وی در ادامه با برشمردن ویژگی های انسان هایی همچون سردار شهید سپهبد حاج قاسم سلیمانی، خاطرنشان کرد: او لین ویژگی که انسان را به خدا می رساند تقوا است، در کنار تقوا؛ احسان ویژگی دیگری است که انسان های همچون شهید سلیمانی دارند، وقتی انسانی متقی و محسن شد معیت الهی او را فرا می گیرد و این معیت آثار زیادی برای انسان های متقی و محسن به همراه دارد.
وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی تاکید کرد: شکوه و عزت همیشه همراه انسان هایی همچون شهید سلیمانی است، زندگی و مرگ این افراد همیشه باعزت همراه است، به طور کلی زیست شهید سلیمانی به گونه ای است که یک مراقبت پویا و همراه با عمل و حرکت را می توان در آن دید.
صالحی یادآور شد: اخلاص خیلی سخت است زیرا یک مراقبت سخت درونی می خواهد، زیرا انسان نباید دچار هواهای نفسانی شود، هیچکس از شهید سلیمانی در طول چهل سال گذشته منیت ندیده است، کسانی که در این وادی بودند می دانند با چنین جایگاهی نداشتن ادعا در هیچ چیز چه مسیر سختی است.
وی افزود: مراعات حدود شرعی و اخلاقی در شهید سلیمانی متبلور بود، رهبر معظم انقلاب نیز در مورد ایشان به همین ویژگی تاکید داشتند و فرمودند شهید سلیمانی یک جنگاور مسلط نظامی و هم یک فرد با مراعات حدود شرعی بود ، اینکه در سخت ترین شرایط انسان حدود انسانی، اخلاقی و شرعی را فراموش نکند کار بسیار دشواری است. مهار نفس و رعایت حدود انسانی و شرعی در لحظات سخت کار آسانی نیست.
وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی تصریح کرد: شهید سلیمانی چهل سال بی وقفه در خط جهاد بود، در جبهه دفاع مقدس و همچنین مقابله با تروریسم خط نبرد و مبارزه را رها نکرد.
صالحی با برشمردن ویژگی های دیگر سردار شهید سپهبد حاج قاسم سلیمانی گفت: ایشان همیشه مردمی بود و مردمی زیست، به همین خاطر مردم به ایشان ادای دین دارند، او پناهگاه مردم بود و با مردم ارتباط نزدیکی داشت زیرا مردم بدون حجابی می توانستند به ایشان دسترسی پیدا کرده و مشکلات خود را مطرح کنند.
وی ادامه داد: شهید سلیمانی به عنوان خاطره ای در ذهن ها خواهد ماند، امسال چهلمین سالگرد دفاع مقدس است، این شهید با دفاع مقدس جان گرفت و بوی او در میان همگان پیچید، امسال او لین سالگرد دفاع مقدس بدون حضور این شهید والامقام است اما حیات ایشان در بین همه جاری و ساری است.
عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی اضافه کرد: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به سهم خود در چهلمین سالگرد دفاع مقدس ارتباط و نقش شهید سلیمانی در دوران دفاع مقدس را پاس خو اهد داشت و مکتب شهیدان و همچنین مکتب سردار شهید سپهبد حاج قاسم سلیمانی را معرفی خواهد کرد.
صالحی بیان کرد: امسال همزمان با چهلمین سالگرد دفاع مقدس همه استان ها به ویژه استان خوزستان و کرمان به عنوان دو بال این حرکت خواهند بود، خوزستان به اعتبار روزهای سخت جنگ و خون هایی که در این خاک ریخته شد تا خاک وطن حفظ شود و کرمان نیز به عنوان زادگاه این شهید دو استان اصلی در اجرای برنامه ها خواهند بود.
وی در پایان از تمام اهالی فرهنگ، هنر و رسانه که می توانند در ترویج مرام سردار شهید سپهبد حاج قاسم سلیمانی اقدامی کنند قدردانی کرد.
در پایان این مراسم، سردیس برنزی سردار شهید سپهبد حاج قاسم سلیمانی که توسط صبرعلی لوایی هنرمند مجسمه ساز ساخته شده است با حضور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، آیت الله سید محمدعلی موسوی جزایری نماینده خوزستان در مجلس خبرگان رهبری، خانواده شهید سلیمانی و مجتبی حسینی معاون امور هنری رونمایی شد.
همچنین در این آیین،تصویری از دیدار سردار شهید حاج قاسم سلیمانی با مادر شهید علی هاشمی به برادر شهید هاشمی اهدا شد.
گفتنی است، این آیین به همت موسسه فرهنگی هنری طلوع نور بصیرت، اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی و استانداری خوزستان برگزار شد.
به گزارش تئاتر آنلاین، به نقل از مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، دفتر اقتصاد فرهنگ و هنر معاونت توسعه مدیریت و منابع وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در اطلاعیه ای پایان تیرماه را آخرین فرصت ثبت تقاضای کسب و کارهای دارای کد بیمه و کارگاه برای دریافت تسهیلات کرونایی اعلام کرد.
در این اطلاعیه آمده است:
از صاحبان کسب و کارهای فرهنگی، هنری و رسانه ای دارای کد تأمین اجتماعی که تاکنون موفق به ثبت تقاضای دریافت تسهیلات کرونایی در سامانه کارا نشدند، درخواست می شود با توجه به رفع مشکلات ثبت نام تا پایان تیرماه نسبت به ثبت تقاضای خود در این سامانه به آدرسhttps://kara.mcls.gov.ir اقدام کنند.
لازم به یادآوری است طبق اعلام رسمی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی صاحبان کسب وکارهای دارای کد بیمه و کارگاه متقاضی دریافت تسهیلات دولتی فقط تا پایان تیر ماه جاری فرصت ثبت نام در سامانه کارا را دارند.
وی ضمن تاکید بر ترویج فرهنگ تجلیل از پیشکسوتان تصریح کرد: تفکر احترام پیشکسوتی باید در نسل جوان نهادینه شود و ارتباط نزدیکی بین آنان برقرار شود .
مشاور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی ضمن آرزوی سلامتی برای هنرمند پیشکسوت شاهرودی افزود: امید است با حفظ الگوهای معتبر جامعه فضای هنری در شهرستان شاهرود رشد پیدا کند و شاهد شکوفایی هنری در این شهرستان باشیم .
در ادامه این دیدار رضا مهدیان رئیس اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان شاهرود نیز گفت: از اولویت های این اداره در شهرستان شاهرود دیدار و تکریم اهالی فرهنگ و هنر به ویژه پیشکسوتان این عرصه است .
وی بیان کرد: مجتبی منعم از هنرمندان و معلمان پیشکسوت این شهرستان است که از دانش و تجربه ایشان در برنامه های فرهنگی و هنری استفاده می شود .
مرتضی احمدیان نماینده دفتر آستان قدس رضوی در شهرستان شاهرود نیز ضمن توفیق روز افزون برای این هنرمند پیشکسوت افزود: هنرمندان سرمایه های ملی هر کشوری هستند که باید از تجارب و دانش آنان در تربیت جوانانی آگاه و توانمند بهره مند شد .
معاون اول رییس جمهوری گفت: مردم روحانیت را گروهی مرجع می دانند که در تلخ و شیرین زندگی آنها همراهشان بوده است. این نقش بسیار تعیین کننده و مهم است و در حوادثی نظیر کرونا نیز آثار آن به وضوح مشخص شد.
جهانگیری با اشاره به نقش مراجع عظام و روحانیت در داستان کرونا گفت: آنها نشان دادند که به سلامت مردم نگاه ویژه ای دارند و کمک کرده اند تا از شیوع بیماری جلوگیری کنیم. متولیان بقاع متبرکه با ستاد ملی مبارزه با کرونا بهترین همکاری را انجام دادند این انتخاب جزو انتخابات نادری است که توانستیم بدون کمترین دغدغه و در جهت سلامت مردم، نمازهای جمعه و جماعت و یا برخی مراکزی که با دل مردم ارتباط دارد نظیر حرم امام رضا(ع)، شاه چراغ و حضرت معصومه (س) تعطیل شود.
وی تصریح کرد: روحانیون ایران نشان دادند که مسائل مردم برای آنها بسیار پراهمیت است و در عین حال به نظر متخصصان امر نیز اعتماد کردند. همین همراهی و همفکری و به صحنه آمدن باعث شد تا این لحظه نسبت به کشورهای پیشرفته صنعتی از وضعیت بهتری در مقابله با کرونا برخوردار باشیم.
به مشکلات معیشتی آگاه هستیم
جهانگیری، نهاد روحانیت را یکی از سرمایه های مهم کشور دانست که باید از آن حفاظت شود، به مسائل مطرح شده در جلسه درباره مشکلات اقتصادی، معیشتی و فرهنگی مردم اشاره کرد و گفت: ما در شرایط خاص و ویژه ای قرار گرفته ایم و دولت نسبت به این مسائل واقف است و به دنبال راهکار و اتخاذ تصمیماتی است تا از دغدغه مردم بکاهد.
معاون اول رییس جمهوری در تبیین شرایط خاص کشور به همه گیری بیماری کرونا و آثار منفی آن بر اقتصاد جهانی اشاره کرد و گفت: کشورهای بزرگ که ادعا و توانمندی فراوانی در حوزه اقتصادی و پزشکی دارند دچار رکود و نزول اقتصادی شده اند که از رکود اقتصاد جهانی سال 1930 نیز بزرگتر است. در آمریکا که به تنهایی 30 درصد تولید ناخالص دنیا را به خود اختصاص داده، 40 میلیون نفر بیکار شده اند و البته هیچ کدام از مراکز پزشکی و درمانی دنیا تاکنون نتوانسته اند داروی خاصی برای مقابله با کرونا پیدا کنند.
جهانگیری ادامه داد: ایران نیز به طور طبیعی با پیامدهای منفی کرونا مواجه شده است و در مسائل اقتصادی و اجتماعی شاهد اتفاقاتی هستیم که البته تا حد زیادی در کنترل شرایط توفیق داشته ایم. در عین حال ایران با مساله تحریم نیز مواجه است، تحریم ها در دوره قبل که از سوی شورای امنیت سازمان ملل هم اعمال شد با این هدف انجام می گرفت که ایران پای میز مذاکره بیاید تا مسائل خود را حل و فصل کند اما این بار تحریم های آمریکا با این هدف انجام شد که جمهوری اسلامی جشن 40 سالگی پیروزی انقلاب اسلامی را نبیند.
وی افزود: آمریکایی ها برای این کار برنامه ریزی های گسترده ای انجام دادند و به قول خودشان بی حساب چنین ادعایی مطرح نمی کردند چون می دانستند بعداً قابل ارزیابی است و وقتی از تحقق این هدف خود مایوس شدند به دنبال فروپاشی اقتصاد رفتند، البته اقتصاد ما نیز از تحریم ها آسیب دیده اما الان که از هر دو هدف خود ناامید شده اند، مطرح می کنند که ایران پای میز مذاکره بیاید و چراغ سبز هم نشان می دهند.
آمریکایی ها موفق نشدند فروش نفت ایران را به صفر برسانند
جهانگیری با اشاره به تنگناهای ایجاد شده از تحریم ها در فروش نفت، گفت: نفت به عنوان اصلی ترین منبع درآمد ایران تحت شدیدترین تحریم ها قرار گرفته است، در تحریم های گذشته سقف فروش یک میلیون بشکه نفت برای ایران تعیین شد که در آن مقطع تا 900 هزار بشکه نفت می فروختیم، این بار آنها گفتند که باید فروش نفت ایران صفر شود که بحمدلله موفق نشدند.
معاون اول رییس جمهوری تاکید کرد: باید کاری کنیم تا علاوه بر حفظ چارچوب کشور و اقتصاد از طبقات ضعیف جامعه حمایت شود، شرایط حساس و پیچیدگی امور ایجاب می کند تا قدرت تاب آوری مردم و نظام مدیریتی کشور را بالا ببریم و این تنها با حرف انجام نمی شود.
جهانگیری ادامه داد: باید گروه های مورد اعتماد مردم با زبان آنها سخن بگویند و شرایط را تبیین کنند تا با همراهی یکدیگر بتوانیم از این مرحله حساس و سخت عبور کنیم.
معاون اول رییس جمهوری با بیان اینکه اقدامات دولت تدبیر و امید مثبت و قابل دفاع در هر جلسه و مناظره ای است، گفت: البته این به معنای عدم وجود ضعف در دولت نیست ما نیز به خاطر برخی روندها و مسایل ساختاری در اجرا دچار مشکلاتی شده ایم اما جهت گیری ما در دولت اول آرام کردن فضای بین المللی و برداشتن شمشیر تحریم از سر کشور بود تا مسایل اقتصادی را در جهت صحیح قرار دهیم، این روند در سال 92 و پیش از آنکه دولت آغاز به کار کند به دلیل اعتماد مردم به دولت جدید و امید آنها حل مشکلات خیلی زودتر روند نزولی گرفت، نرخ ارز و تورم کاهش یافت و رشد صعودی اقتصادی را شاهد بودیم.
وی با بیان اینکه نگاه مردم به دولت تدبیر و امید نگاهی مثبت بود و همین نگاه مثبت توانست آرامش و ثبات را در بازار حاکم کند، گفت: دولت از ابتدای آغاز به کار خود تمرکزی جدی بر مهمترین مسائل کشور معطوف کرد و تلاش کرد مشکلات و چالش ها را حل و فصل کند.
معاون اول رییس جمهوری با بیان اینکه دولت تلاش کرد تمرکز اصلی خود را بر موضوعاتی قرار دهد که به آینده کشور و مردم مرتبط است، به اقدامات صورت گرفته در میدان گازی پارس جنوبی اشاره و خاطر نشان کرد: در دولت آقای خاتمی میزان برداشت ایران با قطر تقریبا برابر بود، اما زمانی که دولت تدبیر و امید کار خود را آغاز کرد، قطر دو برابر ایران از این میدان گازی برداشت می کرد و این در حالی است که با اقدامات انجام شده در چند سال اخیر، امروز میزان برداشت ما از قطر بیشتر است.
وی همچنین با بیان اینکه در زمان آغاز به کار دولت تدبیر و امید میزان برداشت ایران از میدان نفتی غرب کارون 70 هزار بشکه در روز بود، اظهار داشت: کشور عراق روزانه چند صد هزار بشکه نفت از این میدان برداشت می کرد اما امروز میزان برداشت ما به 350 هزار بشکه رسیده است.
اقدامات دولت تدبیر و امید با هیچ دوره ای قابل مقایسه نیست
جهانگیری با بیان این که اقدامات انجام شده در دولت تدبیر و امید با هیچ دوره ای در گذشته قابل مقایسه نیست، افزود: روزی که دولت تدبیر و امید کار خود را آغاز کرد میزان واردات گندم 6.5 میلیون تن بود و اگر این روند واردات گندم ادامه یافته بود امروز که فشار سنگین تحریم ها بر کشور وارد شده است، دغدغه بزرگی برای تامین گندم و نان جامعه پیش روی دولت قرار می گرفت.
معاون اول رییس جمهوری همچنین با اشاره به اینکه در دوره تحریم های گذشته بخش عمده ای از مصرف بنزین کشور از طریق واردات تامین می شد، خاطر نشان کرد: برای تامین بنزین مورد نیاز از برخی از پتروشیمی ها که محصولات دیگری تولید می کردند خواسته شد خط تولید خود را تغییر دهند و بنزین تولید کنند که البته بعداً گفته شد که این بنزین می تواند مشکلات زیست محیطی داشته باشد.
جهانگیری تصریح کرد: به عنوان رییس ستاد فرماندهی اقتصاد مقاومتی از سال 92 و 93 چند پروژه مهم را به عنوان دستور کار تعیین کردم چرا که پیش بینی می کردیم ممکن است مذاکرات به هم بخورد و یا آمریکا بخواهد بدعهدی کند. امروز با اتکاء به پروژه ها و برنامه های اقتصاد مقاومتی نه تنها بنزین و گازوییل مورد نیاز کشور را تولید می کنیم بلکه جزو کشورهای صادر کننده این دو محصول هستیم که نمونه اخیر آن صادرات بنزین به کشور ونزوئلا بود.
معاون اول رییس جمهوری گفت: در شرایط جدید تلاش کردیم براساس سیاست های مقام معظم رهبری که راهبرد مقاومت برابر فشارهای آمریکا بود عمل کنیم و در کنار این راهبرد نیز قرار شد کاری کنیم که زندگی و معیشت مردم آسیب نبیند. اقداماتی که در این راستا انجام شده هر کدام در جای خود جزو دقیق ترین کارها بوده است.
وی خاطر نشان کرد: عده ای تصور می کنند که چند نرخی بودن قیمت ارز مختص این دولت است اما در تمام طول 40 سال عمر جمهوری اسلامی ایران این روال وجود داشته و اتفاقاً دولت تدبیر و امید همواره طرفدار این بوده که نباید در بازار مداخله کرد و اقتصاد باید براساس ساز و کارهای بازار رقم بخورد.
جهانگیری افزود: با توجه به سیاست هایی که آمریکا علیه ملت ایران طراحی کرده بود، باید به گونه ای برنامه ریزی می کردیم که نتوانند اقتصاد ایران را نابود کنند و به معیشت مردم ضربه بزنند و خوشبختانه با اعلام تصمیم ترامپ برای خروج از برجام به رغم همه پیش بینی ها که از نجومی شدن قیمت ارز به محض خروج آمریکا از برجام حکایت داشت، در آن مقطع اتفاق جدی در بازار ارز کشور نیفتاد و تا حد زیادی موفق شدیم از آثار نامطلوب این موضوع بر زندگی و معیشت مردم جلوگیری کنیم.
معاون اول رییس جمهوری اظهار داشت: در بخش مقابله با کرونا نیز دولت به رغم محدودیت های بودجه تلاش کرد راهکارهایی را در پیش گیرد که به طبقات ضعیف جامعه فشار وارد نشود. دولت 75 هزار میلیارد تومان برای کمک به مردم اختصاص داد که 25 هزار میلیارد تومان به صورت وام قرض الحسنه یک میلیون تومانی به خانوارها پرداخت شد و 50 هزار میلیارد تومان باقی مانده برای بنگاه های اقتصادی آسیب دیده از شرایط کرونا اختصاص یافت و در کنار این برنامه ها، 5 هزار میلیارد تومان دیگر نیز برای افرادی که شغل و منبع درآمد خود را به دلیل شرایط کرونا از دست داده بودند پیش بینی شد.
سهام عدالت می تواند برای روزهای مبادای زندگی مردم آید
جهانگیری آزادسازی سهام عدالت را یکی از کارهای پراهمیت در کشور برشمرد و افزود: آزاد سازی سهام عدالت مهمترین طرح اقتصادی و اجتماعی جمهوری اسلامی ایران در 40 سال گذشته است و امروز حدود 50 میلیون نفر از مردم کشور سهام دار مهمترین کارخانه ها نظیر فولاد مبارکه اصفهان و مس سرچشمه و غیره هستند.
معاون اول رییس جمهوری افزود: امروز ارزش سهام عدالت برای هر فرد که 500 هزار تومان سرمایه گذاری کرده بود به حدود 15 میلیون تومان رسیده و این افراد مالک شرعی و قانونی سهام خود در کارخانه های بزرگ کشور هستند.
جهانگیری با اشاره به اینکه در شرایط کرونا از مقام معظم رهبری درخواست کردیم که با آزاد سازی سهام عدالت موافقت کنند، افزود: ایشان با این موضوع موافقت کردند و تاکید فرمودند که مردم را به فروش سهام خود تشویق نکنید، زیرا می تواند برای روزهای مبادای زندگی مردم به کار آید.
وی با تاکید بر اینکه دولت همچنان توصیه می کند که اگر مردم نیاز ضروری ندارند سهام خود را نفروشند، خاطر نشان کرد: بانک ها نیز اعلام کرده اند که آماده هستند به پشتوانه این سهام، تسهیلاتی به مبلغ 80 درصد ارزش سهام را به مردم پرداخت کنند تا بخشی از مشکلات اقتصادی مردم با این تسهیلات مرتفع شود و همچنان مالکیت سهام خود را حفظ کنند.
معاون اول رییس جمهور تاکید کرد: دولت و هیچ نهاد دیگری حق ندارد بدون اجازه سهام داران، سهام آنها را عوض کند. هیچکس حق ندارد در مالکیت مردم دخالت کند و اگر قرار است تغییری در سهام ایجاد شود حتماً باید از سهام داران اجازه گرفته شود.
جهانگیری در ادامه به برخی مشکلات و بیماری های مزمن اقتصاد کشور در طول سالهای گذشته اشاره و خاطر نشان کرد: اقتصاد ایران از دوران نظام گذشته به درآمدهای نفتی وابسته بوده است و رهایی از اتکاء به درآمدهای نفت به زمان و برنامه نیاز دارد که در ستاد فرماندهی اقتصاد مقاومتی به دنبال آن هستیم.
معاون اول رییس جمهوری، دولتی بودن اقتصاد ایران را از دیگر ضعف های آن برشمرد و گفت: متاسفانه در طول سال های گذشته به بخش خصوصی اجازه فعالیت داده نشده و بعضاً بخش خصوصی را افرادی زالو صفت معرفی کرده اند. باید حساب بخش خصوصی واقعی را از رانت جویان جدا کرده و از کسانی که به دنبال فعالیت سالم هستند، حمایت کنیم.
جهانگیری در ادامه با بیان اینکه دشمنی آمریکا با ملت ایران از ابتدای جمهوری اسلامی ایران وجود داشته، گفت: البته این دشمنی ها گاهی با شدت و ضعف همراه بوده و امروز در بالاترین شدت قرار دارد. در کتاب جان بولتون مشاور سابق امنیتی کاخ سفید این موضوع مطرح شده که مهمترین دغدغه این فرد این بوده که بتواند رییس جمهور آمریکا را وادار به اقدام نظامی علیه ایران کند.
برای عبور از مشکلات راهی جز با هم بودن و گفتگو نداریم
جهانگیری خاطر نشان کرد: برای عبور از مشکلات باید در کنار هم باشیم و درگیری های داخلی و اختلافات در جریانات سیاسی را کنار بگذاریم.
معاون اول رییس جمهوری با تاکید بر اینکه برای عبور از مشکلات راهی نداریم جز اینکه با هم باشیم و با عقلانیت و مدارا گفت وگو کنیم، تصریح کرد: از طریق گفتگو می توانیم از سخت ترین تهدیدها و مشکلات عبور کنیم.
جهانگیری افزود: تجربه دوران دفاع مقدس و انقلاب اسلامی نیز بیانگر همین موضوع است که اگر همه با هم و در کنار یکدیگر باشیم قادر خواهیم بود در مقابل مشکلات و دشمنان ایستادگی کنیم.
وی ادامه داد: در جریان مقابله با بیماری کرونا نیز به دلیل آنکه همه مردم، نخبگان، دانشگاهیان، هنرمندان و مسئولان در کنار یکدیگر بودند تا اینجا موفق شده ایم مشکلات را به خوبی پشت سر بگذاریم به گونه ای که همراهی مردم برای عدم خروج از منزل در روز سیزده فروردین، نمایشی مهم از همبستگی در تاریخ ایران بود.
زمان تسویه حساب و فرافکنی نیست
جهانگیری با تاکید بر اینکه امروز زمان تسویه حساب و فرافکنی نیست، تصریح کرد: باید از گذاشتن بار مسئولیت بر دوش دیگری خودداری کنیم. امروز زمان برخورد مسئولانه و مشترک با مسائل ایران است. اگر به ایران علاقمند هستیم و اگر خود را دلسوز مردم، نظام و ایران می دانیم، حتی اگر حقی از ما ضایع شده باید گذشت کنیم و حل مشکلات و عبور از چالش ها را در اولویت نخست قرار دهیم.
معاون اول رییس جمهوری با بیان اینکه نیاز امروز کشور بازگشت به انسجام ملی و مفاهمه و گفت و گو است، گفت: نباید اجازه دهیم راه های گفتگو مسدود شود زیرا برخی روش ها و پنجه کشیدن به روی یکدیگر راه های گفتگو را می بندد. در شرایطی که مردم نگران و مضطرب هستند هنر مسئولان، نخبگان و گروه های مرجع جامعه این است که چشم انداز خوبی پیش روی مردم باز کنند.
دردی از جامعه و مشکلی از مردم حل کنیم
جهانگیری با بیان اینکه باید برای حل مشکلات مردم وقت بگذاریم و دردی از دردهای جامعه را کاهش دهیم، گفت: ایران از ظرفیت های گسترده ای برخوردار است و دارایی کشور به جز نفت و گاز و معادن، حدود 7 میلیون میلیارد تومان است ضمن آنکه در بخش ذخایر نفت و گاز در دنیا در جایگاه نخست و در معادن فلزی نیز جزو 10 کشور اول هستیم.
معاون اول رییس جمهوری تصریح کرد: با برخورداری از این ظرفیت های مادی، نیروی انسانی کارآمد و شخصیت های بی نظیر و گروه های مرجع که با هیچ یک از کشورهای منطقه قابل مقایسه نیست، باید با روحیه پای کار باشیم و بدترین اتفاق در این میان این است که مایوس شویم. عبور از شرایط سخت و دشوار پیش رو امری شدنی است به شرط آنکه خود را سرگرم کارهای بی اهمیت نکنیم.
جهانگیری، جلسات دینی و مراسمات مذهبی را یکی از ضرورت های جامعه دانست و با اشاره به شرایط کرونایی و عدم امکان برگزاری این گونه جلسات، گفت: باید تدابیری اندیشیده شود تا همانند راهکاریی که وزارت آموزش و پرورش برای تدریس دانش آموزان به کار گرفت، جلسات دینی و مذهبی نیز با استفاده از امکانات الکترونیکی و فضای مجازی استمرار پیدا کند.
معاون اول رییس جمهوری با اشاره به اینکه برای عبور از مشکلات و چالش های پیش روی کشور همه باید به میدان بیایند، گفت: تاب آوری و مقاومت مردم و مسئولان برابر فشارها و تحریم های گسترده زمانی حاصل می شود که در کنار دولت، همه گروه های مورد اعتماد مردم که دارای اعتبار هستند وارد صحنه شده و شرایط را برای مردم تبیین کنند.
در این جلسه سیدعباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز با اشاره به فشارهای ناشی از تحریم و کرونا، گفت: در کنار این فشارها جنگ روانی بی سابقه جریان های مخالف برای ناکارآمد نشان دادن جمهوری اسلامی ایران در دو سال اخیر با هدف فروپاشی نظام ایران انجام شده که باید تلاش کنیم با تقویت بنیه فرهنگی کشور از این مقطع عبور کنیم.
علی ربیعی سخنگوی دولت نیز در این جلسه با اشاره به جایگاه رفیع روحانیت در کشور گفت: دولت نگاه مثبتی به جامعه روحانیت دارد و معتقد هستم اگر روحانیت و دولت در کنار یکدیگر باشند قادر خواهند بود اقدامات سازنده ای برای حل مشکلات جامعه انجام دهد.
در این مراسم تعدادی از علما و روحانیون نیز ضمن تقدیر از تلاش های دولت به ویژه در خصوص مقابله با بیماری کرونا، به طرح نظرات و دیدگاه های خود پرداختند و خواستار تلاش هر چه بیشتر دولت برای بهبود وضعیت معیشتی جامعه و جلوگیری از تخریب اخلاق و آسیب های فرهنگی در کشور شدند.
فصل سیاست/
در ابتدا، حجت الاسلام مطهری پور، ضمن بیان گزارش مختصری از فعالیت های ستاد از زمان تاسیس تاکنون، با اشاره به اعزام دانشگاهیان به سرزمین وحی و عتبات عالیات، به بیان اهداف فرهنگی و اجرایی مجموعه ستاد پرداخت.
مطهری پور ادامه داد:در جلساتی که با مسئولین سازمان حج و زیارت، شرکت شمسا و بعثه مقام معظم رهبری داشتیم، اعزام زائرین دانشگاهی در قالب سفر های ارزان قیمت را پیشنهاد دادیم و انصافا این مجموعه ها با تمام محدودیت هایی که داشتند خدمات خوبی در این مدت به زائرین دانشگاهی ارائه دادند، اما ما به دنبال شناسایی ظرفیت های جدیدی هستیم که با رعایت شان زائرین و با حداقل قیمت، اعزام ها صورت گیرد تا دانشجویانی که بضاعت مالی هم ندارند بتوانند از این امکانات استفاده کرده و به مشاهد مشرفه اعزام شوند.
رئیس ستاد عمره و عتبات دانشگاهیان گفت:گروهی از زائرین دانشگاهی و عمدتا اساتید دانشگاه ها، سفر های مختلف داخلی و خارجی رفته اند، اما مجموعه ستاد را برای زیارت انتخاب می کنند و هم سنخ بودن گروه های ما برای آن ها جذابیت دارد. ما مخاطبین خاص داریم که مطالبه گر هستند و امیدواریم با بهره گیری از امکانات مجموعه شما بتوانیم خدمات مطلوبی به دانشگاهیان ارائه دهیم.
در ادامه محسن مسلمی، معاون پشتیبانی و اعزام ستاد گفت:با توجه به رسالت فرهنگی-مذهبی نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها در بحث اسلامی کردن فضای دانشگاه ها، بحث زیارت دانشجویی، سالیانی است که به مجموعه ما سپرده شده است. مدت زمان مدیدی در عمره فعال بودیم، اما خلا زیارت عتبات احساس شد و با راه اندازی عتبات دانشگاهیان و در ادامه این مسیر معنوی، در زیارت سوریه هم فعال شدیم.
مسلمی گفت:با توجه به افزایش قیمت دلار و هزینه ها دنبال این هستیم که بسته های خاص زیارت دانشجویی در قالب سفر های اردویی ایجاد کنیم و تحت پوشش سازمان حج و زیارت و بعثه مقام معظم رهبری با قیمت حداقلی، دانشگاهیان را به سفر های زیارتی اعزام کنیم.
وی ادامه داد:مجموعه ستاد، سفر زیارتی مشهد را در قالب اردوی از بهشت تا بهشت ویژه عمره گزاران دانشجو و زیارت اولی ها را قبلا برگزار نموده و هدفمان این است که این سفر ها با حداقل هزینه برای دیگر دانشجویان نیز برگزار گردد و در این راه بتوانیم با همکاری مجموعه ثامن از خدمات زمینی، ریلی، طبخ غذا، اسکان و ... در اعزام زائرین دانشگاهی به سوریه، مشهد و سفر اربعین نیز بهره مند شویم.
آشتیانی، مدیر موسسه زیارتی-گردشگری ثامن الائمه (ع) در ادامه گفت: موسسه زیارتی- گردشگری ثامن الائمه (ع) سی سال است که در عرصه عمره، عتبات، سوریه، مشهد، قم و برگزاری تور های زیارتی_سیاحتی داخل و خارج از کشور، مجموعه خدماتی را به متقاضیان ارائه می دهد.
آشتیانی گفت:مجموعه ثامن سعی نموده تا خدمات شایسته ای که در خور شان زائرین باشد با تسهیلات اعتباری قرض الحسنه توسط بانک های عامل به آن ها ارائه دهد. بخشی از خدماتمان نیز در حوزه سیاحتی در نقاط مختلف کشور است و در خدمت رسانی به دانشگاهیان نیز آماده ایم.
مدیر موسسه زیارتی-گردشگری ثامن الائمه افزود: ما آمادگی این را داریم که در اجرای سفر های زیارتی عتبات و سوریه با هماهنگی با سازمان حج و مجموعه های مرتبط با ستاد همکاری داشته باشیم.
وی ضمن ابراز خرسندی از برگزاری این جلسه، ابراز امیدواری کرد که همکاری بین دو مجموعه ادامه پیدا نموده و بتوانیم به قشر دانشگاهی کشور خدمات شایسته ای ارائه دهیم.
وی با بیان اینکه براساسشیوه نامه بهداشتی جدید، فعالیت واحد های HSE مستقر در طرح ها مضاعف شده است افزود: تب سنجی مستمر، ضد عفونی مداوم اماکن، محدود شدن تردد افراد به محل اقامت و مکان اجرای طرح، ممنوعیت تشرف به حرم و حضور در فضا های شهری، الزام استفاده از ماسک و دستکش، کار با رعایت اصل حضور حداقل نیرو و اخذ گواهی سلامت و تست کرونا در ایران پیش از اعزام به عتبات، از جمله مواردی است که در این شیوه نامه ها آمده است.
آقای جلال مآب با تأکید بر انجام آزمایش کرونا در مبادی مرزی و هنگام ورود و خروج عوامل اجرایی طرح های بازسازی عتبات به کشور گفت: تدابیر لازم حتی برای قرنطینه موارد مشکوک نیز در شیوه نامه های جدید دیده شده است تا از ورود ویروس از عراق به ایران و بالعکس جلوگیری شود.
رئیس ستاد بازسازی عتبات عالیات با بیان اینکه هم اکنون بخش ضد کرونا به دستورالعمل ثابت واحد های HSE مستقر در طرح ها افزوده شده است گفت: سلامت زائران، مجاوران حرم ها و عوامل اجرایی اعم از ایرانی و عراقی، خط قرمز ماست از این رو با پیمانکارانی که در اجرای این شیوه نامه ها کوتاهی کنند، قاطعانه برخورد می کنیم.
وی گفت: با همکاری عتبه مقدسه حسینی و رعایت شیوه نامه های بهداشتی طی روز های کرونایی، روند اجرای طرح صحن حضرت زینب (س) بدون تعطیلی ادامه یافت و هم اکنون عوامل اجرایی مشغول بتن ریزی ستون های تل زینبیه هستند.
وی درباره عملیات عمرانی حرم مطهر حضرت زینب (س) در سوریه نیز گفت: کارگاه ستاد بازسازی عتبات در دمشق نیز با عنایت اهل بیت و براساس شیوه نامه های بهداشتی بازگشایی شده و با وجود چند هفته تعطیلی، به لطف خدا از برنامه زمانبندی نیز جلوتر هستیم.
وی با بیان اینکه در حال مذاکره با مسؤولان شهر نجف و سایر شهر های مقدس برای ادامه کار ها هستیم یاد آور شد: با اعلام شیوع جهانی ویروس کووید 19 و اعمال محدودیت ها در بسیاری از کشورها، بیشتر طرح های در حال اجرا در اعتاب مقدسه به غیر از صحن حضرت زینب (س) از اسفند پارسال به حالت تعلیق درآمد.
آقای جلال مآب با بیان اینکه بنا بر درخواست مسؤولان شهر نجف اشرف اجرای طرح توسعه حرم مطهر علوی مزین بنام صحن و شبستان حضرت زهرا (س) متوقف شده است ابراز امیدواری کرد که با الگو برداری از شیوه نامه های سخت گیرانه طرح توسعه حرم مطهر حسینی، سایر طرح ها در اعتاب مقدسه نیز بازگشایی شود.
وی ادامه داد: همچنین این مسئله برای زائران سوری که قصد ورود به کشور ما را دارند نیز صدق می کند و غیر از این چارچوب کلی که وزارت بهداشت و درمان دو کشور تعیین می کنند، پروتکلی داریم که الحاقیه قراردادی است که با وزارت گردشگری سوریه شخصاً امضا کرده ام. در آن الحاقیه که برای شرایط بیماری های واگیردار است شرایطی تعیین شده و بر اساس آن برای بحث های ورود زائر، حمل و نقل و اقامت آنها و حضور در زیارتگاه ها دستورالعملی تدوین شده که بعد از انعقاد تفاهم نامه پروتکل بهداشتی وزارت خانه های بهداشت دو کشور، الحاقیه اجرایی می شود.
رئیس سازمان حج و زیارت افزود: در حال حاضر در برخی از استان های کشور ما شیوع کرونا نداریم و در وضعیت سفید هستیم و همچنین کشور سوریه نیز در مقایسه با کشورهای همسایه و اطراف از لحاظ کرونا وضعیت خوبی دارد و با اوج بیماری کرونا در سوریه مواجه نیستیم.
به گفته وی، در ایران نیز می توانیم از استان های سفید خود اعزام زائر را داشته باشیم به شرط آنکه توافقات لازم بین ایران و سوریه انجام شود و متقاضیان کارت سلامت را داشته باشند.
رشیدیان گفت: دو هفته قبل سفیر ما در سوریه، در ایران حضور داشت و پروتکل هایی که ما تهیه کرده بودیم از طریق وزارت خارجه، ترجمه و اقدامات لازم انجام و به وی تحویل داده شد تا در سفر به سوریه با طرف سوری این موضوع را در میان بگذارند؛ همانطور که مذاکرات ما با طرف عراقی از طریق مجازی انجام می شود، این مذاکرات را با طرف سوری نیز جلو می بریم و پس از توافقات اولیه و جمع بندی لازم، به مراحل اجرایی نزدیک می شویم.
وی در خصوص اینکه آیا می شود زمانی برای آغاز اعزام ها در نظر گرفت یا خیر؟ گفت: زمان دقیق اعزام ها مشخص نیست اما امیدواریم قبل از اربعین تکلیف اعزام به سوریه مشخص شود.
کد خبر 4965098
مهناز قربانی مقانکی
متن حکم از این قرار است:
برادر گرامی جناب آقای مهندس هوتن والی نژاد
با سلام
نظر به مراتب تعهد و سوابق ارزشمند حضرت عالی به موجب این حکم و بر اساس ساختار نیروی انسانی حوزه دبیرکل نهاد کتابخانه های عمومی کشور به عنوان دستیار دبیرکل منصوب می شوید.
اهم مأموریت حضرت عالی، برنامه ریزی و پیگیری اصلاح و ارتقاء بودجه و منابع مالی نهاد کتابخانه های عمومی کشور به منظور مدیریت تأمین هزینه های توسعه و ارتقای کتابخانه ها و بهبود شاخص های مالی و هزینه ای نهاد از جمله حقوق و مزایای کتابداران، همکاران و تمامی خدمتگزاران شریف کتابخانه های عمومی است.
امیدوارم با عنایت حضرت حق و همکاری تمامی معاونان و مدیران کل ستادی و استانی در انجام وظایف خطیر خود موفق باشید.
به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، به نقل از پایگاه اطلاع رسانی نهاد کتابخانه های عمومی کشور، علیرضا مختارپور، دبیرکل نهاد با صدور حکمی هوتن والی نژاد را به عنوان دستیار دبیرکل برای برنامه ریزی و پیگیری اصلاح و ارتقای بودجه و منابع مالی نهاد کتابخانه های عمومی کشور منصوب کرد.
متن حکم از این قرار است:
برادر گرامی جناب آقای مهندس هوتن والی نژاد
با سلام
نظر به مراتب تعهد و سوابق ارزشمند حضرت عالی به موجب این حکم و بر اساس ساختار نیروی انسانی حوزه دبیرکل نهاد کتابخانه های عمومی کشور به عنوان دستیار دبیرکل منصوب می شوید.
اهم مأموریت حضرت عالی، برنامه ریزی و پیگیری اصلاح و ارتقاء بودجه و منابع مالی نهاد کتابخانه های عمومی کشور به منظور مدیریت تأمین هزینه های توسعه و ارتقای کتابخانه ها و بهبود شاخص های مالی و هزینه ای نهاد از جمله حقوق و مزایای کتابداران، همکاران و تمامی خدمتگزاران شریف کتابخانه های عمومی است.
امیدوارم با عنایت حضرت حق و همکاری تمامی معاونان و مدیران کل ستادی و استانی در انجام وظایف خطیر خود موفق باشید.
خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)،
خبرگزاری کتاب ایران
در پایان نیز دره میرحیدر استاد دانشگاه تهران و چهره ماندگار جغرافیا با مخاطبین این نشست مجازی علمی و فرهنگی سخن خواهد گفت.
درّه میرحیدر در سال 1311 شمسی در کرمانشاه متولد شد. دوره ابتدایی و دانشسرای مقدماتی را در کرمانشاه با رتبه اولی تمام کرد. لیسانس تاریخ و جغرافیای خود را در دانشگاه تهران گذراند. او در این دوره هم رتبه اول را احراز کرد و مدال درجه یک فرهنگ را ازآن خود کرد. شهادت نامه زبان انگلیسی را از موسسه زبان دانشگاه میشیگان در شهر آناربور (ELI) اخذ کرد. درجه فوق لیسانس را در جغرافیا (M. A) از دانشگاه ایالتی اوهایو واقع در شهر کلمبوس با درجه ممتاز سپری کرد و دکترای خود را در جغرافیای سیاسی (Ph. D) از دانشگاه ایندیانا واقع در شهر بلومینگتون با موفقیت کامل به پایان برد.
از این استاد با سابقه دانشگاه تهران به عنوان بنیانگذار جغرافیای سیاسی نظام مند یاد می شود.
علاقه مندان می توانند با مراجعه به پایگاه اسکای روم به آدرس: https://www.skyroom.online/ch/farhang/anjomanmafakher با فشردن گزینه میهمان در این نشست مجازی شرکت داشته باشند.
همچنین این برنامه از طریق صفحه اینستاگرام انجمن به نشانی: https://www.instagram.com/anjomanasarmafakher2/ نیز به صورت زنده پخش خواهد شد.
کد خبر 4965644
محمد آسیابانی
سیدزاده در ادامه افزود: تاکنون بیش از 3 هزار و 700 نفر از فعالان حوزه فرهنگی از سوی صندوق اعتباری هنر به سازمان تأمین اجتماعی معرفی شده اند ..
وی تصریح کرد: گسترش خدمات بیمه ای از سیاست های اصلی صندوق اعتباری هنر است و طی سه سال گذشته عمده توجه خود را به مسائل بیمه ای اعضا معطوف کردیم تا با کاهش دغدغه های جدی هنرمندان، نویسندگان و روزنامه نگاران کشور در زمینه امنیت شغلی، فعالیت های فرهنگی و هنری تداوم یابد .
وی در ادامه افزود: در سال 98 خدمات بیمه درمان تکمیلی در قالب 3 طرح(امید، آرامش و رفاه) با تعهدات و پوشش های متفاوت ارائه شد و بیش از 2 هزار و 900 نفر از اهالی قلم تحت پوشش بیمه درمان تکمیلی قرار گرفتند .
سیدزاده تصریح کرد: با توجه به مشکلات ناشی از همه گیری ویروس کرونا قرارداد بیمه درمان تکمیلی به طور رایگان سه ماه تمدید شد و اهالی قلم نیز مانند دیگر بیمه شدگان صندوق تا 31 شهریور از خدمات درمان تکمیلی برخوردار هستند .
مدیرعامل صندوق اعتباری هنر با اشاره به تسهیلات صندوق برای اهالی قلم در قالب وام گفت: از ابتدای سال 98 تاکنون به 223 نفر از فعالان فرهنگی کشور بیش از 1 میلیارد و 300 تومان وام قرض الحسنه تخصیص یافته است. منابع پرداختی بیشتر به سمت استان های کم برخوردار هدایت شده است .
وی با اشاره به خدمات طرح تکریم و کمک مستمری گفت: بخشی از اعضای صندوق را پیشکسوتان عرصه فرهنگ و هنر تشکیل می دهند. اتخاذ سیاست های حمایتی متناسب با جایگاه رفیع آنها از برنامه های صندوق اعتباری هنر است که با جدیت طی سه سال گذشته دنبال شده است و خوشبختانه با مساعدت وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی مبلغ دریافتی مشمولان طرح تکریم و مستمری صندوق افزایش یافت .
سیدزاده در ادامه گفت: 217 نفر از اصحاب قلم عضو از طرح کمک مستمری و 40نفر از نویسندگان و شاعران کشور که دارای گواهی درجه یک هنری هستند، در چارچوب طرح تکریم مقرری ماهیانه دریافت می کنند .
مدیرعامل صندوق اعتباری هنر در پایان گفت: با وجود محدودیت های مالی صندوق اعتباری هنر همواره حمایت از اهالی فرهنگ را مدنظر داشته و تلاش می کنیم با ارائه بسته های حمایتی اندکی از دغدغه های این قشر کاسته شود .
1399/04/15 ساعت 11:07
این خواننده ی ایرانی متولد 1347 که در سال 1370 به مرکز موسیقی صدا و سیمای جمهوری اسلامی وارد شد و نخستین آهنگش را در 15 سالگی خوانده اجرای آهنگ خاطره را سکوی پرتاب و شناخته شدن در عرصه ی هنر خوانندگی می داند.
حبیبیان در گفتگو با صحنه ی رادیو تهران بیان داشت: آهنگ خاطره نخستین آهنگی بود که در ریتم تکنو خوانده شده و از تلویزیون ملی پخش شد. این آهنگ تیتراژ برنامه ی شب تهران بود. همزمان نیز آهنگ "بی تانم" که در مضمون عشق به وطن به زبان ترکی خواندم نظر مردم را به خود جلب کرد و توانستم طرفداران بسیاری را از میان مخاطبان رسانه ی ملی به خود جذب کنم.
وی افزود: با اینکه بسیاری عقیده دارند این آهنگ کاور آهنگ خواننده ی معروف ترکیه ای است اما اینچنین نبود. بی تانم، جزو آهنگ های فولکلور اسپانیا است و برگرفته از آن ملودی است.
مجری برنامه در ادامه از علل کمرنگ شدن حضور آقای حبیبیان در تلویزیون پرسید و عنوان کرد چه اتفاقی افتاد که دیگر صدای شما در تلویزیون کمتر شنیده شد.
وی گفت: درست است که در یک مقطعی درگیر درس و دانشگاه بودم اما طوری نبود که نخواهم در عرصه ی هنری فعال باشم. نه اینکه نخواهم در تلویزیون باشم بلکه نخواستند که باشم.
حبیبیان افزود: بسیاری از مخاطبانم از من گله دارند که چرا آهنگ جدید ندارم. من آهنگ جدید دارم اما اگر در صدا و سیما پخش نمی شود دلیلش ممیزی خود صدا و سیما است. آخرین آلبوم من سال 90 ساخته شد. در طول 90 تا 99 دو آلبوم دیگر ساخته ام اما تهیه کننده ای برای نشر آلبوم با بنده همراه نشد.
وی علت این مساله را اجازه ندادن به تهیه کنندگان برای اعمال نظر روی آلبومهایش دانست و گفت: چون آلبوم هایم را خودم می ساختم و اجاره ی دخالت نمی دادم بنابراین برای نشر آلبوم هم تهیه کننده ای داوطلب نشد. البته نمی گویم تمامی کارهای من بهترین کیفیت را داشتند اما دوست نداشتم غلام حلقه به گوش تهیه کنندگان شوم.
این خواننده ی پاپ اظهار داشت: قبول دارم که تلاشی برای کمرنگ نشدن در زمانی که آهنگ های نسل جدید وارد بازار شدند نکردم اما تهیه کنندگان بیشترین نقش را در کمرنگ شدن و از تب و تاب افتادن آثار بنده و هنرمندان هم دوره ی من داشتند.
وی افزود: زمانی پخش آهنگ "بی تانم" را ممنوع کردند. چند کار فارسی و چند آهنگ عربی من را هم ممنوع کردند و بعد از ممنوعیت خارج کردند و این مساله باعث دلزدگی من و مخاطبانم شد.
حبیبیان خاطرنشان کرد: من از ترکیه و دوبی پیشنهاد داشتم تا در آنجا زندگی کنم و برای آنان بخوانم ولی علی رغم تمامی نامهربانی ها مایل به جلای وطن نبودم. در حال حاضر بسیاری از کسانی که در کشورمان خواننده هستند و کنسرت برگزار می کنند در کشورهای خارجی هم اجرای برنامه دارند. اما در زمان ما حتی جرات شنیدن پیشنهاد برای رفتن به کشورهای دیگر را هم نداشتیم و معلوم نیست چطور همه چیز آنقدر تلطیف شده است. چطور میتوانند برای اجرای کنسرت در کشورهای دیگر از وزارت ارشاد مجوز بگیرند؟ در زمان ما حتی خروج از ایران نیز برایمان جرم بود و می گفتند اگر می روید دیگر برنگردید.
وی در مورد فعالیتهای هنری جدیدش در عرصه ی خوانندگی گفت: چند تک آهنگ را در اینستاگرامم منتشر کرده ام و امیدوارم مردم این اجراها را ببینند. هم سایتم و هم اینستاگرامم به نام چنگیز حبیبیان است.
این خواننده ی دهه ی 70 و 80 گفت: من عاشق خواندن هستم و مسیرم مسیر موسیقی است و نگرشم به موسیقی عشق و ذوق بود. از همان روزهای اول که این کار را شروع کردم اصلا فکر نمی کردم از این راه هم می شود پول درآورد اما حالا که موقعش است که کنسرت بگذارم شرایط برایم فراهم نیست. در حال حاضر به شغل مهندسی ساختمان می پردازم و رشته ی دانشگاهی ام هم معماری است که توانستم در این رشته مدرک دکترا بگیرم.
وی در جواب پیشنهاد مجری برنامه برای اجرای آهنگی دسته جمعی با هم دوره ای هایش افزود: من و هم دوره ای هایم به هیچ عنوان با هم مشکلی نداشته و مراودات زیادی با هم داریم منتها برای آنکه بتوانیم به طور جمعی کاری را ارایه دهیم نیاز به حامی داریم.
حبیبیان وجود فضای مجازی را نقطه ی مثبتی برای هنرمندان خواند و گفت: در حالی که فضای مجازی به این شکل درآمده که هر فردی می تواند برای خودش یک شبکه داشته باشد، لایو بگذارد و خاطره بازی کند می توانیم از این امکان استفاده کنیم و کارهای جدید بسازیم و خاطره های دهه ی 60 و 70 را دوباره زنده کنیم. اگر هم در این میان بتوانیم نسل جوان را به هنرمان علاقه مند کنیم موفقیت بیشتری خواهیم داشت.
وی با اشاره به اینکه تا کنون 10 آلبوم منتشر کرده و از پرکارترین ها در عرصه ی هنر خوانندگی کشور است گفت: برای ادامه دادن ناامید نمی شوم و نخواهم شد.
مخاطبان در محدوده استان تهران از طریق موج اف.ام ردیف 94 مگاهرتز و ای.ام ردیف 1332 کیلوهرتز شنونده ما خواهند بود.
همچنین شنوندگان از سرتاسر کشور هم می توانند شبکه رادیویی تهران را از طریق گیرنده های دیجیتال(ست تاپ باکس) دریافت کنند.
#تهران 360
#تهران360
#تهران_360
#tehran360
#tehran_360
#tehraan360
#tehraan_360
تنظیم کننده: مریم کریمی
در ابتدای این نشست میکاییل شهرستانی اشاره ای به نحوه شروع اجرای این نمایش کرد و گفت: من با هنرجویانم تمرین و کار را به اجرا رساندم چرا که سالهاست در این عرصه فعالیت میکنم و بیست و هفت سال است که تدریس و آثار نمایشی را به همراه هنرجویان به صحنه می بریم.
وی با اشاره به تغییراتی که در نمایشنامه اگوست در استیج کانتی برای اجرا داده است گفت: بهرحال کارگردان به نظر من می بایست اعمال نظر شخصی همراه با حفظ اصل اثر در یک کار داشته باشد. من همیشه اینطور بوده که براساس شرایط گروه و پرسوناژها را می چینم.
شهرستانی درباره شرایط تئاتر این روزها نیز توضیح داد: بهرحال وضعیت تغییر کرده و پروتکل های بهداشتی باید رعایت شود و ما هم پایبند آن هستیم چرا که اولویت اول حفظ جان مردم و گروه نمایشی است اما من این گله را هم از مردم باید داشته باشم درست است که بیماری خطرناک است اما با برخی رعایت ها می توانیم ، شرایط را به نفع خود تمام کنیم، تئاتر هم ببینیم چرا که زندگی جریان دارد و نمی توانیم از آن غافل شویم.
وی با بیان اینکه در این ماه های قرنطینه و کرونا حتی با وجود کلاس های آنلاین افسردگی گرفته، گفت: تئاتر به شادابی ما کمک می کند چرا که تفکر برانگیز است و زندگی در آن جریان دارد اما شاید سینما اینطور نباشد من بدون تئاتر زنده نیستم.
وی در ادامه گفت: نمایش اگوست در استیج کانتی تا تاریخ 27 تیر ماه در سالن مهرگان اجرا خواهد داشت. پس از این هم تصمیم دارم نمایش لبخند با شکوه آقای گیل را نیمه شهریور به سالن سنگلج ببرم.
در ادامه بارسقیان مترجم این اثر نیز توضیح داد: من برای ترجمه آثار ترجیحم بر آثاری بود که جایزه گرفته بودند به ویژه جایزه پولیتزر و بعد تصمیم به ترجمه می گرفتم.نمایشنامه اگوست هم در سال 1387 ترجمه و چاپ شد و علاقه مندان زیادی پیدا کرد.
وی با اشاره به اینکه کاری که آثار شهرستانی روی صحنه برد نخستین اجرا از این نمایشنامه در ایران است و از این بابت من خوشحال هستم، گفت: به نظرمن این کار را باید در سالن اصلی تئاتر شهر با یک دکور بزرگ به صحنه برد.با این حال همین اجرا هم به نظر من با کیفیت بود.
سپس مرجان رزم ارا بازیگر نقش باربارا در این نمایش نیز در صحبت هایی گفت: خوشبختانه کاراکتر من با وجود همه مشکلاتی که دارد اما به دلیل تربیت پدر و مادرش از پس همه آنها بر می آید و من هم تلاشم را کردم تا این نقش را به کمک استاد شهرستانی به خوبی اجرا کنم.
همچنین مسعود آشوری بازیگر نقش استیو نیز گفت: من در 9 نمایش با استاد شهرستانی همکاری داشتم و این باعث افتخارم است همیشه هم در خدمتشان کسب تجربه می کنم.
انتهای پیام/
به گزارش ایران، کرونا، امسال تئاتر را با چالشی روبه رو کرد که شاید هرگز طی دهه های اخیر، هیچ هنرمندی با آن روبه رو نشده بود و کمترین ضربه اش تعطیلی سالن های تئاتر برای چند ماه و خانه نشینی تئاتری ها و دوری از صحنه بود که همه اینها، وضعیت اقتصادی و روحیه این عاشقانه تئاتر را دستخوش آسیب کرد و حالا برگزاری جشنواره تئاتر فجر هم چالشی است علی حده، هم برای مدیران آن و هم برای هنرمندان تئاتر. سال های گذشته این جشنواره با چالش های زیادی روبه رو بود و به هر صورت با هر زحمت و مشکلی که بود برگزار شد و با خوب وبدهایش ختم به خیر شد اما امسال این دوره از جشنواره چالشی جدی تر از همیشه پیش رو دارد و آن هم ویروس کروناست که کسی آنچنان نمی داند تا پایان زمستان، چه سرنوشتی را در کشور رقم خواهد زد. با این همه هنرمندان تئاتری، از چالش های پیش روی این جشنواره و پیشنهادهایی می گویند که می تواند برای برگزارکنندگان این جشنواره قابل بررسی باشد.
حمایت جدی از گروه های تئاتری
مسعود دلخواه کارگردان تئاتر بخشی از مشکل را حوزه بین الملل می داند و احتمال فراهم نشدن شرایط حضور برای گروه های خارجی. او می گوید: با توجه به چالش هایی که جشنواره تئاتر فجر در سال های گذشته، علی الخصوص سال گذشته، داشته امسال باید چالش ویروس کرونا را هم به این چالش ها اضافه کرد که چالش کمی هم نیست. امکان دعوت از گروه های بین المللی ممکن است به دلیل همین شرایط مهیا نشود و گروه های داخلی نیز که همیشه با شوق و علاقه خود را برای جشنواره آماده می کردند و امسال شرایط باعث خواهد شد که این انگیزه ها با تردید همراه شود. به نظر من این دوره، یکی از سخت ترین دوره ها برای دبیر جشنواره آقای مسافرآستانه خواهد بود و شرط این موفقیت را باید در نظر گرفت و بدترین سناریوها و بهترین ها را در نظر گرفت و برای همه حالت ها آماده بود. در بدترین شکل ممکن است که وضعیت آنقدر بد شود که نه گروه ها به اندازه کافی شرکت کنند و نه بخش های دیگر کامل شوند و مشکلات عدیده مالی کار را با مشکل جدی روبه رو کند.
بهترین حالت هم این است که این ویروس با کشف واکسن و... سیر نزولی پیدا کند و انگیزه ای برای گروه های حرفه ای مهیا شود. بسیاری از گروه های تئاتری مسائلی دارند که باید حل شود و همین الان هم گروه هایی که در سالن های اصلی قرار بوده اجرا بروند قید اجرای خود را زده اند و مشکل مالی در این حوزه مهم ترین مشکل است چون نمی توانند با پنجاه درصد صندلی روی صحنه بروند چون حمایت جدی در این زمینه پیش بینی نشده و خود این مسأله مشکل مهمی است... دلخواه درباره راه حل های احتمالی که می توان برای برگزاری جشنواره امسال در نظر گرفت می گوید: این مسأله، مسأله بسیار مهمی است. بخشی از سناریوها قابل پیش بینی است و بخشی اش نیست. بخش غیرقابل پیش بینی استقبال مخاطبان تئاتر است که نمی دانیم آنها چگونه از جشنواره استقبال خواهند کرد. همان طور که گفتم جشنواره امسال واقعاً قابل پیش بینی نیست و باید برای هر سناریویی که از پیش در نظر گرفته ایم، آماده باشیم. یکی از مسائلی که هرساله گریبانگیر تئاتر فجر بوده بودجه است. گروه های حرفه ای باید برای شرکت در جشنواره انگیزه داشته باشند و حالا با این شرایط بی شک باید انگیزه ای قوی تر داشته باشند و مسأله مالی واقعاً انگیزه ای غیرقابل انکار است و وقتی گروه های حرفه ای می توانند قدم به راه بگذارند باید مطمئن باشند که می توانند از پس مسأله مالی خود بربیایند. از طرف دیگر، کم رنگ شدن ممیزی آثار، می تواند انگیزه بخش باشد و در چارچوب قوانین کشوری و در ظرفیت فرهنگ اجتماعی ما باید کمی آسان گرفته شود و کارها و هنرمندان محترم شمرده شوند.
مسائل سیاسی، اجتماعی هم تأثیرگذار خواهند بود که ما باید برحسب شرایط به همه اینها از پیش فکر کنیم و بسترسازی های مناسب و درستی در نظر بگیریم و طرح ریزی کنیم. این کارگردان تئاتر کمک نهادها و سازمان های دیگر به این جشنواره را مستلزم خواستی جمعی دانست که به عقیده او چندان وجود ندارد. او می گوید: در وهله اول باید این کمک، یک خواست جمعی باشد و من فکر می کنم این خواست و اراده آنچنان وجود ندارد و سال هاست به خواب رفته است. اراده کمک به وضعیت تئاتر تقریباً می توانیم بگوییم وجود ندارد یا ما تئاتری ها آن را احساس نمی کنیم و اگر هست در حد مسکن های زودگذر است. هنرمند باید باور کند که این جشنواره خودش است و دولت و تمام ارگان ها و سازمان های فرهنگی به این جشنواره ها کمک می کنند. از نظر من این فراخوان باید بسیار دقیق نوشته شود و پشتوانه قوی مادی و معنوی داشته باشد تا انگیزه ای قوی برای هنرمندان به وجود بیاید. دلخواه درباره دبیر جشنواره امسال، یعنی حسین مسافر آستانه هم می گوید: مسافرآستانه یکی از تئاتری های سالم ماست که بسیار باتجربه است و سابقه مدیریتی موفقی هم دارد. کارگردان بسیار خوبی هم هست و رابطه سالم و دوستانه ای بین او و هنرمندان تئاتر وجود دارد اما باید پرسید که اختیارات او به عنوان مثال در بحث بودجه چقدر است و آیا دست بازی خواهد داشت یا از لحاظ گرفتن مشاورهای قوی و مجرب چطور؟ بدون اختیارات لازم واقعاً کاری از پیش نمی رود ولی اگر ما به همه این مسائل بخوبی ورود کنیم و از دبیر و عوامل جشنواره و... حمایت کنیم در بدترین شرایط می توانیم بهترین خروجی را رقم بزنیم.
به زیربناهای تئاتر توجه کنیم
محمدرضا خاکی نمایشنامه نویس و استاد دانشگاه پیشنهاد می کند که امسال به جای تمرکز بر بحث اجراهای صحنه ای بحث آموزش و زیرساخت های تئاتری را مورد توجه قرار بدهیم. او می گوید: حالا که قصد داریم چنین کاری کنیم به جای آنکه صرفاً آن را در حوزه اجرا ببینیم، هدف را به سمت و سوهای دیگری ببریم. امروز در تئاتر عرضه های گوناگونی از جمله آموزش، فرهنگی، ادبیات و رویکردهای تحلیل اجتماعی مثل جامعه شناسی و روان شناسی وجود دارد و ما می توانیم انرژی خود را در چنین شرایطی فقط به اجراهای صحنه ای محدود نکنیم. ما می توانیم از این فرصت استفاده کنیم و تئاتر را به جز اجرا، در بسترها و زیرمتن هایش ببینیم و انرژی خود را آنجا صرف کنیم. او در پاسخ به این سؤال که برای ورود به چنین حوزه ای آیا بسترسازی لازم وجود دارد یا نه، می گوید: به هیچ وجه. اکثر سالن هایی که ما امروز می شناسیم واقعاً امن نیست. چند وقت پیش برای دیدن تئاتر به همراه چند نفر از دوستان تئاتری، به یکی از سالن های تهران رفتیم. به دوستان گفتم که این سالن ها اصلاً استاندارد نیستند و حتی یک کپسول اطفای حریق در آنها وجود ندارد. نظر شخصی من این است که توسعه فرهنگی باید طور دیگر و شکل دیگری اتفاق بیفتد. ما امروز می توانیم به آ نچه در کشورهای پیشرفته اتفاق می افتد نگاه کنیم و ببینیم آنها در این موقعیت ها چگونه عمل می کنند و چطور پای تکنولوژی را وسط می کشند تا خلأهای موجود را پر کنند. امسال می توانیم چه به صورت حضوری و چه به صورت غیرحضوری و مجازی با بزرگان تئاتر ایران و جهان حرف بزنیم و از طریق این گفت وگوها هم به بحث آموزش بپردازیم و هم یک کار پژوهشی و آینده ساز را عملیاتی کنیم. در این بستر می توان درباره آینده تئاتر حرف زد یا از تئاتر بعد از کرونا و چالش هایش سخن گفت. همه تئاتری های دنیا چنین کاری می کنند. امروز صفحه کارگردان های ما پرشده از پیام های تسلیت و شادباش. نه تحلیلی وجود دارد نه معرفی کتابی در حوزه تئاتر و نه از نقصان های تئاتر و نقطه قوت ها حرفی زده می شود. ما امروز نه از دانشگاه حرف می زنیم و نه از حوزه آموزش و تئاتر را خواسته ناخواسته به سمت تئاتر عوام زده پیش برده ایم و عنوان تئاتر لاکچری (که نمی دانم از کجا آمد و چطور) را جاری و ساری کرده ایم. تئاتر را چه به این مقوله ها و حرف ها. کرونا در سراسر دنیا وجود دارد همان طور که تئاتر در همه دنیا وجود دارد و خروجی های چندین میلیون دلاری اش تعطیل شده اما نگذاشته اند مباحث آموزشی و زیربنایی تعطیل شود. چرا چنین نکنیم؟ چرا گفت وگو نکنیم و گفت وگو درباره نقطه ضعف و قوت های تئاتر خود را هدف اصلی قرار نمی دهیم؟ با این کار حداقل می توانیم این غم بزرگ را به کاری بزرگ تبدیل کنیم که صرفاً یک وجه باسمه ای نداشته باشد و بنایی و زیرساختی باشد برای رونق تئاتر آینده ما.
لزوم بازتعریف جشنواره
آروند دشت آرای کارگردان تئاتر هم ضمن بررسی بنیادین مشکل جشنواره تئاتر فجر طی سنوات گذشته که عمده آنها را در عدم خلاقیت و خروجی مناسب با تعریف جشنواره می داند پیشنهاد می کند که جشنواره امسال را طور دیگری برگزار کنیم و از مسیر این نگاه تازه لطمه هایی را که کرونا به اهالی تئاتر زد تا جایی جبران کنیم. دشت آرای معتقد است: نکته اولی که باید صراحتاً به آن اشاره کنم لزوم بازتعریف جشنواره تئاتر فجر است و مروری دوباره به جشنواره ای که قرار بوده خلاق باشد و نمایانگر ظرفیت و توان تئاتری ما و البته معرفی نسل جوان. او درباره چالش های برگزاری جشنواره می گوید: نکته اینجاست که از نظر من جشنواره را نباید هر سال به یک دبیر داد و آنقدر آن را بالا پایین کرد که از ذات خودش دور بیفتد. پیشنهاد ما این بود که جشنواره چندسال در اختیار یک دبیر اجرایی باشد تا آن دبیر بتواند فرصت جاری و ساری کردن اندیشه های لازم را در جشنواره داشته باشد و جشنواره را به همان نکته هایی که در ذات آن تعریف شده پیش ببرد. همین تعریف بود که ما را در مقایسه با کشورهای همسایه، کشوری صاحب تئاتر معرفی می کرد و به ما هم به لحاظ کمیت تئاتری ها و هم کیفیت تئاترهای اجرا شده در مقام ارجحیت قرار می داد. دشت آرای پیشنهاد می کند که بودجه جشنواره امسال را می توان با برگزار نکردنش به هنرمندان و اهالی تئاتری اختصاص داد که کرونا به آنها لطمه های بسیار زد و واقعاً بسیاری از آنها در شرایط بحرانی قرار دارند و در امور روزانه خود دچار مشکل مادی و معیشتی شده اند. او می گوید: می توانیم چنین کاری کنیم که هم انگیزه ای به هنرمندان بدهیم و هم توان خود را صرف حوزه هایی دیگر جز اجرا کنیم و بحث های آموزشی را پیش بگیریم و برای امسال طراحی کنیم که در چه حوزه هایی ضعف داریم و این می تواند فرصتی باشد که تعطیلی به ما می دهد.
وی با اشاره به اینکه اگر قرار باشد کنسرتی برگزار شود باید هزینه سالن ها را کم کنند، توضیح داد: تا جایی که در جریان هستم قیمت بلیت ها گران شده است و در شرایط سخت امروز این کار به ضرر مردم است و مطمئن باشیم اگر تدبیر درستی اندیشیده نشود این کار به ضرر هنرمندان هم تمام خواهد شد.
این خواننده با اشاره به اینکه باید بپذیریم بیماری کرونا تمام نشده است، تاکید کرد: من بعد از 17 سال توانستم مرداد ماه سال گذشته به صحنه روم و قرار بود برای برگزاری کنسرت در شهرهای دیگر آماده شویم که بیماری کرونا همه را خانه نشین کرد و با اینکه دوست داشتم بعد از 17 سال دوری از صحنه به دیدار مخاطبان روم ولی چون سلامت همه برای من مهم است ترجیح می دهم بعد از این بیماری فعالیت صحنه ای خود را شروع کنم.
وی درباره کارهای جدید خود بیان کرد: چند اثر در مراحل نهایی تولید دارم که از طریق فضای مجازی این قطعات را منتشر می کنم. متاسفانه چندین ماه است که منتظر مجوز انتشار ترانه برادر جان هستم. جالب این که برای اجرای صحنه ای با مجوزی که به من دادند توانستم این اثر را اجرا کنم ولی حدود 6 ماه است که جواب مشخصی برای انتشار این اثر نمی دهند. اگر تا هفته آینده وزارت ارشاد جواب درستی درباره این اثر ندهد مجبور می شوم این قطعه را منتشر کنم زیرا با اینکه این ترانه اعتراضی–اجتماعی است ولی حرف نامربوطی نگفته است.
به گفته وی، وظیفه هنرمند روشنگری و نشان دادن واقعیت های جامعه است و این ترانه اصلا رنگ و بوی سیاسی ندارد.
این خواننده خاطرنشان کرد: سکوت کردن هنرمندان سبب شده موسیقی نابود شود و به همین دلیل مدتی است که در این هنر اثر قابل دفاع نداریم. متاسفانه به اشعاری که سبب آبروریزی است مجوز داده می شود و صدا و سیما هم از آن حمایت می کند ولی اثری که حرفی برای گفتن دارد اصلا مورد توجه قرار نمی گیرد و این موضوع سبب شده موسیقی های کم ارزش جای موسیقی های پرمحتوا را بگیرد.
وی در پایان گفت: متاسفانه چون قانون کپی رایت وجود ندارد بسیاری از هنرمندان از انتشار آلبوم منصرف شده اند. وقتی صرفه اقتصادی برای موسیقیدان وجود ندارد تصمیم می گیرد آثار خود را به صورت تک ترک منتشر و در دسترس علاقه مندان قرار دهد.
بیشتر بخوانید
برپایی کنسرت با ظرفیت 50 درصد از تعطیلی بهترست/ لزوم دیدار با مخاطب
همه همراهی کنیم تا کنسرت ها از سر گرفته شود/ برگزارکنندگان کنسرت نباید دلسرد شوند
غزاله سعادتی
انتهای پیام/
وی ادامه داد: قرار بود دکتر نون را اسفند 98 در تالار وحدت روی صحنه ببریم که این بار ویروس کرونا به عنوان بلایی ناگهانی در جهان همه امور را به هم ریخت و در ایران نیز به همه صنوف به ویژه صنوف هنری لطمه بسیاری زد. این شرایط باعث شد تا ما هم نتوانیم تولید دکتر نون را ادامه دهیم.
هیچ وقت در زندگی مأیوس نبوده ام
مرزبان با بیان اینکه وقتی کاری را شروع می کنم حتماً باید آن را به پایان برسانم، اظهار کرد: دکتر نون قطعاً در اولین فرصتی که پیش بیاید روی صحنه خواهم برد. من هیچوقت فرد مأیوسی در زندگی نبوده و همیشه امیدوار هستم زیرا انسان بدون امید باید بمیرد. روزی این ابر تیره از زندگی انسان ها عبور می کند.
زمانی که آقای حسن روحانی کاندیدای ریاست جمهوری شده بود، من و بسیاری از هنرمندان برای رئیس جمهور شدن ایشان سینه چاک دادیم، ولی حالا بعد از گذشت 7 سال می بینیم آقای روحانی از همه صنوف اسم می برد و نامی از تئاتر به زبان نمی آورد! این کارگردان تئاتر با اشاره به اینکه نمایشنامه دیگری را هم برای تولید و اجرا بعد از به اجرا رسیدن دکتر نون مدنظر دارد، یادآور شد: من با امید به آینده نگاه می کنم اما ما هنرمندان 50 درصد ماجرا هستیم و 50 درصد دیگر مدیران، مسئولان و تصمیم گیرندگانی هستند که باید با هنرمندان همراهی و از آن ها حمایت کنند.
کارگردان نمایش شب روی سنگفرش خیس درباره چشم انداز خود برای تئاتر در سال 99 با توجه شرایط اقتصادی ایجاد شده و کم توجهی مدیران و مسئولان تصمیم گیرنده به هنر تئاتر، تأکید کرد: نمی دانم چرا با وجود اینکه تئاتر هنر مادر و پیشرو است، در همه امور مغفول واقع می شود و در زمانی که بودجه های هنری تعیین می شود، تصمیم گیرندگان ناچیزترین بودجه را برای تئاتر در نظر می گیرند. نمی دانم چرا مسئولان کم توجهی به تئاتر می کنند.
مرزبان یادآور شد: زمانی که آقای حسن روحانی کاندیدای ریاست جمهوری شده بود، من و بسیاری از هنرمندان برای رئیس جمهور شدن ایشان سینه چاک دادیم زیرا تصور می کردیم برای هنر و به ویژه تئاتر اتفاقات خوبی رخ می دهد، ولی حالا بعد از گذشت 7 سال می بینیم آقای روحانی از همه صنوف اسم می برد و نامی از تئاتر به زبان نمی آورد. به چه دلیل تئاتر باید اینقدر مظلوم واقع شود.
بازیگر شناخته شده ای که پول کرایه تاکسی ندارد!
وی افزود: همیشه خوب به تئاتر نگاه نشده و تئاتری ها همیشه مظلوم بوده اند. جرم تئاتری ها عشقشان است و به همین دلیل بدون حمایت مالی مناسب و در هر شرایطی فعالیت کرده اند. تئاتری ها با سیلی صورت خود را سرخ نگه می دارند. بازیگری دارم که همه او را می شناسند، روزی به من گفت حتی بهای کرایه تاکسی را ندارد.
این هنرمند باسابقه تئاتر متذکر شد: چرا مدیران و مسئولان حتی به تئاتری ها دل خوشی هم نمی دهند تا نشان دهند که متوجه شرایط سخت هنرمندان تئاتر هستند. بچه های تئاتر با دست خالی تئاتر را ساخته اند ولی چرا هیچ کدام از مسئولان به فکر تئاتر نیستند! بخش اصلی فرهنگ جامعه ما به دوش تئاتری ها است، چرا آقای روحانی حتی نامی از تئاتر به زبان نمی آورد؟
مرزبان معتقد است تئاتری ها آنقدر در کار خود استوار هستند که کارشان را انجام می دهند و اظهار امیدواری می کند تصمیم گیرندگان نیز برای این بزرگواری تئاتری ها ارزش قائل شوند.
وی در ادامه سخنان خود در پاسخ به این پرسش که آیا در نبود حمایت مناسب دولتی از تئاتر و با توجه به شرایط اقتصادی جامعه، بالا رفتن بهای بلیت اجراها اجتناب ناپذیر خواهد بود یا نه و چه تأثیراتی را به همراه خواهد داشت؟ توضیح داد: ما از سیاست گذاران فرهنگ و هنر به ویژه تئاتر این است که در چنین شرایطی برای بهبود شرایط تئاتر فکر کنند. وظیفه سیاست گذاران در شرایط بحرانی و خاص یافتن راهکار برای بهبود شرایط است. سالن های تئاتر باز شده ولی به دلیل ترس از کرونا با افت مخاطب مواجه شده ایم.
بیشترین آشنایی مردم با تئاتر به دلیل تله تئاترهایی است که آقایانی چون علی نصیریان، محمدعلی کشاورز، جعفر والی و عزت الله انتظامی در تلویزیون تولید و اجرا می کردند. در شرایط فعلی نیز می توان هفته ای 2 تله تئاتر از تلویزیون پخش کرد تا خانواده ها همچون گذشته امکان تماشای تله تئاتر از تلویزیون را داشته باشند تله تئاتر؛ تنها راه برون رفت از شرایط بحرانی
کارگردان لبخند با شکوه آقای گیل با تأکید بر اینکه اگر شرایط اینگونه ادامه پیدا کند تئاتر ایران فراموش خواهد شد و نسل های آینده تنها در کتاب ها نام تئاتر ایران را خواهند شنید، اظهار کرد: برای بهبود شرایط اقتصادی و کاری هنرمندان تئاتر پیشنهادی را به آقای قادر آشنا مدیرکل هنرهای نمایشی دادم. به نظر من بهترین راه برای برون رفت از این شرایط این است که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و سازمان صدا و سیما با هم به تفاهم برسند و همکاری کنند تا هنرمندان به تولید تله تئاتر بپردازند تا پخش شوند.
مرزبان ادامه داد: امیدوارم تلویزیون عناد خود با تئاتر را فراموش کند. سال ها است که تلویزیون تئاتر را رها کرده است. نمی دانم چرا مدیران سازمان صدا و سیما به این باور نمی رسند که تئاتر می تواند بسیاری از مشکلات اجتماعی و معضلات جوانان را حل کند.
این کارگردان تئاتر یادآور شد: اگر این تعامل و همکاری صورت گیرد، به طور مرتب می توانیم تئاتر داشته باشیم. بیشترین آشنایی مردم با تئاتر به دلیل تله تئاترهایی است که آقایانی چون علی نصیریان، محمدعلی کشاورز، جعفر والی و عزت الله انتظامی در تلویزیون تولید و اجرا می کردند. در شرایط فعلی نیز می توان هفته ای 2 تله تئاتر از تلویزیون پخش کرد تا ضمن اینکه هنرمندان تئاتر فعال می شوند، خانواده ها همچون گذشته امکان تماشای تله تئاتر از تلویزیون را داشته باشند. در شرایط کرونایی تولید و پخش تله تئاتر یکی از بهترین اقداماتی است که می تواند از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و سازمان صدا و سیما حمایت شود.
وی در بخش پایانی سخنان خود تصریح کرد: مدیران و مسئولان اجازه ندهند که تئاتر بمیرد و از بین برود زیرا در تئاتر ایران ما آدم ها عاشق فراوانی داریم که بدون هیچ داشته ای تئاتر ایران را زنده نگه داشته اند. بچه های تئاتر از معدود هنرمندانی هستند که در هنگام دعوت به کار، مسائل مالی جزو اولویت های آخرشان است. راحت ترین کار برای مدیران و مسئولان در شرایط کرونایی این است که بگویند تئاتر تعطیل، در این شرایط باید به دنبال راهکارهای درست برای اشتغال زایی و ادامه فعالیت تئاتری ها باشند.
وی افزود: من علاوه بر نوازندگی و پژوهش سال های زیادی است که آواز می خوانم و برای این کار هم وقت گذاشتم، اما مشغله کاری من در مقاطعی اجازه نداد تا بتوانم در این عرصه به تولید هم فکر کنم. از سوی دیگر هیچ وقت هم دلم نمی خواست که ایده های آوازی با چارچوب تکراری تولید شود زیرا خیلی مشغول خوانش آثار تکراری هستند که آن چنان مورد پسند من نیست. آنچه من در حوزه خوانندگی روی آن تمرکز دارم قطعاً به لحاظ سازبندی ، ملودی و نوع خوانش دربرگیرنده تفاوت هایی است که دوست داشتم روی آن برنامه ریزی درستی داشته باشم. در همین راستا به تازگی تک آهنگ ریبوار را با همراهی دوست هنرمندم امیرفرهنگ اسکندری از نوازندگان شناخته شده ساز عود تولید کردیم که به زودی در دسترس مخاطبان قرار می گیرد.
یوسفی گفت: البته این اثر یک کار خانگی است و در مقایسه با کارهایی که قرار است از این پس در مقام خواننده پیش روی مخاطبان قرار دهم ساده تر است. کما اینکه در این حوزه همراه با حسام ناصری کارهای ارکسترالی را تولید کردیم که وقت زیادی برای ساخت آنها صرف شده و همگی آثار قابل تأملی هستند که هم به لحاظ سازبندی و هم تنظیم آثار قابل دفاع و ارزشمندی هستند.
وی درباره تک آهنگ ریبوار که طی روزهای گذشته مجوز انتشارش را از سوی دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دریافت کرده و قرار است در روزهای آینده در قالب یک موزیک ویدئو پیش روی مخاطبان قرار گیرد، بیان کرد: آوازهای کُردی انگار امواج جاودانگی هستند که قرن ها خوانده شده و سینه به سینه و دل به دل منتقل می شوند. این آواها به اعتقاد من مانند امواج دریا؛ نه می میرند و نه کهنگی می پذیرند. این را تجربه و تاریخ هم تصدیق می کند. در این راستا هنرمندان کُرد، بیشتر راوی خاطرات اجدادی و اقلیمی و نه سازندگان آن ها هستند. گرچه در هر بازخوانی؛ درون ِهنرمند، رنگی از شور و درد خویش بر آنها می زند که اگر نزد شنوندگانش مطبوع واقع شود، مقبول نیز می افتد. کما اینکه برای هنرمند، آرزویی بیش از این، ممکن نیست.
این خواننده و نوازنده سازهای کوبه ای در پایان گفت: تک آهنگ ریبوار برداشت من و امیرفرهنگ اسکندری از نغمه ای قدیمی است، که حال و اصالتش هویداست. ریبُوار در زبان کردی به معنی رهگذر است، و اصل آن در بیات ترک بوده که در اینجا به فضای شور انتقال داده شده است. در این مجال تلاشمان برای حفظ حال و هوای موسیقی ناب کُردی و تأمین نیروی عاطفی آن با تمرکز بر معانی کلام ِ آن بوده است. در این مسیر کارهای جدید دیگر همراه با امیر عزیز در دست تولید داریم و تلاشمان این بوده که با بهره گیری از تکنیک های موسیقایی (ریتمیک و ملودیک ) و تنظیماتی که سلایق خودمان را در آن دخیل می دهیم، این ملودی های ناب و اصیل را با حال و هوایی مدرن اما شنیدنی، تجربه کرده و ارائه کنیم.
زکریا یوسفی از جمله هنرمندان و پژوهشگران فعال حوزه موسیقی است که در حوزه سازهای کوبه ای مانند دف و بندیر به فعالیت و تدریس مشغول است. او علاوه بر نوازندگی در کنسرت های داخلی و خارجی آهنگسازان و خوانندگان مطرح و شناخته شده و تألیف چند کتاب در آلبوم های پیدای ناپیدا ، سایه های خورشید ، یقین گمشده ، روژیار ، اورامان تا بادینان ، یاد نگاه ، سر سماع ، شارو ، در حلقه دف ، وَ و سبوی تشنه نیز حضور داشته است.
برای تماشای تیزر نماهنگ ریبوار اینجا را کلیک کنید.
کد خبر 4965246
علیرضا سعیدی
همین موضوع، معاونت امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی را بر آن داشت که طرح شبکه شهرهای خلاق فرهنگ و هنر را با نگاهی آینده محور و آمایشی در راستای توسعه عدالت فرهنگی و ترویج فرهنگ و هنر ایرانی اسلامی، با هدف حمایت از طرح های خلاقانه برآمده در بسترهای محلی و بومی به اجرا می گذارد.
گام نخست این مسیر شناسایی داشته ها، ظرفیت های انسانی، فرهنگی، هنری و طبیعی در مناطق مختلف کشور است. هر شهر بر مبنای گزارش هایی که ارائه می دهد و برنامه هایی که تدوین می کند، مورد ارزیابی و داوری قرار گرفته و به عضویت یک شبکه خلاق فرهنگ و هنر در می آید. اعضای شبکه شهرهای خلاق، در اولویت دریافت مجموعه ای از خدمات، تسهیلات، اعتبارات و منابع قرار می گیرند تا زیرساخت های لازم را توسعه داده و برنامه های معرفی شده را اجرا کنند.
* گرته برداری از شهر خلاق یونسکو
طرح شبکه شهرهای خلاق فرهنگ و هنر از دو سال پیش مطرح شد. بر اساس این طرح، شهرهای کشور با توجه به پیشینه و ظرفیت های فرهنگی هنری، تشکل های هنری و هنرمندان و ظرفیت های شهر مانند نهادهای خصوصی و دولتی که می توانند به کسب و کار فرهنگ و هنر کمک کنند، برای رشد و توسعه هنر در حوزه ای که بسترهای مناسبی در شهر دارد هم افزایی می کنند.
شهر خلاق بر توسعه درون زا و پایدار تاکید دارد و شهر با شناسایی داشته ها و ظرفیت های خود و استفاده و هم افزایی آنها، بر توسعه شهر و رونق کسب و کار تاکید می کند. در شهر خلاق بعد اجتماعی و فرهنگی محوریت دارد و شهروندان، تشکل ها و نهادهای شهر در تعامل با یکدیگر برای توسعه پایدار شهر حرکت می کنند.
این طرح بر اساس مطالعاتی درباره نظریه های شهر خلاق، تجربه های تاریخی مشابه و تجربه های جهانی و همچنین موضوع شهر خلاق یونسکو و انطباق آن با اسناد بالادستی شکل گرفته است. البته سازمان یونسکو از سال 2004 با بررسی و ارزیابی شهرهای جهان، شهرهای خلاق را در حوزه های مختلف معرفی می کند که تاکنون 4 شهر ایران (اصفهان، بندرعباس، سنندج و رشت) از بین 246 شهر خلاق که یونسکو معرفی کرده است، عنوان شهر خلاق گرفته اند.
طرح شبکه شهرهای خلاق گرچه الهام گرفته از سازمان یونسکو است اما تفاوت هایی هم دارد. در این طرح ممکن است چند شهر در یک حوزه به عنوان شهر خلاق معرفی شوند و شهرهایی که در یک حوزه به عنوان شهر خلاق معرفی می شوند با یکدیگر تعامل و ارتباط دارند.
* میراثی که نیاز به بازآفرینی دارد
سیدمجتبی حسینی معاون هنری وزیر ارشاد معتقد است: دلیل کشور ما از نظر تنوع و تکثر و کیفیت آثار هنری، یکی از کشورهای مؤلف است. در قدیم هر یک از شهرهای ایران ظرفیت های متعدد و متنوعی داشته که می توانست موجب جلب سیاحان در آن روزگار شود که برخی از آن ها حتی تا امروز هم این ویژگی خود را حفظ کرده اند. بنابراین شبکه شهرهای خلاق، چیز جدیدی نیست و از مواریث ماست اما نیاز به بازآفرینی و معرفی بهتر دارد.
او می گوید: شبکه شهرهای خلاق فرهنگ و هنر این امکان را فراهم می کند که شهرها با دستیاری هم جریانی را ایجاد کنند که به توسعه و رشد هنر و رویدادها کمک کند. چون شناسایی ابعاد این ظرفیت، می تواند امتیاز بیشتری برای هنرمندان به همراه آورد و علاوه بر آن، دستگاه های مختلف اجرایی یک شهر با محوریت هنر گردهم می آیند و این هم افزایی در خدمت هنر قرار می گیرد.
* یک سالگی آغاز شبکه شهرهای خلاق فرهنگ وهنر
درست یک سال پیش و در 16 تیرماه 1398، فراخوان طرح شبکه شهرهای خلاق فرهنگ و هنر در رشته های هنرهای تجسمی، هنرهای نمایشی، موسیقی، مد و لباس، هنرهای دستی، ادبیات، رسانه، بازی های رایانه ای، سینما و چاپ و بسته بندی منتشر شد و در مجموع 741 طرح از 357 شهر کشور به دبیرخانه رسید. انتخاب اولیه طرح های رسیده انجام شده است و پس از داوری نهایی، شهرهای خلاق در حوزه های مختلف معرفی می شوند.
از مجموع طرح های رسیده به دبیرخانه، 153 طرح در حوزه هنرهای تجسمی است.
در حوزه هنرهای تجسمی، 54 طرح در حوزه خوشنویسی، 38 طرح نقاشی، 17 طرح مجسمه سازی، 16 طرح عکاسی، 11 طرح نگارگری، 7 طرح گرافیک، 5 طرح در زمینه سفال و سرامیک، 4 طرح کاریکاتور و یک طرح هنر جدید به دبیرخانه رسیده است.
شهرهای کشور در حوزه هنرهای نمایشی 141 طرح، ادبیات 134، هنرهای صناعی و سنتی 120، موسیقی 117، مد و لباس 33، سینما 27، رسانه و مطبوعات 7 طرح، چاپ و بسته بندی 7 طرح و بازی های رایانه ای 2 طرح را به دبیرخانه طرح شبکه شهرهای خلاق فرهنگ و هنر فرستاده اند که پس از ارزیابی و انتخاب اولیه، داوری نهایی طرح ها انجام و شهرهای خلاق در حوزه های مختلف معرفی می شوند.
* شهر خلاق باید عدالت را دنبال کند
محمدحسین خوشنویس دبیر علمی شبکه شهرهای خلاق فرهنگ و هنر می گوید: شهر خلاق باید عدالت را دنبال کند و مردم نباید به دلیل حضور در مناطق دورافتاده و دسترسی نداشتن به امکانات و مسئولان، از بروز و ظهور خلاقیت محروم شوند.
او معتقد است: جامعه امیدوار به دنبال خلاقیت خواهد بود و بهانه های بودجه ای، تغییر مدیران و... نباید به این طرح صدمه بزند، چون به امیدواری جامعه لطمه وارد می شود. مدیران کشور باید در این طرح به بحث آمایش سرزمینی توجه کنند تا توسعه پایدار اتفاق بیفتد.
خوشنویس تأکید می کند: خلاقیت تماشای پدیده ها از دریچه ای نو و غیر معمول و طی کردن راهی تازه یا پیمودن یک راه طی شده قبلی به شیوه ای نوین است. برنامه ها و سیر فعالیت های اجرایی شهرهای خلاق از طریق گزارش های منظم دوره ای مورد ارزیابی و پایش قرار خواهند گرفت.
مشارکت همه اجزای حوزه فرهنگی یا هنری، بهره گیری بهینه از پیشینه، ظرفیت ها، زیرساخت ها و سرمایه های مادی و معنوی، مشارکت همه نهادها و فعالان حوزه فرهنگی یا هنری، مشارکت سازمان های غیردولتی و دولتی مرتبط با موضوع، حضور فعال مفاخر، مشاهیر و هنرمندان شاخص و محبوب، در نظر گرفتن طیف گسترده مخاطبان مردمی (ازجمله زنان، کودکان و نوجوانان) و اثربخشی، خلاقیت و پایداری در برنامه های ارائه شده از جمله ویژگی های برنامه ها و فعالیت های فرهنگی، ترویجی و ابتکاری شهرهای خلاق است که دبیر علمی شبکه شهرهای خلاق فرهنگ و هنر به آن ها اشاره کرد.
باید منتظر ماند و دید طرح شبکه شهرهای خلاق فرهنگ و هنر تا چه اندازه موفق خواهد بود.
انتهای پیام/
در اینجا نمی خواهم با گرفتن قیافه حق به جانب معترض درخصوص مباحث کلی فرهنگی اظهارنظر کنم یا فهرست عریض و تطویلی از باید ها و نبایدهای فرهنگی ردیف کنم و خودم را از وضعیت بحرانی به وجود آمده مبرا بدانم. سعی می کنم به جزئیاتی اشاره کنم که بعد از این مقاله از سوی خبرنگاران فرهنگی رصد شود تا این عزیزان با متخصصان امور، همه این دغدغه ها را به نقد بگذارند شاید فتح بابی باشد برای رنسانسی در کسب و کار فرهنگی که عمیقا محتاج آن هستیم.
امور کلی حوزه کتاب
الف : مطالبه موثر و پاسخ گویی نهادهای فرهنگی کشور
تاثیر منفی صدا و سیما چقدر قابل پیگیری است؟ معیارهای سلیقه ای برنامه سازان صدا و سیما چه مبنایی دارد؟ بیلان فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دولت های مختلف چگونه و با چه مکانسیمی مورد بررسی قرار می گیرد؟ چرا سیاست نهادهای فرهنگی کشور باعث نشده است که بالندگی در ادبیات در عرصه جهانی داشته باشیم؟ آیا اطلاع داریم که چگونگی فعالیت فرهنگسراها و خانه فرهنگ های سراسر کشور چقدر قابل سنجش کیفی است؟ آیا ساختار منسجمی در اتحادیه ناشران و کتاب فروشان داریم که پاسخگوی مطالبات بازار فعلی کسب و کار فرهنگی باشد؟
با بررسی تمام سطوح فرهنگی متوجه می شویم قدر و منزلت کتاب و کتاب خوانی در جامعه رو به افول است؛ ضمنا سرانه مطالعه نیز افزایش نمی یابد. تیراژ کتاب از 5000 نسخه در دهه 60 به 500 نسخه در دهه 90 رسیده است. حال تصور کنید کارشناسی بگوید همه این نهادها باید پاسخگو باشد. می دانید چه اتفاقی می افتد. کارشناس، سیاه نما نام می گیرد.
ب: تغییر در شیوه های آموزشی و خدمات فرهنگی کشور
بعد از چهل سال تلاش چرا در سامانه آموزش و پرورش هنوز چشم اندازی برای کتاب تعریف نشده است؟ چرا دانشگاه های مختلف به جای کتاب محور بودن به سمت مافیای کمک درسی سوق پیدا کرده اند؟ چرا بازبینی کتابخانه های کشور محقق نشده است؟ چرا سیستم آموزش درخصوص کتاب فروشی در اتحادیه ناشران تعریف و اجرایی نشده است؟...
چقدر می توان سوال های مختلف از نهادهای دولتی و خصوصی و صنفی مطرح کرد که بی جواب مانده اند؟ حال تصور کنید کارشناسی بگوید همه این نهادها باید برنامه مدون و منسجم داشته باشند. می دانید چه اتفاقی می افتد. کارشناس را بیرون از گود فرهنگی می خوانند که همه مسائل را درک نمی کند.
ج: تغییر بنیادی قوانین در حوزه مالیات و بیمه
د: داشتن برنامه های منسجم نهادهای دولتی و خصوصی برای تبلیغات کتاب
ه: تقویت نهادهای خصوصی و استفاده از مشاوران امروزی
و: ...
امور تخصصی حوزه کتاب
ز: باطل کردن مجوز ناشرنماها:
در کشور چه نیازی باعث شده 17 هزار نشر داشته باشیم؟ آیا این تعداد ناشر با توجه به سرانه مطالعه کشور قابل توجیه است؟ آیا در کشورهای توسعه یافته ازدیاد ناشران منجر به شکوفایی فرهنگ شده است؟ چه مکانسیمی باعث شده که گرفتن مجوز نشر منفعت داشته باشد؟ قوانین وضع شده با چه مبنایی قابل پیگیری و قیاس است؟ آیا فعالیت ناشران توسط نهادی موثر پیگیری می شود که اکنون جوابگوی قسمتی از این سوال ها باشد؟ این توسعه کمّی چقدر با بالندگی این صنف سنخیت دارد؟...
می توان سوال های بی شماری مطرح کرد که هیچ نهاد فرهنگی و صنفی جواب مشخصی ندارند. حال تصور کنید کارشناسی بگوید با توجه به این شرایط در مرحله اول باید مجوز 10 هزار نشر را باطل کنیم. می دانید چه اتفاقی می افتد. کارشناس تیرباران فرهنگی می شود.
ح: تغییر ماهیت در درج قیمت کتاب
همان طور که مستحضر هستید قیمت ارز، نوسان بسیار زیادی دارد. قیمت تمام شده کتاب در مقاطع زمانی مختلف قابل قیاس با همدیگر نیست. وقتی نسبت برگشت سرمایه اولیه را بررسی و محاسبه می کنید، از نظر اقتصادی این سرمایه گذاری زیان ده خواهد بود. ضمنا به علت طولانی بودن زمان فروش کتاب ها، برگشت سرمایه اولیه با توجه به تغییر قیمت ارز، سود ناچیزی به حساب خواهد آمد. حال در شرایط فعلی که سرمایه برگشته است؛ اگر بخواهی دوباره با همان سرمایه کتاب را تجدید چاپ کنی، باید نسبت به سرمایه برگشتی مبلغی را از سرمایه شخصی بگذاری تا بتوانی همان تعداد قبلی به چاپ برسد. این دور باطل دوباره تکرار می شود.
مثال دیگری می زنم؛ در همین روزها دلار به مرز 20 هزار تومان رسیده است. اگر یک برند غیرکتابی در انبارش 5 میلیارد محصول داشته باشد با توجه به وضعیت فعلی، کالاهایش را با 30 درصد افزایش قیمت به کتاب فروشی ها می فروشد ولی در خصوص یک نشر، چنین اتفاقی نمی افتد. انبار 500 میلیون تومانی اش همچنان 500 میلیون تومان خواهد بود. (حال هزینه های نگهداری و انبارداری را محاسبه نمی کنیم) به علت آنکه قیمت کتاب با پشت جلد محاسبه و فروخته می شود، این تورم هیچ تاثیری در سرمایه ناشر و کتاب فروشی نمی گذارد که سال قبل پول ناشر را تسویه کرده است.
قیمت کتاب نباید پشت جلد ثبت شود. این مساله یعنی سرمایه ناشر و کتاب فروش باید با توجه به میزان تورم بالا برود. حال تصور کنید کارشناسی بگوید با توجه به این شرایط در مرحله اول، قیمت کتاب باید شناور شود. می دانید چه اتفاقی می افتد. کارشناس سودجوی فرهنگی نام می گیرد.
ط: تغییر ماهیت قیمت گذاری کتاب
شاید اکثر کارشناسان با قیمت شناور کتاب مخالف باشند. راه دیگر برای برو ن رفت از افت سرمایه اولیه، نوع قیمت گذاری کتاب است. متخصصان نشر می دانند برای تعیین قیمت تمام شده چند آیتم مشخص وجود دارد. از قیمت کاغذ، هزینه چاپ، هزینه آماده سازی فیزیکی و طراحی، درصد نویسنده یا مترجم و... قیمت تمام شده نهایی را با ضریب 3 تا 3/5 محاسبه می کنند. یعنی اگر یک کتاب 10 هزار تومان قیمت تمام شده نهایی داشته باشد، کتاب بین 30 تا 35 هزار تومان قیمت می گیرد. در نظر داشته باشیم این شیوه در اروپا بین ضریب 6 تا 6/5 است.
باید ضریب قیمت گذاری در تمام کتاب ها در طی زمان تغییر کند. حال تصور کنید، کارشناسی بگوید با توجه به این شرایط در مرحله اول باید ضریب قیمت گذاری کتاب تغییر کند؛ یعنی با ضریب 4/5 محاسبه شود. می دانید چه اتفاقی می افتد. کارشناس در جامعه به خودشیرین سرمایه دار فرهنگی معروف می شود.
تبصره: کارشناسان می دانند تیراژ نقش مهمی در قیمت تمام شده نهایی دارد و این مکانسیم را طوری تغییر می هد که اگر تیراژ از 500 نسخه به 5000 نسخه تغییر کند، این فرمول خودبه خود با ضریب 5 تا 5/5 منطبق می شود.
ی: تغییر حاشیه سود در نشر و پخش و فروشگاه:
واقعیت اینجاست که همه فعالان اقتصادی در این حوزه می دانند با توجه به رکود و عدم استقبال عموم مردم از کتاب و کم بودن سرانه مطالعه و... همچنین هزینه های زیاد کار فرهنگی، سود خالص پخش و فروشگاه پس از کسر هزینه های حقوق و مزایا، کرایه، هزینه های جاری و... بین 3 تا 7 درصد است. البته ناگفته پیداست که با شرایط کنونی، این صنف در حال زیان دادن است. لازم به توضیح می دانم که اکثر کسانی که در این حوزه فعالیت می کنند، ارزش و میزان سرمایه در گردش یا ارزش ملک خود را در این معادله نمی گنجانند که خود حدیث مفصلی است.
با توجه به اجرای دو سیاست قبلی (تغییر ماهیت در درج قیمت کتاب) و (تغییر ماهیت قیمت گذاری کتاب) می توانیم میزان تخفیف ناشر به پخش و میزان تخفیف پخش به کتاب فروشی را تا 10 درصد افزایش دهیم.
حال تصور کنید، کارشناسی بگوید با توجه به پذیرش دو، شرایط محرز قبلی در مرحله اول باید تخفیف ناشر به پخش 50 درصد شود و تخفیف پخش به کتاب فروشی 35 درصد تغییر کند. می دانید چه اتفاقی می افتد. کارشناس در این صنف به هرج و مرج راه انداز کسب و کار معرفی می شود.
ک: تغییر مکانسیم تسویه ناشر، پخش، کتاب فروش
یکی از مشکلات اساسی در این صنف، طولانی بودن تسویه حساب در این چرخه اقتصادی است وقتی به این چرخه معیوب نگاهی عمیق می اندازیم متوجه می شویم با توجه به نوسانات و میزان غیر قابل پیش بینی تورم سالیانه رسیدن به پول معامله شده در سال گذشته چندان ارزشی ندارد. بحران کرونا می تواند درس بزرگی برای این صنف باشد. چرا چرخه اقتصادی همه کتاب فروشی به فروش روزانه شان بستگی دارد؟ چه میزان از فعالان اقتصادی، مفهوم ارزش سرمایه و انباشت سرمایه نقدی را در نظر گرفته اند؟ چرا خیلی از فروشگاه ها در این مدت با چک برگشتی مواجه شدند؟ و....
با توجه به اینکه تغییر ناگهانی در هر صنفی چالش فراوانی دارد، تغییر این رویه الزامی است. حال، تصور کنید کارشناسی بگوید با توجه به نکته فوق در مرحله اول، باید پخش پس از 5 ماه با ناشر تسویه کند و کتاب فروشی ها نیز پس از 4 ماه با پخش تسویه حساب کنند. می دانید چه اتفاقی می افتد. کارشناس در این صنف به بی دانشی متهم می شود.
ل: لزوم داشتن صنف و اتحادیه منسجم و کارآموزده با برنامه
م: لزوم توجه به نیروی انسانی مجرب و آموزش دیده
ن: لزوم نگرش جدی به مقوله قاچاق کتاب از منظر قوانین و اجرای صحیح
س: بازبینی شرایط رقابتی کسب و کار بخش خصوصی با نهادهای شبه دولتی
ع: ...
خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، مجید تیموری، مدیر کتاب فروشی های زنجیره ای چشمه: قصد دارم در این مقاله کوتاه چالش های اساسی صنعت نشر را بیان کنم. قطعا بررسی و پژوهش همه جانبه این موضوع مهم به تشکیل کارگروه فرهنگی نیاز دارد که از حمایت بخش دولتی و خصوصی برخوردار باشند و دغدغه تغییرات بنیادی دارند. قطع به یقین می دانم اگر همین پژوهش تنها با مشارکت مشاوران وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و مشاوران فرهنگی نهادهای دولتی و نیمه دولتی حاضر و با بضاعت همین اتحادیه فعلی انجام پذیرید، راه به جایی نخواهیم برد.
در اینجا نمی خواهم با گرفتن قیافه حق به جانب معترض درخصوص مباحث کلی فرهنگی اظهارنظر کنم یا فهرست عریض و تطویلی از باید ها و نبایدهای فرهنگی ردیف کنم و خودم را از وضعیت بحرانی به وجود آمده مبرا بدانم. سعی می کنم به جزئیاتی اشاره کنم که بعد از این مقاله از سوی خبرنگاران فرهنگی رصد شود تا این عزیزان با متخصصان امور، همه این دغدغه ها را به نقد بگذارند شاید فتح بابی باشد برای رنسانسی در کسب و کار فرهنگی که عمیقا محتاج آن هستیم.
امور کلی حوزه کتاب
الف : مطالبه موثر و پاسخ گویی نهادهای فرهنگی کشور
تاثیر منفی صدا و سیما چقدر قابل پیگیری است؟ معیارهای سلیقه ای برنامه سازان صدا و سیما چه مبنایی دارد؟ بیلان فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دولت های مختلف چگونه و با چه مکانسیمی مورد بررسی قرار می گیرد؟ چرا سیاست نهادهای فرهنگی کشور باعث نشده است که بالندگی در ادبیات در عرصه جهانی داشته باشیم؟ آیا اطلاع داریم که چگونگی فعالیت فرهنگسراها و خانه فرهنگ های سراسر کشور چقدر قابل سنجش کیفی است؟ آیا ساختار منسجمی در اتحادیه ناشران و کتاب فروشان داریم که پاسخگوی مطالبات بازار فعلی کسب و کار فرهنگی باشد؟
با بررسی تمام سطوح فرهنگی متوجه می شویم قدر و منزلت کتاب و کتاب خوانی در جامعه رو به افول است؛ ضمنا سرانه مطالعه نیز افزایش نمی یابد. تیراژ کتاب از 5000 نسخه در دهه 60 به 500 نسخه در دهه 90 رسیده است. حال تصور کنید کارشناسی بگوید همه این نهادها باید پاسخگو باشد. می دانید چه اتفاقی می افتد. کارشناس، سیاه نما نام می گیرد.
ب: تغییر در شیوه های آموزشی و خدمات فرهنگی کشور
بعد از چهل سال تلاش چرا در سامانه آموزش و پرورش هنوز چشم اندازی برای کتاب تعریف نشده است؟ چرا دانشگاه های مختلف به جای کتاب محور بودن به سمت مافیای کمک درسی سوق پیدا کرده اند؟ چرا بازبینی کتابخانه های کشور محقق نشده است؟ چرا سیستم آموزش درخصوص کتاب فروشی در اتحادیه ناشران تعریف و اجرایی نشده است؟...
چقدر می توان سوال های مختلف از نهادهای دولتی و خصوصی و صنفی مطرح کرد که بی جواب مانده اند؟ حال تصور کنید کارشناسی بگوید همه این نهادها باید برنامه مدون و منسجم داشته باشند. می دانید چه اتفاقی می افتد. کارشناس را بیرون از گود فرهنگی می خوانند که همه مسائل را درک نمی کند.
ج: تغییر بنیادی قوانین در حوزه مالیات و بیمه
د: داشتن برنامه های منسجم نهادهای دولتی و خصوصی برای تبلیغات کتاب
ه: تقویت نهادهای خصوصی و استفاده از مشاوران امروزی
و: ...
امور تخصصی حوزه کتاب
ز: باطل کردن مجوز ناشرنماها:
در کشور چه نیازی باعث شده 17 هزار نشر داشته باشیم؟ آیا این تعداد ناشر با توجه به سرانه مطالعه کشور قابل توجیه است؟ آیا در کشورهای توسعه یافته ازدیاد ناشران منجر به شکوفایی فرهنگ شده است؟ چه مکانسیمی باعث شده که گرفتن مجوز نشر منفعت داشته باشد؟ قوانین وضع شده با چه مبنایی قابل پیگیری و قیاس است؟ آیا فعالیت ناشران توسط نهادی موثر پیگیری می شود که اکنون جوابگوی قسمتی از این سوال ها باشد؟ این توسعه کمّی چقدر با بالندگی این صنف سنخیت دارد؟...
می توان سوال های بی شماری مطرح کرد که هیچ نهاد فرهنگی و صنفی جواب مشخصی ندارند. حال تصور کنید کارشناسی بگوید با توجه به این شرایط در مرحله اول باید مجوز 10 هزار نشر را باطل کنیم. می دانید چه اتفاقی می افتد. کارشناس تیرباران فرهنگی می شود.
ح: تغییر ماهیت در درج قیمت کتاب
همان طور که مستحضر هستید قیمت ارز، نوسان بسیار زیادی دارد. قیمت تمام شده کتاب در مقاطع زمانی مختلف قابل قیاس با همدیگر نیست. وقتی نسبت برگشت سرمایه اولیه را بررسی و محاسبه می کنید، از نظر اقتصادی این سرمایه گذاری زیان ده خواهد بود. ضمنا به علت طولانی بودن زمان فروش کتاب ها، برگشت سرمایه اولیه با توجه به تغییر قیمت ارز، سود ناچیزی به حساب خواهد آمد. حال در شرایط فعلی که سرمایه برگشته است؛ اگر بخواهی دوباره با همان سرمایه کتاب را تجدید چاپ کنی، باید نسبت به سرمایه برگشتی مبلغی را از سرمایه شخصی بگذاری تا بتوانی همان تعداد قبلی به چاپ برسد. این دور باطل دوباره تکرار می شود.
مثال دیگری می زنم؛ در همین روزها دلار به مرز 20 هزار تومان رسیده است. اگر یک برند غیرکتابی در انبارش 5 میلیارد محصول داشته باشد با توجه به وضعیت فعلی، کالاهایش را با 30 درصد افزایش قیمت به کتاب فروشی ها می فروشد ولی در خصوص یک نشر، چنین اتفاقی نمی افتد. انبار 500 میلیون تومانی اش همچنان 500 میلیون تومان خواهد بود. (حال هزینه های نگهداری و انبارداری را محاسبه نمی کنیم) به علت آنکه قیمت کتاب با پشت جلد محاسبه و فروخته می شود، این تورم هیچ تاثیری در سرمایه ناشر و کتاب فروشی نمی گذارد که سال قبل پول ناشر را تسویه کرده است.
قیمت کتاب نباید پشت جلد ثبت شود. این مساله یعنی سرمایه ناشر و کتاب فروش باید با توجه به میزان تورم بالا برود. حال تصور کنید کارشناسی بگوید با توجه به این شرایط در مرحله اول، قیمت کتاب باید شناور شود. می دانید چه اتفاقی می افتد. کارشناس سودجوی فرهنگی نام می گیرد.
ط: تغییر ماهیت قیمت گذاری کتاب
شاید اکثر کارشناسان با قیمت شناور کتاب مخالف باشند. راه دیگر برای برو ن رفت از افت سرمایه اولیه، نوع قیمت گذاری کتاب است. متخصصان نشر می دانند برای تعیین قیمت تمام شده چند آیتم مشخص وجود دارد. از قیمت کاغذ، هزینه چاپ، هزینه آماده سازی فیزیکی و طراحی، درصد نویسنده یا مترجم و... قیمت تمام شده نهایی را با ضریب 3 تا 3/5 محاسبه می کنند. یعنی اگر یک کتاب 10 هزار تومان قیمت تمام شده نهایی داشته باشد، کتاب بین 30 تا 35 هزار تومان قیمت می گیرد. در نظر داشته باشیم این شیوه در اروپا بین ضریب 6 تا 6/5 است.
باید ضریب قیمت گذاری در تمام کتاب ها در طی زمان تغییر کند. حال تصور کنید، کارشناسی بگوید با توجه به این شرایط در مرحله اول باید ضریب قیمت گذاری کتاب تغییر کند؛ یعنی با ضریب 4/5 محاسبه شود. می دانید چه اتفاقی می افتد. کارشناس در جامعه به خودشیرین سرمایه دار فرهنگی معروف می شود.
تبصره: کارشناسان می دانند تیراژ نقش مهمی در قیمت تمام شده نهایی دارد و این مکانسیم را طوری تغییر می هد که اگر تیراژ از 500 نسخه به 5000 نسخه تغییر کند، این فرمول خودبه خود با ضریب 5 تا 5/5 منطبق می شود.
ی: تغییر حاشیه سود در نشر و پخش و فروشگاه:
واقعیت اینجاست که همه فعالان اقتصادی در این حوزه می دانند با توجه به رکود و عدم استقبال عموم مردم از کتاب و کم بودن سرانه مطالعه و... همچنین هزینه های زیاد کار فرهنگی، سود خالص پخش و فروشگاه پس از کسر هزینه های حقوق و مزایا، کرایه، هزینه های جاری و... بین 3 تا 7 درصد است. البته ناگفته پیداست که با شرایط کنونی، این صنف در حال زیان دادن است. لازم به توضیح می دانم که اکثر کسانی که در این حوزه فعالیت می کنند، ارزش و میزان سرمایه در گردش یا ارزش ملک خود را در این معادله نمی گنجانند که خود حدیث مفصلی است.
با توجه به اجرای دو سیاست قبلی (تغییر ماهیت در درج قیمت کتاب) و (تغییر ماهیت قیمت گذاری کتاب) می توانیم میزان تخفیف ناشر به پخش و میزان تخفیف پخش به کتاب فروشی را تا 10 درصد افزایش دهیم.
حال تصور کنید، کارشناسی بگوید با توجه به پذیرش دو، شرایط محرز قبلی در مرحله اول باید تخفیف ناشر به پخش 50 درصد شود و تخفیف پخش به کتاب فروشی 35 درصد تغییر کند. می دانید چه اتفاقی می افتد. کارشناس در این صنف به هرج و مرج راه انداز کسب و کار معرفی می شود.
ک: تغییر مکانسیم تسویه ناشر، پخش، کتاب فروش
یکی از مشکلات اساسی در این صنف، طولانی بودن تسویه حساب در این چرخه اقتصادی است وقتی به این چرخه معیوب نگاهی عمیق می اندازیم متوجه می شویم با توجه به نوسانات و میزان غیر قابل پیش بینی تورم سالیانه رسیدن به پول معامله شده در سال گذشته چندان ارزشی ندارد. بحران کرونا می تواند درس بزرگی برای این صنف باشد. چرا چرخه اقتصادی همه کتاب فروشی به فروش روزانه شان بستگی دارد؟ چه میزان از فعالان اقتصادی، مفهوم ارزش سرمایه و انباشت سرمایه نقدی را در نظر گرفته اند؟ چرا خیلی از فروشگاه ها در این مدت با چک برگشتی مواجه شدند؟ و....
با توجه به اینکه تغییر ناگهانی در هر صنفی چالش فراوانی دارد، تغییر این رویه الزامی است. حال، تصور کنید کارشناسی بگوید با توجه به نکته فوق در مرحله اول، باید پخش پس از 5 ماه با ناشر تسویه کند و کتاب فروشی ها نیز پس از 4 ماه با پخش تسویه حساب کنند. می دانید چه اتفاقی می افتد. کارشناس در این صنف به بی دانشی متهم می شود.
ل: لزوم داشتن صنف و اتحادیه منسجم و کارآموزده با برنامه
م: لزوم توجه به نیروی انسانی مجرب و آموزش دیده
ن: لزوم نگرش جدی به مقوله قاچاق کتاب از منظر قوانین و اجرای صحیح
س: بازبینی شرایط رقابتی کسب و کار بخش خصوصی با نهادهای شبه دولتی
ع: ...
خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، مجید تیموری، مدیر کتاب فروشی های زنجیره ای چشمه:
خبرگزاری کتاب ایران
الف : مطالبه موثر و پاسخ گویی نهادهای فرهنگی کشور
ب: تغییر در شیوه های آموزشی و خدمات فرهنگی کشور
ج:
د:
ه:
و:
ز: باطل کردن مجوز ناشرنماها:
ح: تغییر ماهیت در درج قیمت کتاب
ط: تغییر ماهیت قیمت گذاری کتاب
تبصره:
ی: تغییر حاشیه سود در نشر و پخش و فروشگاه:
سود خالص
3
7
(تغییر ماهیت در درج قیمت کتاب) و (تغییر ماهیت قیمت گذاری کتاب)
میزان تخفیف ناشر به پخش
میزان تخفیف پخش به کتاب فروشی
ک: تغییر مکانسیم تسویه ناشر، پخش، کتاب فروش
ل:
م:
ن:
س:
ع:
به همین مناسبت با ابراهیم حسن بیگی، یکی از اعضای هیئت مؤسس انجمن قلم ایران و نویسنده بیش از 140 جلد رمان، داستان کوتاه و داستان کودک و نوجوان به مصاحبه نشستیم.
او با نوشتن رمان هایی مانند اشکانه، ریشه در اعماق، نشانه های صبح و معمای مسیح در حوزه دفاع مقدس و رمان های محمد (که به بیش از پنج زبان ترجمه شده است)، قدیس (که یکی از آثار پرفروش اوست) سال های بنفش و رمان شب ناسور در حوزه انقلاب و دین شناخته می شود.
برخی افراد، نویسندگی را حرفه ای آموختنی و نوعی مهارت می دانند و معتقدند با خواندن کتب مختلف و گذراندن کلاس های تئوری در محضر بزرگان می توان نویسنده شد. بنظرتان نویسندگی نوعی حرفه است یا حاصل ذوقی درونی؟
نمی توان به صورت قطعی به این سوال پاسخ داد. چرا که هر دو دسته افراد را داریم. هم افرادی هستند که نویسندگی در ذاتشان بوده و پدر یا مادرشان اهل قلم بوده اند و هم افرادی مثل من هستند که نه به صورت ذاتی بلکه با مطالعه کتاب و مشاهده تئاتر و فیلم و ... به سمت هنر سوق داده شدند. به واقع من در روستا به دنیا آمدم و زمانی که به شهر نقل مکان کردیم، با پدیده های نو ظهوری مثل تئاتر و سینما رو به رو شدم و همین باعث جذب من به هنر، خواندن و سپس نوشتن شد. به هر حال عده ای به صورت اکتسابی و عده ای دیگر به صورت ذاتی نویسندگی را آغاز می کنند.
برای نوشتن آثار، قدم اول را از کجا آغاز می کنید؟ به بیان دیگر، چه چیز باعث می شود شروع به نوشتن کتابی کنید و نهایتا یک اثر شکل بگیرد؟
معمولا عنوان می شود که شعر حالتی جوششی دارد و باید جرقه ای در ذهن شاعر زده شود تا سروده شود. تجربه شخصی بنده در داستان نویسی نشان می دهد برای نوشتن یک اثر علاوه بر جوشش و الهام درونی، کوشش و تلاش شخص نیز سهم مهمی در تولید آن دارد. گاهی اوقات جمله یا تصویری انگیزه اولیه طرح یک داستان شده و گاهی اوقات نیز تصمیم اولیه باعث شروع داستان نویسی می شود و نهایتا یک اثر خلق می شود.
فضای مجازی را مکمل کتاب می دانید یا رقیب آن؟ برخی تیراژ پایین کتابها نسبت به دهه های اخیر را ناشی از حضور پر رنگ رسانه ها و فضای مجازی می دانند، نظر شما در این رابطه چیست؟
فضای مجازی می تواند در مطالعه کمتر تاثیرگذار باشد چرا که وقت عده ای از جوانان را به خود مشغول می کند؛ ولی این مسئله همه ماجرا نیست. اصلی ترین علت این است که مردم جامعه ما، اهل مطالعه نیستند. نقش دولت و دستگاه های فرهنگی از جمله وزارت ارشاد، صدا و سیما و ... در کتاب نخوانی هم بی تاثیر نیست. در واقع نهادهای فرهنگی باید ضرورت مطالعه و نتایج بدِ مطالعه نکردن را به مردم گوشزد کنند.
چندین و چند دستگاه دولتی و غیر دولتیِ فرهنگی در کشور داریم که وظیفه شان سوق دادن جامعه به فعالیت های فرهنگی و هنری است ولی در عمل فعالیت خاصی از این دستگاه ها مشاهده نمی شود. معتقدم چند دستگاه فرهنگی در عدم رغبت مردم به کتابخوانی موثر است که اصلی ترین آن وزارت آموزش و پرورش و صدا و سیماست. آموزش و پرورش با شیوه غلط آموزشی، دانش آموزانی را که تازه خواندن و نوشتن فراگرفتند را چنان درگیر خواندن خزعبلات درسی می کند که بچه هیچ وقت نه فرصت و نه رغبتی برای خواندن کتابهای غیر درسی نمی کند. لذا آموزش و پرورش نه تنها کمکی به افزایش سرانه مطالعه در کشور نمی کند بلکه مانع اصلی مطالعه در سنین کودکی و نوجوانی است. صدا و سیما هم نهاد دیگری است که صرفا مصرف گرایی را در جامعه ترویج می کند و با تبلیغ اقلام غیرضرور زندگی، ذائقه مردم را به تهیه اقلام غیرفرهنگی سوق می دهد.
روند کلی آثار منتشر شده طی سال های اخیر را چطور ارزیابی می کنید؟ آثار چاپ شده را نسبت به دهه اخیر قوی تر می دانید یا رو به افول؟ بنظرتان کیفیت آثار در کتاب نخوانی مردم موثر بوده است؟
قطعا از جریان داستان نویسی که جریان رو به رشد، شاداب و فعال و پر از رقابت است عقب مانده ایم. متاسفانه هیچ کدام از شاخصه های گفته شده را امروز در ادبیات کشورمان نداریم و چاپ شدن یا نشدن اثر و برنده شدن جوایز در مسابقات ادبی و ... تاثیر خاصی در افزایش مخاطب کتاب ندارد. متاسفانه امروزه شاهدیم نوعی بی تفاوتی در جامعه نسبت به پدیده های فرهنگی خصوصا کتاب وجود دارد و همین امر باعث ضعیف تر شدن وضعیت داستان نویسی و ادبیات ما شده است تا جایی که میدان برای برخی نویسندگان کتاب های زرد باز شده و آنان با کتاب سازی، بخشی از بازار را هم بدست گرفته اند.
در سال های گذشته با رونمایی از تقریظ رهبر انقلاب بر روی برخی کتب، شاهد افزایش فروش آن عنوان بوده ایم. بنظرتان توصیه افراد سرشناس جامعه از هنرمندان گرفته تا سیاست مداران و ورزشکاران، چقدر می تواند در افزایش رغبت مردم به کتابخوانی موثر باشد؟
توصیه افراد تا حدودی می تواند در افزایش مطالعه موثر باشد. خیلی خوب است که اگر افراد سرشناس و چهره، کتابی را مطالعه کردند و خوششان آمد، به دیگران نیز توصیه کنند تا آن را مطالعه کنند. ولی به طور کلی تقریظ های رهبر انقلاب موثر تر از توصیه دیگر افراد است. البته شنیدم ایشان بر روی تعداد زیادی از کتب مطالبی می نویسند اما بعضا با انتشار تقریظ های ایشان بر روی کتاب هایی خاص و نه همه کتابهایی که ایشان تقریظ کرده اند، باعث می شوند تا بدون در نظر گرفتن ارزش ادبی یک اثر، آن عنوان پر فروش شود. این نگاه سودجویانه که اجازه انتشار برخی تقریظ ها را می دهد تا صرفا آن عناوین پر فروش شود، نگاه خوبی نیست. در مجموع، توصیه نامه ها باعث کمک به مطالعه و بازار کتاب و خوشنودی اهالی قلم می شود.
مهم ترین دغدغه های این روزهای نویسندگان را چه می دانید؟ آیا به نویسندگی می توان به چشم شغل نگاه کرد؟
بزرگترین دغدغه نویسندگان که همواره وجود داشته، دغدغه معیشت بوده است. فشار زندگی روی نویسندگان هم اثر می گذارد چرا که نویسندگی در کشور ما شغل و حرفه نیست. در واقع کسی در کشور ما صرفا با نویسندگی نمی تواند امورات زندگی اش را بگذراند. این در حالی است که این اتفاق برای مشاغل دیگر نمی افتد و برای مثال کسی که مهندس، پزشک، استاد و ... است با فعالیت در شغلش امرار معاش می کند ولی یک نویسنده به هیچ عنوان نمی تواند به علاقه اش به دید یک شغل نگاه کند. البته اصلی ترین علتی که باعث می شود نویسندگی به عنوان یک شغل در کشور ما شناخته نشود عدم علاقه مردم به کتاب و مطالعه است که تا این نقیصه برطرف نشود وضعیت همین است که می بینیم.
انتهای پیام/
* کتاب کودک علاوه بر پرهیز از مستقیم گویی از بار تربیتی برخوردار است
وی ادامه داد: کتاب کودک علاوه بر پرهیز از مستقیم گویی از بار تربیتی برخوردار است. نویسنده کتاب کودک زبانی آسان یاب را به کار می گیرد و از پیچیده گویی، داستان های تو در تو و به کارگیری شخصیت ها و تیپ های متنوع پرهیز می کند. نویسنده کودک کوتاه می نویسد چون زمان تمرکز کودک بر متن، کوتاه است و...
امینی درباره بخش نوجوان ابراز داشت: در کتاب هایی که برای نوجوانان نوشته می شود دشواری کار نویسنده از جنسی دیگر است. او باید اثری خلق کند که قهرمان داستانش نوجوان است. پس در درجه اول باید با نوجوانی و ویژگی های شناختی و عاطفی آن آشنا باشد، دوم این که نوجوانِ داستان او امروزی باشد. از این منظر نویسنده باید به طور دقیق مسائل نوجوان امروز را بشناسد و بداند رنج ها، دغدغه ها، نیازها و سلیقه مطالعاتی نوجوانان امروز کدام است. اگر جزیی و دغدغه مند وارد شویم، توجه نویسنده به مسائل دخترانه و پسرانه نیز اهمیت پیدا می کند.
* تنوع در کتاب های بخش کودک به منزله رشد کیفی کتاب ها نیست
داور بخش کودک و نوجوان جشنواره قلم زرین در میان کتاب هایی که به عنوان رمان نوجوان به دبیرخانه رسیده بود به این دسته بندی اشاره کرد و عنوان داشت: الف) فهم و درک صحیح از مخاطب امروز و خلق اثر با نگرش حکیمانه برای نوجوانان، در این گروه نویسندگان شناختی دقیق از مفهوم نوجوانی داشتند و تلاش کرده بودند مثل پیکرتراشی زبده، به خلق قهرمانانه شخصیت نوجوان بپردازند. نوجوان داستان آن ها با وجود تمام مشکلاتی که در زندگی امروزین خود داشت به کشف قهرمان درون خود پرداخته و به انتخاب برتر دست زد.
وی به دسته دیگر اشاره کرد و افزود: ب) نویسندگانی که گروه محدودی از نوجوان امروز را به خوبی می شناسند و تلاش می کنند این نوجوان را بی ممیزی به مخاطب معرفی کنند. این نویسندگان تصویری از واقعیت به دست مخاطب می دهند. واقعیتی که متعلق به همه نوجوانان نیست و علاوه بر این که زبانی دور از پاکیزگی دارد رفتار قهرمانانه ندارد و منفعل است. ج) نویسندگانی که بزرگسال نویسند و برای این که اثر نوجوان ارائه دهند شخصیت نوجوانی را در داستان خود وارد کرده اند. این گروه نیز اثر قابل اعتنایی در ادبیات نوجوان خلق نمی کنند.
* آفت جدی ادبیات کودک و نوجوان
به گفته امینی، در یک جمع بندی کلی می توان گفت کتاب های کودک و نوجوان امروز با رشد در تعداد عناوین و تنوع در بخش کودک همراهند، اما این تنوع به منزله رشد کیفی کتاب های کودک نیست. سری نویسی و سفارشی نویسی، مستقیم گویی و اصرار بر اهداف تربیتی و آموزشی آثار، برای مخاطب کودک و نوجوان آفت جدی ادبیات کودک و نوجوان ماست. علاوه بر این بازار نشر اختلالات جدی خود را به کتاب ها و نویسندگان تحمیل می کند.
امینی با تاکید بر اینکه مطالعات نویسندگان درباره کودکان و نوجوانان به حداقل رسیده، ابراز داشت: امکان ارتباط نویسنده با کودک و نوجوان به عنوان تمهیدی فرهنگی برای شناخت مخاطب امروز حائز اهمیت است. مهم تر از همه این ها برگزاری کارگاه نویسندگی خلاق برای نویسندگان و چاپ آثار حاصل این کارگاه هاست که می تواند ادبیات کودک و نوجوان امروز را رشد دهد.
وی نکته مهم دیگر را مورد اشاره قرار داد و به رشد سواد بصری نویسندگان تاکید کرد و افزود: دیدن فیلم های برتر جهان که برای کودکان و نوجوانان خلق شده اند آثار امروزی ادبیات کودک و نوجوانان ما را از کهنگی و نخ نما شدن نجات می دهد. نگاه جهانی به نوجوانی از ضرورت هاست و جای چنین نگاهی در ادبیات کودک و نوجوان ما خالی است.
* سایه سنگین اقتصاد بر فرهنگ، ریشه نویسندگان و شاعران را می زند
امینی در پاسخ به اینکه تحلیل شما از مسیری که نویسندگان کودک و نوجوان در پیش گرفته اند، چیست؟ گفت: اینکه نویسندگان ما از استعداد بسیار خوبی برخودار هستند و چه برگزیده جشنواره باشند و چه نامشان بر تارک بیانیه هیات داوران این جشنواره نباشد، باید مورد حمایت قرار گیرند. این حمایت باید از جنس حمایت حکیمانه باشد و آن ها را گام به گام پیش ببرد. وزارت ارشاد اسلامی باید با برنامه ها و سفرهای فرهنگی، دنیای نویسندگان را گسترش دهد و از ایشان حمایت کند. درشتی دلار و سایه سنگین اقتصاد بر فرهنگ ریشه نویسندگان و شاعران را می زند. وقتی دستمزد یک کارگر ساختمانی از یک نویسنده بیشتر است، نمی توان به آینده ادبیات خلاق امیدی داشت .
وی درباره شاخص های ارزیابی و داوری در این دوره از جشنواره قلم زرین هم متذکر شد: در مورد شاخص های داوری در این دوره باید اشاره کنم که چند شاخص محوری برای داوری در نظر بوده که شامل این موارد است: اول: طرح داستان شامل تازگی، استحکام و زیبایی ضرب آهنگ مناسب، تعلیق کافی، غلبه جنبه های بیرونی بر جنبه های درونی، طول مناسب. دوم: شخصیت پردازی به ویژه شخصیت اصلی. سوم: پرداخت عمومی داستان که شامل توصیف، تشخیص، صحنه، نیم صحنه، فضاسازی با رعایت حوصله مخاطب. چهارم: زاویه دید، انتخاب مناسب و رعایت آن تا پایان. پنجم: محتوا و پیام تازگی نسبی یا نگاه تازه به یک درونمایه قدیمی، تناسب درون مایه با گروه سنی مخاطب، انتشار مناسب پیام در سرتاسر داستان. تناسب پیام با طول داستان؛ ششم: لحن و نثر اثر صحت متناسب با سن مخاطب کوتاهی جملات، زیبایی و بالاخره برخی برجستگی های فراتر از پیش بینی بالا، مدنظر بوده است.
* مخاطب شناسی از مسائل مهمی است که نویسندگان کودک و نوجوانان باید به آن توجه داشته باشند
امینی توضیح داد: در مورد این سوال که نیازهای کودکان تا چه اندازه در کتاب ها مورد توجه بوده، باید اشاره کنم که ادبیات کودک و نوجوان ما بسیار نوپاست و مسائل بسیار پیچیده ای دارد. از جمله مخاطب شناسی یکی از مسائل مهمی است که نویسندگان کودک و نوجوانان ما باید به آن توجه داشته باشد اینکه نیاز مخاطب چیست و مصلحت او چگونه باید اندیشیده شود با اینکه سلیقه او در انتخاب متن مورد مطالعه چیست دو مقوله متفاوت است.
انتهای پیام/
وی درباره استقبال از نمایشگاه مجازی انتهای راهروی 27 گفت: این نخستین تجربه ما در برپایی یک نمایشگاه مجازی بود و البته که پیش از این هم نمایشگاه مجازی در چارت سوره مهر نداشتیم به نوعی می توان آن را پیش قراول این اتفاق دانست. بنابراین برآیند روشنی از این اتفاق برای ما وجود نداشت و در وهله اول هدفمان این بود که یک کار ترویجی و فرهنگی انجام دهیم و خوشبختانه روز به روز با استقبال بیشتری مواجه شدیم، البته با توجه به اینکه توانستیم نمایشگاه را از همان ابتدای افتتاحیه تا روزهای بعدی در سطح جامعه معرفی کنیم و هرچقدر بیشتر معرفی شد مخاطبان ما هم بیشتر از این رویداد مطلع شدند و استقبال از نمایشگاه خوب و قابل قبول بود.
اسکندری درباره مشارکت دیگر ناشران برای برپایی نمایشگاه مجازی اظهار کرد: جسته و گریخته صحبت هایی شد اما از اینکه همکاران ناشر ما به صورت جدی حضور داشته باشند استقبال می کنیم و اگر دوستان و ناشرانی فکر می کنند که در این زمینه می توانند موفق باشند ما می توانیم تجربیات خود را در اختیار آنها قرار دهیم و به آنها کمک کنیم. انتشارات سوره مهر به عنوان یکی از بزرگترین و نامدارترین ناشران کشور است و این را در خود می بینیم که حتماً به دوستان ناشر دیگر کمک کنیم.
مدیر روابط عمومی و امور بین الملل سوره مهر درباره اولین تجربه غرفه مجازی گفت: خوشبختانه بازخوردها بسیار خوب بود و به ما انگیزه بسیاری داد تا نمایشگاه های بعدی را هم بر اساس همین بستر و فضا برپا کنیم و تجربه نشان داد که این نوع نمایشگاه برای مخاطب خوشایند بوده و پیش از این چنین تجربه ای نداشتیم و شبیه آن اتفاق نیفتاده بود که با توجه به مشکلاتی که گریبانگیر جامعه است و مردم توانایی این را ندارند که حضوری در نمایشگاه ها حاضر شوند و طبعاً این نمایشگاه ها حضوری برپا نمی شود امکانی فراهم شود تا غیرحضوری به نمایشگاه بیایند.
اسکندی در ادامه افزود: البته علیرغم این که معتقدیم این اتفاق بسیار خوبی بوده اما ادعا نداریم که خالی از اشکال بوده چون این نخستین تجربه ما در برپایی نمایشگاه غیرحضوری است اما بسیار فراتر از چیزی که فکر می کردیم اتفاق خوشایندی بود و برای مخاطب هم بسیار بیشتر! زیرا مخاطب پیش از این وارد چنین فضایی نشده بود که بتواند وارد غرفه شبیه سازی شده شود و به راحتی در غرفه گردش کرده و بخش های مختلف آن را ببیند و کتابش را انتخاب کند.
وی درباره برپایی نمایشگاه های دیگر مجازی در سوره مهر در آینده گفت: حتماً این اتفاق خواهد افتاد و برنامه ریزی ها هم انجام شده که اگر مشکلی پیش نیاید این ظرفیت را داریم که سه برنامه نمایشگاهی دیگر تا انتهای سال برگزار کنیم و از این بستر استفاده بهتری خواهیم کرد. با توجه به اینکه در مرحله اول که نمایشگاه کتاب را برگزار کردیم مشکلاتی در روند برپایی با آنها مواجه شدیم را حتماً در مراحل بعدی مرتفع می کنیم.
اسکندری درباره نمایشگاه های مجازی آتی سوره مهر اظهار کرد: به احتمال زیاد توانایی این را داریم که نمایشگاهی از آثار دفاع مقدس داشته باشیم، نمایشگاه کتاب های ترجمه را با عنوان نهضت ترجمه در دستور کار داریم و در پایان سال انشالله نمایشگاه کتاب کودک و نوجوان که معرف مخاطب با همان برند مهرک است اتفاق خواهد افتاد. طرح این نمایشگاه ها بعد از برپایی نمایشگاه غرفه 127 اجرایی خواهد شد.
غرفه مجازی انتشارات سوره مهر باعنوان انتهای راهروی 27 با بیش از 2 هزار عنوان کتاب به نشانی http://27.sooremehr.ir فعال است.
انتهای پیام/
از سال 81 و به پیشنهاد انجمن قلم ایران، با یک روز اختلاف، چهاردهم تیر ماه یعنی امروز در تقویم ملی کشورمان به عنوان "روز قلم" ثبت شد تا شاید دولتمردان و صاحبان قدرت که هر روز نیم نگاهی به تقویم رومیزی شان دارند تا مناسبت های بی شمار تقویم را تبریک و یا تسلیت بگویند! اندک تاملی بر حرمت قلم و جایگاه صاحبان آن داشته باشند و شهروندان نیز اگر این مناسبت به گوششان خورد یادشان بیاید که چقدر با خروجی قلم بیگانه هستند !
میزان برخورد سلیقه ای با صاحبان قلم و حفظ حرمت آنان در طول سال های گذشته را می توان با مقایسه ای ساده از تیراژ کتب و نشریات بدست آورد است و در مجموع باید گفت در سایه بروکراسی های پیچیده نشر و نگاه های سلیقه ای و قیمت تمام شده کاغذ، نه صاحبان قلم انگیزه ای آنچنانی برای نوشتن دارند، نه مردمی که سرانه مطالعه شان کمتر از 12 دقیقه در شبانه روز است و 59 درصدشان جز کتاب درسی آن هم اگر کامل خوانده باشند کتابی دیگر نخوانده اند، میلی به خرید و مطالعه کتاب و نشریات دارند !
با ذکر این مقدمه، وصف قلم سخنان تکراری و کلیشه ای پیرامون جایگاه آن و لزوم حمایت مسئولان از اصحاب قلم، بخیه به آبدوغ زدن است! درسایه همین بی مهری به قلم و اصحاب آن، به مرور صاحبان واقعی آن که جز برای توسعه، آبادانی، حق طلبی و مطالبه گری آن را به حرکت در نمی آوردند از کوخ نویسندگی رخت بسته و دسته ای دیگر که هیچ سررشته ای از این هنر نداشته و عموما باهدف دفاع، مدح یا تخریب و در یک کلام به عنوان قلم های سفارشی وارد عرصه نویسندگی شده اند در حال جولان در فضاهای مجازی، رسانه ای و نشر کتب ونشریات هستند .
به همان مقدار که مسئولان و سیاست گذاری های شان را عامل درحاشیه ماندن قلم در فضای جامعه می دانم ، سهم عموم شهروندان را کمتر از آنان تلقی نمی کنم! وقتی بهترین رمان ها، ترجمه ها یا با کیفیت ترین نشریات و مجلات که برای کلمه به کلمه آن خون دل ها خورده شده است در پیشخوان کتاب فروشی ها و دکه های مطبوعاتی خاک می خورد! وقتی برای خنک شدن در گرمای تابستان فقیر و غنی مان با لذت بستنی چند اسکوپ و میل شیک های لاکچری بربدن می زنیم اما برای غنای افکارمان و توسعه علم و دانش مان حاضر نیستیم نصف آن مبلغ را برای خرید یک نشریه یا کتاب هزینه کنیم! نمی توان آینده ای روشن برای چنین جامعه ای متصور بود !
برخی فکر می کنند با روی برگرداندن از مطالعه کتب و نشریات و صرفا با گشت و گذار های چند ساعته در فضای مجازی و عضویت در چهارکانال و پنج پیج "آیا میدانید، مطالب جالب ، علم و آگاهی و..." رفته رفته تبدیل به نوابغ زمان خواهند شد! غافل از آنکه این رشته اطلاعات تقطیع شده، بدون پردازش و پی درپی نه تنها آنان را به دانش و آگاهی نمی رساند بلکه توهمی بیمارگونه به آنان القا می کند که خود را "همه چیزدان" فرض کنند و در کوچکترین مسائل مربوط به تاریخ تا مسائل ژنتیک جانداران، سیاست بین الملل و تحلیل حباب بازار بورس خود را علامه الدهر دانسته و بدون ذره ای تپق زدن اظهار نظر قطعی نماید !
اگر این قلم و همفکرانش از زمین و زمان گلایه مندند دلیل دارد! اگر هم مسئولان را می کوبند و هم تلنگری به مردم می زنند گواهی بر رعایت جانب انصاف و دوری از عوام فریبی شان است! اگر دغدغه حمایت دارند سندی بر زیر بارنرفتن به اخذ رشوه، رانت و امتیازات در قبال سکوت و بی تفاوت بودنشان است! اگر هنوز می نویسند و این عرصه را ترک نگفته و دودستی به قلم های سفارشی تقدیم نکرده اند شاهدی بر دلسوزی و آینده نگری شان است و صدها مثال و مصداق دیگر که پرداختن به آن شاید خدای ناکرده به "خودبرتربینی" تعبیر شود .
سخن آخر آنکه اصحاب قلم و عملکرد آنان خالی از نقد نیست لیکن در نقدآنان باید دقت شود که نقاد کیست و دلیل نقدش چیست! بسیار پیش آمده است که تن به مدح فلانی نداده و یا نقدی منصفانه وبجا براو نوشته باشیم و بلافاصله و یا با سپری شدن چندصباحی ( برای آنکه طبیعی جلوه دهند) حلقه اطرافیان و محبّان آن شخص(از روی علاقه ویا سفارش) شدید ترین تخریب ها، تهمت ها، تهدید ها و حتی توهین ها( اگر به دیده نمی دیدم از آن سخن نمی گفتم) بر ما وهمکارانمان روا می دارند تا بلکه فرار را بر قرار در این عرصه ترجیح داده و میدان را برای کم کاری و بی تدبیری آنان فراخ کنیم.
در وهله دوم نیز باید دقت شود آیا آن کسی که به عنوان اصحاب قلم نقد می شود اصلا صلاحیت( علمی و عملی) آن را دارد که با سنگ ترازوی، صداقت ، انصاف، دلسوزی و شرافت که ازجمله عیار قلم به شمار می روند سنجیده شود یا خیر !
کامران شرفشاهی دبیر هجدهمین جشنواره قلم در بیانیه ای ضمن شرح کامل اتفاقات رخ داده در این دوره از جایزه قلم زرین برگزیدگان آن را نیز معرفی کرد. متن کامل بیانیه شرفشاهی به این شرح است:
به نام خداوند مهر و قلم
“ن والقلم و ما یسطرون”
با اهدای زلال ترین سلام ها و تهنیت روز قلم به خانواده بزرگ و ارجمند انجمن قلم.
حمد و سپاس پروردگار جهانیان را که معجزه بزرگ پیامبر خاتمش “کتاب” است و بار دیگر به ما رخصت بخشید تا در بهاری دل افروزتر به تماشای گلستان دلپذیر ادبیات غنی و ارزنده این مرز و بوم کهن و برخوردار از عالی ترین و شکوهمندترین جلوه های هنر و ادبیات بنشینیم.
هجدهمین بهار جشنواره قلم زرین که به بررسی کتابهای منتشرشده طی سال 1398 در قلمرو ادبیات اختصاص داشت، توفیق آن را یافت که با بهره مندی از حضور استادان نامدار در پنج رشته ی: شعر و داستان بزرگسال، شعر و داستان کودک و نوجوان و همچنین پژوهش و نقد ادبی، در طول چند ماه 7645 اثر را مورد بررسی و مداقه قرار دهد که آمار هر گروه به تفکیک کتابهای منتشره عبارتند از:
بخش پژوهش و نقد ادبی: 1098 کتاب
بخش شعر بزرگسال: 4010 کتاب
بخش داستان بزرگسال: 3342 کتاب
بخش شعر کودک و نوجوان: 632 کتاب
بخش داستان کودک و نوجوان: 2163 کتاب
نتایج نهایی هجدهمین جشنواره قلم زرین
ضمن تقدیر از حضور اعضای گرانقدر هیئت داوران که طی چند مرحله بررسی متعهدانه و کارشناسی، نتایج قطعی خود را در پایان خرداد ماه سال جاری اعلام داشتند، کتابهای برگزیده به این شرح می باشد:
در بخش نقد ادبی و پژوهش کتاب “حماسه مسیب نامه” به تصحیح دکتر میلاد جعفرپور از انتشارات موقوفات مرحوم دکتر افشار یزدی با همکاری انتشارات سخن. در بخش شعر بزرگسال کتابهای “فقط او بخواند” سروده ی هادی محمدحسنی از انتشارات سوره مهر و کتاب “پرواز در پیله” سروده حامد حسین خانی از انتشارات شانی مشترکا به عنوان کتاب برگزیده سال معرفی شدند. در بخش داستان بزرگسال کتاب “آتون نامه” نوشته ی محمداسماعیل حاج علیان از انتشارات سوره مهر. در بخش شعر کودک و نوجوان، کتابهای “هزار و شصت و پانصد” سروده طیبه شامانی از انتشارات به نشر و “باران در خودم می بارد” سروده حسین تولایی از انتشارات علمی فرهنگی به طور مشترک به عنوان کتاب برگزیده سال انتخاب شدند. در بخش داستان کودک و نوجوان، کتاب “تاریخ با طعم ذغال اخته” نوشته یوسف قوجق از انتشارات سوره مهر.
مروری بر روند برگزاری هجدهمین جشنواره قلم زرین
هجدهمین جشنواره قلم زرین در حالی برگزار شد که شیوع ویروس کرونا مشکلات عدیده ای را برای جامعه ی ما پدید آورده بود و علیرغم این مشکلات فراخوان جشنواره از سوی دبیرخانه انجمن قلم ایران منتشر شد و به لحاظ درخواست پدیدآورندگان کتاب و ناشران، دبیرخانه جشنواره از طریق همکاری شایان تقدیر “خانه کتاب” فهرست آثار ادبی منتشر شده را دریافت و در اختیار هیئت داوران قرار داد.
از آنجایی که نمایشگاه بین المللی کتاب تهران در سال جاری به لحاظ پیشگیری از شیوع بیماری کرونا برگزار نشد و غالباً همه ساله خرید کتابهای مورد تقاضای هیئت داوران به طور یکجا از این نمایشگاه صورت می پذیرفت، در این دوره تهیه ی کتاب ها با دشواریهایی همراه بود که مستلزم صرف وقت بیشتر و هزینه ی افزون تری بود.
جلسات بررسی کتابهای ادبی منتشر شده در طی سال 1398 طبق آئین نامه اجرایی و فاصله گذاری اجتماعی طی چند مرحله در دفتر انجمن قلم ایران برگزار شد و همدلی و همفکری داوران گرامی در تمام طول این مدت بسیار صمیمانه، منظم و متعهدانه بود که شایسته تقدیر فراوان است.
مراحل گزینش کتاب برگزیده سال
طبق دستورالعمل آئین نامه اجرایی و هماهنگی با سرگروه های هر بخش از هیئت داوران پیش از اعلام نتیجه قطعی در هر گروه 5 کتاب به عنوان کاندیدای کتاب سال اعلام شد که اسامی این کتاب ها به همراه نام پدیدآورنده و ناشر در اختیار مطبوعات و رسانه ها به صورت خبر رسمی قرار گرفت.
بخش شعر کودک و نوجوان؛
لباس پرپری سروده مریم هاشم پور از انتشارات سروش در صدای هر پرنده ای سروده کمال شفیعی از انتشارات سوره مهر بازی، شعر، نمایش سروده ی افسانه شعبان نژاد از انتشارات لوپه تو باران در خودم می بارد سروده حسین تولایی انتشارات علمی فرهنگی هزار و شصت و پانصد سروده طیبه شامانی انتشارات به نشر
بخش داستان کودک و نوجوان؛
تاریخ با طعم ذغال اخته / یوسف قوجق / سوره مهر کله آهنی / ویدا اروجی / سوره مهر مردان نخیله / زینب امامی نیا / سوره مهر رونی یک پیانو قورت داده / تیمور آقامحمدی / سوره مهر آهنگی برای چهارشنبه ها / فرهاد حسن زاده / پیدایش
بخش داستان بزرگسال:
جادوی گوبتا / محمد حنیف / انتشارات علمی فرهنگی کتیبه ی ژنرال / اکبر صحرایی / انتشارات شهید کاظمی انگشت نگاری / هادی خورشاهیان / انتشارات آنیما آتون نامه / محمداسماعیل حاجی علیان / انتشارات سوره مهر
بخش نقدوپژوهش ادبی:
مشق معنی بیدل / مرحوم سیدحسن حسینی / انتشارات سوره مهر حماسه مسیب نامه به تصحیح و مقدمه و تعلیقات / میلاد جعفرپور / انتشارات بنیاد افشار و سخن تبارشناسی نقد ادبی ایدئولوژیک / عیسی امن خانی / خاموش
بخش شعر بزرگسال:
اندیمشک “گوک تا راز” سروده اکبر بهداروند از انتشارات آثار برتر فقط او بخواند سروده هادی محمدحسنی از انتشارات سوره مهر پرواز در پیله سروده حامد حسین خانی از انتشارات شانی چمدانت چقدر جا دارد سروده نغمه مستشار نظامی از انتشارات شهرستان ادب امان نامه سروده سید اکبر میرجعفری از انتشارات قو
بی تردید هدف اصلی این جشنواره بزرگداشت مرتبه والای قلم و تقدیر از حضور و آثار ارزشمند تمام اعضای خانواده بزرگ قلم است و آنان که به چنین منزلتی خجسته معرفت دارند، قطعاً از صمیم قلب از انتخاب دوستان فرهیخته خود احساس سرور و رضایت خواهند داشت.
ضمناً شایان ذکر است که معیار نخست در گزینش آثار رعایت اصول و قواعد مسلم ادبی در امر سرودن، نوشتن و پژوهش بوده که جای دریغ دارد که گفته شود شمار قابل ملاحظه ای از کتابهای منتشره فاقد این نکته بوده اند .
داوران :
بخش پژوهش و نقد ادبی :
دکتر محمود بشیری، دکتر اسماعیل امینی، دکتر امیدعلی مسعودی (به سرداوری دکتر محمود بشیری)
بخش داستان بزرگسال :
یوسف قوجق ، راضیه تجار، کامران پارسی نژاد (به سرداوری راضیه تجار)
بخش داستان کودک و نوجوان :
محمدرضا اصلانی، علی اکبر والایی، سودابه امینی (به سرداوری محمدرضا اصلانی)
بخش شعر بزرگسال :
رضا اسماعیلی، عباسعلی براتی پور، کامران شرفشاهی (به سرداوری رضا اسماعیلی)
بخش شعر کودک و نوجوان :
بابک نیک طلب، سید احمد میرزاده، رضا عبداللهی (به سرداوری سید احمد میرزاده)
پیشنهاد دبیر جشنواره:
با عنایت به نیاز روزافزون جامعه به آثار فاخر و ارزنده در حوزه متون هنرهای نمایشی و لزوم تقدیر از تلاش های پدیدآورندگان آثار در زمینه نمایشنامه، فیلمنامه، تعزیه و سریال تلویزیونی، پیشنهاد می گردد که در صورت امکان از دوره آینده بخشی نیز به این مهم اختصاص یابد.
ارزیابی آثار و دیدگاه های هیئت محترم داوران
هجدهمین جشنواره قلم زرین درحالی برگزار شد که به لحاظ تحریم های ظالمانه غرب، صنعت چاپ و نشر کشورمان از رونق سابق برخوردار نبود و مشکلات فراوان در این عرصه موجب کاهش تعداد عناوین منتشره و همچنین بی رغبتی ناشران به چاپ کتابهای تازه شده است.
با پیدایش و رواج تکنولوژی چاپ دیجیتال و همچنین سودجویی برخی ناشران، چاپ کتاب هایی با محتوای ضعیف بعلاوه نارسایی های فراوان در امر رعایت اصول و قواعد دستوری و ادبی افزایش یافته که این امر آفتی مضاعف در امر ایجاد دلزدگی درمخاطب و تنگ تر شدن فضا برای دیده شدن آثار باکیفیت به شمار می آید. علیرغم ناهنجاری های موجود، نمی توان تلاش های ارزنده ای را که در زمینه فرم و محتوا در عرصه های شعر، داستان و پژوهش صورت گرفته را نادیده انگاشت فلذا می توان نتیجه گرفت که حرکت رو به جلو و امیدبخشی در ادبیات کشورمان همچنان در حال وقوع است.
کاهش شمارگان کتاب و حق التالیف پدیدآورندگان از دیگر دغدغه هایی است که می بایست مورد توجه قرار گیرد و به ویژه در سالهای اخیر ضرورت حمایت از آثار کیفی بیش از هر زمان دیگری احساس می شود.
جای دریغ دارد که گفته شود در زمینه نقد ادبی کمبودهای فراوانی وجود دارد که همین مساله باعث شده است که با ورود و وفور آثار ادبی نازل در سطح جامعه مواجه باشیم. به نظر می رسد که دانشکده های ادبیات می بایست در این عرصه حضور فعال تری داشته باشند و رسانه ها نیز در این خصوص نقش موثرتری ایفا نمایند. کتاب سازی همچنان یکی از آفت های گریبانگیر ادبیات ماست که ضمن تحمیل خساراتی به صاحبان آثار، فرصت های فراوانی را به یغما می برد. شوربختانه پدیده سرقت ادبی به شکل های گوناگون در حال ازیاد است و بسیاری از آثار از ٱفت کپی کاری و نوشتن از روی آثار دیگران بی نصیب نیست.
رویکرد خیلی عظیمی از نسل جوان به ادبیات و نگارش آثار ادبی، ضرورت برگزاری کلاس ها و دوره های آموزشی را خاطرنشان می سازد. بی تردید آموزش و هدایت نسل جوان امروز، ثمرات نیکویی در آینده به دنبال خواهد داشت و بالعکس.
بخش قابل ملاحظه ای از کتابهای منتشر شده در سال 98 دارای مضامین آئینی و دفاع مقدس است که در این زمینه نیز لازم است با ایجاد کارگاه هایی در حاشیه کنگره های ادبی به ارتقا سطح کیفی و ژرف نگری در این آثار مدد رساند.
کثرت آثار در بخش کودک و نوجوان بیانگر توجه اهل قلم به این قالب و رشد فزاینده ی آثار در این زمینه است که جای خوشوقتی بسیار دارد. با این حال به نظر می رسد که شماری از کسانی که در این زمینه به فعالیت اشتغال دارند با “روش تحقیق” به صورت علمی و مطابق با استانداردهای امروزی فاصله دارند که امید است این مهم بیشتر مورد توجه قرار گرفته و یا چنین آثاری قبل از چاپ به ویراستاری که در این زمینه تخصص دارد سپرده شود.
کلام آخر
جای آن دارد که از تلاش های صمیمانه و همکاریهای ارزشمند تمامی عزیزانی که در برگزاری هرچه بهتر و باشکوه تر هجدهمین جشنواره قلم زرین نقش داشتند سپاس بیکران خود را تقدیم کنم.
ریاست محترم انجمن قلم و هیئت مدیره، هیئت داوران فرهیخته، دبیرخانه و... در طول مدت این ایام با همدلی و حسن نیت فراوان و کم نظیری در به ثمر رسیدن این حرکت پویا از هیچگونه یاری و مساعدت فروگذار نکردند که بی شک همکاری و همراهی این دوستان گرانمایه مایه مباهات و موجب دلگرمی است.
در خاتمه برای همه اعضای خانواده بزرگ قلم، که رسالتشان نشر مهر و خردورزی است از درگاه آفریدگار یکتا سلامت و بهروزی آرزومندم و امیدوارم که همواره شاهد آفرینش آثار گرانسنگ در عرصه ادبیات پرافتخار و غرورانگیز این دیار باشیم.
خدایا چنان کن سرانجام کار
تو خشنود باشی و ما رستگار
با تقدیم احترام
کامران شرفشاهی
دبیر هجدهمین جشنواره قلم زرین
کد خبر 4965830
اعلام برنامه جایگزین احتمالی در پایان مردادماه
ایوب دهقانکار، سرپرست موسسه نمایشگاه های فرهنگی درباره آخرین خبرها از برگزاری نمایشگاه کتاب امسال گفت: با صحبت های اولیه ای که با ستاد ملی مقابله با کرونا کرده بودیم امیدوار بودیم که در فصل تابستان یعنی ماه های تیر و مرداد نمایشگاه کتاب را طبق روال گذشته برگزار کنیم اما آنچه از شرایط کرونا در کشور مشخص است قاعدتاً الان شرایط برای برگزاری نمایشگاه کتاب فراهم نیست.
وی اضافه کرد: باتوجه به اهمیتی که نمایشگاه کتاب تهران دارد تا جایی که امکان داشته باشد صبر می کنیم تا اگر شرایط بهبود پیدا کرد نمایشگاه را برگزار کنیم. اگر ببینیم تا پایان ماه های تیر و مرداد شرایط مساعد نبود و نتوانستیم نمایشگاه را برگزار کنیم قطعاً روش های جایگزین را اعلام خواهیم کرد.
سرپرست موسسه نمایشگاه های فرهنگی درباره نگرانی هایی برگزاری نمایشگاه در فصل پاییز که فصل فروش کتاب برای کتاب فروشی ها و ناشران است، اظهار کرد: تمام این موارد در شورای سیاست گذاری بررسی و لحاظ خواهد شد یعنی درعین حال که می خواهیم نمایشگاه کتاب تهران را با هدف کمک به صنعت نشر و چرخه اقتصادی ناشران برگزار بکنیم قاعدتاً نباید به گونه ای برگزار شود که باعث ضرر و زیان کتاب فروشان هم بشود بنابراین همه این ها در شورای سیاست گذاری لحاظ می شود.
برگزاری نمایشگاه کتاب تهران همچنان در هاله ای از ابهام
دهقانکار با بیان اینکه در روند تصمیم گیری شورای سیاست گذاری جمیع شرایط در نظر گرفته خواهد شد، خاطرنشان کرد: در نظر داریم تصمیم نهایی در کنار تأمین سلامت مردم در مجموع به نفع کل صنعت نشر و کتاب باشد. اصلاً هیچ زمانی برای نمایشگاه کتاب تهران قطعی نشده است و به صورت قطعی هم نمی توانیم اعلام کنیم که نمایشگاه کتاب امسال برگزار می شود یا برگزار نمی شود.
وی گفت: برگزاری نمایشگاه کتاب در فصل پاییز هم جزو مواردی است که مطرح شده است درعین حال شورای سیاست گذاری تمام این موارد را بررسی می کند و برای برگزاری و یا عدم برگزاری نمایشگاه تصمیم می گیرد.
انتهای پیام/4028/
وی به تلاش های انجام شده برای افزایش سرانه مطالعه اشاره و ابراز کرد: برخی از بخش های فرهنگی تلاش فراوانی برای افزایش سرانه مطالعه انجام دادند که از جمله آن ها می توان به رویکرد مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس اشاره کرد که فایل های خود را به صورت رایگان در اختیار مخاطبان قرار داد، فایل هایی که تا پیش از این دسترسی به آن ها نیازمند نامه نگاری ها و زمان بسیار بود.
بیشتر بخوانید: برای مطالعه معرفی آخرین کتب منتشر شده اینجا کلیک کنید
وی در همین راستا اظهار کرد: تدبیر برخی از انتشاراتی ها برای ارائه خدمات متنوع جهت دسترسی آسان مخاطبان به خرید و یا مطالعه کتاب به صورت هدیه در فضای مجازی بسیار خوب بوده، اما باید اعتراف کرد که هیچ یک از این ترفند ها نتوانسته شرایط را برای افزایش سرانه مطالعه فراهم کند.
سانکهن استفاده از فضای مجازی برای گسترش سرانه مطالعه را مقوله ای جدید، اما جالب و تاثیرگذار دانست و افزود: فضای مجازی به عنوان مولفه ای جدید و تا حدودی تاثیرگذار توانسته تسهیلگر ارتباط بین ناشر و مخاطب باشد، با این حال این سیستم جوان نیازمند زمان بیشتری برای همه گیر شدن است.
این نویسنده کتاب پیرامون توجه و رعایت برخی اصول کلیدی جهت پیشرفت در عرصه نویسندگی و افزایش سرانه مطالعه اظهار کرد: نویسندگان علاوه بر ذوق، علاقه و پتانسیل به گزینه های مهم تری همچون تجربه و مسلط بودن به ابزار و تکنیک های نویسندگی نیازمند هستند، علاوه بر این باید به نویسندگان نوقلم فرصت داد تا تجربه کنند و در کنار آموزش تکنیک های نگارش به کسب تجربه مبادرت بورزند تا چرخه ناقص و معیوب نویسندگی ترمیم شود، البته باید این امر را نیز در نظر گرفت حد فاصل آموزش نویسندگان با تجربه و ارائه محتوا های با ارزش یک ریزش مخاطب را در پیش خواهد داشت.
وی مطالعه و تجربه را دو عنصر مهم تشکیل دهنده یک نویسنده خوب دانست و تاکید کرد: تجربه یکی از ارزشمندترین عناصری است که در حوزه نویسندگی می توان از آن یاد کرد در کنار آن مطالعه، تجربه و افزایش اطلاعات نیز کاربرد فراوانی برای یک نویسنده دارد.
این نویسنده کتاب حضور برخی نویسنده نما ها در فضای فرهنگی را عاملی تاثیرگذار بر دل زدگی مخاطب دانست و بیان کرد: برخی افراد واقعاً نویسنده نیستند و تنها فکر می کنند که توانایی نویسندگی دارند این افراد در کار خود موفق نیستند و البته گروهی دیگر هستند که دست به قلم می برند اما نویسنده بودن خود را باور ندارند و خود را تنها فعالان فرهنگی می دانند هنگامی که به این باور نرسیده باشیم که پتانسیل های ما توانایی خلق آثار ارزشمند را رقم می زند پس شاهد مشکلات سیستماتیک در حوزه فرهنگ و نویسندگی خواهیم بود.
سانکهن لزوم توجه به نوع قلم در نویسندگان را مورد بررسی قرار داد و خاطرنشان کرد: باید همواره توجه داشت متونی که نوشته می شود و یا محتوا یی که تولید می شود باید از قلمی جذاب و تاثیرگذار برخوردار باشد تا بدین ترتیب خواننده را جذب اثر کند و سرانه مطالعه را افزایش دهد، باید به دنبال تربیت افراد توانمند باشیم و این فرصت را به آنان بدهیم تا به خلق آثار جدید و ارزشمند بپردازند از سوی دیگر برخی از افراد که به تکرار رسیده اند را از دور خارج کنیم تا فضا برای نویسندگان جوان فراهم همچنین رشد توسعه حوزه نویسندگی ایجاد شود.
انتهای پیام/
بازار کتاب، بازار نحیفی است، بررسی های نایب رئیس اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران نشان می دهد که کل ارزش بازار صنعت نشر جهان، حدود 120 میلیارد یورو و برابر با ارزش مالی دو شرکت روش و فایزر از بزرگ ترین شرکت های داروسازی در جهان است، بنابراین نه فقط در ایران که در همه جای دنیا صنعت نشر جزو ضعیف ترین کسب وکارهاست. در این شرایط ویروس کرونا از ماه های پایانی سال بر این بازار نحیف مسلط شد و کتابفروشی ها را تعطیل کرد، اگرچه آنها به فروش تلفنی و آنلاین محصولات روی آوردند و تا حدی ضرر خود را جبران کردند. چند وقت پیش گاردین هم گزارش داد که با شیوع کرونا و خانه نشینی مردم فصل جدیدی برای بازار کتاب در دنیا آغاز شده و راهی برای اندیشیدن به نوع تازه ای از سامانه های فروش باز شده است. اما در ایران اوضاع کمی متفاوت است، تحریم ها و افزایش قیمت دلار از یک سو قیمت تمام شده کتاب ها را افزایش داده و خانه نشینی قشر کتابخوان به واسطه فاصله گذاری اجتماعی کاهش خرید کتاب را رقم زده است، ضمن اینکه ناشرانی که قبل از سال تمام بودجه خود را صرف چاپ کتاب برای عرضه در نمایشگاه سالانه بین المللی کتاب کرده بودند، حالا کتاب هایشان روی دست شان مانده است و هزینه هایشان تا فروش کتاب ها به جیب شان باز نمی گردد. در سه ماه گذشته، قیمت هر بند کاغذ 85 هزار تومان افزایش یافته و از 320 هزار به 405 هزار تومان رسیده است و در صورت تخصیص نیافتن کاغذ دولتی، ناشران ناچارند کاغذ را به قیمت آزاد خریداری کنند. بنابراین با چنین هزینه هایی، بازار فروش آنلاین هم نتوانست و نمی تواند تا حدی ضرر ناشران و کتابفروشان را جبران کند، اگرچه نایب رئیس اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران به این بازار امیدوار است: بسیاری از کسانی که کمتر کتابخوان بودند، در این ایام به دنبال کتاب بودند، بنابراین روش های جدید فروش کتاب از سوی ناشران و کتابفروشان در پیش گرفته شد تا بتوانند فروش گذشته خود را حفظ کنند که البته به اندازه گذشته نیست و خیلی کمتر است. اما با تمام اینها او معتقد است که ضرر بخش نشر به این راحتی ها قابل جبران نیست، چراکه حتی وعده های حمایتی مثل پرداخت وام 12 میلیونی به زیان دیدگان کرونا هم هنوز به طور کامل عملی نشده است. در حوزه نشر وضع خوبی نداریم و در ادامه هم با تعطیلی بیشتری روبه رو خواهیم بود، روند تولید کتاب کندتر خواهد شد و بسیاری فعلا کتاب منتشرنخواهند کرد تا امکانی به دست شان برسد. همه به هر جان کندنی قصد دارند که بمانند، اما حتی وقتی در هفته های گذشته کسب وکارها شروع شد، فروش کتاب ها بسیار کمتر از قبل از کرونا بود. در کل شرایط اقتصادی کشور بر خرید کتاب و حذف آنها از سبد خانوار تأثیر زیادی گذاشته است.
پول ناشران برای نمایشگاه امسال قفل شده است
هر ساله در میانه های اردیبهشت نمایشگاه بین المللی کتاب در تهران برگزار می شود، بنابراین ناشران سراسر کشور از ماه ها پیش تمام سرمایه خود را تبدیل به کتاب می کنند تا در این نمایشگاه سالانه معرفی و به فروش گذاشته شود. ماه های پایانی سال 98 هم این اتفاق افتاد و ناشران تمام سرمایه خود را برای عرضه در نمایشگاه به کتاب های چاپ شده تبدیل کردند، اما حالا به گفته آموزگار سرمایه هایشان درحال خاک خوردن است: به طورکلی ناشران کل هزینه های تولید کتاب را نقد پرداخت می کنند یا نهایت برای تسویه حساب با چاپخانه و سایر بخش های مرتبط، چک های یکی دو ماهه ارایه می دهند. در مقابل وقتی کتاب هایشان به فروش می رود، باید برای دریافت پول شان 9ماه در انتظار باشند. توزیع کنندگان کتاب را به صورت امانی از آنها می گیرند و هر وقت فروش رفت، تسویه می کنند، به همین دلیل نمایشگاه بین المللی کتاب، اهمیت زیادی برای ناشران دارد. آنها امسال هرچه پول داشتند، کتاب تولید کردند، اما فرصت عرضه در نمایشگاه کتاب از دست شان رفت، بنابراین طبیعی است که وضع خوبی نخواهند داشت.
در نمایشگاه مجازی ابزار کنترل رانت وجود ندارد
کرونا که آمد بسیاری از رویدادهای فرهنگی و هنری را تبدیل به مجازی کرد، کنسرت ها، تئاترها و نشست های مجازی، حتی صحبت از افتتاحیه ها و اختتامیه های مجازی جشنواره های جهانی هم شد. درباره نمایشگاه بین المللی کتاب هم درخواست برگزاری نمایشگاه کتاب مطرح شده بود، اما بیشتر ناشران و کتابفروشان مثل نایب رئیس اتحادیه کتابفروشان با آن مخالف هستند. با هر چیزی که منجر به رانت شود، مخالفم. یارانه هم منجر به رانت می شود، عده ای همیشه به کانون توزیع یارانه نزدیک ترند و طبیعتا سهم بیشتر به آنها اختصاص پیدا می کند. همه اینها در شرایطی است که در نمایشگاه مجازی حتی ابزاری برای کنترل رانت وجود ندارد، اما در نمایشگاه فیزیکی راحت تر می توان این مسأله را رصدکرد. البته من کلا با پرداخت یارانه از سوی دولت برای نمایشگاه و حوزه نشر مخالف هستم. این روند که شخصی به بهانه دریافت یارانه کاغذ دولتی اقدام به دریافت مجوز نشر می کند، باید برچیده شود. معتقدم نباید در شرایط عادی یارانه داده شود و فقط باید در زمان اضطرار برای فعالان این حوزه در نظر گرفته شود، چون یارانه از همان ابتدای کار، سلامت اقتصاد نشر را بیمارمی کند و از بین می برد.
مشکلات بازار نشر چطور حل می شود؟
براساس آخرین آمار وزیر ارشاد در بهمن ماه سال گذشته، گردش مالی بازار کتاب در سال 98 حدود 200 میلیون تومان بوده و این رقم در برابر ارزش پشت جلد کتاب هایی که در این یک سال منتشر شده، رقم ناچیزی است. ارزش پشت جلد کل کتاب هایی که سال 97 منتشر شد، 2 هزار و 700 میلیارد تومان بود. سال98 به دلیل تحریم ها قیمت ملزومات چاپ کتاب افزایش یافت و متعاقبا قیمت کتاب هم افزایش پیدا کرد، بنابراین ارزش پشت جلد کل کتاب های منتشرشده سال گذشته به 3 هزار و 800 میلیارد رسید، درحالی که تنها یک فقره اختلاس معمولی در کشور 5 هزار میلیارد تومان است. ارزش مالی این حوزه بسیار کم و حوزه ضعیفی است، بنابراین قطعا در برابر فشارها دچار آسیب بیشتری می شود. اما در این شرایط و با این گردش و ارزش مالی چه فکری می توان برای حل معضلات و مشکلات این بازار نحیف انجام داد؟ آموزگار پیشنهاد می دهد که برای نجات بازار نشر، اقتصاد آن را از بقیه اقتصادها متمایز کنند: نباید به کتابفروشی و انتشاراتی به عنوان بنگاه اقتصادی نگاه کنند. معتقد به پرداخت یارانه نیستم، اما معتقدم هزینه هایی که برای تأسیس و راهبری کتابفروشی تحمیل می شود، باید از بین برود، کمک دولت و شهرداری به بازار نشر باید در حوزه حذف مالیات، عوارض و سایر هزینه های تحمیل شده باشد و شرایطی را فراهم کنند که اینها در مکان مسکونی بتوانند فعالیت کنند تا هزینه هایشان کمتر شود.
مواد ضدعفونی کننده به جای کتاب
امیرهوشنگ اقبال پور، مدیرانتشارات بین المللی آبرنگ- بازار کتاب شرایط خوبی ندارد. حساب های ما از سال های پیش مانده است و تمام مراکزی که به آنها کتاب داده بودیم، پولی برای تسویه حساب شان ندارند. صبح تا بعدازظهر 100 هزار تومان هم فروش نداریم و برای برون رفت از این وضع هم هیچ راهی نمانده. حتی نمی توانیم کتاب چاپ کنیم. قیمت کاغذ به دلار است، مگر می شود با دلار 20 هزار تومانی کتاب چاپ کرد. پارسال کتاب را با قیمت تمام شده 30 هزار تومان چاپ می کردیم حالا این رقم به 55 هزار تومان رسیده و نسبت به سال گذشته50 درصد افزایش قیمت داشته است. فقط قیمت کاغذ نیست و در کنار آن هزینه کارگر، انبار و اجاره، کرایه وانت و غیره هم افزایش یافته است. از آن طرف خانواده ها هم استقبال کمتری نسبت به کتاب دارند چون پولی ندارند. اگر پولی هم داشته باشند به جای کتاب باید مواد شست وشو و ضدعفونی کننده خریداری کنند .
همزمان با شیوع ویروس کرونا، فروش کتاب در ایران هم مثل بسیاری از کشورها بیشتر به سمت آنلاین شدن رفت، با این تفاوت که آنها از زیرساخت های لازم برخوردارند اما در کشور ما این زیرساخت ها وجود ندارد. مگر همه مردم و کودکان، گوشی اندروید دارند و عدالت آموزشی برقرار است؟ چند درصد از بچه هایی که خارج از تهران زندگی می کنند، گوشی اندروید و اینترنت دارند؟ آیا پلتفرمی وجود دارد که آموزگار و دانش آموزان با ظرفیت بالا آنلاین شوند و اصلا آیا معلم دوره این کار را دیده است؟ خیر. بازار کتاب های آنلاین و صوتی هم چندان خوب نیست البته که از مدت ها قبل بازار نشر به سمت آنلاین رفته است و مردم هم به صورت قانونی و غیرقانونی از این فضا استفاده می کنند اما آن هم چندان رونقی ندارد. البته ناشر باید کتاب کاغذی بفروشد تا درآمد داشته باشد و فروش کتاب پی دی اف، دردی را برای او دوا نمی کند و درواقع کتاب های مجازی از تابوت نشر رد می شوند .
قاچاقچیان کتاب در ترازوی عدالت محاکمه خواهند شد. خبری که مشتاقان و فعالان این عرصه را در این بازار رکودی، کمی دلگرم کرد. سرانجام پس از پیگیری های اتحادیه ناشران و کتابفروشان در جهت مبارزه با قاچاق کتاب و صیانت از حقوق ناشران و پدیدآورندگان، دادگستری استان تهران با اختصاص شعبه مستقل جهت تسریع در رسیدگی به پرونده های ارسالی با موضوع قاچاق کتاب موافقت کرد. بر این اساس دادگستری استان تهران با اختصاص دادسرای عمومی و انقلاب ناحیه 35 تهران فرهنگ و رسانه برای رسیدگی به پرونده های ارسالی اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران و در مرحله بدوی دادگاه های مجتمع قضائی کارکنان دولت و در مرحله تجدیدنظر شعبه 36 دادگاه تجدیدنظر استان تهران به صورت تخصصی به پرونده های قاچاق کتاب رسیدگی می کند.
تابستان سال گذشته بود که هومان حسن پور، رئیس اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران از تشکیل دادگاه تخصصی کتاب خبر داد. وی با اشاره به مذاکرات با قوه قضائیه گفته بود: بحث اینجاست که قاضی پرونده باید مجاب شود و مدارک به گونه ای باشد که حکم متناسبی صادر شود، شکل و نحوه ارائه مدارک مهم است، کما اینکه در پرونده قاچاق کتاب، یکسری از کتاب ها با جنبه عمومی جرم مواجه می شوند.
پیگیری پرونده های مربوط به قاچاق کتاب موضوع جدیدی نیست، وزارت فرهنگ و ارشاد در سال 94 پیگیری تشکیل دادگاه ویژه کتاب را در مذاکرات با قوه قضائیه آغاز کرد، عباس صالحی، وزیر فرهنگ و ارشاد که آن زمان در سمت معاون فرهنگی مشغول به فعالیت بود نیز دراین باره گفت: در حال رایزنی با قوه قضائیه هستیم تا شعبه ویژه ای برای رسیدگی به پرونده های مربوط به کپی های غیرمجاز کتاب ایجاد شود چراکه نشر غیرمجاز به معنی غارت فکرها و سرمایه ها است.
پس از اظهارنظر صریح صالحی، انتظار می رفت که دادگاه کتاب تا پایان همان سال تشکیل شود ، اما این اتفاق رخ نداد. حجت الاسلام هادی صادقی، معاون فرهنگی قوه قضائیه سه سال بعد در حاشیه سی و یکمین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران در همین رابطه گفت: حجم شکایت ها درباره کتاب زیاد نیست و فعلا به تشکیل دادگاه تخصصی کتاب نیازی نیست.
بر اساس آمار اعلام شده بیش از 5 میلیون نسخه کتاب در سال قاچاق می شود که آمار بزرگی است. اما منظور از قاچاق کتاب فقط انتشار غیرقانونی کتاب هایی با عناوین ضد دین، ضد اخلاق، ضد نظام و برخلاف سیاست های نظام نیست. قاچاق کتاب، شامل عرضه غیرقانونی کتاب های پرفروش دارای مجوز بدون اخذ اجازه از صاحب مادی هم می شود. این کتاب ها توسط قاچاقچیان کتاب بانام های کتاب های زیرزمینی یا کتاب های ممنوعه منتشر می شوند.
امیرحسین فواکه، وکیل اتحادیه ناشران و کتابفروشان شهر تهران بابیان اینکه لایحه جامع حمایت از حقوق مالکیت ادبی و هنری و حقوق مرتبط در مجلس در حال تصویب است، می گوید: به لحاظ قوانین ماهوی با خلأهایی مواجه هستیم، قوانین فعلی کافی و مؤثر نیستند و از حقوق مؤلف و مترجم به صورت تام و تمام حمایت نمی کنند. با نگاهی به صحبت های وکیل اتحادیه ناشران و کتابفروشان شهر تهران در موضوع قاچاق کتاب متوجه می شویم که جرم با مجازات برابری ندارد و قوانین در این زمینه کامل نیست. چراکه به گفته وی از سال 1352 به بعد هیچ چیز جدیدی در راستای حقوق ناشر و مؤلف تصویب نشده و قانون هم به روزرسانی نشده است.
فواکه معتقد است که پاشنه آشیل قاچاق کتاب مجلس است و مشکلات قاچاق کتاب در مجلس قابل حل است. شهاب نادری، نماینده اورامانات در مجلس شورای اسلامی نیز دو سال پیش از وزیر فرهنگ و ارشاد درباره تضییع حق حقوق ناشران و اهالی فرهنگ سؤالی پرسید که مجلس به جواب وزیر قانع نشد. همان سال صالحی سومین کارت زرد خود را از مجلس دریافت کرد. نادری از وزیر فرهنگ و ارشاد پرسیده بود: آقای وزیر، آیا تا به امروز به خیابان انقلاب رفته اید و اوضاع دزدی ها و قاچاق فرهنگ را در بساط دستفروش ها دیده اید؟ خبردارید که واحدهای بدون نظارت توسط سودجویان کتاب های ممنوعه را منتشر کرده و آثار ادبی را به صورت قاچاق به فروش می رسانند؟ می دانید وقتی تیراژ کتابی از دو هزار جلد به 200 جلد می رسد چه معنایی دارد؟
هرچند که پاسخ سؤالات این نماینده مجلس شفاف بود اما راهکار اساسی برای مقابله با قاچاق کتاب نیاز بود. به نظر با راه اندازی دادسرای تخصصی برای مقابله با قاچاق کتاب بتوان نه تنها به سؤالات این نماینده مجلس پاسخ داد بلکه با قاچاق کتاب مقابله اساسی شود.
*راه اندازی دادسرای مستقل، جای امیدواری است
محمود آموزگار، نایب رئیس اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران در گفت وگو با
رسالت با استقبال از راه اندازی دادسرای عمومی و تخصصی جهت رسیدگی به پرونده های ارسالی از سمت اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران برای مقابله با قاچاق کتاب می گوید: با راه اندازی این دادسرا، ادامه کار برای مقابله با قاچاق کتاب سرعت می یابد، چراکه در دادسرایی که تسلط و اشراف کافی به حوزه نشر و کتاب دارد همچنین قاضی آن مسلط به قوانین نشر و کتاب است، تصمیم و رأی صحیح تری اتخاذ خواهد شد. بنابراین برای انجام هر کاری از تخصص آن استفاده شود بالطبع نتیجه بهتری کسب می شود.
به گفته آموزگار قانون گریزی در حوزه نشر و کتاب دو بخش دارد یکی آثاری که فاقد مجوز هستند یک دسته آثار هم که طبق قوانین برای آن ها مجوز صادر کرده است اما سودجویان به دنبال تکثیر کتاب ها هستند و این موضوعی بود که صنف ما چند سال برای مقابله با آن تلاش کرد اما کتاب هایی که اصلا مجوز ندارند بحثی است که متولی آن مقامات امنیتی و وزارت فرهنگ و ارشاد هستند.
نایب رئیس اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران دلایل زیادی را برای رشد قاچاق کتاب در کشور دانست و گفت: احترام به قوانین و مقررات در وهله اول وظیفه دولت به عنوان قوه مجریه است، پس ازاین عوامل حوزه نشر و کتاب ازجمله ناشران، کتابفروشان، مؤلفان، مترجمان و نویسندگان هستند که با توجه به قوانین و مقررات با قاچاق کتاب در کشور مقابله کنند.
هرچند راه اندازی دادسرای تخصصی برای رسیدگی به تخلفات صنعت نشر و کتاب می تواند با قاچاق جلوگیری کند، اما لازم است که متولیان این صنعت نیز برای مقابله با قاچاق کتاب تخلفاتی که در این حوزه رخ می دهد را گزارش دهند. رئیس پیشین اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران می گوید: برخی با انجام فعالیت های خلاف قانون قصد برهم زدن نظم رادارند، لازم است که فعالان حوزه نشر و کتاب این خلاف ها و قانون شکنی ها را به مسئولان گوشزد کنند و با رعایت قوانین، راه های ارتکاب هرگونه جرم و خلافی را در حوزه صنعت نشر و کتاب بگیرند.
دیجیتال شدن منابع فرهنگی
دسترسی الکترونیکی به منابع، این روزها از اهمیت ویژه ای برخوردار شده است، حتی اکنون در کشور، شرکت ها و دفاتری هستند که کتاب ها و اسناد را از افراد تحویل می گیرند و آن را به صورت منابع الکترونیکی، آرشیو می کنند. این موضوع برای بسیاری از نهادهایی که اسناد کهن دارند یا کتابخانه هایی که مخازن بزرگ دارند، بسیار کارآمد بوده است اما این موضوع در اسناد و کتاب ها خلاصه نمی شود و بسیاری از آثار هنری، منابع تاریخی و میراث فرهنگی را نیز در بر می گیرد.
با اجرای صحیح مدیریت اسناد الکترونیک می توان نسبت به دسترسی درست و صحیح به آن اسناد، در آینده اطمینان پیدا کرد و کنترل و نظارت آگاهانه ای درباره اسناد انجام داد. جریان عمومی امور در عرصه های مختلف بخوبی گردش می کند و در نهایت حمایت های مناسب از حقوق شهروندان صورت می پذیرد. رقومی سازی مواد آرشیوی باعث می شود که بخش عمده ای ازمحتوای یک آرشیو در دسترس کاربران در شبکه جهانی قرار گیرد.
مهم ترین مزیت دیجیتال سازی مواد آرشیوی، در دسترس قراردادن آن ها در شبکه وب است. اسناد دیجیتال نیاز به مراقبت های ویژه ای که از اسناد آرشیوی درآرشیوهای سنتی به عمل می آید، ندارند زیرا که اسناد جایگزین که از آرشیوهای مختلف گرد آوری شده اند و در یک مجموعه جامع براساس موضوع ارائه می شوند، در اختیارکاربران قرار می گیرد .
دسترسی آسان به منابع و اسناد جایگزین، کمک بزرگی برای محققان به شمار می رود، با استفاده از تصاویری کوچک که نیازبه وضوح بیشتر ندارد، شخص می تواند تا اندازه ای با آن منبع آشنا شود. برای مطالعه آثار هنری نیز کیفیت تصویر بسیار مهم است و درصورت دیجیتال سازی می توان تصاویر را بزرگتر کرد و وضوح جزئیات و تفکیک رنگ آن ها را افزایش داد.
در دسترس بودن منابع از راه دور، سرعت بازیابی، حجم بالای ذخیره سازی اطلاعات، صرفه جویی زمانی و مکانی، ارزش های افزوده اطلاعات، تهیه محیط کاربر پسند، کاهش ثانویه هزینه ها، ماندگاری، فشرده سازی اطلاعات، نسخه برداری و باز تولید، نبود امکان مفقود شدن، ایفای نقش بارز در حفظ میراث فرهنگی و رایگان بودن از جمله مزایای دیجیتال شدن منابع است.
استفاده از آرشیو دیجیتال در ایران
در ماه های اخیر دسترسی به کتاب و اسناد دیجیتال شدت و رونق چشمگیری داشت و این روند همچنان ادامه دارد. از سوی دیگر برخی موزه ها با گسترش اطلاعات و تصاویر آنلاین امکان موزه گردی در خانه را فراهم کردند. دیجیتال کردن اطلاعات فرهنگی، نظیر آثار هنری، اسناد تاریخی، کتاب ها و منابع علمی، همواره یکی از دغدغه های اصلی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بوده و حتی دولت ها نیز برای این موضوع، برنامه ریزی های دقیق و جدی داشته اند.
کتابخانه ملی به عنوان بزرگترین مخزن کتاب و اسناد کشور که از سال 1394 در زمان ریاست سیدرضا صالحی امیری، برنامه پنج ساله دیجیتال کردن منابع را در دستور کار داشته، در ارائه خدمات دیجیتال پیش قدم شد و صفحه اختصاصی به این منظور را در سایت رسمی خود گشود، این نهاد در خصوص کودکان نیز با اختیار قرار دادن منابع رقومی شده، توانست جامعه مخاطبان خود را گسترده کند، هر چند در روزهای اول این دسترسی با مشکلاتی روبه رو بود اما در حال حاضر، این مسئله برطرف شده است.
کتابخانه مرکزی و مرکز اسناد دانشگاه تهران نیز که با ریاست حجت الاسلام رسول جعفریان، در سال های اخیر دیجیتال شده اطلاعات، اسناد و منابع را به طور جدی پی گرفته است، در روزهای کرونایی یکی از معتبرترین منابع برای دسترسی دیجیتال به اسناد و کتاب ها بوده است. موزه ملک نیز که همواره یکی از پیشگامان استفاده از فضای آنلاین برای معرفی و ارائه منابع فرهنگی بوده است، با داشتن یکی از بزرگترین منابع نسخ خطی در کشور، 300 نسخه خطی در مجموعه نسخه های خطی کتابخانه و موزه ملی ملک را در اختیار مخاطبان قرار داد. کتابخانه مجلس شورای اسلامی و کتابخانه آستان قدس رضوی نیز در این روزها به ارائه خدمات دیجیتال پرداختند.
میراث فرهنگی دیجیتال
موزه ها نیز در راستای دیجیتال شدن اطلاعات، امکان بازدید آنلاین و مجازی از فضای موزه را فراهم کردند، از جمله آن ها می توان به موزه ایران باستان اشاره کرد که در یک ماه نخست، قرنطینه، بیش از ده هزار بازدید کننده داشت. موزه ملی ملک امکان بازدید مجازی را به طور معمول در سایت رسمی خود در دسترس قرار داده است.
اما موزه آبگینه و سفالینه، موزه ملی فرش، موزه رضا عباسی، موزه ملی قرآن کریم، موزه ملی پست، موزه ملی پست، مجموعه فرهنگی تاریخی سعدآباد مجموعه فرهنگی تاریخی نیاوران نیز در طول روزهای فروردین ماه در یک تور مجازی به مخاطبان فرصت گردش در فضای تاریخی خود را دادند.
کرونا، فرصتی برای عدالت فرهنگی
در نهایت آنچه به نظر مهم می رسد، در این روزگار کرونایی استفاده از بستر فضای مجازی برای پیشبرد اهداف فرهنگی، یکی از ویژگی هایی است که هر دولت می تواند از آن بهره بگیرد. امکان استفاده از داده های دیجیتال و در عین حال ایجاد امکان آشنایی با دیگر کشورها از یک سو و از سوی دیگر امکان ایجاد عدالت فرهنگی در شرایطی که دانشجویان و پژوهشگران از همه شهرهای ایران بتوانند به منابع دسترسی داشته باشند، فرصتی است که ویروس کرونا در اختیار دولت ها قرار داده است.
منبع ایرنا
'); d.write('
سعید جلیلی عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام در دیدار با سینماگرانی که نامی از آنها ذکر نشده، به طور مشخص خواسته است درباره اعتراضات کارگری فیلم و سریال ساخته شود. ایشان با اسم بردن از اعتراضاتی چون اعتراضات کارگران هپکو، ماشین سازی تبریز، کشت و صنعت دشت مغان، از سینماگران خواسته روندهای کشور را تصحیح و تکمیل کنند.
سعید جلیلی نه تنها سینماگران، که از هنرمندان سایر هنرها از شعر تا منبر خواسته در این مسیر حرکت کنند و گفته به آنان کمک کنیم و موانع را از سر راهشان برداریم. چون از نگاه ایشان سینما یک قدرت است. یک ابزار قدرتمند که می تواند حق را باطل یا باطل را حق جلوه دهد.
او یادآوری کرده رسالت سینما این است که سایه به سایه تحولات کشور را دنبال کند. و از سینماگران خواسته اگر جایی خطایی می بیند داد بزند، تا جلوی خطا گرفته شود.
اگر جایی هم کاری ناقص است با هنرش برای تکمیل آن گام بردارد و اگر می خواهیم جامعه رشد کند نگاه تایید، تصحیح و تکمیل مورد توجه باشد.
این عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام کمک به رفع موانع را وظیفه دانسته است.
ضمن ابراز خوشحالی عمیق از نگرش یکی از اعضای بلندپایه و رسمی جمهوری اسلامی ایران ذکر چند نکته و پرسش ضروری است. آیا دعوت از سینماگران برای پرداختن به مسائل ملتهب اجتماعی یک دعوت عام است یا صرفا مربوط به گروهی خاص از مرتبطین به سینماست که با ایشان دیدار داشته اند. اگر چنین است انتشار اسامی این اشخاص می تواند کمک موثری به فهم این پرسش باشد. اگر این دعوت عام تلقی شود، آیا ایشان به شخصه تضمینی برای ساخته شدن چنین فیلم هایی به سازندگان آن خواهند داد؟ آیا مجوزهای لازم برای ساخته شدن فیلم های مدنظر ایشان، که از قضا دغدغه بسیاری از سینماگران حوزه اجتماعی است؛ از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی خواهد بود یا از سوی نهادهای امنیتی صادر خواهد شد؟ در جایی که فهرست فیلم های توقیفی که بامجوز رسمی ارشاد ساخته شده اند، روز به روز فزونی می گیرد، چه تضمینی برای امکان ساخت و نمایش چنین فیلم هایی وجود دارد؟ یا اساسا چه تضمینی وجود دارد که هنرمندان عرصه های مختلف به این موضوعات بپردازند، اما از سوی نهادهای قدرت مورد مواخذه قرار نگرفته و روانه زندان نشوند؟
پرداختن به انواع معضلات اجتماعی از جمله مسائل کارگری، نه تنها محل علاقه مستندسازان و فیلم سازان است، بلکه انعکاس این مشکلات از جمله وظایف تاریخی آنهاست. و این دسته از هنرمندان به خوبی با این مسولیت سنگین آشنا بوده و به آن اشراف دارند. اما آیا به همین آسانی که عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام در این دیدار اشاره کرده اند؛ مجوزی برای ساخته شدن چنین فیلم هایی داده خواهد شد؟ آیا دوربین مستندسازان اجتماعی می تواند بدون نگرانی در جمع معترضان حضور یافته و بی هیچ قضاوتی تنها راوی یک اتفاق باشد؟ آیا طرفین ماجرا فارغ از نگرش های سیاسی اجازه روایت یک رویداد کارگری را که ممکن است در هر کجای دنیا اتفاق بیفتد، خواهند داشت؟ آیا برای مثال رخشان بنی اعتماد می تواند مستندی درباره اعتراضات کارگری در ایران بسازد؟ در جایی که کارگران و فعالان اجتماعی و مدنی معترض، راهی زندان شده و با احکام سنگینی رو به رو هستند؛ چه تضمینی برای امنیت فیلم سازانی که بخواهند درباره چنین مضامینی فیلم بسازند، وجود دارد؟
افراد شناخته شده در رشته های مختلف، از جمله سینماگران و هنرمندان به تلاش برای دستاویز قرارداده شدن در برهه هایی چون انتخابات های مختلف، از سوی صاحبان قدرت آشنا هستند. اما به نظر می رسد این تلاش از سوی سعید جلیلی که گفته می شود یکی از نامزدهای جدی ریاست جمهوری است؛ بیش از هر زمان دیگری به شکلی زودهنگام و گوش نواز کلید خورده باشد.
در این توئیت آمده است: نهاد صداوسیما بدون پاسخگویی نسبت به محتوای تولیدی خود در جنگ نرم، همچون اختاپوس دستانش را به سوی پروژه های پول ساز دراز می کند. امروز به سراغ وزارت ارشاد آمده تا مجوز سریال های خانگی را به دست گیرد و پولی به جیب زند.
این نهاد فرهنگی نیست؛ کارتل اقتصادی است که حق حساب می گیرد.
اما مدیرکل روابط عمومی سیما در توئیتی به این موضوع واکنش نشان داد.
خواجه نژاد نوشت: اساساً وزارت ارشاد در حوزه سینما وظیفه دارد و تعهدی در حوزه سریال سازی نداشته، همان طور که تلویزیون در ساخت سینمایی ورود نکرده است. خوب است قبل از افاضات شاذ کمی تحقیق کنید و مطلع باشید!
انتهای پیام/4127/پ
پژمان کریمی
شبکه نمایش خانگی از بدو ورود به عرصه ساخت و انتشار سریال تا به امروز، کارنامه قابل دفاعی ارائه نداده است.
قصه های پیش پا افتاده که بیشتر پاورقی های مجلات زرد را تداعی می کند، کارگردانی های شتاب زده، ترسیم عشق های چند ضلعی، ترویج سبک زندگی غربی و تایید زندگی اشرافی، قبح شکنی های بارز و به دور بودن از رویدادهای جدی روز، از مختصات مشترک سریال های تهیه شده در شبکه نمایش خانگی است.
به دلیل نبود آداب و ضوابط حرفه ای و محتوایی حاکم بر رسانه ملی و کمرنگ بودن نظارت و مدیریت محتوایی، شبکه نمایش خانگی، برای سرمایه گذاران و کلان سرمایه داران غیرحرفه ای شهرت طلب یا مسئله دار و هر دو؛ عرصه جذابی است. زیرا به گفته ای:
یک- می توان به راحتی و بدون داشتن تخصص هنری، کسوت سرمایه گذار و تهیه کننده به تن نمود و این گونه کارنامه ای به اصطلاح حرفه ای و عنوان فرهنگی برای خود دست و پا کرد.
دو- سرمایه داران و عوامل سریال ساز می توانند از برای اجرا و ارائه آنچه دل مشغولی شان به شمار می آید، بی پروا و جسورانه وارد شوند.
سه- افراد مجرم این مجال را دارند که به راحتی در مقام سرمایه گذار و تهیه کننده قرار گیرند و دست به پول شویی زنند و زمینه شهرت و تحصیل پول بیشتر را فراهم کنند!
اینک علاوه بر ولنگاری فرهنگی، دستمزدهای نجومی دلیلی برای گرایش پرشور برخی عوامل سریال ساز و به ویژه بازیگران به سریال های نمایش خانگی شده است.
به گفته ای؛ سرمایه دارانی که خواهان به کار گیری ستارگان و عوامل حرفه ای سینما با هر میزان دستمزد هستند؛ سقف توقع مالی عوامل را بالا برده اند به شکلی که تهیه کنندگان سینما و سیما، دیگر توانایی بکارگیری بسیاری از بهترین ها را ندارند. این یعنی یکی از عوامل تهدید کننده کیفیت آثار سینمایی یا سیمایی!
خب، با این توصیفات چرا باید سریال سازی در عرصه شبکه نمایش خانگی رها شود و مثلا رسانه ملی اجازه دهد؛ رقیبی در کنارش سر بر بیاورد که به شکل قانون گریزانه و ضد ارزش های جامعه در پی جلب و جذب مخاطبان سیماست؟
هفته گذشته کانون فیلم نامه نویسان با انتشار بیانیه ای توقف صدور مجوز سریال سازی از سوی سازمان سینمایی را نکوهش کرد و اعطای مجوز از طرف صدا و سیما را انحصارطلبی توصیف نمود.
چرا اعطای مجوز از طرف رسانه ملی
انحصار طلبی است؟
بیانیه نویسان کانون از چه چیزی می ترسند؟ چرا تصور می کنند وارد شدن صدا و سیما به موضوع اعطای مجوز انحصارطلبی بوجود می آورد؟ مگر اعضای همین کانون در پروژه های مختلف رسانه ملی حضور ندارند؟ در عرصه نمایش خانگی چند نفر از اعضای کانون فعال هستند و چند نفر در سایه سریال های سیما به عنوان نویسنده مطرح شده اند؟
کانونی ها که بیشتر روی خوش از سیما دیده اند
تا تهیه کنندگان سریال های نمایش خانگی!
واقعیت این است که بیانیه نویسان کانون نگران دو چیز شده اند:
اول اینکه؛ رسانه ملی حساب و کتاب دارد. هر قصه ای مجوز به تصویر درآمدن دریافت نمی کند. قصه پیش پا افتاده و سرقت شده از یک سریال مبتذل ترکیه ای در سایه توجه قرار نمی گیرد. ترویج سبک زندگی لیبرالیستی و اشرافی تایید نمی شود و...! بله بیانیه نویسان کانون از همین می ترسند...!
دوم اینکه؛ در صورت اعمال حساسیت های رسانه ملی، کلان سرمایه داران مجال عرض اندام نخواهند داشت و دیگر دستمزدهای نجومی در کار نخواهد بود! از این روست که بیانیه کانون را نباید برآمده از یک تعهد فرهنگی و حرفه ای که بر شده از دغدغه های کاملا غیرحرفه ای و منفعت طلبانه است، ارزیابی کرد. بی شک اغلب اعضای کانون فیلم نامه نویسان گرامی اند و روی این نوشته کوتاه تنها با بیانیه نویسان کانون است!
در شرایطی شبکه نمایش خانگی بین مدیریت وزارت ارشاد و صدا و سیما وضع نامشخصی پیدا کرده، هر روز اخبار تازه ایی از تولیدات جدید و علاقه سرمایه گذاران برای فعالیت در آن به گوش می رسد. در تازه ترین این موارد سه اپراتور تلفن همراه قرار است سرمایه گذاری روی سریال های شبکه خانگی را آغاز کنند.
در تازه ترین خبر از ساخت فیلم یا سریال در شبکه خانگی توافق رامبد جوان با ایرانسل به گوش می رسد، ایرانسل است قصد دارد با همراهی رامبد جوان یک سریال شبکه خانگی تولید کند. پیش از این اعلام شده بود این سریال با حضور پنج خواننده تولید می شود.
همچنین فعالیت ایرانسل تنها محدود به سریال سازی برای شبکه خانگی نیست و این اپراتور قصد دارد فعالیت سامانه وی او دی اش به نام لنز را با ساخت سریال گسترده تر کند.
دومین اپراتوری که قصد ساخت سریال را دارد همراه اول است که چند سال است در این حوزه فعال است و مدتی است در یک سامانه وی او دی شریک شده و برای سرمایه گذاری روی فصل دوم یکی از سریال های پر سر و صدای سال گذشته به توافق رسیدهاست.
رایتل نیز دیگر اپراتوری است که وارد تولید سریال شده است. این اپراتور بعد از تولید یک تاک شو، حالا پیش تولید سریالش را با کارگردانی ابراهیم ابراهیمیان و تهیه کنندگی جواد نوروزبیگی آغاز کرده است.
حال باید منتظر ماند تا دید آیا این اپراتورها از سازمان سینمایی مجوز خواهند گرفت یا باید از سازمان صداو سیما مجوز بگیرند و این تغییرات باعث می شود قید ساخت مجموعه های خود را در شبکه های خانگی بزنند یا ..... .
ضیا هاشمی (رئیس جامعه صنفی تهیه کنندگان) درباره گمانه زنی های مطرح شده مبنی بر اینکه از این پس مجوز ساخت مجموعه های شبکه نمایش خانگی باید از طریق صداوسیما داده شود، به ایلنا گفت: من به جریان صنفی این موضوع کاری ندارم ولی این مسئله به شدت سیاسی است. جناح هایی می خواهند همدیگر را تخریب کنند و از این جهت به دنبال این موضوع آمده اند. وقتی تلویزیون با این همه شبکه داخلی و خارجی نتوانسته موفق عمل کند، چه اصراری برای این کار دارد. جدا از فضای سیاسی موجود، تلویزیون مخاطبان را رها کرده است.
وی در ادامه بیان کرد: اساسا چیز جذابی در تلویزیون وجود ندارد. مردم به قدری که به شبکه های خارجی، فارسی زبان توجه دارند، شبکه های تلویزیون را دنبال نمی کنند و شاید تنها بخشی از اخبار شبکه خبر را دنبال کنند بنابراین وقتی تلویزیون در چنین شرایطی قرار دارد، دادن شبکه نمایش خانگی به آن اشتباه است. البته شبکه نمایش خانگی هم اشکالاتی دارد که باید آنها را برطرف کرد ولی وقتی صحبت از واسپاری آن به صداوسیما می شود یعنی می خواهیم آن را نابود کنیم. خب چه کاری است، به نظر من در آن را ببندیم، بهتر از این است که آن را به تلویزیون بدهیم چراکه تلویزیون اگر مدیریت کارآمدی داشت رسانه خودش را اصلاح می کرد.
بازگشایی سینماها بعد از نزدیک به چهار ماه، آن هم در شرایط همه گیری ویروس کرونا، تصمیمی عجیب بود که از ابتدا نیز با مخالفت بسیاری همراه شد و امروز دو هفته از بازگشایی سینماها نمی گذرد که گمانه زنی ها از تعطیلی مجدد آنها خبر می دهد. رئیس جامعه صنفی تهیه کنندگان درباره احتمال بسته شدن مجدد سینماها و وضعیت کلی سالن های سینما توضیح داد: باتوجه به اوج گرفتن مجدد کرونا، هر اجتماعی اعم از حضور جمعی افراد در مساجد، کلیساها، امامزاده ها و سینماها خطرناک بوده و تفاوتی با هم ندارند. البته سینما و تئاتر مقداری خطرناک تر است، زیرا سیستم تهویه (گردش هوای داخلی) دارند که همین امر می تواند زمینه ای برای شیوع بیشتر ویروس در این سالن ها باشد بنابراین باید بگویم که این مکان ها به شدت خطرناک هستند.
هاشمی درباره چرایی بازگشایی سینماها در چنین شرایطی بیان کرد: وزارت ارشاد علاقمند به باز شدن سینماها بود ولی اصراری برای این اتفاق نداشت اما دولت معتقد است همه مشاغل باید فعال باشد. بخشی از فراگیری و ابتلا فقط در سینما رخ می دهد که سبب می شود ما مخاطبان نازنین خود را از دست بدهیم که به نوعی خطراتی برای سال های آینده را نیز به وجود می آورد. در شرایط کنونی دنیا نمی داند کرونا چه سرانجامی پیدا می کند. بنابراین باز کردن سالن های سینما، یک حرکت عجولانه بود که رخ داد.
وی افزود: با اوج گرفتن کرونا همه پیش بینی می کنند که مجددا سینماها بسته شوند. به اعتقاد من خیلی زود این تصمیم گرفته شد و سینماها مجددا تعطیل می شوند. به نوعی اگر این کار را نکنیم با مخاطبان دشمنی کرده ایم. چراکه این ویروس بسیار خطرناک است. قطعا با تعطیلی سینماها، تولید هم دچار اختلال می شود و سینما ضربه مهلکی می خورد، اما در این شرایط چه باید کرد؟
هاشمی ادامه داد: طی اطلاعاتی که من از تولیداتی که اکنون در حال انجام است دارم، باید بگویم وضعیت به شدت غیرقابل کنترل است چراکه فضاهای فیلمبرداری این فیلم ها مکان های بسته ای است که در آنها خیلی فاصله اجتماعی هم رعایت نشده و افراد ماسک هم نمی زنند. البته مکان های مختلف را ضدعفونی می کنند ولی توجهی به ماسک زدن که مهمترین بخش جلوگیری از انتشار ویروس است، نمی شود.
رئیس جامعه صنفی تهیه کنندگان در ادامه بیان کرد: به عنوان مثال ما شاهدیم که به ناگهان 50، 60 نفر از مردم که شاید آلوده هم باشند از خیابان وارد صحنه می شوند و کسی نمی داند که آلودگی به آن محیط وارد می شود یا خیر. اکنون تمام جهان و تمام اصناف با این آسیب مواجه شده اند و ما هم یکی از آنها هستیم. نمی توانیم بگوییم که ما تافته جدابافته ایم. بله، اقتصاد سینما خیلی شکننده است. سینما به دلیل ورشکستگی چندیدن دهه ای که دارد به خودی خود آسیب پذیر بوده و حال این تعطیلات هم بیشتر روی آن تاثیر گذاشته است اما با همه این توضیحات به دو دلیل مهم نمی توانیم بگوییم که سینماها باز باقی بمانند: اول اینکه جان مردم به مخاطره می افتد و دوم اینکه فیلم هایمان نابود می شود. به هر ترتیب فیلم هم یک سرمایه است. جسارتی که تهیه کننده فیلم شنای پروانه برای اکران در این شرایط داشته، ستودنی است ولی از طرفی این اکران یک باخت بزرگ برای فیلمساز است چراکه با این کار احتمال 40، 50 میلیارد فروش را با 4، 5 میلیارد و نهایت 10 میلیارد عوض کرده که کلی خطر هم برای خودش به همراه آورده است. بنابراین اول آسیب جدی به فیلم وارد کرده و دوم مردم، تماشاگران و مخاطبان را با خطر مواجه می کند. در چنین شرایطی فیلم هایی داشتیم که سه روز اکران نشده بودند که به دلیل کرونا سینماها بسته شد. ولی چون یک ماه و نیم، دو ماه بیلبوردهای آنها در خیابان ها بود، بعد از بازگشایی سینماها نیز، مردم فکر کردند که فیلم قدیمی و کهنه است و استقبال چندانی از آن نکردند و در معرض خطر جدی نیز واقع شدند.
این تهیه کننده همچنین درباره اینکه دولت تا چه اندازه در این شرایط از سینما حمایت کرده، عنوان کرد: وزارت ارشاد چیزی ندارد که بتواند کمک کند. اما دولت به معنای دولت اجرایی هیچ علاقه ای به سینما ندارد. یعنی برای آنها تفاوتی نمی کند که سینما از بین برود یا نه. در شرایطی هستیم که معیشت مردم به مخاطره افتاده، ولی دولت کاری از پیش نمی برد. به عنوان نمونه اکنون قیمت ملک ها اینقدر لجام گسیخته و وحشتناک بالا رفته که حد ندارد ولی کاری برای آن نشده است. البته قانونی برای اجاره بها تصویب کردند اما در واقع گرانی را بیشتر می کند. گفته اند که اگر بیشتر از یک خانه داشته باشید باید مالیات بیشتری بدهید، خب مالک هم به همان میزان قیمت اجاره را بالا می آورد. باید بدانیم که این راهش نیست.
وی افزود: وقتی دولت می خواهد بودجه کشور را بدون نفت تامین کند، اجازه می دهد که قیمت ارز بالا برود، سپس ارز خود را در بازار می فروشد و به این ترتیب کسری بودجه خود را تامین می کند. دولت حتی فکر این نیست که وقتی ارز بالا می رود، ده ها جنس دیگر بیشتر از حد ممکن بالا رفته که دیگر پایین هم نمی آیند که برایشان مهم نیست به نوعی دولت برای نان شب افراد کاری نمی کند، چه رسد به سینما و بهداشت. وقتی یک فرد به خاطر کرونا جان خود را از دست می دهد، چه هزینه های وحشتناکی برای مردم به وجود می آید که بابت حمل و نقل و بیمارستان از بیمار می گیرند. هزینه های جاری کرونا یک درد بزرگ برای خانواده است.
رئیس جامعه صنفی تهیه کنندگان در پایان عنوان کرد: تنها چیزی که در این شرایط قیمت آن پایین می آید، سینماست. البته عیبی هم ندارد. ما حاضریم قیمت را پایین بیاوریم ولی مردم برای چه چیزی در این شرایط به سینما بیایند؟ باید بگویم متاسفانه اصلا سینما و اساسا هنر برای دولت اهمیتی ندارد.
وی ادامه داد: این ها می خواستند سینمای روشنفکری را پیاده کنند که متأسفانه با اهمال کاری نهادهای نظارتی موفق شدند؛ از ارزش ها و آرمان های انقلاب شکوهمند اسلامی در سینما رسما چیزی باقی نماند و از همان میانه های دهه 60 این ها سینما را به کجراهه و بیراهه کشاندند.
حر با اشاره به فرمایشات اخیر مقام معظم رهبری و انتقاد ایشان از وضعیت سینما متذکر شد: امثال افرادی که امروزه امور سینما را در دست گرفته اند، در سینما کار می کنند و برای سینما برنامه ریزی می کنند اصولا قوه قضائیه برایشان پذیرفتنی نیست! این ها در بغل آمریکا و دشمنان این مرز و بوم غش کرده اند و در حال سوزاندن فرهنگ غنی ایرانی-اسلامی هستند. این ها گستاخ و وقیح هستند و حتی عذرخواهی هم نمی کنند.
این سینماگر با بیان اینکه دست افراد گستاخ و وقیح باید از سینما کوتاه شود تصریح کرد: تا زمانی که در سینما راهبرد و استراتژی نداشته باشیم هیچ کاری نمی شود کرد. این ها نگاه سیاه و تلخ را در سینما ترویج کردند. این ها حمایت خارجی ها را دارند. این ها دست نشانده بیگانگان و نفوذی ها هستند. این ها تصویر کریهی از مسلمانان در دنیا عرضه می کنند و مسلمانان را بی رحم نشان می دهند. سایه این تفکرات است که سینمای کشور امروزه به فاجعه کشانده شده و آدم های سکولار و بی دین و... در آن جولان می دهند.
کارگردان فیلم سینمایی شمارش معکوس ادامه داد: بازتاب عینی تفکرات سینمای هالیوود است که امروز در سینمای جمهوری اسلامی ایران پیاده سازی می شود. این ها قهرمان را از سینمای ما حذف کردند در صورتی که قرآن مجید از اسوه نام می برد. این ها دنبال قصه و... نیستند. این ها سرمایه های نظام را سوزاندند. این ها آسیب بسیاری وارد کردند و سال ها فعالیت نیاز است تا بعد از رفتن شان وضعیت سینما درست شود.
حر در خاتمه این گفتگو افزود: اصلاحات چی ها کشور را به باد دادند و ما را به بدبختی کشاندند؛ بی شک اگر مدیر درست باشد ولایت پذیر و ولایت مدار باشد وضعیت این نمی شود. این ها دنبال برلین و ونیز و کن رفتن با پول بیت المال هستند و به هیچ چیز دیگر فکر نمی کنند.
در کنار سکوت و انفعال سلبریتی های ایران که از لحاظ مالی نیز اکثر آن ها در وضعیت بسیار خوبی به سر می برند، اخبار متعددی از کمک های چندده میلیون دلاری سلبریتی ها در ینگه دنیا و کشورهای اروپایی از همین رسانه های خودمانی منتشر می شود! از سینمای بالیوود گرفته تا سینمای هالیوود ما شاهد کمک های چشمگیری از سوی هنرمندان به همکاران خود و یا سایر آحاد افراد جامعه بودیم اما دریغ از اندکی کمک از سلبریتی های سینمای ایران که درآمدهای نجومی دارند!
اما در کنار عملکرد منفعلانه سلبریتی ها، بی دغدغگی مدیران و مسئولان دستگاه های فرهنگی و هنری نسبت به بیکاری، خانه نشینی، وضعیت بد معیشتی و رفاهی هنرمندان هم صدای انتقاد و اعتراض بسیاری از هنرمندان را بلند کرده است.
هنرمندان منتقد با بیان اینکه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سازمان سینمایی، خانه تئاتر، خانه سینما و امثالهم هیچ تدبیری برای رفع معضلات اهالی فرهنگ و هنر نداشته اند، عملکرد این دستگاه ها را در مواقع بحرانی بسیار ضعیف برشمرده و خواستار تغییر مدیران آن ها شدند.
در همین رابطه 8 تن از سینماگران و کارشناسان فرهنگی کشور آقایان و خانم ها: علیرضا سربخش، اسماعیل سلطانیان، محمد کاسبی، جهانبخش سلطانی، پروانه معصومی، هما خاکپاش، رضا بنفشه خواه و داریوش ارجمند با ما گفتگو کردند که ماحصل نظرات ایشان برای اطلاع بیشتر مخاطبان گرامی در ذیل نقل شده است.
عملکرد منفعلانه سلبریتی ها در دوران کرونا/1 سربخش: سلبریتی ها تنها در پی مطرح کردن نامشان هستند/ مسئولان باید عملکرد سلبریتی ها را رصد کنند
علیرضا سربخش جانباز روشندل و کارشناس فرهنگی در خصوص عملکرد منفعلانه سلبریتی های سینمای ایران در دوران کرونا گفت: سلبریتی ها تنها در پی مطرح کردن نامشان هستند و هیچ دغدغه ای برای رفع مشکلات مردم ندارند؛ این مسأله ای است که در بزنگاه های حساس تاریخی ما با آن روبرو شده ایم و دیگر به یقین رسیده ایم که این افراد برخلاف ادعاهای شان تنها در پی دستیابی به منافع شخصی هستند! همین شیوع ویروس کرونا ثابت کرده که سلبریتی ها به هیچ عنوان نقش تعیین کننده ای در جامعه ندارند؛ آن ها در این وانفسا هیچ حمایتی از مردم نکردند و تنها برخی مواقع دست و پایی می زنند و در فضای مجازی مطالبی را مطرح می کنند که نشان از عرض اندام شان دارد؛ آن ها می ترسند فراموش شوند و همین ترس از فراموش شدن است که باعث می شود در برخی مواقع با مطرح کردن مسائلی خود را سر زبان ها بیندازند.
عملکرد منفعلانه سلبریتی ها در دوران کرونا/2 سلطانیان: شیوع کرونا بهترین موقعیت برای عیارسنجی سلبریتی ها بود/ خانه سینما چرا هیچ کار شایسته ای برای رفع بحران معیشتی زندگی سینماگران انجام نمی دهد؟
اسماعیل سلطانیان بازیگر سینما و تلویزیون نیز در این خصوص به سینماپرس گفت: شیوع کرونا بهترین موقعیت برای عیارسنجی سلبریتی ها بود؛ ما در این ایام شاهد بودیم که بسیاری از سلبریتی های سینما در سراسر جهان که درآمدهای هنگفتی داشتند بخشی از زندگی و پول شان را برای کمک به مردم و رفع بحران کرونا اختصاص دادند اما متأسفانه سلبریتی های سینمای ایران بار دیگر ثابت کردند که دغدغه ای برای رفع بحران های زندگی هم میهنان و حتی همکاران شان ندارند. سلبریتی های وطنی اگر قرار است به مردم و یا همکاران شان کمک کنند الآن باید خودشان را نشان بدهند؛ این وظیفه سلبریتی های سینمای ایران بود که فرهنگ والای عیاری و جوانمردی را به سلبریتی های دنیا یاد می دادند! این باعث تأسف است که سلبریتی های غربی این همه به مردم شان کمک کردند اما در کشور ما چنین اتفاقی رخ نداد.
عملکرد منفعلانه سلبریتی ها در دوران کرونا/3 کاسبی: هنرمندانی که ماهانه دلار به خارج از کشور می فرستند باید کمک حال مردم باشند
محمد کاسبی دیگر بازیگر پیشکسوت سینما و تلویزیون در خصوص عملکرد منفعلانه سلبریتی های سینمای ایران در دوران کرونا گفت: وظیفه انسان های روی کره زمین کمک به هم نوع است. دین اسلام برای شرعی کردن به این کمک، خمس و زکات و فطریه و... را قرار داده تا کسی که دارد به هم نوع خود کمک کند. کسی که انسان است این را می داند و نمی توان اهالی سینما و سلبریتی ها را از بقیه افراد جامعه منفک کرد و هرکس درآمد بالایی دارد موظف است به هم نوعان خود کمک کند. در اینکه برخی اهالی سینما گرسنه هستند و کرایه خانه ندارند شکی نیست! این وظیفه یکایک هنرمندان و مدیران و مسئولان فرهنگی و هنری و سینمایی است که به این افراد که سال ها برای اعتلای فرهنگ و هنر کشورشان زحمت کشیده اند کمک کنند.
عملکرد منفعلانه سلبریتی ها در دوران کرونا/4 سلطانی: زمانی که نهادهای سینمایی هیچ تدبیری برای رفع بحران زندگی سینماگران ندارند از سلبریتی ها چه انتظاری می توان داشت؟
جهانبخش سلطانی بازیگر پیشکسوت سینما و تلویزیون نیز در گفتگو با سینماپرس اظهار داشت: زمانی که نهادهای سینمایی هیچ تدبیری برای رفع بحران زندگی سینماگران ندارند از سلبریتی ها چه انتظاری می توان داشت؟ در وهله اول این وظیفه دستگاه ها و نهادهای مرتبط با سینما است که فکری اساسی برای برون رفع از شرایط و اوضاع بحرانی زندگی سینماگران داشته باشند. وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سازمان سینمایی، بنیاد سینمایی فارابی، خانه سینما به عنوان جامعه اصناف سینمای ایران و... از جمله نهادهایی هستند که باید تدبیری اساسی برای رفع بحران های به وجود آمده در زندگی اهالی سینما را داشته باشند.
عملکرد منفعلانه سلبریتی ها در دوران کرونا/5 معصومی: خانه سینما در این بحران کرونا چه پشتیبانی از اهالی سینما داشت؟/ حقوق ماهیانه بنده به عنوان یک هنرمند پیشکسوت تنها150 هزار تومان است!
پروانه معصومی بازیگر پیشکسوت سینما و تلویزیون در خصوص عملکرد منفعلانه سلبریتی های سینمای ایران در دوران کرونا گفت: نه تنها سلبریتی هایی که درآمدهای میلیاردی و نجومی دارند بلکه سایر افراد پولدار جامعه که مشخص نیست پول های شان را چگونه به دست آورده اند و مهمتر از همه نهادها و سازمان ها و ارگان های مرتبط با حوزه فرهنگ و هنر موظف هستند تا از اهالی سینما و هنرمندان پشتیبانی کنند اما متأسفانه چنین اتفاقی رخ نمی دهد به عنوان مثال خانه سینما در این بحران کرونا چه پشتیبانی از اهالی سینما داشت؟ سازمان سینمایی، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، خانه سینما و... چرا هیچ تدبیری برای رفع بحران شدید به وجود آمده در زندگی هنرمندان ندارند؟ ما هنرمندانی را داریم که سال ها عمر و جوانی شان را برای رشد و اعتلای فرهنگ و هنر این مرز و بوم صرف کرده اند اما اینک در بدترین شرایط معیشتی و مالی زندگی می کنند و در وضعیت بسیار بدی قرار دارند.
عملکرد منفعلانه سلبریتی ها در دوران کرونا/6 خاکپاش: این روزها دلم از سینما بسیار گرفته است/ خانه سینما، سازمان سینمایی و وزارت ارشاد عملکرد مثبتی برای تأمین حداقل های زندگی هنرمندان ندارند
هما خاکپاش دیگر بازیگر سینما و تلویزیون نیز با انتقاد شدید از سلبریتی ها و مدیران فرهنگی و سینمایی در خصوص بی توجهی به وضعیت بد رفاهی و معیشتی بسیاری از هنرمندان گفت: متأسفانه هرآنچه ما امروزه در عملکرد سلبریتی ها شاهد هستیم یک خودنمایی صرف است و بس! این افراد هرزچندگاهی برای خودنمایی مقداری کالا به این شهرستان و آن شهرستان می برند و از خودشان فیلم و عکس می گیرند تا همه آن ها را خیر و نیکوکار بپندارند در صورتی که واقعاً این چنین نیست که اگر چنین بود اول از همه باید به درد همکاران درمانده و عاجز خودشان می رسیدند؛ من بسیار متأسفم که هیچ کس به فریاد هنرمندان پیشکسوت که در تأمین حداقل های زندگی شان عاجز هستند نمی رسد! این باعث تأسف است که امروزه بخش اعظمی از هنرمندان پیشکسوت سینما و تلویزیون که سال های عمر و جوانی شان را برای رشد و اعتلای فرهنگ این مرز و بوم صرف کرده اند، درگیر مسائلی نظیر اجاره خانه و... هستند و حتی بعضاً از پس تأمین معاش حداقلی خود نیز برنمی آیند.
عملکرد منفعلانه سلبریتی ها در دوران کرونا/7 بنفشه خواه: وظیفه سلبریتی های پردرآمد این است که به زندگی همکاران شان رسیدگی کنند/ چرا دولت به وظیفه اصلی خود برای رفاه عمومی جامعه بی توجه است؟
رضا بنفشه خواه بازیگر سرشناس سینما و تلویزیون در خصوص عملکرد منفعلانه سلبریتی های سینمای ایران در دوران کرونا گفت: وضعیت بد اقتصادی بسیاری از هنرمندان را به خاک سیاه نشانده است؛ بی شک در چنین شرایطی وظیفه سلبریتی های پردرآمد این است که به زندگی همکاران شان رسیدگی کنند اما این نباید باعث شود که مدیران و متولیان حوزه فرهنگ و هنر وظایف شان را به دست فراموشی سپرده و هنرمندان را به حال خود رها کنند. امروزه عده ای از هنرمندان خوش نام و خوش فکر سینما و تئاتر به نان شب شان محتاج و نیازمند هستند و این مایه تأسف و تألم است! بی شک تمامی سلبریتی ها باید به یاری این عزیزان بشتابند و از آن ها حمایت کنند؛ البته در این میان نقش دستگاه های دولتی، خانه سینما، خانه تئاتر و انجمن تئاتر آزاد نیز نباید نادیده گرفته شود و این نهادها نیز موظفند تا رسیدگی جدی به وضعیت بد معیشتی هنرمندان داشته باشند.
عملکرد منفعلانه سلبریتی ها در دوران کرونا/8 ارجمند: مسئولان و متولیان دستگاه های فرهنگی و هنری باید در بحران کرونا فریادرس هنرمندان بیکار و خانه نشین باشند
داریوش ارجمند دیگر بازیگر پیشکسوت سینما و تلویزیون نیز در گفتگو با سینماپرس اظهار داشت: نه تنها هنرمندان پردرآمد که وظیفه آحاد افراد جامعه کمک به هم نوعان خود در شرایط بحرانی است به خصوص مسئولان و متولیان دستگاه های فرهنگی و هنری باید در بحران کرونا فریادرس هنرمندان بیکار و خانه نشین باشند. پیامبر گرامی اسلام حضرت محمد (ص) در حدیثی می فرمایند؛ کُلُّکُمْ رَاعٍ وَکُلُّکُمْ مَسْئُولٌ عَنْ رَعِیَّتِهِ ؛ از این حدیث می توان این گونه برداشت کرد که تمام شما مسلمانان به منزله حافظ و نگهبان و شبان دیگران هستید و تمام شما نسبت به تمام خودتان مسئولید!؛ ما اگر این حدیث را سرلوحه زندگی خود قرار دهیم قطعاً بسیاری از مشکلات اطرافیان مان در جامعه برطرف خواهد شد.
به گزارش شهرآرانیوز؛ فرض کنید فیلمی در ایران می ساختیم که گرد یک خانواده چهارنفره می چرخید. مرد خانواده کل عمرش را کار کرده بود، اما نه ماشین داشت و نه خانه. زن خانواده پرستار پیرمرد ها و پیرزن هایی بود که فرزندانشان رهایشان کرده بودند و در یک نمونه پیرزنی مجبور بود 3 ساعت منتظر پرستار بنشیند تا او را به دست شویی ببرد. پسر خانواده از مدرسه فراری بود و دختر داستان هم در جو متشنج خانواده آن قدر استرس می گرفت که جایش را خیس می کرد. در طول فیلم هم مدام شاهد بدبختی و فشار کار، رعایت نشدن قانون 8 ساعت کار در روز، صحبت از اعتصابات کارگری و رکود اقتصادی می بودیم. این داستان فیلم ببخشید شما را جا انداختیم به کارگردانی کن لوچ است درباره خانواده ای کارگر در انگلستان. بوی سیاه نمایی حسابی بلند است، نه؟ حالا اگر این وقایع را عینا به کارگران هفت تپه و هپکو، سقوط مؤسسات ثامن و میزان و پدیده یا... وصل کنیم، باید بر چه مرزی حرکت کنیم که این واقعیت های اجتماعی، تعبیر به سیاه نمایی نشوند؟ با یک مثال سعی می کنیم این موضوع را واکاوی کنیم.
همه چیز سیاه نمایی نیست
فیلم سینمایی به نام پدر به کارگردانی جیم شرایدان درباره پرونده واقعی بمب گذاری جبهه آزادی بخش ایرلند در کافه ای در انگلستان است که منجر به مرگ غیرنظامیان شد. پلیس و دادگاه انگلیس زیر فشار افکار عمومی 4 نفر را بازداشت و به حبس ابد محکوم کرد. بی گناهی این 4 نفر پس از سپری کردن 15 سال زندان افشا شد. این داستان واقعی باعث اعتراضات زیادی علیه نظام قضایی کشور انگلستان و لغو شدن اختیارات مربوط به شکنجه و اعتراف گیری اجباری درباره جرائم امنیتی شد. با نگاه به این مثال به این نکات پی می بریم. ماجرای فیلم به نام پدر واقعی و بسیار دردناک است، اما همه فیلم سیاه و اعتراضی نیست. 2 عنصر در فیلم آن را انسانی، ملموس و تأثیرگذار می کنند و از افتادن آن به دام سیاه نمایی جلوگیری می نمایند. نخست رابطه بین پدر و پسر زندانی است. پدر که یک مسیحی معتقد است، هرگز امیدش را به خدا از دست نمی دهد. جوزپه همواره کار درست را انجام می دهد. او خوبی را در پسر خودش تشخیص می دهد و تا پایان عمر، پای او می ایستد. درنهایت همین رابطه باعث نجات شخصیت اول فیلم می شود و الا او که بی گناه به زندان افتاده است، بیشترین انگیزه را دارد که به جبهه مخالفان، یعنی همان جبهه آزادی بخش ایرلند، بپیوندد. این پدر است که مرز درست و غلط را به او نشان می دهد. دومین عنصر، وکیل جوانی است که درنهایت با پیگیری های خود بی گناهی متهمان موسوم به گیلدفورد 4 را ثابت می کند. یعنی درون همین نظام قضایی انسان سالمی هم هست که تلاش هایش به برملا شدن حقیقت منجر می شود. کن لوچ هم در فیلم ببخشید شما را جا انداختیم در کنار همه گرفتاری ها، روابط درست خانوادگی بین زن و شوهر، ازخودگذشتگی پدر برای خانواده، رابطه درست خواهر و برادر، رابطه ابی با بیمارانش و... را نیز نشان می دهد تا مشمول عنوان سیاه نما نباشد.
رومینا اشرفی در خانه پدری
هفته های قبل، قتل رومینا اشرفی باعث شد بحث توقیف فیلم خانه پدری کیانوش عیاری بار دیگر بر سر زبان ها بیفتد، قتل ناموسی به عنوان حقیقتی پرتکرار در زندگی اجتماعی ایران در فضای مجازی و رسانه های بیگانه نشان داده شود، کیانوش عیاری به مسئولان ارشاد متلک بگوید و مردم در فضای اجتماعی جامه بدرند و گلو پاره کنند که چقدر وضع ایران خراب است و الی آخر. واقعیت این است که کیانوش عیاری اولین کسی نیست که درباره سنت های واپس گرایی همچون قتل های ناموسی فیلم می سازد. در سال 1378 فیلم عروس آتش خسرو سینایی که درباره ازدواج اجباری و خودسوزی بود، نه تن ها اکران شد که چندین جایزه هم گرفت. اما اشتباه کارگردان در خانه پدری این است که با انتخاب لوکیشن بسته که تعبیر به ایران می شود و بد نشان دادن همه مرد های قصه، هیچ نقطه روشنی در داستانش باقی نگذاشته و دوم اینکه داستان فیلمش را به کل ایران تعمیم داده است. درواقع یک منتقد اصلاحگر علاوه بر طرح موضوع، می باید واقع بینانه سوژه اش را واکاوی کند و نمایش دهد و آن را تعمیم ندهد و همچنین نقطه روشنی در داستانش باقی بگذارد یا دست کم راه حلی ارائه کند. اتفاقاتی که هیچ یک در خانه پدری نیفتاده و همین امر هم باعث شده است تا اثری مثل عروس آتش اکران شود، اما خانه پدری دچار ممیزی و داستان اکران محدود شود.
درحالی که صدور مجوز برای تولید سریال های شبکه نمایش متوقف شده و تنها مجوز ها برای ادامه تولید فصل های بعدی صادر می شود، در این میان سریال آقازاده در نخستین قسمت خود توانست به نسبت دیگر سریال های این شبکه بیشترین تماشاگر را داشته باشد. علاوه بر خرید سی دی های این سریال، فقط 380هزار تماشاگر این سریال را از سایت تماشا کردند.
هنوز چیزی مشخص نیست
ارائه نکردن مجوز به تولید سریال های نمایش خانگی از سوی سازمان سینمایی حکایت از آن دارد که تمام فعالیت های این مجموعه در انحصار صداوسیما قرار گرفته و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و به دنبال آن سازمان سینمایی به شکل رسمی نظارت بر تولید ، ساخت و پخش محصولات شبکه نمایش خانگی را به رسانه ملی واگذار کرده اند. اما با گذشت بیش از 2 هفته از انتشار این خبر، مشخص نیست که فعالیت شبکه نمایش خانگی که این روزها مشتریان پر و پاقرصی پیدا کرده است زیرمجموعه بخش ساترا قرار می گیرد و یا زیرمجموعه بخش فضای مجازی سازمان صداوسیما قرار می گیرد؟ هنوز خبری از رسانه ملی و وزارت ارشاد نیست و مدیران ترجیح می دهند که خبر از سوی مدیران بالادستی اعلام شود و مجوزی برای صدور ساخت سریال صادر نمی شود.
رکورد آقازاده
درحالی که تکلیف فعالیت شبکه نمایش خانگی در سازمان مشخص نیست اما سریال آقازاده در شبکه نمایش خانگی در نخستین قسمت خود به نسبت دیگر سریال های توزیع شده، توانسته بیشترین مخاطب را داشته باشد.
نزدیک به 380هزار نفر از مخاطبان قسمت اول سریال را در فیلیمو دیده اند و شنیده ها حاکی از آن است که 50هزار نسخه فیزیکی پخش کننده فیلم (هنر پارسیان) عرضه شده است.
این سریال در مقایسه با مجموعه دل افزایش مخاطب داشته، چنانچه سریال دل 260هزار مخاطبان در قسمت اول داشته و 15میلیون دقیقه دیده شده است اما بررسی در تماشای آنلاین سریال آقازاده نشان می دهد که سریال در 4روز اول نمایش رکورد قابل توجهی پشت سر گذاشته و باید دید با توجه به کیفیت سریال و داستانی که آغاز کرده این تعداد تماشاگر در قسمت های بعدی حفظ می شوند؟
آخرین ساخته بهرنگ توفیقی با 80دقیقه فیلم، نشان دهنده بیش از 25میلیون دقیقه تماشاست.
در این سریال علاوه بر جمشید هاشم پور، نیکی کریمی و محمدحسین لطیفی بازیگران دیگری چون امین تارخ، امیر آقایی، مهدی سلطانی، لعیا زنگنه، ثریا قاسمی، مسعود فروتن، امین حیایی و کامبیز دیرباز بازی می کنند. این سریال با نویسندگی و تهیه کنندگی حامد عنقا در شبکه نمایش خانگی پخش می شود.
تعطیلی اتحادیه شرکت های ویدئو رسانه
اتحادیه شرکت های ویدئورسانه که نزدیک به 19سال فعالیت داشتند این روزها با تعدیل شرکت ها روبه رو بوده و دیگر فعالیتی ندارند. از سال ها پیش این اتحادیه خواستار ساماندهی مجوز ساخت و انتشار سریال ها و نقش و جایگاه مؤسسات در حوزه تولید فیلم های ویدئویی و وی او دی شده بود که در هر دوره مدیریتی در سازمان جلساتی گذاشته و در نهایت به هیچ نتیجه ای نرسید. این اتحادیه بر سر وی اودی همیشه با سازمان سینمایی بحث هایی داشته و در نهایت وی او دی به شرکت های دیگر که دسترسی کامل به سرور داشتند واگذار شد. علاوه بر وی او دی موانع دیگری نیز برای فعالیت این شرکت ها ایجاد شد - هرچند فعالیت آنها نقدهایی را در زمان خودش به همراه داشت - ازجمله می توان به بازگرداندن تأیید اصالت رایت به فارابی اشاره کرد. در ادامه هولوگرام از دستور کار آنها خارج شد که مدیران وقت اتحادیه اذعان داشتند حذف هولوگرام باعث شد تا بسیاری از شرکت های پخش کننده به خصوص در شهرستان ها از این عدم کنترل سوءاستفاده و محصولات غیراورجینال عرضه کنند. با این حال دیگر خبری از این اتحادیه نیست.
بخش نخست برنامه
سام کلانتری در این بخش درباره انگیزه ساخت مستند جایی برای فرشته ها نیست گفت : ایده ساخت این مستند به آشنایی من با کاوه صدقی به عنوان سرمربی تیم هاکی دختران و یکی از اعضای تیم بازمی گردد. زمانی به دعوت این دوستان به تمرین این تیم رفتم و آن موقع اساسا نمی دانستم اسکیت هاکی چیست! اما آنقدر این تیم پرانرژی و دوست داشتنی بودند که در چند نوبت رفت و آمد ایده این مستند در ذهنم شکل گرفت.
آرش خوشخو نیز درباره امتیازات این مستند گفت: ما در سینمای ایران غالباً راوی شکست هستیم. سینمای تحسین َشده ما معمولاً سینما ملودرام و روایت شکست است. حتی در سینمای جنگ هم برای روایت بزرگ ترین عملیات های پیروزمندانه بازهم به شکست و افسوس و دریغ شهادت که فی نفسه ارزشمند است، توجه داریم. در مجموع در سینمای ایران روایت پیروزی کم داریم و فکر می کنم جایی برای فرشته ها نیست به بهترین شکل یک پیروزی را روایت می کند. به خصوص که این پیروزی مربوط به طبقه ای بسیار حساس در جامعه امروز یعنی دختران جوان است. به همین دلایل این مستند فارغ از همه امتیازات دیگری که دارد، یک اثر مغتنم برای سینمای ایران است.
در ادامه کلانتری درباره زاویه نگاه خود در ساخت این مستند گفت: پیش تر هم گفته ام که معتقدم جایی برای فرشته ها نیست یک مستند ورزشی صرف نیست و ورزش در واقع بهانه ای است برای پرداختن به برخی لایه های زیرین اجتماع و دختران و زنان امروز ایران.
وی با اشاره به همراهی سه ساله اش با اعضای تیم ملی هاکی دختران برای ساخت این مستند گفت: در طول سه سال ما 35 جلسه تصویربرداری بیشتر نداشتیم و بیشتر زمانی که صرف نزدیکی بیشتر من به این بچه ها و خانواده هایشان شد، مربوط به پیش از آغاز تصویربرداری بود. مشکلاتی هم در این مسیر بود اما بعد از 4 یا 5 جلسه که از تصویربرداری گذشت، ارتباط و اعتمادی که لازم بود میان بچه های تیم هاکی با گروه ما شکل گرفته بود.
در ادامه آرش خوشخو به اشاره به مایه های دراماتیک مستند جایی برای فرشته ها نیست گفت: ای کاش این مستند یک قهرمان محوری داشت. شاید با یک قهرمان محوری، کار جلوه دراماتیک بیشتری پیدا می کرد اما تا همین اندازه فعلی هم زحمتی که بابت شکل گیری روایت دراماتیک در این مستند کشیده شده، ارزشمند است و باعث شده این مستند نسبت به دیگر مستندهای ورزشی سال های اخیر چند پله بالاتر بایستد.
سام کلانتری هم گفت: ما در سینمای مستند هم قصه می گوییم. من حتی قائل به روایت سه پرده ای در یک مستند هستم و در این کار هم سعی کردم این استاندارد را رعایت کنم. برای همین با نگاه کلاسیک، با نظر آقای خوشخو موافقم که تمرکز روی یک قهرمان می توانست جلوه بیشتری به فیلم بدهد اما اینکه در روایت فعلی، داستان را بین چند قهرمان تقسیم کرده ایم هم جذابیتی دیگر برای خود دارد.
کارگردان مستند جایی برای فرشته ها نیست درباره فرآیند اکران این مستند هم گفت: اکران فیلم ما چند روزی است در گروه سینمایی هنروتجربه آغاز شده است. در شرایط فعلی معتقدم سینما رفتن به نسبت خیلی کارهای دیگری که این روزها انجام می دهیم، کار کم خطرتری است. هرچند شرایط پرریسک است اما ما به این جمع بندی رسیدیم که این مستند را به عنوان فیلمی که قرار است امید را به جامعه تزریق کند، در این شرایط اکران کنیم. البته از ظرفیت اکران آنلاین هم غافل نیستیم و فکر می کنم از دو هفته آینده، ما اولین مستند سینمایی باشیم که به صورت آنلاین فیلممان را عرضه می کنیم.
سینما قابل آموزش است؟
در ادامه برنامه گفتگوی بهروز افخمی و امیررضا مافی با موضوع معیارهای زیبایی در هنر پخش شد. بهروز افخمی در ابتدای این گفتگو با رد قابل آموزش بودن هنر گفت: من معتقدم یک فرد یا استعداد کار هنری را دارد و یا ندارد.
امیررضا مافی در پاسخ گفت: استعداد به صورت بالقوه در انسان ها وجود دارد و آنچه به آن فعلیت می دهد، آموختن است. آدم های اطراف شما سلیقه شما را تربیت می کنند و همین تربیت است که باعث شکوفایی استعداد شما می شود و یا جلوی آن را می گیرد. منکر استعداد آدم ها نیستم اما معتقدم فعلیت یافتن آن محصول تربیت اعم از خودآگاه یا ناخودآگاه است.
افخمی در ادامه گفت: آدمی که استعداد دارد، آثار هنری را می فهمد، بدون آنکه کسی به او آموزش بدهد. می گویند زمانی که دوربین فیلمبرداری تازه اختراع شده بود، ژرژ ملیس سراغ برادران لومیر رفت. لومیرها ابتدا به عنوان دو فیزیکدان دوربین را برای تجزیه حرکت ها اختراع کرده بودند. ملیس اما رفت و سفارش دو دوربین به آن ها داد و گفت می خواهم با آن ها فیلم داستانی بسازم. لومیرها گفتند ما این دستگاه را برای تجزیه حرکت ساخته ایم با این نمی توان فیلم داستانی ساخت! ملیس اما اصرار کرد و توانست به عنوان اولین کارگردان، فیلم داستانی بسازد و داستان پردازی کند. بعدها اولین فیلمسازی که از نمای دور به نمای نزدیک کات زدند هم خودشان این کار را کردند و گفتند ما می دانیم که مخاطب این نما را درک می کند اما همان زمان تهیه کنندگانی بودند که می گفتند این نماها تماشاگر را می ترساند. در مجموع معتقدم آدم یا قدرت درک و فهم این موارد را دارد یا ندارد.
وی تأکید کرد: کار هنر از جنس مهارت است. آنچه با تمرین به دست می آید مهارت است و آنچه با آموزش حاصل می شود علم است. من همیشه تردید داشتم که بتوان سینما را در دانشگاه یاد گرفت. با تکرار، تمرین و به دست آوردن مهارت می توان سینما را یاد گرفت.
در ادامه امیررضا مافی به تشریح برداشت متفاوت آدم ها از زیبایی استناد کرد و باردیگر بر این گزاره تأکید کرد که فهم هنر آموختنی است. بهروز افخمی اما با تأکید بر اینکه به نسبت در هنر معتقد نیست و زیبایی امری مطلق است با نظرگاه امیررضا مافی مخالفت کرد.
در ادامه بحث افخمی و مافی به ابعاد عرفانی و اشراقی هنر رسید. افخمی در این بخش تأکید کرد: پرداختن به این مباحث از این نظر بسیار مهم است که نوجوان 14، 15 ساله ای که قصد ورود به سینما را دارد، از همین ابتدا باید تکلیفش را با این مباحث روشن کند.
تربیت و تغییر ذائقه عمومی در ادوار مختلف تاریخی از دیگر مباحثی بود که در این گفتگو امیررضا مافی و بهروز افخمی به ابعاد مختلف آن اشاره کردند.
امیررضا مافی تأکید کرد: دریافت امر زیبا به تعداد آدم های مختلف می تواند متفاوت باشد. آدم هایی هستند که استعداد هنرفهمی بیشتری دارند و به همین دلیل بهتر می توانند امر هنری را درک کنند اما این درک به فعلیت نمی رسد مگر از مسیر تربیت. این تربیت هم صرفاً تمرین نیست، بلکه محصول یک آموزش ناخودآگاه و بعدتر یک آموزش خودآگاه است.
در پاسخ به این دیدگاه افخمی گفت: ادعای من این است که آموزش هنر، چه در جنبه فهم هنری و چه در جنبه ساخت اثر هنری، یک مهارت است. خیلی کم از جنس اندیشه به معنای آکادمی و دانشگاه است و خیلی زیاد از جنس تمرین و تکرار است. وقتی صحبت از آموزش هنری است، صحبت از مربی و تربیت می کنیم. بچه هایی هم که امروز ذوق فیلمسازی دارند، باید خود را برای تکرار و تمرین بسیار آماده کنند. از این زاویه 50 بار دیدن یک فیلم خوب، خیلی بیشتر از خواندن 50 کتاب تئوریک درباره فیلمسازی می تواند به شما فیلمسازی یاد بدهد.
امیررضا مافی هم در پایان تأکید کرد: معتقدم تئوری ها باید به قدر کفایت آموخته شوند اما آنچه یک هنرمند را هنرمند می کند، تربیت عملی ای است که پشت سر می گذارد.
هنروتجربه ؛ فرصت یا رانت؟
بخش پایانی برنامه نقد سینما به بررسی کارنامه گروه سینمایی هنروتجربه اختصاص داشت. در این بخش امیررضا مافی به گفتگو با جعفر صانعی مقدم مدیر گروه سینمایی هنروتجربه و امیر قادری منتقد سینما پرداخت.
جعفر صانعی مقدم در ابتدا در پاسخ به اینکه ملاک و معیار انتخاب فیلم های گروه هنروتجربه چیست گفت: معیار انتخاب فیلم ها در گروه هنروتجربه همان چیزی است که در سایت رسمی این گروه درج شده است. سینمای تجربی معنای نسبتا مشخص تری دارد و همان چیزی است که در سینمای جهان هم با عنوان تجربی می شناسیم. فیلم های هنری هم آثاری هستند که در مقابل سینمای تجاری قرار می گیرند.
وی افزود: در ابتدا فعالیت گروه هنروتجربه زیرنظر موسسه سینماشهر بود تا بعد از یکی دو سال به ٌصورت رسمی ثبت شد. بعد از آن یک گروه هفت نفره قضاوت و داوری برای انتخاب فیلم های متقاضی را برعهده داشته و دارند. درباره فیلم های مستند و کوتاه این لفظ ها را به کار نمی بریم و فیلم های خوب و موثری که برای مخاطب جذابیت داشته باشند را در نظر می گیریم. درباره فیلم های سینمایی اما ملاک هنری و تجربی را مدنظر داریم.
صانعی مقدم ادامه داد: از سال 76 که شورای صنفی اکران به وجود آمد، تهیه کننده و سینمادار بودند که درباره اکران فیلم ها تصمیم گیری می کردند و در این فرآیند تعدادی از فیلم ها کنار گذاشته می شدند که در آن زمان شاخص ترین این آثار فیلم های مرحوم کیارستمی بود که با وجود داشتن مجوزهای لازم، معمولاً سینمایی را برای اکران پیدا نمی کرد. فیلم هایی که امروز در هنروتجربه اکران می شوند، فیلم هایی هستند که از چرخه اصلی اکران دور می مانند اما این ویژگی تنها دلیل انتخاب آن ها نیست.
امیر قادری در ادامه به انتقاد از گروه هنروتجربه پرداخت و گفت: بحث درباره سینمای هنروتجربه از این منظر مهم است که تمام مفاسد 40 سال گذشته سینمای ایران، در نگاه حاکم بر این گروه سینمایی خلاصه شده است. هنروتجربه یک نمونه کوچک از بلایی است که در چند دهه برسر سینمای ایران آماده است.
این منتقد سینمایی در تبیین موضع خود گفت: سیستم های گلخانه ای که کل سینمای ایران را در 4 دهه گذشته دربر گرفته، این بلا را به تمام اجزای سینما از تهیه کننده تا مخاطب و منتقد تحمیل کرده که به آن ها اجازه نمی دهد برای بالا کشیدن خودشان و پیدا کردن جایگاهشان تلاش کنند. به جای آن در باغ سبزی را نشان می دهد که آدم ها را از ابتدا تبدیل به موجودات وابسته و کم اثر می کند و این فرآیند در هر جایی تبدیل به رانت می شود. چراکه یک گروه هستند که برای حمایت از آدم ها تصمیم گیری می کنند.
صانعی مقدم در ادامه با اشاره به فیلم هایی چون ماهی و گربه و خواب تلخ که فیلم های خوبی بودند اما در نبود گروه هنروتجربه امکان اکران نداشتند، به ظرفیت این گروه سینمایی برای حمایت از این دست آثار اشاره کرد که در پاسخ امیر قادری گفت: امروز شهرام مکری و محسن امیریوسفی کجای سینمای ایران هستند؟
این منتقد با انتقاد از نگاه حاکم بر گروهی از فیلمسازان روشنفکر از ابتدای انقلاب تا به امروز که بیشتر به دنبال حمایت های دولتی هستند گفت: این چرخه ای است که روشنفکری ایرانی در طول تاریخ دنبال کرده است. هر دولتی در هر کشوری هم از خدا می خواهد که چرخه ای ایجاد کند تا آدم های مختلف وابسته به آن حرکت کنند.
صانعی مقدم در پاسخ ضمن تأکید بر اینکه اتفاقا دولت ها خیلی از این طرح ها استقبال نمی کند گفت: تعداد قابل توجهی از فیلم های به نمایش در گروه هنروتجربه آثاری مستقل هستند. اتفاقا اولین بار است که دولت پول را صرف حوزه اکران می کند، آن هم با هزار اما و اگر و سخت گیری. بخش بازاریابی هم غالباً برعهده خود فیلمسازان است. اگر دولت در این 40 سال همواره این ادعا را داشته که باید رانت تولید را بردارم، این برای اولین بار است که سود ناشی از فروش فیلم را به فیلمسازان می دهد. اینگونه است که با سرمایه های خرد در یک حرکت جمعی مورد استفاده قرار می گیرد.
قادری در ادامه گفت: اینکه ما ساختاری را ایجاد کنیم که استعدادهای ما از ابتدا تبدیل به شیرخواره های اقتصاد مرکزی شود، از اساس اشتباه است. هر چقدر دولت پای خود را از مسیر عادی عرضه و تقاضا بیرون بکشد، به نفع همه است. مسیر عادی عرضه و تقاضا این است که مردم به معنای عام کلمه، مخاطب تلقی شوند و هر گروهی، مخاطب خاص خود را پیدا کند. در این فرآیند کمپانی ها شکل می گیرند. در این فرآیند هم سانسور و هم حمایت را گروه های مختلف مردمی معین می کنند.
مدیر گروه سینمایی هنروتجربه در ادامه گفت: ما دو سال است که عضو کنفدراسیون سینمای هنری جهان هستیم. امسال مدیر این کنفدراسیون به ایران هم آمد. این کنفدراسیون 4 هزار پرده نمایش در 43 کشور دارد که این پرده ها صرفا در اختیار همین سینمای هنری است. کم سوبسیدترین بخش حمایتی دولت در سینما همین هنروتجربه است. حداقل کمکی که دولت به سینمای هنری و تجربی کشور می توانسته بکند، به وجود آوردن این ظرفیت برای دیده شدن این دست آثار است.
امیر قادری اما گفت: این چرخه های حمایتی جز از بین بردن استعدادها هیچ دستاوردی نداشته اند. در شرایط طبیعی فیلم های خاص می توانند بازار خود را پیدا کنند و باید این کار را بکنند. مخاطب ماهی و گربه به تماشای مطرب نمی نشیند. پس هر یک از این فیلم ها می توانند بازار خود را داشته باشند. اگر فیلمی نمی تواند به صورت طبیعی بازار خود را پیدا کند، پس فیلم خوبی نیست.
صانعی مقدم در پایان تأکید کرد: همه سروصدایی که امروز بر سر هنروتجربه است، ناشی از در اختیار داشتن، یک هزارم سالن های سینمایی کشور است. تمام بودجه ما در این 6 سال، چیزی در حدود 13، 14 میلیارد تومان برای اکران حدود 600 فیلم بوده است. این 600 فیلم شامل فیلم های کوتاه، مستند و داستانی بوده است.
بخش پایانی برنامه نقدسینما به گزارشی از نمایشگاه عکس های فیلم درخت گردو به کارگردانی محمدحسین مهدویان بود که به مناسبت 8 تیرماه سالروز بمباران شیمیایی سردشت در حال برگزاری است اختصاص داشت.
برنامه تلویزیونی نقد سینما کاری از گروه اجتماعی شبکه پنج سیماست که به تهیه کنندگی یوسف بچاری، جمعه هر هفته ساعت 22 بر روی آنتن می رود.
انتهای پیام/ن
این کارگردان با اشاره به این که راه ناتمام به سفارش اتاق بازرگانی تهران و مرکز گسترش ساخته شده، گفت: من به این کار نگاه سفارشی نداشتم و می خواستم نگاهی به تاریخ معاصر از دیدگاه صنعتی و شیوه موفقیت آدم ها داشته باشم. البته بُعد شخصی زندگی اصغر قندچی هم برایم اهمیت داشت؛ در واقع این فیلم چند لایه است و ابعاد مختلف زندگی این فرد مدنظر ما قرار گرفته است.
وی ساخت چند پروژه دیگر با موضوع اصغر قندچی را مانعی برای ساخت مستند در این باره ندانست و اظهار کرد: پیش از پروژه به من گفتند که فیلم دیگری با موضوع قندچی ساخته شده، اما برای من این موضوع اهمیت نداشت چرا که زاویه دید، بی نهایت و نوع روایت ها متفاوت است. زمانی که مستند خاطراتی برای تمام فصول را می ساختم، هفده فیلم درباره ی مجروحان شیمیایی ساخته شده بود، اما از دید من نگاه فیلمساز به سوژه است که اهمیت دارد و خوشبختانه آن مستند موفقیت هایی در جشنواره های داخلی و خارجی به دست آورد و حتی در نشستی با عنوان کشتار توسط سلاح های جمعی مطرح شد.
رزاق کریمی درخصوص اصغر قندچی توضیح داد: او آهنگری در جنوب شهر تهران بود و زندگی جذابی داشت. نتوانست مدرسه برود و با تلاش موفق شد کارآفرینی نمونه شود. قندچی سخت کوش بود و مشکلات زیادی در زندگی داشت. ما برای رسیدن به سناریوی مورد نظرمان تحقیقات میدانی و بازنگری های لازم را انجام دادیم. در نهایت به این نتیجه رسیدیم که علاوه بر فراز و فرودهای زندگی ایشان که بسیار جذاب و دراماتیک است، باید شرایط اجتماعی، سیاسی، فرهنگی آن دوران را بررسی کنیم تا براساس این روند بتوان تاریخ معاصر ایران را از بُعد صنعت معرفی کرد.
کارگردان مستند راه ناتمام با بیان این که محمدسعید وزیری به عنوان تهیه کننده فیلم همکاری خوبی با او داشته است، گفت: خودروهای ماک سنگین جاده ای تنها با مجوز اجازه حرکت دارند و تهیه کننده خوب فیلم هماهنگی های لازم برای ورود این خودروها به جاده و جلب همکاری عوامل حرفه ای مورد نظر را به طور مطلوب انجام داد. مصاحبه های بسیاری با افرادی چون سعید لیلاز، سیدمصطفی هاشمی طبا و... هم انجام دادیم که از برخی از آن ها در تصاویر و بخشی تنها در تحقیقات مورد استفاده قرار گرفت.
وی ضمن تقدیر از رفتار حرفه ای مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی عنوان کرد: آقای حمیدی مقدم هیچ گاه در طول پروژه خود را کنار نکشید و با ما در ارتباط بود. این موضوع که مدیر و تهیه کننده ای، نگرانی های مستندساز را برطرف کنند بسیار اهمیت دارد. 34 سال است که در حوزه مستندسازی فعالیت دارم و این نخستین تجربه همکاری مستقیم من با مرکز گسترش محسوب می شد و می توان گفت تجربه بسیار خوبی بود.
رزاق کریمی با تاکید بر این که مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی فضای خوبی برای ساخت مستندهایی در حوزه صنعت و کارآفرینی، توسط کارگردانان جوان یا شناخته شده محسوب می شود، گفت: صنعت می تواند یک موضوع قابل طرح باشد و بیننده خود را بیابد. در اتاق بازرگانی تهران یک فکر وجود دارد که جسورانه و سدشکن است. این سازمان نشانه گذاری خوبی کرده که با مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی در زمینه ی تولید فیلم های صنعتی و کارآفرینی وارد همکاری شده است.
وی در پایان خاطرنشان کرد: محمد حمیدی مقدم تحلیل گر خوبی است و از میان این تحلیل ها می تواند افراد تعریف شده ای را برای پروژه هایش معرفی کند. در واقع مسیری را که سیدمحمدمهدی طباطبایی نژاد در دوره مدیریت خود آغاز کرد، حمیدی مقدم ادامه داده و تکمیل می کند.
از آیاتی که ذکر شد به خوبی می توان به اهمیت ثبت دانش و ماندگاری آن از منظر قرآن کریم پرده برداشت. چنان که در سخنان ائمه معصومین و روایت هایی باقی مانده از ایشان نیز بارها بر این نکته تاکید شده است. اما آیا اشاره قرآن کریم به ابزار ثبت دانش، تنها معطوف به قلم است یا سایر ابزارهای ضبط مفاهیم و ارائه آن ها که در دوره های بعدی نیز ابداع شده در همین دسته قرار می کیرد؟ به این معنا که آیا از منظر خداوند تنها قلم معتبر است یا سایر مظاهر فرهنگی و هنری همچون سینما، موسیقی، هنرهای جدید و دیجیتال هم واجد ارزش هستند؟
در وهله اول با توجه به سخنان متفکرانی چون آیت الله جوادی آملی می توان به اهمیت سایر مدیوم های انتقال مفاهیم به خصوص مدیوم سینما پی برد. چنان که ایشان در سال 90 و در دیدار با عوامل ساخت فیلم محمد رسول الله مجید مجیدی می گوید: اگر کسی به صورت پیامبر در این عصر مبعوث می شد، گزاف نبود که با زبان هنر سینما بیاید. اختراع دوربین خدمت اساسی به علم و فن کرده است. یادم است خدمت حضرت علامه شعرانی که هندسه می خواندیم؛ هندسهٴ مسطّحه با خط کشیدن روی کاغذ حل می شود ولی هندسهٴ فضایی درکش بسیار دشوار است برای اینکه آنچه استاد می گوید سه بُعدی است آنچه بر روی کاغذ می کشیم، دو بُعدی است. آن بُعد سوم را تا آدم می رود در ذهن فراهم بکند از دستش در می رود. لذا هندسهٴ فضایی برای کسی که ابزار ندارد بسیار دشوار است. جریان دوربین، فیلم سازی و هنر انسان را به درک بعد سوم بسیار نزدیک کردند و بسیاری از کار ها را آسان کرده اند.
تاکید آیت الله جوادی آملی بر این نکته که اگر کسی به صورت پیامبر در این عصر مبعوث می شد، گزاف نبود که با زبان هنر سینما بیاید به گونه ای است که انگار امروز سینما همان کاری را انجام می دهد که در عصر بعثت قلم انجام می داد. البته این اندیشمند جهان اسلام در ادامه به تشریح تاثیرگذاری سینما بر اذهان عمومی می پردازد و می گوید: بخشی زیادی از اهالی کره زمین که اهل کتاب، کتیبه، حسینیه و مسجد نیستند اما اهل هنر، فیلم، سینما هستند. اهل مجلّه و روزنامه های علمی هم نیستند تا از این طریق رویه مدیریت دنیا عوض شود لذا در شرایط کنونی مهم ترین رسانه ای که بتواند بازی را به هنر منتقل کند و جلوی این خونریزی(کشت و کشتار جهانی) را گرفته و حیوان را انسان کند هنر سینما است
سینما به عنوان پدیده ای مرتبط با تکنولوژی، حواس بینایی و شنوایی انسان را با هم درگیر می کند و از این جهت گیرایی بالاتری برای انسان دارد. از سوی دیگر مولفه های دیگری چون تاریکی سالن های سینما و تماشای فیلم ها به صورت جمعی بر تمرکز انسان و همذات پنداری او با کاراکترها می افزاید.
تا این جا از اهمیت ابزارهای ثبت و ضبط سخن گفتیم و تاثیری که هر یک در انتقام مفاهیم به انسان ها در خود دارند. اما آیا ابزارها صرفا ابزارند یا با خود صبغه ای را حمل می کنند؟ به عبارت دیگر آیا نفس کارکرد قلم و سینما یکسان است یا هریک مولود تفکری خاص هستند؟
در کنار آن چه تاکنون ذکر شد، اندیشمندان و سینماگرانی چون سیدمرتضی آوینی سینما را علاوه بر هنری تکنولوژیک، مولود تفکر مدرن – که پس از رنسانس در غرب شکل گرفت- می دانند. آوینی معتقد است سینما محصول انسان سوبژه است که اتفاقا بر رمان -به عنوان حماسه انسان مدرن- تکیه دارد. از این زاویه سینما نسبت به آن چه ضبط می کند و به نمایش می گذارد بی اقتضا نیست. حال پرسش مهمی پیش می آید: نسبت انسان مسلم با این پدیده دنیای جدید چیست؟
برای روشن تر شدن موضوع به سخنان آیت الله جوادی آملی در دیدار عوامل فیلم محمد رسول الله بازمی گردیم. ایشان پس از آن که از کارکردهای سینما در دنیای امروز می گوید شرایطی را نیز برای این تاثیرگذاری ذکر می کند: برای هنر اسلامی یک قانون اساسی لازم است که فرق بازی، سرگرمی و هنر چیست؟ حال اگر کسی لفظ را عوض کند کافی نیست بلکه واقعا باید بازی به هنر تبدیل شود و تکامل پیدا کند.
این استاد فلسفه در جای دیگر می گوید: واهمه و خیال اگر بخواهند رهبری فیلم و سینما را به عهده بگیرند همین بازیگری و سرگرمی صرف در می آید، ولی همین واهمه، همین خیال، همین متخیّله از بهترین نعمتهای الهی است، اگر صف نماز جماعت تشکیل دادند به امامت عقل و اطاعت کردند، انگیزه های سینما به سمت غیر از بازی و سرگرمی صرف خواهد رفت. آن مطلب عالی معقول را انسان چگونه به مردم عرضه کند؟ اگر به برکت خیال و تصویر و واهمه نباشد، امکان پذیر نیست. قانون کلی (امر معقول) قابل پیاده کردن نیست، به برکت واهمه، خیال و متخیّله این سه نیرو آن معانی را جزئی می کنند آن صوَر را جزئی می کنند آن ها را دوخت و دوز می کنند گاهی از هم جدا می کنند و قابل ادارک عموم عرضه می شود.
بنابر آن چه گفته شد، سینما زمانی برای انسان سودمند است که رهبری آن به دست نیروی عقل باشد نه وهم و خیال. گرچه قدرت وهم و خیال برای شکل گیری سینما لازم اند.
در کنار آن چه ذکر شد، سیدمرتضی آوینی به مساله از زاویه ای دیگر می نگرد و همین نکته را به گونه دیگر طرح می کند. او در ابتدا به خاطر صبغه فلسفی سینما، مفهوم سینماگر مسلمان را به جای سینمای اسلامی می نشاند و سپس ویژگی های سینماگر مسلمان را شرح می دهد. آوینی می گوید برای فیلمساز کاربلد که به تکنیک مسلط است، سینما آینه ای تمام نماست. بنابراین سخن وقتی فیلمساز مسلمان به تکنیک سینما مسلط شد، حال آن چه در فیلم او به تصویر کشیده می شود، میزان تقرب او به حقیقت را بازنمایی می کند. او برای فراتر رفتن سینماگر مسلمان از صبغه سینما از مفهوم خرق تکنیک نام می برد که موید مقام بالاتر اراده انسان نسبت به صبغه سینماست.
پایان پیام/ 14
در این روزها باردیگر موج شیوع کرونا در فصل تابستان اوج گرفته و چرخه سینمای ایران را باردیگر تحت تأثیر خود قرار داده است. با این وجود، آنچه مسلم است حیات سینما ادامه خواهد یافت اما به نظر می رسد در پساکرونا، وضعیت تازه تری را پیش رو داشته باشد.
(به ترتیب الفبا:) سیروس الوند (کارگردان و فیلمنامه نویس)، خسرو دهقان (منتقد فیلم و رییس انجمن صنفی منتقدان و نویسندگان آثار سینمایی)، سعید راد (بازیگر)، سیدجمال ساداتیان (تهیه کننده، پخش کننده و سینمادار)، علی سرتیپی (تهیه کننده، پخش کننده و سینمادار) و رسول صدرعاملی (کارگردان، تهیه کننده، پخش کننده و فیلمنامه نویس) در این خصوص به اظهارنظر پرداخته اند.
* تا پایان امسال سینما نمی تواند به حالت گذشته خود بازگردد
سیروس الوند کارگردان و فیلمنامه نویس با اشاره به چشم انداز اقتصادی سینمای ایران در دوران پساکرونا گفت: سینما وقتی زنده است که تولید باشد. آن زمان است که تجربه ها و چهره ها به چشم می آیند و چرخه اقتصاد سینما به حرکت در می آید. در این چند ماه گذشته از سال جدید، شرایط بیماری کووید-19 باعث شد تا تولید به طور موقتی تعطیل شود به طوری که این کم و بیش کاری که در حال ساخت است، کفاف برپایی یک جشنواره معمولی در سال جاری را هم نمی دهد ...
الوند با اشاره به وضعیت فعلی بازگشایی سالن های سینما گفت: وقتی فیلمی فروش کند، رونق به وجود می آید. به عبارت دیگر، کار ما به نتیجه اش زنده است و نتیجه این کار یعنی اکران؛ اما تصورم بر این است تا پایان امسال سینما نمی تواند به حالت گذشته خود بازگردد و در شرایطی که ما هنوز پایان دقیق این بیماری را نمی دانیم، باید به فکر تولیداتی باشیم که در شرایط آنلاین و اینترنتی دیده شوند و این شاید به آن معنا باشد که رفته رفته سالن نمایش حذف شود زیرا هر تلاشی هم که شکل بگیرد، خیلی از پروتکل های بهداشتی در سالن نمایش اتفاق نمی افتد و رعایت نمی شود . تصورش سخت است که شما با یک همراه به سینما بروید و یک صندلی خالی میان شما باشد... اینکه می گویند پنجاه درصد سالن باید پر شود، در شرایطی که سینما همچنان می خواهد پنجاه درصد از فروش فیلم را بردارد، آیا شدنی است؟ تهیه کننده با چه امیدی باید فیلم اکران کند؟ البته حرف من این است که در شرایط پساکرونا، باید چاره اندیشید تا اقتصاد سینما رو به زوال نرود. این که چطور می توان سینما داشت اما سالن نمایش (در شرایط حاضر) نداشت .
این کارگردان درباره اتفاقاتی چون رواج اکران فیلم برای سرنشینان خودروها (سینما پارکینگ) گفت: این بحث هنوز گستردگی ندارد. اکران ماشینی در شهرستان وجود ندارد و در همه مناطق نیست. صرفا اختصاص یک محل در برج میلاد به این موضوع کافی نیست، پس این مبحث که البته یک ایده کمکی است، آنقدرها تعیین کننده نیست که بتواند به افتصاد سینما کمک کند.
الوند درخصوص اکران های آنلاین نیز گفت: شاید شرایط مخاطبان سینما را به این سمت سوق داده اما باید توجه داشت که سینما برای خانه نیست. آداب فیلم دیدن این نیست و فیلم دیدن آداب خاص خود را دارد و نباید از آهنگ و روال خود خارج شود.
این کارگردان در پایان گفت: صنعت سینمای ایران معتبر است. ما کشوری هستیم که تمام جوایز معتبر و مطرح دنیا را در ویترین افتخارات خود داریم. ما باید از سینما مراقبت کنیم و نگذاریم تعطیل شود. بلیت های سینما، نباید بی دلیل، گران شود. ما باید یک تفریح فرهنگی را که به خصوص جوانان از آن استقبال می کنند، سرپا نگه داریم. اگر این دو ساعت فیلم دیدن را تعطیل کنیم، چه کسی می داند جوانان ما چه چیزی را جایگزین این دو ساعت خواهند کرد؟
*اگر در پساکرونا مانند قبل از کرونا هم باشیم، بازی را برده ایم
خسرو دهقان رییس انجمن صنفی منتقدان و نویسندگان آثار سینمایی درباره وضعیت پیش روی اقتصاد سینمای ایران در دوران پساکرونا عنوان کرد: به نظرم در دوره پیش رو، کار خیلی مهمی نمی توان کرد و صرفا باید مانند گذشته رفتار کرد. در واقع من معتقدم در این صورت هم ما به حالت اولیه و عادی مان برمی گردیم و بازی را برده ایم.
این منتقد فیلم ادامه داد: کرونا موضوعی است که زندگی و اقتصاد را تحت تأثیر قرار داده است. در این شرایط ممکن است تهیه کننده ها ورشکسته شوند، اما باید به شرایط عادی برگردند. در اصل باید بگویم برای دوران کرونا باید فکری کرد تا دوران پساکرونا شرایط عادی شود.
رئیس انجمن صنفی منتقدان و نویسندگان آثار سینمایی عنوان کرد: کسانی که تا به امروز ضرر کرده اند، در اصل دارایی خود متضرر نشده اند و در واقع به سودی که قرار بود به دست بیاورند، ضرر وارد شده است. پس در دوران پساکرونا، با بازگشایی سالن های سینما و حمایت های دولتی، بی شک به شرایط عادی بازخواهیم گشت.
*روال مرسوم سینمای ایران تغییر می کند؟
سعید راد بازیگر قدیمی سینمای ایران در خصوص اقتصاد سینمای ایران در دوران پساکرونا گفت: پدیده شوم کرونا در چند ماه اخیر، به تمام حرفه ها لطمه زد و صدمه ای جدی به اقتصاد دنیا وارد کرد. این یکی از بیماری های وبال گردن بشر است که داشتن تماس و ارتباط بیشتر از هرچیز دیگری مولد آن بین افراد جامعه بوده و به همین دلیل، سبب تعطیلی سالن های سینما شده است.
او با اشاره به بازگشایی سالن های سینما در دوره جدید و لزوم رعایت پروتکل های بهداشتی گفت: از آنجا که سینما یک تفریح خانوادگی است، فاصله گذاری بین مخاطبان در بازگشایی سالن ها خوشایند نیست و نمی توان نسبت به فروش فیلم ها امید زیادی داشت. این را هم باید درنظر داشت که با وجودی که کارکنان و دست اندرکاران سینما احتیاج به کسب درآمد دارند، اما بازی با جان مردم هم عقلانی نیست و نباید بدون دستیابی به چشم انداز کامل مردم را به سالن های سینما دعوت کرد.
سعید راد درخصوص ارزیابی اش از تغییر رویکردهای فیلمسازی پس از باز شدن سالن های سینما، گفت: باید بپذیریم سینمای ایران از نظر توجه به ژانرهای مختلف، آنقدر قدرتمند و موفق نبود که حالا بتواند مسیر خود را با توجه به شرایط تغییر دهد. شاید حرکت هایی در این زمینه صورت گرفته باشد، اما روال مرسوم سینمای ایران، فیلم هایی است که با قواعد خود سینمای ایران ساخته می شوند، گهگاه، یک فیلم کمدی پربیننده می شود و گاه یک فیلم اجتماعی. اگر صنعت سینمای ایران تعریفی داشت و ما سینمایی قدرتمند مبتنی بر تنوع ژانر داشتیم، می شد نسبت به تغییر رویکرد فیلمسازی در این دوره جدید، امیدوار بود و درباره آن صحبت کرد.
*فیلم های سینمایی در دوره جدید باید پرقدرت باشند
سیدجمال ساداتیان تهیه کننده و سینمادار با اشاره به چشم انداز اقتصادی سینمای ایران در دوران پساکرونا گفت: شروع بازگشایی سینما بعد از دوران کرونا، ریسک بالایی دارد که شامل دو موضوع می شود؛ یک این که فیلم باید آنقدر پرقدرت باشد که در جذب مخاطب درست عمل کند و موضوع دیگر، ریسک تهیه کننده برای اکران فیلم است و این که چگونه با اکران فیلم خود برخورد کند.
او در ادامه، درخصوص رواج اکران آنلاین که در شرایط کرونا استقبال زیادی از آن شد نیز گفت: این بحث چند سالی مطرح بود که در شرایطی که دو سوم از مجموع فیلم های ساخته شده سالانه سینمای ایران، فرصت اکران عمومی می یابند، بتوان از این راه حل استفاده کرد. شیوع کرونا، سبب شد تا تصمیم گیری و اجرای اکران آنلاین سرعت بگیرد اما باید توجه داشت که این نوع اکران نیز شرایط باثباتی ندارد. از طرفی این هم یک واقعیت است که فیلم هایی که به شکل آنلاین اکران شده اند، فیلم های پرقدرتی نیستند که جریان بسازند، ضمن آن که قاچاق نمی گذارد که فیلم مسیر اصلی خود را برای دیده شدن طی کند که این موضوع باعث می شود تهیه کننده و کارگردان، یک ضربه اقتصادی تازه را متحمل شوند...
ساداتیان گفت: با این اوصاف فراهم شدن بستر اکران آنلاین، می تواند در آینده مسیری نو را برای بخش اقتصادی سینمای ایران ترسیم کند.
مدیرعامل بشرافیلم گفت: تحلیل اقتصاد سینمای پساکرونا بستگی به این دارد که پساکرونا چه زمانی تلقی شود... تا چند روز گذشته شیوع این بیماری سیر نزولی داشت اما چند روزی است شاهد سیر صعودی این بیماری هستیم. در حال حاضر کشور در یک شرایط بحرانی قرار دارد که نمی توان در موارد مختلف دست به تصمیم گیری زد یا تحلیلی ارائه داد، اما پس از طی این دوره، باید رابطه قطع شده مخاطب با سالن سینما را با تولید و اکران فیلم خوب، دوباره برقرار کرد.
*رابطه سینما با مردم تغییر خواهد کرد
علی سرتیپی تهیه کننده، پخش کننده و سینمادار با تاکید بر خوشحال کننده بودن خبر بازگشایی سالن های سینما با آغاز فصل تابستان، اظهار داشت: سینمای ایران و مخاطبانش ارتباطی تنگاتنگ با هم دارند و همه آنهایی که نسبت به استقبال مخاطب از فیلم های اکران در بازگشایی دوباره سالن ها تردید دارند، در بخشی از چشم انداز خود مطمئن هستند که مخاطبان نسبت به دیدن فیلم روی پرده سینما دلتنگ شده اند و این دلتنگی و خواسته قلبی کتمان ناپذیر است.
مدیرعامل فیلمیران گفت: اتفاقی به نام کرونا، ابتدا سالن های سینما را تعطیل کرد و حالا قرار است بعد از بازگشایی بسیاری از کسب وکارها و مکا ن های عمومی کرکره های سینما هم بالا برود، اما پیش بینی من این است که در دوره جدید، رابطه سینما با مردم و متقابلا مردم با سینما دستخوش تغییراتی نسبت به گذشته خواهد شد.
سرتیپی اضافه کرد: فیلم هایی که روی پرده می روند باید آنقدر جذاب باشند که بازگشت پرشکوه مردم به سالن های سینما را رقم بزنند.
این صاحب نظر اقتصادی سینما در ادامه گفت: در تهران و شهرستان ها سالن های جدیدی به مجموعه سالن های موجود اضافه شده و با رعایت شدید پروتکل های بهداشتی قرار است پرده نقره ای باردیگر با نور سینما و حضور مخاطبان جان بگیرد. چه بهتر که بتوان در آینده این روند نو، مجال درستی برای جذب مخاطب/خانواده، اکران فیلم های اکرانی و همچنین پخش درست فیلم های ایرانی با استفاده از ظرفیت سینمای آنلاین و وی.او.دی ها به وجود آورد و از ایده های نو و جریان ساز در این راه بهره برد.
*شاید پساکرونا باعث شود دوباره به سینما فکر کنیم...
رسول صدرعاملی تهیه کننده و کارگردان سینمای ایران در ترسیم شرایط پیش روی سینمای ایران در دوران پساکرونا گفت: اتفاقی که با شیوع ویروس کوودید-19 در دنیا افتاد، در تاریخ بشریت مشابه نداشته است. یعنی ما هرگز تجربه ماجرایی مثل کرونا را با همه راز و رمزها و پیچیدگی هایش پیش از این حتی شاید در سال های وبا و طاعون و سایر بیماری های واگیردار پشت سر نگذاشته بودیم و نکته جالب این که این اتفاق، در اوج پیشرفت و توسعه علم و تکنولوژی و در شرایطی که تصور این بود که در سال 2020، می توان در آسمان رانندگی کرد و دچار معضل ترافیک نشد، رخ داد و یک مرتبه، ویروس کرونا آمد و همه را وادار کرد که فعلا یاد بگیرند دست هایشان را خوب بشویند و از ترس جان خود، اینقدر گسترده پروتکل های بهداشتی جهان را اطاعت و رعایت کنند!
خالق من ترانه 15 سال دارم ادامه داد: با این وصف، آنچه استنباط می شود این است که این واقعه، در آینده نزدیک روی نوع زیبایی شناسی هنر و اساسا خیلی از قصه ها و درام ها و حتی اشعار و شاید تابلوهای نقاشی و همه شاخه های هنر تأثیر بگذارد. تعریف و زیبایی شناسی که سال پیش این موقع وجود داشت، به احتمال زیاد سال آینده در این مقطع در ذهن هنرمند و آرتیست به شکلی دیگر بازتعریف خواهد شد و به همین سادگی، قصه های رایجی که تا به امروز طرفدار داشت، دیگر تماشاگر را راضی نخواهد کرد.
صدرعاملی گفت: در شرایط کرونا، تماشاگر سینه به سینه با مفهومی جلو رفت که او را غافلگیر کرد؛ اگر گذشته مرگ باوری در فلسفه و ادیان و مذاهب وجود داشت، در دوران کرونا انسان به طور عینی و دقیق با مرگ رودررو شد. حال در چنین موقعیتی که آدم ها به همین صراحت و شفافیت به درک بودن و نبودن رسیده اند، دیگر در صندلی سینما نمی نشینند همان فیلم های قبلی را ببینند. البته که همچنان سینمای تصویرگر مناسبات انسانی و رابطه انسان با انسان پابرجا خواهد ماند اما به نظرم سینما در دوره جدید، با خودش یک دگرگونی می آورد.
او در ادامه با اشاره به تأثیر این شرایط بر اقتصاد سینما ایران اظهار داشت: باید به این نکته توجه کرد که ما به آن شکل اقتصاد سرپا و پویایی (در کلیت و در سینمای ایران) نداشتیم که حالا نگران از دست رفتنش باشیم... به هر حال همه سینمای ایران با تعدادی فیلمساز خوب و تعدادی سلبریتی و تعدادی سرمایه گذار (که سعی می کردیم هر کدام شان را به انحای مختلف متهم و از سینما دور کنیم!) رو به جلو حرکت می کرد و این همه سرمایه سینمای ایران بود و البته یکسری پردیس سینمایی که ظاهر مدرن داشت اما مدیریت شان گاه سنتی و قدیمی بود و اصولا از جنس خود سینما و فرهنگ نبود... از آن سو به وضعیت معیشتی پرسنل سالن های سینما و عوامل تولید فیلم ها می رسیم که پیش از شیوع کرونا هم جالب نبود... پس مجموعه آن چیزی که ما به آن سینمای ایران می گوییم، علی رغم ذهن پویا و خلاقیت فیلمسازان مطرحی که داریم، هیچگاه به آن تعریف استاندارد صنعت سینما نزدیک نشد که حالا برای تعطیلی آن عزادار شویم. حتی می شود گفت که شاید پساکرونا باعث شود دوباره به سینما فکر کنیم...
صدرعاملی با اشاره به امکان های تازه برقراری ارتباط مردم با مخاطب در ماه های اخیر گفت: تجربه نمایش های وی. او.دی در ابتدا ترسناک به نظر می آمد ولی مدتی که گذشت شخصا به این نتیجه رسیدم که نمایش های وی.او.دی می تواند باعث ارتقای سنیمای ایران شود یعنی مطالبات تماشاگر را از سینما بالا ببرد. درست مثل دهه هفتاد که تله فیلم ها باب شد و در ابتدا همه نگران بودیم که ممکن است از طعم و جذابیت سینمارفتن بکاهد ولی تله فیلم ساخته شد تا توقع تماشاگر از فیلم های سینمایی بالا برود. قبل ترها هم وقتی تلویزیون رنگی شد، خیلی ها نگران این شدند که سینما از دست برود ولی سنیما از دست نرفت و باقی ماند.
کارگردان گل های داوودی گفت: درون نوری که از آن اتاق کوچک روی پرده نقره ای می تابد و بازتابش به تماشاگر می رسد، رازی نهفته است که قابل حذف شدن نیست. شاید روزهایی نگران کننده را بگذراند و تضعیف شود، اما هیچ گاه حذف نخواهد شد.
برنامه سینما معیار با موضوع بررسی افزایش سامانه های فروش بلیط سینما، احسان سالمی (منتقد سینما) از شبکه رادیویی گفت و گو روی آنتن رفت.
احسان سالمی در برنامه سینما معیار گفت: انحصار فروش آنلاین بلیط سینما موضوع داغ و همیشگی سینمای ایران بود و عده ای معتقد بودند که این امکان در اختیار مجموعه های محدودی قرار گرفته است.
وی افزود: جشنواره فیلم فجر چند سال پیش سعی کرد بلیط های آنلاین را در جایی غیر از سامانه رایج فروش آنلاین بلیط بفروشد و شکست خورد.
این منتقد سینما اضافه کرد: فروش آنلاین بلیط در سامانه شخصی فیلم فجر به قدری بد پیش رفت که جشنواره تصمیم گرفت این کار را به سامانه سینما تیکت واگذار کند.
وی ادامه داد: موضوع فروش آنلاین بلیط فقط به انحصار محدود نمی شود و امکانات و زیرساخت های فنی خوب در این حوزه از اهمیت زیادی برخوردارند.
احسان سالمی با اشاره به موضوع اعلام آمار فروش سینمای ایران، توضیح داد: تا چند سال پیش، پخش کننده های مختلف آمار فروش فیلم های خود را اعلام می کردند و این موضوع بحث های زیادی را در پی داشت و عده ای می گفتند که ممکن است این آمار غیر واقعی باشد.
وی با اشاره به این که سامانه های فروش آنلاین بلیط فقط آمار فروش آنلاین را اعلام می کنند، اظهار داشت: در یک سال و نیم اخیر سامانه سینما شهر - زیر نظر معاونت سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی – وظیفه اعلام آخرین و بروزترین آمار فروش فیلم های سینمایی را بر عهده گرفت.
این کارشناس سینما با اشاره به سامانه سمفا ، توضیح داد: این سامانه به طور کامل از کار خارج شده است و الان فقط آمار قبل از راه اندازی سمفا را نشان می دهد.
وی با بیان این که سامانه سمفا با هدف اعلام میزان فروش سینمای ایران راه اندازی شد، عنوان کرد: این سامانه قصد داشت، سامانه های فروش را از یک عدد به چند سامانه تغییر دهد که زیر نظر سمفا قرار بگیرند.
احسان سالمی با اشاره به سایت گیشه هفت ، اظهار داشت: این سامانه زیر نظر حوزه هنری فعالیت می کند و مدتی ست که به طور رسمی و حرفه ای کار خودش را شروع کرده است.
وی با بیان این که سامانه سمفا با تعجیل زیادی کار خودش را شروع کرد، توضیح داد: انگار برخی از فعالان حوزه سینما اصرار داشتند که همزمان با بازگشایی سینماها در ایام پساکرونا، سامانه سمفا کار خودش را شروع کند.
این منتقد سینما با اشاره به فرآیند فروش سامانه های آنلاین بلیط، اظهار داشت: سایت های فروش آنلاین بلیط، پس از اخذ مبلغ از مخاطب، پول را به حساب سینما داران واریز می کردند و از این رو تهیه کنندگان و پخش کنندگان اعتراض داشتند، چرا که پول خود را دیرتر از موعد پس می گرفتند.
وی افزود: سامانه سمفا قصد داشت هم زمان با پرداخت به سینما دار، حساب های تهیه کننده و پخش کننده ی فیلم را تسویه کند.
به گفته سالمی، پرداخت منظم مبلغ حاصل از فروش بلیط های آنلاین باعث می شود که روال تولید آثار سینمایی تسهیل شود.
وی اضافه کرد: سمفا بعد از شروع کار خودش اعلام که قرار است طبق روال گذشته ی پرداخت وجه – عدم پرداخت مستقیم به تهیه کننده – فعالیت کند و این موضوع اعتراض فعالان سینما را به همراه داشت.
این کارشناس سینما با اشاره به هزینه خدمات آنلاین، توضیح داد: برخی از سامانه های فروش آنلاین بلیط اعلام کردند که باید 4 درصد از مبلغ فروش بلیط را تحت عنوان هزینه خدمات آنلاین برداشت کنند.
وی ادامه داد: گران تر شدن بلیط و اضافه شدن هزینه خدمات آنلاین، باعث می شود تا مخاطب سینما را پس بزند و استقبال نکند.
احسان سالمی تاکید داشت: با فعالیت سامانه سمفا ما نباید از چاله بیرون آییم و در چاه بیافتیم.
وی افزود: اگر یک پخش کننده ی قدرت مند مدیریت سامانه سمفا را بر عهده بگیرد، این سامانه نمی تواند اهدافی که اعلام کرده بود را پی بگیرد و روال شکست انحصار و نظارت دقیق را پیش ببرد.
این منتقد اضافه کرد: از آنجایی که سینمای ایران در تمامی بخش ها زیر نظر دولت فعالیت می کند، بهتر است بلیط فروشی آنلاین هم تحت نظارت دولت فعال شود.
وی با بیان این که سمفا تا دستیابی به نقطه ایده آل فاصله زیادی دارد، تصریح کرد: این سامانه در زمان مناسب کار خودش را شروع نکرد.
کرونا تمام نشده است/برای حفظ جانمان هشدارها را جدی بگیریم
آفرین عبیسی در گفت وگو با خبرگزاری میزان ، با اشاره به ادامه روند شیوع بیماری کرونا در کشور گفت: از نظر من ساده انگاری در قبال بیماری کرونا به هیچ عنوان قابل قبول نیست، این بیماری به هیچ وجه تمام نشده و اگر می خواهیم که به سلامت از این ورطه عبور کنیم باید آن را جدی بگیریم.
وی در همین راستا ادامه داد: از همه مردم می خواهم که به تمامی نکات بهداشتی که توسط نهادهای مربوطه اعلام می شود پایبند باشند تا این روزهای سخت را پشت سر بگذاریم، ترجیح همه بر این است که در این زمان خانه بمانیم و اوقات خود را با خانواده خود سپری کنیم.
بازیگر سریال برادر جان با تاکید بر ادامه رعایت اصول بهداشتی توسط مردم اضافه کرد: شاید در ابتدا فکر کردیم که بیماری کم شده است، اما به واقع این طور نیست، ما باید بیشتر از پیش در خانه بمانیم، همواره ماسک بزنیم و سعی کنیم تا با رعایت بهداشت از جان و مال خودمان و اطرافیانمان محافظت کنیم.
بیشتر بخوانید: برای مشاهده گفت وگو عبیسی درباره حضورش در جشنواره فیلم فجر اینجا کلیک کنید
وی با اشاره به ادامه خانه نشینی خود به دلیل شیوع بیماری کرونا اذعان کرد: من این روزها در خانه می مانم، اگر پیشنهادی شود آن را رد می کنم زیرا اعتقاد دارم که این روزها وقت بازی و بازیگری نیست، بهتر است با هر سختی که شده کمی صبر کنیم تا شرایط بهتر شود.
برای مشاهده ادامه خبر اینجا کلیک کنید.
مراسم تشییع پیکر سیروس گرجستانی برگزار شد
خبرگزاری میزان - مراسم تشییع پیکر زنده یاد سیروس گرجستانی ساعت 10:30 صبح امروز در قطعه هنرمندان بهشت زهرا (س) برگزار شد.
فاطمه گودرزی، ابوالفضل پورعرب، افسانه بایگان و سید محمد طباطبایی مدیرعامل موسسه هنرمندان پیشکسوت از جمله هنرمندان و مسئولینی بودند که در این مراسم حضور یافتند.
کامران ملکی از اعضای خانه سینما و مجری این مراسم در ابتدای این مراسم گفت: بازی های بی نظیر گرجستانی که سالها بر لبان ما خنده جاری می کرد پس از مرگش چشمانمان را سراسر اشک و اندوه کرده است، وی همانطور که در زندگی اش سعی کرد لبخند بر لب همه مردم بیاید و با تمام وجود تلاش می کرد در شرایط بسیار اسف بار و ناهنجار که همه مردم دچار مشکلاتی بودند، لبخند را به سهم و با بضاعت خود بر لبان مردم سرزمینش بنشاند تا قدری از اندوه آنان، کاسته شود.
فاطمه گودرزی بازیگر سینما و تلویزیون که سابقه همکاری با گرجستانی را در کارنامه دارد در بخش دوم این مراسم گفت: فکر نمی کردم روزی بالای سر سیروس گرجستانی بایستم و درباره وی صحبت کنم. من افتخار همکاری با گرجستانی را داشتم. چه سعادتی که از وی کار یاد بگیرم و چه سعادتی داشتم که غیر از یاد گرفتن کار، از نظر اخلاقی هم توانستم از وی یاد بگیرم.
او با اشاره علاقه گرجستانی به خانواده اش افزود: وی عاشق خانواده اش بود. روزی نبود که پشت صحنه صحبتی کنیم و وی صحبت مان را بهانه وصل به خانوده اش نکند و از عشقش به همسر و فرزندانش نگوید. صحبت کردن درباره پیشکسوتی که این همه کارهای زیبا کرده، خیلی سخت است و می دانم شما مردم عزیزمان چقدر قدرشناس هستید.
برای مشاهده ادامه خبر اینجا کلیک کنید.
بازگشت خالقان سریال وست ورلد با خاطره بازی
خبرگزاری میزان - سینمای هالیوود بعد از نزدیک به چهار ماه تعطیلی همچنان آینده مشخصی را برای بازگشایی سینما ها نمی بیند، البته بعد از ماه ها برخی از تولیدات که به دلیل شیوع بیماری کرونا فیلمبرداری خود را متوقف کرده بودند بار دیگر پروژه را کلید زدند.
در این میان، اما مهمترین چالش سینماگران هالیوودی زمان دقیق بازگشایی سینما ها است، بسیاری از آثار سینمایی که قرار بود در فصل بهار هالیوود اکران شوند به تعویق افتادند و حال باید دید سینما های هالیوود با صف بلند اکران آثاری مطرح چه خواهند کرد.
بیشتر بخوانید: برای مشاهده آخرین اخبار سینمای هالیوود اینجا کلیک کنید
لیزا جوی و جاناتان نولان خالقان سریال محبوب و پرطرفدار وست ورلد که به تازگی پخش فصل سوم خود را پشت سر گذاشته بعد از موفقیت های پرشمار این اثر بار دیگر به سراغ ساخت اثری متفاوت رفته اند.
خاطره بازی اثری در ژانر علمی تخیلی است که نویسندگی و کارگردانی آن را لیزا جوی بر عهده دارد، تاکنون تنها حضور هیو جکمن به عنوان بازیگر در این فیلم قطعی شده است. هیو جکمن در این فیلم در نقش نیکلاس بانیستر حاضر شده است.
برای مشاهده ادامه خبر اینجا کلیک کنید.
بی اخلاقی بزرگی که گریبان عرصه هنر را گرفته/قراردادهایی که بی دلیل فسخ می شوند
سیروس همتی در گفت وگو با خبرگزاری میزان ، پیرامون فعالیت های اخیر خود در عرصه بازیگری گفت: به تازگی به نمایش جیرجیرک به کارگردانی آرش سنجابی پیوسته بودم منتها به دلیل عملکرد نادرست تهیه کننده ناراحت شدم از طرفی تهیه کننده این نمایش مرا بسیار اذیت کرد و طبق وعده های مکتوب قرارداد عمل نکرد و من ترجیح دادم از این پروژه کنار بکشم.
وی با اشاره به کیفیت بالای نمایش جیرجیرک اذعان کرد: ترک نمایش جیرجیرک تنها به دلیل بد عهدی تهیه کننده بود، در غیر این صورت گروه بسیار همدل و خوب بودند و به شخصه قلم و کارگردانی آرش سنجابی کارگردان اثر را دوست داشتم. متاسفم که چنین پروژه خوبی را صرفا به دلیل عدم تعهد تهیه کننده به تعهدات خود ترک کردم، با گذشت نزدیک به پانزده روز از زمان قسط اول هیچ پولی به من پرداخت نشد و هر روز وعده فردا داده می شد، من هم ترجیح دادم وارد این بازی نشده و شانیت خود را حفظ کنم.
بیشتر بخوانید: برای مشاهده گفت وگوی سیروس همتی پیرامون حضور بازیگر سینما در تئاتر اینجا کلیک کنید
بازیگر نمایش بوقلمون با اشاره به مشکل حضور تهیه کنندگان غیرحرفه ای در تئاتر افزود: نکته مهمی وجود دارد، از نظر من به همان اندازه که برای کارگردانی، نویسندگی و بازیگری کلاس آموزشی و دانشگاهی برگزار می شود، به همان مقدار هم باید برای تهیه کنندگان کلاس برگزار شود. به عنوان مثال در یک دوره از جشنواره تئاتر فجر کلاس تهیه کنندگی گذاشته شد منتها کافی نبود و تنها در یک دوره رخ داد.
وی در همین رابطه ادامه داد: بازیگر، کارگردان و گروه نباید هیچ دغدغه ای در اثر داشته باشند، این آرامش با عمل به تعهدات یک تهیه کننده رخ می دهد، تهیه کنندگی شاخه ای مهم و حرفه ای در تئاتر است که متاسفانه به راحتی هر فردی وارد آن می شود، تهیه کنندگی صرفا جذب و هزینه سرمایه نیست بلکه باید یک گروه را کنار یکدیگر به خوبی حفظ کرد. متاسفانه نه در تئاتر بلکه در سینما هم همین اتفاقات می افتد و حتی یک اصطلاح دارند که قسط آخر بازیگر را چه کسی داده و چه کسی گرفته است.
برای مشاهده ادامه خبر اینجا کلیک کنید.
اهالی قلم نادیده گرفته شده اند
حسین گلدوست در گفت وگو با خبرگزاری میزان پیرامون ارزش و جایگاه اهالی قلم گفت: نویسندگی همانند بسیاری دیگر از حرفه ها و هنرها باید به عنوان یک شغل شناخته شود، اما متاسفانه حتی نویسندگان برجسته و نامدار کشور که دست به خلق و تولید آثار بزرگ و ارزشمند زده اند هم نویسندگی را به عنوان شغل دوم مد نظر دارند و برای گذران اقتصادی خود مجبور به فعالیت و حرفه ای دیگر در کنار نویسندگی شده اند، این امر موجب شده آنگونه که باید نتوانیم به رشد و توسعه در حوزه نویسندگی و ایجاد جریانات ادبی بپردازیم این در حالی است که حتی در برخی از کشور های همسایه فارسی زبان شاهد تحولات خوبی در حوزه ادبیات هستیم.
وی در همین راستا ادامه داد: هنر و نگارش برای حرکت به سوی حرفه ای شدن نیازمند تمرکز است و چنانچه این کار به صورت تخصصی و به دور از دغدغه های معیشت فراهم شود شرایط مناسب تری برای خلق آثار متعدد به وجود خواهد آمد در عین حال باید در نظر داشت که علی رغم اینکه روح جامعه نیازمند تراوشات قلم نویسندگان است، اما همچنان به دلایل زیادی این حرفه به عنوان یک شغل محسوب نمی شود و نویسنده از حمایت مالی لازم برخودار نیست.
بیشتر بخوانید: برای مطالعه معرفی آخرین کتب منتشر شده اینجا کلیک کنید
گلدوست دلایل افزایش کتاب های ترجمه ای را مورد بررسی قرار داد و تاکید کرد: اگر امروز شاهد افزایش کتاب های ترجمه شده در بسیاری از فروشگا های کتاب هستیم دلایلش را در عوامل مختلف و از جمله عدم امنیت مالی برای نویسندگان باید دانست این در حالی است که در برخی از جوامع توسعه یافته شاهد امنیت مالی نویسندگان هستیم و نویسندگی به عنوان یک حرفه به رسمیت شناخته شده است. حضور روز افزون کتاب های ترجمه شده از کشور هایی مانند چین و کره نشان می دهد این کشور ها نیز توانسته اند فضای مناسبی را برای نویسندگان فراهم کنند.
برای مشاهده ادامه خبر اینجا کلیک کنید.
جایی برای فرشته ها نیست در چرخه اکران آنلاین
خبرگزاری میزان - سینمای کشور از اسفند ماه گذشته و با شیوع گسترده بیماری کرونا به تعطیلی کشیده شد، اتفاقی که هیچکس در ابتدا طولانی مدت بودن آن را پیش بینی نمی کرد، تعطیلات چهار ماهه سینماهای سراسر کشور فرصتی تازه برای فیلمسازان بوجود آورده بود، فرصتی که البته ضررهای مالی فراوانی را هم به همراه داشت.
شاید فرصت نامیدن تعطیلات چهار ماهه سینماها در ابتدا کمی خوشبینانه باشد اما این چهار ماه در کمترین حالت دو گونه متفاوت از اکران در سینمای ایران رقم زد، اکران آنلاین و اکران سینما ماشین پدیده های نوظهور سینمای کشور در ایام قرنطینه خانگی بودند. پدیده های که چالشهای فراوانی را پشت سر گذاشتند اما بدون شک تجربه ای گرانبها در تاریخ سینمای کشور محسوب می شوند.
بیشتر بخوانید: برای مشاهده آخرین اخبار از سینمای ایران اینجا کلیک کنید
اکران آنلاین از همان ابتدا مخالفان و موافقان زیادی داشت، اکران چند فیلم اول با موفقیتی نسبی روبرو شد اما از نقطه ای به بعد قاچاق گسترده فیلم های چرخه اکران آنلاین باعث شد تا اکثر کارگردانان سینما همچون عباس امینی کارگردان فیلم کشتارگاه و همچنین عباس رافعی کارگردان فیلم سینمایی بهت از این اقدام خود پشیمان باشند.
سرانجام به تاریخ اول تیر ماه سال جاری دستور بازگشایی سینماها با رعایت پروتکل های بهداشتی جهت مبارزه با بیماری کرونا صادر شد، این بازگشایی هم با حواشی فراوانی روبرو بود اما سرانجام تعداد مشخصی فیلم راهی چرخه اکران شدند، در این میان اما همچنان برخی از کارگردانان اکران آنلاین را راهی بهتر برای عرضه فیلم خود می دانستند.
برای مشاهده ادامه خبر اینجا کلیک کنید.
انتهای پیام/
وی ادامه داد: فیلم صحنه هایی از یک جدایی به کارگردانی وحید صداقت پیش از شیوع ویروس کرونا روی پرده سینما بود و هم اکنون، مجدد اکران شده است. این فیلم پشت صحنه های فیلم سینمایی جدایی نادر از سیمین را روایت می کند.
این فعال سینمایی با اشاره به آسیب وارد شده به سینمای هنر وتجربه در تعطیلات بلندمدت سینما، تصریح کرد: آسیب خیلی زیادی به سینمای هنر و تجربه وارد شد. فیلم های هنر و تجربه خارج از بدنه سینما نیست و همان طور که کلیت سینما در بخش تولیدات، آموزش، پخش فیلم و جشنواره ها دچار آسیب شده است، سینمای هنر و تجربه به عنوان گروهی که سعی میکند فیلم های متفاوت از نظر بدنه سینمای ایران را اکران کند، دچار خسران مادی و معنوی شده است.
سجادزاده افزود: به نظرمن اگرسینمای هنرو تجربه بتواند مانند سینمای بدنه در پلتفرم فضای مجازی اکران آنلاین داشته باشد اتفاق خوبی رخ خواهد داد. در تعطیلی چهارماهه سینما شاهد این بودیم که تعدای از فیلم های سینمایی اکران آنلاین داشتند و اگرچه اکران آنلاین مشکلاتی مانند لو رفتن فیلم را به همراه داشت اما اتفاق خوبی بود که در حوزه سینما رخ داد.
وی با بیان اینکه نمی توان مانع سرقت نسخه اصلی فیلم شد؛ ادامه داد: نتفلیکس به عنوان بزرگترین کمپانی پخش فیلم در آمریکا نیز با مشکل لو رفتن فیلم دست و پنجه نرم می کند و حتی در آمریکا قفل فیلم ها شکسته شده و در شبکه های غیر قانونی عرضه میشود.
این کارگردان فیلم مستند با بیان اینکه فیلم های هنر وتجربه فیلم های متفاوت با مخاطب خاص است، افزود: سینمای هنر و تجربه سینمای تجاری نیست، بلکه نمایش دهنده فیلم های هنری است و اگر در پلتفرم فضای مجازی چنین اکران هایی را داشته باشیم علاوه بر این که مخاطبان خاص خود را پیدا می کند، کمتر شاهد سرقت نسخه اصلی فیلم خواهیم بود.
سجادزاده گفت: زیرساخت اکران آنلاین در کشور وجود دارد و سایت و اپلیکیشن های خوبی در این زمینه ورود پیدا کرده اند، به نظر می رسد استفاده از پلتفرم اینترنتی راهکار خوبی برای اکران های آنلاین و حتی برگزاری جشنواره ها است.
- واقعیت این است که رسانه خانگی اگر نیاز نبود اتفاق نمی افتاد. شما درست اشاره می کنید خدا رحمت کند سیدکمال طباطبایی با پیشنهاد ایشان و حمایت هایی که آن زمان آقای معماریان در پخش داشتند یک سه وجهی با من ایجاد شد و تصمیم گرفتیم یک سریال خانگی را شروع کنیم و به ما حامد عنقا اضافه شد و بحمدالله دو فصل "قلب یخی" را ساختیم. همزمان "قهوه تلخ" هم که برای تلویزیون ساخته شده بود به واسطه مسائلی که پیدا کردند زودتر از ما وارد بازار شدند. اما اولین تولید شبکه نمایش خانگی، همان "قلب یخی" به شمار می رود. من از همان موقع هم می دانستم اگر شروع کنیم و آگاهانه و درست ادامه ندهیم می تواند آفت هایی داشته باشد. چرا می گوییم رسانه خانگی؟ ما تلویزیون جمهوری اسلامی ایران شبکه های مختلف داریم اما یکسری سلایق دیگر هم هست، باید رقابت هم ایجاد شود.
- ما شبکه های خصوصی نداریم، به همین خاطر خیلی خوب است که ما وارد این عرصه بشویم و هنوز هم باقی بمانیم و تلاش و کار کنیم. البته آسیب ها کم هم نبوده است! رسانه خانگی باعث شده محملی ایجاد شود یکسری از بازیگران که صحبت می کنیم می گویند ما رسانه می آییم اما تلویزیون نمی آییم! دلایل خودشان را دارند و در رسانه رقم هایی داده شده که کل بازار تولید را مقداری متشنج کرده است.
- جامعه متأسفانه به سمتِ خوبی در طول سال های گذشته و اخیراً نرفته است، یعنی تجمل گرایی زیاد شده و آنهایی هم که نمی توانند تجمل گرایی را لذتش را ببرند آرزویشان شده است. یک زمانی می گفتند در سینمای هند، شاه و قصرها و لباس های آنچنانی بود و مردم فقیر بودند، چون مردم دنبال رویاها و آرزوهایشان هستند. مجموعه هایی که امروز می بینید، به این سمت هدایت می شود و می گویند مردم از این نوع کارها خوششان می آید و دنبال آرزوهایشان هستند.
- آیا منِ فیلمساز موظف هستم چنین خوراک هایی را به این جامعه ای که مقداری حالش خوب نیست، بدهم یا نه؟ شاید جامعه امروز خیلی چیزها بخواهد اما من می توانم تلطیفش کنم و شرایط و خانه ها، زندگی ها و هزینه های آنچنانی در آن ایجاد کنم، اینها جزو آرزوهای یکسری جوان می شود که بعد از مدتی غم باد می گیرند و حالشان بد می شود؛ ما متوجه نیستیم که ما مکرراً چنین صحنه ها و محتواهایی را در معرض نگاهش قرار می دهیم. شاید او طالب چنین موقعیت هایی باشد اما آیا منِ فیلمساز هم باید به او این محتواها را نمایش دهم؟ سرجایش چرا.
- ای کاش که الان با هم صحبت می کنیم من بازیگر سریال "آقازاده" نبودم و راحت تر حرف می زدیم. در این سریال هم خانه های آنچنانی می بینیم اما داریم آن را نفی می کنیم نویسنده و کارگردان این کار را می کنند. کاری که سر و شکل دارد و بیننده هم دنبالش می کند. به نظرمن خیلی رضایت در قسمت اول وجود داشت، این طوری نبینیم تعداد مخاطبمان آنقدر است چه ربطی دارد. نتیجه کار چیست؟ میزان رشد بازیگرانت چقدر است؟ شاید بازیگر آن سریال، بدترین بازی عمرش را دارد اما این تصویر و کار را مردم می بینند.
- بگذارید در وهله اول من خودم از ملت ایران عذرخواهی کنم، من دو فصل "قلب یخی" ساختم برای فصل سوم، به دلایلی که چهار قسمت آخر سانسورها خیلی سنگین شد و حالم از آن بخش ها بد شد، مشکلاتی برای من به وجود آمد با سرمایه گذار، چون آگاه به مجموعه کارهای ما نبودند؛ من معتقدم که تهیه کننده خیلی مهم است و برخی اوقات پول حرف اول را نمی زند و تهیه کننده می زند. شرایط تهیه کننده ما شرایطی بود که باید تن می دادند و من مجبور شدم کنار بروم.
- قرار ما این بود که دوستِ من سامان مقدم این کار را ادامه دهد، رفتند همه چیز را تغییر دادند و فقط یک نام را نگه داشتند. مردم مقداری ناراحت شدند؛ در تمام دنیا همین طور است فصل اول را یک کارگردان می سازد و فصل های بعدی را کارگردان های دیگر؛ پس من خودم را زیاد مقصر نمی دانم من شرایطی داشته ام کار را تا فصل سوم رسانده ام و کار را تحویل شخص دیگری داده ام. اما آنها آمدند حرکت دیگری کردند یعنی همان حرکت غلطی که امروز اتفاق می افتد، آنجا هم سریع گفتند فیلمنامه که مهم نیست برویم چند بازیگر معروف بیاوریم و تا دلتان بخواهد آوردند. آن موقع متحمل هزینه 5 و نیم میلیاردی شدند، که خیلی هزینه بالایی بود. الان بخواهیم همان پول را بدهیم 45 میلیارد هزینه است نسبت به زمانه ای که داریم و ضرر کردند، نفروختند و مردم ندیدند.
- خیلی سخت است این را می گویم، اگر قرار است نظارتی باشد معتقدم نظارت پدرانه باشد. نظارت به این معنا نیست وزارتخانه گوش همه را بپیچاند. با شیوه تنبیهی هیچ وقت جواب نداده و با شیوه تشویقی کار جلو می رود.
- من دوست دارم برای سلیقه های مختلف، گونه های نمایشی در شبکه نمایش خانگی عرضه شود اما این سلایق مختلف، نیاز به عرضه با استاندارد هم دارند.
- نکته اینجاست که داریم فاصله می گیریم از استاندارد سینما و آرام آرام ذائقه بیننده را عوض می کنیم. ما حق این که وقتِ بیننده را به بطالت بگذرانیم نداریم و این یعنی کم فروشی و بی معرفتی. من اگر می توانم با 30 دقیقه این کار را بکنم چرا به 90 دقیقه رساندم. من می گویم یک مقدار کم فروشی!
- الان به گونه ای شده که می گویند تولید این مجموعه بدون بازیگر، فلان هزینه را دارد. بازیگر را بعداً به توافق می رسیم؛ یک زمانی ما وقتی کار می کردیم سقف آن 40 درصد بودجه فیلم از آنِ بازیگران فیلم بود و 60 درصد بقیه فیلم، الان رسیده به 70 درصد و برخی از جاها 75 درصد برای بازیگران است و 25 تا 30 درصد به کیفیت و کارگردان و نویسنده و فیلمبردار و صحنه و گریم می رسد. آن آدم می گوید من برای بازیگران پول می دهم و بقیه عوامل برایشان مهم نیست.
- فکر نکنیم فقط بازیگر می تواند کاری را بالا ببرد، بازیگر مکمل است و به لحاظ توانایی و محبوب است به دیده شدن بیشتر کار کمک کند.
- دست کسانی که درست کار می کنند و هزینه بالایی هم دارند اما محاسبه دارند و این کاره اند، می بوسم؛ ما خودمان می دانیم برخی از این سرمایه ها چگونه آمده است.
- من اعتراضِ واقعی ام به مجموعه ای است که موظف به نظارت در جامعه است. در خودِ آمریکا حق ندارید برخی از جملات را بگویی و دیالوگ ها را بیاوری! البته در آنجا هم کودکان و نوجوانان طوری تربیت شده اند که می گویند فلان فیلم یا سریال را نباید ببینند و برای سنشان ساخته نشده، نمی بینند. اینجا برعکس است 16 سال به پایین نبینید اتفاقاً می بینند.
- مواردی بوده که درِ باغِ سبزی به من نشان دادند که هرچه می خواهید در اختیارتان است اما خوشبختانه من اینطور کار را بلد نیستم و در چنین کارهایی که هرچه می خواهند بدهند حاضر نمی شوم. چرا که می دانم این یعنی در پشتِ آن کار خبری است! با عدم ذکر نام می گویم پروژه های سنگین گفتند فلانی این کار را شروع کنیم این طور کارها پشت آن بخور بخور است. پروژه ای 120، 200 میلیارد و تعریف از ابتدا معلوم است عده ای منتظرند آن پشت، کاری کنند.
- من می ایستم سریال مقبول و سینمایی درست کار می کنم یا در نمایش خانگی با قصه ای می آیم که نیاز به این نباشد که 15 استار و بازیگر معروف بگذارم که هزینه اش بالا برود. و با هزینه استاندارد و منطقی کار را جلو ببریم و داستان داشته باشیم حتماً بیننده هم تماشاگرش می شود.
- من معتقدم سازمان سینمایی نباید از مسئولیتی که دارد فرار کند. این فرار مقداری کم لطفی است. تلویزیون خودش به عنوان یک رقیب است. اگر بخواهید این رقابت را از بین ببرید کار خوبی نیست.
- بگذاریم این رقابت وجود داشته باشد! نمایندگانی در شورای پروانه ساخت و نمایش قرار دهید که بسته های تشویقی تلویزیونی در اختیارشان قرار بگیرد تلاش بیشتری کنند این مسیر روز به روز زیباتر شود و هر روز کار خوب ببینیم. مردم کار خوب را از بد تشخیص می دهند.
- به کسانی پروانه بدهید که این کاره اند و هرکسی رسیده با شرایط ویژه ای و رفتید جلو و سال گذشته پروانه داده ایم. اکثراً ساخته نشده است. بنابراین ایجاد بیکاری برای بچه های ما می کند و سرمایه مشخص دارند و پول مشکوک ندارند.
- باید شرایط تنبیهی برای مجموعه ای که نیمه کاره رها می شود، لحاظ کنند؛ حداقل نیمی از کار را ساخته باشند و کار مجوز نمایش بگیرد.
انتهای پیام/
در ابتدای این مراسم، از جمال شورجه به عنوان هنرمندِ عضو انجمن قلم تجلیل شد.
جمال شورجه، کارگردان پیشکسوت سینما و تلویزیون، با تشکر از این تجلیل، گفت: خودم را شایسته این بزرگداشت نمی دانم، این تنها لطف شماست. سمت چپ بدنِ من از کار افتاده است، خواب دیدم که امام هشتم (ع) در این محفل بودند و دستی به سر من کشیدند و مرا به خیابان بردند.
وی افزود: خوشا به سعادت اهل قلم و اهل قلم زرین که تن استکبار را به لرزه درآورده است. بهتر بود یا یک اثر طبع شده نزد شما می آمدم، چند ماه دیگه دوره 5 جلدی موسی کلیم الله منتشر می شود.
در بخشی از این مراسم، سیداحمد میرعلایی، تهیه کننده و کارگردان با بیان این که از اولین فیلم های شورجه با او همکار بوده است، افزود: او نه در کار که در زندگی هم اثرگذار بودند، من فکر می کردم بعد از سکته مغزی، ارزش های شان کم رنگ شود اما از آن روز، اقشاری که ابراز علاقه می کردند و نگران شان بودند، نشان از اهمیت و توجه به ایشان می داد.
وی با بیان خاطره ای از سریال وعده دیدار گفت: یک یهودی ایرانی در لندن چنان شیفته جمال شورجه شد که کلید خانه اش را به ما داد تا بتوانیم، فیلمبرداری کنیم .
جمال شورجه، متولد 1333 خورشیدی در زنجان و فارغ التحصیل لیسانس کارگردانی از دانشکده سینما و تئاتر دانشگاه هنر تهران است. او هم زمان با شروع جنگ ایران و عراق، به جبهه رفت تا اتفاقات آنجا را مستند و ضبط کند.
این سینماگر، در حوزه دفاع مقدس و مقاومت، فیلم هایی همچون باشگاه سری ، خلبان ، شب دهم ، دایره سرخ ، عملیات کرکوک ، حماسه مجنون ، وعده دیدار ، یاس های پنهان و سی و سه روز را کارگردانی کرده است.
او افزون بر کارگردانی مجموعه های تلویزیونی شب چراغ ، پرونده های مجهول و پرده عشق ، همچنین در سریال های پرطرفداری، چون مردان آنجلس و یوسف پیامبر به عنوان مشاور کارگردان در کنار زنده یاد فرج الله سلحشور حضور داشته است. کارگردانی سریال بزرگِ حضرت موسی (ع) نیز به این کارگردان سینمای ایران واگذار شده است.
جمال شورجه که از اردیبهشت 98 دچار سکته و عارضه مغزی شده، همچنان در حال درمان است.
در این باره بیشتر بخوانید: قلم زرین به برگزیدگان اهدا شد
5757
کد خبر 1406569
به گزارش تابناک ؛ بیش از چهار ماه پس از شیوع کرونا سالن های سینما در ایران همچون برخی دیگر از کشور ها بازگشایی و تاکید شد در دوره تازه بازگشایی، نرخ ها نسبت به سال 1398 افزایش نمی یابد، اما در عمل وضعیت به گونه دیگری رقم خورد، به صورتی که قیمت بلیت سینما در برخی سانس ها تا هفت هزار تومان افزایش یافت. این در حالی است که وضعیت کرونا بحرانی تر شده و قاعدتاً عموم مردم از حضور در اماکن پرجمعیت پرهیز می کنند و فروش بیش از یک میلیارد و اندی برخی فیلم ها در دوران پس از بازگشایی سالن های سینما نیز قابل توجه است.
با این حال اگر از کنار فروش یک میلیارد و چند صد میلیونی پرفروش ترین فیلم گیشه در دوران پس از کرونا عبور کنیم و این رقم را در تعداد سالن ها و کلیت اقتصاد توزیع کنیم، درمی یابیم که وضعیت اصلاً رضایت بخش نیست. رصد خبرنگار تابناک از سانس های سینما نشان داد که پرفروش ترین فیلم کنونی در بسیاری از سانس ها کمتر از ده تماشاگر دارد که این رقم برای سالن دار به صرفه نیست و چه بسا هزینه های جاری اداره سالن سینما را نیز بازنگرداند. قاعدتاً با تشدید شیوع کرونا و توصیه های ایمنی، مردم بیش از پیش در رفتن به فضاهایی چون سالن های سینما احتیاط می کنند و می تواند فروش سینما بدتر از این شود.
سینمای ایران برای برون رفت از این بحران، اکنون نیز می تواند گام های اساسی بردارد که این گام ها می تواند فاصله گذاری در سالن های سینما به ازای هر 4 یا 5 صندلی یک تماشاگر، نیم بها کردن بلیت سینما در تمامی سانس ها به استثنای سانس های پنجشنبه و جمعه شب و ارائه تسهیلات باشد. این وضعیت شاید در ظاهر به ضرر دارندگان سالن های سینما در کوتاه مدت تمام شود اما به مرور تماشاگر را به سالن ها بازمی گرداند و هزینه های از دست رفته نیز برمی گردد.
بلیت سینما در ژاپن آخرین بار در سال 1993 افزایش قیمت یافت و به 1800 ین، معادل 16.5 دلار رسید و اکنون در سال 2019 به 1900 ین معادل 17.5 دلار رسیده است. در واقع قیمت بلیت سینما با مبنا قرار دادن دلار پس از 26 سال، 6 درصد افزایش یافته که این میزان اندک تورم پس از این دوره طولانی حتی میان کشور های توسعه یافته نیز اقدامی کم سابقه است. ژاپن به عنوان سومین اقتصاد دنیا پس از آمریکا و چین، از ظرفیت اقتصادی بالایی برخوردار است؛ اما در عین حال نه تنها قیمت بلیت سینما در این سطح نگه داشته شده، بلکه برای گروه های خاص نظیر بازنشستگان و دانشجویان نیز تخفیف 30 درصد در نظر گرفته شده تا با وجود توانایی مالی قابل توجه این گروه ها، زمینه بهره برداری عمومی از این ظرفیت ها فراهم باشد.
در مقابل سینمای ایران که جامعه هدفش بنیه مالی ضعیف تری نسبت به مردم ژاپن دارند، با طمع ورزی برخی در فضای سینما، سرنوشت متفاوتی از سینمای ژاپن یافته است. در سال 1372 مصادف با 1993، قیمت بلیت سینما در ایران 45 تومان بود که با توجه به قیمت دلار در آن ایام (180 تومان) معادل 25 سنت بود. در سال 1398، قیمت بلیت سینما در ایران 20000 تومان شد که با توجه به بهای دلار (13500 تومان) معادل 1.48 دلار است.
اگر تومان را مبنا قرار دهیم، قیمت بلیت سینما در 26 سال اخیر، حدود 4444 درصد افزایش یافته؛ اما اگر حتی تومان را مبنا قرار نداده و دلار را مبنا قرار دهیم، رشد قیمت بلیت سینما 592 درصد بوده که نشان می دهد این میزان رشد افسارگسیخته قیمت بلیت سینما، از عوامل اصلی ریزش آهسته و پیوسته مخاطبان سینما بوده است؛ ریزشی که هرچند در مقاطعی متوقف شده، دوباره در اوقاتی همچون سال گذشته تشدید شده است.
بلیت سینما در ژاپن آخرین بار در سال 1993 افزایش قیمت یافت و به 1800 ین، معادل 16.5 دلار رسید و اکنون در سال 2019 به 1900 ین معادل 17.5 دلار رسیده است. در واقع قیمت بلیت سینما با مبنا قرار دادن دلار پس از 26 سال، 6 درصد افزایش یافته که این میزان اندک تورم پس از این دوره طولانی حتی میان کشور های توسعه یافته نیز اقدامی کم سابقه است. ژاپن به عنوان سومین اقتصاد دنیا پس از آمریکا و چین، از ظرفیت اقتصادی بالایی برخوردار است؛ اما در عین حال نه تنها قیمت بلیت سینما در این سطح نگه داشته شده، بلکه برای گروه های خاص نظیر بازنشستگان و دانشجویان نیز تخفیف 30 درصد در نظر گرفته شده تا با وجود توانایی مالی قابل توجه این گروه ها، زمینه بهره برداری عمومی از این ظرفیت ها فراهم باشد.
در مقابل سینمای ایران که جامعه هدفش بنیه مالی ضعیف تری نسبت به مردم ژاپن دارند، با طمع ورزی برخی در فضای سینما، سرنوشت متفاوتی از سینمای ژاپن یافته است. در سال 1372 مصادف با 1993، قیمت بلیت سینما در ایران 45 تومان بود که با توجه به قیمت دلار در آن ایام (180 تومان) معادل 25 سنت بود. در سال 1398، قیمت بلیت سینما در ایران 20000 تومان شد که با توجه به بهای دلار (13500 تومان) معادل 1.48 دلار است.
اگر تومان را مبنا قرار دهیم، قیمت بلیت سینما در 26 سال اخیر، حدود 4444 درصد افزایش یافته؛ اما اگر حتی تومان را مبنا قرار نداده و دلار را مبنا قرار دهیم، رشد قیمت بلیت سینما 592 درصد بوده که نشان می دهد این میزان رشد افسارگسیخته قیمت بلیت سینما، از عوامل اصلی ریزش آهسته و پیوسته مخاطبان سینما بوده است؛ ریزشی که هرچند در مقاطعی متوقف شده، دوباره در اوقاتی همچون سال گذشته تشدید شده است.
داریوش ارجمند درباره جریان پول کثیف در سینما و نمایش خانگی به تسنیم گفت: تا وقتی در این مملکت دوغ و دوشاب، یکی اند همین وضع وجود دارد. به من بارها پیشنهاد داده اند سریال شبکه نمایش خانگی بازی کنم نپذیرفتم. چون کارها خوب نیست، کار خوب باشد می روم. یکی به من گفت شهرزاد به شما پیشنهاد می شد می رفتید گفتم نه. بنابراین من عقده ای در این سینما ندارم و آرزو ندارم مثلاً با شخص خاصی کار کنم و شخصیت خاصی را بازی کنم. به جز علی حاتمی با همه کارگردان ها کار کرده ام و بنابراین من عقده بازی ندارم.
وی افزود: من مسئول حراست از آبروی هنری ام هستم. ترجیح می دهم اینجا بنشینم همسر شهیدی کتاب همسر بزرگوارش را به من بدهد و اینها افتخار است تا اینکه بروم دو ساعت فیلمی که خدا بخیر کند را بازی کنم.
ارجمند در پاسخ به این سؤال که چطور می توان جلوی پول های کثیف در سینما و نمایش خانگی را گرفت، خاطرنشان کرد: قوه قضائیه؛ همان طوری که طبری و خیلی متهمین دیگر را دستگیر کرد و به پول های کثیف و مفاسد اقتصادی دیگری با قوت و قدرت رسیدگی می کند، می تواند جلوی پول های کثیف در سینما و نمایش خانگی را هم بگیرد.
وی درباره وضعیت تولیدات نمایشی در شبکه نمایش خانگی و این که این آثار چندان مطابقتی با ارزش های اسلامی ندارند، چنین توضیح داد: اگر وضعیت به همین منوال ادامه پیدا کند و شبکه نمایش خانگی از طریق سازمان سیمایی هدایت شود من چندان به آن امیدوار نیستم، مگر این که این مسئولیت این عرصه به صدا و سیما ارجاع داده شود، البته این امر کاملا قانونی است، چون اصولاً پخش سریال از طریق شبکه نمایش خانگی در حوزه اختیارات صدا و سیماست.
این تهیه کننده ادامه داد: اگر سازمان سینمایی اصرار دارد در این زمینه، خودشان صاحب نظر باشند باید تجدید نظر ویژه ای روی دادن مجوزها داشته باشند. اولین قدم نیز این است وقتی می خواهند مجوزی را به کاری دهند تا فیلمنامه کامل را دریافت نکرده اند، پروانه ساخت به اثری ندهند. این در حالیست که در عمل چنین اتفاقی رخ نمی دهد و بسیاری از تولیدات شبکه نمایش خانگی با یک طرح یا سیناپس اولیه مجوز ساخت دریافت می کنند!
تهیه کننده فیلم فرشتگان قصاب اضافه کرد: راهکار دیگری که به نظرم می رسد این است که سازمان سینمایی برای کارهایی که در حوزه شبکه نمایش خانگی ساخته می شود، ناظرهایی بگذارند که تا انتهای ساخت بر آن فیلم یا سریال مربوطه نظارت داشته باشند، اقدامی که در صدا و سیما دیده می شود. البته وجود ناظر حتما به معنای این نیست که فیلم یا سریال تولید شده به ارزش ها اسلامی وفادار خواهد بود، ولیکن به هر حال این روش قادر است جلوی بسیاری از معضلات را بگیرد.
قهرمانی در پاسخ به سوال پایانی مبنی بر این که چرا صداوسیما در هدایت گری جریانات دینی در عرصه هنرهای نمایشی موفق تر از سازمان سینمایی است؟ چنین پاسخ داد: نمی توان کتمان کرد که خطوط قرمزی که صدا و سیما به آن باور دارد کمتر مد نظر سازمان سینمایی است. برای مثال این مسئله را در حجاب بازیگران می توان مشاهده کرد، البته دغدغه تنها به حجاب مربوط نمی شود، بلکه در دیالوگ ها و محتوا نیز می شود تفاوت های آشکاری بین تولیدات سیما و سازمان سینمایی مشاهده کرد.
انتهای پیام
الوند در گفت وگو با خبرنگار هنرآنلاین درخصوص این جشنواره گفت: جشنواره فیلم کوتاه کشف استعداد در دو بخش برگزار می شود که در بخش فیلم کوتاه ما به تماشای فیلم های 5 تا 15 دقیقه می نشینیم و از میان آثار دست به انتخاب می زنیم و بخش کشف استعداد که اتودهای بازیگری است.
او در ادامه درباره تأثیر برگزاری این جشنواره توضیح داد: این جشنواره توسط بخش خصوصی برگزار می شود و هیچ وابستگی به نهاد یا سازمان دولتی ندارد. بیشتر از هر چیز برگزاری این جشنواره از این روست که سینما را مرده تلقی نکنیم چرا که شرایط حال حاضر شرایط خوبی نیست و ما این وظیفه را داریم که چراغ سینما را روشن نگه داریم و روحیه مردم را حفظ کنیم.
کارگردان "دست های آلوده" در پاسخ به این سؤال که آیا می توان کشف استعدادهای جوان در بازیگری را به منزله ورود چهره های جدید به عرصه بازیگری تلقی کرد یا خیر، بیان کرد: قرار نیست هر بازیگری که از راه می رسد، نقش اصلی را از آن خود کند. متأسفانه همه می خواهند به محض ورود نقش اصلی را بگیرند در حالی که این گونه نیست. از این جهت بله درهای سینما به روی بازیگران کم تجربه و جدید بسته است، اما برای نقش های دیگر این گونه نیست و شاهد هستیم که چهره های بسیاری به این عرصه معرفی شده اند که استعداد دارند و خوش درخشیده اند. بچه هایی که از آموزشگاه های هنری یا دانشکده ها خارج می شوند، باید در نقش های کوتاه ابتدا کسب تجربه کنند و بعد توقع نقش اصلی را داشته باشند. من در فیلم آخرم "آنجا همان ساعت" از یکی از شاگردانم دعوت کردم که همپای بازیگر اصلی نیز حضور داشته است و هشت بازیگر دیگر فیلم نیز از شاگردانم بودند که به سینما معرفی شدند.
الوند همچنین درباره عدم ریسک پذیری تهیه کنندگان برای ورود چهره های جدید گفت: برای نقش های فرعی پذیرش بازیگران جوان ریسک نیست، ریسک انتخاب بازیگر کم تجربه در نقش اصلی است. طبیعی است تهیه کننده و سرمایه گذار متکی به چهره های سرشناس باشند و این همیشه نه تنها در سینمای ایران بلکه در دنیا نیز اینگونه بوده است، اما بیشتر انتخاب ها نیز توسط کارگردانان انجام می شود. خوشبختانه سینمای ما از قید بازیگر سوپراستار و محبوب بیرون آمده و اتکای یک فیلم به قصه و ساختارش است و مردم در این سال ها این موضوع را دریافته اند و همین عامل نیز موجب شده که فیلم هایی با چند سوپراستار متعدد به دلیل نداشتن ساختار مناسب از فروش پایینی برخوردار شده اند.
کارگردان "پرتقال خونی" در ادامه درباره وضعیت اکران فیلم "آنجا همان ساعت" نیز اظهار کرد: پیش از بازگشایی سالن های سینمایی به اکران اینترنتی فکر کردم، اما از آنجایی که در اکران اینترنتی فیلم ها به سرعت قاچاق می شوند و تهیه کننده متحمل ضرر می شود از اکران آن منصرف شدم و منتظر هستم شرایط کمی بهتر شود و فیلم را در سینما اکران کنم.
او با اشاره به این که اکران اینترنتی می تواند در شرایط حال حاضر بسیار مفید باشد، گفت: اکران اینترنتی کمک خوبی به سینماست و دو فیلم "خروج" و" طلا" از فروش خوبی برخوردار بودند، اما از آنجایی که به سرعت فیلم های اکران آنلاین قاچاق می شوند و شبکه های ماهواره ای نیز فیلم ها را بلافاصله پخش می کنند و مردم نیز عادت به تماشای فیلم های نسخه قاچاق کرده اند فروش فیلم ها پایین آمد و ضرر این افت فروش شامل تهیه کننده می شود.
الوند در خاتمه درباره سایر فعالیت های خود عنوان کرد: فیلمنامه "رفتم که رفتم" را آماده تولید دارم که فعلاً دست نگه داشته ام تا فیلم قبلی اکران شود و از حاصل فروش آن بتوانم دست به ساخت فیلم جدید بزنم.
وی افزود: ساختن فیلم در حوزه اکشن کار بسیار سختی است و فیلمسازان ایرانی عادت کرده اند که آثارشان را در یک آپارتمان اجاره ای یا ویلای اجاره ای در شمال کشور بسازند و فضای فیلم ها از این 2 حالت خارج نمی شود. من اساساً تناسبی بین خودم و سینمای ایران نمی بینم. اگر توجه کرده باشید هر برگ از آن چند فیلم قبلی من حکمی دارد. برای مثال هیچکس نمی تواند چک را در کنار نقاب و نقاب را در کنار آشوب بگذارد.
این کارگردان سینما ادامه داد: فیلمسازان دیگر معمولاً یک سبک کاری دارند و اگر 300 فیلم هم بسازند، همان یک سبک را دنبال می کنند. ولی من ترجیح می دهم در ژانر های مختلف کار کنم و یاد بگیرم، چون هنوز هم خودم را دانشجوی سینما می دانم و علاقه مندم که چیز های جدید را تجربه کنم. نباید به سینما صرفاً به عنوان یک شغل نگاه کنیم بلکه باید دنیا ها و شرایط جدید را تجربه کنیم، چون عملاً هر فیلم یک زندگی است. برای مثال من یک دوره 2 ساله در فضای فیلم نقاب با مضمون خیانت و یک دوره 2 ساله در فضای فیلم چک با مضمون اجتماعی بودم، بعدش هم به سراغ آشوب رفتم که قصه ای تاریخی داشت. هر کدام از فیلم هایم با دیگری دنیای متفاوتی دارد.
راست گفتار بیان کرد: امیدوارم هرچه زودتر شرایط ساخت مسافر فراهم شود. این روز ها برای ساخت فیلم باید مجموعه ای از شرایط پیش بیاید، ولی مهم ترینش کندی کاری است که کرونا در پروسه فعالیت افراد ایجاد کرده است از سوی دیگر فیلمی مانند مسافر نیازمند پیش تولید طولانی است حتی خیلی از لوکیشن های آن باید ساخته شود. بخشی دیگر از ماجرا تورم وحشتناک و گران شدن همه چیز است که جریان تولید را غیرمنطقی می کند. در حال حاضر ساخت فیلمی مانند مسافر چیزی حدود 8 میلیارد تومان می طلبد و حداقل باید 30 میلیارد تومان بفروشد تا هزینه اولیه خود را برگرداند، اما در این شرایط کرونایی پرفروش ترین فیلم هایمان مخاطبان 40 هزارتایی را تجربه می کنند!
این کارگردان در پایان با اشاره به اینکه مشکلی برای تأمین سرمایه مسافر ندارد تأکید کرد: قبل از اینکه بخواهیم پروانه ساخت بگیریم باید مسایل مالی فیلم را رفع کنیم از همین رو به نظرم کسانی که بعد از پروانه ساخت به دنبال سرمایه گذار می گردند حرفه ای نیستند.
او افزود: از طرفی برای بیشتر از پنجاه درصد سالن اجازه بلیت فروشی نداریم همچنین تبلیغی برای این فیلم های هنری از سوی نهاد هایی که باید تبلیغ کنند صورت نمی گیرد در نتیجه راهی برای اکران باقی نمی ماند.
منتظریم شرایط به گونه ای شود تا بتوانیم فیلم های هنری را روانه سالن های سینما کنیم.
وی در همین راستا ادامه داد: شورای صنفی نمایش امروز جلسه ای را ترتیب خواهد داد که طی این جلسه آخرین نتایج چرخه اکران و همینطور انتخاب آثار سینمایی برای دور دوم اکران در سال 99 اعلام خواهند گردید.
بیشتر بخوانید: برای مشاهده آخرین اخبار از سینمای ایران اینجا کلیک کنید
دبیر شورای صنفی نمایش درباره احتمال تغییر در روند فعالیت های سینما پس از اوج گیری دوباره بیماری کرونا خاطرنشان کرد: همانطور که می دانیم براساس اطلاعیه ها کرونا بار دیگر درگیر موجی تازه شده است، امروز در جلسه شورای صنفی نمایش در قبال چگونگی ادامه فعالیت سینما ها و همین طور چگونگی روند اکران تصمیم گیری نهایی خواهد شد که به امید خدا نتیجه آن تا عصر امروز به صورت عمومی اعلام می گردد.
گفتنی است هفته گذشته شورای صنفی نمایش به تمام دفترهای پخش فیلم اعلام کرد که اگر متقاضی اکران فیلم خود هستند، تا روز شنبه 14 تیرماه فرصت دارند تا فیلم های خود را به شورا معرفی کنند.
انتهای پیام/
با توجه به اینکه عضو شواری پروانه ساخت سینمایی هستید و به تازگی بررسی روند صدور مجوز فیلمنامه ها برای تولید شروع شده در ابتدای امر کمی از اوضاع فیلمنامه هایی که برای تولید به شورا ارسال می شود و شما تا به حال مطالعه کردید، توضیح بدهید؟
دو دسته فیلمنامه به شورا ارسال می شود، یک سری فیلمنامه هایی که وصل به جریان اصلی هستند، آن جریانی که به میزان فروش و مخاطب سینما فکر می کند و سازندگان برای جلب توجه مخاطب بیشتر تلاش می کنند بنابراین بیشتر فیلمنامه های ارسالی، کمدی هستند، اکثر این فیلمنامه های کمدی فیلمنامه های بدی ندارند اما اکثرا شبیه به هم هستند، یک سری فیلمنامه هایی هم هستند که توسط نسل جوان نوشته می شود و قرار است توسط این گروه ساخته شود که مربوط به سینمای اجتماعی می شود یا بخشی که من نامش را سینمای اعتراضی می گذارم درکنار اینها یک سری فیلمنامه ها هم توسط کارگردان های مطرح نوشته می شود که در کنار این جوانان در مجموع مورد ارزیابی و بررسی قرار می گیرد.
با توجه به اینکه امسال را متفاوت تر از سال های گذشته آغاز کردیم و ویروس کرونا نظام زندگی آدم ها را تغییر داده، فیلمنامه ای با این مضمون نوشته و به شورا ارسال شده است؟
تا این لحظه که با شما صحبت می کنم به غیر از یک فیلمنامه درباره کرونا، فیلمنامه دیگری نخواندم. البته بگویم که 4 هفته بیشتر نیست شورای پروانه ساخت کارش را مجددا شروع کرده است، در سال جدید این هفته پنجم است که بررسی فیلمنامه ها را از سر گرفتیم.
صف طویل فیلم های در انتظار اکران از یک طرف، تورم و بالا رفتن هزینه تولید از طرف دیگر باعث به وجود آمدن یک پرسش شده و آن اینکه آیا میزان تولید در سینما نسبت به سال گذشته تغیری پیدا می کند؟ ممکن است صدور پروانه ساخت کمتر باشد؟
امسال نزدیک به دو ماه و نیم پروانه ساخت صادر نکردیم. اسفند هم که به طور کامل تعطیل بود. من آخرین باری که در جلسه صدور مجوز پروانه ساخت شرکت کردم، بهمن ماه بود حتی دوران جشنواره هم شورای پروانه ساخت، پروانه ای صادر نکرد بنابراین نسبتا امسال پروانه ساخت زیادی صادر نشده است. بیشتر متعلق به 98 است. مگر آمارهای بعدی بالاتر برود.
سیاست خاصی برای صدور امسال در نظر گرفته شده است؟
شورا سیاست خاصی که نوشته شده باشد، ندارد. اما سلیقه اعضای شورا و مدیریت شورا در تصمیم گیری موثر است. این سلیقه و مدیریت هم متاثر از فضای سیاسی و اجتماعی است. متر این فضای سیاسی و اجتماعی را هم باید در برخورد سایت ها و روزنامه های مخالف دولت و ارشاد دید. این سایت ها و روزنامه ها می دانند با انتقاد تندشان روی عملکردها تاثیر بگذارند. البته این انتقادهای تند هم ریشه در حال و هوای همان فضای سیاسی و اجتماعی دارد که امکان این تندروی را ایجاد کرده است.
این حال و هوای سیاسی و اجتماعی که به آن اشاره می کنید شما را سخت گیرتر نکرده است؟
خوشبختانه مدیریت شورا تا به حال سعی کرده تعادل را در شورا حفظ کند و نگذارد جوان هایی که فیلمنامه اجتماعی نوشتند، آسیب ببینند.
اما بعضی فیلمسازان جوان در این باره نگرانی هایی داشتند و این نگرانی خود را با رسانه ها هم مطرح کردند که فیلمنامه های شان در شورای پروانه ساخت رد شده است؟
دفاع من از تعادل معنی اش این نیست که همه فیلمنامه ها تصویب شدند و فیلمنامه ای رد نشده است. اما می توانم با قاطعیت عنوان کنم، فیلمنامه های تصویب شده جوان ها بیشتر از رد شده هاست. این نکته را باید بگویم که من و دیگر دوستانم در شورای مرکزی کانون کارگردان ها که من نماینده آنها هستم، موافق چنین شورایی نیستیم. شاید وجود این شورا در دهه 60 و اوایل دهه 70 ضرورت داشت و تغییراتی که دولت اصلاحات در این شورا انجام داد گرچه شورا را ساده تر کرد و تصویب جداگانه فیلمنامه را برداشت ولی شورا را نگه داشت. معتقدم همان موقع برای تعطیلی این شورا زمان مناسبی بود. با اینکه نمی شود زمان را به عقب برگرداند ولی همه تناقض ها از این نگه داشتن زمان به وجود می آید. لازم است عنوان کنم، نظر نماینده محترم تهیه کنندگان هم با نظر کارگردان ها همسو است. به هر حال حالا که این شورا هست، حرف حذف آن هم در بین نیست. اما به عنوان عضوی از شورا عنوان می کنم جوان ها نگران نباشند، اعضای شورا در هماهنگی با مدیریت دوست دارند این تعادل حفظ شود. من اگر تاکید می کنم روی جوان ها منظورم این نیست که روی فیلمنامه های دیگران سخت گیری می شود. این تعادل در کلیت حاکم است حتی فیلمنامه ای جریان اصلی نیز با سخت گیری مواجه نمی شود.
جریان اصلی که شما از آن صحبت می کنید به نظر من ترکیب ناهمگونی از فیلم های ضعیف و نازل و فیلم های خوب و باکیفیت است. این فیلم های ضعیف و نازل باعث شده این جریان مورد انتقاد قرار بگیرد. موافقید؟
بسیار درست گفتید ولی همه جای دنیا سینمای جریان اصلی آنها ترکیبی از فیلم های ضعیف و فیلم های خوب و تماشایی است. ما در طول تاریخ تولید فیلم در ایران همیشه از زاویه یک تماشاچی سخت گیر و روشنفکر به جریان اصلی نگاه کردیم. بعد از انقلاب مدیران هم کنار جریان روشنفکری قرار گرفتند و جریان اصلی متهم اصلی سینما شد. ما باید سینمای عامه پسند ایران را به عنوان جریان اصلی به رسمیت بشناسیم و به رشد این سینما کمک کنیم. تجربه تاریخی این سال ها نشان داد که مدیران سینمای ایران با تفکرات مختلف سیاسی در مقابل این جریان خلع سلاح شدند و نتوانستند اقتصاد سینمای ایران را نادیده بگیرند. باید بپذیریم که محصولات سینمایی هر کشوری ترکیبی از فیلم های مختلف است. البته ما می توانیم با حمایت از جریان اصلی کاری کنیم که سینمای عامه پسند از نظر ساخت به یک استاندارد معقولی برسد و کم کم آثار ضعیف کم شود. ما در سال های گذشته جلوی رشد طبیعی این جریان را گرفتیم و جریان اصلی رشد غیرطبیعی کرد. حالا بگذاریم این سینما به شکل طبیعی نفس بکشد، من یک بار به خانه سینما پیشنهاد دادم، جایزه ای در نظر بگیرد و به بهترین فیلم سینمای عامه پسند که توانسته فروش بالا به دست بیاورد و از کیفیت مناسبی هم برخوردار است، تعلق بگیرد. در این سال ها فیلم های زیادی تولید شده که هم کیفیت خوبی داشته و هم به فروش خوبی دست پیدا کردند مثل همین فیلم شنای پروانه که هم کیفیت خوبی دارد و مخاطب خود را راضی می کند. بنابراین جنس این فیلم ها باید شناسایی و سازندگان آن تشویق شوند. به نظر من از واژه ابتذال درباره کیفیت فیلم ها هم کمتر استفاده کنیم و تلاش کنیم به رشد سینمای عامه پسند. این نظر من است.
بحثی که در هفته های اخیر باعث جنجال های زیادی بوده، انتقال صدور مجوزها و اختیار شبکه نمایش خانگی از سازمان سینمایی به صدا و سیماست. آیا تصمیم بر توقف صدور پروانه ساخت سریال های شبکه نمایش خانگی کمی شتاب زده صورت نگرفته است؟
این تصمیم از دل اختلافات موجود بیرون آمده، اختلافاتی که به نظر من هنوز به سرانجام دقیق و روشنی نرسیده است. البته اگر هم تصمیم انتقال صدور مجوزها قطعی شده باشد، من فکر می کنم تلویزیون هنوز تعریف مناسبی برای شبکه نمایش خانگی ندارد. سریال های شبکه نمایش خانگی از دل شهر جدید بیرون آمدند، شهر به لحاظ تغییر ارزش ها، سبک زندگی و عقب نشینی سنت، تغییر کرده است. به نظر من شهری که حالا سبک زندگی شهری شده، رشد بیشتری پیدا کرده. جمعیت بیشتری این سبک زندگی را انتخاب کردند و جوان ها هم عامل اصلی این رشد بودند که پدر و مادرهای شان را دنبال خود کشیدند. با اینکه در حال حاضر دو سبک زندگی در شهر زندگی می کنند و به یک تعامل می رسند. اما در شکل ظاهری، آن شهر تغییر کرده نمود بیشتری دارد. شهری که الان اصلا در تلویزیون قابل نمایش نیست.
جناب جیرانی با توجه به اینکه زمینه فعالیت تان هم سینما و هم تلویزیون است و با این مقوله آشنایی کامل دارید، آیا صلاح است نظارت بر شبکه خانگی به صداو سیما سپرده شود؟
در حال حاضر شبکه نمایش خانگی توانسته مخاطب بسیار زیادی به دست آورد و این وسط طیف شهری شده مخاطب این سریال ها هستند به نظر من مخاطبی که قبلا ماهواره نگاه می کرد حالا ترجیح می دهدسریال ایرانی را که ساخت بهتری دارد، نگاه کند به این نکته توجه کنید که شبکه نمایش خانگی اشتغال ایجاد کرده و دارد برای خودش کارگردان و بازیگر می سازد و اگر بگذاریم به رشد طبیعی ادامه دهد، خودش ساختار تولیدش را اصلاح می کند. یادمان باشد که شرایط تغییر کرده و با مناسبات گذشته نمی توان سریال تولید کرد.
یک تفکری بر تولیدات شبکه نمایش خانگی حاکم است که انگار این سریال ها از طریق سرمایه های مشکوک ساخته می شوند. نظر شما چیست؟
موضوع پول های کثیف هم موضوع قابل بررسی است که باید مصداقی با آن برخورد کرد و از تعمیم آن به کلیت نمایش خانگی اجتناب کرد ولی بحث من این است تفکری که قرار است به جای وزارت ارشاد، صدور مجوزها را در اختیار بگیرد باید با درک واقعیت ها عمل کند و شبکه نمایش خانگی را که از دل شرایط جدید و شهر تغییرکرده بیرون آمده، نمی شود با تفکر دهه 60 اداره کرد.
حرف شما کاملا متین ولی برای مدیریت تلویزیون آنچه در شهر هست، مهم نیست آنچه باید باشد، مهم است. تلویزیون دنبال تزریق الگو به مخاطب است .
بله درست می گویید، تلویزیون در حالت عادی فقط به رضایت یک طیف از تماشاگر می اندیشد ولی وقتی بخواهد با طیف بیشتری ارتباط برقرار کند به خصوص در انتخابات از آنچه باید باشد، عدول می کند و به آنچه هست هم توجه می کند.
ولی به این نکته توجه کنید که مواردی نظیر انتخابات بسیار استثنایی هستند .
وقتی قرار است ما شبکه نمایش خانگی را اداره کنیم و جذب طبقه متوسط مهم می شود، داستان فرق می کند.
همین چند وقت پیش مقاله ای خواندم که در آن نوشته شده بود، تلویزیون در مضمون سریال هایش از سال 84 به این طرف، طبقه متوسط را به عنوان قهرمان از داستان سریال ها خارج کرد .
به نکته درستی اشاره کردید. نظرم این است که اساسا انتخابات 84 با تحقیر طبقه متوسط شروع شد.
به تعبیر دیگر گرایش تلویزیون به سمت طبقه پایین در داستان های سریال ها هم از همین تاریخ شروع می شود. درست است؟
بله. ولی قبل از این تاریخ عطاران در سریال خانه به دوش طبقه پایین را محور سریال قرار داد که پرداختن به این طبقه در اینجا دستوری نبود و به همین دلیل این طبقه در این سریال هویت لازم را داشت و درست بود. بعدها و به مرور این طبقه در سریال ها با شوخی همراه شد.
حالا با این نگاهی که مدیریت تلویزیون دارد و به دنبال سبک زندگی ایرانی و سنتی در طبقه پایین و فرودست می گردد و اصلا تعریفش از سبک زندگی سنتی و ایرانی قابل بحث است، این مدیریت در حالی قرار است مسوولیت مجوز و نظارت بر شبکه نمایش خانگی را به عهده بگیرد. به نظر شما با داستان های شبکه نمایش خانگی که رویکردش طبقه نیمه مرفه است چگونه کنار می آید؟
اقتصاد می تواند باعث تغییر نگاه به موضوع شود و همین اقتصاد می تواند قصه ها را طوری تغییر دهد که آمد و رفت آن طبقه نیمه مرفه یا مرفه را به داستان ها به عنوان قهرمان های قصه توجیه کند یا توجیه شود که پیدا کند. مهم این است که ما با چه نگاهی قرار است شبکه نمایش خانگی را اداره کنیم؟ می خواهیم با حذف شروع کنیم یا اصلاح؟ اگر دنبال اصلاح و رشد شبکه نمایش خانگی و حفظ تماشاگرش باشیم و پارامتر زمان را هم مد نظر قرار دهیم و بدانیم در چه تاریخی و شرایطی زندگی می کنیم و مطالبات طیف های مختلف را در نظر بگیریم، مشکلی پیش نمی آید. مشکل زمانی پیش می آید که ما قائل به تفکرات و سلیقه های مختلف داخل جامعه نباشیم و برای یک سلیقه و یک تفکر سریال بسازیم. باید تنوع فکری داخل جامعه را به رسمیت بشناسیم و هم پشت دوربین و هم جلوی دوربین این تنوع فکری حضور پیدا کند. در دوره آقای لاریجانی و اوایل دوره آقای ضرغامی این تنوع فکری بود حالا نه به شکل جامع وکامل ولی بود.
بسیاری از مجموعه های خوب و پرمخاطب تلویزیون هم از دل این تفکر بیرون آمدند و محصول ریاست این افراد است .
بله ولی بعدها مدیریت نگران شد و سعی کرد تفکر واحدی را در ساخت سریال ها دنبال کند که همین جهت فکری به کیفیت سریال ها لطمه زد و باعث شد، تماشاگر طبقه متوسط سریال های تلویزیونی را نبیند و از همین نقطه بود که فکر ساخت سریال خارج از تلویزیون شکل گرفت.
241241
کد خبر 1406712
آذری جهرمی درباره جزئیات این سایت در صفحه اینستاگرام خود نوشته است: بیایید هنر هنرمندان سینما و تلویزیون ایران را که در سطح جهان زبانزد است، به گوش همه برسانیم. در سامانه هدیه های وزارت ارتباطات (پس از هدایای خبرنگاران، معلمین و ...) نوبت به طرح انتخاب هر ایرانی، یک تلویزیون اینترنتی رسیده است. اگر اشتراک اینترنت ثابت دارید، یک ماه اشتراک تلویزیون های اینترنتی را به صورت رایگان دریافت کنید همراه با ترافیک رایگان ! کافی است به IcTGifts.ir مراجعه بفرمائید .
همان زمان بود که راه دانا مصاحبه ای با حجت الاسلام پژمانفر منتخب مردم مشهد در مجلس شورای اسلامی داشت و به بررسی این موضوع پرداخت. او در این مصاحبه اظهار داشت: این مداخلات در حالی است که امروز وزارت ارتباطات در انجام وظایف حداقلی خود نیز کوتاهی می کند. به طور مثال بهتر است که به جای این گونه اقدامات سعی کنند تا برای روستاها یک ارتباط تلفنی پایدار چه از طریق تلفن ثابت و چه از طریق تلفن همراه برقرارکنند، اما امروز این وظیفه روی زمین مانده است و وزارتخانه و وزیر تمام تلاش خود را می کند تا در جامعه با یک رفتار پوپولیستی خودش را در یک شأن بالاتر از یک وزیر نشان دهد .
در نهایت در اول تیرماه بود که این اقدام سینمایی آقای وزیر جوان به جلسه علنی مجلس شورای اسلامی رسید، در همان جلسه بود که محمد حسن آصفری نماینده اراک گفت: خردادماه امسال طرحی تحت عنوان "هر ایرانی یک تلویزیون اینترنتی" از سوی وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات مطرح شد، این در حالی است که بر اساس قانون اساسی نظارت بر عملکرد رسانه های فراگیر برعهده سازمان صدا و سیما است و وزارت ارتباطات وظیفه تعیین مقررات در این حوزه را ندارد .
ابتکار فناورانه یا شوی رقابتی؟!
البته بسیاری در همان زمان حتی به این شعار انتخاب شده از سوی وزارت ارتباطات تاخته و آن را به نوعی به معنای اعلام جنگ با صدا و سیما دانستند؛ مشرق در گزارشی نوشت؛ تبلیغاتی که به عنوان پیوست رسانه ای مراسم مذکور در رسانه های جریان فکری خاص شد و تیترهایی مانند "شکستن انحصار"، "رقابت با صداوسیما" و... به عنوان تیتر یک این رسانه ها انتخاب شد، خود گواه دیگر بر هدفمند بودن انتخاب شعار هر ایرانی یک تلویزیون اینترنتی بود به نوعی که با ایجاد چالش و دوقطبی میان سازمان صداوسیما و رسانه های صوت و تصویر در فضای مجازی، خود را حامی این رسانه ها نشان داد .
اما موضوع به اینجا ختم نشد، بلکه بسیاری از حقوقدان ها نیز این اقدام به اصطلاح فرهنگی وزارت ارتباطات را خلاف قانون دانستند. مریم مهاجری دکترای حقوق عمومی و پژوهشگر در زمینه مسائل حقوق رسانه به فارس گفته است: وزیر محترم ارتباطات، چندی پیش قول یک هدیه را به مردم ایران داد، هدیه ای که رنگ و بوی سینمایی و تلویزیونی داشت. این قول حالا محقق شده و در سامانه هدیه های وزارت ارتباطات طرح انتخاب هر ایرانی، یک تلویزیون اینترنتی به مرحله اجرا رسیده است. این سامانه با همکاری سازمان فناوری اطلاعات ایران، مرکز ملی فضای مجازی و سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی راه اندازی شده است. این در حالی است که طبق اصول قانون اساسی، نظرات تفسیری شورای نگهبان و قوانین و مقررات موجود، راه اندازی تلویزیون اینترنتی توسط وزارت ارتباطات غیرقانونی و ممنوع است و به زعم اینجانب، نه تنها وزارت مربوطه چنین حقی را نداشته است؛ بلکه این امر طبق اصول (75) و (44)مصرح قانون اساسی و نظرات تفسیری شورای نگهبان در حوزه اختیارات نهاد صدا و سیما است.
در نهایت این شرایط مورد اعتراض رئیس سازمان بازرسی کل کشور نیز قرار گرفت، به طوری که حجت الاسلام درویشیان ، در نشست هم اندیشی با جمعی از مدیران معاونت سیمای رسانه ملی موضوع تلویزیون اینترنتی را بر خلاف قانون دانست و تأکید کرد: برخی به دنبال نقض حاکمیت اصل 175 قانون اساسی هستند که بنده به بخش مربوطه تأکید کردم به عنوان بازرسی ویژه پیگیری شود؛ طبق قانون اساسی هر نوع تلویزیون باید تحت پوشش صداوسیما باشد.
اپراتورها فیلمساز می شوند!
حالا در حالی که هنوز تکلیف "شبکه نمایش خانگی" در کشمش های صدا و سیما و وزارت ارشاد مشخص نشده و آثار اقدامات قبلی وزارت ارتباطات همچنان پابرجاست، خبری جدید مبنی بر سرمایه گذاری و ورود اپراتورها به این حوزه منتشر شده است.
در این خبر آمده: سه اپراتور تلفن همراه قرار است سرمایه گذاری روی سریال های شبکه خانگی را آغاز کنند؛ اولین اپراتور ایرانسل است که قصد دارد با همراهی رامبد جوان یک سریال شبکه خانگی تولید کند. پیش از این اعلام شده بود این سریال با حضور پنج خواننده تولید می شود. فعالیت ایرانسل اما محدود به سریال سازی نیست و این اپراتور قصد دارد فعالیت سامانه VOD اش به نام لنز را با ساخت سریال گسترده تر کند.
دومین اپراتور همراه اول است که چند سالی است در این حوزه فعال است و مدتی است در یک سامانه وی او دی شریک شده و برای سرمایه گذاری روی فصل دوم یکی از سریال های پر سر و صدای سال گذشته به توافق رسیده است. این سریال توسط یکی از کارگردانان و بازیگران شناخته شده جلوی دوربین می رود؛ رایتل دیگر اپراتوری است که وارد تولید سریال شده؛ این اپراتور بعد از تولید یک تاک شو با اشکان خطیبی، حالا پیش تولید سریالش را به کارگردانی ابراهیم ابراهیمیان و تهیه کنندگی جواد نوروزبیگی آغاز کرده است .
هر رسانه، یک صندوق رأی؟!
با انتشار این خبر می توان گفت که به طور رسمی وزارت ارتباطات قصد دارد تا پیش از پرداختن به موضوعات اصلی و دغدغه های اصلی مردم در حوزه ارتباطات و فناوری اطلاعات، به ویژه نیازهای روستاییان در حوزه ارتباطات تلفنی و اینترنتی، نقش تولیدکننده محتوا را ایفا کند!
برخی نیز این احتمال را می دهند که این اقدامات بیش از اینکه اهداف فرهنگی داشته باشد، حال و هوای سیاسی و انتخاباتی داشته باشد، سال دیگر موعد انتخابات ریاست جمهوری است و هر رسانه می تواند قدمی مثبت در جهت جلب آراء مورد نظر برخی ها باشد.
انتهای پیام/
در همین راستا، نصر الشمری معاون دبیرکل جنبش نجباء به اهانت های اخیر روزنامه سعودی الشرق الاوسط به آیت الله سیستانی واکنش نشان داد. وی با انتشار یک پُست توئیتری با تاکید بر اینکه مواضع ضد شیعی آل سعود و دیگر مزدوران آمریکا و تل آویو پدیده عجیبی نیست، نوشت: سعودی ها همان کسانی هستند که خون پاک مسلمانان را به ناحق ریخته اند.
نصر الشمری افزوده است:، اما توهین و تعرض آن ها به مرجعیت دلیل واضحی بر احساس تلخ شکست در برابر اقدامات حکیمانه و مستحکم مرجعیت دینی است که همه دسیسه های تکفیری آن ها را به شکست کشاند. علی الاسدی رئیس شورای سیاسی جنبش مقاومت اسلامی نجباء عراق هم ضمن درخواست محاکمه این روزنامه و ممنوع الفعالیت کردن دفتر نمایندگی آن در عراق، خاطرنشان کرده است: این فتوا رویا های تکفیری ها و حامیان آمریکایی و صهیونیستی آن را ناکام گذاشت و خاک و ناموس عراق را حفظ کرد.
در همین ارتباط، نهله الهبابی عضو ائتلاف دولت قانون و نماینده سابق پارلمان عراق در گفت وگویی به این مسئله واکنش نشان داد که مشروح آن از نظر می گذرد؛
همانطور که می دانید روزنامه سعودی الشرق الاوسط اخیراً با انتشار کاریکاتوری موهن به آیت الله سیستانی مرجعیت عالیقدر عراق اهانت کرده است. به نظر شما چه عامل یا عواملی موجب شده است تا سعودی ها چنین اهانتی را به مرجعیت شیعیان عراق نسبت دهند؟
واقعیت این است که اهانت روزنامه سعودی به آیت الله سیستانی در واقع اهانت به تمامی شیعیان است و ما این مسأله را به شدت محکوم می کنیم. رسانه های سعودی همواره در مناسبت های گوناگون چنین سیاست های هتاکانه ای را در پیش گرفته اند و این اولین باری نیست که چنین اتفاقی رخ می دهد. هدف اصلی و اساسی سعودی ها از چنین اهانت هایی ضربه زدن به شیعیان است، زیرا مقامات سعودی به خوبی می دانند که دشمن اصلی آن ها در عراق و منطقه شیعیان هستند.
عربستان سعودی ثابت کرده است که هیچگاه ایفاگر نقش مثبت و سازنده در عراق نبوده است. سلسله مداخلات سعودی ها در امور داخلی عراق همچون انتخاب نخست وزیر از جمله این موارد محسوب می شود. سعودی ها همواره در مسیر صلح و ثبات عراق کارشکنی کرده اند.
عربستان سعودی در حالی به آیت الله سیستانی اهانت کرده است که وی سوپاپ اطمینان در عراق محسوب می شود. اگر آیت الله سیستانی و فتوای جهاد کفایی وی نبود، امروز ما دیگر کشوری تحت عنوان عراق نداشتیم. خدمات آیت الله سیستانی به عراق تنها به شیعیان محدود نمی شود بلکه تمامی اقشار عراق را در بر می گیرد و به همین دلیل، تمامی اقشار عراق به آیت الله سیستانی تعلق خاطر دارند.
شما به یاد دارید زمانی که آیت الله سیستانی فتوای جهاد کفایی را صادر کرد، این فتوا در وهله نخست برای دفاع از مناطق سُنی نشین بود و نه مناطق شیعی. این درحالی است که عربستان سعودی عوامل انتحاری خود را برای قتل اهل تسنن به مناطق سنی نشین اعزام کرد.
به نظر شما واکنش مناسب و قاطعانه به این اقدام رسانه سعودی چیست؟ آیا لازم است که دولت عراق دفتر نمایندگی روزنامه الشرق الاوسط در کشور خود را بسته و فعالیت های آن را در پی اهانت به مرجعیت عالیقدر عراق، ممنوع کند؟
تمامی اقدامات قانونی علیه روزنامه سعودی الشرق الاوسط باید اتخاذ شود. تمامی طرف های ذی ربط از جمله وزارت ارشاد و وزارت خارجه می بایست در اقدامی فوری در وهله اول نسبت به بستن دفتر نمایندگی الشرق الاوسط در عراق اقدام کنند. در عین حال، وزارت خارجه نیز باید ضمن احضار سفیر عربستان سعودی در بغداد، یادداشت نامه اعتراضی عراق نسبت به اهانت روزنامه سعودی را رسماً به سفیر ریاض ابلاغ نماید.
این اولین باری نیست که عربستان سعودی علیه عراق اقدام می کند؛ سعودی ها پیشتر بار ها برای ایجاد جنگ طایفه ای در عراق اقدام کرده اند. اکنون زمان آن فرا رسیده است که موضع قاطعانه ای در برابر عربستان سعودی اتخاذ شود تا بدین ترتیب، نقش فتنه گرایانه آن برای همگان آشکار گردد. ما معتقد هستیم که دولت مرکزی بغداد باید در روابط و مناسبات خود با عربستان سعودی تجدید نظر کند.
این یک واقعیت است که عربستان سعودی تاکنون هیچ خدماتی به مردم عراق ارائه نکرده است؛ نه در حوزه اقتصادی، نه در حوزه امنیتی و نه در حوزه سیاسی عربستان سعودی کوچک ترین خدمتی به مردم عراق نکرده است.
رسانه های سعودی با اوامری که از دربار سعودی دریافت می کنند، هر از چند گاهی اهانت هایی را به شخصیت های مقاومتی و نیز علمای عراقی نسبت می دهند؛ این بار نیز آن ها مرجعیت عراق را نشانه رفتند. به نظر شما آیا چنین خط مشی ای می تواند جایگاه مرجعیت در نزد مردم عراق را خدشه دار کند؟
قطع به یقین اهانت های رسانه سعودی علیه آیت الله سیستانی توسط مردم عراق محکوم است. امروز مردم عراق بسیار عصبانی و خشمگین هستند. من به شما قول می دهم که عصبانیت اقشار غیر شیعی از اهانت عربستان سعودی به آیت الله سیستانی به مراتب بیشتر از عصبانیت و خشم اقشار شیعی است.
علت هم آن است که آیت الله سیستانی متعلق به تمامی اقشار عراق است و همگان وی را دوست دارند و از او تبعیت می کنند. آیت الله سیستانی برای عراقی ها یک نماد است. همه اقشار عراق برای وی احترام قائل هستند. وی سوپاپ اطمینان برای عراق است و مردم عراق تحت هیچ شرایطی نمی پذیرند که کسی به مرجعیت عراق توهین و اهانت کند.
منبع: مهر
انتهای پیام/ 341
این استاد دانشگاه ادامه داد: رسانه در ایجاد جریان و جا انداختن یک روند نقش اساسی است. حتی اگر این رسانه ها را به دو بخش سنتی و نوین تقسیم کنیم، در عمل این نقش و جایگاه هیچ فرقی نمی کند. نظریه ای مثل دروازه بانی خبر و گزارش که سال هاست قدمت داشته است، امروز دیگر جایی برای مطرح شدن ندارد. خصوصیاتی که رسانه های جدید دارند و آن را تحمیل می کنند، خصوصیاتی است که نشأت گرفته از فضای دوم یا همان فضای مجازی است. معمولا می گویند فضای واقعی یا مجازی، اما واقعا فضای مجازی وجود ندارد و همه واقعیت است.
محبوب فر افزود: اگر بخواهیم موضوع سواد رسانه ای را بررسی کنیم به نظرم باید در دو جمعیت این موضوع را بررسی کنیم. یکی جمعیتی است که خودش در کار رسانه است و مدل شناختی دارد و از طرفی جمعیتی که خودش اصحاب رسانه است حالا مدیران مسئول و صاحبان نشر، خبرنگاران و روزنامه نگاران و کلیه افرادی که در کار رسانه هستند. جمعیت دیگری که ما باید در این خصوص مورد مطالعه قرار بدهیم جمعیت انسانی هستند که صرفا خواننده و ببینند رسانه هستند من اگر بخواهم به طور دقیق به این سوال جواب بدهم باید بگویم که سواد رسانه ای متولی دارد و متولی آن وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است و از طرف دیگر انجمن صنفی روزنامه نگاران مطبوعات و رسانه های مکتوب آموزرش سواد رسانه ای را بر عهده دارند. در واقع این نهاد ها باید پیش قراول و متولی باشند .
وی با اشاره به اینکه دسته دومی هم باید در بستر آموزش سواد رسانه ای قرار بگیرند اظهار داشت :در خصوص جمعیت دوم که صرفا خواننده و ببیننده و شنونده رسانه هستند در خصوص سواد رسانه ای در کشورمان مخصوصا افرادی که صرفا مخاطب رسانه ها هستند در رتبه پایین تر نسبت به استاندارد های جهانی قرار دارند من این موضوع را ناشی از کم کاری و حضور کم رنگ و غیر موثر نهاد های متولی آموزش سواد رسانه ای می دانم و هم خود رسانه ها اعم از مطبوعات و خبرگزاری در این خصوص فعالیت دارند به نظرم کم کاری می کنند .
این پژوهشگر مسایل اجتماعی در ادامه با اشاره به گستردگی فضای مجازی استفاده اقشار گوناگون از فضای مجازی چه کار کنیم سواد رسانه ای آحاد مردم بالاتر برود تا کمترین آسیب را از اخبار و محتوای جعلی تولید شده در فضای مجازی ببینند گفت ::انجام وظایف فرهنگی نیاز به یک همه گیری اجتماعی دارد مخصوصا در مقوله آموزش و فرهنگ باید در کنار دولت به سمن ها و تشکل های مردم نهاد بها داده شود . این اصل که آدم ها از گروه های همسان و هم سن تاثیر پذیری بیشتری دارند به ویژه در بحث فضای مجازی و محتوای تولید شده در آن ملموس است.
وی ادامه داد: امروز فضای مجازی رقیب فضای واقعی و حقیقی رسانه ای در کشورمان محسوب میشود .اینکه ما ادعا کنیم که گردش کار اطلاعات در فضای مجازی غیر واقعی است به نظرم ظلم به فضای مجازی محسوب میشود و در واقع دامن زدن به فضای سانسور است .
این استاد دانشگاه خاطر نشان کرد :مدیریت کردن تولید محتوا بخشی از کار است ولی همه کار نیست در این بستر بی نهایت مطلب خوب تولید میشود که بار آموزشی دارد و هم زرد خبر و شایعه حالا متولیان فرهنگی باید کاری کنند که از بین این دو غذای تولید شده غذایی را در اختیار مخاطب قرار بدهیم که هم جذابیت داشته باشد و هم اشتها بر انگیز باشد چون در خصوص محتوای تولید شده در فضای مجازی با بی نهایت محتوا روبه رو هستیم که اتفاقا رنگ و لعاب خوبی هم دارند ولی گاهی به معنای اصلی کلمه مضر و به درد نخور هستند .
اما کلا اگر ما قصد داشته باشیم روی موضوع سواد رسانه ای بهتر اندیشه کنیم ما باید همزمان به بررسی و مطالعه فضای مجازی و فضای حقیقی رسانه ای در جامعه توجه داشته باشیم .
عضو انجمن جامعه شناسانان ایران گفت :امروز در دنیایی زندگی میکنیم که خواه ناخواه در شرایط اشباع رسانه ای قرار دارد، فضای پیرامون ما سرشار از اطلاعات است و وقتی به عنوان مثال تلفن همراه یک نفر به صدا درمیآید این اطلاعات موجود در فضا است که پل ارتباط او با تماس گیرنده شده است، یا زمانی که یک مودم میتواند افراد را به جهان بیانتهای اینترنت بکشاند، نشانه ای دیگر است ازهمین شرایط حاکمیت اشباع رسانه ای بر جهان و یا حالا که میلیون ها روزنامه و مجله و کتاب و خبرگزاری و شبکه تلویزیونی بر زمین و زمان میبارد همه نیاز دارند به اینکه در برابر چنین فضایی، چتری برسر بگیرند و یک رژیم مصرف اتخاذ کنند، همه نیاز دارند به اینکه در انتخاب هایشان بیشتر دقت کنند، درست مثل اینکه حالا مردم در مورد تغذیه خودشان عمل میکنند.
محبوب فر افزود:چون مردم اکنون باسوادتر شده اند؛ مراقب هستند که در غذایی که مصرف میکنند چقدر کلسترول، ویتامین و یا مواد دیگر باید باشد، در فضای رسانه ای هم باید دانست چه مقدار باید در معرض رسانه های مختلف اعم از دیداری، شنیداری و نوشتاری بود و چه چیزهایی را از آن ها برداشت.
این استاد دانشگاه تصریح کرد:عرصه آموزش رسانه ای و سواد رسانه ای تولید ادبیات کرد تا در گام اول مشخص شود دامنه و چارچوب بحث سواد رسانه ای چیست؛ باید ترجمه کرد و همزمان تالیف تا بتوان زمینه یک مطالعه تطبیقی را فراهم ساخت و به معیارهایی برای تعقیب اهداف سواد رسانه ای دست یافت وضعیت سواد رسانه ای در غرب به دلیل آنکه تکنولوژیهای مدرن تمرکز و غلظت بیشتری دارند، باعث شده تا نظریه پردازان و مخاطبان، زودتر خطر مسلح نبودن به سواد رسانه ای را درک کنند، بنابراین مطالعات و تجارب بسیار خوبی هم در این زمینه دارند که میشود از آنها استفاده کرد.همچنین حمایت نهادهای آموزشی از طریق گنجاندن مفاهیم سواد رسانه ای در کتب درسی دانش آموزان، و دروس دانشکده های ارتباطات میتواند مفید باشد و خود رسانه ها هم با توجه به جغرافیای مخاطبان خود، میتوانند مفاهیم مرتبط با سواد رسانه ای را منعکس کنند./2
حجت الاسلام نصیرایی در مورد فعالیت های کمیسیون فرهنگی مجلس به ویژه اولویت های اصلی آن از جمله فعالیت های قرآنی که در جلسه اول این کمیسیون مطرح شد، اظهار کرد: بعد از اینکه کمیسیون فرهنگی در مجلس جدید شکل گرفته و مقدمات آن طی شد، اعضای کمیسیون متناسب با رویکردهای جدیدی که باید دنبال شود و نیز انتظاراتی که از مجلس در حوزه فرهنگ وجود دارد، موضوعات فراوانی را در دستور کار قرار دادند که پس از بررسی آن ها، چند موضوع به عنوان اولویت اصلی درنظر گرفته شد که البته بررسی های کمیسیون در این زمینه ادامه خواهد داشت و از همه عزیزانی که در حوزه های فرهنگی فعالیت داشته و دارند نیز تقاضا داریم که در آغاز کار کمیسیون فرهنگی به ما کمک کنند.
وی ادامه داد: اولویت هایی که در جلسه اول کمیسیون فرهنگی مجلس درنظر گرفته شد، با توجه به نگاه مقام معظم رهبری به مسائل فرهنگی دیده شده است. این اولویت ها شامل مسئله خانواده و موضوع جمعیت، فضای مجازی و موضوع موازی کاری سازمان ها و نهادهای فرهنگی است که هر کدام بودجه و برنامه های مختلفی برای خود دارند که باید در این زمینه اقدام اساسی جهت وحدت رویه برنامه ها و جلوگیری از موازی کاری ها ایجاد شود.
نصیرایی بیان کرد: امروز در گام دوم انقلاب و براساس مأموریت های جدید فرهنگی، نیاز به آرایش جدید در عرصه فرهنگی داریم و متناسب با اهدافی که قرار است تا در گام دوم انقلاب دنبال کنیم، مهمترین رسالت انقلاب، نظام و نهادهای فرهنگی این است که باید به رسالت خود در رابطه با برپایی تمدن نوین اسلامی به درستی عمل کنند.
سخنگوی کمیسیون فرهنگی مجلس تصریح کرد: این آرایش جدید که بدان اشاره شد، ممکن است که حتی در مأموریت های نهادهای فرهنگی ایجاد شود و برای مثال ممکن است که مأموریت چند نهاد در یکدیگر ادغام شده و امور فرهنگی نهادهای مختلف نیز تغییر کند. در همین حوزه یکی از مهمترین موضوعات، فرهنگ دینی و مسئله فعالیت های قرآنی است. در این حوزه انتظارات فراوانی وجود داشته و دارد، اما احساس می کنیم که در این زمینه آن طور که باید و شاید، خوب وارد نشده ایم.
اولویت های فرهنگی و قرآنی کشور
در ادامه این برنامه، حجت الاسلام شاهسونی، مدیر مؤسسه بیت الاحزان حضرت زهرا(س) در تماس تلفنی با برنامه، به بیان نقطه نظرات خود در رابطه با اولویت های فرهنگی و قرآنی کشور پرداخت و گفت: امیدوار هستیم با آغاز به کار مجلس جدید، شاهد شکوفایی در فعالیت های قرآنی کشور باشیم. به نظر بنده راهبرد مجلس در فعالیت های قرآنی باید سخنان و دستورات مقام معظم رهبری در رابطه با این فعالیت ها همچون سخنان ایشان در رابطه با تربیت 10 میلیون حافظ قرآن و ... باشد.
وی افزود: مجلس باید طبق سخنان رهبر معظم انقلاب اسلامی که فرمودند فعالیت های قرآنی از جمله فعالیت های راهبردی در کشور هستند ، به بحث قرآن با عنوان یک راهبرد نگاه کند. امروز هر مشکلی که در عرصه های مختلف اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و ... در کشور وجود دارد، به دلیل عدم توجه به قرآن است. مشکل بزرگ این است که امروز قرآن در حاشیه قرار گرفته است که البته با آغاز بکار مجلس جدید این انتظار و امید می رود که توجه ویژه ای به امر قرآن شود.
شاهسونی با بیان اینکه متأسفانه جایگاه قاریان، حافظان و مؤسسات قرآنی در جامعه تعریف نشده و ایشان منزلت اجتماعی ویژه ای ندارند، گفت: پیامبر اکرم(ص) قرآنیان را در همه امور در اولویت قرار می دادند. مجلس شورای اسلامی باید قوانین حمایتی مانند اولویت استخدام حفاظ در امور اداری، بیمه فعالان قرآنی، معافیت یا کاهش خدمت سربازی برای حافظان را به سرعت پیگیری کند. متأسفانه ساختار فعالیت های قرآنی، ساختار مناسبی نیست و اتحادی در این میان وجود ندارد. اگر مجلس به این موضوع ورود پیدا کند و ساختار جدید فعالیت های قرآنی در کشور شکل گیرد، اتفاق بزرگی در کشور رخ داده است.
مباحث محتوایی؛ مهمترین اولویت در امور قرآنی
در ادامه، حجت الاسلام نصیرایی ضمن تشکر و قدردانی از سخنان حجت الاسلام شاهسونی اظهار کرد: بنده اعلام می کنم که این آمادگی در کمیسیون فرهنگی مجلس وجود دارد که تمامی این عزیزان و نخبگان قرآنی در کمیسیون حاضر شده و به صورت مفصل به موضوعات قرآنی بپردازیم. اگر قرار باشد نظام مندی و شکل جدیدی برای فعالیت های قرآنی تعریف کنیم، باید به این موضوعات توجه کنیم.
وی بیان کرد: مهمترین مسئله در رسیدگی به امور قرآنی، پرداختن به مباحث محتوایی قرآن است؛ چراکه اگر به درستی به امر تثبیت محتوای قرآنی در جامعه می پرداختیم، بسیاری از گرفتاری هایی که امروز در جامعه اسلامی ما وجود دارد، از بین می رفت. متأسفانه به معنای واقعی به سمت معارف قرآنی حرکت نکردیم و حتی هرگاه نیز به فعالیت های قرآنی ورود کردیم، گرفتار ظواهر شده ایم. امروز باید محتوای قرآنی را در امور مختلف جامعه وارد کنیم. دغدغه اصلی ما باید این باشد که قرآن به معنی واقعی کلمه تبدیل به مرجعی شود که همه امور را با آن بسنجیم.
نصیرایی تصریح کرد: با وجود اینکه امروز اولویت اصلی مجلس جدید، برداشتن بار از دوش اقشار ضعیف جامعه در حوزه معیشت است، اما این مسئله با پرداختن به امور قرآنی و فرهنگی و اینکه کمیسیون های تخصصی ما نگاه فرهنگی و قرآنی داشته باشند، منافاتی ندارد. ان شاءالله به این سمت خواهیم رفت که در همه امور کشور به ویژه امور فرهنگی با نگاه قرآنی پیش برویم.
وی در ادامه در رابطه با موضوع تعارض فعالیت های کمیسیون فرهنگی مجلس با شورای عالی انقلاب فرهنگی که شورای توسعه فرهنگ قرآنی کشور نیز زیر نظر آن فعالیت می کند، اظهار کرد: امروز نیاز به یک هوای تازه در موضوعات فرهنگی به ویژه نهادهای مربوط به این حوزه داریم. یکی از موضوعاتی که در رویکرد جدید کمیسیون فرهنگی وجود دارد، برگزاری نشست های مشترک با نهادها و مجموعه های همسو همانند شورای توسعه فرهنگ قرآنی خواهد بود.
در ادامه سیدمحسن موسوی بلده، پیشکسوت قرآنی کشور نیز در تماس تلفنی با برنامه، طی سخنانی بیان کرد: انتظاراتی که از کمیسیون فرهنگی می رود، همان انتظاراتی است که رهبر معظم انقلاب اسلامی در مسائل قرآنی به عنوان تنهاترین سردار این حوزه، از قرآنیان کشور دارند. به عقیده بنده انتظار رهبر انقلاب در راستای انتظار خداوند متعال از اعضای کمیسیون فرهنگی است که طبق سیره پیامبر(ص) که خواندن قرآن بر ایشان واجب بود، با قرآن انس داشته باشند و این مسئله نیز نشان دهنده آن است که هرچقدر مسئولیت در جامعه اسلامی بالاتر می رود، لزوم انس با قرآن برای مسئولان نیز بیشتر می شود.
وی با اشاره به سخنان رهبر معظم انقلاب اسلامی در مورد جاری و ساری شدن امر قرآن در جامعه، بیان کرد: کمیسیون فرهنگی باید با ساختار و ایده های جدید نسبت به پیاده کردن بحث انس با قرآن در بین تک تک آحاد ملت کوشش کند و نهادهایی مانند آموزش و پرورش و صدا و سیما را که می توانند این زمینه را ایجاد کنند، موظف به انجام این برنامه و پاسخگویی کند. همچنین، این کمیسیون می تواند با حل اختلافات موجود میان برخی از نهادهای قرآنی، زمینه برای دستیابی به این موضوع را بیش از پیش فراهم کنند.
در ادامه، حجت الاسلام نصیرایی طی سخنانی اظهار کرد: متأسفانه در حوزه فعالیت های قرآنی، کشور متولی واحدی که صفر تا صد همه موضوعات را برنامه ریزی کند و بتوان نتیجه این برنامه ها را از آن مطالبه کرد، وجود ندارد و جای این مسئله در جامعه قرآنی خالی است. برداشت ما این است که در این حوزه به هدف اصلی که بنا بود برسیم، دست پیدا نکرده ایم. امروز در حوزه مباحث قرآنی نهادهای مختلفی وجود دارند که خود را متولی امر قرآن می دانند.
وی با بیان اینکه هدف اصلی ما رسیدن به تدبر در قرآن در سطح آحاد جامعه است، اظهار کرد: یکی از ضعف هایی که در این زمینه وجود داشته و دارد، حوزه نظارت است که باید به جد پیگیری شود. البته نظارت به معنای مچ گیری نیست، بلکه منظور حسن اجرای قوانین است که باید در دوره جدید به صورت خیلی جدی به آن پرداخته شود.
انتهای پیام
از ابتکارات در این فضا که به همت ستاد هماهنگی کانون های فرهنگی هنری مساجد کشور (فهما) انجام شد، برگزاری وبینارهای رضوی است که با حضور اندیشمندانی از ایران و غیر از آن و به منظور بسط و گسترش فرهنگی رضوی از اول ذی القعده، سالروز ولادت حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها تا سالروز ولادت امام رضا(ع) هر شب ساعت 20 برگزار شد و توانست مخاطبان بسیاری را در فضای مجازی با خود همراه کند.
به گفته حجت الاسلام والمسلمین دکتر حبیب رضا ارزانی ، رئیس ستاد هماهنگی بزرگداشت دهه کرامت این وبینارها برای نخستین بار با حضور شخصیت های داخلی و خارجی و با همکاری کشورهای مختلف و شخصیت های جهان اسلام، به زبان های فارسی، انگلیسی و عربی برگزار شد.
وی تاکید کرد: این وبینار با هدف ایجاد وحدت و همدلی در جهان اسلام حول محور وجود مقدس اهل بیت(ع)، در طول دهه کرامت به صورت روزانه و با موضوع عناوین روزهای این دهه برگزار شد.
در این وبینارها اندیشمندانی از کشورهای ایران، لبنان، آفریقای جنوبی و ... حضور یافتند و مباحثی همچون ظرفیت های دهه کرامت برای بازگشت به فرهنگ اهل بیت(ع)، ولایتمداری حضرت فاطمه معصومه(س)، ملجائیت امام رضا(ع) برای ایرانیان و اهل جهان، میزان انس و الفت اهل سنت در اقصی نقاط جهان با امام رضا(ع)، تاثیر بزرگداشت دهه کرامت بر ترویج روح کرامت در جامعه، زمینه سازی برای محوریت مشهد مقدس در تقریب مذاهب، تاثیر هجرت رضوی بر ساخت تمدن اسلامی و توجه به ابعاد مختلف زیارت مطرح شد.
حجت الاسلام امیر ارزانی ، رئیس کارگروه ارتباطات و فضای مجازی ستاد هماهنگی بزرگداشت دهه کرامت درباره وبینارها گفت: کارگروه با همراهی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، اقدام به انعکاس رویدادهای این دهه در کشورهای مختلف جهان کرد، همچنین ذیل این تعامل دیدگاه های نمایندگان فرهنگی کشورمان نسبت به تاثیر برگزاری فعالیت های مرتبط با دهه کرامت در کشورهای دیگر با مخاطبان به اشتراک گذاشته شد، این اقدام علاوه بر جنبه اطلاع رسانی، فرصتی بود تا مخاطب داخل کشور از سطح تاثیرگذاری برنامه هایی با محوریت دینی در نقاط مختلف جهان آگاه شود .
این وبینارها در شرایطی که برگزاری منابر ترویج فرهنگ رضوی به دلیل شیوع کرونا محدود بود و امکان برگزاری تجمعات دهه کرامت فراهم نبود، توانست به ترویج و تبلیغ معارف امام رضا(ع) در فضای مجازی کمک کند.
پایان پیام/ 9
بنابر گفته حمیدرضا شیخ ویسی، معاون رسیدگی به امور مؤسسات فرهنگی قرآن و عترت معاونت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی طی این جلسه، سه مؤسسه با نام های شهیدرضا سرگزی از استان گلستان شهرستان گنبدکاووس با موضوع فعالیت آموزش عمومی و تبلیغ و ترویج، مؤسسه آیه های انتظار از استان سمنان، شهرستان شاهرود با موضوع آموزش عمومی و تبلیغ و ترویج و مؤسسه اطهر دشتی از استان بوشهر شهرستان خورموج با آموزشی عمومی قرآن کریم، موافقت اصولی دریافت کردند .
از دیگر خروجی های این جلسه می توان به بازگرداندن و عودت سه پرونده متقاضی تأسیس مؤسسه به دلیل نقص مدارک و عدم شفافیت در ثبت اطلاعات به استان های خراسان های رضوی(دو مؤسسه متقاضی) و مرکزی(یک مؤسسه متقاضی) اشاره کرد.
شیخ ویسی اظهار کرد: به دلیل ویروس کرونا و شرایط پیش آمده، تعداد پرونده های متقاضی تأسیس مؤسسه کم شده و از سوی دیگر این اوضاع و احوال در سطح فعالیت های مؤسسات نیز تأثیرگذار بوده است.
یادآور می شود، بیستمین جلسه هیئت رسیدگی به امور مؤسسات قرآن و عترت، 28 تیرماه تشکیل می شود.
انتهای پیام
سه ماه تعطیلی مطلق کتابفروشی ها منجر شد که برخی از فعالان این عرصه فکر دیگری برای امرار معاش بکنند و گاه دست به تعطیلی واحدهای خود و تغییر کاربری آنها هم بزنند.
اما کرونا همه ی داستان تعطیلی ادامه دار کتاب فروشی های زنجان نبود و گرفتن امتیاز توزیع کتب درسی، ضربه مهلک دیگری به اقتصاد این صنف وارد آورد. با این شرایط، میزان خرید و فروش کتاب در برخی از واحدهای فعال این حوزه تقریبا به صفر رسیده است.
داستان تلخ تعطیلی کتابفروشی های زنجان، ماه هاست که تکرار می شود، گویی پایانی بر این داستان تلخ نیست، زیرا حذف کتاب از سبد خرید خانوار از یک طرف و وجود نوسان نرخ محصولات گوناگون از مسکن گرفته تا کاغذ از طرف دیگر، موجب کاهش توانایی بخش خصوصی در حفظ کتابفروشی ها شده است.
یکی از فعالان حوزه کتاب و نوشت افزار در زنجان در این باره به خبرنگار ایبنا گفت: اگر بخواهم مقایسه ای از میزان فروش نوشت افزار و کتاب را در سه ماهه نخست امسال نسبت به سه ماهه نخست سال قبل داشته باشم، می توانم بگویم، فروش تقریبا 70 درصد کاهش یافته است.
محمد مرادی مدیر فروشگاه کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان زنجان با بیان اینکه کتاب فروشان جزو اقشار آسیب پذیر در شرایط اقتصادی هستند، تصریح کرد: فرهنگ جامعه ما این است که در شرایط عادی مردم پولی برای خرید کتاب کنار نمی گذارند؛ پس وقتی درگیر کرونا هستیم، انتظاری بیشتر از آنچه می بینیم، نباید داشته باشیم.
وی با اشاره به اینکه در این شرایط اقتصادی خانواده ها بیشتر به دنبال تأمین مایحتاج اصلی خود هستند تا اینکه خرید کتاب را انجام دهند، بیان کرد: با این شرایط کتابفروشی ها چاره ای جز تعطیلی ندارند، چراکه هر روز فعالیت بیشتر آنها ضررده خواهد بود.
رئیس اتحادیه کتاب و نوشت افزار فروشان زنجان نیز با انتقاد از عدم حمایت از فعالان این صنف، به خبرنگار ایبنا گفت: کاسبی این صنف کاملا کساد است و در سال جاری وضعیت اصلا راضی کننده نبوده است.
فریدون رستمخانی تطعیلی مدارس را یکی از علل مهم نبود مشتری برای اعضای این اتحادیه عنوان کرد و گفت: در 3 ماهه نخست امسال وضعیت بغرنج بوده است؛ اما مطمئنم در 3 ماهه دوم شرایط بدتر هم خواهد شد، چون فعلا معلوم نیست که مدارس از مهرماه بازگشایی شود یا نه.
وی با اشاره به اینکه امروز آموزش ها بیشتر به سمت فضای مجازی و ارائه جزوه از سوی مدارس رفته است، تصریح کرد: امروز تقریبا خرید و فروش به صفر رسیده است، یعنی نه کسی می خرد و نه کسی می فروشد.
رئیس اتحادیه کتاب و نوشت افزار فروشان زنجان با اشاره به افزایش قیمت نوشت افزار و کاغذ با نوسانات قیمت ارز اضافه کرد: از طرفی کارخانجات و شرکت های توزیع کننده تهران نیز اجناس خود را به صورت نقد عرضه می کنند، به همین خاطر واحدهای نوشت افزار برای تأمین منابع مالی خرید جنس نقد، دچار مشکل شده اند.
رستمخانی با بیان اینکه لحظه ای شدن قیمت اجناس نیز از دیگر مشکلات پیش روی کتاب و نوشت افزارفروشان است، گفت: کاغذی که 30 هزار تومان به فروش می رفت، به 40 هزار تومان رسیده و پیش بینی می شود به 50 هزار تومان هم برسد؛ قیمتی که هیچ واحدی توان تهیه آن را ندارد.
وی با اشاره به اینکه موجودی اجناس در واحدهای فعال کتاب و نوشت افزار فروشی تقریبا به نصف و یا حتی کمتر از آن رسیده است، تصریح کرد: همین امر موجب دلسردی فعالان این صنف شده است.
وی آمار فعالان حوزه کتاب، نوشت افزار فروشی، لوازم مهندسی و لوازم نقاشی در زنجان را 140 واحد اعلام کرد و گفت: 70 درصد فعالان این صنف اجاره نشین هستند و همین امر بار مضاعف مالی به آنها تحمیل می کند.
رئیس اتحادیه کتاب و نوشت افزارفروشان زنجان از تعطیلی 5 کتاب فروشی در زنجان طی سه ماهه نخست سال جاری خبر داد و افزود: قطعا با ادامه شرایط موجود و رکود اقتصادی و کاسبی کساد، تعداد تعطیلی ها بیشتر هم خواهد شد و این یعنی آمار بیکاران هم اضافه خواهد شد.
سعید محمدی یکی از کتاب فروشی هایی که به تازگی اقدام به تعطیلی واحد خود کرده است، نیز در این باره به خبرنگار ایبنا گفت: در زنجان اغلب کتاب فروشی ها و نوشت افزار فروشی ها اجاره نشین هستند و همین امر بار مالی زیادی به آنها تحمیل می کند.
این فعال حوزه کتاب با اشاره به اینکه کرونا و وضعیت اقتصادی موجود، بازار کساد کتاب فروشان را کسادتر کرده است، اضافه کرد: ادامه فعالیت در چنین شرایطی نیازمند پشتوانه مالی بسیار است تا صاحب واحد دچار ورشکستگی نشود.
وی با اشاره به اینکه دولت برخلاف وعده های داده شده هیچ حمایتی از این صنف انجام نداده است، افزود: تاکنون ریالی تسهیلات به فعالان این صنف پرداخت نشده است و همه وعده ها در حد حرف باقی مانده است.
محمدی با اشاره به اینکه تعطیلی کتاب فروشی ها علاوه بر اقتصاد به بدنه فرهنگی جامعه نیز ضربه می زند، تصریح کرد: متاسفانه هیچ توجهی به مشکلات فرهنگی و آسیب ناشی از آن وجود ندارد و حتی بسیاری از دولتمردان کتاب را کالای غیرضرور و تزئینی تصور می کنند.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در زنجان، با شیوع ویروس کرونا در کشور و تعطیلی های ناشی از آن که از اسفندماه سال گذشته رخ داد، بسیاری از کسب و کارها تحت تاثیر قرار گرفت و همین امر موجب ضربه اقتصادی مهلکی به صنوف مختلف شد؛ ازجمله این اصناف کتابفروشان بودند که شاید بتوان گفت متحمل بیشترین ضربه اقتصادی شدند؛ چرا که بازار کسادشان، با کرونا کسادتر هم شد.
سه ماه تعطیلی مطلق کتابفروشی ها منجر شد که برخی از فعالان این عرصه فکر دیگری برای امرار معاش بکنند و گاه دست به تعطیلی واحدهای خود و تغییر کاربری آنها هم بزنند.
اما کرونا همه ی داستان تعطیلی ادامه دار کتاب فروشی های زنجان نبود و گرفتن امتیاز توزیع کتب درسی، ضربه مهلک دیگری به اقتصاد این صنف وارد آورد. با این شرایط، میزان خرید و فروش کتاب در برخی از واحدهای فعال این حوزه تقریبا به صفر رسیده است.
داستان تلخ تعطیلی کتابفروشی های زنجان، ماه هاست که تکرار می شود، گویی پایانی بر این داستان تلخ نیست، زیرا حذف کتاب از سبد خرید خانوار از یک طرف و وجود نوسان نرخ محصولات گوناگون از مسکن گرفته تا کاغذ از طرف دیگر، موجب کاهش توانایی بخش خصوصی در حفظ کتابفروشی ها شده است.
یکی از فعالان حوزه کتاب و نوشت افزار در زنجان در این باره به خبرنگار ایبنا گفت: اگر بخواهم مقایسه ای از میزان فروش نوشت افزار و کتاب را در سه ماهه نخست امسال نسبت به سه ماهه نخست سال قبل داشته باشم، می توانم بگویم، فروش تقریبا 70 درصد کاهش یافته است.
محمد مرادی مدیر فروشگاه کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان زنجان با بیان اینکه کتاب فروشان جزو اقشار آسیب پذیر در شرایط اقتصادی هستند، تصریح کرد: فرهنگ جامعه ما این است که در شرایط عادی مردم پولی برای خرید کتاب کنار نمی گذارند؛ پس وقتی درگیر کرونا هستیم، انتظاری بیشتر از آنچه می بینیم، نباید داشته باشیم.
وی با اشاره به اینکه در این شرایط اقتصادی خانواده ها بیشتر به دنبال تأمین مایحتاج اصلی خود هستند تا اینکه خرید کتاب را انجام دهند، بیان کرد: با این شرایط کتابفروشی ها چاره ای جز تعطیلی ندارند، چراکه هر روز فعالیت بیشتر آنها ضررده خواهد بود.
رئیس اتحادیه کتاب و نوشت افزار فروشان زنجان نیز با انتقاد از عدم حمایت از فعالان این صنف، به خبرنگار ایبنا گفت: کاسبی این صنف کاملا کساد است و در سال جاری وضعیت اصلا راضی کننده نبوده است.
فریدون رستمخانی تطعیلی مدارس را یکی از علل مهم نبود مشتری برای اعضای این اتحادیه عنوان کرد و گفت: در 3 ماهه نخست امسال وضعیت بغرنج بوده است؛ اما مطمئنم در 3 ماهه دوم شرایط بدتر هم خواهد شد، چون فعلا معلوم نیست که مدارس از مهرماه بازگشایی شود یا نه.
وی با اشاره به اینکه امروز آموزش ها بیشتر به سمت فضای مجازی و ارائه جزوه از سوی مدارس رفته است، تصریح کرد: امروز تقریبا خرید و فروش به صفر رسیده است، یعنی نه کسی می خرد و نه کسی می فروشد.
رئیس اتحادیه کتاب و نوشت افزار فروشان زنجان با اشاره به افزایش قیمت نوشت افزار و کاغذ با نوسانات قیمت ارز اضافه کرد: از طرفی کارخانجات و شرکت های توزیع کننده تهران نیز اجناس خود را به صورت نقد عرضه می کنند، به همین خاطر واحدهای نوشت افزار برای تأمین منابع مالی خرید جنس نقد، دچار مشکل شده اند.
رستمخانی با بیان اینکه لحظه ای شدن قیمت اجناس نیز از دیگر مشکلات پیش روی کتاب و نوشت افزارفروشان است، گفت: کاغذی که 30 هزار تومان به فروش می رفت، به 40 هزار تومان رسیده و پیش بینی می شود به 50 هزار تومان هم برسد؛ قیمتی که هیچ واحدی توان تهیه آن را ندارد.
وی با اشاره به اینکه موجودی اجناس در واحدهای فعال کتاب و نوشت افزار فروشی تقریبا به نصف و یا حتی کمتر از آن رسیده است، تصریح کرد: همین امر موجب دلسردی فعالان این صنف شده است.
وی آمار فعالان حوزه کتاب، نوشت افزار فروشی، لوازم مهندسی و لوازم نقاشی در زنجان را 140 واحد اعلام کرد و گفت: 70 درصد فعالان این صنف اجاره نشین هستند و همین امر بار مضاعف مالی به آنها تحمیل می کند.
رئیس اتحادیه کتاب و نوشت افزارفروشان زنجان از تعطیلی 5 کتاب فروشی در زنجان طی سه ماهه نخست سال جاری خبر داد و افزود: قطعا با ادامه شرایط موجود و رکود اقتصادی و کاسبی کساد، تعداد تعطیلی ها بیشتر هم خواهد شد و این یعنی آمار بیکاران هم اضافه خواهد شد.
سعید محمدی یکی از کتاب فروشی هایی که به تازگی اقدام به تعطیلی واحد خود کرده است، نیز در این باره به خبرنگار ایبنا گفت: در زنجان اغلب کتاب فروشی ها و نوشت افزار فروشی ها اجاره نشین هستند و همین امر بار مالی زیادی به آنها تحمیل می کند.
این فعال حوزه کتاب با اشاره به اینکه کرونا و وضعیت اقتصادی موجود، بازار کساد کتاب فروشان را کسادتر کرده است، اضافه کرد: ادامه فعالیت در چنین شرایطی نیازمند پشتوانه مالی بسیار است تا صاحب واحد دچار ورشکستگی نشود.
وی با اشاره به اینکه دولت برخلاف وعده های داده شده هیچ حمایتی از این صنف انجام نداده است، افزود: تاکنون ریالی تسهیلات به فعالان این صنف پرداخت نشده است و همه وعده ها در حد حرف باقی مانده است.
محمدی با اشاره به اینکه تعطیلی کتاب فروشی ها علاوه بر اقتصاد به بدنه فرهنگی جامعه نیز ضربه می زند، تصریح کرد: متاسفانه هیچ توجهی به مشکلات فرهنگی و آسیب ناشی از آن وجود ندارد و حتی بسیاری از دولتمردان کتاب را کالای غیرضرور و تزئینی تصور می کنند.
خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در زنجان،
خبرگزاری کتاب ایران
خبرنگار ایبنا
خبرنگار ایبنا
خبرنگار ایبنا
اگر چه شهر تاریخی و فرهنگ دوست همدان از داشتن گالری و نمایشگاه بی بهره نیست اما برخورداری از مکانی تخصصی برای نمایش آثار ماندگار و ارزشمند ایرانی و خارجی که تحولات هنر را در پهنه جهانی ارائه کند، ضرورتی است که همیشه جایش خالی بوده و هست.
اما با کوشش و ابتکار مسوولان وقت برای ساخت موزه و پر کردن این جای خالی، نهال امید در دل آرزومندان جوانه زد و صد افسوس که هجوم مشکلات نگذاشت این ساقه نازک رشد کرده و به بار بنشیند.
قصه موزه به اینجا ختم نمی شود و پس از 10 سال خواب سرد و کبود، از دو سال پیش دوباره شرایط برای رشد و نمو این طرح نیمه کاره فراهم شد به طوریکه مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی همدان پیشرفت های حاصل شده از پارسال تاکنون را برابر با طول عمر آن می داند.
احمدرضا احسانی می گوید: سال گذشته با وجود سنگینی تحریم و مشکلات مالی بر شانه های دولت، پنج میلیارد تومان اعتبار به این موزه اختصاص یافت اگر چه این مبلغ کفاف همه کم و کاستی ها را نداد اما توانستیم در چند جبهه کار ساخت و ساز را از سربگیریم.
مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی همدان: سال گذشته با وجود سنگینی تحریم و مشکلات مالی بر شانه های دولت، پنج میلیارد تومان اعتبار به موزه هنرهای معاصر همدان اختصاص یافت و توانستیم در چند جبهه کار ساخت و ساز را از سر بگیریم و از آنجا که موزه هنرهای معاصر جزو طرح های ملی است، امسال نیز از اعتبارهای دولتی به میزان پنج میلیارد تومان برخوردار شده است. او تاکید می کند: از آنجا که موزه هنرهای معاصر جزو طرح های ملی است، امسال هم از اعتبارهای دولتی به میزان پنج میلیارد تومان برخوردار شده است که پیگیر تخصیص این مبلغ هستیم.
به گفته احسانی موزه هم اینک به پیشرفت 40 درصدی رسیده است و با همین شتاب تا پایان سال به رقم 80 درصد نیز می رسد؛ هر چند برای تکمیل شدن نیاز به اعتبارهای بیشتری دارد اما با رویکرد مثبت دولتمردان مطمئنیم که دستمان خالی نمی ماند.
معاون توسعه مدیریت و منابع اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی همدان که روزگار رکود و رخوت موزه را بیشتر لمس کرده از رونق این طرح خرسند است و می گوید: همه چیز دست به دست هم داده است تا این طرح از روی زمین برخاسته و رخ زیبایش را به مردم شهر نشان بدهد.
آخرین بازدید داوود ابوترابی از ساختمان موزه حاکی از این است که عملیات فیزیکی طبقه های منفی یک، یک و دو انجام شده و طبقات سه و چهار باقیمانده که در حال ساخت است و گروه های مختلفی در قسمتهای مختلف مشغول به کار هستند.
او مساحت موزه هنرهای معاصر را هشت هزار متر مربع با زیربنای 6 هزار متر مربع بیان می کند که مجموعه ای متشکل و نظام یافته از بخش های امور هنری ، اداری ، کتاب خانه ، سمعی و بصری ، خدمات نمایشگاهی ، گنجینه و آرشیو آثار هنری ، دبیرخانه دایمی نمایشگاه ها و فروشگاه کتاب است.
ابوترابی به جایگاه ارزشمند این طرح اشاره می کند و می گوید: موزه هنرهای معاصر در غرب کشور بی همتا است و همدان جزو معدود استان هایی به شمار می رود که از ظرفیت اینگونه موزه ها بهره مند می شود.
فرماندار همدان نیز بر گفته های مسوولان پیشین صحه می گذارد و موزه هنرهای معاصر را جزو طرح های اولویت دار استان اعلام می کند و می گوید: این طرح اگر چه از زمان بندی بسیار عقب مانده اما عزم دولت برای بهره برداری از آن جدی است.
محقق نشدن منابع درآمدی دولت دلیل اصلی طولانی شدن موزه است که حسین افشاری آن را به چند طرح دیگر نیز تعمیم می دهد که در صف انتظار به سر می برند.
او موزه را در گروه طرح های غیرانتفاهی دسته بندی می کند که دولت باید راه اندازی کرده و در اختیار مردم قرار دهد و به ازای آن بهایی هم دریافت نکند.
مطالبی که از نظر گذشت، همگی به شتاب بخشی دولت بر عملیات عمرانی موزه هنرهای معاصر همدان تاکید داشت؛ طرح نیمه کاره ای که به دولتمردان این شهر ارث رسیده است و حالا باید با چنگ و دندان از آب و گل بیرونش آورده و به مقصد برسانند.
سخنان رییس انجمن هنرهای تجسمی همدان هم شنیدنی است وقتی که ناامیدانه از قول و قرارهای بی وعده و مکرر گذشتگان برای افتتاح موزه یاد می کند و یا وقتی از شنیدن روی غلطک افتادن ساخت و ساز بنای موزه شادمان می شود آنقدر که می خواهد پوست پاره کند.
سعید دولتی موزه هنرهای معاصر را همان اتفاق شیرین و خجسته ای می داند که بی تردید تغییر و تحول چشمگیری در اقتصاد هنر این شهر ایجاد می کند.
رییس انجمن هنرهای تجسمی همدان: سواد هنری مردم این شهر به دلیل بی نصیب بودن از بسیاری فرصت های فرهنگی رشد نکرده است و با راه اندازی موزه می توان اهالی هنردوست این دیار کهن تاریخی را با سبک های هنری و هنرهای فاخر و پیشرو آشنا کرد و زائقه آنها را تغییر داد. او می گوید: شهرهای تهران، اصفهان، آبادان، اهواز و کرمان دارای موزه هنرهای معاصر هستند و بهره مندی همدان از این موهبت افتخار بزرگی نه تنها برای قشر هنرمندان بلکه برای مردمان این خطه محسوب می شود.
به اعتقاد دولتی موزه هنرهای معاصر مامن و ماوای هنرمندان است و تا درهایش به روی این قشر گشوده نشود آنگونه که باید به سر و سامان نمی رسند.
رییس انجمن هنرهای تجسمی همدان موزه را مکانی دائمی برای نمایش آثارهنری، میزبانی دوسالانه ها، کلاس های آموزشی، استعدادیابی و گردهایی های ملی و بین المللی هنرمندان و معرفی می کند و ایمان دارد که در جریان همین آمد و شدها است که گردشگری همدان نیز تقویت شده و می توان موزه هنرهای معاصر را در کنار آثار تاریخی و طبیعی این دیار به مسافران داخلی و خارجی عرضه کرد.
به باور این هنرمند، سواد هنری مردم شهر همدان به دلیل بی نصیب بودن از بسیاری فرصت های فرهنگی رشد نکرده و با راه اندازی موزه می توان اهالی هنردوست این دیار کهن تاریخی را با سبک های هنری و هنرهای فاخر و پیشرو آشنا کرد و زائقه آنها را تغییر داد.
او اطمینان خاطر می دهد: با بهره برداری از این موزه دست کم ده ها نفر از جوانان این شهر می توانند با دیدن و لمس آثار هنرمندان استعداد و توانمندی خود را کشف کرده و هر کدام در آینده نقاش، مجسمه ساز، گرافیست و یا کاریکاتوریست قابل و چیره دستی شوند.
ما هم مانند او و همه دلسوزان این دیار برای قصه موزه هنرهای معاصر پایان خوشی آرزو می کنیم تا در آینده ای که خیلی هم دور نیست این بنا به مرکز فعالیت ها و رویدادهای مهم هنری پایتخت تاریخ و تمدن ایران زمین تبدیل شود و محافظ شایسته ای برای گنجینه های هنری باشد.
سرود ملی می خوانند، قرآن را قرائت می کنند، مجری مقدمۀ مفصلش را با چند بیت تکراری به پایان می رساند و با دعوت از اولین سخنران، کار نگاشتن خبر شروع می شود: هر آنچه می گوید به سرعت و با دقت بنویس، در فاصلۀ طلایی دعوت مجری از سخنران بعدی تنظیم و ویرایش کن، تیتر و لید مناسبی برایش بزن و به دست منتشرکننده برسان.
اینکه آن جلسه چقدر طول بکشد و چند سخنران داشته باشد، خم به ابروی حق التحریرِ ناچیز تو نمی آورد اما تو بنویس، از خوردن، آشامیدن و نشستن کنار دوستانی که حواست را پرت می کنند بپرهیز و آخرین فردی باش که سالن را ترک می کند، مبادا در آن ثانیه های پایانی اتفاقی رخ دهد که از آن بی خبر باشی. حالا به هر روشی که خودت صلاح می دانی (با هزینۀ خودت) به خانه یا تحریریه برو و تا ارسال متن شسته رفتۀ گفته های آخرین سخنران، چنان رفتار کن که گویی تمام دنیا مرده اند و جهان معطل است تا تو این گزارش را تمام کنی.
به گزارش ایسنا، گزارش های پوششی خورۀ وقت اند، در ظاهر کم اهمیت اما در باطن معیار سنجش کار بلدی یا کار نابلدی یک خبرنگارند و اضطراب نشر سریع و دقیق آنچه گذشتِ یک برنامه نیز آن قدر زیاد هست که دیگر جایی برای اضطراب ابتلا به کرونا باقی نگذارد؛ بااین وجود قطار برنامه ها و نشست هایِ خبرنگار لازم، از اردیبهشت ماه، خط تازه تأسیس آنلاین را رها کرده و به ریل فرسودۀ پیشین خود برگشته. تنها تفاوتی که پس از شیوع کرونا شاهد آن هستیم، اضافه شدن عبارت با رعایت پروتکل های بهداشتی به متنِ خشک و لایتغیر دعوت نامه هاست.
مخلص کلام، دل خبرنگاران و روزنامه نگاران از نهادهای برگزارکنندۀ این برنامه ها و همچنین تشکل های وابسته به مطبوعات، به خاطر بی توجهی شان به این مسئله پر است و چه روزی بهتر از روز قلم، برای فریاد کردن این الم؟
مریم سجادی ، دبیر ورزش خبرگزاری تسنیم_اصفهان دراین باره به ایسنا می گوید: از اواسط اسفند تا پایان تعطیلات نوروزی تمام برنامه های پوششی ازجمله در حوزه ورزش لغو شد و طبیعتاً نشستی هم برگزار نمی شد. دستگاه ها و سازمان ها ابتدای کار سردرگم بودند و ارتباط رسانه ها با مسئولان برای کسب خبر صرفاً ارتباط تلفنی بود. کم کم سروکلۀ نشست های آنلاین پیدا شد که به جز اینستاگرام تقریباً در سایر فضاهای مجازی دیگر با مشکل مواجه بود. بعد از تعطیلات عید نوروز، در کمال تعجب روند برگزاری نشست های حضوری شروع شد و به تدریج افزایش پیدا کرد. حالا درست در روزهایی که کرونا رکورد عید را هم شکسته، کمتر برنامه ای را شاهدیم که به صورت مجازی برگزار شود و این جای تعجب دارد!
او ادامه می دهد: باوجوداینکه به خاطر سرعت اینترنت و... نشست های مجازی هم بدون اشکال نیست، اما به شخصه برگزاری آنلاین را ترجیح می دهم.
سجادی یادآور می شود: متأسفانه در این شرایط سرویس رفت وبرگشت مجهز و مجزا برای خبرنگاران در نظر گرفته نشده اما وقتی در محل حضور پیدا می کنم حساسیت به رعایت مسائل بهداشتی را شاهدم و بعضاً اقلام بهداشتی را هم در دسترس می بینم.
این خبرنگار دربارۀ اضطراب ابتلا به کرونا پس از برگزاری هر نشست می گوید: این روزها تا جایی که بتوانم از مترو و تاکسی اینترنتی استفاده و از رفت وآمد با اتوبوس پرهیز می کنم، وقتی به منزل می رسم نیز تمام وسایلی که همراهم بوده ضدعفونی می کنم و به این فکر می کنم که در صورت مبتلا شدن خبرنگاران به کرونا جز حمایت معنوی حمایت دیگری هم در انتظارشان هست؟
نرگس رضایی ، سردبیر روزنامۀ عصر اصفهان نیز که از معدود سردبیران شرکت کننده در نشست های پوششی است به ایسنا می گوید: در سال جاری برگزاری برنامه های پوششی کاهش محسوسی داشته. برخی از این برنامه ها اوایل شیوع کرونا به صورت آنلاین برگزار می شد اما حالا به روال پیش از شیوع کرونا برگشته است.
او خاطرنشان می کند: این یک نکتۀ اظهر من الشمس است که دیگر نمی توان مثل قبل برنامه های پوششی را برگزار کرد و از خبرنگاران انتظار حضور داشت. مدیران باید توجه ویژه ای به شرایط کنونی داشته باشند و ارتباطات و تعامل های روابط عمومی ادارات و سازمان ها در صورت لزوم باید با استفاده از فضای مجازی و با همکاری رسانه ها صورت بگیرد.
رضایی ادامه می دهد: درست است که جامعه به خبررسانی میدانی نیاز دارد اما جا دارد جلسات خبری و... در قالب آنلاین برگزار شود.
سردبیر روزنامۀ عصر اصفهان تصریح می کند: ما تا بوده بی تدبیری و بی توجهی به وضعیت خبرنگاران را شاهد بوده ایم و گاهی این سؤال از خودم می پرسم که وقتی قرار است خبرنگار در نشستی حضور داشته باشد اما سؤالی نپرسد و فقط سخنان تکراری مدیران را تایپ و منتشر کند، چه الزامی به حضور فیزیکی او هست؟
او با اشاره به اینکه در صورت ابتلای یک خبرنگار به کرونا هیچ مسئولیتی متوجه رسانه نیست، می گوید: تنها بازندۀ این نشست ها خبرنگار است و با کنار رفتن او بار روی دوش دیگر خبرنگاران سنگین تر می شود. متأسفانه هیچ گونه بیمۀ مجزا، سختی کار یا پروتکلی که آسیب حین خدمت را مدنظر داشته باشد برای خبرنگاران در نظر گرفته نشده و در این شرایط معتقدم که قاطبۀ جامعه خبری نباید نسبت به چنین مشکلاتی بی توجه باشند و خود را در قرنطینه فکری و قلم فروببرند.
رضایی که برای حضور در نشست های پوششی از خودروی شخصی استفاده می کند، یادآور می شود که پس از برگزاری هر نشست، اضطراب ابتلای خود یا نماینده ای که به آن نشست فرستاده تمام وجودش را می گیرد.
سردبیر روزنامۀ عصر اصفهان با تأکید بر لزوم آشنایی بیشتر خبرنگاران با خبرنگاری آنلاین، از مسئولان درخواست می کند که خبرنگاران را فراموش نکنند و از مدیران رسانه ای نیز می خواهد امکانات لازم را برای این قشر فراهم کنند.
نرگس شفیعی ، دبیر سرویس اجتماعی ایسنا_اصفهان نیز دراین باره خاطرنشان می کند: شرایط کاری خبرنگاران همیشه سخت بوده و حالا با وجود کرونا سخت تر هم شده. در ابتدای شیوع این ویروس موج اخبار و سردرگمی و ناهماهنگی دستگاه ها را شاهد بودیم و به خاطر علاقه ای که به شغلمان داشتیم این بارِ مضاعف را تحمل کردیم.
او ادامه می دهد: اسفندماه سال گذشته با اینکه سردبیر حضور در نشست ها را به اختیار خود ما واگذار کرده بود، در جلساتی که برگزار می شد شرکت کردم و چند با نیز به همراه عکاسان خبری و با رعایت همه جوانب احتیاط به بیمارستان های درگیر کرونا رفتم. خاطرم هست در یکی از همین جلسات، برگزارکنندگان اعلام کردند که ما قصد داشتیم نشست را به صورت مجازی برپا کنیم اما تعدادی از خبرنگاران مخالفت کردند و فکر می کنم علت این مخالفت را باید در به روز نبودن خبرنگاران جست.
این خبرنگار یادآور می شود: متأسفانه بعد از عید کم کم روال برگزاری نشست توسط نهادهای مختلف عادی شد. آنچه از آن به عنوان فاصله اجتماعی یاد می شود در این نشست ها با خالی گذاشتن یک صندلی رعایت می شود که فاصلۀ آن تا صندلی بعدی کمتر از دو متر است. حین ورود و خروج افراد نیز مواجهه هایی شکل می گیرد که بسیار خطرآفرین است.
او علت رجوع دوبارۀ نهادها به برگزاری نشست های حضوری را نگرفتن بازخورد لازم در فضای مجازی از سوی خبرنگاران می داند و می افزاید: تعدادی از خبرنگاران پس از برگزاری اولین نشست حضوری در سال 1399 از برگزارکنندگان تشکر کردند و گفتند که از ماندن در خانه خسته شده بودند! به این ترتیب نشست ها از سوی نهادی که هفته ای دوبار در قالب افتتاح پروژه و... از خبرنگاران و عکاسان دعوت به حضور می کند ادامه پیدا کرد و گلایۀ ما به تشکل های وابسته به مطبوعات نیز راه به جایی نبرد.
شفیعی با تأکید بر همۀ مشکلات موجود در بستر آنلاین، معتقد است که باید نقاط ضعف نشست های مجازی برطرف شود و همین شیوه با قوت ادامه پیدا کند چراکه هیچ لزومی ندارد در این شرایط خبرنگار برای حضور در نشست های متعدد از خانه یا محل کار بیرون بیاید از مکان های مختلفی عبور کند و با افراد زیادی که ناقل یا مبتلا به ویروس کرونا هستند، در تماس باشد.
این خبرنگار ضرورت برگزاری برخی از نشست های حضوری را نیز تائید می کند و می گوید: بالاخره باید تعامل دو سویه بین ما و مسئولان برقرار باشد اما شاید بتوان با در نظر گرفتن برخی ملاحظات، نشست ها را بیشتر به سمت فضای مجازی برد و پاسخگوییِ تلفنیِ مسئولان را تقویت کرد تا نیاز کمتری به حضور فیزیکی خبرنگاران در نشست ها باشد.
عاطفه علیان ، خبرنگار روزنامه همشهری_اصفهان نیز دربارۀ معضل نشست های پوششی در گفت وگو با ایسنا اظهار می کند: خبرنگاران واسطۀ بین مردم و مسئولان هستند و می توانند در شرایط فعلی با تغییر روش های سنتی هم از سلامت خود محافظت کنند و هم به جامعه نشان بدهند که دیگر همه چیز با گذشته فرق کرده و باید رفتار تازه ای پیشه کنند.
او می گوید: ویروس کرونا یک ویروس پیچیده است که هر روز شکل جدیدی به خودش می گیرد و تلفات جانی بسیاری داشته، پس چرا باید نشست های خبری به شیوۀ ماقبل کرونا برگزار شود؟ انجمن صنفی روزنامه نگاران و خانه مطبوعات اصفهان به عنوان مدافعان خبرنگاران باید در این وضعیت پا به میدان بگذارند و برای مسئولان شرح بدهند که بخش عمده ای از خبرنگاران به صورت حق التحریر کار می کنند و بیمه و امکانات ندارند.
این خبرنگار با اشاره به اینکه ما باید واقع بین باشیم، خاطرنشان می کند: در شرایطی که حق التحریر خبرنگاران، نصف حقوق اداره کار هم نیست و هیچ بیمه و امنیت و آتیه شغلی ندارند، مسلماً برای ادامۀ حیات شغلی خود نیازمند هدایای گاه و بیگاه اند و مسئولان نباید این حمایت های خود را از خبرنگارانی که نشست های آنلاین را پوشش می دهند دریغ کنند.
او تصریح می کند که برای حضور در نشست های خبری از تاکسی های اینترنتی استفاده کرده و مدام نگران بوده که مبادا ویروس را با خود به خانه بیاورد. علیان می گوید: مطمئنم اگر به کرونا مبتلا شوم هیچ حمایتی از من نمی شود.
این خبرنگار درس بزرگ کرونا را چنین شرح می دهد: کرونا به ما نشان داد که بسیاری از حضورهای فیزیکی ما غیرضروری است و اگر حذفشان کنیم هم هوای سالم تری خواهیم داشت، هم انرژی و وقت و هزینه کمتری را به هدر خواهیم داد پس امیدوارم که بیش از این بر روش های ماقبل کرونا پافشاری نکنیم و تسلیم شرایط زیستی جدید باشیم.
الهام شهیدان ، دبیر تحریریه خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)_اصفهان که برای حضور در یکی از نشست های پوششی مجبور شده بود دختر خردسالش را نیز همراه با خود ببرد، به ایسنا می گوید: کرونا را نمی شود شوخی گرفت و برخی از برنامه هایی که در حال حاضر برگزار و در آن بر حضور خبرنگاران و عکاسان تأکید می شود هیچ ضرورتی ندارند.
او می افزاید: به شخصه در چند نشستی که از سوی اداره کل ارتباطات شهرداری اصفهان برگزار می شد حضور پیدا کردم و دیدم که سرویس مجزا و وسایل بهداشتی مثل ماسک و الکل و دستکش در نظر گرفته شده بود اما برگزاری برنامه ای مثل بزرگداشت صائب، حتی با دعوت از عده ای معدود اصلاً ضرورت نداشت و شاهد بودم که مردم برای تماشای این برنامه تجمع کرده اند. اگر اطلاع رسانی درستی انجام شده بود آن ها می توانستند به صورت زنده از خانه هایشان شاهد این برنامه باشند.
شهیدان معتقد است که برنامه ها و نشست ها باید به شیوۀ آنلاین برگزار شود و می گوید: برای عکاسان خبری و خبرنگارانم که باید در این برنامه ها به مسئولانِ ماسک نزده نزدیک شوند نگرانم، از سوی دیگر می دانم که تک تک آن ها به شغلشان نیاز دارند.
این خبرنگار با اشاره به اینکه طی 14 سال کار مطبوعاتی هرگز نتوانسته مراحل بلندبالای ثبت نام در سایت وزارت ارشاد را برای کسب بیمه خبرنگاری طی کند، تأکید می کند که در حال حاضر به خاطر کتاب هایی که چاپ کرده، از بیمۀ نویسندگان استفاده می کند.
فاطمه کاویانی ، خبرنگار روزنامه اصفهان امروز نیز درخواست ایسنا را برای مصاحبه با متنی که خود نوشته بود، چنین پاسخ داد: از حدود سوم و چهارم اسفند که نخستین مورد کرونا در اصفهان دیده شد، وضعیت به صورت عادی نبود و همین موضوع باعث شد تا اصناف مختلف رویکردهای مختلفی را در پیش بگیرند. اولین حرکتی که انجام شد دورکاری و به حداقل رساندن تعاملات بود. در همان روزها، نشست های خبری که می توانست کانون انتقال ویروس باشد، به حداقل رسید و برخی از سازمان ها و نهادها مثل استانداری و ستاد مقابله با کرونا نیز اطلاع رسانی به خبرنگاران را از طریق اینستاگرام انجام داده و می دهند.
به شخصه در تمام نشست های مجازی استانداری شرکت کردم و هیچ مشکلی هم نداشتم؛ مشکلی که هست این است که همکاران خود ما استقبال چندانی از این حرکت نداشتند و مشاهده می شد که به صورت میانگین 10 نفر شاهد برگزاری یک نشست آنلاین بودند و این نشانه خوبی نیست.
نکته جالب در اسفندماه اینکه نمایندۀ دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، در اوج بحران کرونا نشست حضوری گذاشت و در پاسخ به انتقادات ادعا کرد که تمام پروتکل ها رعایت شده و ما در پی جلب رضایت خبرنگاران بوده ایم. ایشان فرد شماره یک بهداشت و سلامت استان اصفهان هستند و انتظار می رود که بیشتر از سایرین نسبت به برگزاری نشست های مستلزم تجمع حساس باشند. شکر خدا همکاران ما در معدود نشست های پیش از عید مبتلا نشدند اما از اردیبهشت روند برگزاری نشست ها شدت گرفته و اگرچه در ابتدا و حین برگزاری نشست همه چیز طبق استاندارد بهداشتی است اما باور کنید پس از پایان جلسه و خاموش شدن دوربین ها فقط تعداد محدودی ماسک می زنند و فاصله را رعایت می کنند. تمام این موارد خطرزاست.
در حال حاضر هم که افتتاح پروژه های شهرداری شروع شده و قرار است با یک بطری الکل و چند عدد ماسک این حجم از تعامل غیرضروری کنترل شود. سؤال من اینجاست که برگزاری نشست های هر یکشنبه یک افتتاح و سه شنبه با رسانه تا چه حد ضرورت دارد؟ وقتی روحیه نقدپذیری وجود ندارد همان بهتر که این جلسات به صورت آنلاین و توسط شبکه های مجازی _که در اختیار تمام خبرنگاران است_ برگزار شود.
بدبینانه نیست اگر بگویم نشست هایی که نیاز به سرویس دارد، هیچ تدابیر ویژه ای برای آن اندیشیده نشده. بارها در عکس های منتشرشده دیده ام دوستان و همکاران رسانه ای خیلی صمیمانه در این سرویس ها کنار یکدیگر نشسته اند. هفته گذشته نشستی دعوت بودم که به خاطر آن باید تا بهارستان می رفتم و برای هر چهار خبرنگار یک خودرو در نظر گرفته شده بود! اما نباید از انصاف هم دور شد. برخی از سازمان ها رسانه های مکتوب را از رسانه های برخط منفک کرده و در دو زمان مختلف، در هر جلسه با حضور تنها شش نفر مراسم خود را برگزار کردند که این به استاندارد رعایت بهداشت نزدیک تر بود.
مادر من سن بالایی دارند و مبتلا به دیابت هستند به همین دلیل هر بار که برای حضور در این نشست ها از خانه بیرون می آیم و می بینم هیچ کس مسائل بهداشتی را رعایت نمی کند فشار روانی بسیاری بر من وارد می شود. وقتی به خانه برمی گردم تا چند ساعت اجازه نمی دهم مادرم به من نزدیک شوند و تا تمام لباس و کفشم را در حمام نشویم خیالم راحت نمی شود.
من خبرنگار قراردادی هستم و بیمه دارم اما در صورت ابتلا به کرونا گمان نمی کنم داشتن هیچ یک از این موارد تسلی بخشم باشند.
اجازه بدهید پایان این گزارش را به وعدۀ هیچ مسئولی مزیّن نکنیم. در عوض اعلام آمادگی می کنیم که 17 مردادماه و هم زمان با روز خبرنگار، به دور از هیاهوی تبریک های پر طمطراق، واکنش مثبت، منفی و حتی خنثای هر یک از نهادهایی را که به نام نامی مطبوعات تشکیل شده اند، نسبت به نشر این گزارش به اطلاع اصحاب زحمتکش رسانه برسانیم و با هر شخص و نهادی که برای رفع تازه ترین مشکل خبرنگاران؛ یعنی ترکیب وحشت افزای پوششی+کرونا قدمی عملی برداشته باشد، مصاحبه ای اختصاصی داشته باشیم.
انتهای پیام
وی ادامه داد: نگاه ما این است که بتوانیم با شناخت بیشتر از مجموعه مؤسسات و تشکل ها، مسائل شان را احصا کنیم و طرح و برنامه ارائه دهیم. همچنین همواره اتحادیه سعی بر هماهنگی برنامه هایش با برنامه های قرآنی دستگاه های استان داشته است. در ماه مبارک رمضان با هماهنگی صدا و سیمای مرکز استان هر شب در برنامه ماه مهربانی سه مؤسسه قرآنی معرفی شد تا مردم را به مؤسسات جلب کند.
امیدیان اظهار کرد: در شهرستان های دلفان، الیگودرز، خرم آباد و عمده آن پلدختر در سال 98 به دلیل وقوع سیل، مشکلاتی را پشت سر گذاشتیم و همچنان با آنها درگیر هستیم. آنگونه که باید دستگاه های حاکمیتی پشتیبانی نکردند و گاه نیز شاهد بودیم که فعالیت چند ده ساله مؤسسات قرآنی بر باد رفت.
رئیس هیئت مدیره اتحادیه قرآنی لرستان بیان کرد: تقریباً 97 درصد مؤسسات قرآنی ملک شخصی برای فعالیت مجموعه مؤسسات ندارند و هجمه مشکلات عدیده سیل سال گذشته و هزینه هایی که برای بازسازی دوباره مکان های مؤسسات به آنها تحمیل شد، موجب شد که برخی از آنها تعطیل شوند و شیوع کرونا نیز به مشکلات دامن زد. مؤسسات قرآنی نگاه درآمدی ندارند، بلکه نگاه حداقلی دارند تا بتوانند امورات خود را سپری کنند.
فهرست قرآنیان بیمه شده در اختیار اتحادیه ها قرار گیرد
امیدیان با اشاره به گرانی های اخیر، افزود: در زمینه افزوده شدن دیگر فعالان به جمع بهره مندان از بیمه فعالان قرآنی نیز باید کار جدی تری صورت گیرد. از سویی نیز اطلاعات مشخصی از فعالان قرآنی نداریم، موضوعی که می توان با استفاده از ظرفیت اتحادیه های استانی و با در اختیار داشتن فهرست فعالان قرآنی هر استان به غربالگری پرداخت تا افرادی که شاغل حقیقی در عرصه قرآنی هستند، جایگزین افرادی شوند که از این عرصه خارج شده اند، اما همچنان از خدمات بیمه فعالان قرآنی بهره مند می شوند. لذا صندوق هنرمندان و معاونت قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی باید تدبیری بیندیشند.
رئیس هیئت مدیره اتحادیه قرآنی لرستان اضافه کرد: همچنین با توجه به تعطیلی کلاس های حضوری، مؤسسات قرآنی نیازمند بستر فضای مجازی هستند. البته چون زیرساخت این امر به صورت یک بستر مهیا نیست و مؤسسات از فضای پیام رسان ها استفاده می کنند، یقیناً اهتمام ویژه برای آموزش حداکثری نیست، اما با وجود این آموزش های حداقلی نیز انجام می شود. با توجه به تصمیم ستاد ملی مقابله با کرونا مبنی بر بازگشایی دوره های آموزشی با رعایت پروتکل های بهداشتی، مؤسسات قرآنی نیز اهتمام جدی به برگزاری کلاس های حضوری نشان دادند و اگر این اهتمام نبود، یقیناً مؤسسات متضرر از ضررهای جدی پنج ماه اخیر تعطیل می شدند.
وی ادامه داد: از سوی دیگر مؤسسات قرآنی، جلسات قرآنی و بخش های مردمی به طور کلی در عرصه مواسات و کمک و همدلی به همنوعان شان و رفع نیازهای مردم در زمینه تهیه و تولید ماسک و گان های بهداشتی و سایر اقلام بهداشتی نقش داشتند و هنوز نیز مؤسسات و خانه های قرآنی و گاه نیز جلسات قرآن در سطح استان برای تولید ماسک فعال هستند.
امیدیان با اشاره به هماهنگی هایی که با کارگروه قرآن و عترت خاتم الانبیا(ص) و دارالقرآن الکریم استان انجام شد، اضافه کرد: از طریق بنیاد علوی نیز بسته های معیشتی میان مؤسسات قرآنی توزیع و تقریباً مبلغی بالغ بر 78 میلیون و 500 هزار جمع آوری شد.
مراکز مردمی در حوادث غیرمترقبه نیاز به یاری دارند
وی با پرداختن به اینکه در ابتدای سال 98 و با سیل لرستان، خسارات غیر قابل جبرانی به مؤسسات استان وارد شد، اظهار کرد: بالتبع این خسارات با جریان کرونا، فشار زیادی بر مؤسسات قرآنی وارد کرد که باید دستگاه های حاکمیتی در این ورود کنند، هر چند به مردمی بودن کار واقف هستیم و باید ظرفیت های مردمی برای ادامه این موضوع فعال باشد، اما با توجه به حوادث غیر مترقبه، فعالیت های مردمی قرآنی نیازمند توجه بیشتری است.
امیدیان اظهار کرد: در شش ماه ابتدایی سال 99 سامانه مساق مجدداً فعال شد تا مؤسسات و خانه های قرآن و جلسات قرآن با ظرفیت آموزشی فعال بتوانند به ثبت کلاس ها و دوره های آموزشی شان در این سامانه اقدام کنند. با توجه به مسائل و مشکلات پیش روی مؤسسات قرآنی می طلبد که اهتمام جدی تر به جریان ادغام اتحادیه ها شود تا فرایند ادغام پایان یابد و درباره برگزاری مجمع و انتخابات تصمیم گیری جدی شود، چراکه شکل گیری اتحادیه مدغم کمک شایانی به این مسائل می کند.
انتهای پیام
مدیر پردیس سینمایی سیتی سنتر اصفهان درباره وضعیت روزهای اولیه بازگشایی این سینما گفت: هرچند در روزهای اولیه شاهد استقبال چندان مطلوب از سوی مردم نبودیم اما در آخر هفته فروش خوب بود و در سانس های بعدازظهر 50 درصد ظرفیت سینما تکمیل شد. در روزهای دیگر نیز با توجه به شرایط فعلی جامعه تقریباً می توان گفت استقبال بد نبوده است.
محمد پناهی نژاد افزود: هم اکنون فیلم شنای پروانه با بیشترین فروش، 60 تا 70 درصد گیشه را به خود اختصاص داده و پس از آن فیلم خوب بد جلف 2 ،20 درصد فروش داشته است و مابقی فیلم ها از درصدهای کمتری برخوردارند.
وی ادامه داد: میزان فروش بلیط در روزهای اخیر نسبت به روزهای اول در حال تغییر است و استقبال در هفته آینده بیشتر هم خواهد شد، اما هم اکنون ظرفیت نسبت به روزهای عادی پیش از کرونا تفاوت چندانی ندارد.
پناهی نژاد در خصوص رعایت پروتکل های بهداشتی اظهار کرد: با در نظر گرفتن حساسیت مردم تمامی پروتکل های بهداشتی از جمله؛ استفاده از 50 درصد ظرفیت سالن ها، افزایش زمان بین سانس ها جهت نظافت سالن ها و ضدعفونی کردن تمامی صندلی ها و فضای عمومی و رعایت پروتکل های فردی توسط پرسنل سینماها با توجه به آموزش های اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی به خوبی رعایت می شود.
کد خبر 432049
وی با اشاره به عمده مشکلات ناشران در شهر کرج افزود: بخش عمده دغدغه ناشران قبل از شیوع بیماری کرونا به گرانی کاغذ محدود می شد اما با همه گیر شدن این بیماری، مشکل فروش ناشران به شدت افزایش پیدا کرده؛ زیرا نوسانات قیمت کاغذ با وجود حمایت های دولت همچنان ادامه دارد و قیمت تمام شده کتاب رشد زیادی داشته است.
آجرلو ادامه داد: اگر بخواهیم افزایش قیمت کتاب در سال 99 را با سال 90 مقایسه کنیم، می توانیم بگوییم هزینه ها سه تا 10 برابر رشد داشته و این موضوع مشکلاتی را برای خوانندگان ایجاد کرده است؛ زیرا آن ها برای خرید کتاب باید توان اقتصادی داشته باشند.
وی با بیان اینکه مشکل اصلی ناشران و کتاب فروشان کرج نبود بازار و مخاطب برای خریداری کتاب است، عنوان کرد: به دنبال بیماری کرونا، دانشگاه ها، مراکز علمی و آموزشگاه ها تعطیل هستند و از آنجایی که بیشتر مخاطبان ما در بازار حضور ندارند، بازار کار کساد شده است و در مجموع کرونا اثرات نامطلوبی بر روی ناشران و کتاب فروشان گذاشته است؛ به طوری که اگر سری به کتاب فروشی ها بزنید، خلوت هستند.
آجرلو همچنین درباره حمایت های دولت توضیح داد: در این میان دولت حمایت خاصی انجام نداده است و تاکنون همه صحبت هایی که درباره وام ها بوده، محقق نشده است.
وی همچنین درباره وضعیت کتاب فروشان کرج در این روزها گفت: فروش کتاب فروشی ها کاهش زیادی داشته است و به دنبال ویروس کووید 19 عملا تعطیل شده اند. کتاب فروشان ما وضعیت خوبی ندارند؛ به طوری که در خرداد ماه امسال حدود 22 واحد صنفی شامل 19 کتاب فروشی که در کنار کتاب نوشت افزار هم می فروختند، یک کتاب فروشی و 2 کافه کتاب تعطیل شدند.
حمایت های خاص شورای شهر کرج از اهالی نشر
وی با اشاره به حمایت های شورای شهر کرج در بحث کاربری فرهنگی گفت: شورای شهر رسما به اتحادیه اعلام کرده است که ناشران و کتاب فروشان اجازه فعالیت در واحدهای مسکونی را دارند و این موضوع را تغییر کاربری مسکونی به فرهنگی تلقی می کند و آن را تجاری نمی داند. این موضوع کمک زیادی به دست اندرکاران و فعالان این حوزه کرده است زیرا حتی کافه کتاب ها نیز می توانند در واحدهای مسکونی دایر شوند.
آجرلو درباره دیگر حمایت های شورای شهر کرج توضیح داد: مصوبه لایحه حمایت از ناشران، کتاب فروشان و موزعان به تصویب شورای شهر کرج رسیده و برای اجرا به شهرداری های مناطق ارسال شده است و فعالان نشر کرج نیز مانند تهران، شیراز و مشهد ناشران می توانند از حمایت های خاص بهره مند شود.
وی درباره حمایت های خاصی که برای اهالی نشر پیش بینی شده است، گفت: ناشران و کتاب فروشان از پرداخت 50 درصد عوارض صنفی معاف هستند و اگر یک واحد صنفی باید یک میلیون تومان عوارض سالانه شهری پرداخت کند، ناشر و کتاب فروش بر اساس فرمول های محاسباتی شهرداری باید 50 درصد این عوارض را پرداخت کنند.
آجرلو همچنین توضیح داد: اکنون تسهیلات خوبی در روند صدور پروانه کسب فراهم شده است و بروکراسی اداری را در حد صفر پایین آورده ایم؛ به طوری که اگر یک ناشر با پروانه نشر از اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی به اتحادیه مراجعه کند، در کمتر از 24 ساعت می تواند پروانه صنفی خود را دریافت کند.
استقبال کرجی ها از کافه کتاب ها
آجرلو با بیان اینکه حدود 20 کافه کتاب در استان البرز فعال هستند، گفت: طرح کافه کتاب برای نخستین بار در کشور به صورت آزمایشی در سال 1390 در شهر کرج آغاز شد اما به صورت رسمی از سال 1394 در اتحادیه برای کافه کتاب ها پروانه کسب صادر می شود.
وی افزود: البته کافه کتاب ها نسبت به سایر رسته های صنفی مثل کتاب فروشان یا کافه ها ناشناخته باقی مانده اند و فعالیت آن ها آنطور که باید پیش نمی روند.
آجرلو با بیان اینکه کافه کتاب ها ترکیبی از کافه و کتاب فروشی هستند، عنوان کرد: در یک دوره زمانی که بحثی برای مقابله با دخانیات و قلیان وجود داشت ما در استان البرز طرح کافه کتاب را مطرح کردیم که با حمایت مسئولان روبه رو شد زیرا ما از این طرح به عنوان جایگزین کافه هایی با قلیان و دخانیات نام بردیم.
رییس اتحادیه ناشران و کتاب فروشان کرج توضیح داد: حداقل متراژ این کافه ها باید 60 مترمربع باشد که 30 متر آن باید به کتاب اختصاص داشته باشد و 30 متر دیگر به کافه. افراد می توانند در کافه کتاب ها بنشینند و با امکانات اینترنتی رایگان که در اختیارشان قرار می گیرد، از کتاب های صوتی و الکترونیک استفاده کنند یا کتاب های فیزیکی خریداری کنند.
به گفته آجرلو، کافه کتاب ها در صورت فراگیر شدن می توانند پاتوقی برای کتاب خوان ها و کمک به فرهنگ کتاب و مطالعه همچنین مامنی برای آشتی مردم با یار مهربان باشند.
وی با بیان اینکه کافه کتاب ها در کرج از استقبال خوبی برخوردار هستند، گفت: در یک بررسی کلی به این نتیجه رسیدیم که تاسیس کافه کتاب ها در یکسری نقاط خاصی از شهر مقرون به صرفه است؛ به عنوان مثال در نقاط مرکزی اصلا خوب نیست اما در منطقه مهرشهر کرج استقبال خوبی از آن شده است و کافه هایی که در محل های نامناسب دایر شده اند، بازده مناسبی نداشتند.
ضربه به کتاب فروش با حذف فروش کتاب درسی
رییس اتحادیه ناشران و کتاب فروشان کرج همچنین با بیان اینکه ما فقط نباید در هفته کتاب درباره کتاب صحبت کنیم، عنوان کرد: باید برنامه ای از سوی دولت پیش بینی شود که کتاب فقط به یک هفته محدود نشود و به صورت عملی از این صنف حمایت کند، اما گاهی اتفاقاتی رخ می دهد که فعالیت اهالی این حوزه تضعیف می شود.
آجرلو با بیان اینکه متاسفانه وزارت آموزش و پرورش در یک اقدام غیراصولی ضربه ای جدی بر پیکره کتاب فروشان وارد کرد، افزود: کتاب های درسی طی سال های مختلف تا سال 1398 توسط کتاب فروشان توزیع می شد که این کار با کمترین مشکل همراه بود. این اقدام تراکنش و چرخش نقدینگی خوبی در کتاب فروشی ها ایجاد می کرد اما با اقدام آموزش و پرورش برای حذف نقش کتاب فروشان، آسیبی جدی به این چرخه وارد شد.
وی با اشاره به تبعات این اقدام گفت: یکی از انگیزه هایی که خانواده ایرانی را به رفتن به کتاب فروشی ترغیب می کرد، خرید کتاب درسی بود که در کنار آن هم چند جلد کتاب خریداری می کرد. این کار چند فایده داشت؛ اول اینکه به اقتصاد کتاب فروش کمک می کرد و هم موجب آشتی خانواده ها با کتاب می شد.
به گفته آجرلو، این کار در یک مقطع زمانی محدود 20 روزه یعنی از 20 شهریور تا 10 مهر اجرا می شد که اوج شب عید کتاب فروشی ها بود اما متاسفانه آموزش و پرورش آن را از ما گرفته است و مطمئن ایم وضعیت دست اندرکاران؛ این حوزه با حجم گسترده مشکلاتی که کتاب فروشان با آن روبه رو هستند رو به وخامت خواهد رفت زیرا کتاب فروشان ضربه سنگینی از این اقدام خورده اند و امیدوارم دولت راهکاری برای حل این معضل بیندیشد.
بهرام آجرلو رئیس اتحادیه ناشران و کتابفروشان کرج در گفت وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) ، با اشاره به وضعیت فعالیت ناشران و کتاب فروشان در این شهر گفت: 118 ناشر در استان البرز فعال اند که از میان آن ها 90 ناشر در کرج و بقیه در شهرهای دیگر هستند؛ همچنین حدود 52 کتاب فروش و 20 کافه کتاب نیز در این شهر فعال هستند.
وی با اشاره به عمده مشکلات ناشران در شهر کرج افزود: بخش عمده دغدغه ناشران قبل از شیوع بیماری کرونا به گرانی کاغذ محدود می شد اما با همه گیر شدن این بیماری، مشکل فروش ناشران به شدت افزایش پیدا کرده؛ زیرا نوسانات قیمت کاغذ با وجود حمایت های دولت همچنان ادامه دارد و قیمت تمام شده کتاب رشد زیادی داشته است.
آجرلو ادامه داد: اگر بخواهیم افزایش قیمت کتاب در سال 99 را با سال 90 مقایسه کنیم، می توانیم بگوییم هزینه ها سه تا 10 برابر رشد داشته و این موضوع مشکلاتی را برای خوانندگان ایجاد کرده است؛ زیرا آن ها برای خرید کتاب باید توان اقتصادی داشته باشند.
وی با بیان اینکه مشکل اصلی ناشران و کتاب فروشان کرج نبود بازار و مخاطب برای خریداری کتاب است، عنوان کرد: به دنبال بیماری کرونا، دانشگاه ها، مراکز علمی و آموزشگاه ها تعطیل هستند و از آنجایی که بیشتر مخاطبان ما در بازار حضور ندارند، بازار کار کساد شده است و در مجموع کرونا اثرات نامطلوبی بر روی ناشران و کتاب فروشان گذاشته است؛ به طوری که اگر سری به کتاب فروشی ها بزنید، خلوت هستند.
آجرلو همچنین درباره حمایت های دولت توضیح داد: در این میان دولت حمایت خاصی انجام نداده است و تاکنون همه صحبت هایی که درباره وام ها بوده، محقق نشده است.
وی همچنین درباره وضعیت کتاب فروشان کرج در این روزها گفت: فروش کتاب فروشی ها کاهش زیادی داشته است و به دنبال ویروس کووید 19 عملا تعطیل شده اند. کتاب فروشان ما وضعیت خوبی ندارند؛ به طوری که در خرداد ماه امسال حدود 22 واحد صنفی شامل 19 کتاب فروشی که در کنار کتاب نوشت افزار هم می فروختند، یک کتاب فروشی و 2 کافه کتاب تعطیل شدند.
حمایت های خاص شورای شهر کرج از اهالی نشر
وی با اشاره به حمایت های شورای شهر کرج در بحث کاربری فرهنگی گفت: شورای شهر رسما به اتحادیه اعلام کرده است که ناشران و کتاب فروشان اجازه فعالیت در واحدهای مسکونی را دارند و این موضوع را تغییر کاربری مسکونی به فرهنگی تلقی می کند و آن را تجاری نمی داند. این موضوع کمک زیادی به دست اندرکاران و فعالان این حوزه کرده است زیرا حتی کافه کتاب ها نیز می توانند در واحدهای مسکونی دایر شوند.
آجرلو درباره دیگر حمایت های شورای شهر کرج توضیح داد: مصوبه لایحه حمایت از ناشران، کتاب فروشان و موزعان به تصویب شورای شهر کرج رسیده و برای اجرا به شهرداری های مناطق ارسال شده است و فعالان نشر کرج نیز مانند تهران، شیراز و مشهد ناشران می توانند از حمایت های خاص بهره مند شود.
وی درباره حمایت های خاصی که برای اهالی نشر پیش بینی شده است، گفت: ناشران و کتاب فروشان از پرداخت 50 درصد عوارض صنفی معاف هستند و اگر یک واحد صنفی باید یک میلیون تومان عوارض سالانه شهری پرداخت کند، ناشر و کتاب فروش بر اساس فرمول های محاسباتی شهرداری باید 50 درصد این عوارض را پرداخت کنند.
آجرلو همچنین توضیح داد: اکنون تسهیلات خوبی در روند صدور پروانه کسب فراهم شده است و بروکراسی اداری را در حد صفر پایین آورده ایم؛ به طوری که اگر یک ناشر با پروانه نشر از اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی به اتحادیه مراجعه کند، در کمتر از 24 ساعت می تواند پروانه صنفی خود را دریافت کند.
استقبال کرجی ها از کافه کتاب ها
آجرلو با بیان اینکه حدود 20 کافه کتاب در استان البرز فعال هستند، گفت: طرح کافه کتاب برای نخستین بار در کشور به صورت آزمایشی در سال 1390 در شهر کرج آغاز شد اما به صورت رسمی از سال 1394 در اتحادیه برای کافه کتاب ها پروانه کسب صادر می شود.
وی افزود: البته کافه کتاب ها نسبت به سایر رسته های صنفی مثل کتاب فروشان یا کافه ها ناشناخته باقی مانده اند و فعالیت آن ها آنطور که باید پیش نمی روند.
آجرلو با بیان اینکه کافه کتاب ها ترکیبی از کافه و کتاب فروشی هستند، عنوان کرد: در یک دوره زمانی که بحثی برای مقابله با دخانیات و قلیان وجود داشت ما در استان البرز طرح کافه کتاب را مطرح کردیم که با حمایت مسئولان روبه رو شد زیرا ما از این طرح به عنوان جایگزین کافه هایی با قلیان و دخانیات نام بردیم.
رییس اتحادیه ناشران و کتاب فروشان کرج توضیح داد: حداقل متراژ این کافه ها باید 60 مترمربع باشد که 30 متر آن باید به کتاب اختصاص داشته باشد و 30 متر دیگر به کافه. افراد می توانند در کافه کتاب ها بنشینند و با امکانات اینترنتی رایگان که در اختیارشان قرار می گیرد، از کتاب های صوتی و الکترونیک استفاده کنند یا کتاب های فیزیکی خریداری کنند.
به گفته آجرلو، کافه کتاب ها در صورت فراگیر شدن می توانند پاتوقی برای کتاب خوان ها و کمک به فرهنگ کتاب و مطالعه همچنین مامنی برای آشتی مردم با یار مهربان باشند.
وی با بیان اینکه کافه کتاب ها در کرج از استقبال خوبی برخوردار هستند، گفت: در یک بررسی کلی به این نتیجه رسیدیم که تاسیس کافه کتاب ها در یکسری نقاط خاصی از شهر مقرون به صرفه است؛ به عنوان مثال در نقاط مرکزی اصلا خوب نیست اما در منطقه مهرشهر کرج استقبال خوبی از آن شده است و کافه هایی که در محل های نامناسب دایر شده اند، بازده مناسبی نداشتند.
ضربه به کتاب فروش با حذف فروش کتاب درسی
رییس اتحادیه ناشران و کتاب فروشان کرج همچنین با بیان اینکه ما فقط نباید در هفته کتاب درباره کتاب صحبت کنیم، عنوان کرد: باید برنامه ای از سوی دولت پیش بینی شود که کتاب فقط به یک هفته محدود نشود و به صورت عملی از این صنف حمایت کند، اما گاهی اتفاقاتی رخ می دهد که فعالیت اهالی این حوزه تضعیف می شود.
آجرلو با بیان اینکه متاسفانه وزارت آموزش و پرورش در یک اقدام غیراصولی ضربه ای جدی بر پیکره کتاب فروشان وارد کرد، افزود: کتاب های درسی طی سال های مختلف تا سال 1398 توسط کتاب فروشان توزیع می شد که این کار با کمترین مشکل همراه بود. این اقدام تراکنش و چرخش نقدینگی خوبی در کتاب فروشی ها ایجاد می کرد اما با اقدام آموزش و پرورش برای حذف نقش کتاب فروشان، آسیبی جدی به این چرخه وارد شد.
وی با اشاره به تبعات این اقدام گفت: یکی از انگیزه هایی که خانواده ایرانی را به رفتن به کتاب فروشی ترغیب می کرد، خرید کتاب درسی بود که در کنار آن هم چند جلد کتاب خریداری می کرد. این کار چند فایده داشت؛ اول اینکه به اقتصاد کتاب فروش کمک می کرد و هم موجب آشتی خانواده ها با کتاب می شد.
به گفته آجرلو، این کار در یک مقطع زمانی محدود 20 روزه یعنی از 20 شهریور تا 10 مهر اجرا می شد که اوج شب عید کتاب فروشی ها بود اما متاسفانه آموزش و پرورش آن را از ما گرفته است و مطمئن ایم وضعیت دست اندرکاران؛ این حوزه با حجم گسترده مشکلاتی که کتاب فروشان با آن روبه رو هستند رو به وخامت خواهد رفت زیرا کتاب فروشان ضربه سنگینی از این اقدام خورده اند و امیدوارم دولت راهکاری برای حل این معضل بیندیشد.
خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)
خبرگزاری کتاب ایران
حمایت های خاص شورای شهر کرج از اهالی نشر
استقبال کرجی ها از کافه کتاب ها
ضربه به کتاب فروش با حذف فروش کتاب درسی
به گزارش ایسنا، اهالی قلم اما بیش از آنکه بخواهند روزی به این نام داشته باشند، دوست دارند مشکلاتشان بازگو شده و فکری برای این مقوله فرهنگی کشور شود.
قلم به دلیل رسالتش مقدس است و نویسنده وظیفه مند است از قلم خویش مراقبت کند، اما گاهی این رسالت و وظیفه در زیر انبوهی از مشکلات گم شده و تنها دست حمایت می طلبد.
چاپ 39 عنوان کتاب طی سال جاری
محمود رمضانی، معاون امور فرهنگی و رسانه ای فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان جنوبی در گفت وگو با ایسنا اظهار کرد: تا پایان خردادماه جاری 39 عنوان کتاب در استان چاپ شده است.
وی ادامه داد: برای حمایت از نویسندگان، فرهنگ و ارشاد اسلامی، کتاب هایی که چاپ می شود را خریداری کرده و به این صورت از این افراد حمایت می کند.
معاون امور فرهنگی و رسانه ای فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان جنوبی بیان کرد: همچنین با رونمایی تعدادی از کتلب انتشار یافته در طول سال، سعی در معرفی کتاب و نویسندگان و حمایت از آنان داریم.
رمضانی یادآور شد: این رونمایی ها بیشتر در حوزه کتاب های فاخر با بار علمی و ترجیحا با موضوع خراسان جنوبی، صورت می گیرد.
وی افزد: برگزاری نمایشگاه کتاب نیز فرصتی برای معرفی کتب و نویسندگان است که قصد داریم این نمایشگاه را در آبان ماه سال جاری برگزار کنیم، اما برگزاری آن منوط به تصمیمات ستاد کرونا است.
معاون امور فرهنگی و رسانه ای فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان جنوبی با اشاره به طرح بهارانه کتاب در بهار سال جاری، تصریح کرد: طرح بهارانه کتاب از جمله طرح های حمایتی خرید کتاب است که در راستای حمایت از کتابفروشی ها اجرا می شود که طی آن مردم کتب را با قیمت مناسب تر تهیه می کنند.
رمضانی ادامه داد: اهل قلم رسالت اصلی انتقال هنر اسلامی ایرانی را برعهده دارند و تا جایی که امکان داشته از انجام ایسن رسالت خود دریغ نکرده اند.
وی افزود: هرچه اکنون داریم زاییده فکر افراد مختلفی است که در گذر زمان دستی بر قلم داشته و توانستند فرهنگ ایرانی اسلامی را به ما منتقل کنند.
حل مشکلات اهل قلم با تدبیر ارشاد
معاون امور فرهنگی و رسانه ای فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان جنوبی بیان کرد: اکنون نیز این رسالت وجود دارد، اما مشکلاتی که در منقابل نویسندگان است گاهی آنان را دلسرد می کند.
رمضانی با اشاره به مشکلات چاپ کتاب با توجه به گرانی کاغذ و دیگر مسائل، افزود: در این راستا فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز بیکار ننشسته و حمایت های خوبی از ناشران و نویسندگان داشته است.
وی اظهار کرد: در این راستا برای اینکه بحث حوزه نشر تعطیل نشود، کاغذ با ارز دولتی در اختیار ناشرین قرار داده شد.
معاون امور فرهنگی و رسانه ای فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان جنوبی بیان کرد: یکی از مسائلی که باعث گرانی کتاب می شود، نرخ بالای زینک است که در این راستا فرهنگ و ارشاد اسلامی، زینک با ارز دولتی زینک در اختیار چاپخانه ها قرار داد.
رمضانی یادآور شد: امیدواریم با حمایت هایی که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دارد، بتوانیم به توسعه فعالیت های بیش از پیش اهل قلم کمک کنیم.
نقش قلم از نقش زبان و شهرت بیشتر است
ناصر نبی زاده، مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان جنوبی نیز گفت: خداوند سوگند یاد کرد به قلم و به آنچه با قلم می نویسند چرا که هم خود قلم و هم کتابتی که به واسطۀ قلم محقّق می شود از نعمت های بزرگ الهی است و در ضبط و ثبت حوادث غائب از أنظار و معانی و اسرار پنهان در دلها، یاری گر کلام بوده و به واسطه قلم است که انسان درمی یابد آنچه را که مرور زمان و یا بُعْد مکان بر روی آن پرده کشیده است.
وی افزود: نقش قلم از نقش زبان، شمشیر، پول و مسائل مادی، شهرت و فرزند بیشتر است چرا که قلم تجربه قرن ها را به هم منتقل می کند و فرهنگ را رشد می دهد؛ افراد را با قلم می توان خواب یا بیدار کرد، قلم یک فریاد ساکت و یک سند رسمی و گزارشگر تاریخ است.
قلم؛ حلقه اتصال فکری اندیشه ورزان و فرهیختگان
مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان جنوبی بیان کرد: قلم حلقه اتصال فکری اندیشه ورزان و فرهیختگان در عصرها و مکان های مختلف است و در سایه خلاقیت، مطالعه و اندیشیدن است که جوامع رشد یافته و متعالی می شوند.
نبی زاده ادامه داد: صاحبان قلم، بازگوکنندگان اندیشه و علم هستند که می توانند زیبایی نگارش و فرابینی دانش را در مسیر تعالی بشر با یکدیگر همگام سازند و اینگونه جایگاه قلم را پاس دارند و ارزش و عظمت آن را برای جامعه آشکار کنند.
وی خاطرنشان کرد: 14 تیرماه به عنوان روز قلم فرصتی است برای پاسداشت منزلت و حرمت قلم و صاحبان آن که عمر خود را برای ارتقای فرهنگ و هنر این مرز و بوم در طبق اخلاص گذاشته اند.
مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان جنوبی با بیان اینکه طی سال گذشته 100 میلیون تومان کتاب از ناشران خراسان جنوبی خریداری شد، خاطرنشان کرد: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برای جبران گرانی کاغذ، یارانه کاغذ را اعطا می کند تا حمایتی در این راستا صورت گیرد.
بی تردید توجه به اهل قلم، به عنوان افرادی تاثیرگذار در تمام برهه ها، منجر به انتقال درست اندیشه ها درذ کالبد اجتماعی جامعه داردو این امر گاهی تاثیرش از صدها سخنرانی بیشتر خواهد بود.
انتهای پیام
غلامحسین دریانورد، شاعر، نویسنده، پژوهشگر و متولد سال 1342 در بندر گناوه و دارای مدرک کارشناسی ارشد ادبیات نمایشی است. وی در حال حاضر، مدیریت انتشارات دریانورد را برعهده دارد. دریانورد نویسنده ای است که با اشراف به فضای جنوب در تلاش است تجربه زیسته خود را در دیار شرجی و دریا، گاه به زبان شعر و گاه در قالب نمایشنامه و گاهی هم به صورت مستند به نگارش درآورد تا کلامش آینه تمام نمایی از منطقه جنوب و اهالی آنجا باشد.
از این نویسنده و شاعر که از چهره های شاخص حوزه ادبیات مقاومت و دفاع مقدس در استان به شمار می رود، تاکنون آثاری نظیر فانوس های ساحلی ، در جشن جنوبی چشمانت ، یادها و دوبیتی ، بیا کنار دریا ، کافه شعر نهنگ سپید (مجموعه شعر)، بارون و بوی یاس ، اسب تک شاخ ، خانه پدری ، عشق بازیگر است ، دریامرد (نمایشنامه) و نامه گناوه ، جلوه های نمایشی جنگ : با نگاهی به رفتار، گفتار و نوشتار رزمندگان و... منتشر شده است که در این میان دو اثر وی ( کافه شعر نهنگ سپید و جلوه های نمایشی جنگ ) در نخستین دوره کتاب سال بوشهر درخشیدند.
به بهانه روز قلم، با غلامحسین دریانورد که سال گذشته به عنوان چهره هنری برتر استان بوشهر هم انتخاب و معرفی شد، به گفت وگو نشستیم که در ادامه از نظر مخاطبان می گذرد.
آقای دریانورد گفت وگو را با سوالی در خصوص روز قلم آغاز می کنیم. از دید شما نامگذاری روزی به نام قلم در تقویم رسمی کشور چقدر می تواند در پاسداشت جایگاه نویسندگان و اهالی قلم نقش آفرین باشد؟
این روز که از نظر من روز خجسته و بسیار مهمی است، زیاد شناخته شده نیست، حتی برای خود اهالی قلم. متاسفانه اراده ای هم مخصوصا از سوی دستگاه های فرهنگی برای شناسایی آن و ارج و قرب دادن به این روز نمی بینم. این در حالی است که این روز متعلق به فرهنگ و نوشتن و قلم است و سعی شده است که خوب هم انتخاب شود روزی که گویا مولوی و حافظ هم به آن نظر داشته اند: عطارد را همی گفتم به فضل و فن شدی غره / قلم بشکن بیا بشنو پیام نیشکر باری (مولانا) و یا ای که انشای عطارد صفت شوکت توست / عقل کل چاکر طغراکش دیوان تو باد (حافظ).
اینکه ماه تیر و روزی که در ایران باستان به روز عطارد و یا تیر شناخته می شده است، یعنی روز سیزدهم یا چهاردم تیر به عنوان روز قلم انتخاب می شود، بدیهی است عطارد را هم که با عنوان ستاره کاتب می شناخته اند، انتخاب به جا و مبارکی است؛ به قول انوری: در بارگاه حضرتش از احترام و جاه / مریخ قهرمان و عطارد دبیر باد . بنابراین اگر این روز در مقام عمل نیز گرامی داشته شود و به این بهانه به دغدغه های اهل قلم توجه شود می تواند تاثیرگذار باشد و روزی درخشان در میان روزهای باشد که می آیند و می روند.
آیا از نحوه حمایت دستگاه های فرهنگی از نویسندگان رضایت دارید؟
پرسش سختی است و نمی توان به این سوال پاسخ صریح آری و یا نه داد. ناجوانمردانه است که من از دستگاه های فرهنگی - که می دانم در این سال ها بودجه سالانه آن ها خیلی کم شده است - انتظار حمایت داشته باشم؛ اما انتظار دارم که از نویسندگان و پژوهشگران حمایت های معنوی داشته باشند، اینکه سعی کنند شأن و منزلت این قشر از جامعه حفظ شود.
آقای دریانورد اتفاق میمونی که سال 98 در عرصه نویسندگی در استان افتاد، برگزاری جایزه کتاب سال بوشهر برای نخستین بار بود، نظر شما در این باره چیست؟
با اینکه این جایزه برای اولین بار در استان برگزار می شد، اما به خوبی به فرجام رسید؛ از فراخوان گرفته تا داوری و معرفی برگیزدگان و اهدای جوایز. خُب، وضعیت کرونایی به خصوص بر کیفیت مراسم اختتامیه که خودش می توانست، سکوی پرتابی برای شروع دوره بعدی جایزه باشد، تاثیر گذاشت اما خوشبختانه برگزار شد و حس می کنم مجریان و برگزارکنندگان برای دوره های بعدی تجربیات ارزنده ای کسب کرده اند که آن را برای دوره های بعد به کار خواهند بست.
دو اثر از شما یکی در حوزه شعر و دیگری در حوزه مستندنگاری در این رویداد بزرگ حائز مقام شدند. آیا از نحوه و کیفیت داوری آثار رضایت دارید؟
نباید ناراضی باشم. باید خیلی هم خرسند باشم که دو کتاب از من در این مرحله دیده شد و از آنجا که کادر داوری از سوی خانه کتاب انتخاب شده بود و عمدتا این افراد دارای تجربه خاصی در داوری کتاب هستند، باید از کیفیت داوری راضی باشم. البته من فقط به کتاب های خودم نظر دارم و امتیازهای که داوران بر اساس و متر و معیارهای خاص خود به این دو کتاب داده اند؛ کتاب های دیگر همکاران هم حتما دارای ارزش های خاص خود هستند.
کتاب جلوه های نمایشی جنگ نوشته شما در بخش مستندنگاری جایزه کتاب سال بوشهر به عنوان اثر برگزیده استان معرفی شد، چطور شد به حوزه پژوهش نمایش جنگ جذب شدید؟
ایده و حتی پژوهش و نگارش این کتاب به دوران تحصیلی من در مقطع کارشناسی ارشد در رشته ادبیات نمایشی برمی گردد و پایان نامه ای که باید ارائه می دادیم چه عملی که نوشتن یک نمایشنامه بود و چه نظری که ارائه یک پژوهش بود. خُب، من با توجه به علاقه و تجربه ام در دوران هشت ساله جنگ تحمیلی به این موضوع گرایش پیدا کردم و به آن پرداختم. از همان شروع کار دوست داشتم هم به شکل عملی و هم نظری از تجربه زیسته ام در دوران جنگ استفاده کنم.
در مورد بخش عملی کارم یعنی نمایشنامه فقط از تجربه ها و خاطرات خودم استفاده کردم و در بخش نظری بیشتر یک پژوهش بین رشته ای مد نظرم بود. ارتباط نمایش با جنگ؛ که بجز تجربه های خودم در حوزه جنگ، از فرهنگنامه جبهه استفاده زیادی کردم. این پژوهش و پایان نامه بعد از اینکه برگزیده پژوهش برتر 25 ساله گذشته در چهارمین همایش نمایش مقاومت شد، با پیشنهاد چاپ روبه رو شد که بعد از چند سال و ویرایش جدید و اضافه شدن ملحقاتی با تلاش و مساعدت حوزه هنری استان بوشهر به همت انتشارات سوره مهر چاپ شد.
آیا در حین نگارش این اثر احساس نیاز به منابع دیگری هم کردید و کمبود آن را چگونه جبران کردید؟
همان طور که اشاره کردم این اثر متاثر از تجربه های زیسته ی خودم بود و همچنین اینکه منابع شفاهی و کتبی خوبی را هم با توجه به کارم و شغلم کم کم شناسایی و فراهم کرده بودم؛ البته از راهنمایی اساتید وقتم در دانشگاه نیز بهره بردم و اگرچه این پژوهش پیشنیه ای نداشت ولی تلاش کردم از منابع بین رشته ای که گرد آورده بودم، استفاده کنم.
در کتاب جلوه های نمایشی جنگ بیشتر چه موضوعات و مفاهیمی را مورد تاکید قرار دادید؟
جنگ هشت ساله عراق علیه ایران سرشار از جنبه ها و خلاقیت های نمایشی بود. این جلوه ها و جنبه ها خود را به شکل بارزی در رفتار، گفتار و نوشتار رزمندگان نشان می داد. کتاب جلوه های نمایشی جنگ با نگاهی به پیشنه این جلوه های نمایشی در اساطیر، تاریخ و ادبیات مصداق های آن را در جنگ تحمیلی هشت ساله پیگیری کرده و عناصر نمایشی را در آداب و رسوم، بازی ها، حاضرجوابی ها، خلاقیت ها، شعارها و رجزها، شوخ طبعی ها، شهادت نامه ها و خاطرات آن هشت سال می کاود تا تجربه ای جدید برای خلق آثار نو و تازه ای فراروی هنرمندان تئاتر بگشاید.
البته نظری هم داشتم به این عبارت از دیوید لسکو، نویسنده کتاب ارزشمند هنر نمایشنامه نویسی جنگ که می گوید: جنگ و نمایش موقعیت هایی فراهم می کنند که شباهت های عجیبی به هم دارند و جنگ هیچ گاه نمی تواند از جلوه های نمایشی تهی باشد.
آقای دریانورد، شما بیش از آنکه نویسنده باشید، شاعر هستید؛ شاعری که دنیا را از دریچه شعر و عاطفه می بیند. به علاوه، در جایزه سال بوشهر اثر شما با نام نهنگ سفید شایسته تقدیر شناخته شد. از این بگوئید و اینکه کدام سروده های شما را دربرمی گیرد؟
این مجموعه تقریبا دست چینی بود از شعرهای سپیدی که در یک دهه اخیر سروده ام و در آن از تجربه های زیسته خودم استفاده کرده ام و ایده گرفته ام.
بیشتر کدام قالب شعری را برای انعکاس دنیای درون و جهان بینی خویش برمی گزینید؟
اگرچه گاه گاهی هم دلم هوای غزل و دوبیتی می کند؛ اما بیشتر حس می کنم با شعر سپید راحتم و آن را فعلا قالب مناسبی می بینم تا به قول شما احساسات و دغدغه های درونی ام را منعکس کنم.
در حال حاضر مهم ترین دغدغه شما در عرصه نویسندگی و شاعرانگی چیست؟
اینکه نتوانم آنی باشم که دوست دارم، اینکه نتوانم از تمام استعداد استفاده کنم، اینکه اراده ام برای رسیدن به آنچه دوست دارم و در منظر دارم، بلنگد. خوشبختانه یا متاسفانه من هم به نویسندگی خلاق که در حوزه ادبیات می گنجد، علاقه دارم و هم به پژوهش و رشته های دیگر هنری گرایش دارم و برایم کلنجار رفتن با آن ها لذت بخش است. کیست که نداند این موضوع، باعث پراکندگی و عدم تمرکز می شود و و در اثری که قرار است خلق کنی، تاثیر می گذارد. طبیعتا دغدغه این روزهای من، این است که راه همیشگی خود را بروم و یا قید برخی از علائق را بزنم و تمرکز خود را روی یک بخش بگذارم؛ البته اگر عمری باقی باشد.
از جدیدترین اثری که در حال حاضر در دست نوشتن دارید، بگوئید.
این روزها دارم آخرین برگ های کتاب شناختنامه شهرستان گناوه را در 10 فصل می نویسم که باید ان شاءالله در مجموعه شناختنامه فرهنگ، هنر و تمدن استان بوشهر چاپ و منتشر شود. همچنین کتابی برای دوست شهیدم، جواد فروتن به عنوان اولین شهید بسیجی گناوه در دست تالیف دارم و امیدوارم تا آخر امسال به چاپ برسد. افزون بر این، برگزیده ای از مجموعه شعرهای دفاع مقدس خودم را که از آغار تاکنون سروده ام، در حال آماده شدن برای چاپ است. دو نمایشنامه را هم در حال بازنویسی دارم و کتابی را هم در حوزه تاریخ شفاهی انقلاب و جنگ، برای چاپ به دست ناشر سپرده ام.
سخن پایانی؟
باید از شما تشکر کنم که به من و دیگران یادآوری می کنید که اهل قلم را پاس بدارید و این گفت وگو را به این مناسبت فراهم آوردید. شما نیز خود به عنوان خبرنگار، اهل قلم هستید. بگذارید این روز را به شما و همکارانتان نیز تبریک بگویم و خجسته بدارم.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در بوشهر، روز قلم (14 تیرماه) فرصتی برای یادآوری جایگاه و تاثیرگذاری اهالی قلم در جامعه است؛ نویسندگانی که در تلاش هستند تا با اتکا به آموزه ها، تجربه ها و دانش شان از زادبوم، فرهنگ، سیاست و آداب و دردهای مشترک جامعه خویش بنویسند و تیرگی ها و تاریکی های ذهنی مخاطبان را پاسخگو باشند. استان بوشهر از دیرباز نویسندگان و پژوهشگران نام آشنایی در عرصه های مختلف به جامعه تحویل داده است که یکی از آن ها غلامحسین دریانورد است.
غلامحسین دریانورد، شاعر، نویسنده، پژوهشگر و متولد سال 1342 در بندر گناوه و دارای مدرک کارشناسی ارشد ادبیات نمایشی است. وی در حال حاضر، مدیریت انتشارات دریانورد را برعهده دارد. دریانورد نویسنده ای است که با اشراف به فضای جنوب در تلاش است تجربه زیسته خود را در دیار شرجی و دریا، گاه به زبان شعر و گاه در قالب نمایشنامه و گاهی هم به صورت مستند به نگارش درآورد تا کلامش آینه تمام نمایی از منطقه جنوب و اهالی آنجا باشد.
از این نویسنده و شاعر که از چهره های شاخص حوزه ادبیات مقاومت و دفاع مقدس در استان به شمار می رود، تاکنون آثاری نظیر فانوس های ساحلی ، در جشن جنوبی چشمانت ، یادها و دوبیتی ، بیا کنار دریا ، کافه شعر نهنگ سپید (مجموعه شعر)، بارون و بوی یاس ، اسب تک شاخ ، خانه پدری ، عشق بازیگر است ، دریامرد (نمایشنامه) و نامه گناوه ، جلوه های نمایشی جنگ : با نگاهی به رفتار، گفتار و نوشتار رزمندگان و... منتشر شده است که در این میان دو اثر وی ( کافه شعر نهنگ سپید و جلوه های نمایشی جنگ ) در نخستین دوره کتاب سال بوشهر درخشیدند.
به بهانه روز قلم، با غلامحسین دریانورد که سال گذشته به عنوان چهره هنری برتر استان بوشهر هم انتخاب و معرفی شد، به گفت وگو نشستیم که در ادامه از نظر مخاطبان می گذرد.
آقای دریانورد گفت وگو را با سوالی در خصوص روز قلم آغاز می کنیم. از دید شما نامگذاری روزی به نام قلم در تقویم رسمی کشور چقدر می تواند در پاسداشت جایگاه نویسندگان و اهالی قلم نقش آفرین باشد؟
این روز که از نظر من روز خجسته و بسیار مهمی است، زیاد شناخته شده نیست، حتی برای خود اهالی قلم. متاسفانه اراده ای هم مخصوصا از سوی دستگاه های فرهنگی برای شناسایی آن و ارج و قرب دادن به این روز نمی بینم. این در حالی است که این روز متعلق به فرهنگ و نوشتن و قلم است و سعی شده است که خوب هم انتخاب شود روزی که گویا مولوی و حافظ هم به آن نظر داشته اند: عطارد را همی گفتم به فضل و فن شدی غره / قلم بشکن بیا بشنو پیام نیشکر باری (مولانا) و یا ای که انشای عطارد صفت شوکت توست / عقل کل چاکر طغراکش دیوان تو باد (حافظ).
اینکه ماه تیر و روزی که در ایران باستان به روز عطارد و یا تیر شناخته می شده است، یعنی روز سیزدهم یا چهاردم تیر به عنوان روز قلم انتخاب می شود، بدیهی است عطارد را هم که با عنوان ستاره کاتب می شناخته اند، انتخاب به جا و مبارکی است؛ به قول انوری: در بارگاه حضرتش از احترام و جاه / مریخ قهرمان و عطارد دبیر باد . بنابراین اگر این روز در مقام عمل نیز گرامی داشته شود و به این بهانه به دغدغه های اهل قلم توجه شود می تواند تاثیرگذار باشد و روزی درخشان در میان روزهای باشد که می آیند و می روند.
آیا از نحوه حمایت دستگاه های فرهنگی از نویسندگان رضایت دارید؟
پرسش سختی است و نمی توان به این سوال پاسخ صریح آری و یا نه داد. ناجوانمردانه است که من از دستگاه های فرهنگی - که می دانم در این سال ها بودجه سالانه آن ها خیلی کم شده است - انتظار حمایت داشته باشم؛ اما انتظار دارم که از نویسندگان و پژوهشگران حمایت های معنوی داشته باشند، اینکه سعی کنند شأن و منزلت این قشر از جامعه حفظ شود.
آقای دریانورد اتفاق میمونی که سال 98 در عرصه نویسندگی در استان افتاد، برگزاری جایزه کتاب سال بوشهر برای نخستین بار بود، نظر شما در این باره چیست؟
با اینکه این جایزه برای اولین بار در استان برگزار می شد، اما به خوبی به فرجام رسید؛ از فراخوان گرفته تا داوری و معرفی برگیزدگان و اهدای جوایز. خُب، وضعیت کرونایی به خصوص بر کیفیت مراسم اختتامیه که خودش می توانست، سکوی پرتابی برای شروع دوره بعدی جایزه باشد، تاثیر گذاشت اما خوشبختانه برگزار شد و حس می کنم مجریان و برگزارکنندگان برای دوره های بعدی تجربیات ارزنده ای کسب کرده اند که آن را برای دوره های بعد به کار خواهند بست.
دو اثر از شما یکی در حوزه شعر و دیگری در حوزه مستندنگاری در این رویداد بزرگ حائز مقام شدند. آیا از نحوه و کیفیت داوری آثار رضایت دارید؟
نباید ناراضی باشم. باید خیلی هم خرسند باشم که دو کتاب از من در این مرحله دیده شد و از آنجا که کادر داوری از سوی خانه کتاب انتخاب شده بود و عمدتا این افراد دارای تجربه خاصی در داوری کتاب هستند، باید از کیفیت داوری راضی باشم. البته من فقط به کتاب های خودم نظر دارم و امتیازهای که داوران بر اساس و متر و معیارهای خاص خود به این دو کتاب داده اند؛ کتاب های دیگر همکاران هم حتما دارای ارزش های خاص خود هستند.
کتاب جلوه های نمایشی جنگ نوشته شما در بخش مستندنگاری جایزه کتاب سال بوشهر به عنوان اثر برگزیده استان معرفی شد، چطور شد به حوزه پژوهش نمایش جنگ جذب شدید؟
ایده و حتی پژوهش و نگارش این کتاب به دوران تحصیلی من در مقطع کارشناسی ارشد در رشته ادبیات نمایشی برمی گردد و پایان نامه ای که باید ارائه می دادیم چه عملی که نوشتن یک نمایشنامه بود و چه نظری که ارائه یک پژوهش بود. خُب، من با توجه به علاقه و تجربه ام در دوران هشت ساله جنگ تحمیلی به این موضوع گرایش پیدا کردم و به آن پرداختم. از همان شروع کار دوست داشتم هم به شکل عملی و هم نظری از تجربه زیسته ام در دوران جنگ استفاده کنم.
در مورد بخش عملی کارم یعنی نمایشنامه فقط از تجربه ها و خاطرات خودم استفاده کردم و در بخش نظری بیشتر یک پژوهش بین رشته ای مد نظرم بود. ارتباط نمایش با جنگ؛ که بجز تجربه های خودم در حوزه جنگ، از فرهنگنامه جبهه استفاده زیادی کردم. این پژوهش و پایان نامه بعد از اینکه برگزیده پژوهش برتر 25 ساله گذشته در چهارمین همایش نمایش مقاومت شد، با پیشنهاد چاپ روبه رو شد که بعد از چند سال و ویرایش جدید و اضافه شدن ملحقاتی با تلاش و مساعدت حوزه هنری استان بوشهر به همت انتشارات سوره مهر چاپ شد.
آیا در حین نگارش این اثر احساس نیاز به منابع دیگری هم کردید و کمبود آن را چگونه جبران کردید؟
همان طور که اشاره کردم این اثر متاثر از تجربه های زیسته ی خودم بود و همچنین اینکه منابع شفاهی و کتبی خوبی را هم با توجه به کارم و شغلم کم کم شناسایی و فراهم کرده بودم؛ البته از راهنمایی اساتید وقتم در دانشگاه نیز بهره بردم و اگرچه این پژوهش پیشنیه ای نداشت ولی تلاش کردم از منابع بین رشته ای که گرد آورده بودم، استفاده کنم.
در کتاب جلوه های نمایشی جنگ بیشتر چه موضوعات و مفاهیمی را مورد تاکید قرار دادید؟
جنگ هشت ساله عراق علیه ایران سرشار از جنبه ها و خلاقیت های نمایشی بود. این جلوه ها و جنبه ها خود را به شکل بارزی در رفتار، گفتار و نوشتار رزمندگان نشان می داد. کتاب جلوه های نمایشی جنگ با نگاهی به پیشنه این جلوه های نمایشی در اساطیر، تاریخ و ادبیات مصداق های آن را در جنگ تحمیلی هشت ساله پیگیری کرده و عناصر نمایشی را در آداب و رسوم، بازی ها، حاضرجوابی ها، خلاقیت ها، شعارها و رجزها، شوخ طبعی ها، شهادت نامه ها و خاطرات آن هشت سال می کاود تا تجربه ای جدید برای خلق آثار نو و تازه ای فراروی هنرمندان تئاتر بگشاید.
البته نظری هم داشتم به این عبارت از دیوید لسکو، نویسنده کتاب ارزشمند هنر نمایشنامه نویسی جنگ که می گوید: جنگ و نمایش موقعیت هایی فراهم می کنند که شباهت های عجیبی به هم دارند و جنگ هیچ گاه نمی تواند از جلوه های نمایشی تهی باشد.
آقای دریانورد، شما بیش از آنکه نویسنده باشید، شاعر هستید؛ شاعری که دنیا را از دریچه شعر و عاطفه می بیند. به علاوه، در جایزه سال بوشهر اثر شما با نام نهنگ سفید شایسته تقدیر شناخته شد. از این بگوئید و اینکه کدام سروده های شما را دربرمی گیرد؟
این مجموعه تقریبا دست چینی بود از شعرهای سپیدی که در یک دهه اخیر سروده ام و در آن از تجربه های زیسته خودم استفاده کرده ام و ایده گرفته ام.
بیشتر کدام قالب شعری را برای انعکاس دنیای درون و جهان بینی خویش برمی گزینید؟
اگرچه گاه گاهی هم دلم هوای غزل و دوبیتی می کند؛ اما بیشتر حس می کنم با شعر سپید راحتم و آن را فعلا قالب مناسبی می بینم تا به قول شما احساسات و دغدغه های درونی ام را منعکس کنم.
در حال حاضر مهم ترین دغدغه شما در عرصه نویسندگی و شاعرانگی چیست؟
اینکه نتوانم آنی باشم که دوست دارم، اینکه نتوانم از تمام استعداد استفاده کنم، اینکه اراده ام برای رسیدن به آنچه دوست دارم و در منظر دارم، بلنگد. خوشبختانه یا متاسفانه من هم به نویسندگی خلاق که در حوزه ادبیات می گنجد، علاقه دارم و هم به پژوهش و رشته های دیگر هنری گرایش دارم و برایم کلنجار رفتن با آن ها لذت بخش است. کیست که نداند این موضوع، باعث پراکندگی و عدم تمرکز می شود و و در اثری که قرار است خلق کنی، تاثیر می گذارد. طبیعتا دغدغه این روزهای من، این است که راه همیشگی خود را بروم و یا قید برخی از علائق را بزنم و تمرکز خود را روی یک بخش بگذارم؛ البته اگر عمری باقی باشد.
از جدیدترین اثری که در حال حاضر در دست نوشتن دارید، بگوئید.
این روزها دارم آخرین برگ های کتاب شناختنامه شهرستان گناوه را در 10 فصل می نویسم که باید ان شاءالله در مجموعه شناختنامه فرهنگ، هنر و تمدن استان بوشهر چاپ و منتشر شود. همچنین کتابی برای دوست شهیدم، جواد فروتن به عنوان اولین شهید بسیجی گناوه در دست تالیف دارم و امیدوارم تا آخر امسال به چاپ برسد. افزون بر این، برگزیده ای از مجموعه شعرهای دفاع مقدس خودم را که از آغار تاکنون سروده ام، در حال آماده شدن برای چاپ است. دو نمایشنامه را هم در حال بازنویسی دارم و کتابی را هم در حوزه تاریخ شفاهی انقلاب و جنگ، برای چاپ به دست ناشر سپرده ام.
سخن پایانی؟
باید از شما تشکر کنم که به من و دیگران یادآوری می کنید که اهل قلم را پاس بدارید و این گفت وگو را به این مناسبت فراهم آوردید. شما نیز خود به عنوان خبرنگار، اهل قلم هستید. بگذارید این روز را به شما و همکارانتان نیز تبریک بگویم و خجسته بدارم.
خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در بوشهر،
خبرگزاری کتاب ایران
آقای دریانورد گفت وگو را با سوالی در خصوص روز قلم آغاز می کنیم.
از دید شما نامگذاری روزی به نام قلم در تقویم رسمی کشور چقدر می تواند در پاسداشت جایگاه نویسندگان و اهالی قلم نقش آفرین باشد؟
آیا از نحوه حمایت دستگاه های فرهنگی از نویسندگان رضایت دارید؟
آقای دریانورد اتفاق میمونی که سال 98 در عرصه نویسندگی در استان افتاد، برگزاری جایزه کتاب سال بوشهر برای نخستین بار بود، نظر شما در این باره چیست؟
دو اثر از شما یکی در حوزه شعر و دیگری در حوزه مستندنگاری در این رویداد بزرگ حائز مقام شدند. آیا از نحوه و کیفیت داوری آثار رضایت دارید؟
کتاب جلوه های نمایشی جنگ نوشته شما در بخش مستندنگاری جایزه کتاب سال بوشهر به عنوان اثر برگزیده استان معرفی شد، چطور شد به حوزه پژوهش نمایش جنگ جذب شدید؟
آیا در حین نگارش این اثر احساس نیاز به منابع دیگری هم کردید و کمبود آن را چگونه جبران کردید؟
در کتاب جلوه های نمایشی جنگ بیشتر چه موضوعات و مفاهیمی را مورد تاکید قرار دادید؟
آقای دریانورد، شما بیش از آنکه نویسنده باشید، شاعر هستید؛ شاعری که دنیا را از دریچه شعر و عاطفه می بیند. به علاوه، در جایزه سال بوشهر اثر شما با نام نهنگ سفید شایسته تقدیر شناخته شد. از این بگوئید و اینکه کدام سروده های شما را دربرمی گیرد؟
بیشتر کدام قالب شعری را برای انعکاس دنیای درون و جهان بینی خویش برمی گزینید؟
در حال حاضر مهم ترین دغدغه شما در عرصه نویسندگی و شاعرانگی چیست؟
از جدیدترین اثری که در حال حاضر در دست نوشتن دارید، بگوئید.
سخن پایانی؟
مولانا اضافه کرد: انتشارات دارالفکر طی سال های متمادی افتخار داشته تا کتاب های مراجع و آیات عظام قبل و بعد از انقلاب را به چاپ برساند و این موضوع باعث ترغیب ما برای تلاش بیشتر و رونق نشر که توسط مرحوم ابوی در سال 1336 پایه گذاری شده به وجود آورد.
مدیر انتشارات دارالفکر قم به مشکلات اقتصادی و تنگناهای مالی اشاره کرد و افزود: بخشی از این مشکلات مربوط به عدم حمایت مراجع ذیربط و عدم حمایت دولت از صنعت چاپ و نشر از جمله هزینه های گزاف بیمه و دارایی است که گریبانگیر صنعت چاپ و نشر کشور است. این امر مشکلاتی را برای این نشر و سایر ناشران فعال کشور به وجود آورده است.
وی از دیگر مشکلات به وجود آمده برای نشر کشور را افزایش تعداد ناشران دولتی و سازمانی برشمرد و گفت: وجود ناشران دولتی با استفاده ردیف بودجه از امکانات و حمایت های دولت باعث تضعیف سایر نشرهای خصوصی و عمومی شده است که این امر یکی از معضلات نشر کشور محسوب می شود؛ به گونه ای که ادارات و سازمان ها و نهادهای دولتی نیز جهت تامین کتاب های مورد نیاز به تهیه و خرید از ناشران دولتی روی می آورند. یعنی به نوعی رقابت نامتوازن بخش دولتی با امکانات فراوان با بخش خصوصی با مشکلات زیاد ناهمگونی به وجود آورده است.
مولانا تصریح کرد: حوزه فعالیت انتشارات دارالفکر با سابقه شصت سال، چاپ کتاب های درسی حوزه و دانشگاه بوده است؛ لکن وجود نهادهایی با داشتن ردیف بودجه دولتی که پروانه نشر دریافت کرده اند و نسبت به چاپ کتاب های درسی حوزه و دانشگاه اقدام کرده اند از دیگر معضلات این صنعت است، چرا که با وجود ناشران با سابقه و تخصصی در زمینه کتاب های حوزه و دانشگاه متأسفانه چنین نهادهایی با کتاب سازی در کتاب های چاپ شده این نشر، اقدام به چاپ و توزیع همان کتاب با درصد تخفیف بالا کرده اند و همین باعث عدم خرید کتاب های نشر دارالفکر توسط طلاب و دانشجویان شده است.
مدیر انتشارات و چاپخانه دارالفکر قم گفت: از دیگر مشکلاتی که بر صنعت نشر ایجاد شده است، وجود نمایشگاه های استانی است که با ارائه تحفیف های نامتعارف باعث کم رونق شدن چندین ماهه فروشگاه های کتاب در سطح شهرها شده است.
وی یکی دیگر از مشکلات صنعت نشر را عدم استقرار قیمت های مواد اولیه از جمله کاغذ، زینگ، گالینگور، مقوا و دیگر اقلام مصرفی دانست و افزود: این موضوع به دلیل نوسانات شدید قیمتی باعث شده ناشران نتوانند برای آینده کاری خود برنامه ریزی کنند.
این ناشر باسابقه حوزه چاپ و نشر همچنین کمبود بودجه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و مصرف بودجه فرهنگی کشور توسط نهادهایی که هیچگونه مسئولیتی را نمی پذیرند، از دیگر معضلات این بخش برشمرد و افزود: این امر باعث شده که این وزارتخانه از اهداف خود درخصوص کتاب و کتابخوانی که همانا فرهنگ سازی و ارتقاء سطح کمی و کیفی جامعه است، باز بماند و بودجه صرف بخش هایی شود که هیچ گونه خروجی فرهنگی نداشته اند.
وی در پایان از نهادهای ذیربط خواستار توجه بیشتر به صنعت چاپ و نشر کشور شد و گفت: راه برون رفت از این مشکلات و معضلات اجرای دقیق اصل 44 قانون اساسی کشور است که اجرای این اصل می تواند جانی دوباره به صنعت چاپ و نشر کشور بخشد و باعث رونق و شکوفایی مجدد این صنعت شود.
سیدمهدی مولانا مدیر انتشارات و چاپخانه دارالفکر قم که بیش از 60 سال در زمینه کتب مذهبی و درسی (حوزه و دانشگاه) مشغول به فعالیت بوده است، در رابطه با مشکلات به وجود آمده برای این نشر باسابقه به خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در قم ، گفت: انتشارات دارالفکر با بیش از 60 سال سابقه نشر در زمینه کتاب های حوزه و دانشگاه تلاش کرده است در راستای احیای علوم دینی و فرهنگ غنی اسلام گام بردارد.
مولانا اضافه کرد: انتشارات دارالفکر طی سال های متمادی افتخار داشته تا کتاب های مراجع و آیات عظام قبل و بعد از انقلاب را به چاپ برساند و این موضوع باعث ترغیب ما برای تلاش بیشتر و رونق نشر که توسط مرحوم ابوی در سال 1336 پایه گذاری شده به وجود آورد.
مدیر انتشارات دارالفکر قم به مشکلات اقتصادی و تنگناهای مالی اشاره کرد و افزود: بخشی از این مشکلات مربوط به عدم حمایت مراجع ذیربط و عدم حمایت دولت از صنعت چاپ و نشر از جمله هزینه های گزاف بیمه و دارایی است که گریبانگیر صنعت چاپ و نشر کشور است. این امر مشکلاتی را برای این نشر و سایر ناشران فعال کشور به وجود آورده است.
وی از دیگر مشکلات به وجود آمده برای نشر کشور را افزایش تعداد ناشران دولتی و سازمانی برشمرد و گفت: وجود ناشران دولتی با استفاده ردیف بودجه از امکانات و حمایت های دولت باعث تضعیف سایر نشرهای خصوصی و عمومی شده است که این امر یکی از معضلات نشر کشور محسوب می شود؛ به گونه ای که ادارات و سازمان ها و نهادهای دولتی نیز جهت تامین کتاب های مورد نیاز به تهیه و خرید از ناشران دولتی روی می آورند. یعنی به نوعی رقابت نامتوازن بخش دولتی با امکانات فراوان با بخش خصوصی با مشکلات زیاد ناهمگونی به وجود آورده است.
مولانا تصریح کرد: حوزه فعالیت انتشارات دارالفکر با سابقه شصت سال، چاپ کتاب های درسی حوزه و دانشگاه بوده است؛ لکن وجود نهادهایی با داشتن ردیف بودجه دولتی که پروانه نشر دریافت کرده اند و نسبت به چاپ کتاب های درسی حوزه و دانشگاه اقدام کرده اند از دیگر معضلات این صنعت است، چرا که با وجود ناشران با سابقه و تخصصی در زمینه کتاب های حوزه و دانشگاه متأسفانه چنین نهادهایی با کتاب سازی در کتاب های چاپ شده این نشر، اقدام به چاپ و توزیع همان کتاب با درصد تخفیف بالا کرده اند و همین باعث عدم خرید کتاب های نشر دارالفکر توسط طلاب و دانشجویان شده است.
مدیر انتشارات و چاپخانه دارالفکر قم گفت: از دیگر مشکلاتی که بر صنعت نشر ایجاد شده است، وجود نمایشگاه های استانی است که با ارائه تحفیف های نامتعارف باعث کم رونق شدن چندین ماهه فروشگاه های کتاب در سطح شهرها شده است.
وی یکی دیگر از مشکلات صنعت نشر را عدم استقرار قیمت های مواد اولیه از جمله کاغذ، زینگ، گالینگور، مقوا و دیگر اقلام مصرفی دانست و افزود: این موضوع به دلیل نوسانات شدید قیمتی باعث شده ناشران نتوانند برای آینده کاری خود برنامه ریزی کنند.
این ناشر باسابقه حوزه چاپ و نشر همچنین کمبود بودجه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و مصرف بودجه فرهنگی کشور توسط نهادهایی که هیچگونه مسئولیتی را نمی پذیرند، از دیگر معضلات این بخش برشمرد و افزود: این امر باعث شده که این وزارتخانه از اهداف خود درخصوص کتاب و کتابخوانی که همانا فرهنگ سازی و ارتقاء سطح کمی و کیفی جامعه است، باز بماند و بودجه صرف بخش هایی شود که هیچ گونه خروجی فرهنگی نداشته اند.
وی در پایان از نهادهای ذیربط خواستار توجه بیشتر به صنعت چاپ و نشر کشور شد و گفت: راه برون رفت از این مشکلات و معضلات اجرای دقیق اصل 44 قانون اساسی کشور است که اجرای این اصل می تواند جانی دوباره به صنعت چاپ و نشر کشور بخشد و باعث رونق و شکوفایی مجدد این صنعت شود.
خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در قم
خبرگزاری کتاب ایران
به عبارت دیگر قلم همانی است که از اسطوره های ایرانی تا قرآن عظیم الشان یک رکن و محور حیات واقعی و آگاهی انسان به شمار می آید.
14 تیرماه روز قلم در تقویم ایرانی فرصتی است تا با بررسی چالشها و مسائل اهالی قلم و فرهنگ نگاهی مجدد به این نخبگان داشته باشیم.
فاطمه نامدار، نویسنده رزنی کتاب تکثر از نگاه ابن عربی در گفتگو با عصر همدان گفت: نویسندگان و شاعران عاشق کار خود هستند، معمولا این قشر در شرایط دشواری زندگی می کنند و از حداقل امکانات برخوردارند و با سطح پایینی از شرایط اقتصادی روبرو هستند.
وی اظهار کرد: من به عنوان شاگرد مدرسه اهل قلم روزهای خوبی رو در عرصه کتاب و کتابخوانی نمی بینم.
نویسنده حوزه فلسفه و عرفان با اشاره به مهجوریت نخبگان فرهنگی و اهالی قلم ،ادامه داد: در حوزه کشوری، استانی و شهرستانی روز قلم جایگاه حقیقی خود را پیدا نکرده است؛ رسانه ها و اهالی فرهنگ و ادب بیش از این ها باید برای شناساندن این روز به مردم و جامعه تلاش کنند.
نامدار با بیان اینکه بسیاری از خود اهل قلم از تاریخ دقیق این روز و علت نامگذاری آن بی خبر هستند، اضافه کرد: از طرف دیگر همه ما می دانیم صرفا با نامگذاری مشکلی درست نمی شود.
دانش آموخته ادیان و عرفان با اشاره به برخی مشکلاتی دامنگیر نویسندگان شهرستان ،گفت: نبود فضای مطالعه و تحقیق و عدم دسترسی به منابع تخصصی از مهمترین این مشکلات است.
نامدار با اشاره به وجود جوانان مستعد در حوزه نویسندگی که صدایشان به جایی نمی رسد و مهجور واقع شده اند، ادامه داد: این جوانان در نوشتن مشکلی ندارند بلکه باید دید چقدر مورد توجه قرار می گیرند یا به حاشیه رانده می شوند.
این نویسنده تشکیل انجمن های ادبی بدون قوام لازم را از دیگر مسائل برشمرد و گفت: این انجمنها بعضاً با قوت تمام تشکیل نمی شوند.
وی شهرت طلبی را از دیگر مشکلات برشمرد و افزود: بعضی از نویسندگان و شاعران دچار مرض شهرت طلبی می شوند که این آفت است.
نامدار حفظ منزلت پیشکسوتان اهل قلم را وظیفه همگان دانست و گفت: اکثر مواقع به جوانان در کنار پیشکسوتان بهاء داده نمی شود.
نویسنده رزنی با بیان اینکه بعضاً خود نویسندگان جوان در چاپ آثار خود عجله می کنند بدون اینکه آثارشان نقد و بررسی شود ،اضافه کرد: عدم حمایت مالی در زمینه چاپ آثار نویسندگان و پرداخت هزینه بالا برای ارسال مقاله جهت داوری و چاپ در مجله از دیگر مشکلات جدی اهالی قلم در سطح استان و منطقه است.
به گزارش عصر همدان؛ آنچه که برای اهالی قلم بیش از هر مسئله ای حیاتی است نگاه مسئولین در ارج گذاشتن به اندیشه های آن ها در جهت رشد و تکامل فرهنگ و اندیشه به منظور رسیدن به آرمان های متعالی اسلامی و ایرانی است.
انتهای پیام
معاون امور فرهنگی و رسانه ای اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان جنوبی به افزایش قیمت کاغذ در سال گذشته اشاره کرد و افزود: در این راستا، کاغذ با ارز دولتی در اختیار انتشاراتی ها قرار گرفت همچنین سامانه ای در این خصوص طراحی شد تا بر اساس تیراژ و تعداد صفحات کتاب، با هدف کاهش هزینه های متحمل شده به نویسنده، کاغذ با ارز دولتی در اختیار قرار گیرد. به گفته وی زینک چاپ کتاب نیز با ارز دولتی در اختیار چاپخانه ها قرار گرفت.
رمضانی با اشاره به طرح های حمایتی همچون پاییزه، زمستانه و بهارانه کتاب، اضافه کرد: در طرح بهارانه کتاب امسال، 128 میلیون تومان کتاب خریداری شد تا کمکی به کتابفروشان و هم علاقه مندان به کتاب باشد.
وی با بیان این که تا پایان خردادماه جاری 39 عنوان کتاب در استان چاپ شده است، اضافه کرد: همچنین با رونمایی تعدادی از کتب انتشار یافته در طول سال، سعی در معرفی کتاب و نویسندگان و حمایت از آنان داریم.
رمضانی با اشاره به این که رونمایی ها بیشتر در حوزه کتاب های فاخر با بار علمی و ترجیحا با موضوع خراسان جنوبی، صورت می گیرد، افزود: برگزاری نمایشگاه کتاب نیز فرصتی برای معرفی کتب و نویسندگان است که قصد داریم این نمایشگاه را در آبان ماه سال جاری برگزار کنیم، اما برگزاری آن منوط به تصمیمات ستاد کرونا است.
معاون امور فرهنگی و رسانه ای اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی با اشاره به این که اهل قلم رسالت اصلی انتقال هنر اسلامی ایرانی را برعهده دارند و تا جایی که امکان داشته از انجام این رسالت خود دریغ نکرده اند، ادامه داد: امیدواریم با حمایت هایی که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دارد، بتوانیم به توسعه فعالیت های بیش از پیش اهل قلم کمک کنیم.
به گفته وی ، این کلیپ ها حاوی پیام آقایان دکتر شاطری، واعظی، زنگویی و بهنام فر از نویسندگان شهرستان بیرجند و آقای دانش مقدم از فرهیختگان شهرستان فردوس و مدیر کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان جنوبی به مناسبت روز قلم می باشد.
بخشی از پیام مدیر کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان جنوبی
"روز قلم فرصتی است برای یادآوری و منزلت قلم و صاحبان آن که عمر خود را برای ارتقای فرهنگ و هنر این مرز و بوم در طبق اخلاص گذاشته اند. روز قلم بهانه ای است برای پاسداشت یاد اساتید فرهیخته استان و جامعه اهل قلم که وجودشان موجب توسعه و پیشرفت جنبه های مختلف فرهنگ و هنر این سرزمین است.
آرزوی تندرستی و بهروزی دارم برای شما ارجمندان در این ایامی که همه ما و جامعه بشری درگیر ویروس کرونا هستند."
بخشی از پیام دکتر بهنام فر دکترای ادبیات و نویسنده استان:
"قلم یعنی اندیشه، اندیشه هم چیزی است که ارزش انسان بدو وابسته است، شاعر شهیر ما مولانا می گوید:
ای برادر تو همان اندیشه ای
ما بقی تو استخوان و ریشه ای
گر گلست اندیشهٔ تو گلشنی
ور بود خاری تو هیمهٔ گلخنی
و در روایات داریم "اول ما خلق الله القلم" اولین چیزی که خداوند افرید قلم بود و منظور از قلم سخن و اندیشه است زیرا که جایگاه انسان به دلیل اندیشه اوست."
بخشی از پیام دکتر زنگویی دکترای ادبیات، نویسنده و پژوهشگر خراسان جنوبی:
"روز قلم را به یاد سردار رشید جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی شهید آوینی به همه اهل قلم و سخن تبریک عرض می کنم و امیدوارم با هماهنگی ها و محبت هایی که می کنید این دوران را مثل سخن که در گنجینه دل محفوظ است، در خانه بمانیم تا این شرایط استثنایی که در کشور و جهان پیش آمده و ویروس کرونا همه را متاثر کرده به سلامتی پشت سر بگذاریم. از این خانه نشینی ها دلخور نباشید ، زیرا اگر از شرایط خانه نشستن و خودمراقبتی و ماسک زدن گلایه مند باشیم و جدی نگیریم عواقب بدتری در انتظار است.
فردوسی می گوید
جهان یادگارست و ما رفتنی
به گیتی نماند به جز مردمی
به نام نکو گر بمیرم رواست
مرا نام باید که تن مرگ راست
این خاطرات خوب شماست که برای آیندگان به عنوان مردمی با گذشت و اخلاق مدار باقی خواهد ماند"
بخشی از پیام دکتر واعظی دکترای ادبیات و نویسنده استان:
"در کتاب آسمانی ما به قلم سوگند یاد شده و جایگاه ویژه ای پیدا کرده است. هر دانشی که به قلم نیاید از بین رفتنی است، متاسفانه افرادی هستند که این پدیده بزرگ بشری را با پول عوض می کنند، از قلمی که مایه خوشبختی انسان هاست، با گرفتن پول آن را تبدیل به حربه آسیب رسانی کرده اند که زندگی مردم را تباه می کند.
با توجه به ویروس کرونا که مشخص نیست چه زمانی از بین برود، اکنون فرصت مناسبی است تا در خانه بمانیم و کتاب بخوانیم."
بخشی از پیام دکتر شاطری دکترای جغرافیا ، نویسنده و پژوهشگر استان:
"روز قلم را خدمت کسانی که در استان قلم می زنند و اثری را از خود به یادگار می گذارند و همینطور دوستدارانی که پس از نگارش یک اثر به مطالعه آن می پردازند و منتفع می شوند، تبریک عرض می کنم.
استان خراسان جنوبی دارای توان بسیار بالایی در حوزه های مختلف به لحاظ اسنادی است و اگر پژوهشگران ما به این عرصه ورود کنند مطالعات دسته اول و قابل تاملی را می توانند به جامعه ارائه دهند.
در پایان به هم استانی ها توصیه می کنم با توجه به شیوع ویروس کرونا ، حتما اصول اولیه بهداشتی را رعایت نمایند.
کشورهای توسعه یافته نشان دادند با رعایت پروتکل ها می توان به نقاط خوبی دست پیدا کرد امیدوارم در کشور ما نیز با رعایت آن ها، شاهد ریشه کنی ویروس باشیم."
بخشی از پیام دانش مقدم نویسنده ، پژوهشگر و محقق استان:
"در مورد ارزش قلم همین کافی است که به قرآن کریم اشاره کنیم آن جا که خداوند در سوره 68 قرآن به قلم سوگند یاد کرده است در این مورد ایجاب می کند مسئولان و مردم نیز از نویسندگان و کار ارزشمند آن ها حمایت کنند. بسیاری از آثار فرهنگی و هنری مدیون قلم هستند و اگر نباشد کاری شکل نمی گیرد."
وی با اشاره به اینکه هنر نویسندگی را به صورت مبتدی از دوران دبیرستان شروع کرده است، تصریح کرد: مدت زمان 20 سال است که به صورت حرفه ای کار نویسندگی ادامه داده ام و در این مدت 3 نمایشنامه و 4 کتاب مطرح از وی چاپ شده که 3اثر نیز حائز رتبه های ملی و بین المللی شده اند.
پور رسول با اشاره به اینکه در سال 84 نمایشنامه ای از من با عنوان "قول میدم بزرگ نشوم "متن برگزیده ملی انتخاب شد، خاطر نشان کرد: در سال های بعد 3 نمایشنامه دیگر نیز با عنوان های "قول می دم بزرگ نشوم " ،"جیک جیک کی منو میخوره "، "من آیدا را نمی فروشم " به صورت نمایشنامه اجرا شدند.
این نویسنده حوزه کودک ونوجوان در خصوص مشکلات نویسندگان نیز اظهار کرد: متاسفانه تمامی حمایت های سازمان ها و نهادها از نویسنده در حد شعار بوده و در عمل شاهد کمترین حمایت ها از اصحاب اهل قلم هستیم.
پور رسول یاد آور شد: یک سری محدودیت ها بی مورد مانع شده نویسنده ها نتوانند مسایل جامعه را آزادانه بنویسد و مجبور به خود سانسوری شده اند.
وی افزود: نیاز است فضایی ایجاد شود تا مشکلات جامعه از طریق قلم نویسنده بهتر بازگو شود.
ور رسول با اشاره به کاهش تعداد تیراژ کتاب ها به دلیل کم شدن میزان مطالعه مردم خاطر نشان کرد: به دلیل عدم استقبال مردم از کتاب و کتاب خوانی سازمان ها از نویسندگان برای چاپ کتاب حمایت نمی کنند، هرچند کانون پرورش فکری نوجوانان با وجود مشکلات در حوزه چاپ وکاغذ حمایت های خوبی در سال های اخیر از اهل قلم استان داشته است.
نویسنده کتاب "وقتی خدا صدای می زند" دیگر دغدغه نویسندگان استان را مشکل مالی اعلام و ادامه داد: جامعه ما اگر می خواهد از سایر کشور ها در حوزه مطالعه و فرهنگ عقب نماند و باری از مشکلات جامعه در تمامی حوزه بردارد باید محیطی آزاد همراه با حمایت در اختیار نویسندگان قرار گیرد در غیر این صورت با مشکلات عدیده ای روبرو خواهیم شد.
انتهای پیام
به گزارش خبرگزاری فارس از تبریز، محمد محمدپور امروز در مراسم امضای تفاهم نامه تجهیز و راه اندازی موزه مطبوعات استان آذربایجان شرقی با تبریک روز قلم به همه صاحبان قلم که به رسالت خود عمل می کنند، اظهار کرد: صاحبان قلم اندیشمندان و تاثیرگذاران بزرگی هستند، چه بسا با مسائل و مشکلات روبه رو می شوند.
وی افزود: امیدوارم روزی قلم و اندیشه طبق تاکیدات قرآن، جایگاه خود را یافته و به گفتمان قلم و اندیشه تبدیل شود.
مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی با تاکید بر اینکه مفتخریم در روز قلم همه دور هم جمع شده ایم تا موزه مطبوعات دوره جدید و آغاز خود را جشن بگیرد، افزود: افراد زیادی دغدغه مند موزه مطبوعات و شکل گیری آن بودند که به همت و عزم و همدلی و هم افزایی رقم خورد.
وی اضافه کرد: قطعا اگر همدلی اتفاق نیافتد، موفقیت ها هم کم رنگ خواهد بود که البته عزم و همت مختص دستگاه های دولت نیست بلکه همه باید بر وسع خود وظیفه شان را عملی کنند.
محمدپور ابراز کرد: مطالبه جسورانه، مهم ترین وظیفه و مسوولیت اهل رسانه است.
وی با تاکید بر اینکه اگر عزم و همدلی رفاقت باشد می توان قدم های بیشتری برداشت، یادآور شد: استان و تبریز ظرفیت های بزرگی دارد و اگر بتوان هم افزایی را رقم زد، می توان بسیار متاثر شد.
وی خاطرنشان کرد: از میراث فرهنگی استان درخواست داریم تا در موزه مطبوعات ردیف اعتباری برای تجهیز این مجموعه اختصاص دهند همچنین ما هم در اداره کل فرهنگ ارشاد اسلامی ردیفی اختصاص داده ایم.
محمدپور متذکر شد: اگر در خانه منابع اسناد وجود داشته باشد به صورت خرید یا اهدایی به این مجموعه بدهند.
انتهای پیام/60027/س
به گزارش خبرنگار مهر ، سیدجعفر رسولی ظهر شنبه درجلسه فوق العاده ستاد کرونا شهرستان آمل در فرمانداری این شهرستان گفت: روند شیوع و اوج گیری دوباره بیماری کرونا در شهرستان آمل از روز چهارشنبه هفته گذشته متأسفانه رو به افزایش بوده و تعداد مبتلایان و بستری از حدود 50 نفر روز چهارشنبه به 105 نفر در روز شنبه رسیده است.
وی افزود: بستری بیماران کرونا در شهرستان آمل در دوره زمانی نیمه دوم اسفندماه پارسال تا 21 خردادماه امسال اغلب روند صعودی داشته و حتی 350 بیمار بستری در یک روز نیز در این شهرستان به ثبت رسید.
لغو همه همایش ها و برنامه های تجمعی در آمل
فرماندار ویژه شهرستان آمل به الزام آور شدن برخی دستورالعمل های جدید به ادارات و نهادهای دولتی و خدمات رسان اشاره و تاکید کرد: همه کارمندان ادارات و نیز مراجعه کننده های ادارات و نهادها باید به اجبار ماسک بزنند و حتماً فاصله گذاری اجتماعی را نیز رعایت کنند.
رسولی ادامه داد: برگزاری هرگونه همایش ، سخنرانی به هر مناسبتی و حتی آئین های افتتاح در شرایط حاد کرونایی شهرستان ممنوع است و اداره فرهنگ و ارشاد نیز موظف است مجوز همه کنسرت های موسیقی و یا اجرای موسیقی زنده در رستوران ها و کافه ها را لغو کند.
وی همچنین از اداره صنعت، معدن وتجارت، اتاق اصناف و اداره اماکن نیروی انتظامی درخواست کرد، نظارت های ویژه کرونایی را با اعمال شیوه نامه های بهداشتی در سطح بازار و فروشگاه های بزرگ تشدید کنند و با افرادی که به هر نحوی مخالفت می کنند و سلامت مردم را بازیچه خود قرار می دهند، بدون اغماض برخورد کنند.
فعال شدن ایستگاه های تب سنجی در ورودی شهرستان
فرماندار ویژه شهرستان آمل همچنین از جمعیت هلال احمر و اداره حمل و نقل و راهداری شهرستان نیز درخواست کرد، با همکاری پلیس راه و شبکه بهداشت ودرمان شهرستان، ایستگاه سلامت و تب سنجی از مسافران ورودی به شهرستان آمل در جاده هراز را دوباره راه اندازی و فعال کنند.
رسولی با اشاره به اینکه برابر آمارهای اعلام شده بیشترین عامل در روند شیوع دوباره بیماری کرونا در این شهرستان مربوط به بی توجهی و سهل انگاری ها در برپایی جشن های عروسی در تالارها و نیز مراسم های عزا در مساجد شهری و روستایی بدون رعایت شیوه نامه های بهداشتی بوده تصریح کرد: متأسفانه این بی توجهی ها باعث شده وضعیت شهرستان در بحث کرونا دوباره قرمز شده و روند ابتلای شهروندان نیز صعودی شود.
تازه ترین آمار در شهرستان آمل حاکی است، به علت شیوع دوباره بیماری کرونا، از روز چهارشنبه، شمار بیمارستان های پذیرش بیماران کرونایی افزایش یافته است. پیشتر بیماران کرونایی در بیمارستان امام خمینی آمل پذیرش و تحت درمان بودند که از روز چهارشنبه هفته گذشته به علت وضعیت قرمز شهرستان، بیمارستان های امام علی، امام رضا و شمال هم اضافه شد.
شهرستان آمل بیش از 406 هزار نفرجمعیت دارد.
جدا از این معضل، بحران و شیوع بیماری کرونا طی ماه های گذشته نیز مشکل دیگری است که هنرمندان مشهدی را مانند دیگر فعالان مناطق دیگر با مشکلات عدیده مواجه کرده و بر نحوه فعالیت آنها تاثیر گذاشته است.
سالار مرتضوی، نوازنده و آهنگساز که گروه بامداد مشهد را در سال 1380 تشکیل داده و به اتفاق اعضای آن در جشنواره های داخلی و حضور یافته و برای رفع محدودیت ها و کاستی های موجود با مسئولان دیدار داشته، درباره وضعیت فعلی موسیقی استان خراسان رضوی و شهر مشهد می گوید: حدود یک سال و نیم پیش با امام جمعه مشهد، آیت الله علم الهدی دیدار داشتیم. ایشان در آن دیدار صحبت های ما را شنیدند و از موسیقی سالم و اصیلی که توسط گروه های مشهدی اجرا می شوند، حمایت کردند. پس از ملاقات، آن اتفاقاتی که باید رخ دهد، رخ نداد و ما هنوز نتایج عملی آن را ندیده ایم و امیدوارم از این به بعد شاهد اتفاقات موثر و مثبتی باشیم.
بامداد مشهد چه فعالیت هایی دارد؟
گروه بامداد مشهد سال گذشته در جشنواره موسیقی فجر شرکت کرد و پس از آن در اسفندماه بیماری کرونا در کشور شیوع پیدا کرد و طبیعتا این مسئله بر نحوه فعالیت ما نیز تاثیر گذاشت و از آن مقطع به بعد برای حفظ سلامتی اعضای گروه، تمرینات را کلا تعطیل کردیم. قرارمان بر این بود در سال جدید، پس از پایان یافتن بحران بیماری کرونا تمریناتمان را از سر گیریم که متاسفانه دقیقا با اوج گیری دوباره بیماری مواجه شدیم و این اتفاق میسر نشد.
وضعیت مشهد با وجود بیماری کرونا در حال حاضر چگونه است و مردم تا چه حد دستورالعمل های بهداشتی را رعایت می کنند؟
مشهد در زمینه بیماری کرونا و شیوع آن اوضاع خوبی ندارد و مطمئنا اگر برای اعلام وضعیت رنگی بالاتر از قرمز وجود داشت مشهد جزو آن دسته بود و آن را اعلام می کردند. متاسفانه طی مدت زمانی کوتاه آمار بستری ها به شدت بالا رفته است. هنرجویانی داریم که پزشک هستند و در بیمارستان هایی که مخصوص بیماران کرونایی در نظر گرفته شده، مشغول به کارند. این دوستان علاوه بر اخباری که منتشر می شود، خبرهای موثقی را اعلام می کنند که خوشایند نیست و گویای این است که اوضاع به شدت بحرانی شده است. به گفته آنها وضعیت فعلی حتی از اوضاعی که در اواخر اسفند و اوائل فروردین وجود داشت نیز بدتر و سخت تر شده است.
شرایط موجود شما را به تولید محتوا و ضبط آثار قبلی وا نداشته است؟
چرا، اتفاقا برای ضبط برخی از آثار برنامه ریزی کرده ایم اما چنین فعالیت هایی نیز تحت تاثیر وضعیت بحران زده کروناست. قصد داریم کار مشترکی را با آقای وحید تاج تولید کنیم و اتفاقا روز جمعه 13 تیرماه قرار استودیو داشتیم تا قطعه را ضبط کنیم اما این اتفاق میسر نشد و در نهایت ضبط را کنسل کردیم؛ زیرا مسئول استودیو خودش مشکوک به بیماری کروناست. این اتفاقات تلخ گویای این است که بیماری گسترش پیدا کرده و حال نیز ما منتظریم شرایط بهتر شود.
همکاریی تان با وحید تاج در چه زمینه ای است؟
سال گذشته طی کنسرتی که در جشنواره موسیقی فجر داشتیم آقای وحید تاج به عنوان خواننده با ما همراه بودند و بر اساس گفتگویی که یکی دو هفته پیش باهم داشتیم، قرار بر این شد قطعه ای را که در قالب جشنواره فجر اجرا کردیم، به صورت ویدئویی تصویری ضبط شود که البته این امر نیاز به صحبت های ابتدایی دارد.
چقدر از همکاری با آقای تاج رضایت دارید؟
واقعیت این است که به طور کلی از کلمه هنرمند راحت استفاده می کنیم. به نظر من هرکس که صرفا خوب ساز بزند و خوب بخواند را نمی توان هنرمند نامید، اما آقای وحید تاج لایق این کلمه اند. او ورای تبحر در مباحث فنی، شخصیتی دوست داشتنی، قابل احترام و شریف دارد.
مبنای فعالیت های گروه بامداد چیست؟
آنچه که درباره گروه برای شخص خودم اهمیت دارد این است که واقعا به موسیقی ایرانی و چهارچوب های آن پایبند باشیم. متاسفانه امروز می بینم که در ژانر موسیقی سنتی ایرانی (که البته به نظرم موسیقی ایرانی تعریف بهتری است و بعضا آن را موسیقی سنتی ایرانی می نامند) به بهانه نوآوری آثاری تولید می شوند و به گوش مخاطبان می رسند که شخصا نمی توانم نام موسیقی ایرانی بر آنها نهم. اینکه ما به هر قیمتی بخواهیم مخاطب جذب کنیم را نمی پذیرم. به طور کلی من و دیگر اعضا در قالب گروه بامداد تلاش مان این است آثار نو ارائه کنیم، اما در چهارچوب های تعریف شده ای که سال ها برای آن زحمت کشیده شده است. به هرحال اساتید بسیاری برای تعریف و حفظ آن چهارچوب ها خون و دل خورده اند و ما نیز خودمان را به حفظ آن و پایبندی به اصالت های موسیقی ایرانی متعهد و مکلف می دانیم.
نظرتان درباره تلفیق چیست؟
من می خواهم این پرسش مطرح شود که هدف از تلفیق چیست؟ اینکه چرا باید موسیقی ایرانی را با سبکی دیگر در هم آمیزیم؟ قرار است از این اتفاق به چه نتیجه ای برسیم؟ آیا می خواهیم به صدادهی بهتر برسیم یا اینکه تفکری جدید را مدنظر داریم؟ اگر برای این پرسش پاسخی یافت شود راحت تر می توان درباره تلفیق صحبت کرد. کلا اگر تفکر و اندیشه ای پشت تلفیق باشد اتفاقات خوبی رخ خواهد داد و چرا که نه؟ شما اگر از تلفیق نقطه A و B به گزینه C برسید و آن نقطه C از دو نقطه Aو B زیباتر و قوی تر و بهتر باشد، قاعدتا این کار منطقی است و می توان گفت تلفیق صورت گرفته است. اما اینکه صرفا چند ساز از سبک های مختلف را کنار هم بچینیم و به نوازندگان بگوییم شما هر کدام فلان نت را بزنید، نتیجه مثبتی نخواهد داشت و در نهایت اثری را می شنویم که نه پاپ است و نه در دسته موسیقی سنتی قرار می گیرد. من چنین رویه ای را نمی پذیرم اما در کل مخالف تلفیق نیز نیستم. اگر هدفی در پس تلفیق باشد و تعریف درستی از آن داشته باشیم، اتفاق خوبی خواهد بود.
خراسان رضوی و شهر مشهد با اینکه هنرمندان و فعالان متعددی دارد، اما طی یکی دو دهه اخیر در زمینه سیاست گذاری ها و نحوه برگزاری کنسرت ها و جشنواره های موسیقی محور با مشکلات و معضلاتی مواجه بوده است و این موضوع باعث بقا و رشد گونه های زیر زمینی بوده است. در این باره چه نظری دارید و طی سال های اخیر چه اتفاقات مثبتی در زمینه رفع مشکلات موجود رخ داده است؟
محدودیت هایی که می گویید واقعا با ما و موسیقی شهرمان عجین شده و سال هاست که درباره موضوعات و مشکلاتی که می گویید صحبت می کنیم. شخصا زمان زیادی را صرف این موضوع کرده ام، یعنی به همان اندازه که برای کار و موسیقی ام وقت می گذارم برای صحبت با مسئولان شهر نیز زمان صرف کرده ام تا بالاخره اتفاقات مثبتی صورت گیرد. طی آن صحبت ها و مذاکره ها تلاش کرده ام این موضوع را باز کنم که مشهد به موسیقی فاخر نیاز دارد و این دغدغه را به آنها اعلام دارم که مشهد به قطب موسیقی رپ در کل کشور تبدیل شده است. در اینباره ها صحبت های بسیاری کرده ایم و حتی درباره این مسائل مستند ساخته ایم؛ کاری که به حرفه تخصصی من مربوط نیست و با کمک دوستان سینماگر به سرانجام رسیده است. به طور کلی، کارهای بسیاری در این زمینه ها صورت گرفته و حتی قرار بود مشکلات موجود در شورای فرهنگ عمومی استان مطرح شود، اما سالها می گذرد و متاسفانه گشایشی حاصل نشده و شاهد اتفاقات مثبتی در این زمینه نبوده ایم.
آخرین بار که با مسئولان استان تعامل کرده اید چه زمانی بوده است؟
حدود یک سال و نیم پیش با امام جمعه مشهد، آیت الله علم الهدی دیدار داشتیم؛ هرچند من شخصا دوبار دیگر با ایشان گفتگو کرده بودم، اما این ملاقات رسمی تر، مربوط به دیدار هنرمندان موسیقی مشهد با آیت الله علم الهدی بود که به همت دکتر جعفر مروارید (مدیر کل فرهنگ و ارشاد اسلامی مشهد) برگزار شد. طی آن دیدار شاهد فضای بسیار خوبی بودم و من و دو نفر دیگر از دوستان موزیسین مشهد به نمایندگی از دیگر هنرمندان شهرمان صحبت کردیم و مسائل و مشکلاتی را مطرح نمودیم. آقای علم الهدی در آن دیدار صحبت های ما را شنیدند و از موسیقی سالم و اصیلی که توسط گروه های مشهدی اجرا می شوند، حمایت کردند.
فعالان موسیقی مشهد جدا از وجود محدودیت ها، از برگزاری کنسرت های پاپ ناراضی هستند و اجرا در سالن های شهر را حق خود می دانند؟
به هرحال یکی از دغدغه های ما این است که اگر فضا و میدانی نیز مهیا بوده به برخی فعالان عرصه پاپ اختصاص داشته که به هیچ عنوان بومی نبوده اند و صرفا به جذب مخاطب اندیشیده اند. اصلا منظورم این نیست که موسیقی پاپ خوب نیست و قطعا در این سبک آخر فاخر نیز تولید می شود، اما مسئله این است که سخفیف ترین آثار پاپ در مشهد اجرا شده اند و این روند، فضا و اتفاقاتی را رقم خواهد زد که نه مورد تایید هنرمندان است و نه مورد تایید مسئولان. در آن گفتگوی جمعی ما این مسائل را بیان کردیم تا فضا برای هنر اصیل و بومی باز شود که آقای علم الهدی نیز گفته های ما را تایید کردند. اما پس از ملاقات، آن اتفاقاتی که باید رخ دهد، رخ نداد و ما هنوز نتایج عملی آن را ندیده ایم و امیدوارم از این به بعد شاهد اتفاقات موثر و مثبتی باشیم.
اگر مطلبی ناگفته مانده بفرمایید.
به عنوان یکی از اهالی موسیقی که سال هاست در شهر مشهد به فعالیت مشغولم بازهم آن خواهش همیشگی که بارها در دیدارهای رودرو و مصاحبه ها درباره اش صحبت کرده ام را مطرح می کنم؛ اینکه مسئولان فرهنگی شهر کمی با هنر ایرانی مهربان تر باشند.
گفتگو: وحید خانه ساز
تمامی تفرجگاه های بقاع متبرکه چهارمحال و بختیاری تعطیل شدند (خبرگزاری دانشجویان ایران + ۳ سایت دیگر)
وی افزود: زائران با رعایت تمام مسائل بهداشتی به صحن امامزادگان وارد شده و اکنون شیوه خدمت رسانی به زائرین صرفا یک زیارت با رعایت پروتکل های بهداشتی است و از برپایی نماز و برنامه های مذهبی در این اماکن جلوگیری می شود.
امیری تصریح کرد: آستان مقدس امامزادگان و بقاع متبرکه به دستگاه ضدعفونی کننده هوشمند مجهز شده تا زائران هنگام ورود و خروج نسبت به ضدعفونی دست های خود اقدام کنند.
مدیرکل اوقاف و امور خیریه چهارمحال و بختیاری خاطرنشان کرد: به منظور جلوگیری از شیوع ویروس کرونا، تمامی تفرجگاه ها و اماکن تفریحی، گردشگری بقاع متبرکه تعطیل است و هیچگونه خدمت رسانی به مردم و زائران انجام نمی گیرد و در صورت رعایت نکردن این مهم تذکر داده خواهد شد.
انتهای پیام
سرپرست حجاج ایرانی در این جلسه که حجت الاسلام سیدحسین رکن الدینی، معاون فرهنگی و محمدعلی اخویان، مدیریت آموزش بعثه مقام معظم رهبری حضور داشتند، بر ضرورت افزایش بهره وری آموزش زائران و کارگزاران تاکید کردند.
او با بیان این که بعثه مقام معظم رهبری به دلیل نوع فعالیت خود با حوزه های علمیه ارتباط بیشتری دارد، افزود: یکی از مهم ترین فعالیت هایی که در حوزه حج و زیارت صورت می گیرد، آموزش زائران است که توسط روحانیان و معینه های کاروان ها انجام می شود، روحانیان هم تربیت شدگان حوزه علمیه هستند به همین منظور بعثه و حوزه علمیه در این خصوص ارتباطشان بیشتر است.
نماینده ولی فقیه در امور حج و زیارت به اهمیت آموزش زائران و کارگزاران پرداخت و یادآور شد: خوشبختانه حوزه علمیه در خصوص هم افزایی برنامه های آموزشی زائران نقش بسیار زیادی داشته است و امیدواریم با تعامل و همکاری بیشتر این تعامل ها با هدف بهره وری و بهینه شدن آموزش زائران افزایش چشمگیری داشته باشد.
معاون فرهنگی بعثه مقام معظم رهبری گفت: آموزش روحانیان کاروان ها اهمیت خاصی دارد، به همین منظور بعثه مقام معظم رهبری به دنبال این است که از دیدگاه و نظرات همه کارشناسان و مسؤولان آموزشی حوزوی در این خصوص بهره بگیرد.
وی افزود: در برنامه های آموزشی باید به گونه ای برنامه ریزی کنیم که زائران در طول سفر خود به سرزمین وحی و عتبات عالیات بتوانند از این فرصت بوجود آمده کمال استفاده معنوی را ببرند، از این رو برای بهینه شدن امور آموزشی زائران کارگروه تخصصی آموزش را با حضور کارشناسان و مسئولان آموزشی حوزوی برگزار خواهیم کرد.
در این جلسه حجج الاسلام والمسلمین مهدی رستم نژاد، معاون آموزش حوزه های علمیه برادران، مجتبی فاضل معاون آموزش حوزه های علمیه خواهران ، سید حمید جزایری معاون آموزش جامعه المصطفی العالمیه، فرهاد عباسی مدیر مراکز و مدارس تخصصی حوزه علمیه قم، سیدمحمد صادق موسوی نسب معاون مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره)، محمود ملکدار مسؤول مرکز امور طلاب و دانش آموختگان حوزه های علمیه، محمدرضا حامدی مسؤول اساتید سطوح عالی حوزه علمیه قم، محمدعلی سجودی سرپرست معاونت آموزشی تربیتی جامعه الزهرا و نجف نجفی روحانی مسؤول دفتر نمایندگی بعثه مقام معظم رهبری در عراق حضور داشتند که هر یک دیدگاه ها و نظرات خود را در حوزه مسائل آموزشی زائران بیان کردند.
انتهای پیام
وی با بیان اینکه برای تکمیل این بقعه متبرکه در کنار کمک های مردمی، از تسهیلات 27 میلیارد ریالی بهره مند شدیم، ادامه داد: هم اکنون عملیات احداث در مرحله سربندی حسینیه و گنبد، نازک کاری، آیه بری، آیینه کاری و کف سازی با سنگ مرمر در داخل حرم و حسنیه و احداث مناره ها قرار داریم.
وی با اشاره به اینکه از چند روز گذشته، عملیات سربندی حسینه و گنبد همزمان با عملیات آیینه کاری، آیه بری و کف سازی داخل حرم و حسینه آغاز شده است، افزود: این اقدامات با کمک 15 میلیارد ریالی یک خیر غیر بومی آغاز شد.
مهدوی با اشاره به اینکه اوقاف و امور خیریه تا بازپرداخت کامل تسهیلات نمی تواند عملیات جدیدی را برای تکمیل بنای این بقعه متبرکه آغاز کند، خاطرنشان کرد: هم اکنون نقش خیران بسیار تأثیرگذار است و امیدواریم که مؤمنان و دوست داران اهل بیت عصمت و طهارت شهرستان، استان و کشور برای مشارکت در این کار پیشقدم شوند.
وی در بخش پایانی سخنان خود به وضعیت گرانی مصالح اشاره کرد و توضیح داد: برای 400 مترمربع آیینه کاری داخل بقعه و 700 متر مربع آیه بری و آیینه کاری داخل حسینیه در مجموع 9 میلیارد ریال هزینه خواهد شد.
رئیس اداره اوقاف و امور خیریه بندر مرزی آستارا در پایان اضافه کرد: پیش بینی می شود عملیات سربندی یک هزار متر مربعی حسینیه و گنبد تا 3 ماه آینده و نازک کاری داخل حرم تا 6 ماه آینده به پایان برسد.
انتهای پیام
انتهای پیام/
به گزارش جماران، صابر سهرابی شنبه 14 تیر به مناسبت بزرگداشت روز قلم در جمع خبرنگاران گفت: برای هر عنوان کتاب به طور متوسط سه نویسنده همکاری می کنند و با توجه به تعداد کتابهای منتشر شده در استان فارس، شمار زیادی از نویسندگان صاحب قلم در فارس فعالیت دارند.
وی همچنین گفت: در استان فارس 100 کانون ادبی و بیش از 50 مؤسسه فرهنگی و پژوهشی فعال است و جوانانی علاقمند، بی هیچ چشم داشتی، روشنگرانه و آزادانه در این فضاهای سالم فرهنگی، قلم را وسیله ای برای ارتقاء منزلت انسانی و اسلامی خود کرده اند.
سهرابی ادامه داد: بیش از 150 مرکز نشر نیز با این گروه خوش ذوق همراه شده اند تا در مسیر چاپ، نشر و پخش نوشتارها در دنیای صنعتی امروز کمک کنند. همچنین بیش از 300 رسانه برخط و چاپی استان، نویسندگان پرتوان و پرتلاش این شهر و دیار را همراهند تا هر روزشان را با انباشت کلمات رنگین این نویسندگان، زیبا کنند.
مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی فارس با اشاره به قرارداشتن در آستانه چهلمین سالگرد دفاع مقدس، گفت: 10 انتشاراتی فعال در زمینه دفاع مقدس در استان فارس فعال است که تنها در سه ماه اول امسال بیش از 30 عنوان کتاب مرتبط با مضامینی همچون خاطرات، داستان و رمان، شعر و پژوهش های تحلیلی از رزمندگان استان فارس در راستای پاسداشت رشادت ها و فداکاری های آنان منتشر کرده اند.
سهرابی به رشد فعالیت فضای مجازی در سال های اخیر اشاره و خاطرنشان کرد: فعال شدن فضای مجازی، زمینه ای برای حضور فعال تر نویسندگان را فراهم آورده؛ زمینه ای که به تولید و انتشار نوشته ها به ویژه نوشته های کوتاه انجامیده است و نویسندگان و فعالان حوزه قلم فارس با بهره گیری مناسب از آن توانسته اند با بیش از میلیون ها بیننده، زمینه تأثیرگذاری بیشتر را در جامعه فراهم کنند.
مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی فارس، اصحاب قلم را پاسداران و نگاهداران فرهنگ، ادب و دانش برشمرد و گفت: روز قلم، بهانه ای است برای گرامی داشت اندیش ورزانی که اندیشه های شان را، سوار بر پیکان قلم کرده، تا صفحات تفکر را زینت بخشند.
سهرابی ادامه داد: فارس، از دیرباز، دیار نام آوران و اندیشمندانی بوده است که نوشته های شان سال ها، دهه ها، سده ها و هزاره ها بر روان و اندیشه ها نه تنها ایرانیان، بلکه جهانیان نشسته است؛ بزرگانی چون شیخ ابواسحق کازرونی، علامه جلال الدین دوانی، حافظ، ملاصدرای شیرازی، ابوحیان شیرازی، قطب الدین کازرونی، شوریده شیرازی، جهانگیرخان صور اسرافیل، مجدالدین فیروزآبادی و ... و تا به امروز که بزرگانی چون نصرالله مردانی، رضا شیرازی، سیمین دانشور، شهریار مندنی پور، محمد کشاورز، ابوتراب خسروی و اکبر صحرایی و دیگر کسانی که هر کدام در زمان حال خوش درخشیدند و پرچمدار قلم در این استان بوده و هستند.
اخبار مرتبط
افتتاح کتابخانه تخصصی گردشگری
عارف: اصحاب قلم و اندیشه نباید دستشان در هنگام نوشتن بلرزد
کتاب تازه مصطفی دلشاد تهرانی منتشر شد/ عکس
تبریک معاون وزیر ارشاد به مناسبت روز قلم
روز قلم هنوز چندان شناخته شده نیست
انتهای پیام
امینی افزود: براساس این تفاهم نامه، اعتبار تخصیص یافته توسط آستان قدس رضوی، بیشتر از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است.
وی ادامه داد: اختصاص بودجه این تفاهم نامه 100درصد از منابع ملی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تامین و هیچگونه بودجه ای از منابع این اداره کل، به این تفاهم نامه اختصاص پیدا نکرده، در واقع به خاطر انجام برخی فعالیت های این تفاهم نامه در مشهدمقدس، از این طریق بودجه های ملی، جذب استان خراسان می شود.
قائم مقام ارشاد خراسان رضوی خاطرنشان کرد: هفته گذشته کارگروه پیگیری تفاهم نامه در تهران با حضور دستیار ارشد وزیر و رئیس سازمان سینمایی و حجت الاسلام والمسلمین مهدوی مهر، رئیس سازمان علمی فرهنگی آستان قدس و مروارید، مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان رضوی و نمایندگان 22 کار گروه بندهای تفاهم نامه در تهران برگزار شد. اختصاص اعتبار به فعالیت های انجام شده براساس بررسیهای کارشناسی شده و مصوبات این کارگروه ها است.
امینی اظهار داشت: در این تفاهم نامه، گسترش فرهنگ و معارف اهل بیت(ع) در سطح ملی و بین المللی و استفاده از ظرفیت عظیم معنوی مضجع شریف امام رضا(ع) و امکانات آستان قدس رضوی و ارتقای فرهنگ زیارت و مشارکت در اجرای طرح های مؤثر و ماندگار فرهنگی، علمی و اجتماعی مدنظر قرار گرفته است.
انتهای پیام/282/ ت
روزنامه رسالت
روزنامه آرمان ملی
روزنامه وطن امروز
روزنامه اعتماد
