حجت الاسلام و المسلمین احمد مازنی در گفت وگو با ایسنا، با تاکید بر لزوم توجه به معیشت اصحاب فرهنگ و هنر در شرایط اقتصادی به وجود آمده بر اثر شیوع کرونا ویروس و با اشاره به اقداماتی که در این حوزه صورت پذیرفته است، گفت: از مهم ترین مسائل مورد نظر ما بعد از شیوع کرونا ویروس تاکید بر توجه مسئولان به کسب و کار های فرهنگی و هنری همچون دیگر کسب و کار هاست؛ قطعا آثار اقتصادی و اجتماعی کرونا که بر صنوف مختلف وارد می شود بر صنوف فرهنگی و هنری نیز وارد می شود، به همین دلایل این صنوف نباید مورد غفلت و بی توجهی قرار بگیرند.

وی افزود: از یک سو اصحاب فرهنگ و هنر دارای عزت نفس و مناعت طبع هستند و مشکلات اقتصادی خود را مطرح نمی کنند و از جهت دیگر مشاغل فرهنگی و هنری از سوی دیگران در درجه اول اهمیت قرار نمی گیرد و معمولا به مشاغل مرتبط با بخش های دیگر بیشتر توجه می شود و بخش فرهنگ و هنر مورد غفلت واقع می شوند؛ خود اصحاب فرهنگ و هنر هم نتوانستند احساس نیاز و ضرورت کالاهای هنری و فرهنگی را در سبد زندگی مردم به جامعه منتقل کنند.

این عضو کمیسیون فرهنگی مجلس عنوان کرد: با توجه به مباحث مذکور و مشکلاتی که در این شرایط برای شاغلین عرصه فرهنگ و هنر ایجاد شده پیشتر نامه ای را خطاب به وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی نوشته بودم و به صورت کلی توجه به وضعیت فعالین این عرصه را در شرایط کنونی یادآوری کردم؛ بعد از این مکاتبه جمعی از صنوف هنری در ارتباطی که با خانم سیاوشی برقرار کرده بودند درخواست برگزاری جلسه با اعضای کمیسیون فرهنگی مجلس را مطرح کردند. البته ترجیح دادیم که این جلسه با حضور وزیر یا با حضور معاونین وزیر برگزار شود تا از اقدامات انجام شده گزارشی ارائه شود و نیازها و پیشنهادهای افراد شنیده شود تا در این میان نمایندگان بتوانند در جهت رفع مشکلات رایزنی هایی داشته باشند.

این عضو فراکسیون امید مجلس بیان کرد: در جلسه درخواست ها، پیشنهادها و نیازهای مکتوب مالکین سینماها و تماشاخانه های تئاتری که در این شرایط متضرر شده اند را با امضای اعضای کمیسیون فرهنگی به معاونان وزیر حاضر در جلسه ارائه کردیم تا به شخص وزیر منتقل شود؛ در این جلسه اقدامات انجام شده گزارش شد، در این گزارش مشخص شد که امر اطلاع رسانی به خوبی صورت نپذیرفته تا افراد در جریان اقدامات انجام شده قرار بگیرند.

مازنی ادامه داد: مقرر شد در جلسه ای که مسئولین وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و صنوف هنری با آقای جهانگیری معاون اول رییس جمهور دارند این مسائل مطرح شود؛ ما اعضای کمیسیون فرهنگی مجلس خودمان را نماینده اصحاب فرهنگ و هنر دانسته و مطالبات این قشر را مطرح می کنیم. تاکید ما بر این است که اولا اصحاب فرهنگ و هنر مانند سایر صنوف دیده شوند؛ ثانیا همه جوانب مربوط به نیازهای شاغلین فرهنگ و هنر و همچنین شاغلین در عرصه های مختلف این حوزه مورد توجه قرار گیرد.

وی در این باره تصریح کرد: کتابفروشان، ناشران، چاپخانه داران، اهالی تئاتر و سینما، اهالی موسیقی و فعالان بخش فرهنگ دینی و همه فعالینی که در تولید آثار هنری و فرهنگی کشور تاثیر دارند به صورت همه جانبه دیده شوند؛ از سوی دیگر پیشنهاد می شود برای این افراد تسهیلات بلاعوض یا با بهره کم، وام بلند مدت، کاهش و یا تخفیف مالیاتی برای ایام پساکرونا در نظر گرفته شود. همچمین لازم است اقداماتی که از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی انجام می شود به اطلاع ما و مردم برسد؛ این که مردم بدانند شخصیت های فرهنگی و هنری مورد توجه هستند البته به صورتی که شأن و منزلت شان حفظ شود امر مطلوبی است.

انتهای پیام

پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :

با وجود افزایش 50 درصدی فصل 10 قانون مدیریت خدمات کشوری این افزایش امتیازات برای کتابداران شاغل نهاد کتابخانه های عمومی اعمال نشده است، این موضوع گلایه کتابداران را به دنبال داشته و تاکنون پیگیری هایی در این خصوص نیز انجام شده است. تعداد این کتابداران که از حقوق مذکور محروم شده اند، حدود 7 هزار نفر است.

پیش از این چند نماینده مجلس موضوع را پیگیری کرده و از وزیر ارشاد نیز در این باره سوال کرده بودند. اما گویا این پیگیری ها هم هیچ نتیجه ای تاکنو نداشته.

اخیرا نیز جمعی از کتابداران شاغل در کتابخانه های عمومی کشور یادداشتی خطاب به محمدباقر نوبخت، رییس سازمان برنامه و بودجه کشور نوشته اند که متن آن به شرح زیر است.

جناب آقای دکتر نوبخت
معاون محترم رئیس جمهور
با سلام و احترام
ما جمع کثیری از کتابداران شاغل در کتابخانه های عمومی کشور هستیم، که متاسفانه از وضعیت حقوقی مناسبی برخوردار نیستیم. در تازه ترین اجحافی که در حقمان شد، بحث افزایش حقوق 50 درصدی به بهانه نهاد عمومی غیر دولتی بودن به کتابداران تعلق نگرفت. این در حالی است که بسیاری از سازمان ها و نهادهای عمومی غیر دولتی و تمام سازمان های تابعه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از این افزایش حقوق بهره بردند. متأسفانه صدای ما به جایی نرسیده است.

از شما خواهشمندیم ما را یاری کنید و انعکاس صدای ما در دولت محترم باشید، تا بلکه ما هم بتوانیم به حقوق از دست رفته خویش برسیم.

اگر کتاب و مطالعه در فرهنگ سازی کشورمان موضوع فوق العاده مهمی است که هست، آیا کتابداران به عنوان سکانداران کتاب و کتابخوانی نباید از حداقل حقوق برای داشتن انگیزه های متعالی تر برای ارتقاء این فرهنگ برخوردار باشند؟

جمعی از کتابداران کتابخانه های عمومی کشور
17 اردیبهشت 99

لینک کوتاه کپی لینک

به گزارش خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، جمعی از اساتید دانشگاه فردوسی مشهد در نامه ای سرگشاده به جمعی از مسئولان کشور، درخصوص ساخت و نصب مجسمه 40 متری فردوسی در این دانشگاه واکنش نشان دادند.

در این نامه آمده است:

احتراما همانطور که مستحضر هستید دانشگاه فردوسی مشهد نقش بسزایی در تاثیرگذاری و مسئولیت اجتماعی و نیز جایگاه ویژه ای در بین دانشگاه های شرق کشور دارد؛ اما متاسفانه باید به استحضار برسانیم چند صباحی است که هیات رئیسه دانشگاه بجای پرداختن به اهداف و ماموریت های اصلی دانشگاه به دنبال فعالیت های پراکنده و غیرضروری و کار های شکلی و نمایشی است. متاسفانه نه تنها دغدغه های دلسوزانه، خیراندیشانه عامه اساتید و دانشجویان با بی توجهی و بی مهری همراه بوده بلکه نظرات متخصصان معماری و شهرسازی و سازگاری با طرح جامع دانشگاه نیز مورد توجه قرار نگرفته است.

یکی از این موارد طرح غیرکارشناسی ساخت مجسمه حکیم بلند آوازره توس فردوسی عزیز در ارتفاع بالغ بر 30 متر در میدان علوم دانشگاه است که از همان آغاز زمزمه این طرح، مورد انتقاد جامعه دانشگاهی و مجموعه های مختلف صنفی و فرهنگی اساتید و دانشجویان قرار گرفته و در جلسات متعدد به هیات رئیسه دانشگاه منعکس شده و در گروه های تخصصی-علمی اساتید و دانشجویان در فضای مجازی مورد انتقاد های جدی قرار گرفته است. تنها نکته توجیهی مورد تاکید هیات رئیسه دانشگاه فردوسی مشهد، وجود بانی داوطلب برای هزینه های مالی اجرای طرح است.

جای بسی تاسف است در دانشگاه که توقع است مرکز هم اندیشی و استفاده از خرد جمعی و پیام رسان بوده و پیشگام و پیشران مبانی فرهنگی، علمی و فناوری در جامعه باشد، کسب شهرت هدف اصلی تلقی شده و مقهور توان اقتصادی داوطبانه فردی شود.

متاسفانه در تعطیلی دانشگاه، در حالیکه اعضای دانشگاه فردوسی مشهد اعم از اساتید، دانشجویان و کارکنان همانند عامه مردم و مسئولین دغدغه و همت اصلی خود را در کمک به مدیریت بحران کرونا و مواسات با محرومین معطوف کرده اند، برخی با سوء استفاده از عدم حضور دانشگاهیان با استقرار تجهیزات کارگاه ساختمانی در میدان علوم سودای اجرای این طرح سراسر اشکال را در سر می پرورانند. باتوجه به قطع امید از شنیدن سخن از سوی متولیان دانشگاه برآن شدیم تا با تبیین مختصر و مجمل اشکالات و کاستی های طرح درابعاد مختلف معماری، شهرسازی، فرهنگی، هنری، تاریخی، اقتصادی و رعایت حقوق عامه از همه متولیان امر در سطوح ملی برای رفع این نگرانی بزرگ جامعه دانشگاهی کمک بگیریم، زیرا براین باوریم که دانشگاه فردوسی مشهد به عنوان سومین دانشگاه جامع ملی و شهر مشهدالرضا علیه السلام به عنوان پایتخت معنوی ایران اسلامی متعلق به همه مردم عزیز مهد پهناور علم و هنر ایران و دغدغه همه مسئولین متعهد و دلسوز می باشد. امید است با کمک و اقدام به موقع، این موضوع به سامان شود که بقول شاعر نامدار ایرانی" سرچشمه شاید گرفتن به بیل چو پر شد نشاید گذشتن به پیل".

الف) حمایت مالی و مشارکت داوطلبانه خیرین برای پیشبرد اهداف دانشگاه ها امری کاملا خداپسندانه است و وقف علمی در دانشگاه های جهان کاملا شناخته شده و مرسوم است؛ اما شایسته است کمک مالی خیرین عزیز در جهت چشم انداز و ماموریت اصلی دانشگاه برنامه ریزی، جهت دهی و سازماندهی شود، چه در غیر این صورت هم به نیت خیرخواهانه و داوطلبانه خیرین خیانت شده است و هم به دانشگاه و جامعه. در ادامه برخی از این موارد را که محدود به دانشگاه فردوسی مشهد نیست ارائه می شود.

1. توجه به نیاز های متعدد دانشجویی، از جمله خوابگاه ها و مخصوصا خوابگاه های متاهلین، امکانات آموزشی و پژوهشی، امکانات رفاهی و تفریحی، بورسیه های آموزشی، تحقیقاتی و پژوهشی.

2. نوسازی و بروزرسانی زیرساخت ها و تجهیزات آزمایشگاهی و کارگاهی که برخی قدمت بیش از 30 سال داشته و به شدت مستهلک، ناکارا و ناکارآمد می باشد.

3. ساخت دانشکده و پژوهشکده و تجهیز آزمایشگاه های فناوری نوین پیشرفته در زمینه های مختلف نانو، پزشکی، فناوری اطلاعات و هوا و فضا.

ب) این طرح فاقد مبانی و پشتوانه های علمی، فنی، هنری، فرهنگی و اجتماعی می باشد و پروژه تا زمان دریافت نظرات تخصصی در ابعاد مختلف و ملاحظات زیر تعلیق گردد. اقدام عجولانه و غیرکارشناسی نه تنها شایسته جامعه دانشگاهی نیست بلکه حتی در هدف اصلی که اعتلای جایگاه ادب و هنر و تکریم حکیم بلند آوازره توس فردوسی عزیز نیز در تقابل است.

1. رعایت حقوق عامه، قوانین شهرسازی، در خصوص سیمای بصری، هماهنگی و هارمونی معماری شهر ضروری است. خصوصا لازم است اصول معماری و شهرسازی در مقیاس و ارتفاع تندیس در مقایسه با گنبد و گلدسته های حرم رضوی به عنوان شاخص اصلی مشهدالرضا علیه السلام رعایت شده و در این مهم باید به اختلاف سطح جغرافیایی دانشگاه و منطقه ثامن نیز توجه شود.

2. باتوجه به اینکه طرح جامع دانشگاه فردوسی مشهد، طراحی، تدوین و به تصویب هیات رئیسه محترم دانشگاه رسیده و توسط شخص ریاست محترم فعلی دانشگاه به تمامی معاونت ها، دانشکده ها و بخش های اداری و مالی دانشگاه ابلاغ شده و در آن اجرای هرگونه طرح و نمادی خارج از طرح جامع ممنوع اعلام شده است. چنین نمادی در طرح جامع دیده نشده و مستند بر دستور خود رئیس دانشگاه هیچ گونه ساخت و سازی خارج از طرح جامع نباید انجام شود و باید فورا متوقف گردد.

3. جامعه تخصصی معماری و شهرسازی دانشگاه این نماد را با این ابعاد نامتعارف، ناهمگون و در این مکان فاقد هرگونه مبانی علمی و تخصصی می داند و معتقد است که چنین نمادی با اصول اولیه معماری و شهرسازی و مبانی طراحی فضا های داخلی و خارجی محیط های آموزشی به ویژه محیط تخصصی دانشگاه مغایرت دارد. حتی دانشجویان معماری می دانند که بکارگیری نماد های غول پیکر مربوط به تفکر استالینی و نگاه سوسیالیستی-کمونیستی یک ایده منسوخ و مربوط به صد سال پیش بوده و در حال حاضر نه تنها نشانه تمدن، قدرت و اقتدار نمی باشد بلکه بیانگر ارتجاع و عقب ماندگی و باعث سرافکندگی متخصصان در بازدید های بین المللی و خلاف تدبیر و دیپلماسی علمی است.

4. طراحی تندیس و جانمایی مناسب آن در پردیس دانشگاه فردوسی مشهد جهت رعایت اصول معماری و هماهنگی با سایر نماد ها از جمله سردر اصلی دانشگاه، مسجد جامع حضرت زهرا سلام الله علیها، یادبود شهدای گمنام، مسجد امام رضا علیه السلام، دانشکده ها و پژوهشکده ها و نیز محله های اطراف دانشگاه نیازمند مطالعه دقیقی توسط متخصصین مختلف در زمینه های معماری، هنری، علوم اجتماعی و توسعه شهری بوده است. اگرچه همه این تخصص ها در دانشگاه جامع فردوسی مشهد فراهم است؛ اما صد افسوس که اعتماد به خرد جمعی و دریافت نظر متخصصان دانشگاه برای دستیابی به یک طرح درخور سومین دانشگاه جامع کشور و شهر امام رضا علیه السلام و نیز هماهنگی با طرح جامع دانشگاه فرصتی از دست رفته است.

5. مزیت های متعدد در طراحی این مجسمه از جمله ارتفاع بیش از 30 متر، جایگاه آرمگاه فردوسی و شهر تاریخی توس بعنوان میراث تاریخی و یکی از نماد های افتخارآفرین تمدن غنی ایران را تحت شعاع قرار می دهد. تندیس نصب شده در آرامگاه فردوسی از جنس سنگ مرمر کارارا به ارتفاع 185 سانتی متر ساخته ابوالحسن صدیقی می باشد و شایسته است تندیس اخیر با رعایت تمام ملاحظات مطرح شده در بند های قبل در کنار نماد های دیگر از این شاعر گرانقدر در این شهر تاریخی جانمایی و استقرار پیدا کند. ایجاد موزه فردوسی و نمایشگاه چندرسانه ای در دانشگاه بسیار شایسته و با طبیعت دانشگاهی سازگارتر است.

ج) در پایان متذکر می شویم باتوجه به ملاحظات اقتصادی در شرایط جاری کشور، اجرای چنین طرح هایی با توجه به نکات زیر در اولویت قرار ندارد و توقع است دانشگاه با ارائه راهبرد ها و راهکار های عملی برای اجرای اقتصاد مقاومتی، ضمن پیشرانی جامعه، خود پیشگام در این مسیر باشد.

1. تندیس جاری حکیم ابوالقاسم فردوسی در ابتدای درب شمالی پردیس دانشگاه فردوسی مشهد دارای سابقه تاریخی و مقبولیت عمومی بوده و با دیگر نماد ها ازجمله سردر شمالی کاملا سازگار و هماهنگ است. نه تنها جامعه دانشگاهیان ضرورتی برای ساخت مجسمه اخیر در فاصله چندصدمتری تندیس فعلی احساس نمی کند بلکه مطالبه عمومی توقف این طرح است.

2. توجه به صرفه جویی اقتصادی و پرهیز از اسراف سرمایه های ملی ضروری است و صرف هزینه های هنگفت برای برنامه هایی که حاوی پیام فرهنگی قابل توجهی نیست حتی اگر از کمک های داوطلبانه خیرین بوده و برای ایشان ناچیز باشد، در این شرایط قابل پذیرش نیست.

3. اگرچه طبق نظر هیات رئیسه دانشگاه هزینه های طراحی و ساخت این تندیس بصورت داوطلبانه و بدون تخصیص بودجه دانشگاهی و دولتی است؛ اما هزینه های جنبی برای سازگاری با محیط و ایجاد هماهنگی و هارمونی با نماد های دیگر دانشگاه، تهدید نماد های نامبرده در بند قبل و نیز هزینه های تعمیر و نگهداری تندیس در دوران بهره برداری سال های بعدی از جمله هزینه هایی است که ناخواسته به دانشگاه تحمیل می شود.

امید است با پذیرش شجاعانه خطا از سوی هیات رئیسه دانشگاه فردوسی مشهد، مساعدت و همراهی مسئولین متعهد و دلسوز در جامعه و اتخاذ یک تصمیم درست، این شروعی باشد برای به بکارگیری خرد جمعی و تعامل نزدیک دانشگاه و جامعه برای برداشتن گام های بزرگ و نیل به تمدن ایرانی-اسلامی درخور شان دانشگاهیان پیشرو در علم و فناوری و شایسته مردم عزیز ایران با داشتن سابقه فرهنگی غنی و نیز ناموران بزرگ و دانشمند، چون حکیم ابوالقاسم فردوسی.

این نامه خطاب به وزیر علوم، تحقیقات و فناوری، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی، دبیر ستاد امربه معروف و نهی از منکر، رئیس سازمان بازرسی کل کشور، رئیس شورای استانی دفتر نهاد مقام معظم رهبری در دانشگاه های خراسان رضوی، نمایندگان مردم مشهد در مجلس شورای اسلامی، منتخبان مردم مشهد در مجلس شورای اسلامی، استاندار خراسان رضوی، رئیس شورای اسلامی شهر مشهد و شهردار مشهد نگاشته شده است.

همچنین این نامه به انجمن های علمی و صنفی، تشکل های اساتید و دانشجویی، کانون ها و نهاد های فرهنگی و اعضای محترم دانشگاه فردوسی مشهد رونوشت شده است.

به گزارش مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، یادآور می شود :

1-در راستای اجرای برنامه جامع اصلاح نظام اداری و با هدف ایجاد دولت الکترونیک و هوشمند سازی و تجمع و تسهیل در صدور مجوزها، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با تشکیل کمیتۀ ساماندهی مجوزها و برگزاری بیش از 16 هزارنفرساعت جلسات کارشناسی، حقوقی و مدیریتی موفق به کاهش 100 عنوان مجوز شده است. کمیته ساماندهی مجوزها تعداد 137 عنوان مجوز تحت نظارت وزارت متبوع را بررسی قانونی، حقوقی و کارشناسی کرده و این امر موجب حذف یا ادغام مجوزها شده است. در این کمیته تعداد 36 عنوان مجوز به تصویب نهایی رسیده و در حال حاضر تنظیم دستورالعمل های مربوطه با استناد به اسناد بالادستی، در دستور کار قرار دارد .

2- سامانه های صدور مجوز بر اساس روش جدید متناسب سازی شده و برای مجوزهای فاقد سامانه نیز سامانه هایی طراحی و مستقر شد تا از این رهیافت و با استقرار بانک اطلاعات متقاضیان، مدارک کمتری اخذ شده و مراجعه حضوری متقاضیان دریافت مجوز به وزارتخانه با استقرار پنجره واحد خدمات به حداقل رسانده شود .

3- مرکز مطالعات و پایش محیط کسب و کار، ذیل معاونت اقتصادی وزارت امور اقتصاد و دارائی نیز نسبت به راه اندازی سامانۀ پیشخوان مجوزهای دولت اقدام نموده تا دستگاه های اجرایی، شناسنامۀ مجوزها را ثبت نمایند. شناسنامه هادر هیأت مقررات زدائی بررسی و نسبت به حذف مجوزهای غیرضروری و ادغام مجوزهای مشابه و جلوگیری از موازی کاری در دستگاههای اجرائی اقدام نماید .

در این راستا این وزارتخانه تاکنون 36 عنوان مجوز را در سامانه پیشخوان مجوزهای دولت (G4B) بارگذاری کرده است. همچنین شناسنامه 9 دستور العمل پس از بارگذاری، در دستورکار هیات مقررات زدایی وزارت اقتصاد قرار دارد تا بررسی و تصویب شود .

به گزارش مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، در متن یادداشت محمود شالویی آمده است:

به نام خدا

خداوندا تو می دانی که عطار همه توحید تو گوید در اشعار

ز نور تو شعاعی می نماید چو فردوسی فقاعی می گشاید

چو فردوسی ببخشش رایگان تو به فضل خود به فردوسش رسان تو

به فردوسی ، که علینش خوانند مقام صدق و قصر دینش دانند

( اسرار نامه 3225 تا 3228 )

در نیمه دوم ماه مبارک رمضان سال جاری و حدفاصل شبها و روزهای پرفضیلت قدر که سرشار از لحظات معنوی و معرفتی و اعلان تقاضای فروتنانه بندگان الهی برای بخشش از درگاه نظر پوش ربوبی است، برابر تقویم رسمی هجری خورشیدی(1399) و در یک تقارن بیادماندنی، روز 25 اردیبهشت که از آن به عنوان روز بزرگداشت فردوسی نام برده می شود نیز قرار گرفته که بایستی آن را به فال نیک گرفت و جا دارد که این بار و به دلیل همین مناسبت مبارک، از نگاه عارفانه فریدالدین عطار نیشابوری، مندرج در کتاب شریف اسرارنامه (بر طبق گفته تذکره نویسان و به نقل یکی از بزرگان علم و ادب خطه پربار خراسان، اسرارنامه یادگاری بوده است که به هنگام عبور مولانا و پدرش ازسوی سراینده به حضرت مولانا، در روزگار نوجوانی او ارمغان شده است و حتی گفته اند که شیفتگی مولانا به عطار و تاثیرپذیری او از خلاقیت هنری و تجربه های عرفانی عطار هم با همین کتاب آغاز شده است)، به این حکیم خردمند طوسی بنگریم و دریابیم که این مرد پاک نهاد و نیکو بیان، چگونه عاقبتی شایسته می یابد و چنان مورد عنایت درگاه حق واقع می شود که حتی عطار هم با آن همه بزرگی و برازندگی که در ایمان و عالم عرفان دارد و سیر و سلوک او سرمشق بسیاری از مفاخر نامداری نظیر جلاالدین محمد مولوی است، بر او رشک می برد و جانسوزانه از خدا می خواهد تا وی را نیز بمانند فردوسی ، مورد رحمت و بخشش خویش قرار دهد:

چو فردوسی ببخشش رایگان تو به فضل خود به فردوسش رسان تو

عطار این درخواست را پس از نقل این حکایت می آورد که وقتی فردوسی چشم از جهان فرو بست، زاهد سرشناس شهرش بر پیکر وی نماز نگذارد و بر او چنین خرده گرفت که فردوسی در اشعارش، مدح گبرکان می گفته و بزعم و فهم او داستان های بیهوده می سروده است !!! . اما به لطف الهی پس از خاکسپاری فردوسی، شیخ را خوابی عجیب آمد و مقام و منزلت معنوی فردوسی به نزد حضرت باری بر او آشکار گشت:

شنودم من که فردوسی طوسی که کرد او در حکایت بی فسوسی

به بیست و پنج سال از نوک خامه به سر می برد نقش شاهنامه

به آخر چون شدن آن عمرش به آخر ابوالقاسم که بود شیخ اکابر

اگر چه بود پیری پر نیاز او نکرد از راه دین بر وی نماز او

چنین گفت او که فردوسی بسی گفت همه در مدح گبری ناکسی گفت

به مدح گبرکان عمری به سر برد چو وقت رفتن آمد بی خبر مرد

مرا در کار او برگ و ریا نیست نمازم بر چنین شاعر روا نیست

چو فردوسی مسکین را ببردند به زیر خاک تاریکش سپردند

در آن شب شیخ او را دید در خواب که پیش شیخ ، آمد دیده پر آب

زمرد رنگ ، تاجی سبز بر سر لباسی سبز تر از سبزه در بر

به پیش شیخ بنشست و چنین گفت که ای جان تو با نور یقین جفت

نکردی آن نماز از بی نیازی که می ننگ آمدت زان بی نمازی

خدای تو جهانی پر فرشته همه از فیض روحانی سرشته

فرستاد اینت لطف کارسازی که تا کردند بر خاکم نمازی

خطم دادند بر فردوس اعلی که فردوسی به فردوس است اولی

خطاب آمد که ای فردوسی پیر اگر راندت ز پیش آن طوسی پیر

پذیرفتم منت تا خوش بخفتی بدان یک بیت توحیدم که گفتی

(اسرار نامه 3205 تا 3221)

بنابراین، می باید که راز و رمز این موفقیت اخروی فردوسی پس از شهرت مثبت جهانی او را در این ببینیم که وی مردی خداجوی، پیرو آموزه های نبوی و شیفته روش علوی بود و این عشق و ارادت وی هم بر کسی پوشیده نبود:

به گفتار پیغمبرت راه جوی دل از تیرگاهی بدین آبشوی

منم بنده اهل بیت نبی ستاینده خاک پاک وصی

ابا دیگران مر مرا کار نیست جز این مر مرا راه گفتار نیست

اگر چشم داری به دیگر سرای به نزد نبی و وصی گیر جای

برین زادم و هم برین بگذرم چنان دان که خاک پی حیدرم

هرآن کس در دلش بغض علی است از او زار تر در جهان زار کیست ؟

بدون تردید، حکمت فردوسی و روح حاکم برابیات و عمق عبارات او می تواند در مسیر معاد و معاش پیوندی منطقی را برقرار کند و به مدار زندگی هویتی ستودنی ببخشد و در این راستا باورهای اصیل دینی و معنوی را با غیرت و حمیت میهنی در هم آمیزد.

از سوی دیگر و با حسن انتخابی که طی سال های نه چندان دور، توسط شورای فرهنگی عمومی کشور صورت پذیرفت، بزرگداشت فردوسی با پاسداشت زبان فارسی به یگدیگر گره خورده و درهم تنیده شده اند که این تفاهم و تلاقی خجسته هم موجب خرسندی بسیار و برپایی برنامه های تاثیرگذار است.

به یقین نقش فردوسی و گوهرنامه گرانسنگ او شاهنامه را بایستی از استوانه های زبان و ادب پارسی به شمار آورد و از این میراث کهن ( زبان فارسی ) که معرف تمدن، هویت و به منزله شناسنامه ای برای هر ایرانی است، از صمیم جان و دل مراقبت نمود، خاصه در روزگاری که هجوم زیرکانه بیگانگان از دروازه های زبان آغاز و سپس فکر و اندیشه و آرمان و ایمان و عقیده را نشانه می گیرد.

امید آنکه به مدد خداوند بزرگ و با قوت و غیرت دینی و ملی از زبان و فرهنگ و ادب پارسی نهایت و غایت مواظبت را داشته باشیم و هرگز اجازه تجاوز و تاراج فرهنگ و ادب خود را به کسی ندهیم و با همه وجود از آن پاسداری نماییم.

چنین است فرجام کار جهان نداند کسی آشکار و نهان

به گزارش خبرنگار خبرگزاری صدا و سیما ، آقای شریعتمداری در پایان جلسه با مسئولان دستگاه های مختلف از جمله سازمان بهزیستی، بنیاد مستضعفان انقلاب اسلامی و بنیاد مسکن که در محل بنیاد مستضعفان برگزار شد افزود: بر اساس مصوبه ستاد ملی مقابله با کرونا و ستاد اقتصادی دولت، با همکاری بانک مرکزی و از محل منابع شبکه بانکی، 50 هزار میلیارد تومان تسهیلات به بنگاه هایی تخصیص خواهد یافت که در 13 رسته ای که مستقیم یا غیر مستقیم از شیوع کرونا آسیب دیده اند فعال هستند.

وی اضافه کرد: بر مبنای اطلاعات موجود در سازمان تامین اجتماعی، یک میلیون کارگاه دارای شماره و ثبت شده، با 3 میلیون و 200 هزار کارگر و نیروی انسانی مشمول این مصوبه می شوند و این واحد ها به شرط قبول تعهد حفظ نیروی کار خود که بر اساس فهرست بیمه ارسالی به تامین اجتماعی در ماه های دی و بهمن سال 1398 محاسبه می شود، مشمول دریافت پیامک مراجعه به سامانه کارا و ثبت نام دریافت وام خواهند شد.

وزیر تعاون گفت: به ازای هر نفر از نیروی انسانی کارگاه هایی که مستقیم از کرونا لطمه دیده اند مبلغ 16 میلیون تومان و به ازای هر کارگر کارگاه هایی که غیر مستقیم لطمه خورده اند مبلغ 12 میلیون تومان تسهیلات با نرخ سود 12 درصد تعلق می گیرد که این واحد ها باید بعد از دریافت پیامک به سامانه کارا مراجعه و ثبت نام کنند.

وی ادامه داد: پس از ثبت نام، واحد های صنعتی از طرف وزارت صنعت، معدن و تجارت، واحد های گردشگری از طرف وزارت میراث فرهنگی و گردشگری و واحد های فرهنگی از طرف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مورد تایید نهایی قرار می گیرند و پس از تایید نهایی، به بانک های عامل مراجعه و تسهیلات خود را از هفته دوم خرداد به بعد دریافت می کنند.

تحویل 6هزار واحدمسکونی به خانوار های دارای 2معلول تا پایان سال

وزیر تعاون: تا پایان سال، 2400 واحد مسکونی روستایی و 3500 واحد مسکونی شهری به خانواده های دارای دو معلول و بیشتر تحت پوشش سازمان بهزیستی، تحویل خواهد شد.

آقای محمد شریعتمداری افزود: این واحد ها بخشی از تعهد بنیاد مستضعفان انقلاب اسلامی برای ساخت 14 هزار واحد مسکونی به خانواده های دارای دو معلول و بیشتر است.
وی اضافه کرد: تکمیل و تحویل حدود 2 هزار و 400 واحد مسکونی در سطوح روستایی با متوسط 65 متر مربع مساحت با قبول تعهد از سوی بنیاد مستضعفان و بنیاد مسکن انقلاب اسلامی در قالب کمک بلاعوض و تسهیلات و همچنین آورده سازمان بهزیستی مورد تعهد طرفین قرار گرفت و امیدواریم این واحد ها تا پایان سال تکمیل و تحویل خانواده ها شود.
وزیر تعاون گفت: همچنین در سطوح شهری هم 3 هزار و 500 واحد مسکونی با متوسط 75 متر مربع مساحت که هم اکنون نیمه کاره و در مراحل مختلف ساخت و ساز است با کمک بنیاد مستضعفان انقلاب اسلامی شامل 150 میلیارد تومان کمک بلاعوض نقدی و 70 میلیارد تومان تسهیلات قرض الحسنه برای تکمیل و تحویل به خانواده ها تامین مالی شده و عملیات تکمیل آن ها اجرا می شود.
وی افزود: ستاد اجرایی فرمان امام خمینی (ره) هم در این جلسه 50 میلیارد تومان کمک را تعهد کرد و بقیه مبالغ مورد نیاز تکمیل این واحد ها هم در تعهد سازمان بهزیستی است که تا پایان سال تحویل خانواده ها شود.
شریعتمداری همچنین از آغاز مذاکره با بنیاد مستضعفان برای ساخت 4 هزار واحد مسکونی دیگر خبر داد و گفت: مقرر شد دو طرف در نخستین فرصت ممکن مذاکرات آغاز این طرح را شروع کنند تا به لطف الهی این امر به برگ زرین دیگری در زمینه خدمت رسانی به معلولان بدل شود.
وی افزود: از ابتدای فعالیت بهزیستی تاکنون 123 هزار واحد مسکونی برای مددجویان ساخته شده است که 87 هزار واحد آن در عمر این دولت و البته به همت خیرین و سایر دستگاه ها بوده است.
وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی همچنین ابراز امیدواری کرد با ساخت 4 هزار واحد جدید با کمک و تعهد بنیاد مستضعفان و 14 هزار واحد ثبت نام شده قبلی، خانواده های دارای دو معلول و بیشتر صاحب خانه شوند و گفت: امیدواریم با غربالگری و روش های مناسب دیگر، از این پس کشور وارد چرخه تولید خانواده های دارای معلول نشود، اما اگر خانواده های دارای چند معلول دیگری در کشور باشند، خانه دار شدن آن ها در تعهد دولت و سازمان بهزیستی است.

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی موسسه هنرمندان پیشکسوت، در پی درخواست هنرمندان عضوی موسسه هنرمندان پیشکسوت، معاون امور هنری در نامه ای به وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی انتقال موسسه هنرمندان پیشکسوت از زیر مجموعه معاونت هنری به زیرمجموعه وزیر را پیشنهاد داد که سیدعباس صالحی با این پیشنهاد موافقت کرد.

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در پاسخ به نامه معاون امور هنری ضمن تشکر از ارائه این پیشنهاد دستور داد: شایسته است با قید فوریت ضمن طرح موضوع در هیات امنای موسسه و اقدام به اصلاح اساسنامه، برای تصویب آن در شورای عالی انقلاب فرهنگی اقدام لازم صورت گیرد.

پیش از این سیدمجتبی حسینی معاون امور هنری در نامه ای به وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی با توجه به فراگیر بودن عرصه ها و رشته های موضوع فعالیت موسسه هنرمندان پیشکسوت نسبت به حوزه های زیرمجموعه معاونت امور هنری و خواسته هنرمندان مبنی بر ارتقای ساختاری موسسه پیشنهاد فوق را مطرح کرده بود. همچنین تعدادی از هنرمندان پیشکسوت در نشست هم اندیشی که چندی پیش برگزار شد این درخواست را مطرح کرده بودند.

کد خبر 4924736

زهرا منصوری

در متن توئیت سید عباس صالحی آمده است:

امام علی(ع) حقیقت اساطیری است، اسطوره ای که در چارچوب زمان تاریخی نبود.

او سرچشمه اسطوره های ماست.

اسطوره عدالت، حکمت، شجاعت، عبادت، معنویت، مجاهدت، انسانیت، کرامت و..

این روزها در سوگ اسطوره های مان عزاداریم.

در متن توئیت سید عباس صالحی آمده است:

امام علی(ع) حقیقت اساطیری است، اسطوره ای که در چارچوب زمان تاریخی نبود.

او سرچشمه اسطوره های ماست.

اسطوره عدالت، حکمت، شجاعت، عبادت، معنویت، مجاهدت، انسانیت، کرامت و..

این روزها در سوگ اسطوره های مان عزاداریم.

متن پیام وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به شرح ذیل است:

آسمان سراسر افتخار و عظمت ادبیات ایران، سرشار از ستارگان پرفروغی است که تاریخ بلند و پرشکوه ما را همواره روشن و تابنده نگاه داشته است. فرهنگ غنی این سرزمین به واسطه بزرگان و مفاخری زنده و پویاست که اندیشه و منش آنها، برگ های زرینی در دفتر اوراق فرهنگ و ادب فارسی آراسته و صفحات درخشان فرهنگ و هنر ایرانیان را در جغرافیای پهناور و تاریخ کهن دامن این مرز و بوم به هم متصل کرده است.

از جمله قله های پرافتخار و مایه مباهات ایرانیان، بلکه رفیع ترین قله ادب پارسی اثر جاودان حکیم طوس ابوالقاسم فردوسی است که حد و غایتی برای آن نمی توان متصور شد. شاهکاری که اعتلای فرهنگ و هنر ایران زمین و دین مداری و وطن دوستی و اخلاق محوری ایرانیان را به زیباترین وجه به تصویر کشید و از این منظر اثری بی نظیر خلق کرده است. او به افتخارات ایران کهن جان داد و مکارم ایرانیان را آشکار ساخت. شاهنامه فردوسی، بزرگترین اثر حماسی ایران، آیینه تمام نمای فرهنگ، زبان و ملت ایرانی و حکیم ابوالقاسم فردوسی مصدر نشین شعرای ایران زمین است. روایت ها و افسانه های پهلوانی این اثر، مناظر خیال انگیز و نقش های دلپذیری خلق کرده که عمری به بلندای تاریخ دارد و هرگز رنگ زوال و کهنگی به خود نمی گیرد.

فردوسی احیاگر تاریخ گذشته ایران و برانگیزاننده آدمیان و الهام بخش هنرمندان مومن و معتقد برای آفرینش گری امروز و فردای سرزمین ماست و شاهنامه نقطه درخشان چکاد ادب فارسی، گنجی پربها و منبعی پایان ناپذیر برای آفرینش و خلاقیت و درخشش هنرمندان ایران زمین بوده و خواهد بود. هفت خان عشق و نزاع تن و نبرد روح، مسیری برای رسیدن به کمال و راهیابی به روشنایی فراروی ما می گشاید.

هم چنین این اثر جاودانه، در مانایی و پویایی زبان فارسی نقشی بی مانند داشت، بی فردوسی و شاهنامه سرنوشت این زبان مبهم و نامعلوم بود.

بیست و پنجم اردیبهشت، سال روز نکوداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی و روز بزرگداشت زبان فارسی فرصت دوباره ای است تا با تعمق و تفکر در این اثر ژرف، راهی به کمال بیابیم. با گرامیداشت این روز بزرگ، تلاش علاقه مندان و دوستداران فرهنگ این مرز و بوم را که در شرایط ویژه امسال هم، با تکاپوی بسیار برنامه هایی را در فضای مجازی برای ارج نهادن به مقام والای حکیم توس تدارک دیدند، می ستایم. موفق و پیروز باشید.

به گزارش مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، در متن پیام سید عباس صالحی آمده است:

انالله و انا الیه راجعون

جناب آقای دکتر دژپسند

وزیر محترم امور اقتصادی و دارایی

درگذشت اخوی گرامی تان را صمیمانه تسلیت میگویم.

از درگاه خداوند متعال در ایام متبرک قدر، برای آن مرحوم طلب مغفرت و رحمت واسعه و برای جنابعالی و دیگر بازماندگان محترم صبر و اجر مسئلت دارم.

به گزارش مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، در متن توئیت سید عباس صالحی آمده است:

امام علی(ع):

ارکان مسلمانی، هفت ویژگی است:

1. خردورزی 2. راستگویی و آبروداری 3. تلاوت با توجه قرآن 4. دوستی و دشمنی در راه خدا 5. معرفت و رعایت حقوق اهل بیت (ع) 6. مراعات حقوق برادران و حمایت از آنان 7. هم نشینی نیکو با مردم. (تحف العقول/196)

با اسلام علوی چقدر قرابت داریم؟!

خبرگزاری آریا- صندوق اعتباری هنر اعلام کرد: به پیشنهاد وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و موافقت دولت، هنرمندان از پرداخت حق بیمه خود در سه ماهه نخست سال جاری معاف شدند.
به گزارش خبرگزاری آریا، بنا بر اعلام صندوق اعتباری هنر، تعداد افراد مشمول این تسهیلات 35 هزار هنرمند هستند که در ماه های فروردین، اردیبهشت و خرداد از پرداخت سهم بیمه خود معاف شدند.
بنا بر این گزارش ، مبلغ اعتباری تخصیص یافته به این بخشودگی 350 میلیارد ریال است.
این اقدام از این ماه (اردیبهشت) آغاز می شود و نیازی به مراجعه حضوری هنرمندان نیست و صندوق اعتباری هنر تمامی اقدامات و مراحل این کار را انجام می دهد.
این تصمیم در نشست شنبه گذشته معاون اول رییس جمهور ، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و اهالی فرهنگ و هنر اتخاذ شده است.

خبرگزاری آریا- سرپرست معاونت عتبات سازمان حج و زیارت گفت: برای از سرگیری سفرهای عتبات عالیات هنوز تصمیم گیری نشده است و ستاد ملی مقابله با کرونا هر تصمیمی بگیرد ما تابع تصمیم آن ها هستیم.
به گزارش خبرگزاری آریا به نقل از صدا و سیما، آقای محمد آزاد افزود: سفرهای عتبات عالیات از تاریخ 5 اسفند و در پی شیوع ویروس کرونا در ایران برای رعایت و حفظ مسایل بهداشتی زائران سفر به عتبات تا اطلاع ثانوی متوقف شد.

به گزارش خبرگزاری مهر ، محمد هادی ناصری طاهری، سرپرست روابط عمومی نهادکتابخانه های عمومی کشور، در توضیح نحوه بازگشایی کتابخانه های عمومی گفت: در مرحله اول بازگشایی که از روز 29 اردیبهشت انجام خواهد شد صرفاً کتابداران و کارکنان کتابخانه های عمومی به صورت نوبتی در شیفت های 4 ساعته در محل کتابخانه حاضر خواهند شد و ابتدا با همکاری رؤسای شهرستان ها اقدامات اولیه بهداشتی و تجهیز کتابخانه به وسایل و مواد ضدعفونی را انجام خواهند داد.

وی افزود: اقداماتی نظیر ساماندهی منابع کتابخانه فعالیت های فضای مجازی و ارائه خدمات غیر حضوری به اعضا از دیگر خدمات این دوره از بازگشایی خواهد بود.

سرپرست اداره کل روابط عمومی و امور بین الملل نهاد اظهار کرد: ارائه خدمات کتابخانه ای حضوری برای اعضا در این زمان به جهت رعایت فاصله گذاری هوشمند اجتماعی امکان پذیر نیست و انشالله پس از طی مرحله مهار بیماری کویید 19، با رعایت پروتکل های خاص بهداشتی خدمات حضوری کتابخانه به اعضا نیز از سر گرفته خواهد شد.

ناصری در خصوص تمهیدات لازم برای حفظ سلامت همکاران و کتابداران افزود: پیش بینی های لازم انجام شده و مواد ضد عفونی کننده و ماسک و شیلد در اختیار همکاران قرار خواهد گرفت. پروتکل های بهداشتی خاص هم تدوین شده و در اختیار اداره کل های استانی قرار گرفته است. همچنین برای همکارانی که شرایط خاص دارند از جمله معلولیت و یا بیماری های زمینه ای یا بانوانی که در ماه پایانی بارداری هستند، معافیت حضور در نظر گرفته شده است.

سرپرست اداره کل روابط عمومی نهاد در خصوص مناطقی از کشور که شرایط حاد دارند، گفت: تا امروز با توجه به شرایط و اعلام ستاد ملی کرونا استان خوزستان شامل بازگشایی در این مرحله نخواهد شد و هر زمان ستاد ملی کرونا نقاط دیگری از کشور را هم مشخص کند مطابق اعلام ستاد ملی و استانی کرونا عمل خواهد شد.

کد خبر 4926082

مریم علی بابایی

ابوذر ابراهیمی ترکمان رییس سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، در گفت وگو با مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در راستای اقدامات این سازمان در ایام شیوع ویروس کرونا و مقابله با این بحران افزود: امروزه توجه به شبکه های اجتماعی و رسانه ها در فضای مجازی در اولویت فعالیت های ما قرار دارد، در این مسیر، راه اندازی پویش در خانه بمانیم، کتاب بخوانیم ، اجرای طرح تاپ مرکز ترجمه و نشر، کلاس های آنلاین زبان فارسی، برگزاری مسابقات فرهنگی، انتشار مقالات فرهنگی درباره مبارزه با کرونا، گفت وگوی رایزنان فرهنگی ایران با سایت ها و شبکه های خبری درباره مبارزه با کرونا و ... بخشی از اقدامات این سازمان بوده است .

وی ادامه داد: در آغاز این برنامه ها به دربرگیری شعار در خانه بمانیم، کتاب بخوانیم بر لزوم در خانه ماندن در ایام کرونایی پرداختیم. در آستانه سال نو کتاب های مؤسسه الهدی وابسته به سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی با 50 درصد تخفیف به مخاطبان عرضه شد .

رییس سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی یادآور شد: همچنین، رایزنی های فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در خارج از کشور با هماهنگی ناشرانی که در سال های گذشته، آثاری در قالب طرح تاپ در زمینه معارف اسلامی و علوم انسانی و ایرانشناسی ترجمه و منتشر کرده اند، در فضای مجازی به صورت رایگان در دسترس علاقه مندان قرار گرفت .

ابراهیمی ترکمان تاکید کرد: پایگاه اینترنتی Islamica.ir متعلق به مرکز ساماندهی ترجمه و نشر معارف اسلامی و علوم انسانی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی نیز حاوی فایل های کامل حدود 1700 عنوان کتاب و مقاله به دوازده زبان بود که به صورت رایگان در دسترس علاقه مندان قرار دادیم .

هانا، قهرمان ما به 4 زبان منتشر شد/ کتابی در قرنطینه خانگی برای کودکان

وی خاطرنشان کرد: در بُرهه حاضر که همه گیری جهانی ویروس کرونا و قوانین ناظر بر فاصله گذاری اجتماعی، افزایش شمار کاربران فضای مجازی در سطح جهان را به همراه داشته، ترجمه کتاب هانا، قهرمان ما نوشته علی اصغر سیدآبادی به زبان های مختلف دنیا در فاصله زمانی کوتاهی از بازنشر با صدها خواننده، نقش مؤثری در فراهم سازی امکان آشناسازی کودکان خارجی و فرزندان ایرانیان مقیم در خارج از کشور با این ویروس و راه های پیشگیری از آن داشته است .

برگزاری کلاس های آنلاین زبان فارسی تا نمایش آنلاین فیلم های سینمایی ایرانی

ابراهیمی ترکمان تصریح کرد: به منظور جلوگیری از شیوع و گسترش ویروس کرونا، رایزنی فرهنگی کشورمان در آتن برای اولین بار برگزاری کلاس های آنلاین آموزش زبان و ادبیات فارسی از طریق فضای مجازی را آغاز کرد که با استقبال فارسی آموزان و علاقه مندان مواجه شد. رایزنی فرهنگی ایران در گرجستان هم به رغم محدودیت های حضور فیزیکی فارسی آموزان از منزل به صورت تصویری تماس برقرار کرده و مدرسین زبان فارسی منابع مختلف آموزشی مختلف از جمله کتب آموزشی بنیاد سعدی و فایل های صوتی و تصویری آموزشی آماده شده را در بستر اینترنت به اشتراک گذاشته و تمرین های مختلف اعم از روخوانی، روان خوانی و درک مفاهیم و جمله سازی به آنها آموزش داده است .

رییس سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی ابراز داشت: رایزنی فرهنگی ایران در بلغارستان نیز، به همت اساتید و فارسی آموزان برگزاری دوره زبان فارسی را به صورت آنلاین و در ساعت مقرر از سر گرفته است. همچنین رایزنی فرهنگی ایران در باکو توسط اساتید و فراگیران زبان فارسی نسبت به راه اندازی تدریس برخط به اشتراک گذاری دروس اقدام کردند .

وی افزود: رایزنی فرهنگی ایران در ایتالیا هم اقدام به برگزاری چهل وششمین دوره آموزشی زبان فارسی (آنلاین) با مشارکت 40 فارسی آموز در فضای مجازی کرده است. همچنین دانشگاه علامه طباطبایی(ره) و با هماهنگی های صورت گرفته میان این دانشگاه و رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی در قزاقستان برگزاری دوره زبان و ادبیات فارسی و ایرانشناسی در دستور کار قرار گرفت. از سوی دیگر با اهتمام رایزنی فرهنگی کشورمان در ازبکستان، دانشجویان فارسی آموز دانشگاه های خاورشناسی تاشکند و دانشگاه ترمذ ازبکستان نیز در این دوره آموزشی حضور خواهند داشت .

رییس سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی ادامه داد: با پیگیری و تلاش گروه های آموزش زبان فارسی؛ در دو دانشگاه اصلی قرقیزستان، آموزش زبان فارسی متوقف نشده و کار آموزش زبان فارسی از طریق سیستم آموزش آنلاینی زوم در این دو مرکز انجام می شود. در 5 مدرسه بیشکک اتاق زبان فارسی دایر است و آموزش زبان فارسی در آنها به صورت اختیاری است .

ابراهیمی ترکمان بیان کرد: همزمان با 17 اردیبهشت روز ملی اسناد و میراث مکتوب پخش زنده نشست در صفحه اینستاگرام بنیاد سعدی با موضوع معرفی اسناد مکتوب و نسخ خطی فارسی در پاکستان با همکاری مرکز تحقیقات فارسی ایران و پاکستان برگزار شد .

سینما در خانه تو

وی با اشاره به فیلم های بلند سینمایی ایرانی که توسط رایزنی فرهنگی ایران در آتن زیرنویس و ترجمه شده، تصریح کرد: این فیلم ها در ایام کرونایی به صورت آنلاین نمایش داده می شود. همچنین، انجمن جوانان شهر مهدیه تونس در ابتکاری اقدام به برگزاری جشنواره سینما در خانه تو کرد. در این جشنواره از شرکت کنندگان خواسته شد که فیلم های کوتاه، مستند، عکس و نیز تجربیات بهبودیافتگان از بیماری کرونا را در صفحات فیسبوک به اشتراک بگذارند و در نهایت نیز با نظر هیأت داوران جشنواره جوایزی به برگزیدگان اهدا خواهد شد .

همدردی فارسی آموزان خارجی با ملت ایران/ پویش نه به تحریم

رییس سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی بیان کرد: کلیپ هایی توسط اقشار مختلف جهان تهیه شده که در آن دانش آموختگان زبان فارسی، ایرانشناسان، ایران دوستان و استادان زبان فارسی علاوه بر اعلام همدردی با مردم ایران نسبت به بیماری کرونا به زبان فارسی صحبت کردند. همچنین، کلیپ ویدئویی در خصوص تبریک پیام نوروزی ایرانشناسان، استادان و دانشجویان زبان فارسی قرقیزستان به ملت ایران و ابراز همدلی و همراهی آنها با مردم ایران در مبارزه با کرونا تهیه شده است .

ابراهیمی ترکمان اضافه کرد: کلیپ معرفی پایگاه جامع ایرانشناسی ایتالیایی زبان با بهره گیری از پویانمایی و گرافیک رایانه ای از سوی رایزنی فرهنگی کشورمان در ایتالیا از دیگر اقدامات فرهنگی است. از طرفی فرهیختگان، هیأت علمی دانشگاه های عراق و فارسی آموزان رایزنی فرهنگی ایران در عراق در پیامی تحریم های ظالمانه آمریکا علیه ایران را محکوم کردند .

وی افزود: تعدادی از فارسی آموزان، ایرانشناسان و علاقه مندان ژاپنی خطاب به ملت ایران فیلم مستند 12 دقیقه ای با عنوان پیام همدلی ملت ژاپن به ملت شریف ایران تهیه کردند. با هدف توسعه تبادلات و تعاملات فرهنگی ایران و ژاپن و تقویت دیپلماسی فرهنگی دو کشور، دومین فیلم رایزنی فرهنگی ایران در ژاپن با عنوان پیام تقدیر و همدلی ملت بزرگ ایران در پاسخ به پیام همراهی مردم شریف ژاپن ساخته شد .

رییس سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی یادآور شد: فراگیران زبان فارسی رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در باکو و دانشگاه های جمهوری آذربایجان با تهیه ویدیویی حس همدلی خود را با مردم ایران در مبارزه با ویروس کرونا ابراز کردند. همچنین، جمهوری آذربایجان در اقدامی نمادین با مزین کردن ساختمان معروف و سمبل باکو بنام مرکز فرهنگی حیدر علی اف به پرچم جمهوری اسلامی ایران همدلی، همراهی و حمایت خود با دولت و ملت کشورمان در مبارزه با ویروس کرونا را به نمایش گذاشت .

پویش نه به تحریم

ابراهیمی ترکمان از پویش نه به تحریم توسط دانشجویان بنگلادشی خبر داد و گفت: همراهی اساتید زبان فارسی پنجاب در کمپین نه به تحریم از دیگر اقدامات فرهنگی ایام کرونایی بود. همچنین 59 تن از استادان زبان و ادبیات فارسی و ایران شناسان لبنانی با ارسال نامه ای به رایزنی فرهنگی کشورمان در لبنان، به پویش نه به تحریم و به حمایت و همدردی با ملت ایران پیوستند .

وی بیان داشت: به دنبال شیوع ویروس کرونا، 8 ادیب، شاعر، نویسنده و استاد سرشناس شبه قاره در دفاع از ایران اسلامی به دبیرکل سازمان ملل نامه نوشتند و خواستار لغو تحریم های کشورمان شدند. همچنین رایزنی فرهنگی ایران در آتن در شرایط حساس کنونی مبارزه با کرونا با راه اندازی پویش نه به تحریم و جمع آوری امضای الکترونیکی علیه این حرکت غیر انسانی، توانست بار دیگر مهر تأییدی بر خباثت های دولت مردان آمریکایی بر اعمال تحریم های ظالمانه بزند .

از شب شعر الغوث تا نشست کرونا؛ داد و ستد عقل و ایمان در فضای مجازی

رییس سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی اظهار داشت: رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در لبنان برنامه ها و فعالیت های خود را متناسب با شرایط و محدودیت های اجتماعی جدید، تنظیم کرده و نشست ها و میزگردهای فرهنگی، ادبی و هنری با دو اقدام عملی به فضای مجازی منتقل کرده است .

افغانستان/ فعالیت خط تولید ماسک مددجویان کمیته امداد امام خمینی (ره)

ابراهیمی ترکمان خاطرنشان کرد: مرکز آموزشی و فنی و حرفه ای کمیته امداد امام خمینی(ره) ولایت هرات در ماه های اخیر که به دلیل شیوع ویروس کرونا در هرات فعالیت های آموزشی خود را متوقف کرده خط تولید ماسک بهداشتی را در جهت کمک به جامعه نیازمند و مددجویان خود راه اندازی کرده است .

وی در ادامه افزود: روز دوشنبه (15 اردیبهشت ماه) نیز تعداد 10 هزار ماسک بهداشتی توسط سرکنسولگری جمهوری اسلامی ایران در هرات که از سوی مؤسسه مردم نهاد حامی در ایران آماده شده بود در محل اداره صحت عامه ولایت هرات و با حضور علی اکبر بابا، معاون سرکنسول جمهوری اسلامی ایران در هرات و رضایی دستجردی، رییس مرکز فرهنگی ایران در هرات به عبدالحکیم تمنا اهداء شد .

فراخوان مسابقه از سوی نمایندگی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی در خراسان رضوی

رییس سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی عنوان کرد: نمایندگی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی در خراسان رضوی اقدام به برگزاری مسابقه بین المللی نقاشی کودکان ایران مشهد 2020 با موضوع نقاشی مجازی دست های پاک، نجات بخش زندگی در راستای رعایت بهداشت فردی و اجتماعی برای عموم به ویژه کودکان و نوجوانان و ترویج همدلی و همکاری خانواده ها در مبارزه با اپیدمی بیماری کرونا کرده است. نتایج این دور از مسابقه پس از اعلام نتایج توسط داوران تا مردادماه سال 1399 اعلام خواهد شد و از برگزیدگان بخش بین المللی و ملی تجلیل می شود .

اطلاعات مفید درباره بیماری کرونا به زبان فارسی

رییس سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی انتشار اطلاعات مفیدی درباره بیماری کرونا به چندین زبان مختلف از جمله فارسی در سایت اداره فدرال آلمان برای مهاجرت، پناهجویان و ادغام، اطلاعات مفیدی درباره بیماری کرونا را به عنوان یکی دیگر از اقدامات مهم ایام کرونایی دانست .

برگزاری مسابقات فرهنگی

ابراهیمی ترکمان از برگزاری دومین مسابقه یادداشت نویسی اینترنتی با موضوع ایران از سوی رایزنی فرهنگی ایران در ژاپن و با همکاری بنیاد سعدی ویژه مخاطبان و علاقه مندان ژاپنی و یا دو رگه های ایرانی و ژاپنی خبر داد .

وی افزود: در این دور از مسابقات موضوعاتی همچون فرهنگ و تمدن ایرانی، مردم ایران، زبان فارسی، خاطره سفر به ایران و روابط فرهنگی و تاریخی ایران و ژاپن پیش بینی گردیده تا علاقه مندان با توجه به دیدگاه های خود در یکی از این موضوعات مطالب خود را به رشته تحریر درآورده و ارسال کنند .

رییس سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی تصریح کرد: رایزنی فرهنگی کشورمان در صربستان به مناسبت روز جهانی کتاب، برای آشنایی بیشتر مخاطبین با منشورات رایزنی و معرفی آن توسط کاربران در فضای مجازی، اقدام به برگزاری مسابقه کتاب و کتابشناسی کرده است .

ابراهیمی ترکمان در مورد مسابقه خاطره نویسی، عکس و فیلم با موضوع ایران توسط رایزنی فرهنگی ایران در تونس توضیح داد: بر مبنای این طرح، شرکت کنندگان خاطرات مکتوب، تصاویر جاذبه های گردشگری و هنری ایران (تهیه شده توسط شرکت کننده) و نیز فیلم های ضبط شده در طول دوران اقامتشان در ایران را ظرف مدت یک ماه از طریق پست الکترونیکی یا فیسبوک ارسال خواهند کرد و پس از بررسی آثار دریافتی به نفرات اول تا سوم جوایزی نیز اهداء خواهد شد .

ارکستر سمفونی ایران و اروپا با هم می نوازند

وی خاطرنشان کرد: به ابتکار بنیاد رودکی، ارکستر سمفونی تهران و ارکستر جوانان اروپا، تصمیم به اجرای کنسرت مشترکی به نشانه همبستگی در مقابله با همه گیری جهانی ویروس کرونا گرفتند. همچنین مقرر شده این اجرا پس از انجام مراحل تدوین، از شبکه سراسری تلویزیون ایتالیا (Rai) پخش شود. در این کنسرت مشترک، سمفونی شماره 9 "بتهوون"؛ موسوم به "سرود شادی"، توسط ارکستر سمفونی ای متشکل از نوازندگان دو ارکستر سمفونی جوانان اروپا؛ و تهران، به این نحو اجراء خواهد شد که هریک از این نوازندگان بخش های مربوط به خود را به تنهایی در منزل نواخته؛ و با چیدمان هنری این تصاویر در کنار یکدیگر؛ محصول نهایی جهت انتشار در فضای مجازی و پخش تلویزیونی آماده خواهد شد .

حمایت نویسندگان و اهل قلم رسانه ای از ملت ایران

رییس سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی در مورد حمایت نویسندگان جهان از ملت ایران گفت: زهیری مسراوی، از نویسندگان و اهل قلم رسانه ای در اندونزی در سایت خبری دتیک نیوز مقاله ای را با عنوان ایران در میان تحریم ها به مبارزه با کرونا می پردازد به چاپ رساند. ماتیاس بورگمان، خبرنگار مطرح هندلزبلات هم در یادداشتی که برای نشریه هندلزبلات آلمان نوشته به کشورهای اروپایی توصیه کرده است که در بحران کرونا به کمک مردم ایران بیایند. اووی لاکمفا، دبیرکل سابق نهاد کارگران آفریقایی، فعال حقوق بشر، روزنامه نگار و نویسنده این سایت درروزنامه آنلاین پرمیوم تایمز نیجریه نیز نوشت: تحریم های آمریکا علیه ایران، جنایت علیه بشریت و فاجعه انسانی است .

ابراهیمی ترکمان در خصوص اقدامات این سازمان در اوج همه گیری کرونا در ایران و تحریم های ظالمانه آمریکا علیه ملت، اظهار کرد: چندی پیش در نامه ای به رهبران ادیان جهان خواستار اقدامی مشترک در مقابله با تحریم های ظالمانه و پایان دادن به اعمال فشار و ایجاد محدودیت آمریکا علیه کشورمان شدم زیرا تحریم های فراقانونی دولت ایالات متحده آمریکا علیه ملت ایران مانع همگرایی بین المللی برای مبارزه با این بلای جهانی است .

وی ادامه داد: در این میان، متروپلیت ولاکولامسکی ایلاریون، رییس اداره روابط خارجی کلیسای ارتدکس مسکو، یانگ فامینگ، رییس انجمن اسلامی چین، قابل جمالزاده، معاون مؤسسه مطالعات فلسفی فرهنگستان علوم ملی جمهوری آذربایجان، حسین افندی کاوازوویچ، رییس جامعه اسلامی و رییس العلمای بوسنی و هرزگوین و بسیاری از نشریان خارجی به حمایت از ایران پرداختند .

رییس سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی یادآور شد: با فرارسیدن ماه مبارک رمضان، نمایندگی های فرهنگی کشورمان ویژه برنامه خود را به پخش زنده به صورت آنلاین سخنان اساتید و روحانیون به همراه اجرای تلاوت قرآن، مدیحه سرایی و مسابقات فرهنگی اختصاص دادند. همچنین، منویات مقام معظم رهبری(مدظله العالی) به صورت زنده معمولاً از شبکه های مجازی نمایندگی و سایر لینک های مرتبط پخش می شوند و مقرر شده است تا با همکاری اداره کل بین المللی تبلیغ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، پخش زنده قرائت قرآن توسط گروه های بین المللی و گروه تواشیح به اجرا گذاشته شود و برنامه های شب های قدر و مسابقات قرآنی و بزرگداشت روز قدس در بستر فضای مجازی برگزار شود .

تقدیر از زحمات جامعه پزشکی و پرستاری با تأکید بر منویات مقام معظم رهبری

ابراهیمی ترکمان در پایان افزود: یکی از مهمترین اقدامات این سازمان، تهیه کلیپ و مستنداتی با مضمون های ایثار و جهاد پرستاران، پزشکان و کادر درمانی در فضای مجازی بود. این مهم با تأکید بر منویات مقام معظم رهبری(مدظله العالی) و تقدیر از جامعه پزشکی با شناسائی و به کارگیری شیوه های تأثیرگذار فرهنگی و بهره گیری از ابزارهای نوین رسانه ای و فضای مجازی تهیه و در سایت های جهت استفاده علاقه مندان در خارج از کشور منتشر شده است .

به گزارش خبرگزاری فارس، ویروس کرونا یک تنه، جهان را زمین گیر کرده و تمام پیشرفت های عصر صنعتی بشر را در بسیاری از حوزه ها به چالش کشیده و خیلی از مشاغل را هم به ورطه تعطیلی برده است تا به این ترتیب انسانی که این روزها با این ویروس مبارزه می کند، برای حق حیات و مصون ماندن از این بیماری بجنگد. در این میان، تعطیلی بسیاری از مراکز فرهنگی نیز از این قاعده مستثنی نیست، اما رایزنی های فرهنگی ایران در بیشتر کشورها همچنان به فعالیت های هنری و فرهنگی می پردازند و به صورت مجازی ایران را به افراد علاقه مند در خارج معرفی می کنند.

با وجود گذشت چند ماهی از انتشار و شیوع ویروس کرونا در سطح جهان، کشورهای بی شماری با این موضوع درگیر شدند که منجر به تداوم تعطیلی مراکز فرهنگی، مذهبی، اجتماعی و مکان های عمومی شده است. در این اثنا سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی به عنوان یکی از قرارگاه های فرهنگی در داخل کشور و هم با در اختیار داشتن بیش از 80 نمایندگی فرهنگی در خارج از کشور اقدام هایی را متناسب با دوران کرونا انجام داده است که در ادامه با ابوذر ابراهیمی ترکمان رئیس سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی درباره نقش آفرینی این سازمان در ایام شیوع ویروس کرونا به گفت وگو نشسته ایم که در ادامه می خوانید:

راه اندازی پویش در خانه بمانیم، کتاب بخوانیم

اقدامات سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی در ایام شیوع ویروس کرونا در مقابله با این بحران چه بوده است؟

در آغاز این برنامه ها به دربرگیری شعار در خانه بمانیم، کتاب بخوانیم بر لزوم در خانه ماندن در ایام کرونایی می پردازیم. در آستانه سال نو کتاب های مؤسسه الهدی وابسته به سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی با 50 درصد تخفیف به مخاطبان عرضه شد. طرح فروش ویژه مؤسسه با همکاری و مساعدت درگاه های فروشی چون کتابراه، طاقچه، ژوبین، فراکتاب، پاتوق کتاب و کتابخوان نور، فروش نوروزی صورت گرفت.

همچنین، رایزنی های فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در خارج از کشور با هماهنگی ناشرانی که طی سال های گذشته، آثاری در قالب طرح تاپ در زمینه معارف اسلامی و علوم انسانی و ایرانشناسی ترجمه و منتشر کرده اند، در فضای مجازی به صورت رایگان در دسترس علاقه مندان قرار دادند. پایگاه اینترنتی Islamica.ir متعلق به مرکز ساماندهی ترجمه و نشر معارف اسلامی و علوم انسانی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی حاوی فایل های کامل حدود 1700 عنوان کتاب و مقاله به دوازده زبان به صورت رایگان در دسترس علاقمندان قرار دارد.

هانا، قهرمان ما به 4 زبان منتشر شد/کتابی در قرنطینه خانگی برای کودکان

کتاب هانا، قهرمان ما نوشته علی اصغر سیدآبادی و تصویرگری غزاله سیدآبادی است که به صورت فایل پی دی اف منتشر شده، به زبان های عربی، کرواتی، اردو، بنگالی، انگلیسی، فرانسه و ترکی استانبولی ترجمه شد. در برهه حاضر که همه گیری جهانی ویروس کرونا و قوانین ناظر بر فاصله گذاری اجتماعی، افزایش شمار کاربران فضای مجازی در سطح جهان را به همراه داشته، ترجمه این کتاب به زبان های مختلف دنیا در فاصله زمانی کوتاهی از بازنشر با صدها خواننده، نقش مؤثری در فراهم سازی امکان آشناسازی کودکان خارجی و فرزندان ایرانیان مقیم در خارج از کشور با این ویروس و راه های پیشگیری از آن داشته است. این کتاب، قصه کودکان ما در دوران همه گیری ویروس کروناست و قصه ساده ای است که به ما یاد می دهد چگونه مراقب خود و دیگران باشیم.

برگزاری کلاس های آنلاین زبان فارسی تا نمایش آنلاین فیلم های سینمایی ایرانی

به منظور جلوگیری از شیوع و گسترش ویروس کرونا، رایزنی فرهنگی کشورمان در آتن برای اولین بار برگزاری کلاس های آنلاین آموزش زبان و ادبیات فارسی از طریق فضای مجازی آغاز کرد که با استقبال فارسی آموزان و علاقه مندان مواجه شد.

رایزنی فرهنگی ایران در گرجستان هم علیرغم محدودیت های حضور فیزیکی فارسی آموزان در دوره های آموزشی و برای استمرار کلاس های آموزش زبان فارسی مدارس تفلیس و رایزنی فرهنگی کشورمان، با تشکیل جلسات هماهنگی و همفکری با مدیران مدارس، کرسی های زبان فارسی و ایرانشناسی، معلمین زبان فارسی و استاد اعزامی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری اطلاعات، نسبت به راه اندازی آموزش زبان فارسی آنلاین برای فارسی آموزان مدارس، دانشگاه ها و علاقه مندان فراگیری زبان فارسی در محیط مجازی اقدام کرده است.

در این روش فراگیران از منزل به صورت تصویری تماس برقرار کرده و مدرسین زبان فارسی منابع مختلف آموزشی مختلف از جمله کتب آموزشی بنیاد سعدی و فایل های صوتی و تصویری آموزشی آماده شده را در بستر اینترنت به اشتراک گذاشته و تمرین های مختلف اعم از روخوانی، روان خوانی و درک مفاهیم و جمله سازی به آن ها داده می شود.

رایزنی فرهنگی ایران در بلغارستان نیز، به همت اساتید و فارسی آموزان برگزاری دوره زبان فارسی را به صورت آنلاین و در ساعت مقرر از سر گرفته است. این دوره ها با استفاده از نرم افزار Hangouts، محصول شرکت گوگل دایر شده است.

به همت رایزنی فرهنگی ایران در باکو و به دلیل شیوع ویروس کرونا و اجرای منع رفت وآمد عمومی در سراسر جمهوری آذربایجان، اساتید و فراگیران زبان فارسی نسبت به راه اندازی تدریس برخط از طریق برنامه های اینترنتی نظیر Skype ، Whatsapp و همچنین، اشتراک گذاری دروس در یوتیوب اقدام کردند.

در حال حاضر و از آغاز دوره های آموزشی از سه ماهه چهارم سال 98 و در ادامه در سه ماهه اول 1399 خورشیدی، سه کلاس مختلف مقدماتی در نمایندگی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در لاهور در حال برگزاری است که به صورت آنلاین در ساعت های مقرر خود برگزار می شوند. جهت استفاده از نرم افزارهای مفید و سهل برای کاربران، پس از تست چند نرم افزار، نرم افزار زوم یکی از بهترین ها برای برگزاری کلاس های آموزشی در ایالت پنجاب به انتخاب کاربران شناخته شده و در حال استفاده است.

همچنین، گروه کلاس مجازی تدریس ایرانشناسی با هفته ای 2 ساعت تدریس (هر شنبه، ساعت 21 به وقت داکا) برای حدود 20 نفر از دانشجویان ایرانشناسی رایزنی فرهنگی کشورمان که ترکیبی از دانشجویان و استادان زبان فارسی دانشگاه های مختلف بنگلادش هستند و از شهرهای مختلف بنگلادش در این کلاس عضو هستند، یک دوره روزنامه خوانی و آشنایی با مهارت های روزنامه نگاری برگزار کرد. در این دوره، روزنامه های فارسی چاپ ایران نظیر (کیهان، ایران، اطلاعات، قانون، همشهری و ...) که چاپ همان روز تدریس باشند، در فضای مجازی برای دانشجویان تدریس می شود.

رایزنی فرهنگی ایران در ایتالیا هم به منظور پیشگیری از ویروس کرونا، اقدام به برگزاری چهل وششمین دوره آموزشی زبان فارسی (آنلاین) با مشارکت 40 فارسی آموز در فضای مجازی کرده است. این دوره شامل 18 ساعت آموزش است که در چهار سطح مبتدی، مقدماتی، متوسط و پیشرفته (جمعا 72 ساعت آموزش) در قالب 12 جلسه آموزش از راه دور، توسط مدرس فارسی زبان برگزار می شود.

براین اساس حسب اهتمام و مساعدت بسیار خوب دانشگاه علامه طباطبایی (ره) و با هماهنگی های صورت گرفته میان این دانشگاه و رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی در قزاقستان برگزاری دوره زبان و ادبیات فارسی و ایرانشناسی در دستور کار قرار گرفت که با استقبال دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی قزاقستان نیز رو به رو شد. این دوره آموزشی با حضور دانشجویان فارسی آموز دانشگاه های این کشور شامل دانشگاه فارابی، آبلایخان، اوراسیا و دانشگاه ژنپی از روز شنبه (30 فروردین ماه) برگزار شده است.

همچنین با اهتمام رایزنی فرهنگی کشورمان در ازبکستان، دانشجویان فارسی آموز دانشگاه های خاورشناسی تاشکند و دانشگاه ترمذ ازبکستان نیز در این دوره آموزشی حضور خواهند داشت. خوشبختانه با پیگیری و تلاش گروه های آموزش زبان فارسی؛ در دو دانشگاه اصلی قرقیزستان (دانشگاه دولتی بیشکک و دانشگاه دولتی اوش)، آموزش زبان فارسی متوقف نشده و کار آموزش زبان فارسی از طریق سیستم آموزش آنلاینی زوم در این دو مرکز انجام می شود.

در 5 مدرسه بیشکک اتاق زبان فارسی دایر است و آموزش زبان فارسی در آنها به صورت اختیاری است. بالغ بر 400 دانش آموز قرقیز در 5 مدرسه از طریق مدرسان بومی قرقیز به آموزش زبان فارسی مشغول هستند. همزمان با 17 اردیبهشت روز ملی اسناد و میراث مکتوب پخش زنده نشست در صفحه اینستاگرام بنیاد سعدی با موضوع معرفی اسناد مکتوب و نسخ خطی فارسی در پاکستان با همکاری مرکز تحقیقات فارسی ایران و پاکستان برگزار می شود.

سینما در خانه تو

همچنین فیلم های بلند سینمایی ایرانی که توسط رایزنی فرهنگی ایران در آتن زیرنویس و ترجمه شده، در ایام کرونایی به صورت آنلاین نمایش داده می شود. انجمن جوانان شهر مهدیه تونس در ابتکاری اقدام به برگزاری جشنواره سینما در خانه تو کرد. در این جشنواره که با هدف ترویج فرهنگ خانه نشینی در ایام شیوع ویروس کرونا از اول آوریل آغاز و تا 11 آوریل ادامه داشت، از شرکت کنندگان خواسته شد که فیلم های کوتاه، مستند، عکس و نیز تجربیات بهبود یافتگان از بیماری کرونا را در صفحات فیسبوک به اشتراک بگذارند و در نهایت نیز با نظر هیأت داوران جشنواره جوایزی به برگزیدگان اهدا خواهد شد.

بی شک این گونه اقدامات فرهنگی از جمله نمایش آنلاین فیلم های ایرانی و جشنواره فیلم ضمن تشویق جوانان به خلق آثار هنری و تبادل آن با صاحب نظران و هیأت داوران جشنواره، گام مؤثری برای برنامه ریزی سودمند و هدفمند جهت خانه نشینی و قرنطینه خانگی و نیز، مدیریت اوقات فراغت آنان در این ایام به شمار می رود.

همدردی فارسی آموزان خارجی با ملت ایران/ پویش نه به تحریم

کلیپ هایی توسط اقشار مختلف جهان تهیه شده که در آن دانش آموختگان زبان فارسی، ایرانشناسان، ایران دوستان و استادان زبان فارسی علاوه بر اعلام همدردی با مردم ایران نسبت به بیماری کرونا به زبان فارسی صحبت کردند.

تهیه ویدئویی به زبان فارسی و با زیرنویس قرقیزی توسط دانشجویان زبان فارسی دانشگاه دولتی بیشکک با عنوان دانشگاه ما - خانه ما از جمله اقدامات فرهنگی در ایام شیوع کرونا بود. در این ویدئو اهمیت آموزش و یادگیری حتی در دوران سخت و محدودکننده کرونا و لزوم بهره گیری از فناوری های نوین ارتباطی برای جبران خلا حضور فیزیکی در دانشگاه مورد اشاره و تأکید قرار گرفته است.

همچنین، کلیپ ویدئویی درباره تبریک پیام نوروزی ایرانشناسان، استادان و دانشجویان زبان فارسی قرقیزستان به ملت ایران و ابراز همدلی و همراهی آنها با مردم ایران در مبارزه با کرونا تهیه شده است. کلیپ معرفی پایگاه جامع ایرانشناسی ایتالیایی زبان با بهره گیری از پویانمایی و گرافیک رایانه ای از سوی رایزنی فرهنگی کشورمان در ایتالیا از دیگر این اقدامات فرهنگی است.

فرهیختگان، هیأت علمی دانشگاه های عراق و فارسی آموزان رایزنی فرهنگی ایران در عراق نیز در پیامی تحریم های ظالمانه آمریکا علیه ایران را محکوم کردند. در این پیام آمده است: ما جمعی از استادان زبان و ادبیات فارسی و ایرانشناسی مقیم ایران و دیگر کشورهای جهان که با افتخار تمام، خود را شیفتگان و مروّجان اندیشه های ناب، فرهنگ مدار و انسان دوستانۀ کورش کبیر، رودکی، خیام، مولانا جلال الدین بلخی، سعدی و حافظ شیرازی و دیگر خورشیدهای تابناک ادب و حکمت و فضیلت این سرزمین می دانیم، در جهانی که در هجوم ویرانگر ویروس مرموز کرونا قرار گرفته است، بر این باوریم که انسان های روزهای خاکستری کرونایی امروز، بیش از هر زمان دیگر، به عشق، امید، همدلی و همزبانی نیازمندند.

دانشجویان زبان فارسی در صربستان هم در پیام تصویری سال نو را به مردم ایران تبریک گفتند و با ابراز همدردی با ایرانی ها در مقابله با ویروس کرونا اظهار داشتند: باید قوی باشیم. ما همه با هم کرونا را شکست می دهیم.

تعدادی از فارسی آموزان، ایرانشناسان و علاقه مندان ژاپنی خطاب به ملت ایران فیلم مستند 12 دقیقه ای با عنوان پیام همدلی ملت ژاپن به ملت شریف ایران تهیه کردند. این فیلم بازتاب بسیار گسترده ای در رسانه های داخلی نیز داشته، ضمن آن که در فضاهای مجازی رایزنی فرهنگی کشورمان منعکس و برای افراد و شخصیت های ژاپنی نیز ارسال شد.

با هدف توسعه تبادلات و تعاملات فرهنگی ایران و ژاپن و تقویت دیپلماسی فرهنگی دو کشور، دومین فیلم رایزنی فرهنگی ایران در ژاپن با عنوان پیام تقدیر و همدلی ملت بزرگ ایران در پاسخ به پیام همراهی مردم شریف ژاپن ساخته شد. در این فیلم پیام 30 نفر از دانشجویان رشته زبان و ادبیات ژاپنی دانشگاه تهران (به زبان ژاپنی) و سه نفر از پرستاران مدافع سلامت کشور (بخشی به زبان ژاپنی و بخشی هم با زیرنویس ژاپنی) تهیه و ارائه شد که خوشبختانه بازتاب بسیار مناسبی را به دنبال داشته است.

فراگیران زبان فارسی رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در باکو و دانشگاه های جمهوری آذربایجان با تهیه ویدیویی حس همدلی خود را با مردم ایران در مبارزه با ویروس کرونا ابراز کردند. همچنین، جمهوری آذربایجان در اقدامی نمادین با مزین کردن ساختمان معروف و سمبل باکو بنام مرکز فرهنگی حیدر علی اف به پرچم جمهوری اسلامی ایران همدلی، همراهی و حمایت خود با دولت و ملت کشورمان در مبارزه با ویروس کرونا را به نمایش گذاشت.

جمعی از دانشجویان ایرانشناسی بنگلادش ضمن همبستگی با دولت و ملت ایران و ابراز تأسف از جانباختن تعدادی از ایرانیان بر اثر ابتلا به ویروس کرونا، با دولت و ملت ایران ابراز همدردی کردند. بنگلادشی ها با پیوستن به پویش نه به تحریم بیان داشتند: ما این شعار را با صدای بلند فریاد خواهیم زد تا در صفحات تاریخ، به یادگار بماند و همراهی و همدلی فرهنگمداران و فرزانگان تأثیرگذار جای جای گیتی را فرابخواند.

همراهی اساتید زبان فارسی پنجاب در کمپین نه به تحریم از دیگر اقدامات فرهنگی ایام کرونایی بود. 100 نفر از اساتید زبان فارسی پنجاب و اعضای هیأت علمی دانشگاه های پاکستان در رشته زبان و ادبیات فارسی، اقدامات دولت آمریکا علیه ملت ایران را محکوم کردند. 59 تن از استادان زبان و ادبیات فارسی و ایران شناسان لبنانی با ارسال نامه ای به رایزنی فرهنگی کشورمان در لبنان، به پویش نه به تحریم و به حمایت و همدردی با ملت ایران پیوستند. در این نامه آمده است: ما استادان زبان و ادبیات فارسی در لبنان نیز همبستگی و همدردی خود را در این رابطه اعلام کرده و خواستار رفع کامل تحریم های ظالمانه هستیم و این ندای بشردوستانه را با عنوان همه با هم علیه تحریم در مبارزه با کرونا سر می دهیم تا وجدان بشریت بیدار گردد.

به دنبال شیوع ویروس کرونا، 8 ادیب، شاعر، نویسنده و استاد سرشناس شبه قاره در دفاع از ایران اسلامی به دبیرکل سازمان ملل نامه نوشتند و خواستار لغو تحریم های کشورمان شدند. این نامه را اساتیدی چون دکتر سرویش تریپاتی، دکتر بلرام شکلا، پرفسور محمود عالم، دکتر ناصره شرما، دکتر فاطمه بلقیس حسینی، محمد جواد عسکری، علی کمیل قزلباش، دکتر راجیش سرکار امضا کردند.

رایزنی فرهنگی ایران در آتن در شرایط حساس کنونی مبارزه با کرونا با راه اندازی پویش نه به تحریم و جمع آوری امضای الکترونیکی علیه این حرکت غیر انسانی، توانست بار دیگر مهر تأییدی بر خباثت های دولتمردان آمریکایی بر اعمال تحریم های ظالمانه بزند.

از شب شعر الغوث تا نشست کرونا؛ داد و ستد عقل و ایمان در فضای مجازی

رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در لبنان برنامه ها و فعالیت های خود را متناسب با شرایط و محدودیت های اجتماعی جدید، تنظیم کرده و نشست ها و میزگردهای فرهنگی، ادبی و هنری با دو اقدام عملی به فضای مجازی منتقل کرده است. شب شعر الغوث با شرکت شعرای لبنانی به مناسبت نیمه شعبان و نشستی علمی با عنوان کرونا؛ داد و ستد عقل و ایمان با مجری گری خضر نبها استاد فلسفه و کلام دانشگاه لبنان از جمله اقدامات این نمایندگی فرهنگی در لبنان هستند.

صاحب نظران و کارشناسان حاضر در وبینار بیروت تأکید دارند که همه گیری و گسترش ویروس کرونا در جهان سبب شد که پیروان ادیان مختلف در جهان بیش از هر زمان دیگری به منجی و رهایی دهنده از سختی ها و گرفتاری ها احساس نیاز پیدا کنند.

افغانستان/ فعالیت خط تولید ماسک مددجویان کمیته امداد امام

مرکز آموزشی و فنی و حرفه ای کمیته امداد امام خمینی (ره) ولایت هرات که از دیر باز با عنوان مرکز فنی و حرفه ای ایران افغان هرات شناخته می شود و در ماه های اخیر که به دلیل شیوع ویروس کرونا در هرات فعالیت های آموزشی خود را متوقف کرده با راهنمایی های مرکز فرهنگی سرکنسولگری جمهوری اسلامی ایران خط تولید ماسک بهداشتی را در جهت کمک به جامعه نیازمند و مددجویان خود راه اندازی کرده است.

همچنین در ادامه کمک های انسان دوستانه و بهداشتی جمهوری اسلامی ایران به کشور دوست و برادر افغانستان، در روز دوشنبه (15 اردیبهشت ماه) تعداد 10 هزار ماسک بهداشتی توسط سرکنسولگری جمهوری اسلامی ایران در هرات که از سوی مؤسسه مردم نهاد حامی در ایران که پیشینه حمایت از مهاجرین و خصوصاً مهاجرین کشور دوست و برادر افغانستان در ایران را دارد؛ آماده شده بود در محل اداره صحت عامه ولایت هرات و با حضور علی اکبر بابا، معاون سرکنسول جمهوری اسلامی ایران در هرات و رضایی دستجردی، رییس مرکز فرهنگی ایران در هرات به عبدالحکیم تمنا اهداء شد.

فراخوان مسابقه از سوی نمایندگی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی در خراسان رضوی

نمایندگی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی در خراسان رضوی اقدام به برگزاری مسابقه بین المللی نقاشی کودکان ایران مشهد 2020 با موضوع نقاشی مجازی دست های پاک، نجات بخش زندگی در راستای رعایت بهداشت فردی و اجتماعی برای عموم به ویژه کودکان و نوجوانان و ترویج همدلی و همکاری خانواده ها در مبارزه با اپیدمی بیماری کرونا کرده است. نتایج این دور از مسابقه پس از اعلام نتایج توسط داوران تا مردادماه سال 1399 اعلام خواهد شد و از برگزیدگان بخش بین المللی و ملی تجلیل می شود.

اطلاعات مفید درباره بیماری کرونا به زبان فارسی

انتشار اطلاعات مفیدی درباره بیماری کرونا به چندین زبان مختلف از جمله فارسی در سایت اداره فدرال آلمان برای مهاجرت، پناهجویان و ادغام، اطلاعات مفیدی درباره بیماری کرونا یکی از اقدامات مهم ایام کرونایی است. هدف از این کار، مقابله با شایعات و اخبار دروغین درباره بیماری کرونا و آگاهی دهی به پناهجویان و مهاجران بوده است.

در بخشی از این سایت از مسافران خواسته شده تا به محض رسیدن به مقصد به مدت 14 روز در قرنطینه خانگی بمانند و از ارتباط با دیگر افراد جلوگیری کنند. همچنین در این سایت بر شستن دست ها با آب و صابون تاکید زیادی شده است. براساس آنچه بر روی سایت قرار گرفته، اطلاعات آن به تدریج کامل تر خواهد شد.

همچنین، سایت اینترنتی شبکه رادیو و تلویزیون شمال آلمان، برای آگاهی مهاجران و پناهجویان هامبورگ، اطلاعات ضروری درباره کرونا را به 6 زبان از جمله فارسی منتشر کرده است. مسؤولان شبکه رادیو و تلویزیون شمال آلمان، اطلاعات ضروری درباره بیماری کرونا و شماره تلفن های مورد نیاز در هامبورگ را جمع آوری و بر روی سایت شبکه منتشر کرده اند. در این سایت، اطلاعات مفیدی درباره قوانین کار، حقوق بیکاری، مهدکودک ها، مدارس و دانشگاه ها، اطلاعات مربوط به کتابخانه های آنلاین، شماره های ضروری برای کمک به سالمندان و همچنین اطلاعات مربوط به انجمن حمل و نقل هامبورگ وجود دارد. این اطلاعات به زبان های فارسی، عربی، انگلیسی، ترکی، آلمانی و لهستانی منتشر شده است و به صورت روزانه به روز می شود.

برگزاری مسابقات فرهنگی

به منظور پیشگیری از شیوع کرونا و نظر به تغییر رویکرد برنامه های رایزنی فرهنگی ایران در خارج از کشور؛ دومین مسابقه یادداشت نویسی اینترنتی با موضوع ایران از سوی رایزنی فرهنگی ایران در ژاپن و با همکاری بنیاد سعدی ویژه مخاطبان و علاقه مندان ژاپنی و یا دو رگه های ایرانی و ژاپنی برگزار می شود. در این دور از مسابقات موضوعاتی همچون فرهنگ و تمدن ایرانی، مردم ایران، زبان فارسی، خاطره سفر به ایران و روابط فرهنگی و تاریخی ایران و ژاپن پیش بینی شده تا علاقه مندان با توجه به دیدگاه های خود در یکی از این موضوعات مطالب خود را به رشته تحریر درآورده و ارسال کنند.

معاونت بین الملل بنیاد سعدی به عنوان داور ویژه این دور از مسابقات همکاری خواهد کرد و جایزه ویژه و لوح تقدیر خود را به نفر برگزیده اعطاء خواهد کرد و به دیگر منتخبان نیز از سوی رایزنی فرهنگی جوائزی تعلق خواهد گرفت که یادداشت های خود را به زبان فارسی تهیه و ارائه کنند.

رایزنی فرهنگی کشورمان در صربستان به مناسبت روز جهانی کتاب، برای آشنایی بیشتر مخاطبان با منشورات رایزنی و معرفی آن توسط کاربران در فضای مجازی، اقدام به برگزاری مسابقه کتاب و کتابشناسی کرده است. در این مسابقه علاقه مندان می توانند با مراجعه به صفحه فیسبوک رایزنی فرهنگی ایران در بلگراد با انتشار تصویر کتابی که مطالعه کرده اند و ارائه شرح مختصری از کتاب، به ارسال و بازنشر آن در فضای مجازی و شبکه های اجتماعی اقدام کرده و ضمن معرفی کتاب به دوستان خود، با جلب لایک های بیشتر در این مسابقه شرکت کنند. بدین ترتیب کتابی که اقبال بیشتری از سوی مخاطبان داشته باشد، مشخص شده و شخص شرکت کننده برنده مسابقه خواهد بود.

همچنین، مسابقه خاطره نویسی، عکس و فیلم با موضوع ایران توسط رایزنی فرهنگی ایران در تونس طراحی و به اجرا درآمده است. بر مبنای این طرح، شرکت کنندگان خاطرات مکتوب، تصاویر جاذبه های گردشگری و هنری ایران (تهیه شده توسط شرکت کننده) و نیز فیلم های ضبط شده در طول دوران اقامتشان در ایران را ظرف مدت یک ماه از طریق پست الکترونیکی یا فیسبوک ارسال خواهند کرد و پس از بررسی آثار دریافتی به نفرات اول تا سوم جوایزی نیز اهداء خواهد شد.

ارکستر سمفونی ایران و اروپا با هم می نوازند

به ابتکار بنیاد رودکی، ارکستر سمفونی تهران و ارکستر جوانان اروپا، تصمیم به اجرای کنسرت مشترکی به نشانه همبستگی در مقابله با همه گیری جهانی ویروس کرونا گرفتند. همچنین مقرر شده این اجرا پس از انجام مراحل تدوین، از شبکه سراسری تلویزیون ایتالیا (Rai) پخش شود. در این کنسرت مشترک، سمفونی شماره 9 بتهوون ؛ موسوم به سرود شادی ، توسط ارکستر سمفونی ای متشکل از نوازندگان دو ارکستر سمفونی جوانان اروپا؛ و تهران، به این نحو اجراء خواهد شد که هریک از این نوازندگان بخش های مربوط به خود را به تنهایی در منزل نواخته؛ و با چیدمان هنری این تصاویر در کنار یکدیگر؛ محصول نهایی جهت انتشار در فضای مجازی و پخش تلویزیونی آماده خواهد شد.

هر یک از این اجراها از راه دور، زیر نظر استاد پائولو اولمی (Paolo Olmi)؛ رهبر ارکستر جوانان اروپا انجام می یابد؛ که تنظیم نهایی را نیز بر عهده خواهد داشت. وی که رهبری ارکستر را از سال 1979 میلادی آغاز کرده؛ از سال 1986 میلادی رهبری ده ها ارکستر معتبر در سراسر دنیا را بر عهده داشته؛ و جوایز بین المللی معتبر متعددی را هم از آن خود ساخته است.

پائولو اولمی پیش از این، با هماهنگی و پیگیری این نمایندگی، در جریان سی و دومین جشنواره بین المللی موسیقی فجر در سال 1395 در تالار وحدت تهران اجراء داشته؛ و سال 2017 میلادی در جریان برگزاری کنسرت سالیانه عید پاک شهر راونا (Ravenna) ایتالیا، رهبری ارکستری متشکل از نوازندگان ارکستر سمفونی تهران و ارکستر اروپایی جوانان را عهده داربوده است.

حمایت نویسندگان و اهل قلم رسانه ای از ملت ایران

زهیری مسراوی از نویسندگان و اهل قلم رسانه ای در اندونزی در سایت خبری دتیک نیوز مقاله ای را با عنوان ایران در میان تحریم ها به مبارزه با کرونا می پردازد به چاپ رساند. وی در یادداشت خود افزود: در میان این بحران انسانی، آمریکا می توانست به همگان نشان دهد که نمونه کشوری است که مبانی و ارزش های انسانی احترام می گذارد ولی گویا بحران امروز در دنیا و ایران نیز نتوانسته تأثیری بر قلب و وجدان آمریکایی ها داشته باشد.

ماتیاس بورگمان خبرنگار مطرح هندلزبلات هم در یادداشتی که برای نشریه هندلزبلات آلمان نوشته به کشورهای اروپایی توصیه کرده است که در بحران کرونا به کمک مردم ایران بیایند.

اووی لاکمفا دبیرکل سابق نهاد کارگران آفریقایی، فعال حقوق بشر، روزنامه نگار و نویسنده این سایت درروزنامه آنلاین پرمیوم تایمز نیجریه نوشت: تحریم های آمریکا علیه ایران، جنایت علیه بشریت و فاجعه انسانی است.

با توجه به اوج همه گیری کرونا در ایران و تحریم های ظالمانه آمریکا علیه ملت ایران، در این زمینه چه اقدامی انجام داده اید؟

جمهوری اسلامی ایران در حالی همانند بیش از 200 کشور جهان با کرونا دست و پنجه نرم می کند که شرایط منحصر به فردی در میان این کشورها دارد. ایران با وجود زیرساخت های قدرتمند بهداشت و درمان، چند سالی است با شدیدترین تحریم های ظالمانه دست و پنجه نرم می کند همین امر باعث شده مقابله با کرونا در ایران با دشواری های زیادی مواجه شود. از این رو، چندی پیش در نامه ای به رهبران ادیان جهان خواستار اقدامی مشترک در مقابله با تحریم های ظالمانه و پایان دادن به اعمال فشار و ایجاد محدودیت علیه کشورمان شدم.

تحریم های فراقانونی دولت ایالات متحده آمریکا علیه ملت ایران مانع همگرایی بین المللی برای مبارزه با این بلای جهانی است. در واقع، این همه گیری جهانی یک بار دیگر به ما نشان داد که به رغم پیشرفت های علمی، بشر تا چه اندازه ناتوان و محتاج است، تا شاید از نفرت و دشمنی و جنگ افروزی دست بردارد و به جای آن مهرورزی و دوستی برنشاند. به ما نشان داد که مفاهیمی از قبیل امنیت ملی رنگ باخته و امنیت لندن و رم از امنیت بغداد و دمشق و صنعا جدا نیست. چنانکه رفاه و آسایش و سلامتی و خوشبختی مردم نیویورک و استکهلم و توکیو از سلامتی و رفاه ساکنان شهرهای دهلی و پکن و تهران تفکیک پذیر نیست.

افزون بر این، بر اساس مقررات عرفی حقوق بشردوستانه و نیز براساس مقررات کنوانسیون های چهارگانه ژنو راجع به حقوق بشردوستانه، حتی در شرایط مخاصمه مسلحانه، بیماران نباید از حق مراقبت پزشکی محروم شوند.

در شرایطی که همه گیری جهانی کرونا سلامت همه بشریت را تهدید می کند، تحریم های غیرقانونی و ضدانسانی ایالات متحده آمریکا بیماران مبتلا به این ویروس خطرناک را به عنوان اهداف پیشبرد این سیاست قرار داده است و افرادی را که اینک در بیمارستان ها تحت مراقبت های ویژه قرار دارند، ابزار سیاست ضد انسانی خود ساخته است. چنانچه مصلحان و رهبران دینی امروز در قبال این تحریم های غیرقانونی و اقدامات قهرآمیز یکجانبه این کشور سکوت کرده و بی تفاوت بمانند و خواستار لغو این تحریم ها نشوند و اقدامی برای نجات بیماران صورت ندهند، فردا دیر است.

تعهدات اخلاقی و ایمانی ما را فرا می خواند که در این چالش بی سابقه ناشی از تهدید حیاتی این بیماری همه گیر و جدال به غایت غیراخلاقی ناشی از اقدامات قهرآمیز یکجانبه ایالات متحده آمریکا، جانب وجدان و اخلاق و ایمان را بگیریم و برای نجات جان بیمارانی که اینک در بیمارستان های شهرهای مختلف ایران تحت مراقبت های ویژه قرار دارند، قدمی برداریم.

حق حیات و حق برخورداری از مراقبت های پزشکی، حق انسانی هر بیمار مبتلا به ویروس کرونا است. پس در ادای این وظیفه اخلاقی و ایمانی و برای حمایت از حق انسانی این بیماران، لطفا با محکوم نمودن این تحریم غیر انسانی، غیرقانونی و ظالمانه و درخواست رفع آن، نظر خود را به مؤمنان و پیروان و مراجع ذیصلاح جهان اعلام فرمایید.

در این میان، متروپلیت ولاکولامسکی ایلاریون رئیس اداره روابط خارجی کلیسای ارتدکس مسکو در پاسخ به این نامه گفت: کلیسای ارتدکس روس در نگرانی های شما در شرایط شیوع ویروس کرونا شریک است.

شیخ الاسلام حاج الله شکور پاشازاده رئیس اداره مسلمانان قفقاز هم با ارسال نامه ای به ر ئیس جمهور آمریکا خواستار لغو تحریم ها علیه مردم ایران شد.

همچنین، در گزارش رسانه های لبنان در خصوص این پیام آمده است: ابوذر ابراهیمی ترکمان رئیس سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی و رئیس شورای سیاستگذاری و هماهنگی گفت وگوی ادیان بر حمایت از حق انسانی بیماران مبتلا به ویروس کرونا تأکید دارد.

یانگ فامینگ رئیس انجمن اسلامی چین در پاسخ به این نامه تأکید کرد: جامعه جهانی باید برای مقابله با ویروس کرونا متحد عمل کند.

قابل جمالزاده معاون مؤسسه مطالعات فلسفی فرهنگستان علوم ملی جمهوری آذربایجان با انتقاد از ادامه تحریم های آمریکا علیه دولت و مردم ایران گفت: لغو این تحریم های ظالمانه مبارزه تهران با ویروس کرونا را موثرتر خواهد کرد.

وبلاگ انگلیسی زبان پیام حکمت messageofwisdom با مطلبی تحت عنوان تحریم های آمریکا علیه ایرانیان غیر انسانی است اقدام به بازنشر پیام مربوط به رهبران دینی جهان در خصوص اقدامات قهرآمیز یکجانبه و تحریم های آمریکا علیه ملت ایران کرده است.

شورای جهانی کلیساها و انجمن ملی کلیساهای حضرت مسیح (ع) پیرو این پیام، نگرانی عمیق خود را از تحریم های وضع شده ایالات متحده امریکا علیه ملت ایران ابراز کردند.

حسین افندی کاوازوویچ رئیس جامعه اسلامی و رئیس العلمای بوسنی و هرزگوین در پاسخ به این پیام، خواستار مسئولیت پذیری دولت ها در قبال جان انسان ها در زمان شیوع ویروس کرونا شد.

برنامه های سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی به عنوان اصلی ترین نهاد متولی دبپلماسی فرهنگی در کشور در این ایام، چگونه پیش رفته است؟

امروزه توجه به شبکه های اجتماعی و رسانه ها در فضای مجازی و چیزی که تحت عنوان مدیا از آن یاد می شود، در اولویت فعالیت های ما قرار دارد و این نکته مهمی است که باید مورد توجه قرار بگیرد. در این مسیر، راهاندازی پویش در خانه بمانیم، کتاب بخوانیم ، اجرای طرح تاپ مرکز ترجمه و نشر، کلاس های آنلاین زبان فارسی، برگزاری مسابقات فرهنگی، انتشار مقالات فرهنگی در خصوص مبارزه با کرونا، گفت وگوی رایزنان فرهنگی ایران با سایت ها و شبکه های خبری در خصوص مبارزه با کرونا و ... مورد استقبال علاقه مندان قرار گرفتند.

مسلمانان نقاط مختلف جهان امسال آداب و رسوم ماه رمضان را با وجود شیوع کرونا و محدودیت های وضع شده به گونه ای متفاوت به جا می آورند. از این رو، با فرارسیدن ماه مبارک رمضان، نمایندگی های فرهنگی کشورمان ویژه برنامه خود را به پخش زنده به صورت آنلاین سخنان اساتید و روحانیون به همراه اجرای تلاوت قرآن، مدیحه سرایی و مسابقات فرهنگی اختصاص دادند.

همچنین، منویات مقام معظم رهبری به صورت زنده معمولاً از شبکه های مجازی نمایندگی و سایر لینک های مرتبط پخش می شوند و مقرر شده است تا با همکاری اداره کل بین المللی تبلیغ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، پخش زنده قرائت قرآن توسط گروه های بین المللی و گروه تواشیح به اجرا گذاشته شود و برنامه های شب های قدر و مسابقات قرآنی و بزرگداشت روز قدس در بستر فضای مجازی برگزار شود.

تقدیر از زحمات جامعه پزشکی و پرستاری با تأکید بر منویات رهبر انقلاب

در حالی که ماه هاست از شیوع ویروس کرونا در کشورمان می گذرد، کادر درمان و پزشکان مانند دوران دفاع مقدس با حضور پرشور در عرصه مقابله با این ویروس شجاعت و ایثار را معنا کردند. صحنه هایی که پس از گذشت سال ها از دفاع مقدس و جنگ در ایران و با ورود کرونا شکل گرفت شگفتی هایی را آفریده که از ذهن تاریخی ایران پاک شدنی نیست، ارزش ایثار و فداکاری مدافعان سلامت به قدری والاست که شهید خدمت نام گرفتند و مدال پرافتخار شهادت بر گردنشان آویخته شد.

براین اساس یکی از مهم ترین اقدامات فرهنگی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، تهیه کلیپ و مستنداتی با مضمون های ایثار و جهاد پرستاران، پزشکان و کادر درمانی در فضای مجازی بود. این مهم با تأکید بر منویات مقام معظم رهبری و تقدیر از جامعه پزشکی با شناسایی و بکارگیری شیوه های تأثیرگذار فرهنگی و بهره گیری از ابزارهای نوین رسانه ای و فضای مجازی تهیه و در سایت های جهت استفاده علاقه مندان در خارج از کشور منتشر شده است.

به طور کلی، معرفی جاذبه های فرهنگی استان ها و مناطق دیدنی کشور، انجام فعالیت های فرهنگی در فضای مجازی و رسانه ای به منظور معرفی فرهنگ و تمدن ایران اسلامی، ترویج دیدگاه های فرهنگی انقلاب اسلامی، اندیشه ها و دیدگاه های حضرت امام خمینی (ره) و مقام معظم رهبری از فعالیت های برجسته سازمان در ایام کرونایی است و به نظرم این قبیل اقدامات و فعالیت های فرهنگی تاکنون در جهت دهی به سیاست گذاری اصولی در خارج از کشور مؤثر بوده اند.

انتهای پیام/

به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو ،

دکتر عبدالرضا رحمانی امروز چهارشنبه پس از برگزاری هجدهمین نشست کمیته اجتماعی و انتظامی ستاد ملی مدیریت کرونا که با حضور اعضا و نمایندگان دستگاه ها و نهاد های مختلف در سالن پیامبر اعظم (ص) وزارت کشور برگزار شد، گفت: در جلسه امروز در باره موضوعاتی نظیر برگزاری مراسم روز جهانی قدس، نماز عید فطر، بازگشایی حرم های مطهر و کنکور سراسری بحث و گفتگو های جدی صورت گرفت.
وی افزود: از آنجا که وظیفه کمیته اجتماعی و انتظامی تصمیم سازی است نه تصمیم گیری، مقرر شد جمع بندی این نشست به صورت پیشنهاد برای اتخاذ تصمیمات نهایی به ستاد ملی مدیریت بیماری کرونا (که ریاست آن را دکتر حسن روحانی رییس جمهوری بر عهده دارد)، ارایه شود.
وزیر کشور تصریح کرد: به همین دلیل، تصمیم گیری نهایی در خصوص چگونگی برگزاری روز جهانی قدس، نماز عید فطر و بازگشایی حرم های مطهر در ستاد ملی کرونا انجام می شود.
رحمانی فضلی یکی از محور های مهم نشست امروز کمیته اجتماعی و انتظامی را نحوه برگزاری مراسم نماز عید فطر در سطح کشور بیان کرد و گفت که در این زمینه، سه پیشنهاد مختلف در جلسه وجود داشت.
وی افزود: یک پیشنهاد این بود که نماز عید فطر فقط در شهر هایی که دارای وضعیت سفید و کم خطر از نظر شیوع بیماری کرونا هستند، با رعایت کامل پروتکل های بهداشتی در فضای باز برگزار شود.
وزیر کشور افزود: پیشنهاد دیگر، برگزاری نماز عید فطر با رعایت همان شرایط بهداشتی و حضور در فضای کاملا باز در شهر های دارای وضعیت سفید و زرد بود که بیش از 400 شهر را در کشور شامل می شود.
وزیر کشور تصریح کرد: در نشست امروز پیشنهاد سومی هم مطرح شد که نماز عید سعید فطر در کل کشور با رعایت همه پروتکل های بهداشتی، فقط در فضای باز همه مساجد در کشور برگزار شود.
رحمانی فضلی گفت: همه این موارد، در ستاد ملی کرونا مورد بحث و بررسی قرار خواهد گرفت و در آنجا، تصمیم قطعی در این زمینه اتخاذ خواهد شد.
وی با بیان اینکه در نشست امروز دیدگاه های متفاوتی درباره موضوعات یادشده مطرح شد، اما باید در باره هر کدام، جامع نظریات را در نظر بگیریم، تصریح کرد: مردم ایران مشتاق حضور در حرم های مطهر و منتظر بازگشایی آن هستند و این امری کاملا روشن است، اما در این زمینه، بایستی همه جوانب را جامع ملاحظه کرد.
وزیر کشور افزود: باید در مورد بازگشایی آستان های مذهبی به ویژه حرم امام رضا (ع) همه جوانب مساله را در نظر بگیریم، زیرا در این زمینه، مساله ازدیاد مسافرت ها و فعالیت رستوران ها، هتل ها و بازار را داریم و به همین دلیل، باید موضوع را به صورت همه جانبه در نظر بگیریم تا بتوانیم تصمیمی درست و منطقی اتخاذ کنیم.
هجدهمین جلسه کمیته اجتماعی و انتظامی ستاد ملی مدیریت بیماری کرونا در نشست امروز خود که با حضور اعضا و نمایندگان بخش های مختلف برگزار شد، به بررسی چهار موضوع نحوه برگزاری مراسم روز جهانی قدس، نماز عید سعید فطر، چگونگی بازشدن اماکن متبرکه و مقدس و برگزاری کنکور سراسری اختصاص داشت.
در این نشست علاوه بر اعضای ثابت کمیته که از دستگاه های مختلف اجرایی و نهاد های امنیتی و انتظامی هستند، علی رضا رشیدیان رییس سازمان حج و زیارت و نمایندگان تولیت های آستان قدس رضوی (مشهد)، آستان حضرت معصومه (س) قم، شاهچراغ شیراز و حضرت عبدالعظیم حسنی (ع) شهر ری به عنوان مهمان حضور داشتند که دیدگاه های خود را در باره چگونگی بازگشایی اماکن مقدس بیان کردند.
ابراهیم خدایی رییس سازمان سنجش آموزش کشور هم در باره نحوه برگزاری آزمون سراسری دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی در تاریخ های اعلام شده توضیحاتی ارایه کرد.
دکتر علی رضا رئیسی معاون بهداشت و دکتر ایرج حریرچی معاون کل وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی نیز در این نشست، دیدگاه های وزارتخانه متولی امر درمان بیماری کرونا را در باره مسایل مطروحه به اطلاع وزیرکشور و اعضای کمیته اجتماعی و انتظامی ستاد ملی مدیریت بیماری کرونا رساندند.
در این نشست مقرر شد نتایج این جلسه پس از بررسی و تصویب نهایی در نشست ستاد ملی مدیریت بیماری کرونا در چند روز آینده به اطلاع مردم برسد.
اعضای نشست با این حال متفق القول بودند که هر نوع تصمیمی در زمینه بازگشایی اماکن مختلف در کشور باید با رعایت جوانب و ملاحظات مبتنی بر رعایت سه اصل تامین سلامت، امنیت و مسائل فرهنگی و اجتماعی جامعه اتخاذ شود.

به گزارش خبرنگار حج و زیارت خبرگزاری فارس، هزینه حج تمتع سال جاری حدود 33 تا 41 میلیون تومان اعلام شده است و مقرر شد این هزینه در دو قسط از زائران اخذ شود.

بر همین اساس، در مرحله نخست زائران برای تکمیل ثبت نام باید 25 میلیون تومان با احتساب سود ودیعه گذاری پرداخت کرده و قسط دوم نیز متناسب با کاروان انتخابی پس از انجام معاینات پزشکی زائران اخذ خواهد شد.

با توجه به اینکه نام نویسی از مشمولان حج تمتع سال جاری از نهم اسفندماه آغاز شده است و با توجه به شیوع کرونا و کاهش حداکثری حضور در دفاتر زیارتی، سازمان حج و زیارت زمان تحویل مدارک را بر عهده مدیران کاروان ها گذاشت تا در زمان مقرر زائران مدارک خود را تحویل دهند.

این سازمان، همچنین زمان پرداخت هزینه حج تمتع را نیز افزایش داد اما با این وجود برخی از زائران علیرغم بیش از دو ماه از آغاز ثبت نام، همچنان قسط اول را پرداخت نکرده اند. به همین دلیل مسؤولان سازمان حج و زیارت پس از اعلام به مدیران کاروان ها، از زائران خواستند تا حداکثر پس از 10 روز تا پایان مهلت زمان واریز هزینه حج، این مبلغ را پرداخت کنند که البته بیشتر زائران قسط اول هزینه حج را در آن دوره واریز کردند و برخی نیز که برای پرداخت این مبلغ آمادگی نداشتند، از کاروان حذف شدند.

اکنون نیز با توجه خالی بودن ظرفیت کاروان ها و اعلام اولویت های جدید در فروردین و اردیبهشت، تمام زائران قطعی سفر به حج تمتع که در این دوره اقدام به نام نویسی کرده و از زمان پرداخت قسط اول هزینه حج آن ها 10 روز می گذرد، حداکثر تا امروز فرصت دارند با پرداخت این هزینه، زائر حج تمتع شوند. در غیر این صورت، این زائران از کاروان ها حذف شده و فرصت برای سایر مشمولان حج تمتع ایجاد خواهد شد تا با ثبت نام در کاروان خود را برای سفر حج تمتع آماده کنند.

البته به گفته علیرضا رشیدیان رئیس سازمان حج و زیارت هنوز تکلیف حج تمتع امسال با توجه به شیوع کرونا از سوی سعودی ها اعلام نشده است، اما با برنامه ریزی های صورت گرفته ایران برای اعزام زائران آمادگی لازم را دارد.

به گزارش فارس، امسال هزینه حج تمتع بیش از 50 درصد افزایش یافته است چرا که هزینه حج تمتع سال گذشته 21 تا 28 میلیون تومان بود و متوسط هزینه حج تمتع نیز 25 میلیون تومان اعلام شد اما امسال متوسط هزینه حج تمتع حدود 37 میلیون تومان است و بسیاری از زائران که بیش از 15 سال در انتظار سفر به حج تمتع بودند، انتظار چنین افزایش قیمتی در سفر به حج تمتع را نداشتند و همین امر موجب شده که بیشتر مشمولان یا ثبت نام در کاروان ها را به تعویق بیندازند یا اقدام به واگذاری فیش حج خود کنند.

انتهای پیام/

به گزارش پایگاه خبری اتحاد آنلاین ، در یکی از پرونده های تشکیل شده در دیوان عدالت اداری شاکیان خواستار ابطال تبصره ماده 6 آئین نامه اجرایی قانون تشکیلات و اختیارات سازمان اوقاف و امور خیریه شدند. در گردش کار این پرونده آمده است: شاکیان به موجب دادخواستی ابطال تبصره ماده 6 آئین نامه اجرایی قانون تشکیلات و اختیارات سازمان اوقاف و امور خیریه را خواستار شده و در جهت تبیین خواسته توضیح داده اند که: شاکیان به موجب دادخواستی تقاضای ابطال تبصره ماده 6 آئین نامه اجرایی قانون تشکیلات و اختیارات سازمان اوقاف و امور خیریه را مطرح کرده و در تبیین خواسته خود اعلام داشته اند که بر اساس تبصره فوق مقرر شده است که اعطای گواهی موضوع ماده 6 آئین نامه اجرایی قانون تشکیلات و اختیارات سازمان اوقاف و امور خیریه به مؤسسات و انجمن های خیریه منوط به این است که در اساسنامه مؤسسات و انجمن های فوق پیش بینی شده باشد که در صورت انحلال آنها، اموال و دارایی آنها با اجازه نماینده ولی فقیه صرف امور خیریه گردد. این در حالی است که در هیچیک از قوانین و مقررات چنین شرطی تعیین نشده و منوط نمودن صدور گواهی موضوع ماده 6 آئین نامه اجرایی قانون یاد شده به تحقق این شرط از شئون مقنن می باشد. لذا با توجه به عدم رعایت ضوابط قانونی در جریان تصویب مقرره مورد شکایت، تقاضای ابطال آن از تاریخ تصویب مطرح می گردد."
متن مقرره مورد اعتراض به قرار زیر است:

" ماده 6- اداره امور مؤسسات و انجمن های خیریه ای که از طرف دولت و یا سایر مراجع ذی صلاح به عهده سازمان یا واحدهای تابعه گذاشته شده یا می شود، طبق اساسنامه های مصوب هر یک خواهد بود و در مورد سایر مؤسسات خیریه با توجه به قانون مالیات های مستقیم چنانچه مؤسسات مذکور جهت مفاصا حساب مالیاتی یا به هر جهت دیگری که احتیاج به گواهی داشته باشند مراجعه نمایند، ادارات حج و اوقاف و امور خیریه می توانند نحوه عملکرد این گونه مؤسسات را بررسی نموده و در صورت تأیید گواهی صادر نمایند.

تبصره- گواهی فوق به مؤسسات خیریه ای داده خواهد شد که در اساسنامه آنها پیش بینی شده باشد در صورت انحلال مؤسسه اموال و دارایی آن با اجازه نماینده ولی فقیه صرف امور خیریه گردد."

در پاسخ به شکایت مذکور، معاون امور حقوقی دولت به موجب لایحه شماره 110676؍37155-3؍9؍1398 توضیح داده است که:

" در خصوص نحوه برخورداری مؤسسات و بنیادهای خیریه از معافیت های مالیاتی، قوانین متعددی وجود دارد که توجه به آنها برای تشخیص مغایرت یا عدم مغایرت مقررات مربوط با قوانین ضروری است. به صراحت حکم مقرر در ماده 6 آئین نامه مورد شکایت به شرح فوق، صدور مفاصا حساب مالیاتی مؤسسات خیریه با توجه به قوانین مالیاتی صورت می گیرد. مطابق بندهای (ط) و (ح) ماده 139 قانون مالیات های مستقیم مصوب 1366 و اصلاحات بعدی آن مقرر شده است:

بند ط: کمکها و هدایای دریافتی نقدی و غیرنقدی مؤسسات خیریه و عام المنفعه که به ثبت رسیده اند، مشروط بر آنکه به موجب اساسنامه آنها صرف امور مذکور در بند (ح) این ماده شود و سازمان امور مالیاتی کشور بر درآمد و هزینه آنها نظارت کند، از پرداخت مالیات معاف است.

بند ح: آن قسمت از درآمد موقوفات عام که طبق موازین شرعی به مصرف اموری از قبیل تبلیغات اسلامی، تحقیقات فرهنگی، علمی، دینی، فنی، اختراعات، اکتشافات، تعلیم و تربیت، بهداشت و درمان، بنا و تعمیر و نگهداری مساجد و مصلی ها و حوزه های علمیه و مدارس علوم اسلامی و مدارس و دانشگاه های دولتی، مراسم تعزیه و اطعام، تعمیر آثار باستانی، امور عمرانی و آبادانی، هزینه یا وام تحصیلی دانش آموزان و دانشجویان، کمک به مستضعفان و آسیب دیدگان حوادث ناشی از سیل، زلزله، آتش سوزی، جنگ و حوادث غیر مترقبه دیگر برسد، مشروط بر اینکه درآمد و هزینه های مزبور به تأیید سازمان اوقاف و امور خیریه رسیده باشد و همچنین ساخت، تعمیر و نگهداری مراکز نگهداری کودکان و نوجوانان بی سرپرست و بد سرپرست در گروه های سنی و جنسی مختلف، مراکز نگهداری و مراقبت سالمندان، کارگاه های حرفه آموزی و اشتغال و مصدومان ضایعه نخاعی، معلولان جسمی و حرکتی، زنان سرپرست خانوار و دختران خودسرپرست، مراکز آموزش توانبخشی و حرفه آموزی معلولان ذهنی و کودکان نابینا، کم بینا، کم شنوا و ناشنوا و سایر مراکز و اماکنی که بتوانند در خدمت مددجویان سازمانهای حمایتی بهزیستی کشور قرار گیرند از پرداخت مالیات معاف است.

در اجرای احکام یاد شده بند (د) ماده 6 آئین نامه اجرایی موضوع تبصره 3 ماده 139 اصلاحی قانون مالیات های مستقیم مصوب 1381 با اصلاحات بعدی آن و همچنین ماده 7 آن چنین مقرر می دارد:

ماده 6- مؤسسات خیریه و عام المنفعه در صورتی می توانند از معافیت مالیاتی موضوع این بند استفاده نمایند که واجد شرایط زیر باشند:

د- اساسنامه مؤسسه صریحاً حاکی از این باشد که مؤسسان یا صاحبان سرمایه حق هیچ گونه برداشت و یا تخصیصی از محل کمک ها و هدایای دریافتی نقدی و غیر نقدی را ندارند و بعد از انحلال، دارایی مؤسسه به سازمان بهزیستی کشور یا یکی از مؤسسات دولتی یا مؤسسات خیریه و عام المنفعه دیگر واگذار گردد.

ماده 7- نظارت بر درآمد و هزینه مؤسسات خیریه و عام المنفعه موضوع بند (ط) ماده 139 اصلاحی قانون مالیات های مستقیم، ولو اینکه دارای مال موقوفه باشند به ترتیب زیر اعمال خواهد شد.

الف- مرجع نظارت بر درآمد و هزینه مؤسسات خیریه و عام المنفعه، سازمان امور مالیاتی کشور است که می تواند این اختیار را به ادارات امور مالیاتی ذی ربط و در موارد یاد شده در بند 3 ماده 1 قانون تشکیلات و اختیارات سازمان اوقاف و امور خیریه – مصوب 1363- به سازمان مزبور تفویض نماید ...

بنا به مراتب فوق، احکام مقرر در قانون مالیات های مستقیم و آئین نامه های مربوط به صراحت شرط برخورداری از معافیت مالیاتی مؤسسات خیریه و نیز صرف درآمدها در امور خیریه توسط این مؤسسات را منوط به تأیید سازمان امور مالیاتی می داند. بر این مبنا طبق تبصره ماده 9 قانون تشکیلات و اختیارات سازمان حج و اوقاف و امور خیریه مصوب 1363 مقرر شده است: در کلیه موارد مذکور در این ماده سازمان حج و اواقاف و امور خیریه، موقوفات عام، بقاع متبرکه، اماکن مذهبی اسلامی، مدارس علوم دینی و مؤسسات و بنیادهای خیریه از پرداخت مخارج و هزینه های دادرسی، ثبتی و اجرایی معاف می باشند. و هیأت وزیران نیز در تبصره 3 ماده 10 آئین نامه اجرایی قانون تشکیلات و اختیارات سازمان حج و اوقاف و امور خیریه بیان نموده است: تبصره 3: سازمان، موقوفات عام و اماکن مذهبی اسلامی، مدارس علوم دینی و مؤسسات و بنیادهای خیریه به موجب تبصره ذیل ماده 9 قانون تشکیلات و اختیارات سازمان حج و اوقاف و امور خیریه از پرداخت مخارج و هزینه های دادرسی و همچنین از پرداخت حق الثبت و بقایای ثبتی و هزینه های اجرایی معاف می باشند.

هر چند بر اساس قانون و مقرره یاد شده مؤسسات و بنیادهای خیریه به صراحت از معافیت های هزینه دادرسی، ثبتی و اجرایی بهره مند شده اند، لیکن بدیهی است که نحوه مصرف کمک های اعطایی از سوی خیرین و همسویی با اهداف آنان، نیاز به ساز و کار نظارتی دارد که این مهم در زمان برخورداری از معافیت های مالیاتی قابل اعمال است. در واقع به جهت ارتباط این موضوع با قوانین و مقررات حوزه مالیات، صرف احکام قانون تشکیلات و اختیارات سازمان اوقاف و امور خیریه ملاک عمل نبوده و لازم است قوانین و مقررات مالیاتی نیز مورد بررسی قرار گیرد. به عبارتی دیگر به موجب ماده 139 قانون مالیات های مستقیم، قانونگذار نیز شرط برخورداری کمک ها و هدایای دریافتی نقدی و غیر نقدی مؤسسات خیریه و عام المنفعه و درآمدها و عایدی های حاصل از کمک ها و هدایای دریافتی نقدی و غیر نقدی آنها از معافیت مالیاتی را به نحوه هزینه کرد و صرف در امور مندرج در بند (ح) این ماده عنوان داشته و نظارت بر صرف کمک ها در امور خیریه و اهداف و نیات خیرین، راهکاری برای جلوگیری از سو استفاده احتمالی مؤسسین خیریه ها در نظر گرفته شده است. با حکم قانونگذار، این مهم در تبصره ماده 6 آئین نامه اجرایی قانون تشکیلات و اختیارات سازمان حج و اوقاف و امور خیریه همسو با بند (د) ماده 6 آئین نامه اجرایی موضوع تبصره 3 ماده 139 اصلاحی قانون مالیات های مستقیم نیز تنظیم شده است.

هیأت عمومی دیوان عدالت اداری با حضور رئیس و معاونین دیوان عدالت اداری و رؤسا و مستشاران و دادرسان شعب دیوان تشکیل شد و پس از بحث و بررسی با اکثریت آرا به شرح زیر به صدور رأی مبادرت کرده است.

رأی هیأت عمومی

به موجب ماده 6 آئین نامه اجرایی قانون تشکیلات و اختیارات سازمان اوقاف و امور خیریه: اداره امور مؤسسات و انجمن های خیریه ای که از طرف دولت و یا سایر مراجع ذی صلاح به عهده سازمان یا واحدهای تابعه گذاشته شده یا می شود، طبق اساسنامه های مصوب هر یک خواهد بود و در مورد سایر مؤسسات خیریه با توجه به قانون مالیات های مستقیم چنانچه مؤسسات مذکور جهت مفاصا حساب مالیاتی یا به هر جهت دیگری که احتیاج به گواهی داشته باشند مراجعه نمایند، ادارات حج و اوقاف و امور خیریه می توانند نحوه عملکرد این گونه مؤسسات را بررسی نموده و در صورت تأیید گواهی صادر نمایند و بر مبنای تبصره این ماده نیز مقرر شده است که: گواهی فوق به مؤسسات خیریه ای داده خواهد شد که در اساسنامه آنها پیش بینی شده باشد در صورت انحلال مؤسسه اموال و دارایی آن با اجازه نماینده ولی فقیه صرف امور خیریه گردد. نظر به اینکه در قوانین و مقررات مربوطه و از جمله در ماده 139 قانون مالیات های مستقیم، در رابطه با صدور گواهی مفاصا حساب و یا سایر گواهی های مالیاتی برای مؤسسات و انجمن های خیریه، شرطی در خصوص وضعیت آنها در دوره پس از انحلال تعیین نشده و قاعده گذاری در این رابطه از شئون اختصاصی مقنّن است و خارج از صلاحیت هیأت وزیران می باشد، بنابراین تبصره ماده 6 آئین نامه اجرایی قانون تشکیلات و اختیارات سازمان اوقاف و امور خیریه، خارج از اختیارات هیأت وزیران وضع شده و مستند به بند 1 ماده 12 و مواد 13 و 88 قانون تشکیلات و آئین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب سال 1392 از تاریخ تصویب ابطال می شود.

منبع مهر

'); d.write('

حوزه تجسمی گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان ، باتوجه به مشکلاتی که اخیرا به دلیل شیوع ویروس کرونا در جهان به وجود آمده و منجر به تعطیلی اماکن عمومی و فرهنگی هنری شده است، گالری ها هم نمایشگاه های خود را به روز هایی موکول کرده اند که وضعیت کمی بهتر شود و مردم دل و دماغ برای بازدید داشته باشند.

البته فعالیت های هنری تعطیل نشده و هنرمندان رشته های مختلف اجرا های خود را به صورت آنلاین دنبال می کنند تا سرگرمی های فرهنگی هنری مردم همچنان پابرجا باشد.

گالری زرنا در این روز ها نمایشگاهی از آثار راضیه اعرابی به صورت آنلاین برگزار کرده است. البته اصل آثار در گالری موجود بوده و کسانی که تمایل به دیدن آثار دارند می توانند به این گالری مراجعه و با رعایت توصیه های بهداشتی از نمایشگاه بازدید کنند.

به بهانه این نمایشگاه و برای آگاهی از وضعیت فعلی گالری ها گفت و گویی با زهرا رسول زاده نمین مدیر گالری زرنا داشتیم که در ادامه می خوانید.

درباره گالری زرنا توضیح بدهید.
بنده گالری زرنا را در بهمن 1391 با نمایش آثار مرحوم ابوالحسن صدیقی، مرحوم فریدون صدیقی و همچنین آثار نوشین دخت صدیقی افتتاح کردم و از آن زمان هم گالری به صورت مرتب فعالیت دارد.

تفاوت گالری زرنا با دیگر گالری های تهران چیست؟
یکی از ویژگی های گالری زرنا حمایت از آثار نسل جوان است. ما در این گالری از جوانانی که آثارشان خلاق است، اما به دلیل اینکه سابقه برگزاری نمایشگاه ندارند و خیلی از گالری ها کارهایشان را نمی پذیرند، استقبال می کنیم. با افتخار می گویم که گالری من نمایشگاه هنرمندان جوان را در همه رشته های تجسمی برگزار می کند.

از سال 91 تاکنون، گردش اقتصادی گالری زرنا چگونه بوده است؟
باتوجه به اینکه من آدم مستقلی هستم و مثل گالری های دیگر وارد بازار های حراج و... نشده ام می توانم بگویم بد نبوده است. متاسفانه برای ورود به بازار های فروش و یا حراجی ها باید وابسته به آنها باشی در صورتی که من فکر می کنم اگر چیزی برای ارائه، فروش و... در هنر وجود دارد باید برای همه باشد. من اطلاع دارم که بازرس هایی از اداره کل تجسمی به تعدادی از گالری ها که در همین دار و دسته قرار دارند، رفته و خرید می کنند. این در حالی است که هیچ وقت به گالری زرنا نیامده اند. شاید من آن کانال ها را ندارم وگرنه آثاری که روی دیوار می برم آثار فاخری هستند.

عضو انجمن گالری داران هستید؟
خیر، زیرا زمانی که این انجمن شروع به کار کرد برای همه گالری ها فراخوان ارسال نشد یعنی تمام گالری ها را برای عضویت دعوت نکردند. تاجایی که من می دانم یک جلسه خیلی خصوصی برگزار و سپس انجمن تشکیل شد. یعنی تشکیل این انجمن هم باز شامل حال عده ای شد. گویا فقط عده ای می توانند دور سفره ای که پهن شده جمع شوند.

حراج تهران هم برای دریافت آثار به تمام گالری ها فراخوان نمی دهد؟
خیر، آنها از تعدادی گالری های معروف که یا مدیریت های معروف دارند و یا پولدار هستند می خواهند که هنرمند معرفی کنند. متاسفانه این روابط هم در همه جا دیده می شود.

باتوجه به اینکه خودتان استاد دانشگاه و هنرمند هستید، به نظر شما تخصص یک مدیر گالری در هنر چقدر روی کار او و ارتباطش با هنرمندان تاثیر دارد؟
بسیار موثر است، زیرا وقتی من کار هنری می کنم و با ماهیت و چرایی یک نمایشگاه آشنا هستم، دیگر با هنرمند مانند مشتری برخورد نمی کنم بلکه شرایط او و دلایل اینکه چرا می خواهد نمایشگاه برگزار کند را متوجه می شوم. تمام دغدغه ها و حساسیت هایش را درک و تا جایی که بتوانم کمکش می کنم.

حمایت گالری زرنا چقدر در ادامه دار بودن فعالیت های هنرمندان جوان تاثیر داشته است؟
تاثیر زیادی داشته است. خیلی از افرادی که اولین قدم هایشان را در اینجا برداشته اند در حال حاضر خارج از کشور هستند و فعالیت هایشان همچنان ادامه دارد. من با تعدادی از آنها در ارتباط هستم و هربار می گویند هیچ وقت یادمان نمی رود اولین نمایشگاهمان را در گالری زرنا برگزار کردیم .

تمرکز و سرمایه گذاری روی آثار جوانان نوعی ریسک است، چرا این ریسک را می پذیرید؟
زیرا وقتی خودم دانشجو بودم و می خواستم اولین نمایشگاهم را برگزار کنم، به هر گالری که سر می زدم با رفتار سرد روبه رو می شدم که انگیزه من را تحت تاثیر قرار می داد. مدام به این فکر می کردم که برگزاری نمایشگاه برای اولین بار چقدر دشوار است و چقدر سخت هنرمند تازه کار را می پذیرند. به همین دلیل تصمیم گرفتم هوای هنرمند جوان را داشته باشم. وقتی می بینم آثار یک نفر خلاق است و خود هنرمند خیلی چیز ها درباره آثارش می داند حتما برای ارائه آنها کمک می کنم.

به نظر شما مهمترین مشکلات هنرمندان نسل جوان چیست؟
حمایت و انگیزه، امکان ندارد نمایشگاه خیلی خوب از آثار دانشجو ها و هنرمندان جوان برگزار کنیم و یک آدم معروف و یا استاد پیشکسوت برای بازدید از آن نمایشگاه بیاید! حتی مدیران وزارت ارشاد که ما زیر مجموعه آنها هستیم یک بار به این نمایشگاه ها سر نمی زنند تا ببینند که دنیای هنر های تجسمی به کدام سمت و سو می رود. در حالی که گالری زرنا در یک جغرافیای فرهنگی قرار گرفته، نزدیکی به دانشگاه تهران، مجموعه تئاتر شهر، تالار وحدت، سینماها، کافه ها، سالن های تئاتر های خصوصی و... باید در بازدید مسئولان موثر باشد، اما ترجیح می دهند که از گالری های خیابان فرشته بازدید کنند.

تاکنون اداره کل تجسمی برای حمایت از گالری ها چه اقداماتی انجام داده است؟
تنها اقدامی که تاکنون دیده ام این بوده که ابلاغ کنند خط قرمز ها را رعایت کنید. شاید هم من آنقدر خوشبخت نبودم که مشمول کمک هایشان شوم. ما فقط باید مراقب باشیم که مجازات نشویم.

درباره نمایشگاه آنلاین گالری زرنا توضیح دهید.
اولین تجربه نمایشگاه آنلاین گالری زرنا با نمایش آثار خانم راضیه اعرابی رقم خورد. او دارای مدرک تحصیلی فوق لیسانس پژوهش هنر است و تخصصشان هم پرفورمنس (اجرا) و آثار این نمایشگاه هم مفهومی است.

استقبال چطور بود؟
خیلی خوب بود؛ تعداد بازدیدکنندگان صفحه اینستاگرام گالری زیاد بود و اگر کسی سوالی داشته باشد به هنرمند ارجاع می دهیم. از آنجایی که این آثار مفهومی هستند ممکن است مخاطب بگوید که چرا سوزن، نخ و نوعی دستمال کاغذی که به راحتی مچاله می شود در یک قاب قرار گرفته و ابزار کار هنرمند بوده اند، اما وقتی استیتمنت(بیانیه هنری) را می خواند ماهیت این آثار را بیشتر درک می کند.

آیا نمایش آنلاین را ایده جالبی می دانید؟ برای دوران بعد از کرونا هم توصیه می کنید؟
بله، اقدام جالب و خوبی بود. من بعد از این نمایشگاه، تجربه نمایشگاه آنلاین را با نمایش مجموعه آثار نقاشی آبرنگ از هنرمندان مختلف در گالری زرنا خواهم داشت. تاکنون استقبال خوب بود، اما هنوز به فروش دست پیدا نکرده ایم. البته مجدد تکرار می کنم که این آثار کمی در تصاویر گنگ هستند. حال باید دید که آثار آبرنگ فروش آنلاین خواهند داشت یا خیر.

تاکنون چند بار آثار خودتان را در گالری زرنا به نمایش گذاشته اید؟
من تاکنون سه نمایشگاه انفرادی تاپستری ، دو نمایشگاه گروهی سفال و سرامیک و یک نمایشگاه گروهی تاپستری در گالری زرنا داشته ام. البته نزدیک به 67 نمایشگاه انفرادی در گالری های مختلف تهران و چند نمایشگاه هم در شهر های ساری، اصفهان و کرمان برگزار کرده ام.

به نظر شما تحصیلات آکادمیک در روند پیشرفت هنرمندان موثر است؟
قطعا تاثیر دارد. فکر کنید وقتی یک نفر وارد شهر غریب می شود اگر راهنما داشته باشد به راحتی مکان های مورد نظرش را پیدا می کند، اما اگر همان شخص بدون راهنما باشد برای پیدا کردن یک نشانی باید ساعت ها تلاش کند. وقتی هنرمند تحصیلات آکادمیک دارد کاری که می کند براساس سواد است و دچار خطای کمتری می شود، زیرا تمام آزمون و خطا ها را در دوران تحصیل انجام داده و الان فقط جستجو می کند تا به فضای شخصی خودش برسد. در صورتی که در دنیای تجربی باید آزمون و خطا و جستجو را همزمان انجام دهد بنابراین زمان بیشتری برای رسیدن به هدف صرف می شود.

نظر شما درباره بخش اکسپو(نمایش و فروش آثار در یک گردهمایی)جشنواره هنر های تجسمی فجر چیست؟
در دهه 80 نمایشگاه هایی برگزار می شد که گالری ها 4 هنرمند خود را معرفی می کردند. روز اول ویژه خرید سفرا، وزرا و مسئولان بود و از روز دوم افراد با هر بودجه ای می توانستند از نمایشگاه بازدید و خرید کنند. نمایشگاه فجر نمونه بسیار کوچک این حرکت است. اگر می گویم کوچک، چون باید و نباید دارد چرا که اگر جای خالی باشد به گالری زرنا زنگ می زنند. من خودم بار ها به عنوان هنرمند در جشنواره شرکت کرده ام، یک سال کار من را پذیرفتند، اما وقتی به نمایشگاه رفتم اثر خودم را ندیدم. دلیل را پرسیدم و آنها هم گفتند که اثر شما فضای زیادی لازم داشت به همین دلیل دیگر در جشنواره فجر شرکت نکردم.

برای بهتر شدن اوضاع فعلی هنر چه راهکاری پیشنهاد می کنید؟
اگر فرصت و مناسبتی وجود دارد برای همه باشد. می دانم همیشه جهان دنبال عدالت است، اما اگر مدیران دلسوزانه کار کنند و همه را ببینند مشکل تاحدودی حل می شود. البته نمی گوییم که امتیاز ها به همه یکسان برسد، ولی همه در بازی نقش داشته باشند. فقط عده ای نباشند که در را ببندند و کسی را هم به دایره خود راه ندهند.

توصیه شما به جوانان چیست؟
من آدم مستقلی هستم و هیچ گاه زیر پرچم هیچ استاد و یا فرد دیگری نرفته ام. متاسفانه امروزه بیشتر هنرمندان جوان پیش از معرفی خود باید استادشان را معرفی کنند و روی سن قبل از دریافت جایزه از استادشان تشکر کنند و...، اما من می گویم فقط باید کار و خود هنرمند را دید. اگر این موضوع همچنان ادامه داشته باشد متاسفانه به یک فرهنگ تربیتی تبدیل خواهد شد. البته بگویم هنرمندان جوانی هم هستند که مستقل کار می کنند، اما با این روال خیلی باید تلاش کنند.

گفتنی است زهرا رسول زاده نمین فارغ التحصیل رشته مجسمه سازی از دانشگاه سوره است و از سال 73 که دانشجوی ترم اول بوده در دانشکده هنر های زیبای دانشگاه تهران تدریس می کند.

انتهای پیام/

موسیقی فارس: حسام الدین سراج با حضور در ویژه برنامه “باغ رمضان” انتقاداتی نسبت به خط مشی و خصوصا نام وزارت ارشاد مطرح کرد.

به گزارش موسیقی فارس، حسام الدین سراج خواننده موسیقی سنتی ایران روز گذشته با حضور در ویژه برنامه “باغ رمضان” که از طریق تلویزیون تعاملی تیوا پخش می شود، به صراحت نحوه نامگذاری “وزارت ارشاد” را زیر سئوال برد. سراج با تاکید بر اهمیت نام این نهاد دولتی گفت: من اصلا با اسم این وزارتخانه مشکل دارم. شما اگر “وزارت فرهنگ و هنر ایران” باشید بسیار هم خوب است و جایگاه درستی دارد، اما وقتی می گویید “وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی” باید ببینیم در آن نهاد ارشاد مردم مطرح است یا فرهنگ مردم؟
حسام الدین سراج در ادامه چنین گفت: وقتی می گوییم “وزارت ارشاد”، آیا منظورمان “وزارت امر به معروف و نهی از منکر” است یا “وزارت هنر”؟ به نظر من تفکر مبنایی که این عنوان را تغییر داده مشکل داشته است.

ویدئوی کامل سخنان سراج را در برنامه “باغ رمضان” تماشا کنید؛

اختصاصی موسیقی فارس

به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، از این دالان استوانه ای یا به تعبیری دایره ای و گرد و سنگی آجری تو در تو میانه مرکز شهر تهران در چهار راه ولیعصر به قلب تپنده تا مهمترین مرکز نمایشی تئاتر تهران نام می دهند. از اولین بار هایی که به این مکان رفتم خاطرم است که در دالان های تو در توی آن گم می شدم و هر بخشی از آن برایم جالب و عجیب بود.

نقل می شود که سال ها پیش اینجا تفرجگاهی برای مردمی با خاطرات زیاد از حضور در کافه ها تا قدم زدن بر سنگ فرش ها و حتی تماشای سیرک بوده است هر چند هنوز هم چنین پاتوقی برای علاقه مندان محسوب می شود و محدود به تئاتر دوست ها نیست. منتها این روز ها شاهد رکود عجیب و سکوت زیادی در آن هستیم که بیشتر وقتی روی سکوی سنگی و خاکستری جلوی تئاتر شهر که می نشینم آن را درک میکنم.

دیگر هنرمندان اندکی به دلیل شیوع کرونا اینجا رفت و آمد می کنند. فقط برخی پرسنل تئاتر شهر گه گاه می آیند، مردم عادی، چون سالمندان یا جوانانی که جویای کار هستند روی این سکو ها می نشینند یا تنها برای عبور و مرور رفتن به مترو، ولی عصر یا هر مکان دیگری در این اطراف از سنگ فرش ها عبور می کنند.

برخی دستفروش ها هنوز با زرنگی فعال هستند و به فروش تخمه، آجیل، چای و کیک یا لباس و چیز های دیگر می پردازند در ماه مبارک رمضان که همین اندازه هم دیگر حضوری ندارند تنها شب ها رفت و آمدی را در این اطراف بیشتر می بینیم. اما این مکان سنگی که سالهاست اینجا پا برجا مانده و حرف های زیادی هم برای گفتن از دیده ها و شنیده هایش دارد چه قدمتی دارد؟

شاید خالی از لطف نباشد که بدانید ابتدا قرار بوده سرمایه گذاران خارجی یک هتل 400 اتاقه برای توریست ها و خارجی ها در مکان تئاتر شهر بسازند، اما زمانی که کلنگ ساخت آن در سال 1346 زده می شود، در محل کافه شهرداری که آن روز ها بدین نام آنجا معروف بود، یک تئاتر اجرا می شود و قرعه به نام ساخت یک تماشاخانه در این مکان می افتد.

در آن دوره چهارراه ولیعصر، چهار راه پهلوی نام داشت که سپس به چهار راه مصدق و بعد از آن ولیعصر (عج) تغییر نام داد و کسی چه می دانست که این مکان همان بزرگترین مجموعه نمایشی تئاتر ایران خواهد شد که این روز ها سوت و کور شده و حتی مدیریتش تصمیم دارد که به فعالیت های آن لاین در این مجموعه دست بزند آیا دیگر زمان فعالیت های نمایشی حضوری به سر رسیده است یا این یک اتفاق موقت است؟

* از طراحی ساخت تئاتر شهر تا مدیریت مجموعه

طراحی این تماشاخانه با مهندس علی سردار افخمی از شاگردان هوشنگ سیحون (الهام گرفته از برج طغرل) بود، ساخت آن 5 سال (هفتم بهمن 1351) به طول انجامید که به دلیل معماری زیبا و دالان های نمایشی خوش ساخت جزو میراث فرهنگی کشور به حساب می آید. مکان تئاتر شهر در قلب چهارراه ولیعصر (عج) تقاطع انقلاب و، ولی عصر (عج)، مجاور پارک دانشجو است. از ابتدا این مجموعه با حمایت دولت فعالیت خود را آغاز کرد و طی 5 دهه فعالیتش اتفاقات زیادی را هم رقم زده و هم شاهدش بوده است.

مساحت تئاتر شهر 3 هزار متر مربع و زیربنایش 5600 مترمربع است و قطر تقریبی آن 34 متر و ارتفاعش 15 متر است. اداره تئاتر شهر پس از انقلاب اسلامی بر عهده وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی گذاشته شده و پیش از انقلاب دست جشن هنر شیراز و سپس رادیو و تلویزیون ملی ایران بوده است.

ترکیب کاشی ها از معماری دوره ایلخانیان و ستون های تخت جمشید و ساختمان مدور و خیمه گونه که یادآور تکیه دولت، نخستین تماشاخانه عظیم ایران است. هر چند نوع دایره ای تئاتر شهر تکیب معماری یونان و روم قدیم را دارد. در گذشته تئاتر شهر دارای یک تماشاخانه اصلی و تالارچهارسوبود، اما اکنون سالن های دیگر قشقایی، سایه و کارگاه نمایش (پلاتو اجرای کنونی) نیز بدان اضافه شده است.

*نحوه کاشی کاری بنا

اصغر کاشی تراش اصفهانی سال 1388 مطرح کرده بود: سال 1349 از شهر های مختلف هنرمندان کاشی کار برای گرفتن پروژه کاشی کاری تئاترشهر به تهران آمدند و به دلیل اینکه پدر من کاشی کاری کاخ گلستان را انجام داده بود و با کار او آشنا بودند این پروژه به من محول شد. سپس با ویکتور بابایان، رئیس شرکت ساختمانی مقاطع کاری به ساز نو، فرزند مهندس بابایان که بانک ملی شعبه سبزه میدان را ساخته بود قرارداد بستم که اتفاقا کاشی کاری آنجا نیز به عهده پدر من بوده است. طرح اصلی کاشی کاری توسط امیرعلی سردار افخمی به من داده شد و در کارگاه عباس نحوی پور در تهران قالب ریزی و ساخته می شد و با اختیار عملی که به من داده شده بود کار را آغاز کردم. نام نقش هایی که برای کاشی کاری تئاتر شهر استفاده شد، هشت ضلعی، اسبر و پا باریک بود.

* مدیران تئاتر شهر

نخستین مدیر مجموعه تئاتر شهر شهرزاد مهدوی بود که از سوی فرح غفاری رئیس این دفتر انتخاب شده بود، اما به دلیل فقر اطلاعات تاریخی درباره تئاتر، پریسا مقتدی هنرمند تئاتر که اکنون هم مدیر تماشاخانه سنگلج است به عنوان مدیر مجموعه معرفی شد. پس از او نیز دکتر علی رفیعی هنرمند پیشکسوت تئاتر مدیر مجموعه شد که تحصیلاتش را در فرانسه گذرانده بود، او فعالیت هایی برای اگوستیک کردن صوت تئاتر شهر انجام داد و پس از انقلاب هم تا سال 1359 این مجموعه مدیری نداشت تا اینکه در این سال شورای انقلاب قانونی بر زیرمجموعه ارشاد رفتن تئاتر شهر تصویب کرد.

عبداله انوار، مهندس حجت، محمدرضا آل محمد، قدیمی و دانش، مجید جعفری، حسین پاکدل، مجید شریف خدایی از مدیران و سرپرست این مجموعه بودند. در این مدت یک مرتبه تئاتر شهر مرمت شد و مرکز هنر های نمایشی برای نظارت از این مجموعه در نظر گرفته شد، اما پس ازآن مدیریت تئاتر شهر مدتی شورایی شد و این شورا متشکل از حسین پارسایی، ایرج راد، آتیلا پسیانی و فرهاد مهندس پور بودند. سایر مدیران این مجموعه در دهه هشتاد شامل شهریار رشیدپور، حسین رازی، سیدصادق موسوی، جواد افشین، مهرداد رایانی مخصوص، محمد حیدری که در دوره او تئاتر شهر مدتی تحت مرمت قرار گرفت و پس از آن نیز در دوره قادر آشنا به عنوان رئیس مرکز هنر های نمایشی، اتابک نادری مدیر تئاتر شهر شد که مدت کوتاهی پس از آن استعفا کرد، تا خرداد 1390 این مجموعه تحت مدیریت پرسا مقتدی و سپس مهدی شفیعی و، پیمان شریعتی، در دوره مدیریت شهرام کرمی در تئاتر کشور و در نهایت نیز سعید اسدی قرار گرفته است.

*معرفی تالار های مختلف تئاتر شهر

تماشاخانه اصلی تئاتر شهر بزرگترین و قدیمی ترین تماشاخانه این مجموعه با گنجایش نزدیک به ششصد تماشاگر است. صحنه دارای 16 متر عمق و 14 متر عرض است که مناسب اجرا های پر پرسوناژ با امکانات ماشینری ویژه است. نخستین نمایشی که در این مجموعه اجرا شد، باغ آلبالوی چخوف بود که در این نمایش داریوش فرهنگ، سوسن تسلیمی، مهدی هاشمی، فهمیه راستکار و پرویز پورحسینی ایفای نقش می کردند. تماشاخانه چهارسو در سال 1354 و به همت کارگردان صاحب سبک کشورمان، آربی آوانسیان و با ظرفیت 120 تماشاگر ساخته شد. تالار قشقایی تا قبل از سال 1359 برای تمرین گروه های نمایشی محسوب می شد، اما پس از آن سال یک تماشاخانه مجزا شد و دلیل نام این تماشاخانه شهید حسین قشقایی از کارگردانان جوان تئاتر بود که در جریان انقلاب به شهادت رسید.

سالن سایه در تاریخ 1377 همزمان با بیستمین سالگرد انقلاب اسلامی و برگزاری هفدهمین جشنواره تئاتر شهر با اجرای نمایش نیلوفر آبی به کارگردانی حمید امجد افتتاح شد و کارگاه نمایش نیز در سال 83 با نظارت آتیلا پسیابی و اجرای نمایش زمین صفر رسما فعالیت خود را برای اجرا های تجربی آغاز کرد. مجموعه تئاتر شهر دارای یک کتابخانه و مرکز اسناد نیز هست که مکتوبات مربوط به هنر تئاتر ارز کتاب تا پوستر و بروشور و مجلات ایران را نگه داری می کند و پذیرای دانشجویان و هنرمندان نیز هست. علاوه بر همه این ها کافه تریای تئاتر شهر نیز در داخل لابی سالن اصلی و کافه تریای چهارسو فعال است و گا ها پیش می آید نمایش هایی نیز در این کافه به اجرا بروند.

سالهاست که مجموعه تئاتر بازوی اصلی اجرای نمایش های جشنواره بین المللی فجر تا کارگاه های این جشنواره، جشنواره تئاتر عروسکی و سایر جشنواره ها محسوب می شود.

علی نصیریان در دهه 80 در نمایش پنجره ها نوشته و کار فرهاد آییش در تئاتر شهر (1385) بازی کرد. وی از آغاز ورودش به تئاتر همواره بازیگری در تئاتر را لازمه کارش دانسته و در دهه 90 نیز در پنج نمایش حضور پر رنگ و قابل تأملی داشت. آخرین بازی علی نصریان در نمایش اعتراف کار شهاب حسینی در تئاتر شهر (1396) بود.

سایر هنرمندان نام آوازه ایرانی نیز یکی از افتخاراتشان روی صحنه رفتن در تئاتر شهر بوده از داود رشیدی و فرهاد اییش تا علی نصیریان، شهاب حسینی، اکبر زنجانپور و ...

*تغییر و تحولات تئاتر شهر

در طول این پنج دهه اتفاقات زیادی در این مجموعه رخ داده است از ساخت و ساز سالن های نمایشی بیشتر تا مرمت چند باره سالن ها و اصلاح شرایط سالن اصلی تئاتر شهر در سال گذشته و تعطیلی چند ماهه این مجموعه گرفته تا مرمت ابراهه ها و کانال ها، سیستم های برق و سن گردون مجموعه، وضعیت صوتی و آکوستیک سالن ها و در نهایت نیز تفاوت در اجرا های نمایشی در این مجموعه را می توان نام برد.

در دوره های زیادی شاهد بودیم که نمایش های با کیفیت و خوبی در سال هایی در این سالن ها اجرا می رفتند، بزرگان تئاتری ما از علی نصیریان تا دیگر بزرگانمان در این سالن ها خاک صحنه خوردند، خیلی از این افراد از این سالن ها معروف شدند و نام و آوازه کسب کردند، نمایش های مطرح زیادی از خارجی تا ایرانی در این سالن ها گل کردند و مردم زیادی را پشت درب های خود در انتظار نگه داشتند، اما در این اثنا و این شرایط دیگر شاهد چنین نمایش هایی نیستیم خیلی از تئاتری ها این روز ها اعتقاد دارند که تنو رتئاتر شهر دیگر مثل گذشته ها روشن نیست هر چند هنوز هم قلب تپنده تئاتر ما محسوب می شود.

درست است که این روز ها شاهد تاسیس تماشاخانه های خصوصی کوچک و بزرگ زیادی هستیم، اما این را نباید فراموش کنیم که خواستگاه تئاتر ما به کجا باز می گردد و این سالن ها هر چند که دولتی هستند، اما نباید که فروع خود را از دست بدهند و به لحاظ کیفی می بایست کیفیت خود را حفظ کنند و هر روز هم تماشاگر بیشتری را به سمت خود بکشانند نه اینکه تنها زمان جشنواره ها شاهد این باشیم که تنو رتئاتر در تئاتر شهر روشن باشد یا اینکه فقط سالن اصلی نمایش با کیفیت به صحنه ببرد.

سه ماه است که به دلیل تعطیلی تالار های نمایشی برای جلوگیری از ویروس کرونا تئاتر شهر نیز خاموش شده و هنرمندان و خیلی از علاقه مندان به تئاتر منتظر بازگشایی این فضا هستند امیدواریم پس از بازگشایی مجموعه تئاتر شهر شاهد به روز رسانی فعالیت ها پس از چند ماه تا رعایت مسائل بهداشتی و ضدعفونی فضا باشیم تا مردم نیز کم کم برای حضور خود به سالن ها اعتماد لازم را داشته باشند.

*سایر چالش های مجموعه تئاتر شهر

به استثنای مسائلی که درباره مجموعه تئاتر شهر و کم فروغی این مجموعه در این مقاله مطرح شد می توانیم سایر مشکلاتی که سالهاست این مجموعه به صورت پیرامونی نیز با آن درگیر است اشاره کنیم از جمله دست فروش های اطراف تئاتر شهر که سالهاست معضلی برای این مجموعه شده اند، اما هنوز هم با شهرداری به توافقی در این زمینه رسیده نشده است سالهاست در این عرصه خبرنگاران به کمک مجموعه آمده اند، اما به دلیل مشکلات معیشتی این قشر از مردم مشکلی حل نشده و گا ها شاهد هستیم که ماه ها این مسئله حل می شود و دستفروش ها به مکان دیگری منتقل می شوند، اما دور مرتبه این اتفاق تکرار می شود.

سایر مسائل نیز تاثیر پذیری مجموعه به دلیل اتفاقات سیاسی یا مسائل دیگر از جمله گئده های افراد با گروه های مختلف از معتادان تا سایر اقشار که حضورشان برای خانواده ها را در قلب مجموعه تئاتر شهر ناامن می کند که همه بر روند تئاتر تأثیر گذار است، هر چند شاهد هستیم که در این سال ها ماموران نیروی انتظامی تلاش زیادی برای امنیت بخشی مجموعه انجام می دهند، اما باز هم به دلیل بی در و پیکر بودن فضای تئاتر شهر شاهد ناامنی و مشکلاتی هستیم از جمله اینکه همین یکی دو سال اخیر دزدیدن دستگیره ها تا سایر بخش های تئاتر شهر از سوی عده ای صورت گرفته بود یا در برخی موقعیت های حساس و سیاسی این مکان دستخوش مشکلاتی می شود که سالهاست طرح محصور شدن فضای اطراف تئاتر شهر داده شده و رسانه ها نیز تلاش زیادی کرده اند، اما هنوز اتفاقی در این زمینه نیافتاده است.

گویا سال ها قبل این مجموعه دارای حصار بوده که بعد از مدتی برداشته شده است. محمد بهرامی مدیر روابط عمومی قدیم تئاتر شهر در جایی گفته بود: برداشته شدن دیوار حصار تئاتر شهر علاوه بر این که پای افراد ولگرد را به حریم این مجموعه باز کرد، باعث سوخته شدن در بزرگ تئاتر شهر نیز شد چرا که یک عده زمستان ها آنجا آتش روشن می کردند. بنای تئاتر شهر به گونه ای است که نمی توان آن را تغییر داد، تنها باید تجهیزات و امکانات آن را بازسازی کرد.

کوروش زارعی مدیر مرکز هنرهای نمایشی حوزه هنری در گفتگو با خبرنگار فرهنگی شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ گفت: با شرایط جدیدی که در واقع به لحاظ بهداشتی در کشور از قبل از سال جدید شکل گرفته و هنوز هم ادامه دارد و باعث شد که مراکز فرهنگی و هنری تعطیل شوند و از طرف دیگر ما نمی توانیم فعالیت فیزیکی داشته باشیم و هنرمندان ما بیکار شدند، خیلی ها از طریق بازی و تولید تئاتر زندگیشان می گذرد. در مرکز هنرهای نمایشی حوزه هنری بعد از این که تعطیلات تمام شد و سر کار آمدیم، آقای مومنی شریف به تمام مراکز هنری مجموعه دستور داد حتی برای ایام عید هم برنامه ریزی کنند و برای مردم برنامه داشته باشند لذا ما در تئاتر به 2 شکل کار را انجام دادیم، اول سریع به نقالانی که با ما مرتبط بودند و نقالان برجسته کشور هستند گفتیم برای یک برنامه به نام شب نشانی در مرکز سپهر سوره حوزه هنری تولید اثر کنند. همه نقالان را در کشور بسیج کردیم که در خانه هایشان تولید کنند و در برنامه شب نشانی در ایام عید در فضای مجازی فعال بودیم و مردم ما را دنبال می کردند.

رفتن به سمت تئاتر آپارتمانی

وی افزود: بعد از ایام عید که سر کار آمدیم با کارشناسان و همکاران جلسه تشکیل دادیم و گفتیم که چکار کنیم، به چند طرح رسیدیم، اولین طرحی که به آن رسیدیم تئاترمان بود، یعنی تئاتر آپارتمانی که در اروپا و تمام جهان هم مرسوم است. ما برای اولین بار در این فضای کرونایی این طرح را نوشتیم که هنرمندان تئاتری که در این ایام دلشان برای تئاتر و صحنه تنگ شده بود و ارتزاقشان دچار مشکل شده بود در خانه روی نمایشنامه شان کار کنند و آن را تولید کنند و فیلم بگیرند برای ما بفرستند و در نهایت 40 کار را به دلیل کمبود بودجه پذیرفتیم. ما به هر کار 5 میلیون تومان کمک هزینه می دهیم و در نهایت به 6 یا 7 اثر که به مرحله نهایی برسند فرصت می دهیم که اجرای عموم بروند، یعنی همه چیز را به تولید بردیم و محورهای تولیدی را مشخص کردیم که مد نظر حوزه هنری است.

جشنواره گلدسته ها / مشارکت با بچه های مسجدی

زارعی اظهار داشت: دومین طرحی که گفتیم می شود در این فضا کار کرد و بچه ها شروع به فعالیت کنند، جشنواره نمایشنامه نویسی گلدسته ها بود که سال گذشته با کانون فرهنگی هنری مساجد وزارت ارشاد یک تفاهمنامه نوشتیم تا در کارهای بچه های مسجدی مشارکت کنیم و قرار بر این شد وقتی نمایشنامه ای هم تولید شد با هم مشارکت داشته باشیم. جشنواره نمایشنامه نویسی گلدسته ها را برنامه ریزی کردیم که گروه های هنری مساجد کشور با مشارکت ستاد هماهنگی کانون های فرهنگی هنری مساجد وزارت ارشاد در آن شرکت کنند و این فراخوان را هم اعلام کردیم که نگارش تحت این شعار رقابتی برای چاپ 100 نمایشنامه بچه های مسجد و گفتیم هر نویسنده ای می تواند چندین طرح بفرستد اما ما در نهایت 3 طرح از هر نویسنده را مورد پذیرش قرار می دهیم و برای این 3 طرح و براساس قرارداد وقتی که نمایشنامه تحویل داده شد پول را تقدیم نویسندگان می کنیم، این هم کاری بود که می توانسیتیم بکنیم تا هم نمایشنامه تولید شود هم اینکه در این شرایط کرونایی برای هنرمندان شرایط اقتصادی را به وجود بیاوریم.

وی عنوان کرد: ما هم خواستیم در حد وسع و بضاعت خودمان کاری کرده باشیم همانطور که حضرت آقا در مورد بحث مواسات و حرکت مومنانه فرمایشاتی داشتند، مواسات و حرکت مومنانه در فرهنگ و هنر این گونه بود که برای اصحاب فرهنگ و هنر و برای بچه های تئاتر یک شرایط حرفه ای و کاری ایجاد کنیم.

به تاکید رهبری، شاهنامه خوانی را برگزار کردیم

مدیر مرکز هنرهای نمایشی حوزه هنری اذعان داشت: سومین حرکتی که به آن رسیدیم جشنواره نقالی شاهنامه و شاهنامه خوانی است. ما در سال گذشته دیداری با مقام معظم رهبری داشتیم، ایشان در آن دیدار اشاره کردند که به شاهنامه بپردازید و از آن اقتباس کرده و بنویسید، شما می توانید از هر قصه شاهنامه 20 نمایشنامه تولید کنید و بحث زبان فارسی پیش آمد که حضرت آقا فرمودند از زبان فارسی پاسداری کنید، ما هم بر اساس منویات ایشان که تاکیید بر زبان فارسی و شاهنامه داشتند این جشنواره را راه انداختیم، ما قبلا در چند سال گذشته جشنواره نقالی خوانی غدیر یا علوی را داشتیم و چراغ نقالی را در حوزه هنری روشن کردیم و در نظر داشتیم که جشنواره شاهنامه خوانی را راه بیاندازیم اما شرایط مالی به ما اجازه این کار را نمی داد؛ برای این جشنواره قرار شد بر اساس قصه های شاهنامه اثری در خانه تولید کنند و از آن فیلم بگیرند و برای ما بفرستند و ما برگزیده ها را در بخش شاهنامه خوانی و نقالی مورد بررسی قرار دهیم. نظرمان این است که اگر خدا کمک کند مراسم اختتامیه جشنواره نقالی و شاهنامه خوانی را به شکل زنده از کنار آرامگاه فردوسی برگزار کنیم و برگزیدگان آن را یعنی نفرات اول را به صورت نمادین دعوت کنیم و در کنار هیات داوران، این جشنواره را به انتها برسانیم.

سوگواره شبیه علی برای شب های قدر

کوروش زارعی در پایان گفت: حرکت چهارمی که در مرکز هنرهای نمایشی حوزه هنری شروع شد و این شب ها در حال انجام است برگزاری سوگواره شبیه علی به مناسبت شب های قدر است، ما 2 شب زودتر از شب های قدر این کار را شروع کردیم و از بزرگان تعزیه ایران دعوت کردیم، منتخبی از این عزیزان دور هم جمع آمده اند و هر شب ساعت 21:30 در تالار اندیشه اجرا می کنند و به شکل تلویزیونی و زنده در فضای مجازی پخش می شود.

گفت وگو از احسان رستمیان

انتهای یپام/

حسن معجونی در گفت و گوی اینستاگرامی با موضوع "کارکرد هنر در بحران" گفت: یک ویروسی از ناکجا آباد آمد و بخاطر ویژگی های آن همه چیز را تعطیل کردیم و به قرنطینه رفتیم. در واقع این ویروس امنیت اقتصادی را از بین برده، چراکه نمی توانیم کار کنیم و بیشتر از هر زمان دیگر به مرگ فکر می کنیم.

وی با اشاره به اینکه "در این شرایط مدام در حال فکر کردن به اینکه چه کار می توان انجام داد، هستیم" اظهار کرد: می گوئیم دولت می خواهد کمک کند و بعد از مدت ها تصمیم گرفت وام یک میلیونی به مردم اعطا کند که در واقع قرض است و یک شوخی محسوب می شود، چراکه به اندازه حقوق یک کارگر ساده هم نیست.

این بازیگر تئاتر افزود: در دوره ای یک سری هنرمند تصمیم گرفتند کار را تعطیل کنند در آن زمان عده ای مشغول به کار بودند و با آن شرایط حق انتخاب داشتند، اما امروز حق انتخاب وجود ندارد، هنرمند آخرین صنفی است که می تواند به شغل خود برگردد و این صنف باید آسیبی را تحمل کند.

معجونی تصریح کرد: هنرمند در موقعیت پیچیده ای قرار دارد. مخاطبانی که هنرمندان را دنبال می کنند، وظیفه هنرمند را سنگین تر کردند، چراکه باید جایی باشد که حرف مردم شنیده شود و هنرمندان کسانی هستند که مردم انتظار دارند حرف آنها را بزنند.

وی افزود: در جنگ کرونا کادر درمان در خط مقدم است و وظیفه هنرمند در شرایط بحرانی انتشار اطلاعات لازم، کمک نقدی و ایجاد روحیه در بین مردم است. در بحران ها مردم بخش عمده کمک را انجام می دهند و هنرمندان باید به کارکرد سرگرمی در جامعه توجه کنند. سرگرمی بسیار مهم و تأثیرگذار بوده و بهتر از کارکردهای سفارشی است، در این دوره می توان کارهای سرگرم کننده گذشته را مجدداً در فضای مجازی منتشر کرد.

این بازیگر تئاتر ادامه داد: همه چیز را نمی توان به فضای مجازی وصل کرد، چراکه فضای مجازی جای تئاتر نیست. تئاتر هنر زنده ای است که در قرنطینه دلتنگ او می شویم، فیلم را می توانیم در خانه ببینیم، اما تئاتر را باید در مکان حضور داشت.

وی با اشاره به اینکه تئاتر را باید به شهرستان منتقل کرد، خاطر نشان کرد: برای تئاتر در شهرستان ها نسبت به پایتخت وقت بیشتری وجود دارد و در آن زمان علاقه مندان در شهرستان باید مصرانه تئاتر کار کنند. هنرمند شهرستانی بسیار موفقی در عرصه تئاتر وجود دارد. تئاتر جغرافیا ندارد و متأسفانه 90 درصد تئاتر تهران را شهرستانی ها تشکیل دادند و اکنون تلاش می کنیم تئاتر را به شهرستان بکشانیم.

به گزارش خبرنگار مهر ، احمد مایل نویسنده و کارگردان تئاتر در یادداشتی از بی توجهی سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران به اجرای تئاتر در فرهنگسراها و حمایت نکردن مدیران از هنر نمایش گلایه کرده است.

در یادداشت مایل آمده است:

چرا در فرهنگسراهای تحت پوشش سازمان فرهنگی و هنری شهرداری تهران اجرای نمایش به صفر رسیده است؟ پاسخ خیلی ساده است چون هیچ بودجه ای به فرهنگسراها از این بابت پرداخت نمی شود و در صورت پرداخت هم برای هزینه های عمرانی صرف می شود. اکنون وضعیت به گونه ای شده است که قبل از بحران کرونا و اجرای نمایش ها حتی با قرارداد 70 به 30 درصد هم به جز برخی از فرهنگسراها که مرگشان نزدیک است، همه تعطیل شده اند و حتی پردیس تئاتر تهران هم هیچ گونه قراردادی برای اجرای نمایش در آن مکان با گروه ها نمی بندد و هزینه ای پرداخت نمی کند.

زمانی من در فرهنگسرای اشراق کار می کردم و به یاد دارم که تا سال 1387 هر 15 روز یکبار گروه های نمایشی اجرا داشتند و از نمایش های فاخر حمایت مادی و معنوی می شد. در همین سال ها نیز نمایش های خیابانی در فرهنگسراها و پارک های 22 منطقه تهران اجرا می شد.

اما در حال حاضر 2 سال از تمرین و آمادگی نمایش های عصاره مهربانی و ماجراهای پاکت به کارگردانی اینجانب که بازنشسته سازمان فرهنگی هنری شهرداری هم هستم، می گذرد و قرار بود این نمایش ها در پردیس تئاتر تهران اجرا شوند ولی هنوز بودجه ای برای این آثار در نظر گرفته نشده است. نمی فهمم چگونه است که اگر حقوق مدیری دیرتر از موعد مقرر پرداخت بشود فریاد وانفسا سر می دهند اما به هنر که می رسد توقع دارند، رایگان اجرا بشود و به تئاتر به چشم کالایی نگاه می کنند که برنامه هایشان را تکمیل می کند و جزو آمار سالانه قرار می گیرد.

روزهای طلایی تئاتر در فرهنگسراها به علت عدم نگاه درست هنری به این مقوله از طرف مدیران رو به نابودی است و اجراهای نمایش های کودک و نوجوان که گیشه ای قرارداد می بندند آنقدر ضعیف و تکراری است که در رده نمایش قرار نمی گیرند. شاید بتوان گفت کرونا محملی شد برای برخی از مدیران که اجرای نمایش را کلا کنسل کنند و بازیگران و عواملی که از این راه هر چند ناچیز نان می خورند، بی کار شوند. با توجه به بحران پیش آمده اجرای نمایش کودک برای مدارس هم لغو شده اما هیچ مدیریتی برای این روزهای کرونایی شکل نگرفته است.

خدایا به مدیران ما درایت و به دروغگوهای حرفه ای ما، راست گویی عنایت بفرما.

کد خبر 4924698

آروین موذن زاده

سینماسینما :بابک احمدی در اعتماد نوشت:

روزنامه اعتماد در شماره روز یکشنبه خود گزارشی منتشر کرد درباره نمایش هایی که قرار است به صورت اینترنتی در دسترس علاقه مندان تئاتر قرار بگیرد. امکانی که به ویژه در زمانه تعطیلی کسب وکارهای فرهنگی و سالن های تئاتری بین هنرمندان و مخاطبان موجی از دلگرمی به وجود آورد. گو اینکه پیش از این تلاش بعضی گروه های تئاتری برای بهره گیری از چنین امکانی به دیوار سخت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برخورد کرد اما آغاز دور تازه تبلیغ ها نشان می داد، مشکل برطرف شده است. شاید فقط 48 ساعت زمان لازم بود تا بار دیگر آب سرد بر پیکر همه فرود بیاید. دیری نگذشت که چند کارگردان در اقدامی هماهنگ از طریق صفحه های شخص شان خبر دادند، جریانی داخل وزارت ارشاد- به احتمال زیاد اداره کل هنرهای نمایشی- بار دیگر طی تماسی با سایت پخش کننده، جلوی نمایش فیلم تئاترها را گرفته است. اما ماجرای پخش فیلم تئاتر تا این اندازه موضوعی بغرنج است؟ آیا امکان ندارد بحث نمایش فیلم آثار که پیش تر از وزارت ارشاد حداقل 2 مجوز نمایشنامه و اجرای صحنه ای گرفته اند زیر نظر اداره کل هنرهای نمایشی حل و فصل شود؟ موضوعی که همزمان با کارگردانان و مدیرکل هنرهای نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در میان گذاشته ایم.

مدیر کل در پیچ و خم وزارتخانه

قادر آشنا، مدیرکل هنرهای نمایشی موافق است که مساله چندان هم پیچیده نیست و بهتر است، صدور مجوز نمایش آنلاین فیلم تئاترها زیر نظر اداره کل هنرهای نمایشی یعنی همان نهادی پیگیری شود که باقی مجوزهای مرتبط با فعالیت های نمایشی کشور را صادر می کند. او در این باره به اعتماد می گوید: براساس قانون وقتی آثار نمایشی قرار است در فرمت فیلم عرضه شوند، صدور مجوز زیر نظر سازمان سینمایی قرار می گیرد. با توجه به مشکلات پیش آمده، هفته گذشته نامه ای از طرف اداره کل هنرهای نمایشی به دوستان سازمان سینمایی ارسال شده و منتظر پاسخ هستیم تا مساله سریع تر برطرف شود. به ویژه با در نظر گرفتن وضعیت کنونی کسب وکارها در کشور تاکید داریم هر چه بیشتر به سوی تسهیل فعالیت های هنری گام برداریم و ارسال نامه هم با این هدف صورت گرفت که کلیه مسائل مرتبط با هنرهای نمایشی زیر نظر این اداره کل انجام شود . در سوی دیگر ما با مواردی مانند آنچه در حوزه موسیقی در جریان است، مواجه هستیم. گروه های موسیقی کنسرت برگزار می کنند و مخاطب بعدا می تواند به تصویر این کنسرت ها دسترسی پیدا کند. آنجا دیگر نه دفتر موسیقی وزارت ارشاد، نه دفتر شبکه نمایش خانگی و نه سازمان صداوسیما سد راه نمایش آنلاین تصویر کنسرت ها نمی شوند. در هر صورت مدیرکل هنرهای نمایشی بیان می کند: از آنجا که قانون در این زمینه صراحت دارد، لازم است ماجرا در گفت وگوی بین دو نهاد حل و فصل شود و از ظرفیت های قانون استفاده کنیم. به هر حال 90 درصد کار زیر نظر این اداره کل انجام می شود پس چه بهتر که مسوولیت در نهایت برعهده همین نهاد باشد.

وی او دی ها زیر نظر سازمان صداوسیما فعالیت می کنند و از این سازمان مجوز پخش می گیرند اما چرا وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی وارد می شود؟ پاسخ این پرسش همچنان مشخص نیست درحالی که سخنگوی کمیسیون فرهنگی مجلس حدود دو سال قبل در تشریح مصوبه مرتبط با بحث انتشار محتوای تصویری در فضای مجازی اعلام کرد: براساس ماده قانونی مورد نظر مسوولیت صدور مجوز و تنظیم مقررات صوت و تصویر فراگیر در فضای مجازی و نظارت بر آن منحصرا بر عهده سازمان صداو سیماست که در صورت تصویب در جلسه علنی مجلس، اجرایی می شود. قانونی که در صورت تصویب اساسا کنترل انتشار هر گونه ویدیو و صوت در هر بستر آنلاینی را در حدود اختیارات صداوسیما قرار می داد. به این ترتیب مدتی پس از آنکه ماجرای VODها به یکی از موضوعات بحث انگیز رسانه ها و شبکه های اجتماعی تبدیل شد، مسوولیت صدور مجوز تولید آثار در VODها(مثل فیلیمو و نماوا) برعهده معاونت فضای مجازی صداوسیما قرار گرفت. علی اکبر محمودی مهریزی، مدیر اداره کل تامین و تولید تلویزیون تعاملی معاونت فضای مجازی، آبان سال گذشته در گفت وگو با مهر به صورت رسمی تایید کرد که مجوز محتوای پخش شده از VODها به صداوسیما واگذار شده است. از طرفی این اداره فراخوانی برای دریافت فیلمنامه نیز داده و قرار است سریال هایی را به صورت تعاملی و با نظارت کامل صداوسیما بسازد. او در پاسخ به این پرسش که دریافت مجوز برای پخش محتوا در سامانه های ویدیوی آنلاین درخواستی یا همان VODها شامل نظارت صداوسیما بر چه بخش هایی می شود و اینکه افراد پیش از تولید باید به چه کسی مراجعه کنند، می گوید: در مورد نظارت بر سامانه های ویدیویی و وی اودی ها، سازمان تنظیم گر صوت و تصویر فراگیر مسوول است که مجوزهای متعددی را هم صادر کرده اما این اداره کل، بازبینی پیش از تولید فیلمنامه ها برای پخش در سامانه های VOD را بر عهده دارد .

در دوران کرونا انتظار حمایت داشتیم اما ...

محمد عمرآبادی، مدیر سامانه تیوال که پس از دریافت مجوز VOD از ساترا تصمیم داشت، فیلم تئاترها را به نمایش بگذارد درباره مشکلات پیش آمده، می گوید: ماجرا دو بخش دارد؛ اول اینکه ما با یک سری فیلم تئاتر مواجه هستیم که پیش تر به صحنه رفته اند و فیلمبرداری و ضبط شان هم همان مقطع صورت گرفته است. دوم نمایش هایی هستند که به صورت زنده در فضای مجازی اجرا می شود. در خصوص نمونه دوم هیچ مشکلی نداشتیم و به محض در میان گذاشتن با مسوولان اداره کل هنرهای نمایشی و مسوولان ساترا همکاری داشتند و مجوزهای لازم صادر شد. در بحث اول چه اتفاقی افتاد؟ این دو مرحله داشت، نخست اینکه سایت تیوال باید مجوز VOD دریافت می کرد که انجام شده و هیچ منعی نیست؛ در شرایطی که همه چیز خوب پیش می رفت از وزارت ارشاد تماس گرفتند و گفتند ما حق پخش فیلم تئاترهایی که مجوز شبکه نمایش خانگی ندارند را نداریم و این یعنی تقریبا هیچ فیلم تئاتری امکان پخش نداشت چون اکثر گروه ها مجوز شبکه نمایش خانگی نداشتند. فقط نمایش هایی که قبلا در فرمت دی وی دی وارد بازار شده بودند چنین مجوزی داشتند. من نمی دانم ماجرا چقدر به بحث کشمکش بین وزارت ارشاد و صداوسیما بازمی گردد ولی مساله اینجاست که صداوسیما اصلا با ما مشکل نداشت .

حالا پرسش اینجاست که اگر یک گروه نخواست فیلم نمایش پخش خانگی داشته باشد چه اتفاقی می افتد؟ عمرآبادی در این باره توضیح می دهد: شبکه نمایش خانگی سازمان سینمایی حتی پخش کوتاه مدت از طریق اینترنت را شامل توزیع در شبکه خانگی می داند در حالی که معتقدم اینجا درباره دو چیز متفاوت صحبت می کنیم. فیلم تئاتر با سریال و فیلم سینمایی تفاوت دارد. اول به این دلیل که وی او دی است و دوم مخاطب و جریان های تولیدی فیلم تئاتر زمین تا آسمان با سریال و سینما متفاوت است. پشت تولید یک فیلم یا سریال تهیه کننده و چند میلیارد تومان بودجه در جریان است. به همین علت معتقدم مسوولان باید توزیع فیلم تئاترها را تسهیل کنند. ما امیدوار بودیم، دوستان در دوره شیوع کرونا و ضرر و زیان هنرمندان توجیه باشند چون تمام این نمایش ها پیش تر از اداره کل هنرهای نمایشی چند مجوز دریافت کرده اند و قرار نیست اتفاق خاصی رخ دهد، اما... .

وزارت ارشاد جای تسهیل، دخالت می کند!

در خلال نگارش گزارش، این پرسش پیش آمد که وقتی مهریزی در رابطه با زمان عملیاتی شدن نظارت انحصاری صداوسیما بر فرآیندهای تولید محتوای حرفه ای برای انتشار در سرویس های VOD و IPTVها اعلام می کند: این اتفاق از همین الان مقدور است و به طور معمول این نوع فعالیت در فضای مجازی بر عهده سازمان صوت و تصویر فراگیر در سازمان صداوسیماست چرا همچنان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با سایت های دارای مجوز پخش VOD تماس گرفته و جلوی نمایش اینترنتی فیلم تئاترها را می گیرد؟ آنچه بر سایت تیوال که هفته قبل اقدام به تبلیغ پخش فیلم تئاترها کرده بود، گذشت مصداق بارز دخالت وزارت ارشاد در اموری است که قانون برعهده سازمان صداوسیما گذاشته چراکه نظارت بر فرآیندهای تولید محتوای حرفه ای برای انتشار در سرویس های VOD و IPTVها نیز به طور انحصاری در اختیار صداوسیما قرار دارد نه دفتر شبکه نمایش خانگی سازمان سینمایی. وقتی این موضوع اعلام و ابلاغ شد، مجموعه هایی که در این زمینه فعالیت می کردند باید زیر نظر نظارت سازمان صداوسیما هدایت شوند. گرچه یکی از مدیران سازمان سینمایی در گفت وگو با خبرنگار اعتماد به این نکته اشاره می کند که تمام مشکلات ایجاد شده با یک تماس تلفنی از سوی مدیرکل هنرهای نمایشی و تفاهم بین دو طرف قابل حل است.

توهین آمیز است

نام امین میری در میان کارگردانانی قرار داشت که برای نمایش آنلاین اجرای خود آماده می شدند. او که سخت از اتفاق رخ داده متعجب شده، پرسشی دارد که در نوع خود جالب به نظر می رسد: این طور که من کسب اطلاع کرده ام، سامانه پخش فیلم تئاترهای ما از طرف ساترا که زیر نظر سازمان صداوسیما فعالیت می کند، مجوز دریافت کرده است. این به کنار، نکته بسیار عجیب اینجاست که دو مرکز زیر نظر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی یکدیگر را قبول ندارند. وقتی اداره کل هنرهای نمایشی وجود دارد و یک گروه نمایشی هفت خوان رستم را پشت سر گذاشته و در نهایت 30 یا 40 شب روی صحنه رفته و قاعدتا در مورد مجوز مشکل نداشته پس در زمینه نمایش فیلم هم نباید با مانع مواجه شود. وقتی تمام ضوابط رعایت شده چرا نباید بتوانیم فیلم یک تئاتر را به نمایش بگذاریم؟ تازه جالب آنکه صداوسیما با ماجرا مشکلی ندارد بلکه زیرمجموعه ارشاد مشکل پیدا کرده است! از طرفی مگر با سینما مواجه هستیم که سازمان سینمایی مجوز نمایش فیلم تئاتر صادر کند؟ تمام این اتفاق باید زیر نظر اداره کل هنرهای نمایشی باشد. وقتی نمایشی مجوز گرفته و روی صحنه رفته بسیار مضحک است که به ما گفته شود، اجازه پخش فیلم ندارید. به خصوص در شرایطی که تا پایان سال امید چندانی به اجرای دوباره نمایش ها نیست. چنین امکانی برای ما نور امید بود؛ تازه مگر چند نفر قرار است، فیلم تئاتر تماشا کنند؟ چرا این امکان را از بچه های شهرستان ها و دیگر شهرهای ایران سلب می کنند؟ این سنگ اندازی و بهانه های واهی خسته کننده شده است. اگر دو بخش در وزارت ارشاد یکدیگر را قبول ندارند لااقل مرجع تازه ای معرفی کنید که ما یک بار برای همیشه از همان جا مجوز بگیریم. اداره کل هنرهای نمایشی را هم تعطیل کنید که بودجه بی خود مصرف نشود. این رفتار توهین سازمان سینمایی به اداره کل هنرهای نمایشی است .

مجوز پخش آنلاین به وزارت ارشاد ارتباط ندارد

مصطفی کوشکی نیز ظرف هفته های اخیر دو بار تلاش کرد، فیلم نمایش رویای یک شب نیمه تابستان را از طریق اینترنت به دست علاقه مندان برساند ولی هر بار با مانع مواجه شد به همین دلیل هم در مقایسه با دیگران برخورد تندتری دارد: ماجرا از این قرار است که سازمان سینمایی می گوید، فیلم تئاترها باید از من مجوز دریافت کنند. از طرف دیگر VODها زیر نظر ساترا و سازمان صداوسیما قرار دارند، آنجا هم خودش ناظر جداگانه دارد. حتی پیش از اینها هر نمایشی در چند مرحله باید مجوزهای اداره کل هنرهای نمایشی را دریافت کند. از مجوز نمایشنامه و اجرا گرفته تا مجوز پوستر و تیزر و غیره. این رفتار شرایطی به وجود آورده که گروه ها بیش از پیش در دوران کرونا و تعطیلی با مشکل مواجه شده اند. جالب آنکه همزمان می بینیم بعضی فیلم تئاترها از سازمان سینمایی مجوز ندارند ولی در وی او دی های رسمی کشور پخش می شوند. دقیقا مساله این است که تکلیف سازمان سینمایی و صداوسیما مشخص نیست. اگر همه چیز زیر نظر سازمان صداوسیماست پس وزارت ارشاد چه می گوید؟ تئاترها وقتی زیر نظر وزارت ارشاد هستند که بخواهند روی صحنه بیایند، وقتی بحث نمایش آنلاین پیش می آید طبق قانون همه چیز زیر نظر صداوسیما تعریف می شود. مگر تولیدات صداوسیما از وزارت ارشاد مجوز دریافت می کنند؟

مجموع اظهارنظرها نشان می دهد، اتفاقات رخ داده به ویژه در شرایط کنونی موجبات رنجش هنرمندان را به دنبال داشته و مسوولان باید هر چه سریع تر فکر چاره باشند. تعطیلی کسب وکارها به دلیل شیوع ویروس کرونا و خانه نشینی گروه های تئاتری همچنین سکوت مسوولان در خصوص میزان حمایت از هنرمندان وقتی به چنددستگی ها و موازی کاری های داخلی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ضمیمه می شود جز افزایش تنش به چیز دیگری دامن نمی زند. گرچه مدیرکل هنرهای نمایشی در گفت وگو با اعتماد تاکید داشت ظرف روزهای پیش رو با تمام توان برای حل مساله تلاش می کند اما مشخص نیست سازمان سینمایی یا هر نهاد دیگری که خود را در این زمینه محق می داند، حاضر به همکاری می شود یا خیر.

در خلال نگارش گزارش، این پرسش پیش آمد که وقتی مهریزی (مدیر اداره کل تامین و تولید تلویزیون تعاملی معاونت فضای مجازی)در رابطه با زمان عملیاتی شدن نظارت انحصاری صداوسیما بر فرآیندهای تولید محتوای حرفه ای برای انتشار در سرویس های VOD و IPT ها اعلام می کند: این اتفاق از همین الان مقدور است و به طور معمول این نوع فعالیت در فضای مجازی بر عهده سازمان صوت و تصویر فراگیر در سازمان صداوسیماست چرا همچنان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با سایت های دارای مجوز پخش VOD تماس گرفته و جلوی نمایش اینترنتی فیلم تئاترها را می گیرد؟

به گزارش خبرگزاری فارس، مجمع عمومی موسسه توسعه هنرهای تجسمی معاصر، چهارشنبه 24 اردیبهشت ماه برگزار شد.

این جلسه با حضور معاون امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، مدیر کل هنرهای تجسمی، هیأت امنا، هیأت مدیره، بازرس قانونی، اعضای کمیته حسابرسی و امور مجامع معاونت امور هنری و حسابرس مستقل برگزار شد.

در این جلسه، رئیس موسسه توسعه هنرهای تجسمی معاصر و بازرس قانونی، گزارش عملکرد یک سال موسسه را براساس استانداردهای حسابرسی ارائه کردند و در ادامه، حسابرس مستقل نیز گزارش حسابرسی را ارائه کرد و براساس گزارش مزبور تکالیف قانونی موسسه هنرهای تجسمی تعیین و ابلاغ شد.

مجمع عمومی موسسات و انجمن های مرتبط با معاونت امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به منظور انسجام و انضباط اداری و مالی بیشتر از سال 1397 به صورت مداوم و منظم و با رعایت کلیه قواعد و استانداردهای قانونی برگزار می شود و تکالیف قانونی هر موسسه نیز توسط کمیته حسابرسی تا حصول نتیجه پی گیری خواهد شد.

انتهای پیام/

محمدجواد لسانی . پژوهشگر

افراد حاضر در یک جامعه، بنا بر آیین ها و رویدادهای تقویمی، عادات خاصی به خود می گیرند و به آنها تعلق خاطر نشان می دهند. اکنون که مردم خداجوی کشور در ایام و لیالی ماه رمضان قرار گرفته اند، به صورت یک برنامه ذهنی و جمعی به دعا ها و عبادات مخصوص این ماه نزدیک می شوند و به مضامین آن عشق می ورزند و به شخصیت های مطرح این ایام ارادت بیشتری پیدا می کنند. برخی حتی ساعات این ماه را از دست نمی دهند؛ به عبارتی روشن مؤمنان وقتی به شب های قدر می رسند که به زبان امروزی، گرانیگاه ماه خدا محسوب می شود، انتظاراتی هم در آن سوی قضیه از کارگزاران خود دارند. آنها همچنان که دوست دارند بزرگان دین در فضای شهر بیشتر تکریم و تعظیم شوند، به همان اندازه مایل اند که این پیشوایان معظم برایشان بیشتر شناخته شوند. آنها را بتوانند در آثار فرهنگی و هنری لمس و مشاهده کنند. این حقیقت تلخ وجود دارد که به جز چند مورد استثنائی چون مجموعه امام علی(ع)، مخاطبان به اثر تأثیرگذاری در صداوسیما برخورد نکرده اند. تازه این آخر ماجرا نیست، بلکه وقتی با نظر تحقیق در این دو دهه اخیر به رشته های دیگر هنری می نگرند و در آفاق آن سیر می کنند، چیز دندان گیری در آن دسته کارها پیدا نمی کنند که معلوم شود کارهای درخشانی به منصه ظهور رسیده است. این افسوس در هنرهای نمایشی بیشتر مشهود می شود؛ فرای تقسیم بندی جناح های سیاسی، وقتی که به کارنامه چندساله سینمای کشور توجه می شود یا در سالن های تئاتر این مرز و بوم به جست وجوی یک اثر قابل توجه در شناخت شخصیت مولاعلی(ع) پرداخته می شود، متأسفانه دست خالی باید برگشت زیرا در این زمینه کار چندانی صورت نگرفته است. چه خوب می شد اگر در تبیین خطبه های نهج البلاغه کاری هنری به اجرا می رسید. پرسشی که ذهن را آزار می دهد این است که واقعا در اتاق فکر و شوراهای متنوع نهادهای متبوعی همچون وزارت فرهنگ و ارشاد و سازمان تبلیغات اسلامی چه می گذرد؟ آیا از نظر جذب نیروی انسانی هنرمند دچار مشکل هستند، یا بودجه کافی اختصاص داده نشده است؟ یا مؤلفه سومی خودنمایی می کند یعنی مدیرانی که شایسته باشند بر سر کار نیامده اند تا با تدوین برنامه های تخصصی در مسیر تحقق این امر ضروری حرکت کنند؟ هنوز هم پس از سال ها نسل امروز کشور در یک سرگردانی چندین ساله ای به سر می برند که در قرآن به آن تیه گفته می شود که اقوامی دچار آن گرفتاری شدند.

یتیهون فی الارض نوعی درجازدن و افتادن در یک خلأ فکری و فرهنگی است که اکنون عملا این فضا مشاهده می شود. اگر مسئولان امر تحقیقی جانانه و علمی درباره دل مشغولی جوانان داشته باشند، پی خواهند برد که در نبود برنامه های مناسب رسانه ای و تجسمی، شبکه های مجازی میدان دار شده اند. کاش می پذیرفتند که آن شبکه ها با دست افزارهای چندمنظوره، جوانان را به کدام سو می برند گویا همان گردابی چنین حائل که حافظ شیراز از مهابت آن شعر گفته، در نسل جدید به تحقق رسیده است. گویی برای نسل بی تکلیف امروز، چنان غزلیاتی را ترتیب داده اند. حقیقتا برای یک عزم ملی در حوزه فرهنگ و هنر خیلی دیر شده است، اما نباید ناامید شد. این تشنگی برای میدان دادن به خلق آثار آیینی مستقل همچنان باقی است. آنان که مسندنشین هستند از لاک تنگ نظری بیرون آیند و از کارشناسان و هنرمندان رهاشده در میهن کمک بگیرند، تا آنها فلک را سقف بشکافند و طرحی نو دراندازند. سیره پیشوایان ما به ویژه امیر مؤمنان و مولای متقیان علی(ع) همچنان نیازمند شناخت و هنرآفرینی برای مخاطبان است. عدالت گستری شیوه پاکدستی و تقواپیشگی و فرق شکافته آن حضرت در محراب عبادت، می تواند ظرفیتی تاریخی بیافریند تا مسئولان به خود آیند تا با آثار خلق شده این پیشوای الگو از حصارها و مرزها عبور کند و جهانی شود. این مهم، شدنی است چون قابلیت آن نزد پیشوایان انسان ساز این سرزمین مهیاست. پس درنگ جایز نیست.

محمدجواد لسانی . پژوهشگر

افراد حاضر در یک جامعه، بنا بر آیین ها و رویدادهای تقویمی، عادات خاصی به خود می گیرند و به آنها تعلق خاطر نشان می دهند. اکنون که مردم خداجوی کشور در ایام و لیالی ماه رمضان قرار گرفته اند، به صورت یک برنامه ذهنی و جمعی به دعا ها و عبادات مخصوص این ماه نزدیک می شوند و به مضامین آن عشق می ورزند و به شخصیت های مطرح این ایام ارادت بیشتری پیدا می کنند. برخی حتی ساعات این ماه را از دست نمی دهند؛ به عبارتی روشن مؤمنان وقتی به شب های قدر می رسند که به زبان امروزی، گرانیگاه ماه خدا محسوب می شود، انتظاراتی هم در آن سوی قضیه از کارگزاران خود دارند. آنها همچنان که دوست دارند بزرگان دین در فضای شهر بیشتر تکریم و تعظیم شوند، به همان اندازه مایل اند که این پیشوایان معظم برایشان بیشتر شناخته شوند. آنها را بتوانند در آثار فرهنگی و هنری لمس و مشاهده کنند. این حقیقت تلخ وجود دارد که به جز چند مورد استثنائی چون مجموعه امام علی(ع)، مخاطبان به اثر تأثیرگذاری در صداوسیما برخورد نکرده اند. تازه این آخر ماجرا نیست، بلکه وقتی با نظر تحقیق در این دو دهه اخیر به رشته های دیگر هنری می نگرند و در آفاق آن سیر می کنند، چیز دندان گیری در آن دسته کارها پیدا نمی کنند که معلوم شود کارهای درخشانی به منصه ظهور رسیده است. این افسوس در هنرهای نمایشی بیشتر مشهود می شود؛ فرای تقسیم بندی جناح های سیاسی، وقتی که به کارنامه چندساله سینمای کشور توجه می شود یا در سالن های تئاتر این مرز و بوم به جست وجوی یک اثر قابل توجه در شناخت شخصیت مولاعلی(ع) پرداخته می شود، متأسفانه دست خالی باید برگشت زیرا در این زمینه کار چندانی صورت نگرفته است. چه خوب می شد اگر در تبیین خطبه های نهج البلاغه کاری هنری به اجرا می رسید. پرسشی که ذهن را آزار می دهد این است که واقعا در اتاق فکر و شوراهای متنوع نهادهای متبوعی همچون وزارت فرهنگ و ارشاد و سازمان تبلیغات اسلامی چه می گذرد؟ آیا از نظر جذب نیروی انسانی هنرمند دچار مشکل هستند، یا بودجه کافی اختصاص داده نشده است؟ یا مؤلفه سومی خودنمایی می کند یعنی مدیرانی که شایسته باشند بر سر کار نیامده اند تا با تدوین برنامه های تخصصی در مسیر تحقق این امر ضروری حرکت کنند؟ هنوز هم پس از سال ها نسل امروز کشور در یک سرگردانی چندین ساله ای به سر می برند که در قرآن به آن تیه گفته می شود که اقوامی دچار آن گرفتاری شدند.

یتیهون فی الارض نوعی درجازدن و افتادن در یک خلأ فکری و فرهنگی است که اکنون عملا این فضا مشاهده می شود. اگر مسئولان امر تحقیقی جانانه و علمی درباره دل مشغولی جوانان داشته باشند، پی خواهند برد که در نبود برنامه های مناسب رسانه ای و تجسمی، شبکه های مجازی میدان دار شده اند. کاش می پذیرفتند که آن شبکه ها با دست افزارهای چندمنظوره، جوانان را به کدام سو می برند گویا همان گردابی چنین حائل که حافظ شیراز از مهابت آن شعر گفته، در نسل جدید به تحقق رسیده است. گویی برای نسل بی تکلیف امروز، چنان غزلیاتی را ترتیب داده اند. حقیقتا برای یک عزم ملی در حوزه فرهنگ و هنر خیلی دیر شده است، اما نباید ناامید شد. این تشنگی برای میدان دادن به خلق آثار آیینی مستقل همچنان باقی است. آنان که مسندنشین هستند از لاک تنگ نظری بیرون آیند و از کارشناسان و هنرمندان رهاشده در میهن کمک بگیرند، تا آنها فلک را سقف بشکافند و طرحی نو دراندازند. سیره پیشوایان ما به ویژه امیر مؤمنان و مولای متقیان علی(ع) همچنان نیازمند شناخت و هنرآفرینی برای مخاطبان است. عدالت گستری شیوه پاکدستی و تقواپیشگی و فرق شکافته آن حضرت در محراب عبادت، می تواند ظرفیتی تاریخی بیافریند تا مسئولان به خود آیند تا با آثار خلق شده این پیشوای الگو از حصارها و مرزها عبور کند و جهانی شود. این مهم، شدنی است چون قابلیت آن نزد پیشوایان انسان ساز این سرزمین مهیاست. پس درنگ جایز نیست.

به گزارش ایسنا، او در ادامه یادآور شد: در زمان قدیم کسبه اصفهان عادت داشتند اذان می گفتند. یکی از اقوام اذان صبح را در خانه خودش می گفت و بچه ها با صدای اذان پدر بیدار می شدند. اذان آیتی است که ما را به سمت حق، خداوند و مهربانی دعوت می کند.

سراج که مهمان حجت الاسلام زائری و محمدرضا حسینیان در برنامه باغ رمضان بود، در پاسخ به این پرسش که آیا میراث خوبی به نسل بعدی می دهیم، توضیح داد: من در هر دو زمینه معماری و موسیقی خود را شاگرد می دانم. شاگردی توفیق است.

او بر لزوم توجه بیشتر به معماری شهری تاکید کرد و گفت: معماری یزد و اصفهان و شهرهای بزرگ ایران و یا حتی ایتالیا را ببینم. در نمای بخش دورنی و بخش بیرونی آرامش و لذت در نظر گرفته شده است. البته خیلی هم ناامید نیستیم. جوان هایی داریم که در این حوزه کار می کنند و زحمت می کشند و بناهایی را خلق خواهند کرد که در آینده تاریخ ایران ماندگار خواهد شد.

او بیان کرد: رشته موسیقی من ایرانی است از استاد شهناز، صدای نی استاد کسایی و از صدای استاد تاج اصفهانی و از شنیدن صدای استاد محمدرضا شجریان لذت می برم و برای من نوستالژی ایجاد کرده است. این نوع از موسیقی هویت ما است. در آینده اگر بپرسند این نسل چه نوع موسیقی را گوش می دادند، موسیقی مقامی و نواحی و سنتی و ایرانی را ذکر خواهند کرد. اما همان منفعت طلبی در دوران جدید آرام آرام ما را به سمتی خواهد برد که موسیقی دوران گذشته را جوان ها به فراموشی خواهند سپرد. البته باز در این حوزه هم جوان ها کار می کنند و ساز می زنند. امید دارند نسبت به آینده و احترام دارند نسبت به نسل گذشته. آهنگ همایون توسط استاد تاج اصفهانی بسیار قوی خوانده شده است. به غیر از صدا و تسلط بر هنر بسیار انسان وارسته و با اخلاقی بوده است. در اصفهان برای او احترام ویژه ای قائل بودند. اینها کسانی بودند که آواز را به بزرگی گره زده بودند و به خاطر معرفت شان مردم به اینها علاقه مند شدند. آنچه را که از حافظ و مولانا شنیده بودند در زندگی خود اجرا می کردند.

سراج درباره اذان استاد تاج که در مصر قرائت شده است، گفت: نمی دانم تا چه حد صحت دارد، ولی شنیده ام که او گفته می خواستم تقیه کنم؛ چون در کشور اهل تسنن بودم ولی به کلمه اشهد ان علی ولی الله رسیدم نتوانستم و حالم عوض شد.

او درباره تربیت گوش در موسیقی گفت: وقتی کار متوسط برای کسی پخش کنی به دلش نمی نشیند. بزرگان ما بچه های خود را به لحاظ موسیقایی تربیت می کردند و پرورش می دادند. یعنی او از بچگی گوشش با ساز و با آواز انس داشته است. در نهایت به مرحله ای می رسید که خودش آواز می خواند یا ساز می زند. به سراغ انتخاب های خوب می رود. توصیه می کنم در زمینه موسیقی گوش بچه ها را تربیت کنید. آواز و ساز خوب برایشان پخش کنید. هر دم از هر جهت صدایی و سازی نباشد، بلکه گلچین شده باشد.

این خواننده موسیقی سنتی در ادامه افزود: اسمم را یکی از دوستان پدرم که اسمش حسام الواعظین بوده و اهل معرفت بوده است روی من گذاشته است. وقتی به دنیا می آیم می گوید دوست دارم اسم من در خانواده ات بماند و بعد چند ماه بعد فوت می کند. سخت است راجع به پدرم حرف بزنم. در برخی خانواده ها نگاه از منظر پدر به فرزند است، اما او گذشته از این یک فرد مورد اعتماد و مورد وثوق ما بود. اما پدری داشتم که اهل دل بود با جلال همایی با حسن کسایی حشر و نشر داشت. از اینکه خدمت این جمع را بکنم کیف می کردم. گاهی می رفتم و می دیدم استاد کسایی ساز می زند. جلال همایی آواز می خواند. می دیدم چقدر شعر حفظ است چقدر به آیات قرآن رجوع می کند. یک بار به او گفتم چرا کتابی تالیف نمی کنی؟ گفت بعدا می گویم. یک روز که داشتم خط می نوشتم گفت: کاغذی بده. دادم و نوشت در پس آیینه طوطی صفتم داشته اند آنچه استاد ازل گفت بگو می گویم . گفت این جواب سوالی است که چرا کتاب نمی نویسی. من همیشه از او به عنوان یک بزرگ اهل معرفت یاد می کنم نه تنها یک پدر. در تهران خیلی ها می گویند ما نزد پدرت می آمدیم و او برایمان حرف می زد. سراغ او را می گیرند و من هم می گویم دیگر در قید حیات نیستند.

او همچنین درباره اینکه مشکل از کجاست که سلیقه موسیقایی جامعه تنزل کرده است و برای بهبود اوضاع چه باید کرد، توضیح داد: برنامه ریزی فرهنگی لازم است. ما دولت های دیگر را دیده ایم. در اروپا برای موسیقی کلاسیک برنامه ریزی دارند. تالارها در هفته برنامه ای هم برای موسیقی کلاسیک دارند. صندلی سالن را به صورتی توزیع می کنند که فروخته شود بلیتش. به عنوان یک هنر مزاحم نگاه نمی کنند که کی از بین می رود ما راحت شویم. در برخی مسئولان دیده ام این نگاه را که به موسیقی سنتی به چشم مزاحم نگاه می کنند و می خواهند به موسیقی پاپ نگاه کنند که پول ساز است.

او ادامه داد: با این اسم مشکل دارم؛ وقتی می گوییم وزارت فرهنگ و هنر ایران یعنی نماینده فرهنگ و هنر ایران. ولی در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، هنر مطرح می شود یا ارشاد مردم؟ این سوال من است. نگرش مبنایی این اسم را تغییر داده است اسمش را برمی دارند و فرهنگ و ارشاد اسلامی می گذارند. وظیفه این وزارتخانه تبلیغ فرهنگ و هنر است یا ارشاد هنرمندان. هنرمندان دهه 60 کارهای خوبی خلق کرده اند در مقامی و کلاسیک. یک سیری را جامعه ما طی کرده است و موسیقی تفننی یا تفریحی لازم است. یک زمانی مانع می شدند و همین سبب تشنگی بیشتری می شد و آرام آرام کلا مردم به این سمت رفتند و خود مسئولان فرهنگی نماینده این نوع از موسیقی هستند که منفعت طلبی برخی را تامین کند.

سراج گفت: نکته مهم این است که من بچه های موسیقی ایرانی و مقامی را می بینیم که علاقه مند هستند. شیوه تبلیغی در دنیای مجازی رسیدن به یک بیزینس است. در ایران چه کسانی موسیقی را هدایت می کنند؟ چند نفر هستند از این وضعیت به منافع خود می رسند. موسیقی ایران بر اساس خط اصلی ملودی پیش می رود. مردم اصل ملودی تصنیف های قدیمی را حفظ کرده اند، می شود این را هارمونیزه کرد اما کاری می شود کرد؟ اصل ملودی را نباید فراموش کرد. مهم فضای اصلی ملودی است که باید حفظ شود.

باغ رمضان هر شب از ساعت 24 تا 1:30 از فضای مجازی پخش می شود.

انتهای پیام

به گزارش ایسنا، روابط عمومی این تماشاخانه در نوشتاری درباره اجرای این برنامه اعلام کرده است:
تئاتر، وابسته ترین هنر به مخاطب است. طبق یک تعریف ساده، رخداد تئاتری بدون توانایی جذب مخاطب، به گفتمانی درون متنی محدود می شود و توسعه اجتماعی که ویژگی هنر تئاتر است اتفاق نمی افتد.
با شیوع ویروس کرونا همه مجموعه های فرهنگی و هنری با دستور وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و همراهی هنرمندان تعطیل شد. سالن های تئاتر هم با شروع قرنطینه خانگی دست از کار کشیدند و تا اطلاع ثانوی تئاتر تعطیل هستند. اما این تعطیلی های ضروری، نباید باعث شود که تماشاگرن تئاتر ارتباطشان با سالن های تئاری قطع شود.
پردیس تئاتر شهرزاد در رویکردی جدید بنا دارد با اجرای نمایش آنلاین رایگان از طریق اینستاگرام و چالش خاطره بازی با تئاتر، این ارتباط را محکم نگه دارد.
در این چالش جدید قرار است مخاطبان از دلتنگی برای تئاتر و خاطره هایشان از سالن های تئاتر بگویند.
آنچه در ادامه می آید چالش تئاتر شهرزاد برای تماشاگران تئاتر است:
سالن تئاتر برای هر کسی یه مفهومی داره. هر کدوم از ما با قدم گذاشتن تو سالن، یاد یه لحظه از نمایش یا یه کسی می افتیم. چی شما رو به یاد تئاتر شهرزاد می ندازه ؟ کدوم عکسی که ثبت کردین براتون پر از خاطره است در این مجموعه؟ در این روزهای کرونایی از خاطرات تئاتری پیش از کرونا بگویید. بگویید چقدر دلتان برای تئاتر تنگ شده است.

برای شرکت در خاطره بازی تئاتر شهرزاد، از شما دعوت می کنیم که با آپلود عکس و کپشن ( متن ) از خاطره ها و تجربه های شیرین تماشای تئاتر بگین. بگین چقدر دلتون برای تئاتر تنگ شده و بنویسین که "دوست دارین تئاتر شهرزاد چطوری باشه ؟

برای شرکت در این چالش تا پایان اردیبهشت ماه فرصت دارید.
برای اطلاعات بیشتر به سایت تئاتر شهرزاد مراجعه کنید.

انتهای پیام

آسیب های اقتصادی وارد شده به حوزه فرهنگ و هنر از همان روزهای شیوع بیماری کرونا مورد توجه واقع شد و مسوولان نیز تلاش کردند تا با طراحی برنامه هایی جهت توزیع یارانه در میان صنوف آسیب دیده، بخشی از مشکلات دست اندرکاران حوزه فرهنگ و هنر را حل کنند. طرح های اجرا شده در این حوزه مانند اغلب برنامه های فرهنگی هنری، محدود به چهارچوب های داخلی بود. مشخصا اکران آنلاین چند فیلم با پیشنهاد سازندگانش در دستور کار قرار گرفت و حمایت محدودی هم از سوی مسوولان وزارت ارشاد از این اکران صورت گرفت.

برگزاری رویدادهایی برای فروش و تخفیف نیز از دیگر برنامه هایی است که مثلا در حوزه کتاب در دستور کار قرار گرفته اما حلقه مفقوده در این میان، اجرای برنامه هایی است که بتواند زمینه تعامل هنرمندان ما با دنیا را تقویت کند. در رخدادهایی از جنس جنگ، رکود اقتصادی و فراگیری بیماری هایی که جهان را درگیر خود می کند، معمولا نزدیکی بیشتری میان مردم دنیا شکل می گیرد و همین مسئله، فرصت خوبی برای تعامل جهانی پدید می آورد و شکی نیست که در صف مقدم این تعامل، هنرمندان می توانند حضوری برجسته و مفید داشته باشند.

این روزها بخش عمده ای از برنامه هایی که پیش از این، زمینه ساز تعامل ایران و جهان بود، تعطیل شده است. جشنواره جهانی فیلم فجر و نمایشگاه کتاب، دو نمونه از این رویدادها است اما آیا تدابیری اندیشیده شده است که با تعطیلی این رویدادها، درگاه های تعاملِ بخش های مذکور با دنیا و یا حداقل با کشورهای همسایه و همسو در مباحث فرهنگی تداوم یابد؟ مسوولان فرهنگی، کارشناسان و صاحب نظران حوزه هنر، تشکل ها و انجمن ها و... چه تدارکی در حوزه های خاصی مانند تجسمی دیده اند؟ حوزه هایی که نوع تعامل مخاطب در آن ها با حوزه هنرهای نمایشی و یا کتاب تفاوت دارد؟ مثلا آیا قرار است کرونا باعث تعطیلی و رکود رخدادهایی مانند گالری داری و فروش آثار هنری در حوزه تجسمی شود یا این که شرایط جدید می تواند جرقه ای در ذهن های خلاق ایجاد کند و منجر به اجرای طرح های بدیع شود؟ آیا سینمای ایران در حوزه نمایش و عرضه محصولات خود، صرفا محدود به چند VOD داخلی خواهد شد یا این که سینمایی که داعیه جهانی شدن داشته و در سال های اخیر از نظر تکنیکی، فضاهای جدیدی را تجربه کرده است، می تواند در این ایام خاص، در محدوده شبکه های پخش آنلاین آثار دنیا هم حرفی برای گفتن داشته باشد؟

به نظر می رسد در شرایط امروز کشور، در کنار یافتن راهکارهایی برای جبران ضرر و زیان صاحبان کسب و کارهای هنری، تامل درخصوص این موضوعات نیز می تواند مفید و برای آینده هنر کاربردی باشد.

5757

کد خبر 1384762

روزنامه اعتماد - احسان زیورعالم: پس از اعلام وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مبنی بر تعطیلی سالن های تئاتر، همه خیال می کردند کرونا مهمانی است مخصوص ایام پیشانوروز، روز هایی که همه درگیر و دار خرید عید بودند و کسی خیال نمی کرد تمام آن لذت های نوروزی یک باره رنگ درد به خود می گیرد. نمایش های کمدی به شکم خود صابون زده بودند که از شادخواهی مردم منتفع شوند و در قبال استقبال عموم، دو ساعت هیجان و سرگرمی دراماتیک به بیننده عرضه کنند؛ اما داستان به شکل دیگری روایت شد.

کرونا برای ماندن آمده بود و سالن های تئاتر کماکان در تعطیلی بهاری آلوده به کرونا به سر می برند؛ اما تئاتر هنر زنده است و می تواند در اشکال مختلفی ظهور کند. نمونه ساده و معمولش فیلم تئاتر است. همراه با گروه های مهم تئاتری در دنیا که از پلتفرم های Youtube و Vimeo برای انتشار آثارشان بهره می برند، در ایران نیز این مهم به VOD سپرده شد. حالا اینترنت میزبان فیلم تئاتر های مختلفی است که قصد معرفی چند نمونه از آن ها را دارم.

دروغ می گوییم پس در امانیم

نمایشنامه های زلر همواره در دوران اکنون می گذرند و تمایل به نقل حکایت های اخلاقی دارند. همان داستان هایی که روزگاری اهالی ابزورد علیه اش شوریدند و در سینما موج نویی ها آن را زیر پا گذاشتند؛ اما واقعیت آن است که عموم جامعه در نهایت خواهان قصه اند و خوش ساخت بودن یک درام، اهالی جامعه را به وجد می آورد. نمایش دروغ هم درامی است خوش ساخت درباره حیله ها و نیرنگ های ساده زناشویی که منجر به فجایع اخلاقی می شود.

همان هایی که به اسم مصلحت به کار می بریم و در چاه ویل ندانم کاری سقوط مان می دهد. دروغ یکی از همان داستان هایی اخلاقی و البته کمی شیرین طبقه متوسط خطاکار است. طبقه متوسط خود را در یک موقعیت گناه آلود - در حد و حدود همان متقلب کاران کوچک - می یابد و اکنون باید خود را از مخمصه نجات دهد. دروغ به کارگردانی آرین رضایی با بازی افشین هاشمی در مرکز ماجرا، یک کمدی پرهیجان است؛ البته با ایراداتش. هاشمی در نمایش بدون شک درخشان است. یک بازیگر برون گرا که آرام و قرار ندارد و گاهی اوقات قدوقواره اش ما را فریب می دهد که چطور می تواند چنین پرکنش ظاهر شود.

کرونوس موتور بی حرکت زمان

گروه تئاتر سه گانه به سرپرستی علی صفری سه نمایش از آثار پیشین خود با عنوان آشویتس زنان ، فرمالیته و کرونوس را در بستر اینترنت قرار داده اند. نمایش کرونوس خردادماه سال گذشته با بازی میلاد آریافر، کوروش شاهونه، ابراهیم ناییج، علیرضا گلدهی، امیرعلی گودرزی، حسین منفرد و رها حاجی زینل روی صحنه رفت. کرونوس علی صفری تلاش می کند یک اثر اصطلاحا علمی – تخیلی درباره آخرالزمان باشد.

قرار است روایتی باشد هولناک از چند شخصیت در فضای science-fiction شده. چند مرد با نسبت خونی پدر و فرزندی در اتاقی اسیر شده که بر اثر موج، مدام دستخوش تغییر می شود. موجی که مشخص نیست ناشی از چیست. موج شرایطی را فراهم کرده است که تاریخ در هم بریزد. به عبارتی شخصیت های کرونوس که اسامی عبری دارند، در یک فضای لامکانی/لازمانی اسیر شده اند.

آنان باید برای تأمین نیاز های خود از اتاق محصور خارج شوند و چیزی شکار کنند. این شکار می تواند یک انسان باشد. نتیجه کار آن است که کلونی های خونی کوچک برای بقای خویش مدام یکدیگر را به قتل برسانند. این قتل عام را ما نمی بینیم و صرفا در حضور یک خواهر و برادر می یابیم که اولی کشته می شود و دومی همه را به سمت مرگ سوق می دهد؛ اما در این بازی شکست می خورد و زمان تکرار می شود. کرونوس یک بازی است برای آغاز. برای رسیدن به اشکال علمی- تخیلی در تئاتر. در نمایش نکات مثبتی، چون جسارت در پرداختن به موضوع وجود دارد.

شرقی غمگین : تئاتر تین ایجری

شرقی غمگین به تین ایجر مخدری را می دهد که نسل کنونی برای فرو رفتن در انفعال خویش بدان نیاز دارد. شرقی غمگین داستان شخصیت علی است که دو سال پس از ازدست دادن معشوق خود در خانه رفیقش سکنی گزیده و از آنجا بیرون نرفته است. تمام زندگی اش ساختن پادکست های غمگین است با موضوع کشتن و خیانت و از دست دادن، دعوت به انفعال و یاد گذشته های مردد میان نکبت بارگی یا خوشبخت بودگی.

در این میان رفیقش ماری جوانا پرورش می دهد یا در کار تولید مسکرات است. علی نیز مصرف کننده مخدرات و مسکرات اوست. حرف های علی و رفیقش برای سجاد افشاریان و هم نسلانش دلنشین است. حرف ها و جملات شبیه دفتر یادداشت های جوانان دهه هفتاد است که در صفحات نخستش با خودکار تصویری از دختری جوان با مو های افشان و چشمان درشت ترسیم شده بود یا جملاتی که در دوره سربازی روی لباس های دو ماه نشسته دوره آموزشی نگاشته می شد. با نگاهی به فضای مجازی می توان دریافت که اشعار شاعرانی، چون کارو این روز ها باب شده است.

جملاتی در باب تنهایی بشر و انفعال با رویکرد های روانگردان مبدل به نگرش ادبی نسل جوان امروز شده است. میان گفتار ها و عبارات شبه ادبی نمایش نیز روایتی از شیوه زندگی تین ایجر ها ارایه می شود؛ البته منظور از تین ایجر، تین ایجر های تهرانی و شیرازی و اصفهانی است. جایی که تین ایجرهایش به دنبال استقلال در زندگی و البته وابستگی مالی به خانواده هستند. دهه هفتادی هایی که درس خواندن دیگر برای شان ارزشی ندارد و لذت از زندگی و حیات استحسانی اهمیت بیشتری پیدا می کند. از همین روست که به نوعی سرگرمی نوجوان پسند روی می آورند.

کلنل ؛ قجر های تمام ناشدنی

خیرالله تقیانی پور مانند بعضی از کار های گذشته اش، در کلنل به تاریخ سرک کشیده و این بار به داستان مشروطیت و استبداد صغیر پرداخته است. شاه قاجار در خفاست و شمایل ها هستند که تاریخ را می سازند. وزیر و عمال شاهی به شکل موذیانه قصد از بین بردن مشروطه خواهی را دارند و در این مسیر رحمی از خود نشان نمی دهند. در برابر این گروه آنتاگونیست شیطانی، یک زوج عاشق پروتاگونیست قرار دارد که شدت سفیدی آنان به قدری است که می توان برای شان گریست.

این دو قربانی ظلم و تعدی موجود در جامعه قجری زده شده اند. اگر مشروطه عامل وصلت آنان بوده، حال مشروطه ریسمان جدایی بر گردن هر یک از آنان انداخته است. تقیانی پور در کلنل به سراغ ترفند های مرسوم در نمایش های ایرانی با اندکی رنگ و لعاب انتقادی مفرح رفته است. در کلنل شاید برای آنان که سنگلج و آثارش رادوست دارند یا طرفدار نمایش های تاریخی هستند، اثر قانع کننده به حساب آید، نمایشی با حضور بازیگرانی، چون حسین پاکدل، شهرام حقیقت دوست، مونا فرجاد و سیروس همتی به مدت دو ساعت کندوکاوی عاشقانه از عصر مشروطیت خواهی ارایه می دهد.

خیام؛ ای دوست حقیقت شنو از من سخنی

پیش به سوی انتزاع. این توصیفی است برای اپرای خیام بهروز غریب پور، اپرایی که با لیلی و مجنون و مکبث و عاشورا آغاز شد، سه اثر کاملا دراماتیک و داستانگو با روایتی خطی که می توانست مخاطب را برای دو ساعت وارد جهان عروسک های قصه گو کند. سه اپرا که سه داستان تکراری و همیشگی را، این بار در قالب آواز ها و دستگاه های موسیقی، با مجموعه ای از عروسک ها می توان به تماشا نشست که می تواند تخیل شما را به حقیقت بدل کنند. حساب خیام ، اما از تمام کار های غریب پور جداست.

اینجا خبری از یک داستان سرراست نیست. یک فضای تاریخی آفریده می شود که در آن صاحب کتاب سیاست نامه را برای روشنگری اش ترور می کنند و قاتلش اعلام امامت می کند به شرط کنار نهادن مهم ترین شعائر دینی. در این میان خیام به مثابه ناظری بر جهان خویش روایتی انتزاعی از این برهه تاریخی ارایه می دهد، با این تفاوت که او اساسا راوی نیست. او متکثر است. او می تواند در وجود دیگران حلول کند. می تواند خودش را در چند حالت ببیند. این خیام با آنچه از خیام تصور داریم، متفاوت است و این تفاوت ناشی از نگاه مولف است.

جوجه تیغی؛ یک تئاتریِ سرخپوست

کارگردانی جوجه تیغی برای بهرام افشاری به تجربه ای دلچسب بدل شد. نمایشی که شخصیت طی آن دست به خودتخریبی می زد و کار تا حدی رویکرد خودافشاگرانه دارد. نمایشنامه به شیوه مونولوگ نوشته شده و اجرا چیزی شبیه استندآپ کمدی است؛ با این حال اثر قرار نیست در قیدوبند های فرمی باقی بماند. کمی آزاد است. جایی بوی تئاتر شورایی هم می گیرد؛ ولی در حد یک جرقه.

پسرک شهرستانی که کودکی سختی پشت سر گذاشته است، آرزوی ستاره شدن دارد. تلاش هایش برای ستاره سینما شدن از قوه خیالش آغاز می شود و تا حضورش در قامت سیاهی لشکر ها ادامه پیدا می کند. بهرام افشاری مخاطب را به یاد سرخپوست های الکی خوش فیلم سرخپوست ها می اندازد. غلامحسین لطفی در آن فیلم تحسین شده جهانی را به نمایش می گذارد که آرزوی ستاره شدن، تبدیل به تراژدی می شود. افشاری برخلاف لطفی، هجو را رویه کار خود قرار می دهد و همین امر به پاشنه آشیل کلیت کار بدل می شود.

به گزارش روابط عمومی موسسه خانه کتاب، طرح "بهارانه کتاب99" از بیستم اردیبهشت ماه با یارانه 2 میلیارد تومانی آغاز به کار کرده است و خریداران کتاب تا 30اردیبهشت ماه فرصت دارند با مراجعه به کتابفروشی های عضو این طرح تا سقف 150هزار تومان با یارانه 20درصد کتاب خریداری کنند.

با توجه به گزارش های ارائه شده از سوی موسسه خانه کتاب به عنوان مجری طرح از میزان استقبال مخاطبان و مطالبات کتابفروشان و همچنین نظر به دغدغه وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در خصوص سیاست های حمایت از کتاب فروشان و چرخه نشر با همراهی معاونت امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی اعتبار کتابفروشی های عضو در طرح "بهارانه کتاب99" در سراسر کشور 20 درصد افزایش پیدا کرده است.

لازم به ذکر است با باقی ماندن چهار روز از اجرای طرح"بهارانه کتاب99" 187هزار 121 نسخه کتاب به مبلغ 70میلیارد و 905میلیون و یک هزار و 569ریال در 662 کتابفروشی به فروش رفته است.

صفا امیری، مدیر انتشارات براق، در گفت وگو با ایکنا، درباره برنامه های این انتشارات در دوره شیوع ویروس کرونا گفت: پیش از شیوع ویروس کرونا، با تازه های نشر آماده حضور در سی و سومین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران بودیم و با وجود این، تمام فعالیت های چاپ و نشر را متوقف کردیم و زمانی که کشور در قرنطینه بود، ضرورتی نداشت فعالیتی داشته باشیم و کتاب ها را در انبار دپو کنیم.

وی افزود: با برگزار نشدن نمایشگاه کتاب تهران، بسیار متضرر شدیم، زیرا انتشارات براق هیچ فروشگاهی در کشور ندارد و فقط به تولید محتوا می پردازد و شاید چه بسا به دلیل عدم ارتباط مستقیم با مخاطبان آسیب بیشتری متحمل شدیم، به طوری که مجموعه را بسیار کوچک کردیم و در حال حاضر سعی می کنیم که انتشارات براق را حفظ کنیم.

امیری در ادامه گفت: در ساختار نشر بین الملل بخش تولید و توزیع جداست و هریک از بخش ها وظیفه خود را مستقل انجام می دهند، اما در کشور ما این طور نیست و بسیاری از ناشران دوراندیش هم به تولید محتوا پرداخته و هم توزیع می کنند. از این رو ما فقط به تولید محتوا می پرداختیم و این امر سیاست اصلی مان بود و باعث شد در شرایط فعلی آسیب بیشتری متوجه ما شود. در واقع در نشر داخلی این تفکر صحیح نیست.

راه اندازی فروشگاه اینترنتی؛ تنها راه حفظ حیات نشر

وی تصریح کرد: آنچه طی این مدت توانستیم انجام دهیم، طراحی سایتی برای فروش آثارمان است، هرچند این موضوع نیز زمانبر است، به ویژه اکنون که فشردگی و رقابت در فضای مجازی بالا بوده و کار را سخت تر کرده است، اما حداقل یکی از راهبرد هایی که بتواند ما را از این مشکل نجات دهد، راه اندازی فروشگاه اینترنتی به منظور ارتباط مستقیم با مخاطبان است.

بیشتر بخوانید:

این ناشر یادآور شد: در نمایشگاه های کتاب به صورت مستقل حضور می یابیم، اما توزیع کتاب های ما از سوی دو ناشر یعنی انتشارات جمال و کمال اندیشه صورت می گیرد، زیرا مخاطبان برای رسیدن به کتاب های ما، به فروشگاه هایی نیاز داشتند، اما شیوع ویروس کرونا نشان داد که این کار در کشورمان سیاست درستی نیست و ناشر باید با مخاطب ارتباط مستقیم داشته باشد و به همین جهت لازم است که در سیاست هایمان بازنگری جدی کنیم.

وی درباره پیشنهادش برای چگونگی برگزاری نمایشگاه کتاب تهران گفت: با توجه به تجربه های برگزاری نمایشگاه کتاب تهران، اگر در این شرایط این نمایشگاه برگزار شود، مطمئناً با فشردگی جمعیت مواجه خواهیم بود. در حقیقت مردم در نمایشگاه می خواهند که محصولات جدید را خریداری کنند و همچنین، از تخفیف بهره مند شوند؛ بنابراین زمانی می توانیم این نمایشگاه را برپا کنیم که کرونا را مهار و ورود و خروج مردم را در نمایشگاه کنترل کنیم؛ مثلاً آیا در سیستم حمل و نقل که با فشردگی جمعیت همراه است، توانسته ایم راهکاری پیدا کنیم یا خیر.

اختصاص یارانه حمایتی راه حل مناسبی است

امیری با بیان اینکه اجرای نمایشگاه کتاب تهران نشاط فرهنگی به ویژه برای ناشران به همراه خواهد داشت، اظهار کرد: به نظر می رسد تزریق مالی به صورت مستقیم با ارائه وام و تسهیلات به بخش های تولیدی نتواند مؤثر باشد، زیرا اگر فروش کتاب وجود نداشته باشد، باز هم مشکلات پابرجاست و این حمایت ها نمی تواند از مشکلات آن ها کم کند. اما اختصاص یارانه حمایتی به ناشران می تواند راهکار خوبی باشد تا کتاب های خود را با تخفیف عرضه کنند و برای این مسئله نیز شاخص مشخصی تعیین شود، به طوری که با فروش بیشتر کتاب، یارانه بیشتری دریافت کنند و به نظر می رسد این امر می تواند مخاطبان را به خرید کتاب و مطالعه تشویق کند.

مدیر انتشارات براق درباره برپایی نمایشگاه مجازی کتاب گفت: در شرایط فعلی، که زیرساخت های مجازی در کشورمان ضعف دارند، امکان برگزاری این نمایشگاه وجود ندارد و نمی تواند جایگزین نمایشگاه کتاب واقعی باشد و باید شرایط این اقدام برای همه ناشران به صورت یکسان فراهم شود.

انتهای پیام

علی ناظری رئیس هیئت مدیره مجمع ناشران دفاع مقدس در گفت وگو با خبرنگار فرهنگ و هنر دفاع پرس ، با اشاره به خسارت های وارد شده به بدنه نشر و ادبیات، درپی شیوع ویروس کرونا و تعطیلی نمایشگاه بین المللی کتاب تهران اظهار داشت: هنوز برآورد دقیقی به معنای ریالی از خسارت های وارده به حوزه نشر درپی شیوع بیماری کووید 19 وجود ندارد.

ناشران بهار فروش کتاب را از دست دادند
وی افزود: با یک بررسی اجمالی از فضای نشر، ادبیات، فروشگاه های کتاب و مجموعه های دیگر همانند مراکز توزیع و چاپخانه ها متوجه می شویم که همگی به شکلی از موضوع کرونا ضربه ای اقتصادی را متحمل، و دچار خسارت و زیان شده اند چراکه کار و فعالیت آن ها متوقف و یا به شدت کم شده است.

معاون نشر سازمان حفظ آثار و نشر ارزش های دفاع مقدس سپاه و بسیج تصریح کرد: ضرر شیوع این بیماری در این فصل برای فعالان حوزه نشر دوچندان است چراکه اگر این بیماری در تابستان رخ می داد اتفاق دیگری رخ می داد. در مقطع کنونی تمام ناشران و دست اندرکاران نشر در حال آماده شدن برای نمایشگاه بین المللی کتاب تهران بودند و بسیاری از ناشران فروش یک ساله کتاب خودشان را عمدتاً در نمایشگاه انجام می دهند. فروشگاه ها و نمایشگاه های استانی اتفاقات تکمیل کننده فروش سالیانه ناشران است و اصل فروش آنها در نمایشگاه تهران رخ می دهد؛ با این اوصاف ناشران بهار فروش کتاب را از دست دادند.

ناظری خاطرنشان کرد: آغاز شیوع بیماری کرونا زمانی بود که تقریباً ناشران خودشان را آماده نمایشگاه می کردند. معمولا به دلیل اینکه آماده سازی کتاب برای نمایشگاه بعد از ایام نوروز وجود ندارد لذا ناشران پیش از سال جدید کتاب های جدیدشان را برای نمایشگاه آماده سازی و چاپ می کنند به همین دلیل آنها بیشتر کارهایشان را پیش از سال جدید انجام داده بودند و دقیقاً در انتهای فعالیت های مقدماتی، برگزاری نمایشگاه لغو شد.

ضرر ناشران از کرونا دو برابر دیگر اصناف و 70 درصدی است
رئیس هیئت مدیره مجمع ناشران دفاع مقدس باتاکید براینکه همه اصناف از شیوع ویروس کرونا متضرر شدند، ادامه داد: درست است همه صنوف از این اتفاق متضرر شدند اما به دلیل اینکه فروش ناشران در نمایشگاه کتاب تهران است، اگر همه اصناف 30 درصد ضرر داشته اند، این اتفاق برای ناشران دو برابر و ضرر آن ها 70 درصدی است؛ علت این مسئله نیز لغو نمایشگاه بین المللی کتاب تهران است چراکه این نمایشگاه تأثیر عمده و مهمی در فروش و تبادل کتاب آن ها دارد.

وی در پاسخ به اینکه آیا مجمع ناشران دفاع مقدس اقدامی برای جبران خسارت ناشران این حوزه داشته است، گفت: ما به عنوان مجمع ناشران دفاع مقدس در جلساتی نظر ناشران این حوزه را احصا کردیم که عمده نظرات این بود که مسئولین دولتی و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی شرایطی را فراهم آورند تا بخشی از این خسارات جبران شود.

معاون نشر سازمان حفظ آثار و نشر ارزش های دفاع مقدس سپاه و بسیج درخصوص برگزاری مجازی نمایشگاه کتاب اظهار داشت: بحث برگزاری مجازی و الکترونیکی نمایشگاه بین المللی کتاب تهران یک بحث خیلی فرعی است. بسیاری از ناشران پیش از وضعیت کنونی بحث فروش مجازی را داشتند، ما باید بررسی کنیم که خرید مردم از این طریق تاکنون چقدر موفق بوده و سپس از برگزاری مجازی نمایشگاه کتاب سخن بگوییم.

فروش مجازی جای نمایشگاه کتاب را پر نمی کند/ برگزار نکردن نمایشگاه یک ضرر دیگر است
ناظری تاکید کرد: عده ای از ناشران نمایشگاه مجازی و الکترونیکی را کاملاً رد می کنند اما برخی نیز آن را یک فرصت می دانند اما در نهایت فضای فروش مجازی نسبت به فضای واقعی خیلی متفاوت است و این فروش مجازی به هیچ وجه نمی تواند جای نمایشگاه کتاب را پر کند.

رئیس هیئت مدیره مجمع ناشران دفاع مقدس افزود: بسیاری از ناشران در روند عادی فعالیت هایشان فروش الکترونیکی و مجازی دارند لذا با ایجاد نمایشگاه از طریق فضای مجازی اتفاق تازه ای برای آن ها رخ نمی دهد.

وی درپاسخ به اینکه موافق برگزاری نمایشگاه بین المللی کتاب تهران هستید یا نه گفت: برگزار نشدن نمایشگاه یک ضربه دیگر است. در سال های گذشته همواره این بحث وجود داشته که زمان نمایشگاه از اردیبهشت ماه به هفته کتاب منتقل شود؛ به نظر ایام کرونا این فرصت را فراهم کرده تا برای یکسال ناشران توافق کنند واگر به لحاظ بهداشتی مانعی نباشد، نمایشگاه را در هفته کتاب برگزار کنیم.

تغییر مولفه ها راه حل برگزاری نمایشگاه کتاب در ایام کرونا/ به سمت یک نمایشگاه واقعی کتاب برویم
معاون نشر سازمان حفظ آثار و نشر ارزش های دفاع مقدس سپاه و بسیج افزود: اگر تجربه نمایشگاه در اردیبهشت ماه رخ بدهد و رضایت ناشران جلب شود و به هدف گذاری و نتیجه مطلوب برسید، می توان در سال های بعد نیز زمان آن را تکرار کرد ولی اگر این تجربه جواب نداد، ما یک تجربه ی جدید انجام داده ایم و می توانیم به همان اردیبهشت ماه برگردیم.

ناظری عنوان کرد: هرساله شاهدیم نمایشگاه بین المللی کتاب تهران به قدری شلوغ می شود که حتی تنفس در آن فضا به شدت سخت می شود، در شرایط شیوع ویروس کرونا و با این حجم مخاطب نمی توان نمایشگاه را با این شرایط برگزار کرد؛ اما می توان برخی از مولفه ها را تغییر داد. مثلاً ما می دانیم که کسانی که به نمایشگاه می آیند عمدتاً برای خرید کتاب های آموزشی است، پیشنهاد می کنیم که این بخش جدا برگزار شود تا کسانی که برای خرید این بخش به نمایشگاه می آیند، در نمایشگاه جداگانه ای کتاب خریداری کنند.

رئیس هیئت مدیره مجمع ناشران دفاع مقدس افزود: مسوولین نمایشگاه می توانند فضای وسیع تری برای نمایشگاه درنظر بگیرند و مجدداً نمایشگاه در فضای گسترده شهر آفتاب برگزار شود چرا که درآن فضا، فشردگی جمعیت کمتر است و می توان در هفته کتاب با جداسازی بخش آموزشی به سمت برگزاری یک نمایشگاه واقعی کتاب غیردرسی و غیرآموزشی برویم.

ناشران دفاع مقدس وارد فضای فروش مجازی شوند/ دنیا به این سمت رفته است
وی در پاسخ به اینکه ناشران دفاع مقدس چقدر در فروش الکترونیک و مجازی موفق بوده اند، گفت: برخی از ناشران دفاع مقدس پیش از شیوع کرونا فضای فروش مجازی داشتند و برخی دیگر از آن ها نیز در این مدت امکان این اتفاق را فراهم کردند. به ناشران دفاع مقدس توصیه می کنیم وارد فضای فروش مجازی شوند و در کنار فضای واقعی در فضای مجازی فعالیت کنند چراکه ورود به این عرصه یک ضرورت حتمی است چراکه ناشران موفق دنیا به این سمت رفته اند و ما نیز باید چنین فعالیت هایی را داشته باشیم.

معاون نشر سازمان حفظ آثار و نشر ارزش های دفاع مقدس سپاه و بسیج افزود: برای تبلیغ، ترویج و توزیع کتاب نیازمند بهره گیری از همه ظرفیت های مجازی و واقعی هستیم، این امر صرفاً مختص دوران کرونا نیست و باید از ظرفیت هایی همچون فروشگاه های مجازی طاقچه و... استفاده کنیم. وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز با ورود به این عرصه و ایجاد امکانات و زیرساخت ها، باید زمینه را برای ترغیب ناشران به فروش مجازی را فراهم آورد.

ناظری درخصوص کمک مجمع ناشران دفاع مقدس و مجمع ناشران انقلاب اسلامی به ناشران گفت: هفته گذشته جلسه ای با ناشران دفاع مقدس داشتیم و درباره اینکه در سال 1399 و با وجود وضعیت شیوع بیماری، چگونه می توانیم فعالیت کنیم، انجام دادیم. باهمفکری های صورت گرفته ما در سال جاری تمام تلاشمان را بر موضوع توزیع و فروش کتاب متمرکز می کنیم.

ایجاد قفسه کتاب دفاع مقدس در کتابفروشی های مطرح
رئیس هیئت مدیره مجمع ناشران دفاع مقدس بر استفاده حداکثری از ظرفیت های فروشگاهی کتاب تاکید کرد و ادامه داد: از مسوولین وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی می خواهیم تا بهای بیشتر به نمایشگاه های تخصصی همانند نمایشگاه کتاب کودک، نمایشگاه ملی کتاب دفاع مقدس و... داده شود تا این رویدادهای نیز در سطح استان ها و کشور دیده شوند و حتی ناشران دفاع مقدس در نمایشگاه های تخصصی، استانی و نمایشگاه های تهران به صورت ویژه دیده شوند و فضای خاصی در اختیار داشته باشند تا بتوانند مخاطب خودشان را جلب کنند.

وی خاطرنشان کرد: در بخش شبکه توزیع کتاب، فروشگاه هایی وجود دارند که بخش مهمی از آن ها متعلق به مجموعه هایی چون آستان قدس رضوی، سازمان تبلیغات اسلامی، بنیاد شهید، سپاه و بسیج و سازمان اوقاف است، ما صحبت هایی را با این مجموعه ها شروع کرده ایم تا بتوانیم بسته ای گسترده از کتاب های دفاع مقدس در زمینه و سلیقه و ژانرهای مختلف را توسط این شبکه و فروشگاه های دولتی کتاب، عرضه کنیم و بخشی از فضای این فروشگاه ها اختصاصاً به آثار دفاع مقدس اختصاص داده شود.

انتهای پیام/ 121

سعید مکرمی در مصاحبه با خبرنگار خبرگزاری صدا و سیما افزود: پس از اتفاق هایی که در اسفند و با شیوع ویروس کرونا رخ داد صنف کتابفروش هم مانند همه اصناف دیگر متضرر شدند و این اتفاق در فروردین ادامه پیدا کرد.
مدیر نشر اسم گفت: یکی از بهترین ایده هایی که می توانست در این زمان به رونق کتابفروشی ها کمک کند، همین طرح های فصلی بود که امسال در قالب طرح بهارانه انجام شد.
وی با اشاره به این که طرح بهارانه امسال متفاوت و موفق تر از دوره های قبل است، افزود: با توجه به رکودی که بازار کتاب داشت، این طرح رونق دوباره ای به کتابفروشی ها می دهد.

کد ویدیو
دانلود

فیلم اصلی

محرمی اضافه کرد: باتوجه به بلاتکلیفی برگزاری نمایشگاه کتاب و شواهدی که نشان می دهد ممکن است نمایشگاه برگزار نشود، شاید بهتر باشد که بخشی از هزینه های نمایشگاه صرف طرح های فصلی کتاب شود.
طرح بهارانه که این روز ها درحال انجام است، طرح توزیع یارانه کتاب از طریق کتابفروشی هاست . این طرح تا 30 اردیبهشت ادامه خواهد داشت.
طرح های فصلی کتاب از سال 1394 آغاز شده است. تا قبل از این سال هیچ طرح و برنامه مدونی برای سوق دادن اعتبار به سمت کتابفروشی ها نبود و همه بودجه معاونت فرهنگی وزارت ارشاد در حوزه کتاب برای نمایشگاه بین المللی کتاب تهران و نمایشگاه های استانی صرف می شد.

ایرانیان_مهرزاد دانش به مناسبت فرا رسیدن 25 اردیبهشت، روز پاسداشت زبان فارسی پیامی منتشر کرد.

به گزارش شبکه خبری ایرانیان به نقل از روابط عمومی معاونت امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، در متن این پیام آمده است:
زبان یک ملت، دربردارنده گنجینه هویتی، فرهنگی، تاریخی، گفتمانی، و تمدنی مردمان یک سرزمین است؛ عرصه ای که هم گذشته ها را می کاود و هم زاینده آینده است، هم اساسی ترین ماهیت پیوند مردم را که گفتار و نوشتار است، صیقل می دهد و هم بار گرانقدر معرفت و دانش را در پهنه پرگستره نسل ها و اقلیم ها، نقل می کند، هم زیباییِ هنر را در چیدمان واژگان و آهنگ سخن متبلور می سازد و هم آداب و سنت ها و باورها و مناسک و شیوه زیست آدمیان را بازگو می کند.

این گستره پردامنه در سرزمین ما، با زبان فارسی معنا یافته است؛ گنجینه ای بس گرانقدر که در عین قدمت، همچنان زاینده و پویا است و با وجود گذر از تلاطم رویدادها و تاخت و تازها، هم بهره نیکو از ظرفیت های زبانی سایر همنوعان برده و هم با حفظ بسیاری از ریشه ها و منشأها، اصالت خود را پاس داشته است. اقیانوس ژرف ادب و هنر و فرهنگ کهن و جدید این دیار که با زبان دلنشین فارسی، امواج بلند خود را به ساحل معرفت و ذائقه و فهم بشر می رساند، همچنان آکنده از گوهرهای ناب در عمق است و بر ما وارثان تاریخ این سرزمین است که در مراقبت و بهره گیری از این میراث ارجمند بشری، تلاشی صدچندان پیشه کنیم.

حوزه چاپ و نشر، با توجه به گستره پروسعتی که در تولید کالاهای گوناگون دارد و امروزه آستانه ای نزدیک به همه مناسبات زندگی آدمیان را دربردارد، عهده دار وظیفه ای بسیار پررنگ تر از سایر فعالیت ها است. جدا از کتاب و نشریات که بارزترین نمود فرهنگی زبان در عرصه نوشتارند، بقیه محصول های چاپی درصد بسیار بیشتری از حجم و ظرفیت این حوزه را شامل می شوند و در بسته بندی و تهیه برچسب و نمودهای آوازه گرانه کالاهای مختلف بهداشتی، دارویی، سرگرم سازی، خوراکی، فنی و صنعتی، امنیتی، اقتصادی، وسایل خانگی، نوشت افزار، پوشاک، و بقیه جنبه های زندگی، جایگاهی بس پرتنوع و پرشتاب و پرحجم برای این عرصه تعریف کرده اند. در هر یک از این کالاها، چه جعبه لنت ترمز باشد و چه بسته بندی بستنی، چه برچسب روی شیشه دارو باشد و چه نشان روی مداد دانش آموز، چه نوشتار مندرج بر کارتن یخچال و چه تقویم آویخته بر دیوار؛ همگی حامل فرهنگ زبان و نوشتار و واژگان هستند و خواه ناخواه، در جایگاه یک رسانه کوچک، اما با برد سریع و نامحسوس و موثر، قرار می گیرند. در چنین هیاهوی تولید و عرضه و بهره، بی گمان زبان فارسی ظرفیت های خود را در صورت پاسداشت درست آن از سوی سفارش دهندگان و چاپخانه داران، بروز می دهد و بر غنای فرهنگی اش افزوده خواهد شد.

اما و صد اما که این ماجرا، با تأسف فراوان، آن سان که باید و شاید، جدی انگاشته نمی شود و زبان مندرج بر بسته بندی و برچسب و اعلان بسیاری از کالاها، ملغمه ای بی هویت و کژمدار و بدشکل از واژه های جعلی و ترکیبی و بیگانه است که دستاوردی جز تهی سازی توان نسل جدید این دیار از به کارگیری درست زبان رسمی و مادری شان ندارد و افزون بر آن، نوعی فریبِ مشتریان هم به شمار می رود که ایشان را به خیال خارجی بودن کالای تولیدی داخل، در فراگردی که متأسفانه به دلایل مختلف، جنس خارجی را مرغوب تر از جنس داخلی می انگارد، به طمع خرید وامی دارد و جدا از ستم به زبان فارسی، حق بنیادین مشتری را در آگاهی از ماهیت تولیدی کالا نادیده می گیرد.

پاسداشت زبان فارسی در این عرصه پرگستره، وظیفه همه نهادهای مربوط فرهنگی و زبانی و رسانه ای و حقوقی است؛ چه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در حمایت از فعالیت ها و بسترسازی ها و صدور مجوزها، و چه اداره کل ثبت شرکت ها و موسسات تجاری در تأیید نام سازمان ها و محصولات شان، و چه سازمان صدا و سیما در پخش آگهی های بازرگانی و برنامه های تولیدی، و چه فرهنگستان زبان در معرفی و ترویج خلاقانه واژه های روان و مأنوس، و چه تشکیلات صنفی مختلف که به تولید کالا مشغولند.

دفتر امور چاپ و نشر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، در طول سال ها، بر اساس وظیفه قانونی خود، یکی از مهم ترین معیارهایش در صدور مجوزهای مربوط، رعایت زبان فارسی بوده و به این مهم نیز درباره هر محصولی که به وزارتخانه ارسال شده تا مجوزهای لازم را بگیرد، همت گماشته است، ولی به دلیل برخی ناهماهنگی های برون سازمانی در سایر نهادهای فرهنگی/رسانه ای، و مشکلات مربوط به تأمین اعتبارات مصوب برای نظارت های مقتضی، ناهنجاری های زبانی و نوشتاری در برخی کالاهای چاپی جاری است. امید است این وضعیت، با هماهنگی های بیش تر بقیه سازمان ها و گشایش تأمین اعتبارهای مربوط، بهبود یابد و با برنامه هایی که در حال حاضر در دفتر امور چاپ و نشر در حوزه پاسداشت زبان فارسی در حال تدوین است و در صورت تأیید واپسین در حوزه های مدیریتی کلان، اعلام رسانه ای خواهد شد، روندی پویاتر در طرح های نوشتاری و زبانی مندرج در کالاهای چاپی در پیش گرفته شود.

روز پاسداشت زبان فارسی، که با خوش ذوقی، با روز بزرگداشت بزرگمرد زبان فارسی، فردوسی ارجمند، همراه شده است، برای همه ما فارسی زبانان و ایرانیان، نمادی مهم از توجه به سرمایه پرارج تاریخی و فرهنگی مان است. این یادمان را گرامی می داریم و با شادروان محمدتقی بهار زمزمه می کنیم:

هر کجا گیرم قلم در دست و بگشایم زبان
چون سخن گیرند دانایان ز یکدیگر مرا
تا زبان پارسی زنده است، من هم زنده ام
ور به خنجر حاسد دون بر درد حنجر مرا

به گزارش شبکه خبری ایرانیان به نقل از روابط عمومی معاونت امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، در متن این پیام آمده است:
زبان یک ملت، دربردارنده گنجینه هویتی، فرهنگی، تاریخی، گفتمانی، و تمدنی مردمان یک سرزمین است؛ عرصه ای که هم گذشته ها را می کاود و هم زاینده آینده است، هم اساسی ترین ماهیت پیوند مردم را که گفتار و نوشتار است، صیقل می دهد و هم بار گرانقدر معرفت و دانش را در پهنه پرگستره نسل ها و اقلیم ها، نقل می کند، هم زیباییِ هنر را در چیدمان واژگان و آهنگ سخن متبلور می سازد و هم آداب و سنت ها و باورها و مناسک و شیوه زیست آدمیان را بازگو می کند.

این گستره پردامنه در سرزمین ما، با زبان فارسی معنا یافته است؛ گنجینه ای بس گرانقدر که در عین قدمت، همچنان زاینده و پویا است و با وجود گذر از تلاطم رویدادها و تاخت و تازها، هم بهره نیکو از ظرفیت های زبانی سایر همنوعان برده و هم با حفظ بسیاری از ریشه ها و منشأها، اصالت خود را پاس داشته است. اقیانوس ژرف ادب و هنر و فرهنگ کهن و جدید این دیار که با زبان دلنشین فارسی، امواج بلند خود را به ساحل معرفت و ذائقه و فهم بشر می رساند، همچنان آکنده از گوهرهای ناب در عمق است و بر ما وارثان تاریخ این سرزمین است که در مراقبت و بهره گیری از این میراث ارجمند بشری، تلاشی صدچندان پیشه کنیم.

حوزه چاپ و نشر، با توجه به گستره پروسعتی که در تولید کالاهای گوناگون دارد و امروزه آستانه ای نزدیک به همه مناسبات زندگی آدمیان را دربردارد، عهده دار وظیفه ای بسیار پررنگ تر از سایر فعالیت ها است. جدا از کتاب و نشریات که بارزترین نمود فرهنگی زبان در عرصه نوشتارند، بقیه محصول های چاپی درصد بسیار بیشتری از حجم و ظرفیت این حوزه را شامل می شوند و در بسته بندی و تهیه برچسب و نمودهای آوازه گرانه کالاهای مختلف بهداشتی، دارویی، سرگرم سازی، خوراکی، فنی و صنعتی، امنیتی، اقتصادی، وسایل خانگی، نوشت افزار، پوشاک، و بقیه جنبه های زندگی، جایگاهی بس پرتنوع و پرشتاب و پرحجم برای این عرصه تعریف کرده اند. در هر یک از این کالاها، چه جعبه لنت ترمز باشد و چه بسته بندی بستنی، چه برچسب روی شیشه دارو باشد و چه نشان روی مداد دانش آموز، چه نوشتار مندرج بر کارتن یخچال و چه تقویم آویخته بر دیوار؛ همگی حامل فرهنگ زبان و نوشتار و واژگان هستند و خواه ناخواه، در جایگاه یک رسانه کوچک، اما با برد سریع و نامحسوس و موثر، قرار می گیرند. در چنین هیاهوی تولید و عرضه و بهره، بی گمان زبان فارسی ظرفیت های خود را در صورت پاسداشت درست آن از سوی سفارش دهندگان و چاپخانه داران، بروز می دهد و بر غنای فرهنگی اش افزوده خواهد شد.

اما و صد اما که این ماجرا، با تأسف فراوان، آن سان که باید و شاید، جدی انگاشته نمی شود و زبان مندرج بر بسته بندی و برچسب و اعلان بسیاری از کالاها، ملغمه ای بی هویت و کژمدار و بدشکل از واژه های جعلی و ترکیبی و بیگانه است که دستاوردی جز تهی سازی توان نسل جدید این دیار از به کارگیری درست زبان رسمی و مادری شان ندارد و افزون بر آن، نوعی فریبِ مشتریان هم به شمار می رود که ایشان را به خیال خارجی بودن کالای تولیدی داخل، در فراگردی که متأسفانه به دلایل مختلف، جنس خارجی را مرغوب تر از جنس داخلی می انگارد، به طمع خرید وامی دارد و جدا از ستم به زبان فارسی، حق بنیادین مشتری را در آگاهی از ماهیت تولیدی کالا نادیده می گیرد.

پاسداشت زبان فارسی در این عرصه پرگستره، وظیفه همه نهادهای مربوط فرهنگی و زبانی و رسانه ای و حقوقی است؛ چه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در حمایت از فعالیت ها و بسترسازی ها و صدور مجوزها، و چه اداره کل ثبت شرکت ها و موسسات تجاری در تأیید نام سازمان ها و محصولات شان، و چه سازمان صدا و سیما در پخش آگهی های بازرگانی و برنامه های تولیدی، و چه فرهنگستان زبان در معرفی و ترویج خلاقانه واژه های روان و مأنوس، و چه تشکیلات صنفی مختلف که به تولید کالا مشغولند.

دفتر امور چاپ و نشر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، در طول سال ها، بر اساس وظیفه قانونی خود، یکی از مهم ترین معیارهایش در صدور مجوزهای مربوط، رعایت زبان فارسی بوده و به این مهم نیز درباره هر محصولی که به وزارتخانه ارسال شده تا مجوزهای لازم را بگیرد، همت گماشته است، ولی به دلیل برخی ناهماهنگی های برون سازمانی در سایر نهادهای فرهنگی/رسانه ای، و مشکلات مربوط به تأمین اعتبارات مصوب برای نظارت های مقتضی، ناهنجاری های زبانی و نوشتاری در برخی کالاهای چاپی جاری است. امید است این وضعیت، با هماهنگی های بیش تر بقیه سازمان ها و گشایش تأمین اعتبارهای مربوط، بهبود یابد و با برنامه هایی که در حال حاضر در دفتر امور چاپ و نشر در حوزه پاسداشت زبان فارسی در حال تدوین است و در صورت تأیید واپسین در حوزه های مدیریتی کلان، اعلام رسانه ای خواهد شد، روندی پویاتر در طرح های نوشتاری و زبانی مندرج در کالاهای چاپی در پیش گرفته شود.

روز پاسداشت زبان فارسی، که با خوش ذوقی، با روز بزرگداشت بزرگمرد زبان فارسی، فردوسی ارجمند، همراه شده است، برای همه ما فارسی زبانان و ایرانیان، نمادی مهم از توجه به سرمایه پرارج تاریخی و فرهنگی مان است. این یادمان را گرامی می داریم و با شادروان محمدتقی بهار زمزمه می کنیم:

هر کجا گیرم قلم در دست و بگشایم زبان
چون سخن گیرند دانایان ز یکدیگر مرا
تا زبان پارسی زنده است، من هم زنده ام
ور به خنجر حاسد دون بر درد حنجر مرا

به گزارش بولتن نیوز ، نمایشگاه بین المللی کتاب تهران نمایشگاه کتابی است که هرسال معمولاً اگر اتفاق خاصی رخ ندهد در نیمه های اردیبهشت برگزار می شود. این نمایشگاه فراز و نشیب های زیادی از سر گذرانده است. از جابجایی های بزرگ و شرایط آب و هوایی متفاوت تا قهر و آشتی ناشران و نویسندگان بزرگ و تحریم های گاه و بیگاه این نمایشگاه و امسال نیز به دلیل جلوگیری از گسترش ویروس کرونا برگزاری نمایشگاه در این تاریخ به تعویق افتاده است .

هنوز وضعیت نمایشگاه کتاب مشخص نشده است و از طرفی برای ناشرانی که کتابفروشی ندارند و نمایشگاه فرصت دیده شدن و فروش کتاب های شان است، دیگر شانسی وجود ندارد.. در این شرایط برگزاری نمایشگاه به صورت حضوری نیز کار خطرناکی است و باید به یک ثبات برسند اما شاید بشود با تمهیدات ویژه و طرح های فصلی عیدانه و بهارانه در این حوزه شرایطی را مهیا کرد تا بیش از این باعث نگرانی دوستداران کتاب نشویم و کمکی به صنعت کتاب و کتابخوانی بشود.

از اینرو با توجه به مسئولیت اجتماعی و جلوگیری از شیوع این ویروس، بهترین گزینه این است که نمایشگاه کتاب بصورت انلاین برگزار شود و علاقه مندان بتوانند بدون نگرانی و استرس و بدون ماسک و دستکش اقدام به خرید کتاب با تخفیفات ویژه که در این خصوص لحاظ شده است داشته باشند .

همچنین می توانید ثبت نام بن تخفیف کتاب را بصورت اینترنتی انجام داده و از تخفیفات ویژه در زمان خرید برخوردار شوند.

اطلاعیه شماره 1موسسه ماهان در خصوص بن تخفیف کتاب ماهان (بدون قرعه کشی) و خرید آنلاین کتاب قرعه کشی روزانه ویژه داوطلبین آزمون دکتری و کارشناسی ارشد:

با توجه به فرا رسیدن موعد برگزاری نمایشگاه بین المللی کتاب تهران، در شرایط موجود موسسه ماهان اقدام به برگزاری نمایشگاه آنلاین کتاب نموده است ، موسسه ماهان درنظر دارد علاوه بر ثبت نام بن تخفیف 25 درصدی که بدون قرعه کشی برای تمام ثبت نام کنندگان مفروض می شود ، جوایز قرعه کشی روزانه که در گردونه شانس می باشد اهدا نماید که ارزش ریالی برخی از جوایز بالغ بر 150 میلیون ریال خواهد بود. لذا متقاضیان محترم می توانند از طریق سایت موسسه آموزش عالی آزاد ماهان ، در کوتاهترین زمان نسبت به کسب اطلاعات تکمیلی و ثبت نام رایگان تا 31 اردیبهشت 99 اقدام نموده و از تخفیف ویژه نمایشگاه بهرمند شوند.

گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری دانشجو: عباس اسماعیل گل

طبق برنامه هرساله و پیش بینی شده سی و سومین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران قرار بود، اوایل اردیبهشت ماه امسال در مصلی تهران برگزار شود اما ویروس کرونا به عنوان مهمان ناخوانده این روزهای کشورمان جلوی برگزاری بزرگترین رویداد فرهنگی، هنری کشور را گرفت تا یک خلاء بزرگ برای اهالی نشر و علاقه مندان کتاب و کتاب خوانی بوجود آورد که در این میان برخی ها پیشنهاد برگزاری نمایشگاه کتاب تهران بصورت مجازی را مطرح کرده اند که این موضوع با توجه به صرفه جویی در هزینه برپایی فیزیکی نمایشگاه کتاب تهران پیشنهاد معقولی محسوب میشود.

اما اوایل اردیبهشت ماه امسال بود که برخی رسانه های رسمی کشور و همچنین شبکه های صداوسیما، خبری با عنوان " عدم برپایی نمایشگاه کتاب تهران در سال 99" منتشر کردند که این خبر حکایت از عدم قطعی برپا نشدن نمایشگاه کتاب تهران در سال 99 دارد اما ایوب دهقانکار، دبیر شورای سیاست گذاری سی و سومین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران که همزمان به عنوان مشاور اجرایی معاونت فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و همچنین رئیس موسسه نمایشگاه های فرهنگی ایران مشغول به فعالیت است در گفتگو با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری دانشجوضمن رد این خبر گفت: تا این لحظه که بنده با شما صحبت میکنم هیچ تصمیم نهایی برای عدم برپایی نمایشگاه کتاب تهران در سال 99 اتخاذ نشده است.

وی ادامه داد: قرار بر این شد بعد از عید فطر در جلسه ای با حضور تمامی اعضای شورای سیاستگذاری نمایشگاه کتاب تهران و با دعوت از آقای جهانپور(سخنگوی ستاد ملی مبارزه با کرونا) درباره سرنوشت نمایشگاه کتاب تهران در سال 99 تصمیم گیری شود که بدون شک تمامی اعضای این شورا هیچ تصمیمی را بدون صلاحدید ستاد ملی مبارزه با کرونا اتخاذ نمی کنند.

وی همچنین تاکید کرد: در صورتی که نمایشگاه کتاب تهران برگزار نشود قطعا معاونت فرهنگی نه فقط یک روش جایگزین بلکه مجموعه ای از اقدامات را برای جبران عدم برپایی نمایشگاه در دست اقدام خواهد داشت که نمایشگاه مجازی هم میتواند یکی از این اقدامات باشد.

مشاور اجرایی معاونت فرهنگی ارشاد در ادامه به موارد جایگزین "نمایشگاه کتاب تهران" در صورت عدم برپایی آن گفت: تاکنون طرح ها و پیشنهادات متنوع و بسیاری در این خصوص به دستمان رسیده که اغب آنان در خصوص برپایی نمیشگاه کتاب مجازی است که در این باره باید به دونکته مهم اشاره کرد یکی آنکه هیچ طرحی جایگزین "نمایشگاه کتاب تهران" نمیشود، یعنی سی و سومین نمایشگاه کتاب تهران قطعا بصورت فیزیکی و همانند روال سابق برگزار خواهد شد که در صوت اینکه امسال بخاطر شرایط کرونایی نتوانیم نمایشگاه را برگزار کنیم ، دوره سی و سوم آن را سال آینده برگزار خواهیم کرد.

وی گفت: نکته دوم آنکه طرح های برپایی نمایشگاه فضای مجازی در صورت برپایی اصولی وهوشمند قطعا میتواند به رونق وضعیت نشر کمک فراوانی کند که در این راستا مطمئن باشید وزارت ارشاد بصورت تک بعدی عمل نخواهد کرد و از همه ظرفیت های جامعه نخبگانی کشور که خارج از مجموعه ارشاد حضور دارند کمک میگیریم که درصورت برپایی نمایشگاه هایی بصورت مجای بهترین و با امکانات ترین این طرح ها مورد استفاده قرار گیرد.

دهقانکار تصریح کرد: البته تاکنون هم وزارت ارشاد طرح های مختلفی را برای فروش آنلاین پشت سر گذاشته است اما دلیل نمیشود از ایده ها و طرح های بکر درباره نمایشگاه های مجازی کتاب استقبال نکنیم.

وی در ادامه خاطرنشان کرد: بدون شک یکی از گزینه های روی میز وزارت ارشاد برپایی نمایشگاه های کتاب بصورت مجازی است که امیدوارم اتفاق به بهترین شکل ممکن رخ دهد.

دهقانکار در خصوص برپایی نمایشگاه های بزرگی چون "بولونیا" که امروزه بخاطر شرایط کرونایی بصورت مجازی برگزار میشود گفت: همکاران من به دقت در حال رصد روند برپایی نمایشگاه کتاب بولونیا به صورت مجازی هستند که از نقاط ضعف و قوت این نمایشگاه مجازی برای بهتر شدن نمایشگاه های مجازی و آنلاین کشورمان بهترین بهره را ببریم.

همچنین رئیس موسسه نمایشگاه های فرهنگی ایران در بخش دیگری از سخنانش گفت: دغدغه اصلی معاونت فرهنگی ارشاد، رونق صنعت نشر کشور در کنار ترویج فرهنگ کتاب و کتابخوانی است و رویدادهایی چون نمایشگاه های کتاب برای ما به عنوان ابزار دستیابی به ای ناهداف محسوب میشود و ما از هر ابزاری برای پیشبرد این اهداف مهم استفاده میکنیم.

به گزارش روز چهارشنبه روابط عمومی معاونت امور اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران، محسن فتاحی در نشست با فعالان پخش محصولات فرهنگی هنری در فضای مجازی و فعالان صنفی این حوزه اظهارداشت: در شرایط شیوع بیماری کرونا که امکان برگزاری مراسم و همایش ها وجود ندارد، شهرداری تلاش دارد زمینه همکاری و همگرایی بین بخش های مختلف تولید و توزیع محصولات فرهنگی و هنری را در راستای رونق اقتصاد فرهنگ و هنر فراهم کند.

وی با اشاره به شرایط خاص پیش آمده ناشی از شیوع بیماری کرونا و تاثیر آن بر فضای کسب و کار گفت: اداره کل فرهنگی شهرداری تهران در راستای وظایف خود در این حوزه، نقش تسهیلگری و آمادهسازی بسترهای راهاندازی پویش رونق اقتصاد فرهنگ و هنر را دارد.

فتاحی افزود: پویش رونق اقتصاد فرهنگ و هنر که در بستر فضای مجازی، رونق بخش عرضه و تقاضای محصولات فرهنگی و هنری است با هدف رونق کسب و کارهای فرهنگی و هنری و فراهم کردن امکان دسترسی آسان آحاد شهروندان به این محصولات، عملیاتی خواهد شد.

به گفته وی، در همین راستا شهرداری تهران در نظر دارد ضمن کمک به ایجاد بستر مناسب و استاندارد در فضای مجازی، امکان حضور تولیدکنندگان این حوزه را برای عرضه محصولات و خدمات فرهنگی، تسهیل در تامین محصولات فرهنگی مورد نیاز شهروندان در این ایام فراهم کند.

سرپرست اداره کل فرهنگی شهرداری تهران افزود: گسترش چرخه عرضه و فروش محصولات و خدمات فرهنگی و هنری با حداکثر تخفیف(تا 70 درصد بر اساس شرایط کسب و کار و اقتصاد هر یک از صنوف) و امکان دستیابی آسان مصرف کنندگان به خدمات و محصولات فرهنگی از دیگر اقدامات این نهاد است.

فتاحی ابراز امیدواری کرد که با همگرایی تولیدکنندگان آثار فرهنگی و هنری و بخش های دولتی و عمومی و نیز فعالان پخش کالاها در فضای مجازی، این پویش همزمان با عید سعید فطر راه اندازی شود.

همچنین محمود آموزگار رئیس سابق اتحادیه ناشران و کتاب فروشان تهران با اشاره به سود محدود و حداقلی ناشی از عرضه کتاب توسط کتاب فروشان، اجرای طرح های فصلی را برای دستیابی به اهداف عنوان شده مناسب دانست و بر ضرورت برنامه ریزی و ترویج فرهنگ و سنت شایسته تهیه کتاب از کتاب فروشی ها برای حمایت از مشاغل و کارکنان این حوزه تاکید کرد.

در ادامه نیکنام حسینی پور مدیرعامل موسسه خانه کتاب نیز با بیان اجرای مناسب طرح فصلی کتاب (32 فروش هزار عنوان کتاب) خواستار تداوم اجرای چنین طرح هایی با مشارکت شهرداری شد و آمادگی این مجموعه را برای همکاری در این زمینه اعلام کرد.

در این نشست که با حضور مدیران عامل شهر کتاب آنلاین، دیجی کالا، فیدیبو، سینماتیکت، شبکه تلویزیونی تیوا، فیلم نت، بیپ تونز و همچنین مدیران اپلیکیشن های نوار، طاقچه، واوخوان و پیام رسان سروش پلاس، نمایندگانی از انجمن موسیقی ایران، انجمن خوشنویسان ایران، اتحادیه ناشران و کتابفروشان، اتحادیه تعاونی های صنایع دستی تهران، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، خانه کتاب ایران و بنیاد ملی بازی های رایانه ای برگزار شد، حاضران ضمن استقبال از طرح شهرداری تهران و بیان پیشنهادات، آمادگی خود را برای همکاری اعلام کردند.

سال گذشته و در جریان برگزاری نمایشگاه کتاب تهران، قصد خرید چند جلد کتاب را داشتم. طبق معمول همیشه دست به گوگل شدم تا بهترین ناشر و بهترین ترجمه را انتخاب کنم. با تعجب دیدم که کتاب مورد نظرم، توسط سه ناشر مختلف و با سه عنوان متفاوت ترجمه شده است.

این اتفاق قبلاً هم برایم رخ داده بود. با دوستی در مورد کتابی صحبت می کردیم که من تصور می کردم آن را نخوانده ام، اما در اثنای گفت وگو متوجه شدم، کتاب را خوانده ام. البته با عنوانی دیگر و توسط ناشری دیگر.

این بار با دقت بیشتری جستجو کردم و بیش از بیست مورد این چنینی، پیدا کردم.

خاستگاه، پیدایش، سرچشمه، منشأ؛ این چهار عنوان از یک کتاب ترجمه شده است. یعنی یک رمان چهار بار توسط چهار مترجم، ترجمه شده و ناشران مختلف آن را به زیر چاپ برده اند و مخاطب کتاب خوان بی خبر از همه جا، بعد از خرید و مطالعه کتاب، تازه می فهمد که آن را قبلاً هم خوانده است.

وقتی این همه انرژی و منابع، صرف ترجمه ی تکراری کتابی با بیش از 500 صفحه می شود، پیدا کنید؛ نقش مدیریت و برنامه ریزی را.

تا زمانی که تربیت مترجمان قوی و انتخاب آثار برگزیده و برجسته جهانی برای ترجمه، بدون نقشه ی راه و بدون متولی دغدغه مند انجام شود، اوضاع به همین قرار باقی می ماند.

داستان ترجمه های تکراری متعدد، به همین جا ختم نمی شود. مقایسه کیفی ترجمه ها، البته کار هر کسی نیست. اما با خواندن چند صفحه از کتاب، روشن می شود که هر مترجم چند مرده حلاج بوده است.

برخی مترجمان جوانی که در ابتدای راه ترجمه هستند، ترجیح می دهند؛ کتابی را برای ترجمه انتخاب کنند که قبلاً هم ترجمه شده، تطبیق توانایی خودشان با مترجمان قدیمی تر، یکی از دلایل این اقدام است. البته اشتباه نیست، اما اگر به این مترجمان جوان اعتمادبه نفس داده شود، قطعاً به جای دوباره کاری، آثار جدید را برمی گزینند و خود را به چالش می کشند.

اوضاع در برخی ترجمه ها به حدی بد است، که خواننده احساس می کند، مترجم از نرم افزارهای ترجمه بهره گرفته و یا آن قدر ترجمه کلمه به کلمه انجام شده که با متنی مبهم و نامفهوم مواجه هستیم. گاهی نیز کیفیت فدای سرعت شده و ترجمه ای که با صرف وقت بیشتری، می توانست بدرخشد، تبدیل به کاری سطح پایین می شود.

ترجمه، دانشی آمیخته با هنر است. علمی دقیق و پیچیده که با تسلط به دو فرهنگ و زبان مختلف، بین آن ها پل می زند. بنابراین مترجم باید تعهد و توانمندی کافی برای ترجمه را داشته باشد تا این خدمت و مأموریت مهم را به سرانجام درست برساند.

توانایی صحبت به دو زبان مبدأ و مقصد، کسی را مترجم نمی کند.

باید مفاهیم عبارات مورد نظر نویسنده، به درستی به مخاطب منتقل شود. نتیجه ی غفلت در این موضوع، مواجه شدن با تألیف، به جای ترجمه است.

اتفاقی که صدای برخی نویسنده های بزرگ را هم درآورده است.

نیمی از هنر ترجمه، تسلط بر زبان مقصد است. مترجمی که غرق در زبان مبدأ شده و نمی تواند معادل کاربردی کلمات و عبارات را در زبان مقصد بیابد، ترجمه ای ماشینی و بی روح تحویل می دهد.

یکی از دلایل موفقیت مترجمان پیشکسوتی، مانند نجف دریابندری فقید نیز همین بود: تسلط کامل به واژه ها و اصطلاحات فارسی که وی را در معادل یابی بی نظیر کرده است.

به امید روزی که به ترجمه، به عنوان دانش و هنر نگریسته شود، نه صرفاً وسیله کسب درآمد.

به گزارش شهرآرانیوز ، چند سالی است که برخی مشکلات گریبان اهالی قلم را گرفته است و به این راحتی دست از سر آنها برنمی دارد.مشکلاتی که گاهی با عنوان رعایت نشدن حق کپی رایت سراغشان می آید و گاهی با عنوان نداشتن صنفی واحد خودنمایی می کند. در این گزارش به مشکلاتی می پردازیم که اهالی قلم با آن روبه رو هستند.

ضعف ترجمه به دلیل ناآشنایی مترجمان با زبان فارسی است

مهدی افشار مترجم، در خصوص مسائل و مشکلات مترجمان گفت: الان یک نسل جدیدی به ترجمه کتاب ها روی آورده اند. این مسئله به دلیل فارغ التحصیلان زیادی است که دانشگاه ها در رشته های مترجمی به بازار کار وارد کرده اند.برخی از این افراد قابلیت و توانایی لازم را برای ترجمه آثار دارند و با کسب تجربه های بیشتر کیفیت ترجمه آنها بهتر می شود، ضعفی که در ترجمه امروز می بینیم به ناتوانی مترجمان و نا آشنایی آنها به زبان فارسی برمی گردد.

او افزود: ممکن است مترجمی متن کتاب را به خوبی فهمیده باشد اما نتواند به زبان فارسی به زیبایی بیان کند و زیبایی و بلاغت لازم در ترجمه اش نباشد. مرحوم دریابندری از مترجمانی متعلق به نسل گذشته بود بیش از آنچه انگلیسی بداند با زبان فارسی آشنایی داشت و به نوعی گلستان و بوستان را حفظ بود وقتی مترجمی زبان فارسی را به خوبی بداند می تواند کارهای ارزشمندی را خلق کند.

رعایت قانون کپی رایت 50 هزار دلار برای مترجم تمام می شود

افشار ادامه داد: مترجم باید دانش لازم را برای ورود به مطلبی خاص داشته باشد در غیر این صورت زبان او نازیبا می شود. مترجمان رمان های یک نویسنده خاص را ترجمه می کنند. برای مثال اگر تنها آثار دیکنز را ترجمه کنند، چنان مهارتی پیدا می کنند که می توانند زبان دیکنز را راحت تر بیان کنند. مسئله دیگری که مترجمان با آن روبه رو هستند رعایت قانون کپی رایت است، این موضوعی قدیمی است و رعایت آن در ایران با توجه به محدودیت های تیراژ کتاب، کار انتشار کتاب های ترجمه را مشکل می کند.

او تصریح کرد: اگر مترجمی کار ارزشمندی انجام بدهد و بخواهد اثری را ترجمه کند اگر کتاب را از نویسنده اصلی یا ناشر اصلی آن تهیه کند باید مبلغی برای مثال 50 هزار دلار به او بپردازد. مگرچقدر می تواند از فروش کتاب به دست بیاورد که 50 هزار دلار آن را به ناشر یا نویسنده اصلی بپردازد از این رو در شرایط کنونی رعایت کپی رایت کتاب های خارجی معنا ندارد، اما در داخل هم با مشکل رعایت نشدن حق کپی رایت ترجمه های منتشر شده روبه رو هستیم. فردی چهار کلمه از یک کتاب را تغییر می دهد و نام خود را روی آن می گذارد. گاهی افرادی به من مراجعه می کنند برای پیدا کردن کسی که از روی کتاب های فارسی بنویسد آیا دزدی با دزدی فرق می کند؟

افزایش انتشار اثر مترجم دیگری به نام خود

این مترجم بیان کرد: متاسفانه موارد زیادی دیده می شود که متن کتاب ترجمه شده ای را تغییر می دهند و آن را به نام خود در انتشارات دیگری چاپ می کنند باید یک کنترل ونظارتی روی آن باشد.اگر مترجمان یک صنف داشتند وطبقه بندی می شدند هرکسی به این حوزه وارد نمی شد و هر دختربچه ای کتاب ترجمه نمی کرد و از اتحادیه مترجمان برای ترجمه کتاب مجوز می گرفت.

او ادامه داد: هرکسی در اتحادیه مترجمان امتحان می داد طبقه بندی وموضوع بندی می شد و آثار افرادی مانند نجف دریابندری وسیدحسن حسینی را دوباره ترجمه نمی کردند. مخالف ترجمه دوباره آثار نیستم باید مترجم دوم بتواند اثر زیباتری بیافریند. خلا دیگری که داریم نقد کتاب های ترجمه است باید این مشکل برطرف شود در بنیاد ادبیات داستانی داشتم نقد ترجمه را راه اندازی می کردم که متاسفانه متوقف شد و ادامه پیدا نکرد.

شاعران صنف و اتحادیه ای ندارند

حسین اسرافیلی از شاعران کشورمان درباره مشکلات شاعران گفت: یکی از مشکلاتی که شاعران با آن روبه روهستند این است که جایی از آنها حمایت نمی کند و یک اتحادیه و صنفی برای حمایت وجود ندارد. اگر شاعری در جایی شاعر باشد از همانجا حمایت های مختصری دریافت می کند.متاسفانه ناشران به گیشه نگاه می کنند و چون سودی از فروش کتاب نصیبش می شود شعر کسی که هیچ ارزش ادبی ندارد را منتشر می کنند.

ناشرانی که پول تنها ملاکشان برای انتشار مجموعه شعر است

او افزود: شاعر برای انتشار کتابش باید به ناشر پول بپردازد. از سوی دیگر ناشر به ارزشمندی اثر و افزودن ابیات غیر تکراری به ادبیات توجهی نمی کند؛ شما به ناشر پول بدهید هر متن بی ارزشی را برایتان در هزار نسخه منتشر می کند در نتیجه آثار شاعرانی که از این امکان برخوردار نیستند، می ماند و منتشر نمی شود؛ شاعری که خوب و آبرومند است باید اثرش را با حداقل 5 میلیون تومان منتشر کند اما به جای اینکه به او حق تالیف بدهند از او پول می گیرند.

این شاعر ادامه داد: شاعر توانایی پخش کتابش را ندارد در نتیجه دو اتاقش پر از کتاب می شود وخانواده اش به او اعتراض می کنند. مگر شاعر انتشاراتی دارد و می تواند کتاب هایش را پخش کند. کسی هم که کتاب شاعر را پخش می کند کتاب را با 50 درصد قیمت آن از شاعر می خرد. این مشکل با یک گفت و گو حل نمی شود بلکه باید شاعران، ناشران و مسئولان فرهنگی در این باره با یکدیگر صحبت کنند.

تیراژ های 200 نسخه ای مجموعه شعر در مملکتی که هزار شاعر دارد

اسرافیلی تصریح کرد: درمملکتی که هزار نفر شاعر هستند، کتاب در تیراژ 200 تا نهایت 500 نسخه منتشر می شود. نهاد های فرهنگی مانند وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی باید این آثار ارجمند را برای کتابخانه های عمومی تهیه کنند در این صورت هم کتابخانه هایشان به روز می شود هم مجموعه شعری که منتشر شده است روی دست شاعر نمی ماند. به نظرمن باید چند جلسه میان شاعران، مسئولان فرهنگی، ناشران و نویسنده ها برگزار و درباره این موضوعات صحبت شود.

وزارت ارشاد تنها به خط قرمزها برای اعطای مجوز نشر توجه می کند

او ادامه داد: هرکسی که پول دارد هر شعر بی ارزشی را منتشر می کند و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی خط قرمزهایی دارد و تنها به همین خط قرمزها توجه می کند. کاری ندارد به اینکه شعر ارزش ادبی و شاعرانگی دارد یا نه، و به نثر بسیار سطحی که به صورت پلکانی نوشته شود مجوز انتشار می دهد.این ها مشکلات و معضلاتی است که شاعران با آن درگیر هستند ولی مسئولان فرهنگی حتی کوچکترین احساس خطری نسبت به فرهنگ جامعه نمی کنند.

این شاعر گفت:شعرهایی با یک بیان شاگرد شوفری سروده می شود درصورتی که شعر باید زبان فاخر، ارزشمند و ارجمند داشته باشد برخی با بیان رفتارهای کوچه بازاری شعر می گویند و اسمش را شعر می گذارند. وزارت ارشاد باید ارجمندی زبان،داشتن شاعرانگی وملزومات ابتدایی شعری را جزء ویژگی های اولیه مجموعه های شعر قرار دهد و به آنها در صورت داشتن این ویژگی ها مجوز انتشار بدهد نه اینکه بگوید کتاب را منتشر می کنند، مردم نمی خرند و خودش دیگرمجموعه شعر منتشر نمی کند.

اسرافیلی گفت: مسئولان فرهنگی چه مسئولیتی دارند؟چقدر کتاب های منتشر شده به ادبیات می افزاید یا از آن می کاهد؟ این آثار به ادبیات لطمه می زند. این ها مسائلی است که مسئولان باید به آن بیندیشند و برای حل آن فکر کنند.

منبع: باشگاه خبرنگاران

به گزارش، هنوز دستت نیامده داستان از چه قرار است، خواننده وارد می شود یا خودش تنها یا همراه گروه موسیقی، خودش هم نباشد، صدایش هست. اگر مخاطب سریال های شبکه نمایش خانگی باشید، می دانیدکه می شود جا به جا فیلم را رد کرد و رفت سراغ داستان، اما این که آخرش چقدر داستان پیش رفته، موضوع تلخی است که می تواند مخاطب را حسابی خسته و دلزده کند.

یک دقیقه داستان، چند دقیقه صحنه های مرور داستان با همراهی موزیک و البته حضور گیتار به عنوان پای ثابت سریال آن قدر که بشود گفت در بعضی از این سریال ها گیتار نقش پررنگ تر و بیشتری دارد از بعضی بازیگران! البته استثنا هایی هم وجود دارد؛ آن ها را می گذاریم کنار و می رویم سراغ همان سریال های کلیشه ای که امروزه حسابی شبکه نمایش خانگی را تسخیر کرده اند.

سریال هایی که علاوه بر داشتن مکان های فیلمبرداری مشترک، ترویج سبک زندگی اشرافی و بازی با خط قرمز های جامعه برای جلب مخاطب بیشتر به شکل افراطی ای سراغ موسیقی می روند. حضور پررنگ خواننده ها در این سریال ها آن هم بی دلیل و نابه جا برای کشدارتر کردن خط داستان و به تبع آن فروش بیشتر اتفاق این روز های شبکه نمایش خانگی است، اتفاقی که البته قبل تر هم بوده و حالا به قول معروف شورش درآمده است.

زنده شدن کلیشه ای قدیمی
حضور خواننده ها در سریال های شبکه نمایش خانگی کلیشه ای قدیمی است که حالا هر چند از سریال های ترک به سریال سازی ایرانی تشریف آورده، اما در کشور خودمان و همچنین دیگر کشور ها هم عمری نسبتا طولانی داشته است. داستان تقلید و کپی برداری از محصولات عامه پسند غیر ایرانی طولانی تر از این حرف هاست و قدمتی به اندازه تاریخ سینمای ایران دارد.

با نگاهی به تاریخ می بینیم که سینمای فارسی که حکم پدری بر فیلمفارسی های معاصر را دارد (که البته سریال های نمایش خانگی را هم باید در همین زیرگونه قرار داد)، کارش را با الگوبرداری از ملودرام های مصری آغاز کرد و با قاطعیت می توان گفت به عنوان سینمایی بی پشتوانه و فاقد سنت درام پردازی، سراغ الگو های امتحان پس داده رفت.

الگو های این سینما البته بعد ها از مصر به سمت هند تغییر مسیر داد؛ به طوری که مثلا گنج قارون به عنوان مهم ترین محصول سینمای عامه پسند قبل از انقلاب، تحت تاثیر فیلم هندی سنگام ساخته شد و ظهور موج نوی سینمای ایران، گرچه تحولی در سینمای ایران پدید آورد، ولی جریان اصلی فیلمسازی همچنان در اختیار فیلمفارسی باقی ماند؛ جریانی نیرومند و ریشه دار که پس از پیروزی انقلاب اسلامی بعد از دو دهه رانده شدن به حاشیه، توانایی بازسازی و انطباق با شرایط تازه را یافت.

اگر در دهه های 70 و 80، منبع الهام سینمای عامه پسند فیلم فارسی بود از ابتدای دهه 90 داستان عوض شد. با ظهور شبکه های فارسی زبان، شاهد تکثیر تاسفبار سریال های ترکیه ای در فیلم ها و سریال های نمایش خانگی شدیم که به طور مشخص از دل روابط خارج از عرف و نمایش تجمل و رقص و ساز و آواز طنزگونه می آیند! درست که در سینمای جهان ژانری به نام سینمای موزیکال داریم که مخاطبان پر و پا قرصی هم دارد، اما وجود هر ساز و آواز و پریدن و جهیدن در یک فیلم را نمی توان مبنایی بر موزیکال بودن آن دانست، چرا که مشخصه سینمای موزیکال، حضور موثر موسیقی در ساختار روایتی فیلم است، نه این که شخصیت ها با علت و بی علت مدام برقصند و بخوانند و این زدن و رقصیدن هم هیچ منطق روایی در کلیت داستان نداشته باشد، جز لوس بازی.

بدیهی است که سینمای موزیکال در ایران می بایست براساس فرهنگ و ادبیات شعری و موسیقایی ایرانی شکل بگیرد و ارزش های معنوی و باور های اعتقادی مردم این سرزمین را بازتاب دهد و چنانچه اگر هنوز نتوانسته ایم به تعاریف و ضوابط مشخصی برای استفاده از موسیقی در فیلم برسیم، بهتر است دست به کار های ضدفرهنگی هم نزنیم.

سینمای فارسی هرچه بود بخشی از فرهنگ ایرانی را هم بازتاب می داد، اما سازندگان فیلمفارسی های نوین که برای شبکه نمایش خانگی سریال سازی می کنند، این قابلیت را هم ندارند. سازندگان این آثار در دوردست ترین فاصله ممکن از زندگی ایرانی قرار گرفته اند و ضمن این که نسل های مختلف از فرزندان این آب و خاک را با جهانی تصنعی و جعلی آشنا می کنند فرهنگ شنیداری مردم را به قهقرا می برند.

در این گزارش، بر همین بخش از ماجرا متمرکز شده ایم؛ این که چطور تولیدات شبکه نمایش خانگی با تلقی و تصوری سطحی از اثر موزیکال، تصاویرشان را پر کردند از یک سری سر و صدا و جنب و جوش زائد و بیرون از منطق روایی؟ و این که آیا می توان این آثار و نگاه سازندگانشان را ناشی از نگاهی ضدفرهنگ به فرهنگ جامعه دانست یا خیر؟

بدون دغدغه فرهنگ
صادق رشیدی، پژوهشگر و استاد دانشگاه تاکنون تلاش های زیادی پیرامون نشانه شناسی موسیقی، درام نویسی، پسامدرنیسم و تعزیه داشته. او تاثیر موسیقی بر فرهنگ و اجتماع و سیاست یک کشور را غیر قابل انکار می داند و متولیان و مسؤولان و مدیران فرهنگی را در سطحی گرفتن این مقوله در آثار شبکه نمایش خانگی مقصر می داند.

او در پاسخ به این سوال که موسیقی در شبکه نمایش خانگی چه استاندارد هایی را باید رعایت کند تا ذائقه موسیقایی مردم تنزل پیدا نکند، می گوید: یک توجیه می توان داشت و آن این که ذائقه مردم یا مخاطب و تنزل آن رابطه مستقیمی با کیفیت آثار تولیدی دارد، اما نباید فراموش کنیم که ما نمی توانیم از مردم در معنای عام انتظار داشته باشیم که متخصص موسیقی باشند. طبعا هر گفتمان و تولید عام پسندی ساز و کار های خودش را دارد و وقتی هدف اصلی سازندگان این فیلم ها مردم پسندبودگی و مردم گرایی و عام بودن و فروش است، به نظر می رسد که فرقی ندارد چه چیزی برای مصرف تولید می شود و مهم سرگرم کردن مخاطبان در بخشی از لحظات زندگی است.

رشیدی بعد از بیان این مقدمه می گوید: بنابراین اینجا دیگر صحبت از استاندارد ها بی معناست. چه منظور از استاندارد ها رعایت استاندارد های هنری باشد چه تعیین ضوابط و چارچوب های مشخص، به هر حال اصولا ما قبل از درک و فهم فلسفه هر نوع گفتمانی که متعلق به یک فرهنگ دیگر است، صرفا ساختار و شکل آن را در سطحی ترین شکل ممکن تقلید و کپی می کنیم و بنابراین نتیجه اش می شود همین مساله ای که موضوع پرسش شماست. مثل برنامه عصر جدید که یک تقلید سطحی است یا گونه ایرانی سخنرانی های موسوم به TED که این هم یک کپی مضحک است.

او استاد دانشگاه بوده و بدیهی است که نتواند با هنر نازل کنار بیاید؛ حتما برای همین است که می گوید: بسیاری از نمایش های شبکه های خانگی آنقدر مبتذل است که اساسا نمی توان راجع به آن ها بحث کرد، چنان که بخشی از سینمای ایران هم در معنای کلی خودش از این مساله مبرا نیست. موسیقی هم مانند دیگر گفتمان ها و مقولات فرهنگی تاریخمند، رابطه معناداری با سبک زندگی و نوع تفکر و نگرش جامعه دارد و به همین دلیل، چون بخشی از قلمرو و داشته های فرهنگی هر ملتی محسوب می شود سطحی کردن آن به تدریج سطح کلی فرهنگ را هم تنزل می دهد. البته فرهنگ در اینجا به معنای مجموعه ای از متون و نظام های نشانه ای و زیباشناختی خاص مد نظرمان است. سطحی شدن و سطحی نگری، ناشی از سطح فکری پایین و کم سوادی تولیدکنندگان است. آن ها نه دغدغه فرهنگ دارند و نه تاریخ و ملت و مقولات ارزشمند.

طبعا، چون تهی از ایده و خلاقیت و سواد فرهنگی هستند به تقلید های مبتذل و سطحی اکتفا می کنند و به این طریق رویه های گسست فرهنگی و کمرنگ شدن ارزش های بومی را هم رقم می زنند و با کمال تاسف متولیان و مسؤولان و مدیران فرهنگی هم هیچ واکنشی نشان نمی دهند، چون آن ها هم دغدغه فرهنگ ندارند.

هر چه هست بیانیه ها و شعار هایی است که به هیچ دردی نمی خورد و در عمل می بینیم که تولیدات فرهنگی معاصر ما، چقدر از ارزش های داخلی و تاریخ و تمدنی و فکری ما دور است. از سویی دیگر نمی توان به مردم نقدی داشت، چون هنرمندان و به اصطلاح تولیدکنندگان و سازندگان با روش های سطحی و محتوای سطحی مسیر ها و مصرف بهره برداری از این محصولات مبتذل را برای آن ها باز می گذارند و اجازه بهره گیری از موسیقی دستگاهی و جدی و پتانسیل های شادی آور آن را از دیگران گرفته اند.

از چه حرف می زنیم؟
وقتی از حضور پررنگ موسیقی در سریال های شبکه نمایش خانگی حرف می زنیم، از چه حرف می زنیم؟ ممنوعه را می دیدید؟ یک گروه موسیقی در فیلم حضور داشتند و فعالیت می کردند. در عاشقانه فرزاد فرزین کلی خواند، هر چند در نقش یک خواننده بازی کرده بود، اما بالاخره حضور داشت و بسیار صدایش را شنیدیم.

در هم گناه هم احسان کرمی نقش خواننده را بازی کرده و می خواند، و در دل هم حامد بهداد گیتار به دست گرفته و می نوازد. در همین سریال مهراوه شریفی نیا هم پیانو می زند و حتی راننده اسنپ هم سازدهنی. در سریال کرگدن هم یک گروه موسیقی حضور دارند و خلاصه از این نظر حسابی سریال ها پربار شده اند؛ ضمن این که کارگردان ها هم ظاهرا به سری سازی عادت کرده و می دانند چه اندازه از زمان فیلم را می توانند با موسیقی پر کنند.

تا یک سال پیش تئاتر- موسیقی ها در حال اجرا و به قول معروف پول پارو کردن بودند و بعد هم خیلی زود کارگردان های شبکه نمایش خانگی حواس شان جمع شد که چگونه می شود با مصرف افراطی موسیقی سریال ساخت. موسیقی ای که برایش از اصطلاح مصرف استفاده کردیم، چون کاملا مصرفی است و تقریبا به طور کامل تنها می تواند در همراهی با همان لحظه های سریال و درگیر کردن مخاطب با احساسات به کار بیایند و هیچ نقش دیگری ندارند.

غنای ادبی و محتوایی ندارند
حقیقتا بیننده پر و پا قرص سریال های شبکه نمایش خانگی نیستم و در مجموع آدم سریال بینی هم نیستم، اما بعضا بخش هایی از این سریال ها را که در فضا های مجازی منتشر می شود، می بینم. آنچه به نظر می رسد این است که اکثر این سریال های شبه ترکی که در شبکه نمایش خانگی توزیع می شوند قدرت تفکر و اندیشه مخاطب را نادیده یا دست کم می گیرند.

این سریال ها به لحاظ مضمون و قصه از محتوای چندانی برخوردار نیستند و سازندگان آن ها از آنجا که می بایست در چند قسمت آن را ادامه بدهند، به راهکار های جانبی مثل استفاده زیاد و بی رویه از موسیقی پناه می برند. به بیان دیگر موسیقی در این سریال ها کارکرد دراماتیک ندارد و بیشترین تاثیر آن افزایش جذابیت تصنعی و پر کردن زمان هر قسمت از مجموعه است.

در این سریال ها معمولا از یک خواننده به عنوان بازیگر در آن مجموعه دعوت به همکاری می کنند که استفاده از موسیقی در جای جای سریال بهانه ای داشته باشد. از سوی دیگر موسیقی این مجموعه ها غنای ادبی و محتوایی ندارد و جوان پسند بودن، ویژگی عمده آنهاست. حتی بسیاری از کارشناسان موسیقی متن این ترانه ها را نازل و سطح پایین و تنظیم شان را بسیار پایین ارزیابی می کنند که حتی در مواردی خود مردم هم از شنیدن شان شگفت زده می شوند.

از سوی دیگر آوازخوانی این خواننده ها در سریال های شبکه نمایش خانگی بستر مناسبی برای معروف شدن شان هم است و اگر کسی پیشتر آن ها را نشناسد با شنیدن یکی دو قطعه از اثرشان در این سریال ها که معمولا در فضای مجازی هم به شدت پخش می شود، با آن ها آشنا می شود. حالا در چنین جوی از سریال سازی، حرف از این که تکلیف ذائقه سازی و فرهنگ شنیداری در جامعه چه می شود، کمی خنده دار است!

تقلید هایی ناشیانه
افشین علیار، منتقد سینماست که در سال های اخیر بار ها به سبک زندگی متفاوت در سریال های شبکه نمایش خانگی، تجمل گرایی، داستان های بی منطق و البته مضامینی که اخلاق عمومی آن را برنمی تابد نقد وارد کرده است.

او با اشاره به آوازخوانی بی منطق در اغلب محصولات شبکه نمایش خانگی، توضیح می دهد: گرچه سریال های شبکه خانگی از نظر مضمون و ساختار به تحلیل های گسترده یا حرفه ای به دلیل ضعف های شدیدی که در آن ها احساس می شود، نیاز ندارند، اما باید گفت کیفیت این سریال ها روز به روز تنزل بیشتری پیدا می کنند. اساسا هیچ منطق ساختاری دراماتیک در این سریال ها دیده نمی شود، طوری که انگار نما به نما های این سریال ها به شکل پازل های نامربوط کنار هم قرار می گیرند و به تازگی آوازخوانی در سریال ها پررنگ شده است. آن هم آوازخوانی یا استفاده از ویدئو کلیپ هایی که کارکرد مهمی در جریان قصه ندارد و تنها وقت سریال را تلف می کند!

علیار معتقد است سریال های ترکی، الگویی برای داستان و سبک و سیاق این آثار شبکه نمایش خانگی شده است: استفاده از موسیقی غیرمتعارف در این آثار و کلیت این آثار را می توانیم متاثر از سینمای قبل از انقلاب خودمان یا سینمای هند یا سریال های ترکی بدانیم. در حال حاضر سریال های شبکه خانگی بیشتر از این که با منطق روز جامعه جلو برود، تبدیل به فیلمفارسی شده است! به سریال عاشقانه یا مانکن نگاه کنید. صرفا به دلیل حضور یک خواننده (فرزاد فرزین) به عنوان بازیگر لااقل پنج دقیقه در هر قسمت اختصاص داشت به خوانندگی او روی تصویر یا این که در هر قسمت شاهد یک ویدئو کلیپ بودیم! قطعا این یک ویژگی برای ساخت سریال محسوب نمی شود؛ اما ظاهرا این موضوع تسری پیدا کرده و در همین سریال های اخیر هم شاهد این آوازخوانی های بی سر و ته هستیم! در یک سریال 50 دقیقه ای که ده دقیقه آن به آنچه گذشت و آنچه خواهی دید سپری می شود، چرا باید حداقل ده دقیقه هم موزیک ویدئو ببینیم؟ به طور مثال سریال دل که قبلا در همین روزنامه به طور کامل ضعف های آن را گفتم، موسیقی متن کاربردی بیشتری از فیلمنامه و موقعیت دارد. فکر نمی کنم در این سریال تا به حال برای چند ثانیه هم که شده موسیقی قطع شده باشد و حضور موسیقی به قدری پررنگ است که باعث عدم تمرکز مخاطب در ارتباط با تصویر می شود!

انتقاد های علیار فراتر می رود تا اینجا که بگوید: حالا این را اضافه کنید که در نما های به شدت بی ربط تصویر اسلوموشن می شود و موسیقی دلهره آور پخش می شود یا در سکانس های تحریک آمیز عاشقانه خواننده شروع به خواندن می کند و بیننده هم باید فلاش بک ببیند و هم باید صدای خواننده را گوش کند! نکته دیگری که از حرف های علیار دستگیرمان می شود، رعایت نکردن استاندارد های موسیقی و آواز محوری در اغلب آثار شبکه نمایش خانگی است: در رابطه با سریال هم گناه قضیه کمی بحرانی تر است.

یکی از شخصیت ها در فیلم شغلش خوانندگی است. برای همین وقت و بی وقت در هر سکانسی که حضور داشته باشد، می زند زیر آواز که بیشتر هم آهنگ های خوانندگان لس آنجلسی را می خواند، خب چنین شخصیتی برای یک سریال چه کارکردی می تواند داشته باشد؟ زمانی که فیلمنامه و شخصیت در کار نباشد استفاده نادرست و بهره گیری از سریال های ترکی چه لزومی دارد؟ اساسا این روش سریال سازی که این روز ها مد شده تقلیدی ناشیانه است که با محوریت جامعه ما سنخیتی ندارد.

موزیکال های خوب سینما
وقتی با صادق رشیدی درباره ابتذال استفاده از موسیقی در مجموعه های شبکه نمایش خانگی حرف می زدیم، در خلال انتقادهایش، یاد چند نمونه خوب از سینمای خودمان افتاد. از علی حاتمی: به فیلم های علی حاتمی نگاه کنید، حسن کچل، دلشدگان و مصادیقی از این دست جزو بهترین نمونه ها بودند و هستند و افسوس که تکرار نشدند و متاسفانه برخی ها می گویند زمانه عوض شده است. زمانه را ما عوض می کنیم.

زمانه را رسانه ها و نفوذ فناوری های رسانه ای عوض می کند و ما به جای بهره گیری و در خدمت گرفتن آنها، عملا دچار الیناسیون فکری و فرهنگی می شویم و طبعا با شکاف و گسست شدید فرهنگی با سنت های پیشین فرهنگی مان مواجه می شویم و نتیجه اش می شود این بلبشویی که مشاهده می کنید و من به آن می گویم شلختگی فرهنگی. از سویی دیگر موسیقی فیلم حتی در مواجهه با فیلم های موزیکال یک تخصص است. شناخت دقیق و درست از سینما و جهان فیلم و موسیقی ملل لازم است؛ هرچند هر دو گفتمان یعنی سینما و موسیقی در یک مجموعه نمایشی کم مایه اند و روی هم تاثیر متقابل دارند.

منبع: روزنامه جام جم

انتهای پیام/

به گزارش سینماپرس نامگذاری سال ها سنت نیکویی است که هر ساله در آغاز سال جدید از سوی رهبر معظم انقلاب صورت می پذیرد و در این شعارها به نوعی مردم و مسئولان را مخاطب تلاشی همه جانبه برای حل مشکلات کشور می داند. این نامگذاری به دو گونه بوده اند. گاه دستیابی به هدف و حل مشکلی اقتصادی یا سیاسی مدنظر بوده است گاهی هم این نامگذاری ها راهبرد محور بوده اند، به این معنا که رهبری خواهان تغییر نگرش راهبردی نسبت به مسائل کشور بوده اند.

شعار سال 99 از سوی ایشان جهش تولید انتخاب شده است؛ انتخاب شعار جهش در تولید از سوی رهبر معظم انقلاب یکی از اقدامات هوشمندانه است که برای قوی شدن اقتصاد کشور و جبران آسیب های این روزهای کرونایی است.

یکی از راه های تحقق شعار سال قرار دادن سیاست های تعیین شده در تمام امور مهم کشور است؛ البته باید به این مسأله هم اشاره کرد که جهش در تولید یعنی اقدامی جهادی، یعنی فعالیتی بالاتر و بیش از حد معمول و عادی باشد تا آن پیشرفت لازم در تمام عرصه ها رویت و تحقق یابد.

به اذعان بسیاری از کارشناسان، حوزه فرهنگ و هنر می تواند یکی از مهمترین حوزه هایی باشد که مفهوم شعارهای سال را به خوبی به جامعه تزریق کرده و آن را نهادینه کند اما متأسفانه طی سال های اخیر همواره ما شاهد آن هستیم که مدیران فرهنگی گویا بیشتر چشم به غربی ها دارند و بر اساس منافع غربی ها گام برمی دارند و چشمی به آینده کشور و منافع جمعی و ملی آن ندارند و به همین دلیل هم طی همه سال هایی که مباحث مهم اقتصاد مقاومتی مطرح بود ما شاهد هیچ کار درخور و شایسته ای از سوی مدیران فرهنگی و هنری و به ویژه مدیران سینمایی برای نهادینه سازی این مفهوم غنی و ارزشمند نبوده ایم!

سینماپرس در خصوص شعار جهش تولید و چگونگی تحقق این شعار ارزنده در سینما، تلویزیون و تئاتر کشور به گفتگو با برخی زبدگان عرصه فرهنگی و هنری کشور پرداخت. در همین رابطه 8 تن از سینماگران و کارشناسان فرهنگی کشور آقایان: شفیع آقامحمدیان، حمید بهمنی، جواد اردکانی، محمدحسین نیرومند، اکبر حر، ماشاالله شاهمرادی زاده، سیدهادی منبتی و سیداحمد میرعلایی با سینماپرس گفتگو کردند که ماحصل آن برای اطلاع بیشتر مخاطبان گرامی در ذیل نقل شده است.

راهکار تحقق جهش تولید در سینما و تلویزیون/1 آقامحمدیان: جهش تولید نیاز به حضور مدیران دغدغه مند و متعهد دارد/ اولویت تولید آثار فرهنگی و هنری باید بر اساس محتوای ارزشمند باشد

شفیع آقامحمدیان کارگردان سینما و مدیرعامل سابق مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی در پی نامگذاری سال 99 به عنوان جهش تولید گفت: جهش تولید در سینما و تلویزیون نیاز به حضور مدیران دغدغه مند و متعهد دارد؛ مدیرانی که با تمام توان برای تحقق این شعار قدم بردارند و مسائلی نظیر معضلات اقتصادی را بهانه ای برای کم کاری خود قرار ندهند. متأسفانه تاکنون از بسیاری فرمایشات مقام معظم رهبری استفاده های منفی شده است؛ به عنوان مثال در سالی که ایشان شعار رونق تولید را انتخاب کردند ما تنها شاهد افزایش کمی تولیدات سینمایی و تلویزیونی بودیم و به کیفیت آثار هیچ توجهی نشد. من امیدوارم در سال جهش تولید با دغدغه مندی و دلسوزی از سوی مسئولان سیاست گذار حوزه فرهنگ و هنر شاهد این اتفاق تلخ نباشیم.

راهکار تحقق جهش تولید در سینما و تلویزیون/2 بهمنی: جهش تولید در سینما و تلویزیون تنها با حضور و به کارگیری هنرمندان انقلابی، مومن و ولایتمدار امکان پذیر است/ نیاز به تولید آثار استراتژیک داریم

حمید بهمنی کارگردان سینما نیز در این باره به سینماپرس گفت: جهش تولید در سینما و تلویزیون تنها با حضور و به کارگیری هنرمندان انقلابی، مومن و ولایتمدار امکان پذیر است چرا که تجربه ثابت کرده که تنها این قبیل هنرمندان هستند که با روحیه سلحشورانه خود می توانند ضمن توجه به ارزش های اخلاقی، دینی و انسانی دست به تولید آثار ماندگار در حوزه فرهنگ و هنر بزنند. سینما و تلویزیون به عنوان دو رسانه بسیار اثرگذار و قدرتمند باید در خدمت منافع ملی و انقلاب اسلامی باشند. دیگر تکرار مکررات در سینما و تلویزیون بس است! دیگر حضور افرادی که سال های است در سینما و صدا و سیما چنبره زده اند و با ندانم کاری های شان حوزه فرهنگ را به آشفتگی کشانده اند بس است!

راهکار تحقق جهش تولید در سینما و تلویزیون/3 اردکانی: سیاست گذاری های غلط مدیران باعث کاهش تعداد مصرف کنندگان محصولات فرهنگی شده است

جواد اردکانی کارگردان سینما و تلویزیون در پی نامگذاری سال 99 به عنوان جهش تولید گفت: جهش تولید در سینما و تلویزیون نیازمند افزایش میزان مخاطب است چرا که کلید هر توسعه ای مصرف است و ما از مصرف می توانیم به تولید برسیم اما متأسفانه سیاست گذاری های غلط مدیران باعث کاهش تعداد مصرف کنندگان محصولات فرهنگی شده و از همین رو هرگونه افزایش و جهش تولید در سینما و تلویزیون در حال حاضر نفعی برای کشور در پی ندارد. جهش تولید در سینما و تلویزیون تنها نیازمند سیاست گذاری کلان فرهنگی است و از سوی دیگر نیازمند صرف وقت و زمان است و مسأله ای نیست که بتوانیم با یک برنامه سریع آن را به نتیجه برسانیم. بنده معتقدم انجام هرگونه کار عجله ای در این زمینه اصلاً به صلاح نیست و ما باید در ابتدای امر با یک حرکت جهادی در پی افزایش میزان مصرف کنندگان باشیم.

راهکار تحقق جهش تولید در سینما و تلویزیون/4 نیرومند: ساختار غلط در سینما و تلویزیون مانع از تحقق خواست مقام معظم رهبری در خصوص جهش تولید است

محمدحسین نیرومند مدیرعامل پیشین انجمن سینمای انقلاب و دفاع مقدس نیز در گفتگو با سینماپرس اظهار داشت: ساختار غلط در سینما و تلویزیون مانع از تحقق خواست مقام معظم رهبری در خصوص جهش تولید است و تا زمانی که ساختارها به صورت بنیادین دچار تغییر و تحول نشوند نمی توان هیچ گونه امیدی به بهبود اوضاع و شرایط حوزه فرهنگی و هنری بالاخص سینما و تلویزیون داشت. آنچه در تولیدات فرهنگی و هنری مهم است اندیشه و تفکر پاک و ارزشمند و انسانی و دینی است که باید در آثار متجلی شوند؛ در واقع ما باید زمانی دست به تولید در سینما و تلویزیون بزنیم که فکری پاک پشت کارمان باشد تا اثرمان بتواند اثرگذاری مطلوبی در جامعه داشته باشد در غیر این صورت بهتر و در صورت نبود اندیشه و تفکر ارزشمند بهتر است اصلاً هیچ کاری به تولید نرسد.

راهکار تحقق جهش تولید در سینما و تلویزیون/5 حر: جهش تولید در سینما نباید منجر به افزایش بیشتر خوراک فرهنگی فاسد و مضر برای جامعه شود/ مدیران باید ایمان، خودباوری و ولایتمداری را در آثار ترویج کنند

اکبر حر کارگردان سینما در پی نامگذاری سال 99 به عنوان جهش تولید گفت: امروزه در سینما و تئاتر کشور ابتذال و فساد بیداد می کند و بسیاری از تولیدات در شأن نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران نیستند از این رو جهش تولید در سینما نباید منجر به افزایش بیشتر چنین خوراک های فرهنگی فاسد و مضر برای جامعه شود و ما باید به حماسه ها، قهرمانان ملی و دستاوردهای بزرگ کشورمان در تولیدات بپردازیم که این کا نیازمند حضور مدیرانی ولایی، متعهد و انقلابی در سینما است. مدیران باید ایمان، خودباوری و ولایتمداری را در آثار ترویج کنند؛ سینمای امروز کشور فاسد است و نه تنها هیچ کمکی به رشد و اعتلای تولیدات فرهنگی نمی کند بلکه باعث ترویج ابتذال در جامعه و ولنگاری شدید فرهنگی نیز می شود. بنده معتقدم اگر قرار است سینما به همین رویه فعلی ادامه دهد و تولیداتش این چنین باشد همان بهتر که هرگز تولیدی نداشته باشد و برای همیشه تعطیل شود چرا که ما نباید به هر قیمتی از جمله از دست دادن ارزش های دینی، ملی و انقلابی دست به تولید اثر در سینما بزنیم.

راهکار تحقق جهش تولید در سینما و تلویزیون/6 شاهمرادی زاده: جهش تولید در سینمای فعلی که سرشار از ابتذال، پوچی و تبلیغ ضدارزش ها است نفعی ندارد/ نیاز به مدیریت انقلابی در سینما داریم

ماشاالله شاهمرادی زاده بازیگر و کارگردان سینما در پی نامگذاری سال 99 به عنوان جهش تولید گفت: جهش تولید در سینمای فعلی که سرشار از ابتذال، پوچی، بی هویتی و تبلیغ ضدارزش ها است نه تنها هیچ نفعی ندارد بلکه باعث ضرر و خسران جدی به جامعه و ارزش ها و آرمان های انقلابی و دینی نیز می شود. همانطور که مقام معظم رهبری چندی قبل به درستی اشاره کردند ما به شدت دچار ولنگاری فرهنگی شده ایم و مسئولان ما خود مسبب ایجاد ولنگاری فرهنگی هستند و دلشان نمی خواهد در راستای اهداف انقلابی کار کنند این در حالی است که همه آثار سینمایی و تلویزیونی ما باید در جهت تبیین شعار مهم مرگ بر آمریکا باشند.

راهکار تحقق جهش تولید در سینما و تلویزیون/7 میرعلایی: دولتمردان باید با بینش و درایت به ژرفا و عمق شعار مهم جهش تولید پی ببرند/ آیا مسئولان فرهنگی از آثاری که در سینما تولید و اکران می شوند احساس خجالت نمی کنند؟

سیداحمد میرعلایی مدیرعامل پیشین بنیاد سینمایی فارابی نیز در این خصوص به سینماپرس گفت: شعار مهم جهش تولید مانند سایر شعارهای دیگری که طی سال های گذشته مقام معظم رهبری در نهایت بینش، درایت و خبرگی مثال زدنی شان مطرح کرده اند در هر حوزه و زمینه ای بسیار مهم است و مسئولان هم در هر جایگاهی باید با بینش و درایت به این شاه بیت پی ببرند؛ چرا که ما طی سال های قبل همواره شاهد بودیم دولت ها و مدیران جز برخی موارد، بیشتر دستخوش ظاهرسازی ها و ارائه آمار در خصوص شعارهای سال بودند و کار خاصی در زمینه تحقق این شعارها انجام نمی دادند. ما باید کاری کنیم که اعتماد مردم نسبت به سینما و تلویزیون بیش از این سلب نشود. ما نباید به تولیدات سخیف و مبتذل سینمایی و تلویزیونی دامن بزنیم. برای بنده همیشه جای سوأل بوده که آیا مسئولان فرهنگی و دست اندرکاران تولید از برخی آثاری که برای مردم به نمایش در می آید احساس خجالت، شرم و گناه نمی کنند؟ خود را مسئول نمی دانند؟ حقوق و بازگشت سرمایه ای که دارند مباح است؟ آیا آن ها ارزش جایی که اشغال کرده اند را می دانند؟

راهکار تحقق جهش تولید در سینما و تلویزیون/8 منبتی: برای تحقق جهش تولید در سینما و تلویزیون باید به نیروهای انقلابی و ولایتمدار میدان داده شود نه منافقان و معاندانی که از خارج مرزها هدایت می شوند!

سیدهادی منبتی کارشناس فرهنگی و مدیرعامل اسبق موسسه تصویرشهر در پی نامگذاری سال 99 به عنوان جهش تولید گفت: برای تحقق جهش تولید در سینما و تلویزیون باید به نیروهای انقلابی و ولایتمدار میدان داده شود نه منافقان و معاندانی که از خارج مرزها هدایت می شوند!؛ جهش تولید زمانی درست است که محتوای آثار در راستای تقویت آرمان ها و اهداف انقلاب اسلامی باشد نه اینکه ما در پی افزایش کمی آثار سینمایی و تلویزیونی باشیم. برای اینکه شعار مهم جهش تولید در سینما و تلویزیون تحقق پیدا کند ما باید فرصت ها، بودجه ها و امکانات کافی را تنها در اختیار تهیه کنندگان و فیلمسازانی قرار دهیم که به انقلاب اسلامی باور دارند. ما باید تمامی فرصت ها را در اختیار کسانی بگذاریم که با اعتقاد به اصل ولایت فقیه و ایمان به آرمان های انقلاب اسلامی می خواهند در مسیر ترویج فرهنگ ایرانی-اسلامی در سینما و تلویزیون گام بردارند.

بازیگر فیلم های سینمایی می خواهم زنده بمانم و جنگجوی پیروز در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: متأسفانه در سینما و تلویزیون ما با خیل انبوهی از هنرمندان روبرو هستیم که وضعیت مالی مناسبی ندارند و در شرایط بدی روزگار می گذرانند و این وظیفه متولیان فرهنگی و سینمایی کشور است که تدبیری جدی برای رفع معضل به وجود آمده در زندگی این عزیزان داشته باشند.

گودرزی با اشاره به آغار کار برخی پروژه های فیلمسازی و تاکید بر اینکه شاید بنده هم مجبور شوم در این روزهای بحرانی سر کار بروم خاطرنشان کرد: ما از قبل با تهیه کنندگان قرارداد بسته ایم و موظفیم که در اختیار پروژه های آن ها باشیم؛ این یعنی اینکه ما باید با دست خالی به جنگ با کرونا برویم و این مسأله بسیار برایمان خطرناک است و امیدوارم تدبیری اساسی از سوی مدیران فرهنگی و سینمایی اندیشه شود تا جان هنرمندان به خطر نیفتد.

وی در پایان این گفتگو متذکر شد: لزوماً ما فقط نباید به بودجه های جشنواره ها برای سر و سامان دادن به زندگی سینماگران بیکار و خانه نشین نظر داشته باشیم؛ دولت در صورت دغدغه مند بودن می تواند از سایر بخش ها بودجه هایی را جمع و جور کرده و آن را به هنرمندانی که سال ها برای رشد و اعتلای فرهنگ و هنر این مرز و بوم تلاش کرده اند و حالا به دلیل این بیماری بیکار و خانه نشین شده اند کمک کند.

پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :

رییس انجمن مدیران تدارکات سینما با اشاره به آسیب پذیری اصناف ضعیف تر از استمرار تعطیلی پروژه های سینمایی تاکید کرد فعالیت های سینمایی باید با رعایت پروتکل های بهداشتی از سرگرفته شود.

مجید امانی زاده رییس انجمن مدیران تدارکات درباره تاثیرات کرونا بر سینما و نقش آفرینی صنوف در از سرگیری فعالیت های سینمایی گفت: صنف مدیران تدارکات تابع تصمیم جمعی مسئولان خانه سینما است و هر تصمیمی گرفته شود از آن پیروی می کند. با توجه به اینکه هنوز پروانه ساخت برای پروژه های جدید صادر نشده است، نمی توان پیش بینی کرد با آغاز پروژه های سینمایی چه اتفاقی در رابطه با ویروس کرونا رخ می دهد.

وی بیان کرد: این احتمال وجود دارد که بعد از ماه مبارک رمضان پروانه ساخت آثار سینمایی صادر شود، اما مساله مهم این است که در حال حاضر عوامل سینمایی بی کار بوده و همین مساله مشکلاتی را برای آن ها فراهم کرده است.

مدیر تدارکات شب های تهران توضیح داد: در شرایط فعلی بسیاری از اعضای صنوف ضعیف از جمله صنف ما به دلیل اینکه مدتی است سینما تعطیل شده است، شرایط اقتصادی خوبی قرار ندارند، هر روز تماس های مختلفی از سوی اعضای صنف خود داریم که پیگیر آغاز دوباره پروژه ها سینمایی هستند.

وی تاکید کرد: البته ما خواهان شروع فعالیت های سینمایی هستیم، هنوز معلوم نیست که کرونا تا چه زمانی وجود خواهد داشت و اگر بخواهیم تا مدت ها سینما را تعطیل کنیم شرایط بسیار بدی برای اعضای خانواده بزرگ سینما بوجود می آید.

این سینماگر بیان کرد: در صورتی که پروژه های سینمایی کلید بخورد بی شک پروتکل های بهداشتی از سوی عوامل فیلم رعایت می شود، تا مشکلی برای آن ها پیش نیاید. تصمیم گرفته ایم تا قبل از شروع پروژه های سینمایی جلسه ای را با اعضای خود و با حضور نماینده ای از وزارت بهداشت داشته باشیم تا آموزش های لازم در زمینه چگونگی رعایت بهداشت برای مقابله با کرونا آموزش دهیم. در واقع صنف مدیران تدارکات بیشتر در حوزه خدمات رسانی در سینما فعالیت می کنند و بیش از هر چیز با عوامل پروژه های سینمایی در ارتباط هستند، به خصوص همیاران مدیران تدارکات که باید بیشتر از دیگران پروتکل های بهداشتی را رعایت کنند.

وی توضیح داد: تاکید می کنم ادامه تعطیلی پروژه های سینمایی شرایط اقتصادی بدی را برای صنوف ضعیف بوجود می آورد که این مساله بسیار بد است و مشخص نیست که چه کسی باید صنوف سینمایی را تامین مالی کند، البته خانه سینما با همکاری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به دنبال ایجاد شرایط مناسب برای اعضای خانه سینما و دیگر هنرمندان است که البته هنوز مشخص نیست چه اتفاقی در این زمینه رخ می دهد. این را هم تاکید می کنم که صنف ما بودجه ای ندارد که بخواهد اعضای خود را از نظر مالی تامین کنند.

این مدیر تدارکات سینما ادامه داد: یادآوری می کنم که خانه سینما به عنوان نهاد صنفی و سازمان سینمایی باید در این زمینه تصمیم گیری درستی انجام دهند تا بتوانند از اعضای خانه سینما از نظر مالی حمایت کنند.

وی تاکید کرد: البته کمک های مالی که قرار است به برخی از اعضای خانه سینما ارائه شود جواب گوی زندگی این افراد نیست، مگر می شود با 500 یا یک میلیون تومان از پس مخارج زندگی یک خانواده برآمد. فکر می کنم بهترین کار این است که پروژه های سینمایی با رعایت همه قوانین سینمایی اعمال شود.

امانی زاده در پایان گفت: روسای صنوف سینمایی با حضور هیات مدیره خانه سینما باید جلسه ای برگزار کنند تا تصمیم گیری نهایی برای چگونگی آغاز پروژه های سینمایی گرفته شود. در شرایط فعلی دولت اجازه کار به مشاغل مختلف داده است و باید برای سینما نیز تصمیم گیری جدی صورت گیرد تا اهالی سینما هرچه زودتر فعالیت های خود را از سرگرفته تا چرخه سینما دوباره راه بیافتد.

لینک کوتاه کپی لینک

به گزارش خبرنگار مهر ، مسعود نجفی مدیر روابط عمومی سازمان سینمایی با ارائه گزارشی از وضعیت اکران های آنلاین، گفت: این طرح راه افتاده و استقبال نیز شده است. وقتی با مدیر یکی از پلتفرم های نمایش آنلاین فیلم صحبت می کردم گفت که بیش از 10 فیلم متقاضی این هستند که اکران آنلاین داشته باشند. تا به امروز فیلم سینمایی خروج نزدیک به 150 هزار بلیط و حدود 2.5 میلیارد تومان فروش داشته است که نتیجه آن حدود 375 هزار بیننده است. اگر خاطرتان باشد، ماه پیش که صحبت کردیم پیش بینی مان از فروش این فیلم 3 میلیارد بود که اکنون می تواند به این رقم دست پیدا کند.

وی افزود: دومین فیلمی که به صورت آنلاین عرضه شد، فیلم سینمایی طلا بود که تاکنون بیش از 100 هزار بلیط فروخته و نزدیک به 1.5 میلیارد تومان فروش داشته، این فیلم تا امروز نزدیک به 250 هزار بیننده داشته است که آمار خوبی به شمار می رود. البته با توجه به اینکه این کار تجربه جدیدی برای عوامل فیلم ها و مردم بوده است می توان گفت که استقبال خوبی را شاهد بودیم.

نجفی در گفتگو با برنامه صبحگاهی در انتهای الوند از شبکه دو سیما در پاسخ به سوالی مبنی بر این که اکران چه فیلم های جدیدی به صورت آنلاین خواهد بود، گفت: تاکنون مشخص شده است که ادامه اکران فیلم زیرنظر در VODها باشد اما قرارداد بقیه فیلم های متقاضی نهایی نشده است. با این حال بیش از 10 فیلم اکران نشده متقاضی هستند که از این طریق عرضه شوند.

سازمان سینمایی دخالتی در قیمت گذاری اکران آنلاین ندارد

وی در مورد تفاوت قیمت بلیط فیلم های سینمایی خروج و طلا و روند این قیمت گذاری هم توضیح داد: این مساله بسته به توافق عوامل فیلم با VODها است. در این زمینه سازمان سینمایی دخالتی ندارد. با توجه به این که تجربه جدیدی است همانند اکران در سینما، آیین نامه و ضوابط مشخصی ندارد. شاید دلیل گران تر بودن فیلم طلا این باشد که این فیلم متعلق به بخش خصوصی است. البته این قیمت گذاری تحت تاثیر عرضه و تقاضا است و عوامل فیلم باید قیمتی را انتخاب کنند که بتواند مخاطب جذب کند.

نجفی با اشاره به تصمیمات مرتبط با بازگشایی سینماها گفت: 2 هفته پیش بود که آیین نامه 15 بندی در کارگروه بررسی آسیب های کرونا در سینما نهایی و به ستاد ملی مبارزه با کرونا پیشنهاد شد. به این ستاد اعلام کردیم که آمادگی وجود دارد که سینماها در روز عید فطر بازگشایی شود. باید ببینیم که نظر ستاد ملی مبارزه با کرونا چیست. با این حال ما آماده ایم، البته اعلام شد که این کار داوطلبانه است و سینماهایی که تمایل نداشته باشند، می توانند همچنان بسته بمانند. مهمترین بند این آیین نامه این بود که باید از 40 درصد ظرفیت سینماها استفاده شود و قیمت بلیط همانند سال قبل خواهد بود. مطمئنا فاصله بین سانس ها افزایش پیدا خواهد کرد، سینماها باید موارد بهداشتی دقیقی را رعایت کنند.

وی در مورد بندهای این آیین نامه توضیحاتی داد و عنوان کرد: باید مخاطبان در صندلی های سینماها 2 در میان بنشینند، تمهیدات لازم برای ایجاد فاصله بین ردیف ها از سوی سینماداران درنظر گرفته شود، استفاده از ماسک و دستکش برای کارکنان سینما ضروری است، ورود و خروج سالن ها و انتظار در سالن ها با رعایت فاصله گذاری باید انجام شود.

اولویت در بازگشایی سینماها با فیلم های اکران اسفند 98 و نوروز است

مدیر روابط عمومی سازمان سینمایی در پاسخ به سوالی مبنی بر این که اگر سینماها بازگشایی شوند، ترتیب اکران فیلم ها چگونه خواهد بود، گفت: اولویت با فیلم هایی است که اکران شان در اسفندماه متوقف شده و سپس فیلم هایی که برای اکران نوروزی درنظر گرفته شده بود.

در انتهای الوند به تهیه کنندگی امیرحسین آذر کاری از گروه اجتماعی شبکه دوسیماست که شنبه تا چهارشنبه هر هفته از حدود ساعت 7:30تا 9:30 با اجرای نجمه جودکی حامد مهربانی و مجید یحیایی پخش میشود.

کد خبر 4926559

زهرا منصوری

به گزارش خبرنگار کیهان درباره رابطه خانه سینما و دولت هم تاریخ تکرار شد و باز هم دولتمردان از تجربیات گذشته درس عبرت نگرفتند. در سال های پایانی دولت دهم، به خاطر مشکلات قانونی اساسی و ریشه ای خانه سینما، این نهاد با حکم نهادهای تصمیم گیر منحل شد. بنا بود یا تشکیلات صنفی جایگزین راه اندازی شود و یا اشکالات قانونی خانه سینما برطرف شود. اما با روی کار آمدن دولت حسن روحانی و در اقدامی هیجانی و تبلیغاتی، خانه سینما بازگشایی شد. اما در نتیجه پس از حدود هفت سال، خانه سینما حتی رودرروی دولتی که آن را بازگشایی کرده است هم قرار گرفت!
پس از کشمکش هایی که بر سر توزیع عیدی سینماگران و انحلال کارگروه کرونا در خانه سینما پیش آمد و انتقادات بسیاری را علیه هیئت مدیره خانه سینما برانگیخت، حالا جنجال و ایجاد حاشیه بری مجمع عمومی شورای صنفی نمایش، بازی جدید مدیران خانه سینماست!
پس از برگزاری جلسه شورای صنفی نمایش در در معاونت ارزشیابی و نظارت سازمان سینمایی در تاریخ 22 اردیبهشت امسال، آتش جنگ بین خانه سینما و سازمان سینمایی شعله ور شد! بلافاصله پس از این جلسه که در آن مرتضی شایسته به عنوان مدیر جدید شورای صنفی نمایش انتخاب شد، روابط عمومی خانه سینما با انتشار اطلاعیه ای از رویه های غیرصنفی و نامتعارف این جلسه خبر داد. همچنین محسن امیریوسفی که قبلاً ریاست شورای صنفی نمایش را به عهده داشت با ادبیاتی شبیه به سران فتنه از بروز تقلب در این جلسه یاد کرد و گفت که انتخابات شورای صنفی نمایش مشروعیت ندارد! متعاقب این اتفاقات، هیئت مدیره خانه سینما با انتشار نامه سرگشاده ای خطاب به حسین انتظامی رئیس سازمان سینمایی نوشت: شیوه غیرمرسوم و حتی غیرطبیعی معرفی شورای صنفی جدید به هیچ وجه مورد تائید خانه سینما، تهیه کنندگان و کارگردانان نمی باشد. لذا از جنابعالی تقاضا داریم عاجلاً این روند متوقف گردد و نمایندگان مرسوم و ذی مدخل با نظارت عالیه خانه سینما معرفی شوند. در غیراین صورت هشدار جدی، روشن و صریح خانه سینما این است که بیم آن می رود در شرایطی که حداکثر آرامش در این روزها و ماه های آتی نیاز مبرم جامعه سینمایی است دور جدیدی از کشمکش های بی حاصل شروع شود که متضرر اصلی آن سینمای کشور است.
حسین انتظامی نیز در واکنش به این نامه، در فضای مجازی نوشت: اما فارغ از اینکه در این دعوا حق با چه کسی است و در انتخابات اخیر شورای صنفی نمایش چه گذشته است، به نظر می رسد که برخی از جنجال های خانه سینما با هدف مظلوم نمایی برای دفع انتقادات اخیر باشد. حتی حامیان سنتی خانه سینما نیز انتقادات تندی نسبت به خانه سینما دارند. ازجمله روزنامه شرق از قدیمی ترین حامیان خانه سینما که اخیرا در گزارشی نوشت: چرا خانه سینما این گونه تضعیف شده که حتی صنف های مهم سینما با هیئت مدیره آن زاویه پیدا کرده اند؟ آیا هنوز هم وقت آن نرسیده تا یک نهاد صنفی واقعی که به جای باندگرایی و سیاست بازی، بر امور صنفی سینماگران متمرکز باشد نرسیده است؟

شعار سال :در گفت وگو با چند سینماگر اجرایی شدن دو طرح اکران آنلاین و به خصوص سینما ماشین را مورد بررسی قرار دادیم که در ادامه می خوانید:

نادر طریقت: سینما ماشین هیچ ربطی به سینمای ایران ندارد

نادر طریقت، کارگردان سینما، اظهار داشت: به شخصه با سینما ماشین موافق هستم و فکر می کنم تنوعی است برای افرادی که به سینما رفتن علاقه دارند اما سینما ماشین به طور کل در کشورهای دیگر برای فیلم هایی در نظر گرفته می شود که در ایران نمونه ای نداریم. سینما ماشین در همه جای دنیا برای فیلم هایی است که مخاطب در آن شاهد صحنه های جنسی بسیاری است و قرار گرفتن در ماشین و یک فضای صمیمانه برای دیدن این فیلم ها بهتر است و به همین دلیل در کشورها دیگر برای دیدن این فیلم ها سینما ماشین را ترجیح می دهند.

طریقت در ادامه گفت: دیدن فیلم های جنگی، ملودرام، اجتماعی و به طور کل آثاری که دنبال کردن شان نیاز به تمرکز دارد در سینما ماشین تقریباً غیر ممکن است و از طرفی این نوع سینما نمی تواند تأثیر چندانی در فروش داشته باشد و ممکن است حتی راه اندازی و اجرای آن صرفه اقتصادی نداشته باشد. اگر هر روز سینما ماشین با دو سانس برگزار شود به طور کل در طول سال 600 سانس داریم که تعداد محدودی مخاطب را در هر سانس می توان پذیرفت. با توجه به هزینه و میزان محدود مخاطب به نظرم داشتن این سینما چندان به صرفه نیست.

او افزود: در یک ارزیابی کلی به نظر من سینما ماشین و اکران آنلاین هیچکدام نمی توانند مشکل سینمای ایران را حل کنند و برای آن راهگشا باشند. اکران آنلاین تنها برای فیلم هایی مثل خروج که بازگشت سرمایه در تولید آنها چندان حائز اهمیت نیست، می تواند گزینه ای مناسب باشد ولی برای یک تهیه کننده در بخش خصوصی چنین ریسکی را نمی تواند بپذیرد. اگر نگاهی به فیلم خروج داشته باشیم نیز همین نکته را متوجه می شویم. این فیلم در مدتی که به صورت آنلاین اکران شده مبلغی کمتر از آنچه که در سالن ها اکران می شد فروش داشته. اگر دولت و در واقع وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از فیلم های اکران شده در سینمای آنلاین حمایت کنند می توان به این نوع اکران امیدوار بود.

این کارگردان در ادامه اظهاراتش تأکید کرد: فارابی یا دیگر نهادهای زیر نظر وزارت ارشاد می توانند در حمایت از فیلم های اکران شده به صورت آنلاین به نسبت هزینه ای که برای ساخت فیلم ها شده، کمک مالی کنند در غیر اینصورت اکران فیلم به صورت آنلاین برای بخش خصوصی بسیار خطرناک است.

کارگردان فیلم سینمایی خاطره در پایان اظهار داشت: درباره بازگشایی سینماها به صورتی که 40 درصد از ظرفیت سالن ها پر شود باید بگویم که در هر صورت ما باید بپذیریم تا مدت ها سالن ها خالی از مخاطب خواهد بود. مردم از حضور در سینماها ترس دارند و بعید است که 40 درصد هر سالن پر شود. اگر مسئولان و سالن داران بتوانند مسائل و نکات بهداشتی را مدنظر قرار داده و فضایی ایمن برای مخاطبان ایجاد کنند به طوری که مردم نیز احساس امنیت کنند، به نظر من می توان امیدوار بود که به مرور از فیلم ها استقبال شود و در غیر این صورت هیچ طرحی مثل طرح بازگشایی سینماها با 40 درصد از ظرفیت سالن های سینما نمی تواند راهگشا و مثمر ثمر باشد. امیدوارم به زودی شاهد ریشه کن شدن ویروس کرونا و در نهایت بازگشت وضعیت عادی به کشور باشیم.

علی اکبر ثقفی: طرح سینما ماشین مقطعی است و در شرایط عادی کاربردی ندارد

علی اکبر ثقفی، تهیه کننده و کارگردان سینما،اظهار داشت: سینما رفتن آداب خاص خودش را دارد، مخاطب باید در سالن تاریک به دیدن فیلم بنشیند و بدون هیچ تصویر مزاحمی تمرکزش بر صدا و تصویر باشد.

ثقفی خاطرنشان کرد: طرح سینما ماشین در تاریخ سینما و حتی سینمای ما قدمتی طولانی دارد و نمی توان آن را یک طرح جدید دانست. ما در شرایط مختلف طرح ها و برنامه ریزی هایی برای اکران فیلم داشته ایم. مثلاً در زمان ریاست مرحوم سیف الله داد در خانه سینما طرحی بود که در شهرستان های مختلف که سینمایی وجود نداشت در فضای آزاد فیلم ها اکران می شدند. این کارها در شرایط خاص با توجه به نیازی که وجود دارد و قرار است فیلمی دیده شود می تواند اقداماتی مثبت باشد اما در کل نمی تواند انتخاب خوبی باشد.

تهیه کننده فیلم سینمایی همه چیز برای فروش در ادامه گفت: پیش تر ما سینما تراس داشتیم که در فضای باز مردم شب ها به دیدن فیلم های سینمایی می نشستند و به نوعی نگاه تفریحی به سینما رفتن در آن مستتر بود اما این برنامه ها مقطعی است و سینما ماشین نیز همین است. البته همه این روش های سینما رفتن آداب خاص خود را دارد و سینما ماشین نیز افرادی که بخواهند واقعاً برای فیلم دیدن به آنجا بروند آداب خود را دارد.

او افزود: من سینما ماشین را در وضعیت فعلی اتفاقی مثبت می دانم، در شرایط حاضر که سینما تعطیل است و این می تواند یکی از تلاش های انجام شده برای احیای آن باشد. به هر حال در این شرایط هر کاری که باعث شود سینما زنده بماند یک کار مثبت و ارزشمند است اما بعید می دانم در شرایط عادی سینما ماشین بتواند کاربردی در سینما داشته باشد. به نوعی اگر شاهد این سینما در وضعیت عادی باشیم می توان آن را سینمای لاکچری دانست، چون تنها کسانی که اتومبیل داشته باشند می توانند به این سینما بروند و به لحاظ هزینه ای که برای پخش می شود فکر نمی کنم کار به صرفه ای از لحاظ اقتصادی باشد.

ثقفی تصریح کرد: سینما ماشین می تواند یک تنوع باشد و به عنوان یک گزینه برای نجات سینمای ایران در این وضعیت مطرح نیست اما اکران آنلاین یک گزینه برای نجات سینمای ایران در حتی دوران پساکروناست. ممکن است سالن داران در ابتدا با این طرح مخالفت کنند اما در دراز مدت اکران آنلاین به سود سالن داران است.

کارگردان فیلم سینمایی هلن در پایان با مثبت دانستن طرح اکران آنلاین گفت: اکران آنلاین اتفاق مثبتی در سینمای ایران است که می تواند در دوران پساکرونا نیز ادامه داشته باشد. اکران فیلم ها به صورت آنلاین می تواند حجم فیلم های در صف اکران را کم کند اما باید این موضوع را نیز مدنظر داشته باشیم که اکران آنلاین نباید آداب سینما رفتن در ایران را از بین ببرد. سینما رفتن یک کار فرهنگی است که نباید از بین برود و آدابش باید در فرهنگ یک کشور حفظ شود. امروز همه مردم فیلم می بینند اما تنها فیلم دیدن کافی نیست، باید آداب سینما رفتن را در بین اقشار مختلف مردم حفظ کنیم و با وجود اینکه کاملاً موافق اکران آنلاین هستم امیدوارم این اکران به آداب سینما رفتن در کشور ما آسیب نزند.

کلامی: سینما ماشین در شهرستان ها نیز اجرایی شود/ برای اکران آنلاین به فضای امن نیاز داریم

حسن کلامی، تهیه کننده سینما، گفت : قطعاً وقتی یک فیلم ساخته می شود سازندگانش در برنامه ریزی شان اکران روی پرده را مدنظر دارند و اگر شرایط عادی باشد ترجیح همه بر این است که فیلم بر پرده سینما نمایش داده شود اما در شرایط حاضر که سرمایه افراد به نوعی با عدم اکران و تعطیلی سینماها در خطر است و چشم انداز روشنی دیده نمی شود اکران آنلاین و سینما ماشین می تواند گزینه مناسبی باشد.

کلامی خاطرنشان کرد: در طول سال برخی فیلم هایی که تولید می شوند برای اکران در سینماها چندان مناسب نیستند و به دلیل محدودیت سالنی که در کشور ما وجود دارد اکران آنلاین می تواند راه حل خوبی باشد که جلوی ازدحام فیلم ها در صف اکران را می گیرد.

او افزود: فیلم های هنر و تجربه یا حتی برخی آثار خاص دیگر که در سینماها شاید چندان مورد استقبال قرار نگیرند و مخاطبان خاص خود را داشته باشند می توانند در اکران آنلاین به شرط اینکه فضایی امن وجود داشته باشد مخاطبان خود را پیدا کرده و حتی فروش بیشتری داشته باشند چراکه ما در بسیاری از شهرستان ها سالن سینما نداریم ولی دسترسی به اینترنت در سراسر کشور میسر است و همه می توانند در یک زمان فیلمی که به صورت آنلاین نمایش داده می شود را ببینند.

تهیه کننده فیلم سینمایی آبادان یازده 60 تصریح کرد: منظور از فضای امن جدی گرفتن بحث کپی رایت است. باید از قاچاق فیلم ها جلوگیری شود و به طور کل شرایطی باید حاکم باشد که برای سرمایه گذارها اکران آنلاین صرفه اقتصادی داشته باشد. فکر می کنم در نهایت اکران آنلاین به نفع پخش کننده ها تمام شود و بهتر است این منفعت در اکران آنلاین برای تهیه کننده ها و سرمایه گذارهای آثار سینمایی نیز وجود داشته باشد.

کلامی در ادامه درباره اکران سینما ماشین، گفت: ما پیش از انقلاب نیز سینما ماشین را با عنوان درایوینگ سینما تجربه کردیم، در همه جای دنیا هم این نوع اکران بوده و همچنان هست. فکر می کنم در فصل تابستان می توان سینما ماشین را طرحی مناسب دانست و مردم نیز استقبال خواهند کرد. در شرایط شیوع ویروس کرونا نیز دیدن فیلم در ماشین امن تر از دیدن فیلم در سالن سینماست و به همین دلیل می توان این نوع اکران را مناسب دانست.

این تهیه کننده در پایان تأکید کرد: این طرح در سایر شهرهای کشور نیز می تواند اجرایی شود. به هر حال امکان اکران فیلم در فضایی باز که مردم بتوانند در آن با اتومبیل هایشان فیلم ببینند در شهرستان ها نیز وجود دارد و بهتر است شرایطی فراهم شود که در دیگر شهرها نیز مردم بتوانند اینگونه فیلم دیدن را تجربه کنند.

بهزادیان: بهتر است طرح سینما ماشین در شهرستان های فاقد سینما اجرایی شود/ ما به طرح هایی چون اکران آنلاین و سینما ماشین نیاز داریم

مجتبی بهزادیان، مدیر سینما فرهنگ، اظهار داشت: سینمای ما به دلایل مختلف به طرح هایی مثل اکران آنلاین و سینما ماشین احتیاج دارد و من به شخصه هر طرحی که بتواند به رونق سینما و به نوعی به کمک سالن های سینما در جهت جلوگیری از ازدحام فیلم ها بیاید را مثبت می دانم.

بهزادیان خاطرنشان کرد: من نمی دانم اکران فیلم سینمایی خروج در سینما ماشین برج میلاد به چه شکل و با چه کیفیتی صورت می گیرد ولی این سینما را قبلاً در کشورمان تجربه کرده ایم و بسیاری از مخاطبان شاید برای تنوع ترجیح دهند برخی مواقع برای دیدن فیلم به سینما ماشین بروند. ما محدودیت سالن داریم و به نظر من برای بهتر شدن وضعیت اکران و نمایش فیلم ها چاره ای جز استقبال از این طرح ها نداریم.

او افزود: به نظر من سینما ماشین در دوران پساکرونا نیز می تواند وجود داشته باشد اما فکر می کنم در شهرستان هایی که سینمایی وجود ندارد و امکان فیلم دیدن فراهم نیست این طرح بسیار بهتر است. به هر حال هر خانواده یک ماشین دارد و اعضای خانواده می توانند در فضای باز به دیدن فیلم بنشینند. در شهرهای بزرگی چون تهران و مشهد که پردیس های سینمایی خوب و باکیفیتی دارند شاید چندان لزوم وجود سینما ماشین احساس نشود. به نظرم بهتر است در دوران پساکرونا این طرح در شهرستان های بدون سینما اجرا شود.

مدیر سینما فرهنگ در ادامه اظهار داشت: ما به اجرای طرح اکران آنلاین در سینمای کشورمان نیاز داریم. در سینمای ایران تعداد سالن ها بسیار محدود است. ما به طور کل حدود 500 سالن در کشور داریم که همه آنها نیز در طول سال به طور کامل فعال نیستند. از طرفی تعداد تولیدات به نسبت سالن های سینما بسیار بیشتر است و همه فیلم ها نیز قابلیت اکران عمومی ندارند. تهیه کننده ها و کارگردانان همیشه انتظار دارند که فیلم شان اکران شود اما ما در سال گذشته فیلمی داشتیم که پس از دو هفته اکران در سینما فرهنگ حتی یک میلیون تومان نیز نفروخت و با توجه به هزینه های اکران، حقوق پرسنل و... برای سینماها نیز اکران این فیلم ها صرفه اقتصادی ندارد.

او افزود: برای سینمای آنلاین باید به طور جدی ساز و کاری طراحی شود تا جلوی قاچاق فیلم ها گرفته شود و اتفاقی که برای فیلم خروج رخ داد را دیگر شاهد نباشیم. مطمئناً اگر این اتفاق رخ دهد ما در سال های آینده شاهد استقبال صاحبان آثار سینمایی از اکران آنلاین خواهیم بود. برای سینمای ایران امکان اکران 80 تا 90 فیلم در سال نیست و می بینیم حتی فیلم خوش ساختی چون طلا که در جشنواره فجر سال 97 با استقبال خوبی روبرو شد در این دو سال شرایط اکران برایش فراهم نشده و پس از دو سال به صورت آنلاین اکران می شود.

بهزادیان در پایان اظهار داشت: اکران آنلاین می تواند جلوی ازدحام فیلم ها در صف اکران را بگیرد. بارها شاهد بودیم که فیلم های سینمایی خوبی ساخته می شدند اما در زمان اکران موضوعشان واقعاً بیات شده بود. امیدوارم تمهیداتی برای جلوگیری از قاچاق فیلم ها در اکران آنلاین اندیشیده شود و شاهد ادامه اجرای دو طرح اکران آنلاین و سینما ماشین در دوران پساکرونا باشیم.

سجادی حسینی: سینما ماشین برای اکران فیلم هایی که فهم شان نیاز به تمرکز دارد، مناسب نیست

کاوه سجادی حسینی، کارگردان سینما و تلویزیون، گفت : به نوعی می توان گفت که ما پیش تر اکران آنلاین داشتیم اما این اکران آنلاین به گونه ای نبود که فیلم برای اولین بار در فضای اینترنت نمایش داده شود. در واقع فیلم های سینمایی که پیش تر در سینما اکران شده بودند پس از اتمام دوران اکرانشان به صورت آنلاین نمایش داده می شدند.

سجادی حسینی خاطرنشان کرد: اکران آنلاین به طوری که فیلم از همان ابتدا در اینترنت نمایش داده شود و در دسترس عموم قرار گیرد به تازگی با فیلم سینمایی خروج تجربه شد. به نظر من اگر تبلیغات خوبی صورت گیرد و فیلم به خوبی معرفی شود می تواند انتخابی برای برخی فیلمسازان باشد اما به طور کل فیلم دیدن در خانه با فیلم دیدن در سینما تفاوت بسیاری دارد و در واقع فیلم دیدن در خانه نمی تواند آداب درست فیلم دیدن را به همراه داشته باشد.

او افزود: وقتی مخاطب در سالن تاریک سینما قرار می گیرد، از دنیای اطراف جدا شده و ارتباطی مستقیم با فیلم دارد در این شرایط است که فیلم دیدن را به معنای واقعی می توان تجربه کرد اما فیلم دیدن در خانه اجازه نمی دهد ذات سینما آشکار شود. هیجانی که در سینما به مخاطب منتقل می شود را در خانه نمی توان تجربه کرد و به همین دلیل فکر می کنم همچنان سینما رفتن باید حفظ شود و با وجود اینکه نمی توان اکران های آنلاین در سراسر دنیا را نادیده گرفت به نظر من این دو در کنار هم می توانند به حیات سینما کمک کنند.

کارگردان فیلم سینمایی بوفالو در ادامه گفت: اکران آنلاین برای فیلم هایی که شانس اکران ندارند بسیار خوب است. ما یک پلتفرم برای نمایش فیلم های کوتاه داریم که به نوعی از نمایش این آثار حمایت می کند و باعث می شود فیلم های کوتاه با مخاطبان خاص خود ارتباط برقرار کنند. از اکران آنلاین نیز می توان حمایت کرد و فیلم هایی که شانس دیده شدن ندارند در فضای اینترنت در دسترس عموم قرار بگیرند و برای سازندگانشان نیز درآمدی داشته باشند.

سجادی حسینی با اشاره به تجربه سینما ماشین در ایران، اظهار داشت: ما پیش از انقلاب سینما ماشین را در کشورمان تجربه کردیم. این نوع اکران سختی ها و مشکلات خاص خود را دارد، به طور کل ارتباط گرفتن با فیلم در فضایی که سینما ماشین دارد کار سختی است، به همین دلیل فیلم های تجاری که نیازی به تمرکز ندارند می توانند برای اکران در سینما ماشین مناسب تر باشند. در همه جای دنیا معمولاً فیلم های اکشن یا آثاری که به نوعی فضای سرخوشانه دارند در سینما ماشین اکران می شوند.

این کارگردان در پایان گفت: به نظر من این دو طرح می توانند در دوران پساکرونا هم اجرایی شوند. به نظر من حفظ آنها بهتر از نبودنشان است و ممکن است مخاطبان بیشتری را متوجه سینمای ایران کند.

شعار سال، با اندکی تخلیص و اضافات برگرفته ازخبرگزاری برنا ، تاریخ25 اردیبهشت 1399،کدخبر:1001745،www.borna.news

اسعدیان:

هفته هاست با شیوع گسترده ویروس کرونا، برگزاری بسیاری از رویدادهای فرهنگی و هنری در سراسر دنیا تعطیل یا به زمان دیگری موکول شده است. کشور ما هم از این قاعده مستثنا نیست و مدتی قبل اعلام شد پنجمین دوره جشنواره جهانی فجر برگزار نخواهد شد. اما سال های گذشته، در هفته های منتهی به برگزاری جشن خانه سینما برنامه ریزی های گسترده ای صورت می گرفت و به نظر می رسد امسال شاهد برگزاری بیست و دومین دوره جشن بزرگ سینمای ایران نخواهیم بود. همایون اسعدیان رئیس هیئت مدیره خانه سینما در این باره به شرق گفت: هنوز فرصت گفت وگوی هیئت مدیره خانه سینما با هیئت مدیره آکادمی جشن خانه سینما فراهم نشده است. قطعا طی روزهای آینده صحبت های بیشتری خواهیم داشت. اما تا به امروز نظر همه در هیئت مدیره خانه سینما این است که در شرایط اقتصادی فعلی، این نوع هزینه ها را صلاح نمی دانیم و فکر می کنیم اگر بودجه ای هم وجود دارد، ترجیح می دهیم جدا از کمک هایی که گرفته شده، چنین بودجه ای را به معیشت اعضا اختصاص بدهیم .
او در بخش دیگری از صحبت هایش گفت: اولویت ما در حال حاضر این است که به نیازمندی های اعضای خانه سینما بپردازیم و فکر می کنم به لحاظ روحی و روانی جامعه هم، به جهت شرایط اقتصادی موجود برگزاری چنین جشنی به شیوه سال های گذشته خیلی عمل مطلوبی نیست. در همین خصوص به صنوف دیگر هم اعلام کردیم امسال برای جشن های مستقل بودجه ای اختصاص داده نخواهد شد. با این حال، ممکن است امسال جشن بزرگ خانه سینما با تغییر و تحولاتی در شیوه برگزاری همراه باشد. از طرفی مشخص نیست طی ماه های آینده شرایط کشور به لحاظ ماندگاری و گستردگی ویروس کرونا در چه مرحله ای خواهد بود. بنابراین نیاز است با دوستان در آکادمی جشن خانه سینما هم مذاکراتی داشته باشیم و شاید این دوستان در زمان برگزاری جشن بزرگ سینمای ایران، به صورت نمادین برای پاسداشت روز ملی سینما با کمترین هزینه ممکن به یک طرح برسند و به ما پیشنهاد بدهند .
اسعدیان در بخش دیگری از صحبت هایش گفت: طی هفته های گذشته حتی به برگزاری آنلاین جشن هم فکر شد. اما واقعیت این است که آیین نامه جشن نکات بسیاری دارد که یکی از این موارد تاریخ اکران فیلم های سینمایی است. عملا طی سه ماه گذشته سینماها تعطیل بودند و فیلم هایی که قرار بود بعد از جشنواره به اکران برسند، زمان مشخصی برای نمایش ندارند. در این سه ماه اتفاقا قرار بود فیلم های مطرح سینمای ایران که در جشنواره فجر سال گذشته توجه بسیاری را به خود جلب کرد هم اکران شوند که عملا این اتفاق نیفتاد. فیلم ها باید طبق اساس نامه اکران شده باشند و حتی اگر فیلم ها به شکل آنلاین داوری شوند هم این داوری شامل فیلم هایی می شود که در هشت ماه قبل از تعطیلی سینماها اکران شده و عملا بخشی از سال را از دست می دهیم و همین باعث می شود از هر جهت شاهد برگزاری جشن کوچکی باشیم. بنابراین فکر می کنم حتی برگزاری داوری آنلاین جشن امسال هم ایده خوبی نباشد .
او در پاسخ به این پرسش که پس از راه اندازی سامانه اطلاعاتی خانه سینما، اقدامات خانه سینما برای کمک به معیشت سینماگران چه خواهد بود؟ گفت: طرح هایی که برای کمک به سینماگران و اعضای خانه سینما در دستور کار قرار داشت، انجام شد، اما به این دلیل که در خانه سینما خیلی عادت نداریم روی این مسائل تبلیغات انجام دهیم، بازگو نکردیم. پیش از تعطیلات نوروز و هفته اول عید، زمانی که خانه سینما بسته بود، جلسات ما در خانه سینما برگزار می شد و پیگیر مسائل مالی بودیم و خوشبختانه امکانات خوبی را برای اعضای خانه سینما فراهم کردیم.
به اعضای صنوف خبر دادیم که برای سه ماه از جهت کمک هزینه ها خیالشان راحت باشد. در عین حال این نگاه را هم نداریم که اگر اعتباری وجود دارد آن را خیلی زود در اختیار اعضای خانه سینما بگذاریم و سریع تبلیغات کنیم. سعی می کنیم کمی درازمدت به موضوع نگاه کنیم و در این مدت متوجه شدیم که وقتی از پنج هزار عضو خانه سینما صحبت می کنیم، شناسایی دقیقی از این پنج هزار عضو نداریم. طبیعتا همه آنها از جهت معیشت و رفاه با یکدیگر قابل مقایسه نیستند. برخی از اعضای خانه سینما نیازی به کمک های ما ندارند و برخی با یک ماه تعطیلی کارشان، به مشکلات جدی برخورد می کنند. ما با راه اندازی سامانه بانک اطلاعات خانه سینما که از اعضای خانه سینما درخواست کردیم اطلاعات آن را پر کنند و نزدیک به چهار هزار نفر آن را پر کردند، صاحب یک بانک اطلاعاتی شدیم که می توانیم بر اساس آن و کارگروهی که برای رسیدگی به همین منظور و با حضور سه نفر از اعضای هیئت مدیره و پنج نفر از رؤسای صنوف تشکیل شده است، آن را مدیریت کنیم و طی زمان بندی مشخص شده به اعضایی که نیاز به حمایت های کمک معیشتی خانه سینما دارند، کمک کنیم.
او ادامه داد: تأکید می کنیم هیئت مدیره خانه سینما به هیچ عنوان باور ندارد که اگر امکانی فراهم کرد، عدالت یعنی اینکه به هر پنج هزار عضو داده شود. اتفاقا فکر می کنیم اصلا حرکت عادلانه ای نیست. زمانی قصد دارید کارت تبریک برای اعضا بفرستید که قطعا برای هر پنج هزار نفر می فرستید، به این دلیل که شأن آنها را حفظ کنید. زمانی بسته کمک معیشت از شهرداری گرفته می شود که باید بین بخشی از اعضای خانه سینما تقسیم شود. همین بسته برای بسیاری از اعضا حیاتی است و ایجاد سامانه اطلاعاتی خانه سینما کمک بسیاری برای تسهیل این اتفاق است .

اسعدیان:

هفته هاست با شیوع گسترده ویروس کرونا، برگزاری بسیاری از رویدادهای فرهنگی و هنری در سراسر دنیا تعطیل یا به زمان دیگری موکول شده است. کشور ما هم از این قاعده مستثنا نیست و مدتی قبل اعلام شد پنجمین دوره جشنواره جهانی فجر برگزار نخواهد شد. اما سال های گذشته، در هفته های منتهی به برگزاری جشن خانه سینما برنامه ریزی های گسترده ای صورت می گرفت و به نظر می رسد امسال شاهد برگزاری بیست و دومین دوره جشن بزرگ سینمای ایران نخواهیم بود. همایون اسعدیان رئیس هیئت مدیره خانه سینما در این باره به شرق گفت: هنوز فرصت گفت وگوی هیئت مدیره خانه سینما با هیئت مدیره آکادمی جشن خانه سینما فراهم نشده است. قطعا طی روزهای آینده صحبت های بیشتری خواهیم داشت. اما تا به امروز نظر همه در هیئت مدیره خانه سینما این است که در شرایط اقتصادی فعلی، این نوع هزینه ها را صلاح نمی دانیم و فکر می کنیم اگر بودجه ای هم وجود دارد، ترجیح می دهیم جدا از کمک هایی که گرفته شده، چنین بودجه ای را به معیشت اعضا اختصاص بدهیم .
او در بخش دیگری از صحبت هایش گفت: اولویت ما در حال حاضر این است که به نیازمندی های اعضای خانه سینما بپردازیم و فکر می کنم به لحاظ روحی و روانی جامعه هم، به جهت شرایط اقتصادی موجود برگزاری چنین جشنی به شیوه سال های گذشته خیلی عمل مطلوبی نیست. در همین خصوص به صنوف دیگر هم اعلام کردیم امسال برای جشن های مستقل بودجه ای اختصاص داده نخواهد شد. با این حال، ممکن است امسال جشن بزرگ خانه سینما با تغییر و تحولاتی در شیوه برگزاری همراه باشد. از طرفی مشخص نیست طی ماه های آینده شرایط کشور به لحاظ ماندگاری و گستردگی ویروس کرونا در چه مرحله ای خواهد بود. بنابراین نیاز است با دوستان در آکادمی جشن خانه سینما هم مذاکراتی داشته باشیم و شاید این دوستان در زمان برگزاری جشن بزرگ سینمای ایران، به صورت نمادین برای پاسداشت روز ملی سینما با کمترین هزینه ممکن به یک طرح برسند و به ما پیشنهاد بدهند .
اسعدیان در بخش دیگری از صحبت هایش گفت: طی هفته های گذشته حتی به برگزاری آنلاین جشن هم فکر شد. اما واقعیت این است که آیین نامه جشن نکات بسیاری دارد که یکی از این موارد تاریخ اکران فیلم های سینمایی است. عملا طی سه ماه گذشته سینماها تعطیل بودند و فیلم هایی که قرار بود بعد از جشنواره به اکران برسند، زمان مشخصی برای نمایش ندارند. در این سه ماه اتفاقا قرار بود فیلم های مطرح سینمای ایران که در جشنواره فجر سال گذشته توجه بسیاری را به خود جلب کرد هم اکران شوند که عملا این اتفاق نیفتاد. فیلم ها باید طبق اساس نامه اکران شده باشند و حتی اگر فیلم ها به شکل آنلاین داوری شوند هم این داوری شامل فیلم هایی می شود که در هشت ماه قبل از تعطیلی سینماها اکران شده و عملا بخشی از سال را از دست می دهیم و همین باعث می شود از هر جهت شاهد برگزاری جشن کوچکی باشیم. بنابراین فکر می کنم حتی برگزاری داوری آنلاین جشن امسال هم ایده خوبی نباشد .
او در پاسخ به این پرسش که پس از راه اندازی سامانه اطلاعاتی خانه سینما، اقدامات خانه سینما برای کمک به معیشت سینماگران چه خواهد بود؟ گفت: طرح هایی که برای کمک به سینماگران و اعضای خانه سینما در دستور کار قرار داشت، انجام شد، اما به این دلیل که در خانه سینما خیلی عادت نداریم روی این مسائل تبلیغات انجام دهیم، بازگو نکردیم. پیش از تعطیلات نوروز و هفته اول عید، زمانی که خانه سینما بسته بود، جلسات ما در خانه سینما برگزار می شد و پیگیر مسائل مالی بودیم و خوشبختانه امکانات خوبی را برای اعضای خانه سینما فراهم کردیم.
به اعضای صنوف خبر دادیم که برای سه ماه از جهت کمک هزینه ها خیالشان راحت باشد. در عین حال این نگاه را هم نداریم که اگر اعتباری وجود دارد آن را خیلی زود در اختیار اعضای خانه سینما بگذاریم و سریع تبلیغات کنیم. سعی می کنیم کمی درازمدت به موضوع نگاه کنیم و در این مدت متوجه شدیم که وقتی از پنج هزار عضو خانه سینما صحبت می کنیم، شناسایی دقیقی از این پنج هزار عضو نداریم. طبیعتا همه آنها از جهت معیشت و رفاه با یکدیگر قابل مقایسه نیستند. برخی از اعضای خانه سینما نیازی به کمک های ما ندارند و برخی با یک ماه تعطیلی کارشان، به مشکلات جدی برخورد می کنند. ما با راه اندازی سامانه بانک اطلاعات خانه سینما که از اعضای خانه سینما درخواست کردیم اطلاعات آن را پر کنند و نزدیک به چهار هزار نفر آن را پر کردند، صاحب یک بانک اطلاعاتی شدیم که می توانیم بر اساس آن و کارگروهی که برای رسیدگی به همین منظور و با حضور سه نفر از اعضای هیئت مدیره و پنج نفر از رؤسای صنوف تشکیل شده است، آن را مدیریت کنیم و طی زمان بندی مشخص شده به اعضایی که نیاز به حمایت های کمک معیشتی خانه سینما دارند، کمک کنیم.
او ادامه داد: تأکید می کنیم هیئت مدیره خانه سینما به هیچ عنوان باور ندارد که اگر امکانی فراهم کرد، عدالت یعنی اینکه به هر پنج هزار عضو داده شود. اتفاقا فکر می کنیم اصلا حرکت عادلانه ای نیست. زمانی قصد دارید کارت تبریک برای اعضا بفرستید که قطعا برای هر پنج هزار نفر می فرستید، به این دلیل که شأن آنها را حفظ کنید. زمانی بسته کمک معیشت از شهرداری گرفته می شود که باید بین بخشی از اعضای خانه سینما تقسیم شود. همین بسته برای بسیاری از اعضا حیاتی است و ایجاد سامانه اطلاعاتی خانه سینما کمک بسیاری برای تسهیل این اتفاق است .

محمدعلی سجادی کارگردان سینما در گفت و گو با خبرنگار حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان ،درباره نمایش طلاقم بده به خاطر گربه ها در گروه هنر و تجربه با توجه به فضای این فیلم گفت: این فیلم را در گروه هنروتجربه اکران کردیم که متاسفانه تحت تاثیر ویروس کرونا قرار گرفت و سینما ها تعطیل شد، به همین دلیل من هنوز بازخورد چندانی از نمایش آن دریافت نکرده ام.

او افزود: این فیلم داشت، دیده می شد که با ماجرای کرونا همزمان شد و امیدوارم بعد از این ماجرا اکرانش ادامه پیدا کند. البته دربسیاری از جلسات نقد و بررسی آن در شهر های مختلف نیز حضور نداشتم و شاهد واکنش مخاطبان نبودم.

این کارگردان با اشاره به نمایش این اثر در جشنواره های خارجی اظهار کرد: فیلم طلاقم بده به خاطر گربه ها در جشنواره فیلم های ایرانی در مقدونیه به نمایش درآمد که البته بدون حضور کرونا راهی این سفر شدیم و با حضور کرونا در دنیا هم برگشتیم. امیدوارم با بازگشت به شرایط مناسب در تداوم نمایش این فیلم به یک ارزیابی صحیح از بازخورد ها برسیم.

سجادی درباره مخاطبان این روز های فیلم های گروه هنروتجربه گفت: فیلم هایی شبیه طلاقم بده به خاطر گربه ها بهترین جایی که می تواند به نمایش درآید، گروه هنروتجربه است. این فیلم ها مخاطب خاص خود را دارند و می توانند ارتباط خوبی با مخاطب خود برقرار کنند. مخاطبی که به دیدن فیلم های گروه هنروتجربه می نشیند، می داند که با چه نوع سینمایی مواجه است.

این کارگردان درباره اکران فیلم طلاقم بده به خاطر گربه ها در شهر های مختلف بیان کرد: به نظر می رسد که اکران فیلم در شهر های مختلف واکنش های خوبی داشته است، اما چون در این جلسات نقد و بررسی به دلیل سفری که همزمان با نمایش فیلم داشتم، امکان حضورم نبود، نمی توانم قضاوت صحیحی داشته باشم و هنوز برخوردی با مخاطب شهرستان نداشتم.

سجادی ادامه داد: وقتی فیلمی را می سازم فارغ از نتیجه اش، دیگر دنبال مخاطب نمی روم که چقدر آن را دوست دارد یا ندارد. اعتقادم این است که وقتی فیلمی ساخته و به معرض تماشا در می آید از دایره اختیارات کارگردان خارج می شود.

این کارگردان افزود: باید به شعور و انتخاب مخاطب، علیرغم موافقت و مخالفتی که دارد، احترام گذاشت و من هم امیدوارم این فیلم که حاصل تجربه و زحمات دوستان همراه من است، در ذائقه مخاطب خوش بنشیند.

سجادی با اشاره به اکران فیلم در شرایط نامساعد گفت: ماجرای اکران فیلم طلاقم بده به خاطر گربه ها دراماتیک بود همان طور که پشت صحنه فیلم های ما دراماتیک تر از خود فیلم است، رخداد ها و تحولات اجتماعی و سیاسی هم انگار قوی تر از موضوع کار ما می شود و به عبارتی در اکران فیلم ها حاشیه از متن قوی تر به نظر می رسد.

او اضافه کرد: ما از دی ماه سال قبل اکران فیلم طلاقم بده به خاطر گربه ها را شروع کردیم که بهمن ماه به جشنواره فجر برخورد کرد و بعد هم گرفتار ویروس کرونا شدیم و حالا هم تابع شرایط کنونی هستیم بنابراین اکران فیلم در شرایط طبیعی اتفاق نیفتاد، ما تازه داشتیم به سانس های اضافه در برخی از سالن ها می رسیدیم که شیوع ویروس کرونا منجر به توقف آن شد.

سجادی گفت: امیدوارم که با برطرف شدن ماجرای ویروس کرونا بتوانیم اکران فیلم را ادامه بدهیم و آرزوی من این است که به سلامت از این ماجرای خوفناک عبور کنیم.

انتهای پیام/

به گزارش ایسنا، صبح روز دوشنبه، 22 اردیبهشت ماه جلسه ای در سازمان سینمایی با حضور اعضای شورای صنفی نمایش برگزار شد که از یک سو گفته می شود فقط برای تقدیر از اعضای پیشین بوده و از طرفی دیگر می گویند با هدف انتخاب اعضای جدید شورا هم بوده است. این جلسه با حضور و انتخاب محمد حسین فرح بخش از سوی سازمان سینمایی به عنوان نماینده تهیه کنندگان همراه بود، آن هم به این بهانه که باید در دو گروه تهیه کنندگان تجمیع اتفاق می افتاد و حال که چنین نشده، خود سازمان نماینده انتخاب می کند.

به جز این مسئله، در صحبت های مطرح شده، اینکه چه کسی نماینده کانون کارگردانان خانه سینما بوده هم محل اختلاف است، چون محسن امیریوسفی می گوید، در ابتدای جلسه به طور شفاهی گفته که نماینده کانون رضا درمیشیان است و طرف مقابل که گویی فقط معاون نظارت و ارزشیابی سازمان سینمایی (محمد مهدی طباطبایی نژاد) و فرح بخش هستند، ماجرا را شکل دیگری روایت می کنند؛ به طوری که فرح بخش قاطعانه تاکید می کند، چون امیریوسفی این بار رییس نشده، الان معترض است. در واقع هر دو طرف همدیگر را به گفته های کذب متهم می کنند و سخن دیگری را خلاف واقع می دانند.

اما اتفاق اصلی و مهمی که بعد از این جلسه رخ داد، تقابل علنی و متفاوت برخی سینماگران و نیز خانه سینما با سازمان سینمایی بود که شاید برای اولین بار در چند سال گذشته و پس از اتفاق های زمان دولت پیشین، رخ داد. خانه سینما تقریبا در تمام هفت سال گذشته یعنی پس از بازگشایی خانه سینما در دولت یازدهم، با نوعی محافظه کاری بویژه در برخورد با سازمان سینمایی عمل کرد و به همین دلیل بارها مورد انتقاد رسانه ها و حتی اعضای خود قرار گرفت. اما حالا در آخرین سال فعالیت این دولت، مواجهه ای جدی و همراه با هشدار از تکرار کشمکش های چند سال قبل به وجود آمده است.

پوراحمد: مدیران اندک زمانی پشت میزی هستند و بعد نیستند

جدیدترین واکنش یکی از سینماگران نسبت به اتفاق های هفته قبل به کیومرث پوراحمد مربوط می شود.

این کارگردان سینما در پی حاشیه های پیش آمده پس از جلسه شورای صنفی نمایش و اظهارات معاون نظارت و ارزشیابی سازمان سینمایی در یادداشتی که در اختیار ایسنا قرار داده نوشته است: حضور یک نفر نماینده کانون کارگردانان در رأس شورای صنفی یادگار زنده یاد سیف الله داد است. نظر آن آزادمرد این بود که همین یک نفر کافی است تا مراقب اکران فیلم های فرهنگی باشد. منظور من و منظور سیف الله داد از فیلم فرهنگی مطلقاً فیلمی نیست که تماشاگر را به چرت زدن وامی دارد. اگرچه هرنوع فیلمی برای سلیقه های گوناگون باید ساخته و اکران شود. اما حتی فیلم های ارزشمندی که ظرفیت فروش خوب هم داشته باشند، اگر به یکی از معدود محافل سرمایه سالار وابسته نباشند سرنوشت شان این است که در اکران بسوزند و تهیه کننده پشت دستش را داغ کند.

بزرگداشت گرفتن برای نازنینی مثل سیف الله داد کار بسیار شایسته است، اما شایسته تر آن است که افکار و اهداف او را از یاد نبریم و راهش را ادامه دهیم.

بدون حضور کارگردان، تصمیم گیرنده چند سینمادار خواهند بود که پخش کننده و تهیه کننده هم هستند و تولید هر گونه فیلمی که با ذائقه سینمادار جور در نیاید باید در مرحله اکران بسوزد تا تهیه کننده اش اگر بخواهد به حیاتش در سینما ادامه بدهد، برود دست بوس حضرات و پنبه ذوق و قریحه و سلیقه و زیباشناسی و تعهد را از گوشش در بیاورد و گوش و چشم بسپارد به آن چه سالاران سرمایه امر می فرمایند. و سینما دربست در اختیار ابتذال، کپی برداری و کلیشه قرار خواهد گرفت.

پوراحمد ادامه داده است: این مطلب (با تغییری اندک ) در تاریخ بیست و پنجم اسفندماه سال 1388 در خبرگزاری ایسنا منشر شده بود که می بینی بعد از یازده سال، چقدر وصف الحال است. و حالا فقط می خواهم دو نکته به این مطلب اضافه کنم؛ اولی خطاب به مدیرکل محترم اداره نظارت و ارزشیابی است:

سال هشتادوچهار، شخصی پشت همین میزی که شما نشسته اید نشسته بود که خیلی اُلدُورم بُلدُورم می کرد و به خیال خودش خیلی ش خیلی بود و خیال می کرد بر همه کائنات آقایی می کند. (خدای نکرده منظورم شما نیستید. آن آقا اینجوری بود). ایشان مدتی کوتاه بعد از حضورش پشت میز مدیرکلی رفت که رفت، اصلا محو شد. فکر نمی کنم هیچ یک از اهالی سینما بداند او الان کجاست و به چه شغل و حرفه ای مشغول است. همیشه هم همین جور بوده. مدیران اندک زمانی پشت میزی هستند و بعد نیستند.

اما فیلمسازانی که فیلم های ماندگار ساخته اند تا همیشه زنده اند حتی اگر در قید حیات نباشند.

شما فکر کنید بیلی وایلدر، عباس کیارستمی، آیزنشتاین. هاوارد هاکز، علی حاتمی، اینگمار برگمن، سهراب شهید ثالث، هیچکاک ، مرتضی آوینی و... هر یک سال هاست که میان ما نیستند، اما با آثارشان همچنان زنده اند.

شاعرترین شاعر ایران احمد شاملو که به اندازه سه تا آدم برای فرهنگ ایران زمین کار کرده است (سرودن شعر، ترجمه، کتاب کوچه، سردبیری نشریه های فرهنگی و شعرخوانی) می گوید: (نقل به مضمون) "ابداً مهم نیست که من چند تا شعر گفته ام و چه شعرهایی یا چه کارهای دیگری کرده ام، مهم این است که چقدر آدم بوده ام ..."

بنابراین می خواستم جسارتا به مدیر کل محترم نظارت و ارزشیابی عرض کنم که ماندن نام نیک قاعدتا مهمتر است از اینکه الان چه می کنید یا نمی کنید.

قضایای انتخابات شورای صنفی را از طریق دوستانِ سینمایی و سایت های صنفی که اخبارش برایم ارسال می شود آگاه شدم.

نکته دوم که می خواستم بگویم این است که بی کم و کاست و بدون تردید از مواضع کانون کارگردانان دفاع می کنم. والسلام.

حمایت از کانون کارگردانان

همچنین کامران قدکچیان، رئیس اسبق شورای صنفی نمایش هم در یادداشتی به انتقاد از عملکرد سازمان سینمایی در خصوص شورای صنفی پرداخته و گفته است: متاسفانه همیشه مدیران تصور می کنند که به برکت وجود آن هاست که سینما وجود دارد. هیچکدام نمی دانند که از وجود این سینماگران است که آن ها مدیرند.

او افزوده: کانون کارگردانان سینمای ایران به درستی در مقابل عمل غیرصنفی آن ها موضع گرفته است و همچنان باید به راهش ادامه دهد و مطمن باشد که اعضاء پشت او ایستاده اند.

مهدی رحمانی هم طی یادداشتی به انتقاد از عملکرد سازمان سینمایی در خصوص شورای صنفی پرداخت و در این باره نوشت: حذف اندیشه آزادِ موثر و جایگزینی آن با جریان اندیشه انتخابی (انتصابی)، تلاش تمامیت خواهانه ای است که سال هاست کمر به حذف " کارگردان " به مفهوم مولف و تبدیل آن به کارگزار تولیدکننده بسته است. ایجاد کمپانی های انحصاری فیلمسازی به بهانه های واهی آخرین حربه برای حذف تفکر در سینماست و تلاش برای جلوگیری از حضور کارگردانان سینمای ایران در شورای اکران، یکدست کردن چرخه تولید به مصرف اندیشه های مبتذل با شمایل متفاوت و گاه پوست شیر را تسهیل می کند. حرکت کانون کارگردانان سینمای ایران این روزها در جهت تلاش برای بقای سینمای با اصالت ایران، روزنه امیدی است در جدالی نابرابر.

جدال رسانه ای بر سر شورای صنفی نمایش

البته پیش از این واکنش ها و در واقع یک روز پس از برگزاری جلسه، محسن امیریوسفی که رییس قبلی شورای صنفی نمایش بود در مصاحبه ای با ایسنا به شرح ماجرا پرداخت و گفت که آن جلسه با هدف حذف کانون کارگردانان، صنف تهیه کنندگان و خانه سینما برگزار شده بود و به همین دلیل انتخابات انجام شده در آن روز را فاقد مشروعیت دانست.

صحبت های او با پاسخ محمدحسین فرح بخش همراه بود که خود را مستقل ترین آدم این سینما دانست و در عین حال به اینکه نماینده سازمان سینمایی شده افتخار کرد.

او به صراحت اعلام کرد که انتخاب او توسط طباطبایی نژاد و حسین انتظامی بوده تا با این کار اولا تهیه کنندگانی که زیر بار یکپارچه شدن نرفتند مجازات شوند و بعد هم جلوی تمامیت خواهان گرفته شود.

او همچنین به انتقاد از امیریوسفی پرداخت که این شورا را دولتی نامیده بود و گفت: در دوره شما هم نماینده تهیه کنندگان به همین شکل فعلی انتخاب شد و توسط معاون نظارت و ارزشیابی. آیا آن موقع دولتی نبود؟ پس معلوم است چون رییس نشده اید، مخالفت می کنید.

این جدل های رسانه ای که هر دو طرف نوع روایت متفاوتی از بخشی از ماجرا دارند، با اظهار نظرهای دیگری ادامه پیدا کرد.

ابوالحسن داودی که سابقه ریاست شورای صنفی نمایش را دارد، در گفت وگویی با ایلنا با اشاره به اینکه معاون نظارت و ارزشیابی باید در چنین موردی با تدبیر بیشتری عمل می کرد و نیز با اشاره به استدلال طباطبایی نژاد که اعلام کرده بود انتخاب فرح بخش براساس بندی از نظام نامه اکران انجام شده، گفته است: ما شبیه این برخورد دولتی متکی بر اختیارات قانونی را در ابعاد گسترده تر و توان اجرایی بالاتر، در دوره مدیریت آقای شمقدری هم داشتیم که تمایل داشت با تکیه بر قانون، کار را به تعطیلی خانه سینما بکشاند ولی عملا دیدیم که نتیجه تاریخی این برداشت غلط از اختلافات ذاتی اهالی سینما به چه ضایعه ای برای خودشان تبدیل شد.

او با بیان اینکه در این ماجرا فقط یک شخص مورد نظرش نیست و کل مدیریت دولتی را در بخش فرهنگ خطاب قرار می دهد، تاکید کرده است: به شدت نگرانم که این داستان، همچون یک آوار سنگین بر سرشان فرود بیاید. شخصا بر اساس تجربه ای که از روانشناسی کلی جامعه سینما دارم، می دانم که حرکاتی مثل این، به ناگهان می تواند باعث قرار گرفتن اهل سینما پشت هم شود، آنهم برای مقابله ای که در شرایط کنونی، نباید شکل گیرد و برخوردی دوسر باخت است.

بعد از این اظهارات، فرح بخش باز هم در مقام پاسخگویی برآمد و در یادداشتی با انتقاد از اینکه داودی شورای جدید را دولتی خوانده، نوشت: سابقه تاسیس شورای صنفی نمایش به سال 76 بازمیگردد و پیشنهادی که از سوی اتحادیه تهیه کنندگان برای تشکیل شورا مطرح شد. در آن زمان مقرر شد شورا با حضور پنج سینمادار و پنج تهیه کننده که ارکان اصلی اکران بودند راه بیفتد. اتحادیه تهیه کنندگان پیشنهاد کرد سیف الله داد یک کارگردان را از کانون کارگردانان به شورا اضافه کند و این چنین شد که حسین زندباف از کانون وارد شورا شد. در آن زمان همواره رییس شورای صنفی نمایش از صنف تهیه کنندگان بود که رکن اساسی تولیدند و مالک اثر در پخش.

این روال ادامه داشت، تا زمان معاونت سینمایی محمدحسن پزشک، یعنی همان زمان که منوچهر محمدی مدیرعامل خانه سینما و ابوالحسن داوودی رییس هیات مدیره شد. در این زمان بود که علیرغم مخالفت اتحادیه، شورای صنفی نمایش را به خانه سینما بردند و در این انتقال، تیم سه نفره پزشک-محمدی-داوودی نقش اصلی را بازی کردند. آنجا بود که اتحادیه تهیه کنندگان، نماینده ای را برای شورا معرفی نکرد و این شد که خود ارشاد محمدرضا تخت کشیان را به عنوان تهیه کننده وارد شورای صنفی نمایش کرد. عجبا که آن زمان ابوالحسن داوودی کمترین انتقادی از ارشاد نکرد؟ آیا آن زمان نماینده تهیه کنندگان در شورا، انتصابی نبود؟! آقای داوودی! شما با قدرت دولت، شورا را به خانه سینما بردید و ریاست کارگردانان در شورا را باب کردید که کاملا غیرحرفه ای و غلط بود.

او ادامه داده است: در سال 1393 و در زمان ریاست ایوبی بر سینما، اصغر بانکی از کانون پخش کنندگان و بنده از طرف تهیه کنندگان برای حضور در شورای صنفی نمایش به ارشاد معرفی شدیم و ابوالحسن داوودی از جانب کارگردانان. با این حال ارشاد من و بانکی را قبول نکرد و خودش از مرتضی شایسته و محمد نیک بین دعوت کرد وارد شورا شوند و البته که داوودی رییس آن شورا شد و با روی باز از نمایندگان دولت استقبال کرد. چطور انتصابات دولتی در شورایی که داوودی، رییس اش بود موجب نگرانی ایشان نشد!؟ چگونه دو سال رییس شورایی بودید که حتی جلساتش هم در وزارت ارشاد تشکیل می شد؟

هشدار خانه سینما به انتظامی

تمام این جنجال ها با بیانیه خانه سینما به مرحله ای جدی تر وارد شد. یک روز پس از جلسه اشاره شده در وزارت ارشاد، خانه سینما اطلاعیه ای را صادر کرد مبنی بر اینکه پس از بررسی تمام جوانب نسبت به اتفاق های جلسه شورای صنفی نمایش اعلام موضع می کند.

سرانجام در آخرین ساعات روز چهارشنبه 24 اردیبهشت، خانه سینما در نامه ای خطاب به حسین انتظامی، رییس سازمان سینمایی با بیان اینکه شیوه غیر مرسوم و حتی غیرطبیعی معرفی شورای صنفی جدید به هیچ وجه مورد تایید خانه سینما، تهیه کنندگان و کارگردانان نیست خواستار توقف فوری این روند شد و هشدار داد که در غیر اینصورت دور جدیدی از کشمکش ها آغاز می شود.

در بخشی از این نامه با اشاره به شرایط بحران اجتماعی- اقتصادی ناشی از کرونا و اینکه در چنین شرایطی کدام عقل سلیمی تشدید تقابل با نهاد صنفی را جایگزین تعامل سازنده برای فردای بهتر سینمای جمهوری اسلامی ایران کرده است؟ آمده بود: مشی صواب آن است، دولت و سازمان سینمایی اگر توان رفع کل مضایق را ندارند، زخمی بر این پیکره گرفتار وارد نسازند.

روشن است که شورای صنفی نمایش در سال جاری و پس از بازگشایی نیازمند حداکثر عقلانیت، تدبیر و تمشیت امور است و این میسر نمی شود مگر آنکه هم از جهت ساز و کار اجرایی، این شورا واقعاً منتخب اصناف و اصناف نیز مقید به معرفی نمایندگانی باشند که برای معضلات پساکرونا طرح و برنامه داشته باشند.

لذا از جنابعالی تقاضا داریم عاجلاً این روند متوقف شود و نمایندگان مرسوم و ذی مدخل با نظارت عالیه خانه سینما معرفی شوند. در غیر این صورت، هشدار جدی، روشن و صریح خانه سینما این است که بیم آن می رود در شرایطی که حداکثر آرامش در این روزها و ماه های آتی نیاز مبرم جامعه سینمایی است دور جدیدی از کشمکش های بی حاصل شروع شود که متضرر اصلی آن سینمای کشور است . بدیهی است خانه سینما بنابر وظیفه ذاتی و قانونی خود ملزم به صیانت از اصناف ذینفع (انجمن سینماداران، انجمن صنفی پخش کنندگان ، شورای عالی تهیه کنندگان و انجمن صنفی کارگردانان) خواهد بود و از هر اقدامی در تثبیت آرامش و دفاع از اصناف عضو خود دریغ نخواهدکرد.

پاسخ انتظامی به خانه سینما و چند واکنش

ساعتی بعد حسین انتظامی در حساب توییتر خود به این نامه واکنش نشان داد و نوشت: شورای صنفی نمایش قرار نیست در جایی غیر از خانه سینما تشکیل شود. با یک خبر نادرست به دنبال ایجاد نگرانی صنفی و دوقطبی سازی اند. دولت متوجه اعتبار نهادهای مدنی هست. من هم که خاستگاه صنفی دارم، در پاسداری از این سیاست دولت جدّی ترم چرا که قدر و قدرت نهادهای مدنی را می دانم.

اما همین پاسخ کوتاه واکنش منیژه حکمت را در پی داشت که نوشت: آقای انتظامی! مشکل سینمای ایران مکان نیست، مشکل در اتاق های دربسته ی شما و جلساتتان با افراد خاص برای تصمیم گیری می باشد. جلسه ی دو روز پیش در معاونت سینمایی و آن انتصابات ثابت کرده که شما هیچ اعتقادی به نهادهای مدنی ندارید.

ابراهیم ابراهیمیان هم در واکنش به توییت انتظامی نوشت: آقای انتظامی، برادر عزیز، کارهای اخیرتان اصلا بوی حمایت از نهادهای مدنی و صنفی نمی دهد که هیچ، می ترسم همچون دولت های قبل به گِل گرفتن در خانه سینما ختم شود.

و حالا بعد از مرور تمام این اتفاق ها سوال این است که آیا جلسه شورای صنفی نمایش که طبق پیگیری ایسنا به روال گذشته قرار است روز یکشنبه (28 اردیبهشت ماه) برگزار شود، با همین اعضایی که هفته پیش معرفی شده اند برگزار خواهد شد؟ و اگر این اتفاق بیفتد با توجه به تاکید خانه سینما مبنی بر توقف این روند، باید شاهد نزاع جدی بین خانه سینما و سازمان سینمایی باشیم؟

انتهای پیام

به گزارش سینماپرس ، سعید الهی، کارشناس ارشد فرهنگ و رسانه طی یادداشتی کوتاه در روزنامه جام جم نوشت: با رونق تولید سریال های نمایش خانگی در طول سالهای گذشته، دیگر کمتر خانواده ایرانی ست که به واسطه فروش قانونی فیلم در سوپرمارکت ها و دانلود از طریق سیستم وی او دی و پلتفرم ها، پخش از شبکه های ماهواره ای فارسی زبان و در نهایت ارائه و یا کپی غیرمجاز آنها در سطح شهر، موفق به دیدن تولیدات این حوزه از فعالیت تصویری کشور نشده باشد.

این محصولات همچون سایر صنایع هنری و رسانه های دیداری کشور حاوی کارکردهایی چون سرگرمی، اطلاع رسانی، آموزش و حتی راهبری و هدایت مخاطبان خود هستند که از این میان با توجه به ضرورت پر کردن اوقات خانواده ها، سرگرمی وجهه بیشتری یافته و اغلب علاقمندان اعم از اقشار مختلف مردم به ویژه جوانان و نوجوانان با دنبال کردن قصه ها به طور هفتگی، زمان و به تعبیری ذهن خود را با مسیر روایی و داستانی این سریال ها همراه می سازند.

این امر اگرچه در ذات خود به عنوان بخشی از چرخش فرهنگی و سینمایی کشور و حرکت در مسیر فعالیت ها و استانداردهای جهانی امری قابل قبول و پسندیده است اما هدف اصلی این نوشتار کوتاه ابراز نگرانی و هشداری جدی به مدیران وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به عنوان نماینده حاکمیت در تولید، نظارت و ارائه انواع صنایع فرهنگی نسبت به محتوای ارائه شده در قصه های جاری در سریال های مذکور و انحراف از اهداف اصلی این حرکت است.

در بدیهی ترین روش، گواه این ادعا تماشای چند قسمت از انواع سریال های فعلی و مقایسه آنها با مجموعه سریال های شبکه های ماهواره ای کشورهای همسایه است که سالهای متمادی خانواده های مسلمان ایرانی را نشانه رفته و با لاابالی گری و نگاه مسامحه گرانه ولی بسیار هدفمند، از هیچ تلاشی برای تغییر سبک زندگی و ریزش پایه های اخلاقی مخاطبان خود کوتاهی نکرده است.

گو اینکه مسئولان مربوط تفاوت میان سرگرمی و تفریح سالم و ناسالم را فراموش کرده اند و همچون برخی صاحبان ثروت و تهیه کنندگان بی دغدغه سینما تنها در صدد تجارت و سودآوری از سبد فرهنگی اقشار مختلف مردم به ویژه قشر کم درآمدی هستند که به دلیل هزینه های تماشای فیلم در سالن های سینما، از مشتریان پروپاقرص شبکه نمایش خانگی هستند!

آیا این نوع مدیریت منفعلانه و بی تفاوت را میتوان در بحبوبه جنگ نرم دشمن و تعدد شیطنت های رسانه ای جریانات معاند، بخشی از نظام فرهنگی کارآمدی دانست که همواره مورد تاکید و سفارش بزرگان این سرزمین بوده است؟

طبیعی ست که همه انسان ها برای ادامه حیات و فراهم سازی آسایش و رفاه خود ملزم به بهره گیری از تفریحات و سرگرمی های به عنوان بخشی از نیازهای خود هستند؛ اما آیا میتوان با تضعیف نهاد پراهمیتی چون خانواده و مفاهیم مرتبط با آن و یا دوری عامدانه از موضوعات دینی و فطری بشر به بهانه جذابیت قصه، حذف تدریجی فرهنگ اسلامی و هنجارها و معنویت های عرفی حاکم بر کشور را مبنا و محور اصلی داستانگویی در اینگونه سریال ها قرار داد!؟

به نظر میرسد تنها راه مطالعه دلسوزانه مبانی و اصول نقشه مهندسی فرهنگی کشور توسط مدیران و کارشناسان مربوطه در سازمان سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است تا با خانه تکانی در تولیدات شبکه نمایش خانگی، امینت و بهداشت روانی خانواده ها بیش از این مخدوش نگردد.

شکیبا افخمی راد/شهرآرانیوز - با نگاهی به تاریخ سینمای کشور می توانیم اسامی فیلم های مختلفی را پیدا کنیم که با وجود داشتن پروانه ساخت هیچ زمان نتوانسته اند در سینما ها اکران شوند و یا به نمایش درآمده اند، اما بعد از مدتی از روی پرده سینما پایین کشیده شده اند. همان فیلم های توقیفی، فیلم هایی که در گنجه سازمان سینمایی سال ها خاک می خورند تا شاید یک روز اجازه اکران آن ها صادر شود. تازه اگر خوش شانس باشند و فرصت اکران، بعد از گذشت چندین سال از زمان تولیدشان را به دست بیاورند، باید برای پشت سر گذاشتن اکرانی موفق تلاش های بسیاری انجام دهند.

تجربه نیز نشان داده درنهایت این فیلم های رفع توقیف شده نمی توانند توفیق چندانی در سینما ها به دست آورند که این اتفاق چندین علت دارد. در نگاه اول معمولا این آثار در سینما های حوزه هنری انقلاب اسلامی به نمایش گذاشته نمی شوند. اتفاقی که باعث می شود بخش زیادی از فروششان را از دست دهند به ویژه اینکه بسیاری از سینما های بزرگ کشور زیرنظر این نهاد اداره می شوند.

در نگاه دوم این آثار حتی در سینما هایی که امکان نمایش پیدا کنند، با توجه به اینکه چندین سال از تولیدشان گذشته معمولا سالن های چندانی در اختیارشان قرار نمی گیرد، به طوری که اگر نگاهی به فروش آثار رفع توقیف شده در این سال ها بیندازیم می بینیم این فیلم ها حتی با وجود داشتن بازیگران مطرح نتوانستند به فروش چشمگیری دست پیدا کنند.

حال با شیوع ویروس کرونا و تعطیل شدن سینما ها شانس آثاری که امیدوار بودند با رفع توقیف بتوانند روی پرده بروند شاید کمتر هم شده باشد. در ترافیک اکران سال 99 احتمالا اولویت با فیلم هایی است که در جشنواره فیلم فجر سال قبل رونمایی شدند، بعد از آن هم نوبت به دیگر تولیدات جدید سینمای ایران می رسد.

مگر اینکه سازمان سینمایی رویه خود را تغییر دهد و بعد از بازگشایی سینما ها برای جذب مخاطب بیشتر به سراغ اکران فیلم های توقیفی پر سر و صدا آن هم به شکل گسترده برود. اتفاقی که با توجه به رویه این نهاد در طی این سال ها بعید به نظر می رسد.
از این رو شاید بتوان تنها شانس موفقیت این فیلم ها را اکران آنلاین دانست. اتفاقی که می تواند به یک معامله برد- برد میان وزارت ارشاد و صاحبان فیلم های توقیفی تبدیل شود. به این صورت که اکران آنلاین می تواند باری از دوش وزارت ارشاد و سازمان سینمایی بردارد.

یعنی با صادر شدن پروانه نمایش این آثار می توان گفت آن ها، اکران کم دردسرتری نسبت به نمایش در سینما ها پشت سرخواهند گذاشت. همان طور که در روز های گذشته دیدیم فیلم های توقیفی مارمولک ، رحمان 1400 و شورش علیه سازندگی در شبکه نمایش خانگی توزیع شدند و هیچ جنجال و اتفاق عجیب و غریبی در کشور رخ نداد.

همچنین اکران فیلم های توقیفی به صورت آنلاین می تواند باعث رونق این فضای جدید و جذب مخاطبان بیشتر شود. به طوری که با جا افتادن این شیوه اکران، رفته رفته سینماگران به نمایش آثارشان در پلتفرم های اینترنتی ترغیب می شوند و به دنبال آن از ترافیک اکران سینما ها کم می شود.

از سوی دیگر اکران آنلاین نه تنها فرصتی مناسب برای فیلم های توقیفی بلکه موقعیتی مناسب برای نمایش همه آثاری است که به صورت محدود در سینما ها اکران می شوند. آن ها در این فضا بدون جنگیدن برای سالن های بیشتر یا پیدا کردن فصل مناسب اکران می توانند در فضایی عادلانه برای مخاطب به نمایش دربیایند و حتی دیگر مجبور به پای بند بودن به تعداد هفته های اکران و زمان محدود آن نباشند.

شاید درنظر گرفتن تمام این جوانب باعث شده برخی صاحبان فیلم های توقیفی برای اکران اینترنتی اعلام آمادگی کنند تا به این ترتیب ضمن جلوگیری از خاک خوردن اثرشان بتوانند نمایش بی حاشیه تری را پشت سر بگذارند. البته تمام این اتفاقات به چراغ سبز نشان دادن وزارت ارشاد برمی گردد. نهادی که فعلا در مقابل اکران اینترنتی فیلم های توقیفی سکوت کرده است.

فیلم های توقیفی متقاضی اکران آنلاین
فیلم ارادتمند؛ نازنین، بهاره و تینا به کارگردانی و نویسندگی عبدالرضا کاهانی، سینماگر خراسانی حدود 4 سال پیش توقیف شد و هیچ زمان نتوانست رنگ پرده را به خود ببیند. این فیلم درباره 3 دختر با نقش آفرینی مهناز افشار، طناز طباطبایی و آیدا ماهیانی است که می خواهند از مردان انتقام بگیرند.

کاهانی در طی این سال ها تلاش های بسیار زیادی برای اکران فیلمش کرد، اما همیشه به دربسته خورد به طوری که سال گذشته محمدحسین لطیفی از اعضای شورای پروانه نمایش آب پاکی را روی دست کاهانی ریخت و گفت: ارادتمند؛ نازنین، بهاره، تینا امکان اصلاح ندارد و بنابراین مجوز نمایش نخواهد گرفت.

حال کاهانی برای اکران آنلاین این فیلم ابراز تمایل کرده است. در بخشی از صحبت های او در صفحه اینستاگرامش خطاب به مردم آمده است: پس از چند سال انتظار، توقعی ندارم جز اینکه شما -بدون سانسور- تماشاگر فیلم باشید. وقتی می گویید فیلم را اینترنتی پخش کنم، مطمئن باشید من هم به آن فکر کردم و اگر مانعی نباشد لحظه ای درنگ نمی کنم. این اثر متعلق به شماست. شما که هر روز در حال پیشرفت فکری و اجتماعی هستید و من خجالت می کشم محصول فکری پنج سال گذشته ام را از شما دریغ کنم.

بیش از دو دهه انتظار برای اکران
صد سال به این سال ها دیگر فیلم توقیفی است که متقاضی اکران آنلاین شده است این اثر در بیست و ششمین دوره جشنواره فیلم فجر رونمایی شد، اما بعد از آن با وجود داشتن مجوز اکران فرصت اکران عمومی پیدا نکرد. اما اکنون بعد از 13 سال مرتضی شایسته تهیه کننده این اثر از برنامه ریزی برای اکران آنلاین این فیلم خبر داده است.

فاطمه معتمد آریا و پرویز پرستویی دو بازیگر صد سال به این سال ها نیز با انتشار متنی در اینستاگرام های خود خواستار اکران این اثر شده اند. صد سال به این سال ها روایتگر زندگی زنی است که در طول 30 سال اتفاقات مختلفی برای او رخ می دهد. رضا کیانیان دیگر بازیگر اصلی این فیلم است.

فیلم کمدی _سیاسی منشی مخصوص من نیز متقاضی اکران آنلاین شده است. منشی مخصوص من که 6 سال پیش ساخته شده از حضور بازیگرانی چون؛ حسام نواب صفوی، سیروس گرجستانی و ساناز سماواتی بهره گرفته است. صالح دلدم، کارگردان این فیلم درباره انگیزه هایش برای اکران آنلاین منشی مخصوص من به ایلنا گفته است: صددرصد فیلم قاچاق می شود، اما با وجود 6 سال توقیف و سنگ اندازی های بسیار برای جلوگیری از اکران، چاره ای جز اکران فیلم ندارم. در واقع به مرگ گرفته اند که به تب راضی شدم.

سینماگرانی که تمایل چندانی به اکران فیلم توقیفی خود ندارند
فیلم خرس ساخته خسرو معصومی، داستان مرد رزمنده ای را روایت می کند که پس از سال ها اسارت در هنگام بازگشت با اتفاقاتی رو به رو می شود که او را غافلگیر می کند. این فیلم اولین بار در سی امین دوره جشنواره فیلم فجر رونمایی شد و بعد از آن نیز برای همیشه توقیف شد. هیچ زمان دلیل توقیف خرس به طور رسمی اعلام نشد.

با این حال نکته جالب توجه این است که معصومی تمایلی به اکران آنلاین فیلمش بعد از 9 سال توقیف ندارد. او در گفت وگویی با روزنامه ایران با اشاره به اینکه خرس را نمی توان روی صفحه کوچک دید گفته است: تمایل من اکران روی پرده سینماست، چون فیلم هم هنرپیشه دارد و هم کشش داستانی و می تواند در جذب مخاطب موفق عمل کند . لازم به ذکر است. پرویز پرستویی، مریلا زارعی و فرهاد اصلانی از بازیگران اصلی خرس هستند.

تنها فیلم توقیفی حاتمی کیا
فیلم سینمایی گزارش یک جشن ساخته ابراهیم حاتمی کیا از دیگر آثار توقیفی سینمای ایران است. این فیلم تنها اثر ابراهیم حاتمی کیاست که تاکنون اکران نشده و حاتمی کیا نیز پیگیر اکرانش نبوده است.

او حتی در این روز ها که با خروج توانسته پیشتاز اکران آنلاین باشد، برای تنها فیلم توقیفی خودش رایزنی انجام نداده است. این فیلم که در بیست و نهمین دوره جشنواره فیلم فجر رونمایی شد درباره تعطیلی یک مؤسسه است که از سوی همسر یک رزمنده اداره می شود. عده ای از منتقدان حاتمی کیا براین باور بودند که این اثر به حوادث سال 88 اشاره دارد.

دیگر فیلم های توقیفی که می توانند آنلاین اکران شوند
آشغال ها دوست داشتنی به کارگردانی محسن امیریوسفی بعد از گذشت 7 سال از ساختش سرانجام سال گذشته رفع توقیف شد و توانست با ممیزی های فراوان روی پرده سینما ها برود. بعد از آن امیریوسفی نسخه دیگری از فیلم را آماده کرد و آن را آشغال ها دوست داشتنی، اصل نامید. او در این نسخه از حضور بهروز وثوقی بازیگر سینمای پیش از انقلاب نیز بهره گرفته است. با توجه به اینکه یک نسخه از این اثر نمایش داده شده شاید اکران آنلاین آشغال ها دوست داشتنی، اصل بتواند فرصت مناسبی برای امیریوسفی باشد.

خانه پدری ساخته کیانوش عیاری دیگر فیلمی است که سال گذشته بعد از چند سال توقیف توانست به روی پرده برود، اما اکران آن تنها محدود به چند سینمای تهران شد. این فیلم نیز با توجه به داشتن پروانه نمایش می تواند گزینه مناسبی برای اکران آنلاین باشد.

خیابان های آرام به کارگردانی کمال تبریزی، رستاخیر ساخته احمدرضا درویش، خصوصی ساخته محمدحسین فرح بخش و کاناپه به کارگردانی کیانوش عیاری دیگر آثاری هستند که در چند سال اخیر توقیف شده اند و همچنان وضعیت نمایششان مشخص نیست. در این بین شاید اکران آنلاین بتواند یک فرصت طلایی باشد.

برزو نیک نژاد کارگردان دوزیست که در سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر حضور داشت، در گفتگو با خبرنگار مهر عنوان کرد: من اطلاع و آگاهی کامل درباره اکران آنلاین ندارم چون یک اتفاق نوپا و جدید است و باید زمان بگذرد تا متوجه شویم چه سرانجامی پیدا می کند.

این کارگردان ادامه داد: به طور کلی به نظرم سینما یک نوستالژی است و خودم دوست دارم فیلم را روی پرده سینما ببینم. من نود درصد فیلم هایی را که در ایران ساخته می شود روی پرده نقره ای می بینم چون دوست ندارم یک فیلم سینمایی را در قاب تلویزیون ببینم، چه رسد در قاب های کوچک تری مثل تبلت و موبایل! ترجیحم این است که همه فیلم های سینمایی را روی پرده سینما ببینم. بر همین اساس هم فیلم خروج ساخته ابراهیم حاتمی کیا و طلا ساخته پرویز شهبازی را در جشنواره دیده بودم به همین دلیل دوست نداشتم آن ها را به این شکل ببینم و ندیدم چون ساختار و فرم یک فیلم، ما را معطوف به پرده سینما می کند. البته این عقیده من است و شاید من به روز نشده ام.

وی افزود: نمایش آنلاین به فراخور مشکلی به نام کرونا پیش آمد. در جهان هم هرچند چنین نمایش هایی وجود دارد اما همچنان فیلم ها برای سینما ساخته می شود. بنابراین امیدوارم این مشکل حل شود. ما هم متوجهیم که برقراری اجتماع در این شرایط برای سلامتی مردم خطر دارد، ولی ما از لذت تماشای فیلم صحبت می کنیم و به نظرم این موضوع با پرده سینما حاصل می شود. البته سینماگرانی که به خاطر شرایط اخیر حاضر به اکران فیلمشان به این صورت شده اند، تحسین می کنم اما نظر شخصی ام این است که اجتماع سینما، احوال خوش آن و این جمع شدن افراد دور هم برای تماشای یک فیلم، زیبایی خاص خود را دارد.

نیک نژاد بیان کرد: تئاترها و کنسرت ها را هم می شود به صورت آنلاین دید اما قطعاً لذت تماشای آن ها برای کسی که به صورت اینترنتی تماشا می کند با کسی که برای دیدن این آثار در سالن حضور دارد، متفاوت است. تماشای فیلم هم به همین صورت است چون می شود در سالن ها بازخوردهای مخاطبان و انرژی آن ها را گرفت.

این کارگردان توضیح داد: قطعاً علاقه مندی من این است که دوزیست روی پرده سینما دیده شود، چون بر اساس ابعاد سینما ساخته شده است، هرچند این فیلم نماهای بسته زیادی دارد اما محاسبات ما برای ساخت آن، بر اساس پرده سینما بوده است. خودم هم دوست دارم این اثر در سینما اکران شود.

وی افزود: فیلم دوزیست قصه ای دارد که بعید می دانم به این زودی ها رنگ کهنگی به خود بگیرد. من می دانم که معنی کهنه نشدن این است که یک فیلم می تواند حتی بیست سال بعد هم تماشایی باشد و تازگی خود را حفظ کند، در عین حال حتماً بهتر است از زمان تماشای فیلم زیاد نگذرد. امیدوارم این اتفاق برای دوزیست رخ ندهد و زودتر و در دوران پساکرونا به نمایش دربیاید با این وجود هر تصمیمی که تهیه کننده فیلم بگیرد برای من قابل احترام و اجراست.

نیک نژاد در پایان با اشاره به دیگر فعالیت هایش توضیح داد: واقعیت این است که با این شرایط نمی دانم چه باید کرد. من ترجیح می دهم قبل از ساخت، تصمیمی برای نوع نمایش یک فیلم بگیرم برای مثال بدانم که شاید اصلاً بهتر است برای شرایط آنلاین فیلم بسازیم. شاید واقعاً قرار است که این چنین فیلم بسازیم. این موضوع مشکلی ندارد ولی به شرط اینکه بدانیم بر اساس شرایط جدید باید کار کنیم و فیلم بسازیم نه اینکه بر اساس ساختار سینما اثری را تولید کنیم و آن را به یکباره در بسترهای آنلاین به نمایش بگذاریم.

به گزارش فرهیختگان آنلاین ، برنامه این هفته سینمامعیار رادیوگفت وگو به حواشی انتخاب اعضای جدید شورای صنفی نمایش اختصاص داشت. سه تن از تهیه کنندگان برنامه ابوالحسن داودی، حسین فرحبخش و مرتضی شایسته، در آن حضور داشتند. درابتدای برنامه ابوالحسن داوودی، کارگردان سینما درگفت وگو با امیرعباس صباغ، مجری و سردبیر برنامه گفت: اتفاقاتی که دراین جلسه رخ داد اختلافات قدیمی را دوباره زنده کرده و یک بازی باخت- باخت برای دولت و صنف است که نتیجه آن را در دوره شمقدری که اختیارات بیشتری هم داشت، دیده ایم.

وی در ادامه گفت: به نظرم اگر این غائله زودتر ختم نشود حوادث ناگواری رقم می خورد. داوودی در ادامه با بیان اینکه بین بشین، بفرما و بتمرگ خیلی فرق وجود دارد، گفت: حتی اگر حقی هم باشد، چگونه مطرح کردن آن خیلی مهم است و من فکر می کنم این مساله می توانست با احترام بیشتری همراه باشد و درآستانه رسیدن به سال 1400 که تمام مناسبات سینما درحال دگرگونی است، چنین برخوردی با اهالی سینما توهین آمیز است و فکر می کنم با این نگاه که حق را کامل برای خود بدانیم این دعواهای حیدری-نعمتی تا ابد ادامه خواهد داشت.

بعد از داوودی، حسین فرحبخش تهیه کننده سینما درپاسخ به این اظهارات گفت: نظرات من نظرات روز دنیاست اما دوستان نمی خواهند آن را بپذیرند، انتظامی بارها شورای عالی تهیه کنندگان را دعوت کرده و گفته یکپارچه شوند و دوستان داخل جلسه با این موضوع موافقت کرده اما در جلسات بعدی که بین خودمان برگزار می شد، آن را رد می کردند! سوال من از داوودی و دیگر دوستان این است که آیا شما می پذیرید همین امروز عده ای کارگردان که مخالف کانون کارگردانان هستند یک تشکل صنفی دیگر تشکیل دهند و خواهان حق رای باشند! من این نگاه را یک جور باج خواهی و سوءاستفاده می دانم.

فرحبخش درادامه با انتقاد شدید از عملکرد دولت و خانه سینما در نیمه دوم دهه هشتاد گفت: قدرتی که اتحادیه تهیه کنندگان تا سال 85 داشت دولت را وادار کرد با هماهنگی میرکریمی و اربابی و جعفری جلوه میان تهیه کنندگان اختلاف انداخته و آنها را چهارپاره کنند و دولت هم از این وضعیت نهایت سوءاستفاده را کرد و به نظرم چنین شرایطی نه تنها مطلوب انتظامی که مطلوب هر دولتی است، چون کسی نمی تواند حرفی به آن بزند و خانه سینما هم که همواره اتحادیه تهیه کنندگان را رقیبی برای خود می داند، از این شکاف استقبال می کند.

فرحبخش با تاکید بر اینکه در شورای صنفی به دنبال منافع صنف تهیه کنندگان خواهد بود، گفت که من آرزو می کنم همین فردا هر چهار صنف یکی شوند و من کنار بروم و حتی با حکم رئیس جمهور هم به جلسه نمی روم . در بخش پایانی برنامه، مرتضی شایسته با انتقاد از همایون اسعدیان، رئیس هیات مدیره خانه سینما گفت: از اسعدیان که از دوستان من است این گله را دارم که چرا قبل از نگارش این نامه یک زنگ به من نزد تا اصل ماجرا را بپرسد. من حتی تاریخ برگزاری جلسه را نمی دانستم و به اشتباه مرا دعوت نکرده بودند و روز برگزاری جلسه به من زنگ زدند و با تاخیر حدود یک ساعت به جلسه رفتم و نظر خودم هم انتخاب فرجی یا فرحبخش به عنوان رئیس شورا بود که موردتایید قرار نگرفت و به نظرم حالا همه باید نتایج انتخابات را بپذیریم و فکر می کنم مساله اکران ارتباطی به خانه سینما ندارد و موضوعی بین تهیه کننده، پخش کننده و سینمادار است. در سال های گذشته خانه سینما به عنوان ناظر حضور داشته و حالا تشخیص داده اند که در رویه تغییری به وجود بیاورند.

شایسته درانتهای برنامه درخصوص آخرین وضعیت اکران صدسال به این سال ها گفت که اکران آنلاین فیلم منتظر امضای نهایی صالحی وزیر ارشاد است که امیدوارم بتوانیم به زودی فیلم را به نمایش درآوریم.

پس از آنکه شورای عالی تهیه کنندگان اعلام کرد کارت تهیه کنندگی محمد امامی باطل شده، این پرسش مطرح شد که اساساً او طی چه فرآیندی موفق به دریافت کارت تهیه کنندگی شده و چگونه می توان صرف برخورداری از سرمایه در یکی از حساس ترین موقعیت های سینمایی ایران قرار گرفت؟

به گزارش تابناک ؛ پس از آنکه شورای عالی تهیه کنندگان سینمای ایران متشکل از چهار نهاد اصلی تهیه کنندگان یعنی اتحادیه تهیه کنندگان سینمای ایران ، مجمع فیلمسازان سینمای ایران ، کانون تهیه کنندگان و انجمن تهیه کنندگان مستقل سینمای ایران نسبت به تبعات این نامه برای سینمای ایران به امضاکنندگان چنین نامه ای هشدار داد و از قضا بلیه دهه نود سینمای ایران را سرمایه های بی حساب و کتابی خواند که به قصد پولشویی وارد صنعت سینما شد ، چندی بعد در واکنش به گفت و گوی امامی با یکی از رسانه ها، تاکید کرد او تهیه کننده سینما نیست و کارت تهیه کنندگی اش فاقد اعتبار است.

در متن اطلاعیه این شورا از اساس تهیه کنندگی امامی رد و تاکید شده بود: محمد امامی متهم پرونده اقتصادی تهیه کننده سینما نبوده و نیست. به همین جهت هم هیچ گونه پروانه فیلمسازی (ساخت) فیلمی در معاونت سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به نام او صادر نشده است. مرجع شناسایی حرفه تهیه کنندگی سینما شورای عالی تهیه کنندگان و در نهایت شورای صدور پروانه فیلمسازی سازمان سینمایی کشور است. این در حالی است که امامی کارت تهیه کنندگی اش را از یکی از چهار مجموعه تهیه کنندگی که شورای عالی را تشکیل داده اند یعنی کانون تهیه کنندگان دریافت کرده بود.

تصویر کارت تهیه کنندگی کانون تهیه کنندگان محمد امامی که در سال 95 پس از نخستین دستگیری محمد امامی با امضای فرشته طائرپور منتشر شده بود، همان زمان نقدهایی را در پی داشت که منجر به واکنش طائرپور شد و در یادداشتی از اقدام مجموعه تحت مدیریتش دفاع کرد ؛اما در فقره اخیر سکوت کرد و ترجیح داد به واسطه شدت نقدهای مطرح، از صدور کارت مجدداً در فضای رسانه ای دفاع نکند و آن را مشروع نخواند.

طائرپور در بخشی از این یادداشت با اشاره به سوابق مورد نیاز برای دریافت پروانه تهیه کنندگی از آن تشکل، سابقه تهیه کنندگی و سرمایه گذاری (با مجموع صد در صد) در یک یا چند پروژه سینمایی، طی پنج سال منتهی به تاریخ ارائه درخواست عضویت، سابقه تهیه کنندگی یا مدیریت تولید (مجری طرح) در سریال های شاخص تلویزیونی، سابقه تهیه کنندگی و سرمایه گذاری در سریال های موفق نمایش خانگی، فارغ التحصیلی متقاضی در یکی از رشته های مرتبط با موضوع سینما به طور خاص و هنر و ادبیات به طور عام و یا مدرک کارشناسی متقاضی در سایر رشته های دانشگاهی، سابقه فعالیت های مرتبط با سینما در تشکل های صنفی، سازمان ها، مراکز آموزشی، و... سابقه حضور در هیاتهای داوری جشنواره ها، جوایز داخلی و بین المللی، سینمایی، تئاتری، تالیف، ترجمه، آموزش و... و سایر فعالیت های مرتبط متقاضی در ایران و خارج را شرایط دارای امتیاز برای پذیرش در این تشکیل خواند.

طائرپور در ادامه تاکید کرد: در تیرماه سال 93، درخواست عضویت آقای محمد امامی، مانند هر درخواست دیگری در کمیته عضویت و هیات رئیسه کانون مطرح و با توجه به سرمایه گذاری و تهیه کنندگی ایشان در پروژه های شاهگوش، ابله، روزی روزگاری عاشقی، که یک مورد از آنها تولیدش در آن تاریخ پایان یافته و وارد شبکه نمایش خانگی شده بود و دو تای دیگر در آستانه و یا میانه تولید قرار داشتند و همچنین دریافت جایزه ای با عنوان بهترین تهیه کننده مجموعه های نمایش خانگی از داوران یک مراسم سینمایی-ویدیوئی، مورد تصویب قرار گرفت.

او در نهایت تاکید کرد، به عنوان رئیس باید از تصمیمات هیات رئیسه تا زمان لغو این مجوز دفاع کند و تاکید کرد، وظیفه این انجمن ورود به منشأ سرمایه تهیه کنندگان نیست. با این حال اتفاقات اخیر که نگرانی ضربه به اعتبار بدنه سینمای ایران را در پی داشت، منجر به واکنش هایی از جنس ورود به منشأ سرمایه تهیه کنندگان شد. در این شرایط پرسش اساسی این است که چرا تهیه کنندگی سینما بر خلاف دیگر مشاغل سینمایی، نیاز به هیچ تخصصی ندارد و با وجود آنکه در فضای رسمی، سازنده فیلم تهیه کننده تلقی می شود و در جوایز و فستیوال های بزرگ معمولاً جایزه بهترین فیلم به تهیه کننده داده می شود، اهمیت این نقش نادیده گرفته شده است؟

در شرایطی کنونی هر شخصی با سرمایه گذاری در تعدادی فیلم سینمایی می تواند تهیه کننده سینما شود و با سرمایه گذاری در شمار بیشتری از فیلم های سینمایی، مطابق با پیش نویس نظام نامه تهیه کنندگی می تواند حتی موسسه فیلمسازی ایجاد کند. آیا صرف برخورداری از سرمایه، با خود تخصص به همراه می آورد و یا تصور شده تهیه کننده همان سرمایه گذار با تجربه است؟ به نظر می رسد باید این قواعد تغییر کند و به جای آنکه شرط تهیه کنندگی سرمایه گذاری در فیلم ها باشد، به عنوان یک مسئولیت تخصصی نظیر کارگردانی، ملاحظات دیگری در نظر گرفته شود.

به گزارش سینماپرس اهم اظهارات منتظری در برنامه گیومه بیست و سوم اردیبهشت ماه در ذیل این مطلب گردآوری شده است.

متأسفانه اغلب سلبریتی های سینمای ایران جز نق زدن، غر زدن و درخواست های اضافه داشتن و خود را تافته جدابافته از جامعه دانستن، چیزی در چنته ندارند! این در حالی است که همزمان با شیوع کرونا سلبریتی های سینمای جهان از هالیوود گرفته تا بالیوود، اروپا، آسیای دور و... پای کار آمدند و کمک های شایانی برای مقابله با کرونا انجام دادند. به عنوان نمونه هنرمندان کره جنوبی حدود 100 میلیون وون برای رفع بحران کرونا اختصاص دادند. یکی از بانوان هنرپیشه و مجری آمریکایی به تنها 10 میلیون دلار برای مبارزه با کرونا اختصاص داد؛ شاهرخ خان بازیگر معروف سینمای هند به تنهایی هزینه خرید 25 هزار تجهیزات حفاظت شخصی را به عهده گرفت و دفتر 4 طبقه اش را برای تبدیل کردن به یک بیمارستان مجهز در اختیار دولت گذاشت.

اما در نقطه مقابل هنرمندان ما که هیچ گاه به درستی نقش مسئولیت پذیرانه خود را در مواقع بحرانی متوجه نشده اند یا ساکت نشستند یا کارهایی انجام دادند که هیچ نفعی برای مبارزه با کرونا در پی نداشت! این هنرمندانی که اغلب ادعا می کنند از دل جامعه بیرون آمده اند و خود را مردمی می دانند چرا در عمل مردمی نیستند؟ این باعث بهت و حیرت و شرمساری است که برخی از هنرمندان کرونا را فرصتی برای کاسبکاری دانستند! فلان خانم بازیگر به دروغ برای داروی کرونا تبلیغات می کند و نهادهای ذیربط هم جلوی او را نمی گیرند! دیگری می آید و در این بحران چالش رقص در اینستاگرام راه می اندازد؛ دیگرانی پیدا می شوند و به نفع یک مفسد اقتصادی که در حبس به سر می برد موج سواری راه می اندازند و خواهان آن می شوند تا از زندان آزاد شود.

باعث تأسف است که ردپای برخی همکاران رسانه ما هم در این ماجراها دیده می شود؛ به عنوان مثال در خصوص همین مسأله مفسد اقتصادی من بسیار متأسف شدم از این که برخی همکاران رسانه ای مان فریاد وامصیبتا سر دادند که این مفسد باید از زندان آزاد شود! واقعاً نمی دانم چه چیزی در جامعه هنری و رسانه ای ما وجود دارد که باعث این بازی ها می شود؟ این تفکرات نشأت گرفته از کجاست و تکلیف ما در مقابل این افراد چیست؟

از سوی دیگر خانه سینما به عنوان جامعه اصناف سینمای ایران که باید تمام دغدغه اش ارائه خدمات صنفی به 5 هزار عضوش باشد متأسفانه در سال جاری همانند سال گذشته عیدی میلیاردی وزارت ارشاد را تنها به صورت گزینشی به برخی افراد اختصاص داد؛ این اتفاق در حالی است که سال ها قبل هر عیدی یا سبدکالایی به صورت عادلانه و مساوی میان اعضا تقسیم می شد. این اتفاق بسیار ناراحت کننده است که مسئولان خانه سینما بین هنرمندان تبعیض قائل می شوند. چرا باید برخی صنوف به صورت کامل عیدی دریافت کنند و برخی صنوف میزان کمی عیدی بگیرند؟

همچنین شهرداری تهران نیز سبدکالا برای برخی سینماگران خاص اختصاص داده که بر اساس شنیده ها برخی دریافت کنندگان این سبدکالا اصلاً به آن محتاج نبودند! این در حالی است که ما خیل انبوهی از هنرمندان درجه یک و برجسته را شاهد هستیم که در شرایط بسیار بد اقتصادی زندگی می کنند؛ روزی نیست که بنده از این هنرمندان تماسی دریافت نکنم و گلایه ها و انتقادات شان را نشنوم. من بسیار متأسفم که متولیان خانه سینما به عنوان تنها نهاد رسمی صنفی سینمای کشور اهتمام جدی برای اینکه با نهادها و دستگاه های دیگر وارد رایزنی و مذاکره شده و بخشی از مشکلات سینماگران را حل کنند ندارند!

لازم به توضیح است که از همان بدو شیوع ویروس کرونا پیشنهادی توسط تعدادی از اهالی رسانه مطرح شد که جشنواره ها در سال جار ی تعطیل وهزینه های میلیاردی آن به هنرمندان اعطا شود. هم اکنون بسیاری از جشنواره های جهان حتی برگزاری شان را در سال 2021 ملغی کرده اند! جشنواره فیلم کن کاخ جشنواره اش را در اختیار بیماراران کووید 19 قرار داده و برگزاری اش کنسل شده اما ما تنها خبر لغو جشنواره جهانی فیلم فجر را شنیده ایم! این وظیفه مدیران سینمایی است که با دغدغه مندی تمامی جشنواره های را که جز بریز و بپاش از جیب بیت المال هیچ دستاورد دیگری ندارند تعطیل کنند. اگر در سینمای ما تنها جشنواره ملی فیلم فجر که نماد انقلاب اسلامی و شکوفایی فرهنگ غنی کشور است برگزار شود کافی است و باید هزینه های مابقی جشنواره ها به اهالی سینما اختصاص پیدا کند تا اندکی از دردها و آلام شان کاسته شود.

وزارت ارشاد چندی پیش فراخوانی منتشر کرد که عنوانش ثبت اطلاعات صاحبان کسب کارهای فرهنگ و هنر و رسانه بود؛ هدف از این فراخوان آن بود که آسیب دیدگان کرونا بیایند و اطلاعات شان را ثبت کنند و کمک هایی به آن ها شود. خانه سینما هم سامانه ای جدا راه اندازی کرد که البته به گفته برخی از روسای صنوف خانه سینما از نظر حقوقی دچار مشکل بود چرا که ریزترین و خصوصی ترین اطلاعات زندگی هنرمندان را می خواست! اطلاعاتی که هیچ ارتباطی نه با کرونا داشت و نه با مسئولان خانه سینما!

نکته اینجا است که تمام این سامانه ها، توئیت های وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی و شعارهای مدیران سینمایی را شاهد بودیم اما در عمل بعد از گذشت بیش از 3 ماه از شیوع کرونا در کشور و خانه نشینی قاطبه سینماگران هیچ اتفاقی رخ نداده است!

مسئولان وعده های بی عمل می دهند و از سوی دیگر برخی هنرمندان با ما درددل می کنند و می گویند حتی پول خرید نان ندارند و از تأمین اجازه منازل شان عاجز شده اند! واقعاً چه کسی در این وانفسا باید به فریاد و درد هنرمندان برسد و صدای آن ها را بشنود؟

این مایه تأسف است که تا این لحظه که بنده خدمت شما هستم هیچ خبر رسمی بیرون نیامده که قرار است چه اتفاقی بیفتد. کسی این کمک ها را گرفته است یا نه؟ اگر قرار بود کاری صورت بگیرد باید در لحظه می شد. ما در دولت قبل شاهد بودیم عیدی و سبدکالا بدهند به همه تعلق می گرفت و کارها خیلی سریع انجام می شد.

اعتقاد شخصی بنده این است که یک نوع سیاسی کاری در سینمای ایران وجود دارد و این سیاسی کاری مسیر اصلی که مدیران باید بروند را منحرف می کند و در مسیر سیاست زدگی رسیدگی به مشکلات اهالی فرهنگ و هنر گم می شود. این در حالی است که اگر کسی اسم خود را مدیر فرهنگی می گذارد باید درد اهالی سینما را بشناسد باید با اهالی سینما راتباط برقرار کند. جلسه بگذارد. مشکلات و دردهای آن ها ببینند و بشنوند اما از آنجا که اغلب افرادی به عنوان مدیر در سینما می آیند سبقه سینمایی ندارند و سینما را نمی شناسند هرگز شاهد چنین تعاملاتی نیستیم!

به گزارش شمانیوز : ستاره های سینما به دریافت دستمزدهای بالا مشهور هستند، از این رو در این گزارش به مقدار دریافتی ستارگان سینمای ایران برای هر فیلم، پرداخته ایم. درباره رقم دستمزد بازیگران سینمای ایران بار ها عدد هایی در رسانه های رسمی منتشر شده است. سال پیش میزان دستمزد برخی بازیگران را اعلام کرده ایم که واکنش های زیادی به همراه داشت. شهرت برای بازیگران امتیاز دیگری به همراه دارد که باعث می شود در جامعه از خدمات مختلف بهره ببرند. چند روایت شنیدیم که تقریباً به هم نزدیک هستند. با این حال برای دستمزدها، ملاک را میانگین آنچه از افراد مطلع شنیدیم قرار دادیم که در چند بخش دسته بندی شده است.

ستاره های سینما

بالای 800 میلیون تومان دستمزد ستاره های سینما

در یک دسته بندی کلی می توان به چهار نوع دستمزد رسید. دسته اول کسانی هستند که بالای 800 میلیون تومان دستمزد می گیرند و شنیده شده در برخی پروژه ها به یک میلیارد و 200 میلیون تومان رسیده است.

در این دسته پنج بازیگر حضور دارند:

رضا عطاران، مهران مدیری، محمدرضا گلزار، لیلا حاتمی و جواد عزتی، عطاران جزو معدود بازیگرانی است که غالب فیلم هایی که بازی می کند به فروش بالا دست می یابند. او مدت ها است فیلمی روی پرده نداشته و از حالا سازندگان “زیر نظر” و “انفرادی” به ترکاندن گیشه با نام او دل بسته اند! مهران مدیری، محمدرضا گلزار، لیلا حاتمی و جواد عزتی در فیلم “ما همه با هم هستیم” حضور داشتند که خب این فیلم فروش بالایی نداشت.

فیلم قبلی مدیری و گلزار یعنی “رحمان 1400” خوب می فروخت که توقیف شد. لیلا حاتمی همچنان “مردی بدون سایه” را روی اکران دارد که شکست خورد. جواد عزتی یکی از عوامل فروش فیلم ها است، اما گاهی نام او هم نمی تواند به کمک فیلم ها بیاید. نمونه اش “پیلوت” که فروش پایینی داشته است. این بازیگران در مجموع می توانند به فروش فیلم ها کمک کنند.

بین 500 تا 800 میلیون تومان دستمزد ستاره های سینما

نام چند بازیگر در دسته دوم دیده می شود: پژمان جمشیدی، الناز شاکردوست، حمید فرخ نژاد، ترانه علیدوستی، امیر جعفری، حامد بهداد، محسن تنابنده و پیمان معادی. الناز شاکردوست با “شبی که ماه کامل شد” به خوشبختی کامل رسید! هم سیمرغ گرفت و هم فیلمش پرفروش شد.

“مطرب” تا قبل از اتفاقات اخیر خوب می فروخت، اما شاکردوست در آن بازی خوبی نداشت. حمید فرخ نژاد بعد از اینکه در چند فیلم پرفروش حضور داشت، به یک باره شکست های سریالی خورد. حالا مشخص می شود این بازیگر عاملی برای پرفروش شدن فیلم ها نیست. “سامورایی در برلین”، “دختر شیطان” و “سمفونی نهم” آثار شکست خورده فرخ نژاد هستند.

محسن تنابنده و پیمان معادی به جنس خاصی از سینما گرایش دارند و به واسطه جنس بازی شان کارگردان ها نمی توانند بدل شان را پیدا کنند. شرایط برای پژمان جمشیدی متفاوت از دیگران است. او در سال های اخیر صاحب محبوبیت شده و خیلی ها به خاطر او بلیت می خرند.

بین 200 تا 500 میلیون تومان دستمزد ستاره های سینما

عمده بازیگران شناخته شده سینمای ایران دستمزدی بین 200 تا 500 میلیون تومان دریافت می کنند. بر اساس پرس وجو از آدم های مطلع، این بازیگران افرادی مانند علی نصیریان، پرویز پرستویی، رضا کیانیان، هدیه تهرانی، نیکی کریمی، هومن سیدی، طناز طباطبایی، پژمان بازغی، فرهاد اصلانی، هوتن شکیبا، مریلا زارعی، سام درخشانی، سارا بهرامی، هادی حجازی فر، علی مصفا، محسن کیایی و سیامک انصاری را شامل می شود.

در این جمع نصیریان، تهرانی و پرستویی کم کارتر از بقیه هستند. پژمان بازغی، علی مصفا و فرهاد اصلانی هم جزو بازیگران پرکار این سال ها محسوب می شوند. این جمع از بازیگران جزو چهره های شناخته شده سینما به شمار می روند، اما هیچ کدام عامل فروش فیلم ها لقب نمی گیرند.

حتی نمی توان موفقیت “مطرب” را صرفا به حساب پرویز پرستویی گذاشت چراکه سبک خود فیلم به مذاق برخی از مخاطبان خوش آمده است. سام درخشانی و پژمان بازغی جزو بازیگرانی هستند که در کنار سینما، همچنان در تلویزیون هم پرکارند و ارتباطشان را با مخاطبان این مدیوم قطع نکرده اند. هوتن شکیبا سال پیش سیمرغ گرفت و همزمان در “لیسانسه ها” حضور یافت تا ارتباطش با مخاطب گسترده قطع نشود.

زیر 200 میلیون تومان دستمزد ستاره های سینما

تعداد بازیگرانی که بین 100 تا 200 میلیون تومان دستمزد می گیرند زیاد است. با این حال بخش عمده بازیگران به خصوص پیشکسوتان و سن بالاتر ها میزان دستمزدشان زیر 100 میلیون تومان است. درباره دستمزد برخی بازیگران به رقم دقیقی دست یافتیم که گاهی به زیر 50 میلیون تومان هم می رسد.

با این حال از بیان آن معذوریم چراکه متاسفانه دستمزد شده ملاک ارزیابی توانایی بازیگران، با این حال همین کف دستمزد بازیگران خیلی وقت ها با سقف دستمزد برخی عوامل فنی یکسان است. این را هم اضافه کنیم که بعضی تهیه کنندگان دستمزد غیرمتعارف به بازیگر نمی دهند، از جمله حسین فرحبخش که چندسال پیش گفته بود: “مقصر اصلی در مسئله دستمزد بالای بازیگران وزارت ارشاد بود که تهیه کنندگان را چهار پاره کرد.

بعضی بازیگران ما واقعاً بی انصافند، چون اگر فکر می کنند که حضور آن ها باعث پرفروش شدن یک فیلم می شود، بهتر است از فروش فیلم پورسانت بگیرند. بعضی هنرپیشه ها از بی لیاقتی برخی کارگردانان و تهیه کنندگان سوءاستفاده می کنند و پول زیادی می گیرند. ”

تهیه کننده فیلم های سینمایی بمانی و کاغذ خروس نشان در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: اصولاً اگر دولت از عموم مردم حمایت کند و زندگی آن ها را تأمین نماید دیگر هیچ بحثی باقی نمی ماند و مردم تا ریشه کن شدن کامل بیماری کرونا در خانه های شان می نشینند و این بیماری از بین رفته و مشکلات بسیار کمرنگ می شود اما وقتی دولت تدبیری برای برون رفت از این بحران ندارد و مردم نیاز به درآمد دارند تا بتوانند زندگی شان را تأمین کنند دست به هر ریسک و خطری می زنند!

وی ادامه داد: نه تنها در کشور ما بلکه در سایر کشورهای جهان هم تنها درصد اندکی از افراد هستند که اندوخته ای دارند که تا مدت ها می توانند بدون هرگونه کار کردن روزگار بگذرانند اما اکثریت افراد نیازمند کار، درآمد و حقوق ماهیانه هستند تا بتوانند از پس تأمین نیازهای اصلی زندگی شان برآیند و قطعاً اهالی سینما نیز از این قاعده مستثنی نیستند.

نیک بین خاطرنشان کرد: اگر دولت در این بحران کرونا به داد اهالی سینما که بیش از گذشته بیکار و خانه نشین شده اند بیندازد قطعاً بخش اعظمی از مشکلات برطرف خواهد شد و من امیدوارم با تدبیر مسئولان سازمان سینمایی و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی شاهد چنین اتفاقی باشیم.

این سینماگر در بخش دیگری از این گفتگو مسأله بازگشایی سالن های سینما، آغاز تولید فیلم ها و... را منوط به داشتن آماری صحیح از اپیدمی کرونا دانست و اظهار داشت: برای هر نوع تصمیم گیری و انجام هرکاری در سینما ما در قدم اول نیازمند ارقام و آمار دقیق و درست هستیم. ما باید بدانیم اپیمی کرونا در کجای کار قرار دارد؟ آیا این بیماری به پیک رسیده یا همچنان قرار است تلفات زیادی به جامعه تحمیل کند؟

تهیه کننده فیلم های سینمایی سوپراستار و تسویه حساب در همین راستا متذکر شد: در حال حاضر بسیاری افراد معتقدند آماری که از سوی دولت ارائه می شود درست و منطقی نیست و از این رو تصمیم گیری بر اساس این آمار که مورد تشکیک برخی کارشناسان واقع شده کاری عبث و غلط است.

این تهیه کننده در خاتمه اظهاراتش تأکید کرد: ما حتی اگر به آمار دولت هم در خصوص کرونا اکتفا کنیم متوجه می شویم که در دوران پیک این بیماری به سر می بریم و باید مسائلی نظیر فاصله گذاری اجتماعی و... را همچنان رعایت کنیم تا بتوانیم بحران را پشت سر بگذاریم. اصولاً در چنین زمانه ای برگزاری جشنواره ها و بازگشایی سالن های سینما که نیاز به جمع شدن افراد دور هم دارد بسیار ناصحیح است.

سلام نو - سرویس فرهنگ و هنر : این روزها سینمای ایران با موضوعاتی سر و کار پیدا کرده است که زیبا نیست. سینما محلی شده برای انواع بحث های حاشیه ای و غیرمرتبط، از اختلافات درون صنفی و بن و عیدی و یارانه و بیمه گرفته تا پولشویی و فساد و پول کثیف و رانت و محاکمه و افشاگری و پشت پرده و ...

اخبار داغ سینمایی شکل عوض کرده اند، احتمالاً این واژه داغ هر 10 سال یکبار تعریف تازه ای پیدا می کند، وقایع و حوادث روی پرده فاقد جذابیت و هیجان به نظر می رسد، به همین دلیل همه برای اوقات فراغت و سرگرمی و لذت، شیفته و تشنه پشت پرده هستند.

این روزها هیچ عقل سلیمی تن به خطر حضور در سینما نمی دهد، به همین خاطر باید از کنار سینما به آرامی گذشت، چراکه ممکن است کوچک ترین قرابت و نزدیکی شما را به تیتر یک زردها و پاپاراتزی ها تبدیل کند.

هیچ مدیر و تشکیلاتی جرات نمی کند تا به بهانه کار فرهنگی از جامعه سینمایی حمایت کند، به این خاطر که کوچک ترین حمایتی تبدیل به حماقت می شود، اگر به سه ضلع اهالی سینما کمک رساندید همان یک ضلع باقی مانده روزگارت را سیاه خواهد کرد.

هر نوع سرمایه گذاری برای تولید فیلم برابر است با ورود پول مشکوک و کثیف و بادآورده؛ انگشت نما می شوی، رصد می شوی، تمام رفت و آمدها و مناسبات اجتماعی ات به زد و بند تعبیر می شود، آخرش هم پیش از تولید فیلم سلیبریتی می شوی و ... ، هنوز پول خرج نکرده ای اما اسمت خرج خبر می شود، چون رسانه خوراک می خواهد و توپخانه خرج آتش دارد.

خنثی ترین و غیرفعال ترین نیروهایی که هیچ کار خلاقانه و تولیدی انجام نمی دهند با یک گوشی و راه اندازی یک کانال سعی دارند نقشی پررنگ برای خود دست و پا کنند، کانال تلگرامی و پیج اینستاگرام ساده ترین و کم هزینه ترین ابزار برای ورود به عرصه ای ست که به شدت زمینه شهرت را مهیا می کند.

گرچه نمی توان این موضوع را تعمیم داد، اما برخی در چنین فضاهایی به جای نوشتن طرح، داستان یا فیلمنامه و حتی نقد، تولید خبرهای کذب و اما داغ می کنند و پرداختن به حاشیه اصلی ترین فعالیت این دست افراد است، افرادی که امروزه سینما را به طرز عجیبی به انحصار خود درآورده اند.

با مرور اجمالی به راحتی میزان و عمق آسیب و صدمه ای که به واسطه برخی کاربران صفحات مجازی بر حوزه فرهنگ و هنر تحمیل می شود قابل رویت است، برخی گردانندگان صفحات مجازی با بزرگنمایی و بولد کردن اخبار کذب و دروغین و با انتشار مکرر و پیوسته موضوعی خاص، زمینه حذف یا بهم ریختگی روحیه فعالان این عرصه را موجب می شوند.

ادبیات سخیف، زشت و ناپسند و نیز هتک حرمت، نسبت های ناروا و انتشار اخبار کذب و دروغ مجموعه ای از ویژگی های این صفحات افسارگسیخته است، درحالی که هیچ نسبتی میان ذات سینما با محتوای این رسانه ها نیست.

در پشت پرده چه می گذرد؟ آیا ارشاد و دستگاه های نظارتی، از ساز و کار و فعالیت مخرب این دست رسانه ها اطلاعی ندارد؟ خبرهایی از روابط و مناسبات کثیف مالی به گوش می رسد، تا جایی که که چند رسانه معتبر اسناد مالی حیرت انگیزی از دریافت مبالغ کلانی توسط مدیران کانال ها منتشر کرده اند، آیا این امکان وجود دارد که اساس شکل گیری و تاسیس چنین صفحاتی با مقاصد و رویکردی خاص صورت گرفته باشد!

تخریب رقبای موفق یا مجموعه های فعال عرصه تولید، حذف و ناامن ساختن فضای کار دیگران، بخشی از اهدافی ست که توسط این گروه دنبال می شود، این روزها غوغاسالاری حرف اول را می زند، هوچی گران حاشیه را به متن آورده اند.

عرصه فرهنگ به ویژه سینما متاثر از هجوم بی امان و مسلسل وار آنها شده، تولیدی در کار نیست، اگر هم باشد انگیزه ای باقی نمانده است، آیا وقت آن نرسیده که نهادهای نظارتی به این عرصه ورود کنند و با عاملین این انحصار سازی ها برخورد جدی نمایند ؟

خانه سینما در واکنش به اقدامات عجیب و غیرمنتظره در شورای صنفی نمایش، در نامه ای به رئیس سازمان سینمایی، ضمن هشدار جدی نسبت به روز کشمکش های بی حاصل که متضرر اصلی آن سینمای ایران خواهد بود، خواستار توقف شیوه غیرمرسوم و حتی غیرطبیعی معرفی شورای صنفی نمایش جدید شد.

به گزارش تابناک ؛ جامعه اصناف سینمایی طی نامه ای به حسین انتظامی رئیس سازمان سینمایی نسبت به شورای صنفی واکنش نشان داد. متن به شرح زیر است.

به نام خدا

جناب آقای دکتر انتظامی
ریاست محترم سازمان سینمایی

با سلام

در شرایطی که همه توان سینمای ایران می بایست در مسیر عبور از بحران اجتماعی – اقتصادی ناشی از دوران کرونا تجمیع شود. وقایع رخ داده پیرامون دوره جدید شورای صنفی نمایش به انباشت افزون تر معضلات منجر می شود.

مجموعه پیامدها در دوران تغییرات پی در پی، فن آوری های نوین، کیفیت بازار، سیستم ها ی آموزشی، فرصت های در اختیار همگان، تغییر کارکرد ابزار، سرمایه و محل عرضه، همه ما را وادار می کند، در معنای فعالیتی خود تجدیدنظر کنیم. در چنین شرایطی کدام عقل سلیمی تشدید تقابل با نهاد صنفی را جایگزین تعامل سازنده برای فردای بهتر سینمای جمهوری اسلامی ایران کرده است؟

مشی صواب آن است دولت و سازمان سینمایی اگر توان رفع کل مضایق را ندارند، زخمی بر این پیکرة گرفتار وارد نسازند.

روشن است که شورای صنفی نمایش در سال جاری و پس از بازگشایی نیازمند حداکثر عقلانیت، تدبیر و تمشیت امور است و این میسر نمی شود، مگر آنکه هم از جهت سازوکار اجرایی، این شورا واقعاً منتخب اصناف و اصناف نیز مقید به معرفی نمایندگانی باشند که برای معضلات پساکرونا طرح و برنامه داشته باشند.

شیوه غیر مرسوم و حتی غیر طبیعی معرفی شورای صنفی جدید به هیچ وجه مورد تائید خانه سینما، تهیه کنندگان و کارگردانان نمی باشد.

لذا از جنابعالی تقاضا داریم عاجلاً این روند متوقف گردد و نمایندگان مرسوم و ذی مدخل با نظارت عالیه خانه سینما معرفی شوند.

در غیر این صورت هشدار جدی، روشن و صریح خانه سینما این است که بیم آن می رود در شرایطی که حداکثر آرامش در این روزها و ماه های آتی نیاز مبرم جامعه سینمایی است دور جدیدی از کشمکش های بی حاصل شروع شود که متضرر اصلی آن سینمای کشور است.

بدیهی است خانه سینما بنابر وظیفه ذاتی و قانونی خود ملزم به صیانت از اصناف ذینفع (انجمن سینماداران، انجمن صنفی پخش کنندگان، شورای عالی تهیه کنندگان و انجمن صنفی کارگردانان) خواهد بود. و از هر اقدامی در تثبیت آرامش و دفاع از اصناف عضو خود دریغ نخواهد کرد.

خانه سینما

رونوشت :
1- شورای عالی تهیه کنندگان
2- انجمن صنفی کارگردانان
3- انجمن سینما داران
4- انجمن صنفی پخش کنندگان

حسین انتظامی ساعاتی پس از انتشار بیانیه خانه سینما که حاوی هشدار در مورد شروع کشمکش های بی حاصل بود، با منتشر کردن یک توئیت نخستین واکنش خود را به این بیانیه نشان داد.

به گزارش سینماسینما ، انتظامی تاکید کرد که شورای صنفی نمایش در خانه سینما تشکیل می شود. او نوشت: شورای صنفی نمایش قرار نیست در جایی غیر خانه سینما تشکیل شود. با یک خبر نادرست به دنبال ایجاد نگرانی صنفی و دوقطبی سازی اند. دولت متوجه اعتبار نهادهای مدنی هست. من هم که خاستگاه صنفی دارم، در پاسداری از این سیاست دولت جدّی ترم چرا که قدر و قدرت نهادهای مدنی را می دانم.

به گزارش خبرنگار مهر ، در پی انتشار نامه اعتراضی خانه سینما، خطاب به حسین انتظامی رئیس سازمان سینمایی و هشدار این نهاد صنفی درباره احتمال تشدید کشمکش ها بر سر حواشی به وجود آمده پس از برگزاری اولین نشست شورای صنفی اکران، انتظامی در توئیتی بر اهمیت نهادهای مدنی از نگاه دولت و سازمان سینمایی تأکید کرد.

رئیس سازمان سینمایی در توئیتی که ساعتی پس از انتشار نامه خانه سینما منتشر کرد، بر این نکته هم تأکید کرد که شورای صنفی نمایش تنها در خانه سینما تشکیل جلسه خواهد داد.

در توئیت انتظامی آمده است: شورای صنفی نمایش قرار نیست در جایی غیر از خانه سینما تشکیل شود. با یک خبر نادرست به دنبال ایجاد نگرانی صنفی و دوقطبی سازی اند . دولت متوجه اعتبار نهادهای مدنی هست. من هم که خاستگاه صنفی دارم، در پاسداری از این سیاست دولت جدی ترم چرا که قدر و قدرت نهادهای مدنی را می دانم.

اولین جلسه شورای صنفی نمایش در سال جدید 22 اردیبهشت ماه در سازمان سینمایی برگزار و براساس آن مرتضی شایسته به عنوان دبیر این شورا جانشین محسن امیریوسفی شد. این انتخاب که با اعتراض و قهر امیریوسفی همراه شد، تا به امروز مجادلات و نگرانی هایی را درباره دخالت سازمان سینمایی در فعالیت های یک شورای صنفی در میان فعالان سینما به وجود آورده است.

کد خبر 4925497

آروین موذن زاده

با شیوع ویروس کرونا و تعطیلی مشاغل، لغو شدن سفرها و خانه نشین شدن اکثر مردم نقش آثار سینمایی و تلویزیونی بیش از پیش در زندگی مردم پر رنگ شد و به نوعی این آثار هنری برای حفظ روحیه مردم و ماندن در خانه ها گزینه های مناسبی به نظر می رسیدند. برای بررسی این موضوع با چند سینماگر و جامعه شناس گفت وگویی داشتیم که در ادامه می خوانید:

مهدی صباغ زاده: نمایش فیلم ها می تواند در کنترل شیوع کرونا به دولت کمک کند

مهدی صباغ زاده، کارگردان و تهیه کننده سینما، در گفت وگو با خبرنگار، اظهار داشت: امروز هیچ نیازی به رفتار دموکرات نداریم اما در این شرایط دولت به قدری در برخی موارد با دموکراسی رفتار می کند که این رفتار آسیب زننده است. وقتی اکثر مشاغل به کار خود ادامه می دهند و قرار است به زودی شرایط عادی به تمام حرفه ها برگردد و تنها سینما است که بلاتکلیف مانده طبیعتاً خسارت وارد شده به این حوزه هر روز بیشتر می شود. مردم در این شرایط بیماری را جدی نمی گیرند و می بینیم که مردم در خیابان ها هستند و اگر سینماها باز شوند نیز در حالیکه قطعاً استقبال کمتر خواهد بود برخی حتماً به سینما می روند.

صباغ زاده تصریح کرد: با این حال معتقد هستم نباید سینماها به روزهای عادی خود برگردند و این شرایط باید با تدبیری دیگر بهبود یابد، سینماها در شرایط عادی در بسیاری مواقع سالن هایشان خالی است و اگر در این شرایط بخواهیم با فروش بلیت محدود برای هر سالن و رعایت فاصله سینماها را باز کنیم هیچ فایده ای ندارد و فقط فیلم هایی که اکران می شوند اصطلاحاً می سوزند و فرصت اکران را به راحتی از دست می دهند.

او افزود: پخش آنلاین یک آزمایش است و باید ببینیم با پخش خروج که سرمایه اش مربوط به بخش خصوصی نمی شود این آزمایش جواب مثبت می دهد یا خیر. در این شرایط سینماها به شدت زیان می بینند و باید برای حفظ بقای آنها نیز فکری شود. هر تدبیری اندیشیده شود سینماها زیان می بینند و در این شرایط دولت باید به کمک فرهنگ و هنر کشور بیاید و به خصوص بخش خصوصی که هیچ حمایتی از آن نمی شود نیازمند توجه بیشتری است.

کارگردان فیلم سینمایی صبحانه ای برای دو نفر در ادامه گفت: نمایش فیلم ها به صورت آنلاین ممکن است تا حدی مشکل در خانه نماندن را حل کند و برای کنترل و مهار کرونا به دولت کمک کند، دولت نیز در این شرایط بهتر است به کمک سینما بیاید و تمهیدی برای کنترل شرایط حاضر و جلوگیری از شیوع ویروس کرونا بیندیشد.

امان الله قرائی مقدم: پس از کرونا بحران های اجتماعی فراوانی خواهیم داشت که به کمک سینما و تلویزیون احتیاج داریم

امان الله قرائی مقدم جامعه شناس در گفت وگو با خبرنگار ، اظهار داشت: پس از اختراع تلویزیون و ورودش به خانه ها جامعه شناسانی مثل هارولد لاسول و مارشال مک لوهان که دهکده جهانی را مطرح کرد تأکید کردند که تلویزیون موجب شده بسیاری تفریحات از بیرون خانه به درون بیاید و بسیاری از کارهایی که افراد بیرون از خانه انجام می دادند را پس از تلویزیون در خانه انجام می دهند. سینما نیز پس از این اختراع احساس خطر کرد و فیلم های سینمایی و تلویزیونی از هم جدا شدند.

قرائی مقدم تصریح کرد: امروز تقریباً همه فیلم های سینمایی در نهایت به تلویزیون ها می آیند و در خانه ها نمایش داده می شوند. از همان سال های دهه 40 که تلویزیون وارد ایران شد جامعه شناسان و روانشناسان اجتماعی در تولید برنامه هایی که اوقات فراغت افراد را پر کنند نقش داشتند اما تنها هدف پر کردن اوقات نبود، برنامه ها نیاز به پیام داشتند و علاوه بر جلب نظر مخاطب به ارائه پیام نیز فکر می کردند.

او افزود: امروز که سلامت افراد جامعه در خطر است و بالطبع بیکاری و عدم تأمین معاش افراد را تحت فشار قرار داده سینما و تلویزیون می توانند بسیار تأثیرگذار باشند. فیلم های مختلف اعم از آثار عاطفی، اخلاقی و... می توانند ساعاتی از روز برای مردم سرگرمی به همراه داشته باشند و از طرفی آثار خانوادگی باعث می شوند که مردم از تجردگرایی فاصله بگیرند. آثار سینمایی و تلویزیونی در این روزها به لحاظ سرگرمی و پیام رسانی می توانند از خشونت های درون خانه بکاهند و گسستگی اجتماعی به معنی پارگی روابط و تعاملات اجتماعی را کاهش دهند. پس از کرونا ما دچار این مسائل خواهیم بود و دنیا هیچ وقت به روزهای پیش از کرونا برنمی گردد.

این جامعه شناس در ادامه اظهاراتش گفت: باورها، ارتباطات و... بهم خورده و یک نوع انقلاب زیستی در جهان صورت گرفته، این ویروس توانست جهان را تغییر دهد و دگرگون کند، تعاملات بهم خورده و اثرات اقتصادی آن را به وضوح می بینیم. اروپا امروز از طرح مارشال صحبت می کند و آمریکا به بحران بزرگی رسیده، همه این فاجعه را بزرگ ترین فاجعه پس از جنگ جهانی دوم می دانند، تلویزیون می تواند آگاه سازی کند و در کنار این کار شادی و نشاط را در جامعه به وجود آورد.

قرائی مقدم تصریح کرد: سینما و تلویزیون ما دولتی و سیاست زده هستند. هیچ تلویزیونی در دنیا نیست که سیاسی نباشد اما تلویزیون ما سیاست زده است. آثار سینمایی و تلویزیونی در آمریکا مدام کاپیتالیسم و سرمایه داری را تبلیغ می کنند اما این تبلیغات آنقدر گل درشت و آزاردهنده نیست که مخاطب آزار ببیند. همه این تبلیغات در فرم هنری بیان می شوند، تلویزیون و سینمای روسیه نیز پیام های سوسیالیستی و جامعه شناسی خود را در قصه ها و فیلم هایش پنهان می کند اما ما آنقدر شعاری و واضع سیاست هایمان را بیان می کنیم که تأثیر چندانی ندارند و حتی برخی مواقع همانطور که در جامعه می بینیم نتیجه عکس می دهند.

او در پایان گفت: ما پس از کرونا معضلات بسیاری چون بیکاری، مشکلات معیشتی، بحران اقتصادی، طلاق، اعتیاد، نزاع و ناهنجاری های بسیاری خواهیم داشت و سینما و تلویزیون باید نقش خود را در این موقع به خوبی ایفا کرده به کمک جامعه و کشور بیایند. قطعاً کمکی که سینما و تلویزیون می توانند داشته باشند در کنار سرگرمی و ایجاد نشاط در جامعه، پیام هایی است که باید در پشت قصه ها و فیلم ها مطرح شوند تا مخاطب آن ها را درک کند.

سعید شاهسواری: بعید می دانم یک فیلم بتواند حال کارگری که بیکار شده را خوب کند/ تلویزیون ادعا می کند 85 درصد بیننده دارد! / آیا هر کسی که 10 دقیقه در روز تلویزیون می بیند نیز جزو این 85 درصد است؟

سعید شاهسواری، فیلمنامه نویس و تهیه کننده سینما، در گفت وگو با خبرنگار، اظهار داشت: پیش از فکر کردن به این مسأله که آثار سینمایی چقدر می توانند در روحیه جامعه و نگه داشتن مردم در خانه هایشان موثر باشند باید به مسائل بسیاری از جمله تأثیر این آثار در شرایط عادی فکر کنیم. من نمی دانم آثار سینمایی ما می توانند اینقدر تأثیرگذار باشند یا خیر و این نیاز به یک بررسی کلی دارد اما بهتر است همه این موضوع را در نظر بگیرند که درباره این تأثیرگذاری به راحتی نمی توان اظهار نظر کرد.

شاهسواری در ادامه گفت: تلویزیون ادعا می کند 85 درصد بیننده دارد، این آمار نیاز به بیان جزئیات دارد تا متوجه شویم منظور از 85 درصد چیست، آیا هر کسی که 10 دقیقه در روز تلویزیون می بیند نیز جزو این 85 درصد است؟ یا در سینما فیلمی 35 میلیارد تومان می فروشد، اگر این مبلغ را که عدد بالایی به نظر می رسد با قیمت بلیت حساب کنیم می بینیم نسبت به جمعیت کل کشور رقم بسیار پائینی می شود و شاید دو یا سه میلیون نفر به سینما رفته باشند در حالیکه ما از تأثیر سینما بر 85 میلیون نفر صحبت می کنیم. اگر یک پدیده در شرایط عادی تأثیر چندانی نداشته در شرایط بحرانی نیز نمی تواند چندان تأثیرگذار باشد.

او افزود: برای مثال می توان تیم فوتبال بارسلونا را مثال زد. وقتی این باشگاه با تیم رئال مادرید مسابقه دارد شهری که در آن مسابقه برگزار می شود بهم می ریزد، تمام دنیا مخاطبش هستند و بودجه هر دو باشگاه شاید از بودجه چند سال فرهنگ و هنر ما بیشتر باشد. وقتی باشگاه بارسلونا در شرایط عادی چنین تأثیر بزرگی در زندگی مردم دارد، با اعلام اینکه درصدی از بودجه اش را در سال جاری به مبارزه با کرونا اختصاص می دهد علاوه بر آن پول به لحاظ روانی نیز بسیار تأثیرگذار است و در واقع این تأثیر به اجبار به وجود نمی آید، مردم و فوتبال و باشگاه با هم در یک ارتباط هستند که در معضلات نیز این هم پوشانی وجود دارد و رفتارهای باشگاه تأثیرگذار در جامعه است.

نویسنده فیلم سینمایی بی خداحافظی در ادامه اظهار داشت: حال با این قیاس ببینیم سینمای ما که در بهترین شرایط دو میلیون مخاطب دارد آیا می تواند تأثیری در جامعه 85 میلیون نفری ما داشته باشد؟ آیا این دو میلیون نفر به اندازه آن 85 میلیون نفر تأثیرگذار هستند؟ من پاسخی برای این پرسش هایی که مطرح می کنم ندارم و می خواهم بیش از هر چیز به این نکته اشاره کنم که باید مسائل بسیاری را در این تحلیل در نظر گرفت که آیا آثار سینمایی می توانند در این شرایط تأثیرگذار باشند یا خیر.

این فیلمنامه نویس با اشاره به پخش آنلاین فیلم های سینمایی در صف اکران، تصریح کرد: در این اتفاق شاید بحث حمایت از سینما نیز مطرح باشد. سینماگران به هر حال بخشی از جامعه هستند و آن ها نیز تحت تأثیر این فشارها قرار گرفته اند. من امیدوارم هر طرحی که در این روزها در نظر گرفته می شود به نفع سینما و مردم باشد اما بعید می دانم یک کارگر روزمزد که اگر سر کار نرود حقوق و دستمزد ندارد و به مشکلات بزرگی مواجه می شود با دیدن یک فیلم حالش خوب شود یا برای دیدن یک فیلم در خانه بماند و به سر کار نرود.

حسین انتظامی، پس از حواشی جلسه شورای صنفی نمایش که به اعتراض خانه سینما منجر شد، در صفحه اجتماعی خود در توییتر نوشت:

شورای_صنفی_نمایش قرار نیست در جایی غیر #خانه_سینما تشکیل شود. با یک خبر نادرست به دنبال ایجاد نگرانی صنفی و دوقطبی سازی اند. دولت متوجه اعتبار نهادهای مدنی هست. من هم که خاستگاه صنفی دارم، در پاسداری از این سیاست دولت جدّی ترم چرا که قدر و قدرت #نهادهای _مدنی را می دانم.

در هفته ای که گذشت، در جلسه شورای صنفی نمایش که با حضور سید محمد مهدی طباطبایی نژاد، معاون ارزشیابی و نظارت سازمان سینمایی و نمایندگان صنوف برگزار و مرتضی شایسته با اکثریت آرا به عنوان دبیر شورا در دوره جدید انتخاب شد. مشخص کردن سینماهای سرگروه، دستور جلسه اولین جلسه شورا بود که سینماهای آزادی، کورش، مگامال، ماندانا، ایران، بهمن و فرهنگ به عنوان سرگروه معرفی شدند.
غلامرضا فرجی و محمدرضا صابری از انجمن سینماداران، مرتضی شایسته از کانون پخش کنندگان، حسین فرح بخش به نمایندگی از تهیه کنندگان و محسن امیریوسفی به نمایندگی از کارگردانان در این جلسه حاضر بودند و طباطبایی نژاد در این جلسه از اعضای قبلی شورای صنفی نمایش قدردانی کرد.

به دنبال برگزاری این جلسه، خانه سینما اعلام کرد که نسبت به حواشی این جلسه، در آینده موضع گیری خواهد کرد.

متنی که از سوی روابط عمومی خانه سینما منتشر شده به این شرح است؛ با توجه به نحوه برگزاری و تصمیمات متخذه در جلسه شورای صنفی نمایش مورخ22 اردیبهشت ماه 1399 در معاونت ارزشیابی و نظارت سازمان سینمایی، به زودی خانه سینما پس از بررسی ها و مشورت های لازم موضع خود را در قبال رویه های غیرصنفی و نامتعارف این جلسه را به اطلاع می رساند.

فرحناز منافی ظاهر در گفت وگو با خبرگزاری میزان، پیرامون شیوه و وضعیت انتخاب بازیگران در سینما گفت: اوضاع انتخاب نقش در سینما وضع بسیار ناراحت کننده ای دارد، زیرا این روز ها اکثر نقش ها فروخته می شوند و بازیگرانی در سینما آمده اند که به هیچ وجه نه بازیگرند و نه اندک استعدادی برای پیشرفت دارند. متاسفانه نقش فروشی در سینمای کشور بیداد می شود.

بیشتر بخوانید: برای مشاهده آخرین گفت وگوی منافی ظاهر پیرامون وضعیت سینما اینجا کلیک کنید

وی با اشاره به سابقه خود در سینما افزود: اینقدر پیشنهادات سینمایی به من کم شده که همه باور دارند من بازیگر سینما نیستم در صورتی که من سابقه بازی در 27 فیلم سینمایی بلند را دارم. متاسفانه این روز ها فراموش شده ایم و هیچ پیشنهادی به بازیگران قدیمی نمی شود.

بازیگر فیلم عروس با ابراز گلایه از وضعیت بازیگران پیشکسوت سینما تصریح کرد: اوضاع پیشکسوتان سینما وحشتناک است. هیچکس هوای این قشر را ندارد واصلاً کسی نمی داند که این ها چه طور و در چه شرایطی زندگی می کنند. خیلی از پیشکسوتان سینما این روز ها خانه نشین شده و در حال دق کردن می کنند.

وی حضور برخی بازیگران در سینما را نابجا دانست و اضافه کرد: مردم من را در خیابان می بینند و می گویند چرا دیگر بازی نمی کنید. خیلی از مردم می گویند که حضور بسیاری بازیگران امروز سینما توهین به شعور مخاطب است، اما چه می شود کرد وقتی سینمای امروز اینگونه اداره می شود.

بازیگر فیلم دخترشیرینی فروش دلیل کم کاری خود را اینگونه تشریح کرد: بازی نمی کنم، چون پیشنهادی نیست و اگر هم باشد می خواهند با مبلغ بیست سال پیش برایشان بازی کنم. مشخصاً من با این وضع بازی نمی کنم و ترجیح می دهم بیکار باشم.

وی در همین راستا ادامه داد: گاهی با تمام این شرایط سخت کار را قبول می کنم و می بینم نقش مقابلم با اینکه حتی یکبار هم تجربه بازی نداشته کاملاً با لابی و باندبازی به سینما آمده است. من از وضعیت فعلی بسیار ناراحتم و امیدوارم اتفاقی اساسی برای تغییر این شرایط بیفتد.

منافی ظاهر با اشاره به بد عهدی بسیاری از تهیه کنندگان سینما خاطرنشان کرد: بسیاری از پروژه های سینمایی با بدقولی تهیه کنندگان به مشکل می خورد. خود من سال ها پیش در یک پروژه بازی کردم و هنوز 6 میلیون دستمزدم را دریافت نکردم. شش میلیون تومان آن موقع در حال حاضر چه ارزشی دارد. تازه با این وضع تهیه کننده هنوز هم نمی خواهد پولم را بدهد و پس می خواهد پولم را سر قبرم بیاورد؟.

انتهای پیام/

نیلوفر ذوالفقاری

یک بار که بلیت به دست نشسته باشی روی صندلی ها، چراغ ها خاموش شده باشد و تو غرق شده باشی در جادوی تکرارنشدنی سینما، دیگر دل کندن از این هنر جذاب برایت سخت خواهد بود. حالا اما 3 ماه شده که تابلوی سر در سینماها در تاریخی به خصوص متوقف شده، هیچ بلیتی فروخته نشده و هیچ فیلمی روی پرده نقره ای نرفته است. عاشقان سینما که جای خود، بسیاری از ما هم که فیلم دیدن با هم و سینمارفتن، تفریح موردعلاقه مان بود، تعطیلی سینماها باعث شد دلتنگ این سرگرمی شویم، به خصوص که چند سالی بود به طرح اکران افطار تا سحر سینماها در ماه مبارک رمضان عادت کرده بودیم. حالا که این مهمان ناخوانده یعنی کرونا، معلوم نیست چه زمانی قصد دارد بار و بندیلش را جمع کند و برود، تکلیف بازگشایی سینماها هم نامشخص است. اما سینماماشین آمده تا دلتنگی علاقه مندان به این هنر را رفع کند. تا به حال فکرش را کرده اید اینکه با ماشینتان وارد سینما شوید و فیلم تماشا کنید. چه حس و حالی دارد؟ این شب ها برج میلاد این امکان را برای شهروندان فراهم کرده، پس در این گزارش با ما همراه باشید تا با هم، تجربه هیجان انگیز سینماماشین را پشت سر بگذاریم.

خبرگزاری آریا-در پی حاشیه های ایجاد شده پیرامون جلسه روز 22 اردیبهشت شورای صنفی نمایش امروز نیز دو نفر از اهالی سینما به اتفاقات این جلسه واکنش نشان دادند.
محمدحسین فرحبخش: شورای صنفی نمایش به خانه سینما ربطی ندارد!
به گزارش آریا و به نقل از ایسنا، محمدحسین فرحبخش در گفتگو با ایسنا در پاسخ به اظهارات محسن امیریوسفی، با بیان اینکه مسئله شورای صنفی نمایش به خانه سینما ربطی ندارد که در آن دخالت کند، گفت: من مستقل ترین آدم این سینما هستم و با افتخار، نمایندگی سازمان سینمایی را در شورای صنفی نمایش قبول می کنم.
فرحبخش گفت: برای جلسه روز دوشنبه شورای صنفی نمایش، ساعت 10 صبح در سالن سازمان سینمایی، توسط آقای فرجی دعوت شدیم و به جز من، آقای شایسته، آقای قطبی که معمولاً مسئول دبیرخانه شوراست، آقایان رضوی، امیر یوسفی، صابری و غلامرضا فرجی به همراه آقایان طباطبایی نژاد و محمدرضا فرجی (مدیرکل نظارت) حضور داشتند. جلسه با تقدیر و اهدای لوح به اعضای شورا شروع شد و بعد بحث درباره آیین نامه بود که قرار شد آخرین ویرایشی که با نظر صنف ها روی آن انجام شده بررسی شود. همه اعضای جلسه از جمله من و آقای امیریوسفی بنا به برداشت خود، نظرات اصلاحی دادند و وقتی کار تمام شد، آقای طباطبایی نژاد گفت، چون به زودی ممکن است سینماها بازگشایی شوند، باید امروز دو کار دیگر را هم انجام دهیم؛ یکی اینکه سرگروه ها را انتخاب کنیم و دیگر اینکه دبیر شورا مشخص شود که اگر هفته دیگر جلسه گذاشتیم و ستاد کرونا با بازگشایی سینما موافقت کرد، بتوانیم کارها را سریع تر پیش ببریم. برای دبیر شورا، آقایان سینمادار، من و آقای شایسته نظر (رأی) مان، آقای امیریوسفی نبود و همین باعث اعتراض ایشان شد.
وی افزود: آقای فرجی به آقای امیریوسفی گفت، چون شما می خواهید امسال فیلم بسازید، ممکن است گرفتار شوید ولی ایشان گفت، می خواهم فیلم بسازم ولی اینجا را هم می توانم اداره کنم. نماینده سینماداران گفت، جایی نوشته نشده که حتما نماینده کانون کارگردانان باید رییس شورا باشد. این را هم بگویم، آقای رضوی قبل از این، سوال کرده بود، نماینده ها برای برگزاری انتخابات چه کسانی هستند که گفته شد، آقایان صابری و فرجی به نمایندگی از سینمادارها، آقای امیر یوسفی نماینده کانون کارگردانان و آقای شایسته هم نماینده پخش کننده ها هستند. پرسیدند پس نماینده تهیه کنندگان چه، که آقای طباطبایی نژاد مرا معرفی کرد. آقای رضوی از من پرسید، شما از طرف شورای عالی تهیه کنندگان معرفی شده اید؟ من هم گفتم خیر، من خودم اصلاً خبر نداشتم. بعد آقای طباطبایی نژاد گفت، طبق بند 6 آیین نامه اکران، چون شورای عالی تهیه کنندگان صنف نیست، آقای انتظامی با انواع و اقسام روش ها آن ها را جمع کرده ولی وحدت ندارند و یک صنف نیستند، طبق این بند، تا وقتی یک واحد نشوند، معاونت ارزشیابی و نظارت نماینده تهیه کنندگان را معرفی می کند و من هم آقای فرحبخش را انتخاب کردم. این عین عبارت آقای طباطبایی نژاد است. آقای امیر یوسفی هم نشست، وقتی انتخابات تمام شد و دید که آقای شایسته به عنوان رییس انتخاب شد، نامه ای را درآورده، به آقای فرجی تحویل داد و گفت، آقای رضا درمیشیان نماینده ما است. سوال من این است که اگر شما نماینده نیستید، چرا اصلا در انتخابات شرکت کردید؟ معلوم است اگر رییس می شدید، می ماندید. این اصل ماجرا است.
فرحبخش در ادامه گفت: اما آقای امیریوسفی در مصاحبه خود نکاتی را درباره من گفته که باید به آن ها اشاره کنم. از جمله اینکه درباره ماجرای شورای صیانت گفته که طبق آن نباید در جلسات حضور داشته باشم. اول اینکه آن شورای صیانت خانه سینما برخوردی کرد که توضیحش بماند، ولی طبق نتیجه آن شورا، فرحبخش تا پایان دوره قبل که فقط چهار جلسه هم بود، نباید در شورا حضور می داشت. الان که دیگر به دوره جدید ربطی ندارد. نکته دیگر اینکه آقای امیریوسفی گفته که خواسته شده شورای عالی تهیه کنندگان را کنار بگذارند. من ایشان را به سال گذشته ارجاع می دهم که شورای صنفی نمایش اول سال تشکیل شد. شورای عالی تهیه کنندگان نماینده ای به ارشاد معرفی نکرده بود و آقایان رضوی و احمدی نماینده دوره قبل بودند. به آقای داروغه زاده نامه زدیم که این دو نفر نماینده شورای عالی نیستند و باید نماینده جدید معرفی کنیم. به آقای امیریوسفی هم زنگ زدم و گفتم شما چرا وقتی نماینده های ما نیستند انتخابات برگزار می کنید؟ ایشان گفت، من تحت نظر شما نیستم، ارشاد به من گفته همین افراد نماینده تهیه کنندگان هستند، ما هم قبول کردیم. چطور پارسال نماینده تهیه کنندگان دولتی نبود، امسال دولتی است؟ پس باز هم معلوم است اگر شما رئیس می شدید، این حرف ها را نمی زدید.
وی بیان کرد: ایشان همچنین گفته آقای فرحبخشِ به اصطلاحِ مستقل ، باید بگویم من “به اصطلاح” مستقل نیستم، بلکه مستقل ترین آدم این سینما هستم. با افتخار نمایندگی سازمان سینمایی را قبول می کنم تا از تمام تهیه کنندگان دفاع کنم. آقای انتظامی درست عمل کرده تا آدم هایی که زیاده خواه هستند و نمی گذارند تهیه کنندگان یکی شوند، بفهمند دولت خودش وارد عمل می شود و نماینده می گذارد. این مجازاتی برای تهیه کنندگان است که اگر صنف واحد تشکیل ندهند، دولت خودش اقدام می کند، چون شورای عالی (تهیه کنندگان) صنف نیست.
این تهیه کننده سینما ادامه داد: آقای امیریوسفی گفته من در انتخابات مُصر بودم، بله مُصر بودم. مگر شما آقای امیر یوسفی پارسال مُصر به برگزاری انتخابات نبودید، وقتی که نماینده تهیه کنندگان نبود و در واقع غیرقانونی بود؟ می گویید امسال دولت دخالت کرده، دولت کجا دخالت کرده؟ آقایان سینمادار که از انجمن سینماداران بودند. آقای شایسته که از انجمن پخش کنندگان، خود آقای امیریوسفی هم که از کانون کارگردانان است. کدام یک را دولت تعیین کرده؟ دولت فقط نمایندگی تهیه کنندگان را به همین دلیل که نماینده واحد معرفی نشده انتخاب کرده و اگر همین فردا صبح تهیه کنندگان یکی شوند، بنده کنار می روم تا یک نفر را مشخص کنند. فرحبخش آزاد است. بروید از شورای صیانت هم نامه بگیرید که او نمی تواند عضو باشد.
فرحبخش همچنین خانه سینما را موضوع دیگری دانست که باید به آن اشاره کند و گفت: برای من سوال است که شورای صنفی نمایش چه ارتباطی به خانه سینما دارد؟ انجمن سینماداران که از خانه سینما بیرون آمده ، تهیه کنندگان هم که خانه سینما را قبول ندارند، چون خانه سینما یک جای کارگری است ولی سینماداران و تهیه کنندگان صنف کارفرمایی، پس نمی توانند یک جا باشند. الان هم شنیدم خانه سینما بیانیه داده، در حالی که به آن ها هیچ ارتباطی ندارد که بخواهند چنین کاری انجام دهند و در شورای صنفی و تهیه کنندگی و پخش سینمایی دخالت کنند.
او با تکرار دوباره صحبت خود درباره امیریوسفی اضافه کرد: ایشان به دلیل اینکه فیلم آشغال های دوست داشتنی اش را پنج سال نمایش ندادند، پول فارابی را نمی دهد و با این حرف ها می خواهد این ماجرا را ماست مالی کند و نظرها را برگرداند. آقا شما بهتر است بدهی خود را بدهی. همه کسانی که این حرف هایم را می خوانند، می دانند من آدمی هستم که در راستگویی و صداقت با هیچکس تعارف ندارم و جز از خدا، از هیچ کسی هراس ندارم. آقای امیریوسفی اگر درست می گوید، باید در حضور همه کسانی که در جلسه حضور داشتند، حرف هایش را مطرح کند. اصلا اگر آن طور که می گوید تصور می کرده جلسه فقط مربوط به تقدیر است، باید همان 20 دقیقه اول که کار انجام شد، می رفت، دیگر چرا برای تصویب آیین نامه و انتخابات ماند؟ چون فقط در تعیین سرگروه های سینمایی شرکت نداشت. اما به محض اینکه نظرشان مبنی بر مادام العمر بودن ریاست کانون کارگردانان مورد تایید نبود، این حرف ها مطرح شد.
فرحبخش با بیان اینکه ایشان (امیریوسفی) تاوان این را می دهد که باید اول بدهی فارابی را بدهد گفت: من مستقلم. پای آن هم ایستاده ام. همین الان هم اگر سازمان سینمایی بگوید منویاتش را اجرا کنم، این کار را نخواهم کرد. من منویات سینما و تهیه کنندگان را اجرا می کنم. شاید هم آقای طباطبایی نژاد چون متوجه شده که من منویات تهیه کنندگان را پیاده خواهم کرد و به دنبال بخش خصوصی هستم، به همین دلیل مرا انتخاب کرده؛ و گرنه والله اگر آقای انتظامی یا طباطبایی نژاد درباره اینکه من در این شورا باشم، با من از قبل صحبت کرده باشند! من در جلسه متوجه شدم که نماینده شده ام، با این حال افتخار می کنم و تا آخر می ایستم و ثابت می کنم که مستقل هستم.
او در پایان در پاسخ به اینکه فکر نمی کند تمام این اتفاقات برای برگزاری جلسه بهتر می توانست مدیریت شود تا این همه حاشیه وجنجال به وجود نیاید؟ گفت: به نظر من آقای انتظامی کاملا به هدف زده، چون وقتی از تمامیت خواه ها کوچک ترین قدرتی را کم کنی، از لانه خود بیرون می آیند. آن ها می گویند فقط ما باشیم و دیگر تمام، مثل الان که خانه سینما بیانیه داده است. سوال من این است که آقای خانه سینما! پارسال که دولت دخالت می کرد مسئله ای نبود، اما امسال که شما را کنار گذاشته دخالت است؟
ابوالحسن داودی: این اتفاق می تواند برای آینده سینمای ما ضایعات بسیار بزرگی داشته باشد
ابوالحسن داودی نیز درباره اتفاقات رخ داده در جلسه شورای صنفی نمایش به ایلنا گفت: من هم از طریق اخبار منتشره در فضای مجازی و مطبوعات در جریان موضوعات قرار گرفته ام. بنابراین از مجموعه اخبار درباره جلسه شورای صنفی، گمان می کنم که دوباره همان بی تدبیری قدیمی رخ داده که پیش از این گاه و در مقاطع مختلف، اتفاق می افتاد و اکنون مجددا در ارتباط ناقص میان مدیران دولتی و صنفی در حال رخ دادن است.
داوودی ادامه داد: فکر می کردم مدیران دولتی کنونی، حتما با کوله بار تجربه چند ده ساله ای که با اهالی سینما دارند، کم و بیش توانسته اند درکی واقع بینانه از ماهیت روانی- اجتماعی و نوع فعالیت این اصناف یا جمع های فرهنگی و صنفی را پیدا کرده و ارزیابی درستی از آن داشته باشند. اما بر اساس شنیده هایم از برخورد آقای طباطبایی نژاد در این موضوع واقعا متاسف شدم چراکه به نظرم ایشان می بایستی باتوجه به سابقه ای که در مدیریت دولتی دارد، درک عمیق تر و منصفانه تری از مناسبات اصناف از خود بروز می داد.
وی افزود: با این استدلالی که ایشان به کار برده و الزام حضور یک نماینده صنفی را در انتخابات شورایی که نامش و اعتبارش شورای صنفی است و نه شورای دولتی ، به رسمیت نشناخته و با سنگر گرفتن پشت قانون خشکی که او را روی کاغذ مجاز به این کار کرده، انتخاب شخصی اش را به عنوان نماینده گروه صنفی دیگر معرفی کرده و بنابراین اشتباه محاسباتی فاحشی داشته است. فکر می کنم شاید حداقل تدبیر این بود که ایشان نگاهی به تاریخچه گذشته ای که در این گونه منازعات اتفاق افتاده بود، می انداخت. ما شبیه این برخورد دولتی متکی بر اختیارات قانونی را در ابعاد گسترده تر و توان اجرایی بالاتر، را در دوره مدیریت آقای شمقدری هم داشتیم که تمایل داشت با تکیه بر قانون، کار را به تعطیلی خانه سینما بکشاند ولی عملا دیدیم که نتیجه تاریخی این برداشت غلط از اختلافات ذاتی اهالی سینما به چه ضایعه ای برای خودشان تبدیل شد.
رئیس سابق هیات مدیره خانه سینما در ادامه اظهار داشت: البته منظورم از ایشان، کل مدیریت دولتی در عرصه فرهنگ بوده و شخصا اصراری روی شخص خاصی ندارم. اکنون شاهدیم که چطور کرونا تمام اصول و قواعد تخصصی و صنفی دنیا را به هم زده است. منتهی در بسیاری از کشورها باتوجه به زمینه ای که وجود داشته، خیلی زودتر از ما توانستند خودشان را جمع کنند اما ما همچنان درگیر دعواهای حیدری و نعمتی بوده که جز به اضمحلال بردن توان صنفی و دولتی، هیچ اثر دیگری ندارد. اما متاسفانه همچنان در حال دست و پا زدن در چنین موضوعاتی هستیم.
داوودی ادامه داد: براساس تجربه ای که در سال های فعالیتم داشته ام، تصورم این است که این بار هم مثل همیشه مدیران دولتی به جای اینکه بخواهند از تدابیر شجاعانه تر و درک موقعیت اضطرار حرفه ای استفاده کنند، به گونه ای پشت قواعد گاه غلط و کهنه ای که به اسم قاعده و قانون به آنها اختیاراتی داده سنگر می گیرند؛ بدون اینکه به موقعیت روانی کنون جامعه سینمایی و درک دگرگونی اساسی که در مناسبات سینما درحال رخ دادن است، توجه کنند.
وی افزود: به شدت نگرانم که این داستان، همچون یک آوار سنگین بر سرشان فرود بیاید. شخصا بر اساس تجربه ای که از روانشناسی کلی جامعه سینما دارم، می دانم که حرکاتی مثل این، به ناگهان می تواند باعث قرار گرفتن اهل سینما پشت هم شود، آنهم برای مقابله ای که در شرایط کنونی نباید شکل گیرد و برخوردی دوسر باخت است. به نوعی اگر برای این داستان مدیریت درستی اتخاذ نشود، این اتفاق می تواند برای آینده سینمای ما ضایعات بسیار بزرگی داشته باشد.
این کارگردان همچنین درباره بیانیه خانه سینما درباره اتفاقات شورای صنفی و اتفاقاتی که ممکن است پس از این رخ دهد، گفت: مشکل ما فقط دولت نیست، به نظرم یکی از معضلات اصلی ما که زمینه ساز چنین اتفاقاتی است، از کم کاری های صنفی و فضای مدیریت قبیله ای که در برخی اصناف و حتی در خود خانه سینما هم در جریان است، نشأت می گیرد. در تمام این سال ها به تجربه دیده ایم که موقعیت و اعتبار بیرونی که به ظاهر خانه سینما دارد، بسیار بیشتر از توانی بوده که در تمام این سال ها در اختیارش بوده است. اما از این پتانسیل استفاده نشده.
داوودی در ادامه اظهار داشت: یعنی آنچه که مربوط به منزلت اهالی سینماست، امکان پیگیری و به اصطلاح حمایت از آن، در خانه سینما بسیار بیشتر از حقوق مادی آنان بوده است. این البته ماهیت جامعه فرهنگی ما با حاکمیت است، که خوب یا بد باید معذورات آن را بپذیریم و از امکانات محدودش استفاده کنیم. این نکته ای ست که در طول این سال ها هنوز نه خیلی توسط مدیریت دولتی جدی گرفته شده و نه توسط مدیریت صنفی. نمونه های مختلفی از این روش احتمالی صنفی ناشی از برخورد غلط مدیریت دولتی را قبلا هم در دوره های مختلف دیده ایم.
وی ادامه داد: مثلاً زمانی که خانه سینما با اسلحه قانون تهدید به تعطیلی شد، دیدیم که یکباره چه حمّیت و یکپارچگی در بین اهل سینما پیش آمد. به نوعی آنها برای دفاع از همان خانه سینمایی که تا یک ماه قبل می گفتند، هیچ کاری انجام نداده، حمایتی نمی کند و تعریف صنفی را درست انجام نمی دهد، در کنار هم قرار گرفتند و به محض اینکه یک گروه از بیرون خواستند، نسبت به خانه سینما، برخوردی سلبی را انجام دهند، همه اعضا پشت هم قرار گرفتند. به نظرم دوستان در این برهه هم اشتباه بزرگی کردند و به تعبیر عامیانه گز نکرده پاره کردند که می تواند مسبب خیلی از اتفاق های پیش بینی نشده در سینما و جامعه صنفی باشد که ضرر عمده آن را هم دولت تقبل می کند.
داوودی در بخش دیگری از صحبت هایش گفت: طبعا در این شرایط که دهه چهارم فعالیت کاری، حرفه ای و صنفی خودم است، واقعا این انتظار را داشتم که تعامل اصناف با دولت، خارج از همان زد و بندها و مسائل و اتفاقات سیاسی که معمولا در سطح جامعه رخ می دهد و در شرایط ناگزیری که الان همه دنیا در آن قرار دارند و ما به شکل بدتری در آن هستیم، به گونه دیگری باشد. امیدوار بودم که مسئولان فرهنگی امان بتوانند در این بازی ها و سنگر گرفتن ها، رویکردی غیر از ماندن در پشت قانون های کهنه و تعاریف خیلی قدیمی پیش بگیرند. بهتر است دوستان مقداری از این تأسی صرف به قانون های خشک فاصله بگیرند و از تجربه خودشان در شناخت شرایط، امکانات و فضای روانی که در جامعه ما و به شکل تخصصی تر در فضای جامعه فرهنگی و سینمایی ما هست، کمک بگیرند.
وی در پایان گفت: فکر می کنم مدیران محترم دولتی به نوعی باید جسارت بیشتری نشان دهند و تصمیماتی که منجر به رفتارهای جمعی ای شود که نتایج غیرقابل کنترل و غیرعادی داشته باشد را انجام ندهند. حال فرقی نمی کند که این تصمیم از جانب بخشی از صنف یا دولت انجام شود.

به گزارش خبرگزاری خانه ملت ، دفتر مطالعات آموزش و فرهنگ این مرکز در گزارشی با عنوان الزامات و راهکارهای تقویت سینمای سیاسی و استراتژیک ایران آورده است؛ سینما به عنوان پدیداری قدرتمند و پیچیده در کشورهای مختلف همواره با سیاست و مسئله قدرت درگیر بوده و در هر جای جهان سرنوشتی پیدا کرده است. پیچیدگی های ذاتی زبان سینما از یک سو و دشواری صحنه سیاست باعث شده است این دو به سادگی با یکدیگر همساز نشوند. رابطه سینما و سیاست در ایران نیز همچون بسیاری از کشورهای جهان به عنوان مسئله ای مهم و استراتژیک مطرح است. با وجود مطالبه ای که همواره از سینمای ایران برای تولید فیلم سیاسی در جهت رویکرد های جمهوری اسلامی ایران وجود داشته است و همچنین وابستگی این سینما به بودجه های حاکمیتی، سینمای ایران در اندک مواردی موفق به ورود پیروزمندانه به حوزه سیاست شده است.

در این گزارش با بررسی وضعیت سینمای سیاسی در جهان و مرور تاریخی آن، ملاحظات اساسی در زمینه شکل گیری سینمای سیاسی و استراتژیک در ایران مطرح شده اند. همچنین پیشنهادهایی در این زمینه ارائه شده است که توسط سازمان سینمایی و امور سمعی و بصری در حوزه هدفگذاری، برنامه ریزی و اجرا قابل پیگیری هستند.

مطابق این گزارش، فقدان ساختار پایدار تولید فیلم در سینمای ایران باعث شده است تا کمّیت و کیفیت تولید فیلم در سینمای ایران تضعیف شود. از آنجا که ازسوی سینماگران، دولت و نهادهای حاکمیتی نگاه اقتصادی صحیحی به سینما وجود ندارد، حاکمیت و سینما در ایران رابطه درست و صادقانه ای با یکدیگر ندارند. به همین خاطر سینمای ایران اگرچه همچنان وابسته به بودجه و امکانات و تسهیلات دولتی است، درنهایت خود را متعهد به چیزی نمی داند، بلکه سانسور را مهم ترین معضل خود تلقی می کند. به همین دلیل سینمای سیاسی در ایران شکل پایدار، به معنای سینمایی سنت مند و نهادینه که همچون سینمای دفاع مقدس جایگاه خود را تثبیت کرده باشد، نیافته است. درنتیجه، تولیداتی که ازسوی نهادهای حاکمیتی حمایت شده و به صورت مقطعی تولید می شوند نیز در زمینه ایجاد مشروعیت برای نظام جمهوری اسلامی ایران در داخل کشور ناتوان بوده و اغلب از راهیابی به بازارهای منطقه ای و جهانی نیز باز می مانند.

در بخش پیشنهادهای گزارش به موارد ساختاری بلند مدت و میان مدت برای بهبود وضعیت سینمای سیاسی در ایران اشاره شده است: تأسیس بازار سینمایی قدرتمند در ایران به عنوان راهبردی ساختاری و بلندمدت، برنامه ریزی برای تولید مشترک ، اعطای تسهیلات به فیلم های با اکران بین المللی و حمایت از نهادمندی کنفرانس افق نو نیز به عنوان راهبردهای میان مدت در جهت تقویت سینمای سیاسی ایران ارائه شده اند.

متن کامل این گزارش و نتایج به دست آمده از آن را اینجا بخوانید./

پایان پیام

کد ویدیو
دانلود

فیلم اصلی

بیشتر بخوانید: تصمیماتی درباره نماز عید فطر، اماکن مقدس و کنکور

انتهای پیام/

خبرنگار خبرگزاری صدا و سیما در بسته فرهنگی امروز به موضوعات زیر پرداخت:

آخرین وضعیت بازگشایی سینما ها و جشنواره ها شاهنامه خوانی در روز گرامیداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی تعیین تکلیف تئاتر تا پایان اردیبهشت طرح بهارانه کتاب

کد ویدیو
دانلود

فیلم اصلی

به گزارش گروه فیلم و صوت باشگاه خبرنگاران جوان ، بسته خبری کلاکت در تاریخ 25 اردیبهشت 99 به سوژه های مختلف فرهنگی از جمله معافیت هنرمندان از پرداخت حق بیمه، اکران خروج در سینما تراکتور، سر و سامان دادن به بافندگان فرش توسط دولت و خبرهای از پشت صحنه سینماگرها پرداخته است.

بیشتر بخوانید:

کد ویدیو
دانلود

فیلم اصلی

انتهای پیام/

به گزارش افکارنیوز ،

عبدالله اسفندیاری تهیه کننده سینما درباره خواسته اش از جدیدترین نمایندگان مجلس،گفت:در راس همه خواسته ها که منشا گرفتاری ها و معضلات بسیاری شده، جلوگیری و مبارزه با فساد است.

اخبار فرهنگ و هنر -او افزود: متاسفانه پول در حال از بین بردن همه چیز و تنها معیار ارزش ها شده است و این بسیار فاجعه آمیز خواهد بود.

این تهیه کننده گفت:واقعا باید خجالت کشید که هرکجا نگاه می کنید در حال سوء استفاده هستند، سینما هم به تبع آن ها، سوء استفاده های بزرگی در آن اتفاق افتاده و باعث شده عده زیادی زیر فشار ناشی از آن له شوند.

او ادامه داد: به عنوان نمونه بازار طلا و ارز در مقابل بورس آن هم با گران کردن، در حال رقابت هستند انگار ناف بسیاری را با سوء استفاده از موقعیت و مسئولیت بریدند.

اسفندیاری بیان کرد: واقعا این حجم از دورویی و خیانت حیرت انگیز است و نمی دانم باید به چه کسی و کجا اعتماد کرد و چطور باید جلوی آن را گرفت.

تهیه کننده " نرگس مست " بیان کرد:مسئولان و دستندرکاران بدون گرفتن ژست، شعار سردادن، ادعا و تظاهر به ایمان، باید مشکلات مردم را حل کنند در غیر اینصورت سرعت فساد بیشتر و همه گیرتر خواهد شد.

اسفندیاری گفت: به جایی رسیدیم که دوست داریم از دست یک سری افراد به غار پناه ببریم تا حداقل، چشممان به فساد های گوناگون نخورد.

سرویس سینمایی هنرآنلاین : سام کلانتری کارگردان مستند "جایی برای فرشته ها نیست" در گفت وگو با خبرنگار هنرآنلاین درباره اکران آنلاین گفت: این اتفاق باید از جایی آغاز می شد و شاید تنها نکته مثبت این روزگار این است که باعث تسریع در روند اکران اینترنتی شد.

او ادامه داد: من دید مثبتی نسبت به این وضعیت دارم و فکر می کنم آینده خوبی پیش روی سینماست، ضمن این که در دنیا نیز این اتفاق افتاده و فقط مربوط به ایران نیست. فکر می کنم ظرف چند ماه آینده اکران آنلاین به سبد خرید مردم می آید و باز شدن سالن های سینما خللی در آن ایجاد نمی کند.

این مستندساز در پاسخ به این سؤال که فیلم های کوتاه و مستند پیش از این نیز در پلتفرم ها به شکل اینترنتی اکران شده اند چه پیامدی به همراه داشته است و آیا مستند"جایی برای فرشته ها نیست" نیز در همین پلتفرم ها اکران می شود یا نه، بیان کرد: فکر می کنم باید بسته اکران فیلم مستند را از فیلم کوتاه جدا کنیم، این دو به اشتباه به هم چسبیده می شود، چرا که هرکدام دنیای خودشان را دارند. در مورد فیلم ما جریانش فرق دارد. هدف از ساخت این فیلم ارتباط برقرار کردن با مخاطب عام بود تا با سینمای مستند آشتی کند. فیلم ما ساختارش به گونه ای است که مخاطب وقتی فیلم را می بیند راضی از سالن یا حتی از جلوی تلویزیون بلند شود. در هر جایی وقتی فیلمی ساخته می شود برای برقراری ارتباط با جامعه هدف تولید می شود و جامعه هدف ما نیز تعداد گسترده ای از مخاطب برای تماشای فیلم است، از همین رو جریان اکران فیلم ما کمی متفاوت است و این احتمال هست که اکران در پردیس های سینمایی آنلاین را مدنظر قرار دهیم.

کلانتری در ادامه در پاسخ به سؤالی دیگر مبنی بر این که آیا پلتفرم ها این قابلیت را دارند که صرفاً در راستای اکران آنلاین قدم بردارند یا پلتفرمی جدا برای آن تعریف شود، توضیح داد: خیلی نسبت به این مسئله شناخت کافی ندارم و نمی دانم جدا کردن آن ها چه دلیلی می تواند داشته باشد و چه سودی به همراه خواهد داشت. به نظر من الان ایرادی ندارد که همین پلتفرم ها این فعالیت را انجام دهند. اینکه پلتفرمی صرفاً برای اکران آنلاین باشد، نمی دانم می تواند موفق باشد یا نه با آزمون و خطا مشخص می شود.

او در خاتمه درباره سایر فعالیت های خود نیز عنوان کرد: چند طرح آماده دارم اما فعلاً انرژی مان روی اکران درست "جایی برای فرشته ها نیست" گذاشته ام و بعد از روشن شدن تکلیف اکران این فیلم و عبور از آن به باقی ماجراها فکر می کنم.

مسعود نجفی در مصاحبه اختصاصی با خبرنگار خبرگزاری صدا و سیما درباره آخرین وضعیت بازگشایی سینما ها گفت: با تعامل با ستاد ملی مقابله باکرونا دستور العملی تنظیم کردیم و به این ستاد پیشنهاد دادیم که شامل 15 بند می شود. یکی از مهم ترین بخش های آن بازگشایی سینما ها تنها با 40 درصد ظرفیت است که به محض سفید شدن وضعیت این بند اجرامی شود.
وی درباره از سرگیری تولید آثار سینمایی ادامه داد: طبق جلساتی که برگزار کردیم به این نتیجه رسیدیم که با توجه به شرایط موجود آغاز تولید آثار سینمایی با رعایت دستورالعمل های بهداشتی بلامانع است. البته نظارت بر رعایت اصول بهداشتی و مسئولیت کار بر عهده تهیه کننده است. صدور پروانه ساخت آثار سینمایی و غیر سینمایی هم که متوقف شده بود ان شاالله بعد از عید فطر از سر گرفته می شود.
وی درباره چگونگی برگزاری جشنواره های سینمایی گفت: اولین جشنواره ای که پس از شیوع کرونا داشتیم جشنواره جهانی فیلم فجر بود که در ابتدا قرار شد به تعویق بیافتد و پس از جلسه ای که با حضور حسین انتظامی رییس سازمان سینمایی برگزار شد تصمیم گرفتیم آن را به سال بعد موکول کنیم. بنا شد برای جشنواره های 6 ماه دوم سال هم متناسب با شرایط روز کرونا در کشور و جهان تصمیم گیری شود و چگونگی برگزاری هر جشنواره 2 یا 3 ماه قبل از آن اعلام شود.
آقای نجفی درباره آخرین وضعیت کمک های معیشتی به سینماگران افزود: ما جزو اولین سازمان هایی بودیم که بسته های حمایتی برای سینماگران در نظر گرفتیم. اعطای وام یکی از آنها بود و این کمک ها همچنان ادامه دارد.

فیلمنامه هر فیلم در حکم مغز متفکر اثر است و از اهمیت بالایی برخوردار است اما همواره در سینمای ما منتقدان به این موضوع اشاره داشته اند که ضعف اصلی همین رکن است اما از این امر غافل هستند که بیش از 90 درصد فیلمنامه های سینمای ایران را کارگردانان می ویسند و فیلمنامه نویس مستقل به تدریج جایگاه حرفه ایش را از دست می دهد و برای تاکید به اهمیت این حرفه در بدنه سینما روز فیلمنامه بوجود آمد و باید آن را با ارج نهادن به ارزش فیلمنامه و فیلمنامه نویسان تقویت کرد.

اما متاسفانه سینمای ایران مسیری را در پیش گرفته که بیش از گذشته حتی نقش فیلمنامه و فیلنامه نویس در سینما کم رنگ شده است به طوری که در دو سال گذشته نه تنها حتی مراسم ساده و مختصر شب فیلمنامه نویسان برگزار نشده که حتی مدیران خانه سینما یا سایر نهادهای سینمایی اشاره به این روز نداشتند.

شادمهر راستین فیلمنامه نویس و عضو انجمن فیلمنامه نویسان خانه سینما در این باره به ایرنا گفت: دو سال است که روز فیلمنامه نویسان برگزار نمی شود. ظاهرا اعضای شورای مرکزی فیلمنامه نویسان اعتقادی به برگزاری چنین مراسمی ندارند.

وی افزود: نزدیک به پانزده سال پیش و همزمان با روز بزرگداشت فردوسی، روز 25 اردیبهشت توسط هیات مدیره وقت کانون فیلمنامه نویسان به عنوان روز فیلمنامه نویس انتخاب شد و همه ساله در این روز مراسمی ساده با عنوان شب فیلمنامه نویس اعضای کانون دور هم جمع می شدند و مراسم هم شامل نمایش فیلم و پذیرایی ساده ای بود.

در سیاست های اتخاذ شده قرار بر این بود که هر صنف سینمایی برای خود روزی را مشخص کند تا هم یادآور فعالیت های صنف باشد و هم از پیشکسوتان هر حوزه قدرانی شود. ضمن اینکه این موضوع می توانست ضامن تداوم رفتار صنفی باشد در جهت امید و انگیزه دادن به تازه واردان و جوانانی که وارد این حوزه شده اند.

نویسنده فیلم به همین سادگی ادامه داد: با چنین هدفی روز فیلمنامه نویس شکل گرفت و در دوره هایی در این روز فیلمنامه های برتر سال انتخاب و برگزیده گان اعلام می شدند. از سال گذشته که خانه سینما مشکلات مالی پیدا کرد، کانون نیز شب فیلمنامه را به شکلی جدید و در بنیاد سینمایی فارابی برگزار شد. اما امسال به شکلی عجیب و سوال برانگیز در این روز حتی یک پیام تبریک یا یادآوری در مورد شب فیلمنامه نویس نشد. تا جایی که حتی در کانال رسمی فیلمنامه نویس روز فردوسی را گرامی داشتند اما خبری از تبریک یا اشاره ای به روز فیلمنامه نویس نشد.

راستین گفت: البته با توجه به وضعیت فیلمنامه نویسی و فیلمنامه نویسان در ایران شاید خیلی هم تعجب آور و دور از ذهن نباشد که حتی جامعه فیلمنامه نویسان نیز از این روز به راحتی گذر کرده و حتی اشاره به وجود چنین روزی نداشته باشند. وقتی برخی از سینماگران خود را جزو جامعه فیلمنامه نویسان نمی دانند و هنوز این تصور وجود دارد که هر کارگردانی می تواند فیلنامه نویس حرفه ای هم باشد، پس هیات مدیره کانون فیلمنامه نویسان نیز چاره ای جز منتفی کردن این شب و این مراسم نداشته است.

وی با اشاره به اینکه با سینمایی مواجه هستیم که ساده ترین شکل حرفه ای بودن در آن فراموش شده، افزود: روزی که ساختار سینمایی در دهه هفتاد شکل گرفت و مرحوم سیف الله داد به خانه سینما شکلی تشکلاتی، صنفی و قانونی دادند و صنوف توانستند اهداف و برنامه های خود را شکل دهند، همه صنوف معترف بودند که سه رکن تالیفی فیلم یعنی تهیه کنندگی، کارگردانی و فیلمنامه نویسی آغازگر این پروژه هستند. به تعبیر محمد بهشتی فیلمنامه نویس معمار اصلی یک فیلم است که نقشه و ایده اولیه را ارائه می دهد و طبق همین تعبیر نظام فکری تشکل های سینمایی خانه سینما شکل گرفت و همه صنوف نسبت شان با خانه سینما را با این سه صنف تنظیم می کردند. همچنین به جز این دوره آخر، فیلمنامه نویسان یکی از اعضای ثابت هیات مدیره بودند.

نویسنده فیلم امروز اظهار داشت: نتیجه اصلی اهمیت ندادن به فیلمنامه نویسی در سینما این شده است که کسانی فیلمسازی می کنند که بیشتر بتوانند در بخش تولید و پروداکشن فعالیت کرده و حضوری پررنگ داشته باشند. هدف این است که قبل و بعد از تولید کمترین هزینه و عوامل سینمایی وجود داشته باشد و اهمیت ساخت یک فیلم و اصلی ترین بخش سینما همان بیست سی روز تولید تلقی می شود. به همین خاطر حدفاصل تولید تا پخش به صفر نزدیک شده و پخش کننده ها عملا به مدیران سینما تبدیل شده اند و تولیدکنندگان برای سینماها محصول تولید می کنند و قاعدتا نیازی نیست فرمول این محصول مدام عوض شود. مثل این می ماند که یک کمپانی که شامپویی پرفروش تولید می کند بخواهد هربار فرمولاسیون آن را عوض کند در حالی که هم تولیدکننده، هم پخش کننده و فروشنده و از همه غم انگیزتر هم خریداربه دنبال تنوع و نو آوری نباشند.

در چنین شرایطی به سینما به عنوان محصولی فرهنگی نگاه نمی شود. بنابراین اگر مثلا بیست سال پیش فیلمی توانسته با تم جابجایی شخصیت ها فروش داشته باشد الان هم چنین شرایطی دارد و فقط بازیگران عوض می شوند. به این ترتیب بازیگر و پخش کننده به ارکان اصلی و اقتصادی سینما تبدیل می شوند و با این اوصاف اتفاقی که در دهه پنجاه برای سینمای ایران افتاد بعید نیست دوباره شکل گیرد.

راستین گفت: سست بودن سینمای ایران با همین قضیه کرونا کاملا مشخص شد. در سینمای جهان حدفاصل زمانی از بسته شدن سالن های نمایش تا فروش آنلاین، پخش و بلیت فروشی اینترنتی و تغییر آیین نامه های حضور در جشنواره ها و مراسم و بازگشت به چرخه عرضه فرهنگی نهایتا پانزده روز بود اما در ایران همچنان این دغدغه وجود دارد که اگر اکران سنتی از بین برود کل سینما نیز از دست خواهد رفت.

عضو انجمن فیلمنامه نویسان خانه سینما، خاطرنشان کرد: انتخاب سینماگران، مدیران فرهنگی و مهم تر از همه مردم حذف تفکر و شیوه حرفه ای نویسندگان متخصص در ادبیات نمایشی و به طبع آن فیلمنامه نویسی از سینما است. بنابراین به راحتی بدنه اصلی سینما که مانند یک دایناسور بزرگ شده اما مغز کوچکی به اندازه یک گربه دارد مانند آنچه قوانین طبیعت حکم می کند منقرض شده و از بین خواهد رفت.

از اوایل اسفندماه سال گذشته با تعطیلی سالن های سینما در کشور و اکران ناتمام فیلم های روی پرده، چرخه مالی این صنعت-هنر به صفر رسید، بحرانی که طبعاً، مشکلات اقتصادی زیادی را برای اهالی سینما به ویژه سینماداران و تهیه کنندگان به وجود آورده است. آمارها نشان می دهد سال گذشته حدود 100 فیلم در کشور ساخته شده که باید طبق روال و به تناوب در سال 99 اکران می شد.

اما شروع شیوع ویروس کرونا در نیمه اسفندماه، اکران نوروزی، به عنوان مهمترین زمان اکران سال را به محاق برد و با ادامه دار بودن این بحران، اکران فیلم ها یکی پس از دیگری به در بسته خورد و گرچه دفتر نظارت بر عرضه و نمایش سازمان سینمایی شرایط و ضوابط 15گانه رعایت پروتکل های بهداشتی برای بازگشایی سینماهای کشور را تهیه کرده و به ستاد ملی مقابله با کرونا ارائه کرده است اما همچنان زمان دقیق بازگشایی سینماها و آغاز اکران فیلم ها مشخص نیست.

این وضعیت مبهم و انسداد درآمد و گردش مالی، شرایط دشواری را برای سینمای ایران به وجود آورده و سبب شده سرمایه تهیه کنندگان در معرض نابودی قرار گرفته و زندگی و معیشت جامعه شریف و پرتلاش سینما با بحران جدی مواجه شود.

برخی از صاحب نظران، راهکارهایی برای خروج از وضعیت فعلی مطرح کرده اند که اگر اجرای آن ها مورد استقبال قرار گرفته و عملیاتی شود، شاید بتواند تا حدودی از ضرر و زیان تحمیل شده بر این صنعت فرهنگی جلوگیری کند. پیشنهاداتی نظیر خریداری فیلم ها توسط دولت، اعطای تسهیلات بلندمدت به تهیه کنندگان و سینمادارانِ بخش خصوصی یا ورود همه فیلم های در نوبت اکران به شبکه نمایش خانگی. اما واقعیت این است که در شرایط فعلی، سریع ترین راهکار برای نجات سرمایه های هزینه شده در سینمای ایران، اکران آنلاین از طریق سامانه های VOD موجود است.

این اقدام در حال حاضر در کشورهای پیشرفته و صاحب این صنعت-هنر، که اتفاقاً آن ها نیز با بحران کرونا دست به گریبان هستند، به اجرا درآمده و نتیجه بخش بوده، در ایران هم پس از شیوع ویروس کرونا چند فیلم اکران آنلاین را تجربه کردند، البته نباید از نظر دور داشت که پخش آنلاین فیلم های سینمایی در ایران با سایر کشورها یک تفاوت اساسی دارد و آن هم مسأله قانون کپی رایت است.

قانون کپی رایت موجب می شود سرمایه تهیه کنندگان در کشورهایی که آن را اجرا می کنند، از گزند نابودی در امان باشد، امری که در ایران امکان جلوگیری از آن تقریباً وجود ندارد و به محض شروع اکران آنلاین یک فیلم در پلت فرم های اینترنتی، انتشار نسخه های کپی آن در سایت های بی نام و نشانِ دانلود فیلم و شبکه های ماهواره ای فله ای آغاز می شود.

مشکل دیگر اکران آنلاین در ایران به زیرساخت ارتباطی و شبکه اینترنت برمی گردد.

اینترنت در ایران تقریباً با کمبود ظرفیت انتقال داده مواجه است و سرویس شرکت های ارائه دهنده خدمات با اختلال مکرر در سرعت و کیفیت روبرو است.

به هر روی آمارها نشان می دهد تعطیلی سالن های سینما و بلاتکلیف ماندن وضعیت اکران در کشور، تاکنون بیش از 300 میلیارد ریال ضرر و زیان را برای سینمای ایران به همراه داشته و با توجه به فعالیت حدود 10 هزار نفر در این صنعت-هنر، وضعیت معیشتی سینماگران را تحت تأثیر شدید قرار داده است.

البته سازمان سینمایی تلاش کرده با اتخاذ تدابیری نظیر تعویق پرداخت اقساط اعضای خانه سینما به مدت سه ماه و یا پرداخت وام قرض الحسنه به سینماهای بخش خصوصی به ازای هر پرده به مبلغ 100 میلیون ریال و یا عودت هزینه سهم کارفرمای بیمه تأمین اجتماعی کارکنان آموزشگاه ها، لابراتوارها و شرکت های پخش از طریق اعتبارات حمایتی سازمان سینمایی، بخشی از ضرر و زیان وارده را جبران کند.

اما بی تردید اقداماتی از این دست هم نمی تواند مشکلات اقتصادی ایجاد شده در سینمای ایران را به طور کامل حل و فصل کند، بنابراین بهتر است وزارت ارشاد به ویژه سازمان سینمایی پیشقدم شده و به دنبال حل مشکل با ارائه یک راهکار اساسی باشد؛ راهکاری که در حال حاضر یکی از ارکان مهم آن موضوع اکران آنلاین فیلم ها بوده و مکمل آن ایجاد ساز و کار خرید تضمینی امتیاز فیلم ها توسط سامانه های VOD حتی پیش از شروع تولید فیلم هاست.

در این شرایط حداقلِ انتظار از رسانه ملی نیز ارائه باکس تبلیغات رایگان برای این فیلم ها و تشویق مردم برای بهره مندی از این کالای فرهنگی است که البته انتظاری بعید است.

258258

لینک منبع

پرسش: انتشار خبری در مورد دخالت وزارت ارشاد در تعیین یک سویه اعضای شورای صنفی نمایش بدون تبادل نظر با خانه سینما، موجب واکنش این نهاد شد به طور که بیم آن می رود این واکنش ابعاد جدی تری در شرایط کنونی کشور پیدا کند.

به این خاطر حسین انتظامی رییس سازمان سینمایی اساسا چنین خبری را رد کرد.

رئیس سازمان سینمایی در واکنش به بیانیه خانه سینما در توئیتی نوشت: با خبری نادرست به دنبال ایجاد نگرانی صنفی و دوقطبی سازی اند.

پس از انتشار نامه خانه سینما خطاب به رئیس سازمان سینمایی درباره جلسه شواری صنفی نمایش حسین انتظامی در صفحه شخصی خود در فضای مجازی نسبت به این نامه واکنش نشان داد.

وی در صفحه شخصی خود در توئیتر نوشت: ⁧‫ شورای صنفی نمایش‬⁩ قرار نیست در جایی غیر ⁧‫خانه سینما‬⁩ تشکیل شود. با یک خبر نادرست به دنبال ایجاد نگرانی صنفی و دوقطبی سازی اند. دولت متوجه اعتبار نهادهای مدنی هست. من هم که خاستگاه صنفی دارم، در پاسداری از این سیاست دولت جدّی ترم چراکه قدر و قدرت ⁧‫نهادهای مدنی‬⁩ را می دانم.

به گزارش ایرنا، پس از برگزاری نخستین جلسه شواری صنفی نمایش و معرفی شورای جدید و سرگروه های سینمایی خانه سینما به این انتخاب ها با انتشار یادداشتی واکنش نشان داد و در ادامه در نامه ای خطاب به رییس سازمان سینمایی با بیان اینکه شیوه غیر مرسوم و حتی غیرطبیعی معرفی شورای صنفی جدید به هیچ وجه مورد تائید خانه سینما، تهیه کنندگان و کارگردانان نیست خواستار توقف فوری این روند شد و هشدار داد که در غیر اینصورت دور جدیدی از کشمکش ها آغاز می شود.

در بخشی از نامه خانه سینما آمده است: در شرایطی که همه توان سینمای ایران می بایست در مسیر عبور از بحران اجتماعی – اقتصادی ناشی از دوران کرونا تجمیع شود، وقایع رخ داده پیرامون دوره جدید شورای صنفی نمایش به انباشت افزون تر معضلات منجر می شود. مجموعه پیامدها در دوران تغییرات پی در پی، فن آوری های نوین، کیفیت بازار، سیستم های آموزشی، فرصت های در اختیار همگان، تغییر کارکرد ابزار، سرمایه و محل عرضه، همه ما را وادار می کند، در معنای فعالیتی خود تجدید نظر کنیم. در چنین شرایطی کدام عقل سلیمی تشدید تقابل با نهاد صنفی را جایگزین تعامل سازنده برای فردای بهتر سینمای جمهوری اسلامی ایران کرده است؟

در بخش دیگری از نامه خانه سینما آمده است: مشی صواب آن است دولت و سازمان سینمایی اگر توان رفع کل مضایق را ندارند، زخمی بر این پیکره گرفتار وارد نسازند. روشن است که شورای صنفی نمایش در سال جاری و پس از بازگشایی نیازمند حداکثر عقلانیت، تدبیر و تمشیت امور است و این میسر نمی شود مگر آنکه هم از جهت سازوکار اجرایی، این شورا واقعاً منتخب اصناف و اصناف نیز مقید به معرفی نمایندگانی باشند که برای معضلات پساکرونا طرح و برنامه داشته باشند.

در بخش پایانی نامه خانه سینما آمده است: شیوه غیر مرسوم و حتی غیر طبیعی معرفی شورای صنفی جدید به هیچ وجه مورد تائید خانه سینما، تهیه کنندگان و کارگردانان نمی باشد. لذا از جنابعالی تقاضا داریم عاجلاً این روند متوقف گردد و نمایندگان مرسوم و ذی مدخل با نظارت عالیه خانه سینما معرفی شوند. در غیر اینصورت هشدار جدی، روشن و صریح خانه سینما این است که بیم آن می رود در شرایطی که حداکثر آرامش در این روزها و ماههای آتی نیاز مبرم جامعه سینمایی است دور جدیدی از کشمکش های بی حاصل شروع شود که متضرر اصلی آن سینمای کشور است. بدیهی است خانه سینما بنابر وظیفه ذاتی و قانونی خود ملزم به صیانت از اصناف ذینفع (انجمن سینماداران، انجمن صنفی پخش کنندگان، شورای عالی تهیه کنندگان و انجمن صنفی کارگردانان) خواهد بود. و از هر اقدامی در تثبیت آرامش و دفاع از اصناف عضو خود دریغ نخواهد کرد.

###

به گزارش خبرنگار حوزه سینمای گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا ، سید امیر سیدزاده از تهیه کنندگان سینما و تلویزیون است که البته در سال های اخیربیشتر روی سینما متمرکز بوده است. او در بین اهالی سینما بیشتر به عنوان تهیه کننده آثاری شناخته می شود که معمولاً در زمره آثار سینمای مستقل قرار می گیرند.

از سوی دیگر سیدزاده بارها تهیه کنندگی آثار کارگردانان فیلم اولی را به عهده گرفته است؛ آثاری که به گفته خودش به خاطر سختی ها و پیچیدگی هایی که دارند، کمتر تهیه کننده ای ریسک حضور در آن پروژه ها را می پذیرد. مادر قلب اتمی ، پاسیو ، شماره 17 سهیلا ، آمین خواهیم گفت و زندگی جای دیگری است از جمله فیلم هایی هستند که نام سیدزاده به عنوان تهیه کننده در آنها ثبت شده است.

سیدزاده سال گذشته نیز با فیلم تعارض (ریست) به کارگردانی محمدرضا لطفی، کارگردان جوان سینمای ایران در بخش نگاه نوی سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر حضور داشت.

او نوروز امسال با ایفای نقش نماینده مجلسی به نام حاج آقای مالکی در سریال پایتخت 6 بازیگری را هم تجربه کرد.بگومگوهای حاجی مالکی راننده اش نقی از سکانس های جذاب سریال پایتخت برای بینندگان این مجموعه تلویزیونی پرطرفدار بود.

سیدزاده در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری آنا درباره مشکلات پیش روی اهالی سینما در ایام تعطیلی و پس از بازگشایی سینماها گفت: بیش از سه ماه است که به خاطر شیوع ویروس کرونا و شرایط خاص کشور تولیدات سینمایی و سالن های سینما به طور کامل تعطیل شده اند. محصولاتی که در روند تولید قرار داشتند حتی اگر در انتهای کار بودند، برای پیشگیری ازخطرات احتمالی متوقف شدند.کارهایی که قرار بود پیش تولید داشته باشند نیز به تعویق افتادند. به طورکلی، زمینه فعالیت های هنری در سینما و تئاتر تعطیل شد. تبعات این قضیه بیکارشدن تعداد زیادی از اهالی هنر در رشته های مختلف و از جمله تولیدات نمایشی بود.

سوپراستارها باید این مسئله را درک کنند که برای تهیه کننده، شرایط بعد از شکست ویروس کرونا با قبل از شیوع آن، زمین تا آسمان متفاوت است!

وی اظهار کرد: بی تردید وظیفه اصلی رسیدگی به این مشکلات بر عهده متولیان فرهنگی و در رأس آن وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به عنوان سکان دار مسائل فرهنگی و هنری کشور است. در این مدت مسئولان این وزارتخانه، تمهیداتی را برای جبران این خسارت ها در نظرگرفته اند که بخشی از آنها هم رسانه ای شد. امیدواریم این راهکارها بعد از شکست تقریبی کرونا و از سرگیری فعالیت ها ادامه یافته و به سرمنزل مقصود برسد.

این تهیه کننده سینما افزود: حجم خسارات وارده به سینماگران آنقدر زیاد است که راهکارهای فعلی وزارت ارشاد شاید بخش کوچکی از آن را جبران کند و باید دنبال راهکارهای اصولی و اساسی باشیم. امیدوارم که با تمهیداتی که مسئولان فرهنگی کشورخواهند داشت از این این بحران به سلامت عبور کنیم و فعالیت های هنری، سینمایی و تئاتری ما بار دیگر به وضعیت عادی خود برگردد.

سیدزاده در پاسخ به این پرسش که اهالی سینما و به ویژه بازیگران تا چه اندازه می توانند بعد از آغاز فعالیت ها در جبران این خسارت ها تاثیرگذار باشند نیز گفت: پاسخ این پرسش دو بخش دارد؛ یک قسمت مربوط به فیلم هایی است که ساخته شده و در نوبت اکران هستند. این فیلم ها که تعدادشان هم زیاد است،پیش از این طبق روال همیشگی در فصول مختلف اکران مثل اکران نوروزی، اکران بهاره، عید فطر، اکران تابستانی و... روی پرده می رفتند. اتافق که امسال رخ نداد و برنامه اکران کلاً به هم خورد.

وی ادامه داد: باتوجه به این شرایط، باید دید آیا بازیگران و عواملی که در تولید یک اثر مشارکت داشته اند، انگیزه ای برای کمک به جبران خسارت های آن فیلم دارند یا نه. به عبارت دیگر، آن بازیگری که برای بازی در یک فیلم دستمزد بالایی گرفته است، حالا که سرمایه گذار و صاحب فیلم با این مشکل مواجه شده حاضر است بخشی از باقیمانده دستمزد خودرا تخفیف بدهد؟ البته بیشتر بازیگران سوپراستار و چهره مدنظر من هستند.

سیدزاده تصریح کرد: بازیگر سوپراستاری که مثلاً برای حضور در یک فیلم سینمایی، دستمزدهای آن چنانی تقاضا می کرد باید این مسئله را درک کند که برای تهیه کننده وضعیت بعد از شکست کرونا با قبل از شیوع ویروس، زمین تا آسمان متفاوت است. این یک بخش قضیه است که باید فرهنگ سازی شود تا بتوانیم به مولفه های یک جامعه مدنی مطلوب در حوزه هنر برسیم.

وی افزود: بخش دیگر مربوط به محصولاتی است که در آستانه تولید متوقف شده اند. ان شاالله با پایان این شرایط قرار است فعالیت های سینمایی از سر گرفته شود. هم مدیران سینمایی و هم فعالان این حوزه باید از همین الان برنامه ریزی داشته باشند که چگونه می خواهند شرایط را به روال عادی برگردانند.

این تهیه کننده سینما گفت: باید برای سرمایه گذار یا تهیه کننده درسینما، تئاتر و یا شبکه نمایش خانگی شرایطی بهتر از دوران پیش از کرونا فراهم شود. اگر این اتفاق بیفتد، حتماً با وفاق و همدلی زمینه برای تولید محصولات باکیفیت و پرتعداد در مدت زمان کمتر فراهم می شود و چرخ های سینما دوباره به حرکت درخواهد آمد.

آسیب پذیرترین بخش سینمای ما، سینمای مستقل است

سیدزاده اظهار کرد: یکی از معضلاتی که ما در روند تولید فیلم داریم همین کلنجاررفتن با دستمزدها است گاهی برای تثبیت قرارداد یک بازیگر باید یک ماه و نیم تا دو ماه وقت صرف شود تا به تواقفق برسیم. آن هم دستمزدی که من اعتقاد دارم به صورت بی قواره و کاذب رشد کرده و گاهی 10 برابر میزان تورم اقتصادی در جامعه است.

وی با تأکید بر این که سینمای مستقل به نسبت سینمای بدنه آسیب بیشتری از این وضعیت خورده است افزود: آسیب پذیرترین بخش سینمای ما همین سینمای مستقل است؛به خاطر این که هم در ساخت و هم در پخش، بدون تکیه بر بودجه های دولتی یا سرمایه زیاد باید کار خودرا پیش ببرد. ضریب آسیب پذیری این گونه آثار با توجه به گران شدن روز افزون روند ساخت فیلم و بودجه های محدودی که دارند بالا می رود.

تهیه کننده فیلم تعارض عنوان کرد: از طرف دیگر بعد از ساخت فیلم، در اکران با یک سری نامهربانی ها و کم لطفی ها مواجه می شویم. متأسفانه چندسالی است که سینمای ما به تولید فیلم هایی بی محتوا تحت لوای سینمای کمدی عادت کرده و به نوعی این وضعیت به یک سنت تبدیل شده است. این که هر فیلمی را به اسم کمدی بسازیم و مخاطب در سینما هر دیالوگی را بشنود تا بخندد یک نگاه غلط است. این رویکرد، بنیان های خانواده و فرهنگ کشور را به سمت ضعف و نابودی می کشاند.

این که هر فیلمی را به اسم کمدی بسازیم و مخاطب در سینما هر دیالوگی را بشنود تا بخندد یک نگاه غلط است. این رویکرد، بنیان های خانواده و فرهنگ کشور را ضعیف می کند

وی افزود: حالا اگر شما بخواهیدیک فیلم جذاب، آبرومند و سالم بسازید حالا فرقی نمی کند چه فلیم اجتماعی و چه هنری و یا حتی طنز، حداقل باید دو میلیاردتومان هزینه کنید. برای این که فیلم بتواند سرمایه اولیه شما را بعد از یکی دوسال برگرداند باید حداقل بین چهار تا پنج میلیارد تومان فروش داشته باشد.

سیدزاده گفت: متأسفانه ما در اکثر فیلم هایی که به سینمای تجاری و بدنه تعلق ندارند، این بازگشت سرمایه را نمی بینیم.من خودم تاکنون تهیه کننده حدود شانزده فیلم بوده ام. فیلم هایی که اغلب آنها باوجود استقبال منتقدان و دریافت جوایز متعدد از جشنواره های داخلی و خارجی، بازگشت سرمایه خوبی در گیشه نداشتند. به جز دو فیلم مادر قلب اتمی و تنها دوبار زندگی می کنیم ، فیلم های دیگر سرمایه اولیه را هم جبران نکردند. بخش عمده ای از این وضعیت به سیاست های غلط اکران درخصوص فیلم های مستقل باز می گردد.

وی اظهار کرد: بنابراین، باتوجه به این شرایط مسئولان باید برای اکران فیلم های مستقل در روزهای پساکرونا تمیهداتی بیندیشند چرا که این فیلم ها بیشتر در معرض آسیب هستند.

انتهای پیام/4104/

به گزارش ایکنا؛ به نقل از روابط عمومی فرهنگ سرای رسانه، نشست هماهنگی نهاد های مسئول در برگزاری مسابقه رسانه ای و شهروندی جان من، ایران من با حضور محمد خدادی، معاون امور مطبوعاتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، مهدی محمدی، دبیر اجرایی این جشنواره و رئیس فرهنگ سرای رسانه، نمایندگانی از صداوسیما، وزارت بهداشت، وزارت کشور، هلال احمر و نیروی انتظامی برگزار شد.

این مسابقه با هدف انعکاس خدمات تلاشگران عرصه مبارزه با کرونا و تقویت امید و همدلی به همت معاونت مطبوعاتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و فرهنگ سرای رسانه در بخش های عکس، فیلم کوتاه، گزارش ویدیویی، یادداشت، گزارش، مقاله و تولیدات فضای مجازی در دو بخش رسانه ای و شهروندی برگزار می شود.

در ابتدای این جلسه، مهدی محمدی، دبیر جشنواره جان من، ایران من با اشاره به ادامه داشتن دریافت آثار گفت: تا این لحظه آثار زیادی به جشنواره ارسال شده و کماکان هم ادامه دارد. البته تبلیغات محیطی و شهری محدودی داشتیم و بیشتر در فضای مجازی و شبکه های اجتماعی تلاش کردیم که مردم و به ویژه رسانه ها را برای حضور در این مسابقه ترغیب کنیم.

وی افزود: با توجه به اینکه در روز های اخیر روند مبتلایان و اوضاع بیماری رو به بهبود می رود قصد داریم این جشنواره را پررنگ تر کرده و حضور مردم و رسانه ها را تقویت نماییم تا هم تعداد آثار بیشتری به دستمان برسد و هم کیفیت آثار دریافتی بهبود یابد. بر همین اساس از دوستان با مسئولیت های مختلف دعوت کردیم تا با هم فکری یکدیگر راهکار هایی برای تحقق این مهم داشته باشیم. بیشترین آثار دریافتی در بخش عکس شهروندی است.

رئیس فرهنگ سرای رسانه با اشاره به محور های این مسابقه گفت: زحمات شبانه روزی پزشکان و پرستاران و سایر گروه های امدادرسان، صنایع و بخش های عمومی که در بیماری به مردم خدمت کردند، فعالیت های داوطلبانه گروه های جهادی و نیرو های مسلح برای خدمت رسانی به مردم و آسیب دیدگان، همدلی مردم، بهبودیافتگان کرونا و ادامه مسیر زندگی، تشخیص اخبار صحیح و شایعات و ... از جمله محور های مهم این رویداد است. تاکنون در بخش شهروندی و ارسال عکس بیشترین آثار را داشتیم و حدود دو هزار اثر ارسال شده است. پیش بینی ما این است که اگر همت کرده و حسب دستور آقای خدادی، رسانه های مکتوب و خبرگزاری ها تبلیغات کنند، کلیپ ها و تیزر های این مسابقه از تلویزیون پخش شود و تبلیغات شهری نیز داشته باشیم استقبال از این برنامه بسیار بالاتر هم خواهد رفت.

محمدی تاکید کرد: به نظرم اکنون که بیماری به روند کنترلی رسیده بسیار خوب است که مردم اطلاع داشته باشند و در این جشنواره شرکت کنند. همچنین اهالی رسانه نیز در بخش های مختلف صوتی و تصویری، مکتوب و فضای مجازی می توانند شرکت کنند. علاوه بر این، کمترین بخشی که مورد استقبال قرار گرفته است، گزارش های ویدئویی است. تعداد گزارش های ویدئویی که دریافت کردیم محدودتر از بقیه بخش هاست. بخش های این مسابقه نیز فیلم یک دقیقه ای و عکس است که علاقه مندان می توانند در بخش های شهروندی و حرفه ای شرکت نمایند. علاوه بر این در بخش نوشتاری نیز آثاری با محور های گزارش، یادداشت، مصاحبه، مقاله و تولیدات محتوایی برجسته و اثرگذار در فضای مجازی و... در دو بخش شهروندی و حرفه ای دریافت می شود.

در بخش بعدی محمد خدادی، معاون مطبوعاتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی صحبت کرد. او گفت: کرونا دنیای متفاوتی را به جهان تحمیل کرد، دو ویژگی آن یعنی ناشناخته بودن و غافل گیری باعث ایجاد این اتفاق شد و امروز همه مردم دنیا درگیری با این بیماری دارند. به نظرم این بیماری آزمونی برای رسانه ها، دستگاه ها، کشور ها و حاکمیت ها بود و همه شئونات زندگی را تحت تاثیر قرار داد. کشور ها به نسبت ظرفیت ها، زیرساخت ها، توانمندی ها و باورهایشان توانستند تا حدی با این بیماری مبارزه کنند و آزمون دقیقی را پس بدهند. آزمونی که در منظر دید همه مردم دنیا قرار گرفت و نیاز به نظارت دستگاه ها و ساختار ها نبود. درحقیقت ناظر آن خود مردمی بودند که در فضای کرونا زندگی می کردند.
انتظار حداکثر تلفات می رفت، اما حداقل ها را کسب کردیم.

وی افزود: ما جز کشور هایی بودیم که خیلی زود با این بیماری درگیر شدیم و اکنون پس از گذشت دو ماه از این ماجرا فرصتی خوبی فراهم شده است که بتوانیم به بازخوانی آنچه که در ایران گذشته است بپردازیم. این مسابقه و جشنواره بهانه ای برای ثبت این رویداد در تاریخ کشور است که البته بسیار هم تعیین کننده بوده و با مقولات قبلی که درگیرش شدیم کاملا متفاوت است. انتظار می رفت که کشورمان شرایط بدتری را در مبارزه با کرونا تجربه کند چرا که در شرایط بسیار بد اقتصادی قرار داشتیم. سیل سال گذشته و زلزله هایی که آمده در هیچ کشور دیگری رخ نداده است. سال گذشته بحران بنزین را به طبع شرایط تحریمی داشتیم، شهادت سردار بزرگ اسلام، حاج قاسم سلیمانی را داشتیم و ... طبیعتا وقتی کشوری درگیر این حجم از اتفاقات خواسته یا ناخواسته شده و در شرایط سخت تحریم قرار دارد، وقتی درگیر با بحران جدیدی به نام کرونا می شود انتظار حداکثر تلفات و آسیب دیدگی می رود. این موضوع در حالی است که در واقعیت حداقل ها را کسب کردیم؛ یعنی حداقل آشفتگی، حداقل تلفات و آسیب دیدگی و حداکثر هماهنگی و تامین امکانات را داشتیم.

وی با اشاره به نام این جشنواره گفت: در کمترین زمان ممکن تمام دستگاه ها بیشترین ظرفیت ممکن را ارائه کردند و نکته مهم این بود که همه در میدان بودند. به جرات می توانم بگویم که هیچ ایرانی نبود که در این ماجرا بتواند کاری انجام دهد و انجام ندهد. اگر نام جان من، ایران من را برای این مسابقه انتخاب کردیم به همین دلیل است. در حقیقت تنها کسانی که نتوانستند کاری کنند، ایرانیان خارج از کشور بودند که می خواستند کمک های خود را بفرستند، اما آمریکایی ها نگذاشتند. این موضوع نکته تعیین کننده ای است که حالا باید آن را ارج بنهیم. باید تلاش حداکثری مردم ثبت حداکثری هم شود. ثبت حداکثری لایه های متفاوتی دارد و باید در تولید محتوای متنوع صورت بگیرد. ما از این فرصت استفاده کردیم تا توانمندی کشورمان را به دنیا نشان داده شد ثبت و ضبط کنیم. بهترین ناظر هم مردم هستند و تمام تلاش ها باید ثبت شود.

معاون امور مطبوعاتی مسابقه جان من، ایران من را بازخوانی از مردم ایران در بحران کرونا دانست و گفت: این جشنواره بازخوانی مردم ایران در بحران کروناست. منظور از مردم یعنی همه دستگاه ها، ارگان ها، سازمان ها، نیروی جهادی و ... پیشقدم مبارزه با این بیماری کادر بهداشت و درمان بودند، در کنارشان شاهد ظرفیت بسیار گسترده هلال احمر بودیم که باید نادیده ها دیده شود. این جشنواره ثبت تلاش ملی ایرانیان در مقابله با کروناست و تکلیف هر ایرانی است که این تلاش را ثبت کند تا هم به عنوان نماد قدرت ملی ایرانیان جا بیفتد و هم الگوی مقاومت مردم ایران در برابر دشمنان کشورمان را به تصویر بکشد. فراموش نکنیم که در وسط بحران کرونا تحریم های جدیدی علیه ما وضع شد. با این حال با اتکا به ظرفیت مردم هیچ اتفاقی رخ نداد چرا که جان مردم به جان ایران وابسته است. در کنار کادر بهداشت و درمان نباید زحمات ناجا و پلیس فتا را فراموش کنیم. پلیس راهور در میان میدان بود و برای اجرای فاصله گذاری نقش به سزایی داشت. درخواست من این است که علاوه بر فعالیت رسانه ها در ثبت و ضبط این اتفاقات، دستگاه ها نیز مستندات خود را بفرستند تا تحولات کرونا به خوبی ثبت شود. یکی از آیتم هایی که در صداوسیما و شبکه های اجتماعی در حال بازنشر است، آیتمی با نام پشت صحنه کروناست که ما در حال تولید آن هستیم.

وی خاطرنشان کرد: به نظرم یکی از ظرفیت های مهم خود سازمان صداوسیما است؛ رادیو و تلویزیون در طول 24 ساعت به خدمت اطلاع رسانی مردم بودند و همه در بخش های مختلف تلاش کردند تا مردم از تحولات مطلع شده و آگاه شوند. صداوسیما کمک زیادی به هم افزایی دستگاه ها کرد که نباید فراموش کنیم. بسیاری از خالقان این اتفاقات کسانی هستند که در پشت دوربین ها و استدیو ها دیده نمی شوند. علاوه بر این خبرگزاری ها را داشتیم که لحظه به لحظه اطلاع رسانی کردند. همه تلاش کردند تا قرائت واحدی از جریان کرونا در کشور رخ بدهد، این قرائت این بود که اولا همدل و همبسته هستیم و ثانیا برای مقابله با کرونا هم افزا هستیم. یک دست در برابر کرونا مقاومت نکرد بلکه دست ها بود که به حرکت درآمد تا تلفات کمتر شود. اگر زحمات گروه های مختلف مردم و همبستگی آنان را ثبت و ضبط نکنید، در ذهن نمی ماند که چه امکاناتی دارید. بازخوانی این ظرفیت و حفظ آن قدرتی را به ما می دهد که در شرایط پرمخاطره آینده جهان به کمک ما می آید. همگرایی پلیس، امدادگر، روحانی، خبرنگار، پزشک، کاسب و راننده تبدیل به قدرت ملی شده است. مراکز مذهبی ما در این ایام همراهی زیادی کردند و تبدیل به کارگاه تامین کالا شد. رزمایش همدلی و کمک مومنانه برهمین اساس شکل گرفت و کمک مردم به مردم بود.

خدادی به ظرفیت نیرو های مسلح اشاره کرد و گفت: قدرت و ظرفیتی که بسیج، سپاه و ارتش نشان دادند باعث شد که در تعطیل ترین تعطیلی سال بیشترین حضور نیرو های جهادی را داشته باشیم و معلمین ما آموزش به دانش آموزان را متوقف نکردند. این همکاری و همدلی باید در جایی ثبت شود و رسانه وظیفه دارد نادیده ها را بازخوانی کرده و این صدا را به همه انتقال دهد. این تکلیف حداقلی برای رسانه است تا بتواند ادای دینی به همه جهادگران داشته باشد. به نظرم ظرفیت جان من، ایران من در نام آن نهفته است، ایرانیان در مقابله با کرونا جان خودشان را به هم وطنان خود هدیه کردند و با باور های دینی و اعتقادی عزت ایرانی را به رخ همه دنیا کشیدند.
انتهای پیام

تحول دیجیتال حق مطبوعات است سمیه کرمانی . فعال رسانه

کدام مطبوعات؟ چقدر درآمد؟
مطبوعات را هفت هزار و 715 رسانه چاپی از میان حدود 12 هزار مجوز رسانه در ایران تشکیل می دهند. ما درحال حاضر 11 هزار و 900 رسانه دارای مجوز داریم که از این تعداد 354 روزنامه، هزارو424 هفته نامه، 765 دوهفته نامه، دوهزارو 118 ماهنامه، 327 دوماهنامه، 1968 فصلنامه، 666 دوفصلنامه و 93 سالنامه فعالیت دارند که در مجموع هفت هزار و 715 رسانه چاپی می شود. اما در حوزه رسانه های برخط 42 خبرگزاری و سه هزارو360 پایگاه خبری فعالیت می کنند. این آخرین آمار معاونت مطبوعاتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است.
در سال گذشته نمایندگان مجلس کلی سر مطبوعات منت گذاشتند که در بودجه 98 سهم مطبوعات را از بخش فرهنگی (کتاب) منفک کرده و عدد آن را به 125 میلیارد تومان افزایش داده اند. اما بعد از کلی رفت وآمد و جلسات متعدد حدود40درصد از بودجه مصوب مجلس به مطبوعات تخصیص پیدا کرد. عدد 50 میلیارد تومانی دریافتی معاونت مطبوعاتی تقسیم بر تعداد رسانه ها می شود حدود چهارمیلیون و 200 هزار تومان در سال سهم هر رسانه.
یعنی یک رسانه برای خدمات و تولیدات فرهنگی اش در سال می تواند این مقدار یارانه دریافت کند. البته این یارانه طبق شیوه نامه ای پرداخت می شود که ملاک های زیادی در آن برای دریافت این پول منظور شده است و در سال گذشته سروصدای اهالی مطبوعات و رسانه ها را درآورد. این تقسیم ساده فقط برای این بود که بدانیم قانون گذار سهم هر رسانه را به صورت حدودی چقدر دیده است و بر چه اساسی بودجه مطبوعات تصویب می شود و تخصیص پیدا می کند.
کف هزینه های یک روزنامه برای تیراژ پنج هزار نسخه در 12 صفحه و انتشار در 25 روز ماه به حداقل 125 میلیون تومان در ماه و یک و نیم میلیارد تومان در سال نیاز دارد. این مبلغ تنها هزینه های یک روزنامه معمولی است. صاحب امتیاز و مدیرمسئول یک روزنامه با آن همه سختی کار باید انگیزه های مالی خوبی علاوه بر انگیزه های معنوی، صنفی و سیاسی داشته باشد تا یک روزنامه معمولی با محتوای پذیرفتنی را عرضه کند.
منبع درآمد روزنامه ها فروش، آگهی ها و یارانه ها هستند. ما چندین سال است که گرفتار شرایط اقتصادی سختی هستیم که فروش را به جز در مورد چند رسانه محدود، به صفر رسانده است. آگهی های بخش خصوصی هم تقریبا صفر هستند. آگهی های دولتی هم دیجیتال شده اند. حالا روزنامه مانده و یارانه و اندک آگهی های دولتی. بسیاری از صاحبان روزنامه ها دلایل اقتصادی برای ادامه کار در این صنف ندارند و منابع و سیاست های دولت هم که به خوبی واضح است.
دولت پول ندارد! چه باید کرد؟
این سؤال مهمی است که همه می پرسند و مدتی است در بین تمام تشکل های صنفی مدیریتی و مدیران رسانه ها و جلسات آنان با معاون مطبوعاتی مطرح می شود و سرانجام به شیوه نامه می رسند و در نهایت قوانین را سخت تر می کنند تا همه مشمول دریافت یارانه نباشند. در انتها هم شیوه نامه مورد تأیید عده ای نیست و اعتراض می کنند و پس از مدتی مجبور به تغییر در شیوه نامه توزیع یارانه ها هستند.
این قصه تکراری چند سالی است که گریبان مطبوعات و رسانه ها را گرفته است. هیچ کس طرح و برنامه مدونی ندارد. گویا کسی دغدغه ای هم ندارد. اگر این طور بود حتما راه حل یافت می شد.
استفاده از تکنولوژی تنها را ه نجات مطبوعات است
بسیاری از مدیران سنتی مطبوعات با دیجیتالی شدن موافق نیستند و فضای مجازی را علت اصلی رکود در مطبوعات می دانند. جانشان به نسخه کاغذی مطبوعه شان بسته است. حق هم دارند. مطبوعه بدون کاغذ اصلا چیست؟ البته که مطبوعات هنوز هم مخاطبان خاص خودشان را دارند؛ مخاطبان جدی و پیگیر. اما موضوع این است که هزینه های جانبی محصول امروز (نشریه کاغذی) بیش از قیمت خود کالاست و این برای مخاطبان پذیرفتنی نیست. دیگر روزنامه ها مشترک ندارند؛ چراکه هزینه ارسال روزنامه درِ منزل چند برابر خود روزنامه است. فقط یک مسیر برای دریافت روزنامه وجود دارد و آن کیوسک های همه چیزفروشی و کمی هم مطبوعات هستند. تازه این مسیر هم مشکل دیگری به نام توزیع دارد که مقررات این توزیع ها هم در نوع خود شنیدنی است.
اما به هرحال عده کم مخاطبان مطبوعات انکارنشدنی است. با وجود تمام این هزینه ها اگر ما هم مانند ژاپن مخاطبان چندمیلیونی روزانه داشتیم، هزینه ها تقسیم می شد و مشکلی وجود نداشت. اما تعداد کم مخاطبان کالای مورد عرضه را گران تر می کند.
بنابراین باید اتفاق جدیدی بیفتد و از تکنولوژی های جدید برای عرضه تولیدات و محصولات مطبوعاتی کمک گرفت. چاره دیگری وجود ندارد.
تنها راه حل، ایجاد محل درآمد جدید
خوشبختانه امروز این امکان فنی وجود دارد تا بازخوردهای تولیدات مطبوعات در بازار به خوبی رصد شود. تعداد بازدید هریک از اخبار تولیدی هر روزنامه و رسانه ملاک خوبی برای تعیین کیفیت محصول هر بنگاه مطبوعاتی خواهد بود. همچنین ذائقه مردم و درخواست آنان از تولیدات رسانه ای به خوبی مشخص خواهد شد.
وقتی ملاک ها به جای تیراژ روزنامه کاغذی که عمدتا واقعی نیستند، تولید و کیفیت محتوای عرضه شده باشد، رسانه ها مجبور به بالا بردن کیفیت تولیدات خود خواهند شد.
این گونه دیگر عرصه رقابت برای رسانه های معاند بسیار تنگ خواهد شد و اعتماد مردم به رسانه ها بازخواهد گشت. اصلا بعید نیست که بعد از مدتی فروش روزنامه ها بالا برود.
اما حتی اگر این اتفاق نیفتد راهکارهای بسیار راحتی وجود دارند که رسانه ها می توانند تولیدات خود را به راحتی به طور مستقیم به مخاطبان عرضه و از این راه درآمد کسب کنند.
شرکت های اینترنتی حق رسانه ها را بدهند
همه از درآمدهای سرشار شرکت های اینترنتی خبر دارند. این شرکت ها سال هاست که از فروش حجم و پهنای باند به مشتریان فضای مجازی کسب درآمد می کنند. درآمد های نجومی این شرکت ها گفتنی نیست. اما موضوع مهم این است که مردم در فضای مجازی چه چیزی را دنبال می کنند که مرتب به حجم اینترنت نیاز دارند.
یکی از مهم ترین دغدغه های مردم تولیدات رسانه ها و مطبوعات است؛ تولیداتی که رسانه ها تقریبا مجانی در این سال ها در اختیار مردم گذارند. اما سود این دیدو بازدید های مجازی به جیب شرکت های اینترنتی می رود. زمانی که آمار دقیق بازدید اخبار هر رسانه توسط مخاطب وجود داشته باشد، می توان میزان سود این شرکت ها را تخمین زد و بر همین اساس از محل درآمدهای آنان برای مطبوعات و رسانه ها سهم خواهی کرد. البته برخی از رسانه ها در سال های اخیر با شرکت های اینترنتی به صورت تفاهم نامه در چنین داد و ستدی هستند. ولی در شرایط کنونی و برای نجات رسانه ها این موضوع باید با قوانین منصفانه برای هر دو طرف به این شرکت ها ابلاغ شود.
عرضه محصولات تولیدی مطبوعات و آگهی های دولتی
شیوه نامه توزیع آگهی های دولتی در معاونت مطبوعاتی نیز بسیار بحث برانگیز است. این قوانین در شرایط کنونی منصفانه و به نفع مطبوعات نیستند.
به ویژه آگهی های قوه قضائیه که مدتی است نقل محافل مطبوعاتی ها شده نیز بر اساس بازدید اخبار هر رسانه به آنان تعلق می گیرد و زمانی که ملاک به جای تیراژ تولید محتوا و بازدید اخبار باشد که رصد آن بسیار ساده است، دیگر جای گله گزاری برای کسی باقی نخواهد گذاشت.
چه کسانی از این طرح استقبال خواهند کرد؟
روزنامه ها و رسانه هایی که تولیدات روزانه جدی دارند، قطعا از عرضه تولیدات خود در یک بستر جدید و جدی استقبال می کنند. اما تعداد زیادی از این 12 هزار رسانه دارای مجوز از اخبار تولیدکنندگان اصلی استفاده می کنند و قطعا این طرح به هیچ عنوان به نفع آنان نخواهد بود. برای این دسته از رسانه ها فقط یک راه می ماند؛ یا تولیدات جدی را آغاز کنند که منجر به اشتغال زایی و رونق بنگاه مطبوعاتی آنان خواهد شد یا اینکه شغلشان را عوض کنند و برای گرفتن یارانه بدون دردسر فضای دیگری را انتخاب کنند.

تحول دیجیتال حق مطبوعات است سمیه کرمانی . فعال رسانه

کدام مطبوعات؟ چقدر درآمد؟
مطبوعات را هفت هزار و 715 رسانه چاپی از میان حدود 12 هزار مجوز رسانه در ایران تشکیل می دهند. ما درحال حاضر 11 هزار و 900 رسانه دارای مجوز داریم که از این تعداد 354 روزنامه، هزارو424 هفته نامه، 765 دوهفته نامه، دوهزارو 118 ماهنامه، 327 دوماهنامه، 1968 فصلنامه، 666 دوفصلنامه و 93 سالنامه فعالیت دارند که در مجموع هفت هزار و 715 رسانه چاپی می شود. اما در حوزه رسانه های برخط 42 خبرگزاری و سه هزارو360 پایگاه خبری فعالیت می کنند. این آخرین آمار معاونت مطبوعاتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است.
در سال گذشته نمایندگان مجلس کلی سر مطبوعات منت گذاشتند که در بودجه 98 سهم مطبوعات را از بخش فرهنگی (کتاب) منفک کرده و عدد آن را به 125 میلیارد تومان افزایش داده اند. اما بعد از کلی رفت وآمد و جلسات متعدد حدود40درصد از بودجه مصوب مجلس به مطبوعات تخصیص پیدا کرد. عدد 50 میلیارد تومانی دریافتی معاونت مطبوعاتی تقسیم بر تعداد رسانه ها می شود حدود چهارمیلیون و 200 هزار تومان در سال سهم هر رسانه.
یعنی یک رسانه برای خدمات و تولیدات فرهنگی اش در سال می تواند این مقدار یارانه دریافت کند. البته این یارانه طبق شیوه نامه ای پرداخت می شود که ملاک های زیادی در آن برای دریافت این پول منظور شده است و در سال گذشته سروصدای اهالی مطبوعات و رسانه ها را درآورد. این تقسیم ساده فقط برای این بود که بدانیم قانون گذار سهم هر رسانه را به صورت حدودی چقدر دیده است و بر چه اساسی بودجه مطبوعات تصویب می شود و تخصیص پیدا می کند.
کف هزینه های یک روزنامه برای تیراژ پنج هزار نسخه در 12 صفحه و انتشار در 25 روز ماه به حداقل 125 میلیون تومان در ماه و یک و نیم میلیارد تومان در سال نیاز دارد. این مبلغ تنها هزینه های یک روزنامه معمولی است. صاحب امتیاز و مدیرمسئول یک روزنامه با آن همه سختی کار باید انگیزه های مالی خوبی علاوه بر انگیزه های معنوی، صنفی و سیاسی داشته باشد تا یک روزنامه معمولی با محتوای پذیرفتنی را عرضه کند.
منبع درآمد روزنامه ها فروش، آگهی ها و یارانه ها هستند. ما چندین سال است که گرفتار شرایط اقتصادی سختی هستیم که فروش را به جز در مورد چند رسانه محدود، به صفر رسانده است. آگهی های بخش خصوصی هم تقریبا صفر هستند. آگهی های دولتی هم دیجیتال شده اند. حالا روزنامه مانده و یارانه و اندک آگهی های دولتی. بسیاری از صاحبان روزنامه ها دلایل اقتصادی برای ادامه کار در این صنف ندارند و منابع و سیاست های دولت هم که به خوبی واضح است.
دولت پول ندارد! چه باید کرد؟
این سؤال مهمی است که همه می پرسند و مدتی است در بین تمام تشکل های صنفی مدیریتی و مدیران رسانه ها و جلسات آنان با معاون مطبوعاتی مطرح می شود و سرانجام به شیوه نامه می رسند و در نهایت قوانین را سخت تر می کنند تا همه مشمول دریافت یارانه نباشند. در انتها هم شیوه نامه مورد تأیید عده ای نیست و اعتراض می کنند و پس از مدتی مجبور به تغییر در شیوه نامه توزیع یارانه ها هستند.
این قصه تکراری چند سالی است که گریبان مطبوعات و رسانه ها را گرفته است. هیچ کس طرح و برنامه مدونی ندارد. گویا کسی دغدغه ای هم ندارد. اگر این طور بود حتما راه حل یافت می شد.
استفاده از تکنولوژی تنها را ه نجات مطبوعات است
بسیاری از مدیران سنتی مطبوعات با دیجیتالی شدن موافق نیستند و فضای مجازی را علت اصلی رکود در مطبوعات می دانند. جانشان به نسخه کاغذی مطبوعه شان بسته است. حق هم دارند. مطبوعه بدون کاغذ اصلا چیست؟ البته که مطبوعات هنوز هم مخاطبان خاص خودشان را دارند؛ مخاطبان جدی و پیگیر. اما موضوع این است که هزینه های جانبی محصول امروز (نشریه کاغذی) بیش از قیمت خود کالاست و این برای مخاطبان پذیرفتنی نیست. دیگر روزنامه ها مشترک ندارند؛ چراکه هزینه ارسال روزنامه درِ منزل چند برابر خود روزنامه است. فقط یک مسیر برای دریافت روزنامه وجود دارد و آن کیوسک های همه چیزفروشی و کمی هم مطبوعات هستند. تازه این مسیر هم مشکل دیگری به نام توزیع دارد که مقررات این توزیع ها هم در نوع خود شنیدنی است.
اما به هرحال عده کم مخاطبان مطبوعات انکارنشدنی است. با وجود تمام این هزینه ها اگر ما هم مانند ژاپن مخاطبان چندمیلیونی روزانه داشتیم، هزینه ها تقسیم می شد و مشکلی وجود نداشت. اما تعداد کم مخاطبان کالای مورد عرضه را گران تر می کند.
بنابراین باید اتفاق جدیدی بیفتد و از تکنولوژی های جدید برای عرضه تولیدات و محصولات مطبوعاتی کمک گرفت. چاره دیگری وجود ندارد.
تنها راه حل، ایجاد محل درآمد جدید
خوشبختانه امروز این امکان فنی وجود دارد تا بازخوردهای تولیدات مطبوعات در بازار به خوبی رصد شود. تعداد بازدید هریک از اخبار تولیدی هر روزنامه و رسانه ملاک خوبی برای تعیین کیفیت محصول هر بنگاه مطبوعاتی خواهد بود. همچنین ذائقه مردم و درخواست آنان از تولیدات رسانه ای به خوبی مشخص خواهد شد.
وقتی ملاک ها به جای تیراژ روزنامه کاغذی که عمدتا واقعی نیستند، تولید و کیفیت محتوای عرضه شده باشد، رسانه ها مجبور به بالا بردن کیفیت تولیدات خود خواهند شد.
این گونه دیگر عرصه رقابت برای رسانه های معاند بسیار تنگ خواهد شد و اعتماد مردم به رسانه ها بازخواهد گشت. اصلا بعید نیست که بعد از مدتی فروش روزنامه ها بالا برود.
اما حتی اگر این اتفاق نیفتد راهکارهای بسیار راحتی وجود دارند که رسانه ها می توانند تولیدات خود را به راحتی به طور مستقیم به مخاطبان عرضه و از این راه درآمد کسب کنند.
شرکت های اینترنتی حق رسانه ها را بدهند
همه از درآمدهای سرشار شرکت های اینترنتی خبر دارند. این شرکت ها سال هاست که از فروش حجم و پهنای باند به مشتریان فضای مجازی کسب درآمد می کنند. درآمد های نجومی این شرکت ها گفتنی نیست. اما موضوع مهم این است که مردم در فضای مجازی چه چیزی را دنبال می کنند که مرتب به حجم اینترنت نیاز دارند.
یکی از مهم ترین دغدغه های مردم تولیدات رسانه ها و مطبوعات است؛ تولیداتی که رسانه ها تقریبا مجانی در این سال ها در اختیار مردم گذارند. اما سود این دیدو بازدید های مجازی به جیب شرکت های اینترنتی می رود. زمانی که آمار دقیق بازدید اخبار هر رسانه توسط مخاطب وجود داشته باشد، می توان میزان سود این شرکت ها را تخمین زد و بر همین اساس از محل درآمدهای آنان برای مطبوعات و رسانه ها سهم خواهی کرد. البته برخی از رسانه ها در سال های اخیر با شرکت های اینترنتی به صورت تفاهم نامه در چنین داد و ستدی هستند. ولی در شرایط کنونی و برای نجات رسانه ها این موضوع باید با قوانین منصفانه برای هر دو طرف به این شرکت ها ابلاغ شود.
عرضه محصولات تولیدی مطبوعات و آگهی های دولتی
شیوه نامه توزیع آگهی های دولتی در معاونت مطبوعاتی نیز بسیار بحث برانگیز است. این قوانین در شرایط کنونی منصفانه و به نفع مطبوعات نیستند.
به ویژه آگهی های قوه قضائیه که مدتی است نقل محافل مطبوعاتی ها شده نیز بر اساس بازدید اخبار هر رسانه به آنان تعلق می گیرد و زمانی که ملاک به جای تیراژ تولید محتوا و بازدید اخبار باشد که رصد آن بسیار ساده است، دیگر جای گله گزاری برای کسی باقی نخواهد گذاشت.
چه کسانی از این طرح استقبال خواهند کرد؟
روزنامه ها و رسانه هایی که تولیدات روزانه جدی دارند، قطعا از عرضه تولیدات خود در یک بستر جدید و جدی استقبال می کنند. اما تعداد زیادی از این 12 هزار رسانه دارای مجوز از اخبار تولیدکنندگان اصلی استفاده می کنند و قطعا این طرح به هیچ عنوان به نفع آنان نخواهد بود. برای این دسته از رسانه ها فقط یک راه می ماند؛ یا تولیدات جدی را آغاز کنند که منجر به اشتغال زایی و رونق بنگاه مطبوعاتی آنان خواهد شد یا اینکه شغلشان را عوض کنند و برای گرفتن یارانه بدون دردسر فضای دیگری را انتخاب کنند.

به گزارش ایکنا، برنامه گفت وگوی جمعه اخبار قرآنی صبح امروز، 26 اردیبهشت ماه با حضور حجت الاسلام والمسلمین علیرضا یزدان طلب، از فعالان عرصه قرآن و رسانه به منظور بررسی مطالبات قرآنی مقام معظم رهبری و اجرای مهدی قصری زاده، سردبیر خبر قرآنی به روی آنتن شبکه قرآن و معارف سیما رفت.

یزدان طلب در ابتدای صحبت هایش با موضوع کاربردی شدن قرآن در زندگی ، گفت: این سال ها واژه هایی همچون فعال قرآنی، فعالان و جامعه قرآنی و ... را ساختیم و توانستیم قرآن کریم را که مظهر رحمت عام الهی بود و متعلق به همه مردم است، تقلیل به یک اقلیت دهیم که فعالیت خاصی در حوزه قرآن کریم انجام می دهند و آن هم مناسبات لفظی است. اینها قطعا جزء جامعه قرآنی هستند، اما همه آنها نیستند؛ ما اگر آمده ایم واژه ای را جعل کردیم، یعنی با دست خود مانعی برای ورود توده مردم ایجاد کردیم.

وی با اشاره به اینکه شبکه قرآن، شبکه قاریان قرآن است، گفت: شبکه ای که پربیننده ترین برنامه آن تلاوت های درخواستی باشد، کارگر، کارمند، دکتر و مهندس نمی دانند، کدام قاری، تلاوت بهتری داشته است تا درخواست دهند. علاقه مندی به تلاوت، مورد علاقه قاری قرآن است و همین مشخص می کند، مخاطب شبکه، قاریان قرآن هستند. شبکه قرآن به آن معنایی که بتواند با آحاد جامعه ارتباط برقرار کند، نداریم، لذا شبکه قرآن یک شبکه تخصصی برای قاریان قرآن است.

مسابقات قرآن صرفاً برای خواص است

یزدان طلب با تأکید بر اینکه اولین گام برای خروج از این وضعیت، گسترده کردن دایره فعالان قرآنی به دایره بزرگ تری با نام دوست داران قرآن است، گفت: چرا فضایی که در عترت وجود دارد با فضای قرآن قابل مقایسه نیست؟ فضای عترت بسیار باز است و یک نفر می تواند با حضور در هیئت، سوار این کشتی شود، اما در قرآن اگر مسابقاتی برگزار می کنیم، حتما یا باید قاری باشد و یا حافظ قرآن و در این حوزه باید مهارتی داشته باشد تا ورود پیدا کند. یک خانم خانه دار یا دکتر و کارگر و ... اگر بضاعتی در آن مهارت نداشته باشند، باید چه کار کنند؟ و کجای این داستان قرار می گیرند؟ به نظر می رسد اتفاقی که در این سال ها افتاده باعث شده تا توده مردم مانعی برای حضور خود در این فعالیت ها ببینند.

یزدان طلب اظهار کرد: قرآن کریم به گونه ای ارائه شده است که انگار برای قشر خاصی با یک سری ویژگی های ظاهری آمده است و آنها اجازه ورود دارند و کسی که این ویژگی ها را ندارد به خود اجازه حضور نمی دهد؟ هر ساله قاریان قرآن محضر مقام معظم رهبری می روند و حدودا 63 دیدار انجام شده و ما محتوای این مطالب را تحلیل کردیم و پیشنهاد دادیم تا برگزارکننده ها در این محفل و در واقع ویترین از یک روزنامه نگار قرآنی، از یک هنرمند قرآنی، از یک کارگردان قرآنی دعوت کنند، اما کسی را در این محفل نمی بینیم. این می تواند به راحتی اتفاق بیفتد. اگر این اتفاق بیفتد ویترین ارائه شده با آن چیزی که اتفاق می افتد، متفاوت خواهد بود. اما هیچ کجا این فعالیت ها به رسمیت شناخته نشده است و جا دارد در این دیدارها جمع متکثری را شاهد باشیم.

57 درصد سخنان رهبر انقلاب؛ در حوزه اصلاح رفتار و کاربردی سازی مفاهیم قرآن

این فعال قرآنی و رسانه ای در بخش دیگری از سخنانش بیان کرد: بسیاری می گویند محتوای دیدار اخیر مقام معظم رهبری با قرآنیان متفاوت بوده است، من می گویم اتفاقا متفاوت نبوده است. به این معنا که مقام معظم رهبری در طول دیدارها نزدیک به 57 درصد فرمایشات خود را در حوزه اصلاح رفتار و کاربردی سازی مفاهیم بیان کرده اند. 14 درصد در مورد مناسبات لفظی بوده و به طور خاص در مورد حفظ قرآن نیز حدود 8 یا 9 درصد بیانات داشته اند. این موارد بررسی شد و مورد مطالعه قرار گرفت و جملات تفکیک شده است تا نوک پیکان مطالبات معظم له را به دست بیاوریم. اما آنچه از مناسبات لفظی در عرصه فعالیت های قرآنی می بینیم، گویی معظم له تنها از مناسبات لفظی مطالبه دارند، در صورتی که اینگونه نیست و اتفاقا برعکس است. مقام معظم رهبری در سال 53 که هنوز، انقلاب رخ نداده بود در مسجد امام حسن(ع) مشهد، بحثی را آغاز می کنند و در 30 شب ماه مبارک رمضان، قبل از هر بحث، خلاصه آن را در بین حاضران پخش می کردند، این برگه ها بعدها به همت انتشارات صهبا، تبدیل به جزوه ای کوچک به نام طرح کلی اندیشه های اسلام در قرآن شد.

کد ویدیو
دانلود

فیلم اصلی

وی افزود: این داستان می گذرد تا در همین یک دهه اخیر این آقایان در حال مطالعه روزنامه، مصاحبه ای از آقای سیدمرتضی سادات فاطمی را می بینند که در آن از ضبط صحبت های مقام معظم رهبری در آن جلسات صحبت کرده و این کتاب پیاده شده فرمایشات مقام معظم رهبری در سال 1353 است و ما الان در سال 1399 قرار داریم. آنچه امسال از معظم له شنیدیم، اولا متفاوت نیست و بخشی از منظومه فکری و مطالبه ایشان بوده است. این مطالبه از طرف ایشان مطالبه جدی و بخشی از منظومه فکری ایشان بوده است، اینکه علاقه مندی مسئولان ما مناسبات لفظی است و اساساً تبحر آنها مناسبات لفظی است چیز دیگری است.

کار شورای عالی قرآن چیست؟

وی با ذکر این ضرب المثل که گندم از گندم بروید جو ز جو، گفت: ما می آییم در یک اقدام، شخصی که مسئول جامعه قرآنی شهر مشهد بوده است را به عنوان مسئول شورای عالی قرآن صدا و سیما معرفی می کنیم. کار این شورا چیست؟ سیاست گذاری قرآنی برای تمامی صدا و سیما انجام می دهد، نکته اولی که وجود دارد این است که این شورا در حد شبکه قرآن تقلیل پیدا کرده و هیچ کجا ورودی از این دوستان در سریال ها، در مسابقات فوتبال، در برنامه عصر جدید و ... مشاهده نمی کنید، در حالی که قرآن برای همه این موارد، حرف و پیام دارد. یکی از پیشنهاداتم به دوستان که در قالب یک طرح و به عنوان یک موتور تولید محتوای قرآنی بود، این بود که به جای اینکه بگوییم فلان شخص به شبکه قرآن بیاید و فلان شخص نیاید، یا چرا شال بر روی دوش می اندازد و ... یک موتور تولید محتوا داشته باشیم که مضامین را فرآوری کند و به دست تولیدکننده برساند.

یزدان طلب با تأکید بر اینکه با ظرفیت های تمدنی خودمان تعارف نکنیم، اظهار کرد: ما یک افق داریم که تمدن نوین اسلامی است، یا دست خود را بالا ببریم و بگوییم چنین حرفی زده نشده است یا اینکه از ظرفیت های خودمان که قرآن کریم باشد به بهترین نحو استفاده کنیم. فرمایشات مقام معظم رهبری کاملا صریح و شفاف است و نیاز به تأویل ندارد. امسال، معظم له رسما وارد شدند و مصداق گفتند.

وی افزود: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی که باید این فرآوری را انجام دهد، خودش تصدی گری می کند و نمایشگاه قرآن برپا می کند، در صورتی که نمایشگاه قرآن را باید به مردم واگذار کند. وزارت ارشاد باید زیرساخت را تسهیل کند تا مردم بتوانند فعالیت کنند. هفته پیش در فضای مجازی دیدم معاونت قرآن و عترت، همانند نوآوری سازمان دارالقرآن یک پیج را در فضای مجازی مدیریت می کند، به ایشان گفتم شأن شما سیاست گذاری است نه عملیات، آن هم یک کار بسیار ضعیف و ناچیز. توجه بیش از حد به مناسبات لفظی باعث شده تمامی صندلی ها هم توسط آنها تصرف شود. من ارادت و احترام خاصی برای مسئول شورای عالی قرآن، قائل هستم، اما کسی که برای رسانه سیاست گذاری می کند نمی گویم برنامه سازی کرده باشد، اما حداقل باید یک روزنامه دیواری منتشر کرده باشد، مخاطب را بشناسد وگرنه به طور طبیعی آن کسی که روی این صندلی می نشیند، همان را انجام می دهد که تخصص اوست، یک قاری را آوردیم و شبکه قرآن هم قرائت پخش می کند. شما کسی بیاورید که هنر بفهمد آن وقت سراغ برنامه ساز می رود و به برنامه ساز می گوید چگونه یک مضمون قرآنی در برنامه استفاده شود، وقتی این اتفاق نیفتد در شبکه قرآن حرف های قشنگ شنیده می شود، در شبکه ورزش ادای شهروند افغانستانی را درمی آوریم و در شبکه های سیاسی دیگر انواع توهین ها و تهمت ها را می بینیم.

یزدان طلب با تأکید بر اینکه قرآنی ترین کار صدا و سیما می تواند تعطیلی شبکه قرآن و رادیو قرآن باشد، گفت: شبکه های تخصصی از دیگر ظرفیت های رسانه و شبکه ها رفع تکلیف کرده است. نسبت شبکه قرآن با ظرفیت کلی رسانه از نظر بودجه و سخت افزار و ... یک اتاق خلوت است.

مطالبات اصلی رهبر انقلاب فراموش شده است

این فعال قرآنی و رسانه ای بیان کرد: برخی آقایان بسیار حرفه ای هستند و پشت بیانات و مطالبات مقام معظم رهبری پنهان می شوند. یک بخش را می گیرند و بقیه را رها می کنند، درست است معظم له مطالبه 10 میلیون حافظ قرآن داشته است، اما قبل از این مطالبه، 57 درصد صحبت های ایشان در حوزه اصلاح رفتار بوده است، چه می شود که آن 10 درصد را می بینیم، اما این 57 درصد اصلاً دیده نمی شود. کسی که فریادهای مقام معظم رهبری را توجیه می کند و رسماً دغدغه چیز دیگری دارند. 10 سال است بر سر ادغام اتحادیه های مؤسسات کار می کنند و هنوز نتوانسته اند کاری انجام دهند!

وی در بخش دیگری از صحبت های خود به گوشه ای از فعالیت های خود در عرصه قرآن اشاره کرد و گفت: در ابتدا باشگاه دوستداران قرآن را طراحی کردیم تا در فضای مجازی فضایی فراهم شود که همه مردم رغبت کنند و حضور یابند و آنها را به تولید محتوای قرآنی دعوت کنیم. منظور ترتیل و قرائت صرف نیست و فضاهای دیگر هم هست.

جامعه قرآنی محدودتر خواهد شد

وی در پایان اظهار کرد: چون فعالیت های قرآنی، مسئله محور نیست، حاکمیت هم اصلا ضرورتی احساس نمی کند به آن بودجه اختصاص دهد. به عنوان مثال 100 میلیارد تومان بودجه می دهد در ازای آن مطالبه می کند چه کاری می توانی انجام دهی؟ آیا می توانی پرونده های دادگاه را از 15 میلیون به پنج میلیون برسانی؟ یک دهه است که شعار کشور اقتصادی است، طی این 10 سال از جامعه قرآنی یک صدا بیرون نیامد، انگار قرآن برای اقتصاد حرفی ندارد، مسئله محور نبودن یعنی این. احساس من این است اگر تغییر ریل انجام نشود به زودی جامعه قرآنی محدودتر از همیشه خواهد شد. این در حالی است که مردم قرآن را دوست دارند و به آن عشق می ورزند چرا که به آن نیاز دارند.

انتهای پیام

به گزارش روابط عمومی معاونت قران و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ، به نقل از روزنامه ایران مرتضی خدمتکار، مشاور ارتباطات و ساماندهی معاونت قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت : همزمان با شیوع ویروس کرونا در اسفند ماه ستادی در وزارت فرهنگ تشکیل شد و تمامی معاونت ها و واحدهای تخصصی مأمور شدند که برنامه های متنوع فرهنگی را برای مدیریت جو روانی جامعه و فرهنگسازی در حوزه مقابله با کرونا پیش بینی و دنبال کنند. طبیعتاً ممنوعیت هایی برای فعالیت های حضوری مطرح بود و پروتکل های وزارت بهداشت اجازه فعالیت فیزیکی نمی داد.
بنابراین تنها بستر برای اجرای برنامه ها فضای مجازی بود. مجموعه ها و واحدهایی که از قبل بستر را برای فضای مجازی آماده کرده بودند طبعاً زودتر تجهیزشدند و بقیه هم باید به تبع آن فضا را ایجاد می کردند. بنابر این معاونت قرآن از نیمه اسفند ماه مقدمات لازم را برای اجرای برنامه ها فراهم کرد. او در مورد طرح های معاونت قرآن در ایام شیوع کرونا به تفصیل اشاره کرد: یکی از برنامه هایی که در قالب بسته فرهنگی قرآنی طراحی شد، طرح خانه های نورانی بود.
این طرح بر اساس برنامه ریزی هایی که شده بود از اول فروردین ماه در بستر شبکه های مجازی کار خود را آغاز کرد و ما از همه ظرفیت های مجازی استفاده کردیم و تا 31 فروردین ماه به صورت مستمر و روزانه برنامه های متنوع آموزشی تبلیغی و ترویجی را دنبال کرد. یکی از برنامه هایی که در خانه های نورانی طراحی شد، مسابقه خانوادگی قرآن و عترت بود که پیش از این سابقه اجرا نداشت و بسیار هم از آن استقبال شد. این مسابقه خانواده محور بود و تمامی اعضای خانواده شرکت می کنند. ضمن اینکه از محتواهای معارف قرآنی استفاده می کردند و در رقابت سالم فرهنگی هم شرکت می کردند و هر شب به 10 نفر جوایزی داده می شد و بعد از پایان دوره 30 روزه به 10 خانواده برگزیده هم جوایز نفیسی از طرف معاونت داده شد. درمجموع 310 جایزه در بخش خانوادگی این طرح داده شد.
او در مورد طرح آموزش الکترونیکی علاقه مندان به فراگیری معارف قرآن و عترت تأکید کرد: سامانه خوبی از سال گذشته به نام ایمانور که متعلق به مؤسسه فرهنگی قرآن وعترت نورالمجتبی(ع) بود با حمایت معاونت این سامانه آموزشی الکترونیکی از قبل تمهید مقدمات کرده بود و محتواها با حضور بهترین استادان برجسته کشور تولید شده بود و افراد در این دوره 30 روزه در قالب طرح خانه نورانی در عین حالی که در خانه مانده بودند، با مراجعه به این سامانه از آموزش های الکترونیکی قرآن و عترت استفاده کردند.
خدمتکار از جلسات آموزشی زنده برای نوجوانان خبر داد و افزود: دراین برنامه به صورت منظم هر روز از ساعت 16 تا 17 در بستر آپارات برای نوجوانان آموزش تلاوت و روخوانی قرآن با حضور استادان قرآنی برجسته کشوری برگزار می شد و استقبال خوبی از سراسر کشور شد. این برنامه فرصت خوبی برای علاقه مندان شهرستانی بود که به صورت زنده از حضور استادان برجسته در تالار گفتمان بهره بردند و سؤالات خود را مطرح کردند. او در پاسخ به اینکه برای کودکان آیا طرحی برنامه ریزی شده، تصریح کرد: متأسفانه در فاز اول این کار برنامه ای برای کودکان طراحی نشد. اما برای ادامه مسیر این طرح برنامه ای مشخص شد که در ادامه توضیح خواهم داد.
مشاور ارتباطات و ساماندهی معاونت قرآن و عترت در پاسخ به میزان بودجه این طرح افزود: برای این پروژه رقمی بالغ بر 200 میلیون تومان پیش بینی شده بود و انجام شد. طبیعتاً با توجه به محدودیت های مالی در سیستم های دولتی تلاش ما این بود که از ظرفیت های موجود استفاده کنیم و هزینه جدیدی بر آن تحمیل نشود. این گونه کارهای فوریتی که درشرایط خاص مثل کرونا به وجود می آید از قبل ردیف بودجه مشخص نداشته اند. ما با استفاده از ظرفیت های موجود وکمک نهادها و مؤسسات مردمی این کار را در فضای مجازی مدیریت کردیم.
خدمتکار در خصوص پروژه های بعد از فروردین و ماه مبارک رمضان افزود: بعد از پایان فروردین ماه کارگروه ویژه ما در معاونت قرآن و عترت به صورت مستمر تشکیل جلسه می داد و برنامه ریزی می کرد و کار سیاستگذاری و راهبردی این فعالیت ها در این ایام را به عهده داشت. یکی از کارهایی که انجام شده و بزودی فراخوان آن را منتشر خواهیم کرد جشنواره آثار و محصولات قرآنی ویژه کودکان و نوجوانان است؛ که برای آن 7 محور با 7 موضوع پیش بینی شده است. نماز و عبادت، شکرگزاری، مسئولیت پذیری، احترام به والدین، صداقت و... از محورهای این مسابقه هستند. این مسابقه در قالب های نقاشی، شعر، کلیپ، دلنوشته، عکاسی و... برگزار می شود. افراد می توانند آثارشان را در دو گروه سنی 5 تا 10 سال و 11 تا 15 سال به نشانی سایت معاونت قرآن و عترت ارسال کنند. تا هیأت داوران آن را ارزیابی کنند. امیدواریم اختتامیه آن را بعد از اتمام کرونا با حضور همه شرکت کنندگان برگزار کنیم. در هر گروه سنی 5 نفر برگزیده پیش بینی شده است و درمجموع به 70 نفر از رشته های مختلف از طرف معاونت جوایز نفیسی اهدا خواهد شد.
او در ادامه در خصوص تعامل صدا و سیما با معاونت قرآن افزود: این جشنواره با مشارکت شبکه پویا تولید محتوا می شود و همزمان با جشنواره هم برای تبلیغ و هم ترویج این آموزه ها به مرور تولید و پخش می شود. برنامه سوم برای خانواده وزارت فرهنگ است که بزودی ظرف چند روز آینده مسابقه ای برای آنها در دهه سوم ماه مبارک رمضان اجرا خواهد شد و تمام گروه های سنی از خردسالان تا بزرگسال به صورت ویدئو اثر ارسال می کنند و هر روز به بهترین آنها جوایز و هدایایی اهدا خواهیم کرد.
خدمتکار از برنامه ویژه ماه مبارک رمضان یاد کرد و افزود: برنامه چهارم ما اکنون به صورت ویژه ماه مبارک رمضان خانه های نورانی 2 در حال اجراست. با همان محتواهای خانه های نورانی یک. و مردم می توانند با مراجعه به شبکه های اجتماعی مثل اینستاگرام، آپارات، بله، ایتا و.... هر روز برنامه های مختلف را ببینند. سعی کردیم حال وهوای ویژه رمضان
را برای مخاطبانمان حفظ کنیم.ضمن اینکه هدایا و جوایزی هم پیش بینی شده که اهدا خواهدشد. او در مورد آخرین برنامه معاونت در ماه مبارک رمضان تصریح کرد: جشنواره چهلچراغ آسمانی با موضوع تولید محتوای قرآنی برای فضای مجازی است و به صورت ویدئویی انجام خواهد شد که محدودیت سنی و مخاطب هم ندارد و برای عموم مردم است.

رضا دهقانی روز شنبه در گفت و گو با ایرنا اظهار داشت: از زمان شیوع بیماری کرونا در اصفهان همه سینماهای استان اصفهان تعطیل شد و این راستا سازمان سینمایی یک وام 10 میلیون تومانی برای هر باب سالن برای سینما داران در نظر گرفت که در اصفهان استقبال چندانی از این وام نشد.

وی با اشاره به اینکه سازمان سینمایی پیشنهادهایی را برای بازگشایی سینماها با رعایت پروتکل های بهداشتی به ستاد ملی مقابله با کرونا داده است، افزود: اگر این پیشنهادها مورد قبول واقع شود از عید فطر سینماها بازگشایی می شود.

وی با بیان اینکه این موضوع هنوز معلوم نیست و با توجه به شرایط استان ها فقط در حد پیشنهاد است گفت: دراین زمینه تاکنون پاسخی از ستاد ملی کرونا نیامده است.

دهقان با بیان اینکه در استان اصفهان 53 سالن سینما وجود دارد که 20 سالن آن در کلانشهر اصفهان مستقر است، افزود: امیدواریم با ریشه کن شدن بیماری کرونا سینما در اصفهان رونق بگیرد.

پیش از این رییس سازمان سینمایی از تصویب بسته های حمایتی برای اهالی سینما خبر داد و گفت: وام قرض الحسنه به سینماهای بخش خصوصی به ازای هر پرده 10 میلیون تومان به شرط اخراج نکردن کارکنان پرداخت می شود.

حسین انتظامی افزوده بود که از جمله این بسته های حمایتی می توان به تعویق پرداخت اقساط اعضای خانه سینما به مدت سه ماه اشاره کرد.

تاکنون بیش از 116 هزار تن در کشور به بیماری کرونا مبتلا شده اند که از این میان بیش از 6 هزار تن جان باخته اند.

به گزارش خبرگزاری فارس از شیراز، هنری که اختراعش را به برادران لومیر نسبت می دهند و ورودش به ایران به دوره قاجار، زمان مظفرالدین شاه در سال 1279 هجری شمسی بازمی گردد.

بدون شک جذابیت دیدن یک اثر هنری در سینما برکسی پوشیده نیست و بدین ترتیب سینما به عنوان یک تفریح و سرگرمی و درنهایت یک جاذبه فرهنگی شناخته می شود.

سینما مترو، شاید نامی کمتر شنیده شده در شیراز به ویژه برای نسل جوان باشد، اما برای قدیمی ترها عجیب یادآور خاطرات خوش و دوران جوانی شان است به گونه ای که اکثر آن ها در مقابل این سینما عکسی به یادگار ثبت کرده اند.

شاید اگر نام جدیدش یعنی سینما بهمن را به کاربریم، ذهن ها روشن تر شود. آری، سخن از سینمای قدیمی و متروکه شهر شیراز در انتهای یک پاساژ در چهارراه زند به عنوان یکی از قدیمی ترین خیابان های تاریخی است که در سال 1336 ساخته شد.

این سینما تا سال 57 دایر بود، اما پس از انقلاب در اختیار بنیاد مستضعفان قرار گرفت و از مترو به بهمن تغییر نام پیدا کرد و درنهایت به حوزه هنری واگذار شد؛ اما پس از مدتی از کار افتاد و درنهایت به بخش خصوصی واگذار شد. در این زمان بود که زمزمه هایی مبنی بر تغییر کاربری سینما به گوش رسید و نهایتاً در خرداد سال گذشته زمانی که این سینما در حال بازسازی و نوسازی بود دچار آتش سوزی سنگینی شد و خسارت بسیاری دید و این اتفاق خود تغییر کاربری این سینما را قوت بخشید.

شورای شهر شیراز با این تصمیم طی یک اقدام منطقی مخالفت کرد و این ماجرا فعلاً بلاتکلیف مانده است.

عضو کمسیون فرهنگی و اجتماعی شورای اسلامی شهر شیراز دراین باره بااشاره به نقص قانون شورای عالی شهرسازی و معماری و در اختیار نداشتن کرسی عضو شورا درباره تصمیم گیری در این حوزه، اظهار داشت: متأسفانه قانون در موارد مختلفی نقص دارد و یکی از همین موارد نداشتن حق رأی اعضای شورا در حوزه تصمیم گیری دراین باره است که با توجه به اهمیت این موضوع در کلان شهرها این قانون نیازمند اصلاح است.

احمد تنوری در گفت وگو با خبرگزاری فارس در شیراز اظهار داشت: علی رغم موضوع یادشده مبنی برنداشتن حق رأی توسط شورا، شورا به نمایندگی از مردم با این تغییر کاربری مخالف است؛ چراکه احساس می شود مردم از تغییر کاربری اماکنی که خاطره جمعی دارد ناراضی هستند.

وی افزود: مجموعه سینماها نه تنها برای اهالی شهر شیراز که برای مردم جنوب غرب کشور که بعضاً شهرهایشان فاقد سینما بوده یا هست همواره به عنوان یک جاذبه مسافرتی مطرح و از اواخر دوره قاجار که سینما وارد ایران شد این جاذبه فرهنگی بسیار موردتوجه قرار گرفت.

تنوری گفت: لذا زمانی که خبر تخریب یا تغییر کاربری یک سینما منتشر می شود ما با عدم رضایت مردم مواجه می شویم. چنانچه اکثر قدیمی ها با این سینما خاطره دارند و یا در آرشیو عکس های قدیمی بسیاری از مردم در جلوی این سینما عکس های یادگاری گرفته اند و لذا همه این ها پراهمیت است.

این عضو شورای اسلامی شهر شیراز بااشاره به وضعیت سینما مهتاب نیز که در چهارراه مشیر واقع است، گفت: در مورد این سینما هم درخواست تغییر کاربری وجود دارد که مردم به این سینما هم بسیار حساس و با تغییر کاربری بسیار مخالف اند.

وی عدم ثبت سینماها در فهرست آثار ملی را از دیگر مواردی عنوان کرد که منجر به درخواست هایی برای تغییر کاربری این مکان های مهم فرهنگی شده است.

تنوری در ادامه اظهار داشت: در ماه های اخیر در سال 98 کارگروهی در سازمان فرهنگی اجتماعی شهرداری پیرامون وظیفه مهم شهرداری در حفظ و صیانت و همچنین معرفی میراث معنوی شهر راه اندازی کردیم که مدت های زیادی مغفول مانده بود. این کارگروه وظیفه حفظ و صیانت از میراث فرهنگی و معنوی همچون سینما را دارد چراکه سینما علاوه بر میراث تاریخی و فرهنگی میراث معنوی هم هست.

وی تأکید کرد: متأسفانه شهرداری در ادوار مختلف کمتر به این موضوع پرداخته است و لذا ما در شورای پنجم علی رغم نداشتن اختیارات کافی همه تلاشمان را به کار می گیرد علاوه بر اینکه در این موضوع مجموعه نظام باید همکاری کند.

عضو کمیسیون فرهنگی اجتماعی شورای شهر شیراز گفت: خیابان زند یک خیابان تاریخی و ارزشمند به لحاظ تعداد اماکن تاریخی است و ما نباید اجازه دهیم سرانه تاریخی و فرهنگی این منطقه کاهش پیداکرده و چهره فرهنگی و تاریخی به چهره تجاری و سوداگری تبدیل شود.

در صورت احیا هم کسی به سینمای متروکه بهمن نمی رود

معاون امور هنری و سینمایی ارشاد اما دراین باره نظر دیگری دارد. بهروز مرامی معتقد است این سینما سال ها است تعطیل شده و در زمان فعالیتش هم فیلم های جذابی را به نمایش نگذاشته است.

وی بااشاره به اینکه به دلیل بافت چهارراه زند کسی مایل نیست برای دیدن فیلم به آنجا برود به خبرگزاری فارس گفت: به عقیده من سینما بهمن حالت دخمه دارد و متروکه است و اگر تغییر کاربری پیدا کند و برای سینما بافت بهتری در مکان مناسب تری در نظر گرفته شود بهتر است.

مرامی اظهار داشت: به نظر نمی رسد اگر هم این سینما احیاشده و دوباره ساخته شود کسی به آن مراجعه کند. گرچه برای برخی آنجا خاطره دارد اما برای همه مردم شهر این گونه نیست.

سینما بهمن بر اساس عملیات جوشکاری آتش گرفته بود

مدیرعامل سازمان آتش نشانی شیراز نیز در این راستا جزییات آتش سوزی سینما بهمن در خرداد سال گذشته را تشریح کرد.

محمدهادی قانع در گفت وگو با خبرگزاری فارس در شیراز اظهار داشت: آتش سوزی سینما بهمن در هنگام شب رخ داد و چون سینما جزء مکان های پراهمیت و پرخطر به لحاظ تجمع جمعیت به حساب می آید ما اکیپ های مختلف را برای اطفای حریق اعزام کردیم.

وی بااشاره به اهمیت این سینما به لحاظ تاریخی و همچنین محصور شدن میان مراکز اقامتی و واحدهای تجاری اظهار داشت: سرعت عمل آتش نشانان ما در خنک سازی و مهار حریق اطراف سینما سبب شد هیچ گونه خسارتی به مکان های اطراف وارد نشود گرچه بخش قابل توجهی از سینما به دلیل فرسوده بودن از بین رفت.

قانع بااشاره به تشکیل پرونده در مراجع قضایی جهت پیگیری ماجرا گفت: خسارت زیادی به این سینما وارد شد، سقف کاملاً فروریخت و سالن سینما طعمه حریق شد.

وی علت این آتش سوزی را کار با دستگاه گرم (دستگاه هوابرش) اعلام کرد و گفت: تیم ما اقدامات لازم را در سریع ترین زمان ممکن انجام داد و علت آتش سوزی را کار با دستگاه هوابرش اعلام کردیم، اما عمدی یا غیرعمدی بودن این اتفاق بر عهده مراجع قضایی است.

پرونده آتش سوزی سینما بهمن مختومه اعلام شده است

در این راستا موضوع را از دادستان عمومی و انقلاب مرکز فارس پیگیری کردیم. حیدر آسیابی بااشاره به اینکه پس از آتش سوزی سینما بهمن گزارش هایی از سوی مراجع انتظامی داده و پرونده ای در شعبه 16 بازپرسی تشکیل شد موضوع را بررسی کردیم.

وی افزود: در این راستا اگر ملکی خصوصی باشد بررسی ها به شکلی و اگر عمومی و دولتی باشد به گونه دیگری بررسی می شود که در این شرایط دادستان وظیفه پیگیری دارد.

آسیابی گفت: پس از حریق سینما بهمن تحقیقات ما آغاز و گزارش های آتش نشانی نیز بررسی شد و نهایتاً بر اساس نظریه آتش نشانی که آتش سوزی این سینما به دلیل جوشکاری و تعمیرات داخل سینما بوده است و از طرفی ادعای خاصی علیه عمدی بودن این آتش سوزی وجود نداشت، واز سوی کارشناسان این آتش سوزی غیرعمدی اعلام و پرونده در شعبه 16 بازپرسی مختومه اعلام شد.

انتهای پیام/

به گزارش خبرنگار ایلنا، در روزگاری که دغدغه کتاب و ترویج کتابخوانی در زمره فعالیت سازمان های دولتی و مردم نهاد قرار گرفته است، متاسفانه افراد یا ارگان هایی هستند که نه تنها کتاب نمی خوانند و در توسعه و ترویج فرهنگ مطالعه گامی برنمی دارند بلکه کتاب ها را به عنوان کاغذ باطله به فروش می رسانند.

اخیرا با شیوع کرونا در اخبار گوناگون و شبکه های اجتماعی شاهد بودیم که بعضی بیمارستان ها و نقاهتگاه های بیماران کرونایی جهت افزایش علم و دانش بیماران و پرکردن اوقات بستری آنها کتاب هایی با موضوعات مختلف در اختیار بیماران می گذارند.

اما متاسفانه بر اساس اطلاع واصله از منابع آگاه، بیمارستان ولایت دامغان که زیر مجموعه دانشگاه علوم پزشکی سمنان است، به تازگی حدود 1200 جلد کتاب را به بهانه اینکه کسی مطالعه نمی کند به صورت کیلویی به فروش رسانده است.

وزن کل این کتاب ها حدود 600 کیلوگرم بوده که با احتساب قیمت هر کیلو 1200 تومان، 720 هزار تومان عاید بیمارستان ولایت دامغان شد.

قیمت واقعی و پشت جلد کتاب های فروخته شده بیمارستان ولایت دامغان چند برابر مبلغ دریافتی حاصل از فروش آنها به عنوان کاغذ باطله است.

این در حالی است که بسیاری از مدارس و روستاهای شهرستان فاقد کتابخانه بوده و این کتاب ها می توانست به روستاها و یا کتابخانه هایی که با کمبود کتاب مواجه هستند، اهدا شود.

به گزارش خبرگزاری تسنیم از اردبیل، روز جهانی کتاب بود که مدیر کل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان اردبیل در اقدام قابل توجهی به تشریح اقدامات دستگاه اجرایی خود در خصوص تولید کتاب و کتاب خوانی کودکان و نوجوانان پرداخت.

زعفر احدزاده خود شخصا با انعکاس این اقدامات گفت، برای توسعه کتابخوانی و تولید کتاب در جامعه، تلاش ها باید صدچندان شود.

وی از فعالیت ها و کوشش های مربوط به حوزه کتاب در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان گفت و افزود : گسترده ترین و تخصصی ترین شبکه کتاب کودک و نوجوان کشور را این سازمان داراست و شورایی تخصصی بر تولید محتواهای متناسب با ویژگی های سنی، رشدی، شناختی با لحاظ مقتضیات زمانی بر عهده دارد.

احد زاده همچنین نام نویسندگان کودک و بزرگسالی که در استان اردبیل در راستای نشر و تولید کتب فعال بوده اند را آورده و وعده داده است که بهار امسال گزیده آثار ادبی اعضای انجمن ها و کارگاه های ادبی استان منتشر شود.

اما تلاشی که احدزاده به آن تاکید دارد دقیقا به عهده چه کسی است و آیا به غیر از این است که تمامی نهادهای فرهنگی به ویژه گروهی که در ارتباط با تعلیم و تربیت کودک هستند، باید نسبت به ترویج مطالعه اقدام کنند؟

هرچند این سوال و پاسخ نهفته در آن از سوی تمامی مسئولان پذیرفته است اما در عمل تحرک خاصی در کتابخوانی کودکان به دلایلی که اشاره خواهد شد، مشاهده نمی شود.

بخش مهمی از برنامه های ترویج مطالعه مختص اعضای یک مجموعه است. از جمله اعضای کتابخانه های عمومی، اعضای کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان و اعضای کانون مساجد.

در عمل دایره برنامه هایی که اغلب در جلسات تودیع و معارفه برای انعکاس عملکرد به درد می خورد محدود مانده و آن کودک محرومی که در منطقه روستایی یا حاشیه شهر زندگی می کند، عملا دسترسی به نشست های کتابخوانی، جلسات معرفی کتاب و یا حتی جشنواره ها و مسابقات ندارد.

این در حالی است که مدیر کل سابق کتابخانه های استان در جلسه تودیع خود در خرداد ماه سال گذشته به برگزاری نشست های متعدد کتابخوانی اشاره و تصریح کرد: تقدیر از کتابفروشی ها، راه اندازی اولین سمن کتاب و کتابخوانی، راه اندازی بخش تخصصی صفویه شناسی و راه اندازی کمپین من هم عضو کتابخانه هستم از جمله اقدامات صورت گرفته است.

هرچند یکی از موفقیت های اعلامی کتابخانه ها تجهیز تمامی ساختمان ها به بخش کودک است اما باید واقع بین بود و مشخص کرد چند درصد از کودکان این استان از این بخش ها بهره مند هستند.

بسیاری از کودکان در مناطق کم برخوردار قادر به تامین کتاب یا قادر به مراجعه به کتابخانه ها نیستند و کتابخانه های عمومی نیز کار را بر خود تمام کرده و خود را متولی ساخت کتابخانه نمی داند.

تعداد محدود کتابخانه های روستایی حتی از سوی اداره کل کتابخانه ها نیز پذیرفته است و این دستگاه اجرایی از خیرین برای ساخت کتابخانه استمداد دارد.

اغلب کودکان کتابی برای مطالعه ندارند

در واقع ساخت کتابخانه یا رساندن کتاب به کودک به امری تشریفاتی و فراتر از محدوده وظایف تبدیل شده و در قالب کتابخانه های سیار عملیاتی می شود.

اما در عمل فعالیت کتابخانه های سیار محدود به مراجعه به چند نقطه به تعداد انگشتان یک دست است و بیشتر وجه تبلیغی تا عملیاتی دارد.

والدین یکی از کودکان ساکن در حاشیه شهر اردبیل به خبرنگار تسنیم گفت: ما پول تامین کتاب نداریم اگر رایگان بدهند بچه مان می تواند بخواند اما با این وضعیت به سختی حتی شکمش را سیر می کنیم.

از طرفی در مقابل این اظهارات مدیرکل جدید کتابخانه های عمومی استان در مراسم معارفه خود وعده گسترش کنوانسیون های کتاب و کتابخوانی، برپایی گفتگوی کتاب برای تمامی اقشار، رونمایی از کتب شعرا و نویسندگان و ترویج مطالعه در بین آحاد مختلف را مطرح کرده بود.

امروز باید از مدیرکل جدید پرسید آیا بعد از گذشت 11 ماه از زمانی که بر روی صندلی مدیریت کتابخانه ها نشسته است، نباید گوشه ای از این وعده ها محقق می شد؟

مسئولان با بیان این اظهارات که کتاب در سبد خرید خانوار نیست و مردم خود بی توجه هستند، در عمل مسئولیت را بر خود تمام شده می دانند اما واقعیت این است که فقر کتاب در مناطق محروم اردبیل غیر قابل کتمان است.

والدین مرفه اهمیتی به کتاب نمی دهند

خبرگزاری تسنیم به ضرورت بازنگری در روند نهادینه کردن مطالعه و خروج از برنامه های فاقد فایده تاکید دارد.

هیچ یک از برنامه های در حال اجرا عملا ارزیابی نمی شوند و این در حالی است که به مانند طرح ناکام ایستگاه های مطالعه بسیاری از برنامه های در حال اجرا جهت ترویج مطالعه از دستگاه اجرایی برای دستگاه اجرایی است و با مخاطبان اصلی خود آمیختگی لازم را ندارد.

تا جایی که حتی ترویج مطالعه در بین اقشار مرفه و برخوردار نیز به در بسته خورده است. هر چند مدیر کلی نسبت به انعکاس تولیدات کتابی خود اشاره می کند اما باید پرسید کتاب تولید شده را چند کودک خوانده و از آن لذت برده اند و طالب کتاب بعدی شده اند؟

یکی از والدین اردبیلی گفت ما کتاب خوب سراغ نداریم که برای کودک خریداری کنیم و با یک گوشی تلفن یا بازی کامپیوتری به مراتب بیشتر سرگرم می شود.

این مادر که نسبت به تولیدات سالانه کتاب کودک در استان ابراز بی اطلاعی کرد، افزود: تبلیغات در این خصوص کم است و به عنوان مثال مشخص نیست کتاب تولیدی را کجا می توان تهیه کرد.

این اظهارات به جا خود می تواند نقشه راه فعالیت ادارات باشد تا از خودمحوری خارج شده و به نیاز واقعی جامعه توجه کنند. تنها با معرفی گسترده یک کتاب و یا چند کتاب فروشی کمک شایان در چند حوزه برای نویسنده، کتاب فروشی و کودک عملیاتی خواهد شد.

آسیب های اجتماعی حاصل جهل خودساخته

نه تنها کتاب بلکه در بخش سایر نشریات از جمله روزنامه ها، مجلات و نشریات محلی نیز دست کودکان را رها کرده ایم.

تا جایی که از 250 نشریه منتشره در استان هیچ کدام حتی نیم نگاهی به کودکان نداشته اند و هیچ نشریه تخصصی در حوزه کودک در این استان منتشر نمی شود و اگر نشری در کار باشد، به تعداد محدود و در حد ارائه رزومه است. در معرفی برخی مجلات خارج از استان نیز موفق نبودیم و بسیاری از کودکان و نوجوانان هیچ شناختی از آثار مکتوب تولیدی مرتبط با خود ندارند.

به غیر از نهاد های ذکر شده، آموزش و پرورش نیز در ترویج مطالعه با کتابخانه سازی در کلاس های درس، تقویت کتابخانه های مدارس و تورهای بازدید و اطلاع رسانی صرفا به برنامه های مصوب توجه داشته است.

این در حالی است که مطابق بررسی های میدانی، تعداد کودکان کار در اردبیل رو به افزایش است. سن ارتکاب به جرایم کاهش یافته و بسیاری از کودکان آسیب دیده به دلیل خطاهای والدین قادر به مدیریت مشکلات خود نیستند.

در چنین حال و هوایی است که در دسترس ترین رسانه بدون حد و مرز در اختیار آن ها قرار داده می شود و گشت و گذار در فضاهای مجازی تخریب بیشتری را متوجه کودک می سازد.

محرومیت های اقتصادی و فرهنگی در استان اردبیل ایجاب می کند که نهادهای برنامه ریز از جمله شهرداری ها، فرمانداری ها و دهیاری ها نسبت به بازنگری در پرورش فکری کودکان اقدام کنند.

شاید هزینه ای که در یک برنامه ویژه صرف شده به شکلی دیگر بتواند کودکان یک منطقه را با یار مهربان آشتی دهد اما این مهم محقق نخواهد شد مگر در پی بازنگری برنامه های پیرامون فرهنگ سازی مطالعه برای کودکان.

گزارش از ونوس بهنود

انتهای پیام/136/ش

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ محمدرضا باباخانی، سرپرست اداره هنر های نمایشی فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان رضوی در گفت و گو با خبرنگار صبح توس ، در رابطه با شروع فعالیت تئاتر مشهد اظهار کرد: طی مکاتباتی که با دانشگاه علوم پزشکی مشهد داشتیم هنوز هیچ ابلاغیه ای از سوی ستاد ملی مقابله با کرونا به ما اعلام نشده است و احتمالا از عید فطر تئاتر شروع به فعالیت داشته باشد.

وی افزود: در سال گذشته قبل از شهادت سردار حاج قاسم سلیمانی و شیوع ویروس کرونا، تئاتر از لحاظ تولید، اجرا و تماشاچی در وضعیت بسیار مطلوبی قرار داشت و تعداد تماشاچیان تئاتر استان بیش از 650 هزار نفر بودند، لذا اگر با بیماری کرونا مواجه نمی شدیم قطعا شاهد سال خوبی از لحاظ اقتصادی و درآمدزایی تئاتر بودیم.

سرپرست اداره هنر های نمایشی کل فرهنگ ارشاد اسلامی خراسان رضوی در مورد خسارات وارد شده به تئاتر در شرایط کرونایی خاطر نشان کرد: در استان قریب به 30 تئاتر در آستانه اجرا بودند که متضرر شدند، لذا بلا فاصله در ابتدای اسفند ماه آن ها را به تهران معرفی کردیم و اطلاعاتشان در سایت بررسی زیان وارد شده به تئاتر قرار گرفت.

وی افزود: در حال حاضر تلاش می کنیم در مسیر جلب اعتماد مردم نسبت به تئاتر گام برداریم از این رو جهت حمایت های مالی لازم برای رشد تولیدات و زیر ساخت های تئاتر برای زمان فعالیت در شرایط کرونا جلساتی برگزار کردیم.

بابا خانی در مورد محدودیت های تئاتر در شروع فعالیتش تصریح کرد: برای شروع فعالیت 3 سالن را پیش بینی کردیم که در آن بتوانیم تمام پروتکل های بهداشتی ابلاغ شده از سمت ستاد مقابله با کرونا را انجام دهیم و اعلام کردیم جهت رعایت موازین بهداشتی، تئاترهای با تعداد بازیگر دو الی سه نفر و با مضمون شاد و روحیه بخش برای مردم فعالیت خود را آغاز کنند.

سرپرست اداره هنر های نمایشی کل فرهنگ ارشاد اسلامی خراسان رضوی در رابطه با اکران تئاتر مجازی در شرایط ویروس کرونا بیان کرد: زیرساخت های تئاتر مجازی در مشهد آماده نبود و اصلاً انتظار مواجه شدن با همچنین شرایطی را نداشتیم، از طرفی تمام پویایی و نشاط تئاتر به زنده بودنش است و اگر در قالب ضبط قرار بگیرد از جذابیت بالایش کاسته می شود.

انتهای پیام/

مهدی مزروعی ، رئیس کمیسیون فرهنگ شورای اسلامی شهر اصفهان در این نشست که روز گذشته(پنج شنبه 25 اردیبهشت ماه) در ساختمان شورای شهر اصفهان برگزار شد، با بیان اینکه نگاه این نشست به آینده است و درصدد پرداختن به رویدادهای گذشته نیست، اظهار کرد: شورای شهر و مدیریت شهری در برخی موضوعات حق تصمیم گیری دارند و طبق قانون می توانند باب گفتگوی منطقی را دربارۀ مسائل شهر باز کند. نظر به اینکه هر گاه کنسرتی در فضاهای تاریخی شهر اصفهان انجام شده موافقان و مخالفانی داشته، تصمیم گرفتیم یک بار برای همیشه آن ها را دور یک میز جمع و با استفاده از نظر کارشناسان، تکلیف اجرای موسیقی در بناهای تاریخی را مشخص کنیم.

فریده روشن ، عضو کمیسیون فرهنگی شورای اسلامی شهر اصفهان نیز گفت: ما به عنوان میراث دار مسئولیت داریم که از بناهای تاریخی شهر حفاظت کنیم و اگر پروتکل های لازمی که باید در جهت حفاظت از میراث فرهنگی مد نظر قرار داشت رعایت شود، فکر نمی کنم اجرای موسیقی در بناهای تاریخی مشکلی داشته باشد و چه بسا ارزش افزوده نیز در مباحث فرهنگی خواهد داشت.

بهزاد بابایی ، که به نمایندگی از اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان اصفهان در این نشست حضور داشت، در ادامه با توضیح روند اخذ مجوز برای اجرای یک کنسرت توضیح داد: قبل از هر اجرا باید درخواست آن به اداره کل ارشاد داده شود تا ما استعلام های لازم را از اداره اماکن، آتش نشانی، شورای تأمین استانداری و پلیس راهور بگیریم. در صورتی که محل اجرا یک بنای تاریخی باشد نیز میراث فرهنگی باید موافقت خود را با اجرای برنامه اعلام کند.

وی تصریح کرد که روند اخذ مجوز برای شهرداری، به ویژه هنرسرای خورشید که از موسیقی ایرانی حمایت می کند متفاوت است و اگر شرایط فنی و تکنیکی درست باشد و مشکل محتوایی نیز وجود نداشته باشد، این مراحل به شیوه ای تسهیل گرایانه پیش می رود.

بابایی یادآور شد که اطلاعات گروه اجرا کننده باید در دفتر موسیقی ثبت شده باشد و حتما نیز باید یک شرکت تهیه و تولید اجرای کنسرت را برعهده بگیرد.

رئیس اداره هنری اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان اصفهان با بیان اینکه اجرای کنسرت در بناهای تاریخی به دلیل نبود امکانات مناسب مشکلات خاص خود را دارد، گفت: باید توجه داشت که اگر در دهه چهل و پنجاه شرکت ایزمئو عالی قاپو را مرمت نکرده بود امروز این بنا وجود خارجی نداشت و با این حال، با وجود پیر شدن بنا، شاهدیم که هر روز بازدیدکنندگانی روی دیوارهای آن یادگاری می نویسند. ما باید طوری با این بناها رفتار کنیم که بتوانیم مدت زمان بیشتری آن ها را سرپا نگهداریم و به آیندگان منتقل کنیم. شاید اجرای موسیقی در تخت جمشید که دارای سازه های سنگی است امکان پذیر باشد اما ابزار و ژانر موسیقی در مکانی مثل عالی قاپو باید به صورت ویژه مورد توجه قرار بگیرد.

وی افزود: البته در عالی قاپو اتاق موسیقی وجود دارد اما این اتاق با سیستم های صوتی امروز سازگار نیست. بنابراین هم در بحث انتخاب بنا و هم در بحث انتخاب گروه موسیقی باید بررسی های لازم توسط کارشناسان انجام شود.

بابایی خاطر نشان کرد: میراث فرهنگی استان اصفهان باید با حواس جمع برای چنین رویدادهایی برنامه ریزی کند. برای کنسرت عالی قاپو تا این لحظه مجوز تایید میراث فرهنگی به دست ما نرسیده و ما در دقیقه 96 فقط و فقط به دلیل دوستی با شهرداری و فشارهای پی در پی مجوز اجرا را صادر کردیم.

حامد یونسی ، مدیر گروه موسیقی دانشگاه سپهر اصفهان نیز ضمن تشکر از شورای شهر برای برگزاری این نشست گفت: سال ها قبل در غرب کلیساهایی ساخته شده که گاه آهنگسازان برخی از قطعات خود را وقف این کلیساها می کنند و پس از گذشت صد سال هنوز این موسیقی ها با همان ابزار قدیمی در آن فضا اجرا می شود؛ برای نمونه در ونیز کلیسایی هست که سه گروه کر در آن می توانند اجرا داشته باشند.

وی ادامه داد: پیش تر پیشنهاد احیای نقاره خانه های میدان نقش جهان را به شهرداری اصفهان داده بودم چون فکر می کنم اجرای موسیقی در این فضا و در مناسبت های خاص می تواند به جذب گردشگر کمک کند.

این مدرس دانشگاه با بیان اینکه به تناسب مکان باید نوع موسیقی اجرایی متفاوت باشد، درخواست کرد با توجه به تاریخی بودن گذر فرهنگی چهارباغ، به کیفیت اجرای موسیقی در این مکان نیز دقت شود.

یونسی تصریح کرد که ایکوموس دستورالعمل هایی برای اجرای موسیقی در بناهای تاریخی دارد و یادآور شد که نه تنها صدای زیاد بلکه فرکانس هایی که انسان قادر به شنیدن آن نیست نیز مخرب بناهای تاریخی است.

در این لحظه رئیس کمیسیون شورای اسلامی شهر اصفهان از مدیر گروه موسیقی دانشگاه سپهر که در حوزه بناهای تاریخی نیز دستی بر آتش داشت پرسید آیا در مورد میزان ارتعاش صدا، نور و... دستورالعمل خاصی از سوی کمیته ایکوموس که ایران نیز عضو آن است تعیین شده؟ و یونسی پاسخ داد: صد در صد درجه نور و صوت تعیین شده و در مبانی نظری حفاظت و مرمت نیز به این مسائل اشاره شده که برای مثال اگر آفتاب در عرض 10 سال باعث پیرسازی یک بنای تاریخی می شود، نور فلاش در عرض یک سال این کار را انجام می دهد.

وی بار دیگر بر رعایت تناسب بین مکان و ژانر موسیقی تاکید کرد و گفت: امروزه تکنولوژی پیشرفت کرده و ما مجبور نیستم به سبک پهلوی دوم با باندهای بزرگ صدا را به مخاطب برسانیم ضمن اینکه باید مخاطب شناسی درستی نیز برای اجرای هر نوع موسیقی داشته باشیم؛ برای نمونه در گذر چهارباغ که مردم در حال عبور هستند، اجرای سیار موسیقی بهتر از یک اجرای ایستاست.

این مدرس دانشگاه با بیان اینکه در مراکز علمی دنیا، دانشگاه و شهرداری با یکدیگر همکاری دارند و پس از ثبت اطلاعات دانشجویان در یک سامانه به آن ها اجازه می دهند در مکان هایی خاص موسیقی خیابانی اجرا کنند، اظهار کرد: خیلی از موزیسن های بزرگ روزهای شنبه با گروه خود کنار کلیسای نوتردام برنامه های بسیار باکیفیتی اجرا می کنند و باید توجه داشته باشیم که قرار نیست موسیقی خیابانی در فضای تاریخی موسیقی نازلی باشد.

وی یادآور شد که بسیاری از موزیسین های بزرگ آرزو دارند اجرا در مکانی مثل عالی قاپو را در کارنامه هنری خود بگنجانند و ما نباید این پتانسیل های اصفهان را ارزان در اختیار همگان قرار بدهیم. اگر شورای شهر اصفهان متولی تدوین دستور العملی برای سازماندهی به اجرای موسیقی در فضاهای تاریخی شود می توان بهره برداری های خوبی در این حوزه داشت.

پس از ایراد این سخنان، رئیس کمیسیون فرهنگی شورای اسلامی شهر اصفهان از برنامه ریزی برای اجرای موسیقی در بدنه شرقی چهارباغ خبر داد و از نمایندۀ اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان اصفهان خواست با شهرداری اصفهان در این زمینه همکاری داشته باشد. مزروعی تصریح کرد که می توان از 10 گروه خواست هر کدام 5 یا 6 قطعه را اجرا و ضبط کنند تا به اداره کل ارشاد داده و مجوز اجرای آن طی روزهای خاصی در چهارباغ صادر شود.

بابایی در واکنش به این پیشنهاد گفت: در حال حاضر وزارتخانه فرهنگ و ارشاد اسلامی برای چنین مجوزهایی دستورالعمل مدون ندارد و باید طرح نامه آن تنظیم و به دفتر گروه موسیقی وزارتخانه تسلیم شود تا با همکاری فرمانداری، اداره اماکن و... به یک وحدت رویه در این باره برسیم.

علیرضا جعفری زند ، باستان شناس حاضر در این نشست نیز صراحتا اعلام کرد که با برگزاری هر گونه کنسرت در بناهای تاریخی مخالف است و در ادامه توضیح داد: حتی اگر محمدرضا شجریان هم می خواست در عالی قاپو کنسرت اجرا کند بنده با آن مخالفت می کردم چون هیچگونه جایگاهی برای اجرای موسیقی در این بنا وجود ندارد و اینکه می گویند عالی قاپو اتاق صوت دارد هم ناشی از یک اشتباه است چون در سفرنامه ها تنها گفته شده زمانی که شاه عباس در این بنا در حال سخنرانی بود صدای موسیقی ملایمی از اتاق همجوار شنیده می شد، همین و بس.

وی با اشاره به شکنندگی معماری تاریخی اصفهان و ضعف هایی که در حوزه مرمت ایران وجود دارد، گفت: معتقدم هیچ گونه کنسرتی نباید در بناهای تاریخی اجرا شود و اگر هم غرب را برای اجرای موسیقی در بناهای تاریخی مثال می زنیم باید بدانیم که بناهای آن ها از سنگ ساخته شده و مقاوم است.

جعفری زند، تصریح کرد که تمام تیم اجرایی یک گروه اجرایی ارزش بنای تاریخی را درک نمی کنند و همین است که برای مثال می بینیم عضوی از یک گروه فیلمبرداری در تخت جمشید با قلم و چکش به جان صورت سرباز هخامنشی می افتد تا یک تکه از آن را جدا کند.

این باستان شناس، با گریزی به اجرای کنسرت علیرضا قربانی در کاخ چهلستون گفت: خاطرم هست که برای این کنسرت تعداد زیادی سیم برق در کنار یکی از نقاشی های چهلستون انباشته شده بود و هر لحظه ممکن بود با یک جرقه و اتصال این بنا دچار حریق شود، آن وقت چه کسی مسئولیت از دست رفتن این سرمایه را قبول می کرد؟ برای کنسرت روزبه نعمت اللهی در عالی قاپو و برگزاری نشست در تالار اشرف و... نیز به همین دلیل اظهار نگرانی کردم چون بناهای ما فرسوده هستند و معتقدم که پیش از بروز یک اتفاق باید جلوی آن را گرفت.

نفیسه حاجاتی ، روزنامه نگار حوزه میراث فرهنگی نیز در این نشست اعلام کرد که مهمترین نیاز ما تهیه دستورالعملی بومی و شفاف برای برگزاری کنسرت در تمام بناهای تاریخی شهر اصفهان است و گفت: فکر می کنم بد نیست اگر در آن واحد هم میراث موسیقی و هم میراث تاریخی مان را در مقیاسی کنترل شده معرفی کنیم.

رئیس کمیسیون فرهنگی شورای شهر اصفهان، هدف از برگزاری این نشست را دانستن این مسئله عنوان کرد که آیا دستورالعملی برای اجرای کنسرت در بناهای تاریخی وجود دارد یا خیر و بابت حضور نیافتن نماینده ای از اداره کل میراث فرهنگی استان برای ارائۀ توضیح در این خصوص اظهار تاسف کرد. وی تصریح کرد که دانستن این مقررات حق طبیعی هر شهروندی است و در صورت وجود این دستورالعمل با انتشار آن می توان از برخوردهای سلیقه ای با اجرای کنسرت در بناهای تاریخی جلوگیری کرد.

خبرنگار ایسنا نیز گفت: برآیند سخنان افراد حاضر در این نشست، چنین بود که اگر پروتکل های حفاظت از بنا و همچنین بحث تناسب ژانر و مکان رعایت شود اجرای کنسرت در بناهای تاریخی بلامانع است اما از آنجا که حادثه هرگز خبر نمی کند باید اگرهای دلسوزانۀ کارشناسانی مانند دکتر جعفری زند را جدی گرفت و برای پرهیز از بروز حادثه ای احتمالی، بناهای بی مثل و مانند تاریخی شهر را در معرض ریسک بزرگ اجرای کنسرت قرار نداد.

وی خاطر نشان کرد: اگر در دوره رنسانس کلیساهایی در غرب ساخته شده که امروز نیز برای اجرای موسیقی از آن استفاده می شود، چرا در سال 1399 ما بناهایی به زیبایی عالی قاپو نسازیم که با ابزارهای امروزی موسیقی نیز همگام باشد و به میراثی برای آیندگان تبدیل شود، به گونه ای که اگر 400 سال بعد کسی خواست در آن بنا کنسرت اجرا کند، دل دوستداران میراث فرهنگی بلرزد؟

علیرضا روحانی ، معاون فرهنگی هنری سازمان فرهنگی اجتماعی و ورزشی شهرداری اصفهان نیز در این نشست اظهار کرد: حدود 17 سال است که بنده در سمن های میراث فرهنگی فعالیت دارم. چندین سال نیز روزنامه نگار حوزه میراث بوده ام و از محضر کارشناسان امر استفاده های فراوان کرده ام.بنده سالها برای عبور نکردن مترو از شهر جنگیدم و حکم جلب مدیرعامل وقت متروی اصفهان را گرفتم، هنوز هم که هنوز است سوار مترو نمی شوم و در آینده نیز چنین نخواهم کرد.

وی که متولی برگزاری اختتامیه هفته فرهنگی اصفهان بود، با اشاره به اجرای کنسرت در عالی قاپو گفت: پیش تر در مصاحبه ها اعلام کرده بودم که اگر قرار بود خشی به عالی قاپو وارد شود، والله اجازه نمی دادم که در این مکان کنسرت اجرا شود و دلایل انتخاب این مکان و تناسب آن با خلیج فارس و اصفهان را نیز به صورت مشروح بیان کرده ام.

روحانی توضیح داد که برای انتخاب خوانندۀ این اجرا، گزینه های محدودی داشته و تلاش کرده علیرغم همه مسائل و مشکلات از همایون شجریان برای اجرا دعوت کند اما به دلایلی حضور او میسر نشد.

معاون فرهنگی سازمان فرهنگی اجتماعی و ورزشی شهرداری اصفهان خاطر نشان کرد که مسئولان میراث با اجرای این کنسرت موافقت کرده بودند، گفت: ما فرصت کمی داشتیم، به خاطر کرونا نیز شرایط خاص بود و در نهایت تصمیم گرفتیم با رعایت احتیاط کنسرت را با حضور روزبه نعمت اللهی در عالی قاپو برگزار کنیم. از دوستان رسانه ای نیز دعوت کردیم که خود شاهد این حساسیت های لحاظ شده باشند و تجهیزات را به حداقل رساندیم با این وجود شاید قصور کردم و باید از نظر کارشناسان بیشتری استفاده می کردم.

وی افزود: ما دستگاه کارشناسی میراث را برای این اجرا مبنا قرار دادیم اگر چه تمام این سالها به شخصه فریاد زدم و نسبت به تحلیل بدنۀ کارشناسی سازمان میراث فرهنگی به ویژه در دولت نهم و دهم اعتراض کردم.

علیرضا جعفری زند در واکنش به این اظهارات گفت: اگر میراث فرهنگی نسبت به یک ماجرا چراغ سبز نشان داد نباید فکر کنید که به عنوان یک متخصص چنین نظری داده است.

روحانی ادامه داد: بنده با وجود مسئولیت در شورای شهر بارها در واکنش به اتفاقاتی که در گذر آقا نجفی و گذر فرهنگی چهارباغ رخ داده علیه مدیریت شهری مصاحبه کرده ام و همین موجب دلخوری شهردار اصفهان از بنده شد اما به ایشان گفتم اگر قرار باشد بین مسئولیتم در شهرداری و مسئولیت میراثی خود یکی را انتخاب کنم قطعا دومی را انتخاب می کنم چون این حوزه برای من ارزشمندتر است.

رئیس کمیسیون شورای اسلامی شهر اصفهان از روحانی پرسید آیا پروتکل اجرای کنسرت در بناهای تاریخی را طی این سالها دیده است؟ وی پاسخ داد: چنین پروتکلی در ایکوموس وجود دارد اما جزیی نیست و به کلیات پرداخته ضمن اینکه باید بومی سازی شود و کارشناسان هر کشور درباره آن نظر بدهند.

معاون فرهنگی سازمان فرهنگی اجتماعی و ورزشی شهرداری اصفهان، با تشکر از کمیسیون فرهنگی شورای شهر برای برگزاری این نشست گفت: اگر شورای شهر بانی تدوین دستورالعمل مشخص برای اجرای رویدادهای مختلفی مثل کنسرت، سخنرانی و... در بناهای تاریخی شود این اقدام او می تواند الگوی سایر شهرهای کشور نیز باشد.

روحانی احداث شهرک سینمایی با ماکتی از بناهای تاریخی اصفهان را نیز دومین راهکار دانست و تصریح کرد: اگر چه این اقدام هزینه بسیار زیادی دارد اما شاید بتوان بناهایی مثل کاخ هفت دست، نمکدان و ... را نیز به این روش در آن فضا احیا کرد و در موقعیت هایی مثل اختتامیه هفته فرهنگی اصفهان یا برای ساخت فیلم و... از همین محل ها استفاده کرد.

وی راه اندازی سامانه ای برای ثبت مشخصات هنرمندان موسیقی و... را نیز راهکاری مناسب دانست که بعد از تهیه دستورالعمل اجرا در بنای تاریخی می تواند مورد استفاده قرار بگیرد.

امیراحمد زندآور، عضو شورای شهر نیز در این نشست حفظ اماکن را نوعی توسعه دانست و تصریح کرد که در خصوص بناهای تاریخی نباید صفر و صدی برخورد و رابطه آدم را با بنا قطع کرد.

وی یادآور شد که برای برگزاری مراسم روز خبرنگار در چهلستون از میراث فرهنگی تهران و نه اصفهان مجوز گرفته و نباید محاسن اجرای برنامه در بناهای تاریخی را به کلی نادیده گرفت.

جعفری زند در واکنش به این اظهارات گفت: البته که رابطه بنا و آدم باید حفظ شود اما ما موظفیم این بناها را برای آیندگان حفظ کنیم.

انتهای پیام

به گزارش خبرگزاری تسنیم از یاسوج ، رشد تعداد کافه ها و به تبع آن رشد کافه نشینی در یاسوج در میان نوجوانان و جوانان می تواند تأثیر فرهنگی و اجتماعی گسترده ای داشته باشد که ابعاد آن نیاز به بررسی دارد و بدون شک چگونگی مواجهه با این فضا که پیوندهایی عمیقی با زندگی طبقه متوسط شهری دارد، حائز اهمیت است.

رویکرد منفی به آن می تواند موجب نادیده گرفتن بخشی از نیازها، علایق و اوقات فراغت نسل جوان باشد و از جهتی دیگر نیز اتخاذ رویکردی 100 درصد مسامحه گر و بی تفاوت به آسیب شناسی کافه ها، می تواند تبعات غیرقابل جبرانی داشته باشد و فرصت سوزی تاریخی محسوب شود.

آسیب اجتماعی از منظر جامعه شناسی به هر نوع عملِ فردی یا جمعی اطلاق می شود که در چارچوب اصول اخلاقی و قواعدِ عملی رسمی و غیررسمی جامعه، محل فعالیت کنشگران قرار نمی گیرد و در نتیجه با منع قانونی یا قبح اخلاقی و اجتماعی روبه رو می شود.

از نظر بروس کوئن یک رفتار انحرافی با توجه به هنجارهای موجود در فرهنگ آن جامعه تعریف می شود، رفتار و عملی که ممکن بوده در یک موقعیت یا فرهنگ خاص قابل قبول و شاید در جاهای دیگر ناروا و غیرقابل قبول باشد.

کارشناسان فرهنگی و مسئولان کهگیلویه و بویراحمد اگر نمی دانند چه اتفاقی در حال رخ دادن بوده خود در کافه ها حضور پیدا کنند تا عمق فاجعه را از نزدیک مشاهده کنند و وسعت و پهنای کار �