایر نقاط کشور این فرصت را داشتند که کتاب های خود را در نمایشگاه تهیه کنند. ولی در این نمایشگاه مجازی نزدیک به 50 درصد مخاطبان ما از شهرهای غیر از تهران بودند. این برای ما یک نوع امتیاز است و جای خوشحالی دارد.

او ادامه داد: همه این عوامل ما را ترغیب کرد که فرصت نمایشگاه را تمدید کنیم، تا تعداد بیشتری از مخاطبان بتوانند از شرایط استفاده کنند. باتوجه به همه شرایط نمایشگاه تا 22 تیرماه تمدید شده و تقریباً یک هفته از این فرصت باقی است. ما هم سعی می کنیم با همان کیفیت قبلی پاسخگوی مخاطبان مان باشیم.

مدیر انتشارات سوره مهر ضمن اشاره به برنامه های جنبی نمایشگاه مجازی سوره مهر، از ادامه این برنامه ها در فرصت تمدیدشده نمایشگاه خبر داد و گفت: طی مدت نمایشگاه از 25 خرداد تا هشتم تیرماه، چند کتاب خوب را - از رمان گرفته تا خاطرات دفاع مقدس- برای اولین بار معرفی و عرضه کردیم. در فرصت دو هفته جدید هم که ایجاد شد، چند کتاب خوب دیگر به مرور معرفی می شود؛ ازجمله این آثار، جدیدترین اثر محسن کاظمی است که از حدود چهار روز پیش در نمایشگاه عرضه شده و استقبال از آن بالا است.

وی افزود: کتاب خیابان 204 هم که از امروز در نمایشگاه عرضه شده است، جدیدترین اثر زهرا کاردانی است، که قبل از این کتاب زن آقا را از او داشتیم و خیلی مورد توجه بود. خیابان 204 کتاب بسیار مهمی با موضوع روایت فاجعه مِنا است که در سال 94 اتفاق افتاد و با قلم شیوا و روان زهرا کاردانی به نگارش در آمده است.

قره داغی همچنین از رونمایی کتاب از کشمیر تا کاراکاس خبر داد و گفت: این کتاب نوشته سید سرباز روح الله رضوی و مجموعه خاطرات او از کشمیر هند تا کاراکاس ونزوئلا است؛ که دستمایه نگارش یک مجموعه سفرنامه-خاطره شده است و ان شاءالله روز چهارشنبه در همین نمایشگاه انتهای راهرو 27 رونمایی خواهد شد.

مدیر انتشارات سوره مهر گفت: ما این نمایشگاه را به عنوان یک فرصت مناسب برای علاقه مندان کتاب برنامه ریزی و اجرا کردیم تا بتوانند بدون هیچ دغدغه و طی مسیری، کتاب مورد نظر خود را در منزل و بدون هیچ هزینه اضافی دریافت کنند.

گامی برای تغییر ذائقه مردم در خرید کتاب
وی ضمن بیان اینکه نمایشگاه مجازی سوره مهر یک تجربه خیلی متفاوت بود، اضافه کرد: آنچه که مسلم است هنوز همه مخاطبان کتاب نمایشگاه کتاب از فضای مجازی برای تهیه کتاب استفاده نمی کنند، لذا نمی شود توقع نمایشگاه کتاب فیزیکی را از نمایشگاه کتاب مجازی داشت. ولی در نمایشگاه انتهای راهرو 27 توقعی که ما داشتیم، برآورده شد و گامی در جهت تغییر ذائقه مردم به سمت استفاده از فضای مجازی برای تهیه کتاب بود.

عبدالحمید قره داغی مدیر انتشارات سوره مهر در گفت وگو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، با اشاره به تمدید دو هفته ای غرفه مجازی انتشارات سوره مهر باعنوان انتهای راهروی 27 ، گفت: از ابتدا که این کار را شروع کردیم، می دانستیم یک تجربه متفاوت را رقم می زنیم. برای اجرای این نمایشگاه مجازی که برای اولین بار به صورت سه بعدی برگزار می شد، خیلی برنامه ریزی کرده بودیم و سعی مان هم این بود که متناسب با بازخوردی که از مخاطب می گیریم، مدام شرایط را بهتر کنیم.

قره داغی درباره چرایی تمدید مهلت این نمایشگاه بیان کرد: خوشبختانه هم استقبال از نمایشگاه خوب بود و هم اینکه چون نمایشگاه اختصاصی انتشارات سوره مهر بود، از یک بستر کلی مثل نمایشگاه کتاب تهران برخوردار نبودیم تا همه رسانه ها توجه مردم را به سمت کتاب سوق دهند. بنابراین؛ زمان بیشتری لازم بود تا اطلاع رسانی کامل تر به مخاطبان انجام شود.

وی افزود: زمانی که به پایان مهلت اعلام شده نمایشگاه رسیدیم، متوجه شدیم که خیلی از مخاطب ها تازه از نمایشگاه خبردار شده اند و بسیاری از مخاطبان تقاضا دارند که این فرصت تمدید شود؛ لذا با توجه به شرایط خوبی که برای خرید از این غرفه مجازی فراهم شده بود، نمایشگاه را تمدید کردیم تا آن ها هم بتوانند از این فرصت بهره مند شوند.

مدیر انتشارات سوره مهر ضمن اشاره به تخفیف 25 درصدی ارائه شده در نمایشگاه مجازی سوره مهر گفت: تا الان سابقه نداشته است که سوره مهر چنین تخفیف بالایی روی محصولاتش ارائه دهد. از طرفی ارسال رایگان کتاب ها ویژه این نمایشگاه مجازی؛ فرصت برابر و خوبی را برای مخاطبان ما در سراسر کشور ایجاد کرد.

50 درصد مخاطبان ما از شهرهایی غیر از تهران هستند
قره داغی همچنین از افزایش مخاطبان غیرتهرانی نمایشگاه مجازی خبر داد و اظهار کرد: طبق آماری که ما از مخاطبان هرساله غرفه سوره مهر در نمایشگاه کتاب تهران داشتیم، بیش از 90 درصد مخاطبانی که از ما کتاب می خریدند، از تهران و حومه آن بودند و فقط حدود 10 درصد از سایر نقاط کشور این فرصت را داشتند که کتاب های خود را در نمایشگاه تهیه کنند. ولی در این نمایشگاه مجازی نزدیک به 50 درصد مخاطبان ما از شهرهای غیر از تهران بودند. این برای ما یک نوع امتیاز است و جای خوشحالی دارد.

او ادامه داد: همه این عوامل ما را ترغیب کرد که فرصت نمایشگاه را تمدید کنیم، تا تعداد بیشتری از مخاطبان بتوانند از شرایط استفاده کنند. باتوجه به همه شرایط نمایشگاه تا 22 تیرماه تمدید شده و تقریباً یک هفته از این فرصت باقی است. ما هم سعی می کنیم با همان کیفیت قبلی پاسخگوی مخاطبان مان باشیم.

مدیر انتشارات سوره مهر ضمن اشاره به برنامه های جنبی نمایشگاه مجازی سوره مهر، از ادامه این برنامه ها در فرصت تمدیدشده نمایشگاه خبر داد و گفت: طی مدت نمایشگاه از 25 خرداد تا هشتم تیرماه، چند کتاب خوب را - از رمان گرفته تا خاطرات دفاع مقدس- برای اولین بار معرفی و عرضه کردیم. در فرصت دو هفته جدید هم که ایجاد شد، چند کتاب خوب دیگر به مرور معرفی می شود؛ ازجمله این آثار، جدیدترین اثر محسن کاظمی است که از حدود چهار روز پیش در نمایشگاه عرضه شده و استقبال از آن بالا است.

وی افزود: کتاب خیابان 204 هم که از امروز در نمایشگاه عرضه شده است، جدیدترین اثر زهرا کاردانی است، که قبل از این کتاب زن آقا را از او داشتیم و خیلی مورد توجه بود. خیابان 204 کتاب بسیار مهمی با موضوع روایت فاجعه مِنا است که در سال 94 اتفاق افتاد و با قلم شیوا و روان زهرا کاردانی به نگارش در آمده است.

قره داغی همچنین از رونمایی کتاب از کشمیر تا کاراکاس خبر داد و گفت: این کتاب نوشته سید سرباز روح الله رضوی و مجموعه خاطرات او از کشمیر هند تا کاراکاس ونزوئلا است؛ که دستمایه نگارش یک مجموعه سفرنامه-خاطره شده است و ان شاءالله روز چهارشنبه در همین نمایشگاه انتهای راهرو 27 رونمایی خواهد شد.

مدیر انتشارات سوره مهر گفت: ما این نمایشگاه را به عنوان یک فرصت مناسب برای علاقه مندان کتاب برنامه ریزی و اجرا کردیم تا بتوانند بدون هیچ دغدغه و طی مسیری، کتاب مورد نظر خود را در منزل و بدون هیچ هزینه اضافی دریافت کنند.

گامی برای تغییر ذائقه مردم در خرید کتاب
وی ضمن بیان اینکه نمایشگاه مجازی سوره مهر یک تجربه خیلی متفاوت بود، اضافه کرد: آنچه که مسلم است هنوز همه مخاطبان کتاب نمایشگاه کتاب از فضای مجازی برای تهیه کتاب استفاده نمی کنند، لذا نمی شود توقع نمایشگاه کتاب فیزیکی را از نمایشگاه کتاب مجازی داشت. ولی در نمایشگاه انتهای راهرو 27 توقعی که ما داشتیم، برآورده شد و گامی در جهت تغییر ذائقه مردم به سمت استفاده از فضای مجازی برای تهیه کتاب بود.
خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)،
خبرگزاری کتاب ایران

50
درصد مخاطبان ما از شهرهایی غیر از تهران هستند

گامی برای تغییر ذائقه مردم در خرید کتاب

غلامرضا طریقی گفت:فضای مجازی،عمده ترین دلیل کپی کاری در شعر است و پیش از آنکه کتاب به دست مخاطب برسد، شعرها در فضای مجازی پخش می شود.
فضای مجازی مهمترین دلیل رونق کپی کاری در شعرغلامرضا طریقی شاعر در گفت و گو با باشگاه خبرنگاران، درباره کپی کاری هایی که در شعر امروز می شود،گفت: فضای مجازی یکی از مهمترین دلایل کپی کاری در شعر امروز است. گسترش فضای نشرشعر یکی دیگر از دلایل آن است؛ اگر در دهه 70 شاعری از شعر دیگری کپی می کرد با اقبال مخاطب روبه رو نمی شد بطوریکه شاعری از شعر منتشر شده در یک مجله خوشش می آمد و از آن در اثر خودش استفاده می کرد که ممکن بود شعرش را در جلسه ادبی خودش بخواند و میزان انتشار شعر در همین حد باقی می ماند اما پس از دو سه ماه که تب شعر از سرش می افتاد از کارش پشیمان می شد.

او افزود: امروز اشتیاق ها به شعری سریع دیده می شود؛ مخاطب به سرعت متوجه کار خلاقانه شاعر در اثرش می شود و بازخورد خوب آن را در بین مخاطبانش می بیند و از همان خلاقیت استفاده می کند. برای مثال هزاران نفر از استقبال مخاطب از شعری با ردیفی خاص مطلع می شوند و از آن در اثرشان استفاده می کنند تعدادی از این ها میل به دیده شدن دارند برخی ها گمان می کنند می توانند از نسخه آماده به نفع خودشان استفاده کنند و اگر 10 درصد از این دیده شدن نصیبشان بشود به هدفشان رسیده اند.

این شاعر ادامه داد: علاوه بر فضای مجازی،گسترش بازار نشر هم به کپی کاری ها در شعر دامن زد؛ در گذشته سه تا پنج ناشر فعالیت می کردند که کارشناس داشتند آن زمان کارشناس ها به صاحب اثر می گفتند برداشتی مستقیم یا غیرمستقیم از فلان شاعر در اثرش داشته است و او را از کپی کاری منع می کردند درنتیجه این اتفاق به حوزه کتاب کشیده نمی شد.

طریقی بیان کرد: با گسترش نشر کم کم تعداد انتشاراتی ها به اندازه ای رسید که امروز به شوخی می گوییم برای هر شاعر یک نشر وجود دارد در انتشاراتی ها هم کارشناسی برای بررسی آثار وجود ندارد هرکسی تمایل داشته باشد می تواند مجموعه شعر منتشر کند. هیچ مجموعه شعری هم در انتشاراتی ها خوانده نمی شود فقط کافی است برای انتشار مجموعه شعر، هزینه چاپ آن پرداخت شود.
او تصریح کرد: برای خودم پیش آمد در غزلی گفته بودم دو سوم بدنم آب است دو سوم بدنم آتش همین مصراع را در جلسه ای خواندم بلافاصله قبل از اینکه در صفحه ام منتشر کنم در شعر دیگری از آن استفاده شد. متاسفانه آنقدر فضا مسموم و زشت شده است که تنها چهار تا پنج غزلم را که در کتاب جدیدم می آورم و به احترام مخاطب هایم در صفحه ام منتشر کرده ام هرچند می دانم بعد از اینکه کتاب منتشر شود پیش از آنکه کتاب به دست همه مخاطبانم برسد از روی آن کپی می کنند این یک بیماری است که متاسفانه این روز ها میزان آن افزایش یافته است.

این شاعر ادامه داد: دوستان نوجوان و جوان در یک دوره تب انتشار کتاب دارند و نمی دانند قرار نیست هرکتابی به هرشکلی منتشر شود وانتشار هرکتابی در نهایت به نفعشان تمام نمی شود. شاهدیم به هزاران شکل از داستان پلنگ و ماه در شعر استفاده کردند همان استفاده منزوی از این داستان را در شعر به یاد می آوریم قرار نیست برای تمام آن چیزی که بعدا از روی خلاقیت یک شاعر در شعرش نوشته می شود اتفاقی بیفتد و دیده شود.

طریقی اظهار کرد:یکی از شاعران جوان تر شعری می سراید بقیه از او تقلید می کنند و اثرشان فورا دیده می شود مطمئن باشید این اثر در بلند مدت باقی نمی ماند شاعران زیادی از این مصراع فاضل نظری شاید بهانه ای است که قربانی ات کنند تقلید کردند، اما کسی این کپی ها را به یاد ندارد و آنچه در ذهن مانده همان مصراع فاضل نظری است.

او بیان کرد:شرایطی وجود داشته که باعث شده است خلاقیتی برای اولین بار در شعری به کار رود شاعران دیگر مصالح اولیه را برمی دارند و آن را با چسب در لابه لای دیوار قرار می دهند بعد از چند ماه این چسب ها فرومی ریزد و آنچه باقی می ماند تنه خالی کارشان است؛ استفاده از شعر دیگری در کوتاه مدت به نفع فرد تمام می شود هرچند در بلند مدت به شعر آسیب نمی زند از این رو باید برای این دسته از آثار فکری شود.

این شاعر تصریح کرد: انتشار چهار پنج هزار مجموعه شعر چاپ اول در یک سال فاجعه است تعداد شاعران به اندازه انتشار چهار تا پنج هزار مجموعه شعر در یک سال نیست در نتیجه در این وضعیت مخاطب به شعر اعتماد نمی کند و آثار شاعران خوب شهرستانی کم فروش می رود.

اشتراک گذاری در:

مجید جعفری اقدم مدیر آژانس ادبی و ترجمه پل، درباره آمار کتاب های چاپ شده این آژانس ادبی به خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان ، گفت: آمار امسال کتاب های ترجمه شده آژانس ما، حدود دوازده تا سیزده عدد است. پارسال، بیش از 240 عدد کتاب عرضه کردیم. برخی از این کتاب ها ترجمه شده و به بازار عرضه شده اند، برخی دیگر هم در دست ترجمه هستند.

کرونا و برگزار نشدن نمایشگاه های بین المللی کتاب

وی درباره علت کاهش صادرات کتاب ایران گفت: یکی از این دلایل، شیوع بیماری کرونا است. بیشترین فعالیت ما در نمایشگاه هایی مثل نمایشگاه کتاب فرانکفورت انجام می شود. به طور کلی نمایشگاه های جهانی که ما در آن حضور داریم عبارتند از: نمایشگاه کتاب فرانکفورت، نمایشگاه کتاب پکن و شانگ های چین، نمایشگاه کتاب بولونیا، نمایشگاه کتاب ابوظبی، نمایشگاه کتاب شارجه. در نمایشگاه های موردی دیگر نیز شرکت می کنیم که هزینه این نمایشگاه را خود ناشران می دهند و ما در آنجا تنها با ناشران معتبر ارتباط برقرار می کنیم. نمایشگاه هایی مثل نمایشگاه اوراسیا قزاقستان، نمایشگاه کره جنوبی و نمایشگاه چین تایپه. اما شیوع کرونا فعلا شرایط حضور در این نمایشگاه ها و برگزاری آن را مختل کرده است.

تحریم های بانکی آمریکا و مسئله انتقال پول کار صادرات کتاب را دشوار کرد

جعفری اقدم درباره دلیل دوم کاهش صادرات کتاب اظهار کرد: صادرات 200 کتاب فارسی بد نیست، ولی کافی هم نیست. متاسفانه به علت تحریم ها و بحث انتقال پول، ناشران خارجی به راحتی نمی توانند با ما همکاری کنند. از زمان روی کار آمدن ترامپ، روز به روز صادرات کتاب برای ما سخت تر می شود. مثلاً انتشارات اشپینگل، ناشر پرطرفدار در بین قشر دانشگاهی و واردکننده کتاب دانشگاه های مختلف ایران، قرارداد 6 کتاب دانشگاهی را همین طور رها کرده است. طبق قرارداد، باید پول حق نشر را به حساب آنان واریز کنیم، ولی به دلیل تحریم های بانکی نمی توانیم. گرچه ما تا حد امکان انتقال پول را از طریق دفتر استانبول حل کرده ایم، ولی هنگام واریز پول به حساب ناشران خارجی، باید منبع و دلیل انتقال پول مشخص شود. همین ممنوعیت معامله با ایران، باعث کاهش رغبت ناشران خارجی به کار با ما شده است. در صورتی که در نمایشگاه های خارجی، پول به صورت نقد داده می شود و شاهد مشکلات انتقال پول نیستیم.

معضلی به نام رعایت نکردن حق کپی رایت

مدیر آژانس ادبی پُل درباره دلیل سوم کاهش صادرات کتاب بیان کرد: صادرات کتاب، در درازمدت و میان مدت باعث ارزآوری می شود؛ اما ناشران خارجی به دلیل اینکه کشورمان جزو قانون کپی رایت (حق نشر مولف) نیست، به سختی به ما اعتماد می کنند. دلیل فروش سالیانه 200 کتاب هم متقاعد سازی آنان به پایبند بودن آژانس ادبی پل به قانون کپی رایت، جلب اعتماد و رفاقت ده ساله با ناشران خارجی است. البته در ایران بعد از حدود 50 سال از عمر کتاب، حق نشر آزاد می شود. در سراسر دنیا مبحثی به نام کنوانسیون برن وجود دارد که حدود 87 کشور دنیا عضو آن هستند. دولت ما نیز، هر ناشر خارجی از طریق قانون کپی رایت، را حمایت می کند.

آژانس ادبی پل، نماینده و بازاریاب صاحبان آثار ایرانی

وی درباره اهداف فعالیت آژانس پُل تصریح کرد: همه هدف ایجاد آژانس ادبی پل، معرفی کتاب های ایرانی به زبان های دیگر است. ناشران خارجی، حق کپی رایت را از نویسندگان ایرانی می خرند و خودشان، کتاب را از فارسی به زبان مورد نظر ترجمه می کنند. روند پیدا کردن ناشر خارجی هم این گونه است که ما با سابقه حدود 23 سال از طریق ایمیل، مجلات، حضور در نمایشگاه های مختلف و ... با ناشران خارجی ارتباط پیدا می کنیم. عمده فعالیت ما، معرفی کتاب های ایرانی در دنیا است.

فرایند ترجمه و انتشار کتاب ایرانی در خارج از کشور

جعفری اقدم درباره روند ترجمه آثار نویسندگان ایرانی گفت: معمولا نویسنده ها یا ناشران حدود ده اثر برای ما می فرستند و از بین این آثار معمولاً یک تا دو اثر تایید می شود. ما در قرارداد دو ساله با نویسندگان، خدماتمان را مشخص می کنیم. برای هر کتاب یک بروشور یک صفحه ای تهیه می شود. این بروشور شامل معرفی نویسنده، معرفی کتاب، خلاصه کتاب و متن کتاب بین 6 هزار تا 8 هزار کلمه به زبان انگلیسی است. سپس برای هر کدام از کتاب ها یک کاتالوگ و حق نشر ترجمه (Right Gudie) درست می کنیم. کاتالوگ را برای همه ناشران می فرستیم، هر ناشری که از کتاب خوشش آمد، باید آن را از زبان فارسی به زبان مد نظرش ترجمه کند. یادتان نرود که ناشر در سراسر دنیا یک کاسب و به دنبال پول در آوردن است. البته بهترین کار این است که ناشر خارجی، برای ترجمه آثار تمایل داشته باشد. در غیر این صورت هزینه سوزی است.

صدور کتاب؛ راهکار آشنایی سایر کشور ها با فرهنگ ایرانی

جعفری اقدم درباره گسترش فرهنگ ایران از طریق صادرات کتاب ایرانی به سراسر جهان خاطرنشان کرد: بهترین راه برای صادر کردن فرهنگ انقلاب و غنی ایرانی، ورود حرفه ای به بازار و اقتصاد نشر جهانی از بستر درست است. ناشر هر کشور مزه دهان مخاطب را به خوبی می داند و می تواند به آسانی کتاب را در کشور خود توزیع کند. همان طور که می دانید مهم ترین کار در حوزه کتاب بحث توزیع آن است. در ایران نیز اگر ناشر معتبر نباشد در بحث توزیع کتاب به مشکل می خورد.

انتهای پیام/

امین آصفی مدیرمسئول انجمن فرهنگی ناشران آموزشی در گفت وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) ، با اشاره به آغاز نمایشگاه مجازی کتاب های آموزشی از 14 تیر گفت: این نمایشگاه توسط انجمن فرهنگی ناشران آموزشی و مشارکت ناشران آموزشی همزمان با روز قلم افتتاح شده است.

وی ادامه داد: این نمایشگاه با هدف تحریک بازار و تشویق خریداران، همچنین رونق بخشیدن به فروش کتاب در دوران افول کسب و کار برای ویروس کرونا همچنین رفاه مخاطبان؛ به ویژه دانش آموزان و خانواده ها برگزار شده است.

آصفی خرید آنلاین را یکی از ویژگی های این نمایشگاه با توجه به شیوع بیماری کرونا عنوان کرد و افزود: فروش به صورت غیرمتمرکز در سایت هر ناشر با شرایط نمایشگاه انجام می شود و هر ناشر، بنر یا بنرهای طراحی شده ویژه این نمایشگاه را در سایت خود قرار خواهد داد.

وی تاکید کرد: این نمایشگاه فاز اول برنامه های انجمن برای کتاب های ناشران است و آثار با تخفیف های 20 تا 28 درصد عرضه خواهد شد.

آصفی با بیان اینکه فاز دوم این نمایشگاه نیز به زودی اجرایی خواهد شد گفت: در فاز دوم، ناشران و کتاب فروشی های آموزشی می توانند کتاب های خود را در سایت نمایشگاه بارگذاری کنند.

نمایشگاه مجازی کتاب های آموزشی 14 تا 17 تیر برپا است.

امین آصفی مدیرمسئول انجمن فرهنگی ناشران آموزشی در گفت وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) ، با اشاره به آغاز نمایشگاه مجازی کتاب های آموزشی از 14 تیر گفت: این نمایشگاه توسط انجمن فرهنگی ناشران آموزشی و مشارکت ناشران آموزشی همزمان با روز قلم افتتاح شده است.

وی ادامه داد: این نمایشگاه با هدف تحریک بازار و تشویق خریداران، همچنین رونق بخشیدن به فروش کتاب در دوران افول کسب و کار برای ویروس کرونا همچنین رفاه مخاطبان؛ به ویژه دانش آموزان و خانواده ها برگزار شده است.

آصفی خرید آنلاین را یکی از ویژگی های این نمایشگاه با توجه به شیوع بیماری کرونا عنوان کرد و افزود: فروش به صورت غیرمتمرکز در سایت هر ناشر با شرایط نمایشگاه انجام می شود و هر ناشر، بنر یا بنرهای طراحی شده ویژه این نمایشگاه را در سایت خود قرار خواهد داد.

وی تاکید کرد: این نمایشگاه فاز اول برنامه های انجمن برای کتاب های ناشران است و آثار با تخفیف های 20 تا 28 درصد عرضه خواهد شد.

آصفی با بیان اینکه فاز دوم این نمایشگاه نیز به زودی اجرایی خواهد شد گفت: در فاز دوم، ناشران و کتاب فروشی های آموزشی می توانند کتاب های خود را در سایت نمایشگاه بارگذاری کنند.

نمایشگاه مجازی کتاب های آموزشی 14 تا 17 تیر برپا است.

خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)
خبرگزاری کتاب ایران

به گزارش خبرگزاری تسنیم ، ابراهیم حیدری، مدیرکل دفتر مطالعات و برنامه ریزی های فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با اشاره به اهدای کتاب در مناطق کم برخوردار و روستایی گفت: اهدای کتاب به مناطق روستایی کشور با شعار با کتاب می شه و با هدف ترویج فرهنگ مطالعه و کتابخوانی در بین اقشار کمتر برخوردار جامعه به اجرا درآمد.

وی با اشاره به نهادها و دستگاه های مشارکت کننده در این طرح ادامه داد: این طرح با همکاری تعدادی از دستگاه ها و نهادهای دولتی اعم از معاونت امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ستاد هماهنگی شهرها و روستاهای دوستدار کتاب، سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران، معاونت توسعه روستایی و مناطق محروم رئیس جمهوری، ستاد عالی کانون های فرهنگی و هنری مساجد کشور، نهاد کتابخانه های عمومی کشور، شهرداری تهران، مؤسسه مهر گیتی و انجمن حامی در شهر تهران انجام شد. مرحله اول این طرح در سال 1398 برگزار شد.

حیدری یادآور شد: این طرح با هدف جمع آوری کتاب های اهدایی مردم و سازمان ها، دستگاه ها و نهادهای مختلف دولتی و غیردولتی راهاندازی شد. تعداد 150 هزار جلد کتاب در حوزه ها و عناوین گوناگون جمع آوری شد و پس از بررسی توسط کارشناسان تعداد 60 هزار جلد از این کتاب ها انتخاب و برای روستاهای شرکت کننده و فعال در جشنواره روستاها و عشایر دوستدار کتاب از 11 استان کشور آماده سازی و ارسال می شود.

مدیرکل دفتر مطالعات و برنامه ریزی های فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تصریح کرد: مرحله دوم این طرح پس از بهبود شرایط کرونایی موجود کشور با هماهنگی و همکاری تعداد بیشتری از نهادها و دستگاه های عمومی دولتی و بخش خصوصی در سراسر کشور اجرایی خواهد شد و کتاب های جمع آوری شده برای سایر روستاهای شرکت کننده در این جشنواره در دیگر استان ها ارسال خواهد شد.

انتهای پیام/

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم ، احمد عطایی مدیر انتشارات قدر ولایت، در یادداشتی نسبت به انتخاب اعضای هیئت امنای مؤسسه جدید وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی انتقاداتی را مطرح کرد. متن یادداشت عطایی به این شرح است:

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی با صدور حکمی و انتخاب 11 تن به عنوان اعضای هیئت امنای مؤسسۀ ادغامی (خانۀ کتاب، بنیاد ادبیات داستانی، مؤسسۀ نمایشگاه های فرهنگی ایران) به بحث هایی که در خصوص ادغام این موسسات بود به نوعی صحه گذارد. بحث هایی که ریشۀ اغلب آن ها غیبت کار کارشناسیِ بدون شائبۀ گروه گرایی و تحمیل مدیریت بسته نگر در ادغام این مؤسسه بود.

نگاهی به اسامی این 11 تن نشان می دهد که:

1. افراد انتخاب شده عمدتاً چهره های مدیریتی هستند و نه تخصصی. چهره های مدیریتی که بعضاً به شدت وابستگی جناحی دارند و به عنوان حضور یک جریان سیاسی خاص در کلیۀ فرایندهای وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی شناخته می شوند.

2. در هیئت امنای معرفی شده غلبه با شخصیت های وابسته به ارشاد است. در حالی که این مسئله امری تخصصی است اما حاکمیتِ سیستم ارشاد را بیشتر به رخ می کشد. در حالی که تنها در هیئت امنای سابق بنیاد ادبیات داستانی ما شاهد حضور 9 نفر نویسنده با مدرک الف از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بودیم، اما در این هیئت تنها یک نویسنده و یک شاعر طنزپرداز حضور دارند.

3. در این جمع از تشکل های نشری و قلمی و نهادهایی که جایگاه و نقش مهمی در فرهنگ و ادبیات کشور دارند، کسی انتخاب نشده است. حضور افراد از تشکل های مختلف می توانست صبغۀ فراگیر بودن این مؤسسه و نگاه غیر جناحی آن را تقویت و به کارآمدی و امکان موفقیت آن بیافزاید.

این هیئت به احتمال قوی کارایی چندانی نخواهد داشت و حاشیه هایی بر آن سایه خواهد افکند که متأسفانه دودش به چشم اهالی فرهنگ و ادبیات خواهد رفت و بر مظلومیت آنان خواهد افزود و رها شدگی فرهنگ ملی و اسلامی و خواب سنگین جناح حاکم بر فرهنگ را بیش از پیش نمایان خواهند ساخت.

انتهای پیام/

علی سرتیپی تهیه کننده، سینمادار و رئیس کانون پخش کنندگان سینمای ایران درباره میزان استقبال مخاطبان از هنر هفتم پس از بازگشایی سالن های سینما، در گفت و گو با خبرنگار حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان ، گفت: به نظرم شروع بدی نداشتیم؛ ولی با شرایط کنونی و بالا رفتن دوباره آمار مبتلایان به کرونا در کشور، متأسفانه دوباره روند استقبال مخاطبان از فیلم های در حال اکران افت کرد. سینما ها در این مدت تقریباً یک چهارم فروش قبل از شیوع کرونا را تجربه کردند.

وی افزود: از طرف دیگر تعدادی از سالن های سینما به این علت که فعالیت در این برهه زمانی برایشان توجیه اقتصادی ندارد، کارشان را آغاز نکردند. این امر هم روی کاهش مخاطب تأثیر داشته است.

رئیس کانون پخش کنندگان سینمای ایران با اشاره به بالا بودن امنیت بهداشتی سالن های سینما، بیان کرد: سالن های سینما به لحاظ رعایت پروتکل های بهداشتی نسبت به دیگر مکان های عمومی در شرایط خوبی به سر می برند و امنیت لازم را برای مخاطبان فراهم می کنند؛ ولی از آنجا که سینما رفتن در شرایط فعلی اولویت مردم نیست، به مشکل کم استقبالی برخورده ایم. این به علت فضای کلی است که در جامعه در ارتباط با ویروس کرونا وجود دارد.

سرتیپی در پایان عنوان کرد: امیدوارم جهان هرچه سریعتر از شرّ این ویروس منحوس خلاص شود و به شرایط عادی برگردد؛ این مستلزم رعایت اصول بهداشتی است.

انتهای پیام/

کارگردان فیلم سینمایی رنج و سرمستی در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: عدم نظارت کافی بر تولیدات سینمایی سال ها است ضربات زیادی را به هنرهفتم وارد کرده است. بی تردید ما امروزه نیازمند یک بازنگری فوری، جدی و اساسی در حوزه نظارت بر آثار سینمایی هستیم. ما باید از مدیران و متولیان سینمایی و دستگاه های نظارتی این پرسش را داشته باشیم که چرا به افرادی که صلاحیت ندارند و یا صاحب نظر نیستند مجوز ساخت و تولید فیلم می دهند؟

وی ادامه داد: بزرگترین ضعف امروز ما این است که کسانی با فقر شدید دانش، سواد و بینش خود را همه چیزدان می پندارند و راجع به هر مبحثی دست به تولید فیلم می زنند. چنین امری اصلاً پسندیده نیست. نیم نگاهی به فیلم های مهم تاریخ سینما از آمریکا گرفته تا انگلستان و... نشان می دهد که این کشورها چه دیدگاه درستی را از دستگاه ها و محاکم قضایی خود نشان می دهند و بی تردید نیز ما موظفیم در فیلم های سینمایی مان از دستگاه قضایی تصویری درست ارائه کنیم.

این سینماگر یادآور شد: بنده بعد از فرمایشات مقام معظم رهبری به این مسأله زیاد فکر کردم و جز چند مورد محدودی که در آثار سینمایی تصویری درست و به جا از دستگاه قضایی نشان داده شده بود به موارد دیگری برخورد نکردم؛ یکی از فیلم هایی که به عقیده بنده تصویر درستی از قاضی و قضاوت نشان داده شده بود فیلم می خواهم زنده بمانم به کارگردانی زنده یاد ایرج قادری بود.

بازیگر فیلم های سینمایی افسانه آه و دیگه چه خبر؟ با تأکید بر اینکه فرمایش اخیر مقام معظم رهبری این است که ما ناآگاهانه دستگاه قضایی و مدیریتی را به دلیل فقدان دانش زیر سوأل می بریم اظهار داشت: متأسفانه در برخی فیلم ها دستگاه قضا را اسباب تزلزل زندگی جمعی می دانیم؛ این دیدگاه بسیار ناراحت کننده است. بی شک آقایان مدیر و مسئول سینمایی باید پاسخگوی چنین اتفاقات ناشایستی در سینمای ایران باشند. آقایانی که صاحب امضا هستند، صاحب نظر هستند و به این فیلم ها مجوز می دهند اینک باید در پیشگاه ملت شریف ایران اسلامی پاسخگوی اعمال ناشایست خود باشند.

وی در ادامه این گفتگو خاطرنشان کرد: بی تردید مقام معظم رهبری از طریق افراد معتمدشان متوجه جزئیاتی در فیلم های سینمایی شدند که ما به آن آگاه نیستیم. در اینکه سخنان مقام معظم رهبری فصل الخطاب است هیچ تردیدی وجود ندارد و همه ما باید در مقابل ایشان و نظرات شان سر تعظیم فرود بیاوریم.

الماسی در بخش دیگری از این گفتگو با انتقاد شدید از مدیران فرهنگی و سینمایی کشور تصریح کرد: سهل انگاری مدیران ضربات جبران ناپذیری بر پیکره فرهنگ کشور وارد می کند؛ تولیدات باید عطف به اهداف عالیه کشور باشد. اگر هدفی برای فردای جامعه تعریف نکنیم تولیدات مان هرچه باشد چاپلوسی می شود. سینما نیاز به اخلاقیات دارد اما امروزه جای اخلاق و اخلاق مداری در سینمای کشور بسیار خالی است.

این بازیگر برجسته سینما و تلویزیون کشور در خاتمه این گفتگو اظهار داشت: ترسیم کردن مدینه فاضله در اذهان ما همین انقلاب شکوهمند اسلامی بود. ما با ابزار اسلام می خواستیم به آن مدینه فاضله برسیم. ما عاشق فردای متفاوت شدیم!؛ ای کاش مقام معظم رهبری تأکید کنند بحث های نظری برای مدیران فرهنگی راه بیفتد تا همه ملت ببینند این ها که عنوان مدیر و مسئول را با خود به یدک می کشند دنبال چه جامعه ایده آلی هستند؟ چه چیزی برای فردای ایران اسلامی می خواهند؟ می خواهند جامعه و به ویژه نسل جوان کشور را به کدام سمت و سو هدایت کنند؟ این ها اتفاقاتی است که باید رخ بدهد.

گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری دانشجو - عباس اسماعیل گل

این روزها که اغلب فیلم های سینمای ایران با ممیزی سنی اکران و نمایش داده میشوند ، فیلم ایده اصلی به کارگردانی آزیتا موگویی جز فیلم هایی است که بدون هیچ رده بندی سنی به نمایش درآمده است، حال برخی کارشناسان معتقدند برخی فیلم ها این روزها که ممیزی سنی نخورده، برای دریافت رده بندی سنی شایسته تر از سایر فیلم ها هستند که ایده اصلی نیز یکی از همین فیلمهاست که در ادامه نگاهی به این اثر شده است.

آزیتا موگویی پس از سالها تجربه منشی صحنه و مدیرتولیدی در سینما، سال 92 نخستین فیلم خود در مقام کارگردان با عنوان تراژدی را به جشنواره فیلم فجر برد که توانست در بخش نگاه نو سیمرغ بهترین فیلم و بهترین کارگردانی را از آن خود کند و اغلب منتقدان را به ظهور یک بانوی فیلمساز کاربلد در سینمای ایران امیدوار کرد، اما پس از موفقیت نسبی تراژدی در بخش نگاه نو جشنواره فیلم فجر تا حدود 5 سال هیچ خبری از آزیتا موگویی نبود تا اینکه سال گذشته در آخرین دوره جشنواره فیلم فجر با فیلم ایده اصلی دومین اثر خود را راهی بخش مسابقه جشنواره فیلم فجر کرد اما جدیدترین ساخته موگویی نه تنها به لحاظ فرم و محتوا هیچ شباهتی به اثر تحسین شده تراژدی نداشت، بلکه صدای اعتراض بسیاری از منتقدان و اهالی رسانه برای چرایی حضور اثر در بخش مسابقه جشنواره فیلم فجر در آورد.

در خلاصه فیلم ایده اصلی آمده است: ایران و اسپانیا برای راه اندازی یک پروژه بزرگ بین المللی در جزیره هندورابی در جنوب ایران به توافق رسیده اند، شرکت ها و افراد بسیاری به طمع برنده شدن در این مناقصه شرکت کرده اند. مهندس سعید پارسا که چندسالی است از همسرش رؤیا عضدی جدا شده و رئیس یکی از شرکت های حاضر در مناقصه است. دیگران نیز با اهداف متفاوت سعی در برنده شدن در این مناقصه سرنوشت ساز را دارند. رسیدن به موفقیت برای آدم های این قصه منجر به پیچیدگی هایی در روایت آن می شود و...

بطور حتم هر مخاطبی که قبل از تماشای فیلم، خلاصه اثر را بخواند تصور می کند با یک اثری با قصه پیچیده و انواع و اقسام گره ها در لوکیشینی صنعتی و تجاری روبرو خواهد بود که در بخشی از آن دغدغه های اقتصادی و اجتماعی مردم مانند پرداختن به فساد اقتصادی و اختلاس ها را در خود جای خواهد داد اما عملا هیچ کدام یک از تصورات مطرح شده برای مخاطبان پس از تماشای فیلم برآورد نمی شود. بطوری که اینچنین میتوان نتیجه گرفت که سازندگان فیلم ایده اصلی نه تنها هیچ شناختی از ذائقه مخاطبان امروز سینمای ایران ندارند بلکه انگار با توجه به شرایط اقتصادی و اجتماعی کشور در ایران زندگی نمی کنند و هیچ اطلاعی از وضعیت فعلی کشور ندارند که در نهایت خرجی اش میشود اثری که سوژه و داستانش نه دغدغه عمومی دارد و نه به لحاظ فرم گامی رو به جلو در سینما تلقی میشود.

سازندگان ایده اصلی با استفاده از بازیگران سرشناس و گرانقیمتی چون بهرام رادان، پژمان جمشیدی، هانیه توسلی و مریلا زارعی و همچنین استفاده ابزاری از زیبایی های بصری از ضبط فیلمبرداری در شهرهای مالاگا و بارسلون در اسپانیا، جزیره کیش در ایران و شهر کلن در آلمان به دنبال ساختن فیلمی خوش رنگ و لعاب برای مخاطبان عام بوده اند اما به علت نداشتن قصه ای مستحکم و دغدغه مند، این فیلم به اثری لاکچری تبدیل شده است، اثری که مخاطبان قادر به همذات پندای با هیچ یک از شخصیت های آن نیستند زیرا ما در ایده اصلی با شخصیت های جوانی روبرو هستیم که همگی بسیار سرمایه دار و پولدار هستند و صرفا با انگیزه های شخصی به دنبال برنده شدن در یک مناقصه اقتصادی در وسعت ملی و بین المللی هستند فارغ از اینکه حتی شخصیت نسبتا مثبت فیلم (با بازی بهرام رادان) هم هیچ دغدغه ملی و اجتماعی برای به سرانجام رساندن یک پروژه بین المللی ندارد و تنها شاهد به نمایش گذاشتن ترفندهای ساده و به اصطلاح عامیانه خاله زنکی توسط شخصیت های اصلی فیلم برای زیرآب زدن یکدیگر و برنده شدن در یک مناقصه بزرگ هستیم که با توجه به نیاز جامعه امروز به تزریق امید به بهبودی شرایط اقتصادی کشور این مسئله یک ذهنیت منفی برای مخاطبان در حوزه سرمایه گذاری بین المللی در کشور بوجود می آورد و مخاطب پس از تماشای فیلم اینگونه تصور میکند که تمامی پروژه های بزرگ بین المللی کشور همینطور بی حساب و کتاب بین چند جوانک سرمایه دار و خوشگذران تقسیم می شود که اگر حداقل 30 درصد اتفاقات این فیلم برای برنده شدن در مناقصات واقعیت داشته باشد مسئولین ذیربط باید فکری اورژانسی بکنند تا سرمایه های ملی اینچنین به هدر نرود.

در مجموع باید گفت نویسنده ایده اصلی همچون یک نویسنده کاملا بی تجربه عمل کرده است و از روشی که سالهاسات منسوخ شده برای شخصیت پردازی استفاده کرده بطوری که یک زوج عاشق پیشه که بخاطر مسائل شغلی از هم جدا شده اند در تصاحب یک پروژه بزرگ با یکدیگر رقابت میکنند و برای رسیدن به اهدافشان به همراه دوستانشان به چندین شهر و کشور اروپایی سفر میکنند و در آخر داستان هم ...، ضعف دوم و اساسی داستان هم به حضور شخصیت هایی در فیلم هستیم که نه تنها هیچ شخصیت پردازی برایشان نشده بلکه حضور و عدم حضورشان هیچ تفاوتی در پیشبرد قصه دم دستی فیلم نمی کند و خروجی فیلم ایده اصلی به مخاطبان هوشمند این ذهنیت را تزریق میکند که سازندگان و عوامل فیلم بیشتر از آنکه به فکر تولید اثری دغدغه مند در سینما باشند یک دورهمی لاکچری چند ماهه داشته اند که در میان این دورهمی هم تصیم به ساخت یک فیلم سینمایی گرفته اند.

در پایان باید گفت، علی رغم آنکه سازندگان ایده اصلی با استفاده از بازیگران سرشناسو گرانقیمتی چون بهرام رادان، پژمان جمشیدی، هانیه توسلی و مریلا زارعی به دنبال تضمین اولیه برای فروش حداقلی در گیشه نیمه جان و آشفته سینماها بوده اند اما با توجه ضعف اساسی در محتوای فیلم که در بلا گفته شد، بسبیار بعید به نظر میرسد که تا پایان اکران در نمایش خانگی بتواند حتی نیمی از هزینه های سرسام آور فیلم که شامل دستمزدهای بالای بازیگران و فیلمرداری در شهرهای مالاگا و بارسلون در اسپانیا، جزیره کیش در ایران و شهر کلن در آلمان را جبران کند.

این روزها که اغلب فیلم های سینمای ایران با ممیزی سنی اکران و نمایش داده میشوند ، فیلم ایده اصلی به کارگردانی آزیتا موگویی جز فیلم هایی است که بدون هیچ رده بندی سنی به نمایش درآمده است، حال برخی کارشناسان معتقدند برخی فیلم ها این روزها که ممیزی سنی نخورده، برای دریافت رده بندی سنی شایسته تر از سایر فیلم ها هستند که ایده اصلی نیز یکی از همین فیلمهاست که در ادامه نگاهی به این اثر شده است.

آزیتا موگویی پس از سالها تجربه منشی صحنه و مدیرتولیدی در سینما، سال 92 نخستین فیلم خود در مقام کارگردان با عنوان تراژدی را به جشنواره فیلم فجر برد که توانست در بخش نگاه نو سیمرغ بهترین فیلم و بهترین کارگردانی را از آن خود کند و اغلب منتقدان را به ظهور یک بانوی فیلمساز کاربلد در سینمای ایران امیدوار کرد، اما پس از موفقیت نسبی تراژدی در بخش نگاه نو جشنواره فیلم فجر تا حدود 5 سال هیچ خبری از آزیتا موگویی نبود تا اینکه سال گذشته در آخرین دوره جشنواره فیلم فجر با فیلم ایده اصلی دومین اثر خود را راهی بخش مسابقه جشنواره فیلم فجر کرد اما جدیدترین ساخته موگویی نه تنها به لحاظ فرم و محتوا هیچ شباهتی به اثر تحسین شده تراژدی نداشت، بلکه صدای اعتراض بسیاری از منتقدان و اهالی رسانه برای چرایی حضور اثر در بخش مسابقه جشنواره فیلم فجر در آورد.

در خلاصه فیلم ایده اصلی آمده است: ایران و اسپانیا برای راه اندازی یک پروژه بزرگ بین المللی در جزیره هندورابی در جنوب ایران به توافق رسیده اند، شرکت ها و افراد بسیاری به طمع برنده شدن در این مناقصه شرکت کرده اند. مهندس سعید پارسا که چندسالی است از همسرش رؤیا عضدی جدا شده و رئیس یکی از شرکت های حاضر در مناقصه است. دیگران نیز با اهداف متفاوت سعی در برنده شدن در این مناقصه سرنوشت ساز را دارند. رسیدن به موفقیت برای آدم های این قصه منجر به پیچیدگی هایی در روایت آن می شود و...

بطور حتم هر مخاطبی که قبل از تماشای فیلم، خلاصه اثر را بخواند تصور می کند با یک اثری با قصه پیچیده و انواع و اقسام گره ها در لوکیشینی صنعتی و تجاری روبرو خواهد بود که در بخشی از آن دغدغه های اقتصادی و اجتماعی مردم مانند پرداختن به فساد اقتصادی و اختلاس ها را در خود جای خواهد داد اما عملا هیچ کدام یک از تصورات مطرح شده برای مخاطبان پس از تماشای فیلم برآورد نمی شود. بطوری که اینچنین میتوان نتیجه گرفت که سازندگان فیلم ایده اصلی نه تنها هیچ شناختی از ذائقه مخاطبان امروز سینمای ایران ندارند بلکه انگار با توجه به شرایط اقتصادی و اجتماعی کشور در ایران زندگی نمی کنند و هیچ اطلاعی از وضعیت فعلی کشور ندارند که در نهایت خرجی اش میشود اثری که سوژه و داستانش نه دغدغه عمومی دارد و نه به لحاظ فرم گامی رو به جلو در سینما تلقی میشود.

سازندگان ایده اصلی با استفاده از بازیگران سرشناس و گرانقیمتی چون بهرام رادان، پژمان جمشیدی، هانیه توسلی و مریلا زارعی و همچنین استفاده ابزاری از زیبایی های بصری از ضبط فیلمبرداری در شهرهای مالاگا و بارسلون در اسپانیا، جزیره کیش در ایران و شهر کلن در آلمان به دنبال ساختن فیلمی خوش رنگ و لعاب برای مخاطبان عام بوده اند اما به علت نداشتن قصه ای مستحکم و دغدغه مند، این فیلم به اثری لاکچری تبدیل شده است، اثری که مخاطبان قادر به همذات پندای با هیچ یک از شخصیت های آن نیستند زیرا ما در ایده اصلی با شخصیت های جوانی روبرو هستیم که همگی بسیار سرمایه دار و پولدار هستند و صرفا با انگیزه های شخصی به دنبال برنده شدن در یک مناقصه اقتصادی در وسعت ملی و بین المللی هستند فارغ از اینکه حتی شخصیت نسبتا مثبت فیلم (با بازی بهرام رادان) هم هیچ دغدغه ملی و اجتماعی برای به سرانجام رساندن یک پروژه بین المللی ندارد و تنها شاهد به نمایش گذاشتن ترفندهای ساده و به اصطلاح عامیانه خاله زنکی توسط شخصیت های اصلی فیلم برای زیرآب زدن یکدیگر و برنده شدن در یک مناقصه بزرگ هستیم که با توجه به نیاز جامعه امروز به تزریق امید به بهبودی شرایط اقتصادی کشور این مسئله یک ذهنیت منفی برای مخاطبان در حوزه سرمایه گذاری بین المللی در کشور بوجود می آورد و مخاطب پس از تماشای فیلم اینگونه تصور میکند که تمامی پروژه های بزرگ بین المللی کشور همینطور بی حساب و کتاب بین چند جوانک سرمایه دار و خوشگذران تقسیم می شود که اگر حداقل 30 درصد اتفاقات این فیلم برای برنده شدن در مناقصات واقعیت داشته باشد مسئولین ذیربط باید فکری اورژانسی بکنند تا سرمایه های ملی اینچنین به هدر نرود.

در مجموع باید گفت نویسنده ایده اصلی همچون یک نویسنده کاملا بی تجربه عمل کرده است و از روشی که سالهاسات منسوخ شده برای شخصیت پردازی استفاده کرده بطوری که یک زوج عاشق پیشه که بخاطر مسائل شغلی از هم جدا شده اند در تصاحب یک پروژه بزرگ با یکدیگر رقابت میکنند و برای رسیدن به اهدافشان به همراه دوستانشان به چندین شهر و کشور اروپایی سفر میکنند و در آخر داستان هم ...، ضعف دوم و اساسی داستان هم به حضور شخصیت هایی در فیلم هستیم که نه تنها هیچ شخصیت پردازی برایشان نشده بلکه حضور و عدم حضورشان هیچ تفاوتی در پیشبرد قصه دم دستی فیلم نمی کند و خروجی فیلم ایده اصلی به مخاطبان هوشمند این ذهنیت را تزریق میکند که سازندگان و عوامل فیلم بیشتر از آنکه به فکر تولید اثری دغدغه مند در سینما باشند یک دورهمی لاکچری چند ماهه داشته اند که در میان این دورهمی هم تصیم به ساخت یک فیلم سینمایی گرفته اند.

در پایان باید گفت، علی رغم آنکه سازندگان ایده اصلی با استفاده از بازیگران سرشناسو گرانقیمتی چون بهرام رادان، پژمان جمشیدی، هانیه توسلی و مریلا زارعی به دنبال تضمین اولیه برای فروش حداقلی در گیشه نیمه جان و آشفته سینماها بوده اند اما با توجه ضعف اساسی در محتوای فیلم که در بلا گفته شد، بسبیار بعید به نظر میرسد که تا پایان اکران در نمایش خانگی بتواند حتی نیمی از هزینه های سرسام آور فیلم که شامل دستمزدهای بالای بازیگران و فیلمرداری در شهرهای مالاگا و بارسلون در اسپانیا، جزیره کیش در ایران و شهر کلن در آلمان را جبران کند.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ به نقل از بلاغ ، در طول نسل های مختلف، آسیب های اجتماعی از جمله موضوعاتی است که انکارناپذیر و غیرقابل چشم پوشی است.
هرچند که در نسل های مختلف، این آسیب ها با شدت متفاوت وجود داشته اند اما به مرور و با گذشت زمان بر اهمیت آن افزوده شد.

این اهمیت دادن و دیده شدن، به واسطه فهم این مهم ایجاد شد که هرکدام از این آسیب ها، سلسله وار، زمینه ساز پیدایش نوع جدید آن هستند.
در واقع هرکدام از معضلات اجتماعی از بین نمی روند بلکه شکل جدید و نوینی از خود بروز می دهند.
میان سینما و جامعه یک رابطه دو طرفه ای وجود دارد و هر یک بر دیگری اثر می گذارد.

یک فیلمساز، برای ساخت فیلم، با هر موضوعی، قبل از هرچیز، به جامعه اش نگاه می کند و مناسبات کاراکترها و زندگی شان را با مردم و جامعه رعایت می کند.
سینما، به عنوان یک رسانه، تجلی و آیینه جامعه خود است.
اگرچه در ابتدای امر هدفی به جز سرگرمی نداشت اما به مرور دریافته شد که این هنر، ابزاری است برای نمایش یک جامعه با تمام فرهنگ و تمدن، تاریخ، آداب، اعتقادات مذهبی، مشکلات.

همچنین در کنار این ها می تواند به عنوان یک تریبون، بیانگر آسیب های اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و سیاسی در قالب طرح مشکل و حتی ایده برای برطرف کردن و یا کاهش دادن آنها باشد.

سینمای ایران، در دهه های اخیر، به دنبال افزایش آسیب ها و ظهور شکل های جدید آسیب، سینمای اجتماعی را بیشتر و جدی تر دنبال کرده است که بعضاً از آن به عنوان سیاه نمایی یاد شده است.

شاید این برداشت از اینجا نشئت می گیرد که فیلمسازان در اغلب فیلم ها، به طرح مشکل اکتفا کرده اند و تقریباً همه آنها از یک زاویه مشابه به آن مشکل نگاه کرده اند. اما با این حال باید پذیرفت که این آسیب ها واقعیت های جامعه هستند که در سینما، به واسطه خلق فضای دراماتیک و نشان دادن آسیب اجتماعی در دل قصه، کمی بزرگ نمایی هم به نظر بیاید، اما واقعیت امر اینطور نیست!

در هیچ کجای جهان سینمای اجتماعی را نمی توان یک ژانر معرفی کرد چرا که هیچ زمانی سینما از اجتماع جدا نیست؛ زمانی که یک قصه و یک اتفاق را نمایش می دهیم، این اتفاق ها توسط شخصیت ها که خود عضوی از جامعه هستند، رقم می خورد.

بنابراین ما همواره در فیلم ها متاثر از جامعه و یا با یک کنش اجتماعی روبرو هستیم؛ با این حال می توان سینمای اجتماعی را در قالب درام ها و قصه ها مورد بررسی قرار داد.

اعتیاد به عنوان یک آسیب اجتماعی در سینمای ایران، سال هاست که مورد توجه است.
مصرف مواد مخدر و اعتیاد، که امروزه رشد چشمگیری در جامعه وجود دارد، از جمله معضلات اجتماعی مهمی است که خود از نتیجه و تبعات آسیب های اجتماعی دیگر همچون طلاق، مشکلات خانوادگی، فقر، بیکاری و... است.

به دنبال رشد آماری این آسیب ها و با ایجاد انواع جدید و متنوع مواد مخدر، اعتیاد نیز سیر صعودی داشته است، همچنین خود اعتیاد هم می تواند بستر آسیب های دیگر باشد.
مصرف مواد مخدر، یکی از آسیب هایی است که علاوه بر شخص درگیر اعتیاد، افراد مرتبط با آنها مثل خانواده و دوستان، و شرایط مرتبط با او، مثل شرایط تحصیل و شرایط کاری را تحت الشعاع خود قرار می دهد و این خود زمینه ساز معضل جدیدی است.

سینما با استفاده از توان هنری و اجتماعی خود، در دهه های اخیر تلاش کرده تا با نشان دادن موقعیت ها و قصه های تحت تاثیر اعتیاد، در جهت مبارزه با مصرف مواد مخدر تلاش کند اما اینکه تا چه اندازه از پتانسیل خود به درستی استفاده می کند، محل بحث است.

در سال های بعد از انقلاب، فیلم های سینمایی مختلفی، در بستر قصه خود، به اعتیاد پرداخته اند، به نحوی که یا شخصیت اصلی و یا دیگر کاراکترهای فیلم درگیر مسئله اعتیاد و خرید و فروش مواد مخدر بوده اند. همانطور که پیش تر گفته شد، بسیاری از فیلمسازان به طرح مشکل اکتفا می کنند و کمتر به دلایل ایجاد آن مسئله می پردازند.

در زمینه اعتیاد هم، در غالب فیلم ها ، چگونه مبتلا شدن به این بیماری و دلایل آن به صورت ریشه ای بیان نشده و صرفا به تاثیرات استفاده از موادمخدر و تغییراتی که در فرد و زندگی اش ایجاد می شود و مشکلاتی که بعد از مصرف، با آنها دست به گریبان هستند، با جزئیات به نمایش گذاشته می شوند.

البته که نمی توان منکر تاثیر نمایش دادن این اثرات بر فرد و جامعه شد.
یقینا مشاهده این دسته از فیلم ها تلنگری است برای تمام افراد جامعه و از جمله افراد درگیر اعتیاد اما با نشان دادن دقیق عوامل محرک اعتیاد و بررسی لایه ای آن، می توان اجتماع و مسئولین را آگاه ساخت تا درصدد پیشگیری و حل مسائل زمینه ساز اعتیاد برآیند.
این می تواند متاثر از فضای اجتماعی هم باشد.

جدای از سینما، همواره رسانه، کارشناسان اجتماعی و مسئولین مرتبط، آسیب ها را شناسایی می کنند اما آسیب شناسی صورت نمی گیرد، به این معنا که کمتر به عوامل و و بستر آن آسیب پرداخته می شود و همواره خود آسیب پررنگ تر از زمینه های آن است!
درحالی که با شناخت و از بین بردن عوامل زمینه ساز، می توان از پیشرفت آسیب تا حد زیادی جلوگیری کرد.
عوامل زمینه ای اعتیاد در فیلم ها، به صورت یک دسته بندی پیش فرض درآمده اند و تمام فیلم ها در یکی از این گروه بندی قرار می گیرند.

لازم به تاکید است که در اکثر فیلم ها و سریال ها، عوامل مصرف و یا خرید و فروش، در حد اشاره جزئی باقی می ماند، حال آنکه این عوامل هم به اندازه تاثیرات مهم و نیازمند پردازش دقیق تر هستند.
این دور تکرار حتی در زمینه پردازش شخصیت و پایان بندی آن ها نیز وجود دارد، همه شخصیت ها یک روند و سیر را طی می کنند و بیشتر آنها در حد تیپ باقی می ماند.

درست است که اشتراک آنها بیماری ای است به نام اعتیاد اما هرکدام از آنها در محیط مختص به خود و زندگی و قصه خود، دارای تفاوت هایی هستند که کمتر به این جزییات پرداخته شده است.

به نظر می رسد با توجه به فضای اجتماعی و فرهنگی حاکم بر جامعه، خودسانسوری جایز نیست و باید بدون پرده و بدون ممیزی این معضلات را به تصویر کشید و از کسانی که در این زمینه دغدغه مند هستند، حمایت شود؛ چرا که آنها این پتانسیل را دارند که به اندازه یک کارشناس و یا یک نهاد، اثرگذار باشند.

اگرچه مقوله اعتیاد در فیلم ها و سریال ها مورد بحث قرار گرفته است اما تاریخ مصرف ندارد. اعتیاد، این حقیقت تلخ اجتماعی، جهانی است که درون خود هزار قصه دارد و هیچ گاه تکراری نمی شود و می توان این قصه ها را با زاویه نگاه های متفاوتی پرداخت کرد.

هانیه علی نژادنوائی

انتهای پیام/

سلام نو – سرویس سیاسی: یکی می گوید به زور به کمیسیون فرهنگی آمده و تاکید دارد حتما این موضوع خبری شود چون او خودش را عضو این کمیسیون نمی داند. آن یکی هم می گوید که اولویت اول برایش مساله آرد استان اصفهان بود. فرهنگی ترین چهره کمیسیون هم آخرین فیلمی که دیده زندانی های مسعود ده نمکی است که برای چند سال پیش و از بدترین کارهای ده نمکی است.

این حرف هایی است که اعضای کمسیون فرهنگی مجلس درباره کتاب ها و فیلم هایی که خوانده اند به فرهیختگان زده اند، روزنامه ای اصولگرا که بعید است با مجلس جدید سر دشمنی داشته باشد. از پرسش و پاسخ های مطروحه هم مشخص است که به مطالعه هم رغبت چندانی ندارند.

این وضعیت کمیسیون فرهنگی است، کمیسیونی که بعد از اقتصاد یکی از مهم ترین اولویت های اصولگرایان بود و حالا با این وضع اسف بار رو به رو است که یکی می گوید اولویتش نبوده و دیگری می گوید دنبال وضع آرد اصفهان است.

چند وقت دیگر اما همین نمایندگان از وضع فرهنگی، ولنگاری در فضای مجازی، فلان مشکل اینستاگرام، وضع کتاب، موسیقی و سینما اظهار نظر و مهم تر از آن اعمال نظر می کنند و در برابر اظهارات و اعمال غیرتخصصی خود نیز نقدی را قبول نمی کنند.

سوال مهم از بزرگان و مدیران مجلس این است که چهره فرهنگی و اجتماعی این چنین در مجلس کم است که نماینده با صراحت می گوید به اجبار در کمسیون فرهنگی قرار گرفته و در جلسات شرکت نمی کند؟ اصولگرایان که می دانستند پیروز انتخابات خواهند بود چرا چند چهره مناسب برای کمیسیون فرهنگی را برای مجلس نامزد نکردند؟

در دانشگاه و هنگام فعالیت در هر تشکل دانشجویی با هر گرایشی این مسئله را مدنظر قرار می دهند که کسی مسئول بخش فرهنگی باشد که اهل کتاب و رسانه و سینما باشد. چه بسیج و چه انجمن اسلامی کسی مسئول فرهنگی تشکل می شود که نسبتی با بخشی از فرهنگ داشته باشد.

چطور در مجلس و در کمیسیون فرهنگی نباید چنین پیش نیازی رعایت شود؟ مسئله اصلی اینجا است که همین کمیسیون با همین اعضا قرار است درباره موسیقی، کتاب، سینما، تلویزیون، تئاتر، موزه ها و بحران های مختلف حوزه فرهنگ قانون پیشنهاد دهد. کمیسیونی که اعضایش با کتاب و سینما هیچ نسبتی ندارند چطور می خواهد در این حوزه گره گشایی کند؟

نکته جالب این جا است که امروز و در میانه نطق های جواد ظریف یکی از سردمداران مخالفان و مداخله کنندگان در میان حرف های وزیر خارجه، جواد نیک بین نماینده کاشمر بود که از اعضای کمیسیون فرهنگی است. به نظر می رسد این عضو کمیسیون فرهنگی مثل بیشتر نمایندگان مجلس فارغ از کمیسیون خود بیشتر مایل است در حوزه سیاست خارجی، سیاست داخلی و اقتصاد اظهار نظر کند و از بد روزگار مجبور به عضویت در کمیسیون فرهنگی شده.

آن چه که درباره کمیسیون فرهنگی رخ داده مسئله ای تاسف بار است که سال ها تکرار می شود. بیشتر نمایندگان شوق حضور در کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی و کمیسیون های اقتصادی و صنعتی را دارند و تمایل به حضور در کمیسیون فرهنگی و حقوقی ندارند، آن هم در حالی که مجالس اصولگرا و اصلاح طلب هر بار در حوزه فرهنگ شعارهای بی شماری می دهند.

تنها امید باقی مانده این است که اعضای جدید مجلس به مرور زمان و به خصوص در سال دوم با تغییراتی که در کمیسیون ها اتفاق می افتد انتخاب های بهتری داشته باشند تا حداقل نمایندگان کمیسیون فرهنگی توان مراوده با همتایان خارجی خود و ورود درست به مسائل حوزه کاری خود را داشته باشند.

به گزارش خبرگزاری برنا در اصفهان، محمد پناهی نژاد، مدیر پردیس سینمایی اصفهان سیتی سنتر گفت: ده روز از فعالیت دوباره سینماها گذشته است و باید گفت در اولین تعطیلات آخر هفته (5 و 6 تیرماه) شرایط بهتری را نسبت به آخر هفته گذشته (12 و 13 تیرماه) تجربه کردیم. این در حالی است که روزهای طلایی فروش نوروزی و عیدفطر از دست رفته است و روزهای پیش رو قابل پیش بینی نیست.

وی ادامه داد: حضور بیش از 2 هزار مخاطب در ده روز ابتدایی آغاز فعالیت، می تواند نشانه خوبی برای استقبال شهروندان باشد که امیدواریم با بهتر شدن شرایط جامعه و کمتر شدن آمار مبتلایان به کرونا این آمار به زودی افزایش پیدا کند.

پناهی نژاد افزود: استقبال از فیلم شنای پروانه با توجه به شرایط خوب بوده اما می توان با رعایت پروتکل های بهداشتی روزهای بهتری را هم تجربه کرد.

مدیر پردیس سینمایی اصفهان سیتی سنتر با بیان اینکه سلامت شهروندان اولویت اول پردیس سیتی سنتر است، افزود: سینمای امن مهم ترین چیزی است که ما به آن فکر می کنیم و به همین دلیل هم علاوه بر فروش 50 درصد از ظرفیت هر سالن، سیاست اکران های خصوصی و خانوادگی را دنبال می کنیم تا بتوانیم ایمن ترین اکران ها را تجربه کنیم.

پناهی نژاد گفت: سیستم تهویه هوای کلیه سالن های سینمایی سیتی سنتر، هوای داخل سالن را به طور کامل خارج کرده و هوای تازه و سالم تزریق می کند. به همین دلیل شهروندان می توانند با رعایت فاصله ایمن و با خیالی آسوده به تماشای فیلم بنشینند.

به گزارش سینماپرس ، مرتضی شایسته دبیر شورای صنفی نمایش در گفتگو با مهر درباره خروجی جلسه امروز یکشنبه 15 تیرماه این شورا گفت: در جلسه امروز ابتدا نمایندگان فیلم خوب، بد، جلف؛ ارتش سری گزارشی از نحوه و روند اکران این فیلم ارایه کردند در ادامه پس از بررسی درخواست ها، از میان متقاضیان اکران مقرر شد فیلم سینمایی زن ها فرشته اند 2 به کارگردانی آرش معیریان در گروه ماندانا، آنجا همان ساعت ساخته سیروس الوند در گروه ایران و فیلم کودک پیشی میشی ساخته حسین قناعت در گروه بهمن در تاریخ 25 تیر اکران شوند.

شایسته ادامه داد: اعضای شورای صنفی نمایش ضمن تاکید بر ایجاد فضای رونق و استقبال مردمی از نمایش فیلم ها با رعایت پروتکل های بهداشتی در سالن های سینما، از صداوسیما، شهرداری های تهران و شهرهای مختلف خواستار حمایت جدی برای تبلیغات در سینمای ایران در شرایط شکننده فعلی شدند.

دبیر شورای صنفی نمایش با قدردانی از تماشاگران فهیم سینمای ایران گفت: مخاطبان سینما در ایام پس از بازگشایی سینما با رعایت نکات بهداشتی و ایمنی در سالن های سینما حضور پیدا کردند و امیدواریم در ادامه هم با رعایت های بهداشتی و به ویژه زدن ماسک، سینما را به محیطی امن تبدیل کنند.

وی در پایان با اشاره به اینکه اکران دیگر فیلم ها همچنان ادامه دارد، بیان کرد: فیلم سینمایی شنای پروانه و خوب بد جلف، ارتش سری طبق اعلام قبلی بعد از به پایان رساندن سه هفته اکران خود، اکران هفته های عادی خود را ادامه می دهند و سه هفته ابتدایی جزو هفته های اکران آن ها محسوب نمی شود اما فیلم های تازه اکران مشمول این امتیاز نمی شوند.

مرتضی شایسته با اشاره به جلسه امروز 15 تیر ماه شورای صنفی نمایش به ایسنا گفت: از چهارشنبه هفته آینده 25 تیر ماه فیلم های زن ها فرشته اند 2 به کارگردانی آرش معیریان و تهیه کنندگی محمد حسین فرحیخش در گروه ماندانا ، آنجا همان ساعت سیروس الوند در گروه ایران و پیشی می شی به کارگردانی حسین قناعت در گروه بهمن به نمایش درآیند.

به گفته ی او اکران فیلم شنای پروانه و خوب بد جلف 2 نیز در سینماها ادامه خواهد داشت.

او در پاسخ به اینکه آیا فیلم های جدید نیز مشمول حمایت کرونایی می شوند،گفت: فعلا این مورد فقط مربوط به اکران دو فیلمی بود که ابتدای بازگشایی ها به نمایش درآمدند اما ما امیدواریم وزارت ارشاد بتواند تمهیداتی برای این فیلم ها نیز فراهم آورد.

مرتضی شایسته در پاسخ به اینکه آیا در جلسه اخیر درباره احتمالی تعطیلی سینما به دلیل شیوع گسترده کرونا مباحثی مطرح شد، خاطرنشان کرد: صحبت کردیم اما به دلیل اینکه تماشاچیان و صاحبان سالن نکات بهداشتی را به خوبی رعایت می کنند، فعلا سینماها تعطیل نخواهند شد، مگر تصمیم جدیدی در ستاد ملی بحران کرونا گرفته شود.

بنا براین گزارش، فیلم آنجا همان ساعت به کارگردانی و تهیه کنندگی سیروس الوند با بازی پرویز پرستویی، ماهور الوند و شهرام حقیقت دوست به مدت 95 دقیقه، محصول سال 1397 است.

آنجا همان ساعت داستان رعنا و امیر است که زندگی عاشقانه خود را در محله ای قدیمی و در حاشیه شهر آغاز کرده اند.

پیشی میشی به کارگردانی حسین قناعت که به عنوان فیلم کودک و خانواده معرفی شده است، با بازی رضا شفیعی جم، بهاره رهنما، نفیسه روشن، ارژنگ امیرفضلی، علی کاظمی، ساعد هدایتی، محمد شیری، سپهر سهرابی، و با حضور یوسف صیادی، مرحوم صدیقه کیانفر، عباس محبوب، طاها و ماهان عابدی ساخته شده است.

و درباره فیلم زن ها فرشته اند 2 نیز اطلاعات رسمی از جزییات خلاصه داستان و عوامل آن در اختیار ایسنا تاکنون قرار نگرفته است.

انتهای پیام

در گفت وگو با خبرنگار فرهنگی ایرنا درباره آخرین مصوبات شورای صنفی نمایش، اظهار داشت: در جلسه امروز مقرر شد فیلم سینمایی زن ها فرشته اند 2 به کارگردانی در گروه ماندانا، آنجا همان ساعت ساخته در گروه ایران و فیلم کودک پیشی میشی ساخته در گروه بهمن در تاریخ 25 تیر اکران شوند.

زن ها فرشته اند 2 به تهیه کنندگی محمدحسین فرحبخش فیلمی در ادامه داستان زن ها فرشته اند قسمت اول است که در سال 86 اکران شد و موضوع آن زنانی بود که شوهرانشان به آنها خیانت کرده اند و آنها در پی تلافی هستند...

سحر قریشی، نیوشا ضیغمی، محمدرضا شریفی، سیروس همتی در کنار دیگر بازیگران در این فیلم ایفای نقش می کنند.

آنجا همان ساعت نیز به تهیه کنندگی سیروس الوند نیز در مورد زندگی رعنا (معلم مقطع ابتدایی) و امیر (کارگر کارگاه بلورسازی) است که زندگی عاشقانه خود را در محله قدیمی، در حاشیه شهر آغاز کرده اند غافل از آنکه شیطنتی جنون آمیز خوشبختی ساده آن ها را نشانه گرفته است...

پرویز پرستویی، ماهور الوند، شهرام حقیقت دوست، سعید پیردوست، امیرحسین فتحی، شاهرخ فروتنیان، یوسف فروتن ، فاطمه خانوردی، احسان کاردان و داریوش آهنچیان از جمله بازیگران این فیلم هستند.

پیشی میشی به تهیه کنندگی احمد احمدی یک کمدی شاد برای کودکان و نوجوانان و خانواده است که فیلمبرداری آن در تهران انجام شده است.

رضا شفیعی جم، بهاره رهنما، ارژنگ امیرفضلی، علی کاظمی، ساعد هدایتی، محمد شیری، سپهر سهرابی، مهدی حدادی، نفیسه روشن، یوسف صیادی، صدیقه کیانفر، عباس محبوب از بازیگران پیشی میشی هستند.

شایسته افزود: همچنین در این جلسه نمایندگان فیلم خوب، بد، جلف؛ ارتش سری گزارشی از نحوه و روند اکران این فیلم ارایه کردند.

دبیر شورای صنفی نمایش، ادامه داد: فیلم سینمایی شنای پروانه و خوب بد جلف، ارتش سری طبق اعلام قبلی بعد از به پایان رساندن سه هفته اکران خود، اکران هفته های عادی خود را ادامه می دهند و سه هفته ابتدایی جزو هفته های اکران آن ها محسوب نمی شود اما فیلم های تازه اکران مشمول این امتیاز نمی شوند.

وی گفت: همچنین اعضای شورای صنفی نمایش ضمن تاکید بر ایجاد فضای رونق و استقبال مردمی از نمایش فیلم ها با رعایت پروتکل های بهداشتی در سالن های سینما، از صداوسیما، شهرداری های تهران و شهرهای مختلف خواستار حمایت جدی برای تبلیغات در سینمای ایران در شرایط شکننده فعلی شدند.

شایسته گفت: مخاطبان سینما در ایام پس از بازگشایی سینما با رعایت نکات بهداشتی و ایمنی در سالن های سینما حضور پیدا کردند و امیدواریم در ادامه هم با رعایت های بهداشتی و به ویژه زدن ماسک، سینما را به محیطی امن تبدیل کنند.

تعطیلی سینماها به دلیل شیوع کرونا فقط به بسته شدن سالن ها منتهی نشد و تقریبا تمامی پروژه های سینمایی و تلویزیونی هم به تبع فراگیر نشدن کرونا تعطیل شدند و حالا با از سرگیری فعالیت های سینمایی آثار در حال تولید که نیمه کاره رها شده بود نیز دوباره فعالیت خود را آغاز کرده اند.

فیلم سینمایی طرلان به نویسندگی و کارگردانی اولین اثری است که ان روزها فیلمبرداری خود را در روستاهای توابع شهرستان هیر از استان اردبیل آغاز کرده است.

این فیلم روایتگر پسری به نام طرلان است که در جریان اتفاقات و رویدادهایی معمول زندگی با واکنش ها و باورها و در برخی موارد خرافه سازی های مردم روستا گریبانگیر می شود.

طرلان در حال و هوای بومی و منطقه ای آذربایجان و به زبان ترکی است و فهرست بازیگران و عوامل این فیلم به زودی اعلام می شود.

پیش از این حضور بازیگران تئاتر و تلویزیون اردبیل از جمله داور فرمانی، فریبا مهرزاد، محمدرضا خدایی، محمد فردین، مریم ندایی، جلال محمدلو، لیلی نظری، یاشار نادری، ملکه فتحی به همراه بازیگران خردسال ایلیا نوریان، ال آی شیری، امیررضا رحیمی نسب در این فیلم اعلام شده بود.

سید محمد حسینی و عصمت نوریان تهیه کننده این اثر هستند و اتابک نادری مجری طرح و محبوب شکرزاده مدیر فیلمبرداری فیلم طرلان هستند.

در تهیه این فیلم شرکت سرمایه گذاری آتیه رفاه، شهرداری اردبیل و ادارات فرهنگ و ارشاد اسلامی، هلال احمر، کانون پرورش فکری کودکان و نوجوان، دهیاری هیر و دفتر امور اجتماعی استانداری اردبیل همکاری موثری را داشته اند.

همچنین فیلمبرداری فیلم کوتاه 15 دقیقه ای دیلمانج (مترجم) به کارگردانی که در ترمینال غرب تهران انجام می شد، به پایان رسید و در حال حاضر محمد نجاریان در حال تدوین این اثر است.

دیلمانج به 2 زبان ترکی و فارسی ساخته شده و روایتگر داستان پسربچه ای است که به تصمیم مادرش برای ادامه زندگی به روستایی فرستاده می شود اما او به دنبال پدرش است ...

هادی افتخارزاده، رادوین زارعی، فرهاد اسماعیلی، فرهاد آقازاده، وجیهه حاجی آقایی بازیگران این فیلم کوتاه هستند.

فیلم سینمایی صحنه زنی به کارگردانی هم پس از آغاز فعالیت های سینمایی در تهران کلید خورد.

اولین تصویر از این فیلم در حالی منتشر شد که با چهره ها و نقش های متفاوت در این اثر سینمایی ظاهر شده اند.

با توجه به فیلمنامه اجتماعی صحنه زنی که صمدی آن را به نگارش درآورده است، فضایی ملتهب را شاهد خواهیم بود که بازیگرانی چون بهرام افشاری و مجید صالحی نیز در قالب شخصیت هایی غافلگیرکننده و متفاوت به همراه دیگر بازیگران ایفای نقش خواهند کرد.

صحنه زنی در لوکیشن های مختلفی در تهران فیلمبرداری خواهد شد و بزودی کار تدوین همزمان آن نیز انجام می شود.

بازیگران این فیلم هستند.

تهیه کننده و مجری طرح این فیلم سینمایی هستند.

شاید اکران شنای پروانه آن هم درگیر و دار روزهایی که قتل های ناموسی وجدان جمعی جامعه را خدشه دار کرده و بیش از هر زمان دیگری رخ کریه خود را نمایان ساخته است، بامسماترین فیلم این روزها و شروعی جاندار برای اکران مجدد سینماها پس از چند ماه تعطیلی باشد.

شنای پروانه فیلمی به کارگردانی و تهیه کنندگی محصول سال 1398 است. پروانه با بازی کوتاه اما قابل تأمل درگیر یک داستان تلخ اجتماعی می شود؛ یک مربی شنا که تصویرش در استخر در فضای مجازی منتشرشده و حالا خشم شوهرش را که اتفاقاً یکی از اوباش اسمی جنوب شهر است را برانگیخته است.

این داستان شروع داستان های دیگری می شود که در هر گوشه و کنارش ننگی به مراتب بزرگ تر از داغ ننگ پروانه در زندگی اجتماعی اش، روشن می شود و آدم هایی را می بینیم و می شناسیم که چطور در رذالت برجسته اند و خود را بزرگ می پندارند.

داستان و فیلم نامه شنای پروانه را علاوه بر کارگردانش نوشته اند؛ همان دو فیلم نامه نویس جوانی بودند که وقتی سال گذشته فیلم جاندار را نوشتند، می شد به استعدادشان پی برد و آن را پیش درآمدی بر مسیر رو به رشد این دو هنرمند جوان در نظر گرفت؛ درواقع جاندار به رغم ضعف هایش به عنوان اولین اثر از دو نویسنده جوان، نوید ورود فیلم نامه های جانداری را به سینمای ایران می داد که امروز و با شنای پروانه و تنها در دومین اثر از این دو می توان شکوفایی آن را مشاهده کرد.

کارگردان شنای پروانه هم اگرچه این اثر، اولین کار بلند داستانی و حضورش در سینمای حرفه ای ایران است اما پیش ازاین نیز دغدغه مندی و دل مشغولی خود را نسبت به مسائل و مشکلات فرهنگی و اجتماعی با مستندهایش به تصویر کشیده بود. معروف ترین مستند او مستد تأثیرگذار آوانتاژ است که به زندگی کارتن خواب های در حال بهبود می پردازد. این مستند موفقیت های زیادی را برای به ارمغان آورد. ازجمله اینکه او برای این مستند برنده تندیس بهترین فیلم بخش بین الملل ششمین جشنواره فیلم شهر و برنده تندیس بهترین کارگردانی فیلم های بلند از دهمین جشنواره بین المللی سینما حقیقت شد.

قبل از ساخت شنای پروانه در سال 97، اولین فیلم کوتاه داستانی خود بانام بچه خور را ساخت و در این فیلم کوتاه هم مانند مستندهایش به معضلاتی پرداخت که افراد پایین شهر با آن مواجه هستند؛ مشکلاتی چون فقر، اعتیاد، قمار و ... . مهم ترین اتفاق برای این فیلم کوتاه این بود که برنده جایزه بزرگ سی و چهارمین دوره جشنواره اودنسه دانمارک شد و فیلمش از طرف این جشنواره به آکادمی اسکار 2020 معرفی شد. با شنای پروانه نشان داد که حرف ها و توان زیادی برای درخشیدن در این عرصه دارد؛ بازی های بسیار خوبی که در این فیلم می بینیم علاوه بر قدرت بازیگرانشان ،از توان و قدرت کارگردان و صاحب اثر که امضایش روی کار است، خبر می دهد و کارت با این اولین اثرش به خوبی نشان داده است که می داند چه می خواهد و می تواند آنچه را می خواهد را به تصویر بکشد.

بازی کوتاه اما اثرگذار (در نقش پروانه)، بازی مسلط و روان (در نقش هاشم شوهر پروانه) و بازی تأثیرگذار و جذاب (در نقش حجت برادر هاشم) را می توان بهترین بازی های این فیلم به حساب آورد که نقش ها و رفتارشان را در ذهن حک می کند.

ا به قدری در نقش یک اوباش مسلط و قوی ظاهرشده است که پس از پخش قسمت هایی از بازی اش در این فیلم در فضای مجازی، برخی تصور می کردند که نه بخش هایی از یک فیلم سینمایی که بخش هایی از فیلم های یک اوباش واقعی را دیده اند؛ تسلط بر لهجه، بازی درخشان و گریم باورپذیر، سه مؤلفه اساسی امیر آقایی در شنای پروانه است که بازی و نقش وی را برجسته می سازد.

این فیلم به قدری در جذب مخاطب و اثرگذاری خوب عمل کرد که در سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر سیمرغ بهترین فیلم از نگاه تماشاگران را از آن خود کرد؛ ضمن این که ا را صاحب سیمرغ بهترین بازیگر نقش مکمل مرد و زن ساخت. این فیلم کوچک ترین نقش در سینمای ایران بود که بزرگ ترین جایزه سینمایی ایران (جشنواره فیلم فجر) را برای وی رقم زد تا گواه دیگری بر این مهم باشد که یک فیلم نامه خوب حتی کوتاه ترین نقش ها را جاودانه می سازد.

بازی های خوب این فیلم البته تنها به موارد مذکور ختم نمی شود و ما شاهد بازی ها و گریم هایی دیدنی از چهره هایی چون هستیم. اگرچه شنای پروانه سیمرغ های دیگر چون بهترین تدوین، بهترین صداگذاری و میکس و بهترین صدابرداری را هم از آن خود کرده است اما شاید گریم این فیلم هم می توانست درخور جایزه ای بزرگ باشد؛ گریم هایی که اگرچه احساس می کنید صدای هنرپیشه را می شناسید اما با تأخیر متوجه هویت آن ها می شوید؛ اتفاقی که به ویژه در مورد در نقش شاپور ودر نقش اشکان خروس شاهد آن هستیم.

شنای پروانه البته انتقادات و حواشی متعددی را از زمان اکران تا به امروز پشت سر نهاده است؛ حواشی ای چون شکایت همسر یکی از اوباش که در زندان به قتل رسیده است تا انتقاداتی از باب چرایی پرداختن به این قشر از جامعه یعنی اراذل و اوباشی که به ویژه در سال های اخیر دستاویز فیلم سازان برای محوریت و تمرکز فیلم های اجتماعی بوده اند.

یکی از نقاط ضعف و البته انتقادات هم متوجه فضای سیاه جنوب شهر از فیلم است که شباهت های مختلفی را به جهت داستان پردازی، بازی ها و حتی بازیگران با فیلم هایی چون ابد و یک روز، مغزهای کوچک زنگ زده و فیلم جاندار ایجاد کرده است. انتقادات برحقی که بر استمرار این سبک از داستان پردازی دست می گذارد و بر این مهم تأکید می کند که شاید این موضوع در فیلم سازی را به یک مد اجتماعی و نوعی از ابراز وجود برای فیلم سازان بدل ساخته است که هر بار تنها در ظاهری متفاوت و بعضاً با اسامی جدید تکرار و باز تکرار می شود.

در رابطه با این نقد البته می توان پایان بسته فیلم را تفاوت برجسته و تنوع فیلم با سایر آثاری ازاین دست دانست؛ پایانی که نه تنها به بیننده محول نمی شود بلکه نتیجه اخلاقی اش را می گیرد و با داستان هایی که پشت هم چیده است، بیننده را در انتها با این تصمیم همراه می سازد.

سکانس پایانی و جایی که حجت اگرچه در جمع خانواده نشسته است اما به تنهایی به تصویر کشیده می شود (که نماد تنهایی او در تصمیم و مسیری است که طی شده) آن هم در شرایطی که تصمیم گرفته که مرگ، بهترین مجازات برای برادرش است و فضای خانواده ای که خالی از هاشم حالا رنگ و رو دارد و یک خانواده را پس از مدت ها و سال ها تنش تصویر به می کشد را می توان پایان بندی خوبی برای این فیلم ملحوظ نظر داشت.

آرش فهیم
یک جلسه، باز هم اهمیت سینمای انتقادیِ اجتماعی و تفاوت و تعارض آن با سیاه نمایی را زنده کرد.
سعید جلیلی، از فعالان سیاسی انقلابی و عضو شورای عالی امنیت ملی در نشستی که اخیرا با گروهی از سینماگران داشته، گفته: در جلسات دیگری کارگران هپکو، آذرآب و کشت و صنعت دشت مغان اینجا آمدند و مشکلات خود را مطرح کردند. طبیعتا جنس موضع گیری و اعتراض امثال بنده در این موارد، با جنس اعتراض اهالی هنر متفاوت است. شما می توانید این مشکلات را با زبان هنر در قالب فیلم سینمایی و مستند، به تصویر بکشید و فضای رسانه ای را به نفع مردم تغییر دهید. مشکلات اخیر درخصوصی سازی چند شرکتی که ذکر شد، یکی از مصادیق مناسب جهت ورود اهالی سینما به این مسائل است تا به اصلاح روند بپردازند.
پس از انتشار این اظهارات، غلامرضا موسوی از تهیه کنندگان سینما، واکنشی کنایه آمیز نشان داد و نوشت: آقای سعید جلیلی در دیدار با سینماگرانی فرموده اند درباره مسایل کارگری فیلم بسازیم. رفیق! پاسخ اینکه فیلم سیاه نمایی است و بعد هم توقیف فیلم را شما می دهید؟ به عنوان عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام در اولین گام لطف بفرمایید فیلم های اجتماعی توقیفی همکارانم را رد توقیف بفرمایید و ترتیبی اتخاذ کنید که مسئول پروانه نمایش وزارت ارشاد باشد ونه مراکز قدرت. قطعا فرمایش شما را اجرایی خواهیم کرد.
تفاوت منظورصحبت های جلیلی و محتوای واکنش این تهیه کننده، گویای یک مسئله نرم افزاری و شناختی است؛ تضاد میان سینمای انتقادی و سیاه نمایی! مشکل همین است که آقای موسوی تصور می کند به تصویر کشیدن مشکلات کارگری، همان است که سال هاست رفقایش در جریان سینمای شبه روشنفکری و فیلم های جشنواره ای به مردم قالب کرده اند! متأسفانه سال هاست که در سینمای بدنه ایران، نوعی از فیلم با عناوین جعلی مختلفی چون سینمای اجتماعی و سینمای اعتراض و... رواج یافته است. فیلم هایی که اغلب، ارتباطی با زمان و زمانه و مردم این دیار ندارند؛ سیاهه هایی منفصل از فرهنگ و برای فرنگ؛ جیغ سبز و نعره بنفش بچه پولدارهای شاسی بلند سوار و برج آج نشین که به هوای سواحل کن و مجسمه اسکار و پاساژهای برلین و قایق های ونیز و... سرقتِ رنج می کنند و دزدی درد! کارگردان هایی که برای کارفرمایان جهان فیلم می سازند، نمی توانند صدای کارگران بیکار شده از کار را به گوش کسی برسانند! فیلمسازی که اعتقادی به عدالت ندارد و هر روز در یک میتینگ، رنگ متفاوتی می یابد و برای نیرنگ سیاستمداران قدرت پرست رقص به پا می کند را چه به فیلم ساختن درباره کارگران هپکو! خیلی از فیلمسازهایی که با سیاه نمایی کاسبی می کنند، دستشان با سرمایه دارهایی که موجب بیکاری کارگران هفت تپه شده در یک کاسه است!
این درحالی است که سینمای انتقادی همان سینمای انقلابی است و علیه سیاه نمایی!
سینمای انتقادی، نقاط کور اجتماعی و اقتصادی و سیاسی را برملا می کند تا جامعه به روشنی برسد، اما سیاه نمایی یعنی بستن روزنه نور و القای بن بست! بسیاری از فیلمسازهایی که اهل سیاه نمایی هستند، مردم را در سیاهی و یأس و نومیدی نگه می دارند تا امیدهای خودشان برای سفر به اروپا زنده بماند. این سینماگرها در آثارشان می گویند مردم ایران در بن بست گرفتار شده اند، تا گره کار خودشان در سفارت جشنواره های خرس نشان زودتر
باز شود!
سال هاست که جشنواره ای با عنوان عمار درحال برگزاری است. این جشنواره پر از فیلم هایی درباره رنج کارگرها و شلاق خوردن کامیون داران معترض و معلم هایی که حقوقشان در اختلاس به باد رفته و جانبازانی است که به خاطر اعتراض به بی عدالتی آسیب دیده اند! در این جشنواره، فیلم هایی از کوره پزخانه های اطراف تهران و کپرنشینان بلوچستان و پابرهنگان کرمان به نمایش در می آید؛ مناطقی که فیلمسازهای شبه روشنفکر و کارگزاران جشنواره های کن و مراسم اسکار، جرأت رفتن به آن را ندارند. اما برخلاف نظر دبیر شورای عالی تهیه کنندگان این فیلم ها هیچ گاه توقیف نشده اند، چون سیاه نمایی نمی کنند و صدا و تصویر واقعی کارگرها و طبقات محروم را نمایش
می دهند.

[پولاد امین] پدر من 20 سال با من اختلاف سنی داشت و بنابراین مثل دو دوست یا برادر با هم حرف می زدیم و چیزهای زیادی درباره زندگی به من یاد می داد. او دوست داشت پزشک شوم و به مردم مناطق محروم کمک کنم. اما بعد از اینکه دید می خواهم سینما را ادامه دهم، سفارش مهمی کرد و گفت اگر خواستی حرفی به مردم بزنی، یا آنها را بخندان و حرفت را بزن یا متأثرشان کن و به گریه شان بینداز. حواست باشد که مبادا مردم را بندازی به فکر- که آن وقت کلاهت پس معرکه است. چون اگر چیزی را نفهمند می زنند آش ولاشت می کنند . ابوالفضل جلیلی با آن طنز همیشگی نهفته در زیر تک تک جملاتش نقبی می زند به گفته های پدرش. در پاسخ به این پرسش که چرا فیلم هایش به نمایش درنمی آید و کسی آنها را نمی بیند. جلیلی با دلخوری خاطره اش را می گوید و می گذرد، با جملاتی که به نحو طعنه آمیزی می تواند آینه ای باشد پیش روی سینمای ایران: مشکل فیلم های من این است که مردم را به فکر می اندازد. به خدا قصد این کار را ندارم، اما شاید این مسأله به علت جنس فیلم هایم باشد . تلخ است، اما واقعیت دارد: جلیلی 15فیلم سینمایی و ده ها جایزه از فستیوال های کوچک و بزرگ سینمایی دارد، اما تاکنون هیچ یک از فیلم هایش به نمایش عمومی درنیامده و حتی سینماهای هنر و تجربه هم از نمایش فیلم های او خودداری کرده. البته در چند وقت اخیر بنیاد سینمایی فارابی شماری از فیلم های او چون دت یعنی دختر ، گال ، گل یا پوچ ، یک داستان واقعی ، ابجد ، حافظ ، داروگ ، دان ، دلبران و رقص خاک را در قالب پکیج دی.وی.دی به بازار فرستاده؛ اما کیست که نداند برای یک سینماگر مهم ترین اتفاق، نمایش عمومی فیلم هایی است که روح و روان و جانش را بر سر ساخت آنها گذاشته و برایش تلخ است دیدن انزوای فیلم هایش ...

ابوالفضل جلیلی خیلی زود می رود سر اصل مطلب: روزی از مسئولی سوال کردم که چرا فیلم های تقریبا تمام فیلمسازان حتی آنهایی که بدترین روابط را با ارشاد دارند به نمایش درمی آید، اما فیلم های من نه؛ که گفت آنها معلوم است فیلم است، اما فیلم های تو را مردم باور می کنند. او می گوید: اصلا اصل ماجرا همین است. آن مسئول می گفت در فیلم های دیگران که مثلا درباره مصایب کارگران ساخته شده، حواس مردم به این است که فلان بازیگر چه خوب نقش کارگر را بازی کرده اما در فیلم های تو، چون خود آن کارگر حضور دارد، مردم تحت تأثیر قرار می گیرند و همه چیز را باور می کنند. برای همین هم با اینکه همه فیلم های من قابل نمایش است و هیچ کدام چیزی ندارد که حساسیت ایجاد کند، اما می بینیم که سینما و تلویزیون آثاری را که از سر تا پایشان پر است از ادبیات لُمپنی نمایش می دهد و فیلم های مرا نه .
در تمام این سال ها، یعنی درست از سال 1362 که ابوالفضل جلیلی بیست وهفت ساله فیلم میلاد را می سازد تا همین امروز که فیلم مسیر معکوس را تمام کرده؛ این کارگردان پشت سر هم کار کرده و فیلم ساخته و فیلم هایش را در فستیوال های جهانی به نمایش گذاشته. اودیسه ای که حاصلش جوایز و نامزدی های پرشمار در فستیوال هایی از همه نوع، از ونیز و لوکارنو تا رم و توکیو و کرالاست. با این حال و به رغم تمام موفقیت های جشنواره ای، بسیاری از تحلیلگران و حتی سینماگران عقیده دارند مواردی چون سینمای ابوالفضل جلیلی که چرخه طبیعی سینما اعم از تولید، اکران و تولید جدید شکل نمی گیرد، نشان از اخلال در سیستم سینمای کشور دارد. به این باور، اینکه فیلمی ساخته شود و بعد از نمایش در چند فستیوال به کشوی میز کارگردان بازگردد، طبیعی و منطقی نیست و اصلا ذات و مفهوم صنعتی سینما را زیر سوال می برد. جلیلی با اینکه چنین انتقادی را کاملا رد نمی کند، اما پیداست که می خواهد از خود و سینمایش رفع اتهام کند: من به آنهایی که چنین ایرادهایی می گیرند حق می دهم. ولی مواقعی هست که فیلمساز با سرمایه تهیه کننده و با اکیپ شصت- هفتاد نفره فیلم می سازد و نتیجه اش نمایش داده نمی شود- که به نظر من فارغ از مسائل سیاسی (که هیچ گاه سانسور پسندیده نبوده و نخواهد بود) یک کار گناه هم است که ثروت کسی را هدر بدهی و زحمات گروهی را که تلاش کرده اند استعداد و توانایی شان دیده شود، نادیده بگیری. اما در مورد من ماجرا متفاوت است. چون اصلا روش فیلمسازی من متفاوت است. من در فیلمسازی نه با پول زیاد کار دارم و نه با امکانات آن چنانی؛ و برای همین هم اغلب با پول خودم فیلم می سازم و دین هیچ کس بر گردنم نیست .

فیلمسازی از نوع جلیلی
من دوربین معمولی دیجیتال خریده ام و با سه چراغ هشتصد و دو نفر دستیاری که دارم فیلم می سازم. یعنی خودم فیلمنامه می نویسم، کارگردانی، فیلمبرداری و مونتاژ می کنم و درواقع همه کارها را خودم انجام می دهم و دستیارانم هم یکی شان صدابرداری می کند و آن دیگری هم در فیلمبرداری و کارگردانی به من کمک می کند. در حقیقت ما تیم سه نفره هستیم که فیلم می سازیم و چون اغلب بازیگرانم غیرحرفه ای هستند، از این نظر هم هزینه ای روی دوش مان نیست. این نوعی فیلمسازی کاملا مستقل است که سال هاست آن را پی گرفته ایم و چون با پول خودمان هم کار می کنیم، از بابت مسائل اقتصادی فیلم هم نگرانی خاصی نداریم .
این یعنی اکران نشدن فیلم های ابوالفضل جلیلی او را آزار نمی دهد؟
نه آزار نمی بینم. به این دلیل که هیچ گاه فیلم های من اکران نشده که بخواهم به انتظار آن بمانم و نگرانی بکشم. شاید برای کسانی که کار تجاری می کنند و در بدنه سینما فعال اند، اکران نشدن کارهاشان باعث اخلال شود، چون آنها با فروش کارهاشان سراغ کارهای بعدی می روند- و حالا اکران نشدن می تواند جلوی فروش گاه سرسام آور فیلم هاشان را بگیرد. اما شرایط من متفاوت است .
جلیلی می گوید اولویتش در سینما با بیش از 90 درصد کارگردانان دیگر متفاوت است: مشکل من در سینما هیچ گاه امکانات نبوده و نیست. من با هر شرایط و با هر امکاناتی می توانم کار بکنم. مشکل من همیشه کمبود اندیشه ناب است. یعنی اگر بتوانم فکر قشنگ پیدا کنم و برسم به شخصیت قشنگ، داستان قشنگ، موضوع قشنگ یا در کل ایده قشنگ، درواقع کار خودم را کرده ام و نیاز آن چنانی به یک سری امکانات آن چنانی ندارم .

سینما به عنوان کشف و شهود
وقتی فیلمسازی چنین روند غیرطبیعی و متفاوتی پی می گیرد، می شود گفت شاید با اهدافی دیگر پا به دنیای سینما گذاشته است. اما جلیلی حتی این را هم رد می کند و می گوید در فیلمسازی جز جنبه دلیِ کار، چیز دیگری برایش جذاب نیست: فیلمسازی برای من یک عادت است. همان طور که از هشت سالگی شروع کردم به نقاشی و بعد هم خطاطی و عکاسی، از نوجوانی به این سو هم فیلمسازی بدل شده به عادتی که نمی توانم کنارش بگذارم. یعنی دلیل خاصی برایش ندارم. مثل آن کسی که ورزش یا هر چیز دیگری را دوست دارد، من هم این کار را دوست دارم. درواقع می توانم بگویم من برای دل خودم فیلم می سازم. مثل خیلی کارهای دیگری که برای دلم می کنم؛ مثلا من سال هاست آواز می خوانم، اما کسی ندیده در مجلسی بزنم زیر آواز یا به خودم به عنوان خواننده کِرِدیت بدهم، نه. من آواز می خوانم چون به من آرامش می دهد. فیلمسازی هم همین طور. نه برای پول درآوردن است، نه برای جشنواره ها، بلکه فقط می توانم آن را نوعی کشف و شهود بنامم که با حس و حالش انس گرفته ام . به باور ابوالفضل جلیلی ما یا از این ور بام پایین می افتیم یا از آن ور بام. یا خودپسندانه توقع کُرنش از همه داریم یا به نحو غیرمنطقی اظهار خاکساری و شکسته نفسی می کنیم. اما من از بچگی چون نه در گروهی بودم، نه استادی داشتم، عادت کرده ام از خودم تنیده و در خودم پروانه شوم. پس همه چیز را نوعی کشف و شهود می دانم. فیلمی می سازم تنها به این امید که چیزی که در ذهنم بوده، در فلان لحظه آن خوب از کار درآید. اگر این اتفاق بیفتد، راضی می شوم و دیگر مهم نیست کسی بابت آن مرا تشویق کند یا نکند. برای همین هم با اینکه هیچ کدام از فیلم های من تاکنون اکران نشده است، ناله نکرده ام و هیچ توقعی هم از کسی نداشته ام، آن هم در جایی که هیچ چیزی سر جای خود نیست و چیزی حساب و کتاب ندارد . اما به هر حال دیده شدن می تواند هنرمند را در تصحیح مسیر و روندی که در پیش گرفته، کمک کند. جلیلی می گوید دیده شدن را هم به دلایل خاصی دوست دارد: هر فیلمسازی دیده شدن را دوست دارد. من هم دوست دارم فیلم هایم دیده و درباره شان صحبت شود تا جوانی که فکر می کند برای اولین فیلمش باید بهترین دوربین ها و سیستم های نوری و بهترین بازیگران را در اختیار داشته باشد، ببیند که من با دو تا چراغ هشتصد یک فیلم سینمایی ساخته ام .

کرونا و دیروز و فردا
بعید است این روزها درباره جامعه، سینما یا هر چیز دیگری حرف بزنی، اما حرف کرونا وسط نیاید. ابوالفضل جلیلی می گوید فکرش چندان متوجه این میهمان ناخوانده نیست: شرایط من با بقیه مردم فرق دارد. من همیشه در دنیای خودم هستم. یعنی الان شرایطی که کرونا به وجود آورده و بسیاری از زندگی ها را تغییر داده، بر من و زندگی من تأثیری نداشته و من همان گونه زندگی می کنم که قبلا هم می کردم و همان کارها را می کنم، با این تفاوت که کمتر بیرون می روم و در مجامع حاضر می شوم .
این کارگردان درباره سخنان اندیشمندان و تحلیلگرانی هم که می گویند کرونا جوامع بشری را وارد دوره ای جدید از حیات کرده است، چندان خوشبینی ندارد: اول اینکه باید درباره کرونا بگویم به باور من این قراردادی جهانی است و یک سری مسائل پس و پشتش دارد. دوم اینکه برخلاف چیزهایی که گفته می شود، این ویروس چه تأثیری بر زندگی ها خواهد گذاشت، من حداقل در جامعه خودمان چنین چیزی نمی بینم. شاید هم چون نگاه به آینده برای ما ترسناک است و همه دنبال گذشته اند. ما همیشه از آینده ضربه خورده ایم و ضرب المثل سال به سال دریغ از پارسال را با عمق وجودمان زیسته ایم. برای همین هم از جهیدن و جلو رفتن می ترسیم .

بدون تردید مخاطب، یکی از اضلاع اصلی سینما محسوب می شود. واکنش و نوع استقبال مردم به آثار سینمایی همواره نقش موثری در کیفیت و محتوای آثار دارد. یکی از مشکلات امروز سینمای ایران این است که بسیاری از فیلمسازها از قشرهای مختلف مردم، به ویژه طبقات کم درآمد جامعه فاصله گرفته اند و به دلایل مختلفی، با اقشار فرادست و سرمایه دارها پیوند خورده اند. این پیوند، موجب تغییر در محتوا و کیفیت آثار سینمایی طی یک دهه اخیر شده است. ساخت فیلم و سریال شبکه نمایش خانگی توسط صاحبان پول های آلوده و مشکوک، یک نمونه از این پیوند است.
اکران برخی فیلم ها در برج هایی که صاحبان دستمزدهای نجومی در آنها زندگی می کنند، یکی دیگر از نمودهای این پیوند است. خبرگزاری فارس گزارش داده که اخیرا برخی از فیلمسازان فیلم هایشان را برای نمایش به این برج ها می برند. یکی از فیلم های موفق جشنواره اخیرا در برج لوکس شمال شهر که یکی از مشاهیر فوتبال ایران ساکن است به نمایش درآمده است. در مورد دیگر، فیلمی در برج صاحبان یکی از کارخانجات معروف ابزارآلات روی پرده رفته است. اما آیا سینماگران صرفا به واسطه روابط دوستانه با این ثروتمندان اقدام به این کار می کنند یا دلایل دیگری دارد؟ شواهد نشان می دهد ماجرا بیش از آن که به دلیل روابط دوستانه باشد به منظور جذب حمایت مادی از این دوستان ثروتمند است. با ادامه شرایط خاص بیماری کرونا و رکود اقتصادی سینما آیا باید شاهد سینماگرانی باشیم که با نسخه فیلم هایشان از این برج در فرمانیه به آن برج در الهیه می روند؟
تجربه نشان می دهد فیلمسازهایی که در تعامل با صاحبان سرمایه های هنگفت به فعالیت می پردازند، فیلم هایشان نیز در جهت منافع و سلایق این طیف تولید می شود.

سیروس الوند نویسنده، تهیه کننده و کارگردان سینما در گفت و گو با خبرنگار حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان ، درباره هدف برگزاری جشنواره آنلاین فیلم کوتاه کشف استعداد گفت: همه وظیفه داریم چراغ سینما را روشن نگه داریم. هنرجویانی که در آموزشگاه ها بوده اند و هستندریال نیز به توجه نیاز دارند. جشنواره آنلاین فیلم کوتاه کشف استعداد فرصتی است که آنها هم توانایی خود را محک بزنند و هنرشان را برای داوران به معرض نمایش بگذارند. آنها باید در قالب یک تا سه دقیقه فیلمی از بازی خود را برای ما ارسال کنند. فیلم های زیادی هستند که در جشنواره های رسمی فیلم کوتاه فرصت نمایش پیدا نمی کنند، اما ما چنین رویکردی نداریم. بنابراین از فیلمسازان کوتاه خواستیم، بین 5 تا پانزده دقیقه اثرشان را برای ما بفرستند.

وی افزود: داوران جشنواره آنلاین فیلم کوتاه کشف استعداد ، وزن خوبی دارند و شامل دو کارگردان، دو بازیگر و یک منتقد می شوند. فکر می کنم این به جشنواره ای که قرار است به بازیگری و فیلمسازی توجه کند، کمک می کند. داوران این جشنواره مهتاب کرامتی، آتیلا پسیانی، پوران درخشنده، جواد طوسی و خودم خواهیم بود.

کارگردان پرتقال خونی با اشاره به موضوع فیلم هایی که قرار است در این جشنواره حضور پیدا کنند، بیان کرد: این جشنواره محدودیت موضوعی ندارد و در وهله اول به فیلم هایی با موضوع عشق و مهاجرت و در مراحل بعد به آثاری با موضوع های دیگر می پردازد. در واقع فضا را باز گذاشتیم که استقبال بهتر و بیشتری صورت بگیرد. برپایی این جشنواره مخارج زیادی دارد و هنوز هیچ اسپانسری پول به ما نداده است. هر بازیگر هشتاد هزار تومان و هر فیلمساز یکصد و پنجاه هزار تومان برای حضور در جشنواره خواهد داد و فعلا به این موضوع متکی هستیم . تا بدین لحظه از هزینه های جشنواره، حق الزحمه داوران، آگهی ها و ... خبری نیست.

کارگردان زن دوم در پاسخ به این سوال که در شرایط فعلی تا چه حد به معرفی بازیگران و کارگردان های جدید نیاز داریم، اظهار کرد: من در ارشاد جلسه ای داشتم که بیشتر وقتم را به جریان پروانه نمایش مجبوریم و حمایت از درمیشیان به عنوان کارگردانی جوان، کاربلد و سالم اختصاص دادم. در صورتی که در کانون کارگردانان و جای دیگری سمت ندارم. همه می دانند قبلاً که سمتی داشتم چند فیلم را نجات دادم. این روحیه را همیشه داشته ام و جوانان را تشویق و حمایت کرده ام و خواهم کرد. معتقدم کسی جای کسی را نمی گیرد و هر نفر جای خود را پیدا می کند. زمانی که من آمدم بیضایی، تقوایی، کیمیایی، مهرجویی، فرمان آرا، نادری و ... بودند؛ ولی من هم جایگاه خود را پیدا کردم.

کارگردان دست های آلوده در پایان درباره اینکه چرا کمتر به ساخت فیلم هایی با موضوع عشق و ... پرداخته می شود، عنوان کرد: باید از دیگران بپرسید؛ همه می دانند من به این موضوع ها پرداخته ام. شاید برخی از این کار واهمه دارند و دچار سوء تفاهم شده اند. شعری در خصوص عشق از سید کاشی در ذهن دارم که مربوط به چند دهه گذشته است؛ از آن می توان فهمید که به هیچ عنوان عشق را نمی توان نادیده گرفت و این عشق مربوط به هرچیزی می تواند باشد. او می گوید: عشق از ازل است تا ابد خواهد بود/ جوینده عشق بی عدد خواهد بود/ فردا که قیامت آشکارا گردد/ هر دل که نه عاشق است رد خواهد بود

انتهای پیام/

حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی یکی از مهم ترین نهادهای فیلمسازی در سال های پس از انقلاب اسلامی بوده و سهم قابل توجهی از آثار مهم سینمایی را چهار دهه اخیر داشته اما شاید بتوان گفت در سه دهه اخیر، چرا که حوزه هنری در یک دهه اخیر بسیار کم کار داشته و سهم حداقلی در تولید سینمایی یافته است؛ وضعیتی که اکنون با تغییر مدیر حوزه هنری پس از تغییر رئیس سازمان تبلیغات اسلامی قابل تغییر و بازگشت این مجموعه به مسیر طبیعی اش است.

به گزارش تابناک ؛ حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی تا قبل مدیریت از محسن مومنی شریف تولید گسترده فیلم های مهم سینمایی را داشت. در دوره مدیریت محمدعلی زم تولید فیلم های سینمایی در حوزه هنری آغاز شد و فیلم های مهمی تولید شد که رویکرد نسبتاً متفاوتی با تولیدات بنیاد سینمایی فارابی داشت. این مسیر در دوره مدیریت حسن بنیانیان نیز تداوم یافت و با گروه متنوع تری از فیلمسازان همکاری شد. نتیجه این سرمایه گذاری حوزه هنری، خلق آثاری بود که مدیران حوزه هنری همواره به عنوان بخشی از دستاورد هنری این مجموعه از آن یاد کرده اند.

مجید مجیدی، کمال تبریزی، رضا میرکریمی، احمدرضا درویش، محمدمهدی عسگرپور، رسول ملاقلی پور، همایون اسعدیان، مازیار میری، فرج الله سلحشور و... در طول دوران فعالیت شان، شماری از مهم ترین آثارشان را با سرمایه گذاری حوزه هنری ساخته اند و در بسیاری از اوقات این همکاری منجر به خلق آثار مهمی شده است. در واقع حوزه موتور تولید آثار مهم برای سینمای ایران محسوب می شد اما از قریب یک دهه پیش این مجموعه سال به سال سرمایه گذاری کمتری در تولیدات سینمایی داشت و چهره های برجسته همکاری محدودتری با حوزه هنری داشتند.

این کاهش مستمر همکاری با سینماگران مطرح بیش از آنکه از سوی فیلمسازان باشد، از جانب سازمان سینمایی سوره حوزه هنری بود. در یک دهه اخیر همزمان با مدیریت محسن مومنی شریف تمرکز حوزه هنری بیش از آنکه بر تولید آثار برجسته باشد، بر توسعه فضای فیزیکی سینمای تحت نظر حوزه بود و مومنی شریف موفق شد سالن های سینمای تحت مدیریت بنیاد مستضعفان را تحت مالکیت و مدیریت حوزه هنری بیاورد و بدین ترتیب گستردگی سالن های نمایش فیلم تحت نظر این مجموعه بیشتر شد و حوزه هنری قدرت اصلی در این بخش شد.

اگر اخبار حوزه هنری را در سال های اخیر دنبال کرده باشید، بیش از آنکه خبری از همکاری بزرگان و فیلمسازان شاخص سینما با حوزه هنری و سرمایه گذاری صد در صدی در آثارشان را شنیده باشید، شاهد خبرهایی از بازسازی و نوسازی سالن های سینمای تحت مالکیت حوزه هنری و بهبود و افزایش صندلی این سالن ها بوده ایم؛ اقدامی مهم که در جای خود حائز اهمیت بسیار زیادی دارد اما بی شک این بخش از فعالیت نمی بایست روی بخش تولید سینمایی حوزه هنری سایه می افکند.

به اعتقاد برخی ناظران، با توجه به آنکه مومنی شریف عمدتاً چهره ای ادبی بود، تمرکز کمتری بر حوزه سینما داشت و در عوض در دوره او، فعالیت های ادبی حوزه هنری گسترش بیشتری یافت. البته این بدان معنی نیست که حوزه هنری در این دوره هیچ اثر مهمی تولید نکرد اما این تولیدات بسیار اندک بوده و شمار و کیفیت شان قابل مقایسه با دو دوره پیشین نبود. در پنج سال این وضعیت تشدید شده بود و بخش قابل توجهی از سرمایه حوزه هنری به فیلمسازان جوانی سپرده شد که محصول نهایی شان قابل مقایسه با سرمایه گذاری ها نبود و عملکرد حوزه هنری در این بخش ناامیدکننده می نمود.

از قضا در همین یک دهه سازمان اوج از این فرصت استفاده کرد و مجموعه ای از تولیدات از جمله برخی از فیلم های سینمایی مهم را به نام خود ثبت کرد؛ هرچند اوج نیز گروه کالتی را داشت و به خصوص در دو سال اخیر در حال افتادن به دامی است که مسیر فیلمسازی حوزه هنری در پنج سال اخیر گرفتارش شده بود و آن تامین بودجه فیلمسازانی است که می کوشند با بودجه این نهادها فیلمسازی را یاد بگیرند و این اعتبارات را پشتوانه ای برای کسب تجربه می کنند و خروجی نهایی تلاش شان یک اثر درخشان و ماندگار نمی شود.

اکنون در دوره مدیریت جدید حوزه هنری با تصدی محمد مهدی دادمان انتظار می رود حوزه به مشی که از ابتدای تاسیس تا یک دهه پیش داشت بازگردد و فیلم های سینمایی با تکیه بر سرمایه های سینمای ایران و چهره های شاخص سینما که در گذشته همکاری شان خاطرات ماندگاری را برای اهالی سینما برجای گذاشته، ساخته شود.

این فیلم ها قاعدتاً می بایست درباره مسائل کلیدی نظیر دفاع مقدس، انقلاب و مباحث مهم فرهنگی و اجتماعی باشد که بخش خصوصی انگیزه کمتری برای ورود به آنها دارد. قاعدتاً منطقی حوزه هنری به عنوان دارنده بیشترین سالن سینما در ایران نیست که فیلم های مهم تولید نکند، هرچند درباره بازدهی این تعداد بالا از سالن ها در سال های اخیر نیز مباحثی مطرح است که تابناک به صورت مجزا به آن خواهد پرداخت. باید دید چه میزان این توصیه های حرفه ای عملیاتی می شود و آیا موتور تولید فیلم های سینمایی حوزه هنری در همین سال جاری دوباره روشن می شود؟

به گزارش خبر24 ، حدود یک ماه پیش بود که انجمن سینماداران سینمای ایران با ارسال نامه ای رسمی خطاب به منوچهر شاهسواری مدیرعامل خانه سینما اعلام کرد که دیگر به عنوان یک صنف زیر مجموعه این نهاد فعالیت نخواهد کرد و از این به بعد به صورت مستقل به فعالیت صنفی خود ادامه می دهد.

این اتفاق یکی از جدی ترین چالش های خانه سینما در طی سال های اخیر است. جدایی یکی از زیرمجموعه های مهم خانه سینما اتفاقی است که می تواند نشانه و آغازی بر فروپاشی این نهاد صنفی در ادامه فعالیت آن باشد. اگر زمانی اهالی سینما مدعی اعمال نظر و فشار دولت ها برای تعطیلی این نهاد صنفی بودند؛ حالا شرایط به شکلی است که گویا خود اهالی سینما دیگر انگیزه ای برای ادامه فعالیت این نهاد با شیوه فعلی مدیریت آن ندارند.

تازه ترین نشانه بر این موضوع را باید استقبال جامعه صنفی تهیه کنندگان از خروج سینماداران از خانه سینما دانست. در بخشی از بیانیه این نهاد صنفی در حمایت از تصمیم خروج سینماداران از خانه سینما آمده است: اقدام خردمندانه ای که اگر به دیگر صنوف کارفرمایی تسری یابد بی شک بهره مندی از برکات آن در ابتدا نصیب خانه سینما خواهد شد، خروجی که زمینه را برای حضور پررنگ سایر صنوف کارگزاری در اداره خانه مهیا ساخته و کدام عقل سلیمی است که آن را موجب تحول و شکوفایی خانه آن هم به دست صنوف کارگزاری نداند؟

این چالش درون صنفی در شرایطی به وقوع پیوسته که خانه سینما در چند ماه اخیر با بخش دولتی سینما نیز چالش های جدی داشته است؛ از جمله این چالش ها می توان به ماجرای تشکیل شورای صنفی نمایش در دوره جدید آن و چالش میان تعدادی از صنوف خانه سینما با مدیران سینمایی وزارت ارشاد اشاره کرد که سرآغاز باز شدن زخم هایی قدیمی و حملات تند و تیز کلامی شماری از چهره های سینمایی به یکدیگر شد.

نکته دیگر مسئله اساسنامه جدید خانه سینماست که در آخرین جلسه مجمع عمومی این نهاد به دلیل نقایصی که داشته به تصویب نرسیده است؛ بزرگترین چالش نیز در این حوزه قرار گرفتن صنوف خانه سینما به عنوان زیرمجموعه وزارت کار است که در آن صورت قواعد تولیدی سینمای ایران باید منطبق بر قوانین وزارت کار پیش رود و همین موضوع معادلات تولید در سینمای ایران را با چالش های جدی روبرو می کند.

به گزارش خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، صدور پروانه ساخت از سوی صداوسیما مخالفان و اندک موافقانی دارد که این اتفاق را به بحث مهم این روزهای سینماگران ایرانی تبدیل کرده است.

موافقان این اتفاق معتقد هستند با صدور پروانه ساخت از سوی صداوسیما دیگر خبری از پول های کثیف و به تبع آن بالا رفتن دستمزدها و هزینه تولید سریال ها نخواهد بود اما منتقدان این اتفاق معتقد هستند که صدور پروانه ساخت از سوی سازمان صداوسیما منجر به سخت گیری های بیشتر و محدود شدن فضای تولیدات در پرداخت به موضوعات مختلف می شود که طبیعتاً در این شرایط به طور قطع مخاطبان شبکه نمایش خانگی به شدت کاهش پیدا کرده و این رسانه دچار مشکلات بسیاری در جلب نظر مخاطبان می شود.

مفید: در تلویزیون به سریال سازی و برنامه سازی احتیاج داریم/ اکثر سرمایه گذارهای شبکه نمایش خانگی دغدغه فرهنگی اجتماعی ندارند

بهروز مفید، تهیه کننده سینما و تلویزیون، در گفت وگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، اظهار داشت: صدور پروانه ساخت از سوی سازمان صداوسیما را به خودی خود نه اتفاقی خوب و نه اتفاقی بد می دانم چون همه چیز به عملکردی برمی گردد که متولی صدور مجوزها قرار است داشته باشند.

مفید خاطرنشان کرد: به عنوان یک تهیه کننده برای من اتفاقی مثبت است که در خدمت تولید باشد و اگر یک اتفاق به تولید در حوزه شبکه نمایش خانگی کمک کند فرقی ندارد که در سازمان صداوسیما رخ دهد یا وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی. به عنوان یک تهیه کننده که سال هاست در حوزه تولید فعالیت می کند به نظرم باید از فیلمنامه هایی حمایت شود که قصه هایشان به مسائل روز جامعه مربوط است.

او افزود: امروز شبکه نمایش خانگی کاملاً اقتصادی شده و افرادی که در این رسانه سرمایه گذاری می کنند دغدغه سینما و مسائل فرهنگی اجتماعی ندارند. از رفتارهایشان و عکس هایی که از آن ها در فضای مجازی منتشر می شود متوجه می شویم که دغدغه اصلی شان ارتباط برقرار کردن با بازیگران و عکس گرفتن با آن ها است.

تهیه کننده سریال هشت و نیم دقیقه در ادامه گفت: آثار تولید شده در شبکه نمایش خانگی وارد خانه ها می شود و قطعاً نیاز به یک حمایت معنوی دارد تا در این رسانه فیلمنامه های خوب ارائه شوند و به تولید برسند. شاید وزارت ارشاد در حوزه حمایت مالی بودجه لازم را نداشته باشد و به همین دلیل صداوسیما بتواند با سیاست حمایت از تولیدات شبکه نمایش خانگی در حوزه تبلیغات، محتوا و بودجه به کمک این رسانه بیاید.

این تهیه کننده در ادامه تأکید کرد: قطعاً مدیران تلویزیون از تفاوت های شبکه نمایش خانگی و تلویزیون مطلع هستند و باید این نکته را هم مدنظر داشته باشیم که یک وجه تمایزی بین تولیدات تلویزیون و شبکه نمایش خانگی وجود دارد. تلویزیون به دلیل در دسترس و رایگان بودن مخاطبان بیشتری دارد و مردم در خانه می توانند با روشن کردن تلویزیون برنامه ها و سریال ها را ببینند اما در شبکه نمایش خانگی انتخاب وجود دارد و آثار این رسانه باید در فضایی بازتر روایت شوند و این فضای باز و آزاد به معنای رها کردن این رسانه در محتوا نیست.

او افزود: به هر حال مردم انتظار دارند محصولی که برایش پول می دهند و خریداری می کنند با اثری که در تلویزیون می بینند باید تفاوت هایی داشته باشد. در عین حال که باید رضایت مخاطب از کیفیت آثار را مدنظر داشت باید آثاری تولید شوند که به لحاظ محتوایی قابل دفاع باشند و از طرفی بازگشت سرمایه نیز داشته باشند.

مفید با اشاره به موفقیت برنامه هایی مثل عصر جدید و دورهمی در تلویزیون گفت: در همه جای دنیا حرف اول در تلویزیون را سریال ها نمی زنند و تلویزیون ها بیشتر با برنامه های مهیج و جالب به جلب مخاطب توجه دارند. با این حال نمی توان سریال سازی را از تلویزیون حذف و تنها به برنامه سازی فکر کرد؛ قدرت و توانایی ساخت سریال و برنامه در تلویزیون وجود دارد.

خوشخو: وزارت ارشاد و فیلمسازان باید جلوی این اتفاق را می گرفتند/ تلویزیون به هیچ عنوان سریال سازی را کنار نمی گذارد/ اگر مجوز با صداوسیما بود هیولا هم ساخته نمی شد

آرش خوشخو، منتقد سینما و تلویزیون، در گفت وگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، اظهار داشت: شبکه نمایش خانگی رسانه ای است برای تولید آثاری مربوط به سلیقه های غیر تلویزیونی و به طور قطع اگر شبکه نمایش خانگی زیر نظر تلویزیون باشد دیگر کارایی خود را از دست می دهد.

خوشخو تصریح کرد: هدف از انتقال شبکه نمایش خانگی از وزارت فرهنگ به صداوسیما مقابله با پول های کثیف در این رسانه نیست و مشکل اصلی به محتوای چند سریال مثل دل و دیگر آثار منوچهر هادی برمی گردد و بر هیچکس پوشیده نیست که محتوای چند سریال پخش شده در این رسانه چند تن از مقامات فرهنگی را ناراحت کرده و آن ها در تولیدات شبکه نمایش خانگی تقاضای تجدید نظر کرده اند که در پی آن شاهد چنین تغییرات و اتفاقاتی هستیم.

این منتقد در ادامه گفت: ما در فضای ایدئولوژیکی زندگی می کنیم و سیاست هایمان کاملاً بر پایه ایدئولوژی حاکم مشخص می شود و تصور داشتن اقتصاد آزاد در حوزه فرهنگ یک تخیل غلط است که هیچ گاه امکان دستیابی به آن وجود ندارد. اگر وزارت فرهنگ با دقت بیشتر به شبکه نمایش خانگی نظارت داشت و محتوای آن را کنترل می کرد و تولیدکننده ها هم برای دستیابی به سود مالی کل یک صنعت را به خطر نمی انداختند. امروز تنها تهیه کننده های سنتی ما که قدرت خود را در سینمای خانگی از دست داده اند موافق صدور پروانه ساخت از سوی صداوسیما هستند.

او افزود: صدور مجوزهای شبکه نمایش خانگی از سوی صداوسیما و به نوعی رفتن این رسانه زیر نظر صداوسیما به هیچ وجه اتفاق خوبی نیست اما به راحتی می شد این اتفاق را پیش بینی کرد و هیچ نیازی به هوش بالایی نبود. یک هوش متوسط هم این را می فهمید که وقتی در یک سریال روابط افراد بی قاعده است و یک نفر با نفرات متعددی رابطه دارد ممکن است حساسیت برانگیز باشد و مسئولان در وزارت فرهنگ می توانستند با درایت جلوی این اتفاق را بگیرند.

خوشخو در ادامه تأکید کرد: صداوسیما می خواهد سریال سازی در هر دو عرصه را از آن خود کند و امکان ندارد ساخت سریال برای تلویزیون تعطیل شود و صداوسیما این بخش پربیننده را از دست نمی دهد. این رسانه فقط به ساخت و پخش سریال در شبکه نمایش خانگی فکر کند. تلویزیون بیشتر قصد دارد نقش نظارتی بر تولیدات داشته باشد و محدودیت هایی که در این رسانه وجود دارد را در شبکه نمایش خانگی نیز اعمال کند.

این منتقد در پایان درباره بازگشت سینماگرانی که سال ها در تلویزیون کار نکرده اند، گفت: به بازگشت هنرمندانی مثل حسن فتحی که سال هاست دیگر در تلویزیون کار نمی کنند خوش بین نیستم و این اتفاق به برخورد مسئولان صداوسیما با این هنرمندان برمی گردد که بعید می دانم برخورد مناسبی داشته باشند چرا که هیچ یک از مدیران فعلی این ویژگی را ندارند که برخورد منطقی و مناسب داشته باشند./3

| گروه فرهنگی |
سینمای هنر و تجربه در کنار سایر بخش های حوزه سینما روزهای خوشی را پشت سر نمی گذارد. اکران آنلاین برخی فیلم های این حوزه هم گویا با استقبال زیادی مواجه نشده و علاقه مندان و فعالان این بخش روزهای خوبی را سپری نمی کنند. از آغاز هنرنمایشی تا امروز هزاران هزار فیلم مهم تاریخ سینمای ایران که دارای ارزش های هنری و تجربی بسیار بالایی بوده اند اکران نشده و از چرخه نمایش سینماها حذف و یا در صورت اکران به بدترین نحو ممکن تحقیرشده اند همه این ها به دلیل عدم وجود عوامل و شاخص ها و جاذبه های اقتصادی بوده که پس از تجربه های ناموفق درراه اندازی گروهی سینمایی برای نمایش این نوع فیلم ها سرانجام در سال 1392 گروه سینمایی هنر و تجربه شکل گرفت.
توجه به حوزه سینمای هنروتجربه شاید از فرصت های مهمی باشد که فیلم سازان جوان و با آتیه بتوانند در آن خودی نشان داده و تجربه بالایی کسب کنند. تربیت طبیعی سینماگران آینده سینمای ایران در مواجهه منطقی با مخاطبان جهت ارتقای کیفی سطح نیروی انسانی آینده سینمای ایران در چرخه نمایش فیلم های نوآمدگان در سینماهای کشور ازجمله مواردی است که در توجه به این بخش از سینما محقق خواهد شد.
مینا بزرگمهر از کارگردانان فعال در سینمای هنر و تجربه نیز با اشاره به اینکه ایده های حمایتی سینمای هنروتجربه از آثار مستند و تجربی می تواند ظرفیت های این حوزه را افزایش دهد گفت: هنروتجربه راه درستی را در پیش گرفته و پتانسیل کافی را داراست، اما در شیوه برنامه ریزی و تبلیغاتش نیاز به کمی اصلاحات دارد. اگر تبلیغات هنروتجربه متمرکز شود، مخاطب گیج نمی شود و می داند چه فیلمی، چه زمانی و کجا روی پرده است. تعدادی از مخاطبان، دغدغه دیدن فیلم های خاصی رادارند و با فیلم های سینمایی بدنه ارتباط چندانی برقرار نمی کنند. اگر پراکندگی اکران فیلم ها از هنروتجربه برداشته شود واقعا بسیاری از مشکلاتش حل خواهد شد.
وی افزود: اصولا در هر اتفاقی برای جذب مخاطب و نگه داشتن او نیاز به ایجاد عادت است حتی در ذهن مخاطب که بداند فلان روز اتفاق خاصی در سینمای هنروتجربه رخ می دهد و چند فیلم خاص را اکران می کنند یا فیلم ها حداقل یک روز و ساعت ثابت برای فیلم شان داشته باشند و باقی سانس ها می تواند گردشی باشد و این سانس ثابت دقیقا همان کار پاتوق ذهنی را برای فیلم ها می کند و باعث عادت مخاطبان به برنامه های هنروتجربه می شود. از طرف دیگر هنروتجربه می تواند پلتفرم خاصی برای خودش طراحی کند یا با طرح هایی مثل جشنواره های کوچک، مخاطب جذب کند، منظورم جشنواره ای نیست که جایزه و... داشته باشد بلکه جشنواره هایی طراحی کنند که مخاطب با رأی دادن خودش به فیلم ها به نوعی با اثر درگیر شود. این کار باعث دیده شدن بیشتر هنروتجربه و ایجاد پاتوق هایی برای این گروه سینمایی می شود و کلیت ماجرا رشد خواهد کرد .
جعفر صانعی مقدم، مدیرعامل هنروتجربه نیز با تأکید بر سیاست حمایت از سینمای مستقل گفت: تعداد زیادی از فیلم سازانی که فیلم هایشان در گروه هنروتجربه اکران می شود افرادی مستقل هستند که با بودجه شخصی آثار خود را ساخته یا حداکثر کمک بسیار اندکی دریافت کرده اند .کمک هایی که در مقابل بودجه ها و امکانات فراوان اختصاص یافته به فیلم های بزرگ ، اصلا قابل ذکر نیست. این ها را بر اساس آمار و مستندات می گویم . بعد همین فیلم های مستقل و واجد ارزش های سینمایی از چرخه اکران دور بوده اند و امکان دیده شدن نداشتند،حالی است که آبرو و اعتبار اصلی سینمای ایران در این بخش است . سینمای هنروتجربه با هدف ارتقای سطح کیفی و هنری آثار سینمایی و ایجاد انگیزه برای فیلم سازان جوان، کار خود را آغاز کرد و در این مسیر به موفقیت های قابل توجهی دست یافت. فیلم های ماهی و گربه ، پرویز و... ازجمله آثاری بودند که با اکران در هنروتجربه امکان دیده شدن پیداکرده اند.
وی در ادامه درباره نقش دولت در نمایش فیلم های هنروتجربه گفت: دولت حداقل کمکی را که می توانسته با سخت گیری فراوان به سینمای هنری و تجربی کرده و برای اولین بار است که در بخش اکران پولی را خرج می کند. یعنی پول اجاره 6 سالن از طریق مؤسسه هنروتجربه را می دهد. باقی سالن ها هم نصف نصف در فروش فیلم با تهیه کننده شریک می شوند و رقمی را از دولت دریافت نمی کنند. صانعی با اشاره به اهمیت توجه به کسب وکار خرد در سینما ادامه داد: بسیاری آمده اند ادعای از بین بردن رانت را مطرح کردند اما در هنروتجربه سازوکاری ایجادشده که فیلم ساز خود درگیر کار باشد و سود خود را از فروش فیلم ببرد.این روش باعث جریان یافتن سرمایه های خرد و گسترش عدالت اقتصادی می شود.
آرمان خوانساریان، کارگردان و فیلم نامه نویس نیز با تأکید بر این نکته که دولت و ارگان های مرتبط باید برای فیلم های تجربه گرا و هنری، استراتژی درست و درازمدتی داشته باشند و به فیلم سازان جوان کمک کنند تا فیلم های تجربی خود را بسازند، گفت: اگربرگردیم به سال های قبل که با کارگردان هایی نظیر سامان سالور، محسن امیریوسفی، علیرضا امینی و...سینمای تجربی به معنای واقعی کلمه شکل گرفت و بسیاری از این فیلم ها جایی برای اکران عمومی نداشتند و طبیعتا بحث اکران آنلاین هم مطرح نبود اما با حمایت های درست دولتی که صورت می گرفت، سینمای تجربه گرا به حیات خود ادامه می داد.
مهم ترین نکته در سینمای تجربی این است که باید اجازه تولید داشته باشد و ارگان و نهادی از این سینما حمایت کند. مطمئنا بحران در سینمای تجربی، بحران تولید است و قبل از بسته شدن سینماها هم وجود داشت و در حال حاضر بحث اکران فیلم های تجربی در مرتبه بعدی قرار دارد.
وی ادامه داد: ساخته نشدن آثار تجربی منجر به نزول سطح توقع بیننده شده است. فیلم های مهم دهه های قبل را به خاطر بیاورید که در عین تجربی و مهم بودن، در زمان خودشان به فیلم هایی پرفروش تبدیل شدند. فیلم هامون داریوش مهرجویی که در دوره هشتم جشنواره فجر بسیاری از جایزه ها را برد و در اکران فیلمی پرفروشی هم شد یا سگ کشی بهرام بیضایی در سال 80 نمایش داده شد و پرفروش ترین فیلم سال شد و کاغذ بی خط ناصر تقوایی که همین امروز اگر قرار بر اکران آن ها باشند، فقط در گروه هنروتجربه باید اکران شوند چون سطح سلیقه عموم مردم به سمت دیگری سوق داده شده است. به دلیل تولید فیلم های نازل و سطحی، به طرز عجیبی سلیقه مخاطب هم نزول کرده است. امروز فاصله مخاطب فرهیخته ای که پیگیر فیلم های هنروتجربه است با بیننده عام، ژرف و باورنکردنی است.

به گزارش خبرنگار ایمنا، در اخبار تکمیلی عنوان شد که بهنام بانی، خواننده پاپ کشورمان، در اولین حضور خود به عنوان بازیگر، در گشت ارشاد 3 جلوی دوربین خواهد رفت. همچنین در این اخبار آمده بود که در پی عدم توافق مالی حمید فرخ نژاد به عنوان بازیگر ثابت گشت ارشاد 1 و 2، با سازندگان گشت ارشاد 3، بهنام بانی جایگزین این بازیگر شد. او قرار است در این فیلم، نقش خواننده ای را بازی کند که برای برگزاری کنسرت در شهر مشهد با مشکلاتی روبه رو است.

حضور بهنام بانی به عنوان بازیگر، واکنش های زیادی را به همراه داشت. این که یک خواننده، بدون هیچ پشتوانه تجربی یا آکادمیک، یکی از نقش های اصلی یک فیلم سینمایی پر مخاطب را از آن خود می کند، یکی از آسیب های جدی سینما به شمار می رود. این در حالی است که بسیاری از دانش آموختگان رشته بازیگری در دانشگاه ها یا مراکز آموزشی و یا بازیگران تئاتری که سال هاست در سالن های تاریک و نمور، خاک صحنه می خورند با پشتوانه غنی تجربه خود، برای به دست آوردن نقشی هر چند کوتاه در فیلم های سینمایی و یا مجموعه های تلویزیونی، بارها و بارها، پله های دفاتر سینمایی را بالا و پایین کرده اند و انواع تست های بازیگری را گذرانده اند، اما هرگز نتوانسته اند از سد محکم انتخاب های مافیایی بگذرند. در میان بازیگران تئاتر، استعدادهای فوق العاده ای وجود دارند که هر کدام به تنهایی می توانند بار دراماتیک یک فیلم سینمایی را بر دوش بکشند. اما متأسفانه به دلایل بسیاری که مهم ترین آنها نگاه به گیشه است، هرگز این فرصت را نمی یابند تا استعداد و هنرشان را به نمایش بگذارند.

در چنین شرایطی این فرصت در کمال ناباوری، نصیب یک خواننده پاپ می شود که هیچ تجربه ای در عرصه بازیگری ندارد و تنها ویژگی مثبت او شناخته شده بودنش به واسطه خواننده بودنش است. البته حضور بازیگران در عرصه خوانندگی و نقل مکان خوانندگان به وادی بازیگری، مساله تازه ای نیست و از سالیان قبل وجود داشته است. درست است که در بین هنرهای مختلف، بازیگری و خوانندگی طرفداران بیشتری دارد، اما هر کدام از این هنرها توانایی و استعداد خودش را لازم دارد و پرطرفدار بودنشان به معنای نزدیکی آنها به هم نیست.

با این حال به نظر می رسد تنها دلیل این نقل مکان ها، عطش شهرت و بیشتر دیده شدن باشد. وقتی بازیگری در سینما کم کار شده باشد، به سراغ بازیگری می رود و یا خواننده ای که فکر می کند در اذهان عمومی رو به افول است، شانس خود را در بازیگری محک می زند.

برای آن که بتوان درباره بازیگری بهنام بانی قضاوت کرد، باید تا زمان اکران شدن گشت ارشاد 3 منتظر ماند و دید این خواننده می تواند استعداد تازه ای در عرصه بازیگری باشد یا باید به خواننده بودنش اکتفا کند.

در ادامه نگاهی داریم به لیست برخی از خواننده هایی که بازیگری را نیز تجربه کردند:

فرزاد فرزین

در میان خواننده هایی که بازیگری را تجربه کرده اند، فرزاد فرزین سنگین ترین کارنامه را دارد. او بازیگری را با فیلم پسران آجری، ساخته مجید قاری زاده آغاز کرد و بعد از آن در فیلم های کنسرت روی آب، سگ های پوشالی و سریال های عاشقانه، رقص روی شیشه و مانکن به ایفای نقش پرداخت. به نظر می رسد بازیگری برای فرزین جدی است، هرچند تا کنون نقطه عطفی در کارنامه بازیگری خود بر جای نگذاشته است.

رضا یزدانی

بعد از فرزاد فرزین، رضا یزدانی دومین خواننده ای است که به صورت جدی در عرصه بازیگری نیز فعال است. او برای نخستین بار در فیلم تهران، سیم آخر ساخته مهدی کرم پور در نقش خودش یعنی یک خواننده جلوی دوربین رفت، اما بعدها در آثاری همچون بوی گندم، تیک آف، سوفی و دیوانه، کروکودیل، آبی به رنگ آسمان، تعطیلات رویایی، خوک و مجموعه تلویزیونی از یادها رفته، نقش آفرینی نمود.

رضا یزدانی به دلیل فیزیک و استایل خاص اش، برای ایفای برخی از نقش ها و کاراکترها مناسب است.

حمید عسکری

حمید عسکری، خواننده پاپ کشورمان که تا کنون پنج آلبوم رسمی منتشر کرده، دیگر خواننده ای است که بازیگری را نیز تجربه کرده است. او در فیلم هایی همچون دو دوست، شانس و عشق و تصادف در نقش یک خواننده جلوی دوربین رفته است. عسگری هیچ گاه نتوانست در قامت یک بازیگر استاندارد ظاهر شود و همان نقش آفرینی های انگشت شمارش هم چنگی به دل نزد.

بنیامین بهادری

بنیامین بهادری در عرصه موسیقی به اندازه ای اسم و رسم دارد که لازم نباشد خود را آلوده بازیگری کند. ولی با این وجود در فیلم سلام بمبئی به کارگردانی قربان محمدپور به همراه همسرش شایلین محمودی جلوی دوربین رفت. اما همین یک تجربه هم، برای او چندان موفق نبود و به نظر می رسد عطای بازیگری را به لقایش بخشیده باشد.

مازیار فلاحی

مازیار فلاحی دیگر خواننده ای است که اتفاقاً به سبب حضورش در سریال قلب یخی، بیشتر در زمینه خوانندگی شناخته شد! او همچنین در دو فیلم دختران و یادم تو را فراموش نیز نقش آفرینی کرده است که برای بازی در فیلم یادم تو را فراموش به کارگردانی علی عطشانی، توانست جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل مرد و بهترین آهنگسازی را از جشنواره بین المللی فیلم ویند آمریکا، از آن خود نماید.

زانیار خسروی

زانیار خسروی، دیگر چهره جوان عرصه خوانندگی است که او هم بازیگری را در فیلم برف روی کاج ها به کارگردانی پیمان معادی و سریال عشق تعطیل نیست، کاری از بیژن بیرنگ تجربه کرده است. زانیار هم در این زمینه موفق نبود و نتوانست بازیگری را ادامه دهد.

میثم ابراهیمی

میثم ابراهیمی هم بعد از خواندن تیتراژ سریال دردسرهای عظیم، تصمیم گرفت بازیگری را تجربه کند. او در فیلم سینمایی حس خوب زندگی به کارگردانی فرناز امینی و سریال همسایه ها جلوی دوربین رفت، اما ماجرای بازیگری اش به همین جا ختم شد تا همچنان در خوانندگی فعال بماند.

رضا صادقی

رضا صادقی در وادی خوانندگی، آنقدر مطرح و پر کار هست که برای دیده شدن بیشتر نیازی به بازیگری نداشته باشد. با این حال در فیلم بی خداحافظی به کارگردانی احمد امینی در نقش خودش جلوی دوربین رفت، فیلمی که زندگی این خواننده را به تصویر می کشید، اما بر خلاف پیش بینی ها در گیشه موفق نبود. صادقی بعد از آن به عنوان بازیگر، جلوی دوربین ظاهر نشد.

کد خبر 432047

علی اکبر تحویلیان می گوید: ادعای صداوسیما مبنی بر اینکه شبکه نمایش خانگی باید زیر نظرش کار کند، از این جهت بوده که کم کاری های در حوزه نظارت روی تولیدات آن از سوی وزارت ارشاد صورت گرفته است اما مبنای قانونی ندارد چراکه طبق قانون، هرچیز که در دایره رسانه صوت و تصویر فراگیر باشد زیرمجموعه سازمان صداوسیما قرار می گیرد؛ درحالیکه وی او دی ها رسانه فراگیر نیستند. بخش غیر سینمایی باید به صنف زیر نظر ارشاد واگذار شود.
علی اکبر تحویلیان (تهیه کننده سینما و تلویزیون) درباره مشکلاتی که در وزارت ارشاد برای واگذاری بسیاری از وظایف به صنوف وجود دارد، به خبرنگار ایلنا گفت: آنچه که اکنون ما در بخش تصویر با آن روبه رو هستیم، چه بخواهیم چه نخواهیم، وجود دو حوزه عملکردی است که یکی از آنها مربوط به حوزه سینما و دیگری حوزه های غیر سینمایی را شامل می شود. این دو حوزه از یک جنس نیستند تا بتوان بر هر دو آنها یک نوع حاکمیت را با دستورالعملی ثابت پیش برد. تجربه این چندین سال هم همین را به ما نشان می دهد. با وسعت گرفتن شبکه نمایش خانگی، پیشرفت های تکنولوژیکی در این زمینه به وجود آمده که متاسفانه ارشاد نتوانسته خودش را با آن سرعت پیش ببرد. این دوگانگی و این چالش بحث برانگیز باعث سردرگمی همه ی ما شده است.

وی ضمن بیان اینکه این دو حوزه نیاز به تصمیم گیری و روش کاری متفاوت است که زیر یک چتر باشند، ادامه داد: باتوجه به اینکه در پلتفرم ها، تولیداتی غیر از نمایش خانگی نیز تولید می شود، می توان اسم آن را حوزه غیر سینمایی گذاشت که بسیار وسیع بوده و تامین محتوا آن در وی او دی ها باید در سطح کلانی صورت بگیرد. اما باتوجه به اینکه از زمان تاسیس این حوزه بیشتر از 20 تا 25 سال نمی گذرد، افراد حاضر به پذیرش این مسئله نیستند که این حوزه دیگری است که نیاز به ترکیبی متفاوت دارد. در این حوزه تولید انبوه صورت می گیرد ولی یک تهیه کننده در حوزه سینما خیلی تلاش کند بیش از یک یا دوفیلم را در یکسال نمی تواند بسازد.

نهادی برای بیمه افراد حاضر در کارهای غیرسینمایی وجود ندارد
تحویلیان ادامه داد: این مواردی که گفتم برای حوزه غیر سینمایی مشکلاتی به وجود آورده است. به عنوان مثال افراد بسیاری در حوزه غیر سینمایی مشغولند که متاسفانه بیمه نیستند و مرجعی هم برای بیمه شدن آنها وجود ندارد. خانه سینما اساسنامه ای دارد که بر طبق آن افرادی که کار سینمایی کرده اند به آنجا مراجعه می کنند و با ارائه کارهای خود از مزایای بیمه و موارد دیگر آن بهره مند می شوند. ولی افرادی که غیر سینمایی هستند چطور باید بیمه شوند؟ اکنون نزدیک به 10 سال است که صنفی با نام انجمن صنفی شرکت ها و موسسات فیلمسازی تاسیس شده که مجوز آن را هم وزارت ارشاد صادر کرده است. این انجمن به اندازه ای کار دارد که نمی توان برای آن حدی قائل شد ولی آنطور که باید از طرف ارشاد به آن بها داده نمی شود.

دولت در واگذاری کارها به صنف صادق نیست
این تهیه کننده در ادامه اظهار داشت: سازمان سینمایی دو بال خیلی مهم و بزرگ دارد که یکی بخش سینما آن بوده و دیگری بخش غیر سینمایی آن است. باید بدانیم که این دو بخش به راحتی کنار هم جمع نمی شوند. البته می توان هر دو آنها را زیر چتری به اسم صنعت تصویر کشور قرار داد اما چون دو جایگاه، خواسته و روش دارند، گوناگون هستند و اصلا امکان پذیر نیست که بتوانند در یک نقطه ای یا با یک روش کار کنند. این یکی از معضلات بزرگ است که اکنون با آن مواجه هستیم. دولت ادعایش واگذاری کارها به صنف است ولی از نظر من در عمل به این ادعا صادق نیست و صداقتی که باید برای واگذاری کارها به صنف داشته باشد را ندارد چراکه در شرایط کنونی وزارت ارشاد بدون اینکه صنوف مختلف را در جریان امور بگذارد، در مورد مسائل مختلف تصمیم گیری می کند.
وی افزود: مهمترین بخش همه این موارد تایید صلاحیت تهیه کنندگان برای ورود به چرخه تولید است که باید به صنوف واگذار شود. این مسئله در بخش سینمایی باید به صنف خانه سینما واگذار شود و در بخش غیر سینمایی آن باید به صنوف مرتبطش واگذار شود. در واقع این صنوف هستند که باید درباره ورود افراد در حوزه تدوین، تصویربرداری، صدابرداری و موارد از این دست تصمیم گیری کنند.
تحویلیان همچنین درباره اینکه با این تفاسیر آیا بخش غیر سینمایی باید در اختیار صنف نام برده (انجمن صنفی شرکت ها و موسسات فیلمسازی) قرار گیرد، بیان کرد: این حداقل کاری است که باید انجام شود. به این صورت تا وقتی که بخواهند یک مجتمع یا جمع بزرگتری به این منظور درست کنند، باید ابتدا آن را از این طریق راه بیاندازند. این صنف در سال 1386 به دعوت معاونت ارزشیابی آن زمان و توسط افرادی همچون ایرج محمدی، رسول توکلی، علیرضا حسینی و چندین نفر دیگر تاسیس شد و مجوز خود را از وزارت ارشاد گرفته است.
وی افزود: از ابتدای تاسیس این صنف بنا بود که آرام آرام حوزه غیر سینمایی داخل آن بیایند و شرکت ها تابع قوانین و مقرراتی باشند که ارشاد هم بتواند بر آنها نظارت داشته باشد. علتش هم این بود که مجوز شرکت های فیلمسازی را هم خود ارشاد می داد و این هم یک انجمنی شده بود که همه شرکت های فیلمسازی به این انجمن بیایند. این صنف اکنون بیش از 300 عضو دارد و اکثر تهیه کنندگان مطرح سینما عضو آن هستند. اکنون بخش غیر سینمایی بخش به شدت وسیعی شده که با تقسیم بندی وظایف می توان به بهبود وضعیت آن پرداخت. به نوعی شبکه نمایش خانگی هم که این روزها صحبت های بسیاری درباره آن مطرح می شود جزو بخش غیر سینمایی بوده که رسیدگی به موارد آن می تواند به این صنف واگذار شود.

در سالی که همه دنبال تولیدند می خواهند نمایش خانگی را تعطیل کنند
تحویلیان ادامه داد: چندی پیش یکی از تهیه کنندگان سینما در مصاحبه ای اعلام کرده بود که ما شبکه نمایش خانگی را تعطیل کردیم. سوال این است چقدر ضعف باید در ارشاد وجود داشته باشد که یک تهیه کننده در حوزه سینما بگوید من نمایش خانگی را تعطیل کردم؟ از سوی دیگر چگونه است، در سالی که همه به دنبال افزایش تولید هستند، جلوی تولیدات شبکه نمایش خانگی گرفته شده و گفته می شود که ما باید این شبکه را تعطیل کنیم؟ آیا می دانید که در اینصورت با چه طیف بیکاری در کشور روبه رو می شویم؟ علاوه بر این ما در زمانی هستیم که به خاطر کرونا همه باید در خانه ها بنشینند و مدام به مردم می گوییم که از خانه بیرون نیایید. بنابراین باید برای افرادی که در خانه هستند، خوراک فرهنگی درست کنیم.

وی او دی ها رسانه فراگیر نیستند که زیر مجموعه صداوسیما شوند
این تهیه کننده تلویزیون درباره درگیری صداوسیما و وزارت ارشاد بر سر اعطای مجوز مجموعه های شبکه نمایش خانگی اظهارداشت: این مسئله به این دلیل است که ارشاد از پتانسیل هایی که دارد استفاده نمی کند. به نوعی تمام فکر و ذکر ارشاد سینما شده و صبح تا شب خود را صرف حل مشکلات سینما می کند. به این ترتیب سازمان سینمایی به کار دیگری فکر هم نمی کند. بنابراین آرام آرام در حال از دست دادن اختیارات خود است. شاید کنترل هایی که باید روی شبکه نمایش خانگی صورت می گرفته، به صورت مطلوب انجام نشده و همین موضوع سبب شده تا صداوسیما این ادعا را مطرح کند که شبکه نمایش خانگی هم باید زیر نظر من بیاید. استناد آنها هم این است که بر اساس قانون هرچیزی که در دایره صوت و تصویر فراگیر قرار گیرد، باید به صورت زیر مجموعه صداوسیما به کار خود ادامه دهد.
تحویلیان در ادامه عنوان کرد: این در حالی است که به تشخیص کارشناسان فضای وی او دی، صوت و تصویر فراگیر تلقی نمی شود. صوت و تصویر فراگیر برای خود تعریفی دارد و همانی است که صداوسیما در حال ساختن برنامه ها و پخش آنهاست که من هم آزادم آنها را ببینم یا نبینم. وی او دی صوت و تصویر فراگیر نیست چراکه در وی او دی من باید بروم و با اسم خودم ثبت نام کنم و در آخر نیز مشخص می شود که این فیلم را دیده ام یا خیر. همین رویه نشان می دهد که دیگر صوت و تصویر فراگیر معنایی ندارد. صداوسیما در حوزه صوت و تصویر فراگیر همه کاره است اما فعالیت در حوزه صوت و تصویری که فراگیر نیست، هیچ ارتباطی به صداوسیما ندارد. در واقع چون ارشاد نتوانسته این پتانسیلی که در نمایش خانگی وجود دارد را ساماندهی کند با چنین معضلاتی مواجه شدیم.

تلویزیون در حوزه سریال می تواند خیلی قدرتمندتر از شبکه نمایش خانگی باشد

وی در ادامه صحبت های خود گفت: نگاه من به حوزه غیر سینمایی فقط چهار سریال نیست. تلویزیون در سال حدود 40 تا 50 سریال می سازد، در صورتی که نمایش خانگی خیلی تلاش کند، توانایی تولید بیش از 10 سریال را ندارد. اصلا ما با آنها قابل مقایسه نیستیم. تلویزیون در این زمینه خیلی قدرتمند است و این موارد در مقابلش عددی نمی شود. البته تولید محتواهایی در فضای غیر سینمایی صورت می گیرد که آنها خیلی بیشتر است. هزاران ساعت از وقت مخاطب در حال پر شدن با آثار غیر سینمایی است. سینما تمام تلاشش را هم بکند، بیش از 100 فیلم سینمایی در سال نمی تواند بسازد. یعنی تولید محتوایی بیشتر از 150 ساعت را نتیجه نمی دهد. مگر می شود این حجمی که الان نیاز مخاطب است را با 150 تا 200 ساعت پر کرد؟

برای مردم بستر تولید محتوا مهم نیست، کیفیت مهم است
تحویلیان درباره احساس خطر صداوسیما برای از دست دادن مخاطبانش نیز بیان کرد: در شبکه نمایش خانگی هم همه ی آثار با استقبال مخاطبان مواجه نمی شود. در واقع مردم هر کاری که خوب باشد را می بینند. تفاوتی هم نمی کند که پخش این مجموعه در تلویزیون یا شبکه نمایش خانگی باشد. اگر هیچکدام از تولیدات این دو هم خوب نباشد، مردم به سمت ماهواره ها می روند. پس بنابراین ملاک و معیار مردم این نیست که سریالی در وی او دی است یا در تلویزیون. ملاک کار خوب است و تلویزیون، هم قدرت بیشتری برای تولید کار خوب دارد و هم زمان بیشتر. ضمن اینکه آثار تلویزیون به صورت رایگان در اختیار مردم قرار می گیرد. ولی در بخش نمایش خانگی چیزی مجانی نیست.
این تهیه کننده ادامه داد: کار تلویزیون نیروسازی است. سبقه تمام کسانی هم که اکنون در شبکه نمایش خانگی کار می کنند از تلویزیون است. به نظر من آن چیز که باید برای ما مهم باشد تامین محتوای خوب برای مخاطب است و باید دست هرکسی که در این زمینه در کشور ما کمک می کند را ببوسیم. خوراکی که به مخاطبان می دهیم باید مطلوب باشد. خوراک نامطلوب در تلویزیون و غیر تلویزیون ممکن است اتفاق بیفتد. مگر تمام آثاری که ما در تلویزیون تولید کردیم خوب بوده است؟ گاهی اوقات هم از دستمان در رفته و تولیدات خوبی نداشتیم. یک جایی که باید محصولات زیادی تولید کند، یک جایی هم از دستش درمی رود.
وی در پایان گفت: مهمترین مسئله این است که خیلی از تصمیم گیری هایی که در حوزه سازمان سینمایی می شود خارج از صنوف است. یعنی مدیران ارشاد تصمیم گیری و آن را ابلاغ می کنند. در حالی که به نظر باید نمایندگان صنوف در این تصمیم گیری ها و تصمیم سازی ها و شکل گیری روندی که می خواهند در آینده باشد باید حضور داشته باشند و کارها را پیش ببرند. حتی طبق قانون فقط شرکت های فیلمسازی هستند که می توانند فیلم تولید کنند و تهیه کننده ها هم باید به این شرکت ها بروند. ولی متاسفانه شاهد اتفاقاتی هستیم و کسی هم حاضر نیست این مسائل قانونی را رعایت کند.

اشتراک گذاری در:

اعتمادآنلاین| محمد مسعود، تهیه کننده سینما و تلویزیون، اظهار داشت: اگر تلویزیون مرجع صدور پروانه ساخت و نمایش برای سریال های شبکه نمایش خانگی شود قطعاً باید منتظر تعطیلی این رسانه باشیم. امیدوارم این اتفاق ناراحت کننده رخ ندهد چراکه معضلات بسیاری گریبانگیر شبکه نمایش خانگی می شود؛ دستیابی تلویزیون به این مجوز برای صدا و سیما و شبکه نمایش خانگی هیچ فایده و دستاوردی ندارد.

مسعود تصریح کرد: این اتفاق کاملاً اشتباه و غلط است و دلایل آن آنقدر واضح است که هر کارشناس و تهیه کننده ای می تواند متوجه آن باشد. شبکه نمایش خانگی که در حال حاضر با تولیداتش توانسته نظر مخاطبان را به خود جلب کند بهتر است به فعالیتش به همین شکل ادامه دهد و این اتفاق جلوی پیشرفت این رسانه را می گیرد که البته گویا از اهداف تلویزیون است.

متأسفانه تلویزیون به جای اینکه با تلاش و برنامه ریزی خود را بالا بکشد سعی دارد شبکه نمایش خانگی را پائین کشیده و هم سطح خود کند.

او افزود: این پرسش مهمی است که چرا تلویزیون با وجود قدرتی که دارد برای پیشرفت و بهتر شدن کیفیت آثارش تلاشی نمی کند. تلویزیون که روزی سریال هایی مثل هزار دستان ، امام علی (ع) ، میوه ممنوعه ، روزی روزگاری و... ساخته هنوز هم می تواند این موفقیت را تکرار کند و اینکه امروز چنین وضعیتی دارد اتفاقی عجیب است که باید در بحث های تخصصی کارشناسان این موضوع را مورد بررسی قرار داده و کالبدشکافی کنند. مردم هنوز هم این آثار را دوست دارند و می بینیم با بازپخش آن ها استقبال خوبی از سوی مخاطبان صورت می گیرد.

تهیه کننده سریال های ابله و سرزمین کهن در پایان گفت: اگر تلویزیون شبکه نمایش خانگی را هم به رسانه ای ضعیف با سریال های بی کیفیت تبدیل کند مخاطبان ایرانی دیگر شبکه و رسانه ای برای دیدن سریال های جذاب نخواهند داشت.

پر کردن اوقات فراغت و دیدن سریال های جذاب نیاز هر جامعه است و طبیعی است که مردم با عدم پاسخگویی به این نیاز توسط رسانه های داخلی به سمت رسانه های خارجی مثل شبکه های ماهواره ای بروند.

منبع: برنا

پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :

تهیه کننده فیلم سینمایی مرده خور به کارگردانی صادق صادق دقیقی بیان کرد مراحل فنی این فیلم به زودی به پایان رسیده و آماده نمایش می شود.

پروانه مرزبان تهیه کننده فیلم سینمایی مرده خور با اشاره به اینکه این پروژه به زودی آماده نمایش می شود، گفت: بخش اعظم مراحل فنی این فیلم به کارگردانی صادق صادق دقیقی مدتی است به پایان رسیده است و به زودی آن را آماده نمایش می کنیم.

وی بیان کرد: این فیلم سینمایی قرار است برای اکران عمومی آماده شود، البته این را هم باید بگویم که اگر شرایط اکران مناسب فراهم نشود، ممکن است نمایش مرده خور در سینماها را به تعویق بیندازیم. در واقع نمایش فیلم در شرایط فعلی یک ریسک به شمار می رود.

تاکید کرد: برای مرده خور زحمت بسیاری کشیده شده است و بازیگران آن تمام تلاش خود را کرده اند تا بهترین بازی های خود را داشته باشند، به همین دلیل می خواهم این فیلم در بهترین شرایط اکران و دیده شود.

این تهیه کننده سینما توضیح داد: البته این را هم باید بگویم که در تلاش هستیم تا مرده خور را برای نمایش در جشنواره های بین المللی نیز آماده کنیم.

وی ادامه داد: موسیقی این فیلم توسط بهزاد عبدی ساخته و همچنین تدوین آن توسط کاوه ایمانی انجام شده است.

مرزبان در پایان یادآور شد: در این فیلم بازیگرانی چون جمشید هاشم پور، سام درخشانی، احمد مهرانفر، لادن مستوفی، لیندا کیانی، فرهانه سبحانی، پرهام دلدار، ونوس کانلی، جواد فولادی حضور دارند.

لینک کوتاه کپی لینک

خبرگزاری مهر - گروه هنر- عطیه مؤذن : بحث بر سر واگذاری صدور مجوز ساخت سریال در شبکه نمایش خانگی در هفته های اخیر بالا گرفته و با واکنش های مختلفی از طرف رسانه ها، صاحب نظران و برخی اصناف سینمایی مواجه شده است. واکنش هایی که به صورت دو طرفه برخی ناظر به انتقاد از صداوسیما و ارجاع به کارنامه اش در حوزه سریال سازی بوده و برخی دیگر عملکرد نظارتی ارشاد در حوزه تولیدات شبکه نمایش خانگی در سال های اخیر را نشانه رفته بود.

همه این واکنش ها هم ریشه در یک خبر ساده داشت که چندی پیش تر توسط سازمان سینمایی اعلام شده بود. این خبر به نقل از بهمن حبشی مدیرکل دفتر نظارت بر تولید فیلم مخابره و طی آن اعلام شده بود: تعداد مجوزهای صادره و سریال های در حال تولید و آماده توزیع برای نمایش خانگی بیشتر از نیاز و ظرفیت بازار است و تا نمایش چند سریال آماده توزیع و ایجاد تعادل میان زنجیره صدور مجوز تا توزیع لازم است چند ماهی از صدور مجوز جدید خودداری شود.

آغاز ماجرا از کجا بود؟

مدیرکل دفتر نظارت بر تولید فیلم سازمان سینمایی عنوان کرده بود که به دلیل سریال سوزی قرار نیست پروانه جدیدی برای ساخت سریال در شبکه نمایش خانگی صادر شود و همین خبر موجب شد تا رسانه هایی که معتقد بودند سریال سوزی نمی تواند دلیل قانع کننده ای برای چنین تصمیمی باشد، درباره دلیل اصلی این اتفاق گمانه زنی کنند و دلایل مختلفی را از منظر خود فهرست کنند.

در میان همه گمانه زنی ها گزاره ای که بیش از همه تقویت شد و مورد توجه محافل رسانه ای و به خصوص سینمایی قرار گرفت این بود که صدور مجوز ساخت سریال خانگی قرار است به زودی صداوسیما سپرده شود و توقف صدور مجوز، در واقع گام اول وزارت ارشاد برای عقب نشینی در این حوزه بوده است در میان همه گمانه زنی ها گزاره ای که بیش از همه تقویت شد و مورد توجه محافل رسانه ای و به خصوص سینمایی قرار گرفت این بود که صدور مجوز ساخت سریال خانگی قرار است به زودی صداوسیما سپرده شود و توقف صدور مجوز، در واقع گام اول وزارت ارشاد برای عقب نشینی در این حوزه بوده است. این گمانه از آنجا تقویت می شد که در ماه های اخیر صداوسیما از طریق سازمان تنظیم مقررات صوت و تصویر فراگیر یعنی ساترا اقدامات مختلفی را در حوزه صدور مجوز نمایش و تولید برنامه های ترکیبی و برنامه های پخش زنده در وی او دی ها و پلتفرم ها انجام داده بود.

اینگونه بود که گمانه زنی درباره انتقال وظیفه صدور پروانه ساخت برای سریال های خانگی از وزارت ارشاد به سازمان صداوسیما تبدیل به یک پیش فرض پذیرفته شده از سوی گروه های موافق و مخالف شد و تنور تحلیل، ارزیابی و موضع گیری بر سر درست یا نادرست بودن این تصمیم حسابی داغ شد.

مخالفان و موافقان چه می گویند؟

در این مدت بحث های مختلفی بین دو طرف مخالف و موافق درگرفت. مخالفان این اتفاق یعنی صدور مجوز ساخت سریال های خانگی از طرف صداوسیما با برشمردن دلایل مختلف انتقاد کرده بودند که کارنامه تلویزیون در سریال سازی به ویژه در سال های اخیر مشخص است و اساساً رقابت تلویزیون و شبکه خانگی در حوزه سریال سازی با این رویه به چالش کشیده خواهد شد. برخی دیگر از منتقدان هم به تجربه آی پی تی وی ها که زمانی با حمایت صداوسیما راه اندازی شدند و بعدها با شکست تجاری و معنوی نتوانستند موردتوجه مخاطب واقع شوند، استناد کردند و گفتند این سرانجامی است که در صورت عدم تغییر رویه صداوسیما، وی اودی ها و دیگر پلتفرم هایی که زیر نظر سازمان خواهند رفت را هم تهدید خواهد کرد.

از طرف دیگر موافقان این اقدام به رویکرد حال حاضر برای سریال سازی در شبکه خانگی استناد می کنند و اینکه سریال های فعلی در نبود فرآیند نظارتی مؤثر و استاندارد به شدت به سوی ابتذال می روند و مرزهای اخلاقی و عرفی جامعه مخاطبان را با تهدیدهای جدی مواجه کرده اند. خلأ نظارتی ای که باعث شده است از قصه های مثلثی و بی محتوا گرفته تا سکانس های غیراخلاقی و حتی خشونت آمیز در قالب سریال های عرضه شده با مجوز وزارت ارشاد، در معرض تماشای خانواده ها قرار بگیرد.

در ماه های اخیر سریال های خانگی با انتقادات مختلف محتوایی و ساختاری مواجه بوده اند؛ از پول شویی و سرمایه هایی که با شائبه کثیف بودن وارد فرآیند تولید برخی از این آثار شدند تا نمایش روابط مبتذل و سخیفی که به دلیل نبود قصه گویی تنها روش برای بازاریابی برخی آثار نمایشی شده اند، اتفاقی که در مورد برخی از این سریال ها منجر به توقف در ابتدای راه توزیع و تکرار مراحل بازبینی برای ادامه عرضه شد!

غلامرضا موسوی: سینمای ایران بیشترین آسیب را از سریال سازان شبکه نمایش خانگی و بعدها vod ها دید: گرانی تولید و دستمزدها، کمبود هنرپیشگان آن هم کسانی که سینمای ایران به شهرت رساندند، و معمولاً پول بادآورده و در برخی موارد پول کثیف و.... پول در شبکه نمایش خانگی حرف اول را می زد و بعدها در VOD ها . همه اینها از دلایلی بود که باعث شد برخی از رسانه ها نسبت به نظارت وزارت ارشاد بر شبکه نمایش خانگی انتقاد داشته باشند و نظارت بر این فضا را از متولیان دیگری مطالبه کنند که طبیعتاً جدی ترین گزینه برای قبول این مسئولیت سازمان صداوسیما می توانست باشد.

تهیه کنندگان مستقل و یک موضع گیری خبرساز

در میان این دعواها بر سر صحت و سقم اصل خبر انتقال مسئولیت سکان داری تولید و عرضه سریال های خانگی از وزارت ارشاد به سازمان صداوسیما، غلامرضا موسوی دبیر شورایعالی تهیه کنندگان سینما ناگهان پستی را در صفحه شخصی خود به اشتراک گذاشت و طی آن اعلام کرد: پیگیری های انجمن تهیه کنندگان مستقل نتیجه داد و ساخت سریال در اختیار تلویزیون قرار گرفت.

در ادامه این پست تحلیلی موسوی که البته رنگ و بوی خبری هم داشت تأکید شده بود: سینمای ایران بیشترین آسیب را از سریال سازان شبکه نمایش خانگی و بعدها vod ها دید: گرانی تولید و دستمزدها، کمبود هنرپیشگان آن هم کسانی که سینمای ایران به شهرت رساندند، و معمولاً پول بادآورده و در برخی موارد پول کثیف و.... پول در شبکه نمایش خانگی حرف اول را می زد و بعدها در VOD ها . و صد البته اسکناس قوانین را دور می زد. انجمن وقتی نتوانست با حرف حساب مشکل را حل کند، به قانون های اجرا نشده متوسل شد و شد آنچه باید می شد. در این سیستم تعداد معدودی دستمزد بگیر، پولی پیدا نخواهند کرد و تلاش می کنند مثل مورچه فریاد برآرند دنیا را آب برد

موضع گیری صریح نماینده یکی از صنوف مؤثر سینمایی، موجب واکنش برخی دیگر از اصناف سینما شد. کانون کارگردانان سینمای ایران و شورای مرکزی کانون فیلم نامه نویسان سینمای ایران برخلاف صنف تهیه کنندگان مستقل به توقف روند تولید و نمایش آثار نمایش خانگی با نظارت ارشاد انتقاد کردند و درباره ورود صداوسیما به این عرصه از زاویه نگاه خود هشدار دادند.

سکوت مدیران صداوسیما و تولد رسانا

با وجود بازار گرم حرف و حدیث درباره این جابه جایی در خانواده سینما، در سوی دیگر سکوتی نسبی برقرار بود. هنوز هیچ موضع رسمی از طرف مدیران صداوسیما و یا سازمان تنظیم مقررات صوت و تصویر فراگیر ساترا نسبت به اخبار بحث برانگیزی که طی روزهای اخیر در فضای رسانه های رسمی و شبکه های اجتماعی منتشر شده، اعلام نشده است.

در این شرایط بود سعید رجبی فروتن از مدیران سازمان سینمایی و کارشناس شبکه نمایش خانگی در یادداشتی تلویحاً جریانات اخیر را به راه اندازی مرکزی تحت عنوان رسانا در زیرمجموعه صداوسیما مرتبط دانست و نوشت: به دنبال نظارت صدا و سیما بر سامانه های ویدیوی درخواستی و تلویزیون های اینترنتی و صدور مجوز تاسیس و نظارت بر آنها، این روزها خبر واگذاری وظیفه حاکمیتی دیگری به این سازمان بزرگ رسانه ای به گوش می رسد. به موجب این خبر که هنوز رسماً تایید نشده است، نظارت بر تولید و نمایش سریال های غیرتلویزیونی که تاکنون توسط سازمان سینمایی اعمال می شد، به صداوسیما سپرده خواهد شد..

رجبی فروتن: با راه اندازی مرکز جدید در واقع باید گفت رسانا به کمک ساترا آمده است تا صدا و سیما نشان دهد درصدد تقویت و بازیابی جایگاه انحصاری خود در تامین برنامه برای آنتن و نیز گسترش شعاع نظارتی خود بر سایر محتواهای تصویری تولید شده در فضای مجازی است رجبی فروتن در این متن با اشاره به این خبر که در این هفته صدا و سیما فارغ از این حواشی به استقبال گشایش مرکز نوآوری صنعت صوت و تصویر رفت تا نشان دهد به وضع موجود راضی نیست و برای توسعه فعالیت های خود به اقتضای فناوری های نوین نقشه راه و استراتژی خاصی ترسیم کرده است نتیجه گرفت: با راه اندازی مرکز جدید در واقع باید گفت رسانا به کمک ساترا آمده است تا صدا و سیما نشان دهد درصدد تقویت و بازیابی جایگاه انحصاری خود در تامین برنامه برای آنتن و نیز گسترش شعاع نظارتی خود بر سایر محتواهای تصویری تولید شده در فضای مجازی است.

از طرف دیگر درحالیکه هنوز هیچ خبر رسمی در تأیید این قبیل گمانه ها و تحلیل ها منتشر نشده است و صداوسیما فعلاً سکوت پیشه کرده است، حمید خواجه نژاد مدیر روابط عمومی معاونت سیما در توئیتی به اظهارنظر صریح درباره موضع صداوسیما نسبت به سریال سازی و تفکیک بین تولیدات سریالی و سینمایی پرداخت. خواجه نژاد با مشخص کردن مرز بین این ساختارها نوشت: اساسا وزارت ارشاد در حوزه سینما وظیفه دارد و تعهدی در حوزه سریال سازی نداشته، همانطور که تلویزیون در ساخت سینمایی ورود نکرده است این توئیت مدیر روابط عمومی معاونت سیما اگرچه خبر جدیدی را فاش نکرد اما دست کم موضع صداوسیما را در صحت اخباری که ناظر به حاکمیت نظارتی این سازمان بر سریال های خانگی بود، تلویحاً تأیید کرد.

موضع گیری خواجه نژاد بار دیگر جبهه مخالف این جابه جایی مسئولیت را در فضای رسانه ای فعال کرد تا ضمن ارجاع به آیین نامه های وزارت ارشاد در حوزه نظارت بر سریال های خانگی و تأکید بر قانونی بودن آن، کارنامه بلندبالای تلویزیون در حوزه فیلمسازی را هم مرور کنند و یادآور شوند که صداوسیما نیز پیش تر به حوزه سینما ورود جدی داشته است.

فارغ از این بگومگوهای حاشیه ای در شرایط کنونی هنوز مشخص نیست که چه کسی متولی اصلی صدور مجوز ساخت برای سریال های خانگی در آینده خواهد بود. هرچند مساله اصلی و مهم تر هنوز نظارت بر این عرصه است؛ یعنی نظارت های پسینی بر شبکه نمایش خانگی و حتی محصولاتی که این روزها در وی اودی ها عرضه می شوند و گاهی انفعال و خلا قوانین نظارتی و سخت گیرانه باعث شده است که در این فضا هر نوع محتوایی اجازه نشر و توزیع داشته باشد.

به تعبیر ساده تر حوزه تولید و عرضه سریال های خانگی در دوران اوج گیری بازار این محصولات، بیش تر از مدیر نیاز به مسئول دارد؛ کسی آیا این مسئولیت را خواهد پذیرفت؟

کد خبر 4960206

عطیه موذن

سال ها قبل وقتی اولین سریال های شبکه نمایش خانگی در سوپرمارکت ها و مراکز مجاز عرضه فیلم و سریال توزیع شدند، تلاش تلویزیون برای سنگ انداختن در راه سریال سازی خارج از سازمان آغاز شد. تلاشی که در همان ابتدا کار را به مراجع عالی امنیتی کشور هم کشاند اما در نهایت این وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بود که برنده این میدان بود.

این روزها اما بار دیگر این موضوع به چالشی میان سازمان صداوسیما و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تبدیل شده است. چالشی که هرچند طرفین ترجیح می دهند درباره اش اظهارنظری نداشته باشند اما به نظر می رسد این بار به نفع صداوسیما تمام شود و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی میدان را به رقیب دیرین خود واگذارد.

اما عرصه شبکه نمایش خانگی چه زیانی برای تلویزیون دارد و به دست آوردن مالکیت آن چه سودی برای صداوسیما دارد که در تمام این سال ها تا این حد برای به دست آوردن آن تلاش کرده است؟

انحصار از دست رفته

اولین سریال های نمایش خانگی سال89 تولید و توزیع شدند. درست زمانی که تلویزیون تا حدی در میان بخشی از جامعه جایگاه خود را از دست داده بود. مدیران تلویزیون که آن روزها با گروهی از هنرمندان روبه رو بودند که قصد داشتند دیگر با تلویزیون و برای تلویزیون کار نکنند، با مشاهده استقبال از سریال هایی که در سوپرمارکت ها عرضه می شد موقعیت خود را بیش از پیش در خطر دیدند. سریال هایی که دیگر برای ساخت نیازی به مجوز و عبور از هفت خوان خط قرمزهای عریض و طویل تلویزیون نداشتند و مردم حاضر بودند برای تماشایشان به صورت هفتگی مبلغی بپردازند.

جنجال اول از همان روزها شروع شد. یک رقیب تازه به میدان آمده بود و انحصار تلویزیون در حال از دست رفتن بود. سریال های اولیه عرضه شده در شبکه نمایش خانگی اما نیمه کاره باقی ماندند و همین موضوع باعث شد تا این مدیوم تازه نفس، از راه نرسیده زمین بخورد و چندسالی هم خبری از سریال تازه نباشد.

چندسال بعد اما این حسن فتحی و شهرزاد ش بودند که بار دیگر رونق را به شبکه نمایش خانگی برگرداندند تا جایی که این روزها به طور همزمان چند سریال در چند روز هفته به بازار نمایش خانگی عرضه می شود و هر کدام از این سریال ها هم مشتریان خاص خود را دارند که حالا با شیوع کرونا و محدود شدن فعالیت های اغلب مردم، تعدادشان بیشتر از قبل هم شده است.

همین موضوع بار دیگر تلویزیون را به تکاپو انداخته است. با وارد شدن تلویزیون های اینترنتی یا همان وی اودی ها و حضور آنها در عرصه سریال سازی و ساخت سریال های موفقی مثل هم گناه ، حالا تلویزیون حضور رقیب را خیلی نزدیک تر از پیش احساس می کند. برای همین هم یک بار دیگر و این بار در جنگی رودررو به مصاف شبکه نمایش خانگی رفته تا این عرصه را هم در دست بگیرد. این تکاپو موجب شده است که این روزها انحصارطلبی پرتکرارترین کلیدواژه منتقدان تلویزیون در این زمینه باشد. بسیاری از اهالی رسانه در صفحات شخصی شان به خاطر این زیاده طلبی تلویزیون به جام جم نشینان تاخته اند و برای از دست رفتن این عرصه فرهنگی هم فریاد سر داده اند. برخی هم از این نوشته اند که تلویزیون که حالا سال هاست سریال موفق و ماندگاری تولید نکرده چطور می خواهد شبکه نمایش خانگی را هم در دست بگیرد.

فرید مدرسی (فعال رسانه ای) یکی از این افراد است که چندی پیش در واکنش تند به تلاش های صداوسیما برای در دست گرفتن انحصار سریال سازی نوشته بود: نهاد صداوسیما بدون پاسخگویی نسبت به محتوای تولیدی خود در جنگ نرم، همچون اختاپوس دستانش را به سوی پروژه های پول ساز دراز می کند. امروز به سراغ وزارت ارشاد آمده تا مجوز سریال های خانگی را به دست گیرد و پولی به جیب زند.این نهاد فرهنگی نیست؛ کارتل اقتصادی است که حق حساب می گیرد.

این توئیت با واکنش عجیب حمید خواجه نژاد روبه رو شد. روابط عمومی معاونت سیما که گویا از انتقادات در شبکه های اجتماعی به زیاده خواهی صداوسیما برای در دست گرفتن انحصار سریال سازی حسابی شاکی شده است، نوشت: اساسا وزارت ارشاد در حوزه سینما وظیفه دارد و تعهدی در حوزه سریال سازی نداشته، همان طور که تلویزیون در ساخت سینمایی ورود نکرده است. خوب است قبل از افاضات شاذ کمی تحقیق کنید و مطلع باشید!

این توئیت و گزاره های غلط موجود در آن، خیلی زود با واکنش اهالی رسانه برای معرفی فیلم های مختلفی که صداوسیما در طول سال های اخیر تولید کرده است روبه رو شد. از مهمان مامان ، هر شب تنهایی و یک خانواده محترم تا اتوبوس شب و ده رقمی و ....

گزاره دیگری که در توئیت خواجه نژاد مورد توجه قرار گرفت، این جمله بود: اساسا وزارت ارشاد در حوزه سینما وظیفه دارد و تعهدی در حوزه سریال سازی نداشته . جمله ای که به نظر می رسد از ناآگاهی نویسنده آن نسبت به قانون تاسیس وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی سرچشمه می گیرد. چه اینکه این وزارتخانه مطابق آیین نامه ای که در سال 1372 با امضای علی لاریجانی وزیر فرهنگ و ارشاد وقت به آن ابلاغ شده است، وظیفه تولید و تامین برنامه های ویدئویی را برعهده دارد. آیین نامه ای که در ماده یک آن به صراحت عنوان شده است: تولید هر برنامه ویدئویی باید با مجوز ساخت از جانب اداره کل نظارت و ارزشیابی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی صورت گیرد.

در ابتدای این آیین نامه هم در توضیح گونه های مختلف برنامه های ویدئویی از داستانی، سریال، مستند در زمینه های هنری، علمی، آموزشی و همچنین ضبط برنامه های نمایشی و تئاتر، انیمیشن و عروسکی نام برده شده است.

اگر برنده نیستی، رقیب را حذف کن

در اینکه مدت هاست تلویزیون حداقل در ساخت سریال های مخاطب پسند کارنامه قابل قبولی نداشته اغلب منتقدان این رسانه متفق القول هستند. اما نکته ای که شاید این روزها بیش از همه به چشم بیاید جدا شدن اغلب کارگردان هایی است که سال ها قبل سریال های ماندگار و پرمخاطب تلویزیون را در کارنامه داشتند اما این روزها ترجیح می دهند برای شبکه نمایش خانگی سریال بسازند. از سیروس مقدم که پایتخت ش چند سالی برگ برنده تلویزیون در میزان مخاطب و رضایتمندی آنها بود و گویا برایش مهم نیست آخرین فصل سریالش را نیمه تمام گذاشته تا حسن فتحی که با وجود تلاش های تلویزیون برای بازگرداندنش بار دیگر با سریال جیران سودای شبکه نمایش خانگی در سر دارد. از سوی دیگر شبکه سه سیما که همیشه سریال های پرمخاطبی در بهترین ساعت روی آنتن می برد چندماهی است که حتی با وجود بهره گیری از نویسنده سیمرغ دار جشنواره فیلم فجر یا استفاده از یک شاخ فضای مجازی برای سریال کمدی جدیدش هم نتوانسته دل مخاطب را به دست آورد و عملا بهترین باکس سریال تلویزیون مدتی است کارکرد خود را از دست داده است.

در همین شب های گذشته تلویزیون سه سریال دخترم نرگس ، شاهرگ و آخر خط را روی آنتن داشته که نگاهی به بازخوردهای این سریال های در شبکه های اجتماعی نشان می دهد هیچ کدام در جذب مخاطب موفق عمل نکرده اند و این درحالی است که در شبکه نمایش خانگی رقابت سختی میان آقازاده و هم گناه برای جذب مخاطب وجود دارد و این رقابت در شبکه های اجتماعی به خوبی خود را نشان داده است.

همه این دلایل در کنار آنچه درباره رونق گرفتن شبکه نمایش خانگی و تلویزیون های اینترنتی پس از شیوع کرونا نوشتیم، شاید دلایلی باشد که تلویزیون را بر آن داشته که اگر توان رقابت ندارد، به حذف رقیب دست بزند. حتی اگر این کار در کلیت عرصه فرهنگ کشور خساراتی هم به بار بیاورد و با تک صدایی و انحصاری کردن سریال های تولید داخل بار دیگر موجب شود بازار شبکه های ماهواره ای فارسی زبان رونق بگیرد.

یونس طاهریان / شهرآرانیوز؛ سال های قبل وقتی در خیابان راه می رفتید ممکن بود که محسن حاجیلو از پشت شمشادها ناگهان بیرون بپرد و با شما مصاحبه کند، اما این روزها این احتمال وجود دارد که ناگهان محمدرضا گلزار جلو شما سبز شود و یک نوشیدنی به خوردتان بدهد یا بهنوش بختیاری را در کنار یک خیابان مشاهده کنید که کفش های زنانه مجلسی را بساط کرده است!

دهه40؛ تیغ اولین پیشنهاد تبلیغ!

حضور بازیگران، هنرمندان و به طور کل افراد سرشناس در تبلیغات سابقه طولانی در جهان دارد، اما در ایران این اتفاق قدمت چندانی ندارد. اولین بار جهان پهلوان غلامرضا تختی بود که با پیشنهاد تبلیغ تیغ خودتراش رو به رو شد که آن را قبول نکرد و این عملش نیز تحسین شد. بعد از این اتفاق تا مدت ها هیچ فرد مشهوری به دنبال تبلیغات نبود. بعد از آنکه تیم ملی فوتبال ایران موفق به حضور در جام جهانی 98 شد، بازیکنان آن زمان تیم ملی به شدت در بین مردم محبوب و البته مشهورتر شده بودند.

در آن زمان یک شرکت بهداشتی از این محبوبیت زیاد ملی پوشان استفاده کرد و در سال 76 به کریم باقری پیشنهاد تبلیغ یکی از محصولاتش را داد که البته کریم باقری بر خلاف مرحوم تختی آن را پذیرفت تا از آن به بعد شاهد حضور سلبریتی ها در تبلیغات باشیم. البته همان زمان ها نیز انتقاد های زیادی به کریم باقری وارد شد و خیلی از مردم کار او را نپسندیدند. به نظر می رسید مردم دوست نداشتند که قهرمان یا ستاره ملی پوششان را در خدمت یک شرکت برای معرفی محصول ببینند.

سال81 و تبلیغ موتورسیکلت توسط دروازه بان

تابویی که کریم باقری شکست، خیلی زود به یک رسم عادی تبدیل شد و سایر افراد مشهور نیز به این فکر افتادند که چرا ما نباید از این پول هنگفت استفاده کنیم و یکی پس از دیگری وارد دنیای تبلیغات شدند. شاید یکی از افرادی که به دلیل شخصیت منحصربه فردش اصلا به فکر خطور نمی کرد که روی بیلبورد ها ظاهر شود، احمدرضا عابدزاده بود، اما سال81 مردم دروازه بان محبوبشان را روی یک موتورسیکلت دیدند. اتفاقی که ادامه دار شد و امروز عابدزاده پای ثابت تبلیغات محیطی شده است و از پماد ضددرد گرفته تا سرمایه گذاری در یک مجتمع تجاری را تبلیغ می کند!

سال87 و شکست یک سنگین وزن

بدترین اتفاق ممکن در حوزه تبلیغات سلبریتی ها مربوط به حضور حسین رضازاده، قهرمان وزنه برداری کشورمان، بود که نه تنها باعث کاهش محبوبیتش شد، بلکه پرونده حضور افراد مشهور در تبلیغات برای مدت طولانی بسته ماند. رضازاده که آن زمان جزو ابرقهرمانان مردم محسوب می شد، همان طور که به زدن هیچ وزنه ای نه نمی گفت، دست رد به سینه هیچ شرکتی هم برای تبلیغ نمی زد و از آب معدنی گرفته تا شرکت کامیون سازی را معرفی می کرد، اما ناگهان در نقش یک بنگاه دار ظاهر شد و مردم را به خرید ملک در دبی ترغیب کرد!

این تبلیغ آغاز افت محبوبیت حسین رضازاده بود که در آن زمان چیزی حدود 200میلیون تومان نیز دریافت کرد که شاید بیشتر از محبوبیتش برای او می ارزید. خودش درباره انتقادهای زیادی که به او می شد در یک مصاحبه گفته بود من در آخرین سال های ورزش حرفه ای به سر می برم و این حق من است که بتوانم برای زندگی آینده ام درآمدزایی کنم. من طبق قوانین و مقررات ایران در یکی از آگهی های تبلیغاتی شرکت کرده ام. فکر نمی کنم در دنیای ورزش حرفه ای این موضوع خلاف عرف باشد. من در این تبلیغات نه کار غیرقانونی کرده ام، نه آن شبکه ماهواره ای غیرقانونی است و نه آن شرکتی که من با آن ها فعالیت کرده ام، چرا با من این گونه رفتار می شود؟

همان سال و منع حضور سلبریتی ها در تبلیغات
بعد از یک موج بزرگ و حضور ورزشکاران و هنرمندان در تبلیغات، حسین رضازاده با حضور در تبلیغات شبکه های ماهواره ای کاری کرد که سازمان تربیت بدنی در بیانیه ای حضور قهرمانان ملی را در تبلیغات شبکه های ماهواره ای ممنوع کند و همان موقع نیز مسئولان وزارت ارشاد در شورای فرهنگ عمومی دستورالعملی را صادر کردند مبنی بر اینکه استفاده از تصویر چهره های ملی، ورزشی و فرهنگی در تبلیغات تجاری ممنوع است. این تصمیم نیز که بسیار عجولانه و ناپخته گرفته شد، اعتراضات زیادی را به همراه داشت، اما تا مدت ها دیگر خبری از سلبریتی ها نبود.

2 سال بعد از اینکه حضور سلبریتی ها در تبلیغات ممنوع شد، دفتر تبلیغات وزارت فرهنگ و ارشاد اعلام کرد به منظور حمایت از تولیدات و خدمات داخلی و تشویق مخاطبان به استفاده از کالا و خدمات تولید داخل کشور، استفاده از تصاویر هنرمندان و ورزشکاران در تبلیغات کالا و محصولات ایرانی مانعی ندارد. البته تا شرکت های تبلیغاتی و هنرمندان آماده شدند تا پیشنهاد بدهند و پیشنهاد بگیرند، دوباره، یعنی فقط یک هفته بعد، خبری دیگر منتشر شد و اعلام کرد که حضور هنرمندان و ورزشکاران در تبلیغات همچنان ممنوع است!

حدود 4سال خبری از حضور هنرمندان و ورزشکاران در تبلیغات نبود، اما اعتراض ها ادامه داشت و این موضوع بارها در جلسات مختلف مطرح می شد. سرانجام در سال93 معاون امور مطبوعاتی وزارت ارشاد اعلام کرد ضوابط بازنگری شده و حضور چهرهها در تبلیغ صنایع و تولیدات داخلی مجاز شده است تا استفاده از این ظرفیت به توسعه بازار صنایع کمک کند.

به گزارش روابط عمومی معاونت قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، نوزدهمین جلسه هیات رسیدگی به امور موسسات فرهنگی قرآن و عترت با حضور معاون قرآن و عترت وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و اعضای هیات رسیدگی برگزار شد.

در این جلسه مقرر شد پرونده موسسات هدی و علی بن ابیطالب (ع) از استان خراسان رضوی و پرونده موسسه احسان از استان مرکزی به علت نقص مدارک و عدم تکمیل اطلاعات لازم به استانهای مربوطه عودت شود؛ همچنین به منظور تسهیل و شفافیت در روند بررسی پرونده و تکمیل اطلاعات متقاضیان موسسات فرهنگی قرآن و عترت مصوب شد، مکاتبات لازم در این خصوص با ادارات کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استانها صورت پذیرد.

همچنین در این جلسه با اکثریت آرا و پس از بحث و بررسی کارشناسی، موسسات شهید رضا سرگزی از استان گلستان، آیه های انتظار از استان سمنان و اطهر دشتی از استان بوشهر مورد موافقت اصولی قرار گرفتند.

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم ، برخلاف اینکه برخی مدیران موسسات قرآنی مشمول بسته حمایتی تسهیلات کرونایی، از سخت گیری ها و کش وقوس های اخذ این تسهیلات می گویند و مدعی اند هنوز کسی برای دریافت این تسهیلات به بانک ها معرفی نشده است، "مرتضی خدمتکار" مشاور اجرایی معاونت قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از بررسی پرونده هزاران متقاضی و ارجاع آنها به وزارت کار خبرداد.

شیوع ویروس کرونا از ابتدای اسفندماه سال گذشته از یک سو و الزامات بهداشتی پیشگیرانه برای حفظ سلامت مردم، منجر به آن شد که اصناف فرهنگی و هنری از جمله موسسات قرآنی خودخواسته یا بنا بر الزامات قانونی تعطیل و نیمه تعطیل شوند؛ رویه ای که زمانش از روزها به ماه ها تبدیل شد. به همین دلیل، دولت برای جبران خسارت های واردشده به موسساتی که در پی بحران کرونا متضرر شده اند، بسته های حمایتی در نظر گرفت.

خدمتکار می گوید: بر اساس تصمیمات اولیه مقرر شد این تسهیلات توسط وزارت کار به اصناف مشمول کد کارگاهی پرداخت شود. نکته این است که افراد باید در گام اول، به سامانه "کارا" معرفی شوند تا وزارت کار اطلاعات آنها را ثبت کند. واحدها . اصناف دارای کد کارگاهی در اولویت دارند و فراخوان موسساتی که کد کارگاهی ندارند در آینده نزدیک اعلام خواهد شد.

خدمتکار همچنین از ایجاد بستری مناسبت برای بهره مندی موسسات از تسهیلات کرونایی خبرداد و گفت: برای اینکه موضوع تسهیل شود و تحلیل ها مبتنی بر واقعیت باشد، فردا جلسه ای مرتبط با این موضوع با حضور مدیران اتحادیه های قرآنی در دفتر معاون وزیر کار برگزار و ابعاد این کار بررسی خواهد شد.

انتهای پیام/

سعید سعادتی، معاون فرهنگی ستاد عالی کانون های فرهنگی و هنری مساجد در گفت وگو با خبرنگار ایکنا در مورد آخرین وضعیت چهاردهمین دوره جشنواره قرآنی مدهامتان در شرایط کرونایی کشور، گفت: امسال با توجه به فضای کرونا که کشورهای مختلف را درگیر خود کرده است، دنیا تشنگی خاصی به معنویت دارد.

وی افزود: در چنین شرایطی است که بحث های قرآنی می تواند در جهت افزایش معنویت و رشد فکری و معرفتی جامعه و به ویژه نسل امروز نقش اساسی ایفا کند تا نسل امروزی با معارف قرآنی بیش از پیش آشنا شوند و در ادامه استعدادهای قرآنی در یک فضای رقابتی دیده و شناخته شوند.

سعادتی در ادامه به نامه نگاری های صورت گرفته با ستاد عالی هماهنگی مسابقات قرآن برای برگزاری این جشنواره به صورت مجازی اشاره و بیان کرد: برای برگزاری این جشنواره به صورت مجازی، مجموعه زیرساخت هایی لازم است که در حال فراهم سازی مقدمات آن هستیم. پس از آماده شدن این مقدمات، فراخوان ثبت نام و سایر جزئیات اعلام خواهد شد. بارگذاری آیین نامه و سایر فایل های مربوط به جشنواره از جمله این مقدمات است.

معاون فرهنگی ستاد عالی کانون های فرهنگی و هنری مساجد با تأکید بر اینکه آیین نامه این دوره در چارچوب برگزاری به شیوه مجازی تهیه شده است، گفت: پیش بینی می شود تا یک ماه آینده اقدامات مربوط به آماده سازی مقدمات و زیرساخت ها ادامه داشته باشد. بر اساس آیین نامه تدوین شده، جشنواره چهاردهم در رشته های ترتیل، اذان و مکبری برگزار می شود.

وی اظهار کرد: در رشته ترتیل، مسابقات در دو گروه بانوان و آقایان و در رده سنی 9 تا 14 سال با محوریت سوره های مبارکه جمعه ، یاسین و واقعه برگزار می شود. همچنین در رشته اذان نیز مسابقات در رده سنی 9 تا 14 سال و رشته مکبری نیز در دو رده سنی زیر 9 سال و 9 تا 14 سال برگزار می شود.

سعادتی با بیان اینکه فایل های الگو برای ارسال اثر صوتی و تصویری در سایت ثبت نام بارگذاری خواهد شد، گفت: پیش بینی شده است تا مسابقات در دو مرحله استانی و کشوری برگزار شود. در حال حاضر مبنای ما برگزاری جشنواره در مرحله استانی و به صورت غیرحضوری (مجازی) است. در صورتی که شرایط بیماری کرونا مساعد شود، مرحله کشوری را نیز به صورت حضوری برگزار خواهیم کرد و در صورت ادامه داشتن وضعیت فعلی، مرحله کشوری نیز به صورت مجازی برگزار شود.

معاون فرهنگی ستاد عالی کانون های فرهنگی و هنری مساجد در پایان در مورد زمانبندی چهاردهمین دوره جشنواره مدهامتان عنوان کرد: پوستر این دوره جشنواره در حال آماده شدن است و پس از آن فراخوان ثبت نام را خواهیم داشت. پیش بینی می شود این جشنواره در بازه زمانی مرداد تا آبان ماه برگزار شود.

وی در پایان در پاسخ به این سوال که اگر ستاد عالی مسابقات با برگزاری مسابقات به این شکل موافقت نکند، شیوه اجرایی دیگری در نظر گرفته شده است یا خیر، گفت: احتمال اینکه این نوع برگزاری مورد تأیید قرار نگیرد، بسیار ضعیف است. در این شیوه جدید، تلاش شده است تا رشته هایی انتخاب شود که مرتبط با مسجد، کودک و نوجوان باشد. اگر به رشته ها دقت شود، متوجه ارتباط بین رشته ها و کودک و نوجوان خواهید شد. تلاش داریم تا بحث نماز نیز در ادوار آینده اضافه شود.

انتهای پیام

به گزارش روابط عمومی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان اردبیل، سید ناصر اسحاقی گفت: 422نفر از هنرمندان استان از سوی صندوق اعتباری هنر از خدمات بیمه تأمین اجتماعی برخوردار شده اند و هزینه حمایتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به مبلغ 8/609/000/000 ریال بوده است.

مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان اردبیل افزود: 219 نفر از هنرمندان مشمول بیمه در بخش بیمه تکمیلی ثبت نام کرده و به مبلغ 1/248/000/000ریال از هزینه حمایتی بهره مند شده اند.

وی همچنین تصریح کرد: 115 نفر به مبلغ 38/000/000 ریال از بیمه عمر و حوادث استفاده نموده و به 76 نفر تسهیلات ضروری به مبلغ 2/920/000/000 ریال ارائه گردیده است.

وی اظهار داشت: جمع مبالغ حمایتی از هنرمندان استان اردبیل از طریق صندوق اعتباری به مبلغ 12/815/000/000 ریال بوده است.

مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی همچنین از خدمات ارائه شده به هنرمندان استان در سه ماهه اول گفت: 19 نفر تمدید بیمه گردیده اند و 7 نفر از وام قرض الحسنه صندوق هنر بهره مند شده اند و همچنین 29 نفر جهت استفاده از بیمه هنرمندان معرفی شده اند.

امیرعلی نیکبخش روز دوشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: فعالیت های فرهنگی و آموزشی کتابخانه ها همچنان در بستر فضای مجازی ادامه دارد.

وی اظهار داشت: از اسفندماه سال گذشته و با توجه به هشدارهای وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و ستاد ملی کرونا، همزمان با تعطیلی مدارس، دانشگاه ها و مراکز فرهنگی، کتابخانه های عمومی نیز ارائه در چند مقطع زمانی خدمات فیزیکی به اعضا را تعطیل کردند.

به گفته مدیرکل کتابخانه های عمومی استان زنجان هم اکنون حدود 85 هزار نفر در این استان معادل 8.5 درصد جمعیت در کتابخانه های عمومی عضو هستند که این میزان بیش از 2 برابر میانگین کشوری است.

در استان زنجان 97 باب کتابخانه عمومی وجود دارد که 36 باب از این کتابخانه ها در مناطق روستایی واقع است.

به گزارش ایرنا همچنین بر اساس اعلام اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی از 15 تیر جاری به مدت یک هفته فعالیت سینماها، همه آموزشگاه ها آزاد هنری، چاپخانه ها و کلیه فعالیت های جمعی فرهنگی و هنری در شهرستان های زنجان، ابهر، خرمدره و ماهنشان به دلیل گسترش شیوع ویروس کرونا تعطیل شده است.

حجت الاسلام علی اکبر سبزیان در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری شبستان در مشهد ضمن تبریک روز قلم از اجرای طرح حمایت از نویسندگان بومی استان توسط اداره کل کتابخانه های عمومی خبر داد و گفت:در راستای برنامه های مجموعه سازی و تقویت مجموعه کتابخانه های استان، طرح شناسایی و حمایت از نویسندگان بومی استان ، یکی از برنامه های واحد منابع اداره کل کتابخانه های عمومی خراسان رضوی است.

مدیرکل کتابخانه های عمومی خراسان رضوی ادامه داد: از اهداف این طرح می توان به شناسایی نویسندگان بومی استان خراسان رضوی و تشکیل یک بانک اطلاعاتی کامل و جامع، شناسایی آثار و ارزیابی این آثار برای خرید و تزریق به مجموعه کتابخانه های استان با توجه به خلاءهای موجود اشاره کرد.

وی افزود:برای این منظور طی دو سال گذشته، تعدادی از نویسندگان بومی شناسایی و تعداد 20 عنوان به تعداد 936 نسخه کتاب به مبلغ بیش از 220 میلیون ریال از آثار این نویسندگان طی ارزیابی و بررسی کارشناسی و تشخیص تناسب سطح آثار با نیازهای مجموعه کتابخانه ها تهیه و خریداری شده اند.

حجت الاسلام سبزیان از کتابهای نگاهی به زندگی و زمانه مرحوم آیت الله طالقانی تالیف میناچوپانی، دختران هم شهید می شوند تالیف آزاده فرزام نیا، اینک پیام آوری دیگر تالیف محمد رضا دین پرور، چهار صد و هشتاد و پنج نفر تالیف میترا زرگرانی، راهی برای رفتن تالیف مریم عرفانیان، مجموعه پرتویی از احکام تالیف حجت الاسلام و المسلمین محمد زروندی، در حسرت یک آغوش تالیف نسرین پرک، شهربانو تالیف مریم قربان زاده به عنوان نمونه هایی از خرید منابع انجام شده یاد کرد.

وی تاکید کرد: حمایت اداره کل کتابخانه های عمومی از نویسندگان و مولفان بومی با برنامه های معرفی کتاب در کتابخانه ها، معرفی کتاب در نشستهای کتاب خوان و معرفی کتاب در جلسات انجمن استان، برنامه های خوانش و نقد و بررسی و نیز معرفی به نهاد کتابخانه های عمومی کشور نیز اجرا شده است.

مدیرکل کتابخانه های عمومی خراسان رضوی ادامه داد: ارتباط با سازمانها و دستگاههای مرتبط با حوزه کتاب و نشر، از جمله اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی، بنیاد پژوهشهای آستان قدس رضوی، مرکز اسناد و کتابخانه ملی شمال شرق کشور(مشهد مقدس)، حوزه علمیه خراسان و دانشگاه فردوسی مشهد با هدف تجمیع بانکهای اطلاعاتی موجود در آن سازمانها نیز توسط واحد منابع اداره کل کتابخانه های عمومی خراسان رضوی در حال پیگیری است.

پایان پیام/ 483

عمران خودآموز در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری شبستان در ایلام اظهار کرد: سینماها، آموزشگاه ها، کلاس ها و کارگاه ها، اجراهای نمایش و ... همگی با نظر ستاد استانی مدیریت مبارزه با کرونا به مدت یک هفته تعطیل شدند.

وی افزود: در ضمن چاپ و انتشار هر گونه آگهی عمومی برای مراسمات شادی و عزا ممنوع است.

وی تصریح کرد: از صاحبان کسب و کارهای فرهنگی، هنری و رسانه ای دارای کد تأمین اجتماعی که تاکنون موفق به ثبت تقاضای دریافت تسهیلات کرونایی در سامانه کارا نشدند، با توجه به رفع مشکلات ثبت نام تا پایان تیرماه نسبت به ثبت تقاضای خود در این سامانه به آدرسhttps://kara.mcls.gov.ir اقدام کنند.

خودآموز، با اشاره به حضور استاندار، معاونان استاندار، فرمانداران و سایر مدیران در کارگروه مجازی اطلاع رسانی و تبلیغات کرونا و اهتمام آنان به پاسخ گویی در این بستر جدید، آن را اقدامی کم نظیر در کشور خواند.

وی خاطرنشان کرد: از این رو، منطقی ترین، عاقلانه ترین و شاید تنهاترین راه برای رهایی از این شرایط، فاصله گذاری فیزیکی و کاهش زنجیره انسانی انتقال ویروس کرونا است.

پایان پیام/ 676

علی آشتاب روز دوشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: به منظور شناسایی این افراد با وزارتخانهها و دستگاههای مربوطه از جمله وزارت کشور، فرهنگ و ارشاد اسلامی، میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی، آموزش و پرورش، ورزش و جوانان، جهادکشاورزی و راه و شهرسازی هماهنگی لازم انجام شده است.

وی بدون اشاره به آمار استانی بیان کرد: براساس این هماهنگی ها بیش از یک میلیون و 500 هزار نفر از شاغلان در کشور شناسایی و احراز هویت شدهاند.

وی اضافه کرد: متقاضیان مشمول می توانند از امروز با مراجعه به سامانه کارا برای تسهیلات کرونا به نشانی https://kara.mcls.gov.ir ثبت نام کنند.

مدیرکل تعاون،کار و رفاه اجتماعی لرستان ادامه داد: تاپایان خرداد خسارت کرونا به 25 هزار کارگاههای اقتصادی استان تایید شده که باید با مراجعه به سامانه کارا برای دریافت تسهیلات کمکی اقدام نمایند.

آشتاب اظهارداشت: پیامک تایید خسارت برای 25 هزار واحد ارسال شده و باید برای تکمیل مشخصات در سامانه ی کارا وابسته به وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی ثبت نام کنند.

وی یادآور شد: این واحدها دارای کارگر بیمه شده هستند اما واحدهایی که کارگر بیمه شده ندارند مشمول این 25 هزار کارگاه نشده و بر اساس شیوه نامه مربوطه امروز نام نویسی آنها آغاز شده است.

وی گفت: بیشتر این واحدها کارگاه های خرد و خوداشتغالی هستند که هرچند فعالیت آنان ادامه دارد اما به دلیل شیوع کرونا آسیب دیده و متضرر شده اند.

مدیرکل تعاون، کار و رفاه اجتماعی لرستان افزود: در پی شیوع کرونا برخی از کسب و کارها و کارگاه ها دچار آسیب شدند که برای این واحدها در 14 رسته تعریف شده، تسهیلاتی در نظر گرفته شده و پس از ثبت نام برای دریافت تسهیلات و بررسی شرایط، به سیستم بانکی معرفی میشود.

آشتاب با اشاره به بازپرداخت اقساط این تسهیلات از مهربه مدت 24 ماه ادامه داد: به ازای هریک از افراد شاغل آسیب دیده در این کارگاه ها 12 میلیون تومان در نظر گرفته شده اما بنگاه های اقتصادی که تعطیلی اجباری داشتند به ازای هر نفر 16 میلیون تومان در نظر گرفته شده است.

به گفته وی 9 هزار و 281 کارگر بیمه شده در استان نیز مشمول دریافت بیمه بیکاری شده اند.

به گفته معاون هماهنگی امور اقتصادی لرستان 60 هزار واحد استان به دلیل شیوع کرونا آسیب دیده و متضرر شده اند که خسارت واحدهای اقتصادی و تولیدی استان بر اثر این ویروس یکهزار و 500 میلیارد تومان است.

به گزارش روابط عمومی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان سمنان، علی اصغر جلیلی در خصوص بازگشایی مجدد سینما ابریشم گفت: پس از بهبود نسبی وضعیت شیوع ویروس کرونا در کشور و صدور مجوز از سرگیری فعالیت سینماها از سوی مراجع ذیصلاح، این مجموعه نیز فعالیت خود را از سر گرفته است.

وی یادآور شد: در ابتدای امر پس از بازگشایی مجدد این مجموعه در سه سانس نسبت به اکران فیلم های سینمایی روز کشور اقدام شدد که متاسفانه با استقبال خوبی مواجه نشد و سانس های اکران فیلم از سه سانس به یک سانس کاهش داده شد و در حال حاضر همه روزه از ساعت 20 الی 22 ، فیلم های سینمایی روز کشور در این مجموعه سینمایی اکران می شود.

جلیلی ادامه داد: در حال حاضر فیلم سینمایی "شنای پروانه" به کارگردانی صدرعاملی و با موضوع اجتماعی در این مجموعه سینمایی در حال اکران است.

مدیر سینما ابریشم شهرستان گرمسار تاکید کرد: با توجه به اینکه ویروس کرونا هنوز به طور کامل از بین نرفته و در چند روز گذشته نیز شاهد افزایش نسبی تعداد مبتلایان به این ویروس در کشور بوده ایم، تلاش بر این است تا در این مجموعه سینمایی پروتکل های بهداشتی را بصورت کامل رعایت کنیم و نسبت به توزیع ماسک صورت بین تماشاگرانی که ماسک به همراه ندارند اقدام خواهیم کرد و محیط داخلی این مجموعه نیز همه روزه قبل و بعد از اکران فیلم با مواد ضدعفونی کننده میکروب زدایی می شود.

سعید سعادتی روز یکشنبه درنشست بررسی راهکارهای ترویج معارف سیدالساجدین درقالب دهمین کنگره بین المللی امام سجاد(ع) که به صورت مجازی با حضور اعضای ستاد برگزاری کنگره و معاونان ستاد هماهنگی کانون های فرهنگی هنری مساجد کشور برگزارشد، افزود: امروز دنیا از خلاء معنویت به شدت رنج می برد و تشنه صحیفه سجادیه امام سجاد(ع) ومعارف حقه اهل بیت(ع) هستند.

وی بیان داشت: امروز هم که به واسطه شیوع ویروس کرونا درهمه کشورهای دنیا، ارتباطات قطع شده، ویژه برنامه های بخش بین الملل کنگره امام سجاد(ع) می تواند این تهدید را به فرصت تبدیل کند.

معاون ستاد هماهنگی کانون های مساجد کشور با بیان اینکه امام سجاد(ع) اسوه معنویت، عقلانیت و مقاومت است، عنوان کرد: این موضوع می تواند به عنوان شعار دهمین کنگره بین المللی امام سجاد(ع) انتخاب شود.

وی با یادآوری این که بیشتر مخاطبان کنگره درگذشته قشر نخبگان جامعه بودند، گفت: امسال فرصتی است که دوره آموزشی سفیران ولایت که درراستای تحقق گام دوم انقلاب برگزار خواهد شد، با حضور قشرهای تاثیرگذاری همچون نوجوانان، هنرمندان و فعالان فضای مجازی برگزار شود.

این مسوول فرهنگی برتوجه ویژه به تولیدات فاخری نظیر کلیپ، پوستر، عکس نوشته، موشن گرافی و طرح های گرافیکی با موضوع امام سجاد(ع) و صحیفه سجادیه در کنگره دهم تاکید کرد.

وی همچنین، نشست با مسوولان استانی بویژه نماینده ولی فقیه دهرمزگان و رییس شورای سیاست گذاری کنگره بین المللی سجاد با روسای صدا وسیمای کشور، سازمان فرهنگ و ارتباطات و رییس مجمع جهانی اهل بیت(ع) درراستای همکاری، مشارکت و هم افزایی در برگزاری این رخداد مهم فرهنگی معنوی را پیشنهاد داد.

معاون فرهنگی هنری ستاد بین المللی کنگره امام سجاد(ع) با اشاره به همزمانی کنگره دهم با هفته دفاع مقدس، تصریح کرد: امسال گنجینه 40 سال مقاومت نیز پیش روی ملت ماست و دربرنامه های داخلی و برون مرزی می توان در کنار معرفی شخصیت نورانی امام سجاد(ع)، گوشه هایی از دفاع مقدس را برای آزادگان کشورهای مختلف نشان داد.

سعادتی با اشاره به 10 ساله شدن کنگره بین المللی امام سجاد(ع) تاکیدکرد: پس از یک دهه تلاش در راستای ترویج معارف امام سجاد(ع) باید برنامه های محتوایی 10 دوره گذشته به تولیدات فاخر تبدیل و به جامعه عرضه شود.

وی اظهارکرد: ستاد هماهنگی کانون فرهنگی هنری مساجد کشور همچون سال های گذشته با تمام ظرفیت ها در برگزاری دهمین کنگره در سطح ملی و بین المللی همکاری خواهد کرد.

سعادتی در پایان از استان هرمزگان به جهت پرداختن به ابعاد مختلف سیره امام زین العابدین(ع) و معرفی صحیفه سجادیه به دنیا قدردانی کرد.

بندرعباس- ایرنا- معاون ساماندهی وشبکه سازی ستاد هماهنگی کانون های مساجد کشور نیز در این نشست برگزاری وبینارها با حضور اساتید ملی و بین المللی به عنوان تجربه موفق ستاد هماهنگی کانون های مساجد در دهه کرامت سالجاری نام برد و گفت: دهمین کنگره بین المللی امام سجاد(ع) می تواند از این تجربه بسیار خوب بهره ببرد.

مرتضی طاهریان خطاب به اعضای ستاد برگزاری کنگره بین المللی امام سجاد(ع) افزود: امروز تمام علاقه مندان به امام سجاد(ع) و صحیفه سجادیه انتظار دارند از آن ها در زمینه های فکر، ایده، طرح و پیشنهاد برنامه ای با ظرفیت هیات اندیشه ورزی پشتیبانی کنید.

وی پیشنهاد داد: بسیار شایسته است که کنگره بین المللی حلقه وصلی شود بین همه فعالان و مراکز از جمله کانون های فرهنگی هنری، هیات های مذهبی، موسسه های خیریه و افرادی که به نام امام سجاد(ع) شود و با همکاری یکدیگر شبکه مراکز امام سجاد(ع) را راه اندازی کنید.

معاون ساماندهی و شبکه سازی ستاد هماهنگی کانون های مساجد کشور

وی از طرح نذر امام سجاد(ع) به عنوان احیا کننده سیره اجتماعی آن حضرت یاد کرد و گفت: این طرح از سال های گذشته به شکلی شایسته درهرمزگان کلید خورد اما انتظار می رود که با یک هدف گذاری، آثار وبرکات آن ابتدا در خود هرمزگان و سپس در منطقه و تمام کشور جاری شود.

طاهریان ابرازامیدواری کرد: این طرح ارزشمند برای همیشه ماندگار شود و شیرینی و حلاوت آن برای مردم نیز ماندگارتر خواهد بود.

وی در ادامه بر رایزنی با سازمان اوقاف و امور خیریه د راستای هدایت نیت واقفان به سمت ایجاد وقف هایی برای احیای معارف امام سجاد(ع) و ترویج صحیفه سجادیه تاکیدکرد وافزود: ستاد هماهنگی کانون های فرهنگی هنری مساجد کشور نیز با ظرفیت پرتال بچه های مسجد آمادگی دارد که دربرنامه های آموزشی و مسابقه ای معارف امام سجاد(ع) با محوریت ستاد فهمای استان هرمزگان درطول سال درراستای ترویج معارف سجادیه و صحیفه مشارکت داشته باشد.

دبیر کنگره بین المللی امام سجاد(ع) نیز با قدردانی از ستاد هماهنگی کانون های فرهنگی هنری مساجد به عنوان یکی از برگزارکنندگان اصلی کنگره، گفت: با توجه به شرایط کنونی، باید از تجارب ارزشمند دیگر نهادها و مراکز باید به بهترین شکل استفاده کنیم.

علی علامه زاده خاطرنشان کرد: دهمین کنگره بین المللی امام سجاد(ع) از 12 تا 25محرم با توجه به شیوع ویروس کرونا در قالب های نوین و به صورت غیرحضوری و در بستر فضای مجازی برگزار خواهد شد.

کنگره بین المللی امام سجاد(ع) هرساله مصادف با 25 محرم سالروز شهادت سید الساجدین امام سجاد(ع) و با حضور اندیشمندان مسلمان و سایر ادیان در هرمزگان برگزارمی شود اما امسال به دلیل شیوع ویروس کرونا این رخداد بزرگ فرهنگی به صورت مجازی انجام می شود.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ عبدالرضا سالمی نژاد در گفتگو با خبرنگار 8دی درباره علت انتخاب شهید علی اخوین انصاری و نوشتن کتاب استاندار آسمانی اظهار کرد: انتخاب شهید انصاری به عنوان سوژه کتاب در واقع در ابتدا از طرف من صورت نگرفت بلکه بسیج کارکنان دولت قرار بود در همان سال، یک شهید شاخص را به جامعه معرفی کنیم و شهید "علی اخوین انصاری" جاذبه های لازم برای اینکه به عنوان شهید شاخص کارکنان دولت معرفی شود را داشت ایشان هم تنها شهید استاندار کشور بود و همین که توسط منافقین ترور شده و به شهادت رسید.

وی افزود: مجموعه ویژگی هایی که این شهید داشت باعث شده بود که به عنوان شهید شاخص سال دولت جمهوری اسلامی انتخاب شود و از طرفی هم بنده کتاب های متعدد دیگری در معرفی شهدا نوشته بودم از جمله کتابی در معرفی شهید فرهانیان تعریف کرده بودم و به همین دلیل برای نوشتن این کتاب به من مراجعه شد و من هم با دیدن ویژگی شهید انصاری علاقه مند به نوشتن این کتاب شدم.

نویسنده کتاب استاندار آسمانی با بیان اینکه اهل استان خوزستان است ادامه داد: بنده پیش از کتاب استاندار آسمانی شناخت چندانی از شهید انصاری نداشتند و در جریان نوشتن این کتاب با این شهید آشنایی پیدا کردم البته محتوای تولید شده خاصی هم درباره شهید انصاری پیش از کتاب استاندار آسمانی در فضای اینترنت وجود نداشت و ما توانستیم در در اثنای نوشتن این کتاب به سراغ خانواده و دوستان شهید رفته و این کتاب را به رشته تحریر در آوردم که البته باز هم محتوای تولیدشده توزیع چندانی در سطح کشور نشد.

نویسنده کتاب زندگی شهید علی انصاری با بیان اینکه حمایت کمی از کتاب استاندار آسمانی از سوی مسئولان ذیربط صورت گرفت: اظهار کرد من با این ذهنیت به سراغ کتاب استاندار آسمانی رفتم که این کتاب اولین و آخرین کتابی خواهد بود که درباره این شهید والامقام نوشته خواهد شد البته این سبک کار بنده درباره همه کتاب های شهدا است البته من خوشحال می شوم که افرادی پیدا شوند و کتاب هایی که درباره شهدا نوشته ایم را تکمیل کنند ولی چون این احتمال بسیار کم است تلاش من درباره این شهدا این است که تمام اطلاعات لازم را تا جایی که می شود جمع آوری کنم و مصاحبه ها با دوستان و همرزمان شهید را به صورت کامل انجام دهم.

سالمی نژاد ادامه داد: درباره کتاب استاندار آسمانی نتیجه تحقیقات تحقیقات میدانی، کتابخانه ای و اسنادی اینجانب درباره شهید علی اخوین انصاری بود و اگر امروز هم بخواهنم در این حوزه زندگی شهید انصاری فعالیت کنم اسناد و اطلاعات جدید با سختی خیلی زیادی قابلیت جمع آوری خواهد داشت چون تصور می کنم به بخش اعظم این منابع اطلاعاتی مراجعه کرده ام مگر اینکه دوستانی وجود داشته باشند که ما در حین نوشتن کتاب به این افراد مراجعه نکرده باشیم.

وی با بیان اینکه به سراغ دوستان شهید انصاری برای نوشتن کتاب استاندار آسمانی رفته است گفت: در نوشتن کتاب استاندار آسمانی خانم دکتر حمیده دانش کاظمی، همسر بزرگوار شهید انصاری کمک قابل توجهی کردند و اطلاعات جامعی در اختیار ما قرار دادند و در سراسر کتاب هم از اطلاعات ایشان استفاده شده است.

برای توزیع و چاپ کتاب استاندار شهید گیلان از مسئولان ذیربط انتظار بیشتری داشتم

سالمی نژاد ما برای توزیع کتاب از مسئولان ذیربط انتظارات بیشتری داشتیم اما متاسفانه کمک لازم صورت نگرفت و این که صبح تا کنون تنها به چاپ دوم خود رسیده است که همین چاپ دوم هم مدیون کمک های خودجوش مردمی است.

نویسنده کتاب استاندار آسمانی در پاسخ به این سوال که چرا شهدای ترور توسط نویسندگان و فیلمسازان کمتر مورد توجه قرار می گیرند گفت: اینکه این شهدا کمتر مورد توجه قرار می گیرند باید ریشه یابی و بررسی شود ابتدا باید به این سوال پاسخ داده شود که آیا واقعاً این شهدا کمتر مورد توجه قرار گرفته اند چون ممکن است خانواده شهدای حج و یا شهدای نیروی هوایی هم چنین ادعایی را داشته باشند به پس از پاسخ به این سوال به سراغ مسائل دیگر رفت.

وی تاکید کرد: در حوزه کتاب در زمینه ترور شهدای شاخص کشوری از جمله شهید رجایی شهید بهشتی و شهید صدوقی آثار متعددی تولید شده است البته ممکن است درباره شهدای دیگر با این حجم کار نشده باشد. البته بنده داریم کم کاریهای صورت گرفته نویسندگان را مقصر نمی دانم چرا که برای نوشتن کتاب ها و نهادهای فرهنگی معمولاً سفارش دهنده و حمایت کننده هستند اینطور نیست که نویسنده بتواند به تنهایی کتاب را بنویسد چاپ کند و توزیع نماید اگر اگر نهادهای فرهنگی حمایت لازم را نداشته باشند تقریباً کاری صورت نمی گیرد.

آسیبی که موازی کاری های مکرر نهادها به حوزه فرهنگی می زند

وی تاکید کرد: نهادهای فرهنگی مختلف در سطح کشور با موازی کاری های مکرر خود عامل این کم کاری ها هستند متاسفانه در حوزه کتاب درباره شهدا اقدامات همیشه به صورت مقطعی است مثلاً در حوزه شهدای مدافع حرم به یک باره مه نهادهای فرهنگی به سراغ این شهدا می روند یا در زمان شهادت شهید حاج قاسم سلیمانی همه این نهادهای فرهنگی به یکباره به سراغ شهید سلیمانی می روند ودر سایر حوزه ها کارهای کمتری صورت می گیرد اگر به نوعی مهندسی فرهنگی در سطح کشور وجود داشت این موازی کاری ها هم صورت نمی گرفت.

هنوز یک مرجع و منبع مشخصی برای معرفی 17هزار شهید ترور وجود ندارد

وی علت این کم توجهی ها را نداشتن متولی خاص عنوان کرد و گفت: متأسفانه هنوز یک مرجع و منبع مشخصی برای معرفی 17هزار شهید ترور نداریم و هیچ سایتی برای استخراج این اسامی وجود ندارد.

اگر کتاب استاندار آسمانی به چاپ دوم رسید نتیجه پیگیری نیروهای خودجوش مردمی است

سالمی نژاد با گلایه از مسئولان فرهنگی استان گیلان اظهار کرد: اگر کتاب استاندار آسمانی به چاپ دوم رسید نتیجه پیگیری نیروهای خودجوش مردمی مانند آقای مجیدپور از طلاب جوان شهرستان لنگرود بود اما از سوی مسئولان در این خصوص اقدامی صورت نگرفت.

یک انتقاد اساسی به بنیاد شهید گیلانٰ ؛ چرا برای معرفی شهید انصاری اتفاق خاصی نیافتاده است؟!

نویسنده کتاب استاندار آسمانی ادامه داد: من تماس های مختلف با بنیاد شهید گیلان گرفتم اما متأسفانه ما را تحویل نگرفتند. شما فرض کنید اگر شهید انصاری با همین ویژگی ها از استان تهران بود به لحاظ رسانه ای و فرهنگی ایشان را به عنوان یک شهید شاخص کشوری معرفی می کردند اما در گیلان برای شهید انصاری اتفاق خاصی نیافتاده است. این جای گلایه دارد.

با وجود 100 کتاب تألیفی دیگر، تیرماه هرسال به یاد شهید انصاری می افتم

سالمی نژاد با بیان اینکه بیش از 100 کتاب درباره شهدا نوشته است گفت: با وجود نوشتن این تعداد کتاب، وقتی به تیرماه می رسیم به یاد شهید انصاری می افتم. یعنی شهید انصاری یکی از بالاترین افتخارات استان گیلان است که حاضر شده از شرایط رفاه کامل در آمریکا به استان گیلان بیاید و در اینجا به دست منافقین به شهادت برسد.

انتهای پیام/

به گزارش خبرگزاری فارس، جلسه بررسی راهکارهای ترویج معارف سیدالساجدین در قالب دهمین کنگره بین المللی امام سجاد(ع) امروز یکشنبه 15 تیر به صورت مجازی و با حضور اعضای ستاد برگزاری کنگره و معاونان ستاد هماهنگی کانون های فرهنگی هنری مساجد کشور برگزار شد.

پیشنهاد برگزاری دهمین کنگره بین المللی امام سجاد(ع) در قالب وبینار

مرتضی طاهریان معاون ساماندهی و شبکه سازی ستاد هماهنگی کانون های مساجد کشور در این جلسه ضمن قدردانی از یک دهه تلاش فعالان فرهنگی هرمزگان در راستای معرفی شخصیت امام سجاد(ع) و ترویج صحیفه سجادیه، اظهار کرد: دهمین سال باید با محوریت یک شعار مباحث کنگره را پیگیری کنیم.

معاون ساماندهی و شبکه سازی ستاد هماهنگی کانون های مساجد کشور خطاب به اعضای ستاد برگزاری کنگره بین المللی امام سجاد(ع)، افزود: امروز تمام علاقه مندان امام سجاد(ع) و صحیفه سجادیه انتظار دارند به پشتوانه تجاربی که دارید از آن ها در زمینه های فکر، ایده، طرح و پیشنهاد برنامه ای با ظرفیت هیأت اندیشه ورزی که دارید، پشتیبانی کنید.

وی در ادامه اظهار کرد: شایسته است تا این کنگره حلقه وصلی شود و همه فعالان و مراکز اعم از کانون های فرهنگی هنری، هیئات مذهبی، موسسات خیریه و افرادی که به نام امام سجاد(ع) هستند را شناسایی و شبکه مراکز امام سجاد(ع) را راه اندازی کنید.

طاهریان در ادامه از طرح نذر امام سجاد(ع) به عنوان احیا کننده سیره اجتماعی آن حضرت یاد کرد و گفت: این طرح از سال های گذشته به شکلی شایسته در هرمزگان کلید خورد اما انتظار است که با یک هدف گذاری برکات آن ابتدا در خود هرمزگان و در طول سال ساری و جاری باشد و سپس منطقه و در نهایت کل کشور از آثار و خدمات و برکات آن برخوردار شوند.

وی ابراز امیدواری کرد: این طرح ارزشمند برای همیشه ماندگار شود و شیرینی و حلاوت آن برای مردم نیز ماندگارتر خواهد بود.

طاهریان در ادامه بر رایزنی با سازمان اوقاف و امور خیریه در راستای هدایت نیت واقفین به سمت ایجاد وقف هایی برای احیای معارف امام سجاد(ع) و ترویج صحیفه سجادیه تاکید کرد و افزود: ستاد هماهنگی کانون های فرهنگی هنری مساجد کشور نیز با ظرفیت پرتال بچه های مسجد آمادگی دارد که در برنامه های آموزشی و مسابقه ای معارف امام سجاد(ع) با محوریت ستاد فهمای استان هرمزگان در طول سال در راستای ترویج معارف سجادیه و صحیفه مشارکت داشته باشد.

معاون سازماندهی و شبکه سازی ستاد هماهنگی کانون های فرهنگی هنری مساجد کشور از برگزاری وبینارها با حضور اساتید ملی و بین المللی به عنوان تجربه موفق ستاد هماهنگی کانون های مساجد در دهه کرامت سال جاری نام برد و بیان کرد: دهمین کنگره بین المللی امام سجاد(ع) می تواند از این تجربه بسیار خوب بهره ببرد.

محتوای کارنامه 10 ساله کنگره بین المللی امام سجاد(ع) به تولیدات فاخر تبدیل شود

سعید سعادتی در جلسه بررسی راهکارهای ترویج معارف سیدالساجدین در قالب دهمین کنگره بین المللی امام سجاد(ع) که امروز یکشنبه 15 تیرماه به صورت مجازی و با حضور اعضای ستاد برگزاری کنگره و معاونان ستاد هماهنگی کانون های فرهنگی هنری مساجد کشور برگزار شد، از استان هرمزگان به جهت پرداختن به ابعاد مختلف سیره امام زین العابدین(ع) و معرفی صحیفه سجادیه به دنیا قدردانی کرد.

وی اظهار کرد: تا پیش از این، کمتر در سطح جهان به صحیفه سجادیه پرداخته شده بود و این کنگره به خوبی توانسته به این خلا در سطح کشور و حتی بسیاری از کشورهای جهان پاسخ دهد.

معاون فرهنگی هنری ستاد هماهنگی کانون های مساجد کشور با بیان اینکه امروز دنیا از خلاء معنویت به شدت رنج می برد و تشنه معارف حقه اهل بیت(ع) است، به شرایط کنونی جهان اشاره کرد و افزود: امروز که به واسطه شیوع ویروس کرونا در همه کشورهای دنیا، ارتباطات قطع شده و ویژه برنامه های بخش بین الملل کنگره امام سجاد(ع) می تواند این تهدید را به فرصت تبدیل کند.

وی با اشاره به همزمانی کنگره دهم با هفته دفاع مقدس، تصریح کرد: امسال گنجینه 40 سال مقاومت نیز پیش روی ملت ماست و در برنامه های داخلی و برون مرزی می توان در کنار معرفی شخصیت نورانی امام سجاد(ع)، گوشه هایی از دفاع مقدس را برای آزادگان کشورهای مختلف نشان داد.

سعادتی به 10 ساله شدن کنگره بین المللی امام سجاد(ع) اشاره و تاکید کرد: پس از یک دهه تلاش در راستای ترویج معارف امام سجاد(ع) باید برنامه های محتوایی 10 دوره گذشته به تولیدات فاخر تبدیل و به جامعه عرضه شود.

وی با یادآوری اینکه بیشتر مخاطبین کنگره در گذشته قشر نخبگانی جامعه بوده است، گفت: امسال فرصتی است که دوره آموزشی سفیران ولایت که در راستای تحقق گام دوم انقلاب برگزار خواهد شد، با حضور اقشار تاثیرگذاری نظیر نوجوانان، هنرمندان و فعالان فضای مجازی برگزار شود.

معاون فرهنگی هنری ستاد هماهنگی کانون های مساجد کشور با بیان اینکه امام سجاد(ع) اسوه معنویت، عقلانیت و مقاومت است، عنوان کرد: این موضوع می تواند به عنوان شعار دهمین کنگره بین المللی امام سجاد(ع) انتخاب شود.

سعادتی بر توجه ویژه به تولیدات فاخری نظیر کلیپ، پوستر، عکس نوشته، موشن گرافی، طرح های گرافیکی و ... با موضوع امام سجاد(ع) و صحیفه سجادیه در کنگره دهم تاکید کرد.

گفتنی است، برپایی نشست مسوولان استانی به ویژه نماینده ولی فقیه در هرمزگان و رئیس شورای سیاست گذاری کنگره با روسای صداوسیما کشور، سازمان فرهنگ و ارتباطات و رییس مجمع جهانی اهل بیت(ع) در راستای همکاری، مشارکت و هم افزایی در برگزاری این رخداد مهم فرهنگی معنوی از دیگر پیشنهادات وی بود.

انتهای پیام/

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، مرکز فارس، مسئول نمایشگاه کتاب شهرستان لار گفت:این نمایشگاه با بیش از 6 هزار عنوان کتاب در زمینه های مختلف در موضوعات مختلف دینی، علمی و ادبی، تاریخ، کودک و نوجوان در سالن اداره ارشاد این شهرستان برپا شده است.
عقیلی افزود: این نمایشگاه کتاب به مدت یک ماه از تاریخ 27 خردادماه لغایت 27 تیرماه از ساعت 9 صبح الی 23 برای بازدید علاقه مندان به کتاب و کتابخوانی دایر است.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه از ارومیه حجت الاسلام عبدالرحیم نجفقلی زاده سرایی امروز در جلسه بررسی راهکارهای عملیاتی سازی جهش تولید و مطالبه گری که در سالن جلسات نمایندگی ولی فقیه در سپاه شهدای آذربایجان غربی برگزار شد، اظهار داشت: مطالبه گری به معنای واقعی کلمه در کشور و خصوصا آذربایجان غربی ضعیف است و باید محافظه کاری را که قتلگاه انقلاب است، کنار گذاشت و از انقلاب دفاع کرد.

وی ادامه داد: باعث تاسف است که از 24 مدیرکل استان که باید در جلسات شورای فرهنگی عمومی شرکت کنند، افراد کمی می آیند و بقیه ترجیح می دهند معاونین خود را به این جلسات بفرستند، بنابراین خیلی از مصوبات شورا اجرا نمی شود.

مسئول نمایندگی ولی فقیه در سپاه شهدای آذربایجان غربی تصریح کرد: در اعیاد و مناسبت ها به جای این که نام اهل بیت(ع) را مطرح کنند و شهر رنگ و بوی اهل بیتی بگیرد، بنرهای خوانندگان در شهر زده می شود.

وی اظهار کرد: در جنگ تحمیلی روحانیت نقش اساسی در هدایت و جهت دهی به رزمندگان داشتند و در خیلی از موارد هم فرمانده میدان و هم رزمنده بودند و در عین حال مباحث دینی را برای رزمنده ها تبیین می کردند؛ باید این ها امروز طرح و به عنوان الگوی روحانیت انقلابی قرار گیرد.

حجت الاسلام سرایی گفت: نباید صرفا به سخنرانی ها اکتفا کرد، بلکه باید در منابر و سخنرانی ها به صورت صریح از انقلاب دفاع کرد و هر جایی هم لازم بود بنابر دستور رهبری حل مشکلات مردم را از مسئولین مطالبه کرد.

وی با تاکید بر آسیب شناسی ضعف های موجود، افزود: باید ضعف های موجود شناسایی شود و با جبران این ضعف ها، با قدرت بیشتری در مسیر انقلاب حرکت کرد.

روحانیت همیشه در کنار مردم است

حجت الاسلام علی اعتمادی، معاون فرهنگی تبلیغات اسلامی آذربایجان غربی هم در این جلسه با بیان این که در رزمایش کمک مؤمنانه، آذربایجان غربی رتبه دوم کشوری را کسب کرد، گفت: روحانیت استان همیشه در بحران ها به صحنه آمده اند. در زلزله خوی از روز اول روحانیت و طلاب پای کار آمدند و به زلزله زده ها کمک کردند.

معاون فرهنگی تبلیغات اسلامی آذربایجان غربی ادامه داد: در زمان شیوع ویروس کرونا روحانیت به صورت عملی وارد میدان شد و نشان داد که همیشه در کنار مردم است.

وی اظهار کرد: 14 کارگاه تولید ماسک زیر نظر سازمان تبلیغات اسلامی استان به تولید و توزیع ماسک اقدام کردند و باید از روحانیون جهادی که همیشه در صحنه هستند، حمایت و پشتیبانی شود.

انتهای پیام

به گزارش روابط عمومی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان سمنان، محمدمهدی احمدی در این نشست در جریان مسایل و مشکلات این اداره کل در حوزه های اعتباری، نیروی انسانی و نیز فعالیت ها و برتامه های این اداره کل قرار گرفت.

فرشید فلاح مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان سمنان در این نشست با اشاره به مشکلات اعتباری سال جاری، بر ضرورت تقویت منابع اعتباری به خصوص در زمینه های توسعه فعالیت های فرهنگی هنری در این استان تاکید کرد.

در این نشست معاون امور فرهنگی و رسانه ای و نیز قائم مقام اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان سمنان نیز حضور داشتند.

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در این آیین گفت: دامنه تقوای شهید حاج قاسم سلیمانی مراقبتی پویا و مراعاتی در حال عمل بود و دیگر مظهرش اخلاص بود؛ اخلاصی که مدام در راستای قرب الهی سرلوحه افعال و اعمال حاج قاسم سلیمانی بود. او دنبال نام نبود، هوا و هوس را رها کرد، در درون بزرگ و در برون فروتن ترین فروتنان بود.

عباس صالحی افزود: حاج قاسم سلیمانی 40 سال تمام در حوزه جهاد بدون هیچ گونه درنگ و مکثی حضور داشت و بی هیچ ادعایی از امنیت کشور و همچنین کیان نظام جمهوری اسلامی دفاع کرد و این دفاع خالصانه و عاشقانه بود.

وی تصریح کرد: شهید حاج قاسم سلیمانی در هر لحظه ای مراعات حدود شرعی و اخلاقی را مطابق فرمایشات مقام معظم رهبری داشت و در سخت ترین عرصه های ملی، انسانی بود که از او به عنوان مردی اخلاق مدار و متشرع یاد می شود. این دو وجه او فراموش شدنی نیست؛ چراکه او شاگرد حضرت علی(ع) بوده و در مکتب او درنهایت شربت شهادت را در رکاب سید و سالار شهیدان برای حفظ کیان و ارزش های نظام جمهوری اسلامی و آرمان های انقلاب نوشید.

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی با اشاره به حوزه احسان و تطبیق آن با زیست و زندگی شهید حاج قاسم سلیمانی گفت: زندگی او تبلوری از احسان بود و 40 سال در خط جهاد بی وقفه تلاش کرد و در این مسیر همواره این مفهوم را در نظر داشت که اگر کاری خوب را انجام می دهد آن را به خوبی نیز انجام دهد. از حرص بری بود و همواره پاسداری از آرمان های انقلاب و خاک پاک کشور را چه در دوران دفاع مقدس و چه در سال های بعد از آن ادای دینی مهم در راستای اعمال خود برای مردم انقلابی و اسلامی ایران می دانست.

وی گفت: ما نیز در این وزارت خانه تلاش می کنیم نه برای زنده نگه داشتن نام شهید سلیمانی که برای تکریم احسان و تقوایی که او چه در زندگی شخصی و چه در زندگی جهادگونه اش به تمام ملت آزادی خواه جهان و ازجمله ملت شریف ایران آموخت.

صالحی افزود: امسال نیز که شاهد چهلمین سال آغاز حماسه دفاع مقدس هستیم اولین سالی است که آن را بدون شهید سلیمانی پاس می داریم. شهید سلیمانی با دفاع مقدس جان گرفت و رشادت جهادگونه خود را همواره در راستای حفظ ارزش های ایران اسلامی و انقلابی و شهدای آن به کار بست. حیات او پربرکت تر و نافذتر ادامه دارد و این چهلمین سال با نام سردار دل ها معنایی خاص پیدا می کند.

وی اظهار داشت: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز امسال در تمامی برنامه های فرهنگی و هنری خود مرتبط با پاسداشت چهلمین سال دفاع مقدس تلاش می کند تا نقش شهید حاج قاسم سلیمانی و شهدای هشت سال دفاع مقدس و انقلاب اسلامی و شهدای مدافعان حرم را بنا به مناسبت ها این بار با رویکرد فرهنگی و هنری زنده نگه دارند و در این مسیر کرمان به عنوان زادگاه شهید حاج قاسم سلیمانی و خوزستان به عنوان مهد یادگار مانده از هشت سال دفاع مقدس دو بال این حرکت هستند.

نماینده ولی فقیه در استان و امام جمعه کرمان گفت: جشنواره تئاتر سردار آسمانی رخداد مهم فرهنگی است که در جریان ترویج مکتب سلیمانی ثمرات و برکاتی خواهد داشت که توقع می رود جریان هنر کشور بتواند در ابعاد مختلف این فرهنگ و مکتب را هنرمندانه ترویج کند.

حجت الاسلام حسن علیدادی سلیمانی روز یکشنبه در آیین رونمایی از پوستر و انتشار فراخوان دومین جشنواره ملی تئاتر سردار آسمانی در کرمان افزود: : بخشی از ابعاد این مکتب عبارت از 40 سال ایستادن در خط ایثار و شهادت، دلسوزی و مهربانی نسبت به مردم و ایستادن در راه و خطی است که در آن ادب و معرفت حرف اول را می زند.

وی بیان کرد: 40 سال مقاومت در تبعیت از امام راحل و مقام معظم رهبری، به تصویر کشاندن تواضع، سادگی و در دفاع از ارزش های اسلامی مرز نشناختن، دامنه مقاومت را گسترش دادن، جبهه مقاومت را سر و سامان دادن و در خدمت اسلام و مردم بودن از ابعاد دیگر مکتب سلیمانی است.

نماینده ولی فقیه در استان کرمان تصریح کرد: امیدوارم با زبان هنر از این رخداد بزرگی که در کشور رقم می خورد بتوانیم کمال استفاده را نماییم و این مکتب را با همه ابعاد خود گسترش داده و تبلیغ کنیم.

مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان کرمان گفت: جامعه فرهنگی هنری جزو نخستین گروه هایی بودند که بعد از شهادت سردار سلیمانی در کرمان برنامه هایی اجرا کردند و در سومین روز شهادت ایشان نخستین برنامه با عنوان نگین سلیمانی اجرا شد.

محمد رضا علیزاده افزود: امروز شاهد توسعه و گسترش کار هنرمندان به دومین جشنواره ملی تئاتر سردار آسمانی هستیم که قرار است در کرمان با سه موضوع خیابانی، صحنه ای و نمایشنامه نویسی و در دی ماه و همزمان با سالگرد شهادت سردار سلیمانی برگزاری جشنواره را خواهیم داشت.

وی بیان کرد: جشنواره تئاتر سردار آسمانی در 10 موضوع برگزار می شود که شامل سردار آسمانی و مردم داری، سردار آسمانی و شهدای مدافع حرم و غیرهاست و تا پایان شهریورماه دریافت و ارزیابی آثار را خواهیم داشت و فرصت دریافت آثار نمایشنامه نویسی تا آبان ماه است و برگزاری جشنواره در دی ماه خواهد بود.

مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان کرمان اظهار داشت: علاوه بر جشنواره تئاتر، 10 برنامه در سطح استانی، ملی و بین المللی تعریف شده که به ستاد برگزاری برنامه های سردارسهید سلیمانی در استان و کشور ارائه شده و مهم ترین برنامه جایزه فرهنگی ادبی سردار سلیمانی است.

معاون سیاسی، امنیتی و اجتماعی استاندار کرمان گفت: حضور سردار سلیمانی و مدیریت ایشان در لشکر 41 ثارالله و سپاه قدس و ارتباطش با مردم سبب شد کرمان از جایگاه خوب و رفیعی در این زمینه برخوردار باشد.

محمد صادق بصیری افزود: سردار سلیمانی متعلق به ایران و دنیاست و به خاطر اینکه کرمانی بودند، گلزار شهدای کرمان مامن بسیاری از دلدادگان کوی شهداست و اگر کرونا نبود، به شکل ممتد میزبان راهیان نور و میهمانانی بودیم که برای زیارت مرقد ایشان به کرمان می آیند و امیدواریم بتوانیم ارزش این شهید را بدانیم و در بزرگداشت ایشان به هر شکل، کوتاهی نکنیم.

وی تصریح کرد: وظیفه ما مسئولان این است برای کمک به این فضا از هر توانی که داریم مضایقه نکنیم و استاندار کرمان در حوزه فرهنگ و هنر ارتباط زیادی با وزارت ارشاد داشته و در استان در دفاع مقدس، ادبیات پایداری و شهداء کاملا آمادگی داریم کمک کنیم.

معاون سیاسی، امنیتی و اجتماعی استاندار کرمان تاکید کرد: همواره هنرمندان ما در کرمان در هنر انقلابی درخشیده اند و در عرصه پایداری و مقاومت هنرمندان ارزشمندی داشته ایم.

در این مراسم که به صورت ارتباط زنده تصویری در تالار رودکی برگزار شد، ابتدا در ارتباط با استان خوزستان از پوستر جشنواره فرهنگی هنری ذوالفقار رونمایی شد. همچنین در ادامه رونمایی از پوستر تئاتر خیابانی سردار آسمانی در ارتباط با استان کرمان صورت گرفت.

فراخوان دومین جشنواره تئاتر سردار آسمانی با حضور امام جمعه و نماینده ولی فقیه در استان کرمان، فرمانده سپاه ثارالله کرمان، مدیرکل اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی استان کرمان و دیگر مسئولان کشوری و لشکری در گلزار شهدای استان و در جوار مزار سپهبد شهید حاج قاسم سلیمانی، از طریق ویدئو کنفرانس به صورت زنده رونمایی شد.

دومین دوره جشنواره ملی تئاتر سردار آسمانی با همکاری انجمن تئاترانقلاب و دفاع مقدس و اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان کرمان در دی ماه (اول تا ششم دی) و سالگرد شهادت سردار سلیمانی در سه بخش خیابانی، صحنه ای و نمایشنامه برگزار می شود.

فراخوان این جشنواره ملی که امسال در سه بخش صحنه ای، خیابانی و نمایشنامه نویسی برگزار خواهد شد به زودی توسط انجمن تئاتر انقلاب و دفاع مقدس منتشر خواهد شد.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از شیراز ، بهروز مرامی امروز (یکشنبه 15 تیر) در جمع خبرنگاران گفت: با توجه به وضعیت ویژه جامعه در خصوص اخبار انتشار ویروس کرونا و نگرانی هایی که متوجه افراد است، بدینوسیله به اطلاع می رساند، فعالیت آموزشگاه های آزاد فرهنگی، هنری و موسسات مهارت آموزی کاردانش و فعالیت سینما ها بدین شکل ابلاغ می شود.

معاون هنری سینمایی فرهنگ و ارشاد اسلامی فارس افزود: بر اساس این ابلاغ و تصمیم اتخاذ شده توسط کمیته نظارت و بازرسی ستاد استانی مدیریت بیماری کرونا، کلیه فعالیت های آموزشی آموزشگاه های آزاد هنری، فرهنگی و سینمایی شامل (گروهی و انفرادی) تحت پوشش این اداره کل و فعالیت سینما ها و برپایی مراسم فرهنگی هنری از امروز تا شنبه 21 تیرماه جاری تعطیل اعلام می شود.

وی خاطر نشان کرد: محدودیت های اعمال شده در سطح استان به مدت یک هفته خواهد بود و در صورتی که وضعیت شیوع ویروس کرونا در استان بهتر شد به حالت عادی برمی گردیم، اما اگر شرایط بدتر شد مجبور هستیم محدودیت ها و تعطیلی ها را ادامه دهیم.

پایان پیام/ 130

به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از اهواز، غلامرضا شریعتی امروز (یکشنبه 15 تیر) در آئین رونمایی از پوستر نخستین جشنواره بین المللی ذوالفقار (گرامیداشت سردار شهید قاسم سلیمانی) که به صورت ویدئوکنفرانس با حضور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی خوزستان برگزار شد اظهار کرد: سردار سلیمانی خدمات ارزنده بسیاری چه در دوران جنگ تحمیلی و چه پس از آن به مردم خوزستان ارائه داد.

استاندار خوزستان با بیان اینکه مردم این استان همیشه قدردان این شهید بزرگوار هستند و نمونه آن را می توان در تشییع پیکر باشکوه سردار دل ها و یاران شهیدش مشاهده کرد افزود: استقبال مردم خوزستان در مراسم تشیع سردار سلیمانی در عرصه بین المللی پاسخ دندان شکنی به تخریب ها و تبلیغات دشمن پیرامون رابطه مردم این استان با نظام جمهوری اسلامی بود.

وی برگزاری چنین جشنواره هایی را در جامعه و عرصه فرهنگی و هنری بسیار تاثیرگذار دانست و اضافه کرد: هر شعار و پدیده ای که با هنر و ادبیات همراه باشد در ذهن و ضمیر انسان ها ماندگار خواهد ماند.

شریعتی تصریح کرد: با توجه به ظرفیت های موجود و منابع پژوهشی در خصوص موضوعات این جشنواره، انتظار داریم شاهد پویش های خلاق و نوینی در این زمینه باشیم و ضمن برقراری یک رقابت سازنده، بستر پژوهش و مشارکت اجتماعی نیز فراهم شود.

وی با اشاره به اینکه جامعه فرهنگی، هنری و رسانه ای وظیفه سنگینی در برابر تبلور ارزش ها دارد عنوان کرد: لازم است در کنار هر جشنواره دبیرخانه دائمی برای مستندسازی، تحلیل محتوا و باراندیشی مستمر تشکیل شود.

استاندار خوزستان با بیان اینکه خوزستان آمادگی لازم برای راه اندازی دبیرخانه دائمی را برای این جشنواره دارد اذعان داشت: با این اقدام می توان این حرکت عظیم فرهنگی را برای گسترش جهاد و تلاش در جوامع اسلامی گسترش داد.

وی با اشاره به اینکه مراسم رونمایی از این جشنواره همزمان در استان کرمان نیز برگزار شد عنوان کرد: امیدواریم این جشنواره را در حوزه های شعر، پویانمایی، تئاتر و ... در وصف و یاد سردار دل ها، سرباز فداکار وطن سردار شهید قاسم سلیمانی برگزار کنیم تا این استان بتواند بخشی از دین خود را نسبت به این سرباز مخلص و فداکار وطن ادا کند .

لازم به ذکر است، در پایان این مراسم از پوستر جشنواره بین المللی ذوالفقار با حضور حجت الاسلام موسوی فرد نماینده ولی فقیه در استان، غلامرضا شریعتی استاندار خوستان و محمد جوروند مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی خوزستان رونمایی شد.

در این مراسم که به همت موسسه فرهنگی هنری طلوع نور بصیرت، اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی و استانداری خوزستان برگزار شد، تصویری از دیدار سردار شهید حاج قاسم سلیمانی با مادر شهید علی هاشمی به برادر شهید هاشمی اهدا شد.

پایان پیام/ 72

به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از البرز، عباس دمیرچی در جمع خبرنگاران با اعلام خبر واگذاری مبلغ ودیعه حج به زائران گفت: زائران حج که به دلیل شیوع بیماری کرونا تمایل به سفر حج را ندارند می توانند با مراجعه به سازمان حجت و زیارت استان البرز ودیعه خود را پس بگیرند.

مدیر حج و زیارت استان البرز افزود: مناسک حج در سال جاری تنها به صورت محدود و به شکل داخلی برگزار می شود و این به دلیل شیوع بیماری کرونا و ایمنی زائران است.

اعزام سفر حج با نرخ جدید برای افراد انصرافی محاسبه می شود

وی توضیح داد: نرخ جدید هزینه سفر حج، محاسبه می شود و پیشنهاد می شود که زائران از بازپس گیری ودیعه خود خودداری کنند اما اگر هم تمایل داشته باشند این هزینه عودت داده می شود.

مدیر سازمان حج و زیارت استان البرز تصریح کرد: زائران حج که از سفر خود انصراف و هزینه خود را بازپس بگیرند برای اعزام سفر حج باید نرخ جدید را محاسبه و پرداخت کنند.

دمیرچی عنوان کرد: زائرانی که قصد انصراف دارند می توانند با مراجعه به سازمان حج و زیارت، فرم انصراف را پر کنند همچنین هنوز اعلام در خصوص برپایی پیاده روی اربعین حسینی نشده است و این امر به تصمیم و نظر ستاد ملی کرونا کشوری بستگی دارد.

پایان پیام/ 301

مدیرکل اوقاف و امور خیریه استان اردبیل گفت: در راستای پیشگیری از سیوع بیماری ویروسی کرونا و ایجاد محدودیت برای برگزاری تجمعات و مراسمات مختلف برگزاری هرگونه مراسم و تجمع در بقاع متبرکه استان اردبیل ممنوع است.

حجت الاسلام مصطفی آزادی ، معاون فرهنگی اجتماعی اداره کل اوقاف و امور خیریه استان هرمزگان در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری شبستان در بندرعباس از راه اندازی شوراهای خیریه در شهرستان های استان هرمزگان خبر داد و گفت: دستورالعمل راه اندازی این شوراها برای ادارات شهرستان ها ابلاغ شده و مقرر شده که در هر شهرستان ستاد هماهنگی امور خیریه و نیز شورای خیریه راه اندازی کند.

وی با بیان اینکه این شوراها با استفاده از ظرفیت های مردمی راه اندازی می شود، افزود: اعضای شوراها از داوطلبان مردمی و علاقه مندان به فعالیت های خیریه که توانایی جذب مشارکت های مردمی را دارند، انتخاب می شوند و ساختاری برای شوراها در نظر گرفته شده است که بر اساس آن باید 6 سرفصل را در دستور کار خود قرار بدهند که این سرفصل ها شامل کمک به نیازمندان و ایتام، کمک هزینه ازدواج، آزادی زندانیان، کمک به درمان و تهیه دارو و کمک به مجموعه های درمانی است.

معاون فرهنگی اجتماعی اداره کل اوقاف و امور خیریه استان هرمزگان ادامه داد: از دیگر مواردی که در دستور کار این شوراها قرار دارد، ایجاد شغل و کارآفرینی برای خانواده های نیازمند و بحث ساماندهی مجموعه های درمانی و مجموعه های سرپرستی ایتام است. برای این مجموعه ها حساب های جذب مشارکت در نظر گرفته شده و اجرای نیات واقفین در اختیار آن ها قرار می گیرد.

وی بیان کرد: از ظرفیت متولیان، خیریه ها و ظرفیت مردمی استفاده می شود تا بتوانیم کمک رسانی به نیازمندان را به خوبی ساماندهی کنیم و در کنار آن نیز شوراهای خیریه بحث ساماندهی مؤسسات خیریه را عهده دار خواهند شد تا هم افزایی خوبی در برنامه های فرهنگی صورت پذیرد.

پایان پیام/ 88