به گزارش مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، متن پیام سیدعباس صالحی به شرح زیر است:

ایران زمین از دیرباز تا به امروز همواره مهد فرهنگ و شعر و ادب بوده است. جای جای این سرزمین هنرپرور، آراسته به گوهرهای درخشانی است که در قلمرو جغرافیایی زادگاه خود محدود نمانده و با آثار، گفتار و رفتار خویش آوازه ای ملی و فراملی یافته اند.

ادیب وارسته و شاعر اخلاق مدار خطه همیشه بهار گلستان، مختومقلی فراغی در زمرة بزرگانی است که شهرة عام و خاص و مشهور جهان ادب و شعر است.

او از دل مردم برخاست و در میان مردم زیست و هم نفس با آنان از دردها و دغدغه های مردم روزگار خویش سرود. پیوند عمیق باورهای دینی مختومقلی و ارادت او به پیامبررحمت حضرت خاتم الانبیاء(ص) و اهل بیت(ع)، بُعد معرفتی عمیقی به اشعار او بخشید.

او تنها شاعر مراوه تپه، ترکمن و ایران نبود. اخلاق مداری، مردم داری، دین باوری و سلوک فردی این شاعر شهیر، او را به ستاره ای درخشان در آسمان فرهنگ مبدل ساخته که همچنان به جویندگان معرفت و انسانیت نور می بخشد. شکوه نام او تا بدانجاست که او را به عنوان یکی از پیشگامان شعر با مضامین اخلاقی می شناسند.

تجلیل از مقام این شاعر ترکمن، تجلیل از انسانیت و فضایل اخلاقی انسانی است. حلقة مفقودۀ جهان پرآشوب امروز و انسان سرگشته عصر حاضر،توجه به فضیلت های اخلاقی و نوع دوستی و غمخواری است. مفاهیمی که در اشعار مختومقلی موج می زند و آثار او را به گنجینه ای از سجایای اخلاقی مبدل ساخته است.

با گرامیداشت یاد این شاعر جهان اسلام، صمیمانه ترین درودهای خود را به مردم سلحشور و باصفای ترکمن نثار می کنم و از دست اندرکاران بزرگداشت مقام این انسان والا، کمال قدردانی را دارم.

طیبه سیاوشی در گفت و گو با ایسنا، درباره آخرین پیگیری ها و اقدامات کمیسیون فرهنگی مجلس دهم در رابطه با جبران خسارات وارده به اهالی فرهنگ و هنر به دلیل شیوع کرونا ویروس گفت: ما در کمیسیون فرهنگی بسیار پیگیر این موضوع بودیم. پیشتر با وزارت ارشاد و مسوولان این حوزه جلسه ای برگزار کرده و بر این مهم تاکید داشتیم حتی در جلسه پایانی کمیسیون نیز با وزیر و معاونت های وزارت فرهنگ و ارشاد جلسه داشتیم و مطالبات این قشر را مطرح کردیم تا این خسارت های وارد شده جبران شود و به مطالبات مالکین سالن های تئاتر و مالکین سالن های سینما رسیدگی شود.

وی افزود: همچنین جلسه ای با آقای جهانگیری در همین خصوص برگزار شده و عوامل در این حوزه مورد بررسی قرار گرفته شده است. ظاهرا بودجه ای از سوی بخش فرهنگی ستاد مقابله با کرونا در این باره اختصاص داده شده ولی این بودجه کافی نیست و تمامی خسارات وارده به این مشاغل را پوشش نمی دهد ولی با توجه به مشکلات و تنگناهای اقتصادی می تواند حداقل ها را برای افراد آسیب دیده پوشش دهد.

نماینده مردم تهران در پایان عنوان کرد: ما سعی داشتیم تا نظرات و مطالبات مالکین سالن های سینما و مالکین سالن های تئاتر را منتقل کنیم حتی در جلسه پایانی کمیسیون سعی کردیم بررسی ها را در این باره داشته باشیم اما متاسفانه بیش از این امکان پیگیری این موضوع از بعد نظارتی وجود نداشت امیدواریم نمایندگان کمیسیون فرهنگی پیگیر این موضوع باشند.

انتهای پیام

در متن این بیانیه که از سوی مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی منتشر شده، آمده است:

1- با توجه به افزایش مصرف محصولات فرهنگی و هنری در فضای مجازی، افزایش برگزاری رویدادهای فرهنگی و هنری توسط دستگاه ها و موسسات در فضای مجازی را به فال نیک گرفته و از آن استقبال می کنیم.

2- اصول و ضوابط محتوایی تولید و عرضه محصولات و آثار فرهنگی و هنری تابع همان مقررات جاری تولید محصولات فرهنگی است و صرف فراهم بودن بستر عرضه در فضای مجازی نمی تواند ناقض آن مقررات باشد.

3- برگزاری پویش ها، جشنواره ها و سایر رویدادهای فرهنگی، هنری و رسانه ای در فضای مجازی هم بدون هماهنگی این وزارتخانه غیرمجاز است.

4- دستورالعمل صدور مجوز و نظارت بر عرضه آثار فرهنگی و هنری از طریق رسانه های برخط نیز نهایی شده و به زودی ابلاغ خواهد شد.

5- با ابلاغ دستورالعمل مذکور، هر گونه عرضه محصولات فرهنگی، هنری و رسانه ای در بسترهای دیجیتال باید با هماهنگی بخش های مرتبط در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی باشد. مرکز فناوری اطلاعات و رسانه های دیجیتال، با نظر تخصصی بخش های مربوطه، شامل؛ معاونت امور فرهنگی، معاونت امور هنری، سازمان سینمایی و امور سمعی و بصری و بنیاد بازی های رایانه ای، مرجع صدور مجوز عرضه آثار فرهنگی و هنری در بسترهای دیجیتال خواهد بود.

6- تصمیم گیری در مورد نمایشگاه مجازی کتاب با شورای سیاستگذاری نمایشگاه کتاب و معاونت فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است و هر گونه نمایشگاه یا بستر عرضه کتاب به عنوان نمایشگاه مجازی کتاب تهران ، خارج از این فرآیند فاقد اعتبار است.

سید محمد طباطبایی مدیرعامل موسسه هنرمندان پیشکسوت ضمن تشریح آخرین وضعیت درمانی محمدعلی کشاورز، از پیگیری وزیر ارشاد برای تسریع در روند درمان این هنرمند پیشکسوت خبر داد.

سیدمحمد طباطبایی مدیرعامل مؤسسه هنرمندان پیشکسوت درباره روند درمانی محمدعلی کشاورز، به تئاتر آنلاین گفت: حدود دو هفته پیش بود که کلیه جناب آقای کشاورز دچار مشکل شد و کراتین در بدن ایشان بالا رفت. با انتقال ایشان به بیمارستان وضعیت کراتین کنترل شد اما بعد ریه هایشان مشکل پیدا کرد. روند درمانی ایشان طول کشیده چون جسمشان همزمان درگیر با 2 بیماری است.

وی در ادامه توضیح داد: تیم پزشکی آقای کشاورز که سال هاست کار درمانش را بر عهده دارند در بیمارستانی هستند که ایشان بستری است و این اتفاق خوبی است.

طباطبایی درباره خواسته ای که برای بهتر شدن روند درمانی محمدعلی کشاورز وجود دارد، تأکید کرد: نارضایتی از عملکرد بیمارستانی که آقای کشاورز در آن بستری است وجود ندارد، تنها نکته ای که درخواست داریم و می خواهیم به آن توجه شود، بستری شدن آقای کشاورز در آی سی یو خصوصی است. زیرا ایشان در حال حاضر در آی سی یو عمومی بستری هستند. هم خانواده و هم همراهان آقای کشاورز فکر می کنند اگر ایشان در آی سی یو خصوصی بستری شوند، شرایط درمانی بهتری خواهند داشت.

مدیرعامل مؤسسه هنرمندان پیشکسوت افزود: البته ما هم به این مهم توجه داریم که بیمارستان به دلیل کرونا شرایط خاصی دارد و بیماران خاص کرونایی را به آی سی یوهای خصوصی منتقل می کند و آن بخش ها را به بیماران کرونایی اختصاص داده است.

وی یادآور شد: روز یکشنبه 4 خرداد وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی با آقای نمکی وزیر بهداشت درباره روند درمان آقای کشاورز صحبت کردند، زیرا ایشان از چهره های مطرح هنر ایران است و باید همه ما هر چه در توان داریم برای درمان و بهبودی شان انجام دهیم. آقای نمکی هم گفتند که پیگیر ماجرا هستند.

طباطبایی در ادامه سخنان خود درباره وضعیت جسمانی محمدعلی کشاورز، اظهار کرد: به خاطر داروهای آرام بخشی که به ایشان تزریق می شود، در حالت هوشیاری نیستند ولی شرایط جسمانی شان مناسب است.

وی تأکید کرد: وظیفه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، وزارت بهداشت، سازمان صداوسیما، صنوف سینمایی و تئاتری و همه ما این است که کمک کنیم تا یکی از چهره های مطرح هنر ایران هر چه زودتر سلامتی خود را به دست آورد.

طباطبایی تصریح کرد: اینکه ما پیگیر روند درمان و شرایط آقای محمدعلی کشاورز هستیم به این خاطر است که ایشان از اولین اعضای مؤسسه هنرمندان پیشکسوت است و ما وظیفه خود می دانیم که پیگیر وضعیت درمانی و سلامت ایشان باشیم.

مدیرعامل مؤسسه هنرمندان پیشکسوت در پایان بار دیگر با تأکید بر اینکه خواسته ما استفاده از تمام توان برای درمان آقای کشاورز است، درباره توئیت روز گذشته مدیرکل روابط عمومی سازمان صداوسیما درباره تغییر تیم پزشکی محمدعلی کشاورز و جایگزین شدن تیم پزشکی مرکز بهداشت و درمان سازمان صداوسیما در روند درمانی این هنرمند هم توضیح داد: بر اساس اطلاعات بنده و همراهانشان که با هم در ارتباط هستیم، روند درمانی آقای کشاورز زیر نظر تیم پزشکی خودشان که چندین سال است درمانشان را عهده دار هستند، انجام می شود که اتفاق بسیار خوبی هم هست و به گفته همراهان ایشان، تغییری در تیم پزشکی آقای کشاورز ایجاد نشده است.

محمدحسین رنجبران مدیرکل روابط عمومی سازمان صداوسیما روز گذشته در صفحه شخصی خود در توئیتر نوشت: اول از همه درگذشت صدیقه کیانفر از هنرمندان عزیز رادیو و تلویزیون را تسلیت می گویم و بعد از آن گزارشی از آخرین وضعیت استاد محمدعلی کشاورز که مدت هاست به دستور رئیس رسانه ملی این افتخار نصیب مرکز بهداشت و درمان سازمان صداوسیما شده که در خدمت شان باشند. یک هفته ای است که استاد به دلیل بالا رفتن کراتین شان بستری شده و البته الان شرایط شان کاملاً طبیعی است و به گفته رئیس مرکز بهداشت سازمان صداوسیما که دائماً پیگیر حال استادند تا آخر هفته با تجهیز منزل شان به لوازم پزشکی مورد نیاز که همکاران مرکز بهداشت صداوسیما این تجهیز را انجام می دهند به منزل منتقل می شود. تا الان هم بنا به درخواست اطرافیان استاد کشاورز قرار نبود بستری بودن شان رسانه ای شود اما برخی که این کار را کردند ما ملزم شدیم تا توضیح دهیم.

این دیدار که همزمان با پایان مجلس دهم شورای اسلامی بود، بهانه ای شد تا مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با علی اصغر کاراندیش معاون حقوقی، مجلس و امور استان های این وزارتخانه به عنوان متولی تعامل و ارتباط وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با نمایندگان مجلس شورای اسلامی درباره مجموعه اقدامات و تعامل این معاونت با کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی در دوره دهم گفت و گویی داشته باشد.

این گفت و گو را در زیر می خوانیم...

جنای آقای کاراندیش هفته گذشته نشستی به بهانه پایان دوره مجلس دهم شورای اسلامی با رئیس و اعضای کمیسیون فرهنگی مجلس با حضور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی داشتید و در آن جلسه به برخی اقدامات و تعاملاتی که در این دوره بین وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به عنوان متولی فرهنگ و هنر کشور و کمیسیون فرهنگی مجلس صورت گرفته اشاره شد؛ این اقدامات را توضیح دهید.

در ابتدا باید به این نکته اشاره کنم که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در دوره دهم مجلس شورای اسلامی سه معاون حقوقی را همزمان با تغییر وزیر داشته است. جناب آقای حسین نوش آبادی، جناب آقای سیدهادی حسینی و از آذر سال 97 تاکنون هم من به عنوان معاون حقوقی، مجلس و امور استان ها در این معاونت مشغول به خدمت بوده ام.

خوشبختانه مجلس دهم شورای اسلامی همکاری وتعامل خوبی با وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی داشت و مشکل جدی در این دوره نداشتیم. از لحاظ بودجه ای هم نسبت به لایحه بودجه دولت، اعتباری از این وزارتخانه کم نکرد و این به عنوان یک حسن به شمار می آید.

بودجه دو سال گذشته چگونه بود؟

در بودجه سال های 98 و 99 هم در هر دو سال اعتبارات ما نسبت به لایحه، رقم قابل توجهی افزایش داشت. در سال 98 اعتبار 115 میلیارد تومان و در سال 99 هم اعتبار افزایشی 184 میلیارد تومان نسبت به لایحه بود که این یکی از اقدامات مهم در دوره مجلس دهم محسوب می شود.

در این دوره پیشنهادها و لوایحی به مجلس به ویژه کمیسیون فرهنگی از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ارائه شد، چه لوایحی ارائه شد و به تصویب رسید. برخی از لوایح هم به سرانجام نرسید که از آن جمله لایحه مالکیت فکری بود. دلیل بی سرانجامی این نوع لوایح چه بود؟

در دوره دهم مجلس شورای اسلامی غیر از بحث بودجه لوایحی داشتیم که لایحه مالکیت فکری یکی از این لوایح است که در کمیسیون فرهنگی انجام شد و در کمیسیون قضایی به دلیل همزمانی با اتمام کار مجلس دهم شورای اسلامی ناتمام ماند و امیدوارم در دوره بعدی مجلس دوباره پیگیری و به سرانجام برسد.

اقدام دیگری که در دوره دهم از سوی کمیسیون فرهنگی مجلس به عنوان کمیسیون اصلی صورت گرفت، اصلاح بند 16 ماده 2 قانون اهداف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است. بر این اساس قسمت سخت افزاری صنعت چاپ به وزارت صمت واگذار شد و بخش نرم افزاری و نظارت بر تولیدات محتوایی بر عهده وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است.

لایحه تنقیع قوانین مرتبط با موضوع وقف هم یکی دیگر از لوایح بود که در این دوره فعالیت مجلس شورای اسلامی انجام شد. برخی از قوانین هم که با قانون اساسی جمهوری اسلامی مغایرت داشت در دوره دهم مجلس شورای اسلامی بازنگری شد.

پیش نویس طرح اصلاحی کارآمدی دستگاه های فرهنگی و اجرایی در گسترش اخلاق عمومی در جامعه، طرح شبکه شهرهای خلاق فرهنگ و هنر و ... از دیگر اقدامات و طرح هایی است که در مجلس شورای اسلامی در دوره دهم انجام شد.

برخی طرح ها هم به مجلس ارسال شد ولی به صحن مجلس ورود پیدا نکرد که از آن جمله می توان به طرح سازمان روزنامه نگاری جمهوری اسلامی ایران و سازمان نظام صنفی هنرمندان اشاره کرد که کمیسیون فرهنگی به عنوان کمیسیون اصلی آن را دنبال می کرد.

از دیگر نکاتی که در این دوره به آن توجه شد این است که هماهنگی خوبی در حمایت از برنامه های ارائه شده دکتر صالحی به مجلس شورای اسلامی از سوی کمیسیون فرهنگی مجلس صورت گرفت.

همچنین حمایت از نیم درصد اعتبار نهاد کتابخانه ها بود که در این دوره تصویب شد. طرح درآمد پایداری شهرداری ها در سال 98 هم از مصوبات دوره دهم مجلس شورای اسلامی بود.

دولت هم حمایت های خوبی نسبت به تامین ارز برای واردات کاغذ داشت که مجلس دهم هم در این حوزه همراهی های خوبی با وزارتخانه داشت.

به طور کلی مجلس شورای اسلامی در دوره دهم همراهی و حمایت های خوبی از فعالیت های اصحاب فرهنگ، هنر و فعالیت های قرآنی و دینی کشور برای رفع برخی موانع در این حوزه داشت که از آن جمله می توان به یارانه کاغذ، حمایت و پیگیری برای رفع توقیق برخی فیلم ها، حمایت از وضعیت سینماداران، تماشاخانه ها و ... در روزهای شیوع ویروس کرونا اشاره کرد.

به طور قطع وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هم در مقابل این همراهی و تعامل خوب کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی اقداماتی داشته است. این اقدامات چیست؟

بله. حضور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی هم در کمیسیون فرهنگی و هم در صحن علنی مجلس برای پاسخگویی به برخی سوالات از جمله این اقدامات است. همچنین دکتر صالحی برای تبادل و همفکری در کمیسیون فرهنگی و عمران هم شرکت داشتند.

البته از نکات قابل توجه این است که خوشبختانه با همکاری و تعامل خوب همکاران من در معاونت حقوقی، مجلس و امور استان های وزارتخانه جلساتی مشترک بین نمایندگان و معاونان و روسای سازمان های تابعه وزارتخانه صورت گرفت و موضوعات مورد نظر مورد بحث و بررسی قرار گرفت و بسیاری از سوالات در این جلسات رفع ابهام شد و نیازی به حضور در مجلس برای پاسخگویی نبود. به نحوی که از آذر سال 97 تاکنون هیچگونه سوالی از وزیر محترم در صحن علنی مجلس مطرح نشد و این یکی از اقدامات خوب در راستای تعامل بین مجلس و وزراتخانه به شمار می آید.

حضور نمایندگان مجلس در دفتر وزیر محترم و ملاقات با ایشان با هدف بررسی مسائل و مشکلات حوزه انتخابیه و مسائل کلان کشوری از دیگر اقدامات دفتر معاونت حقوقی، مجلس و امور استان های وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در دوره دهم مجلس است.

این نکته هم قابل توجه است که به تمامی ادارات کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان ها تاکید کرده بودم که با نمایندگان مجلس ارتباطات دوطرفه و مستمری داشته باشند و این تاکید همچنان ادامه دارد و اقدامات و تعاملات خوبی هم در این حوزه صورت گرفت.

در طول دو سال گذشته که شما به عنوان معاون حقوقی و پارلمانی وزارتخانه مشغول به فعالیت بوده اید چه تعداد بار وزیر و معاونان و روسای سازمان ها در کمیسیون فرهنگی و صحن علنی مجلس حضور یافتند؟

در این مدت وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی 11 بار در کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی حضور یافتند و 6 بار هم در صحن علنی مجلس شرکت کردند. معاونان 255 بار حضور و دیدار با نمایندگان مجلس داشتند.

172 نفر از نمایندگان با وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی دیدار داشتند و همچنین 247 نماینده با معاون پارلمانی دیدار داشتند.

نمایندگان در طول دو سال گذشته چه تعداد سوال از وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی داشتند؟

62 سوال. البته پاسخ به نامه های نمایندگان هم به صورت مستمر در قالب مکاتبات صورت می گیرد.

ارتباط با مجلس و نمایندگان به ویژه اعضای کمیسیون فرهنگی مجلس را چگونه ارزیابی می کنید؟

با توجه به اینکه از سال 82 با مجلس شورای اسلامی در مسئولیت های مختلف در ارتباط بوده ام به این نتیجه رسیدم که نمایندگان مجلس انتظار دارند خواسته ها و مکاتباتی که از طرف آن ها به دستگاه های اجرایی منعکس می شود مورد بررسی قرار گیرد و به آن ها پاسخ به موقع داده شود و این روش یکی از سیاست های کاری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در این دوره از فعالیت مجلس شورای اسلامی بود و امیدوارم در ادامه کار مجلس یازدهم هم بتوانیم همین تعامل سازنده که در گذشته داشته ایم را ادامه بدهیم.

این نکته هم قابل توجه است که بسیاری از نمایندگان مجلس اگر انتقادی به عملکرد وزارتخانه ها و دستگاه های اجرایی دارند و یا سوالی دارند از سر دلسوزی و دغدغه ای است که در راستای بهتر شدن امور دارند و ما هم باید از این فرصت استفاده کرده و از نظرات سازنده آن ها برای بهتر شدن امور و فعالیت های خود بهره ببریم.

از دیگر تجربه هایی که دارم این است که به ندرت با درخواست شخصی نمایندگان مواجه شده ام و دغدغه آن ها همیشه برای رفع مشکلات حوزه انتخابیه و مسائل کلان کشوری بوده است.

یکی از طرح هایی که به نتیجه نرسید طرح سازمان نظام صنفی فرهنگ و هنر بود. روند پیگیری آن چگونه بود ؟

این طرح را هم کمیسیون فرهنگی مجلس و هم وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دنبال می کردند. به این صورت که از طرفی برخی از اعضای کمیسیون فرهنگی مجلس آن را پیگیری می کردند و از طرفی دیگر این طرح تکلیفی بود که بر عهده وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است و باید به عنوان لایحه آن را ارائه دهد. بنابراین قرار بر این شد تا به صورت هماهنگ این طرح را پیش ببریم و در یک کارگروه مشترک بین کمیسیون فرهنگی مجلس و وزارتخانه کارهای آن انجام شود. کمیسیون فرهنگی مجلس به صورت جداگانه نشست هایی با اصحاب فرهنگ و هنر برگزار کرده بود که بر اساس نظرات آن ها طرح را تهیه کنند و با امضای تعدادی از نمایندگان آن را به مجلس ارائه دهند و همچنین وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هم در حال تدوین طرحی در این زمینه بود که بر اساس همان توافق قرار شد این کار به صورت مشترک بررسی شود و در قالب لایحه به دولت و مجلس ارسال شود. این طرح در نهایت قرار شد از سوی دفتر مطالعات راهبردی وزارتخانه پیگیری شود.

و سخن آخر؟

گاهی برخی فعالیت ها و اقدامات که مرتبط با وظایف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نیست، از سوی نمایندگان مجلس به این وزارتخانه نسبت داده می شود. دلیل این موضوع عدم اطلاع رسانی دقیق، به موقع و مستمر دستگاه های مرتبط است. همه دستگاه ها باید اطلاع رسانی مستمر و دوره ای برای نمایندگان داشته باشند و آن ها را در جریان اقدامات صورت گرفته قرار دهند تا موجب ذهنیت های اشتباهی که برخی ایجاد می کنند برای نمایندگان نشود. وقتی اقدامات به صورت مستمر به اطلاع نمایندگان مجلس برسد به طور قطع در ذهن آن ها می ماند و قابل دفاع می شود ولی وقتی نمایندگان مجلس به دلیل عدم اطلاع رسانی به موقع و مستمر در جریان اقدامات قرار نمی گیرند باعث می شود ذهنیت آن ها نسبت به اقدامات ما مخدوش شود که جبران آن سخت است. به عنوان مثال اقدامات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در بخش های مختلف در زمینه کرونا کم نبوده و باید برای نمایندگان اطلاع رسانی شود. البته ما علاوه بر بهره گیری از ظرفیت مجلس می توانیم از طریق ادارات کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان ها مجموعه اقدامات و فعالیت های خود را نیز به استان ها و استانداران منتقل کنیم. وقتی اطلاع رسانی مستمر باشد منجر می شود تا جمع تاثیرگذار کشور در جریان این اقدامات قرار بگیرند و با آن ها آشنا شوند. بنابراین پیشنهاد می کنم تمامی معاونت ها و سازمان های تابعه و همچنین ادارات کل استان ها در اطلاع رسانی اقدامات خود در بخش های مختلف قوی عمل کنند.

به گزارش مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، در متن توئیت سید عباس صالحی آمده است:

در تقدیر و تشکر از خدمات دوازده ساله دکتر ⁧‫لاریجانی‬⁩ در ریاست مجلس، مراجع دینی و مقامات سیاسی اعلام موضع کردند. امروز هم مقامات عالی سپاهی و ارتشی و انتظامی با حضورشان همنوایی داشتند.

جنجال سازان بی منطق، پاسخ هیاهوهای شان را دریافتند.

بزرگان کشور قدر خدمت را می شناسند.

با همکاری رایزنی فرهنگی ایران در ژاپن، دومین نشست مجازی قدس و حقوق بشر (6 خردادماه) در فضای مجازی zoom برگزار و بر حمایت از ملت مظلوم فلسطین و قدس تأکید شد.

به گزارش روابط عمومی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، با همکاری رایزنی فرهنگی ایران در ژاپن، آستان قدس رضوی و دفتر نمایندگی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، نشست تخصصی با عنوان قدس و حقوق بشر طی روز سه شنبه (6 خردادماه) در فضای مجازی zoom از حرم مطهر رضوی برای مخاطبان و علاقه مندان ژاپنی برگزار شد.

مجتبی رحماندوست، استاد دانشگاه و کارشناس مسائل بین الملل، حجت الاسلام علی باقری، رییس دفتر نمایندگی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی در مشهد مقدس و حسین دیوسالار، رایزن فرهنگی ایران در ژاپن به ارائه مطالب و سخنرانی های خود در این خصوص پرداختند.

در ابتدای این برنامه و پس از توضیحات مجری برنامه از ایران و به زبان ژاپنی، رایزن فرهنگی کشورمان در ژاپن ضمن تقدیر و تشکر از آستان قدس رضوی و دفتر نمایندگی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی در همکاری برای برگزاری این جلسه گفت: روز جهانی قدس یادگار ماندگار رهبر کبیر انقلاب اسلامی امام خمینی(ره) است که با این ابتکار ارزشمند در واقع جهت دهی به اندیشه ها و افکار آزادی خواهان جهان شکل گرفت و موجب شد تا مظلومیت 72 ساله ملت فلسطین به فراموشی سپرده نشود و حمایت های جهانی از این مسیر همواره زنده بماند.

وی افزود: نکته مهم این است که حمایت از ملت مظلوم فلسطین و قدس تنها منحصر به دولت ها، ملت ها و امت اسلامی نیست و همواره رهبران و ملت های آزادی خواهی بوده و هستند که در حمایت از مردم فلسطین و آزادسازی قدس شریف اقدام کرده اند و بارها و بارها قطعنامه ها و بیانیه های متعددی در شورای امنیت، مجمع عمومی سازمان ملل متحد و دیگر مجامع بین المللی و منطقه ای به تصویب رسید هر چند که تا امروز نتوانست خواسته صاحبان اصلی سرزمین قدس و فلسطین را تامین و حقوق حقه آنان را بازگرداند.

در بخش دیگری از برنامه، حجت الاسلام باقری به تاریخچه فلسطین و قدس اشاره کرد و با تشریح موضوعات مرتبط گفت: رهبر کبیر انقلاب اسلامی در اولین روزهای پیروزی انقلاب در ایران و برای آن که ظلم بر ملت فلسطین و آوارگی آنان به جهانیان معرفی شود، جمعه آخر ماه مبارک رمضان را روز جهانی قدس اعلام کردند تا در سایه این حرکت و اقدام مردمی، حمایت های جهانی هم جذب گردد و رهایی قدس تحقق یابد.

وی در ادامه به دیدگا ه های مقام معظم رهبری(مدظله العالی) در خصوص قدس پرداخت و افزود: هیچکدام از راه حل های ارائه شده در طول 72 سال نتوانسته حقوق ملت فلسطین را محقق کند و در همین راستا رهبر معظم انقلاب اسلامی راه حل جمهوری اسلامی ایران را برگزاری همه پرسی و یک انتخابات فراگیر در میان تمامی فلسطینیان در تمام جهان اعم از مسیحیان، مسلمانان و یهودیان که این سرزمین متعلق به آنان است دانسته اند که می تواند حقوق از دست رفته مردم این سرزمین و آوارگان فلسطینی در بازگشت به سرزمین خود را تامین کند.

رایزن اسبق سفارت ایران در تانزانیا در بخش دیگری از سخنان خود در ارتباط با آوارگان فلسطینی، تاریخچه جنگ ها و درگیری ها، شهرک سازی ها و ... مطالبی را ارائه کرد.

سخنران بعدی این نشست، رحماندوست بود که به موضوعات حقوقی و خواسته در حق فلسطینیان اشاره کرد و گفت: موضوع فلسطین از طولانی ترین و با سابقه ترین مسائل سیاسی جهان است و اگر مردم یک کشور را از خانه و کاشانه شان آواره کنند، تمام دنیا، بازگشت به سرزمین را جزء حقوق قطعی آنان می دانند.

وی در ادامه به تشریح شرایط فعلی و آینده مسائل قدس و فلسطین پرداخت.

گفتنی است؛ پیش از این نیز رایزنی فرهنگی ایران در ژاپن به مناسبت روز قدس، نشست تخصصی نگاه بشر دوستانه به فلسطین و قدس را با حضور کارشناسان ژاپنی، روز شنبه 3 خردادماه برگزار کرد.

انتهای پیام/ص

12:19 - 1399/03/07 / شماره : 751605 / تعداد نمایش : 87

air.ir/Zrq3z9r

به گزارش خبرنگار حج و زیارت خبرگزاری فارس، امامزادگان استان تهران که به دلیل جلوگیری از شیوع کرونا اواخر سال گذشته تعطیل شده بودند، امروز به روی زائران باز شدند.

با تصمیم ستاد مبارزه با کرونا درباره بازگشایی اماکن مذهبی و امامزادگان، محوطه و شبستان آستان های مقدس استان تهران پس از بیش از دو ماه تعطیلی، در روزهای گذشته ضدعفونی شد و از امروز با رعایت پروتکل های بهداشتی، زائران می توانند به این اماکن مقدس مشرف شوند.

البته همچنان بخش ضریح امامزادگان نیز بسته است و امکان برپایی نمازهای جماعت و همچنین تجمع وجود ندارد. علاوه بر این، زمان حضور زائران محدود است و افراد از ساعت 9 صبح تا 12 و پس از آن از ساعت 15 تا 19 می توانند در محوطه و شبستان آستان های مقدس حضور یابند.

داشتن ماسک و دستکش و همچنین همراه داشتن مهر و تسبیح و چادر شخصی برای بانوان نیز از الزامات حضور در آستان های مقدس استان تهران است که زائران باید برای تشرف به آن توجه کنند.

البته برخی از امامزادگان استان تهران همزمان با روز عید فطر بازگشایی شده و اقدام به برپایی نماز عیدفطر کردند، اما از امروز تمام امامزادگان به صورت رسمی به روی زائران شدند.

به گزارش فارس، هنوز درباره بازگشایی درهای منتهی به ضریح امامزادگان تصمیم گیری نشده است. همچنین درهای حرم امام رضا (ع) و حضرت معصومه (س) همزمان با روز عید سعید فطر به روی زائران باز شد والبته در این اماکن مقدس نیز محدودیت تشرف به ضریح اعمال می شود و درهای منتهی به ضریح بسته است.

انتهای پیام/

[حسام خراسانی] آمارهای منتشرشده در نیمه دوم سال گذشته از اعزام 87 هزار و 550 نفر از ایران به حج تمتع در سال 1399خبر داد؛ آمارهایی که از افزایش بیش از یک هزار نفری حجاج نسبت به سال گذشته خبر می داد. اما با شیوع کرونا وضع برنامه های عبادی تحت الشعاع قرار گرفت و در فاصله چهل روز مانده به برپایی این فریضه واجب این آمار و ارقام هنوز در هاله ای از ابهام قرار دارد. به گزارش شهروند به دلیل اطلاع رسانی نکردن سعودی ها، بیش از 3 میلیون زائر از کشورهای مختلف و بیش از 87 هزار ایرانی در بلاتکلیفی هستند و سرنوشت حج هنوز نامعلوم است. البته اگر چه عربستان سعودی تا کنون تصمیم صریح و روشنی در مورد برگزاری حج نگرفته است، اما این روزها در کشور آرام آرام اخبار فعالیت های آماد ه سازی حج در نهادهای مختلف کشور شنیده می شود و مسئولان سازمان حج و زیارت کشور و نهادهای مربوط دیگر به برنامه ریزی برای برپایی حج تمتع 99 همچون گذشته ادامه می دهند. بر همین اساس، مرکز پزشکی حج و زیارت جمعیت هلال احمر احتمالات مختلفی در برپایی حج تمتع سال جاری همچون برگزاری حج تمتع بدون تغییر، برپایی حج تمتع با بخشی از سهمیه کشورها و حتی لغو حج تمتع مطرح کرد و برنامه ریزی لازم را برای هر احتمالی انجام داد. روز گذشته طاهر درودی، معاون حج و عمره مرکز پزشکی حج و زیارت جمعیت هلال احمر، در گفت وگو با شهروند از هماهنگی و برنامه ریزی های اتخاذشده بین جمعیت هلال احمر و سازمان حج و زیارت برای ارایه خدمات هر چه بهتر به زائران بیت الله الحرام خبر داد. بنا به گفته این مقام مسئول با هماهنگی ها و برنامه ریزی های انجام شده بین جمعیت هلال احمر و سازمان حج و زیارت ارایه خدمات پزشکی به زائران بیت الله الحرام در حج تمتع با تمام توان و ان شاءالله بهتر از گذشته انجام می شود.

یکی از ارگان های خدمت رسان در موسم حج مرکز پزشکی حج و زیارت جمعیت هلال احمر است. بنا به گفته طاهر درودی، این نهاد خدمت رسان هر ساله با نزدیک به 550 نفر کادر درمانی و بیمارستانی به زائران بیت الله الحرام خدمت رسانی می کند. معاون حج و عمره مرکز پزشکی حج و زیارت جمعیت هلال احمر این میزان کادر درمانی را با توجه به میزان زائر متغیر می داند. او در گفت وگو با شهروند به توضیحات در مورد برنامه ریزی و فعالیت اتخاذشده پیرامون حج 99 می پردازد: لازم بود تا هر چه زودتر فعالیت های مرتبط آغاز شود. در این مسیر ارگان های مختلفی دست به کار شدند تا در این قرار عاشقانه همراه زائران باشند. ما نیز به مانند هر سال فعالیت هایی را همچون معاینات زائران، فراخوان پزشکان و برنامه ریزی هایی برای نحوه تهیه دارو... آغاز کردیم. بنا به گفته درودی فعالیت مرکز پزشکی حج و زیارت در خصوص حج 99 با اعلام فراخوان پذیرش پزشک از نیمه دوم سال گذشته آغاز شده است. معاون حج و عمره مرکز پزشکی جمعیت هلال احمر نحوه انتخاب و گزینش پزشکان را براساس نیازسنجی ها صورت گرفته عنوان می کند و می افزاید: از زمان اعلام فراخوان جذب پزشکان متقاضی حج 99، پزشکان در سامانه ثبت نام کرده و بر اساس تخصص و تجربه حضور در مراسم همچون اربعین انتخاب شده اند. بنا به گفته درودی حدود 25 درصد از پزشکان از طریق فراخوان به عنوان پزشک اولی برگزیده می شوند و ما بقی، از همکاران باتجربه مرکز پزشکی جمعیت که سابقه حضور در حج را دارند، تکمیل می شوند. او در تکمیل این بخش از صحبت های خود می گوید: انتخاب همکاران پزشک حج و معرفی آنان براساس معیارهای ارزشیابی حج و عتبات براساس برنامه زمانبندی، برگزاری همایش و کارگاه آموزشی برای کادر درمانی، ارایه خدمات آموزشی به زائران حج و بررسی سلامت زائران بوده است.

دستورالعمل ها به روز شده است
مرکز پزشکی حج و زیارت جمعیت هلال احمر به عنوان زیرمجموعه جمعیت هلال احمر و همکار سازمان حج و زیارت، مأموریت اصلی خود را تأمین سلامت زائران حج تمتع، عمره و عتبات عالیات قرار داده و تمام تلاش خود را صرف می کند تا زائران سرزمین وحی و عتبات مقدس با اطمینان از وجود امکانات و متخصصان مجرب ایرانی عرصه پزشکی و سلامت، بدون نگرانی از وضع جسمانی، هر چه بیشتر از سفر خود بهره ببرند. این مرکز هر ساله با به روز کردن محتوای علمی تلاش می کند تا در فرآیند خدمت رسانی عملکرد موفق تری نسبت به گذشته داشته باشد. در بخش دیگری از این گفت وگو طاهر درودی به این موضوع اشاره دارد. او از بازنگری ها در دستورالعمل های خدمات دهی در سال جدید خبر می دهد. معاون حج و عمره مرکز پزشکی حج و زیارت با اشاره به جلسه هماهنگی میان جمعیت هلال احمر و سازمان و حج زیارت می افزاید: در جلسات انجام شده با هدف خدمت رسانی بهتر به زائران تغییراتی در برنامه ریزی ها و دستورالعمل ها با توجه به شیوع ویروس کرونا لحاظ شده است. بنا به گفته این مقام مسئول برنامه ریزی هایی نیز برای انتقال تجهیزات مصرفی و دارو به کشور عربستان شده است.

برگزاری کارگاه های آموزشی
پزشکان حج به عنوان بازوهای اصلی مرکز پزشکی در ارایه خدمات و پایش سلامت زائران نیاز به آموزش ها و یادآوری های مستمر دارند که هر ساله این رسالت در قالب برنامه ای توجیهی، نشست های استانی و همایش سراسری برای تمامی عوامل درگیر در درمان صورت می پذیرد؛ موضوعی که طاهر درودی نیز به آن اشاره دارد. او در این زمینه می گوید: با توجه به بحث فاصله گذاری اجتماعی، امسال این دور ه های آموزشی بیشتر از طریق فضای مجازی دنبال می شود. او در تکمیل این بخش از صحبت های خود می افزاید: از مهم ترین اقدامات مرکز پزشکی حج و زیارت هلال احمر قبل از ایام حج تمتع، برگزاری جلسات هماهنگی و برنامه ریزی در مرکز پزشکی و نمایندگان مرکز در استان ها، برگزاری جلسات برنامه ریزی، هماهنگی و عملیاتی برای ارایه خدمات بهداشتی درمانی در حج و انعقاد تفاهم نامه همکاری و... بوده است. بنا به گفته این مقام مسئول امسال برای جلوگیری از شیوع کرونا، زائران در بستر فضای مجازی به صورت آنلاین و آفلاین آموزش دیده و با مبانی و مناسک حج تمتع آشنا می شوند.

غربالگری زائران
یکی از احتمالات مهم در حج تمتع امسال از نظر مسئولان برپایی حج تمتع با بخشی از سهمیه کشورها به منظور حفظ فاصله اجتماعی و کنترل جمعیت در مسجدالحرام و مسجدالنبی(ص) است. به همین دلیل هم سازمان حج و زیارت معاینات پزشکی را که هر ساله برای تمام زائران در یک بازه زمانی مشخص انجام می شد، تغییر داده است. طاهر درودی با اشاره به احتمال کاهش سهمیه کشورها در حج تمتع امسال می گوید که در صورت کاهش سهمیه، افراد پرخطر و آنهایی که بیماری زمینه ای دارند، بنا بر توصیه های پزشکی به حج امسال مشرّف نمی شوند. او با اشاره به تفکیک و غربالگری زائران برای انجام معاینات پزشکی ادامه می دهد: امسال با توجه به شیوع کرونا و احتمال کاهش سهمیه کشورها، ابتدا معاینات پزشکی زائران زیر 60 سال انجام و در مرحله بعد در صورت نیاز آزمایش های لازم برای سلامت تمام زائران خانه خدا در نظر گرفته خواهد شد. او در این زمینه می افزاید: با تعیین و معرفی پزشکان کاروان ها، معاینات گروه اول حجاج ثبت نام شده شروع شده و در مرحله بعد معاینات افراد بالای 60 سال و واکسیناسیون زائران طبق برنامه انجام خواهد شد.

نیم قرن خدمت ماندگار
آغاز ارایه خدمات پزشکی و درمانی جمعیت هلال احمر در حج به سال 1345 بازمی گردد؛ زمانی که هیأت درمانی جمعیت شیر و خورشید سرخ ایران در مناسک حج در عرفات و منا با تأسیس درمانگاه و بخش اورژانس وظایف درمانی خود را ارایه کرد. در همان سال مجموعا 6هزارو744 بیمار به درمانگاه های جمعیت مراجعه کردند که از این میزان 78 درصد غیرایرانی و 22 درصد از حجاج ایرانی بودند. این خدمات در سال های بعد در کنار تیم درمان وزارت بهداری و پزشک کاروان اعزامی از سوی سازمان حج و اوقاف به شکل منسجم تر ادامه پیدا کرد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی و در سال 60 اما به دلیل جنگ و مشکلات ناشی از آن، فعالیت های هلال احمر در حج کمرنگ و به وزارت بهداشت سپرده شد تا اینکه در سال 81 به شکل رسمی و مفصل، جمعیت هلال احمر با برپایی بیمارستان و اعزام جراح، متخصص بیهوشی و... عهده دار ارایه خدمات درمانی به زائران خانه خدا شد. بنابراین مرکز پزشکی حج و زیارت جمعیت هلال احمر در دوران پس از انقلاب، مدت 17 سال است که به منظور ارزیابی و پایش سلامت و حمایت از زندگی و سلامت زائران با همکاری سازمان حج و زیارت و سایر نهادها، در برگزاری ایمن حج نقش آفرینی کرده است. در این زمینه خدمات بهداشتی و درمانی گسترده ای با تکیه بر توان و تخصص کادر پزشکی و پزشکان فداکار داوطلب به زائران ارایه می شود و تلاش شده است تا هر سال با ارزیابی رضایت زائران و خدمات ارایه شده، گام های موثری در بهبود و توسعه ارایه خدمات به زائران برداشته شود.

به گزارش خبرگزاری برنا از تهران ؛ در نشست ادبی از آزادسازی خرمشهر تا آزادسازی قدس که به صورت زنده در فضای مجازی برگزار شد، شاعران مطرحی چون مصطفی محدثی خراسانی و محمدرضا سنگری به همراه پژوهشگران و نویسندگان دفاع مقدس و پایداری به بررسی روند شکل گیری این نوع از ادبیات پرداختند. ارتباط مستقیم با صحن مسجد جامع خرمشهر، دزفول و میزبانی از شاعران مختلف از طریق مجازی و پخش کلیپ های مرتبط، بخش هایی از این نشست ادبی بود که به شکل زنده در صفحات مجازی پخش شد.

کاظم رستمی، شاعر و پژوهشگر که اجرای این نشست ادبی را برعهده داشت در آغاز نشست گفت: این اولین نشست از سلسله نشست های ادبی با محوریت شعر و ادبیات دفاع مقدس است که اداره کل کتابخانه های عمومی استان تهران آن را برنامه ریزی کرده است. امسال در آخرین روز ماه مبارک رمضان، اتفاقی مبارک افتاده و آن هم، تلاقی سوم خرداد با روز قدس است که معانی بسیار بلندی را به ذهن متبادر می کند.

رستمی با اشاره به هجمه ای که در دوران دفاع مقدس به هویت فرهنگی کشور شد، گفت: ملتی که مورد هجوم واقع شد، نور امید را زنده نگه داشت. جلال آل احمد در صحبت هایش گفته است کارهایی که امروز در ادبیات انجام می دهیم، تاثیرش را سال ها بعد در جامعه می بینیم. به نظر می رسد برعکس این حرف هم اتفاق می افتد. یعنی اتفاقاتی در جامعه می افتد که بعدها در شعر و ادبیات تجلی پیدا می کند.

در ادامه نشست کلیپ تصاویر خرمشهر با مرور جملاتی از سخنرانی رهبر معظم انقلاب در دیدار جمعی از ایثارگران پخش شد.

محمدرضا سنگری در بخش دیگری از این نشست گفت: نسل ها در حال تغییر هستند و حافظه ها بسیاری از خاطرات دفاع مقدس را فراموش می کنند. زمانی که حافظه نسل ها در موضوع دفاع مقدس دچار فراموشی شود آن وقت ما جز اندوه و دریغ برای از یاد رفتن جنگ نخواهیم داشت. امروز اولین ژانر میدان دار ادبیات دفاع مقدس، خاطره است در حالی که هنوز وصیت نامه، میثاق نامه، سنگرنوشته ها و لباس نوشته ها باقی مانده و به آنها نپرداخته ایم. یک دهه دیگر برای این کار خیلی دیر است، هرچند که حالا هم دیر شده.

مصطفی محدثی خراسانی نیز در این نشست با اشاره به اینکه در حوزه شعر آنچه تاکنون به دست آمده، بیش از آنکه حاصل تلاش برنامه ریزان فرهنگی باشد، حاصل تلاش، عشق و ایثارشاعران بوده است، گفت: در ادامه این مسیر با توجه به اینکه از سال های دفاع مقدس هم فاصله می گیریم، نیاز است که نهضت بزرگی در ثبت و ضبط ادبیات دفاع مقدس و ارزیابی ها و نظریه های پیرامون آن شکل بگیرد.

ارتباط مستقیم با مسجد جامع خرمشهر آغازگر بخش دوم این نشست بود. محمد نبی زاده، مجری حاضر در صحن این مسجد گفت: اینجا جایی است که قلب ایرانیان در آن می تپد و در چنین روزی همه مردم به یاد آن هستند. امسال به خاطر شیوع بیماری کرونا، مراسم های حضوری تعطیل است و برنامه ها به شکل مجازی برگزار می شود.

مهمان بخش دوم نشست، علی داوودی، شاعر و پژوهشگر بود. او در توضیح اینکه شعر ما، چه نسبتی با شعر فلسطین دارد، گفت: امام خمینی(ره) فرموده فلسطین پاره تن ماست، شعر ما هم چنین نسبتی با شعر فلسطین دارد. اساسا شعر، زبان عرب است. شعر بخشی از وجود جامعه عربی است. ضمن اینکه در جامعه فلسطین، شعر زبان رسانه است و خلا رسانه های دیگر مثل سینما را پر می کند. جایگاه شاعران در جامعه عربی صرفا شاعری نیست، آنها روشنفکر و پیشتاز جریان ها هستند. بنابراین هر وقت نام فلسطین را می شنویم، در کنار مبارزات مردم، یاد شعر فلسطین هم می افتیم.

داوودی با اشاره به اینکه شعر فلسطین، بخشی از شعر عرب است، اضافه کرد: درباره این شعر می توان گفت در کشورهایی که مشابهت فرهنگی دارند، جریان های ادبی هم به یکدیگر شبیه هستند. شعر فلسطین، حادثه ای نو در جامعه عربی است و آیینه تمام نمای تحولات محتوایی و فرمی در شعر عرب به حساب می آید.

داوودی به سیر تغییرات شعر فلسطین اشاره کرد و گفت: در بیش از 100 سال اخیر چند دوره کاملا مشخص در شعر فلسطین دیده می شود. در آغاز، شعرها کلاسیک با همان فضای مشخص این نوع شعر هستند. اما در دوره ای، شعر به مرحله فردی شدن و حضور انسانی شاعر می رسد و رومانتیسم را شاهد هستیم.

پخش کلیپ هایی در خصوص مرور جملات رهبر انقلاب با موضوع قدس و خرمشهر، شعر خوانی شاعران خارجی پارسی زبان با موضوع روز قدس، ارتباط مستقیم با شاعر متعهد خانم فریبا یوسفی و شعرخوانی ایشان با موضوع آزادی خرمشهر، ارتباط مستقیم با سعید عزیزی شاعر شعر خاطره انگیز ممدی نبودی ببینی شهر آزاد گشته ، ارتباط مستقیم با دکتر کافی پیرامون شعر دفاع مقدس و شعر فلسطین و نیز پخش اولین اذان قرائت شده از مسجد جامع خرمشهر پس از آزادسازی، از دیگر بخش های این نشست ادبی بود.

این نشست بصورت زنده از صفحه مجازی نهاد کتابخانه ها (Instagram.com/iranplir)، آپارات استان تهران (aparat.com/tehranpl) و پایگاه اطلاع رسانی نهاد کتابخانه های عمومی کشور (iranpl.ir) پخش گردید.

مشروح خبر در روزهای آتی منتشر خواهد شد.

به گزارش خبرنگار حج و زیارت خبرگزاری فارس، حرم حضرت زینب (س) و حضرت رقیه (س) که اواخر سال گذشته به دلیل جلوگیری از شیوع کرونا بر روی زائران بسته شد، از فردا بازگشایی می شود.

در مدت تعطیلی حرم حضرت زینب (س)، بسیاری از عاشقان اهل بیت (ع) پشت درهای بسته حرم به زیارت پرداخته و حتی احیای شب های قدر و مناجات خوانی در این شب های پرفضیلت را در جوار عمه سادات برگزار کردند.

حرم حضرت زینب (س) پس از سالروز وفات آن حضرت تعطیل شد و با وجود تعطیلی این مکان مقدس، پرچم های عزا همچنان در گوشه و کنار حرم به چشم می خورد که از امروز خادمان این آستان ضمن ضدعفونی حرم مقدس حضرت زینب (س)، پرچم های عزا را نیز باز کرده تا حرم پذیرای زائران شود.

حرم حضرت رقیه (س) نیز در این مدت به روی زائران بسته بود، اما با این وجود جشن میلاد ریحانةالحسین (س) در حرم آن حضرت با حضور خادمان این آستان برگزار و سفره سبزرنگی پهن شد و خادمان محتویات سفره را بین زائران پشت درهای حرم تقسیم کردند.

اکنون با گذشت حدود سه ماه حرم های سوریه بازگشایی می شود و قرار است زائران با رعایت پروتکل های بهداشتی در این اماکن مقدس حضور یابند. همچنین هفته گذشته پس از ماه ها نماز جمعه در مصلای حرم حضرت زینب (س) برگزار شد، اما درهای ورودی به ضریح بسته بود.

به گزارش فارس، حرم های حضرت رضا (ع)، حضرت معصومه (س)، حضرت عبدالعظیم حسنی (ع) و شاهچراغ (ع) نیز همزمان با تعطیلات عید سعید فطر به روی زائران باز شد که البته بخش منتهی به ضریح همچنان بسته است و زائران می توانند در صحن ها به زیارت بپردازند. در عربستان نیز مسؤولان اجازه برپایی نماز جمعه را در تمام مساجد به جز مساجد مکه مکرمه و همچنین مسجدالحرام صادر کرده اند.

انتهای پیام/

قدس آنلاین : دوازدهمین دوره جشنواره هنرهای تجسمی فجر در سال 98 با شیوع بیماری کرونا دستخوش تغییراتی شد، به طوری که در ابتدا مراسم اختتامیه آن کنسل و سپس در هفته گذشته اسامی برگزیدگان از سوی دبیرخانه این جشنواره اعلام شد. بنابر اعلام دبیرخانه جشنواره طی روزهای آینده گواهی شرکت در دوازدهمین جشنواره تجسمی فجر همراه با کتاب این رویداد برای برگزیدگان ارسال می شود و تمامی شرکت کنندگان می توانند کتاب و گواهی شرکت را از دبیرخانه جشنواره دریافت کنند.

سمانه دوستی نیا، برگزیده رشته نگارگری در دوازدهمین دوره جشنواره هنرهای تجسمی فجر است. او از سال 84 در این رشته فعال بوده و علاوه بر خلق آثار، عضو گروه احیا و مثنی سازی آثار هنری تدریس در مؤسسه آفرینش های هنری آستان قدس رضوی است.

دوستی نیا سابقه تدریس هنر نگارگری دارد. این هنرمند تاکنون در جشنواره های متعددی برگزیده شده است.

برگزیده جشنواره جوانان در بخش گل و مرغ، رتبه دوم جشنواره حوزه هنری سال 1386 و رتبه اول در رشته گل و مرغ در جشنواره امام رضا(ع)، در فهرست موفقیت های این نویسنده دیده می شود.

گفت وگوی ما را با این نگارگر در خصوص هنر نگارگری بخوانید.

* چطور شد به هنر نگارگری علاقه مند شدید؟

** من کاملاً اتفاقی به نگارگری علاقه مند و وارد این هنر شدم، به طوری که تحصیل در دانشگاه را برای فعالیت در این رشته هنری رها کردم و از سال 84 از طریق همکاری با اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی خراسان رضوی تصمیم گرفتم وارد کار در این عرصه شوم.

آنچه سبب علاقه مندی من به نگارگری شد، ایدئولوژی و جهان بینی برخی از هنرمندان مطرح این هنر بود. آن ها علاوه بر اینکه تأثیر نور در رنگ های به کار رفته در نگارگری را در نظر نگرفته اند، نگاه جدید و عمیقی به این هنر و نوع رنگ بندی آن دارند، چراکه معتقدند رنگ ها در نگارگری با استفاده از نور نمی تواند برای مخاطب نشان دهنده یکسان بودن باشد. به زبان ساده تر اگر مخاطب طرحی از نگارگری ببیند و در آن چشمش به رنگ نارنجی بیفتد، به دلیل استفاده از نور در آن اثر ممکن است رنگ نارنجی که صبح می بیند با رنگی نارنجی که عصر در همان اثر می بیند، متفاوت باشد. این هنرمندان برای اینکه مخاطب متوجه تفاوت رنگ در اثر هنری نشود، نور را از اثر حذف کرده اند.

* آیا وجود چنین ظرافت هایی در نگارگری سبب می شود تا مخاطب زیبایی اثر را درک کند؟

بله، این ظرافت ها یکی از مؤلفه های جذب مخاطب به نگارگری است، اما یکی از مهم ترین ویژگی هایی که سبب علاقه مندی مخاطب به این هنر می شود، ریشه مذهبی و اسلامی بودن آن است، زیرا نگارگری همچون هنرهایی مانند خوشنویسی کاملاً جنبه دینی همراه با ایدئولوژی ها و جهان بینی خدایی و معنوی دارد.

از سوی دیگر، برخی از هنرمندان معتقدند با استفاده از یک رنگ در همه اثر می توانند یکسان بودن همه خلائق پروردگار در جهان هستی را به مخاطب نشان دهند. به زبان ساده تر، اگر هنرمند برای خلق یک اثر از شاهنامه یا آثار مطرح و فرهنگ فاخر رنگ های مختلفی از آبی داشته باشد یعنی رنگ هایی از جمله آبی لاجوردی، آبی آسمانی، آبی نفتی و...، برای اینکه جهان بینی عالم هستی را بهتر و بیشتر به مخاطب منتقل کند، تنها از آبی لاجوردی ممکن است برای بخشی که لازم است استفاده کند تا هم مخاطب را در رنگ بندی سرگردان نکند و هم بتواند موضوعات عالم معنا را از طریق این هنر به مخاطب منتقل کند.

* هنر نگارگری تا چه حد می تواند فرهنگ ایرانی - اسلامی را به مخاطب عام منتقل کند؟

** مخاطب عام به واسطه جذب شدن به ظرافت ها ممکن است از اثر مورد نظر خوشش بیاد، اما اینکه از طریق رنگ بندی ها بتواند جهان بینی هنرمند را درک کند و در نهایت متوجه فرهنگ ایرانی- اسلامی غنی شود، درصد پایینی دارد، همچنین مخاطبی که کمی تخصص در هنر نگارگری دارد قطعاً متوجه این نکات می شود.

* این هنر چه اندازه با پژوهش نگارگران مرتبط است و یک نگارگر برای خلق اثر بهتر چه مطالعاتی باید انجام دهد؟

** متأسفانه به جز تعداد اندکی از اساتید که برای تدریس نگارگری نیازمند اطلاعات به روز هستند یا برخی از هنرجویان که می خواهند این هنر را به صورت تخصصی دنبال کنند یا نمره خوبی از درس مورد نظر بگیرند، به دنبال تحقیق و بررسی هستند، زیرا نگارگری با وجود اینکه می تواند با بهره گیری از علوم موجود در این رشته سبب خلق آثاری فاخر شود، اما از این نظر بسیار مظلوم واقع شده و کمتر هنرمندی به زوایای تحقیق و پژوهش توجه می کند.

* در دانشگاه های هنر کشور ما تا چه اندازه به تخصص محوری، انجام پژوهش و تحقیقات لازم برای خلق یک اثر در نگارگری توجه می شود؟

** در حال حاضر علاوه بر کشور ما، در کشورهایی از جمله اسپانیا، ترکیه و هندوستان نیز در سال های اخیر رشته نگارگری و سایر هنرهای اسلامی به صورت علمی و تخصصی در دانشگاه های هنر وجود دارد. جالب است بدانید در این سال ها در کشورهایی همچون اسپانیا، تحقیقات تخصصی بسیاری برای رشته های هنرهای اسلامی انجام شده و می شود، اما در مقابل متأسفانه در دانشگاه های کشور ما نه تنها این بخش درست انجام نمی شود بلکه حتی اساتید به جنبه مهم تحقیق و پژوهش توجهی ندارند، زیرا برای آن ها صرفه اقتصادی یا علمی ندارد تا برای این موضوع وقت و زمان بگذارند.

* از حضور در جشنواره هنرهای تجسمی و برگزیده شدن در این رویداد هنری بگویید؟

** من در چند سال قبل نیز در این جشنواره شرکت کردم، اما این دوره به علت شیوع بیماری کرونا شرایط برگزاری دوره دوازدهم جشنواره هنرهای تجسمی فجر تغییر کرد و هفته گذشته نیز اسامی برگزیدگان اعلام شد. این در حالی است که شنیده ام نگارگری در این جشنواره بسیار مظلوم واقع شد، زیرا هنرهایی مانند نقاشی که آثار بزرگ تری دارند و شاید برای مخاطب عام جذاب تر باشند، بیشتر در این دوره دیده شده اند.

تفاوت این دوره با دوره های قبل این بوده که ظاهراً جایزه ای به هنرمندان برگزیده ارائه نمی شود، اما در مقابل اثر برگزیده خریداری و به این شکل مورد حمایت مسئولان هنرهای تجسمی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی قرار می گیرد.

* ایده جدید مرکز هنرهای تجسمی مبنی بر خرید آثار برگزیده در این جشنواره، می تواند از هنرمندان و اثرشان حمایت کند؟

** ببینید مسئله این است که هر سال هنرمندان جوایز خود را دریافت می کردند، اما امسال ایده حمایت مالی و خرید آثار برگزیده جشنواره بدون جایزه مطرح شده، این در حالی است که هنرمندان آثار خود را برای مخاطبان در قالب برگزاری نمایشگاه ها به نمایش می گذارند و به هر حال خرید نیز از سوی علاقه مندان انجام می شود، بنابراین به نظرم این ایده، حمایت کامل از هنرمندان نیست.

* مسئولان مرتبط و وزارت ارشاد چگونه می توانند از هنرمندان هنرهای تجسمی حمایت کنند؟

** در سال های گذشته مؤسسه آفرینش های هنری آستان قدس رضوی با برگزاری جلسات و دعوت از هنرمندان، مجموعه داران و میهمانان داخلی و خارجی، شرایط معرفی آثار هنری به زائران و علاقه مندان را فراهم می کرد.

به نظرم این موضوع می تواند حمایت خوبی از هنرمندان باشد. ما در بسیاری از نقاط کشور شرایط معرفی آثار به زائران داخلی و خارجی را داریم. وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در استان های مختلف و سازمان هایی همچون میراث فرهنگی و شهرداری ها می توانند از این الگو پیروی کنند تا هنر ایرانی- اسلامی بیش از گذشته به زائران خارجی و داخلی معرفی شود.

اسفند ماه 1398 کشورمان ایران میزبان میهمان ناخوانده ای به نام ویروس کرونا شد و از همان روزهای ابتدایی و با دستور مسئولان و شورای ملی مبارزه با شیوع ویروس کرونا، در راستای قطع زنجیره این ویروس دستور تعطیلی فعالیت های فرهنگی و هنری ابلاغ شد. تعطیلی فعالیت های فرهنگی و هنری در تمام بخش ها از جمله در حوزه تئاتر خسارت های مختلفی را با خود به همراه داشت. از تعطیلی تماشاخانه ها گرفته تا ملغی شدن قرارداد گروه های نمایشی که بعد از ماه ها تمرین خود را مهیای ارائه آثار نمایشی به مخاطبان می کردند.

تئاتر و دو روی سکه همراهی با کرونا

مفهوم خصوصی سازی در کشور ما به ویژه در عرصه فعالیت های فرهنگی و هنری خاصه در حوزه هنر نمایش سابقه ای در حدود 10 سال دارد و بسیار جوان و نوپا به شمار می رود. هرچند در این سال ها بخش خصوصی توانسته آرام آرام به عنوان یکی از مهم ترین بازوهای یاریگر اداره کل هنرهای نمایشی در بخش تماشاخانه های فعال در پایتخت و سراسر کشور فعالیت کند؛ دراین میان همواره چشم به حمایت های بخش دولتی داشته است.

اما در آن روی سکه به سبب تمرکز بودجه های بخش دولتی در راستای مبارزه با شیوع ویروس کرونا و تلاش برای شکست این ویروس فصل های مالی و حمایتی بخش فرهنگ و هنر به کمترین میزان خود رسید تا جایی که تماشاخانه داران خصوصی در همان روزهای پایانی اسفند 98 با شهرام کرمی مدیرکل اداره هنرهای نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی جلسه ای را در راستای درخواست کمک هزینه های بخش دولتی برای سروسامان دادن به هزینه های جاری و حقوق پرسنل تماشاخانه ها خواستار شدند.

تلاش تا فرجام دو مدیر تئاتر برای جبران خسارت ها

اما هم زمان با استعفای شهرام کرمی در روزهای پایانی اسفند 98 و سکان داری قادر آشنا در همان ایام او نیز مهم ترین مؤلفه و مواجهه خود را تلاش برای جبران خسارت گروه های نمایشی و تماشاخانه داران بخش خصوصی و دولتی قرار داد. امری که با پشت سر گذاشتن حدود سه ماه از تعطیلی فعالیت های فرهنگی و هنری بعد از کار کارشناسی تا این لحظه به عدد و رقم خسارت ها رسیده و هنوز کار کارشناسی برای تخصیص دقیق اعتبارات ادامه دارد.

طی دو ماه فروردین و اردیبهشت 1399 اعضای انجمن تماشاخانه داران تهران سه نشست را با قادر آشنا در راستای بازتاب مطالبات دغدغه ها و البته برخی گلایه مندی ها در درباره حمایت نشدن از آن ها با وجود هزینه های سرسام آور سالن داری، حقوق کارمندان همچنین قراردادهایی با گروه های نمایشی برای اجرا در این ایام، برگزار کردند.

همه دغدغه های تماشاخانه های خصوصی

درنهایت شاهین چگینی در تاریخ 30 اردیبهشت 1399 به عنوان مدیر انجمن تماشاخانه داران تهران و به نمایندگی از 17 عضو این انجمن، در دیداری با قادر آشنا ضمن بیان تمام دغدغه ها و این بار با زبان آمار و ارقام از ضرر بیش از هفت میلیارد تومانی 17 تماشاخانه طی سه ماه اسفند 98 و فروردین و اردیبهشت 99 با این مدیر هنری سخن گفت و تاکید کرد در صورت حمایت نشدن از سوی اداره کل هنرهای نمایشی بسیاری تماشاخانه داران که املاک آنها به عنوان ملک استیجاری شناخته می شود ناچار به تعطیلی فعالیت ها و در ادامه به محاق رفتن فعالیت بخش خصوصی در حوزه هنرهای نمایشی کشورمان خواهند شد.

امری که دستاورد یک دهه فعالیت آنها را با تمام فراز و فرودهایش به تعطیلی می کشاند. در همین راستا با شاهین چگینی مدیر عامل انجمن تماشاخانه داران تهران درباره آخرین جلسه با قادر آشنا گفت وگو کردیم.

برپایی چهار نشست برای طرح دغدغه ها

شاهین چگینی با اشاره به جلسه با قادر آشنا (30 اردیبهشت) گفت: در این جلسه تمام همکاران در این حوزه نسبت به مشکلات، دغدغه هایشان و مسائل مربوط به آن صحبت کردند و درنهایت مقرر شد تمام نقطه نظرات، گلایه مندی ها و مطالبات مان در حوزه حمایت های مادی و معنوی از سوی مسئولان را در جلسه با قادر آشنا مدیرکل اداره هنرهای نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ابلاغ کنیم.

با اشاره به آنکه این نشست، چهارمین جلسه مدیران تماشاخانه داران تهران با مدیرکل اداره هنرهای نمایشی: در ابتدای اسفند 1398 و تعطیلی فعالیت های نمایشی یک جلسه با شهرام کرمی مدیرکل پیشین اداره کل هنرهای نمایشی برگزار شد و از زمان سکان داری این اداره کل در دستان آقای آشنا سه جلسه طی دو ماه فروردین و اردیبهشت ماه با وی برگزار کرده ایم.

وی ادامه داد: طی این جلسات نگاه ها، دغدغه ها، خواسته ها و مطالبات حمایتی در دو حوزه مادی و معنوی که مسئولان در راستای تعاملی که مسئولان برای پشت سر گذاشتن دغدغه های این ایام می توانند داشته باشند را با مدیرکل اداره هنرهای نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مطرح کرده ایم.

90 درصد تماشاخانه ها، املاک استیجاری هستند

مدیر انجمن تماشاخانه داران تهران درباره آخرین جلسه اعضای نمایندگان این انجمن با مدیرکل اداره هنرهای نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت: در این جلسه تمام مستندات، کارهای تحقیقی و آماری که طی سه ماه اخیر از اسفند 1398 تا اواخر اردیبهشت 1399 صورت گرفته بود همچنین گزارش جلسات با معاون رئیس جمهوری، اعضای کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی و اعضای شورای شهر تهران را به آقای آشنا ارائه دادیم.

چگینی تصریح کرد: در جلسه آخر با مدیرکل اداره هنرهای نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تاکید شد طی سه جلسه گذشته تمام نقطه نظرها دغدغه ها و مطالبات تماشاخانه داران تهران را عنوان کرده ایم و حال برای شنیدن آمده ایم .از این نکته نباید غافل شد که در بیش از 90 درصد تماشاخانه ها، املاک استیجاری هستند و با تعطیلی فعالیت ها طی سه ماه اخیر بار مضاعفی از هزینه هنگفت مجموعه ها بر عهده مدیران تماشاخانه ها بوده است.

وی ادامه داد: از سوی دیگر با توجه به مشخص نبودن چشم انداز روشن از آغاز و ازسرگیری فعالیت های فرهنگی یا در صورت مشخص شدن مجدد فعالیت های اماکن فرهنگی مباحث و دغدغه هایی چون اعتمادسازی مخاطبان و تمایل گروه های هنری برای اجرا در تماشاخانه ها را پیش روی خود داریم تا بتوانیم بار دیگر به شرایط عادی آن هم با چشم اندازی دور و در آینده بازگردیم. به همین سبب بیشتر برای شنیدن برنامه های مدیرکل اداره هنرهای نمایشی در آن جلسه حضور پیدا کردیم.

کمکی به تماشاخانه داران می شود؟

مدیر انجمن تماشاخانه داران تهران یادآور شد: در آن جلسه به صراحت به مدیرکل اداره هنرهای نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی یادآوری شد که تعدادی از همکاران تماشاخانه دارمان اعلام کرده اند که دیگر توانایی هزینه های سرسام آور جاری را ندارند و در آینده ای نزدیک این تماشاخانه ها تعطیل خواهند شد.

حتی گفتیم اگر قرار نیست تا کاری برای حمایت از ما صورت گیرد به شکل صریح به ما بگویند تا تکلیف خود را در آینده بدانیم. یا به شکل کلی تعطیل کنیم و یا به شکل دیگری بتوانیم مشکلات را بدون حمایت اداره کل هنرهای نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی سامان دهیم.

بدهی سرسام آور تماشاخانه داران تهران

چگینی تصریح کرد: برآورد دقیق و صحیح از میزان خسارت هایی که مدیران تماشاخانه ها در تهران متحمل شده اند با توجه بر سه مؤلفه بدهی به مالکان، حقوق کارمندان و بدهی به گروه هایی که قرارداد اجرا داشتند و مناسبات مالی بین آن ها و مدیران تماشاخانه ها منعقد شده بود تنها در اسفند 1398 برای 16 عضو انجمن تماشا خانه داران تهران عددی بالغ بر دو میلیارد و 500 میلیون تومان بوده است.

وی تصریح کرد: اگر طی فروردین و اردیبهشت جاری (1399) نیز این عدد را جمع کنیم به عددی بیش از هفت میلیارد تومان می رسیم. در حقیقت بدهی های سنگین فشار مضاعفی را بر دوش همکاران مان در انجمن تماشاخانه داران تهران وارد آورده و بسیاری از آنها دیگر یارای ادامه ندارند.

پیشنهاد بخش خصوصی برای نحوه کمک های دولتی

مدیرعامل انجمن تماشاخانه داران تهران گفت: در جلسه صورت گرفته دو مساله کمک بلاعوض برای سروسامان دادن به بخشی از بدهی ها و دوم؛ ارائه وام های کم بهره برای ادامه مسیر به ویژه بعد از باز شدن تماشاخانه ها در راستای تبلیغات و اعتمادسازی برای تماشاگر و در نهایت کمک و همراهی هایی که اداره کل هنرهای نمایشی در حوزه معنوی و مادی می تواند به ما انجام دهد را خواستار شدیم.

وی ادامه داد: در غیر این صورت بسیاری تماشاخانه ها مجبور به تعطیلی هستند و دستاورد یک دهه اخیر کشورمان به ویژه در حوزه تئاتر خصوصی به واسطه این مشکلات و تعطیلی تماشاخانه ها از بین خواهد رفت.

به گزارش ایمنا و به نقل از روابط عمومی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، متن پیام قادر آشنا برای تسلیت درگذشت صدیقه کیانفر به شرح زیر است:

آخرین حضور پرقدرت صدیقه کیانفر، هنرمند پیشکسوتِ تئاتر، سینما و تلویزیون بر صحنه نمایش، جان بخشیدن به پیر نِنا در زادگاهش بود. مهمانی در بیست و دومین جشنواره تئاتر فتح خرمشهر که نشان داد این بازیگر ارزنده چه روی صحنه، چه پشت میکروفن رادیو، چه در قاب تلویزیون و چه مقابل دوربین سینما می درخشد. با همان صلابت در صدا و نگاه... افسوس!...

او نیک نام بود، مخاطبانش را عاشقانه دوست داشت و شوق ایفای نقشی دیگر برای آنها را راهی جهت ادامه حیات خود می دانست.

درگذشت هنرمند پیشکسوت صدیقه کیانفر را به مخاطبان پرشمارش در تئاتر، سینما و تلویزیون، به خانواده، دوستداران و علاقه مندانش تسلیت می گویم.

کد خبر 425625

به گزارش روز سه شنبه روابط عمومی مجموعه فرهنگی هنری برج آزادی، این مجموعه با توجه به ابلاغ ستاد ملی مبارزه با کرونا و اعلام بنیاد فرهنگی هنری رودکی، از امروز- سه شنبه(ششم خرداد) بازگشایی شد و با رعایت دستورالعمل های بهداشتی، پذیرای بازدیدکنندگان است.

ساعات بازدید از مجموعه تا اطلاع ثانوی از 9 تا 15 است.

مجموعه فرهنگی هنری برج آزادی از اسفندماه 98 با توجه به ضرورت پیشگیری از انتقال ویروس کرونا و تاکید وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بنیاد فرهنگی هنری رودکی مبنی بر اهمیت حفظ سلامت گردشگران داخلی و خارجی و عدم برگزاری اجتماعات غیرضروری تعطیل شد.

برج آزادی سال 1349 توسط حسین امانت معمار ایرانی ساخته شد و دی 1350 به بهره برداری رسید، معماری برج، تلفیقی از معماری هخامنشی، معماری ساسانی و معماری اسلامی است.

این بنا سال 1353 در فهرست آثار ملی ثبت شد، برج آزادی به صورت یک یادمان ساخته شده است، مجموعه فرهنگی هنری برج آزادی متشکل از چند بخش در طبقه تحتانی برج قرار دارد و شامل موزه، کتابخانه، سالن دانستنیها، سالن ایرانشناسی، نگارخانه، سالن اجتماعات و سالن برگزاری کنسرت موسیقی و نمایش است.

مجموعه فرهنگی برج آزادی با 5 هزار متر مربع دربرگیرنده برج اصلی نیز هست، امسال پنجاهمین سال فعالیت این مجموعه است.

احسان امینی/ خبرنگار

جرقه گفت وگو با ابراهیم صداقتی از پستی در صفحه اینستاگرام او و این پرسش آغاز شد که آیا هنرمندان به حقوق خود در مقابل نهادها و قوانین محدود کننده آگاه اند؟ و شاید کمی پیش تر، اساساچیزی با عنوان ممنوع الکاری یا ممنوع التصویری در قانون وجود دارد؟ابراهیم صداقتی حقوق دانی است که تجربه بیش از یک دهه حضور و فعالیت در تئاتر اصفهان را دارد. این هم نشینی حقوق و هنر او را بیش از دیگران در جریان معضلات و مشکلات حقوقی هنرمندان قرار داده است. نگارش کتاب حقوق هنر در آینده ای نزدیک گام بلند او برای آگاه کردن جامعه هنری در این زمینه است؛ هرچند از منظر او این آگاهی در نقطه ای ایدئال باید منجر به قیام حقوقی هنرمندان شود.به نظر می رسد ورود به برخی مسائل از جمله ممنوع الکاری یا ممنوع التصویری هنرمندان با خط قرمزهایی روبه رو است.اتفاقا این موضوع از منظر حقوقی اصلا مسئله خط قرمزداری نیست. خط قرمز در بحث زمانی شکل می گیرد که بر خلاف نهاد حقوقی و یا نهاد حاکمیتی چیزی بیان شود؛ در حالی که همه قوانینی که می تواند در نقض موضوع ممنوع الکاری استفاده شود در همین سیستم حقوقی ایران پیش بینی شده است.مشکل بیشتر در رویه و عمل به وجود می آید. برای پرداختن به این بحث ورود به مسئله آزادی ها بسیار مهم است.اینکه اصل برآزادی شهروندان است و هر هنرمندی هم به مثابه یک شهروند می تواند هر ایده یا حرفی را مطرح کند مگر آنکه خدشه ای بر حقوق افراد یا جامعه وارد شود. منتها باید در نظر داشت با تمام این تفاسیر اصل بر آزادی است و موارد محدودکننده استثنا به حساب می آید و همین موارد محدودکننده هم توسط قانون مشخص می شود.نکته این جاست که نباید با مسائل ممنوع الکاری هنرمندان، سیاسی برخورد کرد.این یک بحث کاملا حقوقی است و باید بر اساس قوانین مشخص صحبت کنیم.

آیا به طور مشخص قانونی با عنوان ممنوع الکاری یا ممنوع التصویری هنرمندان وجود دارد؟

به صورت خاص در قانون این دو عنوان وجود ندارد؛ ضمن اینکه بازگشت به ایده و اصل آزادی انسان ها در این مسئله هم صدق می کند، یعنی همه آزادند مگر در موارد محدودکننده که آن هم باید به موجب قانون و به حکم دادگاه صالح باشد.

پس این ممنوع الکاری یا ممنوع التصویری هایی که در رسانه ها مطرح می شود بر چه مبنایی است؟

اول اینکه اگر ممنوع الکاری با شرایطی خاص و با استدلال حقوقی امکان تحقق داشته باشد، اساسا عنوان ممنوع التصویری هیچ مبنایی ندارد.

در مورد امکان ممنوع الکاری بحثی وجود دارد درباره ممنوعیت از اشتغال به شغل یا حرفه های معین.البته خیلی سخت است که این مقرره را در مورد هنر و هنرمندان هم قابل تطبیق بدانیم، اما بر فرض که چنین چیزی را برای هنرمندان هم قائل شویم؛ این مورد تنها در شرایطی حاکم می شود که یک نفر جرمی انجام دهد و دادگاه حکمی صادر کند که در آن ممنوعیت از شغل یا حرفه معین هم باشد.

مضاف بر اینکه این جرم باید در ارتباط با شغل و حرفه فرد باشد.بنابراین حریم شخصی افراد و حتی بالاتر از آن جرم در حریم شخصی افراد هیچ ربطی به زمینه شغلی و حرفه ای فرد ندارد.

بر فرض مثال اگر یک کارگردان تئاتر یا سینما جرمی را انجام داد شبیه شهروندان دیگر باید در دادگاه حاضر شود و نمی توانیم او را از حرفه اش هم ممنوع کنیم.این دو هیچ ربطی به هم ندارد.

تنها در صورتی که یک هنرمند با حرفه اش مرتکب جرمی شود ( مثلا کارگردانی را وسیله کلاهبرداری قرار دهد) در صورت تشخیص، دادگاه می تواند با صدور حکم برای فعالیت های هنری او تصمیم بگیرد.تصمیمی که آن هم یک بازه زمانی مشخص دارد و تا ابد نمی تواند ادامه پیدا کند.

اما در این سال ها از لفظ ممنوع التصویری برای بسیاری از هنرمندان استفاده شده است.

گاهی شنیده می شود که یک بازیگر، یک کارگردان یا یک نویسنده مجوز کار کردن را دارد، اما در رسانه ها از جمله صدا و سیما اجازه نشان دادن چهره اش وجود ندارد.

اگر چنین باشد، این دیگر عجیب ترین اتفاق ممکن است.چطور می شود که یک نفر مجوزهای لازم را برای تولید، عرضه و نمایش اثرش از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی داشته باشد اما در بیلبوردهای تبلیغاتی یا تیزر صدا و سیما تصویرش حذف شود؟مگر چهره یک نفر جدا از شخصیت اوست؟بنابراین اصلا امکان ندارد یک فرد اجازه فعالیت داشته باشد ولی تصویرش سانسور شود؛ در نتیجه ممنوع التصویری از اساس وجود ندارد.

فراتر از بحث ممنوع التصویری، نهادهای فرهنگی مثل صدا و سیما یا وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از اختیاری برای ممنوع الکاری هنرمندان برخوردارند؟

تا آنجا که من اطلاع دارم، قانون به هیچ نهاد اداری یا غیراداری اجازه ممنوع الکاری را نداده است.وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی یا زیرمجموعه های آن یا نهادهای فرهنگی دیگر هیچ اختیاری در اعلام ممنوع الکاری یک هنرمند ندارند.صدا و سیما هم به همین شکل نمی تواند چنین حکمی را صادر کند و فردی را به دلایلی کاملا نامعلوم نپذیرد یا مورد سانسور قرار دهد.

علاوه بر اینکه صدا و سیما یک رسانه ملی است و باید در اختیار همه گروه ها و افکار باشد و حذف کسی برای حضور در آن بر خلاف قوانین مسلم شهروندی در قانون اساسی است.

مسئله مهم در این رابطه، ورود به حیطه حریم شخصی هنرمندان است.در بسیاری از موارد نحوه حضور یک هنرمند در یک حریم خصوصی یا یک اظهار نظر در پیج شخصی باعث ممنوع الکاری می شود؛ یا حداقل این طور می شود برداشت کرد. فلان کارگردان یک پست در اینستاگرام می گذارد و ناگهان سریالش توقیف می شود یا فلان بازیگر در مراسم ازدواج فرزندش شرکت می کند و یک شبه سریالش توقیف می شود.اساسا بر مبنای رفتار آدم ها در حریم شخصی می شود چنین حکم هایی صادر کرد؟

همان طور که گفتم هیچ ممنوع الکاری نمی تواند وجود داشته باشد مگر به وسیله یک دادگاه صالح، آن هم در ارتباط با حرفه هر نفر. در جامعه و بین برخی گروه ها حساسیت هایی به حرف یا رفتار افراد مشهور وجود دارد و واکنش هایی نشان داده می شود اما به هر شکلی که نگاه کنیم، چون برخی افراد مشهور هستند، نمی توان آنها را از حقوق شهروندی محروم کرد. نمی توان بر اساس تصویر محیط شخصی زندگی افراد آنها را ممنوع الکار کرد.به خصوص اینکه در مبانی دینی اسلام و قوانین قاعده منع تجسس وجود دارد و زشت تر و ناپسندتر از این وجود ندارد که فیلم یا عکس های خانوادگی یک نفر توسط عده ای سودجو منتشر شود و بر این اساس کسی یا کسانی را ممنوع الکار کنند.

نمی توان برای اینکه کسی اظهار نظری در حوزه سیاست انجام داد او را ممنوع الکار کرد.حتی اگر کسی به خاطر اظهاراتش محکوم شود بازهم این محکومیت هیچ ربطی به حرفه و شغلش ندارد مگر آنکه حرفه اش را وسیله آن جرم قراردهد.

به نظر می رسد در موضوع ممنوع الکاری نوعی ابهام در بسترهای قانونی و اجرایی آن وجود دارد.انگار که مشخص نیست چه کسی و برای چه ممنوع الکار می شود.

جلوه عمومی ممنوع الکاری ناشناخته و مبهم است و مشخص نیست هنرمندی واقعا ممنوع الکار است یا خیر و اگر چنین است از طرف کدام ارگان و براساس چه قانونی ممنوع الکار شده است. صرفا با توجه به آن چیزی که در رسانه ها با حدس و گمان مطرح می شود می توان حدس هایی زد. البته برای این ابهام دلایلی را هم می توان برشمرد. قانونی در قانون مجازات اسلامی وجود دارد که اگر یک مقام رسمی یک شهروند را از حقوق رسمی موجود در قانون اساسی محروم کند، مجرم است.

قاعدتا اگر وزارت ارشاد و مدیران این نهاد یا مدیران سایر نهادهای فرهنگی بخواهند شخصا کسی را از حقوق شهروندی محروم کنند نوعی مداخله در امر قضایی اتفاق افتاده است و قاعدتا امکان شکایت و پیگیری از طرف هنرمند وجود دارد؛ اما در خصوص تصمیم هایی مثل ممنوع الکاری، هنرمند ممنوع الکار شده دقیقا نمی داند از چه کسی بابت نقض حقوق شهروندی اش شکایت کند و این اصلی ترین چالش برای احقاق حقوق اولیه بسیاری از هنرمندان است.

گاهی این محدودیت و ممنوعیت ها شامل حال اثر هنری هم می شود.در این زمینه قوانین چه می گویند؟

واقعیت این است که در زمینه سازوکار اثر هنری آیین نامه های روشن و دقیقی نداریم و این نقیصه در تمام شاخه های هنر از هنرهای نمایشی، تجسمی و نوشتاری وجود دارد.آیین نامه های موجود مربوط به شورای انقلاب فرهنگی و تقریبا دو یا سه دهه پیش است.

بندهای این آیین نامه ها در مواردی دقیق و شفاف نیست، که البته همین ها هم گاهی اجرایی نمی شود.برای مثال در حوزه نمایش از سوی شورای عالی انقلاب فرهنگی تصویب نامه ضوابط نظارت بر نمایش و صدور پروانه وجود دارد که اظهار می دارد: اجرای هر اثر آزاد است؛ مگر مواردی از جمله انکار، نفی و مخدوش کردن و اهانت به فروع و اصول دین اسلام و هتک حرمت ادیان شناخته شده در قانون اساسی یا اهانت به رهبری و اصل نظام جمهوری اسلامی. به غیر از موارد مصرح، تولید هر اثری آزاد است؛ با این حال با عنوان های عام از جمله مناسب ندانستن آثار برای جامعه، مجوز اجرا صادر نمی شود.

در نتیجه سلیقه مجوزدهندگان بر روند کار تأثیر می گذارد.

به هر حال شوراهای بازبینی و اعطای مجوز بر اساس آنچه از فضای عمومی و قوانین برداشت می کنند دست به قضاوت می زنند. شاید گاهی به دلیل عدم شناخت قوانین و آیین نامه ها، به دلیل ترس از اتفاقات بعدی یا مواخذه شدن، با محافظه کاری با این موضوع روبه رو می شوند.

اینجا کسی که می تواند به اعطای مجوز و هیئت های بازبین کمک کند حضور یک حقوقدان در پروسه این مجوزهاست.

حقوقدانی که با شناخت قوانین و آیین نامه و حدود و ثغور آن، می تواند هم به هنرمندان و هم به هیئت بازبین کمک کند.

به صورت مشخص قانونی وجود دارد که فرد یا افراد، به تأیید نشدن اثرشان حق اعتراض داشته باشند؟

در خصوص نظارت اگر شورای نظارت استان اثری را رد کند برای این امر مرجع تجدید نظر پیش بینی شده است؛ اما در عمل هیچ گونه اتفاقی در این باره روی نمی دهد و بسیاری از هنرمندان از وجود چنین حقی بی اطلاع هستند.

آنقدر این جزئیات آیین نامه ها گفته نشده که هنرمندان از حقوق اولیه خود بی خبرند و به نظرم آموزش حقوقی هنرمندان برعهده انجمن های هنری اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی است.

وقتی انجمن ها زیرمجموعه اداره کل فرهنگ و ارشاد باشند، می توان انتظار چنین چیزهایی را داشت؟شاید ایجاد صنف های مستقل راه حل درست این مسیر باشد.

قطعا نهادهای صنفی در زمینه احقاق حقوق تأثیر بیشتری دارند اما من فکر می کنم این عدم آگاهی فقط از ساختار کنونی اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی در حوزه انجمن ها نیست.در این حدود 14 سالی که من از نزدیک در حوزه تئاتر اصفهان فعالیت می کردم، حتی یک نفر هم این سوال را نپرسیده که حقوق من چیست؟ آیا اصلا قانونی وجود دارد که از حقوق ما حمایت کند؟هیچ گاه مطالبه جدی از سمت هنرمندان برای احقاق قانونی حقوقشان وجود نداشته است.

این یعنی خود هنرمندان هم مقصرند؟

نه. این به معنای مقصر بودن نیست. این رفتار از نوعی عدم آگاهی سرچشمه می گیرد، اما به هرحال هنرمندان هم به سمت شناخت حقوق خود وتلاش های قانونی برای حفظ آن نمی روند و این کارها را بیهوده می دانند. در حالی که تنها نشستن و غر زدن کاری را پیش نمی برد.شاید اگر یک نفر و دو نفر به حق خودشان اعتراض کنند این مسئله به جایی نمی رسد اما اگرهنرمندان در مجرای قوانین و آیین نامه های موجود با ابزارهای قانونی مثل تجدیدنظرخواهی در شورای عالی بازبینی یا طرح دادخواست یا شکایت در مراجع قضایی در مواردی که معتقدند حق ایشان نقض شده است، حقوقشان را پیگیری کنند، قطعا این اقدامات در تصمیمات بعدی تأثیر گذار خواهد بود.

محسن حسن زاده در گفت وگو با خبرگزاری میزان، درباره زمان احتمالی بازگشایی تماشاخانه های تئاتر گفت: بازگشایی سالن های تئاتر همچنان زمان دقیق و مشخصی ندارد، برای این بازگشایی باید یکسری هماهنگی بین وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و وزارت بهداشت انجام شده و در نهایت بازگشایی با تایید وزارت بهداشت صورت گیرد.

وی با اشاره به توئیت وزیر ارشاد پیرامون بازگشایی تماشاخانه های تئاتر ابراز کرد: براساس توئیت وزیر ارشاد بازگشایی سالنهای تئاتر و سینما در صدر برنامه های این وزارتخانه قرار دارد و بدون شک به محض اینکه به ما این امکان داده شود تماشاخانه ها بازگشایی می شوند.

مدیر روابط عمومی مرکز هنرهای نمایشی کشور در همین راستا بیان کرد: طی هفته های گذشته مرکز هنرهای نمایشی جلساتی را با معاون ستاد ملی مبارزه با کرونا داشته و بحث و نظرات فراوانی پیرامون زمان و چگونگی بازگشایی سالنهای تئاتر مبادله شده است، طی همین جلسات قرار شد تاریخ نهایی بازگشایی تماشاخانه ها زیر نظر وزارت بهداشت اعلام گردد.

بیشتر بخوانید: برای مشاهده آخرین اخبار تئاتر طی هفته جاری اینجا کلیک کنید

وی با اشاره به شروع فعالیت تئاتر در شهرهای دارای وضعیت سفید اظهار کرد: هم اکنون اجازه فعالیت تئاترهای خیابانی در شهرهایی که از لحاظ بیماری کرونا در وضعیت سفید هستند صادر شده است و امیدواریم این روند به زودی در سراسر شهرهای کشور ادامه پیدا کند.

مدیر روابط عمومی مرکز هنرهای نمایشی درباره برخی گمانه زنی ها پیرامون زمان دقیق بازگشایی تماشاخانه ها افزود: فعلا هیچ چیز معلوم نیست و تمامی تاریخ های اعلام شده توسط برخی افراد در حد حدس و گمان است، ما هیچ تاریخ دقیقی برای بازگشایی تماشاخانه ها را تایید نمی کنیم زیرا همچنان باید منتظر نظر نهایی ستاد ملی مبارزه با کرونا بمانیم.

وی در همین رابطه اظهار کرد: بدون شک هرگونه زمان رسمی برای بازگشایی تماشاخانه ها تنها توسط وزارت ارشاد اعلام عمومی خواهد شد و از طرفی بر اساس اعلام روابط عمومی وزارت بهداشت سالن های تئاتر جزو پرخطرترین اماکن اعلام شده اند و جزو گریت پنج دسته بندی می شوند و در روند بازگشایی ها در رتبه آخر قرار دارند.

حسن زاده با اشاره به اعلام زمان بازگشایی تماشاخانه مدتی قبل از زمان رسمی آن به گروه های نمایشی افزود: بدون شک اگر زمان دقیقی برای بازگشایی تماشاخانه ها مشخص شود ما هفته ها قبل آن را اعلام می کنیم تا گروه های نمایشی زمان مناسب برای تمرین و رساندن اثر روی صحنه را داشته باشند، طبیعی است که برخی اجراها متوقف شده اند، آن اجراها نیاز به گذراندن مراحل دریافت مجوز را ندارند زیرا پیشتر مجوز گرفته اند اما در قبال آثار تازه هم سعی می کنیم که کمال همکاری جهت تسریع امور اداری و دریافت مجوز از سوی مرکز هنرهای نمایشی صورت پذیرد.

وی در همین رابطه تصریح کرد: برنامه ریزی های فعلی پیرامون بازگشایی تئاتر در قبال یک ماه آینده است، البته درباره این زمان هم هیچ چیز معلوم و مشخص نیست اما گروه ها مطمئن باشند که برای تمرین و پیش تولید وقت کافی به آنها داده خواهد شد.

حسن زاده درباره دستورالعمل بازگشایی تماشاخانه های تئاتر تاکید کرد: صدور شیوه نامه در قبال چگونگی بازگشایی تماشاخانه های تئاتر و حفظ پروتکل های بهداشتی بر عهده وزارت بهداشت و ستاد ملی مبارزه با کرونا خواهد بود، اما طبق صحبت های صورت گرفته قرار است تا این شیوه نامه با مشورت مرکز هنرهای نمایشی به انتشار برسد.

مدیر روابط عمومی مرکز هنرهای نمایشی درباره عدم پخش فیلم تئاترها با وجود اعلام حل مشکل این آثار توسط رییس مرکز هنرهای نمایشی خاطرنشان کرد: توافق نامه در خصوص رفع مشکل پخش فیلم تئاترها به صورت تلفنی صورت گرفته است، البته قادر آشنا رییس مرکز هنرهای نمایشی پیش از این پیگیر این مسئله بود، بدون شک از لحاظ قانونی پخش وی او دی زیر نظر مرکز هنرهای نمایشی نیست، اما مذاکرات ابتدایی پیرامون رفع مشکل فیلم تئاترها صورت گرفته است، به هر حال حل این موضوع چند روز زمان می برد، این اتفاق توافقی بین مدیران ارشد بوده و برای عملی شدن آن کمی زمان نیاز است.

انتهای پیام/

به گزارش تیترشهر : ساسان پیروز نایب رئیس انجمن منتقدان، نویسندگان و پژوهشگران خانه تئاتر درباره ضرورت ثبت مشاغل هنری به عنوان یک شغل گفت: وقتی از ضرورت تعریف تئاتر به عنوان یک شغل صحبت می کنیم، قبل از هر چیزی باید بگوییم که این ضرورتی برای دولت، مجلس و نهادهای قانون گذار است تا عقب افتادگی خودشان را جبران کنند. در واقع لزوم به رسمیت شناخته شدن شغل تئاتر، یک امر بدیهی است که همه به آن آگاهی دارند ولی متأسفانه قوانین و سیاست گذاری های ایران دچار عقب افتادگی هستند و به همین دلیل طی مدت طولانی به این امر بدیهی بی توجهی کرده و حق اهالی تئاتر و اهالی فرهنگ و هنر را تضییع کرده اند. به همین خاطر وقتی از ضرورت تئاتر به عنوان یک شغل حرف می زنیم، در واقع داریم از یک سهل انگاری و بی مسئولیتی بزرگ و طولانی مدت در نهادهای قانون گذار و تصمیم گیر صحبت می کنیم.

وی ادامه داد: کافی است که توجه کنیم شغل اهالی فرهنگ و هنر و هنرمندان تئاتر، آشکارا در عالم واقع وجود دارد. آن ها نویسنده، کارگردان، منتقد، طراح صحنه و مدیر صحنه هستند و -به شکل آماتور یا حرفه ای- کار خودشان را انجام می دهند و شغل خودشان را دارند و در بسیاری از موارد هم بابت کاری که انجام می دهند دستمزد دریافت می کنند. بنابراین اگر ساختار قوانین و سیاست گذاری ها هنوز نتوانسته وجود و رسمیت این جماعت را درک کند، این یک سهل انگاری و کوتاهی بزرگ از سمت آن ها بوده است، وگرنه رسمیت بخشیدن به فعالیت کسانی که در حوزه فرهنگ و هنر فعالیت می کنند یک حق بدیهی است. اینکه چرا این حق تاکنون داده نشده جای سوال دارد.

این کارشناس هنرهای نمایشی عنوان کرد: وجه جالب دیگر موضوع این است که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و سایر بخش ها مثل اداره مالیات گاهی درباره مشاغل فرهنگی هنری صحبت می کنند و وقتی می خواهند برای عرصه فرهنگ و هنر مالیات درنظر بگیرند می دانند که چه افرادی مشغول کار هستند تا از آن ها مالیات بگیرند. می خواهم بگویم به لحاظ عرفی و آنچه که در حقیقت وجود دارد، این حرفه تئاتر به عنوان یک شغل پذیرفته شده است؛ آنچه که کوتاهی شده، رسمیت دادن به این شغل در قوانین بوده است.

پیروز با اشاره به اینکه شاید بتوان دلایل و تفاسیر مختلفی را برای این موضوع عنوان کرد، اظهار داشت: در یکی از موارد می شود به نگاه نادرست بخش مهمی از نهادهای قانون گذار و حاکمیتی به فعالان حوزه فرهنگ و هنر اشاره کرد که انگار به نوعی نسبت به رسمیت شناختن هنرمندان و حقوق انسانی آن ها اکراه دارند. طبق قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، آدم ها حق دارند که شغل مورد نظر خودشان را انتخاب کنند و هیچ کس نمی تواند کسی را مجبور کند تا از یک شغلی چشم پوشی کند، مگر طبق یک سری قوانین. وقتی قوانین ساکت هستند جای اعمال سلیقه و به تبع آن، اعمال قدرت باز می شود. مثلاً ما می بینیم که شغلی به اسم کارگردان یا نمایشنامه نویس تعریف نشده، ولی واژه ای به نام "ممنوع الکار" برای همین کارگردان و نمایشنامه نویس وجود دارد و به شکل غیررسمی، اما در مناسبات رسمی مثل جلوگیری از صدور مجوز اجرای یک نمایش، از آن استفاده می شود. وقتی یک شغلی تعریف شود، آن شغل از یک سری تعرض ها در امان خواهد ماند و از این منظر، عدم تعریف شغل فعالان حوزه فرهنگ و هنر یکی از ریشه های عدم امنیت شغلی آنها در ایران است چرا که آدم ها بابت کاری که انجام می دهند حق و حقوقی ندارند و اگر اجازه فعالیتی دارند حاصل چشم پوشی یا مرحمت یک عده مقامات خاص است.

او افزود: دلیل دیگری که می تواند منجر به این سهل انگاری و کوتاهی طولانی مدت شده باشد یک نوع نگاه اشتباه دیگر است که هنر و فعالیت های هنری را از جنس فعالیت های تفننی می داند و آن را در مقایسه با تولید سیمان و جوجه کشی و حتی مسافرکشی، کار واقعی به حساب نمی آورد. متأسفانه این نگاه هم وجود داشته و در مقاطع مختلف نمونه های زیادی از بروز آن را دیده ایم که اصولاً هنرمندان را در حد یک کارگزار جزئی برای انجام فرامین خود می بینند. یک کاری را به آن ها می دهند و در نهایت یک خروجی هم از آن درمی آید و پس از آن، دیگر هیچ تعهدی نسبت به آنها ندارند. البته ممکن است در کلام برای هنرمندان و فعالان فرهنگی حرف های قشنگی بزنند ولی واقعیت این است که در عمل بهای زیادی برای آن ها قائل نیستند. این نگاه نمودهای مختلفی دارد که در بخشی از آن می توانیم به بودجه ای که به فرهنگ و هنر اختصاص داده می شود اشاره کنیم که نشان می دهد برای مسئولین و قانون گذاران و در مقایسه با سایر امور، ارزش فعالیت های فرهنگی و هنری چقدر ناچیز و بی مقدار است. طبیعی است که آن نگاهی که کار هنرمند و هنر را کم ارزش می داند، طبیعتاً ضرورتی هم نمی بیند که برای آن ها حق و حقوقی ایجاد کند. بنابراین ترجیح می دهد که از موضوع به کلی چشم پوشی کند.

پیروز در رابطه با نبود تناسب میان رشد کمی نیروی انسانی در عرصه هنر با فضاهای فعالیت و کسب درآمد هنری تأکید کرد: حاصل این نگاه اشتباه و غیر فرهنگی که در سیاست گذاران، مدیران و قانون گذران طی این سال ها بوده، در یک بُعد روی زندگی افرادی که در حوزه فرهنگ و هنر فعالیت می کنند اثر گذاشته است و از طرفی ابعاد اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی دیگری هم دارد. وقتی شغلی تعریف نشده و در قوانین به رسمیت شناخته نشده است، در برنامه ریزی ها هم چندان به آن توجه نمی شود. در نتیجه دچار یک معضلی می شویم که از یک طرف دانشگاه ها دانشجو بیرون می دهند و از طرفی هم وقتی آن ها می خواهند وارد بازار کار شوند، بازار کاری برای آن ها شکل نگرفته و توسعه پیدا نکرده است که بتوانند کار کنند. به همین خاطر با یک وضعیت عجیبی مواجه می شویم که هزاران نفر در سال قرار است به این بازار کار اضافه شوند، در حالی که اساساً کار بودن عملی که انجام می دهند در قوانین به رسمیت شناخته نشده است. این وضعیت مضحکی بوده که ما در سال های زیادی با آن مواجه بوده ایم ولی حالا کم کم دارند متوجه می شوند که این موضوع می تواند یک بحران بسازد.

او با تأکید بر اینکه اگر می خواهیم فعالان فرهنگی شغلی داشته باشند باید برنامه ریزی درست فرهنگی داشته باشیم و زیرساخت های لازم را فراهم کرده باشیم، اظهار داشت: ما باید برای ابعاد اقتصادی، فرهنگی، و حتی شأن اجتماعی این شغل فکر کرده باشیم که این افراد بتوانند در این شغل ادامه فعالیت بدهند. متأسفانه هیچ کدام از این ها هم به شکل درستش اتفاق نیفتاده چون اساساً شغل بودن این مشاغل زیر سوال بوده و در قوانین جای درست خودش را پیدا نکرده است. همین مسئله تبدیل به مشکلات ریزتری برای افرادی می شود که هزینه کرده اند و درس خوانده اند، اما وقتی وارد بازار کار می شوند شغلی برای آن ها وجود ندارد. نه بیمه بیکاری دارند و نه شأن اجتماعی و امنیت اقتصادی خاصی. در واقع هیچ کدام از حقوقی که سایر مشاغل از آن برخوردار هستند، برای اهالی فرهنگ و هنر درنظر گرفته نشده است و در نتیجه بسیاری از آن ها این شغل را رها می کنند و وارد مشاغل دیگر می شوند.

نایب رئیس انجمن منتقدان، نویسندگان و پژوهشگران خانه تئاتر ادامه داد: وقتی صحبت از این می شود که تئاتر را می خواهند به عنوان یک شغل تعریف کنند، خوشبختانه با این مواجه می شویم که یک عده فهمیده اند سال های سال اشتباه کرده اند و حالا می خواهند اشتباه خود را جبران کنند. البته با تعریف کردن این شغل روی کاغذ هم همه مشکلات حل نمی شود، بلکه مشکل اصلی در آن نگاهی است که پشت ماجرا وجود دارد. من امیدوار هستم که آن نگاه هم اصلاح شود. نگاهی که می خواهد به هنرمندان تحکم کند و آن ها را تحت یک سری چارچوب ها نگه دارد و همچنان با افتخار می خواهد آزادی بیان آن ها را محدود کند. فکر می کنند کار درستی انجام می دهند، در حالی که 10 سال بعد متوجه می شوند این کار نتیجه عکس می دهد.

پیروز با اشاره به اینکه دخالت های مداوم نهادهای قانون گذار در مرحله اجرایی حوزه فرهنگ و هنر یکی از مهم ترین عوامل عدم امنیت شغلی است، عنوان کرد: ما وقتی راجع به مجوزها صحبت می کنیم ظاهراً برای ایجاد امنیت شغلی است ولی در واقع همه افرادی که تئاتر کار می کنند، می دانند که هیچ تضمینی ندارند حاصل تلاش های شان به ثمر بنشیند. هر لحظه ممکن است با سلیقه چند نفر آدم و یا با هجمه فلان رسانه یا گروه از روی صحنه کنار بروند.

او بیان کرد: حتی تعریف شغل، امنیت شغلی به بار نمی آورد و ما نباید دچار سوء تفاهم شویم. مثلاً شغل روزنامه نگاری در قوانین به رسمیت شناخته شده ولی در همین 10 سال گذشته می بینیم که بیش از 80 نشریه در بازه کوتاه زمانی و به دلایل مختلف توقیف شدند و هیچ کس هم کوچکترین بهایی برای آن ها قائل نبود که چه بلایی سر افرادی می آید که در آن نشریه و در بخش های فرهنگی اش مطلب می نوشتند. بنابراین بحث تعریف شغل روی کاغذ عملاً حل کننده تمام مشکلات نیست. تا وقتی که آن دیدگاه غلط اصلاح نشود، متأسفانه این عدم امنیت شغلی وجود خواهد داشت و می تواند خسارات اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی زیادی را برای این حوزه رقم بزند.

پیروز در پاسخ به این سوال که چرا این نگاه شکل می گیرد، تصریح کرد: به خاطر اینکه نهادهای صنفی مستقل در برابر آن نگاه وجود ندارد که آن را به چالش بکشانند. نهادهای صنفی وجود ندارند چون اساساً شغل بودن این ماجرا رسمیت ندارد. این نگاهی که افرادی می خواهد حرف نهایی را بزنند و دیگران صرفاً مجری امرها باشند، همیشه نسبت به فعالیت صنفی بدبین بوده و آن ها را تیغ توی گلو می دیده است. وقتی آن نگاه چالش گر صنفی وجود ندارد که از حقوق یک سری افراد دفاع کند، طرف مقابل هم دلیلی برای به رسمیت شناختن این حقوق نمی بیند. بنابراین می شود امیدوار بود که اگر مشاغل هنری در قانون تعریف شوند، می تواند منجر به تشکیل اصناف هنری شود. البته مهم است که به صورت همزمان آن نگاه معیوبی که تا اینجا معضل ایجاد کرده است تغییر کند و در برابر تشکیل اصناف مستقل عقب نشینی کند. اگر استقلال نهادهایی که پس از تعریف مشاغل شکل می گیرند، تهدید شود عملاً داریم همین مشکل را ادامه می دهیم چون هنوز آن دیدگاه نپذیرفته که ماجرا را از طریق گفت وگو حل کند. در واقع فقط می خواهد مسئولیت اجرایی را از عهده خودش خارج کند و برعهده افراد تحت امرش بگذارد.

او افزود: بسیار مهم است که اهالی فرهنگ و هنر بدانند که گام های بعدی این مسیر چگونه باید برداشته شود تا تبدیل به یک امر بی حاصل نشود و همه چیز به یک بیمه بیکاری ختم نشود. ابعاد اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی که حاصل آن نوع نگاه اشتباه است بسیار فراتر از بحث بیمه بیکاری است و می تواند نتایج خوبی برای فعالان این حوزه داشته باشد.

نایب رئیس انجمن منتقدان، نویسندگان و پژوهشگران خانه تئاتر گفت: همه این ها نیازمند یک مقدار سعه صدر و پذیرش اشتباه بودن مسیر گذشته از طرف مسئولین است. من مطمئن نیستم که این اتفاق می افتد یا نه، چرا که می دانیم تصمیم سازهای حوزه فرهنگی هنری برآمده از جدل های سیاسی هستند که هر چند سال یک بار به یک مقامی می رسند. بیش از اینکه تابع خواسته هنرمندان باشند، دیده شده که تابع نظرات آن گروه سیاسی هستند که به قدرت می رسند. امیدوارم در سال آخر دولت آقای روحانی اتفاقات خوبی رخ بدهد ولی پس از دوره ریاست جمهوری ایشان نمی دانیم چه اتفاقی رخ می دهد.

ساسان پیروز در پایان خاطرنشان کرد: فکر می کنم وقتی اصناف شکل بگیرند، آن ها می توانند در برهه های خاص امکانات، فرصت ها و تهدیدها را با دقت بیشتری شناسایی کنند و قدم های موثرتری بردارند. باید امیدوار بود که این قدم اولیه و کوچکی که برای اصلاح اشتباه گذشته برداشته می شود و احتمالاً شغل تئاتر به رسمیت شناخته می شود، با قدم های درست بعدی ادامه پیدا کند تا به نتایج معقول تر و درست تری برسیم.

به گزارش خبرنگار حوزه موسیقی گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان ، با نزولی شدن سیر تکثیر ویروس کرونا و بازگشایی بسیاری از اماکن عمومی در کشور، صحبت هایی مبنی بر بازگشایی مجدد اماکن فرهنگی به گوش می رسد. البته در دوران قرنطینه و تعطیلی فعالیت های فرهنگی، بسیاری از کنسرت ها به صورت آنلاین و بدون حضور تماشاگران برگزار شد تا به این وسیله مخاطبان هنر از شنیدن آثارِ هنرمندانشان محروم نباشند.

برخی کنسرت ها نیز در تالار وحدت برگزار شد که به صورت آنلاین در اختیار هنردوستان قرار گرفت. این روزها خبر می رسد که آمادگی لازم برای شروع مجدد برنامه های مختلف از جمله تئاتر و کنسرت وجود دارد. وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز در توئیتی اعلام کرد که این وزارتخانه برای شروع فعالیت های فرهنگی آماده است، اما همه این ها منوط به اجازه ستاد مقابله با ویروس کروناست.

متن توئیت سید عباس صالحی وزیر ارشاد به شرح زیر است:

درخواست بازگشایی سینما، سالن های تئاتر، موسیقی و آموزشگاه های هنری همراه با تدوین و ارائه دستورالعمل های بهداشتی انجام شده و در دستور کار ستاد ملی مقابله با کرونا قرار دارد. امیدواریم در آینده نزدیک ضمن توجه به سلامت اجتماعی، فرصت مجدد برای کسب و کار های یاد شده فراهم شود.

بیشتر بخوانید: تلاش می کنیم موزه هنر های معاصر تا پایان تابستان بازگشایی شود

امید صدیق مدیر روابط عمومی بنیاد رودکی هم در گفت وگو با خبرنگار باشگاه خبرنگاران جوان ، اعلام کرد وضعیت این ارگان فرهنگی مانند دیگر ارگان های زیر نظر وزارت ارشاد است و پس از اجازه ستاد مقابله با کرونا، آغاز به فعالیت دوباره خواهد کرد.

البته به دلیل اینکه هنوز ویروس کرونا به صورت کامل شکست نخورده و همچنان ویروس خطرناکی است، بازگشایی اماکن فرهنگی منوط به رعایت پروتکل های بهداشتی است.

انتهای پیام/

گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو؛ کرونا موجودی که هنوز سایه اش بر سر روزمرگی مان هست و تمام جزئیات زندگی مان را زیرورو کرده است؛ این موجود که مصداق بارز یک هیولای واقعی است ضربه ی عظیمی را به چرخه اقتصاد کشور وارد کرده است، خساراتی که جبران آن ها نیازمند تدابیر بلندمدت خواهد بود.

صنعت نشر نیز این روز ها حال خوشی ندارد و بیش از هر زمان دیگری نیازمند نقدینگی است؛ امید ناشران به نمایشگاه کتاب بود تا اندکی از خساراتشان جبران شود، اما همانطور که از شرایط پیداست امکان برگزاری حضوری نمایشگاه کتاب 99 نیست؛ این میان پیشنهادی در قالب نمایشگاه مجازی کتاب تهران مطرح شده که اظهارنظر های گوناگونی درباره آن وجود دارد.

نمایشگاه مجازی کتاب تهران همانطور که از اسمش پیداست یک نمایشگاه واقعی نیست بلکه مجازی است؛ درست است که این روز ها هر چیزی در فضای مجازی از هر واقعیتی واقعی تر است، اما درباره نمایشگاه کتاب به خصوص در کشور ما که کارکرد ها و تعریف های خودش را دارد، نمایشگاه مجازی کتاب فقط شبحی از یک نمایشگاه است؛ این را میترا لبافی نژاد، کارشناس حوزه ادبیات و نشر، در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجو بیان کرد.

میترا لبافی نژاد، نمایشگاه کتاب تهران را در واقع یک فروشگاه بزرگ شوک آور و جریان آفرین می داند و در این باره می گوید: نمایشگاه کتاب هرسال افزایش نقدینگی را برای ناشران به همراه دارد و در نهایت موجب شکل گیری تعداد زیادی از ناشران و صدور این حجم از مجوز نشر در طول سالیان متمادی شده است؛ حالا یک اتفاق به نام کرونا بار دیگر این موضوع را که همه می دانستیم یادآوری کرد که نمایشگاه اگر نباشد صنعت نشر به یک باره فرو می ریزد.

وی دراین باره ادامه می دهد: هرچند عدم برگزاری نمایشگاه کتاب مشکلات زیادی را به دنبال دارد، اما نمایشگاه مجازی خسارات را هم جبران نمی کند؛ یک جستجوی ساده در اینترنت نشان می دهد برخی از ناشران صاحب نام، سایت و فروش اینترنتی دارند، اما چندان پرشور و حال نیستند و تنها می توانند میزان کمی از کارشان را با فضای مجازی و سایت های فروش پیش ببرند؛ چراکه عموما خرید اینترنتی در ایران باب نیست به در زمینه کتاب کودک و نوجوان که خرید مجازی اصلا مفید نبوده است.

خبرنگار و کارشناس حوزه ادبیات معتقد است نمایشگاه مجازی ممکن است تنها برای ناشران مطرح و یا به اصطلاح برند تا حدی مفید و کارساز باشد، اما نباید فراموش کنیم که بیشتر ظرفیت فروش نمایشگاه کتاب را خرید های اتفاقی تشکیل میدهد که کتاب را به گفتمان عمومی جامعه تبدیل می کند؛ این مسِئله ایست که در نمایشگاه مجازی برآورده نمی شود.

وی با این وجود می گوید: عدم برگزاری نمایشگاه به مدت یکسال پیوستگی و امتداد مسیر نمایشگاه کتاب را قطع می کند از طرفی برگزاری نمایشگاه مجازی بستر های فروش اینترنتی را تقویت می کند و ارتباط میان فضای مجازی و کتاب پیشنهاد خوبی می تواند باشد. شاید جای نمایشگاه کتاب را نگیرد، اما قدمی است که میتواند این فضا را برای بعد ها فراهم کند.

به گزارش ایسنا ، سردار علی ذوالقدری درباره اجرای این طرح گفت: طرح ویژه برخورد با عاملان فروش کتب غیرمجاز و ممنوعه از صبح روز سوم خرداد ماه در پایتخت به مرحله اجرا درآمد و در جریان آن مأموران پلیس امنیت عمومی اقدام به بازدید و نظارت از واحدهای صنفی کتابفروشی در محدوده میدان و خیابان انقلاب کردند.

وی با بیان اینکه در اجرای این طرح با عاملان فروش و انتشار کتاب های غیرمجاز و ممنوعه برخورد شد، گفت: ماموران در مجموع از 66 کتابفروشی و تعدادی از دستفروشان در راسته خیابان انقلاب بازدید کردند که در جریان آن مشخص شد بعضی از مالکان و فروشندگان کتاب اقدام به نگهداری و خرید و فروش کتب و نوشته های غیرمجاز، ممنوعه و فاقد مجوز انتشار کرده اند که در همین راستا هماهنگی لازم با کارشناسان اتحادیه و کارشناس فرهنگ و ارشاد اسلامی انجام شده و با هماهنگی دستگاه قضایی عملیاتی برای برخورد با متخلفان انجام شد.

رییس پلیس امنیت عمومی تهران بزرگ ادامه داد: در ادامه با اخذ مجوز مقام قضایی، یازده نفر از متخلفان در این حوزه دستگیر شده و در مجموع بیش از 4000 جلد کتاب و دست نوشته ممنوعه و غیرمجاز نیز توقیف شد.

به گفته ذوالقدری برای افراد دستگیر شده پرونده ای تشکیل شده و آنان پس از سیر مراحل قانون و تکمیل پرونده برای ادامه روند رسیدگی به جرم روانه دادسرا خواهند شد. همچنین واحدهای متخلف نیز پلمب شدند.

انتهای پیام

حامد سهرابی در گفت و گو با خبرگزاری ایبنا د رباره برگزاری همایش ملی حقوق مالکیت ادبی، هنری و حقوق مرتبط بیان کرد: اگر امکانات و شرایط سلامت جامعه مساعد باشد، همایش در سال جاری برگزار خواهد شد اما در غیر این صورت هم متوقف نخواهیم شد و فعالیت ها تداوم پیدا خواهد کرد. نخستین برنامه سال جاری با توجه به آغاز فعالیت یازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی، پیگیری سرنوشت لایحه مالکیت ادبی و هنری است .

نیازمند قوانین به روز در حوزه کپی رایت هستیم

وی با اشاره به دیدگاه مقام معظم رهبری درباره کنوانسیون های بین المللی افزود: مقام معظم رهبری براین اعتقادند که اگر تصمیم بر نپیوستن به کپی رایت جهانی باشد، باید قوانین داخلی منسجمی تدوین شود؛ بنابراین تصویب لایحه حمایت از مالکیت ادبی و هنری از مجلس جدید، برای ما اولویت دارد.

مدیرکل دفتر حقوقی و مالکیت معنوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت: سال گذشته در همه جلسات مربوط به لایحه در مجلس شورای اسلامی حضور داشتم و با نمایندگان دخیل، برای تسریع در تصویب لایحه صحبت کردم. معاون پارلمانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز از این لایحه حمایت کردند. کمیسیون های مختلفی درگیر این لایحه هستند که مباحث تخصصی آن روند رسیدگی را طولانی کرده است؛ علاوه براین می دانیم لوایح مختلفی در نوبت رسیدگی نمایندگان قرار دارد که با نظر آن ها اولیت بندی می شود .

سهرابی با بیان این مطلب که بعد از گذشت 50 سال از تصویب قانون حمایت از حقوق مولفین و مصنفین، کشور به قوانین به روز در این حوزه نیاز دارد ، ادامه داد: برای پاسخ به مسائل مختلف حقوق مالکیت ادبی و هنری که قانون درباره آن ها یا سکوت کرده و یا ابهام دارد به علمای نو حقوق متکی می شویم؛ در حالی که با حق و حقوق مردم سروکار داریم و شفافیت قانون در این زمینه ضروری است .

مدیرکل دفتر حقوقی و مالکیت معنوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، گفت: تدوین قوانین شفاف در جمهوری اسلامی یکی از درخواست های مهم فعالان غیر دولتی در حوزه فرهنگ و هنر دیکر کشور ها است.

سهرابی، با بیان اینکه سال 1393 لایحه مالکیت ادبی و هنری از دولت به مجلس ارسال شد افزود: سال گذشته بیش از 80 ماده این لایحه در کمیسیون اقتصادی مجلس، مصوب و دیدگاه اعضای کمیسیون فرهنگی به عنوان کمیسیون فرعی نیز ارائه شد. با توجه به وجود مواد مرتبط با مسائل قضائی و تعیین مجازات، لایحه به قوه قضائیه ارسال و با توجه به ماهیت تخصصی لایحه، کمیته فرعی از سوی کمیسیون قضائی تشکیل و در این کمیته چند پیشنهاد و اصلاح طرح و لایحه به کمیسیون حقوقی و قضائی ارائه شد .

وی ادامه داد: در این جریان، کمیسیون به قوه قضائیه دو ماه فرصت داد تا نظر نهایی را ارائه کند اما در مجموع حتی اگر کل لایحه در کمیسیون به تصویب می رسید تا در نوبت صحن قرار بگیرد، عملا به دور جدید مجلس منتهی می شد؛ علاوه بر این پاسخ به انتقادات نیز زمان بَر است و اگر نتوانیم به این انتقادات پاسخ دهیم خروجی کامل نخواهد بود .

برگزاری نشست های تخصصی با همکاری وزارت فرهنگ سوئیس

سهرابی، درباره دیگر برنامه های دفتر حقوقی و مالکیت معنوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی افزود: امسال با اداره مالکیت فکری سوئیس در حال تدوین طرح های مشترک برای برگزاری نشست های تخصصی با هدف آموزش اصحاب فرهنگ، هنر و رسانه بر پایه تقویت تعاملات بین المللی هستیم. هماهنگی لازم با وزارت امور خارجه در قالب تفاهم نامه با اداره مرکز مالکیت فکری سازمان ثبت اسناد و املاک کشور با طرف سوئیسی انجام شده است.

وی افزود: با توجه به شیوع ویروس کرونا، نخستین نشست تخصصی به صورت ویدئو کنفرانس و با تاکید بر صرفه جویی حداکثری بعد از نیمه خرداد ماه با همکاری اداره مالکیت فکری کشور سوئیس برگزار می شود و در نظر داریم در گام نخست، در یک ماه چهار نشست برگزار کنیم .

مدیرکل دفتر حقوقی و مالکیت معنوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، درباره جزئیات نشست های تخصصی این دفتر بیان کرد: نخستین دوره ویژه کارکنان حقوقی حوزه کپی رایت وزارتخانه، شامل کارشناسان و مشاوران برگزار خواهد شد، در گام بعدی نیز میزبان اعضای صنوف ادبی و هنری خواهیم بود. این افراد با حضور در نشست ها آماده انتقال مباحث علمی به اصحاب فرهنگ هنر و رسانه می شوند. در پایان هر دوره با طرف خارجی درباره موضوع نشست بعدی و حتی مهمانان رایزنی می کنیم. پیش بینی می شود، نشست ها که رویکرد کاملا تخصصی دارند حداکثر چهار ساعته برگزار شود. تلاش می کنیم در برگزاری نشست های تخصصی از حضور نمایندگان مجلس همانند دوره قبل بهره مند شویم .

سهرابی افزود: اگر شیوع ویروس کرونا متوقف شود، می توانیم آموزش مباحث مالکیت ادبی و هنری در استان ها را داشته باشیم .

سال 1398 و برگزاری 19 نشست تخصصی در حوزه کپی رایت

وی با اشاره به همکاری دفتر حقوقی و مالکیت معنوی و اداره فرهنگ دانمارک گفت: برای جبران تعویق نهمین همایش ملی حقوق مالکیت ادبی، هنری و حقوق مرتبط با همکاری اداره مالکیت فکری وزارت فرهنگ دانمارک و سفارت این کشور در ایران، براساس تفاهم نامه طرف دانمارکی با مرکز مالکیت معنوی سازمان ثبت اسناد و املاک کشور سال گذشته 19 نشست علمی و تخصصی را برگزار کردیم. رویکرد اصلی در برگزاری این نشست ها، استفاده از تجارب دیگر کشور ها برای دستیابی به الگوی بومی در حوزه کپی رایت است .

سهرابی با اشاره به همراهی نمایندگان مجلس شورای اسلامی با وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برای کسب تجربه های بین المللی حوزه کپی رایت، ادامه داد: سال گذشته دو تن از نمایندگان مجلس شورای اسلامی همراه با نمایندگان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، صدا و سیما و مرکز مالکیت معنوی سازمان ثبت سفر با هزینه وزارت فرهنگ دانمارک برای بازدید از بخش های دخیل حوزه کپی رایت این کشور دعوت شدند. این جمع از کتابخانه سلطنتی، اداره مالکیت فکری و وزارت فرهنگ و موسسات مدیریت جمعی که پیگیر حقوق مولفان مصنوفین و هنرمندان هستند و موسسه تخصصی اهل قلم، بازدید داشتند.

وی درباره موضوعات این 19 نشست بیان کرد: بررسی لایحه مالکیت ادبی و هنری، امکان تشکیل موسسات مدیریت جمعی و یا cmo با کارکرد پیگیری حقوق پدید آورندگان، بررسی نقش قضات و دادرسان در حوزه نقض مالکیت ادبی وهنری با حضور قضات دانمارکی، فناوری اطلاعات و مقوله پیشگیری از سرقت ادبی، بررسی تجارب اجرای نظام کپی رایت اتحادیه اروپا از جمله در دانمارک با حضور نمایندگان انجمن ها صنوف ادبی و هنری، بررسی چیستی مولفه های استراتژی کپی رایت در کشور، بررسی استراتژی کپی رایت در کشور های اروپایی، نشست های تخصصی برای مدیران وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به ویژه مدیران فعال در بخش صدور مجوز ها .

ایوب دهقانکار سرپرست موسسه نمایشگاه های فرهنگی ایران در گفت و گو با خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان ، در خصوص آخرین وضعیت تصمیم گیری برای برگزاری نمایشگاه بین المللی کتاب تهران گفت: قرار است هفته آینده جلسه شورای سیاستگذاری سی و سومین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران برگزار شود. این جلسه که با حضور جهانپور، سخنگوی ستاد مقابله با کرونا برگزار خواهد شد درباره برگزاری یا لغو سی و سومین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران تصمیم می گیریم.

او افزود: به دلیل اینکه می خواهیم جهانپور، سخنگوی ستاد مقابله با کرونا در جلسه شورای سیاستگذاری سی و سومین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران حضور داشته باشد زمان برگزاری جلسه شورای سیاستگذاری را تغییر می دهیم.

گفتنی است پیش از این قرار بود جلسه شورای سیاستگذاری نمایشگاه بین المللی کتاب تهران پس از عید سعید فطر برگزار شود و در این جلسه با حضور سخنگوی ستاد مقابله با کرونا درباره برگزاری یا لغو سی و سومین دوره نمایشگاه تصمیم گرفته شود. تاکنون به دلیل شیوع بیماری کرونا نمایشگاه بین المللی کتاب تهران برگزار نشده است .پیش از این زمان برگزاری سی و سومین دوره نمایشگاه بین المللی کتاب تهران پیش از شیوع بیماری کرونا در کشور 25 فروردین تا 5 اردیبهشت ماه اعلام شده بود.

انتهای پیام/

رضا حاجی آبادی مدیر مسئول انتشارات هزاره ققنوس در گفت و گو با خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان ، درباره علت کاهش استقبال مردم از کتاب های رمان و شعر ایرانی گفت:علاقه به کتابخوانی در بین مردم کمتر شده است،با توجه به تیراژ و تعداد عناوین منتشر شده در حوزه شعر و داستان، تعداد انتشار کتاب های ضعیف در این دو حوزه زیاد شده و در نتیجه ذائقه مردم تغییر کرده است، از طرفی میزان انتشار کتاب های شعر و رمان ضعیف در کشور به حدی افزایش یافته که باعث شده مردم، دیگر مانند گذشته از این کتاب ها استقبال نمی کنند.

او افزود: برخی دوستان ناشر که تخصصی در زمینه نشر نداشتند برای انتفاع مادی به سراغ حوزه شعر آمدند،درنتیجه بدون بررسی جوانب امر تنها به منظور سودآوری، ناشر تخصصی حوزه شعر شده اند. هزاره ققنوس از سال 82 کار خود را به عنوان ناشر تخصصی شعر و داستان آغاز کرده است. بسیاری از شاعران به نام که برای خود افتخارات و شاگردانی دارند، اولین کتاب هایشان را در هزاره ققنوس منتشر کرده اند و بعضی از عزیزانی که در حوزه اقتصادی فعالیت داشتند، تصور می کردند شعر مانند چاه نفتی است که آن ها را به سودآوری می رساند در نتیجه تعداد ناشران تخصصی شعر رو به فزونی گذاشت.

مدیر مسئول انتشارات هزاره ققنوس ادامه داد: ما چند شاعر خوب در مملکت داریم و تعداد زیادی نشر تخصصی شعر احداث شد، همین باعث شد هم توقع برخی شاعران در زمینه حق التالیف افزایش یابد، هم هرکسی که چهار بیت خوب دارد سعی کند شعر بگوید و سطح کیفیت شعرها کاهش یابد. مردم تا حدی از مجموعه شعر استقبال می کنند و پس از مدتی میزان استقبالشان از مجموعه شعر کاهش می یابد.همین مسئله در حوزه داستان و رمان هم اتفاق می افتد.ناشران خلق الساعه ای را در حوزه رمان دیده ام که حتی طرح جلد و عناوین کتاب هایشان را از ناشران موفق کپی کرده اند و وارد این حوزه شده اند؛ ناشران تخصصی دانشگاهی با شور و شوقی که به وجود آمده بود به سمت انتشار رمان رفتند چون احساس می کردند که شعر و رمان پرفروش است.

حاجی آبادی ادامه داد: تعداد ناشران تخصصی شعر و داستان افزایش یافته است. ناشری با مجوز آموزشی به عنوان ناشر رمان فعالیت می کند و با انتشار کتاب های ضعیف در حوزه شعر و داستان ذائقه مردم را خراب می کند از این رو اعتمادها از بین می رود. وقتی شاعری جوان جلوی غرفه می ایستد کتاب های خودش را می فروشد، وقتی دویست نسخه از کتابش در نمایشگاه بین المللی کتاب فروش می رود گمان می کند شاعر خوبی است،اصلا تصور نمی کند شاید فرد از روی تعارفات معمول کتابش را فروخته است و این مسئله برای آن فرد افتخاری می شود.

او تصریح کرد: ناشر، نویسنده و شاعر کتاب را به عنوان فروشنده در غرفه گذاشته است؛ وقتی 6 تا10 رمان خوب به مخاطب معرفی می کند که خوب نیست مخاطب دیگر اعتماد نمی کند و گمان می کند بقیه افرادی که سعی می کنند رمان یا مجموعه شعری را به او بفروشند مانند قبلی ها هستند در نتیجه از رمان و مجموعه شعر استقبال نمی کند.

انتهای پیام/

ایوب دهقانکار در گفت وگو با خبرگزاری میزان ، پیرامون آخرین اخبار درباره برگزاری سی و چهارمین دوره از نمایشگاه بین المللی کتاب تهران گفت: قرار ما برای برگزاری جلسه مشترک مابین شورای سیاست گذاری نمایشگاه کتاب تهران و ستاد ملی مبارزه با کرونا هفته بعد از عید سعید فطر بوده است، خوشبختانه در حال حاضر صحبت هایی صورت گرفته تا به محض وجود وقت آزاد از سوی کیانوش جهانپور سخنگوی وزارت بهداشت این جلسه ترتیب داده شود.

وی در همین راستا ادامه داد: ما همچنان برای اعلام زمان برگزاری نمایشگاه کتاب تهران مترصد جلسه با ستاد ملی مبارزه با کرونا هستیم و تا وقتی این جلسه برگزار نشود همچنان نمی توانیم هیچ زمان مشخصی را برای برگزاری نمایشگاه اعلام کنیم. تمام سعی ما در شورای سیاست گذاری برگزاری هرچه سریعتر این جلسه و مشخص شدن تکلیف نهایی در قبال برگزاری نمایشگاه کتاب تهران است.

بیشتر بخوانید: برای مشاهده آخرین خبرها از نمایشگاه کتاب تهران اینجا کلیک کنید

دبیر شورای سیاست گذاری سی و چهارمین نمایشگاه کتاب تهران درباره نزدیک شدن فاصله زمانی بین نمایشگاه کتاب امسال با سال آینده در صورت برگزاری آن بعد از ماه محرم و صفر اظهار کرد: بدون شک تصمیم گیری و برنامه ریزی ها در این رابطه صورت گرفته و ما پیش بینی های لازم جهت این بازه زمانی کوتاه بین دو نمایشگاه کتاب را در نظر گرفته ایم، مطمئنا بهترین تصمیمات درباره برگزاری این دوره از نمایشگاه کتاب از سوی شورای سیاست گذاری اتخاذ خواهد شد.

وی درباره احتمال ایجاد مکانی برای برقراری دائمی نمایشگاه کتاب تهران اضافه کرد: نمایشگاه کتاب تهران در سال جاری در صورت برگزاری بدون شک با توجه به قراردادهای صورت گرفته در مصلی امام خمینی (ره) تهران برگزار می شود، اما در کل داشتن مکانی اختصاصی و دائم برای برگزاری ادوار مختلف نمایشگاه کتاب مطالبه همیشگی بسیاری از ناشران و هدف شورای سیاست گذاری است. امیدواریم بتوانیم در سالهای آینده برای این رویداد بزرگ ادبی در کشور مکانی اختصاصی داشته باشیم.

دهقانکار در همین رابطه تاکید کرد: در قبال تعیین محل دائمی نمایشگاه کتاب تهران، ستاد برگزاری نمایشگاه تنها تصمیم گیرنده نیست و ما باید همکاری نهادهای مختلفی همچون شهرداری تهران، وزارت راه، سازمان حمل و نقل و ترافیک و غیره را داشته باشیم، این اتفاق نیازمند تجمیع همکاری ها در زمینه فرهنگی است و بدون شک رسیدن به آن اهتمامی جمعی را می طلبد.

دهقانکار درباره احتمال برگزاری نمایشگاه کتاب تهران به صورت مجازی خاطرنشان کرد: برگزاری نمایشگاه کتاب تهران به صورت مجازی در صورتی که این رویداد به صورت فیزیکی برگزار نشود، بخشی از فعالیت های جایگزین خواهد بود زیرا ما معتقدیم در شرایط کنونی نمایشگاه مجازی نمی توانند تمامی ابعاد نمایشگاه بین المللی کتاب تهران را پوشش دهد.

انتهای پیام/

کمال شفیعی شاعر کودک و نوجوان در گفت وگو با خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان ، درباره فایل های صوتی قصه گویی که در فضای مجازی منتشر شده است، گفت: متاسفانه حقوق مولفان در فایل های قصه گویی منتشر شده در فضای مجازی رعایت نشده است. این فایل های قصه گویی بسیار خوب هستند و نیاز جامعه امروز است برای بچه هایی که بیشتر با اپلیکیشن ها سر و کار دارند و کمتر با کتاب ارتباط برقرار می کنند. از سوی دیگر این فایل های صوتی قصه گویی می تواند باعث ایجاد ارتباط میان مولفان کودک و نوجوان با مخاطبانشان باشند.

او افزود: فایل های صوتی قصه گویی برای مخاطب کودک و نوجوان جذابیت بیشتری دارد، کودک و نوجوان امروز می تواند در حین اینکه کار های دیگری را انجام می دهد از طریق هندزفری و گوشی های موبایل کتاب های صوتی را گوش بدهد و این مسئله اتفاق بسیار خوبی است چرا که یک امکان را برای ارتباط بیشتر با مخاطب فراهم کرده است اینکه ناشران و مجامع تولید کننده این کتاب ها از چه طریق و چگونه فایل های صوتی قصه گویی را تولید می کنند جای شگفتی دارد. کتاب های زیادی به صورت فایل صوتی وارد بازار نشر می شود بدون اینکه حقوق مولف را رعایت کرده باشد.

این شاعر کودک و نوجوان ادامه داد: تولید فایل های صوتی قصه گویی کار خوبی است، اما وسیله ای که برای رسیدن به آن درنظر گرفته شده وسیله خوبی نیست.در این کتاب ها حقوق مولفان و مصنفان رعایت نمی شود. این آثار به شکل فزاینده ای دانلود می شود حتی آثار بدون اجازه مولف در فضای مجازی بارگذاری می شود. تعدادی از کتاب هایم به همین شکل غیرقانونی در فضای مجازی بارگذاری شده اند. گوزن های پا به ماه یکی از آثارم بود که در فضای مجازی به شکل غیرقانونی بارگذاری شد. این کتاب در انتشارات نیماژ به چاپ ششم رسید چند جا همین کتابم 10 تا دوازده هزار بار دانلود شد این میزان دانلود نشان می دهد تاچه حد حق من و ناشرم با این کار ضایع شد. کتاب در مجموع 40 تا 50 هزار بار دانلود شد اگر 20 هزار دانلود آن از ناشر خریداری می شد چقدر به نفع ناشر بود.

شفیعی بیان کرد: بارگذاری غیرقانونی کتاب ها و فایل های قصه گویی در فضای مجازی یک نوع سرقت ادبی است البته برای کتاب های دیگرم همین اتفاق افتاد. فقط بحث خودم نیست غیر از من شاعران، نویسندگان و مولفان این اتفاق برایشان افتاده است و آن ها هم از فایل های قصه گویی دل خوشی ندارند. مشکلشان این است که حقشان هنگام تهیه و انتشار این فایل ها رعایت نمی شود، هنرمند سال های سال خون دل می خورد تا اثری را خلق کند اگر اثری که تولید می شود خوب است پس باید زحمات پیش از تولید اثر هم درنظر گرفته شود اگر قرار است اثر را در قالب صوتی تولید کنیم به حقوق صاحب اثر احترام بگذاریم.

او تصریح کرد: اگر مولف به بازار تجارت وارد می شد کسی نمی توانست حقش را ضایع کند با کلیت انتشار فایل های صوتی و تعاملی کتاب ها موافقم به شرط اینکه از حقوق مولفان و ناشران هم به شکل حرفه ای تری حمایت شود. کتابخوانی خوب است نه به هرقیمتی کتابخوانی زمانی ارزش دارد که حداقل یک صدم هزینه انتشار کتاب پرداخت شود، چون بادآورده را باد می برد سوادی هم که با سرقت ادبی به دست می آید از دست می رود. خود وزارت ارشاد، حوزه هنری و انجمن ناشران و کتابفروشان دستورالعملی را مدون کنند و برنامه ای برای بارگذاری کتاب ها در فضای مجازی داشته باشند تا حقوق خودشان و مولفان رعایت شود.

شفیعی گفت: باید از نهاد های متولی در حوزه ادبیات سوال شود متاسفانه مولف باید از کار و زندگی اش بیفتد تا حقش را بگیرد آنقدر باید قوانین محکم باشد تا هنرمند دنبال گرفتن حق خود از کسانی که غیرقانونی کتابش را بارگذاری کردند یا اینکه فایل صوتی کتابش را تهیه کردند نباشد چه کسی می خواهد این حق را به مولف بدهد وقتی کتاب گوزن های پا به ماه در فضای مجازی منتشر شد افراد زیادی آن را دانلود کردند، چگونه می توان تک تک آن افراد را پیدا کرد و پول کتاب را از آن ها گرفت چطور فردی را که کتاب را در فضای مجازی بارگذاری کرده است پیدا کنیم. به یک برنامه ریزی نرم افزاری نیاز داریم تا بتوانیم در صورت بروز چنین مواردی از فرد خسارت بگیریم نه اینکه دنبال تک تک کتاب هایمان باشیم و ببینیم در کجا کتاب به طور غیرقانونی دانلود می شود و چند نفر کتاب را دانلود کرده اند.

انتهای پیام/

چندی پیش مهناز افشار بازیگر مهاجرت کرده سینما در یادداشتی که در توییتر منتشر کرد به خاطر بازی در فیلم سینمایی مهمانخانه ماه نو ابراز پشیمانی کرد.
این اعلام پشیمانی توسط مهناز افشار در شرایطی مطرح شد که این فیلم در حال اکران است و ندامت خوانی این بازیگر نه در زمان حضورش در این فیلم و نه در پایان فیلمبرداری بلکه همزمان با اکران مهمانخانه ماه نو اظهار شده که به جای خود تعجب برانگیز است!
سرمایه گذار این فیلم در یادداشتی که برای بانی فیلم فرستاده و نسبت به این موضع گیری مهناز افشار واکنش نشان داده است.

این یادداشت را بخوانید:

خانم افشار به دلیل غرض ورزی شخصی به تمامی عوامل یک فیلم پرخرج و پرزحمت توهین کردند. کاش مردم آگاه باشند و بدانند یک فیلم سینمایی متشکل از عوامل جلوی دوربین و پشت دوربین است. این که یک بازیگر دستمزدش را بگیرد و به فکر خروجی کار و بازگشت سرمایه ی فیلم نباشد، به دور از شرافت است. خانم افشار با این توییت زننده ثابت کردند مردم ایران برایشان چه حکمی دارند.
خانم افشار!
شما تنها بازیگر این فیلم نبوده اید که این چونین خودخواهانه تصور کرده اید با تبلیغ منفی می توانید تیشه به ریشه ی زحمات دیگر عوامل بزنید. مشکل شما از آنجا آغاز شد که مونای مهمانخانه خوش درخشید. نقش شما به عنوان یک مادر تأثیرگذار بود اما با عذرخواهی تان ثابت شد که شما تنها نقش بازی کرده اید. شما سوسن تسلیمی نیستید که تصور کرده اید در خارج از وطن هم می توانید هنرمند باقی بمانید. مردم ایران شما را به اینجا رسانده اند. لاله مرزبان، علی شادمان، نسیم ادبی، مریم بوبانی، جواد یحیوی و دیگر بازیگران ایرانی در این فیلم خوش درخشیده اند، شما هم مادری تأثیرگذار بودید که با عذرخواهی تان ثابت کردید بازی کردن در همان نقش های گیشه پسند را ترجیح می دهید. امیدوارم آخرین خاطره ی وطنی تان در ذهن ایرانی ها همین نوشین مهمانخانه بماند تا خود واقعی تان. کاش مردم و مسئولین بدانند عدم رفتار صحیح یک بازیگر نباید به دیگر عوامل ضربه ای وارد کند.
با سپاس بی کران از دست اندرکاران فیلم مهمانخانه ی ماه نو، که با این حرکت خانم افشار خستگی در تنشان ماند.
به عنوان یک زن ایرانی، بنده از شما عزیزان بزرگوار عذرخواهی می کنم.
*سرمایه گذار فیلم مهمانخانه ماه نو

منبع: بانی فیلم

علیرضا داودنژاد تهیه کننده، فیلمنامه نویس و کارگردان سینما در یادداشتی نوشت: چاره رونق یابی تولید فیلمنامه، رونق تولید فیلم است. رونق تولید هم در گرو امنیت بازار عرضه و نمایش است.

داودنژاد در ادامه نوشت: البته در شرایطی نظیر شرایط سینمای ما که عمده ترین بازار عرضه آن بازار نمایش خانگی ست و این بازار هم عمدتا در اختیار بازار سیاه و تکثیر قاچاق و نمایش های غیر قانونی قرار گرفته و تنها بازار نمایش نسبتا نظارت پذیر آن، سالن های سینما و عمدتا در انحصار آثار کلیشه ای است - که آن هم با کرونا فعلا تعطیل و تخته شده است- چاره کار برای تخفیف آثار بیکاری و کسادی و ورشکستگی و فقر همین است که با اینگونه بهانه ها، پولی تزریق شود و کمکی به حال نیروی انسانی گرفتار در سرابی باشد که از چاره اندیشی های کارساز محروم مانده اند و اینک گرفتار در تنگنای بی کاری و بی پولی آماده همه گونه سفارش پذیری هستند؛ اگرچه به تولید فیلمنامه هایی که می نویسند امید چندانی نداشته باشند.

در ادامه یادداشت داودنژاد آمده است: به هر حال در شرایطی که سینمای ما به آن مبتلاست، این گونه اقدامات فارابی و نهادهای مدیریتی و صنفی سینما می تواند در تخفیف سختی ها و رنجی که نیروی انسانی شاغل در سینما به آن گرفتارند، موثر باشد و این به خودی خود، مثبت است.

به گزارش خبرنگار مهر ، هر چند شیوع ویروس کرونا بسیاری از فعالیت های سینمایی را متوقف کرده است، اما در این میان صنوف خانه سینما برای حل مشکلات صنفی خود همچنان در تلاش هستند. صنوفی که سال گذشته به دلایلی نتوانستند انتخابات پانزدهمین دوره هیأت مدیره خانه سینما را برگزار کنند و قرار شد تا یکسال برگزاری این انتخابات به تعویق بیفتد. اما آیا امسال با وجود ویروس کرونا و یا دلایلی همچون دریافت نکردن کد شناسه ملی صنوف و یا ثبت نشدن شان در وزارت کار بازهم شاهد به تعویق افتادن این انتخابات خواهیم بود؟

انتخابات پانزدهمین دوره هیأت مدیره خانه سینما پیش از این قرار بود در سال 98 برگزار شود که به دلیل بروز برخی از مشکلات قانونی این انتخابات به خردادماه سال 99 موکول شد. در واقع اصلی ترین مشکلی که پیش روی برگزاری انتخابات هیأت مدیره خانه سینما وجود داشت، ثبت نشدن تعدادی از صنوف سینمایی در وزارت کار و البته دریافت نکردن کد شناسه ملی تعدادی دیگر از صنوف سینمایی بود.

بعد از اینکه تصمیم گرفته شد برای ادامه فعالیت قانونی خانه سینما، صنوف سینمایی در وزارت کار ثبت شوند، موافقان و مخالفان بسیاری در این رابطه اظهارنظر کردند، در واقع برخی از صنوف کاملاً مخالف ثبت قانونی در وزارت کار بودند و برخی دیگر نیز برای ثبت قانونی وزارت کار به سرعت اقدام کردند.

به موجب مصوبه هیأت وزیران، ارائه هرگونه مجوز، تسهیلات، امکانات، عقد قرارداد، قبول شرکت در مناقصه و مزایده، برای تشکل ها، مؤسسات، انجمن ها و... که فاقد شناسه ملی هستند ممنوع است باید به این مساله نیز توجه کرد که خانه سینما در سال های اخیر تمام تلاش خود را کرده است که صنوف مختلف سینمایی هر چه سریع تر ثبت وزارت کار شوند تا بر اساس قوانین موجود فعالیت خود را به صورت قانونی پی بگیرند. از این منظر ادامه حیات قانونی خانه سینما هم بستگی به این دارد که صنوف سینمایی، هرچه سریع تر بتوانند در وزارت کار ثبت شوند.

بر اساس قوانین وزارت کار هر صنفی که ثبت وزارت کار می شود برای ادامه فعالیت قانونی خود باید کد شناسه ملی داشته باشد تا انتخابات خانه سینما به صورت قانونی برگزار شود. در واقع به موجب مصوبه هیأت وزیران، ارائه هرگونه مجوز، تسهیلات، امکانات، عقد قرارداد، قبول شرکت در مناقصه و مزایده، برای تشکل ها، مؤسسات، انجمن ها و... که فاقد شناسه ملی هستند ممنوع است.

انتخابات پیشین خانه سینما به این دلیل لغو شد که از 31 صنف خانه سینما کمتر از 10 صنف در وزارت کار ثبت شده بودند و از این میان نیز تنها تعدادی کد شناسه ملی دریافت کرده بودند که همین مساله سبب می شود برگزاری مجمع خانه سینما و در کنار آن برگزاری انتخابات هیأت مدیره خانه سینما غیر قانونی شود.

همین مساله سبب شد تا هیأت مدیره چهاردهم خانه سینما تا خردادماه 1399 فعالیت خود را تمدید کنند تا صنوف سینمایی در این مدت ثبت قانونی شده و کد شناسه ملی را دریافت کنند.

اما آنچه که مشخص است همچنان تعدادی از صنوف سینمایی نه ثبت وزارت کار شده اند و نه کد شناسه ملی دریافت کرده اند، در چنین شرایطی باز هم برگزاری مجمع عمومی خانه سینما و انتخابات هیأت مدیره غیرقانونی می شود و باید دید این بار چه اتفاقی رخ می دهد. البته این را هم باید اشاره کنیم که از نظر قانونی هیأت مدیره چهاردهم خانه سینما دیگر نمی تواند به فعالیت خود ادامه دهد و باید انتخابات برگزار شود، انتخاباتی که ممکن است برگزاری آن غیرقانونی باشد!

آخرین وضعیت ثبت صنوف خانه سینما

بنابر کسب اطلاع خبرنگار مهر ، در حالی موعد اعلام شده برگزاری انتخابات دوره پانزدهم یعنی خردادماه 99 سر رسیده است که از میان 31 صنف خانه سینما تاکنون تنها 23 صنف ثبت وزارت کار شده که از میان آن ها 11 صنف کد شناسه ملی هم دارند اما 8 صنف نه ثبت وزارت کار شده و نه کد شناسه ملی دریافت کرده اند.

همین آمار نشان می دهد که تنها 11 صنف بر اساس قانون در مجمع عمومی خانه سینما و انتخابات هیأت مدیره خانه سینما حضور پیدا کنند چراکه همانطور که اشاره شد طبق قانون تنها صنوفی می توانند در انتخابات هیأت مدیره خانه سینما حضور داشته باشند که کد شناسه ملی داشته باشند.

وضعیت صنوف خانه سینما برای ثبت در وزارت کار و دریافت شناسه ملی به شرح ذیل است:

کانون کارگردانان سینمای ایران ثبت وزارت کار شده اما کد شناسه ملی ندارد.

شورایعالی تهیه کنندگان نه تنها کد شناسه ندارد بلکه در وزارت کار نیز ثبت نشده است.

انجمن بازیگران سینما ایران ثبت قانونی وزارت کار شده اما کد شناسه ملی دریافت نکرده است.

کانون فیلمنامه نویسان ثبت وزارت کار شده اما شناسه ملی دریافت نکرده است.

کانون پخش کنندگان سینمای ایران ثبت وزارت کار شده اما کد شناسه ملی ندارد.

انجمن فیلمبرداران سینمای ایران هم ثبت وزارت کار شده و هم کد شناسه ملی دارند.

انجمن طراحان فیلم ثبت وزارت کار شده اما شناسه ملی ندارد.

انجمن صدای سینمای ایران ثبت وزارت کار شده و شناسه ملی خود را دریافت کرده است.

انجمن تدوینگران سینمای ایران ثبت وزارت کار شده و شناسه ملی خود را دریافت کرده است.

انجمن گویندگان و گفتار فیلم سینمای ایران ثبت وزارت کار شده و کد شناسه ملی دریافت نکرده اند.

کانون آهنگسازان سینمای ایران نه تنها کد شناسه ملی ندارد بلکه ثبت وزارت کار نیز نشده است.

دستیار برنامه ریزان و دستیاران کارگردان سینما ایران ثبت وزارت کار شده و کد شناسه ملی دریافت کرده است.

انجمن مدیران تولید سینمای ایران ثبت وزارت کار شده کد شناسه ملی دریافت نکرده است.

انجمن چهره پردازان سینمای ایران ثبت وزارت کار شده اما کد شناسه ملی ندارد.

انجمن عکاسان سینمای ایران ثبت وزارت کار شده و کد شناسه ملی دارد.

انجمن جلوه های ویژه میدانی سینمای ایران ثبت وزارت کار نشده و کد شناسه ملی ندارد.

انجمن جلوه های ویژه بصری سینمای ایران ثبت وزارت کار نشده و کد شناسه ملی ندارد.

انجمن بازیگران بدلکاران سینمای ایران ثبت وزارت کار شده کد شناسه ملی دریافت کرده است.

انجمن منشیان صحنه سینما نه ثبت وزارت کار شده و نه کد شناسه ملی دارد.

انجمن مدیران تدارکات سینما هم ثبت وزارت کار شده و هم کد شناسه ملی را دریافت کرده است.

انجمن طراحان فنی و مجریان صحنه هم ثبت وزارت کار شده هم کد شناسه ملی دارد.

انجمن دستیاران فیلمبردار سینما هم ثبت وزارت کار شده و کد شناسه ملی دریافت کرده است.

انجمن کارکنان لابراتوآر سینمای ایران ثبت وزارت کار نشده و کد شناسه ملی ندارد.

انجمن مدیران سالن های سینما نه ثبت وزارت کار شده و نه کد شناسه ملی دارد.

انجمن صنفی انیمیشن ثبت وزارت کار شده اما کد شناسه ندارد.

انجمن فیلم کوتاه ثبت وزارت کار شده و شناسه ملی دریافت کرده است.

انجمن کارگردانان سینمای مستند ثبت وزارت کار شده و کد شناسه ملی خود را دریافت کرده است.

انجمن تهیه کنندگان سینمای مستند ثبت وزارت کار شده اما کد شناسه ملی ندارد.

انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران ثبت وزارت کار شده ولی شناسه ملی ندارد.

انجمن مدرسان سینمای ایران نه ثبت وزارت کار شده و نه کد شناسه ملی دریافت کرده است.

کانون تبلیغاتی فیلم ایران ثبت وزارت کار شده اما کد شناسه ملی ندارد.

کد خبر 4926039

نیوشا روزبان

مسعود ردایی تهیه کننده سینما در گفت و گو با خبرنگار حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان ، درباره نیاز بیش از پیش سینما برای پرداختن به ژانر ها و موضوعات مختلف و اهمیت آن و البته ریسکی که برای بخش خصوصی در این زمینه وجود دارد، گفت: با توجه به اینکه مخاطبان ما دیدگاهها و سلایق مختلف دارند قاعدتا بر این اساس به فیلم هایی با موضوعات و ژانر های گوناگون علاقه مند می شوند و البته در این زمینه کمبود هایی وجود دارد که مشهود است.

او افزود:این علاقه مندی ها همیشه وجود دارد، اما سوال پیش می آید آیا پرداختن به همه ژانر ها باعث می شود نیاز های مخاطبان برطرف شود؟ بنابراین با دو مقوله علاقه مندی و رفع نیاز که قابل بحث است، روبرو هستیم، چون پیش آمده فیلم هایی به جز کمدی و به اصطلاح اجتماعی ساخته شده، اما با اقبال روبرو نشده و این موضوع ریسک پذیری را در شرایط اقتصادی کنونی به خصوص برای بخش خصوصی پائین آورده است.

این تهیه کننده ادامه داد:عدم بازگشت سرمایه یکی از مهمترین و مشخص ترین اتفاقاتی است که از رغبت فیلمساز برای رفتن به سمت تولید فیلم هایی با ژانر های متنوع می کاهد، شاید سازمان ها و ارگان هایی که ترویج دهنده محور ها و سیاست های کلی هستند می توانند روی این زمینه سرمایه گذاری و کار کنند.

ردایی اضافه کرد:به عنوان نمونه حوزه دفاع مقدس نقش مهمی در زندگی و مملکت ما داشته و دارد، اما الان اگر فیلمی با چنین موضوعی بخواهد تولید شود بخش خصوصی به دلیل هزینه ها نمی تواند در این زمینه ورود کند، چون بیشتر به موسسات تحت نظر سازمان های دفاعی یا ارتش و سپاه و بسیج مربوط می شود حالا اینکه مخاطب داشته باشد یا نه به کیفیت و ذائقه مخاطبان و برنامه ریزی های مدون ربط دارد.

این تهیه کننده عنوان کرد:یکی دیگر از نمونه هایی که بیشتر می توان به آن توجه کرد حوزه کودک و نوجوان است، چون می تواند به شدت در جامعه و نسل پایه ما اثرگذار باشد و خط مشی های درستی ارائه دهد که در این زمینه نیز موسسات مربوط باید ورود کنند.

تهیه کننده سال دوم دانشکده من گفت:اگر سدی برای نپرداختن به ژانر های مختلف وجود دارد باید از سوی بخش های غیرخصوصی شکسته شود تا بتواند در بلند مدت جوابگو باشد و باعث شود ذائقه مخاطب برای دیدن فیلم های متنوع پرورش یابد.

او افزود: قطعا برای ترویج اهداف معنوی به از خودگذشتگی در حوزه مادی نیاز است از سویی شکستن سد، ریزش آب هم دارد و بخش خصوصی ما در مقابل ریزش آب ها آنچنان مقاوم نیست.

تهیه کننده مالاریا گفت: در سینمای کنونی بیشتر به فیلم های به اصطلاح اجتماعی و کمدی توجه می شود که حتما باید گسترش یابد و در تولید آثار به دیگر موضوعات نیز توجه شود.

انتهای پیام/

سینماسینما ، محمد تقی زاده

حضور و صحبت های اخیر مسعود فراستی در برنامه دورهمی و گفت و گو با مهران مدیری بار دیگر نام این منتقد همواره جنجالی را در صدر اخبار و تحلیل اهالی فرهنگ و رسانه قرار داد. اما این مگر نخستین باری بود که فراستی در ضدیت افکار رایج سینمادوستان حرف و سخنی گفته است که این بار تا این حد موضوع جنجالی و داغ شده است؟

موضوع این یادداشت دفاع یا حمله به فراستی و نقدهای شفاهی و مکتوب او نیست، بلکه قرار است آسیب شناسی و تحلیل مختصری در باره رفتارها و کنش های کاربران فضای مجازی و برخی منتقدین دراین باره انجام شود.

در ماجرای سخنان جنجالی اخیر فراستی در دورهمی بار دیگرروشن شد که تا چه حد جامعه ایرانی جامعه دوقطبی است و سیاه و سفید اصلی ترین رنگی است که درنگاه شهروندان و حتی اهالی فرهنگ وجود دارد. فراستی مثل همیشه صحبت های مخالف جریان مرسوم نقد سینمایی در ایران انجام داده و بوگارت و کازابلانکا و اسکورسیزی و نولان و دنیرو را زیر سوال برده است و این شاید به مذاق بسیاری از دوستاران این بزرگان سینما خوشایند نباشد و گروهی از منتقدان نیز این نوع تحلیل و حکم صادر کردن توسط شخص خاطی را نپسندیدند که به نظر نگارنده تا اینجا نظر و رای هر دو صحیح و منطقی است. مشکل از جایی شروع می شود که مخالفان و منتقدان فراستی یک شبه می آیند و می خواهند تیشه به ریشه هر آنچه مسعود فراستی در طول سالیان دراز مطالعه و پژوهش در راستای سینمای ایران و جهان کسب کرده زیر سوال ببرند. مخالفت با همه نقدها و نظرات فراستی امری دقیق و منطبق با عقل و منطق است اما بی سواد خواندن و ننوشتن حتی یک نقد مکتوب توسط وی دیگر معنای نقد و مخالفت نخواهد داشت و به تسویه حساب شخصی و تخریب شبیه خواهد شد، به طور کلی به نظر می رسد در ایران افراد در نگاه دیگران یا در اوج و قله قرار می گیرند یا باید در افول کامل و به قهقرا انداخته شوند و تحلیل همه جانبه و سبک سنگین کردن همه ابعاد یک موضوع و یک شخص خیلی مرسوم و پذیرفتنی نیست.

مشکل دوم چنین نگاهی نیز به شخص فراستی و حرف ها و واکنش هایش بر نمی گردد بلکه وامدار و متاثر از سیستمی است که امثال فراستی را اینچنین بزرگ و یکتا کردند. به طور قطع منتقدان و صاحبنظران زیادی در زمینه سینما در کشور وجود دارند که اگر بیشتر از فراستی درباره سینما تلاش و مطالعه نداشتند کمتر از او هم نبوده و نیستند اما چرا افکار عمومی و جامعه سینمایی در نخستین مواجهه با نام منتقد سینما نام مسعود فراستی را به به ذهن و خاطرشان متبادر می سازند؟ پاسخ این سوال مشخص است بخشی از آن به شخصیت و کاراکتر فراستی بر می گردد و بخش مهمی به سیستمی که او را حمایت و کاور می کند مربوط است. برنامه هفت در چهار دوره برگزاری با جیرانی، گبرلو، افخمی و لطیفی همواره از مسعود فراستی در بخش نقد سینمایی خود استفاده کرده(در دوره گبرلو کمتر حضور داشت)، بعضی مواقع نیز نظر و حکم صادر کردن های وی به عنوان نتیجه و ماحصل جلسات بررسی فیلم ها بیرون آمده است.بر فرض صاحبنظر بودن فراستی آیا این شیوه تحلیل و بررسی همه فیلم ها با عنایت به اهمیت سلیقه و نگاه افراد مختلف در ماهیت هنر و از نگاه تنها یک متخصص و کارشناس امری صحیح و بی اشکال است؟چه بسا فیلم های زیادی بودندکه به خاطر نقدهای منفی مسعود فراستی از فروش افتادند اما فیلم های آنچنان بدی نبودند و می توانستند با طرفداران آن نوع سینما و یا مخاطبان عادی ارتباط بر قرار کنند. آیا استفاده همیشگی از یک منتقد در رسانه ملی و جلوگیری از نگاه های منتقدان و کارشناسان سینمایی دیگر معنایی جز انحصار و حمایت یک سویه منتقد خاص را تداعی می کند؟

در بخش آخر باید به شخصیت فراستی و تاثیر آن در جنجالی شدن و بزرگ شدن نام و نشانش اشاره کرد. نوع بیان فراستی که بسیاری او را منتقد شفاهی موفق تری می دانند تا سینمایی نویس برجسته ای، از مهمترین دلایل موفقیت او در مناظرات و تحلیل های دو یا چند نفره است. فراستی در برخی مواقع طوری حرف می زند که اصلا نیازی به توضیح و تحلیل بیشتر به مخاطب و شخص مقابلش نمی دهد و تنها با یک جمله در آمده یا در نیامده ماجرا را فیصله می دهد و نیاز به تحلیل و تفسیر بیشتری به خود و مخاطبش نمی دهد.

سواد سینمایی مسعود فراستی که در روزهای اخیر به کل نادیده گرفته شد از دیگر امتیازات او محسوب می شود. ای کاش دوستانی که فراستی را بی سواد می خوانند یک بار توضیح می دادند که چطور یک فرد بی سواد و ناآگاه به سینما می تواند تنها با اتکا به حمایت های جانبی اینچنین دوام بیاورد و روی افکار عمومی تاثیر بگذارد؟

اما بخش مهم موضع گیری های فراستی که نباید مغفول بماند نگاه حاکمیتی و رویکردی است که وی در مواجهه با برخی فیلم ها اتخاذ می کند. نمونه اخیر و آشکارش دفاع تمام قد از فیلم روز صفر بود که در جشنواره سال گذشته انجام داد و فیلم روز صفر که موضع سیاسی و کیفیت هنری مشخص و معلومی داشت را به عنوان نمونه کامل سینمای ملی بر شمرد.

دیگر مواضع فراستی در حمایت از فیلم هایی چون شرط اول از مسعود اطیابی، اخراجی های 1 از مسعود ده نمکی، طلا از پرویز شهبازی از دیگر نمونه هایی است که فراستی به تمجید از فیلم های متوسط یا ضعیف پرداخته و در مقابل فیلم های پرطرفداری که هم در ایران هم در جهان و هم در اذهان عمومی و داوران و منتقدان برجسته بوده را بی ارزش خوانده است؛ نمونه بارز این نمونه فیلم جدایی نادر از سیمین ساخته اصغر فرهادی است. حال سوال برای سینما دوستان پیش می آید که چطور منتقد سخت گیر و رادیکالی چون فراستی که جدایی نادر از سیمین، هامون و دیگر نمونه های به نسبت موفق سینمای ایران را زیر سوال می برد درحالیکه به تحسین آثاری چون اخراجی ها و شرط اول می پردازد؟

نصف جهان: اظهارات مسعود فراستی در برنامه دورهمی همچنان خبرساز است. گفته های فراستی چنان بازتابی پیدا کرد که حتی همکاران خود او را هم به واکنش واداشته است. بعد از دو سه نقد تند و تیزی که توسط نویسندگان حوزه سینما خطاب به فراستی مطرح شد، حالا هوشنگ گلمکانی، دبیر نویسندگان مجله فیلم و از منتقدین قدیمی مطبوعات هم به فراستی تاخته است. او که با خبرگزاری ایلنا گفتگو می کرد، مسعود فراستی را پرخاشگری توصیف کرد که توانایی تحلیل ندارد. بخشی از اظهارات او را بخوانید.

■ مردم عادی با همین پدیده نقد شفاهی تلویزیونی با مفهوم نقد آشنا می شوند و تصور می کنند که نقد یعنی همین حرف ها؛ یعنی ایراد گرفتن، یعنی تلاش برای عیب پیدا کردن و ابراز آنها به صورت پرخاش. مسعود فراستی که مروج این مدل نقد در فضای عام است، در مصاحبه ای تصویری که خارج از تلویزیون بود، گفته بود نقد یعنی تخریب . و من در حیرتم که این تعریف از کجا درمی آید و کدام تئوریسین نقد فیلم و زیبایی شناسی چنین تعریفی برای نقد داده است. چندین مرتبه هم گفته که در نقد باید اثری را ویران کنیم تا بعد از درون آن بشود یک چیز خوبی از کار درآورد یا درنیاورد. در حالی که اگر نقد به معنای تخریب باشد؛ نقد اثری که خود آن منتقد هم به آن علاقه دارد و معتقد است فیلم خوبی است، به چه صورت باید باشد و کجای آن را باید تخریب کرد؟ مثلاً برای نقد فیلم های آقای برگمان که آقای فراستی به آن علاقه مند است، یا آثار مورد علاقه اش از فورد و هیچکاک چه چیز را باید تخریب کرد؟

■ نقد یعنی تحلیل؛ یعنی اینکه توضیح دهید این فیلم چطور اثری است. حتی مزخرف ترین و مبتذل ترین فیلم را هم می شود نقد کرد، تحلیل کرد و توضیح داد که این چطور اثری است و مختصات آن چیست. بدون پرخاش و فحش و فضیحت. اینکه چنین اثری در چه شرایط اجتماعی و فرهنگی به وجود آمده است. هرکدام از نشانه شناسی های آن دلالت بر چه چیزی دارد. این یعنی نقد. گفتن اینکه فلان فیلم مقوایی است و فلان شخصیت درنیامده، کاری ندارد. منتقد باید توانایی تحلیل داشته باشد. تحلیل و تحلیل. باید بگوید این اثر مزخرف و مقوایی، چه ویژگی هایی دارد، حتی از حیث زیبایی شناسی اش که ممکن است زشت و سطح پایین هم باشد. بگوید حاصل چه شرایطی بوده و چطور به وجود آمده است؟ تناسب ها یا بی تناسبی های درونی آن چیست و تمام چیزهایی که منجر به تحلیل می شود را بیان کند. ما حتی اگر بخواهیم آثار جان فورد ، هیچکاک یا هر اثر شاهکار دیگری را نقد کنیم، ابتدا باید توانایی تحلیل آثار آنها را داشته باشیم، نه اینکه آنها را تخریب کنیم. اصلاً چه چیز این آثار را می توان تخریب کرد؟ ما درباره آنها می گوییم فیلم های خوبی است، پس کجای آن را باید تخریب کنیم؟ متأسفانه شرایط ناهنجاری در جامعه ایجاد شده و یک نارضایتی عمومی برای همه از شرایط شان وجود دارد و همین سبب شده جامعه به این مدل نقد گرایش پیدا کند. یعنی من هرچیزی را دیدم بگویم مزخرف، آشغال و مقوایی بود و پرخاش کنم. بعد درباره چنین منتقدی می گویند: بَه بَه چقدر منتقد واردی است و چقدر جسورانه نقد می کند. و کسی که تحلیل می کند و توضیح می دهد به عنوان آدم محافظه کار معرفی می شود. اکنون نقد فیلم در جامعه ما تبدیل به پرخاشگری شده است. هرکه پرخاشگرتر باشد منتقد بهتری است.

■آقای فراستی بنا بر سیاست هایی که صداوسیما دارد، به هر دلیلی که من نمی دانم چیست، مناسب تشخیص داده شده و سکان نقد شفاهی و تصویری را در دست دارد و سلیقه خودش را همراه با ملاحظاتی که احتمالاً بر دوشش گذاشته شده انجام دهد. وگرنه آدم در می ماند که چطور او درباره فیلم هایی که اقبال عمومی منتقدان را در پی دارد، آن واژه های منفی را به کار می برد و اغلب می گوید بعد از دیدن ده دقیقه فیلم از سینما بیرون آمده اما در مقابل، فیلم های پیش پاافتاده ای را تحسین می کند. خب این تعجب آور است.

هومن حکیمی/

اشاره: حالا که کرونا، سینما را به تعطیلی کشانده و ما را از لذت نشستن بر روی صندلی های درب و داغان چندتا سالن باقی مانده سینما در شهرهای مازندران هم محروم کرده و صدالبته از صداهای بم دستگاه هایی که گند می زنند بر باند صوتی فیلم و از تصاویر تار و تیره که گند می کشند بر هر آنچه کارگردان و فیلمبردار ساخته اند، باید دنبال بهانه هایی بود که بشود از سینما نوشت و همین هنر هفتمی که در کشور ما، نصفه و نیمه و با جان کندن، دارد جلو می رود را به جلو راند!

اینکه از وقتی که به یاد داریم، مسعود فراستی را با همین شمایل آشنا دیده ایم، نکته جذابی ست. محاسن و رنگ و جنس لباس ها و ادبیات ثابتی که برای گفتن و نوشتن انتخاب می کند و حتی مارک سیگارش، همه از او یک چهره منحصربه فرد ساخته و خب، در این زمانه، پایمردی و پافشاری بر یک سری چیزها، موهبت نادری ست...

علاقه مندانی مثل من که سینما و هنر، از اصلی ترین دغدغه های آنها در عرصه زندگی و شغل حرفه ای شان محسوب می شود، در این سال ها به عناوین مختلف و با قوت ها و ضعف های خاص خودمان، بارها نوشته ایم و گفته ایم که سینمای ایران مشکل دارد.
این مشکل دارد هم اگرچه کلیشه ای و کلی به نظر می رسد اما در دلش، جزییات و البته اهمیت زیادی دارد. این که تا به حال برای رفع این مشکل دارد ، کار خاصی انجام نشده هم یعنی؛ مشکل دارد تا دلتان بخواهد...!

فراستی در برنامه دورهمی چند شب پیش که در آن مهران مدیری خیلی زیرکانه نخواست با او وارد بحث و جدل بشود (مدیری، آدم هوشمندی ست)، چکیده ای از خودش و عقایدش را برای ما بیان کرد.
مهران مدیری هم مثلا سعی کرد فراستی زدایی کند از ذهن یک سری مخاطب ها که عادت کرده اند آدم ها را صفر و صدی ببینند اما مسعود فراستی که خود من سال ها پیش در مقطعی از او درباره نقد، بسیار آموختم، تقریبا همینی است که در این برنامه بود. او، متر و معیار مشخصی برای زندگی اش و برای نقدهایش و برای نگاهش دارد که ادا و اطوار نیست و اگرچه ممکن است از نظر خیلی ها جالب و درست نباشد ولی دست کم براساس درک خودش از زندگی و هنر و جامعه و برآمده از نحوه زیست اوست؛ مسأله ای که خیلی به درد امروزمان می خورد و از
آن غافلیم...

سینمای دولتی را باید بوسید و کنار گذاشت. این جمله، خیلی واضح است و نیاز به توضیح زیادی ندارد. سینمایی که در آن دولت به شکل های مختلف و در این حدود 10 سال اخیر، با اسم سازمان سینمایی کنترلش کرده و اجازه ایجاد رقابت سالم در آن نمی دهد و برایش با حرف های دهان پرکن و مثلا زیبا اما بدون نتیجه، خط و ربط ایجاد می کند، نمی تواند سینمای ایران را از مشکل دارد ، نجات بدهد.
سینمایی که در آن سود در زمان ساخت است و نه در موقع اکران، اصلا خنده دار است که درباره اش با متر و معیار معمول سینما صحبت کنیم و انتظار داشته باشیم که باعث شود، اتفاق های خوب فرهنگی و هنری و اجتماعی توسط آن رخ بدهد...
فراستی ، یک کلاسیک باز حرفه ای ست. آدمی که در ایتالیا و فرانسه درس خوانده و سینما را با کلاسیک های جاودانه جوریده و خورده، طبیعی ست که این ادا و اصول های سینمایی طور را حتی ندیده، نپسندد! او مصرانه بر سر ادعا و اعتقادش ایستاده و حاضر شده که کلی انگ بخورد و تهمت بشنود اما کوتاه نیاید که چقدر خوب است کم نیاورده.
البته که یک سری نظرهای عجیب و غریب که اگر بخواهم از روش خودش استفاده کنم که معتقد است، نقد یعنی گزنده بودن، باید بگویم نظرهای مزخرف توهم دار، هم کم نداشته اما برآیندش، درست و حرفه ای ست.
مثلا اینکه از نظر او اصغر فرهادی فقط باهوش است اما کارگردان نیست گاهی باعث می شود آرزو کنم او را دوباره از نزدیک ببینم و لیوان چای ام را بپاشم بر روی لباس هایش و می دانم که حتما این واکنش ابلهانه مرا درک خواهد کرد؛ همان طوری که با لذت از دعوای بین گدار و تروفو در جلسه ای که خودش هم در آن حاضر بود، برای ما تعریف می کند!
اما مسعود فراستی علی رغم همه صراحتش و تندگویی هایش و نظرهایی که گاهی به شدت برخلاف اکثریت و عجیب است، آدم مهم و درست و لازمی ست...

سینمایی که در آن بهرام بیضایی و ناصر تقوایی و کیانوش عیاری و...، نتوانند فیلم بسازند اما یکی مثل علی عطشانی راه به راه مزخرف بدون مخاطب و نفروش می سازد، یعنی که سراپایش ایراد است.
سینمایی که در آن پولشویی دارد تبدیل به یک اصل می شود اما کسی کاری برای حذف این آفت نمی کند و تازه، خیلی ها برای بودن در آن و ارتزاق و غیره، به پولشویی تن می دهند و در فیلم های مورددار، بازی و کار می کنند، یعنی سرشار از مشکل است.
سینمایی که در آن فیلمنامه نویس به عنوان یکی از مهم ترین ارکان، هنوز جایگاه درستی ندارد و هر که سرمایه اش بیشتر باشد، بی درنگ جایگاه پیدا می کند و تعیین کننده می شود، یعنی دارد
نابود می شود.
سینمایی که هیچکسی در آن توجهی نمی کند که چطور فیلم هایی در فروش و اکران، شکست خورده مطلق می شوند اما همچنان ادامه پیدا می کنند و مشابه آنها، باز هم ساخته و اکران می شوند و باز هم شکست می خورند، یعنی خیلی وقت است که باید برایش فاتحه خواند...
مسعود فراستی مثل هر آدم دیگری می تواند در گذشته اش نقطه های ابهام و لحظه های غرورآفرین داشته باشد. می تواند بعد از مدتی که باتجربه تر شد، برخی عقایدش را تعدیل یا حتی عوض کند. می تواند نقد را به عنوان خط قرمزش بداند (چه خوب) و بر سر آن با هیچکسی معامله نکند و به همین دلیل هم مورد غضب خیلی ها قرار بگیرد و مثلا بشود اقلیت اما حضورش خیلی مهم است.
یکی مثل او دست کم می تواند کاری کند که این دوزاری هایی که به عالم هنر با رانت و پول و سفارش وارد شده اند، ماهی چند شب خواب راحت نداشته باشند و قدیمی های اصیل سینما هم حواسشان باشد که اگر بد کار کنند، یکی هست که یقه شان را بگیرد و مردم علاقه مند سینما هم مطمئن باشند، با حضور فراستی، همیشه می شود منتظر بحث های جذاب سینمایی و فرهنگی و اجتماعی بود...

وقتی با جسارت می گوید که شبی که ماه کامل شد فیلم بدی ست، من کیف می کنم. درست به اندازه ای که وقتی جدایی نادر از سیمین را فیلم خوبی نمی داند و من زجر می کشم از شنیدن این حرف!
وقتی در برنامه زنده و غیرزنده تلویزیونی و فضای مجازی، از مافیا و فساد و رانت و پولشویی در سینما و هنر ایران می گوید، هم دلم خنک می شود و هم سرم را بالا می گیرم که هنوز در این کشور، هستند کسانی که خیلی جاها می شود دوستشان نداشت و خیلی از حرف ها و عقاید آنها را قبول نداشت، اما بر سر چیزی که به آن معتقدند، معامله نمی کنند و حرفشان را جسورانه می گویند و نظرشان را اعلام می کنند.
مسعود فراستی غیر از اینکه به خاطر دانشی که دارد برای من قابل احترام است، به خاطر این صراحت و جسارت گزنده اش، از نظر من یک آدم دوست داشتنی ست که حتی اگر بخواهم به دلیل مخالفتش با جدایی نادر از سیمین ، یک جوری حالش را بگیرم اما درکش می کنم و حرف ها و دغدغه هایش را می فهمم و هنوز هم دلم می خواهد از او یاد بگیرم....

رفاقتش با بهروز افخمی ؛ که شاید یک زمانی کارگردان خوبی بوده اما آدم مزوری ست، را درک نمی کنم.
همزمان، مجادله جذابش با مانی حقیقی که در حضور حسین معززی نیا در مجله بسیار متفاوت و خواندنی چند سال پیش 24 انجام شد را هنوز به عنوان یک کلاس درس آموزشی برای علاقه مندان به حوزه ژورنالیسم حرفه ای می دانم و به آن رجوع می کنم.
از طرفی دیگر، می فهمم که اگر می گوید سرخپوست فیلم خوبی ست (و با این حرفش کلی علامت سوال ایجاد می کند و توجه ها را به سمت فیلم می برد) چه دلیل درست و سینماپسندانه ای(!) از این کارش دارد.
نقد مفصل تندش بر هامون را که تا مدت ها (حتی هنوز هم) بعضی ها به حساب تسویه حساب یا خودبزرگی بینی او و علاقه اش به مطرح شدن می پنداشتند هم می توانم منطبق بر نحوه زیست او بدانم.
علاقه همیشگی اش به شهید آوینی و سینمای کلاسیک هالیوود که شاید در نگاه اول و برای آنهایی که سلیقه و و دیدگاه و معیار آوینی در هنر و سینما را نمی شناسند، تعجب برانگیز باشد را هم می شود جزو ویژگی های جذاب او بگذارم که البته واقعی هم هست.
کافی نیست؟ خب از یک آدم منتقد سینمایی، چرا باید بیشتر از اینها و آن صراحت همیشگی اش توقع داشته باشیم...؟!

هیچکاک و فورد و برگمان و... رفته اند اما دوره شان نگذشته. دوره جدید آمده که داخلش کلی فیلم خوب هم هست هنوز و البته تعداد زیادی فیلم بد. متر و معیار فراستی اما به درستی همچنان فرم است و خواهد بود؛ حتی اگر تارانتینو ی کم نظیر را هم با این فرم لعنتی جذابش، له کند یا اسکورسیزی را تحقیر کند و اعصاب مرا بیشتر از قبل، به هم بریزد!
با این حال، تنها با امثال مسعود فراستی ست که می شود به جنگ ابتذال و دروغ و مافیا و سینمای دولتی رفت. سینمایی که به شکل چندش آوری از ارزش و فخر و اعتقاد و ملی شدن می گوید اما خواسته و گاهی ناخواسته، مدام از همه اینهایی که گفتم، دور و دورتر می شود.
سینمایی که در آن دولت، مثل بختک ایستاده بالای سرش و به آنهایی که نباید اجازه فعالیت می دهد؛ با این توجیه خنده دار که بالاخره برای هر سلیقه ای باید فیلم ساخته بشود ! سلیقه ای را هم که از آن دم می زند لابد با کمدی های سخیف و فیلم های سرتاسر یأس و ناامیدی و معناگراهایی که بویی از معنی و مفهوم نبرده اند، می خواهد بالا ببرد و برایشان تنوع ایجاد کند!
سینمایی که آدم حسابی هایش یا روز به روز کنار می روند یا با هزار مشکل و مانع باید فیلم بسازند. بالاخره این هم یک تاکتیک است؛ آنقدر عرصه را بر آدم حسابی ها تنگ می کنیم که خودشان بگذارند کنار و بروند...!
فراستی اما کم نیاورده و نرفته است؛ با آن محاسن و رنگ و جنس لباس ها و ادبیات ثابتی که برای گفتن و نوشتن انتخاب می کند و حتی مارک سیگارش!

با تعطیلی سالن های سینما و احتمال استمرار این تعطیلی، برای اولین بار در تاریخ سینمای ایران فیلم های سینمایی اکران آنلاین را تجربه کردند. تجربه ای که به نظر می رسد تا حدودی موفق بوده اما آیا اکران آنلاین می تواند دارویی برای سالن های خالی سینما باشد؟

پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :

یکم خرداد 99 رومینا اشرفی دختر 14 ساله در بخش حویق از شهرستان تالش به دست پدرش در خواب سر بریده شد. رومینا دلباخته یکی از پسرهای همشهری شده بود؛ اما مخالفت های شدید پدر، آنها را به فکر فرار از منزل وا داشت. شباهت این جنایت فجیع با داستان فیلم خانه پدری ساخته کیانوش عیاری خبرساز شده است

ویدیو را تماشا کنید:

کد ویدیو
دانلود

فیلم اصلی

لینک کوتاه کپی لینک

پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :

به گزارش انتخاب، محمد فاضلی در کانال تلگرامی خود درباره قتل رومینای 13 ساله نوشت:

رومینا دختر سیزده ساله ای که با پسری از خانه فرار کرده بود، بعد از دستگیری و بازگرداندن به خانه، توسط پدرش، با داس، در قتلی ناموسی، کشته شده است. چند خبرنگار از صبح تا حالا خواسته اند تحلیلم را بنویسم، اما من چند سؤال دارم.

یک. آیا رومینا به حقوق فرزندی اش آگاهی داشت؟ آیا او در مدرسه یا هر جای دیگری درخصوص خشونت خانگی یا هر تهدید دیگری که ممکن است یک دختر نوجوان را تهدید کند آموزش دیده بود؟

بیشتر بخوانید:

پدر، رومینا و ماجرایی که تلخ تر از تلخ را معنا می کند تماشا کنید: تاوان / فیلم تلخی که در سینما مجوز نمی گرفت، در عالم واقعی با قتل رومینا اشرفی اکران شد ادامه ماجرای قتل رومینا اشرفی / پدر به زندان می رود؛ 3 تا 10 سال حبس در انتظار قاتل فرزند!

دو. آیا رومینا در زمانه ای که سن و سال اولین ارتباط های عاشقانه و جنسی به همین حدود سیزده چهارده سال کاهش یافته است، برای مدیریت عواطف و احساسات انسانی اش آموزشی دریافت کرده بود؟

سه. آیا قانون جامع و کم نقصی وجود دارد که از فرزندان و بالاخص دختران در مقابل خشونت های خانگی – از تحقیر گرفته تا کودک آزاری، تجاوز جنسی و قتل – دفاع کند؟

چهار. آیا رومینا به مراکز مشاوره، مراجع حقوقی مسئول در زمینه حمایت از حقوق کودکانی که ممکن است در معرض خشونت خانگی قرار گیرند، دسترسی داشت؟ آیا او شماره تلفن مراکزی را که می توانستند از او در مقابل خشونت خانگی دفاع کنند، می دانست؟

پنج. آیا پدر رومینا برای اعمال آن چه خیر فرزندش می دانسته – ممانعت از ازدواج با فرد نامناسب – به مراکز مشاوره یا هر مرجع کمک کننده دیگری دسترسی داشته است؟

شش. آیا جامعه در حال گذار ایران به اندازه کافی درباره پدیده های ناشی از تغییرات اجتماعی – از جمله همین بروز زودهنگام احساسات دختران و پسران و ارتباطات جنسی – دانش، خرد و گفتگو تولید می کند؟ (همین دیروز در شمال میدان تجریش، کمی بالاتر از مرکز خرید ارگ، دختر و پسری در همین سن و سال را دیدم که در تاریکی پیاده رو، عاشقانه یکدیگر را بغل کرده بودند، پدیده تا این حد عادی شده است.)

هفت. آیا رومینا مدرسه می رفت؟ آیا نظام آموزش و پرورش ما در قبال بروز چنین مسائلی مسئولیتی دارد؟ آیا معلمان و مدیران مدرسه مسئولیت داشتند وضعیت روحی او را زیر نظر داشته و نسبت به بروز واقعه ای نظیر فرار او با یک پسر حساسیت نشان دهند؟

هشت. آیا پلیس به ابزار های قانونی لازم برای بررسی شرایط روحی و روانی اعضای خانواده و ممانعت از بروز خشونت احتمالی مجهز است؟

نه. آیا پلیس، بهزیستی، قوه قضائیه و ... مجازند آمار های قتل های ناموسی را منتشر نکنند و به گونه ای عمل کنند که گویی این چنین وقایعی در کشور رخ نمی دهند؟

ده. آیا کسانی که نقشی در توقیف نُه ساله فیلم خانه پدری (با محوریت قتل ناموسی) – فقط به عنوان ابزاری برای طرح مسأله و نمادی از گفت وگوی اجتماعی درباره پدیده قتل ناموسی - داشتند و حتی پس از صدور مجوز اکران، باز هم آن را از اکران بازداشتند، نقش و مسئولیتی در این گونه قتل ها دارند؟ آیا آن ها به جز پنهان کردن این رخداد ها و پاک دانستن جامعه از این گونه وقایع، راهبرد و راهکار دیگری هم برای جلوگیری از تکرار این وقایع دارند؟

یازده. آیا این ظرفیت در رسانه صدا و سیما وجود دارد که آزادانه در این ماجرا ورود کند و از همه جوانب حقوقی، روانی، خانوادگی، جامعه شناختی و ... به مسأله بپردازد و جامعه را نسبت به چنین رخداد هایی آگاه کند و مبدأ گفت وگوی اجتماعی فراگیری درباره این پدیده باشد؟ آیا صدا و سیما اجازه خواهد داشت ابعاد واقعی این گونه قتل ها در ایران را آشکار کند؟

دوازده. سیاست و جامعه ایران امروز تا چه زمانی می خواهد یا می تواند وضعیت سکس و امر جنسی را زیر فرش جارو کرده و چنان با آن روبه رو شود که گویی وجود ندارد یا به سامان است؟ نظریه سیاست بدن و مواجهه با امر جنسی در این کشور که سیاست اجتماعی و فرهنگی بر اساس آن تدوین می شود چیست؟ کجا درباره آن بحث شده و جامعه در جریان آن قرار گرفته است؟ بنیاد #خِرَد_جنسی این جامعه چیست و کجا و چگونه این خرد بررسی می شود؟ سیاست اجتماعی #امر_جنسی در جامعه ایرانی چگونه وضع می شود؟

سیزده. سیاست رسمی حکومت برای حفاظت از کودکان، زنان و قربانیان خشونت خانگی چیست؟ آیا سندی بالادستی برای مهار این پدیده وجود دارد؟

قتل رومینا ریشه های اجتماعی، سیاسی و سیاستی دارد که اگر کاوش نشوند، دردی درمان نمی شود. بُهت، حیرت و گریستن بدون پرسش و پاسخ مطالبه کردن، بی فایده است.

لینک کوتاه کپی لینک

سریال شهرزاد یکی از پربیننده ترین سریال هایی است که در دهه های اخیر در شبکه خانگی به نمایش درآمده و استقبال از فصول مختلف آن، قابل توجه بود. حضور بزرگان سینما و تلویزیون و تئاتر در سریال شهرزاد سبب شده بود تا این سریال ، از نظر فرم و محتوا، جذابیت های خوبی برای بیننده در قاب تلویزیون داشته باشد و مثل قهوه تلخ مهران مدیری، هر هفته مخاطبان، منتظر عرضه بخش های جدید سریال باشند.

این یک بخش داستان شهرزاد بود. بخش دیگری که به نظر، خیلی جذاب تر از بخش رمانتیک و هنری قصه است، بحث مسائل مالی است که درباره سریال شهرزاد و سرمایه گذار و تهیه کننده اش شکل گرفت و با تکذیب ها و تاییدیه های مختلف در سال های اخیر همراه شد. از سرمایه گذاران سریال شهرزاد، سید محمد هادی رضوی است.

داماد رشید وزیر کار فعلی و از فعالان تجاری و صنعتی جوان کشور که در دادگاه رسیدگی به جرایم مفسدان اقتصادی در سال 98، به 20 سال حبس و رد مال به ارزش 107 میلیارد تومان محکوم شد. این آقا در کنار آقای امامی که به اتهام اختلاس و اخلال در نظام اقتصادی کشور، در زندان به سر می برند، سرمایه گذاران سریال شهرزاد بودند. پول کثیفی که آن ها از طریق آن به ساخت شهرزاد کمک کردند، محصول اختلاس از بانک سرمایه و صندوق ذخیره فرهنگیان بود.

بانک سرمایه، بزرگ ترین افتضاح در نظام بانکداری ایران پس از انقلاب بوده و صدها متهم و ده ها محکوم دارد. بانک سرمایه نشان داد که چه اندازه سیستم بانکی و مالی کشور، نیازمند نظارت، اصلاح قوانین و رصد دائمی و هوشمندانه است. پول کثیفی که از اختلاس به سمت ساخت سریال و فیلم سینمایی در یک دهه اخیر آمده، داد خیلی ها را درآورده است.

حتی منتقد بی ادبی چون مسعود خان فراستی و بسیاری از فعالان سینمایی و اقتصادی و هنری و سیاسی و قضایی کشور. پول کثیف در سینما و شبکه خانگی، تولیدات بی ارزشی را به خورد مخاطب می دهد که نام آشغال های دوست داشتنی، برازنده بعضی از آن ها است. آشغال هایی که مسعود خان در برنامه دورهمی مهران مدیری، نام چند مورد آن را به زبان آورد و احتمالا شما هم با این نام ها آشنا هستید. یکیش رحمان 1400 که خیلی زود هم توقیف شد. یا همه با هم هستیم .. .

سریال شهرزاد که با پول موجوداتی چون سید محمد امامی و سید محمد هادی رضوی ساخته شد، با انتقادات زیادی همراه شده است. هنوز هم بعضی ها عقیده دارند که سلبریتی ها و عوامل این سریال، بایستی این پول های کثیف که منشا نامشروع دارند را پس بدهند. گر چه هنوز، دادگاه حکمی مشخص در این باره صادر نکرده است. اینکه سلبریتی ها و عوامل می دانستند که این پول نامشروع است یا مشروع است، خیلی توفیری در اصل قضیه که پول، پول کثیف بوده است ندارد.

نامه عجیب کارگردان شهرزاد!

حسن فتحی، کارگردان صاحب نام سریال شهرزاد، 23 آذر سال 1395 هجری شمسی به مخاطبان خود نامه نوشت و گلایه هایی مطرح کرد. او در این نامه گفته بود که برخی افراد تلاش می کنند که به ماجرای اختلاس 8000 میلیارد تومانی، بودجه 12 میلیاردی سریال شهرزاد را پیوند دهند. آن هم در شرایطی که هم سخنگوی قوه قضاییه و هم رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس، صراحتا اعلام کرده اند که درباره تهیه کننده شهرزاد، اتهام اختلاس در میان نبوده و تنها مساله بدهی بانکی مطرح است.

حسن فتحی نوشته بود: آیا مقصود افشای ناحق است و خورده شدن حقوقی مسلم (آن هم حقوق فرهنگیان که هم سرنوشت هنرمندان هستند) یا غرض به زمین زدن پروژه ای است که مستقل بود و موفق؟! نکند مقصود ایجاد ترس است تا هنرمند را وادار به خودسانسوری کند؟ تاریخ سیاسی ایران سرشار است از این همدستی های ناخودآگاه و پنهان؛ بازی ای که یکی راه می اندازد و دیگری بازی اش را می خورد!

28 مهر ماه سال 1397، سید محمد هادی رضوی با خبرگزاری مهر مصاحبه می کند و می گوید که پول کثیف وارد این مجموعه نشده و سوپر استارهای سریال، ماهی 25 میلیون تومان حقوق می گرفتند. او گفته بود:

پول کثیف از طریق تجارت سیاه به وجود می آید و اصطلاح پولشویی بیشتر برای پول های بزرگ استفاده می شود البته این اتفاق گاهی درباره رقم های کم هم رخ می دهد.

سرمایه گذار فصل اول سریال شهرزاد افزود:

البته برای من جای تعجب دارد که کسی پول های کثیف خود را به سینما بیاورد تا پوششی برای آن باشد زیرا آن فرد با ورود به سینما خود را در معرض دید قرار می دهد و کارهایش زیر ذره بین می رود.

انتقاد حقوقدانان از پول های نامشروع سرمایه گذاری شده در سریال شهرزاد

واکنش ترانه علیدوستی

علاوه بر واکنش های عجیب کارگردان سریال و هم چنین تهیه کننده سریال درباره بی ارتباط بودن اتهام اختلاس به پول های وارد شده به سریال شهرزاد، ترانه علیدوستی هم اشتباه این 2 را تکرار کرد و پاسخی به نادر فتوره چی داد که کمپین نه به شهرزاد را راه انداخته بود و در آن بیان کرد:

این ارقام برای ساخت پروژه ای در این سطح عجیب نیست اما قبول کنید هر قدر هم رانت در آنها دخیل باشد، بسیار کمتر از آنند که کسی برایشان هشت هزار میلیارد اختلاس کند. ما هم مثل شما هنوز نمی دانیم آن مبلغ به خصوصی که خرج ساخت سریال شهرزاد شده، دقیقا و تحقیقا آلوده به همین پولی که شما می گویید و برای گریه گرفتن از جمع، نام حقوق معلمان را روی آن می گذارید هست یا خیر.

ما هم در حالت تعلیق قرار داریم و برای روشن شدن این قضیه نیاز است به آقای امامی اعلام جرم شود هم دادگاه شان تشکیل شود هم ما به ایشان دسترسی داشته باشیم تا بفهمیم تکلیف چیست.

نظر نغمه ثمینی نویسنده مجموعه شهرزاد

عوامل سریال هدف های اشتباهی برای اعتراض بر فساد مالی کلان کشور هستند. در اینستاگرام، کمپینی با نام آری به شهرزاد راه اندازی شد و همه این هنرپیشه ها به اضافه افرادی از قبیل شهاب حسینی رسما به آن پیوستند. حتی از مهناز افشار تا ستاره های درجه دو مثل هومن برق نورد، در مقاطع و به بهانه های مختلف، حمایت های علنی و مشخصی از لزوم ورود این نوع پول ها به سینمای ایران و ادامه این پروژه ها کردند.

حالا همه این افراد مدت هاست متهم می شوند به اینکه به سایه گریخته اند. اما این سکوت، اگرچه خود سکوت کردن در چنین شرایطی می تواند به تولید اتهام جدیدی علیه آنها در ذهن ها منجر شود، ظاهرا راه حل راحت تری است نسبت به بیان هر سخنی که می تواند به آتش های خشم را شعله ورتر کند.

نظر ابراهیم داروغه زاده

پرونده های قضایی مفسدان اقتصادی را چماقی بر سر اهالی سینما نکنیم. این همه دستگاه های نظارتی و قضایی کشور تازه متوجه اختلاس بانکی هادی رضوی شده اند، چرا انتظار داریم کارگردان و بازیگران سریال شهرزاد چهار سال پیش متوجه این موضوع شده باشند؟

همه تصورات و نظرات عوامل سریال، کارگردان سریال و نویسنده سریال و تهیه کننده سریال که خود را از همه اتهامات، مبرا می دانستند، 8 مرداد 98 نقش بر آب شد و هادی رضوی به 20 سال حبس محکوم شد.

او علاوه بر این به 74 ضربه شلاق و محرومیت از خدمات دولتی نیز محکوم شد. احسان دلاویز هم به 10 سال حبس محکوم شد و چند ماه بعد نیز تهیه کننده دیگر سریال، بازداشت شد.

خلاصه، پرونده سریال شهرزاد نشان داد که چگونه، همه اشتباه فکر می کردند و تصور خوش بینانه از پول و سرمایه جوانی به نام امامی و رضوی داشتند. باید منتظر بود تا ببینیم، آیا به قول نماینده دادستان در دادگاه رضوی، پول هایی که نامشروع ، رضوی به دیگران داده، اگر در کابین زنان آن ها هم باشد، به نفع بیت المال، ستانده می شود یا خیر.

عصر ایران: می گفتند سینمایی خانه پدری خشونت عریان است. هرکاری کردند تا مردم این فیلم را نبینند. گفتند ساخته کیانوش عیاری که بعد از 9 سال اکران شده بود ترویج خشونت می کند، با روحیه مردم بازی می کند و بخشی از تماشاگران با دیدن صحنه های ابتدایی فیلم، با ناراحتی سالن را ترک می کنند.

خانه پدری؛داستان یک قتل ناموسی بود. ملوک دختر جوانی است که به دلایل ناموسی، پدرش ( مهران رجبی ) خواهان مرگ او است و برای اینکار به پسر کوچکش محتشم گفته تا قبری در زیرزمین حفر کند تا ملوک را کشته و در آنجا دفن کنند ...

حالا بعد از پایین کشیدن خانه پدری از پرده های سینما، شاهد یک قتل ناموسی در شمال کشور هستیم. شاهد نشستن داس پدر بر گلوی دختر 14 ساله هستیم.

رومینای 14 ساله، عاشق شده بود. پدر مخالف ازدواج او بود. دختر با پسر فرار می کند. دختر بعد از چندی به خانه بر می گردد.پدر عصبانی است. آبروی خود را در خطر می بیند. فکری به سرش می زند و خون فرش خانه را سرخ می کند.

دخترک در خواب، قربانی خشم و تعصب پدر می شود. تعصبی که در تمام این سال ها سعی نکرده ایم آن را هدایت کنیم. قتل های ناموسی به خاطر عدم آموزش است. به خاطر اینکه هنوز برخی ها حتی در دل همین تهران، فکر می کنند اشتباه یک دختر مساوی است با پایان زندگی او. هنوز هستند خانواده هایی که درهای خروجی خانه را به روی دختران خود بسته اند و فکر می کنند دختران و زنان نباید در جامعه حضور داشته باشند.

باید خانواده ها بفهمند که پاسخ اشتباه از سوی دختر یا پسرشان، کشتن آنها نیست. پدران نباید تصور کنند مالک جان فرزندان هستند و می توانند هر کاری که دل شان می خواهد انجام دهد.همانطور که در مواردی، قانون به قاضی اجازه داده در صورت مخالفت بی منطق پدران با ازدواج دختران، حکم صادر کند.

حساسیت پدر و مادرها به روی فرزندان قابل قبول است اما این حساسیت نباید تبدیل به جنون شود و کار به جایی برسد که گلوی بریده شود.

فیلم هایی مثل خانه پدری زمینه ساز روشنگری در جامعه می شوند هرچقدر هم تلخ باشد. این فیلم ها درست مثل قهوه است. تلخ است اما برای بدن فواید بسیاری دارد.

جلوی خانه پدری را گرفتیم تا کسی نفهمد در سرزمین ما هنوز دخترکان قربانی تعصب های خانوادگی می شوند.

شاید اگر بیشتر می نوشتیم و بیشتر می ساختیم امروز رومینا زنده بود و قلب ما به خاطر شنیدن خبر قتلش به درد نمی آمد. تصور اینکه یک پدر به خاطر رفتار دخترش چنین رفتاری با او دارد و با داس به جانش می افتد دردناک است و غیرقابل قبول و باور.

خانه پدری و هیس! دخترها فریاد نمی زنند را از تلویزیون پخش کنید. به جای سریال های صد من یه غاز، که به هیچ دردی نمی خورند و حتی نمی توانند وقت آدم را پر کنند از دردهایی مثل تعصب حرف بزنید و فیلم بسازید. شاید پدر دختر با دیدن یکی از این فیلم ها دست از تعصب کورکورانه خود برداشته بود و چنین فاجعه ای را رقم نمی زند.

همه ما امروز دست مان به خون دخترک 14 ساله آغشته است. ما نگفتیم و ننوشتیم. ما به راحتی از کنار قتل های ناموسی گذشتیم و فکر کردیم که این قتل آخرین خونی است که ریخته می شود.

نه، این داستان تلخ ادامه دارد و باید به جنگ این تعصب نا به جا رفت. تعصبی که جان فرزندان این سرزمین را تهدید می کند. تعصبی که با افتخار بر روی اعلامیه دختر نشسته است. نام پدر، بزرگ بر روی اعلامیه خورده است گویی که او فاتح سرزمین های محال شده است.

مصطفی داننده

او که بابت اعتراض های وارد شده بر فیلمش برای تصویر کردن یک قتل ناموسی در دوره قاجار، با سختی های زیادی در اکران روبه رو شد،در گفت وگویی کوتاه با ایسنا درباره اتفاق اخیر فقط به گفتن دو جمله اکتفا کرد: این اتفاق ها در ایران رخ نمی دهد. من این شایعات را باور نمی کنم.

سینما تیکت

صف فیلم های سینمایی متقاضی اکران عمومی با کوتاه تر شدن فصل طلایی نمایش در سال جاری، فشرده تر می شود و این فشردگی می تواند پس از بازگشایی سالن های سینمایی و ازسرگیری نمایش عمومی فیلم ها در سالن ها به تنش های جدی منجر شود و از هم اکنون باید تدبیری برای عبور از بحران در این شرایط در نظر گرفت تا شاهد واکنش های عصبی صاحبان فیلم هایی نباشیم که خود را در این بازی مغبون می دانند.

به گزارش تابناک ؛ چند روز تا آغاز ماه مبارک رمضان برنامه ریزی و تدارک برای بازگشایی سالن های سینما پس از این ماه مبارک و در عید فطر آغاز شده بود؛ اقداماتی که به گفته مقامات سینمایی صرفاً برای در نظر گرفتن یک پیش بینی و آمادگی است و همه چیز به نظر ستاد ملی کرونا بستگی دارد. تصمیم گران این عرصه ها در حال بررسی گزینه های جذابی بودند تا با عرضه این محصولات هنری در نوبت نخست پس از بازگشایی، اقبال عمومی را مجدداً متوجه اقتصاد هنر کنند و آب رفته را به جوی بازگردانند.

با وجود این برنامه ریزی ها، ستاد ملی کرونا با بازگشایی سالن های سینما به عنوان اماکنی که از تراکم بالای جمعیت برخوردارند، موافقت نکرد و تنها بازگشایی سالن های سینما در شهرهای سفید مجاز اعلام شد. با توجه به اینکه شهرهای سفید غالباً سالن سینما ندارند و اگر سالنی نیز دارند، در حوزه اکران وزنی ندارند، تا زمان رسیدن وضعیت شهرهای دارای بالای یک میلیون جمعیت به ویژه تهران، مشهد، شیراز و اصفهان، عملاً بازگشایی سالن های سینما رخ نخواهد داد و اکران عمومی فیلم های سینمایی همچنان منتفی است.

اکنون روز به روز فصل طلایی اکران که تا پایان شهریورماه است، کوتاه تر و بدین ترتیب صف فیلم های متقاضی اکران فشرده تر می شود. هرچند شماری از فیلم های سینمایی نظیر خروج ، طلا ، کشتارگاه و تیغ و ترمه ترجیح دادند، شانس خود را با اکران آنلاین بیازمایند،هنوز صف بسیار طولانی برای اکران عمومی وجود دارد و با توجه به هزینه بالای تولید فیلم های سینمایی، امیدشان به بازگشت سرمایه هایشان در اکران گسترده در سالن های سینما است، چون اکران آنلاین نمی تواند سرمایه کلان بسیاری از فیلم ها را بازگرداند.

این وضعیت باعث خواهد شد در صورت بازگشایی سالن های سینما، رقابتی سخت و پرتنش برای اکران عمومی فیلم ها شکل بگیرد و چه بسا شاهد رویارویی جدی صاحبان بانفوذ بسیاری از فیلم های سینمایی باشیم. در چنین وضعیتی تسهیلاتی نظیر وام کم بهره 300 میلیونی به صاحبان 21 فیلم متقاضی اکران نوروزی نمی تواند تاثیر عمیقی داشته باشد، چرا که ضرر صاحبان فیلم هایی که چندین میلیارد سرمایه شان بلاتکلیف مانده، به مراتب بیش از این تسهیلات است.

البته همچنان باید تاکید کرد ارزیابی عمده ناظران حکایت از آن دارد که کشاندن عموم مردم به سالن های سینما پس از بازگشایی سالن ها بسیار دشوار خواهد بود و فیلم هایی که در دو نوبت نخست اکران قرار گیرند و کنسرت ها و تئاتر هایی که پیش قراول اجرا می شوند، با مخاطب حداکثری شبیه مخاطب اکران اول و دوم نوروز مواجه نخواهند شد و برخی ناظران نیز اساساً ارزیابی بدبینانه ای دارند و تاکید می کنند، محصولاتی که در بدو بازگشایی فعالیت های فرهنگی عرضه می شود، شکست تجاری خواهند خورد و قربانی دوران گذار خواهند بود.

به گزارش گروه فرهنگ وهنر خبرگزاری آنا ، سایت های دانلود فیلم یکی از راه های کسب درآمد اینترنتی قانونی از راه اشتراک گذاری فیلم و سریال های ایرانی شبکه نمایش خانگی به حساب می آیند. دانلود فیلم از کلمات کلیدی پررقابتی است که اگر به صورت گسترده در آن فعالیت کنید می تواند منبع درآمد بالایی را فراهم کند. آپ مدیا یکی از سایت های دانلود فیلم این مقاله را ترتیب داده تا به منظور کمک کسب وکار یکی از راه های درآمد اینترنتی را مورد بررسی قرار دهد.

اینترنت امروزه به عرصه ای نو در کسب درآمد تبدیل شده است تا جایی که اکثر کسب وکارهایی اعم از شرکتی، شخصی و فروشگاهی برای خود یک وب سایت راه اندازی می کنند. بدون شک فضای مجازی در آینده با افزایش چشم گیری در راه پیشرفت است و بازار اقتصاد در فضای اینترنت رو به رشد است.

فروش محصولات در فروشگاه های اینترنتی، میزبانی و طراحی سایت ها، فعالیت در شبکه های اجتماعی و اینستاگرام، کسب درآمد از فیلم و سریال های ایرانی و شمار بسیار زیاد دیگری می توانند بستر خوبی را برای درآمد اینترنتی به صورت قانونی فراهم سازند. رقابت یکی از مهم ترین فاکتورهایی است که در بازار اینترنت فراتر از دنیای واقعی می بینیم رقابتی که بر پایه جستجو در گوگل رقم می خورد.

سایت های پررقابتی را می توان به فروشگاه های اینترنتی، خرید بلیط های قطار و هواپیما، خدمات هاست و طراحی وب سایت، سایت های دانلود فیلم و موزیک و سایت های خبری نام برد. هر یک به نوبه خود از راهی درآمد کسب می کنند یکی با فروش محصولات خود و دیگری با دریافت تبلیغات در سایت خود و حتی کسب درآمد از طریق مشارکت در فروش محصول یا فیلم و یا برعهده گرفتن پروژه کاری در زمینه وب می تواند از منابع درآمد این گونه فعالیت ها به شمار آید.

در این مقاله می خواهیم به کسب درآمدهای سایت های فیلم و سریال بپردازیم تا متوجه شوید این گونه سایت ها از چه راهی درآمد کسب می کنند و شما را آشنا کنیم با یکی از راه های کسب درآمد از طریق مشارکت در فروش که می تواند درآمد خوبی برای شما در زمینه وب باشد.

سایت های تماشای آنلاین و دانلود فیلم یکی از پربیننده ترین رسانه های تصویری به حساب می آیند که مخاطبین زیادی را فرا گرفتند. با روی آوردن به سوی شبکه نمایش خانگی فیلم های ایرانی و عوامل ساخت این فیلم ها دیگر تمایلی به پخش فیلم و سریال ها در رسانه تلویزیونی نشان نمی دهند چراکه نمایش خانگی ارتباط بهتری بین مخاطب فراهم می کند زیرا برای ساخت اثر سینمایی می توان خط قرمزی هایی را رد کرد و دست نویسنده اثر را باز می گذارد. همچنین درآمد اکثر فیلم و سریال ها از طریق خود مردم است که از این پس تهیه کنندگان ترجیح می دهند به سوی نمایش خانگی روی آورند. فیلم های در حال اکران سینما پس از پایان اکران وارد مرحله نمایش خانگی می شوند و سریال های نمایش خانگی برای اولین بار به صورت هفتگی از سایت های فیلم توزیع و پخش می شوند که اکثر درآمد خود را از طریق خرید قانونی از طرف خود مردم کسب می کنند.

سؤالی که پیش می آید منابع درآمدهای سایت های فیلم از چه راهی می آید. برای جواب به این سؤالات باید سایت های را دسته بندی کنیم. سایت هایی مثل نماوا و فیلیمو که به صورت آنلاین فیلم و سریال ها را قرار می دهند این گونه سایت ها با دریافت مبلغی به صورت اشتراک ماهانه این قابلیت را در اختیار کاربر قرار می دهند تا بتواند هر گونه فیلم و سریالی در سایت چه در نمایش خانگی چه فیلم های خارجی رایگان را تنها با هزینه ماهانه مشاهده کند که البته مزایا و معایب خود را دارد.

دسته دیگر سایت ها، سایت هایی با زمینه فروش فیلم و سریال های قانونی هستند که با قرار دادن لینک در سایت خود اگر کاربر سایتشان از طریق لینک شما وارد صفحه فروش فیلم شود درصدی به شما تعلق می گیرد و دسته آخر سایت های دانلود فیلم رایگان هستند که البته این گونه سایت ها حتی مرزها را زیر پا گذاشته و مدام در حال فیلتر شدن هستند. این گونه سایت ها از طریق ترافیک بسیار زیادی که کاربران فراهم می کنند و در کنار آن فروش تبلیغات به دیگر سایت ها درآمدزایی می کنند.

هدف ما آشنایی با دسته فروش فیلم و سریال های قانونی است که می تواند راهی بسیار ساده برای دریافت درآمد به صورت قانونی از فضای سایت های فیلم باشد. مهم نیست که دارای سایت باشید یا نه چیزی که اولویت قرار دارد داشتن مخاطب است حال چه از طریق سایت چه از طریق کانال های تلگرامی، داشتن بازدید و کاربر بیشتر به معنای فروش بیشتر خواهد بود.

در اولین قدم می تواند حتی از سایت های اشتراک ویدیویی استفاده کنید این گونه سایت ها با قدرت دامنه ای که در دست دارند می تواند کاربر زیادی را به صفحه شما هدایت کنند که می توان با قرار دادن لینک فروش همان کار سایت را انجام خواهد داد. رقابت در سایت های دانلود فیلم بسیار بالاست و قرار گرفتن در این بحث رقابت نیاز به علم سئو و بازاریابی اینترنتی دارد که بدون شک اگر نتوانید خوب از آن استفاده کنید با شکست مواجه خواهی شد. قرار گرفتن در نتایج بالای گوگل رمز اصلی موفقیت در فضای اینترنت است چراکه 90 درصد کاربران از طریق جستجو در گوگل وارد سایت شما می شوند در هر عرصه کاری این حائز اهمیت است زیرا مخاطب از موتورهای جستجو سایت شما را پیدا می کند و اگر محصول یا محتوای شما دیده نشود اثرگذاری و درآمدی نخواهد داشت.

ترافیک دانلودی یکی دیگر از کسب درآمدهایی است که شاید کمتر به آن توجه شده، شاید برایتان سؤال باشد که سایت های دانلود فیلم و نرم افزار و... چگونه دیتاهای خود را نگه داری و می توانند از پس میزبانی های ترابایتی خود بر بیایند. مخابرات و آسیاتک با قراردادهایی که با سایت های واسطه دارند باعث خواهند شد ترافیک در داخل کشور بماند و این یعنی سایت های دانلود که ترافیک بسیار زیادی دارند از طریق این شرکت ها به صورت اسپانسری قبول می شوند و به ازای ترافیک دانلودی از طریق کاربر هزینه ای را دریافت خواهند کرد. ترافیک بیشتر به معنایی درآمدزایی بیشتر خواهد بود اما بی شک پشت پرده ای در پس این گونه سایت ها نیز هست که فروش هنگفتی را در خود دارند.

در پایان باید گفت کسب درآمد اینترنتی راه خوبی در زمانه فعلی است چراکه می تواند به عنوان شغل دوم درآمدی به صورت قانونی فراهم سازد. قشر درآمد در فضای وب را جوانان تشکیل می دهند و صرفاً نمی توان گفت تنها کسانی که تحصیلات آکادمی در زمینه وب دارند می تواند وارد این عرصه شوند چرا که مهم ترین فاکتور تلاش و آشنایی با بحث های بازاریابی خواهد بود.

منبع این مقاله آپ مدیا یکی از سایت های دانلود فیلم و سریال است که با هدف کمک به کسب وکار در زمینه فیلم این محتوا را منتشر کرده است. آپ مدیا فعالیت خود را اخیراً آغاز کرده و توانسته به خوبی کاربران خود را راضی نگه دارد. سایت دانلود فیلم آپ مدیا جدیدترین فیلم های ایرانی و سریال های نمایش خانگی، آخرین اخبار سینمای ایران و جهان، جدیدترین فیلم های خارجی دوبله فارسی و سریال های ایرانی تلویزیونی از فعالیت این سایت است. پیشنهاد می کنیم آپ مدیا را در گوگل جستجو و به آدرس سایت upmedia.me مراجعه کنید.

انتهای پیام/4129/

[پولاد امین] چند سالی می شود که دنبال ساخت فیلم هیس پسرها فریاد نمی زنند هستم، یعنی دو سال از عمرم را در انتظار دریافت پروانه ساخت این فیلم هدر داده ام و بعد از آن هم نزدیک به دو سالی می شود که تلاش می کنم امکانات و سرمایه لازم برای ساخت این فیلم را مهیا کنم. اما تنها چیزی که عایدم شده، تلاش بی نتیجه است، که آخری هم کرونا بود که تولید این فیلم را متوقف کرد.
گلایه های پوران درخشنده تمامی ندارد. کارگردان درام های اجتماعی و انسانی چون زیر سقف دودی، هیس! دخترها فریاد نمی زنند، خواب های دنباله دار، بچه های ابدی، رؤیای خیس، شمعی در باد، عشق بدون مرز، زمان از دست رفته، عبور از غبار، پرنده کوچک خوشبختی و رابطه؛ که بیش از 30 سال است لجوجانه بر راهی که می رود، پای فشرده و نگاهش را درباره سینما در این سه دهه فریاد کرده است. این بار در ماجرای فیلم هیس پسرها فریاد نمی زنند اما این کارگردان ظاهرا به دشواری هایی بیش از همیشه خورده: اشتباه من این بود که فکر می کردم شعارهای مدیران فرهنگی در جهت حمایت از سینمای فاخر واقعیت دارد، به ویژه که این فیلم یک فیلم فرهنگی است، فیلمی که تنها به پول فکر نمی کند و می خواهد باری از دوش اجتماع بردارد. اشاره پوران درخشنده به موضوع و مضمون فیلم هیس پسرها فریاد نمی زنند است. او که در کارنامه اش موضوعات اجتماعی مرتبط با نوجوانان و جوانان برجسته است، در هیس پسرها فریاد نمی زنند آزار جنسی کودکان و نوجوانان پسر را دستمایه روایت داستانش قرار داده، موضوعی ملتهب که قرار است کامل کننده پازلی باشد که خود درخشنده در فیلم هیس دخترها فریاد نمی زنند سنگ بنایش را در سینمای ایران گذاشت...

پوران درخشنده می گوید که از ابتدا ساخت این فیلم با چالش ها و دشواری هایی گاه غیرقابل پیش بینی مواجه بود: از آن روزی که گفتم می خواهم این فیلم را بسازم، موانع پرشماری پیش پایمان سبز شدند. مهم ترینش صدور پروانه ساخت بود که دو سال زمان برد و درنهایت مدیران سینمایی ناچار شدند با توجه به جو عمومی جامعه پروانه فیلم را صادر کنند؛ با این حال بعد از آن هم اتفاقی رخ نداده و فیلم هنوز هم ساخته نشده است. یکی از مشکلات مهم دیگر هم سرمایه گذار بود که آن نیز حل شد، تا رسیدیم به مانعی به نام کرونا.
به گفته پوران درخشنده یافتن سرمایه گذار برای چنین فیلم هایی بسیار دشوار است، چون این فیلم ها کمدی نیستند که زود ساخته و اکران شوند و سرمایه گذار هم زود به پولش برسد و برود. برای چنین فیلم هایی سرمایه گذار باید خودش هم فرهنگی باشد و دغدغه فرهنگ داشته باشد و این کار را دشوارتر از حد تصور می کند.
پوران درخشنده می گوید که فارغ از مشکلات خاص پروژه هایی از جنس هیس پسرها فریاد نمی زنند دشواری های عام سینما هم مزید بر علت شده و ساخت فیلمش را مدام به تعویق انداخته اند: در کل حال سینمای ما بد است و یک فیلمساز برای اینکه بتواند فیلمش را بسازد، باید هزاران مشکل و معضل و مانع را رد کند. این مشکلات که در تمام جوانب سینما وجود دارد، در مرحله تولید آزاردهنده تر و نگران کننده تر است. آن قدر که تولید یک فیلم، آن هم برای یک کارگردان مستقل که نه با ارگان های دولتی همکاری دارد و نه کمدی های عامیانه می سازد، تقریبا غیرممکن شده، به ویژه در ماه های اخیر چند برابرشدن دستمزدها هم باعث شده تنها عده معدودی از پس ساخت فیلم برآیند.

سینمای آزاد
پوران درخشنده می گوید که یکی از دلایل تأخیر صدور پروانه ساخت هیس پسرها فریاد نمی زنند این بوده که متولیان سینما فکر می کردند موضوع این فیلم تابو است و در سینمای ما نمی توان به آن پرداخت. او می گوید که این قبیل ملاحظات باعث می شود فیلمساز میلی برای گفتن از جامعه نداشته باشد و به سمت یک نوع سینمای خنثی و بی خاصیت برود. رویکردی که این روزها اثراتش را در سینمای ایران به خوبی داریم می بینیم.
از زبان پوران درخشنده سینمای ایران برای عبور از سهل انگاری و ساده نگری سال های اخیر و ورود دوباره به وادی تفکر و انتقاد نیازمند اندکی سعه صدر و آزادی عمل است: سینمای ما کمبودهای زیادی دارد، از امکانات و سرمایه بگیر تا خیلی چیزهای دیگر. اما مهم ترین نیاز این سینما پول و امکانات نیست. در نبود آزادی، من فیلمساز نمی توانم به موضوعات روز بپردازم و درواقع با هر توانایی و استعداد و خلاقیتی که باشم، از همان آغاز بازی نسبت به جامعه ام عقب هستم. برای هر سینماگری هم این عقب ماندن یعنی مرگ، یعنی غیبت جامعه و مردمانش از سینما، یعنی سینمای سال های اخیر ...
به باور پوران درخشنده تماشاگر اگر خودش و جامعه اش را در سینما نبیند، از آن سینما دست خواهد شست. این اتفاقی است که این سال ها رخ داده و برای همین هم سینمای ایران دیگر توانایی تأثیرگذاری بر مخاطبانش را ندارد ...

پاک کردن صورت مسأله
جامعه شناسان و روان شناسان در سال های اخیر بارها اعلام هشدار کرده و جامعه امروز ایران را درگیر مسائل و معضلات اقتصادی، اجتماعی و روانی نگران کننده دانسته اند. سینمای ایران اما در تمام این سال ها نسبت به این معضلات بی تفاوت بوده و کمتر سراغ تولید فیلم هایی درباره این اتفاقات و التهابات رفته است. درخشنده می گوید که مشکل این است که مدیران سینما فکرمی کنند جزیره ای جدای از کلیت اجتماع هستند و نباید رد و نشانی از مشکلات حاد و ملتهب اجتماعی در سینما دیده شود. این یعنی پاک کردن صورت مسأله. انگار اگر سینما معضلی را تصویر نکند، آن معضل برطرف خواهد شد.
درخشنده که می توان در کارنامه اش رد و نشان مسائل اجتماعی زمان را در فیلم هایش جست، عقیده دارد که در حال حاضر سینمای ما به شدت نیازمند ساخت فیلم های تربیتی است . شاید از این رو باشد که این کارگردان که در فیلم هایش به مسائل و معضلات ناتوانان و معلولان، مصرف مخدرها و محرک های جدید، اعتیاد، عشق های نوجوانی، طلاق عاطفی، آزار جنسی کودکان و... پرداخته، حالا در فیلم جدیدش قصد کرده موضوعی ملتهب چون آزار کودکان و نوجوانان پسر را روایت کند: ما باید درباره چنین موضوعاتی فیلم بسازیم. برخی مسئولان فکر می کنند اگر اجازه ساخت فیلمی درباره این موضوعات داده نشود، به این معناست که چنان موضوعی وجود ندارد که اشتباه است. متاسفانه نمی دانند که پنهان کردن معضل نه تنها باعث حل آن نمی شود که برعکس، آن معضل اجتماعی را حادتر هم می کند.
به عقیده پوران درخشنده اتهام ترویج کژی ها با نشان دادن یک سری معضلات در سینما نیز اتهام نادرستی است: شاید برعکس هم باشد. مثلا درباره موضوع فیلم هیس دخترها فریاد نمی زنند، به چشم خودم شاهد بودم که بسیاری از پدرها و مادرها بعد از تماشای آن فیلم به حساسیت موضوع واقف شدند و عملا با دقت بیشتری به فرزندان شان و روابط آنها نزدیک شدند که 180درجه با ترویج یا قبح شکنی تفاوت دارد ...

پسرهای آزاردیده
و حالا این کارگردان چند سالی می شود که قصد ساخت هیس پسرها فریاد نمی زنند را دارد. تلاشی چند ساله که دو سال آن به دنبال دریافت پروانه ساخت گذشته: دو سال تمام اذیت شدم. تا اینکه آن ماجراهای مدرسه معین پیش آمد و رفتم و گفتم که ساخته شدن چنین فیلم هایی می تواند باعث کاهش رخدادهایی از این نوع شود. اگر برخی مدیران فرهنگی این چیزها را می دانستند، کار من و ماها برای ساخت فیلم های اجتماعی راحت تر می شد. بگذریم از اینکه کار جامعه هم راحت تر می شد، چون آگاهی جلوی وقوع بسیاری از چنین اتفاقاتی را می گیرد. در آن دو سال انتظار، سخنان غیررسمی بسیاری از زبان اعضای شورای صدور پروانه و نیز شماری از مخالفان ساخت فیلم های اجتماعی شنیده می شد که می گفتند موضوع این فیلم تنها عایدی اش قبح شکنی است و موضوعی نیست که مبتلا به عده زیادی از مردم باشد. اما پوران درخشنده این را قبول ندارد: اول باید این را بگویم که در نزدیک به چهار دهه فیلمسازی ام ثابت کرده ام که هیچ گاه دنبال قبح شکنی و آسیب رساندن نبوده ام. من سینما را مقدس می دانم و فکر می کنم می تواند بسیاری از کمبودها و معضلات را حل کند یا در حل آنها کمک کند. این را بارها و بارها گفته ام که هرگز برای من سینما هدف نبوده و نیست و تنها تا جایی اهمیت دارد که بتوانم از آن در جهت بیان دغدغه هایم استفاده کنم.
پوران درخشنده می گوید که هیچگاه سراغ موضوعی نرفته که آن موضوع دغدغه اجتماعی زمان ساخت فیلم نبوده باشد: در مورد هیس پسرها فریاد نمی زنند هم از زمان اعلام ساخت فیلم، مردان بی شماری پیش من آمده یا تلفنی درباره مشکلات و آسیب های روانی شان بعد از وقوع چنین اتفاقی در کودکی شان صحبت کرده اند که نشان می دهد بیراهه نرفته ام و این نیز موضوع مهمی است که تعداد زیادی از افراد این سرزمین با آن درگیر بوده اند.

یک موضوع ملتهب
از زمانی که اعلام شد پوران درخشنده بعد از هیس دخترها فریاد نمی زنند، سراغ پسرها رفته و فیلم هیس پسرها فریاد نمی زنند را خواهد ساخت، تاکنون بحث ها و سخنان بی شماری درباره لزوم ساخته شدن یا نشدن چنین مضامینی در رسانه های رسمی کشور منتشر شده است و منتقدان و کارشناسان از زوایای نگرشی متفاوتی به سینمای اجتماعی ملتهب نگاه کرده اند. در این میان برخلاف بسیاری از منتقدان که ساخته شدن چنین فیلم هایی را باعث آسیب رساندن به بنیان های اخلاقی و فرهنگی جامعه عنوان کرده اند؛ کارشناسانی مانند دکتر مینا ایوبی، روان شناس و مشاور خانواده نیز هستند که از تولید چنین فیلم هایی حمایت کرد ه اند و سینمای اجتماعی را برای داشتن یک جامعه سالم و شاداب الزامی می دانند. این روان شناس با اشاره به اینکه آزارها و سوءاستفاده جنسی در دوران کودکی باعث آسیب های روانی جدی پرشماری در بزرگسالی خواهد شد ، می گوید که جامعه باید آگاهی کافی درباره این مسائل و تبعات آنها داشته باشد که در پسران و مردان به شکل پرخاشگری و اختلالات شخصیتی آسیب زننده بروز می کند و در دختران و زنان به شکل غم و افسردگی. به عقیده این روان شناس اگر خانواده ها با آگاهی جلوی عواقب روانی سوءاستفاده در دوران کودکی را نگیرند، این امر در بزرگسالی ممکن است در قالب نوعی خشم نهفته که در سوءاستفاده انتقام جویانه از دیگران متجلی می شود، بروز کند که نه برای فرد خوب و نویدبخش است و نه برای جامعه اش. پوران درخشنده در این زمینه وظیفه سینمای اجتماعی را بسیار سنگین می داند: ما باید درباره آسیب های اجتماعی کار کنیم. موضوعی که اگرچه ممکن است درون خود سیاهی های بسیاری داشته باشد، اما بیان درست و هنرمندانه این سیاهی ها می تواند باعث آگاهی افراد و خانواده ها شود و آینده ای سفید برایمان به ارمغان آورد. به باور این سینماگر امروز بهترین زمان برای ساخت فیلمی چون هیس پسرها فریاد نمی زنند است: از نخستین فیلمم تاکنون درباره خانواده و مشکلاتش کار کرده ام. یک زمانی درباره کودکان معلول، یک زمان درباره کودکان طلاق، یک زمان درباره جوانان معتاد و حالا هم می خواهم درباره سوءاستفاده از کودکان و تأثیراتی که در شخصیت فرد به جای می گذارد، کار کنم. باور کنید این معضل بسیار بیش از آنکه به نظر می رسد، نگران کننده است.

محمدمهدی حیدریان، رئیس سابق سازمان سینمایی در گفت وگو با ویژه نامه مکتب حاج قاسم درباره جلسه فرمانده شهید نیروی قدس سپاه با تعدادی از فیلمسازها توضیح داد: یکی از جلساتی که با اهل سینما خدمت ایشان رسیدیم دوستانی مثل آقایان مجیدی، حاتمی کیا، درویش، برزیده، تبریزی، میرکریمی و منوچهر محمدی بودند. پیش از آن جلسه ایشان مدتی بود که ایران نبودند و بچه ها هم علاقه مند بودند که بدانند در بیرون مرزهای ما در مناطق جنگی چه خبر است. ترتیب برگزاری جلسه را خود حاج قاسم داد و ما چند نفری خدمت شان رسیدیم.
وی گفت: جلسه طولانی بود، چند ساعتی طول کشید؛ شاید بیش از یک ساعت حاج قاسم شرایط منطقه و جنگ میدانی را توضیح می داد؛ هم ابعاد استراتژیک مسئله را توضیح می داد و هم آنچه در وسط میدان به صورت عینی وجود داشت را به قول اهل سینما دراماتیزه شده برای بچه ها گفت.
رئیس سابق سازمان سینمایی افزود: خب سؤالات بچه ها هم زیاد بود، هر کدام از کارگردانان نکته ای را می پرسید و می نوشت. حس خود من این بود که انگار از لابه لای صحبت های حاج قاسم دنبال قصه هایی می گردند که شروع کنند به نوشتن و ساختن؛ شاید استارت به وقت شام آقای حاتمی کیا همان جا خورد.
حیدریان درباره دغدغه حاج قاسم در مورد سینمایی شدن وقایع سوریه و داعش افزود: در آن جلسه حاج قاسم سعی می کرد شرح کامل و با جزئیاتی از وقایع بدهد تا کارگردانان ما را تشویق کند که هم اهمیت موضوع را درک کنند و هم راغب شوند تا در مورد سوریه و داعش فیلم بسازند.
وی در ادامه گفت: البته این تشویق ها و تلاش ها محدود به این اتفاقات نبود، من شاهد بودم که ایشان برای دوران انقلاب و دفاع مقدس هم همین حرص خوردن را داشت. مثلا برای اینکه از فرماندهان دفاع مقدس فیلم ساخته شود خیلی تلاش می کرد. از فیلم هایی که برای شهید حسن باقری و حاج احمد متوسلیان ساخته شده بود خیلی خوشحال بود و همچنین فیلمی که برای آن بیست و سه نفر رزمنده نوجوان ساخته شده بود و یکی از علایقش که چند باری گفته بود این بود که ای کاش یک فیلم برای شهید مهدی زین الدین ساخته می شد.
وی درباره تلاش حاج قاسم برای ساختن کار با موضوع داعش و سوریه افزود: بعد از آن جلسه ایشان تلاشش را متوقف نکرد. سعی می کرد کارگردانان را به سوریه ببرد تا از نزدیک با شرایط آشنا بشوند و از نزدیک ببینند و کار بسازند. شرایط را برای هر کس که ابراز علاقه اندکی می کرد فراهم می کرد که به سوریه برود و از نزدیک ببیند شاید جرقه ای در ذهن آن فرد ایجاد شود.
حیدریان از دغدغه حاج قاسم درخصوص شکل دهی یک مجمع بین المللی برای کارگردانان سینمایی جهان اسلام سخن گفت و افزود: مسئله اتحاد کارگردانان سینمای جهان اسلام برای حاج قاسم خیلی مهم بود و از مهم ترین دلایل شکل دهی آن جلسه طرح این پیشنهاد حاج قاسم بود که مجمع بین المللی کارگردانان جهان اسلام را شکل بدهیم. او از کارگردانان شاخص سینمای ایران دعوت کرده بود که آنها شروع کننده این حرکت بشوند.

به گزارش سینماپرس ، هنوز یک سال نشده است که با حمایت مدیریت فرهنگی و سینمایی کشور فیلم سینمایی خانه پدری اکران شد. حالا خبری شوکه آور اثبات نمود که تاثیر سینما و چنین تصویرسازی های اشتباهی در اذهان جامعه تبعاتی همچون واقعه ناگوار اخیر را دارد. البته طنز ماجرا آن هنگام است که سازنده اثر که در فیلمش قتل ناموسی دختر به دست پدر را روایت می کند طلبکار شده که من باور نمیکنم این اتفاق در ایران افتاده باشد...

با یک بررسی مختصر مشاهده خواهیم کرد که آثار نمایشی تاثیر مستقیمی در زندگی افراد جامعه دارد، وقتی سریال ستایش از رسانه ملی پخش می شد چطور اسم ستایش فراونی یافت و آن هنگام که برره پخش می شد چه میزان در مدارس دعوای برره ای شکل گرفت و دست و پا شکست و چگونه دقیقا نسخه به نمایش درآمده از فیلم فراری توسط دخترکی زنجانی تقلید گردید و ...

همین طور می توانیم با یک مطالعه خیلی سطحی مشاهده کنیم که وقتی 5 کیلومتر تا بهشت دیده شد چه اتفاقی برای یک نوجوان و خانواده او افتاد و حکایت شکایتشان از صداو سیما را و یا بررسی کنیم و ببینیم که مدیریت نابلد فرهنگی کشور چگونه موجب شد تا نوجوانانی با تقلید مرگبار از عصر جدید زندگی خود را از دست بدهد!

با مختصر مطالعه ای می توان متوجه شد که به لحاظ جامعه شناسی، تکثیر پدیده های اجتماعی، از ناحیه رسانه و بالاخص سینما و رمان موضوعی اثبات شده است و تقریبا تمامی متخصصان امر در سراسر جهان بر این امر باور دارند...اما مع الاسف مدیریت به خواب رفته ویا به خواب زده شده فرهنگی کشور ما همچنان از درک چنین حداقل دانشی عاجر است و اجازه می دهد تا هر محصول فرهنگی با هر کیفیتی به راحتی در دست عموم جامعه قرار گیرد ...

همین امر است که امروز ولنگاری فرهنگی با ترویج فساد، ابتذال و خشونت در سینمای ایران بیداد می کند! و حال باید از دستگاه قضایی کشور که برخی به آن به دلیل ممانعت از اکران فیلم معلوم الحال خانه پدری معترض بودند، خواست که در مقابل عواقب پخش این فیلم و تاثیرات اجتماعی آن قاطعانه برخورد کند! کاش مدیریت فرهنگی کشور می فهمید ...

به گزارش ایسنا، هفته گذشته سازمان سینمایی اعلام کرد که فعالیت دوباره سینماها در شهرهایی که از نظر شیوع کرونا در وضعیت سفید قرار دارند بلامانع است، اما نه اسم شهری به طور مشخص اعلام شد و نه حتی گفته شد این سینماها در صورت بازگشایی چه فیلم هایی را می توانند اکران کنند.

این در حالی است که سینماداران در شهرهای کوچک تر می گویند، تا وقتی سینماهای پایتخت و شهرهای بزرگ باز نشوند اصلا پخش کننده ای به آن ها فیلم نمی دهد. این را پخش کننده ای همچون علی سرتیپی هم تایید می کند و اکران را بدون بازگشایی سینما در شهرهای بزرگ یک شوخی می داند.

البته یک مسئله دیگر هم مطرح است و آن اینکه آیا اصلا در این شهرها سینمایی وجود دارد که بخواهد باز شود؟

محمدرضا فرجی، مدیرکل دفتر نظارت بر عرضه و نمایش فیلم های سینمایی در پاسخ به این سوال که آیا سینمایی در کشور فعالیت خود را شروع کرده یا خیر، به ایسنا گفت: تا الان هیچ سینمایی باز نشده چون به هر حال پیش بینی ما این است که شهرهای سفید هم با هماهنگی ستاد کرونا در استان خود باید برای بازگشایی اقدام کنند، به همین دلیل تا جایی که ما اطلاع داریم سینمایی هنوز باز نشده است.

او درباره تعداد سینماهایی که با دستور اخیر امکان بازگشایی دارند، اضافه کرد: آمار دقیق نداریم، چون بعضی شهرهای سفید جزء مراکز استان ها نیستند و ممکن است اصلا سینما نداشته باشند. با این حال اگر هم سینمایی در این شهرها باز شود بدیهی است که به اندازه سینماها در شهرهای بزرگ فروش ندارد چون 75 درصد فروش سینماها مربوط به پردیس ها و سینماهای شهرهای بزرگ است.

به این ترتیب به نظر می رسد این وضعیت تا نیمه خردادماه ادامه داشته باشد تا شاید در این تاریخ احتمالی 15 خرداد که از سوی سازمان سینمایی اعلام شده و پس از موافقت ستاد مقابله با کرونا، تمام سینماهای کشور باز شوند. آن وقت شاید تکلیف شورای صنفی نمایش هم مشخص شود که آیا انتخاباتش دوباره برگزار می شود یا راه حل دیگری برای این شورای پرحاشیه در نظر گرفته شده است.

بعد از تمام این ها هم باید منتظر ماند و دید مردم چقدر از رفتن به سینما استقبال می کنند.

انتهای پیام

به گزارش خبرنگار ایلنا، فیلم تیغ و ترمه به کارگردانی کیومرث پوراحمد و تهیه کنندگی علی قائم مقامی از ساعت 20 دوشنبه 5 خرداد ماه اکران آنلاین خود را آغاز کرد. این فیلم که اولین نمایش خود را در جشنواره فجر دو سال قبل تجربه کرد، در ابتدا قرار بود زمستان سال گذشته اکران شود اما سازندگان فیلم یک روز مانده به اکران به دلیل شرایط بد و غیرمنطقی نمایش فیلم ها به اعتراض از اکران فیلم شان جلوگیری کردند.

دیبا زاهدی، پژمان بازغی، لاله اسکندری، مهران رجبی، هومن برق نورد و کوروش سلیمانی ازجمله بازیگرانی هستند که در این فیلم سینمایی به ایفای نقش پرداختند. به بهانه اکران آنلاین این فیلم با لاله اسکندری به گفتگو پرداختیم.

این روزها صحبت های زیادی در باب موافقت یا مخالفت با اکران آنلاین مطرح می شود اما کمتر دیدیم که نظر بازیگران را در این باره جویا شوند. به هر ترتیب همه بازیگران علاقمند به دیده شدن در پرده نقره ای سینما هستند و اکنون در شرایطی قرار داریم که بقای سینما وابسته به اکران آنلاین شده است. به عنوان یک بازیگر موافق اکران آنلاین هستید؟

واقعیت اینکه از زمستان سال گذشته اتفاقی همچون کرونا سبب شکل تازه ای در جهان شده است. به نوعی خیلی از مواردی که شاید ما آدم ها هیچگاه فکر آن را نمی کردیم، در این چند وقت تجربه کردیم. مبحث نمایش آنلاین فیلم ها نیز پیش از این مطرح بود ولی به هر ترتیب بیشتر شامل کارهایی می شد که یا برای همان مدیوم ساخته شده بودند یا اینکه بعد از اکران در سینما به این صورت در معرض نمایش عموم گذاشته می شدند.

این مدل از نمایش فیلم، شخصا برای من بازیگر قابل مقایسه با شور و حالی که اکران در سینما دارد نیست. به هر حال در سینما محفلی شکل می گیرد و آدم ها همراه هم فیلم ها را می بینند و نقد می کنند و شما هم با مخاطب خود چشم در چشم هستید و همراه هم در یک فضا فیلم را می بینید. به نظرم این موضوع طبیعتا حس و حال دیگری دارد ولی اتفاقی است که رخ داده. بنابراین با توجه به شرایطی که امسال سینمای ایران و جهان درگیر آن شده، طبیعتا بسیاری از فیلم ها باید در نوبت اکران منتظر بمانند و چه بسا در این شرایط تا مدت ها نوبت به اکران فیلم تیغ و ترمه نرسد. چراکه این اثر از آن جنس فیلم هایی نیست که برای آن لفظ بفروش را به کار ببریم. به این ترتیب پس از عادی شدن شرایط هم در الویت های اکران قرار نخواهد گرفت.

شخصا فکر می کنم اکران آنلاین فرصتی است برای دیده شدن کار شما توسط مخاطبان. اما به هر حال ایده آل ترین حالت ممکن برای من بازیگر این بود که فیلم ابتدا در سینماها اکران شود و سپس به نمایش آنلاین می رسید. البته به اکران آنلاین فیلم تیغ و ترمه در زمان کنونی خوشبین هستم و فکر می کنم در همین روزهایی که با کرونا درگیر هستیم و فرصت خانه نشینی برای جهان پیش آمده، آدم ها می توانند در خانه با تمرکز بیشتری به علاقه هایشان بپردازند. از آنجایی که سینما یکی از جذاب ترین هنرها برای مردم جهان است، فکر می کنم اتفاقا مسئله کرونا از جهتی یک خوبی داشت که شما بتوانید در کنار خانواده بنشینید و فیلم هایی را که سال ها قصد دیدنش را داشتید را ببینید. این موضوع اتفاق مهم و خوبی است که می تواند فصل تازه ای در دیده شدن فیلم های جهان باشد. کما اینکه چند خبر خواندم که حتی اسکار هم امکان شرکت دادن فیلم هایی را که به شکل آنلاین نمایش داده شدند را فراهم کرده است. همه این موارد نشان از جریان تازه ای است. به نوعی درست بوده که اتفاقات تلخ پیش آمده و شرایط سختی را ایجاد کرده اما به هر حال فصل های تازه ای را هم در تولید و نمایش کارها به وجود آورده است. ما شروع یک کار هستیم و امیدوارم فیلم هایی که برای دیده شدن در این روش پیش قدم شدند بتوانند موفقیتی را کسب کنند و اصولا یک فصل جدیدی در نمایش فیلم ها باز شود.

داستان فیلم تیغ و ترمه با نماد و نشانه های بسیاری روایت شده و بیشتر به سمت ادبیات میل می کند. به عنوان بازیگر در مواجهه با این فرم با چه چالش هایی برای ایفای نقش خود مواجه بودید؟

در قدم اول وقتی پیشنهاد این نقش به من شد، دو موضوع برایم خیلی جذاب بود. اول حضور کیومرث پوراحمد به عنوان کارگردانی که از کودکی با آثارشان خاطرات شیرینی داشتم و دوم، تجربه ایفای نقشی متفاوت بود که در تیغ و ترمه باید آن را بازی می کردم. شاید تا به امروز کسی این جسارت را نداشت که همچین نقش و فرصتی را به من بدهد. تبعا با همراه شدن این دو مورد بلافاصله این همکاری را پذیرفتم. البته باید بگویم که بازی در این نقش سختی های بسیاری داشت، چراکه از کارهایی که تاکنون انجام داده بودم خیلی دور بود. ولی همین دور بودن نقش از کارهای گذشته، چالش و علاقه بیشتری را برای ایفای آن ایجاد می کرد.

چیزی که در این فیلم برایم جذاب بود، این بود که کسی که سریال قصه های مجید را ساخته که شخصیتی همچون بی بی در آن معرفی می شود، به اثری رسیده که پرداخت متفاوتی به شخصیت زن دارد. چراکه شخصیت بی بی برای ما سمبل نوستالژیکی از مادربزرگ هایی است که نسل من آن را تجربه کرده و همیشه در ذهن و داستان های ما آن مدل، سمبل یک زن ایرانی بوده است. شخصیت لی لی که مادر قصه تیغ و ترمه است، یک شخصیت کاملا متفاوت است. در واقع یکی از بیشترین انتقادهایی هم که در جشنواره به آقای پوراحمد شد، این بود که چطور کسی که خالق آثاری همچون قصه های مجید و خواهران غریب است، حال مادر را به این صورت در فیلم خود تصویر می کند. به هر ترتیب ما زندگی با مادرهایی همچون بی بی قصه های مجید را تجربه کردیم ولی واقعیت این است که مادرهایی از جنس لی لی هم در جامعه امروز ما کم نیستند. اما همیشه راجع به این آدم ها سکوت کردیم و ترجیح دادیم که آن تصویر نوستالژیک از زن و مادر ایرانی را نشکنیم. به نوعی همیشه از مادر قداستی تصویر کنیم که مثل همان فیلم ها باشد. شاید اگر هر کدام از ما دور و اطراف خود را نگاه کنیم، مشابه شخصیت لی لی که در فیلم تیغ و ترمه تصویر می شود را بینیم. به نوعی در جامعه مادی و ماشینی امروز ما از این جنس مادرها کم نیستند.

با وجود نقدها به تصویرسازی از شخصیت مادر در این فیلم، لی لی در پایان قصه به گونه ای عمل می کند که کمی از سیاهی این شخصیت کم می کند اما برخی نسبت به باورپذیر بودن این عمل از سوی او انتقادهایی را وارد می دانستند

اگر از نقطه دیگری به شخصیت لی لی نگاه کنیم به این می رسیم که شاید او هم تفکر دیگری داشته و دنبال تجربه کردن در زندگی بوده و دلش نمی خواسته عمرش را تلف کند. حتی تا پایان فیلم هم ما نمی فهمیم که این نگاهی که دختر به مادرش دارد، چقدر واقعی است. اما چیزی که قطعی است این بوده که لی لی با مادر ایرانی که پیش از این در بسیاری از آثار تصویر شده و به کلیشه نزدیک بوده، متفاوت است. در واقع به همین دلیل نقش سختی بود. چون باید به گونه ای بازی می شد که اغراق نداشته باشد.

علاوه بر این باتوجه به نقش هایی که پیش از این بازی کرده بودم، تماشاگر از من ذهنیت دیگری داشت و این شرایط سختی را برایم ایجاد می کرد. همچنین ما در این کار با فشردگی زیادی مواجه بودیم و کل جلسات فیلمبرداری سی و اندی روز بود و خیلی فرصت خطا نداشتیم. بنابراین برای ایفای نقش باید از نهایت تجربه خود و آقای پوراحمد استفاده می کردیم. اگر زمان بیشتری برای پرداخت داشتیم، شاید جزئیات بیشتری که مد نظر من بود نیز نمایان می شد و اتفاقات بهتری رخ می داد. در نهایت نیز باید بگویم باتوجه به تغییرات صورت گرفته در نسخه نهایی فیلم تکلیف شخصیت های اصلی که در نمایش اول زیاد روشن نبود نیز آشکار شده و اتفاق خوبی را شاهدیم.

باتوجه به نقش هایی که پیش از این بازی کرده بودید، آیا بازی در این نقش که به نوعی شخصیت نزدیک به سیاهی است، ریسک به شمار نمی آمد؟ از اینکه بازی در این نقش در زندگی کاری شما تاثیر منفی بگذارد، ترسی نداشتید؟

از نظر من لی لی شخصیت سیاهی نبوده و خاکستری است و شاید بتوان گفت به زن امروز جامعه ما نزدیک تر است. البته شخصا آن را تایید نمی کنم و قصدم نیست که بگویم این تصویر واقعی زن ایرانی است. در واقع می گویم آن تصویری که ما از مادر ایرانی دیدیم در جامعه امروز که در آن زندگی می کنیم، نیست. به هر حال میزان طلاق، نوع معاشرت ها و اتفاقات امروز جامعه نشان می دهد که آدم هایی از این دست در زندگی ما کم نیستند.

خودمان خیلی از چیزها را می دانیم ولی وقتی همان ها به تصویر کشیده می شود، نسبت به آن گارد می گیریم. در حالی که باید این موضوع را بررسی کنیم که چه اتفاقی رخ داده که جامعه ما به این سمت رفته است. وقتی کسی مثل کیومرث پوراحمد که کارنامه مشخصی دارد، جسارت به خرج داده و در دهه هفتاد زندگی اش دست روی همچین موضوعی می گذارد، در واقع بر مبنای دیده های خود عمل کرده است. به نوعی جسارت ایشان هم قابل تحسین است که نمی خواهد تجربه های موفق قبلی خود را تکرار کند و به سراغ تجربه فرم تازه ای رفته است.

درباره اینکه چرا خودم به سراغ تجربه نقش تازه ای رفتم نیز باید بگویم که من هم همچون هر بازیگری علاقمند به تجربه نقش های تازه ای هستم. در طول 20 سال فعالیت حرفه ای که در سینما و تلویزیون داشتم، در نزدیک به 50 فیلم به ایفای نقش پرداختم که خیلی از آنها کارهای موفقی بوده و هنوز دیده می شود. به عنوان مثال در سریال خاک سرخ و فیلم این زن حرف نمی زند که تقریبا از آنها 20 سال می گذرد، ایفای نقش هایی را برعهده داشتم که زن های فداکار و با گذشتی بودند. به هر حال آن زن ها در آن زمان بودند و فیزیک و چهره من هم به آن نقش ها می خورد. خوشبختانه این آثار در زمان اکران نیز با استقبال مردم مواجه شد و تبعا تا مدت های طولانی آدم ها در همان حوزه به دنبال من می آمدند. ولی از یک جایی به بعد من هم دلم می خواست که این تصویر را تغییر دهم.

بر همین اساس هم در طول این سال ها بازی در نقش های منفی را هم تجربه کردم، ولی به هر حال تماشاگر من را با نقش های مثبت دیده و آنها را دوست دارد. بنابراین دلش می خواهد که من را آن شکلی ببیند. ولی من هم دلم می خواهد که به پرونده کاری ام نقش های بیشتری را اضافه کنم.

بدترین حالت در تجربه نقش های تازه این بوده که به عنوان یک بازیگر در بازی یک نقش موفق عمل نمی کنید، در اینصورت هم شما باز سابقه و رزومه خود را دارید. مثل هر آدم دیگری درباره شما هم می توانند بگویند که از 50 کاری که انجام داد، چند کار ضعیف، چند کار متوسط و چند کار قوی بود. شخصا دلم می خواهد خودم را در چالش نقش ها و موقعیت های تازه قرار دهم که پیش از این آنها را تجربه نکردم. شاید آدم در شروع راه قدری بیشتر نگران کنار گذاشته شدن باشد ولی با گذشت 20 سال کار حرفه ای، فرصت خوبی است که نقش های تازه ای را تجربه کنیم.

شفیع آقا محمدیان، کارگردان سینما و مدیر سابق مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی، در گفت وگو با ایکنا، اظهار کرد: تولیدات استراتژیک در سینما به مواردی گفته می شود که هم به لحاظ موضوع و هم به لحاظ ساختار، تأمین کننده منافع ملی کشورمان باشد. حال ممکن است این سؤال پرسیده شود که به لحاظ مضمونی چگونه می توان کارکرد استراتژیک را برای سینما تعریف کرد. در ایران اسلامی 40 سال پیش انقلابی رخ داد که مردم به واسطه آن تصمیم گرفتند سبک دیگری را برای زندگی خود انتخاب کنند. این اتفاق در بهمن 57 رخ داد و نمود آن در سطوح مختلف مشخص بود، اما در سینما موضوع کمی متفاوت بود، چراکه بعد از انقلاب، سینما نیز از انقلاب تأثیر گرفت، اما در ادامه این 40 سال، روند حرکتی در این حوزه بسیار پر فرار و نشیب بوده است.

وی افزود: دلیل این فراز و فرود که سبب شده کارکرد استراتژیک سینما از بین رود را در یک امر معنا می کنم، آن هم اینکه مدیران سینمایی متأسفانه اهداف استراتژیک را فدای اهداف سیاسی خود کرده اند، به همین علت هم می بینیم وقتی دولت تغییر می کند به تبع آن، اقداماتی که پیش از آن انجام شده، مذموم شمرده شده و آن مسیر ادامه پیدا نمی کند. در چنین شرایطی طبیعی است که ببینیم هیچ راهی به طور کامل پیموده نشده و همیشه فراز و فرود هایی در پرداختن به موضوعاتی که به منافع ملی ربط داشته، وجود دارد. مدیران سینمایی متأسفانه اهداف استراتژیک را فدای اهداف سیاسی خود کرده اند، به همین علت هم می بینیم وقتی دولت تغییر می کند به تبع آن، اقداماتی که پیش از آن انجام شده، مذموم شمرده شده و آن مسیر ادامه پیدا نمی کند

این کارگردان تأکید کرد: سخن فوق به معنای این نیست که جلوی راه های غلط گرفته نشود، اما مگر می شود در یک دوره چهار یا هشت ساله، تمامی اقدامات فرهنگی بد باشد. برای همین می گویم عمدتاً بیش از اینکه از کمبود ها آسیب ببینیم از نبود نگاه ملی در سینما رنج برده ایم، حتی برخی مواقع با گرایشات سیاسی که داشته ایم منافع ملی را هم قربانی دست بندی های خود کرده ایم. برای مثال در یک دولت فیلمی سینمایی با پروداکشن بزرگ در حال ساخت بوده، اما در مدیریت بعدی آن فیلم نیمه کاره رها شده، بدون اینکه فکر شود برای این فیلم چه اندازه هزینه شده است.

وی در پاسخ به این سؤال که در چه مقطعی از سینمای پس از انقلاب، کارکرد استراتژیک در فیلم های سینمایی دیده می شده؟ گفت: به دوره مدیریتی خودم در سینما اشاره نمی کنم، چون اگر منصفانه بخواهم بگویم باید دوران جنگ را بهترین زمانی دانست که همه مدیران فرهنگی در پی دستیابی به یک هدف بودند. در همین راستا اگر به دهه 60 دقیق شوید متوجه خواهید شد کار های خوبی در حوزه دفاع مقدس تولید می شدند، اما بعد از جنگ مدیران کم کم به این فکر افتادند که قادرند به واسطه سینما اهداف سیاسی خود را تأمین کنند، پس دیگر جایی برای اهداف استراتژیک در سینما باقی نماند.

آقا محمدیان با تأکید بر اینکه در دوره مدیریت خود سعی کرد، از نگاه جناجی پرهیز کند، تصریح کرد: در زمانی که مدیریت مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی را بر عهده داشتم، تلاش این بود که کار های نیمه تمام گذشتگان را به پایان برسانم. برای همین پروژه های نیمه تمام را در دستور کار خود قرار دادم. گواه این ادعایم بیش از 10 فیلمی است که وقتی مدیریت مرکز را بر عهده داشتم و نیمه کاره رها شده بود را به پایان رساندم. همچنین سعی کردم با حمایت از سینمای مستند به موضوعاتی که مربوط به جهان اسلام بود هم توجه شود. از جمله می توان به کار هایی اشاره کنم که در آن ظلم و ستمی که به مسلمانان میانمار می رفت، مدنظر قرار می گرفت. همچنین شرایطی به وجود آوردیم که فیلم های مستند نمایش عمومی شود.

وی یکی از عواملی که باعث شده فیلم های مستند هیچگاه رشد نداشته باشند را عدم نمایش فیلم های این حوزه برای عموم مردم دانست و گفت: این معضل در دوره ای که ما مدیریت مرکز را بر عهده داشتیم مدنظر قرار گرفت. این مسئله نیز صرفاً توجه به یک گونه سینمایی نبود، بلکه عاملی برای رشد این شکل از سینما محسوب می شد. در چنین شرایطی مستند هایی ساخته شد که در آن ها به موضوعاتی که تأمین کننده منافع ملی کشور بود، در اولویت قرار گرفت.

وی تأکید کرد: برای دستیابی به سینمای استراتژیک باید آدم هایی داشت که قوه تشخیص این حوزه را هم داشته باشند. این اتفاق می تواند از طریق تربیت نیرو رخ دهد، ولیکن دستیابی به این خواسته زمان بر است، برای همین بعید به نظر می آید در حوصله مدیران سینمایی، تربیت نیروی کارشناس بگنجد.

گفت و گو از داوود کنشلو
انتهای پیام

به گزارش بولتن نیوز ، پس از شیوع سراسری کرونا در تمامی کشورهای جهان سالن های سینما و تئاتر جزو اولین اماکنی بودند که طعم تعطیلی را چشیدند، تعطیلی سینماها که شاید در روزهای ابتدایی کرونا کوتاه مدت به نظر می رسید به یکباره نزدیک به چهار ماه به طول انجامید.

هرچند شیوع کرونا ضررهای فراوانی را به اهالی سینما وارد آورد و همینطور باعث لطماتی فراوان به سالن داران شد اما از سویی دیگر رونق اکران آنلاین و پخش اینترنتی آثار سینمایی توانست تا اندازه ای این ضعف را پوشش دهد، بسیاری از مخاطبان سینما در ایام قرنطینه کرونایی به سراغ شبکه های داخلی پخش فیلم رفتند و همین عاملی بود تا آثار موجود در این رسانه ها با استقبال خوبی مواجه شود.

درخونگاه در اولین گام در سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر اکران شد و در همان زمان با استقبال مخاطبان از گروه بازیگران این اثر همراه بود، ژاله صامتی بازیگر نقش اول زن این فیلم هم به شدت مورد نقد مثبت اهالی سینما قرار گرفت.

این فیلم از حضور بازیگرانی همچون ژاله صامتی، امین حیایی، محمود جعفری و مهراوه شریفی نیا بهره برده است، اما آنچه بیش از همه می توان به آن تکیه کرد نبود جمشید هاشمپور در این اثر سینمایی است، در تبلیغات پیش از جشنواره این فیلم حتی عکس هایی از حضور حیایی در کنار هاشم پور منتشر شد اما در محصول نهایی خبری از این بازیگر بزرگ سینما نبود.

عدم موفقیت درخونگاه در گیشه وقتی قابل تامل می شود که این فیلم از حضور امین حیایی بهره می برد، بازیگری که در دهه هشتاد سینما یکی از پر مخاطب ترین بازیگران بود و همواره زوج وی در کنار محمدرضا گلزار می توانست تهیه کنندگان را نسبت به فروش حداکثری اثر امیدوار کند.

اما امین حیایی طی سالهای گذشته حضور متفاوتی در سینما داشته و نسبت به قبل در آثار متمایزی به ایفای نقش می پردازد، شاید این حضور گیشه حیایی را نسبت به قبل کم رمق تر کرده اما برای وی اعتبار بیشتری را در بازیگری به همراه آورده است.

درخونگاه از نظر کارگردانی و فیلمبرداری اثری قابل تامل است، فیلمی که خود را به جریان گیشه زده سینما نفروخته و با علم بر وضعیت کنونی اکران اثری خاص برای مخاطب به همراه آورده است، حال اسعدی به دنبال ساخت فیلم سینما ستاره و حضور دوباره در جشنواره فیلم فحر است و باید دید در این فیلم هم راه گذشته را تکرار کرده و یا نیم نگاهی به گیشه هم خواهد انداخت.

این فیلم به کارگردانی سیاوش اسعدی و تهیه کنندگی منصور سهراب پور، ژانری اجتماعی دارد و داستان آن در اوایل دهه 70 خورشیدی سپری می شود. درخونگاه طی 75 روز در محله های مرکزی و جنوبی تهران از جمله شاپور و امامزاده یحیی فیلمبرداری شد.

فیلم سینمایی درخونگاه ساخته سیاوش اسعدی از جمله آثاری بود که با وجود فروش نسبتا متوسط در ایام اکران، در زمان پخش اینترنتی با اسقبالی بسیار بهتر از گیشه روبرو شد، اثری که در بخش بازیگری مورد نقد مثبت اهالی سینما روبرو شده بود حال توانست مخاطبان عمومی سینما را نیز به خود جذب کند.

این فیلم با ساختاری کلاسیک در دنیایی مدرن از لحاظ ساختار سینمایی جزو آثار خوب اکران در پاییز امسال است اما با این وجود نتوانسته اقبال عموم را بعد از دو ماه اکران به خود جلب کند، اتفاقی که طی سالهای گذشته گریبان بسیاری از آثار را گرفته است.

درخونگاه در اولین گام در سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر اکران شد و در همان زمان با استقبال مخاطبان از گروه بازیگران این اثر همراه بود، ژاله صامتی بازیگر نقش اول زن این فیلم هم به شدت مورد نقد مثبت اهالی سینما قرار گرفت.

این فیلم از حضور بازیگرانی همچون ژاله صامتی، امین حیایی، محمود جعفری و مهراوه شریفی نیا بهره برده است، اما آنچه بیش از همه می توان به آن تکیه کرد نبود جمشید هاشمپور در این اثر سینمایی است، در تبلیغات پیش از جشنواره این فیلم حتی عکس هایی از حضور حیایی در کنار هاشم پور منتشر شد اما در محصول نهایی خبری از این بازیگر بزرگ سینما نبود.

عدم موفقیت درخونگاه در گیشه وقتی قابل تامل می شود که این فیلم از حضور امین حیایی بهره می برد، بازیگری که در دهه هشتاد سینما یکی از پر مخاطب ترین بازیگران بود و همواره زوج وی در کنار محمدرضا گلزار می توانست تهیه کنندگان را نسبت به فروش حداکثری اثر امیدوار کند.

اما امین حیایی طی سالهای گذشته حضور متفاوتی در سینما داشته و نسبت به قبل در آثار متمایزی به ایفای نقش می پردازد، شاید این حضور گیشه حیایی را نسبت به قبل کم رمق تر کرده اما برای وی اعتبار بیشتری را در بازیگری به همراه آورده است.

امین حیایی، ژاله صامتی، مهراوه شریفی نیا، نادر فلاح، محمود جعفری، منصور شهبازی، افشین سنگ چاپ، فاطمه مرتاضی و پانته آ پناهی در این فیلم به ایفای نقش پرداخته اند.

دیگر عوامل این فیلم عبارتند از: مدیر فیلمبرداری: تورج اصلانی، فیلمبرداران: حسن و مهدی اصلانی، مدیر برنامه ریزی و دستیار اول کارگردان: علیرضا صالحی، طراح صحنه و لباس: مجید علی اسلام، طراح گریم: آرزو حلاجی، مدیر صدابرداری: ناصر انتظاری، مدیر تولید: ناصر ریحان صفت، جانشین تولید: عباس نصرالله، جلوه های ویژه میدانی: رضا ترکمان، عکاس و فیلمبردار پشت صحنه: مهرداد ناصری، تدوین همزمان: محمدرضا مویینی، صداگذاری: علیرضا علویان، موسیقی: فرزین قره گوزلو، مشاور پروژه: روزبه معینی.

پوران درخشنده می گوید که از ابتدا ساخت فیلم هیس پسرها فریاد نمی زنند با چالش ها و دشواری هایی گاه غیرقابل پیش بینی مواجه بود: از آن روزی که گفتم می خواهم این فیلم را بسازم، موانع پرشماری پیش پایمان سبز شدند. مهم ترینش صدور پروانه ساخت بود که دوسال زمان برد و در نهایت مدیران سینمایی ناچار شدند با توجه به جو عمومی جامعه پروانه فیلم را صادر کنند؛ با این حال بعد از آن هم اتفاقی رخ نداده و فیلم هنوز هم ساخته نشده است. یکی از مشکلات مهم دیگر هم سرمایه گذار بود که آن نیز حل شد، تا رسیدیم به مانعی به نام کرونا.

به گفته پوران درخشنده یافتن سرمایه گذار برای چنین فیلم هایی بسیار دشوار است، چون این فیلم ها کمدی نیستند که زود ساخته و اکران شوند و سرمایه گذار هم زود به پولش برسد و برود. برای چنین فیلم هایی سرمایه گذار باید خودش هم فرهنگی باشد و دغدغه فرهنگ داشته باشد و این کار را دشوارتر از حد تصور می کند.

پوران درخشنده می گوید که یکی از دلایل تأخیر صدور پروانه ساخت هیس پسرها فریاد نمی زنند این بوده که متولیان سینما فکر می کردند موضوع این فیلم تابو است و در سینمای ما نمی توان به آن پرداخت. او می گوید که این قبیل ملاحظات باعث می شود فیلمساز میلی برای گفتن از جامعه نداشته باشد و به سمت یک نوع سینمای خنثی و بی خاصیت برود. رویکردی که این روزها اثراتش را در سینمای ایران به خوبی داریم می بینیم.

از زبان پوران درخشنده سینمای ایران برای عبور از سهل انگاری و ساده نگری سال های اخیر و ورود دوباره به وادی تفکر و انتقاد نیازمند اندکی سعه صدر و آزادی عمل است: سینمای ما کمبودهای زیادی دارد، از امکانات و سرمایه بگیر تا خیلی چیزهای دیگر. اما مهم ترین نیاز این سینما پول و امکانات نیست. در نبود آزادی، من فیلمساز نمی توانم به موضوعات روز بپردازم و درواقع با هر توانایی و استعداد و خلاقیتی که باشم، از همان آغاز بازی نسبت به جامعه ام عقب هستم. برای هر سینماگری هم این عقب ماندن یعنی مرگ ...

به باور پوران درخشنده تماشاگر اگر خودش و جامعه اش را در سینما نبیند، از آن سینما دست خواهد شست. این اتفاقی است که این سال ها رخ داده و برای همین هم سینمای ایران دیگر توانایی تأثیرگذاری بر مخاطبانش را ندارد ...

از زمانی که اعلام شد پوران درخشنده بعد از هیس دخترها فریاد نمی زنند، سراغ پسرها رفته و فیلم هیس پسرها فریاد نمی زنند را خواهد ساخت، تاکنون بحث ها و سخنان بی شماری درباره لزوم ساخته شدن یا نشدن چنین مضامینی در رسانه های رسمی کشور منتشر شده است و منتقدان و کارشناسان از زوایای نگرشی متفاوتی به سینمای اجتماعی ملتهب نگاه کرده اند. در این میان برخلاف بسیاری از منتقدان که ساخته شدن چنین فیلم هایی را باعث آسیب رساندن به بنیان های اخلاقی و فرهنگی جامعه عنوان کرده اند؛ کارشناسانی مانند دکتر مینا ایوبی، روان شناس و مشاور خانواده نیز هستند که از تولید چنین فیلم هایی حمایت کرده اند و سینمای اجتماعی را برای داشتن یک جامعه سالم و شاداب الزامی می دانند.

این روان شناس با اشاره به اینکه آزارها و سوءاستفاده جنسی در دوران کودکی باعث آسیب های روانی جدی پرشماری در بزرگسالی خواهد شد ، می گوید که جامعه باید آگاهی کافی درباره این مسائل و تبعات آنها داشته باشد که در پسران و مردان به شکل پرخاشگری و اختلالات شخصیتی آسیب زننده بروز می کند و در دختران و زنان به شکل غم و افسردگی. به عقیده این روان شناس اگر خانواده ها با آگاهی جلوی عواقب روانی سوءاستفاده در دوران کودکی را نگیرند، این امر در بزرگسالی ممکن است در قالب نوعی خشم نهفته که در سوءاستفاده انتقام جویانه از دیگران متجلی می شود، بروز کند که نه برای فرد خوب و نویدبخش است و نه برای جامعه اش.

پوران درخشنده در این زمینه وظیفه سینمای اجتماعی را بسیار سنگین می داند: ما باید درباره آسیب های اجتماعی کار کنیم. موضوعی که اگرچه ممکن است درون خود سیاهی های بسیاری داشته باشد، اما بیان درست و هنرمندانه این سیاهی ها می تواند باعث آگاهی افراد و خانواده ها شود و آینده ای سفید برایمان به ارمغان آورد. به باور این سینماگر امروز بهترین زمان برای ساخت فیلمی چون هیس پسرها فریاد نمی زنند است: از نخستین فیلمم تاکنون درباره خانواده و مشکلاتش کار کرده ام. یک زمانی درباره کودکان معلول، یک زمان درباره کودکان طلاق، یک زمان درباره جوانان معتاد و حالا هم می خواهم درباره سوءاستفاده از کودکان و تأثیراتی که در شخصیت فرد به جای می گذارد، کار کنم. باور کنید این معضل بسیار بیش از آنکه به نظر می رسد، نگران کننده است.

به گزارش سینماپرس چندی پیش همایون اسعدیان طی گفتگو با یک خبرگزاری، با دروغ پراکنی آشکار، نسبت به سرنوشت چندین میلیارد تومان مبالغ اهدایی سازمان سینمایی به وی و همکارانش در تیم اصلی مدیریت خانه سینما فرافکنی کرد!

رئیس هیأت مدیره خانه سینما در این گفتگو به جای شفاف سازی و پاسخ دقیق و مستدل و اقناع کننده به حدود 4 هزار عضو پرتلاش صنوف سینمایی کشور بابت ارقام دریافتی از وزارت ارشاد در سال های اخیر، به دروغ گفتگوی خود را به سال های استقرار دولت دهم و کمک های اهدایی رئیس جمهور وقت به اهالی سینما متصل نمود و از دریافت رقم 10 میلیارد تومان توسط هیات ساماندهی صنوف سینمایی سخن گفت که این رقم بارها از سوی مدیران و مراجع ذیصلاح در همان زمان به کلی تکذیب شده است.

در همین راستا سعید الهی دبیر وقت هیات ساماندهی صنوف نسبت به اظهارات فرافکنانه اسعدیان واکنش نشان داد و اتهامات وارده به هیات ساماندهی صنوف را تکذیب کرد. در بخشی از اظهارات الهی آمده بود: در کمال تاسف و در آستانه ماه بندگی و خلوص و عبادت رمضان، باری دیگر آقای همایون اسعدیان رئیس هیات مدیره خانه سینما مبادرت به نشر اکاذیب و تهمت خطاب به مدیران و فعالان مدیریت سینمایی دوره های پیشین نموده و با ابهام آفرینی سعی در فرافکنی و دوری از پاسخگویی شفاف نسبت به مبالغ دریافتی و میلیاردی از سازمان سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در چند سال اخیرداشته اند.

پیروی این اتفاقات محمدحسین فرحبخش و سیدضیاء هاشمی نیز پس از افرافکنی همایون اسعدیان در مورد فرجام بودجه میلیاردی که وزارت ارشاد در اختیار خانه سینما قرار داده مطالب تندی علیه فرافکنی این مدیر خانه سینما در رسانه ها مطرح ساختند.

در همین راستا 5 تن از سینماگران و کارشناسان فرهنگی کشور آقایان: هوشنگ توکلی، رضا شکراله، جهانگیر الماسی، محمدرضا اسلاملو و علی مهام با سینماپرس گفتگو کردند که ماحصل نظرات شان برای اطلاع بیشتر مخاطبان گرامی در ذیل نقل شده است.

هوشنگ توکلی بازیگر و کارگردان سینما و تلویزیون در این باره به سینماپرس گفت: مدیران فرهنگی اهدافی سیاسی و جناحی را دنبال می کنند و توجهی به اخلاقیات و فرهنگ ندارند، مدیران سیاسی کار سینمایی در دستگاه ها و نهادهای مختلف هم کار خود را با انگ و اتهام زدن به دیگران پیش می برند که تمامی این مسائل به ضرر فرهنگ و هنر کشور است. اگر ما امروزه در سینما، وزارت ارشاد، خانه سینما و سایر حوزه های دیگر فرهنگی و هنری دچار مشکلات کلان شده ایم به دلیل بازی های سیاسی است که برخی مدیران انجام می دهند اما در رأس آن ها افرادی سازمان یافته وجود دارند که به آن ها دیکته می کنند چه بگویند و چه بکنند و چه کسانی را تخریب نمایند. در سینما تشکیلاتی برای تخریب کل نظام شکل گرفته است؛ در دولت آقای احمدی نژاد و زمان ریاست آقای شمقدری در سازمان سینمایی هم 7-8 نفری بودند که شرایطی کاذب ایجاد کرده و به همه القا کردند که خانه سینما توسط دولت بسته شده است در صورتی که چنین ادعایی کذب محض بود و هیچ گاه خانه سینما بسته نشد و تنها سعی مسئولان وقت بر این بود که خانه سینما بتواند به شکلی قانونی ادامه حیات بدهد.

رضا شکراله فعال سینمایی در پی فرافکنی، حاشیه سازی و تخریب های پی در پی رئیس هیأت مدیره خانه سینما گفت: موضوع و مسأله خانه سینما بسیار فراتر از مسائلی است که در برخی رسانه ها به آن ها اشاره می شود؛ خوشبختانه اهالی سینما روز به روز بیشتر متوجه بیهوده بودن این نهاد می شوند و بسیاری افراد امیدوارند که این خانه بسته شود و نهادی به جای آن تأسیس گردد که دغدغه اش رفع مشکلات رفاهی و معیشتی سینماگران باشد! این آدم های متوسطی که رأس خانه سینما قرار دارند جز سیاسی کاری چیزی نمی دانند، در یک جمله باید عنوان کنم مدیران سیاسی کار خانه سینما، ملتزم به قانون اساسی، ولایت فقیه و جمهوری اسلامی نیستند. خانه سینما، خانه 7-8 نفر است که با رانت خواری و باندبازی در کنار یکدیگر قرار گرفته اند؛ این خانه به سینماگران تعلقی ندارد. همه صنوف این روزها از دست رفتارهای غلط مدیران این نهاد عاجز و نالان شده اند اما با این همه مدیرعامل و رئیس هیأت مدیره این نهاد همچنان به میزهای شان چسبیده اند و نمی گذارند این نهاد صنفی درست به وظایف خود عمل کرده و دردی از انبوه سینماگران بیکار و خانه نشین درمان کند.

جهانگیر الماسی بازیگر و کارگردان سینما نیز در این خصوص اظهار داشت: چه بهتر از این که نهادهای مرتبط با جرایم اقتصادی و... همین حالا به مسأله گردش مالی در سینمای کشور ورود کنند و ببینند فسادها نشأت گرفته از کجاست. بنده حرف ها و ادعاهای آقای اسعدیان را به فال نیک می گیرم چرا که ایشان به مسأله فساد مالی در سینما اشاره کردند. خوب چه بهتر از این که نهادهای مرتبط با جرایم اقتصادی و... همین حالا به مسأله گردش مالی در سینمای کشور ورود کنند و ببینند فسادها نشأت گرفته از کجاست! در این شرایط بحران کرونا، نابسامانی اقتصادی و مضیقه ای که ملت شریف ایران اسلامی در این حالت تلخ و شکنجه آور گرفتار شده اند؛ در زمانه ای که بخش عمده ای از اهالی سینمای کشور بیکار و خانه نشین شده و حتی از پس تأمین معاش روزانه خود برنمی آیند باید مشخص شود چه کسی راست می گوید و چه کسی دروغ! به هر حال باید از یک جایی دم موش دزد را گرفت و مبارزه با فساد و زشتی و دروغ را شروع کرد!

محمدرضا اسلاملو کارگردان سینما در پی فرافکنی، حاشیه سازی و تخریب های پی در پی رئیس هیأت مدیره خانه سینما گفت: سینما از بنیان نیاز به تغییر دارد؛ ما نیاز به سینمایی انقلابی و مدیرانی انقلابی و متعهد در سینما داریم تا هم وضعیت اسفبار فعلی در تولیدات را شاهد نباشیم و هم با این حجم از گزافه گویی و دروغ پردازی مواجه نشویم و شاهد آن باشیم که آقایان در عمل کاری درست و شایسته برای رشد سینما و بهبود وضع کیفی زندگی سینماگران انجام می دهند. بی تردید مدیران امروز سینما مدیر نیستند! آن ها اگر اندکی شناخت از سینما و مدیریت داشتند وضعیت امروز سینما و سینماگران کشور این گونه نبود!

علی مهام تهیه کننده سینما و تلویزیون نیز در این خصوص به سینماپرس گفت: اینکه برخی افراد کم کاری های خود را به گردن مدیران در دولت های گذشته می اندازند کاری بسیار غلط است؛ بنده معتقدم وضعیت سینما در دولت دهم به مراتب منظم تر، مشخص تر و مطلوب تر از این دوره بود و آقای اسعدیان باید خودشان پاسخ بدهند که با چه استدلالی چنین مطالبی را بیان کرده اند! بنده معتقدم فقدان یک قانون مدون در تمامی بخش ها و حوزه های سینمایی به خصوص در امور صنفی مربوط به اهالی سینما باعث می شود تا افراد همواره مشکلات، نقصان ها و کم کاری های شان را به گردن دیگران بیندازند! این اتفاق خیلی ناراحت کننده است. قطعاً اگر فرد یا افرادی توانایی مدیریت درست را ندارند باید پست های خود را به افراد توانمند واگذار کنند و تنها دغدغه شان رفع مشکلات زیربنایی در سینما به خصوص در زمینه مسائل رفاهی سینماگران باشد.

خانه سینما دارای 32 صنف است که تنها 10 صنف آن سایت و اطلاعات منتشر شده دارند. این صنوف عبارتند از: برنامه ریزان و دستیاران کارگردان، منتقدان و نویسندگان سینمایی، دستیاران فیلمبردار، سازندگان فیلم کوتاه، کارگردانان، عکاسان فیلم، انیمیشن، تهیه کنندگان سینمای مستند، فیلمبرداران و تدوینگران.

این امر در دنیای دیجیتال و دورانی که بیش از هر زمانی بر شفاف سازی اطلاعات و به روز بودن اطلاع رسانی تاکید می شود، آن هم در مورد صنعت پرمخاطبی چون سینما سئوالات زیادی را مطرح کرده است. لزوم شفاف سازی اطلاعات و به روز بودن اطلاع رسانی صنوف سینمایی در همه امور مهم است به همین منظور با رامین حیدری فاروقی رییس هیات مدیره انجمن صنفی تهیه کنندگان سینمای مستند ایران درباره این موضوع به گفت وگو نشستیم.

حیدری فاروقی در این باره به ایرنا گفت: انجمن صنفی تهیه کنندگان سینمای مستند سایت مستقلی دارد که به تازگی به روز شده و در مرحله آزمایشی است. این سایت به صورت هفتگی به روز می شود و اخبار مهم انجمن و نمایش های مستند مربوط به آن و برخی اخبار مهم در آن بارگذاری می شود.

وی تاکید کرد: البته راه اطلاع رسانی اصلی انجمن برای اعضا، گروه واتساپی و برای پیام های مهم و ضروری پیامک، مکاتبه و تماس تلفنی است.

رییس هیات مدیره انجمن صنفی تهیه کنندگان سینمای مستند ادامه داد: همه اطلاعات مربوط به اعضا و موارد حقوقی انجمن در دبیرخانه انجمن موجود و برای اعضای هیات مدیره و سایر اعضا (با درخواست قبلی) قابل دسترسی است.

حیدری فاروقی با اشاره به اینکه سایت بخش اختصاصی اطلاعات ندارد و همه اطلاعات در دسترس بازدیدکنندگان قرار دارد، تصریح کرد: اطلاعات عمومی اعضا مانند نام، شماره عضویت و حتی سابقه و آثار تولید در سایت وجود دارد. البته بخش مربوط به آثار بایستی توسط خود اعضا تکمیل شود.

در انجمن های صنفی فقط عضو افتخاری وجود دارد و انواع عضویت های پیشین مانند پیوسته، وابسته و موقت مطرح نیست.

رییس هیات مدیره انجمن صنفی تهیه کنندگان سینمای مستند در پاسخ به این پرسش که آیا اساسنامه و اسکن صورت جلسه آخرین انتخابات نیز در سایت قابل بازدید است یا نه، گفت: اساسنامه، فرم های درخواست عضویت و شرایط حقوقی و قانونی برای عضویت در سایت موجود است. برخی اسناد نیز مانند صورت جلسه مجمع عمومی و انتخابات به صورت خبر رسمی تنظیم شده و در سایت درج می شود.

به گفته وی، تمام اطلاعات روی سایت اصلی انجمن موجود است و مانعی هم برای درج در سایت خانه سینما ندارد اما در سایت خانه سینما فعلا چنین بخشی موجود نیست.

حیدری فاروقی در پایان درباره شرایط عضویت متقاضیان جدید در انجمن نیز، اظهار داشت: تقریبا هر فصل یکبار در صورت وجود افراد دارای شرایط، این انجمن عضو جدید می پذیرد. تا زمانی که شرایط متقاضیان بررسی نشود اسامی و فهرست آن جایی منتشر نمی شود. البته مانعی برای انتشار آن وجود ندارد اما روال کار از گذشته تاکنون به این صورت بوده است.

به گزارش خبرگزاری تسنیم از رشت ، سجاد اصغری امروز در جمع خبرنگاران با اشاره به انتخاب فیلم های برتر سینمای ایران بین سال های 97 تا 98 در جشن سینمایی آکادمی افسانه زندگی اظهار داشت: پس از بررسی آثار سینمایی در بازه زمانی ذکر شده، 16 فیلم سینمایی برای بررسی بیشتر انتخاب شد و در نهایت نیز 7 اثر انتخاب می شود.

مدیر سومین دوره جشن سینمایی آکادمی افسانه زندگی با بیان اینکه در انتخاب 7 اثر سینمایی برتر سال به تاثیرات داخلی و بین المللی آن فیلم دقت می شود بیان داشت: داوران جشن سینمایی آکادمی افسانه زندگی با دقت فراوان آثار یکساله سینمای ایران را بررسی و در نهایت 7 فیلم شاخص را انتخاب می کنند.

وی گفت: دارکوب به کارگردانی بهروز شعیبی، تنگه ابو قریب اثری از بهرام توکلی، بمب؛ یک عاشقانه ساخته پیمان معادی، مغزهای کوچک زنگ زده کاری از هومن سیدی، جاده قدیم کاری به کارگردانی منیژه حکمت، کامیون کاری از کامبوزیا پرتوی و سرو زیر آب ساخته محمدعلی باشه آهنگر از آثار برتر این جشنواره در دور دوم هستند.

اصفری با بیان اینکه هنوز مدیر بخش معرفی بهترین فیلم خارجی انتخاب نشده است خاطرنشان کرد: در حال انتخاب مدیر بخش فیلم های خارجی هستیم تا در روز ملی سینما بهترین فیلم خارجی زبان را نیز توسط داوران انتخاب کنیم.

وی به سایر بخش های این جشنواره اشاره کرد و با بیان اینکه در جشنواره امسال از حافظان سلامت نیز تقدیر می شود عنوان کرد: بخش معرفی بهترین بازیگر سال، بهترین فیلمبردار و بخش چهره ماندگار که به یاد عباس کیارستمی برگزار می شود، از سایر بخش های مربوط به جشنواره آکادمی افسانه زندگی است.

انتهای پیام/613/ش

شهدای ایران : کارنامه مصطفی کیایی نشان می دهد او تا قبل از ساخت فیلم مطرب با فیلم های اجتماعی با داستان درست و کارگردانی سنجیده، نام خود را جزو کارگردان های موفق نسل جوان سینما تثبیت، اما در ادامه راه دیگری را انتخاب کرد.

پس از ناکامی فروش فیلم چهارراه استانبول او با یک چرخش کامل سراغ فیلم سطحی و بدون کیفیت مطرب رفت و اتفاقاً فیلم فروخت و کیایی با این بک گراند سراغ ساخت اولین سریال شبکه نمایشی خویش رفت، با حفظ و پرداختن همان کلیشه های رایج و نخ نما شده که دیگر از فرط تکرار برای مخاطب عادی این نوع کار ها هم جذابیتی ندارد.

کیایی با استفاده مجدد از پرستویی که در سریال مطرب نقش یک لمپن دهه پنجاهی را بازی کرد از او در نقش اصلی سریال یعنی سرهنگ فریبرز صبوری استفاده کرد و نشان داد که پرستویی برخلاف آن ظاهر آرمانخواه و متعهد، در فطرتش علاقه خاصی به بازیگری به هر قیمت ممکن و در هر کاراکتری دارد و حواسش نیست که در قسمت یازدهم حتی یک سکانس هم حضور نداشته است.

سریال هم گناه سریال پرشخصیتی است و این پرشخصیت بودن این فرصت را به سازنده نمی دهد که بتواند شخصیت خلق کند و آدم ها در حد تیپ باقی می مانند. نمونه بارز خلق چنین تیپ هایی محسن کیایی یا حبیب رضایی هستند. محسن کیایی که اتفاقاً بازیگر خوبی است دوباره خودش را در نقش جوان های احساسی زبر و زرنگ و خوش صحبت و شیرین بیان تکرار می کند یا حبیب رضایی دوباره همان تیپ نام آشنا و تکراری اش را در فیلم هایی نظیر آرایش غلیظ و همه چیز برای فروش که او نقش آدم های رند و آب زیرکاه را بازی می کرد ارائه می دهد.

در بحث داستان پردازی هم روابط علت و معلولی جواب نداده و کلی سؤال روی دست کارگردان مانده؛ اینکه آدمی مثل فریبرز صبوری که اینقدر خودش را متعهد و دلسوز نشان می دهد چرا به راحتی رضایت می دهد که 27 سال از زن و پسرش بی خبر باشد یا قضیه عشق پسر کم سن و سال پولدار به زن مطلقه سن بالا یا فداکاری عجیب و غریب فرهاد در ازدواج با یک دختر کم سن و سال به بهانه داشتن احساس عذاب وجدان برای تصادف با پدر او، همه باگ های سریالند.

اینکه 12 قسمت از هم گناه گذشته و فقط حفره های متعدد فیلمنامه مشخص شده معنایی دارد جز شکست کیایی در شبکه خانگی و اینکه فیلیمو این شکست را با خبرسازی حول پایان فصل اول رفع و رجوع می کند توجیهی نیست برای شکست؟ مگر یک فصل یا سیزن نباید آغاز و نقطه اوج و سپس فینال داشته باشد؟ پس چرا فصل اول هم گناه شروع نشده، تمام شد؟

در ساختار استاندارد سریال سازی در ارتباط با معرفی یک خاندان محوری سریال بر ترسیم درست روابط درون خانوادگی و برون خانوادگی که برای مخاطب قابل باور است تأکید می شود، اما در هم گناه هیچ وقت مخاطب نمی تواند چنین حسی را درباره خاندان معظم صبوری داشته باشد و این، خود مهم ترین خلأ سریالی است که امید های زیادی بدان بود ولی به سرمنزل مقصود نرسید.

برترین ها: مساله بکارت در فرهنگ ایرانی مساله دشوار و دیریابی ست، از آن جهت که این مفهوم درباره جامعه دختران مصداق دارد و جامعه پسران خیلی مشمول این مفهوم نمی شوند، یعنی مفهوم غیرت در نسبت مستقیم با بکارت قرار می گیرد و فرد باکره دختری ست که از همخوابگی با دیگری گریزان بوده و بکر مانده. درباره پسران اما در فرهنگ ایرانی مهم نیست که تن به همخوابگی داده اند یا خیر، به عبارتی پسران قضاوت نمی شوند! در سینما اما چندین و چند فیلم در باب غیرت و ناموس و بکارت ساخته شده که در اینجا چند تا از خاص ترهایش را مرور کرده ایم. این فهرست کامل نیست و بهانه اش هم که خب ماجرای رومینا است.

خانه پدری - کیانوش عیاری

ملوک دختر جوانی است که به دلایل ناموسی، پدرش خواهان مرگ او است و برای این کار به پسر کوچکش به نام محتشم گفته تا قبری در زیرزمین حفر کند تا ملوک را کشته و در آنجا دفن کنند.

این فیلم که قصه اتفاق های یک خانه قدیمی را از سال 1308 (اوایل حکومت رضا شاه) تا 1379 روایت می کند با بازیگرانی همچون مهدی هاشمی، شهاب حسینی و مهران رجبی، ناصر هاشمی، مینا ساداتی، نازنین فراهانی و... در چند اپیزود ساخته شده و مسائل و مشکلات زنان ایران را در هفتاد سال اخیر به تصویر کشیده است.

قیصر - مسعود کیمیایی

یکی از برادران آب مَنگُل به نام منصور (جلال پیشواییان)، فاطی را هتک حرمت می کند. فاطی، پس از نوشتن نامه ای به مادر (ایران دفتری) و دایی اش (جمشید مشایخی)، خودکشی می کند و در بیمارستان جان می دهد. فرمان (ناصر ملک مطیعی)، برادر بزرگ فاطی، پس از آگاه شدن از موضوع، به دکان برادران آب مَنگُل می رود.

او، چون پیشتر قسم خورده بوده که دیگر هرگز دست به چاقو نبرد، با دستان خالی با برادران آب مَنگُل روبرو می شود. دو برادر منصور، رحیم (غلامرضا سرکوب) و کریم (حسن شاهین)، او را غافل گیر کرده، می کشند. قیصر (بهروز وثوقی)، برادر کوچکِ فرمان، از سفر جنوب بازمی گردد و پس از آگاه شدن از قضیه، به قصد انتقام به سراغ برادران آب مَنگُل می رود.

خانه دختر - شاه حسینی

خانه دختر با بازی حامد بهداد، باران کوثری، پگاه آهنگرانی و رعنا آزادی ور محصول سال 1393 است. این فیلم پس از اکران در جشنوارهٔ فیلم فجر با حاشیه های فراوانی مواجه شد و بخش هایی از داستان فیلم حذف شد. پس از تغییر مسیر داستان خانه دختر در تاریخ 19 مهر 1396 به صورت محدود در سینما های ایران اکران شد.

این فیلم داستان دختری به نام سمیرا است که قصد دارد با منصور ازدواج کند، در روز پیش از عروسی مادر منصور سمیرا را برای معاینه نزد دکتر زنان می برد، اما سمیرا که از این موضوع شوکه شده است از این کار ممانعت کرده و در خیابان اقدام خودکشی می کند، پس از اطلاع مرگ وی به دو همکلاسی اش آن ها به دنبال دلیل مرگ دوست خود می روند، اما دلیل خودکشی از طرف پدر سمیرا مخفی می شود.

اوریون - علی زمانی

اوریون فیلمی ایرانی ساختهٔ علی زمانی عصمتی با موضوع از دست دادن بکارت یک دختر در یک جامعه بسته و سنتی است. این فیلم در شهر یزد فیلم برداری شده و در پنجاه و چهارمین جشنواره فیلم لندن دو بار به نمایش گذاشته شد. علی زمانی عصمتی، کارگردان اوریون دربارهٔ امکان نمایش فیلم در ایران می گوید که اکنون به هیچ وجه چنین امکانی وجود ندارد، اما وی امیدوار است روزی نگاه مسئولان ارشاد به سینما تغییر کرده و بازتر شود.

در نظر یکی از منتقدین، اوریون از نظر سینمایی فیلم چشمگیری نیست و تنها علت پذیرش آن در جشنواره فیلم لندن، می تواند موضوع جنجالی آن باشد. به ویژه اینکه فیلم های دیگری که از نظر سینمایی بهتر و قوی تری بودند امسال به این جشنواره ارسال شدند، اما مورد توجه هیئت انتخاب آن قرار نگرفتند.

صادق کُرده - ناصر تقوایی

صادق کُرده فیلمی به نویسندگی و کارگردانی ناصر تقوایی محصول سال 1351 است. صادق (سعید راد)، مشهور به صادق کُرده، در مسیر جادهٔ اندیمشک به اهواز با همسرش (آتش خیر) قهوه خانه ای را اداره می کند. شبی در غیاب صادق یکی از دوستان او که رانندهٔ کامیون است به قهوه خانه می آید و پس از هتک حرمت از همسر صادق ناخواسته او را به قتل می رساند.

رئیس پاسگاه (محمدعلی کشاورز) و سرگروهبان، ولی خان (عزت الله انتظامی)، پدر زن صادق، درصدد دستگیری قاتل برمی آیند؛ اما صادق برای گرفتن انتقام از قاتل همسرش کشتار رانندگان کامیون را آغاز می کند. سرگروهبان، ولی خان از سوی رئیس پاسگاه مأمور می شود تا به پروندهٔ قاتل راننده ها رسیدگی کند. او وقتی یقین حاصل می کند که قاتل راننده ها کسی جز دامادش نیست سکوت می کند. رئیس پاسگاه سرگروهبان را تحت فشار قرار می دهد، و روزی که قرار است صادق برای دیدن فرزندش و گرفتن هزار تومان پول، برای عبور از مرز آبی، به خانهٔ پدر همسرش برود، در محاصرهٔ ژاندارم ها قرار می گیرد و از پا درمی آید.

لاتاری - مهدویان

امیرعلی (ساعد سهیلی) و نوشین (زیبا کرمعلی) دو جوان بیست و یک-بیست و دو ساله قصد ازدواج با یکدیگر را دارند. خانواده ها چندان موافق نیستند. آن ها صبر پیشه کرده اند تا به مرور زمان رضایت خانواده هایشان را جلب کنند. آن دو یک رؤیای مشترک دارند؛ برنده شدن در لاتاری و دریافت گرین کارت آمریکا، اما نوشین به واسطه دوست پدرش برای کار ترجمه به دبی می رود. پس از مدتی امیرعلی خبر دار می شود نوشین خودکشی کرده و او برای پی بردن به راز خودکشی به دبی می رود و می فهمد نوشین گرفتار باند های قاچاق جنسی شده بوده است.

شهدای ایران : حسین لامعی خبرنگار سینمایی نویس در واکنش به جنجال های حضور مسعود فراستی در برنامه دورهمی نوشت: این روز ها بخشی از منتقدان و سینماگران، دست در دست هم، علیه مسعود فراستی می نویسند؛ متن هایی که دیگر به تهمت و دشنام رسیده! به چه دلیل؟ کاملاً مشخص است. مسعود فراستی، شبیهِ اغلب منتقدان سینمای ایران نیست. او برای خوشامدِ این و آن نمی نویسد و برخلاف دیگر منتقدان، تنِ لخت پادشاه را نشان می دهد و با صدای بلند می گوید که ای مردم! به سینما نروید و این فیلم های چیپ و سطح پایین را نبینید! در نگاه فراستی، نقد ، شمع و گل و پروانه نیست، نقد شلاقی است بر تنِ فیلم های پوچ و پوک و خالی سینما. منتقدانِ این سینما، حتی به خلوتِ خود هم شجاعت بیان نقد های فراستی را ندارند. همان طور که در زمانِ سلطنتِ محسن مخملباف در این سینما، همان زمانی که همه چیز و همه جا در مشت مخملباف بود، احدی در فضای نقد، جز فراستی بر او نتاخت. احدی جز فراستی، مقابل مخملباف علم نشد. منتقدانِ امروزِ فراستی آن زمان یا به دنیا نیامده بودند یا از ترسِ مخملباف به پستو زده بودند! حالا به پستو زده های تازه بیرون جهیده، خود را مستقل می خوانند و فراستی را وابسته! طنزِ تلخِ روزگار است!

این سینمایی نویس در ادامه آورده: چه کسی وابسته است و چه کسی مستقل؟ دیگر باید نوشت... در دهه 60 و تا اواسط دهه 70، آن سال هایی که سینمای ایران تمام و کمال در چنبره فرمانروایی دیکتاتوری تمامیت خواهِ وزارت ارشاد و فارابی بود، بخش عظیمی از مخالفانِ امروز فراستی، به همراه مجله محبوب شان، کارمندِ مدیران ارشاد و فارابی و سینمای گلخانه ای مدیران بودند. می نشستند در ستایش مدیرانِ فرهنگی دهه60 پرونده درمی آوردند و پیرامون عظمت آن مدیران، مستند می ساختند. آن زمان باز جز فراستی احدی در فضای نقد، علیه آن مدیران قیام نکرد. فراستی، بتِ مدیران دهه60 را شکست. عزیزان منتقد! جای فحاشی به فراستی، دلیل گمنامی و بی اثر بودنتان را، در خودتان جست وجو کنید؛ در گمنامی و بی اثر بودن شما، گناهی به گردن فراستی نیست. در همه این سال ها، روابط عمومی دفاتر سینمایی بوده اید و مشاورِ تبلیغات فیلم های سینمایی گشته اید، زیرا شما در همه این سال ها، برای لایک و کامنت و قلبِ سلبریتی ها پای پست های اینستاگرام تان غش و ضعف کردید و یار و همراه مدیران و سیاستگذاران شدید و در آن سو فراستی، در همه این سال ها منتقد ماند. این، رازِ گمنامی شما و این، رازِ ماندگاری فراستی است.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ به نقل از روابط عمومی پروژه سینماماشین ، فیلم سینمایی خروج ساخته ابراهیم حاتمی کیا روز پنجشنبه هشتم خرداد در فرهنگسرای خاوران، ورزشگاه تختی و ورزشگاه انقلاب کرج در طرح سینما ماشین اکران می شود.

منوچهر صفرخانی مدیر اجرایی سینما ماشین ضمن اشاره به افتتاح این طرح در هفت شهر دیگر کشور در روزهای آتی گفت: از دفاتر پخش و تهیه کنندگان دعوت می کنم با توجه به ادامه دار بودن ویروس کرونا و تعطیلی سالن های سینما، نهایت همکاری را با سینما ماشین داشته باشند. با بازگشایی سینماها و استفاده 40 درصدی از ظرفیت سالن ها، آمار فروش فیلم ها قطعاً صدمه بزرگی خواهد خورد. ضمن اینکه با از دست دادن زمان اکران، تعداد زیادی از فیلم ها در سال جاری به اکران نمی رسند و تنها توسعه تعداد سالن ها و افزایش سینما ماشین می تواند چاره موقت وضعیت رکود سینمای ما در این شرایط باشد. همانطور که فروش بلیت آنلاین نوعی دیگر از انواع اکران را در این شرایط سخت به همه ثابت کرد.

وی افزود: فیلم سینمایی خروج ساخته ابراهیم حاتمی کیا که پیش تر نیز در طرح سینما ماشین در برج میلاد به نمایش درآمده بود قرار است روز پنجشنبه هشت خردادماه در سه نقطه مختلف شهر از جمله فرهنگسرای خاوران، ورزشگاه تختی و ورزشگاه انقلاب کرج به نمایش درآید . مهمانخانه ماه نو نیز دیگر فیلمی است که با سازندگانش توافق نهایی انجام شده و به زودی آن را در این طرح نمایش خواهیم داد.

این تهیه کننده و کارگردان در ادامه با اشاره به اجرایی شدن این طرح در دیگر نقاط مختلف کشور نیز گفت: هفته آینده این طرح در استان های قزوین، اصفهان، فارس، گیلان، مازندران، آذربایجان شرقی و خراسان رضوی افتتاح می شود. اجرایی شدن آن نیز سختی های از جمله اجاره کردن فضا، آماده سازی محوطه، نصب پرده بزرگ نمایش، خرید تجهیزات با هزینه های بالای آن، اخذ مجوزهای لازم، و... را دارد که امیدوارم با حمایت مسئولان ذیربط پروسه اداری آن کوتاه شود.

صفرخانی درباره معضل انحصار در اکران که گریبانگیر بسیاری از صاحبان فیلم ها در سال های گذشته بود نیز گفت: عدالت در اکران زمانی محقق خواهد شد که تمامی فیلم ها به صورت عادلانه و در همه سالن های سینما که متقاضی نمایش آن اثر هستند، اکران شوند. به نظرم مسئولان سینمایی باید در این زمینه نظارت کافی داشته باشند که اگر فیلمی که فروش خوبی دارد نسخه آن به تمامی سینمای شهرستان ها نیز داده شود و سینمادار برای اکران آن پروسه ای طولانی را طی نکند. پروسه ای که معمولاً باعث اتمام زمان اکران فیلم موردنظر شده و این روال با نمایش فیلم جدید همچنان ادامه پیدا می کند. متأسفانه تا همین چند ماه گذشته وضعیت اکران به صورت کاملاً انحصاری اداره می شد؛ فیلمی که عده ای دوست داشتند فروش بالایی در گیشه داشته باشد از حمایت کامل سینمادارها برخوردار بود. در نقطه مقابل این رویه غیراخلاقی نیز فیلم های بسیاری به مهجورترین شکل ممکن روی پرده رفتند که همگی با ضرر و زیان فراوانی رو به رو شدند.

وی در پایان گفت: ضمن تشکر از زحمات مسئولان سازمان سینمایی که همیشه دلسوزانه مساعدت کرده اند امیدوارم از تهیه کنندگان و پخش کنندگان نیز حمایت لازم انجام شود تا فیلم ها همزمان با اکران در تهران در همه نقاط کشور نیز به بهترین شکل ممکن به نمایش درآیند.

منوچهر صفرخانی پیش از این به عنوان تهیه کننده و کارگردان ساخت چندین فیلم کوتاه و بلند را برعهده داشته است.

انتهای پیام/

رسول صدرعاملی از کیانوش عیاری خواست در مورد فاجعه قتل رومینا اشرفی شفاف و زلال صحبت کند.

به گزارش سینماسینما ، کیانوش عیاری درواکنش به قتل نوجوان 13 ساله توسط پدرش به طعنه گفته بود: این اتفاق ها در ایران رخ نمی دهد. من این شایعات را باور نمی کنم. رسول صدرعاملی نیز در یک رشته توئیت از او خواست شفاف در این مورد صحبت کند. صدرعاملی نوشت: کیانوش عیاری عزیز ، طعنه چرا؟! شفاف و زلال حرف بزن، بسیاری از ما که خانه پدری را دوست داشته ایم و همراهت بودیم برای نمایش فیلمت، برای چنین روزی بود مرد تا الان بشنویمت که: از رومینا و سر بریده شدن مظلومانه اش برایمان بگویی.

و اینکه اگر خانه پدری به درستی اکران شده بود و با خودش نقد و بحث و بررسی و گفت و گو آورده بود، شاید امروز رومینا زندگی اش را می کرد و بسیاری از رومیناها ی دیگر نیز در امنیت بیشتری بودند.

طعنه نزن کیانوش و روشن و واضح بگو که در همه دوران های پشت سر گذاشته چگونه سانسورها و ممیزی های متحجرانه ریشه فهم و شعور خانواده و جامعه امان را خشکانده است و حالا حالاها باید تاوان بدهیم! و بگو که با بر لبه بازی کردن هایمان چقدر مقصریم، یا جیغ زدیم و فحش دادیم و یا سکوت کردیم.

و ندانستیم که فاصله بین جیغ و سکوت، فضایی مقدس و مسئولیت آور است که می تواند سرشار از حرف ها و نظرات درست و تاثیر پذیر باشد.

به گزارش ایسنا به نقل از روابط عمومی سازمان سینمایی، این حمایت ها از مصوبات هفتمین جلسه کارگروه بررسی آسیب های کرونا در سینما بود که صبح امروز 6 خرداد ماه به ریاست حسین انتظامی در سازمان سینمایی برگزار شد.

از شروط این حمایت ها یکسان بودن نام کارگاه و نام موسسه دارای مجوز از سازمان سینمایی و همچنین ارائه لیست بیمه دی سال 98 و فروردین 99 حداکثر تا 10 تیرماه حسب مورد به دفتر نظارت بر عرضه و نمایش یا دفتر توسعه فناوری سینمایی و سمعی و بصری سازمان سینمایی است که این زمان قابل تمدید نیست.

در این جلسه سید محمد مهدی طباطبایی نژاد معاون ارزشیابی و نظارت سازمان سینمایی گزارشی از اکران آنلاین فیلم ها ارائه کرد.

همچنین گزارشی از روند اجرای مصوبات قبلی کارگروه مانند کمک هزینه یک میلیون تومانی به 1700 عضو خانه سینما در دو نوبت ارائه و از همکاری مسئولانه خانه سینما قدردانی شد.

وام سیصد میلیونی به 21 فیلم متقاضی اکران نوروز، کمک 50 میلیونی به فیلم های اکران آنلاین و کمک 60 میلیون تومانی برای تبلیغات مجدد فیلم هایی که در اسفند 98 در حال اکران بوده اند دیگر موارد مطرح شده بود که بر اجرای آن تاکید شد.

بحث و تبادل نظر درخصوص بازگشایی سینماها و سیاست های اکران برای بازگشایی از دیگر موارد مطرح شده در این جلسه بود.

منوچهر شاهسواری مدیرعامل خانه سینما، سید حسین سیدزاده مدیرعامل صندوق اعتباری هنر، غلامرضا موسوی دبیر شورایعالی تهیه کنندگان و معاونان سازمان سینمایی اعضای این کارگروه هستند.

مخاطبان ایسنا این خبر یک ساعت به درخواست روابط عمومی سازمان سینمایی از رویت خارج شد و ساعت 15 و 59 دقیقه با اصلاحات انجام شده از سوی روابط عمومی سازمان سینمایی به روز رسانی شد.

انتهای پیام

به گزارش خبرنگار حوزه سینمایی گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا ، صبح امروز هفتمین جلسه کارگروه بررسی آسیب های کرونا در سینما به ریاست حسین انتظامی در محل سازمان سینمایی برگزار شد.

منوچهر شاهسواری مدیرعامل خانه سینما، سید حسین سیدزاده مدیرعامل صندوق اعتباری هنر، غلامرضا موسوی دبیر شورایعالی تهیه کنندگان و معاونان سازمان سینمایی اعضای این کارگروه هستند.

براساس آنچه روابط عمومی سازمان سینمایی اعلام کرده است، در این جلسه مقرر شد به شرکت های پخش که در سال 98 حداقل 2 فیلم اکران کرده باشند و سینماهای بخش خصوصی، لابراتوارها و استودیوهای صدا که پرسنل خود را در سال 99 اخراج نکرده باشند معادل 3 برابر 23 درصد سهم کارفرما در لیست بیمه دی ماه سال 98 کمک بلاعوض می شود.

وام سیصد میلیونی به 21 فیلم متقاضی اکران نوروز، کمک 50 میلیونی به فیلم های اکران آنلاین و کمک 60 میلیون تومانی برای تبلیغات مجدد فیلم هایی که در اسفند 98 در حال اکران بوده اند دیگر موارد مطرح شده بود که بر اجرای آن تأکید شده است.

امّا آن چه از مرور اجمالی مصوبات این جلسه برمی آید این است که سازمان سینمایی هنوز برای دوران رفع شرایط کرونایی و راه اندازی سالن های سینما برنامه ای ندارد و همچنان سیاستهاهای جبراین و ترمیمی را سرلوحه کار خود قرار داده است.

آن گونه که پیش از این مدیران سازمان سینمایی اعلام کردند قرار است اولویت اکران فیلم ها در بازگشایی دوباره سینماها با آثاری باشد که در اسفندماه روی پرده بودند و به ناچار از اکران خود بازمانده اند. فیلم های مشخص شده برای اکران 99 را نیز در کنار این فهرست برای اکران احتمالی درنظر گرفته اند.

آیین نامه 15 بندی و سینماهایی که برنامه ای برای بازگشایی ندارند

یک ماه پیش بود که سازمان سینمایی با انتشار یک آیین نامه پیشنهادی 15 بندی، از امکان بازگشایی داوطلبانه سینماها خبر داد.

بر مبنای این مقررات 15بندی مقرر شد تا با توجه به پروتکل های اعلامی از سوی وزارت بهداشت و درمان، در مقطع بازگشایی و تا اعلام وضعیت سفید قطعی، ظرفیت فروش بلیت برای هر سالن تا سقف 40% مجاز باشد. همچنین چیدمان تماشاچیان بر روی صندلی ها دو در میان بوده و نسبت به ردیف بعدی حالت ضربدری خواهد داشت.

در این مقررات آمده بود که سالن نمایش فیلم، سالن انتظار و سرویس های بهداشتی و کلیه مکان های مورد استفاده مراجعه کنندگان باید مرتباً نظافت و ضدعفونی شده و استفاده از دستکش و ماسک برای کارکنان سینما الزامی شود.

علاوه بر این اتخاذ تمهیدات لازم از سوی مدیریت سینما برای ایجاد فاصله بین ردیف ها نیز الزامی است، به گونه ای که افراد بتوانند به راحتی در میان آن ها تردد کنند.

در دسترس بودن مایع ضدعفونی کننده برای مراجعه کنندگان و گندزدایی کامل سینما طبق پروتکل اعلامی وزارت بهداشت و درمان هر روز یک بار الزامی است. ضمن این که قرار است به منظور نظافت بیشتر و رعایت مقررات بهداشتی فاصله گذاری بین سانس ها با نیم ساعت تأخیر خواهد بود.

آیین نامه مذکور فروش گیشه با رعایت فاصله و استفاده از مواد ضدعفونی کننده را بلامانع دانسته و تب سنجی از مراجعان و ممانعت از ورود افراد مشکوک را نیز الزامی کرده است.

ضمن این که بوفه های سینما نیز موظف به رعایت حداکثر موازین بهداشتی بوده و مجاز به عرضه مواد غذایی، تنقلات و نوشیدنی به صورت فله ای نخواهند بود.

این طرح البته با مخالفت های بسیاری روبه رو شد.اغلب سالن داران به عنوان یکی از طرف های ذی نفع، ریسک بازگشایی سینماها را نپذیرفتند. زیرا از نظر آنان میزان استقبال از نمایش فیلم ها به اندازه ای نیست که هزینه های جاری بازگشایی سینما را جبران کند.

ترجیح سازمان سینمایی در دوران کرونایی چیست؟

به نظر می رسد، با توجه به طرح سینمای آنلاین و استقبال نسبی که از آثار شاخص در این سامانه شده و همچنین حمایت های نصفه و نیمه سازمان سینمایی مثل حمایت 50 میلیون تومانی از فیلم های متقاضی این طرح، حتی خود مدیریت سینمایی هم انجام چنین طرح هایی را بیشتر از بازگشایی سینماها می پسندد.

اگرچه طرح های حمایتی و ترمیمی برای جبران خسارت سینماگران و فیلم در جای خود دارای ارزش است و می تواند سهمی هر چند کوچک در حمایت از اهالی سینما داشته باشد اما از آن مهم تر سیاستگزاری های ایجابی برای روزهای بازگشایی سینما است.

به جز آیین نامه 15بندی که آن هم به صورت جدی دنبال نشد، برنامه دیگری درباره چگونگی آغاز فعالیت سینماها ارائه نشده است. به این ترتیب به فرض صدور مجوز از سوی ستاد ملی مبارزه با کرونا، نمی توان به داشتن چنین برنامه ای امیدوار بود.

حالا باید دید سازمان سینمایی چگونه می خواهد چرخ های زنگ زده اکران سینما را به حرکت درآورد. سرعت این حرکت البته کم خواهد بود و پیش بینی ها این است که استقبال مخاطبان نیز حداقل در دو هفته اول چندان بالا نباشد، اما به هرحال با توجه به ماندگاری شرایط فعلی و لزوم راه اندازی فعالیت های صنفی و اقتصادی، به نظر می رسد چاره ای جز آغاز اکران با درنظرگرفتن این ضوابط پیش روی سینماگران و سینماداران نباشد.

انتهای پیام/4104/

به گزارش خبرنگار مهر ، رسانه ها در بحبوحه بحران کرونا ، همچون سایر مشاغل و اصناف درگیر آسیب های کرونا شدند. از همین رو وزارت ارشاد تصمیم گرفت برای حمایت حداقلی از رسانه ها، موضوع پرداخت حق بیمه خبرنگاران شاغل در رسانه ها را برای مدت سه ماه مطرح کرد و قرار شد رسانه ها به عنوان مشاغل فرهنگی، از این امتیاز بیمه ای برخوردار شوند.

بر اساس آنچه که تحت عنوان تنفس پرداخت حق بیمه برای رسانه ها در نظر گرفته شده بود، خبرگزاری ها سه ماه مهلت برای تعویق در پرداخت حق بیمه به سازمان تأمین اجتماعی را داشتند.

متأسفانه با گذشت دوران بحران کرونا و آرام شدن فضا برای ادامه کسب و کارها، سازمان تأمین اجتماعی خلف وعده کرده و خبرگزاری ها را از این امتیاز محروم کرده است.

این اقدام سازمان تأمین اجتماعی، با انتقاد رسانه ها مواجه شده است. زیرا، مدیران رسانه ها معتقدند حالا که شرایط بحرانی کرونا فروکش کرده است، دستگاه ها و سازمان های حمایتی نباید همه چیز را فراموش کنند. در حالی که روزهای سختی را پشت سر گذاشته ایم، نباید همه چیز فراموش شود.

سازمان تأمین اجتماعی در 26 اسفند ماه بعد از مصوبه دولت مبنی بر ارائه تسهیلات به برخی از مشاغل، دستور اداری مهلت 3 ماهه پرداخت 3 ماهه حق بیمه سهم کارفرمایی در 10 رسته فعالیت را به واحدهای اجرایی صادر کرد.

معاون بیمه ای سازمان تأمین اجتماعی از برنامه این سازمان برای مساعدت در دریافت لیست و حق بیمه 10 رسته فعالیت زیان دیده از کرونا خبر داد.

مهرداد قریب اظهار داشت: پیرو دستورات ریاست محترم جمهوری و تصمیمات متخذه کارگروه معاونت اقتصادی رئیس جمهور در بررسی و مقابله با پیامدهای اقتصادی ناشی از ویروس کرونا این سازمان ضمن صدور دستور اداری لازم برای واحدهای اجرایی تابعه، فهرست 10 رسته از فعالیت ها در بخش های اقتصادی و صنوف تولیدی و خدماتی که بیشترین آسیب را از این ناحیه متحمل شده اند را ابلاغ کرد.

قریب افزود: براساس دستور اداری ابلاغ شده به واحدهای اجرایی سازمان تأمین اجتماعی، کارفرمایان مشمول نسبت به ارسال لیست حقوق و مزد ماهیانه مربوط به ماه های اسفند 98، فروردین و اردیبهشت 99 بدون پرداخت حق بیمه سهم کارفرمایی (20 درصد حق بیمه سهم کارفرمایی) اقدام می کنند و بعد از اتمام دوره یاد شده درتیر ماه 99 می توانند در صورت عدم توانایی پرداخت حق بیمه سهم کارفرمایی ماه های یاد شده نسبت به پرداخت تدریجی و تا حداکثر پایان سال 99 اقدام کنند.

معاون بیمه ای سازمان تأمین اجتماعی گفت: فهرست فعالیت ها و زیر بخش های اقتصادی و صنوف تولیدی و خدماتی آسیب پذیر از کرونا از سوی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی به این سازمان ابلاغ شده است مبنای اعمال تمهیدات مورد اشاره در این دستور اداری خواهد بود.

قریب فهرست فعالیت ها و زیربخش های اقتصادی و صنوف تولیدی و خدماتی آسیب پذیر از کرونا را به شرح زیر اعلام کرد: مراکز تولید و توزیع غذاهای آماده اعم از رستوران ها، بوفه ها، طباخی ها، تالارهای پذیرایی، قهوه خانه ها، اغذیه فروشی ها و موارد مشابه به تشخیص وزارت صنعت، معدن و تجارت.

مراکز مربوط به گردشگری شامل هتل ها، هتل آپارتمان ها، مجتمع های جهانگردی و گردشگری، مهمان پذیرها، مهمانسراها، مسافرخانه ها، زائرسراها، مراکز بوم گردی، مراکز اقامتی و پذیرایی و تفریحی و خدماتی بین راهی و موارد مشابه به تشخیص وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی)

حمل و نقل عمومی مسافر درون شهری و برون شهری اعم از هوایی، جاده ای، ریلی و دریایی.

دفاتر خدمات مسافرتی و گردشگری.

تولید و توزیع پوشاک.

تولید و توزیع کیف و کفش.

مراکز توزیع آجیل، خشکبار، قنادی، بستنی و آبمیوه.

مراکز و مجتمع های ورزشی و تفریحی.

مراکز و مجتمع های فرهنگی و آموزشی.

مراکز تولید، توزیع و فروش صنایع دستی

متأسفانه با گذشت 3 ماه از شیوع کرونا ، تأمین اجتماعی مصوبه هیأت دولت را در مورد مشاغل فرهنگی و خبرگزاری ها رعایت نکرد و آنها شامل جریمه دیر کرد شدند حتی تا جایی پیشرفت که دفترچه های بیمه برخی خبرنگاران را نیز تمدید نکرده است و این موارد خلاف وعده های دولت است.

جا دارد وزارت تعاون کار و رفاه اجتماعی و همچنین دولت برای رفع این مشکل چاره ای بیاندیشند.

لینک منبع

محمود واعظی در گفت و گو با خبرنگار قرآن و معارف خبرگزاری شبستان با اشاره به برنامه های این سازمان در سال جهش تولید گفت: تمرکز ما در سال جدید بیشتر بر روی این مسئله است که بتوانیم به صورت تخصصی فعالیت های قرآنی معاونت عترت و قرآن وزارت ارشاد را که در 26 سال گذشته تولید شده و در آرشیو نگهداری می شوند را تفکیک کنیم و با بسته های تخصصی، علمی، هنری، فرهنگی و تبلیغی آنها را جمع آوری، معرفی و به جهانیان شناسایی کنیم.

رییس مرکز مطالعات عالی انقلاب اسلامی دانشگاه تهران با ابراز تاسف از عدم وجود یک سامانه قوی و مناسب در وزارت ارشاد برای جمع آوری و ساماندهی فعالیت های قرآنی بیان کرد: بنده طرح سامانه مجازی فرهنگ و ارتباطات اسلامی را در سال 88 به این سازمان ارایه کردم، اما افسوس که مورد توجه قرار نگرفت. همچنین در همان زمان به اهمیت فضای مجازی و الکترونیک نیز تاکید زیادی داشتم اما خوشبختانه امروز بحران کرونا همه سازمان ها را تا حدودی وادار به تفکر و تامل در این زمینه کرده است. تافلر در کتاب موج سوم خود بعد از کشاورزی و صنعتی شدن از فضای الکترونیک به عنوان پارادایم سوم نام می برد که متاسفانه ما این پارادایم را جدی نگرفتیم و بهره برداری و استفاده ما از فضای مجازی فقط به احوالپرسی در واتساپ و تلگرام خلاصه شده است.

وی ادامه داد: متاسفانه بعد از این همه سال ما نتوانستیم یک سامانه قوی برای انعکاس روشن، شفاف و عالمانه فعالیت ها و مطالب خود به جهانیان طراحی و تبین کنیم. نتیجه این کوتاهی ها این شده که حالا یک سری فعالیت های پراکنده در اینستاگرام انجام دهیم که برای ما در حد مطلوب و قابل قبولی نیست.

واعظی با بیان اینکه مسئولیت معاونت قرآن و عترت در وزارت ارشاد ترویج فعالیت های قرآنی و دینی است افزود: بنابراین می طلبد که وزارت ارشاد یک سامانه برای جمع آوری فعالیت های قرانی خود داشته باشد ولی مشکل اینجاست که معاونت درخواست می کند ولی وزارتخانه رد می کند. حضور در عرصه الکترونیک برای نظام جمهوری اسلامی ایران یک واجب است و مسئولان به جای اینکه به دنبال عوض کردن میز و صندلی و ساختمان باشند لازم است یک مقدار هم به این مسئله مهم اهتمام بورزند.

مشاور بین الملل معاونت قرآن و عترت وزارت ارشاد با مقایسه شبکه الجزیره با صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران تصریح کرد: مساحت ساختمان شبکه الجزیره را با صدا و سیمای ما در نظر بگیرید، کدام بزرگ تر است. الجزیره یک شبکه قوی با 20 سال سابقه فعالیت است که حرف اول را در دنیا می زند. دلیل موفقیتش نیروی انسانی قوی و استفاده از فضای مجازی می باشد ولی در کشور ما تا می خواهیم کاری انجام دهیم، اول می گویند، ساختمان بعد میز و صندلی؛ مگر کار کردن بستگی به میکروفون و میز و صندلی شیک دارد؟ متاسفانه ما همه چیز را اشتباه گرفتیم، ولی امیدواریم از فرصتی که کرونا برایمان ایجاد کرده، استفاده کنیم و ظرفیت های فعالیت های قرآنی خود را به جهانیان عرضه کنیم.

واعظی به راه اندازی وزارت الکترونیک در کنار وزارت ارشاد تاکید کرد و افزود: وزارت ارشاد باید همان وزنی را که اتاق ها و ساختمان هایش دارد، همان وزن را در فضای الکترونیک خود داشته باشد. متاسفانه هنوز این فکر در مسئولان ایجاد نشده است، حاضریم دو واحد ساختمان دیگر هم اضافه کنیم ولی یک متر جا در فضای مجازی نداشته باشیم؛ بنابراین اگر این تفکر در همه دستگاه ها ایجاد شود، ما بیش از حضور، در جهان می توانیم موثر باشیم.

رییس مرکز مطالعات عالی انقلاب اسلامی دانشگاه تهران با اشاره به برنامه های ترویج فعالیت های قرآنی اظهار کرد: ما در راستای ترویج قرآن کریم درسی با عنوان معرفی مراکز پژوهش قرآن و حدیث در جهان به وزارت علوم پیشنهاد دادیم که اکنون دو سال است که در دانشگاه ها رایج و تدریس می شود.

وی در ادامه افزود: یکی از مشکلات ما در نظام جمهوری اسلامی ایران این است که هر کاری که انجام می دهیم، فقط برای یکدیگر تعریف می کنیم ولی سوال اینجاست آیا یک معاونتی مانند معاونت قرآن و عترت وزارت ارشاد توانسته با معاونت های هم سطح خود در جهان ارتباط برقرار کند؛ کتاب معرفی مراکز پژوهش قرآن و حدیث در جهان پاسخ این سوال را می دهد و همچنین مراکز مختلف قرآنی در سطح جهان را با تمام ویژگی ها یشان معرفی می کند، به عنوان مثال مرکزی در مالزی وجود دارد که در زمینه تذهیب ها و مخاطب شناسی های قرآنی فعالیت می کند. این معاونت این مراکز را شناسایی و سال گذشته هم برای شرکت در نمایشگاه قرآن از آنها دعوت به عمل آورد.

واعظی در ادامه افزود: بنابراین معرفی مراکز و موسسات قرآنی بسیار مهم است و هدف عمده ما از معرفی این ظرفیت ها، ارتباط گیری با معاونت های قرآنی و دینی سطح جهان است؛ اکنون این کتاب در حال چاپ است و بسیاری از موسسات قرآنی جهان در آن شناسایی و معرفی شدند. امیدواریم دانشجویان ما بتوانند با این مراکز ارتباط گیری و تماس داشته باشند تا از این غربت چهل ساله نظام در حوزه قرآن خارج شویم.

رییس مرکز مطالعات عالی انقلاب اسلامی دانشگاه تهران اظهار کرد: چرا باید ما را فقط با موشک هایمان در دنیا بشناسند؟ هنر ما تاریخ 10 هزار ساله دارد. عمر بعضی از این کشورهای حوزه خلیج فارس هنوز به 50 سال هم نمی رسد، ولی فعالیت های بسیار ارزنده ای در حوزه قرآنی انجام داده و به جهان عرضه کردند؛لذا وظیفه ما این است که ظرفیت های علمی، قرآنی و اهل بیتی خود را با زبان علمی به جهان معرفی کنیم.

پایان پیام/ 35

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم ، فعالیت های بر زمین مانده در حوزه فعالیت های قرآن کم نیستند. مصوباتی که بارها در جلسات متعدد مطرح می شوند امّا به سرانجام روشنی نمی رسند. اینکه هر از گاهی طرحی از سوی شورا ها و کمیسیون های مختلف مطرح می شود امّا به سبب ناپایداری و فقدان تمرکز بر حوزه سیاستگذاری، همه چیز به نقطه صفر خود می رسد.

فرآیند ادغام اتحادیه های قرآنی یکی از کارهای بر زمین مانده ای است که نزدیک به 5 سال از آن می گذرد و ماجرایش هنوز تمام نشده است. طرحی که به گفته کارشناسان در آن زمان، اقدامی بی نظیر و مفید بود.

از زمانی که اختلافات در بحث ادغام اتحادیه های قرآنی به اوج خودش رسیده است، مؤسسات قرآنی مردم نهاد در اقصی نقاط کشور با مشکلات و معضلات به بار آمده ناشی از این اختلاف دست و پنجه نرم می کنند. مشکلاتی که گاهی به تعطیلی آنها می انجامد.

در این مسیر پرنشیب، دبیرخانه شورای عالی انقلاب فرهنگی جهت بازگرداندن فرایند ادغام به طریق مصوب قانونی، اقداماتی داشته و جلساتی به منظور گفت وگو و اقناع طرفین تشکیل داده است اما با وجود این تلاش ها همچنان مسئله برجای مانده و منجر به ظهور و بروز مطالبات فزاینده تعداد زیادی از فعالان مردمی امور قرآنی در ماه های اخیر شده است.

شورای توسعه فرهنگ قرآنی کشور، عیال وارترین دستگاه دولتی در حوزه فعالیت های قرآنی است و فقط مرور این موضوع که این نهاد حاکمیتی که از شوراهای اقماری شورای عالی انقلاب فرهنگی است در دورافتاده ترین مناطق کشور هم نماینده یا نمایندگانی دارد، می تواند اهمیت این نهاد را بیش از پیش متذکر شود. با همه این ها عریض و طویل ترین، بلکه بالاترین نهاد تصمیم گیر در حوزه قرآنی، وضعیت مطلوبی ندارد. اهمیت نگاه به عریض و طویل ترین نهاد سیاست گذار در حوزه قرآنی در حد یک نگاه دست چندم پایین آمده است؛ آن قدر پایین که نه فقط بحث های کلان بلکه حتی از نظر اداری و سازمانی هم نگاه چندانی به تصمیماتش نمی شود.

رحیم قربانی مدیرعامل اتحادیه مؤسسات و تشکل های قرآن و عترت کشور که برای بازگرداندن فرایند ادغام اتحادیه تلاش زیادی داشته است در گفت وگو با خبرنگار تسنیم گفت: جلسات و مصوبات شورای توسعه فرهنگ قرآنی در طول این سال ها، هیچ تأثیری در بهبود روند ادغام اتحادیه های قرآنی نداشته است و در نهایت نیز حجت الاسلام عاملی دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی تمام تصمیات در این خصوص را به هیئت رسیدگی به مؤسسات وزارت ارشاد تفویض کرد.

وی درباره آخرین تصمیات صورت گرفته درباره ادغام اتحادیه های قرآنی گفت: از زمانی که موضوع ادغام در هیئت رسیدگی به مؤسسات وزارت ارشاد واگذار شد، جلسات متعددی با حضور طرفین ( اتحادیه تشکل ها و اتحادیه مؤسسات) تشکیل شد و نتیجه آن، تشکیل کمیته 16 نفره برای رسیدگی به این موضوع بود. در همین کمیته، اتحادیه های مدغم استانی به رسمیت شناخته شدند و اعضای هر دو اتحادیه در این مورد به اتفاق نظر رسیدند و قرار شد تا در تیرماه سال جاری، مجمع عمومی اتحادیه مدغم کشوری با حضور 600 نفر از مدیران مؤسسات تشکیل شود تا اساسنامه نهایی اتحادیه کشوری تصویب و به اجراء درآید.

انتهای پیام/

مقدمه
نماز ستون دین است و پذیرش سایر اعمال انسان به پذیرش آن بستگی دارد. نماز از فروع دین اسلام است و به رابطه معنوی انسان با خالق خویش اشاره دارد. صرف نظر از آثار فردی، نماز دارای آثار جمعی گوناگونی است. اصولا موضوع نیایش در تمامی ادیان توحیدی مطرح است که در جنبه های مناسکی با هم دارای تفاوت اند. عبادت شامل رابطه عبودیت بین بندگان و خالق است که از بعد معنوی دارای ارزش های فراوانی است. در روایات معصومین (ع) سفارش های موکدی در موضوع نماز آمده است. نماز انسان را از بدی ها دور نگه می دارد و برای پاک سازی جامعه از لوث ناپاکی ها دارای نقش پیشگیرانه است. تاکید بر گسترش نماز در سطح جامعه به قدرت گفتمان سازی نهادهای متولی در این زمینه وابسته است که ضعف ها و کاستی های متعددی در آن قابل مشاهده است.

معرفی مصوبه
شناسنامه مصوبه
ردیف: 8
نام مصوبه: طرح جامع توسعه فرهنگ اقامه نماز
شماره جلسه تصویب: 566
تاریخ تصویب: 04/05/1384
شماره ابلاغ: 2207/دش
تاریخ ابلاغ: 17/05/1384
شرح:
شورای عالی انقلاب فرهنگی در جلسه 566 مورخ 4/5/84 به منظور توسعه و تعمیق باورها، ارزش ها، نگرش ها و استقرار نظام های نرم افزاری و سخت افزاری پشتیبانی و نظام های مدیریت عالی و بهبود و اصلاح امر اقامه نماز در کشور مبتنی بر سیاست های کلی مصوب مقام معظم رهبری، طرح جامع توسعه فرهنگ اقامه نماز را به شرح ذیل تصویب نمود:
ماده 1 اهداف:
1. توسعه و ترویج فرهنگ و ارزش نماز همراه با اصلاح نگرش جامعه نسبت به نماز؛
2. پشتیبانی مادی و معنوی از توسعه و ترویج فرهنگ نماز؛
3. اهتمام مدیریت نظام به ترویج و توسعه فرهنگ نماز؛
4. تمهید شرایط تبلیغ، تعلیم و تربیت، تعمیق معرفت، تصحیح و تعالی به منظور فراهم آوردن مقتضیات اقامه نماز برای عموم جامعه.
ماده 2 شورای اقامه نماز و ترکیب آن
به منظور تحقق اهداف موضوع این طرح، شورای اقامه نماز به عنوان عالی ترین مرجع تصمیم گیری در باب توسعه و ترویج فرهنگ نماز با ترکیب ذیل تشکیل می شود:
1. نماینده رئیس جمهور
2. نماینده وزیر فرهنگ و ارشاداسلامی
3. نماینده وزیر آموزش و پرورش
4. نماینده وزیر علوم، تحقیقات و فناوری
5. نماینده وزیر کشور
6. نماینده سازمان مدیریت و برنامه ریزی
7. نماینده سازمان صداوسیما
8. نماینده نیروی مقاومت بسیج
9. نماینده سازمان تبلیغات اسلامی
10. نماینده سازمان اوقاف و امور خیریه
11. نماینده شورای مدیریت حوزه علمیه قم
12. سه نفر از شخصیت های فرهنگی با انتخاب رئیس شورا
13. دو نفر از نمایندگان دو نهاد غیردولتی فرهنگی و اجتماعی با انتخاب رئیس شورا
تبصره: رئیس شورای اقامه نماز به پیشنهاد شورای اقامه نماز و تصویب مقام معظم رهبری توسط رئیس شورای عالی انقلاب فرهنگی منصوب می شود.
ماده 3 وظایف و اختیارات شورای اقامه نماز:
شورای اقامه نماز دارای وظایف و اختیارات ذیل است:
1. سیاست گذاری، برنامه ریزی، سازماندهی، هماهنگی های کلان و هدایت و نظارت بر فعالیت ها و تحقق برنامه های توسعه فرهنگ اقامه نماز در تمام حوزه های فرابخشی، بخشی و بخش غیردولتی با هماهنگی و همکاری دستگاه های اجرایی ذیربط؛
2. طراحی تشکیلات کلان و تفصیلی نظام مدیریت اقامه نماز و ارائه آن به مراجع ذیربط؛
3. تکمیل و ساماندهی وظایف و مأموریت های دستگاه ها و سازمان های دولتی (قوه ای و فراقوه ای) و دستگاه ها و نهادهای غیردولتی برای انسجام ساختاری در امر توسعه فرهنگ اقامه نماز؛
4. بررسی و ارائه برنامه کلان فرابخشی در زمینه حمایت های لازم اعم از تأمین منابع انسانی، منابع مالی، نهادسازی، تدوین لوایح و مقررات و دیگر امور در پشتیبانی عمومی و تخصصی برای تحقق اولویت ها و سیاست های مصوب توسعه فرهنگ اقامه نماز و ارائه آن به مراجع ذیربط برای تصویب.
5. تهیه و پیشنهاد ساختار تشکیلاتی و وظایف دبیرخانه و کمیسیون های تخصصی تجهیز و توسعه، پژوهش، مدیریت و توسعه منابع انسانی، نظارت و اطلاع رسانی و کمیسیون های استانی و ارائه آن به مراجع ذیربط.
ماده4 دبیرخانه شورای اقامه نماز:
1 دبیرخانه شورای اقامه نماز، ستاد راهبردی توسعه فرهنگ اقامه نماز در کشور می باشد و ستاد اقامه نماز چنین نقشی را ایفا خواهد کرد.
2 رئیس دبیرخانه پس از تصویب شورای اقامه نماز، توسط رئیس شورا منصوب می شود.
طرح جامع توسعه فرهنگ اقامه نماز در 4 ماده و یک تبصره در جلسه 566 مورخ 4/5/84 شورای عالی انقلاب فرهنگی به تصویب رسید.

تحلیل
- تحلیل شورای عالی انقلاب فرهنگی پیرامون توسعه فرهنگ اقامه نماز در جامعه با وجود عملکرد وضع قانون این شورا چیست؟
- نتایج مطالعات میدانی پیرامون بررسی وضعیت نماز و نمازخوانی جامعه چیست؟
- دفاع شورای عالی انقلاب فرهنگی از ناکارآمدی عملکرد خود پیرامون تصویب طرح جامعه توسعه فرهنگ اقامه نماز چیست؟
- بر اساس کدام شواهد میدانی و اندازه گیری کدام شاخص های عملیاتی، می توان کارآمدی عملکرد شورای عالی انقلاب فرهنگی را پیرامون طرح جامع توسعه فرهنگ اقامه نماز اثبات کرد؟
- نحوه نظارت شورای عالی انقلاب فرهنگی بر حسن اجرای این مصوبه چیست؟
- بررسی گذشته نگر چهار دهه پیشین موید این حقیقت است که عملکرد وضع مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی پیرامون طرح جامع توسعه فرهنگ اقامه نماز نیازمند نقد و بررسی و تحول اساسی است.

نقد و بررسی مصوبه
مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی از

رعایت اصول عقلانی به معنای اثربخشی و کارآمدی یکی از اصول وضع مصوبه است. سطح عقلانیت در مصوبه و وضع مصوبه با کارآمدی آن رابطه مستقیم دارد. استفاده بهینه از دستاوردهای علمی و تجربی متخصصان و نخبگان می تواند به ارتقای سطح عقلانیت در مصوبه و وضع مصوبه منتهی می شود. دوری از شیوه های سنتی و غیراجرایی وضع مصوبه و و استفاده از شیوه های استاندارد به افزایش عقلانیت در وضع مصوبه کمک می کند

نظر 18 مولفه بشرح زیر مورد نقد و بررسی قرار گرفته است:
دامنه اعتبار زمانی، نامگذاری، عنوان گذاری، نسخ نوعی، تغییرات، آیین نگارش، تکراری بودن، مراجع موازی، مصوبات مزاحم، استثناپذیری، آگاهی عمومی، کاستی ها، اهداف، ویژگی های ذاتی، ویژگی های عرضی، منابع تقنینی، استانداردهای تقنینی و منافع عمومی
- پرهیز از هر گونه برخورد احساسی، حزبی و شخصی در تصویب مصوبات
آزمایشی بودن مصوبات، فرصت برخورد احساسی، حزبی و شخصی در تصویب مصوبات دائمی را از بین می برد و این امکان را فراهم می کند که در باره مصوبات آزمایشی به شکل دقیق و مبتنی بر شواهد میدانی و اجرایی تصمیم گیری شود. با این شیوه زمینه تحقق هر گونه لابی گری منفی، سهم خواهی های حزبی و دلبستگی های شخصی از بین می رود. این موضوع نه به آن معنی است که برخورد احساسی، حزبی و شخصی در تصویب مصوبات آزمایشی نقش نداشته و ندارند.
- نابودی ساختار داخلی مصوبات
با بررسی دقیق تر می توان دریافت که هر مصوبه می تواند با بسیاری از مصوبات دارای ارتباط قوی، متوسط، ضعیف و ناچیز باشد که نسخ نوعی می تواند شاکله داخلی مصوبات را بر هم بریزد. می توان هر مصوبه ای را به بهانه ارتباط با مصوبه دیگر نسخ کرد در حالی که مصوبه ناسخ خود توسط مصوبه ای دیگر نسخ شده است. برقراری رابطه احتمالی نسخ مصوبات با یکدیگر به شکنندگی ساختار مصوبات منجر می شود و از استحکام و ثبات آنها در اداره امور جامعه می کاهد.
- برهم خوردن امنیت اعتباری مصوبات
اگر بنا باشد که هر مصوبه ای از سوی مصوبه یا مصوبات دیگر تهدید به نسخ نوعی و شاید سلیقه ای توسط مجریان مصوبه بشود، هیچ مصوبه ای برای اجرای قاطعانه از اعتبار لازم برخوردار نیست و نمی تواند در صحنه اجرا به کار مورد نظر خود بپردازد. مصوبات آنگاه می توانند به اصلاح امور جامعه بپردازند که استوار و معتبر در جامعه حضور داشته باشند و هیچ گونه ضحف و خللی آنها را تهدید ننماید. نسخ نوعی به دلیل نامعلوم بودن هدفش، تقریبا و شاید همه مصوبات را در تیررس تهدید نسخ خود دارد.
- تردید مجریان در اجرای مصوبه
دانش و تجربه اندک مجریان مصوبه می تواند آنها در اجرای مصوبه دچار تردید نماید. ترس از بازخواست و پاسخگویی در صورت نسخ مصوبه مورد اجرا توسط مصوبه دیگر امری است که معمولا مجریان مصوبه را در اجرا با ملاحظات خاص مواجه می سازد. بخصوص اگر مجری مصوبه سابقه برخورد با اجرای مصوبه ای را داشته باشد که قبلا بصورت نوعی منسوخ شده باشد و تبعات اداری اجرای مصوبه بی اعتبار را به عنوان تخلف اداری دیده و آثار آن را چشیده باشد.
- توجه به عدم خلط موضوعات گوناگون در مصوبات
نامگذاری های چندگانه گاهی در اثر بی توجهی در چینش موضوعات محتوایی در مصوبات است. حضور نابجای مصوبات در کنار هم در خلال یک مصوبه موجب شده است که از سر اجبار نامگذاری های چندپاره و متعدد بوجود آید. چیدمان نابجای محتوای مصوبات موجب شده است که چیدمان نابجا در نامگذاری شکل بگیرد. در وضع مصوبه سنتی، در هر قانون، محدودیت و ممنوعیتی موضوعی برای طرح وجود ندارد. بنابراین انتظار می رود که خلط موضوعات مطرح شده در محتوای مصوبات بصورت وسیع و گسترده وجود داشته و دارد که این امر بصورت غیرمتعارف نامگذاری مصوبات را نیز شامل شده است.
- پرهیز از اسامی بلند در نامگذاری مصوبات
بسیاری از نام ها، دارای تعداد زیادی واژه و اصطلاح و چند عبارت نامانوس را در کنار هم دارد که بکار بردن آنها با هم و به یکباره موضوع نام و نامگذاری مصوبات را تحت تاثیر خود قرار می دهد. بیان اینگونه اسامی برای مصوبات، شنونده نام مصوبه را دچار مشکل می کند چرا که جمله ای بلند با عبارات متعدد در حافظه کوتاه مدت مخاطبان قابل به یادسپاری نیست. اسامی بلند برای مصوبات در تغییرات متعدد و مکرر مصوبات معمولا دیده می شود.
- انجام تقسیمات اصلی و فرعی در مصوبه
بین موضوعات مختلف موجود در یک مصوبه، تقسیم بندی های گوناگونی قابل انجام است که جداسازی موضوعات اصلی از فرعی مهم ترین آن است. عنوان بندی مطالب مندرج در یک مصوبه برای مخاطبان آن این پیام را دارد که تشخیص موضوعات اصلی مصوبه را از موضوعات فرعی معین می کند. انجام این دست تقسیم بندی ها، عملا تسهیلگر هر گونه بحث و بررسی پیرامون مصوبات است. عنوان بندی صرف نظر از تقسیم بندی ظاهری مصوبه به اجزای مختلف در تقسیم بندی محتوا نیز نقش موثری دارد.
- بی نظمی شدید در حذف مصوبات
مصوبات یا مواد و تبصره های قانونی بسیاری دچار پدیده حذف می شوند که در اشکال صریح قابل ملاحظه و در اشکال غیرصریح و پنهان، قابل تشخیص هم نیستند و عملا از گردونه کار مجریان مصوبه و مردم گرفتار، بدور است.
- بی نظمی شدید در ابطال مصوبات
ابطال مصوبات نیز یکی از شیوه های توقف اجرای مصوبات است که در شکل صریح شاید از نظر مجریان مصوبه بدور نماند اما در سطح مواد و تبصره ها و در مصوبات غیرمرتبط کاملا از دید ناظران مخفی خواهد ماند.
- بی توجهی در حد زبان عادی و عامیانه فارسی در وضع مصوبه
در وضع مصوبه به روش ایرانی به زربان فارسی در حد زبان عادی و در برخی موارد در حد زبان عامیانه توجه شده است. به هم ریختگی ساختار جمله ها در مواد و تبصره های قانونی به گونه ای است که نشان می دهد واضعان مصوبه در تدوین و تصویب مصوبات اساساا هیچ پای بندی به اصول و ضوابط نگارش فارسی نداشته اند که بسیار قابل تامل است.
- توجه کردن به نکات تازه در هر بار تکرار مصوبه
در برخی از موارد تکرار جملات و موضوعات می تواند نکات تازه ای برای فهم داشته باشد. از این رو تا اندازه مطلوب می توان از تکرار برای تقویت فهم مخاطبان استفاده کرد. در این حالت تکرار برای تعمق و تامل بیشتر در موضوع است. تغییر مدام پیش فرض های موجود در ذهن مخاطبان موجب می شود که در مطالعه موضوعات تکراری هر بار به نکات و دستاوردهای تازه دست یابد
- تکرار بیش از حد و موضوع گریزی و موضوع ستیزی با مصوبات
در صورت تکرار بیش از حد و ملال آور، مخاطبان نسبت به موضوع تکراری واکنش منفی شدید نشان می دهند که شامل موضوع گریزی و موضوع ستیزی است. مصوبه ستیزی و مصوبه گریزی نیز در ادبیات اجتماعی، واژگان ترکیبی شناخته شده اند و تحلیل های فراوانی پیرامون چیستی، چرایی و چگونگی آن در علوم اجتماعی وجود دارد.
- خلأ سازوکار نظارتی جهت بررسی مغایرت مصوبات با شرع و اسناد بالادستی
یکی از آسیب های جدی وجود مراکز و مراجع متعدد وضع مصوبه در کشود، نبود نطارت بر جریان تعدد مراکز و مراجع مقرره گذار است. معمولا نوعی خودمختاری در مراکز متعدد تقنینی در کشور وجود دارد و این مراکز تقریبا خود را در برابر هیچ قوه نظارتی خاص پاسخگو نمی دانند. عدم وجود نطارت، امر تطبیق و مغایرت سنجی مقررات صادره از سوی مراکز متعدد را با اسناد فرادست با مشکل مواجه می سازد. معمولا این مراکز دارای سیستم بازخوردگیری مناسبی از سطح جامعه نیستند و نمی توانند خود را به سرعت اصلاح نمایند.
- ارجاع مصوبه برای انتقال روش اجرا
در برخی از موارد ارجاع یک مصوبه به مصوبه دیگر روش اجرای یک مصوبه به مصوبه دیگر منتقل می شود. این امر موجب می شود که روش های اجرای مصوبات از انسجام و هماهنگی بیشتری برخوردار شود.
- ارجاع مصوبه برای افزایش اثربخشی
در برخی از موارد ارجاع یک مصوبه به مصوبه دیگر باعث افزایش

مصوبه و وضع مصوبه مبتنی بر جامعه از این رو از منابع اجتماعی استفاده می کند که تعیین کننده روابط اجتماعی از جنس جامعه اند. اساسا شاید بدون منابع اجتماعی نتوان بدرستی به مصوبه و وضع مصوبه دست یافت. رابطه متقابل مردم و حکومت بجز از طریق مناع اجتماعی قابل دست یابی نیست. به عبارت دیگر تقسیم کار ملی در مراحل تدوین، تصویب، تایید، ابلاغ، اجرا، نظارت و تفسیر از منابع اجتماعی استفاده می کند تا مقدرات و روابط اجتماعی را تعیین نماید

اثربخشی مصوبات می شود. تاثیر متقابل مصوبات ارجاعی بر یکدیگر به گونه ای است که آثار خرد و کلان یک مصوبه با برقرار پیوند و ارجاع با مصوبه دیگر به آن منتقل می شود.
- بی ارتباطی مصوبات اخیر با مصوبات قدیمی در هنگام تصویب
در جریان وضع مصوبه سنتی اساسا ارتباط مصوبه در حال تصویب با مصوبات مرتبط قبلی کاملا قطع است. واضع مصوبه سنتی بنا ندارد از داشته های فبلی خود برای آینده استفاده نماید. از این رو در شیوه سنتی وضع مصوبه احتمال بروز خطا و تصویب مصوبات مزاحم بسیار است.
- ایجاد رانت و شرایط خاص برای برخی مصوبات
برخی از مصوبات و مقررات در زمانی به تصویب می رسند که برخی معافیت ها و رانت ها خواسته یا ناخواسته برای برخی ذینفعان بوجود می آید که موجب دلخوشی آنها و نگرانی رقبای آنها می شود که در زمان اجرا با مظلوم نمایی و اشکال تراشی، مانع اجرای صحیح مصوبه می شوند و این چیزی نیست جز عوارض خرده فرهنگ مخرب ناشی از اجرای مصوبات دارای استثنائات فراوان.
- بی اعتباری مصوبه موقت در خروج از زمان مورد اعتبار خود
مصوبه موقت سالانه در غیر از زمان اعتبار خود دیگر مصوبه نیست و نمی توان آن را اجرا کرد. چرا که هر سال مصوبه بودجه خود را دارد. اگر بناست بندی از مصوبه بودجه امسال در سال بعد اجرا شود ضروری است که آن بند در مصوبه بودجه سال بعد گنجانده شود. نمی توان مصوبه بودجه امسال را برای سال بعد تمدید کرد. تمدید غیرقاعده مند مصوبات موقت و سالانه بودجه به هویت قانونی مصوبه بودجه امسال و سال آینده لطمه می زند زیرا نمی توان در هر سال دوئ مصوبه بودجه سالانه را با هم اجرا کرد.
- مصوبه در فهم مردم و نه در میان کتب
ملاک در اطلاع رسانی مصوبات در جامعه، فهم آن توسط عموم مردم است نه فهمیدن آن توسط علما و دانشمندان و کارشناسان علم حقوق. تفاوت در تلقی مخاطبان فهم مصوبه ریشه نافهمی مصوبات در بسیاری از بخش های جامعه است که نافهمی آنها از مصوبه دارای آثار و تبعات فراوانی برای اداره امور کشور است. ملاک فهم عوام است نه درک تخصصی خواص!
- نبود بروزرسانی روزآمد مصوبات
بروزرسانی روزآمد شامل زمانمندی دقیق دوره ای مصوبات برای اصلاح یا تکمیل آنها برای پاسخگویی به نیازهای نوشونده جامعه با خصلت پیشرو است که جلوتر از پدیده ها و با استفاده از علم آینده پژوهی و پیش بینی پذیری آینده محتمل عمل می کند. البته این موضوع در وضع مصوبه سنتی به سبک ایرانی قابلیت اجرایی ندارد.
- درک ناکافی واضع مصوبه از پدیده های اجتماعی
دلیل اصلی بررسی موارد عدم جامع نگری و سکوت واضع مصوبه شامل درک ناکافی از پدیده های اجتماعی و روند تحولات آن در گذر زمان است. همواره وضع مصوبه برای محدوده کوچکی از پدیده انجام می شود و لایه های پیدا و پنهان آن از دایره شمولیت وضع مصوبه خارج است. با این تحلیل تقریبا همیشه پدیده های اجتماعی از مصوبه و وضع مصوبه جلوتر است.
- پشتیبانی مصوبه از عدالت به مثابه رسیدن به حق و مستحق
مصوبه و وضع مصوبه با هدف برقراری عدالت به معنای رسیدن پدیده های به حق و مستحق خود به فعالیت مشغول اند. تعیین روابط دقیق پدیده ها و اجزای مربوط به آنها در جامعه پیچیدگی ها، می تواند مهندسی جدیدی از سازماندهی اجتماعی را در پیش چشمان همگان مجسم سازد که در آن همگان نسبت به آنچیزی که فکر می کنند استحقاق آن را دارند می رسند. در مصوبه و وضع مصوبه سنتی به سبک ایرانی، بروز و تشدید مشکلات زندگی مردم نشانه عدم وجود رسیدن به حق و مستحق به عنوان هدف مصوبه و وضع مصوبه است.
- علنی بودن مصوبه به مثابه آگاهی بخشی به مردم
ویژگی علنی بودن مصوبه به معنای آگاه کردن مردم از مصوبه و آگاه بودن آنان از نحوه اجرای مصوبه است. اصولا می توان از مردم آن هنگام توقع تبعیت پذیری از مصوبه را داشت که نسبت به آن آگاهی داشته باشند و فرصت کافی برای شک دهی رفتار خود را داشته باشند. ار این رو علنی بودن مصوبه به مفهوم همراهی اجرای مصوبه با اطلاع و آگاهی مردم است. چرا که مصوبه بدون آگاهی مردم، مصوبه نیست و وضع مصوبه در خلاء آگاهی مردم همنشین ناکارآمدی است و به اهداف مورد نظر دست نمی یابد. در مصوبه و وضع مصوبه سنتی به سبک ایرانی، بروز و تشدید مشکلات زندگی مردم نشانه عدم آگاهی بخشی مصوبه به مردم به عنوان ویژگی ذاتی مصوبه و وضع مصوبه است.
- معطوف به عدالت بودن مصوبه به مثابه تناسب بین حق و تکلیف
معطوف به عدالت بودن به معنای تناسب بین حق و تکلیف در جامعه از ویژگی های عرضی مصوبه و وضع مصوبه است که در گسترش مصوبه پذیری در جامعه از اهمیت بسیاری برخوردار است. عدالت به معنای وجود تناسب در حق و تکلیف پدیده های اجتماعی است که در روند حیات پدیده ها به اشکال گوناگون خود را نمایان می سازد. در مصوبه و وضع مصوبه سنتی به سبک ایرانی، بروز و تشدید مشکلات زندگی مردم نشانه عدم تناسب بین حق و تکلیف به عنوان ویژگی عرضی مصوبه است.
- پشتیبانی جامعه از مصوبه به مثابه تعیین رابطه مردم و حکومت
مصوبه و وضع مصوبه مبتنی بر جامعه از این رو از منابع اجتماعی استفاده می کند که تعیین کننده روابط اجتماعی از جنس جامعه اند. اساسا شاید بدون منابع اجتماعی نتوان بدرستی به مصوبه و وضع مصوبه دست یافت. رابطه متقابل مردم و حکومت بجز از طریق مناع اجتماعی قابل دست یابی نیست. به عبارت دیگر تقسیم کار ملی در مراحل تدوین، تصویب، تایید، ابلاغ، اجرا، نظارت و تفسیر از منابع اجتماعی استفاده می کند تا مقدرات و روابط اجتماعی را تعیین نماید. در مصوبه و وضع مصوبه سنتی به سبک ایرانی، بروز و تشدید مشکلات زندگی مردم نشانه عدم تعیین رابطه مردم و حکومت با مصوبه به عنوان منابع مصوبه و وضع مصوبه است.
- رعایت اصول عقلانی در مصوبه به مثابه اثربخشی و کارآمدی
رعایت اصول عقلانی به معنای اثربخشی و کارآمدی یکی از اصول وضع مصوبه است. سطح عقلانیت در مصوبه و وضع مصوبه با کارآمدی آن رابطه مستقیم دارد. استفاده بهینه از دستاوردهای علمی و تجربی متخصصان و نخبگان می تواند به ارتقای سطح عقلانیت در مصوبه و وضع مصوبه منتهی می شود. دوری از شیوه های سنتی و غیراجرایی وضع مصوبه و و استفاده از شیوه های استاندارد به افزایش عقلانیت در وضع مصوبه کمک می کند. در مصوبه و وضع مصوبه سنتی به سبک ایرانی، بروز و تشدید مشکلات زندگی مردم نشانه عدم رعایت اصول عقلانی به مثابه اثربخشی و کارآمدی به عنوان اصول مصوبه و وضع مصوبه است.
- تامین منافع عمومی توسط مصوبه به مثابه ارائه خدمات عمومی
اصل سوم مصوبه اساسی در باب وظایف دولت جمهوری اسلامی ایران مواردی از خدمات عمومی و اصول حاکم بر آن را متذکر شده است، از جمله بالا بردن سطح آگاهی های عمومی با استفاده صحیح از مطبوعات و رسانه های گروهی، آموزش و پرورش و تربیت بدنی رایگان برای همه، تقویت روح بررسی و تتبع و ابتکار در زمینه های مختلف از طریق تأسیس مراکز تحقیق، رفع تبعیضات ناروا و ایجاد امکانات عادلانه برای همه، ایجاد نظام اداری صحیح، پی ریزی اقتصاد صحیح و عادلانه جهت ایجاد رفاه و رفع فقر و برطرف ساختن هر نوع محرومیت، تعمیم بیمه، تأمین حقوق همه جانبه افراد و ایجاد امنیت قضایی و... بدون تردید سطح مطلوب منافع عمومی به مثابه ارائه خدمات عمومی در اختیار مردم قرار ندارد و تا رسیدن به نقطه ایده آل باید تلاش های فراوانی توسط تقسیک کار ملی وضع مصوبه انجام شود. در مصوبه و وضع مصوبه سنتی به سبک ایرانی، بروز و تشدید مشکلات زندگی مردم نشانه عدم وجود منافع عمومی به مثابه ارائه خدمات عمومی در وضع مصوبه است.

نویسنده: دکتر محمدرضا ناری ابیانه

به گزارش خبرنگار ایمنا ، رویدادهای هنری یکی از بخش هایی بودند که تأثیرات بسیار زیادی از شیوع ویروس کرونا متحمل شدند. بسیاری از جشنواره های هنری دنیا به دلیل شیوع کرونا لغو یا به تعویق افتادند. هرساله در هر بخش هنری از جمله سینما تقویم رویدادها وجود دارد که باعث می شود در هر فصل و در هر ماه یک رویداد مهم در دنیا برگزار شود و زمان برگزاری جشنواره ها در یک زمان نباشد.

از ابتدای زمستان که کرونا به صورت پاندمی جهانی درآمد بسیاری از جشنواره های بزرگ دنیا تصمیم به لغو یا تعویق در زمان برگزاری گرفتند. جشنواره فیلم کن را شاید بتوان مهمترین فستیوال سینمایی دانست که در سال جاری برگزار نخواهد شد. جشنواره های مهم دیگری هم چون لوکارنو و برلین نیز لغو شدند. با این حال جشنواره های سینمایی هستند که تاکید بر برگزاری در موعد مقرر دارند؛ یکی از آن ها جشنواره فیلم ونیز بود که در روزهای گذشته فرماندار منطقه ونیز ایتالیا اعلام کرد این جشنواره طبق برنامه قبلی برگزار خواهد شد.

چندی پیش گمانه زنی هایی مبنی بر احتمال لغو مراسم اسکار 2021 نیز شد تا شایعات به بزرگترین رویداد سینمای دنیا نیز برسد.

در ایران نیز بسیاری از جشنواره ها و جشن های سینمایی لغو شد که در صدر آنها جشنواره جهانی فیلم فجر قرار دارد. چندی پیش برگزارکنندگان این جشنواره اعلام کردند که در سال 1400 خبری از برگزاری جشنواره جهانی فیلم فجر نخواهد بود. همچنین جشن خانه سینما نیز لغو و به زمان دیگری موکول شد.

در این شرایط همچنان سرنوشت برگزاری یکی از مهمترین رویدادهای سینمایی ایران یعنی جشنواره بین المللی فیلم های کودکان و نوجوانان مشخص نیست. پیش تر برگزار کنندگان اعلام کردند که ماه آبان را برای برگزاری این جشنواره در نظر گرفتند، با این حال آنها تاکید دارند که برگزاری بستگی به شرایط بهداشتی جامعه و کنترل ویروس کرونا دارد.

ایمان حجتی، مدیر اجرایی سی ودومین جشنواره بین المللی فیلم های کودکان و نوجوانان در اصفهان در گفتگو با خبرنگار ایمنا با اشاره به آخرین جلسه شورای سیاستگذاری جشنواره، گفت: در این جلسه درباره برگزاری جشنواره بحث و تبادل نظر شد و جنبه های مختلف آن بررسی شد. اما درباره برگزاری تصمیم گرفته نشد و تنها اعضای شورا نظرات خود را بیان کردند.

وی تاکید کرد: تصمیم گیری درباره برگزاری جشنواره به جلسه بعدی شورای سیاستگذاری موکول شد تا با در نظر گرفتن تمام ابعاد تصمیمی جامع گرفته شود.

حجتی درباره امکان برگزاری آنلاین سی و سومین جشنواره فیلم کودک، توضیح داد: چندین سناریو برای برگزاری مطرح است که در جلسه اخیر شورای سیاستگذاری بیان شد. همچنین این شورا به دبیرخانه تکلیف کرد تا ابعاد هر کدام از این سناریوها را بررسی کند. برگزاری مجازی نیز می تواند یکی از سناریوها باشد.

وی گفت: تصمیم برای چگونگی برگزاری یا لغو سی و سومین جشنواره بین المللی فیلم های کودکان و نوجوانان به جلسه بعدی شورای سیاستگذاری موکول شد.

کد خبر 425685

امیر نعمتی امروز در گفت وگو با خبرنگار فارس در زنجان اظهار کرد: با پیگیری ها و اقدامات سازمان سینمایی حوزه و مؤسسه بهمن سبز حوزه هنری سالن شماره 2 سینما بهمن با گنجایش ظرفیت حدود 30 صندلی به تعداد سالن های سینمایی و صندلی های استان اضافه خواهد شد.

رئیس حوزه هنری استان زنجان افزود: با توجه به کمبود تعداد سینماها و ظرفیت سالن های سینمایی استان به لحاظ جمعیت استان و لزوم دسترسی و بهره مندی مردم شریف زنجان از فیلم های سینمایی تولیدی و اکران شده در کشور این امکان در محل سینما بهمن ایجاد شده است که همزمان یک پرده نمایش فیلم به پرده اکران فیلم ها در زنجان اضافه شود.

وی گفت: در حال حاضر سینما بهمن دارای 235 صندلی است که با افزایش سالن جدید کوچک این سینما تعداد فیلم ها و سانس های ارائه شده به مردم افزایش یافته و مردم می توانند هم به صورت همزمان با اکران مرکز و هم تعداد فیلم های بیشتری استفاده کنند.

نعمتی درباره زمان آغاز به کار سالن جدید سینما بهمن تصریح کرد: با توجه به مشکلات و بحران پیش آمده از قِبل بیماری کرونا در کشور و تعطیلی سینماها و تأخیر در امر تجهیز و راه اندازی، تلاش همکاران ما در بهمن سبز این هست که به امید خدا تا تیر ماه و یا هر زمان قانونی بازگشایی سینماها در سطح کشور اعلام شود، مورد بهره برداری قرار گیرد.

رئیس حوزه هنری استان زنجان درباره بازسازی سینما قدس نیز گفت: سینما قدس هم که از چند سال گذشته با هدف ساخت مجدد تخریب شد، با پیگیری ها و اقدامات انجام شده در سازمان سینمایی و مؤسسه بهمن سبز حوزه هنری جزو اولویت های ساخت پردیس سینمایی در سال 99 قرار گرفته است.

انتهای پیام/73005/ق

خبرگزاری شبستان - یزد، طرح بهارانه کتاب به عنوان یکی از طرح های فصلی خانه کتاب، چندی پیش با وجود شرایط سخت برای کتابفروشی ها به پایان رسید. استان یزد با 15 کتابفروشی در این طرح شرکت کرد.گفت وگویی با مدیران کتابفروشی ها در خصوص اجرای طرح بهارانه کتاب داشتیم که مزایا و معایب آن را بیان کردند .

انتخاب زمان طرح بهارانه متناسب با حضورعلاقمندان به حوزه کتاب نبود
اعظم دهقان مدیر کتابفروشی یزدا با اشاره به کاهش استقبال علاقمندان به کتاب در ایام کنونی به شبستان گفت: متاسفانه به واسطه شیوع ویروس کرونا شاهد رکود در خرید و فروش کتاب بودیم که همین امر طرح بهارانه کتاب را تحت تاثیر قرار داد و راضی کننده نبود .

وی با اشاره به مشکلات طرح های فروش کتاب گفت: متاسفانه در سطح کشور و استان تبلیغات خوبی در زمینه طرح های فروش کتاب صورت نمی گیرد و حتی یک بنر ساده هم در سطح شهر نصب نمی شود و صدا و سیما هم هیچ تبلیغاتی در این خصوص ندارد .

مدیر کتابفروشی یزدا با اشاره به پایان طرح بهارانه کتاب گفت: عدم انتخاب زمان مناسب برای طرح از مشکلات طرح های فروش کتاب است زیرا بایستی بر اساس حضور مخاطبین در کتابفروشی ها مانند شروع دانشگاه ها طرح ها اجرایی شود اما متاسفانه زمان های انتخابی نامناسب است و همین امر بازدهی را پایین می آورد .

دهقان همچنین ادامه داد: مدت زمان برگزاری طرح ها نیز از دیگر مشکلاتی است که کتابفروشی ها با آن برخورد کرده اند زیرا مدت زمان ده روز نمی تواند پاسخگوی علاقمندان به حوزه کتاب باشد و به واسطه تبلیغات نامناسب این عدم آگاهی بیشتر می شود و مردم نمی توانند حضور موثر داشته باشند .

وی در پایان با اشاره به فروش خود در طرح بهارانه کتاب گفت: به واسطه شیوع ویروس کرونا شاهد تعطیلی کتابفروشی ها بودیم اما اجرای این طرح در این زمان نیز بهانه ای بود که مراجعه مردمی نیز کمتر شود و همین امر باعث شد که فروش ما رضایت بخش نباشد و بدترین دوره را برای ما رقم بزند .

شهرستان ها نیازمند سهمیه و حمایت های بیشتر در طرح های کتابخوانی هستند
علیرضا رضی اردکانی، مدیر کتابفروشی احسان اردکان نیز در این خصوص به شبستان گفت: طرح های فصلی کتاب به عنوان نقطه قوتی برای ترویج فرهنگ کتاب و کتابخوانی است اما باید با کارهای کارشناسی و اطلاع رسانی مناسب صورت گیرد .

وی افزود: اطلاع رسانی به عنوان اصلی اساسی برای شرکت کتابفروشی ها در این طرح ها و به تبع آن حضور و مشارکت مردم برای خرید کتاب است و در صورتی که درست انجام نشود بازدهی مناسبی نخواهد داشت .

مدیر کتابفروشی احسان بیان کرد: اگرچه در طرح بهارانه کتاب شرکت کردیم اما عدم اطلاع از زمان برگزاری آن باعث شد که نتوانیم اطلاع رسانی خوبی در سطح شهرستان داشته باشیم و همین امر نیز عدم استقبال مخاطبین را به همراه داشت .

رضی اردکانی ادامه داد: بالا بودن قیمت کتاب و کاهش قدرت خرید مردم به عنوان مشکل اساسی دیگر است که علاقمندان به حوزه کتاب با آن دست و پنجه نرم می کنند اما امیدواریم با افزایش سهمیه ها و طرح های تخفیفی بیشتر مردم را بار دیگر به سمت کتاب سوق دهیم .

وی ادامه داد: ویروس کرونا از عوامل دیگر در کاهش حضور مردم در طرح بهارانه کتاب بود که امسال به واسطه شیوع این ویروس به نسبت قابل توجهی خرید کتاب کاهش پیدا کرده بود .

مدیر کتابفروشی احسان بیان کرد: سهمیه های بیشتر به کتابفروشی ها، اطلاع رسانی زودتر به کتابفروشی ها، افزایش هزینه ها برای اطلاع رسانی بیشتر به مردم از راهکارهایی است که میتوان بازدهی طرح را افزایش داد .

رضی اردکانی با اشاره به زمان انتخابی برای طرح های فصلی گفت: کارشناسان باید زمان طرح ها را بر اساس شلوغی دانشگاه ها انتخاب کنند زیرا دانشجویان با مراجعه به کتابفروشی ها در کنار کتاب های کمک درسی، کتاب های مختلف عمومی و رمان و غیره تهیه می کنند و همین امر باعث استقبال بیشتر از طرح ها می شود .

وی همچنین با اشاره به مشکلات پیش روی کتابفروشی در شهرستان اردکان گفت: متاسفانه در شهرستان اردکان شاهد کم توجهی به کتابفروشی ها هستیم به نحوی که کمترین هزینه و بودجه برای ترویج کتاب و کتابخوانی در نظر گرفته می شود و بودجه ای برای برگزاری نمایشگاه های کتاب و کتابخوانی در نظر گرفته نمی شود .

بودجه اختصاصی طرح بهارانه تنها به یک روز فروش کتاب در شهر کتاب تعلق گرفت
حمید رضا وقف خرابات، مدیر کتابفروشی شهر کتاب نیز خصوص اجرای این طرح به شبستان گفت: متاسفانه این طرح اجرایی ضعیف داشت زیرا با توجه به فروشی که در کتابفروشی خود داشتیم تنها توانستیم یک روز این طرح را به مخاطبین خود ارائه کنیم .

وی افزود: اختصاص تنها 3 میلیون تومان به کتابفروشی بزرگ در مرکز استان جوابگوی مخاطبین نیست و با وجود این که ما نیز 5 درصد تخفیف به علاقمندان ارائه کردیم اما این طرح تنها یک روز در کتابفروشی شهر کتاب صورت گرفت .

مدیر کتابفروشی شهر کتاب یزد بیان کرد: ما در کتابفروشی خود بیش از 50 هزار عنوان کتاب داریم که در حوزه های مختلف است و این نشان دهنده گستردگی فعالیت ما است اما متاسفانه در این طرح بررسی کارشناسی شده ای در خصوص اجرای چگونگی ان نشده است و میزان وسعت در نظر گرفته نشده است .

وقف خرابات گفت: مسئولان برای اجرای این طرح های فصلی باید بودجه ای در نظر بگیرند که 5 تا 6 روز بتواند در کتابفروشی ها ادامه پیدا کند و بر اساس بودجه مورد نظر ما نیز بتوانیم خدمات به مشتریان ارائه کنیم .

پایان پیام/ 449

ندا قربانیان نویسنده و کارگردان تئاتر و رئیس انجمن نمایش استان البرز درباره تازه ترین فعالیت های خود و نگارش دو فیلمنامه خبر داد.

ندا قربانیان نویسنده و کارگردان تئاتر و رییس انجمن نمایش استان البرز درباره آخرین فعالیت های خود عنوان کرد: درحال حاضر به دلیل شیوع بیماری کرونا و تعطیلی سالن های تئاتر فعالیت های من محدود می شود به فعالیت های انجمن که یکی از این فعالیت ها تعامل با خانه هنرمندان کرج است برای کمک به هنرمندانی که در این شرایط متضرر شده اند.

وی افزود: جشنواره تئاتر مجازی مانند جشنواره تک را برگزار کردیم و همچنین جشنواره نمایشنامه نویسی در دوران کرونا با موضوع آزاد که فراخوان آن به زودی منتشر می شود.

رییس انجمن نمایش استان البرز درباره برنامه ای که برای جبران ضررهایی که هنرمندان در این دوره زمانی متحمل شده اند درنظر گرفته اند، بیان کرد: کار اصلی را مرکز هنرهای نمایشی و اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان البرز انجام می دهند و ما یک پل ارتباطی برای معرفی هنرمندان استان البرز هستیم که گروه هایی که برای اجرا در اسفند و فروردین مجوز داشتند ضررهایشان جبران شود.

وی ادامه داد: انجمن نمایشی استان البرز پیگیر است تا از طریق خانه هنرمندان و شهرداری کرج و ارگان های دیگر بتوانیم بسته های معیشتی و کارت های هدیه برای هنرمندان متضرر فراهم کنیم تا کمی از ضررهای آن ها جبران شود، اما گروه هایی که زمان اجرای آن ها مشخص شده بود و نتوانستند نمایش خود را روی صحنه ببرند توسط اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان البرز به شکل جداگانه ای حمایت خواهند شد.

این نمایشنامه نویس درباره فعالیت های خود در زمینه اجرای تئاتر پیش از شیوع کرونا توضیح داد: برای یک نمایش که کارگردان و نویسنده آن خودم هستم یک تور اجرا در چهار شهر تبریز، مشهد، یزد و گیلان داشتیم که برنامه ریزی شده بود در ماه های فروردین، اردیبهشت و خرداد این اجراها را روی صحنه ببریم که متاسفانه به دلیل بیماری کرونا این اجراها برای زمان دیگری درنظر گرفته شد.

وی افزود: نام این نمایش اسکرین شات است که شهریور 98 در سالن قشقایی تئاتر شهر تهران روی صحنه رفت و به تقاضای امور استان ها این نمایش برای تور اجرا در شهرستان ها انتخاب شد.

قربانیان در پایان درباره دو فیلمنامه و یک نمایشنامه که در این روزهای کرونایی نوشته است، گفت: بازنویسی نهایی فیلمنامه بلندم که تتراکورد نام دارد، در این روزها به پایان رسید و یک فیلمنامه کوتاه هم به نام پس از هر کس به تازگی نوشته ام. نمایشنامه ای با موضوع کرونا و به نام ایزوله نیز نوشته ام که تمرین آن را پس از رسیدن به یک وضعیت پایدار در کشور شروع خواهم کرد و هدفم حضور آن در جشنواره تئاتر مقاومت و اجرای عموم در تهران است.

منبع: صبا

گروه اجتماعی آناج/ فرناز پورعباس: نام موزه مشاغل را بسیاری از مردم آذربایجان و حتی ایران شنیده اند و بسیاری هم به دیدن این موزه رفته اند. موزه ای که به دلیل وجود اشیا تاریخی و کم نظیر، مانندی در کشور و حتی دنیا ندارد و بسیاری از اشیای آن را در موزه های جهان به قیمت های گزاف خریدارند. حال و روز این موزه این روزها به اندازه اسم و اشیایش دیدنی و شنیدنی نیست؛ موزه ای که می توانست یکی از آثار دیدنی تبریز باشد، در کشمکش مسئولینِ ناتوان جمع آوری شد و در یک کلام به صاحب اشیایش گفتند: " خوش گئتدین" البته ظاهرا نه با همین لحن محترمانه و مودبانه!

هرچقدر که از مسئولین دیگر استان ها برای جذب گردشگر و احیای فرهنگی شهرهایشان تعریف و تمجید کنیم؛ در مقایسه با کم کاری مسئولین خودمان کم گفته ایم! مسئولینی که خوش استقبال و بدبدرقه هستند و به جای تبدیل تهدیدها به فرصت، اندک فرصت های شهر را هم به باد می دهند. قصه ی پرغصه موزه مشاغل نیز در ردیف همان کم کاری و بی مسئولیتی ها می رود تا شاید چند سال بعد حسرت این موزه را در شهرهایی مانند اصفهان و شیراز بخوریم و به امثال سرابی اقدم ها بگوییم برو آنجا که تو را منتظرند!

به بهانه جمع آوری این موزه سراغ رضای سرابی اقدم، صاحب اشیای این موزه رفتیم تا شاید این مصاحبه و امثال آن بتواند پرده از اتفاقات جمع آوری موزه مشاغل بردارد.

آناج: موزه مساغل از چه زمانی و با چه ایده ای آغاز به کار کرد؟

سرابی اقدم: ده سال قبل در زمان آقای نوین توسط آقای مدبر موضوع موزه مشاغل مطرح شد و چون همزمان هم ثبت جهانی بازار سرپوشیده تبریز مطرح بود، می خواستند در کنار بازار این موزه هم باشد و در صحبتی که با آقای نوین داشتم تمام و کمال از من حمایت کردند. اگر تبریز سه شهردار دلسوز داشت اولی ارفع الملک جلیلی بود، دومی آقای وارسته و سومی آقای نوین بود و بدون تعارف نه مانند اینها شهردار آمده و نه خواهد آمد. در کنار یخچال تاریخی صادقیه مکانی خالی بود که قرار شد خاکبرداری انجام و تبدیل به موزه شود و همزمان یخچال صادقیه نیز ترمیم شود و به عنوان موزه آب استفاده شود. من هم انواع لوازم مربوط به آب را جمع آوری کرده بودم که این لوازم از دوران قبل از قاجار تا پهلوی دوم بود و لوازمی که مانند آن هم در ایران پیدا نمی شد. از جمله ی آنها قراردادهای قنات های آب بود.

بدقولی شهرداری و آغاز بدهی های سنگین

بین من و آقای مدبر قراردادی بسته شد که انواع مشاغل را در موزه بچینم و بعد از آن هم اگر توافقی صورت گرفت این وسایل را خریداری کنند که این قرارداد هم در دست من و هم در دست شهرداری وجود دارد. بعد از چیدن وسایل، شهردار و آقای مدبر عوض شدند و همان زمان آقای نجفی به من اعلام کردند که ظرف ده روز این موزه باید افتتاح شود اما به دلیل اینکه ایام عاشورا در پیش بود و نمی شد به این زودی موزه را آماده کرد یک ماه و نیم فرصت خواستم و بعد هم گفتم برخی لوازم مانند صندلی و لباس لازم است که به دلیل مشکلات مالی خریداری نشده و نیاز به پول دارد. آقای نجفی به من گفتند که تو بخر به محض اینکه موزه افتتاح شود من پولت را می دهم و من هم بر اساس حرف ایشان با قرض گرفتن و متاسفانه با پول بهره ای این وسایل را خریدم که بعد از افتتاح این پول را دریافت می کنم و بدهی ها را می دهم. موزه افتتاح شد و آقای نجفی نامه ای زدند که میراث فرهنگی قیمت گذاری انجام دهد و وسایل خریداری شود. این نامه به روال اداری افتاد و کارشناسان میراث فرهنگی شش ماه زمان برد که قیمت گذاری انجام دهند و در این زمان بدهی من روز به روز بیشتر شد و کسانی هم که جنس قرضی گرفته بودم آبروریزی کردند که یا جنس را بده و یا پولشان را پرداخت کن و من برای اینکه این قرض ها را بدهم دوباره قرض و نزول کردم و خانه ام را گرو گذاشتم و هر روزی که پولشان دیر می شد تهدید می کردند که مرا به زندان می اندازند و مجبور می شدم برای اینکه راضی شوند دو برابر سفته و چک بدهم.

ورود ممنوع به بانی موزه!

در نهایت قیمت را به شهرداری اعلام کردند و آنجا این مساله گیر کرد که باید به کمیسیون فرهنگی و غیره برود و دو سال زمان برد و مجبور شدم برای بدهی ام خانه ام را به نزول خورها بدهم و در نهایت کار به جایی رسید که به خاطر ربا از آنها شکایت کردم و آنها هم چک مرا به اجرا گذاشتند. کار من به آرامی پیش می رفت و کار آنها سریعا پیش رفت و من به زندان رفتم و اموالم و موزه توقیف شد و بهانه ای به دست آقای پاک نهاد افتاد که مرا حتی به موزه راه ندادند. با هزار واسطه آقای شهین باهر را برای بازدید موزه آوردم و اعلام کردم موزه را 15 سال در اختیار من قرار دهید تا هزینه 27 میلیون ماهانه را پرداخت کنم و موزه را به بهره برداری برسانم.

اجاره بهای گزاف و خلف وعده

آقای شهردار گفتند که یک اجاره هم تعیین کنید تا روال قانونی باشد و پاک نهاد کارشناسی را آورد که به صورت عجیب گفت چون اینجا عطاری، فرش فروشی و داروخانه هست بر اساس اجاره بازار اجاره شما هم فلان قدر است! در حالیکه قرار نبود آنجا خرید و فروشی صورت بگیرد بلکه موزه بود و به جز 27 میلیون ماهانه 30 میلیون تومان اجاره تعیین کردند و گفتند یخچال را هم به شما نمی دهیم در حالیکه من می خواستم یخچال را رستوران سنتی کنم و اصلی ترین درآمد از آنجا بود. همانطور که در ترکیه و حتی اصفهان که یک دهم وسایل من را نداشتند هم این کار را انجام دادند. در نهایت آقای پاک نهاد حاضر نشد آنجا را به من بدهد و حتی من را به موزه راه ندادند.

نرخ سمساری بر اشیای تاریخی

شب عید من نزد آقای دبیری رفتم و ایشان به آقای مدبر که مجددا شهردار شده بودند زنگ زد که قیمت گذاری مجدد انجام شود تا وسایل را خریداری کنیم و میراث فرهنگی بعد از دوماه اعلام کرد که این وسایل گران شده که ارزان نشده است و در این میان شهردار قیمت را قبول نکرد و دختر خانمی را برای کارشناسی فرستادند و این خانم می گفت که اینها عتیقه نیست و در فلانجا در سمساری هم این وسایل است! و قیمت سمساری روی وسایل گذاشت. آنجا یک سند مربوط به سال 1306 بود که قیمت تلگراف از مشهد به تبریز و بروجرد به تهران و .. بود که من به این خانم گفتم که این سند را در سمساری که شما بر اساس آن قیمت می گذارید پنجاه هزار تومان هم نمی خرند اما من به شما ده میلیون می دهم که چیزی شبیه یا حتی کپی این را پیدا کنید و برای من بیاورید. شما قیمت میز تحریر حاج محمد نخجوانی را با میز سمساری یکی می کنید؟ و یا تلگرافی که من درموزه قاجار گذاشته ام را و اولین تلگراف در ایران است را یکی می دانید؟ و یا شیشه های دارویی که آنجاست همین امروز هم یک نمونه مثل آن را نمی توان پیدا کرد.

اشیای تاریخی آذربایجان را آشغال خطاب کردند

خلاصه قیمت خنده داری روی وسایل گذاشتند که من قبول نکردم و در نهایت گفتند که اینها یکسری آشغال است و وسایلت را بردار و برو. من هم رفتم وسایلم را جمع کردم و به خاطر توهین به این وسایل که آشغال گفتند همچنین به خاطر اینکه وسایلم در موزه از بین می رفت وسایل را جمع کردم. کتابها، فرش ها و کیسه های حنا را موش جویده و از بین برده و قوطی های چای که از زمان احمدشاه مانده بود از بین رفته است. اینها دیگر در بازار نیست که بگوییم از بین رفت و از عطاری دوباره بخریم. من سی سال برای پیدا کردنشان زحمت کشیدم و موش همه آنها را از بین برد. این اختلافی بود که مجبور شدم وسایلم را جمع کنم.

کلاه گشاد قیمت گذاری

متاسفانه اینها شایعه کردند که سرابی پنج برابر پول می خواست و ندادیم. مگر من قیمت گذاری کرده ام آقای قائم مقام؟ من پنج برابر قیمت نگذاشته ام بلکه شما می خواهید پنج برابر بر سر من کلاه بگذارید. چرا سه سال به من نگفتید که اینها به دردتان نمی خورد تا قرض های من چند برابر نشود و حالا نقشه کشیدید که چه کار کتیم که این اشیا را ارزان بخریم و قیمت گذاری الکی انجام دهید.

آناج: همه اشیای موزه متعلق به شماست؟

سوءتفاهم مالکیت اشیاء

سرابی اقدم: تمام اشیا متعلق به من است و این مساله سوتفاهمی به وجود آورد. سالن طبقه پایین موزه که خالی بود را به آقای جدید الاسلام دادند و ایشان نامه دادند که یکی از مغازه های بالا را برای عکاسخانه به من بدهید. در حالیکه من برای عکاسخانه هم لیست داشتم. اگر اسم داروخانه را شفا گذاشتم چون همه اشیا به این نام است. و یا دلیل انتخاب نام تجارت خانه نخجوانی در حالیکه تاجر زیادی داریم به این دلیل بود که ایشان کتابخانه ملی را بنیان گذاشت و خدمات زیادی برای تبریز انجام داد و من به ایشان بدهکار بودم. حتی درباره فرش مغازه داری که حاضر بود پنجاه میلیون پول بدهد و نامش بر سر این مغازه باشد اما قبول نکردم چون گفتم اینجا حق حاج عباس هریسچیان است چون 200 سال سابقه دارد. عکاسخانه رامبراند را هم می خواستم درست کنم که در دهه 30 عکس های هنری اعجاب انگیز می گرفت. برخی می گویند که بعضی وسایل را اهدا کردند؛ بله برخی وسایل را به بنده اهدا کرده اند و نه شهرداری!

آقای قائم مقام؛ اسم موزه مشاغل را به زبان نیاور!

آقای قائم مقام، اسم موزه مشاغل سرابی را به زبانتان نیاورید. موزه مشاغل امتیاز سرابی است که چهل سال برای آن تلاش کرده و حالا به نام خودتان ثبت نکنید. اسم دیگری برای خودتان انتخاب کنید. من در جای دیگری این موزه مشاغل را ایجاد خواهم کرد. پس آقای قائم مقام به فکر نام دیگر برای خودتان باشید.

آناج: چرا شهرداری به دنبال سایر کلکسیون داران است؟

چهارسال چه کردید که با کلکسیونرهای دیگر بکنید؟

سرابی اقدم: آقایان به سابقه شان نگاه کنند که هنگام افتتاح موزه مشاغل در سراسر شهر بنر زدند که مردم هر وسیله و سند تاریخی دارند بیاورند و به اسمشان بزنیم و بعد از دوماه کسی یک چوب کبریت نیاورد. حالا بعد از بلاهایی که بر سر من آوردید از مردم گدایی می کنید؟ چهارسال با من چه کردید که با کلکسیونرهای دیگر بکنید؟ پیش کدام کلکسیونر اولین تلگراف ایران را پیدا می کنید؟ رفته اند از اتحادیه کفش و فرش خواسته اند چیزی بیاورند که موزه خالی نباشد. با این کارها موزه درست نمی شود آقایان! برای اینکه آبرویتان نرود در آنجا را تخته کنید تا مردم به ریشتان نخندند. من هم بیکار ننشستم و با کمک مردم و دوستان این موزه را جای دیگری برپا می کنم.

گله مندی از صداوسیما

از صدا و سیما گلایه مندم که چرا سه دقیقه شهرداری حرف می زند و 15 ثانیه حرف های من را پخش کردند. من با کجا حرف بزنم؟ با کانالهای خارجی؟ می گویند پانصد میلیون به سرابی پول دادیم. در حالیکه من کلی اشیای قیمتی به موزه دادم و به جای پول آن در جایی که لانه سگ هاست مغازه ای دادند که. حتی به 150 میلیون تومان هم نمی خرند من این مغازه را به خودشان می دهم و وسایلم را پس بدهند.

اگر به دنبال سود بودم...

آقایان مدبر و موسایی حرف هایی می زنند که سرابی به دنبال سود است! من اگر به دنبال سود بودم 27 سال پیش پول یک آپارتمان را که حالا بالای دومیلیارد تومان است به سه سنگ اصیل و قدیمی نمی دادم که در هیچ کجای دنیا پیدا نمی شود. میخواستند این سنگ ها را از کشور خارج کنند که من پول یک آپارتمان را برای خرید دادم و 14 سال بعد، یکی از موزه های خارجی برای خرید این سنگ ها آمدند و حتی خبرنگاران هم شاهد بودند قیمتی که اینها می دادند کل زندگی من را عوض می کرد اما در حالیکه اجاره همان محل من مانده بود. این سنگ ها را نفروختم و شش سال قبل برای همیشه به موزه آذربایجان اهدا کردم. من اگر به دنبال سود بودم آنها را می فروختم. من به دنبال پول نیستم و در تمام موزه های استان اثر دارم. این پولی که برای وسایلم می خواستم برای بدهی های من بود. من حتی پاسپورت ندارم. می خواستم باقی پول را برای موزه خرج کتم و ارتقا بدهم.

آناج: سخن پایانی

سرابی اقدم: میراث فرهنگی و مدیرکل فرهنگ و ارشاد تلاش زیادی برای نگه داشتن موزه انجام دادند اما نتیجه نداد و از این مسئولین به خاطر پیگیری هایشان تشکر می کنم.

انتهای پیام/

خبرگزاری مهر - گروه استان ها، رضا زرگر: قشم، هرمز، لارک و هنگام از دیر باز به عنوان جزایر گردشگری مورد توجه گردشگران و مسئولان قرار داشت. در سال های اخیر نگاه توسعه محور با هدف رونق گردشگری مورد توجه مسئولان قرار داشت. اما نگاه تک بعدی به مسئله توسعه باعث شد تا آسیب های مختلفی از جمله فرهنگی و اجتماعی به مرور زمان خودنمایی کند. بسیاری از کارشناسان فرهنگی و اجتماعی نداشتن پیوست های فرهنگی طرح های توسعه ای را عامل بروز آسیب ها عنوان می کنند.

در روزهای اخیر یکی از نشریات خارجی با انتشار گزارشی از حضور جوانانی با ظواهر هیپی در جزیره هرمز، نگاه ها را متوجه این جزیره محروم کرد. در این بین کارشناسان و فعالان حوزه علوم اجتماعی و ارتباطات اصلی ترین عامل بروز این نوع خرده فرهنگ ها در جوامع محلی را بی توجهی مسئولان عنوان می کنند و نبود پیوست های فرهنگی در کنار توسعه خلأ بزرگی در امر پیدایش پدیده های نوظهور فرهنگی و اجتماعی می دانند.

مقام معظم رهبری فرمودند که جزایر باید آماده اسکان جمعیت شود. در این راستا دستگاه های مختلفی وظیفه ایجاد زیرساخت های اولیه برای اسکان را دارند. اگر در کنار توسعه زیرساختی، فرهنگ بومی جزایر مورد توجه قرار نگیرد، در آینده نه چندان دور شاهد ورود خرده فرهنگ ها و آسیب های اجتماعی و فرهنگی نوظهوری در جزایر خواهیم بود. از این رو دستگاه های فرهنگی باید پیوست های مناسبی برای توسعه فرهنگی در کنار توسعه و آبادانی جزایر تدوین و اجرایی کنند.

منصور اخلاقی پور جامعه شناس و استاد دانشگاه در گفتگو با خبرنگار مهر در تشریح پیدایش پدیده های نوظهوری مانند هیپی ها یا ژیگول ها بیان داشت: هیپی ها نوعی سبک جوان پسندی است که از آمریکا به اروپا گسترش یافت و به نوعی در دوران هایی فراگیر شد. در ایران هم اگر سابقه حضور هیپی ها را جستجو کنیم به اواخر دهه 30 و اوایل دهه 40 بر می گردد.

این جامعه شناس معتقد است: ریشه هیپی ها را اگر از نظر روانشناسی و جامعه شناختی بررسی کنیم محصول شرایط اجتماعی است. از دو دهه گذشته، مدگرایی و الگوها هم با توجه به گسترش ارتباطات؛ جهانی شده است.

مدیرکل سابق امور اجتماعی استانداری هرمزگان با بیان اینکه در فضایی زندگی می کنیم که نمی توانیم مانع از ایجاد تغییرها، ارزش ها و رفتارها شویم، اظهارداشت: بدون تعارف باید بگوییم به زمینی پیوسته ایم که کل جهان وارد این بازی شده است. زمانیکه در شبکه های اجتماعی همچون واتس آپ در کسری از ثانیه به صورت صوتی و تصویری با دوستان در هر کجای دنیا ارتباط برقرار می کنیم. این پیشرفت، تغییر لذت و آسیب را توأمان با هم دارد.

وی با بیان اینکه تغییر رفتار جوانان و طبقات مختلف اجتماعی جامعه می تواند علت های داخلی داشته باشد، تصریح کرد: بخشی از این رفتارها زاییده محیط اجتماعی کشور ما هستند. در 4 دهه اخیر ساختارهای طبقاتی به شدت بهم ریخته است که این بهم ریختگی پیش از انقلاب هم در ساختارهای طبقاتی نقش داشته است. 3 طبقه اجتماعی، بالا، متوسط و پایین دست در ایران ظهور پیدا کردند.

اخلاقی پور در پاسخ به این سوال که جوانانی که با ظواهر هیپی در جزایر هرمزگان حضور دارند از چه قشر و طبقه اجتماعی کشور هستند ، اظهارداشت: هیپی ها و گرایش به هیپی ها زاییده دو طبقه اجتماعی بالا و طبقه متوسط رو به بالا است. در این طبقه متوسط رو به بالا زندگی خاص و رفاه نسبی بیشتری دارند و در طبقه بالا این رفاه کامل تر است. همین امر موجب یکنواختی در زندگی این جوانان شده است و سعی می کنند برای لذت و تجربه جدید به سمتی بروند که متفاوت از زیستن فعلی است. مثلاً در پوشش لباس، بدنبال بخشی از تمایزات اجتماعی هستند. متأسفانه بازار عرضه اینگونه لباس ها هم در کشور فراوان و اشباح شده است.

احساس بی هویتی در نسل جوان رو به گسترش است

وی ادامه داد: نکته دیگر، احساس بی هویتی که در نسل جوان ما شکل گرفته است. به خصوص در نسل جوان دهه هفتاد و هشتادی. ارتباطات، جهانی شدن و تکنولوژی هویت جوانان ما را تحت تأثیر قرار داده است. از طرفی دیگر ضعف و تلطیف ارزش هایی که زمانی بازدارنده بودن به خصوص ارزشهای مذهبی، اعتقادات و باورها بشدت در نسل جوان تنزل پیدا کرده و بیشتر رفتارهای جوانان در بحث دین و ارزشهای دینی به سمت مناسک گرایی گرایش پیدا کرده است.

این استاد دانشگاه با اظهار اینکه اخلاق در جامعه کم شده است و شاهد سوق پیدا کردن مردم به خصوص جوانان به سمت فردگرایی هستیم، معتقد است: نظام سیاسی و اجتماعی در گرایش جوانان به مناسک گرایی نقش دارد تمام تلاش این جوانان بر پر رنگ کردن مناسک ها است و هسته اصلی دین که اخلاق و رفتارها رو پوشش می دهد و باعث درست کردن مناسبات اجتماعی می شود را کم رنگ کرده است.

وی تاکید کرد: ارزش های ازدواج روز به روز در بین جوانان کم می شود. برداشت از بنیان خانواده و نقش فرزند در نسل جدید رو به تغییر است. لذا این بی هویتی یکی از عواملی است که بخشی از جوانان به سمت هیپی گرایش پیدا می کنند.

وی در پاسخ به این سوال که فلسفه اصلی شکل گیری جنبش هیپی ها در آمریکا چه بوده است ، بیان داشت: منشأ جنبش هیپی در غرب آمریکا است. در واقع ریشه آن اعتراض به وضع موجود است. اعتراض به اینکه نمی خواهیم این نوع مراودات و این نوع سیستم اداره کشور را نمی خواهیم. این جنبش در آمریکا به سبک زندگی تحمیلی، فشارهای اقتصادی، احساس ناامنی و احساس ناامیدی اعتراض داشت و دارد. که بسیاری از اقشار را در بر می گیرد.

وی با بیان اینکه نمی توانیم نگاه توطئه گرانه به حضور این جوانان با ظواهر هیپی در جزایر داشته باشیم و بگوییم هیپی ها را یک کشور دیگر در ایران به راه انداخته است. افزود: منشأ این رفتارها ممکن است یک فرهنگ بیگانه باشد ولی پذیرش این فرهنگ بیگانه تحت تأثیر تکنولوژی ها، همجواری های فرهنگی و مناسبات اجتماعی در بین جوانان کشورمان شکل گرفته است.

اخلاقی پور با اشاره به اینکه بیش از 70 درصد مردم ایران از شبکه های ماهواره ای استفاده می کنند، گفت: تلاش برای مسدود کردن تکنولوژی منجر به شکست است. جلوی تکنولوژی را نمی توانیم بگیریم. این تغییر رفتارها هزینه ای است که در نظام بین المللی فعلی با مراودات فرهنگی و جهانی شدن ارتباطات وجود دارد.

وی در پاسخ به سوال خبرنگار مهر که هیپی های کنونی در کشور بیشتر از اقشار طبقه بالایی کشور هستند و به لحاظ افکار متفاوت از جنبش اصلی شکل گیری هیپی ها در دنیا هستند و چگونه این رفتارها را ارزیابی می کنید ، خاطرنشان کرد: درست است که در آمریکا با هدف عدالتخواهی شکل گرفت ولی به مرور زمان بیشتر هیپی ها به سمت مظاهر هیپی اکتفا کردند و از افکار شکل گیری فاصله گرفته اند، مثلاً جوانان امروزی تا با خانواده به مشکل می خورد لباس متفاوت و شلخته می پوشند، ریش ها و موها رو بلند می گذارند.

وی اظهار کرد: از تهران، تبریز، مشهد، اصفهان، شیراز و سایر نقاط ایران در بین جوانان هیپی وجود دارد، خیلی از این هیپی ها موادمخدر و مشروبات الکلی مصرف می کنند و بدنبال رابطه راحت و کندن از زندگی کنونی و رسیدن به زندگی راحت هستند.

پدیده های اجتماعی محصول جامعه ای هستند که در آن شکل گرفته اند

این استاد دانشگاه عنوان کرد: هیپی های موجود از طبقه متوسط رو به بالا هستند. بیشتر اینها دچار اختلالات رفتاری هستند. دوست دارند مورد توجه قرار بگیرند. به نظر بنده نگاه حذفی به اینها شکست خورده است. اگر مسئولان تصمیم به حذف و برخورد بگیرند شکست خورده اند. پیشنهاد می کنم در مورد هیپی ها در ایران مطالعات جامع و علمی انجام شود و تمامی علل ها مورد کنکاش و بررسی قرار بگیرد.

وی با اشاره به اینکه در دهه 70 و 80 مواد مخدر و مشروبات الکی را انکار کردیم ولی در برخورد و مبارزه موفق نبودیم، تاکید کرد: پدیده های اجتماعی محصول جامعه ای هستند که در آن شکل گرفته اند. وقتی علف در زمینی می روید محصول زمین، آب و خاک آن مزرعه است. اگر به زمین خوب برسیم حتی اگر بذر سمی بیرون از این مزرعه هم بیاوریم در زمین شکل نمی گیرد.

مدیرکل سابق امور اجتماعی استانداری هرمزگان گفت: وظیفه ما به عنوان سیاست ورز اجتماعی ایجاب می کند که نسبت به وقایع، پدیده ها و امور اجتماعی نگاه بازبینی، بازسازی و پیشگیرانه داشته باشیم. نمی توانیم نگاه حذفی داشته باشیم. از بالا دستور می دهند معتاد را جمع آوری کنیم، خوب بعد از جمع آوری چه کنیم. این محصول جامعه است. نمی توانیم حذف کنیم.

وی در پاسخ به سوال مهر که رفتارهای هیپی ها در جامعه بومی و محلی هرمز را چگونه ارزیابی می کنید و آیا این نوع رفتارها و این پدیده چقدر می تواند در جامعه محلی تأثیرات منفی داشته باشد؟ خاطرنشان کرد: اینکه هیپی بودن را بیشتر به قشر طبقه بالا استناد می دهیم از نگاه جامعه شناسی برای این است که دست خودمان را برای اجرای نگاه حذفی باز بگذاریم. چون طبقه متوسط و طبقه پایین ما آحاد شهروندان را تشکیل می دهند نوعی عقده اجتماعی نسبت به طبقات بالا دارند و برخورد با این طبقه را حق خود می دانند.

حضور خرده فرهنگ ها در هرمز تأثیرات منفی بر فرهنگ و رفتارهای اجتماعی بومیان دارد

اخلاقی پور گفت: وقتی جزیره هرمز را به عنوان یک جزیره گردشگری معرفی می کنید و به دنبال توسعه آن هستید، در واقع مثل باز کردن پنجره برای وارد شدن هوای مطبوع بهاری است، جسارت به جوانان نشود، قطعاً غبار و خاک هم وارد می شود و پنجره برای اینکه کمی غبار هم وارد شود نمی بندیم.

وی تاکید کرد: حضور هیپی ها در جزیره هرمز قطعاً بر فرهنگ و رفتارهای اجتماعی مردم جزیره تأثیر دارد.

این استاد دانشگاه با بیان اینکه جامعه محلی هم به یک نوع سازگاری رسیده است، اظهارداشت: چرا جامعه محلی نیاز دارد؟ بخشی به خاطر فقر است. توریست و گردشگر باعث رونق می شود. باید قبل از ورود اینگونه افراد در پوشش توریست و گردشگر باید سیاست ورزی می کردیم. مسئولان ما در امر برنامه ریزی کوتاهی کردند.

این جامعه شناس و محقق علوم اجتماعی اضافه کرد: طرح توسعه هرمز با هزینه میلیاردی در جزیره هرمز بدون پیوست فرهنگی و اجتماعی در حال انجام است. چطور می توانید یک جزیره را به توسعه برسانید وقتی رفتارهای اجتماعی مردم را نشناخته اید؟ زمانیکه در جلسه ای در مورد تفاوت رفتارهای مردم هرمز صحبت می کردم، مشاور طرح توسعه جزیره هرمز تعجب می کرد. برای توسعه مشاور از تهران می آورند و جامعه شناسان هرمزگانی هیچ دخلی در توسعه ندارند. مشاور حتی حاضر نیست به صورت رایگان نظر جامعه شناسان و محققان هرمزگانی را بپرسد.

وی افزود: تمام زیربنای توسعه ای ما فقط تزریق سرمایه است. این توسعه نیست. در واقع شکلک توسعه را در استان هرمزگان اجرا می کنیم. صنایع غرب چقدر مسئولیت اجتماعی دارد و یا عسلویه چقدر تأثیر آسیب اجتماعی دارد. اینها بررسی نمی شود. هر زمان که پیوست ها و تحقیقات فرهنگی در راستای توسعه انجام شود هزینه های اسیب های اجتماعی کاهش پیدا می کند.

مطالعه، سیاست ورزی و طراحی پروتکل های گردشگری می تواند مانع از قالب شدن خرده فرهنگ ها شود

این تحلیل گر مسائل اجتماعی در هرمزگان افزود: در نگاه اول قبل از هر اقدامی باید بر روی شرایط موجود جزایر فرهنگ بومیان مطالعه کنیم با توجه به روابط اجتماعی و فرهنگی هر جزیره برنامه های تأثیرگذار برای جلوگیری از افزایش آسیب های اجتماعی و تقویت فرهنگ حاکم بر جزایر ارائه کنیم. برای جزایر و مناطق گردشگری هرمزگان یک چارچوب مشخص تعریف شود. همانگونه که در شیوع کرونا پروتکل های بهداشتی ارائه شد برای حضور گردشگران هم باید پروتکل های مختلف با حفظ احترام و تشویق گردشگران تعریف شود.

وی ادامه داد: برای مثال پوشش محلی و تشویق گردشگران به استفاده از پوشش محلی می تواند یک پروتکل در راستای تشویق و ترغیب گردشگران داشت. به جای نگاه های حذفی می توان راهکارهای علمی و فرهنگی مناسب ارائه کرد تا خرده فرهنگ ها و فرهنگ های غربی نتوانند بر فرهنگ بومی غلبه داشته باشند.

دکتر اخلاقی پور تاکید کرد: در موضوع هیپی ها چون یک نشریه خارجی به آن پرداخته است دوباره نگاه های حذفی فعال شده است. باید در میان هیپی ها رفت و آنها را از منظر خودشان مطالعه کرد و موسیقی آنها را گوش کرد، صحبت ها را شنید و از دید آنها نگاه کرد. هیپی ها در هرمز به خاطر پذیرش و اقبال جامعه محلی بیشتر حضور دارند. شرایط خوبی هم در هرمز دارند. احتمال دارد در صورت رفع کرونا در نیمه دوم سال حضور پررنگ تری در هرمز داشته باشند.

به گفته مدیرکل سابق امور اجتماعی استانداری هرمزگان، باید موازی کاری به عنوان دومین راهکار مقابله ای با خرده فرهنگ های وارداتی داشت. یعنی دستگاه های فرهنگی مانند فرهنگ و ارشاد هرمزگان، تبلیغات اسلامی، حوزه هنری در نیمه دوم سال با اجرای برنامه های متنوع فرهنگی و برگزاری جشنواره ای مهم میدان را از خرده فرهنگ های بیگانه و وارداتی بگیرند و اجازه تأثیرگذاری بر روی فرهنگ بومی را ندهند.

در نیمه دوم سال شاهد افزایش هیپی ها و معتادان در استان هرمزگان هستیم

وی عنوان کرد: اگر به این شکل پیش برویم، احتمال دارد گردشگران و توریست ها فرهنگ خود را بر فرهنگ جامعه بومی قالب کنند. نباید دچار هجمه فرهنگی شویم. باید سیاستگذاری ها در حوزه گردشگری و فرهنگی به شکلی باشد که گردشگر تحت تأثیر فرهنگ بومی شوند.

این پژوهشگر علوم اجتماعی در هرمزگان ابرازداشت: نگاه حذفی جواب نمی دهد. خیلی از پدیده های اجتماعی محصول شرایط کلان حاکم بر کشور است. یکسان سازی جامعه جواب نمی دهد. باید در تمامی حوزه ها سیاست ورزی مناسب داشته باشیم. حساسیت های بیشتر به این موضوعات جوانان بیشتری را به این سمت و سو سوق می دهد.

هیپی ها در ایران قدرت تأثیرگذاری اجتماعی ندارند

رضا هاشمی زاده جامعه شناس ارتباطات و استاد دانشگاه در گفتگو با خبرنگار مهر تاریخچه شکلی هیپی ها و علت پیدایش آن را در ایران تشریح کرد. افزود: هیپی ها در دنیا یک شبه جریان و خرده فرهنگ است و تقریباً در دهه 60 در زمان جنگ آمریکا در ویتنام گروههای ضد جنگ با شعارهای جالب و جذاب مثل صلح و آزادی و زندگی جمعی گرد هم آمدند. اینها یک جنبش اجتماعی را راه انداختن و فلسفه اصلی آن زیست جمعی بدون محدودیت بود.

وی عنوان کرد: نوع رفتار، پوشش، معیشت، صاحب سبک زندگی شدند و اعتراضاتشان را به شرایط حکومتی اعلام کردند. مثلاً به جای خرید لباس نو، لباس های قدیمی می پوشیدند و به پوشش اعتنایی نداشتند. به هنر و سفر علاقه داشتند. شلوارهای جین با دمپای گشاد می پوشیدند و قید و بندی نداشتند.

هاشمی زاده ادامه داد: خاستگاه این جنبش آمریکا بود با توزیع ارتباطات و رسانه ها و گسترش مراودات اجتماعی و بازنشر تولیدات در رسانه ها در سایر نقاط دنیا پیروانی پیدا کردند من جمله ایران. اینگونه تیپ های اجتماعی را در طول دوران های قبل داشته ایم. داش مشتی ها، کلاه مخملی ها و بعد از فیلم قیصر تیپ های قیصری باب شد و تیپ های اجتماعی که به دنبال تمایز در جامعه بودند.

وی اظهار داشت: زمانیکه از تیپ های اجتماعی سخن می گوئیم نمی توانیم سطح طبقاتی آنها را نادیده بگیریم. حتی گروه های هیپی که از آمریکا شکل گرفته است. بخشی از تیپ ها مربوط به قشر پایین دست، بخشی میان دست و بخشی هم بالادست جامعه هستند. در ایران مثل تمام تکنولوژی های وارداتی در دهه 50 و 60 شمسی که طبقات اجتماعی در ایران تعریف خاصی پیدا کرد و بعد از اصلاح ارزی و هجوم مردم از روستاها به شهرها، کم کم تیپ های اجتماعی شکل گرفت و فرهنگ اجتماعی وارداتی هویت گرفت.

این استاد دانشگاه معتقد است: هیپی ها به خصوص در ایران در میان طبقات متوسط، میان مایه و اشراف پایگاه پیدا کردند که بیشتر طبقه متوسط به بالا علاقه مند بودند. در طبقات پایین دست انواع داش مشتی ها، لات های جوانمرد و قلدرهای یکه بزن با شکل و شمایل متفاوت بودند و به دنبال نوچه پروری بودند که در فیلم قیصر سنبل آنها بود. اما هیپی ها در طبقه متوسط بودند و سبک زندگی و پوشش ها وارداتی بود. تضاد طبقاتی باعث شد تا لات ها، هیپی ها برا ژیگول قلمداد کنند.

این پژوهشگر هرمزگانی تاکید کرد: آنها قاعدتاً وابسته به جریان لاکچریسم ایرانی نیستند. بچه پولدارها سعی نمی کنند که به این شکل خودنمایی کنند و راههای دیگر هم دارند. بیشتر قشر متوسط رو به بالا به این سمت هیپی ها روی می آورند و اینکه باید اقتصاد خوبی هم داشته باشند. اما سبک زندگی اینها ساده و ارزان است و به نوعی درویش مسلکی که از گذشته در ایران بوده در پیش گرفته اند و هیپی های ایرانی را شکل داده اند. نمی شود که بگوییم کاملاً دنبال خوشگذرانی و خودنمایی هستند.

گاردین بزرگنمایی کرده است / هیپی ها در ایران قدرت تأثیرگذاری اجتماعی ندارند

به گفته دکتر هاشمی زاده، هیپی ها هرگونه نظم اجتماعی را رد می کنند و فراتر از مرزهای قانونی و اخلاقی جامعه هستند و آثاری در موسیقی، هنر تولید می کنند. قائدتا اینگونه تظاهر و نمود باعث بهم خوردن توازن فرهنگی در جزایر که تجربه ای نداشته است. می شود.

وی معتقد است: در گزارش گاردین بزرگنمایی شده است. بعید می دانم جریان هیپی ها در ایران قدرت تأثیرگذاری اجتماعی فراگیر داشته باشند. شاید در جمع های کوچک خود را هیپیسم بنامند. اینکه در یک جزیره کوچک که تعداد جمعیت کمی دارد و هر اتفاقی خیلی برجسته می شود. طبیعتاً در مسائل اجتماعی تأثیر خواهد داشت و به قطب بندی و تضاد اجتماعی می انجامد و در افراد گرایش هایی ایجاد می کند که با این فلسفه آشنا و آگاه نیستند و وازدگی و پس زدگی ایجاد می کند و به تنش دامن می زند.

اگر نقشه راه نداشته باشیم خانواده های بومی جزایر تحت تأثیر خرده فرهنگ های وارداتی قرار می گیرند

این پژوهشگر هرمزگان اعتقاد دارد: توسعه عوارض فرهنگی، اجتماعی و زیست محیطی دارد و در توسعه گردشگری قاعدتاً ورود افراد مختلف به این منطقه تبعات مختلفی دارد و باید پیوست های فرهنگی تدوین شود. توسعه گردشگری در فیلیپین عوارض سکس توریسم بجا گذاشته است، در بعضی کشورها برای اینگونه توسعه ها برنامه های خاصی داشته اند.

وی ادامه داد: در جزایر که توسعه مورد نظر است. به لحاظ فرهنگی تأثیرات خود را خواهد داشت این بکر بودن و عدم برخورد با یک فرهنگ و رفتار و گرایش اجتماعی می تواند در بافت فرهنگی، محیطی و افراد آسیب زا باشد. مثلاً خانواده را بی معنی کند و افراد سعی در شبیه سازی با گردشگران داشته باشند. اگر نقشه جامعی نداشته باشیم به مشکلات بزرگی برخواهیم خورد.

دکتر هاشمی زاده تصریح کرد: صنعت گردشگری از جمله صنعت هایی است که اشتغال عجیبی در جوامع بومی ایجاد کرده است و درآمدهای میلیارد دلاری دارد. برای اینکه جامعه بومی بتواند فرهنگ، اجتماع و روابط، مناسبات و اخلاق محلی خود را حفظ کند لازمه آن تقویت از لحاظ فرهنگی و اجتماعی است به میزانی که توریست در این مناطق است. کارگزاران فرهنگی باید کارهای ایجابی کنند.

وی تاکید کرد: هیپی ها بیشتر در جزایر هرمز، هنگام و لارک حضور دارند نه اینکه بخواهند تأثیرگذاری داشته باشند، بیشتر به خاطر آرامش و جذابیت های طبیعی این جزایر را به عنوان مقاصد خود انتخاب می کنند. این حضور می تواند خوشایند و ناخوشایند باشد. اگر از ورود انها جلوگیری کنیم یا برخوردی شود بازتاب منفی خواهد داشت. قاعدتاً باید یک درواز برای گزینش وجود داشته باشد که با تلاش برای جذب سرمایه گذار حوزه گردشگری در تضاد کامل است و عملاً سرمایه گذاری را بلاانتفاع می کند.

بزرگنمایی اینگونه خرده فرهنگ ها ترویج دهنده یک فرهنگ غلط اجتماعی است

این استاد ارتباطات دانشگاه اظهار داشت: مردم محلی باید از یک نوع مقاومت فرهنگی برخوردار باشند تا تحت تأثیر این نوع خرده فرهنگ ها قرار نگیرند. این جوانان هم به دنبال ترویج و توطئه نیستند و دارای نوعی تیپ اجتماعی هستند که در همه جای دنیا این تیپ ها وجود دارد. اگر ایجاد مزاحمت کردند می شود برخورد کرد و رفتار مواجهه ای را داشت.

وی خاطرنشان کرد: بزرگنمایی اینگونه رفتارها خودش ترویج دهنده یک فرهنگ غلط اجتماعی است، نباید حساسیت ها به حدی باشد که شاهد رواج یک فرهنگ وارداتی در جامعه باشیم.

فرهنگ بومی در توسعه صنعت گردشگری نباید فراموش شود

به گفته دکتر هاشمی زاده، در حال حاضر گردشگری به عنوان منابع اصلی در دنیا مطرح شده است. بسیاری از کشورها به سمت گردشگری روی آورده اند. جزایر هم ظرفیت خوب گردشگری دارند و آنها را به عنوان جزایر گردشگری معرفی کرده ایم باید پیوست هایی برای توسعه گردشگری تدوین شود تا ضرر کمتری به جامعه فرهنگی جزایر وارد شود.

وی تصریح کرد: موضوع هیپی ها یک خرده فرهنگ هست که آسیب جدی در زمان کنونی به جزایر نمی زند اما نباید از کنار آن به سادگی هم گذشت. باید در ابتدا ببینیم که چه زمینه اشتغالی و سرمایه گذاری ایجاد کرده ایم و جامعه هرمز را به لحاظ اقتصادی مقاوم کرده ایم که در مقابل سایر خرده فرهنگ آسیب پذیر نباشند. دستگاه های فرهنگی هم باید اعلام کنند چه کارهای فرهنگی در جزایر کرده اند، برخوردهای قضائی و انتظامی مصونیت نمی آورد. اگر در کنار توسعه به فرهنگ توجه نشود بله حضور 10 هیپی هم در جزیره می تواند خطرناک باشد.

این استاد دانشگاه در پایان ابرازداشت: باید روی فرهنگ بومی و صنایع دستی و تقویت ظرفیت های جزایر کار شود. باید ببینیم که مردم جزایر تا چه اندازه به قدرت فرهنگی و تاریخ خود آگاه هستند. باید توان مقابله ای از طریق برنامه های فرهنگی مورد توجه مسئولان قرار بگیرد.

کد خبر 4934220

به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از بندرعباس، حجت الاسلام مصطفی آزادی در جمع خبرنگاران اظهار کرد: برای جلوگیری از گسترش ویروس کرونا از حدود سه ماه پیش درهای بقاع بسته شده بود و در حال حاضر فعالیت مجدد این اماکن با رعایت پروتکل های بهداشتی از سرگرفته شده است.

وی با بیان اینکه بازگشایی صحن های امام زادگان روزانه یک ساعت بعد از طلوع آفتاب تا یک ساعت قبل از غروب آفتاب به روی زائران باز است، افزود: زائران گرامی با رعایت تمام مسائل بهداشتی و غربالگری که در جلوی در صورت می گیرد، وارد شده و پس از انجام یک زیارت مختصر از در دیگر خارج می شوند.

معاون فرهنگی و اجتماعی اداره کل اوقاف و امور خیریه استان هرمزگان خاطر نشان کرد: ضدعفونی روزانه بقاع متبرکه و کتب ادعیه و کلیه سطوح امامزادگان در دستور کار قرار گرفته که انشااله توسط خدام این اماکن مقدس به صورت روزانه انجام می گیرد.

وی گفت: از افراد مسن و سالخورده و کودکان و افراد بیمار تقاضا داریم که به هیچ عنوان تا اطلاع ثانوی و بهبود شرایط به این اماکن مراجعه نکنند.

آزادی با تأکید براینکه زائران هنگام تشرف به بقاع و امام زادگان واجب التعظیم باید موارد بهداشتی را کاملا رعایت کنند، اضافه کرد: زائران باید شست و شوی مکرر دست ها را با آب و صابون داشته باشند، از ماسک و دستکش استفاده کنند، جانماز، مهر، چادر شخصی، قرآن و مفاتیح به همراه داشته و فاصله اجتماعی را در صحن ها رعایت کنند.

وی با بیان اینکه توصیه عمل به پروتکل های بهداشتی با هدف حفظ سلامت شهروندان و جلوگیری از شیوع بیماری است که زائران عزیز باید در این زمینه همکاری های لازم را داشته باشند، افزود: هیچ برنامه تجمعی در بقاع متبرکه اجرا نمی شود.

پایان پیام/ 88

مسلم محمودزاده در گفت وگو با خبرنگار تسنیم در کاشان ، ضمن اشاره به تصمیمات اخیر ستاد ملی مبارزه با کرونا اظهار داشت: بر اساس تصمیمات اخیر این ستاد مقرر شد صحن های بقاع متبرکه امامزادگان شهرستان کاشان بر روی زائران باز باشد تا دلدادگان به اهل بیت عصمت و طهارت(ع) از این اماکن معنوی استفاده کنند.

وی با بیان اینکه صحن های بقاع متبرکه کاشان از ساعت هفت صبح لغایت یک ساعت مانده به غروب آفتاب باز است، افزود: امکان زیارت مرقد مطهر وجود ندارد و زائران تنها می توانند از صحن های شریف بقاع متبرکه امامزادگان شهرستان کاشان استفاده کنند.

رئیس اداره اوقاف و امور خیریه شهرستان کاشان ضمن تاکید بر رعایت نکات بهداشت فردی و پروتکل های بهداشتی ابراز داشت: تمامی زائران برای حفظ سلامت ملزم به استفاده از ماسک، مهر شخصی و چادر نماز ویژه بانوان هستند و رعایت بهداشت فردی نیز لازم الاجرا است.

وی با بیان اینکه این اقدام نیز بر اساس تصویب ستاد مبارزه با ویروس کرونا شهرستان کاشان اتخاذ شده است، گفت: تمامی اقدامات صورت گرفته بر اساس تصمیمات ستاد ملی مبارزه با ویروس کرونا و ستاد مبارزه با کرونا شهرستان کاشان اتخاذ می شود.

انتهای پیام/801

به گزارش خبرگزاری شبستان از رشت، پریسا کرمی عصر امروز (سه شنبه، 6 خرداد) در جلسه انجمن کتابخانه های عمومی استان که در سالن الغدیر استانداری گیلان برگزار شد، اظهار کرد: نهاد کتابخانه های عمومی همواره در تلاش است تا با بررسی زیرساخت ها، سبب توسعه کتاب و کتابخوانی شود و سرانه مطالعه در گیلان افزایش یابد.

مدیرکل کتابخانه های عمومی گیلان با اشاره به اینکه کتابخانه مرکزی شهر رشت پس از 16سال به بهره برداری می رسد، خاطرنشان کرد: در صورت حمایت های لازم، کتابخانه مرکزی شهر رشت تا پایان امسال افتتاح می شود.

وی با اشاره به اینکه استان گیلان، 61 کتابخانه شهری، 19 کتابخانه روستایی و 2 کتابخانه سیار دارد، افزود: همچنین یک کتابخانه مستقل با نام آیت الله رودباری تحت نظارت این نهاد است.

کرمی به تاثیر شرایط کرونا در اعضای کتابخانه های گیلان، تصریح کرد: کتابخانه های عمومی استان 65 هزار عضو فعال داشت که این تعداد به دلیل شرایط کرونا و بسته بودن کتابخانه ها به 52 هزار و 608 عضو کاهش پیدا کرد.

وی با اشاره به اجرای پنج هزار و 324 برنامه فرهنگی توسط نهاد کتابخانه های عمومی در سال 98، خاطرنشان کرد: این برنامه ها شامل رونمایی از کتاب، همایش و جشنواره ها و جلسات نقد و بررسی کتاب بود.

مدیرکل کتابخانه های عمومی گیلان با اشاره به برگزاری برنامه های مختلف توسط نهاد کتابخانه ها در بستر فضای مجازی، اظهار کرد: در شرایط کرونا، ایجاد پویش هر خانه یک کتابخانه، راه اندازی گروه کتابخوان مجازی در پیام رسان بله و ایجاد محفل ادبی معین در فضای مجازی با حضور شعرا و نویسندگان حوزه ادبیات از جمله برنامه های این نهاد است.

وی با بیان اینکه کتابخانه های استان گیلان طی سال گذشته، 10 هزار و 790 جلد کتاب از نهاد کتابخانه ها دریافت کردند، افزود: همچنین 11 هزار جلد کتاب نیز توسط خیران گیلان به کتابخانه ها اهدا شد.

کرمی با اشاره به فعالیت 2 دستگاه خودرو کتابخانه سیار در استان، تصریح کرد: یکی از این کتابخانه های سیار توسط منطقه آزاد تهیه شده و در هشت روستا کم برخوردار فعالیت می کند و تاکنون بیش از هشت هزار جلد کتاب امانت داده است.

مدیرکل کتابخانه های عمومی گیلان اذعان کرد: همچنین کتابخانه سیار قاصدک نیز با پوشش دهی پنج روستای کم برخوردار رشت، توانسته مورد استقبال کودکان و نوجوانان این مناطق قرار گیرد.

پایان پیام/ 164

به گزارش سپاه استان تهران خبرگزاری بسیج، حجت الاسلام یاسین شریفی،رئیس اداره اوقاف و امور خیریه شهرستان قدس،در گفتگو با بسیج با بیان اینکه کمکها به نیات واقفینی برای اطعام نیازمندان در ماه مبارک رمضان وقف شده بود خاطر نشان کرد:در این راستا بسته های کمک معیشتی آماده سازی و در بین نیازمندان در سطح شهرستان توسط این اداره توزیع گردید.

به گفته رئیس اداره اوقاف و امور خیریه،طرح تهیه و توزیع بسته های کمک معیشتی از اوایل ماه مبارک رمضان، به صورتهای مختلف در دستور کار این اداره قرار گرفت.

رئیس اداره اوقاف شهرستان قدس، از توزیع 500بسته معیشتی در بین اقشار آسیب دیده از کرونا خبر داد و تصریح کرد:این کمکها ار محل موقوفه اداره اوقاف است و این اداره همراه با سایر ادارات اوقاف و امور خیریه در سراسر کشور،در جهت اجرای این رزمایش،تاکنون دو طرح را به اجراء در آورده است.

حجت الاسلام شریفی،ارزش هر بسته معیشتی را بالغ بر5میلیون ریال برآورد کرد و اظهار داشت:در پی فرمایشات مقام معظم رهبری مبنی بر کمک مومنانه،این سازمان رزمایش همدلی را تا پایان ماه مبارک رمضان ادامه خواهد داد.

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، مرکز فارس، معاون فرهنگی و اجتماعی اداره کل اوقاف و امور خیریه فارس گفت: ساعات کار بقاع متبرکه، یک ساعت بعد از اذان صبح و یک ساعت قبل از اذان مغرب یعنی از ساعت 7 صبح تا 19 عصر است.

حجت الاسلام رحیم صفری گرایی افزود: ورود زائران با ماسک و دستکش الزامی است و فاصله گذاری اجتماعی باید از سوی زائران رعایت شود.

وی ادامه داد: برای حفظ سلامت زائران نماز های جماعت در بقاع متبرکه تا اطلاع بعدی برگزار نمی شود و تنها امکان زیارت با شرط نزدیک نشدن به ضریح برای زائران وجود دارد.

معاون فرهنگی و اجتماعی اداره کل اوقاف و امور خیریه فارس تاکید کرد: زائران باید به هنگام تشرف به حرم های مطهر ضمن حفظ فاصله اجتماعی مناسب (2 متر) جانماز، کتاب ادعیه، قرآن شخصی و بانوان چادر به همراه داشته باشند.

حجت الاسلام صفری گرایی ادامه داد: بیش از یک هزار و 400 بقعه متبرکه در استان وجود دارد که از این تعداد، 800 بقعه متبرکه امکان بازگشایی با رعایت تمام دستورالعمل های بهداشتی را دارند، زیرا برخی از بقاع تنها یک ضریح است و نزدیک شدن به ضریح ها در این شرایط ممنوع است.

حجت الاسلام جعفر نواییان روز چهارشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا، ارزش ریالی هر بسته کمک معیشتی را دو میلیون و 500 هزار ریال دانست و افزود: در قالب طرح ضیافت همدلی و در راستای اجرای مرحله سوم رزمایش کمک مومنانه، 125 بسته موادغذایی و بهداشتی بین نیازمندان و آسیب دیدگان ناشی از بیماری کرونا توزیع شده است.

وی ادامه داد: تهیه و توزیع بسته های کمک معیشتی و توزیع آن بین نیازمندان و آسیب دیدگان ناشی از بیماری کرونا توسط اداره اوقاف و امور خیریه تربت حیدریه تا عادی شدن شرایط همچنان ادامه دارد و برای استمرار در این کار خداپسندانه، مشارکت و همراهی خیران و نیکوکاران لازرم و ضروری است.

رییس اداره اوقاف و امور خیریه تربت حیدریه گفت: توزیع بسته های کمک معیشتی بین نیازمندان منطقه با مشارکت معتمدان محلی، پایگاه های مقاومت بسیج و استفاده از ظرفیت گروه های جهادی صورت گرفته است و این مهم همچنان ادامه خواهد داشت.

هزار و 800 موقوفه، چهار هزار رقبه و 13 بقعه متبرک در سه شهرستان تربت حیدریه، زاوه و مه ولات تحت یک مدیریت واحد اداره می شوند.

بیشتر موقوفات این مناطق شامل زمین، درخت، ملک مسکونی و تجاری است.

تربت حیدریه درفاصله 150 کیلومتری جنوب مشهد قرار دارد.

به گفته رییس مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت بهداشت تا ظهر روز سه شنبه ششم خرداد 1399، 139 هزار و 511 نفر در کشور به طور قطعی به ویروس کرونا مبتلا شده اند و با فوت 57 تن در 24 ساعت گذشته، تعداد جان باختگان کرونا در کشور به هفت هزار و 508 تن رسیده است.

با گذشت بیش از 100 روز از شیوع کرونا در همدان و با نظر ستاد استانی مقابله با کرونا از روز گذشته تمامی مراکز خدماتی، گردشگری و مذهبی بازگشایی شدند و مشاغل پرخطری همچون رستوران ها، اغذیه فروشی، طباخی، گرمابه، سونا و ماساژ، تالار پذیرایی، قهوه خانه و چایخانه مشروط بر ارائه نکردن قلیان به فعالیت گذشته خود بازگشته اند.
این درحالی است که از 23 فروردین به تدریج فعالیت پاساژها، صنوف کم خطر، هتل ها، مساجد و... از سرگرفته شده بود و مساجد و اماکن مذهبی استان پس از 2 ماه تعطیلی در میانه ماه مبارک رمضان بازگشایی شدند.
همچنین مدارس نیز از 27 اردیبهشت و دانشگاه ها نیز از هفدهم خرداد فعالیت خود را چون سابق از سر گرفته اند که این اتفاقات رویکرد تازه مسئولان ستاد مقابله با کرونا نشان دهنده بازگشت به شرایط عادی را در بین مردم به نمایش گذاشته است؛ این شرایط درحالی است که بسیاری از کارشناسان و مسئولان علوم پزشکی همدان از عادی شدن کرونا در میان مردم ابراز نگرانی شدید می کنند، این سؤال در ذهن به وجود می آید که با پایان یافتن بیشتر محدودیت ها، کرونا در همدان ریشه کن شده است؟
در این میان معاون علوم پزشکی استان همدان تأکید دارد که سیاست های ستاد کرونا حداکثر بازگشایی ها برای تأمین اقتصاد و معیشت مردم است. به گفته منوچهر کرمی همه مشاغل و اصناف برای فعالیت باید به سامانه وزارت بهداشت وارد شوند و بارکد مخصوص خود را دریافت کنند.
بنا بر آمار رسمی معاونت بهداشت علوم پزشکی همدان که در گفت و گو با همدان پیام مطرح شده است، تاکنون بیش از هزار و 23 نفر در همدان مبتلا به کرونا شده اند که در این مدت 107بیمار جان خود را از دست داده اند و 53 نفر از بیماران نیز در وضعیت شدید این بیماری تحت مراقبت قرار دارند و 843 نفر نیز بهبود یافته اند.
بازی کرونا با رنگ زرد و سفید و قرمز
در این بین استان ها و شهرهای کشور نیز از دید وزارت بهداشت و درمان به 3 منطقه قرمز، زرد و سفید تقسیم بندی شده اند. شهرستانی در وضعیت قرمز (خطر بالا) قرار دارد که در 2 هفته اخیر، متوسط میزان بستری روزانه آن (به ازای هر صد هزار نفر جمعیت) بالای 3 نفر باشد. شهرستانی در وضعیت سفید (کم خطر) قرار دارد که در 2 هفته اخیر هر 2 شرط زیر را داشته باشد. متوسط میزان بستری روزانه (به ازای هر صد هزار نفر جمعیت) حداکثر یک باشد. همچنین سایر شهرستان ها که سفید یا قرمز نباشند در وضعیت زرد (خطر متوسط) قرار می گیرند.
بر همین اساس تا زمان نگارش این گزارش و مستند بر وضعیت اپیدمی ارائه شده توسط وزارت بهداشت و درمان، وضعیت حدود 90 درصد شهرهای کشور زرد هستند و روند سفید شدن وضعیت شهرهای کشور رو به افزایش است، این درحالی است که باوجود قرار گرفتن همدان در لیست استان های کم خطر اما رشد ابتلای بیماری و خطر شیوع مجدد همچنان در کمین همدان نشسته است.
گرانی از عادی شدن کرونا
در این بین فرماندار همدان از نگرانی مسئولان از خطر عادی شدن ویروس جدید کرونا در بین مردم خبر داد و به خبرنگار ما گفت: خطر بازگشت به دوران اوج این بیماری درصورت رعایت نکردن موارد بهداشتی و فاصله گذاری اجتماعی در بین مردم وجود دارد و باید جدی گرفته شود.
حسین افشاری با تأکید بیشتری از گذشته از مردم خواست پروتکل های بهداشتی را رعایت کنند، زیرا تنها راه مقابله با کرونا رعایت اصول بهداشتی و فاصله اجتماعی است.
وی همچنین افزود: اضطراب و بحران کرونا همچنان پابرجاست و ترس از آلوده شدن به این ویروس نگرانی زیادی را در بین بسیاری از مردم ایجاد کرده و از طرفی این اتفاق نه تنها فضای ناایمن و بی اطمینانی برای اکثریت مردم به وجود آورده، بلکه شرایط زندگی افراد را نیز دچار تغییر کرده است.
وی با اشاره به اینکه استان همدان هنوز در وضیعت زرد قرار دارد، عنوان کرد: با توجه به وضیعت استان همدان از هم استانی ها درخواست داریم که همچنان در خانه بمانند و اگر مجبور شدند از خانه خارج شوند حتما نسبت به رعایت بهداشت فردی و اجتماعی اهتمام ویژه داشته باشند.
در همین راستا، مدیرکل اوقاف و امور خیریه همدان نیز از بازگشایی زیارتگاه های امامزادگان استان خبر داد و گفت: 230 بقعه متبرکه با شرایط جدید و محدودیت های ویژه پذیرای زائران است.
حجت الاسلام رضا حاجی زین العابدینی در گفت وگو با ایرنا گفته است: بقاع متبرکه و امامزادگان استان یک ساعت پس از طلوع تا یک ساعت پیش از غروب آفتاب پذیرای زائران و مجاوران است. وی افزود: در این اماکن نماز جماعت اقامه نمی شود و از هرگونه تجمع افراد جلوگیری می شود.
زین العابدینی ورود افراد سالخورده، کودکان و بیمار را به بقاع ممنوع اعلام کرد و گفت: این گروه از افراد به هیچ وجه برای زیارت به این اماکن مراجعه نکنند زیرا از ورود آنها توسط خادمان جلوگیری می شود.
وی خاطرنشان کرد: زائران باید چادر نماز، سجاده و کتاب دعا همراه داشته باشند و امکان استفاده از وسایل موجود در بقاع وجود ندارد.
وی یادآوری کرد: براساس پروتکل های بهداشتی اعلام شده از سوی ستاد مقابله با ویروس کرونا تمام اماکن مذهبی به طور مرتب و مستمر ضدعفونی می شوند.

به گزارش خبرگزاری فارس از گنبدکاووس، مبارزه با کرونا یک اتفاق یا یک رویداد خلق الساعه، انفرادی و یا مختص یک گروه، ارگان، نهاد و اداره خاصی نبود بلکه یک همت و حماسه ملی و مردمی بود که توانست شرایط بحرانی کشور را با عشق، نوعدوستی و ایثار در مدت زمان نسبتا کوتاهی نسبت به سایر کشورهای دنیا به شرایط مدیریت شده تبدیل کرد.

در گوشه شرقی استان گلستان و در شهرستان گنبدکاووس نیز مجموعه ای از اراده ها از جمله گروه های مردمی، سمن های جوانان، پویش ها، هیئت های مذهبی، ادارات و نهادها، خیرین و نیکوکاران همه و همه کنار هم قرار گرفتند تا با همدلی نقش های زیبایی را ترسیم کنند.

اداره اوقاف و امور خیریه شهرستان گنبدکاووس نیز یکی از این مجموعه ها بود که با مدیریت صالح محبی ، یکی از جوانان دهه شصتی بارها و بارها در روزها و هفته های متوالی در این عرصه گام های بلندی را برداشت. از این رو با وی گفت و گویی را صورت داده ایم که مشروح آن را در ادامه مشاهده می کنید:

* از ضدعفونی اماکن متبرکه تا معابر شهری/ توزیع بسته های عیدانه میان نیازمندان

فارس: اقدامات خود در مسیر مبارزه با کرونا را از چه زمانی آغاز کردید؟

محبی: با شروع شیوع کرونا در ابتدا مطابق با دستورالعمل های سازمانی اقدامات خود را در حوزه کنترل شیوع بیماری در بقاع متبرکه و اماکن مذهبی آغاز کردیم و از همان ابتدا به طور کامل با ستاد مبارزه با کرونای شهرستان و اداره کل اوقاف استان هماهنگ بودیم. به تدریج ضمن اجرای مصوبات ستاد وارد فاز فعالیت های خلاقانه و ابتکاری شدیم که به لطف خدا شرمنده مردم عزیزمان نشدیم.

فارس: گزارش مختصری از فعالیت های خود را بیان کنید؟

محبی: فعالیت های اداره اوقاف و امور خیریه شهرستان گنبدکاووس را باید در چند بخش دسته بندی کرد که شامل اقداماتی همچون ضدعفونی، تهیه بسته های معیشتی، توزیع غذای گرم، تولید و توزیع اقلام بهداشتی و .... می شود.

در بخش ضدعفونی علاوه بر ضدعفونی مکرر اماکن مقدسه و مساجد اعضای هیئت امنای مساجد و بقاع متبرکه در کنار مردم اقدام به ضدعفونی معابر و خیابان های شهری، ناوگان حمل و نقل عمومی و ... نیز نموده اند.

در حوزه تهیه بسته های معیشتی علاوه بر تهیه متمرکز حدود 600 بسته معیشتی در رزمایش کمک مومنانه، چند هزار بسته به صورت غیرمتمرکز توسط هیئت امنای مساجد و آستان مقدس امامزادگان و بقاع متبرکه شهرستان میان نیازمندان توزیع شد که البته در روزهای انتهایی اسفندماه سال گذشته نیز بالغ بر 150 بسته عیدانه و در عید فطر نیز بالغ بر 333 بسته عیدانه به نیازمندان اهدا شد.

* توزیع 1300 بسته سلامت در حاشیه شهر/ برگزاری مراسم شب های قدر به صورت مجازی

در بخش تهیه و توزیع اقلام بهداشتی توانستیم بیش از 15 هزار ماسک را با همیاری سمن های جوانان شهرستان گنبدکاووس تولید و در میان اقشار مختلف از جمله مدافعان سلامت، زندانیان، رانندگان تاکسی، نیروهای خدمات شهری، کارگران، خانه سالمندان و مراکر توانبخشی و .. توزیع کنیم و از سویی دیگر نیز بالغ بر 500 بسته بهداشتی و یک هزار و 300 بسته سلامت نیز در محلات حاشیه نشین شهری توزیع کردیم.

توزیع غذای گرم نیز از دیگر برنامه های ما بود که با همکاری کمیته امداد امام خمینی (ره) به صورت روزانه بالغ بر 400 پرس غذای گرم در طول ایام شیوع بیماری کرونا به صورت بهداشتی میان نیازمندان توزیع شده است. علاوه بر آن 10 هزار بسته افطاری ساده و 30 هزار قرص نان نیز میان محرومان توزیع شد.

فارس: آیا در حوزه فعالیت های فرهنگی و هنری نیز اقدامی داشته اید؟

محبی: بله. در این راستا برگزاری جشن های مجازی و به صورت زنده در بستر وب، برگزاری مراسمات فرهنگی در بیمارستان ها، برگزاری جشن های خیابانی با همکاری هیئت های مذهبی و اداره تبلیغات اسلامی، اجرای تواشیح در محلات مختلف شهری، تقدیر از پرستاران، تهیه بنر و پوسترهای اطلاع رسانی و فرهنگی، برگزاری نشست های اینترنتی با محور خانواده و کرونا و همچنین برگزاری اینترنتی مراسمات شب های قدر و میلاد امام حسن مجتبی (ع) از جمله اقدامات ما در این راستا بوده است.

فارس: در روزهای خدمت در این مسیر، خاطره، تجربه یا رویدادی جالبی برای بیان دارید؟

محبی: قطعا یکی از مهم ترین تجربیاتی که می تواند در تقویت انگیزه برای خدمت و نوع نگاه به توسعه شهرستان در بنده تاثیر بگذارد حضور مستمر در طی دو سه ماه اخیر در مناطق و محلات محروم و حاشیه شهر بود که انصافا دریچه جدیدی از الزامات توسعه باز و اولویت های جدیدی را نیز برای ما ترسیم کرد.

اما یکی دیگر از تجربیات و خاطرات بنده راه اندازی قرارگاه فرهنگی اسراء با حضور یک تیم کامل فرهنگی، رسانه ای، اداری و مردمی بود که نشان داد حضور یکپارچه همه اقشار و آحاد مردم حول یک اقدام درست می تواند تا چه میزان به انجام درست، به موقع و به اندازه آن کمک کند.

* تا شکست کرونا در کنار مردم می مانیم

فارس: فعالیت شما در این مسیر ادامه خواهد داشت؟

محبی: بله قطعا اداره اوقاف و امور خیریه شهرستان گنبدکاووس نیز در راستای وظایف و رسالت های خود تا پایان مبارزه با این بیماری و شکست کرونا در کنار مردم خواهد بود و از هیچ تلاشی در این مسیر فروگذار نخواهد کرد.

فارس: حرف و سخن پایانی اگر دارید بفرمائید؟

محبی: ممنونم از خبرگزاری فارس که در طول مدت ارائه خدمات ادارات و نهادها، گروه های مردمی و پویش های مختلف به صورت میدانی در کنار مردم و منعکس کننده خدمات آنها به منظور تزریق روحیه و امید بود. از مدیرکل اوقاف و امور خیریه، امام جمعه و فرماندار گنبدکاووس و به ویژه از اعضای هیئت امنای مساجد و بقاع متبرکه و گروه های مردمی و هیئت های مذهبی و سمن های جوانان نیز به پاس همیاری و همکاری در مسیر خدمت به مردم و مبارزه با بیماری کرونا صمیمانه تشکر می کنم.

انتهای پیام/83014/ق

اگرچه خسارات مالی ناشی از کرونا به بخش های تولیدی و خدماتی در سایه تبلیغات سنگین در افکار عمومی تا حدودی مطرح شد اما اهالی فرهنگ و هنر در بیان مشکلات و تاوانی که بابت شیوع کووید 19 دادند مظلومانه شکستند.

بسته شدن آموزشگاه های فرهنگی و هنری، سینماها و اماکن عرضه محصولات فرهنگی و هنری شاید از دید مردم تنها توقف فعالیت مقطعی یک صنف بود اما عقبه آن چالش های جدی ایجاد کرده است چرا که اقتصاد حوزه فرهنگ و هنر ضعیف است و با کوچک ترین شوک و یا تلنگری مختل می شود.

از سوی دیگر عواقب کاهش درآمد مردم در ماه های اخیر اثر خود را در بازار خرید کالاها و خدمات فرهنگی و هنری خواهد داشت و حتی بازگشایی این مراکز و فعالیت ها نیز نمی تواند به طور کامل گره گشا باشد و از نظر مردمی که با افت درامد مواجه اند فرهنگ و هنر و خدماتش در اولویت ها ی آخر بوده و این نیز خود دردی پنهان است.

کرونا با حضور ناخواسته اش در کشور و استان مرکزی کمر فعالان فرهنگی از جمله آموزشگاه های هنری، کنسرت ها، حوزه تئاتر و نمایش های خیابانی، نمایشگاه های عکاسی، گرافیک و هنرهای تجسمی و عرصه موسیقی و مطبوعات را خم کرد و اکنون که با مجوز ستاد مقابله با کرونا کشور دستور بازگشایی فعالیت این بخش ضمن رعایت پروتکل های بهداشتی صادر شده نیاز است که تصمیم سازان و مسئولان دلسوزانه به کمک اهالی فرهنگ و هنر بشتابند و با بسته های حمایتی مناسب مرهمی بر زخم اقتصادی آنان شوند تا در کوتاه مدت بتوانند دوباره نشاط و رونق پیشین را ترمیم کنند.

بیش از یک هزار و 300 هنرمند به صورت سازماندهی شده و با عضویت در صندوق اعتباری هنر در استان مرکزی فعالیت می کنند که شمار قابل توجهی از آنان فقط از همین راه ارتزاق می کنند و اکنون که کرونا بی رحمانه می تازاند روزگار سختی را سپری می کنند.

خسارت 100 میلیارد ریالی اصحاب فرهنگ و هنر استان مرکزی

مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان مرکزی گفت: اصحاب فرهنگ و هنر این استان از اوایل اسفندماه سال گذشتنه با شیوع ویروس کروناتاکنون متحمل بیش از 100 میلیارد ریال خسارت شده اند که جبران این مهم کار ساده ای نیست.

حجت الاسلام عباس دانشی افزود: با توجه به اینکه شمار قابل توجهی از هنرمندان رشته های مختلف هنری استان مرکزی تنها منبع درامدشان از محل فعالیت های هنری است خسارت های وارده به فعالان این حوزه دامنه وسیعی از معضلات معیشتی را برای آنان و خانواده هایشان ایجاد کرده که نیازمند رسیدگی فوری است.

وی ادامه داد: کرونا موجب شد فعالیت های هنری از قبیل آموزشگاه های رشته های مختلف هنری تجسمی، موسیقی، عکاسی، نمایشی و سینمایی، موسسه های چندمنظوره، فروشگاه های عرضه محصولات هنری، چاپخانه ها و دیگر صنوف مرتبط با این مهم تعطیل شوند و به طور کلی هنرمندان کشور و استان مرکزی خانه نشین شدند.

مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان مرکزی اظهار داشت: مجموع خسارات اصحاب فرهنگ و هنر این استان فهرست بندی شده و برای چاره اندیشی در اختیار مراجع ذیربط در وزارتخانه قرار گرفته که پس از بررسی ها و راستی آزمایی تسهیلات ویژه ای به این قشر اختصاص داده خواهد شد.

هنرمندان سرخورده از تعطیلی فعالیت ها و در چنگال مشکلات ناشی از کرونا

رئیس انجمن هنرهای تجسمی استان مرکزی نیز گفت: تعطیلی فعالیت های هنری ضمن تحمیل خسارت های مالی به هنرمندان انگیزه کاری و هنری این افراد را کاهش داد و بازگشت به شرایط عادی به زودی امکان پذیر نیست.

علی شعبانی افزود: بیش از 2 هزار و 400 نفر در انجمن هنرهای تجسمی استان مرکزی فعالیت دارند که حدود 400 نفر آنان عضو فعال انجمن محسوب می شوند و اکنون کرونا چراغ انجمن را خاموش کرده است.

وی ادامه داد: محوریت فعالیت هنرمندان تجسمی نمایش آثاری است که تولید می کنند و اکنون حدود سه ماه است که فرصتی برای عرضه داشته هایشان نیافته اند و این به شدت در انگیزه آنان اثر منفی دارد.

رئیس انجمن هنرهای تجسمی استان مرکزی اضافه کرد: پرداخت حق بیمه هنرمندان از سوی صندوق اعتباری هنر اقدام ارزشمندی بود اما، این تمام ماجرا در خصوص خسارات ناشی از کرونا به هنرمندان تجسمی نیست و به عنوان مثال پرداخت اجاره بهای کارگاه ها یا نمایشگاه ها بسیار سنگین است.

لغو 2 جشنواره بزرگ تئاتر استانی و زحمات یکساله ای که به هدر رفت

رئیس انجمن نمایش استان مرکزی گفت: هر سال 2 جشنواره بزرگ تئاتر نمایش های کوتاه صحنه و جشنواره یاس با موضوع قرآن و عترت در اواخر سال برگزار می شود که در هر جشنواره 10 گروه و در هر گروه به طور متوسط 10 نفر حضور دارند و لغو این رخدادهای نمایشی حداقل 200 نفر را خانه نشین و از کسب درآمد بی نصیب کرد.

رضا یونس فرد بیان کرد: هنرمندان نمایش استان مرکزی تمامی ایام سال را تلاش می کنند تا بهترین برای حضور در این جشنواره های نمایشی باشند، به طور مثال نویسنده در فصل بهار نمایشنامه را نوشته و کارگردان در تابستان بازیگران و عوامل خود را انتخاب و از اوایل فصل پاییز تمرینات آغاز و هر چه به آخر سال نزدیک می شوند تمرینات خود را فشرده تر می کنند تا بتوانند سهمشان را در این جشنواره ها ادا کنند اما امسال کرونا حوزه نمایش استان را از لب تیغ گذراند و هنرمندان تنوانستند حاصل یکسال خود را درو کنند.

وی ادامه داد: مقدمات برگزاری جشنواره نمایش های کوتاه صحنه و یاس استان مرکزی برای اسفندماه سال گذشته فراهم بود و در هر یک از این جشنواره ها 10 گروه انتخاب و به مرحله نهایی رسیده بودند اما با شیوع کرونا و دستور لغو تمامی فعالیت های فرهنگی و هنری، منبع درآمد بیش از 200 نفر از بین رفت.

رئیس انجمن نمایش استان مرکزی بیان کرد: علاوه بر این در اواخر هرسال و تعطیلات نوروز بسیاری از هنرمندان نمایش برای دستگاه های دولتی از قبیل شهرداری ها و اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری نمایش هایی با محوریت مناسبت های باستانی روز صحنه می بردند که با استقبال چشمگیر مردم روبرو می شد و این فرصت نیز با کووید 19 از کف رفت.

یونس فرد اضافه کرد: ماه مبارک رمضان هر سال عناوین نمایشی خاص با مضامین مناسبتی به ویژه موضوع شهادت امام علی(ع) و شب های قدر در نقاط مختلف استان به روی صحنه می رفت و اهالی تئاتر امسال با وجود اشتیاق هنرنمایی در این عرصه دست های بسته ای داشتند و کرونا نگذاشت که صندلی سالن های نمایش حضور علاقه مندان را تجربه کند و سکوت سرد بر سن های تئاتر حکمفرما بود.

وی ادامه داد: ضرر و زیان فعالان عرصه نمایش تنها مربوط به زمان های خاص نیست چرا که این افراد برای بردن نمایش روی صحنه ماه ها تمرین می کنند و از جیب هزینه می کنند تا در مناسبت های مختلف اجرا داشته باشند و با این شرایط تمامی زحمات یکساله اصحاب نمایش به هدر رفت.

سمفونی ورشکستگی آموزشگاه های موسیقی استان مرکزی

یکی از آموزشگاه داران موسیقی استان مرکزی گفت: تاخت و تاز کرونا در سه ماه اخیر گریبان آموزشگاه های موسیقی را نیز گرفت و تعطیلی این اماکن که پیش از این نیز به سختی اقتصاد خود را مدیریت می کردند به ناگاه همه چیز را به هم ریخت و اکنون مدیریت آموزشگاه ها مانده اند با اجاره بهای پرداخت نشده و مشکلات مالی جدی و همه امیدشان به این است که با استقبال هنرجویان بخشی از زیان ها را جبران کنند.

مهدی نوشاد افزود: نبود هنرجو در سه ماه اخیر عملا درآمدزایی را به صفر رسانده و آموزشگاه های موسیقی در آستانه ورشکستگی هستند چرا که هزینه اماکن اجاره ای سنگین است و آموزشگاه داران از عهده پرداخت سه ماهه آن برنمی آیند.

وی ادامه داد: با وجود اینکه بر اساس پروتکل بهداشتی و فاصله گذاری اجتماعی آموزشگاه های موسیقی بازگشایی شده اما، بسیاری از هنرجویان هنوز از شیوع کرونا هراس دارند و ریزش تقاضا معضلی دیگر است که آموزشگاه داران نمی دانند با آن چه کنند.

این هنرمند گفت: شمار قابل توجهی از فعالان موسیقی به خصوص مدرسان سازها تنها از طریق آموزش در آموزشگاه ها امرار معاش می کنند که در سه ماه گذشته وضعیت معیشتی انان مشکل دار شده و بازگشایی اموزشگاه ها بعد از کرونا به دلیل محدود بودن هنرجو برایشان مقرون به صرفه نیست و مرجعی هم برای ارایه مشکلاتشان به صورت شفاف ندارند.

این مدرس سازهای سنتی اظهار داشت: برخی ارایه آموزش به هنرجویان موسیقی از طریق فضای مجازی را عنوان کردند در صورتی که کیفیت ارایه مشق موسیقی حضوری حاصل می شود و عملا این روش نمی تواند در درازمدت تداوم یابد و کارایی لازم را ندارد.

نوشاد افزود: خسارت های مربوط به اصحاب فرهنگ و هنر از سوی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی فهرست بندی شده و انتظار است که مسئولان ذیربط با سرعت بیشتری به این مهم رسیدگی کنند و باید نسبت به هنرمندانی که تنها از این طریق امرار معاش می کنند چاره موثری داشته با اقدام عاجل به فریاد اهالی این بخش برسند.

معافیت یک هزار و 300 هنرمند استان مرکزی از پرداخت حق بیمه فصل بهار

مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان مرکزی گفت: یک هزار و 300 هنرمند زیر پوشش صندوق اعتبار هنر در این استان به دلیل شیوع ویروس کرونا از پرداخت حق بیمه در فصل بهار معاف شدند.

حجت الاسلام دانشی افزود: اجرای این طرح از اردیبهشت ماه سال جاری آغاز شد و براساس گزارش های موجود یک هزار و 300 هنرمند در استان مرکزی تحت پوشش بیمه هنرمندان هستند که به دلیل شیوع ویروس کرونا و تعطیلی فعالیت های هنری، این افراد از پرداخت حق بیمه بهار امسال معاف شدند.

وی ادامه داد: هنرمندان استان مرکزی نیازی به مراجعه حضوری ندارند و تمامی اقدامات و مراحل اداری آنان به صورت آنلاین توسط معاون فرهنگی و سینمایی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان انجام خواهند داد.

مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان مرکزی اظهار داشت: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی پرداخت تسهیلات ارزان قیمت به اصحاب فرهنگ و هنر را در دستور کار قرار داده و هنرمندان عضو صندوق اعتباری هنر به زودی از مزایای آن برخوردار می شوند.

حجت الاسلام دانشی بیان کرد: حق بیمه هر ماه که از سوی هنرمندان پرداخت می شود سه میلیون ریال است که در مجموع یک فصل هنرمندان از پرداخت 9 میلیون ریال معاف می شوند که در مجموع یک هزار و 300 هنرمند رقم چشمگیری خواهد شد.

وی در خصوص خسارت اصحاب فرهنگ و هنر این استان نیز گفت: تمامی 60 صنف زیرمجموعه این اداره کل از آغاز شیوع ویروس کرونا تا پایان فرودین ماه امسال بیش از 100 میلیارد ریال خسارت دیدند.

مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان مرکزی اظهار داشت: خسارت های اصحاب فرهنگ و هنر استان مرکزی مستندسازی و برای ارزیابی و راستی آزمایی هرچه بیشتر به وزارتخانه ارسال شده و در صورت ارسال پاسخ نهایی، حمایت از این قشر در دستور کار قرار می گیرد.

حجت الاسلام دانشی گفت: فعالیت بیش از 2 هزار و 500 فعال عرصه فرهنگ و هنر استان مرکزی با شیوع ویروس کرونا با رکود مواجه شد و رایزنی ها با صندوق اعتباری هنر و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برای پرداخت بلاعوض و قرض الحسنه به این قشر ادامه دارد.

پرداخت 600 میلیون ریال تسهیلات قرض الحسنه به سینماداران استان مرکزی

معاون هنری و سینمایی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان مرکزی از پرداخت 600 میلیون ریال تسهیلات قرض الحسنه به سینماداران این استان خبر داد و گفت: این مبلغ به دلیل تعطیلی این مکان های فرهنگی بر اثر شیوع ویروس کرونا پرداخت شد.

افشین حسینی در گفت و گو با ایرنا افزود: این میزان تسهیلات قرض الحسنه با 6 ماه تعویق و اقساط بلندمدت به 6 سینمادار استان مرکزی از محل صندوق اعتباری هنر پرداخت شد.

وی اظهار داشت: صندوق اعتباری هنر به صورت خصوصی اما زیرنظر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی فعالیت می کند و حمایت مالی از هنرمندان و فعالان عرصه فرهنگ و هنر یکی از کارکردهای اصلی این صندوق است.

11مجتمع فرهنگی و هنری، 103 آموزگاه هنری، 123 موسسه فرهنگی هنری یک و چند منظوره، 218 کانون تبلیغاتی، 108 نشریه محلی، 50 نمایندگی نشریات سراسری، 580 کانون فرهنگی و هنری مساجد، 96 فروشگاه عرضه محصولات فرهنگی، پنج نگارخانه، 4 سینما، 40 موسسه فرهنگی چند منظوره، 231 کتابخانه و 2 هنرستان هنرهای زیبا بخشی از ظرفیت های فرهنگی و هنری استان مرکزی است.

رئیس مرکز اطلاع رسانی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی روز سه شنبه، آخرین آمار ابتلای قطعی به ویروس کرونا را در ایران 139 هزار و 511 تن اعلام کرد.

کیانوش جهانپور گفت: تاکنون از جمع این تعداد بیمار با محاسبه 57 فوتی در 24 ساعت گذشته، تعداد جان باختگان کرونا در کشور به هفت هزار و 508 نفر رسید.

به گفته وی از دوشنبه تا سه شنبه و بر اساس معیارهای قطعی تشخیصی، هزار و 787 بیمار جدید مبتلا به کووید 19 در کشور شناسایی شدند و از بین مبتلایان جدید، 352 مورد بستری و هزار و 435 مورد از افراد در تماس با مبتلایان بودند که شناسایی شدند.

به گفته جهانپور تاکنون 109 هزار و 437 تن از بیماران ، بهبود یافته و ترخیص شده اند و همچنین 2567 تن از بیماران مبتلا به کووید 19 در وضعیت شدید این بیماری تحت مراقبت قرار دارند.

احمد گلچین به خبرنگار خبرگزاری شبستان در گرگان گفت: امسال مراسم بزرگداشت دویست و هشتاد و هفتمین سالروز برزگداشت مختومقلی فَراغی شاعر بزرگ ترکمن با توجه به شرایط شیوع ویروس کرونا و با نظر مسئولان استانی به صورت پخش تلویزیونی برگزار می شود.

معاون فرهنگی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی گلستان ادامه داد: در این راستا ستاد استانی بزرگداشت مختومقلی فَراغی به دبیری ارشاد و ریاست معاونت سیاسی و امنیتی استانداری گلستان برگزار شد.

گلچین ابراز داشت: مقرر شد مراسم بزرگداشت مختومقلی فراغی فردا شب (چهارشنبه 7 خرداد) از ساعت 21 الی 22 به صورت زنده برگزار شود.

وی با بیان اینکه در این مراسم پیام وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی قرائت خواهد شد، گفت: همچنین در این برنامه از حضور استاندار گلستان، مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی و برخی از شاعران ترکمن در استان بهره گرفته شده است.

معاون فرهنگی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی گلستان یادآور شد: امروز در پیوست این برنامه در محل آرامگاه مختومقلی فراغی با حضور تعداد محدودی از مدعوین و فرمانداران ترکمن استان گلستان و همچنین مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی برنامه ای برگزار شد.

گلچین متذکر شد: در تمام شهرهای ترکمن نشین انجمن های مختومقلی فراغی راه اندازی شده است و جمعیت مختومقلی با مشورت هم به بحث ترجمعه دیوان مختومقلی در ادامه دفاتر اول تا سوم پرداخت شده است.

وی یادآور شد: در آخرین مذاکره ای که با وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی برگزار شد بنا شد که فرهنگ و ارشاد اسلامی از یک مجموعه پنج جلدی ترجمه آثار مختومقلی فراغی حمایت کند.

معاون فرهنگی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی گلستان متذکر شد: در حال حاضر چهار جلد از این مجموعه فراهم شده البته جلد چهارم هنوز به چاپ نرسیده است.

پایان پیام/ 587

در پی شیوع کرونا در چند ماه اخیر، تعطیلی سالن های هنری و تماشاخانه ها در دستور کار وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی قرار گرفت که البته تصمیمی درست و به جا بوده است؛ با این حال در شرایط کنونی و با توجه به وضعیتی که در آن قرار گرفته ایم، نمی توان منکر خسارات و ضررهای وارده به قشر هنرمندان بود. با توجه به تعطیلی طولانی مدت تماشاخانه ها و فعالیت گروه های نمایشی در پی شیوع کرونا گفت وگویی با معاون هنری ارشاد خراسان رضوی، رئیس اداره هنرهای نمایشی خراسان رضوی و برخی از مدیران تماشاخانه های خصوصی مشهد در ارتباط با خسارات وارده به این تماشاخانه ها، حمایت های دولت و راهکارهای پیشنهادی برای خروج از این شرایط بحرانی صورت گرفت که در ادامه به آن ها می پردازیم.

راهکارهای پیشنهادی جهت جلوگیری از آسیب بیشتر به تئاتر در حال بررسی است

محمدرضا محمدی، معاون هنری اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان رضوی در گفت وگو با ایسنا، با اشاره به این که راهکارهای پیشنهادی برای جذب مشارکت و جلوگیری از آسیب بیش تر به تئاتر در حال بررسی است، اظهار کرد: کارگروهی متشکل از انجمن نمایش استان، نماینده مدیران سالن دار، نماینده آموزشگاه های نمایش، یک یا دو کارگردان مطلع و افرادی از شهرداری و بخش خصوصی در حال بررسی راهکارهایی برای جذب مشارکت با کمک سایر دستگاه ها هستند.

وی ادامه داد: یکی از راهکارها مربوط به بخش حمایتی است که باید از جانب دولت صورت گیرد؛ به طوری که روند آن در حال انجام است و دستگاه ما نیز پیگیری های لازم در این خصوص را انجام داده است. امیدوارم که نتیجه بخش باشد و به گروه ها، هنرمندان و سالن ها کمک هایی تعلق گیرد.

معاون هنری ارشاد خراسان رضوی افزود:مؤسسه ای را برای تجمیع کمک های جمع آوری شده در نظر گرفته ایم تا بتوانیم از این طریق به تمام مراکز کمک هایی ارسال کنیم. راهکار دیگری که در مورد آن صحبت شده است؛ اجرای آنلاین نمایش ها است که افرادی با این روش موافق هستند و تعدادی این روش را متضاد با زنده بودن تئاتر، اثربخشی آن و ارتباط نزدیک مخاطبین با اجرا می دانند.

محمدی بیان کرد: هم چنان در حال بررسی این دو موضوع به عنوان راهکار پیشنهادی هستیم که اگر به نتیجه برسیم به سمت اجرای آنلاین تئاتر خواهیم رفت تا از طریق پخش و اجرای فیلم برداری شده تئاترهایی که تاکنون مجوز اکران گرفته اند در فضای مجازی درآمدی ایجاد شود. هم چنین می توان با قرار دادن سالن های اصلی تئاتر شهر در ساعات خاصی و در اختیار گروه ها، بلیت فروشی صورت گرفته و اجرای آن ها به صورت آنلاین پخش شود.

وی اضافه کرد: این روش ها، فرضیات و راهکارهای پیشنهادی است و در حال بررسی آن ها هستیم و اگر درخصوص هریک نتیجه گیری صورت گیرد، وارد مرحله عملیاتی خواهد شد. آنچه از دورنمای شیوع این ویروس در جهان مشخص است و این که همه اعلام می کنند تا یک و یا دوسال آینده وضعیت چنین خواهد بود؛ باید برای درازمدت برنامه ریزی هایی انجام شود. قسمتی از این برنامه ریزی ها را وزارت خانه ابلاغ خواهد کرد و قسمت دیگر نیز تصمیم گیری های استانی است که دکتر مروارید(مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان) درخصوص آن دستور داده اند. به این ترتیب طی سلسله جلساتی که تشکیل می شود نتایجی حاصل خواهد شد و امیدوارم در حوزه نمایش در شرایط ناگوار به وجود آمده اتفاقات خوبی رقم بخورد.

معاون هنری ارشاد خراسان رضوی تأکید کرد: به عنوان مثال چند هفته قبل یکی از مدیران سالن های نمایش عنوان کرد که ماهانه 6 میلیون و 500 هزار تومان اجاره بهای سالن آن ها است و در این سه ماه حدود 20 میلیون تومان هزینه اجاره سالن شده است. در این شرایط بعضی از مالکین با درک شرایط موجود، همکاری کرده و تعاملی بین آن ها شکل می گیرد. به صورتی که پرداخت اجاره بها را به تعویق انداخته و یا بخشی از آن را می بخشند.

محمدی خاطرنشان کرد: ما با درنظر گرفتن خوداظهاری سالن های نمایش، نظرات تهیه کنندگان و کارگردانان تئاتر و هم چنین برآورد خود از میزان خسارت واردشده به سالن ها، آماری از استان خراسان رضوی در این خصوص به دست آورده و برای تهران فرستاده ایم. این آمار به صورت کلی برآورد شده است و در آن تماشاخانه ها و آموزشگاه های نمایش لحاظ شده اند.

وی تشریح کرد: این هزینه ها به دلیل این که به تناسب شهرستان ها و فعالیت متفاوت سالن ها برآورد شده است؛ متفاوت بوده و مبلغ واحدی نیست که بتوان آن را بیان کرد. ما بیش تر درخصوص گروه هایی که پروانه اکران آن ها صادر شده و یا متن نمایش آن ها خوانده شده بود تا شورای نظارت تشکیل شود و درخصوص پروانه اکران آن ها تصمیم گیری شود، کار کرده ایم .

معاون هنری ارشاد خراسان رضوی گفت: به هر حال میزان خسارت به دست آمده به تهران فرستاده شده و رایزنی هایی نیز با معاون هنری وزارت ارشاد، دکتر محمدمجتبی حسینی و مدیر کل هنرهای نمایشی، دکتر قادر آشنا صورت گرفته و قرار بر این است که کمک هایی به استان ارسال شده تا به گروه ها پرداخت شود. صحبت هایی بیان شده بود که در عید سعید فطر سالن ها بازگشایی شوند؛ اما چند روز گذشته، دکتر آشنا، مدیرکل هنرهای نمایشی وزارت ارشاد اعلام کردند که ستاد فرماندهی مقابله با کرونا هنوز درمورد بازگشایی سالن های سینما و تماشاخانه ها تصمیم نگرفته است.

محمدی اضافه کرد: به این ترتیب ما منتظر ابلاغیه تهران هستیم؛ تا پس از آن با توجه به پروتکل های بهداشتی اعلام شده، سالن ها و تماشاخانه ها را راه اندازی کنیم. سالن بهار و سالن اصلی تئاتر شهر نیز از قاعده تعطیلی سالن ها مستثنا نبوده و این دو سالن نیز همانند سایر سالن ها و تماشاخانه ها، از اسفندماه که تعطیلی تماشاخانه ها اعلام شده است، تعطیل هستند و هیچ اجرا و یا تمرینی در آن ها انجام نمی شود.

وی تصریح کرد: به دلیل این که سالن اصلی تئاتر بیش تر مورد اقبال تهیه کنندگان و کارگردانان تئاتر قرار می گیرد؛ این سالن در سال های 98 و 97 در اختیار انجمن نمایش قرار گرفته و هزینه هایی نیز از گروه ها در این خصوص دریافت شده است. اما به دلیل حمایت از گروه ها در دوران پساکرونا و هم چنین مراحل قانونی که برای واگذاری آن به بخش خصوصی باید انجام شود، ما اعلام کرده ایم که چنانچه فعالیت سالن ها آغاز شود، تا اطلاع ثانوی گروه ها از پرداخت هرگونه هزینه به سالن اصلی تئاتر شهر و سالن بهار، معاف هستند تا مراحل واگذاری مطرح شود و اگر به انجمن نمایش و یا هر حوزه دیگری واگذار شد؛ روال کار خود را در پیش خواهد گرفت.

لزوم فعالیت هم سو دستگاه های فرهنگی برای رونق بخشیدن به تئاتر در دوران پساکرونا

محمدرضا باباخانی، رئیس اداره هنرهای نمایشی خراسان رضوی در گفت وگو با ایسنا، درخصوص راهکارهای پیشنهادی برای بازگرداندن رونق به تئاتر و اجرای تئاتر بیان کرد: قطعا باید دستگاه های فرهنگی، وحدت رویه پیدا کرده و فعالیت آن ها به صورت موازی نباشد به طوری که این وحدت رویه منجر به حمایت از تماشاخانه ها، تماشاگران و گروه های تئاتر شود. زیرا در شرایط فعلی و در دوران کرونا تماشاگران کم تری در مقایسه با دوره های قبل خواهیم داشت و لازم است از گروه ها حمایت لازم صورت گیرد، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز به عنوان یک دستگاه متولی، توان پرداخت کلیه هزینه ها را نخواهد داشت.

وی تصریح کرد: استان خراسان رضوی اولین استانی است که در روزهای اول شیوع ویروس کرونا، با وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و اداره کل هنرهای نمایشی درخصوص تماشاخانه ها، آموزشگاه ها و گروه های درحال اجرا مکاتبه داشته است؛ این مکاتبه به شکلی مستمر بوده و تاکنون قطع نشده است. ما خسارات واردشده را برآورد کرده و در سایت معرفی شده بارگذاری کرده ایم؛ فکر می کنم انشاءالله تا اواخر خرداد بخشی از این خسارات جبران خواهد شد. اما قطعا حمایت های دولتی برای جبران کامل ضرر و زیان ها کافی نخواهدبود.

خسارت 350 میلیون تومانی به تماشاخانه های دولتی و خصوصی طی سه ماه اخیر

وی درخصوص میزان خسارت واردشده به تماشاخانه ها، اظهار کرد: به طور متوسط تماشاخانه های خصوصی 20 میلیون تومان در ماه هزینه دارند و به طور تقریبی درآمد ماهیانه آن ها نیز مبلغ 20 میلیون تومان است. سه ماه است که تماشاخانه ها و سالن های تئاتر تعطیل هستند که تاکنون مجموعاً حدود 120 میلیون تومان زیان به تماشاخانه ها وارد شده است. در استان 5 تماشاخانه خصوصی وجود دارد که با در نظر گرفتن بخش دولتی نیز می توان خسارت کلی واردشده را حدود 350 میلیون تومان در نظر گرفت.

رئیس اداره هنرهای نمایشی خراسان رضوی عنوان کرد: شورایی با محوریت هنرمندان تئاتر که تجربه لازم در این زمینه را دارند، تشکیل شده و چند کمیته نیز در آن پیش بینی شده است. ما در این شورا جلساتی با شهرداری و مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی برگزار کرده ایم و هم اکنون نیز پیگیر جلساتی با آستان قدس رضوی و حوزه هنری هستیم تا بتوانیم کمک ها را تجمیع کرده و با توجه به پیشنهاد کمیته ساخت، زیان های واردشده را جبران کنیم.

باباخانی افزود: مظلوم ترین بخش در کشور ما، بخش فرهنگ است. به طوری که مسئولین امر در جلسات از کلیه بخش ها یاد می کنند به جز بخش فرهنگ و هنر و هنرمندانی که همیشه و مخصوصاً در شرایط به وجود آمده به دلیل شیوع ویروس کرونا، در کنار مردم بوده و در اوقات فراغت آن ها را سرگرم کرده اند. امیدوارم مسئولان در دوره های پیش رو فرهنگ و هنر و هنرمندان را از یاد نبرند.

اختصاص بودجه فعالیت های فرهنگی لغو شده، برای بازیابی تماشاخانه ها و تئاتر

یاسر عودی، مدیر مجموعه تئاتر مستقل مشهد نیز به ایسنا گفت: هر سال بودجه ای برای برگزاری جشنواره ها و اتفاقات فرهنگی دیگر به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی اختصاص می یابد، اما امسال آن جشنواره ها لغو شده اند. به عنوان مثال شهرداری و وزارت فرهنگ و ارشاد، هزینه هایی صرف برگزاری مجالس در ماه رمضان می کردند که در حال حاضر همه آن ها به دلیل جلوگیری از تجمع مردم لغو شده است.

وی ادامه داد: به این ترتیب حتی اگر دولت برای تماشاخانه ها و آموزشگاه های خصوصی بودجه ای اختصاص ندهد می تواند بودجه برنامه ها و اتفاقات لغو شده را به تماشاخانه ها و آموزشگاه دارهای خصوصی اختصاص دهد. در غیر این صورت اگر حمایت و پوشش دولتی صورت نگیرد؛ تماشاخانه ها وآموزشگاه های خصوصی ورشکست خواهند شد.

عودی بیان کرد: در حال حاضر سه مجموعه تماشاخانه و آموزشگاه فعال در مشهد وجود دارد که حذف شدن هر یک از آن ها از سبد فرهنگی خانواده ها، در آینده به جامعه لطمه وارد خواهدکرد. به این ترتیب مجموعه هایی که سبد فرهنگی خانواده ها را تأمین می کنند، بدون حمایت دولت بقایی نخواهند داشت.

مدیر مجموعه تئاتر مستقل مشهد خاطرنشان کرد: با در نظر گرفتن چهار ماه تعطیلی تماشاخانه ها، حدود 120 میلیون تومان به پردیس تئاتر مستقل در ماه های اسفند، فروردین، اردیبهشت و خرداد خسارت وارد شده است. تاکنون حمایت و کمک خاصی از جانب دولت صورت نگرفته و تنها برای گرفتن آمار میزان خسارت واردشده با ما تماس گرفته اند.

عودی افزود: هر اتفاق و یا بحرانی که به وجود می آید؛ درخصوص آن موضوع مدیریت بحران ایجاد شده و بودجه ای به آن اختصاص پیدا می کند. به عنوان مثال اگر در جایی سیل و یا زلزله اتفاق بیافتد، دولت بودجه ای برای آن تصویب می کند. در حال حاضر ما جزء افرادی هستیم که خسارت به آن ها وارد شده است؛ به طوری که به دلیل ماهیت و ویژگی های تئاتر، نمی توان آن را به صورت مجازی برگزار کرد. بسیاری از کسب وکارها در فضای اینترنتی و به صورت آنلاین (بر خط) انجام می شوند؛ چنان که چنین اتفاقی نیز لازم بوده است، اما تئاتر را به هیچ عنوان نمی توان به صورت مجازی برگزار کرد، به این ترتیب دولت باید این موضوع و اتفاق را پوشش دهد.

حذف تئاتر از زندگی مردم، صدمات فرهنگی زیادی در پی خواهد داشت

حسام حصاری، مدیر تماشاخانه خورشید درخصوص تبعات تعطیلی طولانی مدت تماشاخانه ها در پی شیوع کرونا به ایسنا گفت: اگر دولت و وزارت ارشاد از ما حمایت کنند تا چراغ تماشاخانه خاموش نشود باعث خوشحالی ماست؛ در غیر این صورت تعطیلی تماشاخانه های خصوصی که تماشاخانه دارها به سختی فضا و سالنی را برای اجرا و تماشا تئاتر ایجاد کرده اند، مایه تأسف است. به علاوه به لحاظ فرهنگی و هنری نیز از بین رفتن تماشاخانه ای که در قسمتی از شهر فعالیت داشته ، ناراحت کننده است و متولیان این امور باید از این موضوع ناراحت بوده و برای جلوگیری ازاین اتفاقات، از آن ها حمایت کنند.

وی بیان کرد: مسئله ای که در این خصوص وجود دارد بسیار ساده و قابل فهم است. در شهر مشهد سه تماشاخانه خصوصی وجود دارد که ملک آن ها معمولاً اجاره و یا رهن هستند. شغل، حرفه و تخصص همه ما تماشاخانه دارها تئاتر است و سال ها برای آن زحمت کشیده ایم و امرار معاش ما از این طریق صورت می گیرد. با توجه به اطلاعاتی که من دارم هر سه تماشاخانه مشهد از نظر اجاره، پرسنل، وام ها و قسط هایی که داریم؛ دچار مشکل شده ایم. پرسنل ما از ما حقوق می خواهند و مخارج زندگی خود ما نیز وجود دارد.

مدیر تماشاخانه خورشید خاطرنشان کرد: میزان خسارت وارد شده با در نظر گرفتن سه ماه اجاره، قبوض، کارها و خدماتی که تماشاخانه برای اجرا با آن ها قرارداد بسته اند و هم چنین حقوق پرسنلی که برای زندگی و امرار معاش خود به آن نیاز دارند؛ کاملا مشخص و قابل محاسبه است، ما در تماشاخانه خورشید دو تئاتر آماده برای اجرا داشتیم و هزینه های مربوط به دکور، لباس و ... آن ها پرداخت شده بود؛ این مخارج نیز به خسارات ما افزوده می شود. به این ترتیب اگر خسارات به صورت واقعی محاسبه شوند؛ بسیار زیاد خواهند بود.

وی تشریح کرد: دولت وام های 12 تا 16 میلیونی برای 13 دسته مشاغل پرخطر در نظر گرفته که برای دریافت آن نیاز به کد کارگاهی است. برای داشتن کد کارگاهی نیز باید بیمه تأمین اجتماعی باشیم. تماشاخانه پرسنل را بیمه نکرده و من بیمه هنرمندان هستم؛ به این ترتیب کد کارگاهی ندارم؛ در این صورت تکلیف تماشاخانه و من نامشخص است. تاکنون حمایتی از جانب دولت صورت نگرفته اما تماس گرفته اند و برآورد میزان خسارت را پرسیده اند. اگر این شرایط ادامه پیدا کند من مجبور به بستن این تماشاخانه خواهم شد.

حصاری عنوان کرد: اگر قرار باشد تماشاخانه ها فعالیت خود را آغاز کنند؛ به دلیل اهمیتی که تماشاگران تئاتر و سلامتی آن ها برای ما دارند و لزوم مراقبت از آن ها برای جلوگیری از آسیب به آنها باید تماشاخانه ها ضدعفونی شده و پروتکل های بهداشتی را درنظر گرفته و رعایت کنیم.

وی اضافه کرد: در حال حاضر به دلیل مشخص نبودن شرایط، من راهکار پیشنهادی برای رونق بخشیدن به اجراهای تئاتر ندارم. به عنوان مثال اگر قرار باشد سالن ها با یک سوم ظرفیت پر شوند آیا این محدودیت برای تماشاخانه ها و کارگردانان توجیه اقتصادی دارد که نمایشی را برای اجرا آماده کنند و یا هزینه های آن ها بیش تر از درآمد خواهدشد؟ به علاوه نشستن با فاصله اعضای خانواده ای که شبانه روز در کنار هم و در یک خانه زندگی می کنند؛ در سینما و تئاتر لزومی ندارد، من نمی دانم چه قوانینی باید برای رفع این مشکلات اجرا شود.

کرونا خسارات سنگین و طولانی مدتی را به بدنه هنر کشور و به ویژه تئاتر وارد کرده و به نظر می رسد با توجه به شرایط موجود و خسارات و زیان های وارده به تئاتر، مسئولان باید توجه خود را به این بخش دوچندان کرده و تمام تلاش خود را جهت رونق دوباره این هنر چه از طریق بازگشایی تماشاخانه ها با رعایت پروتکل های بهداشتی و چه اجرای آنلاین تئاترها داشته باشند.

آنچه مسلم است این که کمک ها و حمایت های دولتی برای بازیابی و رونق دوباره تئاتر به ویژه در بخش خصوصی بسیار ضروری است تا مبادا تئاتر از سبد فرهنگی خانواده ها حذف شود، بدیهی است تا بازگشت کامل شرایط به حالت عادی و از سر گرفتن دوباره اجرای تئاترها زمان زیادی لازم است که مدیریت آن نیازمند تدابیر جدی و سریع متولیان برای احیاء دوباره این هنر است.

انتهای پیام