در متن توئیت سید عباس صالحی آمده است:

کرونا هنوز مسأله اصلی کشور و جهان است. گویا برخی گمان کرده اند که کرونا پایان یافته و دعواهای حزبی و قبیله ای را کلید زده اند.

توفیقات نسبی جاری در مقابله با ⁧‫#کرونا‬⁩، ره آورد همگرایی حاکمیتی و مشارکت ملی است.

خطر هنوز در کمین است، در کنار هم باشیم.

در متن توئیت سید عباس صالحی آمده است:

کرونا هنوز مسأله اصلی کشور و جهان است. گویا برخی گمان کرده اند که کرونا پایان یافته و دعواهای حزبی و قبیله ای را کلید زده اند.

توفیقات نسبی جاری در مقابله با ⁧‫#کرونا‬⁩، ره آورد همگرایی حاکمیتی و مشارکت ملی است.

خطر هنوز در کمین است، در کنار هم باشیم.

به گزارش مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سیدعباس صالحی با تاکید بر این مطلب افزود: در این دوره تعاملات و ارتباطات مثبت و مناسبی بین کمیسیون و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ایجاد شد.

وی با اشاره به برخی رئوس اقدامات و کارهای صورت گرفته این وزارتخانه در این دوره ادامه داد: در ابتدای حضور در این وزارتخانه به عنوان وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به انجام 9 کلان پروژه در کمیسیون فرهنگی و صحن مجلس شورای اسلامی اشاره کردم که این 9 کلان برنامه را به عنوان تعهد قانونی و شرعی خود می دانم و تلاش می کنیم بر اساس آن موضوعات و کارها را پیش ببریم.

وی در بخشی با اشاره به اقدامات دینی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت: حوزه دینی یکی از دغدغه های اصلی این وزارخانه به شمار می آید. در بخش کانون های فرهنگی هنری مساجد کشور اتفاقات خوبی صورت گرفته است. اساسنامه این کانون بعد از 25 سال در این دوره به تصویب رسید. سامانه ثبت کانون ها فعال است و بیش از 2 میلیون اعضای کانون ها در این سامانه به ثبت رسیده که بر اساس آن تمام فعالیت های آن ها نیز برای ما روشن است.

وی افزود: طرح فهما یکی دیگر از اقدامات ستاد هماهنگی کانون های فرهنگی و هنری کشور است که مبتنی بر تحولات گسترده در کانون ها است.

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در بخش دیگری به اقدامات و فعالیت های معاونت قرآن و عترت اشاره کرد و گفت: در این معاونت نیز اتفاقات و رویدادهای خوبی صورت گرفته است که جشن رمضان در استان ها و تقویت کیفی نمایشگاه بین المللی قرآن کریم که امسال به دلیل شیوع ویروس کرونا برگزار نشد، از جمله این اقدامات به شمار می رود.

عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی گفت: در بخش حج و زیارت در 3 سال گذشته اقدامات خوبی صورت گرفته و حج با عزت و با امنیتی داشته ایم. در حوزه اوقاف نیز فعالیت ها و اقدامات خوبی صورت گرفته است.

وی به اقدامات حوزه فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هم اشاره کرد و افزود: حوزه کتاب و کتابخوانی که از جمله دغدغه های مقام معظم رهبری نیز هست مورد توجه این وزارتخانه بوده و اتفاقات خوبی در این بخش صورت گرفته است. جام باشگا های کتابخوانی و پایتخت فرهنگی کتاب در کشور از جمله این اتفاقات به شمار می آید.

صالحی در عین حال تصریح کرد: ساخت 365 کتابخانه در 3 سال گذشته از دیگر اقدامات در حوزه کتاب و کتابخوانی است و این بخش یکی دیگر از دغدغه های این وزارتخانه محسوب می شود.

ریس شورای هنر به تشکیل این شورا اشاره کرد و گفت: این شورا بعد از سال 88 تشکیل نشد و با پیگیری های آقای عاملی و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از دو هفته گذشته تشکیل شد و مسئولیت آن بر عهده وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است و امیدوارم برخی از کارهای فرهنگ و هنری را بتوانیم از طریق این شورا پیش ببریم.

وی به شهرهای خلاق اشاره کرد و گفت: شهرهای خلاق ایده مهمی بود که از طریق آن مزیت های فرهنگی و هنری هر شهری شناسایی و از کنار هم قرار گرفتن این شهرها شبکه شهرهای خلاق به وجود می آید که ظرفیت های عمومی و خصوصی را برای پیشبرد و اعتلای فرهنگ و هنر آن ها به کمک می طلبد.

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در دولت تدبیر و امید به اقدامات سازمان سینمایی اشاره کرد و گفت: در این حوزه هم نوزایی سینمایی در بخش های مختلف و زیرساختی به وجود آمده که کاملا محسوس است.از جمله ساخت و ساز سینماهای امید در شهرهای فاقد سینما که از سال 98 آغاز شد.

وی ادامه داد: در بخش رسانه نیز اقداماتی صورت گرفته که در روزهای شیوع کرونا یکی از قابلیت های آن مشخص شد. در معاونت امور مطبوعاتی و اطلاع رسانی مانند زمان جنگ که ستاد تبلیغات داشتیم، ستاد خبری تشکیل شد که مسیر خبری رسانه ها در روزهای کرونایی را تعقیب می کند.

صالحی ادامه داد: در این روزها همانطور که مدافعان سلامت در کنار مردم بوده اند ستاد خبری هم تلاش کرده آرامش اجتماعی را در کشور حفظ کند.

وی به اقدامات و توجه این وزارتخانه به حوزه استان ها اشاره کرد و افزود: علاوه بر سفرهای استانی معمولی که داشته ایم، با 18 استاندار استان هم تفاهم نامه فرهنگی، هنری، رسانه ای و دینی امضا کرده ایم که برنامه های آن ها دنبال می شود.

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت: در فضای مجازی هم در این دوره سند تحول وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در فضای مجازی امضا شد. انشاالله تا پایان نیمه اول سال خدمات وزارتخانه از طریق پنجره واحد صورت می گیرد و این وزارتخانه توجه جدی تری به اقدامات محتوایی در فضای مجازی دارد و تلاش می کنیم در فضای مجازی شرایط سالم تر، موثر تر و اقتصادی تری برای اهالی فرهنگ، هنر و رسانه ایجاد کنیم.

وی به اقدامات و خدمات صندوق اعتباری هنر هم اشاره کرد و افزود: این صندوق در ابتدای این دوره 35 هزار عضو داشت و امروز 72 هزار عضو دارد و بیمه شدگان از 19 هزار نفر به 35 هزار نفر ارتقا یافتند و خدمات و تسهیلات در حد امکانات از طریق این صندوق ه اهالی فرهنگ، هنر و رسانه ارائه می شود.

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در بخش دیگری از سخنان خود به اقدامات این وزارتخانه در روزهای شیوع کرونا اشاره کرد و ادامه داد: در این حوزه نیز تمام تلاشمان را کرده ایم که اقداماتی برای اهالی فرهنگ و هنر و صاحبان کسب و کارهای فرهنگی و هنری متضرر از شیوع کرونا داشته باشیم. که مواردی از آن اعلام شده و مواردی دیگر در حال پیگیری است.

وی در پایان از همکاری و حمایت های کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی در دوره دهم تقدیر کرد و گفت: در این کمیسیون فرهنگی مجلس نقش حمایتی از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی داشت و در طرح و لوایح مختلف به کمک این وزارتخانه آمد که برخی تصویب شد و برخی باقی مانده است. دیدگاه های نظارتی و پیشنهادی این کمیسیون هم همواره برای ما نقش کمک کننده داشته است.

در ابتدای این دیدار علی اصغر کاراندیش مروستی معاون حقوقی، مجلس و امور استان های وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با تقدیر از نقش تعاملی کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی در دوره دهم گفت: در این دوره همکاری ها و تعاملات خوب و موثری صورت گرفت و اگر انتقاداتی هم بود از روی دلسوزی و اصلاح امور بوده است.

در بخش دیگری جمشید جعفرپور رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی گفت: تمام تلاشمان این بود که بتوانیم با هدف حفظ و تقویت فرهنگ دینی و ملی کشور اقداماتی داشته باشیم و در این دوره کارهای خوبی در قالب طرح و لوایح فرهنگی و هنری صورت گرفت که لایحه اصلاح بند 16 قانون اهداف و وظایف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی یکی از این موارد است.

وی ادامه داد: طرح الزام وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به حمایت از فیلم های ضد آمریکایی، طرح ترویج کتابت قرآن با رسم الخط مفاخر ملی و ... هم از دیگر این طرح ها به شمار می آید.

جعفرپور گفت: جلسات خوبی با وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و معاونان و روسای سازمان های تابعه ین وزارتخانه داشتیم.

وی افزود: وضع معیشتی هنرمندان به ویژه در روزهای شیوع کرونا یکی از دغدغه های اصلی است و بخشودگی سه ماه مالیات اهالی فرهنگ و هنر یکی از گام های این وزارتخانه در این ایام به شمار می آید.

رئیس کمیسیون فرهمگی مجلس ادامه داد: توجه به فضای مجازی در دوره پساکرونایی ضروری است که تقویت شود و ریل گذاری فضای مجازی در بعد فرهنگی و هنری جزو وظایفی است که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به آن توجه دارد.

در ادامه دیدار حجت الاسلام سالک عضو کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی بر توجه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بر حجاب و عفاف تاکید کرد.

وی گفت: کتاب باید در سبد خانوار قرار بگیرد و توجه به عملکرد شورای های فرهنگ عمومی در استان ها و حل مسئله کاغذ از ضروریات است.

در ادامه علیرضا ابراهیمی گفت: توجه به سینما، تئاتر، موسیقی و فضای مجازی ضرورتی اجتناب ناپذیر است.

در بخش دیگری از این دیدار طیبه سیاووشی گفت: در این دوره همکاری خوبی بین وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و کمیسیون فرهنگی مجلس صورت گرفت و لایحه حمایت از مالکیت فکری هم باید در دوره بعدی دنبال شود و مغفول نماند.

در ادامه سیده فاطمه ذوالقدر از توجه این وزارتخانه برای استفاده از ظرفیت زنان در بخش مدیریتی تقدیر کرد و گفت: توجه به زنان و جوانان برای مشارکت در بخش های مختلف فرهنگی و هنری ضروری است.

در بخش دیگری از این دیدار محمد اسماعیل سعیدی گفت: در دوره وزارت دکتر صالحی آرامش بر حوزه فرهنگ و هنر کشور حکمفرما بود و این یک فرصت به شمار می آید برای خدمت و حل مشکلات حوزه فرهنگ و هنر کشور.

وی افزود: توجه به حوزه تئاتر به ویژه تئاتر در تبریز ضروری است. همچنین همه شاخص های و تصمیمات فرهنگی کشور در اختیار وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نیست و در این زمینه باید تعین تکلیف شود و مرجع تصمیم گیری در این حوزه مشخص شود.

در ادامه اصغر مسعودی گفت: طرح های خوبی در دولت تدبیر و امید در بخش فرهنگ و هنر تصویب شد و روابط خوبی بین این وزارتخانه و کمیسیون فرهنگی صورت گرفت.

وی بر تکمیل ساخت برخی کتابخانه ها تاکید کرد و افزود: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در حوزه های قرآنی و فرهنگی هم اقدامات خوبی انجام داده و گاهی مشکل یک موسیقی را نباید تعمیم به تمام کارهای این وزارتخانه داد و دیگر اقدامات مثبت آن را نادیده گرفت.

در بخش دیگری حجت الاسلام مهدی شیخ گفت: سیاست زدایی یکی از روندهای این وزارتخانه در دوره آقای دکتر صالحی است و ایجاد توازن بین عرصه های مختلف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی یکی دیگر از اقدامات دکتر صالحی در این دوره است.

وی افزود: ما در کمیسیون فرهنگی مجلس تلاش کردیم بیشتر نقش حمایت کننده داشته باشیم تا نقش مطالبه گر.

در ادامه حجت الاسلام سیدصادق طباطبایی نژاد گفت: ارتباط و هم افزایی خوبی بین وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و کمیسیون فرهنگی مجلس در دوره دهم برقرار بود.

وی افزود: این وزارتخانه یک وزارتخانه کاربردی و مهم است و مسائل مهمی مانند اوقاف، حج و زیارت، سینما، موسیقی، کتاب، تئاتر و ... را دنبال می کند و مدیریت آن بسیار سخت است زیرا با اقشار مختلف جامعه در ارتباط است.

طباطبایی نژاد ادامه داد: توجه به مسایل دینی بیش از پیش در این وزارتخانه ضروری است و باید برنامه ریزی دقیقی برای آن صورت بگیرد. و باید در این زمینه هم افزایی داشته باشیم زیرا بودجه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نسبت به حوزه های مسئولیتی اش بسیار ضعیف است.

در بخش دیگری حجت الاسلام احد آزادیخواه گفت: باید در بخش فرهنگ و هنر نسبت به سیاه نمایی های همراه با جریان معاند کشور تدبیر داشته باشیم.

وی افزود: در این دوره در حوزه سینمای کشور با رنسانس غیر قابل انکار مواجه هستیم و با این حال نباید اصل ارزش های ما در سینما مورد توجه نباشد و نباید نگاه به سینمای پاک و مقدس از بین برود.

در پایان علی اصغر کاراندیش گفت: در حوزه توجه به حجاب و عفاف وزارت کشور کمیته ای با این عنوان دارد و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در آنجا عضو است ولی تلاش می کند در این حوزه فعال باشد.

وی ادامه داد: یک سوم بودجه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در حوزه هنری و سینمایی صرف می شود و دو سوم آن صرف فعالیت های دینی و فرهنگی می شود.

خبرگزاری شبستان ، گروه قرآن و معارف، هر ساله طرح های مختلفی در راستای اجرای صحیح و امینانه نیات واقفان در موضوعات مختلف، توسط این سازمان اجرا می شود.

دو فعالیت از طرح های ملی هرساله این سازمان، طرح زائران حرم رضوی و زایرین حسینی است که با اجرای آن انتظار تعداد زیادی از عاشقان و مشتاقان اهل بیت (علیهم السلام) برای مشرف شدن به زیارت پایان می یابد.

رضا معممی مقدم مدیرکل امور اجتماعی و مشارکت های سازمان اوقاف و امور خیریه با اشاره به اینکه این طرح در سال 99 یک تفاوت با سال های گذشته دارد، اظهار کرد: سازمان اوقاف امسال قصد دارد در قالب طرح زائران حرم رضوی و حسینی از جهادگران و تلاشگران عرصه سلامت قدردانی کند.

وی با بیان اینکه در اکثر نیات واقفان خیراندیش در خصوص اعزام زائران به مشهد یا عتبات عالیات، زیارت زائران اولی قید نشده و فقط کمک به زائران مدنظر واقفان قرار گرفته است، تصریح کرد: امسال مسافران طرح زائران حرم رضوی و حسینی از بین تلاشگران کادر درمانی کشور، خانواده شهدای سلامت، مبلغین کمک کننده در تدفین و تکفین و جانباختگان کرونایی عضو هیات امنا بقاع متبرکه خواهند بود.

مدیرکل امور اجتماعی و مشارکت های سازمان اوقاف تاریخ سفر به مشهد مقدس و عتبات عالیات را پس از گذار از دوران کرونا عنوان کرد و گفت: در نامه ای که برای وزیر بهداشت ارسال شده است، تاکید شده تا افرادی برای طرح زائران حرم رضوی و حسینی معرفی شوند که توفیق تشرف کمتری به مشهد مقدس یا عتبات عالیات را داشته اند.

معممی مقدم درباره تعداد مسافران، طرح زائران حرم رضوی و حسینی در سال جاری، افزود: برای امسال چهار گروه 313 نفره را در نظر گرفته ایم که سه گروه به مشهد مقدس و یک گروه به عتبات عالیات اعزام خواهند شد.

وی در پایان خاطرنشان کرد: سال گذشته در طرح زائران رضوی و حسینی 723 زائر در دو نوبت به مشهد مقدس و 400 زائر نیز به عتبات عالیات اعزام شدند.

پایان پیام/ 40

یه گزارش مرکز خبر شورای عالی انقلاب فرهنگی این جایزه، در راستای ترویج و حفظ ارزش های والای انسانی و اسلامی در زمینه مفاهیم مبارزه، ایثار و مقاومت در برابر جبهه استکبار جهانی و به منظور تکریم و پاسداشت مجاهدت ها و ایثارگری های سردار شهید سپهبد حاج قاسم سلیمانی در جبهه های حق علیه باطل طی سال های متمادی، تدوین و تصویب شده است. متن کامل این مصوبه در اینجا قابل مشاهده است.
جایزه جهانی سردار سلیمانی در دو سطح و متناسب با گستره و محدوده جغرافیایی و میزان اثرگذاری ایثار، با عناوین جایزه عالی سردار سلیمانی و جایزه سردار سلیمانی اعطاء خواهد شد که دوره زمانی آن به صورت دوسالانه و در هر دوره به یک نفر در هر زمینه است.
همچنین جایزه در یک زمینه اصلی مبارزه و مقاومت و 6 زمینه فرعی مردم و اجتماع ، فرهنگ و هنر ، سیاست ، آموزش و پژوهش ، رسانه و ورزش به نامزدهای حائز شرایط بنا به تشخیص کمیته های تخصصی، اهدا می شود.
جایزه عالی سردار سلیمانی و جایزه سردار سلیمانی شامل تندیس، لوح تقدیر و هدیه ویژه در هر دوره توسط شورای سیاست گذاری تعیین و اعلام می شود و به فرد انتخاب شده اعطا خواهد شد که شورای سیاست گذاری می بایست بار مالی مترتب بر اجرای این آیین نامه را از طریق مشارکت خیرین و واقفین و نیز حمایت نهادهای فرهنگی ایرانی و بین المللی تأمین کند.
به گزارش مرکز خبر شورای عالی انقلاب فرهنگی اعضای شورای سیاست گذاری این جایزه به شرح ذیل مشخص شده اند:
دبیرکل مجمع جهانی بیداری اسلامی (رئیس شورای سیاست گذاری)، دبیر شورای سیاست گذاری، وزیر امور خارجه یا نماینده ایشان، دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی یا نماینده ایشان، رئیس جامعة المصطفی العالمیة، رئیس سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی، رئیس سازمان صدا و سیما یا نماینده ایشان، رئیس بنیاد شهید و امور ایثارگران، وزیر ورزش و جوانان، معاون فرهنگی و اجتماعی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، رئیس سازمان فرهنگی نیروی قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، دبیرکل اتحادیه رادیو و تلویزیون های جهان اسلام، نماینده حزب الله لبنان، نماینده جنبش مقاومت اسلامی فلسطین (حماس)، نماینده جنبش جهاد اسلامی، نماینده جنبش انصارالله یمن، سه نفر عضو حقیقی به پیشنهاد شورای سیاست گذاری و تأیید شورای معین شورای عالی انقلاب فرهنگی.
گفتنی است اعضای بندهای 13، 14، 15 و 16 حسب مورد و حسب موضوع با دارا بودن حق رأی در جلسات حضور می یابند و محل دبیرخانه جایزه جایزه در دبیرخانه مجمع جهانی بیداری اسلامی است که این دبیرخانه از دو بخش تخصصی و اجرایی تشکیل می شود.

به گزارش خبرگزاری فارس، نشست شورای برنامه ریزی و هماهنگی بعثه مقام معظم رهبری و سازمان حج وزیارت امروز به ریاست حجت الاسلام والمسلمین سید عبدالفتاح نواب نماینده ولی فقیه درامور حج و زیارت برگزار شد.

در این نشست، علیرضا رشیدیان رئیس سازمان حج و زیارت با اشاره به اقدامات صورت گرفته برای حج 99 گفت: مراحل ثبت نام و انتخاب کاروان ها بر اساس تفاهم نامه حج تمتع با عربستان انجام شده است و با وجودی که وارد دهه آخر ماه مبارک رمضان شده ایم، سعودی ها تاکنون موضع رسمی خود را در خصوص ارائه خدمات جهت عملیات حج 1441 اعلام نکرده اند.

رشیدیان افزود: هم اکنون برگزارشدن و یا برگزار نشدن حج درهاله ای از ابهام است، ولی ما امیدواریم با رعایت همه چارچوب ها و پروتکل های بهداشتی، شاخص های صحت و سلامت و غربالگری بیماری های واگیردار از مبادی اعزام حجاج، حج که مایه عزت مسلمین است برقرار شود، البته همه این موارد به توانمندی های عربستان درارائه خدمات بستگی دارد.

در این جلسه اکبر رضایی سرپرست معاونت حج و عمره سازمان حج و زیارت از تکمیل شدن 88 درصد ظرفیت کاروان های حج آینده خبرداد و گفت: با هماهنگی معاونت فرهنگی بعثه مقام معظم رهبری آموزش درحوزه مسایل اجرایی به زائران در فضای مجازی و در قالب کلاس های برخط ادامه دارد.

درادامه این جلسه، سیدعلی مرعشی سرپرست مرکز پزشکی حج و زیارت جمعیت هلال احمر با بیان گزارشی از روند معاینات پزشکی زائران زیر60 سال گفت: با تعیین و معرفی پزشکان کاروان ها معاینات گروه اول حجاج ثبت نام شده شروع شده و در مرحله بعد معاینات افراد بالای 60 سال و واکسیناسیون زائران طبق برنامه انجام خواهد شد.

انتهای پیام/

نمایندگان مجلس هرگونه استفاده از سخت افزارهای تولیدی رژیم صهیونیستی در ایران را ممنوع کردند.
نمایندگان مجلس شورای اسلامی در نشست علنی در جریان بررسی طرح مقابله با اقدامات خصمانه رژیم صهیونیستی علیه صلح و امنیت، با ماده 5 این طرح موافقت کردند. بر اساس ماده 5 طرح مذکور، هرگونه استفاده از سخت افزارهای تولیدی رژیم صهیونیستی در ایران و فعالیت سکوهای نرم افزاری متعلق به این رژیم در این کشور ممنوع می باشد. همچنین هرگونه ارائه خدمات شرکت های ایرانی به این سکوها ممنوع است؛ فرد قاصر یا مقصر و یا مستنکف در اجرای این ماده به حبس تعزیری درجه 5 و 5 سال محرومیت از خدمات عمومی و دولتی محکوم می گردد. مرکز ملی فضای مجازی با همکاری وزارتخانه های اطلاعات و ارتباطات و فناوری اطلاعات موظف است نسبت به شناسایی این سخت افزارها و سکوها اقدام و مراتب را جهت اعمال قانون به دادستان کل کشور اعلام نماید. همچنین نمایندگان مجلس شورای اسلامی، دولت را موظف به حمایت از دولت ها، ملت ها و سازمان های مردم نهاد حامی آزادسازی قدس کردند.
بر اساس ماده 13، دولت موظف است از فعالیت سایر دولت ها، ملت ها و سازمان های مردم نهاد داخلی و بین المللی حامی آزادسازی قدس و محکومیت، محدودیت و تحریم رژیم اشغالگر صهیونیستی حمایت نماید و اقدامات لازم را در جهت مقابله با هرگونه تلاش در راستای عادی سازی روابط با رژیم منحوس مذکور و حضور آن در منطقه و جهان اسلام معمول دارد. همچنین موضوع صهیونیسم بدتر از آپارتاید را در سازمان ها و مجامع بین المللی تبیین کند. مطابق با ماده 14 این طرح، در اجرای ماده (6) قانون حمایت از انقلاب اسلامی مردم فلسطین همه دستگاه های فرهنگی کشور اعم از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سازمان صدا و سیما، سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، سازمان تبلیغات اسلامی موظفند در جهت تبیین ماهیت، افشاء جنایات ضدبشری صهیونسیم بین الملل و رژیم منحوس اشغالگر قدس از همه توانمندی و ظرفیت خود در جهت تولید محصولات فرهنگی استفاده کند و وزارت ارشاد موظف است حمایت ویژه ای از تولید محصولات و فیلم با محتوای مذکور حمایت ویژه نماید.
همچنین بر اساس ماده 15، بار مالی ناشی از اجرای مفاد این قانون از محل صرفه جویی دستگاههای موضوع این قانون تأمین می گردد.
مطابق با ماده 16 طرح مقابله با اقدامات خصمانه رژیم صهیونیستی علیه صلح و امنیت منطقه ای و بین المللی، به منظور پیگیری و انجام هماهنگی های لازم برای اجرای این قانون، کمیته ویژه ای متشکل از نمایندگان دبیرخانه شورای عالی امنیت ملّی، وزارت امور خارجه، وزارت اطلاعات (سازمان اطلاعات خارجی و معاونت ضدجاسوسی)، سازمان اطلاعات سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، نیروی قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، دادستانی کل کشور، وزارت کشور، وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح و دبیرخانه کنفرانس بین المللی حمایت از انتفاضه فلسطین مجلس شورای اسلامی تشکیل می شود. کمیته موظف است گزارش عملکرد دستگاه های نام برده شده در این قانون را به کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی ارائه نماید. مسئولیت برگزاری و دبیری جلسات برعهده دبیرخانه شورای عالی امنیت ملّی است.

سرویس تئاتر هنرآنلاین: اوایل اسفندماه سال پیش بود که دولت به دلیل جلوگیری از شیوع ویروس کرونا، به ناچار فرمان تعطیلی سالن های تئاتر، سینما و همینطور گالری ها و موزه ها و عدم برگزاری کنسرت های موسیقی را صادر کرد.

از آن روزها سه ماه می گذرد اما هنوز هیچ امیدی به بازگشایی تالارها نیست. از یک طرف مدیران دولتی طرحی عملی برای خروج از این بحران ارائه نمی کنند و از طرف دیگر هنرمندان و مدیران تالارها با یک پارادوکس بزرگ روبرو هستند و آن این که آیا با باز شدن سالن ها، مخاطب از نمایش ها استقبال خواهد کرد؟ ا

ز طرف دیگر حتی با استقبال تماشاگر، تالارهای خصوصی و دولتی با رعایت پروتکل بهداشتی ارائه شده به شدت متضرر خواهند شد. زیرا با رعایت پروتکل در بهترین شرایط تنها نیمی از ظرفیت سالن پر خواهد شد!

باید این مورد را در نظر بگیریم که 90 درصد سالن های خصوصی تئاتر استیجاری هستند، یعنی مالکیت آن ها باغیر است و طبیعتا مالک به دنبال دریافت اجاره بها. مالک ها نه به کرونا اهمیت می دهند نه به تعطیلی سه ماه مراکز هنری کاری دارند، اصلا هم امر فرهنگی برای شان پشیزی ارزش ندارد. ملک را اجاره داده و پولش را می خواهد. پس با پرشدن نیمی از سالن دردی از دردهای بی شمار مدیران تالارها حل نمی شود که هیچ، زیاد هم میشود چون گشایش سالن با خود هزینه های جنبی هم می آورد، هزینه هایی همچون دستمزد عوامل، پرداخت قبوض برق، گاز، آب و تلفن؛ پرداخت هزینه خسارات احتمالی و... حداقل سالن بسته این هزینه های جنبی را ندارد. پس این بحران همچنان باقی ست، بحران اقتصادی و روحی.

ما با هنرمندانی روبرو هستیم که در این سه ماه هیچ درآمدی نداشته اند، فرقی هم نمی کند که بازیگر بوده باشی یا کارگردان یا نمایش نامه نویس یا مترجم یا طراح صحنه و لباس و گریم و نور و... یاحتی مدیر تماشاخانه، همه و همه سه ماه از پس اندازهای خود استفاده کرده اند البته اگر پس اندازی موجود باشد زیرا دستیاری که کل دستمزدش بعد از سه ماه، تنها سه میلیون تومان است چگونه می تواند پس اندازی هم داشته باشد؟!

به این بحران شدید اقتصادی بحران های روحی را هم اضافه کنید، هنرمندی که سه ماه هیچ گونه تولید و آفرینش هنری نداشته به طور حتم دچار تنش های روحی می شود. این تنش ها وقتی شدت می گیرد که ندانی تکلیفت برای آینده چیست. آیا تماشاخانه ها ماه آینده زندگی خود را از سرمی گیرند؟ آیا دوماه بعد اتفاقی می افتد؟ یا پاییز سرآغاز دوباره فعالیت های هنری ست؟ این ها سوالاتی است که فعلا پاسخی برای آن ها نیست.

در این بین البته هنرمندان دست به خلاقیت هایی نیز زدند. برپایی جشنواره های مجازی و یا اجراهای آنلاین راه حل موقتی بود که به ذهن آن ها رسید که البته بعضی از این جشنواره ها آماتوری و به نوعی رفع تکلیفی بود از سوی مدیران جشنواره پرور که اتفاقا نه تنها به نفع تئاتر نبوده و نیستند؛ بلکه می توانند ضد آن هم عمل کنند، چون بر تعداد مدعیان تئاتر می افزایند.

مورد بعدی یعنی اجراهای آنلاین هم قصه خود را داشته و دارد. در مقطعی تماشاخانه "تهران" با کمک سازمان فرهنگی-هنری شهرداری کارهایی کرد که مورد استقبال اهالی تئاتر و مخاطبین قرار نگرفت که ذکر دلایلش بماند برای بعد؛ از جایی به بعد هم خود هنرمندان به صورت خودجوش به تولید این شکل جدید دست زدند. (این توضیح ضروری ست که سابقه پخش تئاتر زنده از طریق تلویزیون در ایران به نیم قرن پیش برمی گردد به زمانی که هنرمندان بزرگی همچون عزت اله انتظامی، جمشیدمشایخی، داوود رشیدی، محمدعلی کشاورز، پرویز فنی زاده، فخری خوروش، جمیله شیخی، مهین شهابی و... یک روز در هفته نمایشی را به شکل زنده روی آنتن می بردند. در آن مقطع این هنرمندان بزرگ خیل عظیمی از مخاطبین عادی تلویزیون را شیفته تئاتر کردند و آن ها را به تماشاخانه ها کشاندند، اتفاقی بزرگ که مدیران فعلی تلویزیون دانش برگزاری آن را ندارند.)

می توان دو اجرای آرین رضایی را شامل این گونه اجراها دانست؛ اما نگفته پیداست که این اجراهای آنلاین هم مشکلات خاص خود را دارند. سرعت پایین اینترنت، تبلیغات محدود، نبود بودجه مناسب و یا ابزار حرفه ای برای تصویربرداری و یا صدابرداری، کمبود نمایشنامه مناسب و غیره از این جمله اند که باعث پایین آمدن کیفیت اجراها می شوند.

نکته تعجب برانگیز اینجاست که چرا خانه تئاتر کمکی برای تولید این گونه جدید نمی کند حتی به شکل مقطعی؟!! خانه تئاتر از سال قبل تماشاخانه مدرن "استاد عباس جوانمرد" را آماده دارد که به لحاظ نور، صدا و آکوستیک استاندارد است؛ تا جایی که می دانیم دوربین فیلم برداری و میز تدوین هم در اختیار دوستان هیئت مدیره هست، پس می شد در این روزهای سخت با تمهیداتی به کمک اعضای خود بیایند. مگر نه اینکه در اساسنامه خانه تئاتر آمده که هیئت مدیره باید به مسائل علمی و رفاهی اعضایش نظر داشته باشد، پس دوستان معطل چه چیزی هستند؟

تولید تئاتر آنلاین احتیاج به ابزار و کمک مادی و معنوی دارد که خانه تئاتر به راحتی می تواند از پس این مهم برآید.

در این مقطع تاریخی، خانه تئاتر می تواند این نقش به ظاهر کوچک را ایفاء کند. با این کار هم به لحاظ معنوی و هم به لحاظ مادی به تعداد زیادی از فعالین هنر نمایش کمک شایانی خواهد شد.

خانه تئاتر می تواند نهادهای دیگری از جمله شهرداری، شورای اسلامی شهر، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی را نیز به این چالش فرهنگی فرا بخواند. شاید این کمترین کاری است که می توان برای اهالی تئاتر انجام داد.

یادمان باشد که فعلا و در این مقطع نمی توان پایانی را برای غلبه بر ویروس کرونا متصور بود. تماشاخانه های خصوصی در حال ورشکستگی هستند پس توان تولید ندارند، هنرمندان هم همین شرایط را سپری می کنند پس می مانند نهادهای دولتی و نیمه دولتی و مردم نهاد که خانه تئاتر یکی از آن هاست. این طرح در دراز مدت می تواند منافع مالی هم داشته باشد کافی ست در این زمان بلاتکلیفی مخاطب تئاتر را به سمت تماشای تئاتر آنلاین دعوت و هدایت کنیم؛ بعد از مدتی جذابیت این شکل اجرایی طرفداران خود را پیدا خواهد کرد. باز هم تاکید می کنم این روش، درمان نیست بلکه تنها مرحمی ست بر گذراندن این روزهای سخت.

شاید بشود برای بهبود حال هنرمندان و اصلا همه مردم عزیز کشورمان کاری کرد. تئاتر و موسیقی و سینما می توانند حال عمومی جامعه را خوب کنند. کشوری که فرهنگ و هنرش تعطیل شود خیلی زود بیمار و افسرده خواهد شد، پس دوستان شاید بشود کاری کرد.

سلام نو - سرویس فرهنگ و هنر : پس از شیوع ویروس کرونا و لغو تمامی فعالیت های فرهنگی و پیرو آن تعطیلی سینماها و مجوزهای برگزاری کنسرت، بحث برگزاری کنسرت های آنلاین که ایده اولیه آن توسط روزبه نعمت اللهی مطرح شد، بر سر زبان ها آمد و برگزاری این طرح با عنوان نوروز خانه در راستای افزایش روحیه نشاط و شادی در فضای جامعه برای مردم در دوران قرنطینه از 8 فروردین 1399 به همت موسسه فرهنگی هنری جام سبز برج میلاد و همکاری شهرداری تهران با مجوز دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی آغاز شده است.

طبق برنامه از پیش تعیین شده از 8 فروردین به مدت دو هفته در ویژه برنامه نوروز خانه خوانندگانی نظیر امید حاجیلی ، مهدی جهانی ، روزبه بمانی ، گروه استاد اسداللهی ، رضا یزدانی ، گروه رستاک ، حمید عسگری ، گروه گیل و آمارد (ناصروحدتی)، مهدی یغمایی ، گروه ژوانا (سعدالله نصیری)، حمید حامی ، گروه لیان بوشهر ، سینا سرلک ، اشوان ، فرزاد فرخ و ... بر روی صحنه مرکز همایش های برج میلاد رفتند و بدون حضور تماشاگر برای مخاطبین خود به اجرای زنده پرداختند و این کنسرت به صورت متسقیم هر شب راس ساعت 21 از سایت تیوا قابل نمایش بود.

این طرح که به دلیل تقاضا و نیاز مردم، پر کردن اوقات فراغت آنها، جلب نظر اکثر ذائقه ها از پاپ و سنتی گرفته تا فولکور و محلی، رایگان بودن آنها و اینکه حرکتی نو در عرصه موسیقی محسوب می شد، به خوبی نظر علاقمندان را به خود جلب کرد و تا جایی پیش رفت که کنسرت آنلاین علی زند وکیلی با دارا بودن بیش از 7 میلیون بیننده توانست رکورد تماشای کنسرت های آنلاین را بشکند، لازم به ذکر است این کنسرت در بیش از 24 پلتفرم دارای مجوز ساترا به صورت زنده نمایش داده شد.

پس از استقبال مردم از طرح نوروز خانه و برگزاری کنسرت های آنلاین، بنیاد فرهنگی هنری رودکی با همکاری و مشارکت تلویزیون تعاملی تیوا و با مجوز دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی این طرح را در تالار وحدت ادامه داد و پرواز همای اولین خواننده ای بود که در این طرح جدید در تاریخ 29 فروردین 1399 از ساعت 21 با مجوز دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بر روی صحنه تالار وحدت رفت و برای علاقمندان خود توسط مجموعه ساترا و از طریق وی اودی های دارای مجوز به اجرای کنسرت آنلاین پرداخت.

پس از اجرای کنسرت آنلاین پرواز همای خوانندگانی نظیر کیوان ساکت و وحید تاج با همراهی گروه وزیری، گروه رستاک ، سامان احتشامی ، علی زندوکیلی بر روی صحنه تالار وحدت رفتند و برای طرفداران خود به اجرای کنسرت های آنلاین پرداختند.

پس از شروع ماه مبارک رمضان این طرح برای مدتی متوقف شد، اما حال با توجه به نزدیکی به عید سعید فطر، خبری مبنی بر برگزاری بزرگترین کنسرت آنلاین کشور به خوانندگی همایون شجریان و رهبری ارکستر بردیا کیارس رهبر پیشین ارکستر ملی ایران در شبکه تعاملی لنز در رسانه ها منتشر شده است.

طبق اخبار دریافتی همایون شجریان با همراهی 35 نوازنده به رهبری بردیا کیارس در این کنسرت راس ساعت 21 در روز یکشنبه مصادف با عید سعید فطر مورخه چهارم خرداد ماه 1399 بر روی صحنه تالار وحدت خواهند رفت و به اجرای قطعات منتخبی از آلبوم های با ستاره ها و نسیم وصل از قبیل هوای گریه ، خانه سودا ، افسونگر ، غریبانه ، ای عاشقان ، باستاره ها ، حاصل عمر ، دفتر دل ، نسیم وصل و مرغ سحر خواهند پرداخت، لازم به ذکر است که همایون شجریان پیش از این در کنسرت های سال 1392 به مدت ده شب همراه ارکستر مجلسی تهران در سالن همایش های برج میلاد نیز به اجرای این آلبوم ها پرداخته بود.

این کنسرت که با عنوان بزرگترین کنسرت آنلاین در رسانه ها نام گرفته است، به صورت آنلاین برای مخاطبین در قرنطینه به صورت همزمان توسط ده دوربین تعبیه شده در سالن ضبط و از طریق رسانه های مجاز و شبکه تعاملی لنز ایرانسل قابل پخش خواهد بود و طبق اخبار منتشر شده کاربران سامانه ایرانسل بدون نیاز به تهیه اشتراک و به صورت رایگان می توانند از طریق اینترنت گوشی خود به تماشای این کنسرت بنشینند، اما کاربران غیرایرانسلی شبکه اینترنتی لنز با تهیه اشتراک به قیمت 10 هزار تومان می توانند این کنسرت را تماشا کنند.

همایون شجریان خواننده 44 ساله موسیقی ایران که در عرصه موسیقی سنتی ایرانی و موسیقی تلفیقی فعالیت می کند، متولد 31 اردیبهشت 1354 در شهر تهران است و به نوعی این کنسرت هدیه تولد 45 سالگی و عیدی اش به مناسبت عید سعید فطر به طرفداران موسیقی محسوب می شود، وی که پسر محمدرضا شجریان استاد بی بدلیل هنر موسیقی معاصر ایران است، فعالیت حرفه ای اش را با عنوان نوازنده از سال 1373 و در آلبوم قاصدک با آهنگسازی پرویز مشکاتیان و خوانندگی پدر خود آغاز کرد، وی پس از پنج سال نوازندگی در گروه موسیقی استاد محمدرضا شجریان اولین هم نوایی خود را با پدرش در سال 1378 با آلبوم آهنگ وفا رقم زد.

این خواننده پر طرفدار موسیقی سنتی در ادامه با همراهی و مشارکت پدرش چند آلبوم با عنوان های زمستان است ، بی تو به سر نمی شود ، فریاد و ... را تولید و روانه بازار موسیقی کردند و آلبوم نسیم وصل در سال 1382 اولین آلبوم مستقل وی محسوب می شود که در بازار موسیقی منتشر شده است.

وی سابقه تولید آلبوم های شاخص نظیر : شب جدایی ، چه آتش ها ، نه فرشته ام نه شیطان ، خداوندان اسرار ، مستور و مست و ... را در کارنامه موسیقی خود دارد و با رابطه خوبی که با حمید نعمت الله دارد، در دو فیلم وی به عنوان آهنگساز و خواننده حضور داشته و آلبوم های آرایش غلیظ و رگ خواب محصول همکاری مشترک این کارگردان و خواننده سرشناس کشور محسوب می شود.

آلبوم افسانه چشمهایت با آهنگسازی مهیار علیزاده در سال 1398 آخرین آلبوم منتشر شده این خواننده مطرح موسیقی سنتی ایران است که با همراهی پدرش و توسط موسسه آهنگ اشتیاق در بازار موسیقی عرضه شده است.

به گزارش گروه فرهنگی قدس آنلاین ، محمد گلریز خواننده قدیمی و پیشکسوت با اشاره به فعالیت های هنری خود در ایام قرنطینه اظهار کرد: من هم در این روزها بیکار نماندم و تلاش کردم کاری هرچند کوچک اما مؤثر برای مردم انجام دهم. برنامه ها و پویش های متعددی بود که با آنها همکاری داشتم، به طور مثال در پویش آستان قدس رضوی چند شعر خواندم، همچنین فعالیت هایی هم با همکاری شبکه جام جم برای ایرانیان مقیم خارج از کشور انجام دادیم و چندین پیام برای آنها ارسال کردیم که بسیار هم مؤثر بود.

علاو بر این در پویش مؤمنانه بسیج هنرمندان که در تالار وحدت برگزار شد و اقلام مورد نیاز و بهداشتی را برای مردم تأمین کرده بودند به همراه بسیاری از هنرمندان مطرح حضور داشتم. همچنین سرودی به نام سربه داران به مناسبت شهادت سردار سلیمانی خوانده ام که البته قرار بود چهلم سردار پخش شود اما متاسفانه میسر نشد و مشغول ساخت کلیپ برای آن هستیم. این سرود به سفارش دفتر موسیقی صدا و سیما با شعری از اسماعیل فرزانه، شاعر و ترانه سرا و آهنگسازی مهیار فیروزبخش ساخته شده است.

مافیایی که هیچ کس حریف آن نیست!

وی در ادامه با اشاره به وضعیت موسیقی پاپ و انتقاد از شرایط موسیقی امروز اظهار کرد: دو مافیای بزرگ در ایران وجود دارد که هیچ قدرتی، تأکید می کنم هیچ زور و قدرتی نمی تواند حریف آنها شود و بارها شده که وعده و وعیدهای بسیاری برای کنترل آن داده اند اما هیچ گاه از حد حرف و شعار خارج نشده است. این دو مافیا شامل صنعت خودرو و موسیقی است!

گلریز در ادامه با اشاره به اهمیت موسیقی و تأثیر شگرفی که بر ذهن جوانان دارد، گفت: موسیقی یکی از هنرهای درجه اول در اثرگذاری است و از قدیم هم گفته اند که تنها صداست که می ماند. شاید بد نباشد برای شما مثالی بزنم تا اهمیت موسیقی را بیش از پیش درک کنیم. ببینید در طول دهه های اخیر سریال های متنوع و فاخری همچون یوسف پیامبر ، سریال امام علی(ع) ، کیف انگلیسی ، ولایت عشق ، میوه ممنوعه و ... ساخته شد. بسیاری از مردم این سریال ها را دیده اند و کم و بیش آنها را به یاد دارد اما معمولاً یکی دو سال پس از پخش در اذهان کمرنگ می شوند اما در حقیقت این موسیقی ماندگار و جذاب سریال هاست که به محض شنیدن، دوباره تمام صحنه ها را پیش چشم مخاطب می آورد و این از اثرات موسیقی است.

اثرگذاری اعجاز موسیقی است

وی تأکید کرد: شما می بینید که یک قطعه موسیقی که 50 سال قبل ساخته شده هنوز هم زنده و پرابهت است، قطعه ای مانند خجسته باد این پیروزی سال 61 ساخته شده اما هر که آن را می شنود می گوید انگار متعلق به همین امروز است و همچنان یادآور آن دوران است و با شنیدنش احساسات فرد برانگیخته می شود. به نظر شما آیا قطعه موسیقی ای ایران کهنه می شود و اصلاً می تواند مشمول گذر زمان شود؟ خیر! زیرا اینها ماندگارند و این از اعجاز موسیقی به عنوان یکی از اثرگذارترین هنرها است.

این خواننده پیشکسوت در ادامه با اشاره به حضور دلال های موسیقی و تأثیرگذاری آنها در این عرصه گفت: دلال های موسیقی کسانی هستند که هم اینجا در داخل کشور امور را در دست دارند و هم خارج از ایران موسیقی را کنترل می کنند. آنها می دانند که چگونه از راه فرهنگ نفود و چطور ذهن جوانان را تسخیر کنند. شما به این موسیقی هایی که این سال های اخیر پخش می شود دقت کنید و بینید قریب به اتفاق آنها محتوا و ملودی ندارند و همه عین یکدیگر هستند. اغلب ریتم آنها چهار چهارم یا دو چهارم است و انباشته از شعرهای بی محتوایی هستند که ذهن انسان را به ابتذال می کشد.

دلال های موسیقی مافیای عجیب و غریبی دارند که می توانند همه را بخرند

وی با اشاره به ظهور امکانات جدید و تکنولوژی های نوین در حوزه صدا و موسیقی و بهره گیری نامناسب از آن اظهار کرد: ببینید ما که با تکنولوژی های روز و ادوات جدید موسیقی مخالفتی نداریم اما بحث بر استفاده درست و مناسب از آن است. اینها می توانند به بهترین شکل مورد استفاده قرار گیرند و ما قادریم با این تکنولوژی خیلی کارها انجام دهیم اما کمتر از آن بهره گیری درستی می شود. امروز دشمنان ما متوجه شدند که از این طریق می توانند جوانان ما را تحت تأثیر قرار دهند و ذهن آنها را عوض کنند و با تمام قوا در تلاشند تا ذهن و فکر آنان را از مسائل عرفانی، معنوی و مضامین ارزشی و حماسی دور کنند. حال در این میان نقش دلال های موسیقی غیرقابل انکار است. دلال های موسیقی یک مافیای عجیب و غریبی دارند که می توانند همه را بخرند و این جای تاسف دارد.

گلریز در بخش دیگری از سخنان خود درباره چگونگی شکل گیری این مافیا در دنیای موسیقی گفت: در یک کلام باید گفت از ماست که برماست. حضور مافیا در موسیقی اتفاقی نیست که صرفاً متعلق به این دوران باشد و از قبل هم وجود داشته است. پیش از انقلاب یک شرکت آمریکایی به نام CBS در ایران فعالیت می کرد. نماینده های این شرکت در جُنگ های موسیقی و میهمانی های شبانه حضور داشتند و رفت و آمد می کردند. آنها به میهمانی ها می رفتند و افراد خوش صدا را انتخاب می کردند، با آنها قرارداد می بستند و به آنها وعده درصدی سود می دادند. از طرفی دیگر این شرکت بهترین آهنگسازان، خبرنگاران، امکانات تبلیغ و اطلاع رسانی را در اختیار داشتند و کارشان این بود که از طریق رادیو و تلویزیون و با تبلیغات یک نفر را به مردم معرفی و او را در جامعه معروف کنند و فردی که تا چند ماه پیش هیچ کس او را نمی شناخت در عرض سه چهارماه معروف و سمبل خوانندگی می شد. شاید باور نکنید اما این افراد در دهه 50 و تا پیش از انقلاب شبی صد هزار تومان درآمد داشتند. البته این شبکه و مافیای موسیقی در آن زمان اهداف دیگری هم داشتند و دنبال این بودند که فساد و ابتذال را رواج بدهند.

وی در ادامه افزود: مدتی پیش در وزارت فرهنگ و ارشاد میهمان یکی از دوستانم بودم و در آن جلسه تصادفاً یکی از مافیای موسیقی هم حضور داشت و این داستان را آنجا تعریف کردم. جالب است بدانید آن دلال موسیقی با تأیید حرف های من گفت که در حال حاضر هم وضعیت همین گونه است و هیچ قدرتی هم نمی تواند آن را کنترل کند.

مردم خون دادند تا معنویت پابرجا بماند

این خواننده انقلابی اظهار کرد: برخی از مسئولان و متولیان فرهنگی ما به این باور رسیده اند که ما خودمان باید این جنس تولیدات را بسازیم و حتی در برخی سخنرانی هایشان چنین چیزی را شنیده ام که چرا خودمان نسازیم که جوانان جذب آنها نشوند. این اشتباه محض است و مثل این می ماند که خودمان را از چاله به چاه بیندازیم. اینجا جمهوری اسلامی است و در جنگ دویست هزار شهید داده ایم، مردم خون دادند تا معنویت پابرجا بماند. اگر امثال حاج قاسم سلیمانی، شهید باکری، شهید چمران، شهید همت، شهید صیاد شیرازی و ... نبودند مملکت ما تابحال چندین تکه شده بود. هدف دشمن این است که به هر طریقی که شده کشور و جوانان ما را به انحراف بکشاند.

گلریز در پاسخ به این پرسش که آیا اساساً متولیان فرهنگی دغدغه و قدرت روبه رو شدن با این مافیا را دارند و برای مقابله با آن برنامه ریزی کرده اند، گفت: من در همه این دوران این را وظیفه شرعی خودم دانستم که با مسئولان در این باره گفت وگو کنم. من مستقیماً با وزیر ارشاد وقت و رئیس رسانه ملی صحبت و همه این موارد را گوشزد کرده ام. همه هم تصدیق می کنند اما در عمل کاری نیست! در حالی که ما باید عمل را ببینیم و اگر دیر بجنیبم حتماً دشمن و کسانی که فرهنگ این کشور را نشانه گرفته اند بیش از این وارد میدان عمل می شوند.

وی افزود: شاید بد نباشد یک خاطره جالب و البته دردناک از کاری که یک خبرنگار چند سال پیش انجام داد، تعریف کنم. خاطرم هست یک خبرنگاری عکس چندین هنرپیشه و خواننده مطرح جهانی را در خیابان به جوانان نشان می داد و از آنها می پرسید که او را می شناسند یا نه. آنها هم علاوه بر اینکه هنرپیشه مذکور را می شناختند اطلاعات کاملی هم درباره فیلم ها و فعالیت های آن هنرمند داشتند. در بین این عکس ها تصویری از شهید صیاد شیرازی را هم به جوانان نشان می داد اما دریغ از یک نفر که این شهید بزرگوار را بشناسد! فرمانده ای که در عملیات مرصاد نقش کلیدی داشت و اگر نبود دشمن این مملکت را گرفته بود. شهیدی که از جانش گذشت اما افسوس که جوانان این مرز و بوم او را نمی شناسند. این یک نمونه کوچک است، ما امروز در معرض شدیدترین تبلیغات به ویژه در حوزه فرهنگی قرار داریم و باید فکری برای آن کنیم.

از شنیدن موسیقی های امروز حیرت می کنم

گلریز تصریح کرد: این حرف من نیست. رهبر معظم انقلاب نیز در جلسه ای فرموده اند من از صدا و سیما و محتوای سریال ها و موسیقی ها گله دارم. ایشان دیگر چقدر باید روی این موضوع تأکید کنند و بگویند که فرهنگ انقلابی، حماسی و دفاع مقدس را زنده نگه دارید؟ ما هم که نمی گوییم همه موسیقی این موارد بشود، نخیر! اصلاً اینطور نیست. بلکه مسئله ما این است که اگر می خواهید قطعه ای را هم بسازید و پخش کنید یک کار خوب باشد. کسی با موسیقی پاپ مخالف نیست اما موسیقی باید محتوا، ملودی و شعر خوب داشته باشد که مردم استفاده کنند. شما به موسیقی که امروز در ماشین های جوانان پخش می شود دقت کنید. من یک بار چیزهای عجیبی شنیدم که حیرت زده شدم. محتوایی همچون برو کنار باد بیاد ، میخوام برم خونه مادرم ناهار بخورم و بیان عشق های تو خالی و سخیف ... . حقیقتاً انسان از برخی این قطعات موسیقی که اینقدر رواج پیدا کرده و بین جوانان همه گیر شده حیرت می کند! حتی گاهی اوقات که به رادیو گوش می دهم یا موسیقی هایی را که از تلویزیون پخش می شود، می شنونم متعجب می شوم که اینها چطور ساخته شده اند؟ حالا شما تصور کنید که یک نفر جنبه و ظرفیت لازم را هم نداشته باشد و معروف شود و سر از ناکجا آباد درمی آورد و در نهایت هم الگوی جوانان می شود.

وی با پیشنهاد به مدیران فرهنگی برای ورود جدی تر به این عرصه خاطرنشان کرد: این ضرورت کاملا احساس می شود و مسئولان دلسوز و متعهد باید وارد میدان شوند، باید خط مشی را مشخص کنیم و به آن باور داشته باشیم، قانونگذاری در این رابطه باید اصلاح شود. دل ما خون است چرا که دیگر از هنر ارزشمند و فاخر ما چیزی باقی نمانده است و تعداد انگشت شمار هنرمندان موسیقی ایرانی فاخر را در مقابل صف بلند و روزافزون موسیقی سخیف امروز مقایسه کنید. شما تعجب نمی کنید در کشوری که انقلاب شده و حکومت جمهوی اسلامی است، چرا به این وضع رسیدیم؟ من همیشه این مباحث را مطرح کرده ام اما متأسفانه گوش شنوایی وجود ندارد و نتیجه ای هم در بر نداشته است. روز قیامت از ما سؤال می کنند که برای فرهنگ انقلابی و کسانی که از جانشان گذشتند تا ما زنده بمانیم چه کرده ایم؟ این شوخی نیست که یک خانواده چهار شهید داده و در قیامت از ما بازخواست می کنند که ما در مقابل چه کرده ایم. به نظرم نباید تاثیر انکارناپذیر موسیقی را نادیده گرفت و باید برای غنای آن کاری کرد.

انتهای پیام/

صبا کریمی/

من مدیران تصمیم گیر دولت های مختلف در حوزه فرهنگ را به خوبی شناخته ام و کافی است به آن ها این باور را برسانید که نبود یک مسئله چندان اتفاق خاصی هم ایجاد نمی کند و نخستین کار این دوستان کم خرد همیشه این بوده که در گام بعدی آن را حذف می کنند و استنادشان هم این است که دیدید یک سال نداشتیم، مگر چه شد و با جمله هایی شبیه این از اصلی ترین مسئولیت های خود شانه خالی می کنند.

ایوب آقاخانی، نویسنده، کارگردان تئاتر و مدرس دانشگاه در ابتدای سخنان خود در گفت وگو با قدس، با اشاره به اجرای تئاترهای آنلاین که این روزها باب شده و میزان تأثیرگذاری و اهمیت آن ها اظهار کرد: با شناختی که شما و مردم از من دارید، می دانید که در هر شرایطی سعی می کنم صحنه را خالی نکنم و اگر به تئاترآنلاین اعتقاد داشتم حتماً تا به حال کاری کرده بودم. من در این دوران در معرض پیشنهادهای متنوعی قرار گرفتم، اما اعتقادی به آن ندارم و باید صادقانه بگویم حتی تئاترهای خودم را که فیلم برداری می شود تا امکان ارائه آن در قالب فیلم تئاتر و حفظ آن به عنوان مدارک شخصی ام فراهم باشد را هرگز هنگام تماشا آن جان و جنمی که از صحنه دریافت می کنم، از این شکل آثار دریافت نمی کنم.

وی در ادامه افزود: به همین دلیل اعتقاد دارم در بهترین شکل، تئاترآنلاین شمایل تئاتر تصویربرداری شده را پیدا می کند و در نتیجه روح لازم را ندارد. ضمن اینکه مسئله آنلاین شدن تئاتر و استفاده از امکانات فضای مجازی برای مدیریت شرایط کنونی آن قدر کارشناسی نشده، شتاب زده و پرعجله و به عبارتی دم دستی و سطحی به کار گرفته شد که قرار هم نبود نتیجه شگرفی از آن به دست بیاید. این کار هم مانند بسیاری از تدابیر مسئولان صاحب رأی در حوزه های فرهنگی بیشتر در جهت اینکه اثبات کنند ما برای هر اتفاقی راه حلی داریم، ارائه شد و واقعاً فاقد کارشناسی های لازم و در نتیجه فاقد حصول نتیجه موردنظر بود.

این مدرس دانشگاه در تکمیل گفته های خود اظهار کرد: اما پرسش اینجاست که آیا راه دیگری برای شرایط امروز وجود دارد؟ صادقانه باید بگویم که خیر! در حال حاضر راهش همین است، اما این شکل از اجرا و برگزاری گرچه ناگزیر است و به دلیل شرایطی که با سرعت عجیبی دامان ما را گرفته است، ظاهراً فرصت کارشناسی به ما نداده، اما به هر حال نیاز به کارشناسی دارد. من شرایط را درک می کنم، موقعیت را می سنجم و در نتیجه متهم و محکوم نمی کنم، اما نتیجه ای که می بینیم چشمگیر نیست و بدی ماجرا اینجاست که گویی در این خصوص، نهادها، ارگان ها و مسئولان متنوع فرهنگی و تئاتر در حال رقابت با یکدیگر هستند و این وضعیت را قدری بدتر می کند.

کارگردان نمایش رگ یادآور شد: تنها گونه ای که میان فعالیت های این روزها می بینیم که چندان خالی از منطق و سلامت تصمیم گیری و رأی نیست، این است که تئاترهای پیشین که روی صحنه بودند در قالب فیلم تئاترهایی با استانداردهای معقول از طریق فضای مجازی در اختیار تماشاگر قرار داده می شوند و این امکان را فراهم می کنند تا مخاطب به آن دسترسی داشته باشد و امکان تماشای اجراهایی که ندیده یا دیده و از آن لذت برده را برایش فراهم می کنند. این تنها تحرک قابل دفاعی است که در بهره گیری از قدرت فضای دیجیتال و مجازی و قدرت رسانه ای آن به چشم من آمده است و بقیه موارد ناسالم، قابل نقد و یا حداقل با سلیقه من ناهمگن است.

مدیران فرهنگی از اصلی ترین مسئولیت های خود شانه خالی می کنند

وی در بخش دیگری از سخنان خود در پاسخ به این پرسش که با توجه به اینکه شما اعتقادی به اجرای تئاتر آنلاین ندارید، به نظر شما ضرورت برپایی جشنواره های مجازی تئاتر در این شرایط احساس می شود و اساساً کارکردی دارد یا خیر، گفت: به نظر من چاره ای وجود ندارد و من کسانی را که جشنواره برگزار می کنند، ملامت نمی کنم، چراکه می خواهند تئاتر را از طریق آنلاین زنده نگه دارند. آنچه من نقد می کنم شیوه اجراست و نه فکر برگزاری آن. چرا می گویم ملامت نمی کنم، زیرا من مدیران تصمیم گیر دولت های مختلف در حوزه فرهنگ را به خوبی شناخته ام و کافی است به آن ها این باور را برسانید که نبود یک مسئله ای چندان اتفاق خاصی هم ایجاد نمی کند و نخستین کار دوستان کم خرد همیشه این بوده که در گام بعدی آن را حذف می کنند و استنادشان هم به این است که دیدید یک سال نداشتیم، مگر چه شد و با جمله هایی شبیه این از اصلی ترین مسئولیت های خود شانه خالی می کنند. وقتی این اتفاق می افتد مطمئن باشید اگر من هم مسئول باشم هرگز اجازه نمی دهم به ذهن بالادستی خودم که مسئول تصمیم گیری برای تمامی نهادها و حوزه ها در حیطه فرهنگ است خطور کند که می تواند به حقانیت و وجود یک امری دست بزند و به آن ورود کند.

آقاخانی تصریح کرد: امروز کشور و دولت ما در شرایط پیچیده ای قرار دارند، منظورم پیچیدگی هایی است جدا از آنکه دامن جهان را گرفته است. من از پیچیدگی های اقتصادی و تحریم های شدید و ناجوانمردانه ای صحبت می کنم و مسائلی که با چاشنی کم تدبیری حسابی ما را گرفتار کرده است. در این شرایط بهانه جویی برای حذف یکسری اتفاقات مهم کار سختی نیست و من تمایلی ندارم شرایط را برای بهانه جویی دوستان بالادستی آماده کنم. اینکه اگر یک سال تئاتر نداشته باشیم چه اتفاقی می افتد ، مقدمه خیلی از اتفاقات بدتری است و من چون با تمام وجود این را در انواع و اقسام دولت ها و سمت و سوهای فکری و رویکردهای سیاسی دیده ام، همیشه این جنس از کوتاه آمدن های ما در نهایت به ضررمان تمام شده و فکر می کنم اگر من هم مدیر یک جای کوچک متصل به نمایش بودم یا نمایش در حوزه وظایف فرهنگی من بود، احتمالاً به هر قیمتی سعی می کردم در این دوران آن را زنده نگه دارم، بنابراین من آن ها را ملامت نکرده و صرفاً شیوه آن ها را نقد می کنم.

متن محصول قرنطینه است

وی یادآور شد: بنابراین تدبیری که به ذهن من می رسد این است که این سنگر را نه با فعالیت هایی در فضای آنلاین بلکه با تولید اندیشه و محتوا خالی نکنیم. چرا عزممان را جزم نکنیم در دورانی که نمی توانیم مانند گذشته از قابلیت های صحنه یا پرده سینما استفاده کنیم، زیرساخت های توان نویسندگی را ارتقا دهیم؟ چرا متن تولید و ذخیره نکنیم؟ متن که اصلاً محصول قرنطینه است و قرنطینه بهترین شرایط تولید برای آن است. ما می توانیم وارد فضاهایی شویم که از طریق گفت وگو، داد و دهش و دیتاهای ساده ای که حتی با یک پیامک هم تأمین می شود و نیازی به گردهمایی ها ندارد، به تولید متن به شکل کلان آن فکر کنیم تا این دوران به پایان برسد و وقتی از آن عبور کردیم، انبان پری از متون قابل دفاع داشته باشیم و بگوییم در این فرصت بخشی از ضعف نمایش نامه نویسی که همیشه به ما نسبت داده اند را رفع کرده ایم.

آقاخانی تصریح کرد: این شرایط که تمام شد بگوییم ما 50 نمایش نامه قابل دفاع داریم که می توانند در بیلان تولیدات کلان کشور وارد شوند و نسبت درام ایرانی و فرنگی را در صحنه متعادل تر کنند و تعداد قابل اعتنایی نمایش نامه ایرانی در مقابل آثار خارجی داشته باشیم، نمایش نامه هایی که قابل دفاع باشند، چهره های جدیدی را در عرصه ادبیات نمایشی به مخاطب معرفی کنند و تاریخ ادبیات نمایشی را برای آیندگان پربارتر کنند. دقت کنید ما در دهه 40 و 50 نمایش نامه نویسان بزرگی داشتیم که هنوز هم در دانشگاه ها دانشجو را به آن ها ارجاع می دهیم و خودمان هم به آن ها رجوع می کنیم، اما شما بگویید چهره های برآمده از دهه 60 و 70، 80 و ... چه کسانی هستند؟ آیا ابعادشان قابل مقایسه با امثال موردنظر من در دهه 40 و 50 هست؟ اصلاً نیست، چرا این قدر ناگهان این پل، حلقه های میانی اش را از دست داد؟ چرا به ترمیم این ها فکر نکنیم؟

وی در پایان خاطرنشان کرد: اکنون بهترین زمان است و به جای اینکه وقت خودمان را با بازی های آنلاین هدر دهیم، بهتر است به تولید کلان و جدی محتوا فکر کنیم تا پس از گذر از این دوران محتوا داشته باشیم، نه اینکه ناگهان با یک دلزدگی و دلمردگی از تجربیات نیمه ای که در این دوران انجام دادیم، بدون اینکه استراحتی که در این تئاتر رنجور کرده باشیم، بخواهیم با تنی بیمارتر به ادامه فعالیتمان بپردازیم. پیشنهاد من در حال حاضر عقلانی ترین و تنها پیشنهاد موجود است و تأکید می کنم این نظرگاه شخصی من است، اما وقتی سعی می کنم منتقدانه و از زوایه های مختلفی این نظر را بررسی کنم، فکر نمی کنم به راحتی بتوان پیشنهاد بهتری را جایگزینش کرد و تجربیاتی که در این ماه ها انجام شده خودش مؤید این نکته است که ما با رویکردهای شتاب زده آن گونه که باید نتیجه نمی گیریم.

به گزارش خبرنگار تئاتر خبرگزاری فارس، شرایط کرونایی و تعطیلی سالن های نمایشی این روزها فرصتی را فراهم کرده تا بهتر بتوانیم برخی چالش ها و مشکلات عرصه تئاتر را با هنرمندان در میان بگذاریم.

از جمله مسائلی که این روزها از سوی برخی صاحب نظران و اساتید تئاتر دانشگاه مطرح می شود، وضعیت فارغ التحصیلان تئاتر در دانشگاه ها، دیدگاه آنها به کار حرفه ای و همینطور نوع تئاتر در خور شأن مردم ، تفاوت نگاه به تئاتر تجاری و تئاتر فرهنگی است.

دکتر محمدرضا خاکی، پیشکسوت عرصه تئاتر و کارگردان، مترجم نمایشنامه نویسی و استاد دانشگاه در ارتباط با این موضوعات نظراتش را مطرح می کند که در ادامه می خوانیم:

*آقای دکتر پروسه اجرای نمایش آتش سوزی های شما داستان مثنوی چند من کاغذ شده است، از لغو اجرا در تالار وحدت تا تعطیلات و بعد هم کرونا آیا هنوز هم تصمیم دارید این کار را به صحنه ببرید یا اینکه مشغول فعالیت نمایشی دیگری شده اید؟

-ببینید خب من این روزها که مشغول چند کار ترجمه و نمایشنامه هستم ، هر چند انتشاراتی ها و ناشران و سالن های تئاتر هم تعطیل اند اما خودم را سرگرم می کنم تا ببینیم شرایط در آینده به چه صورت می شود.
اما درباره آتش سوزی ها که پرسیدید باید بگویم که قبل تر از شرایط کرونا از سال گذشته با تعدادی از دوستان تصمیم داشتیم کار را برای جشنواره تئاتر دانشگاهی به اجرا ببریم، آن زمان هنوز این شیوع ویروس کرونا نشده و سالن ها باز بود.

تصورم این بود که اگر با یک عده نیروی جوان این نمایش را روی صحنه ببریم هم به آنها فرصتی برای عرض اندام داده ایم و هم اینکه خودمان با افراد جدیدی تجربه کسب می کنیم، منتها متأسفانه تجربه خوبی برایم نشد چرا که این روزها شاهد هستیم که بسیاری از نیروهای هنری جوان دانش آموخته دانشگاهیمان یک شبه می خواهند ره صد ساله طی کنند.

*از چه لحاظ؟

-بگذارید اینطور بگویم که متأسفانه این روزها در دانشگاه های ما اخلاق درس نمی دهند، یک زمانی در مدارس انضباط داشتیم مثلا فرد برای غیبت ها یا چیزهای دیگر اخلاقی اش نمره انضباطی داشت اما الان شرایط دیگر در دانشگاه ها و بعد هم در زندگی ها طوری شده که افراد آموزش خیلی چیزها را نمی بینند و به نوعی اخلاق هنری ندارند. خیلی ها هنوز تصور درستی از واقعیت های رشته تئاتر ندارند، یک الگوهایی در ذهن تشکیل داده اند که در بسیاری مواقع با واقعیت جور نیست هنوز هیچ چیز نشده می خواهند کار لاکچری انجام دهند و به همه چیز برسند در واقع سوپراستار بشوند و مشهور و پولدار!

در حالی که کجا دوره ای که ما دانشجو بودیم و کار شروع کردیم اینطور بودیم از بزرگان عرصه تئاتر استاد مشایخی و انتظامی و نصیریان اصلا به این چیزها فکر هم نمی کردند چه برسد زمانی که دانشجو بودند به هرحال ما هم زمان انتخاب افراد متوجه انضباط کاری و اخلاقی آنها نمی شویم و این یک شانس است که ممکن است افراد از دست بدهند.

*آقای دکتر نقدی به برخی هنرجویان و دانشجویان مطرح کردید اینکه می خواهند یک شبه ره صد ساله بپیمایند، آیا شما مقصر را فقط خود افراد می دانید ؟

-خیر اجازه دهید با یک مثال توضیح دهم، دانشجوی ما امروزه بدون هیچ پیشینه آموزشی به سمت یک رشته تحصیلی می آید حتی می توانم قاطع بگویم که نود و نه درصد دانشجویان تئاتر حاصل یک اتفاق به سمت این رشته آمده اند. اولا کنکورهای دانشگاه ما برای رشته تئاتر جدی نیستند مثلا دانشگاه آزاد تقریبا همه داوطلبان را می پذیرد درحالیکه نباید اینطور باشد من سالهاست که در دانشگاه تدریس میکنم و متاسفم که این را میگویم بیشتر برگه های امتحانی دانشجویان تحصیلات تکمیلی که تصحیح میکنم پر از اغلاط املایی است و همین ضعف مطالعاتی و پیشینه آموزشی را نشان میدهد.

متاسفانه یک زبان صریح نویسی نشآت گرفته از فضای مجازی در دانشگاه ها هم باب شده است و همانطور که صحبت می کنند، می نویسند، برخی واقعا صحیح نوشتن را فراموش کرده اند حتی مترجمان ما هم دچار این وضعیت شده اند.

با همه این نقدهایی که میکنم باید بگویم که خیلی ها همین الان هم در تئاتر ما درخشیده اند و می درخشند و خوب جلو رفته اند و آموزش دیده اند منتها باید درباره این مسائل هم فکر کنیم تا اکثرا شرایط بهبود پیدا کند.

*تصورتان برای بازگشایی سالن های نمایشی چیست به نظرتان این اتفاق به زودی خواهد افتاد یا خیر؟

-من بعید می دانم به این زودی ها سالن ها باز شوند ، تا جایی که من می بینم فعلا در هیچ کجای جهان و کشورهای مهد تئاتر سالن ها بازگشایی نشده و وضعیت پیچیده است بهرحال یک چیزهایی الگوی جهانی و استاندارد دارد ما نمی توانیم خارج از آن باشیم مگر اینکه یک مرتبه شب بخوابیم و صبح بیدار شویم ببینیم که ویروس کلا از بین رفته است همانطور که یک پزشکی در جنوب فرانسه گفته بود که تا انتهای خرداد این ویروس از بین خواهد رفت! امیدواریم واقعا اینطور شود.

به نظر من کرونا یک جاهایی برای تئاتر ما سبب خیر هم شد. منظورم این است که شرایط تئاتر ما خیلی هم خوب نبود که البته بدتر شده باشد

به نظر من کرونا یک جاهایی برای تئاتر ما سبب خیر هم شد. منظورم این است که شرایط تئاتر ما خیلی هم خوب نبود که البته بدتر شده باشد. یک زمانی خاطرم می آید به یک سالن خصوصی رفتم مدتی پیش که زمانی روی صندلی نشستم احساس کردم هیچ امنیتی ندارم و حتی یک کپسول ضدحریق هم در این سالن وجود نداشت خب چطور اسم این سالن را ما سالن خصوصی گذاشتیم درحالیکه هیچ امنیتی این سالن ندارد؟!

کجای دنیا گفته اند که اگر یک آپارتمانی را یک فردی اجاره کند و چند صندلی و یک فضا برای اجرا داشته باشد، تئاتر خصوصی می شود؟ به نظر من ما جسارت زیادی در حق امنیت تماشاگر انجام می دهیم چرا که خیلی استانداردها را دارا نیستیم. بهرحال همان زمان فکر میکردم که امیدوارم شرایط این تئاترهای خصوصی بهتر شود یا اینکه همه با هم یک کمپانی بشوند و پول بگذارند، سالن استاندارد بسازند.

*شرایط تئاترهای دولتی و خصوصی در سالن های بزرگ دنیا به چه صورت است؟

-تئاتر خصوصی در اروپا دویست تا سیصد سال است که وجود دارد و البته بیشتر تئاترها هم خصوصی هستند اما در برابر این تئاتر خصوصی، تئاتر دولتی وجود دارد و همین تئاترهای دولتی هم ده ها بازیگر، طراح صحنه ، کارگردان و سایر عوامل ثابت دارند ، حقوقشان را ماهانه می گیرند و همه چیزشان فراهم است ما تئاتر دولتی مان کجا است مثلا همین تئاتر شهر ما آیا بازیگر ثابت دارد؟ یا گروه کارگردان و طراحانش کجا هستند؟ چنین چیزی وجود ندارد و تنها یک تعداد گروه می آیند و نوبت می گیرند و اجرا می روند.

به نظر من یکی از مسائلی که لازم است این روزهای کرونایی بیشتر مسئولان توجه کنند این است که ازاین فرصت ایجاد شده در تعطیلات سالن ها برای بررسی شرایط موجود استفاده کنند یعنی یک بحث هایی ایجاد کنیم که چالش داشته و بتواند تأثیری در تئاتر ما داشته باشد مثل بررسی مسئله فرهنگ و تأثیر در تئاتر، چطور در عرصه تئاتر برنامه ریزی کنیم، نسبتمان با مخاطب چیست، چطور مخاطب را جذب تئاتر کنیم، وضعیت عمومی تئاتر و آینده تئاتر به چه صورت خواهد بود و تغییر فضاهای تئاتری به چه صورتی می تواند اتفاق بیافتد نه اینکه فقط به اقتصاد تئاتر آن هم از نوع ناجورش توجه کنیم.

*الان در فضاهای مجازی در ارتباط با کلاس های بازیگری و همینطور تئاترهای آن لاین زیاد تبلیغات وجود دارد، نظرتان در این رابطه چیست؟

-بله میبینم که در فضاهای مجازی چه خبر است همین آموزش بازیگری و تئاتر آن لاین، مگر چنین چیزی ممکن است که در فضای مجازی آموزش بازیگری بدهیم ؟ مثل این است که کلاس آموزش شنا در فضای مجازی برگزار کنیم فرد در تصور خودش شنا کند؟!

*الان صحبت هایی مبنی بر پرداخت خسارت سالن های نمایشی خصوصی است به نظر شما دولت می بایست از سالن ها در این شرایط حمایت کند؟

-من مخالف اینکه دولت از سالن ها حمایت کند، نیستم ولی حرفم این است که اول باید یک تئاترهایی نشان دهند که چه نقشی در تولید اقتصادی و فرهنگی جامعه دارند، بهرحال همه این سالن ها شرایط یکسانی ندارند برخی واقعا تولیدکننده هستند و گردش اقتصادی خوبی دارند ، اسم سالن خاصی را نمی آورم که بگویم کدام منظم تر، جدی تر و با برنامه تر هستند، اما تئاتری که می رویم و می بینیم مثل یک مسافرخانه فقط اجاره مکانش را می دهد و مخاطبان احساس عدم امنیت در آنها می کند، واقعا تعریف تئاتر خصوصی دارد؟

در برخی از این سالن ها اگر یک آتش سوزی صورت بگیرد یا یک پروژکتور از بالای سر هنرمند به زمین بخورد و آسیبی به کسی بزند، تعریفی وجود ندارد که آیا بیمه ای برای هنرمند یا مخاطب هست یا خیر؟ ما امروزه به گفتمان هایی در زمینه استانداردسازی وضعیت عمومی و ارتقای تئاتر نیاز داریم تا ببینیم چطور از این فرصت استفاده کنیم.

در هیچ جای دنیا تئاتر فقط به معنای اجرای صِرف نیست

در هیچ کجای دنیا تئاتر فقط به معنای اجرای صِرف نیست. امروزه وضعیت نمایشنامه نویسی ما اصلا خوب نیست و موضوع و مضامینی که مسئله اصلی تئاتر ما است، مشخص نیست همه اینها راجع به کارگردان، طراح و سایر عوامل دیگر تئاتر نیز مطرح است نباید فقط فکر کنیم که همه چیز فقط بازیگر است هر چند شاید ما جزو معدود کشورهایی باشیم که یک نفر در عرصه هنری آن هم کارگردان، هم بازیگر و طراح و نویسنده و دراماتورژ است اینطور نمی شود خود این یک نابسامانی را نشان میدهد و همه ناگزیر می شوند که هر طور شده یک کاری انجام دهند درحالیکه تشخص کاری در این حرفه از بین رفته است.

*این تشخص کاری به چه معناست آیا یک هنرمند فقط باید در یک جایگاه فعالیت کند؟
-ببینید به هرحال هر کسی باید درجایگاه خود شناخته شده باشد و کار کند اما اگر قرار باشد من همه کار انجام دهم، این نشان می دهد که ما چقدر از واقعیت های علمی و فرهنگی تئاتر دور افتادیم و فقط آن را در عرصه فروش و گیشه نگاه می کنیم. اگر امروزه بخواهیم بگوییم یک تئاتری خوب بوده، می گوییم چقدر فروش کرده است!

*یعنی شما مسئله گیشه را نادیده می گیرید؟
-خیر، گیشه و تئاتر تجاری مطرح است و بهرحال همه جای دنیا وجود دارد. من هم مخالف تئاتر تجاری نیستم منتها تئاتر تجارتی، تجارتی است و کنندگان واقعی، سرمایه ها، نوع تولید و فضای خاص خود را دارد اما ما الان میدانیم تئاتر فرهنگی و تجاری ما کجا ایستاده وآموزش دانشگاه ما در چه سطح و لولی قرار دارد و اصلا چه کسی مدرس و کارگردان است الان که دیگر طوری شده که همه مدرس تئاتر شده اند. امروزه یک عنوان هایی در تئاتر می بینیم که اصلا وجود خارجی در هیچ دانشگاهی در دنیا ندارد دیگر اصلا حوصله اش را هم نداریم که درباره اش صحبت یا بحث کنیم.

*آقای دکتر شما از جمله افرادی هستید که از سال های دور در خانه تئاتر عضو بوده و فعالیت کردید اما هنوز شاهد هستید که حرفه تئاتر به عنوان شغل در وزارت کار تعریف نشده است، علتش چیست و چه کم کاری در این رابطه صورت گرفته است؟

-بله ما الان نزدیک بیست سال است که خانه تئاتر داریم من هم جزو اولین کسانی هستم که موقع نوشتن اساسنامه و شکل گیری خانه تئاتر فعالیت گرفتم حتی گفتم باید در نهاد کاری کشور به عنوان شغل ثبت شویم این را هم گفتم که هر عضوی باید به تناسب شغل و درآمدش، به صندوق بیکار یو بازنشستگی پول پرداخت کند تا در شرایطی مثل الان استفاده کند.

در هر حال همان زمان خودم هم پیگیری کردم یادم هست آقای غریب پور هم عضو بوده و درجلسات ما که در خانه هنرمندان برگزار می شد، حضور داشتند من به وزارت کار مراجعه کردند آنها هم مخالفت نکردند و گفتند که خودتان شرایط شغلی خود را تعریف کنید، اما خیلی ها آن زمان با ما همراهی نکردند، حتی یادم می آید بخشی از اساسنامه شغلی تئاتر فرانسه را هم من ترجمه کردم و برای دوستان خواندم یک عده حتی ناراحت شدند که چرا ما باید کارگر تعریف شویم! خب همه کسانی که کار میکنند کارگر هستند حال باید نوع کار مشخص شود.

متآسفانه هنوز تئاتر به عنوان شغل تعریف نشده است اما امروزه شاهدیم که یک عده دوستان در خانه تئاتر در حال تلاش هستند تا تئاتر را به عنوان شغل ثبت کنند ما نیاز به این چیزهای پایه ای داریم تا بتوانیم تئاتر را جلو ببریم، وگرنه اینکه مدام غر بزنیم نمایش اجرا نمی شود و سالن ها تعطیل است چه اتفاقی می افتد؟ مثلا خیلی از این نمایش هایی که تا به حال صحنه رفته کجا را گرفته، از متن تا چیزهای دیگر چه تأثیری گذاشته است؟

*نکته پایانی؟

-هنرمندان تئاتر نیازمند این هستند که با دوستی و تفاهم با هم گفت وگو کنند، بهرحال خیلی از دوستان تجربیات زیادی دارند که می بایست منتقل شود، نقاط قوت و ضعف هم شناخته شود تا شرایط تئاتر در وضعیت کنونی بسامان شود، مخصوصا اینکه این روزها پی بردیم که نقش نهادهای صنفی مثل خانه تئاتر چقدر مهم است و این صنف هم می بایست و می تواند با بدنه تئاتر کشور ارتباط بیشتری برقرار کند.

انتهای پیام/

به گزارش خبرگزاری مهر ، ارکستر مجلسی تهران به رهبری بردیا کیارس ساعت 21 روز یکشنبه چهارم خرداد ماه کنسرت آنلاینی را در تالار وحدت تهران برگزار خواهد کرد. در این کنسرت که با همراهی 35 نوازنده پیش روی مخاطبان قرار می گیرد همایون شجریان به عنوان خواننده حضور دارد.

در این کنسرت آنلاین که به گفته برگزارکنندگانش یکی از بزرگترین کنسرت های آنلاین کشور خواهد بود، قطعاتی منتخب از آلبوم های نسیم وصل و با ستاره ها به آهنگسازی و تنطیم محمد جواد ضرابیان و سینا جهان آبادی از محل تالار وحدت به صورت آنلاین اجرا می شود.

تاکنون کیوان ساکت، وحید تاج، گروه رستاک ، سامان احتشامی، علی زندوکیلی و پرواز همای کنسرت های آنلاینی را در تالار وحدت تهران برگزار کرده بودند.

این کنسرت ها با مجوز دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و مجموعه ساترا از طریق وی اودی های دارای مجوز برای مخاطبان اجرا شده بود.

کد خبر 4928586

علیرضا سعیدی

به گزارش حوزه تجسمی گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان ، هادی مظفری مدیرکل هنر های تجسمی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی اظهار کرد: بیست و نهم اردیبهشت ماه روز جهانی موزه و میراث فرهنگی را به تمامی مدیران، کارکنان و فعالان این حوزه تبریک می گویم.

وی بیان کرد: ما امیدواریم موزه هنر های معاصر تهران را تا پایان تابستان بازگشایی کنیم ولی همانطور که می دانید مرمت و بهسازی یک بنای تاریخی با آن معماری منحصر به فردی که موزه هنر های معاصر دارد، بسیار سخت است و باید با وسواس و دقت زیادی صورت پذیرد. در گنجینه این موزه شاهکار های هنری از تمام دنیا نگهداری می شود که باید در این مرمت، اصل آثار بدون آسیب بمانند و کار مرمت نیز باید طبق یک قاعده درست و صحیح انجام شود. تقریباً طی بیش از 40 سال که از عمر موزه می گذرد همه قسمت ها از جمله تهویه این مکان دچار فرسایش شده بود و باید مرمت انجام می شد از این رو دولت تصمیم گرفت که این کار را انجام بدهد و سختی کار را به جان خرید. امروز بیش از 86 درصد کاربازسازی و بهسازی موزه هنر های معاصر تهران، پیش رفته و امیدواریم که تا پایان نیمه نخست امسال یعنی پایان تابستان، موزه هنر های معاصر تهران بازگشایی شود.

وی افزود: در ایام قرنطینه هم موزه هنر های معاصر یکی از پیشگامان بود و در روز های پایان سال یعنی از 25 اسفند 98 تا پایان فروردین، چهل شماره رویدادی را به نام نو به نو تعریف و اجرا کردیم. نو به نو هر روز به معرفی یک یا چند اثر از آثار موزه پرداخت و استقبال خوبی هم از آن شد.

مظفری با بیان اینکه از فرصت تعطیلی و عملیات عمرانی و بازسازی موزه سعی کردیم به بهترین شکل ممکن استفاده کنیم، گفت: همکاران ما در موزه هنر های معاصر در دوران قرنطینه، کار پژوهشی بسیار گسترده ای را آغاز و درباره تک تک آثار و مجموعه ها تحقیق کردند. این کار ارزشمند به مرور منتشر خواهد شد و مردم از آن در قالب کتاب و مقاله و نمایشگاه استفاده خواهند کرد. طی 40 سال اخیر، بانک اطلاعاتی صحیح و کاملی از مجموعه آثار موزه در اختیار نداشتیم و همه چیز به صورت دست نویس و سنتی اداره می شد اما مرمت و بازسازی، این فرصت را داد تا با برنامه نویسی و ایجاد بانک اطلاعاتی به روز و نرم افزار قابل دسترسی، تمام آثار موزه از قبیل شناسنامه، زمان خرید، نوع مالکیت و ابعاد آن ها و... جمع آوری و راستی آزمایی شود و اکنون آماده است تا با بازگشایی، این اطلاعات در اختیار عموم قرار بگیرد.

مدیر کل هنر های تجسمی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در پاسخ به پرسش درباره گردشگری هنری آنلاین موزه های دنیا گفت: آنچه می بینیم بیشتر حرکت در موزه و تماشای آثاری است که دائم در محل موزه قرار دارد. تفاوتی که در موزه هنر های معاصر ما وجود دارد این است که از نظر کمیت و ارزش آثار موجود، 9 گالری ما هیچ زمانی گنجایش کافی برای نمایش همه آثار را در اختیار نداشته و رویه بر آن بوده که هر سال چهار نمایشگاه برگزار شود. چیزی حدود 3260 اثر در گنجینه است و امکان نمایش تمام آنها را در یک زمان واحد نداشته ایم، چون کل فضای ما دوهزار متر مربع است و چنین امکانی را به ما نمی دهد. امروز این امکان وجود دارد که نمایشگاهی از آثار هنرمندان یک سبک هنری به نمایش گذاشته شود و امکان تور های آنلاین هم برای آن مهیا خواهد بود. از این نکته نباید غافل شویم که رونق حضور و رفت وآمد مردم هم مسأله ای بسیار حیاتی و ضروری است و همین است که مردم از قاره ای به قاره ای دیگر سفر می کنند و گردشگری هنری و فرهنگی شکل می گیرد. موزه های مختلف دنیا نیز که گردش مجازی را در دوران قرنطینه فراهم کرده اند، به صورت محدود بود. ما هم سعی کردیم تعدادی از آثار موزه را در 40 شب در رأس ساعت مقرر به نمایش بگذاریم و امیدواریم اینگونه برنامه ها در آینده هم ادامه پیدا کند.

انتهای پیام/

روزنامه "گاردین" گزارشی از جمعی از جوانان ایرانی تهیه کرده که روزگارشان را با ظاهر و سبک زندگی هیپی وار در جنوب ایران می گذرانند.

این روزنامه می نویسد: "این جوانان ایرانی بین اهالی محلی جزایر جنوبی می روند و با آن ها و جهانگردان تعامل دارند .

"سینا" و "ارشاد" دو تن از این هیپی های ایرانی هستند که به بچه های محلی چگونه نواختن موسیقی با استفاده از سازها را می آموزند. آنان هر دو در اینستاگرام بیش از 120 هزار دنبال کننده دارند.

"اودین" یکی دیگر از دوستان و همراهان آنهاست. او مدرک فوق لیسانس در رشته فلسفه دارد. نام او برگرفته از یکی از خدایان آسیر و سرکردهٔ ایزدان آسیر در اساطیر اسکاندیناوی است.

"مهسا" یکی دیگر از همراهان آنان است که ساز می نوازد و برای مدیتیشن به جنوب ایران سفر کرده است".

این روزنامه بریتانیایی در ادامه می افزاید: "در سال های اخیر، جزیره هرمز به مکانی آزادتر از نقاط دیگر ایران برای جوانان تبدیل شده است. نیروهای انتظامی مسافران را تحت رصد و نظارت قرار می دهند. جزیره هرمز در 20 کیلومتری بندرعباس واقع شده و جمعیتی شش هزار نفری دارد. در قرون شانزدهم و هفدهم میلادی، جزیره هرمز به همراه جزایر قشم و هنگام تحت اشغال استعمارگران پرتغالی بودند. در یک دهه اخیر صنعت گردشگری در هرمز رو به رشد بوده است. اهالی آنجا ذهن بازی دارند و رویکردی سخت گیرانه نسبت به مسائل اجتماعی ندارند. آنان از پذیرایی از مسافران بهره مند می شوند و به آنان خانه اجاره می دهند. برخی از افرادی که از شهرهای دیگر به هرمز آمده اند در آنجا کافی شاپ افتتاح کرده اند.

جزیره هنگام نیز در 2 کیلومتری قشم واقع شده است. در دهه 80 میلادی، بسیاری از ساکنان آن جزیره به دلیل جنگ ایران و عراق،ه مهاجرت کردند و به کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس از جمله امارات رفتند. بسیاری از آنان هرگز به هنگام بازنگشتند. در نتیجه، زمین ها، باغ ها و منازل خالی مانده زیادی در آنجا باقی ماندند"

بیش از دو دهه از فعالیت گروه هوران می گذرد. فعالیت شما با چه روندی آغاز شد؟
ما از سال 1382 مبنای گروه را بر مبنای سازهای کوبه ای گذاشتیم که سازهای ملودی نیز به آنها اضافه می شد. فعالیت ما ادامه پیدا کرد تا این که سال 1386 موسیقی عرفانی را مدنظر قرار دادیم و بر این اساس پیش رفتیم. در آن مقطع فضای ملودی ما، بر اساس ساز تنبور بود و آقایان امین هدایتی و حامد تمدن زاد به عنوان خواننده ما را همراهی می کردند و به اتفاق آنها و دیگر اعضای گروه به اجرای آثارمان می پرداختیم. در سال 1389 تصمیم گرفتیم فضای موسیقی مان را عوض کنیم و به تولید و اجرای آثار تلفیقی بپردازیم.

دلیل این تغییرات در نحوه تولید و ارائه آثار گروه هوران چه بود؟
ما سال ها مشغول محک زدن بودیم زیرا می خواستیم به ذائقه مخاطبان و بازخوردهای آنها پی ببریم. سال 1389 به اجرای آثار تلفیقی مان بر اساس شاهنامه و دیگر اشعار پرداختیم و بازخوردهای خوبی دریافت کردیم. البته در میان همه مقاطعی که می گویم کنسرت ها و اجراهای مختلف داشته ایم. اما طی چند سال اخیر شاهد این بودیم که موسیقی سنتی نسبت به قبل کمتر مورد توجه است و به اصطلاح نزد مخاطبان کمرنگ شده است. بنابراین تصمیم گرفتیم فضای موسیقی مان را جذاب تر کنیم؛ لذا تصمیم گرفتیم از آهنگ ها و ریتم هایی استفاده کنیم که فضای نوتری دارند و هیجان بیشتری ایجاد می کنند، تا به این ترتیب مخاطبان بازهم با موسیقی سنتی ارتباط برقرار کنند.

آیا می توان دلیل عدم توجه مخاطبان به موسیقی سنتی را آثار تولید شده سال های اخیر دانست؟
به هرحال طی چند سال گذشته اغلب فعالان به سراغ موسیقی تلفیقی رفته اند و فضای آثار بیشتر به موسیقی پاپ شبیه است. این اتفاق میان مردم و موسیقی سنتی فاصله می اندازد و این اتفاق آسیب زننده است.

از آخرین تغییر فضای گروه هوران در نحوه ارائه آثار چه بازخوردهایی دریافت کردید؟
سال گذشته دو کنسرت خیلی خوب برگزار کردیم و مخاطبان نیز راضی بودند و بازخوردهای خوبی از سوی آنها دریافت کردیم و این اتفاق باعث شد از استان های دیگر نیز درخواست اجرا داشته باشیم. شهرهای تبریز، اراک و اصفهان از ما درخواست برگزاری کنسرت داشتند که با بحران بیماری کرونا مواجه شدیم و انشالله پس از حل این معضل، برنامه ها به سرانجام خواهد رسید.

به طور معمول برگزاری کنسرت های سنتی در دیگر استان ها خبری خوشایند است.
یکی از بخش های موسیقی سنتی ما موسیقی فولکوریک و محلی است و شاید خیلی از گروه ها به طور کم و بیش بر این اساس فعالیت می کنند. اما در بخش سنتی و پرداختن به آثار مولانا و دیگر شعرای قدیم فعالیت های کمی وجود دارد. خدا را شکر سال گذشته در این زمینه پاسخ خوبی از سوی مخاطب دریافت کردیم و طی این مدت نیز مشغول آماده کردن آثاری هستیم تا به واسطه آنها از فضا دور نشویم و تلاشمان این است طی این روند با مخاطبان همواره در ارتباط باشیم.

اغلب خوانندگان و فعالان موسیقی سنتی از مقوله تلفیق تعریف درستی ندارند. با این حال آثارشان نسبت به دیگر گونه ها مخاطبان بیشتری دارد. چرا تولید و ارائه آثار تلفیقی را ادامه ندادید؟
همانطور که گفتم در سال 1389 که موسیقی تلفیقی خیلی مرسوم نبود ما به این مقوله پرداختیم و متوجه این موضوع شدیم که بازخوردهای خوبی می گیریم؛ زیرا مردم رنگ و فضاهای جدید را دوست دارند. اما در ادامه به این نتیجه رسیدیم که اگر موسیقی، موسیقی خوبی باشد دلیلی ندارد مثلا در تولید آنها از سازهای غربی استفاده کنیم تا به جذابیت آنها بیفزاییم. یعنی اگر ما بتوانیم طی تولیدات و اجراهای مان، محتوای خوب تولید کنیم و فضای جدید و خوبی را رقم بزنیم، مخاطب صد درصد با آثارمان ارتباط برقرار خواهد کرد. به همین دلیل سعی کردیم فضای سنتی مان را داشته باشیم اما با محتوای بهتر و فضای امروزی تر.

شما با خوانندگانی چون پرواز همای، محمد معتمدی و سالار عقیلی همکاری کرده اید. آواز برای گروه هوران چه جایگاهی دارد؟
تلاش کرده ام در اجراها خیلی از آواز استفاده نکنم به این دلیل که خیلی ها از فضای آواز دور شده اند، لذا بیشتر تلاش کرده ایم بر اساس تلفیق هایی پیش برویم که مخاطب با آنها ارتباط برقرار می کند.

شعر و ادبیات و نحوه انتخاب اشعار چطور؟
ببینید، در فضای موسیقی پاپ خواننده مثلا دوبیت می خواند و آن دو بیت را آنقدر تکرار می کند که ملکه ذهن مخاطب می شود. ما در فضای موسیقی سنتی این زرنگی رابه خرج دادیم و از این اتفاق بهره بردیم. به طور معمول حین اجرای یک اثر ابیات غزل را از ابتدا تا انتها اجرا می شد. حال ما چند بیت ، که در واقع شاه بیت های شعر مورد نظر محسوب می شوند را انتخاب می کنیم و تلاش می کنیم آن را تکرار کنیم تا آن ابیات در ذهن مخاطب نقش ببندد و به نظرم یکی از دلایل ارتباط مخاطبان با آثارمان همین موضوع است.

نحوه انتخاب خوانندگان گروه چگونه است؟
از آنجایی که برای آثارم بسیار فکر می کنم، رنگ صدای خواننده برایم مهم است، اینکه آن رنگ صدای خواننده اصطلاحأ بر فضای کارم بنشیند اهمیت بسیاری دارد. حال در این زمینه در بخش هایی موفق بوده ایم و توانسته ایم با خواننده مورد نظرمان ارتباط برقرار کنیم و همکاری هایی شکل گرفته است. در بسیاری مواقع نیز این اتفاق رخ نداده است. مثلا خواننده ای را انتخاب کرده ام و سپس ایشان آمده و همکاری کرده، اما کمی بعد متوجه شده ام رنگ صدای اش با فضای کاری ما تطابق نداشته است.

آخرین خواننده ای که با شما همکاری کرده چه کسی است؟
آقای بامداد فلاحتی آخرین خواننده ای است که با گروه هوران همکاری کرده است. ویژگی ایشان این بود که بر مقوله ردیف تعصبات مرسوم را نداشتند. در صورتیکه اغلب خوانندگان اینگونه نیستند. مثلا با برخی خوانندگان صحبت می کنیم و آنها می گویند خیر، من فقط به همین شکل که می گویم، می خوانم. به هرحال آقای بامداد فلاحتی گاردش را باز گذاشته بود تا دستمان برای ارائه آثار بهتر بازتر باشد.

نوعی خواننده سالاری در موسیقی ما شکل گرفته. این وضعیت شما را نیز با چالش مواجه کرده؟
بله صدرصد همینطور است. به طور کلی همه اعضای تیم برای ارتقا گروه و ارائه آثار بهتر تلاش می کنند و متاسفانه خواننده تنها فردی است که هزینه اش با کل گروه متفاوت است. این مشکل نه فقط در موسیقی سنتی که در انواع گونه ها وجود دارد. این وضعیت وجود دارد و به نوعی جا افتاده است.

شیوه انتخاب نوازندگان گروه به شکل است؟
در گروه نوازی اگر بخواهیم اتفاقی خوب رقم بخورد، ابتدا باید نوازندگان باید یکدیگر همدل باشند و این همدلی برای من و اعضای گروه بسیار اهمیت دارد. در برخی مواقع به دلیل وجود مشکلات صدایی و عدم وجود امکانات و دیگر مسائل موجود، حتی شاید حین اجرا خراب کرده باشیم، اما آن همدلی وجود داشته و از بروز اتفاقات بعدی جلوگیری کرده است. هم خوان بودن برایم مهم است و اگر نوازنده ای با دیگر اعضا هم خوان و همراه نباشد او را حذف خواهم کرد. به طور کلی تلاشم این بوده همدلی گروه را حفظ کنم.

گروه هوارن با چه حمایت هایی فعالیت می کند؟
ما از لحاظ مالی به هیچ وجه حمایت مالی نمی شویم به این دلیل که رسانه یا همان تلویزیون ما بر موسیقی پاپ تاکید دارد. مثلا می بینیم که به فلان خواننده پاپ تیتراژ می دهند و از او دعوت به عمل می آورند و طی این روند او را تایید و معرفی می کنند. به هرحال رسانه می تواند شخصی را یک شبه از فرش به عرش ببرد. در موسیقی سنتی ما چنین اتفاقاتی رخ نمی دهد و فعالان این عرصه از چنین امکانی بی بهره هستند. به ما تیتراژی داده نمی شود و تریبونی در اختیار نداریم تا توسط آن حمایت شویم. بگذارید در اینباره خاطره ای بگویم. یادم هست سال 1382 برای جذب حامی و اسپانسر به یکی از بانک ها رفتم و یکی از خوانندگان امروز که در آن مقطع مشهور نبود، خواننده گروه مان بود. آن مسئول به من گفت این خواننده کیست و چه می خواند؟! در نهایت آن بانک با ما همکاری نکرد و حمایت از گروه مان را نپذیرفت. خواننده گروه مان به خارج از کشور رفت و مدتی بعد بازگشت و من دوباره به همان بانک رفتم تا نظرشان را به عنوان حامی جلب کنم. مسئول مربوطه گفت برو فلان خواننده را بیاور. در پاسخ گفتم زمانی که با وجود همان خواننده نزدتان آمدم گفتید این خواننده مورد قبول نیست و حال که دوباره مراجعه کرده ام و او نیز به ایران آمده و متوجه شده اید کیست، می گویید برو همان خواننده را بیاور! می خواهم بگویم فعالان موسیقی سنتی با چنین وضعیتی مواجهند درحالیکه بهترین امکانات و بیشترین تبلیغات و بزرگترین بیلبوردها در اختیار خوانندگان و فعالان موسیقی پاپ است. قطعا چنین رویه ای ناعادلانه است. به هرحال موسیقی سنتی نیز باید مانند موسیقی پاپ مورد توجه قرار گیرد تا از بین نرود. اگر چندین کانال به موسیقی پاپ اختصاص دارد حداقل باید دو کانال به موسیقی سنتی اختصاص داده شود تا بچه های ما تار و کمانچه را ببییند و انواع صداها را بشوند.

شما مدرس موسیقی نیز هستید، علاقمندان بیشتر به یادگیری چه سازها و موسیقی هایی گرایش دارند؟
بر اساس مشاهداتم می توانم بگویم اینقدر که برای سازهایی چون ویلون، پیانو و گیتار مخاطب هست برای سازهای سنتی اصلا مخاطب و علاقمند نداریم. آن زمان که فیلم سنتوری ساخته آقای داریوش مهرجویی به بازار آمد همه به سمت سنتور آمدند اما کمی بعد این استقبال فروکش کرد. این اتفاقات مایه تاسف است. اتفاقا خانواده ای به آموزشگاه مراجعه کردند و فرزندشان که دختر بچه ای ده، دوازده ساله بود به کمانچه و یادگیری آن علاقه داشت و من نیز از این اتفاق خوشحال شدم. مادر این بچه در مقابل به من می گفت بچه مرا متقاعد کنید کمانچه را رها کند و به سراغ ویلون برود. زمانی که دلیل این درخواست را از او پرسیدم در پاسخ گفت: کمانچه سازی بی کلاس است اما ویلون کلاس دارد! که البته در نهایت من نیز درخواستش را نپذیرفتم و گفتم از من نخواهید چنین کاری کنم. دلیل این مشکلات رسانه ماست که موسیقی پاپ را تا این حد حمایت می کند. این حمایت ها باعث می شود سازهای ملی خودمان را فراموش کنیم. شما حساب کنید من چهار، پنج روز در هفته به اتفاق همکاران آموزشگاه گیتار، پیانو و ویلون تدریس می کنیم، این درحالی است که هنرجویان تار تنها سه نفر هستند و متقاضی کمانچه نداریم.واقعیت این است که نه فقط رسانه که حتی سالن ها و وزارت ارشاد نیز به ما رحم نمی کنند. شما اگر به قیمت بلیت های پاپ و سنتی نیز توجه کنید متوجه این تبعیض خواهید شد. اگر فلان خواننده پاپ در سالن همایش های برج میلاد به اجرای برنامه می پردازد به این دلیل است که قیمت بلیتش بسیار بالاتر از کنسرت های موسیقی سنتی است. بنابراین هزینه ای که سالن از آنها دریافت می کند باید با موسیقی سنتی بسیار متفاوت باشد، زیرا من به عنوان فعال موسیقی سنتی هرگز نمی توانم بلیت 150 یا 200 هزارتومانی بفروشم. موضوع جالب اینکه مردم ما به راحتی برای دیدن کنسرت های پاپ هزینه می کنند. به نظرم برای رفع این کاستی ها وزارت ارشاد باید وارد عمل شود و حرکت مثبتی را رقم بزند.

خودتان چه تمهیدی را پیشنهاد می کنید؟
مسلما وزارت ارشاد باید از موسیقی سنتی بیشتر حمایت کند. مثلا اینکه فعالان موسیقی سنتی یک سوم هزینه را به سالن ها بپردازند. نه اینکه من سنتی کار با اهالی موسیقی پاپ قیاس شوم. این درست نیست که قیمت بلیت فلان خواننده پاپ از صدوپنجاه هزارتومان شروع شود اما سقف بلیت برنامه من تا صد یا صدو بیست هزارتومان باشد.

البته تعداد بالای نوازندگان گروه های سنتی را نیز در نظر بگیرید. این در حالی است که گروه های موسیقی پاپ بیش از هشت، نه نوازنده ندارند و این تفاوت کمی، میزان هزینه ها و دستمزدها را به شدت تحت تاثیر قرار می دهد.
بله همینطور است. به جز تعداد زیاد نوازندگان گروه های سنتی تعداد جلسات متعدد تمرین آنها را نیز برای یک اجرا در نظر بگیرید. به طور مثال ما یک سال تمرین می کنیم تا روی صحنه برویم در صورتی که بعید می دانم اهالی پاپ برای یک برنامه بیش از یک ماه تمرین کنند.

برخی گروه های پاپ برای اجرای کنسرت فقط یک هفته تمرین می کنند!
بنا به همین دلایل است که می گویم وزارت ارشاد باید کاری کند. من این موضوع را بسیار پی گیری کرده ام حتی از آقای حمیدرضا نوربخش درخواست کردم در این زمینه کاری کند و هوای بچه های سنتی را داشته باشد. این رویه به نابودی موسیقی سنتی می انجامد و در نهایت نسل اهالی موسیقی منقرض خواهد شد. گاه برخی از بچه های شهرستان درخواست می کنند و می گویند ما حاضریم بیایم و در گروهتان نوازندگی کنیم و من ناراحت می شوم. می گویم اگر آن دوستان بیایند و به گروه بپیوندند آنها را کجا اسکان دهیم و چگونه به اموراتشان رسیدگی کنیم. مشکلات زیادی در این زمینه وجود دارد. حال در این میان اهالی موسیقی نواحی غرب کشور نسبت به هنرمندان دیگر مناطق کشور شرایط بهتری دارند. نوازندگان خوبی از سیستان و بلوچستان را سراغ دارم که حتی پول اتوبوس ندارند تا به تهران بیایند. از این فرصت استفاده کرده و بازهم تاکید می کنم که وزارت ارشاد باید وارد عمل شود و امیدوارم روزی رسانه نیز به کمک ما بیاید و از موسیقی سنتی حمایت کند.

نادره رضایی که از 11 دی ماه سال 1398 به این سمت منصوب شده است در گفت وگو با ایسنا، درباره برنامه ها و اقدام های انتشارات علمی و فرهنگی در این مدت و در روزهای کرونایی اظهار کرد: 66 سال است که از تأسیس این انتشارات می گذرد و در این مدت هم گنجینه ها و آثار زیادی به جا گذاشته است. از زمانی که به این جا آمدم تلاش داشتیم با توجه به سابقه و ظرفیتی که علمی و فرهنگی دارد و در شأن این مجموعه بتوانیم برنامه ریزی کنیم. ابتدا وضع موجود را بررسی کردیم تا متوجه شویم چه برنامه هایی می توانیم داشته باشیم. در واقع تغییر رویکرد هم نیازمند یک سری تغییرات، نوآوری ها و برنامه های جدید است که نشر بتواند حضور بهتر و فعال تری نسبت به قبل داشته باشد.

او در ادامه گفت: ما در چند حوزه و بر اساس نیازهایی که این جا وجود داشت، سعی کردیم دسته بندی کنیم و با اولویت بندی بتوانیم اقداماتی را انجام دهیم. یکی از نیازمندی های ما درباره حضور در فضای مجازی و رویکرد تبلیغاتی مان است. صفحه اینستاگرام نشر و چهار کتاب فروشی مان که مدت زیادی فعالیت شان متوقف شده بود، فعالیت خود را از سر گرفته اند. کانال تلگرامی ما هم با رویکرد جدید و جدی تری فعالیت خود را شروع کرده است.

رضایی همچنین بیان کرد: در حوزه نشر الکترونیک نیز شروع به فعالیت کرده ایم؛ علمی و فرهنگی این ظرفیت را دارد که در این حوزه بتواند فعالیت کند و از طرف دیگر نیاز نشر و جامعه است. در حوزه کتاب صوتی هم برنامه ریزی کرده ایم تا شروع به تولید پادکست کنیم. در انتشارات استودیویی داریم که در این سال ها استفاده نشده بود و خود می تواند بازوی اجرایی این کار باشد. فروش آنلاین مان را نیز از سر گرفته ایم و در ماه های آینده به صورت جدی تر فعالیت خواهیم کرد، البته در این مدت و در فضای کرونا ما فروش آنلاین داشتیم. همچنین با این رویکرد که بتوانیم هر روز نسخه دیجیتال یک کتاب را به مخاطب عرضه کنیم، 365 کتاب را ای پاپ خواهیم کرد. در این حوزه فعالیت را شروع کرده و با تنوع موضوعی کتاب ها را می گذاریم که با گذشت زمان این کتاب ها را به صورت مجموعه و دسته بندی شده عرضه کرده باشیم.

از استفاده از اینفلوئنسرها تا ترمیم رابطه

او سپس گفت: بخش دیگر فعالیت های مان به تعامل با فعالان حوزه کتاب برمی گردد که مقداری کمرنگ بود. همچنین سعی داریم ارتباط موثر و مستمری با پدیدآورندگان آثار و مخاطبان به شکل های مختلف داشته باشیم. افرادی که در حوزه کتاب به نوعی اینفلوئنسر هستند می توانند به ما کمک کنند و تعامل با آن ها اثرگذار باشد. خوشبختانه با وجود شرایط کرونا توانسته ایم ارتباط بگیریم و آثارش به زودی دیده می شود. در این سال ها مقداری در تعامل و ارتباط گرفتن با پدیدآورندگان کتاب غافل شده بودیم و ممکن است انتظاراتی از ما داشته اند که ما پاسخ گو نبوده ایم. علمی و فرهنگی سلام دوباره ای به جامعه می کند و در ارتباط گیری با پدیدآورندگان برنامه جدی ای دارد. البته با توجه به این که سن و سال آن ها کمی بالاست و شرایط کرونا می طلبد کمتر سراغ شان برویم، فعلا این برنامه مان متوقف شده است که البته با ساز کار و جدید، تعاملات را از سر می گیریم و ان شاءالله ترمیم رابطه و اعتماد شود.

مدیرعامل جدید شرکت انتشارات علمی و فرهنگی با بیان این که فعالیت های این انتشارات در گذشته های دورتر فرامتن و به نوعی پیش رو بوده است، اظهار کرد: در حوزه نشر نرم افزارهای مختلفی برای تولید کتاب وجود دارد، اما نرم افزار جامعی که بتواند کلیه فرایندهای قبل و بعد تولید کتاب را داشته باشد، نداریم. دیدم این جا این خلأ وجود دارد و تولید چنین نرم افزاری می تواند به کل نشر کمک کند. یکی از پروژه های ما طراحی نرم افزار مدیریت نشر است که به نوعی سامانه جامع تولید کتاب است. اقدام دیگر ما احیای شورای ارزیابی کتاب است؛ یکی از وجوه تمایز انتشارات علمی و فرهنگی با ناشران دیگر این است که این نشر هر کاری را چاپ نکرده است. اما فعالیت شورای تخصصی در سه سال گذشته متوقف شده بود و ارزیابی کتاب صورت نمی گرفت. احیای این کارها را در دست داریم که می تواند کمک بزرگی کند. تعداد زیادی آثار پذیرش شده بود که با توجه به میانگین تولید کتاب عدد منطقی ای نبود و ظرفیت حدود شش سال را پر می کرد. با این فرایند غربالگری شکل می گیرد و هم ما کار کیفی تولید می کنیم و هم فضا را برای پذیرش آثار کیفی مدنظرمان باز می کنیم. تدوین تاریخ شفاهی هم از دیگر پروژه های ماست.

فروش در دوران کرونا

رضایی درباره تأثیر کرونا در عرضه و تولید کتاب این نشر گفت: کرونا بر همه حوزه ها اثر گذاشته و صرفا هم برای کشور ما نبوده است. حوزه نشر نیز از این ماجرا مجزا نیست. با وجود آماری که وجود دارد و فروش کتاب 90 درصد کاهش داشته است، نشرهایی که بستر دیجیتال و فروش آنلاین شان را از قبل فراهم کرده بودند توانستند از این فضا بهره ببرند. ما با شروع این ماجرا در حوزه آنلاین با اتکا به ظرفیت های مان و البته برنامه ریزی ای که داشتیم توانستیم فروش خوبی داشته باشیم. میانگین فروش مان در چهار ماه اخیر (15 دی تا 15 اردیبهشت) با درصدی افزایش همراه بود. میزان فروش ما بالغ بر دو میلیارد و 300 میلیون تومان بوده است که در شرایط کرونا اتفاق چشمگیر و مثبتی است. اگر شرایط کرونا نبود و نمایشگاه کتاب برگزار می شد، عدد ما بسیار قابل توجه می شد.

از بین رفتن آرشیو انتشارات علمی و فرهنگی

او درباره از بین رفتن آرشیو انتشارات علمی و فرهنگی هم گفت: این نشر با قدمتی که دارد جزء نشرهایی است که آثار زیادی را منتشر کرده است. علمی و فرهنگی بیش از پنج هزار عنوان کتاب و بیش از هفت هزار جلد کتاب دارد که این عدد مجموعه غنی و قابل توجهی است. گویا تا سال 95 آرشیوی این جا وجود داشته و آثار را گردآوری کرده بودند و مخاطبان از آن استفاده می کردند. خیلی از این کتاب ها از کتاب هایی بوده که الان موجود نیست. آن چه می گویم بر اساس چیزی است که شنیده ام و اطلاعات دقیقی ندارم که آرشیو با چه تعداد کتاب بوده است. اما آرشیو از بین رفته و به سالن جلسات تبدیل شده است. مقدار کمی از آن کتاب ها باقی مانده است. همچنین تعدادی را هم شناسایی کرده ایم که چه جاهایی رفته و این ها را گردآوری کرده ایم.

رضایی در ادامه اظهار کرد: یکی از برنامه های مان احیای آرشیو انتشارات و در سطحی بالاتر، راه اندازی مرکز اسناد است. امیدواریم بعد از جمع آوری اسناد آن ها را دیجیتال کنیم که هم اسناد فیزیکی داشته باشیم و هم مجازی، تا کسانی که امکان حضور ندارند، از این گنجینه استفاده کنند و در واقع در این نشر موزه ای داشته باشیم. در انتشارت علمی و فرهنگی اسناد تاریخی بسیاری وجود دارد که به لحاظ دیداری و شنیداری مجموعه غنی ای است. برای این که بتوانیم مرکز اسناد داشته باشیم برنامه ریزی کرده ایم و الان در مرحله گردآوری این کتاب ها و اسناد از مجراهای مختلف هستیم. اطلاعات را رصد کرده ایم تا بتوانیم این کار را تجمیع کنیم و به نقطه ای که مدنظرمان است برسانیم تا بماند و از بین نرود.

حاشیه های انتصاب

مدیر انتشارات علمی و فرهنگی درباره حاشیه های انتصابش در این سمت نیز اظهار کرد: من به چند دلیل در این مدت وارد این موضوع نشدم؛ خب بعد از انتصابم اخباری منتشر می شد و یک باره هجمه هایی علیه من شکل گرفت که دلایلش هم قابل حدس است و در ادامه روشن شد. سعی کردم با یک فاصله زمانی با کسانی که این اخبار را کار می کردند جلسه داشته باشم و با مدرک و سند درباره محتوایی که منتشر کرده بودند، گفت وگو کنیم تا ببینیم بداخلاقی شده یا نه. فعالان حوزه کتاب و رسانه هایی که در این حوزه فعالیت داشتند کمابیش فضاها را دیده اند و کارنامه و وضعیت نشر هم از قبل مشخص است. آیندگان درباره قبل و بعد و دوره های مختلف قضاوت خواهند کرد. روحیه کاری من این است؛ در مدتی که هستم با کار، فعالیت و برنامه هایی که انجام می شود نشان می دهم آیا آن چه در اخبار منعکس شد و قضاوت ها و بداخلاقی های صورت گرفته درست بوده یا نه. از طرف دیگر زمانی که جایی می روید نیاز دارید در آرامش فضا را رصد کنید و ارزیابی ای از وضع موجود داشته باشید، نقاط ضعف و قوت مجموعه را ببینید و بر اساس برنامه هایی که خودتان از قبل داشتید و واقعیت های مجموعه برنامه ریزی کنید تا در بازه زمانی حضورتان برنامه های تان را عملی کنید. اگر می خواستم در ابتدا وقت بگذارم و پاسخ بدهم از مسئولیت اصلی ای که بر عهده من بود غافل می شدم. تصمیم گرفتم با تمام توان تلاش کنم و بعد از گذشت زمان درباره آثار حضورم و اتفاقاتی که افتاده شروع به گفت وگو کنم. امیدوارم کسانی که بداخلاقی کردند و به نحوی استقبال خوبی از من نداشتند با آمدن و دیدن فعالیت هایم متوجه شوند.

انتهای پیام

به گزارش روابط عمومی موسسه خانه کتاب، در طرح تخفیف سامانه پست کتاب با عنوان عبور از کرونا با کتاب از 25 اسفندماه سال گذشته تاکنون 58 هزار و 462 بسته کتاب ارسال شده که بیش از 40 درصد کل بسته های ارسالی در این سامانه بوده است. در این طرح که با هدف عدالت دسترسی به کتاب برای همه شهروندان ایجاد شده، با اختصاص بخشی از یارانه کتاب به حمایت از سامانه پست کتاب ، برای ارسال هر بسته پستی کتاب به هر نقطه کشور در سرویس سفارشی تا دو کیلوگرم صرفاً مبلغ 30 هزار ریال دریافت می شود و مابقی مبلغ از محل یارانه کتاب توسط خانه کتاب به شرکت پست پرداخت می گردد.

تا اواسط اسفند 1398، 450 فعال حوزه کتاب و نشر شامل ناشر، کتابفروشی و فروشگاه اینترنتی در سامانه پست کتاب عضو شده بودند، اما با اجرای طرح عبور از کرونا با کتاب این تعداد به 811 عضو رسیده است .

در طرح عبور از کرونا با کتاب 53 هزار و 962 بسته ارسالی (92 درصد) متعلق به شهرها و 4 هزار و 500 بسته ارسالی (8 درصد) به روستاها اختصاص داشته است. همچنین بیشترین میزان ارسال کتاب در این طرح متعلق به تهران، قم و خراسان رضوی و بیشترین دریافت کنندگان کتاب در تهران، اصفهان و فارس بوده اند .

ناشران، کتابفروشان، توزیع کنندگان، فروشگاه های اینترنتی کتاب و فعالان تولید و فروش کتاب، با پروانه کسب و کار معتبر می توانند برای استفاده از این تخفیف از طریق سایت خانه کتاب ketab.ir یا سامانه posteketab.com نسبت به ثبت نام و عضویت اقدام کنند. پس از ثبت نام حداکثر پس از 24 ساعت پنل پستی سامانۀ پست کتاب در اختیار متقاضیان قرار می گیرد.

به گزارش خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان ، بر اساس آمار موسسه خانه کتاب میزان انتشار کتاب در فروردین ماه امسال به عدد صفر رسید. البته این مسئله به دنبال شیوع کرونا و تعطیلی چاپخانه ها روی داد. تعطیلی چاپخانه ها سبب شد کتاب های در دست انتشار ناشران منتشر نشوند؛ کتاب هایی که قرار بود برای عرضه در سی و سومین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران آماده شوند. فعلاً این نمایشگاه هم به دلیل شیوع بیماری کرونا در فروردین ماه برگزار نشد و تصمیم گیری در خصوص برگزاری یا لغو آن به پس از عید فطر موکول شده است.

اما در اردیبهشت ماه و با بازگشایی مشاغل کم خطر، شاهد بودیم وضعیت انتشار کتاب تغییر کرد و تا روز های پایانی اردیبهشت ماه انتشار کتاب به عدد 4 هزار و 782 عنوان رسید. حدود دو سال است که نشر ما با مسئله ای با عنوان کاهش انتشار عناوین کتاب روبه روست؛ تا جایی که در اردیبهشت ماه امسال هزار و 717 عنوان کتاب کمتر از سال قبل منتشر شد. در اردیبهشت ماه 98 ، تعداد 6 هزار و 499 عنوان کتاب منتشر شده بود.

امسال هم کتاب های تألیفی بیشتر از ترجمه منتشر شدند

تا روز های پایانی اردیبهشت ماه، سه هزار و 237 عنوان کتاب تألیفی منتشر شد. این میزان در بخش ترجمه به عدد هزار و 545 عنوان رسید. سال گذشته هم مانند امسال میزان انتشار کتاب های تألیفی بیشتر از کتاب های ترجمه بود. در آن سال 3 هزار و 818 عنوان کتاب در انتشاراتی های تهران و 964 عنوان کتاب در انتشاراتی های شهرستان ها منتشر شد. به دلیل حضور بیش از 70 درصد ناشران کشور در تهران هرساله شاهد انتشار کتاب های بیشتری در تهران نسبت به شهرستان ها هستیم و این مسئله به معنای رونق بیشتر کتاب در تهران نیست.

رشد اندک شمارگان کتاب در اردیبهشت امسال

2 هزار و 638 عنوان کتاب چاپ اولی و 2 هزار و 144 عنوان تجدید چاپ در اردیبهشت ماه امسال منتشر شد. در مجموع شمارگان کتاب در اردیبهشت ماه امسال به 5 میلیون و 656 هزار و 115 جلد رسید. شمارگان هرکتاب به طور متوسط به هزار و 182 جلد می رسد و این مسئله نشان می دهد شمارگان کتاب در اردیبهشت ماه امسال نسبت به سال گذشته افزایش یافته است. سال گذشته شمارگان کتاب به طور متوسط به هزار و 149 جلد می رسید.

تفاوت فاحش شمارگان کتاب در حوزه های مختلف

بیشترین میزان شمارگان کتاب در بخش های کودک و نوجوان، علوم اجتماعی و علوم عملی دیده می شود. کمترین میزان شمارگان کتاب در بخش های علوم طبیعی و ریاضی، کلیات و هنر وجود دارد. شمارگان کتاب در برخی بخش ها به بیش از هزار نسخه و در برخی بخش ها به کمتر از این تعداد می رسد. برای مثال در بخش علوم ریاضی و طبیعی شمارگان کتاب به طور متوسط 702 جلد است؛ درحالی که این میزان در بخش کودک و نوجوان به هزار و 719 جلد می رسد. این مسئله نشان می دهد ناشران شمارگان کتاب هایشان را با توجه به میزان استقبال مخاطب و وضعیت اقتصادی نشر تعیین می کنند.

به هر حال وضعیت اقتصادی نشر در چند سال اخیر، به گونه ای است که با رکود اقتصادی در این بخش روبه رو هستیم. تعدادی از ناشران میزان شمارگان و عناوین کتاب هایشان را کاهش دادند و تنها بخش کوچکی از نشر است که هنوز تعداد عناوین منتشر شده و شمارگان کتاب هایش تغییری نکرده است. برخی از این ناشران که در حوزه های خاصی کتاب منتشر می کنند، یا متعلق به بخش دولتی هستند و یا پدیدآورندگانشان افرادی سرشناس هستند و مخاطبان زیادی دارند. انتشاراتی که شرایط گفته شده را ندارد، در شرایط کنونی نمی تواند کتاب را در شمارگان بالا منتشر کند.

انتهای پیام/

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم ، نوشت افزار ایرانی اسلامی که کار خود را با دو برند آغاز کرده بود، امروز با بیش از 100 تولیدکننده فعال، یکی از پرطرفدارترین محصولات بازار نوشت افزار را در اختیار دارد. تولیدکنندگان این حوزه که در سال های گذشته با مشکلات متعددی مانند جلب نظر بازار، طراحی شخصیت های متناسب با فرهنگ ایرانی اسلامی، تأمین مواد اولیه، واردات محصولات چینی و ... مواجه بودند، امسال اما وضعیت ناپایدارتری نسبت به سال های گذشته دارند.

شیوع ویروس کرونا و تعطیلی مدارس و دانشگاه ها تأثیری مستقیم بر روند کار این تولیدکنندگان داشته است. آنها که در سال های قبل این روزها گُل کارشان بود، حالا می گویند خریداری نیست. نامشخص بودن وضعیت باز یا بسته بودن مدارس در سال تحصیلی جدید، آینده نامعلومی را برای این تولیدکنندگان رقم زده است. مهدی یوسف وندی، مدیر مجموعه نوشت افزار آفتاب ، با اشاره به مشکلات این روزهای واحد خودش می گوید: شرایط بازار اصلاً خوب نیست. در سال های گذشته ما از اسفندماه پیش فاکتورها را صادر می کردیم و در فروردین و اردیبهشت ماه فروش عمده را انجام می دادیم. اما امسال با وجود اینکه در روزهای آخر اردیبهشت ماه هستیم، هنوز پیش فاکتوری صادر نشده و گردش مالی صورت نگرفته است.

وی با بیان اینکه انبارهای ما پر از محصول است، اما نمی توانیم آن را بفروشیم، ادامه داد: مشکلات ما محدود به این موضوع نیست، مشکل اصلی تولیدکنندگانی مانند برند آفتاب که تولیدکننده دفتر مشق هستیم، قیمت کاغذ خریداری شده و دفتری است که با آن تولید شده است. ما در زمستان سال گذشته کاغذ را با قیمت بندی 470 هزار تومان خریدیم، اما الآن کاغذ به بندی 320 هزار تومان رسیده است. با وجود اینکه دفترهای تولید شده را با قبول ضرر می خواهیم بفروشیم، اما کسی خریدار نیست.

یوسف وندی به تأثیر کرونا بر کسب و کار تولیدکنندگان نوشت افزار اشاره و اضافه کرد: یکی از اصلی ترین دلایلی که بازار تمایلی به خرید محصولات ندارد، نامشخص بودن وضعیت مدارس است. اصلاً کسی نمی داند که مدارس در سال تحصیلی آینده باز خواهد شد یا نه، در شرایطی که دانش آموزان به مدرسه نروند، به دفتر نیاز دارند یا خیر. وزیر آموزش و پرورش و ستاد مبارزه با کرونا پیام می دهند که در پاییز و زمستان امسال دو پیک بیماری خواهیم داشت، وقتی این موضوعات مطرح است، بازار هم ریسک نمی کند. بازار منطق فروش را در نظر می گیرد و براساس آن از من تولیدکننده اجناس را خریداری می کند.

مدیر مجموعه تولیدی آفتاب در ادامه به افزایش نرخ ارز و تأثیر آن بر بازار نوشت افزار اشاره کرد و یادآور شد: افزایش نرخ ارز ارتباط مستقیمی بر تولید و قیمت تمام شده محصولات دارد. در سال گذشته کاغذ به صورت حبابی بالا رفت؛ به طوری که قیمت آن هشت برابر سال 97 شد؛ این در حالی بود که نرخ دلار چهار برابر رشد داشت. این حباب در زمستان سال گذشته ترکید و قیمت ها منطقی تر شد. این روزها نرخ ارز حالت صعودی دارد، اما قیمت کاغذ هنوز تغییری نکرده است، چون هنوز یک مقدار کاغذ در انبارها وجود دارد. اما در یک ماه آینده کاغذ هم متأثر از نرخ ارز با افزایش قیمت مواجه خواهد شد.

به گفته وی؛ به دلیل کرونا برخی از کارخانه های چینی تولید کاغذ را متوقف کردند و کار آنها نیز با مشکل مواجه شد؛ به همین دلیل واردات با تأخیر صورت می گیرد. مجموع این عوامل کم کم بر قیمت کاغذ و همچنین محصولات تولید شده در ماه های آینده تأثیرگذار خواهد بود.

یوسف وندی به وعده های دولت برای حمایت از تولید دفتر مشق با کمترین هزینه و تخصیص کاغذ با ارز دولتی به برخی از تولیدکننده ها اشاره کرد و گفت: این کاغذ به دست ما که نرسید. اصلاً مصوب نشد که بتوان آن را پیگیری کرد. درباره نوشت افزار فقط مسئولان حرف ها و وعده هایی می دهند که خوراک رسانه ای داشته باشد. در سال گذشته با وجود مشکلات ایجاد شده ما به عنوان تولیدکننده هیچ گونه حمایتی نشدیم؛ حتی به ما وام با بهره بالا هم تعلق نگرفت.

این تولیدکننده نوشت افزار ایرانی اسلامی در پاسخ به این پرسش که پیشنهاد شما برای بهتر شدن اوضاع کنونی چیست، گفت: پیشنهادم این است که دولت هیچ کاری انجام ندهد و کار را به خود بازار واگذار کند. شرایط الآن شرایط جالبی نیست، ما در اسفند سال گذشته به دلیل شرایط پیش آمده مجبور شدیم که 60 درصد از نیروهای خود را تعدیل کنیم. شرایط چندان مساعد نیست، اما این به معنای ناامیدی هم نیست. ما با همین شرایط کارمان را جلو می بریم و امیدواریم که اوضاع هم بهتر شود.

انتهای پیام/

خبرگزاری مهر -گروه فرهنگ :

اوایل اردیبهشت ماه سال جاری در گزارشی که مهر منتشر کرد درباره افزایش قیمت کاغذ فرهنگی تحلیل و هشدارهایی ارائه شد. ( اینجا بخوانید ) در این گزارش عنوان شده بود که روند افزایش قیمت کاغذ تحریر و بالک با وجود اعلام خبر آغاز واردات با تأیید وزارت ارشاد و صمت و به دلیل تأمین نشدن ارز لازم برای این کار از سوی بانک مرکزی در حال استارت زدن برای یک افزایش است.

در ادامه و در گزارش دیگری که در 19 اردیبهشت ماه سال جاری منتشر شد (اینجا بخوانید) و به نقل از برخی واردکنندگان عمده کاغذ درباره وضعیت تأمین و تخصیص ارز برای واردات کاغذ فرهنگی اعم از مصرف ناشران و روزنامه نگاران توضیحاتی ارائه شد و عنوان شد که طی دو ماه گذشته (از زمان انتشار آن گزارش) ارزی برای واردات کاغذ ولو به صورت آزاد و نیمایی نیز اختصاص پیدا نکرده است.

حالا در آستانه ماه خرداد و جان تازه گرفتن برخی از فعالیت های نشر بار دیگر بازار کاغذ سر به عصیان گذاشته و قیمت دو محصول عمده تحریر و بالک به روند صعودی خود ادامه داده است. تا جایی که قیمت کاغذ بالکی 60 گرمی برای چاپ کتاب از بندی 233 هزار تومان به حوالی بندی 250 هزار تومان افزایش پیدا کرده است و قیمت کاغذ تحریر 70 گرمی نیز به بالای 280 هزار تومان برای هر بند رسیده است.

نکته دیگر اینکه روند افزایش این قیمت در ماه گذشته برای هر دو محصول صعودی بوده است و به نظر می رسد که در ادامه نیز چنین باشد.

از سوی دیگر در بخش دولتی کماکان موضوع توزیع کاغذ در دستور کار تعاونی ناشران کشور قرار گرفته و این تعاونی در ماه جاری نیز بدون تغییر قیمت به ناشران کاغذ تحویل داده و اقدام به فروش نیز کرده است. هر چند که با تداوم وضعیت فوق به نظر می رسد که این تعاونی نیز روزهای سختی را برای تأمین کاغذ ناشران در پیش رو داشته باشد.

در همین زمینه نکته قابل توجه در این بوده که در دو ماهه ابتدایی سال جاری تنها نزدیک به 37 درصد از حجم واردات مصوب کاغذ به کشور، از گمرکات ترخیص شده است.

در حال حاضر عمده کاغذهای ناشران ایرانی از مبدا کشورهایی مانند چین، اندونزی، سوئد، نروژ، روسیه و ترکیه وارد ایران می شود و بانک مرکزی نیز با وجود قیمت گذاری با ارزهای مرجع از جمله دلار و یورو برای واردکنندگان، پرداخت ارز با آنها در قالب ارزهایی چون یوان، روبل و لیر انجام می دهد.

مشکلات تأمین ارز برای واردات در کشور طی ماه های ابتدایی سال جاری و نیز دو ماهه پایان سال گذشته در بسیاری از بخش ها خود را نشان داده و به نظر می رسد این موضوع در بخش فرهنگی که به طور عمده وابستگی به حمایت دولت برای تأمین مواد اولیه وجود داشته است، خود را بیش از پیش به رخ خواهد کشید.

کد خبر 4928556

ایوب دهقانکار در گفت وگو با خبرگزاری میزان ، پیرامون آخرین اخبار درباره برگزاری سی و چهارمین دوره از نمایشگاه بین المللی کتاب تهران گفت: بنا بود در هفته جاری برای تصمیم گیری پیرامون برگزاری نمایشگاه بین المللی کتاب تهران میزبان سخنگوی وزارت بهداشت باشیم، منتها به دلیل مشغله های کاری وی این جلسه در هفته جاری مقدور نشد و تصمیم گیری به فرصت دیگری موکول شد.

وی در همین راستا ادامه داد: به امید خدا براساس برنامه ریزی های صورت گرفته در هفته بعد از ماه مبارک رمضان و پس از عید سعید فطر جلسه ای را مشروط به حضور کیانوش جهانپور برگزار خواهیم کرد، طی این جلسه شورای سیاست گذاری نمایشگاه بین المللی کتاب تهران از آخرین وضعیت سلامت در کشور مطلع شده و بهترین تصمیم گیری برای این دوره از نمایشگاه صورت خواهد پذیرفت.

بیشتر بخوانید: برای مشاهده آخرین خبرها از نمایشگاه کتاب تهران اینجا کلیک کنید

دبیر شورای سیاست گذاری سی و چهارمین نمایشگاه کتاب تهران درباره آمادگی ستاد اجرایی این رویداد فرهنگی برای برگزاری دوره سی و چهارم اذعان کرد: در ابتدا این را بگویم که ما بدون چون و چرا مطیع دستورات ستاد ملی مبارزه با کرونا هستیم، در صورتی که این ستاد برگزاری نمایشگاه را بلامانع ببیند ما هیچ مشکلی برای برگزاری نداشته و به طور کامل برای این رویداد فرهنگی آماده هستیم.

وی درباره آمادگی مصلی امام خمینی (ره) تهران برای میزبانی از این دوره نمایشگاه کتاب تهران تاکید کرد: براساس برنامه ریزی های صورت گرفته مصلی تهران به عنوان میزبان این دوره از نمایشگاه کتاب آمادگی صد در صدی برای برگزاری این رویداد فرهنگی دارد و تمام پیش بینی های مورد نیاز برای برگزاری نمایشگاه انجام شده است.

دهقانکار درباره زمان احتمالی برگزاری نمایشگاه کتاب تهران در دوره سی و چهارم افزود: فعلاً که همه چیز درباره برگزاری نمایشگاه کتاب تهران به صورت گمانه زنی است، اما باید تمام جوانب را در نظر گرفت، ما برای برگزاری نمایشگاه طی مصوبات و هشدارهای اعلام شده عمل می کنیم، بدون شک برای برگزاری چنین رویدادی برخی از ماه ها به عنوان ماه های امن نامگذاری می شوند که ما می توانیم به برگزاری نمایشگاه در این ماه ها فکر کنیم. به همین دلیل ما در ابتدا منتظر اعلام نظر وزارت بهداشت هستیم تا ببینم کدام ماه ها به لحاظ بهداشت و سلامت برای برگزاری نمایشگاه اولویت دارند.

وی درباره اشتیاق ناشران و مردم برای برگزاری نمایشگاه کتاب تهران اضافه کرد: اشتیاق و پیگیری فراوانی از سوی مردم و ناشران نسبت به برگزاری نمایشگاه کتاب تهران وجود دارد و ما گزارشات فراوانی را نسبت به جویا شدن زمان برگزاری از سوی این عزیزان داشته ایم، در هر صورت نمایشگاه کتاب تهران رویدادی چندوجهی است که نوجوانان، جوانانان، خانواده ها ، قشر فرهیخته و بسیاری از اقشار دیگر را در بر می گیرد، این نمایشگاه محل تلاقی ناشران داخلی و خارجی و همچنین تمامی سطوح مختلف جامعه ایران است، به همین دلیل از ابعاد مختلفی خواهان داشته و بسیاری بی تابانه منتظر برگزاری آن هستند.

این عضو شورای سیاست گذاری نمایشگاه کتاب تهران تصریح کرد: در صورتی که اجازه برگزاری نمایشگاه کتاب تهران از سوی وزارت بهداشت و همچنین ستاد ملی مبارزه با کرونا صادر شود، آنچه در اولویت ما برای برگزاری این دوره از نمایشگاه وجود دارد، مقدمتاً سلامت و حفظ جان مردم است، یعنی بخش نمایشگاهی و فروشگاهی نمایشگاه کتاب تهران در اولویت های بعدی نسبت به سلامت جامعه قرار دارند. ما به هیچ وجه راضی نیستیم که سلامت مردم به خطر بیفتد و اگر این سلامت تامین شود بدون شک نمایشگاه کتاب تهران در دوره سی و چهارم را برگزار خواهیم کرد.

وی درباره تلاش شورای سیاست گذاری نمایشگاه کتاب تهران برای تقویت بخش نمایشگاهی این رویداد نسبت به بخش فروشگاهی آن اذعان کرد: البته در ابتدا بگویم که بخش فروشگاهی نمایشگاه کتاب تهران هم به نظر ما بخش بسیار مفیدی است که در اولین گام چرخه اقتصادی ناشران و عرصه کتاب را سریعتر به حرکت در می آورد، فروشگاهی بودن نمایشگاه کتاب ضرر و نقطه ضعف محسوب نمی شود، در تمام جهان هم بخش فروشگاهی نمایشگاه ها همواره مورد استقبال قرار گرفته و در قبال نمایشگاه کتاب تهران نیز این اتفاق همیشگی بوده است.

دهقانکار در همین راستا خاطرنشان کرد: در برخی از نمایشگاه های بین المللی تنها هدف بخش نمایشگاهی است و توجهی به ابعاد فروشگاهی نمی شود، این نمایشگاه ها در صورت عدم برگزاری یا برگزاری به صورت مجازی هم به مشکل نمی خورند، اما در نمایشگاه کتاب تهران جنبه اقتصادی از درجه اهمیت بالایی برخوردار است، نمایشگاه کتاب تهران به نوعی سال تحویل ناشران محسوب می شود، اما در کنار تمامی این ابعاد اقتصادی ما برنامه ریزی های فراوانی را برای تقویت بخش نمایشگاهی انجام داده ایم که به امید خدا در صورت برگزاری نمایشگاه کتاب تهران در دوره سی و چهارم به آنها جامه عمل خواهیم پوشاند.

انتهای پیام/

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم ، بازار کاغذ که بلافاصله بعد از تعطیلات نوروز و در همان ایام فاصله گذاری اجتماعی که هنوز فعالیت های چاپ و انتشاراتی تعطیل بودند ، روند صعودی در قیمت ها را در پیش گرفته بود ، همچنان به مسیر خود ادامه می دهد.

بر اساس این گزارش، قیمت هر بند کاغذ چاپ و تحریر با 72 هزار تومان نسبت به قیمت آن در فروردین ماه افزایش داشته است ، امروز در بازار آزاد هر بند کاغذ چاپ و تحریر 70 گرمی به ابعاد 70 در 100 با قیمت 372 هزار تومان بفروش می رود. در حالی که این کاغذ تا همین چند ماه پیش بندی 280 تا 310 هزار تومان بفروش می رفت.

هم چنین هر بند کاغذ 60 در 90 با گرماژ 70 گرم نیز 282 هزار تومان بفروش رفته است.سایر انواع کاغذ هم چون کاغذ روزنامه ، کاغذ گلاسه ، مقوای پشت سفید و پشت طوسی و ... نیز با افزایش 10 تا 30 هزار تومانی در قیمت ها روبرو شده اند.

اگرچه مانند دو دوره گذشته در سال های 91 و 96 علت اصلی بر هم خوردن نظم بازار کاغذ افزایش نرخ ارز است، اما پیش از این برخی از کارشنان بازار کاغذ نسبت به افزایش قیمت ها در ماه های پیش رو هشدار داده بودند ، چرا که از یک سو نرخ ارز مدام در حال افزایش بود و از سوی دیگر مدت هاست که ارزی برای واردات کاغذ چه به صورت دولتی و چه نیمایی اخهتصاص داده نشده استو در نتیجه واردکنندگان ترجیح می دهند، محموله های خود را وارد بازار نمی کنند.

محمد متولی از جمله واردکنندگانی بود که گفته بود بانک مرکزی 5 ماه است ارزی برای واردات کاغذ فرهنگی اختصاص نمی دهد و اگر این وضعیت همچنان ادامه پیدا کند، بحران دوباره به بازار کاغذ برخواهد گشت.

اساساً کاهش قیمت کاغذ از بندی 500 هزار تومان به بندی 280 هزار تومان در نیمه دوم سال گذشته به دلیل عرضه زیاد کاغذ چه به صورت دولتی و چه به صورت نیمایی در بازار بود، که واردکنندگان را مجبور کرد، حتی کمتر از قیمت تمام شده کاغذهای خود را بفروشند.

به نظر می رسد، وقایع سال 96 و 97 در بازار کاغذ دوباره در حال تکرار شدن است و اگر مسئولان دیر بجنبدند ، کاغذ دوباره به بندی 500 هزار تومان و حتی بیشتر از آن نیز خواهد رسید.

با این تفاوت که با وضعیت فعلی کشور هنور مشخص هم نیست که 80 میلیون یوروی سال گذشته که برای واردات کاغذ فرهنگی به وزرات فرهنگ و ارشاد اسلامی اختصاص داده شد، در سال جاری نیز اختصاص پیدا می کند یا خیر.

به گزارش فرهنگ امروز به نقل از ایبنا؛ افسر موم وندی، نماینده معاون توسعه و مدیریت منابع در امور اقتصاد فرهنگ و هنر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در گفت وگویی درباره ثبت اطلاعات صاحبان کسب و کارهای فرهنگ، هنر و رسانه متضرر از کرونا بیان کرد: طی 9 روز با دو بار تمدید، اطلاعات متقاضیان تسهیلات کسب وکارهای زیان دیده از کرونا دریافت شده است. تاکنون حدود 34 هزار تقاضا در سه رسته فرهنگی، هنری و رسانه ای به ثبت رسید.

وی با بیان این مطلب که گزارش جزئیات در حال تحلیل است، افزود: طبق گزارش اولیه، تا روز گذشته 400 تقاضا از سوی کتاب فروش های سراسر کشور در سامانه ثبت شده بود. انتشارات، ناشران و ناشر کتاب فروشان نیز اطلاعات خود را در سامانه ثبت کرده اند.

موم وندی ادامه داد: براساس توافق با وزارت کار اطلاعات با سامانه کارا پیوند داده می شود. پیش تر تقاضای مشاغل فرهنگی و هنری ثبت نمی شد اما با رایزنی های انجام شده از روز گذشته ثبت اطلاعات کسب وکارهای فرهنگی نیز آغاز شده است.

وی درباره شیوه حمایت از مشاغل اسیب دیده حوزه فرهنگ، هنر و رسانه، گفت: این حمایت ها شامل چند دسته است. برخی حمایت ها بیمه ای و معیشتی است که از طریق صندوق اعتباری هنر با تلاش وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی و همچنین معاون توسعه مدیریت و منابع وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی پیگیری شده و در دست اقدام است. همچنین امحال سه ماه حق بیمه کسب وکارهای از نتایج این پیگیری هاست و مقرر شده از سوی صندوق اعتباری هنر پرداخت شود.

موم وندی، درباره پرداخت کمک های معیشتی نیز توضیح داد که با توجه به نشست مشترک هیات مدیره صندوق و نمایندگان اصناف با معاون اول ریاست جمهوری رایزنی ها در حال انجام است.

نماینده معاون توسعه و مدیریت منابع در امور اقتصاد فرهنگ و هنر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، بیان کرد: اعطای تسهیلات 12 درصدی به کسب وکارها نیز در دو مرحله انجام می شود؛ نخست ثبت درخواست کسب وکارهایی است که دارای کد تامین اجتماعی هستند. به این کسب و کارها، به ازای هر نفر شاغل، 12 میلیون تومان وام با سود 12 درصد پرداخت می شود.

مومیوندی ادامه داد: با توجه به اینکه در پرداخت تسهیلات، کسب وکارها، بنگاهی دیده شده اند، صاحبان بنگاه هایی که نیروی کارشان را حفظ کرده باشند به ازای هر فرد می توانند 12 میلیون تومان وام دریافت کنند. علاوه براین کسب وکارهایی که با دستور ستاد مقابله با کرونا تعطیل شده بودند نیز می توانند تا سقف 16 میلیون تومان وام دریافت کنند.

به گفته موم وندی، دریافت کنندگان، 24 ماهه مدت زمان بازپرداخت با چند ماه تنفس طبق اعلام وزارت کار از اول خردادماه این تسهیلات پرداخت خواهد شد.

وی افزود: براساس دستور کمیته ساماندهی تسهیلات کرونا حدود 70 درصد وام باید به حقوق کارکنان تعلق بگیرد و مابقی برای دیگر هزینه ها مصرف شود.

نماینده معاون توسعه و مدیریت منابع در امور اقتصاد فرهنگ و هنر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت: مشاغل غیررسمی که در تعریف ستاد ملی کرونا، دارای کد بیمه تامین اجتماعی نیستند اما فعالیت اقتصادی و مجوز و یا از سوی وزارتخانه تاییده اند، مشمول حمایت خواهند شد. سازوکار و نحوه اعطای تسهیلات متعاقبا اعلام خواهد شد. تلاش داریم هیچ یک از کسب وکارها از تسهیلات محروم نمانند.

مومیوندی، درباره پیش بینی راه های تخصیص تسهیلات براساس میزان خسارت به مشاغل فرهنگی، هنری و رسانه ای بیان کرد: در سامانه بخش اعلام میزان خسارت پیش بینی شده بود و از صاحبان کسب وکارها درخواست کرده بودیم، میزان خسارت وارده طی سه ماه گذشته را اعلام کنند اما ملاک وزارت کار برای اعطای تسهیلات تعداد شاغلان در بنگاه های اقتصادی است.

وی ادامه داد: در پیشنهاد به وزارت کار و همچنین جلسه اصناف با معاون رئیس جمهوری به تفاوت ماهیت ینگاه های اقتصادی فرهنگ، هنر و رسانه اشاره کرده ایم؛ به عبارت دیگر خواستیم بزرگی کسب وکارها با توجه به میزان سرمایه گذاری و میزان خسارت در نظر گرفته شود اما این موارد پذیرفته نشد. قاعدتا بنگاهی که بزرگتر باشد نیروی انسانی بیشتری دارند.

محمد تاجیک خبرنگار باسابقه ی سینمایی ،اکران فیلم سینمای خروج به صورت آنلاین را اقدامی جسورانه از ابراهیم حاتمی کیا می داند. به باور این خبرنگار حاتمی کیا خواهان این است تا طیفی گسترده از مردم به تماشای فیلم های او بنشینند و با این اقدام به آرزویش رسید. او درباره عقاید سیاسی این کارگردان می گوید حاتمی کیا قالبی نیست و خیلی نمی توانیم بگوییم او طرفدار یا مخالف دولت است. محمد کلهر خبرنگار سرویس فرهنگ و هنر فارس نیوز اقدام حاتمی کیا برای پخش آنلاین را قابل توجه می داند و خروج را علیه دولت نمی داند.

سازمان هنری رسانه ای اوج و ابراهیم حاتمی کیا تصمیم به اکران فیلم سینمایی خروج گرفتند که این اقدام تصمیمی جدید در تاریخ سینمای ایران بود و شاید حاتمی کیا پیشگامی برای اکران آنلاین در سینمای ایران شد و تصمیم این کارگردان با حواشی بسیاری همراه بود. عده ای این اقدام را تحسین کردند و برخی به آن انتقادهایی وارد کردند و این اقدام را راهکاری برای جلوگیری از شکست در گیشه دانستند. کارگردان خروج تنها در این زمینه پیشگام نبود، بلکه او را می توان پیشگام در سینماماشین پس از انقلاب دانست و این روند با فیلم جهان با من برقص ادامه خواهد داشت.

آخرین ساخته حاتمی کیا در جشنواره فیلم فجر مورد توجه برخی از اهالی رسانه قرار گرفت و عده ای انتقادهایی به ساخت فیلم و محتوای آن داشتند. خروج مثل بسیاری از فیلم های حاتمی کیا از موضع گیری های سیاسی مصون نماند.

ابراهیم حاتمی کیا در نشست خبری فیلم در پاسخ به انصاف نیوز درباره ی چرایی ساخت این فیلم در دولت روحانی گفته بود: هر دولتی بیاید همین بحث هست یعنی هر زمانی بخواهم این اتفاق می افتد که چیز عجیبی نیست. البته خوب است بدانید که برای این فیلم سال 89 تحقیق را انجام دادم و از آن زمان ایده ی فیلم شروع شد. اسم آن خروج بود ولی آن چیزی که دلم میخواست شکل نمی گرفت و اتفاقاتی که می افتاد آن در نمی آمد تا این دولت و الان

کار حاتمی کیا جسورانه بود

محمد تاجیک خبرنگار سینمایی درباره ی پخش آنلاین خروج به انصاف نیوز می گوید: ریسک بسیار بزرگی بود، به جز فیلم هایی که استعداد پرفروش شدن را دارند، تمامی فیلم ها می توانند در VOD مثل فیلیمو ، نماوا اکران شوند و فقط فیلم هایی که داعیه ی فروش دارند چنین ریسکی را نپذیرند. آقای پیمان قاسم خانی در مصاحبه خود با ایسنا به این موضوع اشاره کرده است.

اگرچه گروه هنر و تجربه تشکیل شد ولی بسیاری از فیلم ها در سال های اخیر پشت اکران مانده اند. فیلم های بسیاری مشخصات هنری را دارند ولی پس از پند سال اکران می شوند و فروش چندانی ندارند. به این نکته توجه کنیم، پس از اینکه فیلم ها در سینماها اکران می شوند، فقط یک سوم از فروش فیلم به تهیه کننده و صاحبان آن می رسد. فیلم هایی که فروش آنچنانی ندارند، عملا شکست می خورند. هزینه اکران بسیار زیاد است و شامل هزینه هایی مثل پوستر، بیلبورد و کارهای

محمد تاجیک

تبلیغاتی می شود که حداقل یک میلیارد هزینه دارد. هزینه ساخت فیلم هم برای مثال حدود دو سه میلیارد تومان است.

این خبرنگار ادامه داد: بسیاری از فیلم ها نمی توانند هزینه خود را برگردانند و در این شرایط اکران اینترنتی نوعی راهکار است. تماشاگران در اکران اینترنتی محدودیت زمان و مکان را نخواهد داشت. مخاطب حرفه ای سینما می داند که سینما رفتن کار سختی است و برای دیدن یک فیلم باید در زمان و مکانی مشخص باید حضور یابد. به نظرم کار ابراهیم حاتمی کیا بسیار جسورانه است و ریسک بالایی دارد. ممکن است در این راه شکست بخورد یا موفق شود.

تاجیک با توجه به سابقه حاتمی کیا در سینمای ایران گفت: کارهای قبلی حاتمی کیا، فیلم های پرمخاطبی بودند. دو سه فیلم آخر او از فیلم های پرمخاطب سال بودند، چه این موضوع را دوست داشته باشیم یا نداشته باشیم. نمی گویم این فیلم ها رکوردشکنی کردند ولی فیلم های او پرمخاطب بودند. عده ای درباره ی این فیلم ها معتقد بودند برخی بلیط رایگان دارند، وقتی به این موضوع فکر می کنیم تمام مخاطبان او نمی توانند بلیط رایگان داشته باشند، اگر اینچنین بود آقای سلحشور و شمقدری هم فیلم می ساختند. فیلم قبلی آقای حاتمی کیا حدود سیزده چهارده میلیارد فروش داشت که رقم قابل توجهی است.

او درباره ی برخی از فیلم های سینمای ایران توضیح داد: سینمادار با فیلم هایی که امید چندانی برای فروش ندارند برخورد محترمانه ای ندارند. برخی از فیلم ها در پشت اکران می ماندند و به همین دلیل گروه هنر و تجربه پنج سال پیش تاسیس شد. با وجود اینکه این گروه تشکیل شد ولی برخی از فیلم هایی که هنر و تجربه نیستند هم پشت اکران می مانند. مصائب شیرین 2 از جشنواره جهانی سال گذشته پشت اکران مانده است.

همانطور که گفتم هزینه ی اکران بسیار زیاد است و اکران عمومی برای فیلم هایی خوب است که سینماداران با آنها برخورد محترمانه ای دارند. سینمادار هم مقصر نیست و برخی از فیلم ها واقعا برخورد محترمانه ای ندارند. فیلم ماهی و گربه در گروه هنر و تجربه اکران شد که از مهم ترین، پرفروش ترین و پرمخاطب ترین فیلم ها بود. آقای خانی در مصاحبه ای به من گفت برای اکران کردن یا نکردن آن باهم دعوا داشتیم. من به سرتیپی می گفتم و او به من می انداخت. سرانجام فیلم در هنر و تجربه اکران شد که یکی از جریان سازترین فیلم های سینمای ایران شد. با وجود اینکه پردیس های سینمایی زیادی ساخته شده و تعداد سالن های شیک بیشتری نسبت به سال های قبل داریم همچنان مشکلات اکران را داریم.

این خبرنگار باور دارد: خروج به نحوی ساختارشکنی کرد و امیدوارم حاتمی کیا موفق شود نه به خاطر اینکه او را دوست دارم. به نظرم فیلم های توقیفی زمان اکران فروش خوبی ندارد ولی این فیلم ها هم می توانند آنلاین نمایش داده شوند. حاتمی کیا موضع گیری سیاسی می کند که کاری به درست یا غلط بودن آن ندارم. عده ای با اکران آنلاین خروج برخورد سیاسی می کنند ولی در بحثی که با شما کردم سعی کردم تخصصی به موضوع بپردازم.

حاتمی کیا قالبی نیست

تاجیک درباره چرایی ساخت این فیلم در دولت حسن روحانی می گوید: خیلی نمی توان آن را زیر تیغ گذاشت. آقای حاتمی کیا به شکل رسمی اعلام کرد که در سال 88 به میرحسین و در سال 92 به آقای روحانی رای داده است. نمی توان گفت که او در جناح مقابل است و طیف هایی مثل آقای قوچانی و باقی تا بهزاد نبوی از فیلم های حاتمی کیا در این سال ها حمایت می کنند.

خیلی نمی توان او را در قالب یک جناح قرار داد. موضع گیری او ممکن است یک جناح را خوشحال و جناحی را ناراحت کند. گزارش یک جشن حاتمی کیا همچنان توقیف و متهم به حمایت از میرحسین و کروبی است. اگر در گوگل سرچ کنید خواهید دید که کیهان، رجا نیوز و فارس چه فحش هایی به حاتمی کیا داده اند و این فیلم را ستایش میرحسین موسویی، رهنورد و کروبی دانسته اند.

این خبرنگار درباره حاتمی کیا گفت: او قالب بردار نیست و مشکل این است که می خواهند آدم ها را بر اساس مواردی نگاه کنند. عده ای هم از فیلم برداشت ضد نظام کرده اند و آن را خروج از حاکمیت دانسته اند. بازهم می گویم حاتمی کیا قالبی نیست و خیلی نمی توانیم بگوییم او طرفدار یا مخالف دولت است. خیلی نمی توان آدم ها را با چند اظهار نظر گروه بندی کرد و در قالب مشخص قرار داد اظهار نظرهای او شاید غلط باشد ولی ابراهیم حاتمی کیا آدم صادقی است.

چند روز پیش، با اقای میرکریمی صحبت می کردم و می گفتیم که آقای حاتمی کیا خیلی صادق است. نمی توان ادعا کرد حاتمی کیا ضد دولت است، بسیاری از اصلاح طلبان هم حرف های تندی علیه دولت می زند. چه کسی الان طرفدار دولت است و علیه آن حرف نمی زند؟ مردم عادی هم در فضای مجازی علیه دولت حرف می رنند

تاجیک باور دارد: خروج از نظر مضمون فیلم بسیار مهمی است و فقط با بازی بسیار بد بازیگران فیلم مشکل دارم که به آن بسیار ضربه می زند. بازی فرامرز قریبیان و پانته آ پناهی آ خوب است. حاتمی کیا عاشق چهره به چهره شدن با تماشاگر است. او دوست دارد تا محدوده تماشاگر زیادی داشته باشد و طیف گسترده ای تماشاگران فیلم او را ببینند. فکر می کنم با اکران آنلاین آرزوی حاتمی کیا برآورده شده است. این دغدغه از زمان ارتفاع پست بود.

اقدام حاتمی کیا تحسین برانگیز است

محمد کلهر خبرنگار حوزه فرهنگ و هنر فارس نیوز درباره اکران آنلاین خروج حاتمی کیا به انصاف نیوز می گوید: برای اولین بار در سینمای ایران چنین اتفاقی می افتد؛ سوای اینکه این فیلم برگشت سرمایه داشته یا نداشته باشد، از این حیث بسیار قابل توجه است. به نظرم بسیاری از سرمایه خروج برمی گردد. اگر فیلمی در فضای مجازی یک میلیارد بفروشد معادل فروش 3 میلیاردی آن در سینما است. 9درصد مایات ارزش افزوده، سهم سالن دار، سهم پخش کننده و فکر می کنم نیم درصد هم برای شیرینی دادن در اکران سینما کم می شود. وقتی این مبالغ را جمع کنیم حدود 69 70 درصد می شود و یک سوم از فروش به تهیه کننده می رسد. معلوم نیست سالن دار چه زمانی میل داشته باشد تا این پول را به تهیه کننده بدهد. آقای سید محمود رضوی برای ماجرای نیمروز گفته بود از سال 96 مبلغ 100 میلیون از سالن دارها طلبکار هستم. صد میلیون سه سال قبل کجا و صد میلیون حالا کجا. ارزش پول بسیار کم شده است.

این خبرنگار توضیح داد: خوبی VOD این است که پس از اتمام اکران یک فیلم و حساب و کتاب پول را به تهیه کننده می دهند. خروج شصت روز اکران می شود و پس از شصت روز به پول خودشان خواهند رسید. فکر می کنم این ریسک خیلی خوب باشد. جدا از اینکه خروج میخواهد خط شکنی کند و راهی را باز کند، معتقدم فیلم های پرفروش نباید وارد VOD شوند چون در صورت ورود چرخه اکران خواهد خوابید که در این چرخه سالن دار و سینماتیکتی و پخش کننده هستند.

به نظرم فیلم هایی که قرار است در سینما دو میلیارد بفروشند در VOD 500 میلیون هم بفروشند برد کرده اند و بیست درصد هم از ارشاد می گیرند که 600 میلیون می شود. پولی که قرار است در سینم ها به سختی به دست بیاورند در VOD به دست بیاورند.

برخی معتقدند ابراهیم حاتمی کیا در گیشه شکست می خورد. او درباره ی موفقیت فروش فیلم در گیشه گفت: درباره ی فیلم نمی توان اینطور گفت. اسم ابراهیم حاتمی کیا خیلی بزرگ و جنجالی است. او طرفدار و مخالف دارد و بسیاری که موفق نشده بودند تا در جشنواره فیلم او ببینند، می خواستند فیلم او را در سینما ببینند. حتی اگر قرار است این فیلم پس از اکران شصت روزه و بازگشایی سینماها اکران شود، بازهم عده ای به تماشای فیلم می روند چون فیلم دیدن روی پرده تجربه دیگری است. بازهم می گویم حاتمی کیا اسم وسوسه کننده ای است و من چنین اعتقادی ندارم که فیلم شکست سنگینی می خورد.

فیلم به آن معنا علیه دولت نیست

او درباره ی ساخت فیلم در این دولت گفت: آدم سیاسی ای نیستم. این فیلم به آن معنا علیه دولت نیست و [نقش اول] آخر فیلم رییس جمهور را می بیند. گفته بودند شاید پایان فیلم طوری دیگر باشد ولی در نهایت به این پایان رسیده اند. حاتمی کیا در نشست گفت ما آن سکانس را با رییس جمهور بدون عمامه گرفته ایم یعنی رییس جمهوری که معمم نبود و شخصی بود. او می گفت چون نما از دور بود و تمایز داده نمی شود در نهایت تصمیم گرفتیم تا [رییس جمهور] فردی معمم باشد تا از دور مشخص و تمایز داشته باشد. حداقل منظور حاتمی کیا این بوده است تا از فیلمش برداشت های خیلی سیاسی نشود

کلهر در پایان درباره اکران فیلم خروج به صورت آنلاین گفت: فکر می کنم این کار در این ایام اقدام خوبی است. نمیدانم شما چنین حسی را دارید یا نه. آدم در جشنواره خسته می شود و روزی سه فیلم ببیند و به نشست خبری برود. دلم برای سینما رفتن تنگ شده و اکران این فیلم ها در VOD می تواند مقداری به در خانه ماندن یا سرگرم کردن مردم کمک کند. شاید در خانه ماندن برای تمامی اقشار وجه چندانی نداشته باشد. بسیاری این امکان را نداشتند تا فیلم را در جشنواره ببینند و لحظه شماری می کردند تا فیلم را در عید ببینند که این اتفاق نیافتاد. این اتفاق خیلی خوب است و امیدوارم که ادامه دار باشد.

در نظر بگیرید بگویند سینماها از ماه آینده باز خواهد شد، وحشت بین مردم وجود دارد و عده ای هم خیلی رعایت می کنند. سینما تا بخواهد جان بگیرد مرداد می رسد که ماه محرم و صفر است. در نظر بگیریم شش ماه از سال را از دست می دهیم و ترافیک سنگینی در اکران خواهیم داشت. بسیاری از فیلم هایی که متوسط هستند و امید چندانی ندارند اگر به VOD بروند هم برای خودشان خوب و هم برای کلیت سینمای ایران خوب است. فیلم ها از این پتانسیل استفاده می کنند و مشکلاتی مثل اکران در زمان مرده و نداشتن اکران آخر هفته را نخواهند داشت.

تنها در فیلیمو و نماوا اکرا نشود که این نکته مهم است. مجوز VODها تمدید نشد، به جز فیلیمو و نماوا که زیر نظر ارشاد هستند باقی وی او دی ها خوب است. خوب است امکانی برای همه باشد و تمام آنها را تامین کنند. این موضوع مثل این است که بگویند چون علی سرتیپی پخش کننده خوبی است همه فیلم ها را به سرتیپی بدهند. پخش کننده های دیگری هم هستند. بالاخره ده فیلم که به سرتیپی می دهید یک فیلم هم به پخش کننده دیگر بدهید و اجازه دهید تا چرخ آنها هم لنگ لنگان بچرخد.

انتهای پیام

خبرگزاری میزان - با شیوع کرونا سینما های سراسر کشور با تعطیلی طولانی مدت نزدیک به 3 ماهه روبرو بوده است، تعطیلی که به اذعان بسیاری از اهالی سینما لطمات فراوانی را بر بدنه سینمای کشور به همراه خواهد داشت، نبود تولید در سینما طی ماه های گذشته بسیاری از سینماگران را با مشکلات فراوانی روبرو کرده است.

از سوی دیگر برخی از فیلمسازان معتقدند که فاصله طولانی مدت بین مخاطبان و سالن های سینما فرصت خوبی برای تامل و تعمق بیشتر در ادامه راه این هنر خواهد بود، فرصتی که می تواند سینمای ایران را از جنبه گیشه زده خود دور کرده و به تولیدی آثاری دغدغه مند تر سوق دهد.

در این میان، اما برخی سینماگران از پای ننشسته و همچنان چراغ سینما را روشن نگه داشته اند، ابراهیم حاتمی کیا نخستین کسی بود که توانست با ایده اکران آنلاین فیلم سینمایی خروج راهی تازه به سوی آینده سینمای ایران باز کند.

بیشتر بخوانید: برای مشاهده آخرین اخبار از سینمای ایران اینجا کلیک کنید

در ابتدا پدیده اکران آنلاین آثار سینمایی به واسطه نبود قانون محکم کپی رایت و همچنین خطر قاچاق آثار ریسکی بزرگ محسوب می شد، اما خوشبختانه اکران آنلاین فیلم سینمایی خروج به عنوان نخستین فیلم اکران آنلاین در تاریخ سینمای ایران موفقیت آمیز بود، تا حدی که به سرعت صف طویلی از متقاضیان اکران آنلاین آثار سینمایی تشکیل شد.

فیلم سینمایی طلا ساخته پرویز شهبازی دیگر فیلمی بود که توانست راهی چرخه اکران آنلاین شود و این فیلم هم با موفقیت در پخش روبرو شد تا خیلی سریع نام فیلم سینمایی زیر نظر ساخته مجید صالحی به عنوان سومین فیلم چرخه اکران آنلاین معرفی شود. آثاری همچون پسرکشی، هایلایت و هفت و نیم دیگر آثاری هستند که به احتمال فراوان وارد این چرخه می شوند.

پدیده اکران آنلاین آثار سینمایی از جهات مختلفی قابل بررسی است، اما نکته مهم در قبال این نوع از اکران را باید به مناسبات مالی آن نسبت داد، هرچند به گفته بسیاری از اهالی سینما تماشای اثر در سالن سینما از حال و هوای دیگری برخوردار است، اما قرنطینه طولانی مدت نگرش بسیاری از افراد جامعه را نسبت به تماشای آثار سینمایی در سالن سینما عوض کرد.

پیش از این یک خانواده چهار نفره برای تماشای اثری سینمایی با نرخ بلیت متوسط 15 هزار تومان می بایست تنها 60 هزار تومان را برای تهیه بلیت اختصاص می داد، این مبلغ به انضمام هزینه رفت و برگشت و اغذیه بالاتر رفته و حدودا برای هر فرد 35 تا 40 هزار تومان به صورت حداقل در نظر گرفته می شود. حال اگر خانواده ای 4 نفره قصد حضور در سالن سینما را داشت باید مبلغی معادل حداقل 160 هزار تومان را در نظر می گرفت.

پس از استقبال از پدیده اکران آنلاین و همچنین رواج آن بین اقشار مختلف جامعه پس از نزدیک به 3 ماه قرنطینه خانگی، این مدیوم در چرخه اکران بسیاری از هزینه های تماشای فیلم را پایین آورده به صورتی که یک خانوار می تواند تنها با تخصیص 12 هزار تومان اثری سینمایی مورد علاقه خود را در خانه تماشا کند.

به همین منوال هر خانواده می تواند با کاهش نزدیک به 140 هزار تومان از هزینه ها اثر مورد نظر خود را تماش کند، از سویی دیگر پدیده اکران آنلاین می تواند به افزایش بی سابقه مخاطبان سینما کمک شایانی کند، شاید بسیاری از افراد یک خانواده اهل سینما رفتن نباشند، اما با تماشای آنلاین آن تمامی خانواده در کنار یکدیگر به عنوان مخاطب سینمای ایران محسوب می شوند.

براساس آخرین آمار 84 هزار و 400 بلیط در سه روز و 21 ساعت به فروش رفته که درآمدی بیش از یک میلیارد تومان به همراه داشته است.

بنا بر این گزارش همچنان طبق معیار های سنجش تعداد تماشاگر در شبکه نمایش خانگی یعنی درنظر گرفتن حداقل 2/5 تماشاگر به ازای یک بلیط، دسترسی شش ساعته به محتوا و امکان تماشای خانوادگی، مجموع تعداد تماشاگران فیلم خروج را می توان حداقل 211 هزار نفر برآورد کرد.

نکته جالب توجه آنجاست که اگر 211 هزار نفری که به تماشای خروج حاتمی کیا نشسته اند در سالن سینما این فیلم را می دیدند، این فیلم به فروشی معادل 3.1 میلیارد تومان دست یافته بود، هرچند شاید روی کاغذ این فیلم در سالن سینما به فروش بیشتری دست پیدا می کرد، اما بدون شک با شیوه اکران آنلاین تعداد مخاطب بیشتری را به خود جذب کرده است، اتفاقی که می تواند به آینده سینمای ایران کمک کند.

شاید حاتمی کیا هم با نگاه به این موفقیت با نوعی از آینده نگری ریسک اکران آنلاین خروج را به جان خریده تا حرکتش در سینما فراتر از یک اکران معمولی باشد، اقدامی که سال ها بعد می تواند تاثیری فراگیر در چرخه اکران فیزیکی و آنلاین داشته باشد. زیرا شاید بسیاری از افرادی که تا به حال سینما نرفته باشند با تماشای فیلم در خانه به سینما علاقمند شده و بعد ها از جمله مخاطبان سالن هایی کشور باشند.

انتهای پیام/

شهدای ایران: از اجرای فصل دوم صندلی داغ تا حضور در شبکه افق برای احمد نجفی طولانی تر از آنچه تقویم ها نشان می دهند، رقم خورده است. نزدیکی اش با سیاست و مسائل جامعه و موضع گیری های جنجالی اش، او را از قامت صرفا یک بازیگر و تهیه کننده سینما خارج کرده است. حضورش در هر برنامه ای می تواند منش و مشی سازندگان آن برنامه را نشان دهد و حتی تحت الشعاع قرار دهد.

با نجفی از اجرای برنامه فردوس گفتیم و البته سینمایی که او درباره اش صریح حرف می زند و مدیران و مسئولان مختلفش را متهم می کند. می گوید حرف هایش با سند و مدرک است. دوسال پیش ویدئویی جنجالی از او منتشر شد که در خانه شماره دو سینما که شورای صنفی نمایش در آن مستقر است را با گِل پوشاند. او نسبت به وضعیت اکران فیلم من یک ایرانی ام معترض بود. این روزها دوباره بر سر همین شورای صنفی نمایش، بین سازمان سینمایی و خانه سینما شکرآب شده است اما در این میان احمد نجفی از انحصاری در سینمای ایران می گوید با نگاهی سیاسی به جان فرهنگ افتاده است.

برنامه های زیادی را در شبکه های مختلف اجرا کردید. برنامه فردوس شبکه افق چه ویژگی هایی داشت که اجرای آن را قبول کردید؟

هر برنامه ای یک نگاه ویژه دارد و لزوما این طور نیست که تمام نگاه ها را در خود پوشش بدهد. صرفا در این برنامه دوستان به این نتیجه رسیدند که درباره همدلی و همفکری و حتی معرفی کسانی که مشکلاتی در فقر در جامعه دارند، صحبت کنیم. همین کار هم انجام می شود. ما هم صرفا متمرکز هستیم روی همین همدلی، همفکری و گاهی انتقاداتی که به نفع این ملت و مردم باشد تا شاید برخی مسئولان تنبل تکانی بخورند. امیدوارم این قضیه قدری پا بگیرد. خیلی ها فکر می کردند این حرف ها زدن ندارد ولی الان متوجه شده اند زدن دارد و خیلی هم لازم است که بیان شود. برخی مسئولان ما باید کمک کنند البته همیشه نباید از مسئولان کمک خواست. مردم ما جلو بیایند و کمک کنند، گروه های جهادی جلو بیایند و کمک کنند و اینها را تشویق و ترغیب کنیم. شاید این نگاه به نوع دیگری وارد مقولات دیگری هم بشود.

یعنی بعد از ماه مبارک رمضان ادامه دارد؟

ان شاءالله. هنوز به توافق کامل نرسیدیم و روی موضوعات برنامه تمرکز نکردیم ولی دوستان صحبت از ادامه کار می کنند ولی باید بررسی کرد. البته اگر قرار باشد رویه اش نسبت به رویه کار من و قبل متفاوت یا جداگانه باشد، انجام نمی دهم و آنها هم انجام نمی دهند. به هرحال قرار است قسمت های دیگری را بعد از ماه رمضان انجام دهیم. در این خصوص گفت وگو می شود و اینکه 100 درصد انجام شود را کسی نمی تواند اطمینان دهد.

از برنامه ای با چنین مختصاتی این توقع می رود که به صورت جدی مباحثی درخصوص عدالت طلبی و حق طلبی مطرح کند. به چالش کشیدن مدیران و مردم در این برنامه قابل توجه است که این ویژگی را قبلا هم از شما دیده بودیم. آیا تذکری هم در این مدت دریافت کردید که چرا فلان حرف را بیان کردید؟

ابدا. صریحا بیان می کنم ابدا اتفاق نیفتاده است، حتی اشاره یا به صورت غیرمستقیم هم نبوده است. راحت حرف های خود را بیان می کنم. من در مملکت خودم زندگی می کنم و امیدوارم بتوانم نگاه خود را به مردم حفظ کنم، من دنبال ثنا گفتن و فحش دادن نیستم، بعد از این همه سال که در این مملکت حضور داشتم آنچه لازم است را بیان می کنم و اگر اشتباه کنم حتما از مردم و مسئولان عذرخواهی می کنم ولی در این مدت تذکر وجود نداشته است. اگر این طور بود می گفتم کس دیگری را قرار دهند که با سیاست های آنها همخوانی داشته باشد. از روز اول کلمه ای، اشاره ای و حاشیه ای نبوده است. یکی از دلایلی که من به آنها علاقه مند شدم و دوست دارم با آنها همکاری کنم، همین مساله است.

خبری را خواندم که انتظامی، رئیس سازمان امور سینمایی، گروه پخش فیلم ها را خودش تعیین می کند، خبر خوبی است اما واقعا باید خودش تعیین کند نه اینکه باز زیر فشار همان اسامی و همان آدم های قبلی بیاید. باید برای بعد از کرونا برنامه ریزی کنیم. مسئولیت صنفی پخش باید تکلیف خود را مشخص کند.

از طرف شبکه منظورم نبود، از طرف مسئولانی که از آنها انتقاد می کنید، تذکری نداشتید؟

خیر. فعلا خبری نبوده است. مسئولان ما قدری پوست کلفت شدند و می دانند وضعیت چطور است. یا از این گوش می شنوند و از گوش دیگر در می کنند. همه می گویند که یک سال بیشتر نمانده و چرا باید خود را جلوی سوال و جواب قرار دهم یا کاری کنم. برای همین است که به شدت از گروه های جهادی که خودجوش و خوش فکر هستند بیشتر حمایت می کنیم. مسئولان دلسوز هم هستند که تشریف می آورند. همانند یک قسمت که معاون وزیر کشور حضور داشت. این مطالب را محکم بیان می کنم. امیدواریم گوش شنوایی باشد و مسئولان بشنوند و دل خود را هم به روی این حقایق باز کنند.

کمک های زیادی تحت عنوان کمک مومنانه یا گروه های جهادی شده است ولی انگار زور فقر و بی عدالتی بیشتر است. تعداد صحنه های تلخ و آدم هایی که ممکن است ماه به ماه گوشت یا برنج نخورند، بیشتر است. چه اتفاقی افتاد که به اینجا رسیدیم؟ و هدف برنامه فردوس در این شرایط چیست؟

باید یک سری نقدها و دیدگاه هایی که خودمان داریم نسبت به فقر و روابط اجتماعی را بیان کنیم اما باید هدف داشته باشیم. پیام هایی به برنامه فردوس و شبکه افق آمده است که صدها مورد هستند که گرفتارند و پول و کمک می خواهند، دارو می خواهند، فرزندان آنها مشکلات دارند. خواندن این مشکلات من را اذیت می کند. من نمی دانم این برنامه چقدر می تواند راه گشا باشد ولی اگر 10 مشکل را برطرف کند و وضعیت بهتری به این تعداد بدهد فکر می کنم رسالت خود را انجام داده است.

باید این فضا را توسعه داد و گفت تا مدیران بفهمند آن روزهایی که در سکوت و نگو و نکن کار می کردند، تمام شده است. می خواهیم مدیران را تشویق کنیم از اتاق ها و کنفرانس ها بیرون بیایند و بین مردم بروند و راه حل های درستی پیدا کنند. این راه حل ها نباید موضعی و ساعتی باشد. این برنامه چنین هدفی دارد که دورترین نقطه ایران که خودم اسم آن را تاکنون نشنیدم، از من درخواست هایی دارند تا مشکلات شان را برطرف کنم. برخی فکر می کنند بودجه دست ماست و امکانات را ما توزیع می کنیم ولی ما با گروه های جهادی تماس می گیریم و می گوییم فلان نقطه را دریابید. در برخی جاها ناعادلانه امکانات توزیع می شود و برخی دهیاران به خودشان می رسند. ما با اینها برخورد می کنیم.

نباید موقعیت ایجاد شود که یک عده هم سوءاستفاده کنند و فکر کنند چه خبر است. امیدوارم این را زودتر و بیشتر انجام دهیم و دهیاران و فرمانداران بدانند اتفاقاتی که از سوی جهادیان رخ می دهد برای آنها نیست و باید کمک کنند تا این امکانات به درستی تقسیم شود. در سیستان وبلوچستان از وضعیت موجود ناراحت هستم. توفان و باد دوباره شروع می شود و مردم در این سه ماه خاک می خورند. چه کار باید انجام دهند؟

روی این فکر می کنیم و حرف می زنیم. نه وزیر کشور و نه وزیر امورخارجه و نه وزیر بهداشت هستیم، این برنامه پتانسیل خاص خود را دارد و امیدواریم به جایی برسیم که بیشتر به حرف ما گوش کنند و هدف این است و هدف کوبیدن کسی یا مسئولی نیست، هدف احساس دیدن وقایع مهم است تا به مسئولان منتقل کنیم. اینکه چشم سالمی هم وجود دارد و برنامه با دقت زیرنظر دارد و صدای مردم را به گوش مسئولان می رساند. برنامه ای 45دقیقه ای داریم و تا جایی که معرفت و حس و دانایی ما اجازه می دهد وارد می شویم. ان شاءالله فراگیر شود و بهتر انجام شود. سعی می کنیم به آنجا برسیم.

سینمای ایران قبل از عید سینما اوضاع خوبی نداشت و در سال چهار، پنج فیلم بود که خرج خود را درمی آوردند و تازه آنها هم فیلم هایی بودند که اهالی فن و منتقدان از آنها راضی نبودند و شوخی های سطحی در آن فیلم ها وجود داشت. همین شرایط حداقلی با آمدن کرونا از بین رفته و به دو فیلم رسیدیم که اکران آنلاین دارند و احتمالا چند مورد دیگر هم اضافه شوند. نگاه شما درباره وضعیت فعلی سینمای ایران چیست؟

در این شرایط سرمایه ها از بین می رود. متاسفانه و با تمام وجود می گویم کجی ها و کاستی های فراوانی در سینما داریم. تا وقتی تهیه کننده های بی تجربه ای وارد سینما می شوند سینمای ایران به طور کامل دچار وقفه و سکته می شود. الان هیچ کسی به فکر افراد سینما نیست. آنهایی که در تدارکات و تولید بودند و حتی تهیه کننده هایی که با اندک سرمایه ای فعالیت می کردند هم از دور خارج می شوند. نگاه به سینما نباید طوری شود که یکی، دو شرکت را درست کنند و منافع و امکانات را به نفع خود تقسیم کنند.

خبری را خواندم که انتظامی، رئیس سازمان امور سینمایی، گروه پخش فیلم ها را خودش تعیین می کند، خبر خوبی است اما واقعا باید خودش تعیین کند نه اینکه باز زیر فشار همان اسامی و همان آدم های قبلی بیاید. باید برای بعد از کرونا برنامه ریزی کنیم. مسئولیت صنفی پخش باید تکلیف خود را مشخص کند.

باید دست خیلی از آقایانی که هرکاری هم کنند هیچ بلایی سر آنها نمی آید را کوتاه کنند؛ آقایانی که تعیین می کنند چه فیلمی باشد و چه فیلمی نباشد و دو،سه نفر هم بیشتر نیستند. من اعلام می کنم و همیشه هم گفته ام که این دو، سه نفر مشخص هستند و سازمان سینمایی کشور نباید تحت تاثیر این افراد باشد. اینها کار کرده و نشان داده اند بلد نیستند و فقط منافع شخصی خود را اهمیت می دهند. همه چیز را برای خود می دانند، نه اینکه خود سینما برای آنها مهم باشد. در مملکتی هستیم که هر نوع اتفاقی رخ می دهد و ممکن است باز دو روز دیگر به خاطر همدردی با مردم یا مشکلاتی که ایجاد می شود، سینما را تعطیل کنیم.

ما باید آمادگی داشته باشیم. یکی از مشکلات ما در کرونا همین بود. زنجیره خوبی در پزشکی داریم. اینها باید همیشه فعال بمانند. سینما هم همین است. حداقل 200 سالن جدید سینما می خواهیم برای ایجاد این زنجیره. به شهرداری فشار بیاورند و شهرداری های مختلف در کشور را پای کار بیاورند که هرکسی ساختمان بزرگ یا مجتمعی می سازد دو سالن سینما هم داشته باشد. روزی که فعالیت خود را شروع کنند درآمدی هم برای آنها خواهد داشت.

بخش فرهنگی در مجتمع ها وجود داشته باشد، وام بدهیم و کمک کنیم. اگر بخواهیم برای 10سال آینده برنامه ریزی کنیم می بینیم که به 400 سالن سینمایی نیاز داریم. این بخش فرهنگ کشور است و فقط بخش دیدن و عشق کردن و لذت بردن و ساعاتی را گذراندن نیست. باید بپذیریم شرایط مملکت ما و نگاه ما و بحث های ما فرهنگی است. در خیلی از فیلم ها این دیده نمی شود و این صدمه می زند. قرار نیست بخشنامه شود و باید ذهن هر آدم نسبت به مملکت و فرهنگ خود حساس باشد.

یعنی به تعبیر شما دلایل وضعیت فعلی سینمای ایران، کم بودن سالن ها و حضور آن دو، سه نفری است که می گویید؟

ببینید بعضی ها یاد گرفته اند شایعه ای را بزرگ کنند و فیلم بسازند و بد و بیراه بگویند. این چیزی را حل نمی کند ولی مردم و خانواده ها را از سالن ها دور می کنند. امیدوار هستیم سازمان سینمایی بتواند در این تفکر قدم بگذارد نه اینکه یک عده ای در آنجا نفوذ کنند. شاید 10 نفر هم نباشند و تفکر این 10 نفر است که سینمای ما را به اینجا کشانده است. آیا این تفکر پول پرستی و سرمایه اندوزی قسمتی است که قرار بود فرهنگی باشد. اگر می خواهید کار کنید کارخانه تاسیس کنید. هرچه درآوردید هم نوش جان تان اما اینکه فرهنگ را مستمسکی قرار دهید که در آن معاملاتی انجام شود و تولیدکاری هم شود، درست نیست.

ضدانحصار در سینمای ایران معنا ندارد. الان انحصار پخش و... دست دو، سه دفتر است. کسانی که من 30 سال است می شناسم. من نیت ها و تفکر اینها را می دانم. اینها کار خود را بکنند و کسی جلوی اینها را نگیرد و در انحصار هم باشند؟

این ضدقانون و ضدفرهنگ است که همه چیز دست آنها باشد. این درست نیست. اینها سینما را به انزوا و عدم کسب مال می رسانند. همه نگاه ها این گونه شده و فیلم ها را هم که شاهد هستید. باید جلوی اینها گرفته شود. منظور من این نیست کار اینها تعطیل شود. چه کسی گفته باید همه پخش دست آقای ایکس باشد؟ اسم هم می برم و ابایی از این ندارم. چه کسی گفته سه شرکت که رابطه نزدیک و خانوادگی دارند باید فقط فعال باشند؟

این 10 نفر در اینجا هر کاری می خواهند انجام می دهند. کسی باید جلوی اینها بایستد. این راهی که در تولید فیلم داریم را باید تغییر داد. من اگر اشتباه می کنم عذرخواهی هم می کنم اما دیگران وقتی اشتباه کنند چه می شود؟

فیلم های ما تبدیل به فیلمسازی بد شده است یعنی کاش پولساز بودیم. وقتی فیلم های سخیف کمدی را مشاهده می کنم از خودم سوال می کنم که شأن و جایگاه مردم این حد است؟ این کمدی است؟ اینکه لحظه ای مردم را بخندانید خدمت است؟ آیا تفکر ایرانی بعد از این همه سال ادبیات و فرهنگ این است که با چنین کلام های سخیفی روبه رو شود؟ این شرایط را توسعه هم می دهند. باید دید چه کسانی مسئول هستند و این شکاف را در مردم ایجاد کردند و چه کسانی از این شرایط استفاده می کنند.

همین تعدادی هستند که من می گویم. وقتی سناریویی را تولید می کنید و به دفتر این آقایان می برید و می گویند این کار را کنید و آن کار را نکنید تا پخش کنیم، دخالت در امر فرهنگ است. اینها افراد باشعور و بافرهنگ و با ایده های انقلابی نیستند که بتوانند وضعیت فرهنگی را بهتر کنند. فقط می گویند فیلم بفروشد و سهم ما را بدهید.

این چند سال انتقادات زیادی درمورد مسیری که سینمای ایران در پیش گرفته، مطرح می شود. به نظر شما برای تغییر این شرایط چه باید کرد و در آینده قرار است چه اتفاقاتی برای سینمای ایران رخ دهد؟

امیدوارم این مجلس شروع به کار کند و مطمئنا من هم ساکت نخواهم بود. قوانین باید ترمیم شوند، اگر قرار است نگاه و راهی درست شود از مجلس و دولت ها باید فشار بیاوریم. در این کشور نگاه و تفکر و آدم های دیگری هم وجود دارند که سال های سال زندگی خود را برای تفهیم فرهنگ، اقتدار قدرت فرهنگی کشور گذاشته اند. این افراد باید بیایند و انحصار اینکه عده ای اختیار سینما و سالن را در دست دارند شکسته شود. انحصار به این معناست که یک تعدادی هم تولیدکننده و هم پخش کننده هستند و هم سالن سینما دارند. این سه قدرت را دست خود گرفته اند و هر جایی بخواهند فیلمی را می کوبند و هر فیلمی که برای دوست و فامیل شان نباشد تا پورسانت بیشتری ندهد را می کوبند و خود را صاحب قدرت می دانند.

در برخی برنامه های تلویزیون هم حتی همین آدم ها از خود دفاع می کنند. همین افرادی که مورد نقد هستند و باعث شدند سینمای ما به اینجا برسد. چه معنی دارد همین افرادی که سینما را به اینجا رساندند از عملکرد خود تعریف و تمجید کنند. آدم های دیگر هم در این سینما وجود دارند. من نمی دانم چطور می شود همیشه این افراد در برنامه های تلویزیون هستند. مثلا همین برنامه سینمایی که شبکه خبر پخش می کند را ببینید.

انگار این برنامه مایملک این آقایان است؟ یکی نیست بگوید همین افراد مورداتهام هستند. قرار نیست من را بیاورند ولی از من داناتر و فرهنگی تر هم وجود دارند. از هر سه برنامه در یکی اش اینها هستند. از کسانی که متهم هستند با سوال حاشیه ای پرسش می کنید. اصلا کسی نمی پرسد که شما مسئول این شرایط هستید و این میزان فیلم و این میزان انحصار دارید و باید جواب دهید. همه باید برای سینما تلاش کنیم. دشمنی خاصی با کسی نداریم. مشتری پروپاقرص برنامه های تلویزیون همین افراد هستند. انگار فرد دیگری متولد نشده یا کار نکرده یا می ترسند کسی بیاید به شدت انتقاد کند. اینهاست که من را آزار می دهد و باید هشدار داد و گفته شود.

چند روز پیش کسی در برنامه فردوس به من بدترین توهین ها را کرد و من تا حد شعور و دانشم جوابش را دادم. عده ای گفتند چرا جواب می دهید؟ گفتم خوب است که بگویم. اجازه دهید بفهمیم نقص ما کجاست و چقدر درست رفتار کردیم. چه معاند باشد و چه نباشد. توضیح دهید و چرا می ترسید؟ این طور است که می توانید با مردم روبه رو شوید و کمک به بهبود رابطه کنید. اینکه گروه خاصی را بیاورند فقط از خود دفاع می کنند و نه تنها دفاع می کنند که حمله هم می کنند، این هنر نیست. همه را از قافله سینما جدا کرده اند. ده ها شرکت در آمریکا وجود دارد و فیلم ساخته می شود، ممکن است در یکی، دو فیلم بازی اقتصادی وجود داشته باشد اما بازی سیاسی پشت پرده نیست.

اما در سینمای ایران، نگاه این چند نفر سیاسی است و هدف شان از بین بردن این فرهنگ است. از من شکایت کنند تا بررسی کنیم که می توانیم این را ثابت کنیم یا خیر. این بد است که هرکسی به فکر جیب خود است. کسانی که آه نداشتند با ناله سودا کنند اگر گیرشان آمده نوش جان شان اما متهم هستند به اینکه پول ها در خارج از کشور صرف خرید ویلاها و آپارتمان های شخصی است. از اینجا درمی آورید که آنجا خرج کنید؟ این فرهنگ سازی است؟

دردهای ما این است. من مسئول عدالت پروری جوامع بشری نیستم. چقدر من انتقاد کردم و چقدر خواستم که پرس وجو کنید. کار بسیاری از بچه های سینما به کارکردن در پیک موتوری و آژانس رسیده است. از رسانه ها می خواهم به خانه سینما بروند و ببینند این بچه ها چه می کنند و از کجا می خورند. چطور بعد از 30سال تجربه و سابقه کاری، زندگی خود را اداره می کنند. به دست آوردن این تجربه سنگین است. بیکار در آژانس و پیک موتوری کار می کنند، این شأن سینماست؟ سه، چهار شرکت انحصار دارند. قبلا اینها را گفته ام و... .

منظور شما تیم سرتیپی است؟

بله. همه یا با هم فامیلند یا آشنا هستند. آدمی که هیچ چیزی نداشته است صاحب این همه سینماست چون دولتی بوده و روابط داشته است. کسی نیست پرس وجو کند. بپرسید آقایان چطور درآمد کسب کردند. من بارها بیان کردم و یک نفر هم پرس وجو نکرد که ببیند من درست می گویم یا خیر. تنهایی نمی توان اینها را تغییر داد. من هم قرار نیست پرچم هوا کنم که گرد هم بیایند، هرکس به وسع خودش حرکت کند.

من با اسم بیان کردم، با نوع سینماهایی که بود اسم بردم. چه کسی دنبال این رفت که ببیند احمد نجفی درست می گوید یا اشتباه می کند؟ اگر نشر اکاذیب و اتهام زنی است شکایت کنند و من ساکت می شوم. سینماها را به دست گرفته اند و علیه همکاران دیگر از این حربه و قدرت استفاده می کنند و آنها را می کوبند و از دور خارج می کنند. هنرپیشه های میلیاردی را زیرپناه خود گرفته اند. آن هالیوود سابق مرده است.

اینکه یک قرارداد 10 فیلمی می بستند تا ستاره درست کنند. شما در این روابط ناقص اقتصادی و فرهنگی این وضعیت را درست کردید. مسئولیت سازمان سینمایی باید مشخص شود. برخی مدیران که از این طیف هستند اصلا محل نمی گذارند. کسی در فارابی می گفت من یک ایرانی هستم فیلم توهین آمیزی است. گفتم چرا؟ گفت برای اینکه رئیس فدراسیون یقه های سه سانتی پوشیده است یعنی منظور این است که تمام نظام... . من نگاهش کردم و گفتم خجالت نمی کشید؟ می خواهید اذیت کنید؟ می خواهید توهین کنید چیز دیگری پیدا نکردید؟ این همه مردم لباس اینچنینی می پوشند، من و شما هم می پوشیم.

ایراد گرفتند که چرا رئیس فدراسیون کشتی در فیلم شما یقه سه سانتی پوشیده است! اینکه کروات می زنند و لباس های آنچنانی در فیلم ها می پوشند توهین نیست؟ این فرد قائم مقام بنیاد فارابی بود. من هم می دانم او با چه کسی است. این هم تمام می شود و من صبورانه نشسته ام. همه زندگی خود را دادم که پرچمی در فیلم ما با دقت بالا برود. همه را کنار گذاشتند و می گوید رئیس فدراسیون کشتی شما اینچنین لباس پوشیده و این را سمبل توهین به نظام می دانند. ببینید ما کجا ایستادیم؟

بنیاد فرهنگی فارابی وقتی این حرف را بیان می کند وای از دیگران! چراکه با این چندنفری که گفتم دوست و رفیق است و با اینها نشست و برخاست کرده است. جوابگوی این آقا تا آخر عمرم هستم. من هم جوابگو هستم و هم رها نمی کنم. من این همه تلاش کنم، 70 روز خارج از کشور، 30 درجه زیر صفر، با این نیت کار کنم پرچم کشورم به بهانه ورزش، هوا برود و به من این طور بگویند؟ چقدر باید توهین تحمل کرد؟ اینها چه کسانی هستند که در بنیاد کار می کنند؟

البته زمان اکران فیلم تان، فقط منتقد عملکرد فارابی در دولت فعلی نبودید. ایراداتی هم به وضعیت خانه سینما و عدم حمایت شان از صنوف داشتید. یعنی نه تنها در خانه سینما بلکه از سوی دولت هم از شما حمایت نشد؟

یک قدم، یک نوک انگشت نبوده است. هرچه هم می روم و می آیم فقط برای من بدهکاری می فرستند و طلبکار هستند. به رفقای خودشان که صدها برابر من به فارابی بدهکار هستند چیزی نمی گویند که فیلم های آنها ضدبشریت و ضدایرانی و ضدفرهنگی است. به جایی خواهیم رسید که بازرسی کل کشور را باید وارد کنیم که این چه وضعی است که فقط هوای رفقای خود را دارید؟

در اکران و همه حوزه ها فقط هوای رفقای خود را دارند. دیکتاتوری اینها در همه جا مشخص است. ببینید صنوف در خانه سینما چه وضعیتی دارند. یک نفر بپرسد و ببینند حرف های من درست است یا خیر. اگر حرف های من درست نیست من سکوت می کنم و دنبال کار دیگری می روم. 25 سال است که می گویم یک نفر بپرسد این چیزها وجود دارد یا خیر. صدای کسی درنمی آید. اینها را تحقیق کنید. من نمی خواهم بدون تحقیق حرف من را تایید کنید.

ببینید چقدر سینمای پیک موتوری داریم. ببینید این همه سال این همه پولی که گرفتند به چه کسی رسیده است؟ درست و منطقی به افراد می رسد یا خیر؟ متاسفانه این دور از واقعیت است و از عمد این کار را می کنند. اشتباه نمی کنند بلکه به عمد چنین می کنند. من چیزهایی در همان دوره خانه سینما دیدم از کسانی که اسم ببرم، تعجب آور است. اینها دنبال کار فرهنگی نیستند. دنبال کار سینما نیستند. نگاه ها و حمایت های سیاسی برای کسی که می خواهد رئیس جمهور و وزیر شود دارند تا بتوانند از امکانات آنها استفاده کنند.

به تلویزیون هم این انتقاد را دارم چرا همواره چهارنفری که مورداتهام هستند و همه سینما بیان می کنند حضور دارند؟ این باید گفته شود و شنیده شود. آمار اینها مشخص شود که مثلا این فیلم ها را ساخته اند و این درآمدش است و الحمدلله مالیات هم که نمی دهند.

فکر می کنید افرادی که همچون شما انتقاداتی نسبت به وضعیت فعلی سینما دارند چه رویه ای را باید در پیش بگیرند و راه حل تان چیست؟

باید در قضیه وارد شویم. مسئولانی که بعدا وارد می شوند بدانند جوابگو باید باشند. مجلس بعدی باید یک تحقیق و تفحص کند تا ببینید چه چیزهایی از این جماعت و سینما درخواهد آمد. اینها یا چهار ساله یا هشت ساله فقط به فکر این هستند که بخورند. دوباره در یک گوشه ای می روند و می گویند هشت سال دیگر باز می آییم. باید روشی پیدا شود که هر کسی با هر رئیس جمهوری به جایی نرسد که موقت باشد و سینما و فرهنگ را نابود کند.

شورای انقلاب فرهنگی این همه مصوبات درباره سینما دارد. چرا کسی آن را اجرا نمی کند؟ همه کارها خلاف شورای انقلاب است. اگر قرار است مصوبات شورای انقلاب فرهنگی درباره سینما اجرایی نشود خب سینما را از شورای انقلاب فرهنگی حذف کنید. درباره کتاب تصمیم بگیرند اما سینما را کنار بگذارند. یا نمی بینند که شرایط خیلی بد است یا اگر می بینند و مصوبات دارند که باید اجرا شود.

مصوبات شورای انقلاب فرهنگی اندازه یک کتاب است. چرا اجرا نمی شود؟ باید از چه کسی مطالبه کرد؟ شورای انقلاب فرهنگی باید تحقیق کند و بداند سینما به کجا می رود و توسط چه کسانی و با چه نیتی است. من بلندگو و میکروفن ندارم که ضبط کنم. کار من نیست. من مطالب را بیان می کنم. اگر حرف بد و اشتباهی است عذرخواهی می کنم، اگر درست است آنها باید عذرخواهی کنند که چرا تا الان کاری نکرده اند! نمی توان جلوی چشم مردم و روی این نواقص سرپوش گذاشت. همه آن را بیان می کنند و از شرایط می نالند.

خبرگزاری میزان - طبق اعلام روابط عمومی سازمان سینمایی ، تعیین سامانه مرکز فروش آنلاین سمفا به عنوان مرجع بلیت فروشی در سینما که بعد از آغاز به کار سینماها، شروع به کار خواهد کرد، نشان از برنامه ریزی ها برای ایجاد تحولاتی در زمینه اکران فیلم ها و رفع اشکالات موجود در سیستم قدیمی اکران دارد.

محمدرضا فرجی در توضیح آنچه در جریان راه اندازی سمفا برای فروش بلیت های سینما رخ خواهد داد، گفت: یکی از مهمترین نکات در جریان این طرح آن است که بهای بلیت سینما همزمان با پرداخت پول از سوی مخاطب قابلیت تقسیم دارد از جمله سهم سینما، سهم فیلم و مالیات بر ارزش افزوده.

بیشتر بخوانید: برای مشاهده آخرین اخبار از سینمای ایران اینجا کلیک کنید

در ادامه این ارتباط بی واسطه، موضوع دیگری که در این سامانه طراحی شده، ثبت قراردادهای شرکت پخش با سینما و صدور حواله به صورت سیستمی است که در نتیجه آن تغییراتی در وظایف و کارکردهای سنتی شورای صنفی نمایش به وجود می آید، فرجی در این زمینه گفت: بر اساس نظامنامه جدید اکران که ضوابط آن در نرم افزار طراحی شده برای سمفا دیده شده است . می توانیم برخی اشکالات قدیمی را برطرف کنیم تا مشکلات اهالی سینما کمتر شود. از جمله اینکه قراردادهای مابین سینماداران و پخش کنندگان به صورت سیستمی ثبت شود و صدور حواله کاغذی اکران به کلی حذف می شود . حتی موضوعات اختلافی بین مالکان فیلم و سینما داران مثل سئانس چرخشی ، خود بخود با وجود این سامانه رفع شده است و عملا بسیاری از وظایف شورای صنفی نمایش کمتر می شود.

شکسته شدن انحصار فروش بلیت برخط که پیش از این فقط از سوی یک سامانه صورت می گرفت از دیگر دستاوردهای این طرح است. فرجی توضیحات خود را در این زمینه چنین بیان کرد: پیش از این مخاطبان برای خرید بلیت فقط امکان مراجعه به یک سایت داشتند و واضح است که در این شرایط ، رقابتی وجود نداشت. بر همین اساس با قرار گرفتن چهار فروشنده برخط، زمینه رقابت به وجود می آید. این رقابت را می توان در قراردادهایی که با سینماها بسته می شود و یا امکان خرید مجموعه ای از بلیت ها و مواردی از این دست مشاهده کرد که نقض وجود رقابت، امکان مسابقه در خدمات دهی بیشتر به مشتری و همچنین افزایش ضریب اشغال صندلی های سینما ها را فراهم می آورد.

مدیرکل دفتر نظارت بر عرضه و نمایش فیلم امکانات دیگری را که به واسطه این سامانه متوجه مخاطبان سینما می شود چنین برشمرد: امکان تخفیف بلیت ها به ازای هر سانس و سالن و فیلم در این طرح، در نظر گرفته شده است. همچنین دیگر شکل تخفیف می تواند شامل حال مشتریان وفادار هرسینما، هم محلی های سینما یا هر گروه تعریف شده شود. همچنین مخاطب می تواند صندلی خود را نیز همزمان با خرید انتخاب کند.

فرجی درباره مزایای دیگر این طرح که شاید بیشتر شامل حال سینماداران شود، گفت: در صورت تغییر درجه سینما، بلافاصله قیمت بلیت در سامانه تغییر می کند و نیاز به مکاتبه و موافقت نیست. همچنین امکان قیمت گذاری بلیت براساس صندلی، زمان خرید، سئانس و سالن وجود دارد. در عین حال با تغییراتی که در نظامنامه اکران داده شده ، مخاطبان می توانند برنامه های آینده و به زودی تمامی سینماها را در سایت های فروش بلیت مشاهده کنند.

نکته دیگر درباره سمفا اطلاعاتی است که در راستای انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات رخ می دهد فرجی گفت: همه شهروندان می توانند از امکان بر خط مشاهده تعداد بلیت به تفکیک دوره زمانی، استان، شهر، سینما، سالن، سئانس و نوع تخفیفات نیز استفاده کنند. این کار به برنامه ریزان و فعالان و منتقدان این امکان را می دهد اطلاعات بیشتر و دقیق تری داشته باشند.

مدیرکل دفتر نظارت بر عرضه و نمایش فیلم در پایان از همراهی وهمکاری سینماداران واهالی سینما با ستاد ملی مبارزه با کرونا تقدیر و تشکر کرد.

انتهای پیام/

محسن چگینی، تهیه کننده سینما و تلویزیون، در گفت وگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، اظهار داشت: برای بازگشایی سینماها باید به تجربه دیگر کشورها توجه داشته باشیم. در چین طرحی که ما برای بازگشایی سینماها با 40 درصد از ظرفیت سالن ها در نظر داریم با 25 درصد ظرفیت اجرا شد و نتیجه آن عدم استقبال مردم از سینما بود

چگینی خاطرنشان کرد: در آمریکا که سینما یک صنعت پولساز است ایده ها و طرح های مختلف در حال بررسی است و حتی صحبت شروع نمایش با فیلم های متوسط و ضعیف که انتظار فروش بالای ندارند مطرح است، ما هم باید چنین طرح هایی را مدنظر قرار دهیم و با استفاده از تجربیات دیگر کشورها فیلم هایی را اکران کنیم که مخاطبان خاصی دارند و سازمان سینمایی درصدی از صندلی ها را گارانتی کند تا صاحبان این فیلم ها رغبت به اکران فیلم هایشان داشته باشند تا آهسته آهسته به شرایط نرمال برگردیم.

او درباره کمک دولت به فیلم هایی که در این شرایط اکران می شوند گفت: آسیبی که کرونا به اقتصاد و وضعیت معیشتی مردم زده ابعاد گسترده ای را در بر می گیرد و اهالی سینما نیز از این قاعده مستثنی نیستند. صاحبان آثار سینمایی و سینمادارها با تعطیلی سینماها بسیار متضرر شده اند و از طرفی تعطیلی پروژه های تولیدی سینمایی تمام سینماگران را خانه نشین کرده و همه را در یک وضعیت بد معیشتی قرار داده است. به نظر من ابعاد این آسیب به قدری گسترده است که جبران آن خیلی سخت و زمانبر است ولی امیدوارم. خانه سینما با کمک دولت آن بخش از اهالی سینما که در شرایط مالی ضعیف تری هستند را دریابد.

تهیه کننده فیلم سینمایی خوب، بد، جلف: ارتش سری در ادامه با اشاره به طرح نمایش فیلم ها به صورت آنلاین، گفت: اکران آنلاین اتفاق خوبی در سینمای ایران است اما برای نتیجه بخش بودن و اجرای درست آن بهتر است تمامی ارگان ها با هم به یک تعامل رسیده و با درک وضعیت فعلی شرایط را برای اکران فیلم ها به صورت آنلاین تسهیل کنند. در حال حاضر فیلم سینمایی طلا که هفته اول اکرانش را پشت سر گذاشته هنوز تیزری در تلویزیون ندارد و طبق اطلاعاتی که دارم هنوز تأیید پخش تیزر این فیلم سینمایی در تلویزیون مراحل اداری خود را طی می کند و کد تیزرش صادر نشده است.

او افزود: باید تمهیدی اندیشیده شود و این مراحل اداری که واقعاً به فیلم های اکران شده به صورت آنلاین آسیب می زند حذف شوند. کار چندان سختی نیست که بخواهیم شرایط را درک کنیم و به صدور مجوزهایی مثل مجوز پخش تیزر فیلم ها سرعت ببخشیم. همین همکاری ها می تواند بسیار نتیجه بخش باشد اما متأسفانه شاهد همکاری لازم نیستیم. اگر پیش تر یک فیلم که به صورت عادی در سالن های سینما اکران می شد پس از یک هفته طی کردن مراحل اداری تیزرش در تلویزیون پخش می شد به فیلم آسیب چندانی وارد نمی شد اما در بحث اکران آنلاین هفته اول مهم ترین روزهای اکران فیلم است و بهتر است تلویزیون این مسأله را درک کند و مراحل زمانبر اداری را یا حذف کند یا به طی شدن این مراحل سرعت ببخشد.

چگینی در پایان اظهار داشت: به طور کل اکران آنلاین یک ایده امیدبخش برای سینمای ایران است و می توان به این طرح نگاهی جدی تری داشت.//2/5

به گزارش خبرنگار حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان ، سینما های کشور مانند برخی دیگر از فعالیت های اجتماعی و صنفی، به علت شیوع ویروس کرونا چند ماهی است که در تعطیلی به سر می برند و هنوز زمان قطعی فعالیت دوباره آنها مشخص نیست. طی چند روز اخیر خبر های مختلفی مبنی بر زمان بازگشایی سینما ها منتشر شده که هیچکدام از آن ها هنوز به قطعیت نرسیده است.

بیشتر بخوانید: با اعلام سازمان سینمایی؛ بازگشایی سینماها داوطلبانه است

طبق پیگیری های ما سازمان سینمایی آمادگی اکران فیلم های سینمایی و بازگشایی سالن ها را دارد، اما ستاد ملی مبارزه با کرونا هنوز جواب قطعی در خصوص زمان فعالیت مجدد همه سینما ها را نداده است؛ اما احتمال دارد سینما های شهر هایی با وضعیت سفید، اول خرداد ماه شروع به فعالیت کنند. البته با توجه به برگزار نشدن جلسه شورای صنفی نمایش در روز یکشنبه (28 اردیبهشت ماه)، احتمال بازگشایی سینماها در این روز (اول خرداد) ضعیف به نظر می رسد.

طبق اعلام سازمان سینمایی هر زمان که سینماها باز شوند، اولویت اکران به فیلم های روی پرده اسفند سال قبل و نوروز 99 اختصاص می یابد که شامل فیلم هایی چون شنای پروانه ، لامینور ، لاله ، بازیوو ، پسرکشی ، زن ها فرشته اند و خوب، بد جلف 2 می شود.

انتهای پیام/

امیرحسین حیدری مدیر شرکت پخش نمایش گستران در گفتگو با خبرنگار مهر درباره اکران فیلم سینمایی جهان با من برقص به کارگردانی سروش صحت در قالب طرح سینماماشین که از امشب دوشنبه 29 اردیبهشت ماه در 2 سانس 21:30 و 23:30 در پارکینگ شماره سه برج میلاد آغاز می شود، گفت: در حال حاضر تنها چاره ای که داریم برای اینکه سینما را زنده نگه داریم و مردم را ترغیب کنیم که فیلم ببینند و با سینما ارتباط داشته باشند، همین طرح سینماماشین است.

وی افزود: جهان با من برقص به لحاظ مضمون و موضوعی که دارد، فکر می کنم برای این روزها جذاب باشد و مردم اوقات خوشی را می توانند با تماشای آن سپری کنند. به عنوان پخش کننده باید بگویم روی آورده مالی این اقدام حسابی باز نکرده ایم. البته تهیه کننده فیلم هم، چنین نظری داشت. همین که این جریان راه افتاده و بستر و فرصت جدیدی برای ارتباط مخاطب با سینمای ایران به وجود آمده، خوب است و امیدواریم بتوانیم این پتانسیل را تقویت و کمکی به این طرح کرده باشیم.

پخش کننده جهان با من برقص تأکید کرد: انگیزه ما این بود که سینما جریان داشته باشد و بتوانیم آرام آرام مردم به سینماها بکشانیم. در واقع بیشتر به جنبه مسئولیت اجتماعی آن فکر می کردیم یعنی در این روزهایی که حال و روز مردم خوش نیست و امکان فعالیت های فرهنگی و تفریح ندارند، شاید با سینماماشین بشود این خلأ را پر کرد. به این فکر کردیم که اگر هم آورده مالی اندکی داشته باشد، کمک می کند تا این طرح در شهرستان ها و جاهای دیگر انجام شود. ما در حال بررسی برای اکران آنلاین این فیلم هم هستیم و ممکن است این اتفاق برای جهان با من برقص هم بیفتد اگر دوستان اجازه بدهند شاید بعداً ادامه اکران را در سینماها هم داشته باشیم.

وی افزود: طرح سینما ماشین که با فیلم خروج ساخته ابراهیم حاتمی کیا آغاز شد با استقبال همراه بود و اتفاق خوبی افتاد. می دانم که در حال حاضر مقدمات در حال فراهم شدن برای اکران چنین فیلم هایی در شهرستان ها و جاهای دیگر از تهران است. به نظرم استقبال از جهان با من برقص در مرحله پیش فروش خوب بوده چون هم تجربه جدیدی است و نیاز به آزمون و خطا داشت که این اتفاق با خروج رخ داد. امیدوارم جهان با من برقص هم بتواند مورد اقبال قرار بگیرد. به همین ترتیب سانس نخست امشب پر شده و سانس بعدی هم احتمالاً تا عصر تمام شود. البته این را هم باید در نظر گرفت که امروز وسط هفته است و شاید اگر اکران آن در روز پنجشنبه و جمعه بود اتفاق بهتری رخ می داد اما به نظرم با توجه به اینکه دیر اطلاع رسانی کردیم اتفاق و استقلال خوبی رخ داده است.

حیدری در پایان با بیان اینکه ما از اکران جهان با من برقص در قالب طرح سینماماشین در مراکز دیگری غیر از برج میلاد هم استقبال می کنیم، اظهار کرد: تیم سازمان اوج بخشی از کارهای اکران سینماماشین در برج میلاد، برای این فیلم هم بر عهده دارد البته در حال انجام مقدمات این کار در یکی دو جای دیگر هم هستیم و امیدواریم بتوانیم زودتر آن ها را هم عملیاتی کنیم.

کد خبر 4928597

زهرا منصوری

پوراحمد: مدیران اندک زمانی پشت میزی هستند و بعد نیستند
جدیدترین واکنش یکی از سینماگران نسبت به اتفاق های هفته قبل به کیومرث پوراحمد مربوط می شود.
این کارگردان سینما در پی حاشیه های پیش آمده پس از جلسه شورای صنفی نمایش و اظهارات معاون نظارت و ارزشیابی سازمان سینمایی در یادداشتی که در اختیار ایسنا قرار داده نوشته است: حضور یک نفر نماینده کانون کارگردانان در رأس شورای صنفی یادگار زنده یاد سیف الله داد است. نظر آن آزادمرد این بود که همین یک نفر کافی است تا مراقب اکران فیلم های فرهنگی باشد. منظور من و منظور سیف الله داد از فیلم فرهنگی مطلقاً فیلمی نیست که تماشاگر را به چرت زدن وامی دارد. اگرچه هرنوع فیلمی برای سلیقه های گوناگون باید ساخته و اکران شود. اما حتی فیلم های ارزشمندی که ظرفیت فروش خوب هم داشته باشند، اگر به یکی از معدود محافل سرمایه سالار وابسته نباشند سرنوشت شان این است که در اکران بسوزند و تهیه کننده پشت دستش را داغ کند.
بزرگداشت گرفتن برای نازنینی مثل سیف الله داد کار بسیار شایسته است، اما شایسته تر آن است که افکار و اهداف او را از یاد نبریم و راهش را ادامه دهیم.بدون حضور کارگردان، تصمیم گیرنده چند سینمادار خواهند بود که پخش کننده و تهیه کننده هم هستند و تولید هر گونه فیلمی که با ذائقه سینمادار جور در نیاید باید در مرحله اکران بسوزد تا تهیه کننده اش اگر بخواهد به حیاتش در سینما ادامه بدهد، برود دست بوس حضرات و پنبه ذوق و قریحه و سلیقه و زیباشناسی و تعهد را از گوشش در بیاورد و گوش و چشم بسپارد به آن چه سالاران سرمایه امر می فرمایند. و سینما دربست در اختیار ابتذال، کپی برداری و کلیشه قرار خواهد گرفت.

پوراحمد ادامه داده است: این مطلب (با تغییری اندک ) در تاریخ بیست و پنجم اسفندماه سال 1388 در خبرگزاری ایسنا منشر شده بود که می بینی بعد از یازده سال، چقدر وصف الحال است. و حالا فقط می خواهم دو نکته به این مطلب اضافه کنم؛ اولی خطاب به مدیرکل محترم اداره نظارت و ارزشیابی است:سال هشتادوچهار، شخصی پشت همین میزی که شما نشسته اید نشسته بود که خیلی اُلدُورم بُلدُورم می کرد و به خیال خودش خیلی خیلی بود و خیال می کرد بر همه کائنات آقایی می کند. (خدای نکرده منظورم شما نیستید. آن آقا اینجوری بود). ایشان مدتی کوتاه بعد از حضورش پشت میز مدیرکلی رفت که رفت، اصلا محو شد. فکر نمی کنم هیچ یک از اهالی سینما بداند او الان کجاست و به چه شغل و حرفه ای مشغول است. همیشه هم همین جور بوده. مدیران اندک زمانی پشت میزی هستند و بعد نیستند.اما فیلمسازانی که فیلم های ماندگار ساخته اند تا همیشه زنده اند حتی اگر در قید حیات نباشند.شما فکر کنید بیلی وایلدر، عباس کیارستمی، آیزنشتاین. هاوارد هاکز، علی حاتمی، اینگمار برگمن، سهراب شهید ثالث، هیچکاک ، مرتضی آوینی و... هر یک سال هاست که میان ما نیستند، اما با آثارشان همچنان زنده اند.شاعرترین شاعر ایران احمد شاملو که به اندازه سه تا آدم برای فرهنگ ایران زمین کار کرده است (سرودن شعر، ترجمه، کتاب کوچه، سردبیری نشریه های فرهنگی و شعرخوانی) می گوید: (نقل به مضمون) “ابداً مهم نیست که من چند تا شعر گفته ام و چه شعرهایی یا چه کارهای دیگری کرده ام، مهم این است که چقدر آدم بوده ام ...” بنابراین می خواستم جسارتا به مدیر کل محترم نظارت و ارزشیابی عرض کنم که ماندن نام نیک قاعدتا مهمتر است از اینکه الان چه می کنید یا نمی کنید. قضایای انتخابات شورای صنفی را از طریق دوستانِ سینمایی و سایت های صنفی که اخبارش برایم ارسال می شود آگاه شدم. نکته دوم که می خواستم بگویم این است که بی کم و کاست و بدون تردید از مواضع کانون کارگردانان دفاع می کنم. والسلام.

حمایت از کانون کارگردانان
همچنین کامران قدکچیان، رئیس اسبق شورای صنفی نمایش هم در یادداشتی به انتقاد از عملکرد سازمان سینمایی در خصوص شورای صنفی پرداخته و گفته است: متاسفانه همیشه مدیران تصور می کنند که به برکت وجود آن هاست که سینما وجود دارد. هیچکدام نمی دانند که از وجود این سینماگران است که آن ها مدیرند.
او افزوده: کانون کارگردانان سینمای ایران به درستی در مقابل عمل غیرصنفی آن ها موضع گرفته است و همچنان باید به راهش ادامه دهد و مطمن باشد که اعضاء پشت او ایستاده اند. مهدی رحمانی هم طی یادداشتی به انتقاد از عملکرد سازمان سینمایی در خصوص شورای صنفی پرداخت و در این باره نوشت: حذف اندیشه آزادِ موثر و جایگزینی آن با جریان اندیشه انتخابی (انتصابی)، تلاش تمامیت خواهانه ای است که سال هاست کمر به حذف ” کارگردان ” به مفهوم مولف و تبدیل آن به کارگزار تولیدکننده بسته است. ایجاد کمپانی های انحصاری فیلمسازی به بهانه های واهی آخرین حربه برای حذف تفکر در سینماست و تلاش برای جلوگیری از حضور کارگردانان سینمای ایران در شورای اکران، یکدست کردن چرخه تولید به مصرف اندیشه های مبتذل با شمایل متفاوت و گاه پوست شیر را تسهیل می کند. حرکت کانون کارگردانان سینمای ایران این روزها در جهت تلاش برای بقای سینمای با اصالت ایران، روزنه امیدی است در جدالی نابرابر.

جدال رسانه ای بر سر شورای صنفی نمایش
البته پیش از این واکنش ها و در واقع یک روز پس از برگزاری جلسه، محسن امیریوسفی که رییس قبلی شورای صنفی نمایش بود به شرح ماجرا پرداخت و گفت که آن جلسه با هدف حذف کانون کارگردانان، صنف تهیه کنندگان و خانه سینما برگزار شده بود و به همین دلیل انتخابات انجام شده در آن روز را فاقد مشروعیت دانست. صحبت های او با پاسخ محمدحسین فرح بخش همراه بود که خود را مستقل ترین آدم این سینما دانست و در عین حال به اینکه نماینده سازمان سینمایی شده افتخار کرد. او به صراحت اعلام کرد که انتخاب او توسط طباطبایی نژاد و حسین انتظامی بوده تا با این کار اولا تهیه کنندگانی که زیر بار یکپارچه شدن نرفتند مجازات شوند و بعد هم جلوی تمامیت خواهان گرفته شود.او همچنین به انتقاد از امیریوسفی پرداخت که این شورا را دولتی نامیده بود و گفت: در دوره شما هم نماینده تهیه کنندگان به همین شکل فعلی انتخاب شد و توسط معاون نظارت و ارزشیابی. آیا آن موقع دولتی نبود؟ پس معلوم است چون رییس نشده اید، مخالفت می کنید.این جدل های رسانه ای که هر دو طرف نوع روایت متفاوتی از بخشی از ماجرا دارند، با اظهار نظرهای دیگری ادامه پیدا کرد. ابوالحسن داودی که سابقه ریاست شورای صنفی نمایش را دارد، در گفت وگویی با ایلنا با اشاره به اینکه معاون نظارت و ارزشیابی باید در چنین موردی با تدبیر بیشتری عمل می کرد و نیز با اشاره به استدلال طباطبایی نژاد که اعلام کرده بود انتخاب فرح بخش براساس بندی از نظام نامه اکران انجام شده، گفته است: ما شبیه این برخورد دولتی متکی بر اختیارات قانونی را در ابعاد گسترده تر و توان اجرایی بالاتر، در دوره مدیریت آقای شمقدری هم داشتیم که تمایل داشت با تکیه بر قانون، کار را به تعطیلی خانه سینما بکشاند ولی عملا دیدیم که نتیجه تاریخی این برداشت غلط از اختلافات ذاتی اهالی سینما به چه ضایعه ای برای خودشان تبدیل شد.

او با بیان اینکه در این ماجرا فقط یک شخص مورد نظرش نیست و کل مدیریت دولتی را در بخش فرهنگ خطاب قرار می دهد، تاکید کرده است: به شدت نگرانم که این داستان، همچون یک آوار سنگین بر سرشان فرود بیاید. شخصا بر اساس تجربه ای که از روانشناسی کلی جامعه سینما دارم، می دانم که حرکاتی مثل این، به ناگهان می تواند باعث قرار گرفتن اهل سینما پشت هم شود، آنهم برای مقابله ای که در شرایط کنونی، نباید شکل گیرد و برخوردی دوسر باخت است.بعد از این اظهارات، فرح بخش باز هم در مقام پاسخگویی برآمد و در یادداشتی با انتقاد از اینکه داودی شورای جدید را دولتی خوانده، نوشت: سابقه تاسیس شورای صنفی نمایش به سال 76 بازمیگردد و پیشنهادی که از سوی اتحادیه تهیه کنندگان برای تشکیل شورا مطرح شد. در آن زمان مقرر شد شورا با حضور پنج سینمادار و پنج تهیه کننده که ارکان اصلی اکران بودند راه بیفتد. اتحادیه تهیه کنندگان پیشنهاد کرد سیف الله داد یک کارگردان را از کانون کارگردانان به شورا اضافه کند و این چنین شد که حسین زندباف از کانون وارد شورا شد. در آن زمان همواره رییس شورای صنفی نمایش از صنف تهیه کنندگان بود که رکن اساسی تولیدند و مالک اثر در پخش.
این روال ادامه داشت، تا زمان معاونت سینمایی محمدحسن پزشک، یعنی همان زمان که منوچهر محمدی مدیرعامل خانه سینما و ابوالحسن داوودی رییس هیات مدیره شد. در این زمان بود که علیرغم مخالفت اتحادیه، شورای صنفی نمایش را به خانه سینما بردند و در این انتقال، تیم سه نفره پزشک-محمدی-داوودی نقش اصلی را بازی کردند. آنجا بود که اتحادیه تهیه کنندگان، نماینده ای را برای شورا معرفی نکرد و این شد که خود ارشاد محمدرضا تخت کشیان را به عنوان تهیه کننده وارد شورای صنفی نمایش کرد. عجبا که آن زمان ابوالحسن داوودی کمترین انتقادی از ارشاد نکرد؟ آیا آن زمان نماینده تهیه کنندگان در شورا، انتصابی نبود؟! آقای داوودی! شما با قدرت دولت، شورا را به خانه سینما بردید و ریاست کارگردانان در شورا را باب کردید که کاملا غیرحرفه ای و غلط بود. او ادامه داده است: در سال 1393 و در زمان ریاست ایوبی بر سینما، اصغر بانکی از کانون پخش کنندگان و بنده از طرف تهیه کنندگان برای حضور در شورای صنفی نمایش به ارشاد معرفی شدیم و ابوالحسن داوودی از جانب کارگردانان. با این حال ارشاد من و بانکی را قبول نکرد و خودش از مرتضی شایسته و محمد نیک بین دعوت کرد وارد شورا شوند و البته که داوودی رییس آن شورا شد و با روی باز از نمایندگان دولت استقبال کرد. چطور انتصابات دولتی در شورایی که داوودی، رییس اش بود موجب نگرانی ایشان نشد!؟ چگونه دو سال رییس شورایی بودید که حتی جلساتش هم در وزارت ارشاد تشکیل می شد؟

هشدار خانه سینما به انتظامی
تمام این جنجال ها با بیانیه خانه سینما به مرحله ای جدی تر وارد شد. یک روز پس از جلسه اشاره شده در وزارت ارشاد، خانه سینما اطلاعیه ای را صادر کرد مبنی بر اینکه پس از بررسی تمام جوانب نسبت به اتفاق های جلسه شورای صنفی نمایش اعلام موضع می کند.سرانجام در آخرین ساعات روز چهارشنبه 24 اردیبهشت، خانه سینما در نامه ای خطاب به حسین انتظامی، رییس سازمان سینمایی با بیان اینکه شیوه غیر مرسوم و حتی غیرطبیعی معرفی شورای صنفی جدید به هیچ وجه مورد تایید خانه سینما، تهیه کنندگان و کارگردانان نیست خواستار توقف فوری این روند شد و هشدار داد که در غیر اینصورت دور جدیدی از کشمکش ها آغاز می شود.در بخشی از این نامه با اشاره به شرایط بحران اجتماعی- اقتصادی ناشی از کرونا و اینکه در چنین شرایطی کدام عقل سلیمی تشدید تقابل با نهاد صنفی را جایگزین تعامل سازنده برای فردای بهتر سینمای جمهوری اسلامی ایران کرده است؟ آمده بود: مشی صواب آن است، دولت و سازمان سینمایی اگر توان رفع کل مضایق را ندارند، زخمی بر این پیکره گرفتار وارد نسازند.روشن است که شورای صنفی نمایش در سال جاری و پس از بازگشایی نیازمند حداکثر عقلانیت، تدبیر و تمشیت امور است و این میسر نمی شود مگر آنکه هم از جهت ساز و کار اجرایی، این شورا واقعاً منتخب اصناف و اصناف نیز مقید به معرفی نمایندگانی باشند که برای معضلات پساکرونا طرح و برنامه داشته باشند.لذا از جنابعالی تقاضا داریم عاجلاً این روند متوقف شود و نمایندگان مرسوم و ذی مدخل با نظارت عالیه خانه سینما معرفی شوند. در غیر این صورت، هشدار جدی، روشن و صریح خانه سینما این است که بیم آن می رود در شرایطی که حداکثر آرامش در این روزها و ماه های آتی نیاز مبرم جامعه سینمایی است دور جدیدی از کشمکش های بی حاصل شروع شود که متضرر اصلی آن سینمای کشور است . بدیهی است خانه سینما بنابر وظیفه ذاتی و قانونی خود ملزم به صیانت از اصناف ذینفع (انجمن سینماداران، انجمن صنفی پخش کنندگان ، شورای عالی تهیه کنندگان و انجمن صنفی کارگردانان) خواهد بود و از هر اقدامی در تثبیت آرامش و دفاع از اصناف عضو خود دریغ نخواهدکرد.

پاسخ انتظامی به خانه سینما و چند واکنش
ساعتی بعد حسین انتظامی در حساب توییتر خود به این نامه واکنش نشان داد و نوشت: شورای صنفی نمایش قرار نیست در جایی غیر از خانه سینما تشکیل شود. با یک خبر نادرست به دنبال ایجاد نگرانی صنفی و دوقطبی سازی اند. دولت متوجه اعتبار نهادهای مدنی هست. من هم که خاستگاه صنفی دارم، در پاسداری از این سیاست دولت جدّی ترم چرا که قدر و قدرت نهادهای مدنی را می دانم. اما همین پاسخ کوتاه واکنش منیژه حکمت را در پی داشت که نوشت: آقای انتظامی! مشکل سینمای ایران مکان نیست، مشکل در اتاق های دربسته ی شما و جلساتتان با افراد خاص برای تصمیم گیری می باشد. جلسه ی دو روز پیش در معاونت سینمایی و آن انتصابات ثابت کرده که شما هیچ اعتقادی به نهادهای مدنی ندارید. ابراهیم ابراهیمیان هم در واکنش به توییت انتظامی نوشت: آقای انتظامی، برادر عزیز، کارهای اخیرتان اصلا بوی حمایت از نهادهای مدنی و صنفی نمی دهد که هیچ، می ترسم همچون دولت های قبل به گِل گرفتن در خانه سینما ختم شود. و حالا بعد از مرور تمام این اتفاق ها سوال این است که آیا جلسه شورای صنفی نمایش که طبق پیگیری ایسنا به روال گذشته قرار است روز یکشنبه (28 اردیبهشت ماه) برگزار شود، با همین اعضایی که هفته پیش معرفی شده اند برگزار خواهد شد؟ و اگر این اتفاق بیفتد با توجه به تاکید خانه سینما مبنی بر توقف این روند، باید شاهد نزاع جدی بین خانه سینما و سازمان سینمایی باشیم؟

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ سومین نشست مجازی فلسطین در هنر و ادبیات ایران شب گذشته با موضوع سینمای ایران و مسئله فلسطین با حضور آرش فهیم منتقد سینما و خبرنگار برگزار شد.

آرش فهیم در ابتدای نشست به بیان دلایل عدم توجه فیلمسازان به مسئله فلسطین در دهه اخیر پرداخت و گفت: اینکه از سوی فیلمسازان و عوامل سینما دغدغه ای برای پرداختن به موضوع فلسطین احساس نمی شود به ساختار ریل گذاری در سینمای ایران باز می گردد. می توان این مسئله را در قانونی به اسم معکوس بودن سوژه در سینمای ایران خلاصه کرد. این بدان معناست که شما در اکثر کشورهای صاحب صنعت سینما در جهان مشاهده می کنید که سینماگران علاقه مند هستند که به مسائل روز کشور خود و جهان واکنش نشان بدهند و از سوی دیگر هر فیلمسازی که به این مسائل بپردازد مورد تحصین قرار می گیرد.

وی افزود: این مسئله در سینمای ایران برعکس است. نه تنها در موضوع فلسطین بلکه در هر موضوع ملی و بین المللی که مربوط به مسائل روز کشور است شاهد یک بایکوت هستیم این در حالی است که در دیگر کشورهای جهان سینما ابزاری برای ثبت واقعیات مثبت و منفی است اما در ایران این قانون معکوس است و حتی مسائلی مانند سیل و زلزله نیز مورد علاقه سینماگرایان نیست.

فهیم در ادامه زمینه تاریخی سینمای ایران را نیز در این امر دخیل دانست و خاطرنشان کرد: یکی از دلایل دیگر تاثیر زمینه تاریخی سینمای ایران بر احوالات امروز این ساختار است که با غور در تاریخ سینمای ایران متوجه می شوید که بنیان گذاران و اولین افرادی که سینماها را به وجود آوردند وابسته به کانون های صهیونیستی و فراماسونری بودند. این زمینه تاریخی سالها بر سینمای کشور حاکم بوده است و می تواند دلیلی بر این موضوع باشد.

این منتقد سینما در ادامه مبحث خود با اشاره به عدم مدیریت در 20 سال اخیر سینمای ایران اشاره و تاکید کرد: شاکله سینمای ایران از اواخر دهه 70 به سمتی رفت که سینمای ما را در چند موضوع و ژانر خاص محدود کرد. از این قبیل موضوعات می توان به فیلم های اجتماعی جشنواره پسند و کمدی های مبتذل و سطحی اشاره کرد.

وی افزود: از دولت نمی شود توقعی در این زمینه داشت زیرا مدیریت تاثیرگذاری بر سینما ندارد و سینمای ایران امروز در دست سلبریتی ها، بنگاه ها و گروه های خاص می باشد و می توان گفت که سینمای ایران به نوعی اشغال شده است.

فهیم با بیان اینکه سینمای ایران علاقه ای به موضوعات استراتژیک، راهبردی و حتی ملی ندارد و این یک بیماری است، تاکید کرد: نپرداختن به مسئله فلسطین در ده سال گذشته نیز برملا کننده این بیماری ست.

او با اشاره به کم کاری فیلمسازان متعهد و انقلابی و موسساتی چون سازمان اوج، روایت فتح و حوزه هنری در این باره نیز گفت: فیلمسازان متعهد و دلسوزی در کشور داریم که پرداختن به مسئله فلسطین جزو دغدغه های آنان نبوده است و در همین موضوع اشکالی بر فعالیت های فرهنگی و هنری از سوی هنرمندان انقلابی وجود دارد و آن این است که وقتی یک مسئله جدید مطرح می شود، مسائل گذشته را فراموش می کنند.

فهیم ادامه داد: برای مثال هنگامی که جنگ تحمیلی رخ می دهد هنرمندان و نویسندگان پرداختن به موضوع انقلاب اسلامی را فراموش می کنند و بر دفاع مقدس متمرکز می شوند. در خصوص مسئله فلسطین نیز همین قضیه حاکم است. هنگامی که ماجرای سوریه و مدافعان حرم پیش آمد مسئله فلسطین به فراموشی سپرده شد.

این خبرنگار حوزه سینما، فضای فرهنگی کشور را نیز در این موضوع مقصر دانست و اظهار داشت: یکی دیگر از دلایل عدم ساخت فیلم با موضوع فلسطین در دهه گذشته نپرداختن فضای فرهنگی کشور در رسانه و ادبیات به موضوع فلسطین است و یکی از اقداماتی که دولت و صدا و سیما می توانند برای ترغیب فیلمسازان به سمت مسئله فلسطین انجام بدهند، ایجاد ساختار و کارزاری برای آشنایی فیلمساز با ماجرای فلسطین است.

وی افزود: ساخت فیلم سونامی توسط میلاد صدرعاملی گواهی بر این مدعاست. این فیلم با موضوع عدم مبارزه ورزشکاران ایرانی در مقابل رژیم صهیونیستی ساخته شده است اما محتوای این فیلم با منافع ملی و گفتمان کشورمان در تضاد است و تصویری غیر انسانی و منفی از این اتفاق را برای مخاطبان خود منعکس می کند و دلیل این اتفاق به همین موضوع برمی گردد که خوراک فرهنگی لازم و زمینه ای که به شناخت بهتری در موضوع فلسطین و رژیم صهیونیستی برای فیلمسازان منجر شود همچنان فراهم نشده است.

آرش فهیم با اشاره به تاثیر آثار هنری در مانایی جنبش ها گفت: هر جنبش و انقلابی برای حمایت از خودش بایستی بتواند گفتمان خود را در قالب آثار هنری ارائه بدهد؛ برای مثال در انقلاب شوروی تا زمانی که یکسری فیلم ساز و نویسنده آثار خوب تولید می کردند انقلاب آنها نیز به پیش می رفت اما هم زمان با افول آثار هنری در این کشور شاهد فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی بودیم.

این منتقد سینما اضافه کرد: جبهه مقاومت و جنبش های مبارزه با رژیم صهیونیستی نیز برای اثبات حقانیت خود و ادامه این مسیر بایستی ماهیت خود را در قالب آثار هنری نشان دهند.

وی کار مشترک سینمایی مابین ایران و کشورهای منطقه در حوزه فلسطین را یک پتانسیل دانست و اظهار کرد: فیلم های معدودی که تاکنون به صورت مشترک ساخته شده است بیشتر برای مخاطب عرب زبان مناسب است و برای ذوق و سلیقه ایرانی فکردی نشده است. در کنار تولید مشترک بایستی به سمت مضامین مشترک برویم؛ برای مثال می توان به فیلم ابوزینب اشاره کرد که یک اثر سینمایی مشترک ما بین ایران و لبنان بود که در ایران موفق نشد اما بازتاب هایی در لبنان داشت.

فهیم در پاسخ به این مدعا که عده ای از فیلمسازان مباحث مالی را زمینه ساز نپرداختن به موضوع فلسطین می دانند، گفت: فیلمسازان متعهد و انقلابی اغلب دچار مشکل عدم حمایت دولتی هستند. هنرمندانی که دغدغه دارند نباید در گیر و دار این مسئله قرار بگیرند و می توانند حتی با دوربین تلفن همراه خودشان استعداد خود را نشان دهند.

وی افزود: از منظر دیگر می توان فیلم های کم خرج و آپارتمانی با موضوع مسئله فلسطین ساخت چه اینکه بسیاری از فیلم های مطرح جهان در سالهای اخیر جزو آثار کم خرج محسوب می شوند که با بودجه محدود ساخته شده اند.

این خبرنگار حوزه سینما در پایان نشست با اشاره به فیلم سینمایی بازمانده اثر سیف الله داد پرداخت و آن را نزدیک به ذائقه مخاطب ایرانی دانست و گفت: این فیلم در دوران طلایی تاریخ سینمای ایران ساخته شد. در آن دوران این گونه موضوعات بیشتر مورد توجه فیلمسازان بود و یکی از عوامل موفقیت این اثر جو اجتماعی و فضایی بود که بر سینمای آن دوره احاطه داشت.

وی خاطرنشان کرد: با آن که می شود این فیلم را جزو موضوعات سیاسی دانست اما در زمینه یک فیلم ملودرام و نزدیک به ذائقه مخاطب ایرانی و همچنین بین المللی ساخته شد. در این فیلم شاهد تاثیر گذاری عاطفی بر مخاطب هستیم که خود دلیلی بر درگیری بیننده با سوژه است و باعث می شود مفاهیم اجتماعی و سیاسی مستتر در فیلم را به مخاطب خود القا کند.

به گزارش خبرنگار حوزه سینمایی گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا ، بازگشایی سینماها از عید فطر ایده ای است که چندی پیش سازمان سینمایی به سینماداران پیشنهاد داد تا به شکل اختیاری و داوطلبانه، از این تاریخ سالن ها را به روی مخاطبان باز کنند. البته این ماجرا نیاز به تایید ستاد ملی مبارزه با کرونا دارد که در حال حاضر تصمیمی در این رابطه گرفته نشده است.

این ماجرا موافقان و مخالفانی هم دارد به طوری که برخی معتقدند در این وضعیت، مخاطب حاضر به رفتن به سالن های سینما نیست.

با یک عطسه همه ملاحظات بهداشتی سالن ها ازبین می رود

در این باره علی اکبر ثقفی، تهیه کننده سینما در گفتگو با خبرگزاری آنا عنوان کرد: نمی شود چنین ایده ای را عملیاتی کرد؛ چون مثلا اگر یکی کرونا داشته باشد و به سالن سینما برود، طبیعتا کل فضا را آلوده می کند.

وی افزود: در این شرایط چطور می توانند سالن ها را مهیای حضور تماشاگر کنند؟ فاصله گذاری در سالن سینما شوخی است. یعنی من با خانواده به سالن بروم و در یک شعاع چندمتری از همدیگر بنشینیم! در سالنی که چندنفر هم باشند، خب با یک عطسه همه ملاحظات بهداشتی ازبین می رود.

چطور می توانند سالن ها را مهیای حضور تماشاگر کنند؟ فاصله گذاری در سالن سینما شوخی است. یعنی من با خانواده به سالن بروم و در یک شعاع چندمتری از همدیگر بنشینیم!

تهیه کننده روسی بازگشایی سینماها بعد از عید فطر را خطرناک دانست و گفت: من بعید می دانم بتوان سالن سینما را در این روزها باز کرد چون موجب خطر است. بالاخره جان انسان ها خیلی مهمتر از بازگشایی سینماست.

اگر اتفاقی بیفتد چه کسی مسئولیت می پذیرد؟

به گفته این فیلمساز؛ هر تصمیمی در مورد سینمای الان باید منوط به اخذ مجوز وزارت بهداشت باشد؛ چه می خواهد اکران فیلم ها باشد و چه تولید و ضبط پروژه ها. در اینجا نمی توانیم خودسر دست به کاری بزنیم.

ثقفی هرچند فیلم را تفریح مردم دانست اما اعتقاد داشت؛ فیلم غذای روح و نیاز مردم است اما به چه قیمتی؟ اگر قرار است اتفاقی برای مردم بیفتد، سینما نباید بازگشایی شود. باید تضمین بهداشتی آن از طریق وزارت بهداشت تایید شود وگرنه مگر کسی مسئولیت می پذیرد؟

فیلم غذای روح و نیاز مردم است اما به چه قیمتی؟ اگر قرار است اتفاقی برای مردم بیفتد، سینما نباید بازگشایی شود. وگرنه مگر کسی مسئولیت می پذیرد؟

کارگردان فیلم سینمایی هلن تأکید کرد: مردم ما اگر چاره داشته باشند حتی سوار مترو و اتوبوس هم نمی شوند و حتی سرکار نمی روند تا ضریب ابتلایشان به این بیماری کم شود.

علی اکبر ثقفی اینگونه نیز خاطرنشان کرد: برای خود من دو چیز در این سینما مهم است؛ یکی سلامتی مردم که باید تضمین شود و دیگری معاش سینماگران و اعضای چندهزار نفری صنوف. بالاخره قشری بیکارند و بسیاری درآمدی ندارند پس باید دغدغه معاش این عده را نیز داشت.

انتهای پیام /4143/

خبرگزاری میزان - بیست و نهمین روز از اردیبهشت ماه 99 با اخبار و حاشیه های فراوانی در عرصه فرهنگ و هنر روبرو بود که از جمله مهمترین آن ها می توان به اظهارات پوران درخشنده پیرامون سینمایی ایران در مواجهه با مخاطب پساکرونا اشاره کرد.

دیگر نمی توانیم هر اثر سخیفی را به خورد مخاطب پساکرونا بدهیم

کارگردان زیر سقف دودی گفت: از نظر من سینمای پساکرونا جنسی از واقعیت خواهد بود، غیر از این نمی تواند باشد، در سینمای پساکرونا دیگر امکان دروغ گفتن به مخاطبان را نداریم، نمی توانیم چیزی را به خورد مخاطب دهیم که خودش مدت ها پیش آنرا پیدا کرده است.

پوران درخشنده در گفت وگو با خبرگزاری میزان ، پیرامون دغدغه های شخصی خود برای بازگشت مردم به سینماها پس از بازگشایی سالن های سینماها در پی شیوع بیماری کرونا گفت: در ابتدا ما باید چاره ای برای دوران پسا کرونا بیندیشیم و ببینیم که پس از آنکه سینماها باز شدند و مردم امکان ورود به سالن های سینما را داشتند چگونه باید محیطی متفاوت و امن برای آنها مهیا کنیم، این امنیت در بخشی به سلامت انسان ها بازگشته و بخش عمده آن ابعاد روحی و روانی است که بیماری کرونا طی نزدیک به سه ماه گذشته برای مردم ایجاد کرده است.

***راهکار خروج از وضعیت فعلی سینما

وی درباره راهکار خروج از وضعیت فعلی سینما اذعان کرد: بخشی از راه حل و راهکار برون رفت از وضعیت فعلی در سینمای کشور اکران آنلاین آثار سینمایی است که آن هم بدون شک باید در بلند مدت با برنامه ریزی درست و هدفمند پیش رفته و به هیچ به عنوان یک تب گذرا به آن نگاه نشود.

بیشتر بخوانید: برای مشاهده گفت وگوی درخشنده پیرامون آخرین فیلم خود اینجا کلیک کنید

کارگردان فیلم زیر سقف دودی درباره چگونگی بازگشایی سینماها تصریح کرد: ما امیدوارم پس از بازگشایی سینماها مردم بتوانند به راحتی به سالن سینما بروند و شرایط به نحوی پیش برود که جامعه بتواند با خیال راحت در سالن سینما به تماشای آثار بنشیند، واقعیت آن است که ما هیچ تصور و برآیندی نسبت به ادامه راه سینما پس از بازگشایی آن نداریم و این موضوعی نگران کننده است که باید ساعت ها تحقیق و بررسی پیرامون آن انجام شود.

برای مشاهده ادامه خبر اینجا کلیک کنید.

دو سال و نیم است که هیچ پیشنهاد خوبی نداشته ام

بازیگر سریال بچه مهندس گفت: نزدیک به دو سال و نیم می شود که هیچکس برای بازی با من تماس نگرفته است، من به طور کلی بازیگر پر پیشنهادی نبودم اما در کل همان تعداد پیشنهادات هم کمتر از قبل شده است.

محمد کاسبی در گفت وگو با خبرگزاری میزان ، پیرامون آخرین فعالیت های خود در عرصه بازیگری گفت: نزدیک به دو سال و نیم می شود که هیچکس برای بازی با من تماس نگرفته است، من به طور کلی بازیگر پر پیشنهادی نبودم اما در کل همان تعداد پیشنهادات هم کمتر از قبل شده است.

وی در همین راستا ادامه داد: البته این سالها و ماه ها پیشنهاداتی داشته ام اما هیچکدام از آنها برایم جذابی نداشتند تا بخواهم در آنها به ایفای نقش بپردازم، نزدیک به پنجاه سال در عرصه بازیگری تئاتر، سینما و تلویزیون فعالیت کردم و همواره منتظر ایفای نقشی بودم که دل مرا راضی کند.

بیشتر بخوانید: آخرین گفت وگوی محمد کاسبی پیرامون حضورش در سریال سر دلبران اینجا بخوانید

بازیگر سریال سر دلبران درباره علاقه شخصی خود در بازیگری اظهار کرد: من دوست دارم در بازیگری کاری که لذتبخش است را بازی کنم، البته طی این پنجاه سال خوشحالم که می توانم از تمام آثارم دفاع کنم زیرا از هیچ کاری ناراضی نیستم و وقتی به کارنامه کاری خود در گذشته می نگرم هیچ اثری مرا پشیمان نمی کند.

برای مشاهده ادامه خبر اینجا کلیک کنید.

جهان با من برقص به سینما ماشین رسید/ سروش صحت به حاتمی کیا پیوست

پس از موفقیت های دو فیلم طلا و خروج و همچنین آمادگی فیلم زیر نظر برای اکران آنلاین، سروش صحت اقدام به اکران سینما ماشین آخرین فیلم خود به نام جهان با من برقص گرفته است، فیلمی تحسین شده که جایزه سی و هفتمین جشنواره جهانی فیلم را فجر را برای صحت به همراه داشت.

سینمای ایران پس از شیوع کرونا و تعطیلی سه ماهه خود شاهد تغییرات فراوانی در عرصه پخش بود، تعطیلی سالن های سینما، سینماگران را بر آن داشت تا با رجوع به سیستم های نوین پخش چرخ این هنر را در ایامی تعطیلات در حرکت نگه دارند.

ابراهیم حاتمی کیا پایه گذار این حرکت نوین در سینمای کشور بود، وی با اکران آنلاین فیلم سینمایی خروج اقدامی را آغاز کرد که شاید دیگر تهیه کنندگان و فیلمسازان آن را ریسکی محکوم به شکست می دانستند، اما همه چیز به نحوی دیگر رقم خورد و اکران آنلاین خروج با موفقیت روبرو شد.

بیشتر بخوانید: برای مشاهده آخرین اخبار از سینمای ایران اینجا کلیک کنید

پس از موفقیت اکران آنلاین فیلم سینمایی خروج، پرویز شهبازی دیگر کارگردانی بود که قید اکران فیلم خود در سالن های سینما را زد و تصمیم گرفت فیلم سینمایی طلا آخرین ساخته خود را راهی اکران آنلاین نماید، این فیلم نیز به خوبی مورد استقبال قرار گرفت تا مجید صالحی نیز به تازگی از اکران آنلاین فیلم زیر نظر خبر دهد.

برای مشاهده ادامه خبر اینجا کلیک کنید.

فضایل نهفته در خواندن دعای سحر/روزهای پایانی رمضان از قرائت قرآن غافل نشویم

یک کارشناس علوم قرآنی گفت: بهترین اعمال در تمامی لحظات ماه مبارک رمضان قرائت قرآن کریم است، زیرا ارزش و ثواب هر آیه از قرآن کریم در این ماه برابر با ختم کل قرآن مجید است.

محمد رضایی در گفت وگو با میزان پیرامون اهمیت و ارزش دعا ی سحر گفت: سحرگاه همواره به عنوان زمانی ارزشمند برای ارتباط با خداوند متعال بوده و هست، آن زمان که برادران خطاکار حضرت یوسف (ع) از پدرشان خواستند تا برای آنان استغفار کند حضرت یعقوب (ع) نیز تا هنگام سحر صبر کردند و در آن هنگام از خداوند، بخشش آنان را طلب کردند همچنین پیامبر اکرم (ص) نیز در مورد ارزش و جایگاه سحر می فرمایند: بهترین هنگامی که شما خداوند بزرگ را در آن می خوانید، وقت سحر است .

بیشتر بخوانید: برای مطالعه آخرین مطالب و گفت وگوهای مذهبی اینجا کلیک کنید

وی پیرامون دلیل ارزش و جایگاه سحرگاه بیان کرد: سحرگاه زمانی خاص برای اجابت دعا است لذا بسیاری از دعا های ارزشمند در این زمان خوانده می شود، نگاهی به زندگی بزرگان و ائمه معصومین (ع) نشان می دهد آنان در ماه مبارک رمضان همواره در سحرگاه به دعا و راز و نیاز با پروردگار متعال پرداخته اند، این رویکرد خبر از جایگاه سحرگاه در رابطه بنده با خداوند متعال دارد. یکی از آداب ماه مبارک رمضان و روزه داری خوردن سحری است، اگرچه تنها با یک لقمه باشد. در بسیاری از روایات بیان شده فرشتگان برای کسانی که در سحرگاه به دعا می پردازند بسیار استغفار می کنند.

برای مشاهده ادامه خبر اینجا کلیک کنید.

تمنای بی خزان برگرفته از زندگی شهید مدافع حرم مهدی حسینی

یک نویسنده کتاب گفت: کتاب تمنای بی خزان به نوعی بیان کننده سبک زندگی ایرانی و اسلامی برای خانواد ه ها است، روایتی از زندگی زهرا سلیمانی زاده و شهید مدافع حرم مهدی حسینی که باهم دختر خاله و پسر خاله بودند.

شیرین زارع پور در گفت وگو با خبرگزاری میزان پیرامون مضمون کتاب تمنای بی خزان گفت: کتاب تمنای بی خزان روایتی از خاطرات زهرا سلیمانی زاده همسرشهید مدافع حرم مهدی حسینی است که توسط انتشارات 27 بعثت منتشر شده است.

وی به بخش هایی از کتاب تمنای بی خزان اشاره و ابراز کرد: کتاب تمنای بی خزان به نوعی بیان کننده سبک زندگی ایرانی و اسلامی برای خانواد ها است، روایتی از زندگی زهرا سلیمانی زاده و شهید مهدی حسینی که باهم دختر خاله و پسر خاله بودند، این دو با هم ازداوج کرده و 12 سال روز های خوبی را در کنار هم گذرانده بودند و سرانجام شهید مهدی حسینی در پی حمایت و دفاع از حرم اهل بیت (ع) به جنگ با تکفیرها در سوریه می رود، شهید مهدی حسینی خانواده خود را نیز همراه خود می برد، زیرا زهرا سلیمانی زاده طاقت دوری از وی را نداشت.
بیشتر بخوانید: برای مطالعه تازه ترین خبرها از انتشارات 27 بعثت اینجا کلیک کنید

زارع پور در مورد بخش ابتدایی کتاب تمنای بی خزان اظهار کرد: کتاب تمنای بی خزان با کودکی همسر شهید مهدی حسینی شروع می شود، روایت های زهرا سلیمانی زاده از سال های پایانی دهه شصت و ابتدای دهه هفتاد در نوع خود قابل توجه است، وی پابه پای مهدی، قهرمان زندگی اش بزرگ می شود و قصه عشقی که از نوجوانی بین آن ها شکل می گیرد را در کتاب تمنای بی خزان روایت می کند.

برای مشاهده ادامه خبر اینجا کلیک کنید.

درهای بسته تماشاخانه مشایخی در ایام قرنطینه کرونایی

عرصه تئاتر از اوایل اسفند ماه سال گذشته تعطیلی طولانی مدتی را پشت سر گذاشته است، تعطیلاتی که بسیاری آثار در حال اجرا و یا در شرف اجرا را با ضررهای هنفگت مالی روبرو کرده و از سویی تماشاخانه های خصوصی را به مرز ورشکستگی رسانده است.

عرصه تئاتر از اوایل اسفند ماه سال گذشته تعطیلی طولانی مدتی را پشت سر گذاشته است، تعطیلاتی که بسیاری آثار در حال اجرا و یا در شرف اجرا را با ضررهای هنفگت مالی روبرو کرده و از سویی تماشاخانه های خصوصی را به مرز ورشکستگی رسانده است.

حال صحبت هایی احتمالی از بازگشایی اماکن فرهنگی پس از عید فطر شنیده می شود، اما نکته مهم آنجاست که هنوز مراجع اصلی عرصه هنرهای نمایشی برنامه ریزی منسجمی را برای چگونگی بازگشایی تماشاخانه ها اعلام نکرده اند.

بیشتر بخوانید: برای مشاهده آخرین اخبار تئاتر طی هفته جاری اینجا کلیک کنید

بسیاری از تماشاخانه های دولتی و خصوصی تعداد بسیار زیادی نمایش را در حین اجرا داشته اند، برخی آثار هم قرار بود فروردین و اردیبهشت امسال اجرا شوند، اما هنوز مشخص نیست این تاخیر سه ماه چگونه جبران می شود، تماشاخانه جمشید مشایخی نیز همچنان درگیر این مشکلات است. این تماشاخانه آثاری را روی صحنه داشت که احتمال بعد از بازگشایی از سر گرفته می شوند.

برای مشاهده ادامه خبر اینجا کلیک کنید.

کتاب با موضوع زندگی ائمه معصومین(ع) برای قشر نوجوان بسیار کم است

نویسنده کتاب ماه غریب من گفت: کتاب هایی که به زندگی ائمه معصومین(ع) پرداخته و به شکل مستند نوشته شده باشند بسیار کم هستند، همین امر سبب شد تا کتابی مستند اما با زبان کودکانه نوشته و توسط انتشارات به نشر به مخاطبان ارائه دهم.

مجید ملامحمدی در گفت وگو با خبرگزاری میزان پیرامون ضرورت نگارش کتاب ماه غریب من گفت: کتاب هایی که در مقطع کودک و نوجوان به زندگی امام رضا (ع) پرداخته و به صورت مستند نوشته شده باشند بسیار کم هستند، همین امر سبب شد تا کتابی مستند اما با زبان کودکانه نوشته و توسط انتشارات به نشر به مخاطبان ارائه دهم.

وی در همین راستا ادامه داد: کتاب ماه غریب من تا کنون توانسته به چاپ نهم برسد همچنین امسال این کتاب به زبان عربی ترجمه شد و مترجم آن نیز یکی از مترجمان برجسته عراقی بود، کتاب ماه غریب من با طراحی و صفحه بندی متفاوتی در اختیار علاقمندان قرار گرفته است.
بیشتر بخوانید: برای مطالعه تازه های نشر انتشارات به نشر اینجا کلیک کنید

ملا محمدی بااشاره علل نوشتن کتاب ماه غریب من بیان کرد: این کتاب را من با توجه به علاقه های خودم نوشته بودم، اما انتشارات به نشر با من تماس گرفتند و از من خواستند تا کتاب را در این انتشاراتی به چاپ برسانم.

وی به نحوه نگارش کتاب ماه غریب من اشاره و اظهار کرد: کتاب ماه غریب من به زبانی ساده و گویا نوشته شده و بر اساس مستندات تاریخی به رشته تحریر در آمده است، این کتاب در قالب یک رمان نوشته شده تا بتواند جذابیت های لازم برای جلب نظر مخاطبان نوجوان را داشته باشد.

این نویسنده کتاب پیرامون مضمون کتاب ماه غریب من ابراز کرد: کتاب ماه غریب من از زمان قبل از تولد امام هشتم (ع) شروع و تا امامت و بردن اجباری ایشان به مرو ادامه دارد، همچنین داستان ولایت عهدی و شهادت این امام بزرگوار نیز در کتاب ماه غریب من بیان شده است، من تلاش کردم کاری تاریخی و دقیق را به رشته تحریر در آورم و تاریخ زندگی و سیره اخلاقی این امام بزرگوار را با اتکا به مستندات و منابع تاریخی برای نوجوانان بیان کنم.

برای مشاهده ادامه خبر اینجا کلیک کنید.

انتهای پیام/

به گزارش حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان ، سید محمد مهدی طباطبایی نژاد معاون ارزشیابی و نظارت سازمان سینمایی اظهار کرد: از فیلم های سینمایی که برای اکران آنلاین اقدام کنند، پنجاه میلیون تومان حمایت می شود. این حمایت قبلا 20 درصد مبلغ قرارداد با شرکت های وی او دی اعلام شده بود که با توجه به درخواست تهیه کنندگان به این رقم ثابت رسید.

معاون ارزشیابی و نظارت سازمان سینمایی تاکید کرد: فیلم هایی که قبلا اکران ناتمام داشته اند و از موسسه سینما شهر بابت دی سی پی مبلغ 15 میلیون تومان گرفته اند، از مبلغ حمایتی کسرمی شود و فیلم های محصول مشارکت سازمان ها و نهاد های دولتی وعمومی چنانچه مشارکت آن دستگاه ها بیش از 50 درصد بوده است مشمول این حمایت نمی شوند بلکه برای مشارکت کمتر، 20 میلیون تومان حمایت می شوند.

طباطبایی نژاد گفت: به فیلم هایی که در طول دوره اکران آنلاین امکان پخش تیزر تلویزیونی نداشته باشند، 10 میلیون تومان علاوه بر 50 میلیون پرداخت می شود.

انتهای پیام/

محمدرضا فرجی در توضیح آنچه در جریان راه اندازی سمفا برای فروش بلیت های سینما رخ خواهد داد، گفت: یکی از مهمترین نکات در جریان این طرح آن است که بهای بلیت سینما همزمان با پرداخت پول از سوی مخاطب قابلیت تقسیم دارد از جمله سهم سینما، سهم فیلم و مالیات بر ارزش افزوده.

در ادامه این ارتباط بی واسطه، موضوع دیگری که در این سامانه طراحی شده، ثبت قرارداد های شرکت پخش با سینما و صدور حواله به صورت سیستمی است که در نتیجه آن تغییراتی در وظایف و کارکرد های سنتی شورای صنفی نمایش به وجود می آید، فرجی در این زمینه گفت: بر اساس نظامنامه جدید اکران که ضوابط آن در نرم افزار طراحی شده برای سمفا دیده شده است، می توانیم برخی اشکالات قدیمی را برطرف کنیم تا مشکلات اهالی سینما کمتر شود. از جمله اینکه قرارداد های مابین سینماداران و پخش کنندگان به صورت سیستمی ثبت شود و صدور حواله کاغذی اکران به کلی حذف می شود. حتی موضوعات اختلافی بین مالکان فیلم و سینماداران مثل سانس چرخشی، خود به خود با وجود این سامانه رفع شده است و عملا بسیاری از وظایف شورای صنفی نمایش کمتر می شود.

فرجی درباره شکسته شدن انحصار فروش بلیت برخط که پیش از این فقط از سوی یک سامانه صورت می گرفت، بیان کرد: پیش از این مخاطبان برای خرید بلیت فقط امکان مراجعه به یک سایت داشتند و واضح است که در این شرایط، رقابتی وجود نداشت. بر همین اساس با قرار گرفتن چهار فروشنده برخط، زمینه رقابت به وجود می آید. این رقابت را می توان در قرارداد هایی که با سینما ها بسته می شود و یا امکان خرید مجموعه ای از بلیت ها و مواردی از این دست مشاهده کرد که نقض وجود رقابت، امکان مسابقه در خدمات دهی بیشتر به مشتری و همچنین افزایش ضریب اشغال صندلی های سینما ها را فراهم می آورد.

مدیرکل دفتر نظارت بر عرضه و نمایش فیلم درباره امکانات دیگری را که به واسطه این سامانه متوجه مخاطبان سینما می شود، گفت: امکان تخفیف بلیت ها به ازای هر سانس و سالن و فیلم در این طرح، در نظر گرفته شده است. همچنین دیگر شکل تخفیف می تواند شامل حال مشتریان وفادار هر سینما، هم محلی های سینما یا هر گروه تعریف شده شود. همچنین مخاطب می تواند صندلی خود را نیز همزمان با خرید انتخاب کند.

فرجی درباره مزایای دیگر این طرح که شاید بیشتر شامل حال سینماداران شود، گفت: در صورت تغییر درجه سینما، بلافاصله قیمت بلیت در سامانه تغییر می کند و نیاز به مکاتبه و موافقت نیست. همچنین امکان قیمت گذاری بلیت براساس صندلی، زمان خرید، سانس و سالن وجود دارد. در عین حال با تغییراتی که در نظامنامه اکران داده شده، مخاطبان می توانند برنامه های آینده و به زودی تمامی سینما ها را در سایت های فروش بلیت مشاهده کنند.

فرجی درباره اطلاعاتی که در راستای انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات رخ می دهد، گفت: همه شهروندان می توانند از امکان بر خط مشاهده تعداد بلیت به تفکیک دوره زمانی، استان، شهر، سینما، سالن، سانس و نوع تخفیفات نیز استفاده کنند. این کار به برنامه ریزان و فعالان و منتقدان این امکان را می دهد اطلاعات بیشتر و دقیق تری داشته باشند.

مدیرکل دفتر نظارت بر عرضه و نمایش فیلم در پایان از همراهی و همکاری سینماداران واهالی سینما با ستاد ملی مبارزه با کرونا تقدیر و تشکر کرد.

لینک منبع

نعمت احمدی . حقوق دان

شرایط اقتصادی و بدهی ها و معوقات بانکی در اواخر دوره دوم رئیس سابق قوه قضائیه مورد توجه او قرار گرفت و نحوه رسیدگی به معوقات بانکی را کافی به مقصود ندانست و با اصلاح قانون آیین دادرسی کیفری و واردکردن عنوان وکلای مورد وثوق قوه قضائیه در رسیدگی قضائی پرونده های یادشده، با وجود مخالفت ها و مغایرت های این تقسیم بندی بین وکلا، ظاهرا این طرح مورد توجه مسئولان قضائی قرار گرفت که از وکلای مورد وثوق قوه قضائیه که در پرونده های امنیتی استفاده می کردند، در این پرونده ها هم استفاده کنند و خود را از مقررات لابد دست وپاگیر آیین دادرسی ها رها کنند. سرانجام رئیس سابق قوه قضائیه به این نتیجه رسید که به جای تغییر در قانون آیین دادرسی کیفری در برخورد با مفاسد اقتصادی اقدامات ویژه در برخورد قاطع و سریع با اخلال گران و مفسدان اقتصادی را به صورت استجازه از مقام معظم رهبری درخواست کند. به همین اعتبار مجوزی در تاریخ 20/5/97 در 12 بند از مقام رهبری اخذ کرد که به استجازه معروف شد. در مقدمه درخواست (استجازه) آمده است: نظر به شرایط ویژه اقتصادی کنونی که نوعی جنگ اقتصادی محسوب می شود و متأسفانه عده ای از اخلال گران و مفسدان اقتصادی هم در راستای اهداف دشمن موجبات آن را فراهم و مرتکب جرائمی می شوند که ضرورت برخورد قاطع و سریع با آنان را می طلبد . این مقدمه با 12 بند که اهم آن رسیدگی به مفاسد اقتصادی در دادگاه انقلاب در شعب ویژه زیر نظر قضاتی است که 20 سال سابقه قضائی داشته باشند و محل این دادگاه ها در تهران باشد، مگر اینکه رئیس قوه قضائیه تشخیص دهد حسب ضرورت در مراکز استان ها نیز تشکیل شود، در جلساتی علنی و قابل انتشار در رسانه ها با حذف مواعید قانونی و محدودکردن مواعید به پنج روز و استفاده از وکلای موضوع تبصره ذیل ماده 48 قانون آیین دادرسی کیفری یعنی محدودکردن حضور وکلای دادگستری به چند وکیلی که مورد وثوق قوه قضائیه هستند و منع تعلیق و تخفیف نسبت به مجازات اخلال گران و مفسدان اقتصادی و بازبودن دست مقامات قضائی رسیدگی کننده به صدور بازداشت موقت تا ختم رسیدگی و صدور حکم قطعی و غیرقابل اعتراض بودن قرار بازداشت موقت و هرگونه تغییر در قرار بازداشت موقت به وسیله دادگاه، اجرائی شد. در نهایت حسب بند 10 درخواست استجازه که مقرر می کند: آرای صادره از این دادگاه به جز اعدام، قطعی و لازم الاجرا باشد و احکام اعدام هم با مهلتی 10 روزه قابل تجدید نظر در دیوان عالی کشور است و این استجازه از تاریخ تصویب یعنی 20/5/97 به مدت دو سال اعتبار دارد کار آغاز شد. مقام معظم رهبری ذیل درخواست رئیس سابق قوه قضائیه موافقت فرمودند با این قید که مجازات مفسدان اقتصادی سریع و عادلانه صورت گیرد و درباره اتقان احکام هم تکلیف فرمودند که دقت لازم را توصیه فرمایند . این استجازه در بادی امر مورد استفاده وکلای مورد وثوق قوه قضائیه قرار گرفت. نمی دانم چند پرونده با تکیه بر استجازه در شعب ویژه رسیدگی به جرائم اقتصادی مورد رسیدگی واقع شد و چه مبالغی از این طریق از مفسدان اخذ و به بیت المال برگشت داده شد، اما بر این باورم که شیوه برخورد با مفسدان یعنی بازداشت موقت آنان قبل از قطعیت حکم راهکار مناسبی نبود که متضمن بازگشت معوقات بانکی و اعداد و ارقام نجومی ای باشد که توسط عده ای خاص از سیستم بانکی خارج شده بود. تجربه تلخ پرونده بابک زنجانی و عدم بازگشت پول هایی که مورد ادعای وزارت نفت بود با بازداشت بابک زنجانی به بیت المال و به بن بست رسیدن شیوه برخورد با پرونده بابک زنجانی باید چراغ راه برخورد با مفسدان اقتصادی می شد. نگارنده زمان بازداشت آقای زنجانی در شرق نوشت با بازداشت بابک زنجانی مخالفم نه از این بابت که جرمی انجام نداده است، بلکه از این منظر که هدف از برخورد با امثال بابک زنجانی رسیدن به پول هایی است که من غیرحق تصرف کرده اند یا وقتی حمید باقری درمنی اعدام شد، نوشتم آیا هدف از برخورد با باقری درمنی اعدام اوست یا بازگشت پول هایی که من غیرحق تصاحب کرده بود مقدم بر اعدام است.

در پرونده سلطان سکه هم همین مطلب را نوشتم. اعدام و بازداشت همیشه ممکن است، اما برگشت پول ها باید به نوعی مدیریت شود که کمترین بهانه را به مفسدان اقتصادی بدهد. مدیریت رسیدگی به این دست از پرونده ها این نیست که فرد مفسد را بازداشت یا اعدام کنیم، بلکه باید او را تحت الحفظ در اختیار گرفت تا اموال به یغمارفته را با حضور فیزیکی مفسد شناسایی کرد و به بیت المال برگشت داد. یکی از پرونده های پرسروصدا و بحث انگیز، پرونده بانک سرمایه است که عده ای از مدیران آن به حبس های طولانی مدت و بازگرداندن پول هایی که من غیرحق به دست آورده بودند محکوم شدند؛ پرسش این است آیا برخورد از این دست توانست منافع سهام داران و صاحبان اموال بانک سرمایه را حراست و حفاظت کند؟ طبق توضیحات حسابرسی در صورت مالی بانک سرمایه، سرمایه نظارتی بانک تا مبلغ منفی 42 هزار میلیارد تومان کاهش یافته، نسبت خالص دارایی های ثابت، سرقفلی و وثایق تملیکی به سرمایه و اندوخته های بانک سرمایه در پایان شهریور ماه سال 98 به 478 درصد و درجه اهرمی منفی 163 درصد رسیده و کفایت سرمایه این بانک نیز از منفی 129 درصد در سال 1397 به منفی 173 درصد در پایان شهریور 98 کاهش یافته است. مهم تر اینکه زیان بانک در دوره جاری نیز ادامه داشته به طوری که زیان انباشته شده بانک سرمایه که در اسفند 96 عدد 11 هزارو 525 میلیارد تومان بود، در اسفند 97 به 19هزارو 655 میلیارد تومان و در 9ماهه اول سال 98 به 25هزارو 471 میلیارد تومان رسیده که 63 برابر سرمایه اولیه بانک است!
به دیگر سخن، از زمان شروع رسیدگی به پرونده، مشتری های بانک سرمایه که عمدتا بازداشت شدند، از 11هزارمیلیاردو 525 میلیارد تومان به عدد نجومی 25هزارو 471 میلیارد تومان در 9ماهه اول سال 98 رسید، درحالی که اگر مدیریت بحران را دادسرای پولی و بانکی با تحت نظر گرفتن بدهکاران بانک سرمایه بر عهده می گرفت و به جای بازداشت آنان را تحت نظر قرار می داد و با وثایق سنگین آزاد می گذاشت تا در مهلت معین اعطایی نسبت به استرداد وجوهات مورد ادعا اقدام کنند، نمونه قابل توجه موضوع بانک آینده است که یکی از بدهکاران بزرگ این بانک در مدت اندکی (کمتر از یک ماه) دوهزارو 500 میلیارد تومان از سه هزارو 200 میلیارد تومان بدهی خود را نقدا به بانک پرداخت کرد، آیا منافع بانک حفظ نمی شد؟پرونده ای پرسروصدا در همین رابطه در دادسرای مفاسد اقتصادی علیه تهیه کننده سریال شهرزاد در جریان است؛ پرونده ای که به لحاظ فرهنگی بودن تهیه کننده آن،
محمد امامی و انعکاس وسیع آن در رسانه ها مورد توجه قرار گرفت؛ به ویژه مصاحبه او با روزنامه شرق که در آن از مسائلی یاد کرد که جای تأمل دارد. او در پاسخ پرسشی که چقدر بدهکار است، می گوید در اسناد بانک سرمایه منتشرشده در سال 1398 من در لیست بدهکاران بانک سرمایه نیستم. فقط در نوع تسویه بنده تشکیک اتفاق افتاده است، من سال 1394 با بانک تسویه کرده ام . درباره تشکیک مطالبات بانک، از ساختمانی می پرسند که بالاتر از ارزش واقعی فروخته شده و او پاسخ می دهد ملک من در آرژانتین بود و دو ملک دیگر در لواسان و فرشته که امروز در این سه ملک اختلاف داریم، در صورت های مالی بانک حتی این املاک به اختلاف نرسیده، این ادعای نماینده قانونی دادستان است و چهار سال است این ادعا را مطرح می کند. من چهار سؤال مطرح می کنم خواهشم این است که درباره آن تحقیق کنید، چهار سال پیش این پرونده مطرح شد و من بازداشت شدم اگر همان سال محکوم می شدم و حکم می گرفتم و همچنان متهم نبودم، بیشتر از این در زندان می ماندنم و بیشتر از این مورد اهانت قرار می گرفتم؟ و در پاسخ به این سؤال که نوع تسهیلات شما چه بود؟ می گوید مشارکت مدنی بازرگانی؛ یعنی من در هر حوزه ای می توانستم هزینه کنم . او بارها گفته است بیایید کل دارایی های او را که به صورت وثیقه یا انتقال در اختیار بانک سرمایه گذاشته است، در یک کفه ترازو بگذارید و کل وام و تسهیلاتی را که بانک سرمایه از بدو ورود خود به حوزه کاری بانک سرمایه دریافت کرده، به انضمام بهره و دیرکرد و هر نوع خسارت ادعایی بانک را در کفه دیگر ترازو قرار دهید. به هرحال تسهیلات و اموال، وزن و اعتباری دارند، با اعتبارسنجی، اموالی را که متعلق به امامی بوده و ادعا شده است با حساب سازی در زمان تهاتر مبالغ کارشناسی بسیار بالاتر از ارزش واقعی بوده و از این طریق بانک متضرر شده است، دوباره اعتبارسنجی با حضور کارشناسان منتخب بی طرف شود و کل وام و تسهیلات ایشان به اضافه بهره و خسارات تأخیر تأدیه هم حسابرسی شود؛ به یک عددی می رسیم که واقعیت امر است. امروز حوزه سینما و تلویزیون در واقع مورد اتهام واقع شده است که هستند افرادی که با تکیه بر روابط ویژه خود منابع مالی را من غیرحق متصرف می شوند و کلی معوقه بانکی دارند؛ اما بخشی از این وام و تسهیلات را برای آدرس غلط دادن به این حوزه سرریز می کنند تا پوششی باشد بر تخلفات بانکی آنان.

همه می دانیم بازگشت سرمایه در حوزه هنر خیلی کند است و سودی ندارد؛ اما حوزه ساختمان و دیگر فعالیت های اقتصادی به شدت سودآور است، باید از کسی که سرمایه خود را - حال این سرمایه شخصی باشد یا برابر مقررات از تسهیلات بانکی استفاده کرده باشد - در حوزه سینما و تلویزیون با وجود محدودیت سودآوری، هزینه کرده، حمایت کرد نه اینکه با او به عنوان متخلف و مجرم برخورد شود. به هرصورت استجازه ای که در شرایط اضطرار از دیدگاه رئیس سابق قوه قضائیه از مقام معظم رهبری برای رسیدگی به جرائم مفسدان اقتصادی اخذ شد، در تاریخ 20/5/99 دوره دوساله آن پایان می پذیرد؛ اما قضاوت افراد صاحب نظر و منتقد تازه شروع می شود که از این استجازه چگونه استفاده شود آیا بهتر نبود قبل از آنکه سرنوشت اموال مفسدان با حضور آنان روشن و به بانک برگشت داده شود، از آخرین حربه یعنی زندان استفاده نمی شد، آیا بهتر نبود مدیران بانک سرمایه تحت نظر و در اختیار دادسرا و دادگاه در جریان رسیدگی حضور می یافتند و تلاطم و التهاب به بانک وارد نمی شد؛ بانکی که در زمان برخورد کمتر از 10 هزار میلیارد معوقه داشت و هم اکنون بیش از 25 هزار میلیارد معوقه دارد. از طرفی همه سرمایه بانک پول سهام داران و شرکای بانک نیست، بلکه بانک از محل سپرده مشتریان است که فعالیت بانکی خود را گسترش می دهد؛ وقتی مسئولان بانک بازداشت می شوند و در رسانه ها از اختلاس و هدررفتن منابع بانک یاد می شود، طبیعی است سپرده گذاران احساس عدم امنیت کنند و سپرده های خود را از بانک خارج کنند؛ اما بانک کماکان مجبور است هزینه های جاری خود را پرداخت کند و این مسیر در نهایت به ورشکستگی منتهی می شود و مهم تر اینکه با بازداشت بدهکاران تسویه حساب بانک توسط بدهکارانی که در بازداشت هستند عملا امکان پذیر نیست، اتفاقی که در بانک سرمایه بعینه آن را دیدیم.

نعمت احمدی . حقوق دان

شرایط اقتصادی و بدهی ها و معوقات بانکی در اواخر دوره دوم رئیس سابق قوه قضائیه مورد توجه او قرار گرفت و نحوه رسیدگی به معوقات بانکی را کافی به مقصود ندانست و با اصلاح قانون آیین دادرسی کیفری و واردکردن عنوان وکلای مورد وثوق قوه قضائیه در رسیدگی قضائی پرونده های یادشده، با وجود مخالفت ها و مغایرت های این تقسیم بندی بین وکلا، ظاهرا این طرح مورد توجه مسئولان قضائی قرار گرفت که از وکلای مورد وثوق قوه قضائیه که در پرونده های امنیتی استفاده می کردند، در این پرونده ها هم استفاده کنند و خود را از مقررات لابد دست وپاگیر آیین دادرسی ها رها کنند. سرانجام رئیس سابق قوه قضائیه به این نتیجه رسید که به جای تغییر در قانون آیین دادرسی کیفری در برخورد با مفاسد اقتصادی اقدامات ویژه در برخورد قاطع و سریع با اخلال گران و مفسدان اقتصادی را به صورت استجازه از مقام معظم رهبری درخواست کند. به همین اعتبار مجوزی در تاریخ 20/5/97 در 12 بند از مقام رهبری اخذ کرد که به استجازه معروف شد. در مقدمه درخواست (استجازه) آمده است: نظر به شرایط ویژه اقتصادی کنونی که نوعی جنگ اقتصادی محسوب می شود و متأسفانه عده ای از اخلال گران و مفسدان اقتصادی هم در راستای اهداف دشمن موجبات آن را فراهم و مرتکب جرائمی می شوند که ضرورت برخورد قاطع و سریع با آنان را می طلبد . این مقدمه با 12 بند که اهم آن رسیدگی به مفاسد اقتصادی در دادگاه انقلاب در شعب ویژه زیر نظر قضاتی است که 20 سال سابقه قضائی داشته باشند و محل این دادگاه ها در تهران باشد، مگر اینکه رئیس قوه قضائیه تشخیص دهد حسب ضرورت در مراکز استان ها نیز تشکیل شود، در جلساتی علنی و قابل انتشار در رسانه ها با حذف مواعید قانونی و محدودکردن مواعید به پنج روز و استفاده از وکلای موضوع تبصره ذیل ماده 48 قانون آیین دادرسی کیفری یعنی محدودکردن حضور وکلای دادگستری به چند وکیلی که مورد وثوق قوه قضائیه هستند و منع تعلیق و تخفیف نسبت به مجازات اخلال گران و مفسدان اقتصادی و بازبودن دست مقامات قضائی رسیدگی کننده به صدور بازداشت موقت تا ختم رسیدگی و صدور حکم قطعی و غیرقابل اعتراض بودن قرار بازداشت موقت و هرگونه تغییر در قرار بازداشت موقت به وسیله دادگاه، اجرائی شد. در نهایت حسب بند 10 درخواست استجازه که مقرر می کند: آرای صادره از این دادگاه به جز اعدام، قطعی و لازم الاجرا باشد و احکام اعدام هم با مهلتی 10 روزه قابل تجدید نظر در دیوان عالی کشور است و این استجازه از تاریخ تصویب یعنی 20/5/97 به مدت دو سال اعتبار دارد کار آغاز شد. مقام معظم رهبری ذیل درخواست رئیس سابق قوه قضائیه موافقت فرمودند با این قید که مجازات مفسدان اقتصادی سریع و عادلانه صورت گیرد و درباره اتقان احکام هم تکلیف فرمودند که دقت لازم را توصیه فرمایند . این استجازه در بادی امر مورد استفاده وکلای مورد وثوق قوه قضائیه قرار گرفت. نمی دانم چند پرونده با تکیه بر استجازه در شعب ویژه رسیدگی به جرائم اقتصادی مورد رسیدگی واقع شد و چه مبالغی از این طریق از مفسدان اخذ و به بیت المال برگشت داده شد، اما بر این باورم که شیوه برخورد با مفسدان یعنی بازداشت موقت آنان قبل از قطعیت حکم راهکار مناسبی نبود که متضمن بازگشت معوقات بانکی و اعداد و ارقام نجومی ای باشد که توسط عده ای خاص از سیستم بانکی خارج شده بود. تجربه تلخ پرونده بابک زنجانی و عدم بازگشت پول هایی که مورد ادعای وزارت نفت بود با بازداشت بابک زنجانی به بیت المال و به بن بست رسیدن شیوه برخورد با پرونده بابک زنجانی باید چراغ راه برخورد با مفسدان اقتصادی می شد. نگارنده زمان بازداشت آقای زنجانی در شرق نوشت با بازداشت بابک زنجانی مخالفم نه از این بابت که جرمی انجام نداده است، بلکه از این منظر که هدف از برخورد با امثال بابک زنجانی رسیدن به پول هایی است که من غیرحق تصرف کرده اند یا وقتی حمید باقری درمنی اعدام شد، نوشتم آیا هدف از برخورد با باقری درمنی اعدام اوست یا بازگشت پول هایی که من غیرحق تصاحب کرده بود مقدم بر اعدام است.

در پرونده سلطان سکه هم همین مطلب را نوشتم. اعدام و بازداشت همیشه ممکن است، اما برگشت پول ها باید به نوعی مدیریت شود که کمترین بهانه را به مفسدان اقتصادی بدهد. مدیریت رسیدگی به این دست از پرونده ها این نیست که فرد مفسد را بازداشت یا اعدام کنیم، بلکه باید او را تحت الحفظ در اختیار گرفت تا اموال به یغمارفته را با حضور فیزیکی مفسد شناسایی کرد و به بیت المال برگشت داد. یکی از پرونده های پرسروصدا و بحث انگیز، پرونده بانک سرمایه است که عده ای از مدیران آن به حبس های طولانی مدت و بازگرداندن پول هایی که من غیرحق به دست آورده بودند محکوم شدند؛ پرسش این است آیا برخورد از این دست توانست منافع سهام داران و صاحبان اموال بانک سرمایه را حراست و حفاظت کند؟ طبق توضیحات حسابرسی در صورت مالی بانک سرمایه، سرمایه نظارتی بانک تا مبلغ منفی 42 هزار میلیارد تومان کاهش یافته، نسبت خالص دارایی های ثابت، سرقفلی و وثایق تملیکی به سرمایه و اندوخته های بانک سرمایه در پایان شهریور ماه سال 98 به 478 درصد و درجه اهرمی منفی 163 درصد رسیده و کفایت سرمایه این بانک نیز از منفی 129 درصد در سال 1397 به منفی 173 درصد در پایان شهریور 98 کاهش یافته است. مهم تر اینکه زیان بانک در دوره جاری نیز ادامه داشته به طوری که زیان انباشته شده بانک سرمایه که در اسفند 96 عدد 11 هزارو 525 میلیارد تومان بود، در اسفند 97 به 19هزارو 655 میلیارد تومان و در 9ماهه اول سال 98 به 25هزارو 471 میلیارد تومان رسیده که 63 برابر سرمایه اولیه بانک است!
به دیگر سخن، از زمان شروع رسیدگی به پرونده، مشتری های بانک سرمایه که عمدتا بازداشت شدند، از 11هزارمیلیاردو 525 میلیارد تومان به عدد نجومی 25هزارو 471 میلیارد تومان در 9ماهه اول سال 98 رسید، درحالی که اگر مدیریت بحران را دادسرای پولی و بانکی با تحت نظر گرفتن بدهکاران بانک سرمایه بر عهده می گرفت و به جای بازداشت آنان را تحت نظر قرار می داد و با وثایق سنگین آزاد می گذاشت تا در مهلت معین اعطایی نسبت به استرداد وجوهات مورد ادعا اقدام کنند، نمونه قابل توجه موضوع بانک آینده است که یکی از بدهکاران بزرگ این بانک در مدت اندکی (کمتر از یک ماه) دوهزارو 500 میلیارد تومان از سه هزارو 200 میلیارد تومان بدهی خود را نقدا به بانک پرداخت کرد، آیا منافع بانک حفظ نمی شد؟پرونده ای پرسروصدا در همین رابطه در دادسرای مفاسد اقتصادی علیه تهیه کننده سریال شهرزاد در جریان است؛ پرونده ای که به لحاظ فرهنگی بودن تهیه کننده آن،
محمد امامی و انعکاس وسیع آن در رسانه ها مورد توجه قرار گرفت؛ به ویژه مصاحبه او با روزنامه شرق که در آن از مسائلی یاد کرد که جای تأمل دارد. او در پاسخ پرسشی که چقدر بدهکار است، می گوید در اسناد بانک سرمایه منتشرشده در سال 1398 من در لیست بدهکاران بانک سرمایه نیستم. فقط در نوع تسویه بنده تشکیک اتفاق افتاده است، من سال 1394 با بانک تسویه کرده ام . درباره تشکیک مطالبات بانک، از ساختمانی می پرسند که بالاتر از ارزش واقعی فروخته شده و او پاسخ می دهد ملک من در آرژانتین بود و دو ملک دیگر در لواسان و فرشته که امروز در این سه ملک اختلاف داریم، در صورت های مالی بانک حتی این املاک به اختلاف نرسیده، این ادعای نماینده قانونی دادستان است و چهار سال است این ادعا را مطرح می کند. من چهار سؤال مطرح می کنم خواهشم این است که درباره آن تحقیق کنید، چهار سال پیش این پرونده مطرح شد و من بازداشت شدم اگر همان سال محکوم می شدم و حکم می گرفتم و همچنان متهم نبودم، بیشتر از این در زندان می ماندنم و بیشتر از این مورد اهانت قرار می گرفتم؟ و در پاسخ به این سؤال که نوع تسهیلات شما چه بود؟ می گوید مشارکت مدنی بازرگانی؛ یعنی من در هر حوزه ای می توانستم هزینه کنم . او بارها گفته است بیایید کل دارایی های او را که به صورت وثیقه یا انتقال در اختیار بانک سرمایه گذاشته است، در یک کفه ترازو بگذارید و کل وام و تسهیلاتی را که بانک سرمایه از بدو ورود خود به حوزه کاری بانک سرمایه دریافت کرده، به انضمام بهره و دیرکرد و هر نوع خسارت ادعایی بانک را در کفه دیگر ترازو قرار دهید. به هرحال تسهیلات و اموال، وزن و اعتباری دارند، با اعتبارسنجی، اموالی را که متعلق به امامی بوده و ادعا شده است با حساب سازی در زمان تهاتر مبالغ کارشناسی بسیار بالاتر از ارزش واقعی بوده و از این طریق بانک متضرر شده است، دوباره اعتبارسنجی با حضور کارشناسان منتخب بی طرف شود و کل وام و تسهیلات ایشان به اضافه بهره و خسارات تأخیر تأدیه هم حسابرسی شود؛ به یک عددی می رسیم که واقعیت امر است. امروز حوزه سینما و تلویزیون در واقع مورد اتهام واقع شده است که هستند افرادی که با تکیه بر روابط ویژه خود منابع مالی را من غیرحق متصرف می شوند و کلی معوقه بانکی دارند؛ اما بخشی از این وام و تسهیلات را برای آدرس غلط دادن به این حوزه سرریز می کنند تا پوششی باشد بر تخلفات بانکی آنان.

همه می دانیم بازگشت سرمایه در حوزه هنر خیلی کند است و سودی ندارد؛ اما حوزه ساختمان و دیگر فعالیت های اقتصادی به شدت سودآور است، باید از کسی که سرمایه خود را - حال این سرمایه شخصی باشد یا برابر مقررات از تسهیلات بانکی استفاده کرده باشد - در حوزه سینما و تلویزیون با وجود محدودیت سودآوری، هزینه کرده، حمایت کرد نه اینکه با او به عنوان متخلف و مجرم برخورد شود. به هرصورت استجازه ای که در شرایط اضطرار از دیدگاه رئیس سابق قوه قضائیه از مقام معظم رهبری برای رسیدگی به جرائم مفسدان اقتصادی اخذ شد، در تاریخ 20/5/99 دوره دوساله آن پایان می پذیرد؛ اما قضاوت افراد صاحب نظر و منتقد تازه شروع می شود که از این استجازه چگونه استفاده شود آیا بهتر نبود قبل از آنکه سرنوشت اموال مفسدان با حضور آنان روشن و به بانک برگشت داده شود، از آخرین حربه یعنی زندان استفاده نمی شد، آیا بهتر نبود مدیران بانک سرمایه تحت نظر و در اختیار دادسرا و دادگاه در جریان رسیدگی حضور می یافتند و تلاطم و التهاب به بانک وارد نمی شد؛ بانکی که در زمان برخورد کمتر از 10 هزار میلیارد معوقه داشت و هم اکنون بیش از 25 هزار میلیارد معوقه دارد. از طرفی همه سرمایه بانک پول سهام داران و شرکای بانک نیست، بلکه بانک از محل سپرده مشتریان است که فعالیت بانکی خود را گسترش می دهد؛ وقتی مسئولان بانک بازداشت می شوند و در رسانه ها از اختلاس و هدررفتن منابع بانک یاد می شود، طبیعی است سپرده گذاران احساس عدم امنیت کنند و سپرده های خود را از بانک خارج کنند؛ اما بانک کماکان مجبور است هزینه های جاری خود را پرداخت کند و این مسیر در نهایت به ورشکستگی منتهی می شود و مهم تر اینکه با بازداشت بدهکاران تسویه حساب بانک توسط بدهکارانی که در بازداشت هستند عملا امکان پذیر نیست، اتفاقی که در بانک سرمایه بعینه آن را دیدیم.

سید سعید سیدزاده تهیه کننده سینما درباره خواسته اش از جدیدترین نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی به خبرنگار حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان ،گفت: اگر بخواهم به عنوان یک فعال فرهنگی و فیلمساز، انتظارات خود از نمایندگان دور جدید مجلس را مطرح کنم، باید کمی به عقب برگشته و بگویم که شرایط مملکت چیست و همینطور این عزیزان در راستای بهبود آن چه وظایفی برعهده دارند؛ بعد از آن می توانم درباره فرهنگ صحبت کنم.

وی افزود: باتوجه به اینکه نمایندگان به شکل کمیسیونی عمل می کنند، باید حفظ وحدت اولین کارشان باشد. البته نه اینکه جناحی و سیاسی پیش بروند بلکه برای رضای خدا و تامین نیاز های ملت قدم بردارند و اقدامات آن ها برای پوشش نیازمندی ها و توقعات یک جناح سیاسی نباشد.

این تهیه کننده با بیان اینکه متاسفانه در عرصه فرهنگ عقب افتادگی های بسیاری داریم اظهار کرد: نسل ما یادشان است که نمایندگان دور اول و دوم مجلس، در طول شبانه روز خواب نداشتند. امروزه اگر این نمایندگان به فکر جایگاه اجتماعی و شرایط اقتصادی خوب برای خود هستند قطعا راه را اشتباه رفته اند، اما اگر قصدشان بلند کردن بار سنگینی است که سالهاست زمین گذاشته شده را دارند راه درستی پیش گرفته اند.

وی ادامه داد: متاسفانه چند سالی است که نمایندگان فقط به فکر رفع نیاز های خود و اطرافیانشان هستند. این یک ادعای فردی از سمت من نیست، چون خیلی ها متوجه جریان شده و به آن نقد دارند؛ لذا نمایندگان جدید باید به خواستگاه انقلاب و چرایی به وجود آمدن آن توجه کرده و در این راستا حرکت کنند. همچنین توجه ویژه تری به عرصه فرهنگ داشته باشند، زیرا اگر فرهنگ جامعه ای دچار پسرفت شود زمینه های دیگر جامعه هم رشد نمی کند.

سیدزاده گفت: اگر نمایندگان می خواهند در همه مسیر ها رشد و جهش به وجود آورند در ابتدا باید فرهنگ را مد نظر قرار دهند و آن را تقویت و پشتیبانی کنند تا زمینه ای برای رشد بخش های دیگر اجتماع ایجاد شود. البته با توجه به وضعیت کنونی کار سختی دارند و من فقط می توانم برای توفیق روز افزون و قرار گرفتن آن ها در مسیر الهی یعنی صراط المستقیم دعا کنم.

این تهیه کننده با اشاره به مشکلات موجود در سینما افزود: مشکل ما در سینما قوانین نیست بلکه عدم اجرای آن هاست؛ قوانین و آیین نامه های عرصه سینما چه آن هایی که در مجلس رای گرفتند و چه آن هایی که در هیئت دولت ها مصوب شدند، اینقدر زیاد است که کمبود نداریم، اما به دلیل عدم اعتقاد به مبانی انقلاب توسط دولتمردان در عرصه سینما، ارزش هایی که قانون شدند را رعایت نکردیم. به همین دلیل سینما به سمتی گرایش پیدا کرده که حتی فیلم فارسی ها از آثار کنونی بهتر هستند.

وی عنوان کرد: فیلم فارسی ها با همه مشکلاتی که داشتند اخلاقیات در آن ها دیده می شد و آخر قصه ها به جایی می رسید که مخاطب معنی بدی و خوبی را درک می کرد، اما سینمای الان به واسطه مدیریت هایی که به جرات می گویم اعتقادی به انقلاب و ارزش های آن و راه امام نداشتند به مسیر درستی نرسیده است.

سیدزاده گفت: نمایندگان مجلس باید فکری برای عدم اجرای قوانین و آئین نامه های موجود سینمایی کنند و برای جلوگیری از زیرپا گذاشتن آن ها، یک ابزار برخورد با مجریان قوانین داشته باشند تا در نهایت بتوانیم به نتیجه مطلوب برسیم.

وی ادامه داد: نمی دانم چرا در این مملکت هیچ وزیر، مدیر کل، معاون و مسئولی بابت عدم انجام وظایف و خطا های مکرر محاکمه نمی شود! مگر می شود هرکسی هرکاری دلش بخواهد انجام دهد، اما تنبیه نشود؟

این تهیه کننده تاکید کرد: به جز نمایندگان مجلس، قوه قضائیه نیز باید وارد عمل شود تا وضعیت کنونی به سمت اصلاح پیش برود. در اینصورت می توان به بهتر شدن اوضاع سینمای کشور امیدوار بود و گرنه باید سینما را تعطیل کنیم و مدعی داشتن سینمای انقلابی و فرهنگی نباشیم. به این دلیل می گویم که بار سنگینی بر دوش نمایندگان دوره جدید است.

انتهای پیام/

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم ، شیوع کرونا همزمان شد با تعطیلات عید نوروز و این همزمانی خاص باعث شد تا احساس نیاز به حمایت های بیشتری برای کمک به کارمندان و کارکنان به خصوص بخش نیازمند و ضعیف تر آنان صورت بگیرد.

خانه سینما نیز دارای صنوف متعدد و گوناگونی است که در آن اعضای زیادی مشغول به کار در حرفه های خودند. بسیاری از آنان به ویژه بخش هایی که از دستمزد کمتری برخوردارند از قدرت اقتصادی کمتری برخوردارند و مستحق توجه بهتری از طرف مسئولین خانه سینمایند.

صدقه دادن شهرداری

طبق گزارشات ارسالی به خبرگزاری تسنیم شهرداری تهران در ایام ماه مبارک رمضان اقدام به اهدای یک هزار و 500 بسته حمایتی به خانه سینما می کند تا این نهاد فرهنگی و صنفی این بسته ها را به اعضای صنوف بدهد. اما خانه سینما در تقسیم این بسته ها دچار خطای بزرگی می شود.

مدیران خانه سینما به جای آنکه با کمک و همفکری رؤسای صنوف این بسته ها را به اعضای آنان اهدا کند، تصمیم می گیرد تا با راه اندازی سامانه ای اطلاعات معیشیتی کارکنان مانند اینکه آیا خانه شما شخصی است یا استیجاری، یا اینکه همسر شما شاغل است یا خیر؛ می کند تا از این طریق بتواند نیازمند را از غیر نیازمند تشخصی دهد! رفتاری که شخصیت هنرمندان و کارکنان حوزه سینما را رسماً خرد می کند و به مثابه بی احترامی به شخصیت آنان است.

پرسه در مه سازمان سینمایی

البته در این بین نقش سازمان سینمایی بدون شک غیرقابل اغماض است، زیرا این وزارت فرهنگ و ارشاد است که باید در رساندن اقلام حمایتی به خانه سینما نیز تکاپو کند. خانه سینما نیز می توانست برای نشان دادن همیت و انجام وظیفه خود چه با شهرداری و چه با دیگر نهادهای مردمی و حکومتی در تهیه اقلام بیشتر تلاش کند تا بدون گرفتاری به تمام اعضای صنوف بسته ها را هدیه کند نه اینکه به تفکیک نیازمند از غیرنیازمند اقدام کند.

کرامت انسانی زیر سؤال رفت

در همین راستا چند صنف سینمایی حتی اقدام به نامه نگاری با همایون اسعدیان و هیأت مدیره خانه سینما کردند و نسبت به این رویکرد واکنش نشان دادند. آنان در متن این نامه نوشتند:

ما ضمن اعلام اختلاف نظر بنیادین با نفس رفتار گزینشی با اعضای صنوف به هر شکل، تقاضای تجدید نظر جدی در خصوص تغییر رویه در برخورد با شرایط کنونی را داریم...به اعتقاد صنوف امضا کننده این نامه، راه اندازی سامانه ای نظیر سامانه مندرج در نامه شماره 99-35 علاوه بر زیر سؤال بردن کرامت انسانی افراد و ایجاد مباحثی نظیر اینکه اساساٌ صنوف در جایگاه استنطاق معیشتی هیچ یک از اعضای خود نیستند، با سامانه راه اندازی شده از سوی سازمان سینمایی تداخل داشته و موجب سردرگمی افراد و عقیم ماندن هدف غایی راه اندازی چنین سامانه ای خواهد شد.

نیازمند و غیرنیازمند مساوی اند

امروز نیز یکی از اعضای صنوف بدین منظور استفتائی از یکی از مراجع عظام تقلید گرفته است. او با توضیح مسائل فوق الذکر پرسیده است که آیا شیوه مذکور اشکال شرعی دارد یا خیر؟

پاسخ دفتر آیت الله مدرسی یزدی نیز این است که باید طبق قانون به همه به طور یکسان تعلق بگیرد. برخی از مأمورین را خدا هدایتشان کند، بسیار سخت می گیرند.

همچنین با استفتایی که از دفتر آیت الله مکارم شیرازی صورت گرفته، ایشان هم انجام این کار را جایز ندانسته اند.

یکی دیگر از صنف های سینمایی نیز برای اینکه اعضای خود را توجیه کند، شرمسارانه در پرسشنامه ای در فضای مجازی به اعضای خود گفته است:

در نهایت خانه سینما از طریق روال مذکور اقدام به توزیع بسته ها کرده است. یکی از اعضای صنوف در گفت وگوی کوتاهی با خبرنگار تسنیم گفت که جالب اینجا است که برخی از همکاران ما که این پرسشنامه را پر کردند و به این کمک نیاز داشتند، بسته حمایتی دریافت نکردند و به جای آن عده ای که از اوضاع معیشتی مناسبی برخوردارند از این بسته ها بهره مند شدند.

انتهای پیام/

بهادر اسدی درمورد سریال سازی خارج از تهران به خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا گفت: بیش از یک سال و نیم است که از تهران خارج شده ام و مشغول ساخت دو کار تلویزونی در شهر مشهد هستم. دلیلی این تصمیم تکراری بودن لوکیشن تهران است. معتقدم تهران دیگر جای فیلم ساختن نیست و تقریبا در هر گوشه و کنار آن فیلمی ساخته شده پو زمان آن است نقاط دیگر را امتحان کنیم.

او در ادامه از تجربه سریال سازی در مشهد گفت: تجربه کار کردن خارج از تهران عالی است. شهرهای خلوت با مردمی فیلم دوست در کنار هزینه های کمتر و بازیگرانی مشتاق که می توانند به خوبی در سریال ها نقش آفرینی کنند. در این ماه ها در مشهد دو سریال تقدیر و سرزده را کار کردیم که سریال دوم برای شب های قدر روی آنتن شبکه یک خواهد رفت و کاری پلیسی است.

اسدی معتقد است: تهران نمی تواند تنها شهری باشد که مسائل روز اجتماع در آن جاری است، دیگر کلانشهرها چون مشهد و شیراز هم این مشخصات را دارند و انتخاب بازیگران غیرتکراری در آن کار را راحت تر می کند. تهران علاوه بر لوکیشن تکراری، بازیگران تکراری هم دارد. شما کافی است تلویزیون را روشن کنید و کانال را عوض کنید، حتی هنرورها هم تکراری هستند و از سریالی به سریال دیگر می روند. از انتخاب مشهد بسیار خوشحالم و اعتقاد دارم این شهر پر است از خرده داستان هایی که می تواند برای ببینده در هر کجای ایران جذاب باشد.

این تهیه کننده در مورد چهره های شناخته شده و حضورشان در آثار تلویزیونی هم گفت: من به تمام چهره های شناخته شده سینما و تلویزیون احترام می گذارم اما باید بگویم که این مردم هستند که اتفاق ها را رقم می زنند و برندسازی از جانب مردم است. تفکری که سریال را بدون بازیگران چهره ناموفق می داند، موجب شده تا بیننده هم به این تفکر سوق پیدا کند. فرهنگی که اشتباه است و مدیران و سیما هم در آن نقش دارند. در حالی که ما شاهد این هستیم که بیش 60 درصد هزینه یک سریال برای دستمزد بازیگران چهره است- بازیگرانی برای هر ماه 200 تا 250 میلیون دستمزد می خواهند- و می توان همین هزینه را صرف ساخت سریالی 100 قسمتی کرد و نشان دادکه با انتخاب قصه درست و کارگردانی دقیق سریالی ساخت که بیننده را پای تلویزیون بنشاند.

اسدی با انتقاد از سلبریتی ها حرف هایش را اینطور پایان داد: این جریان غلط را تهیه کنندگان می توانند عوض کنند. ما بیش از 50 تهیه کننده فعال در تلویزیون داریم و باید به این سمت حرکت کنیم و ذائقه مخاطب را هم تغییر بدهیم. در آخر می خواهم به نکته دیگری هم اشاره کنم در ایسن روزهای سخت بازیگران و چهره های معروف کجا هستند؟ آیا اثری از آنها می بینیم؟ در کنار مردم هستند؟ در کنار جامعه پزشکی هستند؟ الان زمانی است که باید حضور داشته باشند. آنها کجا هستند؟ نیستند!

بهنام بهزادی، کارگردان سینما که سال گذشته با فیلم من می ترسم در جشنواره فیلم فجر حضور داشت، با استقبال از نمایش آنلاین فیلم های سینمایی در وضعیتی که سینماها تا مدت زمان نامعلومی تعطیل هستند، به خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا گفت: پیشنهاد اکران آنلاین فیلم های سینمایی خوب و قابل توجه است. با در نظر گرفتن این که مشخص نیست چه زمانی به شرایط عادی بازمی گردیم و از آن مهم تر امروز نیاز به تولید و محتوای تازه از هر زمانی برای مخاطبان پررنگ تر شده است، به نظر می رسد پیشنهاد نمایش خانگی فیلم های سینمایی می تواند ایده خوبی باشد چرا که سرمایه اهالی سینما راکد نمی ماند و مخاطبان می توانند در روزهای قرنطینه آثار جدید سینما را ببینند.

بهزادی در ادامه به معایب این طرح و حضور مافیای پخش در مسیر اکران آنلاین پرداخت: دو نکته وجود دارد: ابتدا این که ساز و کار توزیع دیجیتال طوری هست که مورد سودجویی قرار نگیرد؟ و فیلم در فضای مجازی منتشر نشود. نکته مهم تر هم مافیای توزیع فیلم است که تا پیش از این چرخه نمایش سینماها را به طور انحصاری در اختیار داشتند و امیدوارم این اتفاق در چرخه نمایش آنلاین رخ ندهد.

این فیلمساز درمورد نمایش فیلم های سینمایی در سالن ها سینما و مخالفت برخی از فیلمسازان با نمایش آنلاین آثارشان گفت: این ایده که فیلم سینمایی برای سینما ساخته می شود واقعیت دارد. در روزگاری که حتی برخی سریال ها هم انگار برای پرده بزرگ ساخته شده اند، چاره ای وجود ندارد و باید این در را برای سینمای خودمان باز کنیم، به امید اینکه به زودی شرایط به حالت عادی خود بازگردد.

بهزادی در ادامه گفت: تمام آن چه در سینما به عنوان آزمون و خطا رخ می دهد باید در راستای میل به سمت بازگشت سرمایه باشد. فیلم هایی که با هزینه بخش دولتی ساخته می شوند و وارد حیطه نمایش آنلاین می شوند، حتی اگر که به فروش خوبی هم نرسند، ریسکی سازندگان شان را تهدید نمی کند. نکته دیگری که وجود دارد و با توجه تفاوت اکران آنلاین با پخش در شبکه خانگی، جدیت نهادهای ذی ربط در جلوگیری از هرگونه سواستفاده از آثار است. همان طور که با جدیت جلوی ورود مسائل حساس سیاسی و اجتماعی که علاقه ای به آن ندارد در رسانه ها و تولید های هنری گرفته می شود، باید در قبال این موضوع هم حساسیت وجود داشته باشد و صیانت از آثار هنری را وظیفه خودشان بدانند.

او در آخر گفت: با احتیاط و امیدواری حاضرم فیلمم را در شبکه نمایش خانگی نمایش بدهم و حتی مذاکراتی هم در این باره داشته ام اما باز هم تاکید می کنم که دو موضوع بسیار مهم وجود دارد: رسانه های خانگی آزمون و خطا را عهده دار بشوند و ریسک این تصمیم متوجه فیلم و صاحبان آن نشود. مسئله دوم هم این است که در صورت موفقیت آمیز بودن این طرح، ما با یک مافیای جدید مواجه نشویم که سهم زیادی از این جریان را به خودشان اختصاص بدهند.

محمدرضا مصباح، تهیه کننده سینما، در گفت وگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا ، اظهار داشت: به طور کل جامعه و به تبع آن سینما در یک شرایط خاص قرار دارد و هیچ یک از اصناف در این شرایط خاص استثنا نیستند. ما در واقع دچار بحرانی هستیم که پیش تر آن را تجربه نکرده ایم و ممکن است هر طرح و برنامه ای که برای این کار داریم با مشکل و نواقص بسیاری روبرو باشد.

مصباح خاطرنشان کرد: امروز فیلم ساختن با هزینه های بسیار بالایی امکان پذیر است و در اکران آنلاین ریسک این مسأله وجود دارد که فیلم پخش شده اگر از سوی بخش خصوصی تولید شده باشد با خسارت بسیار سنگینی مواجه شود و نتواند فروش چندانی داشته باشد. وقتی صحبت از اکران آنلاین می شود بحث کپی رایت مطرح است که در کشور ما متأسفانه موضوع کپی رایت چندان جدی گرفته نشده و می بینیم که پس از تولید یک فیلم و اکران آن ممکن است به راحتی نسخه قاچاقش وارد بازار شود. به نوع نبود قانون کپی رایت در کشور باعث شده تا دست سوءاستفاده گران برای سوءاستفاده باز باشد.

تهیه کننده فیلم سینمایی پیلوت در ادامه اظهار داشت: در ساخت فیلم هایی که ارگان های دولتی مختلف تولید کرده اند ریسک شکست شاید چندان اهمیت نداشته باشد و مسائلی چون منافع و ایده آل های کشور در آنها مطرح باشد. چنین فیلم هایی می توانند اولین قدم ها را برای اکران آنلاین بردارند، به نظر من این طرح فعلاً بسیار خام است و باید مدت بسیاری از اجرای آن بگذرد تا آزمون و خطاهای لازم را پشت سر بگذارد. کشور ما همیشه معضل نبود سرگرمی داشته و میزان سرگرمی های ما در خانه بسیار محدود و کم است. این روزها که ما مجبور شدیم در خانه بمانیم فیلم ها و سریال های مختلف می توانند بسیار مفید و تأثیرگذار برای تحمل این دوران باشند.

او افزود: آماری که رسانه های VOD از میزان استقبال مخاطبان ارائه می دهند نشان از اقبال مخاطبان نسبت به آثار سینمایی و تلویزیونی دارد. اکران آنلاین به طور کل باید از انحصار چند شرکت محدود در بیاید و ما برای نتیجه بخش بودن این کار نیاز به یک همت ملی گرایانه داریم تا همه با هم این سنت جدید را بتوانیم در کشورمان داشته باشیم. برای جلوگیری از خسارت فیلم های پیشرو در اکران آنلاین هیأتی از کارشناسان می توانند بر فیلم ها قیمت گذاری کرده و دولت هزینه فیلم را تا حدی به تهیه کنندگان بپردازد تا ترس از شکست وجود نداشته باشد.

این تهیه کننده در ادامه اظهار داشت: VODها و شرکت های پخش آنلاین فیلم ها نباید انحصاری باشد. امکان پخش فیلم ها باید در چند شرکت صورت بگیرد تا رقابت به وجود آید و از فیلم ها نیز در این شرایط حمایت شود.

مصباح در رابطه با پیشنهاد بازگشایی سینماها و رعایت نکات بهداشتی برای حضور در سالن های سینماها، گفت: به نظرم عملی شدن چنین پیشنهادی امکان پذیر نیست. ویروس کرونا امروز یک ویروس ناشناخته است که ما هر روز اطلاعات جدیدی درباره آن پیدا می کنیم و بهتر است فعلاً همین مسأله که مردم در خانه هایشان بمانند را مسأله اصلی بدانیم و سینماها و تماشاخانه ها را باز نکنیم.

او افزود: فعلاً سینماها بهتر است بسته باشند و برای نجات سینما مسئولان باید تدبیر کنند. من به شخصه دو پروژه در دست داشتم که هر دو پروژه تعطیل شدند و دکورهای ما آسیب دید، افراد بسیاری بیکار شدند و شغلشان را از دست دادند. شرایط بسیار سخت است و ارقامی که دولت به عنوان کمک معیشتی به اقشار مختلف اعلام می کند چندان جالب توجه و پاسخگوی نیازها نیستند. البته من به شخصه شرایط اقتصادی کشور را نیز درک می کنم اما ما امروز در بحران هستیم و نیاز به یک تدبیر واقعی و کارساز داریم.

علی ملاقلی پور، کارگردان سینما و تلویزیون، در گفت وگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، اظهار داشت: اتفاقات تاریخی مهم که در جامعه رخ می دهند معمولاً می توانند سوژه هایی برای خلق آثار هنری از جمله سینمایی داشته باشند. در سینمای ما نیز چند نمونه معدود شاید بتوان درباره اینگونه آثار نام برد که فیلم سینمایی چهارراه استانبول یکی از آنهاست.

ملاقلی پور خاطرنشان کرد: ساخت یک فیلم پس از واقعه کرونا برای نسل بعد می تواند بسیار مفید و کارساز باشد. با این رویکرد می توان فیلمی ساخت که به نسل های بعد بیاموزد که اگر اتفاقی مشابه کرونا در آن زمان رخ داد باید چه کاری انجام دهند. تجربیاتی که انسان در این دوران کسب کرد می تواند بسیار ارزشمند باشد و فیلم ها می توانند به آمادگی ها در برابر این فجایع یا فجایعی که از عدم آمادگی در برابر فاجعه به وجود می آیند بپردازند و به نسل های بعد اطلاعات بسیاری را منتقل کنند.

او افزود: در اینگونه فیلم ها می توان به موضوعات مثبت و منفی بسیاری اشاره کرد. همکاری بسیج، سپاه، مردم و از همه مهم تر کادر درمانی برای مهار کرونا و مسائل منفی مثل انبار کردن کالای بهداشتی در بحران و اتفاقاتی از این دست که می توانند سوژه های خوبی برای یک فیلم سینمایی باشند اما مهم ترین مسأله برای ساخت فیلم درباره کرونا این است که فیلمی که در ایران ساخته می شود با وجود اینکه درباره یک معضل جهانی است، مربوط به کشور خودمان باشد و از مسائل مردم خودمان بگوید.

این کارگردان در ادامه گفت: به نظر من فیلم های زیادی درباره کرونا ساخته نخواهد شد اما تأثیر این بیماری در بسیاری از فیلم ها دیده می شود. رویکرد سینمای ما به مسائل بیشتر اجتماعی و کمدی است و مسائل مطرح در بین مردم ما غالباً اجتماعی و اقتصادی هستند پس فکر می کنم پس از کرونا اگر فیلمی با این موضوع ساخته شود بیشتر رویکرد اجتماعی و اقتصادی به معضل کرونا خواهد داشت. تعطیل شدن بسیاری از مشاغل و بیکاری مردم که طبیعتاً مشکلات معیشتی بسیاری را به وجود آورده احتمالاً می توانند مورد نظر فیلمسازان باشند. در سینمای کمدی نیز ممکن است با این سوژه شوخی شود.

کارگردان فیلم سینمایی قندون جهیزیه تصریح کرد: اما نگاه استراتژیکی که مدنظر رسانه ها است را بعید می دانم در سینمای ما نسبت به کرونا داشته باشیم. مواجه سینمای ما با این مسائل استراتژیک نیست و به طور کل به آن شکل که در هالیوود می بینیم سینمای ما کارکرد استراتژیک ندارد. اگر فیلمی در ایران با این موضوع ساخته شود بیشتر رویکرد اخلاقی، معرفتی و انسانی خواهد داشت که بیشتر برای نسل بعد می توان دارای کارکرد باشد. البته در مدیریت کرونا قطعاً اشکالات بسیاری وجود دارد که امیدوارم پس از کنار گذاشتن این دوران وزارت ارشاد با سعهصدر نقدها را بپذیرد و اجازه ساخته شدن فیلم های انتقادی را بدهد.

ملاقلی پور در پایان گفت: اگر در دوره ای که قحطی بزرگ ایران رخ داد نویسندگانی چون محمدعلی جمالزاده درباره آن اتفاقات قلم زدند آن زمان شاید پویایی جریان های فکری مختلفی بودیم که هنرمندان و روشنفکران ما جهانبینی جهانبینی مشخصی داشتند. امروز هیچ جهانبینی خاصی در سینمای ما دیده نمی شود؛ البته که سینما مولد فکر نیست و بیشتر گسترش دهنده اندیشه ها است اما امروز اندیشه و دغدغه ای در خارج از سینما وجود ندارد که بخواهد درون سینما نیز دیده شود. ما این وضعیت را در چند سال اخیر شاهد بودیم وگرنه زمانی که در دهه 60 فیلم سینمایی هامون پرفروش ترین فیلم شد قطعاً وضعیت به این شکل نبود؛ امروز قطعاً فیلمی چون هامون نمی تواند چندان فروشی داشته باشد و این نشان می دهد که اندیشه در سینمای ما جایی ندارد و نباید انتظار داشته باشیم فیلمی که درباره کرونا قرار است ساخته شود نیز فیلمی سرشار از اندیشه و فکر باشد. این فیلم قطعاً یک اثر سرگرم کننده برای پول درآوردن خواهد بود و بیشتر کرونا بازیچه بازیچه می شود تا بهانه ای برای اندیشیدن.

فاطمه پاقلعه نژاد: اکران آنلاین، پدیده ای نوظهور در سینمای ایران است که اگر تعطیلی اجباری سینماها و خانه نشینی جمعیت زیادی از مردم به خاطر قرنطینه ناشی از شیوع کرونا پیش نمی آمد، احتمالا به این زودی ها راهی برای آن باز نمی شد و به کشور ما نمی رسید. حالا اما به گفته مسعود نجفی مدیر روابط عمومی سازمان سینمایی حداقل ده فیلم در صف اکران آنلاین حضور دارند و طبق شنیده ها تعداد فیلم های بیشتری هم متقاضی نمایش با این شیوه جدید هستند.

اکران آنلاین هرچند در کشورهای دیگر چندسالی است که آزمون خود را پس داده در کشور ما اما با توجه به پایین بودن سرعت اینترنت و نبود زیرساخت های مناسب فنی و فرهنگی با چالش های متفاوتی روبه رو است. از کیفیت پایین فیلم ها تا نبود قانون مناسب برای کپی رایت و انتشار نسخه قاچاق فیلم ها یکی دو روز پس از نمایش آنها؛ اینها موضوعاتی بود که برای گفت وگو پیرامون آنها میزبان سعید رجبی فروتن مدیر کل حوزه ریاست سازمان سینمایی، سیدامیر سیدزاده تهیه کننده و محمد شایسته تهیه کننده طلا و زیر نظر دو فیلم حاضر در اکران آنلاین بودیم.

اکران آنلاین در کشور ما یک پدیده نوظهور است و احتمالا اگر شیوع کرونا پیش نمی آمد به این زودی به آن نمی رسیدیم.

سعید رجبی فروتن : بله. خیلی بدیهی است و به مصداق عدو شود سبب خیر، این فرصت برای اما ایجاد شد که از مجموعه امکاناتی که داریم بیشتر استفاده کنیم و اگر اهداف فرهنگی را مدنظر داشته باشیم، کمک بیشتری کنیم به بهداشت روحی روانی مردمی که بخش زیادی از آنها کماکان اصرار دارند در قرنطینه بمانند یا حداقل اینکه امکان گذران اوقات فراغت در محیط عمومی ندارند. به هر حال این امکان فراهم شده و باید به فال نیک گرفت. از کسانی که خصوصا در این زمینه پیش قدم شدند و ریسک به جان خریدند هم باید در تاریخ در تحولات سینمایی کشور یاد کنیم. دولت و دستگاههای مسوول هم که ندیدیم فرش قرمزی پخش کنند که این فیلم ها با این دلخوشی جلو بیایند که خدای نکرده اگر استقبال سردی بود بتوانند این خسارت را جبران کنند، بنابراین کار شجاعانه ای انجام دادند. اما اینکه در ادامه چه می شود و چه کار می شود کرد که کاستی ها و نواقص موجود را برطرف کرد یا در مساله شناسی قضیه ما بهتر عمل کنیم، به نظرم می تواند در این جلسه مورد بحث قرار بگیرد. آنچه که در این سی، چهل روز به عنوان کاستی ها خودش را نشان داده باید با نگاه موشکافانه مورد بررسی قرار بگیرد. همه کسانی که در این قضیه ذی نفع هستند چه کسانی که در عرصه آی تی فعالیت می کنند و دغدغه تامین زیرساخت دارند و چه کسانی که در عرصه محتوا کار می کنند و چه همه نهادها و دستگاههایی که ادعای نظارت و حمایت دارند، ببینیم چه باید بکنند تا این پروژه با موفقیت پیش برود و اینطور نباشد که فقط بخواهند ناخنکی بزنند یا صرفا برخوردهای شکلی با ماجرا داشته باشند.

سیدامیر سیدزاده: اکران آنلاین یک محسناتی دارد. یکی اینکه هزینه اکران آنلاین به مراتب خیلی کمتر از هزینه اکران در سینما است. این بزرگترین مزیتی است که برای من تهیه کننده دارد. مطلب دوم اینکه آورده ای که من از این محل به دست می آورم توسط موسسه و شرکتی که فیلم من را بارگذاری می کند، خیلی بیشتر از چیزی است که در سینما به دست می آورم. در سینما چیزی حدود یک سوم اما در اکران آنلاین براساس توافقی که می کنی چیزی حدود 65 تا 80درصد به شما برمی گردد.

سیدامیر سیدزاده : قطعا ما خواسته یا ناخواسته به این سمت و سو هدایت شدیم منتهی باید مقدمات و بستر پیشرفت در این قضیه را پیش بینی کنیم. اصلی ترین چیزی که من به عنوان آفت در این ماجرا می بینم بحث عدم پیوستن ایران به معاهده کپی رایت است. این بزرگترین مشکلی است که ما الان داریم و به عنوان شاه بیت ورود به اکران آنلاین باید اول این مشکل حل شود و تا حل نشود به نظر من صحبت از بقیه موارد تقریبا می شود گفت فایده ای ندارد. فیلم آقای حاتمی کیا را الان بارگذاری می کنند چند ساعت بعد قاچاق می شود. چه تمهیدی باید برای این داشت و چه کسی باید به این موضوع رسیدگی کند؟ این موضوع اگر حل شود دنیا به عنوان یک دهکده ارتباطات جهانی به سمت و سوی اکران آنلاین می رود، ما هم این را قبول داریم. اما چیزی که الان من با آن مخالفم این است که صیانت از این پدیده آنلاین را چه کسی باید انجام بدهد و چرا انجام نمی شود؟ یک هزینه و سرمایه گذاری نیاز است و مکاتبات و مراودات خاص خودش را می خواهد که باید انجام شود. پنج، شش سال پیش یکی از دوستان ما آقای آرمین میلادی می خواست این بحث کپی رایت را سامان بدهد، چندین جلسه هم با دوستان مسوول رفتیم، فکر می کنم حدود 300هزار دلار هزینه اش بود. خیلی هم خوب پیش رفتیم اما در لحظه آخر کار متوقف شد و انجام نشد. الان یک تهیه کننده پنج تا هفت میلیارد هزینه می کند فیلمی می سازد. زمانی که سینما وضعیت عادی خودش را داشت شما براساس یک پیش بینی اولیه ای می توانستی یک جدول راهبردی برای خودت تنظیم کنی که مثلا من حداقل پول این فیلم را با فروش گیشه به دست می آورم. مثلا 4تومان هزینه می کردی، می دانستی باید 12میلیارد بفروشی که پولت برگردد. حالا که شیوع ویروس باعث شده سینماها خالی شده، راهی نداریم جز این که به سمت اکران آنلاین برویم. یک محسناتی دارد. یکی اینکه هزینه اکران آنلاین به مراتب خیلی کمتر از هزینه اکران در سینما است. این بزرگترین مزیتی است که برای من تهیه کننده دارد. مطلب دوم اینکه آورده ای که من از این محل به دست می آورم توسط موسسه و شرکتی که فیلم من را بارگذاری می کند، خیلی بیشتر از چیزی است که در سینما به دست می آورم. در سینما چیزی حدود یک سوم اما در اکران آنلاین براساس توافقی که می کنی چیزی حدود 65 تا 80درصد به شما برمی گردد. این خیلی به نفع تهیه کننده است ولی شرطش این است که این قانونمند شود. اگر اکران آنلاین چارچوب خودش را طبق قواعد بین المللی پیدا کند، چرا استقبال نکنیم؟ من 4فیلم اکران نشده دارم همه را به اکران آنلاین می دهم. ولی تا زمانی که سروسامان نگیرد، فیلم هایی که قوی هستند، بارگذاری می شوند. یک طوفانی در یکی دو روز اول راه می افتد، مبلغ قابل توجهی می فروشند، روز سوم که قاچاق می شوند همه انتظارات را از هم می پاشند.

محمد شایسته : به نظر من کرونا با همه بدی هایی که داشت و اتفاقات تلخش، این راهی که برای سینمای ایران باز کرد اتفاق بزرگی بود. نه کسی قبلا جراتش را داشت این کار را بکند نه ما با آن آشنا بودیم. در جهان شروع شده بود ولی ما همیشه می خواهیم جلوی تکنولوژی بایستیم هرچند تکنولوژی زورش به ما می رسد. حکایت آمدن دوربین های دیجیتال است که سال ها معضل داشتیم تا از نگاتیو به دیجیتال رفتیم. همانطور که دوستان گفتند بزرگترین لطمه فیلم ها در اکران آنلاین بحث قاچاق است. ما در سه روز اول نزدیک به 70هزارتا بلیت فروختیم، نسخه قاچاق فیلم بیرون آمد، در دو هفته بعد 30هزار بلیت فروختیم! در صورتی که اگر قاچاقش بیرون نمی آمد فکر می کنم به عددهای جذابی می رسیدیم و همه همکارهای من با ذوق به سمت اکران آنلاین می آمدند. به نظرم در کل خیلی علاقه ای به رعایت قانون کپی رایت وجود ندارد. این دولت هایی که آمدند خیزهایی برداشتند ولی هیچ کدام موفق نشدند. دلیل اصلی اش هم فکر می کنم تلویزیون است. اکثر قریب به اتفاق محتواهای تلویزیون بدون رعایت این قانون است. همین فوتبال ها که می بینیم چه درآمدی برای تلویزیون دارد، فیلم های خارجی که در بهترین باکس شبکه ها پخش می کنیم و ... این مساله ای است که نشان می دهد تلویزیون زورش می رسد و نمی گذارد به سرانجام برسد ولی ضررش را ما در بخش خصوصی و در سینما و در انتشارات و برنامه نویسی های کامپیوتری می بینیم. همه این مشاغل چوب تلویزیون را می خورند که اگر اوکی بدهد شک نکنید این قانون نهایی می شود. چون مجلس و دولت ها دوست دارند بشود. کلا عمر فروش در فضای مجازی کوتاه است. شما سه روز یک آمار فروش می گیرید، یک باره روز چهارم می بینید همه سرمایه ات سوخت. این مشکل اکران آنلاین است ولی محاسنی هم دارد. بزرگترینش این است که مشکلی که ما با سینمادار داریم تسویه حساب سینمادار با پخش کننده و صاحب فیلم است. صاحبان سینما وقتی فیلم های ما می فروشد پول ما را دیر می دهند، وقتی نمی فروشد، می گویند فیلمت نفروخت... پول ما کجا می رود؟ صاحبان سینما، بخش خصوصی یا همین حوزه هنری از همه بدتر، پول ما را خرج تجهیز سالن هایشان می کنند یا سالن جدید می سازند. این آمارهایی که می بینید همکارهای من که سالن دارند می دهند که فلان سالن افتتاح شد، نمی گویم همه سرمایه اما چهل، پنجاه درصد آن پول صاحبان فیلم هاست. تسویه سینمادارها با مردم نقدی است، اما با صاحب فیلم چک 6ماهه، 8 ماهه و ... است. ما هم حریفشان نمی شویم. فیلم زیر نظر 8/5میلیارد فروخته. از روز کرونا که سینما تعطیل شده سه ماه می گذرد، من فقط 200میلیون گرفتم. این خیلی تلخ است. شما اگر بدانید من چطور این 200تومان را گرفتم هم واقعا دلتان می سوزد. بعد رئیس صنف سینمادارها مصاحبه کردند در این سه ماه که صاحبان سینماها فلان مقدار ضرر کردند. نمی گویند صاحبان فیلم ها هم ضرر کردند. سینمای خالی که مشتری ندارد. این حسن اکران آنلاین است که تقریبا تسویه حساب نقدی است. همین که مافیا ندارد حسن اکران آنلاین است.

ولی یکی از بحث هایی که در روزهای اخیر مطرح شد این بود که اگر این بازار هم رونق بگیرد خود به خود مافیا در آن به وجود می آید.

سیدامیر سیدزاده : امیدوارم این اتفاق نیفتد. الان علی الظاهر می گویند فیلیمو و نماوا مافیای اکران آنلاین هستند ولی کم کم پلتفرم های دیگر هم وارد کار شده اند. امیدوارم با سیاست های تشویقی و سوبسیدی این پلتفرم ها هم شروع به فعالیت کنند و بتوانند محصولات و محتواهای بیشتری را تولید و پخش کنند. هر چه اینها بتوانند با تولید محتوای خوب بازار رقابت ایجاد کنند، کاربرهای بیشتری جذب می شود و درآمد بالاتر می رود.

محمد شایسته : رقابت بیشتر شود، کیفیت هم بالاتر می رود و مافیا هم شکل نمی گیرد. اگر می بینید در سینما مافیا شکل می گیرد از نبود رقیب است.

پلتفرم های دیگر زیرساخت اکران آنلاین را دارند؟

سعید رجبی فروتن : بقیه اصلا سرمایه گذاری برای تامین زیرساخت نکردند. بیشتر دانلودی هستند تا اکستریم. در پلتفرم اکستریم مثلا باید اگر صدهزار نفر همزمان یک فیلم را دیدند سیستم متوقف نشود. مگر بعد از این با داغ شدن این بازار درصدد تامین این زیرساخت ها بربیایند که ان شالله اگر این اتفاق بیفتد به نفع مخاطب است.

سعید رجبی فروتن: طرح اکران آنلاین پیوست رسانه ای ندارد، سازمان صداوسیما به عنوان رسانه ملی هیچ علاقه و اشتیاقی برای پوشش دادن به این پدیده نوظهور ندارد و نمی خواهد خدمات قابل تحسین چه تهیه کنندگان و چه کسانی که در عرصه زیرساخت و انتشار مسوولیت دارند را قدر بداند. من متاسفم بگویم این پلتفرم ها با اینکه از سازمان تنظیم مقررات صوت و تصویر فراگیر یا ساترا مجوز فعالیت دارند، باز هم این سازمان به جای اینکه بیاید به عنوان یک حامی خدمات اینها را پوشش بدهد، علنا به اصطلاح روزنامه نگارها دروازه بانی می کند و می گوید قبل از اینکه تقاضاها بخواهد به بازرگانی سازمان برود من باید ببینم که این محصول استحقاق و لیاقت تبلیغ و اطلاع رسانی در شبکه های تلویزیونی را دارد یا ندارد.

شما به عنوان یک مدیر سینمایی که سال ها در شبکه نمایش خانگی بودید وضعیت اکران آنلاین را چطور می بینید؟

سعید رجبی فروتن : من یک صورت بندی از وضع موجود ارائه بدهم تا گفت وگو را ادامه بدهیم. اگر بخواهیم به اکران آنلاین به عنوان یک طرح نگاه کنیم، در حدود 50روز گذشته با یک وضعیت خاصی روبه رو شده که من نقاط عطفی برای آن می شمارم. اول اینکه طرح موجود پیوست رسانه ای ندارد، سازمان صداوسیما به عنوان رسانه ملی هیچ علاقه و اشتیاقی برای پوشش دادن به این پدیده نوظهور ندارد و نمی خواهد خدمات قابل تحسین چه تهیه کنندگان و چه کسانی که در عرصه زیرساخت و انتشار مسوولیت دارند را قدر بداند. من متاسفم بگویم این پلتفرم ها با اینکه از سازمان تنظیم مقررات صوت و تصویر فراگیر یا ساترا مجوز فعالیت دارند، باز هم این سازمان به جای اینکه بیاید به عنوان یک حامی خدمات اینها را پوشش بدهد، علنا به اصطلاح روزنامه نگارها دروازه بانی می کند و می گوید قبل از اینکه تقاضاها بخواهد به بازرگانی سازمان برود من باید ببینم که این محصول استحقاق و لیاقت تبلیغ و اطلاع رسانی در شبکه های تلویزیونی را دارد یا ندارد. استناد من به مصاحبه ای است که مدیرعامل ساترا انجام داد. از طرفی هم با توجه به اینکه تا به حال دو فیلم بیشتر اکران نشده، من خروج را استثنا می کنم، برای طلا و فیلم هایی که بعد از آن می آیند در غیاب این پوشش رسانه ای باید عوامل اصلی تحرک بیشتری از خودشان نشان بدهند. حداقل اینکه همزمان با کلید خوردن اکران آنلاین ما شاهد یک لایو از عوامل اصلی باشیم. تهیه کننده و کارگردان در فضای مجازی دغدغه هایشان را بگویند و انتظاراتی که از مخاطب دارند را هم مطرح کنند.

دراینجا یک تلنگر هم به خودمان بزنم، شاید انتظار این بود که برای اولین فیلم یعنی خروج ما دولتمردان هم در یک قاب مشترک با عوامل قرار می گرفتیم و برای بهره برداری بهتر در این رویداد که رقم خورد بیشتر مشارکت می کردیم و به عوامل و فعالان صنعت سینما می گفتیم که در کنارشان هستیم. امیدوارم در ادامه وزارت ارشاد، سازمان سینمایی و حتی وزارت ارتباطات یک مقدار بیشتر در کادر و در کنار دوستان باشند.

سال های سال ما در این رنج و غصه بودیم که چرا فروش لحظه ای آثار روی پرده مشخص نیست، فناوری کمک کرد و در یک سال اخیر ما می توانستیم تمام اطلاعات مربوط به اکران و گیشه را داشته باشیم. در این ماجرا و با توجه به اینکه بستر، بستر اینترنت است و همه چیز آنلاین است انتظار این است که هم مردم و هم صاحبان محتوا در لحظه بدانند فروش چقدر بوده و چقدر استقبال شده. در این زمینه هم ما کاستی هایی داریم که مثلا مسوول روابط عمومی سازمان سینمایی در یک برنامه تلویزیونی میزان فروش و عایدات مالی این دو فیلم را می دهد. اگر ما اطلاعات لحظه ای از فروش فیلم ها داشته باشیم هم در تحلیل و هم در ترغیب و تقویت انگیزه های مخاطب کمک می کند.

خیلی از این تلاش ها برای این است که ما رضایت مخاطب را داشته باشیم، به نظر می آید یک مقدار حقوق مصرف کننده در این زمینه نادیده انگاشته می شود. روشن بگویم خیلی از کسانی که مشترک دائمی سامانه های نماوا و فیلیمو هستند بابت اشتراک مبالغی را هزینه کردند و توقع دارند که فیلم ها بعد از پایان اکران سینمایی در این سامانه ها آپلود شوند. خروج و طلا قبل از این اکران نشده بود ولی الان صحبت از فیلم هایی می شود که چندین هفته اکران بودند و حداقل سرگروهی شان را از دست داده بودند. درواقع این فیلم ها شیفت می کنند به سمت اکران آنلاین و این یعنی مشترکین دائمی این سرویس ها باید هزینه مضاعفی را بپردازند برای اینکه آنها را ببینند، این نکته ای است که در درازمدت ممکن است باعث رنجش و ریزش مشترکان شود.

مساله بعدی بحث کیفیت نمایش فیلم ها است. ما خوشحال بودیم بعد از اینکه از آنالوگ به سمت دیجیتال رفتیم موسسه سینماشهر کمک کرد، تجهیزات به روزی نصب شد، اگر همه D-cinema نشدند پروتکل E-cinema اجرا شد و صدا هم توانست رضایت همه را جلب کند ولی الان به واسطه سرعت بسیار کم اینترنت که 5مگابایت بر ثانیه است، اشکالات زیادی را برای مخاطب ها ایجاد می کند. خصوصا در این شرایط که افراد دیوایس های مختلف دارند؛ ممکن است یک عضو خانواده مبایل، یکی تبلت، یکی لپ تاپ و ... استفاده کنند و همین 5مگابایت هم بین این افراد توزیع شود. این نقص در حین تماشای فیلمی که ظاهرا یک بازه زمانی 6ساعته هم دارد وقفه های مکرری ایجاد می کند که در واقع می تواند توی ذوق مخاطب بخورد.

سعید رجبی فروتن: بعضی از دوستان تصورشان این بود که اکران آنلاین یک بزنگاهی است که می توانیم فیلم های فاقد پروانه نمایش یا فیلم هایی که به هر دلیلی در محاق توقیف رفتند در این پلتفرم ها بارگذاری شوند. به نظر من دامن زدن به این بحث ها ممکن است موجب ایجاد حساسیت هایی شود که پروژه اکران آنلاین را زیر فشار ببرد و در اهدافی که دنبالش هستیم ناکام کند. امیدوارم دوستان تهیه کننده خیلی به این بحث دامن نزنند و اجازه بدهند موانع موجود در مسیر اکران و نمایش عمومی فیلم هایی که به حق تا نابحق دچار مشکل شدند در مسیر خودشان حل شود و زلفش را گره به اکران آنلاین نزنیم که ممکن است دچار صدمات ناخواسته بشویم.

در نهایت مخاطب مجبور می شود با کمترین کیفیت فیلم را ببیند.

سعید رجبی فروتن : یا اینکه برود سراغ کانال های تلگرامی، سایت ها یا شبکه های ماهواره ای که در ساده ترین شکل می توانند همان فیلم را در اختیارش قرار بدهند. من از زبان مدیرعامل شاتل که نماوا را دارد می گویم که در قم و بخش هایی از تهران به طرف پروتکل VDSL می رویم. یعنی اگر مودم های خانگی را عوض نکنیم سرعت تا 20مگابیت افزایش پیدا می کند و اگر مودم مخصوص بگیریم بین 80 تا 100 مگابیت می شود که خیلی در رضایت خاطر مخاطب موثر است. ما از نظر رتبه جهانی در سرعت اینترنت الان هفتادونهم هستیم. افرادی هم که از اینترنت مبایل استفاده می کنند که قصه پرغصه فرکانس هایی است که سازمان صداوسیما در اختیار دارند و متاسفانه در اختیار اپراتورها قرار نمی دهد.

بحث دیگر که به دولتمردان برمی گردد این است که هنوز به روشنی مشخص نیست که دولت می خواهد از کسانی که این محتوا را در اختیار مردم قرار می دهند چگونه حمایت کند. یک بیانیه ای را سازمان سینمایی منتشر کرد که علاوه بر قرارداد تهیه کننده ها با پلتفرم ها 20درصد هم ما مشارکت می کنیم. ملاحظه ای در این نحوه حمایت است که ممکن است بعد از این اگر کیفیت فیلم ها خوب نباشد، پلتفرم ها بگویند همان 70-80درصد را هم به تهیه کننده ها نمی دهیم. به نظرم اگر یک مبلغ ثابت یا اصطلاحا مبلغ حداقلی گذاشته شود صاحبان فیلم ها از آن برخوردار باشند، انگیزه بیشتری ایجاد خواهد شد. یک مطلب هم یادآوری کنم، ما اینجا ننشستیم که بخواهیم از شمار مخاطبان سینما کم کنیم، ما درباره فیلم هایی صحبت می کنیم که به نظر می آید بیشتر مناسب نمایش در خانه یا در قد و قواره تلویزیون های خانگی هستند.

نکته بعدی هم نبود امنیت و صیانت از کپی رایت است که ریشه اش همان است که ما عضو کنوانسیون برن نیستیم ولی در داخل می شود با فرهنگ سازی مردم و بازار داخل را به این ترغیب کرد که سراغ نسخه های غیرمجاز نروند که باز هم اینجا تکلیف، رسالت و وظیفه رسانه ملی و سازمان صداوسیما را یادآور می شوم که می تواند در قالب پیام های کوتاه یا بسیاری از فرمت های تبلیغاتی به این قصه بپردازد و کمک کند.

بحث بعدی هم این است که متاسفانه این کار در شرایطی انجام می شود که ما در شب پایان سال با شوکی روبه رو بودیم و آن هم تشتت و واگرایی صنفی بود. دو برند معتبر فیلیمو و نماوا از تشکل صنفی شرکت های آنلاین ویدئویی جدا شدند که شوکی به وجود آورد. این هم گرایی صنفی می توانست خیلی از معضلات و مشکلاتی که برشمردیم را مدیریت یا تعدیل کند. برای من که سال ها تجربه کار در شبکه نمایش خانگی دارم، یادآور تجربه تلخ انشقاق و چنددستگی موسسات ویدئورسانه بود که آنها که فعالیت بیشتری داشتند می گفتند دون شان ما است که با موسساتی زیر یک سقف باشیم که در طول سال فعالیت چندانی ندارند. به نظر می آید این تراژدی تلخ اینجا هم در حال تکرار است و از آن طرف هم نمی بینیم که کسی میدان داری کند و درصدد آشتی اینها بربیاید. و حتی می بینیم که انجمن صنفی موجود که همه شان از ساترا مجوز گرفتند، به این مرزبندی وفادار می ماند و تریبون ساترایی می شود که همانطور که گفتم به مبرم ترین وظیفه خودش که پوشش رسانه ای و تبلیغاتی این اکران آنلاین است عمل نکرده و در حد یک فیلتر عمل می کند.

این برای این است که فیلم ها به صورت انحصاری در آن دو پلتفرم جدا شده به نمایش درمی آید.

سعید رجبی فروتن : درست است البته از پنجشنبه تورنادو در پلتفرم های دیگر اکران می شود. اما این هم یک غم و غصه ای است که کاش این اتفاق رخ نمی داد و من معتقدم با هم گرایی این پلتفرم ها خیلی از مشکلات و مسائلی که ما دولتمردها و بچه های سینما اشراف به آنها نداشته باشیم، مثلا در بحث زیرساخت ها حل شود. یک بحث انحرافی دیگر هم این است که بعضی از دوستان تصورشان این بود که اکران آنلاین یک بزنگاهی است که می توانیم فیلم های فاقد پروانه نمایش یا فیلم هایی که به هر دلیلی در محاق توقیف رفتند در این پلتفرم ها بارگذاری شوند. به نظر من دامن زدن به این بحث ها ممکن است موجب ایجاد حساسیت هایی شود که پروژه اکران آنلاین را زیر فشار ببرد و در اهدافی که دنبالش هستیم ناکام کند. امیدوارم دوستان تهیه کننده خیلی به این بحث دامن نزنند و اجازه بدهند موانع موجود در مسیر اکران و نمایش عمومی فیلم هایی که به حق تا نابحق دچار مشکل شدند در مسیر خودشان حل شود و زلفش را گره به اکران آنلاین نزنیم که ممکن است دچار صدمات ناخواسته بشویم.

محمد شایسته: بزرگترین لطمه فیلم ها در اکران آنلاین بحث قاچاق است. ما در سه روز اول نزدیک به 70هزارتا بلیت فروختیم، نسخه قاچاق فیلم بیرون آمد، در دو هفته بعد 30هزار بلیت فروختیم! در صورتی که اگر قاچاقش بیرون نمی آمد فکر می کنم به عددهای جذابی می رسیدیم و همه همکارهای من با ذوق به سمت اکران آنلاین می آمدند. به نظرم در کل خیلی علاقه ای به رعایت قانون کپی رایت وجود ندارد.

محمد شایسته : من با احترام به گفته های شما موافق این نکته نیستم که بگوییم فیلم هایی که اکران آنلاین می شوند مناسب قاب سینما نیستند. نتفلیکس الان سریال می سازد هر قسمتش را می توانی روی پرده ببینی. همین الان من یک قسمت از یک سریال که به زودی پخش می شود را دیدم، به جرات می توانم بگویم از 70درصد کارهای سینمای ما بالاتر است. یک مقدار ناخودآگاه ما وارد جریان شدیم. از فیلم خودم دفاع می کنم. همکارهای من برای اینکه اسم خودشان را مطرح کنند مصاحبه می کنند و مثلا می گویند این فیلم مناسب اکران آنلاین هست یا نیست یا فیلم هایی که آنلاین پخش می شود مناسب قاب تلویزیون است. آقای شهبازی کارگردان، فیلمبردار پیمان شادمان فر، کست جلوی دوربین و... همه جز رکوردداران سیمرغ هستند. اینها که کاری نمی کنند برای قاب تلویزیون. نیت ما سینما بوده اتفاقاتی رخ داده به ناچار مجبور به اکران آنلاین شدیم. من یک مشکلی با اکران آنلاین دارم، به دوستان پلتفرم ها هر روز این را می گویم. اینکه اگر هر نوع فیلمی در اکران آنلاین پخش شود، ریزش مخاطب می آورد. متاسفانه در سینما مثال خوبی نشد، اینجا شاید مناسب تر باشد. انگار اینجا هم یک هنروتجربه لازم دارد. روابط عمومی سازمان گفت ده فیلم در راه اکران آنلاین هستند، اما من اطلاع دارم حدود صد فیلم تقاضای اکران آنلاین دادند. توقیفی ها که خیلی نیستند یک طرف، بقیه هم یک طرف. فیلمی که کست دارد برایش زحمت کشیده شده، سه، چهارمیلیارد هزینه اش شده، با فیلمی که به اصطلاح دلی ساختند یک میلیارد هزینه اش شده هم باید در قیمت بلیت متفاوت باشد هم جای عرضه اش در پلتفرم. آقای کاوه سینما عصر جدید یک سالنش را برای فیلم های خاص گذاشته بود. مراقبتی که از آن سالن می کردند بیشتر از سالن های دیگر بود و همیشه هم پر بود. اگر یک باره هر فیلمی که فکر می کند به سختی وارد اکران می شود وارد این مقوله شود، شک نکنید اکران آنلاین شکست بدی می خورد.

سعید رجبی فروتن : شما از طلا گفتید چرا راه دور برویم؟ از خروج صحبت کنیم. همه هم عقیده هستیم که واقعا این فیلم مناسب مختصات پرده بزرگ بود. من نمی خواهم منکر استثناها بشوم، ولی در صحبت هایمان علی رغم گله و شکایتی که از سینمادار داریم طوری صحبت نکنیم که به نظر برسد اکران آنلاین دنبال تضعیف سینما است.

محمد شایسته : من دنبال تضعیف سینما نیستم. اصلا شغل من سینما است. اگر سینمایی باز بود دلم می خواست فیلم در سینما اکران شود. الان دریچه ای رو به ما باز شده که نمی توانیم انکارش کنیم.

سعید رجبی فروتن : دریچه ای که موقت هم نیست و ان شالله بعد از بازگشایی سینماها هم ادامه خواهد داشت.

محمد شایسته : صددرصد. این اکران آنلاین اگر بگیرد مثل همان کاری است که شما در شبکه نمایش خانگی کردید. تعداد زیادی از همکاران ما سر کار رفتند و شغل ایجاد شد. از این به بعد شاید یک عده به فکر بیفتند فقط برای این مدیوم فیلم بسازند. باز هم یک سری جوان و همکارهای ما بیشتر سر کار می روند. این کمک می کند ما صنعتی تر شویم.

سیدامیر سیدزاده : در یک شبکه فرعی یکی از دوستان ما یک فیلم داستانی مستند گذاشته 4میلیون بازدید خورده. این بستر خوبی است و نشان می دهد اگر کار خوب باشد دیده می شود. در تکمیل حرف های دوستان می خواهم بگویم ما اکران آنلاین را قبلا هم داشتیم. فیلم بعد از اکران در سینما به صورت دی وی دی و در پلتفرم های اینترنتی پخش می شد. الان به دلیل شیوع کرونا تغییری که به وجود آمده این است که اکران آنلاین بولدتر شده. در این آزمایش ناخواسته ای که الان انجام می گیرد ما به این پی می بریم که اصلا اکران آنلاین می تواند یک بستر مستقل اکران برای فیلم باشد بدون اینکه به سینما نگاهی داشته باشد. الان نتفلیکس رایت اغلب فیلم های مهم دنیا را می خرد و فروش خوبی هم دارد. فیلمی در آمریکا اکران شده من امکان دیدنش روی پرده را نداشتم، با اشتراک نتفلیکس می توانم آن را ببینم. در مجموع اکران آنلاین اتفاق خیلی مهمی است به شرط آن که همانطور که گفتم اول بحث قاچاق حل شود و بعد نوع سرمایه گذاری در آنها به یک طریقی تضمین شود. من بدانم فیلمم را که به پلتفرم می دهم ضرر نمی کنم. چون بالاخره پلتفرم ها درآمدهای جانبی مثل فروش اینترنت و اشتراک و ... دارند که مختص این فیلم نیست. یعنی وقتی فیلمی را بارگذاری می کنند مخاطب که برای دیدنش می رود، با تبلیغاتی مواجه می شود برای دیدن فیلم های دیگر.

شما می گویید فیلمی که با 700میلیون ساخته می شود باید بلیت ارزان تری داشته باشد به نسبت فیلم 5میلیاردی. اما مثلا می دانیم که وقتی اشتراک نتفلیکس را داری چه فیلمی که خودش سرمایه گذاری کرده ساخته و چه فیلم های دیگری که روی آن بارگذاری شده که شامل فیلم های با هزینه پایین می شود را یک جا می توانی ببینی. این رقم بلیت که درباره آن حرف می زنیم برای مخاطب دل زدگی ایجاد نمی کند؟

محمد شایسته : اینجا ما فقط به فکر سینما هستیم و سرمایه خودمان ولی باید به پلتفرم ها هم حق بدهیم. در مجموع یک میلیون و دویست، سیصدهزار مشترک ندارند. اینها هم باید دخل و خرجشان دربیاید.

پلتفرم ها قبل از اکران آنلاین هم مسیر خودشان را می رفتند. الان شاید انتظار این باشد که به زودی با خرید امتیاز فیلم ها رقم بلیت حذف شود.

محمد شایسته : شما نتفلیکس را مثال می زنید. فقط در زمان شیوع کرونا 16میلیون مشترک به نتفلیکس اضافه شد. تعداد مخاطبشان، پولی که آنجا برمی گردد با اینجا قابل قیاس نیست. همین الان هزینه ای که دوستان برای اکران آنلاین طلا کردند، تبلیغات شهری و فضای مجازی؛ من ندیدم در تاریخ سینما هیچ فیلمی اندازه طلا بیلبورد شهری داشته باشد. اصطلاح ما این است که کاغذ دیواری کردند. هزینه هایشان با چیزی که از آن 30درصد برایشان می ماند ناراحت کننده است. یک مقدار هم به این موضوع فکر کنیم.

کرونا کاربرهای وی اودی ایران را هم بالا برد و اینکه مخاطب برای اینکه فیلم شما را ببیند وارد این پلتفرم شود، کم کم برایش استفاده از وی اودی عادت می شود و کم کم جایگزین تلویزیون می شود. درحقیقت برندسازی می کنند.

سعید رجبی فروتن : چون اینها هلدینگ هستند و شرکت های اقماری دارند از بخش های دیگر هزینه می کنند تا این برندسازی شکل بگیرد. مثلا نماوا شرکت شاتل را دارد که بیشترین مشترک اینترنت در کشور را دارد. هر قدر به شعاع بینندگان محتوا از هر جنسی اضافه شود سود می برد. برای همین است که در ساخت سریال سرمایه گذاری می کند و قطعا در آینده فعالیت هایش بیشتر می شود و اگر سینماگرها کمتر سراغشان بیایند سرمایه گذاریشان را معطوف به سریال می کنند.

سیدامیر سیدزاده: اگر اکران آنلاین چارچوب خودش را طبق قواعد بین المللی پیدا کند، چرا استقبال نکنیم؟ من 4فیلم اکران نشده دارم همه را به اکران آنلاین می دهم. ولی تا زمانی که سروسامان نگیرد، فیلم هایی که قوی هستند، بارگذاری می شوند. یک طوفانی در یکی دو روز اول راه می افتد، مبلغ قابل توجهی می فروشند، روز سوم که قاچاق می شوند همه انتظارات را از هم می پاشند.

سیدامیر سیدزاده : این دوستان همین الان هم می گویند در ساخت فیلم سینمایی هزینه نمی کنیم. اگر اینها به حوزه سینما ورود نکنند و بگویند ما از طریق سریال سازی درآمد بیشتری داریم، همانطور که می گویند الان یک فیلم سینمایی چهار تا چهارونیم میلیارد هزینه ساختش است، مینی سریال هم همینقدر هزینه دارد، این می شود یک آفتی که باز من تهیه کننده مسیرم سخت می شود. شاید ما هم به سریال سازی رو بیاوریم ولی اینکه از سینما غافل شویم به این دلیل که استقبال نمی شود و حتی تمایلی برای بارگذاری فیلم تولید شده نداشته باشند، به سینما ضربه می زند. امیدوارم با تمهیداتی که دولتمردهای ما می اندیشند در این مسیر هم از قواعد و مقرراتی پیروی کنند که تعادل بین سینما و نمایش خانگی و سریال سازی حفظ شود نه اینکه سینما به محاق مظلومیت برود.

محمد شایسته : این کاری که شما می گویید را وزارت ارشاد آگاهانه در دو سال گذشته انجام داد که امثال ما کمتر کار کنیم. یعنی ما که برای 80درصد پروژه از جیبمان پول می گذاریم نتوانیم کار کنیم. من پارسال به آقای داروغه زاده گفتم که همه مصاحبه های دوستان مسوول در این سال ها به این سمت بوده که چند کمپانی داشته باشیم و بقیه با هم یکی شوند. احتمالا منظورشان این بوده که بقیه کار نکنند. اتفاقا این اکران آنلاین برای ضعیف ترها بهتر است. دوستان در وزارت ارشاد به نظرم سینما را گران کردند. در جشنواره گذشته خرج 4فیلم 60میلیارد می شود ولی ما همان سال طلا را با حدود سه میلیارد ساختیم. بعد همه کاندیداها از این 4فیلم و همه جوایز برای اینهاست، سینما گران می شود. الان 6ماه است یک پروژه ای که مطمئنم دست هر تهیه کننده ای برسد رد نمی کند، می خواهم بسازم هزینه اش 15میلیارد است. می پرسم چرا دستمزدها اینقدر بالا رفته، استنادها به آن 4پروژه است که فقط یکی از آنها (سرخپوست) برای بخش خصوصی بوده. بقیه را یا فارابی پول داده یا وزارتخانه و یا وزارتخانه های دیگری. الان با این گران شدن سینما من و شما دیگر زورمان نمی رسد فیلم بسازیم.

الان این اتهام گران شدن سینما به گردن چند سرمایه گذار است.

محمد شایسته : نه اینطور نیست. یک بازیگر چند روز پیش به من گفت یک میلیارد تومان می خواهد. پرسیدم چرا؟ گفت ایکس در آن فیلم این مبلغ را گرفته. گفتم آن فیلم 15تومان هزینه اش بوده، باید یک پولی هم به رقیب و رفیق تو می دادند که آن پول را توجیه کنند. سینما گران شده. من هم با این دوستان پلتفرم ها برای جذب سرمایه حرف زدم، می گویند تو یک پروژه برای ما آوردی بین 12تا 15میلیارد هزینه اش است، ما ده میلیارد روی این می گذاریم یک سریال می سازیم 20 قسمت پخش می کنیم. اگر هزینه های ساخت فیلم سینمایی معقول می ماند ورود می کردند ما هم با بودجه شخصی مان زورمان می رسید فیلم بسازیم. من سه فیلمم را پارسال 8/5میلیارد ساختم. الان می شود زیر 20میلیارد ساخت؟

سعید رجبی فروتن : آن سال ها که شبکه نمایش خانگی در حال رونق گرفتن بود این حرف ها هم بود و حتی می گفتند ما کمر به نابودی سینما بستیم. در حالی که اینطور نیست. اینها هر کدام اقتضائات خاص خودشان را دارند، از بعد زیبایی شناسی مخاطب خودشان را دارند. برای دیدن سریال باید صبور باشی، یک پیرنگ اصلی دارد و چندین و چند خرده پیرنگ اما فیلم سینمایی ساختار متفاوتی دارد که اصلا اینها قابل مقایسه نیست. همانطور که سریال سازی تا قبل از این در نمایش خانگی باعث تعطیلی سینما نشد، شمار آثار سینمایی ما سیر صعودی خودش را داشت، بعد از این هم اتفاقی نخواهد افتاد؛ البته اگر کسانی در راس تولید محتوا قرار بگیرند که هم دلشان برای سینما بتپد و هم اقتضائات روز مخاطب را دنبال کنند و بدانند چرا مردم در سراسر جهان همه دوست دارند دنبال قصه های هزارویک شبی باشند و دوست دارند برای دنبال کردن داستان های بلند وقت بگذارند. اگر این اقتضائات شناخته شود می توانند یک پلی بین سینما و مدیوم های جدید بزنند به طوری که مخاطبان هر کدام از آنها دچار کاهش نشوند.

من می خواهم در ادامه پیشنهاداتی برای اصلاح نواقص بدهم. در شرایطی این موضوع را مطرح می کنم که فکر می کنم یک سالی از تعطیلی موسسه رسانه های تصویری می گذرد. اگر سال گذشته بود من می گفتم تشکیلاتی هست که با اختصاص یارانه و با دسترسی به بخش های مختلف حکومت می تواند این پروژه اکران آنلاین را درست مدیریت کند، همین موسسه رسانه های تصویری است. اما الان که چنین موسسه ای وجود ندارد و در بدنه سازمان هم بدیلی برایش سراغ ندارم، نمی دانم شاید اگر آن هم گرایی بین صنف ایجاد می شد یا اگر صنف واحدی داشتیم، این تکلیف متوجه آنها بود. در غیاب اینها می توانم بگویم ما در غیاب یک مرکز توسعه دهنده یا به قول استارتاپی ها یک مرکز شتاب دهنده با مشکلاتی مواجه هستیم که اگر این مرکز بود خیلی از این تیزی و تندی مسائل که بعضا حاد هم جلوه می کنند کم کند. یک چنین مرکزی می تواند درصدد هم گرایی صنفی بربیاید هم با شناختی که از ظرفیت های اجرایی بخش های مختلف، در بحث کپی رایت و بحث های انتظامی و امنیتی اینها را با هم هم راستا کند و بگوید براساس منافع مشترکی که هم برای حاکمیت، هم مخاطب و هم برای تهیه کنندگان محتوا و هم برای ناشران، می شود دایره ای از منافع مشترک را تنظیم کرد که همه از آن منتفع شوند و این مسائل و مشکلات کمتر بشوند.

محمد شایسته : سخت است. 20سال است تهیه کننده های ما یکی نشدند.

محمد شایسته: یک نفر یک صفحه اینستاگرام برایم فرستاد که فیلم طلا را در سه بخش به صورت آی جی تی وی گذاشته. روز پنجم اکران ما بود، 36هزار نفر این فیلم را از آن صفحه دیده بودند! من اگر 36هزارتا اضافه بر فروش الانم می فروختم می گفتم صبح فیلم من را بردارید. تا صبح با ادمین این پیج صحبت کردم، تهدید کردم که پلیس فتا می آید و .... در نهایت یک پولی کارت به کارت کردم که فیلم من را برداشت.

سعید رجبی فروتن : آن مرکز شتاب دهنده براساس شناخت واقع بینانه و رصد منافع مشترک یک ماتریس از فرصت ها و تهدیدها و نقاط قوت و ضعف تدوین می کند و درواقع همانطور که گفتم این پروژه می تواند بخشی از آلام شما را تسکین بدهد. پیشنهاد من در یک کلام تاسیس و راه اندازی یک مرکز توسعه دهنده ای است که بتواند این ماجرا را در لحظه مدیریت کند و برای مشکلات آتی پیش بینی های لازم را داشته باشد. الان هم اینطور نیست که کارها زمین مانده باشد. مثلا همانطور که گفتم زیرساخت برای افزایش سرعت اینترنت در حال گسترش است یا در بحث کپی رایت مثلا امکان بارگذاری محتوای فیلم های روی پلتفرم ها در یوتیوب نیست. یا پلتفرمی به نام سلام سینما داریم که دانلودی است و اگر فیلمی در آن بارگذاری شود مانع از این می شود که هیچ کانال تلگرامی آن محتوا را بتواند بارگذاری کند. جسته و گریخته این کارها در حال انجام است. به ساترا هم خوش بین هستیم. ممکن است برای فیلیمو و نماوا این ادعا را داشتند که چرا خروج و طلا فقط در این دو فیلیمو به نمایش درآمدند و حالا قرار است تورنادو در چند پلتفرم اکران شود، ببینیم آیا صداوسیما حاضر می شود برای اینها تبلیغات برود. ممکن است ما در آینده شاهد نرمش ها و انعطافاتی باشیم ولی یک مرکز شتاب دهنده می تواند به این موضوع سرعت بدهد.

وقتی حرف از یک مرکز این چنینی می شود این ترس به وجود می آید که به جای روان سازی کارها محدودسازی نکند.

سعید رجبی فروتن : این شرکت وظایفش مشخص است به عنوان یک کارگزار عمل می کند و می تواند مورد بازخواست هم قرار بگیرد. این اتفاق در عرصه های دیگر در کشور رخ می دهد چرا در سینما نمی خواهیم با این مسائل آشنا شویم؟ شاید تا یک سال گذشته حرف از اکران آنلاین به یک افسانه و رویا بیشتر شبیه بود ولی الان داریم درباره اش حرف می زنیم.

محمد شایسته : در یک هفته به سرانجام رسید.

سیدامیر سیدزاده : این ایده خوبی است به شرطی که همه دور یک میز باشند که هیچ کس بر کسی برتری نداشته باشد و در حقیقت مدیریت نکند، کاری کند که امکانات بین همه طرف های ذی نفع تقسیم شود.

سعید رجبی فروتن : احتمالا باید یک مرکز خصوصی وارد کار شود که قضیه را مهندسی و حق الزحمه دریافت می کند. هم به جنبه های قضایی هم تقنینی و هم نظارتی و ... آشنا باشد و اینها را رصد کند.

محمد شایسته : یکی از دلایلی که ترغیب شدم طلا را اکران آنلاین کنم این بود که به من گفتند برای تیزر تلویزیونی فیلم موافقت شده. خبرش هم آمد که به اندازه 5میلیاردتومان تیزر تلویزیونی داریم. با این پول شما می توانی 2ثانیه وسط زیرخاکی تبلیغ بروی. الان 18روز از اکران گذشته. شما تیزر من را دیدید؟

سعید رجبی فروتن : تعداد تیزرهای خروج که محصول یک ارگان حاکمیتی بود هم کم بود.

محمد شایسته : وقتی به شما چنین امیدی می دهند خیلی تهیه کننده را قلقلک می دهد. تلویزیون دلش باشد برای دوغ فلان روزی 4هزارتا تیزر می رود. چطور به یک کار فرهنگی که تصویب کردید، حرف زدید، تیزر نمی دهید؟ عمر فروش در اکران آنلاین خیلی کم است.

سعید رجبی فروتن : قبل از این تهیه کننده با بازرگانی صداوسیما طرف بود الان بحث روبیکا و ساترا هم هست.

روبیکا خودش پلتفرم است و اینکه انحصارا این فیلم ها در نماوا و فیلیمو اکران شده اند هم تاثیر دارد؟

محمد شایسته : درباره فیلم ما روبیکا نامه زد که مشکلی با پخش تیزر تلویزیونی ندارد، ساترا هم اوکی شد، 18روز است من در خود تلویزیون گیرم.

سعید رجبی فروتن : سریال خواب زده برای روبیکاست اما تیزر تلویزیونی ندارد. این به همان موضوع یک اقلیم و چند پادشاه برمی گردد.

و به این موضوع که تلویزیون از همان ابتدای سریال سازی در شبکه نمایش خانگی با این مقوله مخالف بوده است.

سعید رجبی فروتن : الان هم یک جریانی را دارند تعقیب می کنند که کلا سریال سازی را زیر چتر خودشان ببرند. کاری که یک بار دیگر انجام دادند و موفق نشدند.

آقای شایسته بعد از قاچاق فیلمتان چه راهکارهایی برای پیگیری موضوع داشتید؟

محمد شایسته : هیچ کاری از دست هیچ کس برنمی آید. شما باید بایستی و نگاه کنی خانه ات، ماشینت، مغازه ات، دارد جلویت می سوزد و آتش نشانی هم دیر می رسد و شما کاری از دستت برنمی آید. یک نفر یک صفحه اینستاگرام برایم فرستاد که فیلم طلا را در سه بخش به صورت آی جی تی وی گذاشته. روز پنجم اکران ما بود، 36هزار نفر این فیلم را از آن صفحه دیده بودند! من اگر 36هزارتا اضافه بر فروش الانم می فروختم می گفتم صبح فیلم من را بردارید. تا صبح با ادمین این پیج صحبت کردم، تهدید کردم که پلیس فتا می آید و .... در نهایت یک پولی کارت به کارت کردم که فیلم من را برداشت. گفتم برای تو چه آورده مالی دارد، گفت فالوئرهایم بالا می رود پیجم گران می شود.

258258

کد خبر 1389766

اکبر نبوی منتقد سینما گفت: سینمارفتن یک زندگی جمعی است و صرف تماشای فیلم نیست که به این رفتار جمعی ارزش می دهد؛ البته مسئله اصلی تماشای فیلم است اما ضمن این که افراد در کنار هم فیلمی را به تماشا می نشینند، در واقع ساحتی از زندگی جمعی را هم محقق می کنند و در ساحت این زندگی جمعی، تنفس و در آن زندگی می کنند، منطقاً آدم ها حاضر نیستند به راحتی آن را از دست بدهند که بگوییم فضای آنلاین می تواند جای سینما را بگیرد.

سرویس سینمایی هنرآنلاین: فیلم سینمایی "مغز استخوان" ساخته حمیدرضا قربانی سال گذشته در جشنواره فیلم فجر برای نخستین بار به نمایش درآمد. در این فیلم که در ژانر اجتماعی ساخته شده است، پریناز ایزدیار، بابک حمیدیان، نوید پورفرج، جواد عزتی و بهروز شعیبی به ایفای نقش پرداخته اند و قصه درباره زنی است که فرزندش به دلیل ابتلا به سرطان نیازمند دریافت مغز استخوان است و او تلاش می کند تا جان فرزندش را حفظ کند.

قربانی در گفت وگو با خبرنگار هنرآنلاین درباره وضعیت اکران "مغز استخوان" گفت: فعلاً منتظر هستیم تا ببینیم بعد از عید فطر و طبق دستورالعمل هایی که صادر شده اجازه شروع به کار می دهند یا نه. ضمن این که در حال بررسی اکران آنلاین و حتی اکران در سینماها هستیم.

او در ادامه و در پاسخ به این سؤال که آیا بعد از بازگشایی سالن های سینمایی مردم به سالن ها اعتماد می کنند یا نه، بیان کرد: قطعاً اولویت اول مردم تا ماه ها رفتن به سالن سینما نیست و دغدغه های اقتصادی این اجازه را به آن ها نمی دهد. ضمن این که طبق آنچه اعلام شده سالن ها از 40 درصد ظرفیت خود باید استفاده کنند که در خوش بینانه ترین حالت در روزهای غیرتعطیل ما چنین حجمی از مخاطب را نداشتیم. وضعیت خوبی نیست، باید دید این روند تا چه زمانی ادامه پیدا می کند. معضل دیگر، کپی غیرمجاز فیلم ها در اکران آنلاین است و باید دید چقدر این اطمینان بخشی به صاحبان آثار داده می شود. همه چیز این روزها در حال آزمون و خطاست، مانند خود ویروس کرونا که هرروز اطلاعات جدیدی از آن داده می شود. به هر حال در حال حاضر تصمیمی برای اکران آنلاین نداریم و شرایط را می سنجیم تا بهترین راه را برای دیده شدن اثر انتخاب کنیم.

این کارگردان همچنین ادامه داد: باید میزان فروش فیلم هایی که به شکل آنلاین اکران شدند، اعلام شود و همه چیز شفاف و آنلاین باشد تا بتوان محاسبه کرد و به نتیجه درست رسید. متأسفانه در بحث اکران آنلاین هنوز به یک فرمول درست نرسیده ایم و تهیه کننده هم نمی تواند ریسک کند. باید شفاف سازی شود تا میزان دقیق و درست فروش فیلم های در حال اکران اینترنتی مشخص شود و سایر صاحبان آثار بتوانند در این زمینه تصمیم درست و منطقی بگیرند. اکران اینترنتی برای برخی از آثار که فروش تضمین شده ای ندارند اتفاق خوبی است، اما برخی فیلم هایی که فروششان در سالن ها تضمین شده همراه با ریسک است و به همین دلیل صاحبان آثار سخت تر به این ماجرا ورود پیدا می کنند.

قربانی در خاتمه درباره شناور بودن قیمت بلیت اکران اینترنتی نیز گفت: به نظرم تعیین قیمت بلیت بستگی به فیلم دارد. برخی احتمال فروش بالای فیلم را می دهند و اطمینان دارند که این اتفاق رخ می دهد و برخی دیگر نه. همه این ها در حال آزمون و خطاست و با قاطعیت نمی توان درباره این شیوه از اکران صحبت کرد. باید چند فیلم اکران شوند تا به یک چارچوب مشخص برسیم. سینما در شرایط سختی قرار گرفته است و نمی توان گفت فرمول درست کدام است.

به گزارش خبرنگار فرهنگی ب اشگاه خبرنگاران پویا ، با پشت سر گذاشتن شیوع بیماری کویید-19 ضمن تشدید و ثبات این معضل بحرانی در کشورهای مختلف، روند بازگشایی سینماها نیز در فراز و نشیب قرار گرفته است. در هر حال نمی توان انکار کرد که هالیوود به عنوان بزرگ ترین صنعت فیلم سازی در جهان ضرر بسیار زیادی متحمل شد البته رسانه های مجازی یعنی همان VODها تا حدودی به داد آن رسیدند اما راه برگشت سرمایه های هنگفت به کار گرفته شده در این حوزه بزرگ تنها با بازگشایی سینماها امکان دارد.

فقط فیلم TENET کریستوفر نولان با بودجه 205 میلیون دلاری ساخته شده است که برای به دست آوردن سود مورد انتظار حداقل 700 میلیون دلار باید بفروشد. فروش این رقم برای این فیلم در VODها ممکن نیست علاوه بر اینکه چنین فیلمی به دلیل تکنیک های بزرگ صنعتی به کار رفته در آن باید در پرده های عریض و طویل سالن های پیشرفته نمایش داده شود.

نمایی از تنت

نمایی از فیلم جدید اسپایک لی

فیلم های دیگری مانند مولان نیز برای اکران در سینماها برنامه ریزی کرده اند. در ادامه عناوین فیلم ها هرچقدر از نظر زمانی به جلو می رویم فیلم ها بیشتر آماده اکران در سینما می شوند تا در اینترنت. به طور دقیق فیلم ها از ماه آگوست یعنی از میانه مرداد تماماً متقاضی اکران در سینمایند. 24 فیلم فقط از ابتدای جولای تا ابتدای سپتامبر (3 ماه!) انتظار دارند که بر پرده سالن های سینما بدرخشند.

مولان

با این حساب سالن های سینما باید آماده کار بسیار سنگینی برای این مدت باشند اما سؤال اینجا است که تمام این برنامه ریزی ها فقط در حد پیش بینی است و همان طور که فیلم های این سه ماهی که گذشت در سالن ها اکران نشد امکان عدم نمایش آنان در سه ماه بعدی نیز وجود دارد. آنچه که فعلاً از سینماهای در حال کار در برخی از کشورها مانند کره، نروژ و بلژیک به دست آمده است نشان می دهد که اوضاع فروش و استقبال تعریفی ندارد و کماکان نمایش در منازل طرفدار بیشتری دارد. البته سینماماشین نیز آمار خود را اعلام خواهد کرد.

در هر حال اگر درب های سالن سینما باز نشود یا در صورت باز شدن مردم استقبال چندانی از آن نکنند، ضرر حاصل از این وضعیت تاریخی ترین ضرر موجود در تمام سال های هالیوود خواهد بود و نظام سرمایه داری آمریکایی با یکی از بزرگ ترین ضررهای تمام سال های خود مواجه خواهد شد.

یک سؤال هم از سینمای ایران بپرسیم؛ آیا برنامه ریزی دقیقی برای اکران فیلم ها حداقل تا آخر تابستان به عنوان فصل سینما در سال، کرده است یا خیر؟

انتهای پیام/

رییس انجمن دستیاران فیلمبردار سینما ضمن ناعادلانه خواندن معافیت مالیاتی سینماگران، از توقف قرارداد تیپ در پیچ تصویب شورایعاتی تهیه کنندگان انتقاد کرد.
پویان کفیلی رییس انجمن دستیاران فیلمبردار سینما در گفت و گو با مهر درباره فعالیت های صنفی این انجمن گفت: حرفه سینما و سینماگران با هر عنوان حرفه ای و شغلی، در وزارت کار، تعاون و رفاه اجتماعی تعریف نشده است و همچنان تعریف درستی از این حرفه وجود ندارد تا بتوان متناسب با آن اعضا را بیمه کرد و یا بیمه بیکاری به آنان پرداخت. طی 3 سال گذشته که در هیات مدیره صنف حضور دارم، تلاش کرده ایم یک سری از همین مسائل را در چارچوب صنفی قرار دهیم.

رییس انجمن دستیاران فیلمبردار سینما ادامه داد: زمانی دستیار اول فیلمبردار در پروژه های سینمایی، به نمایندگی از کل گروه قرارداد می بست و مبلغ قرارداد را بین اعضای گروه خود تقسیم می کرد. پیشنهاد دادیم که هرکدام از اعضای گروه به صورت جداگانه قرارداد ببندد تا اگر مساله مالیات پیش آمد، هرکسی مسئول مالیات بر درآمد خودش باشد تا یک نفر مجبور به پرداخت کل مالیات نباشد.

وی با اشاره به اینکه کف دستمزدها باید در سینما رعایت شود، توضیح داد: ما براساس بررسی که درباره سینماهای فرانسه و کانادا داشتیم و با توجه به تعداد ماه هایی که دوستان در سینمای ایران کار می کنند و حداقل دستمزد کارگر در جامعه صنعتی، یک میانگین گرفته و آن را به عنوان کف دستمزد اعضای صنف خود قرار داده ایم تا براساس آن دستمزدها مشخص شود.

کفیلی گفت: تلاش دیگری که در حوزه صنفی انجام دادیم این بود که تأکید کردیم تجهیزات ما باید بیمه شود. پیش تر در قراردادها درج می شد که هرگونه خسارتی برای ابزار فیلمبرداری پیش بیاید، طرف دوم یعنی دستیار فیلمبردار باید جبران خسارت کند و مبلغ موردنظر را پرداخت کند. این مساله با قانون بیمه تجهیزات الکترونیک می تواند حل شود که البته بخشی از تهیه کنندگان پروژه ها نیز در این زمینه همکاری می کنند، چرا که با توجه به گران بودن ابزار صنعتی سینما هیچ فردی در هیچ سمتی توان بازپرداخت و جبران خسارت را ندارد.

وی تاکید کرد: نکته دیگر این است که قراردادها نباید بعنوان قرارداد خرید خدمات هنری منعقد شود و این مساله درست نیست، چرا که رابطه ما اهالی سینما با تهیه کنندگان رابطه خرید و فروش نیست. این یک رابطه کارگر- کارفرمایی است و ما با ابزاری که کارفرما (تهیه کننده) در اختیارمان قرار می دهد، برای سرمایه اش ارزش افزوده ایجاد می کنیم. از همین رو ما باید ذیل قانون و قرارداد کار قرارداد ببندیم تا بتوانیم از مواهب قانون درخشان کار بهره مند شویم.

رییس انجمن دستیاران فیلمبردار سینما ادامه داد: در حال حاضر پرداخت حق بیمه سینما گران، منطبق با حداقل حقوق است، به عنوان مثال چه برای معروف ترین مدیرفیلمبرداری، چه برای یک دستیار فیلمبردار تازه عضو شده به همین منوال است و سرانه درمان توسط اعضا پرداخت می شود.

وی تاکید کرد: در واقع با محاسبه سرانه درمان و با توجه به یارانه وزارت ارشاد، سینماگران 16 درصد حق بیمه پرداخت می کنند در حالی که این میزان برای کارگران، بر مبنای قانون کار 7 درصد است و نیز از ساعت کار مشخص، تعطیلی هفتگی، حق مسکن و عائله مندی و مهم تر از همه بیمه بیکاری و نظارت شوراهای کارگری برخوردارند.

کفیلی گفت: در همین راستا قرارداد تیپ با همکاری صنوف و برای هر صنف به طور اختصاصی، پس از مدت ها تلاش در تابستان 97 به سرانجام رسید، اما همچنان در پیچ تصویب شورای عالی تهیه کنندگان مانده است. این در حالی است که در بهترین حالت، قرارداد تیپ همچنان با نسبت 51 به 49 به نفع کارفرمایان یا همان تهیه کنندگان است.

وی ادامه داد: مساله بسیار مهم دیگر، مالیات است. معافیت مالیاتی، یک رانت به سینماگران است و از نظر من از عدالت به دور است. کارکرد مالیات برای این است که یک پولی به دولت می دهیم تا به ما امنیت، بهداشت عمومی رایگان و آموزش عمومی رایگان و خدمات بیمه ای و حمایتی رایگان بدهد، سینماگران، سیبل و نمای بیرونی این معافیت مالیاتی هستند. بنگاه های فرهنگی بزرگ، کنکور فروش ها، سلبریتی ها (در هر حرفه ای) از این معافیت بهره بسیار می برند.

رییس انجمن دستیاران فیلمبردار سینما توضیح داد: در انجمن صنفی-کارگری ما بسیار کسانی هستند که در سال گذشته از حداقل درآمد کارگران صنعتی هم درآمد کمتری داشته اند. وزارت کار، تعاون و رفاه اجتماعی باید حرفه و شغل ما را تعریف کند و معافیت های مالیاتی برای همه برداشته شود تا بتوانیم از دولت حق خواهی کنیم. به خصوص که به دلیل کف دستمزد، بسیاری از هنرمندان خود به خود از مالیات معاف می شوند چرا که درآمد چندانی ندارند.

کفیلی در پایان گفت: حدود 70 هزار نفر در صنعت تصویر ایران مشغول به فعالیتند اما در بهترین حالت در حدود 5000 نفر عضو خانه سینما هستند و از حمایت های حداقلی و گاه به گاه برخوردارند. باید دولت با مسئولیت پذیری، از تمامی این افراد حمایت های بیمه ای کند. خصوصی سازی، کوچک سازی دولت و رفاه در برابر بهره وری از اخلاق و عدالت به دور است و سبب از دست رفتن سرمایه اجتماعی می شود.

اشتراک گذاری در:

کارگردان فیلم های سینمایی بچه های جسور و سهم من از زندگی در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: برگزاری جشنواره های سینمایی به صورت اینترنتی که بسیاری از جشنواره های معتبر جهانی نیز قرار است به همین شیوه برگزار شوند چند وجه مهم دارد؛ ابتدا آنکه حذف فیزیکی این جشنواره ها باعث می شود تا استرس شیوع کرونا از بین برود؛ دوم آنکه جشنواره ها در بازه زمانی از قبل تعیین شده شان برگزار می شوند و سوم آنکه به جای بریز و بپاش های نجومی برای برگزاری این رویدادها هزینه های آن برای رفع بحران زندگی و معیشتی سینماگران اختصاص پیدا می کند.

وی در همین راستا ادامه داد: یکی دیگر از مهمترین کارهایی که مدیران سینمایی باید انجام دهند، اتخاذ تصمیمی قاطعانه برای عدم بازگشایی سالن های سینما است؛ بی تردید بازگشایی سالن های سینما تا 6 ماه آینده مخاطرات جدی به همراه دارد و سالن های سینما نباید باز شوند. بازگشایی سالن های سینما تنها می تواند به شیوع گسترده تر کرونا منجر شود و بحران مضاعفی برای جامعه و کادر درمان به وجود آورد.

این سینماگر خاطرنشان کرد: مدیران سینمایی کشور باید حداقل یک برنامه ریزی عاجل و کارآمد برای 6 ماه آتی داشته باشند تا شاید بتوانیم کرونا را شکست دهیم و به وضعیت عادی بازگردیم. متأسفانه تجربه ثابت کرده ندانم کاری ها برای بازگشایی اماکن متعدد کار درستی نبوده! همانطور که مسئولان نتوانستند فاصله گذاری اجتماعی در مترو و اتوبوس و بازار و کوچه و خیابان ها را اداره کنند قطعاً پس از بازگشایی سالن های سینما از توان رعایت فاصله گذاری اجتماعی در آن ها هم عاجز خواهند ماند.

سیفی تأکید کرد: مسئولان سینمایی نباید به فکر مسکن های لحظه ای برای رفع بحران زندگی اهالی سینما باشند؛ سخنرانی کردن و ارائه برنامه های بدون عمل به صورت شعاری در شرایط بحرانی فعلی هیچ دردی از اهالی سینما درمان نخواهد کرد و تنها موجب ایجاد بحران بیشتر در زندگی اهالی سینما خواهد شد.

کارگردان فیلم های سینمایی به خاطر خواهرم و محکومین بهشت با بیان اینکه هر کاری اقتدار و کارگردانی به جا و مناسب نیاز دارد اظهار داشت: همانطور که یک کارگردان در سینما حرف اول و آخر را می زند و باید بداند که چه می کند، در سایر پست های مدیریتی هم مدیران باید بدانند چه می کنند و باید اقتدار لازم را برای به کارگیری صلاحدیدهای خود داشته باشند.

وی ادامه داد: اما متأسفانه همانطور که مدیران ما نمی دانند سینما به چه نوع تولیداتی نیاز دارد و به برخی افراد اجازه می دهند هر اثری را تولید کنند، در این زمان بحرانی هم نمی دانند که باید با چه شیوه ای بحران را مدیریت کنند و از رفع بحران عاجز می مانند.

این فیلمساز در همین راستا تصریح کرد: تمامی این اتفاقات به دلیل آن است که مدیرانی وارد سینما شده اند که سینما را نمی شناسند، شاید حتی پیش از اینکه پست و مقامی در سینما نصیب شان حتی یک فیلم هم در سینما ندیده باشند؛ مشکل ما آنجا است که این مدیران با اهالی سینما به ویژه در طبقات پایین و میانی هیچ ارتباطی ندارند و همین مسائل باعث شده تا شناختی از مصائب و مشکلات زندگی هنرمندان نداشته باشند و تصمیم گیری های شان تنها بر اساس شنیده های شان باشد.

سیفی در خاتمه اظهاراتش افزود: این شنیده ها تنها باعث تصمیم گیری های غلط می شود! مدیران سینمایی برای اینکه عملکرد بهتری داشته باشند باید به جای آنکه به شنیده های این و آن اکتفا کنند تدبیری داشته باشند و با ایجاد ارتباط و تعامل با سینماگران از نزدیک با مشکلات آن ها آشنا شوند و هرچه می توانند انجام دهند تا مشکلات شان برطرف شود.

این روزها نیز تبلیغ کالاهای مختلف توسط ستاره های سینما و تلویزیون ایران بیش از همیشه اوج گرفته و تلویزیون که در سال های طولانی تبلیغ هایی با تصاویر بازیگران را پخش نمی کرد، دیگر هیچ ممانعتی برای این مسئله قائل نیست. در ادامه سعی کردیم به تاریخچه این موضوع در ایران بپردازیم.

به گزارش ایلنا، تبلیغ کالاهای مختلف توسط سلبریتی ها محدود به ایران نبوده و همه ما تبلیغات برندهای خارجی را با حضور ستاره های دنیای سینما و ورزش به خاطر داریم. مثلا تبلیغ روغن موتور کاسترول با حضور دیوید بکهام، یا تبلیغ نایک با حضور کریس رونالدو، یا تبلیغات پپسی و آدیداس با حضور لیونل مسی و حتی تبلیغ ژیلت با حضور راجر فدرر تنیسور مشهور جهان.

این روزها نیز تبلیغ کالاهای مختلف توسط ستاره های سینما و تلویزیون ایران بیش از همیشه اوج گرفته و تلویزیون که در سال های طولانی تبلیغ هایی با تصاویر بازیگران را پخش نمی کرد، دیگر هیچ ممانعتی برای این مسئله قائل نیست. اما مسئله ای که کشور ما را در زمینه حضور چهره های هنری و ورزشی در تبلیغات متفاوت از کشورهای دیگر می کند، عدم وجود قوانین و ضوابط مشخص در زمینه حضور چهره های هنری و ورزشی است. البته به هر ترتیب مسئولان زیربط هربار که در مقام پاسخگویی در این موضوع قرار می گیرند، با رد شبهه های مطرح شده، اعلام می کنند که همه چیز شفاف است و هیچ مسئله ای در این زمینه وجود ندارد.

به بهانه گسترده شدن تبلیغ کالاهای مختلف توسط سلبریتی هایی همچون نوید محمدزاده، آتیلا پسیانی، شقایق دهقان و افراد دیگر سعی کردیم به مرور فراز و فرود این موضوع در سال های گذشته بپردازیم.

در دو دهه گذشته، تبلیغات کالاهای مختلف توسط سلبریتی های ایرانی در حال پیمودن مسیری بود تا تبدیل به روندی معمول شود. در دهه 70 پای چهره ها با خط شکنی از طرف فوتبالیست ها به تبلیغات تجاری باز شد. به عنوان مثال سال 76 کریم باقری با تولیدکننده یک محصول بهداشتی قرارداد بست که البته این اتفاق با مخالفت های بسیاری مواجه شد. ولی همین موضوع زمینه را برای ورود بازیگران به تبلیغات تجاری را هم فراهم آورد. جالب آنکه ناگهان این کار به دلایلی نامعلوم به طور کل برای سلبریتی ها ممنوع اعلام شد و تا چند سال خبری از تبلیغاتی به این شکل نبود.

نمی توان به طور دقیق گفت، اما شواهد باقی مانده این طور می گوید که در دوران ممنوعیت تبلیغ در آگهی های تلویزیونی، جمشید مشایخی اولین کسی بود که سال 82 چهره اش برای تبلیغ برند یک کولر گازی، روی بیلبوردهای تبلیغاتی شهرها رفت. اتفاقی که نقدهای وسعیی به دنبال داشت اما این اقدام او راه را برای سلبریتی های دیگر هموار کرد.

محمدرضا گلزار یکی از پرکارترین بازیگرها در زمینه تبلیغات بوده که همچنان نیز مورد توجه برندهای مختلفی است. او سال ها برای چند کمپانی ایرانی تبلیغ کرد و همچنین سفیر برندهای خارجی در ایران نیز بوده است. گام باتلر که شرکتی دارویی است، تقریبا بیشترین همکاری تبلیغاتی را با او انجام داده است. البته گلزار در تبلیغات برند ایکات ، هایپ و سان استار نیز حضوری فعال داشته است.

بهرام رادان نیز به واسطه معروفیتی که بیشتر به واسطه چهره اش داشت، توانست حضوری فعال را روی بیلبورهای شهری تجربه کند. تابلوهای تبلیغاتی برند نوین چرم یکی از پرسر و صداترین تبلیغاتی است که در این سال ها با چهره بهرام رادان و بهنوش طباطبایی روی بیلبوردهای شهری رفته است. البته رادان یکی از مدل های عکس در ژورنال این تولیدی نیز بوده و در چند تیزر نوین چرم نیز بازی کرده است.

درست در روزهایی که حضور بازیگرها در تبلیغ های شهر جدی شده بود و برندهای مختلف برای جلب رضایت چهره های شناخته شده از هم سبقت می گرفتند، مهران مدیری با چای عرفان روی بیلبوردهای شهری رفت. اتفاقی که در دوران خود سروصدای زیادی به همراه داشت و برخی اعلام کردند که مدیری برای این کار 100 میلیون تومان دستمزد دریافت کرده که در آن زمان مبلغی به مراتب بیشتر از دستمزد او برای تولید سریال های تلویزیونی بود. البته مدیری در سال های اخیر با جلب نظر اسپانسری به نام اول مارکت نیز حضوری فعال در زمینه تبلیغات داشته است.

حمید گودرزی، رضا یزدانی، پوریا پورسرخ، امیرعلی دانایی، رضا کیانیان، بهاره رهنما، ایرج نوذری، بهنوش بختیاری، مهناز افشار، الیکا عبدالرزاقی و امین زندگانی نیز ازجمله چهره هایی بودند که در زمان ممنوعیت پخش تبلیغ با حضور بازیگران از تلویزیون به تبلیغ کالاهایی پرداختند که روی بیلبوردهای شهری تبلیغ می شد و همچنان مورد تقاضای صاحبان برندهای مختلف بود. اما به ناگاه فعالیت چهره ها در تبلیغات بازرگانی به هر شکل ممنوع شد و این مدل از تبلیغات فرودی چند ساله را تجربه کرد.

ممنوعیت ها تاجایی پیش رفت که موجبات نزدیکی چهره های سرشناس ایرانی به تبلیغات شبکه های ماهواره ای را فراهم آورد. به عنوان مثال حسین رضازاده (قهرمان وزنه برداری جهان) و ناصر حجازی (دروازبان سابق تیم ملی ایران) با تبلیغ یک شرکت املاک در شبکه های ماهواره ای تمام توجهات را معطوف خود کردند.

این موضوع تاجایی پیش رفت که در اولین روزهای سال 87، سازمان تربیت بدنی در بیانیه ای حضور قهرمانان ملی را در تبلیغات شبکه های ماهواره ممنوع کرد؛ اما این ممنوعیت مورد پذیرش رضازاده و حجازی قرار نگرفت و آنها به کار خود مشغول بودند و قصد داشتند در سری جدید تبلیغات دو بنگاه خرید و فروش املاک نیز شرکت کنند. (بر اساس اخباری که در آن زمان منتشر شده، دستمزد رضازاده برای این تبلیغ 200 میلیون تومان و دستمزد حجازی 40 میلیون تومان بوده است.)

شاید بتوان گفت همین مسئله که نزدیکی بیشتر سلبریتی ها به شبکه های ماهواره ای را به همراه داشت، سبب شد تا بالاخره دستور لغو این ممنوعیت صادر شود.

با توجه به دستورالعمل وزارت ارشاد که از اواخر دهه 80 تا اوایل دهه 90 شرکت هنرمندان به ویژه بازیگران را در تبلیغات بازرگانی غیر قانونی اعلام کرده بود، آگهی های تلویزیونی تنها با بهره بردن از صدای برخی از بازیگران پخش می شد اما لغو این ممنوعیت، تبلیغات کالاهای مختلف با حضور سلبریتی های ایرانی را وارد فاز تازه ای کرد.

در دستورالعمل جدید که با امضای مدیرکل بازرگانی صداوسیما به شرکت های تبلیغاتی ارسال شده، آمده بود: به منظور ارتقای ظرفیت و بهبود سطح کیفی آگهی های بازرگانی، به اطلاع می رساند استفاده از تصاویر هنرمندان و بازیگران سریال ها و انیمیشن های ایرانی در تولید کالا ها و محصولات داخلی حسب نظر اداره کل بازرگانی بلامانع است.

بنابراین مجددا حضور سلبریتی ها در تبلیغات رونق گرفت و اکنون حتی شاهد هنرنمایی بازیگران مختلفی در آگهی های تلویزیونی هستیم.

سروش جمشیدی که زمانی با کاراکتر قیمت در مجموعه دورهمی به شهرت رسید، چند ماهی است که هر شب در شبکه های مختلف تلویزیون پشت تریبونی قرار گرفته و در قامت استند آپ کمدی به تبلیغ یک محصول غذایی می پردازد.

امیرحسین آرمان هم بازیگر دیگری بوده که به تازگی در سریال مانکن به شهرت بیش از گذشته رسید. او این روزها مشغول تبلیغ برای یک برند پوشاک بوده و گاه هرشب با تست کت و شلوارهای این برند خودنمایی می کند.

پژمان جمشیدی که حالا چهره محبوب سینما و تلویزیون لقب گرفته است، علاوه بر حضور فعال در سینما و تلویزیون، به تبلیغ یک برند فرش نیز مشغول است که اتفاقا از تلویزیون نیز پخش می شود.

امین حیایی که روزگاری یکی از سوپراستارهای سینمای ایران به شمار می آمد نیز این روزها به رغم حضور فعال به عنوان یکی از داوران برنامه عصر جدید و بازی در فیلم های مختلف، به تبلیغ یک برند سس می پردازد.
نوید محمدزاده سوپراستار این روزهای سینمای ایران بوده که در تصمیمی جالب توجه، این روزها به تبلیغ یک برند آب میوه پرداخته است.
آتیلا پسیانی، شقایق دهقان، نیما فلاح و سحر ولدبیگی از دیگر چهره هایی هستند که این روزها علاوه بر فعالیت های دیگرشان، ما آنها را در تبلیغ کالاهای مختلف می بینیم. جدا از اینکه این اتفاق ممکن است سرمایه اجتماعی بازیگران را با مسئله ای جدی مواجه کند، به هر ترتیب در نقاط مختلف جهان مرسوم بوده و ستاره های مختلف در دنیا با این کار منبع درآمد تازه ای را برای خود فراهم کرده اند. در هالیوود میزان تولید و فروش پروژه های مختلف و دستمزد بازیگران به صورت کاملا شفاف مشخص بوده و افراد باتوجه به امنیت شغلی که اتحادیه های مختلف برای آنها فراهم می کنند، موظف به پرداخت مالیات های سنگینی هستند که به طور واضح در اختیار رسانه ها است. اما در ایران همچنان از اتحادیه هایی این چنین خبری نیست و حتی برای فعالان حوزه هنر شغل به معنای درست تعریف نشده است. به همین دلیل فرایند تعیین دستمزدها مشخص نبوده و به تبع میزان مالیات افراد نیز مشخص نیست. گسترش این مدل از فعالیت سلبریتی ها و گسترش آن به حوزه تبلیغات موجب عدم شفافیت بیشتر در این زمینه خواهد شد.

اشتراک گذاری در:

اکبر نبوی منتقد سینما گفت: سینما رفتن یک زندگی جمعی است و صرف تماشای فیلم نیست که به این رفتار جمعی ارزش می دهد؛ البته مسئله اصلی تماشای فیلم است اما ضمن این که افراد در کنار هم فیلمی را به تماشا می نشینند، در واقع ساحتی از زندگی جمعی را هم محقق می کنند و در ساحت این زندگی جمعی، تنفس و در آن زندگی می کنند، منطقاً آدم ها حاضر نیستند به راحتی آن را از دست بدهند که بگوییم فضای آنلاین می تواند جای سینما را بگیرد.
یکی از حوزه ها و مشاغلی که پس از شیوع کرونا بسیار زود دچار تعطیلی شدند، مشاغل مرتبط با سینما، فیلمسازی و اکران سینمایی آثار بود. پس از تعطیلی دوماهه، سینمای اکران در اواخر فروردین 99 فعالیت خود را به صورت رسمی در فضای مجازی و شبکه های اینترنتی با فیلم خروج ساخته ابراهیم حاتمی کیا آغاز کرد. موضوعی که البته پیش و پس از آن واکنش های متعددی را از جانب سینماگران به دنبال داشت.

برخی این شیوه از اکران را شیوه ای مطلوب برای بازگرداندن هزینه های سرمایه گذاران دانسته و آن را در شرایط موجود بهترین تصمیم می دیدند و برخی به دلیل مصائب قبلی همچون بحث قاچاق فیلم ها و نامناسب بودن فضای وب برای اکران آثار سینمایی، آن را نقد می کردند.

در کنار این موارد، امروز بحث از شرایط پساکرونا مطرح می شود؛ یعنی روزهایی که هنوز درمانی قطعی برای بیماری یافت نشده است اما بسیاری از مشاغل از سرگرفته شده اند. از سوی دیگر برخی از تهیه کنندگان از درآمد حاصل از اکران اینترنتی راضی هستند چرا که هزینه هایی چون سینماداران حذف شده و بخش بیشتری از سود فروش مستقیما به آنان باز می گردد. این درحالی است که عادت مردم نیز عوض شده و ترس از بیماری می تواند درصدی از مشتاقان تماشای آثار در سالن سینما را تحت الشعاع قرار دهد.

بر این اساس سوال این است که آیا این شرایط می تواند سینما را به حاشیه رانده و اکران اینترنتی را به شیوه ای غالب در پخش آثار سینمایی بدل سازد؟
اکبر نبوی منتقد سینما در گفت وگو با ایرنا و در بحث اکران اینترنتی آثار سینمایی، تصریح کرد: من با اصل اکران آنلاین موافقم منتهی به این شرط که موقتی باشد وگرنه با زمزمه هایی که درباره دائمی بودن این جریان مطرح می شود، به شدت مخالفم؛ به دلایل فرهنگی، هنری و زیبایی شناسی فیلم ها معتقدم بعد از این که کرونا از بین رفت و شرایط عادی شد، بهتر این است که دست کم نمایش اول فیلم ها را مردم در سالن ها ببینند.

وی افزود: تا زمانی که خطر کرونا وجود دارد عقل حکم می کند که نمایش فیلم ها به همین شکل مجازی و آنلاین اتفاق بیفتد چراکه نمی توانیم سلامتی مردم را به خطر بیاندازیم و باید جامعه کمترین آسیب را از این ویروس پررنج و بلا ببیند؛ اما در شرایط عادی، نمایش اول در فضای مجازی خوب نیست و نباید یک رویه شود.

این منتقد سینمایی در تبیین علت اظهارنظرهایی که در باب تمایل به استمرار این وضعیت (نمایش دائمی فیلم ها در فضای مجازی) مطرح می شود، عامل اقتصادی را برجسته دانسته و بیان کرد: من کارشناس حوزه اکران به لحاظ اقتصادی نیستم و دوستانی که در حوزه پخش و سینماداری تخصص دارند بهتر می توانند در این باره نظر بدهند؛ اما ظاهراً یکی از دلایل از ناحیه دوستانی که بر این ماجرا تاکید می کنند این است که متاسفانه در سالیان گذشته سینماداران حق تهیه کننده را با تاخیرهای طولانی از فروش فیلم پرداخت می کردند. ولی امروز وقتی افراد به صورت آنلاین بلیتی را خریداری می کنند، همانجا تمام حق و حقوق کسانی که باید از فروش آن بلیت بهره مند شوند، تفکیک شده و به حساب هایشان واریز می شود.

وی ادامه داد: ظاهراً در این وضعیت سهم تهیه کننده نسبت به نمایش در سالن بسیار بیشتر است؛ چرا که در نمایش سالن، 50 درصد از درآمد برای سالن دار است به اضافهٔ هزینه تبلیغات و ... و سرجمع برای تهیه کننده و سرمایه گذار چیزی بین 30 تا 33 درصد باقی می ماند؛ یعنی فیلمی که حدود چهارمیلیارد تومان هزینه تولید داشته است، برای این که هزینه های خودش را برگرداند و سود منطقی و مناسبی داشته باشد، باید بالای 10 میلیارد تومان فروش داشته باشد.

ظاهراً در اکران آنلاین سهم تهیه کننده و سرمایه گذار بیشتر است و مجموعه عوامل اقتصادی برای کسانی که موافق استمرار این وضعیت (حتی به شرط پایان محدودیت ها و مهار کرونا) هستند، تعیین کننده است. به شخصه به جز این دلایل اقتصادی، دلایل فرهنگی و هنری از کسانی که موافق این جریان هستند، نشنیده و نخوانده ام.

کسانی که با استمرار اکران اینترنتی (در دوران پساکرونا) موافق هستند، بیشتر تمرکزشان اقتصادی است اما مخالفت من به دلیل موضوعات فرهنگی و هنری است. قاب تلویزیون برای نمایش فیلم کوچک است. زمانی است که فیلم را برای قاب کوچک تلویزیون می سازیم که آن می شود تله فیلم و دیگر سینما نیست. سینما ابعاد خودش را دارد چنانچه تلویزیون منطق و اقتصاد خودش را در قاب بندی و میزانسن دارد. بسیاری از عناصر بصری در قاب کوچک تلویزیون امکان پرداختی که در پرده سینما دارد را ندارد؛ یعنی بسیاری از عناصر و ارزش های بصری و هنری فیلم در این شکل از نمایش دست می رود.نمایش آنلاین جای پردۀ سینما را نمی گیرد

نبوی در واکنش به این سوال که آیا ممکن است استمرار تماشای خانگی فیلم ها در دوران پساکرونا، سینما را حاشیه ببرد، خاطرنشان کرد: برای آینده ای که به لحاظ زمانی تاریخ روشنی ندارد، ممکن است اتفاقات بسیاری از جمله در حوزه تماشای فیلم در زندگی بشر رخ بدهد. شاید روزی به لحاظ سخت افزاری شرایطی فراهم شود که مردم بتوانند زمانی که در خانه نشسته اند، فیلم را در ابعاد بزرگ ببیند، لذت بصری ببرند، سواد بصری شان هم لطمه نخورد و از مجموعه ای از عوامل زیبایی شناختی فیلم هم بهره مند شوند اما این منوط به یک شرایط و زمان نامعلوم است که ممکن است پنج یا 10 سال بعد (یا بیشتر و کمتر) باشد.

وی افزود: انسان امروز به سمتی می رود که دنیای مجازی در آن نقش های پررنگ و متکثری را در زندگی اش ایفا می کند. ما امروز با فضای مجازی روبرو هستیم اما ممکن است در آینده ای که نمی توان پیش بینی کرد، وضعیت های جدیدی از تعامل های انسانی میان فردی و اجتماعی به وجود بیاید. ممکن است اتفاقات جدیدی در زندگی چهره خودش را نشان دهد. این ها را نمی دانیم همچنان که 15 سال پیش تصوری از این نوع از زندگی آنلاین نداشتیم. شاید کسانی که در این حوزه کار و زیرساخت ها را آماده می کردند، یک شمه کلی از این وضعیت داشتند اما توده مردم جهان چنین تصوری نداشتند و ما امروز با این فضا روبرو هستیم. در نتیجه نمی توانیم برای آینده حکم قطعی بدهیم.

تهیه کننده و کارگردان مستند سینمایی گمشده در زمان ، مجموعه مستند علمی نود سال عشق در هفت پرده (تاریخچه انستیتو پاستور ایران) و مستندهای رکعتان فی العشق و پیروزی اراده ادامه داد: سرعت رشد و تحولات فوق العاده بالاست. به همین دلیل هرچیزی امکان دارد و ممکن است بسیاری از موضوعات و مسائل از حالت کلاسیک خودش خارج شود. خود من مدت زیادی مقاومت کردم که برای ساخت فیلم مستند، دوربین بدون کاست بگیرم و دوست داشتم که دوربین کاست بخورد اما آن مقاومت در من شکسته است و دیگر اصراری به استفاده از دوربین بدون کاست ندارم.

وی افزود: نمی گویم این رویکرد مثبت یا منفی بوده است، می گویم شاید 25 سال پیش کسی تصور نمی کرد که نگاتیو تقریباً از دستور کار تولید فیلم سینمایی خارج و کنار گذاشته شود (هنوز تعدادی بسیار محدودی در دنیا با نگاتیو کار می کنند اما امروز عمده دوربین ها دیجیتال است). می خواهم بگویم که واقعا نمی دانیم که چند سال بعد ابزارهای در اختیار ما چگونه خواهند بود اما تصور نمی کنم با وضعیت امروزی (دست کم از حیث سخت افزار و از زاویه بهره مندی توده مردم از تلویزیون ها در ابعاد بزرگ) به این سرعت فضای مجازی و نمایش آنلاین بتواند جای پرده سینما را بگیرد.

یادمان باشد سینمارفتن یک زندگی جمعی است و صرف تماشای فیلم نیست که به این رفتار جمعی ارزش می دهد؛ البته مسئله اصلی تماشای فیلم است اما ضمن این که افراد در کنار هم فیلمی را به تماشا می نشینند، در واقع ساحتی از زندگی جمعی را هم محقق می کنند و در ساحت این زندگی جمعی تنفس و در آن زندگی می کنند. در نتیجه این آیین و شیوه زندگی و کنار هم بودن، از نقطه ای به نقطه دیگر رفتن و بلیت تهیه کردن و وارد سالن شدن و کنار هم فیلم دیدن، به نظر مجموعه ای از ارزش های اجتماعی است که منطقاً آدم ها حاضر نیستند به راحتی آن را از دست بدهند که بگوییم فضای آنلاین می تواند جای سینما را بگیرد.قطعا انسان در آینده محدودیت هایی را در تعاملات اجتماعی (به ویژه در اینجا در مورد تماشای فیلم و حضور در سالن سینما) خواهد داشت اما راحت با آن کنار نخواهد آمد، چون زندگی جمعی و برکات و دستاوردهایی که دارد آنقدر ارزشمند هست که انسان به راحتی آن را از دست ندهد.

نبوی تاکید کرد: به نظرم وضعیتی که کرونا در جهان ایجاد کرده، پیش درآمدهای آینده این ویروس است و کرونا مدیریت جهانی را در حوزه های اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و اقتصادی به شدت متاثر از خود ساخته است؛ یعنی اگر جهان انسانی تا جنگ جهانی دوم نوعی از مدیریت را تجربه کرده، کرونا یک فصل و یک مقطع جدید است. فصل جدیدی که قطعا بر حوزه هایی ازجمله سینما و مکانیسم و ترتیبات نمایش فیلم اثر می گذارد.

اگر این وضعیت همین طور تداوم یابد آدم ها ناچار می شوند ترتیبات فیلم دیدن را در درازمدت تنظیم کنند و آن زمان شاید نمایش آنلاین یک رویه شود؛ اما دست کم برای من چشم انداز حضور کرونا در زندگی انسان کاملاً گنگ و ناپیدا است. اگر این بیماری با شدت امروز تداوم داشته باشد و همچنان که ساختار ویروس عوض می شود و واکسن قابل تولید نیست و ... در چنین وضعیتی باشیم، انسان مجبور است خود را با شرایط تطبیق دهد و به این ترتیب نمایش سالن وجهه خود را از دست می دهد. مگر این که وضعیتی برای ایمنی تماسی و حضور در جمع و ابزارهایی برای پیشگیری و ... تولید شوند که با استفاده از آن ها خطر کرونا در عرصه اجتماعی رفع شود که نمایش آنلاین نتواند جای نمایش سالن را بگیرد.

این منتقد سینما در انتها و در پاسخ به این پرسش که آیا ترس مردم از ابتلا به بیماری می تواند عاملی بازدارنده برای حضور آنان در سالن های سینما در دوران پساکرونا باشد، گفت: این ترس حتماً می تواند مؤثر باشد اما یادمان باشد که تقریباً همه نگرانی، اضطراب و ترسی که در ماه اسفند و فروردین داشتیم را امروز نداریم. نه این که ترسمان کمتر شده باشد اما به نوعی به آن عادت کرده ایم. اگر این عادت تعمیم پیدا کند، شاید مسئله فیلم دیدن در سالن را تحت تأثیر قرار ندهد.

وی افزود: البته در دوران پساکرونا شاید گیشه و سالن سینما رونق گذشته را نداشته باشد اما تعطیل نبودن آن عادت تماشای آنلاین را تغییر خواهد داد.

اشتراک گذاری در:

غلامرضا فرجی در گفت وگو با خبرنگار، پیرامون احتمال بازگشایی سینماهای سراسر کشور گفت: هنوز هیچ تصمیم قطعی نسبت به بازگشایی سینماها گرفته نشده و امکان بازگشایی سالن های سینما بعد از عید سعید فطر به هیچ وجه مشخص نیست.

وی در همین راستا ادامه داد: شورای صنفی نمایش درباره بازگشایی سینماها تصمیم گیرنده نهایی نخواهد بود و ما همچنان منتظر رای نهایی ستاد ملی مبارزه با کرونا و همچنین وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هستیم. تا به این لحظه جلسه شورای صنفی نمایش برگزار نشده و به همین دلیل نمی توان در مورد آغاز دوباره کار سینماها نظری قطعی داد.

جانشین دبیر شورای صنفی نمایش درباره احتمال افزایش قیمت بلیت سینماها در سال جاری اضافه کرد: شورای صنفی نمایش در قبال قیمت بلیت سینماها طی سال تنها پیشنهاد دهنده است و نظر و رای نهایی تنها برعهده سازمان سینمایی کشور خواهد بود. درباره افزایش قیمت بلیت صنوف سینمایی پیشنهاد خود را به شورا اعلام کرده و شورای نیز آن پیشنهاد را به سازمان سینمایی ابلاغ می کند اما اینکه اینکه این پیشنهاد پذیرفته شود یا خیر کاملا به خود سازمان بستگی دارد.

وی در همین رابطه افزود: هنوز از سوی سازمان سینمایی ابلاغیه ای مبنی بر افزایش قیمت بلیت سینماها اعلام نشده است و ما هم نمیتوانیم در این خصوص نظری قطعی بدهیم.

فرجی با اشاره به تغییر در ساختار شورای صنفی نمایش خاطرنشان کرد: در حال حاضر ارکان شورای صنفی تغییر کرده و ریاست این شورا به مرتضی شایسته رسیده است، به همین دلیل از این به بعد تمامی اخبار در قبال تصمیمات شورای صنفی نمایش از سوی شایسته اعلام شده و وی سخنگوی جدید این شورا نیز خواهد بود.

ابراهیم اصغری تهیه کننده سینما در آستانه سالروز آزادسازی خرمشهر با انتقاد از بی توجهی مدیران فرهنگی و سینمایی نسبت به وقایع و رویدادهای دفاع مقدس گفت:مسئولان باید آگاه باشند آنچه در سینما حائز اهمیت است انجام کار فرهنگی است نه به دست آوردن سود اقتصادی از تولید آثار و تجارت از طریق فیلمسازی و سینما!

تهیه کننده فیلم های سینمایی شب حوراء و شور شیرین گفت: مدیران سینمایی در حال تخریب فرهنگ ارزشمند ایرانی-اسلامی هستند و بی توجهی به گونه مهم سینمای دفاع مقدس نیز نشانه همین اتفاق است؛ در سال های اخیر با توجه به رویکردی که در سینمای حرفه ای و تجاری مورد نظر قرار گرفته و شاید ناخواسته به سینمای کشور تحمیل شده، این است که اصطلاحاً بازگشت اقتصادی و نظر سینماداران که محور اصلی این بازگشت اقتصادی هستند بیشتر در سینما غالب شده است!

وی ادامه داد: این مسأله خود به خود به سازندگان آثار و مدیران و مردم القا می کند که فیلم هایی باید در سینمای کشور ساخته شوند که دارای موضوعات اجتماعی جذاب روز باشند، اکران شوند و بازده اقتصادی خوبی به همراه داشته باشند. این اتفاق منجر به آن شده تا فیلم هایی که رویکرد فرهنگی دارند به حداقل رسیده و خصوصاً فیلم های ارزشی و دفاع مقدسی که با سختی و هزینه بالا تولید می شود و باید بتوانند بازدهی لازم را داشته باشند قطعاً در شرایط فعلی سینما محکوم می شوند تا تولیدات شان را به حداقل برسانند.

اصغری خاطرنشان کرد: در این شرایط نابسامان عرضه فیلم فروش اندکی خواهد داشت و مدیران فرهنگی و سینمایی و دست اندرکاران سینما احساس می کنند فعلاً ضرورتی برای تولید آثار ارزشی، انقلابی و دفاع مقدسی وجود ندارد.

این سینماگر با بیان اینکه سینما هم به تبع شرایط اجتماعی و فرهنگی و سیاسی کشور اداره می شود اظهار داشت: در 7-8 سال اخیر تمام رویکرد مدیریت کلان کشور این بوده که منافع اقتصادی مورد توجه قرار بگیرد و کارهایی که این اهتمام را ندارند مورد بی توجهی قرار می گیرند. این نگاه شاید در حوزه اقتصاد درست باشد اما در حوزه فرهنگ هرگز درست نیست. آقایان از یاد برده اند که رسالت سینما رسالت فرهنگی است؛ ما باید بدانیم و آگاه باشیم که اگر رسالت سینما اقتصادی شود قطعاً به سمت این می رویم که کار ضدفرهنگی انجام دهیم.

تهیه کننده فیلم های سینمایی مردی از جنس بلور و مردی شبیه باران در همین راستا متذکر شد: رسالت مدیر فرهنگی این است که اجازه ندهد سینما به این گردونه وارد شود.

بخشی از سینما می تواند این نگاه را داشته باشد اما کلیت سینما باید با نگاه فرهنگی و حمایت جدی مدیران فرهنگی قرار بگیرد. اصغری تأکید کرد: ما مدعی هستیم انقلاب اسلامی، انقلابی فرهنگی است و دفاع مقدس از نقاط درخشان این انقلاب است و از همین رو باید از مجاری فرهنگی در دسترس مردم قرار گیرد و فرهنگ غنی انقلاب و دفاع مقدس را به نسل های بعدی منتقل کنیم.

منبع:سینما پرس

هرچند تلاش هایی برای تولید شماری از فیلم های سینمایی مهم در سال کنونی در جریان است، مهم ترین پروژه سینمای ایران در سال نود و نه، احداث پردیس سینمایی فرهنگ است؛ مجموعه ای که قرار است در نه طبقه به جای ساختمان کنونی سینما فرهنگ بنا شود و پس از سر به فلک کشیدن، مهم ترین سینمای ایران خواهد بود که توان میزبانی جشنواره فیلم فجر و دیگر جشنواره های بزرگ ملی نظیر جشنواره فیلم فجر، سینماحقیقت و فیلم کوتاه را خواهد داشت و چالش سی و اندی سال اخیر برای فقدان کاخ جشنواره را نیز برطرف خواهد کرد.

به گزارش تابناک ؛ سینما فرهنگ واقع در تقاطع خیابان شریعتی و خیابان دولت تهران، ابتدا با نام سینما سیلورسیتی در سال 1347 توسط مهدی میثاقیه تهیه کننده و سینمادار سال های پیش از انقلاب تأسیس شد و به عنوان یکی از مجهزترین سینما های ایران، مورد توجه قرار گرفت. میثاقیه که مالک سینما کاپری (بهمن کنونی) نیز بود، در نهایت سینما سیلورسیتی را به بهروز وثوقی فروخت. در آن دوران گروهی از عوامل سینما با خرید سینما، عملاً سفارش تولید نیز می دادند و فیلمی که خود سفارش داده بودند و در آن نقشی نیز داشتند، در سالن های سالن نمایش می دادند.

با شروع رکود سینما در دهه پنجاه، بهروز وثوقی این سینما را به مسئولان وزارت فرهنگ در دوران پهلوی فروخت و سپس نام این سینما به سینما فرهنگ تغییر یافت. در سال های پس از انقلاب به واسطه آنکه نقل و انتقال امتیاز انشعابات این سینما منتقل نشده بود، تا مدت ها قبض ها به نام بهروز وثوقی صادر می شد و به سینما می آمد؛ شرایطی که ظاهراً پس از مکاتبات سال های بعدی تغییر پیدا کرد و اکنون نیز اساساً ساختمان این سینما تخریب و بنای تازه ای با نام پردیس سینمایی فرهنگ احداث می شود که قاعدتاً انتظار می رود ظرفیتی بیش از 630 صندلی کنونی داشته باشد.

شنیده های تابناک حکایت از آن دارد که بخشی از سرمایه ساخت این سینما از درآمد حاصل از فروش بنا های موسسه رسانه های تصویری که ارزش آن بعد از تورم اخیر چندصد میلیارد تومان تخمین زده می شود و بخش دیگر از بودجه سازمان سینمایی و بنیاد فارابی تامین خواهد شد. همچنین شهرداری تهران در راستای حمایت از توسعه اماکن فرهنگی و بخشودگی عوارض که برای احداث اماکن فرهنگی لحاظ می کند، با احداث این بنا همراهی خواهد کرد تا پایتخت ایران و مجموعه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از یک مجموعه سینمایی باکیفیت و جامع برخوردار شود.

کاخ جشنواره های کن، برلین و ونیز

سینما فرهنگ در سال های پس از انقلاب و تا پیش از احداث پردیس های سینمایی، مهم ترین سالن های سینمای ایران را در اختیار داشت و به قول معروف، میان برخی تهیه کنندگان و پخش کنندگان، اگر در این سینما اخبار سراسری پخش می شد، فروش داشت! این نقش با گسترش پردیس های مدرن سینمایی کمرنگ شد؛ هرچند همچنان میان تهیه کنندگان برای اکران فیلم هایشان در سینمافرهنگ کشمکش است. به باور ناظران، در صورتی که این سینما به یک پردیس سینمایی تبدیل شود، سوای اینکه پرتعدادترین سالن و صندلی را داشته یا نداشته باشد، موقعیت خود را به عنوان مهم ترین و پرفروش ترین مجموعه سینمایی کشور بازپس گرفته و تثبیت خواهد کرد.

همچنین این مجموعه هم به لحاظ سابقه چهل ساله اخیر و هم از این منظر که در دل یک پاساژ یا خارج از بافت شهری نیست، .موقعیت فوق العاده ای برای تبدیل شدن به کاخ جشنواره را خواهد داشت و چالش سی و اندی ساله سینمای ایران برای عدم برخورداری از یک مجموعه سینمایی دارای قابلیت برگزاری رویداد ها در دل شهر را برطرف خواهد کرد و از این پس دیگر نیاز به برگزاری جشنواره های فجر، سینماحقیقت و فیلم کوتاه تهران در دل پاساژ ها و کنار اتوبان ها نیست و این رویداد ها هویت بصری ثابت و قابل دفاعی خواهند یافت. از این منظر انتظار می رود، بنیاد سینمایی فارابی که تجربه موفقی در بازسازی و بروزرسانی مجموعه عمارت تاریخی قوام السلطنه داشت، به واسطه نگاه تخصصی، خود متولی اجرای این پروژه باشد و این کارویژه را در طراحی پروژه در نظر بگیرد.

کاخ جشنواره، یکی از نماد های همه رویداد های سینمایی و محل رویارویی خبرنگاران و سینماگران است. جشنواره ونیز به عنوان قدیمی ترین جشنواره با این سبک، از دهه نخست قرن بیستم در کاخ های تاریخی ایتالیا نظیر قصر دوک ونیز برگزار شده است. کاخ جشنواره و کنگره کن هر ساله میزبان جشنواره کن است و در اکران کاخ همه طیف ها از خبرنگار و سینماگر تا مدعوین دبیر جشنواره کن حضور دارند. جشنواره فیلم برلین در کاخ موزه هنری مارتین گروپیوس بائو برگزار می شود و اساساً محوریت این رویداد همین کاخ موزه است.

خبرگزاری تسنیم - محمد خاجی : اکران آنلاین فیلم های سینمایی در بستر پلتفرم های پخش آنلاین، از جمله پدیدارهای تازه ای است که در پی شیوع و فراگیری ویروس کرونا در کشور به اجرا درآمده است. از زمان اجرای این طرح که با اکران فیلم سینمایی خروج ساخته ابراهیم حاتمی کیا آغاز شده، با نمایش فیلم طلا ساخته پرویز شهبازی ادامه یافته و مدتی است زمزمه های تازه ای مبنی بر اکران فیلم های سینمایی دیگر هم در قالب آن به گوش می رسد، تاکنون تحلیل ها و ارزیابی های مختلفی در میان اهالی سینما و دست اندرکاران هنر هفتم اقامه شده است که بخشی از آنها در موافقت و بخش دیگری در مخالفت با اجرای این طرح ابراز شده اند. موافقان عمدتاً بر عواملی چون تأثیر مثبت اجرای این طرح بر تداوم حرکت چرخ اقتصادی سینما در عصر فراگیری کرونا - ولو در مقیاسی حدأقلی- تأکید می ورزند و مخالفین نیز بر دلایلی نظیر احتمال کمرنگ شدن اقبال عمومی نسبت به سالن های سینما در دوران پساکرونا و نقض حقوق مالکیت معنوی آثار سینمایی به واسطه اکران آنلاین پافشاری می کنند.

از این رو تصمیم گرفتیم برای واکاوی ابعاد و زوایای پیدا و پنهان موضوع اکران آنلاین فیلم های سینمایی در کشور، به سراغ سهیل سلیمی کارگردان جوان سینمای ایران برویم و درباره این موضوع محوری، اهم چالش ها و فرصت های فراروی آن به گفت وگو بنشینیم.

سلیمی در گفت وگو با خبرنگار فرهنگی تسنیم، ضمن ارزیابی طرح اکران آنلاین فیلم های سینمایی در کشور به دلیل شرایط ناشی از فراگیری ویروس کرونا گفت: ما در کشورمان برای فیلمساز تعریفی در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ایجاد کرده ایم که این تعریف شدیداً موجب تولید مافیا و ایجاد رانت شده است؛ تعریف مذکور عبارت است از اینکه فیلمساز کسی است که سه فیلم سینمایی اکران شده داشته باشد؛ در غیر این صورت فیلمساز محسوب نمی شود؛ بنابراین اگر شما زمانی به بیمه یا برخی دیگر از تسهیلاتی که شامل فیلمسازان می شود نیاز داشته باشید، باید به هزار ترفند عجیب و غریب متوسل شوید. جالب است که این قاعده در هیچ کجای جهان وجود ندارد؛ در سراسر دنیا کسی که فیلم سینمایی ساخته باشد، چه فیلمش در سینما اکران شود و چه در تلویزیون و چه در پلتفرم های پخش اینترنتی و... فیلمساز محسوب می شود.

وی عنوان کرد: ما در کشورمان قوانین عجیب و غریبی داریم که می گوید تله فیلم مختص تلویزیون است و اگر به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برود، این وزارتخانه به آن کاری ندارد؛ یا برخی اختلافات دیگر که میان ارشاد و تلویزیون وجود دارد و در نهایت باعث قربانی شدن هنرمند می شود. متأسفانه فضای سینمایی کشور ما به گونه ای است که به شکل زنجیره وار زمینه ساز ایجاد چنین رانت هایی است. جالب است که اسپیلبرگ پیش از آنکه پا به عرصه ساخت فیلم های سینمایی بگذارد، تله فیلم می ساخت اما در همان زمان که تله فیلم می ساخت هم فیلمساز محسوب می شد.

این کارگردان افزود: فکر می کنم اکران آنلاین فرصتی گرانبها و موقعیتی استثنایی برای شکستن قواعد و قواره های رانتی در سینمای ایران است و می تواند به طرحی مؤثر برای مبارزه با آسیب هایی که در سینمای ما وجود دارد تبدیل شود و حق امتیاز عجیبی که عده ای برای خود قائل شده اند را از میان بردارد؛ این طرح همچنین قادر است تقسیم بندی های غلطی نظیر فیلم سینمایی، ویدیوئی، تلویزیونی و... را بی اعتبار کند و از چنین زاویه ای طرح اکران آنلاین فرصت بسیار خوبی است.

وی اضافه کرد: ما با نسلی از مخاطبان مواجهیم که دوست دارند در تلفن همراه و تبلت هایشان فیلم تماشا کنند؛ جا دارد که اکنون سینما به این موضوع نیز ورود کند و برای این دسته از مخاطبان نیز کاری کند؛ گرچه اکنون سینما به دلیل شرایط ناشی از فراگیری ویروس کرونا مجبور به چنین کاری شده است؛ حال آنکه فکر می کنم اتفاق درست تر این بود که سینما خیلی قبل تر از این ها به این فکر بیفتد و برای این منظور، گروهی از فیلمسازان و تهیه کنندگان پیش قدم شوند؛ این فضا برای جذب مخاطبان این چنینی فضایی کاملاً بکر و آماده است و می تواند باعث شود که مخاطب به جای آنکه مدام فیلم های خارجی را دانلود و تماشا کند، در خلوت خود با محصولات کشورش ارتباط بیشتری برقرار سازد.

سلیمی ادامه داد: کسر قابل توجهی از مخاطبان عام فیلم های خارجی بدون اینکه از ماهیت این فیلم ها اطلاعی داشته باشند، صرفاً از روی پوستر فیلم، آن را دانلود می کنند و معلوم نیست پس از تماشای چنین فیلم هایی چه چیزی گیرشان خواهد آمد.

وی با تأکید بر لزوم شناخت فضای هر درام و انتخاب مدیوم مناسب برای عرضه آن یادآور شد: در بسیاری از مواقع، سازندگان فیلم ها در کشور ما؛ چه در مقام تهیه کننده و چه در مقام کارگردان به این نکته مهم توجه نمی کنند که هر اثر هنری مدیوم مختص خود را دارد؛ بدین معنا شما نمی توانید هر قصه ای را که به دستتان رسید بر صحنه تئاتر اجرا کنید و به همین ترتیب نمی توانید هر داستانی که با آن مواجه شدید را بر پرده سینما روایت کنید؛ هر قصه مدیوم خاص خود را دارد و این مدیوم می تواند شامل تلویزیون، سینما، تئاتر، پلتفرم های پخش آنلاین و... باشد.

این فیلمساز افزود: اینکه می گوییم برخی فیلم ها باید در بستری جز سینما عرضه شوند، به دلیل ضعف آنها نیست؛ بحث اصلی به مدیوم مقتضی و مناسب آنها بازمی گردد؛ یک درام به دلیل ویژگی های خاصی که دارد برای اکران در سینما مناسب است و درام دیگری به همین دلیل برای عرضه در فضای مجازی مناسب تر است؛ چراکه در این فضا می تواند مخاطب بیشتری را جذب کند.

کارگردان فیلم سینمایی فرشتگان قصاب در پاسخ به این پرسش که آیا اکران آنلاین می تواند تهدیدی برای اکران آتی فیلم ها در سالن های سینما باشد یا خیر، بیان کرد: شاید پاسخ من به این پرسش کمی بی رحمانه باشد اما قانون طبیعت همین است و نمی توان در مقابل آن ایستادگی کرد؛ وقتی ماموت ها نتوانستند خودشان را با هوای گرم زمین هماهنگ کنند، لاجرم منقرض می شوند. شاید زمانی دوران تماشای فیلم در سالن های سینما هم به پایان برسد؛ نمی شود با زور، به واسطه تزریق پول های دولتی و فشار به فیلمساز بخواهیم این چرخه را به هر قیمت حفظ کنیم؛ بنابراین لازم است که فرزند زمان خودمان باشیم.

وی متذکر شد: برخی از دوستان سینماگر ما برای پرده سینما تقدسی قائل اند که میزان آن از کسانی که این پرده را خلق کرده اند بیشتر است! اصطلاحاً می گوییم که فلانی کاتولیک تر از پاپ است؛ سینما یک ابزار است؛ چرا باید تقدس داشته باشد؟ این ابزار تا زمانی قابل استفاده است که پاسخگوی نیازهای ما باشد؛ اگر زمانی پاسخگوی نیازهای ما نباشد باید آن را تغییر دهیم.

وی تصریح کرد: فهم این نکته ضروری است که پیشرفت و حرکت روبه جلو مستلزم این است که برخی مظاهر تمدنی که به آن عادت کرده ایم را کنار بگذاریم؛ چه بسا بتوانیم در این فضا مبدع باشیم و فضای جدیدی را متناسب با شرایط کنونی خلق کنیم.

این سینماگر اظهار کرد: چرا ما باید طرح سینما ماشین را که در دهه های 60 و 70 در غرب مورد توجه بوده است عیناً تکرار کنیم؟ به دلیل اینکه ایده نو و برنامه تازه ای برای آینده نداریم و از افکار نو استفاده نمی کنیم؛ به قول هگل؛ "پاسخ های قدیمی به نیازهای جدید، بحران آفرین است." بی شک بهره گیری از طرح ها و ابداعات جدید، قادر است که سینما را نجات دهد.

سلیمی با اشاره به چالش های اکران آنلاین نظیر نقض حقوق مالکیت معنوی آثار هنری گفت: مسئله مالکیت معنوی آثار هنری از آن دست مسائلی است که در کشورهای پیشرو صنعت سینما هم به تمامه حل نشده است و این کشورها در مواجهه با این چالش به نوعی همزیستی مسالمت آمیز تن داده اند. با این وجود؛ سازندگان آثار هنری در این کشورها به واسطه تبلیغات و قانونگذاران نیز با وضع قوانین سفت و سخت و سیاست های تنبیهی بازدارنده، توانسته اند به میزان قابل توجهی مخاطبان را اقناع و مجاب کنند که از محصولات اورجینال استفاده کنند.

وی افزود: سیاستگذاران در کشورها در وهله نخست سعی می کنند مخاطبانشان را تحت تأثیر قرار دهند تا اینکه بخواهند به جنگ هکرها و ناقضان حقوق مالکیت معنوی بروند؛ این دو روش در این کشورها به خوبی پاسخ داده است و قانون و مشوق های فرهنگی به درستی کارکرد خود را ایفا کرده اند.

وی در ادامه به تشریح مشوق های فرهنگی جاری در کشورهای پیشرو سینما پرداخت و گفت: برخی از این مشوق ها عبارت است از اینکه اگر شما اولین پخش یک فیلم را خریداری کرده باشید، پخش دوم به صورت نیم بها برایتان ارائه می شود یا اگر فصل نخست یک سریال را خریده باشید، فصل دوم آن با تخفیف 50 درصدی به شما فروخته می شود. وجود چنین مشوق هایی باعث می شود که مخاطب حس کند برایش ارزش بیشتری قائل شده اید و او نیز برای مبارزه با اقدامات غیرقانونی برخی سوءاستفاده کنندگان با متصدیان امر همراه شود؛ این کشورها با این ترفند هم تعداد مصرف کنندگانشان را بالا می برند-چراکه قیمت ها پایین می آید- و هم عرصه را برای فعالیت عرضه کنندگان غیرقانونی تنگ تر می کنند و هزینه رفتارهای غیرقانونی را افزایش می دهند.

این کارگردان سینمای ایران خاطرنشان کرد: نکته دیگری که در این راستا مورد غفلت واقع شده و باید بیش از پیش به آن توجه کرد، این است که ما در سینمای کشورمان گران کار می کنیم؛ به همین دلیل تولید آثار سینمایی در کشور ما از هزینه های کاذب و گران نمایی رنج می برد و همین باعث شده است که سینمای ما نتواند به یک سینمای رقابتی تبدیل شود.

وی تأکید کرد: وقتی تولید سینمایی گران باشد، سازندگان از عرضه آثارشان در فضای مجازی هراس خواهند داشت؛ اتفاقی که هم اکنون شاهد آنیم.

سلیمی در پایان به تازه ترین فعالیت های خود در سینما اشاره کرد و گفت: طی سال های اخیر مشغول ساخت مجموعه پرتره رخ بودم که به تصویر زندگی هنرمندان سینما اختصاص دارد؛ البته در کنار هنرمندان سینما سعی کردیم به چهره ها و بزرگان حرفه های دیگر هم بپردازیم؛ چراکه بزرگان هر رشته به مثابه تاریخ شفاهی آن رشته اند و اساساً یکی از وظایف مهم آثار بصری در سینما و تلویزیون حفظ این تاریخ شفاهی است؛ بنابراین لازم است که در راستای حفظ این گنجینه های ارزشمند و ثبت تجارب و دستاوردهای آنها که می تواند چراغ راه آینده باشد، تمام تلاش خود را به کار بندیم؛ پیش از آنکه آنها را از دست بدهیم.

انتهای پیام/

اعضای ستاد بزرگداشت هشتمین هفته روابط عمومی ایران، با دکتر محمد رضا بهمنی رییس مرکز فناوری اطلاعات و رسانه های دیجیتال وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دیدار و گفتگو کردند. دکتر بهمنی در این دیدار اظهار داشت؛ تمهید مقدمات راه اندازی کلینیک سواد رسانه ای انجام شده و در صورت حمایت مرکز ملی فضای مجازی و همکاری دستگاه های اجرایی و فعالان سواد رسانه ای، این کلینیک می تواند در سالجاری راه اندازی شود.

به گزارش روابط عمومی مرکز فناوری اطلاعات و رسانه های دیجیتال در این دیدار که عصر دوشنبه 29 اردیبهشت 1399 همزمان با سومین روز هفته بزرگداشت روابط عمومی صورت گرفت، بیش از 15 تن از اعضای این ستاد و روسای انجمن روابط عمومی ایران و انجمن سواد رسانه ای ایران حضور داشتند.

هفته بزرگداشت روابط عمومی ایران از 27 اردیبهشت آغاز شده و به مدت یک هفته ادامه دارد. هر روز این هفته به یک نام نامگذاری شده و برنامه های ویژه ای به همین مناسبت اجرا می شود.

امیر عباس تقی پور، عضو شورای سیاست گذاری هفته روابط عمومی و مدیر مسئول ماهنامه مدیریت ارتباطات در این جلسه، ضمن معرفی روزهای هفته روابط عمومی، اظهار داشت، روز سوم این هفته، به نام روابط عمومی و سواد رسانه ای نامگذاری شده است و به همین مناسبت اعضای شورای سیاستگذاری هفته روابط عمومی از مرکز رسانه های دیجیتال وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دیدار می کند، چرا که این مرکز نقش مهمی در ترویج و ارتقای سطح سواد رسانه ای در کشور داشته ودارد و لذا ما امیدواریم، همکاری ها خوبی بین فعالان عرصه روابط عمومی ها با این مرکز صورت پذیرد. وی اشاره کرد ، شعار سال 99 روابط عمومی در کشور، با عنوان روابط عمومی هوشمند انسان سالم، جامعه سالم تعیین شده است و لذا مرکز رسانه های دیجیتال نقش مهمی در تحقق این شعار می تواند داشته باشد.

خسرو رفیعی رییس انجمن روابط عمومی ایران در این دیدار با اشاره به اینکه دیر زمانی، روابط عمومی ها با وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ارتباط ارگانیک داشتند اما مدتی است این ارتباط قطع شده اظهار داشت: انجمن روابط عمومی ایران آمادگی دارد مجددا این ارتباط را با وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و به خصوص مرکز رسانه های دیجیتال آن که در ساماندهی فعالان و رسانه های دیجیتال محوریت دارد، برقرار سازد.

در این دیدار صمیمانه، تعدادی از اعضای جامعه روابط عمومی ایران از جمله، مدیران روابط عمومی بانکهای صادرات ایران، بانک پارسیان ، مدیر بازاریابی بانک تجارت، عضو هیات مدیره انجمن تئاتر ایران، استادان و صاحب نظران ارتباطات و روابط عمومی حضور داشتند و طی سخنانی پیشنهاداتی در مورد نحوه همکاری خبرگان و انجمن و فعالان روابط عمومی با وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مطرح کردند.

دکتر مرتضی موسویان رییس انجمن سواد رسانه ای ایران در این دیدار با اشاره به تحولات جدید فضای مجازی اظهار داشت: مفهوم تنظیم گری در فضای مجازی امروزه کاملا تغییر کرده است و دیگر اعمال دیسیپلین های از پیش تعیین شده بر این فضا امکان پذیر نیست چون به محض اعلام و اعمال مقررات و ضوابط، فناوری ها و ابزار تازه ای می آید و آن مقررات بلا اثر می شود تنها راه این است که مسئولیت اجتماعی و خودآموزی افراد و تولید کنندگان محتوا و دریافت کنندگان محتوا ارتقا یابد و در این دوران ، آموزش سواد رسانه ای و سواد فضای مجازی برای همگان ضرورت دارد.

در ادامه این نشست، دکتر محمد رضا بهمنی رییس مرکز فناوری اطلاعات و رسانه های دیجیتال وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با تاکید بر اینکه بازطراحی روابط عمومی در ایران نیازمند یک رویکرد تمدنی است اظهار داشت: در تمدن به مثابه مناسبات انسانی، حداقل سه سطح از ارتباطات و مناسبات انسانی، نیازمند مطلوبیت بخشی و تعالی است که این سه سطح مناسبات عبارتند از: مناسبات مردم با مردم، مناسبات مردم با کارگزاران و حاکمیت و مناسبات فراحاکمیتی. عضو هیات علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، اظهار داشت، روابط عمومی تراز تمدنی ، در واقع نقش و جایگاه مهمی در هر سه سطح این مناسبات دارد. و لذا در این رویکرد، روابط عمومی ها را نباید به بازیگر لایه خبر و اطلاع رسانی صرف تقلیل داد. بهمنی در ادامه تبیین روابط عمومی تراز تمدنی، اظهار داشت، در این رویکرد، روابط عمومی باید در ارتقای قدرت انتخابگری مردم در رفتارهای اجتماعی و مناسبات سه سطح پیش گفته، فعالیتهای خود را ناظر به آینده و با هدف تعالی مناسبات انسانی در لایه ها و سطوح ارتباطاتی مختلف، طراحی و اجرا نماید که بر همین اساس، رسالت و مأموریت نوین روابط عمومی ها را باید ارتقای سواد رسانه ای مردم و کارگزارا ن تعریف کرد. بهمنی در تکمیل تحلیل تمدنی نقش و جایگاه روابط عمومی ها درگام دوم انقلاب اظهار داشت، چنین نقش و جایگاهی در واقع تمهید زمینه حرکت کشور به سوی الگوهای نوین حکمرانی در عرصه های مختلف است و دو مولفه ی کلیدی در صورت بندی این الگوها موضوعیت دارند؛ اول؛ رسانه پایه بودن حکمرانی و دوم؛ افزایش و واقعی شدن نقش مردم در حکمرانی. بنابراین روابط عمومی تراز تمدنی، به جای مخاطب قرار دادن مردم در مقام سخنگویی سازمانی، باید حافظ حقوق و منافع مردم و در مقام پاسخگویی به مردم، عمل نماید. چنین کارکردی می تواند اعتمادافزایی و توسعه سرمایه ی اجتماعی را در پی داشته باشد.

دکتر بهمنی با اشاره به برنامه های سال جاری مرکز رسانه های دیجیتال گفت: راه اندازی کلینیک سواد رسانه ای جزو برنامه های امسال این مرکز است که البته با توجه به محدویت های منابع مالی از یک سو و ضرورت مشارکتی بودن چنین اقدامی از سوی دیگر، تحقق این برنامه در گرو حمایت کلیدی مرکز ملی فضای مجازی و دستگاه های اجرایی است. و لذا برای تقویت این طرح، مشارکت ظرفیت های غیرحاکمیتی مانند انجمن روابط عمومی ایران و انجمن سواد رسانه ای اهمیت زیادی دارد و آمادگی داریم این همکاری و تعامل در چارچوب یک تفاهم نامه میان طرفین دنبال شود.

مشاور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در گسترش ارتباطات فرهنگی، در توصیف برنامه های جدید مرکز در حوزه سواد رسانه ای، به سه برنامه اشاره کرد که عبارتند از؛ فعال سازی هیأت اندیشه ورز سواد رسانه ای در وزارت متبوع، تدوین نگاشت نهادی ارتقای سواد رسانه ای و نیز طراحی و اجرای پویش های ملی و استانی تولید محتوا در فضای مجازی.

در انتهای این نشست مشترک مقرر شد چارچوب طرح تفاهم متقابل همکاری میان مرکز فناوری اطلاعات و رسانه های دیجیتال و انجمن روابط عمومی ایران توسط کارشناسان دو طرف تدوین و پیگیری شود تا به طرح عملیاتی همکاری مشترک منجر شود.

به گزارش خبرگزاری شبستان به نقل از روابط عمومی معاونت قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، دکتر عبدالهادی فقهی زاده در چهارمین جلسه شورای مدیران که با حضور معاونین برگزار گردید گفت : همزمان با فرارسیدن ماه مبارک رمضان معاونت قرآن و عترت با همکاری مؤسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی وابسته به سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی اقدام به انتشار ویژه نامه هایی با محوریت قرآن و گام دوم انقلاب به زبان های انگلیسی، عربی ، اردو و ترکی کرده است.

معاون قرآن و عترت وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی خاطر نشان کرد که این مجلات طی مراسمی با حضور مسئولین سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی رونمایی می شود .

پایان پیام/ 49

پردیس سینمایی ارومیه تا دهه فجر سال جاری به بهره برداری می رسد

مدیرعامل موسسه بهمن سبز حوزه هنری 29 اردیبهشت ماه سال جاری طی بازدید از سینما آزادی ارومیه گفت : پردیس سینمایی مدرن شهرستان ارومیه تا دهه فجر سال جاری به بهره برداری می رسد.

سید مصطفی حسینی افزود : موسسه بهمن سبز حوزه هنری در نظر دارد سینما آزادی شهرستان ارومیه را با ایجاد هفت سالن مجزای پخش فیلم و ساخت امکانات رفاهی از قبیل بوفه پذیرایی و کافی شاپ به یکی از مجهزترین پردیس های سینمایی ایران در منطقه شمال غرب کشور تبدیل کند و آثار سینمایی سی و نهمین جشنواریه فیلم فجر را طی سال جاری در این پردیس اکران کند .

حسینی ادامه داد : اعتبار در نظر گرفته شده برای ساخت این پردیس سینمایی در ارومیه هشت و نیم میلیارد تومان است که تغییرات نمای خارجی سینما، تغییر کلیه دکوراسیون داخلی ، صندلی های مدرن ، سیستم های جدید صوتی و تصویری ، پردهای اکران مناسب ، سیستم های نور و تهویه پیشرفته از شاخصه های پردیس سینمایی ارومیه می باشند.

کلنگ بازسازی سینما آزادی ارومیه و تبدیل آن به پردیس مدرن سینمایی 15 بهمن ماه سال گذشته همزمان با بازسازی و شروع به کار مجدد سینما ایران این شهرستان با حضور رئیس حوزه هنری انقلاب اسلامی و استاندار آذربایجان غربی بر زمین زده شد و بر اساس پیش بینی های صورت گرفته قرار بود این پردیس سینمایی در شهریور ماه سال 1399به بهره برداری برسد که به علت شیوع بیماری کرونا در کشور ساخت پردیس سینمایی ارومیه با تاخیر مواجه شد.

سینما آزادی ارومیه یکی از سینماهای فعال این شهرستان با 750 نفر ظرفیت می باشد که در سال 1338 شمسی توسط بخش خصوصی ساخته شده و در سال 1395 شمسی مورد بازسازی قرار گرفته است که بر اساس برنامه ریزیهای صورت گرفته تعداد سینماهای حوزه هنری آذربایجان غربی در ارومیه از سه سالن فعال کنونی به 12 سالن مجهز سینمایی می رسد.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و روابط عمومی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان فارس، صابر سهرابی گفت: به منظور رونق بخشیدن به بازار کتاب و ترویج کتابخوانی، تسهیلاتی را در قالب یارانه خرید کتاب از طریق کتابفروشی های سراسر کشور، مستقیماً به خریداران کتاب پرداخت می شود.

مدیر کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان فارس افزود: در این طرح کتابفروشی هایی که شرایط لازم را دارا باشند، پس از ثبت نام، می توانند کتاب های خود را که با شرایط تعیین شده مطابقت داشته باشند به خریداران بفروشند که موسسه خانه کتاب به نمایندگی از طرف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، معاونت امور فرهنگی؛ مبلغ یارانه خرید کتاب را به کتابفروش ها پرداخت خواهد کرد.

سهرابی در پایان با بیان اینکه طرح بهارانه کتاب99 د ر کتابفروشی های سراسر کشور اجرا می شود و آن گونه که آمارهای موسسه خانه کتاب نشان می د هد 45 کتابفروشی از استان فارس د ر این طرح ثبت نام کرد ه اند که از این تعد اد 37 کتابفروشی د ر شیراز و 8 کتابفروشی د یگر د ر چند شهرستان از جمله جهرم و نی ریز قرار د ارند ، اعلام داشت: در طرح بهارانه کتاب 1399 تا کنون استان فارس از نظر میزان فروش تا شب گذشته در رتبه چهارم کشور با مبلغ 701 ملیون تومان فروش قرار دارد و از نظر تعداد نیز در رتبه چهارم با فروش 20493 جلد کتاب به میدان آمده است.

رزیدنسی هنری با هدف تبادل فرهنگی با همکاری گالری اکنونِ اصفهان به زودی راه اندازی و برگزار خواهد شد. به گزارش اصفهان زیبا، زویا شکوهی، کیوریتور و از اعضای این پروژه رزیدنسی با اشاره به اینکه مقرر بود این رزیدنسی در اردیهشت ماه برگزار شود، ولی به خاطر مشکلات جاری در رابطه با ویروس کرونا به تاریخ دیگری تغییر خواهد کرد، گفت: هدف از برگزاری این رزیدنسی تبادل فرهنگی میان ایران و ایتالیاست و به صورت یک ساله برای چهار فصل برنامه ریزی شده است. او ادامه داد: در هر فصل شخص یا گروهی از هنرمندان به ایران آمده، ضمن اقامت به تبادل و همکاری می پردازند تا نتیجه یک خروجی هنری مشترک و نمایشگاهی انفرادی برای هنرمند مستقر در ایران باشد.شکوهی، درباره برنامه ریزی های انجام شده برای این رزیدنسی هنری گفت: برنامه ریزی شده که با شرکت جامعه هنری ایتالیا و ایران برقراری مکالمه ای بین فرهنگی بررسی و تا حدی محقق شود. برای مثال در دوره اول این رزیدنسی هنرمندی ایتالیایی ضمن اقامت در ایران با هنرمندی ایرانی همکاری خواهد کرد که نقش دستیار او را خواهد داشت و این خود به نحوه همکاری در تبادل و تولید یک اثر فرهنگی هنری خواهد انجامید تا این گونه روابط هنری تسهیل شود.او ادامه داد: علاوه بر این، من و یکی از همکارانم به عنوان کیوریتور فعالیت خواهیم داشت؛ در نتیجه این رزیدنسی اثری مشترک میان دوست هنرمند ایتالیایی و ایرانی خواهد بود که نمایشگاهی در پایان دوره اول حاصل این همکاری است.شکوهی با اشاره به دوره یا فصل دوم این رزیدنسی افزود: دوره دوم در قالب یک سمپوزیوم دیزاین با رویکرد استفاده از بازیافت اتفاق خواهد افتاد که دو هنرمند دیزاینر بین المللی مسئول آن هستند. همچنین کارگاه هایی آموزشی برای فعالیت برگزار خواهد شد.او با گفتن این نکته که کارگاه ها و آثار برای فضای ایران طراحی شده است، گفت: آنها با توجه به نتایج به دست آمده یک اثر را در اصفهان باقی خواهند گذاشت. در تلاش هستیم که ارتباطاتی شکل بگیرد و بشود که این اثر در جای قابل قبولی در اصفهان بماند.شکوهی افزود: در ادامه یک سمپوزیوم دیزاین خواهیم داشت و آثار شرکت کننده ها به نمایش گذاشته خواهد شد. همچنین یک کارگاه عمومی در فضای باز اتفاق خواهد افتاد که رویکرد فرهنگ سازی دارد و هدفش این است که فرهنگ سازی در فضای بازیافت اتفاق بیفتد.دوره بعدی رزیدنسی حضور و سکونت یک نمایشگاه گردان در ایران خواهد بود که به گفته شکوهی برای مدتی پژوهش های فرهنگی انجام می دهد و آرتیست هایی را انتخاب و با محوریت موضوعی خاص نمایشگاهی را برگزار خواهد کرد. در این دوره این فرایند بررسی خواهد شد که چطور نگاهی از فرهنگی دیگر، فرهنگ دیگری را تحلیل می کند، یعنی آنچه که یک حوزه ناب پژوهشی است.او ادامه داد: در تلاشیم تا گروهی از هنرمندان ایرانی و ایتالیایی با هم فعالیت بین فرهنگی داشته و بتوانند در هر دو کشور حضور یابند. منتها قرار است نمایشگاهی با حضور هنرمندان دو کشور برگزار شود و احتمالا لازم است که یک یا دو کیوریتور در رزیدنسی ساکن بوده، پژوهش کنند و داستانشان را پیش ببرند تا نمایشگاهی در ایران و ایتالیا برگزار کنند.هدف دیگر برگزاری این رزیدنسی پژوهش در ضرورت آثار بومی و حفاظت از ایده های هنری است.شکوهی علاوه بر پروژه رزیدنسی حضوری در شهر اصفهان از پروژه رزیدنسی دیگری که در حال حاضر پیش می برد صحبت کرد. این پروژه رزیدنسی آنلاین فضای تهی در هر دو دوره رزیدنسی طی یک فراخوان بین المللی دو هنرمند انتخاب می کند: در این دوره از رزیدنسی دو هنرمند از دو کشور انتخاب می شوند و باید در فضای مجازی به مدت دوماه هم زیستی و مکالمه تنگاتنگ داشته، ایده هایشان را در میان بگذارند و فضایی برای تبادل و تقابل ایجاد کنند. این فضای مجازی یک وب سایت خالی و بی نهایت است که ساپورت تکنیکی اش به وسیله محمود باقری و امین شاه نظری انجام می شود. این پروژه با کیوریتوری متئو اینوچنتی، کیوریتور ایتالیایی فعال در حوزه اروپا و زویا شکوهی به عنوان کیوریتور و کوردیناتور پیش می رود. نکته جذاب دیگر این رزیدنسی به گفته او این است که طی زمانی که دو آرتیست در حال هم زیستی و کار در فضای تهی هستند، از جانب مخاطب رصد می شوند. یعنی مخاطبان می توانند با مراجعه به سایت، روند شکل گیری این فضا را شاهد باشند.شکوهی در پایان ضمن دعوت از هنرمندان، نویسندگان، پژوهشگران و اهالی علم برای حضور در پروژه رزیدنسی فضای خالی گفت: این که قرار است چه اتفاقی رخ دهد، به دلیل نو بودن ایده برای ما هم ناشناخته و جذاب است و منتظریم تا ببینیم چه نتیجه ای خواهیم گرفت. علاقه مندان می توانند تا 11 خرداد سال جاری با مراجعه به سایت www.vacant_zone.com به ارائه اثر بپردازند.

تمدید مهلت ارسال آثار به جشنواره ملی موسیقی جوان

مهلت ارسال آثار جهت شرکت در چهاردهمین جشنواره ملی موسیقی جوان که در فراخوان تا 31 اردیبهشت ذکر شده بود، به دلیل تقاضای مکرر متقاضیان و همچنین پیشنهاد داوران جشنواره، با توجه به شرایط خاص در ایام کرونا، تا پایان روز شنبه (17 خرداد ماه) تمدید شد. به گزارش ایسنا، فراخوان و اطلاعات تکمیلی در سایت انجمن موسیقی ایران به نشانی www.nay.ir قابل دسترسی است. همچنین بر اساس اعلام دبیرخانه جشنواره ملی موسیقی جوان، پس از دریافت و طبقه بندی آثار، بلافاصله کمیته های تخصصی به بررسی و ارزیابی آثار خواهند پرداخت و اسامی منتخبان برای شرکت در مرحله نهایی متعاقبا اعلام خواهد شد. چهاردهمین جشنواره ملی موسیقی جوان با دبیری هومان اسعدی و مشارکت استادان موسیقی کشور توسط انجمن موسیقی ایران و با حمایت دفتر موسیقی و معاونت امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برگزار می شود.

محمد حسین اسماعیلی روز سه شنبه با اعلام این مطلب افزود: پرداخت وام به مشاغل و صنوف مختلف از جمله صنوف فرهنگی و هنری یکی از سیاست های حمایتی دولت در دوره شیوع ویروس کرونا وتعطیلی مشاغل است.
به گفته وی در مرحله اول فرایند آغاز این وام، وزارت تعاون کار و رفاه اجتماعی به صاحبان کسب و کار از 13 رسته شغلی پیامک ارسال کرد و در مرحله دوم ثبت نام اینترنتی این افراد از روز چهارشنبه هفته گذشته در سامانه کارا به آدرس kara.mcls.gov.ir آغاز شد.

اسماعیلی یادآورشد: کارفرمایانی که پیامک دریافت نکرده اند با شماره تلفن 02188977405 الی 12 تماس حاصل فرمایند و در هر صورت در سامانه مذکور ثبت نام کنند.
وی افزود: شرط دریافت این وام این است که کارفرمایان باید لیست بیمه را تا پایان فروردین ماه امسال به سازمان تامین اجتماعی ارائه دهند ، بنابراین مشاغلی که بیمه نیستند مشمول دریافت وام 12 تا 16 میلیون تومانی کرونا نمی شوند.
به گفته مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان قزوین در مصوبه ستاد اقتصادی کرونا، پرداخت وام به مشاغلی که بیمه هستند در اولویت است؛ اما پیگیری هایی در حال انجام است تا از صاحبان مشاغلی که مجوز دارند ولی بیمه نیستند نیز به نوعی حمایت شود.
اسماعیلی ادامه داد: هفته گذشته اطلاعات مربوط به کسب وکارهای فرهنگی و هنری که در سایت وزارت ارشاد ثبت نام کرده بودند به وزارت کار ارسال شد که قرار است در این هفته جمع بندی شود و براساس چارچوب های معین، در سامانه کارا می نشیند و فرایند تخصیص حمایت از این مشاغل نیز آغاز می شود.
وی خاطر نشان کرد: این اطلاعات قرار است در ستاد کرونا بررسی و درباره آن تصمیم گیری شود که چه مبلغی با چه شرایطی به این افراد تعلق گیرد.
مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی زمان بازپرداخت وام را از اوایل مهر ماه اعلام کرد که دو سال نیز طول خواهد کشید.

به گفته وی در استان قزوین، 117 نفر سینماگر، 140 نفر اهل موسیقی، 34 نفر خوشنویس، 34 نفر هنرمند تعزیه، 133 نفر در فن نمایش، 40 نفر نویسنده، 85 خبرنگار و 117 نفر در هنر تجسمی فعال هستند.

ناصر ایزدفر روز سه شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا ضرر و زیان مالی این تعطیلی بلند را فاجعه بار دانست و افزود: اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان قزوین خسارات وارده به سینماها و مراکز فرهنگی را تا این لحظه برآورد و به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی اعلام کرده است.

وی اظهار داشت: برای جبران بخشی از این ضرر و زیان مالی سازمان سینمایی طی مصوبه ای اعلام کرده که به ازای هر سالن سینما مبلغ 100 میلیون ریال به صورت قرض الحسنه به سینماها پرداخت خواهد کرد .

ایزد فر با اشاره به فعالیت 2 سینما در شهر قزوین و 2 سینما سیار در شهرهای تاکستان و آبیک ادامه داد: هر کدام از این سینماها از یک سو به دلیل نداشتن درآمد و از سوی دیگر با وجود کارمندان و هزینه هایی جاری تحت فشار هستند و پرداخت وام 100 میلیون ریالی چاره کار نخواهد بود .

این مسوول تاکید کرد: دولت باید نگاه حمایتی ویژه ای به سینماها داشته باشد و ادامه دار بودن تعطیلی سالن های سینما و مراکز فرهنگی، اهالی فرهنگ و هنر را با چالش جدی مواجه خواهد کرد.

وی تصریح کرد: هنوز هیچ تصمیمی در خصوص بازگشایی سالن های سینما گرفته نشده و این اداره کل پیرو نظرات ستاد ملی کرونا است و حتی در شهرهای سفید نیز سینماها فعالیت خود را شروع نکردند.

ایزدفر خاطر نشان کرد: در حال حاضر سینماهای قزوین سالن ها، صندلی ها و کل فضای داخلی را ضدعفونی و گندزدایی کردند و هر زمان که اعلام بازگشایی و فعالیت مجدد به آنها داده شود، آمادگی لازم برای ادامه فعالیت با رعایت پروتکل های بهداشتی را دارند.

وی با اشاره به بخشودگی بیمه هنرمندان در سه ماهه امسال افزود: این اقدام برای بسیاری از هنرمندان موثر بود و بیش از 700 هنرمند قزوینی از این مزیت بهره مند شدند.

ایزدفر یادآور شد: صنوف فرهنگی و هنری که بیمه آنها تابع سازمان تامین اجتماعی است در صورتی که حق بیمه خود را طی سال پرداخت کرده باشند از بیمه بیکاری بهره می شوند.

استان قزوین دارای 2 سینما در شهر قزوین و 2 سینما سیار در شهرستان های آبیک و تاکستان است.

امیر حسین نوروزی روز سه شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: این طرح ها هم اکنون با اعتباری بیش از 170 میلیارد ریال در دست اجراست.

وی تصریح کرد: پردیس هنری شهر دوگنبدان در زمینی به مساحت 11 هزار متر مربع و با زیربنای 6 هزار و 500 مترمربع در حال ساخت است و 67 درصد پیشرفت فیزیکی دارد.

نوروزی بیان کرد: 120میلیارد ریال اعتبار برای تکمیل طرح احداث پردیس فرهنگی هنری شهر دوگنبدان در نظر گرفته شده است.

وی ادامه داد: اجرای فاز دوم این طرح هم اکنون در مرحله مناقصه است و با انتخاب پیمانکار و عوامل اجرایی عملیات اجرایی پردیس فرهنگی هنری این شهر تا پایان سال 99 به بهره برداری خواهد رسید.

نوروزی ابراز داشت: برای انجام فاز نخست این طرح 130 میلیارد ریال اعتبار هزینه شده است.

وی بیان کرد: این پردیس هنری از بخش های مختلفی از جمله سالن موسیقی، سالن همایش و برنامه های عمومی، سالن پلاتو، نگارخانه، گالری، موزه، سینما، گیم نت، کافی نت، سالن کنفرانس، کتابخانه تخصصی، مجموعه اداری و پارکینگ تشکیل شده است.

نوروزی اظهار داشت: طرح مجتمع فرهنگی آفتابگردان این شهرستان در زمینی به مساحت 9 هزار متر مربع و پنج هزارو 100 متر مربع زیر بنا از سال 83 آغاز شده که در این مجتمع بزرگ 10 واحدی سالن آمفی تئاتر، محل استقرار انجمن های ادبی و کتابخانه و تالار نمایش پیش بینی شده بود.

وی میانگین پیشرفت فیزیکی این طرح را 70 درصد اعلام کرد و گفت: تاکنون 59 میلیارد ریال برای این طرح فرهنگی هزینه شده و برای تکمیل این طرح 60 میلیارد ریال اعتبار نیاز است.

دستگاه بهره بردار مجتمع فرهنگی آفتابگردان پارک علم و فناوری و اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی است.

شهرستان 126 هزار نفری گچساران در جنوب غربی کهگیلویه و بویراحمد قرار دارد.

حجت الاسلام مختار کرمی امروز در گفت وگو با خبرنگار فارس در زنجان اظهار کرد: با توجه به شیوع ویروس کرونا برنامه های امسال اوقاف در این مدت در فضای مجازی پیگیری شد که این اقدامات در قالب رزمایش مواسات انجام می شود.

مدیرکل اوقاف و امور خیریه استان زنجان با اشاره به جایگزینی حضور مبلغین از بقاع متبرکه در فضای مجازی بیان کرد: مبلغین در این عرصه هم پیشتاز بوده و عرصه جهاد فرهنگی را نیز خالی نگذاشتند و بر آن شدند تا محتوای سلامت معنوی را احیا کنند.

وی ادامه داد: این مبلغین در کنار کارشناسان فرهنگی اوقاف، اعضای خدوم هیأت امنا و مراکز افق امامزادگان در فضای مجازی و در کانال های منتسب به امامزادگان حضور داشته و به سوالات دینی و شرعی مردم پاسخ دادند.

کرمی با اشاره به اینکه در حال حاضر مبلغان، روحانیون، مداحان، جامعه قرآنی و بدنه های فعال مردمی در فضای مجازی در امامزادگان استان زنجان مشغول به تبلیغ هستند، افزود: امسال بنا به شرایط موجود از بحث کرونا، تبلیغ دینی در ایام رمضان با بهره گیری از ظرفیت رسانه و فضای مجازی نیز اقدام شد.

مدیرکل اوقاف و امور خیریه استان زنجان از بهره مندی 6 هزار نفر از برنامه های اوقاف در شبکه های مجازی خبر داد و بیان کرد: این برنامه های آموزشی در قالب مباحث دینی، فرهنگی، سوالات شرعی، مباحث مربوط به ماه مبارک رمضان و ... ارائه شد.

وی با اشاره به اینکه حضور مبلغین در فضای مجازی در واقع یک نوع جهاد آنهم از نوع مجازی محسوب می شود، گفت: امیدواریم با همکاری بتوانیم از این آزمون نیز سربلند بیرون بیاییم.

مدیرکل اوقاف و امور خیریه استان زنجان به سایر اقدامات اوقاف نیز اشاره کرد و افزود: از ابتدای ماه رمضان تاکنون 7 هزار و 500 بسته معیشتی بین نیازمندان توزیع شده است.

انتهای پیام/73005/ق

فاطمه محمد بیگی، مدیر کل کتابخانه های عمومی استان، در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری بسیج قزوین، ضمن ارائه گزارش کوتاهی از فعالیت های انجام شده در ایام تعطیلی اضطراری کتابخانه ها بیان کرد: به دلیل شیوع بیماری مسری کرونا و بنا به صلاحدید نهاد کتابخانه های عمومی کشور در جهت حفظ سلامت اعضای محترم و کتابداران پرتلاش کتابخانه ها مبنی بر تعطیلی کتابخانه ها از اول اسفند ماه سال 98 تا 29 اردیبهشت ماه، کتابداران استان قزوین همانند سایر کتابداران کشور عزیزمان ایران در راستای ارائه خدمات ترویجی و فرهنگی کتابخوانی؛ تهدید این بیماری را به فرصتی جهت حضوری پررنگ تر در فضاهای مجازی اعم از کانال ها، گروه ها و صفحات مجازی، نمودند.

وی عنوان کرد: در این ایام کتابداران در بهره مندی از فرصت دنیای مجازی برای تداوم ارتباط با اعضای کتابخانه ها و ترویج برنامه های فرهنگی کتابخانه ها از جمله دهمین جشنواره کتابخوانی رضوی، بهره وافر جسته و در طی این مدت بیش از 1100برنامه و تولیدات فرهنگی در کانال ها، گروه ها و صفحات مجازی، تولید و به اشتراک گذاردند.

محمدبیگی گفت: برگزاری نشست کتابخوان رضوی مجازی کتابخانه ای، ساخت بیش از 133 کلیپ معرفی کتاب خلاقانه توسط کتابداران، ساخت بیش از 246 کلیپ آموزشی و سرگرمی شامل کاردستی، استفاده از نرم افزارهای تلفن همراه، خوشنویسی و بازی، معرفی و به اشتراک گذاری بیش از 337 عنوان کتاب به صورت متنی، ساخت بیش از 58 کلیپ شعرخوانی اعم از مثنوی خوانی، حافظ خوانی، شاهنامه خوانی از اهم فعالیت هاب این اداره می باشد.

محمدبیگی اظهار کرد: همچنین تولید و انتشار بیش از 220 محتوای تبلیغی و ترویجی دهمین جشنواره کتابخوانی رضوی در قالب تصویری، صوتی و متنی، ساخت بیش از 10 گروه و کانال و صفحه مجازی قصه گویی با هدف انتشار و به اشتراک گذاری محتواهای تولیدی قصه گویی با اعضای کتابخانه ها، مشارکت چشم گیر اعضای کتابخانه های استان با ارسال بیش از تعداد 500 آثار نقاشی به مسابقه "ما کرونا را شکست می دهیم"، مشارکت بیش از 6200 نفر در بخش های چهارگزینه ای، پویش کتابخوان، معرفی کتاب و نقاشی در دهمین جشنواره کتابخوانی رضوی از دیگر اقدامات نهاد کتابخانه ها در ایام کرونایی می باشد.

گفتنی است سرکشی مداوم مسوولین کتابخانه ها و روسای شهرستان ها و ضدعفونی محیط کتابخانه ها در هر هفته در دستور کار کتابخانه ها بوده است.

1010/ت30/ب

به گزارش خبرگزاری صداوسیما استان سمنان، حجت الاسلام بخشی رییس اداره اوقاف بسطام گفت: هزار وعده غذای گرم با مشارکت خیران و درآمد حاصل از موقوفات بسطام، به نیازمندان و آسیب دیدگان از کرونا اهدا شد.

کد ویدیو
دانلود

فیلم اصلی

حجت الاسلام سیدعباس موسوی در گفت و گو با خبرنگار تسنیم در شیراز ، با ارائه گزارشی از فعالیت ها و اقدامات انجام شده جهت جلوگیری از شیوع بیماری کرونا اظهار داشت: از ابتدای شیوع این بیماری تاکنون 210 هزار و 610 عدد ماسک و 8 هزار و 110 عدد دستکش بهداشتی تهیه و توزیع شده است.

وی همچنین از راه اندازی 4 کارگاه مواد ضد عفونی در سطح استان و کلانشهر شیراز خبر داد و گفت: 13300 لیتر ماده ضد عفونی برای مقابله با کرونا تولید شده است.

حجت الاسلام موسوی از توزیع 3758 بسته بهداشتی و 2100 بسته موادغذایی بین مراکز درمانی خبر داد و ادامه داد: در این مدت 725 بقعه طی یکبار در روز ضد عفونی شدند.

مدیرکل اوقاف و امور خیریه فارس تصریح کرد: تا کنون 8 هزار و 708 بسته حمایتی بین افراد آسیب دیده از بیماری کرونا توزیع شده و تعداد 3 هزار بسته نیز در این هفته توزیع خواهدشد که 1000 بسته آن از محل موقوفه معز الوزاره و 2000 بسته از محل موقوفه آقا بابا خان در حال تهیه و در هفته آینده توزیع می شود.

وی در ادامه از اختصاص مبلغ 30 میلیون تومان جهت تهیه اقلام بهداشتی و مواد ضدعفونی کننده ویژه اماکن مذهبی و بقاع متبرکه سراسر استان خبر داد و گفت: تهیه و تدوین دستورالعمل بهداشتی پیشگیری از ویروس کرنا و اقدامات لازم جهت ضدعفونی کردن اماکن مذهبی و بقاع متبرکه با همکاری دانشکده علوم پزشکی شیراز، شستشو و ضد عفونی مستمر و مداوم ادارات، بقاع متبرکه، با همکاری نیروهای بسیجی و شهرداری منطقه تاریخی و فرهنگی شیراز و سایر شهرستان ها و بستن درب امامزادگان و اماکن مذهبی و بقاع متبرکه ای که هیات امناء خاصی ندارند از اقدامات اداره کل اوقاف در این مدت بوده است.

انتهای پیام/424/ ت

به گزارش خبرگزاری تسنیم از سنندج ، قصه تکراری نبود امکانات و خدمات رفاهی در محلات و کوچه های شهر سنندج، هر روز در جلسات و محافل رسمی و غیر رسمی بازگو می شود؛ شهرک مولوی یکی از شهرک های قدیمی در شمال شرق شهر سنندج است که زمین های این منطقه به صورت تعاونی به ادارات و سازمان های دولتی واگذار شده است.

ساکنان شهرک مولوی و محله تاریخی و قدیمی قشلاق سنندج از ابتدایی ترین امکانات زندگی محروم ند، از جمله گله مندی ها و دغدغه های مردم این منطقه نبود فضای سبز است، اگرچه لکه های مستعد برای فضای سبز در این محلات وجود دارد اما به دلیل معارض از جمله اداره اوقاف مانع از اقدام شهرداری برای ساخت فضای های تفریحی و رفاهی می شود کمااینکه جلسات و رایزنی های زیادی هم بین این دو مجموعه انجام شده اما منتج به نتیجه نشده است.

در همین حال، اعضای کمیسیون فرهنگی و اجتماعی شورای شهر سنندج پیگیر حل مشکلات مردم این محلات است و عصر امروز در این راستا، جلسه ای را با حضور نمایندگان مردم و مدیران منطقه برگزار کرد که مشروح آن از نظر خوانندگان محترم می گذرد:

مردمان حاشیه نشین سنندج از هیچ فضای سبزی برخوردار نیستند

سیف الله رضایی، عضو و رئیس کمیسیون فرهنگی و اجتماعی شورای شهر سنندج با اعلام اینکه در برخی از محلات شهر سنندج کارهای بسیاری انجام شده اما مردمان محلات حاشیه نشین از هیچ فضای سبزی برخوردار نیستند، اظهار داشت: با وجود جمعیت بسیار زیاد در محلات شهرک مولوی و قشلاق سنندج از کم ترین امکانات و فضای سبز نسبت به سایر محلات برخوردارند و این به نوعی بی عدالتی در حق این مردم است.

وی توجه به محلات محروم شهر سنندج را بسیار مهم خواند و افزود: کوچکه ره ش یکی از مهم ترین مناطق زیبا و قدیمی شهر سنندج باید رسیدگی و با ایجاد فضای سبز به یک مکان تفریحی و رفاهی تبدیل شود و به دلیل وجود رودخانه قشلاق قطعاً با کمبود آب روبه رو نخواهیم شد.

عضو شورای شهر سنندج با بیان اینکه رایزنی های بسیاری با سازمان اوقاف سنندج در ارتباط با تبدیل فضای سبز قبرستان های متروکه انجام شده است، گفت: ایجاد فضای سبز و پارک های محله ای حق هر شهروند و مردم است، نباید این نیاز اصلی را از شهروندان بگیریم چراکه این درخواست به جد همه مردم، سالمندان و کودکان این محلات است.

احداث پارک در نایسر، شهرک بعثت، شهرک مولوی و قشلاق سنندج

وی بحث معارض و مالکیت اراضی را یکی دیگر از مشکلات پیش روی فعالیت های شهرداری خواند و گفت: یک قطعه فضا در سطح شهر بدون معارض پیدا نمی شود و این نیز موجب کمبود فضای سبز در برخی محلات شده است.

رئیس سازمان سیما، منظر و فضای سبز شهرداری سنندج به مشکلات نبود فضای سبز در شهرک مولوی سنندج اشاره و بیان کرد: در طرح تفضیلی شهر لکه هایی برای فضای سبز پیش بینی شده اما متأسفانه به دلیل معارض، بدون نتیجه مانده است.

شریفی با بیان اینکه امسال با همکاری شهرداری منطقه دو اعتباراتی برای احداث پارک در مناطق نایسر، شهرک بعثت، شهرک مولوی و قشلاق در نظر گرفته شده است، خاطرنشان کرد: همچنین بودجه ای به احداث 9 هکتار فضای سبز در فرجه و 11 هزار مترمربع فضای سبز در قشلاق با رفع مالکیت اختصاص می یابد.

مشکل مالیکت اراضی در سنندج بیداد می کند

عرفان فتحی، شهردار منطقه دو سنندج نیز در ارتباط با ایجاد فضای سبز در محلات شهرک مولوی، قشلاق، شهرک ورمقانی و فرجه گفت: مالکیت اراضی امروزه به یک دغدغه برای شهرداری تبدیل شده چراکه در هر نقطه اراضی این شهر، ادارات راه و شهرسازی و اوقاف و یا مالک ادعای مالکیت دارند.

وی افزود: در هر لکه های اراضی که شهرداری قصد ایجاد فضای سبز یا هر نوع خدماتی دارد، در مرحله نهایی و اجرای طرح با مشکل روبه رو و حکم توقیف برای ما صادر می شود

فتحی با ادعای اینکه در منطقه دو سنندج متأسفانه مشکل مالیکت بیداد می کند، بیان کرد: شهرداری و مدیران تمامی مشکلات و دغدغه های مردم را به خوبی درک و مشاهده کرده اما متاسفانه اجازه کار به ما نخواهند داد و گاهاً نیز مدعی آسفالت های سطح شهر نیز هستند!

وی با بیان اینکه اداره اوقاف در حال تعامل با شهرداری است و این جای امیدواری ست، گفت: جدول گذاری و احداث بناهای اولیه در دستور کار ماست و شک نکنید اجازه نخواهیم داد این اراضی از کابری فضای سبز خارج شود و با مشورت و رایزنی مالکین اراضی، این مشکلات را حل و فصل خواهیم کرد.

شهردار منطقه دو سنندج با عنوان اینکه در محله قشلاق از 11 هزار متر مربع زمین در نظر گرفته برای احداث فضای سبز، 2 هزار متر مربع آن حال اجراست، خاطرنشان کرد: برای پیشبرد کارها، آمادگی هرنوع همکاری و تعامل را با اوقاف خواهیم داشت.

انتهای پیام/484/ت

تدبیر و تصمیم هایی که حالا و به گفته رییس اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری سمیرم تا اطلاع ثانوی همان دستورالعمل قبلی است که بر تعطیلی همه مراکز و مناطق گردشگری تاکید دارد و از مردم می خواهد سفر نروند.

به گفته سعید سلمانیان، بسته بودن و تعطیلی این مناطق در جلسه اخیر ستاد تسهیلات گردشگری شهرستان سمیرم مطرح و مصوب شد، اما قرار است یکی دو روز مانده به عید سعید فطر در جلسه ای دیگر، شرایط سنجیده شده و اگر تصمیم جدیدی گرفته شد اعلام عمومی شود.

تورهای گردشگری به سمیرم نیایند

وی در پاسخ به خبرنگار ایرنا درباره شلوغی برخی مناطق همچون "بی بی سیدان" سمیرم و اجاره خانه مسافرها در هفته گذشته، اظهارداشت: ورود تورهای مجوزدار و غیرمجاز به منطقه گردشگری و رودخانه های تنگ خشک و بی بی سیدان ممنوع است.

رییس اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری سمیرم ادامه داد: حتی آژانس های گردشگری اجازه آوردن تورهای اتوبوسی به مناطق گردشگری سمیرم بویژه رودخانه بی بی سیدان، که حتی از داشتن یک سرویس بهداشتی بی بهره است را ندارند.

وی مدیریت و کنترل منطقه گردشگری تنگ خشک و بی بی سیدان در 35 کیلومتری جنوب سمیرم را مهمترین مشکل این فصل شهرستان ذکر کرد و گفت: وسعت کوهساران و رودخانه بی بی سیدان در کنار نداشتن امکانات همچون مامور در ورودی ها یا سرویس های بهداشتی از جمله این مشکلات هستند.

سلمانیان با بیان اینکه مالکیت زمین های محدوده بی بی سیدان و تنگ خشک مشخص نیست، ادامه داد: اگر دهیاران و شوراهای این روستاها طرحی گردشگری ارائه کنند میراث فرهنگی هم می تواند با سهولت بیشتری مجوزهای لازم راصادر کند تا مشکلات این منطقه نیز کمتر شود.

رییس اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری سمیرم گفت: عمده حجم ورود مسافر و گردشگر به سمیرم از عید فطر تا مهرماه است که اگر شرایط کرونایی ادامه داشته باشد باید محدودیت و ظرفیت هر تفرج گاه اعلام شود تا ترافیک جمعیتی و خودرویی در این مناطق شاهد نباشیم.

زیرساخت گردشگری؛ مهمترین مشکل

بخشدار پادنای سمیرم در همین پیوند به خبرنگار ایرنا گفت: مهمترین مشکل شهرستان در صنعت گرشگری، نبود یا کمبود زیرساخت های توریستی در این اماکن است.

سید حمید قائم مقامی افزود: در همین روستای بی بی سیدان که گفته می شود برخی ادعای مالکیت زمین های این منطقه را دارند این موضوع تنها یک ادعاست و اگر هم قرار است قانونی و رسمی شود دادگاه باید این موضوع را مشخص کند.

وی با اشاره به اینکه دهیاران می توانند در صورت تصویب شورای بخش عوارض دریافت کنند، اظهار داشت: متاسفانه گرفتن عوارض و درآمدزایی از گردشگر در سمیرم متفاوت از دیگر شهرستان هاست.

بخشدار پادنا افزود: زمانی که چند سال قبل مقرر شد برای ورود به روستای نمونه گردشگری "خفر" در دامنه زاگرس عوارض دریافت شود، دادستانی ورود کرده و مشکلات زیادی ایجاد شد تا اینکه باز هم شاهد استفاده رایگان گردشگران از این فضای طبیعی باشیم.

تفریح و گردش بدون هزینه

قائم مقامی تاکید کرد: مسافران ورودی به سمیرم عادت کرده اند بدون پرداخت هیچ هزینه ای تنها وارد شهرستان ما شوند و از مواهب طبیعی آن بهره ببرند و هزینه ای هم پرداخت نکنند.

جانشین فرماندهی انتظامی سمیرم در همین رابطه اظهار داشت: بیشترین حجم و فشار کاری در روزهای تعطیل بویژه عید فطر بر دوش کارکنان و ماموران پلیس است.

سرگرد علی رضا طاهرزاده خاطرنشان کرد: امسال با وجود خطر ویروس کرونا همواره باید منتظر دستورهای جدید باشیم اما عید فطر و سابقه ای که از ورود انبوه مسافر در تعطیلات عید به جای جای سمیرم داریم نشان می دهد، باید قاطع و جدی برای این روز خاص و در ادامه تعطیلات تابستان تصمیم گیری کرد.

وی تاکید کرد: زمانی که رییس اداره میراث فرهنگی می گوید منطقه بی بی سیدان هیچ گونه خدمات و امکاناتی برای مسافران ندارد، دیگر چه لزومی دارد که گردشگر وارد آن نقطه شود بنابراین لازم است با ایجاد موانع، بسته بودن و ممنوعیت ورود به این دست مناطق از رسانه ها اعلام عمومی شود.

جانشین فرماندهی انتظامی سمیرم افزود: اگر هم متولی و امکاناتی در این محل ایجاد شد آن زمان می توان تصمیم دیگری گرفت و بسته به شرایط، ورود مسافران را تسهیل یا کنترل کرد.

سرگردطاهرزاده از شهرداری سمیرم هم خواست راه اندازی ایستگاه پلیس آبشار را در درخواستی به نیروی انتظامی ارائه کند تا این نیرو نیز بتواند با ا ختصاص نیرو، امنیت و آرامش این منطقه نمونه گردشگری را به شکل دائم تامین کند.

اقامت گاه های عشایری؛ تابع قوانین تالارهای شهری

وی تصریح کرد: هر چند هنوز هم شرایط کرونایی است اما اگر وضع تغییر کرد، گردشگران خارجی در صورت حضور در شهرستان و اقامتگاه های بوم گردی یا عشایری باید با پلیس هماهنگ کنند و اقامتگاه های عشایری هم که تابع قوانین تالارها هستند باید از اماکن ناجا مجوز بگیرند.

شهردار کُمه از توابع جنوبی سمیرم هم به خبرنگار ایرنا گفت: همه مصوبه ها و تصمیم ها به کرونا بستگی دارد اما باید توجه داشت که هراس از این ویروس خطرناک مهمتر از درآمدزایی برای هر نهاد یا سازمانی است.

فرود امیری افزود: اگر اعلام شود منطقه گردشگری خاصی همچون "چشمه بابازرنگ" کُمه بازگشایی شده این موضوع از دید مردم یعنی کرونا تمام شده و می توان به تفریح و گردش دسته جمعی رفت و آسیبی هم ندید.

وی تاکید کرد: عامه مردم هر گونه آزادسازی عمومی در این شرایط را اتمام کرونا برداشت می کنند و این رفتار آنها با توجه به خستگی از قرنطینه خانگی، روزه داری ماه مبارک رمضان و مبطوع شدن هوا امری طبیعی و قابل پیش بینی است.

رییس اداره اوقاف و امور خیریه سمیرم که اماکن زیارتی و موقوفه ها بخش مهمی از مجموعه زیر پوشش وی هستند، اظهارداشت: مکان های مقدس زیارتی و سیاحتی مانند امامزاده زینعلی در همین روزهای ماه رمضان شاهد حضور مسافر و مردم خود سمیرم است.

به گفته امیر ارسلان جباری هر چند درب آستان مقدس امامزادگان بسته است اما منطقه ای وسیع و باغی مانند امامزاده زینعلی از همه طرف راه ورود و اقامت کوتاه دارد و کنترل کردن آن راحت نیست.

وی در پاسخ به سوال خبرنگار ایرنا درباره عدم سرویس دهی مناسب به مسافران و زائران در این منطقه گردشگری و زیارتگاهی، تصریح کرد: ما باید پاسخگوی همگان باشیم در حالی که هیچ درآمدی عاید ما نمی شود.

رییس اداره اوقاف و امور خیریه سمیرم افزود: حتی مدت کوتاهی که اقدام به گرفتن ورودی از مسافران کردیم برخی اعتراض کردند تا اینکه این موضوع هم منتفی شد.

جباری خاطر نشان کرد: گردشگر در اینجا هیچ هزینه ای نمی دهد و ریالی خرج نمی کند اما زمانی که مشکلی مثلا در نظافت محل یا سرویس های بهداشتی پیش می آید سوال نمی شود چه کسی باید حقوق و دستمزد کارگری را قرار است این کارها را انجام دهد پرداخت کند.

وی ادامه داد: اگر می خواهیم خدماتی به مردم و گردشگران بدهیم با باید دولت کمک کند که نمی کند یا اینکه از مردم عوارض بگیریم که جلوی این کارمان هم گرفته شد.

به گفته رییس اوقاف سمیرم سال گذشته 2 نیروی خدماتی و یک خودرو برای جمع آوری زباله در این مکان در نظر گرفتیم که هنوز به آنها بدهکاریم.

جباری یادآور شد: وجود امنیت، نظافت و سایر خدمات رفاهی و فرهنگی به درآمدزایی هر مکان توریستی و طبیعی وابسته است و اگر درآمدی نباشد طبیعی است که کاری هم از پیش نمی رود وتنها صدای اعتراض ها بلند می شود.

مسافران ناخوانده یا نابودگران طبیعت؟

بخشدار بخش پادنای بزرگ سمیرم در همین پیوند، تاکید کرد: علاوه بر مسافرانی که برای تفریح و سیاحت به مناطق گردشگری خاصی می آیند، مسافران ناخوانده دیگری داریم که در همین ایام پرخطر کرونایی، از کیلومترها آن طرف تر برای برچیدن علف ها و گیاهان کوهی و دارویی سمیرم وارد کوه های این شهرستان می شوند.

رهام جباری افزود: این افراد، بلد این کار شده اند و سالیانی است به راحتی با انواع خودروهای شخصی یا وانت و گاهی خانوادگی و دسته جمعی، راهی کوه های پر نعمت سمیرم می شوند و حتی کسی هم جلوی آنها را نمی گیرد.

وی تصریح کرد: زمانی هم که به اداره منابع طبیعی اطلاع می دهیم آنها هم نیروی کافی و امکاناتی برای کنترل این وسعت پراکنده و پرشمار ندارند.

بخشدار پادنای بزرگ سمیرم با بیان اینکه ما در قبال آیندگان مسوول هستیم، افزود: مدیران ارشد مربوطه در استان و شهرستان باید با اختصاص اعتبار ویژه به منظور کنترل ورودی های مناطق بکر سمیرم یکبار برای همیشه این معضل نابودکننده طبیعت را حل کنند و جلوی نابودگران طبیعت را بگیرند.

با همه این تفسیرها و گفته ها، فطر و در ادامه سه ماه تابستان از راه می رسند و شهرستان های معتدل غرب و جنوب استان اصفهان، مقصد اصلی گردشگران و مسافرانی خواهد شد که امسال نه تنها گرمای هوا که خستگی قرنطینه کرونا، آنها را کلافه تر کرده و شاید همین باعث شود منتظر هیچ اعلام رسمی و دستوری نمانند و به سمت سرزمین هزار چشمه با 42 مبتلا به کووید 19 تا امروز، حرکت کنند.

از جمله آثار تاریخی و طبیعی سمیرم پارک تقرچه، چشمه 'خوانسار'، تخت سلیمان آب ملخ ، 'حمام کمال الملک وزیر'،'تل شاهی و وزیری'، 'قلعه بهمن'، آبشار 'خفر'، آبشار سمیرم، چشمه ' ناز ونک'، 'تالاب خان وردشت'، آبشار 'بی بی سیدان'، چشمه'بابا زرنگ کمه' ،چشمه 'نوول' غار 'دنگزلو' ، 'لای سرخ دنا' و 'امامزادگان ابراهیم، زید ابن علی، سیداحمد و سید محمد خفر، بی بی ناز خاتون و بی بی گل خاتون کمه و حنا' است.

شهرستان کوهستانی و معتدل سمیرم دارای 100 هزار جمعیت است که در جنوب استان اصفهان، شمال یاسوج، شرق اقلید و آباده استان فارس و غرب لُردگان استان چهارمحال و بختیاری واقع شده و پیشینه تاریخی، بافت عشایری، روستایی و شهری به همراه مواهب طبیعی از قبیل جنگل، کوهستان، پوشش گیاهی، روان آب های همیشه جاری و نیز تنوع جانوری در اقلیم کوهستانی و سردسیر دنا و زاگرس، سمیرم را به عنوان یکی از مناطق پر ظرفیت گردشگری و بوم گردی در استان اصفهان زبانزد کرده است.

علی ذوالقدر امروز در گفت وگو با خبرنگار فارس در زنجان اظهار کرد: امسال همزمان با ماه مبارک رمضان سه مرحله اجرای نیات واقفین در راستای کمک به نیازمندان اجرا شد..

رئیس اداره اوقاف و امور خیریه شهرستان خدابنده با بیان اینکه مرحله نخست کمک به نیازمندان در قالب توزیع 450 بسته غذایی به ارزش 140 میلیون تومان انجام شد، تصریح کرد: این بسته ها شامل یک عدد مرغ، برنج، سویا و رب بود که در قالب رزمایش مومنانه اجرایی شد.

وی همچنین از توزیع 700 بسته 700 گرمی گوشت بین نیازمندان با همکاری موسسات خیریه شهرستان خدابنده خبر داد و گفت: این اقدام نیز در مرحله رزمایش دوم مومنانه انجام شد.

ذوالقدر ادامه داد: فاز سوم کمک در قالب رزمایش مومنانه نیز در روز عید فطر و از محل عواید موقوفات اجرایی خواهد شد.

رئیس اداره اوقاف و امور خیریه شهرستان خدابنده با اشاره به اینکه دیگر کمک اوقاف در راستای کمک به پیشگیری از شیوع کرونا در اختیار قرار دادن تالار احسان برای استفاده ستاد کرونا در استان بوده است، گفت: این تالار دارای ظرفیت 200 نفر و در قالب تجهیز 70 تخت به ستاد کرونای شهرستان تحویل شده است.

وی ادامه داد: همچنین پیش از این نیز 20 میلیون تومان برای توزیع ماسک، دستکش و مایع ضدعفونی کننده در شهرستان از سوی اداره اوقاف و امور خیریه شهرستان خدابنده هزینه شد.

انتهای پیام/73005/ق/خ

مهدی کاهانی مقدم

موزه ها پلی ارتباطی بین گذشته و حال و فضایی پویا هستند که در زمینه تبادل فرهنگ و حفظ و انتقال میراث باستانی و به عنوان نگهبان تاریخ هر جامعه نقش ایفا می کنند.

29 اردیبهشت ماه برابر با 18 ماه می میلادی، به عنوان روز جهانی موزه و میراث فرهنگی به ثبت رسیده است. این روز شاید تنها فرصتی باشد که هر ساله توجه بسیاری را به اهمیت و جایگاه موزه ها جلب می کند و صدالبته به مشکلات فراوانی که این نگهبانان تاریخ با آن دست به گریبان اند.

موزه های خراسان رضوی هم که سرزمینی با تاریخی کهن است، از این قاعده مستثنا نیستند. این استان دارای 94 موزه فعال است که از این تعداد 30 مجموعه مستقیماً زیر نظر اداره کل موزه ها قرار دارند و سایر موزه ها، متعلق به دستگاه های دولتی و عمومی همچون آستان قدس رضوی، اداره کل محیط زیست، اداره کل اوقاف، سازمان زمین شناسی، دانشگاه فردوسی مشهد و بخش خصوصی هستند که با نظارت اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی فعالیت می کنند.

این تعداد موزه که در طول سال ها به تدریج راه اندازی شده اند، نتوانسته اند حتی درصد کمی از آثار تاریخی و فرهنگی سرزمین خورشید را در خود جای داده و یا به نمایش بگذارند و هنوز تعداد قابل توجهی از آثار گرانبهای تاریخی در دل تاریک گنجینه و انبارهای دولتی و خصوصی حبس شده و بسیاری از آن ها در شرایط نامساعد نگهداری، به سرعت در حال نابودی و تخریب قرار دارند.

چند سال پیش یک پیرمرد مجموعه دار مشهدی در یکی از جلسات میراث فرهنگی عاجزانه از مسئولان می خواست تمام آثار تاریخی شخصی اش را که به صورت رایگان هدیه می کند، در اختیار بگیرند و او همسر پیرش را از وحشت شبانه روزی درگیر شدن با سارقان رهایی بخشند؛ اما با گذشت چند سال به دلیل نبود محلی برای نگهداری آثار، کسی حاضر نشد به این دغدغه او پایان دهد. در همان جلسه همچنین گفته شد که آثار انبار شده در گنجینه آرامگاه فردوسی ده ها برابر تمام آثاری است که در موزه های مشهد به نمایش گذاشته شده است.

امروزه اما تعداد موزه ها به نسبت آن روز بسیار بیشتر شده و شرایط مناسب تری هم در گنجینه های موجود فراهم آمده تا جایی که سال گذشته چند موزه خراسان رضوی از سوی شورای بین المللی موزه ها(ایکوم) برگزیده شدند؛ اما آنچه مسلم است اینکه با نگاهی به بی مهری دولت و بودجه های اندک اختصاصی هر ساله به اداره کل میراث فرهنگی استان که هیچ تناسبی با حجم وسیعی از آثار و محوطه های تاریخی و فرهنگی زیر پوشش آن و انبوهی از مشکلات ریز و درشت که در ارتباط با نگهداری و مرمت آن مواجه است، ندارد؛ این حقیقت تلخ آشکار می شود که بی هیچ تلاشی برای یافتن اطلاعات و آمار دقیق، می توان فهمید که هنوز در راه حفاظت از آثار فرهنگی و تاریخی خود و مهم تر از آن شناساندن این آثار و پیشینه تاریخی به عموم مردم همچنان ناکام و شکست خورده ایم و تنها بخشی از این تاریخ در دل موزه هایی همچون موزه آستان قدس رضوی، توس، نادری، موزه آب، علوم و تاریخ طبیعی مشهد، موزه تاریخ طبیعی و موزه بزرگ خراسان جای گرفته است.

این در حالی است که موزه ها از جمله عناصر هویتی یک ملت و آنچه از گذشته آن ها به یادگار مانده را در خود جای می دهند و انتقال مفاهیم فرهنگی و تمدنی نسل های گذشته به آیندگان را برعهده دارند. از سوی دیگر موزه ها می توانند و باید به عنوان یکی از ارکان کسب درآمد پایدار و انتقال و توسعه فرهنگ ایرانی- اسلامی این مرزوبوم، از طریق جذب گردشگران نقش ایفا کنند؛ همچنان که سال گذشته 6 موزه برتر دنیا سالانه افزون بر 46 میلیون بازدیدکننده داشتند؛ اما این مسئله در کشور ما و به ویژه در خراسان رضوی هرگز در کانون توجه مسئولان قرار نداشته و از این فرصت طلایی غفلت شده است.

مردم شهرستان رشتخوار در استان خراسان رضوی نیز همراه و همگام با سایر گروه های مختلف جهادی برای کمک به نیازمندان آستین همت را بالا زدند و با تهیه و توزیع بسته های کمک معیشتی به یاری همنوعان خود شتافتند.

رشتخوار با 65 هزار نفر جمعیت در 209 کیلومتری جنوب غربی مشهد واقع است و با توجه به اینکه بیشتر جمعیت این شهرستان در روستاها ساکن هستند و از طریق کشاورزی و دامداری امرار معاش می کنند و از نظر اقتصادی نیز از وضعیت چندان مناسبی برخوردار نیستند، با این حال در این روزهای سخت به یاری نیازمندان شتافته اند.

توزیع بسته غذایی و پوشاک
رییس اداره بهزیستی رشتخوار به خبرنگار ایرنا گفت: در ماه مبارک رمضان بیش از 2 هزار بسته غذایی بین افراد نیازمند و جامعه هدف بهزیستی در این شهرستان توزیع شد.
علی راسخی افزود: در بیست و سومین روز ماه مبارک رمضان و شب های قدر در اجرای طرح مواسات و کمک مومنانه، بیش از 420 سبد غذایی و پوشاک به ارزش 510 میلیون ریال به همت خیران شهرستانی و استانی بین مددجویان زیرپوشش بهزیستی رشتخوار توزیع شد.
وی با قدردانی از مشارکت خیران و گروه های جهادی در اجرای طرح کمک مومنانه به محرومان جامعه، ادامه داد: در ماه مبارک رمضان خیران بیش از صدها بسته کمک معیشتی و مواد غذایی به خانواده های نیازمند زیرپوشش بهزیستی رشتخوار اهدا کردند.
رییس اداره بهزیستی رشتخوار گفت: همچنین در اجرای رزمایش مواسات و همدلی و کمک مومنانه، طی شب های قدر در روستای جنت آباد بخش جنگل، 40 سبد معیشتی با کمک خیران روستا، اعضای شورای اسلامی و دهیاری با همکاری پایگاه شهید اسماعیل زاده بین اهالی این روستا توزیع شد.

وی افزود: در شب شهادت مولای متقیان حضرت علی (ع) و در اجرای طرح مواسات و کمک مومنانه، 2 هزار پرس غذای گرم بسته بندی و بین نیازمندان و آسیب دیدگان از بیماری کرونا در این شهرستان توزیع شد.
راسخی ادامه داد: بیش از 13 درصد جمعیت 65 هزار نفری رشتخوار زیرپوشش نهادهای حمایتی بهزیستی و کمیته امداد امام خمینی (ره) قرار دارد.

کمک مومنانه در ضیافت همدلی
رییس اداره اوقاف و امور خیریه رشتخوار نیز گفت: از محل موقوفات بقعه امام زاده فاضل این شهرستان، 40 سبد غذایی به ارزش 50 میلیون ریال بین روستاییان بخش جنگل این شهرستان توزیع شد.
علی محسن آبادی افزود: در اجرای طرح کمک مومنانه در ضیافت همدلی در ماه مبارک رمضان، بیش از 2 هزار پرس غذای گرم توسط خیران و کمک اداره اوقاف در روستای "براکوه" رشتخوار توزیع گردید.
وی با بیان اینکه رشتخوار در 209 کیلومتری مشهد دارای پنج بقعه متبرکه است، ادامه داد: بقاع متبرکه این شهرستان به عنوان قطب فرهنگی بیش از صدها سال است که پناهگاه مشتاقان اهل بیت عصمت و طهارت (ع) برای مناجات، تلاوت قرآن کریم، اجرای سرود و همخوانی است.

توزیع 600 سبد کمک معیشتی
فرمانده بسیج سپاه پاسداران ناحیه رشتخوار هم گفت: همزمان با سالروز شهادت مولای متقیان حضرت علی(ع)، در چهارمین مرحله از رزمایش کمک مومنانه، بیش از 600 سبد کمک معیشتی به ارزش بیش از یک میلیارد و 200 میلیون ریال توسط ستاد اجرایی فرمان امام (ره) بین نیازمندان و آسیب دیدگان ناشی از بیماری کرونا در رشتخوار توزیع شد.
سرهنگ حمیدرضا نامور افزود: این سبدها هریک به ارزش 2 میلیون ریال با هماهنگی امامان جمعه و همچنین ناحیه مقاومت بسیج بین نیازمندان واقعی در شهر و روستاهای رشتخوار توزیع گردید.

رشتخوار با 65 هزار نفر جمعیت در 209 کیلومتری جنوب شرقی مشهد واقع است.

بر اساس آخرین آمار رسمی تا 29 اردیبهشت 122 هزار و 492 نفر در کشور به طور قطعی به ویروس کرونا مبتلا شده و با فوت 69 نفر در 24 ساعت گذشته تعداد جان باختگان کرونا در کشور به هفت هزار و 57 نفر رسیده است.

حجت الاسلام و المسلمین داوود میرزایی ، در گفتگو با خبرنگار شبستان در ارومیه، اظهار کرد: ضیافت همدلی همزمان با فرا رسیدن ماه مبارک رمضان با همکاری هیئت امنای بقاع متبرکه و امامزادگان استان، متولیان موقوفات و خیران با هدف ترویج روحیه انفاق و کمک در سایه همدلی در سراسر استان اجرا شد .

معاون فرهنگی و اجتماعی اوقاف آذربایجان غربی در ادامه سخنان خود افزود: در طرح ضیافت همدلی 5 بقعه و امامزاده سطح 1 و 2 استان زیر نظر مراکز افق فعالیت کردند.

وی گفت: اوقاف استان نیز با همراهی هیئت امنای بقاع متبرکه و خیران نسبت به تهیه و توزیع سبد غذایی بین نیازمندان کمک کرد .

این مقام مسئول تبدیل بقاع متبرکه به قطب فرهنگی، تقویت بُعد اجتماعی خدمات بقاع متبرکه در کنار کمک به محرومان و اقشار آسیب پذیر را از جمله محورهای این طرح در ماه رمضان عنوان کرد.

حجت الاسلام میرزایی در ادامه سخنان خود با اشاره به منویات مقام معظم رهبری در خصوص انفاق، تصریح کرد: کمک به نیازمندان با ترویج روحیه انفاق و بخشش در سایه منویات معظم له در زمینه مساوات از محورهای این طرح کشوری بود و اوقاف با اجرای این طرح به دنبال ترویج فرهنگ انفاق، نوع دوستی، مساوات، صدقه و ایجاد زمینه مشارکت عمومی در رسیدگی به محرومان و مستضعفان بود.

پایان پیام/ 566

به گزارش خبرگزاری فارس از شهرکرد، به نقل از روابط عمومی فرهنگ و ارشاد اسلامی چهارمحال و بختیاری، ابراهیم شریفی با اشاره به افزایش 20 درصدی اعتبار کتابفروشی های عضو در طرح بهارانه کتاب 99 در چهارمحال و بختیاری گفت: طرح بهارانه کتاب 99 از بیستم اردیبهشت ماه آغاز شده و خریداران کتاب تا 30 اردیبهشت ماه فرصت دارند با مراجعه به کتابفروشی های عضو این طرح تا سقف 150 هزار تومان با یارانه 20 درصد کتاب خریداری کنند.

وی ادامه داد: با توجه به گزارش های ارائه شده از سوی مؤسسه خانه کتاب به عنوان مجری طرح از میزان استقبال مخاطبان و مطالبات کتابفروشان و همچنین نظر به دغدغه وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در خصوص سیاست های حمایت از کتاب فروشان و چرخه نشر با همراهی معاونت امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی اعتبار کتابفروشی های عضو در طرح بهارانه کتاب 99 در سراسر کشور 20 درصد افزایش پیدا کرده که این افزایش مشمول کتاب فروشی های چهارمحال و بختیاری نیز شده است.

مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی چهارمحال و بختیاری توضیح داد: با باقی ماندن دو روز تا پایان طرح بهارانه کتاب99، حدود هزار و پانصد نسخه کتاب به مبلغ 60 میلیون ریال در پنج کتابفروشی سطح استان به فروش رسیده است.

شریفی با بیان اینکه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از سال 1394 طرح های فصلی فروش کتاب را برای هدفمند کردن یارانه نشر آغاز کرد، افزود: در این طرح ها کتابفروشی ها می توانند در فروش کتاب به خریداران تخفیف داده و مبلغ تخفیف داده شده را از وزارت خانه دریافت کنند.

وی خاطرنشان کرد: طرح بهارانه کتاب در سال 1399 به مدت یازده روز از روز شنبه 20 اردیبهشت ماه تا پایان روز 30 اردیبهشت ماه با شعار بهار کتاب، همزمان با بهار دل ها برگزار می شود و در طی این طرح به خریداران کتاب با ارائه شماره کارت ملی حداکثر تا مبلغ 30 هزار تومان یارانه خرید کتاب تعلق می گیرد.
انتهای پیام/3339/م