به گزارش مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، در حکم سیدعباس صالحی خطاب به سیدحسین سیدی آمده است:

نظر به مراتب تعهد، تجارب و سوابق ارزنده جنابعالی و بنا به پیشنهاد معاون محترم توسعه مدیریت و منابع به موجب این حکم به عنوان مدیرکل دفتر نوسازی و تحول اداری منصوب می شوید.

با توجه به نقش موثر آن دفتر در اجرای برنامه های عملیاتی اصلاح نظام اداری وزارت متبوع، امید است با اتکال به خداوند متعال و بهره گیری از کارشناسان خبره و کارآمد و همکاری سایر واحدهای تابعه در انجام وظایف محوله موفق و موید باشید.

حجت الاسلام و المسلمین سیدمحمدرضا میرتاج الدینی، منتخب مردم تبریز در مجلس یازدهم، در گفت وگو با ایکنا، درباره تأکید رهبر معظم انقلاب به موضوع فرهنگ در کنار اقتصاد به عنوان اولویت های اصلی مجلس یازدهم گفت: این سخنان رهبر معظم انقلاب نشان می دهد که فرهنگ و اقتصاد هم ترازند و مجلس باید هر دو مسئله را مورد توجه قرار دهد.

بیشتر بخوانید: جزئیات پیشنهاد ختم روزانه قرآن از سوی نمایندگان مجلس یازدهم لزوم بازنگری در ساختار نهادهای قرآنی / مجلس یازدهم برای کاهش مهجوریت بخش فرهنگ عزم جدی دارد

وی افزود: البته مشکلات اقتصادی و معیشتی مردم در سال های اخیر باعث شده که نمایندگان مجلس بیشترین وقت خود را به مسائل اقتصادی اختصاص دهند، اما فرهنگ نیز در همه ابعاد آن باید مورد توجه جدی نمایندگان از جمله کمیسیون فرهنگی قرار بگیرد.

ضرورت وجود گفتمان قرآنی در متن جامعه

حجت الاسلام میرتاج الدینی اظهار کرد: در حوزه مسائل قرآنی از دوره های قبلی مجلس فراکسیون قرآن شکل گرفته بود که این فراکسیون در مجلس یازدهم نیازمند تقویت و حضور مؤثر و فعالانه بیشتری است.

منتخب مردم تبریز در مجلس یازدهم بیان کرد: در حوزه فرهنگ دینی، لازم است گفتمان قرآنی و به ویژه آموزه های آن به متن جامعه به خصوص مدیران و مسئولان کشور، آورده شود. کشور نیازمند آن است که شایستگی ها و لیاقت های افراد با ملاک قرآن سنجیده شود. پیامبر اکرم(ص) هم وقتی می خواستند به کسی مسئولیت بدهند از میزان آشنایی آن فرد با قرآن سؤال می کردند. به عبارتی ملاک امتیازدهی براساس قرآن بود. در کنار مسائل قرآنی قطعاً مسائل و مشکلات فرهنگی دیگری در کشور وجود دارد که باید مورد توجه بیشتر نمایندگان قرار بگیرد.

مدیریت حوزه فرهنگی مهمتر از میزان بودجه است

میرتاج الدینی در پاسخ به این سؤال که مهم ترین مشکل در حوزه فرهنگ دینی، کمبود بودجه است یا ضعف کارکردی برخی از نهادهای فرهنگی گفت: قطعاً بودجه لازم است و بدون آن نمی توان کار کرد، اما اگر همین بودجه اندک امروز حوزه فرهنگ در اختیار یک مدیر کاردان قرار بگیرد می تواند بیشترین و بهترین خروجی را حاصل کند اما بیشترین بودجه نیز اگر در اختیار مدیران ناکارآمد قرار بگیرد نتیجه نهایی به هیچ وجه متناسب با آن بودجه نیست.

وی یادآور شد: من مدیر فرهنگی بودم و با کمترین بودجه در سازمان تبلیغات اسلامی استان، همایش های ملی مانند همایش علامه طباطبایی و علامه امینی را برگزار کردیم که باعث تعجب برخی افراد شد. بنابراین نکته محوری در حوزه فرهنگ، ایده، فکر، طراحی و نوآوری و برنامه های خوب است. البته قبول دارم که بودجه فرهنگی کشور باید تقویت شود و بودجه دستگا ه های فرهنگی هم اندک است و هم این بودجه محدود به طور کامل تخصیص پیدا نمی کند.

میرتاج الدینی درباره ظرفیت های مجلس یازدهم برای هم تراز قرار دادن فرهنگ در کنار اقتصاد گفت: خوشبختانه در مجلس یازدهم نمایندگان زیادی با صبغه فرهنگی دینی و قرآنی حضور دارند و در روزهای اخیر نماینده محترم رفسنجان پیشنهادی داده بود که هر یک از نمایندگان روزی دو صفحه قرآن را براساس تقسیم بندی قرائت کنند تا در ماه نمایندگان یک ختم قرآن داشته باشند که مورد استقبال نمایندگان واقع شد.

حضور احتمالی در کمیسیون برنامه و بودجه برای حمایت از فرهنگ

وی درباره جایگاه کمیسیون فرهنگی در مجلس یازدهم و اولویت های اصلی خود برای انتخاب کمیسیون گفت: من با توجه به سابقه حضور در کمیسیون فرهنگی و برخی دیگر از کمیسیون ها، این دوره می خواهم در کمیسیون برنامه و بودجه یا اقتصادی حضور پیدا کنم تا در آن کمیسیون ها از فرهنگ حمایت کنم. زیرا در این کمیسیون ها از جمله کمیسیون بودجه، درباره بودجه حوزه ها و دستگاه های مختلف از جمله حوزه فرهنگی تصمیم گیری می شود و لذا می خواهم از این طریق بودجه حوزه فرهنگ را مورد توجه قرار دهم.

منتخب مردم تبریز در مجلس یازدهم در پایان بیان کرد: در مجلس یازدهم با توجه به نیروهای خوب و کارشناس فرهنگی، کمیسیون فرهنگی با استقبال نمایندگان مواجه خواهد شد و غنی و سرشار از نیروهای متخصص و دغدغه مند خواهد بود.

انتهای پیام

به گزارش ایمنا به نقل از پایگاه اطلاع رسانی کارگروه ساماندهی مد و لباس وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سیده مرضیه شفاپور ، دبیر محترم کارگروه ساماندهی مد و لباس با دستور محمد مهدی احمدی، مدیر کل حوزه وزارتی به سمت رئیس ستاد اجرایی عفاف و حجاب وزارت فرهنگ ارشاد اسلامی منتصب شد.

کد خبر 426336

به گزارش ایسنا، بر اساس جدیدترین آمار وزارت بهداشت عربستان، شمار مبتلایان به ویروس کرونا در این کشور از 76 هزار نفر فراتر رفته است، با این وجود، دولت ریاض بعد از ماه رمضان با وضع مقررات تازه ، برخی محدودیت های تردد در این کشور را برداشت، اما همچنان عمره را در حالت تعلیق نگه داشت و محدودیت های شهر مکه را بیشتر کرد.

عمره که برخلاف حج، فریضه مستحبی مسلمانان به شمار می آید از حدود سه ماه پیش و همزمان با شیوع ویروس کرونا در این کشور، به حالت تعلیق درآمده است. کشورهای مسلمان بارها از عربستان خواسته اند تکلیف حج را سریع تر مشخص کند، اما تاکنون موضع و تصمیم رسمی از سوی این کشور اعلام نشده است.

در ایران با آن که عربستان از مسلمانان خواسته فعلا برای حج اقدامی نکنند، روند ثبت نام در کاروان ها متوقف نشده است. سازمان حج و زیارت اواخر هفته گذشته اعلام کرد معاینه های پزشکی زائران زیر 60 سال را به پایان رسانده و اگر عربستان درباره برگزاری حج تمتع بالاخره تصمیم بگیرد اعزام ها را از ششم تیرماه، یعمی کمتر از یک ماه دیگر آغاز می کند.

سازمان حج ایران با احتمال تداوم کرونا در زمان حج، از دو ماه پیش سه سناریو را درنظر گرفت که شامل برگزاری حج با رعایت پروتکل بهداشتی، برگزاری حج با شرط سنی (زیر 60 سال) و حذف افراد پرخطر و و در نهایت تعلیق حج بود.

سازمان حج و زیارت تا کنون روی سناریو شرط سنی مانور داده است، حالا نماینده ولی فقیه در امور حج از دست اندرکاران خواسته است: در برنامه ریزی ها احتمالات مختلف را مدنظر قرار دهند و مدیران و روحانی ها و زائران را توجیه کنند.

حجت الاسلام والمسلمین سیدعبدالفتاح نواب در نشست شورای مدیران بعثه واکنش نشان داده که عربستان، کشورهای اسلامی را در خصوص حج همچنان در بلاتکلیفی نگاه داشته است.

وزارت امور مذهب اندونزی، کشوری که هر سال بیشترین تعداد زائر را در مناسک حج به خود اختصاص می دهد، نیز از تعلل مقام های سعودی انتقاد کرده و خواسته بود هرچه سریع تر درباره برگزار شدن مناسک حج سال تصمیم بگیرند. اندونزی به خاطر این تعلل در ارتباط با حج تاکنون قراردادی با عربستان نبسته و یا پولی نپرداخته است.

مناسک حج از اول مردادماه آغاز می شود، اما مسلمانان یک ماه پیش از آن سفر به این کشور را آغاز می کنند. برخی از زائران قبل از آن که این مناسک را به جای آورند، به شهر مدینه می روند تا مزار پیامبر (ص) را زیارت کنند. این مسجد جزء نخستن اماکنی بود که با شیوع ویروس کرونا در عربستان بسته شد. حالا پس از گذشت سه ماه با موافقت سلمان بن عبدالعزیز، پادشاه سعودی، طرح بازگشایی تدریجی مسجدالنبی از روز یکشنبه و با رعایت اصول بهداشتی اجرا می شود. این کشور هنوز درباره خروج کعبه از قرنطینه و کاهش محدودیت زیارت در مسجدالحرام، طرحی را اعلام نکرده است. این مسجد نیز سه ماهی است که تعطیل شده و فقط پرسنل آن به اضافه شخصیت های مذهبی این کشور امکان حضور در مسجدالحرام را دارند.

انتهای پیام

به گزارش خبرگزاری شبستان از قم، حجت الاسلام والمسلمین سید عبدالفتاح نواب عصر امروز(شنبه 10 خرداد) در هم اندیشی مجازی بقیع؛ نگین تراث اسلامی که به همت پژوهشکده حج و زیارت و کمیته فرهنگی اربعین حسینی برگزار شد، با بیان این که بقیع به نوعی مدرسه است، گفت: در روایتی هست که ابوذر می گوید، پیامبر اکرم(ص) شبانه در خانه حضرت علی(ع) آمدند و با هم داخل بقیع آمدند که حوادثی درس آموز را در این روایت بیان کرده است.

نماینده ولی فقیه در امور حج و زیارت افزود: در روایت دیگری است که جبرئیل بر پیامبر گرامی اسلام(ص) نازل شد و از ایشان خواست که در بقیع حضور پیدا کنند، ایشان کنار قبری حاضر شدند و صاحب قبر را صدا زدند و مکاشفه و حالاتی رخ داد و صحبت هایی رد و بدل شد.

وی در ادامه عنوان کرد: بنابراین بقیع در دوران پیامبر مدرسه درس آموزی بود و همچنین درروایت داریم که پیامبر برای طلب استغفار از بقیع استمداد می کردند و ایشان بارها در کنار تربت پاک اصحاب شان برای همه مردم طلب استغفار می کردند.

حجت الاسلام والمسلمین نواب با اشاره به این که پیامبر به بقیع اهمیت خاصی می دادند، گفت: ایشان در روزهای آخر عمرشان دست امیرالمؤمنین(ع) را گرفتند و جمعیتی از مردم نیز ایشان را همراهی کردند و به سمت بقیع رفتند و فرمودند من دستور الهی دارم که در کنار تربت پاک اصحاب خودم در بقیع، طلب استغفار کنم.

وی بیان داشت: بقیع یک مدرسه است برای کسی که با دقت نگاه کند و ذره ذره خاک بقیع پیکر ائمه اطهار(ع)، اصحاب و شهدای بافضیلت اسلام است بنابراین باید مورد احترام قرار بگیرد، هرچند با این دید به بقیع نگاه نمی شود؛ بقیع همچنین برای ائمه اطهار(ع) نیز مورد توجه بوده است تا جایی که امیرالمؤمنین(ع) در قبرستان بقیع مکانی را درست کردند که حضرت فاطمه(س) و امام حسن(ع) و امام حسین(ع) در آن مکان به خاطر از دست دادن پدر بزرگوارشان و ناملایمات روزگار گریه می کردند.

سرپرست حجاج ایرانی در بخش دیگری از سخنان خود تصریح کرد: بقیع یک تراث بزرگ اسلامی و مجموعه ای از تراث پیکرهای اصحاب بزرگوار اسلام است که باید آنها را مورد بزرگداشت قرار بدهیم و با این نگاه که بقیع مدرسه است و استادان بزرگی در این قبرستان مدفون هستند که جدای از ائمه مدفون در این قبرستان، بزرگان دیگری مدفون هستند، در آینده کارهای عظیمی انجام بدهیم

وی با بیان این که عثمان بن مظعون، فرزند پیامبر، فاطمه بنت اسد و ام البنین در قبرستان بقیع مدفون هستند، گفت: باید درس های فراوانی از این مدرسه بگیریم، البته باید اول استادان این مدرسه را بشناسیم.

حجت الاسلام والمسلمین نواب در ادامه سخنان خود خاطرنشان ساخت: امیدواریم خداوند این فعالیتی را که در جهت بزرگداشت بقیع صورت گرفته و در آینده نیز کنگره بزرگ بقیع برگزار خواهد شد، مورد قبول قرار بدهد.

پایان پیام/ 694

به گزارش ایکنا، جلسه ای با حضور برخی از اعضای پویش احیای بخش معارفی مسابقات سراسری قرآن کریم روز گذشته، 10 خردادماه در حضور مدیران مرکز امور قرآنی سازمان اوقاف و امور خیریه برگزار شد.

در این جلسه مهدی قره شیخلو، رئیس مرکز امور قرآنی سازمان اوقاف و امور خیریه، احمد حاجی شریف، مسئول کمیته فنی مسابقات قرآن و همچنین حجت الاسلام والمسلمین حسن صدیقی، دبیر بخش معارفی مسابقات سراسری قرآن در ادوار گذشته، حجت الاسلام والمسلمین ابوالفضل حکیمی، داور ادوار گذشته و سیدمحسن روحانی، دانشجوی ارشد دانشگاه شریف، از متسابقان هر سه رشته بخش معارف و برگزیده رشته حفظ موضوعی و حفظ حدیث به عنوان نماینده متسابقان حضور داشتند.

بر اساس شنیده ها در این جلسه صمیمانه، استدلال های اعضای پویش احیای بخش معارفی مسابقات سراسری قرآن مطرح و پاسخ های مربوطه از سوی مدیران مرکز امور قرآنی سازمان اوقاف و امور خیریه نیز ارائه شده، همچنین گزارش موفقیت های گذشته این دو رشته مورد توجه مسئولان مرکز امور قرآنی قرار گرفته است.

از جمله مهم ترین دلایل مطرح شده از سوی مسئولان مرکز امور قرآنی سازمان اوقاف برای حذف این بخش، مرتبط نبودن برخی رشته های بخش معارفی با وظایف و مأموریت های سازمان اوقاف بوده است.

تشکیل جلسات کارشناسی حول این موضوع و همکاری بیشتر برای بررسی احیای این مسابقات برای سال آینده، مهم ترین خروجی این جلسه بوده است.

خبرهای تکمیلی در این زمینه طی روزهای آینده اطلاع رسانی خواهد شد.

انتهای پیام

به گزارش ملیت به نقل از فارس، یکی از مطالبات مردمی در سامانه فارس من برپایی اولین راهپیمایی اربعین بعد از شهید سلیمانی و برقراری ارتباط با مسولان عراقی به منظور فراهم شدن بستر مناسب برای برگزاری این کنگره عظیم با عنوان انجام راهپیمایی اربعین با کمک مسئولان ایرانی و عراقی به شمار می رود. (اینجا بخوانید)

تشرف حدود 4 میلیون ایرانی به پیاده روی اربعین 98

راهپیمایی عظیم اربعین به عنوان بزرگ ترین اجتماع شیعیان به شمار می رود که زائران حدود دو هفته قبل از اربعین حسینی از نقاط مختلف دنیا خود را به عراق می رسانند تا بتوانند از نجف تا کربلا را به صورت پیاده حرکت کرده و خود را به حرم سیدالشهدا (ع) برسانند.

در سال های اخیر با اقدامات مختلف عراق به عنوان میزبان برپایی راهپیمایی اربعین، بر تعداد زائران افزوده شده است و گویی در این ایام زمین کربلا بزرگتر می شود تا میلیون ها زائر بتوانند به زیارت ارباب مشرف شوند.

سال گذشته راهپیمایی اربعین متفاوت از سال های گذشته بود؛ به طوری که به گفته حسین ذوالفقاری، رئیس ستاد مرکزی اربعین حدود 4 میلیون ایرانی در ایام اربعین 98 به عتبات مشرف شدند که بیش تر این افراد نیز از مرزهای زمینی به ویژه مهران عازم سرزمین عشق شدند.

تشرف این تعداد زائر در یک برهه از زمان و مدیریت آن ها کار چندان راحتی به نظر نمی آید، اما با هماهنگی ستاد مرکزی اربعین و متولیان عراقی این حماسه عظیم به خوبی برگزار شد و بار دیگر گردهمایی عاشقان حسینی خاری در چشم دشمنان اسلام شد.

نگرانی عاشقان حسینی از لغو حماسه اربعین

امسال با توجه به شیوع کرونا و تعطیلی و اعمال محدودیت در بسیاری از اماکن مقدس، عاشقان حسینی نگران برپایی حماسه اربعین هستند که مبادا این ویروس موجب برپا نشدن پیاده روی اربعین شود و حسرت زیارت اربعین بر دل میلیون ها عاشق بماند؛ تا جایی که جهانپور سخنگوی وزارت بهداشت نیز در هفته های گذشته در برنامه تلویزیونی گفت: سخت ترین تصویر از کرونا عدم برپایی حماسه اربعین است.

بر همین اساس، ستاد مرکزی اربعین و سایر مسؤولان برپایی این حماسه عظیم در کشورمان، در حال برنامه ریزی برای برگزاری پیاده روی اربعین هستند تا با مذاکرات مختلف با طرف عراقی بتوانند مسیر زائران اربعین را باز کنند.

مرزهای عراق اواخر سال گذشته بسته شد/ تلاش ایرانیان برای برقراری سفرها

البته از اواخر سال گذشته مرزهای عراق بسته شده است و با وجود باز بودن حرم ها، شهروندان کربلا و نجف نیز به نوعی در قرنطینه هستند؛ به طوری که زائران شهرهای دیگر عراق هم امکان تشرف به حرم ها را ندارند.

علاوه بر این، اوایل سال جاری که ایران خواستار باز شدن مرزها و ازسرگیری سفر به عتبات شده بود، استاندار نجف و کربلا در واکنشی از عدم پذیرش زائران پس از اپیدمی کرونا خبر دادند.

نگرانی استاندار کربلا از افزایش تعداد مبتلایان به کرونا

در روزهای گذشته نیز استاندار کربلا با اشاره به افزایش تعداد مبتلایان به کرونا در روزهای اخیر، گفته است که تعطیلی و بازگشایی حرم ها دست ما نیست؛ وگرنه این اماکن مقدس را تعطیل یا محدودیتی اعمال می کردیم.

با این روند به نظر می رسد در صورتی که وضعیت شهرهای زیارتی عراق از نظر مبتلایان به کرونا چنین روندی داشته باشد، احتمال حضور زائران در این شهرها وجود نخواهد داشت.

با این وجود، مسؤولان کشورمان همچنان پیگیر برقراری سفر به عتبات هستند؛ تا جایی که در جلسات مختلف سازمان حج و زیارت و بعثه مقام معظم رهبری به مذاکرات برای برقراری سفر به عتبات اشاره شده است.

ستاد مرکزی اربعین نیز به عنوان متولی اصلی برنامه های اربعین در کشور، در حال برنامه ریزی و مذاکرات مختلف با عراق است، اما با توجه به فراگیر شدن کرونا در عراق، متولیان این کشور پاسخ قاطعی در زمینه برقراری سفر اربعین نداده اند.

شیوع کرونا پیاده روی اربعین را تحت تأثیر قرار داده است/ غیبت هیأت عراقی برای مذاکرات اربعین

احمدی محمدی فر، دبیر ستاد مرکزی اربعین در گفت وگو با خبرنگار حج و زیارت خبرگزاری فارس با اشاره به اینکه شیوع کرونا برنامه های برپایی پیاده روی اربعین را تحت تأثیر قرار داده است، گفت: با توجه به بسته بودن مرزهای عراق و عدم برقراری سفر به عتبات، وضعیت پیاده روی اربعین هم مشخص نیست. با این وجود در حال بررسی وضعیت هستیم تا در این باره در زمان مناسب اطلاع رسانی کنیم.

در سال های گذشته حدود چهار ماه قبل از پباده روی اربعین، هیأت عراقی برای انجام مذاکرات به ایران می آمدند تا پس از موافقت اولیه، تفاهم نامه اربعین در فرصتی مناسب به امضای مسؤولان دو کشور برسد.

پیش بینی احتمالات مختلف درباره وضعیت پیاده روی اربعین/ منتظر تصمیم عراقی ها هستیم

اما به گفته دبیر ستاد مرکزی اربعین هنوز هیأت عراقی برای برنامه ریزی اربعین به ایران سفر نکرده اند و زمان مشخصی نیز برای حضور این هیأت اعلام نشده است.

با وجود نامشخص بودن وضعیت برپایی پیاده روی اربعین به دلیل نامعلوم بودن زمان مهار کرونا و البته آسیب های احتمالی به دلیل زیرساخت های عراق، مسؤولان ستاد مرکزی اربعین سناریوهای مختلفی برای این حماسه عظیم تعریف کرده اند تا در صورت برپایی حماسه اربعین با آمادگی بتوانند مسیر اعزام زائران را هموار سازند. به طوری که اعمال محدودیت سنی و عدم اجازه خروج از کشور برای بیماران و افرادی که بیماری زمینه ای دارند، از جمله برنامه های پیشنهادی است.

در صورت ادامه روند کرونا در عراق لغو حماسه اربعین دور از انتظار نیست

حجت الاسلام حمید احمدی، معاون فرهنگی و آموزشی ستاد اربعین در گفت وگو با فارس با اشاره به شیوع کرونا و تأثیر آن در منطقه گفت: شیوع کرونا برپایی اربعین حسینی را با احتمالاتی روبرو کرده است که برای جلوگیری از تعطیلی این حماسه عظیم باید برنامه ریزی دقیقی صورت گیرد. البته تا زمانی که وضعیت شهرهای نجف و کربلا سفید یا زرد نشود، احتمال عدم برپایی پیاده روی اربعین نیز دور از انتظار نیست.

محمدمهدی شریفی تبار، معاون هماهنگی و امور استان های کمیته فرهنگی آموزشی اربعین نیز در گفت وگو با فارس با بیان اینکه گمانه زنی هایی درباره وضعیت پیاده روی اربعین شده است، خاطرنشان کرد: وضعیت سیاسی عراق به تازگی به ثبات رسیده است و روند پیاده روی اربعین نیز مشخص نیست و ما منتظر تصمیم عراقی ها هستیم.

وی با بیان اینکه برپایی حماسه اربعین تابع شرایط عراق و روابط دو کشور است، افزود: مباحثی مطرح شده است، اما نمی توان تصمیم قاطعی در این زمینه اتخاذ کرد؛ چرا که عراق، میزبان است و آن ها فعلا تصمیمی نگرفته اند.

سفر به عراق برای پیگیری روند پیاده روی اربعین

حسن پلارک، دبیر کمیته اسکان و تغذیه ستاد اربعین نیز در گفت وگو با فارس با بیان اینکه ما هماهنگی های لازم برای اعزام زائران به پیاده روی اربعین و همچنین پذیرایی از زائران را همچون سال های گذشته انجام خواهیم داد، گفت: برای بررسی اقدامات و فعالیت ها هفته های آینده به عراق سفر می کنیم تا حضوری با مسؤولان عراقی در این باره مذاکراتی داشته باشیم.

در روزهای آینده جلساتی درباره وضعیت حماسه اربعین در ستاد مرکزی اربعین برگزار می شود که خبرگزاری فارس در انتظار پاسخ مسؤولان مربوطه درباره نتایج این جلسات و انعکاس آن به مخاطبان است.

امید است که مسؤولان کشورمان با بررسی اقدامات مختلف و آسیب های احتمالی وضعیت برپایی یا عدم برپایی حماسه اربعین را مشخص کنند تا زائران پیاده روی اربعین همچون زائران حج 99 در انتظار و بلاتکلیف نباشند. با وجود اینکه کمتر از یک ماه تا آغاز اعزام زائران حج تمتع به سرزمین وحی باقی مانده است، سعودی ها درباره وضعیت برپایی حج تمتع اظهار نظر نکرده و میلیون ها زائر در بلاتکیلفی هستند.

کوروش سلیمانی ، هنرمند تئاتر، سینما و تلویزیون در گفت وگو با خبرنگار تئاتر خبرگزاری فارس عنوان کرد: پیش از این شرایط کرونایی برای اجرای یک نمایش جدید با تماشاخانه ایرانشهر مذاکراتی داشتم که البته خیلی زمان برد و خبری از پاسخ به درخواست من نشد بنابراین دیگر نمی دانم چه اتفاقی خواهد افتاد.

وی با اشاره به اینکه فعلا تا شرایط تئاتر قطعی نشود و سالن ها بازگشایی نشوند برنامه ای نخواهد داشت، گفت: منتظر هستیم ببینیم شرایط به چه صورت خواهد شد فعلا که ماه ها است سالن های تئاتر تعطیل هستند.

سلیمانی در ادامه افزود: قطعا پس از بازگشایی سالن ها هم روند اجراها و اعتمادسازی مخاطبان به طول خواهد انجامید، گفت: ان شاء الله فرصتی بشود تا من هم بتوانم امسال نمایشم را به صحنه ببرم درباره عنوان آن فعلا صحبت نمی کنم تا ببینیم در آینده چه چیز پیش خواهد آمد و کارم در سال 99 به صحنه می رود یا خیر.

این کارگردان نمایش خرده نان درباره شرایط فعلی خودش و فعالیت هایش گفت: فعلا که برنامه ای نداریم و هیچ چیز مشخص نیست ما هم بلاتکلیف هستیم.

انتهای پیام/

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی و امور بین الملل خانه هنرمندان ایران، از روز یکشنبه 18 خرداد ماه خانه هنرمندان ایران فعالیت های خود را به صورت محدود آغاز می کند.

به گفته مجید رجبی معمار مدیرعامل خانه هنرمندان ایران با رعایت پروتکل های بهداشتی ستاد مقابله با کرونا ، خانه هنرمندان ایران از روز 18 خرداد ماه پس از سه ماه تعطیلی، بار دیگر میزبان علاقه مندان و دوستداران فرهنگ و هنر است و فعالیت گالری های خود را آغاز می کند.

بدیهی است شروع به کار سایر فعالیت های متداول خانه نظیر سینماتک ، سینمای هنر و تجربه ، نشست های تخصصی هنری، تماشاخانه استاد انتظامی، نمایش و نقد فیلم های مستند، مستر کلاس ها و ... منوط به تعیین تکلیف از سوی ستاد کرونا و دستگاه های ذیربط است و در آینده اعلام خواهد شد.

بر همین اساس هم اکنون ساعت کار این مجموعه فرهنگی و هنری همه روزه از ساعت 15 تا 20 در نظر گرفته شده است.

خانه هنرمندان ایران در روزهای شنبه تعطیل است.

کد خبر 4937277

زهرا منصوری

خبرگزاری میزان - عرصه هنرهای نمایشی کشور طی نزدیک به چهار ماه گذشته دچار تغییری بزرگ و البته اجباری بوده است، اتفاقی که بسیاری آن را ضربه ای جبران ناپذیر بر بدنه این هنر می دانند و برخی دیگر آن را فرصتی برای ایجاد تغییر در ذائقه مخاطب و کیفیت آثار تلقی می کنند.

اوایل اسفند ماه سال گذشته و با پایان یافتن سی و هشتمین جشنواره بین المللی تئاتر فجر گروه های نمایشی آماده اجراهای پایانی سال و ورود به تئاتر در سال جدید بودند اما به یکباره بعد از شیوع گسترده کرونا همه چیز تحت الشعاع قرار گرفت.

بیشتر بخوانید: برای مشاهده آخرین اخبار از سینمای ایران اینجا کلیک کنید

سودو بعد از 10 سال متولد شد/ کرونا بدن دیوانه را متوقف نکرد

یاسر خاسب کارگردان و بازیگر تئاتر و سرپرست گروه تئاتر بدن دیوانه که سالهاست پیگیر برگزاری فستیوالی بین المللی در زمینه تئاتر فیزیکال و حرکت معاصر است، درباره به سرانجام رسیدن این حرکت گفت: سال ها به دنبال برگزاری فستیوال گروه بدن دیوانه بودیم ولی هر بار به دلیل مشکلات مالی و حمایت نکردن مدیران و مسئولان و پاسخ شفافی که نمی دادند، این حرکت به سرانجام نمی رسید. حدود 10 سال پیگیر این ماجرا بودیم ولی هیچ مدیر و مسئولی برای اجرایی شدن این اتفاق پا پیش نگذاشت و ما سعی کردیم مانند همیشه، خودمان برای خودمان کاری انجام دهیم.

وی با بیان اینکه در جشنواره های بین المللی تئاتر فجر و دانشگاهی ایران توجه ناچیزی به تئاتر فیزیکال و حرکت معاصر می شود، افزود: در دانشگاه ها هم فضا برای چنین اتفاقاتی بسیار کم است. تنها رویدادی که طی حدود 2 دهه گذشته به موضوع حرکت توجه کرده بود جشنواره سراسری پانتومیم در بوشهر بود که سال 84 بعد از 3 دوره برگزاری متوقف شد.

خاسب یادآور شد: طی سال های متمادی که در عرصه تئاتر فیزیکال و حرکت معاصر در داخل و خارج از کشور فعالیت می کردم به فکر این بودم با تیمی که داریم فستیوال سودو را راه اندازی کنیم که متشکل از اجراهای سولو و دوئت است. وقتی برنامه ریزی ها برای برگزاری فستیوال بین المللی سودو به سرانجام رسید، مشکل ویروس کرونا به وجود آمد. بازیگران متعددی در داخل و خارج از ایران در زمینه تئاتر فیزیکال و حرکت معاصر فعالیت می کنند ولی شرایط کرونایی باعث شده تا فعالیت آنها نیز تحت تأثیر قرار گیرد.

مدیران نخستین جشنواره بین المللی مجازی تئاتر عروسکی دانشجویان معرفی شدند

پوپک عظیم پور پژوهشگر و استاد دانشگاه به عنوان مسئول شورای سیاست گزاری، بهرام بهبهانی کارگردان و استاد دانشگاه به عنوان استاد مشاور جشنواره و پیشنهاد دهنده جشنواره، سلما محسنی اردهالی پژوهشگر وکارگردان تئاتر واستاد دانشگاه و مرجان پورغلامحسین کارگردان تئاتر به عنوان مسئولان امور بین الملل و امور کارگاه ها، زینب لک کارگردان و پژوهشگر تئاترورسانه به عنوان مدیر رسانه و مهشید موسوی دانشجوی تئاتر عروسکی به عنوان دبیر جشنواره معرفی شدند.

از اعضا همراه کننده این جشنواره می توان به فریما رضاییان مدیر اجرایی، درنا رشیدزاده مدیر مالی، ملیحه جعفری مسئول روابط عمومی، کیانا شهروزی و حدیث تشنیزی به عنوان همکاران روابط عمومی و الیکا شفیعی به عنوان دستیار اجرایی میتوان اشاره کرد.

گفتنی است، با توجه به استقبال از این جشنواره شورای سیاست گزاری تصمیم گرفت بخش غیر دانشجویی (اساتید، پیشکسوتان و غیردانشجویان) را به این جشنواره اضافه کند و دراین بخش از 3 کارگردان بدون اولویت تقدیر خواهند شد.

هیئت داوران نخستین جشنواره بین المللی نمایشنامه خوانی آنلاین معرفی شدند/اعلام آثار راه یافته به جشنواره

هیئت داوران و آثار راه یافته به نخستین جشنواره بین المللی نمایشنامه خوانی آنلاین 1I Stage Media صحنه مدیای من اعلام و معرفی شدند.

هیئت داوران نخستین جشنواره بین المللی آنلاین متشکل از حسین مسافرآستانه (مدیر تئاتری و بازیگر و کارگردان)، رحمت امینی (عضو هیئت علمی و مدیر گروه هنر های نمایشی و سینمای پردیس هنر های زیبای دانشگاه تهران و پژوهشگر، نویسنده و کارگردان)، اصغر خلیلی (نویسنده، طراح، کارگردان و مدرس دانشگاه)، احسان رحیمی (نویسنده و کارگردان تئاتر ساکن بلژیک) و ماوده فرنارو (مدیر کمپانی JEF20 برلین، طراح، فیلمساز و فارغ التحصیل رشته فیلمسازی از فرانسه) معرفی شدند.

همچنین علی عابدی، لیلا پرویزی و شهریار تقی پور به عنوان هیئت بازبین با جشنواره "I Stage Media صحنه مدیای من" همکاری داشتند.

این جشنواره با همکاری چهار کشور، ایران، آلمان، بلژیک و انگلستان با 61 اثر در چهار بخش؛ مسابقه، استعداد های تازه، ویژه و میهمان، از تاریخ 16 تا 31 خرداد ماه به دبیری حسن حاجت پور برگزار خواهد شد.

اعلام اسامی چکیده های منتخب سمینار مطالعات تاریخی تئاتر و درام ایران

طبق اعلام کانون تئاتر دانشگاهی این اداره کل، سمینار مطالعات تاریخی تئاتر و درام ایران بعد از برقراری شرایط عادی و بازگشایی تالار های تئاتری برگزار خواهد شد.

برگزارکنندگان این سمینار که به دلیل شرایط متاثر از شیوع بیماری کرونا در اسفند سال 98 برگزاری آن را معلق کردند در انتظار رفع محدودیت ها در برگزاری اجتماعات اند.

از این رو هیات علمی سمینار، مهدی نصرالله زاده و علی تدیّن در بخش مقالات ارائه شده، چکیده های منتخب را بدون اولویت به شرح زیر اعلام کردند.

- آمفی تئاتر های سلوکی و فرضیه میراث هلنی نمایش در ایران/ آرمان قنبری

-بررسی هویت یابی تاریخی تئاتر در ایران با ظهور تاریخ نگاری کتب تاریخ نمایش/ هدی کرمی

-پیوند تئاتر و شعر نوی فارسی در زبان دراماتیک یا مسیر شعر در تئاتر ایران: دراماتیک کردن زبان فارسی/ فرحان سنبل دل

-تکوین زیرمیدان مستقل تئاتر در ایران در دوره 1332 تا 1357/ پویا جدیدی

-جایگاه و نقش تغییرات اجتماعی و اقتصادی (خصوصی سازی) در شکل گیری میدان پویای تئاتر در ایران/ فرشته رازقی

-زنان اندرونی قاجار و نمایش های انتقادی شادی آور/ سپیده شمس

-ساخت پست دراماتیک متن نمایشی و ارتباط آن با فرایند تکرار تاریخی: مطالعه نمایشنامه های بهمن فرسی به مثابه مطالعه یک تاریخ نگاری گسست محور/ مهسا شیدانی

-شیوه های تنبیه وشخصیت های مطرود در ادبیات نمایشی دهه پنجاه ایران/ احسان شادمانی

-مطالعه تطبیقی بدن سیاسی در نمایش نامه های میرزافتحعلی آخوندزاده و میرزاآقا تبریزی با تکیه بر مفهوم زیست سیاست/ مهین بهزادی مهرداد

-نقاشان، رهبران جریان پرفورمنس در ایران پیش از انقلاب/ غزاله بداقی

مولفان چکیده های منتخب می بایست تا تاریخ جمعه 6 تیرماه 1399 فایل word متن سخنرانی خود را به ایمیل کانون تئاتر دانشگاهی به نشانی Universitycenter@theater.ir ارسال کنند.

به محض تغییر در شرایط محدودیت های مذکور، چگونگی برگزاری سمینار اعلام خواهد شد.

مهلت ثبت نام در جشنواره تئاتر دانشگاهی تمدید شد

مهلت ثبت نام در بیست وسومین جشنواره بین المللی تئاتر دانشگاهی ایران تا تاریخ 20 خرداد تمدید شد. به دلیل تقاضای مکرر دانشجویان و طی بررسی های انجام شده و مشورت با دبیران کانون های تئاتر دانشگاه های مختلف کشور، مهلت ثبت نام و ارائه آثار به دبیرخانه جشنواره بین المللی تئاتر دانشگاهی ایران به مدت هشت روز و تا 20 خردادماه سال 1399 تمدید شد.

بیست وسومین جشنواره بین المللی تئاتر دانشگاهی ایران در آبان ماه سال 1399، به همت اداره کل فرهنگی وزارت علوم، تحقیقات و فن آوری در بخش های مختلف الف: مناطق تئاتر صحنه و ب: سراسری و بین المللی تئاتر صحنه ، تجربه های اجرا ، نمایشنامه نویسی (جایزه استاد اکبررادی)، پژوهش (جایزه فرهاد ناظر زاده کرمانی) ، ترجمه ، رادیو تئاتر ، ماکت صحنه، عکس، پوستر ، و در بخش غیر رقابتی کارگاه ها و درس گفتارها ، اساتید ، بین الملل ، جشنواره جشنواره ها و پایان نامه های برگزیده ویژه دانشجویان و فارغ التحصیلان برگزار خواهد شد.

فراخوان و اطلاعات تکمیلی در سایت اختصاصی جشنواره بین المللی تئاتر دانشگاهی به آدرس اینترنتی www.iiutf.ir قابل دسترسی است.

نهنگ تنها به بازار آمد/ انتشار نخستین نمایشنامه دارای نشان رادی

نمایشنامه نهنگ تنها نوشته مهدی میرباقری که در بخش مسابقه نمایشنامه نویسی دومین دوره جشنواره تئاتر اکبر رادی به عنوان نمایشنامه برتر انتخاب شده و از سوی هیات داوران این بخش از جشنواره شایسته دریافت نشان اکبر رادی شده بود، به تازگی توسط انتشارات مروارید به بازار کتاب و نشر راه پیدا کرد.

نمایشنامه نهنگ تنها توسط محمد چرم شیر، علی عابدی و مهدی کوشکی به عنوان هیات داوران بخش مسابقه نمایشنامه نویسی دومین دوره جشنواره تئاتر اکبر رادی مورد ارزیابی و داوری قرار گرفته بود که در آیین پایانی این جشنواره در سوم اسفندماه 1398 به عنوان اثر برتر این بخش انتخاب و معرفی شد.

این نمایشنامه با شش شخصیت و به صورت بی زمان و بی مکان نوشته شده و در 74 صفحه قطع جیبی به قیمت 13000 تومان در دسترس علاقه مندان قرار گرفته است. مهدی میرباقری نویسنده نمایشنامه نهنگ تنها پیش از این نیز از چهارمین و پنجمین دوره همایش ملی رادی شناسی، بیست وششمین و سی امین جشنواره بین المللی تئاتر فجر، دومین و ششمین دوره جشنواره تئاتر شهر، نخستین جشنواره نمایشنامه نویسی انتشارات افراز، ششمین جشن انتخاب آثار برتر ادبیات نمایشی ایران، هجدهمین جشنواره تئاتر دانشگاهی ایران و نخستین جشنواره ملی نمایشنامه نویسی بنیاد ادبیات نمایشی ایران به عنوان نمایشنامه نویس برگزیده انتخاب شده بود و تا کنون هجده نمایشنامه نوشته و منتشر کرده است که همه این آثار توسط ناشرانی همچون انتشارات افراز، ورا، بوتیمار، نمایش، چلچله، کیان افراز، کانون نمایشنامه نویسان خانه تئاتر و مروارید به زیور طبع آراسته شده است.

از مهدی میرباقری همچنین یک رمان با نام ایستادن روبروی عقربه های کج توسط انتشارات مروارید و یک مجموعه داستان با عنوان خیانت و داستان های دیگر توسط انتشارات افراز منتشر شده است.

انتهای پیام/

سرویس تجسمی هنرآنلاین: بهمن عبدی در گفت وگو با هنرآنلاین با بیان اینکه دوران قرنطینه ناشی از شیوع بیماری کرونا یک توفیق اجباری برای چله نشینی بود گفت: من هم از اسفندماه در خانه ماندم و با اینکه امکان مسافرت داشتم، خانه نشینی را رعایت کردم. در این مدت به امور خانواده رسیدگی کردم و همچنین کاریکاتورهایی کشیدم که در صفحه اینستاگرام خود به نمایش گذاشتم. در این میان هم کاریکاتورهای کرونایی وجود داشت و هم کارهای متفاوت موضوعی، پرتره و... انجام دادم.

عبدی ادامه داد: به نظرم از این به بعد وضعیت به گونه دیگری خواهد بود و این شرایط یک تمرین برای دوران پس از کرونا و آینده بود. دوستانی که تدریس انجام می دادند یا درآمدی از راه هنر داشتند در این مدت مشکل زیادی پیدا کرده و در مضیقه بودند. خرید و فروش آثار هنری بسیار محدود شده و چاپ و نشر به شدت در مضیقه است. ولی به نظرم همه ما باید به این شرایط عادت کنیم و همان طور که بسیاری از خریدهای خود را آنلاین انجام می دهیم باید برخورد با آثار هنری هم تغییر کند. خود هنرمندان نیز باید به شیوه های دیگری رو بیاورند و یاد بگیرند که از اینترنت استفاده های بهتری کنند.

عبدی افزود: بعضی آثار هنری را می توان در فضای مجازی نمایش داد و خرید و فروش کرد، یا رویدادها و کلاس های آنلاین برگزار کرد، اما فروش بعضی از آثار هنری در این فضا ممکن نیست و حتماً باید از نزدیک دیده شوند. با این حال در این شرایط امید چندانی به فروش آثار هنری وجود ندارد و به جز کلکسیونرهایی که آثار بعضی از هنرمندان خاص را پیگیری می کنند، سایر مردم وقتی غم نان دارند نمی توانند اثر هنری بخرند. با پایان یافتن این قضایا دولت باید یک فکر اساسی برای این مسئله بکند، زیرا کسانی که قبلاً خرید آثار هنری می کردند باید پول اضافی داشته باشند تا بتوانند باز هم این کار را بکنند.

او با بیان اینکه مدتهاست کاریکاتورهای خود را به مطبوعات نمی دهد، افزود: کار ما آن قدر بی ارزش شده است که ترجیح می دهم کارها را به رایگان در اینستاگرام منتشر کنم، اما به نشریات ندهم. بسیاری از مطبوعات برخورد خوبی با هنرمند ندارند و در شرایطی که قیمت همه چیز در کشور چندین برابر شده است، وقتی نوبت به فرهنگ و هنر می رسد هنوز انتظار دارند که مبلغ چندین سال پیش را پرداخت کنند. نمی دانم چرا این طرز تفکر وجود دارد و مطبوعات فکر می کنند با نویسنده و کاریکاتوریست باید چنین رفتاری داشته باشند. آنها شأن هنرمند و نویسنده را نگه نمی دارند و به همین دلیل مدت هاست که با رسانه ها همکاری نمی کنم و ترجیح می دهم کارهای خود را مجانی برای مخاطبان نمایش دهم.

عبدی ادامه داد: من مسبب این مسائل را مدیران هنری می دانم، نه خود مطبوعات. به نحوه مدیریت هنری و فرهنگی کشور معترض هستم و نمی دانم آینده هنرمند و فرهنگ چه می شود. یک نفر مثل من تصمیم می گیرد دیگر فعالیتی نداشته باشد و سایر هنرمندان جوان و پیشکسوت که از این راه ارتزاق می کنند قطعاً مشکلات زیادی دارند.

این کاریکاتوریست ادامه داد: سالها دوسالانه کاریکاتوری داشتیم که در سطح اول دنیا برگزار می شد، اما به بهانه اینکه بودجه کم است به مرور این رویداد تعطیل شد. در این مدت یک نفر به ما جواب نداد که چرا دوسالانه کاریکاتور تعطیل شد، درحالی که بهترین کاریکاتوریست های دنیا همان کسانی هستند که در دوسالانه کاریکاتور تهران حضور داشتند. اینکه وزارتخانه بودجه ندارد ربطی به هنرمندان ندارد، چون قطعاً وقتی بودجه کافی وجود داشته باشد هر کسی می تواند کار کند. پس مدیریت زمانی معنی پیدا می کند که در زمان کمبود بودجه هم بتوانند کار کنند.

عبدی ادامه داد: آنقدر در همه کارهای هنرمندان دخالت شده و قانون های بی جا وضع شده است که شرایط ادامه فعالیت را از هنرمندان سلب کرده اند. من 120 جلد کتاب کودک با تیراژ بالا منتشر کردم اما آنقدر سنگ جلوی پای من انداختند که این کار را رها کردم. چرا امروزه هنرمندان به فضای مجازی رو آورده اند؟ هیچ آسیب شناسی دقیق و کارشناسی انجام نمی شود که ببینند چرا به این روز افتاده ایم، اما در شرایطی که هیچ امیدی نیست، هنرمندان همه خواسته ها را در فضای مجازی تأمین می کنند، چون به مراکز رسمی و مطبوعات امیدی ندارند.

عبدی ادامه داد: ما که سال ها در یک رشته فعالیت کرده و کاری را بلد هستیم، نمی توانیم فعالیت نکنیم و باید ارتباطمان با مخاطب برقرار باشد تا این چشمه بجوشد. بنابراین وقتی هیچ فضای مناسب دیگری نیست از فضای مجازی برای کار خود استفاده می کنیم. امثال من زحمت زیادی در این مملکت کشیدیم و زمانی که بیشتر از چند کاریکاتوریست در این کشور نبود، فعالیت زیادی داشتیم. اما اینها برای هیچکس اهمیتی ندارد. نمی دانم این همه کلاس و جشنواره که برگزار کردیم چه فایده ای داشت. یک زمانی همه برای فعالیت هنری ذوق داشتند اما الان همه چیز از بین رفته است. هر گروهی از مدیران که تغییر می کند همه چیز باید از اول شروع شود و یک مدیریت 4 ساله به راحتی همه زحمات سی، چهل ساله ما را به باد می دهد.

حسن جودکی که سال گذشته در چنین روزهایی نمایش بیوه سفید، بیوه سیاه را درباره خشونت علیه زنان به صحنه برده بود، شاید پیش بینی نمی کرد دقیقا یک سال بعد درباره آسیب شناسی قتل دختری نوجوان به دست پدرش، گفتگویی داشته باشد.

او خرداد سال 98 نمایش خود را با متنی از مژگان خالقی در تماشاخانه نوفل لوشاتو روی صحنه برد و امسال در گفتگو با ایسنا، از ابعاد گوناگون فاجعه قتل رومینا سخن گفت.

جودکی در این گفتگو خاطرنشان کرد که این گونه فجایع ریشه تاریخی دارند و مهم ترین دلیل وقوع شان، نبود فرهنگ گفت و شنود میان اعضای خانواده و افراد جامعه است.

او همچنین بر اینکه نکته تاکید کرد که گرچه افراد بسیاری با ساخت اثر هنری درباره این فجایع مخالفند ولی نشان دادن این تلخی ها با هدف آسیب شناسی این معضلات و آگاه سازی جامعه، سبب می شود زندگی مان با آگاهی بیشتری ادامه یابد.

این هنرمند درباره ضرورت پرداختن به مسایلی مانند خشونت علیه زنان در تئاتر گفت: نگاه شخصی من این است که تئاتر در هر جامعه، یک ضرورت و رسانه است و بویژه در شرایط حاضر که کرونا برای همه جهان، بستری آموزشی ایجاد کرده، این ضرورت بیشتر خودنمایی می کند.

او با اشاره به اینکه خشونت علیه زنان، مساله ای تاریخی است، افزود: این موضوع، ریشه های فرهنگی و تاریخی دارد و منحصر به ما و منطقه خاورمیانه هم نیست بلکه در کل جهان خشونت علیه زنان به عنوان موجوداتی ضعیف تر از نگاه مردان، به شکل های متفاوتی وجود داشته و همچنان هم وجود دارد.

جودکی با تاکید بر اینکه قصاص قاتل، نقطه پایانی بر این فجایع نیست، از ضرورت امر آموزش به عنوان یک راهکار موثر برای پیشگیری از چنین فجایعی سخن گفت و توضیح داد: گیرم که قاتل را قصاص کنیم، آیا مشکل فرهنگی حل می شود؟! درحالیکه باید با آموزش درست، جلوی وقوع چنین فجایعی را بگیریم.

این کارگردان تئاتر اضافه کرد: باید هنری مانند تئاتر را به بطن جامعه ببریم و از طریق آن اموزش و فرهنگ سازی را انجام دهیم تا افراد از نزدیک لمس کنند که خشونت، فارغ از جنسیت، محکوم است. هرچند خشونت علیه زنان، ابعاد گسترده تری دارد.

به باور او، تنها راه پیشگیری از بروز چنین فجایعی، آموزش درست است که سبب تغییر نگرش و جهان بینی افراد جامعه و کاهش خشونت می شود.

او در پاسخ به این پرسش که چرا با وجود هنری مانند تئاتر که پایه آن گفت و شنود است، در جوامع گوناگون همچنان مشکل گفتگو داریم و به ناچار دست به خشونت می زنیم؟ تصریح کرد: بخش عمده ای از این ضعف، به نظام آموزشی ما برمی گردد. آموزش گفتگو و گفت وشنود باید از پایه یعنی از گروه سنی نونهال اتفاق بیفتد تا در پی آن اعضای خانواده بتوانند با یکدیگر گفتگو کنند و در سایه گفت و شنود به درک متقابل برسند و قطعا به این شیوه است که خشونت کمتر خواهد شد.

او با بیان اینکه گفتگو با نوجوانان در خانواده ها معضلی همیشگی است، گفت: اگر بزرگترهای خانه آگاه باشند که نوجوانی، دوره سرکشی است و اگر زبان گفتگو با فرزند نوجوان خود را پیدا کنند، چنین فجایعی کمتر رخ می دهد.

جودکی با تاکید بر لزوم شکل گیری فرهنگ گفت و شنود در کل جامعه متذکر شد: وقتی پدر خانواده ای دست به قتل فجیع فرزند خود می زند، نباید از یاد ببریم او هم روزگاری کودکی بوده و محصول یک شیوه تربیتی است که اگر آموزش درستی می دید، در دوره بزرگسالی، بیشتر فرزند کودک یا نوجوان خود را درک می کرد. او می توانست با برافراشتن چراغ روشنی در برابر دخترش، او را به راه درست تری هدایت کند.

کارگردان نمایش صد سال پیش از تنهایی ما در پاسخ به این پرسش که چرا برای ایجاد بسترهای درست آموزشی با وزارت آموزش و پرورش رایزنی نمی شود؟ توضیح داد: نبود یک سازمان و ساختار درست و نظام مند ضربه بزرگی به ما می زند. به عنوان مثال نهادهای گوناگونی مانند وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، وزارت آموزش و پرورش، کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، سازمان فرهنگی هنری شهرداری و ... در زمینه تئاتر و تئاتر کودک و نوجوان فعالیت و جشنواره های گوناگونی هم برگزار می کنند ولی این موازی کاری ها که در برنامه ریزی و بودجه هم وجود دارد، سبب می شود هرگز به سرانجام خوبی نرسیم.

او ادامه داد: یک سیستم نظام مند آموزشی، حتما به ما کمک بسیاری خواهد کرد چراکه تاثیر تئاتر بر رشد روانی افراد و حل معضلات شان بر کسی پوشیده نیست همچنانکه تئاتر درمانی، شیوه موثری است در روان درمانی که می تواند باعث سلامت روح و جسم افراد شود ولی ما به دلیل پراکنده کاری هایمان بخوبی نمی توانیم از این راه های درمانی استفاده کنیم.

جودکی در پاسخ به پرسشی دیگر که چرا هنرمندان تئاتر کمتر در ساخت آثارشان به مسایلی مانند خشونت علیه زنان و قتل های می پردازند؟ گفت: جامعه فرهنگی ما تلخی این گونه موضوعات را دوست ندارد ولی تا زمانی که این تلخی ها در قالب آثار هنری دیده نشود، اثرگذار نخواهد بود. فجایعی نظیر ماجرای رومینا کم نیستند. حال بعضی از آنها در قالب خبر بولد (برجسته) می شوند و تعدادی دیگر نه.

او اضافه کرد: یکی از دلایل کم اقبالی هنرمندان در پرداختن به این موضوعات، کم رغبتی تماشاگر به این نمایش هاست چراکه سلیقه تماشاگر بیشتر به سمت آثار مفرح و سرگرم کننده رفته که قطعا لازم است ولی تمام رسالت تئاتر، خنداندن تماشاگر هم نیست بلکه ایجاد تفکر و اندیشه هم در کنار سرگرم کردن او، مهم است.

این کارگردان افزود: باید تئاتر را به بطن جامعه ببریم و از طریق آن آموزش را را انجام دهیم. البته دوستان بسیاری با این گونه آثار مخالفند درحالیکه نشان دادن این تلخی ها، سبب می شود زندگی مان با آگاهی بیشتری ادامه یابد.

حسن جودکی در پایان ابراز تاسف کرد: به هر حال این مشکلات هست و افرادی اشتباه های تاریخی مرتکب می شوند ولی آیا پاسخ هر اشتباهی، خون است؟! در فجایعی مانند قتل دلخراش رومینا، پدران خشن و آموزش ندیده، بخشی از تقصیر را بر عهده دارند و بخشی دیگر از این کوتاهی، به دولت، ممیزی های غیر کارشناسی شده ، سیستم آموزشی، هنرمندان و ... برمی گردد که هیچ یک وظیفه خود را بدرستی انجام نداده اند.

انتهای پیام

سحر قدیمی، مترجم و همسر دکتر امیرکاووس بالازاده، در متنی که در اختیار ایسنا قرار گرفته نوشته است:

راستی و مهر و محبت فسانه شد

در پی انتشار خبری مبنی بر "خاکسپاری بی اجازۀ شخصی گمنام در مزار دکتر ملک مهرداد بهار و برداشته شدن سنگ مزار ایشان"، ضروری است ملاحظات زیر از جانب خانوادۀ محترم ایشان و دیگر دلواپسان فرهنگ و ادب این دیار مورد توجه قرار گیرد.

1. شب گذشته، خواهر و خواهرزاده دکتر بهار در تماسی تلفنی، اعتراض شان را مبنی بر دفن پیکر همسرم در مزار دکتر بهار بدون کسب اجازه از خانواده ایشان عنوان کردند و با وجود توضیحات اینجانب تصمیم گرفتند موضوع را رسانه ای کنند. در آغاز صرفاً متأسفم که این خانواده فرهیخته به رغم شنیدن آن توضیحات، خبر را طوری جلوه داده اند که گویی شبانه عده ای سودجو به قطعه هنرمندان بهشت زهرا هجوم برده اند و پیکر عزیز گمنام شان را در ملک خصوصی ایشان به خاک سپرده اند.

2. شخصی که از او به عنوان گمنام یاد شده، دکتر امیرکاووس بالازاده است: روزنامه نگار، کتاب شناس، اسطوره پژوه و استاد نمونه دانشکده هنر و معماری دانشگاه آزاد اسلامی که سال ها شاگرد و همدم زنده یاد دکتر بهار بود و پس از فوت ایشان یادنامه درخشانی در ستایش شخصیت علمی ایشان منتشر کرد (مهر و داد و بهار، انجمن آثار و مفاخر ملی، 1377) و بیشتر از دو دهه در راستای شناساندن و معرفی آثار ایشان در نزد شاگردان خود کوشید تا نسل های جوان تر هم از میراث علمی ایشان بهره مند شوند.

3. پس زمینه خانوادگی این شخصیت گمنام از خاندان محترم بهار چیزی کم ندارد؛ از جد بزرگ ایشان، حاجی محمد بالا در کتاب احمد کسروی (تاریخ مشروطه ایران) به عنوان یکی از ارکان اصلی انقلاب مشروطه در تبریز یاد شده است و تمام نوادگانش نیز از خدمتگزاران این آب و خاک بوده اند.

4. این شخصیت گمنام روزنامه نگار نمونه روزنامه های گوناگون و استاد برجسته و محبوب نسلی از دست اندرکاران و هنرمندان درخشان سینما و تئاتر این دیار بوده است، کسانی که باور دارند آموزه های ایشان مسیر زندگی شان را عوض کرد و هویت تازه ای به آن ها بخشید (چنان که گروهی از آن ها مقدمات یادنامه خود استاد بالازاده را مهیا کرده اند که قرار است همزمان با سالگرد فوت ایشان چاپ شود).

5. این شخصیت گمنام (با کتابخانه ای بیشتر از 20هزار جلد کتاب)، در حوزه های فرهنگ و ادب و هنر، کتاب شناسی متخصص بود و اساتید بسیاری در موارد بی شمار به نظر کارشناسی ایشان مراجعه می کردند.

6. گذشته از شخصیت علمی، بزرگمردی، منش والا، فن بیان، هوشمندی، عطوفت و تواضع ایشان زبانزد اهل فن بود. به ویژه آن که در مطالعات میان رشته ای (با توجه به رشته تحصیلی فرهنگ و زبان های باستانی و رشته کاری اش، تئاتر) نیز فعالیت بسیاری داشت.

7. پس از درگذشت ایشان (بر اثر بیماری نادر آمیلوایدوسیس در سن 61 سالگی)، دوستان، همکاران، اساتید و شاگردان ایشان از چند کانال گوناگون دست به کار شدند تا در جایگاهی شایسته شخصیت علمی و فرهنگی شان به خاک سپرده شود: دانشگاه آزاد اسلامی (واحد تهران مرکز)، انجمن هنرهای نمایشی و خانه کتاب به صورت جداگانه با وزارت محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی تماس گرفتند و نامه نگاری کردند تا جایی مناسب برای خاکسپاری ایشان در قطعۀ هنرمندان پیدا کنند و چه جایی بهتر از مزار استادش که شب ها و روزهای بسیاری را با هم گذرانده بودند و مهر زیادی به هم داشتند.

8. تعداد زیاد افراد حاضر در مراسم خاکسپاری استاد بالازاده، در اوج هوای سرد دی ماه پارسال تهران حاکی از نام و جایگاه ایشان بود.

8. قطعه هنرمندان بهشت زهرای تهران، مالکیت شخصی ندارد، ملکی دولتی است که درگذشتگان با توجه به سابقه علمی و فرهنگی و هنری و پس از بررسی دستاوردهای حرفه ای و با نظر گروهی از کارشناسان و اجازه مستقیم وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در آن جا به خاک سپرده می شوند. طبعاً چنین اشخاصی متعلق به چند نفر و یکی دو خانواده نیستند؛ جزیی از فرهنگ این دیار هستند و در دل و ذهن آدم های بسیاری زنده. از این رو، شخصی کردن چنین موضوعی و نادیده گرفتن واقعیات و داوری های احساسی پسندیده نیست؛ مخصوصاً گروهی از ما که خود را اهل ادب و دانش و تفکر می دانیم.

9. غرض ورزی های شخصی و استفاده از نام نیک مردانی که ذره ای به محل دفن خود اهمیت نمی دادند، آن هم شش ماه پس از درگذشت استاد بالازاده دل هر کسی را به درد می آورد، آن هم من که خود، شاگرد همسرم بودم و از اهمیت رابطه شاگرد و استادی نزد ایشان بیشتر از هر کسی باخبرم. هنوز در شوک درگذشت همسرم هستم که باید با این گونه نامهربانی ها روبه رو شوم، چون واقعاً چه کسی به جز من می دانست که استاد بالازاده هر بار که به بهشت زهرا می رفت، قبل از حاضر شدن بر سر مزار پدر و مادرش، بر سر مزار استاد بهار حاضر می شد. اطمینان دارم به خاک سپردنش در آن جا از مدت ها پیش مقدر شده بود.

10. به آدم ها احترام بگذاریم. گمنام خواندن کسی نه چیزی از شأن او کم می کند و نه به بزرگی استاد بهار می افزاید. بکوشیم مثل آن ها متواضع باشیم.

10. برخلاف ادعای خانواده محترم بهار، سنگ مزاری درخور توجه در جای سنگ قبلی نصب شده است که به شهادت کسانی که آن را دیده اند، شایسته نام این دو مرد بزرگ است. اطمینان دارم این دو عزیز که عمری در راه تاریخ و فرهنگ این بوم و بر کوشیدند و در زندگی به دنبال نام و نان نبودند، مایل نیستند پس از مرگ نیز آماج ناراستی و نامهربانی قرار بگیرند، آن هم از سوی ما که از ماهیت واقعی رابطه ایشان بی خبریم.

با مُردگان خویش مروت کنید از آنک/ او نیست تا جواب شما را بیاورد (ملک الشعرای بهار)

با احترام

سحر قدیمی (مترجم و همسر دکتر امیرکاووس بالازاده)

از آرامگاه مرحوم دکتر مهرداد بهار، فرزند استاد ملک الشعرای بهار به عنوان اولین آرامگاه قطعه هنرمندان بهشت زهرا یاد شده است.

انتهای پیام

مسئول ستاد اجرائی عفاف و حجاب با حفظ سمت

دبیر کارگروه ساماندهی مد و لباس با حفظ سمت مسئول ستاد اجرائی عفاف و حجاب وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی شد. سیده مرضیه شفاپور، دبیر کارگروه ساماندهی مد و لباس با دستور محمدمهدی احمدی، مدیرکل حوزه وزارتی به سمت رئیس ستاد اجرائی عفاف و حجاب وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی منصوب شده است. به گزارش شرق ، این حکم پایان اردیبهشت ماه صادر شده و روی وب سایت بنیاد ملی مد و لباس منتشر شده است.

سرانجام سرفصل های آموزشی مد

انسیه زاهدی، عضو هیئت علمی و مدرس دانشگاه الزهرا گفت: متأسفانه در کشوری همچون ایران که نظام آموزشی به شدت از تولید دور است، آموزش مجازی حوزه مد و لباس درپی شروع کرونا و وقوع تعطیلات، دچار بحران جدی شده است. او در پاسخ به سؤال هنرآنلاین مبنی بر اینکه آیا می توان انتظار داشت کارگروه ساماندهی مد و لباس، سرفصل های آموزشی این حوزه را منطبق با نیاز روز، بازنگری کند، افزوده ساختار کارگروه ساماندهی مد و لباس کشور، ساده و کم تعداد به لحاظ منابع انسانی است و با این ساختار ساده که پشتیبانی مالی مطلوبی نیز از آن وجود ندارد، نمی توان توقع داشت به موضوع بازنگری در عناوین سرفصل های آموزشی نظام دانشگاهی در حوزه مد و لباس پرداخته شود. امروز بسیاری از سرفصل های جدید تدوین شده اما به دلیل نبود پشتوانه مالی، کار به سرآغاز نرسیده است. به هرروی تا منبع مالی لازم برای کار ایجاد نشده، نباید تعهد ایجاد کرد چراکه هم افراد مختلفی متضرر خواهند شد و هم کیفیت آموزش به شدت کاهش خواهد یافت. به هر تقدیر امید است از این پس و باتوجه به شرایط متغیر آموزش درپی شیوع کرونا، به موضوع اصلاح سرفصل های آموزشی با دقت نظر بیشتری توجه شود تا دانشجویان بتوانند در شرایط مطلوب پا به عرصه صنعت بگذارند و صاحبان کسب وکار نیز با اطمینان از بنیه علمی و تجربی دانشجو، تلاش کنند زمینه طراحی و تولید محصولات هم تراز با محصولات خارجی در کشور با همراهی دانشگاه های سراسر کشور ایجاد شود.

400 هزار بازدید مجازی از یک نمایشگاه

اولین نمایشگاه مجازی عفاف و حجاب که از ماه رمضان آغاز شده و قرار است در انتهای دهه اول خردادماه به کار خود پایان دهد، به صورت آنلاین در حال برگزاری است. روابط عمومی این نمایشگاه اعلام کرده که تعداد بازدید از این نمایشگاه که برای حمایت از این رویداد فرهنگی و تولیدکننده های حوزه حجاب و عفاف که برای تحقق شعار مسئله عفاف و حجاب در هیچ شرایطی تعطیلی بردار نیست در حال برگزاری است از مرز 400 هزار نفر عبور کرد. بر اساس این گزارش؛ با توجه به شرایط اقتصادی کشور در شرایط شیوع بیماری کرونا، فناوری های نوین به کمک تولیدکنندگان محصولات عفاف و حجاب آمده تا چرخ های متوقف صنعت پوشاک را به چرخش درآورد و بالغ بر 700 محصول حوزه عفاف و حجاب را به صورت مجازی به مصرف کننده ها ارائه کند. تولیدکننده هایی که در این نمایشگاه حضور پیدا می کنند؛ می توانند به عنوان شرکت خلاق محسوب شوند و از تسهیلاتی که به شرکت های خلاق تعلق می گیرد، استفاده کنند. به گزارش شرق ، در این نمایشگاه 94 شرکت تولید ملزومات حجاب و عفاف ثبت نام کرده اند و 80 شرکت داخلی با ارائه محصول به معرفی محصولات و فروش آنها پرداخته اند. نمایشگاه مجازی عفاف و حجاب ماه مبارک رمضان در پنج بخش چادرهای میهمانی و اجتماع، مانتو و عبایای اسلامی، شال و روسری، لباس های کودک و نوجوان و ملزومات حجاب است. براساس سند راهبردی انجمن در این نمایشگاه هر آنچه یک بانوی مسلمان بتواند در اجتماع از آن استفاده کند، موجود است.

مسئول ستاد اجرائی عفاف و حجاب با حفظ سمت

دبیر کارگروه ساماندهی مد و لباس با حفظ سمت مسئول ستاد اجرائی عفاف و حجاب وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی شد. سیده مرضیه شفاپور، دبیر کارگروه ساماندهی مد و لباس با دستور محمدمهدی احمدی، مدیرکل حوزه وزارتی به سمت رئیس ستاد اجرائی عفاف و حجاب وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی منصوب شده است. به گزارش شرق ، این حکم پایان اردیبهشت ماه صادر شده و روی وب سایت بنیاد ملی مد و لباس منتشر شده است.

سرانجام سرفصل های آموزشی مد

انسیه زاهدی، عضو هیئت علمی و مدرس دانشگاه الزهرا گفت: متأسفانه در کشوری همچون ایران که نظام آموزشی به شدت از تولید دور است، آموزش مجازی حوزه مد و لباس درپی شروع کرونا و وقوع تعطیلات، دچار بحران جدی شده است. او در پاسخ به سؤال هنرآنلاین مبنی بر اینکه آیا می توان انتظار داشت کارگروه ساماندهی مد و لباس، سرفصل های آموزشی این حوزه را منطبق با نیاز روز، بازنگری کند، افزوده ساختار کارگروه ساماندهی مد و لباس کشور، ساده و کم تعداد به لحاظ منابع انسانی است و با این ساختار ساده که پشتیبانی مالی مطلوبی نیز از آن وجود ندارد، نمی توان توقع داشت به موضوع بازنگری در عناوین سرفصل های آموزشی نظام دانشگاهی در حوزه مد و لباس پرداخته شود. امروز بسیاری از سرفصل های جدید تدوین شده اما به دلیل نبود پشتوانه مالی، کار به سرآغاز نرسیده است. به هرروی تا منبع مالی لازم برای کار ایجاد نشده، نباید تعهد ایجاد کرد چراکه هم افراد مختلفی متضرر خواهند شد و هم کیفیت آموزش به شدت کاهش خواهد یافت. به هر تقدیر امید است از این پس و باتوجه به شرایط متغیر آموزش درپی شیوع کرونا، به موضوع اصلاح سرفصل های آموزشی با دقت نظر بیشتری توجه شود تا دانشجویان بتوانند در شرایط مطلوب پا به عرصه صنعت بگذارند و صاحبان کسب وکار نیز با اطمینان از بنیه علمی و تجربی دانشجو، تلاش کنند زمینه طراحی و تولید محصولات هم تراز با محصولات خارجی در کشور با همراهی دانشگاه های سراسر کشور ایجاد شود.

400 هزار بازدید مجازی از یک نمایشگاه

اولین نمایشگاه مجازی عفاف و حجاب که از ماه رمضان آغاز شده و قرار است در انتهای دهه اول خردادماه به کار خود پایان دهد، به صورت آنلاین در حال برگزاری است. روابط عمومی این نمایشگاه اعلام کرده که تعداد بازدید از این نمایشگاه که برای حمایت از این رویداد فرهنگی و تولیدکننده های حوزه حجاب و عفاف که برای تحقق شعار مسئله عفاف و حجاب در هیچ شرایطی تعطیلی بردار نیست در حال برگزاری است از مرز 400 هزار نفر عبور کرد. بر اساس این گزارش؛ با توجه به شرایط اقتصادی کشور در شرایط شیوع بیماری کرونا، فناوری های نوین به کمک تولیدکنندگان محصولات عفاف و حجاب آمده تا چرخ های متوقف صنعت پوشاک را به چرخش درآورد و بالغ بر 700 محصول حوزه عفاف و حجاب را به صورت مجازی به مصرف کننده ها ارائه کند. تولیدکننده هایی که در این نمایشگاه حضور پیدا می کنند؛ می توانند به عنوان شرکت خلاق محسوب شوند و از تسهیلاتی که به شرکت های خلاق تعلق می گیرد، استفاده کنند. به گزارش شرق ، در این نمایشگاه 94 شرکت تولید ملزومات حجاب و عفاف ثبت نام کرده اند و 80 شرکت داخلی با ارائه محصول به معرفی محصولات و فروش آنها پرداخته اند. نمایشگاه مجازی عفاف و حجاب ماه مبارک رمضان در پنج بخش چادرهای میهمانی و اجتماع، مانتو و عبایای اسلامی، شال و روسری، لباس های کودک و نوجوان و ملزومات حجاب است. براساس سند راهبردی انجمن در این نمایشگاه هر آنچه یک بانوی مسلمان بتواند در اجتماع از آن استفاده کند، موجود است.

به گزارش خبرنگار ایمنا ، کرونا از زمان انتشار به عنوان دشمنی برای سلامتی معرفی شده، اما واقعیت این است که این ویروس علاوه بر سلامت، فرهنگ و هنر را نیز مورد هجوم قرار داد. با انتشار کرونا و با تاکید مسئولان بهداشتی کشور تمامی مراکز فرهنگی هنری از جمله سالن های تئاتر شهر تعطیل شد و مسائل بسیاری در این خصوص ایجاد کرد. اهالی این هنر همواره نسبت به مشکلات خود در این حوزه معترض و خواستار توجه بیشتر مسئولان بوده اند و شیوع کرونا بر این مشکلات افزود. در واقع با وجود اینکه تلاش هایی در جهت سوق دادن رویدادهای فرهنگی و هنری به سوی فعالیت های مجازی صورت گرفت، اما این راهکار برای تئاتر و هنرمندان آن مثمر ثمر واقع نشد و وضعیت نامناسبی برای آنها رقم زد.

امید نیاز در خصوص وضعیت تئاتر و هنرمندان آن در شرایط کرونا به خبرنگار ایمنا می گوید: شیوع کرونا ممکن است روی برخی هنرها مانند نقاشی یا خطاطی تأثیر کمتری گذاشته باشد. در واقع شاید در این هنرها تنها خود هنرمند آزرده شده و این امر در آثار او تأثیر گذاشته، اما برخی از هنرها مانند تئاتر و سینما به دلیل اجتماعی بودن و ارتباط بیشتر با علوم، نیرو و مخاطب انسانی تأثیرات بیشتری گرفتند.

وی با بیان اینکه "هنر در ایران از پایه هایی بسیار سست درآمدی برخوردار است"، اظهار می کند: سخنم را با این مثال بیان می کنم، زمانی که فروشگاهی به دلیل کرونا تعطیل شده باشد پس از اینکه مجدداً شروع به کار کند به سرعت به حالت پیش از کرونا باز می گردد، چراکه با معاش مردم در ارتباط است، اما به دلیل اینکه معاش در کشور ما به معاش فیزیکی و نه روحی و فکری تعریف شده است؛ تئاتر، هنرمندان آن، فیلم، فیلمسازان و غیره ممکن است تا ماه ها پس از کرونا شاهد پس لرزه های آن باشند چراکه جامعه به لحاظ روانی دچار بحرانی شد که به سبب آن اگر پیش تر هنر تئاتر به اندازه ای ناچیز بخشی از سبد خانوار بود، اکنون دیگر جزو ضروریات نیست.

این کارگردان با اشاره به موضوع اکران آنلاین تئاتر، ادامه می دهد: وضعیت سینما در این روزها کمی بهتر بود چراکه راه هایی وجود داشت تا فیلم ها از طریق سایت های مختلف نمایش داده شوند، اما تئاتری که برای دیدن تماشاگر و حضور آنها ساخته می شود چگونه می تواند در قالب تصویر ارائه شود؟ در واقع اگر من، تئاتری برای نمایش چهره به چهره ساختم این کار هر اندازه خوب در شبکه های مجازی انتشار داده شود، قطعاً آن تأثیر را نخواهد داشت.

نیاز اضافه می کند: در صورتی که تئاتر در زمان ضبط با مدیوم سینما و تلویزیون فیلمبرداری شود می توان از این روش استفاده کرد، اما تئاترهایی که تا پیش از شیوع کرونا تولید شده است هیچکدام این ویژگی را نداشته اند و زمانی که فاقد چنین خصلتی باشند طبیعتاً فیلمی که نمایش داده می شود بازخورد و تأثیر خوبی نخواهد داشت؛ بنابراین من شدیداً مساله تئاتر آنلاین را رد می کنم به دلیل اینکه تئاترهای ما آمادگی پخش در تصویر را نداشتند.

ای کاش کشاورز یا صنعتگر بودم

وی با اشاره به شکست اقتصادی هنر در دوران کرونا می گوید: من معتقد هستم که سال هاست هنر به لحاظ اقتصادی شکست خورده است، اقتصاد ما به صورت کلان دچار مشکل است و مانند بیماری است که مرده اما آن را در حالت کما نگه داشته اند، هنر در این شرایط اقتصادی چه وضعیتی خواهد داشت؟ در چنین وضعیتی شیوع کرونا نیز مزید برعلت شد.

این کارگردان تئاتر در خصوص اینکه دغدغه های یک هنرمند تئاتر در دوران قرنطینه چه بود، تصریح می کند: اگر منظور دغدغه های فردی باشد، باید بگویم برخی دغدغه های اجتماعی، فلسفی، معاشی و اخلاقی داشتم و در این دوران متوجه شدم قشر هنرمند تا چه حد تنهاست، همچنین به این نکته پی بردم که هنرمند در جامعه ما جایگاهی ندارد و ما چقدر دچار توهم بودیم که گمان می کردیم مهم هستیم، ای کاش من کشاورز یا صنعتگر بودم تا کمتر خون دل هنرمندی می خوردم. اما اگر سوال دغدغه کلی هنرمندان تئاتر باشد چیزی که من نسبت به آنها احساس می کنم این است که آنها بسیار دلزده و ناامید هستند و جدای از این ناامیدی، دغدغه مشترک اکثر آنها اقتصاد بود، چراکه آنها از این نظر هیچ امنیت خاطری ندارند.

نیاز در خصوص خواسته خود از مسئولان و دولت، تاکید می کند: خواسته من از مسئولان این است که اگر پروتکلی برای بازگشایی سالن های تئاتر ایجاد شد، هزینه نیمی از ظرفیت سالن تئاتر که به علت مسائل بهداشتی باید خالی بماند را جبران کنند و سوبسیدی برای آن در نظر بگیرند، همچنین می خواهم که برای کارهای تولیدی بودجه ای در نظر گرفته شود چراکه در حال حاضر به جز پایتخت هیچ گونه بودجه تولیدی به آثار استان ها تعلق نمی گیرد و یا اینکه اجاره سالن های تئاتر را نگیرند ؛ اینها کارهایی است که حداقل می تواند بارقه ای از امید به هنرمندان بازگرداند.

کارگردان تئاتر آتروپین در خصوص واکنش مخاطبان پس از بازگشایی سالن های تئاتر می گوید: این موضوع بسیار غیر قابل پیش بینی است و در این لحظه نمی دانم چه واکنشی ممکن است از سوی مخاطبان صورت گیرد. چه بسا زمانی که سالن های تئاتر باز شد مردم برعکس آنچه تصور می شود به شدت استقبال کنند و این برای من یک مقوله چند مجهولی است که نمی توان آن را فهمید.

نیاز با بیان اینکه "اگر 10 شغل را در نظر بگیرند و بگویند اینها مشاغلی است که بیش از سایرین آزار دیده و بیشترین آسیب را متحمل شدند، یکی از آنها هنرمندان و خاصه هنرمندان تئاتر هستند" ادامه می دهد: هنرمندان نجیب کسانی هستند که در دوران کرونا مردم را سرگرم کردند؛ آنها قطعاً به درد جامعه می خورند؛ اکنون حداقل امیدی که به خصوص در شهر اصفهان می توان داشت این است که سازمان هایی چون شهرداری، سازمان فرهنگی اجتماعی ورزشی، حوزه هنری و حتی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی با ایجاد امید بر ذهن و روح هنرمندان، در نظر گرفتن تسهیلات، ارائه سالن و کمک هزینه ها زیر بال هنرمندان را گرفته و از آنها حمایت کنند.

تشدید وضعیت اسفناک تئاتر اصفهان

در ادمه سعید محسنی درباره تأثیر شیوع کرونا بر تئاتر به خبرنگار ایمنا می گوید: کمی زود است که بخواهیم به درستی و با دقت در خصوص تأثیرات کرونا صحبت کنیم؛ چراکه به حدی وسیع است که دیدن همه جوانب آن حداقل برای من مقدور نیست به دلیل اینکه معتقدم جهان را می توان به پیش و پس از کرونا تقسیم کرد.

وی می افزاید: در مسیر تغییراتی که به وسیله کرونا ایجاد شده و می شود تئاتر نیز به عنوان یکی از هنرهای ریشه دار و همسو با زیست جامعه انسانی دچار دگردیسی خواهد شد، چه بسا در این وضعیت بسیاری از مفاهیم تخصصی حوزه تئاتر نیز دچار تغییر شوند.

این مدرس تئاتر در خصوص تأثیرات اقتصادی شیوع این ویروس در عرصه تئاتر تصریح می کند: سال هاست هنرمندان تئاتر از لحاظ اقتصادی در بدترین وضعیت ممکن قرار داشته اند، در واقع اوضاع اقتصادی تئاتر در اصفهان به حدی اسفناک است که شیوع کرونا فقط آن را شدیدتر کرد، بنابراین فکر نمی کنم در این خصوص کرونا مصیبت بزرگی برای هنرمندان تئاتر ایجاد کرده باشد.

محسنی ادامه می دهد: به نظر من هنرها و مشاغلی که وابسته به حضور جمعیت هستند، آسیب پذیری شدیدتری داشتند، به عنوان مثال اگر بخواهیم در راستای فاصله گذاری اجتماعی در یک سالن 200 نفری 70 تماشاگر بپذیریم، این امر طبیعتاً تأثیراتی کیفی بر نمایش خواهد گذاشت چراکه هنر تئاتر وابسته به نفس تماشاگر است.

جامعه تئاتر باید نگران هویت وجودی خود باشد

وی در خصوص اینکه در صورت بازگشت اوضاع به حالت عادی واکنش مخاطبان چه خواهد بود، می گوید: تصور می کنم جامعه بشری به نحو عام و جامعه ما به گونه خاص تر، قدر آنچه داشته است را بیشتر می داند؛ بنابراین اگر تئاتر از اموری باشد که باید قدر دانسته شود، قطعاً مخاطبان به نحو جدی تر و عمیق تر به آن نگاه خواهند کرد و اگر تئاتر دغدغه و مساله نباشد ممکن است فراموش یا حذف شود.

این مدرس تئاتر در خصوص اکران آنلاین تئاتر توضیح می دهد: از دو منظر می توان به این مساله نگاه کرد اگر بخواهیم از نظر اقتصادی به آن نگاه کنیم، باید گفت به هر حال چراغ تئاتر باید به گونه ای روشن نگاه داشته شود و نوعی گردش مالی در آن ایجاد گردد.

محسنی در خصوص منظر دوم که نگاه تکنیکی به تئاتر آنلاین است، می افزاید: ذات و شکوه تئاتر در زنده بودن آن است و به نظرم آنچه به عنوان فیلم تئاتر یا تئاتر آنلاین در حال اکران است بیش از اینکه به تئاتر مربوط باشد به حوزه رسانه های دیگر تعلق دارد و اگرچه ممکن است بسیار ارزشمند باشد و تجربه های خوبی را به ما منتقل کند، اما من آنها را به لحاظ تکنیکی در رسانه تئاتر دسته بندی نمی کنم.

وی در خصوص چشم انداز خود برای آینده تئاتر پس از کرونا می گوید: این پرسش از مواردی است که هرکسی تمایل دارد در پاسخ به آن بگوید "بسیار امیدوار هستم که اوضاع بهتر شود".

این مدرس تئاتر ادامه می دهد: انتظار من از دولت نیز مانند اکثر جامعه تئاتری دو بخش می شود یک بخش از آن اقتصادی است که مختص به هنرمندان تئاتر نیست چراکه اوضاع اقتصادی جامعه به گونه ای است که شرایط برای همه دشوار شده است؛ بخش دیگر خواسته ام این است که دولت کاری به ما نداشته باشد چراکه بزرگ ترین کمک سنگ اندازی نکردن است و تجربه نشان داده که این امر بیش از آنکه کمکی به تئاتر باشد، نتیجه عکس داشته است.

محسنی تصریح می کند: شوکی که بحران کرونا به جهان و جامعه تئاتر وارد کرده است به حدی مهیب بود که هنوز عمق فاجعه اتفاق افتاده را درک نکرده ایم؛ به حدی که می توانم ادعا کنم جامعه تئاتر باید نگران هویت وجودی خود و نه صرفاً مشکلات اقتصادی باشد، چراکه بحران کرونا نشان داد که تئاتر به راحتی می تواند تعطیل شود و آب هم از آب تکان نخورد.

کد خبر 425687

به تازگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با صدور بیانیه ای از دستورالعملی جدید خبر داد که در آن هر گونه عرضه محصولات فرهنگی، هنری و رسانه ای را در بسترهای دیجیتال تنها با اخذ تائیدیه از این وزارتخانه مجاز دانسته است؛ اما مهدی کوهیان (حقوقدان) این دستورالعمل را برای اعمال محدودیت، در تعارض با قوانین موجود کشور توصیف می کند.

به گزارش ایلنا، شامگاه ششم خرداد وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در بیانیه ای کوتاه، از اعمال محدودیتی جدید برای فعالیت های فرهنگی و هنری خبر داد؛ این بیانیه شش بندی تاکید داشت که برگزاری رویدادهای فرهنگی و هنری در فضای مجازی تنها در چارچوب قوانین و مقررات جاری کشور و با اخذ تاییدیه از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مجاز است. به نظر می رسد این دستورالعمل جدید در راستای افزایش فعالیت ها و رویدادهای فرهنگی و هنری در فضای مجازی در پی تعطیلی اماکن و فعالیت های هنری ناشی از شیوع کرونا بوده است.

با تعطیلی دستوری اماکن و فعالیت های هنری از اسفند سال گذشته، بسیاری از هنرمندان و فعالان فرهنگی و هنری بخشی از فعالیت های خود را در بستر فضای آنلاین ادامه دادند. برپایی نشست های لایو، جشنواره های هنری مجازی، اجراهای زنده اینستاگرامی و... بخشی از این اقدامات بود.

با گذشت سه ماه از این تعطیلی ها و در حالی که چشم اندازی از بازگشایی مجدد سالن های سینما و تئاتر نیست، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بیانیه ای برای اعمال محدودیت این رویدادها صادر کرده است.

این بیانیه می گوید: اصول و ضوابط محتوایی تولید و عرضه محصولات و آثار فرهنگی و هنری تابع همان مقررات جاری تولید محصولات فرهنگی است و صرف فراهم بودن بستر عرضه در فضای مجازی نمی تواند ناقض آن مقررات باشد. و تصریح می کند: با ابلاغ دستورالعمل مذکور، هر گونه عرضه محصولات فرهنگی، هنری و رسانه ای در بسترهای دیجیتال باید با هماهنگی بخش های مرتبط در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی باشد. مرکز فناوری اطلاعات و رسانه های دیجیتال، با نظر تخصصی بخش های مربوطه، شامل؛ معاونت امور فرهنگی، معاونت امور هنری، سازمان سینمایی و امور سمعی و بصری و بنیاد بازی های رایانه ای، مرجع صدور مجوز عرضه آثار فرهنگی و هنری در بسترهای دیجیتال خواهد بود. اما این دستورالعمل به هیچ قانونی برای این محدودیت ها استناد نکرده است.

مهدی کوهیان (حقوق دان حوزه هنر و رسانه) در گفتگو با ایلنا، به ابعاد حقوقی این دستورالعمل پرداخته و آن را در تعارض با قوانین موجود کشور می داند.

کوهیان با تاکید بر اینکه در حقوق اساسی و در فقه، اصل بر آزادی است مگر اینکه محدودیتی توسط یک مرجع قانون گذار وضع شود. گفت: حقوق اساسی می گوید اصل بر آزادی شهروندان است و شهروندان می توانند هر اقدامی را در هر جایی انجام دهند مگر اینکه توسط قانون گذار یعنی مجلس شورای اسلامی محدود شوند. حتی در مورد فضای حقیقی هم هیچ کجای قانون اساسی اشاره ای به محدودیت برای تولیدات فرهنگی و هنری و فعالیت های این عرصه اشاره نشده است؛ چه برسد به فضای مجازی.

او ادامه داد: در قانون اهداف و وظایف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هم صرفا صدور مجوز برای مراکز خدمات فرهنگی و هنری و رسانه ای لازم الجرا دانسته شده است. یعنی اگر کسی بخواهد بنگاه رسانه ای یا تجاری در مورد محصولات فرهنگی راه اندازی کند باید مجوز بگیرد اما در هیچ کجای قانون اشاره نشده که خود فعالیت فرهنگی و هنری هم باید مجوز بگیرد. هرچند که بعدا مثلا هیئت وزیران و مانند آن مصوباتی گذرانده اند که قانون نیست. حتی از نظر فقهی که مسائل قانونی و حقوقی ما اغلب نشات گرفته از فقه اسلامی است، هم اصل مهمی به نام اصل اباحه داریم که در آن همه چیز مباح است مگر اینکه شرع محدودیتی برای آن قائل شده باشد. اصل اباحه می گوید ما به عنوان انسان آزادیم که همه کار بکنیم و هر اقدام و فعالیتی داشته باشیم مگر اینکه شرع مقدس محدودیتی برای آن ایجاد کرده باشد. یعنی حتی از نظر فقهی هم اصل بر آزادی است. بنابراین وزارت فرهنگ و ارشاد هیچ محدودیتی نمی تواند در این خصوص برای مردم ایجاد کند.

این حقوق دان با تاکید بر اینکه همین استدلال حقوقی و فقهی در موضوع فضای مجازی هم صدق می کند، گفت: در هیچ کجای قوانین به این مساله اشاره نشده که کسی برای فعالیت در فضای مجازی نیاز به اخذ مجوز دارد. بنابراین دولت، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی یا هر ارگان دیگری که فکر می کند باید بر این حوزه نظارت کند این مجوز را ندارد که از فعالان این عرصه درخواست کند که برای فعالیت در فضای مجازی مجوز بگیرند.

کوهیان با اشاره به اینکه هر نوع جرم انگاری و صدور مجوز از طریق مجلس انجام می شود، با اشاره به مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی درباره هنرهای نمایشی گفت: اگر به مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی هم دقت کنید می بینید که اجرا را تعریف کرده و آنچه به عنوان قانون ذکر کرده، ناظر به اجراهای زنده و واقعی است نه اجراهای مجازی و ضبط شده؛ پس به هیچ عنوان برای اعمال محدودیت فعالیت در فضای مجازی نمی توان به آن استناد کرد.

او با بیان اینکه این بیانیه به رسانه های دیجیتال اشاره کرده، گفت: ماده یک قانون مطبوعات تبصره ای دارد که در آن رسانه های الکترونیک را شامل رسانه های تعریف کرده که صوت، تصویر و متن را در فضای مجازی منتشر می کنند و ذکر شده که این رسانه ها مشمول قانون مطبوعات هستند. قانون مطبوعات می گوید کسی برای کار خبری اش مجوز نمی گیرد؛ یعنی نظارت پیشینی وجور ندارد و کسی نمی تواند مطبوعات را قبل از انتشار مشمول سانسور و ممیزی کند. این صراحت قانون مطبوعات است. وقتی تبصره ماده یک قانون مطبوعات، رسانه های الکترونیک را هم مشمول این قانون دانسته، در نتیجه محصولات فرهنگی و هنری که از رسانه های الکترونیک منتشر می شوند به هیچ وجه نیاز به نظارت پیشینی ندارند و نظارت در آنها پسینی است؛ یعنی اگر تخلفی انجام داده باشند و محصول شان خلاف قوانین کشور باشد در دادگاه مطبوعات محاکمه می شوند. بنابراین قانون در این زمینه مشخص است و افراد می توانند بدون اخذ مجوز از جایی فعالیت شان را در فضای مجازی انجام دهند.

کوهیان با تاکید بر اینکه با توجه به عدم استناد این دستورالعمل وزارت ارشاد به موارد قانونی امکان شکایت از آن در دیوان عدالت اداری وجود دارد، گفت: کلیه تصمیم گیری های مقامات دولتی چه در قالب آئین نامه، بخشنامه، دستورالعمل یا هر تصمیمی که موجب ضرر و زیان به کسی شود، می تواند ملغی شود. حتی ممکن است زیانی متوجه شخص من نباشد، با این حال به عنوان یک شهروند می توانم به دیوان عدالت اداری شکایت کرده و ابطال آن را درخواست کنم. حتی می توانم دستور موقت برای منع اجرای آن دستور و مصوبه داشته باشم. که این موضوع در صلاحیت دیوان عدالت اداری است.

او با تاکید بر اینکه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در هیچ کجای بیانیه اش اشاره نکرده که ادعایش برای ضرورت دریافت مجوز از سوی فعالان هنری و فرهنگی، به کدام ماده قانونی استناد دارد؟ تصریح کرد: دوستان ما در وزارت ارشاد اگر فکر می کنند از نظر قانونی صلاحیت دارند چنین محدودیت هایی اعمال کنند، باید صراحتا به مصوبه مجلس یا قانون موردنظر استناد کنند؛ در حالی که این استناد قانونی در این بیانیه وجود نداشت.

اشتراک گذاری در:

دیدارنیوز برگزاری برخی تئاتر ها و کنسرت ها در فضای مجازی، اتفاقی نو بعد از همه گیری بیماری کووید 19 است. افزایش تعداد برنامه هایی که به صورت زنده در فضای مجازی پخش شده است، موجب شد مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ششم خرداد با انتشار بیانیه ای اعلام کند: برگزاری رویداد های فرهنگی و هنری در فضای مجازی تنها در چارچوب قوانین و مقررات جاری کشور و با اخذ تأییدیه از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مجاز است.

بستر برخی فعالیت های فرهنگی تغییر کرده است

انتشار چنین بیانیه ای توسط وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برای برگزاری رویداد های فرهنگی در فضای مجازی، گستره بزرگی از فعالیت ها را در برمی گیرد. چرا وزارت فرهنگ و ارشاد اقدام به انتشار بیانیه ای درباره لزوم اخذ مجوز برای فعالیت در فضای مجازی کرد؟ ابوالفضل قناعت پیشه، مدیر گروه نشر دیجیتال مرکز فناوری اطلاعات و رسانه های دیجیتال وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دراین باره گفت: در شرایط خاصی که بعد از شیوع کرونا داشتیم، بعضی از پلتفرم ها و عرضه کنندگان آثار دیداری و شنیداری اقدام به فعالیت هایی در فضای مجازی کردند، که هیچ ایرادی ندارد و آن ها باید به فعالیت خود ادامه دهند؛ اما مشکلی که به وجود می آید این است که پیش از این، بستر این فعالیت ها فضای مجازی نبود و حال که تغییر بستر انجام شده، نیاز است برای فعالیت های جدید از وزارت فرهنگ و ارشاد مجوز دریافت شود. اگر فعالیتی قبل از این دوره مجوز داشت می تواند به فعالیت خود ادامه دهد و گاهی مجوز برخی فعالیت ها نیاز به بازبینی دارد.

قناعت پیشه با اشاره به نمایشگاه بین المللی کتاب تهران و احتمال برگزاری آن به صورت مجازی توضیح داد: بعضی از پلتفرم ها اقدام به فعالیت هایی در فضای مجازی کرده اند که درباره کم و کیف برگزاری آن بحث وجود دارد. بعضی از پلتفرم ها اعلام کرده بودند در این شرایط که نمایشگاه کتاب برگزار نمی شود، ما آن را برگزار می کنیم. برگزاری هرگونه رویداد یا نمایشگاه فرهنگی و هنری باید با مجوز فرهنگ و ارشاد باشد. طی جلساتی که با مدیران این پلتفرم ها داشتیم، برگزاری مجازی نمایشگاه کتاب را از روی سایتشان حذف کردند. چراکه متولی همه رویداد های فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد است و جز با اخذ مجوز از وزارت ارشاد نمی توانند این رویداد ها برگزار شوند، این، دلیل انتشار آن اطلاعیه است.

نورووزی: اطلاعیه وزارت ارشاد مبهم است

کامبیز نوروزی، حقوقدان درباره این اطلاعیه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت: برگزاری تئاتر، کنسرت موسیقی و نمایش فیلم به شکل عادی در سالن های تئاتر و موسیقی و سینما نیازمند اخذ مجوز از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است و انتشار محتوای صوتی و تصویری از طریق فضای مجازی مشمول اصل آزادی است؛ چراکه قانونی برای آن وجود ندارد.

در بخشی از اطلاعیه وزارت فرهنگ و ارشاد اعلام شده است: اصول و ضوابط محتوایی تولید و عرضه محصولات و آثار فرهنگی و هنری تابع همان مقررات جاری تولید محصولات فرهنگی است و صرف فراهم بودن بستر عرضه در فضای مجازی نمی تواند ناقض آن مقررات باشد. برگزاری پویش ها، جشنواره ها و سایر رویداد های فرهنگی، هنری و رسانه ای در فضای مجازی هم بدون هماهنگی این وزارتخانه غیرمجاز است. ، اما مشخص نیست سایر رویداد های فرهنگی هنری رسانه ای کدام فعالیت های فرهنگی را شامل می شود.

نوروزی درباره حد و حدود بیانیه وزارت فرهنگ و ارشاد توضیح داد: این اطلاعیه مبهم است و شاید علت ابهام آن این است که عبارتی که به کار رفته رویداد های فرهنگی، هنری و رسانه ای در فضای مجازی است، این عبارتِ کلی و مبهم، شامل خیلی چیز ها می شود، مانند شعری که یک شاعر در یک پیام رسان منتشر می کند یا یادداشت و مقاله ای که روزنامه نگار در پیام رسانی می گذارد، تا انتشار عکس، تصویر، فیلم، موسیقی و ... اختیارات وزارت ارشاد محدود است به مسائل مربوط به سینما، تئاتر، موسیقی و نشریات به شکلی که به صورت متعارف پخش شوند، یعنی برای مثال نمایش فیلم در سالن سینما، اجرای کنسرت یا انواع حامل های صوتی مانند دی وی دی برای موسیقی در سالن. تعمیم این الزام به فضای مجازی، با اصول حقوقی سازگار نیست و نقض آزادی های فردی و اجتماعی محسوب می شود.

ارشاد: اطلاعیه کاملاً شفاف است

مشخص نبودن فعالیت هایی که نیازمند اخذ مجوز از وزارت فرهنگ و ارشاد هستند در برابر آن هایی که هنرمندان می توانند بدون اجازه این سازمان در فضای مجازی برگزار کنند، سؤال دیگری بود که قناعت پیشه در پاسخ به آن گفت: برای شخصیت های حقیقی و حقوقی بسته به حجم و محدوده اطلاع رسانی که می کند، می تواند متغیر باشد. گاهی یک ناشر و نویسنده برنامه ای زنده در فضای مجازی برگزار می کنند و نظر شخصی خود را می گویند، برای چنین برنامه ای نیاز نیست مجوز بگیرند، مگر اینکه دامنه فعالیت خیلی گسترده باشد یا حرفی بزنند که خلاف قوانین کشور باشد. همچنین تبلیغ کنسرت و فعالیت فرهنگی در فضای مجازی بلامانع است، اما اینکه فردی بخواهد کنسرت برگزار کند، باید مجوز وزارت ارشاد داشته باشد.

او با تأکید بر اینکه اطلاعیه منتشر شده از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد، کاملاً شفاف است، توضیح داد: در این اطلاعیه بیان شده است هرگونه رویداد یا جشنواره ای که در فضای مجازی برگزار شود، این تعریف مشخصی دارد. اینکه هرکس در پیج شخصی نظری دهد اعم از خواننده، نویسنده و .. طبیعتاً می تواند مشمول آن دستورالعمل ها نباشد.

اول باید قوانین مناسب تصویب شود، و الا باعث آشفتگی می شود

فضای مجازی و امکانات آن، هر روز در حال گسترش و پیشرفت است. به همین دلیل مصرف کنندگان آن و مسئولان با شرایط جدیدی روبه رو هستند. به گفته نوروزی برای نظارت وزارت فرهنگ و ارشاد بر فضای مجازی ابتدا باید قوانین مناسب برای آن تصویب شود، او افزود: در حال حاضر قوانین موجود چنین اجازه ای به وزارت فرهنگ و ارشاد نمی دهد. مسئله مهم تر از قانون این است که نظام اجرایی، قضایی و قانون گذاری ایران باید تکلیف خود را با آنچه به عنوان محیط وب می شناسیم، روشن کند. جریان گردش اطلاعات در بستر اینترنت جریانی است که روز به روز پیشرفت می کند، گسترده تر می شود و کاربران آن هم بیشتر می شود.

این حقوقدان افزود: برخی سیاست گذاران، برنامه ریزان و مجریان کشور نمی خواهند این واقعیت را بپذیرند و مدام مایلند چتر کنترلی خود را گسترده تر کنند، غافل از اینکه این امکان عملاً وجود ندارد. این شیوه برخوردی که سال هاست با محیط وب در کشور انجام می شود، بیش از آنکه به نظم امور کمک کند باعث آشفتگی فضای فرهنگی شده است.

از عهد فیسبوک و وبلاگ تا عصر حکومت پیام رسان ها

بسیاری، نظارت وزارت فرهنگ و ارشاد بر فعالیت های فرهنگی در فضای مجازی را موضوع جدیدی قلمداد کردند. این در حالی است که به گفته قناعت پیشه، نظارت بر حوزه فرهنگ در فضای مجازی بر عهده وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است، او افزود: به همین منظور اسناد بالا دستی متفاوتی وجود دارد که یکی از آن ها آیین نامه ساماندهی است که حدود و ثغور فعالیت های فرهنگی، قوانین و دستورالعمل های آن را مشخص کرده است. ذیل آیین نامه ساماندهی دستورالعمل هایی داریم که برای فعالیت های حوزه های مختلف در فضای مجازی مشخص شده است.

به گفته نوروزی در سال 89 یک آیین نامه تحت عنوان آیین نامه ساماندهی و توسعه رسانه ها و فعالیت های فرهنگی دیجیتال در هیئت دولت به تصویب رسیده است. او درباره عملکرد این آیین نامه توضیح داد: این آیین نامه نمی تواند مستند قانونی صحیحی برای اطلاعیه وزارت ارشاد محسوب شود. در سال 1389 فضای وبلاگ و فیس بوک غالب است و هنوز پیام رسان ها وجود ندارند و در نتیجه استفاده نمی شوند. فضای سال 89 با فضای امروز که فضای گردش اطلاعات در ایرانِ تحتِ حکومتِ پیام رسان ها است خیلی فرق دارد. برآورد ها برای کاربران تلگرام در ایران حدود 40 میلیون نفر است.

انتشار محتوای مجرمانه در وب، مستحق مجازات

به گفته این حقوقدان از نظر حقوقی این آیین نامه نمی تواند مجوز وزارت فرهنگ و ارشاد برای صدور حکم فعالیت های فرهنگی در فضای مجازی باشد. او افزود: فرض کنید فردی در خانه نشسته و چند دقیقه ساز می نوازد. بر اساس این اطلاعیه، او هم باید مجوز بگیرد. کلمه مبهمی مانند سایر رویداد فرهنگی یعنی محدود کردن آزادی های فردی و اجتماعی. البته طبیعی است که اگر کسی محتوای مجرمانه در محیط وب قرار دهد مستحق تعقیب کیفری و مجازات است و بحثی در این نیست، اما به این معنی نیست که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مدعی آن شود که برای هر کدام از این ها باید مجوزی دریافت شود.

استفاده از فضای مجازی برای ادامه فعالیت های فرهنگی تا حد امکان، راهی است که هنرمندان برای دسترسی به بخشی از حقوق صنفی و همچنین ایجاد فضای فرهنگی برای مردم در نظر گرفته اند. ایجاد محدودیت برای چنین فعالیت هایی موجب آسیب به قشر فعال در این حوزه و همچنین نادیده گرفتن حقوق شهروندی در داشتن امکان دسترسی به کالا های فرهنگی و همچنین انتشار آن خواهد شد. کاش وزارت فرهنگ و ارشاد با در نظر گرفتن نیاز های جامعه گامی در راه تسهیل دسترسی ها بردارد تا بتوان شاهد ادامه فعالیت هنرمندان در جهان پساکرونا بود.

مدیرعامل موسسه هنرمندان پیشکسوت در ادامه طرح “ساعت سعد؛ دیدار با پیشکسوتان هنر” برای دیدار با کیخسرو خروش استاد و هنرمند پیشکسوت خوشنویسی به منزل وی رفت.

به گزارش روابط عمومی موسسه هنرمندان پیشکسوت، سید محمد طباطبایی، مدیر عامل موسسه هنرمندان پیشکسوت و نماینده وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در شورای ارزشیابی هنرمندان، نویسندگان و شاعران کشور، برای دیدار با استاد کیخسرو خروش به منزل ایشان رفت. در این دیدار همسر و خانواده این هنرمند نیز حضور داشتند و پیرامون مسائل هنری گفت و گو شد.

پس از گفت وگوهای ابتدایی، طباطبایی با اشاره به نقش هنرمندان پیشکسوت در ثبت تاریخ هنر گفت: هنرمندان پیشکسوت تاریخ زنده هنر معاصر ما هستند و ما باید این تاریخ را ثبت کنیم. در این مسیر برنامه ریزی مشخصی داریم که خاطرات هنرمندان پیشکسوت را در قالب های گوناگون منتشر کنیم.

وی در ادامه با اشاره به طرح ساعت سعد؛ دیدار با پیشکسوتان هنر اضافه کرد: در حال حاضر که به خاطر شیوع بیماری کرونا انجام برنامه های گروهی برای هنرمندان پیشکسوت میسر نیست، برنامه های دیگری جایگزین آن کرده ایم که دیدار با پیشکسوتان هنر از آن جمله است.

در این دیدار کیخسرو خروش هم ضمن تشکر از توجه به هنرمندان پیشکسوت و دیدار با آن ها همراهی خود را با برنامه ها و فعالیت های موسسه اعلام کرد.

پیش از این مدیرعامل موسسه هنرمندان پیشکسوت در قالب طرح “ساعت سعد” با پیشکسوتان هنر از جمله جواد علیزاده، محمدعلی ساربان و کامبیز درمبخش دیدار کرده بود.

انتهای پیام

شاهین چگینی (رئیس هیئت مدیره انجمن صنفی تماشاخانه های ایران) در گفتگو با خبرنگار ایلنا، ضمن اظهار نگرانی از آینده نامعلوم بازگشایی سالن های تئاتر و ادامه وضعیت نابسامان مالی تماشاخانه های خصوصی به تشریح پیگیرهای این صنف از دولت برای جبران خسارات ناشی از تعطیلی فعالیت ها و اماکن هنری ناشی از شیوع کرونا پرداخت.

چگینی تصریح کرد: در هفته های اخیر، برخی از مدیران سالن های خصوصی از احتمال بالای تعطیلی سالن هایشان در آینده نزدیک خبر دادند و تعدادی از آنها که در ساختمان هایی استیجاری هستند، گفته اند اگر در همین روزها تکلیف حمایت دولت و بازگشایی مجدد سالن ها مشخص نشود، پاسخی نداریم که به مالکان بدهیم و از جهتی هم بیشتر از این تحمل توان خسارت تعطیلی ها را نداریم.

او ادامه داد: در تماس تلفنی که با مدیرکل هنرهای نمایشی داشتم این نگرانی را به ایشان منتقل کردم اما باز جواب روشنی نگرفتیم؛ برای همین به مدیران تماشاخانه ها اعلام کردیم که هیئت مدیره انجمن صنفی تماشاخانه های ایران قصد برگزاری جلسه ای اضطراری دارد تا همه اعضا جمع شوند و به راهکاری مشترک برسیم. در جلسه ای که به همین منظور در روز 29 اردیبهشت در عمارت نوفل لوشاتو تشکیل شد، ابتدا گزارشی از عملکرد سالن ها در ماه های اخیر ارائه شد. در هفته های اخیر جلسات حضوری متعددی با مدیرکل فعلی و سابق هنرهای نمایشی داشتیم و با مسئولان مختلف از معاون و مشاور رئیس جمهور تا کمیسیون فرهنگی مجلس نامه نگاری هایی داشتیم. به طوری که نامه ارسالی به مجلس با امضای اعضای کمیسیون فرهنگی مبنی بر حمایت از تئاتر، به وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی ارجاع شد و آقای صالحی هم به واسطه این نامه کاملا در جریان وضعیت سالن های خصوصی تئاتر هستند. اما علی رغم تمام این اتفاقات و پیگیری های سه ماه گذشته، به هیچ نتیجه ای نرسیدیم تا جایی که تعدادی از اعضای صنف معترض شدند که تماشاخانه هایشان در شرف تعطیلی است و این موضوع تهدید نیست؛ بلکه اتفاقی است که در صورت تداوم شرایط فعلی در روزهای آتی متاسفانه محقق خواهد شد.

رئیس انجمن صنفی تماشاخانه های ایران با اشاره به اینکه از اوایل دهه 90 تا امروز تماشاخانه های خصوصی به شکوفایی رسیده بود به طوری که طبق آمار رسمی دولت، بیش از 60 درصد اجراهای تئاتر تهران در این تماشاخانه ها روی صحنه می رود، گفت: حیف است چنین دستاوردی به این آسانی از بین برود؛ آن هم به واسطه معضلی که قابل حل است. در جلسه اضطراری با مدیران تماشاخانه های خصوصی، همه حاضران متفق القول از بلاتکلیفی و متاسفانه بی توجهی مسئولان گلایه مند بودند که نه راهکاری عملی ارائه می دهند و نه حتی خبری رسمی از سوی یکی از مدیران با نام تماشاخانه های خصوصی در جایی منتشر شده است که قرار است کمکی بشود یا نه؟ برای همین تصمیم به برگزاری یک گردهمایی اعتراضی مقابل اداره کل هنرهای نمایشی گرفتیم بلکه بتوانیم حرف مان را بزنیم و مدیران کمی جدی تر با این مساله برخورد کنند. به ویژه اینکه امروز دیگر از مرز بحران هم عبور کرده ایم و تعدادی از این سالن ها در حال از دست رفتن است.

چگینی تصریح کرد: بعد از این گردهمایی، آقای آشنا (مدیرکل هنرهای نمایشی) در جمع مان حاضر شد و متن بیانیه ای که آماده کرده بودیم را خواندیم که گلایه های مدیران تماشاخانه های خصوصی نسبت به وضعیت کنونی در آن منعکس شده و عمدتا بر بی توجهی مسئولان تمرکز داشت که چرا پاسخ مستقیمی به ما نمی دهند. آقای آشنا هم در پاسخ اعلام کرد تاکنون پیگیر این مشکلات بوده و طی روزهای آتی هم جلساتی در خارج از حوزه فرهنگ و هنر خواهند داشت تا بتوانند برای دریافت کمک هایی از واحدها و بنگاه های اقتصادی رایزنی کنند تا این مبالغ در قالب وام و کمک هزینه در اختیار مجموعه های خصوصی تئاتر قرار بگیرد که امیدواریم به نتیجه برسد.

او با اشاره به اینکه ظاهرا مدیرکل هنرهای نمایشی هفته گذشته جلسه ای با وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی داشته و به مساله تماشاخانه های خصوصی پرداخته، گفت: طبق شنیده های ما، قرار است به زودی دستورالعملی برای بازگشایی سالن های تئاتر و سینما از سوی ستاد ملی مبارزه با کرونا صادر شود . که امیدواریم در هر دوی این محورهایی که آقای آشنا در حال پیگیری هستند به نتایج مثبتی برسیم تا ادامه حیات برای تماشاخانه های خصوصی در روزهای آینده میسر باشد و چراغ سالن ها روشن بماند.

چگینی خاطرنشان کرد: در جلسه با آقای آشنا هم گفتیم که بحران سالن های خصوصی تنها مربوط به این ماه های تعطیلی ناشی از شیوع کرونا نیست؛ بلکه پس از بازگشایی تماشاخانه ها، تازه بحران و گرفتاری اصلی شروع می شود. چون گروه ها در چنین شرایطی که معلوم نیست وضعیت فروش و حضور تماشاگر چگونه است، حاضر به پذیرفتن ریسک اجرا نیستند و از سویی تماشاگران را نمی توان به صورت دستوری به سالن ها برگرداند و تا دوباره به ایمنی سالن های تئاتر اعتماد کنند مدت ها طول می کشد که این باعث می شود بلاتکلیفی سالن ها از نظر فروش گیشه و اجراها ادامه پیدا کند. بنابراین نیاز است در برنامه ریزی های مدیران، این مقطع زمانی هم پیش بینی شود.

او یادآور شد: در نامه ای که به پیوست بیانیه ارائه شد، پیشنهادات خودمان را هم در سه بند مطرح کردیم؛ در مرحله اقدام فوری، خواستار کمک بلاعوض شده بودیم تا با کمک آن اجاره ملک ها پرداخت شود و بتوانیم از وضعیت کنونی خارج شویم. در مرحله بعدی یعنی در بازگشایی سالن ها خواستار وام ها و تسهیلات بانکی درازمدت شدیم. در مرحله سوم هم کمک های غیرمالی و تهاتری مطرح شد که به طور مثال در زمینه امور مالیاتی، بیمه تامین اجتماعی و هزینه های آب، برق و گاز تعرفه های تخفیفی ارائه شود. یا شهرداری ها بسته های تبلیغاتی ویژه و رایگان شهری در اختیار تماشاخانه های خصوصی قرار دهند.

چگینی تصریح کرد: با تحقق این کمک ها می توانیم امیدوار باشیم که از بحران عجیبی که گریبان همه مان را گرفته رها شویم و بتوانیم مانند گذشته، خدمات فرهنگی مان را ارائه دهیم. در غیر این صورت بخش مهمی از ظرفیت تئاتری مان را از گروه های تئاتری و فارغ التحصیلان دانشگاهی گرفته تا تماشاگران را از دست خواهیم داد. این اشتغال زایی و خدمات فرهنگی که از سوی تماشاخانه های خصوصی ارائه می شود، در صورت نابودی، آسیب جبران ناپذیری را به بدنه تئاتر کشور وارد خواهد کرد. از این جهت به وضعیت کنونی اعتراض داریم و خواهان رسیدگی هرچه سریع تر دولت هستیم.

سرویس تئاتر هنرآنلاین : ثبت و تعریف مشاغل هنری به عنوان یک شغل از اهم موضوعاتی است که سالهاست از سوی نمایندگان خانه تئاتر، سینما و موسیقی پیگیری می شود؛ زیرا در کشور ما در حال حاضر هنرمند بودن شغل محسوب نمی شود و این مسئله ای است که هنرمندان سال ها در پی حل آن بوده اند و به تازگی بحران کرونا ثابت کرد که حرفه های هنری اگر به عنوان شغل ثبت نشوند، چقدر آسیب پذیر و شکننده هستند.

خوشبختانه در فروردین ماه سال جاری، ایرج راد نماینده خانه تئاتر اعلام کرد: "جلسه ای با حضور اعضای کمیسیون بند 4 که اعضای انجمن های صنفی شامل یک نماینده از تئاتر، یک نماینده از سینما، یک نماینده از موسیقی، دو نماینده از هنرهای تجسمی و دو نماینده از رسانه هستند، تشکیل شد و در این جلسه شیوه نامه اجرایی تشکل های صنفی بررسی شد و بعد از اعلام دیدگاه اعضای کمیسیون، شکل نهایی آن به تصویب اعضا رسید. این شیوه نامه اجرایی مصوب، برای امضا به دو وزارت کار و فرهنگ و ارشاد فرستاده خواهد شد."

به گفته ایرج راد، این کمیسیون موظف است در دو سال آینده انجمن های صنفی را سر و سامان دهد و کانون فراگیر سراسری انجمن های صنفی فرهنگ و هنر و رسانه را تاسیس کند که با شکل گیری این کانون، تمام شاخه های هنری به عنوان شغل در وزارت کار ثبت می شوند و از تمام مزایای مشاغل دیگر همچون حق بیمه، بیمه ایام بیکاری و ... بهره مند خواهند شد.

اگرچه گفته های ایرج راد را باید به عنوان خبری نویدبخش تلقی کنیم اما دوران شیوع بیماری کرونا و ضرورت خانه نشینی اهالی هنر، ثبت و تعریف مشاغل هنری به عنوان یک شغل را بیش از پیش مهم جلوه گر کرد چراکه بیش از سه ماه است که فعالان هنر، برخلاف دیگر اقشار جامعه که شاید درآمد اندکی به منظور امرارمعاش و گذران زندگی داشته باشند، هیچگونه عایدی مالی ندارند. ضمن اینکه امکان آن را نیز نداشته اند تا از بیمه بیکاری و یا حمایت هایی دیگری در این وانفسا استفاده کنند و مسئله اصلی این است که اگر این شرایط بیکاری بیش از این به طول انجامد، تکلیف هنرمندان چه خواهد شد؟

بر همین اساس موضوع عدم ثبت فعالیت هنری به عنوان یک شغل در چهار دهه گذشته را با چند هنرمند عرصه تئاتر به پرسش گذاشتیم که در ادامه می خوانید:

حذف هنر از فهرست مشاغل کشور

بهروز غریب پور، نویسنده و کارگردان تئاتر در گفت وگو با خبرنگار هنرآنلاین درباره ضرورت تعریف و ثبت مشاغل هنری گفت: "در دوره ای یک عده ای در یک سری اصول دچار شک شدند که در نهایت بازیگری و کارگردانی از فهرست مشاغل کل کشور حذف شد. این یک اتفاقی است که ممکن است با شیطنت عمیقی صورت گرفته باشد که در آن نمی شود شک کرد. به نظرم این موضوع هرچه که باشد جاهلانه بود."

او ادامه داد: "بنابراین بایستی شغل بازیگری و تمام عناوینی که از قرن ها پیش در تئاتر وجود داشته به فهرست مشاغل بازگردد؛ زیرا وقتی این فعالیت های هنری به فهرست مشاغل برگردند، مشمول یک سری قواعد و قانون خواهند شد."

رحمت امینی کارگردان، پژوهشگر و استاد دانشگاه نیز نظری همسو با غریب پور دارد و در این خصوص گفت: "قطعاً ضرورت ثبت فعالیت های هنری به عنوان یک شغل امری کاملاً مشخص است؛ چراکه بخش اندکی از فعالان عرصه فرهنگ و هنر در کنار حرفه خود، دارای شغل دیگری چون تدریس در دانشگاه و دیگر فعالیت های اداری در این حوزه هستند که تعداد این افراد نسبت به چندین هزار هنرمند تئاتری جوان و پیشکسوتی که تنها از طریق حرفه هنری خود ارتزاق می کنند، چندان زیاد نیست."

او در ادامه افزود: "باعث خوشحالی است که خانواده تئاتر وسعت یافته است؛ اما متاسفانه مشکل این است که آن ها در کنار فعالیت در تئاتر، شغل دیگری ندارند و در مواقعی چون بیکاری، بیماری و از کارافتادگی مورد حمایت قرار نمی گیرند و اکنون نیز در پی بیکاری به دلیل جلوگیری از شیوع ویروس کرونا در حالی که هیچ منبع درآمدی ندارند و از آنجا که شغل شان تعریف و ثبت نشده، حتی نمی توانند از حمایت هایی که دولت مبنی بر جبران خسارت از دیگر شاغلان دارد، بهره مند شوند و حتی در این شرایط که درآمدی ندارند خودشان مجبور به پرداخت حق بیمه ماهانه هستند."

امینی همچنین اضافه کرد: "به نظرم لازم است تا این دسته از هنرمندان شاغل از سوی صنف خود در خانه تئاتر و اداره کل هنرهای نمایشی به عنوان فردی که صاحب شغلی رسمی است، شناسایی شوند؛ هرچند که خانه تئاتر نهادی شبه صنفی است، اما مناسب ترین مکان برای پیگیری این مسئله است تا هنرمندان از مزایای شغلی کشور برخوردار شوند و این امکان را داشته باشند در این وضعیت و شرایط مشابه، مورد حمایت های لازم به منظور دریافت بیمه بیکاری یا بیماری و ... قرار گیرند."

این استاد دانشگاه در ادامه صحبت هایش تاکید کرد: "به اعتقاد من مهمترین زمانی که هنرمند در کشور ما معنا پیدا کرد در همین شرایط بحران شیوع ویروس کرونا بود؛ چراکه در این ایام، فراغت و خلوت آحاد جامعه توسط هنرمندان با معرفی فیلم، کتاب و فیلم تئاتر پر شد. در صورتی که همت اهالی هنر نبود، مردم این شرایط را چگونه تحمل می کردند؟ هنرمندان با اینکه به نسبت چندان زیاد هم نیستند اما در ایران از کمترین حمایت ها برخوردارند."

حسین مسافرآستانه بازیگر، کارگردان و مدیر تئاتری نیز ضرورت تعریف و ثبت فعالیت های هنری به عنوان یک شغل را بستری در جهت کیفی شدن فعالیت های هنری می داند. او معتقد است: "یکی از مشکلات هنرمندانی که به صورت تخصصی فعالیت می کنند، این مسئله است که حرفه شان به عنوان شغل ثبت نشده است و همچنان هنر در این مملکت به عنوان کار دوم و غیرضروری تلقی می شود در صورتی که نقش فرهنگ و هنر در پرورش جامعه انکارناپذیر است. اما متاسفانه همچنان در مواجه با هنر شاهد نگاهی سنتی، کهنه و قدیمی هستیم و از نگاه جامعه به جز تنها تعداد محدودی هنرمندان سینما، حرفه مابقی هنرمندان به عنوان شغل قلمداد نمی شود."

این کارگردن با بیان اینکه ثبت مشاغل هنری به عنوان شغل منجر به تمرکز فعالیت های هنری هنرمند و ایجاد شرایط مطلوب روحی، روانی برای آن ها خواهد شد، عنوان کرد: "زمانی که فعالیت های هنری به عنوان شغل ثبت و تلقی شود، هنرمند نسبت به حرفه خود تمرکز فکری بیشتری دارد و با خیال آسوده سعی می کند کار خود را مثمرثمرتر انجام دهد. اما زمانی که فعالیت های هنری به عنوان شغل تلقی نشوند، هنرمند از خلق اثر هنری به عنوان فرصت استفاده می کند و بسیاری از ضرورت ها را نادیده می گیرد و اولویت اول خود را کسب درآمد از این طریق قرار می دهد و زمانی که نخستین اولویت یک هنرمند به عنوان خالق اثر، کسب درآمد باشد، شاهد آثاری بازاری، سطحی و عوام پسند خواهیم بود، اما وقتی او تضمین شغلی داشته باشد، دست به خلق آثاری عمیق تر خواهد زد."

اما آرش دادگر کارگردان و مدرس تئاتر، نگاه نهادهای دولتی به مقوله هنر را به عنوان عاملی بازدارنده در زمینه تعریف و ثبت فعالیت های هنری به عنوان یک شغل می داند. او تاکید دارد: "اکنون هنرهای نمایشی در کشور ما به عنوان سرگرمی های شبانه شناخته می شود و در وزارت کار شغل محسوب نمی شود و چارتی در این وزارتخانه نداریم. براین اساس از حق بیمه بیکاری و سنوات محروم هستیم و درصورتی که شکایت در ارتباط با شغل مان داشته باشیم، نهاد و سازمانی پاسخگوی آن نیست، چراکه حرفه ما تعریف شده نیست. اگر مشاغل هنری سال های پیش از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی پیگیری و به تصویب مجلس می رسید، اکنون هنرمندان با شرایط ایجاد شده و بیکاری به دلیل تعطیلی فعالیت های فرهنگی هنری به منظور جلوگیری از شیوع ویروس کرونا، تا این اندازه نگران نبودند. در صورتی که از پیش زیرساخت هایی برای مان تعریف شده بود، هنرمندان امکان آن را داشتند تا در این وضعیت از حقوق بیکاری که دیگر مشاغل از آن بهره مند هستند، برخوردار باشند."

این کارگردان تئاتر اضافه کرد: "اکنون بنا به اعلام خانه تئاتر حدود 25 هزار نفر هنرمند تئاتر فقط در تهران، بیکار شده اند و این یک فاجعه است و متوجه شدیم که وادی هنر تا چه اندازه شکننده است. هنرمند از روح و روان خود برای ارائه محصولی به مخاطب خود هزینه می کند تا بتواند بازتابی باشد از مشکلات و مسائل جامعه به شکل هنری و رابطی باشد میان مردم و حاکمیت. هنرمند در وهله نخست توانایی دیدن مسائل و معضلاتی را دارد که از دید عموم و حاکمیت پنهان است و او به شکل هنرمندانه ای رابطی میان مردم و حاکمیت می شود. حذف و از میان رفتن هنرمند رابطه و زبان مشترک میان این دو طبقه را از بین می برد و منجر به اتفاقاتی در سطح جامعه می شود که اکنون شاهد آن هستیم."

دادگر افزود: "جوامع پیشرفته پس از جنگ جهانی دوم متوجه این قضیه شدند که آنچه که باعث بروز جنگ و فجایع انسانی می شود، نبود حمایت از هنرمند است. آن ها به این موضوع رسیدند و براین اساس به این امر توجه کردند و زیرساخت هایی ایجاد کردند برای زمان هایی که فاجعه ای چون شیوع بیماری کرونا پیش می آید و از این روست که وضعیت متفاوتی با ما دارند. ما تمام این سال ها تمام تلاش خود را کردیم تا تنها سلبریتی تولید کنیم و حاکمیت هم به این موضوع دامن زد."

این مدرس تئاتر گفت: "نبود امنیت شغلی باعث شده تا جامعه هنری ضعیف تر و شکننده تر شود و به سمت بازاری شدن به منظور امرار معاش پیش رود و به ابتذال نزدیک شود؛ اما ابتذال همواره دوره کوتاهی دارد و از بین خواهد رفت."

بهزاد فراهانی بازیگر و کارگردان پیشکسوت تئاتر نیز که همواره نگاهی منتقدانه به موضوع نگاه دولتی به مسائل هنری دارد؛ درباره ضرورت تعریف و ثبت فعالیت های هنری به عنوان یک شغل به هنرآنلاین گفت: "هر انسانی به منظور گذران زندگی باید کار کند، مگر اینکه قصد داشته باشد، هزینه معاش خود را از جیب دیگران تامین کند و خوشبختانه ما بازیگران و هنرمندان از این دسته نیستیم و دستمزد خود را خرج زندگی می کنیم. بیش از 40 سال است که شغل مان به رسمیت شناخته نمی شود و هر بار که کوششی به این منظور می شود با قول و قرارهای واهی سرمان را گرم می کنند."

او افزود: "چندی پیش اعلام شد طرح امنیت شغلی هنرمندان به مجلس رفت و تصویب و قرار شد وزارت ارشاد آیین نامه اجرایی اش را تدوین کند، اما زمانی که هنرمندان به وزارت کار مراجعه می کنند به اشکال مختلف از این موضوع شانه خالی می کنند."

این بازیگر تئاتر و سینما همچنین اضافه کرد: "واقعیت این است که نظام و دولت باید تمام آحاد مملکت را به رسمیت بشناسد و ما نیز جزئی از این مردم هستیم، بنابراین باید حرفه مان نیز به رسمیت شناخته شود. دولت به جماعت هنری توجه ندارد و هنرمندان تنها در زمان نیاز و خواسته ها به عنوان وسیله محسوب می شوند."

از سویی دیگر ایرج راد بازیگر و رئیس هیئت مدیره خانه تئاتر نیز که سالهاست در تلاش برای ثبت فعالیت های هنری به عنوان یک شغل است به هنرآنلاین گفت: "دو سال است که پیگیری هایی در این خصوص انجام می شود و خوشبختانه اکنون در مراحل نهایی آن قرار داریم. چطور ممکن است فعالیت در زمینه هنری شغل محسوب نشود؟ تعریف کلی شغل این است که در ازای ارائه خدمات یک شخص باید دستمزدی به آن فرد پرداخت شود. حال این دستمزد در برخی موارد به صورت پول، گاهی نیز تهاتری و در بعضی مواقع در قالب یک جنس به شخص پرداخت می شود. اما آنچه که اکنون در فعالیت های هنری مورد نظر ماست این است که در ازای ارائه خدمات هنری باید دستمزدی به هنرمند، به عنوان درآمد تعلق گیرد."

او همچنین اضافه کرد: "خوشبختانه با پیگیری های انجام شده، اخیراً فعالیت های هنری به عنوان شغل محسوب می شود. طبق ماده 92 مربوط به برنامه پنج ساله ششم توسعه که بیش از دو سال پیش در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با حضور صنوف مختلف، جلسات آن تشکیل شد و در نهایت به تصویب هیئت وزیران کار، رفاه و تعاون و وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی رسید مقرر شد؛ فعالیت های هنری به عنوان انجمن های صنفی سراسری مشمول امنیت شغلی و حقوق ایام بیکاری شوند و دستورالعمل های آن امضا و صادر شده است و اکنون هم در مراحل نهایی قرار دارد و شیوه نامه اجرایی آن نیز به زودی ابلاغ خواهد شد."

فعالیت هایی که رسمیت ندارند اما مشتاق و مشوق دارند

حال در بحران فعلی که پرچمداران اشاعه فرهنگ و هنر کشور از ناچیزترین حمایت دولتی یعنی رسمیت بخشی به حرفه شان هم برخوردار نیستند؛ هر ساله بر تعداد هنرمندانی که از دانشگاه ها و مراکز آموزشی فارغ التحصیل می شوند، به این جمع افزوده می شود و این موضوع پارادوکسی را به وجود می آورد که چگونه برخی از نهاد دولتی در تعریف فعالیت هنری به عنوان یک شغل عاجز هستند، ولی نهادهای دیگری سعی در رشد این فعالیت ها حتی با کمترین امکانات را دارند.

بهروز غریب پور درباره این پارادوکس بیان کرد: "دولت در تمام امور باید از طریق سازمان برنامه بودجه به اتفاقات فرهنگی، صنعتی و اجتماعی اشراف داشته باشد. همان طور که می دانید در طول سال چندین نفر فارغ التحصیل وارد بازار کار می شود که دولت باید ارزیابی کند آیا برای آن ها کار وجود دارد یا نه. مثل این می ماند که شما یک استخر بسیار بزرگ پرورش ماهی داشته باشید، اما برای عرضه آن برنامه ریزی نکرده باشید!"

این کارگردان تئاتر یادآورد شد: "هر ساله در دانشکده های مختلف، پشت سر هم دانشجویان فارغ التحصیل مقطع های کارشناسی و کارشناسی ارشد وارد بازار می کنند، ولی در جامعه هیچ شغلی متناسب با رشته آن ها وجود ندارد. در واقع می شود گفت که برنامه ها به صورت جزیره ای انجام می شوند. وزرات علوم یک جزیره است و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی یک جزیره دیگر و خود دولت نیز یک جزیره است. همه این ها باید بیایند با هم به نتیجه برسند که ما در طول سال چه تعداد بازیگر نیاز داریم که وارد جامعه کنیم و این بازیگران باید از کجا سر در بیاورند؟ و تعریف شغل آنها چه می شود! وقتی این ارتباط وجود داشته باشد طبیعی است که تناسب رعایت می شود. من می خواهم بگویم هیچ تناسبی وجود ندارد، چون برنامه ریزی وجود ندارد. برنامه ریزی وجود ندارد، چون اهمیت آن از نگاه کارگزار جامعه وجود ندارد."

رحمت امینی اما این معضل را از زاویه ای دیگری بررسی می کند: "هر نهادی موظف است کار خود را انجام دهد. البته که دانشگاه های هنری، وزارت علوم و متولیان امر به منظور جذب دانشجو نباید بی گدار به آب زنند. باتوجه به تجربه ای که در دانشگاه دولتی و آزاد دارم، دانشگاه های دولتی به دلیل هزینه بر بودن جذب بیش از اندازه دانشجو، این موضوع را رعایت می کنند و تعدادی مشخص دانشجو می پذیرند؛ اما در دانشگاه های آزاد و غیرانتفاعی طی این سال ها جذب دانشجو به صورت تصاعدی افزایش داشته است و بحران عجیب و غریبی را رقم زده است. با این حال معتقدم دانشگاه ها کار خود را انجام می دهند و از آن طرف هم دولت و سازمان های ذیربط اعم از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، کانون پروزش فکری کودکان و نوجوانان، حوزه هنری و ... باید زیرساخت ها را برای این جامعه آماری فراهم کنند."

او در ادامه اضافه کرد: "طی این سال ها در بخش دولتی چند سالن مانند مجموعه تئاترشهر، تالار هنر و تماشاخانه سنگلج به ظرفیت تماشاخانه های تهران اضافه شده است؟ به جز پردیس تئاتر تهران که با مطالعه ساخته نشده، تنها تماشاخانه ایرانشهر در تهران به این مجموعه ها افزوده شده است. سالن های خصوصی هم که به جز یک یا دو مورد با هزینه شخصی تاسیس شده اند. بنابراین با اینکه با جذب بیش از اندازه دانشجو در حوزه فرهنگ و هنر موافق نیستم؛ اما با توجه به افزایش جمعیت، دولت باید یا خودش و یا با حمایت های صحیح از بخش خصوصی فضاهای هنری را بیافزاید."

حسین مسافر آستانه نیز نبود تناسب میان رشد کمی نیروی انسانی در عرصه هنر با فضای فعالیت و کسب درآمد هنری را به نبود نگاه های برنامه ریزی شده از سوی نهادهای دولتی مرتبط می داند: "درصورتی که قرار باشد تناسبی میان رشد کمی نیروی انسانی در عرصه هنر با فضای فعالیت و کسب درآمد هنری ایجاد شود، باید برای آن برنامه ریزی شود و مورد حمایت قرار گیرد تا هنرمند با مشارکت مردمی و حمایت های بنیادی، کار کند. متاسفانه در حال حاضر تکیه توسعه تئاتر بر بخش خصوصی است در حالی که برای آن هم برنامه ریزی درستی نداشته ایم و تنها شاهد افزایش کمی فضاهای هنری هستیم اما نسبت به ارتقا کیفی آثار در آنها بی توجه بوده ایم."

آرش دادگر نیز نظری همسو با مسافر آستانه دارد: "ما همه چیزمان به همه چیزمان می آید! زمانی که در کشور خودرویی با ایمنی بسیار نازل و قیمت بسیار بالا تولید می شود اما تقاضا به منظور خرید آن وجود دارد، چرا تولیدکننده خود را وادار به آن کند تا ایمنی خودرو را افزایش دهد و یا آن را از رده خارج کند؟ به همین نسبت نیز شاهد آن هستیم که دانشگاه ها در همه رشته ها با برداشتن کنکور، آزمون ورودی و... با یکدیگر در رقابت هستند تا دانشجوی بیشتری را جذب کنند. هر ساله دانشجویان بسیاری با هزاران امید و آرزو و رویاهای شیرین وارد دانشگاه ها می شوند، اما در نهایت با خیل عظیمی از فارغ التحصیلان افسرده روبرو می شویم که حمایت و امکاناتی برای آموختن نداشتند و چیزی هم در دانشگاه ها نیاموخته اند و آینده ای پیش روی شان متصور نیستند و با مدرکی که دریافت کرده، امنیت شغلی نیز در سطح جامعه ندارند و زیرساخت ها و برنامه ای برایشان تعریف نشده تا وارد بازار کار شوند."

بهزاد فراهانی نیز درباره نبود تناسب میان رشد کمی نیروی انسانی در عرصه هنر با فضاهای فعالیت و کسب درآمد هنری عنوان کرد: "مسئولان و مدیران دانشگاهی پس از دهه هفتاد باید پاسخگوی این مسئله باشند. دانشگاه های متفاوتی برای هنر بازگشایی شد و هزینه های هنگفتی نیز از دانشجویان در هر طبقه اجتماعی به منظور تحصیل در رشته های هنری اخذ شد و همین دانشگاه ها ارتشی از بیکاران هنر را به جامعه هدیه کردند.

او همچنین اضافه کرد: "سوال این است هدف از ایجاد ارتش بیکاران هنر چیست؟ طی سال حدود 1500 فارغ التحصیل دانشگاه به جامعه تحویل داده می شود اما در سال شاهد چه تعداد اثر خوب بر صحنه هستیم؟ باز هم تکرار می کنم این عوامل ناشی از این است که برای هنر وقعی قائل نمی شوند. اکثر هنرمندان بیکار و شرایط معیشتی سخت و دشواری دارند و مسئولان تنها وعده هایی برای دل مشغولی اهالی هنر می دهند."

ایرج راد نیز در این خصوص اظهار کرد: "تعداد دانشگاه هایی که در رشته های مختلف هنری پذیرش دانشجو دارند، باید نیاز جامعه و همچنین امکان اشتغال زایی را در نظر بگیرند. در صورتی که دانشجو چند سال از عمر خود را وقف آموزش یک رشته در هر زمینه هنری کند و پس از فارغ التحصیل شدن کاری برای او وجود نداشته باشد و حرفه او تعریف شغلی نداشته باشد و به عنوان شغل محسوب نشود و امنیت شغلی نداشته باشد و کار او مشمول مسائل حقوقی نباشد، چرا این اجازه را به خود داده و دانشجو می پذیریم و وقت و عمر جوان های خود را می گیریم و نیروی جوانی را که در یک رشته هنری متخصص شده را دچار مشکلات عدیده ای می کنیم؟ باید به عواقب این موضوع که شامل سرخوردگی اجتماعی، بیکاری و مسائل ناشی از آن است نیز فکر کنیم. باید میان پذیرش دانشجو در رشته های هنری و بازار کار آن تناسب وجود داشته باشد و در مواجه با نسبت ها سنجیده عمل کنیم."

این بازیگر پیشکسوت گفت: "متاسفانه هنرمندان تئاتر با امکانات بسیار ناچیزی که در زمینه تئاتر وجود دارد، همواره این امکان را نداشته اند که مستقیماً از طریق فعالیت هنری خود گذران زندگی کنند و دچار مشکلاتی هستند و گاهی نیز به منظور اجرای نمایشی، حتی از جیب خود هزینه می کنند. بنابراین برای حل این مسئله در کنار حرفه خود به عنوان بازیگر و کارگردان فعالیت های جنبی هنری چون دستیاری، مدیر صحنه، نقد و بررسی و ... انجام می دهند و از طرق مختلف در زمینه هنری و حتی برخی، خارج از هنر مجبور به کار هستند تا معاش خود را تامین کنند. متاسفانه در شرایط کنونی در پی شیوع کرونا ویروس هم آن ها امکان هیچگونه فعالیتی ندارند و هنرمندان تئاتر در وضعیت استیصال قرار گرفته اند."

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ انجمن هنرهای نمایشی ایران بعد از انحلال انجمن نمایش که مدیریت وقت تئاتر ایران توجیهات مختلفی را در خصوص انحلالش مطرح کرد، شکل گرفت. از آن زمان این انجمن به نوعی بازوی اجرایی اداره کل هنرهای نمایشی در زمینه تولیدات و فعالیت های تئاتری محسوب می شود و تمامی قراردادها و مباحث مالی تئاتر از طریق این انجمن پیگیری می شود.

این انجمن در سراسر کشور شعبه های مختلفی دارد و به نوعی رابط اداره کل هنرهای نمایشی با هنرمندان تئاتر در استان های مختلف است.

طی دوره های گذشته انجمن هنرهای نمایشی افراد مختلفی را به عنوان مدیرعامل بر صدر امور دیده است و آخرین فرد حمید نیلی بود که در سال جاری به دلیل انتصاب و حضورش در انجمن تئاتر انقلاب و دفاع مقدس، در مقام سرپرست، انجمن هنرهای نمایشی ایران را مدیریت می کرد.

حالا با حضور قادر آشنا در اداره کل هنرهای نمایشی، مدیرعامل جدید انجمن هنرهای نمایشی ایران انتخاب شده است .

آشنا درباره انتخاب مدیرعامل انجمن هنرهای نمایشی گفت: بنده آقای رضا بصیرت را برای مدیرعاملی انجمن هنرهای نمایشی ایران معرفی کرده ام که مراحل اداری برای ایشان در حال طی شدن است.

آشنا تاکید کرد: به احتمال زیاد تا آخر همین هفته این مراحل اداری به پایان می رسد و مدیرعامل انجمن به صورت رسمی آغاز به کار می کند.

رضا بصیرت پیش از این به عنوان معاون اداری مالی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان تهران، مدیر اجرایی معاونت قرآن و عترت، معاون کمیسیون توسعه فعالیت های تبلیغی و ترویجی قرآنی، رئیس اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی دماوند و معاون اداری مالی نمایشگاه های فرهنگی ایران فعالیت داشته است.

به طور حتم یکی از وظایف اصلی مدیرعامل جدید انجمن هنرهای نمایشی ایران تلاش برای ادامه شفاف سازی مالی اداره کل هنرهای نمایشی است که چندین بار این شفاف سازی از سوی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به زیرمجموعه های وزارتخانه تأکید شده بود.

این شفاف سازی در اداره کل هنرهای نمایشی یک بار و بدون ارائه جزئیات لازم انجام شد ولی برای بخش اعظمی از فعالیت های سال 98 از جمله فعالیت ها و رویدادهای تئاتری نیمه دوم سال گذشته ارائه نشد.

از سوی دیگر باید دید وضعیت تعامل انجمن هنرهای نمایشی با مراکز مختلف خود در سراسر کشور چگونه خواهد بود و تا چه حد انجمن در توزیع و تقسیم عادلانه بودجه های تئاتری گام بر خواهد داشت.

منبع:مهر

گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری دانشجو: نمایشگاه مجازی کتاب تهران، مسئله ای که این روزها برگزاری یا عدم برگزاری آن به دغدغه اصلی ناشران و اهالی کتاب تبدیل شده است؛ ابتدا باید دید در ذهنیت افراد جامعه چه تعریفی از نمایشگاه کتاب تهران وجود دارد؛ این رویداد از یک طرف به عنوان یک فروشگاه بزرگ ،شناخته شده که جمعیتی میلیونی ظرف مدت 10 روز برای خرید کتاب های تخفیف دار به آن مراجعه می کنند؛ از نگاهی دیگر، برخی ازافراد برای شرکت در برنامه های جنبی نمایشگاه نظیر دیدار با مولفان و ناشران و...در نمایشگاه کتاب حضور پیدا می کنند؛ حال با تفکیک این دو موضوع می توانیم به بررسی نمایشگاه مجازی کتاب تهران از دیدگاه ناشران بپردازیم.

حمید نورشمسی،مدیر نشر کتاب تداعی، معتقد است نمایشگاه مجازی کتاب تهران قابلیت پوشش تمام رویدادها و برنامه های جنبی نمایشگاه کتاب را ندارد و این مسئله برای هیچ کس قابل انکار نیست؛ اما با توجه به شرایط اقتصادی ناشران ایجاد یک مکان مجازی گسترده و واحد که تمام ناشران بتوانند در آنجا کتاب های خود را عرضه کنند یک رویداد مثبت در حوزه ادبیات و نشر است.

مدیر نشر کتاب تداعی درباره فروش اینترنتی ناشران می گوید:در حال حاضر بسیاری از ناشران و کتابفروشی ها بر روی فروش خود از طریق سایت و یا صفحاتی در فضای مجازی سرمایه گذاری می کنند؛ اما تمام این ها مانند جزیره هایی پراکنده ازهم هستند ؛در حال حاضر نمایشگاه مجازی کتاب تهران می تواند زمینه ساز شکل گیری یک فروشگاه منسجم و یکپارچه در کشور باشد که تمام ناشران در قالب این رویداد ملی به عرضه محصولات خود بپردازند.

وی افزود: ساختار مجازی نمایشگاه کتاب همانند شکل فیزیکی آن یک نوع عامل تحریک کننده شمرده می شود که مخاطب برای حضور در این رویداد ملی از خود رغبت نشان می دهد ؛این در اصل مهم ترین تفاوت نمایشگاه مجازی کتاب تهران با سایر فروشگاه های مجازی کتاب است.

تجربه چندین ساله ی این ناشر در نمایشگاه کتاب تهران نشان می دهد عمده مردم تحت تاثیر تبلیغات در نمایشگاه حضور پیدا می کنند؛ تقویت تبلیغات فعالیت های ناشران در کنار اختصاص فضایی مناسب در ساختار مجازی به بهبود وضعیت اقتصادی ناشران کمک می کند.

حمید نورشمسی درباره تفاوت فروش ناشران خرد و وسیع در نمایشگاه مجازی کتاب دیدگاهی متفاوت دارد و می گوید: عموما کتاب هایی که قبل از شروع نمایشگاه و خارج از این ساختار به خوبی مطرح شده باشند، در نمایشگاه کتاب نیز موفق واقع خواهند شد؛ خواه این کتاب متعلق به یک انتشارات صاحب نام باشد خواه خرد و ناشناخته؛ بنابراین به عقیده من نمایشگاه کتاب مجازی تهران بستری برای فروش و عرضه تمام ناشران خواهد بود.

خبرگزاری تسنیم ، سیدعلی کاشفی خوانساری:

امروز 11 خرداد یا اول ماه جون روز جهانی کودک است؛ البته واقعیت این است که روز جهان شمول و کاملاً مقبولی به اسم روز جهانی کودک در دنیا وجود ندارد و کشورهای مختلف روزهای گوناگونی را به این مناسبت جشن می گیرند. با این حال اول ژوئن با مقبولیت در 50 کشور مختلف به عنوان روز جهانی کودک بیشترین فراوانی را در جهان دارد. در کشور ما شانزدهم ماه مهر به عنوان روز جهانی کودک معرفی شده است، اما می دانیم چنین روزی در هیچ کشور دیگری به عنوان روز کودک شناخته نمی شود.

شانزدهم مهر به دلیل قرار گرفتن در اولین ماه تقویم آموزشی و مناسب بودن آب و هوا انتخاب خوبی برای برپایی هفته ملی کودک در ایران است. با این حال غفلت از مناسبت های جهانی مربوط به کودکان هیچ توجیه عقلانی ندارد. در نظام جهانی روزهای مختلفی برای کودکان پیش بینی شده است که روز جهانی حقوق کودک، روز جهانی مبارزه با کار کودکان، روز جهانی کودک و رسانه، روز جهانی کتاب کودک و چندین مناسبت دیگر در این گروه قرار می گیرند.

متأسفانه در اکثر این مناسبت های جهانی هیچ برنامه خاصی در کشور ما صورت نمی گیرد در حالیکه با برنامه ریزی های ساده ای می توان برنامه های موجود همچون جشنواره ها، سمینارها، نمایشگاه ها و یا نشست ها را با این مناسبت های جهانی مطابقت داد تا امکان بهتر دیده شدن این فعالیت ها در رسانه های جهانی و شبکه های مجازی فراهم شود.

روز جهانی قصه گویی

در ادامه روز جهانی قصه گویی را به شکلی مختصر معرفی می کنم و آرزو دارم نهادهای فرهنگی و بین المللی ایران همچون وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، وزارت امور خارجه، وزارت میراث فرهنگی و گردشگری، سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، کانون پرورش فکری کودکان، نهاد کتابخانه های عمومی، و ... به ظرفیت ها و قابلیت های روز جهانی قصه گویی بیشتر توجه کنند.

روز جهانی قصه گویی مراسمی جهانی درباره هنر قصه گویی شفاهی است. این مراسم همه ساله در بیستم ماه مارچ (روز اول فروردین) برگزار می شود. اعتدال ماه مارچ به عنوان اعتدال بهاری در نیمکره شمالی و اعتدال پاییزی در نیمکره جنوبی شناخته می شود. ستاره شناسان و مردم در بسیاری از فرهنگ های نیمکره شمالی، این روز را اولین روز بهار می دانند. سازمان پشتیبان روز جهانی قصه WSD قصه گویی شفاهی و داستان هایی را که طی قرن ها از طریق این هنر منتقل شده اند جشن می گیرد.

ایده اصلی مراسم این است که تا جای ممکن آدم های مختلف از نقاط گوناگون و به زبان های مختلف، قصه بگویند و بشنوند. با این کار، قصه گویی شفاهی در سراسر دنیا ارتقا می یابد. همچنین فرصتی را برای ایجاد دوستی در مرزهای ملی و فرهنگی با شیوه هایی شوخ و شنگ فرا می آورد. انگار که همه مردم دنیا دور یک آتش جمع شوند و ایام خوشی را سپری کنند.

در روز جهانی قصه گویی افراد زیادی از کشورهای مختلف و به زبان های مختلف قصه می گویند و می شنوند و درباره تجربه های مشترکشان در زمینه قصه و قصه گویی با یکدیگر تعامل می کنند و بدین ترتیب پیوندهای بین المللی شکل می گیرد. اهمیت این رویداد در این واقعیت نهفته است که بزرگترین مراسم جهانی در زمینه قصه گویی است و پیوند بین قصه گویانی را که معمولاً دور از یکدیگر و در نقاط مختلف دنیا زندگی می کنند، میسر می سازد. همچنین این مراسم موجب می شود توجه رسانه های عمومی و افکار عمومی به قصه گویی به عنوان یک هنر جلب شود.

تاریخچه

ریشه های روز جهانی قصه گویی به روز ملی برای قصه گویی در سیرسای circa سوئد در سال 21991 برمی گردد. در آن زمان در 20 مارچ رویدادی به نام روز همه قصه گوها تدارک دیده شد. شبکه ملی قصه گویی سوئد چندی بعد از بین رفت، ولی روز قصه گویی زنده ماند و توسط مشتاقان در جاهای مختلف آن کشور برگزار شد. در سال 1997 قصه گویان پرث Perth در استرالیای غربی مراسم پنج هفته ای در زمینه داستان را برگزار کردند و روز 20 مارچ را روز بین المللی راویان شفاهی نامیدند. در همان زمان در مکزیک و سایر کشورهای آمریکای لاتین نیز روز 20 مارچ به عنوان روز جهانی قصه گویان جشن گرفته شد.

زمانی که شبکه اینترنتی قصه گویی کشورهای اسکاندیناوی، راتاتوسک Ratatosk، در سال 2001 آغاز به کار کرد، این رویداد از سوئد به نروژ، دانمارک، فنلاند و استونی گسترش پیدا کرد. در سال 2003 این ایده در کانادا و دیگر کشورها هم مطرح و به عنوان روز جهانی قصه گویی شناخته شد. فرانسه در حدود سال 2004 تحت عنوان Jour Mondial du Conte(روز جهانی قصه گویی) به این رویداد پیوست و روز جهانی قصه گویی در سال 2005 در روز یکشنبه 20 مارچ مراسم اختتامیه بسیار باشکوهی را به خود دید. در این مراسم 25 کشور از پنج قاره شرکت کردند. در سال 2006 استقبال از این برنامه بیشتر شد و در سال 2007 نخستین کنسرت قصه گویی در نیوفاوندلند Newfoundland کانادا برگزار شد. در سال 2008 هلند با رویداد بزرگی به نام Vertellers in de Anval (راویان آنوال) در مراسم روز جهانی قصه گویی شرکت کرد و بیش از سه هزار کودک را با حضور ناگهانی قصه گویان در کلاس های درسشان شگفت زده کرد. در سال 2009 روز جهانی قصه گویی در اروپا، آسیا، آفریقا، آمریکای شمالی، آمریکای جنوبی و استرالیا برگزار شد.

همه ساله بسیاری از رویدادهای قصه گویی بر اساس یک موضوع واحد در سراسر جهان شکل می گیرند. این موضوعات بر اساس توافق قصه گوهای سراسر دنیا که از طریق شبکه های مجازی با یکدیگر در ارتباط هستند انتخاب می شوند. تاکنون موضوعات انتخابی قصه ها در روز جهانی قصه گویی عبارت بودند از:

2004 پرندگان ، 2005 پل ها، 2006 ماه، 2007 آواره ها، 2008 رویاها، 2009 همسایه ها، 2010 نور و سایه، 2011 آب، 2012 درختان، 2013 تقدیر و سرنوشت، 2014 هیولاها و اژدهاها، 2015 آرزوها، 2016 زنان قوی، 2017 دگرگونی، 2018 احمق های عاقل، 2019 اساطیر، افسانه ها و حماسه ها، 2020 سفرها.

جالب آنکه روز جهانی قصه گویی در سال 2020 با آغاز فراگیری کرونا و تعطیلی صنعت توریسم همزمان شد و قصه های مربوط به سفر موضوعیتی نوستالژیک و مضاعف یافت.

شبکه ها و انجمن های جهانی قصه گویی هرساله فهرستی از پیشنهادهای خود را برای مردم در گرامی داشت این روز منتشر می کنند. پیشنهادهایی که به سادگی در خانه، مدرسه، مهد کودک، روستا، کلیسا، محل کار و ... قابل اجرا باشد.

انتهای پیام/

به گزارش ایکنا، با شیوع ویروس کرونا در کشورمان همانند سایر کشور های جهان بسیاری از فعالیت های اجتماعی، فرهنگی، هنری و اقتصادی تعطیل شد که نمایشگاه های کتاب نیز در زمره این فعالیت ها قرار داشت. وقتی مسئولان بزرگترین رویداد فرهنگی کشور را، که اقتصادی نیز بود، تعطیل کردند، ابتدا خسارات میلیاردی این مسئله برآورد شد که نشر ایران را به ورطه ورشکستگی می کشید؛ ناشرانی که در همین ماه های شیوع ویروس کرونا خود را برای حضور در اردیبهشت کتاب آماده می کردند تا دست پر به استقبال مخاطبانشان بروند و به عبارتی بخش بزرگی از درآمد آن ها در همین روز ها به دست می آمد.

باید توجه کرد که در اغلب نمایشگاه های بین المللی کتاب، فروش مستقیم کتاب به بازدیدکنندگان در اولویت نیست و دغدغه مهمی برای آن ها به شمار نمی رود، زیرا نمایشگاه را برای تعامل بیشتر ناشران با ناشران کشور های دیگر و نویسندگان برگزار می کنند، در حالی که بیش از سه دهه است که در کشورمان نمایشگاه که نه، فروشگاه بزرگ کتاب تهران برگزار می شود و شاید بتوان بحران کنونی ناشی از ویروس کرونا را به سیاست های غلط چندین دهه مرتبط دانست.

وقتی نمایشگاه کتاب بولونیا توانست ایده نمایشگاه مجازی کتاب را عملی کند، بسیاری از کارشناسان و مدیران حوزه کتاب نیز به این فکر افتادند که این نمایشگاه می تواند جایگزین نمایشگاه کتاب تهران شود. اما آیا امکان تحقق این موضوع در کشورمان فراهم است و آیا می توان همه فعالیت های نمایشگاه، تعاملات و تبادلات نمایشگاهی را از محیط واقعی و فیزیکی به فضای مجازی انتقال داد؟ وقتی این ایده قوت گرفت، بسیاری از ناشران در مقابل آن جبهه گرفتند و مقاومت کردند و همچنان بر حمایت های مستقیم دولتی و برگزاری نمایشگاه کتاب تأکید دارند.

با وجود اینکه بسیاری از اماکن مذهبی و فرهنگی فعالیت های خود را آغاز کرده اند، اما مسئولان بیم آن دارند که اجتماع بزرگ مردم در نمایشگاه کتاب جان بسیاری را به خطر اندازد و دوباره به وضعیت قرمز شیوع ویروس کرونا برگردیم. به همین دلیل هنوز تصمیم مشخصی درباره سرنوشت نمایشگاه کتاب تهران و هزاران ناشر و فعالان نشر گرفته نشده است. در همین راستا به سراغ تعدادی از ناشران و مدیران فرهنگی و نمایشگاه کتاب تهران رفته و پیشنهاد های آن ها را در این زمینه جویا شده ایم که در ادامه این گزارش می خوانید.

علی ناظری، مدیر انتشارات فاتحان، درباره نمایشگاه کتاب تهران می گوید: شرایط شیوع ویروس کرونا موقتی است و در حال حاضر نیز وضعیت کشورمان بهتر شده و شیوع این ویروس با رعایت بهداشت عمومی سیر نزولی دارد؛ از این رو نمایشگاه کتاب تهران با آن حجم برنامه و جمعیت بازدیدکننده به هیچ وجه نمی تواند جایگزینی داشته باشد.

زمان برگزاری نمایشگاه به اواخر آبان موکول شود

وی می افزاید: شرایط کنونی فرصت خوبی است که دولت با برگزاری نمایشگاه در هفته کتاب این مسئله را مورد توجه و بررسی قرار دهد. در واقع این نمایشگاه را از اردیبهشت به اواخر آبان انتقال دهد. البته درباره فاصله گذاری اجتماعی نیز معیارهایی وجود دارد که اگر رعایت شود، مشکلی در برگزاری نمایشگاه در آبان ماه نخواهیم داشت و حتی می توان زودتر آن را برگزار کرد.

علیرضا سبحانی نسب، مدیر نشر جمال و عضو شورای سیاست گذاری سی و سومین نمایشگاه کتاب تهران، درباره برگزاری نمایشگاه کتاب تهران در شرایط فعلی، اظهار می کند: در حال حاضر بسیاری از صنوف کار خود را آغاز کرده اند و ارتباطات اجتماعی برقرار شده و مردم نسبت به گذشته بهداشت فردی را بیشتر رعایت و سعی می کنند در مراودات خود احتیاط کنند؛ در این شرایط اگر بتوانیم نمایشگاه کتاب را برگزار کنیم، بخش هایی را که به عنوان گوشواره های نمایشگاه بود باید حذف شود. در واقع آنچه به عنوان مؤسسه حوزوی و یا بخش دانشگاهی و یا حتی غرفه های مواد غذایی به عرضه خدمات می پرداختند باید حذف شوند و در سایر بخش های نمایشگاه باید فاصله گذاری اجتماعی رعایت شود و تمهیداتی بیندیشیم که مثلاً به جای چهار متر راهرو، شش متر راهرو داشته باشیم و یا عرض غرفه ها به اندازه ای باشد که مراجعه کنندگان بتوانند فاصله اجتماعی را رعایت کنند، هرچند اقدامی ریسک آمیز است، اما با توجه به بقیه فعالیت هایی که در جامعه داریم، ارزش ایجاد یک نشاط فرهنگی در جامعه را دارد و به ریسک آن می ارزد.

وی می افزاید: اگر همه بخش های نمایشگاه اعم از عمومی، دانشگاهی و کودک و نوجوان با وجود فاصله گذاری اجتماعی امکان برگزاری نداشته باشد، می توانیم آن را در چندین نوبت برگزار کنیم و با توجه به اینکه مردم روال معمولی را پیش گرفته اند و در حال مراوده هستند، باید هزینه و فایده را بسنجیم.

نمایشگاه مجازی جایگزین مناسبی نیست

با وجود اینکه ناشران بر برگزاری نمایشگاه کتاب تهران تأکید دارند، اما گزینه جدی، برگزاری نمایشگاه کتاب به صورت مجازی است و برخی آن را به عنوان گزینه جایگزین مطرح کرده اند که البته با مخالفت بسیاری از ناشران مواجه شده است. علی ناظری، مدیر انتشارات فاتحان، می گوید: اگر همزمان با نمایشگاه کتاب شکل مجازی آن نیز برپا شود، یک تجربه جدید است و می تواند مثمرثمر باشد، زیرا این روش تازه و در عین حال براساس تکنولوژی های فناورانه است، اما اگر قرار باشد جانشین نمایشگاه کتاب شود، یک گام به عقب رفته ایم و گفت وگو هایی که با ناشران گوناگون داشتم، هیچ کدام موافق برگزاری نمایشگاه مجازی به جای نمایشگاه حضوری نیستند و این رویداد به هر شکلی، هر چند با تأخیر باید برگزار شود.

وی ادامه می دهد: مخاطب در فضای مجازی خرید کاملاً هدفمندی دارد، اما در نمایشگاه کتاب تهران بسیاری از مخاطبان بدون برنامه ریزی از نمایشگاه بازدید و کتاب خریداری می کنند؛ بنابراین نمایشگاه مجازی برای کتابخوان های حرفه ای گزینه مناسبی است، زیرا فهرست مشخصی در انتخاب و خرید کتاب ها دارند، اما در نمایشگاه کتاب تهران تصمیم به خرید در همان محل گرفته می شود.

در این راستا، انتشارات روایت فتح بیکار ننشسته و برای جلوگیری از آسیب های بیشتر به نشر خود، نمایشگاه مجازی از آثارش را برگزار خواهد کرد. محسن دریالعل، مدیر این انتشارات، می گوید: پس از ماه مبارک رمضان نمایشگاه مجازی با کارکرد های نمایشگاه کتاب واقعی را برگزار خواهیم کرد و همانطور که در نمایشگاه کتاب دیدار با نویسندگان، خانواده های شهدا و ... وجود داشت، در نمایشگاه مجازی نیز اجرا خواهد شد و علاوه بر بخش های جذاب، یک بخش آن به فروش کتاب با تخفیف پلکانی اختصاص خواهد یافت.

هومان حسن پور، رئیس اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران، نیز نظر کاملاً متفاوتی دارد و می گوید: نمایشگاه کتاب مجازی تیر خلاص بر پیکر کتابفروشان است، نمایشگاهی که یک روز قرار بود موجب ترویج کتابخوانی و ویترین فروش کتاب باشد، حالا به نابودگر تبدیل می شود. قصد داشتیم سرمایه گذاری ها در برگزاری نمایشگاه های کتاب استانی و اقداماتی از این دست را به تأسیس کتابفروشی اختصاص دهیم با این کار گویی به مغز صنف کتابفروشان شلیک کرده ایم. باید در نظر بگیریم ویترین کتابفروشی ها را به زحمت و با سختی به دست آورده ایم و به زحمت و با سختی آن را حفظ می کنیم، حالا که نتوانستیم آن را بیشتر کنیم، چرا برای حفظ آن کاری نمی کنیم؟

وی ادامه می دهد: بسیاری از افراد می گویند این مسئله به نفع ناشران است، اما مدت هاست که سیستم کمیت گرایی در مدیریت کتاب ما باعث شده اتفاقاً ناشران بیشترین آسیب را ببینند، اگر نگاه کیفیتی داشتیم، کارمان به اینجا نمی رسید. وقتی هنوز فکر می کنیم ناشری که 50 عنوان کتاب منتشر کرده، بهتر از ناشری است که هر سال یک کتاب، اما یک فرهنگ منتشر می کند، نتیجه ای نخواهیم گرفت. ناشران اصلاً قابل مقایسه نیستند، اما سیستم مدیریت به ما می گوید آن که کار بیشتری انجام می دهد، ناشر حرفه ای تری است.

خانه کتاب رقیب یا حامی ناشران؟!

حسن پور می افزاید: آنچه تاکنون از مفهوم نمایشگاه مجازی کتاب برداشت شده، همان فروش اینترنتی کتاب است و غیر از فروش کتاب هیچ مؤلفه ای از نمایشگاه کتاب واقعی را ندارد. از سوی دیگر در نمایشگاه کتاب مخاطب با ناشر و نویسنده مواجه است که در فروشگاه های اینترنتی این طور نیست. به همین دلیل گفته می شود که فروش اینترنتی نمی تواند جای نمایشگاه کتاب را بگیرد.

البته برخی گمانه زنی ها حکایت از برگزاری نمایشگاه مجازی کتاب از سوی مؤسسه خانه کتاب است و شاید بیشتر مخالفت ها نیز از این حیث باشد. یدالله سعدی، مدیر انتشارات دلیل ما ، معتقد است: سایت خانه کتاب، تمام اطلاعات و داده های کتاب ها و ناشران را در اختیار دارد و مؤسسه نمایشگاه ها نیز انبار هایی که دارد برای همین مسئله بوده است، بنابراین نه سایت خانه کتاب فروش کتاب دارد و نه انبار های مؤسسه نمایشگاه ها برای این منظور مورد استفاده قرار می گیرد و تاکنون این کار انجام نشده است، از این رو اگر در این شرایط این مسئله از سوی خانه کتاب عملی شود، باز هم گرهی از مشکلات ناشران باز نخواهد شد. برگزاری این رویداد به صورت مجازی چند مشکل مهم دارد؛ اولین مشکل این است که اگر خانه کتاب برگزارکننده آن باشد، نه تنها مشکل حل نمی شود، بلکه خانه کتاب به عنوان رقیبی برای ناشران خواهد بود و این تناقض در عدالت محسوب می شود.

یکی از نکات مهمی که سال ها، بسیاری از ناشران از آن غفلت کرده بودند، فروش اینترنتی کتاب بود که با شیوع ویروس کرونا بیشتر مورد توجه قرار گرفت. افشین شحنه تبار، مدیر انتشارات شمع و مه، در این باره می گوید: بسیاری از ناشران کشورمان، به صورت سنتی فعالیت کرده و با تکنولوژی و شیوه های روز در خرید و فروش های اینترنتی بیگانه اند. از این رو زیرساخت های لازم برای حضور و شرکت در نمایشگاه کتاب مجازی را نخواهند داشت و بهتر است بودجه ای که می خواهند به این امر اختصاص دهند، برای نمایشگاه مجازی هزینه نکنند، زیرا بازدهی لازم را نخواهد داشت.

همراهی اداره؛ پست مسئله اصلی فروش اینترنتی

صفا امیری، مدیر انتشارات براق، می گوید: با برگزار نشدن نمایشگاه کتاب تهران، بسیار متضرر شدیم، زیرا انتشارات براق هیچ فروشگاهی در کشور ندارد و فقط به تولید محتوا می پردازد و شاید چه بسا به دلیل عدم ارتباط مستقیم با مخاطبان آسیب بیشتری متحمل شدیم، به طوری که مجموعه را بسیار کوچک کردیم و در حال حاضر سعی می کنیم که انتشارات براق را حفظ کنیم.

وی می افزاید: در ساختار نشر بین الملل بخش تولید و توزیع جداست و هریک از بخش ها وظیفه خود را مستقل انجام می دهند، اما در کشور ما این طور نیست و بسیاری از ناشران دوراندیش هم به تولید محتوا پرداخته و هم توزیع می کنند. از این رو ما فقط به تولید محتوا می پرداختیم و این امر، سیاست اصلی مان بود و باعث شد در شرایط فعلی آسیب بیشتری متوجه ما شود. در واقع در نشر داخلی این تفکر صحیح نیست.

محمدباقر انصاری، مدیر انتشارات بوستان کتاب، نیز دیدگاه متفاوتی دارد و به نکته مهمی اشاره می کند و می گوید: مسئله اصلی درباره فروش اینترنتی و خرید از طریق سایت ها، سامانه ها و درگاه های گوناگون، حمایت و همراهی اداره پست است. اداره پست 15 روز اول فروردین ماه تعطیل بود. ناشر در این ایام چگونه باید کتاب خود را پست می کرد؟ در حالی که پزشکان هر سال در همین ایام در مسافرت به سر می بردند، در این شرایط همه سر کار بودند، اما اداره پست سر کار نبود و با کمترین حضور مردم را در این شرایط همراهی کرد. مرسوله ای که در سایر روز ها طی 48 ساعت ارسال می شد، در این شرایط با یک هفته تأخیر به دست مخاطب می رسید که دیگر لطفی نداشت. از این رو پس از 15 روز تعطیلی، فروش اینترنتی کتاب و ارسال از طریق پست از سر گرفته شد، در حالی که لزوم موفقیت در حوزه فروش اینترنتی همراهی همه جانبه پست است.

راهکار های ناشران برای خروج رکود

با وجود اینکه ناشران با برگزاری نمایشگاه مجازی کتاب مخالفت هایی دارند، اما راهکار هایی نیز برای خروج از این رکود پیشنهاد کرده اند که مجید هادی، مدیر انتشارات پیام عدالت در این راستا معتقد است: انتظار داریم دولت حمایت لازم را انجام دهد و در این راستا وام های کم بهره براساس گردش مالی و اعلام وصول ناشران را برای آن ها در نظر بگیرد تا حداقل بتوانند امرار معاش کنند. بسیاری از ناشران را می شناسم که کارمندان خود را تعدیل کرده اند و ما همچنان با 22 کارمند ادامه می دهیم تا ببینیم وضعیت چه خواهد شد.

علی ناظری، مدیر انتشارات فاتحان، به تمرکز بر فروش و توزیع مناسب کتاب تأکید کرد و می گوید: یکی از راهکار ها در صورت برگزار نشدن نمایشگاه کتاب تهران این است که بخشی از نمایشگاه های کتاب استانی را که از نیمه دوم سال آغاز می شوند، به کتاب های دفاع مقدس اختصاص دهیم تا گلچینی از این آثار عرضه شود. راهکار دوم، فروشگاه های کتابی است که در اختیار سازمان هایی مانند بسیج مستضعفین، دفتر تبلیغات اسلامی، بنیاد شهید و امور ایثارگران، آستان قدس رضوی و اوقاف و امور خیریه قرار دارد و می توان از ظرفیت آن ها برای ارائه بسته چند جانبه کتاب های دفاع مقدس استفاده کرد. راهکار سوم فضای مجازی است و به ناشران دفاع مقدس تأکید کردیم که وارد این فضا شوند و ظرفیت ها را توسعه و کتاب ها را به صورت الکترونیک در اختیار مخاطبان قرار دهند. با این پیشنهادها، تمرکز ما بر توزیع و فروش کتاب خواهد بود و با این راهکار ها کتاب های دفاع مقدس در دسترس تر خواهند بود و اگر این کار انجام نشود، برخی از مجموعه های نشر دفاع مقدس به اندازه ای ضعیف هستند که با ادامه روند کسادی بازار نشر، تعطیل خواهند شد.

در پایان باید گفت که ویروس کرونا با وجود نحس بودن، آثار و برکات مثبتی نیز در همه عرصه ها از جمله عرصه فرهنگی داشته و خواهد داشت. از جمله اینکه باعث شده بسیاری از ناشران تلاش بیشتری در راستای حرفه ای شدن کنند. با توجه به اینکه فروش خوب از تولید خوب آغاز می شود، اما بسیاری از ناشران به این مسئله بی توجه بودند و فقط آثاری را تولید کرده و در نمایشگاه به فروش می رساندند و با بقیه ایام سال کاری نداشتند که در شرایط ناچار هستند تدبیر جدیدی اتخاذ کنند. البته برخی از آن ها تصمیم گرفته اند که از نشر خارج شوند و این امر می تواند اتفاق مبارکی برای نشر کشورمان باشد و این صنعت را تبدیل به نشر حرفه ای کند. هر چند برخی ناشران خوب هم زیر این چرخ له می شوند، اما سعی خواهند کرد با استراتژی و اندیشه به حیات خود ادامه دهند، بنابراین ناشران با تدبیر از گود خارج نخواهند شد. به هر حال برای صنعتی شدن نشر، نیاز به بازنگری است، حتی در مدیریت آن و این امر می تواند درمان نشر بیمار کشورمان را در پی داشته باشد.

انتهای پیام

به گزارش روابط عمومی معاونت امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، مراسم تودیع و تکریم مهدی قزلی، مدیرعامل بنیاد شعر و ادبیات داستانی ایرانیان ساعت 18 روز دوشنبه(12 خردادماه) در محل بنیاد شعر و ادبیات داستانی ایرانیان برگزار می شود.

در این مراسم محسن جوادی؛ معاون امور فرهنگی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و تعدادی از اهالی قلم حضور خواهند داشت.

همچنین معارفه سرپرست موسسه برای دوره انتقال تا زمان ادغام موسسات معاونت امور فرهنگی در همین مراسم انجام خواهد شد. موسسات تابعه معاونت امور فرهنگی به زودی در یک موسسه ادغام خواهد شد.

علی اکبر حسن زاده نویسنده در گفت و گو با خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان ، در خصوص انتشار کتاب های جدیدش گفت: چهار کتابم با عنوان های مدیریت اضطراب ، مدیریت استرس ، مدیریت فوبیا و مدیریت افسردگی از سال گذشته در انتشارات پلک زیرچاپ است و هنوز منتشر نشده اند.

او افزود: قبلا گرانی کاغذ دلیل منتشر نشدن کتاب های جدیدم بود اما در حال حاضر شیوع بیماری کرونا هم به دلایل منتشر نشدن کتاب هایم در انتشارات پلک افزوده شده است و امیدوارم کتاب هایم تا پایان تابستان منتشر و روانه بازار نشر شود.

گفتنی است تاکنون کتاب های مدیریت عشق ورزی ، مدیریت استرس ، فنون سخنوری و خطابه ، جادوی مهارت های کلامی در ارتباطات موثر و چگونه جذاب شویم؟ از دیگر کتاب های علی اکبرحسن زاده هستند که در انتشارات پلک منتشر شده اند.

انتهای پیام/

شعارسال :افشین فرنگی، کارشناس و فعال حوزه چاپ، درباره وضعیت اهالی چاپ و نشر پس از شیوع بیماری کرونا گفت: به نظر من کرونا به بعضی از بازارهای تقاضا جهت داد و زمانی که این بازارها جهت پیدا کرد، عوارض آن در بخش های دیگر خود را هویدا می کند.

وی افزود: به عنوان مثال درحال حاضر کرونا در بخش اعظم تامین مواد اولیه اصلی مورد نیاز صنعت چاپ و نشر، تاثیر زیادی داشته است که یکی از آن ها کاغذ است؛ به طوری که فعالان این حوزه برای تهیه کاغذ با مشکلاتی روبه رو شده اند.

ضرورت تحلیل بازار و پیش بینی نقشه راه

فرنگی با بیان اینکه در تامین کاغذ نه تنها ایران بلکه همه کشورهای دنیا درگیر هستند، عنوان کرد: مساله اینجا است که اکثر تقاضاهای تولید خمیر کاغذ به سمت تیشو رفته است و ما این موضوع را از اوایل بهمن ماه در بازار شاهد بودیم و در اسفند و فرودین ماه این مساله خود را نشان داد.

وی با اشاره به تبعات این موضوع توضیح داد: این مساله موجب شد که عرضه خمیر کاغذ برای صنایع کاغذ و مقوا کمتر شود و به سمت صنایع سلولزی و تیشو حرکت کند؛ به همین خاطر بخش زیادی از کاغذ و مقوای مورد نیاز صنعت چاپ و نشر با محدودیت روبه رو شده اند.

فرنگی با بیان اینکه قرنطینه ها و تدوین پروتکل های بهداشتی در همه کشورها مانعی برای جمع آوری ضایعات آخال مقوا شد، گفت: زمانی که این اتفاق پیش آمد، اولین بازار تقاضا به سمت دپو و انبارهای موجود رفت. به دنبال این موضوع، ظرفیت انبار و دپوی کاغذ و مقوا در کشور کاهش پیدا کرد و تولیدات کاغذ و مقوا به دلیل نبود آخال و نبود خمیر کاغذ پایین آمد.

وی افزایش قیمت کاغذ در هفته های اخیر را ناشی از این موضوع دانست و افزود: این روزها نه تنها در حوزه کاغذ تحریر و مقوا شاهد افزایش قیمت هستیم؛ بلکه خمیر کاغذ نیز گران شده است؛ به طوری که پیش بینی می شود تا اواسط سال 2020 یا اوایل سال 2021 قیمت خمیر کاغذ در دنیا افزایش خواهد یافت.

فرنگی با بیان اینکه اهالی چاپ و نشر با توجه به این موضوع باید برای آینده حرفه ای خود برنامه ریزی داشته باشند، گفت: دست اندرکاران این حوزه باید کمبود کاغذ و مقوا یا افزایش قیمت این کالاها را پیش بینی کنند و از الان باید به دنبال راهکارهای جایگزین و سیاست های کاری باشند که در دوران کمبود با چالش روبه رو نشوند.

وی درباره چالش هایی که پس از این موضوع برای فعالان چاپ و نشر به وجود خواهد آمد، ادامه داد: چالش هایی مثل قیمت گذاری و کمبود در انتظار دست اندرکاران این حوزه است که به دنبال این عوارض ایجاد خواهند شد و از قبل ضروری است که بدانیم چه طوفانی در انتظار ما است، چه اتفاقاتی قرار است رخ دهد و بر اساس آن کارهای خود را برنامه ریزی کنیم.

فرنگی پیش بینی نکردن بازار را از مشکلاتی دانست که فعالان صنعت با آن درگیر هستند و گفت: فعالان صنعت چاپ، اغلب به صورت مقطعی به بازار نگاه می کنند و تحلیل بازار و نقشه راه برای ادامه فعالیت های خود ندارند که این مساله آسیبی جدی است؛ بنابراین صنعت چاپ به یک نقشه راه نیاز دارد.

این کارشناس صنعت چاپ همچنین به یکی دیگر از عوامل موثر در صنعت چاپ، ماشین آلات و تولید محصولات این حوزه اشاره کرد و یادآور شد: الکل در ماشین آلات صنعت چاپ نقش مهمی دارد و الکل ایزوپروپیل کالایی است که اگر یک یا دو بشکه آن در چاپخانه ها باشد، مشمول جریمه از سوی تعزیرات خواهد شد و عوارض این موضوع در قیمت تمام شده محصولات به خصوص در حوزه مسایل فرهنگی و کتاب خود را نشان خواهد داد.

وی تاکید کرد: مساله اینجا است که قیمت جهانی الکل بیش از سه برابر افزایش داشته است و به طور مثال اگر در اسفند ماه دلار بشکه ای 100 دلار بود، الان به 500 دلار رسیده و این رشد قیمت در بسیاری از تولیدات نمود پیدا کرده است.

فرنگی با بیان اینکه اگر پیش بینی این افزایش قیمت به موقع انجام شود، آسیب کمتری در انتظار فعالان چاپ و نشر خواهد بود، گفت: در این زمینه باید سیاست های منطبق با این افزایش ها تعریف شود. به عنوان مثال؛ اتحادیه چاپخانه داران و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در این زمینه سریع باید وارد عمل شوند و کارگروه هایی تشکیل دهند و اقداماتی برای کنترل این موضوع تدارک ببیند.

وی با طرح این موضوع که قیمت مواد اولیه ها اکنون باید شناور باشد، عنوان کرد: چاپخانه داری که تا دیروز کاغذ را به عنوان مثال بندی 20 هزار تومان خریداری می کرد، الان باید 29 هزار تومان بخرد و این هزینه ها باید در جایی جبران شود. از سویی به ناشر هم اعلام شود تا در قیمت گذاری ها لحاظ کرده و دچار شوک نشوند.

از ماشین های قدیمی فاصله بگیریم

این کارشناس صنعت چاپ همچنین در پاسخ به سوال ایبنا درباره وضعیت واردات ماشین های نو و دست و دوم چاپ به کشور و آثار و تبعات آن گفت: من در وهله اول به سیاست های آنی وزارت صنعت، معدن و تجارت انتقاد دارم؛ زیرا این سیاست ها نیاز به بحث و بررسی های کارشناسانه دارد و بدون همه این موضوعات دستورالعمل های ناگهانی به بازار شوک وارد می کند.

وی ادامه داد: به عنوان مثال خوب است این وزارتخانه اعلام کند لغو معافیت گمرکی برای ماشین های زیر 10 سال در پایان سال 1399 اجرایی خواهد شد و یک سال به چاپخانه دار، تجار و واردکنندگان فرصت بدهد تا کارهای خود را بر اساس سیاست های جدید تنظیم کنند.

فرنگی با بیان اینکه تصمیم گیری های ناگهانی تبعاتی هم برای وزارت صمت به همراه دارد، گفت: الان مجوزهایی که پیش از این برای واردات ماشین ها صادر شده باید باطل شود. چاپخانه داری که به دنبال تعرفه های گمرکی برای خرید ماشین و دستگاه سرمایه گذاری و هزینه کرده، دچار تنش و مشکل می شود.

وی تاکید کرد: البته اگر بخواهیم نگاه دیگری هم به این موضوع داشته باشیم باید بگویم؛ ما هرچه زودتر بتوانیم از دور تسلسل باطل و استفاده از ماشین آلات مدل قدیمی فاصله بگیریم و خود را به تکنولوژی روز مجهز کنیم، برای صنعت چاپ و چاپخانه دار بهتر خواهد بود. تکنولوژی جدید می تواند برای فعالان صنعت چاپ یکسری فرایندها و حرکت های سیاست گذاری تعریف کند که راه ما را برای رسیدن به اهدافمان هموار کند، البته در این ماجرا عده ای متضرر می شوند.

به گفته وی، بسیاری از مجموعه های چاپ به دنبال سیاست های غلط اتحادیه چاپخانه داران و وزارتخانه های صمت و فرهنگ و ارشاد اسلامی بدون حساب و کتاب و طرح توجیهی به وجود آمدند؛ ولی نتوانستند به تعهدات خود عمل کنند و از اولین کسانی بودند که در بازار قیمت شکنی کرده و عرف های موجود در بازار را به هم ریختند.

فرنگی با طرح این سوال که قانون جدید وزارت صمت بر اساس چه سیستمی قابل کنترل خواهد بود؟ گفت: ما در گذشته شاهد مسائلی مثل تغییر پلاک و اسناد بودیم که ماشین سال 1995 را ماشین 2005 اعلام کردند و اگر وزارت صمت راهکاری برای این موضوع پیدا نکند، فرصتی برای افراد سودجو به شمار می آید که از این فرصت ها استفاده کنند.

وی همچنین در پاسخ به سوال ایبنا درباره تبعات رواج خریداری ماشین های چاپ دست دوم و ورود آن ها به بازار نیز گفت: ماشین های دست دوم فرهنگ و ادبیات خاص خود را دارد که متاسفانه کسی چارچوب های اصلی آن ها را رعایت نمی کند، درحالی که اگر این اصول رعایت شود، در بخشی از بازارهای ما ماشین های دست دوم می تواند جایگاه خوبی داشته باشد.

فرنگی در این زمینه توضیح داد: متاسفانه به دلیل اینکه هیچ چارچوبی نداریم که در نتیجه آن الان شاهد یک بازار بلبشو هستیم، ما 30 سال است که به دلیل رخدادهایی مثل جنگ، تحریم های ظالمانه و محدودیت های اصلی سرمایه گذاری در بخش چاپ چندان به روز رشد نکرده است.

وی با بیان اینکه 70 درصد چاپخانه های کشور ما درحالی که باید بخش عمده درآمد خود را صرف نگهداری، استهلاک و هزینه برای چاپخانه خود می کردند، در حوزه های دیگر سرمایه گذاری کرده اند گفت: این موضوع موجب ضعیف شدن مجموعه های چاپی شده و وضعیت به گونه ای شده است که الان دیگر توان خرید ماشین آلات به روز را ندارند.

رایزنی بازرگانی را جدی بگیریم

فرنگی با بیان اینکه تحلیل بازار اهمیت ویژه ای برای تولیدکنندگان به خصوص در حوزه چاپ و نشر دارد، عنوان کرد: دست اندرکاران باید بازار را تغییر دهند و با تشکیل کارگروه های مختلف در اتحادیه ها و تشکل های صنفی، گروه های رایزن بازرگانی برای سفر به کشورهای مختلف و مذاکره با نمایندگان چاپ و بسته بندی کشورهای منطقه برای جذب کار در کشور ایجاد کنیم.

وی افزود: در بسیاری از کشورها مثل کره با کمک سفارت کشورشان گروهی بازرگان با هزینه های خودشان یک کنسرسیوم ایجاد کرده اند و به کشورهای مختلف می روند و بازرگانان و تولیدکنندگان را شناسایی و از آن ها دعوت به همکاری می کنند.

فرنگی با بیان اینکه چنین ظرفیت هایی برای صنعتگران چاپ ایران؛ به خصوص در بازارهای منطقه وجود دارد، عنوان کرد: ما چنین اقداماتی را می توانیم با تشکیل یک گروه قوی از سوی اتحادیه چاپخانه داران انجام دهیم که به کشور عراق سفر کنند و تولیدکنندگان و بازرگانان آن ها را شناسایی و برای ایجاد بازارهای جدید تلاش کنند.

به گفته وی، استفاده از این ظرفیت ها در کشورهای عمان، افغانستان، تاجیکستان و ارمنستان به راحتی وجود دارد و فقط باید از آن ها بهره برد و نباید گذاشت کشوری مثل ترکیه، رقیب جدی ما، پیروز این بازی باشد.

فرنگی با بیان اینکه کشور ترکیه الان کارهای کشورهای منطقه را به راحتی از ایران می گیرد، گفت: البته دولت ترکیه پشت این موضوع را گرفته است و از فعالان این حوزه حمایت می کند؛ آن ها یارانه صادراتی به بازرگانانش می دهد، این درحالی است که چنین سوبسیدهای صادراتی و جوایز تشویقی برای بازرگانانمان نداریم.

وی در این زمینه یادآور شد: به نظرم اتحادیه های صنفی باید این موضوع را پیگیری کند تا به تحقق برسد؛ در این زمینه اتحادیه باید کارگروه هایی در این زمینه تشکیل دهد تا دستورالعمل هایی تدوین کرده و در رایزنی با وزارت صمت کارها را به مرحله ای برسانند که در قالب یک دستورالعمل اجرایی پیاده شود.

فرنگی با بیان اینکه تا زمانی که خودمان کاری نکنیم نمی توانیم انتظار داشته باشیم دولت کاری کند، گفت: به نظرم دولت یا نمی داند یا نمی خواهد، اما ما چون می خواهیم که این اتفاق های خوب در صنعت چاپ و نشر کشور ما رخ دهد باید با پیگیری دولت را مجبور به انجام این کار کنیم. البته این راه سخت و بلندمدت است اما بالاخره باید از یک جایی کار را شروع کنیم.

شعارسال،با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از خبرگزاری ایبنا ،تاریخ انتشار: 10 خرداد 1399،کدخبر : 291034،www.ibna.ir

برترین ها: رضا نساجی در اعتماد نوشت: یک سال پیش با درخواست دوباره برای مجوز مزامیر، ابلاغیه ای از اداره کتاب صادر شد که در آن ممیز کتاب خواستار حذف کلیه آیاتی بود که نام اسرائیل در آن آمده است.

بدین ترتیب، عیدی ارشاد به این ناشر، چیزی نبود جز شوخی با کتب مقدس. به بیان بهتر، درخواست سانسور کتاب دینی هموطنان کلیمی و مسیحی ما. آن هم بابت ده بار تکرار نامی در این کتاب که البته 41 بار در قرآن مجید هم آمده است و لذا می بایست قرآن را چهار برابر سانسور کرد!

با وجود آنکه قرار بود نمایشگاه بین المللی کتاب تهران پس از ماه رمضان برگزار شود، شیوع ویروس کرونا، این امر را ناممکن کرد و اکنون زمان برگزاری نمایشگاه نامشخص است؛ وضعیتی که برخی نمایشگاه مجازی را پیشنهاد جایگزین آن اعلام کردند اما این پیشنهاد به واکنش شدید ناشران مواجه شد و همین امر متولیان امر را واداشت که تاکید کنند نمایشگاه همچنان برپا خواهد شد اما چه زمان و با چه کیفیتی؟

به گزارش تابناک ؛ نمایشگاه بین المللی کتاب تهران ساختار متفاوت با نمایشگاه های بین المللی معتبر دارد. این نمایشگاه در واقع یک فروشگاه عظیم موقت است که تازه های نشر در آن عرضه و فروخته می شود و بر خلاف دیگر نمایشگاه ها، به میزان کمتری جنبه نمایش و بازاریابی دارد. به همین دلیل، برای اقتصاد نشر جنبه استراتژیک دارد و بسیاری از ناشران بخش اعظمی از درآمد سالیانه اش از محل فروش در نمایشگاه کتاب تامین می شود. در واقع نمایش کتاب در عرصه نشر، به مثابه اکران شش ماهه نخست سینمای ایران است که اقتصاد سینمای ایران را تامین می کند؛ اما قاعدتاً اینجا با زمان فشرده ای مواجهیم.

با وجود افزایش شدید قیمت پشت جلد کتب به واسطه افزایش هزینه طبع و نشر و علی الخصوص رشد چشمگیر قیمت کاغذ، نمایشگاه سی و دوم نیز با استقبال قابل قبولی همراه شد و نشر سرپا ماند. امید ناشران به نمایشگاه سی و سوم بود که قاعدتاً می بایست در اردیبهشت ماه برپا می شود؛ اما شیوع کرونا برپایی این نمایشگاه را که در دوره کوتاه برگزاری اش با تجمع میلیونی همراه است و تراکم انسانی شدیدی در روزهای پنجشنبه و جمعه را تجربه می کند، ناممکن کرد. در نخستین روزهای اسفندماه اعلام شد با مصوبه شورای سیاست گذاری، سی و سومین نمایشگاه کتاب تهران بعد از ماه مبارک رمضان برگزار خواهد شد اما مشخص بود چنین اتفاقی رخ نخواهد داد.

چندی پیش ایوب دهقانکار، مشاور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی دبیر سیاستگذاری نمایشگاه کتاب تهران گفت: قرار بر این شد بعد از عید فطر در جلسه ای با حضور تمامی اعضای شورای سیاستگذاری نمایشگاه کتاب تهران و با دعوت از آقای جهانپور(سخنگوی ستاد ملی مبارزه با کرونا) درباره سرنوشت نمایشگاه کتاب تهران در سال 99 تصمیم گیری شود که بدون شک تمامی اعضای این شورا هیچ تصمیمی را بدون صلاحدید ستاد ملی مبارزه با کرونا اتخاذ نمی کنند. در صورتی که نمایشگاه کتاب تهران برگزار نشود قطعا معاونت فرهنگی نه فقط یک روش جایگزین بلکه مجموعه ای از اقدامات را در دست اقدام خواهد داشت که نمایشگاه مجازی هم می تواند یکی از این اقدامات باشد.

ایده برپایی نمایشگاه مجازی کتاب که قبل از دهقانکار نیز مطرح شده بود، خشم برخی ناشران را در پی داشت، چرا که آنها معتقدند این طرح یا هر طرح دیگری نمی تواند جایگزینی برای نمایشگاه کتاب باشد و گردش مالی مشابهی را رقم بزند. در همین زمینه، هومان حسن پور رئیس اتحادیه ناشران و کتابفروشان گفت: نمایشگاه کتاب مجازی تیر خلاص بر پیکر کتابفروشان است، نمایشگاهی که یک روز قرار بود در ترویج کتابخوانی و ویترین فروش کتاب کمک کند، حالا به نابودگر تبدیل می شود، با این کار گویی به مغز صنف کتابفروشان شلیک کرده ایم.

او افزود: نمایشگاه ها طبقه بندی می شوند، برخی نمایشگاه ها فرهنگی، بخشی فرهنگی و اقتصادی و برخی نمایشگاه ها فرهنگی، اقتصادی و ملی هستند. نمایشگاه بین المللی کتاب تهران در دسته سوم جای می گیرد. نمی گویم درست یا غلط اما این نمایشگاه، شاهرگ حیاتی نشر ایران به حساب می آید، حالا تصمیم می گیریم که نمایشگاه را آنلاین برگزار کنیم، می خواهیم چند میلیون نفر به مدت ده روز در سایتی که همه ناشرین در آن حاضر هستند، مشغول خرید باشند. اگر شما به عنوان یک مخاطب به نمایشگاه کتاب مجازی بروید، فرصت می کنید در این فضا جستجو کنید؟ این یک موضوع جدی و تاثیرگذار بر سرنوشت نشر ایران است و ممر درآمد چیزی حدود دو هزار نفر و شاید با احتساب خانواده هایشان بیش از حدود بیست هزار نفر از جمعیت ایران باشد.

مجموعه مطالبات ناشران چنین تصویری را ترسیم می کند که آنها خواهان برگزاری نمایشگاه کتاب به هر قیمت ممکن هستند و بسیار بعید است نمایشگاه کتاب با وجود این شدت پیگیری ها از اساس لغو و سی و سومین نمایشگاه کتاب بین المللی تهران به سال هزار و چهارصد موکول شود. در عین حال دور از انتظار نیست که این پیگیری ها منجر به تسریع در برگزاری نمایشگاه کتاب شود، چرا که ناشران خود را در معرض خسارات گسترده می بینند و سرمایه گذاری که برای چاپ کتب جدید و فروش و وصول درآمدشان در اوایل اردیبهشت ماه داشته باشند، تحقق نیافته می بینند و در پی گذر سریع از این وضعیت هستند.

مسعود میر روزنامه نگار

تابستان سال 57 که آتش سینما رکس، داغ به دل تماشاگران و علاقه مندان سینما گذاشته بود و بسیاری از سینماها کرکره ها را پایین کشیده بودند هم باز تعطیلی سینماها سراسری نبود. بسیاری از سینماها در شهرستان ها، آپارات هایشان را روشن نگه داشتند و فیلم پخش کردند. در سال های بعد از انقلاب و روزهای پر فراز و نشیب آن ایام در موافقت و مخالفت با سینماها هم، سینماها باز کارشان را متوقف نکردند و هرچند تغییر شمایل سردرها اتفاق افتاد و جنس فیلم ها عوض شد، اما سینماها میزبانی مشتاقان هنرهفتم را متوقف نکردند. جنگ و صلح و همه روزهای دیگر تاریخ این سرزمین را هم که مرور کنیم، باز نشانی از تعطیلی سراسری سینماهای کشور برای این مدت طولانی یافت نمی شود. حالا اما کرونا چنان بلایی به سرمان آورد که دیگر می توان در تیتراژ یک مستند درباره تاریخچه سینمای ایران نوشت: نه کودتا، نه انقلاب، نه جنگ، بلکه ویروس کرونا دلیل طولانی ترین تعطیلی عمومی سینماها در کشور بود.

اکران آنلاین؛ سیاه بهار
بیست و چهارم فروردین بود که بالاخره سینما از سالن و پرده عریض نمایش به اینترنت و مانیتور درز کرد و اکران آنلاین شد اسم رمز عبور از روزهای بی سینمایی در ایام کرونایی. اول قصه با خروج از راه رسید و بعد طلا اکران آنلاین شد و کم کم فیلم های دیگر هم از راه رسیدند. حالا که کلمات این متن پیش چشمان شما سر تعظیم فرود آورده اند، آمار و ارقام از خرید حدود نیم میلیون بلیت برای تماشای آنلاین فیلم ها خبر می دهند. کافی است درنظر داشته باشیم که میانگین قیمت بلیت برای نمایش های آنلاین 15هزار تومان بوده و با این تفاسیر سینمای ایران در اکران نوروزی و البته آنلاین خود، گردش مالی 7.5میلیارد تومانی را تجربه کرده است.
اگر این اطلاعات را با اوضاع و احوال فروش فیلم ها در بهار سال گذشته مقایسه کنیم، بیش از همیشه متوجه اوضاع اسفناک تعداد مخاطبان و مبلغ فروش فیلم ها در روزهای کرونا زده خواهیم شد. سال گذشته رحمان 1400 که اکرانش نصفه و نیمه پایان یافت، به استناد آمار منتشر شده توسط سازمان سینمایی حدود یک میلیون و 300هزار نفر تماشاگر داشت و فروشش بیش از 3برابر مجموع فروش اکران آنلاین سینماها بوده است. حالا بماند که این مقایسه درباره سایر فیلم های اکران نوروز سال گذشته هم مصداق دارد و شواهد نشان می دهد که مجموع فروش فیلم های اکران نوروز سال 98 در بازه زمانی 20روزه اول تا بیستم فروردین بیش از 40میلیارد تومان بوده است.
با این عدد و رقم ها می توان گفت که هرچند اکران آنلاین مرهمی اندک بر زخم های سینمای کرونا زده ایران گذاشت، اما بهار99 را باید سیاه بهار سینمای ایران نام نهاد.

سینما پشت فرمان
سر و صداهای اکران آنلاین که کمی فروکش کرد، صدای بوق ماشین ها در صف سینمای روباز بلند شد. بعد از سال ها سینما درایوین دوباره وارد چرخه نمایش فیلم شد و با عنوان تغییر یافته سینما ماشین مخاطبان را به تلاش برای زنده نگه داشتن حیات سینما ترغیب کرد. درباره آمار دقیق تعداد مخاطبان و البته فروش دقیق فیلم ابراهیم حاتمی کیا به عنوان پیشقراول اجرای این طرح، اطلاعات به روزی ارائه نشده اما با درنظر گرفتن اینکه حداکثر ظرفیت توقف ماشین در فضای باز پارکینگ برج میلاد 160ماشین است، می توان حدس زد که این چرخه نمایش فیلم در روزهای کرونایی عملا بیشتر به نفع نام سینماست تا کام سینما و گردش مالی قابل اعتنایی ندارد.

انتظار از نیمه خرداد
کمی زمستان و بسیاری بهار، روزها را که روی هم بریزی می شود یک فصل و حتی بیشتر، کرونا همه زندگی ما را تحت تأثیر قرار داد و سینما هم از این قاعده مستثنا نیست. خبر افتتاح سینماها بعد از تعطیلات نیمه خرداد حالا کورسوی امیدواری است برای بازگشت سین سینما به بهار بی جان و رو به پایان سال 99. شاید خورشید سینما در تابستان گرم تر بتابد اما تا همین روزهای کهنه شده از سال هم، سینما بسیار ضرر کرده است...

فریدون جیرانی، کارگردان سینما، در گفت وگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، اظهار داشت: امروز فضای مجازی رسانه را در اختیار گرفته و دیگر نمی توان یک منبع مشخص برای تحلیل وضعیت رسانه ها داشت، در گذشته برای تحلیل این موضوع چند نشریه وجود داشت که عملکرد آن ها را می شد مورد بررسی قرار داد و نتیجه گیری کرد اما مشخصاً وضعیت مثل گذشته نیست و تفاوت های بسیاری را نسبت به سال های گذشته شاهد هستیم که این اتفاق نیز ناگزیر است و فکر می کنم در همه جای دنیا تغییراتی که در حوزه رسانه رخ داده را به شکل های مختلف شاهد باشیم.

جیرانی خاطرنشان کرد: به عنوان مثال مجله فیلم به عنوان یک نشریه قدیمی در دهه 60، 70 و حتی 80 مجله ای تأثیرگذار و تعیین کننده در سینمای ایران بود اما امروز همین تأثیر را به اشکال مختلف فارغ از مثبت یا منفی بودن در رسانه هایی شاهد هستیم که فعالیت شان را در فضای مجازی انجام می دهند.

او افزود: امروز نشریه یا رسانه تخصصی چندانی در حوزه سینما وجود ندارد که بخواهیم میزان تأثیرگذاری آن در ابعاد مختلف را مورد بررسی قرار دهیم. از معدود نشریاتی که می توان نام برد همین مجله فیلم است که با تلاش عباس یاری، مسعود مهرابی و هوشنگ گلمکانی همچنان منتشر می شود ولی شرایط به شکلی است که در سال های اخیر شاهد تعطیلی نشریاتی چون هفته نامه سینما، نشریه گزارش فیلم، ماهنامه صنعت سینما و... بودیم.

کارگردان فیلم سینمایی سالاد فصل در ادامه درباره دلیل تعطیلی نشریات سینمایی گفت: شاید وضعیت اقتصادی در این مسأله دخیل باشد و برخی از این نشریات به دلیل مشکلات مالی تعطیل شده باشند اما اکثر آنها دیگر ضرورت انتشارشان احساس نمی شد. اگر هفته نامه سینما در دهه هفتاد می توانست نشریه ای تأثیرگذار در این حوزه باشد به این دلیل بود که فضای رسانه ای به شکلی که امروز شاهدش هستیم در دسترس همه نبود و افرادی که دنبال کننده اخبار سینمایی بودند هر هفته با خرید این هفته نامه می توانستند در جریان اخبار قرار بگیرند اما امروز همین اخبار با سرعت زیاد به راحتی در فضای مجازی در اختیار مخاطبان قرار می گیرد و حتی اگر این نشریات منتشر شوند لزومی ندارد که افراد برای دنبال کردن اخبار به آن ها رجوع کنند. امروز علاوه بر ماهنامه و هفته نامه ها حتی لزوم چاپ روزنامه نیز احساس نمی شود.

جیرانی تصریح کرد: به هر حال شاید نشریه های تخصصی مخاطبان خاصی داشته باشند و این مخاطبان برای دنبال کردن اخبار و مطالب تخصصی در ایران می توانند به مجله فیلم رجوع کنند اما از آنجا که مجله فیلم در حال حاضر تنها نشریه کاملاً تخصصی سینمای ایران به حساب می آید که همچنان در این شرایط سخت با تلاش مدیرانش چاپ می شود، نمی توان درباره تأثیر آن بر کلیت سینما بحث چندانی داشت و اگر بخواهیم به طور کل تأثیر رسانه را در سینما مورد بررسی قرار دهیم باید شرایط روز مطبوعات، نشریات و رسانه ها را مدنظر داشته باشیم که نیاز به بحثی تحلیلی و مفصل دارد که در یک گفت وگو نمی توان از موضوع را به خوبی مورد بررسی قرار داد و به نتیجه درستی رسید.

این کارگردان در پایان اظهار داشت: ما از وضعیت رسانه و نشریات سینمایی در دیگر کشورها اطلاعات چندانی نداریم اما فکر می کنم وضعیت مطبوعات سینمایی در همه جای دنیا به همین شکل است و کم کم اکثر این نشریات تعطیل شده یا به شکل دیگری در دسترس قرار می گیرند. فضای مجازی و آنچه که در این فضا دنبال می شود تأثیری بر همه رسانه ها گذاشته که انکارناپذیر است، البته که روزنامه های کاغذی در همه جای دنیا منتشر می شود اما قطعاً تیراژ روزنامه ها بسیار پایین آمده یا به طور کل این نشریه ها اینترنتی شده اند اما در فضای اینترنت تأثیر رسانه های غیر رسمی که بعضاً حتی تک نفره فعالیت می کنند بر رسانه های تخصصی نیز غیر قابل انکار است. 2/5

علی سرتیپی در گفت وگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا ؛ درمورد اکران آنلاین فیلم های روز سینمای ایران که موافقان و مخالفانی در میان سینماگران دارد، گفت: اکران آنلاین اتفاقی مثبت و برای سینمایی ما با توجه به شرایط سالن های سینمایی و کمبود آن مناسب است. همچنین با توجه به شرایط ویژه ای که پیش آمده این طرح می تواند به ما کمک کند.

سرتیپی در مورد فیلم هایی که در سال تولید می شوند اما به اکران در سینماهای کشور نمی رسند و در صف اکران باقی می ماند هم گفت: در سینمای ما سالانه بیش از یک صد فیلم تولید می شود و سالن های سینمایی فعال در سطح کشور گنجایش نمایش این فیلم ها را ندارند. همچنین دیگری وجود دارد: این اتفاق (نمایش آنلاین فیلم های روز سینما در شبکه نمایش خانگی) بابی است برای نمایش فیلم هایی که در سالن های سینما و اکران به روش مرسوم موفق نیستند و دیده نخواهند شد.

او در ادامه گفت: فیلم هایی هستند که در سینما توفیق چندانی نخواهند داشت. برای مثال بعضی فیلم ها هنر و تجربه ای هستند و فیلم هایی هم هستند که در اکران آنلاین موفقیت بیشتری دارندو شاید این استقبال روی پرده از آنها صورت نگیرد.

مدیر پردیس سینمایی کورش درباره تفاوت تماشای فیلم در سالن های سینما با تماشای نسخه هایی با کیفیت پایین تر در تلویزیون و یا موبایل خیلی زیاد است و این موضوع اجازه ضربه خوردن به سینما را نخواهد داد. مردم با دیدگاه دیگری در سالن سینما حاضر می شوند: برای تماشای فیلم کنار یکدیگر با استفاده از صدای باکیفیت و تصویر بزرگ روی پرده، سینما را انتخاب می کنند. در حالی که مردم فیلم های خارجی را سال ها با ویدیو تماشا کردند ولی برای تماشای فیلم به سینما می روند. پس فکر نمی کنم اکران آنلاین لطمه ای به سینماها بزند.

علی سرتیپی در آخر گفته هایش به بازگشایی سالن های سینمایی اشاره کرد: با بازگشایی سینماها نمی توان موافق و یا مخالف بود و تنها باید منتظر نظر نهایی وزارت بهداشت و وزارت فرهنگ بود. چرا که هر زمانی آنها صلاح بدانند این اتفاق رخ خواهد داد. هرچند سینماها برای عید فطر باز نخواهند شد و فکر می کنم نهایتا تا پانزده خرداد شاهد بازگشایی سینماها باشیم. 2

عباس امینی که به تازگی اکران آنلاین فیلم خود را شروع کرده، در گفت وگویی با ایسنا بیان کرد: در همین دو سه روزی که از اکران کشتارگاه در سامانه های VOD می گذرد استقبال خوبی شده و طبق آماری که گرفته ام مثل دیگر فیلم ها تعداد تماشاگر قابل توجهی تا به حال داشته است.

او از تلاش برای اکران در درایوین سینما یا همان طرح سینما ماشین گفت و درباره کپی غیرمجاز از فیلم های اکران آنلاین و اینکه چه کاری می توان برای جلوگیری از آن انجام داد؟ توضیح داد: بعضی سایت هایی که لینک غیرقانونی این فیلم ها را به اشتراک می گذارند حتی اگر سایت ها هم بسته شود، مردم با فیلترشکن می توانند ببینند و این راه دور زدن برای تماشاگر به هر حال وجود دارد. البته این اتفاقی است که بخاطر یکسری منافع خودمان سختش کرده ایم، در صورتی که اگر قانون کپی رایت در ایران اجرا می شد و با دنیا در تعامل بودیم به راحتی می توانستیم از این گونه کارها جلوگیری کنیم، ولی الان که تحریم هم هستیم شرایط به گونه ای است که هم از داخل تحریم هستیم هم از خارج.

امینی پیش از این گفته بود: آرزو می کنیم میان مردم فرهنگ سازی شود تا فقط به تماشای نسخه قانونی فیلم ها بنشینند. ما پیش از این هم وقتی فیلم ها در سینما اکران می شد معضل قاچاق روی دی وی دی را داشتیم ولی در همان زمان هم آدم هایی که اهل فرهنگ و سینما هستند، به این روش فیلم ها را تماشا نمی کردند.

او دیدن کشتارگاه را در این روزهای ایران خیلی مهم دانسته بود چرا که فیلم حرف مردم را می زند و از زاویه نگاه آن ها مشکلات جامعه را دیده است.

در این فیلم که در جشنواره فجر سال قبل رونمایی شد، مانی حقیقی، امیرحسین فتحی، حسن پورشیرازی و باران کوثری بازی کرده اند.

انتهای پیام

این عضو جبهه پیروان خط امام و رهبری در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: ما باید آنقدر در حوزه سینمای انقلاب فعال، پویا و کوشا باشیم که همه ساله در ایام الله دهه فجر و همزمان با برگزاری جشنواره فیلم فجر گل سرسبد و سرتیتر آثارمان فیلم های ارزشمند با رویکردهای انقلابی باشند.

وی ادامه داد: متأسفانه طی تمامی این سال ها ما شاهد کم کاری های زیادی در خصوص تولید آثار ارزشمند و متناسب با انقلاب اسلامی بودیم این در حالی است که قصه زندگی هریک از شهدا، رزمندگان، بزرگان دین و انقلاب اسلامی، داستان های قرآنی و... می توانند دستمایه ای برای تولید ده ها اثر ارزشمند سینمایی شوند اما به دلیل عدم همت، باور و دغدغه مندی از سوی مسئولان فرهنگی این امر محقق نشده است.

افتخاری سپس با بیان اینکه مقام معظم رهبری از فقدان محتوای مطلوب در آثار سینمایی گلایه دارند خاطرنشان کرد: چندی پیش در یک جلسه نیمه خصوصی که بنده هم در آن حضور داشتم حضرت آقا نقل به مضمون فرمودند ما هنرمندان توامند و قوی به خصوص در حوزه فیلم و سینما داریم اما متأسفانه محتوای آثارمان مطلوب نیست.

این عضو جمعیت زنان انقلاب اسلامی در همین راستا افزود: با توجه به تأکیدات چندباره مستقیم و غیرمستقیم حضرت آقا به عنوان ولی امر مسلمین جهان، نیاز است که مسئولان ذیربط دغدغه مندانه نسبت به این مسأله ورود پیدا کرده و مشکلات متعدد و کم کاری هایی که گریبان حوزه های مختلف فرهنگ و هنر بالاخص سینما را گرفته و باعث می شود فیلم های انقلابی تولید نشوند را جبران کنند.

وی در پایان اظهاراتش متذکر شد: متأسفانه بین هنرمندان ما، صاحبان ایده و نظریه پردازان و تولیدکنندگان محتوای دینی و... فاصله بسیار افتاده است. هنرمندان که تنها بر اساس تصورات خودشان مطالبی را تهیه می کنند، صاحب نظران هم یا همتی ندارند یا اگر همتی است به دست خریدارش نمی رسد؛ از این رو نیاز جدی آن است که مدیران فرهنگی هرچه سریع تر و دغدغه مندانه موانع پیش روی هنر انقلاب را بردارند و تمام تلاش شان را به کار ببرند تا به هنر و هنرمندان انقلابی و متعهد توجه ویژه تری شود.

فاجعه قتل رومینا بار دیگر یادآورمان ساخت که تا چه میزان در آموزش و آگاهی بخشی به جامعه کوتاهی کرده ایم. هر بار با بروز فجایع مشابه این زنگ خطر به صدا درمی آید که بخش بزرگی از جامعه ما نیازمند جدی آموزش های کارشناسانه نسبت به مسائل تربیتی هستند.

جامعه نیاز به آموزش دارد و باید کارشناسان حوزه های مختلف روانشناسی، جامعه شناسی، حقوقدان ها و... دست به دست هم دهند و روی آسیب های اجتماعی کار کنند. البته تلاش کارشناسان این حوزه در صورتی ثمربخش خواهد بود که ماحصل تحقیقات آنها در قالب برنامه های آموزشی و اطلاع رسانی عمومی ارائه شود.

سینما یکی از ابزارهای مؤثر در این اطلاع رسانی است. فیلمسازان دغدغه مند اجتماعی با حساسیت هایی که نسبت به جامعه دارند غالباً شاخک هایشان زودتر واکنش نشان می دهد. اساساً یک سینماگر اجتماعی باید جلوتر از جامعه حرکت کند و دو گام جلوتر از مخاطب باشد تا آیینه ای در مقابل جامعه قرار دهد اگر چه متأسفانه مدیریت فرهنگی با موانع و توقیف ها دائم می خواهد فیلمساز را عقب نگه دارد.

یکی از مشکلات اصلی فیلمسازان تابو باقی ماندن بخش عمده ای از مسائل اجتماعی است. سینمای اجتماعی باید مبتنی بر تحقیق و پژوهش باشد و فیلمساز این آزادی را داشته باشد که با فراغ خاطر به مسائل اجتماعی بپردازد اما همیشه باید و نبایدهایی وجود دارد که دست فیلمساز را می بندد و فضا را برای کار او محدود می کند. محدودیت هایی که عبور از آن آنقدر از فیلمساز انرژی می گیرد که یا باید قید آن را بزند یا به جای پخته تر کردن سوژه، زمان و انرژی خود را صرف جنگیدن برای رفع محدودیت ها کند.

از یکسو مسئولیتی که در مرحله پژوهش و مواجهه با مشکلات روی دوشش قرار گرفته سنگینی می کند و از سوی دیگر باید با موانع ساخت فیلم بجنگد. ذهن رها از دغدغه اقتصادی و سانسور، بر گیرایی و اثرگذاری بهتر فیلم متمرکز خواهد شد. سینما که سرگرمی صرف نیست. خانواده پس از تماشای یک فیلم ذهنش درگیر پیام خواهد شد و به این فکر خواهد کرد که رفتار و وظایفش در مواجهه با شرایط مشابه چگونه خواهد بود. می توان از آثار اجتماعی سینمای ایران نمونه های بسیاری را ذکر کرد که در این حوزه کارکرد قابل توجهی داشته اند. لازمه اثربخشی بهتر این آثار عرضه و در دسترس عموم قرار گرفتن آنهاست و نه محدود کردن نمایش شان.

مدیریت فرهنگی باید با حمایت در اکران هم به فیلمسازان اجتماعی برای ادامه کار امید دهد و هم اسباب بیشتر دیده شدن این آثار را فراهم کند. تصورات موهومی نداشته باشیم که نمایش فیلم مسأله ساز خواهد شد. تجربه نشان داد که مانع تراشی برای اکران این فیلم هایی همچون خانه پدری فاجعه ساز است. فیلم رؤیای خیس هم در اکران دچار سرنوشت مشابه دیگر آثار اجتماعی شد. دوره بلوغ را که نمی شود انکار کرد و نادیده گرفت. همیشه هست و در همه وجود دارد. خانواده چطور باید با این دوران سر کند تا بچه ها در مسیر درست قرار بگیرند و به سلامت عبور کنند. نمی توان منکر نیازهای فردی و اجتماعی شد. باید به آنها پرداخت تا خانواده و جامعه شرایط سالم و امنی برای بچه ها شوند.

خانواده اولین نهاد اجتماعی است. نگاه تربیتی را در خانواده فراموش نکنیم. اگر شاهد رفتارهای غلط و بعضاً خشونت بار از والدین هستیم دلیلش این است که به آنها تعلیم درستی نداده ایم. پدر و مادر رفتار درست را یاد نگرفته اند در حالی که الگوی نسل های بعد خودشان هم هستند. مسائل تربیتی زیادی وجود دارد که نسبت به آنها غافل بوده ایم. بویژه در آموزش بخش های حاشیه ای و لایه های زیرین جامعه خیلی عقب هستیم.

بهترین بستر آموزش آثار نمایشی است و فراگیرترین رسانه در این حوزه رسانه ملی است. همه استان ها سالن سینما ندارند و همه خانواده ها به آثار سینمایی دسترسی ندارند. وظیفه تلویزیون است که برای ساخت فیلم های آموزنده و دغدغه مند سرمایه گذاری کند و با خریداری و نمایش آثار سینمایی چالش ایجاد کند.

روانشناسان و جامعه شناسان و متخصصان را دعوت کند و راجع به آن بحث شکل بگیرد. طبق فرموده رهبر انقلاب، تلویزیون دانشگاه عمومی است و این دانشگاه باید آموزش درست را در جامعه ایجاد کند، برای آگاهی بخشی و پاسخ به نیاز جامعه، از واقعیت ها حرف بزند. نباید فکر کنیم که حرف زدن راجع به برخی واقعیت ها بی حیایی است. بی حیایی زمانی اتفاق می افتد که در اثر ناآگاهی و آموزش ندادن مهارت های زندگی فاجعه انسانی رخ می دهد و این گونه تلخکام مان می کند، روح جمعی را خدشه دار می کند و جایگاه پدر را در ذهن جامعه متزلزل می کند. وظیفه برنامه سازان تلویزیونی است که با مخاطب شناسی و نیازسنجی از اقشار مختلف برای تمام مخاطبان خوراک تولید کند. اگر این احساس مسئولیت در رسانه ملی باشد، ما فیلمسازان اجتماعی همراهشان هستیم و هر جا که نیاز جامعه و مردم باشد با تمام وجود پای کار هستیم.

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی خانه سینما، هیات مدیره خانه سینما اعلام کرد: با توجه به اینکه مجمع عمومی فوق العاده خانه سینما در اسفندماه سال 98 با دستور بررسی تغییرات و اصلاحات اساسنامه جدید، به دلیل شیوع بیماری کرونا برگزار نشد، لذا در اوایل تیرماه سال 99 مجمع عمومی فوق العاده بررسی اساسنامه جدید خانه سینما همراه با رعایت دقیق پروتکل های مربوطه برگزار می شود.

لازم به ذکر است مکان و تاریخ دقیق برگزاری مجمع فوق الذکر در اطلاعیه آتی اعلام خواهد شد.

کد خبر 4937475

نیوشا روزبان

به گزارش خبرنگار سینمایی خبرگزاری فارس، طرح تماشای فیلم سینمایی از داخل خودرو، به فرهنگسرای خاوران رسید.

در این طرح، قیمت بلیت 30 هزار تومان تعیین شده؛ این در حالی است که بلیت سینماماشین در پارکینگ برج میلاد 40 هزار تومان بود. ابتدا فیلم خروج به نمایش در می آید و سانس دوم به فیلم مهمانخانه ماه نو اختصاص دارد.

اسماعیل قضات لو رئیس فرهنگسرای خاوران در این باره گفت: با توجه به شرایط کنونی و با ادامه ی روند تعطیلی سالن های سینما برآن شدیم تا با راه اندازی طرح سینما ماشین میزبان شهروندان باشیم.

وی ادامه داد: در طرح سینما ماشین فیلم های سینمایی خروج به کارگردانی ابراهیم حاتمی کیا و همچنین مهمانخانه ماه نو به کارگردانی تاکفومی تسوتسویی اکران می شود.

قضات لو عنوان داشت: این طرح تحت تدابیر بهداشتی و با مجوز و موافقت ستاد ملی مقابله با بیماری کرونا اجرا می شود.

وی خاطرنشان کرد: دومین اجرای طرح سینما ماشین در تاریخ دهم خرداد ماه از ساعت 20:30 به میزبانی فرهنگسرای خاوران برگزار می شود و علاقه مندان برای کسب اطلاعات بیشتر و رزرو بلیت می توانند با شماره 09906105013 تماس بگیرند.

فرهنگسرای خاوران به نشانی خیابان خاوران، سه راه هاشم آباد آماده خدمات رسانی به شهروندان است.

انتهای پیام/

سالن های سینما خود را برای بازگشایی و نمایش فیلم های سینمایی در هفته های آینده آماده کرده اند و در این میان، مهم ترین سیاسی که در پیش گرفته شده تا رونق به سالن های سینما بازگردد، تثبیت قیمت بلیت سینما در سال جدید است؛ اتفاقی که برای نخستین بار پس از چند دهه رخ می دهد و این راهبرد موثر که در بسیاری از کشورهای صاحب سینما اجرا می شود، در معرض اجرا قرار گذاشته شده تا تماشاگر رغبت بیشتری برای نشستن روی صندلی های سینما را داشته باشند.

به گزارش تابناک ؛ فیلم های سینمایی بیشتری در روز های اخیر مسیر اکران آنلاین را برگزیده اند، اما صف طولانی است و فیلم های پرهزینه دست به چنین ریسکی نمی زنند و سرمایه شان را به باد نمی دهند، چون تنها چند ساعت پس از آغاز اکران آنلاین هر فیلم، نسخه قاچاقش سر از کانال های تلگرامی درمی آورد و عملاً فیلم تمام می شود. این صف طولانی احتمالاً در هفته های پیش روی به حرکت درخواهد آمد و با ازسرگیری اکران فیلم هایی که در دوران کرونا از پرده پایین کشیده شدند، سالن های سینمای ایران مجدداً فعال خواهند شد.

یکی از سیاست هایی که برای بازگرداندن تماشاگران به سالن های سینما در دستور کار قرار گرفته، عدم افزایش قیمت بلیت سینما در سال نود و نه و تثبیت قیمت ها در سینماست. این در حالی است که برخی شنیده ها از کوشش هایی در میان فعالان سینما برای افزایش قیمت سینما از 20 هزار تومان به 30 هزار تومان حکایت داشت که رقمی قابل توجه محسوب می شد و بی شک تاثیری مضاعف بر کاهش تعداد مخاطبان سینمای ایران داشت؛ بنابراین، رویکرد تثبیت قیمت که برای نخستین بار در ایران طی چند دهه اخیر قابل اجرا، یک فتح باب برای تغییر نگرش در قیمت گذاری بلیت سینماست و می تواند آغاز الگوبرداری از کشور های موفق در اقتصاد سینما باشد.

در اغلب کشور های دارای اقتصادی قدرتمند، قیمت بلیت سینما به عنوان یکی از تفریحات بسیار ارزان قیمت برای سال ها با رشد بسیار اندک همراه است که در این زمینه آمریکا یک نمونه خوب است و از آن جالب تر، نمونه ژاپن است که پس از افزایش قیمت بلیت سینما پس از سال ها خبرساز شده بود؛ موضوعی که دستمایه یک گزارش مستقل در تابناک قرار گرفته بود و به عنوان واضح ترین مصداق تاثیر افزایش تماشاگر سینما و پوشش هزینه ها از طریق افزایش تعداد تماشاگران سینما به جای افزایش قیمت بلیت سینما و ریزش تماشاگر، قابل بررسی است.

بلیت سینما در ژاپن آخرین بار در سال 1993 افزایش قیمت یافت و به 1800 ین معادل 16.5 دلار رسید و اکنون در سال 2019 به 1900 ین معادل 17.5 دلار رسید. در واقع قیمت بلیت سینما با مبنا قرار دادن دلار پس از 26 سال، 6 درصد افزایش یافته که این میزان اندک تورم پس از این دوره طولانی حتی میان کشور های توسعه یافته نیز اقدامی کم سابقه است. ژاپن به عنوان سومین اقتصاد دنیا پس از آمریکا و چین، از ظرفیت اقتصادی بالایی برخوردار است؛ اما در عین حال نه تنها قیمت بلیت سینما در این سطح نگه داشته شده، بلکه برای گروه های خاص نظیر بازنشستگان و دانشجویان نیز تخفیف 30 درصد در نظر گرفته شده تا با وجود توانایی مالی قابل توجه این گروه ها، زمینه بهره برداری عمومی از این ظرفیت ها فراهم باشد.

در مقابل سینمای ایران که جامعه هدفش بنیه مالی ضعیف تری نسبت به مردم ژاپن دارند، با طمع ورزی برخی در فضای سینما، سرنوشت متفاوتی از سینمای ژاپن یافته است. در سال 1372 مصادف با 1993، قیمت بلیت سینما در ایران 45 تومان بود که با توجه به قیمت دلار در آن ایام (180 تومان) معادل 25 سنت بود. در سال 1398، قیمت بلیت سینما در ایران 20000 تومان شد که با توجه به بهای دلار (13500 تومان) معادل 1.48 دلار است.

اگر تومان را مبنا قرار دهیم، قیمت بلیت سینما در 26 سال اخیر، حدود 4444 درصد افزایش یافته؛ اما اگر حتی تومان را مبنا قرار نداد و دلار را مبنا قرار دهیم، رشد قیمت بلیت سینما 592 درصد بوده که نشان می دهد، این میزان رشد افسارگسیخته قیمت بلیت سینما، از عوامل اصلی ریزش آهسته و پیوسته مخاطبان سینما بوده است؛ ریزشی که هرچند در مقاطعی متوقف شده، دوباره در اوقاتی همچون سال گذشته تشدید شده است. به نظر می رسد استراتژی صحیح در دوران پساکرونا تثبیت قیمت بلیت سینما دست کم برای یک سال است، چون اگر چنین اتفاقی رخ ندهد، ساده ترین تبعاتش ریزش گسترده تر تماشاگران سینما خواهد بود.

[علی پاکزاد] سینما ابعاد و وجوه مختلفی دارد و برای ساختن فیلم باید تمامی رکن ها دست به دست هم دهند تا اثری باکیفیت خلق شود، اما یکی از قسمت های مهم تولید هر اثری بخش تهیه و سرمایه آن است و تا سرمایه برای ساختن فیلم مهیا نباشد اصلا اثری خلق نخواهد شد. تأمین بودجه لازم برای تولید فیلم بر عهده تهیه کننده سینماست که این تهیه کننده یا خود برای فیلم سرمایه می گذارد یا به جست وجوی سرمایه گذار می پردازد. در واقع می توان گفت صاحب اثر سینمایی تهیه کننده آن است و تأمین تمامی امکانات لازم برای تولید اثر سینمایی بر عهده اوست. اما تهیه کنندگی در سینما به راحتی اتفاق نمی افتد و در این راه باید مشقت های زیادی کشید و مسیر پُرپیچ و خمی طی کرد، به خصوص در سینمای ایران که این روزها در مورد ورود سرمایه های مشکوک محتاج شفاف سازی است.

مانند رهبر ارکستر
منوچهر محمدی، تهیه کننده باسابقه سینمای ایران درباره نقش تهیه کننده در سینما می گوید: برخلاف نظر عمومی، تهیه کننده فقط عهده دار بخش اقتصادی فیلم نیست که صرفا پولی برای تهیه فیلم فراهم و سعی کند آن را با خِسّت هزینه کند. او کسی نیست که برآوردها را کمتر از میزان انجام دهد، البته بعضاً این خصوصیت در بین مسئولان و فضای عمومی سینما، امتیاز تلقی می شود، اما برای من به عنوان تهیه کننده سینما از یک دغدغه شروع می شود. بخش عمده تهیه کنندگی برای من فرهنگی است. در کنار درآمدزا و سودآور بودن سینما، تهیه کنندگی تخصص است و مانند رهبر ارکستر تمام عوامل را با هم هماهنگ می کند تا به هارمونی برسند. تهیه کنندگی از ایده شروع می شود و تشخیص اینکه این ایده سه خطی یا دو صفحه ای قابل تبدیل شدن به فیلمی جذاب است یا خیر، تخصص است. این تخصص و فهم حاصل مهارت و دانایی است. انتخاب نویسنده و کارگردان مناسب گام بعدی است.

تهیه کنندگان ارگانی، آفت سینمای ایران
اما سرمایه از کجا می آید؟ سه سال قبل بود که علی قائم مقامی، تهیه کننده و عضو هیأت مدیره خانه سینما گفت: آفت سینمای ایران تهیه کنندگان ارگانی اند. اینها از نهادهای عمومی و دولتی پول می گیرند که فیلم بسازند و چون به واسطه لابی سرمایه می گیرند نه به دلیل رزومه قوی، هدف شان صرفا سودآوری در تولید است. پیشتر تهیه کننده ارگانی داشتیم که از یک ارگان پول می گرفت و طوری هم می گرفت که در تولید به سوددهی برسد، اما در حال حاضر تهیه کنندگانی داریم که از دو ارگان پول می گیرند و اخیرا هم یکی هست که برای تولید فیلم از سه ارگان پول می گیرد و حساب کنید چه سودی در تولید به آنها می رسد. اینها فقط و فقط به دلیل لابی هایشان پول گرفته اند و به این ترتیب به آفتی برای سینمای ایران تبدیل شده اند، چون نه فقط بودجه عمومی تلف می شود که رشد حبابی اینها باعث می شود تهیه کنندگان قدیمی نتوانند کار کنند.

تهیه کنندگان جوان و متولدان اواخر دهه 50 و 60
اما این نکات بیشتر از اینکه گریبان تهیه کنندگان قدیمی را بگیرد، متوجه نسل جوان تر تهیه کنندگان است. تصویر معمول و مرسومی که از تهیه کنندگان سینما داریم، افرادی ریشه دار، پیشکسوت و پخته هستند که مسئولیت تهیه و تولید فیلم های سینمایی را به عهده دارند. این مسأله به ویژه در سینمای ایران محسوس است و بسیاری از تهیه کنندگانی که می شناسیم، از موسپیدها و قدیمی های سینما هستند و با پشتوانه و اعتباری چشمگیر، پشت پروژه های مختلف قرار دارند، اما در این چند سال اخیر، موجی از تهیه کنندگان جوان و متولدان اواخر دهه 50 و 60 در سینما دست به تهیه فیلم هایی می زنند که تقریبا کم سابقه است. بیشتر تهیه کنندگان سینمای ایران از چهره های قدیمی هستند و کارنامه بلندبالا و قابل اعتنایی دارند که می توانید فهرست شان را در سایت جامعه صنفی تهیه کنندگان سینمای ایران مشاهده کنید، اما جوانانی هم در سال های اخیر وارد عرصه تهیه کنندگی شده اند که بعضی به موفقیت هایی نیز در عرصه اکران و جشنواره ها دست پیدا کرده اند و نوید آینده ای خوب در سینما می دهند. سیدمحمود رضوی، سعید ملکان، محمدحسین قاسمی، سحر صباغ سرشت، محمد شایسته، محمدرضا شفیعی، روح الله شمقدری، محمدرضا شفاه، حامد عنقا، سیدمحمد امامی و محسن افشانی از تهیه کنندگان جوان این سال های سینما و تلویزیون ایران هستند.

امامی چگونه چوب مشارکت مدنی بازرگانی را خورد؟
سیدمحمد امامی، تهیه کننده سینما و تلویزیون، در سریال های تلویزیونی شهرزاد 1 ، شهرزاد 2 و شاهگوش فعالیت داشته است. شهرزاد همچنان یکی از بفروش ترین و محبوب ترین سریال هاست. او حالا به اتهام گران نمایی ملک تهاتری در بدهی وام بانکی، سه سال است بدون محاکمه در حبس است.
نعمت احمدی، حقوقدان، در مورد مشکل او می گوید: امامی در پاسخ به اینکه چقدر بدهکار است، گفته من سال 1394 با بانک تسویه کرده ام. درباره تشکیک مطالبات بانک، از ساختمانی می پرسند که بالاتر از ارزش واقعی فروخته شده است و او پاسخ می دهد: ملک من در آرژانتین بود و دو ملک دیگر در لواسان و فرشته که امروز در این سه ملک اختلاف داریم. در صورت های مالی بانک حتی این املاک به اختلاف نرسیده؛ این ادعای نماینده قانونی دادستان است و چهار سال است این ادعا را مطرح می کند. من چهار سوال مطرح می کنم و خواهشم این است که درباره آنها تحقیق کنید. چهار سال پیش این پرونده مطرح شد و من بازداشت شدم. اگر همان سال محکوم می شدم و حکم می گرفتم و همچنان متهم نبودم، بیشتر از این در زندان می ماندم و بیشتر از این مورد اهانت قرار می گرفتم؟ و در پاسخ به این سوال که نوع تسهیلات شما چه بود؟ می گوید: مشارکت مدنی بازرگانی؛ یعنی من در هر حوزه ای می توانستم هزینه کنم. او بارها گفته است بیایید کل دارایی های او را که به صورت وثیقه یا انتقال در اختیار بانک سرمایه گذاشته است، در یک کفه ترازو بگذارید و کل وام و تسهیلاتی که از بانک سرمایه دریافت کرده، به انضمام بهره و دیرکرد و هر نوع خسارت ادعایی بانک را در کفه دیگر ترازو قرار دهید. به هر حال تسهیلات و اموال، وزن و اعتباری دارد. اموالی که متعلق به امامی بوده و ادعا شده است با حساب سازی در زمان تهاتر مبالغ کارشناسی بسیار بالاتر از ارزش واقعی بوده و از این طریق بانک متضرر شده است، دوباره با حضور کارشناسان منتخبِ بی طرف اعتبارسنجی و کل وام و تسهیلات ایشان به اضافه بهره و خسارات تأخیر تأدیه هم حسابرسی شود؛ با اعتبارسنجی به عددی می رسیم که واقعیت امر است. امروز حوزه سینما و تلویزیون درواقع مورد اتهام واقع شده است که هستند افرادی که با تکیه بر روابط ویژه خود منابع مالی را من غیرحق متصرف می شوند و کلی معوقه بانکی دارند، اما بخشی از این وام و تسهیلات را برای آدرس غلط دادن به این حوزه سرریز می کنند تا پوششی باشد بر تخلفات بانکی آنان.

چرا اوج به ملکان سفارشی نمی دهد؟
سعید ملکان متولد سال 1358 و فارغ التحصیل رشته هنرهای تجسمی از هنرستان صداوسیماست. تنگه ابوقریب ، بی حساب ، ویلایی ها ، ابد و یک روز ، برادرم خسرو ، در سکوت ، گینس ، آرایش غلیظ ، بیگانه و آسمان زرد کم عمق 10 فیلمی است که او تاکنون تهیه کرده است. کارگردانی فیلم سینمایی روز صفر سال گذشته بار دیگر موضوع سفارشی سازی او را مطرح کرد. درباره او به نقل از مشرق آورده اند: قبل از ساخت این فیلم، تهیه کننده آن، فیلمی با عنوان ویلایی ها را تولید کرده بود که فیلمنامه اش 12 سال به نیت گرفتن بودجه های آنچنانی در دیگر دفاتر سینمایی بلاتکلیف می چرخید، اما سرانجام ویلایی ها توسط سعید ملکان از بخش خصوصی پروانه ساخت گرفت و فارابی هم که طبق عرف رایج تولید
فیلم های اول باید از آن حمایت می کرد، به وظیفه اش عمل نکرد و حتی تا یک سال پس از پایان اکران فیلم نیز مبلغ قابل توجهی از سهم الشراکه فارابی به این فیلم تزریق نشد و ملکان ناگزیر شد با قبول حقوق مختلفی که غیر از اکران عمومی فیلم وجود دارد، ضرر شراکت را جبران کند. هرچند این فیلم در مصاحبه های مختلف چه بسیار به دادِ کارنامه و عملکرد مسئولان آن نهاد رسید !اما تنگه ابوقریب به روش دیگری تولید شد. کیفیت سابق سعید ملکان، مسئولان موسسه اوج را بر آن داشت تا به دلیل اطمینان بیشتر از حصول نتیجه مطلوب، با وسوسه همکاری با او کنار بیایند. در هر صورت ملکان خودی محسوب نمی شد و آنها باید پاسخ خودی ها را هم می دادند، اما ملکان هیچ کدام از طرح های پیشنهادی و کارگردانان تحمیلی آنها را نپذیرفت و موسسه اوج را به یاد رویدادی که 30 سال در ناگفته ها حبس شده بود، یعنی حماسه تنگه ابوقریب - که دغدغه قدیمی اش بود- انداخت و بهرام توکلی را نیز به عنوان کارگردان معرفی کرد. اتفاقی که لابد برای موسسه اوج ریسک سازمانی محسوب می شد. پافشاری زیادی نیز از سوی ملکان در کار نبود، چرا که او تمایل به کناره گیری از همکاری را- در غیر این صورت- خیلی راحت مطرح کرده بود.

گزارشی که تازه آغاز شده
صادق زیباکلام در مراسم رونمایی از کتاب زیر پوست قصه ها می گوید: من سینمای ایران را به سه دسته تقسیم می کنم؛ دسته اول سینما و هنر حکومتی است که سمبل آن افرادی همچون حاتمی کیا، مسعود ده نمکی و زنده یاد فرج الله سلحشور هستند. دسته دوم گروه گیشه است که برایش فروش اهمیت دارد. اقلیت سومی هم هستند که سینمای آنها هنر برای هنر است و من سینمای رخشان بنی اعتماد را در این گروه قرار می دهم. این گزارش مثل بعضی از فیلم ها پایانش باز است؛ اما شاید گزارش های بعدی کامل ترش کند.

همزمان با آغاز بکار دوره یازدهم مجلس شورای اسلامی، سعید الهی در گفت وگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، اظهار داشت: متاسفانه در طول چند سال گذشته، به دلایل مختلف از جمله انفعال و کم کاری برخی نمایندگان در مجالس قبلی، توجه جدی به خلاء قوانین در حوزه سینما نشد و به همین خاطر مشکلات اقتصادی این عرصه بسیار مهم، همچنان بر روی زمین مانده است.

او افزود: این در حالیست که بنا بر ظواهر امر، روح حاکم بر مجلس یازدهم، انگیزه و شتاب و روحیه انقلابی و جهادی برای حل مشکلات اقشار مختلف مردم از طریق اصلاح قوانین بی فایده و در مقابل تصویب قوانین کارآمد و صحیح است و همین امر، بطور طبیعی انتظارات و توقعات موکلان را افزایش می دهد.

الهی خاطرنشان ساخت: امنیت شغلی و حرفه ای، اصلی ترین و مهمترین دغدغه فعالان حوزه سینما در طول تمامی سالهای ورود سینما به کشور بوده است؛ تا حداقل بر اساس قوانین فعلی، نیروی پروژه ای و همسطح با کارگران فصلی آن هم بدون بیمه بیکاری و انواع مزایا و تسهیلات دیگر ارزیابی نشوند.

این کارشناس فرهنگی تصریح کرد: البته ساماندهی قوانین سینمایی در بخش امنیت شغلی منحصر به عوامل تهیه و تولید نمی شود و ارکان دیگر سینما از جمله فعالان حوزه توزیع و پخش و از آن مهمتر بخش نمایش و سینماداران نیز با نقصان های جدی روبرو هستند که خواسته های چندین ساله آنها بدون پشتوانه های قانونی مصداق میخ بر سندان کوبیدن است و راه به جایی نبرده است.

وی اضافه کرد: در این مسیر هیچ مرجعی چون خانه سینما نمیتواند یاری بخش قانونگذار باشد؛ به شرط اینکه برخی اعضای اصلی آن از دایره رفتارهای جناحی و غیرصنفی خارج شده و هدف فعالیت شان را خدمت به اهالی سینما بدانند نه طیف های منفعت طلب سیاسی!

الهی یادآور شد: ناگفته نماند در مقطعی از مدیریت سینما در دولت دهم، مجموعه ای از قوانین سینمایی پس از مطالعه بسیار تدوین و در اختیار شورای عالی انقلاب فرهنگی قرار گرفت تا در کمیسیون های مربوطه تصویب شود؛ لیکن تا آنجا که بنده اطلاع دارم هیچگاه آن اتفاق مبارک رخ نداد و گزارش شفافی نیز از پیگیری آن نظامنامه از سوی مدیران فعلی ارائه نگردید.

این مدرس دانشگاه گفت: انتظار می رفت اگر شورای عالی انقلاب فرهنگی، مانند بسیاری از موارد اراده چندانی برای اینگونه کارها نداشت، حداقل در طول 7 سال گذشته، مدیران سازمان سینمایی و همکارانشان در سایر بخش های وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، طی هماهنگی با اعضای کمیسیون فرهنگی مجلس، لوایحی را با محوریت بهبود اقتصاد سینما در صحن علنی مطرح و به تصویب جمیع نمایندگان می رساندند.

او در ادامه افزود: کم کاری برخی وکلای مجلس نهم و دهم علاوه بر اینکه در ذهن مردم باقی خواهد ماند، بی تردید در زمان خود، کاهش نظارت بر عملکرد مدیران سینمایی را در روند اجرای قوانین بالادستی نیز در پی داشته که این، خود موجب ضربات جبران ناپذیری بر بدنه سینمای ایران به عنوان کلید توسعه پیشرفت کشور شده است.

الهی در پایان تاکید کرد: نمایندگان تازه وارد و پرشور مجلس یازدهم، با توجه به جایگاه و تاثیر هنر سینما بر روح و روان و پرورش ذهن مخاطبان در سطوح مختلف، می بایست در مشورت صحیح با کارشناسان، مدیران و صاحبنظران دغدغه مند در این حوزه، نسبت به اعتبار و ساحت تقنینی خود اهمیت ویژه ای قائل بوده و از خود سابقه درخشانی در میان جامعه هنری باقی بگذارند.

سیروس الوند که فیلم جدید خود را برای اکران آنلاین آماده می کند، معتقد است انجام بسیاری از کارها به صورت آنلاین، از اکران گرفته تا مراسم ختم، سرنوشت محتوم امسال ماست و شاید به زودی عقد و عروسی آنلاین هم داشته باشیم.

این کارگردان سینما در گفت وگو با ایسنا درباره زندگی در روزهای کرونایی گفت: در این روزها خودم بیشتر سرگرم رمان های نخوانده و کار روی دو فیلمنامه بودم. تعدادی از فیلم های کلاسیک و قدیمی را هم دوباره تماشا کردم و دوست داشتم ببینم بعد از سال ها چه حسی نسبت به آن ها دارم. آیا همان شور و علاقه را برایم ایجاد می کنند؟ برای همین آثاری از هیچکاک و چند فیلمساز خارجی دیگر را تماشا کردم و از بین فیلم های ایرانی نیز سراغ کارهای فرخ غفاری و مسعود کیمیایی و داریوش مهرجویی و ... رفتم. از بین این ها برایم جالب بود که فیلمی مثل دایره مینا همچنان یک فیلم قوی است، همینطور قیصر و داش آکل که هنوز جذاب هستند ولی زنبورک فرخ غفاری دیگر آن حس و حال را برایم نداشت.

الوند درباره اینکه آیا فیلم های قدیمی خودش را هم دوباره تماشا کرده؟ با خنده ادامه داد: از بین فیلم های خودم فریاد زیر آب را دیدم و به نظرم رسید همچنان جذاب است.

او که قصد دارد کلاس های آنلاین فیلمنامه نویسی و کارگردانی و بازیگری خود را به زودی برگزار کند، درباره اکران آنلاین فیلمش و نیز برخی نظرسنجی ها که نگرانی مردم را از رفتن به سینما نشان می دهد، بیان کرد: کلا با این وضعیت فکر می کنم در آینده شاهد باشیم که عقد و عروسی هم آنلاین برگزار شود و مهمان ها از خانه خود، عروس و داماد همراهی کنند. این اواخر کلی مراسم ختم به صورت آنلاین برگزار شد که یکی از آن ها مربوط به مرحوم سیامک شایقی بود و من هم از منزل در آن صحبت کردم. پس چرا عقد و اکران فیلم و ... آنلاین نشود؟

کارگردان چهره ، یک بار برای همیشه و مزاحم افزود: در شرایط فعلی حتی اگر سینماها باز شوند با توجه به اینکه اعلام شده 40 درصد ظرفیت، بلیت فروشی می شود و 50 درصد فروش آن هم از ما گرفته می شود و نیز تعداد زیادی فیلم که پشت اکران مانده، به نظرم همین اکران آنلاین کمک می کند تا فیلم هایی که بعدا در سینماها اکران می شوند وضعیت بهتری داشته باشند. ما تجربه کرده ایم که وقتی فیلم زیادی در صف اکران باشد خیلی زود هم جابجا می شوند و حتی در یک سالن فقط یک سانس داده می شود چون فیلم های دیگری هم هستند. من خودم یادم می آید وقتی فیلم این سیب هم برای تو اکران شد، بهترین سینمای ما آزادی بود ولی چون هفت یا هشت فیلم دیگر هم روی پرده بودند، فقط یک سانس در اختیار داشتیم. اسمش این بود که در سینما آزادی اکران داریم ولی با همان تک سانس شناور اگر کسی می خواست سینما بیاید نمی دانست چه ساعتی باید بیاید.

این فیلمساز افزود: اگر یکسری فیلم ها به شکل آنلاین اکران شوند، شانس بیشتری برای بقیه فیلم ها و روی پرده ماندن شان به وجود می آید. همه جای دنیا فیلم و موسیقی و اپرا را به همین شکل پخش می کنند و این دیگر سرنوشت محتوم امسال دنیاست. هر چقدر هم فیلمی قاچاق شود مردم در نهایت دنبال کیفیت خوب هستند و امیدوارم فرهنگ سازی شود تا آن ها بدانند این فیلم هایی که آنلاین اکران می شوند، نتیجه تلاش حداقل یک سال گروه سازنده ای است که سرمایه و وقت خود را برای آن صرف کرده است. با این حال فکر می کنم این شکل نمایش به تدریج جای خود را پیدا می کند و ما هم به زودی برای آنجا همان ساعت قرارداد می بندیم تا ماه آینده آن را در سامانه های vod اکران کنیم.

الوند درباره فیلم خود که آنلاین اکران می شود، گفت: ممکن است آن را دوست داشته باشید یا نداشته باشید ولی مستقل از خوب یا بد بودن، آنجا همان ساعت یک فیلم خاص است که قصه ای نو دارد، مخصوصا نسبت به دیگر کارهایم. البته ممکن است یاد فیلم های قبلی من مثل یک بار برای همیشه یا دست های آلوده هم بی افتید ولی قصه و فضای فیلم کمتر تجربه شده و پرویز پرستویی هم به عنوان یک مکانیک ارمنی نقشی تازه دارد. ضمن اینکه دخترم ماهور برای اولین بار در این فیلم با من کار کرده است.

او در پایان با اشاره به توانمندی دیگر بازیگرانش از جمله شهرام حقیقت دوست، امیرحسین فتحی، شاهرخ فروتنیان و یکی از شاگردانش یادآور شد که در این فیلم بجز سعید پیردوست و سعید قراخانلو همه بازیگران اصلی اش اولین تجربه همکاری با او را داشتند.

در فیلم آتجا همان ساعت داستان رعنا و امیر که زندگی عاشقانه خود را در محله ای قدیمی و در حاشیه شهر آغاز کرده اند، روایت می شود.

منبع: ایسنا

مازیار فکری ارشاد در گفت وگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا ، در مورد تاثیر منفی تلویزیون و برنامه های نقد سینمایی این مدیوم گفت: چیزی که از نظر من مسجل است: نیت تلویزیون به خصوصی در هفت هشت سال اخیر، تخریب سینمای ایران بوده است. در برنامه ها با نگاهی منفی نسبت به سینما برخورد می شود. مشخصا این موضوع را می توان در برنامه هفت که پربیننده ترین برنامه سینمایی تلویزیون است، مشاهد کرد. سینمای ایران نقدهای زیادی دارد و من به عنوان یک منتقد وظیفه ام نقد این وضعیت است اما وقتی برنامه هفت با یک منتقد ثابت و یکی دو نفر دیگر که از جناح خاص سیاسی هستند، به یک برنامه تک صدایی بدل شده، نمی توانم ارزیابی ای داشته باشم جز این که نیت خیری در این ماجرا نیست.

فکری ارشاد با اشاره به انتخاب افراد خاص برای حضور در برنامه های سینمایی که از تلویزیون نمایش داده می شوند، گفت: تلویزیون در انتخاب منتقدان فرق قائل می شود. به عنوان کسی که دوره های مختلف برنامه هفت ، مهمان این برنامه بوده ام، می گویم که انتخاب ها کاملا جناحی و از یک طیف خاص سیاسی است. شاید این برنامه منتقد ثابتی دارد که ادعا می کند به هیچ جناحی وابسته نیست و مستقل است اما مسعود فراستی به شکل مشخص در حال تخریب سینمای ایران است.

این نویسنده و منتقد درباره چهره شدن افراد پس از حضور در برنامه های تلویزیونی و تاثیر تلویزیون در دیده شدن شان هم گفت: تلویزیون تاثیر ویژه ای در شهرت یک منتقد دارد؛ همچنین تبدیل کردن صحبت های یک منتقد به سند و مدرک با مرور زمان... برای مثال یک بازیگر درجه چهار در یک سریال درجه چهارِ تلویزیونی بدل به چهره می شود. تلویزیون هر هفته یک چهره خاص را برای توده مخاطب نمایش می دهد و آن ها را منتقد سینمایی معرفی می کند و اتفاقی که رخ می دهد این است: بعد از مدتی حرف های منتقد _ حتی اگر اشتباه هم باشند _ برای مخاطب بدل به سند می شود، به خصوص منتقدی که به نقد شفاهی و به کلام مسلط باشد و به راحتی بتواند تحلیل های درست یا غلط ارائه بدهد و تاثیر بگذارد. از این نظر، تلویزیون تاثیر بسزایی در شهرت افراد دارد.

او درمورد سیاست های کلان تلویزیون در قبال سینما گفت: می پرسید این سیاست کلی صدا و سیما است؟ در دوره های گذشته گاهی اوقات رابطه نسبتا سازنده ای میان سینما و تلویزیون دیده می شد، اما در دوره فعلی هیچ حسن نیتی در مدیریت کلان صدا و سیما نسبت به سینما نمی بینم؛ همچنین در بُعد کوچک تر، در اتاق فکر هایی که برنامه تولید می کنند هم با نوعی کینه با سینما برخورد شود. دلیلش را همه مان می دانیم: یک جناح سیاسی حاکم شده اند که برخی فیلم ها را می پسندند و تعدادی از فیلم ها را دوست ندارند که دست به تخریب شان می زنند.

فکری ارشاد در ادامه افزود: تصور می کنم سیاست حاکم بر صدا و سیما به این شکل است که برخی از فیلمسازان و فیلم ها که از لحاظ فکری به مدیران و اتاق فکرها نزدیکند، حمایت می شوند و دیگر فیلم ها از سوی آنها محکوم اند. می خواهند آن بخش را تقویت و بخش دیگر را تعطیل کنند. این واقعیت غیرقابل انکار است.

این منتقد درمورد تاثیر چنین تفکری بر سینما گفت: متاسفانه تا حدودی در تحقق هدف شان، موفق بوده اند. جدای از این موضوع که بخشی از افت فروش فیلم ها در اکران عمومی به مشکلات اقتصادی مردم برمی گردد، ولی بخش دیگر تاثیر مخرب منتقدان ثابت تلویزیونی است. البته قسمت های زیادی از سینمای ایران باید به شکل جدی نقد شود و اساسا فیلم باید نقد شوند اما وقتی فیلم های خوب به شدت تخریب می شوند و فیلم های بد مورد حمایت قرار می گیرند، این شائبه به وجود می آید که نگاهی غیرسینمایی حاکم و تفکری ضد سینمایی در جریان است.

مازیار فکری ارشاد در آخر به منتقدانی که می توانند در برنامه های سینمایی حاضر شوند و روی مخاطب خود تاثیر بگذارند هم گفت: در دوره های گذشته تنوع بیشتری شاهد بودیم و منتقدان از طیف های مختلف در برنامه ها حاضر می شدند اما بعدها منتقدان مورد اعتماد تلویزیون کم شدند و اکنون به انگشتان یک دست می رسد. این در حالی است که ما بیش از 10 منتقد داریم که به کلام مسلط هستند و کاراکتر ویژه ای برای حضور در برنامه های تلویزیونی دارند. تک صدایی در سازمان صدا و سیما و در زمینه نقد سینما، بزرگترین آسیبی است که برنامه های تلویزیونی به سینما می زنند و اگر این انحصار نشکند منجر به معضل های بیشتری در آینده نزدیک خواهد شد. /2/5

آیدا پناهنده کارگردان سینمای ایران در پی اعلام فراخوان سه طرح تولید فیلمنامه اقتباسی، حمایت از اعضای صنف فیلمنامه نویسان و تنوع ژانر، اظهار داشت: طرح حمایت از تولید فیلم نامه در واقع حمایت از آفرینش و خلاقیت و تولید فیلم نامه هایی است که هوای تازه ای برای سینمای ما به همراه خواهد داشت.

او با اشاره به چشم انداز موثر این طرح ها گفت: با این اقدامات فیلم نامه نویسان این فرصت و جسارت را پیدا خواهند کرد که بدون نگرانی از تأیید تهیه کننده و بازار، دست به کاری بزنند که همواره آرزویش را داشته اند.

کارگردان تی تی گفت: فیلمنامه نویسان در چنین فضایی می توانند ایده های بکری را که به آن اعتماد داشتند و خریدار نداشت، به نگارش درآورند.

او در پایان گفت: امید می رود که تنوع در آثار، موجب ارتقای سلیقه مخاطبان سینمای تجاری و هنری و در نتیجه ظهور و بروز استعدادهای نو، متون نو و سینمایی تازه و پویا شود.

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان ، همه چیز از یکشنبه 24 فروردین و با نمایش اینترنتی فیلم خروج به کارگردانی ابراهیم حاتمی کیا شروع شد؛ اکران آنلاین در سینمای ایران را می گوییم که پیش از این سابقه نداشت. شیوع بیماری کرونا و تعطیلی سالن های سینما، زیست سینمای جهان و به تبع آن زیست سینمای ایران و سازوکار نمایش فیلم را تغییر داد. خروج، خط شکن شد و مسیر را برای ادامه اکران آنلاین در ایران هموار کرد. کمی بعد فیلم طلا، ساخته پرویز شهبازی هم که از بهمن 97 و از زمان نمایش در جشنواره فیلم فجر در انتظار اکران عمومی بود، به طور آنلاین به نمایش درآمد؛ و باز کمی بعدتر خروج، طرح سینما ماشین (درایوین سینما) در ایران را احیا کرد.

با توجه به نامشخص بودن زمان بازگشایی سالن های سینما و البته اقبال تقریباً خوب از اکران آنلاین، برخی دیگر از صاحبان آثار سینمایی هم تمایل خود را برای نمایش فیلم هایشان از این طریق اعلام کرده اند و بدشان نمی آید اکران آنلاین را تجربه کنند. به تازگی چهار فیلم تازه به چرخه این اکران پیوسته اند تا تعداد فیلم های اکران آنلاین به عدد شش برسد.

زیرنظر
اولین کارگردانی مجید صالحی در سینما، فیلمی با بازی رضا عطاران و امیر جعفری است. جالب است در میان فیلم های اکران آنلاین، زیرنظر تنها فیلمی است که پیش از این در سالن های سینما به نمایش درآمد. این فیلم 4 دی 98 در سینما ها اکران شد و به خاطر ترکیب بازیگرانش کنجکاوی هایی برای تماشا ایجاد کرد و درنهایت هم بیش از هشت میلیارد تومان در گیشه فروخت، با این حال فیلم بازخورد های چندان خوبی نداشت و رضایت برخی تماشاگران را فراهم نکرد. زیرنظر به هر طریقی، سر از اکران آنلاین درآورد و بعد از خروج و طلا، سومین فیلمی بود که به این شیوه به نمایش درآمد.

به جز عطاران و جعفری، بازیگران دیگری، چون مهران احمدی، آزاده صمدی، سروش جمشیدی و ریما رامین فر در این فیلم بازی می کنند. زیرنظر که با درجه بندی سنی مثبت 17 سال به صورت آنلاین اکران می شود، قصه یک مبل سوراخ را روایت می کند که محسن و امید باید راهی برای حل این مشکل بیابند!

مجید صالحی، یکی از کمدین های سینمای ایران، پیش از ساخت زیرنظر، در تلویزیون و شبکه نمایش خانگی، کارگردانی را با آثاری، چون آشتی کنان، سه در چهار، موج و صخره و سال های دور از خانه (اسپین آف سریال شاهگوش به کارگردانی داوود میرباقری) تجربه کرده بود.

تیغ و ترمه
آخرین ساخته کیومرث پوراحمد که در سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد و همچون کار های اخیر این فیلمساز قدر ندید و انتقاداتی به آن وارد شد، قرار بود زودتر از این ها به نمایش درآید، اما این اتفاق نیفتاد تا تیغ و ترمه سر از اکران آنلاین درآورد. این فیلم قرار بود یک درام ملتهب اجتماعی و خانوادگی باشد، اما پرداخت نامناسب و اجرای ضعیف برخی صحنه ها و سکانس ها و بازی دور از انتظار بازیگران، باعث شد تا تیغ و ترمه همچون کفش هایم کو؟ و 50 قدم آخر، نشانی از دوران اوج و فیلم و سریال های خوب پوراحمد همچون قصه های مجید، سرنخ، شب یلدا، اتوبوس شب و خواهران غریب نداشته باشد.

تیغ و ترمه که براساس کتاب کی از این چرخ و فلک پیاده می شوم؟ نوشته گلرنگ رنجبر ساخته شده، قصه دختری جوان به نام ترمه را روایت می کند که به دنبال معمای مرگ پدرش است. رابطه سرد و پرچالش ترمه با مادرش هم یکی از بحث انگیزترین موارد در جشنواره فیلم فجر بود.

خوشبختانه پوراحمد هنوز عادت خوب اقتباس های ادبی اش را رها نکرده و حرفی برای گفتن و دغدغه ای برای طرح دارد، اما ایراد اصلی در پرداخت و اجرای نامناسب برخی صحنه هاست که لطف آن ویژگی های خوب را از بین می برد و باعث می شود ما با خروجی یکدست و تاثیرگذاری مواجه نباشیم. امیدواریم پوراحمد کیفیت آثار سینمایی اش را همچون بهاریه های هنوز و همیشه خوبش در ماهنامه فیلم جدی بگیرد.

کشتارگاه
این فیلم یکی از آثار خوب بخش نگاه نو (فیلم های اول کارگردان ها) سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر بود، هرچند حاشیه هایی هم درباره این حضور وجود داشت و خود عباس امینی، کارگردان به درستی معتقد بود که کشتارگاه، اولین فیلم سینمایی او نیست و پیش از این فیلم هایی، چون والدراما، هندی و هرمز را ساخته است. با این حال آن بحث کلیشه ای و حل نشده پروانه ویدئویی یا سینمایی گریبانگیر این فیلم و یکی دو اثر و کارگردان دیگر همچون تعارض به کارگردانی محمدرضا لطفی شد و کشتارگاه سر از نگاه نو درآورد. هرچه بود، این فیلم از برخی فیلم های بخش اصلی (سودای سیمرغ) هم سرتر بود. کشتارگاه سراغ یکی از معضلات اصلی کشور در سال های اخیر یعنی مافیای دلار و زد و بند و مناسبات بیمار اقتصادی پشت پرده ارز رفت و آن را در قالب قصه ای جذاب و پرکشش به تصویر کشید. داستانی که رگه های محو عاشقانه ای هم داشت. بازی امیرحسین فتحی در نقش جوان اول فیلم، یکی از نقاط قوت کشتارگاه است. باران کوثری، حسن پورشیرازی و مانی حقیقی هم بازی های خوبی در این فیلم دارند.

شاید اگر کشتارگاه منتظر بازگشایی سالن های سینما می ماند، شرایط سختی برای اکران پیدا می کرد، اما حالا با تصمیم درست و تا حدودی شجاعانه سازندگان، بخت بهتری برای دیده شدن دارد.

مهمانخانه ماه نو
به نظر می رسید مهاجرت مهناز افشار و حاشیه های حضور او در یکی از شبکه های فارسی زبان ماهواره ای، دامن برخی فیلم های اکران نشده اش را بگیرد و سرنوشت نامعلومی در انتظار این آثار باشد. اما به شکل شاید عجیبی این طور نشد و مشکل چندانی برای این فیلم ها در نمایش پیش نیامد و فقط به حذف تصاویر او در تابلو های تبلیغاتی بسنده شد.

مهمانخانه ماه نو محصول مشترک ایران و ژاپن و به کارگردانی تاکفومی تسوتسویی و تهیه کنندگی جواد نوروزبیگی و شهره گلپریان، تازه ترین فیلم در این ارتباط است که به صورت آنلاین اکران شده است. این فیلم که پیش از این و برای اولین بار در سی و هفتمین جشنواره جهانی فیلم فجر به نمایش درآمد، قصه زنی به نام نوشین را روایت می کند که زندگی اش با ورود مردی مسافر دستخوش تغییر می شود. فیلمنامه مهمانخانه ماه نو را نغمه ثمینی نوشته که بیشتر به عنوان نمایشنامه نویس شناخته می شود و البته نوشتن سریال شهرزاد را نیز همراه حسن فتحی در کارنامه دارد. ایران و ژاپن پیش از این هم همکاری های سینمایی داشتند که از جمله آن ها می توان به فرش باد به کارگردانی کمال تبریزی و مثل یک عاشق به کارگردانی عباس کیارستمی اشاره کرد.

هجوم
شهرام مکری از همان فیلم های کوتاهش همچون توفان سنجاقک، محدوده دایره و آندوسی، به یکی از پدیده های فیلمسازی ایران تبدیل شد و بعد ها با کارگردانی فیلم اشکان، انگشتر متبرک و چند داستان دیگر به شکل موفقی در سینمای بلند هم اعلام حضور کرد. مکری با ماهی و گربه که به صورت یک پلان- سکانس طولانی فیلمبرداری شد و قصه ای جنایی را در فضایی عجیب و نامتعارف و ظرافتی خیره کننده روایت می کرد، آوازه ای جهانی پیدا کرد. هجوم هم فضای غریب و آخرالزمانی دارد و سراغ معمای قتلی می رود که در یک ورزشگاه رخ داده است. هجوم هم همچون ماهی و گربه در یک برداشت فیلمبرداری شده است و بیشتر یک زورآزمایی فرمی و تکنیکی به نظر می رسد. بابک کریمی، عبد آبست، بهزاد دورانی، پدرام شریفی، محمد ساربان، فراز مدیری، ایمان صیاد برهانی و زنده یاد لوون هفتوان از جمله بازیگران هجوم هستند.

هجوم اگر چه جزو فیلم های اکران آنلاین نیست و پیشتر در سال 96 در گروه هنر و تجربه اکران شد، اما به عنوان یکی از فیلم های تازه به نمایش درآمده در سامانه های اینترنتی نمایش فیلم قابل اشاره است.

نیم میلیون بلیت
حالا اکران آنلاین به حد نصابی رسیده که بتوان درباره تعداد مخاطبان و میزان فروش آن صحبت کرد. به تازگی سینمادیلی اولین آمار فروش سینمای آنلاین را به این شرح اعلام کرد: فروش نیم میلیون بلیت و یک میلیون و 250 هزار تماشاگر.

با گذشت بیش از یک ماه از طرح سینمای آنلاین که از 24 فروردین و با اکران فیلم خروج فعالیتش را آغاز کرد، آمار ها از حدود نیم میلیون بلیت فروش رفته و در مجموع پنج فیلم به نمایش درآمده در فیلیمو و نماوا خبر می دهند.

به همین ترتیب، می توان بیش از یک میلیون و 250 هزار تماشاگر را در مدت یک ماه از شروع طرح اکران آنلاین برای این پنج فیلم برآورد کرد. همچنین به دلیل تعلق گرفتن بدون واسطه 70 درصد درآمد فروش به صاحب اثر، در مجموع بیش از 50 فیلم متقاضی اکران آنلاین هستند و تصمیم بر این است که این طرح با اکران هفتگی حداقل دو فیلم ادامه پیدا کند.

منبع روزنامه جام جم

انتهای پیام/

کاوه سجادی حسینی کارگردان فیلم سینمایی بی سر گفت: فیلم سینمایی بی سر را آماده نمایش دارم، این فیلم برای حضور در سی و هشتمین جشنواره جهانی فیلم فجر آماده شده بود که به دلیل برگزار نشدن این جشنواره، هنوز مشخص نیست چه برنامه ای برای اکران آن خواهیم داشت.

وی ادامه داد: البته به دنبال این هستیم که بی سر را به جشنواره های خارجی ارسال کنیم که این جشنواره ها نیز به دلیل شیوع بیماری کرونا غالباً مشخص نیست چه زمانی برگزار می شوند.

کارگردان فیلم سینمایی بوفالو توضیح داد: منتظر هستیم شرایط مطلوبی فراهم شود تا هم برای نمایش و هم برای حضور در جشنواره های جهانی برنامه ریزی مناسبی داشته باشیم. البته اولویت من این است که بی سر اول در جشنواره های بین المللی حضور پیدا کند.

سجادی حسینی در پایان با اشاره به وضعیت نامعلوم از سرگیری اکران فیلم ها در سینماها گفت: به پیشنهاد اکران آنلاین فیلم بی سر هم فکر می کنم.

در این فیلم بازیگرانی چون الهام کردا، مهدی کوشکی، رویا تیموریان، کاظم سیاحی، ناصر سجادی حسینی، محمدرضا فرزاد، مهسا باقری، علیرضا ریاحی و ایرج شهزادی حضور دارند.

در خلاصه داستان این فیلم آمده است: چرا می خوای بکشیش؟ اون اندازه یه بچه دو ساله می فهمه!

تهیه کننده فیلم های سینمایی گیرنده و گام های شیدایی در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: یکی از مسائلی که باید مورد توجه متولیان سینمای کشور باشد این است که اگر تهیه کننده و فیلمسازی پیش از این در آثارشان موجب تشویش اذهان عمومی شده اند، سیاه نمایی، تلخی و خشونت را در آثارشان ترویج کرده اند و یا فیلم هایی بر ضد منافع کشور و خوشامد جشنواره های غربی تولید کرده اند به هیچ عنوان نباید بدون داشتن پروانه ساخت اجازه تولید داشته باشند.

قهرمانی با تأکید بر اینکه توجه به شاخصه کمیت در این پیش نویس نظام نامه تهیه کنندگی بسیار بد و غلط است اظهار داشت: مسئولان در صورتی که می خواهند پروانه ساخت را حذف کنند باید شاخصه های خود را تغییر دهند. متأسفانه امروزه فونداسیون حوزه فرهنگی و هنری کشور دچار نقصان جدی است و اگر قرار است تغییری حاصل شود باید به صورت بنیادین درست شود.

این سینماگر متذکر شد: یکی از پیشنهادهای همیشگی بنده این است که اتفاقاً مسئولان نظارت جدی و دقیق روی آثار تولید شده سینمایی داشته باشند. ما امروزه بیش از هر زمان دیگری نیازمند نظارت بر آثار هستیم تا هر فیلمسازی هر آنچه دوست داشت را بدون در نظر گرفتن منافع کشور نتواند تولید کند. حتی بنده بارها این پیشنهاد را عنوان کرده ام که باید در شورای پروانه نمایش نمایندگانی از قوه قضائیه حضور داشته باشند تا اگر فیلمسازی از فیلمنامه اولیه خود عدول کرده بود یا بر ضد منافع ملی مبادرت به تولید فیلمی کرده بود با او برخورد کرده و او را از ادامه فیلمسازی در سینمای کشور تعلیق کنند.

تهیه کننده فیلم های سینمایی خاک و آتش و فرشتگان قصاب تأکید کرد: سازمان سینمایی باید با هرگونه انحراف در سینما برخورد قاطع داشته باشد؛ مسئولان این سازمان باید برای خودشان، برای سینمای کشور و مهمتر از همه برای نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران شأن قائل باشند و اجازه ندهند کسی جرأت تخلف داشته باشند. سازمان سینمایی موظف است نظارت و رصد خود را در سینما چند برابر کند نه اینکه با ندانم کاری باعث خسران بیشتر در سینما شود.

وی ادامه داد: ما دفاتر فیلمسازی بسیار خوبی داریم که تهیه کنندگان ولایی و انقلابی و صالح در آنجا حضور دارند که اگر این دفاتر بتوانند بدون دریافت پروانه ساخت مبادرت به تولید فیلم کنند اتفاق بسیار مبارکی است و ما از آن استقبال خواهیم کرد اما اینکه مسئولان بخواهند صرفاً دفاتر پرکار را از دریافت پروانه ساخت معاف کنند مسأله ای است که نیاز به برخورد قاطعانه دارد.

به گزارش سینماپرس ، این وضعیت در حالی رقم می خورد که امریکایی ها با موقع شناسی و زمان سنجی و درک رو به رشد عرصه هنر و رسانه طی چند سال اخیر و همراه با رشد فضای مجازی و دسترسی آسان تر به این فضا و با وارد شدن به عصر واقعی ارتباطات و انفجار اطلاعات در عرصه سریال سازی طرحی نو درانداخته اند و یکی پس از دیگری آثاری دست کم به لحاظ محتوا همسو با فرهنگ خود، خوش ساخت و تماشاگرپسند تولید می کنند و بازارهای صداو تصویر را همچنان در سیطره دارند و در این سو، اما بی تدبیری فرهنگی- هنری و سردرگمی مدیران حرف اول را می زند. تردید نباید کرد که اگر اوضاع همینطور پیش برود به تدریج به طور کامل قافیه را خواهیم باخت. امریکایی ها با جادوی تصویر بیش از یک قرن است که برای خود تاریخ می سازند و سرگرم می کنند و پیام می دهند و مفاهیم و ارزش های خود را ترویج می کنند و در این سو ما از درک بدیهی ترین بایدها برای خروج از رکود فرهنگی عاجز مانده ایم. بسی مایه تأسف است که حتی برای دوره ای زمانی، چون ماه مبارک رمضان که به طور سنتی در سال های پیش قادر به جذب مخاطبانی بودیم که بین ماهواره و آنتن خودی، رسانه ملی را انتخاب می کردند نیز در حال باختن قافیه به دیگران هستیم. آش آنقدر شور شده که برخی برای جای خالی رضا عطارانی که صراحتاً عنوان کرده بود برای خنداندن تماشاگر حاضر است حتی شلوارش را پایین بکشد مرثیه سرایی می کنند. گویی این کمدین حالا دیگر در این مزرعه به نماد ماه رمضان تبدیل شده است چراکه برخی از آثار کمدی او در سال های پیش در ضعف آثار درخور این ماه جزو پربیننده ها بوده و او حالا به قله ای تبدیل شده که برخی مدیران حسرت سریال های او را می کشند. چقدر باید مردم ما به ویژه قشر متدین بیچاره باشند که از دوران سریال های رضا عطاران تلویحاً به عنوان دورانی طلایی یاد شود. همین وادادگی ها سبب می شود تا محسن تنابنده ها و رضا عطاران هایی که صرفاً پول و بیزنس را می شناسند، به جای اینکه مدیریت شوند هر چه پیش می رویم به طوری ملموس و البته غیررسمی دست به مدیریت محتوای آثارشان می زنند.

واقعاً چگونه می توان از این شرایط یأس آور گذر کرد و از ظرفیت های بسیار و مغفولی که وجود دارد برای رونق سریال سازی بهره برد. چه زمانی قرار است به جای آدم ها و اشخاص و باندها اصالت به متن داده شود. کی قرار است نقش محوری فیلمنامه در سریال سازی نصب العین قرار بگیرد و بخش قابل اعتنایی از بودجه ها به سمت نویسنده هایی برود که قابلیت ها و نبوغ و نوآوری از خود بروز می دهند. چه زمانی قرار است مدیران و برنامه ریزان به این بلوغ برسند که صرفاً پربیننده بودن کافی نیست و اگر پیام و مفهوم آثار در جهت ارتقای فرهنگ نباشد، موفقیتی حاصل نشده است. چه زمانی باید به این درک نائل شویم که در رقابت با ماهواره همه چیز را فدای جذب مخاطب به هر قیمت نکنیم. حال، اما به نظر می رسد اگر تکانی به خود ندهیم قافیه را از دو سمت باخته ایم چراکه آمارهای خود سازمان صداوسیما نشان می دهد سریال های ماه رمضان در بهترین حالت 40 درصد توان جذب مخاطب را داشته اند. آیا وقتش نرسیده تا بزرگان و دلسوزان فرهنگی فکری به حال این رکود دامنگیر کنند و کلاه خود را قاضی کنند که کجای راه را اشتباه رفته اند؟ آیا قرار است با همین دست فرمان ادامه بدهیم؟ با همان تهیه کننده ها و برنامه ریزها و همان افکار و همان ایده ها، اگر آن رویه ها جواب می داد، امروز در نقطه ای بهتر از جایی که هم اکنون هستیم نایستاده بودیم؟

* جواد محرمی

به گزارش ایسنا به نقل از روابط عمومی سازمان امور سینمایی و سمعی بصری، اطلاعات گزارش عملکرد مالی موزه سینما بر اساس غنی سازی گنجینه و حفاظت از آثار،معرفی سینمای ایران، نکوداشت بزرگان سینما، راه اندازی گالری و برگزاری رویدادهای سینمایی و سایر هزینه ها تنظیم شده است.

این فایل لیست عملکرد مالی موزه سینما در سال 98 است.

انتهای پیام

اصغر امیرنیا، مدیرکل دفتر تبلیغ و ترویج معاونت قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در گفت وگو با ایکنا، گفت: با توجه به شیوع ویروس کرونا بسیاری از فعالیت ها به صورت مجازی برنامه ریزی و اجرا شده و مقرر شده تا دیگر فعالیت ها نیز به سمت مجازی شدن سوق داده شود.

وی در مورد وضعیت جشنواره قرآنی آیات که هر ساله به همت معاونت برگزار می شد، افزود: طرح ها و برنامه هایی که قرار است در قالب این جشنواره اجرا شود به استان ها ارائه شده تا در صورت مهیا شدن شرایط شاهد برگزاری بخش های مختلف جشنواره باشیم.

امیرنیا در مورد برگزاری این جشنواره به صورت مجازی اظهار کرد: این موضوع بستگی به اعلام ستاد مرکزی مقابله با ویروس کرونا دارد، در هر دو صورت برنامه و سناریو برای برگزاری جشنواره در زمان مقرر را تعریف کرده ایم و منتظر اعلام وضعیت از سوی ستاد مقابله با ویروس کرونا هستیم.

وی با تأکید بر اینکه برخی از رشته های جشنواره آیات امکان برگزاری به صورت مجازی را دارد، بیان کرد: در هر صورت امیدواریم تا شرایط فراهم شود و شاهد برگزاری این جشنواره باشیم. فراخوان آن هنوز اعلام نشده و به احتمال زیاد در مردادماه سال جاری، شاهد اعلام رشته ها و جزئیات جشنواره باشیم. جزئیاتی از قبیل مانند تعداد رشته ها بستگی به میزان بودجه در نظر گرفته شده دارد.

انتهای پیام

به گزارش خبرنگار گروه قرآن و معارف خبرگزاری شبستان ، با توجه به شیوع ویروس کرونا در کشور، فعالیت بسیاری از نهادها و سازمان های مختلف با اختلال روبه رو شده و بسیاری از برنامه ها و فعالیت های آموزشی در کشور تعطیل شده است. فعالیت های قرآنی کشور نیز به ویژه در حوزه آموزش متوقف شده است، همچنین به دلیل شرایط نامناسب اقتصادی کشور هم حمایت جدی و مالی از آنها صورت نگرفته و عموماً به صورت تعاملی و حضور مردم فعالیت می کنند، در حال حاضر هم بیشتر آنها تعطیل شده اند لذا در خصوص آسیب های کرونا برای فعالیت موسسات قرآنی با حسن محمدی ، مدیر عامل اتحادیه تشکل های قرآن و عترت کشور گفت و گویی انجام دادیم که در ادامه مشروح آن را می خوانید:

موسسات قرآنی مردم نهاد در بحران کرونا چه صدمات و ضربه هایی را متحمل شدند؟

متاسفانه در بحران کرونا بسیاری از اصناف به ویژه اصنافی مانند اصناف آموزشی و فرهنگی که فعالیت هایشان وابسته به حضور مستقیم مردم بود، آسیب جدی دیدند. قاعدتا موسسات قرآنی هم که به صورت مستقیم به مردم آموزش می دهند، عملا فعالیت هایشان در چند ماهه اخیر بحران کرونا تعطیل شده است.

متاسفانه در این سال ها حمایت های جدی از موسسات قرآنی صورت نگرفته است تا بتوانند با یک پشتوانه قوی و ظرفیت بالا در بحران هایی همانند بحران کرونا فعالیت های خود را تعطیل نکنند. همین امر موجب تعطیلی بسیاری از موسسات قرآنی ما در بحران کرونا شد لذا از مسئولان امور قرآنی درخواست می شود برای جبران هزینه های مؤسسات متضرر، تدابیری اتخاذ شود.

چرا موسسات قرآنی حمایت نمی شوند؟

برای اینکه متاسفانه اعتباری که در این سال های اخیر به موسسات و فعالیت های قرآنی به صورت عمومی تخصیص یافته، بسیار محدود بوده است به گونه ای که از سال های 94 تا 97 این اعتبارات بسیار ناچیز بوده و حتی یکی دو سال هم صفر بوده است و در سال 97 حدود 17 میلیون تومان تخصیص یافت لذا عملا اعتباری که به این موسسات تخصیص می یابد با آن چشم انداز و اهدافی که برای آنها تبیین شده است فاصله بسیار زیادی وجود دارد. در لایحه امسال 10 میلیارد تومان اعتبار اختصاص یافته است.

متاسفانه، تخصیص یکی از مسایلی بوده که ما در این چند سال اخیر از آن ضربه خوردیم، به عنوان مثال 100 میلیارد تومان تصویب می شود ولی وقتی به مرحله تخصیص می رسد، نهایتا 13 تا 20 میلیارد تومان اختصاص می یابد که یکی از اعتراضات جدی ما همین مسئله است، ما بیشتر از اصناف و حوزه های دیگر اعتبار نمی خواهیم، مسئولان دایما بهانه کمبود اعتبار را می آورند، هر چند تا حدی هم درست است ولی ما همان میانگین اعتبار که 51 درصد تخصیص لایحه مصوب است را می خواهیم، علیرغم اینکه ادعا داریم، حوزه های قرآنی و فرهنگی به دلیل حساسیت و اولویت حتما می بایست بیش از سایر حوزه ها مورد توجه قرار گیرد ولی متاسفانه هنوز همان 51 درصد میانگین هم به ما تخصیص نیافته و ما اندر خم یک کوچه برای کسب اعتبار هستیم.

شما این کاستی ها و کمبودها در موسسات قرآنی مردم نهاد را چگونه جبران می کنید؟

عموما این کاستی ها مربوط به مسایل مالی است، در حال حاضر تنها کاری که توانستیم انجام دهیم این است که موسسات قرآنی را برای دریافت وام قرض الحسنه معرفی کنیم با توجه به مشکلات موجود، ما هم یک اعتراض و گلایه در جلسه شورای توسعه فرهنگ قرآنی کردیم، بر همین اساس کمیته ای متشکل از دستگاه های مرتبط و اتحادیه ها تشکیل شد که در این زمینه جلساتی هم برگزار کردیم، مختصری از خسارات وارد شده به موسسات قرآنی مردم نهاد در بحران کرونا را احصا کردیم.

اکنون اقداماتی در راستای رفع این مشکلات صورت گرفته است، بر همین اساس وزارت ارشاد هم وام 16 درصدی به اصناف متضرر ارایه داده است که متقاضیان در حال ثبت نام هستند. درصدد هستیم در جلسه بعدی شورا با توجه به گزارشی که این کمیته ارایه می دهد، بتوانیم اعتبار بیشتری برای موسسات قرآنی مردم نهاد جذب کنیم؛ ضمن اینکه ما در کمیته تخصیص هم همین خسارت ها را گزارش دادیم و تا حدودی هم اتفاقات خوبی رخ داده است، یعنی مقرر شد حدود نصف اعتبارات یعنی 6 میلیارد تومان از 17 میلیارد تومانی که مربوط به سال 98 بوده و تازه محقق و واریز شده از طریق اتحادیه ها به موسسات قرآنی داده شود که ساز و کار آن هم به زودی اعلام می شود.

برنامه های شما برای گسترش دامنه آموزش های مجازی قرآن به چه صورت است؟

با توجه به شرایطی که در بحران کرونا بر تمام جوامع حاکم شده است، ما ناگزیریم به این سمت حرکت کنیم؛ بر همین اساس جشنواره ایده های برتر قرآنی در فضای مجازی را برگزار کردیم، در حال انتخاب یکی از زیرساخت ها و برنامه ها هستیم که آن را به صورت ملی انجام دهیم. همچنین ما هم یک تیم یار و سامانه MIS و MMS برای آموزش های مجازی قرآن راه اندازی کردیم که در مرحله اول برای آموزش موسسات استفاده کنیم و در فاز بعدی بتوانیم این MMS را در اختیار موسسات قرار دهیم که مخاطبان خود را تحت آموزش قرار دهند. ما از هر طرحی که از طریق فضای مجازی ارایه شود (پروتکل های آموزشی، تبلیغی، ترویجی و پژوهشی) استقبال می کنیم؛ در نهایت به برترین های این جشنواره هدیه ای عطاء خواهد شد.

پیش بینی شما از شرایط موسسات قرآنی در پساکرونا چگونه است؟

در پساکرونا بسیاری از موسسات قرآنی مردم نهاد آسیب جدی خواهند دید، اگر حمایت قابل توجه، ریشه ای و زیرساختی از این موسسات صورت نگیرد، حتما دچار ریزش در تعداد موسسات خواهیم بود؛ ضمن اینکه در حال حاضر نیز بسیاری از موسسات قرآنی مردم نهاد ما در حال تعطیل شدن هستند، نکته دوم اینکه به طور ناخودآگاه موسسات قرآنی مردم نهاد نیز همانند بسیاری از اصناف دیگر در پساکرونا به سمت مجازی بودن و استفاده از زیرساخت های IT و مجازی خواهند رفت؛ بنابراین در آینده نقش فضای مجازی و IT پر رنگ تر خواهد شد.

به نظر شما آیا فضای مجازی کارکردهای لازم را در حوزه فعالیت های قرآنی و فرهنگی خواهد داشت؟

فضای مجازی نقاط مثبت و منفی زیادی دارد، ولی به اعتقاد بنده و بسیاری از کارشناسان دیگر، کارکردی که آموزش نفس به نفس و چهره به چهره دارد، قاعدتا فضای مجازی ندارد. در گذشته نیز اساتید و بزرگان معتقد بودند، وقتی نفس حق استاد به شاگرد بخورد، خودش کارکرد تربیتی دارد؛ ضمن اینکه این حوزه مزایای زیادی هم دارد، یعنی شما می توانید با کمترین هزینه و مسئولیت، افراد زیادی را در آن واحد درگیر کنید؛ مثلا ممکن است یک موضوع آموزشی از طریق فضای مجازی در آن واحد به هزاران نفر انتقال داده شود در حالی که در فضای حضوری این امر امکانپذیر نیست یا حتی راحت تر می شود، قشر خاکستری را درگیر آموزش های قرآنی کرد، قشری که شاید انگیزه زیادی برای حضور در کلاس ها و موسسات قرآنی نداشته باشند، ولی از طریق فضای مجازی می توان به راحتی آنها را تحت آموزش قرار داد در مجموع فرآیند فعالیت در فضای مجازی مثبت خواهد بود.

پایان پیام/ 35

معاون فرهنگی و رسانه ای فرهنگ و ارشاد اسلامی همدان گفت: خبرنگاران و سایر افراد زیرپوشش بیمه صندوق اعتباری هنر حق بیمه فصل بهار خود را پرداخت کنند.

به گزارش فارس، مجید فروتن در خصوص عدم اجرایی شدن مصوبه دولت مبنی بر معافیت بیمه فصل بهار خبرنگاران، نویسندگان و هنرمندان اظهار کرد: این موضوع هنوز مشخص نیست و قرار است با برگزاری جلسه کشوری هماهنگی صندوق اعتباری هنر و تامین اجتماعی انجام شود.

وی با تاکید بر اینکه خبرنگاران حق بیمه بهار خود را پرداخت کنند افزود: تامین اجتماعی هنوز این حق بیمه را پرداخت نکرده و دولت نیز هزینه را نداد، بنابراین افراد زیر پوشش صندوق اعتباری هنر حق بیمه را پرداخت کنند.

معاون فرهنگی و رسانه ای فرهنگ و ارشاد اسلامی همدان تصریح کرد: افراد تحت پوشش صندوق معطل پرداخت تامین اجتماعی نباشند و حق بیمه را پرداخت کنند، زیرا ممکن است در صورت تاخیر یک روزه بیمه آن ها قطع شود.

وی یادآور شد: اگر تصمیم دولت عملی شود، معافیت شامل سه ماه بعد یعنی تابستان می شود بنابراین مشکلی در اعمال معافیت پرداخت پیش نخواهد آمد.

فروتن در پاسخ به سوالی مبنی بر برگزاری نمایشگاه کتاب نیز گفت: با توجه به اینکه وضعیت کرونا مشخص نیست، بنابراین زمان برپایی نمایشگاه نیز تعیین نشده است

حجت الاسلام مجتبی تختی پور در گفت و گو با خبرنگار گروه مسجد و کانون های مساجد خبرگزاری شبستان با اعلام برگزاری ویژه برنامه های سی و یکیمین سالگرد ارتحال امام خمینی(ره) در کانون های فرهنگی هنری مساجد استان تهران، اظهار کرد: به مناسبت سالگرد ارتحال بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران مجموعه نمایشگاه های 15 تابلویی با موضوع سیره عملی امام خمینی(ره) در اقتصاد مقاومتی و جهش تولید در 100 کانون فرهنگی هنری مساجد منتخب سطح استان تهران از 12تا 16 خرداد ماه برپا می شود.

معاون فرهنگی ستاد هماهنگی کانون های مساجد استان تهران بیان کرد: همچنین مسابقه کتابخوانی از مجموعه چهارجلدی کتاب قصه های امام خمینی(ره) و بچه ها نیز ویژه کودکان و نوجوانان برگزار می شود. فایل الکترونیکی این کتاب ها دراختیار کانون های مساجد استان تهران قرار می گیرد تا آنها با مطالعه و خلاصه نویسی و نیز نقاشی در این مسابقه شرکت کنند.

حجت الاسلام تختی پور افزود: همچنین به مناسبت ایام سوگواری ارتحال امام خمینی(ره) مسابقه دل نوشته سردار شهید قاسم سلیمانی، فرزند روح الله هم در فضای مجازی و به صورت پیامکی ویژه اعضای کانون های فرهنگی هنری مساجد استان تهران برگزار می شود.

معاون فرهنگی ستاد هماهنگی کانون های مساجد استان تهران در ادامه از برگزاری رزمایش مواسات و همدلی مومنانه به نیابت از امام خمینی(ره) و شهدا خبر داد و گفت: این کمک ها در سطح کانون های فرهنگی هنری مساجد استان تهران انجام می شود که در مرحله اول این رزمایش که مقارن با ایام سالگرد ارتحال بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران صورت می گیرد، قرار است یک هزار و 200 بسته گوشت گرم در میان خانواده های نیازمند توزیع شود.

حجت الاسلام تختی پور ادامه داد: ارزش ریالی این بسته های گوشت گرم که با مشارکت خیرین تهیه شده است، دو میلیارد ریال است که در میان نیازمندان تحت پوشش مساجد توزیع می شود.

وی در پایان خاطرنشان کرد: با توجه به اینکه قیام 15 خرداد سال 42 که مبدا طلیعه انقلاب اسلامی بود از پیشوا کلید خورد، به همین جهت در سالگرد این واقعه به همت خیرین این شهرستان یک تُن گوشت گرم تهیه و بسته بندی و در قالب رزمایش مواسات و کمک مومنانه در چند مرحله میان یک هزار خانواده نیازمند توزیع می شود.

پایان پیام/ 40

به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از اندیمشک، با توجه به شرایط پیش آمده در پی شیوع ویروس کرونا برگزاری اختتامیه و معرفی برترین های دوازدهمین جشنواره هنرهای تجسمی فجر از طریق فضای مجازی صورت گرفت که پژمان مولایی عکاس اندیمشکی موفق به کسب عنوان برترین عکاس این جشنواره شد.

تشویق هنرمندان به سمت شیوه های معاصر خلق آثار در بستر هنرهای تجسمی، معرفی و نمایش نمونه هایی از برترین و جدیدترین آثار هنرمندان ایرانی و نمایش دستاوردهای خلاقانه هنری، ایجاد فضای گفت و گو میان اهالی جامعه هنرهای تجسمی کشور، ایجاد زمینه برای رشد هنر معاصر ایران و ایجاد فرصت برای ارتقای آگاهی و هنر هنرمندان ایرانی از اهداف برگزاری این جشنواره بودند.

این جشنواره در ده رشته هنری تصویرسازی، خوشنویسی، سرامیک، عکاسی، کاریکاتور و کارتون، طراحی گرافیک، مجسمه، نقاشی، نگارگری و رسانه های هنری جدید (شامل سه رسانه ویدئوآرت، پرفورمنس آرت و چیدمان) برگزار شد.

در این دوره جشنواره تجسمی فجر به منظور تقویت بازار هنر و ایجاد انگیزه میان شرکت کنندگان، آثار برگزیده از سوی شورای هنری، توسط اداره کل هنرهای تجسمی خریداری شده اند.

10 هنرمند برگزیده با در نظر گرفتن امتیازات مربوطه برای سفر مطالعاتی به شهرک هنرمندان فرانسه، به شورای انتخاب هنرمندان معرفی می شوند تا براساس ضوابط و شرایط و زمان بندی اداره کل هنرهای تجسمی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به این سفر مطالعاتی اعزام شوند.

پایان پیام/ 661

رئیس انجمن هنرهای نمایشی استان اصفهان در گفت وگو با ایسنا در خصوص مطالبات مطرح شده از سوی انجمن در این دیدار اظهار کرد: به دلیل شرایط بد هنرمندان تئاتر و اجراهایی که به دلیل شیوع ویروس کرونا با مشکل مواجه شده بود، درخواست ملاقات با مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان را داشتیم که متوجه شدیم قرار است فرد دیگری جایگزین ایشان شود، به همین دلیل بلافاصله بعد از تودیع و معارفۀ مرسوم، درخواست خود را طرح کردیم و ازآنجاکه کارنامۀ آقای سرابی در حوزه تئاتر در شهرهایی که عهده دار مسئولیتی در آن بوده روشن است، به همراه دیگر اعضای انجمن هنرهای نمایشی استان اصفهان با دلی پر امید به دیدار ایشان رفتیم.

محمد ترابی ادامه داد: در این جلسه از تمام وعده های که پیش تر به ما داده اما به هر دلیل عملیاتی نشده بود، گفتیم و ابراز امیدواری کردیم که تغییری در این رویه حاصل شود.

رئیس انجمن هنرهای نمایشی استان اصفهان تصریح کرد: نبود سالن در اختیار انجمن هنرهای نمایشی اصفهان، واگذاری تنها مجموعه سالن اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان اصفهان به بخش خصوصی و ... ازجمله مسائلی بود که در دیدار با مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی به آن پرداختیم.

ترابی یادآور شد: البته پیش از دیدار با مدیرکل ارشاد، با سازمان فرهنگی اجتماعی و ورزشی شهرداری اصفهان نیز وارد مذاکره شدیم تا امکان حمایت مالی از هنرمندان تئاتر را با اعطای وام های کم بهره قرض الحسنه که در بحث ضامن سخت گیری های مرسوم را نداشته باشند فراهم کنیم و منتظر نظر مساعد شهردار اصفهان در این خصوص هستیم.

این هنرمند تئاتر با اشاره به اینکه شیوع ویروس کرونا شرایط سختی که بر تئاتر اصفهان حاکم بود را سخت تر کرده است، گفت: ستاد ملی مبارزه با کرونا هنوز تصمیمی دربارۀ بازگشایی سالن های تئاتر نگرفته اما طبق خبرهایی که دربارۀ بازگشایی مشروط سینماها به گوش می رسد، ممکن است سالن های تئاتر نیز با قید شروطی بازشوند. بااین همه هنوز هیچ خبر رسمی ای دراین باره منتشرنشده است.

وی خاطرنشان کرد: هنرمندان شهرهای مختلف ازجمله اصفهان، برای اینکه رشته اتصالشان را با هنر تئاتر قطع نکنند طی این مدت از طریق فضای مجازی فعالیت هایی را انجام دادند و اگرچه دست انجمن هنرهای نمایشی کوتاه بود اما نهادهایی مثل دفتر تخصصی تئاتر با همکاری یونیما و اداره شهروندی سازمان فرهنگی اجتماعی ورزشی شهرداری اصفهان دست به دست هم دادند و فراخوان جشنواره پرده شیشه ای را در سطح ملی منتشر کردند که به نوبۀ خود یک اقدام کم نظیر است.

انتهای پیام

ناصر مقدم در گفت وگو با خبرنگار تسنیم در کرج، با اشاره به ظرفیت های هنری در استان البرز، اظهار داشت: در بدو ورود من به استان البرز دو سالن پلاتو در این استان افتتاح و کلنگ پردیس تئاتر کرج نیز زده شد.

وی با بیان اینکه پروژه تئاتر پردیس کرج یک پروژه های بود که سال ها رها شده بود، افزود: این پروژه در حال حاضر 30 درصد پیشرفت فیزیکی دارد و با توجه به وجود کمبود اعتبار امیدواریم در سالجاری شاهد ساخت بخش دیگری از مجموعه باشیم.

مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان البرز با بیان اینکه کرج یکی از کلانشهرهای کشور با حجم جمعیتی بالا بوده است،بیان کرد: در خصوص زیر ساخت های فرهنگی به این کلانشهر توجه نشده است.

مقدم با اشاره به اینکه تکمیل پروژه پردیس تئاتر کرج گام بزرگی در زمینه فرهنگی این استان است، تصریح کرد: بدلیل افزایش قیمت مصالح برای اجرای پروژه های عمرانی روند ساخت این پروژه با مشکل رو برو است که تلاش می کنیم با کمک مسئولان استانی این پروژه را به سرانجام برسانیم.

وی با اشاره به اینکه استان البرز دارای هنرمندان بسیاری خصوصا در زمینه تئاتر است اما از زیر ساخت های ضعیفی برخوردار است، عنوان کرد: در ایام کرونا با توجه به اینکه برخی گروه های تئاتر نمایش هایی را برای اجرا آماده داشتند، تلاش شد با حمایت از آنها این گروه ها کمتر متضرر شوند.

انتهای پیام/ی

به گزارش خبرگزاری فارس از همدان، پس از اینکه برای بسیاری از مشاغل حمایت هایی از سوی دولت در نظر گرفته شد، صندوق اعتباری هنر که بیمه نویسندگان و هنرمندان را پوشش می دهد، معافیت بیمه پرداختی سه ماهه بهار این قشر را اعلام کرد.

بر همین اساس بسیاری از هنرمندان و نویسندگان که خبرنگاران را نیز شامل می شود طبق اعلام این خبر دیگر دنبال دریافت فیش واریزی بیمه نرفتند، اما وقتی برای تمدید اعتبار دفترچه بیمه خود به کارگزاری بیمه تامین اجتماعی مراجعه کردند، با مسئله دیگری مواجه شدند و گویا تامین اجتماعی در جریان این خبر نبود.

خبرنگاران و هنرمندان در مراجعه با تامین اجتماعی، کارگزاری بیمه به آنها گفته که چنین چیزی صحت ندارد و به آنها این مورد ابلاغ نشده است.

حالا در آخرین ماه فصل بهار هستیم و هنوز ابلاغ معافیت بیمه به تامین اجتماعی نرسیده است، اما مسئله مهم این است که اگر این موضوع اجرایی نشود به علت عدم پرداخت حق بیمه، بیمه خبرنگاران و نویسندگان و هنرمندان لغو می شود.

بر این اساس چندین بار با مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی همدان تماس گرفتیم اما پاسخ ندادند، بنابراین با مسوول صندوق اعتباری هنر در همدان صحبت کردیم که گفت: ما نیز در همین حد اطلاع داریم و اهالی هنر را فعلاً به صبر دعوت می کنم.

حبیبی بیان کرد: تاکنون فقط در حد همین خبر و ابلاغ از وزارت ارشاد اطلاع کسب کرده ایم و در حال پیگیری این موضوع هستیم تا مشکل برطرف شود.

در استان همدان یک هزار و 182 نفر عضو صندوق اعتباری هنر هستند که از این تعداد 702 نفر زیر پوشش بیمه هستند.

132 نفر از اعضای صندوق را روزنامه نگاران، 698 نفر را هنرمندان و 84 نفر را نیز نویسندگان تشکیل می دهند.

انتهای پیام/89003/

به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از ساری، حجت الاسلام ابراهیم حیدری جناسمی امروز (10 خرداد) در جلسه شورای اداری و کارگروه مشترک استانی ادارات کل ثبت اسناد و اوقاف مازندران در راستای پیگیری تثبیت مالکیت موقوفات و سنددار کردن اراضی وقفی استان در آستان مقدس امامزاده عباس (ع) ساری اظهار کرد: ماه مبارک رمضان را پشت سر گذاشتیم و در این ماه اوقاف و امور خیریه استان در راستای اجرای منویات رهبری اقدام به اجرای رزمایش ضیافت همدلی کرده که در این راستا 12 هزار بسته معیشتی بین نیازمندان توزیع شده است .

مدیرکل اوقاف و امور خیریه مازندران بابیان اینکه بسته های ضیافت همدلی شامل اقلام ضروری و مایحتاج خانوارها ازجمله گوشت قرمز، مرغ، برنج ، روغن، رب گوجه، خرما، ماکارونی، پنیر، عدس، لوبیا، چای، شکر و... است، افزود: بسته ها با حفظ کرامت بین خانواده های نیازمندان مددجو کمیته امداد، بهزیستی، زنان سرپرست خانوار، نیازمندان شناسایی شده توسط پایگاه های بسیج و نیازمندان اطراف امامزادگان توزیع شد .

وی در ادامه با اشاره به اهمیت تثبیت مالکیت موقوفات در کشور، اظهار کرد: مازندران حدود 14 هزار موقوفه و بیش از 190 هزار رقبه دارد که در این راستا رتبه نخست کشور را داراست .

حجت الاسلام حیدری بابیان اینکه سال گذشته حدود 15 هزار رقبه موقوفات مازندران دارای سند مالکیت شد، گفت: برای سال جاری تاکنون سند مالکیت هزار و 300 رقبه اخذشده است و برنامه داریم امسال بیش از 16 هزار رقبه موقوفات را در استان سنددار کنیم .

وی تأکید کرد: واقفان خیراندیش بخشی از اموال خود را در راه اسلام و اهل بیت (ع) وقف کردند و ما میراث دار نگاه بلند واقفان خیراندیش هستیم که باید این موقوفات را به نسل های بعدی جامعه تحویل دهیم و این امر نیازمند سنددار کردن اراضی وقفی است .

* تسریع روند سنددار کردن اراضی وقفی مازندران در دستور کار

عباسعلی زارع نیز در این جلسه با تأکید بر اینکه آماده برطرف کردن موانع پیش رو برای سنددار کردن اراضی وقفی استان هستیم، خاطرنشان کرد: بر اساس تفاهم نامه بین سازمان اوقاف و امور خیریه و سازمان ثبت اسناد و املاک کشور وظیفه داریم اراضی وقفی استان را سنددار کنیم که این امر نیازمند همت دو دستگاه اجرایی استان است .

مدیرکل ثبت اسناد و املاک مازندران بابیان اینکه فرهنگ وقف ریشه در مسائل اعتقادی دارد و اولین واقفان نیز ائمه اطهار (ع) بودند که مسلمانان با پیروی از امامان معصوم بخشی از اموال خود را وقف کردند، افزود: بیشتر موقوفات استان مازندران برای اهل بیت (ع) است و در این راستا همه ما برای تثبیت مالکیت اراضی وقفی وظیفه داریم .

وی با اشاره به اینکه درگذشته برخی افراد سودجو به املاک و زمین های وقفی دست درازی کردند، تصریح کرد: طبق فرمایشات امام راحل موقوفات باید به اصل خود برگردند و در این راستا اوقاف و ثبت با یکدیگر همکاری می کنند .

پایان پیام/ 286

مسلم رضایی پور در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری شبستان در خرم آباد، اظهار داشت: به منظور تسهیل در جهت جذب مشارکت های مردمی و نذورات خیرین نیک اندیش در حوزه امور عمرانی بقاع متبرکه، امکان واریز نذورات مردمی جهت پروژه های احداث، تعمیر و مرمت و یا تکمیل بقاع متبرکه امامزادگان استان لرستان، از طریق کارت های بانکی عضو شبکه شتاب فراهم شده است.

معاون بهره وری اقتصادی اوقاف و امور خیریه لرستان بیان کرد: در این راستا برای هر بقعه متبرکه در سطح استان، یک شماره کارت عضو شبکه شتاب با قابلیت اتصال به سامانه جامع بقاع متبرکه و موقوفات استان اختصاص یافته است.

وی ادامه داد: این شماره حساب جهت جذب نذورات ویژه فعالیت های عمرانی اختصاص یافته و متقاضیان مشارکت در این امر خداپسندانه، می توانند به راحتی با استفاده از کلیه سامانه های اینترنتی، اپلیکیشن های داخلی و دستگاه های خودپرداز در اجرای پروژه های عمرانی بقاع متبرکه استان لرستان سهیم باشند.

رضایی پور افزود: هم استانی های عزیز می توانند، در صورت تمایل برای شرکت در این امر خیر، با مراجعه به ادارات اوقاف و امور خیریه شهرستان ها یا بقاع متبرکه استان، شماره کارت عمرانی بقاع متبرکه را دریافت کنند.

وی همچنین با اشاره به تصویب طرح جامع بقعه متبرکه باباحبیب (ع) شهرستان رومشکان، افزود: این طرح اولین طرح جامع مصوب بقاع متبرکه استان لرستان در سالجاری و سی و نهمین طرح جامع مصوب بقاع متبرکه استان لرستان است.

معاون بهره وری اقتصادی اوقاف و امور خیریه لرستان، اظهار کرد: خیر نیک اندیش علی توحیدی ، هزینه طراحی فاز صفر این بقعه متبرکه را به مبلغ سی و دو میلیون ریال تقبل نموده و طی چند مرحله، از شماره کارت عمرانی بقعه متبرکه پرداخت کرده است.

پایان پیام/ 85

به گزارش روابط عمومی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان البرز ، ناصر مقدم مدیر کل ، با اعلام این خبر گفت : صندوق اعتباری هنر با همکاری شرکت توسعه تجارت هنر پروانه، در راستای عمومی سازی دسترسی فرهنگی و هنری و فراهم نمودن بستری جامع و مناسب برای فعالیت هنرمندان سراسر کشور در حوزه نمایش توانمندی ها و سوابق در فضای برخط، اپلیکیشنو وب سایت پروانه را به نشانیwww.iparvaneh.ir که در اسفند ماه سال گذشته راه اندازی شده است بهره مند شوند.

مدیر کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان البرز افزود : هنرمندان با نصب و عضویت در این سامانه می توانند از مزایای آن شامل فضای اختصاصی معرفی هنرمند، ارائه سوابق و توانمندی ها، فضای اختصاصی فروش آثار هنری و خدمات تجاری کسب و کارهای هنری بهره مند شوند.

ناصر مقدم در پایان اظهار داشت : در شرایط کنونی، بیشتر امکانات و فضاها برای معرفی آثار در اختیار هنرمندان شناخته شده قرار گرفته است و هنرمندان نو ظهور علیرغم داشتن آثاری با سطح کیفی بالا، در معرفی و فروش آثار خود چندان موفق نبوده و نیاز به حمایت و پشتیبانی دارند، و همچنین خدمات مختلفی که در اپلیکیشن پروانه ارائه می شود به نوعی می تواند این پشتیبانی را ارائه نماید و در عین حال فضایی رقابتی برای هنرمندان فراهم کند تا بتوانند از طریق این رقابت سالم، سطح کیفیت آثار خود را ارتقا داده و برای حضور در بازارهای بین المللی آماده شوند.

علی دشتکی، مدیرکل اوقاف و امور خیریه استان البرز، امروز در گفت وگو با خبرنگار فارس در کرج، گفت: طبق بازدیدهای میدانی که با حضور هولدینگ کشاورزی کوثر از زمین های اوقافی شهرستان اشتهارد صورت گرفت مقرر شد که از ظرفیت های این مجموعه برای بهره گیری از زمین های موقوفی اشتهارد استفاده کنیم.

مدیرکل اوقاف و امور خیریه استان البرز با اشاره به اینکه سعی داریم از ظرفیت های خود نهایت استفاده را ببریم، ادامه داد: حدود 500 هکتار از اراضی موقوفی استان البرز طی این بازدید مورد بررسی قرار گرفت و تصمیم بر این شد تا در راستای تحقق شعار سال این اراضی به کشاورزی تخصیص داده شود.

دشتکی با بیان اینکه آمایش سرزمینی و بررسی های نهایی از این زمین ها در دستورکار قرار گرفته است، یادآور شد: طرح کلی آماده شده است و پس از توجیه اقتصادی و نهایی این پروژه فعالیت خود را آغاز خواهد کرد.

انتهای پیام/ج

به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از آبادان ، رضا مردانی،سرپرست اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی منطقه آزاد اروند گفت: برگزاری پویش ها، جشنواره ها و سایر رویدادهای فرهنگی ، هنری و رسانه ای در فضای مجازی بدون هماهنگی و اخذ مجوز از مجموعه وزارت ارشاد غیرمجاز است.

او افزود: افزایش مصرف محصولات فرهنگی و هنری در فضای مجازی، افزایش برگزاری رویدادهای فرهنگی و هنری توسط دستگاه ها و موسسات در فضای مجازی به ویژه در دوران کرونا و متعاقب آن در دوران پساکرونا امری مبارک است که از آن استقبال می کنیم.

سرپرست اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی منطقه آزاد اروند تصریح کرد: با این حال باید در نظر داشت که اصول و ضوابط محتوایی تولید و عرضه محصولات و آثار فرهنگی و هنری تابع همان مقررات جاری تولید محصولات فرهنگی و هنری است و صرف فراهم بودن بستر عرضه در فضای مجازی نمی تواند ناقض آن مقررات باشد.

رضا مردانی ادامه داد: دستورالعمل صدور مجوز و نظارت بر عرضه آثار فرهنگی و هنری از طریق رسانه های برخط نیز نهایی شده و به زودی ابلاغ خواهد شد.

او گفت: با ابلاغ دستورالعمل مذکور، هر گونه عرضه محصولات فرهنگی، هنری و رسانه ای در بسترهای دیجیتال باید با هماهنگی بخش های مرتبط در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی صورت گیرد.

سرپرست اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی منطقه آزاد اروند تصریح کرد: کلیه مراکز و نهادها و موسسات اروند باید قبل از هر گونه فعالیت فرهنگی در فضای مجازی نسبت به مکاتبه با اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی این منطقه اقدام کنند و این اداره کل نیز در صورت نیاز با هماهنگی مرکز فناوری اطلاعات و رسانه های دیجیتال و سایر بخش های تخصصی شامل معاونت امور فرهنگی، معاونت امور هنری، سازمان سینمایی و امور سمعی و بصری و بنیاد بازی های رایانه ای، نسبت به صدور مجوز عرضه آثار فرهنگی و هنری در بسترهای دیجیتال اقدام خواهد نمود.

انتهای پیام/ د

به گزارش زنجان سحر به نقل از مهر، مدیران کل تبلیغات اسلامی و اوقاف و امور خیریه استان زنجان در خصوص بازگشایی مساجد اطلاعیه مشترک صادر کردند.

حجت الاسلام سعید احمدی و حجت الاسلام مختار کرمی در این اطلاعیه مشترک عنوان کردند: خدای متعال را شاکر و سپاسگزاریم که با همت مردم و مسئولان و تلاش کادر درمانی و پزشکی گرانقدر با رعایت دستورالعمل های بهداشتی توسط مردم متدین و با فرهنگ استان زنجان اکنون در مرحله کنترل ویروس منحوس کرونا قرار گرفتیم تا ان شاءالله با ادامه همین روال به موفقیت کامل برسیم.

این اطلاعیه آمده است: مردم متدین و دیندار ما با رعایت اصول بهداشتی و فاصله اجتماعی به خوبی ثابت کردند که مراسم های دینی و مذهبی در مساجد و اماکن متبرکه را می توان برگزار کرد و این مهم را در برنامه های شب قدر و نماز عید سعید فطر به اثبات رساندند.

این اطلاعیه می افزاید: اکنون ضمن قدر شناسی از کادر ایثارگر درمانی و پزشکی که خدمات آنها در تاریخ ماندگار شد و به شکرانه کاهش شیوع ویروس کرونا مساجد و اماکن مذهبی و بقاع متبرکه از تاریخ 11 خرداد 99 با رعایت تمامی دستورالعمل بهداشتی بازگشایی می گردد.

مدیران کل تبلیغات اسلامی و اوقاف و امور خیریه استان زنجان در اطلاعیه مشترک خود تاکید کرده اند: انتظار می رود ائمه محترم جماعات، هیات امناء مساجد و بقاع متبرکه و پایگاههای مقاومت بسیج ضمن غبارروبی این اماکن همکاری و اهتمام لازم را دراین خصوص داشته باشند.

کد خبر 4937810

منبع : مهر

برچسب ها
اداره کل اوقاف زنجان اطلاعیه تبلیغات اسلامی زنجان مساجد

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، مرکز خراسان رضوی،
تربت حیدریه : رییس اداره اوقاف و امور خیریه تربت حیدریه گفت: در چارچوب اجرای "طرح کمک های مومنانه"هزار بسته کمک معیشتی بین نیازمندان این شهرستان توزیع شد.
حجت الاسلام جعفر نواییان ارزش ریالی هر بسته کمک معیشتی را دو میلیون و 500 هزار ریال اعلام کرد.
وی افزود: تهیه و توزیع بسته های کمک معیشتی و توزیع آن بین نیازمندان و آسیب دیدگان ناشی از بیماری کرونا به همت اداره اوقاف و امور خیریه تربت حیدریه، معتمدان محلی، پایگاه های مقاومت بسیج و گروه های جهادی تا عادی شدن شرایط همچنان ادامه دارد و برای استمرار در این کار خداپسندانه، مشارکت و همراهی خیران و نیکوکاران ضروری است. تایباد:
رئیس بنیاد شهید و امور ایثارگران تایباد هم گفت: با هدف پیشگیری از شیوع بیماری کرونا 300 بسته اقلام بهداشتی بین خانواد های شهدا و جانبازان این شهرستان به ویژه پدران و مادران سن بالا و جانبازان 50 درصد به بالا توزیع شد.
سید احسان علوی افزود: این بسته ها شامل ماسک، محلول ضدعفونی کننده و دستکش یکبار مصرف است و روند توزیع آن بین جامعه هدف ادامه دارد.
وی بیان کرد: در شرایط فعلی بیش از هر زمان دیگری، نیازمند ایثار اجتماعی و همدلی برای مقابله با بیماری کرونا و حمایت از جانبازان و ایثارگران دارای آسیب های ریوی ناشی از دوران هشت سال دفاع مقدس هستیم..
شهرستان تربت حیدریه در محدوده مرکزی خراسان رضوی قرار دارد.
شهرستان مرزی تایباد هم در 225 کیلومتری جنوب شرقی مشهد 124 شهید شیعه و اهل سنت تقدیم اسلام و انقلاب کرده است.
این شهرستان 120 هزار نفری 320 جانباز و 32 آزاده دوران دفاع مقدس دارد

حجت الاسلام فائز فائزی در گفت وگو با خبرنگار خبرگزاری شبستان در اهواز اظهار کرد: با توجه به بازگشایی ادارات و مساجد با دستور ستاد مبارزه با کرونا، بقاع متبرکه خوزستان با توجه به وضعیت استان نسبت به شیوع کرونا همچنان تعطیل هستند.

معاون فرهنگی اداره کل اوقاف و امور خیریه خوزستان افزود: تاکنون ستاد ملی مبارزه با کرونا برای بازگشایی بقاع متبرکه خوزستان ابلاغیه ای صادر نکرده است اما با توجه به آغاز مجدد فعالیت ها در خوزستان تصمیم گیری درباره بازگشایی این اماکن تا پایان هفته جاری انجام می شود.

وی با بیان اینکه شیوع ویروس کرونا در استان با توجه به اعلام ستاد مبارزه با کرونا در خوزستان همچنان سیر صعودی دارد اضافه کرد: بنابراین لازم است که افتتاح بقاع متبرکه مقداری به تعویق افتد؛ در شهرهایی که وضعیت سفید هستند بقاع متبرکه می توانند به مدت 30 دقیقه برای نماز بازگشایی شوند.

حجت الاسلام فائزی در پایان یاد آور شد: فعالیت های جهادی بقاع متبرکه از جمله کارگاه های تولید ماسک و دستکش و همچنین توزیع بسته های معیشتی میان نیازمندان و فقرا به شکل گذشته در بقاع متبرکه انجام می شود.

پایان پیام/ 690