به گزارش مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی؛ سیدحسین سیدزاده مدیرعامل صندوق اعتباری هنر با اعلام این خبر، افزود: در این جلسه که هیات مدیره و مشاوران صنفی صندوق اعتباری هنر هم حضور داشتند، مقرر شد هنرمندان در ماه های فروردین، اردیبهشت و خرداد از پرداخت سهم بیمه خود معاف شوند .

وی ادامه داد: بر اساس این موافقت، 35 هزار نفر هنرمند تحت پوشش صندوق اعتباری هنر مشمول این بخشودگی می شوند .

سیدزاده افزود: مبلغ اعتباری تخصیص یافته به این بخشودگی 350 میلیارد ریال است .

وی در عین حال تصریح کرد: این اقدام از این ماه (اردیبهشت) آغاز می شود و نیازی به مراجعه حضوری هنرمندان نیست و صندوق اعتباری هنر تمامی اقدامات و مراحل این کار را انجام می دهد .

به گزارش ایسنا به نقل از پایگاه اطلاع رسانی معاون اول رئیس جمهور، دکتر اسحاق جهانگیری بعداز ظهر امروز (شنبه) در نشست با جمعی از اصحاب فرهنگ و هنر با تاکید بر اینکه حوزه فرهنگ و هنر باید به درستی تعریف و شناسانده شود، گفت: متاسفانه به حوزه فرهنگ و هنر به لحاظ توانمندی اقتصادی در کشور کمتر توجه شده است در حالی که با اتکا به ظرفیت های داخلی این بخش توانسته در کشور، منطقه و جهان نقش بسزایی ایفا کرده و خروجی آن جایگاه ممتازی داشته است.
معاون اول رییس جمهور تصریح کرد: باید هر چه سریعتر برای اقتصادی خلاق در حوزه فرهنگ و هنر و سندی تهیه و در دولت و یا ستاد فرماندهی اقتصاد مقاومتی مطرح و تصویب شود تا همه دستگاه ها متعهد به پیگیری توسعه این بخش بعنوان حوزه ای جدی در کشور شود.
وی با اشاره به بازدید خود از نمایشگاه آثار هنرمندان بومی در شهرستان قصرقند استان سیستان و بلوچستان گفت: تمام تولیدات و صنایع دستی مردم این شهرستان به کشورهای حاشیه خلیج فارس صادر می شود و باعث توانمند شدن مردم این منطقه از لحاظ اقتصادی شده که باید از آنها حمایت جدی انجام شود.
دکتر جهانگیری سپس به موضوع کرونا و آسیب های وارده به برخی از مشاغل و صنوف کشور اشاره کرد و با بیان اینکه حوزه فرهنگ و هنر جزو نخستین بخش های صدمه دیده از پیامدهای کرونا است، گفت: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی باید با پیگیری های اقتصادی لازم بتواند از ظرفیت های فراهم شده از سوی دولت برای اختصاص منابع به آسیب دیدگان حوزه فرهنگ و هنر که از کرونا صدمه دیده اند، استفاده کند.
معاون اول رییس جمهور با اشاره به اختصاص 5 هزار میلیارد تومان به منظور پرداخت بیمه بیکاری، بر رفع دغدغه حدود 20 هزار شاغل حوزه فرهنگ و هنر تاکید کرد و از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سازمان تامین اجتماعی و سازمان برنامه و بودجه خواست تا ضمن پرداخت بیمه بیکاری به شاغلان این حوزه ظرف دو هفته گزارشی از اقدامات انجام شده ارائه کنند.
دکتر جهانگیری ضرورت فراهم شدن سازوکارهای لازم به منظور استفاده از منابع 50 هزار میلیارد تومانی تسهیلات با سود 12 درصد به بنگاه های آسیب دیده از ویروس کرونا گفت: با توجه به نیاز شاغلان این بخش به تسهیلاتی با نرخ هایی کمتر از 12 درصد، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی می تواند با کمک دستگاه های دیگر از برخی منابع نظیر منابع مربوط به اشتغال پایدار که در اختیار وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی است و از دوره بازپرداخت طولانی برخوردار و قرض الحسنه است به نفع هنرمندان استفاده کند.
وی سپس به موضوع پرداخت یارانه حوزه نشر و مطبوعات اشاره کرد و با تاکید بر اینکه دولت تلاش می کند یارانه این حوزه را با وجود محدودیت بودجه سال 99 به میزان 70 تا 80 درصد پرداخت کند، گفت: بانک مرکزی نیز ارز مورد نیاز واردات کاغذ مطبوعات و ناشران را برای سال 99 تامین خواهد کرد.
پیش از سخنان معاون اول رییس جمهور، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی با اشاره به اهمیت و جایگاه حوزه فرهنگ و هنر کشور و ظرفیت و توانمندی نیروی انسانی فعال در این بخش گزارشی از جهش فعالیت های هنری و فرهنگی در دولت های یازدهم و دوازدهم ارائه و خواستار افزایش سهم بخش فرهنگ و هنر از بودجه عمومی کشور شد.
وی با تبیین نقش هنرمندان در ایفای مسئولیت اجتماعی نظیر راه اندازی پویش مخالفت با تحریم، تولید برنامه در دوران کرونا برای پرکردن اوقات فراغت مردم و همراهی اصحاب رسانه با دستور العمل های ستاد ملی مقابله با کرونا تصریح کرد: شیوع کرونا و تعطیلی مراکزی نظیر نمایشگاه های کتاب، سینماها، تئاتر، آموزشگاه های هنری و کاهش شمارگان مطبوعات باعث شده تا دست اندرکاران این حوزه از نظر اقتصادی دچار خسارت شوند و لازم است دولت حمایت خود را در زمینه تامین اعتبار و پرداخت وام بیش از گذشته افزایش دهد.
در این جلسه که مدیرعامل خانه سینما، مدیرعامل خانه تئاتر، مدیرعامل خانه موسیقی، مدیرعامل صندوق اعتباری هنر، رییس انجمن صنفی طراحان گرافیک، رییس انجمن خوشنویسان، رییس انجمن عکاسان، رییس انجمن نقاشان، نماینده انجمن طراحان پارچه و لباس ، رییس اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران، رییس انجمن صنفی روزنامه های غیر دولتی استان تهران و مدیر مسئول روزنامه اطلاعات حضور داشتند، پیرامون پرداخت بیمه هنرمندان، بیمه بیکاری، پرداخت وام و تسهیلات، کمک به مسئله معیشتی هنرمندان، به رسمیت شناخته شدن رسته شغلی آنها و تعیین تسهیلات و امکانات لازم با هدف رونق بخشیدن به فعالیت های هنری پساکرونایی، یارانه نشر و مطبوعات، مالیات فعالیت های هنری، عرضه بنگاه های بزرگ رسانه ای در بورس، توانمند سازی اصناف حوزه فرهنگی هنری بحث و تبادل نظر شد.
همچنین مدیرعامل سازمان تامین اجتماعی، معاون اقتصادی و هماهنگی سازمان برنامه و بودجه، معاون توسعه کارآفرینی و اشتغال وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و مدیرعامل صندوق کارآفرینی امید دیدگاه ها و پیشنهادات خود در خصوص حل مسئله بیمه هنرمندان، تخصیص اعتبار لازم برای یارانه مطبوعات و ناشران و استفاده از منابع موجود برای اشتغال زایی و پرداخت تسهیلات به شاغلان حوزه فرهنگ و هنر ارائه کردند.
در این جلسه مقرر شد برای کمک به شاغلان بخش فرهنگ و هنر سهم 8 درصدی بیمه شاغلان آن به مدت سه ماه از سوی دولت پرداخت شود.
همچنین مقرر شد ضمن بازنگری در ضریب پیمانی و قراردادی هنرمندان با سازمان تامین اجتماعی، چارچوب لازم برای استمهال وام ها و کمک به سهم بیمه اختیاری افراد فراهم شود.
در این جلسه مقرر شد کمیته ای با ریاست وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، رییس سازمان تامین اجتماعی و معاون امور اقتصادی و هماهنگی سازمان برنامه و بودجه مشکلات بخش فرهنگ و هنر به خصوص در حوزه بیمه بیکاری، یارانه مطبوعات، استمهال وام ها مورد بررسی قرار داده و نحوه استفاده این حوزه از تسهیلات با سود کم ضمن یافتن راهکارهای لازم، تصمیمات مقتضی را اتخاذ و گزارش نمایند.

انتهای پیام

به گزارش جماران؛ سید عباس صالحی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، در صفحه توییتر خود نوشت: رمضان از نیمه گذشت. تجربه ای متفاوت از زیست مسلمانی. بی مناسک جمعی و دور از غوغاهای افطاری.

شباهتی دارد به اعتکاف فردی در غار تنهایی نبوی.

به استقبال شب های قدر می رویم، شاید بارقه ای از شهود محمدی را دریابیم.

انتهای پیام

به گزارش وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، در این اطلاعیه آمده است: نظر به درخواست فعالان فرهنگی، هنری و رسانه ای، دفتر اقتصاد فرهنگ و هنر معاونت توسعه مدیریت و منابع وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی فرصت ثبت و ویرایش اطلاعات متقاضیان را در روزهای دوشنبه و سه شنبه (22 و 23 اردیبهشت) برای هر سه رسته تمدید کرد.

متقاضیان ثبت اطلاعات یا آنان که پس از ثبت اطلاعاتشان در هر رسته نیاز به ویرایش دارند، در این فرصت می توانند به سامانه ارائه شده مراجعه کنند.

فراخوان ثبت اطلاعات صاحبان کسب و کارهای فرهنگ، هنر و رسانه متضرر از کرونا از 14 اردیبهشت در رسته های فرهنگی، هنری، رسانه ای و تولید محتوای دیجیتال آغاز شد و متقاضیان برای ثبت درخواست خود ضمن مراجعه به سامانه و ثبت کد ملی و شماره همراه اقدام به دریافت نام کاربری با نام شمراه همراه متقاضی و رمز عبور اختصاصی از سامانه می کنند تا به سامانه وارد و فرم اشخاص حقیقی و یا حقوقی را بر مبنای نوع فعالیت ارائه شده در سامانه پر کنند.

به گزارش خبرنگار حج و زیارت خبرگزاری فارس،امسال بر اساس تفاهم نامه ایران و عربستان، در صورتی که ایران با تمامی سهمیه به حج تمتع مشرف شود، بیش از 87 هزار و 500 نفر از کشورمان به عربستان اعزام خواهند شد.

انجام معاینات پزشکی زائران زیر 60 سال خانه خدا در مرحله نخست

البته همچنان با وجود اینکه یک ماه و نیم تا آغاز عملیات حج باقی مانده است، عربستان موضعی درباره برپایی یا لغو حج تمتع اعلام نکرده است. بر همین اساس، مسؤولان سازمان حج و زیارت برنامه های حج تمتع امسال را همچون سال های گذشته پیگیری کرده اند؛ با این تفاوت که روند نام نویسی از زائران به دلیل عدم تکمیل ظرفیت کاروان ها هنوز ادامه دارد.

البته آموزش زائران خانه خدا از اوایل اردیبهشت و به گفته اکبر رضایی سرپرست حج و عمره سازمان حج و زیارت، معاینات پزشکی زائران نیز از 16 اردیبهشت آغاز شده است.

امسال با توجه به شیوع کرونا ، معاینات پزشکی نیز با دقت بیشتری انجام می شود تا در صورت اعزام تمامی سهمیه یا حتی بخشی از آن، زائران دارای استطاعت جسمی مناسب بتوانند به این سفر معنوی مشرف شوند.

بنا به اعلام روابط عمومی سازمان حج و زیارت، معاینه حجاج 99 به صورت مرحله ای خواهد بود و فعلا افراد زیر 60 سال به منظور تایید استطاعت جسمی معاینه می شوند، اما با توجه به شرایط کنونی در معاینات پزشکی امسال علاوه بر ادامه روال همیشگی، کدهایی را برای زائران همچون سن، بیماری های قلبی و ریوی و همچنین دیابت در نظر گرفته ایم تا در صورت اعلام و اعمال محدودیت اعزام از سوی عربستان، بتوان زائران دارای توانایی را به راحتی تفکیک و اعزام کرد.

انجام تست کرونا قبل از اعزام زائران حج الزامی می شود

همچنین با توجه به شیوع کرونا در جهان و لزوم حفظ سلامت زائران خانه خدا، به دستورالعمل های وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی جمهوری اسلامی ایران و وزارت حج عربستان سعودی ممکن است دو هفته قبل از سفر انجام آزمایش 19-COVID به روش PCR یا سرولوژی الزامی شود.

افرادی که منع مطلق تشرف به حج تمتع هستند

علاوه بر این، برخی از بیماران هستند که حتی در صورتی که عربستان اعلام کند که ایران با تمام سهمیه می تواند در حج امسال شرکت کند، امکان تشرف به حج تمتع را ندارند. به طوری که افراد با ناتوانی جسمی شدید، سابقه سرطان و یا تحت درمان در فاز بهبودی، هرگونه سابقه شیمی درمانی، بروز سکته قلبی یا عمل قلب باز در 12 ماه قبل از اعزام، نارسایی قلبی با فانکشن کلاس 2 و بالاتر، اعتیاد به مواد مخدر، بیماری عفونی واگیردار، حاملگی، بیماری روانی کنترل نشده، عقب ماندگی ذهنی، اختلالات شناختی مثل آلزایمر و دمانس ، بروز سکته مغزی با وجود عارضه شدید مثل فلج یک طرفه یا پا، COPD و آسم، سیروز Child A و بالاتر، کارگزاران و عوامل مبتلا به نارسایی کلیه که تحت دیالیز هستند، دستیار زن یا معینه باردار و تمام بیماران دیالیزی به هیچ عنوان نمی توانند به حج تمتع مشرف شوند و در صورت داشتن چنین مشکلاتی، زائران مشمول منع مطلق اعزام شده و عدم استطاعت جسمی چنین افرادی قطعی است و در نتیجه از اعزام آن ها نه تنها در شرایط کرونا ، بلکه در شرایط عادی نیز خودداری می شود.

به گزارش فارس، سفر به حج تمتع یکی از سفرهایی است که با توجه به حجم بالای متقاضیان، زائران سال ها در انتظار تشرف به این سفر معنوی می مانند؛ تا جایی که مردم کشورمان حتی بیش از 13 سال در نوبت حج تمتع هستند.

انتهای پیام/

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم ، مدتی است که ویروس کرونا سبب شد تا زیارت حضوری مردم در امامزادگان و بقاع متبرکه تا اطلاع ثانوی متوقف شود؛ از سویی دغدغه متولیان آستان های مقدس بر این است که با رعایت پروتکل های بهداشتی، شرایط را برای حضور زائران بوجود آورند.

حجت الاسلام نوروزپور مدیرکل بقاع متبرکه سازمان اوقاف و امور خیریه در گفت و گو با خبرنگار فرهنگی تسنیم گفت: فردا (یکشنبه، 21 اردیبهشت) جلسه ای در ستاد ملی کرونا برگزار خواهد شد و تصمیم قطعی برای بازگشایی آستان ها در شب های قدر گرفته خواهد؛ البته در مناطق سفید، اجازه بازگشایی مساجد، مصلاها و بقاع با رعایت ضوابط بهداشتی داده شده است اما برای بازگشایی حرم های مطهر در شب های قدر تابع مصوبات ستاد ملی کرونا هستیم.

به گزارش تسنیم، چندی پیش، سازمان اوقاف با همکاری سایر آستان های مقدس، دستورالعمل بهداشتی بازگشایی حرم های مطهر را تهیه و به ستاد ملی کرونا ارسال کرد. این دستورالعمل با هدف ایجاد محیطی ایمن به منظور پیشگیری از سرایت ویروس کرونا بر پایه اصل فاصله گذاری اجتماعی و آموزش زائران و اجرای موازین بهداشتی و ضدعفونی مکان های فیزیکی مورد استفاده در آستان های مقدس تنظیم شده بود. سازمان اوقاف اعلام آمادگی کرده است تا با رعایت ضوابط بهداشتی، شرایط را برای حضور زائران بوجود آورد.

انتهای پیام/

رییس انستیتو گفت وگوی تمدن ها در مسکو در پاسخ به نامه رییس سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، تحریم های آمریکا علیه ملت ایران را غیر عادلانه برشمرد و گفت: من با مردم ایران عمیقاً احساس همدردی می کنم و به نا روا بودن تحریم ها و دیگر محدودیت های ساختگی سیاسی، کاملا اذعان دارم.

به گزارش روابط عمومی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، متن این پیام بدین شرح است: گفت وگوی تمدن ها از همان آغاز همواره از جهان بینی چند جانبه حمایت و تنوع طبیعی تمدن ها و برابری آن ها را به رسمیت شناخته است. این رویکرد امکان گام برداشتن به سوی دنیایی منسجم و فارغ از تعصب های عقیدتی را فراهم آورده است که به باور ما برای توسعه آتی جامعه بشری ضرورتی انکارناپذیر است.

من با مردم ایران عمیقاً احساس همدردی می کنم و از منظر شخصی از جنابعالی تجلیل و از همکاری های چندین ساله متقابل خرسندم. من به نا روا بودن این گونه تحریم ها و دیگر محدودیت های ساختگی سیاسی، کاملا اذعان دارم به ویژه در زمانی که جهان با بحران بالقوه بشری روبرو است که ما در خلال چند دهه گذشته مشابه آنرا شاهد نبوده ایم.

در ادامه این پیام، آمده است: آنچه امروزه با آن روبرو هستیم هرگز سابقه نداشته است و در این برهه زمانی باید سیاست و ایدئولوژی به نفع اهداف و نیازهای بشری کنار گذاشته شوند. اکنون ما بیش از هر زمان دیگری به اهمیت جرگه های مردمی و سازمان های پژوهشی در فرآیند سیاستگذاری بین المللی ارزش قایلیم چون این گونه مجامع انسان محور از ارزش های مبتنی بر تصمیم گیری های برخاسته از تنوع تمدن ها، فرهنگ ها و سنت ها سرچشمه می گیرند و به تقویت سازوکارهای دولتی در میان همه کشورها کمک خواهند کرد.

تصمیم دارم تا در خلال چند هفته آینده یک رشته گفت وگوی رسمی و مصاحبه با رسانه های معتبر بین المللی انجام دهم و بی تردید به موضوع خاصی که شما عنوان فرموده اید به عنوان نمونه ای از بی عدالتی بشری، اشاره خواهم کرد.

صمیمانه امیدوارم که جنابعالی و عزیزانتان در این روزهای مخاطره آمیز تا آنجا که ممکن است از هر گزندی در امان باشید. امیدوارم در نخستین فرصت ممکن، شخصا به دیدار شما نایل آیم.

بنابر اعلام این خبر، ابوذر ابراهیمی ترکمان چندی پیش در نامه ای به رهبران ادیان جهان خواستار اقدامی مشترک در مقابله با تحریم های ظالمانه و پایان دادن به اعمال فشار و ایجاد محدودیت علیه کشورمان شده بود.

گفتنی است؛ ولادیمیر یاکونین، رییس انستیتو گفت وگوی تمدن های مسکو و بنیاد آندری پروازوانی و مدیر کرسی علوم سیاسی دانشگاه دولتی مسکو است. وی دارای دکترای علوم سیاسی و نشان عالی دولتی افتخار، نشان دوستی و نشان خدمت به میهن است و ریاست راه آهن دولتی روسیه و نیز، رییس بنیاد جهانی گفت وگوی تمدن ها، رییس هیأت ناظر مؤسسه پژوهشی گفت وگوی تمدن ها، رییس بخش حکمرانی دولت در دانشکده علوم سیاسی، دانشگاه دولتی لومونوسف مسکو و استاد مدعو دانشگاه پکن را در کارنامه فعالیت خود دارد.

انتهای پیام/ص

13:38 - 1399/02/20 / شماره : 749477 / تعداد نمایش : 99

air.ir/ZrqHH8r

خبرگزاری شبستان ، گروه قرآن و معارف، طرح ضیافت الهی هر ساله با فرارسیدن ماه مبارک رمضان در راستای اهدافی همچون تبدیل بقاع متبرکه به قطب فرهنگی کشور، ترویج و تبلیغ مفاهیم قرآنی، ایجاد فضای انس با قرآن در جامعه در جوار آستان مقدس امامزادگان و ... توسط سازمان اوقاف و امور خیریه در بقاع متبرکه سراسر کشور اجرا می شود .

این سازمان امسال نیز در نظر دارد، با توجه به شیوع ویروس کرونا، طرح ضیافت الهی را در بقاع متبرکه مناطق سفید و کم خطر کشور اجرا کند .

با توجه به ابلاغیه معاونت فرهنگی و اجتماعی سازمان اوقاف و امور خیریه به مدیران کل این سازمان، ادارات کل مکلف هستند تا با رعایت پروتکل های بهداشتی و هماهنگی با دستگاه های مرتبط، طرح ضیافت الهی را اجرا کنند .

در ابلاغیه معاونت فرهنگی و اجتماعی چندین اقدام از جمله: نظافت بقاع متبرکه و ضدعفونی کردن مکان های مرتبط و وسایلی همچون مهر، قرآن و مفاتیح، لزوم استفاده زائران از ماسک و دستکش، جلوگیری از ورود افراد مشکوک به کرونا به محوطه بقعه متبرکه و برپایی نماز جماعت با فاصله گذاری اجتماعی مورد تاکید قرار گرفته است .

بر اساس ابلاغیه معاونت فرهنگی و اجتماعی سازمان اوقاف و امور خیریه، ادارات کل استانی باید در چارچوب توصیه های بهداشتی ستاد استانی مقابله با کرونا از فرصت شب های قدر و ایام شهادت امام علی (علیه السلام) نهایت استفاده و بهره برداری را ببرند و نسبت به آماده سازی مقدمات برپایی نماز عید فطر در بقاعی که ظرفیت مناسب دارند، اقدامات لازم را انجام دهند .

پایان پیام/ 40

حجت الاسلام امیرمسعود حاجی ابراهیمی، مدیر برنامه و محصولات فرهنگی بعثه مقام معظم رهبری در گفت وگو با خبرنگار حج و زیارت خبرگزاری فارس با اشاره به تولید بسته های فرهنگی برای زائران خانه خدا اظهار داشت: منابع فرهنگی و آموزشی برای زائران خانه خدا به دو گروه تقسیم می شوند که یک گروه از بسته های فرهنگی را زائران باید در داخل کشور مطالعه کنند و گروه دیگر را باید همراه با خود به عربستان ببرند و در آنجا مورد استفاده قرار دهند.

وی با بیان اینکه هر سال زائران باید بسته های فرهنگی را خودشان تهیه می کردند، گفت: امسال برای نخستین بار دو کتاب ادعیه و زیارات و دعای اشواط به صورت رایگان در اختیار زائران قرار می گیرد، بنابراین دیگر زائران نیاز به تهیه این کتب و ادعیه به صورت جداگانه ندارند.

حجت الاسلام حاجی ابراهیمی با اشاره به اینکه کتاب و بسته های فرهنگی در جلسات حضوری زائران حج تمتع توزیع می شود، خاطرنشان کرد: با توجه به شیوع کرونا در بسیاری از مناطق جلسات حضوری حج برگزار نمی شود و زائران به صورت مجازی تحت آموزش قرار می گیرند. بر همین اساس، برای اینکه فرصت آموزش زائران در ایام کرونا از دست نرود، کتاب صوتی تهیه شده است و در اختیار زائران و کاروان ها قرار می گیرد.

مدیر برنامه و محصولات فرهنگی بعثه مقام معظم رهبری با بیان اینکه در صورت برپایی جلسات حضوری بسته های فرهنگی و کتاب های حج به زائران اهدا می شود، افزود: محصولات فرهنگی همچون نقشه اماکن مذهبی و تاریخی مکه و مدینه، مجله وصال دوست، لوح فشرد معراج، نقشه مسجد النبی (ص) و بقیع و همچنین کارت تلبیه به صورت رایگان در اختیار زائران خانه خدا قرار می گیرد تا زائران علاوه بر اعمال و مناسک حج تمتع، با موقعیت و تاریخچه مسجدالحرام، قبرستان بقیع، مسجدالنبی (ص) آشنا شوند.

وی با اشاره به اینکه مؤسسه و انتشارات مشعر تمام کتاب های مورد نیاز حج را بررسی و چاپ کرده است، گفت: زائران می توانند برای تهیه کتاب های مورد نیاز برای مطالعه در ایام حج تمتع به سازمان حج و زیارت تهران یا نمایندگی این مؤسسه در مراکز استان ها مراجعه کنند.

به گزارش فارس، جلسات آموزش مجازی زائران از دهم اردیبهشت ماه آغاز شد و زائران به صورت روزانه تحت آموزش های لازم برای آمادگی حج تمتع 99 قرار می گیرند.

انتهای پیام/

مهدی قره شیخلو، رئیس مرکز امور قرآنی سازمان اوقاف و امور خیریه، همزمان با ولادت امام حسن مجتبی(ع) و سالروز تأسیس خبرگزاری ایکنا، با انتشار پیامی این روز را به خبرنگاران و مدیران این رسانه قرآنی کشور، که طی سال ها در این عرصه تلاش کرده اند، تبریک گفت و افزود: امیدوارم تلاش هایتان مورد رضایت خداوند متعال قرار گرفته باشد.

وی به برخی وظایف و انتظارات از یک مرکز اطلاع رسانی اخبار اشاره کرد و گفت: نخستین وظیفه، اطلاع رسانی صحیح و وظیفه دوم نقد و تحلیل رویدادهاست.

قره شیخلو درباره سومین وظیفه یک خبرگزاری اظهار کرد: با توجه به اینکه این رسانه یک خبرگزاری قرآنی است، باید به ارتقای سطح فرهنگ قرآنی کمک کند و در کنار این سه وظیفه، مطالبه گر و در پی شفاف سازی باشد.

این قاری بین المللی ادامه داد: طی این سال ها ایکنا در این حوزه ها ورود کرده و در برخی بخش ها توفیق بیشتری داشته است و در برخی بخش ها باید تلاش بیشتری کند. این مجموعه در فضای قرآنی کشور موفق و تأثیرگذار بوده است. انشاءالله با برنامه ریزی مدیران ارشد و همکارانی که در آنجا فعالیت می کنند بتوانند سطح خدمات خود را ارتقا دهند و تلاش کنند تا جمعیت بیشتری را در پوشش خبری جذب کنند.

وی در پایان اظهار کرد: برای همه این عزیزان و همه مدیرانی که از روز اول در این عرصه حضور داشته اند، آرزوی موفقیت دارم و امیدوارم خبرنگاران این خبرگزاری همیشه در پناه قرآن محفوظ و پیروز باشند.

کد ویدیو
دانلود

فیلم اصلی

انتهای پیام

ایرج راد نویسنده، بازیگر و کارگردان تئاتر در گفتگو با خبرنگار فرهنگی شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ در خصوص وضعیت این روزهای تئاتر و هنرمندان تئاتری در شرایط کرونایی گفت: تئاتر تعطیل شده، طبیعی است که کرونا آسیب هایی زیادی به تئاتر مانند دیگر حرفه ها زده است اما وضعیت تئاتر با دیگر مشاغل و حرفه ها فرق می کند؛ تئاتر برای داشتن اجرای موثر باید اجرای زنده داشته باشد یعنی در مقابل تماشاگر باشد تا بتواند تاثیرات خودش را بگذارد و ارتباطی که قرار است بین بازیگر، تماشاگر و صحنه بر قرار شود را از آن طریق به انجام برساند.

وی افزود: در حال حاظر صحبتی مبنی بر این وجود دارد که شاید بتوان با یک تمهیداتی تئاترها را بازگشایی کنند اما این ها شامل چند مسئله است، مسئله ها به این ترتیب است که ممکن است تعداد صندلی های تماشاگران را به یک شکلی نشانه گذاری کنند و یا در ردیف های مشخصی بنشینند که حفظ فاصله شود اما بر روی صحنه چنین چیزی امکان پذیر نیست چون بازیگران فاصله زیادی را نمی توانند با هم داشته باشند، بازیگر اگر بخواهد با بازیگر دیگر حفظ فاصله کند مشکلی ایجاد می شود.

این بازیگر پیشکسوت کشورمان اظهار داشت: مسئله دیگری وجود دارد و این که اگر تئاتری هم روی صحنه برود و خدای ناکرده یک یا دو بازیگر به این ویروس کرونا مبتلا شوند طبیعتا تئاتر باز هم به تعطیلی کشیده می شود. تئاتر نیازمند تمرین، سرمایه گذاری و حمایت دولت است، برای این که تئاتر دوباره روی صحنه برود باید تمهیداتی اندیشیده شود که سلامت و ایمنی گروه اجرایی و تماشاگران کاملا رعایت شود.

رئیس هیات مدیره خانه تئاتر در ادامه عنوان کرد: صحبت هایی دیگری درباره تئاتر آنلاین وجود دارد که باز آن چه نوع کاری باشد و چه نوع امکاناتی در اختیار داشته باشد قابل بحث است، فکر می کنم رسیدن به آن مرحله ای که تئاتر به شکل واقعی خودش اجرا شود تا زمانی که امکانات ایمن سازی و مطمئن بودن از سلامت وجود نداشته باشد کار دشواری است.

راد اذعان داشت: بعد از کرونا حتما تئاتر با ریزش مخاطب مواجه می شود، وقتی که تماشاگر می خواهد اطمینان خاطر داشته باشد به سالنی که می رود همه چیز رعایت شده باشد باید این اطمنیان کاملا وجود داشته باشد، وقتی که مطمئن نباشند طبیعتا نیازی به حضور در یک سالن و فضای بسته نخواهند داشت.

وی بیان کرد: برای این که تماشاگر به سالن تئاتر برگردد باید دولت از نظر قیمت بلیت حمایت هایی را از تئاتر انجام دهد اما این در مرحله بعد قرار می گیرد، ابتدا باید تماشاگر احساس کند جایی که به دیدن تئاتر می رود همه موارد ایمنی در نظر گرفته شده است و تولیدکنندگان کار نمایشی هم باید احساس ایمنی کنند و از نظر مالی هم باید مورد حمایت دولت قرار بگیرند.

ایرج راد در پایان و در پاسخ به پرسشی مبنی بر این که وظیفه دولت در حمایت از تئاتری ها چیست گفت : دولت همیشه در برابر مسائل فرهنگی و هنری وظیفه دارد از آن ها حمایت کند، هم از نظر معنوی و هم از نظر مادی که ربطی به کرونا هم ندارد، یعنی پیش از کرونا و بعد از کرونا هم این وظایف را دارد، کرونا وضعیت خاصی را ایجاد کرده است که ضرر و زیانی که نصیب هنرمند تئاتری می شود به این دلیل که در گذشته هم دولت به آن شکل که باید و شاید حمایتی از آنها نکرده است، بسیار به چشم می آید؛ هنرمندان تئاتر در کنار تئاتر در فضاهای مختلف هنری هم گاهی فعالیت می کردند تا بتوانند هزینه های زندگیشان را تامین کنند، الان همه این ها قطع شده است و هنرمندان تئاتر ضرر زیادی کرده اند.

گفتگو از احسان رستمیان

انتهای پیام/

غبار تردید روی قاب نمایش آثار هنری
گروه فرهنگ و هنر – از اوایل اسفند ماه که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی فعالیت های فرهنگی و هنری را تعلیق کرده، برگزاری نمایشگاه های هنری هم تعطیل شده بود. اما از اول اردیبهشت گالری ها با شرایط خاص می توانستند فعالیت خود را آغاز کنند. با این وجود هنوز درهای بسیاری از گالری های هنری بسته هستند.
حدودا از اوایل اسفند به منظور جلوگیری از شیوع و گسترش ویروس کرونا، همه رویدادهای فرهنگی و هنری به دستور سیدعباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد لغو شد. همچنین در توصیه اداره کل هنرهای تجسمی از گالری های سراسر کشور که 8 اسفند منتشر شد، از گالری ها خواسته شد تا مراسم افتتاحیه و اختتامیه های خود را تا اطلاع ثانوی لغو کنند و این تعطیلی ناخواسته حدودا 2 ماه به طول انجامید.
البته برخی از اهالی هنر، تصمیم گرفتند تهدید به وجود آمده را به فرصت تبدیل کنند و از آنجا که مشخص نبود تا چه زمانی مجبور به تعطیلی گالری هایشان باشند، آستین های خود را بالا زدند تا کاری انجام دهند. یکی از این اقدامات، برگزاری گالری های آنلاین بود. حسین محسنی، مدیر گالری آرتیبیشن در این باره گفت: امروز اگر به صفحات گالری های مختلف در شبکه های اجتماعی مراجعه کنید، متوجه می شوید که چند رویکرد جدید به وجود آمده است؛ به عنوان مثال بسیاری از گالری ها شروع به تولید محتوا کرده اند و دیگر فقط بحث فروش مطرح نیست. به طور کلی تصور بر این است که چون مردم در این شرایط نمی توانند همانند سابق در جامعه حضور داشته باشند، طبیعتا نیاز به اوقات فراغت دارند و بر همین اساس نیز برخی گالری تصمیم گرفته اند با تولید محتواهای آموزشی همانند معرفی هنرمندان این ارتباط را با مخاطبان شان حفظ کنند.
در طول این دو ماه چندین گالری اقدام به برگزاری نمایشگاه های آنلاین کردند، همچنین هنرمندان نیز در صفحه های گوناگون اینستاگرامی آثارشان را در معرض دید کاربران این شبکه های اجتماعی قرار دادند. اوضاع به همین منوال گذشت تا اینکه همزمان با گام دوم فاصله گذاری اجتماعی گالری ها توانستند با شرایطی فعالیت شان را از سر بگیرند. هادی مظفری، مدیرکل دفتر هنرهای تجسمی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در این باره گفت: با توجه به مجوزی که وزارت بهداشت و درمان صادر کرد از تاریخ اول اردیبهشت ماه به شرط آنکه گالری ها در سامانه وزارت بهداشت و درمان ثبت نام و از برگزاری تجمعات گسترده خودداری کنند، امکان برگزاری نمایشگاه های هنری وجود دارد. در حال حاضر نیز تعدادی از گالری ها به صورت حقیقی و تعدادی هم به صورت مجازی آثارشان را در معرض نمایش و فروش قرار داده اند.
اما لی لی گلستان مدیر گالری گلستان در گفت وگویی درخصوص شرایط بازگشایی گالری ها و دلایل بازنشدن گالری ها با وجود صدور مجوز های لازم گفت: فعلا تصمیم گرفته ایم که گالری ها را باز نکنیم چراکه اگر نمایشگاه های هنری برگزار هم بشوند، مردم برای تماشا نمی آیند. از سوی دیگر تمام اتفاقات در مراسم افتتاحیه ها می افتد و حتی اگر اجازه برگزاری افتتاحیه هم داده می شد، در این شرایط فعلی کسی در مراسم شرکت نمی کند. بنابراین هر نمایشگاهی در این شرایط برگزار شود، می سوزد؛ چراکه نه تماشاچی هست و نه خریداری!
این گالری دار که تجربه برگزاری نمایشگاه آنلاین را هم داشته است، درباره برگزاری نمایشگاه های آنلاین در این روزهای کرونایی گفت: نمایشگاه آنلاین تجربه خوبی بود. این نمایشگاه نسبتا فروش خوبی داشت که در این شرایط اتفاق خوبی محسوب می شود؛ اما طبیعتا نمایشگاه آنلاین با نمایشگاهی که در گالری برگزار می شود اصلا قابل مقایسه نیست و فعلا یک حالت سرگرمی دارد، وگرنه برگزاری نمایشگاه های آنلاین از لحاظ مالی آورده چندانی ندارد .
گلستان با بیان اینکه شرایط در تمام دنیا اینچنین است و ما نیز از این جریان مستثنی نیستیم ، خاطرنشان کرد: وزارت فرهنگ و ارشاد نامه ای داده است که گالری های استیجاری شناسایی و اجاره آنها پرداخت شود. ما که مالک هستیم نیز به کارمندان گالری حقوق می دهیم و این در حالی است که درآمدی نداریم. به هر حال ما باید ضرر کنیم و فعلا راه حلی هم وجود ندارد. البته من هم توقعی ندارم و همین که قرار است اجاره ها را پرداخت کنند، اقدام خوبی به نظر می رسد.
اما در این میان برخی گالری دارها معتقدند که شرایط موجود تنها منجر به گیجی بیشتر آنها شده است. سیدعلی مزارعی، مدیر گالری شلمان دراین باره گفت: یکی از شروط مطرح شده برای بازگشایی گالری ها، نداشتن مراسم افتتاحیه است؛ اما با توجه به اینکه مراسم افتتاحیه در دیده شدن نمایشگاه های هنری بسیار موثر هستند، برگزاری نمایشگاه بدون مراسم افتتاحیه چندان فایده ای ندارد. البته حتی اگر مجوز برگزاری مراسم افتتاحیه هم وجود داشته باشد، باز هم امکان چنین کاری وجود ندارد چراکه به دلیل شرایط فعلی بازدیدکننده های زیادی نخواهیم داشت و طبیعتا اثری هم فروش نمی رود .
این مدیر گالری یادآور شد: در شرایط فعلی همه ما گیج هستیم و نمی دانیم که باید به چه راهکاری برسیم و حتی نمی دانیم که اگر قرار نیست دفتر تجسمی کاری انجام دهد، خودمان اصلا چه کاری می توانیم انجام دهیم؟ متاسفانه در حال حاضر برخی از گالری ها اجاره ای هستند و در این چند ماهی که کار نکردند به مشکلات زیادی برخورده اند .
اما از سوی دیگر مدیرکل دفتر هنرهای تجسمی وزارت ارشاد درباره خسارت های وارد شده به گالری ها و حمایت های این دفتر گفته است: دولت در حال آسیب شناسی و برآورد خسارت مشاغل هنری در کنار سایر مشاغل جامعه است. این پروژه از ایام نوروز آغاز شد و ما نیز خسارت های وارد شده به هنرمندان، گالری ها و آموزشگاه ها را برآورد کرده ایم که در لایحه ای که وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به دولت تقدیم کرد، ذکر شده است. هم اکنون نیز در حال جمع آوری اطلاعات از انجمن ها هستیم تا بتوانیم لیستی از اسامی هنرمندان در بخش های مختلف تهیه کنیم. همچنین میزان خسارت گالری هایی که به صورت استیجاری اداره می شوند نیز برآورد شده و به دولت تقدیم شده است. دولت نیز از طریق وزارت رفاه و تعاون در حال بررسی و برآورد میزان خسارت هاست . امیدواریم در صورت امکان آنچه که مقرر شده به این حوزه اختصاص پیدا کند .
او خاطرنشان کرد: فارغ از موضوع خسارت ها، فعالیت هایی را نیز در نظر داریم و در حال برنامه ریزی هستیم. بر این اساس در شش ماه دوم سال منوط به اینکه شرایط به حالت پایدار برگردد، تصمیم داریم با برگزاری یک یا چند رویداد ملی فرصتی را فراهم کنیم که هنرمندان و گالری هایی که در این دوران دچار آسیب شده اند از این فضاها برخوردار شوند و بتوانند بخشی از خسارت هایشان را جبران کنند .
البته به نظر نمی رسد تصمیمات این دفتر از نظر برخی گالری داران کافی باشد. حال باید دید آیا وزارت ارشاد می تواند از چالش های موجود برای گالری داران بکاهد یا خیر؟

ارسال دیدگاه
نام: ایمیل: دیدگاه:

تئاتر هنری است که تماشاگران را با خود همراه می کند هنری که نیاز متقابل حضور هنرمند و مخاطب را زیر یک سقف و روبه روی یکدیگر می طلبد تا بده و بستانی برای اندیشه و آشنایی با نگاهی نو را به وجود آورند هنرمند به تماشاگر و مخاطب به هنرمند آموزشی همزمان می دهند و به همین دلیل نیاز بودن در یک مکان و یک زمان مشخص در این عرصه هنری دیده می شود و همین دلیل همنفسی در کنار یکدیگر کافی بود تا وقتی ویروسی جدید و غیر قابل کنترل در جهان شیوع پیدا کرد در سالن های اجرای این هنر اصیل نخستین مکان شود که بر روی علاقه مندان بسته می شود.

این اتفاق نه تنها به صورت جهانی در تمام کشورها رخ داد بلکه در ایران نیز تکرار شد و اوایل اسفندماه که تازه روزهای نخست ورود این میهمان ناخوانده به سرزمین ما بود اولین اعلام رسمی آن با تعطیلی فضاهای فرهنگی از جمله تماشاخانه ها و سالن های اجرای نمایش در سراسر کشور اتفاق افتاد و دیگر نه خیابان ها می توانستند در میانه شلوغی جمعیت اجرای هنرمندان را شاهد باشند و نه سالن ها صدایی از مردمی هنردوست به گوش خود می شنیدند.

این روند هفته به هفته ادامه پیدا کرد و تمام ماه اسفند با خانه نشین شدن مردم بدون اجرای نمایش به سر شد و در ایام نوروز و ورود به سالی نو نیز کرونا ایران را ترک نکرد و سالن ها را در تنهایی خود باقی گذاشت و هنرمندان نیز شاهد بی ثمر ماندن تلاش های خود در ماه های اخیر و آماده شدن برای حضور بر صحنه بودند.

در همان آغاز که گمانه زنی ها هنوز بر باز شدن سالن ها در فروردین ماه بود امیدهایی برای بهبود شرایط برای هنرمندان باقی مانده بود اما با گذشت چند روز از فروردین و ادامه دار بودن این شرایط این امیدها هم از دست رفت و ایده های مختلف برای فعالیت هایی به غیر از حضور در تماشاخانه ها مطرح شد.

یکی از این راه ها پخش تئاتر آنلاین بود که بعد از برگزاری موفق کنسرت های آنلاین با پیوستن مخاطبان بسیار در زمان اجرا به صفحات پخش مورد توجه قرار گرفت اما در این میان تنها هنرمندان نمایش کودک بودند که آستین ها را بالا زده و به حضور در سالن پردیس تئاتر تهران برای اجرای نمایش زنده و به صورت مستقیم پاسخ مثبت دادند و به مدت 10 شب با موضوعاتی که در خود شیوع ویروس کرونا، لزوم خانه نشینی و رعایت نکات بهداشتی را نیز جای داده بود به خانه های مردم راه یافتند و هنرمندان صاحب نام تئاتری با بی توجهی به این اتفاق حتی خواستار این همراهی نشدند و جای خالی نام آنها در فهرست 10 روزه اجرا به چشم می خورد.

با گذشت زمان بیشتر ایده های جدید برای ادامه حیات تئاتر مطرح شد که یکی از آنها پخش تله تئاتر بود که بر اساس آن فیلم اجرای یک نمایش مانند فیلم های سینمایی اکران می شد و تجربه جدید را با خود به همراه داشت اما این اکران تئاتر را همانند سینما می کرد و اصل و ذات تئاتر که جمع شدن هنرمند و تماشاگر در مقابل یا کنار یکدیگر بود را در خود نداشت به همین دلیل با موج موافقت و مخالفت ها همراه شد.

مسعود دلخواه نمایشنامه نویس و کارگردان تئاتر با بیان اینکه با اجرای آنلاین نمایش ها مخالف نیستم اظهار داشت: یادآوری موجودیت تئاتر به هر طریقی اتفاق خوبی است اما این نوع اجرا، جای تئاتر واقعی را نمی گیرد زیرا جای تئاتر اصیل با گروه نمایش و تماشاگران بر روی صحنه است.

وی اجرای نمایش آنلاین را به استادیوم فوتبالی تشبیه کرد که مخاطبان آن در خانه به تماشای بازی بنشینند که این نوع تماشاگری خالی از لذت نیست اما محرومیت از هیجان داخل این فضا را به همراه دارد و در تئاتر نیز آنلاین بودن حتی به صورت اجرای زنده شراکت در احساس انسان ها را ندارد.

دلخواه تاکید کرد: در تئاتر آنلاین تاثیر متقابل را از دست می دهیم البته در شرایط فعلی تماشای تئاتر برای زنده نگاه داشتن یاد آن خوب است اما حس حقیقی این هنر را در خود ندارد.

حسن باستانی کارگردان تئاتر نیز با بیان اینکه تئاتر آنلاین سوسوی حیات تئاتر است گفت: اجرای تئاتر آنلاین اتفاق خوبی است اما ذات تئاتر حضور جمع هنرمندان و تماشاگران را می طلبد.

وی افزود: از سوی دیگر اجرای زنده تئاتر آنلاین به گروهی نیاز دارد که خود این موضوع نیز با مخاطراتی همراه است زیرا جمع شدن عده ای می تواند باعث قطع نشدن شیوع این ویروس شود.

به گفته باستانی تئاتر آنلاین به این دلیل است که هنرمندان کاری برای انجام دادن داشته باشند و تماشاگران نیز تئاتر را به فراموشی نسپارند اما واقعیت این است که این نوع اجرا چه به صورت زنده یا تله تئاتر دور از ماهیت تئاتر است و حس و حال اجرای صحنه ای را ندارد.

سهراب سلیمی کارگردان و بازیگر تئاتر نیز با بیان اینکه در شرایط متفاوت و بحرانی قرار داریم اظهار داشت: در این روزها باید به دنبال راهکارهایی برای پاسخگویی به نیازهای خاص این دوران باشیم.

وی افزود: برای پخش آنلاین تئاتر، نیازمند برنامه ریزی و مدیریت منسجم به ازای شرایط اقتصادی هستیم. نکته دیگر این است که باید توجه داشته باشیم که مردم در این برهه از زمان، چه انتظاراتی از تئاتر دارند؟

با این وجود اکران فیلم های تئاتری یا اجرای زنده آن بر صحنه اما بدون حضور تماشاگر در سالن نمایش تفاوتی را ایجاد نمی کند زیرا تئاتر اصیل به بودن تماشاگر وابسته است و البته با وجود تمام حواشی که تله تئاترها در پخش تا امروز داشته اند اما با تداوم شرایط فعلی شاهد شکل گیری مسیری امن و مشخص برای تئاترهای آنلاین هستیم که یا زنده برای مخاطبان در ساعت خاصی اجرا و یا به صورت پخش فیلم نمایش های گذشته میزبان علاقه مندان می شوند.

تئاتر برای ادامه حیات خود در این روزها که کرونا و در پی آن تعطیلی عرصه هنرهای نمایشی آسیبی سخت را وارد کرده است به پخش آنلاین احتیاج دارد که نه تنها دست در دست تماشاگران و مخاطبان خود در شب ها و روزهای کرونایی بماند بلکه توجه نهادها و سازمان های مسئول را به خود جلب کند تا شاید حمایتی هر چند کوچک را برای خود دست و پا کند.

به گزارش پایگاه خبری عصر مالی، علی فیروزی که شامگاه شنبه در برنامه تیتر امشب شبکه خبر حضور یافته بود، با اشاره به پیشینه اصلاح موادی از قانون اجرای سیاستگذاری کلی اصل 44، گفت: هنگام اصلاح 3 ماده قانونی سیاست های کلی اصل 44 قانون اساسی از تعداد مجوز ها بی خبر بودیم. در آن مقطع، قانونگذار هیات مقررات زدایی را تعریف و یکی از وظایف آن را تسهیل صدور مجوز ها قرار داد.
وی ادامه داد: تا آن زمان تعداد مجوز های موجود و عناوین آن در کشور شفاف نبود و با این وضع، وظیفه ها نیز دچار ابهام بود و به تبع آن، سیاستگذاری، تصمیم گیری و بهینه سازی نیز برای آن مقدور نبود.
رییس مرکز ملی مطالعات پایش و بهبود محیط کسب و کار وزارت اقتصاد گفت: بر اساس این قانون فراخوانی اعلام و بیش از دو هزار عنوان مجوز از دستگاه های مختلف احصاء و طی آن حدود 600 مجوز حذف یا ادغام شد و عملا حدود 1500 مجوز باقی ماند.
وی ادامه داد: البته تعداد مجوز های موجود بیش از این ارقام است بنابراین در گام نخست به مردم اطلاع رسانی کردیم که اعلام کنیم چه مجوز هایی مجوز رسمی بوده و بر چه مبنای قانونی هستند و چه شرایط و مدارکی هزینه ای و زمانی نیاز دارند که البته همچنان این اطلاعات در برخی دستگاه ها ناقص باقی مانده است.
فیروزی ادامه داد: برخی از دستگاه های اجرایی در اصلاح مجوز ها و قوانین دست و پاگیر همکاری نکردند، از جمله وزارتخانه های بهداشت، فرهنگ و ارشاد اسلامی و آموزش و پرورش که کمترین میزان همکاری را داشتند.
این مقام مسئول با طرح این سوال که چرا مجوز ها به سختی ارائه می شوند؟ اظهار کرد: استعلام و مدارکی که برای مجوز ها درخواست می شود منحصر به آن مجوز نیست و هر مجوزی به بیش از 10 هزار مدرک نیاز دارد و به طور شفاف یک کارآفرین یا فعال اقتصادی برای راه اندازی فعالیت خود، فقط به یک مدرک نیاز ندارد. وی با انتقاد از نبود نظارت ها بر این عرصه، گفت: ما هنوز نمی دانیم چه کسی؟ چه زمانی؟ چه مجوزی؟ از چه دستگاهی درخواست کرده و آن مجوز چه زمانی به او تحویل داده شده است؟
فیروزی تاکید کرد: اگر این ها را ندانیم به نقطه اول می رسیم و بنابراین با چشمان بسته نمی توان سیاستگذاری کرد. وی تاکید کرد: باید ارتباط الکترونیکی بین پنجره واحد های دستگاه های اجرایی برقرار باشد و مردم نباید هزینه ندانم کاری صادرکنندگانِ مجوز ها را بدهند.
در ادامه برنامه حسین سلاح ورزی نایب رئیس اتاق ایران تاکید کرد: در سال های گذشته در عمل قدمی جدی برای تسهیل تولید و کسب و کار انجام نشد و در گذشته گرفتن مجوز کسب و کار از خودِ تولید سخت تر بود.

منبع: ایبنا

به گزارش خبرنگار تئاتر خبرگزاری فارس، لیلی عاج کارگردان و نمایشنامه نویس موفق تئاتر ایران سالهاست که توانسته با موضوعاتی که در عرصه نمایشی انتخاب می کند، تأثیراتی در زندگی آدم ها، اصناف و به ویژه کارگران بگذارد. وی نگاه دقیقی به معضلات طبقه کارگر دارد و بدون اینکه شعار بدهد، دردناک ترین انسانی را مطرح می کند و می تواند در زندگی عده ای اثرگذار باشد.

او در جشنواره های مختلفی از جمله تئاتر فجر جوایز کسب کرده و سال گذشته با نمایش کمیته نان درباره کولبران و زندگی آنها به مشکلات صنفی و معیشتی کارگران پرداخت. پیش از این نیز نمایش قند خون را درباره زندگی کارگران اخراج شده کارخانه قند ورامین به صحنه برد.

لیلی عاج این روزها و در ایام تعطیلی سالن های نمایشی دو نمایشنامه در دست دارد که یکی از آنها باز هم به کارگران هفت تپه با عنوان معده طبقه متوسط می پردازد و دیگری نیز با تمی متفاوت به زندگی و شخصیت شهید ابراهیم هادی مرتبط است. درباره این نمایش با لیلی عاج به گفت وگو نشستیم:

*خانم عاج شنیدیم در این ایام تعطیلات سالن های نمایشی و در خانه مانی، موفق به آمده کردن یک نمایشنامه شده اید و تصمیم دارید آن را روی صحنه ببرید. درباره اش توضیح می دهید؟

-بله ، امسال بنا دارم نمایش معده طبقه متوسط را روی صحنه ببرم، متن نمایش تقریبا آماده است البته این کار را قبل از ایام کرونا کلید زده بودم، یعنی بلافاصله بعد از کمیته نان . منتها این ایام فرصتی شد تا به بازنویسی های مجدد، مشورت و خوانش اولیه با برخی اعضای ثابت گروه مثل خانم شعبانی و برخی طراحان صحنه و مشاوران مثل سینا ییلاق بیگی بپردازم.

بهرحال وقتی متنی نوشته می شود ، طراح صحنه یک سری ایده برای بلوغ متن می دهد و همینطور بازیگران و بنابراین این ایام فرصتی برای بازنویسی های مجدد کار شد. موضوع معده طبقه متوسط درباره کارگرهای نِی بُری هفت تپه است. این بار کارگرهای روزمزد.

معده قصه ای درباره یک منطقه محروم اگر اشتباه نکنم در استان کهگیلویه بویراحمد است که با نی بری هفت تپه ادغام می شود. هر چه قصه در بازبینی های نهایی جلوتر رفت، مسئله کارگران روزمزد که یک مسئله خانوادگی و ساده بود، برجسته شد. در نهایت این مشکل خانوادگی یک حلقه بزرگتری داشت و آن هم معیشت و کار است. داستان درباره یک خانواده نِی بُر کارگر روزمرد است که اینها هرگز به طبقه متوسط راه پیدا نکردند و پایین تر از متوسط هستند.

*در کدام سالن نمایشی می خواهید این اثر را به اجرا ببرید؟

-همانطور که می دانید از اسفند ماه همه سالن ها تعطیل است. من هم هیچ نظری درباره سالن ندارم، فقط میدانم قطعا باید سالن باکس باشد، فعلا هم از سهمیه تئاتر شهرمان هر دو سال یکبار استفاده کردیم و الان ایده ای ندارم که کار کجا به صحنه برود. این روزها فقط به این فکر می کنم که یک نمایشنامه استخوان دار به زعم خودم آماده کنم.

این بار برایم خیلی مهم است که شخصیت منفی همان هیولای داستان هم روی صحنه باشد، هر چند کار دشواری است و امیدوارم متن از هزار توی نظارت و ارزشیابی عبور کند و حال ببینیم این اتفاق می افتد یا خیر .

*درباره نخستین نمایشی که با موضوع شهدا انتخاب کرده اید توضیح بفرمایید. چطور شد در مقابل همه کارهای اجتماعی تان موضوعی درباره شهید ابراهیم هادی را انتخاب کردید؟

-خب من علاوه بر این کار، یک نمایش جدی دیگر هم دارم که برای من و دوستانم خیلی اهمیت دارد و آن هم نمایش کجایی ابراهیم است که می خواهیم اگر خدا کمک کند در جشنواره تئاتر مقاومت ارائه کنیم. این نمایش زندگینامه شهید ابراهیم هادی است، من این را برای اولین جشنواره نمایشنامه نویسی اقتباسی گام دوم که سال گذشته زمستان در مشهد برگزار شد، کار کردم که جایزه اول را هم گرفتم.

آنها یک سری کتاب معرفی می کردند و خواسته می شد که طرح نوشته شود و من هم از بین شخصیت ها و زندگینامه های این کتاب ها زندگی شهید ابراهیم هادی را انتخاب کردم. جشنواره نمایشنامه نویسی چند مرحله داشت، اول طرح نوشته می شد، بعد از آن باید نمایشنامه کامل را ارائه می کردیم و بعد از داوری ، کارها انتخاب می شد. این نمایشنامه برای من خیلی دغدغه داشت چون خود کاراکتر شهید ابراهیم هادی به نظرم خیلی جذاب است و به شدت می تواند تأویل امروزی داشته باشد.

*چطور شهید هادی را انتخاب کردید؟

-ببینید یک سری کتاب منتشر شده درباره شهدا که یکی از آنها به نام سلام بر ابراهیم برای من خیلی جذاب بود البته قصه شاید گوشه های برجسته ای از زندگی شهید هادی بود و شاید یک منش ویژه و آن هم در هر شرایطی کمک به دیگران، انتخاب شده بود. نمایشنامه یک لحظه از کانال کمیل است که این لحظه مرتب تکرار می شود آخرین لحظات قبل از سقوط کانال کمیل در این کار روایت شده است.

در نمایش زندگی شهید هادی یک لحظه مدام تکرار می شود اما این تکرار علت دارد

خیلی شهدای دیگری که آن زمان در همان کانال شهید شدند، هم با شهید ابراهیم هادی حضور داشتند. نمایشنامه در واقع ساختار محور است چون یک لحظه مرتب تکرار می شود و این تکرار علت دارد. من برایم مسئله این بود که چطور می شود یک قصه زندگی را تبدیل به یک نمایشنامه ای کرد که امروز هم شنیدنی و دیدنی باشد.

این اتفاق برای من خیلی دلی رخ داد و امیدوارم برای جشنواره تئاتر مقاومت کار برجسته و قابل قبولی باشد اتفاقا در همین نمایشنامه شهید هادی هم مسئله کارگران مطرح است. همیشه به این فکر میکنم که مثلا در کمیته نان هم گفته شد که اگر شهید بروجردی زنده بود، وضع ما کوردها اینگونه نبود ، امروزه هم در این نمایشنامه به این فکر می کنم که اگر شهید هادی زنده بود، وضع دوستان و کارگران کارخانه ارج چطور بود .

*همه مباحث واقعی است؟

-این داستان که یکی از دوستان شهید هادی در کارخانه ارج بود و بیکار شده و پسر آن دوست الان با مشکلی به کانال کمیل رفته است و اتفاقاتی از این دست می افتد، با تخیل نویسنده است، اما باز هم من ادغام با وضعیت کارگران کردم منتها این بار کارگرها و شهید هادی و منش شهید هادی مطرح است.

*فکر نکردید ممکن است این تکرار مدام مخاطب را خسته کند؟

-ببینید یکی از تلخ ترین لحظات کانال کمیل در این نمایشنامه به لحاظ کنش صحنه ای تکرار می شود، در واقع خواننده جوان نسل امروز که یک کارگر است، کتاب را می خواند و در صفحه هفده آن گیر می کند، مدام به جلو و عقب می رود و اتفاقات بین زمان گذشته و آینده رخ می دهد و این اتفاقات در حال رفت و برگشت است.

به لحاظ واقعیت تاریخی از کانال کمیل تنها یک نفر زنده می ماند، و همه اینها برایشان جالب است که چه اتفاقی خواهد افتاد، چون شرایط خیلی بغرنج است و سقوط کانال حتمی است. همه می خواهند بدانند اگر زنده بمانند چه اتفاقی در ایران 1399 رخ می دهد.

*نخستین تجربه کار درباره شهدا چگونه بود؟

-این نخستین تجربه کاری من در ارتباط با شهدا بود. یادم می آید یک سالی مشهد خواهر شهید هادی را برای اعطای جایزه ای دعوت کرده بودند و این مواجهه برای من خیلی جالب بود ، با او صحبت کردم درباره بخشی از زندگی و کاراکتر این شخصیت که تکرار شونده است و برخی بخش ها برایم خیلی جالب بود.

ببینید درباره کاراکتر شهدا و این شخصیت ها نوشتن چون یک لب مرز حرکت کردن است، چون ما یا باید سمپاد مطلق باشیم یا خیر و این خیلی دشوار است بنابراین پیدا کردن زاویه دیدی که زندگی انسانی باشد ، فارغ از قهرمان سازی اغراق آمیز بازدارنده کار دشواری است و این برای خودم خیلی جذاب بود.

خیلی هم تجربه گام به گامی بود باید مرحله به مرحله نمایشنامه را می نوشتیم چون ابتدا طرح دادیم بعد سه ماه مرحله به مرحله بخش های مختلف نمایشنامه را دادیم، از هر صحنه حرکت کردیم، تا به انتها برسیم خیلی با پختگی و آرامش کار جلو رفت دقیقا مثل یک غذایی که آرام بر شعله کم گذاشتیم تا بپزد و عجله ای برای سرو آن نداریم و خوب جا می افتد و در مسیر مدام آن را بررسی میکنیم. این کار هم در زمان روتوش و تصحیح شد و اتفاقات خوبی برایش افتاد .

برای من این کار تجربه خیلی خوبی بود امیدوارم مقبول مردم قرار بگیرد، بهرحال اگر بدانید شهید هادی مزاری هم ندارند و در کانال کمیل ناپدید شدند ، خیلی برایم قبلی و دلی بود کار کردن درباره او. امیدوارم برای خودشان هم مقبول افتد.

*ارتباطی با خانواده شهید هادی گرفتید؟

-من در مشهد با خواهر شهید هادی صحبت کردم اما فرصتی پیش نیامد که با خانواده شان صحبت کنم ، فکر میکنم یک اتفاق انسانی کفایت می کند برای اینکه یک درام موتور پیشرونده قصه را پیدا کند. این موتور برای ما وجود داشت. بهرحال یک چیزی من باید در این معلم ورزش با نشاط همیشه خندان و کمک کننده پیدا می کردم یک آدمی با یک شمایلی و یک چیز خیلی کوچیک برایم مهم بود. قصه هم می گوید که اگر تو زنده بودی حتما سعید معروف والیبال بودی . این همان شمایل کاراکتر درام بود که اصل داستان شد.

*فکر میکنید این کار را به اجرای عموم هم ببرید؟

-راستش برای اجرای عموم انقدر این روزها شرایط کرونا غیر قابل پیش بینی است که فعلا نمی توانم برای آن برنامه ریزی داشته باشم. اما قطعا اگر اثر مورد قبول باشد به فکر اجرای عموم هم می افتم. الان برای خود جشنواره تئاتر مقاومت هم مرحله به مرحله باید با فراخوان جلو برویم و هنوز مراحل آن را دقیق نخوانده ام. بنابراین اگر اثر قابل تأمل بشود همه دوست دارند کارشان به اجرای عموم برسد.

ما هم الان منتظر هستیم ببینیم شرایط چطور پیش می رود، بالاخره ما هم قائم بالذات که نیستیم باید گروهمان تشکیل و فعال شود، در کنار هم تصمیم بگیریم ببینیم باید چه کاری انجام دهیم.

*درباره شرایط فعلی تئاتر و خروج از وضعیت کرونایی چه نوع دیدگاهی دارید؟

-راستش من هیچوقت نه دیدگاه مثبتِ مثبت و نه منفیِ منفی دارم الان احساس می کنم تفکرم در خلاء قرار گرفته است. برای اینکه همیشه با خودم فکر میکنم من سال گذشته در همین روزهای اردیبهشت ماه درگیر جشنواره تئاتر دانشگاهی و تمرینات کمیته نام بودم و هرگز فکر نمی کردم که سال بعد همین موقع چه اتفاقاتی با چه شیب عجیبی برای تئاتر بیافتد.

الان هم به نظرم قابل پیش بینی نیست که در دو ماه آینده چه اتفاقی باز خواهد افتاد چه بسا که همین فردا واکنس کرونا کشف شود و سازمان بهداشت جهانی پروتکلی تنظیم کند که همه کشورها از آن استفاده کنند و مثل شرایط هوای ابری و طوفانی که یک مرتبه بعدش آفتاب بیرون می آید ، شود. یعنی اصلا قابل پیش بینی نیست و نمیدانم چه اتفاقی می افتاد.

اما با همه اینها یک چیز را ثابت می دانم و آن هم این است که ما همه آدم های بعد از کرونا دیگر مثل قبل نخواهیم بود، بزرگترین تفاوتمان هم این است که درک می کنیم مرگ چقدر به ما نزدیک است شاید از قبل هم می دانستیم اما آن را درک نکرده بودیم، خلاصه که دیدگاه های معنوی، مادی ، فلسفی ، اجتماعی، بهداشتی و ... ما تغییر خواهد کرد و این تغییر حتما رخ خواهد داد.

*خوب است که در این شرایط توانستید ذهنتان را متمرکز کنید و به کار در منزل بپردازید خیلی ها در این ایام دغدغه های زیاد آشفته کننده ای داشتند؟

-واقعیت این است که برای نوشتن همیشه اینطور نیست که ما هم مدام در منزل باشیم کارمان سریع پیش برود، من هم اگر مدام در منزل باشم، کارم کُند پیش می رود، چون بهرحال ما به یک داده های اجتماعی نیاز داریم. من همین که این روزها تئاتر شهر نمی روم انگار از این شهر و این تئاتر بریده شدم.

من همین که این روزها تئاتر شهر نمی روم انگار از این شهر و این تئاتر بریده شدم.

بنابراین نمی توانم بگویم که در این ایام در خانه مانی کارهای من هم خیلی تند پیش می رود، واقعا اینطور نیست یک سری طرح ها هستند که مدام می توانیم آنها را ویرایش کنیم آن هم با یک کُندی و ملال بی پایان اتفاق می افتد.

*فکر می کنید پس از بازگشایی سالن ها، مخاطب از تئاتر استقبال کند؟

-من تصور می کنم تئاتری ها خلاق هستند و همیشه راه برون رفت از بحران ها را پیدا می کنند. تئاتر همیشه در شرایط نیمه بحرانی بوده و اینطور نبوده که انسان موجود خوشبختی باشد. بنابراین تئاتر نسبت به سینما و دیگر کارهای هنری همیشه در بحران بیشتری بوده است. پس اگر دقت کرده باشیم قبل از ایام کرونا هم یک تعداد نمایش ها سالن هایشان پُر می شد که کاذب هم نبود و بلیت از سوی خود هنرمندان خریده نمی شد. بنابراین اتفاق پُر بودن سالن ها هم فقط برای یک تعداد معدود تئاترها رخ می داد.

همه ما هنرمندان تئاتر همیشه یک طوری دور هم بودیم، مثلا من مخاطب پنج نمایش بودم، یک عده دیگر هم مخاطب کار من بودند. یعنی همه در یک دایره محدودی بودیم، بنابراین من تصور می کنم تئاتری ها راه اعتماد سازی را پیدا می کنند، چون آدم های خلاقی هستند و خیلی هم ناامید نیستم و می دانم تئاتر همیشه یک سری عشاق واقعی داشته و تماشاچی که از همه چیزش بگذرد و بلیت چهل، پنجاه تومنی تئاتر را تهیه کند بعد از این هم همینکار را خواهد کرد.

این مخاطب تئاتر بهرحال الان برایش دلتنگی زیاد ایجاد شده است و مطمئنم با بازگشایی سالن ها دو مرتبه باز خواهد گشت. بنابراین سعی میکنم ناامید نباشم، خوش بینی پیشه کنم و مطمئن باشم مردم با همین دلتنگی به سالن ها می آیند ولو با هر شرایطی از رعایت بهداشت و زدن ماسک و دستکش.

انتهای پیام/

به گزارش سینماپرس ، داوود فتحعلی بیگی بازیگر پیشکسوت با بیان این مطلب به جوان گفت: الان هم می توانند با حداقل هزینه ها، تله تئاترسازی را احیا کنند یا آنکه نسخه های ضبط شده تئاترهای موفق را روی آنتن بفرستند. به گفته این فعال عرصه نمایش، اگرچه برخی از برنامه های تلویزیون ایران خیلی برای آموزش خانواده ها مفیدتر از برنامه های ماهواره ای است ولی به نظر می رسد تنوع ژانر و سوژه و جذابیت دست کم گرفته می شود. فتحعلی بیگی عنوان کرد: رانت، تصمیم گیری براساس روابط، محدودیت قائل شدن برای مضامین بکر و متنوع و گرفتاری های مادی و بدحسابی از جمله آفاتی است که جلوی تولید سریال های خوب را می گیرد. فتحعلی بیگی ادامه داد: در این مملکت هم نویسنده و هم کارگردان و هم بازیگر خوب داریم ولی متأسفانه گاهی افرادی را به تلویزیون می آورند که غیرمتخصص و کارنابلدند. تلویزیون باید از وجود همه متخصصین استفاده کند نه اینکه انحصاری و رفاقتی کار کند. این بازیگر 70ساله با تأکید بر جایگاه رسانه ملی در میان ایرانیان گفت: رسانه ملی یک رسانه سراسری و مرجع است و اگر تلویزیون می خواهد واقعا اتفاقات خوب بیفتد، باید حوزه های مختلف تشکیل دهد، سپس انجمن هایی در ارتباط با فعالیت های هنری در سطوح مختلف تشکیل شده و افراد متخصص را به کارگیرد تا جایگاه رسانه ملی بیش از پیش مستحکم شود. این بازیگر که سابقه پررنگی در تئاترهای آیینی دارد، افزود: مدت هاست سهم تئاتر از سبد محصولات رسانه ملی، کم شده در صورتی که زمانی نه چندان دور تلویزیون با تله تئاترهایی که تولید می کرد خیلی مخاطب داشت. الان هم می توانند با حداقل هزینه ها، تله تئاترسازی را احیا کنند یا آنکه نسخه های ضبط شده تئاترهای موفق را روی آنتن بفرستند.

به گزارش ایسنا به نقل از روابط عمومی و امور بین الملل بنیاد رودکی، کنسرت آنلاین گروه رستاک ساعت 21 شنبه (20 اردیبهشت ماه) در تالار وحدت برگزار می شود و علاقه مندان می توانند این اجرای زنده را بدون پرداخت هزینه از تلویزیون تعاملی تیوا به نشانی www.tva.tv و اپلیکیش نوا در نشانی www.gettv.com تماشا کنند.

در اجرای امشب گروه موسیقی رستاک به سرپرستی و نوازندگی سیامک سپهری و خوانندگی سیدبهزاد و سیدفرزاد مرادی، قطعات بارون (لری)، رعنا (گیلکی)، هله مالی (بوشهری)، لاله لر و سوزله (کردی) و واسونک (شیرازی) نواخته می شود.

این اجرا به مناسبت هفته شیراز، از سوی شهرداری این شهر و بنیاد رودکی با همکاری تلویزیون تعاملی تیوا و دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به صورت آنلاین روی صحنه می رود.

اجرای گروه رستاک پنجمین کنسرت آنلاین با حمایت بنیاد رودکی است.

انتهای پیام

به گزارش خبرگزاری فارس، سامان خلیلیان، مدیر کانون تخصصی تئاتر خیابانی اداره کل هنرهای نمایشی در مصاحبه با برنامه پرده آخر رادیو گفت و گو، با بیان اینکه شیوع ویروس کرونا بر زندگی اقشار مردم از نظر روحی و روانی تاثیر گذاشته است، اظهارداشت: باید در ارتباط با ایجاد نشاط در جامعه و رفع التهابات ناشی از شیوع این ویروس، برنامه ریزی های مناسبی در کشور انجام شود و در این چارچوب باید توجه ویژه ای به تئاتر خیابانی داشته باشیم.

این کارگردان، با بیان اینکه متاسفانه ویروس کرونا باعث خانه نشین شدن اهالی تئاتر خیابانی شده است، افزود: یکی از مظلوم ترین قشر ها که در طول سال ها با شرافت تمام در راستای ایجاد نشاط در بین مردم تلاش کرده اند، هنرمندان هستند و اکنون در پی شیوع ویروس کرونا دچار آسیبهای جدی شده اند و باید تمهیدات ویژه برای حل مشکلات آنها اندیشیده شود.

وی با بیان اینکه بنا به دستورالعمل ها و پروتکل های بهداشتی در طی دو الی سه ماه اخیر تئاتر خیابانی و اجراهای مرتبط با آن به طور کامل کنسل شده است،گفت: در ایام قرنطینه جهت استفاده از ظرفیت تئاتر با کمک برخی از هنرمندان برنامه ها و فراخوان هایی منتشر شد که یکی از این فراخوان ها جشنواره نمایش خانه بود.

خلیلیان در این ارتباط توضیح داد : در اسفند ماه سال گذشته با کمک هنرمندان بوشهری برای ایجاد نشاط اجتماعی در بین مردم فراخوانی را منتشر کردیم و از مردم علاقه مند به تئاتر خواستیم که در مدت زمان 5 تا 15 دقیقه در عرصه نمایش، تولید محتوا کنند و ویدیوهای خود را در این زمینه برای ما ارسال کنند که این موضوع با استقبال خوبی از سوی مردم روبرو شد.

این مقام مسئول در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی همچنین با اشاره به استقبال کودکان و نوجوان از این فراخوان گفت: متاسفانه همچنان در مدارس و حتی دانشگاه های کشور با فقدان آموزش تئاتر مواجه هستیم و باید فکری جدی برای رفع این خلا و فقدان صورت بگیرد.

وی همچنین با بیان اینکه یکی دیگر از اقداماتی که در این ایام صورت گرفت این بود که از مردم شهر تهران خواستیم که با استفاده از دور ریختنی ها، عروسک بسازند و با این عروسکها نمایشی را برگزار کنند در همین چارچوب برای آموزش مردم ویدیویی را نیز تهیه کردیم و در آن نحوه ساختن عروسک با استفاده از وسایل دور ریختنی یاد داده شد.

سامانیان ادامه داد: این موضوع نیز با استقبال مردم روبرو شد و این جزء ایده هایی بود که هم جنبه هنری و هم جنبه محیط زیستی داشت.

این کارگردان همچنین افزود: در این ایام نمایشی در مورد کرونا و نحوه مواجهه با آن نیز ساخته شد و در ادامه از مردم خواسته شد پایان این نمایش را آنها رقم بزنند و آنها بگویند که این نمایش در پایان چگونه به اتمام می رسد.

وی با بیان اینکه این اقدامات در راستای توجه به تئاتر تعاملی انجام شد در بخش دیگری از صحبت های خود در این برنامه در ارتباط با موضوع تئاتر آنلاین نیز گفت: به نظر من می توان از ظرفیت ایجاد شده در کشور در مورد تئاتر آنلاین برای تئاتر خیابانی نیز بهره بود.

خلیلیان با بیان اینکه من نیز معتقدم تئاتر باید مخاطب مستقیم داشته باشد و تماشاچی تئاتر باید مشاهدات عینی خود را در لحظه ببیند، افزود : ولی این دلیل بر این نمی شود که ما از فضای مجازی و موضوع تئاتر آنلاین دور شویم و به آن ورود پیدا نکنیم به نظرم می توان این موضوع را به عنوان یک فرصت مورد بررسی قرار داد و به آن توجه داشت.

مدیرعامل اداره کل دفتر تئاتر خیابانی مرکز هنرهای نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ، با بیان اینکه تئاتر آنلاین شاید موهبت هایی داشته باشد و ما باید از ظرفیت های آن استفاده کنیم، افزود: مثلاً یک فرد علاقه مند به تئاتر در استان سیستان و بلوچستان که امکان آمدن به تهران برای مشاهده تئاتر مورد علاقه اش را ندارد، با استفاده از تئاتر آنلاین، این فرصت برای او به وجود می آید که تئاتر مورد علاقه اش را به صورت مستقیم مشاهده کند.

خلیلیان همچنین به اهمیت توجه به محتوا و رعایت تکنیک در حوزه تولید تئاتر آنلاین اشاره کرد و گفت: شتابزدگی در این عرصه نباید ما را به سمت تولید آثار بی کیفیت در این حوزه سوق دهد چراکه این موضوع ممکن است فرصت ایجاد شده را تبدیل به تهدید کند بنابراین بسیار لازم و ضروری است آثار فاخر که در آن به تکنیک و محتوا توجه جدی شده در این حوزه تولید شود.

انتهای پیام/

محسن حسینی با تاکید بر اینکه نباید مبدا زمانی تئاتر خصوصی ایران را چند سال اخیر بدانیم، پیشینه این سالن ها را حدود نود سال پیش و با راه اندازی سالن خورشید گراندهتل دانست و به مرور تاریخچه فعالیت تئاترهای خصوصی از آن زمان تا امروز پرداخت.

به گزارش ایلنا، محسن حسینی کارگردان، بازیگر، طراح حرکات، مدرس و پژوهشگر تئاتر است که سال ها در آلمان تحصیل، زندگی و کار کرده است و در ایران نیز آثاری را روی صحنه برده و در تئاترهای کارگردان های متعددی نیز ایفای نقش کرده است. حسینی در این گفتگو، مروری بر روند شکل گیری تئاتر خصوصی در ایران داشته و به پیشینه این نوع از اجراها اشاره کرد. به اعتقاد او، اشتباه بزرگی است که مبدا زمانی فعالیت سالن های خصوصی را چند سال اخیر می دانیم درحالی که دست کم نزدیک به نود سال است که تئاترهای خصوصی در همان جایی که به نام لاله زار می شناسیم فعالیت داشته و از رونق خوبی هم برخوردار بودند. علاوه بر این، محسن حسینی در این گفتگو اشاره ای به تغییر مخاطبان تئاتر با ظهور گونه های متنوع نمایشی در ایران داشت.

چند سالی است سالن های خصوصی در ایران پاگرفته و از رونق خوبی هم برخوردار بوده اند. آیا باید تاریخ شکل گیری تئاتر خصوصی را مربوط به همین هفت، هشت سال اخیر بدانیم؟

ما پیش از انقلاب و چند دهه پیش حدود 45 سالن خصوصی برای تئاتر داشتیم؛ از گراندهتل و پارس گرفته تا نصر و فردوسی و... آنچه این روزها به نام تئاتر خصوصی می شناسیم هم جریانی است که در هفت، هشت سال اخیر شروع شده؛ یعنی زمانی که دولت خود را کنار کشید و بودجه ای که به بسیاری از تئاترها می داد حذف و تولید تئاتر را از وظایف خود کنار گذاشت، به مرور هرچه بودجه اش بیشتر شد، دستگاه ممیزی و اداری اش هم چاق تر شد و آن پول را صرف پروژه های فاخر نکردند. در کنارش جریانی ایجاد شد که هرکسی حتی اگر یک طبقه از ساختمانی داشت در آن سالن خصوصی راه انداخت. درحالی که معیار استانداردش مشخص نیست. اگر در کشوری مانند آلمان تائتر خصوصی هم هست در چارت و برنامه ریزی نمایشی آن کشور گنجانده شده و کسی نمی تواند سر خود سالن راه بیندازد اما در ایران این نوع از سالن ها به دلیل کنار کشیدن دولت از حمایت و تولید تئاتر، راه افتادند.

آن جریان اصیل تر تئاتر خصوصی که معتقدید تاریخچه اش به چند دهه پیش برمی گردد، چطور؟

تاریخ تئاتر خصوصی در ایران برمی گردد به بعد از زمانی که در سال 1305 رضا خان به قدرت می رسد. هرچند که پیش از او و در سال 1303 هم ما تئاتر خصوصی داشته ایم؛ چون می دانید که گراندهتل در لاله زار سالنی خصوصی برای تئاتر بود. ناصرالدین شاه قاجار که به فرنگ می رفت تحت تاثیر میزبانی از مهمان ها در هتل های آنها قرار گرفت و تصمیم گرفت همین شیوه را در ایران پیاده کند و در بازگشتش به ایران، گراندهتل را راه انداخت و بعدها بخشی از آن را به نام سالن خورشید به آثار نمایشی و موسیقی اختصاص دادند. مثلا قمرالملوک وزیری مرغ سحر را سال 1303 در همین سالن خوانده است. سالنی که صاحبش یک یهودی به نام قلی اف از اکراد آن زمان بود که گراندهتل را راه انداخت. یعنی اگر بخواهیم درباره تاریخچه راه اندازی تئاتر خصوصی در ایران حرف بزنیم باید به سال 1303 برگردیم. یا سال 1313 که سالن خورشید توسط سیدعلی نصر بازسازی شد و به صورت رسمی به اجرای تئاتر اختصاص یافت. نصر فردی سیاستمدار هم بود اما تئاتر برای او به مراتب جدی تر بود و آکادمی خصوصی تئاتر داشت پس تئاتر خصوصی در ایران حدود نود سال قدمت دارد که لاله زار مرکز استاندارد تئاتر خصوصی شد؛ بعدها پارس، فردوسی، جامعه باربد و سعدی و سالن های دیگری آمدند به طوری که طبق آمار من تعداد سالن های خصوصی که هر کدام دو سه سالی فعالیت می کردند و بسته می شدند و سالن دیگری بازمی شد، به 45 عدد می رسید که بیشترین عمر فعالیت مربوط به همین سالن نصر و جامعه باربد بود. عبدالحسین نوشین هم سرآمد تئاتری هایی بود که پارس و فردوسی را هدایت می کرد و همسرش خانم لورتا هم در کنارش فعالیت داشت. هرکسی از بزرگان تئاتر و سینمای گذشته را ببینیم از دل لاله زار بیرون آمده و لاله زار آنقدر وضعش فلاکت بار نبوده که مثل امروز وقتی بخواهند تئاتری را مسخره کنند و بگویند تئاتر آزاد است اسم لاله زاری رویش بگذارند و این به نظرم توهین به حرمت و حریم بزرگانی است که آن موقع آنجا فعالیت می کردند و در این زمینه دولت تقصیر دارد که هنوز نتوانسته پلتفرمی بگذارد که نشان دهد محتوای لاله زار چه بوده است و دراماتورگی تئاترهای آن به چه نحوی بوده است.

آیا هنر باید از نظر اقتصادی روی پای خود بایستد؟

با توجه به این نگاه غالب در تئاتر ایران، باید این را پرسید که آیا هنر، تجارت است؟ و اگر هنر، تجارت است پس چرا از نظر مبانی فلسفی از ابتدا یک واژه دیگر را برایش انتخاب کرده ایم؟ هر چقدر نگاه می کنی می بینی تعریف هنر پاسخ به نیاز بشر به زیبایی است. زیبایی شناسی و هنر می گوید بشر در وجودش به زیبایی نیاز دارد و پدیده ای براساس مجموعه قوانین و مقرراتی که دارد شروع می کند به پاسخ دادن به این نیاز به زیبایی. زیبایی همراه خود هارمونی و نظم دارد و نظم یعنی عدالت و تناسب؛ پس هارمونی در عبارت دیگر خودش به معنی عدالت است و برای اینکه عدالت در جامعه تحقق پیدا کند پدیده ای به نام فرهنگ شروع می کند به گسترش مفاهیم والا و ارزشمند از طرق مختلف مثل موسیقی، شعر، داستان، تئاتر، فیلم و... حالا سوال این است که چرا همین مفاهیم را اساتید مرتبط در کلاس های درس نمی گویند و سخنرانی نمی کنند؟ پاسخ این است که چون هنر تاثیرگذار و همراه با زیبایی است و انسان محظوظ می شود پس آن مفهوم هم ماندگار می شود. اگر فردوسی در طول سی سال عمرش محاسبه می کرد آیا ما هیچ وقت شاهنامه را داشتیم؟ یا سعدی و گلستان و خیلی آثار دیگر و هنرهای مختلف؛ به آثار خوبی که در جهان کار شده و ماندگارند نگاه کنید؛ خالقان این آثار در طول تاریخ اگر می خواستند احتمالا آنقدر هوش داشتند که بر مبنای تجارت عمل کنند. یا سعدی به جای شاعری در این سفرهای متعددش می توانست از خراسان زعفران بخرد و ببرد کرمان، زیره بخرد ببرد شیراز و آنجا عرق بهار نارج بگیرد ببرد اهواز و از اهواز ماهی بگیرد و شروع کند به فروختن آنها. این یک بحث است؛ یک مفهوم است که تداخل پیدا می کند با این موضوع که آیا هنر باید از نظر اقتصادی روی پای خود بایستد؟ یعنی باید درآمدزا و مستقل باشد؟ این بحث دامنه داری است.

معتقدید در این زمینه جریان تئاتر خصوصی شرایط خاصی را به هنرمند تحمیل می کند؟

ما تمام عمرمان را گذاشتیم برای کارگردانی و حاصلش این شده که امروز اگر می خواهم تئاتر کار کنم دو راه حل داریم. یکی این است که من تهیه کننده ای را بپذیرم. مثلا یک جوان 25-30 ساله که احتمالا 100 و200 میلیون بودجه دارد و بعد خواسته های خودش را که به حق هم هستند اما طبیعتا اقتصادی هستند را قبول کنم؛ می توان با بازیگران نامدار کار کرد اما اگر تهیه کننده بگوید این کار را بکن چون فقط فروش بلیت دارد و این نمایش را کار کن یا فقط 50 دقیقه کار کن یا دکورش ارزان باشد یا لباسش ارزان باشد و... خب من نمی توانم این کار را بکنم. واقعا چنین امکانی برای من وجود ندارد. راه حل دوم این است که روی پاهای خود بایستی. ولی ایستادن روی پاهای خود کمی سخت است.

متولی فرهنگی در این زمینه چه وظیفه ای دارد؟

به جز این دو راه قطعا راه حل سومی هم وجود دارد. در مثل مناقشه نیست؛ اما فرض کنید متولیان فرهنگی کشور مثل حوزه هنری، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و سازمان تبلیغات اسلامی و جاهای دیگر که پولی برای فرهنگ دارند، پدر هستند. یک وقتی پدر پول ندارد به فرزندش می گوید کار کن، یک وقتی هم پول ندارد باید به بچه اش بگوید برو دزدی کن؟ شبیه خوان فرهنگی چطور شکل می گیرد؟ رسانه هایی که قرار است راجع به مفاهیم فرهنگی حرف بزنند تبدیل شده اند به سوپرمارکت، بنگاه و سالن عروسی. همه اینها چیزهای خوبی است من با تحقیر از این واژه ها استفاده نمی کنم اما هرکدام در جای خودشان. الان در سالنی که برایش کرایه می دهم نفری برای فروش بلیت ندارم و خودم باید کسی را بگذارم تا برایم بلیت بفروشد. یعنی من باید برای گیشه نیرو بگذارم؟ چرا؟ هر سالن تئاتری مجموعه ای است که یکی از عناصر آن گیشه است.

وضعیت توزیع و اختصاص مبلغ بودجه فرهنگی و به خصوص تئاتر در این زمینه چه نقشی دارد؟

بخشی از سیاست های فرهنگی را دوست دارم؛ بعضی وقت ها حمایت هایی که از فیلم ها و تئاترها صورت می گیرد و همراهی هایی که مسئولان با هنرمندان موسیقی و تئاتر و سینما می کنند و اتفاقاتی مانند باز شدن خانه سینما کمی امیدوارکننده است؛ می دانم و می پذیرم که دولت بودجه ندارد و باید تلاش کند این پول را به نوعی برگرداند اما در شرایطی که بعضی از سالن های خصوصی برای درآمدشان درصدی از فروش گیشه می گیرند بنیاد رودکی که سالن هایی دولتی دارد، از هنرمند برای سالن کرایه دریافت می کند؛ یکی از قدم های مثبتی که بنیاد رودکی می تواند بردارد حذف کرایه و جایگزین کردن درصد از فروش گیشه است. این فرمول کمی منصفانه تری است که می گوید دولت کنار هنرمند است؛ درصورتی که امروز بنیاد رودکی مانند تئاتر خصوصی از هنرمند برای سالن کرایه می گیرد. معتقدم بنیاد رودکی با بودجه عمومی ساخته شده و برای هنرمندان است. من هم یک هنرمندم که 35 سال کار کردم و کرایه گرفتن را نمی پذیرم. پذیرفتن ظلم، کار درستی نیست و من قبولش نمی کنم. هیچ جور نمی توانم بپذیرم که از من کرایه گرفته شود. تمام جوانی ام را صرف کردم که برای فرهنگ کار کنم. 35 سال مداوم در برق و یخبندان از آستارا تا بندر گناوه و جزیره هرمز دور کشور گشتم و تئاتر درس دادم و تمام عمرم را سر کلاس بودم حالا که وقت کار کردنم است باید بابت سالن کرایه کنم؟ این سوال را نمی توانم جواب دهم. اگر بودجه فرهنگی قرار نیست به اندازه نگرفتن کرایه سالن صرف من هنرمند شود آنوقت چطور است که کارگردانی که خیلی خیلی از من جوان تر است سه میلیارد بودجه می گیرد و یک نمایش کار می کند که از ابتدا تا انتهایش غلط است؟ امیدوارم فرصتی پیش بیاید که از منظر تئوریک راجع به اینکه اقتصاد هنر چه آفاتی دارد نگاه و بحث کنیم. باید ببینیم اقتصاد هنر چه اجازه ای به ما می دهد؛ چه کارهایی می توانیم و چه کارهایی نمی توانیم انجام دهیم. گاهی اقتصاد هنر 50 سال بعد جواب می دهد اما تاثیر خود را برای ده قرن می گذارد.

نمایشنامه ها هم متاثر از این قضیه خواهند بود؟

خیلی از آثار تالیف شده را می شود اسم برد که نمایشنامه ها و کتاب های خوبی هستند که هنوز وارد بازار می شوند؛ کارهایی که تکرار می شود و در طول تاریخ ماندگار می شود. در سریال و سینما هم آثاری داریم که به روز و قشنگ و دیدنی هستند. چطور می شود اینها ماندگار می شوند؟ آیا سازندگان همه این آثار ماندگار وقتی دست به ساختن اثری زدند دنبال مشتری بودند یا دنبال مخاطب و تماشاگر؟ ما اگر نتوانیم جدی با مسئولان حرف بزنیم و آنها جدی به این مسائل نگاه نکنند، دچار مشکل می شویم.

در حالت کلی روی یک نمایشنامه نویس آنقدر فشار هست که استقلال فکری اش را تحت تاثیر قرار دهد؟

نه من باور ندارم. دلیلش چیست؟ ملتهب ترین وقایع اجتماعی از اولین سال های دهه 70 تاکنون که می شود نزدیک سی سال را در ذهن تان مرور کنید؛ هرکدام که به ذهن تان می رسد ببینید در واکنش به کدام اثری روی صحنه نرفته یا چاپ نشده؟ دیگر تلخ تر از 88 که نداشتیم. می دانید چند اثر با صراحت لهجه و نگاه کنایی و نمادپردازانه درباره اش تولید شد؟ بعضی از آنها حتی چاپ شد. پس فکر می کنم اینطور نیست. من اصولا از بازی کردن این نقش بدم آمده که بنشینم یک گوشه و بگویم اه اینجا که نمی شود کار کرد. این کار را هیچ وقت نکرده ام. به نظر من می شود باید راهش را پیدا کنید. و چون من این کار را کرده ام این حرف برایم مضحک است؛ من می گویم تحت هر شرایطی می شود اما قیمت های بدی دارد. گاهی قیمت های گزافی پرداخت می کنید؛ ولی نگویید نمی شود، قیمتش را باید پرداخت کنید که من هم کرده ام. گاهی قیمت هایش از حد تحمل آدم های عافیت طلب بالاتر است. اگر عافیت طلب نباشید می توانید بالاخره به قیمت این کار را هم انجام دهید. به قیمت عمرت، موهای سفید و شنیدن طعنه و لعن و کنایه های یک قلم به دست بد و تحمل و سکوت کردن. اینها همه قیمت هایش است. گاهی به قیمت کنایه همکارانت را شنیدن و سعی در آرام و صبور بودن که اجازه دهی تاریخ قضاوت کند. اینها قیمت هایش است اما بسیاری از همکاران من ممکن است با اولین این هزینه ها که به عنوان صورت حساب جلویشان گذاشته می شود، بگویند من این غذا را نمی خورم. بعد او تبدیل می شود به اپوزوسیون که می نشیند گوشه ای غر می زند اما من وسط میدان غر می زنم. من این شیوه را برای جامعه نیازمند ایران مفیدتر می دانم وگرنه کناره گزینی، مهاجرت و غر زدن که کاری ندارد.

با همه جریان های مختلفی که در تئاتر پیش آمده و شاید خیلی هایشان تازه نباشند مثل تئاتر تجربی و تلقی از آن، رشد تئاترهایی با ایده های اجرایی یا اضافه شدن به طرفداران این عقیده که دوره تکیه به متن در تئاتر گذشته؛ فکر می کنید حیات نمایشنامه نویسی به لحاظ کیفیت به خطر افتاده است؟ الان دوره خوبی برای نمایشنامه نویسی ایرانی است؟

زاویه هایی دارد. به نظرم نمایشنامه نویسی ما به نسبت تاریخچه ادبیات نمایشی مان رشد کرده است. اما حوزه چاپ و نشرمان افت کرده است. من اعتقاد دارم الان نمایشنامه هایی نوشته می شود که تا قبل از انقلاب خوابش هم دیده نمی شد و تصوری در این حد از پرواز ذهن ها وجود نداشت و اینها برد محسوب می شود اما رسمیتی که امر نمایشنامه نویسی و حوزه نشر آثار نمایشی پیش از انقلاب داشته، الان ندارد. اگر کسی قبل از انقلاب به من می گفت من نویسنده ام راحت تر باورش می کردم. خود من با وجود اینکه حرفه و تحصیلاتم این است در همه جمع ها وقتی کسی از من شغلم را می پرسد به سختی می توانم بگویم نویسنده ام. چون نمی دانم می فهمد یا نه؟ انگار این کار ارتفاع و دامنه عملکردش رشد و توسعه پیدا کرده اما از رسمیت اش کاسته شده. برای اینکه اتصالش به اقتصاد کم شده است. قبل از انقلاب یک نمایشنامه نویس اگر کتابی را به نشر نیل، زمان یا دیگر نشرهایی که نمایشنامه چاپ می کردند واگذار می کرد، به طریقه ای کاملا منطقی با او مثل یک نویسنده رفتار می شد. الان بسیاری از ما شهوت چاپ آثارمان را داریم اما کسی در پاسخ به آن رفتاری نمی کند که اغنایمان کند. یعنی ناشر می پذیرد کتابمان را چاپ کند؛ از 5 ناشر 50 درصدشان حق تالیف نمی دهند به جایش کتاب های خودت را به تو می دهند. این نهایت رذالت است اما تو به عنوان نویسنده ناگزیر از پذیرفتنش هستی.

چرا رذالت؟ چون او درواقع کتابی را چاپ می کند که پیشاپیش مبلغی از آن را فروخته است. و نویسنده می ماند با کتاب هایی که در خانه محاصره اش کرده اند. این از رسمیت انداختن این حرفه است. در حالی که غلامحسین ساعدی یا اکبر رادی وقتی نمایشنامه ای چاپ می کردند این برخورد با آنها نمی شد؛ به معنی واقعی کلمه نویسنده بودند. بنابراین نمایشنامه هایی که امروز می نویسیم از بسیاری از نمایشنامه های قبل از انقلاب بهتر است اما شان و رسمیت ندارد و چون فرآیندش همینقدر مضحک است هرکسی به راحتی می تواند دوشادوش منِ تحصیل کرده حرفه ای نمایشنامه ای چاپ کند و در کتابفروشی کتاب او و من باهم در ویترین قرار بگیرد؛ این یعنی بچه بازی و مضحکه کردن یک فرآیند. وقتی این اتفاق می افتد اعتماد مخاطب به عناوینی که پشت ویترین کتابفروشی می آید از دست می رود. آن مخاطب ناآگاهی که از روی طرح جلد یا با راهنمایی کج و معوج کتابفروش، کتابی را می خرد و احتمالا سرخورده می شود از جلوی ویترین کتابفروشی پر داده می شود و دیگر به کتابخوانی برنمی گردد. اینجا ضرر دوسویه ایجاد شده؛ هم در مرحله چاپ و نشر از رسمیت افتاده و هم در مرحله ارتباط جدی تر با مخاطب دچار بحرانیم. چون هرکسی که در جمع خانوادگی دچار مشکلاتی شده می تواند شطحیات ذهنی اش را به راحتی در قالب یک نمایشنامه یا داستان چاپ کند و منعی بر او وجود ندارد. نظارت بر کتاب و شورای مرتبط هم بیشتر خط قرمزها را کنترل می کند نه کیفیت را. منطقی هم هست؛ می گوید ناشری متقاضی چاپ این کتاب است به من چه؟ من فقط باید ببینم با اسلوب و چهارچوب های فرهنگی ما همخوان است یا نه. از چند زاویه به این امر خسارت می خورد. بنابراین وقتی از من شغلم را می پرسند گاهی ممکن است بگویم هنرمندم، هنرپیشه ام و کارگردانم درحالی که درواقع من نویسنده ام اما جامعه به من تحمیل کرده که این را به عنوان امر جدی در خیلی جاها نگو چون جدی گرفته نخواهد شد. دوم اینکه هنوز اعتقاد دارم کسانی که می گویند دوران متن، داستان گویی در تئاتر گذشته مطلقا موجودات متوهمی هستند که هیچ بهره ای از آموزش واقعی نبرده اند. خودشان مقصرند؟ نه. کجا باید آموزش ببینند؟ در دانشگاه های تئاتری موجود؟ در دانشگاهی که دانشجویی با سلام و صلوات مادر و خواهش خانواده به زحمت تلفن من را از جا کنده تا نمره هشت او را 10 بدهم و اقبال ادامه تحصیل یا شانس استخدام را از دست ندهد همان آدمی که با اصرار اطرافیانش بالاخره نرم شدم و به او به زحمت یک 10 ناپلئونی داده ام تا قبول شود الان در کلاس بغلی من درس می دهد. الان همان دانشجو من را در راهرو می بیند، برایم دست تکان می دهد و فکر می کند من هم اندازه خودش بدحافظه ام. الان از کسی که اعتقاد دارد دوران تئاتر داستان گو گذشته چطور توقع داشته باشم بفهمد چه می گوید وقتی سر کلاس چنین اساتیدی نشسته است. یا کسانی که وقتی کار تئاتری می بینند که دیالوگش زیاد است می گوید کار رادیویی است؛ از اینها چه توقعی داشته باشم وقتی کسی یادشان نداده که تئاتر چیست و رادیو چیست.

اشتراک گذاری در:

محمدناصر احدی روزنامه نگار

کرونا تقریبا تمام کشورهای جهان را درگیر کرده و بر ابعاد مختلف زندگی میلیون ها انسان اثر گذاشته، اما واکنش دولت ملت های مختلف به این بیماری، براساس نظام های اجتماعی، سیاسی و اقتصادی شان، متفاوت بوده است. حتی لیبرال ترین دولت ها که هرگز ایمان شان را به بازار آزاد از دست نمی دهند، سعی کرده اند با اختصاص بودجه های کلان از ملت شان حمایت کنند و در سوی مقابل، سازمان ها و نهادهای خصوصی که با بودجه های عمومی اداره نمی شوند نیز به سهم خود کوشیده اند که در این بحران جهانی، گامی در جهت تسهیل شرایط زندگی بردارند.
حوزه فرهنگ و هنر و سرگرمی از شیوع کرونا متحمل لطمات و صدمات فراوانی شد که انتظار نمی رود به این زودی ها کمر راست کند؛ سینماها، تئاترها، کنسرت ها، ناشران و کتابفروشی ها، گالری های هنری، پارک های سرگرمی و هر نوع مشغولیت هنری و تفریحی که با تجمع افراد سروکار دارد، تعطیل شدند تا تلفات این بیماری به حداقل برسد. با این حال، کرونا این فرصت را ایجاد کرد تا شق های دیگری از ارتباطات انسانی و امکان های جدیدی برای تفریح و سرگرمی و البته آموزش رخ عیان کند. از همان نخستین روزهای این اپیدمی مرگبار، برخی ناشران دانشگاهی بین المللی همانند انتشارات دانشگاه کمبریج، دانشگاه ملی استرالیا، دانشگاه دوک، دانشگاه ایالت اوهایو، دانشگاه آکسفورد، دانشگاه کالیفرنیا، دانشگاه میشیگان، دانشگاه یِیل... امکان استفاده رایگان از نسخه الکترونیکی بعضی آثارشان را فراهم کردند و به این ترتیب دانشجویانی که از کلاس های درس بازمانده بودند و حتی نمی توانستند منابع مطالعاتی مورد نیازشان را از کتابفروشی ها و کتابخانه ها تهیه کنند، توانستند با استفاده از این نسخه های الکترونیک، از فرصت قرنطینه برای مطالعه و تحقیق بهره ببرند. اما این اتفاق فقط در سطح جهانی رقم خورد و همچون بسیاری دیگر از اقدامات حمایتی که مشابه شان هرگز در کشورمان به اجرا درنیامد، ناشران دانشگاهی ایرانی به استقبال چنین اقدامی نرفتند. اما چرا این رخداد در کشور ما که چند ماهی است دانشگاه هایش تعطیل است مورد توجه قرار نگرفته، پرسشی است که در این گزارش به دنبال یافتن پاسخ آن بوده ایم.

ضیافت دانشگاه تهران با امیل بریه، ارسطو و...
دانشگاه تهران در آخرین روز سال گذشته اعلام کرد که از ابتدای فروردین 1399همه کتاب های الکترونیک انتشارات این دانشگاه به صورت رایگان در اختیار علاقه مندان قرار خواهد گرفت. کتاب های الکترونیک دانشگاه تهران که از طریق اپلیکیشن فیدیبو یا کتابخوان الکترونیکی خود این انتشارات در دسترس قرار گرفت، در دسته های علوم انسانی، علوم اجتماعی و رفتاری، فنی و مهندسی، علوم پایه، هنر و معماری و شهرسازی، کشاورزی و محیط زیست، پزشکی و دامپزشکی قرار داشتند.
در میان این کتاب ها، آثار مهم و خواندنی ای مثل تاریخ فلسفه در دوره یونانی امیل بریه ترجمه دکتر علیمراد داوودی، اصول حکومت آتن ارسطو ترجمه محمد ابراهیم باستانی پاریزی، جلد اول و دوم ترجمه آثار البلاد و اخبار العباد مشتمل بر 760صفحه و رساله در اصول علم انسانی جورج بارکلی ترجمه منوچهر بزرگمهر یافت می شود که دسترسی رایگان به آنها - مخصوصا در اپلیکیشن خود انتشارات دانشگاه که کیفیت خوبی دارد- برای هر دانشجوی علاقه مندی خوشحال کننده است.
با اینکه عناوین کتاب های کاغذی انتشارات دانشگاه تهران بسیار بیشتر از کتاب های الکترونیک آن است، اما با این حال این اقدام دانشگاه تهران می توانست سرآغاز اقبال ناشران دانشگاهی به رایگان اعلام کردن نسخه الکترونیک آثارشان باشد، خصوصا که دانشگاه های دولتی در ایران از منابع عمومی استفاده می کنند و احتمالا می توانند از ناشران خصوصی در این زمینه دست ودل بازتر باشند؛ اما چنین نشد و حرکت دانشگاه تهران نتوانست انگیزه بخش سایر ناشران دانشگاهی باشد.

نبض کتب دانشگاهی در دست ناشران خصوصی

سیدعباس حسینی نیک، مدیر مسئول انجمن فرهنگی ناشران دانشگاهی، معتقد است دانشگاه تهران زیرساخت لازم برای در اختیار گذاشتن نسخه الکترونیکی اش را داشت، اما بسیاری از دانشگاه هایی که انتشارات دارند، فاقد این زیرساخت هستند. نکته دیگری که حسینی نیک به آن اشاره می کند وجود بروکراسی برای انجام چنین کاری است: تعداد کتاب دانشگاهی که توسط ناشران وابسته به دانشگاه ها منتشر می شود، چندان زیاد نیست و همین کتاب ها نیز چنانچه بخواهند به صورت الکترونیک و رایگان عرضه شوند، بروکراسی زیادی وجود دارد که مانع از این کار می شود. از طرف دیگر، بسیاری از نویسندگان نامدار کتب دانشگاهی به دلیل حق تالیف یا ترجمه خوبی که از ناشران خصوصی می گیرند، تمایلی به همکاری با ناشران وابسته به دانشگاه ها ندارند. به جز مسائل اقتصادی، باید این نکته را هم درنظر داشت که معمولا توزیع کتاب های ناشران وابسته به دانشگاه ها به خوبی ناشران خصوصی نیست و همین نکته می تواند عامل دیگری برای بی رغبتی مولفان کتاب دانشگاهی برای همکاری با دانشگاه ها باشد. به این ترتیب، مدام از تعداد کتاب هایی که شانس ارائه نسخه الکترونیک رایگان شان از سوی دانشگاه ها وجود دارد، کاسته می شود.
حسینی نیک که خود در زمینه حقوق مالکیت فکری تخصص دارد، نکته جالبی را در زمینه کتب دانشگاهی رشته حقوق مطرح می کند: در رشته حقوق 3انتشارات مجد، گنج دانش و میزان که خصوصی هستند، جمعا چیزی در حدود 3هزار عنوان کتاب حقوقی منتشر کرده اند؛ درحالی که تعداد کتب ناشران دانشگاه ها احتمالا از 500عنوان فراتر نمی رود؛ یعنی این 3 ناشرِ خصوصی مجموعا 6برابر ناشران دانشگاهی دولتی کتاب منتشر کرده اند، کتاب هایی که اغلب شان مرجع و جزو منابع مهم این رشته است. در رشته پزشکی نیز تعداد عناوین دانشگاهی منتشرشده توسط ناشران خصوصی چند برابر ناشران دانشگاهی دولتی است و حتی مسئولان وزارت بهداشت نیز ترجیح می دهند که با ناشران خصوصی برای انتشار کتب مورد نظرشان همکاری کنند. حسینی نیک در آخر می گوید: امروز کرونا هست، فردا زلزله یا تحریم کاغذ، اما جامعه نشر ما آمادگی لازم را ندارد تا واکنش متناسبی با این رویدادها از خود نشان دهد. گسترش نشر الکترونیک می تواند گامی برای مقابله با بحران ها باشد.

سمتا با تخفیف، ولی نه مجانی

انتشارات سمت (سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه ها) که از اواسط سال 1364فعالیت خود را با هدف مدیریت تولید محتوای علمی دانشگاهی در حوزه های مختلف علوم انسانی و اسلامی آغاز کرده، یکی دیگر از ناشران دانشگاهی است که نسخه الکترونیک رایگان معدودی از کتاب هایش را در اپلیکیشن کتابخوان خودش (سمتا) عرضه کرده است. با این حال، تنوع موضوعات و عناوین پرشمار این نشر، این انتظار را ایجاد می کند که تعداد کتب بیشتری به صورت الکترونیک و رایگان در دوران شیوع کرونا در اختیار دانشجویان قرار می گرفت. اما چرا چنین نشد؟ امیرحسین حسینی، کارشناس روابط عمومی این سازمان می گوید: بیش از هزار و 100عنوان از کتاب های متاخر نشر سمت دیجیتال شده و با قیمت های پایین در سمتا قابل تهیه است، اما از آنجا که ما سازمانی دولتی هستیم و باید پاسخگوی تراکنش های مالی خود باشیم، رایگان کردن این کتاب ها نیازمند مصوبه هیأت امناء و دستور رئیس سازمان است. همچنین، در برخی دانشگاه ها بن های تخفیفی در اختیار اعضای هیأت های علمی قرار می دهیم تا این بن ها را به دانشجویان خود بدهند که آنها راحت تر بتوانند کتاب های مورد نیازشان را از ما تهیه کنند.
به هر حال به نظر می رسد، سمت از این توان برخوردار است که نسخه الکترونیک آثار پرمخاطبش را به صورت رایگان در اختیار دانشجویان قرار دهد تا حداقل در این دوران تعطیلی دانشگاه ها، مطالعه و تحقیق تعطیل نشود.

خبرگزاری مهر -گروه فرهنگی

شرایط نشر کشور در ایام شیوع ویروس کرونا شرایطی خاص و تجربه نشده تا پیش از این بوده است. این شرایط خاص با تعطیلی فعالیت فیزیکی مؤسسات نشر و کتابفروشی های سراسر کشور تا هفته ها و کاهش تولید و فروش کتاب توسط آنها طی روزهای پایان سال گذشته و ابتدای سال جاری وضعیت خاص و بغرنجی را برای بخش وسیعی از ناشران کشور فراهم آورد.

به تازگی انجمن فرهنگی ناشران دانشگاهی در اقدامی قابل تأمل اقدام به راه اندازی یک پرتال صنفی با عنوان پند کرده است؛ پرتالی برای فعالیت، معرفی محصولات و ارتباط گیری بیش از هشتاد ناشر فعال در عرصه تولید کتاب های دانشگاهی با مخاطبانشان.

همزمان با آغاز فعالیت این پرتال با سیدعباس حسینی نیک مدیر مسئول انجمن فرهنگی ناشران دانشگاهی درباره جزئیاتی از فعالیت این پرتال گفتگویی انجام دادیم.

وی با اشاره به اینکه پرتال پند از روز پانزدهم اردیبهشت 1399 آغاز به کار کرده و بیش از هشتاد ناشر دانشگاهی در مرحله نخست حضور دارند، در خصوص ضرورت ایجاد و راه اندازی آن بیان داشت: تعدد و تنوع آثار علمی منتشر شده و گستردگی جامعه مخاطب آثار ناشران دانشگاهی ایران می طلبد تا جهت معرفی و عرضه آنها، از امکانات و ظرفیت های فضای دیجیتال استفاده شود. این امکانات در دنیای پیشرفته و توسعه یافته، دارای سابقه بیشتری است و سالهاست که از مزایای آن استفاده می گردد ولیکن در کشور ما به دلایل مختلف و از جمله محدودیت جغرافیایی زبان فارسی و جامعه مخاطب، کمتر به آن توجه شده است.

وی ادامه داد: امروز حتی در محدوده جغرافیایی کشورمان به دلیل توسعه آموزش عالی و جامعه مخاطب جوان با انتشار کتاب های متنوع علمی اعم از تألیف و ترجمه مواجه هستیم به حدی که ویترین کتابفروشی های موجود ظرفیت لازم برای عرضه آنها را به هیچ وجه نداشته و این موجب توقف تولید آثار علمی و دانشگاهی خواهد شد. علاوه بر کمبود ویترین و عدم اطلاع از انتشار و دسترسی به کتاب های دانشگاهی، معضل مهمتر آن است که امکان معرفی و اطلاع از محتوای آثار متنوع منتشر شده وجود نداشته و این در حالی است که امروز نقش بانک های اطلاعاتی و امکانات جستجوی پیشرفته برای توسعه علمی و پژوهشی بسیار حائز اهمیت است. پرتال پند به این ضروریات توجه داشته و در قالب بانک اطلاعاتی کتاب های دانشگاهی به معرفی و عرضه آثار علمی می پردازد.

حسینی نیک در ادامه درباره ویژگی های این پرتال عنوان کرد: ناشران حاضر در این پرتال بر اساس حوزه فعالیت خود به گروه های هفت گانه تقسیم شده اند. این گروه ها شامل علوم انسانی، علوم اجتماعی، علوم پزشکی، علوم فنی مهندسی، علوم پایه، علوم کشاورزی و دامداری، علوم معماری و هنر است. خصوصیت دوم این پرتال که به نظرم منحصر به فرد هست، موضوع بندی کتاب ها است. این موضوع بندی کاملاً علمی و دانشگاهی بوده و به کاربران کمک می کند تا با این وسیله بتوانند به کتاب مورد نظر خود برسند.

مدیر مسئول انجمن فرهنگی ناشران دانشگاهی افزود: خصوصیت سوم این پرتال که کمک می کند تا کاربران بتوانند از امکانات بانک اطلاعاتی موجود برای دسترسی به اطلاعات کتاب های مورد نظر خود برسند، سیستم جستجوی پیشرفته آن است که کاربران با تلفیق داده های درخواستی، می توانند به نتایج مطلوب برسند. به عنوان مثال، کاربر می تواند با استفاده از سیستم جستجوی پیشرفته مطلع شود که چه کتاب های چاپ نخستی با موضوعی خاص در سالی معین از همه ناشران یا ناشری خاص منتشر شده است. نتایج به دست آماده به صورت فهرست شده با قابلیت چاپ در اختیار کاربر قرار می گیرد. این خصوصیت برای مسئولان کتابخانه ها ، دانشگاه ها و مراکز تخصصی و همچنین محققان و دانشجویان بسیار کارساز و دارای اهمیت است.

حسینی نیک در ادامه طرح خصوصیات پرتال اشاره دارد که برای ساماندهی به اقتصاد نشر، ابتدا باید زمینه معرفی و شناسایی کتاب را در جامعه ایجاد کرد، بعد به سازوکار عرضه پرداخت. بنابراین مهمترین وظیفه پرتال پند در قالب بانک اطلاعات نشر دانشگاهی، معرفی و ارائه اطلاعات از آثار منتشر شده است و در مرحله بعد، برای عرضه، دو راهکار را پیش بینی کرده است: نخست آن که در ذیل اطلاعات هر ناشر و همچنین در ذیل اطلاعات کتاب های معرفی شده، کتابفروشی هایی که با ناشر همکاری داشته و احیاناً کتاب های معرفی شده در آنجا وجود دارد، را معرفی کرده و علاوه بر نشانی و تلفن آنها، امکان لینک شدن به سایت آنها را فراهم کرده است. دوم آن که چنانچه کتاب در کتابفروشی ها وجود نداشته باشد و یا به هر دلیل کاربر تمایل داشته باشد که با وجود هزینه پست، کتاب را از ناشر خریداری نماید، این امکان برای وی فراهم است.

حسینی نیک در پایان تأکید کرد که راه اندازی این پرتال در انجمن فرهنگی ناشران کتاب دانشگاهی بر اساس وظیفه و مسئولیت انجمن که در اساسنامه مورد اشاره می باشد، صورت گرفته و امیدواریم پدیدآوران، ناشران، کتابفروشان و البته مخاطبان کتاب دانشگاهی از این پرتال منتفع گردند که اگر چنین شد، انجمن رسالت فرهنگی خود را انجام داده است.

کد خبر 4920477

گروه فرهنگ و هنر – موضوع تامین کاغذ دیگر به یکی از چالش های دائمی وزارت فرهنگ و ارشاد تبدیل شده است. گرچه میانه های سال گذشته کمی از شدت مشکل تامین کاغذ رفع شد اما شنیده ها حاکی از آن است که بار دیگر اسب سرکش کاغذ و قیمت آن شروع به تاخت و تاز کرده و این به معنی آغاز دور جدیدی از مشکلات اهالی نشر و مطبوعات آن هم در هنگامه دست اندازهای فراوان دوران کرونایی است.
نیمه دوم سال 96 آغاز ماجرای پیچیده کاغذ بود. سوم آذر همان سال بود که محمود آموزگار، رئیس وقت اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران اعلام کرد به دلیل متوقف شدن ثبت سفارش واردات این کالا 20 درصد افزایش داشته است. آن زمان عوامل مختلف باعث شد تا قیمت کاغذ با افزایش 20 درصدی روبه رو شود و این نقطه آغاز یک بحران پیچیده، طولانی و مزمن بود!
بالا رفتن قیمت ارز، افزایش قیمت جهانی خمیر کاغذ و عدم همخوانی عرضه و تقاضا همچنان باعث افزایش قیمت کاغذ می شد تا اینکه اواخر سال 96 کاغذ در لیست کالاهای اساسی قرار گرفت. در این میان از یک سو تحریم های یک سویه از سمت آمریکا و از سوی دیگر دلالان و دست های پشت پرده باعث ایجاد التهابی طولانی مدت در موضوع تامین کاغذ و قیمت آن شد.
در این میان مدام خبرهایی از سوی مقامات مرتبط با موضوع کاغذ مبنی بر واردات کاغذ منتشر می شد تا جو روانی کمی کاهش یابد. البته این خبرها صحت هم داشتند ولی باز هم آرامش کاغذ موقتی بود. اما روزنامه ها، ناشران و مشاغل وابسته به آنها به واسطه آسیبی که از گرانی کاغذ دیدند، یا یکی پس از دیگری تعطیل می شدند یا مجبور به کاهش نیرو برای حفظ بقا بودند. در این میان مسائل حاشیه ای مثل مشکلات حمل و نقل هم سنگ های دیگری را جلو پای لنگان کاغذ می انداختند.
ماجرا به همین صورت کج دار و مریز ادامه پیدا می کرد تا اینکه 12 دی سال 97، سردار حسین رحیمی، رئیس پلیس تهران، خبر از دستگیری سلطان کاغذ داد. اوایل سال 98 بود که شایعاتی پیرامون خروج کاغذ از لیست کالاهای اساسی، بازار را دوباره ملتهب کرد. گرچه این شایعات تکذیب شد اما بازار کاغذ آرام نشد که نشد!
افزایش قیمت کاغذ در کنار بالا رفتن دیگر اقلام مورد نیاز در چرخه تولید کتاب، درنهایت منجر به افزایش قیمت کتاب شد، چنانکه برخی از خانواده ها مجبور بودند تا این کالای فرهنگی را از سبد کالاهای مورد نیاز خود حذف کنند. این روند ادامه داشت تا حدود پاییز سال 98 که خبرهایی از کاهش قیمت کاغذ شنیده شد. خبرهایی که این امید را می داد که شاید قیمت کاغذ هم روی خوشی به کتابفروشان نشان دهد. غلامرضا شجاع، نماینده مصرف کنندگان کاغذ در کشور در گفت وگو با ابتکار درباره علت این کاهش قیمت گفته بود: یکی از دلایل کاهش قیمت این است که دولت دست از کاغذ برداشت و ارز نیمایی را به کاغذ اختصاص داد. امیدوارم این کاهش دخالت دولت در امر کاغذ ادامه پیدا کند .
او معتقد بود اگر دخالت دولت در سال آینده وجود نداشته باشد، عرضه و تقاضا و رقابت بین تجار واقعی و ریشه دار سبب می شود کاغذ به اندازه کافی وارد کشور شود و رقابت به شکلی صحیح صورت بگیرد.
شجاع همچنین در اختیار گذاشتن میزان کافی ارز نیمایی به واردکنندگان را از دلایل دیگر کاهش قیمت بازار می دانست و امیدوار بود که قیمت در همان سطح باقی بماند تا شاهد افزایش قیمت کاغذ در سال 99 نباشیم. آرزویی که به نظر می رسد محقق نشده است.
تقریبا اواخر فروردین امسال دوباره قیمت کاغذ دچار نوسان شد و این در حالی بود که بازار نشر در رکود به سر می برد. از سوی دیگر با تشدید شیوع کرونا در کشور تعاونی ناشران کشور آشنا نیز اعلام کرد که تا اطلاع ثانوی تحویل و فروش کاغذ به ناشران را تعلیق کرده است و تا عادی شدن این شرایط حواله تازه ای صادر نخواهد کرد. اما به نظر می رسید کاهش قیمت ناشی از رکود شدید ماه های اخیر بازار کتاب که کاهش فروش کتاب و درنتیجه کاهش خرید کاغذ از سوی ناشران را به همراه دارد، منجر به افزایش کاذب قیمت کاغذ توسط واسطه گران شده است تا در دوران رکود و کاهش قیمت، سطح قیمت ها در سطح نرم اواخر سال گذشته باقی بماند.
حالا طی روزهای گذشته آخرین جدول از وضعیت واردات کاغذ بخش فرهنگی به کشور از سوی کارگروه کاغذ وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی منتشر شد. جدولی که نشان از شتاب بالا در تایید پرونده های متقاضیان واردات کاغذ بخش فرهنگی (نشر و روزنامه) به کشور دارد و البته نیم نگاهی هم به خروجی تنگ ترخیص این محصول از گمرکات کشور انداخته است.
اما نگاهی گذرا به این جداول نشان از یک اتفاق مهم هم دارد. در مقابل بسیاری از تقاضاهای واردات کاغذ بخش فرهنگ و در بخش تخصیص ارز و یا تامین ارز هیچ تاریخی درج نشده است. این اتفاق به معنای آن است که در تخصیص و تامین ارز برای واردات کاغذ فرهنگی طی دو ماه گذشته خللی وارد شده است. نگاهی به این جدول نشان می دهد جز معدود موارد تخصیص ارز برای واردات کاغذ در نیمه بهمن ماه سال گذشته که تعداد آن کمتر از انگشتان یک دست بوده است و یک مورد نیز در زمستان سال گذشته، عملاً از دی ماه سال قبل پروسه تخصیص ارز برای واردات کاغذ به متقاضیان با اختلال همراه شده است و ارزی برای واردات کاغذ تامین نشده است.
اما آیا این موضوع را باید خطری جدی به حساب آورد؟ آیا تلاطمی تازه در انتظار بازار کاغذ است؟ سید حسن میرباقری، رئیس اتحادیه واردکنندگان کاغذ مقوا در گفت وگویی دراین باره گفته است: خیلی از دوستان ما این روزها از طولانی شدن پروسه تخصیص ارز در بانک مرکزی گله می کنند و از ادامه کار ناامید شده اند. برخی می گویند که شنیده هایشان حاکی از توقف تخصیص ارز است و برخی می گویند مجوز و تخصیص را گرفته اند اما تامین ارز از سوی بانک مرکزی با اختلال همراه است. البته شنیده هایی نیز هست مبنی بر اینکه مقوا و کاغذ گلاسه نیز از این پس باید بدون تخصیص ارز نیمایی وارد کشور شوند.
میرباقری ادامه داد: ما در نامه ای از بانک مرکزی و وزارت صمت خواسته ایم تا درباره این موضوعات و نیز پروسه سال جاری تامین ارز واردکنندگان کاغذ و مقوا اعلام نظر کنند و توضیح بدهند تا خط مشی کاری ما در بخش ارتباط با نهاد دولت مشخص شود.
حالا اگر وضعیت نابسامان واردات کاغذ را در کنار اوضاع بغرنج نشر و کتاب ناشی از کرونا و کاهش فروش 90 درصدی کتابفروشان و ناشران قرار دهیم، این احتمال را بیش از پیش محتمل می یابیم که قیمت کتاب چاره ای جز افزایش نداشته باشد. میرباقری در این زمینه معتقد است: افزایش قیمت در بازار فعلی اجتناب ناپذیر است و افزایش قیمت متناسب است با عرضه کمتر. بخش زیادی از کاغذ و مقوای مصرفی در ایران با ارز نیمایی وارد کشور شده است و افزایش قیمت ارز و به طبع آن ارز نیمایی، قیمت آن را افزایش خواهد داد. با این همه در وضعیت فعلی بازار کاغذ بازار باثباتی است. اگر از من سوال می کنید که در آینده چه خواهد شد به صراحت میگویم بستگی دارد به اینکه بانک مرکزی و وزارت صمت چه تصمیم و سیاستی اتخاذ می کنند.
با درنظر گرفتن تمام آنچه گفته شد، به نظر می رسد شرایط عادی برای کاغذ آرزویی دست نیافتنی باشد. گویا بازار کاغذ در سال پیش رو نیز ظاهراً قرار نیست رویی از آرامش به خود ببیند. نشانه های ثبات قیمت کاغذ فرهنگی از اقتصاد این روزهای ایران به چشم نمی خورد و این یعنی قیمت تمام شده تولید محصول فرهنگی در حال افزایش تقریبا متداوم اما با شیبی تند خواهد بود.

ارسال دیدگاه
نام: ایمیل: دیدگاه:

به گزارش خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان ، اوایل اسفند ماه 98 بود که از احتمال تعویق زمان برگزاری نمایشگاه توسط یعقوب دهقانکار سخنگوی آن سخن به میان آمد؛ اما در ادامه با توجه به افزایش شیب شیوع کرونا در فروردین ماه 99، نمایشگاه بین المللی کتاب تهران در زمان مقرر تعیین شده هم لغو شد و هنوز مشخص نیست آیا در زمان دیگری برگزار می شود یا اینکه در سال 99 خبری از نمایشگاه بین المللی کتاب نیست؟

نمایشگاه کتاب و کرونا

طبق اعلام مقامات مسئول در برگزاری نمایشگاه بین المللی کتاب هنوز تصمیم قطعی در این رابطه گرفته نشده و به محض اخذ تصمیم با مشورت و اجازه ستاد ملی مدیریت کرونا، به فعالان عرصه چاپ و نشر و عموم مردم اطلاع داده خواهد شد.

نمایشگاه کتاب از چند بعد حائز اهمیت خاصی است؛ اول آنکه محل تبلیغ و حضور همه فعالان کلان و خرد عرصه کتاب و نشر است و به میعادگاهی برای معرفی تولیدات جدید این عرصه بدل شده و مردم هم به نوعی نتیجه اتفاقات حوزه کتاب را در نمایشگاه جست و جو می کنند. شاید یک دلیل بسیار مهم تر که با توجه به اقتصاد متزلزل حوزه کتاب این روز ها بیشتر مورد نظر قرار می گیرد، بحث فروش انتشاراتی ها و نفع مالی آن ها برای ادامه حیات کاری خود آن هم در این شرایط کم رونق شدن کتاب فروشی ها به خاطر شیوع ویروس کرونا باشد.

در این گزارش به بررسی چند طرح جایگزین برای جبران خسارت عدم برگزاری احتمالی نمایشگاه کتاب می پردازیم؛ هرچند هنوز از مسئولان تصمیم گیر این حوزه خبر قطعی گفته نشده است.

وزارت ارشاد کتاب ها را بخرد

عبدالرضا سالمی نژاد مدیر انتشارات نیلوفران، در گفت و گو با خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان ، با اشاره به اثرات ویروس کرونا بر اقتصاد حوزه نشر و کتاب گفت: از فروش اینترنتی در ایامی که به ناچار کتابفروشی ها تعطیل بودند، استقبال چندانی نشده و همین مسئله باعث ضرر مالی زیادی به فعالان این حوزه شده است.

او ادامه داد: بخش فروش به دلیل عدم آمادگی جامعه تعطیل بوده و رونقی نداشته و حوزه نشر از تعطیلی کتابفروشی ها و نمایشگاه بین المللی ضربه اقتصادی خورده؛ چرا که کتاب هایی که چاپ شده برای فروش در نمایشگاه و کتابفروشی ها بود. یکی از زمان های فروش خوب کتاب ماه های پایانی سال یعنی بهمن و اسفند است که دقیقاً کرونا در همان زمان شیوع پیدا کرد و این بازار را تحت الشعاع قرار داد؛ اما وزارت ارشاد توانایی کمک به ناشران را از طریق استفاده از ظرفیت های موجود در بحث خرید کتاب از طرف نهاد ها دارد.

عرضه کتاب های نمایشگاه در کتابفروشی های سطح شهر

یکی دیگر از پیشنهاد های مطرح شده در باب جایگزینی نمایشگاه کتاب، برگزاری و حمایت بیشتر از نمایشگاه های فصلی و یا فروش و ارائه کتاب های آماده شده در کتاب فروشی هاست. فرهاد تیمورزاده مدیر انتشارات تخصصی پزشکی است و اتفاقاً یک کتابفروشی نیز دارد، اما به گفته او تعداد کتابفروشی های واقعی کشور بیش از 500 عدد نبوده و نسبت تعداد انتشارات به کتابفروشی واقعی 10 به یک است که عملاً مسئله فروش کتاب های نمایشگاهی در سطح کتاب فروشی ها را دارای اشکال کرده و به خاطر پایین آمدن سطح خرید مردم به طور کلی که کرونا هم آن را تشدید کرده، فروش کتابفروشی رونقی نخواهد داشت.

تیمورزاده در گفت و گو با خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان ، پیشنهاد دیگری را هم مطرح کرد و گفت: ما چهار سال است در ایام آغاز سال تحصیلی دانشگاه ها با همکاری جهاد دانشگاهی نمایشگاهی تخصصی برگزار می کنیم که ویژه کتاب های دانشجویی به خصوص حوزه پزشکی است. این نمایشگاه از سوی مخاطبین این حوزه با استقبال روبه رو شده است. من پیشنهاد می کنم وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از برگزاری نمایشگاه های فصلی و تخصصی کتاب در پاییز که احتمالا بحث شیوع کرونا کمتر شده است، حمایت کند و برای جبران خسارات ناشی از برگزار نشدن احتمالی نمایشگاه بین المللی کتاب از این روش استفاده کند.

حال باید دید که مسئولان برگزاری نمایشگاه بین المللی کتاب تهران در حمایت از اقتصاد نشر چه تصمیمی را اتخاذ خواهند کرد؟

انتهای پیام/

حسین سعیدی، مدیرعامل به نشر (انتشارات آستان قدس رضوی) در گفت وگو با خبرنگار کتاب و ادبیات خبرگزاری فارس پیرامون برگزار نشدن نمایشگاه بین المللی کتاب تهران در دوران شیوع کرونا و تغییر شکل برگزاری آن به صورت مجازی اظهار داشت: قطعا هر رویدادی که منجر به جریان سازی و رغبت بیشتر مردم به کتاب و کتاب خوانی شود، چه در عرصه حقیقی و یا فضای مجازی، اتفاق مبارکی است.

وی افزود: پیشنهادهای برگزاری نمایشگاه کتاب در بستر نوین فضای مجازی که این روزها توسط متولیان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به دلیل شرایط کرونایی موجود در کشور و جامعه جهانی مطرح شده است، محل تامل و بررسی بیشتر است.

تامین نقدینگی ناشران با برگزاری نمایشگاه کتاب

به گفته مدیرعامل به نشر، هر ساله اردیبهشت ماه، نمایشگاه بین المللی کتاب تهران به عنوان مهم ترین و بزرگ ترین رویداد فرهنگی کشور و یکی از بزرگ ترین رخدادهای فرهنگی جهان، میزبان خیل عظیم مشتاقان و علاقه مندان کتاب است و از محسنات این رویداد فرهنگی، فروش حجم بالایی از تولیدات ناشران است؛ به گونه ای که برخی از ناشران نقدینگی یکساله خود را در نمایشگاه تامین می کردند.

وی با بیان اینکه همه ساله حجم قابل توجهی از خریدهای شخصی، سازمانی و کتابخانه های عمومی و خصوصی سراسر کشور از طریق برگزاری نمایشگاه کتاب تهران صورت می گرفت و فعالیت های فرهنگی تخصصی مرتبط با کتاب در این مکان فرهنگی برپا می شد، تصریح کرد: ارتباطات تجاری و فرهنگی میان ناشران و نهادهای همکار در صنعت نشر، فرصت مغتنمی را برای ارتباط نزدیک مخاطبان بی شمار کتاب با پدیدآورندگان، هنرمندان و مولفان برای تولید آثار فراهم و زمینه ارتباط و همفکری با نخبگان و فعالان فرهنگی در نمایشگاه کتاب برقرار می شد و در نهایت فرصت ارزشمندی برای تبلیغ و برندسازی فعالیت های فرهنگی و... در بستر نمایشگاه به صورت حضوری صورت می گرفت.

سعیدی خاطرنشان کرد: انتقال چنین تجارب فرهنگی در کنار فروش آثار، نمایشگاه بین المللی کتاب را به بزرگ ترین، تاثیرگذارترین و محوری ترین رویداد فرهنگی کشور تبدیل کرد، به همین دلیل طرح بحث جایگزین سازی این رویداد با نمایشگاه به شکل مجازی، بحث انحرافی است که امیدوارم مورد تجدید نظر قرار گیرد.

فضای مجازی جایگزین نمایشگاه کتاب نمی شود

وی با اشاره به دیگر دلایل لزوم برگزاری نمایشگاه کتاب به شکل حضوری، ارتباط ارکان عرصه های مختلف نشر با یکدیگر در فضای رودررو را بسیار موثر دانست و یادآور شد: نمایشگاه بهترین عرصه برای دورهمی مولفان، نویسندگان و تولیدکنندگان در حوزه آماده سازی کتاب به ویژه ویراستاران، تصویرگران، گرافیست ها، صفحه آراها، عوامل پخش، توزیع کنندگان، مخاطبان و مصرف کنندگان کتاب است که این نمایشگاه را به محفل فرهنگی جذاب و دوست داشتنی در سطح کشور تبدیل کرده است. با این مشخصات، این محفل قطعا در فضای مجازی روی نخواهد داد.

سعیدی تاکید کرد: به نظرم اصل پیش بینی برگزاری نمایشگاه به صورت مجازی به عنوان یک رویداد فرهنگی در عرصه فضای مجازی اتفاق مبارکی است، اما اینکه این اتفاق را جایگزین نمایشگاه بین المللی کتاب کنیم باید مورد تجدید نظر قرار گیرد.

بهارانه کتاب اتفاق مبارکی است/ لزوم تمدید طرح

مدیرعامل به نشر با اشاره به پیشنهادها و روش های جایگزین به منظور برگزاری نمایشگاه کتاب یادآور شد: این روزها خوشبختانه برخی از مناطق کشور به لحاظ شیوع ویروس کرونا وضعیت سفید پیدا کرده است. بنابراین برنامه ریزی و برگزاری باقوت نمایشگاه های استانی با همکاری و مشارکت جدی تشکل های صنفی نشر در استان ها در این مناطق می تواند در دستور کار قرار گیرد.

وی طرح های موجود همانند بهارانه کتاب را که در این ایام آغاز شده است طرحی کارآمد دانست و خواستار تمدید این طرح در بازه زمانی بیشتر و با شرایط ویژه ای شد که باعث رونق فعالیت کتاب فروشان در سراسر کشور شود.

سعیدی متذکر شد: اگر به هر دلیلی، امکان برگزاری نمایشگاه به صورت حضوری فراهم نشود، یکی از پیشنهادها می تواند اختصاص بودجه این رویداد در قالب تسهیلاتی به ناشران باشد تا بخشی از آسیب هایی که به خاطر شرایط کرونایی برای آنان ایجاد شده، جبران شود.

ایجاد شبکه اختصاصی کتاب و کتابخوانی

وی بیان کرد: یکی از اتفاقاتی که به نظرم بایستی در ایام خانه نشینی شهروندان در دستور کار متولیان، ناشران و کتابفروشان قرار گیرد، افزایش فعالیت های تبلیغی ترویجی در رسانه ها به ویژه صداوسیما است. کارهای خوبی برای معرفی و تبلیغ کتاب در صداوسیما آغاز شده است، اما واقعیت قضیه این است که سهم کتاب و کتابخوانی و ترویج و تبلیغ آن نسبت به سایر محصولات بسیار ناچیز است. شبکه های متعدد صداوسیما متناسب با مخاطبان اختصاصی خود می توانند یک برنامه ثابت با محوریت کتاب که جذابیت های لازم را نیز داشته باشد در برنامه های شبانه روزی خود پیش بینی کنند که قطعا هم منجر به افزایش مخاطب خواهد شد و هم کمک شایانی به صنعت نشر می کند.

مدیرعامل به نشر ادامه داد: ایجاد شبکه اختصاصی کتاب و کتابخوانی، ملزم کردن تهیه کنندگان و کارگردانان آثار و سریال های تلویزیونی به تبلیغ کتاب های خوب و... از جمله اقداماتی است که در تعامل و ارتباط مسئولان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و نیز ناشران با صداوسیما می تواند در دستور کار قرار گیرد.

وی گفت: قطعا با مشورت و ارتباط با نخبگان، فعالان و دلسوزان عرصه نشر پیشنهادهای مناسبی می توان برای تقویت صنعت نشر عملیاتی کرد که لازمه آن ارتباط گیری مناسب معاونت فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با این قشر است.

برگزاری نمایشگاه کتاب مطالبه جدی تمام ناشران است

سعیدی با اشاره به عدم برگزاری و یا احتمالات برگزاری نمایشگاه کتاب در مقطع زمانی دیگر خاطرنشان کرد: به نظر نباید در خصوص عدم برگزاری نمایشگاه کتاب سریع تصمیم گرفت؛ قطعا شرایط کرونایی ایجاد شده در کشور با تمهیدات اندیشیده شده بهبود پیدا می کند و امیدواریم با رعایت مسائل بهداشتی، مشورت ناشران و تشکل های صنفی مرتبط با صنعت نشر زمان جایگزین مناسبی در تابستان و یا نیمه دوم سال برای برگزاری نمایشگاه پیش بینی کرد. این اتفاق مطالبه جدی ناشران و تمام دست اندرکاران عرصه نشر از متولیان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است.

انتهای پیام/

حمید خلیلی در گفت وگو با خبرگزاری میزان پیرامون رویکرد های انتشارات شهید کاظمی و همراهی مردم در تعطیلات اوقات فراغت به وجود آمده در ایام کرونا گفت: انتشارات شهید کاظمی با در نظر گرفتن فروش های اینترنتی از طریق دو سایت انتشارات شهید کاظمی و سایت من و کتاب حضوری پر رنگ و فعال برای فروش کتاب ها داشته همچنین تدارک پیک ویژه برای ارسال کتاب ها در داخل شهر قم نیز در نظر گرفته است.

وی پیرامون هدایای انتشارات شهید کاظمی در قالب بسته های فرهنگی ابراز کرد: انتشارات شهید کاظمی با شیوع کرونا اقدام به تولید بسته های فرهنگی برای بیماران کرونایی همچنین کادر پزشکی کرد و این بسته ها را با کمک ستاد مردمی شهر قم به انتشار رساند.

بیشتر بخوانید: برای مشاهده تازهای نشر انتشارات شهید کاظمی اینجا کلیک کنید

خلیلی در همین راستا ادامه داد: بسته های فرهنگی، هدایای ارزشمند برای بیماران قرنطینه در خانه و یا بیماران بستری شده در بیمارستان ها است، البته بسته های فرهنگی نیز برای کادر پزشکی و جهادگرانی که عموما طلبه بودند در نظر گرفته شد، این بسته ها همراه با عکس ها و هدایای همچون دعای صحیفه سجادیه در اختیار علاقمندان و بیماران قرار داده شده است.

وی تحویل و ارسال کتاب را از رویکرد های دیگر انتشارات شهید کاظمی دانست و تصریح کرد: خانواده هایی که در پویش مردمی در خانه بمانید حضور دارند، با سفارش کتاب مورد نظر خود آنرا درب خانه تحویل می گیرند.

خلیلی از مشکلات ناشی از شیوع بیماری کرونا برای انتشاراتی ها سخن گفت و افزود: روال کار انتشارات شهید کاظمی همواره بر این منوال بود که در نیمه اول سال اقدام به چاپ کتاب های چاپ اولی می کرد و در نیمه دوم سال نیز به تولید کتاب های چاپ دوم مبادرت می ورزید بدین ترتیب انبار ها را برای نمایشگاه بین المللی کتاب و نمایشگاه های راهیان نور آماده می کردیم امسال نیز بنا داشتیم تا با کمک تجربه سال های گذشته پر انرژی تر و بسیار قوی تر در نمایشگاه بین المللی حضور پیدا کنیم و کتاب فراوانی را تولید نمودیم که این اتفاق نیفتاد.

وی به مشکلات اقتصادی ایجاد شده در انتشاراتی ها خصوصاً انتشارات شهید کاظمی اشاره و تاکید کرد: شیوع بیماری کرونا و کنسل شدن نمایشگاه بین المللی کتاب همچنین راهیان نور خسارت بسیار زیادی را به انتشاراتی های دفاع مقدس خصوصاً انتشارات شهید کاظمی وارد کرد. انتشارات شهید کاظمی با وجود کمبود کاغذ اقدام به خرید کاغذ با قیمت آزاد نمود و تعداد کتاب هایی را نیز که منتشر نموده نسبت به سال های گذشته بیشتر کرد به همین خاطر انبار ها مملو از کتاب شد. اکنون بسیاری از چک های ما برگشت خورده و ما با حجم عظیمی از بدهی روبرو هستیم چنانچه تدبیر مناسبی در این زمینه اندیشیده نشود و از سوی مسئولین و بخش هایی همانند وزارت ارشاد تدابیر در نظر گرفته نشود با چالشی بزرگ روبرو خواهیم شد.

خلیلی به مشکلات عدیده انتشاراتی ها در صورت برگزار نشدن نمایشگاه بین المللی کتاب با اشاره و تاکید کرد: چک های برگشتی، حقوق های پرداخت نشده کارگران و هزینه های جاری دست به دست هم داده و ناشران را در تنگنای بسیار سختی قرار داده است البته نامه نگاری هایی به مسئولان و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ارسال شده تا بتوانیم در طی همکاری های دو طرفه مشکلات را به حداقل برسانیم.

وی به پیشنهاد های خود به وزارت ارشاد اسلامی اشاره و اظهار کرد: در پی ایجاد بن بست اقتصادی که در انتشاراتی هایی همانند انتشارات شهید کاظمی رویداده، اقدام به نامه نگاری به وزارت ارشاد اسلامی کردم و پیشنهاد دادیم به هر ناشر کمکی مشخص در قالب بن کارت ها انجام دهند بدین ترتیب که زمینه خرید کتاب از ناشران را فراهم کنند و کتاب ها را در اختیار کتابفروشی ها قرار داده تا چرخه تولید و فروش کتاب به توازنی نسبی دست یابد از سوی دیگر طبق لیست هر انتشاراتی هزینه های مشخصی در قبال خرید مواد اولیه و تولید کتاب انجام شود بنابراین وزارت ارشاد می تواند به هر واحد انتشاراتی مبلغی معین اختصاص دهد و بر اساس همان مبلغ از انتشاراتی کتاب خریداری نماید و یا کمکی به پاس کردن چک ها کند و در دراز مدت این میزان را بدون سود و بهره از انتشاراتی ها بازپس گیرد.

خلیلی به وضعیت ناگوار این روز های انتشاراتی ها اشاره و ابراز کرد: هزینه های جاری در کنار استیجاری بودن مکان فعالیت انتشاراتی ها سبب می شود تا چرخه تولید و توزیع کتاب مختل گردد لذا تدابیر لازم در این زمینه لازم الاجرا است.

وی لزوم در پیش گرفتن برخی از تدابیر همانند طرح عیدانه کتاب از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و یا موسسات دولتی را لازم دانست و تصریح کرد: من معتقدم طرح هایی همانند عیدانه کتاب که هر سال با حمایت وزارت ارشاد اسلامی برگزار می شد امسال نیز باید به اجرا گذاشته می شد البته این حمایت باید در سایه تدابیر و قوانین و چارچوب های ویژه شکل بگیرد تا نه تنها انتشاراتی ها بلکه کتابفروشی ها نیز صدمه نبینند متاسفانه در برخی از طرح ها دیده شده که برخی ناشران کتاب های خود را با 30 درصد تخفیف به مخاطبان ارائه کردند و همین امر بازار را تحت تاثیر قرار داد و ضربه ای سخت به کتابفروشی ها وارد شده است.

خلیلی به بن کارت های دانشجویی که در سال های گذشته برای خرید کتاب داده می شد اشاره و خاطرنشان کرد: من معتقدم بن کارت های کتابی که قرار است امسال به دانشجویان داده شود در چارچوبی معین به کتاب فروشی ها تعلق بگیرد و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با خرید کتاب ها از انتشاراتی ها و در اختیار قرار دادن کتاب به کتاب فروشی ها چرخه ای سالم و مناسب را ایجاد کند. هر نوع اقدام از سوی مسئولین باید حتماً تابع قوانین باشد تا نه مشتریان با مشکل مواجه شوند و نه تولید کنندگان، هم اکنون مشکلات اقتصادی بزرگترین و مهمترین مشکل حوزه نشر محسوب می شود.

انتهای پیام/

به گزارش ایلنا، ارسلان رسولی عمارلویی (نویسنده شمال کشور) گفت: یکی از دوستان نویسنده ام که با گرفتن وام دومین کتابش را به چاپ رسانده بود به من گفت کتاب هایم را کسی نمی خرد و حتی به کتابفروشی های شهرهای اطراف هم می برم و به صورت امانت می برم کسی حاضر نمی شود آن را با 50 درصد تخفیف بخرد.

وی در ادامه افزود: همین نویسنده می گفت یک روز همسرم کتاب کثیفی را که از کنار سطل زباله شهرداری گرفته بود به خانه آورد و به طرف من پرت کرد و گفت بجای حرام کردن پول برای چاپ کتاب آن را به زخم زندگی ات بزن ! اینجاست که باید گفت هیچ دردی برای یک نویسنده بدتر از این نیست که کتابش را کنار سطل زباله پیدا کند. البته خیلی از نویسندگان گمنام چون ما با این مشکل روبرو هستیم.

عمارلویی در ادامه با اشاره به بی توجهی دولت ها نسبت به نشر کتاب و فضای مطالعه در کشور گفت: متأسفانه از نویسندگان و ناشران استقبال نمی شود و این صنعت پویا که می توانست غذای روح جامعه باشد به تدریج فراموش شده است. البته اگر من نویسنده مانند یک لبوفروش دوره گرد در لبوفروشی سرمایه گذاری می کردم هم به نان و آبی می رسیدم و هم زن خانه خوشحال می شد اما چه کنم وظیفه خود را در نوشتن خلاصه و به آن عشق می ورزم.

این نویسنده با اشاره به غربت کتاب در دنیای فضای مجازی گفت: متأسفانه تلگرام و مجموعه فضای مجازی انگیزه مطالعه روزنامه های مکتوب و کتاب را از مردم گرفته است و به جای آن فضا را برای انتشار مطالبی در حجم وسیع و غیرمستدل برای جامعه روشنفکری ما فراهم کرده است.

عمارلویی همچنین درخصوص کتاب جدید خود گفت: کتاب معلم مدرسه آماده ارسال به "انتشارات سلسله قم" است که با مهار ویروس کووید 19 به زیر چاپ خواهد رفت و به لطف خدا اوایل تا اواسط مرداد وارد بازار کتاب خواهد شد.

وی افزود: داستان این کتاب روایت زندگی یک معلم است که در دو فصل قبل و بعد از انقلاب به آن پرداخته شده است. برای مثال اینکه معلم در روستاهای دوردست و غالباً کوهستانی هم معلم است و هم ملای ده برای کفن و دفن و خواندن نماز میت برای مرده ها.

رسولی عمارلویی تاکنون کتاب های سقوط 57 – قیام - دانش آموز تنبل - قصه های عمو - بازگشت از قیامت و مناجات را منتشر کرده است که کتاب بازگشت از قیامت وی به چاپ دوم رسیده است. وی علاوه بر "معلم مدرسه" مجموعه شعر پای خورشید را نیز آماده چاپ دارد.

محسن دریالعل، مدیر انتشارات روایت فتح، در گفت وگو با ایکنا، درباره فروش الکترونیک کتاب های این انتشارات گفت: در راستای الکترونیکی شدن کتاب های روایت فتح قرارداد هایی را با چند کتابخوان داشتیم که این قرارداد ها به اتمام رسیده است و در حال حاضر با سه اپلیکیشن کتابخوان فیدیبو، فراکتاب و پاتوق کتاب قرارداد هایی را تنظیم کرده ایم و نسخه های جدیدی از کتاب ها را در دسترس علاقه مندان قرار خواهیم داد.

وی درباره افزایش ظرفیت ها و راه اندازی اپلیکیشن های مستقل کتاب های الکترونیک اظهار کرد: شیوع ویروس کرونا باعث شد که در این برهه کتاب های الکترونیک و صوتی بیشتر از کتاب های کاغذی مورد توجه مخاطبان قرار گیرد، اما نمی توان با تکیه بر این مسئله ظرفیت های این کتاب ها را توسعه داد و نمی خواهیم مارکت و اپلیکیشن جدیدی داشته باشیم و مستقل عمل کنیم، زیرا مخاطب علاقه مند است که تجمیعی از کتاب های ناشران گوناگون را ببیند.

دریالعل ادامه داد: تصور می کنم پس از عادی شدن شرایط و پایان کرونا، شاید استقبال از این کتاب ها به اندازه سابق کاهش نیابد، اما این کاهش چشمگیر خواهد بود؛ بنابراین نمی توان گفت که ذائقه و سلیقه مخاطبان در انتخاب کتاب ها دچار تغییر و تحول شده، زیرا شرایط این مسئله را بر آن ها تحمیل کرده و کتاب کاغذی به دلیل نوع تعامل مخاطب با کتاب همچنان مورد علاقه مخاطبان است. البته این مسئله فقط مربوط به کشورمان نیست، بلکه در کشور های اروپایی نیز کتاب های کاغذی بیشتر از الکترونیک مورد توجه هستند.
جای خالی پویش های کتابخوانی در دوران کرونا

وی کتاب های الکترونیک را راهکاری موقت برای کتابخوانی دانست و بیان کرد: مردم ایران در مطالعه کتاب های الکترونیک چند گام از کشور های دیگر عقب ترند و با وجود این مخاطبانی که لذت کتابخوانی را چشیده اند، ممکن است با اتفاقاتی مانند شیوع ویروس کرونا کمتر یا بیشتر شوند، اما این میزان محسوس نخواهد بود و به معنی تغییر ذائقه نیست. در واقع کتابخوان ها کتاب کاغذی، صوتی و یا الکترونیک را پیدا و مطالعه خواهند کرد. بنابراین برنامه ریزی های ما باید برای کتاب نخوان ها باشد.

این ناشر تصریح کرد: یکی از برنامه هایی که در ایام قرنطینه و شیوع ویروس کرونا جای خالی آن احساس می شد، پویش ها و مسابقات کتابخوانی بود که می توانست با برگزاری مسابقات جذاب تر و پویش های مناسب بر رونق کتاب و کتابخوانی بیفزاید.

دریالعل درباره برنامه انتشارات روایت فتح در سال جاری و برنامه های آتی این انتشارات گفت: منتظر تغییر وضعیت نمی مانیم و برنامه خودمان را پیش خواهیم برد و طی این مدت نیز بیکار ننشستیم و جزء اولین ناشرانی بودیم که فروش با تخفیف ویژه را در مناسبت ها و رویدادهای خاص آغاز کردیم. همچنین مؤلفه های نمایشگاه کتاب را بررسی کردیم که مخاطب چرا به نمایشگاه مراجعه می کند، چه انتظاراتی از نمایشگاه دارد، آیا هدف مخاطب فقط خرید کتاب است یا اهداف دیگری هم دارد، آیا به دلیل تخفیف های ویژه در نمایشگاه از آن خرید می کند. پس از بررسی این موارد و آسیب شناسی ساختار موجود، به مدل و ساختار واحدی رسیدیم که در حال طراحی زیرساخت های آنیم و به زودی خبرهای خوبی برای مخاطبان داریم.
فروش کتاب با تخفیف پلکانی

وی ادامه داد: پس از ماه مبارک رمضان نمایشگاه مجازی با کارکردهای نمایشگاه کتاب واقعی را برگزار خواهیم کرد و همانطور که در نمایشگاه کتاب دیدار با نویسندگان، خانواده های شهدا و ... وجود داشت، در نمایشگاه مجازی نیز اجرا خواهد شد و علاوه بر بخش های جذاب، یک بخش آن به فروش کتاب با تخفیف پلکانی اختصاص خواهد یافت.

دریالعل درباره نمایشگاه مجازی که اکنون برخی ناشران به دنبال آن اند، بیان کرد: آنچه تاکنون از مفهوم نمایشگاه مجازی کتاب برداشت شده، همان فروش اینترنتی کتاب است و غیر از فروش کتاب هیچ مؤلفه ای از نمایشگاه کتاب واقعی را ندارد. از سوی دیگر در نمایشگاه کتاب مخاطب با ناشر و نویسنده مواجه است که در فروشگاه های اینترنتی این طور نیست. به همین دلیل گفته می شود که فروش اینترنتی نمی تواند جای نمایشگاه کتاب را بگیرد.

مدیر انتشارات روایت فتح در پایان یادآور شد: در انتشارات روایت فتح برای حضور در نمایشگاه کتاب از مدت ها پیش برنامه ریزی و 20 عنوان جدید را آماده کرده بودیم که به دلیل شیوع ویروس کرونا و لغو برگزاری نمایشگاه کتاب، امکان رونمایی آن ها فراهم نشد. از این رو به تدریج این کتاب ها را معرفی خواهیم کرد.
انتهای پیام

به گزارش خبرنگار کتاب و ادبیات خبرگزاری فارس، زمزمه هایی مبنی بر لغو نمایشگاه کتاب، برگزاری نمایشگاه به شکل مجازی و یا توجه و تاکید بر طرح های فصلی ارشاد موضوعاتی است که این روزها در مجامع صنف نشر بسیار مورد بحث قرار می گیرد. در امتداد گفت وگوهای نمایشگاهی، فرصتی دست داد تا با احمد عطایی مدیرمسئول موسسه فرهنگی هنری قدر ولایت صحبت کنیم.

برگزاری نمایشگاه کتاب به شکل مجازی کارساز و حلال مشکلات نشر نیست

* با برگزاری نمایشگاه کتاب به شکل مجازی موافقید؟

برگزاری نمایشگاه کتاب به شکل مجازی به دلایل مختلف کارساز و حلال مشکلات نشر نخواهد بود. اهم این دلایل عبارتند از:

1 فاصله بسیار زیاد این شیوه برگزاری نمایشگاه کتاب با اهداف برگزاری نمایشگاه به صورت حقیقی که سال ها تجربه شده است. این فاصله در همه ابعاد اقتصادی، ارتباطی انسانی و تاثیرات فرهنگی کاملاً مشهود است.

2 تایید عموم کارشناسان این حوزه بر آماده نبودن زیرساخت های برگزاری مجازی نمایشگاه (در سطح برگزارکنندگان و ناشران) با توجه به ضرورت رعایت عدالت بین ناشران و امکان برابر برای همه ناشران اعم از شهرستانی و تهرانی در این فضا.

3 نبود قوانین جامع در خصوص تجارت الکترونیک (در رابطه با امور فرهنگی به خصوص کتاب) و نبود امنیت در بهره برداری از کتاب دیجیتال و صوتی ( دانلودهای غیرمجاز).

4 فرصت نابرابر تبلیغاتی موجود بین ناشران بزرگ و حمایت شده در دولت های مختلف با ناشران فاقد امکانات و پشتوانه های دولتی یا صنفی و... در سطح فضای مجازی.

5 عملکرد توأم با شائبه جناحی و حمایت از جریان خاص حاکم در حوزه فرهنگ در اغلب موارد.

6 تجربه طرح های بهاره و تابستانه و پاییزه و گزارش هایی که خانه کتاب منتشر کرده است از گرایش های نادرست در این حوزه اعم از نوع کتاب های فروخته شده و نسبت کتاب های ترجمه به تالیف و از نویسندگان گاه مقابل با نظام اسلامی و میزان بسیار متفاوت فروش کتابفروشی های تهرانی و شهرستانی حتی در یک منطقه جغرافیایی حکایت دارد که از این روند اظهار نگرانی کرده و دنبال تغییر این رویکرد بوده اند.

امسال قطعاً نمایشگاه بین المللی نخواهیم داشت

* روش یا پیشنهاد جایگزین شما برای نمایشگاه در صورت لغو نمایشگاه چیست؟

امسال قطعاً نمایشگاه بین المللی نخواهیم داشت. با توجه به هشدار ستاد کرونا مبنی بر موج دوم و گسترده آنفلوانزا و کرونا در پاییز و زمستان، امکان برگزاری نمایشگاه در هفته کتاب را کاملاً از بین برده است. ما چند پیشنهاد جایگزین داریم که بتواند ناشران و فروشگاه های کتاب را از این وضع اسف بار نجات دهد و جایگاه کتاب و کتابخوانی را در جامعه حفظ کند:

1 پیشنهاد برپایی نمایشگاه های موضوعی در معیارهای کوچک از جمله این پیشنهادهاست. در این نمایشگاه ها به راحتی می توان پروتکل های بهداشتی را به طور کامل اجرا کرد. آیا یک پاساژ بزرگ با ده ها مغازه و انواع اجناس قابل کنترل تر است یا یک نمایشگاه با 10 تا 20 غرفه و با فروش متمرکز؟ ما در طرح ارائه شده به خانه کتاب آمادگی برگزاری 3 نمایشگاه محدود موضوعی را در 28 مرداد و 13 آبان و دهه فجر اعلام کرده ایم که متاسفانه تحرک و جدیت لازم از سوی مسئولین خانه کتاب برای بررسی این پیشنهادها و اجرایی شدن آنها دیده نمی شود.

برگزاری نمایشگاه در شهرهای وضعیت سفید

2 پیشنهاد دیگر ما این است که وزارت ارشاد به جای نمایشگاه های استانی که برگزاری آنها در مراکز استان ها به دلیل کرونا ممکن نخواهد بود در شهرهایی با وضعیت سفید و جمعیت بالای 200 هزار نفر به صورت هر ماه در 5 شهر یک استان و در صورت امکان به طور همزمان نمایشگاه کتاب برگزار کند. به دو صورت می توان این اقدام را انجام داد:

3 حضور مستقیم ناشران در هر نمایشگاه، حدود 50 ناشر در هر نمایشگاه مستقیماً شرکت کنند که در 5 شهر هر استان 250 ناشر در مجموع شرکت می کنند که تقریباً معادل تعداد ناشران حاضر در یک نمایشگاه استانی (سال گذشته) است. اگر این نمایشگاه ها از شهریور کلید بخورند تا پایان سال 1399 هر ناشر در 7 نمایشگاه شرکت خواهد کرد که قابل توجه است. ناشران و فروشگاه های کتاب استانی هم قطعاً می توانند در نمایشگاه های استان خود شرکت کنند. ارشاد هم باید بن کارت و سایر اقدامات حمایتی را انجام دهد.

4 برپایی متمرکز: در این حالت می توان به جای ناشران از موزعین عمده کتاب که آمادگی دارند بهره گرفت و فروش متمرکز را انجام داد. البته موزعین باید کتاب های ناشران را پوشش داده و ویترین کنند.

در هر دو صورت برگزاری این نمایشگاه ها برای اولین بار در این شهرستان ها جذابیت خاص خود را خواهد داشت و طبق تجربه مشابهی که موسسه ما دارد، استقبال خوبی خواهد شد. بخشی از بودجه نمایشگاه بین المللی نیز در این پیشنهادها در این راستا باید هزینه شود.

کمک های ارشاد چگونه باشد/ از خرید کتاب تا تجهیز کتابخانه ها با اولویت مناطق محروم

* اولویت چیست؟

خرید گسترده کتاب به صورت متمرکز از سوی وزارت ارشاد و نهاد کتابخانه ها، با تزریق بخشی از بودجه نمایشگاه بین المللی کتاب تهران در توافق بین ارشاد و نهاد کتابخانه ها برای خرید کتاب های تولید 98 و 99 ناشران و تجهیز کتابخانه ها با اولویت مناطق محروم، اعطاء وام کم بهره با خواب مناسب، کمک ارشاد و دستگاه های ذیربط به کاهش هزینه های تولید و چاپ آثار از طریق تامین کاغذ و اقلام چاپ با قیمت مناسب، کمک بیشتر و طولانی تر به ناشران در عدم پرداخت سهم کارفرما در حق بیمه کارگران و مالیات های قانونی و... نیز از جمله مواردی هستند که می توانند در میزان فعالیت ناشران در آینده کمک کنند.

اجرای پیشنهادها به نظر ما نشر و صنعت وابسته به آن را تا حدودی به حرکت در می آورد و نفس به شماره افتاده ناشران را طبیعی و سالم می کند.

آتش به اختیار عمل شود

* عواقب بی توجهی چه خواهد بود؟

به نظر ما ناشران به خصوص ناشران جبهه فرهنگی انقلاب در صورت غفلت یا انحراف حمایت های ارشاد باید آتش به اختیار عمل کنند و به صورت کنسرسیومی، برنامه های نمایشگاهی و توزیعی آثار را تدارک ببینند. مجمع ناشران انقلاب اسلامی و مجمع ناشران دفاع مقدس در این شرایط باید با شناسایی راه های کمک مؤثر و سریع به ناشران انقلاب و دفاع مقدس هر چه زودتر دست به کار شوند و از حالت بی تحرکی و خمودی خارج شوند که امروز برای نجات ناشران هویت دار انقلاب بسیار حساس و ارزشمند است و فردا حتماً دیر است. حتماً مسئولین این تشکل ها باید پاسخگو باشند. چرا که فلسفه وجودی آنها چنین تلاش هایی را واجب می سازد.

ضروری می دانم که بگویم اتخاذ سیاست های کارآمد و برنامه ریزی های دقیق و همه جانبه و اراده قوی و جهادی عمل کردن ضرورت دارد. باید برای ساماندهی مباحث و مشکلات این حوزه فوری برنامه ریزی شود زیرا دیر هم شده است.

تذکر دادیم که در خریدهای معاونت فرهنگی آثار ترجمه نسبت به تألیف زیاد است

* شرایط نشر کتاب کودک این روزها چگونه است؟ مثلا برتری تعداد ترجمه به تالیف و آمار نامناسب آن چه نظری دارید؟

شرایط نشر کودک و نوجوان صرف نظر از تاثیر شیوع بیماری کرونا شرایط مطلوبی ندارد. چنانچه سال گذشته انجمن ناشران کودک و نوجوان به فکر چاره جویی افتاد و چند جلسه برای بررسی تهدیدات این حوزه برگزار کرد. نشر کودک و نوجوان به معنای حقیقی کلمه بیمار است. بالابودن آمار آثار ترجمه نسبت به تألیف مهم ترین اثر این بیماری است. این مسئله ناشران دغدغه مند انقلاب اسلامی و نویسندگان و تصویرگران کتب کودک را به شدت تحت فشار قرار داده است. در ملاقاتی که چند ماه قبل با آقای جوادی معاون محترم فرهنگی ارشاد داشتیم با ارائه آمار 3 جلسه خرید ارشاد از آثار کودک و نوجوان توجه ایشان را به این آفت جلب کردیم که در خریدهای آن معاونت آثار ترجمه نسبت به تألیف زیاد است و این سیاست به ترغیب ناشران به آثار ترجمه منجر می شود. ایشان قول دادند که با اعمال روش هایی از جمله منوط کردن خرید کتاب های ترجمه به داشتن کپی رایت، جهت گیری خریدهای ارشاد را اصلاح و به سمت آثار تألیفی هدایت کنند که عملا در این زمینه شاهد چرخش مشهودی نبودیم. تکراری بودن آثار (سطحی بودن بیشتر آثار)، تصویر سازی های نامناسب، بی توجهی به موضوعات مهم انقلاب و تاریخ معاصر و نپرداختن به فلسفه برای کودک و نوجوان، کمبود ویترین تخصصی و فضای لازم برای عرضه کتاب های این قشر مانند باغ کتاب تهران از دیگر مسائل این حوزه است.

انتهای پیام/

به گزارش باشگاه خبرنگاران پویا ، روابط عمومی سازمان سینمایی، اعلام کرد: پیرو اطلاعیه ستاد ملی مبارزه با کرونا مبنی بر امکان آغاز فعالیت های تولیدی کشور با رعایت ضوابط بهداشتی اعلام شده ستاد و با توجه به آغاز فعالیت آثار نیمه تمام دارای مجوز از این سازمان به آگاهی متقاضیان دریافت پروانه ساخت می رساند که فعالیت شوراهای بررسی و صدور پروانه ساخت، به زودی آغاز خواهد شد و متقاضیان جدید می توانند مدارک مورد نیاز را در سامانه سازمان سینمایی بارگذاری کنند.

انتهای پیام/

قدس آنلاین : گرچه طی سال ها و در چندین یادداشت، مقاله و نشست دیدگاه های خود درباره سینما، هنر و فرهنگ بازگو کرده ام اما به خواست چندتن از سینماگران شاخص و ارجمند و احترام به درخواست آنها، رئوس اساسی نظراتم در ارتباط با سینما رابه صورت منسجم، یکپارچه و فهرست گونه، جهت استفاده احتمالی دوستان و کارشناسان بازنویسی می کنم.

سینمای ایران به رغم حضور، کوشش و فعالیت گروهی از سینماگران سلامت اندیش و متعهد، به انواع بیماری ها و آلودگی ها از جمله مالی، اداری، فرهنگی، ساختاری و محتوایی مبتلا است. برخی از این بیماری های بحران ساز ریشه در نوع نگاه به سینما دارد و بخشی دیگر حاصل عملکرد مدیران، گروه ها و جریان های سینمایی و سیاسی است.

یک: سینما در ایران دارای تعریف و جایگاه مشخص و قابل دفاع قانونی، فرهنگی و هنری نیست. در قانون اساسی فقط در چند جمله کلی از سینما یاد شده که به شدت ناقص و قابل تفسیر به رأی است. سینما به اساسنامه و آیین نامه کارشناسانه، واقع گرا و کاربردی نیازمند است.

دو: سینما در ایران تبدیل به صنعت نشده و بازار مکاره است. با صنعتی شدن قانونی سینما بخش اعظم معضلات مالی، حقوقی، اجتماعی و ... آن برطرف خواهد شد.

سه: سینما در کشور ما مانند سایر هنرها و فرهنگ، ملوک الطوایفی اداره می شود و عمده نگاه ها وعملکردهای جاری در آن نشئت گرفته از اهداف و سیاست های حزبی، گروهی، سیاسی، جناحی و سلیقه ای است. سینما باید ملی و از قید نگرش های محدود و عقب مانده جناحی و حزبی رها شود.

چهار: سینما در ایران دولتی است و از طریق دولت تزریق مالی، اداره و سیاست گذاری شده و افسار گسیخته و غیر کارشناسانه در امور اداری و اجرایی آن دخالت می شود.

پنج: سینما باید به اهل آن واگذار شده و دولت در حد ناظر و حامی حضور یابد. از همین رو سینما و سینماگران باید به جای تکیه بر دولت و ارتزاق از سفره آن، روی پای خود بایستند و دل به تشکل های دولت ساخته سینما ندهند و بر اساس منافع ملی سینما، تشکل های خاص خود را احیا کنند. سینمای غیرقانومند و دولتی، ابزار دست دولت ها شده و می شود و با هرتغییر و تعویض، سیاست ها، برنامه ها و حمایت ها بر مبنای نگاه های جناحی دچار دگرگونی می گردد، لذا وجود اساسنامه قانونمند ملی برای حیات و قوام سینما الزامی است.

شش: وجود یک سازمان سینمایی قدرتمند ملی که نخبگان منتخب سینما آن را اداره می کنند و حاصل تعامل اهالی سینما براساس نیاز سینما و جامعه است یک ضرورت به حساب می آید. تمام امور سینما از مجرای این سازمان انجام شده و دیگر فیلمسازان جریان ها و دستگاه های غیرمسئول دولتی و ارگانی خودمختار و پولدار نخواهند توانست برای خود دم و دستگاه فیلمسازی داشته و بدون توجه به قانون و متولی قانونی سینما فیلم بسازند.. اوج، حوزه هنری، ناجا، تلویزیون و ... در شرایط کنونی حاکمیت ملوک الطوایفی بر سینما اینگونه اند. در چهل سال اخیر، سینما را سیاست و تجارت اداره کرده و اکثر مسئولان آن سیاست پیشگانی بوده اند که اغلب فرهنگ و سینما را نمی شناختند. لذا باید سینما را سینماگران اداره و رهبری کنند. در همین امتداد سازمان سینمایی و تمام زیرمجموعه های آن به ویژه فارابی، خانه سینما و ... باید پاک و سالم سازی شوند.

هفت: دستاوردهای سینما به عنوان نمونه جشنواره های فیلم فجر و کودک و نوجوان باید احیا و حیات خلوت ها تعطیل شود.

هشت: سازمان سینمایی قدرتمند باید دست و پای مسموم مافیا، پولشویان و ابتذالگراها را از پیکره سینما به خصوص تولید و اکران و مناسبات سینما قطع کند.

نه: در ایران سینماگر ملی وجو دارد، ولی سینمای ملی وجود ندارد و جای آثار ملی و بومی ایرانی با شناسنامه و هویت ایرانی در سینمای کشور خالی است. اغلب فیلم ها به جز اسامی کاراکترها، هیچ نشانی از ایران و فرهنگ ایرانی ندارند. فضا، دکور، لباس، تیپ و وسائل محیط های خانه و اداره غیرایرانی اند.

در یک کلام، سینمای ایران چنانچه نمی خواهد بازار مکاره و قلمرو نابخردی ها، کجروی و بی عدالتی ها و ابتذال باشد باید ملی شود. در واقع اهالی سینما باید برای احیا و سالم سازی و ارتقای سینما نهضت ملی کردن سینما را راه اندازی کنند و پایمردانه، خردمندانه و متحدانه در چارچوب قانون پای آن بایستند و این آغاز راه است و برای رسیدن به سینما و هنر ملی و بالنده و مردمی باید راه ها پیمود!

انتهای پیام/

خبرگزاری میزان - براساس اعلام سعید سعدی تهیه کننده با سابقه سینما، فیلم سینمایی تومان تمامی تلاش خود را برای اکران در سال جاری انجام خواهد داد، وی با اشاره به احتمال فراوان اکران این فیلم به صورت آنلاین از اکران آثار سینمایی در این مدیوم تازه استقبال کرده است.

اکران فیلم سینمایی تومان به عنوان یکی از آثار تجربی دوره گذشته جشنواره فیلم فجر در چرخه آنلاین اتفاق خوبی برای این عرصه محسوب می شود اما با توجه گروه بازیگران جوان این فیلم باید دید که این جوانان که به گفته اکثریت منتقدین بازی قابل ستایشی ارائه داده اند در اکران آنلاین هم همچون اکران در سالن های سینما دیده می شوند یا خیر.

بیشتر بخوانید: برای مشاهده آخرین اخبار از سینمای ایران اینجا کلیک کنید

شاید تنها اشکال عمده این فیلم را باید در زمان طولانی فیلم دانست، اتفاقی که شاید بعد از تدوین برای اکران عموم اتفاق بهتری باشد، البته مرتضی فرشباف زمان فیلم را استاندارد می داند اما بدون شک این فیلم با این زمانبندی و با توجه به موقعیت خود در گیشه موفقیت چندانی را تجربه نخواهد کرد.

تومان ساخته جدید مرتضی فرشباف کارگردان جوان سینما در سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر رونمایی شد و توانست با استقبال اهالی رسانه و منتقدین روبرو شود. داستان این فیلم دربارهٔ فردی است که از راه قمار اسب و فوتبال تلاش می کند یک شبه طبقه اجتماعی خود را تغییر دهد. سعید سعدی و سعید ملکان تهیه کنندگی این فیلم را به صورت مشترک بر عهده داشته اند.

میرسعید مولویان، مجتبی پیرزاده، پردیس احمدیه ، ایمان صیاد برهانی و حامد نجابت بازیگرانی هستند که در فیلم سینمایی تومان به ایفای نقش پرداخته اند.

فیلم تومان اثری درباره جاه طلبی جوانان برای پیمودن راه صد ساله در یک شب است، اثر در اقلیم ترکمن رخ داده و بسته به همان اقلیم روایتی متفاوت از شهری را نشان می دهد که همه چیز در آن بر پایه شرط بندی می گذرد.

مرتضی فرشباف به خوبی در این فیلم توانسته جاه طلبی جوانی را با کمک میرسعید مولویان بازیگر نقش اول فیلم به نمایش بگذارد، روایت فیلمنامه در چهار فصل یکسال از زندگی وی را نشان می دهد، روایتی که به فراز و فرودهای فراوان زندگی وی می پردازد.

این جوان با بازی تحسین برانگیز میرسعید مولویان برای منافع شخصی همه چیز خود را از دست می دهد اما همچنان بر پایه طمع خود به کارهایش ادامه می دهد، ریتم تند فیلم در اکثریت مواقع برای مخاطب هیجان کورس اسب دوانی را به همراه دارد. ریتم تندی که هرچند گاها به دلیل طولانی بودن اثر آزار دهنده می شود.

شاید تنها اشکال عمده این فیلم را باید در زمان طولانی فیلم دانست، اتفاقی که شاید بعد از تدوین برای اکران عموم اتفاق بهتری باشد، البته مرتضی فرشباف زمان فیلم را استاندارد می داند اما بدون شک این فیلم با این زمانبندی و با توجه به موقعیت خود در گیشه موفقیت چندانی را تجربه نخواهد کرد.

اما فارغ از مسائل کیفی بزرگترین پیروزی فیلم تومان در استفاده از بازیگران جوان تئاتری است، بازیگرانی که با تمام انرژی در اثر ظاهر شده و همه گونه در راه نقش ایثار می کنند، انتخاب و جرات مرتضی فرشباف و تهیه کننده اثر مهمترین نیاز امروز سینمای ایران است، ریسکی که شاید در گام اول کمی خطرناک باشد اما در ادامه بدون شک سینمای ایران را از یکنواختی و تکراری شدن بازیگران رها می کند.

فیلم سینمایی تومان تجربه تازه ای در سینمای ایران محسوب می شود، تجربه ای که اگر در رده سینمای هنر و تجربه اکران شود می تواند به موفقیت آثاری همچون ماهی و گربه و پرویز دست پیدا کند، حال باید دید در نسخه اکران عمومی این اثر تا چه حد نسبت به فیلم جشنواره تغییر می کند.

انتهای پیام/

کیوان علیمحمدی که به همراه علی اکبرحیدری سال گذشته فیلم سینما شهر قصه را در جشنواره فجر رونمایی کرد، در گفت وگویی با ایسنا در پاسخ به اینکه در روزهای تعطیلی سینما آیا تصمیمی برای نمایش این فیلم دارد یا خیر؟ بیان کرد: فعلا فقط منتظریم ببینیم چه اتفاقی می افتد و سینماها چه زمانی بازگشایی می شوند چون تصور ما این است که فیلم سینما شهر قصه بخاطر نوع داستانش خود سینماست و باید در سالن سینما دیده شود. به همین دلیل فعلا تا هر زمانی که لازم باشد برای اکران عمومی منتظر می مانیم و قصد اکران آنلاین آن را نداریم.

او افزود: اما برای فیلم دیگری که با امید بنکدار ساخته بودم یعنی گیلدا ، در حال بررسی هستیم و شاید آن را به صورت آنلاین اکران کنیم.

این کارگردان درباره پروژه جدیدش هم گفت: در تعطیلات عید بازنویسی فیلمنامه جدیدی با نام سوباشی را با همراهی امید بنکدار و علی اکبر حیدری تمام کردیم و منتظریم شرایط مهیا شود تا ساخت آن را شروع کنیم، چون مجوزش را سال گذشته گرفتیم و اگر شرایط لازم برای کار وجود داشته باشد تصور ما این است که تابستان امسال وارد مرحله فیلمبرداری شویم.

علیمحمدی درباره سوباشی که حال و هوای جنگی دارد و تغییر ژانر این گروه سازنده در فیلم جدید گفت: ایده اولیه سوباشی مربوط به قبل از ساخت فیلم سینما شهر قصه است و وقتی فیلمنامه سینما شهر قصه را می نوشتیم تحقیقات اولیه سوباشی را نیز انجام می دادیم. داستان این فیلم روز اول جنگ (ایران و عراق) شروع و روز آخر جنگ تمام می شود، اما با این حال یک فضای جنگی متفاوت دارد که شبیه آن را در سینمای جنگ خودمان ندیده ایم. فیلمی کاملا جدی که هشت سال جنگ را در آن روایت می کنیم. در حال حاضر تقریبا تمام کارهای مربوط به فیلم انجام شده و امیدوارم شرایط برای کار فراهم شود.

به گزارش ایسنا، گیلدا که سازندگانش ممکن است آن را به صورت آنلاین اکران کنند، در سال 95 ساخته شده و مهناز افشار، حامد کمیلی، سیاوش مفیدی، هادی حجازی فر، حمیدرضا پگاه، رضا شفیعی جم، مرتضی اسماعیل کاشی، سعید چنگیزیان و فرخ نعمتی در آن بازی کرده اند. این فیلم درباره گیلدا مالک یک رستوران است که سیاه ترین شب زندگی اش را سپری می کند.

انتهای پیام

در این شرایط برگزاری جشنواره های سینمایی که بخش مهم آن حضور سینماگران و اهالی رسانه در کنار مخاطبان است، در همه دنیا تحت تأثیر کرونا قرار گرفته و تعویق یا شکل جدیدی از برگزاری را به دنبال داشته است.

سازمان سینمایی در روزهای ابتدایی شیوع ویروس کرونا با تشکیل کارگروه ویژه و برپایی جلسات متعدد آسیب های وارده به سینما را بررسی کرد. برپایی جشنواره های سینمایی در کشور هم در جلسات هماهنگی دکتر حسین انتظامی با 5 دبیر جشنواره های سازمان سینمایی مورد ارزیابی قرار گرفت و مقرر شد برگزاری جشنواره جهانی فیلم فجر به عنوان اولین رویداد سینمایی پس از شیوع این ویروس تا سال آینده به تعویق بیفتد و فعلاً قرار بر برگزاری جشنواره های نیمه دوم سال باشد.

در نهایت هر تصمیم قطعی برای برپایی سایر جشنواره ها تابع شرایط کرونایی ایران و جهان خواهد بود و دو تا سه ماه پیش از زمان هر جشنواره تصمیم گیری خواهد شد. البته شرایط پیش آمده فرصتی را پدید آورده تا از ظرفیت های فضای مجازی بهره برداری حداکثری شود که این می تواند برای جشنواره های پیش رو هم در دستور کار قرار گیرد .

سرویس سینمایی هنرآنلاین : فرزاد خوشدست کارگردان مستند "خط باریک قرمز" که این روزها مشغول نگارش فیلمنامه اثر جدیدش این بار در قالب یک فیلم داستانی است، در گفت وگو با خبرنگار هنرآنلاین درباره وضعیت اکران این فیلم مستند گفت: برنامه ما اکران اول فروردین بود و کارهایش را نیز انجام دادیم، اما به دلیل شیوع ویروس کرونا و در پی آن تعطیلی سالن های سینمایی این اتفاق رخ نداد. همچنان مشتاقم تا تکلیف اکران ها مشخص شود. اگر همه چیز خوب پیش برود و سالن های سینمایی بازگشایی شوند، ما برای تیرماه صحبت های لازم را انجام داده ایم و می توانیم به محض باز شدن سالن های سینما اکران فیلم را آغاز کنیم.

این مستندساز در ادامه درباره اکران آنلاین فیلم نیز بیان کرد: در چنین شرایطی، آنلاین فیلم را اکران نمی کنم، چون وقتی فیلم روی پرده و در سالن سینما دیده می شود تأثیرگذاری بیشتری دارد. ضمن این که اکران این فیلم ها مانند حرکت روی لبه تیغ است، در تجربیاتی که برای اکران فیلم داشتم هیجان داخل سالن برای پایان بندی و پس از آن تشویق مخاطبان برایم دلچسب بود و این اتفاقات تنها در سالن های سینمایی رخ می دهد. نکته بعدی این که من این فیلم را با همراهی دوستانم در تئاتر ساختم و ساخت آن را مدیون تئاتری ها هستم و موضوعش تئاتر است. بنابراین تا سالن های تئاتر مانند سالن های سینما باز نشوند دوست ندارم از آن درآمدی داشته باشم و سخت است که آن ها در خانه بنشینند و فیلم را در خانه ببینند و من فیلمم را اکران کنم. پس صبر می کنم تا با برنامه ریزی درست سازمان سینمایی و گروه هنر و تجربه سالن ها باز شوند و فیلم را بتوانیم اکران کنیم.

وی افزود: باید از این فضا آدم های خلاق استفاده کنند و سالن ها باز شوند. در دنیا هم سالن ها کم کم در حال بازگشایی هستند و نباید فکر کرد که سالن های سینما از واگن های مترو یا حتی فروشگاه های زنجیره ای آلوده تر هستند. در سالن های سینمایی ما به صورت عادی هیچ وقت تمام صندلی هایمان در بهترین حالت پر نمی شود و بسیار اندک بوده که برای فیلمی کل سالن پر شود. در سالن های هنر و تجربه که هرگز این اتفاق رخ نداده است. می شود برای اکران فیلم ها یک سقفی تعیین کرد چون جامعه نیاز دارد از آپارتمان های کوچک بیرون بزند و اگر سالن ها را امن کنند می توان از این فضا استفاده کرد و اتفاقاً به شکل درست تری سالن ها را تبدیل به پناهگاهی برای مخاطبان کرد. در این فضا فیلم هایی که می خواهند اکران شوند باید توسط دولت حمایت شوند و بودجه بهتری برای آن ها در نظر گرفته شود، چرا که نیازمند تبلیغات جدی تری هستیم تا این فضا شکسته شود.

خوشدست همچنین اظهار کرد: اگر بودجه بهتری صرف تبلیغات آثار سینمایی شود مخاطبان نیز می توانند به شکل درست تری از این امکان استفاده کنند. امروز تمامی پردیس ها تهویه مناسب دارند و افراد می توانند با استفاده از ماسک و رعایت پروتکل های بهداشتی وارد این فضاها شوند.

این کارگردان درباره فیلم هایی که برای بازگشایی سالن های سینمایی در نظر گرفته شده است، گفت: فیلم هایی که قرار است اکران شوند متعلق به قبل از ماجرای کرونا هستند و با خود چیزی از این جهان کرونایی ندارند و این حس غریبگی برای مخاطبی که امروز با ماسک و دستکش تردد می کند وجود دارد. از این نظر بله ریزش مخاطب داریم چون پردازش اجتماعی آن ربطی به این جهان ندارد. اما ما فیلم های خوبی در جشنواره فیلم فجر در بخش های داستانی، مستند و حتی فیلم کوتاه داشتیم که می توانند جذب مخاطب کنند.

وی همچنین درباره پیش بینی وضعیت اکران فیلم ها پس از بازگشایی نیز توضیح داد: من مطمئن هستم در هفته های اول بسیار آهسته پیش می رویم و این طبیعی است به همین دلیل همان طور که پیش تر نیز اشاره کردم دولت باید برای فیلم هایی که در این سه ماه اول اکران می شوند بودجه مضاعف در بخش تبلیغاتی در نظر بگیرد. اما به نظرم در این شرایط تماشاگر به یک پیشمرگ نیاز دارد، بنابراین در اکران فیلم های پیش رو باید رونمایی های خوبی داشته باشیم و اهالی سینما حتی اگر فیلم رقیبشان اکران می شود یکدیگر را حمایت کنند و در این رونمایی ها پرشور حضور یابند. ما نباید برای ورود به سالن های سینمایی از مردم بخواهیم آغازگر باشند بلکه باید از خودمان شروع کنیم و این اتفاق باعث می شود تا مخاطب نیز اعتماد کرده و به سالن بیاید. ما سینماگران باید پیشمرگ تماشاگرانمان باشیم و پس از آن از مردم بخواهیم که به سالن ها بیایند و از آثار حمایت کنند.

به گزارش سینماپرس ، ایمان کرمیان رییس انجمن جلوه های ویژه میدانی در گفتگو با مهر با اشاره به قدرت تصمیمگیری صنوف برای مواجهه با بحران هایی شبیه کرونا و تعطیلی پروژه های سینمایی، گفت: هرچند ویروس کرونا در کشور شیوع پیدا کرد و بسیاری از مشاغل تعطیل شده بود اما برخی از مشاغل مدتی است فعالیت های خود را از سر گرفته اند، البته برخی از مشاغل همچنان تعطیل است که از آن جمله می توان به فعالیت در سینمای ایران اشاره کرد.

وی بیان کرد: در چنین شرایطی هیات مدیره انجمن جلوه های ویژه میدانی، نمی تواند به اعضای خود بگوید که کار نکنند و یا فعالیت های خود را برای مدتی متوقف کنند. در واقع ما تنها می توانیم به اعضای انجمن توصیه کنیم تا حداقل با رعایت مسائل بهداشتی فعالیت خود را ادامه دهند.

این مدیر جلوه های ویژه میدانی توضیح داد: مساله این است که بسیاری از اعضای خانه سینما در صنوف مختلف یا روزمزد هستند و یا سالی یک بار به آن ها کار پیشنهاد می شود، در چنین شرایطی و با توجه به مسایل اقتصادی نمی توانیم به اعضای خود بگوییم کار نکنید، در این صورت ممکن است اعضای هر انجمنی خواستار تامین مالی برای حفظ و رعایت این پروتکل باشند.

وی تاکید کرد: زمانی که نه صنف من و نه صنوف دیگر قدرت تامین مالی صنف خود را ندارند، نمی توانند به اعضای خود دستور دهند که کار نکنند. انجمن های سینمایی در چنین شرایطی تنها می توانند تذکر و یا هشدار دهند.

رییس انجمن جلوه های ویژه میدانی گفت: مساله دیگر این است که اکثر صنوف به غیر از صنوف سینمایی در حال فعالیت هستند و براساس رعایت دستورالعمل های بهداشتی فعالیت خود را ادامه می دهند چرا که اگر کار نکنند امورات زندگی آنها نمی گذرد.

وی با اشاره به اینکه سینما نسبت به صنوف دیگر در شرایط بدتری قرار دارد، توضیح داد: سینمای ایران نزدیک به 3 ماه است که تعطیل است و در همین راستا تقریبا همه اعضای خانه سینما تعطیل بوده اند، زمانی که یک صنف نمی تواند بستری را فراهم کند تا در این شرایط اعضای خود را تامین مالی کند، نمی تواند از اعضای خود بخواهد که کار کنند یا نکنند.

کرمیان گفت: متاسفانه در سینمای ایران بیمه بیکاری وجود ندارد و به همین دلیل است که اعضا نمی توانند در چنین شرایطی از پس مسایل مالی خود برآیند. البته این را هم بگویم که به عنوان مثال اگر مواردی مانند شیوع بیماری کرونا نبود، در شرایط عادی نیز به دلیل نبود کار و یا پروژه بخش عمده ای از اعضای صنوف بی کار بودند و نمی توانستند خود را تامین کنند.

وی بیان کرد: مساله بیمه بیکاری مشکلی است که همه اعضای خانه سینما درگیر آن هستند و با توجه به اینکه هنوز مشخص نیست که پروژه های سینمایی و تلویزیونی تا کی تعطیل هستند، بی شک مشکلات بیشتری گریبان گیر اعضای خانه سینما می شود.

مدیر جلوه های ویژه میدانی درخت گردو تاکید کرد: معتقدم باید برای سینمای ایران نیز شرایطی فراهم شود که با رعایت موارد بهداشتی فعالیت های سینمایی آغاز شود، در جلسه ای که با منوچهر شاهسواری مدیرعامل خانه سینما داشتیم تاکید کردم که ما نمی توانیم سینمای ایران را تعطیل کنیم، هر چقدر هم که بخواهیم در این زمینه مقاومت کنیم بالاخره باید از جایی به بعد این فعالیت ها را آغاز کنیم تا اعضا کمتر دچار ضرر شوند.

وی بیان کرد: متاسفانه یکی از مشکلات ما مساله و مشکل بیمه هنرمندان است که در چنین شرایطی خود را نشان می دهد و باعث بروز مشکلات بسیاری می شود. مشکلی که با تلاش های بسیار هنوز برطرف نشده است.

مدیر جلوه های ویژه میدانی خورشید ادامه داد: تاکید می کنم که مشکل بیمه بیکاری یکی از مهمترین مشکلاتی است که سبب می شود صنوف نتوانند از قدرت خود برای ادامه توقف پروژه های مختلف استفاده کنند. در چنین شرایطی چگونه می توان به اعضای خود که ممکن است روزی 100 هزار تومان دستمزد از یک پروژه دریافت کند و در طول سال تنها 4 یا 5 ماه می تواند کار کند، بگوییم در چنین شرایطی کار نکنید و در خانه بمانید، مگر می شود چنین درخواستی را از اعضا داشت.

کرمیان در پایان گفت: اگر مسائل مالی را کنار بگذاریم، معمولا اعضای صنوف از صنف خود در تصمیم گیری ها حمایت می کنند و خیلی کم پیش می آید که اعضای صنوف از تصمیم گیری ها حمایت نکرده و آن را اجرایی نکنند.

به گزارش سینماپرس ، سیدضیا هاشمی تهیه کننده سینما و رییس جامعه صنفی تهیه کنندگان در گفتگو با صبا درباره آیین نامه ای برای حذف تشریفات پروانه ساخت که در پیش نویس نظام نامه تهیه کنندگی گنجانده شده است، گفت: به شخصه با نگرشی که در آیین نامه درباره حذف پروانه ساخت ذکر شده، به هیچ وجه موافق نیستم.

به گفته وی، این یک طرح کارشناسی نشده و فسادانگیز است.

این تهیه کننده تاکید کرد: متأسفانه طرح باعث می شود که مافیای جدیدی به وجود بیاید و در این صورت هرکس قصد ساخت فیلم دارد، باید سراغ این دفاتر برود.

وی افزود: باید بررسی شود که چه کسانی این طرح را ارائه داده و چه قصدی و اهدافی داشته اند.

هاشمی با اشاره به این که تنها شاید دو دفتر فیلمسازی امکان استفاده از این بند را در نظام نامه تهیه کنندگی دارند، گفت: این طرح اصالت را به سرمایه اطلاق می کند و در روح نظام نامه، تکنیک، هنر و قصه جایی ندارد بنابراین در صورت اجرایی شدن این طرح، سرمایه دارانی که بدون هیچ شناسنامه مشخصی به عرصه سینما وارد شده اند، در رتبه اول قرار می گیرند و برای سینماگران تعیین تکلیف خواهند کرد.

وی تصریح کرد: این دسته از افراد با تکنیک و هنر سینما آشنایی ندارند، تنها هزینه می کنند تا دیگران برایشان فیلم بسازند و همین بی اطلاعی و بی تجربگی، در تولید هرج ومرج ایجاد می کند که شاهد آن در میزان دستمزدها و... بوده ایم.

تهیه کننده فیلم امیر تاکید کرد: این شیوه برای سینمای ایران مناسب نیست. سینمای ایران ده ها متولی دارد. شوراهای مختلف سازمان های سینمایی، خانه سینما، مجلس، گروه های فشار و... همگی مدعی هستند در صورتی که شاید مسئولیت هم نداشته باشند.

عضو شورای عالی تهیه کنندگان درباره تجربه قبلی تدوین نظام نامه تهیه کنندگی اظهار کرد: گروه های مختلف تهیه کنندگان در شورای عالی تهیه کنندگان در سال های 96 و 97، یک سال در جلسات متعدد با آقای علیرضا رضاداد نماینده رسمی دولت، یک پیش نویس نظام نامه تهیه کنندگی تدوین کردند و حالا با تدوین نظام نامه جدید، زحمات شورای عالی تهیه کنندگان به هدر رفت.

وی عنوان کرد: این نظام نامه نقصان های بسیاری دارد، از جمله ایجاد انحصار و امتیازدهی درباره کسب افتخارات ملی و بین المللی که مساله بغرنجی است. در حوزه جشنواره های بین المللی سمت وسوی اهداف این جشنواره ها مشخص است و اکثر آن ها به آثاری جوایزی اهدا می کنند که به هدف گذاری آن ها نزدیک باشد. از سوی دیگر تمام سرنوشت یک فیلم در جشنواره های خارجی به فعالیت پخش کننده بستگی دارد اگر پخش گسترده و درست عمل کند، امکان کسب جوایز بالا می رود. پس این بند چندان نمی تواند درباره امتیازبندی تهیه کننده کاربرد داشته باشد.

هاشمی با اشار به اینکه در بخش دیگر، معدل جذب مخاطب بیش از متوسط مخاطب سالانه در آیین نامه لحاظ شده است، توضیح داد: در این آیتم هم همه سرنوشت یک فیلم به پخش کننده بستگی دارد. با توجه به ناوگان سینماها و نمایش نیافتن مناسب آثار در شهرهای مختلف، چگونه می توان این بند را برای امتیاز تهیه کنندگی در نظر گرفت؟ تهیه کننده کار خود را به انجام می رساند و در ادامه راه پخش تمام سرنوشت فیلم را رقم می زند. به نظر می آید این بند بیشتر به امتیاز پخش توجه دارد تا تهیه کننده، زیرا سرنوشت فیلم به دست پخش کننده است.

وی افزود: یک نکته دیگر نیز حائز اهمیت است. اگر نگاهی به تولید آثار استراتژیک و کودک و نوجوان بیندازیم، خواهیم دید تنها تعدادی از تهیه کنندگان که امکان استفاده از حمایت های دولتی را دارند، امکان ساخت این آثار را دارند. پس این بند هم نمی تواند برای امتیازبندی شامل همه تهیه کنندگان باشد.

وی ادامه داد: این نظام نامه از امتیازدهی به ارکان اصلی وظایف تهیه کننده غافل است. انتخاب فیلمنامه، جمع کردن تیم مناسب از جمله کارگردان، تامین منابع مالی، بستن قراردادهای معقول و... از وظایف مهم تهیه کننده است که در این نظام نامه دیده نشده است.

هاشمی در پایان گفت: در این پیش نویس تنها به اعداد و ارقام تولید توجه شده، اما این که تولید در چه سطحی، با چه منابع مالی و با چه سطح کیفی انجام شده، دیده نمی شود. کیفیت کار تهیه کننده را نمی توان به افتخارات ملی و بین المللی یا توزیع اثر معطوف داشت.

جعفر دهقان در گفت وگو با خبرگزاری میزان، پیرامون آخرین فعالیت های خود در عرصه بازیگری گفت: متاسفانه اکثریت آثار سینمایی و تلویزیونی بعد از شیوع کرونا تعطیل شدند و به همین دلیل من هم همچون سایر همکارانم نزدیک به سه ماه است که در هیچ پروژه ای حضور ندارم.

وی درباره تعطیلی پروژه تلویزیونی ایل دا بعد از شیوع کرونا افزود: سال گذشته در سریال خوب ایل دا بازی داشتم، اتفاقا تولید بسیار خوب پیش می رفت اما به دلیل شیوع کرونا همه چیز تعطیل شد و هنوز هم با توجه به شرایط موجود هیچ خبری مبنی بر شروع دوباره فیلمبرداری به ما داده نشده است. البته به غیر از این پروژه در پروژه دیگری فعالیت نداشتم. ایل دا پروژه بسیار با کیفیتی است که مطمئنا با وجود کارگردانی کاربلد و گروه تولید فوق العاده اثری درخور برای مخاطبان به همراه خواهد آورد.

بیشتر بخوانید: برای مشاهده گفت وگوی دهقان پیرامون شهادت سردار شهید قاسم سلیمانی اینجا کلیک کنید

بازیگر سریال یوسف پیامبر (ع) درباره وضعیت بد معیشت بازیگران در سه ماهه اخیر تاکید کرد: من می توانم ساعتها درباره مشکلات و مصیبت های وارده بر بازیگران صحبت کنم اما واقعاً گفتنش وقتی هیچکس برایش مهم نیست چه دردی را دوا می کند، هیچکس صدای مظلوم بسیاری از بازیگران مخصوصا پیشکسوتان را نمی شوند.

وی در همین رابطه ادامه داد: متاسفانه گلایه از وضعیت موجود بازیگران تنها به گفتن ختم می شود زیرا اصلا کسی گوشش بدهکار حرف ما نیست، قرار بود حقوق بازنشستگی بازیگران افزایش پیدا کند اما متاسفانه در حال حاضر من به عنوان بازیگری قدیمی کمترین حقوق را دریافت می کنم.

بازیگر فیلم یتیم خانه ایران مشکلات معیشتی بازیگران را نگران کننده خواند و اضافه کرد: پیش از کرونا حداقل بازیگران در چند پروژه کار می کردند و اگر چند ماه بیکار هم بودند می توانند با دستمزد همان کارها گذران زندگی کنند، اما طی سه ماهه اخیر همه خانه نشین شده اند، زندگی ما بازیگران هم خرج دارد و وقتی کاری نیست چطور باید از پس هزینه ها بر آمد؟. چرا هیچ مسئولی طی این سه ماه تعطیلی حال بازیگران را نپرسیده است، آیا اصلا می دانند بسیاری از بازیگران ما در چه شرایط بدی زندگی می کنند.

وی ادامه داد: وزارت ارشاد و خانه سینما می توانستند در وضعیت فعلی در کنار بازیگران باشند اما متاسفانه هیچ کمکی به ما نشده است، شاید همه فکر می کنند که هنرمندان وضعیت مالی خوبی دارند اما به واقع به جز عده انگشت شماری اکثر هنرمندان وضعیت مالی بدی دارند.

بازیگر فیلم بوی پیراهن یوسف در همین رابطه افزود: ما همیشه امیدمان به خداست، از خدا یاری می گیریم، شاید زندگی مان به مو بند است اما به یاری خدا هیچگاه پاره نمی شود، اما به واقع هستند بازیگرانی که طی سه ماه گذشته شرایط نگران کننده ای دارند، از مسئولین فرهنگی خواهش می کنم که به این دسته از هنرمندان نگاه کنند.

وی با اشاره به تعریف نشدن درست بازیگری به عنوان یک شغل در سینما ایران ادامه داد: باور کنید که بازیگری یک شغل است اما نمی دانم چرا این شغل هیچگاه به طرز درستی تعریف نمی شود تا بتواند دارای مزایای خاص خود شود، در حال حاضر من بازنشسته هستم اما باور کنید حقوقم پول بنزین ماشینم را هم تامین نمی کند، تا چه زمانی ما باید از وضعیت موجود گلایه کنیم و هیچکس هم به حرفمان گوش نکند؟.

دهقان خاطرنشان کرد: درد و دل بازیگران زیاد است، به شخصه یک بازیگر بازنشسته هستم، اما وقتی از پس هزینه های زندگی بر نمی آیم مجبورم تا جایی که توان دارم بازی کنم، امیدوارم وضعیت فعلی تمام شود تا بتوانیم حداقل کار کنیم، وقتی از ما حمایتی نمی شود تنها با کار کردن می توانیم گذران زندگی کنیم.

انتهای پیام/

فرزاد مظفری: فیلم دیدن در فضای باز ایده ای است که تقریبا به اندازه سینما قدمت دارد. در سال های آغازین حیات سینما خیلی پیش می آمد که مردم در ساحل یا مکان هایی از این دست، بر پرده هایی که در فضای باز نصب شده بود، به تماشای فیلم های صامت بنشینند.

نخستین تجربه های تماشای فیلم زیر سقف آسمان سال 1916 در برلین ثبت شده است. پس از آن در آمریکا و دیگر کشورهای صاحب سینما نیز این ایده محبوب شد. اوج استقبال از این ایده دهه 60 میلادی بود که برای مثال در آتن پایتخت یونان بیش از 600 سینمای روباز فعالیت می کرد. در همین دوران در ایران هم سینماهای روباز وجود داشتند. تصویر زیر سینمایی روباز در آبادان است.

سینمایی روباز در شهر آبادان اواخر دهه 30 شمسی

زیر سقف ماشین

داستان فیلم دیدن از داخل ماشین هم عمری طولانی دارد. در سال های پس از 1910 بارها تجربه فیلم دیدن از درون ماشین در نقاط گوناگون ثبت شده است، اما هیچکدام به رویدادی ادامه دار و استاندارد تبدیل نشدند. تا اینکه فردی به نام ریچارد هالینگزهد در سال 1933 نخستین سینمای درایو این را ثبت و تاسیس کرد.

او که فروشنده قطعات خودرو بود، برای تاسیس سینما دلیل مهمی داشت. او می خواست مادرش را به تماشای فیلم ببرد اما سالن های سینما و صندلی هایشان در آن دوران برای مادرش که زن درشت اندامی بود، زیادی کوچک بودند. همین شد که به فکر برپا کردن سینمایی افتاد که بدون پیاده شدن از ماشین بتوان در آن به تماشای فیلم نشست. او چند سال پیش از این که ابتکارش را تجاری کند، دست به آزمون و خطا می زد تا در چیدمان ماشین ها، هیچکدام دید ماشین پشتی را کور نکند و سرانجام راه حلی برای این مشکل پیدا کرد. در سینمای او ماشین ها نسبت به هم ارتفاع متفاوتی داشتند تا هیچکدام راه دید دیگری را سد نکنند. او پس از دیدن استقبال مردم از نتیجه کارش در آگهی های خود می نوشت: سینمایی برای تمام افراد خانواده. حتی بچه های شلوغ.

هالینگزهد پس از ثبت اختراعش با دو سرمایه گذار شریک شد و در زمینی بزرگ آنطور که خودشان نامیده بودند، نخستین درایو-این تئاتر را راه انداختند. شعارشان این بود: برای نخستین بار در جهان، نشسته در ماشین، فیلم ها را ببین و بشنو

آن ها از سه بلندگوی بزرگ و یک پرده عظیم در ابعاد 12 در 15 متر برای نمایش دادن نخستین فیلمشان استفاده کردند. نخستین فیلمی که در این سینما به نمایش درآمد، دو دست سپید با بازی ستاره شیک پوش دوران صامت سینما، آدولف منژو بود.

سینمایی که هالینگزهد و شرکایش تاسیس کردند

چندین سال پس از ثبت ابتکار هالینگزهد زمان لازم بود تا سینما ماشین رونق بگیرد. یکی از کلیدهای موفقیت این پدیده چند سال بعد در دهه 40 به دنیا آمد. در سال 1940 با به بازار آمدن بلندگوهای داخل خودرو، درایو-این سینما ها در آمریکا قدرت گرفتند و رشدشان تا دو دهه با سرعت ادامه پیدا کرد. پایان جنگ ویرانگر جهانی دوم و متعاقب آن افزایش انفجاری جمعیت بازار سینما ماشین را در دهه 50 و 60 میلادی حسابی داغ کرد.

درایو-این سینما در باقی کشورها

کری سیگریو در کتابش درباره تاریخچه درایو-این سینما می گوید، درایو-این اختراعی آمریکایی است که کمتر کشوری ویژگی های لازم برای بر پا کردنش را دارد. شاید به همین دلیل است که نخستین نمونه از این سینماها در اروپا که زادگاه سینما است، در سال 1957 افتتاح شد. آندره فورتن از مسئولان کمپانی فرانسوی گومون در این باره گفته بود: این نوع سینما با خلق و خوی فرانسوی همخوانی ندارد.

البته که خلق و خو تنها مشکل نبود و فراهم کردن امکان تاسیس این نوع سینما در کشورهای اروپایی با وسعت بسیار کمتر از آمریکا و در نتیجه قیمت بالای زمین دشوار بود.

به هر روی نخستین درایو-این سینما ی اروپایی را در ایتالیا تاسیس کردند. این سینما تابستان 1957 کنار اتوبانی بیرون شهر رم پا گرفت. پس از تاسیس درایو-این در رم، روند گسترش این دست سینماها در اروپا بسیار کند پیش رفت. تا آنجا که پس از یک دهه معدود مکان هایی در کشورهایی مثل دانمارک، آلمان، ایتالیا، سوئد، اسپانیا و فرانسه به این امر اختصاص یافت.

یکی از کشورهایی که بازار خوبی برای درایو-این سینما شد، استرالیا بود. نخستین درایو-این سینما در این کشور پهناور نخستین بار در سال 1954 پا به عرصه وجود گذاشت. طی سه سال 50 نمونه تازه این سینماها در استرالیا افتتاح شد.

ایران هم در سال 1339 شمسی (1960 میلادی) برای نخستین بار درایو-این سینما را تجربه کرد. درایوین سینمای تهران پارس اولین سینما از این دست در ایران بود که در تپه های تهران پارس افتتاح شد.گنجایش این سینما 284 اتومبیل و بهای بلیت آن 150 ریال بود. به هر اتومبیل یک گوشی یا بلندگوی مخصوص داده می شد که بینندگان به میل خود صدای آن را تنظیم می کردند. درایوین سینمای ونک تقریبا یک دهه پس از سینمای تهرانپارس پا به عرصه گذاشت.

سینمای تهرانپارس

دوران افول

با گذشت زمان کم کم مشکلاتی که باعث به وجود آمدن درایو-این سینما شده بود، راه حل های دیگری پیدا می کرد. با به بازار آمدن وی سی آر و امکان پخش ویدئو در خانه زنگ خطر را برای درایو-این سینما به صدا درآمد. حالا دیگر مردم می توانستند در خانه فیلم های سینمایی را با خانواده تماشا کنند.

از آن گذشته زمین های بزرگی که روزگاری محل برپا شدن این سینماها شده بودند، کم کم ارزش زیادی پیدا کرد و دیگر صرفه اقتصادی نداشت که در آن ها فیلم نمایش داد. حتی حالا دیگر ماشین ها مثل قدیم بزرگ نبودند که صندلی های راحتشان دلیل باشد و از آن سو صندلی های سینما هر روز راحت تر از پیش می شدند.

همه این ها دست به دست هم داد تا از آغاز دهه 70 میلادی به بعد افول درایو-این سینما آغاز شود. البته هنوز هم تعداد زیادی از این سینماها در آمریکا وجود دارد و بر اساس آمار آکادمی فیلم نیویورک اکنون حدود 300 درایو-این سینما ی فعال در آمریکا وجود دارد.

کرونا و فرصتی تازه

از چند ماه پیش که ویروس کرونای جدید خودش را نشان داد، با پدیده ای به اسم فاصله گذاری اجتماعی روبه رو شده ایم. همین فاصله گذاری اجتماعی فرصتی برای خودنمایی دوباره درایو-این سینما شده است. در همین ایران خودمان پس از سال ها دوباره درایو-این سینما با عنوان سینما ماشین خودی نشان داد و با اکران فیلم خروج در پارکینگ برج میلاد اعلام وجودی دوباره کرد.

در کشورهای دیگر هم بازارشان رونق گرفته است. در آلمان از ابتدای شیوع تعداد 30 درایو-این سینما باز شده است. ویلنیوس پایتخت لیتوانی هم در اقدامی جالب در فرودگاه بین المللی این شهر سینما برپا کرده است. حالا که به دلیل شیوع کرونا عملا پروازی انجام نمی شود، این فرودگاه در همکاری با جشنواره بین المللی فیلم ویلنیوس درایو-این سینما شده است.

نمایش فیلم انگل در فرودگاه شهر ویلنیوس

در آمریکا هم پس از شیوع کرونا و فاصله گذاری اجتماعی با اتکا به گزارش رسانه های این کشور، دوباره بازار درایو-سینما ها رونق گرفته است.

هنوز برای قضاوت درباره آینده زود است و آینده سالن های سینما که اکنون تاریک و خالی هستند، مشخص نیست. شاید این آغازی دوباره برای درایو-این سینما باشد، شاید هم نه.

241241

کد خبر 1386119

گروه فرهنگی: احتمالا در گشت و گذار میان سایت های مختلف خبری و یا روزنامه ها و مجلات و یا برنامه های اینترنتی، به اظهارنظرها و مصاحبه هایی از برخی اهالی سینمای ایران برخورد کرده اید که از شرایط بد کاری گفته اند و بی انگیزگی برای فعالیت کردن در اوضاع فعلی کشور. اما آیا واقعا شرایط به قول آن ها بد، واقعا در میزان فعالیتشان تاثیر هم گذاشته یا حرف هایی که گفته می شود، مصارف دیگری دارند؟!

به گزارش بولتن نیوز، اگر از فضای مصاحبه های این جماعت فاصله بگیریم، متوجه خواهیم شد که دنیای قبل و بعد مصاحبه با آن چه که آن جا از زبان ایشان بیرون آمده، زمین تا آسمان فرق دارند. در واقع نه تنها این حضرات مشغول کار هستند، بلکه اگر پیشنهادی هم از نهادهای دولتی و حاکمیتی مانند صدا و سیما به آن ها داده شود، بدون شک و لحظه ای درنگ آن را خواهند پذیرفت. دقیقا همین رفتار مزورانه است که باعث ایجاد سوالی در ذهن مخاطبان می شود که چرا تا این اندازه سیاه نمایی و دروغ ؟! چه نفعی در وارونه نشان دادن حقایق برای برخی اهالی سینما وجود دارد؟!

متاسفانه حوزه دروغ پردازی های این عده محدود به شرایط بد کشور و ناامیدی از کار در سینما نمی شود، زیرا این دوستان در ادامه آن بحث، به سخت گیری در تولید فیلم های سینمایی و محدودیت در انتخاب موضوعات نیز ورود می کنند. این ادعا حتی از آن دیگری نیز خنده آورتر است. کدام تماشاگر سینمای ایران است که نداند حداقل در هفت سال گذشته اهالی سینما هر چه دلشان خواسته در فیلم هایشان طرح کرده اند؟! از تجاوز و همجنس گرایی تا قتل و کشتار و تخریب چهره دین و احکام اسلامی و سیاه نمایی مطلق از شرایط کشور . با همه این مواردی که مثال هایی خوبی هم برایشان وجود دارد، کدام عقل سلیم و بی غرضی می پذیرد که سینماگران ایرانی در انتخاب موضوع محدودیت دارند؟!

شنیدن همین نظرات مشعشع و ریاکارانه و پر از دروغ و نفاق است که دیدگاه ها را نسبت به کلیت سینمای ایران و اهلش خراب می کند. قطعا منظور این مطلب بحث درباره کل سینمای ایران و همه افرادی که در آن مشغول کار می باشند، نیست؛ بلکه برخی که نانشان در سیاه نمایی است و سعی دارند با کلیدواژه محدودیت و شرایط بد، محبوبیتی در بین یک طبقه خاص و جشنواره های خارجی برای خود دست و پا کنند، هدف این مطلب هستند. همان کسانی که بیش از همه کار می کنند و همیشه نامشان در تیتراژهای مختلف و برنامه های گوناگون شنیده و دیده می شود و اساسا هر چه دارند، از قبل همین نظام است.

کسی منکر اوضاع نامناسب اجتماعی در برخی زمینه ها نیست. اشکالات وارد هستند و اتفاقا کم هم نیستند، اما آن چه از زبان این دسته از سینماگران خارج می شود با آن چه در عمل از آن ها سر می زند، فاصله نجومی با یکدیگر دارند. آن ادعاها زمانی مسموع است که همراه با عمل باشد، نه یک بی عملی محض و نفاق و دورویی با هدف جلب رضایت هدفمند .

روزنامه اعتماد نوشت: این یک واقعیت است که اسم اصغر فرهادی با مهم ترین اتفاقات بین المللی در سینمای ایران گره خورده است. از خرس نقره ای بهترین کارگردانی جشنواره بین المللی فیلم برلین برای درباره الی که در واقع شروع موفقیت های جهانی این فیلمساز به شمار می رود تا جایزه اسکار بهترین فیلم غیرانگلیسی زبان برای فیلم جدایی نادر از سیمین که برای اولین بار درتاریخ سینمای ایران اتفاق افتاد و این کارگردان را به عنوان یک چهره بین المللی و موفق در جهان مطرح کرد، همین طور دومین جایزه اسکار بهترین فیلم غیرانگلیسی برای فیلم فروشنده که باعث غافلگیری همه شد و انبوه جوایز معتبر داخلی و خارجی دیگر. تمام این اتفاقات و جوایزهای بین المللی به انضمام جهان دوست داشتنی و قابل لمسی که فیلم هایش داشت باعث شد تصویری متفاوت از اصغر فرهادی به وجود بیاید. 17 اردیبهشت تولد این کارگردان بود. به همین بهانه با تعدادی از منتقدان گفت وگو کردیم و از آنها پرسیدیم که آیا اصغر فرهادی آنقدر که به نظر می آید فیلمساز بزرگی است؟

خسرو دهقان

ممکن است ما از اصغر فرهادی خوش مان بیاید یا خوش مان نیاید ولی به هیچ روی نمی توانیم منکر بزرگی و اهمیت فیلمسازی چون او شویم. اصلا چطور می توانیم بگوییم کارگردانی که دو اسکار در کارنامه او موجود است بزرگ و با اهمیت نیست؟ چطور می توانیم بگوییم کارگردانی که از جشنواره برلین و کن جایزه گرفته، مهم نیست؟ آیا اساسا می توانیم این پرسش را درباره نویسنده ای که جایزه نوبل دارد مطرح کنیم و بگوییم او بزرگ است یا نیست؟ حتی به نظرم کارگردانی که از جشنواره فیلم فجر هم جایزه می گیرد کارگردان بزرگی است؛ حال اینکه شما از او خوشت می آید یا نمی آید قضیه کاملا فرق می کند. به هر حال اصغر فرهادی امتیاز های زیادی برای سینمای ایران کسب کرده و نمی توانیم منکر آن شویم. به عقیده من هیچ تنابنده ای نمی تواند منکر اهمیت و بزرگی کسی شود که جوایز بین المللی بی شماری کسب کرده است. برای درک منظورم مثال های واضح تر می زنم. حافظ بی شک شاعر بزرگ و مهمی است ولی شما شعر شاعر دیگری را می پسندید و این ربطی به بزرگی و اهمیت حافظ ندارد. یا روزنامه های اطلاعات، کیهان، اعتماد و شرق روزنامه های مهمی در تاریخ کشور ما هستند ولی ممکن است کسی دوست نداشته باشد روزنامه کیهان بخواند. نمی توانیم منکر اهمیت کیهان شویم. آفتاب به هر جهت می درخشد ولی ممکن است این درخش و روشنایی برای پوست ما ضرر داشته باشد یا چشم ما از نور مستقیم آن اذیت شود. اینها دلیل نمی شود که آفتاب را کم اهمیت تلقی کنیم. اجازه دهید که یک بار برای همه جا بیفتد که اصغر فرهادی چه بخواهیم و چه نخواهیم فیلمساز بزرگی در تاریخ سینمای ایران است.

احمدطالبی نژاد

اگر بخواهیم بزرگی و عظمت یک فیلمساز را به آثارش و تاثیری که بر سینمای کشور یا جهان گذاشته بسنجیم به عقیده من بعد از عباس کیارستمی، اصغر فرهادی فیلمساز بزرگی در سطح بین المللی به شمار می رود. همان طورکه می دانیم کسی که برای اولین بار نامش از محدوده سینمای ایران خارج و در سطح بین المللی مطرح شد، کیارستمی بود. البته تلاش هایی پیش از کیارستمی برای جهانی شدن از جانب فیلمسازانی همچون امیر نادری و سهراب شهید ثالت صورت گرفته بود ولی فیلمسازی به صورت پدیده مطرح نشده بود. کیارستمی جزو سرآمدان چهره بین المللی سینمای ایران به شمار می رود. بعد از کیارستمی، اصغر فرهادی است که به جایگاه بین المللی رفیعی دست پیداکرده است. اما اگر بخواهیم او را به استناد آثار و اعتبار فیلم هایش قضاوت کنیم در کارنامه او فیلم های بد و خوب وجود دارد. به عنوان مثال من فیلم شهر زیبا ، درباره الی و جدایی نادر از سیمین را دوست دارم ولی بعضی آثار او مثل گذشته و فروشنده فیلم های متوسطی هستند.

از جهت دیگر نمی توانم دروغ بگویم عرق میهنی مرا وا می دارد که بگویم بله، او هیچ چیز کمتر از فیلمسازان بزرگ سینمای دنیا که نام شان مدام بر سر زبان ها می چرخد ندارد ولی واقعیت این است که ما او را در اندازه سینمای ایران قضاوت می کنیم و غیر از این نمی توانیم عظمت و بزرگی او را توصیف کنیم. در حال حاضر هم با قاطعیتی که درباره عباس کیارستمی صحبت می کنیم درباره اصغر فرهادی نمی توانیم حرف بزنیم. باید ببینیم در آینده برای او چه اتفاقی می افتد تا به اینجا که اصغر فرهادی از فیلمسازان بزرگ آسیایی است که دو اسکار در کارنامه اش ثبت شده و این یک امتیاز بزرگ برای او به شمار می رود. نکته مهم دیگر اینکه اصغر فرهادی بعد از این هم ظرفیت بزرگ شدن را دارد. طی این مدت که از موفقیت های پی در پی او می گذرد هیچ تغییری در رفتارش حاصل نشده و هیچ گونه تبختری در او نمی بینیم. البته این را هم اضافه کنم که منتقدان و نویسندگان اروپایی و امریکایی بهتر می توانند درباره ابعاد بین المللی او نظر بدهند.

هوشنگ گلمکانی

بی تعارف، اصغر فرهادی فیلمساز بزرگی است. چون آن قدر بر سینمای ایران تاثیر گذاشته که شیوه کارش به سبک تبدیل شده و بسیاری از کارگردان های سینمای ایران، خودآگاه یا ناخودآگاه می خواهند فیلم های فرهادی وار بسازند. مثل زمانی که فیلم ها و تصویرهای کیارستمی وار تبدیل به اصطلاح شده بود. فرهادی در سینمایی که با تماشاگر انبوه سر و کار دارد تحولی ایجاد کرده و کارنامه او فقط به سینمای هنری تعلق ندارد. موج نو با قیصر و گاو سینمای ایران را به دو دوره قبل و بعد خودش تقسیم کرد؛ پدیده اصغر فرهادی هم، چنین جایگاه و نقشی در سینمای ایران دارد. چه ما آثار او را دوست داشته باشیم و چه دوست نداشته باشیم، بزرگی فرهادی یک واقعیت است. کسانی هم که سعی می کنند برای کارهای او ایرادی بتراشند نمی توانند منکر بزرگی و اهمیتش شوند. او بزرگ و بااهمیت است چون خیلی از فیلمسازان قبل و بعد از خودش در آثارشان نگاهی به الگوهای فرهادی دارند و حتی بدون اعلامش، خود را با او مقایسه می کنند. باور کنید کسانی هم که آگاهانه سعی می کنند شبیه اصغر فرهادی نباشند در واقع دارند بر همین اهمیت و بزرگی صحه می گذارند.

رضا درستکار

به نظر نمی آید که اصغر فرهادی فیلمسازی بزرگ است، او قطعا فیلمساز و سینماگری بزرگ و مهم است و در این نگره هیچ شکی نیست. در کشوری زندگی می کنیم که با خصیصه های تاریخی مان شناخته می شویم. یکی از این خصیصه های تاریخی این است که تلاش می کنیم آدمی را در رشته ای بزرگ کنیم و بعد از بزرگ شدنش، به محض اینکه کوچک ترین اتفاقی افتاد، با دست خودمان او را به پایین می کشیم یعنی از آن پله و مقامی که خودمان او را بالا برده بودیم به زیر می کشیم و این شده است یک روال!

در همه رشته ها، در فرهنگ، فوتبال و سیاست که زیاد شاهدش بوده ایم اما اصغر فرهادی به واسطه چند نکته مهم از جمله، شانس، عشق، استعداد، قریحه و همچنین پشتوانه تجربه های تلویزیونی و سینمایی اش توانست به جایگاهی رفیع دست پیدا کند و البته خودش را حفظ کند. فرهادی برخوردهای سلبی با کیارستمی را دیده بود. او دیده بود که فیلمسازی اگر نخل طلای کن را هم بگیرد، عده ای در فرودگاه ایران به او آسیب وارد می کنند! پیش تر هم دیده بود که با فیلمسازان جریان اصلی که فیلم شان پرفروش می شود، چگونه رفتار می کنند! (همچون ساموئل خاچیکیان که عقاب های پرفروش را ساخته بود، فرهادی دیده بود که خاچیکیان ارمنی را وادار کردند فیلم عرفانی بسازد!)

فرهادی فرقش با دیگر سینماگران جریان اصلی و هنری در این است که او این تجربیات را به تجربیات سینمایی خود اضافه کرده و بسیار متوجه بوده که باید خودش را حفظ کند. (شما دیدید تا حالا درباره اسکارهایش حرفی بزند؟) بدین ترتیب فرهادی به هیچ عنوان اشتباهات سینماگران تجاری را مرتکب نشد و در ضمن نقاط ضعف سینمای هنری را هم پوشش داد. از مردم و سینمای محکم روایی فاصله نگرفت و مثل سینماگران بدنه، به جاده خاکی هم نزد.سینمای اصغر فرهای برخاسته از دو جریان سینمای هنری و سینمای تجاری است، او با جدایی نادر از سیمین رفته رفته تبلور یافت و تشخص و جایگاه خودش را حفظ کرد.تقریبا همه فیلم های فرهادی ارزشمند هستند و نقطه اوج آنها، جدایی و فروشنده است. البته همه می دانند هم مرا شگفت زده کرد. اینکه فیلمسازی ایرانی در محیط اروپایی، سینمای مدل شرقی خود را اجرا کند، امری واقعا متفاوت و یونیک است. فرهادی روح سینمای خودش را به آن دمیده است و این، کم چیزی نیست؛ سرگرم کننده، آموزنده و پر از تصویرهای خوب و به یادماندنی و البته اخلاقی.

در سینمای فرهادی همه چیز به درد می خورد؛ هم مردم عادی و هم نخبگان فیلم هایش را دوست دارند و سینمایش را تعقیب می کنند.

راستش! سخت است دیگر کسی با توانایی و مهارت فرهادی در سینمای ما ظهور کند، سینماگری که اکنون می توان با اعتقاد گفت، نامش اصغر است اما به تمام معنا بزرگ و اکبر سینمای ایران است.

مهرزاد دانش

شاخص موفقیت یک سینماگر در چند جهت قابل ارزیابی است: 1- استقبال مخاطبان که عموما در میزان فروش فیلم های آن سینماگر متبلور است،2- استقبال منتقدان و صاحبنظران تخصصی سینمایی، 3- درخشش در محافل رقابتی و نمایشی مانند جشنواره ها و برنامه های آکادمی،4- تاثیرگذاری در عرصه سینما و 5- ماندگاری آن فیلم ها در حافظه تاریخی و روح جاری در زمانه. شاید شاخص هایی دیگر را هم بتوان به این ردیف ها افزود اما به نظرم همین ها کفایت می کند برای آنکه درجه موفقیت یک فیلمساز را درخشان دانست.

کارنامه سینمایی اصغر فرهادی، چه در عرصه داخلی و چه در عرصه جهانی، واجد همه این جهات است. در سینمای ایران سینماگری را سراغ ندارم که همه این جنبه ها را توامان داشته باشد. فرهادی فیلم هایش عموما پرفروشند، اغلب منتقدان سینمایی عموم فیلم هایش را می پسندند و برخی را می ستایند، کمتر جشنواره یا محفل نامدار و معتبر سینمایی جهانی است که فیلم های فرهادی بی نصیب از جایزه های اصلی اش بوده باشد، فیلم های او همچنان الگویی برای الهام گیری در ساخت فیلم های دیگر است و گاه تا مرز اپیدمی این جریان پیش رفته است و صدالبته که برخی از این فیلم ها، در ذهنیت اجتماعی و تاریخی مردمان ثبت شده است و جدا از تداعی های مربوط به شمایل و دیالوگ ها و سپهر این آثار، بحث برانگیزی پردامنه و فراوان شان در سویه های مختلف اخلاقی، فلسفی، انسان شناسانه، دینی، اجتماعی، سیاسی و ... از آنها جایگاهی فراتر از یک فیلم سینمایی ساخته است. او موفق ترین سینماگر ایرانی و از موفق ترین ها در سینمای معاصر جهان است. اما یک نکته این میان قابل توجه است. با وجود این همه موفقیت، فرهادی فارغ از هر حاشیه و جنجال و جلوه گری، دارد کار خودش را می کند. فیلمنامه می نویسد، فیلم می سازد، سینما آموزش می دهد و به اقتضای زمان اکران فیلم هایش، مصاحبه ها و برنامه هایی رسانه ای هم انجام می دهد. او حتی عضو یک شبکه اجتماعی هم نیست. اینکه این همه ظرفیت بالا وجود داشته باشد که در کانون توجه باشی، اما خودت را از همه حاشیه ها دور نگه داری و فقط به کار خودت که سینما است بپردازی، نوعی تقوای هنرمندانه می طلبد که کمتر در گستره پرزرق و برق و هیاهومدار سینما پیشه می شود. شاید این بزرگ ترین راز موفقیت بزرگمرد سینمای ما باشد: عشق به خودِ سینما.

جواد طوسی

کاربردِ کلی این گونه واژگان توصیفی می تواند شبهه برانگیز باشد. آیا اصغر فرهادی به لحاظ جوایز و اشتهار جهانی اش فیلمساز بزرگی است و فرضا فیلمسازانی چون ناصر تقوایی، مسعود کیمیایی و داریوش مهرجویی که چنین موقعیتی پیدا نکرده اند، فیلمسازان بزرگی نیستند؟ جایگاه واقعی و ماندگار یک فیلمساز و بزرگی و کوچکی و ارج و قُرب او را مجموعه آثارش، دیدگاه و جهان بینی و نقطه وصل ریشه دار او به زبان سینما و... منش و رفتارش تعیین می کند. یک بیننده عاشق سینما یا یک منتقد حرفه ای بر پایه علایق و دنیای شخصی اش و تعریفی که از مدیوم سینما دارد، این تشخص و بزرگی را زیبنده یک فیلمساز می داند یا نمی داند. فارغ از این القاب و توصیفاتِ غلط انداز، اصغر فرهادی محصول یک دوران است؛ با ترکیبی از هوش و استعداد، زمان شناسی، شانس و بلد شدنِ تاکتیکی قواعد بازی. وقتی تو بتوانی قصه های انتخابی ات را فراتر از موقعیت های بومی و اقلیمی در گستره ای و سیع تر با مفاهیمِ مبتلابه جامعه انسانی معاصر پیوند دهی، خود به خود در یک مخاطب شناسی متکثر و جهانی قرار گرفته ای.منتها توجه داشته باشیم که سینما چهره ای بی رحمانه نیز دارد. پس سکه روز بودن و در یک اقبالِ مداوم قرار داشتن، ناممکن است. شخصا اصغر فرهادی رقص در غبار ، شهرزیبا و چهارشنبه سوری را صمیمانه تر و دغدغه مند تر می بینم؛ هرچند که جدایی نادر از سیمین را فیلم خوب و تاثیرگذاری می دانم اما تداوم این مسیر رنگ و بو و نشانه های یک تکرار نگران کننده و فاصله گرفتن از جامعه ای دارد که موجودیت فرهنگی و پایه های اجتماعی او را در مقام یک فیلمساز رقم زد. اصغر فرهادی در گذر از این اشتهار و هیاهوها و ویترین جهانی، نیاز مبرم به خلوصی باطنی و حضور غمخوارانه در متن جامعه ملتهب و بلادیده خودش دارد.

شهرام جعفری نژاد

به دلایل زیادی اصغر فرهادی جزو فیلمسازان بزرگ و مهم سینمای ایران به شمار می رود، در درجه اول همین که او به حرفه اش مسلط است و کارش را خوب می داند و در کارگردانی، نویسندگی و خلق جهان تالیفی موفق است خودش مهم ترین دلیل مهم و بزرگ بودن است اما آن چیزی که این فیلمساز را از دیگر همکارانش مستثنی می کند، این است که او برای اولین بار موفق شد نوع سینمای اجتماعی و بدنه ما را در سطح جهان معرفی کند. دنیا پیش از اصغر فرهادی سینمای ایران را با نوع و سبک فیلم های کیارستمی و پناهی می شناخت. یک نوع سینمای مستندنما و واقع گرا که به نظر من قلابی هم به شمار می رفت اما فرهادی این سد را شکست و سینمای اجتماعی بومی ایران را که اتفاقا مردم کشورمان به آن بها می دهند به دنیا معرفی کرد. یک جور فیلم هایی بر پایه درام با موضوعات روزمره ایرانی، داستان های سه پرده ای تعریف دار، قصه محور، بازیگرمحور و معاصر که بسیار با سبک واقع گرا و مستند نمای قلابی تفاوت دارد. همچنین به این نکته دقت کنیم که فرهادی با دو اسکاری که به دست آورد توجه جهان را به سینمای ایران معطوف کرد و خیلی از سینماگران دنیا به این واسطه به سینمای ایران توجه بیشتری کردند. به عقیده من این مهم ترین دلیل بزرگ و پراهمیت بودن اصغر فرهادی است که پیش از او هیچ کسی نتوانسته بود جریان اصلی سینمای ایران را به دنیا معرفی کند.

انتهای پیام

بانی فیلم: در حالی که امسال رویداد بین الملل فیلم فجر برگزار نمی شود، اما از سوی سازمان سینمایی، هیچ توضیحی در مورد هزینه بودجه این رویداد یک هفته ای اعلام نشده است.

بر اساس آنچه که در سال های گذشته نیز مشخص شد، بودجه برگزاری این رویداد یک هفته ای رقمی حدود 11 میلیارد تومان بوده که با توجه به برگزار نشدن آن باید محل هزینه کرد آن توسط سازمان سینمایی اعلام شود.

به نظر می رسد با توجه به مشکلات عدیده ای که شیوع ویروس کرونا در فعالیت های فرهنگی و سینمایی به وجود آورده، چنانچه سازمام سینمایی برای صرف این بودجه چاله های دیگری نداشته باشد، هزینه کردن این رقم بتواند ضمن جبران بخشی از خسارات بیکاری اهالی سینما، از دشواری این دوران کرونایی نیز بکاهد.

اشتراک گذاری در:

انجمن فیلم کوتاه ایران در مورد برگزاری جشن مستقل فیلم کوتاه در اطلاعیه ای اعلام کرد که انتشار فراخوان این جشن به تعویق افتاده است.

در این اطلاعیه آمده است: به اطلاع عموم فیلمسازان فیلم کوتاه و علاقه مندان این حوزه می رساند، در پی انتشار بیماری کووید 19 و معلق شدن بسیاری از جشنواره های داخلی و بین المللی، انجمن فیلم کوتاه ایران نیز اعلان فراخوان جشن مستقل فیلم کوتاه را به تعویق انداخته و از آنجا که برگزاری جشن بزرگ خانه سینما در هاله ای از ابهام به سر می برد انجمن فیلم کوتاه ایران با استفاده از فرصت پیش آمده برای بهبود بخشی و اصلاح سیستم برگزاری آکادمی ایسفا دست به تغییراتی در شیوه برگزاری آن زده است.

در ادامه این اطلاعیه آمده است: فراخوان به شکل گذشته منتشر نخواهد شد و اطلاعات مربوط به شیوه پذیرش فیلم ها، مقررات و تاریخ برگزاری جوایز آکادمی ایسفا در اطلاعیه های بعدی توسط دبیر جشن یازدهم علیرضا قاسمی به اطلاع فیلمسازان و علاقه مندان فیلم کوتاه خواهد رسید.

جشن مستقل فیلم کوتاه، هر سال توسط انجمن صنفی فیلم کوتاه ایران برگزار شده و در آن آکادمی داوری ایسفا از میان فیلم های کوتاه تولید شده در یک سال منتهی به جشن، بهترین های فیلم کوتاه ایران را انتخاب می کند.

یازدهمین دوره جوایز آکادمی انجمن فیلم کوتاه ایران (ایسفا) که پیش از این با نام جشن مستقل فیلم کوتاه ایران شناخته می شد، قرار بود تابستان امسال با داوری آثار توسط اعضای آکادمی و با معرفی برگزیدگانش برگزار و فراخوان این دوره نیز قرار بود فروردین ماه منتشر شود.

یک منتقد سینما نیز در سینما معیار رادیو گفت وگو درمورد اکران آنلاین بیان کرد: درست است که اکران آنلاین در سینمای ما یک اتفاق تازه است ولی در سینمای جهان جدید نبود و چند سالی بود که این پدیده رخ می داد.کرونا برای یکسری از شرکت های بزرگ مثل آمازون و نت فلیکس بد نبود، آنها در دوران قرنطینه خانگی بر تعداد مخاطبانشان اضافه کردند و سود بردند.

او افزود: در سینمای ما وقتی اکران آنلاین با فیلم خروج شروع شد خیلی ها گفتند که ممکن است بحث قاچاق آن باعث ضرر فیلم ها شود لذا بسیاری از فلیمسازان ترسیدند و جلو نیامدند. یکسری از نهادهای نظارتی گفتند که حمایت می کنند و مجاری قاچاق فیلم را مسدود می کنند. در یکی دو روز اولی که خروج قاچاق شد به سرعت سایت ها و کانال های تلگرامی که داشتند آن را منتشر می کردند مسدود شدند ولی بالاخره این اتفاق می افتد.

سالمی خاطرنشان کرد: اکنون به خاطر اینکه معلوم نیست سینماها چه زمانی باز شوند و تولید هم در این حوزه صورت نمی گیرد خیلی از فیلمسازان ما تصمیم گرفتند که به سمت شبکه نمایش خانگی بروند. این اتفاق از این جهت که چرخه سینمای ما را می چرخاند و فعال می کند خوب است ولی ضررکننده اصلی در این میان پخش کننده ها و سینمادارها هستند.

این فعال رسانه ای معتقد است: اکران آنلاین فعلا تنها راهی است که جلوی پای ماست. طرح هایی مثل سینما ماشین نیز برای اولین بار بعد از انقلاب با فیلم خروج شروع شد. اما واقعیت این است که سینما ماشین نیز بازگشت مالی آنچنانی ندارد.

او ادامه داد: هر سانس در نهایت 200 ماشین می تواند فیلم را ببیند. قیمت بلیط هم اکنون 40 هزار تومان است و اگر بیشتر از این باشد مخاطب آن را پس می زند و طرح شکست می خورد. با توجه به شرایط و محدودیت های برگزاری که دارد، شاید در یک شب 20 یا 30 میلیون نصیب یک فلیمساز شود اما با آمار فروش در سینماها قابل مقایسه نیست. فقط یک طرح جدید و کمک است.

سالمی در پایان گفت وگوی خود بیان کرد: به نظر می رسد اکران آنلاین بیشتر بتواند کمک کند به شرط اینکه بی پناه نباشد.

علیرضا رئیسیان، کارگردان سینما نیز در سینما معیار رادیو گفت وگو درباره ارائه راهکار برای سینما در دوران پساکرونا بیان کرد: مقامات دولتی و گردانندگان صنفی باید راهکار دهند و ما آنها را نقد کنیم چون اگر قرار باشد ما راهکار دهیم و هیچ ضمانت اجرایی نباشد که همیشه همینطور بوده بنابراین کار عبثی انجام داده ایم.

وی اظهار داشت: متاسفانه برنامه و چشم انداز روشنی برای گذر از این دوران به دوران پساکرونا نمی بینیم. سال هاست که به صورت مکرر این اتفاق می افتد و برنامه ای برای پیشرفت زمینه های مختلف هنری به ویژه سینما وجود ندارد و دقتی هم در این امر نمی شود. برنامه های سینما به عنوان شاکله درستی از پیشرفت سینمای ایران قابل دفاع نیستند.

رئیسیان در خصوص اینکه آیا بیمه بیکاری را به عنوان یک راهکار می توان در نظر گرفت یا خیر تصریح کرد: با تجربه ای که طی سال ها در جریان صنفی و کانون کارگردانان داشتم هنوز منطق اینکه چرا ما باید زیر مجموعه وزارت کار برویم را به صورت عقلی دریافت نکردم. نمی دانم دلایل آن چیست که این گزینه را انتخاب کردند. روشن بود که وزارت کار مشکلات کارگری خودش را نیز نمی تواند درست مدیریت کند. قوانین کارگری و کارفرمایی نقص های جدی دارد.

وی در پاسخ به این پرسش که علت محقق نشدن بیمه بیکاری چیست، گفت: اساسا وقتی یک نهاد مستقلی به اسم یک جریان صنفی نداشته باشیم که بتواند استقلالش را به وسیله ماهیتش و نه به وسیله ارتباطش با دستگاه های دولتی تعریف کند این اتفاق می افتد. آنچه که مسلم است این است که هرچه که ما را از ماهیت مستقل مدنی و صنفی خودمان دور کند این عوارض را دارد.

به گزارش گروه فرهنگی قدس آنلاین ، حسن نقاشی، نویسنده و پژوهشگر، کارگردان و مستندساز با اشاره به وضعیت سینمای مستند اظهار کرد: به نظرم تمام گلایه هایی که در این چند سال اخیر درباره وضعیت مستند به وجود آمده، امروز در حال بروز و ظهور است و زمانی که به یک آسیب رسیدگی نشود قطعاً تبدیل به مشکلی جدی خواهد شد که باید برای آن راه علاجی یافت. ما سال هاست در فضای صنفی و به صورت فرد فرد در مورد اکران فیلم مستند صحبت می کنیم اما هنوز برای آن اتفاقی نیفتاده است.

وی در ادامه افزود: از آنجایی که مستندسازان برای تولید فیلم هایشان متحمل سختی های بسیاری می شوند و برای آن هزینه می کنند و از طرفی دیگر امر تولید مستند بسیار وقت گیر و گران است و یک مستند ساز بارها از حق و حقوق خودش می گذرد تا یک مستند ساخته شود که البته هیچ سودی هم در آن وجود ندارد، بنابراین رسیدگی به وضعیت سینمای مستند برای آنها حائز اهمیت است، البته کسانی هم هستند که از بیرون وارد فضای سینمای مستند می شوند و اتفاقاً تجارت خوبی هم دارند.

مستندسازان بارها از وضعیت اکران فیلم هایشان گلایه کردند اما گوش شنوا نیست

نقاشی تصریح کرد: اما آن قشری از اهالی سینما که دغدغه کار فیلمسازی دارند و سال هاست که در صنف و تشکیلات فرهنگی درباره وضعیت مستند گلایه کردند و گفتند آقایان مسئول به این وضعیت رسیدگی و نظارت کنید و روند پخش و اکران حرفه ای برای اکران مستند در نظر بگیرید، امروز می بینیم که در اثر بی توجهی ها این معضلات خودش را نشان می دهد.

وی ادامه داد: واقعیت این است تا زمانی که مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی، انجمن سینمای جوانان و برخی شبکه های تخصصی مستند در ایران هم صدایی، هم دستی و مشارکت نداشته باشند هرگز نمی توان به آن درجه از استاندارد نمایش فیلم مستند رسید.

وی درباره شرایط شکل گیری این انسجام گفت: قطعا مسئولان مربوطه می توانند سازوکاری را برای این انسجام و هماهنگی ترتیب دهند. چگونه یک جشنواره برگزار می کنیم و همه ارگان ها با هم در برپایی آن متحد می شوند؟ شما وقتی به بسیاری از پوسترهای همین جشنواره های داخلی نگاه می کنید انواع آرم های دولتی را می بینید که با هم هم صدایی و مشارکت یک فستیوال برگزار می کنند. به همان دلیل و با همان منطق نمایش فیلم مستند هم می تواند ساختار منسجمی به خود بگیرد.

نهادهای مرتبط با فیلم مستند باید همصدا شوند

این پژوهشگر در ادامه یادآور شد: متاسفانه تاکنون این اتفاق نیفتاده است، اما من مطمئنم تولیدات مستند ایران حداقل در انجمن سینمای جوانان و مرکز گسترش سینمای مستد تجربی آن قدر پختگی دارد که مخاطب را جذب کند، زیرا اینها تولیداتی کاملاً حرفه ای هستند و می توانند تفکیک شده و نمایش داده شوند. من به عنوان یک مستندساز معتقدم این ارگان ها می توانند با یکدیگر هم صدا شوند و این اتفاق بیفتد اما متاسفانه نمی شود، زیرا دغدغه آن وجود ندارد.

نقاشی اظهار کرد: واقعیت این است که ما دچار یک نقص اساسی در تولید و عرضه هستیم. توجه کنید که در این چرخه تولید اتفاق می افتد اما متاسفانه پخش مشکل دارد. مانند این است که بخواهیم بحر را در کوزه ببریم. تولید زیاد وجود دارد در حالی که پخش اندک است و خروجی ندارد و ظاهراً فقط در فستیوال ها می توانیم فیلم ها را ببینیم و نهایتاً سازنده اثر تنها می تواند در نشست های هفتگی، ماهانه و ... که در مکان های فرهنگی و NGOها برگزار می شود، فیلمش را پخش کند.

هنوز انتظار داریم مستندساز فیلمش را رایگان در اختیار مردم قرار دهد

وی تاکید کرد: هنوز این تصور در بسیاری وجود دارد که مستندساز باید به شیوه گذشته کپی رایگان فیلمش را در اختیار علاقمندان قرار دهد و فکر نمی کنیم که مستند هم می تواند برای خود تجارتی داشته باشد. در حالی که در بسیاری از کشورها از صنعت سینما درآمدهای شگرفی کسب می کنند، اما ما هنوز به این مهم پی نبرده ایم و یا اگر هم به آن آگاه هستیم شاید مسئله چندان برایمان جدی نیست که چقدر می تواند درآمدزا باشد.

این مستندساز در بخش دیگری از سخنان خود عنوان کرد: باید بپذیریم که مردم هم به مستند علاقه دارند و آن را می بینند و این بسیار مهم است. بنابراین اگر ساخت و ساز می کنیم اما یک ستون مهم آن یعنی پخش را نداشته باشیم به مشکل برمی خوریم. این که پخش فقط محدود به سینما و پخش های ماهیانه که توسط ارگان های مختلف و دانشگاه ها برگزار می شود و اکران اینترنتی باشد، آن جشنواره دیگر کارکردی ندارد و تبدیل می شود به فستیوالی که فقط عرضه می کند و نمایش محدود به ایام جشنواره است.

سینمای مستند نیازمند تعریف ساختار نمایش اصولی است

نقاشی درباره اکران آنلاین فیلم های مستند گفت: در حالی که سینمای مستند باید جاری باشد و همیشه دیده شود، برای این مسئله به سازوکار اینترنتی اصولی و پایه ای نیاز داریم، این که قراردادها را به چند بخش محدود نکنیم و سازوکاری ایجاد کنیم که وظایف را تعیین و معلوم کند. مگر هنر و تجربه موظف نشده فیلم هایی که جایگاهشان به لحاظ فرهنگی و هنری با صنعت سینما متفاوت است را نمایش بدهد؟ بنابراین می بینیم این ساختار پیش تر تعریف شده و باید در سینمای مستند هم چنین ساختاری تعریف شود.

این نویسنده یادآور شد: سال ها روی اینها بحث شده اما ما هرگز خروجی را که ایده آل سینمای مستند و فیلم کوتاه بوده نمی بینیم. اما سوال اینجاست که آیا برای سازمان عریض و طویل سینمای ایران اساساً دغدغه وجود دارد که وضعیت سینمای مستند را سامان بدهد یا خیر و آیا هنوز ترجیح می دهد روی فیلم های سینمایی و سریال های شبکه نمایش خانگی خودش کار کند و نکته مهم تر این که ما چقدر سینمای مستند و تاثیر آن را در اجتماع و ساختارهای فرهنگی و قومی باور می کنیم و آن را جدی می گیریم؟

کدام یک از هنرها توانسته به این سرعت خودش را با جامعه و مردم وفق دهد؟

وی افزود: زمانی که یک مستند مردم شناسانه ساخته می شود، کار یک نهاد و قانون را انجام می دهد. شما تصور کنید مستندی درباره یک فضای اقلیمی ساخته می شود و مسئولین موظف هستند نسبت به آن منطقه و شرایط زیست محیطی و بومی آن واکنش نشان دهند. کدام یک از هنرها توانسته به این سرعت خودش را با جامعه و مردم وفق دهد و هماهنگ کند؟ مستند صدای اجتماع و آینه تمام نمای جامعه خودش است، خالص و بکر است و مستقیماً آسیب های جامعه را نشان می دهد؛ بنابراین باید کارکرد آن را برای مردم و دولت حفظ کرد و در مقابل آنها هم باید واکنش مناسبی نسبت به فیلم مستند داشته باشند.

نقاشی اظهار کرد: فراموش نکنیم که فیلم مستند ساخته می شود تا آسیب های جامعه را به نمایش دربیاورد و اشکالات را نشان دهد، فرهنگ غنی را به رخ بکشد و آن را نقد و ستایش کند. قرار نیست مستند کسی را سرگرم کند و اگر می بینید امروز طیفی به مستند علاقمند شده اند و در تلویزیون نیز شبکه تخصصی مستند راه افتاده و برخی خطوط قرمز و ممیزی ها را برای مستندساز برداشته اند، این نشان می دهد که پی بردیم باید از سینما برای خودسازی استفاده کنیم.

توجه و علاقه مردم نسبت به مستند غیرقابل انکار است

وی تأکید کرد: اما این اتفاق در ایران شعار است و هنوز به عرصه عمل در نیامده است. درست است که ساختارها شکل گرفته اند اما هنوز به طور ریشه ای و عمیق پی نبرده ایم که مستند تا چه اندازه می تواند روی مردم و علاقه مندانش تأثیر بگذارد. شما می توانید به آمار رسمی شبکه مستند رجوع کنید و آن را نسبت به سایر شبکه های تلویزیونی ببینید و مقایسه کنید. میزان آمار مخاطبان مرکز گسترش و سینمای مستند تجربی، آمار نمایش های هفتگی خانه هنرمندان و ... را بررسی کنید و ببینید که چقدر مستند نسبت به گذشته اهمیت پیدا کرده است.

نقاشی تصریح کرد: امروز نهادها به سمت تولید مستند رفته اند و به این نتیجه رسیده اند که باید استانداری و شهرداری ها سرمایه ای فرهنگی داشته باشد که این سرمایه از طریق ساخت مستند حاصل می شود. اما اینها کجا باید دیده شوند؟ نباید فیلمی که 5 سال وقت فیلمساز را گرفته و برای ساخت آن پول بسیاری هزینه شده صرفاً با یک نمایش در یک فستیوال و دو نمایش در گردهمایی فرهنگی به عمرش پایان داد.

دغدغه مسئولان و مطالبه گری اهالی رسانه

وی ادامه داد: مسئولین باید دغدغه داشته باشد، رسانه باید مطالبه کند. فیلمساز در قالب صنف مطالبه کرد و چون عرضه و تقاضا وجود دارد این نمایش باید اتفاق بیفتد، اما از اینجا به بعد وظیفه رسانه مشخص می شود که تا چه اندازه این شرایط را برای آن مقام و مسئول منعکس می کند که معضلات سینمای مستند چیست. به نظرم اینجاست که جایگاه رسانه مشخص می شود.

وی در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به آرشیو سینمای مستند ایران گفت: خوشبختانه ما آرشیو بسیار غنی داریم و از سال 40 تا 99 نزدیک 50 سال آرشیو مستند وجود دارد که همییشه حرفشان مردم و جامعه بوده است و اگر اینها را از فیلم مستند بگیرید اساساً کارکردی ندارد. شما در این پنجاه سال مردم شناسی، اقوام و فرهنگ مستند سینمای ایران را بررسی کنید و به این سوال پاسخ دهید چرا هر بار که می خواهند سازوکار جدیدی در یک منطقه ایجاد کنند سراغ آرشیو مستندات آن می روند؟ زیرا سینمای مستند در زمانه خود به صداقت آن را منعکس کرده است.

مستند هنری پویا و در زمان جاری است

نقاشی در تکمیل توضیحات خود گفت: قرار نیست مستند راکد باشد، بلکه پویاست و در زمان جاری می ماند، زیرا واقعیتی را ثبت کرده است. شما امروز در محله قیطریه قدم می زنید اما وقتی مستند تپه های قیطریه پرویز کیمیاوی را می بینید باور نمی کنید آن تپه های باستان شناسنانه و پر از تاریخ کهن به یک محله شلوغ و پررفت و آمد تبدیل شده است. پرویز کیمیاوی کار خودش را کرده و بارها مستندش از مجموعه های فرهنگی و تلویزیون پخش شده و همچنان علاقمندانش را دارد و برای مخاطب جذاب است

وی در پایان درباره اکران مستند و امکان ارائه آثار و نمایش آنلاین در دوران کرونا گفت: البته پخش اینترنتی وجود دارد و بسیاری از آثار مستند در سایت های مختلف به نمایش درآمده است، اما این اتفاق به قدری محدود و ناچیز است و اصلاً حساب شده نیست که افراد کمتری از آن اطلاع دارند. متاسفانه ما هنوز اصول اولیه پخش اینترنتی را نداریم. نمایش اینترنتی نه تنها در این زمان به ضرورت در خانه ماندن، بلکه باید یک امر پویا باشد که هرگز در آن وقفه ای نیفتد و این امر محقق نمی شود مگر این که این سینما را به طور جدی باور کنیم.

انتهای پیام/

به گزارش خبرنگار فرهنگی ایرنا، خانه سینما دارای 32 صنف است که تنها 10 صنف آن دارای سایت و اطلاعات منتشر شده هستند. این صنوف عبارتند از برنامه ریزان و دستیاران کارگردان، منتقدان و نویسندگان سینمایی، دستیاران فیلمبردار، سازندگان فیلم کوتاه، کارگردانان، عکاسان فیلم، انیمیشن، تهیه کنندگان سینمای مستند، فیلمبرداران و تدوینگران.

این امر در دنیای دیجیتال و زمانی که بیش از هر زمانی بر شفاف سازی اطلاعات و به روز بودن اطلاع رسانی تاکید می شود، آن هم در مورد صنعت پرمخاطبی چون سینما سئوالات زیادی را مطرح کرده است.

لزوم شفاف سازی اطلاعات و به روز بودن اطلاع رسانی صنوف سینمایی در همه امور مهم است به همین منظور با حمیدرضا آشتیانی پور رئیس انجمن گویندگان سینما درباره این موضوع به گفت وگو نشستیم.

آشتیانی پور در این باره به ایرنا گفت: ما اطلاعاتمان درباره اعضای صنف خودمان یعنی گویندگان سینما به روز است. ما ارتباط تنگاتنگی با اعضای انجمن داریم و بنابراین در جریان روزمره مسایل هویتی و پرسنلی اعضا هستیم و اگر تحول عمده ای ایجاد شود اطلاعات در گروه های خودمان به روز می شود. همچنین لیست کلی اعضا را در پایان هر سال یا دو سال یکبار نهایی می کنیم.

به گفته رئیس انجمن گویندگان سینما، در حال حاضر به صورت مستقل سایتی برای این انجمن که جنبه عمومی داشته باشد، وجود ندارد اما مخازنی هست که اطلاعات انجمن در آنجا نگه داری می شود.

وی ادامه داد: معمولا اطلاع رسانی درباره برگزاری مجمع، اساسنامه، تعداد اعضا و وضعیت آن ها از طریق امکانات رسانه های مجازی در اختیار ما است و آنجا بعضا اخبار را قرار می دهیم و دوستانی هم این اخبار را پیگیری می کنند و از آن بهره می برند. همچنین رسانه ها و خبرنگاران نیز با ما در ارتباط هستند و اخبار را پیگیری می کنند.

رئیس انجمن صنف گویندگان سینما تاکید کرد: ما در این انجمن به اصطلاح موارد خاص و عجیبی نداریم و معمولا کارهایمان یک گردش معمولی و روتین دارد، اطلاعات و اخبار مربوط به کارهای دوستانمان در اخبار و رسانه ها منتشر می شود و مردم کم و بیش در جریان آن هستند.

آشتیانی پور با اشاره به اینکه جنبه اطلاعات ستادی خانه سینما اهمیت دارد، بیان کرد: زمانی که سامانه ای برای انجمن گویندگان سینما ایجاد بشود ما استقبال می کنیم چراکه تبدیل به یک مرکز موجه برای پالایش اطلاعات شده و اطلاعات پرسنلی اعضا نیز در آنجا ذخیره می شود.

وی افزود: ما ایرادی در آن نمی بینیم و نظر ما هم نسبت به این مثبت است و باید از قبل این کار انجام می شد به شرط آنکه اطلاعات دقیق وارد شود و موثق باشد.

رئیس انجمن گویندگان سینما درباره اینکه آیا جدولی برای اعضا تدارک دیده شده است، گفت: جدول طبقه بندی شده برای اعضا وجود ندارد. البته نام و نام خانوادگی جزو اطلاعات پرسنلی است که در پرونده ای که برای اعضا تشکیل می شود اطلاعاتی مانند سال عضویت و... در آن موجود و به روز و در دسترس انجمن قرار دارد.

آشتیانی پور ادامه داد: اما در مورد اطلاعات مربوط به فعالیت و اخبار کاری اعضا، از آنجا که ما دسترسی به منابع تولید کار نداریم، وارد این فضا نشدیم و متکی به اطلاعات ارائه شده هستیم. همچنین سیستم قانونمندی برای تولیدکنندگان که آن ها را موظف کند اطلاعات کار تولیدی خود را به ما بدهند به دلیل مسایل مالی و مالیاتی وجود ندارد و از در اختیار قراردادن اطلاعات به صورت گسترده پرهیز می کنند، طبیعتا این اطلاعات در لحظه در اختیار ما قرار نمی گیرد.

وی بیان کرد: ما از طریق همکارانمان که در آن پروژه ها فعالیت می کنند، اطلاعات مربوط به کارها را دریافت و در مواردی هم که صرفا جنبه خبری داشته باشد از رسانه ها استفاده می کنیم.

رئیس انجمن گویندگان سینما در پاسخ به این پرسش که آیا جدول متقاضیان بررسی نشده برای این انجمن وجود دارد یا نه، اظهار کرد: از آنجاکه در هر مقطع بر طبق آیین نامه مشخص از متقاضیان آزمون می گیریم به گونه ای نیست که یک پرونده باز برای متقاضیان وجود داشته باشد که دائما بررسی شود.

آشتیانی پور ادامه داد: بنابراین در آن مقاطعی که متقاضیان دوره ای را می گذرانند و به شرایط نسبی ما برسند، از طریق یک کارگروه پرونده این افراد تشکیل و آزمون گرفته می شود و دوره های کارآموزی را می گذرانند و پس از ارزیابی عضویت و عدم عضویت آن ها مشخص می شود.

وی در پایان در جواب به این سوال که آیا انجمن اطلاعاتش را در اختیار دیگران قرار می دهد یا نه، گفت: اگر از مراجع قانونی به دنبال این اطلاعات باشند حتما در اختیار آن ها قرار می گیرد اما غیر از این باید دلیل مشخص و موجهی وجود داشته باشد به دلیل آنکه در اختیار قرار دادن اطلاعات انجمن کار مرسومی نیست تا در رسانه ها منتشر شود.

شعار سال: طریقت اظهار داشت: به شخصه با سینما ماشین موافق هستم و فکر می کنم تنوعی است برای افرادی که به سینما رفتن علاقه دارند، اما سینما ماشین به طور کل در کشور های دیگر برای فیلم هایی در نظر گرفته می شود که در ایران نمونه ای نداریم. سینما ماشین در همه جای دنیا برای فیلم هایی است که مخاطب در آن شاهد صحنه های جنسی بسیاری است و قرار گرفتن در ماشین و یک فضای صمیمانه برای دیدن این فیلم ها بهتر است و به همین دلیل در کشور ها دیگر برای دیدن این فیلم ها سینما ماشین را ترجیح می دهند.
طریقت در ادامه گفت: دیدن فیلم های جنگی، ملودرام، اجتماعی و به طور کل آثاری که دنبال کردن شان نیاز به تمرکز دارد در سینما ماشین تقریباً غیر ممکن است و از طرفی این نوع سینما نمی تواند تأثیر چندانی در فروش داشته باشد و ممکن است حتی راه اندازی و اجرای آن صرفه اقتصادی نداشته باشد. اگر هر روز سینما ماشین با دو سانس برگزار شود به طور کل در طول سال 600 سانس داریم که تعداد محدودی مخاطب را در هر سانس می توان پذیرفت. با توجه به هزینه و میزان محدود مخاطب به نظرم داشتن این سینما چندان به صرفه نیست.
او افزود: در یک ارزیابی کلی به نظر من سینما ماشین و اکران آنلاین هیچکدام نمی توانند مشکل سینمای ایران را حل کنند و برای آن راهگشا باشند. اکران آنلاین تنها برای فیلم هایی مثل خروج که بازگشت سرمایه در تولید آن ها چندان حائز اهمیت نیست، می تواند گزینه ای مناسب باشد، ولی برای یک تهیه کننده در بخش خصوصی چنین ریسکی را نمی تواند بپذیرد. اگر نگاهی به فیلم خروج داشته باشیم نیز همین نکته را متوجه می شویم. این فیلم در مدتی که به صورت آنلاین اکران شده مبلغی کمتر از آنچه که در سالن ها اکران می شد فروش داشته. اگر دولت و در واقع وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از فیلم های اکران شده در سینمای آنلاین حمایت کنند می توان به این نوع اکران امیدوار بود.
این کارگردان در ادامه اظهاراتش تأکید کرد: فارابی یا دیگر نهاد های زیر نظر وزارت ارشاد می توانند در حمایت از فیلم های اکران شده به صورت آنلاین به نسبت هزینه ای که برای ساخت فیلم ها شده، کمک مالی کنند در غیر اینصورت اکران فیلم به صورت آنلاین برای بخش خصوصی بسیار خطرناک است.
کارگردان فیلم سینمایی خاطره در پایان اظهار داشت: درباره بازگشایی سینما ها به صورتی که 40 درصد از ظرفیت سالن ها پر شود باید بگویم که در هر صورت ما باید بپذیریم تا مدت ها سالن ها خالی از مخاطب خواهد بود. مردم از حضور در سینما ها ترس دارند و بعید است که 40 درصد هر سالن پر شود. اگر مسئولان و سالن داران بتوانند مسائل و نکات بهداشتی را مدنظر قرار داده و فضایی ایمن برای مخاطبان ایجاد کنند به طوری که مردم نیز احساس امنیت کنند، به نظر من می توان امیدوار بود که به مرور از فیلم ها استقبال شود و در غیر این صورت هیچ طرحی مثل طرح بازگشایی سینما ها با 40 درصد از ظرفیت سالن های سینما نمی تواند راهگشا و مثمر ثمر باشد. امیدوارم به زودی شاهد ریشه کن شدن ویروس کرونا و در نهایت بازگشت وضعیت عادی به کشور باشیم.

شعار سال،با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از خبرگزاری برنا، کد خبر:997887، تاریخ انتشار: 19 اردیبهشت 1399، www.bornanews.ir

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم ، تا قبل از راه اندازی سینما آنلاین و طرح قرعه کشی سینمایی که به مربوط به روزهای قبل از شیوع بیماری کویید 19 بود، داشتن پروانه نمایش برای تهیه کننده که بتواند فیلم سینمایی خود در بهترین سانس نمایش دهد، شوخی بود. او باید در کنار پروانه نمایش پروانه رفاقت، ارتباط و لابی گری با دفاتر پخش و سرگروه های سینمایی را نیز در کیف خود همراهش نگه می داشت.

سرمایه گذاری که سرمایه خود را به فیلمی کمدی آورده است در گفت وگوی کوتاه خود با خبرنگار تسنیم گفت زمانی که دنبال دفتر پخش برای اکران فیلم می گشتیم، به سراغ یکی از بزرگ ترین دفاتر پخش دولتی رفتیم. بعد از آنکه فیلم را دادیم از طرف دفتر مذکور به ما پاسخ شفاف ندادند و فهمیدم که اقبال زیادی به فیلم ندارند.

مدیر پخشی که همه جا هست

سپس تلاش کردیم تا با یکی از بهترین دفاتر پخش خصوصی ملاقات کنیم که به ما گفتند آقای ع.س فیلم شما را دیده اند و خیلی موافق نیستند. برای ما سؤال شده بود که ما که فیلم را برای ایشان نبردیم تا تماشا کنند پس چگونه درباره فیلم نظر دارند که منشی وی گفت ایشان فیلم را در همان دفتر پخش دولتی که اشاره شد دیده اند! برای من سؤال شده بود که این چه سینمای مافیایی است که حتی یک نفر آدم که این قدر متمول است می تواند تا دفتر دولتی نیز نفوذ کند تا چرخه رقابت در اکران و پخش را زودتر از باقی به نفع خود مصادره کند یا تغییر دهد؟

بعد از آنکه اخبار ی مبنی بر قرعه کشی اکران های سینمایی منتشر شد امید این رفت که این طرح بتواند این صورت زشت و طماعانه را برای همیشه از بین ببرد. اما کرونا اجازه اکران به فیلم ها را در سینما نداد و این روال باعث شد تا این شیوه جدید فرصت آزمون و خطای خود را از دست بدهد.

تازه واردان اکران سینما

اما بعد از عید دو شیوه جدید اکران یعنی سینما آنلاین و سینما ماشین معادلات مافیای سینمایی کشور را به هم ریخت و باعث شدند تا فرضیه احتمال اکران های بدون قرعه کشی بعد از تعطیلی سینماها به دلیل تراکم و ترافیک بالای فیلم ها از اساس دچار تغییراتی شود. حالا چه قرعه کشی در راه باشد و چه خیر این دو شیوه تازه کار و نوی سینمای ایران میدان رقابت را می توانند عادلانه تر کنند و انحصار را از دست مافیای پخش و اکران بگیرند.

البته این موضوع به معنای رفع انحصار کامل در سینمای کشور نیست چه می تواند انحصار را در بخش رسانه های مجازی یا حتی سینما ماشین به شکل های متفاوتی ایجاد کند. از همین رو سازمان سینمایی باید برای طراحی این شیوه و از بین بردن خلأها و مشکلات آن از همین ابتدا فکر کند.

شعبه مجازی مافیای اکران به VOD منتقل شد

درمنش: مختصات آن شب مخصوص سینما است/ مافیا در سینمای آنلاین هم وجود دارد

با این حساب از الان احتمالاً باید فاتحه رقابت سالم و عادلانه را در این بخش نیز خواند.

سینما ماشین منتظر تصاحب صاحبان قدرت باشد

درباره طرح دیگر نیز اوضاع چندان متفاوت نخواهد بود. گزارشی که به تازگی از سینما ماشین منتشر شده است می گوید که نزدیک به 100 میلیون فروش بلیط سینمایی برای هر سانس 160 ماشین (2 نفر بیننده) با بلیط 40 هزار تومانی رقم بدی برای آغاز این طرح نیست. بنابراین این طرح نیز به زودی رنگ و بوی مافیایی خود را به چشم خواهد دید. بنابراین غول های پول پرستی که خون فرهنگ و هنر را می مکند نه تنها کوچک تر نخواهند شد که بزرگ تر و وحشتناک تر از گذشته به کار خود ادامه می دهند.

تصور خوب و شیرین اکران همزمان سینماها، نمایش خانگی سینما آنلاین و نمایش خیابانی سینما ماشین زمانی میسر خواهد بود که این فضا برای همه فعالان اقتصادی-فرهنگی به صورت یکسان فراهم شود.

دیروز گزارشی از طرف تعدادی سینماگر خطاب به سازمان سینمایی مبنی بر اعتراض به بندهایی در نظام نامه اکران منتشر شد. گزارشی که البته باور آن به دلیل ارتباط خوب و محکم بسیاری از صاحبان امضا با تهیه کنندگان و سینمادران و مدیران پخش سخت است. به نظر می رسد که به زودی باید گلایه نامه ای دیگر از طرف تعدادی سینماگر، فعال فرهنگی، استارت آپ ها و صاحبان VOD نیز درباره ابراز ناراحتی از دست های آلوده و قدرتمند در حوزه سینما آنلاین و سینماماشین به مسئولین رده بالای نظام منتشر شود.

پس تصور ناراحتی و عصبانیت مافیای اکران از وضعیت نمایشی جدید نه تنها غلط است بلکه آنان افق های جدیدی برای جولان خود در دشت پهناور سینمای ایران می بینند.

انتهای پیام/

جبار آذین منتقد سینما درباره فیلم سینمایی طلا به خبرنگار حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان ، گفت: پرویز شهبازی از جمله سینماگران جوان نواندیش کشور است. این فیلمساز با ذوق و سلیقه خود، نگاه متفاوت اجتماعی و خانوادگی را به انسان، زندگی و موقعیت آدم ها در شرایط مختلف معطوف و از زاویه آسیب شناسی انسانی با مسائل برخورد می کند؛ اما اینجا آنچه مهم است، داشتن دانش اجتماعی در کنار احترام و شناخت نسبت به فرهنگ مخاطب و همسو کردن سلیقه فیلمساز با سلیقه اجتماعی است. از آنجا که فیلم برای مخاطب ساخته می شود، بنابراین باید سلیقه و نظر مخاطب در پردازش مضامین و داستان آن لحاظ شود.

وی افزود: شهبازی در فیلم های متفاوت خود کوشیده افزون بر نگرش متفاوت در عرصه فرم به محتوا هم نگاه مناسب داشته باشد؛ اما این مناسبت ها بیش از هرچیز ناشی از نگاه و سلیقه فیلمساز است که گاه با نگاه اجتماعی در یک جهت و یک سو قرار نمی گیرد.

آذین با اشاره به مضمون این فیلم سینمایی تصریح کرد: مضمون اساسی فیلم طلا که به نوعی در گونه اجتماعی و شاید خانوادگی قرار می گیرد، مسئله نوعی ازدواج است که از منظر شرع و عرف ما مورد بحث و گفتگوست. ازدواجی که چندان مورد پذیرش اجتماع و به کل شرعی نیست. گرچه شهباری فیلمنامه نویس متبحر و در حوزه فیلمسازی هم صاحب تشخیص و دانش سینمایی است، اما این تبحر و تشخیص در خدمت مضمون قرار گرفته که این مضمون می تواند فرهنگ، مناسبات خانوادگی و اجتماعی جامعه را خدشه دار کند.

این منتقد سینمایی ادامه داد: ازدواج سفید در سال های اخیر با ورود فرهنگ نامناسب غیر ایرانی وارد روابط اجتماعی کشور ما شده و اساس زندگی ایرانی اسلامی جامعه را تحت الشعاع قرار داده است. این سبک زندگی بخشی از روش معاش و روابط نسل جوان و حتی نوجوان را متاثر کرده است.

وی تاکید کرد: با آنکه که طلا از منظر پردازش مضامین چندان عمیق و تحلیلی نیست و توجه فیلمساز بیش از مضمون به فرم معطوف شده است، سوال اینجاست که آیا فیلمساز به دفاع از ازدواج سفید و ثمره آن پرداخته یا کوشیده این نوع مناسبات را به نقد بکشد؟! به نظر فیلمساز در فیلم به طور واضح این مناسبات را نقد نمی کند، بلکه به صورت سطحی در قالب یک داستان بازگو می کند. اما همین بازگو کردن صرف و نگاه محدود، نه همه جانبه و علمی و اجتماعی و روانشناختی به این نوع سبک زندگی، سبب می شود تا مخاطب واقعیت ازدواج سفید را تثبیت شده بپندارد و فکر کند با ثمره چنین ازدواج هایی چه باید بکند. به نظر فیلم تلاشی غیرمستقیم است برای تثبیت این نوع مناسبات ناپسند اخلاقی، انسانی و اجتماعی.

آذین در پایان گفت: طلا کوشیده ضمن توجه به بخشی از شخصیت پردازی و داستان سازی و همچنین ساختار هنری، حرف مخاطب را بازگو کند. فیلم از منظر ساختار هنری و داشتن چفت و بست دراماتیک فیلمنامه، کمی تا قسمتی از آثار متوسط سینمایی بالاتر قرار می گیرد، اما این به معنای آن نیست که به لحاظ محتوا مناسب جامعه ماست و از نظر ساختار هنری بهتر از دیگر ساخته ها و آثار سینمایی فیلمسازش است.

انتهای پیام/

مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی گفت: این بنیاد از نگارش فیلمنامه و ساخت آثار سینمایی از روی داستان ها و روایت های گردآوری شده و همچنین ساخت آثاری حرفه ای و ماندگار از آثار آماتوری ضبط شده با تلفن های همراه یا دوربین های کادر درمان حمایت می کند.

علیرضا تابش با اشاره به اهمیت روایت کرونا در دل این بحران، بیان کرد: با روایت کردن داستان های کرونا برای نسل های بعدی از پزشکان و پرستاران و کادر درمان می خواهیم که اجازه ندهند داستان های کرونا فراموش شود.

به گزارش ایسنا به نقل از روابط عمومی سازمان نظام پزشکی، مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی با حضور در سازمان نظام پزشکی، حمایت این بنیاد از پروژه ملی کروناروایت: ثبت لحظه های ماندگار را اعلام کرد و گفت: بنیاد فارابی آمادگی دارد داستان ها، فیلم ها و تصاویر بدیع و دست اولی را که توسط پزشکان و پرستاران و سایر مردم تهیه شده و در سامانه کروناروایت ثبت می شود، بررسی کرده و از میان آن ها فیلمنامه سینمایی با هدف تولید فیلم تهیه کند تا خاطره های تصویری درست و دقیقی از روزهای کرونایی در حافظه سینمای ما بماند.

در جلسه هم اندیشی که با حضور علیرضا تابش مدیر عامل بنیاد سینمایی فارابی، مسعود حبیبی معاون اجتماعی و امور مجلس نظام پزشکی، حسین کرمانپور مدیر روابط عمومی سازمان نظام پزشکی و محمد کیاسالار دبیر رویداد کروناروایت برگزار شد، در خصوص ابعاد مختلف این تلاش ملی و نحوه همکاری های دو مجموعه بنیاد سینمایی فارابی و سازمان نظام پزشکی در رویداد کروناروایت رایزنی صورت گرفت.

تابش دقت نظر در حوزه تغییرات رفتاری جامعه پس از کرونا را ضروری دانست و گفت: بررسی دقیق رفتارشناسی دیجیتال جامعه در برخورد با این بحران اهمیت دارد و در این پروژه ملی با توجهی که به مباحث بین رشته ای می شود، قطعاً می توانیم اتفاق بزرگی را شاهد باشیم.

او همچنین از مسئولان پروژه کروناروایت خواست با ارسال سوژه ها، داستان ها و روایت های این حماسه ملی، منابع داستانی و دراماتیک مورد نیاز سینما را برای پوشش مطلوب روایت های بومی این همه گیری تأمین کنند.

مدیر عامل بنیاد سینمایی فارابی کرونا را بزرگ ترین بستر درام و ملودرام حال حاضرِ جامعه بشری دانست و گفت: قصه های فراوانی در این چند ماه در بیمارستان ها، خانه ها و خیابان های کشورمان روی داده که ظرفیت تبدیل شدن به ایده اولیه فیلم های ماندگاری را دارند.

تابش کروناروایت را پاسخ به یک نیاز در این مقطع زمانی دانست و گفت: کابوس تکرار این فاجعه، این بار با نسل جدیدتری از ویروس ها، تا دهه ها ذهن مردم جهان را به خود مشغول خواهد کرد و این وظیفه ما و شماست که با روایت صحیح، آموزش همگانی و برجسته کردن فرآیند شیوع در قالب تولیدات رسانه ای و سینمایی و هنری، هم در مردم توانمندی ایجاد کنیم و هم آرامش را به جامعه بازگردانیم. امید است آثار رویداد کروناروایت در بخش هایی از جشنواره های ملی سینمایی به نمایش درآید.

رویداد کروناروایت که با هدف ثبت حداکثری لحظه های ماندگار در مقابله با کرونا و به دبیری محمد کیاسالار برگزار می شود، تمامی هنرمندان و کادر بهداشت و درمان کشور را دعوت به مشارکت کرده و متقاضیان شرکت دراین رویداد تا 15 تیرماه سال جاری فرصت دارند با مراجعه به وب سایت سازمان نظام پزشکی به نشانی irimc.org نسبت به تکمیل فرم ثبت نام و ارسال آثار خود در سامانه کروناروایت: ثبت لحظه های ماندگار اقدام کنند.

انتهای پیام

لینک منبع

عصر ایران ؛ نهال موسوی - ابراهیم حاتمی کیا، به خاطر شیوع ویروس کرونا و تعطیلی سینماها، آخرین اثرش را از یکشنبه 24 فروردین 1399 به صورت آنلاین از طریق شبکه های وی او دی به پخش رساند، بعد از ابراهیم حاتمی کیا و فیلم خروج فیلم طلا پرویز شهبازی هم از 10 اردیبهشت اکران اینترنتی شد.

اکران اینترنتی فیلم های سینمایی حاتمی کیا و شهبازی یک تجربه جدید در سینمای ایران رقم زد و فارغ از هر گونه حاشیه و قضاوتی باید گفت این یک امکان جدید است که استفاده از آن گریز ناپذیر است و دیر یا زود باید به سمت این مدل فیلم دیدن هم می رفتیم.

در سینمای جهان هم مواردی از این دست و رو آوردن به اکران اینترنتی در همین روزهای کرونایی شاهد بودیم مثلا فیلم موفق هرگز، به ندرت، گاهی، همیشه که با حضور در فستیوال های مختلف جوایز و واکنش های بسیار خوبی از سمت منتقدان و تماشاچیان دریافت کرد، خیلی زود قید اکران در سینماها را زد. این فیلم که قرار بود در 13 مارس 2020 (23 اسفند 98) اکران شود، در تاریخ 3 آوریل به صورت اینترنتی اکران شد.

اکران اینترنتی از چند وجه قابل بررسی است:

در سینمای ایران که تولیدات سالانه فیلم تقریبا 2 یا 3 برابر ظرفیت اکران است و هر سال فیلم های زیادی (50 الی 70 فیلم) پشت در سینما می مانند و شاید هرگز به روی پرده نروند ( حدود همین تعداد فیلم های به نمایش در نیامده سال گذشته و 2 سال قبل و... هم در صف اکران هستند).

این شرایط باعث شده که همواره شائبه های وجود لابی، مافیا و باندبازی بر سر گرفتن نوبت اکران مطرح باشد.

این شیوه اکران یک راه نو برای ارائه فیلم به مخاطب است علی الخصوص برای گروهی از تولیدات سینمای ایران که با کمک یا سرمایه نهاد یا سازمانی تولید می شود و فروش دغدغه اصلی آنها نیست بلکه دیده شدن فیلم وارتباط با مخاطب مهمترین وجه تولید چنین آثاری است. کما اینکه اقدام سازمان اوج تولیدکننده فیلم خروج در همین راستا کاملا منطقی است و تا به اکنون هم به آن هدفی که مدنظرشان است دست یافته اند.

پراکندگی سالن های سینمای ایران در کشور بسیار محدود و بیشتر متمرکز در کلان شهرها و یا مراکز استان هاست با اکران اینترنتی دیگر در هر نقطه ای از کشور که دسترسی به اینترنت میسر باشد می توان این فیلم های جدید اکران را دید و این اتفاق مهمی است که یک پتانسیل نهفته قوی در خود دارد.

در شرایط امروز سینما رفتن به یک مراسم شبیه است علی الخصوص برای خانواده ها، هماهنگ شدن افراد با هم، رفت و آمد، خوردن یک وعده غذایی و ... با توجه به اینکه این مراسم سینما رفتن برای اقشار زیادی از جامعه امکان پذیر نیست ( به دلایل مختلف اقتصادی، فرهنگی و ...) این اکران اینترنتی تنها راه پیوند آنها با سینماست که با هزینه ای محدود می توانند همه خانواده در کنار هم جمع شده و یک فیلم را ببینند.

برای آن دسته از تولیدات امروز سینما که نیازی به نمایش بر روی پرده عریض ندارند و دیدن این چنین فیلم های در تلویزیون یا صفحه نمایش کوچک هم امکان پذیر است فرصت خوبی است تا هر چه زودتر در معرض دید مخاطب قرار گیرد.

یکی از راه های ساده جلوگیری از قاچاق این فیلم های ارائه شده در اکران اینترنتی این است که قیمت گذاری این بلیت های اینترنتی معمولا30 تا 40 درصد بلیت سینما است و با قیمت گذاری مناسب مراجعه به نسخه قاچاق و دانلود غیرقانونی قابل کنترل است.

با ارائه مستقیم این فیلم ها در سامانه های وی او دی و با توجه به تغییر در ماهیت تبلیغات و ... می تواند برای سازندگان و صاحبان آثار از مدل اکران سینمایی قابل قبول تر و حتی پولسازتر باشد زیرا نسبت به هزینه های اکران و درصد سود حاصله و مدت زمان خواب سرمایه، مورد مناسب تری است. در واقع این طرح برای فیلم های کم هزینه که سینماداران هم غالباً علاقه ای به اکران آن ها ندارند، می تواند فرصت مناسبی از جهت بازگشت سرمایه و دیده شدن باشد.

و البته از طرف دیگر سامانه های ارائه فیلم هم می توانند از طریق تبلیغات و ارائه محصولات دیگر و ... از این راه ارزش افزوده بیشتری حاصل کنند.

مخلص کلام ، این اتفاق را باید به فال نیک گرفت زیرا در این دنیای آکنده از میل به تسلط، باندبازی ها، انحصار و ...، هر اندازه بتوان ظرفیت و امکان رویارویی آزادانه هنرمند با مخاطب را فراهم کرد نتیجه آن رشد و بالندگی برای هر دو طرف و بالطبع برای جامعه است و "اکران اینترنتی" چنین فرصتی را مهیا می سازد.

____________________________________________

بیشتر بخوانید:

به گزارش سینماپرس ، با نگاهی به تبلیغات تلویزیونی در چند ماه اخیر، متوجه حضور برخی بازیگران سینما و تلویزیون در آنها می شویم؛ از تبلیغ کت وشلوار گرفته تا چای و سس! علی ضیاء، حمید گودرزی، رضا صادقی، آتیلا پسیانی، امین حیایی، نفیسه روشن، پژمان جمشیدی، فاطمه گودرزی، نسرین مقانلو، امیرحسین آرمان، بهرام رادان، طناز طباطبایی، شبنم فرشادجو، شقایق دهقان، برزو ارجمند، الهام حمیدی، امین زندگانی، الیکا عبدالرزاقی، پژمان بازغی، نیما فلاح و سحر ولدبیگی از جمله بازیگرانی هستند که در این مدت در تبلیغات تلویزیونی داخلی و خارجی و بیلبوردها حاضر بوده اند. پیش از آن ها بازیگرانی چون رضا کیانیان، محمدرضا گلزار، مهران مدیری، محمدرضا فروتن و بسیاری دیگر هم این فضا را تجربه کرده اند.

از جمله مهم ترین نقش ها و کارکردهای هر رسانه قدرت و فراگیری آن در تبلیغات است و یکی از منابع اصلی درآمد صداوسیما، کسب درآمد از آگهی بوده و این نوع استفاده از تجارت در تمام دنیا مرسوم است. خیلی از هنرپیشه های هالیوودی در تبلیغات گوناگون حضور دارند که این هم باعث دیده شدن محصولات مختلف و هم سرازیر شدن پول به سمت تلویزیون یا مدیوم های رسانه ای دیگر می شود.
تبلیغات در تلویزیون به دلیل مخاطبان بیشتر نسبت به تبلیغات در فضای مجازی و بیلبوردهای تبلیغاتی سطح شهر از اهمیت ویژه تری برخوردار است، زیرا این روزها همه در خانه تلویزیون دارند و برای دیدن برنامه ای راه گریزی از تبلیغات تلویزیونی وجود ندارد. همچنین به نظر می رسد هنرمندان زیادی به سمت حضور در تیزرهای تبلیغاتی در تلویزیون تمایل
پیدا کرده اند.
قانون منع یا آزادی استفاده از بازیگران و چهره های مشهور برای تبلیغ کالاها، در این سال ها با
فراز و فرودهای بسیار در کشور همراه بوده؛ گاهی استفاده از سلبریتی ها در تبلیغات کالاهای داخلی آزاد اعلام و در مقطعی، ممنوعیت ها
از سر گرفته شده و البته جزئیات این قانون هم هیچ گاه به صورت رسمی رسانه ای نشده است. در سال 91 اعلام شد که دستورالعمل جدیدی با امضای عباس مهدوی مهر، مدیرکل وقت بازرگانی صداوسیما به شرکت های تبلیغاتی ارسال شد که در آن آمده بود: به منظور ارتقای ظرفیت و بهبود سطح کیفی آگهی های بازرگانی، به اطلاع می رساند استفاده از تصاویر هنرمندان و بازیگران سریال ها و انیمیشن های ایرانی در تولید کالاها و محصولات داخلی حسب نظر اداره کل بازرگانی بلامانع است.
در ادامه حسین انتظامی هم در سال 93 و در دوره معاونتش در امور مطبوعاتی، از رفع ممنوعیت ها و در حقیقت ضابطه مندشدن این قانون خبر داد؛ خبری که باوجود وعده ها در ادامه جزئیاتش تبیین نشد و صرفا مهر تاییدی بر ممنوعیت های گذشته بود. گذشته از همه این موضوعات باید یک نگاه کارشناسانه به این موضوع شود و هر چیزی باید طبق قاعده و قوانین مشخص حوزه خود
پیش برود. شاید 10 سال گذشته چنین تبلیغاتی وجود نداشت و اگر هم وجود داشت، بسیار هوشمندانه شکل می گرفت. برای مثال بازیگری در یک قاب تبلیغاتی مرتبط با حرفه خود ظاهر می شد که هم شأن هنر خود را حفظ کند و هم مخاطبان هدف بسیاری را
جذب کند.
امروز با نگاهی گذرا به تبلیغات صداوسیما متوجه حضور غیرمعقول، تصنعی و بی ارتباط هنرمندان می شویم. قطع به یقین حضور بازیگری مطرح در یک تبلیغ سس یا نوشابه برای شرکت عرضه کننده بهترین فرصت و شانس برای دیده شدن محصولات خود به شمار می آید اما از سمت بازیگر به جز دستمزدی چشمگیر که در نوع خود بسیار مهم است، چه چیز دیگری دارد؟ برخی از تبلیغات برای مخاطب جذاب هستند اما تبلیغات این روزهای تلویزیون نه تنها هیچ درکی از ذهنیت مخاطبان و زیبایی شناسی ندارند بلکه تمام تمرکزشان روی حضور چهره ای شناخته شده است. این امر بدیهی است که بهترین بازیگر و ورزشکار نمی تواند بدون داشتن ایده ای جالب و به صورت مصنوعی موفق
ظاهر شود.
این روزها بازیگران فراتر از بازیگری در تلویزیون قدم برمی دارند یا در برخی برنامه ها یا مسابقات تلویزیونی حاضر می شوند یا ترجیح می دهند بازیگر آیتم تبلیغی آگهی های بازرگانی باشند؛ البته در فضای مجازی هم تبلیغ کردن کالا یا اپلیکیشنی خاص توسط سلبریتی ها به اوج خودش
رسیده است، حتی بعضا برخی از کالاهای خصوصا بهداشتی و آرایشی آسیب زا هستند و یک سلبریتی خاص بدون توجه به عوارض آن، صرفاً برای منفعت شخصی اش، آن کالا یا اپلیکیشن خاص را تبلیغ می کند.

*صبح نو

سرویس سینمایی هنرآنلاین : بهمن ارک سال گذشته با همراهی برادرش بهرام ارک فیلم "پوست" را به عنوان نخستین فیلم بلند سینمایی کارگردانی کرد که در سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر در بخش نگاه نو و مسابقه سینمای ایران حضور یافت و درنهایت جایزه بهترین فیلم هنر و تجربه را از آن خود کرد.

او در گفت وگو با خبرنگار هنرآنلاین درباره وضعیت اکران این فیلم گفت: خودم به اکران اینترنتی فیلم فکر کردم، اما برای اکران فیلم محمدرضا مصباح در مقام تهیه کننده باید تصمیم بگیرد، ضمن این که ما قصد اکران فیلم را به این شکل نداریم، چون برای پخش بین الملل فیلم برنامه ریزی کرده ایم و اگر فیلم در بستر اینترنت قرار بگیرد، عملاً فرصت هایمان را برای حضور در جشنواره های خارجی از دست خواهیم داد. بنابراین بعد از مراحل فستیوالی به اکران فیلم فکر می کنیم.

بهمن ارک در ادامه درباره اکران اینترنتی بیان کرد: اکران در سینما و روی پرده عریض جذاب است و اصولاً دسته جمعی فیلم دیدن روی پرده بزرگ یک آئین است که به شیوه اکران اینترنتی از دست می رود. درواقع این آئین از پرده سینما به گوشی ها و تبلت ها راه پیدا می کند و مناسبات پرده بزرگ و صداگذاری نیز از میان برداشته می شود. اکران آنلاین برای برخی از فیلم ها بسیار مناسب است، اما در برخی از فیلم ها این گونه نیست و اتفاقاً می تواند ضربه بزند. این در شرایطی است که نمی شود جلوی تکنولوژی را گرفت و اتفاقاتی در حال رخ دادن است که نمی توان در مقابلش ایستاد. از سوی دیگر باید همزیستی داشت و با آن کنار آمد، بشر امروز با این چالش ها همواره روبروست.

این فیلمساز جوان همچنین درباره تازه ترین فعالیت خود توضیح داد: این روزها مشغول بازنویسی فیلمنامه یکی از دوستانم هستم که به عنوان مشاور در کنارش حضور دارم. ضمن این که مشغول طراحی و نگارش فیلم نامه جدید خودم هستم که یک اثر تاریخی افسانه ای است درباره توبه شاه طهماسب اول که در دوران اوج هنر نقاشی انجام شد. کار بسیار سختی است و نیازمند زمان است.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ بعد از فرمان رهبر معظم انقلاب در خصوص رزمایش کمک مومنانه و لبیک سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به این فرمان ولی فقیه برای دست گیری از نیازمندان در ماه رمضان و راه اندازی پویش کمک مومنانه برخی از چهره های مشهور عرصه های مختلف نیز در کنار مردم به این پویش پیوستند تا ادای دینی به مردم کشورشان کرده باشند.

با این عمل می توان نمره قابل قبولی به ملت ایران داد، چرا که ثابت کردند با فرهنگ ایرانی اسلامی خود، نه تنها در مواقع بحرانبرخلاف مدعیان پیشرفت و تمدن دست به غارت فروشگاه ها نمی زنند، بلکه با مواسات، همدلی و کمک مؤمنانه، خوش می درخشند.

کمک و همدلی مردم در این روزها مثال زدنی است

حسن اکلیلی بازیگر سینما و تلویزیون در گفتگو با خبرنگار صاحب نیوز اظهار کرد: ایرانی ها همیشه خود را موظف دانسته که به یکدیگر کمک کنند و طرح کمک مؤمنانه یک یادآوری است که کمک و دقت بیشتری داشته باشند.

بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون در ادامه تصریح کرد: مردم ایران در همه زمینه های مؤمنانه حضور دارند که باید دست و پای آن ها را بوسید و لازم است از این همه ایثار و بخشش تشکر کنم.وی با بیان اینکه نباید از حال یکدیگر غافل شویم چرا که عبادتی بالاتر از کمک به دیگران نیست، افزود: مردم داری و اینکه دردمندی را کمک کنیم یکی از بزرگ ترین کارهایی است که انسان ها می توانند نسبت به هم انجام دهند.

اکلیلی عنوان کرد: بیماری کرونا با وجود مشکلاتی که ایجاد کرد در کنار آن فرصتی بود تا مردم ایران از نظر خلقی بیشتر به فکر هم باشند و نظافت بیش تر از پیش رعایت شود و حتی در ترافیک نیز فاصله اجتماعی را رعایت کنند.

حسن اکلیلی گفت: در این شرایط سخت اقتصادی مردم ایران بیشتر در کنار هم هستند و کمک و همدلی آن ها مثال زدنی است؛ همچنین خیران و کارخانجات در زمینه تولید مواد ضدعفونی، ماسک و .. که حتی برخی کار آن ها نیز این نبود، سنگ تمام گذاشتند و جهادی پای کار آمدند، این نشان دهنده این است که ایرانی ها در هر زمانی شرافت انسانی خود را دارند، که جای تشکر دارد.

مردم در کمک به نیازمندان، باز هم گل کاشتند

جلیل سامان، کارگردان سریال زیرخاکی در گفتگو با پایگاه خبری تحلیلی شیرازه ضمن اشاره به شرایط اقتصادی حاکم بر کشور پس از شیوع بیماری کرونا گفت: شرایط اقتصادی موجود برای بسیاری از مردم سخت است و بجز طبقات پایین جامعه، حتی طبقه متوسط نیز فشار اقتصادی مضاعفی را تحمل می کنند.

نویسنده و کارگردان سه گانه ارمغان تاریکی ، پروانه و نفس افزود: در ماه مبارک رمضان قرار داریم و از کارهای خیر و ثواب در این ماه عزیز، کمک به وضعیت معیشتی افراد نیازمند است، خوشبختانه شاهدیم که باز هم مردم گل کاشته اند.

مشارکت مومنانه را ولو با یک قرص نان افزایش دهید

علیرضا رنجی پور بازیگر تبریزی در گفت وگو با آناج در خصوص تاثیر رزمایش کمک مومنانه اظهار داشت: انجام رزمایش کمک مومنانه به ویژه در ماه مبارک رمضان برای کمک به نیازمندان بسیار موثر است و می تواند باری از دوش محرومان در این ماه پربرکت بردارد.وی با اشاره به وظیفه انسانی و اسلامی افراد جامعه نسبت به یکدیگر گفت: وظیفه همه ما این است که دست به دست هم بدهیم و تا جایی که توان داریم در این امر خداپسندانه که با همدلی و انفاق صورت می گیرد، بخشی از نیازهای نیازمندان را ولو با یک قرص نان مرتفع کنیم.

این بازیگر تبریزی با بیان اینکه برخی در جامعه حتی توانایی خرید نان را ندارند، عنوان کرد: با محوریت رزمایش مومنانه می توان در این ماه پرفیض دل چنین عزیزانی را شاد کرد و خشنودی پروردگار را رقم زد.وی در پایان با اشاره به اثرات مثبت رزمایش کمک های مومنانه یادآور شد: امیدوارم به مانند قبل با مشارکت مردم در این رزمایش بخشی از مشکلات نیازمندان حل شود و چنین کارهایی ادامه دار باشد.

مواسات به معنای استفاده از ظرفیت ارزشمند افراد است

محمد برادران کارگردان انیمیشن و جلوه های ویژه در گفت وگو با صبح قزوین ؛ با اشاره به فعالیت هنری خود در حوزه ی مواسات و کمک مومنانه اظهار کرد: انجام کمک مومنانه تنها مختص به شرایط موجود نیست؛ بلکه ما به عنوان مسلمان باید همیشه به فکر مستضعفان باشیم و بخشی از اموال و درآمد خود را صرف این امور کنیم. وی افزود: ما به عنوان فرد مسلمان بنا به شرایط موجود در حوزه ی تخصصی خود یعنی ساخت فیلم با همکاری جبهه ی فرهنگی بخشی از زمان و کار خود را صرف مواسات و کمک مومنانه کرده ایم.

مسئول جلوه های ویژه ی فیلم "خروج" اذعان کرد: ما به نوبه ی خود برای شرکت در مواسات و کمک مومنانه خدمات آموزش و مشاوره ای را در حوزه ی ساخت فیلم به صورت رایگان در اختیار افراد قرار می دهیم و در تلاشیم تا سطح توانایی و کیفیت کار را افزایش دهیم.وی گفت: در بحث مواسات، جبهه ی فرهنگی بیشتر امور تبلیغاتی، ساخت فیلم و موشن گرافی مرتبط با این موضوع را انجام می دهد که سطح تعداد کار افراد بسیار بالاست.

برادران عنوان کرد: ما در این میان با ارائه ی خدمات مشاوره ای و رفع مشکلات و ایرادهای موجود تلاش می کنیم تا در حوزه ی کاری خود بتوانیم موثر واقع شویم.این هنرمند قزوینی ابراز کرد: در زمینه کمک مومنانه تصمیم افراد متفاوت است و هنرمند واقعی کسی است که از هنر خود در این عرصه استفاده کند.

وی ادامه داد: نقطه ی تاکید مقام معظم رهبری در خصوص مواسات استفاده و بکارگیری ابزار و ظرفیت های ارزشمند یک فرد است به این معنا که مواسات از ما می خواهد برای انجام کمک مومنانه از ارزشمندترین چیزهای خود مایه بگذاریم.سازنده ی جلوه های ویژه گفت: به نوبه ی خود تلاش کردم تا بخشی از درآمد خود را صرف کمک مومنانه کنم؛ اما باارزش ترین چیز برای من علم و دانش است پس تصمیم گرفتم علم و دانش خود را بدون چشم داشت در مسیر کمک مومنانه وقف کنم.

وی تصریح کرد: افراد متخصص که در هر زمینه ای تخصص دارند اگر پای کار بیایند و در این شرایط حرفه و مهارت خود را به دیگران بیاموزند علاوه براینکه در این شرایط فعالیت موثری داشتند، موفق شدند تا افرادی را رشد دهند که در آینده می توانند بسیار موثر و مفید واقع شوند.این هنرمند قزوینی در پایان بیان کرد: تربیت افراد متخصص در این شرایط، موجب گسترش یک حرفه و تخصص در استان می شود؛ یعنی اگر بجای ماهی دادن دست افراد بتوانیم ماهی گیری را به آنها آموزش دهیم در آینده شاهد تاثیرات مثبت و تاثیر گذاری خواهیم بود .

صددرصد در رزمایش مومنانه شرکت می کنم

بازیکن ملی پوش تیم بسکتبال شهرداری گرگان در گفت و گوی اختصاصی با پایگاه خبری گلستان ما در خصوص رزمایش مومنانه در ماه مبارک رمضان اظهار داشت : در ایام ولادت امام حسن مجتبی کریم اهل بیت(ع) سعی کنیم در این برهه که معضل کرونا بوجود آمده ، با نرفتن در جای شلوغ و شرکت نکردن در اجتماعات آن را کنترل کنیم.

ارغوان افزود: نکته مهم دیگر اینکه در این ایام به دلیل تعطیلی برخی مشاغل و اصناف، نیازمندان زیادی هستند که در اطراف ما و درنقاط و مناطق مختلف شهر حضور دارند که در تامین معیشت خود به مشکل برخورده اند.

وی تصریح کرد: عمل مومنانه امروز، کمک و رسیدگی به همین نیازمندان است و من صددرصد در این رزمایش شرکت می کنم.

بازیکن ملی پوش تیم بسکتبال شهرداری گرگان خاطرنشان کرد: بعد از تعطیلی لیگ بسکتبال به مشهد آمدم و بعد از عید هنوز موفق نشدم به حرم و زیارت بروم البته از پشت بام خانه ما گلدسته های حرم دیده می شود و من از همان جا به آقا سلام می دهم.

ارغوان اضافه کرد : امیدوارم این بیماری هر چه زودتر کنترل شود تا مردم عزیز ما بتوانند دوباره به زندگی عادی خود برگردند.

وی ادامه داد : ما پارسال در جمع گرگانی های عزیز و مردم استان گلستان ، سال خوبی داشتیم ، امیدوارم مردم از ما راضی باشند، درست است نتیجه لیگ خوب تمام نشد اما با قهرمانی ما به پایان رسید.

این بازیکن توانمند بسکتبال ایران گفت : نتیجه ای که پارسال برای بسکتبال گرگان بدست آمده فارغ از قهرمانی ، پیشرفتی است که در بسکتبال شهر گرگان دیده می شود و امیدوارم سال بعد نتایج بسیار بهتری کسب کنیم

مردم ایران در رزمایش کمک مومنانه همت خود را در طبق اخلاص گذاشتند

محسن سلیمانی مشاور عالی بنیاد روایت فتح و عضو شورای عالی نظارت بر نمایش کشور در گفت وگو با جهانبین نیوز؛ اظهار کرد: مردم ایران با یک تمدن کهن و مردم سالار از قدیم روبه رو بوده اند و حس شفقت و نوع دوستی را از همان ابتدا نسبت به هم داشته اند.

وی با بیان اینکه مردم کشور از دیرباز نسبت به هم وطنان و هم نوعانشان چه در ایران و چه در جهان حس هم زادپنداری دارند و این سبب می شود در بسیاری از موارد و اتفاقات حضوری فعال داشته و در جهات تزکین آلام دیگران وارد صحنه می شدند اضافه کرد: این حسی کم نظیر است که بارها و بارها در ایران شاهد تکرار آن بودیم و از آن جمله می توان به جنگ تحمیلی اشاره داشت که در جریان آن کمک های بسیاری به ایران شد و اگر این کمک های مردمی نبود قطعا ما نمی توانستیم در مقابل هجوم عراق دوام بیاوریم.

سلیمانی خاطرنشان کرد: همت و کمک مومنانه مردم ایران بدون هیچ گونه ریا و خودنمایی و برای رضای خدا و شاد کردن دل های آسیب دیدگان است، که قطعا در پیشگاه خداوند مورد تحسین قرار خواهد گرفت.

مشاور عالی بنیاد روایت فتح ادامه داد: ایران علاوه بر جنگ هایی که در گذشته به آن تحمیل شده به سبب موقعیت جغرافیایی و اقلیمی شاهد بروز حوادث بسیاری بوده است اما در همه این مشکلات مردم نشان دادند که به راحتی می توان از سد آن گذشت و امروز هم با انتشار این ویروس در کل کره زمین با وجود اینکه در بسیاری از نقاط مردم نسبت به هم بی تفاوت بودند و حتی در برخورداری از امکانات بیشتر رقابت داشتند اما در ایران با وجود اینکه مردم خود در آلام و ناراحتی بودند اما مثل همیشه از کمک مومنانه لذت می برند و این کمک آن ها به دور از هرگونه ظاهرسازی و خودنمایی می باشد.

وی با اشاره به اینکه مردم ایران در رزمایش کمک مومنانه همت خود را در طبق اخلاص گذاشته و با حضوری خالصانه با آسیب دیدگان اعلام همدردی کرده تا با اقدام خود یک اتفاق ناخوشایند را به اتفاقی خوشایند و خاطره ای زیبا تبدیل کنند تاکید کرد: مردم در رزمایش کمک مومنانه تهدید را به یک فرصت برای اثبات بندگی خدا، انفاق و حضور موثر و پشت به پشت هم در حوادث تبدیل کرده و از آن سربلند بیرون آمدند.

سلیمانی بیان داشت: در جنگ تحمیلی این بسیج عمومی بود که خاک ایران را از گزند دشمن نجات داد و این اتفاق به فرمان حضرت امام خمینی (ره) رخ داد و با فرمان ایشان همه پای کارآمدند و بسیج هم با این تفکر ودیدگاه به وجود آمد که از دل مردم باشد، در قضایای سیل و زلزله یکی از کسانی که در تسکین آلام مردم پیشگام بوده همین بسیجیانی بودند که از دل مردم برخاسته و برای ایجاد همگرایی و تمشیت و راهگشا برای فائق شدن به یک بلا حضور داشتند.

عضو شورای عالی نظارت بر نمایش کشور ویروس کوئید 19 را نیز یکی از بلاهای تاریخ کشور عنوان و یادآور شد: باز هم بسیج به میدان آمده تا این بلا را فاتحانه شکست دهد و این نیاز به یک مشارکت عمومی داشته و این مشارکت در بسیج وجود دارد و شبانه روز این بسیجیان عاشقانه در کوی و برزن حضور یافته و با تمسک به مسلک مولا علی (ع) کمبودها را شناسایی و در پی جبران این کمبودها بودند.

وی تاکید کرد: این اتفاقات برای بسیج و سپاه امری سازماندهی و تعریف شده است و هرجایی که مردم در رنج باشند این افراد جلودار بوده و در میدان حضور دارند و سعی دارند تا با حضور خود حداقل از لحاظ روانی مردم احساس دلتنگی نداشته و بسیج انتقال دهنده دیدگاه های رهبری نسبت به مردم سالاری است، این نهاد مردمی همواره سعی داشته قدمی برای رفع درد و رنج مردم نسبت به هر بلایی داشته باشد.

سلیمانی با بیان اینکه بنده نیز همانند بقیه مردم با افتخار به این رزمایش می پیوندم و همان طور که در زمان جنگ تحمیلی برای ادای دین وارد جبهه شدیم امروز هم وارد صحنه می شویم.

انتهای پیام/

به گزارش روابط عمومی انجمن سینمای جوانان ایران به نقل از خبرگزاری موج، در دورانی که به دلیل شیوع بیماری کرونا اکثر تولیدات سینمایی تعطیل شده اند، فرصتی برای مستند سازان یا فیلم کوتاه سازانی که به تنهایی یا با کمترین تعداد و تجهیزات اقدام به ساخت اثر می کنند بوجود آمده تا آثار جدیدی را در این حال و هوا تولید کنند. اما شاید یکی از اقشاری که از این فرصت بتوانند بهره کافی ببرند و محدودیت های ایجاد شده آن ها را بر سر ذوق آورد، فیلمسازان تجربی یا اکسپریمنتال باشند. گونه ای از سینما که در ایران کمتر شناخته شده و به جز جشنواره فیلم کوتاه تهران در جای دیگری به طور جدی سخنی از آن به میان نمی آید. البته یکی از مشکلات حال حاضر هم ارائه یک تعریف دقیق و تفاهم بر سر آن در مورد این گونه سینمایی است. گرچه ما در سینمای ایران شاهد گروهی هستیم که هنرتجربه خوانده می شود اما آثاری که در این گروه به نمایش در می آیند از تعریف اصلی سینمای اکسپریمنتال فاصله جدی و ماهوی دارند .

بر همین اساس با تیام یابنده، فیلمساز و مدرس سینما که یکی از مدرسین سینمای اکسپریمنتال کشور است به بررسی این موضوع پرداختیم که مشروح این گفتگو را در ادامه می خوانید :

اهمیت سینمای اکسپریمنتال (تجربی) چیست و چه مشکلی از سینمای ما را می تواند حل کند؟

به نظر من برای بیان اهمیت این نوع سینما، یک تعریف کوتاه از آن لازم است و باید بدانیم که جایگاه این گونه کجا است؟ به هر حال ما برای این که سینما را درست و کامل بشناسیم باید با همه اجزای آن آشنا باشیم که این سبک و رشته هم یکی از بخش های بدنه و اتفاقا از اجزا و عناصر ریشه ای آن است .

وی افزود: اگر بخواهم خلاصه بگویم ریشه سینمای اکسپریمنتال به دهه 20 بر می گردد که به رغم همه اتفاقاتی که در جنگ جهانی اول افتاده بود و حتی روشنفکرها از هنر دلسرد شده بودند، چهار گروه از مکاتب ایدئولوژیک و فرهنگی مختلف مثل کنستراکتیویست های روسی، فوتوریست های ایتالیایی، سورئالیست ها و دادائیست ها در زوریخ گردهم آمدند و در تحلیل هایی که در مورد هنر داشتند گفتند که در عرصه سینما آثاری تولید شده اند که خروجی آن یک هنر است و هنری است که به تصویر وابسته است .

آن ها معتقد بودند که هر هنری باید باید براساس گرامر و عناصر خودش باشد و گرامر این هنر هم چیزی جز تصویر نیست. اینجا بود که تعریف تصویر سینمایی بوجود آمد که در سینمای بدنه تبدیل به سینمای داستانی و ... تبدیل شد. در ابتدا سینمای آوانگارد بوجود آمد بعد سینمای اکسپریمنتال و بعدتر سینمای زیر زمینی شکل گرفت و نام های مختلفی به خود دید و تاثیرات زیادی در فرم و محتوا از خودش بر جا گذاشت .

در سینمای اکسپریمنتال، تجربه متعلق نفر اول است و بعد از او مابقی افراد از این تجربه بهره می برند به عنوان مثال وقتی در 1950 بروس کانر فیلمساز آمریکایی اقدام به جمع آوری فیلم های آرشیوی کرد و در دهه 90 پروژه جادوگرِ بلر (به انگلیسی : The Blair Witch Project) با همان فرم ساخته می شود می بینیم که کار اول اکسپریمنتال محسوب می شود اما اثر بعدی استفاده ای است که از آن روش به عنوان یک فرم در زیرژانر وحشت که با استفاده از تصاویر آرشیوی تولید می شود و در حال حاضر زیرساخت سینمای وحشت شده است و حتی در اکشن و تریلر هم استفاده می شود .

اطلاع از تاریخچه و تعریف صحیح سینمای اکسپریمنتال می تواند به ما در شناخت و استفاده بهینه از ژانر و فرم کمک کند .

در مدرسه و دانشگاه این گونه سینما را آموزش نمی دهند !

آیا ریشه آموزش این نوع هنر در آموزش های مدرسه ای است یا دانشگاهی؟

به نظر من این نوع سینما کاملا ریشه در آموزش چه مدرسه ای و چه دانشگاهی دارد. من به عنوان فردی که در دو مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد تحصیلات آکادمیک خود را پی گرفته ام باید بگویم که نه در مدرسه و نه دانشگاه حتی یک واحد مرتبط با این نوع سینما وجود ندارد. تنها در برخی از آموزشگاه ها مانند انجمن سینمای جوانان ایران که خودم هم به عنوان مدرس با آنها همکاری دارم در مباحث آموزشی و جشنواره شان این مقوله را گنجانده اند و به رغم اهمیت آن توجهی به آن نمی شود .

کاش دست کم در سرفصل های بیان تاریخ سینما در دانشگاه ها تاریخ سینمای اکسپریمنتال را هم بگنجانند که خیلی واجب است و ما از این ناحیه خیلی ضربه می خوریم .

آیا جایگاه این سینما در فیلم کوتاه است یا می تواند در عرصه بلند هم ظهور و بروز داشته باشد؟

من معتقد نیستم که با برداشتن دوربین و گرفتن چند پلان فیلم کوتاه -تجربه ساخته ایم؛ گرچه در خیلی از مواقع چنین اتفاقی ممکن است رخ بدهد که تجربه ای حاصل شود ولی تجربه کردن با سینمای تجربی یا اکسپریمنتال بسیار متفاوت است. پس برای من فیلم کوتاه، سینمای کوتاه و فیلم بلند، سینمای بلند است که معیارهای خودشان را در فیلمنامه، کارگردانی و روایت دارند. اما سینمای تجربی برای کسانی که می خواهند فیلم بلند بسازند فضای بسیار خوبی است تا خود را محک بزنند و ببینند که آیا می توانند گام بهتری بردارند .

جای تقویت سینمای اکسپریمنتال در فیلم کوتاه است و همانطور که گفتم در جشنواره فیلم کوتاه تهران که توسط انجمن سینمای جوانان ایران برگزار می شود به آن جایزه می دهند و حتی در جشن خانه سینما به چنین آثاری جایزه ای نمی دهند. در حالی که این اشتباه است و به نظر من باید زمینه ای در خانه سینما هم بوجود بیاید و همانطور که آثار داستانی، مستند و انیمیشن برای خود اتقای دارند، سینمای اکسپریمنتال هم می تواند واحد مختص به خود را داشته باشد که خلا چنین تشکیلاتی یک معضل واقعی است .

به جد این نوع سینما در فیلم کوتاه و حتی بلند می تواند حضور و بروز داشته باشد همان طور که در دنیا شاهدش هستیم و به عنوان مثال فیلم هایی مانند آبی (Blue) اثر دریک ژارمن که با یک تصویر آبی به تنهایی می تواند تاثیر صدا را به ما نشان دهد و تاثیر گذار هم باشد یا آقای گای مدین (Guy Maddin) کانادایی را می توانم نام ببرم که سینمای اکسپریمنتال را در سینمای بلند دنبال می کند .

آیا سینمای ما که به شدت محتوا اندیش است نیازی به سینمای اکسپریمنتال دارد؟

سینمای اکسپریمنتال سینمای مولف است در همان زمینه ساختار هنر سینما که مبحث اصلی اش تصویر است و این ها در تاریخ سینما به فرم هایی تبدیل می شوند که در سینمای بدنه می توانند خیلی مفید باشند و محتوا کاملا در راستای آن قرار می گیرد. مثل این که خانم مایا درن در سال 1943 فیلمی به نام کابوس های نیمه شب می سازد و 50 سال بعد کریستوفر نولان بر همان اساس فیلم ممنتو (Memento) را می سازد که بر پایه حافظه کوتاه مدت است و می بینیم بازی با زمان در راستای یک فرمی که در راستای محتوا است چه شکل زیبایی شناسی خوبی برای خودش تعریف کند .

این مسئله نه تنها به محتوا ضربه نمی زند بلکه در راستای انتقال محتوا قرار می گیرد .

آیا با توجه به شرایط امروز سینمای دنیا تجربه کردن در سینما پر هزینه نیست و آیا همین آن را قشری و طبقاتی نخواهد کرد؟

در مورد سینمای اکسپریمنتال می توانم بگویم که ماجرا کاملا برعکس است چرا که کاری کاملا شخصی است. در واقع چون این نوع سینما تجربه کردن در گرامر سینما است، روش تولید فیلم از خروجی و بازگشت مالی اش مهمتر است. غالبا در این نوع به دنبال یافتن روش های خلاقه و ایده های نو هستیم و نه هزینه کردن برای انجام یک کاری .

البته ممکن است که یک کارِ اکسپریمنتال باشد که بسیار پرهزینه باشد اما این منافاتی با اصل ماجرا ندارد. ما وقتی تاریخ سینمای اکسپرمنتال را می بینیم با خلاقیت بیشتر پیش رفته تا با هزینه و به همین دلیل سینمای بسیار کم هزینه ای است و روی ایده و خلاقیت فردی پیش می رود. به هیچ وجه قشری و طبقاتی نیست اما نکته جالب توجهش این است که افرادی که دست به تولید در این عرصه می زنند افرادی بسیار چند بعدی هستند و مثلا با افرادی روبرو می شویم که همزمان معمار، موسیقی دان و خبرنگار یا نقاش، تصویرگر و نویسنده هستند .

شاید ترکیب همه این مهارت ها به خلاقیت این افراد کمک می کند و شاید تنها هزینه این نوع سینما، زمانی است که بر سر آگاهی گذاشته می شود. تا بتوانیم روایتی را با تصویر داشته باشیم که تا کنون وجود نداشته باشد.

اگر در سینمای داستانی در هر صحنه برای مخاطب احساستان را دکوپاژ می کنید، در سینمای اکسپریمنتال برای این حس باید یک زبان بصری کشف کنید و این خلاقیت می خواهد نه هزینه .

دغدغه ای که این روزها و در ایام تعطیلی سینماها حالا به شکل جدی تری برای دیگر اهالی سینما مطرح شده و همچنان مشغله اصلی ذهنی اوست.

امنیت و گسترش بازار عرضه VOD پاسخ او به سؤال ما درباره دغدغه جدی این روزهایش است: اصلی ترین مسأله سینما همچنان برای من و همکارانم همین مسأله است. سال ها از نبود فضای آنلاین برای سینمای ایران گفتیم، از ناامن بودن این فضا اظهارنگرانی کردیم و درخواست حمایت و پشتیبانی برای گسترش این فضا را داشتیم حالا کرونا با تعطیلی سالن های نمایش، سینمای ایران را به سمت بازار آنلاین هدایت کرده است.
او این اتفاق را فرصتی مناسب برای کم کردن بار ترافیکی فیلم های پشت خط اکران می داند و البته بر ملزومات و مقدمات آن تأکید دارد: باید اینترنت پر سرعت و کم هزینه در اختیار همگان قرار بگیرد و در عین حال فضای معرفی و تبلیغات اثرگذار در محیط های شهری، مطبوعات، شبکه های تلویزیونی و شبکه های مجازی شکل بگیرد و از همه مهم تر اینکه امنیت فیلم ها تضمین شود تا فیلم ها سر از بازار قاچاق و سایت های غیرقانونی درنیاورند.

تحسین پیش قدمی حاتمی کیا
علیرضا داوودنژاد با ستودن اقدام سازندگان فیلم خروج برای پیشتازی در این مسیر و نمایش آنلاین این فیلم می گوید: حاتمی کیا و فیلمش در این مورد استثنا هستند چون هیچ کس حاضر نبود در چنین شرایطی فیلمی گران قیمت و تازه را وارد این بازار کند؛ در شرایطی که نه ظرفیت مخاطب معلوم بود و نه ایمنی آن و نه تبلیغات درست و حسابی وجود داشت، حاتمی کیا خطر کرد و وارد این فضای نمایش شد. اگرچه با تهدید بازار سیاه هم مواجه شد اما در نهایت نشان داد که این ظرفیت نمایش برای سینمای ایران بیش از هر زمان دیگری مهیاست.
او همچنین از فیلم طلا پرویز شهبازی به عنوان دومین فیلم داوطلب اکران در این فضا یاد می کند و معتقد است فروش قابل قبول این فیلم و برخورد قاطع و سریع با متخلفان و سایت هایی که فیلم را سرقت کردند می تواند دیگر فیلمسازان را برای حضور در این فضا دلگرم کند.

دوران طلایی تولید و نمایش پساکرونا
با گذشت سه هفته از اکران اینترنتی فیلم خروج سرانجام از شامگاه روز شنبه 14 اردیبهشت ماه، تلویزیون از موضع اش نسبت به عدم تبلیغ تیزر فیلم های عرضه شده در سامانه VOD کوتاه آمد و تیزر فیلم خروج در کنداکتور آگهی های بازرگانی سیما قرار گرفت. داوودنژاد اظهار امیدواری می کند که این اقدام به معنای تغییر رویکرد سازمان صداوسیما نسبت به اکران اینترنتی باشد و مختص خروج نبوده و فیلم طلا و دیگر آثار هم از این امکان تبلیغاتی بهره مند شوند: فضای تبلیغاتی اثرگذارترین مؤلفه در جذب مخاطب است. طبق آمار سریال های شبکه نمایش خانگی حدود 30 میلیون مخاطب دارند اگر با تبلیغات مناسب یک سوم این میزان مخاطب جذب فیلم های سینمای آنلاین شوند_با شرط مهیا بودن دسترستی همگانی به اینترنت پرسرعت و کم هزینه_ شاهد تحول و جهش حیرت انگیزی خواهیم بود. تولید و توزیع و نمایش فیلم های ایرانی در پساکرونا وارد دوران طلایی خواهد شد. آمار تولیدات سینمایی افزایش خواهد یافت و سالن های نمایش حق انتخاب بیشتری از تولیدات سینمایی خواهند داشت. اگر چوب لای چرخ فعالیت بازار آنلاین نگذارند بازاری قابل اتکا برای سینما شکل خواهد گرفت و چه بسا بازار سالن های نمایش ضمن دستیابی به رونق بیشتر در حاشیه بازار VOD قرار بگیرند.

تأثیر کرونا بر تغییر مسیر فیلمسازی
از علیرضا داوودنژاد درباره تصمیم اش برای نمایش مصائب شیرین 2 سؤال می کنیم و او حق تصمیم گیری درباره اکران آنلاین این فیلم را برای شرکایش در این فیلم محفوظ می داند: تصمیم گیرنده فقط من نیستم آقای سرتیپی و بنیاد سینمایی فارابی به عنوان شرکای من در این فیلم تصمیم گیرنده هستند. در صورت اقدام برای اکران آنلاین امیدوارم فیلم در شرایطی اکران شود که اینترنت پرسرعت و کم هزینه در اختیار مخاطب باشد، سایت های غیرقانونی امکان سرقت نداشته باشند و تبلیغات مناسب هم پشتوانه حمایتی نمایش فیلم باشد.
او در پاسخ به سؤالی درباره برنامه آینده اش برای فیلمسازی معتقد است که کرونا مسیر تازه ای در انتخاب فیلمسازان ایجاد خواهد کرد که او هم از این قاعده مستثنی نخواهد بود: تغییر شرایط نمایش و بازار سینما بر شرایط تولید هم تأثیر می گذارد؛ هم در انتخاب موضوع، هم در ترکیب عوامل سازنده و هم در اجرا و ساخت و پرداخت سینمایی. بازار سینما، بازاری خواهد بود که به مردم نزدیکتر است و سفارش و حمایتش را از مخاطبان گسترده به دست می آورد. ممکن است مسیرهای جدید و تازه ای ایجاد شود که همه این ها روی انتخاب های من و بقیه فیلمسازان اثر می گذارد.

تولدی تازه با عبرتی گره گشا از کرونا
علیرضا داوودنژاد فارغ از دغدغه های صنفی و سینمایی اش، روزهای قرنطینه را به مطالعه کتاب و دیدن سریال هایی می گذراند که در سال های اخیر نقل محافل شده اند اما او فرصت تماشایشان را نداشته است: این روزها کتاب زبان اصالت اثر تئودور آدرنو را می خوانم و فرصتی فراهم شده تا سریال های مطرحی چون بازی تاج و تخت ، بریکینگ بد و نارکوها را ببینم.
آرزوی او در آستانه سالروز تولدش، پس از آرزوی سلامتی برای ابنای بشر و مردم ایران و خانواده اش و توفیق در کسب و کار، آموختن عبرتی گره گشا از شیوع کروناست: کرونا باعث شد گرایش به تواضع در مقابل جهان هستی شکل بگیرد و غروری که جهان صنعتی پیدا کرده بود قدری تخفیف یابد. شاید این درس عبرت روی آینده تأثیر بگذارد. آرزویم این است که روی آینده بشر تأثیر بگذارد.

فرهادی فیلم بسازد و من هم ببینمش
این فیلمساز شناخته شده اجتماعی در حالی امروز پا به 67 سالگی می گذارد که دیگر فیلمساز اجتماعی جریان ساز، اصغر فرهادی سازنده فیلم های موفقی همچون درباره الی ، جدایی نادر از سیمین ، فروشنده و... هم در همین روز متولد شده و 48 سالگی را پشت سر خواهد گذاشت. بخش پایانی صحبت های علیرضا داوودنژاد آرزویی برای اصغر فرهادی است: او فیلمساز کم نظیری است. امیدوارم سالیان سال زنده و سالم و سرحال باشد و برای سینمای ایران و سینمای دنیا کار کند و من هم فرصت داشته باشم فیلم هایی را که او می سازد ببینم.

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم ، ابوالفضل جلیلی نویسنده و فیلمساز مجرب سینمای ایران در گفت وگویی کوتاه با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم ، ضمن اشاره به وضعیت کنونی اکران آنلاین فیلمهای سینمایی به دلیل شرایط ناشی از شیوع ویروس کرونا در کشور گفت: راستش را بخواهید از آنجا که تاکنون هیچ کدام از فیلمهای من در سینماهای کشور اکران نشده است، درباره شرایط اکران فیلمها در سینما اطلاعات چندانی ندارم.

وی افزود: باور دارم که مشکل کنونی ما کمبود انسانهای عاشق حقیقی است؛ البته عشاق کلامی زیاد داریم اما عاشقان حقیقی و عمل گرا و کسانی که پای عشق خود به انقلاب بایستند، کم اند.

جلیلی تصریح کرد: خیل انبوهی از عشاق حقیقی انقلاب ما، شهدا بودند؛ در زمان جنگ عشق رزمندگان و شهدا به انقلاب عشقی حقیقی بود؛ در حال حاضر نیز برای حل مسائل و مشکلاتمان به وجود عشاقی از آن جنس نیاز داریم.

این فیلمساز ادامه داد: ما باید عاشق بپرورانیم؛ اگر انسانهای عاشق حقیقی در مسند کار باشند، جملگی امور بدون مشکل پیش رفته و سامان می یابد؛ این عشق راستین و حقیقی را در احوال شهدایمان به وفور مشاهده می کنیم.

وی یادآور شد: احتمالاً شنیده اید در یکی از روزهایی که شهید باکری شهردار ارومیه بود، باران شدیدی در شهر بارید و سیلاب به راه افتاد؛ شهید باکری در آن بحبوحه به یاری مردم شتافت و در فرایند امدادرسانی با پیرزنی مواجه شد که خانه اش را آب فراگرفته بود؛ شهید باکری با تلاش فراوان و به هر زحمتی که بود، خانه پیرزن را از آب خالی و به او کمک کرد؛ جالب اینجاست که پیرزن بارها او را دعا و شهردار ارومیه را نفرین کرد؛ حال آنکه نمی دانست مردی که در حال کمک رسانی به اوست، همان شهردار ارومیه است؛ ما به چنین انسانهایی نیاز داریم؛ اگر امثال باکری ها بودند، بسیاری از این مشکلات نبود.

طراح جلوه های ویژه فیلم های سینمایی 23 نفر و غلامرضا تختی در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: بخش کثیری از اهالی سینما سال ها است با بیکاری مطلق دست و پنجه نرم می کنند و در این بحران شدید اقتصادی در بدترین شرایط روزگار می گذارنند؛ امثال بنده هم که هرزگاهی کار می کنیم امروزه کمیت زندگی مان لنگ شده است و با سختی روزگار می گذرانیم و این وظیفه مدیران سینمایی و خانه سینما است تا تدبیری جدی برای وضعیت بحرانی زندگی ما داشته باشند.

این سینماگر خطاب به مدیران سازمان سینمایی اظهار داشت: تا دیر نشده جشنواره های بی خاصیت و ریز و درشت سینمایی را تعطیل و بودجه های ده ها میلیاردی آن را صرف زندگی بغرنج سینماگران کنید! سال ها است که بسیاری از کارشناسان و اهالی سینما معتقدند این جشنواره ها هیچ نفعی برای سینمای کشور نداشته اند و حالا در این بحران کرونا با درایت و هوشمندی ویژه مدیران باید این جشنواره ها تعطیل شوند.

روزبهانی با بیان اینکه هر وقت جشنواره ای برگزار می شود از هزینه های چندین میلیاردی آن ها دچار بهت و شوک می شویم تصریح کرد: واقعاً معلوم نیست این بودجه هایی که در آمارهای رسمی سازمان سینمایی اعلام می شود چرا و چگونه در این جشنواره ها صرف شده است؟ در حالی که سینماگران شرمنده روی اعضای خانواده شان هستند و در تأمین دم دستی ترین و بدیهی ترین مایحتاج روزانه شان معطل مانده اند برگزاری این جشنواره ها چه نفعی دارد؟

این سینماگر خاطرنشان کرد: نکته تأسف برانگیز آنجا است که مسئولان مرتب قول می دهند اما در عمل هیچ خبری نیست و به قول های شان عمل نمی کنند؛ امروز دیگر موعد عمل کردن به وعده ها و قول ها است چرا که هیچ وقت مانند امروز سینماگران در زندگی شان دچار رکود و بحران و بیکاری و بی پولی نبوده اند!

وی در خاتمه اظهاراتش تأکید کرد: نکته ای که بسیار حائز اهمیت است اینکه اگر قرار است هر پولی با هر عنوانی به اهالی سینما اختصاص پیدا کند باید به صورت عادلانه و مساوی بین سینماگران عضو خانه سینما تقسیم شود و هیچ کس اجازه اعمال سلیقه و دخل و تصرف در چگونگی تخصیص این پول ها نداشته باشد.

به گزارش ایلنا، مریم بحرالعلومی، کارگردان درباره آخرین وضعیت شهربانو گفت: متاسفانه شیوع کرونا مراحل فنی فیلم را دچار وقفه کرد. ما تدوین را به مرحله نهایی رساندیم اما تصمیم گرفتیم 2 ماهی را دست نگه داریم، چرا که سلامتی همکاران در اولویت بود. با توجه به بهبود نسبی اوضاع، در ادامه صداگذاری، آهنگسازی و انجام امور فنی را پیش رو خواهیم داشت.

وی درباره روند تولید این فیلم گفت: اگر در پاسیو زنانگی مطرح بود، این فیلم مادرانگی را به چالش می کشد و همین موضوع جسورانه، هر سرمایه گذار یا حامی مالی را دچار تردید و در واقع نوعی احتیاط می کرد که در نهایت، بنیاد سینمایی فارابی این جسارت را داشت تا کنار فیلم و ما بایستد.

این کارگردان گفت: از آنجا که فیلم اولم پاسیو را به شکلی کاملا شخصی و در شرایطی آرام ساختم، تصور می کردم با اتفاقاتی هم که برای آن رخ داد از جمله کسب سیمرغ در جشنواره جهانی فیلم فجر راحت تر بتوانم بودجه ساخت فیلم دوم را فراهم کنم، اما این کار آنچنان نبود و نشد. خوشبختانه درصد عمده ای از همکاران پشت دوربینم در شهربانو با پاسیو مشترک بودند و اصطلاحا با یک تیم تمرین شده در میدان بودم که طاقت را در مسیر سخت رسیدن به هدف، برایم سهل می کرد.

بحرالعلومی درباره چگونگی به سرانجام رسیدن فیلم اظهار کرد: از پاییز 97 با فیلمنامه نویس روی متن کار کردیم و از تابستان 98 به اتفاق پگاه احمدی تهیه کننده، پیگیر جذب سرمایه و مهیا کردن شرایط تولیدی شدیم. مشارکت بنیاد سینمایی فارابی را به نحوی گره گشایی در پروسه تامین مالی شهربانو می دانم که به عنوان کارگردان، سرمایه گذار و مجری طرح فیلم، بابتش از مسئولان بنیاد سینمایی فارابی بسیار ممنونم.

وی گفت: شهربانو با هنر و همراهی تک تک دوستانم به مقصد رسید. به ویژه فرشته صدرعرفایی که جدا از توان بالای بازیگری به زعم من، از نظر اخلاق و تعهد حرفه ای هم یک الگوی کامل برای اهالی سینما است و با وجود حجم بالای حضور از پیش تولید تا پایان کار، حتی یک جلسه هم استراحت نداشت اما پر انرژی و صبور پای کار بود.

قصه فیلم سینمایی شهربانو به قلم پژمان تیمورتاش با مضمونی اجتماعی و مبتنی بر چالشی در یک خانواده روایت می شود.

فرشته صدرعرفایی، بهناز جعفری، گلاره عباسی، سامان صفاری، محمد ولی زادگان، علی کیان ارثی، بهرنگ علوی و یوسف تیموری بازیگران شهربانو هستند.

به گزارش خبرنگار ایلنا، روز شنبه 20 اردیبهشت تعدادی از هنرمندان تئاتر خبر از سانسوری جدید دادند؛ سانسوری که این بار نه اجرای زنده تئاتر که دامن فیلم تئاترهایی را گرفت که پیش از این مجوز اجرای صحنه ای خود را دریافت و همان زمان هم فیلمبرداری شده بودند. سایت تیوال که از دهم اردیبهشت سال جاری اکران آنلاین فیلم تئاتر را آغاز کرده بود، روز شنبه به کارگردانانی که قرار بود از دیروز (شنبه) اکران فیلم تئاترشان آغاز شود، خبر داد که طبق دستور دفتر نمایش خانگی زیرنظر سازمان امور سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، فیلم این تئاترها امکان پخش آنلاین ندارد. دستوری که ظاهرا از عدم هماهنگی میان معاونت هنری و سازمان امور سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ناشی می شود.

نمایش های شلتر و احساس آبی مرگ به کارگردانی امین میری، دروغ به کارگردانی آریان رضایی، رویای یک شب نیمه تابستان به کارگردانی مصطفی کوشکی و شرقی غمگین به کارگردانی سعید زارعی تعدادی از آثاری بودند که روز گذشته با خبر بدِ عدم دریافت مجوز پخش فیلم اجرایشان مواجه شدند.

آریان رضایی و مصطفی کوشکی در صفحات اجتماعی خود با اعلام این خبر، آن را سانسوری خواندند که در شرایط تعطیلی تئاتر و نابسامانی اوضاع هنرمندان، مشکلی مضاعف محسوب می شود.

سازمان سینمایی، مجوزهای اداره کل هنرهای نمایشی را قبول ندارد؟

امین میری (نویسنده و کارگردان) که قرار بود فیلم دو تئاتر او یعنی شلتر و احساس آبی مرگ در سایت تیوال اکران شود، درباره این اتفاق به ایلنا گفت: روز شنبه از طرف سایت تیوال با ما تماس گرفتند و گفتند وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی گفته باید برای پخش فیلمِ تئاترهایی که قبلا روی صحنه رفته، مجوز بگیرید! در حالی که این نمایش ها در زمان اجرای عمومی شان مجوز شورای نظارت و ارزشیابی اداره کل هنرهای نمایشی را گرفته بودند و سایت تیوال هم که اقدام به پخش آنها کرده، مجوز وی اودی را از مجموعه ساترا که زیر نظر صداوسیماست، دریافت کرده است.

میری با بیان اینکه با وجود این مجوزها، اکنون بخشی از وزارت ارشاد دستور داده که فعلا جلوی پخش اینترنتی فیلم تئاترهایی که از دفتر نمایش خانگی سازمان سینمایی مجور ندارند، گرفته شود گفت: درحالی که این فیلم تئاترها حتی بازتولید اثر تئاتری هم محسوب نمی شوند؛ بلکه فیلمی از اجرای کامل تئاترهایی هستند که با مجوز اداره کل هنرهای نمایشی و با حضور تماشاگران در سالن روی صحنه رفته بودند. حتی اگر قرار باشد مرجعی دیگر غیر از اداره کل هنرهای نمایشی، این فیلم ها را ببیند و بر اساس صلاحدید خودش مجوزی جدید بدهد امکان اصلاح احتمالی، در فیلم نیست چون با نسخه ای که به شکل زنده در صحنه اجرا شده، متفاوت خواهد بود.

این نمایشنامه نویس و کارگردان تئاتر تصریح کرد: من نمی دانم چرا سازمان ها و معاونت های دیگر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مجوزهای صادر شده از سوی اداره کل هنرهای نمایشی را که زیرنظر معاونت هنری همین وزارتخانه است، قبول ندارند؟ این فیلم ها که از نو ساخته نشده اند، صرفا تصویربرداری از اجرای تئاترهایی با مجوز اداره کل هنرهای نمایشی هستند. اما ظاهرا شرایط طوری شده که یک اداره کلِ وزارتخانه مجوزی صادر می کند و آن سازمان و دفتر دیگر زیرمجموعه وزارت، بر صدور مجوز از سوی خودش تاکید می کند.

در شرایطی که همه چیز مجازی شده، تنها امر واقعی هنوز سانسور است!

امین میری با اشاره به تعطیلی چند ماهه تئاترها در دوره شیوع کرونا گفت: در دوره ای که تئاتر امکان اجرا ندارد و بعید است که تا پایان امسال هم به شرایط عادی خود برگردد، اکران آنلاین فیلم تئاترها ظاهراً تنها راه ادامه ارتباط با مخاطب با هنر نمایش است و کورسوی امید کوچکی برای زنده ماندن تئاتر به نظر می رسد. اما در شرایطی که وعده های وزارت ارشاد برای پرداخت بیمه بیکاری هنرمندان صندوق اعتباری هنر محقق نشده است و شرایط مالی هنرمندان بسیار بد است، فکر می کنم چنین تصمیماتی تنها به بروکراسی پیچیده و بی دلیلی می ماند که کار هنرمندان را سخت تر و امیدشان برای ادامه فعالیت را در آینده کم رنگ می کند.

او خاطرنشان کرد: در ماه های اخیر و تعطیلی فعالیت های هنری، همه چیز تئاتر از اجراگر تا تماشاگرش و حتی جشنواره های آن مجازی بوده اما ظاهراً تنها امر واقعی هنوز سانسور است.

دستور دفتر نمایش خانگی زیرمجموعه سازمان سینمایی برای تئاتری ها

محمد عمروآبادی (مدیر سایت تیوال) در گفتگو با ایلنا، به جزئیات بیشتری از این دستور وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی اشاره کرد و گفت: از اسفند سال گذشته و با تلاش زیاد، نسخه سوم سایت تیوال را فعال و قابلیت پخش فیلم تئاتر و فروش بلیت را به آن اضافه کردیم که خوشبختانه مورد استقبال کاربران و هنرمندان تئاتر هم قرار گرفت. در همین راستا، از 10 اردیبهشت امسال پخش فیلم تئاتر را در تیوال آغاز کردیم و همه چیز خوب پیش می رفت تا اینکه صبح روز شنبه 20 اردیبهشت از وزارت ارشاد تماس گرفتند و گفتند آن دسته از فیلم تئاترهایی که از دفتر نمایش خانگی سازمان امور سینمایی مجوز ندارند، نباید پخش شوند.

عمروآبادی با اشاره به اینکه از نظر او شاید چنین نگاهی چندان معقول نباشد، گفت: چون فیلم تئاتر از جهاتی با فیلم سینمایی و تلویزیونی کاملا متفاوت است؛ آن هم اینکه این تئاتر قبلا در اجرای زنده مورد نظارت و بازبینی قرار گرفته و در حضور تماشاگران ضبط شده است. در واقع درباره محصولی حرف می زنیم که پیش از این یک دور از نظر سطح کیفی و محتوا مورد ارزیابی قرار گرفته و شاید اشتباه به نظر برسد که آن را در همان دسته ای قرار دهیم که فیلم های سینمایی را بررسی می کنیم.

مدیر سایت تیوال ادامه داد: به نظر می رسد دفتر نمایش خانگی که زیرمجموعه سازمان سینمایی است این دستور را داده است چراکه معاونت هنری و اداره کل هنرهای نمایشی تا پیش از این، در پخش فیلم تئاترها کاملا همکاری داشتند و مجموعه ساترا زیر نظر صداوسیما هم در اعطای مجوز وی اودی به تیوال خیلی چابک عمل کرد. برنامه ریزی پخش فیلم تئاترها در تیوال که از 10 اردیبهشت آغاز شده بود تا روز گذشته بدون مشکل اجرا می شد تا اینکه پس از 10 روز این دستور جدید برای ممانعت از پخش فیلم تئاترها داده شد.

عمروآبادی یادآور شد: بلافاصله بعد از این دستور جدید، پیگیری های لازم را از طریق اداره کل هنرهای نمایشی شروع کردیم و مساله را با دفتر آقای حسینی، معاون هنری وزیر ارشاد، هم مطرح کردیم که امیدوارم هرچه زودتر این مشکل حل شود، چون واقعه تلخی است.

تبعات چنین تصمیمی که ظاهرا ناشی از عدم هماهنگی میان در نهاد زیرمجموعه یک وزارتخانه است، بیش از هر چیز بر دوش جامعه هنرمندان تئاتر سنگینی خواهد کرد. تصمیمی که به نظر می رسد از سوی کسانی گرفته شده که با ضوابط و شرایط اجرای تئاترها و فیلمبرداری از آن آشنایی چندانی ندارند؛ همان گونه که مصطفی کوشکی کارگردان نمایش رویای یک شب نیمه تابستان با اعتراض به این تصمیم جدید در اینستاگرام خود نوشت: کسانی در جایی دور از جامعه و مشکلات شان نشسته اند و با قیچی سر می برند.

به گزارش فرهیختگان آنلاین زمانی که کروناویروس در چین شناسایی شد، اصرار عجیبی ازسوی برخی رسانه های معاند (و در رأس آنها بی بی سی) به راه افتاد مبنی بر اینکه این ویروس در ایران هم مشاهده شده است. حتی برخی رسانه ها پا را از این حد فراتر نهاده و اعلام کردند که این ویروس، ابتدا در ایران دیده شده و سپس به چین سرایت داده شده است! اما هرچه بود، هنوز مشخص نشده که چرا این رسانه ها اصرار داشتند که این ویروس پس از شناسایی در چین، در ایران هم وجود دارد؛ ایرانی که نه با چین همسایه است و نه مراودات هوایی اش با چشم بادامی ها، بیشتر از برخی کشورهای اروپایی و آمریکایی است.

با این پیش درآمد، به سراغ مرتبه بعدی مدیریت رسانه ای می رسیم که این رسانه ها، در پیش گرفتند. در بحبوحه اسفندماه کرونایی ایران و زمانی که خبر فعالیت چندین گروه فیلمسازی رسانه ای شد، این رسانه ها (و باز هم در رأس آنها بی بی سی) با انتقاد از این وضعیت، خواستار تعطیلی پروژه ها و البته نبود مدیریت بر سر این گونه فعالیت ها شدند. فیلم های ارسالی مخاطبان که پیشتر در شبکه های مجازی، دست به دست می شد از این شبکه ها پخش شد و درنهایت کار به تعطیلی تمامی پروژه های سینمایی و تلویزیونی کشید.

البته که این تعطیلی ها بیش از آنکه مرهون تلاش های رسانه های خارج نشین باشد، بیشتر درنتیجه فشار رسانه های داخلی و کانال های رسمی فضای مجازی صورت گرفت که پای رئیس سازمان سینمایی، رئیس خانه سینما و ریاست سازمان صداوسیما را به غائله باز کرد و درنهایت با حکم ستاد ملی کرونا، نه فقط تولیدات سینمایی و تلویزیونی، بلکه تمامی اصناف و فعالیت ها به تعطیلی وادار شدند.

وقتی در عرض چند روز، ورق برمی گردد

ایران در فروردین ماه، همچنان با کرونا درگیر است و اصناف و بازاریان هم تعطیل. در چنین شرایطی، مجوز هیچ گونه فعالیت گروهی برای تولیدات سینمایی و تلویزیونی صادر نشده تا شیوه نامه ستاد ملی کرونا، همچنان مبنای شروع فعالیت ها قرار گیرد. در این بین، رسانه ملی هم ترجیح داد تولیدات خود را با همان شکل الکن روی آنتن ببرد؛ نمونه اش قطع ناتمام سریال پایتخت 6 و عصر جدید بود. دیگر برنامه های استودیویی این رسانه نیز با تعطیلی یا محدودیت شدید مواجه شدند و البته که با درک شرایط، صدایی در مقام انتقاد از کسی بلند نشد.

اینجا بود که بی بی سی بازهم به زعم خود، ابتکار عمل را دست گرفت و در پیشنهادی عجیب عنوان کرد که عوامل سریال ها می توانند درصورت قرنطینه، تولیدات خود را آغاز کنند نسخه عجیبی که رفتار متناقض 180 درجه ای را نسبت به رویکرد این شبکه در یک ماه گذشته اش نشان می داد.

پرواضح است که هدف طرح چنین مسائلی، به راه انداختن ولوله ای برای برهم زدن نظمی بود که شهروندان و هنرمندان کشور برای قطع زنجیره کروناویروس بدان مقید بودند. آن هم در روزگاری که کرونا در ایران به حالت مهار درآمده بود و آمارها حاکی از کاهش شدید مبتلایان و فوتی ها در کشورمان داشت.

ضمن اینکه این پیشنهاد مدیر بخش درام بی بی سی، پیش تر و قبل از آغاز سال نو، توسط چهره هایی نظیر ریاست سازمان صداوسیما مطرح شده بود و همین بی بی سی، با این اظهارنظر مخالفت کرده بود.

پشت پرده پیشنهاد عجیب بی بی سی

اما چرا بی بی سی درعرض یک ماه، حاضر به این خودزنی شد و ترجیح داد نظم نوین ایران که مورد تقدیر سازمان بهداشت جهانی بوده را برهم بزند؟

در اسفندماه پرتنش ایران، بی بی سی تلاش حداکثری نشان داد تا روی بحبوحه کرونایی کشور، موج سواری رسانه ای داشته باشد. در روزهایی که شهروندان ایرانی، متوجه خطر جدی این ویروس شدند و نیاز عمومی شان طلب می کرد تا اطلاعات بیشتری راجع به این بیماری و راه های نشر و نابودی آن به دست آورند، بی بی سی تلاش زیادی به خرج داد تا خوراک رسانه ای یک صدم جمعیت جهان را فراهم آورد.

از تلاطم بازار و قیمت ها گرفته تا موضوع ارز و البته تحریم ها و حتی رویارویی نظامی آمریکا با ایران، مجموعه خوراک هایی بود که بی بی سی تلاش کرد تا در اسفندماه به خورد مردم ایران بدهد. این شبکه در رویکرد سفاکانه خود، کار را تا جایی پیش برد که حتی به موضوعات ثانویه برای مردم نظیر لزوم برخورد با مدیران سینمایی و تلویزیونی نیز پرداخت. این شبکه با انتشار کلیپ هایی از سریال های درحال ساخت، از فشار مدیران تلویزیونی به تهیه کنندگان این برنامه ها برای عادی سازی گفت و اینکه این گروه های تولیدی برخلاف میل شان ناچار شده اند که به دستور مستقیم فلان مدیر و رئیس شبکه، تولیدات خود را به آنتن نوروزی تلویزیون برسانند. طبیعتا در چنین فضایی، انتشار آمارهایی از تعداد چندین مبتلا در این گروه ها، چاشنی مکمل ماجرا بود تا پازل این موج سواری با حاشیه امن بالاتری تکمیل شود. البته که در این مسیر، بعضی ها هم تحت تاثیر این فضاسازی ها، بازی خوردند و با انتشار نامه ها و فیلم هایی به تشتت این فضا دامن زدند. حالا و در کمتر از یک ماه، همین بی بی سی از گروه های تولید سریال خواسته که با رعایت قرنطینه، به فرآیند تولید بازگردند! این اظهارنظر، روی دیگر سکه موج سواری است. امروز و در اردیبهشت ماه، دیگر خبری از آن التهابات اسفندماه در ایران نیست و همه چیز به یک ثبات رسیده است. بنابراین این شبکه دیگر نمی تواند به مانند ماه های گذشته، خوراک خبری چند ده میلیون ایرانی را فراهم آورد.

بی بی سی که روزی تیتر نخست خبرش، قرار گرفتن ایران، بعد از چین به عنوان دومین کشور دارای بیشترین مبتلا به کرونا بود، حالا به جای اینکه تیتر بخواند: انگلستان پس از آمریکا دارای بیشترین تعداد مبتلایان به کرونا است ، از لزوم فیلمبرداری پروژه های تلویزیونی سخن می گوید! و همین قضیه منطق رسانه ای این بنگاه خبری را با خدشه ای عجیب مواجه کرده است. بنگاه خبرپراکنی ای که روزگاری سوژه های دارای اهمیت خبری را منعکس می کرد، حالا از افزایش مبتلایان کشور خود غافل مانده و به جای آن، به سریال سازان ایرانی فرمان می دهد! طبیعی است که در پیش گرفتن این مشی خبری، تنها به عنوان لفافه ای است برای غافل کردن مخاطبان از تعداد مبتلایان و فوت شده های کرونا در انگلستان.

باز هم پای ضربه حداکثری در میان است

البته که بسیار ساده اندیشانه خواهد بود اگر بخواهیم تمام منویات بی بی سی را در تحریف اذهان از تعداد واقعی مبتلایان به کرونا در این کشور بدانیم. روی دیگر ماجرا، همان ستیز همیشگی است. حالا که وضعیت عمومی در ایران به آرامش نسبی رسیده و انگلستان درحال تجربه وضعیتی وخیم تر از اسفندماه ایران است، بهترین راهکار، بازگرداندن تشتت به جامعه است.

در کنار سفارش بی بی سی به سریال سازان ایران، اخباری نیز از اصرار این شبکه برای راه افتادن مشاغل پرخطر در ایران نیز شنیده می شود. این شبکه به شکل مویرگی، درحال القای این باور است که تعطیلی تقریبا دوماهه اصناف در ایران، ضررهای جبران ناپذیری را متوجه اقتصاد ضعیف خانوارها کرده و آنها در شرایط فعلی مجبور هستند برخلاف مصوبه ستاد ملی کرونا، به صورت پنهانی، کسب وکارهای خود را به راه بیندازند.

این القا در طول یک ماه اخیر، بارها به صورت غیرمستقیم، فحوای اخبار این شبکه انگلیسی را تشکیل می داد. یک جور خط دهی غیرمستقیم به صاحبان اصنافی که قطعا به مانند دیگر بازاریان سراسر جهان، متحمل ضرر و زیان هایی شده بودند.

آن سفارش عجیب مدیر بخش درام بی بی سی هم دقیقا در همین مسیر تعریف می شود. هدف کلی اما اوج گیری پیک دوم بیماری و استمرار تشتت در کشور است. مطمئنا اگر قرار بود ریاست سازمان صداوسیما، پیرو سفارش بی بی سی، فعالیت گروه های سریال ساز را عادی اعلام می کرد، بازهم این شبکه در رویکردی متناقض، با انتشار فیلم هایی از گسترش دامنه بیماری در ایران به اصرار مدیران فرهنگی سخن می گفت و خواستار تعطیلی خودسرانه تیم های هنری از برنامه سازی بود.

تلاش برای کودتا

در تمامی سفارش های به ظاهر دلسوزانه ای که بی بی سی در روزگار کرونایی، برای اهالی فرهنگ و هنر ایران روا می داشت، حرکت خزنده کودتا به راحتی قابل ردیابی است. در تمامی این اخبار (چه آنهایی که تشویق به تعطیلی پروژه می کرد و چه الانی که درخواست آغاز فعالیت دارد)، شیوع تفرعن کاملا ملموس است. اینکه بی بی سی از فعالان صنعت سینما و تلویزیون می خواهد که برخلاف میل مدیران، سرکشی کرده و پروژه را ترک یا تعطیل کنند. حالا هم که خواسته برخلاف مصوبه ستاد ملی کرونا، در قرنطینه فعالیت خود را آغاز کنند تا فشار اقتصادی، بیش از این بر آنها فشار نیاورد.

این ردپای خزنده با توجه به ساختار تولیداتی در سینما و تلویزیون، چندان نتوانست موفق باشد؛ چراکه برخلاف تولیدات تلویزیون های جهانی که شکل پروژه ای داشته و عموما برای شبکه های خصوصی ساخته می شوند، اینجا خبری از فردیت نیست. یعنی شخص تصمیمی نمی گیرد که پروژه ای تعطیل شود یا نشود. شکل پروژه ای در تولیدات سینمایی و تلویزیونی ایران و نبود پروتکل های فردی در اهرم های مدیریتی سینما و تلویزیون سبب ناکارآمدی تمامی نقشه های متفرعنانه بی بی سی شد. نهایت دستاورد این شبکه در به راه انداختن این موج، جلب توجه مخاطبان عام به روند تولیدات چندین سریال و فیلم سینمایی بود که تا حدودی حکم تبلیغ پیدا کرد و بیشتر به نفع آن پروژه ها تمام شد تا ابرپروژه کروناهراسی کاذب.

وقتی بی بی سی بیش از هنرمندان انگلیس و آمریکا، نگران هنرمندان ایرانی می شود!

در زمانی که بی بی سی، نگرانی های کاذب خود را از به خطر افتادن جان هنرمندان ایران مخابره می کرد، در همان انگلستان و آمریکا، پروژه های شاخصی وجود داشتند که برخلاف اعلام هشدارها از سوی نهادهای نظارتی، روند تولیداتی خود را متوقف نکردند. پروژه هایی که بی بی سی، حتی یک خط راجع به آنها توضیح نداد و از عوامل آن سریال ها و فیلم ها نخواست تا پروژه را تعطیل کنند.

در روزهایی که آمریکا، به مانند روزهای نخست شیوع کرونا در ایران، دچار سردرگمی شده بود و ترامپ با عبارت بیماری کوچک سعی در کم اهمیت نشان دادن این بیماری داشت، ارباب حلقه ها همچنان مشغول فیلمبرداری بود. شهروندان و هنرمندان آمریکایی درحالی این اظهارات ترامپ را مورد تمسخر قرار می دادند که در سایه سکوت بنگاه های خبری چون بی بی سی و فاکس نیوز نمی دانستند چندین سریال، در همین زمانی که کرونا درحال درنوردیدن آنهاست، مشغول فیلمبرداری هستند.

آمازون نه تنها بعدها که کرونا در آمریکا قربانیان بیشتری گرفت، مجبور شد ارباب حلقه ها را متوقف کند، بلکه برای سایر تولیدات خود نیز چنین رویه ای را در پیش گرفت. تا جایی که به دور از هشدارها، پیش تولید دستیار ندیمه را به انتها رساند و درست در روزهای شروع فیلمبرداری این سریال در فروردین ماه بود که به نوعی مجبور شد تا با تصمیم ستاد کل مبارزه با کرونا ایالات متحده، تولید این سریال را برای مدتی کوتاه متوقف کند.

نتفلیکس هم در این زمینه، دست کمی از آمازون نداشت. وقتی که کرونا، در اروپا و آمریکا به مرز هشدار رسید، این کمپانی اعلام کرد که فرآیند تولید سریال محبوب ویچر را برای دو هفته به تاخیر می اندازد.

لوکی ، درام قدرت ، وانداویژن و حتی فیلم ابرقهرمانی سامری از دیگر پروژه های شاخصی بودند که در زمان توقف سایر فعالیت های سینمایی و تلویزیونی ایرانی، در اروپا و آمریکا، یا درحال فیلمبرداری بودند و یا مترصد کلید خوردن.

در روزهایی که اسپانیا پس از ایتالیا، در آتش کرونا می سوخت، خبرهایی مبنی بر آغاز فیلمبرداری رقابت رسمی با بازی آنتونیو باندراس و پنه لوپه کروز ، رسانه ای شد. در آخرین روزهای اسفند، پیش تولید این پروژه به پایان رسید و قرار بود در فروردین ماه کلید بخورد که گویا یک فرجه دو تا سه هفته ای برای استارت آن درنظر گرفته شد و چه بسا که اکنون، کار فیلمبرداری این فیلم در روزهایی که اسپانیا با بیش از 400 کشته در روز مواجه است، شروع شده باشد.

نزدیک تر می آییم؛ به روسیه. آن هم در روزهایی که کرونا به یک باره در سرزمین تزارها شعله کشیده، آخرین پلان های فیلم مهم این کشور تصویربرداری شد. فیلمی که قرار است پاسخ محکمی به چرنوبیل آمریکایی باشد و پخش آن هم از اواخر 2020 در سینماهای این کشور آغاز می شود.

در تمام این پروژه های مشهور و ده ها و شاید صدها پروژه غیرمشهور دیگر که هم زمان با روزهای التهاب کرونایی در آمریکا و اروپایی در حال فیلمبرداری بود، بی بی سی در کجای این نقطه پرگار ایستاده بود؟ چرا این بنگاه خبرپراکنی بین المللی، حتی یک تیتر با محوریت خطر کرونایی شدن عوامل تولید این فیلم ها و سریال ها کار نکرد؟ یعنی بپذیریم که برای بی بی سی، نجات جان عوامل هنری ایرانی، بسیار باارزش تر از نجات جان هزاران هنرمند اروپایی و آمریکایی بوده؟!

به دنبال چند مخاطب بیشتر !

در فضای مجازی یک قاعده کلی وجود دارد که در بلبشوی وفور کانال ها و سایت های خبری پراکنده، برای اینکه بهتر دیده شوی و مخاطبان بیشتری را جذب کنی، یک خبر دروغ یا زرد را برجسته کن تا تعداد به اصطلاح کلیک خور هایت چند برابر شود! این یک قاعده کلی است که به دلیل نبود پیگرد قضایی سفت وسخت، به مرور زمان، کارایی خود را نیز نشان داده است. حالا گویا بی بی سی که روزگاری، قطب اول خبری جهان بود و پرستیژ قابل ستایشی در مقایسه با دیگر بنگاه های خبری جهان داشت، بدان روی آورده است.

این خودزنی ها با وجود تمامی حرارتی که این شبکه در آب و تاب دادن به مسائل در دوران کرونا به وجود می آورد، نهایتا به نفع شبکه اول و شبکه خبر تمام شد. شبکه اول، بیشترین تعداد مخاطب را برای سریال های پایتخت 6 و نون.خ تجربه کرد و بخش خبری ساعت 14 به دلیل پیگیری مردم برای کسب اطلاعات کرونایی، رکورد بیشترین تعداد بیننده را از آن خود کرد. شبکه خبر هم به دلیل انتشار اخبار لحظه به لحظه این بیماری از ایران و سایر جهان، توانست به راحتی بی بی سی را آچمز کرده و رشد چندبرابری مخاطب را در اسفند تا اردیبهشت ماه تجربه کند.

حتی تجربه موفق تلویزیون در پوشش اخبار کرونایی و ارضای میل کسب اطلاع مردم از این بیماری سبب شد تا پوشش محکمی روی سوتی ها و ممیزی های اعصاب خردکن این رسانه در ایام نوروز گسترده شده و مخاطبان تا حدودی با این رسانه آشتی کنند. نهایت توفیق بی بی سی در همان روزهای ابتدایی اسفندماه بود که این شبکه نهایت تلاش خود را انجام داد تا تشویش مردم در برابر این بیماری را دوچندان کند. تلاش برای ارائه غلط اطلاعات این بیماری و البته القای این داده که آمارهای اعلامی توسط مقامات ایرانی با آمار واقعی تفاوت های فاحشی دارد، نهایت توفیق این شبکه در جلب مخاطب محدودش بود. حال آنکه خیلی زود این مکر به خودش برگشت، وقتی در کمتر از یک ماه خبر رسید که شمار قربانیان کرونا در انگلستان، خیلی بیشتر از آمارهای رسمی مقامات این کشور بوده و آنها در محاسبات خود، کشته شده های نهادهایی چون خانه سالمندان را به شمار نمی آورند! روسیاه تر اینکه بی بی سی، مردم ایران را برای فرار از کرونا به سرپیچی از فرامین ستاد ملی کرونا و رئیس جمهور کشورمان فرامی خواند غافل از اینکه نمی دانست مردم خودش، بیشترین تعداد مبتلا و قربانی را در قاره سبز خواهند داشت تا جایی که نخست وزیر کشورشان هم در اثر شدت این بیماری، تا یک قدمی مرگ می رود.

چقدر این دیالوگ شاهکار داریوش مهرجویی (هامون) اینجا به کار می آید که: به کجا رسیدن؟ یک مشت سوسک و مورچه که دارن تو مرداب تکنیک دست وپا می زنن.

* نویسنده: مجتبی اردشیری، روزنامه نگار

به گزارش خبرنگار قرآن و فعالیت های دینی خبرگزاری فارس فعالان قرآنی کشور و همه بیمه شدگان ذیل صندوق اعتباری هنر و رسانه از پرداخت حق بیمه سه ماه اول سال 1399 معاف شدند.

این پیشنهاد از سوی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی مطرح شده و در جلسه هیأت مدیره صندوق اعتباری هنر با معاون اول رئیس جمهور هم مطرح و مورد موافقت قرار گرفت.

همچنین بسته پیشنهادی از سوی معاونت قرآن و عترت وزارت ارشاد امروز به وزارت کار ارائه می شود و قرار است طی آن نحوه حمایت و جبران خسارت مؤسسات، اساتید و فعالان قرآنی مطرح شود.

به موجب این بسته پیشنهادی گزینه هایی مبنی بر کمک و اعطای تسهیلات به مؤسسات و چهره ها و اساتید قرآنی که به دلیل شیوع کرونا آسیب دیده اند یا با مشکلاتی مواجه شده اند، بیان شده که باید منتظر تصمیمات دولت بود.

انتهای پیام/

لاله سادات کوثری/شهرآرانیوز ، 6شهریورماه97 بود که محمد سلطانی فر، معاون وقت امور مطبوعاتی و اطلاع رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، در گفتگو با مهر گفته بود: به دلیل فشار های اقتصادی که روی مطبوعات به ویژه در شهرستان ها وجود دارد، یکی از گزینه ها درباره نمایشگاه امسال مطبوعات، برگزار نشدن آن است؛ هر چند تا این لحظه هیچ تصمیم قطعی ای دراین باره گرفته نشده است. در نهایت تکلیف این موضوع تا سه، چهار هفته آینده مشخصی می شود.

در آن خبر اعلام شده بود؛ با توجه به برآورد حداقل 5 میلیارد تومانی برای برگزاری نمایشگاه مطبوعات و خبرگزاری ها، مسئولان معاونت مطبوعاتی به دنبال جذب اسپانسری برای تأمین اعتباری در این حدود هستند و چنانچه موفق به این کار شوند، برگزاری نمایشگاه را به این اسپانسر (ها) واگذار می کنند. در این میان، شنیده های مهر حاکی از این است که شهرداری مشهد برای تأمین و تخصیص نیمی از این مبلغ، یعنی چیزی در حدود 2/5 میلیارد تومان، اعلام آمادگی کرده است؛ البته منوط به اینکه نمایشگاه امسال از پایتخت به این شهر منتقل شود!

بررسی نظریه انتقال جشنواره مطبوعات کشور در شهر مشهد

در همین رابطه رئیس کمیسیون فرهنگی اجتماعی شورای اسلامی شهر مشهد گفت: صدوپنجاهمین نشست کمیسیون فرهنگی و اجتماعی شورای اسلامی شهر مشهد با موضوع نظریه انتقال جشنواره مطبوعات کشور در شهر مشهد برگزار شد.

احسان اصولی با بیان اینکه در این جلسه پس از گفتگو و تبادل نظر درباره مباحث فرهنگی و اجتماعی شهر، نامه ای درباره پیشنهاد ها درخصوص جانمایی گرم خانه ها مطرح و بررسی شد، افزود: در این جلسه همچنین پروژه های اولویت اول بودجه سال 1399 حوزه فرهنگی و اجتماعی شهرداری مشهد اولویت پیشنهادی گرفت و حوزه مأموریتی فرهنگی و اجتماعی آن بازبینی و نظر ها و پیشنهاد ها دراین باره بررسی شد.

وی گفت: در ادامه نشست نیز نظریه کارگروه ارتباطات و رسانه درخصوص انتقال جشنواره مطبوعات کشور در شهر مشهد در دستورکار قرار گرفت و بررسی شد.

به گزارش خبرگزاری فارس از مشهد، امسال به دلیل عدم برگزاری نمایشگاه کتاب به کمک شبکه توزیع و کتابفروشی ها غرفه نشر ستاره ها در شهر مشهد برپا می شود.

شبکه توزیع کتاب زنجیره ای از ناشر، پخش و کتابفروشی است، هر کدام از این زنجیره حذف شود، کتاب به درستی توزیع نمی شود و در روند آن خلل ایجاد می شود، برای مخاطبین نیز دسترسی به کتاب به این صورت آسان تر و بهتر است و می توانند راحت تر خرید کنند.

طرح ماهتاب ماه کتاب از ولادت امام حسن مجتبی(علیه السلام) تا عید فطر برگزار می شود، در این طرح می توانید به فروشگاه های مشخص شده در شهر خود مراجعه کنید و کتاب های نشر ستاره ها را با تخفیف 25درصد خرید کنید.

انتهای پیام/ 70051

جانمراد احمدی مسوول نشر دارخویین اصفهان در گفت وگو با خبرنگار فرهنگ و هنر دفاع پرس ، با اشاره به وضعیت ناشران شهرستانی در شرایط شیوع کرونا کشور اظهار داشت: همه ناشران کشور بخاطر ویروس کرونا چندین ماه است وضعیت خوبی ندارند؛ عمده خسارت های ما مربوط به چرخه تولید کتاب و هزینه های مروبط به آن است.

وی از چاپ بیش از 100 عنوان کتاب چاپ اول و حدود 20 اثر تجدید چاپی برای عرضه در نمایشگاه بین المللی کتاب تهران خبر داد و تصریح کرد: چاپ حجم حدود 120 عنوان کتاب چاپ اولی و تجدید چاپی هزینه های زیادی را برای ما درپی داشت که نتوانسته ایم آن ها را پرداخت کنیم چراکه اکثر این کتاب ها با پیش بینی فروش در نمایشگاه بین المللی کتاب تهران چاپ شده بود.

وی در خصوص خسارت های وارد شده گفت: عمده خسارت های این روزهای ما مربوط به همین کتاب هایی است که چاپ شده اند و اکنون با لغو نمایشگاه کتاب تهران روی دستمان مانده که تمام سرمایه و اندوخته مان است. ما به واسطه فروش در نمایشگاه به چاپ خانه ها چک داده ایم و حالا نمایشگاه برگزار نمی شود و سررسید چک های در حالی فرامی رسد که فروشی نداریم.

مسوول نشر دارخویین اصفهان تصریح کرد: تعطیلی چهارماهه ناشران، حقوق کارکنان و کارمندان و اجاره بها و ... همگی هزینه های است که موجب متضرر شدن ناشران در دوران کرونا شده است.

احمدی با پیشنهادی برای جبران خسارت های موجود گفت: خوب است هزینه میلیاردی برگزاری نمایشگاه کتاب را در قالب وام های کم بهره به ناشران بدهند؛ شاید برخی خرید کتاب را به عنوان راه کار در این شرایط پیشنهاد کنند اما من معتقدم با این اتفاق همواره سلیقه ای برخورد می شود و لذا ما راضی به تسهیلات و وام های کم بهره هستیم.

وی ضمن مطالبه از مجموعه های همچون مجمع ناشران دفاع مقدس و مجمع ناشران انقلاب اسلامی برای طرح و ایده ای در راستای کاهش ضررهای وارد شده گفت: مجمع ناشران دفاع مقدس و مجمع ناشران انقلاب اسلامی قطعا می توانستند در این روزها ورود پیدا کنند و بالاخره راه کارهایی را پیدا کنند که بتواند کمکی به ناشران دفاع مقدس براساس عملکرد و فعالیت هایشان باشد.

مسوول نشر دارخویین اصفهان خاطرنشان کرد: فروش اینترنتی و الکترونیک فضای داشت که برخی از ناشران به دلیل داشتن زیرساخت های لازم توانستند فروش هایی داشته باشند اما در نهایت چنین فعالیت هایی هم برای ناشران شهرستان با مشکلاتی روبرو بودند لذا در نهایت ناشران شهرستانی بیشترین ضرر را از وضعیت شیوع کرونا و عدم برگزاری نمایشگاه بین المللی کتاب تهران داشتند.

انتهای پیام/ 121

ضحی زردکانلو/شهرآرانیوز - روند ساخت پروژه پردیس تئاترمشهد که تحت تأثیر شیوع بیماری کرونا و به تبع آن تعطیلی ساخت وساز ها و رویداد های فرهنگی متوقف شده بود، مجدد از سر گرفته خواهد شد.

پردیس تئاتر مشهد هفتم آذرماه سال گذشته با حضور سیدعباس صالحی وزیر فرهنگ وارشاد اسلامی، محمدرضا کلائی شهردار مشهد و علیرضا رزم حسینی استاندار خراسان رضوی افتتاح شد و بازتاب گسترده ای در میان هنرمندان و به ویژه اهالی تئاتر استان داشت. این پروژه 12هزار مترمربع زیربنا و 10هزار مترمربع فضا برای توقف گاه خودرو دارد. سالن اصلی این مجموعه نیز از 5 هزار مترمربع زیربنا و 700صندلی برخوردار است.

نهم اردیبهشت ماه امسال احسان اصولی، رئیس کمیسیون فرهنگی واجتماعی شورای اسلامی شهر مشهد در گفتگو با شهرآرا، خبر از افتتاح فاز نخست پردیس تئاتر مشهد تا سال 1400 داده و گفته بود: عمده ترین نقص و کمبود هنرمندان تئاتر مشهد نداشتن سالن مناسب برای اجرای نمایش و تمرین است که مدیریت شهری با کلنگ زنی و ساخت پردیس تئاتر مشهد تلاش کرده است این نقص را جبران کند.

اما حمیدرضا موحدی زاده، نایب رئیس شورای اسلامی شهر مشهد 15 اردیبهشت در گفتگو با ایسنا درباره آخرین وضعیت پردیس تئاتر شهر مشهد گفت: عملیات عمرانی این پروژه در پی اختلافی که بین شهرداری مشهد و آستان قدس رضوی پیش آمده بود، برای مدتی تعطیل شد. او با تأکید بر اینکه مدیریت شهری در تلاش است پردیس تئاتر مشهد در مکان مقرر احداث شود، گفته بود که در تلاش هستند این مسئله هرچه سریع تر حل شود.

بالاخره پس از 5 روز، احسان اصولی روز گذشته بار دیگر درباره روند پیشرفت پردیس تئاتر مشهد سخن گفت و از توافق شهرداری و آستان قدس رضوی خبر داد: عملیات اجرایی و فعالیت عمرانی پردیس تئاتر شهر از سرگرفته می شود.

اصولی با صحه گذاشتن بر توقف این پروژه گفت: معاونت عمران و حمل ونقل و همچنین سازمان عمران شهرداری باید برآورد زمانی جدیدی را ارائه دهند که طی 2 هفته گذشته نیز چندین جلسه به منظور تصمیم گیری درباره این موضوع برگزار شده و کار های فنی در حال نهایی شدن است. به گفته اصولی، عملیات اجرایی و عمرانی احداث پردیس تئاتر شهر ظرف چند روز آینده دوباره آغاز می شود. او بار دیگر بر افتتاح فاز نخست این پروژه تا سال 1400 تأکید کرده است: امیدواریم فاز نخست پردیس تئاتر شهر در اردیبهشت 1400 به بهره برداری برسد.

مهناز اصغری

بهار امسال تفاوت های زیادی نسبت به سال های گذشته داشت. بی شک دلایل آن نیاز به توضیح ندارد و همه ما روزهای متفاوتی را در ایام تعطیلات و قرنطینه خانگی گذراندیم و هرکدام با گزینه های متفاوتی اوقات فراغتمان را سپری کردیم. طبق نظرسنجی های انجام شده به صورت تحقیق میدانی دریافتیم افراد نسبت به زمان مشابه سال های گذشته زمان بیشتری را صرف مطالعه کردند. چراکه یکی از بهترین راه ها برای مقابله با استرس و اضطراب های ناشی از شیوع ویروس کرونا و پشت سر گذاشتن این دوره حضور اجباری در خانه، مطالعه است.

تحقیقات نشان می دهد که 6 دقیقه کتابخوانی می تواند تا 68 درصد استرس را کاهش دهد. در حقیقت، مطالعه با ایجاد آرامش موجب کاهش استرس می شود و بهتر از سایر روش های معمول مانند گوش دادن به موسیقی، پیاده روی یا خوردن چای بر تنش زدایی موثر است.

فروش کتاب طبق روال سال های قبل

هرچند طرح عیدانه کتاب در سال جاری به انجام نرسید. اما همین طرح با محوریت طرح بهارانه کتاب از روز گذشته همزمان با سراسر کشور در خراسان رضوی نیز برگزار شد و یارانه اختصاص یافته به طرح بهارانه کتاب99 20میلیارد ریال و یارانه خرید کتاب 20درصد به مرحله اجرا رسید که تا پایان ماه جاری نیز ادامه خواهد داشت که علاوه بر کتاب های عمومی و کودک و نوجوان، کتاب های دانشگاهی را نیز شامل می شود

معاون فرهنگی و رسانه اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان رضوی در این زمینه بیان کرد: حمایت از صنعت نشر در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی شامل فعالیت های متنوعی است که بخشی از آن ها طبق آیین نامه نشر مصوب هیات وزیران و ذیل برنامه پنجم توسعه کشور انجام می گیرد.

افشین تحفه گر با تأکید بر رعایت پروتکل های بهداشتی در شرایط شیوع و گسترش ویروس کرونا عنوان کرد: به منظور رعایت فاصله گذاری اجتماعی، خریدهای غیرحضوری نیز با ثبت اطلاعات مربوط در پنل از سوی کتاب فروشی ها پوشش داده می شود. همچنین، مدیریت پروتکل های بهداشتی در زمان اجرای طرح بر عهده واحدهای صنفی، شهروندان و خریداران کتاب خواهد بود.

وی افزود: مشارکت مجازی، بیشتر برای کتابفروشی های بزرگ است که صف های طولانی را در دوره های قبل تجربه کرده اند. بنابراین کتابفروشی های کوچک همانند دوره های قبل می توانند فروش فیزیکی نیز داشته باشند.

پیش بینی استقبال کمتر خریداران نسبت یه سال های گذشته

ابرهیم بالاپژوه مدیر شهر کتاب مشهد با اشاره به دلیل عدم برگزاری طرح عیدانه اظهار کرد: امسال با وجود مشکلات پیش آمده و موضوع قرنطینه امکان برگزاری طرح تخصیصی در اسفندماه نبود و طرح عیدانه برگزار نشد و همان یارانه در شرایط نسبتا مساعدتر کنونی با عنوان طرح بهارانه از بیستم تا پایان اردیبهشت ماه برقرار است.

وی افزود: قطعا به دلیل عدم امکان حضور، استقبال نسبت به هر سال کمتر است. اما از طرفی هم به دلیل خانه نشینی و نیاز به پر کردن اوقات فراغت، گرایش مردم به سمت مطالعه و کتابخوانی بیشتر شده است و امیدواریم با توجه به اینکه اسفند و فروردین خوبی را نگذرانیم، در این ده روز بتوانیم شرایط پیش آمده را جبران کنیم.

وی با اشاره به این نکته که طرح در خانه بمانیم باعث بالا رفتن سرانه مطالعه شده است، تصریح کرد: این طرح می تواند کمک بزرگی باشد. اما هنوز مبحث در خانه بمانیم پابرجا است و با وجود اینکه از فروردین فروشگاه ها باز شده است، هنوز مردم با ترس وارد فروشگاه ها می شوند و شاید این عامل، بازدارنده باشد.

خرید کتاب با مشورت کارشناسان

بالاپژوه در ارتباط با لزوم اجرای تمهیداتی چون فراهم کردن زیرساخت های لازم برای فروش الکترونیک بیان کرد: این طرح به صورت الکترونیک اجرا نمی شود و به شکل حضوری و مراجعه به کتابفروشی ها صورت می گیرد و افراد با مراجعه و ارائه کدملی تخفیف دریافت می کنند. البته مقرر است ثبت نام به صورت غیر حضوری از طریق یکی دو سایت انجام شود، ولی اینکه کار با چه کیفیتی صورت بگیرد، هنوز مشخص نیست. ما شرایط ویژه ای برای استفاده افراد از این طرح گذاشتیم. کسانی که می خواهند از طرح استفاده کنند، به صورت تلفنی و یا از طریق اینستاگرام و با ارائه کدملی اقدام نمایند و از تخفیف ها استفاده کنند. اما واقعیت این است که اصولا تعداد محدودی از کتاب ها شناخته شده هستند و عموما افراد در مورد آن ها شناخت و اطلاعات کافی دارند و در اغلب موارد، خرید کتاب با مشورت با کارشناسان کتاب صورت می گیرد که مستلزم حضور افراد است.

وی در ارتباط با تخصیص یارانه برای فروش کتاب های الکترونیک گفت: شخصا با فروش کتاب های الکترونیک موافق نیستم. در حال حاضر شرایط کتابخوانی در اوضاع مناسب و جالبی نیست و مردم در واقع دچار مشکلات مالی هستند و کتاب در سبد اولیه خانوار قرار ندارد و وزارت ارشاد و خانه کتاب هم باید فکری به حال تقویت این قشر آسیب دیده کنند. در این زمینه ایراداتی به طرح وارد است. به طور مثال اگر طرح به جای بیستم اردیبهشت از اوایل خرداد و همزمان با عید فطر آغاز می شد، خانواده ها از لحاظ مالی شرایط بهتری برای خرید و استفاده از این طرح داشتند.

جای خالی بسترهای مناسب ارائه طرح بهارانه

طبیعتا ایراداتی به طرح بهارانه وارد است. به طور نمونه با توجه به اهمیت لزوم سیاست فاصله گذاری اجتماعی بهتر بود که در ابتدا و پیش از آغاز به کار طرح، بسترهای مناسبی چون درگاه های فروش اینترنتی امن و آسان در کنار گزینه هایی چون مشاوره آنلاین با کارشناسان صورت می پذیرفت. همچنین می شد که بخشی از آن را به کتاب های الکترونیک اختصاص داد، تا هم به فرهنگسازی رعایت قانون حق مولف و نشر بپردازد و هم در بخشی از هزینه ها صرفه جویی کند و خریداران با پرداخت همان مبلغ سقف خرید خود، کتاب های بیشتری از منابع معلوم خریداری کنند.

کتاب محصول تجربه های ملموس و عینی خلاقیت علم و دانش دراز مدت است و در انتقال داده ها به مراتب بهتر از سایر ابزار عمل می کند. مطالعه کتاب هر اندازه اندک، می تواند تاثیر مثبتی در نگرش و باور انسان ها ایجاد کند و با ترویج مثبت اندیشی، آرامش روانی را در جامعه تقویت کند. عموماً در جامعه کتابخوان روحیه و امید پررنگ است و در چنین جامعه ای است که مردم هوشمندانه با خودمراقبتی به مقابله با بیماری های مسری می پردازند و آن را ریشه کن می کنند.

شکیبا افخمی راد/شهرآرانیوز - فعالیت ها و رویداد های فرهنگی و هنری یکی از این حوزه هاست که در این ایام با خسارت های سنگینی رو به رو شده است. مؤسسات و رویداد های مرتبط با فرهنگ و هنر خیلی زودتر از بسیاری از کسب وکار ها در همان روز های آغاز شیوع کرونا تعطیل شدند و هنوز نیز بیشتر آن ها آغاز به کار نکرده اند.

در خراسان رضوی نیز رقم اعلام شده برای خسارت های فرهنگی و هنری رقمی تأمل برانگیز است. طبق اعلام جعفر مروارید، مدیرکل ارشاد استان خراسان رضوی، خسارت ناشی از کرونا در استان در بازه زمانی 15 اسفند سال 98 تا 20 فروردین امسال، 180 میلیارد تومان برآورد شده است. این میزان خسارت شامل تمام کسب وکار های هنری، فرهنگی، رسانه ای و تولید محتوای دیجیتال می شود.

با توجه به اهمیت این موضوع براساس جدولی که اداره کل ارشاد استان در اختیار ما قرار داده است، در این اینفوگرافی جزئیات خسارات وارد شده به هرکدام از زیرمجموعه های کسب وکار های هنری، فرهنگی و رسانه ای را منعکس کرده ایم. رقم خسارت اعلام شده نیز برای هر کسب وکار شامل مجموع خسارات وارده و خسارات عدم النفع است. یعنی مجموع زیان هایی مثل هزینه اجاره و حقوق کارکنان با درآمد های از دست رفته که می توانست با برگزاری برنامه های فرهنگی و هنری عاید صاحبان این کسب وکار ها شود، به عنوان میزان خسارت کل اعلام شده است.

هنری

استودیو های ضبط صدا و تصویر و مؤسسات تک منظوره موسیقی
درآمد این استودیو ها از اجرا های موسیقی و حضور خوانندگان، نوازندگان و عوامل اجرایی حاصل می شده است. در مجموع 16 استودیو با تعداد 32 شاغل در استان فعال بوده اند که جمعا 654 میلیون تومان در ایام شیوع بیماری و تعطیلی کسب وکارشان خسارت دیده اند.

آموزشگاه های آزاد هنری و سینمایی
252 آموزشگاه فعال استان با 504 نیروی ثابت در مجموع در این مدت متحمل خسارتی معادل 302 میلیون و 400 هزار تومان شده اند. این خسارت شامل حق التدریس مربیان پاره وقت، لغو ورک شاپ ها و برگزاری کلاس های گروهی می شود.

گروه های تولید فیلم
80 نفر در گروه تولیدات سینمایی که مجوز برای تولید فیلم کوتاه داشته اند فعال بوده اند. با لغو شدن مجوز تولید در شروع پروژه در ایام شیوع کرونا این کسب وکار حدود 240 میلیون تومان خسارت دیده است.

خانه مد و لباس (مزون)
در این زمینه قرار بود یک نمایشگاه دارای مجوز در بهار امسال برگزار شود که این رویداد لغو شد. زیان وارد شده در ایام شیوع کرونا و همچنین زیان ناشی از تعطیلی این کسب وکار با فعالیت 3 نفر در مجموع 16 میلیون تومان است.

سالن های سینما و مؤسسات سینمایی
50 سالن سینما با 10 هزار صندلی و 16 مؤسسه سینمایی با 120 نفر شاغل در سطح استان پیش از شیوع کرونا فعال بوده اند. با تعطیلی سینما ها و مؤسسات سینما مبلغی معادل 935 میلیون تومان به این کسب وکار ها خسارت وارد شده است.

تماشاخانه ها و مؤسسات هنر های نمایشی
13 باب مؤسسه هنر های نمایشی و تماشاخانه با 40 کارمند شامل مربیان آموزشی، عوامل و بازیگران در ایام شیوع کرونا و تعطیلی کسب وکارشان متحمل ضرر شده اند. میزان این خسارت 199 میلیون تومان برآورد شده است.

فروشگاه ها، بازارچه ها و حراجی های هنری
درآمد فروشگاه ها، بازارچه ها و حراجی های هنری از فروش آثار سایر هنرمندان بر مبنای 70 درصد از فروش حاصل می شده است. زیان وارد شده در ایام شیوع کرونا و زیان ناشی از تعطیلی این کسب وکار ها در مجموع 480 میلیون تومان اعلام شده است.

مراکز مهارت آموزی و زبان های خارجه
در این ایام به 108 مرکز مهارتی با 300 شاغل و 300 باب زبان خارجی با 10 پرسنل، یک میلیارد و 455 میلیون تومان در ایام شیوع کرونا خسارت وارد شده است. این خسارت شامل حال مربیان و مدرسان پاره وقت که در هر مرکز منافع داشته اند نیز می شود.

گروه های نمایشی
گروه های نمایشی استان شامل 200 کارگردان و بازیگر پاره وقت در این مدت با تعطیلی تماشاخانه ها نتوانستند روی صحنه بروند و به اجرای برنامه بپردازند. خسارت واردشده به این گروه ها در این ایام 427 میلیون تومان برآورد شده است.

نگارخانه ها
نگارخانه ها که در ایام سال با برگزاری نمایشگاه های مختلف و فروش آثار هنری کسب درآمد می کنند نیز از آغاز شیوع کرونا تعطیل بوده و متحمل خسارت شده اند، خسارت نگارخانه های سطح استان با 25 نفر شاغل در مجموع 225 میلیون تومان تخمین زده شده است.

رسانه ای
خبرگزاری و پایگاه های خبری
طبق آمار ارائه شده از سوی اداره کل ارشاد استان خراسان رضوی 128 خبرگزاری و پایگاه خبری با 512 نفر کارمند در سطح استان فعال هستند. کرونا به این رسانه ها نیز 6 میلیارد و 244 میلیون تومان ضرر وارد کرده است.

مؤسسه مطبوعاتی و رسانه ای
300 مؤسسه مطبوعاتی و رسانه ای با 2000 کارمند در سطح استان خراسان رضوی مشغول به فعالیت هستند که در این ایام فعالیت هایشان تحت تأثیر کرونا قرار گرفته است. خسارت وارده به این رسانه ها ناشی از شیوع بیماری و تعطیلی کسب وکار ها 30 میلیارد تومان برآورد شده است.

فرهنگی

کانون آگهی و تبلیغات
در این کانون 540 کسب وکار با 2520 شاغل در سطح استان خراسان رضوی فعالیت داشته اند. این حوزه در ایام شیوع کرونا و تعطیلی ناشی از آن حدود 38 میلیارد و 304 میلیون تومان ضرر کرده است.

مؤسسه و مجتمع فرهنگی
میزان خسارت این حوزه شامل زیان وارد شده در ایام شیوع بیماری و زیان ناشی از تعطیلی کسب وکار 17 میلیارد و 14 میلیون تومان برآورده شده است. در سطح استان خراسان رضوی 235 مؤسسه و مجتمع فرهنگی با 1410 شاغل مشغول فعالیت هستند.

مؤسسه قرآن و عترت
100 مؤسسه قرآن و عترت در استان فعالیت می کنند. این مؤسسات با 400 کارمند در ایام شیوع کرونا و با تعطیلی رویداد های فرهنگی در مجموع حدود 255 میلیون تومان ضرر کرده اند.

مرکز انتشاراتی (ناشر)
مراکز انتشاراتی نیز از دیگر کسب وکار هایی هستند که در این ایام متضرر شده اند. میزان خسارت وارده به 433 ناشر فعال در سطح استان با 2165 کارمند 20 میلیارد و 784 میلیون تومان برآورد شده است.

مرکز خدمات چاپی (چاپخانه)
350 مرکز خدمات چاپی در استان فعالیت می کنند و در این مراکز 4200 نفر مشغول به کار هستند. این مراکز نیز در ایام شیوع کرونا و تعطیلی کسب وکار ها متضرر شده اند و میزان خسارت وارده به آن ها 63 میلیارد تومان اعلام شده است.

به گزارش خبرگزارس تسنیم از اردبیل ، بیشترین تاثیر تحولات بر بشریت در سایه تولیدات هنری به وقوع پیوسته است. از موسیقی که در مقابل دسته های نظامی حرکت می کند تا نقاشی که بر روی دیوار خانه ای از خشم اهالی می کاهد و یا تکه سفالی که آب خوردن از آن آرامشی عمیق به انسان می بخشد همگی گواه تاثیرات عمیق هنر است.

اما در حالی که استان اردبیل به مانند سایر استان ها، هفته هنر انقلاب اسلامی را گرامی می دارد، جایگاه هنر در این استان متزلزل و مسیر فعالیت هنرمندان نامشخص و این استان نیازمند دمیدن روح جدیدی به تن رنجور هنر است.

نگاه جبرگونه به پذیرش هنر موجب شده تا آن هایی که در موقعیت تصمیم سازی، برنامه ریزی و تاثیرگذاری بر جریان های هنری هستند، به اهمیت ذات آن پی نبرده و صرفا نگاهی ابزاری و تزئینی به هنر داشته باشند و گاهی در مقابل آن مقاومت کنند.

از سویی در چنین فضایی اغلب هنرمندان یا ترک دیار کرده و یا مسیر مشخصی برای فعالیت خود قائل نیستند. بماند دسته ای که خود به رسالت هنر توجهی نداشته و پیگیری حواشی به جای متن را مقدم ساخته اند.

ترک استان توسط بسیاری از هنرمندان

هنرمندان استانی در زمینه های کاریکاتور، عکاسی، تئاتر، موسیقی، شعر، فیلم، نقاشی و هرآنچه بتوان به آن قالب هنر بخشید موفق عمل کرده اند. اما در واقع اوج موفقیت ها زمانی حاصل شده که هنرمند عطای شهر را به لقایش بخشیده است.

وی که نخواست نامی از وی برده شود، تصریح کرد: زمانی که یک مدیر برای قیمت یک اثر هنری چانه می زند و انتظار دارد در کمترین نرخ به فروش برسد، یعنی به جایگاه هنر واقف نیست و سفارش گیری او شبیه سفارش گیری یک بسته کاغذ یا یک ساندویچ است.

این هنرمند معقتد است بسیاری از هنرمندان اردبیلی توانسته اند در شهرهای دیگر بیشتر ارزش کاری خود را نشان بدهند اما مدیران هنری در اردبیل هیچ شناختی از هنر ندارند و بیشتر به دیده کالایی که باید سر آن چانه زد و آن را خرید به آن نگاه می کنند.

نبود محل عرضه برای آثار تولیدی

یکی از دلایل مهاجرت هنرمندان اردبیلی علاوه بر دگم اندیشی مدیران، به نبود فضای عرضه مرتبط است. به طوریکه در این شهر هنر در خیابان ها، کوچه ها و میادین لمس نمی شود.

در شهرهای دیگر استان اردبیل وضعیت به مراتب بدتر است. در حالی که هنر می تواند در سطح شهر فرهنگساز باشد، نهایت تلاش و همکاری شهرداری ها به عنوان اصلی ترین مدیران حامی هنرمندان، به چاپ پوستر و بنر محدود شده است.

در هیچ یک از میادین شهری و پارک ها، فضاهای باز و در دسترس نمایشگاه برپا نمی شود و سالن ها، گالری ها و صحنه های نمایش نیز به حدی محدود است، پاسخگوی نیاز هنرمندان نیست.اگر رویدادی هم تجربه شود بیشتر به دلیل الزام یک دستگاه اجرایی برای برگزاری آن معطوف بوده و در نهایت خروجی آن رزومه آقای مدیر می شود.

تنها سالن اختصاص یافته به هنر در اردبیل، سالن فدک است که بعد از واگذاری به بخش خصوصی تنها زور هنرمندان کم توان و فاقد بنیه ته کشید.

شهرداری بارها ساخت سالن های مختلف را مطرح کرده و اداره ارشاد پروژه چندین ساله تالارشهر را بر دوش خود گرفته است. اما دریغ از خط پایان این وعده ها.

نبود تشکل های صنفی قوی در بین هنرمندان

اما معضلات عرض اندام هنر در اردبیل صرفا بی تدبیری مدیران برنامه ریز نیست. بخش عمده ای از این مشکلات به خود هنرمندان باز می گردد.

بخشی از هنرمندانی که می توانند تاثیرگذار باشند به جای متن به حواشی گرفتار شده اند. حواشی که از بده بستان با برخی روابط عمومی ها برای فروش تولیدات خود گرفته تا راکد کردن بازار با رقابت های مخرب. گرفتاری در اطوار روشنفکری و یا خاموشی در شرایطی که جامعه نیازمند آن ها است.

اردبیل به لحاظ هنری شاید نتوانسته در هیچ زمینه ای پیشتازی کند اما استعدادهایی که از این خطه مشاهده شده، گویای این واقعیت است که تعهد در کنار شرایط مطلوب پرورش، می تواند این استعدادها را به شکل مناسبی به مجامع بین المللی معرفی کند.

غفلت ما و استفاده مستمر غرب از هنر

این خلا فکری در حالی است که اغلب مسئولان در کمال شگفتی به وجود آن باور دارند.اینکه هنر در اردبیل جریان مطلوبی ندارد و به عنوان مثال نتوانستیم از هنر استفاده معقولی در تربیت فکری جامعه داشته باشیم. اما در مقابل در جوامع توسعه یافته چه اتفاقی افتاده است؟

رئیس حوزه هنری استان اردبیل با بیان اینکه تفکر مادی گرای غرب خود را به ابزار هنر مسلح کرده است گفت: نگرش هنر برای هنر، هنر را تنها وسیله ای برای ابراز احساسات هنرمند می داند که از نظر یک جامعه اسلامی این نگرش مردود است.

امیر رجبی معتقد است امروز متاسفانه تفکر مادی گرای سکولار غرب خود را به ابزار هنر مسلح کرده و تهاجم فرهنگی و جنگ نرم راه انداخته است؛ در تعریف هنر از نگاه انقلاب اسلامی، هنر منفک از جامعه نبوده و هنرمند متعهد انقلابی دغدغه سیاسی و اجتماعی داشته و توان و اثر خود را در راستای رشد وتعالی جامعه صرف می کند. با این حساب می توان گفت هنر از منظر انقلاب اسلامی هنری پویا و کاربردی است.

رجبی افزود: علی رغم اینکه رهبر معظم انقلاب، در تمامی بیانات خودشان به ضرورت توجه به فرهنگ وهنر تاکید دارند متاسفانه تعدادی از مسئولان به این مقوله اهمیت چندانی نمی دهند تا زمانی که در قوه قانون گذاری و اجرا به ضرورت و اهمیت وجودی هنر توجه نشود؛ حمایت لازم از آن صورت نمی پذیرد و این سبب درجا زدن و گاهی مواقع عقب ماندگی از پیشرفت های جهانی می شود.

رئیس حوزه هنری استان اردبیل بیان کرد: اگر خواهان رشد و توسعه و اصلاح امور جامعه در تمامی ابعاد اقتصادی، سیاسی، اجتماعی هستیم باید به مهمترین رکن فرهنگ سازی که هنر و هنرمند است توجه ویژه ای معطوف داشته باشیم.

هنر در اردبیل گرفتار تعارفات واژگانی است

همچنین مدیرکل ارشاد اسلامی استان اردبیل معتقد است فرهنگ، رسانه و هنر در نظام جمهوری اسلامی حرف برای گفتن داشته و لازم است به تاثیرگذاری و تاثیرپذیری آن توجه شده و در تاثیرپذیری، نیاز، ناز و نواز مخاطب در نظر گرفته شود.

سید ناصر اسحاقی با بیان اینکه ارشاد اسلامی به مانند سایر ادارات فرهنگی، فرابخشی است، اظهار داشت: تمامی حوزه های اقتصاد، سیاست، جامعه شناسی وغیره در ارتباط با فرهنگ، رسانه و هنر هستند و به عنوان مثال تلویزیون هم ذائقه ساز بوده و هم می تواند از ضائقه عموم مردم تاثیرپذیر باشد.

مدیرکل ارشاد اسلامی استان افزود: در عین حال هنرمند نیز فردی است که همواره در هر عرصه یک سرو گردن از سایر افراد جامعه بالاتر بوه و در واقع بالندگی، فرهیختگی و نخبگی ویژگی های وی محسوب می شود.

وی با اذعان به اینکه در حوزه فرهنگ سازی صدا و سیما بزرگ ترین رسانه بوده و در کنار آن ارشاد اسلامی به عنوان متولی اصلی و قانونی فرهنگ و هنر کشور و متولی فرهنگ سازی و فرهنگ پردازی است، افزود: در عین حال نهادهای فرهنگی دیگری از جمله سازمان تبلیغات اسلامی، بسیج اقشار یا حوزه هنری داریم که مشاهده می شود در این دستگاه ها تعریف از فرهنگ نیز سیال است.

این اظهارات که از بسیاری ابعاد صحیح بوده و جای تأمل دارد در حالی مطرح است که هنرمندان اردبیلی در ممالک دیگر بیشتر مورد توجه و حرمت هستند و ناتوانی مسئولان در نگه داشت هنرمندان موجب شده تا حتی توان آن ها در پیشرفت و توسعه فکری جامعه مورد استفاده قرار نگیرد.

دکتر رضا خدادادی، متخصص هنرهای شهری و عمومی و عضو هیئت علمی دانشگاه هنر معقتد است، در ارزیابی کیفیت زندگی یکی از شاخص هایی که در نظر گرفته می شود مربوط به فعالیت ها و رویدادهای فرهنگ و هنر در مقیاس شهری است. هنرهای شهری زیرساخت های مدنی، هویت ها و سایت های شهر را توسعه می بخشند؛ با استفاده از طیف متنوعی از اشکال هنر و برنامه های کاربردی هنری می توان به فضای عمومی شهر نشاط و سرزندگی بخشید.

وی می گوید: به طورکلی استراتژی های هنرهای شهری ایجاد معنا در متن اجتماعی، فرهنگی و زیست محیطی و ایجاد ارتباط و اضافه کردن هویت ، روایت و محتوا به مکان است و می تواند در جهت ترویج باورها، سنت ها، آیین ها و آرمان های مردم و در راستای بهبود شیوه و کیفیت زندگی مورد بهره برداری قرار گیرد.

لازم است هنرمندان و مسئولان به این سوال خطیر که تا چه حد تعاریف ارائه شده پیرامون هنر در استانی که معتقد است مهد هنرپروری است محقق شده و آیا مردم این خطه ارتباط تنگاتنگی با هنر در زندگی خود دارند و احساس آن ها از هنر مطلوب و در راستای نقش واقعی هنر است؟ به نظر می رسد رویدادهای کلیدی و حساسی همچون هفته هنر انقلاب اسلامی به جای تمرکز صرف به تولید و ارائه برخی آثار هنری که بعد از اتمام این هفته به بایگانی ها می روند، لازم است نسبت به جایگاه هنر در این استان آسیب شناسی جدی داشته باشد.

گزارش از ونوس بهنود

انتهای پیام/136/ش

محمد صالحی در گفتگو با خبرنگار تابناک کرمانشاه اظهار داشت:طبق اعلام استانداری و وزارت بهداشت دو شهرستان گیلان غرب و قصرشیرین در وضعیت سفید هستند و برای باز گشایی مساجد و بقاع متبرکه این دو شهرستان مشکلی نداریم و سایر شهرستان های در حال حاضر وضعیت زرد دارند و دستور العملی برای باز گشایی مساجد و بقاع متبرکه آنها صادر نشده است.

وی افزود: در سالروز میلاد با سعادت امام حسن مجتبی علیه السلام ، کاروان های شادی نسیم انتظار در 7 بقعه متبرکه در سطح استان با برنامه های مولودی خوانی فضای مفرحی را در استان ایجاد می کنند.

مدیر کل اوقاف و امور خیریه استان کرمانشاه تصریح کرد:این کاروان ها با ایجاد فضای جشن و سرور باعث شادی مردم خواهند شد و در7 بقعه متبرکه نیز برنامه های جشن خیابانی برپا می شوند.

صالحی در پایان خاطر نشان کرد: بقاع متبرکه امام حسن (ع) اسلام آباد عرب، بقعه سلیمان بن داوود گیلانغرب، امام زاده احمد (ع) سنفر، امام زاده ابراهیم (ع) کنگاور، زیارتگاه و مساجد صاحب الزمان (عج )و امام باقر (ع)بیستون از بقاع هایی هستند که کاروان های شادی با حرکت از درب بقاع برای برپایی جشن خیایانی به راه می افتند.

دریافت 42 MB

خبرگزاری مهر – گروه استان ها: همزمان با ماه مبارک رمضان رزمایش کمک مومنانه در استان کرمان نیز رونق گرفته است در حالی شیوع کرونا اقتصاد و درآمد بسیاری از خانوارها به خصوص قشر آسیب پذیر را تحت تأثیر قرار داده که در این میان کمک و همیاری به هم نوع در جامعه رونق گرفته است.

اقشار مختلف جامعه سعی می کنند با شناسایی افراد نیازمند بسته های حمایتی را تهیه و بین اقشار مختلف به خصوص در حاشیه شهرها، مناطق محروم و اقشاری که تحت تأثیر کرونا درآمد خود را از دست داده اند توزیع کنند.

در این میان در حوزه وقف نیز با شیوع کرونا همدلی و همراهی برای کمک به مردم افزایش یافت. استفاده از توان نیروهای جوان در بقاع متبرکه و برخی از هیئت های مذهبی و هیئت امنای امامزاده ها در راستای تولید ماسک و الکل طبی گوشه ای از اقدامات اوقاف بود که همچنان ادامه دارد.

با آغاز ماه رمضان اقدامات حمایتی در حوزه وقف افزایش یافت و حالا در سالروز ولادت امام حسن ( ع) همایش کمک مومنانه رقم خورده است

با آغاز ماه رمضان اما اقدامات حمایتی در حوزه وقف متوقف نشد و حالا در سالروز ولادت امام حسن ( ع) همایش کمک مومنانه در حوزه وقف رقم خورده است و بار دیگر وقف به عنوان یکی از قوانین مترقی اسلام در حوزه اسلامی تبلور یافته است.

طی ماه رمضان در کنار توزیع افطاری بین اقشار کم درآمد، شش هزار و 600 بسته حمایتی نیز برای توزیع بین محرومان در نظر گرفته شده است و سفره های افطار و سحری این قشر نیز در این ایام رونق خواهد گرفت.

توزیع بسته های حمایتی و افطار بین نیازمندان

مدیرکل اوقاف استان کرمان در این خصوص به خبرنگار مهر گفت: با توجه به دستور مقام معظم رهبری در خصوص برگزاری رزمایش همدلی و کمک های مومنانه اداره اوقاف استان کرمان همزمان با سایر ادارات اوقاف در کشور طرح و برنامه ویژه ای را در این زمینه در دستور کار قرار داد.

حجت السلام علی جلالی گفت: اجرای طرح ضیافت همدلی و تهیه افطاری در مراکز افق که در امامزاده های استان کرمان مستقر هستند یکی از اقدامات است که در دستور کار قرار دارد و سعی شد این وعده های غذایی بین اقشار محروم جامعه توزیع شود.

6600 بسته حمایتی بین مردم توزیع می شود

مدیرکل اوقاف استان کرمان بیان کرد: در کل کشور 110 هزار بسته حمایتی آماده شده است که ارزش هر بسته 250 هزار تومان است که سهم استان کرمان 6 هزار بسته بود که با تلاش صورت گرفته 600 بسته نیز از میزان تعهدات فراتر رفتیم و امیدواریم تا پایان ماه رمضان حتی از این رقم هم بیشتر شود.

حجت السلام جلالی گفت: این بسته شامل 10 قلم از مواد غذایی مورد نیاز مردم و تولید داخل کشور است و بودجه آن نیز از سه منبع اجرای واقفین ، مراکز افق و موقوفات و متولیان تأمین شده است.

وی در خصوص جامعه هدف نیز گفت: سعی و برنامه ریزی در این راستا است که جامعه هدف تکراری نباشد و بسته ها از امروز که ولادت امام حسن (ع) است تا روز وفات امام علی (ع) توزیع می شود.

فعالیت حوزه وقف در حمایت از اقشار کم درآمد قابل تقدیر است

امام جمعه کرمان نیز با حضور در رزمایش کمک مومنانه واقفین کرمان گفت: جا دارد به همه عزیزانی که در عرضه کمک رسانی به همنوعان و افراد محروم جامعه در ایام ماه رمضان و در زمان شیوع کرونا همت کرده اند تبریک عرض کنم این کار یکی از نمادهای فرهنگ همیاری و انقلابی گری در ایران الاسمی است که هر روز ابعاد گسترده ای می گیرد.

وی بیان کرد: ما در یک آزمون بزرگ قرار گرفته ایم و همه باید از آن سر بلند خارج شویم و امیدوار هستیم هر چه زودتر از این شرایط خارج و به وضعیت عادی باز گردیم اما باید بدانیم که این شرایط می گذرد و در نهایت کارهایی که انجام داده ایم این ماندگار می شود.

همیاری باید به فرهنگ تبدیل شود

وی همیاری و همدلی را یکی از رفتار بسیار بارز و نقطه قوت مردم ایران در مقایسه با سایر کشورها دانست و افزود: همیاری و همدلی باید به عنوان یک فرهنگ بارز در کشور باقی بماند و پرورش یابد.

کاری که امروز انجام شده است نشان می دهد وقف تا چه میزان در صحنه عمل می تواند بار مشکلات را از دوش مردم بردارد

وی اوج این همیاری را در ماه رمضان دانست و افزود: باید از اداره اوقاف کرمان تشکر ویژه کرد زیرا وقف را به سمت یک کار مملو از کرامت و سخاوت سوق داده اند.

وی ارائه هزاران بسته به نیازمندان که همگی از تولیدات داخلی است و مطابق با نیاز مردم تهیه و به صورت هدفمند بین اقشار نیازمند توزیع می شود را بسیار ارزشمند دانست و از مدیرکل اوقاف استان کرمان در این زمینه تقدیر کرد.

وی اجرای نیت واقف را بسیار ارزشمند دانست و گفت: کاری که امروز انجام شده است نشان می دهد وقف تا چه میزان در صحنه عمل می تواند بار مشکلات را از دوش مردم بردارد.

وی برتوجه بیشتر مردم بر فرهنگ وقف تاکید کرد و ادامه داد: بخش قابل توجهی از اقدامات در این بخش در امور و کارهای خیر است که در شرایط کنونی بسیار با اهمیت می باشد.

اداره اوقاف کرمان طی ماه های اخیر تلاش بسیاری برای جذب وقف در حوزه نیازهای روز جامعه انجام داده که می تواند در محرومیت زدایی در کرمان راهگشا باشد.

کد خبر 4920763

به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از مشهد ، احمدمحمدیان رئیس اداره اوقاف و امور خیریه تربت جام گفت: در پی فرمایشات مقام معظم رهبری مبنی بر رزمایش مواسات و کمک مومنانه "ضیافت همدلی " با همکاری مرکز افق بقعه متبرکه سید حسین رضوی (ع) خیرآباد بالاجام و کمک های خیرین بسته های معیشتی تهیه و در بین نیازمندان شهرستان توزیع شده است.

او افزود: در مرحله اول کمک های مومنانه در ایام نوروز تعداد 140 بسته معیشتی به ارزش حدود 6 میلیون تومان و در این مرحله با تهیه 250 بسته به ارزش 60 میلیون تومان شامل برنج و گوشت تازه گوسفند به نیازمندان اهدا شده است.

رئیس اداره اوقاف و امور خیریه تربت جام ادامه داد: همچنین در مرحله سوم طرح کمک مومنانه با ارزش 24 میلیون تومان در پایان ماه مبارک رمضان به نیازمندان اهدا خواهد شد.

انتهای پیام//س.ج

به گزارش خبرگزاری صداوسیما مرکز خراسان رضوی، فرمانده ناحیه مقاومت بسیج سپاه فریمان گفت: دومین مرحله رزمایش کمک های مومنانه این شهرستان با توزیع 9هزار بسته مواد غذایی، بهداشتی و غذای متبرک حرم مطهر رضوی در فریمان اجرا شد
سرهنگ پاسدارحسین شمس افزود: این مرحله از رزمایش با همکاری خیران، پایگاه های مقاومت بسیج و آستان قدس رضوی برگزار شد که تامین 3هزار بسته مواد غذایی شامل برنج، روغن، خرما، گوشت، ماکارونی و رب گوجه فرنگی و هزارو 500پرس غذای گرم با همکاری خادمیاران آستان قدس رضوی بود.
وی گفت: 5هزار بسته بهداشتی شامل ماسک نیز به همت خادمیاران آستان قدس رضوی و خیران بین نیازمندان فریمان توزیع شد.
رئیس اداره اوقاف و امور خیریه تربت جام هم گفت: در پی فرمایشات مقام معظم رهبری مبنی بر رزمایش مواسات و کمک مومنانه همزمان با سالروز ولادت کریم اهل بیت امام حسن مجتبی(ع) با همکاری مرکز افق بقعه متبرکه سیدحسین رضوی(ع) خیرآباد بالاجام و کمک های خیران 250بسته سبد غذایی به ارزش 600میلیون ریال به نیازمندان اهداء شد.
احمدمحمدیان افزود: پیش از این مرحله اول این رزمایش با توزیع 140 بسته معیشتی به ارزش حدود 60میلیون ریال اجراشد و مرحله سوم آن به ارزش 240میلیون ریال درپایان ماه مبارک رمضان اجرا می شود.

امام جمعه بردسکن هم گفت: همزمان با ولات امام حسن مجتبی (ع) 1200 بسته غذایی در محل مسجد جامع این شهرستان با همکاری ستاد اجرایی فرمان امام (ره) ( 480 بسته)و آستان قدس رضوی ( 200 بسته ) و کمک های مردمی و خیرین تهیه و توسط بیش از 25 اکیپ بین خانواده های نیازمند توزیع شد.

حجت الاسلام علی اصغر امینی مرحله سوم رزمایش کمک های مومنانه را پایان ماه مبارک رمضان اعلام کرد.
فرمانده سپاه ناحیه زاوه هم گفت: با همت خیران، کمیته امداد امام خمینی وستاد اجرایی فرمان حضرت امام(ره) 640بسته کالای ضروری شامل برنج، روغن، رب، ماکارونی، گوشت سفید و حبوبات میان خانواده های 10 روستا، شهر دولت آباد وکارگران فصلی کوره های آجر پزی زاوه توزیع شد.
سرهنگ حسن فرستاده افزود: برای تهیه این اقلام حدود یک میلیاردو 920میلیون ریال هزینه شد.
وی گفت: ابن اقدام نیک با همکاری خیران پایان ماه مبارک رمضان ادامه خواهد داشت.
مدیر کمیته امداد فیروزه هم گفت: مرحله دوم رزمایش کمک مومنانه در این شهرستان با توزیع هزار بسته مواد غذایی به مناسبت ولادت امام حسن مجتبی(ع) برگزار شد
درودی افزود: این امر نیک با همکاری مشترک کمیته امدادامام خمینی، مراکز نیکوکاری و حوزه مقاومت بسیج شهرستان فیروزه انجام شده است.

توزیع هزاران بسته مواد غذایی و بهداشتی در شهر های خراسان رضوی توزیع هزاران بسته مواد غذایی و بهداشتی در شهر های خراسان رضوی توزیع هزاران بسته مواد غذایی و بهداشتی در شهر های خراسان رضوی توزیع هزاران بسته مواد غذایی و بهداشتی در شهر های خراسان رضوی توزیع هزاران بسته مواد غذایی و بهداشتی در شهر های خراسان رضوی

به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از گرگان، حجت الاسلام روح الله سلیمانی فرد عصر امروز (شنبه 20 اردیبهشت) در گفتگو با خبرنگاران اظهار کرد: با عنایت به میلاد کریم آل البیت، امام حسن مجتبی (علیه السلام) کاروان نسیم کرامت در محلات مختلف شهرهای استان و بیمارستان و مراکز بهداشتی حاضر شد.

مدیرکل اوقاف و امور خیریه استان گلستان ادامه داد: این کاروان در راستای قدردانی از خدمات مدافعان سلامت شکل گرفته است و با حضور کاروان بسته های متبرکه از سوی آستان مقدس امامزادگان تقدیم این عزیزان شد.

حجت الاسلام سلیمانی فرد یادآور شد: در ایام شیوع ویروس کرونا واقفان و خیرین با اقتدا به امام حسن مجتبی (علیه السلام) نسبت به کمک مومنانه و کریمانه اقدام کردند و با نسیم کرامت حسنی در این ایام همراه شدند و گرد و غبار را از چهره مستمندان جامعه زدودند.

وی گفت: در حال حاضر مرحله دوم توزیع بسته های معیشتی برای کمک به اقشار آسیب دیده و نیازمندان آغاز شده است و این بسته های معیشتی تا پایان ماه مبارک رمضان بین اقشار آسیب دیده توزیع خواهد شد.

مدیرکل اوقاف و امور خیریه استان گلستان با بیان اینکه مجموعه اداره کل اوقاف استان برای تامین 15 هزار بسته معیشتی در ماه مبارک رمضان برنامه ریزی کرده است، تاکید کرد: امیدواریم بتوانیم آنچه را که وعده کرده بودیم برای کمک به اقشار آسیب دیده و آبرومند گلستانی اقدام کنیم.

حجت الاسلام سلیمانی فرد افزود: همچنین در این ایام علاوه بر کاروان نسیم کرامت جزء خوانی قرآن کریم، سرود قرآنی و نوای انقلابی را در محلات مختلف استان خواهیم داشت.

پایان پیام/ 587

مجید جوادیان زاده در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به اینکه هنرمندان و رسانه های استان نیز همانند سایر صنوف از کرونا آسیب های اقتصادی متحمل شده اند، اظهار داشت: تلاش ما حمایت از این افراد است و در صدد یافتن راهی برای حمایت از افراد آسیب دیده واقعی هستیم.

وی عنوان کرد: مشاغل فرهنگی، هنری و مطبوعاتی آسیب دیده از کرونا شناسایی می شوند و مسائل آنها در کارگروه اشتغال استان مطرح می شود تا بتوانیم از حمایت هایی که برای سایر صنوف در نظر گرفته شده، برای این قشر نیز استفاده کنیم.

جوادیان زاده بیان کرد: در همین راستا حق بیمه بیمه شدگان صندوق اعتباری هنر در استان یزد توسط اداره ارشاد پرداخت خواهد شد.

وی افزود: در حال حاضر در حال بررسی این موضوع هستیم و نتیجه نهایی در رسانه های استان اعلام و به بیمه شدگان اطلاع رسانی خواهد شد.

کد خبر 4921243

به گزارش خبرگزاری فارس از زنجان، در پی شیوع ویروس کرونا و مشکلات اقتصادی ناشی از آن مشکلات بسیاری برای مردم به وجود آمده است.

ویروس کرونا این روزها همه چیز را دستخوش تغییر کرده و علاوه بر قربانی شدن تعداد زیادی از هموطنان و ابتلای آنها به این ویروس، کسادی بازار بسیاری از کسب و کارها، لغو آئین ها و سنت های نوروز باستانی و تعطیلی آن شکل و سیاق زندگی مردم را به کلی دچار دگرگونی کرده است.

با آغاز ماه رمضان اما مردم خداجوی و روزه دار کشورمان ماه مبارک رمضان متفاوتی را آغاز کرده اند و با تهیه بسته های غذایی به یاری نیازمندان می شتابند.

این روزها خیرین آستین همت را بالا زده و با برگزاری جلسه های مختلف، درصدد فراهم کردن زمینه شروع و اجرای رزمایش همدلی و کمک مؤمنانه هستند، چرا که در روزهایی که به علت شیوع بیماری کرونا، فشار مضاعفی بر اقشار ضعیف و نیازمند جامعه وارد شده است، دستگیری از آنها امری ضروری است.

امروز نیز همزمان با میلاد امام حسن مجتبی (ع) طرح اطعام مهدوی و توزیع بسته های غذایی بین نیازمندان آغاز شد.

مشارکت امام جمعه زنجان در طرح کریمانه

نماینده ولی فقیه در استان زنجان در مراسم آغاز این طرح ضمن تأکید بر دستگیری از نیازمندان از سوی دستگاه های متولی گفت: کمیته امداد یکی از ارگان هایی است که در این زمینه اقدامات متعددی انجام داده است.

آیت الله خاتمی با اشاره به اینکه یکی از کارهای خوب این نهاد ایجاد مراکز نیکوکاری با محوریت مساجد است، گفت: در مساجد مردم به لحاظ شناختی که از نیازمندان دارند در کمک به این قشر بیشتر پای کار هستند.

وی همچنین به اجرای طرح اطعام مهدوی اشاره کرد و گفت: این طرح با هدف عمل به فرمایشات مقام معظم رهبری از نیمه شعبان با عنوان مواسات آغاز شده است.

نماینده ولی فقیه در استان زنجان افزود: این سفره با برکت با نام سفره احسان امام حسن مجتبی (ع) گسترده شده و امیدواریم کمکی به رفع نیازهای نیازمندان باشد.

مدیر کل کمیته امداد استان زنجان نیز درباره این طرح گفت: امروز به برکت میلاد با سعادت کریم اهل بیت (ع) توسط سه مرکز نیکوکاری 10هزار پرس غذای گرم طبخ و با رعایت پروتکل های بهداشتی بین نیازمندان و خانواده های تحت حمایت توزیع می شود.

توزیع 60 هزار پرس غذا بین نیازمندان

هدایت صفری با اشاره به اینکه از ابتدای ماه مبارک رمضان تاکنون و در قالب طرح اطعام مهدوی 37 هزار پرس غذای گرم توسط 6 آشپزخانه در استان طبخ و توزیع شده است، افزود: از کل 10 هزار پرس غذای توزیع شده 5 هزار پرس توسط مرکز نیکوکاری حضرت بقیه الله الاعظم (س) و 5 هزار پرس توسط مسجد صاحب الزمان (عج) توزیع شده است.

وی ادامه داد: با مشارکت نیکوکاران و خیران برنامه ریزی شده است تا پایان ماه مبارک رمضان حداقل60 هزار پرس غذای گرم تهیه و در سراسر استان توزیع شود.

صفری با تأکید بر اینکه چراغ حمایت از نیازمندان از گذشته روشن بوده تا آخر نیز روشن خواهد ماند، افزود: علاوه بر توزیع غذای گرم بین مددجویان و نیازمندان 12 هزار و 500 بسته معیشتی نیز بین خانواده های تحت حمایت کمیته امداد استان زنجان توزیع شده است.

در همین راستا اداره کل اوقاف و امور خیریه استان زنجان نیز توزیع بسته های غذایی را بین نیازمندان و با شناسایی از سوی دستگاه های حمایتی آغاز کرده است.

به گفته مدیرکل اوقاف و امور خیریه استان زنجان از ابتدای ماه رمضان تاکنون بیش از 2 هزار سبد غذایی بین نیازمندان شناسایی شده توزیع شده است.

اجرای طرح ضیافت همدلی

حجت الاسلام مختار کرمی افزود: این بسته ها شامل گوشت، مرغ، برنج، ماکارونی، رب و روغن تهیه، بسته بندی و طبق نیت واقف در محل هایی که تعیین کرده، توزیع شد.

وی با بیان اینکه توزیع بسته های حمایتی از محل عواید موقوفات انجام شد، افزود: عمل به نیات واقفین اولویت اوقاف در هزینه کرد است.

مدیرکل اوقاف و امور خیریه استان زنجان با اشاره به اینکه منابع اجرای این طرح از طریق جلب مشارکت متولیان، خیران، بازاریان و افرادی که دارای توان مالی هستند، گفت: موقوفات و منابع مالی در اختیار مراکز افق جوار امامزادگان تأمین می شود و سازمان اوقاف و امور خیریه از طریق مراکز افق سهیمه ای را برای تهیه بسته های غذایی برای کمک به نیازمندان تعیین کرده است.

وی با اشاره به اینکه امسال به خاطر رعایت نکات بهداشتی طرح های افطاری اجرایی نشده و به جای آن، نیازمندان از طریق معتمدان محلی و مراکز افق شناسایی و بسته های غذایی با حفظ کرامت به آن ها اعطا می شود.

انتهای پیام/73005/ق

به گزارش خبرگزاری مهر ، حجت الاسلام سید مهدی خاموشی شامگاه شنبه در دیدار با استاندار گیلان با اشاره به آمادگی سازمان اوقاف برای توسعه درختکاری و زارعت چوب، گفت: این امر علاوه بر رفع بخشی از نیازهای کشور به چوب، استحصال منابع خوبی در استان و در حوزه وقف خواهد بود.

حجت الاسلام خاموشی با اشاره به اینکه حفظ موقوفات، نظارت بر نیات واقفان و ارتقا بهره وری سه وظیفه مهم موقوفات است، اظهار کرد: نیت واقفان را به شاخه های خاص و اثربخش محدود کرده ایم تا علاوه بر افزایش منافع حاصل از وقف، امکان توسعه وقف را فراهم سازیم.

وی با تأکید بر لزوم وجود نگاه ویژه به دانشگاه ها در حوزه وقف، افزود: استفاده از روش های مناسب برای بهره مندی هر چه بیشتر از موقوفات از دیگر برنامه های این سازمان است و با توجه به گستردگی مقوله وقف، در زمینه توسعه نهادهای دانش بنیان نیز گام های خوبی برداشته شده است.

رئیس سازمان اوقاف کشور ادامه داد: در وقف های جدید به شرکت های دانش بنیان و استارتاپ ها توجهی ویژه شده و هدف آن سوق دادن وقف در جهت توسعه اقتصادی است.

وقف به فرهنگ عمومی تبدیل شود

استاندار گیلان در ادامه این جلسه با اشاره به اینکه سنت حسنه وقف صدقه جاری است که سابقه تاریخی کهن دارد، اظهار کرد: وقف اقدام دینی است که رویکردهایی فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی نیز دارد.

ارسلان زارع با تأکید بر لزوم تعمیم وقف از حوزه های محدود و خاص به حوزه های کامل و جامع امور فرهنگی و اجتماعی جامعه و نیز فراگیرتر شدن گستره آن، ادامه داد: معتقدم اطلاع رسانی از کارکردهای وقف باید بیشتر و متناسب با نیازهای روز باشد تا فرهنگ وقف به یک فرهنگ عمومی تبدیل شود.

وی با اشاره به منویات رهبر معظم انقلاب در خصوص وقف، افزود: رهبری تأکید کردند که وقف علم و فن آوری ضرورت امروز جامعه است زیرا یکی از راه های رفع مشکلات اقتصادی و اجتماعی، تولید علم و فن آوری است.

کد خبر 4921366

حمیدرضا نوروزی روز یکشنبه در گفت و گو با ایرنا اظهار داشت: برای پخت و توزیع این غذاها 150 میلیون تومان از محل موقوفه شادوران سیف الدوله هزینه شده است.

وی افزود: هیات های مذهبی ملایر و جامعه ایمانی مشعر نیز به کمک ما آمدند که پیش بینی می شود تا پایان ماه مبارک رمضان بیش از 25 هزار پرس غذای گرم بین نیازمندان این شهرستان توزیع شود.

معاون فرهنگی اداره اوقاف و امور خیریه ملایر یادآور شد: هر شب در یک منطقه از شهر غذای گرم توزیع می شود و آشپزخانه مدرسه سیف الدوله نیز محل طبخ غذا است که از بهترین مواد غذایی استفاده شده و به صورت بهداشتی غذاها پخته و توزیع می شود.

نوروزی بیان کرد: شب گذشته نیز تمامی کادر درمان بیمارستان های ملایر به همراه تمامی بیماران به مناسبت میلاد امام حسن مجتبی(ع) مهمان موقوفه شادوران سیف الدوله هستند که 100 میلیون تومان هزینه این طرح شده است.

وی ادامه داد: هنچنین همزمان با نیمه ماه مبارک رمضان 30 هزار قرص نان رایگان در هشت نقطه از محله های حاشیه شهر ملایر توزیع و 10 میلیون تومان از محل موقوفه شادروان سیف الدوله هزینه شد.

معاون فرهنگی اداره اوقاف و امور خیریه ملایر بیان کرد: این مبلغ به نانوایی ها در محله هایی همچون 30 متری شهید تاجوک، خیابان عارف، 15 خرداد، میدان امام حسین(ع)، میدان سرو و خیابان ولی بخشی داده شد و این تعداد نان پخت و بین نیازمندان همان مناطق توزیع شد.

نوروزی گفت: در یک اقدام ابتکاری اداره اوقاف و امور خیریه ملایر در صدد است حساب دفتری افراد نیازمند و قشر ضعیف همچون کارگران را تسویه کند که 10 میلیون تومان از محل موقوفه شادورن سیف الدوله برای این طرح در نظر گرفته شده است.

معاون فرهنگی اداره اوقاف و امور خیریه ملایر ادامه داد: در حال شناسایی این افراد از مغازه ها و سوپرمارکت های معتبر شهر هستیم تا بتوانیم حساب دفتری این افراد را که از کرونا آسیب دیده اند را تسویه کنیم.

نوروزی ادامه داد: همچنین در راستای اجرای منویات رهبر معظم انقلاب در زمینه مواسات و کمک مومنانه به نیازمندان در ایام ماه مبارک رمضان و اجرای طرح ضیافت و همدلی، 2 هزار بسته معیشتی بین نیازمندان ملایری توزیع شد که ارزش هر بسته معیشتی 300 هزار تومان و شامل اقلامی همچون مرغ، برنج، خرما، کنسروماهی، رب گوجه، ماکارونی، قند و شکر بود.

وی اظهار داشت: دیروز نیز همزمان با آغاز دومین مرحله رزمایش کمک مومنانه، کاروان نسیم شادی با مشارکت سپاه ناحیه ملایر انجام شد که همزمان با گردش این کاروان و توزیع بسته های حمایتی، 500 لیتر شربت زعفران در بطری های بهداشتی بین مردم توزیع خواهد شد.

معاون فرهنگی اداره اوقاف و امور خیریه ملایر اضافه کرد: همچنین به مناسبت میلاد با سعادت امام حسن مجتبی(ع) مراسم نورافشانی در مقبره شادوران سیف الدوله واقف بزرگ ملایری انجام شد.

نوروزی اجرای پخش زنده هر شب برنامه سخن دوست توسط یکی از روحانیان ملایر در فضای مجازی را از دیگر برنامه های فرهنگی اداره اوقاف و امور خیریه ملایر در ماه مبارک رمضان برشمرد و گفت: قرار است این برنامه با هماهنگی صدا و سیمای مرکز همدان در شب های آینده روی آنتن برود.

وی یادآور شد: برای شب های قدر نیز با کمک موسسه رسانه غدیر، برنامه هایی با حضور سه نفر از روحانیان و سه مداح ملایری در مجموعه بام ملایر ضبط و آماده شده است تا همزمان با سه شب قدر به صورت مجازی از طریق شبکه های مجازی پخش شود.

نوروزی اجرای مراسم ترتیل خوانی و جزء خوانی توسط شورای قرآن ملایر را از دیگر برنامه های ماه مبارک رمضان عنوان و بیان کرد: این برنامه با عنوان مناجات سحرگاهی است که با حضور اعضای شورای قرآن طی روزهای آینده در امامزاده عبدالله(ع) ملایر ضبط خواهد شد.

63.5 درصد از اراضی شهرستان ملایر موقوفه است.