به گزارش مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، در پیام سیدعباس صالحی آمده است:

إِذَا مَاتَ الْعَالِمُ ثُلِمَ فِی الْإِسْلَامِ ثُلْمَةٌ لَا یَسُدُّهَا شَیْءٌ إِلَی یَوْمِ الْقِیَامَةِ

خبر ارتحال عالم مجاهد و یار دیرین انقلاب اسلامی، عضو فقید مجمع تشخیص مصلحت نظام و نماینده مردم تهران در مجلس خبرگان رهبری، حضرت آیت الله ابراهیم امینی(ره) پس از تحمل دوره بیماری موجب تالم و تاثر گردید .

آن فقید سعید از نخستین روزهای شکل گیری نهضت اسلامی به عنوان شاگرد امام خمینی(ره) در صف مبارزه با نظام ستمشاهی حاضر بود و پس از پیروزی انقلاب و استقرار نظام جمهوری اسلامی، در مسیر تحقق آرمان ها و ارزش های دینی و اخلاقی از هیچ تلاشی فروگذار نکرد.

صراحت و صداقت، در کنار مشی معتدل و خیرخواهانه از ویژگی های بارز آن فقیه اندیشمند بود و با نگاه دلسوزانه و مهرجویانه، تا پایان عمر پربرکت خویش، دغدغه حفظ اعتماد مردم به نظام اسلامی و پشتیبانی آنان از دستاوردهای انقلاب را داشت .

اینجانب فقدان این عالم نیک اندیش را به محضر مقام معظم رهبری(مد ظله العالی)، مراجع عظام تقلید، علما و حوزه های علمیه، مردم شریف قم، نجف آباد و آحاد ملت شریف ایران، بالاخص بیت معزز آن مرحوم صمیمانه تسلیت می گویم و در نخستین روز ماه رحمت و مغفرت، شهر امن الهی، رمضان المبارک از درگاه خداوند منان، علو درجات و رحمت واسعه برای آن فقید و صبر و اجر برای بازماندگان مکرم مسالت دارم .

به گزارش مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، معاون توسعه مدیریت و منابع وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در گفت و گو با خبرگزاری کتاب ایران ، به مناسبت روز جهانی کتاب و حق مؤلف درباره پیش بینی اصلاح لایحه جامع حقوق مالکیت فکری پدیدآوردندگان آثار ادبی و هنری در مجلس شورای اسلامی، بیان کرد: با آغاز فعالیت یازدهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی، برای سومین بار لایحه طرح خواهد شد و بعد از گذشت این مدت، اصلاح این لایحه طبیعی به نظر می رسد .

وی با اشاره به ویژگی های لایجه جامع حقوق مالکیت فکری افزود: در جریان تدوین لایحه، حداقل ها از نظر توجه به مقررات بین المللی و تطبیق آن ها با منافع ملی دیده شده است. این موارد در کمیسیون های مربوطه نیز در معرض تغییر و اصلاح قرار گرفت .

حیدری تصویب این لایحه را یک مطالبه مهم خواند و ادامه داد: اگر به وجود حداقل ها در این لایحه قائل باشیم و تاکید کنیم که نیازمند این حداقل ها هستیم، باید از نمایندگان مجلس برای تصویب این لایحه مطالبه گری کنیم .

معاون توسعه مدیریت و منابع وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، درباره موفقیت بیشتر ناشران در مقایسه با پدید آورندگان در دادگاه های تخصصی فرهنگ و رسانه و نگاه لایحه به حقوق مولف، گفت: لایحه حمایت از مالکیت ادبی، هنری و حقوق مرتبط که به قانون حمایت از پدید آورندگان و یا حق مولف، معروف است، صرفا به حمایت از پدید آورنده اختصاص دارد؛ هرچند در برخی ابعاد برای ناشران نیز حق قائل شده اما اصل موضوع لایحه حمایت از خالق اثر و پدید آورنده است و مابقی باید مراقب این حقوق باشند .

حیدری با تاکید بر توجه به مراقبت از حقوق پدیدآور بیان کرد: همه حلقه ها بعد از تولید اثر باید از حقوق مولف مراقبت و در کنار آن زندگی کنند، نه اینکه آن را نادیده بگیرند و فقط به حقوق خود فکر کنند .

وی در پاسخ به این پرسش که چگونه بی توجهی به حقوق پدید آورند گان را می توان کاهش داد، عنوان کرد: درباره آگاهی بخشی برای توجه به حقوق پدیدآور، یک نقش کلیدی از آن دولت است. ارکان مختلف دولت، اعم از نهاد های آموزش ابتدایی شامل مهد های کودک، آموزش و پرورش دانشگاه ها و لایه های دیگر، اعم از مصرف کنندگان محصولت فرهنگی، صدا و سیما، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی که مخاطب هنرمندان هستند، باید وارد عمل شوند. به عبارت دیگر در گام نخست آموزش حقوق، همه دستگاه های دولتی و حاکمیتی به رعایت حقوق پدید آور احترام بگذارند .

معاون توسعه مدیریت و منابع وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت: در ضمن به قانون خوب و جامع نیاز است تا پدید آور از استیفای حقوق تضییع شده خود مطمئن باشد. توجه قوه قضائیه نیز ضروری است؛ بنابراین به یک زنجیره متصل به هم نیاز داریم. حضور همه ارکان از قوه مجریه، قضائیه و مقننه و البته خود پدید آور با اهمیت است .

به گزارش مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، احمدی درباره این طرح گفت: رویکرد روان شناسی مثبت گرا، باتوجه به استعدادها و توانمندی های زنان در شرایط کنونی فاصله گذاری اجتماعی بر اثر تهدید ویروس کرونا حائز اهمیت است. از آنجا که نقش زنان به عنوان همسر و مادر در کنار شاغل بودنشان در خانواده اهمیت دارد، هر اقدامی برای کاهش افسردگی، افزایش خودکارآمدی، افزایش رضایت مندی و خلاقیت آنان در شرایط فاصله گذاری اجتماعی موجب کاهش ناهنجاری ها در سطح خانواده و اجتماع می شود.

وی ادامه داد: با در نظرگیری پرهیز از برگزاری نشست ها و جلسات در ایام فاصله گذاری اجتماعی، تدبیر بر این شد که از ظرفیت تارنمای زنان و خانواده وزارت متبوع برای برگزاری جلسات روان شناسی به صورت صوتی در موضوعات تاب آوری، انعطاف پذیری و مدیریت استرس برای زنان شاغل و همسران کارمند مرد وزارت متبوع، در مواجهه با تهدیدهای این ویروس منحوس بر خانواده استفاده کرد.

مشاور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در ادامه خاطرنشان کرد: براین اساس با استفاده از پزشک روان شناس خانم، خدمات روان شناسی زنان و خانواده به صورت صوتی در تارنمای زنان و خانواده وزارت متبوع بارگذاری خواهد شد. همچنین در کنار آن از ظرفیت بانوان فرهیخته وزارت خانه نیز برای تدوین درس گفتارهای متنی با موضوع تاب آوری زنان در ایام فاصله گذاری اجتماعی بهره جسته می شود.

احمدی با اشاره به تلاش همگانی برای قطع زنجیره شیوع بیماری ویروس کرونا گفت: تلاش امور زنان و خانواده همچون سایر بخش های وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برای این اصل نهاده شده که تهدید این ویروس منحوس را به فرصتی برای فرهنگ سازی و توان افزایی مبدل سازد. همچنین با استفاده از ظرفیت تارنما تمامی همکاران ستادی و استانی می توانند در فضایی عادلانه از خدمات روان شناسی استفاده کنند.

مدیرکل حوزه وزارتی در پایان تصریح کرد: علاوه بر خدمات روان شناسی، در آستانه ماه مبارک رمضان می توان از سخنرانی های دیگر افراد فرهیخته در وزارت متبوع نیز برای خودسازی و ایجاد نشاط روحانی در تارنمای وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بهره جست.

به گزارش مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، محمد مهدی احمدی در مراسم تکریم و معارفه مسئول هماهنگی و نظارت بر هیات های رسیدگی به تخلفات اداری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و سازمان های وابسته گفت: اگر در قرآن قدری تفحص کنیم متوجه خواهیم شد که علت موفقیت پیامبر اکرم(ص) رعایت اخلاق نیکو بوده است، درواقع رفتار پیامبر(ص) جاذبه ای برای جامعه بود و بر همین اساس توانستند تمدن اسلامی را به جهان صادر کنند.

وی ادامه داد: هیات های رسیدگی به تخلفات اداری نیز محلی است که با مردم سرکار دارد و از این رو باید اخلاق را رعایت و با دقت با افراد برخورد شود چون حفظ آبرو و حیثیت افراد در این بخش بسیار اهمیت دارد، اخلاق یکی از نمادهای انسانی است که پیامبر اکرم(ص) هم برای اتمام اخلاق آمد، ایشان با رفتار خود به دنبال تایید و ضمانت اجرایی در امور بودند. بنابراین آن حضرت بسیاری از اقدامات را در جهت تایید یا اصلاح امور انجام می دادند.

مشاور وزیر و مدیرکل حوزه وزارتی تاکید کرد: اخلاق به طور کلی به دو دسته بیرونی و درونی تقسیم می شود، انسان بسیاری از رفتارهای اخلاقی را برای جذب افکار عمومی انجام می دهد که این امر باعث می شود از یک فرد به عنوان انسان اخلاق مدار یاد کنند، در مقابل افکار عمومی با افکار عمومی کاری ندارد و فرد در جهت رضایت خدا و انسانیت ذاتی اقدامی را انجام می دهد.

احمدی یادآور شد: در اخلاق درونی انسان سعی می کند به گونه ای رفتار کند که دیگران حتی متوجه اقدام او نشوند، این نوع اخلاق در جهت رضایت الهی است و پیامبر اکرم(ص) هم در همین مسیر حرکت می کردند، در واقع ساختار شخصیتی پیامبر(ص) به گونه ای اقتضا می کرد که به بندگان خدا کمک کنند در حالی که افکار عمومی متوجه رفتار ایشان نشوند.

وی افزود: ملاک برای ما باید مبانی اخلاقی و انسانی باشد و در این چهارچوب حرکت کنیم، به همین منظور در اخلاق عملی ممکن است انسان با ریاکاری مواجه شود، کاری که منافقین در صدر انقلاب برای نابودی نظام انجام دادند، در اصل اخلاقی که منفعت شخصی در آن دخیل باشد راهی به جز ریا و فساد ندارد، امروز هم متاسفانه زیست مردم دوگانه شده اس به این معنا که ظاهر مردم موجه اما باطن آنها غیرموجه است.

مشاور وزیر و مدیرکل حوزه وزارتی بیان کرد: فراموش نکنیم با حفظ ظواهر باید به معرفت اصالت دهیم، امیدواریم خداوند به همه ی ما کمک کند جز در جهت رضای او گام برنداریم و جز انسانیت چیزی مدنظر قرار ندهیم.

احمدی ضمن قدردانی از زحمات آقای هاشمی مسئول سابق هماهنگی و نظارت بر هیات های رسیدگی به تخلفات اداری تصریح کرد: ایشان در برخورد با افراد بسیار با احتیاط عمل کردند، در متخلف شمردن افراد باید دقت زیاد داشت، زیرا آبروی انسان ها مهم است. انسان ناموس خداست و خداوند هیچگاه آبروی بنده خود را در انجام تکالیف الهی نمی ریزد، اما سزای کسانی که آبروی دیگری را بریزند در همین دنیا خواهد داد.

وی ابراز داشت: آقای هاشمی در برخورد با جرائم خیلی دقت کرد به همین خاطر از زحمات ایشان تشکر می کنیم، همچنین آقای انصاری که قرار است در مسئولیت جدید مشغول شوند انسانی بسیار اخلاق مدار هستند و به همین منظور برای این سمت انتخاب شدند، البته ایشان به سختی این مسئولیت حساس را پذیرفتند.

در بخشی از این مراسم علی هاشمی مدیرکل دبیرخانه مرکزی گزینش در سخنانی کوتاه گفت: نحوه برخورد با افراد منشا اخلاقی دارد، گاهی اوقات برخورد برخی جنبه انتقام جویانه به خود می گیرد، بنابراین از اهرم قدرت نباید سوء استفاده کرد، در سیستم های اجرایی برای موفقیت باید اشتباه های کارکنان را مدنظر قرار داد و در عین حال نباید ناامنی شغلی هم ایجاد کرد، بنابراین تعامل در این بخش بسیار مهم است زیرا نظارت بر هیات های رسیدگی به تخلفات اداری فرصتی برای اصلاح سیستم اداری است.

در ادامه حجت الاسلام انصاری مسئول جدید هماهنگی و نظارت بر هیات های رسیدگی به تخلفات اداری گفت: در نگاه اول همیشه اصل بر صحت و سلامت همه انسان ها است، اما به دلایل مختلف گاه شیطان خاستگاه اصلی انسان را دچار انحراف می کند، با وجود آنکه فطرت انسان پاک است اما توجه به تخلف، معصیت و گناه همیشه بوده و هست، این اتفاق زمانی اهمیت بیشتری هم پیدا می کند که پای منافع حاکمیت و اجتماع در میان باشد.

وی ادامه داد: افراد گاهی مسئولیت هایی را می پذیرند تا به جامعه خدمت کنند اما ممکن است در این مسیر دچار تخلف شوند، خداوند در کنار نعمت های الهی خود به سه سرمایه اصلی یعنی جان، مال و آبرو اشاره ویژه ای دارد که از این میان خداوند بر مورد سوم تاکید بیشتری دارد، بنابراین کسی که در منصب قضاوت می نشیند باید بر آبرو و حیثیت افراد دقت زیادی کند.

حجت الاسلام انصاری با تشکر از حسن اعتماد وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی برای ارائه این مسئولیت، تصریح کرد: از همه کسانی که پیش از این در حوزه رسیدگی به تخلفات اداری مشغول بودند خواستار همکاری و همیاری لازم هستم، همانطور که در حکم وزیر محترم بر موضوع پیشگیری تاکید زیادی شده است همه بخش ها باید به گونه ای عمل کنند که اقدامات پیشگیرانه مدنظر باشد و در این راستا برنامه ریزی لازم را داشته تا تخلف کمتری را شاهد باشیم.

وی در پایان گفت: آبرو و حیثیت افراد در کنار حق حاکمیت و اجتماع امر ضروری است پس مدیران با آموزش های درست در این راستا به سمت پیشگیری حرکت کنند، خوشبختانه قوانین و آئین نامه های خوبی در این بخش وجود دارد، امید است بتوانیم وظابف خود را به خوبی انجام دهیم و در همین راستا نیازمند همکاری و همراهی آقای هاشمی نیز هستیم.

گفتنی است 7 هیات بدوی و 2 هیات تجدیدنظر، هیات های رسیدگی به تخلفات اداری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی را تشکیل می دهد.

به گزارش خبرنگار پارلمانی خبرگزاری فارس، حجت الاسلام نصرالله پژمانفر در طرح سؤال خود از وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در باره عدم افزایش حقوق کتابداران کتابخانه های عمومی کشور را تقدیم هیأت رئیسه مجلس کرد.

متن کامل طرح سوال نماینده مشهد از وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به شرح زیر است:

خلاصه سؤال:

چرا با وجود افزایش 50 درصدی امتیازات فصل دهم قانون مدیریت خدمات کشوری و اعمال آن در همه دستگاه ها از جمله نهادهای زیر مجموعه وزارت ارشاد، این افزایش برای کتابداران شاغل در نهاد کتابخانه های عمومی علی رغم سطح نازل حقوق این قشر زحمتکش فرهنگی اعمال نشده است.

شرح سؤال:

وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی و رئیس هیأت امنای کتابخانه های عمومی کشور

همان گونه که مستحضرید قانون افزایش 50 درصد امتیازات فصل دهم قانون مدیریت خدمات کشوری از اسفند ماه 98 ابلاغ گردیده است و همه دستگاه ها از جمله تمامی سازمان های وابسته به وزارت ارشاد آن را در اواخر سال 98 اعمال کرده اند و اکنون در سال 99 قرار است 15 درصد دیگر به این حقوق افزوده گردد.

انتهای پیام/

با توجه به اینکه این بیانیه در جلسه هیات مدیره خانه تئاتر، به تصویب رسید، گفت وگویی با ایرج راد عضو خانه تئاتر انجام شده که در ادامه می خوانید.

ارزیابی شما از نتیجه اقدام خانه تئاتر چیست؟ آیا می توانیم به تغییری در شرایط هنرهای نمایشی خوشبین بود؟

در شرایط کنونی، هیات مدیره خانه تئاتر، بیان مطالبات تئاتری ها را در اولویت اقدامات خود قرار داده و با انتشار نامه ای سرگشاده، اوضاع اهالی هنرهای نمایشی را به اطلاع وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، مسئولان و تمام نهادهای مرتبط رساندند. اعضای هیات مدیره، پیش از آنکه به نتیجه خوش بین باشند، این اقدام را وظیفه خود می دانند. هرچند پیش از این هم مشکلات هنرمندان تئاتر، از طریق خانه تئاتر به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی منتقل شده بود که البته این موضوع بنا به درخواست این وزارتخانه و در جهت شناسایی اقدامات لازم برای هنرمندان نمایشی بود. در واقع باید گفت که از آغاز شیوع ویروس کرونا، این وزارتخانه در جریان مشکلات هنرمندان تئاتر بود. مشکلاتی از قبیل اجراهایی که در شب های اول به دلیل منع تجمع و شیوع ویروس کرونا، کنسل شد یا خسارت های تماشاخانه های خصوصی که در این ایام اجراهای آنها لغو شد.

این بیانیه نه تنها برای حمایت از اعضای خانه تئاتر بوده، بلکه تمامی خانواده تئاتر در سراسر کشور را پوشش داده است. هدف خانه تئاتر از این حمایت سراسری را توضیح دهید.

بسیاری از افرادی که ناچار به تعطیلی فعالیت های تئاتری خود شدند، از اعضای خانه تئاتر نبودند اما این نهاد، وظیفه خود دانست که در این نامه سرگشاده، مسائل مربوط به جامعه تئاتر کل کشور را مطرح کند؛ هرچند که وظیفه اصلی خانه تئاتر پیگیری امور مربوط به اعضاست اما تمام اقدامات و مطالبات این نهاد در جهت بهبود اوضاع فضای کل تئاتر کشور است. در این میان ممکن است اعضای خانه تئاتر مطابق اساسنامه آن، از تسهیلاتی برخوردار هستند اما در رویکرد خانه تئاتر، تمام اهالی و امور هنرهای نمایشی در سراسر کشور مدنظر هستند.

این اقدام، بیشتر از هر نتیجه ای همدلی تئاتری های سراسر کشور را به دنبال داشت اما ارزیابی شما از نتیجه بخشی آن چیست؟

در همین یکی، دو روز نیز، پس از انتشار این نامه سرگشاده، از سوی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی محاسباتی در مورد خسارت و مخارج اصناف مختلف هنری انجام شده است.

به گزارش مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، در متن توئیت سید عباس صالحی آمده است:

تا رمضان راهی نمانده است، تنها امشب و فردا فرصت داریم تا دستی بگیریم و آهی برآوریم، شاید بر سفره حق راهی بیابیم.

به گزارش جماران، سید عباس صالحی در حساب کاربری خود در توئیتر نوشت: تا رمضان راهی نمانده است، تنها امشب و فردا فرصت داریم تا دستی بگیریم و آهی برآوریم، شاید بر سفره حق راهی بیابیم.

انتهای پیام

به گزارش نماینده ، سید جواد حسینی کیا نماینده مردم کرمانشاه در مجلس شورای اسلامی و عضو فراکسیون حج و زیارت، در رابطه با اینکه با توجه به شیوع کرونا در عربستان اعزام زائرین ایرانی به مکه تا چه اندازه صحیح است؟ گفت: در این مورد دو نکته قابل توجه است. نکته اول اینکه پیش بینی ها حاکی از آن است که تا پایان خردادماه کرونا تمام می شود، ممکن است مواردی باقی بماند اما با شروع فصل گرما ماندگاری ویروس کرونا محدود می شود و تقریبا از بین می رود. همچنین شرایط آب و هوایی عربستان بسیار گرم است و به بالای 50 درجه هم می رسد.

این نماینده مجلس افزود: نکته دوم اینکه قطعا هم سازمان بهداشت جهانی و هم وزارت بهداشت دو کشور ایران و عربستان در رابطه با این موضوعات پروتکل های لازم را پیگیری خواهند کرد. همچنین آقای رشیدی، رئیس سازمان حج و زیارت، با توجه به اینکه جمعیت انبوهی که از سراسر دنیا در آنجا گردهم می آیند، تمهیدات لازم را تدارک می بیند. در هر صورت اگر شرایط مناسب نباشد، اعزام انجام نمی شود. اما پیش بینی ها نشان می دهند که شرایط بهداشتی لازم تدبیر می شود، که حج امسال انجام شود.

حسینی کیا در پاسخ به این سوال که چند وقت اخیر فراکسیون حج و زیارت با رئیس سازمان حج و زیارت جلسه داشته است؟ تصریح کرد: مدتی است که جلسه ای برگزار نشده اما از طریق تماس های تلفنی مشخص شد که قرار است، بعد از کنترل شیوع کرونا هم عتبات عالیات راه اندازی شود و هم تمهیداتی برای راه اندازی حج عمره در نظر بگیرند. همچنین اگر شرایط بعد از حج تمتع فراهم شود، حج عمره هم راه بیفتد. بنابراین تدابیر انجام می شود که مشکلی پیش نیاید و هر جا اگر مشکلی پیش بیاید، قطعا حج انجام نخواهد شد.

خبرگزاری شبستان، گروه قرآن و معارف، نماینده ولی فقیه و رئیس سازمان اوقاف و امور خیریه در پیامی ارتحال آیت الله ابراهیم امینی، عضو مجلس خبرگان رهبری و فقیه باسابقه انقلابی را تسلیت گفت.

حجت الاسلام سیدمهدی خاموشی ، در پیام تسلیت خود به مناسبت ارتحال آیت الله ابراهیم امینی، عضو مجلس خبرگان رهبری نوشت:

بسم الله الرحمن الرحیم

انّا لله و انا الیه راجعون

قال رسول الله(ص): اذا مات المومن الفقیه ثلم فی الاسلام ثلمة لایسدها شیء

خبر ارتحال روحانی گرانقدر، آیت الله ابراهیم امینی، نماینده مردم تهران در مجلس خبرگان رهبری و نایب رئیس سابق این مجلس موجب تأثر و تألم خاطر این جانب شد.

این فقیه باسابقه از نظر علمی صاحب تألیفات بسیاری بودند و به عنوان یک مبلغ نقش مهمی در تحولات سیاسی حوزه علمیه در قبل و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی داشتند.

ایشان در تمام مسئولیت های مختلف خودشان همواره منشأ آثار و برکات زیادی برای مردم و نظام جمهوری اسلامی بودند.

این جانب ارتحال این روحانی معزز و عالم ربانی را به جامعه بزرگ روحانیت و خانواده محترم ایشان تسلیت می گویم و از خداوند متعال برای آن مرحوم علو درجات و رحمت واسعه طلب می کنم.

پایان پیام/ 40

خبرگزاری تسنیم ، سید علی کاشفی خوانساری

نظام آموزش رسمی ایران و ضمائم نیمه رسمی آن برنامه ای برای آشنایی نوجوانان با ادبیات معاصر نداشته و ندارد، چرایی این رویکرد خود موضوع بحث مفصلی است. شاید در نگاه عمده سیاستمردان و سیاست گذاران فرهنگی، ادبیات معاصر در مقایسه با ادبیات کهن فاقد ارزش و وجاهت است. شاید هم رویکردهای سیاسی و اجتماعی ادبیات معاصر مورد تائید آنان نباشد و یا از موضع گیری های بالفعل و بالقوه نویسندگان معاصر در مسائل عمومی آزرده خاطر و بیمناک باشند.

به هرحال واقعیت این است که پرداختن به ادبیات معاصر (از دوره مشروطه تا به امروز) چه در کتاب ها و برنامه های رسمی مدارس و چه در برنامه های نهادهایی چون کانون پرورش، امور تربیتی، نهاد کتابخانه ها، وزارت ارشاد و ... جایگاهی ندارد. اکثر نوجوانان حتی آنها که کتابخوان حرفه ای هستند، ذهنیتی درباره قله های ادبیات معاصر کشورشان در شاخه های شعر، داستان، نمایشنامه و ... ندارند.

ادبیات کودک و نوجوان نیز ناخواسته در این امر دخیل و مقصر است. نویسندگان و نظریه پردازان ادبیات کودک و نوجوان با تاکید بر تفاوت ها و ویژگی های سنی مخاطبان که در جای خود حرف صحیحی است گونه های ادبی جدیدی با عنوان شعر نوجوان، داستان کوتاه نوجوان، رمان نوجوان و ... پدیدآورده و اشاعه داده اند، که گرچه ارزشمند و خواندنی هستند،اما هیچ برنامه ای برای متصل ساختن خوانندگان نوجوان به ادبیات در معنای عام ندارند.

در نظام سنتی، کودکان پس از آن که مقدمات خواندن و نوشتن را در مکتبخانه می آموختند، خیلی زود خواندن کتاب های ادبی عمومی (به ویژه آن کتاب هایی که ساده تر بودند و محتوای اخلاقی مناسب داشتند) را شروع می کردند و به دنیای کتاب و ادبیات وارد می شدند، اما در شکل فعلی به دلیل اصرار به نوجوانان که تنها کتاب های گروه سنی خود را بخوانند، عملاً آنها مجال و تجربه آشنایی با دنیای شیرین ادبیات را پیدا نمی کنند. از سوی دیگر ظواهر کتاب های نوجوانانه اصلا مناسب این گروه سنی نیست.

تصویرگری ها، طرح جلد و کتاب آرایی بسیاری از کتاب های نوجوانانه از سوی این گروه سنی لوس و بچه گانه تلقی می شود و آنان را می راند. محتوای این کتاب ها هم عاری از واقعیات اجتماعی و دور از نیازها و دغدغه های نوجوانان و متونی تصنعی و پاستوریزه است. نتیجه این می شود که نوجوانان از کتاب های گروه سنی خود لذت نمی برند و مطالعه را برای همیشه کنار می گذراند.

ریشه این مشکل را باید در به رسمیت نشناختن نوجوانی و نوجوانان دانست که به تبع منجر به به رسمیت نشناختن ادبیات نوجوانان و کتاب های نوجوانانه هم شده است که بر آن اساس هنوز هم کتاب های نوجوان در انتشاراتی ها در کنار کتب کودکان برنامه ریزی و تولید می شوند، در وزارت ارشاد از بخش کتاب های کودک مجوز می گیرند، در کتابخانه ها کنار آن ها رده بندی می شوند، در جشنواره ها با آنها داوری می شوند و ....

راه حل این مشکل که برخلاف تصور بسیار هم جدی و تاثیرگذار است؛ نه آن است که دیگر ادبیات نوجوانانه نداشته باشیم و همه نوجوانان را به کتاب های بزرگسال ارجاع دهیم و نه آنکه سعی کنیم با روش های مختلف آن نوجوانانی که کتاب های عمومی را می خوانند از این کار بی نیاز و یا منصرف کنیم. راه حل در طراحی سیر و روندی منطقی است که مثلاً نوجوان 11 ساله را با اطلاعات و اقتضائات ادبیات عمومی به مرور و به گونه ای آشنا کند که در هجده سالگی به خواننده ای متبحر، آشنا و توانا در مطالعه کتب ادبی تبدیل شود.

در نقل ادبیات معاصر زبان نویسنده و شیوه نگارش او باید حفظ شود. گرچه نگارش برخی لغات و تعبیرات برای نوجوانان غریب خواهد بود، آشنایی مخاطب با شیوه نگارشی ادیبان خود شیرینی و لطف جداگانه ای برای مخاطبان خواهد داشت. با این حال می توان با جدانویسی ها و علائم نگارشی خواندن متون را تسهیل کنیم. همچنین برخی لغات دشوار و نامانوس در پانوشت معنا شوند؛ اما در این راه نیز به حداقل ها اکتفا شود تا کتاب شبیه متون درسی نشود.

راه مهم و کم و بیش مغفول دیگر نقش کتاب های غیرداستانی، کتاب مجله ها (bookazines) و مطبوعات نوجوان است که می تواند با ساده سازی، تاکید بر موارد جذاب، نگاه نوجوانانه و تحلیل های کاربردی مخاطبان را به متون ادبی و به ویژه ادبیات معاصر پیوند دهد.

نوشته هایی که به آسانی و شیرینی، زیبایی ها و شگفتی های متون ادبی رانشان دهند و به طرح پرسش و انگیزه مطالعه در ذهن مخاطب بیانجامد. نوشته هایی که برخلاف نوشته های کتب درسی و تاریخ ادبیات نه بر سال های تاریخ تولد و وفات تاکید دارد و نه بر اطلاعات و محفوظات غیرضروری مثل فهرست آثار و مکاتب ادبی و ... بلکه نوشته هایی که بر نکته هایی که از دید مخاطب جالب و شگفتی آور است متمرکز باشد.

نوشته هایی که بیش از آموزش، به سرگرمی و لذت خواندن می اندیشد و بیش از آموختن و پاسخ دادن در آرزوی ایجاد پرسش و شگفتی است. کتاب هایی که به مخاطب نوجوان همچون یک بزرگسال احترام می گذارد و از طرح نقادانه زشتی ها و کاستی ها ابایی ندارد.

چنین کتاب هایی می تواند در بخش های آغازین به زبان ساده اطلاعاتی درباره اوضاع اجتماعی و شرایط فرهنگی هر مقطع تاریخی داشته باشد و سپس با رویکردی شبیه کشف و گردشگری به پرسه در آثار و اشاره به ویژگی های جذاب آنان بپردازند.

در نگارش چنین آثاری ضروری است، از تحلیل های فنی و ادبی که از دغدغه های مخاطب فاصله دارد پرهیز کنیم و با عینک یک نوجوان همه چیز را ببینیم و دوباره کشف کنیم.

غیر متخصص بودن مخاطب نباید به تصور ساده و دم دستی بودن چنین آثاری بیانجامد و تالیف آن در مرور و انتخاب از کتاب های تحلیلی موجود خلاصه شود. بلکه شایسته است گزینش آثار از متن کتاب های اصلی و اسناد دست اول انجام گیرد.

واقعیت این است که بسیاری از کتاب های تاریخ ادبیات معاصر. از نگاه پررنگ ایدئولوژیک و جناحی رنج می برند. عمده توجه منتقدان و مورخان به مسائل سیاسی و اجتماعی مطرح در داستان ها معطوف بوده و ادبیات را با عینک ایدئولوژی و سیاست نگریسته اند. اما اینجا به احترام مخاطب باید نگاه شخصی و سلایق اجتماعی و ادبی خود را کنار بگذاریم و به همه بضاعت و گستره ادبیات معاصر نگاهی فراگیر داشته باشم. گرچه اقتضائات سنی مخاطب و ملاحظات تربیتی در معرفی آثار نباید فراموش شود، تسری دادن خط قرمزهای کتب کودکان به خواندنی های نوجوانانه هم پسندیده و معقول نیست.

در مسیر آشنایی خوانندگان نوجوان با ادبیات معاصر بیش از هر چیز باید بر اختیاری و داوطلبانه بودن مطالعه تاکید کرد. هر فعالیت و برنامه ای که انتخاب گری و کنش گری خواننده را مخدوش سازد، مقبول نیست. خواه تعریف سیر و سبد مطالعاتی یا طراحی آزمون و مسابقه، پیش بینی تحقیق و کار عملی و یا ... . هیچ اجباری برای خوانده شدن چنین کتاب هایی از اولین صفحه تا برگ آخر نیست. ممکن است نوجوانی بخواهد تنها گزیده داستانی را بخواند و یا اطلاعات تاریخی و ادبی را مرور کند. ممکن است خواننده ای پس از رسیدن به نام شاعری مشتاق شود به سراغ کتاب های او برود و یا پس از خواندن اشارات به یک رویداد سیاسی یا اجتماعی تصمیم بگیرد به جستجو در کتب تاریخی درباره آن واقعه بپردازد. مهم تنها آزادی مخاطب در مطالعه است. همچنین در صورت تمایل خوانندگان می توان مجالی برای گفت وگوی آزاد ایشان درباره آنچه خوانده اند و در این زمینه می اندیشند فراهم ساخت.

آشنایی نوجوانان با ادبیات معاصر از منظرهای گوناگون مفید و یا حتی ضروری است. چه اینکه زمینه ساز پیوند جدی ایشان با مطالعه و تبدیل به کتابخوانانی حرفه ای باشد و چه آنکه در خلال آن ایشان را با تاریخ و مردم کشورشان آشنا کند و یا آن که نگاه تحلیلی و نقادانه را در ایشان تقویت کند و بر روابط تنگاتنگ ادبیات و جامعه واقف گرداند و یا شاید آنها را به نوشتن داستان ترغیب کند.

جا دارد سیاستگذاران فرهنگی، ناشران و نویسندگان بیش از پیش به راه های آشتی نوجوانان با ادبیات معاصر توجه و تمرکز کنند.

انتهای پیام/

مدیرعامل صندوق اعتباری هنر:

گروه هنر: رسیدگی به وضعیت معیشتی بسیاری از هنرمندانی که در دو ماه اخیر و در پی شیوع ویروس کرونا مجبور به خانه نشینی شده اند، یکی از اولویت های وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است. مدتی قبل سید عباس صالحی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، در گفت وگویی به بیمه بی کاری هنرمندان اشاره و ابراز امیدواری کرد به این موضوع جدی تر نگاه شود. اما صندوق اعتباری هنر در دو ماه گذشته طرح های بسیاری برای کمک به هنرمندان در نظر گرفت و برخی را اجرائی کرد. سیدحسین سیدزاده، مدیرعامل صندوق اعتباری هنر، در پاسخ به این پرسش که مدتی قبل اعلام شد برای کمک به هنرمندان حق بیمه سه ماهه نخست سال آنها پرداخت می شود و این طرح عملا شکل و شمایل دیگری به خود گرفت، به شرق گفت: وقتی در مورد هنرمندان عضو صندوق اعتباری هنر صحبت می کنیم، تمام شاخه های هنری را دربر می گیرد. ما با جامعه بسیار بزرگ و فراگیری از هنرمندان در ارتباط هستیم. خوشبختانه صندوق اعتباری هنر بیش از 65 هزار عضو و 35 هزار و 500 نفر بیمه شده دارد و این شامل همه اعضای ما می شود. خوشبختانه بخش زیادی از هنرمندان شهرستان ها نیز شامل این جامعه آماری می شوند .
او ادامه داد: نوع بیمه صندوق اعتباری هنر نزد سازمان تأمین اجتماعی بیمه حرف و مشاغل آزاد شناخته می شود و اعضای ما کارکنان شرکت یا بنگاه اقتصادی نیستند که کارفرمایی آنها را بیمه کرده باشد. ما هم کارفرمای آنها نیستیم و صرفا تجمیع کننده و پرداخت کننده بخشی از حق بیمه ها هستیم. با این تفاسیر، طبیعی است این بیمه تفاوت هایی با بنگاه های اقتصادی که کارمندانشان را بیمه تأمین اجتماعی می کنند، داشته باشد. به همین صورت، حق بیمه های ما هم متفاوت است. مثلا ما بیمه بی کاری نداریم. چراکه اعضای ما بابت کاری بیمه نشده اند که وقتی بی کار می شوند از بیمه مبلغی را مطالبه کنند چراکه محاسبه زمان بی کاری یک هنرمند شدنی نیست. در این شرایط، وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی پیگیری بسیاری در ارتباط با بیمه بی کاری هنرمندان انجام دادند. در این راستا با برگزاری جلسات مستمر یک سال ونیمه گذشته، پیشنهادی به دولت مبنی بر برخورداری اعضای فرهنگ و هنر از بیمه بی کاری ارائه شد. امیدواریم خیلی زود این طرح محقق شود و بیمه بی کاری به هنرمندان عزیز کشورمان تعلق بگیرد. قطعا بار هزینه این کار برای دولت بسیار زیاد است اما ان شاءالله با اراده مجموعه دولت این طرح به اجرا برسد .
سیدزاده افزود: در شرایط همه گیری ویروس کرونا فکر کردیم پرداخت حق بیمه سه ماهه نخست اعضای صندوق اعتباری هنر می تواند کمک مفیدی باشد. این طرح را با وزیر محترم در میان گذاشتیم و ایشان تأیید کردند و بلافاصله مقدمات اجرائی شدن آن را فراهم کردیم. در همین حین، برخی از هنرمندان در روزهای آخر فروردین نگران شدند که بیمه آنها قطع شود. بنابراین اعلام کردیم مهلت پرداخت حق بیمه سه ماهه نخست سال تا 31 خرداد تمدید شده است.
توصیه ما به اعضای محترم این است که در این مدت که مشغول رایزنی برای تأمین اعتبارات این طرح هستیم، حق بیمه شان را پرداخت نکنند. اما در این میان، شاید برخی ترجیح دهند پرداخت کنند یا از قبل معوقه داشته باشند که نگران قطع بیمه باشند. اما ما برنامه داریم که حق بیمه سه ماهه نخست سال اعضا را پرداخت کنیم و امیدواریم بودجه این کار نیز تحقق پیدا کند. در این مورد با ستاد ملی کرونا، معاونت اقتصادی رئیس جمهور، رئیس دفتر رئیس جمهور و آقای نوبخت مکاتبات و جلساتی داشتیم و از ایشان بابت همکاری ای که در این زمینه داشتند، تشکر می کنم. در این میان، حرف از هنرمندان و کمک به معیشت آنها می شود. اما واقعیت این است که باید تصویر را از زاویه درست تری دید چراکه هیچ کس نگفته است حق و شأن اجتماعی زن سرپرست خانوار که او هم بیمه شده حرف و مشاغل آزاد است، کمتر از یک هنرمند است. بنابراین به دولت هم حق می دهم فکر جامعی داشته باشد که بار هزینه سنگین اعضای صندوق اعتباری هنر را محاسبه کند. طبیعی است دولت هم اولویت هایی دارد اما قول هایی به ما داده شده است که حق بیمه سه ماهه نخست اعضای صندوق اعتباری هنر پرداخت شود. پیگیر این موضوع هستیم. به اعضا هم اعلام شده است نگران نباشند و بیمه تا 31 خرداد مهلت پرداخت دارد .
سیدزاده در پاسخ به این پرسش که به جز پرداخت حق بیمه اعضای صندوق اعتباری هنر، طرح دیگری برای کمک به معیشت هنرمندان طی هفته های آینده در نظر گرفته شده است یا خیر، گفت: بسته ای در وزارتخانه برای جبران خسارت کرونا تدوین کردیم. این بسته دو سرفصل داشت؛ فصل اول شامل کسب وکارهایی است که دچار آسیب شدند. این کسب وکارها حوزه های سینما، تئاتر، موسیقی و تجسمی، نشر، روزنامه نگاری و فعالان قرآنی را شامل می شود که برآورد کنیم حدودا چقدر دچار ضرر شده اند. طبیعی است در دو ماه گذشته همه می توانستند درآمدی کسب کنند ولی عملا درآمدی نداشتند. تمرکز ما در این مرحله بیشتر بر زیان های ناشی از کرونا برای کسب وکارهاست. این زیان ها برآورد شد. بر این اساس، بسته حمایتی تدوین شد. این بسته که با محوریت معاونت های وزارتخانه تدوین شد بسته کاملی است و در نهایت به دولت تقدیم شد. ما هم پیشنهادی به وزارتخانه دادیم که به این بسته ملحق شد؛ آن هم کمک به اصحاب فرهنگ و هنر است. برخی از کسب وکار ها در این مدت زیان دیدند و یک سری هم آسیب فردی است. کسانی هم نتوانستند کار کنند که تعطیلی کنسرت ها تا تعطیلی آموزشگاه ها و... را شامل می شود. بسته که شامل جبران ضرر کسب وکارهای بخش فرهنگ و هنر است، تقریبا 976 میلیارد تومان برآورد شد. در حمایت از اصحاب فرهنگ و هنر و برای سرانه آنها، بسته ای با مبلغ 179 میلیار تومان برآورد خسارت شد. یکی از بند های این بسته حمایتی هم پرداخت حق بیمه سه ماه اول سال است .
او در بخش دیگری از صحبت هایش گفت: همچنین برای مشمولان طرح تکریم مبالغی در نظر گرفته شده است. برای مشمولان کمک مستمری نیز همین طور. برای پیش کسوتان بخشی را پیش بینی کردیم که دو، سه ماه مقرری به آنها پرداخت شود بیشتر از مبلغی که وزارتخانه پرداخت می کند. ترجیحا برای طرح تکریم که مدتی است با افزایش، ماهانه 800 هزار تومان به مشمولان طرح تکریم پرداخت می کنیم و امیدوارم در راستای حبران آسیب کرونا این مبلغ بیشتر شود. همچنین کمک های بلاعوض برای تعدادی از هنرمندان پیش بینی کرده ایم. این موارد برخی از پیشنهادات ما به کارگروه دولت است و در حال پیگیری است. این بسته حدودا 180 میلیارد تومان پیش بینی شده است که امیدوارم در این تنگنای عمومی که برای کشور ما ایجاد شده بتوانیم قدم های مثبتی برداریم .
او در پاسخ به این پرسش که مدتی قبل اخباری مبنی بر ارسال بسته حمایتی و هدیه ای به برخی هنرمندان توسط صندوق اعتباری هنر حاشیه ساز شد و ماجرای ارسال این هدایا چیست، گفت: ما به هیچ عنوان دنبال پاسخ دادن به این حواشی نیستیم. اعضای ما می دانند با چه مشکلاتی دست وپنجه نرم می کنیم. بنابراین پرهیز کامل دارم از پاسخ به حواشی. اما برای پاسخ به پرسش شما باید بگویم پیش از نوروز تصمیم گرفتیم مثل هر سال اما کمی گسترده تر و با رویکرد امیدآفرینی برای مردم به خاطر شرایط سخت قرنطینه، به هنرمندان تبریک عید بگوییم و به طور مشخص به دارندگان گواهی نامه درجه یک هنری بسنده شد. برای آنها کارت تبریک و گل فرستاده شد. این شرایط مصادف شد با شیوع ویروس کرونا و برای ما ارسال این هدایا کار پرزحمتی بود اما انجام شد. این افراد سرمایه های ما هستند و بازخوردی که از این هنرمندان بابت ارسال این هدایا گرفتیم بسیار لذت بخش بود. صادقانه محبت کردن چه ایرادی دارد؟ من از کسانی هستم که اساسا با کارت هدیه و پرداخت غیرعادلانه و پخش پول مخالفم چراکه به نظرم می تواند شروع یک تبعیض یا فساد باشد. اما تمام آن چیزی که در مورد ارسال هدایا به خانه برخی هنرمندان به عنوان عیدی حاشیه ساز شد، همین ماجرایی بود که اشاره کردم؛ ارسال کارت تبریک و گلدان و ثبت یک لحظه برای مردم .
او در ادامه درباره گله مندی بسیاری از اعضای صندوق اعتباری هنر نسبت به بیمه تکمیلی سال 98 و بازپرداخت طولانی مدت هزینه های درمان نیز گفت: بیمه تکمیلی از نظر سرفصل خدمات درمانی یک بیمه کامل است. بعید است سرفصل دیگری باشد که ما آن را عرضه نکرده باشیم. هزینه ای که اعضای ما برای درمان می پردازند، تقریبا بیست درصد ارزش واقعی یک حق بیمه است و دولت انصافا در این زمینه یارانه بالایی می دهد که سزاوار اصحاب فرهنگ و هنر است که دغدغه هزینه درمان نداشته باشند. علاوه بر آن، روش ما برای پرداخت خسارت هنرمندان که به صورت آنلاین ارائه شده، فرایند پرداخت هزینه ها را تسهیل کرده است. استاندارد بازپرداخت خسارت اعضا سه هفته است. اما میانگین پرداخت 38 روز بوده. باید چند واقعیت را پذیرفت؛ اینکه ما یک خدمت و سرویس را ارائه می دهیم و طبعا نمی توان رضایت همه را تأمین کرد. اما فکر نمی کنم تا رسیدن به نقطه مطلوب فاصله زیادی داشته باشیم. این را هم در نظر داشته باشید که هزینه های درمان بیش از سه برابر شده و از این جهت ما با شرکت بیمه وارد چالش شدیم. راهکاری پیدا کردیم که بتوانیم به شرکت بیمه کمک کنیم و آنها هم به ما کمک کنند. با وجود اینکه در پایان سال 98 پرداخت خسارت ها را به روز کردیم، می پذیرم در پرداخت خسارات تأخیر داشتیم و بابت آن عذرخواهی می کنم. پرداخت هزینه های درمان بسیار سنگین و کار پیچیده ای است و امیدوارم در سال جدید ضمن اینکه اعضا بیشتر در تکمیل و ارسال مدارک همراهی می کنند، رضایت بیشتر هنرمندان را داشته باشیم .

مدیرعامل صندوق اعتباری هنر:

گروه هنر: رسیدگی به وضعیت معیشتی بسیاری از هنرمندانی که در دو ماه اخیر و در پی شیوع ویروس کرونا مجبور به خانه نشینی شده اند، یکی از اولویت های وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است. مدتی قبل سید عباس صالحی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، در گفت وگویی به بیمه بی کاری هنرمندان اشاره و ابراز امیدواری کرد به این موضوع جدی تر نگاه شود. اما صندوق اعتباری هنر در دو ماه گذشته طرح های بسیاری برای کمک به هنرمندان در نظر گرفت و برخی را اجرائی کرد. سیدحسین سیدزاده، مدیرعامل صندوق اعتباری هنر، در پاسخ به این پرسش که مدتی قبل اعلام شد برای کمک به هنرمندان حق بیمه سه ماهه نخست سال آنها پرداخت می شود و این طرح عملا شکل و شمایل دیگری به خود گرفت، به شرق گفت: وقتی در مورد هنرمندان عضو صندوق اعتباری هنر صحبت می کنیم، تمام شاخه های هنری را دربر می گیرد. ما با جامعه بسیار بزرگ و فراگیری از هنرمندان در ارتباط هستیم. خوشبختانه صندوق اعتباری هنر بیش از 65 هزار عضو و 35 هزار و 500 نفر بیمه شده دارد و این شامل همه اعضای ما می شود. خوشبختانه بخش زیادی از هنرمندان شهرستان ها نیز شامل این جامعه آماری می شوند .
او ادامه داد: نوع بیمه صندوق اعتباری هنر نزد سازمان تأمین اجتماعی بیمه حرف و مشاغل آزاد شناخته می شود و اعضای ما کارکنان شرکت یا بنگاه اقتصادی نیستند که کارفرمایی آنها را بیمه کرده باشد. ما هم کارفرمای آنها نیستیم و صرفا تجمیع کننده و پرداخت کننده بخشی از حق بیمه ها هستیم. با این تفاسیر، طبیعی است این بیمه تفاوت هایی با بنگاه های اقتصادی که کارمندانشان را بیمه تأمین اجتماعی می کنند، داشته باشد. به همین صورت، حق بیمه های ما هم متفاوت است. مثلا ما بیمه بی کاری نداریم. چراکه اعضای ما بابت کاری بیمه نشده اند که وقتی بی کار می شوند از بیمه مبلغی را مطالبه کنند چراکه محاسبه زمان بی کاری یک هنرمند شدنی نیست. در این شرایط، وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی پیگیری بسیاری در ارتباط با بیمه بی کاری هنرمندان انجام دادند. در این راستا با برگزاری جلسات مستمر یک سال ونیمه گذشته، پیشنهادی به دولت مبنی بر برخورداری اعضای فرهنگ و هنر از بیمه بی کاری ارائه شد. امیدواریم خیلی زود این طرح محقق شود و بیمه بی کاری به هنرمندان عزیز کشورمان تعلق بگیرد. قطعا بار هزینه این کار برای دولت بسیار زیاد است اما ان شاءالله با اراده مجموعه دولت این طرح به اجرا برسد .
سیدزاده افزود: در شرایط همه گیری ویروس کرونا فکر کردیم پرداخت حق بیمه سه ماهه نخست اعضای صندوق اعتباری هنر می تواند کمک مفیدی باشد. این طرح را با وزیر محترم در میان گذاشتیم و ایشان تأیید کردند و بلافاصله مقدمات اجرائی شدن آن را فراهم کردیم. در همین حین، برخی از هنرمندان در روزهای آخر فروردین نگران شدند که بیمه آنها قطع شود. بنابراین اعلام کردیم مهلت پرداخت حق بیمه سه ماهه نخست سال تا 31 خرداد تمدید شده است.
توصیه ما به اعضای محترم این است که در این مدت که مشغول رایزنی برای تأمین اعتبارات این طرح هستیم، حق بیمه شان را پرداخت نکنند. اما در این میان، شاید برخی ترجیح دهند پرداخت کنند یا از قبل معوقه داشته باشند که نگران قطع بیمه باشند. اما ما برنامه داریم که حق بیمه سه ماهه نخست سال اعضا را پرداخت کنیم و امیدواریم بودجه این کار نیز تحقق پیدا کند. در این مورد با ستاد ملی کرونا، معاونت اقتصادی رئیس جمهور، رئیس دفتر رئیس جمهور و آقای نوبخت مکاتبات و جلساتی داشتیم و از ایشان بابت همکاری ای که در این زمینه داشتند، تشکر می کنم. در این میان، حرف از هنرمندان و کمک به معیشت آنها می شود. اما واقعیت این است که باید تصویر را از زاویه درست تری دید چراکه هیچ کس نگفته است حق و شأن اجتماعی زن سرپرست خانوار که او هم بیمه شده حرف و مشاغل آزاد است، کمتر از یک هنرمند است. بنابراین به دولت هم حق می دهم فکر جامعی داشته باشد که بار هزینه سنگین اعضای صندوق اعتباری هنر را محاسبه کند. طبیعی است دولت هم اولویت هایی دارد اما قول هایی به ما داده شده است که حق بیمه سه ماهه نخست اعضای صندوق اعتباری هنر پرداخت شود. پیگیر این موضوع هستیم. به اعضا هم اعلام شده است نگران نباشند و بیمه تا 31 خرداد مهلت پرداخت دارد .
سیدزاده در پاسخ به این پرسش که به جز پرداخت حق بیمه اعضای صندوق اعتباری هنر، طرح دیگری برای کمک به معیشت هنرمندان طی هفته های آینده در نظر گرفته شده است یا خیر، گفت: بسته ای در وزارتخانه برای جبران خسارت کرونا تدوین کردیم. این بسته دو سرفصل داشت؛ فصل اول شامل کسب وکارهایی است که دچار آسیب شدند. این کسب وکارها حوزه های سینما، تئاتر، موسیقی و تجسمی، نشر، روزنامه نگاری و فعالان قرآنی را شامل می شود که برآورد کنیم حدودا چقدر دچار ضرر شده اند. طبیعی است در دو ماه گذشته همه می توانستند درآمدی کسب کنند ولی عملا درآمدی نداشتند. تمرکز ما در این مرحله بیشتر بر زیان های ناشی از کرونا برای کسب وکارهاست. این زیان ها برآورد شد. بر این اساس، بسته حمایتی تدوین شد. این بسته که با محوریت معاونت های وزارتخانه تدوین شد بسته کاملی است و در نهایت به دولت تقدیم شد. ما هم پیشنهادی به وزارتخانه دادیم که به این بسته ملحق شد؛ آن هم کمک به اصحاب فرهنگ و هنر است. برخی از کسب وکار ها در این مدت زیان دیدند و یک سری هم آسیب فردی است. کسانی هم نتوانستند کار کنند که تعطیلی کنسرت ها تا تعطیلی آموزشگاه ها و... را شامل می شود. بسته که شامل جبران ضرر کسب وکارهای بخش فرهنگ و هنر است، تقریبا 976 میلیارد تومان برآورد شد. در حمایت از اصحاب فرهنگ و هنر و برای سرانه آنها، بسته ای با مبلغ 179 میلیار تومان برآورد خسارت شد. یکی از بند های این بسته حمایتی هم پرداخت حق بیمه سه ماه اول سال است .
او در بخش دیگری از صحبت هایش گفت: همچنین برای مشمولان طرح تکریم مبالغی در نظر گرفته شده است. برای مشمولان کمک مستمری نیز همین طور. برای پیش کسوتان بخشی را پیش بینی کردیم که دو، سه ماه مقرری به آنها پرداخت شود بیشتر از مبلغی که وزارتخانه پرداخت می کند. ترجیحا برای طرح تکریم که مدتی است با افزایش، ماهانه 800 هزار تومان به مشمولان طرح تکریم پرداخت می کنیم و امیدوارم در راستای حبران آسیب کرونا این مبلغ بیشتر شود. همچنین کمک های بلاعوض برای تعدادی از هنرمندان پیش بینی کرده ایم. این موارد برخی از پیشنهادات ما به کارگروه دولت است و در حال پیگیری است. این بسته حدودا 180 میلیارد تومان پیش بینی شده است که امیدوارم در این تنگنای عمومی که برای کشور ما ایجاد شده بتوانیم قدم های مثبتی برداریم .
او در پاسخ به این پرسش که مدتی قبل اخباری مبنی بر ارسال بسته حمایتی و هدیه ای به برخی هنرمندان توسط صندوق اعتباری هنر حاشیه ساز شد و ماجرای ارسال این هدایا چیست، گفت: ما به هیچ عنوان دنبال پاسخ دادن به این حواشی نیستیم. اعضای ما می دانند با چه مشکلاتی دست وپنجه نرم می کنیم. بنابراین پرهیز کامل دارم از پاسخ به حواشی. اما برای پاسخ به پرسش شما باید بگویم پیش از نوروز تصمیم گرفتیم مثل هر سال اما کمی گسترده تر و با رویکرد امیدآفرینی برای مردم به خاطر شرایط سخت قرنطینه، به هنرمندان تبریک عید بگوییم و به طور مشخص به دارندگان گواهی نامه درجه یک هنری بسنده شد. برای آنها کارت تبریک و گل فرستاده شد. این شرایط مصادف شد با شیوع ویروس کرونا و برای ما ارسال این هدایا کار پرزحمتی بود اما انجام شد. این افراد سرمایه های ما هستند و بازخوردی که از این هنرمندان بابت ارسال این هدایا گرفتیم بسیار لذت بخش بود. صادقانه محبت کردن چه ایرادی دارد؟ من از کسانی هستم که اساسا با کارت هدیه و پرداخت غیرعادلانه و پخش پول مخالفم چراکه به نظرم می تواند شروع یک تبعیض یا فساد باشد. اما تمام آن چیزی که در مورد ارسال هدایا به خانه برخی هنرمندان به عنوان عیدی حاشیه ساز شد، همین ماجرایی بود که اشاره کردم؛ ارسال کارت تبریک و گلدان و ثبت یک لحظه برای مردم .
او در ادامه درباره گله مندی بسیاری از اعضای صندوق اعتباری هنر نسبت به بیمه تکمیلی سال 98 و بازپرداخت طولانی مدت هزینه های درمان نیز گفت: بیمه تکمیلی از نظر سرفصل خدمات درمانی یک بیمه کامل است. بعید است سرفصل دیگری باشد که ما آن را عرضه نکرده باشیم. هزینه ای که اعضای ما برای درمان می پردازند، تقریبا بیست درصد ارزش واقعی یک حق بیمه است و دولت انصافا در این زمینه یارانه بالایی می دهد که سزاوار اصحاب فرهنگ و هنر است که دغدغه هزینه درمان نداشته باشند. علاوه بر آن، روش ما برای پرداخت خسارت هنرمندان که به صورت آنلاین ارائه شده، فرایند پرداخت هزینه ها را تسهیل کرده است. استاندارد بازپرداخت خسارت اعضا سه هفته است. اما میانگین پرداخت 38 روز بوده. باید چند واقعیت را پذیرفت؛ اینکه ما یک خدمت و سرویس را ارائه می دهیم و طبعا نمی توان رضایت همه را تأمین کرد. اما فکر نمی کنم تا رسیدن به نقطه مطلوب فاصله زیادی داشته باشیم. این را هم در نظر داشته باشید که هزینه های درمان بیش از سه برابر شده و از این جهت ما با شرکت بیمه وارد چالش شدیم. راهکاری پیدا کردیم که بتوانیم به شرکت بیمه کمک کنیم و آنها هم به ما کمک کنند. با وجود اینکه در پایان سال 98 پرداخت خسارت ها را به روز کردیم، می پذیرم در پرداخت خسارات تأخیر داشتیم و بابت آن عذرخواهی می کنم. پرداخت هزینه های درمان بسیار سنگین و کار پیچیده ای است و امیدوارم در سال جدید ضمن اینکه اعضا بیشتر در تکمیل و ارسال مدارک همراهی می کنند، رضایت بیشتر هنرمندان را داشته باشیم .

نیلوفر ذوالفقاری

از هر کسی که بپرسید برای بهتر گذراندن این روزهای خانه نشینی اجباری و قرنطینه خانگی، چه توصیه و سفارشی دارد، حتما می گوید مطالعه. خیلی از ما هر بار برای کتاب نخواندن، یک بهانه بزرگ داشتیم؛ نداشتن وقت. اما حالا دیگر این بهانه از ما گرفته شده و چیزی که در این خانه نشینی اجباری زیاد داریم، همان وقت است. اما حالا که وقت داریم، چطور مطالعه کنیم؟ اگر کتاب نخوانده ای در خانه نداریم یا طرفدار استفاده از خدمات کتابخانه های عمومی بوده ایم، در این شرایط تعطیلی مراکز فرهنگی و کتابخانه ها چه کنیم؟ نگران نباشید، اداره کتابخانه های عمومی استان تهران با وجود شرایط خاص موجود، ایده های مختلفی را اجرا کرده تا در این دوران از کتاب جدا نیفتیم. هادی ناصری- رئیس این اداره- این برنامه ها را برایمان معرفی کرده است.

کتابخانه های تعطیل اما فعال
از اوایل اسفند که کشور با همه گیری ویروس کرونا مواجه شد، سیر برنامه های معمول همه نهادها، مراکز و حتی کسب و کارهای کوچک دگرگون شد. روزهای اول هیچ تصوری از اینکه چه اتفاقی قرار است بیفتد نداشتیم. نگران تعطیلاتی بودیم که تاریخ اتمام آن نامشخص بود و البته هنوز هم هست. اما از آنجا که همیشه محدودیت ها عامل بروز خلاقیت می شوند، پس از چند روز شاهد ابتکارات و نوآوری هایی در بعضی از بخش ها بودیم. این تغییر ماموریت در کوتاه ترین زمان، نشانه چابکی بعضی سازمان ها و نهادهاست. اداره کل کتابخانه های عمومی استان تهران به تبعیت از نهاد کتابخانه های عمومی کشور، توانست با وجود تعطیلی محیط کتابخانه ها اقداماتی را برای اعضای کتابخانه های عمومی تدارک ببیند و شعار کتابداری تا اطلاع ثانوی تعطیل نیست را محقق کند. در حقیقت کتابخانه های عمومی تهران و کتابدارهایشان سعی کردند که برنامه های متنوعی در زمینه کتابخوانی تدارک ببینند تا هم مطالعه و کتابخوانی تعطیل نشود و هم دیگر نیاز نباشد که مخاطبان به شکل حضوری به کتابخانه ها بیایند تا از برنامه ها استفاده کنند.

محفل ادبی فیض، بدون تعطیلی!
اواخر ماه آذر سال گذشته و بعد از بازگشایی کتابخانه مرکزی پارک شهر، در سالروز وفات عالم ربانی و ادیب فرزانه ملامحسن فیض کاشانی، محفل ادبی کتابخانه پارک شهر به نام محفل ادبی فیض آغاز به کار کرد. این محفل که دبیری آن را نغمه مستشار نظامی از شعرای جوان و موفق به عهده دارد، هر دو هفته یک بار روزهای دوشنبه ساعت 15در محل کتابخانه برگزار می شد. استقبال قابل توجهی هم از این محفل صورت گرفت. این ماجرا ادامه داشت تا ورود کرونا و تعطیلی کتابخانه ها و همه فعالیت های فرهنگی. با این تفاوت که محفل فیض نه تنها تعطیل نشد، بلکه در فضای مجازی و در ساعت مقرر به کار خود ادامه داد. در این نشست ها در فضای مجازی که هر هفته به طور متوسط با حضور 60نفر از علاقه مندان و استادان برگزار می شود. استفاده از ظرفیت فضای مجازی برای علاقه مندان فرصتی شد تا از هر کجای کشورمان در محفل شریک شوند. حتی بعضی از ادبیات کشورهای افغانستان و هند هم در این محفل شرکت کردند. استادان نام آشنای شعر کشور چون استاد مجاهدی، استاد قزوه، استاد محدثی خراسانی و بزرگان دیگری که در این محفل شرکت می کنند ضمن شعرخوانی خود، اشعار علاقه مندان به شعر و شاعری را پس از خواندن حضار بررسی و نکات آموزشی را بیان می کنند. این نشست در فضای مجازی مصداق یک محفل پویا و زنده است که شاید در فضای کرونا زده این روزها کمتر شاهد آن باشیم.

آموزش های برخط برای اعضای کتابخانه ها
فقط بچه ها نیستند که می توانند در این روزهای خانه نشینی، در فضای مجازی سرگرم شوند و آموزش ببینند. یکی از ظرفیت های خوب این روزها استفاده از آموزش برخط است. اداره کل کتابخانه های عمومی با ارائه سرفصل هایی برای کودکان، نوجوانان و اعضای بزرگسال توانست بسته ای آموزشی برای این ایام تدارک ببیند. در گام اول 9کلاس آنلاین تدارک دیده شد با موضوعاتی چون آموزش کاردستی با رویکرد بازیافت دو ریختنی ها، کارگاه انتخاب کتاب کودک برای مادران، قصه گویی، مشاوره رابطه بین فردی کودک و والدین در دوران قرنطینه و کارگاه کتابداری تعطیل نیست ویژه کتابداران علاقه مند. به مرور با اعلام علاقه مندی های متنوع اعضا، آموزش ها هم تنوع بیشتری پیدا کرده اند. اگر تا قبل از این فضای مجازی فقط جنبه سرگرمی داشت و کمتر برای فعالیت های جدی مورد استفاده قرار می گرفت، خانه نشینی اجباری این نیاز را پررنگ کرد که شهروندان جایی برای دور هم جمع شدن، تبادل اطلاعات و آموزش داشته باشند، اما از خانه بیرون نروند. آموزش های برخط این فرصت را به بهترین شکل فراهم کرد و بالاخره نظر منتقدان فضای مجازی هم به ویژگی های مثبت و قابلیت های خوب این فضا جلب شد.

کلاس هایی برای کودکان و نوجوانان
با تعطیلی مدارس و کتابخانه ها و حضور بچه ها در منزل، موضوع پر کردن اوقات فراغت بیش از هر زمان دیگر برای اولیا مهم شد. از آنجا که یکی از فعالیت های جنبی در کتابخانه های عمومی، کلاس های ویژه کودکان و نوجوانان در زمینه های قصه گویی، نقاشی، کاردستی و جمع خوانی بود. با تعطیلی کلاس ها، با همکاری کتابداران تهرانی، 57فیلم آموزشی و در مجموع در حدود 190دقیقه فیلم، در قالب آموزش نقاشی و کاردستی، کتابخوانی و قصه گویی تولید شد و از طریق فضای مجازی در اختیار اعضا قرار گرفت. چه هدیه ای بهتر از این برای پدر و مادرهایی که دیگر ایده هایشان برای سرگرم کردن بچه ها تمام شده و از بی حوصلگی آنها کلافه شده اند؟ کلاس های مجازی همزمان با سرگرم کردن بچه ها، زمان آنها را به شکل مفید و هدفمندی پر کردند. خیلی از والدین خودشان هم پا به پای بچه ها کلاس ها را دنبال می کنند و برایشان جذابیت دارد.استقبال از این کلاس های مجازی، انگیزه ای شد برای تولیدات بعدی که هم اکنون هم در حال آماده سازی است.

نغمه مستشارنظامی از برگزاری یک محفل ادبی پرطرفدار می گوید
محفلی پرفیض، در روزهای کرونایی

جلسات محفل ادبی فیض که در دوران تعطیلات کرونایی برگزار می شود، فرصت آموزش آنلاین بومی با حضور استادان برجسته شعر و ادب است. با فضای تعاملی ایجاد شده توسط اداره کل کتابخانه های عمومی استان تهران، برنامه های متنوع فرهنگی، آموزشی و ادبی پر ثمری برای ادب دوستان و اعضای کتابخانه های عمومی برگزار شده است. در جلسات این محفل ادبی شاعران سرشناسی چون علیرضا قزوه، مصطفی محدثی خراسانی، علی داوودی، علی محمد مودب، پونه نیکوی، سیدحکیم بینش، مرضیه فرمانی و بابک نیک طلب حضور دارند و اعضای حاضر در جلسه از ایران، اوکراین، افغانستان، هند و کشمیر به شعرخوانی می پردازند. هفتمین جلسه مجازی محفل ادبی فیض اداره کل کتابخانه های عمومی استان تهران با موضوع بزرگداشت عطار نیشابوری و برگزاری کارگاه تخصصی موسیقی شعر با حضور استادان و شاعران طراز اول کشور و جمعی از شاعران پارسی زبان خارجی برگزار شد. در این محفل شاعران ایرانی و پارسی زبانان خارج از کشور اشعاری را پیرامون همدلی و امید در سایه کتاب و ادبیات فارسی خواندند و یک شاعر هندو شعری را به سردار سلیمانی تقدیم کرد. این محفل در هشتمین کارگاه مجازی خود با گرامیداشت روز سعدی، یاد و خاطره دو شاعر فقید، یاور همدانی و قیصر امین پور را در آستانه سالروز تولد ایشان (2 اردیبهشت) با حضور فرزندان و شاگردان آنها و سخنرانی استادان ادب فارسی گرامی می دارد. همچنین کارگاه آموزشی عروض نیز توسط علیرضا قزوه برگزار خواهد شد. به نظر می رسد این ایام با همه تلخی ها و سختی هایی که برای کشور داشت مانند یک مانور بزرگ عمل کرد. استفاده بهینه از ظرفیت هایی که پیش از این کمتر مورد توجه بود یک دستاورد مهم این روزهاست. تا پیش از این تلقی استفاده از فضای مجازی بیشتر به منظور امور اطلاع رسانی و روابط عمومی بود اما امروز ضرورت استفاده از فضای مجازی برای ارائه خدمات بیشتر درک می شود. این رویکرد با اینکه در برنامه ریزی های قبلی اداره کل کتابخانه ها درنظر بود اما در سال جاری جدی تر از این ظرفیت بهره مند خواهیم شد.

چرا کتابخانه ها تعطیل شد؟

قبل از آشنایی با اقداماتی که برای فراهم کردن امکان کتابخوانی در قرنطینه انجام شد، لازم است علت تعطیلی کتابخانه ها را مرور کنیم. بعضی از شهروندان این پرسش را مطرح کرده اند که چرا کتابخانه ها باید در این شرایط تعطیل باشند؟ در همان نخستین روزهای اسفندماه که ماجرای همه گیری ویروس کرونا جدی و اخبار و آمار فزاینده شیوع بیماری منتشر شد، یکی از نخستین اقدامات به موقع مثل همه کشورهای دیگر، پیش بینی تعطیلی مراکز تجمعی بود. سینماها، مدارس، دانشگاه ها، مراکز خرید... از این قبیل مراکز بودند که به سرعت فعالیت خود را متوقف کردند. نهاد کتابخانه ها هم با همین هدف و برای پیشگیری از شیوع بیماری کرونا، تعطیلی موقت کتابخانه ها را در دستور کار قرار داد. اما در مورد کتابخانه های عمومی، ملاحظه جدی دیگری هم وجود داشت و آن هم خود کتاب بود. در جریان گردش امانت، احتمال اینکه کتاب وسیله انتقال ویروس باشد بسیار زیاد بود. بعضی از اعضای کتابخانه ها درخواست امانت گرفتن کتاب داشتند اما به دلیل پروتکل های بهداشتی، امکان فعالیت محدود حتی به اندازه صرفا امانت دادن کتاب هم وجود نداشت. اما فعالان کتابخانه های عمومی سراسر کشور از این فرصت استفاده کردند و با استفاده از ظرفیت فضای مجازی، فعالیت های جنبی کتابخانه های عمومی را ادامه دادند.

معرفی جذاب کتاب ها در فضای مجازی
خیلی از ما با اینکه به مطالعه علاقه داریم، نمی دانیم چه کتاب هایی بخوانیم و برای انتخاب درست، به راهنمایی نیاز داریم. به همین دلیل سراغ معرفی کتاب توسط افراد صاحب نظر در این حوزه می رویم. یکی دیگر از اقداماتی که در اداره کل کتابخانه های استان تهران انجام شد، معرفی کتاب ویژه ایام قرنطینه بود. در این ایام شاهد محدودیت فعالیت کتابفروشی ها و کتابخانه ها بودیم، اما بعضی از نهادها و پلتفرم های مطمئن و رسمی کشور برای انتشار گسترده فایل های پی دی اف کتاب ها اقدام کردند. با توجه به کتاب های الکترونیک موجود که با ملاحظات حقوقی و رعایت حق و حقوق ناشر در پلتفرم های رسمی ارائه شده بود کتاب های خوب برای گروه سنی کودک و نوجوان و بزرگسال معرفی شد. طراحی پوستر و موشن گرافی برای توزیع در فضای مجازی اقدام دیگری بود که انجام شد. این آثار در صفحه اینستاگرام کتابخانه های تهران به نشانی instagram.com/tehranpl قابل مشاهده است.

برنامه های سراسری نهاد کتابخانه های عمومی کشور

جشنواره کتابخوانی رضوی
این جشنواره که با همکاری کتابداران سراسر کشور برگزار می شود در چند دوره اخیر تبدیل به یک رویداد مهم کتابخوانی در کشور شده است. این مسابقه بزرگ کتابخوانی به شکلی طراحی شده تا همه افراد یک خانواده از کودک و نوجوان و بزرگسال بتوانند در آن شرکت کنند. در کمتر مسابقه ای شاهد این ویژگی هستیم. یکی از دلایل مهم رکورد شرکت در این مسابقه در کنار بهره مندی از شبکه کتابخانه های عمومی در کشور، همین موضوع خانواده محور بودن آن است. فرصت حضور در دهمین دوره این جشنواره فراهم است و علاقه مندان می توانند با مراجعه به سایت نهاد کتابخانه های عمومی کشور به نشانی iranpl.ir در این مسابقه شرکت کنند. این دوره تمرکز در جشنواره بر فضای مجازی است تا مشکلات و محدودیت های ناشی از کرونا اسباب زحمت شرکت کنندگان نباشد.

جشنواره مرور نویسی
یکی از برنامه هایی که نهاد کتابخانه ها برای کتابداران درنظر گرفته است، جشنواره آموزشی مرورنویسی است. این جشنواره که با محوریت کتاب چگونه مرور کتاب بنویسم؟ اثر برد هوبر برگزار خواهد شد، بر آن است تا با دریافت آثار کتابداران از سراسر کشور نسبت به ایجاد یک بانک معرفی کتاب غنی اقدام کند. به این ترتیب کتابداران هم می توانند در این فرصت قرنطینه، به تکمیل بانک معرفی کتاب کمک کنند و البته سرگرمی مورد علاقه خود را هم دنبال کنند.

مسابقه نقاشی کرونا را شکست می دهیم
نقاشی یکی از سرگرمی های موردعلاقه بچه هاست که این روزها می تواند حال و هوای آنها را عوض کند. برای اینکه بچه ها بتوانند از فرصت نقاشی کردن برای سنجش توانایی هایشان هم استفاده و هیجان مسابقه را هم تجربه کنند، نقاشی کشیدن با موضوع کرونا هم گزینه خوبی است. نهاد کتابخانه ها به فکر برگزاری چنین مسابقه ای افتاده است. این مسابقه نقاشی ویژه کودکان در فضای مجازی برگزار شد و با دریافت بیش از 2500اثر از سراسر کشور، وارد مرحله پایانی شد.در مجموع در این ایام در سطح کتابخانه های 15شهرستان استان تهران شاهد 1110فعالیت فرهنگی در قالب های نقاشی، کلیپ های معرفی کتاب، متن های معرفی کتاب در فضای مجازی، قصه گویی، شاهنامه خوانی و... بودیم.

از نیمه شعبان تا نیمه رمضان

پویش کتابخوانی و مسابقه از نیمه شعبان تا نیمه رمضان به صورت استانی با هشتگ #کتابخوان-منتظر و شعار کتابخوانی، رسم منتظران است در استان قم برگزار می شود. در این پویش، کودکان 5تا 12سال می توانند با نقاشی، معرفی کتاب، شعرخوانی، خواندن دعای فرج، سلام به امام زمان (عج) از راه دور، ارسال تصاویری از آذین بندی منزل با موضوع انتظار و دعای فرج در این مسابقه شرکت کنند و نوجوانان 13تا 17سال نیز می توانند با معرفی کتاب، دلنوشته به امام عصر(عج)، قصه گویی و خوانش کتاب و عکس هایی با هشتگ انتظار یعنی... در پویش کتابخوان منتظر و مسابقه از نیمه شعبان تا نیمه رمضان شرکت کنند.همچنین برای جوانان و بزرگسالان 18سال به بالا و علاقه مند به برنامه های فرهنگی و هنری هم معرفی و خواندن کتاب، شعرسرایی و خواندن اشعار آیینی، عکاسی خلاق با موضوع کتاب و انتظار لحاظ شده است که از پانزدهم ماه شعبان آغاز می شود و تا پانزدهم ماه مبارک رمضان به پایان می رسد. آثار ارسالی شرکت کنندگان باید در چارچوب محورهای مسابقه باشد که شیوه معرفی، خلاقیت در گفتار و معرفی کتاب، رنگ آمیزی و نقاشی و عکاسی خلاق همراه با کیفیت صدا و تصویر از نکات مهم در ارزیابی کیفی به شمار می رود.

هر خانه یک کتابخانه

پویش ملی هر خانه یک کتابخانه از 12اسفندماه، با همراهی مؤثر دستگاه های فرهنگی و اجرایی در سراسر کشور، همزمان با ایام تعطیلی کتابخانه های عمومی به دلیل توصیه های وزارت بهداشت، از عموم مردم برای پیوستن به این پویش دعوت کرد. از آنجا که معمولا در میان قفسه های کتابخانه های شخصی افراد، کتاب هایی وجود دارد که فرصت خواندن آنها فراهم نشده، در پویش هر خانه یک کتابخانه از همه مردم دعوت شده که به سراغ یکی از این کتاب ها رفته و با ارسال یک عکس با کتاب مورد نظر، خلاصه ای از آنچه از خواندن این کتاب فراگرفته اند را در قالب یک فایل صوتی یا ویدئویی به آدرس اینستاگرامی اداره کل کتابخانه های عمومی استان مازندران به آدرس mazandpl@ به عنوان دبیرخانه این پویش، ارسال کنند. فایل های ارسال شده به دبیرخانه این پویش پس از انتشار در صفحات وابسته به نهاد در فضای مجازی، توسط اداره کل کتابخانه های عمومی استان مازندران داوری خواهد شد و به بهترین فایل های ارسال شده، جوایزی تعلق خواهد گرفت. گرچه به دلیل شرایط حاکم بر کشور کتابخانه های عمومی به صورت فیزیکی تعطیل هستند، اما فعالیت های این مراکز فرهنگی و اجتماعی تنها به فضای فیزیکی کتابخانه ها محدود نمی شود.

به گزارش ایسنا، هر چند بعد از گذشت حدود 20 روز از آغاز شیوع کرونا در کشور و با مطرح شدن درخواست های متعدد از سوی موزه داران و برخی مسوولان موزه ای، وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی در 20 اسفند در نامه ای با قید آنی – حائز اهمیت دستورِ تعطیلی موزه ها، کاخ موزه ها و اماکن تاریخی و فرهنگی در تعطیلات نوروز 99 را صادر کرد. اما قطعا در این شرایط و براساس آن چه که موزه داران در روزهای نخست آغاز بحران پیشنهاد داده بودند، نمی توان تعطیلی موزه ها را عاملی برای بی توجهی به علاقمندان این حوزه دانست.

چون دست کم موزه داران تلاش کردند تا در صفحات مجازی خود نه تنها بخشی از فضای موزه ای که خود در آن فعالیت دارند را معرفی کنند، از سوی دیگر تلاش کردند با انجام گپ و گفت های آنلاین در فضای مجازی و بیشتر اینستاگرام با هم صنفی های خود که دستی بر آتش دارند مشکلات موزه ها در شرایط کرونایی در کشور را بررسی کنند.

جبرییل نوکنده – مدیر کل موزه ملی ایران – یکی از مهمانان صفحه فرهنگ موزه در اینستاگرام بود که در مقابل رضا دبیری نژاد به بیان وضعیت این موزه در روزهای کرونایی پرداخت. البته او به مکالماتی که با برخی از همتایانش در دیگر موزه های دنیا داشته نیز اشاره می کند که از آن ها به عنوان به دست آوردن تجربه یاد می کند.

آسمان جهان موزه داری دنیا، مانند آسمان موزه داری ایران است

نوکنده نخست به بررسی هایی که از وضعیت فعالیت حدود 20 موزه رسمی دنیا داشته اشاره می کند و می گوید: آسمانِ جهان موزه داری دنیا درست مشابه آسمان موزه داری در ایران است. مساله این است که در ایران تا قبل از مطرح شدن بحران کرونا، هیچ گاه تجربه ای از مقابله با یک ویروس نداشته ایم. در حالی که چین در سال 2003 اقداماتی برای مقابله با بیماری مانند سارس انجام داده بود.

او از آغاز تعطیلی برخی موزه های دنیا برای مقابله با ویروس کرونا می گوید: موزه های چین در 25 فوریه رسما تعطیل شدند و زمان فعالیت دوباره را تا اطلاع ثانوی اعلام کردند. کره ی جنوبی موزه های خود را 25 فوریه و با تاکید بر تا اطلاع ثانوی تعطیل کرد. کشور ژاپن موزه های خود را 21 فوریه تعطیل و اعلام کرد که همه نمایشگاه های موزه ای نیز کنسل شده اند و در زمانِ دیگری باز می شوند. موزه های بزرگ مصر فقط در وب سایت خود تاکید کرده بودند موزه ها تعطیل هستند و حتی افتتاح موزه رسمی 100 هزار ویترینی خود را تا سال 2023 به تعویق انداختند.

وی در ادامه از نوع رفتار مدیران موزه ای کشورهای دیگر مانند انگلیس، آفریقای جنوبی، استرالیا و ترکیه می گوید که برخی با ایجاد هشتگ ِ #در_خانه_بمانید مردم را برای این کار ترغیب می کنند و حتی برخی از موزه ها از راه های ارتباطی جدیدی بین مخاطبان و موزه ها خبر می دهند.

نوکنده با تاکید بر این که در بررسی هایش از 20 موزه دنیا در پنج قاره جهان به این نتیجه رسیده که همه موزه ها نمی دانند چه زمانی فعالیت خود را از سر می گیرند، ادامه می دهد: در عین حال همه ی آن ها پیشنهاد می کنند که مخاطبانشان ارتباط خود را از طریق فضای مجازی با موزه قطع نکنند، هر چند همگی از این که بازدیدکنندگان سنتی خود را از دست داده اند در شوک هستند.

او اما به جلوتر بودن موزه هایی اشاره می کند که زیرساخت های اینترنتی شان را در گذشته قوی کرده اند و اکنون جلوتر از بقیه در حال فعالیت هستند.

وی با اشاره به زمان ثبت شدن وجود این ویروس در کشور، ازتلاش موزه ملی ایران برای پیدا کردن یک راه حل جدید خبر می دهد و می گوید: نخست فکر کردیم اقدامات اولیه را انجام دهیم، با استفاده از تب سنج، فضای بازدید را چک کنیم، سرویس های بهداشتی دو گروه کارکنان و بازدیدکنندگان موزه ها را جدا کنیم و برای کارکنان موزه وسایل بهداشتی مورد نیاز را تامین کنیم و به بازدیدکنندگان آموزش دهیم که فاصله محیطی خود را رعایت کنند. از سوی دیگر نگران امنیت آثار تاریخی نیز بودیم.

نوکنده همچنین از پیگیری هایش با کارشناسان پژوهشکده حفاظت و مرمت پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری خبر می دهد تا تاثیر ویروس و نحوه ی پاکسازی آن از روی آثار تاریخی را بررسی کنند.

از جهش 80 ساله تولید محتوا تا اقدامات پژوهشی کارکنان موزه ها

مدیر کل موزه ملی ایران اما در ادامه از مشورت های جمعی با موزه داران دیگر خبر می دهد که به مروربه یک کار جمعی منجر شد، همدلی ای که بین موزه های کشور در 13 روز نخست فروردین ایجاد شد عاملی بود تا 13 موزه کنارهم قرار بگیرند، هرچند بازدیدها به صورت سنتی انجام نمی شدند.

وی در بخش دیگری از صحبت هایش با اشاره به تهیه ی 40 فیلم از موزه ملی برای بارگذاری در سایت آپارات اشاره می کند و از وضعیت نمایشگاه های مختلف برگزار شده در موزه ملی ایران می گوید که قرار بر نمایش آنلاین این نمایشگاه ها توسط یک اپلیکیشن جدید شد.

وی همچین از برنامه ریزی برای فعالیت کارمندان موزه ملی به صورت دورکاری خبر می دهد و می گوید: کارکنان پژوهشی ماموریت گرفتند تا به طور متوسط هر روز پنج اثر را در قالب یک کار دیجیتال معرفی کنند و از طریق ایمیل در اختیار موزه قرار دهند.

او با تاکید بر این که مدیران تالارهای مختلف موزه در مدت زمان تعطیلی موزه، موظف به بازدیدهای مستمر از تالارهای مختلف شدند، ادامه می دهد: از سوی دیگر آن ها موظف شدند تا زیرنویسِ آثار تاریخی را چک و مشکلات موجود را برطرف کنند.

مدیر کل موزه ملی ایران با تاکید بر این که زیرساخت های سایبری موزه های کشور ضعیف هستند، ادامه می دهد: امیدواریم کرونا بهانه ای باشد تا ما زودتر بتوانیم با زبان فضای مجازی آشنا شویم. چون اگر بخواهیم موزه ها را از نظر تولید محتوا به قبل و بعد از کرونا تقسیم کنیم جهش تولید محتوا به اندازه ی بیش از 80 سال گذشته می رسد.

ضرر نمایشگاه های موزه ای دنیا از کرونا

او در بخش دیگری از صحبت هایش با اشاره به برنامه ریزی هایی که این موزه برای برگزاری نمایشگاه های مختلف در طول امسال داشت، می گوید: برگزاری نمایشگاه ایران در چین، به سال 2021 منتقل شد. همچنین قرار بود یک نمایشگاه از آلمان به موزه ملی بیاید که به سال 2021 منتقل شد و نمایشگاه دیگری به طور کامل فعلا کنسل شد.

وی با اشاره به این که متاسفانه نمایشگاه های موزه ای در این حوزه بسیار ضرر کردند، این ضرر را حتی در سطح بین المللی تعمیم می دهد.

باید یک پروتکل بهداشتی رسمی برای موزه ها تدوین شود

او اما درباره ی بودن یا نبودن پروتکل های بهداشتی برای موزه های دنیا نیز بیشترین درصدِ وجود این نوع پروتکل ها را به شرایط کنونی کرونا در دنیا تعمیم دادو افزود: اکنون اکثر کشورهای دنیا در حال تجربه ی جدیدی هستند. هنوز در وب سایت هیچ موزه ای راهکاری برای نوع بازدید از موزه ها در پساکرونا مطرح نشده است، هر چند اکثر موزه ها در حال بررسی هستند، اما چیزی به صورت مشخص منتشر نشده است.

به گفته ی وی شاید به همین دلیل نیز ساده ترین راه یعنی تعطیلی موزه ها در مواجه با این بحران اجرایی شده است.

نوکنده قرار گرفتن موزه ها در لیست مشاغل پر خطر را خود مساله ای می داند که باید به آن توجه کرد و ادامه می دهد: از سوی دیگر در بحث بهداشت کارکنان نیازمند تدبیر هستیم، هرچند قدری دراین حوزه ابهام داریم و واضح نیست که باید چطور با آن برخورد کنیم.

او در ادامه از لزوم تدوین یک پروتکل رسمی برای موزه ها صحبت می کند و می گوید: نخست باید ببینیم با کدام رفتار موزه می تواند یک دوره آرامش جدید را طی کند و اجازه دهد چه تعداد بازدیدکننده، کدام شی را ببینند و آیا باید رفتار متفاوتی با آثار تاریخی دارای مواد آلی داشت و اصلا صحبت در زمان حضور در کنار برخی از آثار تاریخی چه تاثیری روی آثار می تواند داشته باشد.

اگر موزه ها باز شوند، باید چه کار کرد؟

وی اما به لزوم استقرار یک کارمند بهداشت در هر موزه در صورت بازگشایی مجدد موزه ها تاکید می کند و ادامه می دهد: به جز فاصله گذاری در موزه ها، باید همه ی بازدیدکنندگان نیز از نظرسلامت بررسی شوند تا از یک سو کمترین خطر برای بازدید کنندگان دیگر وجود داشته باشد و از سوی دیگر احتمال هر نوع تاثیری روی آثار تاریخی از بین برود.

او با تاکید بر این که انجام هر کدام از این رفتارها در موزه تا زمانِ برگشت به شرایط عادی، نیازمند مسوولانه برخورد کردن همه افراد است، می افزاید: اگر قرار باشد پایان اردیبهشت موزه ها باز باشد باید برای احتیاط چند پروتکل انضباطی و بهداشتی تعبیه کرد. حتی شاید نیاز باشد تا مسیر بازدید در سالن های موزه را محدود کرد. انجام این کارها با تمرین امکان پذیر است.

به اعتقاد نوکنده، آموزش مهمترین مساله ای است که باید به آن توجه کرد که برای انجام آن نیز نیاز به یک کار جمعی است.

کارهای نکرده موزه ملی را در زمان کرونا انجام می دهیم

او با بیان این که کارهای مغفول نکرده ای در موزه ها هستند که باید به نتیجه برسند، ادامه می دهد: با آغاز این شرایط فکر کردیم می توانیم کاتالوگ آنلاین تمام سه هزار اثر تاریخی نمایش داده شده در موزه را تا پایان ماه می قابل دسترس کنیم.

وی با بیان این که همتایانِ موزه ای در دیگر کشورها، در دیجیتال سازی موزه ها و ثبت خاطراتِ موزه ای پیشقدم هستند، ادامه می دهد: در این زمان می توانیم گردآوری اطلاعات قدیمی از موزه ها را انجام دهیم. با این کار می توانیم بزرگترین خدمت را به خودمان و موزه ها داشته باشیم. این که در طول این سال ها چکار کرده ایم یک خودسنجی است. این اطلاعات باید در اختیار موزه باشد، من جزء آن افرادی هستم که معتقدم این موارد باید مکتوب شوند، هر چند اگر در آرشیو محرمانه موزه قراربگیرند.

او آشنایی آیندگان با رفتار امروزِ متولیان موزه ای در مواجهه با بحران کرونا را نمونه ای از این آرشیو می داند که باید نسبت به جمع آوری آن اقدام کرد و می گوید: 50 سال بعد اگر کسی آرشیو را دید و با تجربه ی امروز موزه داران آشنا شد، ما به حفاظت از آثار تاریخی کمک کرده ایم.

ضررهای اقتصادی کرونا بر موزه ها

نوکنده با اشاره به درآمد موزه ملی ایران در اسفند 1397 و فروردین و اردیبهشت 1398 که به مبلغی معادل یک میلیارد و 100 میلیون رسیده بود، می گوید: در حال حاضر گام های نخست برای بازگرداندن درآمد موزه ها به آن ها انجام شده است. امسال نیز پیش بینی درآمد را تا حدود دو میلیارد داشتیم اما متاسفانه این فرصت اقتصادی از دست رفت و در واقع اقتصادِ فرهنگی کشور با ضرر مواجه شده است.

او با اشاره به ضرری که به موزه های خصوصی وارد شده، ادامه می دهد: موزه ملی ایران نیز بیش از یک میلیارد در این دوران ضرر کرد.

برگزاری نمایشگاه پساکرونا از موزه ها

نوکنده اما به تاثیر مثبت این دوران بر موزه ها نیز اشاره می کند و می گوید: معتقدم شاید نیاز باشد که در پساکرونا نمایشگاهی برگزار کنیم و حال موزه ها را در این زمان به نمایش بگذاریم. می توانیم از امروز داده ها و یافته هایمان را جمع آوری کرده و آن ها را ارزیابی کنیم.

او با تاکید بر این که بی شک رفتارهای امروز در موزه ها برای آیندگان یک تجربه محسوب می شود، ادامه می دهد: باید مستندات را جمع آوری کنیم و نمایشگاهی موزه ای حتی به صورت دیجیتال فراهم آوریم. مستندات مهم و تاثیرگذارند.

در رفتارهای موزه ای بازنگری کنیم

او با بیان این که کرونا موزه ها را تحدید کرده به گونه ای که بازدیدکنندگان خود را به صورت فیزیکی از دست داده است، می گوید: به نظر می رسد یک فرصت برای موزه ها فراهم شده و باید به صورت جدی آن را در نظر بگیریم، فضای مجازی و موزها باید با سرعت این عقب افتادگی را جبران کنند.

وی با تاکید بر این که موزه ها هنوز فرصتِ تولید محتوا را دارند، ادامه می دهد: در این شرایط می توانیم برخی تابوها را بشکنیم، رفتارهای گذشته به صورت سنتی انجام می شد، اما اکنون می توانیم نسبت به حضور پژوهشگران در فضای مخازن موزه ای و قوانین بازنگری هایی انجام دهیم.

او شرایط کنونی را برای موزه یک فرصت می داند و ادامه می دهد: موزه ها متوجه شدند که باید در رفتارهایشان بازنگری کنند، کرونا فرصتی ایجاد کرد تا موزه ها از روزمرگی درآیند و برنامه ریزی و چشم انداز درستی را پیش بینی کنند.

موزه ها را یک مرکز اداری نبینید

در این صحبت ها یکی از مهمترین بحث های مطرح شده، تعطیلی یک سوم موزه های جهان برای همیشه بود، بنابراین شاید پاسخ به پرسش کرونا با موزه ها چه کرد؟ دامون منزوی - عضو هیئت اجرایی موزه های پول - قابل تامل باشد.

او می گوید: پس از تعطیلی گسترده موزه ها که از کشور چین آغاز شد و به کره جنوبی، ژاپن، ایتالیا، لهستان و سپس به ایران رسید، موزه ها نیز به طور کامل تعطیل شدند. هر چند به نظر می رسد حتی پس از رفع بحران کرونا، نیز بیش از یک سوم موزه های جهان (در آمریکا و بریتانیا) نتوانند به جریان فعالیت خود برگردند. البته که این بحران بیشتر موزه هایی را شامل می شود که بودجه ی آن ها محلی است و به دولت وابسته نیستند.

وی تعدیل نیرو را از دیگر تبعات کرونا برای موزه های دنیا می داند و ادامه می دهد: واکنش تاخیری ایران برای تعطیل کردن موزه ها و اینکه تنها با عنوان یک مرکز اداری به موزه ها نگاه نکنند، برای برخی دیگر از کشورهای جهان نیز رخ داد. برخی کشورها نتوانستند شوک کرونا را جدی بگیرند و نخست باور نمی کردند مسئله تهدید سلامتی و در ادامه تعطیلی تا این حد جدی باشد، تا با جدی تر شدن اتفاق، آن موزه ها نیز تعطیل شدند.

او تعطیل شدن موزه ها به دنبال بحران کرونا را نتیجه اقدامات برخی موزه داران و فشار رسانه ها می داند و با بیان این که متاسفانه در کشور موزه ها اصلا دیده نمی شوند و کسی به فکر نبود که باید برای تعطیلی آنها نیز فکری کرد، می افزاید: این در حالی است که وزارت ارشاد به سرعت دستور تعطیلی سینماها و مراکز فرهنگی تحت مدیریتش را داد، وزارت میراث فرهنگی تا روزهای آخر موزه داران را در وضعیت بلاتکلیفی قرار داد. تا جایی که حتی طبق روال سال های قبل برای برخی موزه ها ساعت کار در نوروز نیز مشخص شد.

از نبود انجمن صنفی موزه داران تا ضعف در روابط عمومی

این عضو هیئت اجرایی موزه های پول در ادامه به بیان برخی ضعف های موجود در حوزه ی موزه ای کشور پرداخت.

او برخوردار نبودن موزه ها از انجمن صنفی و تصمیمات جمعی و شناخت نداشتن مناسب وزارتخانه از موزه و تعریف دقیق آن را از معضلات اصلی موزه ها در ایران می داند و می گوید: متاسفانه در ایران فکر می کنند وظیفه موزه فقط نمایش آثار است. در حالی که بخش ویترینی موزه که آن هم به صورتی ضعیف در ایران ارائه می شود، کم اهمیت تر از جمع آوری، پژوهش و آموزش در فضای موزه است.

به اعتقاد منزوی، علاوه بر این که کرونا نشان داد موزه های ایران در زمینه ارتباط با مخاطب ضعف دارند، همچنین مشخص کرد که از چه میزان ظرفیت های قابل توجه در زمینه آنلاین برای موزه ها برخوردار است. وی تاکید کرد: ضعف روابط عمومی از مهم ترین مشکلات موزه ها در ایران است.

او ضعف روابط عمومی در موزه های ایران را عاملی می داند که باعث شده از انواع روش هایی که موزه های دنیا در دنیای آنلاین استفاده می کنند، هیچ استفاده ای نشود و بیان می کند: این در حالی است که این روش ها، حتی بعد از پایان کرونا هم می توانند مفید باشند و از آسیب پذیری موزه ها کم کنند.

به گفته ی این موزه دار، در وضعیت فعلی باید نخست تعداد، ظرفیت ها و کارکردهای موزه های کشور را بهتر شناخت و طبقه بندی کرد و در ادامه با داشتن انجمن صنفی به یک برنامه ریزی دقیق برای نحوه کمک های مالی، پژوهشی رسید و مسیرهای جدیدتری برای موزه ها باز کرد.

لزوم برنامه ریزی دقیق برای آینده ی موزه ها

گلناز گلصباحی - عضو هیات اجرایی شورای بین المللی موزه ها - نخست از برگزاری یک نظرسنجی توسط 41 کشور، خبر می دهد. نظرسنجی ای که در آن از موزه داران خواسته شده تا درباره ی تعداد کارکنان تعدیلی، برنامه های آینده شان برای دوران بعد از کرونا، نحوه استفاده از فضای مجازی به سوالات پاسخ دهند.

وی به نتایج این نظر سنجی نیز اشاره می کند که نشان داده موزه ها در عین اینکه در این روزها تحت فشارند، اما در جذب مخاطب در فضای مجازی نسبتا خلاقانه رفتار کرده اند.

او با تاکید بر این که نخست باید برآوردی از مشکلات و خسارات هایی که در این مدت زمان به موزه ها وارد شده، انجام شود و براساس میزان امکانات و حمایتی که توسط دیگر ارگان ها انجام می شود برنامه ریزی جامع و دقیقی برای آینده صورت گیرد، ارتقای سطح کمی و کیفی سواد از فضای مجازی و دنیای آنلاین را یک ضرورت انکارناپذیر برای موزه داران و فعالان این حوزه می داند.

روایت گری در موزه ها، در دوران کرونا

پژمان نوروزی - طراح موزه - هر چند از قطع ارتباط مردم با موزه ها ابراز نگرانی می کند، اما به قصه تراپیوستگی موزه ها و ارتباط بین آن ها اشاره می کند، اما نقش روایت گری موزه ها در فضای مجازی در این شرایط را بسیار مهم می داند.

او ادامه می دهد: بیش و پیش از ارائه اطلاعات، ایده پردازی و تسلط به داده های شی برای روایت مهم است. اکنون که می خواهیم موزه ها را از ساختار فیزیکی بیرون بکشیم و به یک اتفاق تبدیل کنیم، دچار این چالش روایت گری می شویم.

وی داستانِ کرونا را لحظه بزنگاه تاریخ می داند و ادامه می دهد: در مدیا فضای مجازی، حضور فیزیکی بازدید کننده، جو و اتمسفر موزه مانند نورپردازی، اندازه آثار را نداریم. نمی توانیم از کلمات استفاده کنیم و بگوییم عجب شیء دلنشین و یا چه پرابهت، بنابراین باید بتوانیم به نوعی این را نشان دهیم.

نوروزی معتقد است: زمانی که روایت را از فضای موزه بیرون می آوریم و در فضای مجازی و دوبعدی می بریم، درک سه بعدی به دوبعدی تبدیل شده است، بنابراین روایت باید یک ارزش را تولید کند. محدودیت باید به گونه ای پوشش داده شود و چیزی دیگر را به نمایش در آورد. در این شرایط باید دقت و ظرافت در این روش از روایت گری حرف اول را بزند، چون ممکن است به شی جفا کنیم.

انتهای پیام

سلام نو - سرویس فرهنگ و هنر : از قدیم گفته اند سالی که نکوست، از بهارش پیداست. شیوع و گسترش ویروس کرونا در روزهای پایانی سال و به دنبال آن تعطیلی اماکن مختلف به ویژه سالن های نمایش باعث شد نگرانی ها پیرامون اتفاقات و رخ دادهای جدید در سال نو در حوزه هنرهای نمایشی بیش از پیش افزایش یابد.

به گزارش سلام نو، چیزی حدود 1 ماه از آغاز سال جدید می گذرد و کماکان سالن های نمایش تعطیل هستند و بسیاری از گروه های نمایشی که قرارداد نمایش در سال جدید را امضا کرده اند و یا گروه هایی که مشغول اجرا در سالن های مختلف بودند، در بلاتکلیفی و سردرگمی کامل به سر می برند و در انتظار تصمیم نهادهای مربوط برای از سرگیری فعالیت شان هستند.

این در حالی است که بودجه مصوب هنرهای نمایشی در سال جدید چیزی حدود هشتاد و چهار میلیارد تومان است و تفاوت چندانی نسبت به سال گذشته نکرده است و همین موضوع باعث دلخوری اهالی هنر به ویژه تئاتر شده است، چراکه هنرهای نمایشی همواره مورد توجه مردم بوده است و بسیاری از خانواده ترجیح می دهند اوقات فراغتشان در پایان هفته را به تماشای تئاتر در یک محیط آرام بنشینند.

اما متاسفانه دولت و بویژه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی توجه چندانی به این موضوع ندارد و با تدوین بودجه تقریبا نامناسب در حوزه هنرهای نمایشی از انگیزه صاحبان این حوزه می کاهد.

در یک نگاه و بر آورد کلی در بودجه اختصاص یافته به این حوزه متوجه می شویم که برای مثال مبلغ چهل و هشت میلیارد تومان به حمایت از تولید و اجرای نمایش های صحنه ای، سنتی و آیینی و نیز توزیع در شبکه نمایش خانگی اختصاص یافته است که با میزان فروش مثلاً دو یا سه فیلم کمدی سینمایی در طول سال برابری می کند.

درحالیکه اجرای یک نمایش مناسب آن هم در تماشاخانه های خصوصی پایتخت با هزینه های اجاره هنگفت، مستلزم سرمایه گذاری برنامه ریزی شده جهت تامین نور، صدا، لوازم صحنه و نیز لباس است و دستمزد بازیگران که به دلیل عشق و علاقه به تئاتر به کمترین میزان دستمزد نیز راضی می شوند، همه و همه نیازمند بودجه ای مناسب و کافی در حوزه هنرهای نمایشی است که متاسفانه از جانب دولت تامین نمی شود.

در همین بودجه مبلغ ده میلیارد تومان به حمایت از برگزاری جشنواره ها و همایش های مربوط به حوزه نمایش اختصاص یافته است که قطعا پاسخگوی نیاز برگزاری معتبرترین جشنواره نمایشی کشور یعنی جشنواره بین المللی تئاتر فجر نیست، از سوی دیگر، این جشنواره و نیز سایر جشنواره ها در حوزه نمایش از هیچ اسپانسر و حامی خاصی برخوردار نیستند و چشم امیدشان به همین بودجه ای است که دولت هر سال برایشان در نظر می گیرد.

برای مثال جشنواره بین المللی فیلم فجر به عنوان مهم ترین رویداد سینمایی کشور حمایت اسپانسر بزرگی همچون شهرداری تهران و سایر شرکت های خصوصی و دولتی را به همراه دارد که به برگزاری هرچه بهتر این رویداد کمک می کند، اما ستاد جشنواره تئاتر فجر همواره و در طول سال های اخیر یکه و تنها و بدون حامی سعی در برگزاری این جشنواره به بهترین شکل ممکن را داشته است.

در همین راستا اکثر گروه های نمایشی ترجیح می دهند به صورت مستقل فعالیت کنند و در واقع اجرای مستقل داشته باشند، چراکه بسیاری از نمایشنامه های معتبر دنیا جهت اجرا در تئاتر کشورمان باید از تیغ تیز ممیزی عبور کنند و در این صورت جهت اجرا و حمایت از جانب بنیاد فرهنگی رودکی و نیز بخش صدور مجوز با بودجه ای در حدود ده میلیارد تومان کار سخت و زمان بری را پیشرو دارند و لذا به دنبال اجرای مستقل می باشند.

نکته حائز اهمیت در این بین سالن های نمایش است که اکثرا به اشخاص حقیقی سپرده شده است و گروه های نمایشی جهت اجرا باید به توافق برای به روی صحنه بردن نمایش مطلوبشان برسند، این در حالی است که تعداد سالن های استاندارد در کشورمان به منظور اجرای نمایش کم و همگی در کلانشهری همانند تهران واقع شده اند، لذا هزینه ی بالای تهیه بلیط در سالیان اخیر که گاهاً به دویست هزار تومان هم رسیده است، از عهده ی یک خانواده علاقمند به تئاتر با حقوق معمولی خارج است و همین امر باعث دور شدن خانواده ها و علاقمندان به این عرصه از تماشای تئاتر می شود.

به هرحال هنرهای نمایشی و به ویژه تئاتر در سالیان اخیر در کشورمان پیشرفت قابل توجهی داشته است و مخاطبان آن نیز روز به روز در حال افزایش هستند، حالا که اکثریت جامعه درگیر مقابله با ویروس کرونا هستند و فشار اقتصادی حاکم باعث از رونق افتادن اکثر کسب و کارها شده است، انتظار می رود دولت و به ویژه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با تدوین برنامه ای جامع و مناسب در سال جاری به حمایت از هنرمندان کشور به ویژه اهالی تئاتر بپردازد و سعی در حفظ رویه موفق و روبه رشد این عرصه داشته باشند.

قادر آشنا در ارتباط زنده تلفنی با رادیو گفت وگو در رابطه با بودجه تخصیصی تئاتر در سال 99 اظهار کرد: قرار است طی یکی دو هفته آتی سرفصل های اداره کل هنرهای نمایشی را متناسب با بودجه وزارتخانه بررسی کنیم ولی اینکه چقدر تخصیص یابد، باید درآمد دولت را بسنجیم.

وی افزود: بودجه تئاتر را، درآمدهای دولت در آینده نزدیک مشخص خواهد کرد.

آشنا ادامه داد: بودجه ادارات مرزبندی مشخصی ندارد؛ بنده در راستای افزایش بودجه تلاش خواهم کرد اما باید دید اساسا چه رقمی در بودجه معاونت هنری ارشاد دیده شده است.

وی گفت: بدهی های سندی و قطعی ما حدود 11 میلیارد و 300 میلیون تومان به تولید کنندگان، هنرمندان، جشنواره ها و کارمندان است و ضمن گفت وگو با وزیر بخشی را تخصیص دادند تا گروه های نمایشی تا پایان شهریور ماه تسویه حساب شوند.

آشنا به برنامه "تقاطع فرهنگ" گفت: بناست مبلغی نیز در هفته آتی یا دیر تر ارائه شود و بنده تلاش می کنم بدهی ها کاملا تسویه شود.

وی افزود: با هماهنگی با نهادهای تخصصی تئاتر بسیاری مشکلات حل می شود؛ بنابراین ما با سه حوزه ارتباط گرفته ایم؛ نخست انجمن های نمایش استان ها هستند و حتی برنامه های خود را به ما ارائه داده اند.

آشنا ادامه داد: تا امروز با خانه تئاتر نیز دو جلسه برگزار کردیم و بنا داریم این جلسات را با تشکل های صنفی نیز برگزار کنیم که در خصوص بحث کرونا و آثار مترتب بر این حوزه صحبت شد.

این مدیر نام آشنای عرصه هنر و نمایش به رادیو گفت وگو گفت: گروه های نمایش خصوصی که از کرونا آسیب هایی دیده اند، بصورت متمرکز مورد رسیدگی های اداره کل قرار می گیرند و باید پیگیری ها مشخص باشد.

به گزارش مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، متن این یادداشت به شرح زیر است:

این روزها، انسان آزموده به آزمون دشوارتری مبتلاست. رنجی که به عتاب طبیعت، متولد شده است و ضحاک وار جز به زجر و زحمت انسان، رضا نمی دهد. ایلغار ناباوری است که می خروشد و می خراشد و در این معرکه نابرابر جز دانایی، دوا و درمانی نیست. چه بسیار که در کمین کرونا از اسب افتادیم اما دل خوش داشتیم که در سایه و سپر سربازان سلامت، از اصل نخواهیم افتاد. آموزگارانی رئوف که به نجات دیگری، از پا و نفس افتادند اما کوتاه نیامدند از عافیت و صحت مردمان، بال به بال خویش سلامت جوی هم نوعان شدند و خورشیدوار، بیداری و هوشیاری را در تاریکی و ترس مژده دادند و الهام بخش شدند.

هنرمندان نیز مسئولانه از جمله رهنوردانی شدند که سنگ سختی ها و صعوبت این میدان را به گهر هنر و به بضاعت خویش از پیش پای خلق برچیدند و به سخاوت، سفره سعی گشودند تا در اوقات دورباش ها و ایام اجتناب، ارزش افزوده ای در جنب مراقبت ها و مراعات شهروندان بیافرینند.

به روشنای هنر بایدهای بهداشتی و باورهای پزشکی ترویج شد و مجاهدان هنر با نقل مکان از صحنه ها و استیج ها و سینماها و گالری ها به قاب شبکه ها و رسانه های برخط، نشاط مردم را در مقام یک فریضه به جای آوردند. هنرمندان همه اندوخته ها ی خود را خرج خلوت ماندن خیابان ها و تاب آوری خانه نشینان کردند و چه وقت ها که سکوت هولناک کوچه ای و محله ای به نغمه و نوایی با امیدواری به حرف می آمد و شادمانی جمعی مردمان در پنجره ها مرهمی بر دردهای دوری می شد. صحنه های سلیمی به خلاقیت خلق شد که دست و دل اهالی هنر، سرگرم دوخت و دوز ماسک و تدارک مایحتاج مراقبت و مراعات مردم شد.

رسانه های مجازی زادگاه تولیداتی شد که مقصد رقابت خویش را خدمت و خوش احوالی مردم رقم زده بودند. همتی سزاوار که مصداق چراغ خانه خویش را خرج همسایه کردن شد. هنرمندان، هیچ در این هجوم کم نگذاشتند و در آرزوی التیام آلام، خم به ابرو نیاوردند، جماعتی جانباز که خود از زیان دیدگان جدی و متضرران مظلوم قرنطینه به ناگزیر بودند. از کرنای کرونا، آوای ناپایداری معیشت و ناگواری وضعیت حمایتی هنرمندان برخاست و فقدان شمولیت قوانین کار در تعریف مشاغل هنری و گزاره های غرامت بخش تأمین اجتماعی و برخورداری از بیمه بی کاری را، مکررا یادآوری کرد. خاصه در این سال ها که رغبت و التفات مردمی به هنر موجب رشد چشمگیر و فراوانی هنرمندان شده و فعالیت این جامعه شریف حتما نیازمند وجود قوانین مناسب و مقررات کارآمد و رفتارهای جمعی سامان یافته است؛ از گفت وگوهای برآمده از احترام و خرد تا تعامل و تفاهم با تمام دستگاه هایی که در این عرصه نقش دارند.

دستگاه هایی که به معاضدت می توانند با تمرکز اداری، تجمیع نظارتی و تصدی قاعده مند و روش های تخصصی بر توان هنر و هنرمندان بیفزایند. دو دیگر آنکه در طول چند دهه و رشد شمار هنرمندان الگوهای اقتصادی نو و به روز و متناسب با مقتضیات زمان و مکان شکل نگرفته اند و محدودیت راه های تحصیل درآمد (که در بسیاری موارد حداقلی است) در چنین دشواری هایی به شدت آسیب پذیر است و از تاب آوری اهل هنر می کاهد.

موضوع روشنی است که هنر ضرورت است نه تجمل و حاصل آن چندان متنوع و مؤثر که باید سازمان ها و سامان ها در مطالعه و تمهید آن عزمی جزم داشته باشند. و نهایتا آنکه کرونا (یا هر مهاجم دیگری) فریاد فضیلت هنرمندانی است که از دستگاه ها و ساختارهای مختلف که قدر و قیمت هنر و لزوم و ضرورتش را می شناسند با التفات ویژه، خود را در خوش احوالی هنر و هنرمندان سهیم کنند. چراکه در شرایط فعلی تمامی اعتبارات سالانه حوزه تخصصی هنر رافع خسارات پایه ای نخواهد بود. اینک مجال مغتنمی است که به ستایش مشارکت جوانمردانه هنرمندان و مواجهه خلاق و اثربخش با بلای بنیادافکن این بیماری، مسئولان و هنرمندان در کنار یکدیگر و با تعاملی سازنده مسائل پیش گفته را با روحیه سازندگی و اخلاق مداری در دو مسیر کوتاه مدت و بلندمدت به مقصدی شایسته برسانند .

به گزارش مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، در این نشست هنرمندان پیشکسوتی همچون هوشنگ توکلی، ابراهیم حقیقی، حسن ریاحی، پری ملکی، قطب الدین صادقی، داوود رواسانی، احمد آزاد، اسماعیل آذر، مریم معترف، محمد حمزه زاده، محسن علی اکبری و نیز مهدی افضلی؛ رییس هیئت مدیره، سید عباس عظیمی مدیرعامل پیشین و سید محمد طباطبائی مدیرعامل جدید موسسه حضور داشتند .

در ابتدای این نشست، هوشنگ توکلی بازیگر پیشکسوت سینما و تلویزیون در سخنانی به سابقه تاریخی موسسه و چگونگی شکل گیری و تاسیس آن پرداخت .

وی در ادامه گفت: اکنون موسسه هنرمندان پیشکسوت با کمک همه دوستان به ویژه آقای عظیمی به جایی رسیده که می توان در آن برای رفاه و فعالیت هنرمندان برنامه ریزی کرد .

این هنرمند افزود: یکی از کارهای بسیار مهمی که توسط عباس عظیمی انجام شد، شناسایی هنرمندان خارج از مرکز بود و از این بابت ممنون او هستیم .

هوشنگ توکلی همچنین درباره مدیرعامل جدید موسسه هنرمندان پیشکسوت گفت: زمانی که با آقای طباطبایی آشنا شدم، او را جوان با انگیزه و علاقه مند به فرهنگ و هنر دیدم .

وی افزود: اکنون اولویت ما حفظ و ارتقای موسسه است و همه باید برای این هدف کمک کنیم و این همان تصمیمی است که آقای عظیمی هم با آن موافق و هم سو است .

سپس سیدعباس عظیمی مدیرعامل پیشین موسسه هنرمندان پیشکسوت گفت: تمام تلاش ما در این موسسه برای خوب بودن حال هنرمندان بوده است .

وی ادامه داد: همیشه تاکید کرده ام که ما یک مسیر عاطفی را طی کرده ایم و بر همین اساس به رغم این که همیشه با مشکلات و موانعی روبه رو بودیم و نگرانی هایی وجود داشت، اما تمام تلاشم این بوده که همه چیز به خوبی و طبق برنامه پیش برود. اینکه موسسه هنرمندان پیشکسوت با همه فراز و نشیب هایی که طی کرده امروز به این جایگاه رسیده به دلیل رابطه عاطفی و احساسی است که هنرمندان بسیار به آن دلخوش هستند و با روحیه ای که من از آقای طباطبایی سراغ دارم همین روند عاطفی را ادامه خواهد داد .

عظیمی گفت: به دنبال مقابله با مخالفین نباشیم. هنر ما این است که مخالفین را جذب کنیم. کسانی که ما را نقد می کنند، دوستدار ما هستند و اگر مسیر به درستی پیش برود ما را حمایت خواهندکرد .

در ادامه این نشست سید محمد طباطبایی مدیرعامل موسسه هنرمندان پیشکسوت با گرامیداشت یاد و خاطره هنرمندان پیشکسوت درگذشته سال 98 گفت: هنرمندان پیشکسوت ستون های فرهنگ و هنر ایران هستند و هرچه داریم از خداست و من هم همواره به خداوند تکیه کرده ام و امیدم به غیر از خدا به کسی نیست و با امید به خدا برای خدمت به این موسسه پا گذاشته ام .

وی در ادامه افزود: با دو دهه تجربه حضور در عرصه فرهنگ و هنر به موسسه آمده ام. هیچ وقت جز در حوزه فرهنگ و هنر فعالیت نداشته ام و همه تجربه و انرژی ام را آورده ام تا کاری درخور شان و جایگاه هنرمندان پیشکسوت انجام دهم .

طباطبائی گفت: همیشه و همه جا گفته ام که زحمت ها و تلاش های آقای عظیمی برای موسسه هنرمندان پیشکسوت در چند سال گذشته را نمی توان کتمان کرد و اگر منکر زحمات ایشان شویم حتما از مدار انصاف خارج شده ایم .

وی ادامه داد: باورم این است که این جا نه مدیر هستم و نه مدیرعامل، اگر این جا هستم برای این است که افتخار می کنم به بزرگوارانی خدمت کنم که ستون فرهنگ و هنر این مملکت هستند .

طباطبائی گفت: این موسسه به لحاظ معنوی و محتوایی جایگاه رفیعی دارد، امیدوارم با کمک هنرمندان پیشکسوت و بزرگوار بتوانیم جایگاه قانونی آن را نیز به نقطه ای که شایسته است برسانیم .

وی ادامه داد: هنرمندان پیشکسوت صاحبان اصلی این موسسه هستند و به انتقادهای مثبت توجه می کنیم، چرا که نشان می دهد قدرشناسی هنوز از بین نرفته است .

وی در پایان گفت: از همه هنرمندان پیشکسوتی که برای موسسه زحمت کشیده اند قدردانی می کنم به ویژه از جناب آقای داریوش ارجمند که در راه اندازی و رفع مشکلات موسسه همواره پیشقدم بوده اند و نیز از جناب دکتر محمود عزیزی که در هیئت مدیره قبلی موسسه زحمات زیادی را متقبل شده اند امیدوارم این بزرگواران همواره همراه موسسه باشند .

در ادامه این نشست هر کدام از هنرمندان پیشکسوت در سخنانی از تلاش های مدیرعامل پیشین موسسه قدردانی و به بیان دغدغه های خود پرداختند .

همچنین در این نشست از 7 سال مدیریت سید عباس عظیمی در موسسه هنرمندان پیشکسوت تقدیر شد .

رامین ناصرنصیر بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون در گفت وگو با خبرنگار گروه فرهنگی خبرگزاری میزان، پیرامون فعالیت های خود در عرصه بازیگری گفت: همانند اکثریت بازیگران دو ماه گذشته را در قرنطینه به سر می بردم زیرا اکثر آثار و تولیدات متوقف شده بودند لذا من هم می بایست برای حفظ سلامت عمومی جامعه در خانه بسر ببرم.

وی با اشاره به شروع فعالیت های خود در عرصه بازیگری افزود: به تازگی فیلمبرداری سریال تلویزیونی جشن سربرون به کارگردانی مجتبی راعی آغاز شده و ما بار دیگر برای ایفای نقش در این سریال جلوی دوربین رفته ایم، این سریال تا پایان اسفند در حال تولید بود و اما به دلیل شیوع کرونا تعطیل شده بود.

بیشتر بخوانید: برای مشاهده آخرین اخبار از سینمای ایران اینجا کلیک کنید

بازیگر سریال شهرزاد درباره وضعیت اخیر تئاتر بعد از تعطیلات اذعان کرد: وضعیت تئاتر نسبت به سینما بسیار بدتر است، به عنوان مثال افرادی که فیلم ساخته اند شاید ضرر کرده اند اما حداقل اثرشان به اتمام رسیده و سرمایه شان خوابیده است اما گروه های تئاتری که آماده اجرا بودند به شدت در این وضعیت متضرر شده اند. خود ما هم مشغول تمرین نمایشی بودیم که قرار بود بعد از ماه رمضان امسال اجرا شود اما با توجه به عقب افتادن بسیاری از اجراها قطعا اجرای ما هم به تعویق خواهد افتاد.

وی در همین راستا ادامه داد: گروه های تئاتری که اجرای آماده داشتند اگر بخواهند بار دیگر اثر را برای روی صحنه رفتن آماده کنند نیازمند تمرین هستند، این تمرین علاوه بر هزینه بیشتر، زمان بر خواهد بود و به همین سادگی نیست که اجرای تعطیل شده بتواند بعد از دو ماه سریعا روی صحنه برود.

بازیگر سریال جشن سربرون تنها راه برون رفت از بحران تئاتر را اینگونه توصیف کرد: با توجه به وقفه طولانی مدت در تئاتر پس از شیوع کرونا بدون شک جدول اجراها در سال جاری به شدت به هم خواهد ریخت، تنها راهی که بتوان تئاتر را از وضعیت فعلی خارج کرد، طبیعتا حمایت مسئولین فرهنگی از این هنر است.

وی درباره احتمال موفقیت اکران آنلاین در عرصه تئاتر اضافه کرد: پیش از این دوستان در زمان قرنطینه خانگی فعالیت های مجازی متفاوتی را انجام دادند اما در واقع این فعالیت ها تلاشی برای سرگرمی فرهنگی و هنری بو.

ناصرنصیر در همین رابطه خاطرنشان کرد: از نظر من برای تئاتر اکران آنلاین فایده ای نداشته و امکان پذیر نیست زیرا جذابیت تئاتر به زنده بودن آن است و به هیچ نمی توان حسی که روی صحنه وجود دارد را در فیلم یک نمایش درک کرد. شاید برای آشنایی سطحی با یک اثر بتوان فیلم آن تئاتر را تماشا کرد اما بدون شک تماشای آن به هیچ وجه لذت دیدن آن روی صحنه را ندارد.

انتهای پیام/

سیدمسعود شجاعی طباطبایی دبیر اولین مسابقه بین المللی ما کرونا را شکست می دهیم از انتخاب هیأت داوران خارجی این مسابقه خبر داد و به خبرنگار مهر گفت: هیأت داوران خارجی ما کرونا را شکست می دهیم از بین 5 کشور چین، ترکیه، روسیه، برزیل و صربستان انتخاب شدند که هنرمندان کاریکاتوریست مطرحی در جهان دارند.

وی اضافه کرد: اسامی این داوران عبارتند از: اری اوزبک از ترکیه به عنوان رئیس هیأت داوران و کارتونیست و نویسنده، لیوی وانگ رئیس انجمن بین المللی کارتون و انیمیشن در چین، نیکلاو ورونتسوف از روسیه کارتونیست و تصویرساز کتاب های کودکان و مارسیو لیته از برزیل کارتونیست و رئیس سایت برزیل کارتون.

شجاعی طباطبایی همچنین از اضافه شدن یک داور ایرانی به ترکیب داوران خبر داد و بیان کرد: علاوه بر محمدحسین نیرومند، بهرام عظیمی و سیدمسعود شجاعی طباطبایی، سلمان مهذبیه هنرمند کارتونیست و مسئول تولیدات فرهنگی دانشگاه علوم پزشکی شیراز نیز به عنوان نماینده ای از سوی دانشگاه علوم پزشکی شیراز به ترکیب داوران ایرانی اضافه شد.

دبیر اولین مسابقه بین المللی ما کرونا را شکست می دهیم همچنین با اشاره به آمار هنرمندان حاضر از کشورهای مختلف در مسابقه گفت: 436 هنرمند ایرانی، 82 هنرمند ترکیه ای، 72 هنرمند چینی، 75 هنرمند هندی، 70 هنرمند اندونزیایی، 48 هنرمند برزیلی، 30 هنرمند روسی، 26 هنرمند صربستانی و 25 هنرمند اوکراینی در مسابقه شرکت کردند.

به گزارش مهر، پس از 40 روز بعد از اعلام فراخوان مسابقه بین المللی ما کرونا را شکست می دهیم هنرمندان کاریکاتوریست 88 کشور در این مسابقه شرکت کردند. از میان آثار رسیده 2188 اثر در مدت 28 روز در سایت ایران کاریکاتور به نمایش درآمد که در این بازه زمانی یک میلیون و 340 هزار نفر از این آثار دیدن کردند. این آثار علاوه بر سایت ایران کاریکاتور در صفحه مجازی مؤسسه توسعه هنرهای تجسمی معاصر نیز نمایش داده شد.

کد خبر 4907758

دکتر حسن پورگل محمدی دبیر نخستین جشنواره اعلام کرد در مرحله اول به علت بیماری ویروس کوویید 19 ( کرونا) که باعث تعطیلی دانشگاه، مدارس و مراکز فرهنگی و هنری کشور شد تصمیم گرفتم تا دانشجویان و هنرجویان رشته تئاتر آکادمی تئاتر پیشوا و آموزشگاه آزاد هنر دراما را دعوت به یک پویش کنم بنام ( در خانه بمانیم و قرنطینه خانگی را جدی بگیریم ) و در منزل برای من و مدرسان آموزشگاه و دانشگاه یک اتود بازی با رویکرد همدلی و همراهی کادر درمانی پزشکان و پرستاران بصورت نمایش های کوتاه 2 دقیقه و 5 دقیقه و 10 دقیقه بازی های خودشان را ارسال کنند و این فکر روز 25 اسفند به واقعیت تبدیل شد اما بعد از 10 روز در ایام عید نوروز به پیشنهاد مدرسان دانشگاه و هنرمندان رادیو، سینما و تئاتر این پویش به تاریخ 6 فروردین 99 تبدیل به جشنواره استانی در تهران و شهرستان های اطراف شد که مهلت ارسال آثار 20 فروردین ماه قرار گرفت و بالغ بر 300 فیلم به سایت و صفحه رسمی اینستاگرام، تلگرام و واتساپ دبیرخانه رسید و این اول مسیر و پویش در فضای مجازی بود که بازتاب فرآیند و برآیند خجسته ای نیک داشت که به پیشنهاد وزارت فرهنگ و ارشاد و انجمن نمایش استان تهران در تاریخ 16 فروردین ماه مهلت ارسال آثار به جشنواره به دلیل استقبال هنردوستان و هنرمندان تا پایان فروردین ماه قرار گرفت، اما مسئله مهم این بوده و هست که هر کارآفرینی و هر صاحب شغلی بخاطر وضعیت اقتصادی و تعطیلی اصناف مختلف و مشاغل نمی تواند تولید را ادامه دهد و رونق تولید داشته باشد و این جشنواره هم درگیر مشکلات مالی قرار گرفت و با هزینه شخصی از ابتدا تا انتها پیشرفت داشت و بخاطر تحریم اقتصادی متاسفانه مدیران فرهنگ، هنر و مسئولان سازمان های مختلف نتوانستند به کمک این جشنواره که هدف آن روشن کردن و آگاه ساختن جامعه ای سالم با سلامت بهداشت هست بپیوندند و باز هنرمندان این جشنواره را مدیریت کردند که اعضای جشنواره بیش از 30 نفر مستقیم در جریان و مشغول این رویداد هستند .

دبیر جشنواره در ادامه بیان کرد: نخستین جشنواره سراسری تئاتر مجازی تک نکوداشت زنده یاد استاد قدرت الله صالحی است و تندیس جشنواره تقدیم می شود به خانواده این هنرمند و امید که روح پراز مهر این فرهیخته ارجمند قرین آرامش باشد .

دکتر پورگل محمدی در ادامه گفت وگو اظهار کرد: این جشنواره بصورت رسمی از7 فروردین ماه به مناسبت روز ملی هنرهای نمایشی و روز جهانی تئاتر آغاز و تا 19 اردیبهشت ماه امسال در قالب کارگاه های آموزش آنلاین نمایشنامه نویسی و فیلم نامه نویسی و نقد و بررسی آثار برجسته تئاتر و سینمای جهان است .

وی ادامه داد: این جشنواره بصورت رایگان برای شرکت کنندگان برقرار بوده و مراسم اختتامیه در روز جمعه 19 اردیبهشت شب میلاد آقا امام حسن مجتبی بصورت زنده ( لایو آنلاین) در صفحه رسمی آموزشگاه آزاد هنرهای نمایشی دراما @academydramaart انجام می شود و به خاطر بیماری ویروس کرونا و برای سلامت حال هم وطنان و شرکت کنندگان حضور فیزیکی مهمانان واجب و الزامی نیست، اختتامیه به آدرس تهران، پیشوا، میدان نماز، جنب مسجد امام خمینی، آکادمی تئاتر پیشوا برقرار و برگزار می باشد.

حسن پورگل محمدی مدیر و موسس آکادمی هنر دراما از برگزاری کارگاه های آموزشی نویسندگی و کارگردانی بصورت رایگان بعد از بیماری و بهبودی سلامت در جامعه برای 60 نفر برگزیده جشنواره خبر داد و گفت: کارگاه ها بصورت رایگان در آکادمی برگزار می شود.

وی عنوان کرد: در این جشنواره شاهد حضور پرشور و کم نظیر آثار نمایشی از تمام نقاط ایران و خارج از کشور بودیم که 1466 فیلم به دبیرخانه ارسال شد و متاسفانه مجبوریم که 60 اثر را وارد بخش داوری کنیم و ای کاش مسئولان کمک مالی میکردند تا این امر واجب فرهنگی به زیبایی تمام روی و رخ میداد.

در پایان از پروردگار منان برای همه ی انسان ها سلامتی و آرامش آرزو دارم و امید دارم که تئاتر هم آمیخته باشد با تمام خانواده ها و در سبد خرید خانواده ها خرید کتاب فراموش نشود .

در ادامه فعالیت ها و تلاش های هنرمندان موسیقی در این روزهای سخت برای مردم خانه نشین و طاقت فرسا برای کادر درمانی که بیش از یک ماه در خط اول مبارزه با کرونا جان برکف ایستاده اند، علیرضا عصار خواننده موسیقی پاپ ایران با انتشار قطعه امیدواران در صفحه شخصی اینستاگرام خود، اثر اجرا شده را تقدیم اعضای کادر درمانی کشورمان کرد.

این هنرمند در ویدئویی که در فضای مجازی منتشر کرد، در سخنانی کوتاه گفت: این روزهای سخت و این بیماری عجیب و غریب باعث شد تا همه مردم دنیا بیشتر از قبل به وظیفه خطیر کادر درمانی پی ببرند.

وی افزود: بسیاری از این عزیزان بیش از یک ماه است از خانواده خود دور مانده اند تا پاسدار سلامت ما باشند و من از طرف خودم و مخاطبانم که آن ها را خانواده خود می دانم برای قدردانی از زحمات کادر درمانی و تمام کسانی که اینروزها در هر سمت و لباسی مشغول فعالیت و خدمت رسانی هستند قطعه امیدواران را پیشکش این عزیزان میکنم.

عصار در خاتمه برای جانباختگان این بیماری طلب مغفرت کرد و به تمامی بازماندگان تسلیت گفت.

مبارزه با کرونا روی خط نت

از نخستین روزهای انتشار خبر شیوع ویروس کرونا در ایران و لزوم قطع زنجیره انتقال این ویروس، لغو برنامه های فرهنگی و هنری از جمله کنسرت های موسیقی از طرفی و از سوی دیگر در خانه ماندن و خانه نشینی، از راه های بسیار مهم برای تسریع قطع این زنجیره انتقال مطرح شد. خانه نشینی طولانی مدت تبعات و الزاماتی دارد و تلطیف اذهان با استفاده از محصولات فرهنگی یکی از الزامات برای کاستن از تبعات منفی تلقی می شود.

در همین راستا هنرمندان موسیقی از نخستین روزهای آغاز خانه نشینی مردم که همزمانی آن با شب های عید نوروز آن را سخت تر کرده بود، با حضور فعال در فضای مجازی موفق شدند تا خود را بعنوان مبارزان خط مقدم جنگ با کرونا از سنگر فرهنگ معرفی کنند.

برگزاری کنسرت های آن لاین و رایگان نوروزخانه با همت شهرداری تهران و مساعدت دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، انتشار رایگان قطعات موسیقی در فضای مجازی و برگزاری اجراهای تکنوازی و کنسرت به صورت آنلاین و استفاده هنرمندان موسیقی از صفحات شخصی خود در فضای مجازی برای اطلاع رسانی، تشویق مردم به در خانه ماندن از طریق فضای مجازی از جمله اقدامات هنرمندان موسیقی در این ایام بوده است.

شیوع عالمگیر ویروس کرونا در جهان باعث شده که اقدام به برگزاری کنسرت های آنلاین به ایران محدود نباشد و بسیاری از هنرمندان جهان از طریق فضای مجازی اقدام به برگزاری کنسرت های آن لاین و یا اجرای همزمان گروهی در اینترنت پرداخته اند. از جالب توجه ترین این اقدامات می توان به کلیپ تاب خواهم آورد اثر مشترک هنرمندان موسیقی اسپانیا، اجرای آن لاین ارکستر ملی فرانسه، اجرای آن لاین ارکستر ملی ایران، اجرای آن لاین آندره آ بوچلی در روز عید پاک در کلیسای جامع میلان، کنسرت پرواز همای و گروه وزیری در تالار وحدت و تصنیف اثر ارکسترال کرونا توسط لوریس چکناواریان و اجرای سولوی قطعه امیدواران توسط علیرضا عصار اشاره کرد.

خبرگزاری فارس گروه موسیقی علیرضا سپهوند: سی و هشتمین دوره مجمع جهانی موسیقی یونسکو روزهای 26 و 27 سپتامبر 2019 ( 4 و 5 مهر 1398 ) در پاریس برگزار شد. در این دوره که انتخابات هیات مدیره اصلی در دستور کار مجمع قرار داشت، نمایندگان 122 کشور برای برگزاری انتخابات حضور داشتند که در این میان، اردوان جعفریان عضو هیات مدیره مجمع صنفی تولید کنندگان آثار موسیقی و شنیداری ایران و کاندیدای این دوره بعد از بیان راهکارها و طرح های پیشنهادی خود و با اتمام رای گیری، به عنوان عضو هیات مدیره مجمع جهانی موسیقی یونسکو به مدت دو سال انتخاب شد. بدین ترتیب مجمع صنفی تولیدکنندگان آثار موسیقی و شنیداری کشورمان در سی و هشتمین دوره مجمع جهانی موسیقی یونسکو برای اولین بار در هفتاد سال گذشته صاحب کرسی شد.

اردوان جعفریان، دانش آموخته آهنگسازی از دانشگده هنر و معماری، نایب رییس هیات مدیره مجمع صنفی ناشران موسیقی، عضو هیات مدیره مجمع جهانی موسیقی یونسکو، مدیر عامل نشر پردیس موسیقی معاصر، عضو مجمع هنر کانادا، آهنگساز و نوازنده پیانو است. او با اشاره به نگرانی مجمع جهانی موسیقی یونسکو از تاثیرات مخرب بیماری همه گیر جهانی کووید 19 در لایه پایین و متوسط فعالان حوزه موسیقی اعم از آموزشی، اجرایی و صنایعی مانند نشرها و انجمن ها، از خسارت 150 میلیارد تومانی موسیقی طی دو ماه گذشته خبر داد. خبرنگار موسیقی خبرگزاری فارس با وی در مورد مشکلات حوزه موسیقی و تاثیرات آن بر وضعیت حال و آینده این بخش گفتگویی ترتیب داده که در ادامه می خوانید:

بی شک بحران پاندمی کرونا در بین هنرها بیشترین آسیب را بر پیکره موسیقی وارد کرده چرا که بیش از دیگر بخش ها حیاتش به اجتماع و کنسرت گره می خورد. زیرا صنعت سینما با وجود آسیب هایی که متحمل شده، پخش اینترنتی را به عنوان آلترناتیو دارد. سینما، طی سال های اخیر با ظهور نت فلیکس، آمازون و با بهره از پلتفورم هایی نظیر VOD در حال گذار به مرحله ای نوین است لیکن هنوز اینچنین مجالی برای موسیقی لاقل در چشم انداز گریز از همین بحران کرونا وجود ندارد. لطفا در این مورد به صورت مشروح توضیح بفرمایید.

-این بحران به تمامی صنایع هنری ضربه زده است. طبیعتا آن گروه از صنایع هنری مانند کنسرت، سینما، تئاتر،...که نیاز به اجتماع افراد دارند، ضربه بیشتری را متحمل شده اند. آمارهای دو ماه گذشته بیان از رشد درآمد وی او دی ها بطور متوسط در حدود 35 درصد دارد. در برابر این رشد، فروش موسیقی در پلتفرم های عرضه آنلاین مانند اسپاتیفای ، اپل موزیک و دیگر بسترها با افتی حدود 10 تا 17 درصد روبرو بوده است.

در همین زمان استفاده از رادیوهای اینترنتی و پادکست های رایگان افزایش چشمگیری داشته است. این عددها زمانی معنا پیدا می کند که بدانیم در سال گذشته میلادی فقط گردش مالی یکی از این زیرساخت های ارائه موسیقی، 16 میلیارد دلار بوده است.

همچنین نکته قابل توجه در مورد رشد وی او دی ها ، جمعیت بسیار زیاد مخاطب در حوزه تصویر است در حالی که موسیقی به نسبت آماری توسط تعداد کمتری به نسبت مخاطب محتوای تصویری در دنیا استفاده می شود که این اختلاف تعداد مخاطب دلایل مختلف فرهنگی و ساختاری دارد. از سوی دیگر دانلود غیر قانونی موسیقی امروزه به مراتب ساده تر از محتوای تصویری است. طبیعتا به این دلایل رشد و پیشرفت زیرساخت های پخش تصویر سریعتر از پلتفرم های پخش موسیقی بوده است.

به عنوان عضو هیات مدیره اجرایی مجمع جهانی موسیقی یونسکو در مورد پیش بینی این سازمان در بحث تاثیر کوتاه و بلند مدت بحران شیوع ویروس کرونا بر موسیقی جهان در صورت امکان با ارائه آمار و ارقام هم برای ما توضیحی بدهید.

-نگرانی مجمع جهانی موسیقی از تاثیرات مخرب این بیماری همه گیر جهانی در لایه پایین و متوسط فعالان حوزه موسیقی اعم از آموزشی، اجرایی و صنایع مانند نشرها و انجمن هاست. با توجه به شرایط معیشتی اکثریت این گروهها، اگر لایه های بالادستی دولتی و قاره ای (بمانند اتحادیه اروپا) برای کمک به این لایه ها وارد عمل نشوند، به جز آسیب های ناشی از بیکاری و درآمدی، پیش بینی ها از آسیب های اجتماعی زیادی حکایت دارد که باعث بهم خوردن نظم عمومی در میان مدت خواهد گردید.

مجمع جهانی موسیقی با استفاده از اعضای هیات مدیره خود اقدام به برگزاری جلساتی منطقه ای کرده است که بواسطه خرد جمعی و آمار، به فرمول حمایتی برای هر منطقه و توصیه آن به کشورهای مربوطه اقدام کند. من هم در این مجمع بدین منظور، برای منطقه آسیا و اقیانوسیه انتخاب شده ام. هفته گذشته هم 46 سازمان بزرگ فرهنگی-هنری اروپایی از جمله مجمع جهانی موسیقی، در نامه ای خطاب به کمیسیون اروپا ضمن برشماری معضلات اتفاق افتاده و همچنین پیش بینی آینده، پیشنهاد تصویب بسته حمایتی ای را مطرح کردند که این طرح هم اکنون در کمیسیون اروپا در حال طرح و بررسی است.

یکی از خساراتی که به زودی نمود پیدا خواهد کرد، مراکز خصوصی آموزشی هنری هستند که با توجه به وقفه آموزشی حاصل شده، امکان توازی دخل و خرج از بین خواهد رفت و لاجرم منجر به تعطیلی این مراکز خواهد شد. در مورد مراکز خصوصی، تعطیلی 60 درصد آنها پیش بینی شده است مگر آنکه کمک های دولتی از این امر جلوگیری نماید. بحث دیگر پیش بینی زمان محدود شدن بیماری کووید 19 است. پیش بینی های اروپایی این زمان را تا اوائل سپتامبر سال جاری میلادی (شهریور ماه) در نظر گرفته اند اما تاثیرات روانی آن باعث عدم موفقیت در برگزاری اتفاقات جمعی مانند کنسرت ها، تئاترها و سینما ها خواهد گردید.

همانطور که در اخبار رسانه ها و شبکه های اجتماعی می بینیم و می شنویم بسیاری از سلبریتی های دنیای موسیقی در این شرایط به کمک آمده و از دارایی خود برای تامین مایحتاج هنرمندان هم صنف خود و یا حتی مردم عادی آسیب پذیر اهدا می کنند. چرا این قضیه حالا نه در آن مقیاس بلکه در سطح و مقیاس داخلی، بین سلبریتی ها و هنرمندان داخلی آنچنان که باید، وجود ندارد؟

-به فرض صحت، می توان دلائل مختلفی را متصور بود. عدم شناخت از نحوه کمک رسانی و مشخص نبودن نهاد مسوول جمع آوری کمک را می توان دلایل خوشبینانه این عدم مشارکت از سوی هنرمندان دید. در سوی دیگر هم شاید منفعت طلبی و خودخواهی و جداشدگی از توده مردم، دید بعضی از هنرمندان را به روی معضلات جامعه شان بسته باشد که البته این خود، احتیاج به تحقیق جامعه شناسانه دارد.

مردم چقدر برای تماشای کنسرت های آن لاین تمایل نشان میدهند؟ آیا می شود برای درآمدزایی روی آن حساب کرد؟

-کنسرتهای آنلاین در همه جای دنیا، صرفا حرکتی در جهت همدردی با مردم است. بیشتر هنرمندان این اقدام را برای انجام بخشی از مسوولیت اجتماعی خود و به جهت همدردی با جامعه مخاطب انجام می دهند و بطور کلی اهداف مالی در این مشارکت تعقیب نمی شود. از سوی دیگر شور کنسرت در انرژی جمع نهفته است و حذف جمعیت، یقینا از اشتیاق و توان هنرمند نیز می کاهد. همانگونه که فوتبال نیز شامل همین قائده است. در بسیاری از کنسرتهای آنلاین، جماعت بسیاری از سر کنجکاوی به آن سرک می کشند و عملا کنسرت را نمی بینند. شاهد مثال، کنسرت آندرآ بوچلی، هنرمند شهیر ایتالیایی در کلیسای جامع میلان است که در سراسر دنیا حدود 2 میلیون بیننده داشته است.

آمارهای حدودی زیان بحران کرونا در حوزه موسیقی در ایران گویای آسیبی در حدود 150 میلیارد تومان تا به امروز بوده است. این عدد در اروپا در یک بازه زمانی شش ماهه تا 220 میلیارد یورو برآورد می شود. آسیب های مالی بعضا در میان مدت با حمایت دولتها قابل جبران هستند ولی آنچه که اتفاق می افتد سقوط اکثریت خاموش آسیب دیدگان در زمینه روحی روانی است.

اگر فرض کنیم همین فردا بحران کرونا پایان یابد به نظر شما تا اینجا حدودا چقدر بر پیکره موسیقی زیان وارد شده و چقدر زمان می برد تا اوضاع اقتصادی در حوزه موسیقی به حالت عادی برگردد؟

-آمارهای حدودی در ایران گویای آسیبی در حدود 150 میلیارد تومان تا به امروز بوده است. این عدد در اروپا در یک بازه زمانی شش ماهه تا 220 میلیارد یورو برآورد می شود. آسیب های مالی بعضا در میان مدت با حمایت دولتها قابل جبران هستند ولی آنچه که اتفاق می افتد سقوط اکثریت خاموش آسیب دیدگان در زمینه روحی روانی است.

از دست دادن موقعیت شغلی تا آسیب های معیشتی، این نکته ای است که معمولا مغفول می ماند و باعث کاهش یا از دست رفتن بخش دیگری از سرمایه های انسانی در بلند مدت می گردد. با توجه به پیش بینی های جهانی (و البته به خاطر مبهم بودن پایان پاندمی کرونا) چالش جدی کرونا حداقل 6 ماه طول خواهد کشید.

کارکرد هنر در وجه متعالی آن، همگرایی انسانها و ایجاد شور و تعقل است.

آیا موسیقی توانسته در اینچنین برهه هایی دین خود را به مخاطب ادا کند؟ در کل آیا می توان کارکردی برای موسیقی در این برهه و در چنین بحرانی قائل بود؟

-کارکرد هنر در وجه متعالی آن، همگرایی انسانها و ایجاد شور و تعقل است. به عقیده شخصی من، بحث بر اینکه موسیقی در این میان چه می تواند بکند، کاملا فردی است و الزاما به اجتماع بر نمی گردد. با توجه به شرایط قرنطینه، مطالعه، شنیدن و یا اجرای موسیقی و دیدن فیلم احتمالا جزء لاینفک زندگی شهری است. اینکه افراد مختلف با کدامیک از این هنرها در خلوت خود، امکان همنشینی و درک مفهوم دارند، یک موضوعی شخصی است.

شما همین بهمن ماه سال گذشته مدیر بخش بین الملل جشنواره موسیقی فجر بودید و گروه های شاخص موسیقی جهانی را به جشنواره دعوت کردید. به نظر شما آیا جشنواره موسیقی امسال بخاطر بحران کرونا دستخوش تغییر می شود؟ آیا بحثی در مورد عدم برگزاری فجر آینده مطرح بوده است؟

-آنچه که در سطح اجراهای بین المللی روی داده، یک توقف نامشخص است. از نظر حقوقی، زمانی که پاندمی و یا همه گیری جهانی اتفاق می افتد آن را جزء بحث فورس ماژور (فوریتی) قلمداد می کنند بدان معنا که طرفین قرارداد در زمان امکان اجرای تعهدات، ملزم به اجرای تعهد معلق شده با توجه به شرایط هستند. این نکته باعث می شود که اگر در خوشبینانه ترین حالت این بیماری در اواسط تابستان از جهان رخت بربندد، لغو برنامه های هنرمندان شاخص جهانی در نیمه اول سال باعث بهم خوردن برنامه های نیمه دوم نیز سال می شود.

این امر ممکن است به سخت تر شدن شرایط دعوت از هنرمندان شاخص بیانجامد. بنابر پیش بینی های داخلی، تا زمان برگزاری جشنواره موسیقی فجر در اواخر بهمن ماه، این بیماری کنترل شده است و تاثیری بر روی اجتماعات در آن زمان نخواهد داشت. البته پاسخ دقیق تر این سوال بایستی از زبان مدیران وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی شنیده شود.

آنچه که در سطح بین المللی در بحث حق کپی رایت مطرح است، پیوست ایران به کنوانسیون بِرن است که این امر نیز مطابق قانون در حوزه وظائف مجلس شورای اسلامی است. تصویب این لایحه بازخوردهای زیادی خواهد داشت. با آنچه که امروزه مطرح است، در این شرایط سیاسی، فعلا چشم انداز مشخصی قابل تصور نیست.

قطعا اگر قانون کپی رایت در کشورمان اجرایی می شد حال، هنرمندان عرصه موسیقی با مشکلاتی بسیار کمتر مواجه بودند چراکه از انتشار تک تراک و آلبوم گرفته تا پخش آثار در رسانه ها و سایت ها برایشان درآمد سرشار و پایدار دربر داشت. شما به عنوان نماینده کشورمان در مجمع جهانی موسیقی یونسکو آیا بحث کپی رایت ایران در مجامع بین المللی مطرح است یا خیر. آیا چشم اندازی برای وقوع این امر حیاتی برای هنر و هنرمندان این مرز و بوم می توان متصور شد؟

-ما هم اکنون قانون حمایت از حقوق مالکیت معنوی (مصنفان و مولفان مصوب 1348) و ضمائم بعدی را داریم. این قانون با همه نقاط ضعفش هنوز هم گره گشای مسائل مختلفی است. همانگونه که می دانید مجلس شورای اسلامی دوره دهم با ظرفیت بالایی شروع به بررسی قانون پیشنهادی جدید در پنج کمیسیون مختلف از جمله کمیسیون فرهنگی کرد که من هم در چند جلسه آن حضور داشتم. این قانون متاسفانه به صحن علنی این دور از مجلس نرسید که امیدوارم در دور بعدی، نمایندگان مردم به تصویب نهایی آن اهتمام بورزند.

نکته بعدی در مورد اینکه چرا هنرمندان ما بعضا حتی از حقوق اولیه خود بی اطلاع هستند، یک امر صنفی قلمداد می شود که طبیعتا وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، اصناف موسیقی و نهادهای مرتبط دیگر بایستی در جهت شناساندن این حقوق و وظائف تلاش بسیاری انجام دهند. زمانی که افراد حقوق خود را بدانند، طبیعتا پیگیری آنها زمینه تخلفات در حوزه حقوق مالکیت معنوی را کاهش خواهد داد اما این امر بی شک نیاز به آموزشهای پایه ای در سطح هنرستان ها و دانشگاه های هنر دارد.

آنچه که در سطح بین المللی در بحث حق کپی رایت مطرح است، پیوست ایران به کنوانسیون بِرن است که این امر نیز مطابق قانون در حوزه وظائف مجلس شورای اسلامی است. تصویب این لایحه بازخوردهای زیادی خواهد داشت. با آنچه که امروزه مطرح است، در این شرایط سیاسی، فعلا چشم انداز مشخصی قابل تصور نیست.

انتهای پیام/

اردوان جعفریان، دانش آموخته آهنگسازی از دانشگده هنر و معماری،نایب رییس هیات مدیره مجمع صنفی ناشران موسیقی، عضو هیات مدیره مجمع جهانی موسیقی یونسکو، مدیر عامل نشر پردیس موسیقی معاصر، عضو مجمع هنر کانادا، آهنگساز و نوازنده پیانو،

به گزارش خبرنگار حوزه تجسمی گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان ، هادی مظفری مدیر کل هنر های تجسمی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با انتشار تصویری درباره جلسه موزه هنر های معاصر تهران در صفحه شخصی خود نوشت:

در روز های آخر سال 98، موزه هنر های معاصر تهران آخرین کارگاهی بود که تعطیل شد و در روز های آغاز 99 جزو اولین جا هایی بود که آغاز به کار کرد و دیروز 30 نفر در جبهه های مختلف داشتند کار می کردند.

پیشرفت پروژه تا به حال 84/2 درصد بوده و روز های آینده روز های پرکاری خواهد بود برای روزی که در های موزه دوباره باز شود به روی همه گان .

گفتنی است بازسازی موزه هنر های معاصر تهران از سال 97 آغاز شده و هم اکنون مراحل پایانی خود را طی می کند.

انتهای پیام/

این روزها همزمان با تعطیلی برخی مشاغل و خانه نشینی بخشی از مردم، بازار لایوهای اینستاگرامی چهره های پر طرفدار یا سلبریتی های اینستاگرامی برخلاف اکثر کسب و کارها، گرم شده است و بسیاری از کاربران خواسته و ناخواسته این تصاویر و گفتگوها را می بینند و می شوند. کارناوال مجازی این افراد و بحث های خالی از محتوای آن ها در این متن محل بحث نیست و ارزش گذاری آن به مخاطبان واگذار می شود. اما در میانه این بلبشوی لایوهای مجازی سید حسن آقامیری که پیش تر بواسطه کلام نافذ و مشی جوان پسندانه اش توانسته بود بطور خاص محبوبیتی میان سلبریتی ها کسب کند، با خانم خواننده ای که خارج از ایران فعالیت می کند به گفتگو نشست که سر و صدای بسیاری هم به پاکرد.

برخی او را مورد عتاب قرار دادند و عده ای منتقدانش را با حاشیه ای و فرعی خواندن مباحثی همچون آواز خواندن زنان مورد نقد قرار دادند و طرح این مسائل را موجب غفلت از مطالبات اصلی چون عدالت خواهی و مبارزه با نابرابری دانستند. اگرچه آقا میری سعی دارد تصویری متفاوت از متدینین سنتی را به نمایش بگذارد و با این کار نسل جدید را جذب معارف دینی کند اما برخی از نظرات ایشان نه از باب فقهی، که در تخصص نگارنده نیست، بلکه از منظر جامعه شناختی محل نقد است.

ایشان - اخیرا برخی دیگر از طرفداران جریان عدالت خواهی - بارها در آن گفتگو و گفتگوهای دیگر، رویکرد و رفتار افرادی مثل تتلو را حاصل یا بازتاب عملکرد جامعه معرفی می کند و تاکید دارد که رفتار تتلو و امثال او پاسخی است به انواع و اقسام بی مهری ها و بی توجهی ها و ممنوعیت از فعالیت هنری که در ایران گریبانش را گرفت. به واقع از نظر ایشان و همفکرانشان اگر تتلو در داخل کشور مجوز فعالیت داشت و در ایران می ماند چنین نمی شد که این روزها می بینیم! و ساختارهای سیاسی و فرهنگی با فراری دادن این فرد مستعد او را به این روز انداختند.

چنین رویکردی ما را به یاد فیلم های سینمایی می اندازد و دیالوگ های کلیشه ای متهم یا مجرم یا معتاد که همه تقصیرات را به گردن دوست نااهل، جدایی پدر و مادر، اعتیاد پدر و فقر می اندازد و هیچ سهمی برای خودش در این میانه قائل نیست در همین خصوص امیل دورکیم معتقد است هرگاه جامعه دچار عذاب و مشقت باشد به دنبال آن می رود تا کسی را پیدا کند و او را مسئول رنج خود معرفی کند.

اما در پاسخ به این اعا باید گفت که صورت بندی پدیده تتلو به این گونه در مرحله نخست، سلب مسولیت از انسان به مثابه موجود مختار و صاحب قدرت تعقل است. کیست که نداند پس از انقلاب 57 برخی خوانندگان امکان فعالیت در ایران انقلابی آن زمان برایشان فراهم نبود یا مجوزش را نداشتند-که درست یا غلط آن محل بحث نیست - به لس آنجلس مهاجرت کردند اما نه زبان به فحاشی گشودند و نه با ادبیات جنسی سعی در جذب مخاطب کردند.

همین دو دهه پیش یکی از خوانندگان نسل جدید پاپ ایران بعد از انقلاب ، شادمهر عقیلی، که ترانه هایش از آسمان و کویر و مسافر و پنجره بود و موسیقی اش نسبت به کارهای خوانندگان امروز صد البته مجاز تر، بدلیل ممنوعیت از فعالیت هنری از کشور مهاجرت کرد اما هرگز رویکرد مریض گونه، از نوع تتلویی، از خود نشان نداد.

اگرچه مجموعه ای از عوامل اجتماعی در رسیدن تتلو و نمونه های دیگر، به تصمیم آنها برای خروج از کشور موثر بود اما رفتار امروز این فرد در خارج از کشور انتخاب مستقیم اوست که چه بگوید و چگونه رفتار کند و چه سبکی از زندگی را برگزیند. در عین حال اگر سر مان را بالابگیریم و به جهان پیرامونمان هم نگاهی داشته باشیم، در رفتارهای تتلو مصادیق بارز تاثیر فرهنگ لذت پرستی و لذت جویی و آزادی افسارگسیخته ای را مشاهده خواهیم کرد که نولیبرالیسم برای پیش برد اهداف اقتصادی اش با بها دادن به آن ها، مستقیم وغیرمستقیم مروج آن است. سوژه نولیبرالیسم یک سوژه خوش گذران، لذت طلب، نفع جوی و فردگراست که به شدت در رقابت است؛ رقابت در زیباترشدن، رقابت در روابط جنسی و مصرف و هر آنچه که در آن لذت باشد.

اما آنها که با یکجانبه نگری سعی در تقلیل مسولیت فردی انسان و عمق نفوذ فرهنگ نئولیبرالیسم دارند و تتلو را قربانی سیاست های غلط و سلیقه ایی جامعه امروز ایران می دانند- که البته نمی توان وجود نقایص را منکر شد- اما این افراد با این منطق چه توجیهی برای وجود نمونه های غربی تتلو در اروپا و آمریکا دارند؟ آنجا که نه از وزارت ارشاد و اعمال سلیقه شخصی و ایدئولوژیک خبری است و نه از ممنوع الکاری! پس آن ها چرا در جوامعی که هابرماس و دیوود هارووی و نوام چامسکی دارند، تتلوهای جامعه خود شده اند؟

در این میان برخی دیگر از حامیان تئوری قربانی جلوه دادن تتلو پارا فراتر گذاشته اند و او را نماد عصیان و اعتراض یک نسل معرفی می کنند. نسلی که طعم نابرابری و بی عدالتی را چشیده و حال، زیر همه باورها و قراردها و هنجارهای اجتماعی زده است. با این فرض باردیگر این پرسش مطرح می شود که نمونه های غربی تتلو دردشان چیست؟ آنها که در جوامع دموکرات و کاملا آزاد با رفاه به مراتب بیشتر از جامعه ایران رشد یافته اند چرا چنین می کنند؟ یا چرا خواننده ای همچون فرهاد مهراد اشعار و موسیقی اعتراضی اش آنگونه بود که می دانیم و البته با فرسنگ ها فاصله از پدیده هایی چون تتلو و...چرا که اعتراض، بر آمده از درک و فهم وجود تضاد میان وضع موجود و ایده آل است. بافرض پذیرفتن اعتراضی بودن رفتار تتلو، چرا سبک اعتراض او همراه شده است با لذت جویی و لذت پرستی و دعوت به سبکی از زندگی که از قضا نولیبرالیسم همان را می خواهد؟ ماندن تتلو در ایران تاثیری در انتخاب او نداشت او اگر در ایران هم می ماند و کار می کرد، علیه السلام نمی شد و همانی بود که امروز است با این تفاوت که پیش از این در پس پرده ضخیمی از تظاهر برای بقا در ساختار سیاسی و فرهنگی دست به هر اقدامی می زد که چنین نیز شد.

با این همه می توان گفت که پس افکندهای حاصل از سیاست های نولیبرال در همه جای دنیا وجود دارند و نمونه های وطنی هم از این قافله عقب نمانده اند و به لطف فضای مجازی یکدیگر را پیداکرده اند تا از حمایت هم برخوردار شوند و در رقابتی نزدیک، شانه به شانه نمونه های غربی شان در این مسیر گام بر می دارند. از سویی جهان عرصه تقابل فرهنگ هاست و فرهنگ غالب و پیروز مجموعه باورهایی است که قدرت جاذبه بیشتری نسبت به نمونه های دیگر موجود داشته باشد. حتی اگر آهسته و با اغماض از کنار مسولیت فردی و انتخاب افراد عبور کنیم و در عوضِ قهرمان سازی های بی پایه بخواهیم به دنبال مقصر بگردیم باید به این جنگ بزرگ و تقابل فرهنگ ها توجه ویژه ای داشته باشیم، جنگی که در آن فرهنگ پیروز توانسته جاذبه بیشتری برای مخاطبانش داشته باشد. تتلو نماد است ، نه نماد اعتراض و عصیان آگاهانه بلکه او نماد یک انتخاب است و محصول جاذبه های یک فرهنگ و دافعه های مبلغان فرهنگی دیگر.

به گزارش فرهیختگان آنلاین ، متن گفت وگوی فرهیختگان با پیروز ارجمند آهنگساز و مدرس شناخته شده موسیقی و مدیرکل سابق دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به این شرح است:

برخی خاستگاه موسیقی رپ را سیاه پوستان و برخی سرخ پوستان آمریکایی عنوان کردند ولی ذات اعتراضی آن را همه قبول دارند. این موسیقی کم کم وارد ایران و از اوایل دهه 80 به شکل زیرزمینی شد اما در جاهایی شباهت به اصل خود ندارد. تحلیل شما در موضوع خاستگاه موسیقی رپ ایران و جهان چیست؟

اصولا رپ را باید پدیده اجتماعی ببینیم، یعنی پیش از آنکه ما بخواهیم به جنبه موسیقایی رپ توجه کنیم، باید به ریشه های پیدایش رپ به عنوان یک پدیده اجتماعی نگاه کنیم. خیلی از سبک های موسیقی به عنوان پدیده اجتماعی شناخته نمی شوند و اساسا این گونه موسیقی را جزء سبک هایی نمی شناسیم که از درون یک اتفاق اجتماعی خلق شده باشند. از این منظر باید به اجتماع نگاه کنیم که آن خالق چرا سبک موسیقی رپ را دنبال کرده است و اساسا این موسیقی چه ویژگی هایی دارد. ابتدا از تاریخ این موسیقی شروع می کنم و بعد به مختصات و ویژگی های آن می رسم.

به نوعی ریشه موسیقی اعتراضی بیشتر در آمریکاست. آمریکا جزء معدود کشورهایی است که موسیقی اعتراضی در آن رشد کرده و وجود داشته است. اگر توجه کنید موسیقی راک اوایل قرن بیستم به وجود آمد که یک نوع موسیقی اعتراضی است و با همین مدل شکل می گیرد. اعتراض به نحوه برخورد والدین با جوانان، رفتارهای اجتماع و جوانان بود که عموما از دل جوانان بیرون می آمد و این نوع موسیقی را شکل می داد، ولی موسیقی رپ جدیدترین گونه موسیقی است که تقریبا از دهه 60 میلادی شکل گرفته است، از 1960 به بعد در آمریکا شکل می گیرد، یک روشی است که بیش از آنکه به موسیقی توجه کنیم و موسیقی در آن مرجع باشد متن و کلام و ریتم اهمیت دارد، یعنی خیلی دنبال ملودی و هارمونی نخواهیم رفت بلکه همه آنها به صورت خیلی ساده وجود دارند که متن موسیقی و ریتم بتواند بیان اعتراضی را برساند. قبل از آن هم سبک هایی همچون پانک و دیسکو بودند که یک چهارضربی بسیار ساده بودند و ریتم های تکرارشونده. روی این تکرار ریتم خوانندگان می خواندند که خیلی شبیه ترتیل خوانی و درواقع بحر طویل خوانی در ایران است که در ایران هم تقریبا بحر طویل خوانی را داشتیم. یک سلسله جملات تکرارشونده هم که خیلی اوج ندارد و همیشه خواننده رپ در یک فرآیند یکسان و تکرارشونده یک جمله متریک مشخص می خواند. ازنظر تاریخی این شیوه خواندن را رسیتاتیو می نامیم که برای این کلمه در فرهنگستان زبان واژه گفت آواز را معادل گرفتیم یعنی مرزی بین گفتار و آواز است. این را در موسیقی کلاسیک و خوانندگی اپرا هم داشتیم ولی آنجا چون شیوه خواندن کلاسیک در اپرا محسوب می شود به آن رسیتاتیو می گویند و در ایران به شکل دکلمه این را می شناسیم. دکلمه شبیه به همین است و به نوعی بحر طویل خوانی در موسیقی محلی و سنتی ما چنین ویژگی موسیقایی-کلامی دارد که یک ریتم و ملودی تکرارشونده است.

قالب مستزاد را هم می توان در این گروه قرار داد؟

تا حدودی می شود. قالب های ادبی تکرارشونده را که در یک فرم ریتم تکرارشونده دارند می توان در این قالب قرار داد. ریشه موسیقی رپ را غالبا محدود به جوانان سیاه پوست آمریکایی باید دانست یعنی آنها در محافل هنری این سبک را گسترش دادند و خیلی زود گسترش یافت، یعنی رپ یکی از بانفوذترین و سریع ترین گونه های موسیقی است که به سرعت مرزهای آمریکا را درنوردید و به سمت کشورهای دیگر رفت. به طور مثال وقتی موسیقی راک به سمت کشورهای دیگر می رود 30-20 سال طول می کشد قدرت و ضریب نفوذ خود را پیدا کند اما در رپ سریع اتفاق افتد و با فاصله 3-2 سال وارد کشورهای اروپایی و حتی آسیایی شرقی و آفریقا می شود. امروز کمتر کشوری در دنیاست که موسیقی رپ را به عنوان یکی از سبک های موسیقی نداشته باشد.

بنابراین رپ امروز متعلق به یک فرهنگ خاص غربی نیست، در همه جا وجود دارد ازجمله در کشور ما. بخواهیم درباره مختصات موسیقایی آن صحبت کنیم این نکته مهم است که معمولا بین صاحب نظران موسیقی شناس این اختلاف وجود دارد که حق داریم اساسا رپ را نوعی موسیقی بنامیم یا خیر؟ بحث های زیادی شده، مقالات زیادی نوشته شده است، تحقیقات زیادی در این مورد انجام شده که دو دیدگاه متفاوت وجود دارد. یک دیدگاه اینکه یکی از ویژگی ها و مشخصات اصلی رپ، ریتم است و چون ملودی هم دارد می توان گفت موسیقی است هرچند هارمونی در موسیقی رپ خیلی کمرنگ است و به نوعی می توان گفت وجود ندارد. با این استدلال است که می گویند نبود هارمونی دلیل بر این است که نمی توانیم موسیقی داشته باشیم. از طرفی اینکه کلام در آنجا در بستر ملودی شکل نمی گیرد و بیشتر به دکلمه و سخن گفتن نزدیک می شود. این امر سبب می شود خیلی از موسیقیدانان می گویند این موسیقی نیست و این بر بستر گفتار شکل می گیرد. این اطلاعاتی است که در مقالات مختلف درباره آن بحث شده. معمولا موسیقی رپ اوج ندارد و در موسیقی به آن کلایمکس می گوییم. کلایمکس یا اوج در موسیقی رپ وجود ندارد و یک خط صاف شکل می گیرد و حاشیه ها کوتاه است و فراز و نشیب ندارد. به همین دلیل است که در تکرار تاثیر کلام بیش از تاثیر موسیقایی است. کلام به بافت موسیقایی ارجحیت می یابد. این هم جزء مختصات آن محسوب می شود. به نظر می رسد در ریتم های موسیقی رپ با توجه به مختصات هر کشور، مشخصات موسیقی آن کشور را در رپ ببینیم. یعنی وقتی رپ روی بستر موسیقی کانتری می نشیند آن را می توانید به آن شکل ببینید و وقتی بر بستر موسیقی ایران می نشیند با همان بستر شکل خود را پیدا می کند.

با همه این ویژگی ها موسیقی رپ وارد ایران شده است. از اواخر دهه 80 که مناسبات سیاسی هم تغییر می کند، اندک اندک صداها و خوانند ه ها از جاهای مختلف موضوعات کمتر پرداخته شده را دستمایه موسیقی رپ می کنند. آهنگ های غیرمجاز می آید. در برخی آهنگ ها فحاشی و کلمات رکیک استفاده می شود اما به هر حال موسیقی رپ کار خود را شروع کرده است.

تقریبا در دو دهه ای که کار خود را شروع می کند چه شباهتی به موسیقی رپ جهانی دارد و چه ویژگی هایی را از آن خود کرده است؟ می توانیم بگوییم موسیقی رپ ایرانی داریم؟

در برخورد با رپ دو نگاه یا دو نوع برخورد وجود دارد. یک نگاه واقع بینانه است که در بستر جامعه وجود دارد. جوانانی که موسیقی رپ را تولید می کنند، جوانانی که آن را می شنوند بدون توجه به ممنوعیت و محدودیت هایی که برای آن وجود دارد. این یک نوع دیدگاه است و دیدگاه دیگر نگاه دولتی است، یعنی نگاهی است که دولت ها به موسیقی رپ داشتند. عموما این نوع موسیقی را ممنوع می کردند و به این نوع موسیقی برای تولید مجوز ندادند. اصولا در دنیا کسی برای موسیقی رپ مجوز نمی گیرد، یعنی موسیقی رپ قرار نیست مجوز بگیرد. اصولا نگاه دولتی ما یعنی سیاست گذاران فرهنگی یک اشتباه بزرگ تاریخی کردند که این حذف موسیقی رپ بود. موسیقی رپ حذف نمی شود یعنی ما نمی توانیم جوانانی را که اعتراض به خیلی از مشکلات و مسائل خود، سرکوب کنیم و اعتراضات را نادیده بگیریم. وقتی اعتراضات را در قالب یک اثر هنری همانند موسیقی و نقاشی خیابانی نادیده می گیریم به شکل زیرزمینی و غیرقابل کنترل تولید و رشد پیدا می کند. من فکر می کنم به جای سیاست سلبی که درمقابل موسیقی رپ پیش گرفته شده باید یک سیاست ایجابی پیدا می کردیم. همان طور که در ابتدای انقلاب درمورد موسیقی پاپ کردیم. موسیقی پاپ را به صورت کامل حذف و موسیقی سنتی و محلی و کلاسیک را جایگزین آن کردیم. از آنجا که این موسیقی ها جوابگو نبود، مجبور شدیم در دوره ای دیگر، پس از بیست واندی سال از انقلاب، دوباره به موسیقی پاپ رسمیت دهیم. به نظر من روزی همین اجبار را در مقابل موسیقی رپ خواهیم داشت یعنی امروز زمینه و بستر خلق موسیقی رپ به خاطر اینکه مجوز دولتی نمی گیرد، این گونه نیست که سکوت کرده باشد و او کار خود را انجام می دهد. موسیقی زیرزمینی منتظر سیاست های دولتی نخواهد ماند و ما می توانیم این سبک موسیقی را مدیریت و آن را تبدیل به موسیقی رسمی کنیم، البته با کنترل و نظارتی که روی آن انجام می دهیم. آن را اصطلاحا ایرانیزه کنیم درحالی که برای آن ممنوعیت ایجاد کرده ایم.

شاید بپرسید که ممنوعیت ایجادشده منجر به کمترشدن تولید موسیقی رپ یا کمترشدن مخاطبان موسیقی رپ یا تولید کمتر شده است یا خیر؟ من می توانم با قاطعیت بگویم اینچنین نیست و اصولا کسانی که موسیقی رپ گوش می دهند دنبال مجوزهای قانونی نیستند. مجوز داده باشید یا نداده باشید آنها این نوع موسیقی را گوش می کنند. با برخوردهای انتظامی با رپرها نتوانستیم آنها را کنترل کنیم. اینها ریشه در موسیقی جوانانی دارد که معمولا پرشور و بدون کنترل هستند و خودشان موسیقی تولید می کنند. با حذف آن باعث شدیم جلوی یک نوع موسیقی اعتراضی قابل کنترل را بگیریم و تبدیل به یک موسیقی اعتراضی غیرقابل کنترل کنیم. وقتی غیرقابل کنترل می شود در محتوای کلام معمولا کلمات رکیک و عبورکرده از خط قرمزها را می بینیم که اینها به نظر من مناسب نیست. با برخی رپرها در دوره ای که در وزارت ارشاد مسئولیت داشتم، صحبت کردم، رپرهای مشهور عموما علاقمند بودند به صورت رسمی فعالیت کنند.

زمانی که در حوزه هنری بودم پژوهشی درباره موسیقی های زیرزمینی انجام دادم ازجمله یکی از آیتم های ما موسیقی رپ بود. بسیاری از موسیقی رپ هایی که در ایران تولید می شود شعرهای خوبی بود و محتوای بدی نداشت اما کل اینها ممنوع شده است. با یکی از این رپرهای معروف ایران صحبت می کردم، گفتم در تحلیل ها دیدیم متن های شما قابل مجوز دادن است و اگر انتقادی است با زبان متناسب با عرف و اخلاق جامعه ایرانی است. چه چیزی است که خود را مقید به این اخلاق می دانید با اینکه مجوزی از ارشاد ندارید؟ گفت من هربار یک شعری را برای رپ می سرایم ابتدا آن را برای پدر و مادرم می خوانم. اگر دیدم از اینکه برای پدر و مادرم بخوانم خجالت نمی کشم آن را منتشر می کنم. خود این آدم تاثیرپذیری را دارد.

این خواننده یاس نبود؟

بله، یاس بود.

خواننده اخلاق مداری است.

بله و این برای من جالب بود. برای خود او تناسب شعر با اخلاق اجتماعی مهم بود و نیازی به ما نبود. اگر به این فرد در فرآیندی اجازه فعالیت رسمی می دادیم قطعاً مشکلی نبود و می توانستیم تولیداتی داشته باشیم. صداوسیما در این سال ها موسیقی رپ نیز استفاده کرده است. موسیقی رپی که صداوسیما استفاده و پخش کرده، ضربه ای به حیثیت صداوسیما زده یا این که اتفاق نامیمونی افتاده یا پدیده بدی را تبلیغ کرده است؟ خیر، در بسیاری از برنامه های رادیویی و تلویزیونی صداوسیما دیدیم که موسیقی رپ استفاده می شود.

تیتراژ پایانی امسال سریال عید شبکه 3 موسیقی رپ بود.

بله، در این سال ها بسیاری موسیقی رپ در صداوسیما دیدم و خوب هم بود. وقتی نمونه هایی را توانستیم تولید کنیم و نمونه هایی وجود دارد که با بستر اخلاقیات، عرف، شرع و قانون ما سازگار است پس حذف آن خیلی منطقی به نظر نمی رسد. اینکه در یک کشوری در خواندن موسیقی رپ از کلام غیراخلاقی یا از الفاظ رکیک استفاده می کنند دلیل بر این نیست ما هم آن را نادیده بگیریم کمااینکه درمورد موسیقی متال و راک شاهد هستیم وقتی که در ایران تولید شدند، بسیار ایرانیزه بودند. تولید و اجرا هم می شوند و مشکلی هم وجود ندارد. درحالی که شاید این تصور را در خیلی جاها داشتند و گفتند موسیقی راک موسیقی شیطان پرستی است. ممکن است سبک خاص و محدود به یک گروه، در یک دوره زمانی خاص در مخاطبان خاص خود این را القا کرده که موسیقی شیطان پرستی است، اما این قابل فراگیری نیست و درصد قلیلی از آن موسیقی بوده است و نباید کل موسیقی را نادیده بگیریم. چون آن سبک موسیقی میلیون ها طرفدار در ایران دارد و وقتی نمی توانیم برای این طرفداران محصول خوبی تولید کنیم طبیعتا آنها محصولی را خارج از بازار رسمی تهیه می کنند. بسیاری از تنش های اجتماعی ما نیاز به بازگو شدن دارد، بسیاری از پدیده های اجتماعی ما که خیلی از جوانان و نوجوانان ما درگیر آن هستند نیاز به تریبونی برای طرح دارند و اگر این تریبون را به آنها ندهیم آنها از جای دیگری موسیقی را پیدا و مسائل خود را طرح می کنند. بنابراین اگر موسیقی رپ را ممنوع کنیم نادیده گرفتن بخشی از واقعیات جامعه است.

استقبال فوق العاده ای که از افرادی همچون تتلو می شود بیشتر براساس نیاز موسیقایی است یا یک نوع واکنش اجتماعی و فرهنگی است؟ او چقدر به عنوان یک آدم اهل موسیقی و چقدر ب عنوان یک پدیده اجتماعی جایگاه دارد؟

چندین فاکتور در شکل گیری پدیده تتلو یا تتلیسم وجود دارد. تنها نباید یک عامل را به عنوان شکل گیری این پدیده درنظر بگیریم. یک بخشی به مدل شخصیتی و کاراکتر تتلو برمی گردد. این را نمی توان تعمیم داد و مختص تتلو صحبت می کنم. تتلو در یک دوره ای زبان بخشی از بدنه جوانان و نوجوانان ایران می شود. بسیاری از اعتراضات این جوانان نسبت به موقعیت خودشان در اجتماع نیاز به تریبونی برای طرح دارد و طبیعتا زبان هنر بهترین زبان برای طرح این موضوعات است. تتلو در یک دوره ای به دلیل شناختی که از این گروه اجتماعی و جامعه هدف داشته که اعتراض داشتند، این نوع موسیقی را انتخاب می کند که این مفاهیم اعتراضی در آن وجود دارد. مدل شخصیتی و تیپ او به گونه ای است که بسیاری از جوانان را جذب خود می کند. خصلت روانی جوانان عموما به سمت اعتراض و هیجان می رود. از یک انسانی که 50 سال عمر کرده انتظار رفتار هیجانی ندارید ولی از یک نوجوان و جوان دارید. این هیجانات باید در یک جایی فروکش کند و در یک جایی تخلیه شود. اگر ابزارها و روش هایی را برای تخلیه نداشته باشیم، اینها به سمت همذات پنداری با افراد یا گروه هایی خواهند رفت که آن افراد این زمینه را ایجاد می کنند که این تنش ها و اعتراضات تخلیه شود. مدل رفتاری تتلو به گونه ای است که این امکان را به مخاطبان و طرفداران می داد که آنها همذات پنداری کنند. رسمی نبودن تتلو یکی از مواردی است که به شهرت او دامن زده است؛ یعنی اگر واقعا در فرآیندی به تتلو به عنوان هنرمندی که قشر زیادی از جوانان و نوجوانان ما به او علاقه دارند، مجوز رسمی داده می شد و آن را مدیریت می کردیم، تتلو امروز تبدیل به پدیده ای نمی شد که با الفاظ رکیک در کشور دیگری کنسرت بدهد.

من فکر می کنم جای نقد را باید سیاستگذاران فرهنگی ما وارد بدانند که اینها فرصت هستند؛ حتی پدیده ای همچون تتلو به رغم اینکه شاید من این موسیقی را گوش نمی دهم اما می تواند تبدیل به یک سرمایه اجتماعی شود، سرمایه ای که بسیاری از مشکلات ما را در بستر ابزارهای هنری حل کند. به جای مدیریت تتلو او را تبدیل به هنرمندی کردیم که از او استفاده ابزاری شد و در یکجا رهایش کردیم. طبیعی است که این رهایی منجر به یک پدیده ناموزون می شود و بخشی از این پارادوکسی را که امروز امیر تتلو با آن روبه رو است، ما در او ایجاد کرده ایم، یعنی از یک طرف با یک استقبال و اقبال اجتماعی روبه رو می شود و از سوی دیگر ممنوعیت رسمی برای کار پیدا می کند و از طرفی به دلیل سابقه زندگی ای که داشته، فردی ناهنجار و بیمار است و باید برای درمان برود. در یکی از مصاحبه ها وقتی زندگی خود را تعریف می کند، می گوید من زاده چنین زندگی ای بودم، آیا به نظر شما من آدم سالمی هستم؟ خودش می گوید من آدم سالمی نیستم و باید درمان شوم. خود او این را اقرار کرده که توسط پدیده ناموزون اجتماعی می توانست مدیریت و کنترل شود. همه اینها را در کنار هم نگاه کنیم، ضمن اینکه با هنرمندان برخورد انتظامی و امنیتی می کنیم. اصولاً هنرمند برنمی تابد. وقتی با هنرمند با زبان و بیان خودش صحبت نشود نمی توانیم با او کنار بیاییم و به انسانی خلاق و تاثیرگذار تبدیلش کنیم. باید در یک جایی این تصمیم را بگیریم و این جراحی را در سیاستگذاری فرهنگی داشته باشیم.

شاید هنرمندان موسیقی تنها افرادی هستند که برای هر فعالیت اجتماعی و هر کنسرت شان ده ها بار استعلام گرفته شود. این یک نوع بی اعتمادی است که در هنرمندان نسبت به خود ایجاد می کنیم. از سوی دیگر انتظاراتی است که از اینها داریم. هنری که ساز آن در صداوسیما نشان داده نمی شود ولی دانشکده و آموزشگاه و دانشگاه دارد، رسمیت دارد، صنف و سندیکا و انجمن و خانه دارد. حتی اداره ای در وزارت ارشاد دارد. این پارادوکسی است که اساسا در هنرمندان ایجاد کردیم و در امیر تتلو هم ایجاد شده، باعث یک سردرگمی می شود و آن را هر کسی می تواند به هر سمتی بکشد و مصادره به نفع خود کند. این مصادره می تواند در یک گروه سیاسی یا در یک گروه اجتماعی یا در خارج از ایران در گروه اپوزیسیون اتفاق بیفتد. اشتباهی که درباره تتلو کردیم نباید درباره بقیه هنرمندان انجام دهیم. یک جایی باید تصمیم بگیریم این نوع موسیقی را به جای برخورد سلبی، برخورد ایجابی و اصلاحی داشته باشیم. غیر از این چاره ای نداریم. امروز در دنیای رسانه ها چیزی به معنای ممیزی و سلب ارائه محصول نداریم. چون چنین محدودیتی وجود ندارد مجبور هستیم این مدل آدم ها همانند تتلو را مدیریت کنیم که نتیجه خوبی بگیریم. در غیر این صورت اگر به این مدل ادامه دهیم احتمالاً در سال های بعد تتلوهای زیادی خواهیم داشت. باید در یک جایی این تصمیم را بگیریم که به موسیقی رپ مجوز بدهیم و آن را کنترل کنیم و امثال تتلو را مدیریت کنیم تا باشند. به هرحال بسیاری از هنرمندانی که امروز کار می کنند خوانندگان زیرزمینی بودند که تبدیل به سرمایه های اجتماعی خوبی شدند. آن تصمیم گیری مجوز دادن به این افراد که فعالیت خود را شروع کنند، عاقلانه بوده است. درمورد بقیه هم باید این تصمیم را بگیریم و این سرمایه ها را تبدیل به سرمایه های اجتماعی کنیم تا تبدیل به معضل اجتماعی نشوند.

به عنوان حرف پایانی، نکته ای مانده که بخواهید بگویید؟

ما مطالعاتی روی بسیاری از جوانان در کانادا و آمریکا انجام دادیم؛ کسانی که موسیقی رپ گوش می دادند میزان علاقه مندی آنها به موادمخدر یا داروهای روان گردان زیاد بود، اما این به آن معنا نیست که اگر در ایران ترویج شود، چنین اتفاقی رخ می دهد. من معتقدم زمینه های فرهنگی و اجتماعی ما در ایران متفاوت از زمینه های فرهنگی و اجتماعی در کشوری همانند آمریکاست. فرزندان ما در بستر خانواده ایرانی بزرگ می شوند و طبیعتا در این بستر به اخلاقیات و آدابی اعتقاد داریم و نباید نگران باشیم که اگر موسیقی رپ مجوز گرفت پس ما باید شاهد گسترش موادمخدر باشیم یا تکثیر این الفاظ رکیک را ببینیم. مسئولان فرهنگی بر بستر اجتماعی ایران فکر کنند و مقایسه نکنند، کمااینکه در بسیاری موارد بالعکس عمل کردیم؛ به عنوان نمونه فرهنگ رانندگی که از غرب آوردیم ناقص است و فرهنگ شایسته و مناسبی نداریم. اگر قرار است درمقابل پدیده ای همانند رپ یا هر پدیده دیگری که احتمالا در سال های بعد سبک های دیگری ایجاد می شود، شکل تدافعی بگیریم بدون فرهنگ لازم خود وارد می شوند و نمی توانیم کنترلش کنیم. خوشبختانه بستر اجتماعی و فرهنگی ما آن قدر قوی، اصیل و ریشه دار است که نگران این موضوع نباشیم. من فکر می کنم خانواده ها، نهادهای اجتماعی و گروه های اجتماعی بیش از هر کسی نگران این ناهنجاری ها هستنند، باید قدری اعتماد کنیم. اعتماد به هنرمندان شرط لازم نهادهای حاکمیتی است تا اجازه دهند آنها در این جامعه فعالیت های هنری خود را ادامه دهند و مهاجرت نکنند. من نگران مهاجرت بیشتر هنرمندان هم هستم.

نویسنده: سیدمهدی موسوی تبار، روزنامه نگار

عجب عیدی بشه این دفه/دستامون تا آرنج تو کفه ؛ این دفعه اولی نبود که در تیتراژ پایانی یک سریال تلویزیونی از موسیقی رپ استفاده می شد. پیش از سریال دوپینگ و در دهه80، رضا عطاران با کمک محسن نامجو تیتراژ سریال ترش وشیرین را در سبک رپ اجرا کردند و طرفداران زیادی هم پیدا کرد، اما از ترش وشیرین تا دوپینگ تغییر چندانی در وضعیت موسیقی رپ ایجاد نشده است؛ سبکی که در همه جای جهان تبدیل به نمادی برای بیان اعتراض و مسائل اجتماعی شده و در ایران اما شکل های دیگری هم به خود گرفته است. موسیقی رپ در کشور ما قطعا بیش از نحوه مدیریت غلط مدیران فرهنگی و سیاستگذار از خود بچه های موسیقی رپ ضربه خورد؛ وقتی هر نوجوان یا جوانی به خودش اجازه داد فقط با تندخواندن چند کلمه هم قافیه و گذاشتن دوسه کلمه غیرعرفی یا غیراخلاقی یا اسامی اشخاص مهم یک قطعه رپ بیرون بدهد و سطح کیفی آن را تنزل دهد.

هرچند خیلی ها معتقدند موسیقی رپ ذاتا چارچوبی ندارد و اساسا نیاز به اجازه هم در آن حس نمی شود، اما نمونه های متعددی که در سال های اخیر منتشر شدند، نشان دادند بهتر است چارچوبی باشد و مجوزی. برخی کارشناسان موسیقی اما سهم مدیران را بیشتر می دانند. تنگ نظری ها و اطلاع نداشتن آنها از موسیقی به طور کلی و موسیقی رپ به صورت خاص دلایل اصلی رفتن این سبک موسیقی به زیرزمین ها شد. مدیران فرهنگی در این سال ها بود که موسیقی رپ را از اساس مساله دار می دانستند و تهدیدی برای فرهنگ و هنر. در چند سال اخیر قطعات رپی با موضوع مدافعان حرم، شهیدقاسم سلیمانی، مدافعان سلامت و... منتشر شد که خط بطلانی بود بر اعتقاد چنین مدیرانی. کسانی هم در این میانه حضور دارند که موسیقی رپ را هنر اصیلی نمی دانند و آن را بیشتر وسیله ای می دانند برای انتقال پیام که تاریخ مصرف دارند و احتمال ماندگاری شان خیلی کم است.

بهتر است تصمیم گیران فرهنگی کشور از نوع مواجهه با موسیقی پاپ عبرت بگیرند و با مدیریت و نظارت دقیق و درست از هرز رفتن استعدادها و هدایت آنها به خارج کشور جلوگیری کنند. کسی نمی تواند منکر طرفداران میلیونی این سبک از موسیقی شود، پس بهتر است به جای نفی یا نادیده گرفتن، آنها را مدیریت کرد تا محصولاتی قابل پخش از تلویزیون و در راستای معیارهای مرسوم کشور تولید و منتشر شود.

عبدالجبار کاکایی: موسیقی برای رپ ابزار است

درباره کلام و ترانه موسیقی رپ می خواهیم صحبت کنیم. اگر مبدا را 1380 در نظر بگیریم، کلام هایی که در دو دهه اخیر شنیده اید، چه ویژگی هایی دارند؟

آنچه من شنیدم و خواندم، ترجمه بوده اند، چون مسلط به زبان نیستم، ولی در سال 83 یا 84 تعدادی از شعرهای رپ ترجمه و چاپ شد و بعد هم ممنوع شد. من متن هایی که خواندم، معنامحور بود؛ یعنی متکی بر این بود که پیام های اجتماعی که خاص طبقات پایین جامعه است، منتقل شود. در کشور ما هم از این اتفاقات الگوبرداری شد، ولی آن طور که درباره مسائل فنی آن اظهارنظر کنم، نیست. تا جایی که من گوش می کنم، بیشتر ترانه ها روی قوانین، ضوابطی را رعایت می کنند، مثلا در ترانه های رپ غالبا قوافی و تکیه ها رعایت می شود، البته در برخی کشورها که زبان آنها متکی بر تکیه ها است، تکیه ها را خوب رعایت می کنند. معلوم است هم به زبان و هم به مفاهیم زبان توجه می کنند؛ یعنی هم به دال و هم به مدلول توامان توجه دارند. این دریافتی است که از موسیقی رپ دارم. به نظر من ایجاد و مبدا آن انتقال پیام بوده و موسیقی ای که قصد آن انتقال پیام باشد، صرفا موسیقی نیست و موسیقی برای آن ابزار است، اصل پیامی است که می خواهد انتقال دهد؛ دقیقا همانند استفاده ای که عرفان ما از سماع و شعر می کند. به نظر می رسد در یک جهش اجتماعی، خواست عمومی است که از حربه و سلاح موسیقی برای بیان افکار و اندیشه ها استفاده می کند. نباید رپ را در راستای حقیقت هنر یا زیبایی هنر ارزیابی کرد، چون دنبال کشف زیبایی هنر نیست، دنبال بیان حرف و اندیشه است و موسیقی را برای این بیان ابزار کرده است. در کشور و فرهنگ ما هم همین طور است. هر جایی تفکری غلبه کرده و تمام هنرها را به تصرف خود درآورده و از آنها استفاده ابزاری کرده است. مثلا فکر می کنید تفاوت حافظ و مولانا در چیست؟ مولانا از شعر به عنوان ابزاری برای بیان حکمت و اندیشه استفاده می کند، اما حافظ صرفا به دنبال حقیقت هنر است؛ یعنی آنچه با خلق خود غرایزی را تحریک و حس زیبایی شناسی را اشباع می کند. تفاوت حافظ و مولانا تفاوت استفاده از ذات و حقیقت هنر است. من فکر می کنم رپرها خیلی مقید به حقیقت هنر نیستند، اما از موسیقی به عنوان ابزاری برای بیان مسائل اجتماعی استفاده می کنند؛ نوعی به ناچار استفاده کردن است.

موافقان و طرفداران برخی شعرها و غزلیات مولوی را نمونه های اولیه موسیقی و شعر رپ می دانند. بحر طویل و مستزاد ربطی به شعر رپ دارند؟

خاستگاه بحر طویل همین نغمات مذهبی و دینی، اعتقادی و آیینی بوده است. البته خاستگاه مستزاد چیز دیگری است. به نظر من مستزاد توجه به ذات و حقیقت هنر کرد که عده ای هم خلاقیت و سنت شکنی کردند تا از نظم قوافی و مصاریع به مستزاد برسند. اینها نتیجه کشف حقیقت شناسانه هنر بوده، اما بحر طویل چنین نبوده است. بحر طویل به نوعی استفاده از زبان برای بیان منویات است که در ایران غالبا در استفاده از نغمات مذهبی استفاده می شد؛ یعنی مداحانی که می خواهند مجالس عمومی را اداره کنند، غالبا از اوزان بحر طویل استفاده می کنند که رابطه ای هم ندارد و بیشتر بیان حرف است. غرض این بود که در موضوع رپ، موسیقی رپ یا متن هایی که به عنوان رپ نوشته می شود، خیلی ذره بین نگذاریم که در آنها دنبال کشف حقیقت هنر بگردیم. حقیقت هنر را خلق زیبایی می دانیم؛ همان اصولی که زیبایی را ایجاد می کند همانند تقارن و تناسب! اینها ذات زیبایی است و زیبایی در موسیقی رپ اتفاق نمی افتد. در موسیقی رپ موسیقی ابزار است. ممکن است در بیان آن احساس خوشایندی از تناسب قوافی داشته باشید، اما تمام تلاش رپر برای این نیست که به حقیقت هنر برسد. او می خواهد درد و زخمی را بیان کند. مولانا ازجمله شعرایی بود که به قول خودش: در درونم صد حریف خوش نفس، دست بر لب می زند یعنی که بس! کسی که درون خود صد حریف خوش نفس او را تحریک می کنند که بگوید و بعد می گویند دیگر نگو، این آدم دست خودش نیست که دنبال خلاقیت در هنر و تناسب بگردد. آن طورکه حافظ نگارگری و میناگری می کند، مولانا اصلا فرصت این حرف ها را ندارد و درونیاتش اجازه نمی دهد به شعر و تناسب و تقارن و زیبایی فکر کند. کسی که این جور مقابل اصول زیبایی شعر می ایستد، رپر است؛ رپری که دنیای سنتی بدان هجوم آورده، جهان و مشاهدات و آدم ها و نسبت آنها با خدا را می بیند و شروع به گفتن می کند.

یعنی مولانا هم شعر رپ می گفته است؟

مولانا با این حساب، احساسات رپرهای امروز را داشته، منتها به اینها موضوعات اجتماعی فشار آورده و درباره مولوی موضوعات معنوی و شهوداتی که به او دست می داد، موثر بوده اند. این دو تیپ آدم ها معمولا به حقیقت هنر فکر نمی کنند، چون اصالت و حقیقت هنر کنار می رود و اصل آن حرف و زیبایی آن برای اینها مهم است. برای همین است که مولانا می گوید والله شعر گفتن برای من چون دست در شکمبه گوسفند و بیرون آوردن سرگین باشد. کسی که با حقیقت هنر چنین رفتاری دارد، آنچه خلق می کند طبیعی است. البته ممکن است محصول خوشایندی و لذت ما باشد و طبیعی است که جوهره فکر زیبا کلام زیبا هم می طلبد، ولی نه به اندازه استعدادی که حافظ در تنظیم کلمات دارد. شما وقتی غزلیات حافظ را جست وجو می کنید، نمی فهمید این آدم جبری است، اختیاری است، قضایی است، قدری است، اشاعره است یا معتزله. هر چیزی که بخواهید هست، چون دنبال این حرف ها نبوده و دنبال حقیقت هنر بوده است. او خواسته به انسان زیباترین شکل بیان لفظی فکر را منتقل کند. شعر حافظ را مردم دوست دارند. به نظر من مردم ذاتا فلسفه و هنر را دوست دارند، چون نه مرزی دارند و نه مانعی.

موسیقی رپ برای موسیقی ملی و سنتی ما خطر هستند یا یک ظرفیت؟

خطر نیست. هیچ چیزی برای چیز دیگری خطر نیست. هر چیزی ضرورت وجود آن احساس شود، به وجود می آید. ما مسئول نیستیم همه را سرکوب کنیم و بگوییم یک شکل باشند. به نظر من تداخلی ندارد و کسی که دنبال هنر است، موسیقی ایرانی و سنتی گوش می دهد و کسی که دنبال دردهای اجتماعی است و بیشتر رنج های اجتماعی بر آن غالب است، رپرها را گوش می دهد یا موسیقی ای گوش می دهد که او را اغنا و اشباع کند. اگر می بینید جامعه میل فراوانی به این نوع موسیقی زیرزمینی پیدا می کند، علت را در خلق و تولید هنر نبینیم، بلکه علت را در فاصله طبقاتی و مشکلات اجتماعی و مسئولیت های اجتماعی ببینیم. اینها باعث می شود خیل وسیعی از مردم سراغ نوع بخصوصی از عرضه کالاهایی که به وسیله موسیقی و شعر تزئین شده است، بروند. من فکر می کنم علت این پایین بودن موازین هنری نیست. آنهایی که اهل هنر و موازین هنری هستند، همچنان مخاطبان موسیقی درست هستند؛ موسیقی ای که به معیارهای زیبایی شناسی نگاه داشت، چون اگر هدف هنر این باشد، باید دنبالش برویم. کسی که دنبال اصالت زیبایی و مبانی زیبایی شناسی می رود، موسیقی درست گوش می دهد، نقاشی درست می بیند، فیلم درست نگاه می کند. آن کسی که نان او مهم است، به قول سعدی در جایی می گوید فرق است میان آن کسی که نماز خود را خوانده و کسی که منتظر شام شب است، این دو کی به هم ماند؟ این دو آرزوها و جهان بینی های متفاوت دارند. شاعری ماه را به شکل رخ زیبا می بیند و دیگری ماه را به شکل قرص نان. خاستگاه درک اینها از جهان متفاوت است. رپرها برای آدم هایی حرف می زنند که خاستگاه درک آنها از جهان دچار تغییر شده و زیبایی را نمی توانند ببینند. آنها به دنبال رفع فاصله طبقاتی و تبعیض و مسائلی شبیه این هستند. این اتفاقات هم هیچ خطری برای هنر درست و درمان ندارد. ممکن است اگر مدیریت های فرهنگی و هنری به این نوع موسیقی ها دامن نزنند، چون موسیقی رپ هنر عامه پسندی است و نظام های فرهنگی و سیاسی هم به ترویج هنرهای عامه پسند گاهی تن می دهند، برای اینکه جلوی هنر پرسشگر جدی را بگیرند، جلوی تفکر ناب و اصیل را بگیرند، هنر عامه پسند را ترویج می دهند و این جزء ضروریات نظام های فاشیستی است که نمی خواهند پاسخگوی سوالات جامعه باشند. دوست دارند به هنر عامه پسند دامن بزنند که بخشی از هنرمندان رپر هم شامل همین دست موضوعات می شوند، هنجارشکنی های اخلاقی ای دارند که هم در موسیقی پاپ اتفاق می افتد و هم در موسیقی رپ! همچنین نوع موسیقی ای که امروز به موسیقی مارکتی معروف شده ، ترویج هنر عامه پسند است. هنر عامه پسند هنری است که حکومت ها با آن ژست آزادی می گیرند، اما هنر پرسشگری نیست، تولید خطرناکی برای پرسشگری و زیرسوال بردن و انتقاد کردن نیست.

پیروز ارجمند: در دنیایی که ممیزی معنا ندارد باید امثال تتلو را مدیریت کرد

برخی خاستگاه موسیقی رپ را سیاه پوستان و برخی سرخ پوستان آمریکایی عنوان کردند ولی ذات اعتراضی آن را همه قبول دارند. این موسیقی کم کم وارد ایران و از اوایل دهه 80 به شکل زیرزمینی شد اما در جاهایی شباهت به اصل خود ندارد. تحلیل شما در موضوع خاستگاه موسیقی رپ ایران و جهان چیست؟

اصولا رپ را باید پدیده اجتماعی ببینیم، یعنی پیش از آنکه ما بخواهیم به جنبه موسیقایی رپ توجه کنیم، باید به ریشه های پیدایش رپ به عنوان یک پدیده اجتماعی نگاه کنیم. خیلی از سبک های موسیقی به عنوان پدیده اجتماعی شناخته نمی شوند و اساسا این گونه موسیقی را جزء سبک هایی نمی شناسیم که از درون یک اتفاق اجتماعی خلق شده باشند. از این منظر باید به اجتماع نگاه کنیم که آن خالق چرا سبک موسیقی رپ را دنبال کرده است و اساسا این موسیقی چه ویژگی هایی دارد. ابتدا از تاریخ این موسیقی شروع می کنم و بعد به مختصات و ویژگی های آن می رسم.

به نوعی ریشه موسیقی اعتراضی بیشتر در آمریکاست. آمریکا جزء معدود کشورهایی است که موسیقی اعتراضی در آن رشد کرده و وجود داشته است. اگر توجه کنید موسیقی راک اوایل قرن بیستم به وجود آمد که یک نوع موسیقی اعتراضی است و با همین مدل شکل می گیرد. اعتراض به نحوه برخورد والدین با جوانان، رفتارهای اجتماع و جوانان بود که عموما از دل جوانان بیرون می آمد و این نوع موسیقی را شکل می داد، ولی موسیقی رپ جدیدترین گونه موسیقی است که تقریبا از دهه 60 میلادی شکل گرفته است، از 1960 به بعد در آمریکا شکل می گیرد، یک روشی است که بیش از آنکه به موسیقی توجه کنیم و موسیقی در آن مرجع باشد متن و کلام و ریتم اهمیت دارد، یعنی خیلی دنبال ملودی و هارمونی نخواهیم رفت بلکه همه آنها به صورت خیلی ساده وجود دارند که متن موسیقی و ریتم بتواند بیان اعتراضی را برساند. قبل از آن هم سبک هایی همچون پانک و دیسکو بودند که یک چهارضربی بسیار ساده بودند و ریتم های تکرارشونده. روی این تکرار ریتم خوانندگان می خواندند که خیلی شبیه ترتیل خوانی و درواقع بحر طویل خوانی در ایران است که در ایران هم تقریبا بحر طویل خوانی را داشتیم. یک سلسله جملات تکرارشونده هم که خیلی اوج ندارد و همیشه خواننده رپ در یک فرآیند یکسان و تکرارشونده یک جمله متریک مشخص می خواند. ازنظر تاریخی این شیوه خواندن را رسیتاتیو می نامیم که برای این کلمه در فرهنگستان زبان واژه گفت آواز را معادل گرفتیم یعنی مرزی بین گفتار و آواز است. این را در موسیقی کلاسیک و خوانندگی اپرا هم داشتیم ولی آنجا چون شیوه خواندن کلاسیک در اپرا محسوب می شود به آن رسیتاتیو می گویند و در ایران به شکل دکلمه این را می شناسیم. دکلمه شبیه به همین است و به نوعی بحر طویل خوانی در موسیقی محلی و سنتی ما چنین ویژگی موسیقایی-کلامی دارد که یک ریتم و ملودی تکرارشونده است.

قالب مستزاد را هم می توان در این گروه قرار داد؟

تا حدودی می شود. قالب های ادبی تکرارشونده را که در یک فرم ریتم تکرارشونده دارند می توان در این قالب قرار داد. ریشه موسیقی رپ را غالبا محدود به جوانان سیاه پوست آمریکایی باید دانست یعنی آنها در محافل هنری این سبک را گسترش دادند و خیلی زود گسترش یافت، یعنی رپ یکی از بانفوذترین و سریع ترین گونه های موسیقی است که به سرعت مرزهای آمریکا را درنوردید و به سمت کشورهای دیگر رفت. به طور مثال وقتی موسیقی راک به سمت کشورهای دیگر می رود 30-20 سال طول می کشد قدرت و ضریب نفوذ خود را پیدا کند اما در رپ سریع اتفاق افتد و با فاصله 3-2 سال وارد کشورهای اروپایی و حتی آسیایی شرقی و آفریقا می شود. امروز کمتر کشوری در دنیاست که موسیقی رپ را به عنوان یکی از سبک های موسیقی نداشته باشد.

بنابراین رپ امروز متعلق به یک فرهنگ خاص غربی نیست، در همه جا وجود دارد ازجمله در کشور ما. بخواهیم درباره مختصات موسیقایی آن صحبت کنیم این نکته مهم است که معمولا بین صاحب نظران موسیقی شناس این اختلاف وجود دارد که حق داریم اساسا رپ را نوعی موسیقی بنامیم یا خیر؟ بحث های زیادی شده، مقالات زیادی نوشته شده است، تحقیقات زیادی در این مورد انجام شده که دو دیدگاه متفاوت وجود دارد. یک دیدگاه اینکه یکی از ویژگی ها و مشخصات اصلی رپ، ریتم است و چون ملودی هم دارد می توان گفت موسیقی است هرچند هارمونی در موسیقی رپ خیلی کمرنگ است و به نوعی می توان گفت وجود ندارد. با این استدلال است که می گویند نبود هارمونی دلیل بر این است که نمی توانیم موسیقی داشته باشیم. از طرفی اینکه کلام در آنجا در بستر ملودی شکل نمی گیرد و بیشتر به دکلمه و سخن گفتن نزدیک می شود. این امر سبب می شود خیلی از موسیقیدانان می گویند این موسیقی نیست و این بر بستر گفتار شکل می گیرد. این اطلاعاتی است که در مقالات مختلف درباره آن بحث شده. معمولا موسیقی رپ اوج ندارد و در موسیقی به آن کلایمکس می گوییم. کلایمکس یا اوج در موسیقی رپ وجود ندارد و یک خط صاف شکل می گیرد و حاشیه ها کوتاه است و فراز و نشیب ندارد. به همین دلیل است که در تکرار تاثیر کلام بیش از تاثیر موسیقایی است. کلام به بافت موسیقایی ارجحیت می یابد. این هم جزء مختصات آن محسوب می شود. به نظر می رسد در ریتم های موسیقی رپ با توجه به مختصات هر کشور، مشخصات موسیقی آن کشور را در رپ ببینیم. یعنی وقتی رپ روی بستر موسیقی کانتری می نشیند آن را می توانید به آن شکل ببینید و وقتی بر بستر موسیقی ایران می نشیند با همان بستر شکل خود را پیدا می کند.

با همه این ویژگی ها موسیقی رپ وارد ایران شده است. از اواخر دهه 80 که مناسبات سیاسی هم تغییر می کند، اندک اندک صداها و خوانند ه ها از جاهای مختلف موضوعات کمتر پرداخته شده را دستمایه موسیقی رپ می کنند. آهنگ های غیرمجاز می آید. در برخی آهنگ ها فحاشی و کلمات رکیک استفاده می شود اما به هر حال موسیقی رپ کار خود را شروع کرده است.

تقریبا در دو دهه ای که کار خود را شروع می کند چه شباهتی به موسیقی رپ جهانی دارد و چه ویژگی هایی را از آن خود کرده است؟ می توانیم بگوییم موسیقی رپ ایرانی داریم؟

در برخورد با رپ دو نگاه یا دو نوع برخورد وجود دارد. یک نگاه واقع بینانه است که در بستر جامعه وجود دارد. جوانانی که موسیقی رپ را تولید می کنند، جوانانی که آن را می شنوند بدون توجه به ممنوعیت و محدودیت هایی که برای آن وجود دارد. این یک نوع دیدگاه است و دیدگاه دیگر نگاه دولتی است، یعنی نگاهی است که دولت ها به موسیقی رپ داشتند. عموما این نوع موسیقی را ممنوع می کردند و به این نوع موسیقی برای تولید مجوز ندادند. اصولا در دنیا کسی برای موسیقی رپ مجوز نمی گیرد، یعنی موسیقی رپ قرار نیست مجوز بگیرد. اصولا نگاه دولتی ما یعنی سیاست گذاران فرهنگی یک اشتباه بزرگ تاریخی کردند که این حذف موسیقی رپ بود. موسیقی رپ حذف نمی شود یعنی ما نمی توانیم جوانانی را که اعتراض به خیلی از مشکلات و مسائل خود، سرکوب کنیم و اعتراضات را نادیده بگیریم. وقتی اعتراضات را در قالب یک اثر هنری همانند موسیقی و نقاشی خیابانی نادیده می گیریم به شکل زیرزمینی و غیرقابل کنترل تولید و رشد پیدا می کند. من فکر می کنم به جای سیاست سلبی که درمقابل موسیقی رپ پیش گرفته شده باید یک سیاست ایجابی پیدا می کردیم. همان طور که در ابتدای انقلاب درمورد موسیقی پاپ کردیم. موسیقی پاپ را به صورت کامل حذف و موسیقی سنتی و محلی و کلاسیک را جایگزین آن کردیم. از آنجا که این موسیقی ها جوابگو نبود، مجبور شدیم در دوره ای دیگر، پس از بیست واندی سال از انقلاب، دوباره به موسیقی پاپ رسمیت دهیم. به نظر من روزی همین اجبار را در مقابل موسیقی رپ خواهیم داشت یعنی امروز زمینه و بستر خلق موسیقی رپ به خاطر اینکه مجوز دولتی نمی گیرد، این گونه نیست که سکوت کرده باشد و او کار خود را انجام می دهد. موسیقی زیرزمینی منتظر سیاست های دولتی نخواهد ماند و ما می توانیم این سبک موسیقی را مدیریت و آن را تبدیل به موسیقی رسمی کنیم، البته با کنترل و نظارتی که روی آن انجام می دهیم. آن را اصطلاحا ایرانیزه کنیم درحالی که برای آن ممنوعیت ایجاد کرده ایم.

شاید بپرسید که ممنوعیت ایجادشده منجر به کمترشدن تولید موسیقی رپ یا کمترشدن مخاطبان موسیقی رپ یا تولید کمتر شده است یا خیر؟ من می توانم با قاطعیت بگویم اینچنین نیست و اصولا کسانی که موسیقی رپ گوش می دهند دنبال مجوزهای قانونی نیستند. مجوز داده باشید یا نداده باشید آنها این نوع موسیقی را گوش می کنند. با برخوردهای انتظامی با رپرها نتوانستیم آنها را کنترل کنیم. اینها ریشه در موسیقی جوانانی دارد که معمولا پرشور و بدون کنترل هستند و خودشان موسیقی تولید می کنند. با حذف آن باعث شدیم جلوی یک نوع موسیقی اعتراضی قابل کنترل را بگیریم و تبدیل به یک موسیقی اعتراضی غیرقابل کنترل کنیم. وقتی غیرقابل کنترل می شود در محتوای کلام معمولا کلمات رکیک و عبورکرده از خط قرمزها را می بینیم که اینها به نظر من مناسب نیست. با برخی رپرها در دوره ای که در وزارت ارشاد مسئولیت داشتم، صحبت کردم، رپرهای مشهور عموما علاقمند بودند به صورت رسمی فعالیت کنند.

زمانی که در حوزه هنری بودم پژوهشی درباره موسیقی های زیرزمینی انجام دادم ازجمله یکی از آیتم های ما موسیقی رپ بود. بسیاری از موسیقی رپ هایی که در ایران تولید می شود شعرهای خوبی بود و محتوای بدی نداشت اما کل اینها ممنوع شده است. با یکی از این رپرهای معروف ایران صحبت می کردم، گفتم در تحلیل ها دیدیم متن های شما قابل مجوز دادن است و اگر انتقادی است با زبان متناسب با عرف و اخلاق جامعه ایرانی است. چه چیزی است که خود را مقید به این اخلاق می دانید با اینکه مجوزی از ارشاد ندارید؟ گفت من هربار یک شعری را برای رپ می سرایم ابتدا آن را برای پدر و مادرم می خوانم. اگر دیدم از اینکه برای پدر و مادرم بخوانم خجالت نمی کشم آن را منتشر می کنم. خود این آدم تاثیرپذیری را دارد.

این خواننده یاس نبود؟

بله، یاس بود.

خواننده اخلاق مداری است.

بله و این برای من جالب بود. برای خود او تناسب شعر با اخلاق اجتماعی مهم بود و نیازی به ما نبود. اگر به این فرد در فرآیندی اجازه فعالیت رسمی می دادیم قطعاً مشکلی نبود و می توانستیم تولیداتی داشته باشیم. صداوسیما در این سال ها موسیقی رپ نیز استفاده کرده است. موسیقی رپی که صداوسیما استفاده و پخش کرده، ضربه ای به حیثیت صداوسیما زده یا این که اتفاق نامیمونی افتاده یا پدیده بدی را تبلیغ کرده است؟ خیر، در بسیاری از برنامه های رادیویی و تلویزیونی صداوسیما دیدیم که موسیقی رپ استفاده می شود.

تیتراژ پایانی امسال سریال عید شبکه 3 موسیقی رپ بود.

بله، در این سال ها بسیاری موسیقی رپ در صداوسیما دیدم و خوب هم بود. وقتی نمونه هایی را توانستیم تولید کنیم و نمونه هایی وجود دارد که با بستر اخلاقیات، عرف، شرع و قانون ما سازگار است پس حذف آن خیلی منطقی به نظر نمی رسد. اینکه در یک کشوری در خواندن موسیقی رپ از کلام غیراخلاقی یا از الفاظ رکیک استفاده می کنند دلیل بر این نیست ما هم آن را نادیده بگیریم کمااینکه درمورد موسیقی متال و راک شاهد هستیم وقتی که در ایران تولید شدند، بسیار ایرانیزه بودند. تولید و اجرا هم می شوند و مشکلی هم وجود ندارد. درحالی که شاید این تصور را در خیلی جاها داشتند و گفتند موسیقی راک موسیقی شیطان پرستی است. ممکن است سبک خاص و محدود به یک گروه، در یک دوره زمانی خاص در مخاطبان خاص خود این را القا کرده که موسیقی شیطان پرستی است، اما این قابل فراگیری نیست و درصد قلیلی از آن موسیقی بوده است و نباید کل موسیقی را نادیده بگیریم. چون آن سبک موسیقی میلیون ها طرفدار در ایران دارد و وقتی نمی توانیم برای این طرفداران محصول خوبی تولید کنیم طبیعتا آنها محصولی را خارج از بازار رسمی تهیه می کنند. بسیاری از تنش های اجتماعی ما نیاز به بازگو شدن دارد، بسیاری از پدیده های اجتماعی ما که خیلی از جوانان و نوجوانان ما درگیر آن هستند نیاز به تریبونی برای طرح دارند و اگر این تریبون را به آنها ندهیم آنها از جای دیگری موسیقی را پیدا و مسائل خود را طرح می کنند. بنابراین اگر موسیقی رپ را ممنوع کنیم نادیده گرفتن بخشی از واقعیات جامعه است.

استقبال فوق العاده ای که از افرادی همچون تتلو می شود بیشتر براساس نیاز موسیقایی است یا یک نوع واکنش اجتماعی و فرهنگی است؟ او چقدر به عنوان یک آدم اهل موسیقی و چقدر ب عنوان یک پدیده اجتماعی جایگاه دارد؟

چندین فاکتور در شکل گیری پدیده تتلو یا تتلیسم وجود دارد. تنها نباید یک عامل را به عنوان شکل گیری این پدیده درنظر بگیریم. یک بخشی به مدل شخصیتی و کاراکتر تتلو برمی گردد. این را نمی توان تعمیم داد و مختص تتلو صحبت می کنم. تتلو در یک دوره ای زبان بخشی از بدنه جوانان و نوجوانان ایران می شود. بسیاری از اعتراضات این جوانان نسبت به موقعیت خودشان در اجتماع نیاز به تریبونی برای طرح دارد و طبیعتا زبان هنر بهترین زبان برای طرح این موضوعات است. تتلو در یک دوره ای به دلیل شناختی که از این گروه اجتماعی و جامعه هدف داشته که اعتراض داشتند، این نوع موسیقی را انتخاب می کند که این مفاهیم اعتراضی در آن وجود دارد. مدل شخصیتی و تیپ او به گونه ای است که بسیاری از جوانان را جذب خود می کند. خصلت روانی جوانان عموما به سمت اعتراض و هیجان می رود. از یک انسانی که 50 سال عمر کرده انتظار رفتار هیجانی ندارید ولی از یک نوجوان و جوان دارید. این هیجانات باید در یک جایی فروکش کند و در یک جایی تخلیه شود. اگر ابزارها و روش هایی را برای تخلیه نداشته باشیم، اینها به سمت همذات پنداری با افراد یا گروه هایی خواهند رفت که آن افراد این زمینه را ایجاد می کنند که این تنش ها و اعتراضات تخلیه شود. مدل رفتاری تتلو به گونه ای است که این امکان را به مخاطبان و طرفداران می داد که آنها همذات پنداری کنند. رسمی نبودن تتلو یکی از مواردی است که به شهرت او دامن زده است؛ یعنی اگر واقعا در فرآیندی به تتلو به عنوان هنرمندی که قشر زیادی از جوانان و نوجوانان ما به او علاقه دارند، مجوز رسمی داده می شد و آن را مدیریت می کردیم، تتلو امروز تبدیل به پدیده ای نمی شد که با الفاظ رکیک در کشور دیگری کنسرت بدهد.

من فکر می کنم جای نقد را باید سیاستگذاران فرهنگی ما وارد بدانند که اینها فرصت هستند؛ حتی پدیده ای همچون تتلو به رغم اینکه شاید من این موسیقی را گوش نمی دهم اما می تواند تبدیل به یک سرمایه اجتماعی شود، سرمایه ای که بسیاری از مشکلات ما را در بستر ابزارهای هنری حل کند. به جای مدیریت تتلو او را تبدیل به هنرمندی کردیم که از او استفاده ابزاری شد و در یکجا رهایش کردیم. طبیعی است که این رهایی منجر به یک پدیده ناموزون می شود و بخشی از این پارادوکسی را که امروز امیر تتلو با آن روبه رو است، ما در او ایجاد کرده ایم، یعنی از یک طرف با یک استقبال و اقبال اجتماعی روبه رو می شود و از سوی دیگر ممنوعیت رسمی برای کار پیدا می کند و از طرفی به دلیل سابقه زندگی ای که داشته، فردی ناهنجار و بیمار است و باید برای درمان برود. در یکی از مصاحبه ها وقتی زندگی خود را تعریف می کند، می گوید من زاده چنین زندگی ای بودم، آیا به نظر شما من آدم سالمی هستم؟ خودش می گوید من آدم سالمی نیستم و باید درمان شوم. خود او این را اقرار کرده که توسط پدیده ناموزون اجتماعی می توانست مدیریت و کنترل شود. همه اینها را در کنار هم نگاه کنیم، ضمن اینکه با هنرمندان برخورد انتظامی و امنیتی می کنیم. اصولاً هنرمند برنمی تابد. وقتی با هنرمند با زبان و بیان خودش صحبت نشود نمی توانیم با او کنار بیاییم و به انسانی خلاق و تاثیرگذار تبدیلش کنیم. باید در یک جایی این تصمیم را بگیریم و این جراحی را در سیاستگذاری فرهنگی داشته باشیم.

شاید هنرمندان موسیقی تنها افرادی هستند که برای هر فعالیت اجتماعی و هر کنسرت شان ده ها بار استعلام گرفته شود. این یک نوع بی اعتمادی است که در هنرمندان نسبت به خود ایجاد می کنیم. از سوی دیگر انتظاراتی است که از اینها داریم. هنری که ساز آن در صداوسیما نشان داده نمی شود ولی دانشکده و آموزشگاه و دانشگاه دارد، رسمیت دارد، صنف و سندیکا و انجمن و خانه دارد. حتی اداره ای در وزارت ارشاد دارد. این پارادوکسی است که اساسا در هنرمندان ایجاد کردیم و در امیر تتلو هم ایجاد شده، باعث یک سردرگمی می شود و آن را هر کسی می تواند به هر سمتی بکشد و مصادره به نفع خود کند. این مصادره می تواند در یک گروه سیاسی یا در یک گروه اجتماعی یا در خارج از ایران در گروه اپوزیسیون اتفاق بیفتد. اشتباهی که درباره تتلو کردیم نباید درباره بقیه هنرمندان انجام دهیم. یک جایی باید تصمیم بگیریم این نوع موسیقی را به جای برخورد سلبی، برخورد ایجابی و اصلاحی داشته باشیم. غیر از این چاره ای نداریم. امروز در دنیای رسانه ها چیزی به معنای ممیزی و سلب ارائه محصول نداریم. چون چنین محدودیتی وجود ندارد مجبور هستیم این مدل آدم ها همانند تتلو را مدیریت کنیم که نتیجه خوبی بگیریم. در غیر این صورت اگر به این مدل ادامه دهیم احتمالاً در سال های بعد تتلوهای زیادی خواهیم داشت. باید در یک جایی این تصمیم را بگیریم که به موسیقی رپ مجوز بدهیم و آن را کنترل کنیم و امثال تتلو را مدیریت کنیم تا باشند. به هرحال بسیاری از هنرمندانی که امروز کار می کنند خوانندگان زیرزمینی بودند که تبدیل به سرمایه های اجتماعی خوبی شدند. آن تصمیم گیری مجوز دادن به این افراد که فعالیت خود را شروع کنند، عاقلانه بوده است. درمورد بقیه هم باید این تصمیم را بگیریم و این سرمایه ها را تبدیل به سرمایه های اجتماعی کنیم تا تبدیل به معضل اجتماعی نشوند.

به عنوان حرف پایانی، نکته ای مانده که بخواهید بگویید؟

ما مطالعاتی روی بسیاری از جوانان در کانادا و آمریکا انجام دادیم؛ کسانی که موسیقی رپ گوش می دادند میزان علاقه مندی آنها به موادمخدر یا داروهای روان گردان زیاد بود، اما این به آن معنا نیست که اگر در ایران ترویج شود، چنین اتفاقی رخ می دهد. من معتقدم زمینه های فرهنگی و اجتماعی ما در ایران متفاوت از زمینه های فرهنگی و اجتماعی در کشوری همانند آمریکاست. فرزندان ما در بستر خانواده ایرانی بزرگ می شوند و طبیعتا در این بستر به اخلاقیات و آدابی اعتقاد داریم و نباید نگران باشیم که اگر موسیقی رپ مجوز گرفت پس ما باید شاهد گسترش موادمخدر باشیم یا تکثیر این الفاظ رکیک را ببینیم. مسئولان فرهنگی بر بستر اجتماعی ایران فکر کنند و مقایسه نکنند، کمااینکه در بسیاری موارد بالعکس عمل کردیم؛ به عنوان نمونه فرهنگ رانندگی که از غرب آوردیم ناقص است و فرهنگ شایسته و مناسبی نداریم. اگر قرار است درمقابل پدیده ای همانند رپ یا هر پدیده دیگری که احتمالا در سال های بعد سبک های دیگری ایجاد می شود، شکل تدافعی بگیریم بدون فرهنگ لازم خود وارد می شوند و نمی توانیم کنترلش کنیم. خوشبختانه بستر اجتماعی و فرهنگی ما آن قدر قوی، اصیل و ریشه دار است که نگران این موضوع نباشیم. من فکر می کنم خانواده ها، نهادهای اجتماعی و گروه های اجتماعی بیش از هر کسی نگران این ناهنجاری ها هستنند، باید قدری اعتماد کنیم. اعتماد به هنرمندان شرط لازم نهادهای حاکمیتی است تا اجازه دهند آنها در این جامعه فعالیت های هنری خود را ادامه دهند و مهاجرت نکنند. من نگران مهاجرت بیشتر هنرمندان هم هستم.

به گزارش فرهیختگان آنلاین ، عاطفه جعفری، روزنامه نگار طی یادداشتی در روزنامه فرهیختگان نوشت: فکر کنم اولین بار در ماشین یکی از دوستانم بود که این مدل موسیقی را شنیدم. خواننده پشت سر هم درحال خواندن بود و من نمی توانستم شعری را که می خواند، متوجه بشوم. برای همین خواستم چندباری پخش کند تا همه شعر را بفهمم. شعر بدی نبود و نوع موسیقی هم جدید بود و دوستم هم کلی از خواننده تعریف می کرد که این خواننده جدید است و رپ می خواند و طرفدار هم زیاد دارد. از آن زمان سعی کردم این مدل موسیقی را هم درکنار موسیقی های دلخواهم گوش کنم تا شاید با توجه به شغلی که دارم، بتوانم بفهمم موسیقی رپ که در کشور ما وجود دارد، چه فرقی با رپ های آن طرفی دارد. بین شان بودند آن هم به تعداد زیاد که به جای خواندن شعر، چرندیات می خواندند و بعضی شعرهایشان آنقدر بد بود که اصلا قابل گوش دادن نبود، اما برخی هم شعر های خوبی داشتند، مخصوصا که شعر موسیقی رپ معروف است به موسیقی اعتراضی و معمولا اعتراض هایشان را در قالب همین نوع موسیقی بیان می کردند. از همان دهه 70 که تقریبا کم وبیش موسیقی رپ در ایران شروع شد، برای گرفتن مجوز هم تلاش کردند، اما خب، مجوز گرفتن برای این مدل موسیقی بسیار سخت بوده و هست. در این گزارش سعی کردیم به خوانندگان رپی که می خواستند از مدار قانونی کارشان را انجام دهند و مجوز بگیرند، اما در این راه ناکام بودند، بپردازیم. به قول خودشان هنوز امید دارند و می خوانند تا شاید روزی مثل موسیقی پاپ کارشان آزاد شد و با مجوز بخوانند. باید از یک بام و دوهوای مسئولان فرهنگی گفت که هنوز بعد از سال ها نتوانسته اند برای این موضوع کاری انجام دهند.

موسیقی رپی که در سینما حذف شد

خودش می گوید از یک جایی دیگر دنبال مجوز نبودم و نخواستم مجوز بگیرم، چون دیگر برایم مهم نبود. یاسر بختیاری از اولین خواننده های زیرزمینی بود. او خودش ترانه هایش را می سراید و مضامین کارهایش هم مسائل اجتماعی مثل اعتیاد، طلاق، فقر و کودکان کار بود. 16 ساله بود که با گوش دادن به موسیقی رپ، کار خود را آغاز کرد؛ زمانی که پدرش از یکی از سفر های تجاری خود از آلمان، برای او یک سی دی موسیقی رپ آورد. یاس از 18 سالگی به دنبال مرگ پدرش، مجبور به پذیرش مسئولیت خانواده خود شد. او با بدهی هایی که پدرش بر جا گذاشته بود، با مشکلات اقتصادی زیادی مواجه شد، درنتیجه تحصیلات دانشگاهی را ترک و شروع به کار کرد. در همین دوره، یاس شروع به نوشتن شعر هایی کرد که بعدها آنها را به ترانه تبدیل کرد. پس از زلزله بم، یاس ترانه ای تحت عنوان بم را با آهنگسازی میتا ملکی خواند و منتشر کرد که آغاز حرفه خوانندگی او است.

همان اوایل وقتی درمورد درخواست برای مجوز از او پرسیدند، گفت: من در ترانه هایم نفرین نمی کنم و درراستای تایید مسائل غیراخلاقی هم چیزی نمی خوانم. من می خواهم با افتخار جلوی خانواده ام ترانه هایم را اجرا کنم. ترانه من معمولا با گله و شکایت از جامعه آغاز می شود. اما پایان آن همیشه امید است. اهمیت این کار، الهام بخشیدن به نسل جدید است تا از بهترین قوه پتانسیل و نهفته خود بهره بگیرند. ما به این نیاز داریم.

او در دانشگاه های مختلف درباره موسیقی رپ و نیاز جامعه به این نوع موسیقی صحبت های زیادی داشته ولی تابه حال نتوانسته آلبومی را منتشر کند. اما تک آهنگ هایی داشته که مجوز گرفته، مثل آهنگی که برای فیلم سینمایی بارکد خوانده است که بسیار هم پرمخاطب بود. اما در اکران عمومی صدای او از تیتراژ فیلم حذف شد. ناکامی او در سال های اخیر باعث شد وی کم کار تر شود و آهنگ سرکوب را که به نوعی چکیده گذشته وی است، منتشر کند.

او در این شعر که به نظر می رسد به عملکرد مدیران دولتی اعتراض دارد که دم از آزادی می زنند، اما موسیقی اعتراضی را زیرزمین نگه داشته اند، سروده است: این همه سال کارو بینم کی دید/ اینا می خوان بگن این زیرزمین، اینم کلید/ میکروفن تو دست تو یعنی اتم دست داعش/ پس بهتره این کلید بمونه دست صاحبش/نظر تو خودجوشه، سالم نیست، بو میده کد روشه/منو نقد نکن، از خودتون مایه بذارین/ صدتومنی پاره های لای هزاری/ همین مونده اینا برام تز بدن، فقط بهت اینو لای پرانتز بگم/ ما خیلی کارا کردیم، نگفتیم که ریا نشه/ این روزا قضاوت هر کی از رو قیافشه/ واسه من این قصه ها عادیه، همه قاضی شدن این استعداد ذاتیه/بری میگن فرار کرد وطن فروش/ اگه بمونی هم میگن یارو اطلاعاتیه.

پاپ و رپ در تقابل با هم

معتقد است اگر خوانندگان رپ مجوز بگیرند، دیگر خوانندگان پاپ جایگاه خود را از دست می دهند. او می گوید: دغدغه دارم؛ دغدغه جوانان مملکتم. حتی برای اینکه این همه بچه ها غرق اینترنت می شوند، هم نگران هستم و دلم می خواهد کاری برای این مساله انجام بدهم. در جواب طرفدارانش می گوید: من همیشه سعی ام این بوده برای گوش و چشم بیننده ام ارزش قائل باشم. شاید همین موضوع باعث شد طرفدارانم را پیدا کنم تا خیلی ها علاقه مند باشند آهنگ هایم را گوش بدهند.

حمیدرضا امیری صفت یا همان حمید صفت که همه الان او را به عنوان یک خواننده رپ می شناسند، به جرم قتل پدرخوانده اش بازداشت شد، اما بعد از چندماه آزاد شد و دوباره کارش را شروع کرد. بچه های آسمان مجید مجیدی را بسیار دوست دارد و می گوید دلش می خواهد اگر قرار است فیلمی از زندگی اش بسازند، آن را مجیدی بسازد.

فعالیت خود را از دوران راهنمایی شروع کرد. الگویش را افرادی مثل امینم و 50سنت معرفی می کند، اولین آهنگش موزیکی به نام خیابانی ها بود. او معتقد است سبک رپ بیشتر به روحیه اش می خورد و بهتر می تواند خود را تخلیه کند.

او با موزیک ویدئوی چ که به یاد شهید چمران و چمران های نسل جدید سروده شده بود، مشهور شد. موسیقی هیهات او نیز ازجمله آثاری است که با پرداختن به مسائل فلسطین، سوریه، عراق و... در کنار مفاسد اقتصادی داخلی توانست اقبال بسیاری از مخاطبان را به خود جلب کند. ازجمله ویژگی های آثار او پرداختن به مسائل روز، درعین تقید ملی و دینی است که این امر باعث شد به تدریج در زمره خوانندگان پرمخاطب ایرانی قرار بگیرد. دلش می خواهد کنسرت بگذارد و می گوید: همان طور که خوانندگان پاپ مجوز اجرای کنسرت را گرفتند، بالاخره روزی هم می شود که رپر ها هم می توانند کنسرت بگذارند. وقتی کسی موسیقی رپ خوب گوش بدهد، حتما طرفدار این نوع موسیقی می شود. هنوز آلبومی از او مجوز نگرفته است. اما تک آهنگ هایی داشته است که مجوز گرفته اند مثل آهنگی که برای سریال دل در شبکه نمایش خانگی خوانده و بسیار از آن استقبال شده است.

پدر رپ ایران

شاید برخی بگویند یاسر بختیاری، پدر رپ ایران است، اما برخی طرفداران موسیقی رپ می گویند این عنوان فقط متعلق به سروش لشکری است یا همان هیچ کس. او هم آهنگساز است هم ترانه سرا که همه اینها به کارش کمک کرده است. او خوانندگی را با خواندن ترانه های انگلیسی شروع کرد، اما نتوانست موفق شود، برای همین خواست با سبک جدیدی بیاید تا مخاطبانش هم او را با کار جدید و نو ببینند. حتی اسم مستعارش را برای همین هیچ کس انتخاب کرده است و می گوید: دلیل انتخاب اسم هیچ کس هم این بود که می خواستم تضادی ایجاد کنم با تاثیری که می خواهم بگذارم و حرف هایی که می زنم. هیچ کس نماد هیچ چیز نیست و من این را دوست دارم. او تاکید می کند که همیشه برای وطن باید درحال خدمت بود و می گوید: به طور کل آدم باید همیشه درحال خدمت به بشر و وطنش باشد. می دانی چه می گویم؟ یعنی حتما قضیه سربازبودن این نیست که بروی و بجنگی. موضوع خدمت کردن است. حالا هر کسی در هر سنی به نوبه خود می تواند خدمتگزار مردم باشد... راستش چندسالی است که این طرز تفکر را پیدا کرده ام. چون وقتی من شروع کردم بچه بودم و چیزی حالی ام نبود! اوایل همین طوری سر کل کل و این داستان ها به رپ رو آوردم ولی کمی که گذشت، بالاخره آدم وقتی سنش بالاتر می رود، عقلش بیشتر کار می کند. او برای دریافت مجوز هم سال ها تلاش کرد و تک آهنگ هایش را برای مجوز به ارشاد سپرد، اما هیچ وقت مجوز نگرفت.

رپ خوانی در تلویزیون آزاد، بیرون ممنوع!

سال ها پیش، رضا عطاران در تیتراژ سریال متهم گریخت موسیقی رپ را به مجموعه های نمایشی صداوسیما راه داد و بعد ها باز هم برای سریال های دیگرش هم این را تکرار کرد. در مجموعه های نمایشی دیگر هم شاهد این امر بودیم. غیر از مجموعه های نمایشی در برنامه هایی مثل خندوانه هم موسیقی رپ شنیده می شد. قطعه انرژی هسته ای امیر تتلو که بر فراز ناو جماران خوانده شد، از دیگر کار هایی است که نشان می دهد موسیقی رپ باید از پیچ وخم های بسیاری گذر کند تا به صورت رسمی به دست مخاطب برسد. هرچند مدیران دفتر موسیقی اعلام کردند به این دلیل این قطعه موسیقی مجوز گرفته که در گونه رپ نمی گنجد. همه اینها حاکی از وضعیت یک بام و دوهوای این نوع موسیقی است. مطمئنا باید ترانه و مدل موسیقی را بررسی کرد و کسی از این مساله شاکی نیست. اما اینکه بدون هیچ بررسی ای فقط به خاطر اینکه رپ است، این نوع موسیقی را کنار بگذاریم، قضیه کمی پیچیده می شود.

رپ یا گفتاواز؟

می گویند آرمین زارعی مجوز گرفته است تا بخواند، اما اینکه او بخواهد رپ بخواند و یا پاپ هنوز مشخص نیست، می گویند او برای یک کار پاپ درخواست مجوز کرده و کار های رپی که تا الان برای گرفتن مجوز فرستاده، هیچ کدام تایید نشده است. البته پیروز ارجمند که عهده دار مسئولیت دفتر موسیقی ارشاد بود، در این رابطه می گوید: وزارت ارشاد قصد دارد به موسیقی رپ فارسی و رپر هایی که بتوانند در چارچوب های وزارت ارشاد فعالیت کنند، تحت عنوان گفتاواز مجوز فعالیت اعطا کند. اما بعد از گذشت سال ها، هنوز مشخص نیست می خواهند چه کاری انجام دهند. مطمئنا بین رپ خوان ها کسانی هم وجود دارند که غیراخلاقی می خوانند و حتی ترانه هایشان قابل گوش دادن هم نیست، اما برای آن دسته که کارشان خوب است و مخاطبان شان هم می خواهند با مجوز آثار خوانندگان شان را بشنوند، باید کاری کرد.

شاهین چگینی در گفت وگو با خبرنگار ایرنا اظهار داشت: هفته گذشته جلسه ای با قادر آشنا مدیرکل جدید هنرهای نمایشی برگزار و در آن ضمن معارفه، مسائل و مشکلات تماشاخانه دارها مطرح شد.

وی افزود: در خصوص آسیب هایی که سالن های خصوصی و صاحبان آن در مدت تعطیلی تئاتر به دلیل شیوع گسترده ویروس کرونا با آن مواجه شدند صحبت هایی صورت گرفت و اینکه به علت شرایط فعلی تماشاخانه دارها نیازمند کمک و حمایت های مالی و معنوی دولت به واسطه مرکز هنرهای نمایشی هستند.

به گفته وی، آشنا قول مساعد برای پیگیری رفع مشکلات از سوی دولت به واسطه این نهاد داده است و همانطور که در جلسات هیات دولت نام تئاتر مشخصا ذکر شده، بودجه ای نیز برای این عرصه در شرف تصویب خواهد بود.

مدیر تماشاخانه استاد جمشید مشایخی خاطرنشان کرد: مدیرکل هنرهای نمایشی قول تخصیص بودجه برای تماشاخانه های خصوصی را به حد توان دولت و این مرکز دادند و پیش از این نیز شهرام کرمی مدیرکل سابق هنرهای نمایشی پرداخت حداقل اجاره سالن را در شورای مقابله با کرونا به تصویب رسانده بودند که زمان پرداخت آن به تامین بودجه بستگی دارد.

وی تصریح کرد: نامه هایی نیز برای سید محمدمجتبی حسینی معاونت امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و محمد نهاوندیان معاون رئیس جمهور ارسال کرده ایم تا در این زمینه پیگیری ها انجام شود و تاکنون نیز هر آنچه در توان داشتیم برای رسیدگی به وضعیت تئاتر انجام داده ایم.

چگینی تاکید کرد: در انجمن صنفی تماشاخانه های خصوصی ایران ستاد پنج نفره ای تشکیل دادیم تا از طرف این صنف به پیگیری مطالبات سالن دارهای خصوصی در وضعیت تعطیلی برای شیوع کرونا بپردازد همچنین کارگروه حقوقی برای رسیدگی به وضعیت حقوقی در این بحران تعیین شده است.

وی افزود: کارگروه تئاتر آنلاین نیز تشکیل شده است تا اگر در این وضعیت سالن هایی خواستار باشند و توانایی اجرای گروه های نمایشی در این وضعیت وجود داشته باشد برای اجرای آنلاین تمهیداتی را پیش بینی کنیم و با فراهم کردن مقدمات فضای اجرا تامین شود.

رئیس انجمن صنفی تماشاخانه های خصوصی ایران خاطرنشان کرد: زمان بازگشایی مجدد تماشاخانه ها و آغاز اجرای نمایش ها مشخص نیست و چشم اندازی برای آن وجود ندارد به همین دلیل برنامه هایی کوتاه مدت برای وضعیت فعلی انجام شده است که هنوز به مرحله اجرا نرسیده اند.

وی اظهار داشت: به دلیل مشخص نبودن زمان آغاز حیات دوباره تئاتر هیچ تمهید و پیش بینی برای بعد از گذر از این بحران انجام نشده است زیرا به دلیل ابهام موجود برنامه ریزی درستی وجود نخواهد داشت.

چگینی تاکید کرد: بعد از بازگشایی مجدد تماشاخانه ها می توانیم با گروه های نمایشی در خصوص تعهدات اجرایی گذشته به توافق برسیم و بعد به انعقاد قرارداد با نمایش های جدید برسیم تا آن زمان جز صبر کردن راه و چاره دیگری نخواهیم داشت.

حسین موذن به ایسنا گفت: با توجه به تعطیلی تمام سالن های نمایشی در پی شیوع ویروس کرونا، تصمیم گرفتیم از این تعطیلات اجباری استفاده کنیم و به همین دلیل این روزها مشغول تعمیرات تالار هنر هستیم که امیدواریم تا بیست روز دیگر به پایان برسد.

او ادامه داد: مشغول نقاشی تالار و تعمیر سرویس های بهداشتی هستیم و حدود ده روز است که این اقدامات را آغاز کرده ایم.

موذن در ادامه از پیگیری خود برای حضور فعالیت های تالار هنر در فضای مجازی و اجرای آنلاین نمایش های کودک خبر داد و افزود: در حال حاضر مانند هر مجموعه دیگری منتظر تصمیم ستاد ملی مبارزه با کرونا هستیم اما همزمان بررسی هایی برای حضورمان در فضای مجازی هم انجام می دهیم و امیدوارم در این زمینه زودتر به نتیجه برسیم.

او که پیش تر مدیر مرکز تئاتر و تئاتر عروسکی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان بوده، توضیح داد: این تجربه موفق را در کانون داشتیم که فیلم تئاترهای کودک را در قالب لوح فشرده (CD) و همینطور در فضای مجازی منتشر کنیم. البته بیشتر کارگردان ها خواهان اجرای صحنه ای نمایش های خود هستند ولی به هر ترتیب این موضوع هم در حال بررسی است.

موذن با اشاره به تفاوت ماهوی سینما و تئاتر خاطرنشان کرد: توزیع فیلم های سینمایی کودک نتیجه خوبی داشته ولی ماهیت سینما با تئاتر متفاوت است. بارها دیده ام که هنگام ضبط نمایش ها، بازیگران تئاتر از قطع کردن فیلمبرداری (کات) رضایت ندارند و می گویند حس شان از بین می رود. آنان اغلب خواستار ضبط تئاتر با یک دوربین و در نمایی باز (لانگ شات) هستند در صورتی که از این شیوه ضبط، نتیجه خوبی به دست نمی آید.

این مدیر هنری در عین حال خاطرنشان کرد: طبیعتا تئاتر ضبط شده، جذابیت اجرای صحنه ای را ندارد ولی ضبط حرفه ای با سه دوربین و صدابرداری خوب، می تواند تا حدودی جای خالی تئاتر را در شرایط فعلی پر کند ضمن اینکه فرصتی است برای علاقه مندان در دیگر استان ها که از نعمت تئاتر بی بهره نمانند.

او تاکید کرد: به هر حال ما خواهان فعالیت در فضای مجازی و آنلاین هستیم و باید دید وزارت ارشاد برای صدور مجوز این گونه فعالیت ها چه تصمیمی می گیرد.

موذن اضافه کرد: امیدواریم مساله کرونا در جهان بزودی حل شود ولی احتمالاتی وجود دارد که این شرایط ادامه پیدا کند. حتی در صورتی که در تابستان برطرف شود، نگرانی بابت بازگشت این ویروس در فصل پاییز همراه ماست.

او با اشاره به پیامدهای منفی تعطیلی تئاتر به دلیل کرونا توضیح داد: در این وضعیت تعطیلی کلی تئاتر به معنی متضرر شدن کل سیستم تئاتر کشور است و هر گونه تعطیلی به دلیل کرونا، ضربه ای سهمگین تر بر پیکره تئاتر وارد می کند و آشتی دادن مخاطب با تئاتر کار بسیار دشواری خواهد بود.

مدیر تالار هنر با اعتقاد بر اینکه در این وضعیت، انفعال، دم دستی ترین گزینه است، ادامه داد: فعلا هیچ راهی جز فضای مجازی و لوح فشرده نداریم همچنانکه در کانون پرورش فکری هم سیستم نمایش خانگی استفاده می شد. هر زمان هم که شرایط عادی شد، این تجربه ها می تواند مفید باشد.

حسین موذن در پایان درباره برخی از نگرانی ها که شاید تئاتر آنلاین یا تئاتر در فضای مجازی تاثیر بدی بر جذب مخاطب تئاتر صحنه ای داشته باشد، تصریح کرد: تماشاگر تئاتر، تئاتر صحنه ای را انتخاب می کند چراکه لذت تماشای تئاتر روی صحنه قابل قیاس با تماشای تئاتر ضبط شده یا تئاتر آنلاین نیست اما لوح فشرده یا تئاتر آنلاین فرصتی است برای کسانی که به هر دلیل امکان تماشای تئاتر صحنه ای را ندارند یا در خارج از تهران زندگی می کنند.

انتهای پیام

خبرگزاری مهر -گروه هنر-علیرضا سعیدی: بیماری کووید -19 شاید مهم ترین و البته دهشتناک ترین کلیدواژه ای باشد که در ماه های گذشته نه خواب برایمان گذاشته و نه خوراک؛ بختکی تمام عیار که در قامت کرونا ویروس همه مردمان دنیا را در شرایطی میان آسمان و زمین قرار داده که هرچقدر هم درباره اش کمتر بدانیم و بخوانیم قطعاً تأثیری بر دامنه حضورش در وسعت جغرافیایی این دنیای پر از هیاهو نخواهد داشت!

گفتنش راحت است که دو ماه از زندگی مردمی که ادعایشان در علم و فناوری و پیشرفت گوش فلک را پر می کرد این چنین با یک ویروس شاخه دار تحت تاثیر ترس و احتیاط قرار گرفته و فعلاً یک بازنده اند! کابوسی که جان هزاران نفر را گرفته و تخت های بیمارستانی را مانند زنجیری پولادین به پرستاران و پزشکانی متصل کرده که معنای ایثار، فداکاری، جانفشانی و کلیدواژه هایی از این دست زیر سایه شان اعتباری تازه یافته اند؛ توصیفی که قطعاً در گزارش های رسانه ای، ذره ای از خوبی آدم هایی استثنایی است که آیندگان قصه های زیادی از آن ها را به جان می شنود.

از این توصیفات که عبور کنیم می رسیم به جریانات هنری که در تمام دنیا تمام و کمال تحت تاثیر حضور مهمان ناخوانده قرار گرفته اند و هنرمندان تمامی حوزه ها تلاش می کنند تا به سهم خود شرایط روحی مساعدتری را برای مخاطبانشان در گوشه کنار دنیا فراهم کنند.

البته بماند که بعضی ها به طرز حیرت آوری بی خیال از آنچه می گذرد به عبور از این جریان نامساعد فکر می کنند تا بازهم حساب های مالی شان را پرتر کنند، برخی ها هم که به شکل شگفت آورتری از این آب گل آلود ماهی های تازه ای را از قلاب های خود به داخل قایق انداخته اند که اگر منفعت های مالی برای ساخت فلان اثر و اجرای فلان قطعه در جهت پیشگیری از نفوذ کرونا وجود نداشته باشد، چندان مایل به همراهی با مردم نیستند. که قطعاً چنین رویکردهایی نیز می ماند برای قضاوت در تاریخ.

به هر حال روزهای کرونایی همچنان ادامه دارد، اما تعدادی زیادی از هنرمندان حوزه های مختلف کشورمان به ویژه در حوزه موسیقی تلاش می کنند با انتشار دلنوشته ها، آثار موسیقایی و مواردی از این دست همگام با دل گرفتگی های این روزهای مردم، خستگی پرستاران و پزشکان فداکار، خانواده هایی که عزیزانشان را بر اثر ابتلا به ویروس کرونا از دست داده اند و مردمی که این روزها نگران و بی حوصله اند، شرایط روحیه بخشی را فراهم کنند. شرایطی که در این سه چهار هفته اخیر شکل پررنگ تری گرفت که امیدواریم به زودی زود با قطع زنجیره شیوع ویروس شکل متفاوت تری پیدا کند.

آنچه در این گزارش می خوانید منتخبی از دلنوشته، رویدادهای موسیقی و معرفی آثار موسیقایی مرتبط با روزهای کرونایی از روز جمعه 29 فروردین تا پنجشنبه 4 اردیبهشت ماه است توسط هنرمندان عرصه های مختلف در فضای مجازی به اشتراک گذاشته شده است.

آیین مجازی یادبود برای هوشنگ ظریف

از نکات جالب توجه روزهای کرونایی برگزاری آیین یادبود زنده یاد هوشنگ ظریف استاد موسیقی ایرانی در فضای مجازی با حضور هنرمندان صاحب نام موسیقی کشورمان بود. در این راستا آیین یادبود چهلمین روز درگذشت هوشنگ ظریف استاد فقید موسیقی ایرانی روز جمعه 29 فروردین ماه با حضور و گفتگوی زنده استادان و هنرمندان کشورمان به صورت مجازی برگزار شد.

در این گفتگو که به صورت زنده از طریق صفحه ویژه هوشنگ ظریف برای علاقه مندان پخش می شد هنرمندانی چون محمد اسماعیلی، حسن ناهید، پروین صالح، کیوان ساکت، محمد دلنوازی، سعید ثابت، مزدا انصاری و کورش متین به ارائه نقطه نظرات خود پرداختند. در بخش پیام ها نیز پیام هنرمندان و استادانی چون فرهاد فخرالدینی، حسین علیزاده، داود گنجه ای، رحمت الله بدیعی، افلیا پرتو، محمد ظریف و حمید متبسم خوانده خواهد شد.

هوشنگ ظریف از هنرمندان شناخته شده و تاثیرگذار موسیقی ایرانی شنبه شب هفدهم اسفند ماه دار فانی را وداع گفت.

قطعه 12 دقیقه ای لوریس چکناوریان برای کرونا

لوریس چکناوریان آهنگساز و رهبر ارکستر پیشکسوت کشورمان نیز که همواره فعالیت های زیادی را در عرصه تولید آثار موسیقایی در مناسبت ها و رویدادهای مختلف داشته در روزهای اخیر قطعه 12 دقیقه ای کرونا را در سه قسمتِ یورش، مرگ و زندگی را منتشر کرد.

وی در گفتگو با سایت موسیقی ما درباره انگیزه های خود از ساخت این اثر توضیح داد: فکر می کنم این ویروس تمامِ جهان را درگیر خود کرده است و بسیاری از هنرمندان نیز به شکل های گوناگون نسبت به آن واکنش نشان داده اند، من نیز تلاش کردم با ساخت قطعه ای در سه موومان احساس خود را به این مساله مطرح کنم. اینکه با تمام هجومی که این ویروس به زندگی ما وارد کرده و بخش مهمی از زندگی ما را تحت تاثیر خود قرار داده است، اما خواه ناخواه در نهایت این زندگی است که پیروز می شود. [...] من به توصیه ی کادر درمانی و برای حفاظت از خودم و هم چنین دیگر هموطنانم در خانه مانده ام و ارتباط چندانی با جهان بیرونی ندارم؛ اما سعی می کنم این اوقات را به بهترین شکل بگذرانم. بیش از گذشته کار می کنم و فیلم می بینم و موسیقی گوش می دهم و قطعه می نویسم، چون بر این گمان هستم که موسیقی همواره یکی از بهترین راه هایی است که می تواند در بحران ها به مردم کمک کند و این مساله را در روزهای اخیر نیز مشاهده کرده ایم. [...] اولین گام در راهِ مبارزه با این ویروس این است که تمام مسایل بهداشتی را رعایت کنیم تا این مساله هر چه زودتر به اتمام برسد، اما تا زمانی که در این وضعیت هستیم نیز باید تلاش کنیم که هر آن کاری که از دست مان برمی آید را انجام دهیم. اگر هنرمندیم، بیش از هر زمانِ دیگری کار کنیم و اگر نیستیم، سعی کنیم اطلاعات مان را افزاش دهیم.

علیرضا راد نت نویسی پارتیتور، احسان بیرقدار سمپل موسیقی، امید نیک بین میکس و مسترینگ، یارتا یاران عکس و ایمان نیک بین ویدئو گرافیست عوامل اجرایی این قطعه را تشکیل می دهند.

برای شنیدن قطعه 12 دقیقه ای کرونا اینجا را کلیک کنید.

علیرضا عصار امیدوارانه امیدواران را تقدیم کادر درمانی کرد

علیرضا عصار خواننده مطرح موسیقی پاپ به پاس قدردانی از کادر پزشکی و پرستاران بیمارستان ها و مراکز درمانی در روزهای کرونایی قطعه تصویری امیدواران را تقدیم آنان کرد.

علیرضا عصار از خوانندگان شناخته شده موسیقی پاپ ایران که طی ماه های گذشته فعالیت کمتری در عرصه تولید و اجرای زنده داشته با انتشار ویدئویی در صفحه شخصی اش ضمن قدردانی از کادر درمانی بیمارستان ها و مراکز درمانی به ویژه مجموعه های درگیر میزبانی بیماران کرونایی ترانه ای به نام امیدواران را برای آن ها اجرا کرد.

این خواننده در صحبت های ابتدایی اش قبل از اجرای قطعه گفت: سلام عرض می کنم خدمت هم وطنان عزیزم و بسیار خوشحالم که از این طریق می توانم با شما صحبت کنم. من بنا به دلایل شخصی چیزی حدود دو سال است که از نزدیک در جریان تلاش و زحمات کادر درمانی کشورم هستم و می بینم برای کاری که می خواهند انجام دهند چه سختی هایی را متحمل می شوند. هم از پزشکان نازنینمان گرفته تا پرستاران عزیز و همه کسانی که به نوعی در ارتباط با کار درمانی هستند. به هر حال تصورم این است که این روزهای عجیب و غریب و این بیماری عجیب باعث شد که همه دنیا بیشتر به اهمیت کار و زحمت این عزیزان پی ببرند. اما بدانید که ما فراموش نمی کنیم کارهایی که شما عزیزان در این روزها انجام می دهید و من از طرف خودم، خانواده ام و همه مخاطبینم که مثل خانواده ام می مانند می خواهم تشکر خودم را از این طریق به شما اعلام کنم. هم به شما و هم به عزیزانی که در هر سمتی در این روزها از کنار خانواده بودن و جانشان گذشته اند و تمام تلاششان را می کنند که همه ما از این روزها راحت و سریع تر رد شویم. من مراتب تأسف و تسلیت خودم را نیز اعلام می کنم به بازماندگان و عزیزانی که به واسطه این بیماری از این دنیا رفتند و دیگر بین ما نیستند. ما را در غم خود شریک بدانید.

برای تماشای ویدئوی امیدواران اینجا را کلیک کنید.

پرویز پرستویی با دو خواننده دیگر از قرنطینه خانگی گفتند

پرویز پرستویی، سالار عقیلی، فاضل جمشیدی و علیرضا بهرامی، در تازه ترین اقدام خود در راستای پویش مُشاهنر و برای همدلی و همراهی با مردمی که این روزها در قرنطینه خانگی به سر می برند، قطعه ای را با نام همدم منتشر کردند.

این اثر را محسن غلامی تنظیم کرده است و نوازندگانی همچون علیرضا احمدی، حسین رودگر، رؤیا باقرزاده و ارکستر زهی، در تولید این قطعه با او همکاری داشته اند. ضمن اینکه اسرافیل شیرچی، هنرمند خطاط نیز خوشنویسی کاور این قطعه موسیقایی را با طراحی حمید حسین پور انجام داده است.

قطعه همدم ابتدا با شعرخوانی و دکلمه پرویز پرستویی بر روی بیت هایی از مولانا، حکایت امید، صبر، وحدت و شادی را روایت می کند، سپس با آواز شور با صدای سالار عقیلی و اجرای سه خواننده بر روی شعر ترانه "همدم"، سروده علیرضا بهرامی، ادامه می یابد.

سازندگان اثر اعلام کرده اند که این کار درشرایط محدودیت های کرونایی و با همکاری هنرمندان خالق آن از راه دور و در چند شهر مختلف، تولید شده است.

برای شنید قطعه همدم اینجا را کلیک کنید.

اجرای خانگی ارکسترسازهای ملی با یک تابلو از سوییت ابن سینا

ارکستر سازهای ملی ایران با مدیریت هنری و رهبری علی اکبر قربانی نیز طی روزهای گذشته دست به ابتکار جالبی زد و یک تابلو از سوییت ابن سینا اثر فرهاد فخرالدینی استاد موسیقی ایرانی را در قالب یک اجرای خانگی پیش روی مخاطبان قرار داد.

علی اکبر قربانی در ابتدای این موزیک ویدئو عنوان کرده است: ابتدا تشکر و سپاسگزاری می کنم از پزشکان، پرستاران و کادر درمانی بیمارستان ها که در این روزها با فداکاری حافظان سلامت و جان مردم کشورم هستم. من به همراه نوازندگان ارکسترسازهای ملی سوییت ابن سینا را به شما و علاقه مندان موسیقی ایرانی تقدیم می کنم.

علیرضا دریایی، حبیب جدیری و مهرداد مسعودی فرید نوازندگان کمانچه، شاهین صفایی نوازنده تار، علی عابدین نوازنده سنتور، شیما شاه محمدی نوازنده قیچک آلتو، مریم خدابخش، امین حیدری نوازندگان عود، مسعود فیروزی نژاد نوازنده ویولنسل، فروغ فضلی نوازنده پیانو، وحید اسداللهی نوازنده نقاره، بهنام معصومی نوانزده تمبک گروه نوازندگان این قطعه که توسط موبایل و به صورت خانگی ضبط و تدوین شده را تشکیل می دهند.

برای تماشای قطعه سوییت ابن سینا اینجا را کلیک کنید.

کیوان ساکت، وحید تاج و پرواز همای در تالار وحدت کنسرت آنلاین برگزار کردند

کیوان ساکت آهنگساز و نوازنده موسیقی ایرانی، وحید تاج خواننده موسیقی ایران و پرواز همای هم در روزهای گذشته همزمان با دور تازه برگزاری کنسرت های آنلاین، به همت بنیاد فرهنگی هنری رودکی کنسرت های آنلاینی را در روزهای 29 و 30 فروردین با میزبانی تالار وحدت برگزار کردند.

در این کنسرت ها که به صورت رایگان و طبق گفته دست اندرکاران آن بدون دریافت دستمزد صورت گرفته هنرمندان نام برده طی دو اجرای مجزای قطعات منتخب خود را بر اساس آرای مخاطبان و طرفدارانشان اجرا کردند.

کیوان ساکت در ابتدای این اجرا که با حمایت سامانه تیوا در قالب پلتفرم های مختلف پیش روی مخاطبان قرار گرفت، توضیح داد: متاسفانه به دلیل شیوع ویروس کرونا مردم نتوانستند برای تماشای اجراهای ما بیایند اما امشب بسیار خوشحالم که با کمک تکنولوژی توانستیم به حضور آنها برویم. امشب هر چند که مردم در اجرای ما حضور ندارند ولی قطعاً ما موج گرمای آنها را احساس می کنیم. امشب در این اجرا به جای اینکه تنها هزار نفر اجرای ما را تماشا کنند، ممکن است تعداد خیلی بیشتری به تماشای این کنسرت بنشینند. افرادی که به هر دلیل شاید امکان شرکت در این کنسرت ها را نداشته باشند و این اتفاق خوبی است که برای ما هم تجربه ارزشمندی به حساب می آید.

وحید تاج خواننده موسیقی ایرانی نیز با ابراز خرسندی از برگزاری این کنسرت گفت: اعضای گروه وزیری سال ها است در کنار هم کار می کنند. نام این گروه به اسم بزرگمردی همچون استاد علی نقی وزیری ثبت شده است. البته اینکه اکنون در تالاری بدون تماشاگر قرار داریم تقریباً عجیب است و تا به حال هیچ وقت تالار وحدت را تا این حد سوت و کور ندیده بودم، ولی به قول آقای ساکت مخاطبان می توانند انرژی خود را از خانه هایشان در سراسر کشور به ما منتقل کنند.

فراخوان ارکستر سمفونیک تهران به نوازندگان جهان و یک خبر که اشتباه اعلام شد

روابط عمومی و امور بین الملل بنیاد رودکی هم پس از اجرای خانگی ارکستر ملی ایران، بنیاد رودکی روز دوم اردیبهشت با انتشار خبری که چند روز گذشته اش نیز از سوی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی منتشر شده بود، از اجرای خانگی ارکستر سمفونیک تهران به عنوان یکی از فعالیت های خود خبر داد.

در این خبر آمده بود: برای همکاری در اجرای این قطعه، فراخوانی به رهبران برای معرفی نوازنده و نوازندگانی از چندین کشور ارسال شده است؛ این نوازندگان بخشی از سمفونی نهم بتهوون موسوم به "سرود شادی" را اجرا می کنند که برای انتشار از طریق فضای مجازی آماده می شود.

بر اساس اعلام بنیاد رودکی، پیش از این خبری در خصوص همکاری مشترک ارکستر سمفونیک تهران و ارکستر جوانان اروپا در اجرای خانگی سمفونی نهم بتهوون منتشر شده بود که این خبر صحیح نیست؛ اگر چه همکاری دو ارکستر برای اجرای مشترک در آینده، در فرآیند بررسی قرار دارد اما این همکاری مربوط به اجرای خانگی سمفونی نهم بتهوون نیست و همانگونه که ذکر شد ارکستر سمفونیک تهران بر اساس فراخوان فوق که از جمله برای آقای پائولو اولمی رهبر ارکستر جوانان اروپا- ارسال شده بود، با همکاری نوازندگانی از کشورهای متعدد این قطعه را اجرا می کند.

روایت یک آهنگساز از تجربه ابتلا به کرونا

مهران مهرنیا نوازنده و آهنگساز شناخته شده موسیقی که چندی پیش به بیماری کووید 19 مبتلا شده بود از شرایط زندگی در این دوران و آغاز فصل جدید زندگی هنری خود بعد عبور از این بحران سخن گفت.

مهران مهرنیا نوازنده و آهنگساز شناخته شده موسیقی ایرانی که طی سال های اخیر فعالیت های متعددی در عرصه تولید آلبوم و برگزاری کنسرت داشته است، در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به تجربه خود از شکست بیماری کووید 19 در روزهای پایانی سال گذشته، گفت: روزهای پایانی سال گذشته بود که متوجه نشانه هایی از نفوذ ویروس کرونا در بدنم شدم. پس از اینکه با پزشکم در این مورد صحبت کردم شرایطی هماهنگ شد که بروم و تست بدهم. در ابتدا برخی از دوستان پزشک گفتند که این شرایط نشانه بیماری کووید 19 نیست اما بعد از اینکه آزمایشات دیگری روی من انجام گرفت، نتیجه مثبت اعلام شد و من بنا به توصیه پزشکان خودم را به صورت کامل در خانه قرنطینه و با تجویزهای پزشکی درمان را آغاز کردم. در دورانی که به این بیماری گرفتار بودم تمام تلاشم را انجام دادم تا با حفظ روحیه پیروز میدان مبارزه باشم و خوشبختانه هم این اتفاق افتاد. اما در این مدت چند روز را گذراندم که برایم بی نهایت سخت بود.

مهرنیا در تشریح دوران ابتلای خود به بیماری گفت: در ساعت هایی به نبودن در این دنیا فکر می کردم، چرا که عمده تمرکز ویروس در بدنم روی ریه هایم بود و به قدری من را رنج می داد که به سختی نفس می کشیدم ولی رفته رفته شرایط بهتر شد و ماجرا به گونه ای پیش رفت که توانستم از مرحله سخت بیماری عبور کنم. اکنون نیز دوران قرنطینه کامل را پشت سر گذاشته ام و مشغول استراحت و گذراندن دوران نقاهت بیماری هستم و این بهانه تصمیمی بود که من را مجاب کرد تا سبک زندگی جدیدی را آغاز کنم.

وی گفته بود: شرایطی که در دوران این بیماری برایم به وجود آمد و امیدوارم برای هیچ انسانی روی زمین اتفاق نیفتد اکنون انگیزه ام برای زندگی را دگرگون کرده به طوری که وقتی از بستر بیماری بلند شدم و به جریان اصلی زندگی بازگشتم، بلافاصله قطعه ای را تولید کردم. این شرایط برای من در داخل منزل موجب شد که بار دیگر رجعتی به تمامی ملودی ها و آثاری داشته باشم که در حافظه رایانه شخصی ام در منزل وجود داشت اما از نگاهم مغفول مانده بود، ولی این دوران باعث شد که سری به آن فایل ها بزنم و کارهایی را انتخاب کنم که برایم بسیار جذاب و ارزشمندند.

البته تعدادی از آهنگسازان و خوانندگان هم بودند که طی روزهای گذشته با انتشار مطالب و دلنوشته های متعدد از روزهای سخت کرونایی سخن گفته و به هواداران و طرفداران خود وعده انتشار آثار جدیدی را طی هفته آینده دادند که در هفته آتی به آن می پردازیم.

کد خبر 4907930

علیرضا سعیدی

سرویس تئاتر هنرآنلاین : عادل بزدوده نویسنده، کارگردان نمایش عروسکی و عروسک ساز در گفت وگو با خبرنگار هنرآنلاین درباره نمایش "حادثه ای در شهر عروسک ها" که قرار بود از 20 فروردین ماه در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان به صحنه آید، اما به دلیل تعطیلی فعالیت های فرهنگی هنری به دلیل شیوع ویروس کرونا متوقف شد، گفت: تمام مراحل تمرین این نمایش را پشت سر گذاشته بودیم و این نمایش تقریباً آماده اجرا بود و مشغول آماده سازی دکور نمایش بودیم و ساخت آن در مراحل پایانی بود که فعالیت های فرهنگی هنری تعطیل شد. پس از بهبود شرایط و بازگشایی سالن های نمایش که به اعتقاد من به احتمال زیاد تا پس از خردادماه به طول خواهد انجامید، این نمایش به صحنه خواهد آمد. اکنون در حال ساخت بخشی از عروسک های نمایش در منزل هستم. تعدادی از عروسک های این نمایش را طی سالیان گذشته به برخی از گروه های نمایشی به منظور اجرای اثرشان دادیم که متاسفانه عروسک ها را پس ندادند و از این رو مجبور به ساخت این عروسک ها هستم که آن ها سند تاریخی نمایش عروسکی ایران و دارای ارزش معنوی بسیارند.

او در ادامه افزود: نمایش "حادثه ای در شهر عروسک ها" نوشته ژوزف پر با ترجمه زنده یاد اردشیر کشاورزی به عنوان نخستین نمایش عروسکی سال 1351 در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان به کارگردانی دان لافون روی صحنه آمد. این نمایش برای من یادآور تمامی دوران شاد و دلنشین آن روزها است. پیش از این 3 یا 4 دوره این اثر را روی صحنه آورده ام و اکنون آن را با گروه جدیدی از بازیگران بازتولید کرده ام.

بزدوده درباره اکران تئاتر به صورت آنلاین در شرایطی که سالن های نمایش تعطیل است، اظهار کرد: به اعتقاد من تفکر اکران تئاتر به شکل آنلاین از پایه اشتباه است و عایدی مثبتی در پی ندارد. این مسئله توهینی به تماشاگر و عوامل و بازیگران یک نمایش محسوب می شود چراکه تئاتر با تماشاگر زنده است. این شکل از اجرا در تئاتر موردپسند و قابل قبول نیست. یکی از اضلاع غیرقابل انکار تئاتر، تماشاگر است و تماشاگر را نمی توان از تئاتر حذف کرد.

این کارگردان تئاتر در بخشی از صحبت های خود گفت: متاسفانه به دلیل نبود اطلاع رسانی صحیح در کشور ما و دیگر جوامع سراسر جهان، اکنون ما و همه مردم دنیا دچار این عارضه شده ایم و ابتدا باید در کنار هم این معضل جهانی را رفع کنیم و سپس درباره شغل و حرفه خودمان وارد بحث شویم. به دلیل تعطیلی فعالیت های فرهنگی هنری نه تنها هنرمندان تئاتر بلکه دیگر شغل های مرتبط با این هنر به صورت زنجیره وار دچار ضرر و زیان شده اند. امیدوارم مسئولان با دوراندیشی و برنامه ریزی دقیق و علمی براساس مقتضیات موجود به راه حلی مناسب به این منظور دست یابند.

عادل بزدوده در پایان صحبت هایش گفت: به منظور جبران بخشی از خسارت های اهالی تئاتر چندی پیش از سوی هنرمندان نامه نگاری با وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی انجام شد و پس از آن این نامه به ریاست جمهوری ارجاع داده شد؛ اما این پیگیری تاکنون در حد نامه است و در این شرایط بحرانی اقدامی در این خصوص انجام نشده است.

روزنامه ایران در بخشی از گفت و گو با هنرمندان کمپین مشاهنر (ایرج راد، داوود گنجه ای، حسین محجوبی، مجید مظفری و عبدالجبار کاکایی) آورده است: کمپینی که مورد توجه وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی قرار گرفت. او در صفحه توئیتر خود نوشت: خیزش هنرمندان ایران زمین در دوران کرونایی نشان از روح مسئولیت مدار هنر است که سال هاست از هنرمندان نیک سرشت میهن شاهدیم. قدردان هنرمندان به خاطر اجرای پویش مشاهنر و بردن هنرشان به خانه های مردم باشیم. فاضل جمشیدی آغاز کننده این طرح نیز از استقبال خوب هنرمندان در این مدت خبر داده است. به گفته او پس از انتشار این بیانیه هنرمندان به سرعت دیدگاه ها، مطالب و پست های هنری خود را در شبکه های اجتماعی، فضاهای مجازی و همچنین تلویزیون منتشر کردند.

هنرمندان به حمایت نیاز دارند

ایرج راد رئیس هیات مدیره خانه تئاتر و از امضا کنندگان این کمپین می گوید: با یک برنامه ریزی خوب و موفق می توانیم از این طریق قدم خوبی برای مردم کشورمان برداریم. به عنوان مثال در ارتباط با کارهای نمایشی و تئاتر، تک گویی یا مونولوگ را هم می توان اجرا کرد. اما اینکه انجام این برنامه ها تا چه حد بتواند برای مردم جذابیت داشته باشد و ارتباط برقرار کند نیاز به بررسی دارد. ولی با این تفاسیر طبق صحبتی که با دوستان برگزار کننده این کمپین داشته ایم درجهت نشاط و امید به جامعه ازاجرای هرنوع برنامه کوتاهی نخواهیم کرد. راد درگفت و گوبا ایران اظهار داشت: مساله فقط اجرای نمایش نیست. ضمن اینکه کارهای ازپیش ضبط شده هم قابل استفاده است و اگر برای پخش آنها امکاناتی فراهم شود شاید برای مردم جذابیت داشته باشد. به گفته این بازیگر هنرمندان برخاسته از بطن همین جامعه هستند بنابراین مسئولان فرهنگی هم در قبال این همدلی وهمیاری باید حمایت لازم را از هنرمندان داشته باشند. او درادامه افزود: از اوایل اسفند ماه تا به امروز به دلیل تعطیل شدن سالن های نمایش کشور و لغو اجراهای صحنه ای، هنرمندان کشورمان با ضرر و زیان های مالی بسیاری مواجه شده اند و نیازاست در این باره تدابیری اصولی صورت بگیرد.

مسئولان با مردم شفاف باشند

داوود گنجه ای نوازنده و مدرس موسیقی ایرانی هم می گوید: هنرمندان شرکت کننده در کمپین مشاهنر درکنار مردم سرزمینشان قرار دارند تا درجهت بازگرداندن شادی و نشاط به جامعه دراین شرایط بوجود آمده قدمی بردارند. من هم در جهت کمک به رفاه حال مردم که در خانه مانده اند قطعه ای را در ابوعطا ساخته ام با اجرای کمانچه نوازی اردشیر کامکار (دامادم) و تنبک نوازی کامبیز گنجه ای (پسرم) که در فضاهای مجازی بسیار مورد استقبال قرار گرفت. می خواستم با این قطعه به عنوان یک هنرمند به مردم بگویم در خانه بمانید تا این زنجیره منحوس ویروس کرونا از بین برود. گنجه ای درگفت وگو با ایران درباره ضرر و زیان هایی که هنرمندان دراین ایام مواجه شده اند هم اضافه کرد: لغو تمامی برنامه های هنری در کشور و تعطیلی صنوف هنری صدمات مالی بسیاری را به هنرمندان وارد کرده است؛ بویژه حوزه موسیقی که با تدریس موسیقی و اجرای کنسرت روزگار خود را می گذراندند و امروز این هنرمندان در وضعیت مالی مناسبی قرار ندارد. بنابراین لازم است مسئولان فرهنگ و هنر تا حد امکان و توان حمایت های لازم را داشته باشند.

شعارزدگی را کنار بگذاریم

حسین محجوبی هنرمند صاحبنام هنرنقاشی و از دیگر اعضای این کمپین هم تاکید دارد مردم باید درخانه بمانند تا این دوران سخت بگذرد. او درگفت وگوبا ایران بیان کرد: هنرمندان جدا از مردم نیستند. بنابراین وظیفه مسئولان دولتی این است که در شرایط بوجود آمده به لحاظ مالی هنرمندان را تامین کنند. امرار معاش هنرمندان از طریق اجرای همین برنامه های هنری بوده. بنابراین با تعطیلی و لغو تمامی این برنامه ها هیچ منبع درآمدی نخواهند داشت. مسئولان باید همت کنند و از شعارزدگی دوری کنند و حامی مردم باشند؛ همان طور که مردم و هنرمندان حامی آنها هستند.

امروز زمان هزینه کردن بودجه های دولتی برای مردم است

مجید مظفری بازیگر سینما و تلویزیون و از دیگراعضای این کمپین هم می گوید هنرمندان کشور ما می توانند و موظفند مانند هنرمندان دیگر کشورهای دنیا با یک برنامه ریزی درست در جهت شاد کردن مردم برنامه های مختلفی را در شبکه های مجازی و تلویزیون ارائه کنند. البته متاسفانه برنامه های تلویزیونی ایران جذابیت چندانی ندارد و کسالت آور است و کمک چندانی به درخانه ماندن مردم نمی تواند داشته باشد. ناگفته نماند دوستانی هم هستند که دراین زمینه زحمات بسیاری کشیده اند و با تهیه برنامه های طنز تلاش بسیاری برای شاد کردن مردم داشته اند. مانند برنامه های دورهمی ، پایتخت ، خندوانه که جای تشکر دارد. اما درهمین راستا تعدادی ازهنرمندان به این نتیجه رسیدند با برنامه ریزی برای این روزهای در خانه ماندن مردم برنامه های خوبی برای شاد کردن آنها داشته باشند و با شرکت درکمپین مشاهنر که حدودا 400 نفرعضو آن هستند از طریق فضاهای مجازی یا تلویزیون به آموزش موسیقی، فن بیان، نمایشنامه خوانی، نمایشنامه نویسی، مجسمه سازی، نقاشی و... بپردازند. اما انجام چنین کارهایی مستلزم حامی مالی و یا اسپانسر و یا تهیه کننده هایی است که یک برنامه ریزی اصولی برای ارائه این کارها داشته باشند. حتی نیاز است برنامه هایی تولید شود که مرتبط با شرایط حال حاضر و ویروس کرونا باشد.

از اهمیت و جایگاه خانواده ها غافل نشویم

عبدالجبار کاکایی شاعرو ترانه سرا و از اعضای این کمپین هم این روزها را فرصت خوبی برای انجام مطالعه کتاب های مفید عنوان کرده و معتقد است شاید در زندگی فرصت کمتری برای دورهم جمع شدن خانواده ها فراهم شود و این زمان خوبی است تا به متون ادبی رجوع شود و طبق سنت های قدیمی خانواده های ایرانی مثنوی خوانی، شاهنامه خوانی و حافظ خوانی کنند. او درگفت و گو با ایران بیان کرد: خوشبختانه اغلب خانواده های ایرانی با فضای کتابخوانی و مطالعه آشنا هستند و تا حدی کتاب در قفسه های کتابخانه شان یافت می شود. ناگفته نماند جهان اسیر دنیای مجازی هم فرصت کمتری برای مطالعه فراهم کرده است. البته معتقد به این نیستم که مولتی مدیا و فضای مجازی سبب دوری از فضای مطالعه شده. بلکه هستند افرادی که استفاده درستی ازاین فضاها دارند و این می تواند همان منبع مطالعه قرار بگیرد. بویژه فایل های صوتی سخنرانی های کارشناسان این حوزه و یا رجوع به فایل های پی دی اف مقالات علمی که در فضای مولتی مدیا موجود است. قطعا این موضوع می تواند امکان مطالعه کردن در محیط های متفاوت بیرون از خانه و یا داخل خانه را فراهم کند.

فاز نخست طرح پایش محیط کسب و کارهای هنری که چندی پیش با دستور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی لازم الاجرا شده در مراکز و آموزشگاه های هنری شهر تهران به صورت آزمایشی آغاز شد.

به گزارش تئاتر آنلاین، فاز نخست طرح پایش محیط کسب و کارهای هنری که چندی پیش با دستور سید عباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی لازم الاجرا شده، در مراکز و آموزشگاه های هنری شهر تهران به صورت آزمایشی آغاز و از مدیران این مجموعه ها خواسته شده تا نسبت به تکمیل یک پرسشنامه 25 سؤالی اقدامات لازم را انجام دهند.

طبق مشاهداتی که در سامانه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی صورت گرفته، پرسشنامه ای از سوی دبیر شورای حمایت از کسب و کارهای فرهنگی، هنری و رسانه ای به مدیران آموزشگاه های هنری مستقر در شهر تهران ارسال و از آنها خواسته شده تا این پرسشنامه تکمیل شود.

در بخشی از این نامه عنوان شده است: در راستای اجرای قانون بهبود مستمر محیط کسب و کار (مصوب سال 1391 مجلس شورای اسلامی)، نیازمند دریافت نظرات ارزشمند فعالان بخش فرهنگ و هنر درباره تاثیر قوانین و مقررات جاری و دیگر عوامل دخیل بر محیط کسب وکار و چالش ها و موانع موجود محیطی هستیم.

به همین روی، اجرای آزمایشی طرح پایش محیط کسب و کارهای فرهنگی، هنری و رسانه ای با روش توزیع پرسشنامه در میان تعدادی از موسسه های فعال هنری شهر تهران، با انتخاب تصادفی از سوی محققان آغاز شده است. نتایج حاصل از این طرح تحقیقاتی، امکان پایش شاخص های مرتبط در ایران و مقایسه شان با شاخص های استاندارد جهانی را فراهم می آورد. با همکاری شما فرهیخته ارجمند، عملکرد وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با این رویکرد نیز در معرض پایش و ارزیابی قرار گیرد و تحلیل مستمر و روزآمد اطلاعات حاصله در رفع موانع و چالش های احصاء شده از دیدگاه فعالان بخش و نیز اصلاح قوانین، مقررات و رویه های اجرایی مخل و زائد موثر افتد.

استقبال همکاران و مشتریان از نوآوری و ابتکار در ارائه خدمات و محصول، برداشت های سلیقه ای و غیرقابل پیش بینی از قوانین و مقررات، بی تعهدی طرف های قرارداد به ایفای تعهدات و وعده هایشان، بی ثباتی سیاست ها، مقررات و رویه های اجرایی ناظر به کسب و کار، وجود انحصار، امتیاز یا هرنوع رانت به یک یا تعدادی از رقبا در بازار، قیمت گذاری و دخالت های غیرمنطقی نهادهای حاکمیتی در بازار، تمایل شهروندان به استفاده از محصولات فرهنگی خارجی و بی رغبتی به خرید محصولات ایرانی، مفاسد مالی و اداری در دستگاه های حکومتی، رقابت غیرمنصفانه شرکتها و موسسات دولتی یا شبه دولتی در بازار، رویه های غیرمنصفانه و ناعادلانه ممیزی و دریافت مالیات، دشواری تامین مالی از بانک ها یا بازار سرمایه، فقدان یا شفاف نبودن اطلاعات مورد نیاز برای فعالیت اقتصادی، ضعف زیر ساخت ها از قبیل آب، برق، حمل و نقل، سوخت و غیره، وضعیت منابع انسانی دستگاه های اجرایی بخش فرهنگ، ضعف نظام توزیع و مشکل در رساندن محصول به بازار از جمله مواردی است که در پرسشنامه مطرح شده است.

عرضه کالاهای قاچاق و رقابت غیر منصفانه محصولات خارجی و داخلی در بازار ایران، کمبود فناوری های مورد نیاز، ناپایداری اعتماد متقابل اصحاب فرهنگ و هنر و دولت، توزیع ناعادلانه و پراکندگی ناموزون فضاها و امکانات در سطح ملی، رویکرد سیاسی امنیتی به فرهنگ، اجرای قانون حمایت از حقوق مولفین، مصنفین و هنرمندان، پوشش های بیمه ای (تضمین سرمایه، بیکاری، آثار و ...)، عضویت در نظام کپی رایت جهانی، بی ثباتی در مدیریتها و سیاست ها، محدودیت زمانی در اعتبار پروانه فعالیت، شناسایی مزیت ها و ظرفیت های فرهنگی هنری مناطق و نواحی، سرمایه گذاری و مشارکت خارجی و محدودیت های دسترسی به ارتباطات (تلفن همراه و اینترنت) نیز موارد دیگر پرسشنامه طرح پایش کسب و کارهای هنری محسوب می شوند.

سیدعبدالحسین مختاباد آهنگساز و خواننده در روزهای گذشته نشان طلای رقابت های 2020 جایزه موزیک جهانی را برای اثر از شرم در حجاب از آلبوم سایه دوست که در سال 90 منتشر شده است، به دست آورد.

او در گفت وگویی با ایسنا اعلام می کند که جایزه خود را به کادر درمانی کشور تقدیم می کند و امیدوار است که هر چه زودتر بتوانیم به دور از این بحران کرونا یکدیگر را در آغوش بگیریم.

این هنرمند در ادامه مصاحبه با ایسنا توضیح می دهد که چه شد تصمیم به شرکت در این رقابت گرفت و می گوید: پیشتر در رقابت های جهانی شرکت نکرده بودم ولی همیشه مردد بودم برای گرمی یا جایزه جهانی موسیقی اثری را ارسال کنم تا اینکه امسال در اواخر آذر ماه کارهای مقدماتی را برای ثبت دو اثر از شرم در حجاب و کهربا به انجام رساندم. اثر از شرم در حجاب شعری از حافظ است که در سال 88 آن را ساخته ام و تنظیم و آهنگسازی آن از خودم بوده است.

مختاباد در پاسخ به برنامه اش برای شرکت در دیگر مسابقات جهانی موسیقی جهانی می گوید: در مسابقات آینده به موقعیت و آثاری که می خوانم و یا می نویسم بستگی دارد.

در این قسمت می توانید قطعه از شرم در حجاب را گوش کنید:

مرورگر شما از ویدئو پشتیبانی نمی کند.
فایل آن را از اینجا دانلود کنید: audio/mp3

در بخش دیگر مصاحبه، به تعطیل شدن کلیه فعالیت های موسیقی در شرایط حاضر اشاره می کنیم و از او درباره فعالیت هایش در این مدت سوال می کنیم.

بیان می کند: من هم به نوبه خودم از مردم درخواست کردم که با هم این شرایط دشوار را با خانه ماندن سپری کنیم تا زودتر تمام شود و فشار کمتری به مردم وارد شود. از طرف دیگر هفته گذشته سازمان یونسکو با من تماس گرفت و درخواست کرد که اثر تمنای وصال را به صورت آنلاین اجرا کنیم. اعضای گروه نیز به صورت جداگانه از شهرهای بابل و قائم شهر به طور جداگانه اجرا کردند و سپس آنها را میکس کردیم. در نهایت سازمان یونسکو آن را در سطح دنیا پخش کرد تا اکنون که همه دنیا درگیر این شرایط هستند، از این کار بهره ببرند.

در این قسمت می توانید ویدیو اجرای آنلاین اثر تمنای وصال را ببینید:

او همچنین می گوید که در حال حاضر در حال ساخت قطعه ای است و در این زمینه توضیح می دهد: در حال حاضر دو کار در دست دارم. قصد دارم در این کار که تجربه ای جدید برای من است، تنظیمی در هارمونی جاز و پاپ برای سازهای ایرانی بنویسم.
به نظر من موسیقی ایرانی از نظر فضای های ریتمیک و شخصیت بداهه پردازیش به هارمونی های موسیقی جاز بیشتر نزدیک است تا هارمونی اتو کشیده موسیقی کلاسیک غربی.

دیگر تلویزیون باید به تماشای هنرمندان بنشیند

در حال حاضر هنرمندان زیادی در عرصه موسیقی ویدیوهای و کارهای خلاقانه ای انجام می دهند و در فضای مجازی به اشتراک می گذارند ولی ممکن است این کارها آنگونه که باید دیده نشود. پس شاید بهتر باشد که در صدا و سیما بخشی را برای پخش این گونه برنامه ها در نظر بگیرند.

مختاباد درباره مطلب بالا عنوان می کند: ماجرای تلویزیون با هنر موسیقی مصداق شعر کار جنون ما به تماشا کشیده است/ یعنی تو هم بیا که تماشای ما کنی است؛ یعنی اکنون دیگر تلویزیون باید به دنبال هنرمندان برود. به عنوان نمونه تلویزیون درباره جایزه اخیر من تقریبا خاموش بود، گرچه که از شبکه های خارجی با من تماس گرفتند ولی به دلیل محدودیت های قانونی نتوانستیم مصاحبه ای انجام دهیم. وضعیت بغرنجی به هنر و هنرمندان ایران تحمیل شده است؛ چراکه نه تلویزیون ملی ایران حاضر است برای هنر و هنرمندان و خصوصا موسیقیدان ها تبلیغ کند و نه اینکه خود هنرمند این اجازه را دارد که در خارج از مرز ایران در شبکه های خارجی حضور پیدا کنند. این امر در قرن 21 که عصر مدیا و رسانه است، جالب نیست.

او ادامه می دهد: هیچ کسی نیست که برای تغییر این شرایط پا پیش بگذارد و از خودش بگذرد، آن کسی هم که باید این کار را انجام دهد باید از دولت، حکومت و رسانه باشد؛ وگرنه که هنرمندان چیز زیادی نمی خواهند، ما از تلویزیون نه پول می خواهیم و نه امکانات؛ بلکه می خواهیم چیزی را که حق مردم ایران است در اختیارشان قرار دهد که متأسفانه این امر اتفاق نمی افتد. در نهایت تنها کاری که هنرمند می تواند انجام دهد این است که می تواند از طریق فضای مجازی با طرفداران و یا دوستان و آشنایان در تماس باشد.

راه برابری برگزاری کنسرت آنلاین برای دو حوزه موسیقی پاپ و جدی

اکنون که زمانی برای برگزاری کنسرت های آنلاین است، دیدیم که میزان حمایت از کنسرت های پاپ بیشتر از موسیقی کلاسیک یا ایرانی بود. از این هنرمند درباره راه حل پیشنهادی اش برای حمایت برابر از همه انواع موسیقی می پرسیم که می گوید: باید نظام یا تشکیلاتی درون سیستم دولت صورت بگیرد که این سیستم در حال حاضر خاموش است. برای دریافت همین جایزه چند تا از وزرای دیگر با من تماس گرفتند و تبریک گفتند، جز وزیر ارشاد و فرهنگ اسلامی. زمانی که وزارت ارشاد ما در این شرایط حساس میدان داری و مدیریت نمی کند و سعی نمی کند فضا را تا حدودی برای هنرمندان بهتر کند، وضع بهتر نمی شود؛ چراکه اکنون در جریان هستم در این وضعیت تا چه حد وضع اقتصادی هنرمندان از هم پاشیده شده است. هنرمند نیز مانند مردم عادی است و شاید تنها پنج تا 10 درصد آنها وضعیت خوبی داشته باشند. باید از آنها نیز مانند دیگر اصناف حمایت شود.

مختاباد ادامه می دهد: پیش از این ماجرا بالای 80 درصد از هنرمندان خوب کشور برای تأمین هزینه های مالی خود مجبور به تدریس بودند ولی اکنون فعالیت های آنها تعطیل شده است؛ به همین جهت به آموزش آنلاین روی بردند ولی خیلی رغبتی برای آموزش وجود ندارد و تعداد هنرجویان به یک دهم رسیده است. وزارت ارشاد باید بودجه ای را برای هنرمندان حوزه های مختلف فولکلور، ایرانی، کلاسیک، جاز یا پاپ کنار می گذاشت تا یک فضای هنری همدلی برای هنرمندان ایجاد کند. ولی می بینیم که در این شرایط چیزی به عنوان وزارت ارشاد به چشم نمی خورد که بخواهد اوضاع را ساماندهی کند.

انتهای پیام

به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا ، بنیاد شعر و ادبیات داستانی ایرانیان در پیامی، درگذشت سوسن طاقدیس نویسنده کودک و نوجوان کشور را تسلیت گفت.

در این پیام آمده است:

پنجم اردیبهشت طی سال های اخیر برای اهالی فرهنگ، یادآور کوچ ابدی امیرحسین فردی و فیروز زنوزی جلالی است؛ امسال هم در این روز، خبر ناگهانی درگذشت سوسن طاقدیس موجب تاثر جامعه ادبی کشور شد.

در آستانه ماه میهمانی خدا، نویسنده مهربان کتاب های کودک و نوجوان کشورمان دعوت حق را لبیک گفت و به دیار باقی شتافت.

استفاده از مضامین، مولفه ها و نشانه های خداوندی، از ویژگی های آثار بانو طاقدیس برای گروه سنی خردسال و نوجوان بود.

بنیاد شعر و ادبیات داستانی ایرانیان، این ضایعه را به خانواده زنده یاد سوسن طاقدیس و همچنین جامعه ادبی کشور تسلیت می گوید و برای آن نویسنده توانا، غفران الهی می طلبد.

سوسن طاقدیس فعالیت داستان نویسی حرفه ای خود را با نوشتن داستان بابای من دزد بود در کیهان بچه ها آغاز کرد. وی آثار متعددی در حوزه ادبیات کودک و نوجوان به بازار نشر ارائه داده است که قدم یازدهم ، زرافه من آبی است ، پشت آن دیوار آبی ، شما یک دماغ زرد ندیدید؟ هزار سال نگاه ، تو هم آن سرخی را می بینی ، دخترک و فرشته اش ، بزغاله های سبز ، یکی بود و جوراب سوراخ تعدادی از آثار اوست.

وی برنده جایزه کتاب سال جمهوری اسلامی، جایزه ادبی پروین اعتصامی و همچنین عضو هیئت علمی دوره ششم و داور دوره هشتم جایزه ادبی پروین اعتصامی بود.

انتهای پیام/4028/

قدس آنلاین : هر ساله اوایل اردیبهشت ماه موعد برگزاری نمایشگاه بین المللی کتاب تهران بود، اما کرونا همه معادلات فرهنگی، سیاسی و اقتصادی را تغییر داده و به تبع آن سرنوشت برگزاری نمایشگاه کتاب هم در هاله ای از ابهام قرار گرفته است. البته در این مدت طرح ها و پیشنهادهای متفاوتی برای برگزاری نمایشگاه توسط مسئولان مدنظر قرار گرفته و در رسانه ها بیان شده اند که هر کدام نقاط ضعف و قوت زیادی دارند و به سختی می توانند جوابگوی ضرر و زیانی باشند که به صنعت نشر وارد شده و خواهد شد. به نظر می رسد بهترین کار برای حل بحران نمایشگاه کتاب تهران همفکری و مشورت با اهالی کتاب و فعالان صنعت نشر باشد، چرا که اگر ضرر و زیانی هم هست در مرحله اول متوجه ناشران است.

در گزارش امروز به بررسی چگونگی برگزاری نمایشگاه کتاب امسال پرداخته ایم و راجع به این مسئله نظر چند ناشر را جویا شدیم که می خوانید.

فروش مجازی ایده تازه ای نیست

عبدالحمید قره داغی، مدیرعامل نشر سوره مهر درباره میزان ضرر و زیان ناشران به دلیل تأخیر یا لغو نمایشگاه کتاب، گفت: ترجیح ما این است که فعلاً صبر کنیم و ببینیم چه تصمیمی گرفته می شود. به همین دلیل در این مدت کمتر درباره نمایشگاه کتاب صحبت کرده ایم. من در جواب خبرنگار دیگری که پرسید آیا تأخیر در برگزاری نمایشگاه به ضرر ناشران خواهد بود، گفتم ضرر و زیان تأخیر در برگزاری نمایشگاه بر ناشران عین روز روشن است و نمایشگاه کتاب معرفی آثار و حیات یکساله بسیاری از ناشران را رقم می زند. امیدوارم با تدبیر و تصمیمات درستی که مسئولان نمایشگاه خواهند گرفت، جلو این زیان کمی گرفته شود.

قره داغی در پاسخ به این پرسش که چند روز پیش در یکی از بخش های خبری اعلام شد نمایشگاه کتاب تهران لغو شده است، توضیح داد: در حال حاضر چنین چیزی به ما اعلام رسمی نشده و به نظرم آن خبر که در یکی از بخش های خبری تلویزیون اعلام شد منشأ و منبع خیلی دقیقی نداشت. آنچه به ما گفته بودند فقط این بود که نمایشگاه به تأخیر خواهد افتاد. یکی از گمانه ها برای اواخر خرداد ماه بود و دیگری هم پاییز. از طرف دیگر با شرایطی که از روند بیماری در جامعه می بینیم مشخص است که گزینه خرداد ماه محتمل نیست و قطعاً در این تاریخ برگزار نخواهد شد.

مدیرعامل نشر سوره مهر در خصوص برگزاری نمایشگاه کتاب به صورت آنلاین، گفت: فروشگاه مجازی کتاب سال هاست در کشور ما وجود دارد و این روزها به خاطر در خانه ماندن مردم، استقبال بیشتری نسبت به آن صورت گرفته ولی قطعاً برگزاری مجازی نمایشگاه جای آن تجمع و در کنار هم بودن ناشران و شور و حالی که نمایشگاه کتاب ایجاد می کند را نمی گیرد و جذابیت های نمایشگاه فیزیکی که مجموعه ای از عوامل و فعالیت های رسانه ای و فضای جامعه در رونق آن دخیل بودند را نخواهد داشت. سرانجام رویداد نمایشگاه کتاب در اردیبهشت ماه هر سال، رویدادی بین المللی بود. نمایشگاه مجازی کتاب نمی تواند جای آن فضای ویژه و استقبال را بگیرد، اما می تواند راهکاری حداقلی باشد برای اینکه ناشران بتوانند آثار جدیدشان را به مردم معرفی کنند. با این همه اگر قرار بر اجرای چنین طرحی باشد، نیاز به کار کارشناسی دقیق و همه جانبه دارد. ما هم مثل خیلی از ناشران دیگر که کتاب هایشان را در فضای مجازی عرضه کردند، این کار را کرده ایم. البته سوره مهر سال هاست که هم در سایت رسمی و هم در سایت های همکار نسخه فیزیکی و الکترونیک کتاب هایش را عرضه می کند، ولی این روش هیچ وقت جای نمایشگاه فیزیکی را نخواهد گرفت.

فاصله زیاد فروش مجازی و فیزیکی کتاب

این ناشر در خصوص وظیفه ارشاد در قبال ناشران در شرایطی که تأخیر یا لغو نمایشگاه کتاب، ضرر جدی و زیادی به ناشران و صنعت نشر می زند، تصریح کرد: در اتفاق شیوع بیماری تقریباً همه بخش های اقتصادی و کسب وکارهای کشور صدمه دیدند. هر کدام از این بخش ها هم متولی خودش را دارد. در بخش فرهنگ و هنر که نشر یکی از زیرمجموعه های آن است، وزارت ارشاد متولی است. اغلب هنرمندان و اهالی فرهنگ و هنر، همه در این برهه دچار آسیب شده اند. وزیر محترم ارشاد هم در این مدت افرادی را برای کارشناسی دقیق و برآورد ضررها و زیان ها مأمور کرده بود و در این خصوص گزارش داده اند و حتماً برنامه ای برای حمایت دارند. ضرورت این حمایت همه جانبه احساس می شود. مشخص است که حتماً باید راهکاری برای حمایت از ناشران داشته باشند وگرنه بخش زیادی از ناشرها امکان ادامه حیات نخواهند داشت. وی افزود: به هر حال بخش زیادی از جامعه نشر کشور مهم ترین محل عرضه کتاب هایشان نمایشگاه کتاب بود و می توانستند در نمایشگاه برای یک سالشان تبلیغ و کار کنند. وقتی این امکان از آن ها گرفته شده و از طرفی ماه اسفند و فروردین هم همه کتاب فروشی ها تقریباً تعطیل یا بدون مشتری بوده اند، این صدمه چندبرابر می شود. امیدوارم تدبیری اندیشیده شود تا فشار کمتری به ناشران وارد شود.

قره داغی در پاسخ به این پرسش که آیا اقبال مردم به کتاب های مجازی موجب کم شدن هزینه های چاپ کتاب و سودآوری بیشتر ناشران می شود، توضیح داد: ارتزاق و تداوم فعالیت ناشرانی که سطح فعالیتشان از یک جایی بالاتر می رود وابسته به پخش گسترده است. قدرت فضای مجازی با تمام زیرساخت هایی که دارد، هنوز به اندازه ضریب نفوذ و قدرتی که پخش فیزیکی و فروشگاهی کتاب دارد، نیست. ممکن است رجوع مردم به نشر مجازی کتاب و خرید مجازی در این ایام بیشتر شده باشد، اما همچنان فاصله بین فروش مجازی و فیزیکی کتاب خیلی زیاد است. ناشرانی که در این بازار فعالیت می کنند، نمی توانند با شبکه پخش محدود خودشان به آن حاشیه سود و چرخه اقتصادی که نیاز دارند، برسند. در این روزها اگرچه فروش مجازی ما نسبت به ایام مشابه چندبرابر شده، ولی نمی تواند هزینه های ما را که پیش از این از طریق پخش و فروش فیزیکی محقق می شد، پوشش دهد.

حضور در کتاب فروشی ها به جای نمایشگاه

در کنار نگرانی ها و هشدارهایی که اهالی کتاب درباره لغو برگزاری نمایشگاه کتاب ابراز می کنند، حمید خلیلی، مدیرعامل نشر شهیدکاظمی معتقد است: ما می توانیم از تهدید به وجود آمده فرصت بسازیم و نمایشگاه کتاب را با ساختار جدیدی برگزار کنیم. خلیلی درباره پیشنهادش برای برگزاری نمایشگاه کتاب می گوید: می دانید که هر ساله نقدهایی به نمایشگاه و نحوه برگزاری آن وجود دارد. من معتقدم ما می توانیم امسال بعضی نقایص گذشته را رفع کنیم و از این بحران هم خارج شویم. بودجه نمایشگاه کتاب مشخص است، پس بهتر است شکل هزینه کرد آن را عوض کنند. یعنی به جای آنکه برای برگزاری نمایشگاه برنامه ریزی کنند، چون دیگر وقتی هم نداریم و باید منتظر بمانیم که وضعیت بیماری به ثبات برسد، فکر جایگزین باشند. یعنی نمایشگاه تعطیل نشود و با مدل دیگری برگزار شود، شاید این مدل جواب داد و در سال های آینده هم تکرار شد. سال های قبل این طور بود که به اقشار مختلف بُن می دادند، امسال هم همین بُن را بدهند، ولی سیستمی را به وجود بیاورند که مردم از کتاب فروشی های کل کشور کتاب ها را تهیه کنند. سیستم یکپارچه ای طراحی کنند که مردم به جای حضور در نمایشگاه کتاب تهران، در کتاب فروشی های کل کشور حضور پیدا کنند، حالا چه به صورت فیزیکی و چه به صورت مجازی.

بهترین زمان برای رفع نقایص

خلیلی ادامه داد: هر ساله اجرای نمایشگاه هزینه هایی داشت که امسال وجود ندارد. بهتر است از آن هزینه برای تقویت این چرخه و تقویت ناشران و کتاب فروشی هایی استفاده کنند که در این ماجرا به مشکل خورده اند. تدابیری مثل کمک بلاعوض یا وام های بدون بهره اتخاذ کنند تا از ضرر و زیان ناشران هم جلوگیری شود.

مدیرعامل نشر شهید کاظمی با بیان اینکه وقتی برای تأخیر در تصمیم گیری نمانده است، افزود: باید هر چه زودتر تصمیم نهایی را بگیرند و تکلیف ناشران را مشخص کنند. چند جلسه دیگر باید بگذارند که نمایشگاه باشد یا نباشد؟ معلوم نیست در ماه های بعد هم بتوان نمایشگاه را اجرا کرد. اگر بودجه نمایشگاه کتاب پشت نمایشگاه های بهاره بیاید و نقص های آن طرح هم رفع شود، اتفاق خوبی می افتد. با این کار هم نمایشگاه کتاب برگزار شده و هم به کتاب فروشی ها توجه شده است. لازم هم نیست که نمایشگاه کتاب در یک هفته یا 10روز اجرا شود، می توان مثلاً نمای شگاه را یکی، دو ماه استمرار ببخشیم و با این استمرار فروش کتاب را بالا ببریم.

خلیلی درباره پیشنهاد برگزاری نمایشگاه مجازی کتاب توضیح داد: نمایشگاه مجازی هم باید باشد به خصوص من ناشر واقعاً نشر مجازی را دوست دارم، چون کتابم را به صورت نقد می فروشم و خودم هم ارتباط مستقیمی با مخاطب دارم، ولی این یک چاره کوتاه مدت است. بهترین راه این است که سایتی طراحی کنند که تمام کتاب فروشی ها در آن سایت غرفه فروش داشته باشند. یعنی همین طور که در شهر خودشان فروش فیزیکی دارند، بتوانند از طریق این سایت هم به مخاطبان خودشان کتاب عرضه کنند و فروش مجازی داشته باشند. اگر قرار است نمایشگاه مجازی برگزار کنند، باید این گونه باشد که به همه کتاب فروشی ها توجه شود.

ارشاد از ناشران کتاب بخرد

وی با بیان اینکه برای جبران ضرر و زیان وارده به ناشران چندین طرح به مسئولان برگزاری نمایشگاه داده ام، ادامه داد: یکی از راه حل ها برای حمایت از ناشران این است که چک ناشران را خود دولت پر کند، چون ناشرانی که کتاب تولید کرده اند به واسطه مخارج و چک هایی که داشته اند، قابل شناسایی هستند. وزارت ارشاد می تواند جای آن چک ها را پر کند و یا از طریق تسهیلات وام، وام بدون سود، از ناشران حمایت کند. راه دیگر این است که از ناشران کتاب بخرند. یک راه دیگر این است که در بحث بیمه به نحوی ناشران را کمک کنند و بیمه ناشران را پرداخت کنند. اما بهترین راه همان ایجاد زیرساخت های فروش مجازی است. یعنی برای کتاب فروشی ها بازار فروش ایجاد کنند.

خلیلی با بیان اینکه ما تا همین امروز بیشتر از 120 میلیون تومان چک برگشتی داریم، درباره مشکلات ناشران در این روزها گفت: هزینه کرد ما برای سال جدید و نمایشگاه کتاب یک رقم 600-700 میلیون تومانی بوده که همه را برای 15 فروردین به بعد چک داده ایم. همچنین به غیر از حقوق اسفند که پرداخت کردیم، حقوق فروردین و عیدی کارکنان نشرمان را پرداخت نکرده ایم و نگرانی فعلی مان هم بیمه است که احتمالاً به خاطر تأخیر در پرداخت جریمه می شویم و مشکلاتمان بیشتر هم خواهد شد. اگر دولت به کمک ناشران نیاید قطعاً ضربه های سهمگینی به ناشران فروخواهد آمد.

بودجه نمایشگاه به ناشران و فعالان کتاب تعلق بگیرد

همچنین سعیدی، مدیرعامل انتشارات به نشر در پاسخ به این پرسش که درباره پیشنهاد برگزاری مجازی نمایشگاه کتاب چه نظری دارد، بیان کرد: نمایشگاه مجازی کتاب یک تفاوت ماهوی با نمای شگاه کتاب تهران دارد. چون نمایشگاه تهران فقط یک نمایشگاه نبود، بلکه فروشگاهی بود که هم زمینه جدیدترین آثار را فراهم و هم فروش بالایی محقق می کرد و هم ارتباط مستقیمی بین ناشران، نویسندگان و مخاطبان برقرار می کرد. پیشنهاد ما این است که نمایشگاه باید در اولین فرصتی که امکان پذیر است، انجام شود. حتی اگر نمایشگاه از فصل بهار به فصل مثلاً پاییز منتقل شود، باید نمایشگاه را برگزار کنیم. فصل پاییز هم دانشجویان فعال هستند و هم مدارس باز است. البته من روی زمان خاصی تأکید ندارم، ولی حتماً باید نمایشگاه را در یک مقطع زمانی دیگر اجرا کنند. البته نمایشگاه استانی که در سال های گذشته برگزار شده هم اتفاق خوبی بود و می توانیم از این ظرفیت و تجربه هم استفاده کنیم.

سعیدی با بیان اینکه در صورت لغو برگزاری نمایشگاه کتاب تهران نباید بودجه مصوب آن به خزانه دولت برگردد، ادامه داد: باید توجه کنیم که اگر نمایشگاه به هر دلیلی برگزار نشد، باید بودجه اختصاص یافته به نمایشگاه کتاب به نحوی برای حمایت از ناشران و فعالان کتاب در نظر گرفته شود.

همچنین هنوز تاریخ برگزاری سی و سومین نمایشگاه هم مشخص نشده است. از طرفی حدود یک هفته از بازگشایی کتابفروشی ها در ایران می گذرد و بسیاری از مالکان این بنگاه های فرهنگی معتقدند که بازگشایی ها نتوانسته انتظارات حداقلی را هم برآورده کند. برخی کتابفروشان که در کنار کتاب، محصولات فرهنگی و آموزشی نیز عرضه می کنند، می گویند در زمانی که مدارس و دانشگاه ها تعطیل هستند، مردم احساس نیازی به خرید محصولات فرهنگی و کمک آموزشی ندارند و خرید و فروشی اتفاق نمی افتد. برخی دیگر از کتابفروشان که به صورت انحصاری عرضه کننده کتاب هستند معتقدند که فروش به قدری کاهش یافته که هزینه های جاری فروشگاه ها به سختی ممکن است تامین شود. اما در این میان برخی از کتابفروشی های بزرگ نیز رضایت نسبی از بازگشایی فروشگاه ها دارند و استقبال عمومی از این بازگشایی را رضایت بخش توصیف کرده اند. با این همه هنوز گزارشی از وضعیت بازگشایی کتابفروشی های شهرستان ها منتشر نشده است. اما گمان می رود که وضعیت آنها نیز همچون بسیاری از کتابفروشی های پایتخت، وضعیت دشوار و نیازمند حمایتی باشد. دراین باره بسیاری از رسانه ها سعی کرده اند که ایده هایی برای حمایت از صنعت نشر ارائه کنند و برخی نیز دستاوردها و الگوهای حمایتی کشورهای توسعه یافته را مطرح کرده اند که شاید بتواند سنگ بنایی برای حمایت های بیشتر در داخل کشور باشد.در بریتانیا کمپین های بسیاری از زمان شروع دوران قرنطینه خانگی به خاطر همه گیر شدن ویروس کرونا به راه افتاده است که آخرین و جالب ترین آنها فروش تیشرت های تبلیغاتی برای جمع آوری کمک های مردمی در حمایت از کتابفروشی ها و خرده فروشان کتاب است. سایت بوکشاپ (bookshop.org) یک سازمان غیرانتفاعی کمپین فروش کالاهای تبلیغاتی برای کمک به کتابفروشی ها را آغاز کرده است.

در سایت این سازمان تاکنون بیش از 800هزار پوند برای کمک به کتابفروشان مستقل در این کشور جمع شده است که بیشتر کالاهای آن تیشرت های تبلیغاتی با شعار کتابفروشی ها در انتهای دنیا هستند است که مردم با خرید این تیشرت ها به حیات کتابفروشان مستقل کمک می کنند.

سازمان دهندگان این کمپین می گویند در شرایط کنونی خرید تیشرت تبلیغاتی بهتر از خرید خود کتاب هاست. آنها برای تامین هزینه های خود با مشکل روبه رو هستند. این شعار کمی اغراق آمیز است ولی باید بدانیم که در صورتی که به کتابفروشی ها کمک نکنیم باید انتهای دنیا را انتظار داشته باشیم.

به گزارش خبرنگار حوزه ادبیات و کتاب گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا ، سی و سومین دوره از نمایشگاه بین المللی کتاب تهران برخلاف سال های گذشته و به دلیل هم زمانی با ایام ماه مبارک رمضان قرار بود در تاریخ 26 فروردین تا 5 اردیبهشت سال 1399 برگزار شود. اقدامات و برنامه ها برای برگزاری یکی از بزرگ ترین رویدادهای فرهنگی سالانه کشور در حال انجام بود که شیوع ویروس کرونا در جهان و رسیدن این ویروس به ایران این رویداد را هم تحت تأثیر قرار داد و برگزاری آن را به تعویق انداخت.

طبق اعلام مسئولان برگزاری این دوره نمایشگاه کتاب تهران برگزاری این رویداد فرهنگی در فصل بهار ممکن نیست و حتی احتمال لغو آن در این سال هم مطرح است.

برگزاری نمایشگاه کتاب تهران برای ناشران از لحاظ اقتصادی بسیار مهم است و می تواند بخشی از آسیب های واردشده به این صنعت را در این روزها جبران کند. در همین رابطه با محمد حقی، مدیر انتشارات کتابستان معرفت به خبرنگار خبرگزاری آنا گفت: اولین فرصت ممکن برای برگزاری نمایشگاه هر موقع محقق شود باید نمایشگاه را برگزار کرد؛ یعنی اگر آخر خرداد این اتفاق می افتد، آخر خرداد اگر اول تیر این اتفاق ممکن است، اول تیر برگزار شود. اینکه بخواهیم وصلش کنیم به یک مناسبتی و یا مثلاً هفته کتاب در آبان ماه منطقی نیست.

وی برطرف شدن کامل ویروس کرونا و برگشت به حالت عادی برای برگزاری نمایشگاه کتاب را ضروری دانشت و بیان کرد: شرط لازم و ضروری برای برگزاری نمایشگاه کتاب برگشت به حالت عادی است. باید شرایط جامعه و مردم شرایط سلامت باشد و شرایط استرس در جامعه نباشد؛ چون نمایشگاه محل تردد و ازدحام خواهد بود و این شلوغ شدن و خریدوفروش جزء لاینفک نمایشگاه است. هر گونه گمانه ای در مورد اینکه هنوز سلامت مردم محقق نشده و کرونا برطرف نشده است باعث می شود که نمایشگاهی که سالیانه پنج میلیون بازدید دارد با کاهش عجیب و غریبی مواجه خواهد شد.

اولین فرصت در شرایط سلامت بهترین زمان نمایشگاه کتاب تهران

مدیر انتشارات کتابستان معرفت اظهار کرد: بنابراین به لحاظ اینکه نه زمان نمایشگاه چه وقتی باشد به نظر من همان ماهی که داستان کرونا به پایان رسید.

حقی درباره برگزاری نمایشگاه کتاب تهران به صورت مجازی نیز ابراز کرد: اگر بخواهم به زبان ساده بگویم نمایشگاه مجازی یعنی خانه کتاب. مؤسسه ای که اطلاعات کتاب ها را دارد، از آن طرف برای خودش زیرساخت فروش ایجاد کرده است. این یعنی آقایان ناشر بیایید اطلاعات کتاب هایتان را به من بدهید تا من بفروشم.

وی با بیان اینکه سؤالات متعددی درباره برگزاری نمایشگاه مجازی کتاب تهران وجود دارد، گفت: برگزاری این رویداد به صورت مجازی چند مشکل عمده دارد؛ اولین مشکلش این است که چرا خانه کتاب باید آن را برگزار کند؟ اینجا دچار یک تناقض در عدالت می شویم. اصلاً درست نیست پهلوانی به نام خانه کتاب که قدرتش را از همین ناشران گرفته است بیاید و رقیب آنها در فروش کتاب شود.

مدیر انتشارات کتابستان معرفت اضافه کرد: نکته قابل توجه دیگر این است که همین الان چندین و چند سایت فروش کتاب وجود دارد که اگر نمایشگاه مجازی کتاب با میدان داری خانه کتاب بخواهد کتاب بفروشد برای مقطعی آن ها هم حذف خواهند شد.

حقی با مبهم دانستن برگزاری نمایشگاه کتاب مجازی خاطرنشان کرد: مشخص نیست منظور از برگزاری مجازی دقیقاً چیست. اگر منظور جایی برای ارائه کتاب ها در بستر فضای مجازی باشد که همین الان سایت های فروش کتاب همین کار را انجام می دهند. به نظرم باید به سایت های فروش کتاب بگویند که تراکنش شان چقدر است و ارشاد درصدی از آن را تقبل کند مثلاً 10 درصد به مردم تخفیف دهند و ارشاد آن مبلغ را پرداخت کند. قرار است چه کار متفاوتی نسبت به سایت های فروش کتاب انجام شود.

نمایشگاه کتاب مجازی برای ناشران کوچک هیچ آورده ای ندارد

وی تشریح کرد: آسیب جدی دیگر این مسئله این است که نمایشگاه کتاب بودنش برای ناشران بزرگ لازم است ولی برای ناشران کوچک واجب است؛ یعنی ناشران بزرگ و با اعتبار و سابقه ای که کار کرده اند به واسطه ذخیره و نقدینگی ای که دارند می توانند از این بحران به وجود آمده به نحوی خارج شوند؛ این ناشران کوچک هستند که به فروش نمایشگاه دلخوش هستند. اگر بخواهیم نمایشگاه مجازی برگزار کنیم دومرتبه دست برتر با ناشران بزرگ تر خواهد بود این ناشران به دلیل سابقه و قدمت شان توانسته اند مدیاها و محصولات متناسب با فضای مجازی عجیب وغریبی تولید کنند یعنی دوباره در آن جا پولی که مردم بخواهند هزینه کنند، اسیر فضای تبلیغی و زرق و برق فضای مجازی خواهد شد.

مدیر انتشارات کتابستان معرفت با طرح سؤالی گفت: آقای وزارت ارشاد این دست وپا زدن برای برگزاری نمایشگاه مجازی دقیقاً چیست؟ آیا می خواهید بگویید امسال نمایشگاه کتاب را به هر ضرب و زوری بود، برگزار کردم یا نه من نمایشگاه کتاب را برای ناشر برگزار کردم و این آورده را داشت. دوستان در وزارت ارشاد باید برای خود این سوالات را مطرح و پاسخ دهند و متناسب با این جواب این سوالات اقدام و عمل کنند.

وزارت ارشاد با تحریک تقاضا به کمک کل چرخه نشر بیاید

حقی عنوان کرد: مهم ترین بخش نمایشگاه برای ناشران بحث نقدینگی بود آیا هیچ راه دیگری برای تأمین نقدینگی ناشران که قرار بود از نمایشگاه تأمین شود وجود ندارد؟ وزارت ارشاد الان امکان توزیع کاغذ دارد؛ می تواند این توزیع کاغذ را به صورت اقساط 10 ماهه در اختیار ناشران قرار دهد. مراحل تخصیص کاغذ به ناشران نیز نه مراحل خاص خودش را دارد و غیر قابل اجرا نیست.

این فعال حوزه نشر کتاب گفت: طبق شناخت و اطلاعاتی که از بعضی از فروشگاه ها گرفتم تقریباً در ایام اوج کرونا فروش کتاب تقریباً یک چهارم و یک سوم شده بود. الان با بازگشایی دوباره کار ناشران و کتاب فروشان تقریباً پنجاه تا شصت درصد فروش بالفعل شده است یعنی ما با یک کاهش چهل تا پنجاه درصد طرف هستیم. ارشاد باید به این فکر کند که چگونه می توانم تحریک تقاضا ایجاد کنم برای این که این چهل پنجاه درصد فوت شده را احیا کنم.

وی با اشاره به اینکه راه های مختلفی برای کمک به صنعت نشر کتاب وجود دارد، اضافه کرد: یکی از راه هایی که برای کمک به صنعت نشر کتاب وجود دارد برگزاری سنگین طرح بهاره است. هرسال برای طرح های فصلی رقمی را اختصاص می دادند که می توانند با افزایش بودجه این تحریک تقاضا را ایجاد کنند.

حقی در پایان با بیان اینکه هر طرحی باید تمام چرخه نشر را یاری کند، خاطرنشان کرد: به عنوان یک ناشر نباید فقط غصه نشر را بخورم؛ نشر یک زیرساختی دارد به اسم توزیع؛ اگر یک کتاب فروشی در این روزها تعطیل شود آسیب آن مستقیماً به ناشر برمی گردد. ناشر نباید به این فکر کند که در نمایشگاه چند میلیون فروش داشتم و الان آن را از دست دادم. الان تا می توانیم باید کمک کنیم تا توزیع فروشگاهی دوباره تقویت شود. پیشنهاد این است که برای طرح بهاره بودجه بیشتری از طرف ارشاد اختصاص داده شود و با یک تخفیف بالایی تحریک تقاضا ایجاد شود.

انتهای پیام/4028/پ

به گزارش خبرنگار کتاب و ادبیات خبرگزاری فارس، در این روزها که کتابفروشی ها باز شده اند و نشر، لنگ لنگان طی طریق می کند، مجالی دست داد تا با علیرضا سبحانی نسب مدیر انتشارات جمال درباره شرایط و روزهای کرونایی و پسا کرونا، همچنین نمایشگاه کتاب گفت وگویی داشته باشیم.

آنچه در ادامه می خوانید مشروح گفت وگوی فارس با مدیر نشر جمال است:

کرونا موجب شد ریزش خاصی در صنعت نشر اتفاق افتاد

* بسیاری معتقدند که کرونا برای جامعه ما شوک بزرگ بود. حال برای ناشران و کتابفروشانی که آماده شرایط سخت نبودند، تلخ تر بود.

بله، ایام کرونا برای ناشران در حقیقت یک شوک بود؛ مثل حذف یارانه از کاغذ، زمانی که یارانه کاغذ حذف شد، ریزش منطقی از ناشران که وابسته به آن بودند، صورت گرفت و این اتفاق مبارکی بود زیرا ریزش ناشران و کتاب هایی را که وابسته به این نوع کاغذ بودند، شاهد بودیم. اما با قطع یارانه، آنها به سراغ شغل اول خود رفتند؛ چون شغل دوم برخی از آنها انتشار کتاب بود.

کرونا نیز موجب شد ریزش خاصی در صنعت نشر اتفاق افتاد که امروز البته برای خیلی از ناشرانی که آمادگی مواجهه با روزهای سخت و کرونا را نداشتند، بسیار تلخ و ناگوار شده است. برای روزهای اینگونه متاسفانه هیچکس (ناشران و کتابفروشان و ارشاد) آمادگی لازم را نداشت؛ لذا اتفاق ناگهانی بود و همه را نیز غافلگیر کرد.

* اما استفاده از فضای مجازی بیشتر هم شد و این جزو پیشرفت هاست. موافقید؟

در این بین اما رویش ها و پیشرفت های مبارکی هم داشتیم؛ رویش هایی که مربوط به آمدن کتاب به فضای مجازی بود. این مسیر نه تنها در درازمدت به کتاب فیزیکی و نشر ضربه نمی زند، بلکه کمک کننده نیز خواهد بود.

فکر می کنم اوضاع نشر، پیش و پس از کرونا تغییراتی خواهد داشت

* می توان نشر را به پیش و پس از کرونا تقسیم کرد؟

بله همین طور است. این روزها به ناشران و نویسندگان شوک هایی وارد شده که موجب می شود نویسندگان متفاوت بنویسند و ناشران کتاب های متفاوتی منتشر کنند. آنچه می بینیم این است که مثل خیلی از حوادث می توان نشر را به پیش و پس از کرونا تقسیم کرد و اثرات آن را دید. مثل احوال نشر پیش از یارانه کاغذ و پس از آن.

* پس از کرونا بهتر می شود یا بدتر؟

فکر می کنم اوضاع نشر پیش و پس از کرونا تغییراتی خواهد داشت؛ یعنی به سمت بهتر شدن بازار کتاب و عرضه کتاب های بهتر و انتخاب های هوشمندانه مخاطبان حرکت خواهیم کرد. در کل حس می کنم علی رغم همه خسارت ها بر مولفین، ناشران و پدیدآورندگان این عرصه تحولاتی خواهد داشت و این موضوع نتایج خوب در درازمدت برای صنعت نشر به وجود می آورد.

بسیاری از کسب و کارها با شیوع کرونا به فکر روش های نوین عرضه، آموزش، فروش و بازاریابی افتادند

* نه تنها صنعت نشر مهیا نبود، بلکه کل جامعه تحت تاثیر کرونا قرار گرفت. برای عبور صنعت نشر از این وضعیت باید چه کرد؟

کرونا کل سیستم بازرگانی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی ایران را تغییر داد. چه بسا سایر کشورها هم همین وضع را داشته باشند. بسیاری از کسب و کارها به فکر روش های نوین عرضه، آموزش، فروش و بازاریابی افتادند و کسانی که یا هوشمندانه یا غیرهوشمندانه در سال های اخیر وارد دیجیتال مارکتینگ شده بودند، بهره های خوبی را بردند که نوش جانشان.

* عده ای می گویند در همین وضعیت برخی ها درآمد میلیارد داشته اند. درست است؟

کسانی را داشتیم که از درآمد میلیونی اینترنتی به درآمد میلیاردی رسیدند و کرونا سکوی پرتابی برای آنها بود. سایت های اینترنتی کتاب هم برخی اوقات فروششان در این روزها به صد برابر رسیده بود. این خبر نویددهنده آن است که افرادی که آمادگی داشتند بهره مند شدند.

کرونا خانواده نشر را یک گام به جلو پیش می برد

* آثار کرونا ماندگار است یا نه؟

کرونا آمد و هنوز هم ماندگار است، ولی روزی تمام خواهد شد و آثاری که بر جای می گذارد، روی چرخه نشر می ماند. خانواده نشر از این آثار متاثر خواهند شد و آنها را یک گام به جلو پیش می برد. اغلب اینگونه است تا به ضرورت 100 درصدی نرسیم الزاماتی که نیاز داریم، محقق نمی کنیم. کرونا این اتفاق را رقم زد و ناشران و مولفان به ندای تغییر کرونایی گوش دادند و تغییر آغاز شد.

* چشم انداز پس از کرونا برای نشر چگونه است؟

چشم انداز پس از کرونا را برای نشر بهتر می بینم. این حرف به معنای خوشحالی من از حضور کرونا نیست، نه، جامعه ما این گونه است که تا کرونا ما را مجبور نمی کرد، دست به تغییرات مهم نمی زدیم و به روز نمی شدیم.

ما اغلب خود را با تغییر روند تغییرات روز جهانی همراه نمی کنیم. حادثه هایی داریم که جهان را به اضطرار و اجبار به تغییرات صددرصدی می رساند. کرونا یکی از آن اتفاقات بود. بسیار افراد جانشان را از دست دادند، اما به فرهنگ های بهداشتی نزدیک تر شدیم.

همه ناشران آمادگی و سازوکار نمایشگاه کتاب مجازی را ندارند

* برسیم به موضوع نمایشگاه کتاب تهران. با برگزاری نمایشگاه به شکل مجازی موافقید؟

اینکه عده ای مطرح می کنند که ما می توانیم در فضای مجازی نمایشگاه را برگزار کنیم به این مسئله که قبلاً آن را برگزار کردیم، باز می گردد. ما قبلاً از طریق کتابفروشی ها و خانه کتاب، فروش مجازی داشتیم، اما باید توجه داشت که همه ناشران آمادگی و سازوکار این کار را ندارند، ضمن اینکه ساز و کار روشنی هم در این راستا وجود ندارد. از سوی دیگر اگر ناشران بخواهند تجمیعی حضور داشته باشند نقشه دقیق هر یک مشخص نیست.

هر وقت کرونا صفر شد، می توانیم نمایشگاه کتاب را برگزار کنیم

* راهکار جبرانی برای نمایشگاه چیست؟

قطعا برگزاری نمایشگاه به شکل مجازی راهکار درست نیست. شاید افرادی که معتقد بودند نمایشگاه کتاب فاجعه فرهنگی است، الان خوشحال باشند. برخی معتقد بودند اگر نمایشگاه کتاب حذف شود، کتابفروشی ها رونق می گیرند و 120 میلیاردی که در نمایشگاه به فروش می رسید، می تواند طی یک سال میان کتابفروشی ها توزیع شود. شاید این عده الان خوشحال باشند، اما در عین حال بستگی به این دارد که چه اتفاقاتی در جهان و ایران نسبت به کرونا رخ دهد. اگر اتفاقات خوبی رقم خورد و به مرز صفر در کرونا رسیدیم، می توانیم نمایشگاه را برگزار کنیم، اما اگر اتفاق خوبی در زمینه کرونا شاهد نباشیم امسال نمایشگاه کتاب را نخواهیم داشت؛ چون یکی از بزرگ ترین اجتماعات فرهنگی در ایران نمایشگاه کتاب تهران است.

* قطعا برگزاری بدون برنامه و تدبیر پیامدهایی خواهد داشت.

چنانچه در این شرایط نمایشگاه را برگزار کنیم و مردم به نمایشگاه بیایند ابتلا به اوج خود می رسد و اگر نیایند با شکست مواجه خواهیم شد. ما باید حوصله کنیم.

نمایشگاه کتاب 99 را از ذهنم پاک کردم

* نمایشگاه کتاب را در سال 99 اجرایی می دانید یا نه؟

بنده نمایشگاه را از نظر اقتصادی اجرایی می دانم، اما برگزاری آن را در ذهن خودم برای سال 99 حذف کردم. اگر قرار باشد نمایشگاه برگزار شود، برای حضور تمهیدی خواهیم داشت و شرکت می کنیم.

ما پیش از این و اواخر سال گذشته به لحاظ مالی روی برگزاری نمایشگاه حساب باز کرده بودیم اما این حساب غلط از آب در آمد و پایان سال این محاسبه را از مسیر کار خارج خواهیم کرد؛ چرا که به نظرم نمایشگاه کتاب نخواهیم داشت و ناشران نیز نباید برای برگزاری نمایشگاه کتاب در سال 99 از ارشاد توقع داشته باشند.

عرضه 10 کتاب جدید تا پایان اردیبهشت

* شما در روزهای کرونا چگونه تدبیر کردید؟ کتاب هایی را آماده دارید یا نه؟

نشر باید زنده باشد. در این ایام به فعالیت هایی با کارمندان، نویسندگان و پدیدآورندگان از طریق فضای مجازی رسیدیم. بنابراین در این روزها که چاپخانه ها به مرور باز می شوند آثارمان را که طی این روزها از طریق فضای مجازی با همکاران خود هماهنگ کرده بودیم روانه چاپخانه می کنیم که تا پایان اردیبهشت ماه منتشر شود.

* پس تعداد زیادی کتاب مهیا شده؟

ما طی این مدت 10 اثر جدید تولید و آماده کرده ایم که تا پایان اردیبهشت منتشر می شود. البته آرام آرام آنها را عرضه می کنیم. حرکت ما این روزها آرام تر از گذشته است.

توقف در نشر ممنوع است

* پس کرونا نتوانست شما را دلسرد کند!

اگر قرار باشد نشر پویا داشته باشیم، ناگزیر باید همواره کار کنیم. کرونا باعث دلسردی نشد و طبق فرمایش رهبر انقلاب توقف ممنوع است. برای نشر هم توقف ممنوع است، ولی گاهی لازم است سرعت کم یا زیاد شود، امیدواریم با همین تعداد کم بتوانیم درخواست های مخاطبان را پیرامون عرضه کتاب های جدید محقق کنیم.

انتهای پیام/

مدیرعامل موسسه خانه کتاب از برنامه ریزی برای انجام تلفیقی طرح های فصلی حمایتی خانه کتاب به دو روش مجازی و سنتی با محوریت حمایت از کتاب فروشی ها خبر داد.

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از بوک سلر، یورگن بوس رییس نمایشگاه کتاب فرانکفورت گفته انتظار می رود با وجود بحران کروناویروس نمایشگاه در زمان خودش در ماه اکتبر برگزار شود.

بوس گفت سازمان دهندگان هنوز نمی توانند با قطعیت بگویند که دقیقاً نمایشگاه در چه فرمتی برگزار خواهد شد، اما سلامت افرادی که در آن شرکت می کنند اولویت اول سازمان دهندگان خواهد بود. او اضافه کرد که در ماه ژوئن تصویر واضح تری از اوضاع آشکار خواهد شد.

وی گفت: بر اساس اطلاعاتی که در حال حاضر در دسترس است، ما انتظار داریم نمایشگاه بین روزهای چهاردهم تا هجدهم اکتبر (23 تا 27 مهر) برگزار شود. هنوز نمی توانیم با قاطعیت بگوییم که هفتاد و دومین نمایشگاه چطور خواهد بود اما بر اساس چیزی که الان واضح است، رخدادی بسیار ویژه خواهد بود.

او اضافه کرد: ما تدابیری که در درجات ملی و ایالتی مورد بحث قرار می گیرند را وارد برنامه ریزی خودمان می کنیم چون اولویت اول ما سلامت برگزارکنندگان غرفه ها، بازدیدکنندگان و عموم مردم است. هر گونه اتفاق مهمی که بیفتد به سرعت اعلام می کنیم. احتمالاً تا اواسط ژوئن می توانیم تصویر واضح تری فراهم کنیم.

بحران ویروس کرونا تا به حال منجر به کنسل شدن تاریخ های کلیدی در تقویم صنعت نشر در سراسر دنیا شده است. از جمله رخدادهایی که کنسل شده اند می توان به نمایشگاه کتاب لندن، نمایشگاه کتاب کودکان بولونیا و مجموعه ای از رخدادهای اهدای جوایز اشاره کرد.

چهره های صنعت نشری که بوک سلر با آن ها تماس گرفت نظر ثابتی درباره برگزاری نمایشگاه فرانکفورت در پاییز امسال نداشتند.

پیتر کاکس مدیر برنامه های ادبی از شرکت مدیریت ردهمر گفت: ممکن است این ناقوس مرگ نمایشگاه کتاب فیزیکی باشد. خیلی حیف می شود اما واقعیت این است که سال هاست واقعاً نیازی به برگزاری رخداد فیزیکی نبوده است. تمام قراردادهای بزرگی که در نمایشگاه های کتاب فرانکفورت و لندن اعلام می شوند از قبل نهایی شده اند.

اما جانی گلر رییس هیات مدیره شرکت کرتیس براون گفت نمایشگاه هایی مانند لندن و فرانکفورت می توانند حالا از قبل خلاقانه تر عمل کنند تا به همه ثابت کنند که تاثیری فراتر از حفظ کردن یک حضور فیزیکی دارند.

کد خبر 4908470

سرویس فرهنگ و ادبیات هنرآنلاین: صنف چاپ و نشر در ایامی که ویروس کرونا شیوع پیدا کرد دچار ضررهای فراوانی شد. ناشران در موقعیت آماده سازی کتاب برای اردیبهشت و نمایشگاه کتاب بودند ولی همه فعالیت ها تعطیل شدند و کتاب ها در چاپ خانه ها ماند. با علیرضا اسدی مدیر نشر نیماژ، درباره شرایط حال حاضر و فعالیت های این انتشارات در این روزها گفت وگویی داشتیم.

با توجه به شرایط پیش آمده نشر نیماژ چگونه ارتباطش را با مخاطبان حفظ کرده است؟ آیا فروش آنلاین دارید؟

در شرایط حاضر هیچ تمهیدی نمی تواند لطمات وارد شده به صنعت نشر را جبران کند؛ اگرچه اقداماتی نظیر تمرکز بیشتر بر فروش آنلاین از طریق سایت، اینستاگرام و اپلیکیشن های کتاب الکترونیک و ارسال کتاب به صورت خرید غیرحضوری را انجام داده ایم. اما تاثیر همه این ها بسیار اندک است و چندان قابل ملاحظه نیست؛ شاید تنها التیام و مسکنی باشد بر جراحت عمیق و صدمه وسیعی که فراگیری بیماری کرونا بر صنعت نشر وارد کرده است.

از سوی نشر نیماژ برگزاری جلسات متعددی را با حضور نویسندگان و مترجمان شاهد بودیم. آیا این فعالیت را به شکل آنلاین پی گرفتید؟

درباره برنامه های معرفی و گفت وگو با مولفان و مترجمان در فضای مجازی ترجیح داده ایم بیشتر فعالیت مان را روی گفت وگوهای آفلاین برنامه ریزی کنیم؛ چرا که اولا تمرکز لازم برای مولفان و مترجمان و همچنین مخاطبان در شرایط آفلاین بسیار بیشتر است؛ مضاف بر این که در یکی، دو ماه اخیر شاهد بوده ایم که گفت وگوهای زنده تبدیل به یک پدیده کلیشه ای شده بودند؛ وقتی صفحات فضای مجازی را باز کنید هر شب تعداد زیادی از افراد را مشاهده می کنید که گفت وگوهای زنده انجام می دهند اما به علت تمرکز اندک خروجی خاصی ندارند. همان گونه که اشاره کردید ما پیش از به وجود آمدن اپیدمی، جلسات منظمی با عنوان "کتاب جمعه نیماژ" برگزار می کردیم که به صورت زنده در اینستاگرام بازتاب می یافت و استقبال بسیار مطلوبی از آن ها صورت می گرفت. امیدوارم با پایان یافتن این وضعیت، دوباره این جلسات را که خروجی واقعی در بحث های مختلف داشت را از سر بگیریم.

قطعا شما نیز با توجه به شرایط پیش آمده متضرر شده اید. درباره حمایت و همراهی با ناشران بگویید و راهکار ارائه دهید.

ابتدا بایست اشاره کرد که چون در شرایط تحریم هستیم و وضعیت اقتصادی مطلوبی وجود ندارد خیلی نمی شود چشم امید به حمایت های دولتی داشت. اما اگر قرار باشد حمایتی صورت بگیرد، بایست این حمایت و این بودجه در جای درست صرف شود. عملکرد ناشران به راحتی از طریق لیست بیمه کارمندان، تعداد عناوین منتشر شده و کیفیت آثار مشخص و قابل رصد است. اگر نگاهی به فهرست مجوز ناشران بی اندازید متوجه می شوید چیزی در حدود 20 هزار پروانه نشر وجود دارد که در این میان اگر واقع بینانه نگاه کنیم شاید تعداد ناشران فعال بسیار بسیار کمتر از این رقم باشد. ناشرانی که به طور مداوم در حال فعالیت هستند، تعداد زیادی کارمند دارند و سرمایه گذاری کلانی روی کتاب انجام داده اند و به خاطر کرونا آسیب جدی دیده اند وگرنه ناشران فصلی و انفرادی که فعالیت سالانه خاصی ندارند، آسیب کمتری می بینند و اصلا نیازی به کمک های حمایتی دولت ندارند؛ حمایت باید شامل حال ناشرانی باشد که به طور کلان متضرر شده اند و اکنون یا بازپرداخت وام هایشان به تعویق افتاده و یا مجبورند با تعداد زیادی از کارمندان شان قطع همکاری کنند. البته ناشران کتاب های آموزشی در این موضوع نمی گنجند، چرا که فعالیت آنان صرفا اقتصادی است و به علت شرایط بیماری آسیب چندانی متوجه آنان نمی شود. بحث ما صرفا مربوط به ناشران عمومی است. معمولا نگاه حمایتی دولت نسبت به ناشران عمومی این گونه بوده که میان ناشرانی که فقط کتاب های زرد تجاری منتشر می کنند با ناشرانی که تولید فرهنگ کرده و به ترویج ادبیات، اندیشه و فرهنگ غنی ایرانی کمک می کنند، تفاوتی قائل نیستند و با یک چشم به این دو طیف نگاه می کنند. ناشری که فقط کتاب های تجاری که هیچ کمکی به ترویج فرهنگ نمی کند و صرفا بر اساس فهرست کتاب های پرفروش زرد جهان، بازار کتاب های تجاری در ایران را به دست گرفته، چه نیازی به حمایت دولتی دارد؟ متاسفانه نگاه دولت نسبت به صنعت نشر تاکنون این گونه بوده که این دو طیف را کنار هم گذاشته و به همین دلیل معمولا 80 درصد بودجه های حمایتی ارشاد در جای درست آن هزینه نمی شود و ظاهرا قرار هم نیست این مشکل مرتفع شود. متاسفانه این دغدغه های فرهنگی که به صورت تخصصی دغدغه نشر نیماژ و تعداد دیگری از ناشران بوده هیچ اهمیتی نداشته اند. اگرچه شخص وزیر فرهنگ و ارشاد اهتمام و نظر ویژه ای نسبت به صنعت نشر و فرهنگ کتاب خوانی داشته است؛ اما متاسفانه چون سازوکارهای درستی به وجود نیامده، حمایت ها هدف مند نیستند و کارکرد فرهنگی ندارند و بهتر است چاره ای برای وضعیت ناشرانی که دغدغه جدی فرهنگ دارند و به علت بحران کرونا شدیدا متضرر شده اند، اندیشیده شود.

آقای اسدی نظر شما درباره برگزار شدن نمایشگاه کتاب چیست؟

آنچه که امروز از هر چیز دیگری مهم تر است و در اولویت تک تک اقشار قرار دارد، سلامت مردم است. طبیعی است که ناشران هم چون بقیه ، سلامت مردم را در اولویت قرار دهند و در حالی که ضرر و زیان سنگینی از برگزار نشدن نمایشگاه کتاب می بینند، اصراری بر این برگزاری نداشته باشند. ایده هایی هم مبنی بر برگزاری نمایشگاه کتاب آنلاین یا همان نمایشگاه مجازی به طور جدی مطرح و در سایر کشورها برگزار شده اما تمایزی که در ایران این ایده را بلاموضوع می کند این است که نمایشگاه کتاب در ایران برخلاف تمام دنیا، فروشگاه بزرگ کتاب است و نه نمایشگاه معرفی محصولات به همکاران. بنابراین ایده نمایشگاه مجازی در ایران فقط روی کاغذ و در تئوری اجرایی به نظر می رسد و عملا نمی تواند جایگزینی برای نمایشگاه کتاب تهران باشد. تنها چاره برای جبران ضرر سنگینی که ناشران از برگزار نشدن نمایشگاه متحمل شده اند، خرید معنی دار دولت از ناشرانی است که برای نمایشگاه امسال در تیراژ بالا کتاب تولید کرده اند و در انبار موجود دارند و نه آن ها که به صورت دیجیتال در تیراژ 50 یا 100 نسخه برای حضور در نمایشگاه کتاب تولید کرده اند.

محمدرضا اربابی در خصوص مسند ریاست کارگروه حقوقی فدراسیون جهانی مترجمان ابراز امیدواری کرد نماینده شایسته ای برای کشورمان باشد و به "تقاطع فرهنگ" گفت: نویسندگان و مترجمان آفرینندگان کتاب هستند و متاسفانه کمترین بهره مادی را از کتاب می برند.

وی نویسندگی کتاب در جهان را رخدادی مادی و معنوی خواند و افزود: در ایران حقوق نویسندگان ایرانی و خارجی رعایت نمی شود و عدم رعایت کپی رایت در کشورمان به یک هنجار تبدیل شده و یک اپیدمی است.

اربابی شکستن پوسته های این رخداد نامیمون را همراه با سر و صدای زیاد خاصه در بدنه دولتی دانست و تصریح کرد: آن هایی که از کپی رایت پیروی نمی کنند، متاسفانه در بدنه نشر کشور قدرت بالایی دارند.

این نویسنده و مترجم به رادیو گفت وگو گفت: نخستین باری که بنده در جلسه مجازیِ این فدراسیون شرکت کردم همه کشورها متعجب شدند و نماینده آلمان این مسئله را بر زبان آورد که وقتی در ایران کپی رایت رعایت نمی شود، چرا باید در این کارگروه نماینده داشته باشد که با وجود گزارش های مختصری که ارائه کردیم، این فضا قدری برگشت.

اربابی ادامه داد: بسیاری کشورها نیز باور ندارند کپی رایت در ایران رعایت نمی شود و این مطلب نوعی وا پس زدگی در مجامع بین الملل ایجاد می کند.

وی خاطرنشان کرد: وقتی متوجه شدیم پذیرش یا عدم پذیرش همه سطوح کنوانسیون برن یک مسئله حاکمیتی محسوب می شود، به اداره کل و معاون فرهنگی ارشاد پیشنهاد شد هرکس قادر به دریافت حق کپی رایت شد، مجوزی از ارشاد دریافت نکند.

اربابی با بیان اینکه کپی رایت راه ترجمه های دیگر برخی کتب را نمی بندد، گفت: اگر یک ترجمه صلاحیت لازم را نداشت می توان مجوز آن را باطل کرد و مجدد توسط فردی دیگر اقدام به ترجمه نمود ولی این ضعف در بدنه جامعه نشر وجود دارد.

وی گفت: دریافت قانون کپی رایت برای کتب ادبی گران قیمت نیست؛ بلکه این ارزش افزوده متعلق به کتب تصویری است اما دقیقا بخشی که در برابر کپی رایت مقاومت می کند، ناشران آموزشی هستند که کتب رشته های تخصصی را ترجمه می کنند و کتب ادبی پاسوز آن ها می شود.

به گزارش گروه فرهنگ و هنر دفاع پرس ، محسن جوادی به مناسبت درگذشت سوسن طاقدیس؛ نویسنده کودک و نوجوان پیام تسلیتی صادر کرد.

متن پیام معاون امور فرهنگی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به این شرح است:

خبر درگذشت سرکار خانم سوسن طاقدیس؛ نویسنده شناخته شده کودک و نوجوان متاثر کننده بود. او سال ها برای کودکان در مجلات و کتاب ها نوشت تا بتواند لوح سفید ذهن آن ها را با کلماتی نقش بزند که در آینده تصویر مناسبی از زندگی برای آن ها شکل بدهد. زنده یاد سوسن طاقدیس کتاب کودک را خشت اول در پرورش فکر می دانست و از این رو سعی می کرد آن را درست بنا نهد. جوایز متعددی که او در طول دوره فعالیت ادبی دریافت کرد نشان از جایگاه او در عرصه ادبیات کودک و نوجوان دارد که کسب جایزه کتاب سال از آن جمله است.

اینجانب ضمن عرض تسلیت به خانواده ایشان و نیز اهالی نشر و کتاب به ویژه نویسندگان و فعالان حوزه ادبیات کودک و نوجوان از درگاه پروردگار متعال برای آن مرحومه مغفرت و برای بازماندگان صبر مسئلت می کنم.

انتهای پیام/ 121

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم ، همزمان با شیوع بیماری کرونا در هندوستان، جمعی از شاعران، نویسندگان و پژوهشگران ایرانی در نامه ای خطاب به مردم این کشور با آنها ابراز همدردی کردند. در این نامه بر روابط دیرینه ایران و هندوستان تأکید شده است. چند روز پیش نیز جمعی از نویسندگان و شاعران سرشناس شبه قاره با ارسال نامه ای به دبیرکل سازمان ملل خواستار رفع تحریم های ظالمانه آمریکا علیه ایران شدند.

متن نامه شاعران و نویسندگان ایرانی به این شرح است:

خطاب به ملت نجیب هندوستان

پس از شیوع جهانی ویروس کرونا، وحدت و همیاری میان اقشار مختلف جوامع بشری در مقابله با بیماری کوید19 مهمترین نقش را داشته است. ما ایرانیان بسیار خرسندیم که در چنین شرایط استثنایی از ابراز همدردی شما انسان های شریف و با نجابت بهره مند بوده ایم. علاوه بر کمک های دارویی و پزشکی، پیام های مکتوب و تصویری حاکی از همدلی و دوستی شمار چشمگیری از مردم و مسئولین هند به ویژه استادان و دوستداران زبان و ادبیات فارسی در این کشور برای مردم ایران بسیار دلگرم کننده و امیدآفرین بوده است. به ویژه اشاره های درستی که در نامه ها و ویدئوهای فراوان به سابقه دوستی دیرین دو ملت و همراهی همیشگی ایشان در طی هزاره ها داشتید، نوری از نشاط و امید و انگیزه را در دل مردم ایران روشن کرد. به گمان ما بخشی از موفقیت کادر درمانی و مردم ایران در مهار این بیماری فراگیر و کاهش آلام آنان، در همین پیام های ارزشمند دوستانه از سراسر جهان ریشه دارد.

اکنون که این عارضه بشری به سوی هندوستان بهشت نشان نیز هجوم آورده است، ما استادان و نخبگان ایرانی در کنار دیگر اقشار و گروه ها از مردم ایران نهایت همدلی و احترام و ارادت خویش را به محضر شما مردم عزیز و مسئولین دلسوز هندوستان نثار می کنیم. ما امید فراوان داریم که کاردانی دولتمردان در کنار شکیبایی و همراهی مردم هند و بهره گیری از درایت و هوش و دانش استادان مسلمان و هندو در کنار یکدیگر و همدلی و همراهی بیشتر باعث خواهد شد تا شما همچون هزاره ها، از این گذرگاه تند تاریخی و از این آزمون دشوار نیز به سلامت عبور کنید. از صمیم قلب دعا می کنیم که خداوند بزرگ به پاس صفای باطن و طینت پاک تان، هرچه زودتر دامان هندوستان بزرگ را از لوث این بیماری منحوس پاک گرداند، و روابط دوستانه و صمیانة دو ملت ایران و هند را همچون هزاره های پیشین مستدام بدارد.

به امید فردایی روشن و طرب انگیز برای شما مردم خونگرم و عزیز. سروده ای از بیدل دهلوی شاعر بزرگ هندوستان را حسن ختام این محبت نامه قرار می دهیم که گفت:

ز امتحان محبت درآتشیم همه
چو عود، سوختن ماست آزمودن ها

جمعی از استادان و نخبگان ایرانی

1- قاسم صافی، استاد بازنشسته فارسی، دانشگاه تهران
2- محمدجوادمحبت- شاعر
3- محمد حسین ساکت، محقق ادبیات فارسی
4 - محمود اکرامی – شاعر و پژوهشگر
5- مهدی زرقانی- استاد ادبیات فارسی
6- فرزانه اعظم لطفی- استاد زبان و ادبیات اردو_ مطالعات هند دانشگاه تهران
7- محمد کیومرثی، رئیس گروه زبان و ادبیات اردو دانشگاه تهران،
8- علی کاوسی نژاد، استادیار دانشگاه تهران، گروه اردو
9- علی بیات - استاد زبان اردو دانشگاه تهران
10- مریم خلیلی -دانشگاه سیستان و بلوچستان
11- عبدالله رئیسی- استاد دانشگاه
12- رضا معتمد- شاعر و استاد دانشگاه
13- عباس عاشوری نژاد - استاد دانشگاه
14- حسین اسرافیلی- شاعر
15- مهوش واحد دوست - دانشگاه ارومیه
16- مصطفی محدثی خراسانی- شاعر و پژوهشگر
17- حسن دلبری- استاد دانشگاه و شاعر
18- مرتضی امیری اسفندقه- شاعر و پژوهشگر
19- محمد مهدی سیار- شاعر و پژوهشگر و مدرس دانشگاه
20- محمدحسین انصاری نژاد- شاعر
21- رضا اسماعیلی- شاعر و پژوهشگر
22- اکبر صحرایی- نویسنده
23- نرگس جابری نسب-دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب
24- حکیمه دبیران- استاد دانشگاه
25- سید محمود سجادی- شاعر و پژوهشگر
26- غلامرضا کافی- شاعر و پژوهشگر و استاد دانشگاه شیراز
27- محمد حسین زورق- شاعر و پژوهشگر و استاد دانشگاه
28- بابک نیک طلب- شاعر
29- محمد بارانی- دانشگاه سیستان و بلوچستان
30- مجیدنظافت-شاعر
31- عباس براتی پور - شاعر
32- احد ده بزرگی - شاعر
33- رضا ستاری – عضو هیئت علمی دانشگاه مازندران
34- غلامرضا پیروز- عضو هیئت علمی دانشگاه مازندران
35- حسین شنوایی- شاعر
36- علی هوشمند - شاعر
37- احمد غنی پور ملکشاه- عضو هیات علمی دانشگاه مازندران

38- مرتضی محسنی- عضو هیات علمی دانشگاه مازندران
39- علی داودی-شاعر و پژوهشگر
40- سعید یوسف نیا- شاعر و پژوهشگر
41- نغمه مستشارنظامی- شاعر
42- علی محمد مودب- شاعر و پژوهشگر
43- عباس باقری-شاعر
44- همایون علیدوستی -شاعر و مدرس دانشگاه
45- شیرینعلی گلمرادی -شاعر
46- وحید دانا- شاعر
47- جلال محمدی -شاعر
48- کامران شرفشاهی- شاعر و پژوهشگر
49- صادق رحمانی-شاعر و پژوهشگر
50- حسین دارند-شاعر
51- امین صدیقی
52- میلاد عرفان پور- شاعر
53- علی رضا سمیعی - نویسنده
54- محمدرضا احمدی فر- شاعر
55- محمدمهدی عبدالهی- شاعر
56- سودابه امینی- شاعر
57- موسی عصمتی -شاعر
58- ناصر حامدی -شاعر
59- هاشم کرونی -شاعر
60- مریم سقلاطونی- شاعر
61- رحیم زریان -شاعر
62- وحید طلعت - شاعر
63- فرزانه سعادتمند -شاعر
64- یدالله قائم پناه -شاعر
65- مصطفی پورکریمی -شاعر
66- علی شهودی -شاعر
67- پروانه نجاتی -شاعر
68- عالیه مهرابی - شاعر
69- ذبیح الله ذبیحی- شاعر
70- مریم رزاقی- شاعر
71- سیداحمد میرزاده-شاعر
72- رجب افشنگ- شاعر
73- مهتاب میرقاسمی- شاعر
74- حمزه ابوالحسنی- شاعر
75- علی رضا دهرویه- شاعر
76- بهروز رستگار- شاعر
77- علیرضا عمرانی- شاعر
78- غلامحسین دریانورد- شاعر
79- شعبان کرمدخت- شاعر
80- اسکندر احمدنیا - شاعر
81- صالح دروند - شاعر
82- رضا نیکوکار- شاعر
83- علیمراد خرمی- شاعر
84- بهجت یوسفی- شاعر
85- مجید اجرایی- شاعر
86- عبدالرحیم سعیدی راد – شاعر و پژوهشگر
87- مرضیه فرمانی- شاعر
88- وحیده افضلی- شاعر
89- فرزانه فتحی- شاعر
90- کیا باغستانی- شاعر
91-احسان الله شکراللهی – شاعر و پژوهشگر
92- علی رضا قزوه – شاعر و پژوهشگر
93- حمید حمزه نژاد- شاعر
94- کاوه تیموری- نویسنده و پژوهشگر
95- کمیل کاشانی- شاعر
96- امیر عاملی- شاعر و خطاط و پژوهشگر
97- مجتبی حاذق- شاعر
98- زیبا فلاحی- شاعر و مدرس دانشگاه
99- هادی سعیدی کیاسری- شاعر و پژوهشگر
100- هادی منوری- شاعر و پژوهشگر
101- عزیز آذین فر- شاعر
102- حمیده پارسافر- شاعر
103_ مرتضی حیدری آل کثیر - شاعر
104_ محمدرضا سنگری- شاعر و استاد دانشگاه
105_اسماعیل امینی - شاعر و مدرس دانشگاه
106_محمدرضاعبدالملکیان- شاعر
107_- زهرا میریان کرمی- شاعر
108- امید مهدی نژاد – شاعر و پژوهشگر
109- عباس حسین نژاد- شاعر
110- فریبا یوسفی- شاعر
111- زکریا اخلاقی- شاعر و استاد حوزه
112- حسین قرایی- نویسنده
113- قادر طهماسبی – شاعر
114- احمد علوی- شاعر

انتهای پیام/

سید محمد طباطبایی مدیر روابط عمومی نمایشگاه بین المللی کتاب تهران درباره برگزاری سی و سومین دوره این رویداد به خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان ،گفت: هنوز برگزار شدن یا لغو نمایشگاه بین المللی کتاب تهران مشخص نیست و تصمیمی در این باره نگرفته اند. همچنین هنوز تاریخ برگزاری سی و سومین نمایشگاه هم مشخص نشده است.

گفتنی است برخی رسانه ها از برگزار نشدن نمایشگاه بین المللی کتاب تهران در سال جاری خبر داده بودند که پیش تر از آن نیکنام حسینی پور، مدیرعامل مؤسسه خانه کتاب گفته بود نمایشگاه بین المللی کتاب تهران در فصل بهار برگزار نمی شود.

انتهای پیام/

برنامه "گفت و گوی فرهنگی" رادیو گفت و گو با موضوع کتاب کودک در روزهای کرونایی، خاموشی یا رونق؟ و در ارتباط تلفنی با علی کاشفی خوانساری نویسنده کودک و نوجوان و محمد مجری سازان طوسی نویسنده و منتقد ادبی، پژوهشگر و بازرس انجمن فرهنگی ناشران کودک و نوجوانروانه آنتن شد.

کاشفی در مصاحبه با رادیو گفت و گو بیان داشت: انتخاب گری کودک در حوزه کتاب مسئله بسیار مهم و مثبت اما در عین حال نیازمند پیش نیازها و تمهیداتی است.

نویسنده کودک و نوجوان در توضیح بیشتر این مطلب گفت: خانواده ها باید به تدریج توانایی شناخت و اراده کودکان در حوزه انتخاب کتاب کودک یا کتابخوانی را با روش هایی چون برگزاری جلسات کتاب خوانی و نوشتن نقدها و نظرسنجی افزایش دهند تا انتخاب مناسبتری داشته باشند.

وی ادامه داد: اگر فرزندان به مرور زمان برای انتخاب کتاب تواناتر شوند و احساساتی نشوند در این صورت می توان مطمئن بود که خودشان می توانند کتاب را انتخاب کنند و انتخابشان هم برای خودشان رضایت بخش باشد.

کاشفی با اشاره به تأثیرات منفی شرایط بحرانی امروز صنعت نشر بر زندگی نویسندگان و مترجمان و کتابفروشان گفت: امروز دست اندرکاران حوزه نشر روزهای سختی را می گذرانند که البته هنوز سختی اصلی آن مشخص نیست اما در ماه های آینده قطعاً با بحران بسیار جدی مواجه خواهیم شد.

نویسنده کودک و نوجوان یادآور شد: نمایشگاه کتاب تهران بین 15 تا 20 درصد فروش سالیانه ناشران خیلی بزرگ را پوشش می دهد اما در برخی مواقع50 درصد فروش سالیانه برخی ناشران کوچک از نمایشگاه تأمین می شود چراکه امکان توزیع کتاب در کتابفروشی ها را ندارند.

وی در ادامه متذکر شد: کرونا شرایطی فراهم کرده که حتی افرادی که کتابخوان هم نبودند در این مدت به سراغ قفسه های کتاب رفته و کتاب مطالعه کردند، در این میان بچه ها هم با تعطیلی مهدکودک و مدارس و برنامه های ورزشی و تفریحی بسیاری از سرگرمی های خود را از دست داده اند و بنابراین کتاب تا حد زیادی می تواند به پر کردن اوقات فراغت آنها کمک کند.

کاشفی مطرح کرد: ای کاش در این فرصت سخت و البته استثنایی کتابخانه های عمومی نیز خدمات غیرحضوریِ ارسال کتاب را ارائه می کردند و قصه گویی هم در خانواده ها رواج پیدا کند.

این نویسنده کودک و نوجوان با تصریح بر اینکه صنعت نشر حرفه ای نبوده و نیست گفت: سازوکار صنعت نشر خیلی طبیعی نیست اما اگر همین تهدیدات و مشکلات کنونی به حرفه ای تر شدن فضای نشر کمک کند اتفاق بسیار خوبی است و ناشران با برنامه ریزی می توانند به تولید بیشتر و مسیرهای برون رفت از این وضعیت کمک کنند.

کاشفی با بیان اینکه معیشت عده زیادی از کارگران به این صنعت وابسته است اظهار داشت: اگر خواننده کتاب بخرد این پول به صنعت نشر جاری می شود و اینجاست که دولت باید برای حمایت از خریداران کتاب اقدام کند.

همچنین در ادامه "گفت و گوی فرهنگی" از شبکه رادیو گفت و گو، طوسی بیان کرد: ناشران هر سال خودشان را برای حضور در نمایشگاه بین المللی کتاب آماده می کنند چراکه این نمایشگاه ده روزه نقدینگی خوبی را برای پوشش هزینه ها و گرفتاری های ناشران فراهم می کند.

وی ویروس کرونا را فرصت جدیدی برای نویسندگان و بروز ایده ها و خلاقیت های تازه دانست و گفت: نحوه مقابله با کرونا و مراقبت های بهداشتی و زندگی با کرونا می تواند در حوزه نویسندگی آثار جدیدی را خلق کند از طرفی تقاضای متراکمی هم وجود دارد.

نویسنده و منتقد ادبی با اشاره به اینکه تعطیلی نمایشگاه کتاب تهران باعث افزایش ارجاعات به فروشگاه های کتاب و کتابفروشی ها شده گفت: امسال تجربه خوبی است که آثار تعطیلی نمایشگاه کتاب به ضرورت ویروس کرونا را بر میزان فروش کتابفروشی ها بررسی کنیم.

بازرس انجمن فرهنگی ناشران کودک و نوجوان تصریح کرد: شیوع کرونا فرصتی را فراهم کرد تا قدر خیلی از کارها را بدانیم، از جمله مسائل فراموش شده در جامعه ما کتاب خواندن مادران برای فرزندانشان بود اما خوشبختانه کرونا فرصتی شد تا مادران برای فرزندانشان کتاب بخوانند و البته امیدواریم که این کار را در آینده هم ادامه دهیم

خبرگزاری مهر_گروه فرهنگی: سوم اردیبهشت ماه مصادف با سیزدهم آوریل توسط یونسکو به عنوان روز جهانی کتاب و حقوق مؤلف نام گذاری شده است. مناسبتی که توسط یک سازمان جهانی نام گذاری شده که در تلاش است نویسندگی و تولید محتوای فکری و فرهنگی از سوی فعالان این حرفه را به عنوان یک اتفاق شغلی و هنری مستقل، صاحب حقوق قانونی ویژه ای برشمرده و از این رهگذر راه را بر تضییع حقوق مادی و معنوی آنها در پروسه همکاری با سایر دست اندرکاران نشر ببندد.

اما چه پروسه ای در زمینه احقاق حق صاحبان اثر باید سپری شود، تا بتوانیم ایران را از این منظر کشوری پیشرو به شمار آوریم؟

پاسخ به این سوال، مستلزم توجه به این نکته است که این موضوع احقاق حق در دو وجه قابل بررسی است؛ اول وجود مفاد قانونی برای رجوع به منظور استناد برای دریافت حقوق و دوم وجود نهادهایی که بتوانند با داوری و حمایت از صاحبان اثر از آنها در برابر خسران احتمالی در موضوعات مختلف حمایت کنند.

وضعیت ایران در این زمینه چگونه است؟ کدام یک از این دو وجه در ایران به قدرت و بلوغ کافی رسیده است؟

قانون مالکیت فکری و معنوی، اولین گزاره ای است که در مواجهه با این سوال، ذهن به سمت آن تمایل پیدا می کند. اما پیش از آن جالب است، بدانیم که ایران از سال 2001 عضو سازمان جهانی مالکیت فکری است و تاکنون تعدادی از پیمان های مربوط به مالکیت فکری را پذیرفته است. اما به عضویت کنوانسیون برن درنیامده و اساساً عضو هیچ یک از کنوانسیون های بین المللی مربوط به حق تکثیر نیست.

نخستین قانون رسمی ایران در این زمینه باعنوان حمایت از مؤلفان و مصنفان در سال 1348 مصوب شد که شامل 33 ماده و 3 تبصره بود. در مرداد 1389 طرح اصلاح ماده 12 این قانون به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید که طی آن، مدت حمایت آثار در ذیل این قانون از 30 سال به 50 سال پس از مرگ پدیدآورنده افزایش یافت، بدین ترتیب قانون ایران در زمینه مدت حمایت حق تکثیر با ماده 12 موافقتنامه تریپس هماهنگ شد، براساس این اصلاحیه، بعد از مرگ پدیدآورنده، اگر وارثی برای اثر وجود نداشته باشد یا حقوق آن بر اثر وصیت به کسی منتقل نشده باشد، برای همان مدت به منظور استفاده عمومی در اختیار حاکم اسلامی (ولی فقیه) قرار می گیرد.

جدای از این، قانونی با عنوان ترجمه و تکثیر کتب و نشریات و آثار صوتی برای حمایت از آثاری که مشمول قانون حمایت حقوق مؤلفان، مصنفان و هنرمندان نیستند، در سال 1352 مصوب شد که شامل 12 ماده و یک تبصره بود. پس از آن و در سال 1389 پیش نویس لایحه جامع حمایت از حقوق مالکیت ادبی و هنری و حقوق مرتبط توسط وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به دولت تقدیم و تاکنون نیز با وجود تأیید در دولت و تصویب کلیات آن در کمیسیون های مجلس هنوز در صحن علنی مجلس مطرح و مصوب نشده است.

این قوانین در نمونه های قبلی خود به تدریج زمان کاربردی خود را از دست داده و پس از آن نیز در مواجهه با موقعیت های تازه برای به روز رسانی (لایحه مالکیت ادبی و هنری) با مشکلات بسیار روبرو است. با وجود اینکه ادعا می شود، کار کارشناسی در زمینه تألیف این لایحه انجام شده است، مخالفان و کارشناسان حقوق مالکیت فکری در ایران معتقد هستند که این لایحه دارای نواقص متعددی است که در صورت تبدیل شدن به قانون در شرایط فعلی نه تنها منفعتی برای نشر ایران ندارد، بلکه دست ناشران را نیز در آینده بسته و به شدت محدود خواهد کرد. در این شرایط هنوز که هنوز است، صاحبان آثار و تالیفات با قوانین بعضاً ناکارآمد 50 سال قبل روزگار سپری می کنند.

ماحصل این اتفاق در ساده ترین شکل آن رواج پدیده قاچاق کتاب در کشور است که تاکنون برای مواجهه با آن مهمترین مشکل نبود قانون مناسب بوده است. اما بخشی دیگر از ماجرا در کنار نبود قانون به نهادهایی باز می گردد که باید با مراجعه به قانون در مقام حمایت از صاحبان اثر برآیند. در ایران، از قضای روزگار تشکل های صنفی حامی ناشران، چاپخانه داران و حتی موزعان کتاب با فعالیت جدی و مشخصی روبرو هستند، اما تشکل های صنفی که به نمایندگی از اهل قلم به عنوان خط مقدم تولید محتوای فکری و فرهنگی کتاب برآیند، به معنای جدی وجود ندارند.

از کانون منحله نویسندگان که بگذریم، تنها تشکل صنفی رسمی اهل قلم در سال های پس از انقلاب اسلامی انجمن قلم ایران بوده که این تشکل نیز در عمل فعالیت مشخصی نداشته و چنان در مضیقه مالی و ناتوانی از تأثیرگذاری است که در عمل نقشی در حمایت از اهل قلم ایفا نکرده است.

در سال های گذشته مؤسسه خانه کتاب نیز با راه اندازی دفتری حقوقی سعی در ارائه خدمات مشاوره ای به اهالی قلم در چنین مواردی داشت که از فرجام این دفتر و نیز کاربردی بودنش و همچنین میزان مراجعه به آن اطلاعی دقیق منتشر نمی شود.

آن چه در نهایت، از این مسأله حاصل می شود، نوعی سردرگمی و بی پیکری در زمینه یادآوری حقوق قانونی اهل قلم و نیز رسیدگی به مواردی است که اجحافی در حقوق آنها روا داشته شده است. موضوعی که تقریباً هیچ نهاد مشخصی در ایران به نمایندگی از اهل قلم پیگیر و مسئول رسیدگی به آن نیست.

کد خبر 4906828

برنامه "گفت و گوی فرهنگی" رادیو گفت و گو با موضوع کتاب کودک در روزهای کرونایی، خاموشی یا رونق؟ و در ارتباط تلفنی با محمود برآبادی نویسنده، منتقد ادبی و نائب رئیس انجمن نویسندگان کودک و نوجوان روانه آنتن شد.

برآبادی در مصاحبه با رادیو گفت و گو بیان کرد: ما نباید قرنطینه و تنهایی اجباری در خانه را صرفاً یک موضوع منفی بدانیم چراکه همین شرایط به ظاهر منفی هم امکاناتی در اختیار ما قرار می دهد؛ از جمله اینکه ارتباطات غیرحضوری مان را با دوستان و آشنایان بیشتر کرده ایم.

این نویسنده در رابطه با وضعیت رونق یا خاموشی کتاب کودک در این روزهای کرونایی گفت: اگر بخواهیم رونق کتاب کودک را از منظر چاپ کتاب بررسی کنیم باید بگوییم که وضعیت خاموشی است چراکه با شرایط فعلی همه دست اندرکاران حوزه نشر دچار مشکل شده اند اما مطالعه کتاب در این مدت رونق پیدا کرده و اقبال مردم به مطالعه کتاب در این شرایط بهتر و بیشتر شده است.

برآبادی با تأکید بر اینکه خانواده ها فرزندان را در فرآیند خرید کتاب ها مشارکت دهند اظهار کرد: خوشبختانه خانواده ها خودشان را با این شرایط سازگار کرده و فرزندانشان را سرگرم می کنند و کتاب سفارش می دهند اما توصیه میکنم که خانواده ها اجازه دهند بچه ها خودشان کتاب را ببینند و سفارش آنلاین دهند البته اصرار زیادی هم برای خواندن کتاب نداشته باشند چراکه باعث بی میلی بچه ها نسبت به کتاب خواهد شد.

نائب رئیس انجمن نویسندگان کودک و نوجوان در ادامه اظهارات خود مطرح کرد: کتاب یک جذابیتی دارد که سایر کالاهای فرهنگی ندارند بنابراین اگرکتاب به درستی شناخته شود و در دسترس کودکان قرار گیرد علاقه به آن هم در کودک پدید خواهد آمد.

وی همچنین خاطرنشان ساخت: با وجود امکانات زیاد و فعالیت رسانه های صوتی و تصویری اما خوشبختانه کتاب هنوز ارج و قرب خود را نزد کتابخوان ها حفظ کرده است و قطعاً کتاب از زندگی ما حذف نخواهد شد چراکه دانش و تجربیات تلخ و شیرین زندگی های دیگران را رایگان در اختیار ما قرار می دهد.

برآبادی در پایان این مصاحبه رادیویی در پاسخ به این سوال که هم اکنون در حال نگارش چه کتابی هستید گفت: بنده در حال حاضر در موسسه داستان نویسی تدریس می کنم و به همین خاطر تمام کتابهای چاپ شده در زمینه داستان نویسی را تهیه و مطالعه کردم تا فشرده ای از این مطالب را در اختیار دانشجویان قراردهم.

شعار سال:محسن جلالی فراهانی، مدیرعامل موسسه نشر شهر گفت: به نظر من فعلاً در همه زمینه ها مردم مشغول ارزیابی هستند و برای رسیدن به یک نتیجه کلی و دقیق نیاز به وقفه و زمان داریم. در این وقفه هیچ کس تصمیمی نمی تواند بگیرد و فعلاً تغییر روش های زندگی موقتی است و در واقع تغییرات چندانی نمی توان پیدا کرد.

جلالی فراهانی در ادامه گفت: پس از تعطیلی کتابخانه ها در باغ کتاب تهران فروش تلفنی را راه اندازی کردیم که از هفته آینده فروش اینترنتی نیز خواهیم داشت اما نسبت به گذشته که مردم با حضور در باغ کتاب خریدهای خود را انجام می دادند، میزان فروشمان به حداقل رسیده و این شیوه فروش نتوانسته چندان کارساز باشد.

او افزود: تنها در بخش کتاب های صوتی حدود 10 یا 20 درصد افزایش فروش را شاهد بودیم. به طور کلی با وجود اینکه گفته می شد در ایام قرنطینه میزان کتاب خواندن بیشتر و در نتیجه سرانه مطالعه بالاتر می رود آنچه که در فروش کتاب شاهد بودیم افت شدیدی بود که می توان گفت شایع شدن ویروس کرونا در کشور تأثیری مطلقاً منفی بر صنعت نشر و فروش کتاب داشته و واقعاً بسیاری از ناشران امروز به لحاظ اقتصادی در وضعیت بسیار بدی قرار دارند.

جلالی فراهانی در ادامه درباره پیشنهاد برگزاری نمایشگاه کتاب به صورت آنلاین، گفت: به نظرم پیشنهاد خوبی نیست و شرایط مطلوبی با برگزاری نمایشگاه کتاب به صورت آنلاین فراهم نمی شود و قطعاً استقبالی که در شرایط عادی صورت می گرفت را شاهد نخواهیم بود. به نظر من فعلاً تصمیمی برای برگزاری نمایشگاه کتاب گرفته نشود چرا که تجربه فروش آنلاین ثابت کرده که نمی تواند چندان موفقیت آمیز باشد.

او در پایان تأکید کرد: فعلاً هر تصمیمی برای برگزاری نمایشگاه کتاب شتاب زده است. در برخی کشورها برای برگزاری نمایشگاه کتاب اینگونه تصمیم گرفته اند که به صورت آنلاین برگزار شود ولی فکر می کنم این روش در کشور ما چندان نتیجه بخش نباشد اما به نظر من باید صبر کرد و دید که تجربه کشورهای دیگر چه نتیجه ای خواهد داشت تا از تجربیات آنها استفاده کنیم. من به شخصه بهترین تصمیم را عدم برگزاری تا پایان شیوع کرونا می دانم و معتقد هستم بهترین زمان برای برگزاری این نمایشگاه اوایل مهرماه همزمان با بازگشایی مدارس است.

شعار سال ، با اندکی تخلیص و اضافات برگرفته از خبرگزاری برنا، تاریخ 3 اردیبهشت 1399، کد خبر:991306،www.borna.news

پژوهشگر و فعال رسانه ای:

ایرانیان_مهدی جمشیدی پژوهشگر و فعال رسانه ای ضمن انتقاد از رسانه های برخط و جراید مکتوب کشور گفت؛ شیوه تعاملی نویسندگان و ناشرین با رسانه ها در ایران قوائد و اصول تعریف شده ای ندارد و حوزه نشر و کتاب برخلاف دیگر حوزه های خبری به نوعی محجور مانده است.

به گزارش شبکه خبری ایرانیان ،مهدی جمشیدی پژوهشگر و فعال رسانه ای ضمن انتقاد از رسانه های برخط و جراید مکتوب کشور گفت؛ شیوه تعاملی نویسندگان و ناشرین با رسانه ها در ایران قوائد و اصول تعریف شده ای ندارد و حوزه نشر و کتاب برخلاف دیگر حوزه های خبری به نوعی محجور مانده است.

این پژوهشگر فرهنگی درخصوص انتشار اخبار حوزه کتاب گفت؛ با رصد رسانه ها متوجه شدم که بیشتر آنها فقط خبر انتشار یک کتاب را منتشر میکنند و آن هم بیشتر به خاطر خالی نبودن صفحه حوزه کتاب رسانه خودشان است.

این فعال رسانه ای با اشاره به ویژگی خبرنگار حوزه نشر و کتاب افزود؛ خبرنگار فعال در این حوزه می بایست در قدم اول علاقه مند به کتاب و مطالعه باشد و در قدم های بعدی با اصول خبرنویسی این حوزه آشنا و نیز با نویسندگان و ناشران ارتباط تنگاتنگ داشته باشد.

وی همچنین به چارچوب خبری حوزه نشر و کتاب اشاره کرد و گفت؛ همانند پروژه های سینمایی خبرنگار این حوزه می بایست از ابتدای "نگارش کتاب تا انتخاب ناشر، طراحی جلد، دریافت مجوز نشر، انتشار کتاب، رونمایی، پخش، نقد کتاب و نظر خوانندگان و همچنین فروش کتاب" را پوشش رسانه ای دهد و به تنظیم خبر هربخش تسلط و نیز اطلاعات کافی داشته باشد.

مدیر مسئول تهران رسانه همچنین به متن خبر حوزه کتاب اشاره کرد و افزود؛ مصاحبه با نویسنده و ناشر به منظور انگیزه نگارش، شیوه نگارش، اشاره به بخش های مختلف کتاب می بایست مدنظر خبرنگار این حوزه باشد.

جمشیدی که پیش از این، ایده راه اندازی اولین "باغچه خبر" را در سه حوزه "فرهنگ ، هنر ، رسانه" طراحی و در باغ پرندگان تهران اجرایی کرده بود خطاب به متولیان فرهنگی گفت؛ پیشنهاد میکنم باغ کتاب تهران و یا دیگر متولیان این حوزه مکان ویژه را به نویسندگان، ناشران و خبرنگاران اختصاص دهند تا اهالی این حوزه بتوانند گفتگوهای خبری و رسانه ای و همچنین نشست های نقد را به طور تخصصی با مخاطبان و منتقدان برگزار نمایند.

جمشیدی که سردبیری سه نشریه اختصاصی را در کارنامه عملکرد فرهنگی و رسانه ای خود دارد گفت؛ توجه به ارزش زمان در انتشار اخبار حوزه کتاب ضرورت ندارد و به طور مثال اخبار این حوزه برخلاف خبر واریز یارانه، افتتاح پروژه و وقوع سیل هر زمان که منتشر شود با توجه به فراگیری مخاطبان و علاقه مندان به کتاب و همچنین ترویج فرهنگ مطالعه میتواند اثرگذار باشد و دبیران خبر با توجیه اینکه خبری در زمان و رسانه ای دیگر منتشر شده است نباید به این حوزه بی توجهی نمایند.

در پایان نویسنده کتاب "سیر تا احمق" که در حال حاضر مشغول نگارش بخش پایانی این اثر است از مدیران مسئول خبرگزاریها، جراید و همچنین رسانه ملی درخواست کرد تا به حوزه کتاب و نشر توجه ویژه، غیرتجاری و سیاسی داشته باشند.

به گزارش شبکه خبری ایرانیان ،مهدی جمشیدی پژوهشگر و فعال رسانه ای ضمن انتقاد از رسانه های برخط و جراید مکتوب کشور گفت؛ شیوه تعاملی نویسندگان و ناشرین با رسانه ها در ایران قوائد و اصول تعریف شده ای ندارد و حوزه نشر و کتاب برخلاف دیگر حوزه های خبری به نوعی محجور مانده است.

این پژوهشگر فرهنگی درخصوص انتشار اخبار حوزه کتاب گفت؛ با رصد رسانه ها متوجه شدم که بیشتر آنها فقط خبر انتشار یک کتاب را منتشر میکنند و آن هم بیشتر به خاطر خالی نبودن صفحه حوزه کتاب رسانه خودشان است.

این فعال رسانه ای با اشاره به ویژگی خبرنگار حوزه نشر و کتاب افزود؛ خبرنگار فعال در این حوزه می بایست در قدم اول علاقه مند به کتاب و مطالعه باشد و در قدم های بعدی با اصول خبرنویسی این حوزه آشنا و نیز با نویسندگان و ناشران ارتباط تنگاتنگ داشته باشد.

وی همچنین به چارچوب خبری حوزه نشر و کتاب اشاره کرد و گفت؛ همانند پروژه های سینمایی خبرنگار این حوزه می بایست از ابتدای "نگارش کتاب تا انتخاب ناشر، طراحی جلد، دریافت مجوز نشر، انتشار کتاب، رونمایی، پخش، نقد کتاب و نظر خوانندگان و همچنین فروش کتاب" را پوشش رسانه ای دهد و به تنظیم خبر هربخش تسلط و نیز اطلاعات کافی داشته باشد.

مدیر مسئول تهران رسانه همچنین به متن خبر حوزه کتاب اشاره کرد و افزود؛ مصاحبه با نویسنده و ناشر به منظور انگیزه نگارش، شیوه نگارش، اشاره به بخش های مختلف کتاب می بایست مدنظر خبرنگار این حوزه باشد.

جمشیدی که پیش از این، ایده راه اندازی اولین "باغچه خبر" را در سه حوزه "فرهنگ ، هنر ، رسانه" طراحی و در باغ پرندگان تهران اجرایی کرده بود خطاب به متولیان فرهنگی گفت؛ پیشنهاد میکنم باغ کتاب تهران و یا دیگر متولیان این حوزه مکان ویژه را به نویسندگان، ناشران و خبرنگاران اختصاص دهند تا اهالی این حوزه بتوانند گفتگوهای خبری و رسانه ای و همچنین نشست های نقد را به طور تخصصی با مخاطبان و منتقدان برگزار نمایند.

جمشیدی که سردبیری سه نشریه اختصاصی را در کارنامه عملکرد فرهنگی و رسانه ای خود دارد گفت؛ توجه به ارزش زمان در انتشار اخبار حوزه کتاب ضرورت ندارد و به طور مثال اخبار این حوزه برخلاف خبر واریز یارانه، افتتاح پروژه و وقوع سیل هر زمان که منتشر شود با توجه به فراگیری مخاطبان و علاقه مندان به کتاب و همچنین ترویج فرهنگ مطالعه میتواند اثرگذار باشد و دبیران خبر با توجیه اینکه خبری در زمان و رسانه ای دیگر منتشر شده است نباید به این حوزه بی توجهی نمایند.

در پایان نویسنده کتاب "سیر تا احمق" که در حال حاضر مشغول نگارش بخش پایانی این اثر است از مدیران مسئول خبرگزاریها، جراید و همچنین رسانه ملی درخواست کرد تا به حوزه کتاب و نشر توجه ویژه، غیرتجاری و سیاسی داشته باشند.

سرویس فرهنگ و ادبیات هنرآنلاین: مرتضی حیدری مدیر انتشارات آیندگان با این توضیح که وقوع حوادثی هم چون شیوع ویروس کرونا تاثیرات منفی بر کل جامعه دارد و صنف چاپ و نشر هم از این قاعده مستثنا نیست به هنرآنلاین گفت: با شیوع ویروس برای جلوگیری همه گیری آن مدارس و دانشگاه ها تعطیل شدند. مخاطب اصلی کتاب که این قشر هستند نیز از چرخه بازار حذف شد. در واقع یک ترم تحصیلی که به صورت مجازی برگزار می شود، فروش نسخه چاپی کتاب را حذف می کند که با این شرایط عملا تولیدات ناشران روی دست شان می ماند.

او با بیان این که تعطیلی کتاب فروشی ها که ویترین فروش کتاب هستند، لطمه سنگینی به بازار نشر کشور وارد آورد، ادامه داد: در شرایط عادی جامعه بهترین حمایت از ناشران ثابت نگه داشتن قیمت ملزومات تولید کتاب است. ولی در این شرایط می توان راه حل هایی از جمله پرداخت تسهیلات قرض الحسنه برای پرداخت بدهی ها و تخصیص یارانه کاغذ را در نظر گرفت. البته اگر حمایتی هم صورت می گیرد یکسان باشد و همه ناشران را شامل شود نه این که به چند ناشر اختصاص یابد.

حیدری با بیان این که مشخص است برگزاری نمایشگاه کتاب در این شرایط امکان پذیر نیست، افزود: این موضوع واقعا خسارت سنگینی برای ناشران به همراه دارد. یک ناشر برای تولید یک عنوان کتاب ماه ها زمان صرف می کند از حروف چینی، ویرایش، دریافت مجوزهای لازم چاپ و آماده سازی که هزینه های بالایی به ناشر تحمیل می کند که با توجه به نوع توزیع کتاب و برگشت سرمایه به صورت چک های طولانی مدت است. برگزاری نمایشگاه کتاب کمک بزرگی به برگشت بخشی از هزینه های تولید کتاب و هزینه های جاری انتشارات بود، چون فروش نقدی به همراه داشت. در واقع یک ناشر در طول سال فقط 10 روز فرصت فروش نقدی تولیدات خود را دارد.

او تصریح کرد: به نظرم برای جبران این خسارت هزینه ای که برای برگزاری نمایشگاه تخصیص داده می شود صرف خرید کتاب از ناشران شود تا حداقل بخشی از زیان های ناشی از لغو نمایشگاه جبران شود. بدهی هایی که ناشران به چاپ خانه ها و صحافی ها دارند واقعا مشکلی است که برای آن باید فکری کرد. معمولا در این مقطع سال ناشران شلوغ ترین روزهای خود را می گذرانند ولی امسال بدترین حالت ممکن پیش آمده و انباشت بدهی هایی که برنامه ریزی برای پرداخت را برای بعد از نمایشگاه موکول کرده بودند، مشکل ساز شده و همین طور چک های مراکز پخش و کتاب فروشی ها.

حیدری با بیان این که باید برای کاهش هزینه های تولید کتاب چاره ای اندیشیده شود، اظهار داشت: در شرایط عادی هم برای خرید کتاب قشر بزرگی از جامعه با مشکل روبرو هستند و ترجیح می دهند به جای خرید کتاب مایحتاج اولیه زندگی را تامین کنند و کتاب در اولویت چندم هر خانه است.

او اضافه کرد: در شرایط فعلی برای ارتباط با مخاطب تنها فضای مجازی و فروش آنلاین محصولات می تواند راهگشا باشد. همین طور استفاده از ظرفیت های اینستاگرام برای معرفی تولیدات و بازخورد مخاطب که البته این روش شاید سی درصد وضعیت قبل از کرونا را هم جبران نکند ولی چاره دیگری نیست.

به گزارش خبرنگار کتاب و ادبیات خبرگزاری فارس، امسال روز جهانی کتاب با سال های گذشته متفاوت بود، کل صنعت نشر و محتوا درگیر بحران است و نمی داند که فردا چه پیش خواهد آمد. در این وضعیت آژانس ادبی دایره مینا با ابتکاری در صفحه خود در فضای مجازی طی یک ارتباط تصویری از ایپشیتا شارما خواست در یک جلسه درباره بازاریابی کتاب در دوره کرونا تجربیاتی را منتقل کند.

ایپشیتا در حال حاضر مدیرفروش کتاب های تجاری در IPS است؛ یکی از شرکت های برجسته تبلیغ کتاب در منطقه و مستقر در دبی. او پیش از این هم در انتشارات پنگوئن رندوم هوس انگلستان، مدیرفروش خاورمیانه بوده است.

موضوع این گفت وگو بازاریابی کتاب در دوران کرونا بود. از آنجایی که بحران کرونا جهانی است و همزمان همه کشورها را درگیر کرده، اکوسیستم های مختلف می توانند تجربه و راه حل های خود در مواجهه با این بحران را با یکدیگر به اشتراک بگذارند، آن ها را با وضعیت بازار خود انطباق دهند و به کار بگیرند تا از میزان خسارات وارده بر صنعت نشر خود کم کنند. این گفت وگو برای انتقال همین تجربه ها و راه حل ها ترتیب داده شد.

در آغاز این گفت وگو علی عرب زاده هم بنیان گذار و مدیر فروش و حقوق خارجی آژانس ادبی دایره ی مینا از خانم شارما خواست که در مورد نقش بازاریابی کتاب در صنعت نشر بگوید.

* بازاریابی کتاب را به عنوان پلی میان ناشر و خرده فروشان

شارما بازاریابی کتاب را به عنوان پلی میان ناشر و خرده فروشان معرفی کرد. او گفت برای این که این پل درست عمل کند نخست باید بفهمیم یک کتاب دقیقاً درباره چیست، بعد از آن است که می توانیم بفهمیم این کتاب در چه بازاری می تواند فروش برود.

وی با اشاره به وضعیت فعلی جهان ابراز داشت: در حال حاضر هیچ چیز، قابل پیش بینی نیست و نمی دانیم در آینده چه پیش خواهد آمد. تنها چیزی که می دانیم این است که مردم در خانه نشسته اند و کتاب می خوانند. نقش آژانس بازاریابی در این وضعیت خیلی مهم است چون باید پیش بینی کند مردم در حال حاضر می خواهند چه کتابی بخرند. مثلاً ما می دانیم که این روزها مردم کمتر دنبال کتاب های جنایی و ترسناک اند. چون زندگی خودش به قدر کافی هیجان انگیز شده. آنچه که بازار این روزها می طلبد کتاب های آرام و شاد مثل رمان های عاشقانه و کتاب های خودیاری اند. کتاب های کودک هم این روزها متقاضی زیادی دارند. بچه ها نمی توانند از خانه بیرون بروند و بازی کنند و پدر و مادرها باید یک طوری سرگرم شان کنند و چه بهتر از کتاب؟

در ادامه علی عرب زاده و ایپشیتا شارما در مورد نحوه فعالیت آژانس های بازاریابی در جهان و نقش واسطه گری آن ها میان ناشران و خرده فروشان کتاب صحبت کردند.

* ناشران، خرده فروشان مورد نظر خود را معرفی می کنند و خرده فروشان هم ناشران مورد نظرشان را به بازاریاب معرفی می کنند و به این ترتیب همه با هم مرتبط می شوند

شارما در این باره گفت: ناشران، خرده فروشان مورد نظر خود را معرفی می کنند و خرده فروشان هم ناشران مورد نظرشان را به بازاریاب معرفی می کنند و به این ترتیب همه با هم مرتبط می شوند. به عنوان مثال ناشر به بازاریاب رجوع می کند و آن کتاب هایی را که حدس می زند در بازار او فروش خوبی خواهد داشت به بازاریاب معرفی می کند. بازاریاب هم سراغ خرده فروشانی می رود که می داند مرکز خوبی برای فروش آن کتاب ها هستند. چون هر کتابی برای هر خرده فروشی مناسب نیست. مثلاً کتاب های کودک تنها در کتاب فروشی هایی فروش می روند که بخش کتاب کودک داشته باشند. تشخیص اینکه هر ناشری باید با چه خرده فروشی کار کند، کار و تخصص تیم بازاریابی است.

* چگونگی بازاریابی در سطح بین المللی

شارما در پاسخ به این پرسش که در حال حاضر چطور می توان در سطح بین المللی کار بازاریابی را ادامه داد، تصریح کرد: او هم مثل بقیه در خانه است و بیشتر وقتش را در جلسات آنلاین با مشتری هایی از لبنان، اردن، کویت و بحرین می گذراند. این جلسات هم شامل مشاوره در زمینه ی فروش کتاب در این دوران می شود و هم شامل خرید و فروش رایت کتاب. او مثل قبل با ناشرانش در آمریکا و بریتانیا در ارتباط است و کارهایش را پیش می برد.

او در مورد تأثیر اپیدمی کرونا روی کار آژانس های ادبی گفت: مهم ترین اتفاقی که افتاده تعطیلی نمایشگاه کتاب لندن و بولونیاست. البته آژانس های بزرگ چون با ناشرها ارتباط مستقیم دارند مشکلی برایشان پیش نمی آید و می توانند مثل قبل به کارشان ادامه بدهند. ولی نمایشگاه های بین المللی بهترین فرصت برای آژانس های کوچک اند تا در آنجا ارتباطات کاری شان را بسازند و آن ها این روزها این فرصت را از دست داده اند. کاری که می شود در حال حاضر انجام داد این است که آژانس ها خودشان را برای نمایشگاه فرانکفورت آماده کنند. آن ها می توانند در فرصت پیش رو آژانس ها، ناشرها و نویسنده هایی را که می خواهند با آن ها کار کنند شناسایی کنند و روی آن ها مطالعه داشته باشند.

* سرمایه های بازار نشر ایران/ دردناک است که ایرانی ها نمی توانند به کتاب های ساده دسترسی داشته باشند

او در پایان صحبت های خود در مورد نشر ایران بیان داشت: بازار ایران سرمایه های زیادی دارد که مهم ترینش مردم تحصیل کرده ای هستند که مشتاق اند در مورد جهان بدانند و بیشتر بیاموزند. اما بزرگ ترین مشکل این است که نه آن ها می توانند با دیگر مردم جهان در ارتباط باشند و نه مردم جهان راه ارتباطی ساده ای با آن ها دارند. حتی اگر ناشرها هم بخواهند به ایرانی ها کتابی بفروشند، نمی توانند این کار را بکنند. چون طرف ایرانی به خاطر تحریم ها راهی برای پرداخت ندارد . دردناک است که ایرانی ها نمی توانند به کتاب های ساده دسترسی داشته باشند. پای تحریم و سیاست نباید به دنیای کتاب ها باز شود.

* هوای کتابفروشی ها و ناشران محلی را داشته باشیم

ایپشیتا شارما به عنوان حرف آخر توصیه کرد در این روزهای سخت بحران کرونا هوای کتابفروشی ها و ناشران محلی را داشته باشیم که چراغ کتاب خوانی محله ها با همین ها روشن می ماند.

انتهای پیام/

به گزارش روابط عمومی معاونت امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ابراهیم حیدری با اشاره به استقبال خوب از این پویش گفت: تاکنون کودکان و نوجوانان در خور توجهی از سراسر ایران اعم از شهری و روستایی در این پویش شرکت کرده اند. آن ها با کتابخوانی و صحبت های ساده و صمیمی درباره کتاب لحظات به یادماندنی و شیرینی را در این روزهای دشوار برای همه ما خلق کردند. همچنین کلیپ های زیبایی را تهیه و تدوین کرده و در شبکه های اجتماعی با گذاری کردند.

وی ادامه داد: با توجه به استقبال گسترده خانواده ها در روزهای آخر و درخواست همکاران ادارات کل فرهنگ و ارشاد اسلامی سراسر کشور و نیز استمرار شرایط و فرصت بیشتر برای دانش آموزان و غنی کردن اوقات فراغت آنها، شورای برنامه ریزی این پویش را تا پایان روز 12 اردیبهشت تمدید کرد.

پویش با کتاب در خانه در نوروز امسال، بر اساس طرحی از دفتر مطالعات و برنامه ریزی فرهنگی و کتاب خوانی معاونت امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و با همکاری خانه کتاب، شبکه شهرها و روستاهای دوستدار کتاب، و ادارات فرهنگ و ارشاد اسلامی تمامی استان ها به راه انداخته است.

در این پویش، کودکان و نوجوانان سراسر ایران، در کلیپ های کوتاه دو دقیقه ای که در شبکه های اجتماعی منتشر می کنند، به معرفی کتابی می پردازند که در فضاهای قرنطینه خانوادگی مطالعه کرده اند. آن ها در این کلیپ گاهی از معرفی ساده کتاب فراتر رفته و وارد گفت وگو با نویسنده، شخصیت ها و دوستانشان می شوند و نظرشان را درباره کتاب هم می گویند.

به گزارش بولتن نیوز ، بهادر زمانی بازیگر، نویسنده و کارگردان جوان سینما، در تحلیل فضای بازیگری کنونی سینما گفت: دوره نیاز مبرم به بازیگر چهره گذشته و اگر تهیه کننده و کارگردان با کمی ریسک تابوی بهره بردن صد در صدی از بازیگران چهره را بشکنند و به نیرو های جوان و با استعداد رجوع کنند، اتفاق خوبی برای کلیت سینما خواهد افتاد. ضمن اینکه اگر کارگردان علم کافی داشته باشد و فیلمنامه خوب طلب کند، می توان از بازیگران جدید استفاده کرد.

وی در خصوص کمرنگ شدن حضور یک سری از بازیگران در عرصه تصویر با وجود داشتن پتاسیل کافی، بیان کرد: این موضوع را می توان از دو وجه بررسی کرد؛ اول اینکه مسیر تکامل هر کسی در زندگی متفاوت است. خود من شاید نیاز به آموزش ها و یا اتفاقات دیگری داشتم که این فاصله ایجاد شود و در زمان دیگری موفقیتم را به ثبت برسانم. از سوی دیگر، انگار حذف آدم ها طبیعی شده و به نوعی نگاه بغض انگیزی وجود دارد که در حق خیلی ها اعمال می شود.

این بازیگر افزود: در کار ما آدم هایی هستند که با ورود افراد جدید حس خوشایندی ندارند و فکر می کنند جای آن ها اشغال می شود. آن ها انتظار دارند به عنوان یک رئیس و تصمیم گیرنده نگاهشان کنند و همه چیز بر اساس فکر و ایده آن ها پیش برود.

زمانی اظهار داشت: برخی با وجود توقیف فیلمشان باز دیده و مطرح می شوند. انگار برای اینکه در این عرصه از قافله عقب نیفتید، نیاز به یک سری شرایط اخلاقی خاص و دریدن برخی پرده های درونی دارید. اگر فکر کنید که به صرف استعداد و هنرتان دیده و مطرح می شوید، سخت در اشتباه هستید.

این کارگردان درباره علت تولید بیش از حد آثار در حوزه نمایش خانگی و پایین آمدن سطح کیفی بیشتر آنها، اظهار کرد: در هرجامعه ای عرضه با تقاضا رابطه مستقیم دارد؛ وقتی فرهنگ تقاضا به وجود نیاید، فرهنگ عرضه نیز به هم می ریزد. نکته بعد اینکه، پول های هنگفتی که منشا مشخصی ندارد در این حوزه راحت تر خرج می شود. کیفیت آن ها هم برای سرمایه گذاران اصلا مهم نیست. مشکل اصلی این بخش به عدم مدیریت حرفه ای ربط دارد.

وی ادامه داد: در حوزه نمایش خانگی پرداختن به سوژه ها، موضوعات و کاراکتر ها از آزادی عمل بیشتری برخوردار است و این امر باعث شده سازندگان تمایل بیشتری برای فعالیت در این بخش پیدا کنند.

بازیگر فیلم سینمایی رستاخیز عنوان کرد: البته اگر انصاف را رعایت کنیم، برخی از آن ها دارای کیفیت لازم هستند؛ سریال کرگدن یکی از آنهاست که به شخصه شانس حضور در آن را داشتم. هرچند بی نقص نبود، اما خوشبختانه مورد استقبال و احترام مخاطب قرار گرفت، چون به شعورشان توهین نشد.

زمانی درباره فضای کنونی سینمای ایران هم گفت: سینمای ما شریف است، اما حرفه ای نیست. به نوعی رفاقتی است که خروجی آن تعدادی کار تصویری خوب می شود. از سویی دیگر محدودیت در پرداختن به ژانر ها و سوژه های مختلف و نبود امکانات تولید کافی از سخت افزاری تا نرم افزاری، باعث عدم پیشرفت و تولید آثار متنوع شده است.

او افزود: از همه مهمتر ذائقه مخاطب این روز ها به سمتی رفته که فقط یکسری درام اجتماعی و طنز می بیند که آن هم شامل ممیزی های فراوان می شود. فیلمنامه نویس ها هم در شرایطی کار می کنند که دچار خودسانسوری وحشتناکی شده اند. با این اوصاف چه انتظاری از سینما داریم؟! تا وقتی مدیران و تصمیم گیرندگان جهت گیری خود را عوض نکنند، همین شرایط باقی خواهد ماند.

زمانی در پایان درباره جدیدترین فعالیت های هنری خود گفت: چند پیشنهاد بازی دارم که هنوز قطعی نکردم، اما از بهمن ماه سال گذشته پیش تولید فیلمی به نویسندگی و کارگردانی خودم را آغاز کردم که به علت شیوع کرونا متوقف شد. پس از مساعد شدن شرایط برای دریافت پروانه ساخت و دیگر مسائل مربوط به تولید اقدام خواهم کرد.

او افزود: نام این اثر سینما کرونا است و لوکیشن های آن تهران و کرج و پربازیگر خواهد بود. از آنجا که همه نقش ها تاثیر گذار و مهم هستند، حتما از بازیگران جدید و مستعد تئاتر نیز استفاده خواهم کرد تا راهی برای نشان دادن خودشان پیدا کرده باشند.

به گزارش گروه فرهنگ و هنر دفاع پرس ، فرزاد آذری پور مدیر سامانه آنلاین هاشور درباره اکران آنلاین فیلم ها در زمان کرونا اظهار داشت: شیوع کرونا چنان تاثیری بر ساز و کار روابط در دنیا گذاشته است که بسیاری از کارشناسان نام عصر کرونا را برای عصر جهان برگزیدند و کارشناسان معتقد هستند که جهان پس از کرونا پدیده ای متفاوت خواهد بود زیرا به یکباره جامعه بشری با وضعیتی روبرو شد که ساز و کار ارتباطات اجتماعی را زیر سوال برده است به همین دلیل ضرورت هنر در این دوران شاید بیش از هر زمان دیگری احساس شد و موسیقی، ادبیات، سینما و دیگر وجوه هنر مرهمی بر آلام مردم در قرنطینه شد.

آذری پور با بیان اینکه امروز بستر اینترنت بستر روابط اجتماعی، دیدارها، خرید، فروش و غیره شده است، افزود: دو سال پیش سامانه اینترنتی هاشور با هدف دسترسی هر علاقمندی به فیلم مورد نظر فارغ از مکان جغرافیایی نمایش فیلم های مستند را آغاز کرد و برای اولین نمایش میزبان مستند توران خانم ساخته ارزشمند رخشان بنی اعتماد و مجتبی میرطهماسب به طور همزمان در ایران و جهان بود. هاشور که متکی بر ارتباط با زیرساخت های اینترنتی بود توانست با رعایت بالاترین حد ایمنی این فیلم را اکران و به دست مخاطبین برساند و مجتبی میرطهماسب و رخشان بنی اعتماد نقش مهمی در ایده و راه اندازی اکران آنلاین داشتند.

وی با بیان اینکه اکران آنلاین ضرورتی بود که در دوران کرونا نیازی دوچندان یافت و پس از این دوران نیز جایگاه خود را خواهد داشت، گفت: از اواخر بهمن ماه بر تعداد مخاطبان سامانه اینترنتی هاشور افزوده شد و مشترکین ما سیر صعودی بالایی داشتند و تا پایان فروردین به رشد 300 درصدی رسید. خوشبختانه به خاطر زیرساخت های مناسب مشکلی در خدمات رسانی نداشتیم و امکان رشد چندین برابری نیز برای مراجعه کنندگان فراهم شده است.

آذری پور با بیان اینکه پنجاه فیلم جدید به سامانه هاشور اضافه شده است، گفت: مجموعه سه قسمتی درباره عباس کیارستمی به نام های یک گفتگو با عباس کیارستمی ، نرسیده به درخت و آن سوی درختان زیتون ، فرخی یزدی، میدان جوانان(سابق)، این پیکان، عشق من تبریز، سفر سهراب، این مرد، پیرنیا باغبان گلها، میلاد کیایی، قطار مسیر 60، مجموعه پنج قسمتی اورسن ولز صحبت می کند،این مرد نیچه نیست و ... از جمله فیلم هایی هستند که می توانید در هاشور ببینید.

وی خاطرنشان کرد: پیش از راه اندازی هاشور، سابقه 20 ساله در عرضه خدامات اینترنتی و مطالعاتی بر روی Vodهای موفق دنیا داشتیم و تلاش کردیم تا آنجا که ممکن است چرخ را از نو اختراع نکنیم و از دانش روز دنیا در این زمینه بهره ببریم. بر پایه این دو وجه بود که توانستیم چندماه پس از رونمایی هاشور اولین اکران آنلاین در ایران و جهان را در سال 97 به نتیجه برسانیم.

آذری پور درباره نمایش فیلم های سینمایی بلند نیز توضیح داد: قبل از شیوع کرونا هم درصدد نمایش فیلم سینمایی بلند بودیم، مذاکرات آنرا آغاز کردیم، سایت نیز طراحی جدید شد تا امکانات بیشتری را در اختیارمان قرار می دهد.

مدیر سامانه اینترنتی هاشور بیان داشت: تاکنون بالاترین تعداد مخاطب را برای دیدن فیلم های مستند در هاشور داشتیم اما با توجه به جمعیت هشتاد و چند میلیونی ایران از منظر اقتصادی هنوز راه طولانی داریم و نیازمند کمک نهادهای فرهنگی- دولتی هستیم البته منظور صرفا کمک مالی نیست بلکه نیاز به فرهنگ سازی دارد تا جای بیشتری از سبد خانواده به محصولات فرهنگی اختصاص پیدا کند.

آذری پور با بیان اینکه vod ها در دهه گذشته به جریان مسلط و دموکراتیک ارتباط محصولات سینمایی با مخاطب تبدیل شده است، افزود: vod ها به مخاطب فرصت می دهد تا فارغ از اینکه کجا باشند بتوانند آخرین محصول سینمایی را ببینند. ساز و کار ارتباط با جهان اگرچه در ایران شکل خاصی دارد اما با این وجود می بینیم که نوعی ساز و کارهایی که vod های بزرگ جهان دارند در کشور ما نیز ناگزیر رایج می شود و مخاطبان این امر می توانند مخالفت کنند اما در نهایت راهکار سینما در آینده صرفا نمایش فیلم در سالن ها نخواهد بود و ماجرای کرونا در شرایط فعلی صرفا سرعت می بخشد.

وی ادامه داد: آینده اکران آنلاین در ایران ناگزیر و به خصوص با شناخت و قانون کپی رایت به ضریب امنیت افزوده می شود و تجربه نشان می دهد که اکران آنلاین به رونق بیشتر اکران سالن های سینمایی منجر خواهد شد.

انتهای پیام/ 121

وی در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: پیش از هر مسأله ای باید عنوان کنم صنف ما به همراه 3 صنف دیگر به دلیل آنکه جزو صنوف ضعیف خانه سینما محسوب می شدند توانستند برای تمامی اعضای شان عیدی دریافت کنند اما ما با دیگر صنوف سینمایی همراهی کردیم و نامه ای به وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی نوشتیم و درخواست کردیم که این عیدی به بقیه سینماگران هم تخصیص یابد.

کفیلی ادامه داد: از نظر من لزوماً عدالت در تخصیص منابع به صورت تساوی مطلق نیست. صنوف در همه جای دنیا برای حمایت از ضعفا شکل گرفته اند. بی تردید اگر قانون کار در جمهوری اسلامی ایران برای صنوف به درستی اجرا شود ما دیگر هیچ مشکلی نخواهیم داشت و تمام تلاش بنده این است که بتوانیم این قانون را در صنوف سینمایی اجرایی کنیم.

دستیار فیلمبردار فیلم های سینمایی رفقای خوب و من یک ایرانی ام در پاسخ به این سوأل که به عقیده شما چطور می توان متوجه شد چه کسی در سینما نیازمندتر از دیگران است که عیدی باید به او اختصاص یابد اظهار داشت: بنده با این نظر شما همدل هستم قطعاً به صورت دقیق نمی توان متوجه شد که چه کسی بیشتر نیازمند کمک است از این رو من معتقدم باید مباحث در ابعاد کلان تر و مهمتر مطرح شوند و مشکلات سینما و صنوف از ریشه حل شوند تا به خودی خود چنین معضلاتی در سینما رخ ندهد.

این سینماگر با ارائه یک راهکار در این خصوص خاطرنشان کرد: این یک مسأله حاکمیتی است؛ اگر از پردرآمدها مالیات اخذ شود و بعد از دریافت مالیات از آن ها به کم درآمدها کمک شود مسلماً بخش عمده ای از مشکلات مرتفع می شود. من معتقدم ما باید مطالبات مان را عوض کنیم. امروزه در سینمای ایران اهالی سینما با مشکلات متعددی دست و پنجه نرم می کنند، از جمله آنکه ما همچنان یک قرارداد الگو و تیپ نداریم و تلاش بنده همواره این بوده که به خاطر رفاه حال اعضای مان قراردادهای مان را زیر نظر قانون کار ببریم.

وی در همین راستا تأکید کرد: در حال حاضر قراردادهای سینمایی یک جانبه به نفع تهیه کنندگان هستند و بنده در جلسه ای که با آقای انتظامی داشتیم از ایشان درخواست کردم که مباحث کلان تر سینما از جمله همین مسأله قراردادها را برطرف کنند تا به خودی خود بخش اعظمی از مشکلات سینمای کشور برطرف شود.

کفیلی ادامه داد: سینماگران وضعیت مطلوبی ندارند و این در حالی است که مردم تنها سلبریتی ها را می بینند و فکر می کنند وضع سایر اهالی سینما نیز مانند آن ها خوب است اما همانطور که یک نوازنده درآمد اندکی دارد اما خواننده ها درآمدهای میلیاردی دارند در سینما نیز وضعیت این گونه است و ما به جز تعداد انگشت شماری از بازیگران و کارگردانان که درآمدهای نجومی دارند شاهد دستمزد و درآمد اندک سایر سینماگران هستیم و از این رو اگر مالیات از این پردرآمدها اخذ شود می توان به کم درآمدها کمک کرد و عدالت را در سینما جاری ساخت.

این دستیار فیلمبردار افزود: من شخصاً یک معلم زاده و کارمندزاده هستم که پدر و مادرم اول مالیات شان کسر می شود بعد با مابقی پولشان زندگی می کنند! ما نباید شاهد این اتفاق باشیم که سود اصلی را بنگاه های پر سود اقتصادی می برند اما دست اهالی فرهنگ و هنر خالی است! ما به طور جدی همراهی می کنیم که مالیات بدهیم برای اینکه حمایت و امنیت و بهداشت و بیمه بیکاری داشته باشیم.

وی در خاتمه اظهاراتش به وضعیت بحرانی کنونی سینما به دلیل شیوع ویروس مرگبار کرونا اشاره کرد و گفت: در خوش بینانه ترین حالت فعالیت های سینمایی می توانند از مهرماه آغاز شوند و در حال حاضر شرایط برای شروع و ادامه پروژه های سینمایی مهیا نیست. تا زمانی که قانون و پروتکل های بهداشتی و ایمنی در کار سینما نوشته نشوند شروع هر کاری در سینما پرر یسک است و قطعاً اگر برای اهالی سینما اتفاقی بیفتد کسی پاسخگو نخواهد بود از این رو طی ماه های پیش رو وظیفه متولیان فرهنگی و سینمایی حمایت همه جانبه از اهالی سینما است تا در گذران زندگی شان خلل و نقصانی ایجاد نشود.

به گزارش سینماپرس ، مهران احمدی، بازیگر و کارگردان سینما، تئاتر و تلویزیون، شب گذشته (جمعه 5 اردیبهشت) مهمان برنامه دورهمی با اجرای مهران مدیری بود و درباره سوء استفاده از کلمه سلبریتی و ماجرای پرداخت مالیات هنرمندان صحبت کرد.

مهران احمدی در پاسخ به سوال مجری برنامه که از او پرسید آیا از جایگاهت راضی هستی ، گفت : ما بعد از سی سال کارگری کردن در این حرفه، یک خانه و ماشین و زن و زندگی داریم که معمولا هر آدمی با کار کردن به این موارد دست پیدا می کند و اگر هم تا الان به آن نرسیده حتما اتفاقاتی مانع راه او شده است. ما خیلی آدم های پولداری نیستیم. جدیدا یک کلمه ای ساخته شده است به نام سلبریتی و از قصد این کار را کردند تا بین مردم و هنرمندان فاصله ایجاد کنند و ما هم می دانیم چه افرادی و با چه قصدی این کار را انجام داده اند. مثلا می آیند آدمی را که تاکسی دارد با مهران مدیری مقایسه می کنند و می گویند این مرد با یک تاکس زرد مالیات می دهد ولی مهران مدیری مالیات نمی دهد و این مقایسه از اساس اشتباه است، چرا که شغل و کار این دو نفر چه ربطی به هم دارد؟ ولی برخی این مقایسه ها را انجام می دهند تا از آب گل آلود ماهی بگیرند.

احمدی درباره تعداد بازیگرانی که از این راه امرار معاش می کنند گفت: ما در بین این همه آدمی که در سینما هستند اعم از خانم و آقا، حدود 70 نفر به طور حرفه ای از این راه امرار معاش می کنند، بقیه افراد یک کسب و کار دیگری دارند. خب می خواهید دور از جان، ما گورمان را گم کنیم برویم؟ ما داریم برای سه نسل خاطره سازی می کنیم. ضمن اینکه همه ما مشکل داریم. چه کسی گفته است که مهران احمدی یا هر کس دیگر در این حرفه الگوی دیگران است؟ چه کسی همچین دروغی را در جامعه رواج داده است؟ هیچ یک از ما این ادعاها را ندارد، ما الگوی خودمان هم نیستیم چه برسد به جامعه.

او درباره واکنش های مردم به وضعیت پرداخت مالیات هنرمندان توضیح داد: من پست می گذارم درباره بهار، زیر پست کامنت می گذارند تو برو مالیاتت را بده. به خدا ما مالیات می دهیم. ما مالیات می دهیم می دانید چه جوری؟ یک مالیات مستقیم داریم، یک مالیات غیر مستقیم، مالیات مستقیم این گونه است که یک نفر یک درآمدی دارد و در یک چهارچوبی از او مالیات می گیرند. اما ما زمانی که یک فیلم سینمایی را اکران می کنیم، از میزان فروش آن هم مالیات پرداخت می کنیم. وقتی یک تهیه کننده می خواهد قرار داد ببندد، به طور مثال به آقای مدیری می گوید ده میلیون پول قرارداد تو است و پانصد هزار تومان هم مالیات آن می شود. همان طور که گفتم، ما کلا هفتاد نفر در سینما هستیم که به طور کلی از این راه پول در می آوریم، زندگی می کنیم و مالیات هم می دهیم.

کارگردان فیلم سینمایی شمارش معکوس در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: مبحث بسیار مهم جهش تولید که رهبر معظم انقلاب اسلامی با تدبیر و درایت همیشگی شان آن را به عنوان شعار سال 1399 انتخاب فرموده اند در ظاهر امری اقتصادی اما در باطن مسأله ای فرهنگی است.

وی ادامه داد: مهمترین حوزه ای که می تواند انگیزه تولید را در همه ارکان جامعه به وجود آورد همین حوزه فرهنگی و هنری است؛ بی تردید ما با تولیدات مناسب در سینما، تلویزیون و تئاتر کشور می توانیم این انگیزه را برای عموم مردم ایجاد کنیم که بیش از گذشته به تولید بیندیشند و روحیه خودباوری و خوداتکایی را در آن ها تقویت کنیم.

حر سپس با بیان اینکه مدیران باید ایمان، خودباوری و ولایتمداری را در آثار ترویج کنند تصریح کرد: سینمای امروز کشور فاسد است و نه تنها هیچ کمکی به رشد و اعتلای تولیدات فرهنگی نمی کند بلکه باعث ترویج ابتذال در جامعه و ولنگاری شدید فرهنگی نیز می شود. بنده معتقدم اگر قرار است سینما به همین رویه فعلی ادامه دهد و تولیداتش این چنین باشد همان بهتر که هرگز تولیدی نداشته باشد و برای همیشه تعطیل شود چرا که ما نباید به هر قیمتی از جمله از دست دادن ارزش های دینی، ملی و انقلابی دست به تولید اثر در سینما بزنیم.

این سینماگر خاطرنشان کرد: جمهوری اسلامی ایران گنجینه ای از دستاوردهای ملی را دارد که طی این سال ها نیروهای جهادی، طلاب و روحانیون، شهدا و جانبازان و ایثارگران آن دستاوردها را برای کشور به ارمغان آورده اند که هریک از این موضوعات می تواند دستمایه تولید ده ها اثر فرهنگی ارزشمند و مناسب در سینما و تلویزیون و تئاتر کشور شود.

وی تأکید کرد: ما امروزه در سینمای کشورمان پیروی خط و خطوطی که بیگانگان برای مان تعیین و تبیین کرده اند پیش می رویم که این کار در درازمدت منجر به خسارت های جبران ناپذیر می شود. بنده معتقدم این شیوع ویروس کرونا که منجر به تعطیلی سینماها و تئاترها و... شده است فرصت مناسبی است تا مدیران کمی به خود بیایند و عملکرد سراسر غلط شان را بازبینی کنند.

کارگردان فیلم سینمایی ما ایستاده ایم با بیان اینکه همین شیوع کرونا نشان داد که ما چه مردم با ایمان، مقتدر و انقلابی داریم اظهار داشت: حرکت های جهادی جوانان برای ضدعفونی معابر، حرکت انقلابی طلاب و روحانیون برای دفن بیماران کرونایی به صورت شرعی، حضور انبوه خواهران انقلابی برای تولید ماسک و مواد ضدعفونی و... همگی می تواند مقدمه ای برای تولید صدها اثر سینمایی و تلویزیونی در سال جهش تولید باشد؛ تولیداتی که می تواند ارزش های کشور ما را به رخ جهانیان بکشد و در تاریخ ماندگار شود اما رسیدن به این تولیدات نیازمند هوشیاری، آگاهی، انقلابی بودن و خرد مدیران سینمایی است!

حر در خاتمه اظهاراتش تأکید کرد: یکی دیگر از موارد مهم این است که ما نباید به برخی افراد سوءاستفاده گر اجازه بدهیم از عنوان جهش تولید برای رسیدن به منافع مادی خود استفاده کنند. ما نباید اجازه بدهیم سینماگران نابخرد با همراهی مدیران و متولیان فرهنگی و سینمایی مردم را در آثارشان دعوت به شهوات دنیوی کنند. جهش تولید امری انقلابی است ما اجازه نخواهیم داد این مسأله انقلابی منجر به تولید بیشتر خوراک فاسد و مضر فرهنگی شود.

کارگردان قصیده گاو سفید که این فیلم را در جشنواره فجر سال قبل رونمایی کرد و با بازخوردهای خوبی هم مواجه شد، در گفت وگویی با ایسنا درباره تصمیمش برای چگونگی نمایش این فیلم با اشاره به اینکه پس از جشنواره یک بازبینی مجدد بر فیلم داشته و حدود هفت تا هشت دقیقه از آن را بدون اینکه به حال و هوای آن خللی وارد شود کوتاه کرده است، بیان کرد: بعد از جشنواره فجر، اول در نظر داشتم قصیده گاو سفید را برای جشنواره های خارجی آماده کنم که متاسفانه با توجه به شیوع ویروس کرونا برنامه بسیاری از جشنواره ها تغییر کرده و مشخص نیست هر کدام چه زمانی برگزار می شوند.

او در پاسخ به اینکه اولویتش شرکت در فستیوال های خارجی است؟ گفت: البته اولویتم در شرایط فعلی این است که سینما زنده شود چون این فیلم برای سینما ساخته شده و امیدوارم شرایط طوری مهیا شود که سینما ها هر چه سریعتر در شرایط ایمن و سلامت بازگشایی شوند. با این حال فکر می کنم این فیلم قابلیت هایی دارد که می تواند برای امکان نمایش و حضور بین المللی آن هم صبر کنیم چون دست کم جشنواره های خارجی تا دو، سه ماه آینده تعطیل هستند.

صناعی ها درباره اینکه آیا تمایلی به اکران آنلاین فیلمش خواهد داشت یا خیر؟ هم افزود: من معتقدم هر فیلمی مقتضیات خاص خود را دارد. این که یک فیلم برای پرده سینما تولید شده باشد یا برای قاب تلویزیونی قطعاً تفاوت های زیادی با هم دارند چون این دو مدیوم در فرم، اجرا، دکوپاژ و کارگردانی تاثیرگذار است، کما اینکه می بینیم در تمام دنیا سریال های تلویزیونی ساختار متفاوت تری از فیلم سینمایی دارند و درباره فیلم خودم فکر می کنم جذابیت قصیده گاو سفید بیشتر برای پرده سینماست تا قاب تلویزیونی. با همه این ها، شرایطی را که در آن هستیم نیز درک می کنم و باید صبر کنیم ببینیم چه اتفاقی می افتد. قطعا برای تعطیلی کوتاه مدت سینماها تصمیم به اکران آنلاین نخواهم داشت، اما اگر قرار باشد تعطیلی بلندمدت باشد یعنی مثلاً یک سال، آن موقع شاید تصمیم جدیدی بگیرم.

او با تاکید براینکه اگر برای اکران آنلاین برنامه ریزی شود، موضوع تبلیغات بسیار مهم و تاثیرگذار خواهد بود، درباره بیانیه اخیر سازمان تنظیم مقررات صوت و تصویر فراگیر در فضای مجازی که باید فیلم ها به تعداد زیادی سامانه وی اودی ارائه شوند تا امکان تبلیغات تلویزیونی را بگیرند، گفت: این پلتفرم ها چند سالی است مشغول فعالیت هستند و یک بازار رقابتی بین آن ها وجود دارد، ممکن است برخی پیشرفت کرده و بعضی درجا زده باشند، اما طبیعتاً صاحبان یک فیلم مثل همه جای دنیا می توانند تصمیم بگیرند که با یک سامانه وارد کار شوند یا نشوند. مثلاً کسی که فیلم خود را به نتفلیکس می دهد فارغ از اینکه خود نتفلیکس تهیه کننده باشد یا خیر، ممکن است نخواهد همزمان اثرش را به آمازون هم دهد، این انتخاب با صاحب اثر است بنابراین کسی نمی تواند آن ها را مجبور کند به وی اودی های دیگر هم فیلم بدهند یا ندهند. البته در شرایط فعلی دست کم برای نمایش آثاری که در سینما بوده اند و بعد وارد سامانه های آنلاین می شوند همه چیز غیرانحصاری است یعنی در قرارداد لحاظ می شود که تصمیم بر عهده صاحب اثر است تا فیلم خود را در یک سامانه یا بیش از آن نمایش دهد، چون به هر حال چه برای نمایش خانگی و چه اکران آنلاین اگر قرار باشد یک سامانه فیلمی را در اختیار بگیرد پس قطعاً باید امتیازات ویژه ای داشته باشد که از آن جمله رقم خیلی بیشتر است و اینکه مخاطب خیلی گسترده تری هم داشته باشد.

وی تاکید کرد: فارغ از تمام این بحث ها تلویزیون اگر می خواهد فیلمی را تبلیغ کند نباید تبعیض قائل شود بلکه باید این امکان را در اختیار همه به طور یکسان قرار دهد بویژه آنکه اتفاقات اخیر و شرایطی که در جامعه پیش آمده، سبب شد اقبال مردم به این نوع سامانه های نمایشی افزایش یابد و استفاده از این نوع پلتفرم ها و تماشای فیلم از این طریق، تقریباً به یک نوع فرهنگ برای مخاطب ایرانی تبدیل شده و از این پس بیشتر پای آن خواهند نشست. بنابراین وی اودی ها یک بازار جدی هستند که باید جدی به آن ها توجه شود و تولید کنندگان و ارائه دهندگان خدمات و تصمیم گیران باید اصولی تر برنامه ریزی کنند.

صناعی ها در پایان گفت: البته می توان حدس زد چرا تلویزیون تصمیم می گیرد وی اودی های دیگری هم بجز آن هایی که شناخته شده هستند، تقویت و به تعدادشان افزوده شود، اما راهش این نیست که از طریق بلوکه کردن تبلیغات تلویزیونی این مسیر را پیش ببرند. ما باید حداقل پنج، شش پلتفرم قوی و خوب در مملکت خود داشته باشیم اما الان فقط در حد یکی دوتاست و برای اینکه پلتفرم های خوب دیگری هم داشته باشیم کمک های مالی، جذب مخاطب و برنامه ریزی برای گرفتن فیلم های خوب، بهتر از راه هایی مثل بلوکه کردن تبلیغات است.

انتهای پیام

جشنواره بین المللی فیلم کن جهت حمایت از فعالان حرفه ای عرصه سینما، بازار فیلم خود را با عنوان اصلی March du Film از تاریخ 22 تا 26 ژوئن 2020 (2 تا 6 تیر 1399) به شکل آنلاین برگزار می کند.

در روزهای سخت شیوع کرونا در سراسر دنیا و چشم اندازهای شکننده برای حیات آینده سینما، جشنواره کن تحت هیچ شرایطی حاضر به ترک زمین بازی نیست. تیری فرمو، دبیر هنری جشنواره فیلم کن اعلام کرد: هیچ کس نمی داند در نیمه دوم سال چه اتفاقی می افتد و آیا می توان رویداد اصلی جشنواره را در سال 2020 برگزار کرد یا خیر؟ بنابراین کن تصمیم گرفته تا خود را با اتفاقات این سال عجیب و غریب وفق دهد.

نخستین اقدام در این زمینه ایجاد بازار فیلم آنلاین است که توسط ژروم پایلارد – مدیر اجرایی بازار فیلم کن- راه اندازی شده است. او گفته است که این نوع از بازار آنلاین فیلم بعد از گفتگو و مشورت با بسیاری از فعالان حرفه ای عرصه سینما در سراسر جهان ایجاد شده است.

بازار آنلاین فیلم تلاش دارد تا با ایجاد بخش های مختلف از جمله جلسات آنلاین، تجربه حضور زنده و واقعی در بازار را برای مخاطبین خود رقم زند. این نوع از بازار، راهکار خلاقانه ای است تا همچنان حلقه ارتباطی بین فعالان حرفه ای عرصه سینما با یکدیگر حفظ شود.

بر اساس اعلام ژروم پایلارد ، طبق نظر سنجی که میان توزیع کنندگان فیلم انجام شده، حدود 80 درصد آنها موافق با برگزاری بازار فیلم کن به شکل آنلاین بوده اند و 66 درصد آنها آمادگی و ظرفیت خرید پروژه های فیلم های تکمیل شده و یا در مرحله پُست-پروداکشن (پس از تولید) و همچنین آثار نوشتاری را دارند.

به گفته مدیر اجرایی بازار فیلم کن بخش آنلاین بازار جایگزین وجه فیزیکی آن نمی شود اما تلاش می شود تا حداقل بخشی از آن به شکل آنلاین بازآفرینی شود. این بازار با ارائه یک بستر حرفه ای و کارآمد شرایط را برای نمایش فیلم ها، خرید فیلم ها، تأمین مالی پروژه ها و ملاقات شرکت کنندگان با یکدیگر در فضای آنلاین فراهم می کند و همچنین در حال آزمایش مدل بازار آنلاین فیلم برای تمام فعالان حرفه ای عرصه سینما -که زمان یا امکان حضور در کن را ندارند- است.

بر اساس این خبر، جزئیات برپایی بازار آنلاین فیلم کن به شرح زیر است:

1- ایجاد غرفه های مجازی برای فروشندگان فیلم: تمام کمپانی های فروش فیلم، قادر خواهند بود تا به شکل آنلاین با خریداران خود ارتباط برقرار کنند و نمونه فیلم ها و پروژه های جدید خود را در یک فضای اختصاصی آنلاین به نمایش بگذارند. این غرفه ها دقیقاً معادل دیجیتال غرفه های فیزیکی در بازار فیلم کن است.

2- ایجاد غرفه های مجازی برای نهادها و سازمان های سینمائی: نهادهای سینمائی از سراسر جهان می توانند جلسات خود را به شکل آنلاین و در یک فضای ویژه جهت معرفی ظرفیت های سینمای ملی و همچنین حمایت از تهیه کنندگان جهت تولید پروژه هایی با مضامین مورد نظر خود برگزار کنند.

3- برگزاری جلسات ویدئویی: تمام شرکت کنندگان می توانند از طریق اپلیکیشن های طراحی شده توسط بازار فیلم کن، درخواست خود را جهت تنظیم وقت ملاقات و انجام تماس تصویری با افراد مد نظر خود ساماندهی کنند.

4- نمایش آنلاین فیلم ها: جهت تماشای فیلم های تکمیل شده و فیلم هایی که در مرحله پس از تولید قرار دارند و همچنین ارائه نمونه های تصویری کمپانی ها جهت انجام پروژه های آتی، حدود پانزده سینمای مجازی طراحی شده که با زمان بندی مشخص اجازه تماشا و مذاکره را به افراد می دهد. این پلتفرم تحت فناوری سیناندو آماده شده و ضریب امنیتی بسیار بالایی دارد. سیناندو اولین پلتفرمی است که در سال 2003 میلادی و در بازار فیلم کن ایجاد شد تا به عنوان یک هدایت گر منحصر به فرد در زمینه تقویت عرصه سینما عمل کند. این پلتفرم شامل اطلاعات سینماگران، پروژه های در حال تولید سینمائی، فیلم های تکمیل شده و ... است.

5- برنامه ها و کنفرانس ها:

تمام برنامه ها و کنفرانس های بخش های مختلف جشنواره فیلم کن از جمله:

Cannes Docs, Cannes Next, Producers Network, Goes to Cannes Fronti res or Fantastic 7

به فضای دیجیتال منتقل شده است. این فضا فرصتی برابر برای تمام تهیه کنندگان، ایده پردازان، کمپانی های فیلم و ... فراهم می سازد تا پروژه ها و برنامه های آینده خود را ارائه دهند.

همچنین این بخش شامل برگزاری جلسات میان آهنگسازان، تهیه کنندگان، ناشران کتاب و ... خواهد بود. بخش Cannes XR که حامی بزرگ صنایع و سرگرمی های خلاق است، پروژه های خود را در محیطی خاص ارائه می دهد که می توان با هدست های VR آن را تماشا کرد.

سینمادیلی: نیما حسنی نسب منتقد شناخته شده سینما با حکم دادگاه از شکایت محمد امامی متهم پرونده بانک سرمایه تبرئه شد.

حسنی نسب در این مورد نوشت: با توجه به محتویات اوراق پرونده و شرح دفاعیات بعمل آمده و مستندات ابرازی از جانت متهم (یعنی من!) به لحاظ عدم احراز عنصر معنوی جرم مذکور قرار منع تعقیب صادر و اعلام می گردد. با این که بعد از عمری خواندن و نوشتن و ویراستاری هنوز نمی توانم نثر عجیب اداری/حقوقی زبان فارسی را دقیق بفهمم، ولی ظاهرا تبرئه شدم و ماجرای شکایت امامی ختم به خیر شد و روسیاهی ماند به ذغال فروشان!این خبر خوبی ست برای من و بقیه ی ما، و بیش تر برای آن ها که نگرانی از تهدید و دردسرهایش باعث شده در برابر فساد نابودکننده نظام تولید و پخش فیلم و نابرابری های سینما در این سال ها سکوت کنند

برنامه "گفت و گوی فرهنگی" رادیو گفت و گو با موضوع اقتصاد هنر در تهدید کرونا و در ارتباط تلفنی با شادمهر راستین کارگردان و فیلمنامه نویس سینما روانه آنتن شد.

راستین اظهار کرد: فروش بالای اکران ها معمولاً در ایام نوروز است اما متاسفانه امسال به دلیل شیوع کرونا و تعطیلی سینماها، سینما بیشترین لطمه را از همین بخش اکران نوروزی خورد.

فیلمنامه نویس سینما با بیان اینکه جشنواره جهانی فیلم فجر نیز که در اردیبهشت ماه برگزار می شد به تعویق افتاد گفت: برای اکران برخی فیلم ها در بعد از عید فطر سازوکارها و ترفندهای جدیدی مطرح شده اما هنوز وزارت بهداشت این نوع سازوکارها را تأیید نکرده است.

وی تصریح کرد: نه تنها کشور ایران بلکه هیچ کشوری در این شرایط نمی تواند درباره این پدیده برنامه ریزی کند چراکه پایان آن معلوم نیست.

راستین متذکر شد: امروز مدیران اقتصادی به این مسئله پی بردند که سرمایه گذاری ها در حوزه امنیتی و صنعتی و انرژی در این شرایط نتیجه ای برای آنها نداشته اما در مقابل، افراد جامعه با همان کتابها و فیلم هایی که به تصور مسئولان، یکبار مصرفند یک عمر در ارتباط هستند و از آن ها تاثیر می گیرند.

این فیلمنامه نویس سینما با تأکید بر اینکه وظیفه ما در این شرایط ساخت فیلم هایی با رویکرد امید به زندگی است گفت: شاید در سال گذشته بنده همچنان ساخت فیلم های منتقدانه به وضعیت اجتماعی کشورمان را پیشنهاد می کردم اما امسال جامعه در این شرایط به شدت نیازمند امید به زندگی است و ما باید به این مسئله بیشتر از قبل توجه کنیم.

وی شرایط کرونایی را بهترین فرصت و عامل برای برقراری ارتباط مستقیم سازندگان و هنرمندان هر حوزه ای با مخاطبان دانست و گفت: خوشبختانه نقش کسانی که خود را مدیر فرهنگی می دانستند اما نه خالق اثر بودند و نه با این حوزه ارتباطی داشتند در این شرایط حذف و ارتباط مستقیمی بین مخاطبان و هنرمندان برقرار شد.

راستین در رابطه با اکران اینترنتی فیلم "خروج " ساخته ابراهیم حاتمی کیا گفت: سوال اینجاست که آیا ما فیلم را باید در گوشی موبایل تماشا کنیم یا آئین تماشای دسته جمعی فیلم بخشی از دستاوردهای فرهنگی است و نمی توان آن را از دست داد؟ به نظرم خود سینما رفتن مهمتر از فیلم ساختن است و تماشای دسته جمعی فیلم کم چیزی نیست که با اولین تهدید آن را کنار بگذاریم.

این فیلمنامه نویس سینما اکران آنلاین این فیلم در شرایط کنونی را صرفاً یک تجربه دانست و افزود: فیلم هایی در این دوران دیده شد که با مدیوم تلویزیون و گوشی موبایل سازگاری بهتری داشتند و بنابراین در آینده حتماً فیلم هایی برای شبکه های اینترنتی خواهیم ساخت.

به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری میزان به نقل از روابط عمومی سازمان سینمایی، پنجمین جلسه کارگروه بررسی آسیب های کرونا در سینما برگزار شد.

در این جلسه که امروز چهارشنبه با حضور حسین انتظامی برگزار شد گزارشی از روند ثبت اطلاعات فعالان سینما که در اثر کرونا دچار آسیب شده اند در سامانه hemayat.samfaa.ir ارائه شد.

تاکنون بیش از 2100 نفر در این سامانه ثبت نام کرده اند و تا ساعت 24 روز پنج شنبه 4 اردیبهشت ماه امکان ثبت اطلاعات فعالان سینما فراهم است.

بیشتر بخوانید: برای مشاهده آخرین اخبار از سینمای ایران اینجا کلیک کنید

در ادامه جلسه، بازگشایی سینما ها بررسی شد و ضمن مرور تجربیات 10 کشور دراین حوزه مقرر شد در جلسه آینده کارگروه در روز شنبه با حضور رییس انجمن سینماداران پیشنهادی برای ارائه به ستاد ملی کرونا آماده شود.

انتهای پیام/

به گزارش روز چهارشنبه مرکز ارتباطات شهرداری تهران، سید حمید موسوی به نمایندگی از شهرداری و مردم تهران، از این پاکبان دلجویی کرد.

به گزارش ایرنا؛ در روزهای اخیر فیلم تمسخر یک پاکبان از سوی سحر قریشی بازیگر سینما و تلویزیون در فضای مجازی دست به دست می شود.
در این فیلم، بازیگر تلویزیون و سینما، سحر قریشی، با خنده و مضحکه کنار رفتگری می رود و با تمسخر به دوستانش می گوید لباسم را با او ست کرده ام.

وقتی رفتگر به او واکنش نشان می دهد با حالتی توهین آمیز به دوستانش می گوید همین مانده بود که فقط این به ما بگوید برو ...

انتشار این فیلم و سخنان این خانم بازیگر واکنش اعضای شورا را در پی داشت.

مجید فراهانی ، گفته است که پیگیر شکایت از این بازیگر است.

حجت نظری عضو دیگر شورای شهر نیز، در توییتر نوشت که رنگ لباس پاکبان تنها با رنگ شرافت ست می شود.

انتشار ویدئوی یک بازیگر پرحاشیه سینما در فضای مجازی که یک پاکبان را هدف تحقیر قرار می دهد، جنجال برانگیز شد و موجی از انتقادات مردم را به سوی این سلبریتی سرازیر کرد. رفتار متکبرانه و دور از اخلاق این بازیگر با یک کارگر، نتیجه مستقیم پرداخت دستمزدهای بی حساب و کتابی است که در فضای سینما به برخی از بازیگران داده می شود. قطعا پاکبانی که در این ویدئو مورد اهانت قرار گرفته از این بازیگر مفیدتر است. چون این پاکبان برای نظافت و بهداشت شهر کوشش می کند، اما این بازیگر و سلبریتی هایی امثال او، دستمزدهای آنچنانی می گیرند و فرهنگ و اخلاق را در جامعه به ابتذال می کشند!

تلاطم زیادی در خصوص وضعیت کسب و کارها وجود دارد، و ویدیوهای مختلفی دائما منتشر می شود تا مردم جویای اخبار را به ماندن در خانه تشویق کند اما در این میان، به نظر می رسد کسب و کارهای آنلاین از جمله بخش هایی هستند که روزهای خوبی را پشت سر می گذارند. این موضوع نه فقط به خریدهای آنلاین، که ارائه دهندگان سرویس ویدیوهای درخواستی را نیز شامل می شود. شاید این موضوع علی رغم تعطیلی سالن های سینما، برای فعالان حوزه فیلم که اغلب روش های سنتی نمایش فیلم، یکی از گره های کاری آن ها به ویژه برای عرضه بین المللی بوده، زیاد هم خبر بدی نباشد.

از آنجا که در روزهای آغازین سال نو و با استفاده از توفیق اجباری قرنطینه ، در حال کار بر روی پایان نامه ام با موضوع بازاریابی دیجیتال برای صنعت سینمای کشور بودم، شرایط و احوال این روزها، روایت دیگری در ذهن من شکل داده است، حقیقت این است که علاوه بر بازار تغییرشکل یافته و منحصر به فرد سینما در ایران باعث شده است، فرآیند بازاریابی بین المللی سینما در کشورمان، عموماً در محدوده ی تلاشهای تجربی و سنتی باقی بماند، حالا مواجهه ی این هنر/صنعت با این شرایط جدید و خیل مشتاقان و کاربران داخلی و خارجی، و گسترش قابل توجه ترافیک اینترنت در کشور، فعالان این حوزه را با شرایط جدیدی مواجه کردند.
البته پخش کنندگان بین المللی ایران به تجربه دریافته اند که کانال توزیع باید با فرهنگ مصرف در بازار هر کشور متناسب باشد و اکران سینمایی لزوماً راه مناسبی برای بازار فیلم همه کشورها و سهم گرفتن از مخاطب فیلم بین آن ها نیست. به کارگیری فناوری در پخش و عرضه آنلاین و روی آوردن فعالان جوان به این روش ها، نقشه راه جدیدی را وارد بحث توزیع بین المللی آثار تصویری ایران کرده است.
در این نقشه راه جدید، لازم است که ویژگیهای پخش آنلاین و اکران اینترنتی به خوبی مورد مداقه و بررسی قرار گیرد. لزوم تناسب رسانه با عادات مخاطبان را نیز نباید از نظر دور داشت. به گفته دیگر، در سیستم پخش بین المللی سنتی باید تغییر و به روزرسانی صورت گیرد تا هم بتوان به مخاطبان نهایی فیلم بین در کشورهای مختلف دسترسی بهتری پیدا کرد و هم مخاطبان جدیدی را از نسل فناوری جو جذب نمود. این کار مستلزم تخصصی کردن سیستم توزیع داخلی و بین المللی است که برای آن، عرضه باید متناسب با قالب و ژانر فیلم و محصول تصویری و نیز عادات مخاطبان در بازارهای هدف مختلف صورت گیرد. شناخت لبه ی تکنولوژی و پرهیز از استفاده از فناوریهای قدیمی شده، الزام دیگری است که باید به جد آن را رعایت کرد، اختراع دوباره ی چرخ و تشکیک در امور اثبات شده از آسیبهای جدی انتقال تکنولوژی به کشورمان بوده است که باید از آن در این حوزه اجتناب کرد.
مساله ی دیگری که نباید از آن غافل شد، این است که فناوری دیجیتال موجب پدید آمدن بازارهای جدیدی برای محصولات تصویری در دنیا شده است. این بازارهای جدید تحت تاثیر فناوری، به دلیل ظهور رسانه های جدید و تعریف حق امتیازهای جدید برای آن ها شکل گرفته اند که می توان در تدوین نقشه راه اشاره شده برای صنعت تصویر ایران در بخش عرضه بین المللی، به آن توجه کرد و از آن سهم گرفت. با افزایش سهم از هریک از بخش های بازار، می توان میزان درآمد حاصل از هر محصول را نیز افزایش داد. علاوه بر آن،فناوری ، نقشه رقابت در بازارهای فیلم را دگرگون کرده که در صورت نادیده گرفته شدن می تواند در نهایت به از دست دادن سهم بازارهای موجود نیز بیانجامد. بنابراین، صنعت فیلم و تصویر در ایران باید در مدل های کسب و کار خود، نه تنها روش های توزیع آنلاین را منظور کند، باید بتواند فراتر از آن به عنوان کشوری صاحب سینما در منطقه، با آینده نگری در جهت تبدیل شدن به هاب پخش و ارتباطاتی محصولات تصویری و راه اندازی سرویس منطقه ای ویدیوهای درخواستی گام بردارد.
وضعیت به وجودآمده پس از تعطیلی سالن های سینما در پی شیوع بیماری همه گیر کوئید-19 و البته افزایش دوباره در فعالیت کانال های تلگرامی دانلود غیرقانونی فیلم ها و محصولات تصویری، نشان از بی پاسخ ماندن تقاضای بخش هایی از بازار محصولات تصویری از طریق عرضه قانونی به ویژه در داخل کشور است. کندی پیگیری این موضوع به بهانه زیرساختی مانند سرعت و کیفیت اینترنت نیز شاید دیگر دلیل خوبی نباشد، چرا که معلوم شد وضعیت کشورهای دیگر دنیا نیز در زمان اوج گیری تقاضا بهتر از این نبوده و کمپانی هایی مانند نتفلیکس را مجبور ساخته تا با کاهش کیفیت ویدیوهای ارائه شده تا 25 درصد از بار به وجود آمده بر روی مصرف اینترنت را در کشورهای مختلف بکاهد. خبرهایی مانند اکران آنلاین فیلم هایی مانند خروج که قید اکران سینمایی را در شرایط فعلی زده اند، اقدام شجاعانه ای است که می تواند پیشرو تحولی در وضعیت فعلی نمایش آثار سینمایی باشد و البته فرصت بررسی نتایج ناشی از این اقدام را نیز در شرایط ناگزیر فعلی فراهم آورد. البته، خروج اولین فیلمی نیست که دست به چنین اقدامی می زند، اما اولین محصول در این حد و اندازه است که فرایند عرضه آن با اکران آنلاین آغاز می شود. این کار، نه فقط برای بازار داخل، بلکه برای ایرانیان خارج از کشور که در این روزها در شرایط مشابهی به سر می برند، لازم بوده تا تهدید ناشی این بیماری به فرصت مناسبی برای ایجاد بازار جدید و گسترش بازارهای قبلی تبدیل شده و بدانند به جای دانلودهای غیرقانونی، می توانند به روزترین آثار تصویری و سینمایی را با عضویت در VOD ها و IPTV های رسمی و قانونی به تماشا بنشینند.

داریوش یاری در گفتگو با خبرنگار حوزه سینمایی گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا با اشاره به این که به تازگی طرح فیلمنامه سریالی با عنوان زندگی زیبا را به پایان رسانده است گفت: این اثر را برای پخش در شبکه نمایش خانگی در نظر دارم، احتمال هم دارد که سراغ تلویزیون بروم اما با توجه به سوژه اجتماعی سریال و این که تلویزیون معمولاً در این زمینه ها محافظه کارانه عمل می کند بعید می دانم که تمایلی به ساختن این اثر داشته باشد.

وی درباره اکران آنلاین فیلم ها با توجه به تعطیلی سینما ها نیز گفت: این قالب نمایش فیلم در همه جای دنیا راه اندازی شده و طرفداران زیادی دارد. فوائد زیادی هم برای فیلمسازان و مخاطبان به همراه داشته است.

این کارگردان سینما وتلویزیون افزود: نکته اینجاست که در کشورهای صاحب سینما و پیشرفته، فناوری های جدید متعلق به یک فرد یا گروه نیست و در خدمت منافع جمعی است. وقتی یک فناوری و طرح جدید ظهور می کند، از آنجایی که منافع کلی جامعه را درنظر دارد با استقبال مواجه می شود.

وی افزود: در کشور ما معمولاً برای ورود تکنولوژی های ارتباطی مقاومت هایی صورت می گیرد. از ویدئو و ماهواره و فضای مجازی بگیرید تا اینترنت و حالا هم بسترهای پخش آنلاین. البته مواردی مثل ویدئو و ماهواره که نام بردم، در زمان خودش یکسری استدلال های اخلاقی و اعتقادی هم داشت که فعلاً موضوع بحث من نیست.

یاری عنوان کرد: درباره اکران آنلاین، دیگر این گونه مسائل مطرح نیست؛ مقاومت هایی که صورت می گیرد غالباً به خاطر به خطرافتادن منافع گروهی خاص است. این گروه از تثبیت و رایج شدن اکران آنلاین ضربه می خورند وقتی امکان اکران آنلاین و بلیت فروشی از طریق بسترهای پخش اینترنتی فراهم می شود، تلاش می کنند تا آن طرح ناکام شود.

وی افزود: این افراد اینقدر درک و انسانیت ندارند که بفهمند این یک امکان جدید است که برای اهالی سینما ومخاطبان مزیت های زیادی دارد. اگر هم ایرادی هست، باید آسیب شناسی کرده و به مرور زمان آن ایرادها را برطرف کنیم.

کارگردان فیلم سینمایی لیلاج تصریح کرد: عده ای منفعت طلب و سودجو،توبره شخصی خود را از انحصار و ایجاد محدودیت در اکران سینمایی پر کرده اند و حالا برایشان سنگین است که این انحصار بشکند.

گاهی فیلم هایی در سینمای ایران اکران می شوند که قاب موبایل هم برای تماشای آنها زیادی است چه برسد به پرده سینما!

وی افزود: حالا یک قالب پخش فیلم به وجودآمده به نام اکران آنلاین که مخاطبان زیادی می توانند در همه جای دنیا به صورت قانونی فیلم را ببنید و منافع تهیه کننده و فیلمساز هم تأمین شود. این یعنی عدالت! اما همان گروهی که اشاره کردم، منافعشان با این عدالت همخوانی ندارد. در نتیجه، از این که امثال ابراهیم حاتمی کیا را قربانی کنند ترسی ندارند. چون برای آنها پای سودهای میلیاردی در میان است. دیدید که فیلم خروج را قاچاق کردند تا این امکان به زمین بخورد.

یاری عنوان کرد: شاید سینمای حاتمی کیا سینمای مطلوب من نباشد؛ البته سینمایی هم نیست که من با آن زاویه داشته باشم، اما اقدامی که ایشان انجام داد و خروجی که با فیلم خروج علیه انحصار اکران رقم زد تا اندازه ای ماهیت این افراد منفعت طلب را روشن کرد.

وی اظهار کرد: این که فکر کنیم انتشار غیرقانونی فیلم خروج اتفاقی و مثلاً کار یک جوان نوزده بیست ساله پای اینترنت بوده تا حاتمی کیا و سایر سینماگران را زمین بزند جوک است، شوخی است! حتماً دست های پشت پرده ای هست که نمی خواهد این شیوه اکران در سینمای ایران جان بگیرد.

کارگردان مستند کربلا؛ جغرافیای یک تاریخ گفت: همین تفکرات انحصاری است که سینمای ایران را به این وضعیت رسانده و سطح سلیقه تماشگران را تنزل داده است. شاید عده ای هم این استدلال را مطرح کنند که اصل این است که فیلم را در پرده عریض سینما ببنیم و لذت ببریم. بله، من هم قبول دارم، اما چه فیلمی؟! در این چند سال فیلم هایی در سینمای ایران اکران شدند که از حیث شکلی و محتوایی حتی قاب موبایل هم برای تماشای آنها زیادی است چه برسد به پرده سینما!

منفعت طلبان از این که امثال ابراهیم حاتمی کیا را قربانی کنند ترسی ندارند، چون پای سودهای میلیاردی در میان است

وی تأکید کرد: وقتی اکران آنلاین جان بگیرد، رقابت سالم ایجاد می شود. سینماگران خوش فکر انگیزه می گیرند و فیلم های کمدی بی مایه و سرشار از شوخی های جنسی و لودگی به حاشیه می روند. فیلم هایی که به غلط اسم خودشان را سینمای بدنه گذاشته اند.

یاری تصریح کرد: در اواخر دهه هفتاد، فیلمسازان جوانی مثل وحید موسائیان، بیژن میرباقری، علی امینی، علیمحمد قاسمی و... از دانشکده سینما و تئاتر، دانشگاه سوره، انجمن سینمای جوانان و ... فارغ التحصیل شدند و فیلم های کوتاه و مستندهای درجه یک ساختند و بعد سراغ ساختن فیلم های بلند آمدند. در آن زمان همین افرد سودجو بودند که به این جوانان مستعد لقب فیلم سازان جشنواره ای دادند و خودشان را به عنوان سینمای بدنه جا زدند. امروز هم با همین شعار و با دستاویز قراردادن سینمای بدنه، اکران آنلاین را می کوبند و می گویند که این شیوه جدید اکران به نفع سینمای بدنه نیست.

وی افزود: اتفاقاً شما سینمای بدنه نیستید! سینمای بدنه واقعی آن سینمایی است که در اکران آنلاین، عیارش مشخص می شود و تماشاگر تازه می فهمد که فیلم خوب چیست.

این فیلمنامه نویس و کارگردان سینما در ادامه گفت: اتفاق خوب دیگری که می افتد این است که ما هر ساله تعداد زیادی فیلم داریم که در ترافیک اکران می مانند و وقتی هم سازمان سینمایی می خواهد آنها را اکران کند گویا صرفاً از روی رفع تکلیف است؛ همان اتفاقی که برای فیلم لیلاج و بسیاری از فیلم های مستقل افتاد.

سینمای بدنه واقعی آن سینمایی است که در اکران آنلاین، عیارش مشخص می شود و تماشاگر تازه می فهمد که فیلم خوب چیست

یاری اظهار کرد: از سوی دیگر، در سامانه اکران آنلاین شاید حدود هشتاد درصد فروش به تهیه کننده می رسد اما در اکران سینمایی این رقم کمتر از 30 درصد است. معلوم است که فیلمسازی که امکان اکران در اینترنت را داشته باشد، می داند که حداقل به سرمایه اولیه خود می رسد. زودتر فیلمش را تولید و اکران آنلاین می کند و می رود سراغ فیلم های بعدی؛ اما در شیوه سنتی اکران که آقایان به غلط با عنوان سینمای بدنه پُزش را می دهند، 90درصد فیلم ها زمین می خورند و آن 10درصد هم جیب آنها را پر می کند.

وی در پایان گفت: اکران آنلاین می تواند به فیلمسازانی که فیلم هایشان زیر آوار سینمای به اصطلاح بدنه مانده است و غبار فراموشی گرفته کمک کند تا آثارشان دیده شود.

انتهای پیام/4104/

به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو ، دفتر نظارت بر عرضه و نمایش سازمان سینمایی ضوابطی را تهیه و در سایت رسمی این سازمان منتشر کرده که قرار است ابتدای هفته آینده در جلسه ای با بررسی نهایی نظر کارشناسان این حوزه به جمع بندی برسد.

این ضوابط با نظر تعدادی از کارشناسان سینما و با بررسی و مقایسه پروتکل هایی که برای بازگشایی سینماها در کشورهای دیگر تهیه شده، تنظیم شده است.

براین اساس، با توجه به ضرورت آمادگی لازم برای بازگشایی احتمالی سینماهای کشور و مصوبات اخیر ستاد ملی مقابله با کرونا، دفتر نظارت بر عرضه و نمایش فیلم با عنایت به پروتکل های اعلامی از سوی وزارت بهداشت و درمان، مقررات الزامی برای شروع به کار مجدد سینماهای کشور را به شرح زیر اعلام می نماید:

1) در مقطع بازگشایی و تا اعلام وضعیت سفید قطعی، ظرفیت فروش بلیت برای هر سالن تا سقف 40% مجاز است.

2) چیدمان تماشاچیان بر روی صندلی ها دو در میان بوده و نسبت به ردیف بعدی حالت ضربدری خواهد داشت.

3) ضروری است تمهیدات لازم از سوی مدیریت سینما برای ایجاد فاصله بین ردیف ها در نظر گرفته شود به گونه ای که افراد بتوانند به راحتی در میان آن ها تردد کنند.

4) استفاده از دستکش و ماسک برای کارکنان سینما الزامی است.

5) لازم است هنگام ورود و خروج تماشاچیان به سینما و سالن نمایش و حضور در سالن انتظار، فاصله گذاری ایمن رعایت شود.

6) سالن نمایش فیلم، سالن انتظار و سرویس های بهداشتی و کلیه مکان های مورد استفاده مراجعه کنندگان مرتباً نظافت و ضدعفونی شود.

7) در دسترس بودن مایع ضد عفونی کننده برای مراجعه کنندگان الزامی است.

8) گندزدایی کامل سینما طبق پروتکل اعلامی وزارت بهداشت و درمان، هر روز یک بار الزامی است.

9) به منظور نظافت بیشتر و رعایت مقررات بهداشتی فاصله گذاری بین سانس ها با نیم ساعت تأخیر خواهد بود.

10) فروش گیشه با رعایت فاصله و استفاده از مواد ضد عفونی کننده بلامانع است.

11) تمامی سینماها موظف به پخش تیزر آموزشی در مورد مقابله با بیماری کرونا، قبل از نمایش فیلم می باشند.

12) قرارگیری مایع دستشویی، مواد ضد عفونی کننده، دستمال کاغذی و دستگاه خشک کن در محوطه سرویس های بهداشتی سینماها الزامی است.

13) جانمایی مصوب برای فروش بلیت به صورت اینترنتی به گونه ای است که پلان سالن سینما برای انتخاب صندلی مورد نظر و صندلی های غیر قابل استفاده و مسدود معین خواهد بود.

14) مراجعین به هنگام ورود به سینما، تب سنجی شده و از ورود افراد مشکوک به بیماری ممانعت بعمل می آید.

تبصره: بدیهی است وجه کامل بلیت خریداری شده افرادی که از ورودشان به سینما ممانعت به عمل می آید باید عودت داده شود و به همین منظور سمفا (سامانه مرکزی فروش) تمهیدات لازم را در نظر گرفته است.

15) بوفه های سینما موظف به رعایت حداکثر موازین بهداشتی بوده و مجاز به عرضه مواد غذایی، تنقلات و نوشیدنی به صورت فله نمی باشند.

ملاحظات:

الف- مدیران سینماها موظف به اجرای دقیق این شیوه نامه می باشند و مسئولیت آن متوجه آنها خواهد بود.

ب- مسئولیت نظارت بر حسن اجرای این شیوه نامه در استان ها بر عهده ادارات کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان است.

ج- در شهر تهران، دفتر نظارت بر عرضه و نمایش فیلم مسئولیت حسن اجرای این شیوه نامه را عهده دار خواهد بود.

د- سینماهایی که به هر دلیل نسبت به اجرای دقیق این شیوه نامه اهمال کنند، بلافاصله از سمفا حذف و نسبت به تعطیلی آنها اقدام خواهد شد.

پوریا رحیمی سام بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون در گفت وگو با خبرنگار گروه فرهنگی خبرگزاری میزان، پیرامون آخرین فعالیت های خود در عرصه بازیگری گفت: واقعیت امر همه ما بازیگران در حال حاضر در یک پروسه تعلیق به سر می بریم و از شروع شیوع کرونا کاملاً بیکار شده ایم، متاسفانه تمام کارهایی که هم برای بازی صحبت کرده بودم فعلا در حالت تعلیق به سر می برند.

وی در همین راستا ادامه داد: در حال حاضر و طی این مدت خانه نشینی مشغول نگارش نمایشنامه ای هستم که دوست داشتم امسال روی صحنه ببرم، اما باید منتظر ماند تا وضعیت تئاتر هم مشخص شود، در کل وضعیت سینما و تئاتر وضعیت کاملاً مبهمی است.

بیشتر بخوانید: برای مشاهده آخرین اخبار از سینمای ایران اینجا کلیک کنید

بازیگر فیلم من می ترسم درباره احتمال موفقیت اکران آنلاین این فیلم افزود: البته هنوز هیچ چیز درباره اکران این فیلم به طور قطعی مشخص نیست، اما به طور کلی پروژه های مستقل همچون من می ترسم که با هزینه های شخصی ساخته می شوند، در صف اکران و شرایط آن بسیار آسیب پذیرتر هستند.

وی در همین رابطه تصریح کرد: من نمی دانم که در آشفته بازار پیش وضعیت اکران آثار و احتمال موفقیت آنها چگونه خواهد بود، ما در سال جدید با صف طویلی از فیلم های اکران نشده روبرو هستیم، در عین حال پروژه های جدید هم به این بار سنگین اضافه خواهد کرد.

بازیگر سریال کرگدن اکران آنلاین سینما را عجیب خواند و اذعان کرد: از نظر من کارگردانانی که آثارشان را اکران آنلاین می کنند، ریسک بزرگی انجام می دهند، زیرا اکران آنلاین یک هندوانه کاملاً در بسته است و مشخص نیست چه آینده ای در انتظارش است.

وی برخورد مناسب با عوامل قاچاق آثار سینمایی را لازم دانست و افزود: متاسفانه ریسک بزرگی که درباره اکران آنلاین آثار سینمایی وجود دارد، نبود راهکار مستند و استانداردی برای مقابله با قاچاق این آثار است، بسیاری از شبکه های خارجی مثل نت فلیکس سالهاست که آثار را آنلاین اکران می کنند و اتفاقا بسیار هم موفق بوده اند اما به دلیل عدم قانون کپی رایت در کشور کمی این نوع از اکران برای سینما سخت خواهد بود.

چهارراه استانبول در همین راستا خاطرنشان کرد: واقعیت امر اکران آنلاین آثار سینما کمی برای من خوشایند نیست، زیرا من فکر می کنم که تماشای فیلم در سینما همچون یک آیین است، آیینی که باعث می شود چند نفر بلیت تهیه کرده و به تماشای اثری بنشینند، اتفاقی که پس از آن یک گفتمان فرهنگی بوجود می آید. این فرایند اتفاقی کاملا جمعی است و جدا از فرایند اقتصادی اکران آنلاین اینکه همه چیز به خانه ها منتقل شود برای من جذاب نیست. در کل امیدوارم آثار سینمایی هر تصمیمی که برای اکران می گیرند برایشان موجب خیر شود.

انتهای پیام/

مجید مظفری بازیگر باسابقه سینما و تلویزیون در گفت وگو با خبرنگار گروه فرهنگی خبرگزاری میزان پیرامون اکران آنلاین آثار سینمایی گفت: اگر فیلم ها بتوانند به میزان فروشی دست پیدا کنند که هزینه ها را بازگرداند قطعا اکران آنلاین حرکتی مثبت خواهد بود. بسیار مهم است سرمایه فیلم ها بازگردد و اکران اینترنتی یکی از راه هایی است که در شرایط غیرعادی فعلی می تواند تا حدی خسارت و ضرر هایی که به سازندگان آثار سینمایی وارد شده را جبران کنند.

مظفری افزود: اینروز ها مردم به ناچار بیشتر در خانه می مانند و جز صاحبان مشاغل حساس و ضروری اغلب ترجیح می دهند از خانه خارج نشوند. در چنین شرایطی می توان فیلم های روز را به صورت آنلاین در کنار خانواده تماشا کرد.

بیشتر بخوانید: برای مشاهده آخرین اخبار از سینمای ایران اینجا کلیک کنید

بازیگر فیلم تقاطع گفت: در کشور های دیگر فیلم ها به صورت آنلاین اکران می شوند و تجربه ای موفق بوده است. اما توجه داشته باشید که این فیلم ها به صورتی گسترده و در تمام دنیا آنلاین اکران می شوند و مخاطبان شان بسیار زیاد است. اگر ما نیز بتوانیم شرایطی را مهیا کنیم که اکران آنلاین محدود به کشورمان نشود احتمال موفقیت این طرح افزایش پیدا خواهد کرد.

مظفری با اشاره به اینکه درصورتی که شرایط خوب برای اکران آنلاین مهیا شود می توان این نوع اکران را ادامه داد گفت: اکران آنلاین می تواند امکان تماشای فیلم هایی که تابحال امکان اکران برای شان فراهم نشده را نیز مهیا کند.

بازیگر فیلم کفش هایم کو؟ افزود: سینما همیشه تماشاگران خودش را خواهد داشت. وقتی پای تلویزیون به خانه ها باز شده عده ای این نگرانی را داشتند که سینما ها دیگر بی مخاطب خواهند شد، اما این مدیوم هرگز حذف نشد و حتی حالا و با گسترش شبکه های اجتماعی و اکران آنلاین نیز سینما ها جایگاه خود را در بین سینما دوستان حفظ کرده اند؛ بنابراین بنظر من اکران آنلاین عادت به سینما رفتن را تحت تاثیر قرار نخواهد داد.

مظفری اظهار داشت: اگر فیلم ها از نظر تجاری بتوانند موفق عمل کنند قطعا می توان با این نوع اکران موافق بود و حتی این روند را در دوران پساکرونا نیز ادامه داد.

مظفری در همین راستا خاطرنشان کرد: من مطمئنم با گذر از این دوران بحرانی سینما ها باز هم رونق خواهند گرفت و درکنار هم در سالن های سینما فیلم ها را تماشا خواهیم کرد.

انتهای پیام/

یکی دو هفته قبل بود که انتشار متنی با امضای چند تن از اهالی سینما، و نامه به ریاست قوه قضاییه، مبنی بر درخواست مرخصی سیدمحمد امامی در دوران کرونا، جنجالی به راه انداخت.
سید محمد امامی سرمایه گذار و تهیه کننده ای است که به اتهام مسائل اقتصادی در زندان به سر می برد و هنوز حکمی برای پرونده اش نهایی نشده است. انتشار این نامه که ظاهرا عده ای از اهالی سینما آن را امضا کرده و برخی نیز انکار کردند، واکنش تند برخی دیگر از سینماگران را به دنبال داشت.

حالا بعد از افتادن آب ها از آسیاب و خوابیدن گردوخاک آن نامه، سیدمحمد امامی در نامه ای به منوچهر شاهسواری، مدیر عامل خانه سینما درخواست هایی را مطرح کرده است که برخی از این درخواست ها جالب است و می تواند به شفافیت هر چه بیشتر صنعت سینما در کشور کمک کند.

وی در بخشی از نامه اش اینگونه نوشته: از آن رو که پرونده مالی مجموعه شهرزاد توسط معتبرترین کارشناسان درحال حسابرسی است، نظر به مسئله مهم شفافیت که زُداینده فساد از سایر دستگاه ها، نهادها و سازمان ها اعم از دولتی و خصوصی و سایر اشخاص حقیقی و حقوقی است، خواهشمندم با حضور نمایندگان خانه سینما و نیز حسابرسان رسمی و مقبول آن نهاد صنفی، تمام تولیدات مربوط به بنده - از شاهگوش و شهرزاد تا سایر آثار سینمایی- (ابد و یک روز، مغزهای کوچک زنگ زده، شبی که ماه کامل شد، خوک، مصادره و...) که تمام یا بخشی از سرمایه و مالکیت آن ها از آنِ اینجانب بوده است، به دقت حسابرسی و نتایج آن در رسانه ها منتشر شود.

امامی در بخش دیگری از نامه خود به شاهسواری، از دیگر سرمایه گذاران را نیز برای شفافیت دعوت کرده و اعلام کرده در صورت آمادگی و پذیرش سایر تهیه کنندگان و سرمایه گذاران آثار سینمایی و شبکه خانگی، او نیز حاضر است در بستری واحد و یکسان، رقم تمامی دستمزدها و قراردادها را منتشر کند تا در سایه این اقدام صنفی، سایر هزینه ها و درآمدهای حاصل از تولید و فروش تمامی آثار در معرض قضاوت عموم قرار گیرد.

منیژه حکمت که پس از نامه جمعی از سینماگران برای مرخصی امامی، او را مورد حمله قرار داده بود، موضوع بخش دیگری از درخواست امامی است. او نوشته است: در راستای ایجاد شفافیت، فیلم سینمایی شهر موش های 2 به تهیه کنندگی خانم منیژه حکمت مورد بررسی و حسابرسی قرار گیرد و نوشته است: تا به قول ایشان یک بار برای همیشه روشن شود که پول کثیف از کجا و چگونه به سینمای این کهن مرز و بوم ورود پیدا کرده است.
این درخواست امامی گرچه اتهامی را به کسی وارد نکرده و در قالب سوال است، اما باب جدیدی را می گشاید تا منیژه حکمت هم منبع مالی شهر موش های2 را اعلام کند.

پس از اتهاماتی که به امامی وارد شد، برخی از بازیگرانی که با او در پروژه هایی مانند شهرزاد همکاری داشتند نیز مورد حمله و اتهام قرار گرفتند. چرا که ماجرایی با عنوان وام های کلان او برای ساخت برخی مجموعه ها و سوء استفاده از بیت المال برای پرداخت دستمزد بازیگران مطرح شد. حالا این سرمایه گذار سینما درخواست کرده است برای حفظ حرمت و صیانت از حقوق مادی و معنوی هنرمندان و سینماگرانی که به واسطه همکاری با او مورد تهمت و افترا قرار گرفتند، بررسی شود که کدام یک از پروژه هایش به واسطه اخذ تسهیلات از بانک سرمایه یا هر بانک یا موسسه دیگری تهیه شده است تا چنانچه به استناد گزارش نهایی حسابرسی کارشناسان ذره ای پول مشکوک در آثار مرتبط با بنده وجود داشت، اولین مدعی آن خانه سینما باشید.

سید محمد امامی در بخش دیگری از نامه اش خواسته در راستای شفاف سازی و اعلام آمادگی او، دیگر تهیه کنندگان و سرمایه گذاران نیز این کار را انجام دهند تا مقایسه ای در زمینه اعداد و ارقام دستمزدهای پرداختی و سایر هزینه های پروژه های اینجانب با دیگر پروژه های مشابه سینمایی و شبکه خانگی، تدوین و منتشر گردد.

فارغ از هر حکمی که دادگاه درباره امامی بدهد و همه باید به آن تن بدهند، نامه امامی به منوچهر شاهسواری، به نوعی دعوت و درخواست از خانه سینما است تا بقیه تهیه کنندگان و سرمایه گذاران را نیز ملزم به شفافیت کند و دامن سینما را حرف و حدیث ها و فسادهای احتمالی پاک کند و حالا باید دید عکس العمل خانه سینما و سینماگران بویژه سرمایه گذاران در برابر این نامه چیست؟

ایرناپلاس آمادگی دارد تا پاسخ هر کدام از طرفین ماجرا را به طور بی طرفانه منعکس نماید.

به گزارش خبرگزاری فارس، وحید جلیلی مطلبی با موضوع فیلم سینمایی خروج نوشته که متن کامل آن را در ادامه می خوانید:

توی دِه راهش نمی دادند سراغ خانه کدخدا را می گرفت این ضرب المثل دهاتی، حالا در فیلم حاتمی کیا صورتی شهری و مدرن پیدا کرده است: طرف را توی سینما راه نمی دادند، سراغ دفتر رئیس جمهور را می گرفت.

***

مزرعه ، یک لوکیشن کاملا آشنای هالیوودی و از پرتکرارترین مناظر در سینمای آمریکا است؛ اما در سینمایِ آمریکا فیل ها (و البته آمریکا الاغ ها)ی ایران، مزرعه و روستا؛ معمولا منطقه ممنوعه و خط قرمز محسوب می شود.
سرمایه داریِ رانتیِ لیبرالِ ایران، تنها در صورتی حاضر است صندوق ذخیره فرهنگیان و بانک ها و دیگر منابع عمومی را برای سینمای تهران شمالی، تاراج کند که قبلا قول گرفته باشد داهاتی ها و جوات موات ها را از ذهن جامعه بفراموشانند!

در طول بیش از دو دهه، در سینمای اِشغالی ایران، سهم چندانی به حدود 30 درصد ایرانی ها که در روستاها زندگی می کنند و بیش از 70 درصد ایرانی ها که در شهرهای بزرگ زندگی نمی کنند؛ نرسیده است.

اگر هزار فیلم سینمایی در لوکیشن های بین شهرک غرب و کامرانیه ساخته شود آیا امیدی هست در کنار آن؛ دردها و حماسه ها و نیازها و ظرفیت ها و قهرمان ها و ماجراهای دراماتیکِ عیسی آباد فارسان، جلایر ساوه، شگیم بلوچستان، گوار اراک،کوتاه دره نهاوند، افین قائنات، وامنان آزاد شهر، کَزَج اردبیل، بلبل آباد بشاگرد، رکن آباد یزد، صدخرو سبزوار، سیروان ایلام، خانوک زرند، عمری نیک شهر،کرفس همدان، فلارد لردگان، قره داغ بوکان، غنی آباد بشرویه، چاش قائم شهر، سرتنگ لیراب کهگیلویه ، تخته جان درمیان و بیش از شصت هزار روستای دیگر؛ در حد تهران یا نصف آن یا یک پنجم آن یا یک دهم آن در سینمای ایران منعکس شود؟
****

بخش مهمی از این قواره قناس و کج و معوج؛ نتیجه فروکاستن نقد سینما به نقد فیلم است.کار صنعت مفرّح نقد فیلم در ایران، که هواداران زیادی از نوجوانان دبیرستانی تا ژورنالیست های ذوق زده دارد؛ انکار سینما به مثابه یک کلیت و یک امر ملی؛ و تعمیق این بی ریختی در فیلمسازی بی قواره کشور است.

****
هالیوودی ها گاوچران (COWBOY) را به یکی از قهرمانان اصلی سینما در جهان تبدیل کردند و بسیاری از هنرپیشه های تراز اول سینمای غرب را در لباس کشاورز و مزرعه دار و گاوچران دیده ایم؛ اما سینما و تلویزیونِ طبقه متوسط! ایران، اگر هم گاهی از سرِ ترحّم یا تنوّع، نگاهی به این سو بیاندازند؛ روستا و دهقان و برزگر را نوعا به عنوان مزّه و شوخی، یا خس و خاشاکِ صحنه استفاده می کنند و کمتر سالیست که حتی 5 درصد فیلم ها، دوربینشان به سمت ماجراها و قهرمان های ِ70 درصد ایران (روستاها و شهرهای کوچک) بچرخد. در چنین سینمایی حاتمی کیا در بیستمین فیلمش به زیارت مزرعه داران ِروستای شهید پرور عدل آباد رفته است.

****

پرسش حاتمی کیا از اساس پرسش غلط و غیرمنصفانه ای است و رئیس جمهور محترم و محبوب را -که در انتخابش، رای سلبریتی ها و از جمله خود حاتمی کیا را داشته - بی خود نشانه رفته است.
دهاتی ها را در این دوره به کجا راه می دهند که حالا یقه رئیس جمهور را بگیریم که چرا به پاستور راهشان نمی دهی؟!

***

حاتمی کیا خوب می داند آن مرد که برای رحمت و نه برای قضای حاجت، هلی کوپترش در روستا می نشست؛ رفته است؛ و گزارش جشن خداحافظی اش را، رفقای فیلمساز با شوق زایدالوصفی در بوق کردند.کسانی که بیشتر از نقاط ضعفِ مهم و خسارت بارِ او با نقاط قوتش مشکل داشتند و از جمله این که برای یحیی ها بیش از بچه سوسول های سعادت آباد، برای رحمت ها بیش از سلبریتی ها و برای عدل آباد بیش از پاستور، ارزش قائل بود.

و امروز تراکتور رحمت، هر کجای تهران که بایستد (از جمله خانه سینما یا هر کدام از دفاتر فیلمسازی) همان قدر غریبه و وصله ناجور است که جلوی ریاست جمهوری.

این ریاست جمهوری یک شبه از مریخ نازل نشده بلکه سال ها در زمین مساعد یک عقبه فرهنگی - اجتماعی - رسانه ای - سینمایی- تلویزیونی بالیده و به چنین قامت موزونی رسیده است.

***
30 سال است نزدیک به 70 درصد مردم ایران از جمله حدود 30 درصدی که در روستاها زندگی می کنند، اجازه ورود به هیچکدام از ایالات متحده تهران شمالی (از جمله سینما) را ندارند.
اخذ ویزا برای ورود روستاییان به سینمای ایران تنها در صورتی ممکن است که قبلا دعوت نامه ای از کن و برلین و ونیز و... برای نمایشِ تباهی شان داشته باشی و نه انگیزه و تحرک و حماسه وفرهنگ و تلاش و آرمان و امیدشان .

****

تجزیه طلبان سالهاست تلاش کرده اند تا کشور خودشان را در قلب جمهوری اسلامی، تاسیس کنند و به خودمختاری هم قانع نیستند چرا که ایالت های خودمختار در حوزه دفاعی و سیاست خارجی تابع حکومت مرکزی اند و تجزیه طلبانِ تهران شمالی، پیش از هر چیز با سیاست خارجی و قدرت دفاعی جمهوری اسلامی مخالفند.
قدرت دفاعی ای که اصلی ترین پشتوانه اش به گواهی دقیقِ حاتمی کیا، همچنان؛ عباس ها و رحمت ها و یحیی ها و نرگس ها هستند که با برجام یک و دو و سه و... هم نمی توان خنثایش کرد.

***
درهای صنعتِ تخدیرِ تهران شمالی که دوست دارند سینمای ایران! بنامندش، فقط به روی روستاییان ایران بسته نیست؛ در طی 30 سال گذشته به ندرت یک سردار ایرانی از همت و باکری و خرازی گرفته تا زین الدین و صیاد و احمد کاظمی و قاسم سلیمانی اجازه ورود به قاب دراماتیک سینما و تلویزیون ایران را داشته اند.
درهای قلعه سینمای تهران شمالی، عمدتا بر روی قهرمانان ایران بسته بوده است و هزاران کماندار قلم به دست و غیور، بر باروهای فجازی کشیک می کشند، مبادا قلعه به روی مردمانی که آرمانشهرشان غرب نیست، گشوده شود. یکی دو صحنه اش را در واکنش رسانه ملی جمهوری اسلامی به به وقت شام و نشست خبری خروج در جشنواره فجر دیدیم.

هزاران دانشمند و پژوهشگر و متخصص و مخترعی که ایران را در نانو تکنولوژی، بیوتکنولوژی، هوافضا، انرژی هسته ای، صنایع نظامی و غیره به رده های اول تا هشتم جهان رسانده اند؛ اجازه ندارند در کنار تصویر پر تکرار قاچاقچی ها و معتادها و دزدها وعرق خورها و لات ها و و فاحشه های مدرن و... حتی یک فریم، حتی یک پلان در این سینما و تلویزیون دیده شوند.
سلبریتی هایی که حتی از حضورشان در حلقه های چند ده نفری، سلفی منتشر می کنند و لایک می گیرند و ما بیشماریم هشتگ می کنند، در انقلابِ دهها میلیونی ایرانی ها؛ در پاسداشت حاج قاسم از اهواز تا تبریز و از مشهد تا اصفهان و از تهران تا کرمان، غایب اند و چه بسا خشمگین از موج اقیانوسی که حاج قاسم را چونان کشتیِ نجات، بر دست و دیده نشانده بود.

*****************

حالا اما صنعت تخدیر تهران شمالی که با شناسنامه جعلی سینمای ایران میشناسیمش شگفت زده و خشمگین است.

حاتمی کیا خروج کرده است و با تراکتور از روی همه قواعد سینمای تهران شمالی - سینمایی که خود، دیرزمانی گروگانش بود - رد شده است.
خروج ؛ورود مصمّم به خط درگیری است.
تهران شمالی، سال ها کوشیده است سینمایش را با شاسی بلندهای چشم پرکن و دخترکان بزک کرده و تیکه های سیاسی و شوخی های جنسی غالب کند.
تراکتور دربرابر سانتافه؛
پیرمردان و پیرزنان در برابر تین ایجرهای عشوه گر،
فریاد صریح سیاسی در برابر آروغ های آنارشیستی نئوکان های وطنی،
و منطق نجیب و محکم ایرانی در برابر پرده دری غربزده های سخیف؛
سینمای دگراندیش انقلاب را دوباره سرافراز کرده است.
خروج اگر چه فرصت اکران بر پرده نقره ای را نیافت اما جنس داستان و تصویرش از سینما یی ترین های این سال هاست.

****
رحمتِ بخشی همان عباس حیدریِ آژانس شیشه ای است که روی زمین کار می کرد با تراکتور - و بعد از جنگ، بی تراکتور- و حتی دفترچه بیمه هم نداشت و حالا پس از 22 سال بازگشته است تا از حاج کاظم که روزی در ابتدای دوم خرداد، اسلحه سینما را به دست گرفته بود تا از حق او دفاع کند؛ بپرسد در تمام این سال ها کجا بوده است؟
و شاید بگوید: می دونی دسته بره نفر برگرده؛ همون نفر هم بره و برنگرده یعنی چی؟
و آیا مطالباتش در این همه سال، به اندازه سوالاتِ پوچ گلشیفته فراهانی که چرا در مقابل متجاوزی مثل صدام از خودتان دفاع کردید! ارزش طرح در سینما نداشته است؟
عباس –این بار با موی سپید و چهره شکسته- آمده است تا بپرسد در تمام این سال ها که ده ها بلکه صدها فیلم در دفاع از دغدغه بچه سوسول های سعادت آباد و شهرک غرب ساخته شد؛ حاج کاظم هایی که مشفقانه دل به دل طبقه متوسط بی هویت پرافاده داده بودند چرا حتی یک بار، سراغی از رحمت و یحیی نگرفتند؟
حاتمی کیا- شاید به دعای مادرانی که سربند کلنا عباسک فرزندانشان را در سجاده دارند - دوباره به عباس برگشته است و فهمیده است که آنان که در تمرّد از توصیه آوینی؛ سال ها یاسین به گوششان می خواند؛ وقتش را هدر کرده اند و نجات در همان کلمات ملکوتی سید شهیدان اهل قلم است که گفت: جز برای شقایق ها مخوان !
و خروج شاید بیش از آن که دیالوگ رحمت و رئیس جمهور باشد؛ گفت و گوی عاشقانه حاج کاظم و عباس است که از پس سال ها نه در خیابان شلوغ توسعه، که در کوچه تنگ سینما دوباره هم را یافته اند.عباس اما –گویی از بهشت- پاسخ تمام دغدغه ها و پرسش های سالیان حاتمی کیا را با خود آورده است.
****
حالا دیگر حاتمی کیا می بیند که یحیی ها نه تنها با پدر گلاویز نمی شوند که چرا به جنگ متجاوز رفتی بلکه به پشتوانه نرگس هایشان محکم تر از پدر؛ روانه دفاع از میهن با شکوه شهیدپرور خویش اند.
این یحیی ها و نرگس ها، درست در همان سال هایی برآمدند و بالیدند که رفقای لیبرال حاتمی کیا داشتند او را مجاب می کردند: دهه ت گذشته مربی ؛ انقلاب سترون شده و جوان ایرانی، سمبلی جز دخترکان عاشق استریپ تیز در استودیوهای پاریس ندارد!
در تمام سال هایی که گندمزارها در حال تبدیل به مناطق آزاد تجاری بود؛ صاحبان آن مناطق آزاد در تهران شمالی، قلم به دست هایی داشتند که حاتمی کیاها را به تردید در حقانیت عباس ها و دل دادن به وسوسه خناس ها فرا می خواندند.
اما حججی ها و صدرزاده ها و حریری ها و بیضایی ها و کوچکی ها و جاودانی ها و... و یحیی ها نشان دادند که دهه ت گذشته مربی ؛ برای لیبرال های بی وطن، رویای شیرینی بود که به کابوسی تلخ بدل شد.
امروز حاتمی کیا در آستانه رهایی کامل از لیبرال هاییست که سال ها تلاش کردند او را در دفاع از آرمانخواهی به تعارف بیاندازند ،او حتی بر خلاف حاج کاظم که تحمل دود موتورسیکلت های معترض به لیبرالیسم فرهنگی، را نداشت، با دود تراکتورهایِ دشمنِ لیبرالیسم تجاری، صفا می کند و قلبا به آرامش می رسد اگرچه برای ریه هایش که سال ها آماج بمب های شیمیایی روشنفکرها بوده و نفسش را تنگ کرده، ضرر داشته باشد.
حاج کاظم به وضوح می بیند آنها که دغدغه شان متهم کردن دفاع و مقاومت بود از صف کشیدن جلوی سفارت خرس نقره ای به استریپ تیز در استودیوهای پاریس رسیده اند؛ از اول هم غیر از این یوتوپیا و آرزویی نداشتند ولی آروغ های روشنفکری شان را همچون بمب شیمیایی بر سر حاج کاظم ها می ریختند تا زمین گیرشان کنند و از خواندن برای شقایق ها و مطالبه حق عباس ها و رحمت ها وروایت زیباییِ یحیی ها و نرگس ها، بازشان دارند.
***
حاج کاظم در تمام این سال ها بین احمد کوهی و سلحشور در تردّد بوده است.
غرب زده ها و لیبرالها همان سلحشورِ توجیه گر و مکّارِ آژانس شیشه ای اند که حاج کاظم را هم بازی داد و به وعده های پوچ، تلاشش را هدر کرد.
سینمای حاتمی کیا در سال هایی که گروگان مکرِ سلحشور بود؛ ماشینی بود خوش رنگ و لعاب که سوئیچ نداشت و حرکت نمی کرد و نمی توانست هیچ عباس حیدری و رحمت بخشی ای را نجات بدهد.
آن ها که در جشن انفعال حاج کاظم؛ روبان قرمز پاره کردند و با موج مرده رقصیدند، تاب خروج او از ارتفاع پست و اوج حقیقی اش با رحمت ها و یحیی ها را ندارند.
و اوج همان احمد کوهیِ مریدِ مربّی است که با هلی کوپتر می رسد.
در روزگاری که هلی کوپترها بر زمین مزرعه ای نمی نشینند جز به اجبارِ مزاج بی قرارِ کارگزارانی که شوقِ گفت و گویشان با کدخدای قاسم کُش است و نه با کشاورزهای یحیی پرور.
****
خبر نداریم که بالاخره آرزومندِ کدخدای مودب و باهوش ، میز گفت و گو با رحمت داغدار یحیی را هم به رسمیت شناخت یا نه؛ و اگر چیزی بینشان گذشت ثمری داشت یا خیر.
خروج، پاسخی به این سوال ها نمی دهد و چه بهتر؛ بگذار بلاتکلیفی مطالبه گری آن چنان که در واقع هم هست اذیتمان کند و شاید به چاره جویی برانگیزانَدِمان؛ اما خروج ؛ یک نوید با خود دارد :
جنگ پارتیزانی فرزندان انقلاب در کوچه پس کوچه های سینمای ایران برای پس گرفتن سینمای گرانقدرِ ملی از تجزیه طلبان تهران شمالی، در جریان است.
و پرچم افراشتنِ حاتمی کیا در میدان، مژده ای چون حضور چمران در پاوه است.

انتهای پیام/

گام های تکمیلی برای بازگشایی سالن های سینما برداشته شده و با تعیین فیلم های سرگروه در هفته های آینده، بازگشایی سالن های سینما در هفته های پیش روی تحقق خواهد یافت؛ مطالبه ای که از سوی سالن داران و برخی پخش کنندگان مورد پیگیری قرار گرفته و چه بسا حتی پیش از پایان ماه رمضان و فرارسیدن عید فطر، سالن های سینما با چهل درصد ظرفیت فعالیت هایشان را از سر بگیرند.

به گزارش تابناک ؛ برنامه ریزی و تدارک برای بازگشایی سالن های سینما پس از این ماه مبارک و در عید فطر با شتابی بیش از انتظار در جریان است، به گونه ای که امروز دفتر نظارت بر عرضه و نمایش سازمان سینمایی ضوابطی را تهیه و در سایت رسمی این سازمان منتشر کرده که قرار است ابتدای هفته آینده در جلسه ای با بررسی نهایی نظر کارشناسان این حوزه به جمع بندی برسد؛ اقدامی که در راستای استمزاج از افکار عمومی و در نظر گرفتن نقدها در دستورالعمل نهایی، رسانه ای شده است.

در این دستورالعمل تاکید شده در مقطع بازگشایی و تا اعلام وضعیت سفید قطعی، ظرفیت فروش بلیت برای هر سالن تا سقف چهل درصد مجاز است. چیدمان تماشاچیان بر روی صندلی ها دو در میان بوده و نسبت به ردیف بعدی حالت ضربدری خواهد داشت؛ یعنی هر تماشاگر از طرفین (از جمله ردیف پشت و جلو) باید دو صندلی خالی با تماشاگر دیگر فاصله داشته باشد. برای دور نزدن این دستورالعمل تاکید شده جانمایی مصوب برای فروش بلیت اینترنتی به گونه ای است که پلان سالن سینما برای انتخاب صندلی مورد نظر و صندلی های غیر قابل استفاده و مسدود معین خواهد بود.

همچنین تاکید شده، ضروری است تمهیدات لازم از سوی مدیریت سینما برای ایجاد فاصله بین ردیف ها در نظر گرفته شود، به گونه ای که افراد بتوانند به راحتی در میان آن ها تردد کنند و لازم است هنگام ورود و خروج تماشاچیان به سینما و سالن نمایش و حضور در سالن انتظار، فاصله گذاری ایمن رعایت شود.

بر اساس این دستورالعمل، فروش گیشه با رعایت فاصله و استفاده از مواد ضد عفونی کننده بلامانع بوده و در عین حال استفاده از دستکش و ماسک برای کارکنان سینما الزامی است. همچنین تاکید شده سالن نمایش فیلم، سالن انتظار و سرویس های بهداشتی و کلیه مکان های مورد استفاده مراجعه کنندگان مرتباً نظافت و ضدعفونی شود؛ اما در بندی دیگر تاکید شده گندزدایی کامل سینما طبق پروتکل اعلامی وزارت بهداشت و درمان، هر روز یک بار الزامی است. این در حالی است که این اقدام باید پس از هر سانس اتفاق بیفتد و نه در پایان هر روز.

مراجعین به هنگام ورود به سینما، تب سنجی شده و از ورود افراد مشکوک به بیماری ممانعت بعمل می آید و وجه کامل بلیت خریداری شده افرادی که از ورودشان به سینما جلوگیری می شود، باید عودت داده شود و به همین منظور سمفا (سامانه مرکزی فروش) تمهیدات لازم را در نظر گرفته است. از سوی دیگر، به منظور نظافت بیشتر و رعایت مقررات بهداشتی فاصله گذاری بین سانس ها با نیم ساعت تأخیر خواهد بود.

در دسترس بودن مایع ضد عفونی کننده برای مراجعه کنندگان و قرارگیری مایع دستشویی، مواد ضد عفونی کننده، دستمال کاغذی و دستگاه خشک کن در محوطه سرویس های بهداشتی سینماها الزامی است و بوفه های سینما موظف به رعایت حداکثر موازین بهداشتی بوده و مجاز به عرضه مواد غذایی، تنقلات و نوشیدنی به صورت فله نیستند.

در راستای آموزش و فرهنگ سازی برای رعایت اصول بهداشتی، تمامی سینماها موظف به پخش تیزر آموزشی در مورد مقابله با بیماری کرونا، قبل از نمایش فیلم شده اند.

ارزیابی عمده ناظران حکایت از آن دارد که کشاندن عموم مردم به سالن های سینما پس از بازگشایی سالن ها بسیار دشوار خواهد بود و فیلم هایی که در دو نوبت نخست اکران قرار گیرند و کنسرت ها و تئاترهایی که پیش قراول اجرا می شوند، با مخاطب حداکثری شبیه مخاطب اکران اول و دوم نوروز مواجه نخواهند شد و برخی ناظران نیز اساساً ارزیابی بدبینانه ای دارند و تاکید می کنند، محصولاتی که در بدو بازگشایی فعالیت های فرهنگی عرضه می شود، شکست تجاری خواهند خورد و قربانی دوران گذار خواهند بود. به همین دلیل، رغبت کمتری برای اکران عید فطر امسال نسبت به اکران های اول و دوم سال و حتی اکران عید فطر سال های پیش وجود دارد.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی شبکه خبر،
"امیرحسین علم الهدی" در گفتگو با "شهرفرنگ" گفت" سینما، سینما است. وقتی از تماشای جمعی یک آیین جلوگیری می شود، دیگر سینما نیست بلکه یک بازی مطبوعاتی است.

کارشناس سینما با بیان اینکه "سینما آداب دارد" گفت: از آمدنِ تلویزیون از دهه 50 (میلادی) فاتحه سینما خوانده شد. تولید، توزیع و نمایش یک استاندارد دارد.

کد ویدیو
دانلود

فیلم اصلی

او گفت: سینمای ایران باید پوست اندازی کند. باید سینما ایران بروز شودف در غیر این صورت آسیب می بیند.

علم الهدی با بیان اینکه فیلم"خروج" حاتمی کیا 8 میلیارد تومان هزینه داشته است، افزود: "حاتمی کیا بچه سینما است". اگر شیوع بیماری کرونا پیش نیامده بود و سینما بسته نمی شد می توانست حدود 6 میلیارد تومان برای کارگردان درآمد داشته باشد.

وی با اشاره به افزایش تعداد سینما روها در سال های اخیر گفت: بهبود کیفیت فیلم و سالن های سینما یکی از دلایل آن است.

امیرحسین علم الهدی با اشاره به شرایط خاص کرونا در کشور گفت: بازگشت مردم به سینما باید با فیلم های قوی شروع شود. ابتدا باید واکنش مردم را سنجید. نباید برای بازکردن سالن ها عجله کرد.

"آریا قریشی" منتقد سینما گفت: برخی از فیلم ها به دلیل سبک (ژانر) مخصوص، حتما باید در محیط جمعی و سینما اکران شوند که این موضوع به لزوم وجود سالن های سینما تاکید می کند.

قریشی با بیان اینکه با آمدنِ تلویزیون سینما نابود نشد. نمی توان جلوی پیشرفت فناوری را گرفت. شرایط جدید توزیع و نمایش فیلم تغییر کرده است و باید این موضوع را پذیرفت اما جایگاه سینما بر قوّت خود باقی است.

کد ویدیو
دانلود

فیلم اصلی

به گزارش گروه فیلم و صوت باشگاه خبرنگاران جوان ، کلاکت چهارم اردیبهشت به سوژه های متنوعی چون سوت و کور شدن سالن های سینما پس از شیوع ویروس کرونا و حواشی برگزاری نمایشگاه کتاب پرداخته است.

بیشتر بخوانید: از اکران پرحاشیه یک فیلم اعتراضی تا برپایی کنسرت های آنلاین + فیلم

کد ویدیو
دانلود

فیلم اصلی

انتهای پیام/

به گزارش خبرنگار حوزه سینمایی گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا ، با آغاز طرح جدید سینمای آنلاین که از چند روز پیش و با فیلم خروج آغاز به کار کرده است، فیلمسازان دیگری هم ابراز تمایل کردند که آثارشان را وارد این چرخه تازه از توزیع کنند.

گرچه فعلا تصمیمی برای پخش دیگر آثار سینمایی گرفته نشده است اما استقبال صاحبان سینما و فیلم ها حکایت از این دارد که می توان چنین ایده ای را همچنان در دستور اجرا گذاشت.

داریوش بابائیان، تهیه کننده سینمای ایران در گفتگو با خبرگزاری آنا درباره سینمای آنلاین بیان کرد: اکران اینترنتی لااقل در شرایط فعلی طرح خوبی است. وقتی مردم را تشویق به ماندن در خانه می کنیم باید خوراک تفریحی و سرگرمی هم برایشان داشته باشیم که یک مورد آن می تواند اکران آنلاین فیلم های تازه باشد.

همین قاچاق سرمایه صاحبان فیلم را نابود می کند

وی افزود: اجرای چنین طرح های در سینمای ما ارزشمند است ولی متأسفانه ما چون کپی رایت جهانی را نپذیرفته ایم، دچار مشکل می شویم. به شکلی که تا فیلمی سر از اکران درمی آورد و مخاطب از آن استقبال می کند، یکباره دانلود و وارد شبکه های ماهواره ای، فضای مجازی و غیره می شود.

کرونا به هرحال سینمای ایران را یک سال عقب می اندازد. حتی اگر سینما باز شود، مردم خصوصا خانواده ها و بچه ها به راحتی وارد سالن ها نمی شوند چون نگرانند. حتی فیلمسازی هم خیلی سخت می شود.

تهیه کننده چهار اصفهانی در بغداد اعتقاد داشت: همین قاچاق فیلم های سینمایی است که حقوق و سرمایه صاحب فیلم را از بین می برد. شاید این طرح نتواند با اکران عمومی روی پرده قیاس شود اما اگر منطبق با برنامه و زمینه سازی باشد، در شرایط خاص امروز اثرگذاری خواهد داشت.

بابائیان تأکید داشت: ما می توانیم اکران آنلاین را همزمان با اکران عمومی فیلم ها نیز به موازات پی بگیریم. بالاخره برای کسانی که وقت سینما رفتن ندارند، می تواند مورد استفاده قرار گیرد.

می توانیم همیشه فیلم نو در اختیار مخاطبان سینما قرار دهیم

این سینمادار اضافه کرد: هر دوی این نوع اکران مخاطبانش را دارد. حتی سود حاصله از اجرای هر دو نیز برای صاحب فیلم بهتر است. در عین اینکه فیلم های بیشتری با تاریخ های زمانی کوتاه تری به پخش می رسند و بدین شکل همیشه فیلم نو روی پرده خواهیم داشت.

همین قاچاق فیلم های سینمایی حقوق و سرمایه صاحب فیلم را از بین می برد. شاید این طرح نتواند با اکران روی پرده قیاس شود اما اگر منطبق با برنامه و زمینه سازی باشد، در شرایط خاص امروز اثرگذاری خواهد داشت.

تهیه کننده یک فراری از بگبو سینمای آنلاین را طرحی مناسب برای جلوگیری از فیلم سوزی آثار پشت خط مانده اکران دانست و گفت: کرونا به هرحال سینمای ایران را یک سال عقب می اندازد. حتی اگر سینما باز شود، مردم خصوصا خانواده ها و بچه ها به راحتی وارد سالن ها نمی شوند چون نگرانند. حتی فیلمسازی هم خیلی سخت می شود.

بابائیان بر این اساس پیشنهاد داد: امیدوارم وزارت ارشاد و سازمان سینمایی فعلا به کسی پروانه ساخت ندهد تا اینکه فیلم های فعلی بتوانند به مرور اکران شوند. باید از تهیه کننده و سرمایه گذار سینما حمایت شود تا فیلم هایشان در این شرایط از بین نرود.

انتهای پیام /4143/

فاش نیوز- مسعود اطیابی گفت: با وجود تعداد بالای کاربران شرکت های پخش آنلاین، نمایش آثار در این فضا با فروش خوبی روبرو خواهد شد و قطعا در بازگشت سرمایه با رقم خوبی مواجه می شویم.

مسعود اطیابی در گفت وگو با خبرنگار سوره سینما به بهانه اکران آنلاین موفق فیلم سینمایی خروج ساخته ابراهیم حاتمی کیا در خصوص وضعیت نمایش فیلم ها در شرایط تعطیلی سینماها گفت: شیوع ویروس کرونا فعالیت های فرهنگی و سینمایی را همچون دیگر عرصه ها به تعویق انداخته و سینماهای کشور را نیز تا بهبود شرایط به تعطیلی کشانده است. بنابراین تماشای فیلم ها از حالت اجتماعی در سالن های سینما به نمایش خانگی رسیده و جذب مخاطب اینترنتی را به همراه داشته است.

وی سینما را فضایی برای تماشای دسته جمعی فیلم توصیف کرد و افزود: محتوای فیلم های تلویزیونی با نمایش خانگی تفاوت بسیاری دارد و معتقدم نمایش آنلاین فیلم ها راهکار خوبی در جهت تأمین مواد اولیه فرهنگی و محتوایی برای مخاطب است تا مردم در شرایط بحرانی این روزها در خانه بمانند چرا که توجه به این اصول مورد وثوق مسئولین ما نیست. از طرفی دیگر با تعطیلی سینماها، سالنی برای نمایش فیلم ها وجود ندارد پس برای جلوگیری از روی زمین ماندن آثار تولید شده باید از همه امکانات برای نمایش آن استفاده کرد.

اطیابی ادامه داد: تعویق در اکران فیلم های پرفروش تا بازگشایی سینماها و صبر در تصمیم گیری نسبت به وضعیت انتشار ویروس کرونا به نفع فیلمسازان است و نباید از قابلیت سرگرمی و اهمیت آن در اوقات فراغت مردم غافل شد اما از طرفی دیگر نمایش آنلاین فیلم ها فرصتی مناسب برای دیده شدن آثاری است که به لحاظ جذب مخاطب ضعیف بوده و از امکان فروش کمتری برخوردارند. این در حالی است که علاوه بر سرگرمی، ارزان بودن و قابلیت دسترسی آسان به فیلم ها شرایط را برای جذب چندین برابری مخاطب فراهم می کند.

وی خاطرنشان کرد: اکران فیلم های اجتماعی در شرایط بحرانی کارکرد مناسبی نداشته و اهمیت آثار کمدی و طنز را دوچندان می کند چرا که نمایش آثار شاد و مفرح، سیستم ایمنی بدن را افزایش و میزان استرس را کم می کند بنابراین امکان نمایش آنلاین فیلم ها را به فال نیک گرفته و آن را خدمت بزرگ جامعه سینمایی به مردم می دانیم . ناگفته نماند ادامه این روند می تواند تجربه خوبی برای آینده سینمای ما محسوب شده و شاید طی تحقیقات متعدد بتوان با همزمان شدن اکران سینمایی فیلم ها و نمایش آنلاین آنها امکان دیده شدن آثار و بازگشت سرمایه را افزایش داد.

این کارگردان سینما با اشاره به تاثیرات مثبت اکران فیلم در سالن ها و اهمیت آن در جامعه تاکید کرد: فیلمساز صرفا ملاک انتخاب فیلم ها و جذب مخاطب نیست پس هر فیلمی می تواند با کیفیت محتوایی خود در سینما و یا نمایش خانگی به فروش بالایی برسد اما سالن سینما منجر به بروز منویات اجتماعی و احساسات مردم می شود در حالی که این شرایط در نمایش خانگی فیلم ها کمتر رخ می دهد. ایجاد فضای گفتمان فرهنگی بین افراد و خلق دورهمی های مثبت از دیگر تاثیرات خوب سینماها ست و نمی توان آن را نادیده و دست کم گرفت.

وی ضمن اشاره به عدم وجود قانون کپی رایت در ایران تاکید کرد: نمایش آنلاین فیلم ها قطعا با مشکلاتی نظیر کپی و انتشار غیرقانونی آثار روبرو است اما از لحاظ فنی، وظیفه جلوگیری از کپی و دانلود غیرقانونی فیلم ها بر عهده شرکت های نمایش دهنده است و از طرفی دیگر از لحاظ قضایی و حقوقی، قانون حقوق مالکیت در کشور، امکان پیگیری تخلفات را در نهادهایی چون وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و خانه سیما فراهم کرده و موانعی را برای جلوگیری از نشر آثار ایجاد می کند. آموزش و فرهنگ سازی مردم نیز می تواند کمک بزرگی در راستای حفظ حقوق فیلم و ممانعت از تماشای غیر قانونی آن و مشتری مداری متخلفان محسوب شود .

اطیابی نمایش آنلاین فیلم ها را راهکاری مناسب برای بازگشت سرمایه به فیلمسازان معرفی کرد و گفت: با وجود تعداد بالای کاربران شرکت های پخش آنلاین، نمایش آثار در این فضا با فروش خوبی روبرو خواهد شد و قطعا در بازگشت سرمایه با رقم خوبی مواجه می شویم.

وی درباره نقش سینما در گرامیداشت تلاش کادر درمانی و پزشکان افزود: همیشه در بحران هایی نظیر شیوع ویروس کرونا در کنار تعهد و حس مسئولیت پذیری پزشکان و کادر درمانی، شاهد ایثار و فداکاری آنها در این عرصه بوده ایم. ما هرگز شهیدان مدافع سلامت مردم را فراموش نمی کنیم و سپاسگزار زحماتشان هستیم. سینما نیز بنابر کارکرد و وظیفه خود مسئولیت دارد همانند دیگر موضوعات ، این فداکاری ها را به تصویر کشیده و با بها دادن به آن، تلاش های طاقت فرسای این قشر از سلامت کشور را در تاریخ ثبت کند.

* منبع: سوره سینما

به گزارش خبرنگار مهر ، کیوان امجدیان منتقد سینما در یادداشتی به انتقاد از بلاتکلیفی امروز برخی پروژه های سینمای و شبکه نمایش خانگی که به صورت خودخواسته در مواجهه با تعطیلی کرونا تصمیم به تعطیلی گرفته بودند، پرداخت.

در متن این یادداشت با عنوان اجازه بفرمایید مس باشند آمده است:

اهمیت بعضی چیزها ممکن است در شرایط عادی خیلی معلوم نباشد. ممکن است مثلا وقتی همه جا امن و امان است کسی از حال پرستارها و اهمیت بودن آن ها خبردار نباشد. یا معلم ها و... اما یکباره شرایطی پیش می آید که همه متوجه اهمیت حضور آنها می شوند. این تغییر نگاه و دیدن میزان اهمیت در شرایط خاص، فقط برای پرستارها و آتش نشان ها و... نیست. در سطوح کمی پایین تر حتی می بینیم که حضور یک صنف قوی (که در شرایط آرامش ممکن است حضورش حس نشود) چقدر می تواند به اعضای صنف و روشن شدن وضعیت آن ها کمک کند.

برای مثال اگر اتاق اصناف و پیگیری هایش نبود، مجموعه افرادی که کارشان آزاد است و کم هم نیستند، نه می دانستند چه وقتی باید کار نکنند، نه اینکه از چه وقت کار را شروع کنند. نه متخلف مجازات می شد و نه تشویقی در نظر گرفته می شد برای آن ها که قانون را تمام و کمال محترم دانستند و بیش و پیش از بقیه به آن عمل کردند.

صنف سینما هم از این قاعده مستثنی نیست و عدم وجود صنوف قوی برای آن هم در شرایط خاص، خودش را به شدت نشان می دهد و حتی می تواند با محکم کردن گره ها به معضلی لاینحل بدل شود. این ها یعنی چه؟ یعنی هرچقدر اتاق اصناف خود را مکلف به تعیین تکلیف فوری اعضای زیرمجموعه اش می دید، مدیران سینمایی ظاهراً هنوز در زمینه از سرگیری فیلم ها و سریال های شبکه نمایش خانگی به نتیجه خاصی نرسیده اند؛ یا نیازی به این تعیین تکلیف حس نمی کنند یا شاید حس و حالش را ندارند یا به هر دلیل دیگر هنوز بسیاری از نقاط مبهم در تولیدات مربوط به سینما و نمایش خانگی را گنگ و مبهم باقی گذاشته اند.

از زمانی که ماجرای تعطیلی ها به واسطه شیوع کرونا پیش آمد و سازمان سینمایی لزوم تعطیلی پروژه های سینمایی و نمایش خانگی را اعلام کرد، چند گروه بودند که سلامت افراد گروهشان را مقدم بر سایر چیزها دانستند و با وجودی که اغلب آن ها کمی بیش از 20-30 درصد از ضبطشان باقی نمانده بود، کار را تعطیل کردند و منتظر ماندند تا صنف اجازه ازسرگیری کارها را بدهد. الباقی هم یکی یکی تمکین کردند و 2 گروه هم کمترین اهمیتی به این قانون ندادند و کارشان را پیگیری کردند.

حالا 2 ماه از آن روز گذشته است.

آن ها که پیش از همه تعطیل کردند متحمل ضررهای فراوانی شدند. حالا هم لابد نادم و پشیمان و ناراحت از این همه بی توجهی منتظر نشسته اند ببینند چه وقتی سازمان سینمایی یا خانه سینما می نشینند و برای سینما (که البته تکلیفش به نسبت نمایش خانگی تاحدودی روشن تر است) تعیین تکلیف می کنند و برای نمایش خانگی هم قاعده ای می گذارند تا شاید بیش از این گرفتار ضرر نشوند. ضرر سنگینی که ظاهرا نه کسی برایش اهمیت دارد و نه جایی قصد کمک برای جبرانش را دارد.

حالا آرام آرام همه دارند می گویند چه خبطی کردیم! کاش ما هم مثل همان 2 گروه متخلف، بی خیال قانون و ابلاغیه سازمان سینمایی می شدیم و با رعایت ملاحظات بهداشتی کارمان را انجام می دادیم. حالا فوقش اسم مان را به عنوان گروه متخلف منتشر می کردند! از این بهتر بود که به دلیل تعطیلی و عدم پیشرفت پروژه در زمان مقرر، پول که ندهند هیچ، خسارت وام و دستمزد بازیگران و کلی هزینه دیگر آوار شود روی سر گروه... و همچنان ندانیم که از چه وقتی باید کار را شروع کنیم و همین اندک تصاویر باقی مانده را ضبط کنیمِ!

این گویی سرانجام تراژیک پای بندی به قانون در سینمای ایران است!

کد خبر 4908213

به گزارش گروه سلامت خبرگزاری فارس، علیرضا زالی فرمانده ستاد عملیات مدیریت کرونا در کلانشهر تهران با اعضای هیأت مدیره خانه سینما دیدار و گفت وگو کرد.

وی در این نشست با اشاره به بینش عمیق اجتماعی جامعه هنری که قدرشناس تیم پزشکی کشور هستند، گفت: امروز مدافعان سلامت سلحشورانه در خط مقدم مبارزه با کرونا رشادت های جدی آفریدند و کارنامه بسیار درخشانی رقم زدند.

فرمانده ستاد عملیات مدیریت کرونا در کلانشهر تهران افزود: این یک سرمایه اجتماعی مضاعف برای تیم پزشکی و بهداشت و درمان ایجاد کرده و فرصتی است که به تلطیف ارتباطات بین مردم و جامعه پزشکی کمک می کند و یک همبستگی درون اجتماعی و بین فردی در جامعه شکل گرفته است.

زالی اشاره به خاطرات تلخ و شیرین، وقایع و رشادت ها و حماسه آفرینی هایی که در این دوران در عرصه خدمت رسانی رخ داده است بر ضرروت مستندسازی این صحنه های خدمت رسانی تأکید کرد.

فرمانده ستاد عملیات مدیریت کرونا در کلانشهر تهران گفت: این صحنه های زیبا گذراست و نیاز است تا این حماسه آفرینی ها و رشادت ها را مستندنگاری کرد و به آیندگان منعکس کرد.

زالی با اشاره به اینکه با توجه به شرایط ویژه این بحران، عرصه جهانی نیز از این مستندسازی ها تهی است، خاطرنشان کرد: به دلیل شرایط ویژه بحران، این کار دشوار است و شاید در کشور ما که تیم توفیق بیشتری به کنترل پیدا کرده و ممارست حرفه ای تیم ها نیز بیشتر شده بتوانیم این مستند سازی را انجام دهیم؛ این قطعات تاریخی شاید دیگر تکرار نشود.

به گفته وی، برای مستندسازی حرفه ای باید کاری سیتماتیک با مبانی تکنیکال انجام دهیم و شاید الان بتوانیم سهم بیشتری از سینمای مستند را داشته باشیم.

فرمانده ستاد مقابله با کرونا در کلانشهر تهران، جایگاه سینمای مستند ایران را ممتاز برشمرد و افزود: بسیاری از بزرگان از دریچه مستندسازی به عرصه هنر سینما معرفی شدند و شاید بتوانیم یک بازآرایی در بحث سهم بیشتر سینمای مستند داشته باشیم.

زالی همچنین به شکل گیری همبستگی اجتماعی در زوایای پنهان شهر در این بحران اشاره کرد و افزود: در سالهای اخیر در سایه شهرنشینی و صنعتی شدن کم رنگ شده بود و بر وقایع نگاری و مستند سازی این صحنه های زیبا تاکید کرد.

وی در ادامه گفت: تمام محورهای موجود می تواند به طور خاص یک سناریو تلقی شود و سناریوهای فراوانی را در ذهن افراد مبتکر فراهم کند که در فضای داستان سرایی یا فضای واقعی تر به اینها توجه شود. بنابراین در این مقطع مصادیق خوبی برای پرداختن به فیلمنامه نویسی و سناریو نویسی با اتمسفر موجود در مجموعه وجود داشته باشد.

ساخت سریال یا فیلم بلند سینمایی از حماسه آفرینی مدافعان سلامت، توجه به فضای پنهان تلخ و تراژدیک کرونا، نحوه سوگواری خانواده متوفیان، مصاحبه با بهبودیافتگان، تصویرسازی وقایع با توجه به ابعاد مختلف انسان شناسی و جامعه شناسی و روانشناسی در بحران، حمایت از اهالی سینما، استفاده از ظرفیت تاثیر گذار هنرمندان برجسته کشور در انتقال مفاهیم بهداشتی و آگاه سازی عمومی از دیگر موارد مطرح شده توسط زالی در این نشست بود.

وی در بخش دیگری از سخنان خود اظهار داشت: زیبایی، جذابیت و لطافت هنر سینما می تواند در خدمت بخشی از آموزش همگانی قرار گیرد و با ارتقای بهداشت حرفه ای و سطح آگاهی مردم در کنترل وقطع زنجیره بیماری ما را بهتر یاری کند.

تهیه پروتکل برای سینماها

زالی تدوین پروتکل بهداشتی مشترک برای بازگشایی سینماها در آینده را لازم دانست و با اشاره به اهمیت صیانت از سلامت افرادی که به سینما مراجعه می کنند، تدوین یک شیوه نامه اجرایی، به هنگام، پویا و متناسب با نگاه کاهش خطر را ضروری برشمرد.

وی تأکید کرد: در این شیوه نامه باید به تهویه هوا، نحوه فروش بلیت و نشان دار کردن صندلی ها، فاصله گذاری ها، کاهش زمان حضور افراد برای نمایش فیلم، تنظیف و ضدعفونی سینما بین سانس ها، عدم مصرف مواد غذایی در سینما، استفاده از ابزار کنترلی مثل تب سنجی، محدودیت سنی توجه شود.

زالی در این نشست به طور مفصل به بیان توضیحاتی در خصوص ویژگی ها، بیماری زایی، شرایط بقا، ساختار ژنتیکی، نحوه انتقال و انتشار بیماری نوپدید کرونا ویروس پرداخت.

آمادگی کامل خانه سینمای ایران برای همکاری با ستاد مقابله با کرونای استان تهران

همایون اسعدیان رئیس هیأت مدیره خانه سینما در این نشست به نمایندگی از تمامی اهالی سینما از زحمات و ایثار اعضای ستاد مقابله با کرونا و تمامی کادر پزشکی و بهداشت و درمان کشور در راستای خدمت رسانی به بیماران کرونایی صمیمانه سپاسگزاری کرد.

وی با اشاره به اقدامات خانه سینما در زمینه آماده سازی کلیپ های آموزشی و فیلم های تقدیر از مدافعان سلامت از ابتدای شیوع کرونا تا کنون، آمادگی همه جانبه سینمای ایران را برای همکاری با ستاد مقابله با کرونا اعلام کرد.

اسعدیان در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به تعطیلی پروژه های سینمایی از اوایل شیوع بیماری، تدوین پروتکل های مورد نیاز برای آغاز فعالیت سینما از چرخه تولید تا نمایش با مشارکت ستاد را ضروری و بر حضور نمایندگانی از خانه سینما برای تهیه این پروتکل ها تأکید کرد.

وی افزود: پس از ابلاغ دستورالعمل ستاد تمام پروژه های سینمایی را با توجه به صیانت از سلامت افراد تعطیل کردیم و البته با همبستگی و تمهیداتی نیز مشکلات اقتصادی افراد را تاحدودی رفع کردیم؛ تلاش های مدافعان سلامت کشور در بحران کرونا در تاریخ ماندگار است.

یکی از اعضای هیأت مدیره خانه سینما تلاش های کادر پزشکی و درمان و بهداشت کشور در بحران کرونا را در تاریخ ماندگار برشمرد و خاطرنشان کرد: بیش از 20 پروژه مستند از حماسه آفرینی کادر درمان در نقاط مختلف کشور در حال ساخت است.

وی با بیان اینکه آگاه سازی مردم وظیفه ماست، افزود: چگونه می توانیم در این جنگ تمام عیار علیه کرونا شما را همراهی کنیم. ما سرباز شما و گوش به فرمان ستاد مقابله با کرونا هستیم و هر کمکی که بتوانیم در این راستا ارائه خواهیم کرد.

به گفته وی، خانه سینما یک نهاد صنفی متشکل از 32 صنف سینمای ایران است که می تواند در مستندسازی وقایع، رخدادها و موضوعات مورد نیاز در بحران کرونا ستاد را یاری دهد.

به گفته اعضای خانه سینما، فیلم هایی که در آینده در خصوص کرونا ساخته می شود از منظر پزشکی و یا جامعه شناسی می تواند باشد.

از منظر جامعه شناسی در سال های اخیر افراد با خانه غریبه شده اند و با شیوع کرونا به جایی برگردانده شده که با آن نا آشناست . مکانیسم زندگی در جامعه مدرن به گونه ای شده که خیلی چیزها را فراموش کرده بود اما کرونا انسان ها را به خانه برگرداند، به وضعیتی که به نوع دیگری به جهان نگاه کند و امیدوارم که هنرمندان جوان در آینده از این زاویه به بحران کرونا نگاه کنند.

اعضای هیأت مدیره خانه سینما در خاتمه آمادگی کامل این نهاد را برای مستند سازی و یا هر کمک دیگری اعلام کرده و از ستاد مقابله با کرونا خواستند که موضوعات مورد نیاز خود را اعلام کند تا انجام دهند و نقش کوچکی در تصویرسازی این حماسه ها و لحظات داشته باشند.

در خاتمه این نشست مقرر شد در هفته آینده تیمی از معاونت امور بهداشتی با مشارکت اهالی خانه سینما به تدوین این پروتکل بپردازند.

انتهای پیام/

فرمانده ستاد مقابله با کرونا در کلانشهر تهران با اشاره به اهمیت صیانت از سلامت افرادی که به سینما مراجعه می کنند، بر لزوم تدوین یک شیوه نامه اجرایی، به هنگام، پویا و متناسب با نگاه کاهش خطر در این باره تاکید کرد.
به گزارش ایسنا ، دکتر علیرضا زالی فرمانده ستاد مقابله با کرونا در کلانشهر تهران در نشستی با اعضای هیئت مدیره خانه سینما، تدوین پروتکل بهداشتی مشترک برای بازگشایی سینماها در آینده را لازم دانست و تاکید کرد: در این شیوه نامه باید به تهویه هوا، نحوه فروش بلیط و نشاندار کردن صندلی ها، فاصله گذاری ها، کاهش زمان حضور افراد برای نمایش فیلم، تنظیف و ضدعفونی سینما بین سانس ها، عدم مصرف مواد غذایی در سینما، استفاده از ابزار کنترلی مثل تب سنجی و محدودیت سنی توجه شود.
بستری 58 هزار تن از ابتدای شیوع کرونا در تهران
وی همچنین با اشاره به بینش عمیق اجتماعی جامعه هنری که قدرشناس تیم پزشکی کشور هستند، گفت: امروز مدافعان سلامت سلحشورانه در خط مقدم مبارزه با کرونا رشادت های جدی آفریدند و کارنامه بسیار درخشانی رقم زدند. این مساله یک سرمایه اجتماعی مضاعف برای تیم پزشکی و بهداشت و درمان ایجاد کرده و فرصتی است برای تلطیف ارتباطات بین مردم و جامعه پزشکی.
وی با اشاره به خدمات رسانی ایثارگرانه کادر بهداشت و درمان از روزهای آغاز بحران با وجود کمبودها، تاکید کرد: در این مدت از ابتدای شیوع بیماری تاکنون حدود 58 هزار بیمار کرونایی را در تهران بستری کردیم که با تلاش کادر درمان بسیاری از آنان ترخیص شده اند .
وی با اشاره به خاطرات تلخ و شیرین، وقایع و رشادت ها و حماسه آفرینی هایی که در این دوران در عرصه خدمت رسانی رخ داده است بر ضرروت مستند سازی این صحنه های خدمت رسانی تاکید کرد و گفت: این صحنه های زیبا گذراست و نیاز است تا این حماسه آفرینی ها و رشادت ها را مستندنگاری کرد و به آیندگان منعکس کرد.
دکتر زالی با بیان اینکه با وجود شرایط ویژه این بحران، عرصه جهانی نیز از این مستندسازی ها تهی است، خاطرنشان کرد: به دلیل شر ایط ویژه بحران این کار دشوار است و شاید در کشور ما که تیم توفق بیشتری نسبت به کنترل پیدا کرده و ممارست حرفه ای تیم ها نیز بیشتر شده، بتوانیم این مستند سازی را انجام دهیم؛ این قطعات تاریخی شاید دیگر تکرار نشود.
مستند سازی حرفه ای باید سیتماتیک و با مبانی تکنیکال باشد
به گفته وی برای مستند سازی حرفه ای باید کاری سیتماتیک با مبانی تکنیکال انجام دهیم و شاید الان بتوانیم سهم بیشتری از سینمای مستند را داشته باشیم.
فرمانده ستاد مقابله با کرونا در کلانشهر تهران جایگاه سینمای مستند ایران را ممتاز برشمرد و با ذکر این که بسیاری از بزرگان از دریچه مستندسازی به عرصه هنر سینما معرفی شدند خاطرنشان کرد: شاید بتوانیم یک بازآرایی در بحث سهم بیشتر سینمای مستند داشته باشیم.
شکل گیری همبستگی اجتماعی در زوایای پنهان شهر طی بحران کرونا
دکتر زالی همچنین به شکل گیری همبستگی اجتماعی در زوایای پنهان شهر در این بحران اشاره کرد که در سالهای اخیر در سایه شهرنشینی و صنعتی شدن کم رنگ شده بود و بر وقایع نگاری و مستند سازی این صحنه های زیبا تاکید کرد.
وی در ادامه گفت: تمام محورهای موجود می تواند به طور خاص یک سناریو تلقی شود و سناریوهای فراوانی را در ذهن افراد مبتکر فراهم کند که در فضای داستان سرایی یا فضای واقعی تر به آنها توجه شود . بنابراین در این مقطع مصادیق خوبی برای پرداختن به فیلم نامه نویسی و سناریو نویسی با اتمسفر موجود در مجموعه وجود دارد.
ساخت سریال یا فیلم بلند سینمایی از حماسه آفرینی مدافعان سلامت، توجه به فضای پنهان تلخ و تراژدیک کرونا، نحوه سوگواری خانواده متوفیان، مصاحبه با بهبودیافتگان، تصویرسازی وقایع با توجه به ابعاد مختلف انسان شناسی و جامعه شناسی و روانشناسی در بحران، حمایت از اهالی سینما، استفاده از ظرفیت تاثیر گذار هنرمندان برجسته کشور در انتقال مفاهیم بهداشتی و آگاه سازی عمومی از دیگر موارد مطرح شده توسط دکتر زالی در این نشست بود.
بهره گیری از جذابیت و لطافت هنر سینما جهت کنترل و قطع زنجیره بیماری
وی در بخش دیگری از سخنان خود اظهار داشت: زیبایی، جذابیت و لطافت هنر سینما می تواند در خدمت بخشی از آموزش همگانی قرار گیرد و با ارتقای بهداشت حرفه ای و سطح آگاهی مردم در کنترل و قطع زنجیره بیماری ما را بهتر یاری کند.
آمادگی کامل خانه سینمای ایران برای همکاری با ستاد مقابله با کرونای استان تهران
در ادامه نشست همایون اسعدیان رییس هیئت مدیره خانه سینما به نمایندگی از تمامی اهالی سینما از زحمات و ایثار اعضای ستاد مقابله با کرونا و تمامی کادر پزشکی و بهداشت و درمان کشور در راستای خدمت رسانی به بیماران کرونایی صمیمانه سپاسگزاری کرد.
وی با اشاره به اقدامات خانه سینما در زمینه آماده سازی کلیپ های آموزشی و فیلم های تقدیر از مدافعان سلامت از ابتدای شیوع کرونا تاکنون؛ آمادگی همه جانبه سینمای ایران را برای همکاری با ستاد مقابله با کرونا اعلام کرد .
اسعدیان در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به تعطیلی پروژه های سینمایی از اوایل شیوع بیماری، تدوین پروتکل های مورد نیاز برای آغاز فعالیت سینما از چرخه تولید تا نمایش با مشارکت ستاد را ضروری دانست و بر حضور نمایندگانی از خانه سینما برای تهیه این پروتکل ها تاکید کرد.
وی افزود: پس از ابلاغ دستورالعمل ستاد تمام پروژه های سینمایی را با توجه به صیانت از سلامت افراد تعطیل کردیم و البته با همبستگی و تمهیداتی نیز مشکلات اقتصادی افراد را تاحدودی رفع کردیم.
اعضای هیئت مدیره خانه سینما در خاتمه آمادگی کامل این نهاد را برای مستند سازی و یا هر کمک دیگری اعلام کرده و از ستاد مقابله با کرونا خواستند که موضوعات مورد نیاز خود را اعلام کند تا انجام دهند و نقش کوچکی در تصویرسازی این حماسه ها و لحظات داشته باشند.
در خاتمه این نشست مقرر شد در هفته آینده تیمی از معاونت امور بهداشتی با مشارکت اهالی خانه سینما به تدوین این پروتکل بپردازند.

فرمانده ستاد مقابله با کرونا در کلانشهر تهران با اشاره به اهمیت صیانت از سلامت افرادی که به سینما مراجعه می کنند، بر لزوم تدوین یک شیوه نامه اجرایی، به هنگام، پویا و متناسب با نگاه کاهش خطر در این باره تاکید کرد.
به گزارش ایسنا ، دکتر علیرضا زالی فرمانده ستاد مقابله با کرونا در کلانشهر تهران در نشستی با اعضای هیئت مدیره خانه سینما، تدوین پروتکل بهداشتی مشترک برای بازگشایی سینماها در آینده را لازم دانست و تاکید کرد: در این شیوه نامه باید به تهویه هوا، نحوه فروش بلیط و نشاندار کردن صندلی ها، فاصله گذاری ها، کاهش زمان حضور افراد برای نمایش فیلم، تنظیف و ضدعفونی سینما بین سانس ها، عدم مصرف مواد غذایی در سینما، استفاده از ابزار کنترلی مثل تب سنجی و محدودیت سنی توجه شود.
بستری 58 هزار تن از ابتدای شیوع کرونا در تهران
وی همچنین با اشاره به بینش عمیق اجتماعی جامعه هنری که قدرشناس تیم پزشکی کشور هستند، گفت: امروز مدافعان سلامت سلحشورانه در خط مقدم مبارزه با کرونا رشادت های جدی آفریدند و کارنامه بسیار درخشانی رقم زدند. این مساله یک سرمایه اجتماعی مضاعف برای تیم پزشکی و بهداشت و درمان ایجاد کرده و فرصتی است برای تلطیف ارتباطات بین مردم و جامعه پزشکی.
وی با اشاره به خدمات رسانی ایثارگرانه کادر بهداشت و درمان از روزهای آغاز بحران با وجود کمبودها، تاکید کرد: در این مدت از ابتدای شیوع بیماری تاکنون حدود 58 هزار بیمار کرونایی را در تهران بستری کردیم که با تلاش کادر درمان بسیاری از آنان ترخیص شده اند .
وی با اشاره به خاطرات تلخ و شیرین، وقایع و رشادت ها و حماسه آفرینی هایی که در این دوران در عرصه خدمت رسانی رخ داده است بر ضرروت مستند سازی این صحنه های خدمت رسانی تاکید کرد و گفت: این صحنه های زیبا گذراست و نیاز است تا این حماسه آفرینی ها و رشادت ها را مستندنگاری کرد و به آیندگان منعکس کرد.
دکتر زالی با بیان اینکه با وجود شرایط ویژه این بحران، عرصه جهانی نیز از این مستندسازی ها تهی است، خاطرنشان کرد: به دلیل شر ایط ویژه بحران این کار دشوار است و شاید در کشور ما که تیم توفق بیشتری نسبت به کنترل پیدا کرده و ممارست حرفه ای تیم ها نیز بیشتر شده، بتوانیم این مستند سازی را انجام دهیم؛ این قطعات تاریخی شاید دیگر تکرار نشود.
مستند سازی حرفه ای باید سیتماتیک و با مبانی تکنیکال باشد
به گفته وی برای مستند سازی حرفه ای باید کاری سیتماتیک با مبانی تکنیکال انجام دهیم و شاید الان بتوانیم سهم بیشتری از سینمای مستند را داشته باشیم.
فرمانده ستاد مقابله با کرونا در کلانشهر تهران جایگاه سینمای مستند ایران را ممتاز برشمرد و با ذکر این که بسیاری از بزرگان از دریچه مستندسازی به عرصه هنر سینما معرفی شدند خاطرنشان کرد: شاید بتوانیم یک بازآرایی در بحث سهم بیشتر سینمای مستند داشته باشیم.
شکل گیری همبستگی اجتماعی در زوایای پنهان شهر طی بحران کرونا
دکتر زالی همچنین به شکل گیری همبستگی اجتماعی در زوایای پنهان شهر در این بحران اشاره کرد که در سالهای اخیر در سایه شهرنشینی و صنعتی شدن کم رنگ شده بود و بر وقایع نگاری و مستند سازی این صحنه های زیبا تاکید کرد.
وی در ادامه گفت: تمام محورهای موجود می تواند به طور خاص یک سناریو تلقی شود و سناریوهای فراوانی را در ذهن افراد مبتکر فراهم کند که در فضای داستان سرایی یا فضای واقعی تر به آنها توجه شود . بنابراین در این مقطع مصادیق خوبی برای پرداختن به فیلم نامه نویسی و سناریو نویسی با اتمسفر موجود در مجموعه وجود دارد.
ساخت سریال یا فیلم بلند سینمایی از حماسه آفرینی مدافعان سلامت، توجه به فضای پنهان تلخ و تراژدیک کرونا، نحوه سوگواری خانواده متوفیان، مصاحبه با بهبودیافتگان، تصویرسازی وقایع با توجه به ابعاد مختلف انسان شناسی و جامعه شناسی و روانشناسی در بحران، حمایت از اهالی سینما، استفاده از ظرفیت تاثیر گذار هنرمندان برجسته کشور در انتقال مفاهیم بهداشتی و آگاه سازی عمومی از دیگر موارد مطرح شده توسط دکتر زالی در این نشست بود.
بهره گیری از جذابیت و لطافت هنر سینما جهت کنترل و قطع زنجیره بیماری
وی در بخش دیگری از سخنان خود اظهار داشت: زیبایی، جذابیت و لطافت هنر سینما می تواند در خدمت بخشی از آموزش همگانی قرار گیرد و با ارتقای بهداشت حرفه ای و سطح آگاهی مردم در کنترل و قطع زنجیره بیماری ما را بهتر یاری کند.
آمادگی کامل خانه سینمای ایران برای همکاری با ستاد مقابله با کرونای استان تهران
در ادامه نشست همایون اسعدیان رییس هیئت مدیره خانه سینما به نمایندگی از تمامی اهالی سینما از زحمات و ایثار اعضای ستاد مقابله با کرونا و تمامی کادر پزشکی و بهداشت و درمان کشور در راستای خدمت رسانی به بیماران کرونایی صمیمانه سپاسگزاری کرد.
وی با اشاره به اقدامات خانه سینما در زمینه آماده سازی کلیپ های آموزشی و فیلم های تقدیر از مدافعان سلامت از ابتدای شیوع کرونا تاکنون؛ آمادگی همه جانبه سینمای ایران را برای همکاری با ستاد مقابله با کرونا اعلام کرد .
اسعدیان در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به تعطیلی پروژه های سینمایی از اوایل شیوع بیماری، تدوین پروتکل های مورد نیاز برای آغاز فعالیت سینما از چرخه تولید تا نمایش با مشارکت ستاد را ضروری دانست و بر حضور نمایندگانی از خانه سینما برای تهیه این پروتکل ها تاکید کرد.
وی افزود: پس از ابلاغ دستورالعمل ستاد تمام پروژه های سینمایی را با توجه به صیانت از سلامت افراد تعطیل کردیم و البته با همبستگی و تمهیداتی نیز مشکلات اقتصادی افراد را تاحدودی رفع کردیم.
اعضای هیئت مدیره خانه سینما در خاتمه آمادگی کامل این نهاد را برای مستند سازی و یا هر کمک دیگری اعلام کرده و از ستاد مقابله با کرونا خواستند که موضوعات مورد نیاز خود را اعلام کند تا انجام دهند و نقش کوچکی در تصویرسازی این حماسه ها و لحظات داشته باشند.
در خاتمه این نشست مقرر شد در هفته آینده تیمی از معاونت امور بهداشتی با مشارکت اهالی خانه سینما به تدوین این پروتکل بپردازند.

فاطمه معتمد آریا که با کمپین مقابله با افسردگی حرف میزنم با دو مجموعه علمی روانپزشکان ایران و کرسی یونسکو در آموزش سلامت همکاری خود را آغاز کرده بود امروز رسما به عنوان سفیر سلامت روان معرفی شد.
دکتر مریم رسولیان، رییس انجمن علمی روانپزشکان ایران، مهمترین هدف از انتخاب خانم معتمد آریا را جلب توجه عمومی به موضوع سلامت روان، عنوان کرد.

وی با تاکید بر اینکه در زمان شیوع کرونا، و با تغییرات عمده ای که در وضعیت خانوادگی، اقتصادی و اجتماعی جامعه به وجود آمده است سلامت روان مردم تحت تاثیر قرار میگیرد، به توجه بیشتر به موضوع سلامت روان تاکید کرد.

وی افزود: برای دستیابی به یک جامعه خلاق و مولد، سرزنده توجه به اهمیت و نقش سلامت روان توسط مردم و سیاست گذاران مهم است.

فاطمه معتمد آریا، با انتشار یک ویدیو به اهمیت سلامت روان در کنار سلامت جسمی تاکید کرد و گفت: صدها میلیون در جهان دچار مشکلات روانپزشکی هستند اما با آگاهی میتوان بر این بیماری فایق آمد.
معتمد آریا به ضرورت انگ نزدن به بیماریهای روانپزشکی و نترسیدن از این مشکلات اشاره کرد و گفت از امروز به عنوان سفیر سلامت روان در این خصوص بیشتر صحبت خواهد کرد.
معتمد آریا دو سال، در سمت سفیر سلامت روان به آگاهی رسانی در این خصوص می پردازد.

فرمانده ستاد مقابله با کرونا در کلانشهر تهران در دیدار با هیات مدیره خانه سینما پیشنهادهای خود برای پروتکل بازگشایی سینماها را اعلام کرد.

به گزارش سینماسینما ، علیرضا زالی فرمانده ستاد مقابله با کرونا در کلانشهر تهران در نشستی با اعضای هیات مدیره خانه سینما ، تدوین پروتکل بهداشتی مشترک برای بازگشایی سینماها در آینده را لازم دانست و تاکید کرد: در این شیوه نامه باید به تهویه هوا، نحوه فروش بلیت و نشاندار کردن صندلی ها، فاصله گذاری ها، کاهش زمان حضور افراد برای نمایش فیلم، تنظیف و ضدعفونی سینما بین سانس ها، عدم مصرف مواد غذایی در سینما، استفاده از ابزار کنترلی مثل تب سنجی و محدودیت سنی توجه شود.

وی با اشاره به خاطرات تلخ و شیرین، وقایع و رشادت ها و حماسه آفرینی هایی که در این دوران در عرصه خدمت رسانی رخ داده است بر ضرروت مستند سازی این صحنه های خدمت رسانی تاکید کرد و گفت: این صحنه های زیبا گذراست و نیاز است تا این حماسه آفرینی ها و رشادت ها را مستندنگاری کرد و به آیندگان منعکس کرد.

زالی با بیان اینکه با وجود شرایط ویژه این بحران، عرصه جهانی نیز از این مستندسازی ها تهی است، خاطرنشان کرد: به دلیل شرایط ویژه بحران این کار دشوار است و شاید در کشور ما که تیم توفیق بیشتری نسبت به کنترل پیدا کرده و ممارست حرفه ای تیم ها نیز بیشتر شده، بتوانیم این مستند سازی را انجام دهیم؛ این قطعات تاریخی شاید دیگر تکرار نشود.

به گفته وی، برای مستند سازی حرفه ای باید کاری سیتماتیک با مبانی تکنیکال انجام دهیم و شاید الان بتوانیم سهم بیشتری از سینمای مستند را داشته باشیم.

فرمانده ستاد مقابله با کرونا در کلانشهر تهران جایگاه سینمای مستند ایران را ممتاز برشمرد و با ذکر این که بسیاری از بزرگان از دریچه مستندسازی به عرصه هنر سینما معرفی شدند خاطرنشان کرد: شاید بتوانیم یک بازآرایی در بحث سهم بیشتر سینمای مستند داشته باشیم.

زالی همچنین به شکل گیری همبستگی اجتماعی در زوایای پنهان شهر در این بحران اشاره کرد که در سالهای اخیر در سایه شهرنشینی و صنعتی شدن کم رنگ شده بود و بر وقایع نگاری و مستند سازی این صحنه های زیبا تاکید کرد.

وی در ادامه گفت: تمام محورهای موجود می تواند به طور خاص یک سناریو تلقی شود و سناریوهای فراوانی را در ذهن افراد مبتکر فراهم کند که در فضای داستان سرایی یا فضای واقعی تر به آنها توجه شود. بنابراین در این مقطع مصادیق خوبی برای پرداختن به فیلمنامه نویسی و سناریو نویسی با اتمسفر موجود در مجموعه وجود دارد.

ساخت سریال یا فیلم بلند سینمایی از حماسه آفرینی مدافعان سلامت، توجه به فضای پنهان تلخ و تراژدیک کرونا، نحوه سوگواری خانواده متوفیان، مصاحبه با بهبودیافتگان، تصویرسازی وقایع با توجه به ابعاد مختلف انسان شناسی و جامعه شناسی و روانشناسی در بحران، حمایت از اهالی سینما، استفاده از ظرفیت تاثیرگذار هنرمندان در انتقال مفاهیم بهداشتی و آگاه سازی عمومی از دیگر موارد مطرح شده توسط زالی در این نشست بود.

در ادامه نشست همایون اسعدیان رییس هیات مدیره خانه سینما به نمایندگی از تمامی اهالی سینما از زحمات و ایثار اعضای ستاد مقابله با کرونا و تمامی کادر پزشکی و بهداشت و درمان کشور در راستای خدمت رسانی به بیماران کرونایی صمیمانه سپاسگزاری کرد.

وی با اشاره به اقدامات خانه سینما در زمینه آماده سازی کلیپ های آموزشی و فیلم های تقدیر از مدافعان سلامت از ابتدای شیوع کرونا تاکنون، آمادگی همه جانبه سینمای ایران را برای همکاری با ستاد مقابله با کرونا اعلام کرد.

اسعدیان در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به تعطیلی پروژه های سینمایی از اوایل شیوع بیماری، تدوین پروتکل های مورد نیاز برای آغاز فعالیت سینما از چرخه تولید تا نمایش با مشارکت ستاد را ضروری دانست و بر حضور نمایندگانی از خانه سینما برای تهیه این پروتکل ها تاکید کرد.

وی افزود: پس از ابلاغ دستورالعمل ستاد تمام پروژه های سینمایی را با توجه به صیانت از سلامت افراد تعطیل کردیم و البته با همبستگی و تمهیداتی نیز مشکلات اقتصادی افراد را تاحدودی رفع کردیم.

اعضای هیات مدیره خانه سینما در خاتمه آمادگی کامل این نهاد را برای مستندسازی و یا هر کمک دیگری اعلام کرده و از ستاد مقابله با کرونا خواستند که موضوعات مورد نیاز خود را اعلام کند تا انجام دهند و نقش کوچکی در تصویرسازی این حماسه ها و لحظات داشته باشند.

در خاتمه این نشست مقرر شد در هفته آینده تیمی از معاونت امور بهداشتی با مشارکت اهالی خانه سینما به تدوین این پروتکل بپردازند.

منبع: صبا

گام های تکمیلی برای بازگشایی سالن های سینما برداشته شده و با تعیین فیلم های سرگروه در هفته های آینده، بازگشایی سالن های سینما در هفته های پیش روی تحقق خواهد یافت؛ مطالبه ای که از سوی سالن داران و برخی پخش کنندگان مورد پیگیری قرار گرفته و چه بسا حتی پیش از پایان ماه رمضان و فرارسیدن عید فطر، سالن های سینما با چهل درصد ظرفیت فعالیت هایشان را از سر بگیرند.

به گزارش تابناک ؛ برنامه ریزی و تدارک برای بازگشایی سالن های سینما پس از این ماه مبارک و در عید فطر با شتابی بیش از انتظار در جریان است، به گونه ای که امروز دفتر نظارت بر عرضه و نمایش سازمان سینمایی ضوابطی را تهیه و در سایت رسمی این سازمان منتشر کرده که قرار است ابتدای هفته آینده در جلسه ای با بررسی نهایی نظر کارشناسان این حوزه به جمع بندی برسد؛ اقدامی که در راستای استمزاج از افکار عمومی و در نظر گرفتن نقدها در دستورالعمل نهایی، رسانه ای شده است.

در این دستورالعمل تاکید شده در مقطع بازگشایی و تا اعلام وضعیت سفید قطعی، ظرفیت فروش بلیت برای هر سالن تا سقف چهل درصد مجاز است. چیدمان تماشاچیان بر روی صندلی ها دو در میان بوده و نسبت به ردیف بعدی حالت ضربدری خواهد داشت؛ یعنی هر تماشاگر از طرفین (از جمله ردیف پشت و جلو) باید دو صندلی خالی با تماشاگر دیگر فاصله داشته باشد. برای دور نزدن این دستورالعمل تاکید شده جانمایی مصوب برای فروش بلیت اینترنتی به گونه ای است که پلان سالن سینما برای انتخاب صندلی مورد نظر و صندلی های غیر قابل استفاده و مسدود معین خواهد بود.

همچنین تاکید شده، ضروری است تمهیدات لازم از سوی مدیریت سینما برای ایجاد فاصله بین ردیف ها در نظر گرفته شود، به گونه ای که افراد بتوانند به راحتی در میان آن ها تردد کنند و لازم است هنگام ورود و خروج تماشاچیان به سینما و سالن نمایش و حضور در سالن انتظار، فاصله گذاری ایمن رعایت شود.

بر اساس این دستورالعمل، فروش گیشه با رعایت فاصله و استفاده از مواد ضد عفونی کننده بلامانع بوده و در عین حال استفاده از دستکش و ماسک برای کارکنان سینما الزامی است. همچنین تاکید شده سالن نمایش فیلم، سالن انتظار و سرویس های بهداشتی و کلیه مکان های مورد استفاده مراجعه کنندگان مرتباً نظافت و ضدعفونی شود؛ اما در بندی دیگر تاکید شده گندزدایی کامل سینما طبق پروتکل اعلامی وزارت بهداشت و درمان، هر روز یک بار الزامی است. این در حالی است که این اقدام باید پس از هر سانس اتفاق بیفتد و نه در پایان هر روز.

مراجعین به هنگام ورود به سینما، تب سنجی شده و از ورود افراد مشکوک به بیماری ممانعت بعمل می آید و وجه کامل بلیت خریداری شده افرادی که از ورودشان به سینما جلوگیری می شود، باید عودت داده شود و به همین منظور سمفا (سامانه مرکزی فروش) تمهیدات لازم را در نظر گرفته است. از سوی دیگر، به منظور نظافت بیشتر و رعایت مقررات بهداشتی فاصله گذاری بین سانس ها با نیم ساعت تأخیر خواهد بود.

در دسترس بودن مایع ضد عفونی کننده برای مراجعه کنندگان و قرارگیری مایع دستشویی، مواد ضد عفونی کننده، دستمال کاغذی و دستگاه خشک کن در محوطه سرویس های بهداشتی سینماها الزامی است و بوفه های سینما موظف به رعایت حداکثر موازین بهداشتی بوده و مجاز به عرضه مواد غذایی، تنقلات و نوشیدنی به صورت فله نیستند.

در راستای آموزش و فرهنگ سازی برای رعایت اصول بهداشتی، تمامی سینماها موظف به پخش تیزر آموزشی در مورد مقابله با بیماری کرونا، قبل از نمایش فیلم شده اند.

ارزیابی عمده ناظران حکایت از آن دارد که کشاندن عموم مردم به سالن های سینما پس از بازگشایی سالن ها بسیار دشوار خواهد بود و فیلم هایی که در دو نوبت نخست اکران قرار گیرند و کنسرت ها و تئاترهایی که پیش قراول اجرا می شوند، با مخاطب حداکثری شبیه مخاطب اکران اول و دوم نوروز مواجه نخواهند شد و برخی ناظران نیز اساساً ارزیابی بدبینانه ای دارند و تاکید می کنند، محصولاتی که در بدو بازگشایی فعالیت های فرهنگی عرضه می شود، شکست تجاری خواهند خورد و قربانی دوران گذار خواهند بود. به همین دلیل، رغبت کمتری برای اکران عید فطر امسال نسبت به اکران های اول و دوم سال و حتی اکران عید فطر سال های پیش وجود دارد.

به گزارش سینماپرس ، محمد قاصداشرفی رییس انجمن سینماداران در گفتگو با مهر درباره پیش نویس ضوابط پانزده گانه منتشر شده از سوی سازمان سینمایی به منظور بازگشایی سینماها در شرایط شیوع کرونا گفت: این ضوابط پانزده گانه مورد تایید ما نیست و جلسه مربوط به تعیین شرایط بازگشایی سینماها و ارایه این پروتکل، بدون حضور نماینده ای از سینماداران تشکیل شده است. یعنی خودشان نشسته اند و بدون اینکه قضیه را کارشناسی کنند این بندها را پیشنهاد داده اند.

وی تأکید کرد: هیچ نماینده ای از سینماداران در آن جلسه حضور نداشته و گله من این است که چرا نظری از صنف ما پرسیده نشده است. من نمی دانم در راس این کار چه کسانی قرار دارند که بدون توجه به منافع و مصالح سینما این تصمیم را گرفته اند. کسانی که حتی یک درصد از سینما هم اطلاع ندارند، چنین بندهایی را پیشنهاد کرده اند. هر موقع با سینماداران جلسه بگذارند و نماینده ما در آن جلسات حضور داشته باشند، آنگاه است که ما بندهای پیشنهادی را مورد توافق قرار می دهیم. اینکه هرکسی برای خود پروتکلی ارایه بدهد، مورد تایید ما نیست. این افراد گویا فقط به کلیات توجه کرده اند و شرایط سینما را در نظر نگرفته اند.

رییس انجمن سینماداران اظهار کرد: فردا شنبه برای تایید نهایی، جلسه ای برگزار می شود که به نمایندگی از سینماداران محمدرضا صابری حضور خواهد داشت و نقطه نظرات صنفی ما را بیان خواهد کرد.

قاصداشرفی توضیح داد: خیلی از موارد ضوابط پانزده گانه فعلی منطقی نیست. برای مثال در یکی از این موارد آمده است که سینماها باید دو ردیف خالی بگذارند و تنها چهل درصد از سینما مورد استفاده قرار بگیرد. در حالی که پیشنهاد ما این است که یک ردیف در میان مورد استفاده قرار بگیرد. ضمن اینکه قوانین سخت گیرانه ای برای ضدعفونی کردن سالن ها وجود دارد که از نظر اصولی مورد قبول نبوده و هزینه سینما، اصلاً جوابگوی این موارد نیست.

وی افزود: باید مسایل فنی را هم در نظر گرفت یعنی شاید این ضدعفونی کردن ها از نظر بهداشتی درست باشد اما از نظر فنی درست و از نظر اقتصادی مقرون به صرفه نیست. به نظرم با این شرایط اگر سینما بازگشایی نشود بهتر است. خیلی از سینماداران روز گذشته با من تماس گرفتند و گفتند با این شرایط سینماهای خود را بازگشایی نمی کنند چون نمی توانند مسایل مالی آن را برطرف کنند در همین زمینه هم دولت کوچک ترین توجهی به سینما نکرده است.

این سینمادار در پایان بیان کرد: به نظرم تا زمانی که افراد تامین جانی نداشته باشند جرأت نمی کنند به سینماها بیایند. به عنوان یک سینمادار می گویم خودم را جای تماشاگران می گذارم و اگر مطمئن نباشم که سلامتی من تامین است، به سینما نمی روم. بنابراین به فرض بازگشایی سینما هم کسی حالا حالاها اعتماد نمی کند که به سینما بیاید.

بنا به گزارش سینماپرس، رییس هیات مدیره خانه سینما در این گفتگو بجای شفاف سازی و پاسخ دقیق و مستدل و اقناع کننده به حدود 4 هزار عضو پرتلاش صنوف سینمایی کشور بابت ارقام دریافتی از وزارت ارشاد در سال های اخیر، به دروغ گفتگوی خود را به سالهای استقرار دولت دهم و کمک های اهدایی رییس جمهور وقت به اهالی سینما متصل نمود و از دریافت رقم 10 میلیارد تومان توسط هیات ساماندهی صنوف سینمایی سخن گفت که این رقم بارها از سوی مدیران و مراجع ذیصلاح در همان زمان به کلی تکذیب شده است.
به نظر می رسد اسعدیان که هر بار بدون اشاره به اسناد و مدارکی با بغض و کینه ای ناشی از خصومت خود و همفکرانش با تیم مدیریتی سالهای 88 تا 92 در عرصه سینما سخن می گوید راهی جز طرح اینگونه ادعاهای بی اساس برای رهایی از مطالبات به حق اهالی سینما نداشته و همچنان در فکر تسویه حساب های سیاسی خود با جریان انقلابی حاضر در فضای سینمای کشور است.

به گزارش خبرنگار سینمایی خبرگزاری فارس، حسین انتظامی رئیس سازمان سینمایی گفت: از عید فطر، هیچ کدام از مجوزها و معرفی نامه های سازمان سینمایی، نیاز به امضا نخواهند داشت؛ زیرا در سامانه، قابل مشاهده و راستی آزمایی اند.

وی افزود: یعنی پروانه ساخت، نمایش، گواهی مالکیت، مجوز مؤسسه، آموزشگاه ، سینما، مرکز فنی و تمدید آنها و نامه های همکاری نیاز به مراجعه حضوری ندارد.

به گفته رئیس سازمان سینمایی، تمامی نوبت ها، مجوزها و نامه های صادره هم برای همگان قابل مشاهده است.

انتظامی خاطرنشان کرد: اگر هم کسی به سیاق سنت منسوخ همچنان علاقه به نسخه چاپی و امضای سبز رنگ دارد، می تواند چاپ بگیرد و همان را برای امضای مدیر ذیربط بیاورد!

انتهای پیام/

دریافت 3 MB

61261

کد خبر 1380631

فاش نیوز- با بحران کرونا و تعطیلی سینماها اکران و نمایش شکل دیگری به خود گرفت و سامانه های VOD به عنوان راه حلی برای برون رفت از وضعیت بحرانی کنونی مطرح شدند.

دهه 1990 کمتر کسی تصور می کرد تاسیس شرکت هایی چون: نت فلیکس آینده هنر هفتم را دچار تحولاتی عظیم سازد. شرکتی که فعالیتش را با ارسال پستی محصولات ویدئویی آغاز کرد. اتفاقی که در ایران در اوایل دهه هفتاد شمسی [1991 میلادی] آغاز شد. نت فلیکس اما در کمتر از 10 سال توانست سرویس رسانه سیال خود را ارئه دهد و در سال 2007 گام جدیدی در عصر دیجیتال برداشت. اما این پایان ماجرا نبود؛ این شرکت 6 سال بعد یعنی در سال 2013 وارد فاز تولید و محتوا شد و اولین و جنجالی ترین سریال خود را با نام House of Cards به کارگردانی دیوید فینچر [فصل اول] آغاز کرد. از 1998 تا سال 2013 مسیری 15 ساله طی شد تا هنر هفتم شاهد عصر دیگری در عرضه و نمایش باشد. اما رسانه هایی دیگر چون Hulu، Amazon و... نیز این مسیر را با جدیت آغاز کردند.

سریال House of Cards با نمایش در شبکه نت فلیکس واکنش های مختلفی را در پی داشت از رئیس جمهور آمریکا تا منتقدان و... باراک اوباما در خصوص این سریال گفت: آرزو می کنم واشنگتن واقعی بیشتر شبیه واشنگتن خانه پوشالی باشد. [خبرآنلاین- کد خبر: 407615].

اما سایر سامانه ها نیز دست به کار شدند و هر کدام در تلاش بودند تا در این رقابت، جا نمانند. Hulu با ساخت سریال The Handmaid’s Tale توانست توجه منتقدان را به خود جلب کند.

اما نکته حائز اهمیت در چرایی رشد قابل توجه و توسعه عظیم این رسانه ها، فراهم بودن زیرساخت های ارتباطی و ماهواره ای بود. بستری که در ایران همچنان با مشکلات متعددی مواجه است، چه بسا که اگر این بستر فراهم بود، خیلی زودتر شاهد سامانه های VOD بودیم. اوایل دهه هشتاد شرکت فناوران ایده پرداز صبا تاسیس شد که آغاز فعالیتش با ایجاد وبگاه هایی نظیر کلوب، میهن بلاگ و... فعالیت خود را آغاز کرد. این تارنما امکان ارتباط داخلی جهت تبادل اطلاعات و... را پدیدمی آورد.

اواخر دهه هشتاد با تاسیس آپارات، ایران توانست اولین وبگاه [داخلی] اشتراک گذاری ویدئو را ایجاد کند، وبگاهی که رفته رفته محبوبیت زیادی را در بدنه جامعه ایجاد کرد و با استقبال قابل توجهی همراه بود. اما دهه 90 در ایران شاهد آغاز تحوالاتی در سامانه نمایش بودیم. فیلمنت، نماوا و فیلیمو و... آغازگران [VOD] بودند.

هنر هفتم در ایران همراه با تحولات و ورود به دنیای جدیدتر با مشکلات بسیاری دست و پنجه نرم می کرد؛ از تعطیلی ویدئوکلوپ ها تا پایان دوران نگاتیو در سینما و ورود به عصر دیجیتال. هر کدام از این اتفاقات با بحران مهمی چون بیکاری و نابودی یک شغل در بین عوامل این حوزه اتفاق افتاد. این تغییر بزرگ یک جبر ناخواسته بود و همه محکوم بودند به پذیرش آن.

بحران کرونا و تعطیلی سینماها/ چشم ها به سوی نمایش آنلاین

مشکل اکران در سینما با تولیدات گستره فیلم از یک طرف و محدودیت سالن سینما از طرف دیگر، همچنین هزینه پخش و تبلیغات و... باعث می شد که بسیاری از فیلم ها فرصت نمایش را نداشته باشند و یا تنها در جشنواره ها این فرصت نصیبشان می شد.

در سال 92 حجت الله ایوبی ریاست سازمان سینمایی به شورای سیاست گذاری ماموریت داد پاسخی اصولی و منطقی برای مطالبات سینماگران نوگرا و جوان ارائه دهند. پس از شش ماه مطالعه، تحقیق و مذاکره از 13 مهر 1393 گروه سینمایی هنر و تجربه با چهار سالن سینما در تهران (آزادی، کوروش، خانه هنرمندان و موزه سینما) و یک سالن در پردیس سینمایی هویزه مشهد، برنامه نمایش منظم فیلم ها را آغاز کرد. [تسنیم. 21 خرداد 98]

با تاسیس هنر و تجربه بسیاری از فیلم هایی که فرصت نمایش پیدا نمی کردند از این فرصت بهره مند شدند و راهی اکران شدند. اما این راه حل هم با مشکلاتی زیادی گریبانگیر بود. از فرصت های محدود در سانس ها تا تعداد سالن های کم و محدودیت جغرافیایی و... که با نقدهایی همراه بود.

VOD ، درمانی در دوران کرونا

سامانه های نمایش ویدئویی در ایران که رفته رفته فعالیت خود را گسترش دادند این بار وارد حوزه تولید محتوای اختصاصی شدند؛ اولین گام در این عرصه توسط نماوا در سال 98 با ساخت سریال سال های دور از خانه اتفاق افتاد. تولید و محتوا رمز موفقیتی در سامانه های VOD است که در آینده می توان در انتظار محصولاتی دیگر در این سامانه ها بود.

با بحران کرونا و تعطیلی سینماها؛ اکران و نمایش شکل دیگری به خود گرفت. بحران کرونا، نیروی محرکی بود در سامانه VOD در داخل برای فعالیت گستره تر و برداشتن گام های بزرگ. مشکل اکران فیلم های سینمایی در ایران همواره کورد بحث بود و تقریبا می توان گفت در هیچ دوره ای راه حلی برای برون رفت از آن وضعیت وجود نداشت. همواره بسیاری از ففیلم ها در صف اکران چشم انتظار پرده نمایش بودند و این فرصت نصیبشان نمی شد و در آخر اگر امکان یا فرصتی داشتند می توانستند راهی به سوی شبکه نمایش خانگی داشته باشند.

تجربه اکران آنلاین در ایران به شکل غیر منتظره و با ریسک بالا سرانجام اتفاق افتاد. سازمان اوج با فیلم خروج به کارگردانی ابراهیم حاتمی کیا، آغازگر این جریان شد. نماوا و فیلیمو- اولین اکران آنلاین را آغاز کردند.

درست همانند سایر پدیده ها، این اتفاق با واکنش های مختلفی مواجه بود، عده ای این اتفاق را شکست خورده تلقی کدند و عده ای آن را فرصتی طلایی و امیدوارکننده در آینده قلمداد کردند. اما واکنش های تخریبی و... هم از سمتی دیگر جریان داشت، با انتشار اخباری خلاف واقع با تیترهایی نظیر: نسخه 4K خروج چگونه قاچاق شده است؟ و... در حالی بود که اساسا این فیلم در سامانه نماوا و فیلیمو نسخه 4K را نداشتند!

فروش میلیاردی

فیلم سینمایی خروج به کارگردانی ابراهیم حاتمی کیا در چهارمین روز از اکران اینترنتی به فروش یک میلیاردی رسید. در مجموع آمار 84 هزار و چهارصد بلیط در 3 روز 21 ساعت به فروش رفته که در آمدی بیش از یک میلیاردی به همراه داشته است. از طرفی طبق معیارهای سنجش تعداد تماشاگر در شبکه نمایش خانگی یعنی در نظر گرفتن حداقل 2/5 تماشاگر به ازای یک بلیط، دسترسی 6 ساعته به محتوا و امکان تماشای خانوادگی، مجموع تعداد تماشاگران فیلم خروج را می توان حداقل 211 هزار نفر برآورد کرد. [خبرآنلاین- کد خبر 1377656]

این اتفاق در حالی بود که هیچکس تجربه این کار را نداشت و هرکسی از خود نظری داشت از سقوط تا رشد در فروش!

این اتفاق اما برای خانواده ها به لحاظ اقتصادی مقرون به صرفه بود. چراکه نمایش این فیلم در سینما برای یک خانواده چهار نفری نزدیک به 60 هزار تومان هزینه داشت ولی با این اتفاق تنها با 12 هزار تومان از فرصت نمایش بهره می برند.

اما این اتفاق به معنای تعطیلی سینما و انحصار کامل در این سامانه نیست. بلکه به نظر می رسد بسیاری از فیلم ها که دیگر امکان اکران سینمایی نداشته باشند از این فرصت [اکران مجازی] بتوانند بهترین استفاده را داشته باشند. با این تفاوت که در سینما دیگر شاهد شکل دیگر و متفاوتی از فیلم ها خواهیم بود؛ فیلم هایی که در تعریف و چارچوب سینما قرار خواهند گرفت.

ما محکوم به تغییر هستیم و نمیتوانیم درجا بزنیم. این جبر محکوم زمانه ست و باید خود را به آن عادت دهیم. درست است در این تغییرات بسیاری حذف خواهند شد و چرخه جدیدی نیز آغاز. دولت باید برای آن گروه که در این تحولات شغل و سرمایه شان را از دست می دهند نیز فکری کند.

حوزه هنری، که کارنامه قابل قبولی در عرصه تولید و محتوا داشته، این بار در زمینه سالن سازی سینما و پردیس های سینمایی توانست توجه همگان را به خود جلب کند. مهمترین استراتژی حوزه هنری در این خصوص گسترش جغرافیایی سالن های سینمایی بود. این بار تنها تهران نقطه توجه نبود؛ بلکه سایر استان ها مورد توجه قرار گرفتند و حوزه هنری توانست سالن های سینمایی بسیاری را در نقاط مختلف ایران بازسازی و یا تاسیس کند.

حرکت دیگر حوزه هنری ورود به عرصه شبکه نمایش خانگی بود که توانست به بزرگ ترین بازوی عرضه و پخش نمایش خانگی تبدیل شود به طوری که بیش از 50 درصد پخش محصولات سینمایی بویژه آثار مبتنی بر محتواهای انقلابی و خانواده محور در دهه 90 توسط این نهاد صورت گرفت. اما این پایان ماجرا نبود. در دوران جدید، حوزه هنری در حوزه سامانه VOD نیز به تازگی ورود کرد و با ایجاد سامانه فیلم گردی توانسته وارد مرحله جدیدی شود که قطعا، با تجربه و تخصص این نهاد، ورودش در زمینه اکران انلاین و VOD افق امیدبخشی را ترسیم می کند.

اما نکته حائز اهمیت این است که وزارت ارتباطات، سازمان صدا و سیما و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی- به حسب ماموریت و رسالتی که دارند باید بازوی حمایتی و تقویتی سامانه های VOD باشند و با همگرایی و تعامل می توانند آینده درخشانی را در این عرصه تحقق سازند.

* منبع: سوره سینما

الهام بهروزی

یکی از صنوفی که به دنبال شیوع کرونا در کشور سخت زیان دیده شده اند، سینماگران هستند. هنرمندانی که یا کاری را در حال فیلمبرداری و تولید داشتند یا کاری را آماده اکران! به هر حال کرونا به این قشر هم رحم نکرده و موجب تعطیلی و کسادی کار آنها شده است. در این میان اما برخی از فیلمسازان به جای چه کنم، چه کنم کردن و زانوی غم بغل گرفتن ترجیح دادند در این برهه زمانی بحرانی ریسک کنند و از ظرفیت فضای مجازی برای اکران کارشان بهره بگیرند! مانند تصمیمی که ابراهیم حاتمی کیا برای اکران تازه ترین اثر خود به نام خروج گرفت.

هرچند این تصمیم موافقان و مخالفانی داشت و بیش از همه برای کارگردان و تهیه کننده اثر نگرانی از سوءاستفاده سودگران از اکران آنلاین فیلم و قاچاق آن به همراه داشت؛ اما این کارگردان انقلابی سینمای ایران این بار هم بسان قهرمانان عاصی ساخته هایش با جدیت تصمیمش را اجرائی کرد. هر چند تنها ساعتی بعد از اکران آنلاین خروج در فیلیمو و نماوا قاچاق شد و نشان داد که این نگرانی ها بیراه نبوده است و کانون کارگردانان سینمای ایران این اقدام را محکوم کردند اما خوشبختانه با ورود به موقع پلیس فتا وبسایت ها و کانال هایی که این فیلم به صورت قاچاقی به نمایش گذاشته بودند، مسدود شد.

اکران آنلاین این فیلم در روزهای نخست به فروش میلیاردی دست یافت تا حاتمی کیا و عوامل این فیلم مزد زحمات خود را هدریافته نبینند. بدیهی است که نام این کارگردان به دلیل تولید آثار منحصربه فرد در مورد جنگ و قهرمانان جنگی با دفاع مقدس گره خورده است. او در خروج نیز با نگرش خاص خودش، توانسته روحی دوباره در کالبد نیمه جان سینمای دفاع مقدس بدمد و آتش رو به خاموشی این ژانر را دوباره زنده کند. قهرمان این فیلم مزرعه داری است که فرامرز قریبیان نقش آن را ایفا کرده است . مزرعه داری که در جریان جنگ تحمیلی حضوری فعال داشته است و پس از اتمام جنگ دور از هیاهوی دیگران در صحرا در مزرعه اش به کشاورزی مشغول است. این قهرمان آرامش خویش را در انزوا یافته است؛ انزوایی که بوی عصیان می دهد، بوی مطالبه گری... همه چیز ظاهرا خوب پیش می رود و زمین ها پر از محصول پنبه است تا اینکه آبی مزارع را در برمی گیرد...

از اینجاست که عصیان و عدالت خواهی رحمت (فرامرز قریبیان) عیان می شود... حاتمی کیا در این فیلم همانند بسیاری دیگر از فیلم هایش نقدی به اتفاقات جامعه و نیز مسوولان دارد که این بار از منظر خیلی منتقدان و کسانی که فیلم را دیده اند، واضح تر به نقد دولت فعلی پرداخته است تا جایی که پیش از تمام شدن ساخت فیلم خبرهایی رسیده بود مبنی براینکه محمدرضا شریفی نیا در خروج نقش حسام الدین آشنا، مشاور رئیس جمهور را بازی می کند. البته خود آشنا هنگام نمایش فیلم در جشنواره به پردیس ملت آمد و حتی در نشست خبری آن هم شرکت کرد؛ اما در پاسخ به اینکه آیا فکر می کند منظور حاتمی کیا در فیلم خروج خود او بوده است؟ گفت: منظور آقای حاتمی کیا من نبودم بلکه همه مشاوران منظورشان بوده است!

البته حاتمی کیا در این باره گفته است که تحقیقات این فیلم سال 89 انجام شده و در واقع خروج از همان زمان شکل گرفته اما آنچه می خواست بسازد جور نمی شد تا اینکه به این دولت و این دوره رسیده در هر دولت دیگری هم بود، همین اتفاق می افتاد. بدون تردید اعتراضی که در لایه های زیرین و رویین فیلم دیده می شد خیلی به نارضایتی و اعتراض مردم به دولت فعلی نزدیک است و همین موجب هم ذات پنداری مخاطب به داستان فیلم شده است.

یک منتقد سینما در خصوص خروج حاتمی کیا می گوید: خروج برخلاف فیلم قبلی حاتمی کیا اثر ساده ای است؛ اما باید درباره این سادگی و چیدمان موقعیت های بحرانی که باعث مهم بودنِ اثر شده حرف بزنیم. سادگی روایی همراه با پیچیدگی های مضمونی ساختار دلچسبی به وجود آورده است، بنابراین خروج فارغ از هر لکنتی روان و ساده قصه گویی می کند و فیلمسازش بدونِ هیچ مصلحت طلبی و شوآف های رایج توخالی در سینما قهرمان می سازد و این قهرمان مثل همیشه در طلبِ حق اجتماعی دیگران می کوشد.

افشین علیار درباره قهرمان این فیلم می افزاید: رحمت در خروج ادامه همان حاج کاظم است که حالا پس از سال ها هنوز برای رسیدن به مطالبه اش تلاش می کند. او همان بسیجی رزمنده ای است که برای کشورش جنگیده و باز به زمین کشاورزی اش برگشته؛ اما حالا صدای اعتراضش آنقدر آرام و نحیف است که به جایی نمی رسد. در سکانس اول رحمت در مواجهه با مامور دولت می گوید: من با هر کسی کار داشته باشم، می رم دمِ خونش این جمله نمادین تبدیل به واقعیت می شود. رحمت در همان سکانس اول به رئیس جمهور کمک می کند. او و همراهانش را تا هلی کوپتر می رساند؛ اما در ادامه رحمت به دلیل گرهی که به دست استاندار می توانست باز شود، تصمیم می گیرد به خیابان پاستور برود و قبل از آن جنازه پسر شهیدش را که مرزبان بوده به او می رسانند ولی شهادت پسرش نمی تواند تاثیر منفی روی او بگذارد. رحمت به دلیل کم کاری استاندار یا دولت معیشت خود و همشهریانش را در معرض خطر می بیند؛ اما از اینکه پسرش در راه حفاظت از کشور به شهادت رسیده خشنود است. خودِ رحمت هم در شرایط فعلی یک رزمنده است که می خواهد از زمین و خاکش دفاع کند، حتی زمانی که رحمت می خواهد به تهران بیاید، لباسش به رنگ ارگانی سپاه است و انگار فیلمساز می خواهد روی رزمنده بودن کارگری که معترض وضع موجود است، تاکید کند. کسی که قاعدتا یک شهروند ایرانی است و دلش برای وطنش می تپد.

این منتقد در پایان یادآور می شود که خروج با یک عصیان همراه است که ربط اساسی به معیشت یک جامعه دارد، فیلمساز هنوز نگرش فیلم آژانس شیشه ای را در سر دارد و هنوز نسبت به بی تفاوتی ها معترض است. قهرمانش دردمند است و کسی به درد او گوش نمی کند، هنوز هم قهرمان فیلم حاتمی کیا با نیش و کنایه حرف می زند، او مطالبه زیادی ندارد. اگر حاج کاظم سعی داشت همرزمش را برای مداوا از مملکت خارج کند در خروج رحمت با دلسوزی تمام باز هم برای حق و حقوق همشهری های خود جلو می رود او نماینده و ریش سفیدی است که همه او را قبول دارند. قهرمانان فیلم های حاتمی کیا آدم های شریف و کم توقعی هستند و اعتراض ها و مطالبات کوچکی دارند که درایت سیاسی می تواند به راحتی این مطالبات کوچک را حل کند؛ اما مسوولیت نشناسی بحران ساز می شود.

بدهی است فیلم خروج فیلمی مردمی است؛ فیلمی که ناگفته های مسکوت مردمی نجیب را در قالب عصیان و خشمی یکباره به تصویر می کشد؛ دادخواهی مردمی را که از شرایط موجود عاصی شده اند و گوش شنوا و مسوولی برای گره گشایی کلاف های سردرگم زندگی شان نمی یابند. این فیلم بر اساس داستان واقعی ساخته شده است؛ از همین روی است که اثر از نظر محتوا به دل می نشیند اما به عقیده برخی از منتقدان، خروج از منظر هرچند حاتمی کیا در این فیلم تا حدودی تلاش کرده از حال و هوای فیلم های وسترن استفاده کند اما در این کار چندان موفق ظاهر نشده است پرویز جاهد (منتقد سینما) در این باره می گوید: هر چند که خروج، عناصری از ژانرهای وسترن، دهقانی و جاده ای را در خود دارد ولی فیلم ژانر نیست. نشانه هایی از فیلم های جاده ایِ داستان استریت (دیوید لینچ، 1999) و شوگرلند اکسپرس (استیون اسپیلبرگ، 1974)، فیلم وسترن نابخشوده (کلینت ایستوود، 1992) و فیلم های دهقانی زنده باد زاپاتا! (الیا کازان، 1952) و خوشه های خشم (جان فورد، 1940) در خروج وجود دارد اما خروج بیش از همه یادآور ژانر فیلم های رئالیسم سوسیالیستی و فیلم های ملی-میهنی اتحاد جماهیر شوروی است. در این ژانر، فرد اهمیتی ندارد، قهرمان، فرد نیست بلکه جمع و توده است و فرد باید قربانی شود یا نادیده گرفته شود. اگرچه حاتمی کیا، کاملا در محدوده این ژانر عمل نمی کند اما حرکت کلی فیلم او در این جهت است.

ولی با همه این ها حاتمی کیا با ساخت این فیلم ارزشی ثابت کرده است که کورکورانه و پیرو جریان یا حزب خاصی فیلم نمی سازد بلکه او به اقتضای زمان و با توجه به نیاز جامعه فیلمسازی می کند. او با ساخت خروج نشان می دهد که به متن جامعه وصل است و دچار هپروت نشده است.

طبیعتا حاتمی کیا فیلمساز مهمی در مسیر تاریخ فیلمسازی سینمای ایران است. شاید خیلی از مخاطبان او و سینمایش را دوست نداشته باشند، اما نقش حاتمی کیا در گسترش سینمای بعد از انقلاب ایران انکارناشدنی است و نمی توان تاثیر او را در بازتاب نگاه شخصی اش به موضوعات اجتماعی و سیاسی نادیده گرفت. حاتمی کیا، به عنوان یک سینماگر مولف، بعد از علی حاتمی شاید تنها فیلمسازی باشد که هویت ملی خود را با غرور در آغوش می گیرد و آن را به سینمایش می آورد.

بنا به عقیده برخی، حاتمی کیا اصالتا انسان رادیکالی است. انگار هیچ قاعده و قانونی را برنمی تابد و همیشه ساز مخالف در دست دارد. این عصیان و عصبیت به فیلم ها و قهرمان های حاتمی کیا هم می رسد. با اینکه عموما در گروه فیلمسازان دولتی قرار می گیر؛ اما طعم توقیف و سانسور را هم چشیده است. به رنگ ارغوان یکی از جذاب ترین آثار حاتمی کیا، سال ها توقیف بود و گزارش یک جشن او هم پس از رونمایی در جشنواره فجر، در پستو وزارت ارشاد در حال خاک خوردن است. با همه این ها، حاتمی کیا همیشه موضعش را با صدای بلند فریاد زده است و حتی مراسم اختتامیه جشنواره فجر هم باعث نشده است در ابراز عقایدش ابایی داشته باشد!

او در تازه ترین ساخته اش (خروج) به مطالبه گری و دادخواهی روحی تازه بخشیده است و با راهی کردن هشت پیرمرد و یک زن به دل جاده یادآوری کرده است که مطالبه گری سن و سال و جنسیت نمی شناسد؛ بلکه با این کار کوشیده است که بگوید نفس مطالبه گری ماهیتی انرژی بخش و جوان گونه دارد. به مطالبه گر انرژی و شور می بخشد و در آن خبری از ضعف نیست! حاتمی کیا در حقیقت در این فیلم بی اعتمادی مردم را به گفته ها و وعده های مسوولان شهرستانی و استانی به رخ می کشد. موضوعی که حائز اهمیت است و وضعیت فعلی نمایانگر عمق این بی اعتمادی است. به همین دلیل آنها گوش شنوا را برای داد خود تنها در پاستور می جویند!

به گزارش ایسنا، از زمانی که مسجل شد توقف فعالیت ها در حوزه سینما بخاطر شیوع کرونا برای مدتی نامشخص باید ادامه داشته باشد، مهم ترین دغدغه ای که برای بسیاری از اهالی سینما به وجود آمد، بیکاری ناشی از تعطیلی سینماها و پروژه های فیلمبرداری و به دنبال آن نداشتن منیع درآمد در شب عید و ماه های بعد از آن بود. در این مدت خبرهای مختلفی در موضوع بیمه و ارائه تسهیلات منتشر شده ولی از عملیاتی شدن جدی آن ها جزئیات زیادی در دست نیست، ضمن اینکه ماجرای عیدی اعضای خانه سینما همانند سال قبل حاشیه ساز شده است، هر چند دست اندکاران خانه سینما تاکید دارند این عیدی نیست بلکه کمک هزینه معیشتی است.

همایون اسعدیان در گفت وگو با ایسنا درباره حاشیه های این عیدی و نیز تسهیلاتی که با ادامه دار بودن روزهای کرونایی در اختیار اعضای خانه سینما قرار می گیرد، توضیحاتی ارائه کرد.

او ابتدا با اشاره به زمان اعلام رسمی مشاهده شدن موارد ابتلا به کرونا در کشور و فوت شدن تعدادی از هموطنان گفت: با شیوع ویروس طبیعتاً اقشار و اصناف مختلفی در کشور دچار آسیب شدند که یکی از آن ها عرصه فرهنگ و هنر و در نظر ما به طور مشخص سینما بود. تعطیلی سینماها، توقف اکران و همچنین تعطیلی پروژه های سینمایی ما را مثل بخش های دیگر کشور در شرایط بغرنج قرارداد و ضرورت داشت نه فقط برای آن مقطع، بلکه برای یک بازه زمانی چند ماهه در سازمان سینمایی و خانه سینما به این موضوع فکر شود. جدا از آنچه سازمان سینمایی انجام می داد، ما هم در خانه سینما این مسئله را پیگیری کردیم تا بتوانیم اعتباری را به عنوان کمک هزینه معیشتی برای نیازمندان خانه سینما در شب عید فراهم کنیم. البته یک کار مهم دیگر این بود که باید برای حفظ جان اعضای خانه سینما هم اقدام می کردیم و بر همین اساس از طریق کارگروه کرونا که در خانه سینما تشکیل شد، پیگیری لازم صورت گرفت تا فیلم هایی که حتی فقط یک هفته از فیلمبرداری شان باقی مانده بود متوقف شوند و خوشبختانه این کار انجام شد. این مسئله برای سریال ها نیز دنبال شد ولی بعضی پروژه ها بخاطر مناسبتی بودن با رعایت پروتکل های بهداشتی مجبور به ادامه کار بودند.

وی ادامه داد: کار دیگری که توسط هیات مدیره و مدیرعامل خانه سینما پیگیری می شد به مسائل اقتصادی اعضا مربوط بود. این همان کمک هزینه معیشتی بود که توانستیم موافقت برای پرداخت آن را شب عید بگیریم. این کمک هزینه معیشتی عمدتاً از طریق بودجه تخصیصی به خانه سینما و بر اساس تفاهمنامه سال 98 و 99 فراهم شد و ما فقط باید با وزارت ارشاد به این تفاهم رسیدیم که آن را در این ردیف بودجه برای کمک به اعضا هزینه کنیم، درواقع این طور نبوده که بودجه از جای دیگر تأمین شده باشد.

اسعدیان افزود: نکته دیگری هم که از ابتدا مدنظر هیات مدیره بود و بابت این قضیه مورد اتهام های زیادی واقع می شویم این است که اگر خانه سینما بتواند پولی برای کمک معیشتی به اعضایش فراهم کند باید به آن بخش از سینماگران حرفه ای عضو خانه سینما که نیازمند هستند تعلق بگیرد. این بحث هایی که مدتی است حاشیه ساز شده و عموماً کسانی درباره آن صحبت می کنند که نیاز مالی ندارند، نوعی عوام فریبی است مخصوصا اینکه حرف ها بیشتر از جانب کسانی مطرح می شود که مثلاً یا کارمند هستند یا هیات علمی، و می گویند هر چه هست باید به طور مساوی میان اعضای خانه سینما تقسیم شود. در حالی که ما معتقدیم از میان 5 هزار عضو خانه سینما که براساس آمارگیری های جدید تصور می کنیم از این تعداد بیشتر باشند، باید نیازمندان سینما را شناسایی کنیم چون بین کسانی که یک جا کارمند هستند و شب عید بخاطر همان کارمندی، عیدی می گیرند با دوستانی که واقعاً شب عید لنگ پول بوده اند و هنوز هم مشکل دارند باید فرق وجود داشته باشد. این تصمیم قطعی هیات مدیره است و ان شاالله هر کمکی بتوانیم جذب کنیم اولویت با نیازمندان است.

به گفته وی برای این کار لسیتی تهیه شده و تاکنون 18 صنف اسامی خود را داده اند و تقریباً 2 هزار نفر کمک معیشتی را دریافت کرده اند. چند صنف دیگر هم باقی مانده اند که اسامی آن ها در حال تکمیل شدن است و پرداخت کمک معیشتی به آن ها نیز انجام خواهد شد.

او اضافه کرد: این مسیر تاکنون خوب پیش رفته، اما از نظر ما آن بخشی بد بود که تفاهم نامه تازه 28 اسفند به سرانجام رسید و امکان پرداخت به صنوف در آن زمان برای خانه سینما فراهم نشد. البته به محض اینکه تعطیلات پایان رسید پرداخت را شروع کردیم و هنوز هم ادامه دارد.

رییس هیات مدیره خانه سینما در پاسخ به اینکه آیا مبلغ پرداختی میان افراد مختلف متفاوت است؟ گفت: با توجه به اینکه سال گذشته هم در این باره جوسازی شد لازم است اول اشاره کنم که این لفظ عیدی اشتباه استفاده می شود، چون هیچ گاه مسئله عیدی در خانه سینما مطرح نبوده و این یک کمک هزینه معیشتی بوده است. اگر روزی وزارت ارشاد اعلام کند به مناسبت سال نو برای همه اعضای سینما هدیه ای میفرستد آن موقع باید برای همه ارسال شود اما اگر قرار است در شرایط اقتصادی فعلی بودجه ای از خانه سینما و با کمک ارشاد تامین شود اولویت اصلی هیات مدیره خانه سینما، نیازمندان خانه است. اگر دولت های گذشته این اشتباه را کرده اند که یارانه را به همه مردم اختصاص دادند قرار نیست ما همان اشتباه را تکرار کنیم. اساساً دادن عیدی به اعضای خانه سینما رسمی بود که زمان تعطیلی خانه سینما به عنوان یک بودجه 10 میلیاردی در اختیار جامعه صنفی تهیه کنندگان و شورای ساماندهی صنوف قرار دادند که کارت های 700 هزار تومانی عیدی در خیابان ایرانشهر می دادند و آن بلوا به پا شد. آخر هم حدود 4 میلیارد تومان توزیع و مابقی آن معلوم نبود چه شد. درواقع قبل از آن چنین چیزی نداشتیم اما این مسئله جا افتاد در حالی که به نظر من لفظ عیدی برای هنرمندان توهین آمیز است.

اسعدیان با اشاره به حاشیه هایی که سال گذشته در همین موضوع کمک هزینه و عیدی پیش آمد و اعضای هیئت مدیره به صورت جمعی یا تکی دراین باره توضیح دادند و اینکه امسال باز هم تقریبا همان گروه سال گذشته در حال اعتراض هستند که تکلیف عیدی میلیاردی خانه سینما مشخص نشده است، گفت: سال گذشته در این موضوع بازرسی کل کشور بررسی هایی را انجام داد و برهمان اساس امسال موظف شدیم دیگر کمک ها را به صورت کارت هدیه در اختیار کسی قرار ندهیم، بلکه به حساب شخصی افراد واریز شود و بعد هم لیست را در اختیار وزارت ارشاد قرار خواهیم داد.

وی با بیان اینکه هر سال معمولا پس از پایان تعطیلات نوروز پروژه ها از سر گرفته می شدند، ادامه داد: امسال به خاطر کرونا شرایط کاملاً متفاوت است و پیش بینی ما این بود که باید به فکر ماه های آینده دوستان هم باشیم. در این بین وزارت ارشاد برای سالن های سینمایی فکری خواهد کرد ولی مسئله ما افرادی هستند که با حقوق حداقلی کارگری در سینما فعالیت می کردند و باید به فکرشان باشیم. در این راستا از تعطیلات عید پیگیری هایی را انجام دادیم که تا به حال رسانه ای هم نشده بودند چون باید به نتیجه قطعی می رسیدیم. به این ترتیب فکر می کنم در یکی دو ماه آینده به اعضای نیازمند خانه سینما بتوانیم خدمات خوبی ارائه کنیم که به مرور این نتایج را اعلام خواهیم کرد.

او درباره جزئیات این کار گفت: به عنوان مثال کار گروهی از طرف هیأت مدیره خانه سینما و چند نماینده صنف مشخص خواهد شد که نحوه تخصیص زیر نظر آن ها صورت گیرد. همچنین سینماگران نیازمند را تا به حال بر اساس اطلاعات ارائه شده صنوف از گذشته، شناسایی می کردیم ولی این روش می تواند مورد اعتراض واقع شود که چطور به درستی فرد نیازمند مشخص شده است، به همین دلیل برای شناسایی اولیه نیازمندان، اولویت هایی را باید تعیین می کردیم که شامل تحت پوشش بیمه بودن از طریق خانه سینما، تاهل، مستاجر بودن و بررسی سابقه صنفی می شود. برای جمع آوری اطلاعات، به جز وزارت ارشاد و سایتی که برای ثبت نام هنرمندان معرفی کرده، خانه سینما هم سامانه ای را راه اندازی کرده و به روسای صنوف اعلام کردیم که اعضا تا 13 اردیبهشت در این سامانه اطلاعاتی را که مورد نیاز ماست ثبت کنند. این سامانه قابلیت دارد که سال به سال بروزرسانی شود و جالب است که در چند ساعت اولیه شروع به کار این سامانه 500 نفر آن را تکمیل کردند و بقیه تا تاریخ 13 اردیبهشت می توانند به راحتی اطلاعات خود را وارد کنند. ما با این سامانه حتما به بانک اطلاعاتی خوبی می رسیم.

اسعدیان در پاسخ به اینکه چطور اطلاعات افراد راستی آزمایی می شود؟ گفت: ما درصدی از خطا را هم درنظر می گیریم اما قطعاً این درصد خطا نسبت به گذشته برای ما و نیز هیات مدیره آینده، خیلی پایین خواهد بود. البته فرض ما بر این است که حتما اطلاعات درست درج می شود چون علاوه براینکه بررسی خود را انجام می دهیم، افراد موقع ثبت اطلاعات، متعهد می شوند و تبعات حقوقی آن را هم برعهده می گیرند. همچنین دوستانی که در این سامانه اطلاعات خود را وارد نکنند از نظر ما به معنی این است که نیازی نداشتند و خود به خود از لیست نیازمندان خارج می شوند.

او تاکید کرد: از آنجا که شرایط کرونایی احتمالا چند ماه دیگر ادامه خواهد داشت، باید به یک اطلاعات دقیقی برسیم تا کسانی را که زندگی شان واقعا در خطر است بشناسیم. این کار سبب می شود اگر امکان مالی هم تهیه کردیم این طور نباشد که یک شبه آن را در اختیار قرار دهیم، بلکه به مرور در این چند ماهی که با این وضعیت درگیر هستیم حمایت لازم را انجام دهیم.

اسعدیان در بخشی دیگر از این گفت وگو درباره وضعیت بیمه سینماگران در شرایط فعلی توضیح داد: قبل از عید صندوق اعتباری هنر پذیرفت که هزینه حق بیمه سه ماه اول امسال را برای کمک به اهالی سینما و هنرهای دیگر تقبل کند تا در این شرایط مجبور نباشند حق بیمه پرداخت کنند. ما هم شب عید این مسئله را به دوستان اعلام کردیم ولی بعد از تعطیلات گفت وگوهایی صورت گرفت که شبهه ایجاد کرد و به نظر رسید قرار است این مسئله منتفی شود در حالی که اصلا اینطور نیست و صندوف اعتباری هنر همچنان بر سر وعده خود هست. ضمن اینکه آقای شریعتمداری وزیر تعاون و رفاه امور اجتماعی هم اعلام کردند مهلت اعتبار دفترچه های بیمه تا پایان اردیبهشت تمدید می شود و به دلیل فرصتی که برای ابلاغ این مسئله لازم بود، ناهماهنگی هایی پیش آمد که برخی اعضای خانه مجبور به پرداخت مبالغی شده بودند و ما گفتیم بیایند ما به آن ها بازپس می دهیم تا بعد خودمان از بیمه بگیریم و همین سبب شد این تصور پیش آید که هر آنچه وعده داده شده بود منتفی شده است در حالی که خانه سینما هیچ مسئولیتی در این باره نداشت و فقط هر چه اعلام می شد را اطلاع رسانی کردیم با این حال تاکید می کنم که اعضای خانه سینما هیچ نگرانی در این باره نداشته باشند.

انتهای پیام

به گزارش خبرنگار خبرگزاری صدا و سیما ؛ با پایان گرفتن مهلت ثبت نام 4 روزه در سامانه درخواست حمایت سینماگران برای جبران بخشی از خسارات ناشی از کرونا که تا ساعت 24 پنج شنبه ادامه داشت در مجموع 3645 نفر اطلاعات خودشان را ثبت کردند.

کد ویدیو
دانلود

فیلم اصلی

مسعود نجفی مدیرکل روابط عمومی سازمان سینمایی، جزییات آمار ثبت کنندگان را به این شرح اعلام کرد :
مجموع فعالان حرفه ای (در32 حرفه) 2938 نفر شامل 2200 نفر تهران و 738 نفر غیر تهران
شاغلان در مراکز دارای مجوز از سازمان سینمایی 707 نفر شامل 152 نفر تهران و 555 نفر غیر تهران
سینماها 448 نفر، آموزشگاه ها 49 نفر، موسسات فیلمسازی 178 نفر، شرکت های پخش فیلم 14 نفر، مراکز فنی و پشتیبانی تولید 18 نفر.
وضعیت بیمه ثبت کنندگان :
کارمند یا بازنشسته دولت یا نهادهای عمومی 229، بیمه صندوق اعتباری هنری 1688نفر، خویش فرما 216 نفر، بیمه شده توسط کارفرمای غیر دولتی 458 نفر، بدون بیمه 1054نفر
با راه اندازی سامانه ثبت اطلاعات فعالان سینما که در اثر کرونا دچار آسیب شدند به نشانی hemayat.samfaa.ir درمجموع 3645 نفر اطلاعات خودشان را برای بررسی در کارگروه بررسی آسیب های کرونا در سینما ثبت کردند.
بررسی ها با اولویت افراد ضعیف تر و آسیب دیده بیشتر ناشی از بیکاری کرونا و بر اساس اطلاعات دریافتی، فرمول ها و اولویت ها خواهد بود تا در نهایت با مطابقت اطلاعات خانه سینما و صندوق اعتباری هنر، بسته های مختلف برای گروه های مختلف تعریف خواهد شد.
مطابق اعلام کارگروه بررسی آسیب های کرونا در سینما و با توجه به شاخص های حمایتی که در جلسه شنبه 6 اردیبهشت تعیین می شود و پس از راستی آزمایی اطلاعات واردشده ، فهرست متقاضیان تایید شده و اعتبار آن ، در اختیار خانه سینما قرار می گیرد.

در لیست ارشاد به موسسه ای به نام فرهنگی و هنری توسعه هنرهای معاصر در هفت ردیف در مجموع 15 میلیار تومان فقط در سال 97 کمک شده است و گفته می شود سال 96 نیز 36 میلیارد تومان کمک شده است.

یکی از اعضای اصلی این شرکت علی متقیان مدیر ایسناست که چندی پیش خبرنگار حوزه محیط زیست این خبرگزاری، زینب رحیمی را به خاطر توییت هایش اخراج کرد.

منبع: اسکان نیوز

عبدالهادی فقهی زاده به خبرنگار معارف ایرنا گفت: اولین مرحله از طرح خانه های نورانی در آخر فروردین به پایان رسید و مرحله دوم این طرح در ماه مبارک رمضان آغاز خواهد شد.
وی ضمن تشریح برنامه های اجرا شده از سوی معاونت قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد در دوره کرونایی و خانه نشینی مردم اظهار داشت: اولین برنامه ما آموزش آنلاین تلاوت قرآن کریم برای نوجوانان و دومین برنامه یک بسته معارفی پنج گانه بود که بر اساس آن پنج مسابقه اجرا شد و هر روز به 10 نفر جایزه تعلق می گرفت و به زودی ضمن معرفی 10 خانواده برتر قرآنی که بیشترین امتیاز را کسب کردند، در ماه رمضان مورد تجلیل قرار خواهند گرفت.
فقهی زاده با اشاره به استقبال مردم از این طرح اظهار داشت: در این طرح یک ماهه، روزانه در حدود 25 هزار نفر شرکت کردند و در مجموع 750 هزار نفر روز در این مسابقه حضور داشتند.
وی نام خانه های نورانی را برگرفته از حدیث پیامبر اکرم (ص) دانست که فرمود: خانه های خود را با تلاوت قرآن نورانی کنید و ادامه داد: این طرح با برخورداری از ثقل محتوایی و علمی در پنج رشته تفسیر و معارف قرآنی، آموزه های نهج البلاغه، معارف صحیفه سجادیه، آموزش قرائت و حفظ و همچنین اخلاق و تربیت دینی در منابع اسلامی ارائه شده است.

این پژوهشگر علوم قرآنی اضافه کرد: این طرح از سوی معاونت قرآن و عترت وزارت فرهنگ و با مشارکت رادیو قرآن، شورای عالی قرآن و با همکاری ویژه موسسه قرآن وعترت نور المجتبی در دو هفته پایانی اسفند طراحی و از ابتدای سال 99 در فضای مجازی بویژه در پیام رسان های داخلی و اینستاگرام اجرا شد.
معاون وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی ادامه داد: یکی از ویژگی های طرح خانه های نورانی این بود که عمدتا این برنامه ها بر مبنای آموزش و ترویج معارف قرآن و عترت بود و مخاطبان اصلی این برنامه ها خانواده ها بودند و توانستیم جریانی را در این زمینه بوجود بیاوریم.
وی افزود: در گزارشی که به سید عباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی ارئه دادم، اعلام کردم که این برنامه به برکت قرآن و اخلاص مجریان و دست اندرکاران برگزار شده است.

این استاد دانشگاه اضافه کرد: برنامه های دیگری همچون تولید محتواهای فاخر در زمینه های تفسیر و معارف قرآن، اخلاق دینی، نهج البلاغه و برخی موضوع های دیگر در دست اجرا داریم که در توسعه فرهنگ قرآنی نقش ویژه ای دارد.
وی افزود: موضوع هایی همچون تاریخ اسلام، تفسیر و برخی حوزه های دیگر نیز در قالب همکاری با موسسه نورالمجتبی (ع) صورت گرفته و قرار است با دو بسته مفصل در زمینه های متنوع و با تقویت حوزه های تبلیغی ترویجی و هنری اجرا کنیم.

بسیاری از خبرنگاران، عکاسان خبری رسانه ها که بدون بیمه تنها با دریافت حق التحریر زندگی خود را می گذرانند این روزها با مشکلات متعددی از جمله کاهش درآمد و مشکلات معیشتی مواجه شده اند که لازم است مسوولان به سرعت راهکارهای عملی ارائه دهند.

اصفهان از دیرباز و از نخستین سال هایی که مطبوعات پا به عرصه وجود گذاشت نامی مطرح در این حوزه داشته است.

از 220 عنوان نشریه چاپی استان اصفهان، 137 عنوان فعال و 93 عنوان غیرفعال هستند، اما در سال های اخیر با افزایش تعداد نشریات خود با دوره انتشار روزانه (روزنامه) روبه رو بوده است به گونه ای که هم اکنون دارای 10 روزنامه است که از جمله آن ها می توان به روزنامه های اصفهان امروز، اصفهان زیبا، زاینده رود، نسل فردا، نصف جهان، عصر اصفهان، سیمای شهر، رویداد امروز و روزنامه دوزبانه فارسی انگلیسی اصفهان نیوز اشاره کرد.

اکنون 38 هفته نامه، 16 دوهفته نامه، 53 ماهنامه، 13 دوماهنامه، 76 فصلنامه و 14 دوفصلنامه دارای مجوز در استان اصفهان به چاپ می رسد.

18 نمایندگی خبرگزاری های فعال در استان اصفهان فعالیت دارند.

معاون امور فرهنگی و رسانه ای اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی اصفهان در این باره گفت: بیماری کرونا بیش از 230 میلیارد تومان به جامعه فرهنگی و رسانه ای این استان خسارت زده است.

اصغر مختاری در گفت و گو با ایرنا اظهارداشت: به منظور جذب حمایت های صندوق اعتباری هنر و حمایت از فعالان آسیب دیده این بخش با ستاد مقابله و پیشگیری از کرونا و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مکاتبه هایی انجام شده است.

وی ادامه داد: برای تعیین ساز و کار برگزاری دوره های آموزشی به صورت آنلاین و در فضای مجازی مکاتبه و پیگیری هایی با وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی انجام شد و زیر ساخت های لازم برای تسهیل در آموزش های مجازی تئوری و عملی آماده شده است.

معاون امور فرهنگی و رسانه ای اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی اصفهان افزود: برای اعطای وام ها و حمایت های مالی به خسارت دیدگان بخش فرهنگ و هنر و به آن دسته از اصحاب فرهنگ و هنرمندانی که بیماری زمینه ای داشته و دچار مشکل شدند، برنامه ریزی شده است.

به گفته وی سایت مستقل بخش موسیقی استان اصفهان آماده شده تا آموزش ها در این بخش با نظارت آموزشگاه ها و با جداول کلاس های هفتگی به صورت کلاس آنلاین انجام شود.
مختاری اضافه کرد: همچنین مجوز برگزاری کنسرت به صورت زنده به یکی از موسسه های فرهنگی هنری اصفهان در تعامل با یکی از تلویزیون های اینترنتی اعطا و برای صدور مجوز آموزش در آموزشگاه های سینمایی استان اصفهان اقدام شده است.

وی خاطرنشان کرد: اهالی فرهنگ و هنر استان با ایجاد پویش های رسانه ای و مردمی در فضای واتساپ و تولید محتوا توسط هنرمندان و نشر آن در فضای مجازی با ساخت 45 کلیپ با موضوع های نه به سفر، رعایت بهداشت، دوری و دوستی و سلامتی در ایام نوروز و تولید 44 مورد محتوای متنی و اینفوگرافی و تهیه 10 مورد کاریکاتور و 10 مورد پوستر و انتشار آنها در فضای مجازی و گروه های مرجع برای تبدیل تهدید کرونا به فرصت اقدام کردند.

معاون امور فرهنگی و رسانه ای اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی اصفهان گفت: تولیدات رسانه ای و پادکست ها به وسیله برخی خبرگزاری های فعال در استان از جمله مصاحبه با پزشکان متخصص و روانشناسان و حضور برخی اصحاب رسانه در بیمارستان ها و تهیه گزارش و خبر از دیگر اقدام ها در راستای تبدیل تهدید کرونا به فرصت است.

وی بیان کرد: راه اندازی پویش رسانه ای خبرگزاری ایرنا با عنوان سهم من در مهار کرونا ، راه اندازی پویش هایی توسط تشکل های رسانه ای و خبرگزاری های دیگر در استان و خانه مطبوعات، انجمن صنفی روزنامه نگاران و بسیج رسانه در این خصوص،برگزاری مسابقات کتاب خوانی توسط انجمن های ادبی استان با همکاری این اداره کل و تهیه پوستر آن و نشر در فضای مجازی ، تولید محتواهای فرهنگی و هنری و برگزاری مسابقه و سرگرمی و نشر در فضای مجازی و شبکه های تعاملی و تولید محتوای آموزشی هنر(خوشنویسی) به منظور پخش در سیمای مرکز استان برای پرکردن اوقات فراغت از دیگر فعالیت های اهالی فرهنگ و رسانه های استان در راستا تبدیل تهدید به فرصت محسوب می شود.

مختاری با بیان اینکه عملکرد رسانه های استان در خصوص اطلاع رسانی و آموزش مقابله با کرونا خوب و موثر است افزود: در این دوران با وجود مشکلات و محدودیت هایی که وجود داشت شاهد عملکرد خوب و موثری از رسانه ها در بخش اطلاع رسانی و آموزشی بودیم.

وی با بیان اینکه شیوع ویروس کرونا خسارات زیادی به جامعه فرهنگی، هنری و رسانه ای استان وارد کرد ابراز امیدواری کرد که اصحاب فرهنگ و هنر نظیر دیگر صنوف بتوانند از تمهیدات دولتی برخوردار شوند.

در همین ارتباط رییس سازمان بسیج رسانه استان اصفهان گفت: شیوع ویروس کرونا معیشت و ادامه فعالیت رسانه های این استان را با مشکل جدی مواجه کرده است.

رضا صفری در گفت و گو با ایرنا اظهارداشت: امروز با وجود تعطیلی بسیاری از کسب و کارها، مطبوعات و رسانه ها هم برای ادامه بقای خود در عرصه تلاش می کنند اما تعطیلی کارگاه ها و مشاغل مختلف و کاهش چاپ آگهی در روزنامه ها و مطبوعات مسائل و مشکلات متعددی را برای رسانه ها بوجود آورده است.

رییس سازمان بسیج رسانه استان اصفهان به بیکاری بسیاری از خبرنگاران و عوامل فنی رسانه ها در شرایط کرونایی اشاره و اضافه کرد: مسوولان باید سرمایه گذاری ویژه ای برای رفع مشکلات فراروی رسانه ها انجام دهند.

وی با اشاره به اینکه از ماه اسفند سال گذشته هیچ نشست خبری در استان برگزار نشد بیان کرد: اصحاب رسانه و خبرنگاران برای همه مشاغل و کسب و کارهایی که بر اثر شیوع ویروس کرونا بیکار شدند می نویسند اما دل کسی بحال آنها نمی سوزد.

صفری خاطرنشان کرد: یک هزار میلیارد تومان بودجه برای مقابله با کرونا و کمک به مشاغلی که معیشت آنها تحت تاثیر قرار گرفت ارائه شد اما دریغ از یک ریال که برای اصحاب رسانه اصفهان اختصاص پیدا کند.

وی با بیان اینکه تاکنون جلسات بسیاری برای پیگیری رفع مشکلات رسانه های استان برگزار شد، تصریح کرد: اصحاب رسانه و مطبوعات اصفهان فقط 10 عنوان روزنامه را شامل نمی شوند.

رییس سازمان بسیج رسانه استان اصفهان بیان کرد: رسانه ها برای جمع آوری کمک های مومنانه در استان تلاش می کنند اما خودشان بعنوان یکی از مستحق ترین اقشار باید مورد توجه قرار گیرند.

به گفته وی اصحاب رسانه و خبرنگاران انسان های شریف، نجیب و با حیایی هستند که بدنبال مطرح کردن خود نیستند و برای حل مشکلات مردم تلاش می کنند.

معاون هنری و سینمایی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان اصفهان نیز در گفت و گو با ایرنا خاطرنشان کرد:تمام برنامه های فرهنگی و هنریِ استان اصفهان که مستلزم تجمع بودند همزمان با شیوع ویروس کرونا و با دستور وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تا اطلاع بعدی لغو شد.

محمدعلی جعفری اظهار داشت :در مجموع 44 میلیارد تومان خسارت و 69 میلیارد و 560 میلیون تومان عدم النفع به بخش هنری استان وارد شده است.

وی ادامه داد: این خسارت ها به خانه های مد و لباس، مؤسسات تک منظوره هنری مد و لباس، استودیوهای ضبط صدا، آموزشگاه های آزاد هنری ازجمله؛ تجسمی، نمایشی و موسیقی، نگارخانه، تولید و اجرای نمایش های صحنه ای تئاتر، سالن های تئاتر، تماشاخانه، تولید و اجرای نمایش های خیابانی و سالن های اجرای کنسرت و جنگ وارد شده است.

جعفری گفت: سه میلیارد تومان خسارت و سه میلیارد و 600 میلیون تومان عدم النفع به بخش سینمایی استان اصفهان وارد شده که شامل پردیس های سینمایی، سالن های سینما، آموزشگاه های آزاد سینمایی و استودیوهای سینمایی است.

وی با بیان اینکه خسارت های وارده به حوزه فرهنگ و هنر استان در 2 بخش سینما و سایر هنرها برآورد شده و به وزارتخانه فرهنگ و ارشاد اسلامی ارسال شده است تصریح کرد: علاوه بر خسارت هایی که از اول اسفند 98 تا پایان فروردین 99 به بخش های مختلف هنری و سینمایی وارد شده، عدم النفع این بخش ها که ناشی از تعطیلی کارشان بوده نیز محاسبه شده است.

در استان اصفهان بیش از 40 باب سالن فعال سینما در کنار پردیس سینمایی اصفهان با هفت سالن نمایش مشغول به فعالیت است.

اصحاب فرهنگ و هنر اصفهان از ابتدای شیوع کرونا تاکنون و به منظور قطع زنجیره انتقال و پیشگیری از ابتلا به این بیماری به این مساله ورود کرده و تلاش هایشان از جمله پویش های آنان همچنان ادامه دارد که این پویش ها در خانه ماندن مردم بی تاثیر نبوده است.

برخی از فعالیت های فرهنگی و هنری در این استان نیز از زمان شیوع کرونا تا به امروز در حوزه های مختلف انجام شده که تنها فرق آن با سال های گذشته تغییر در مکان و موقعیت برگزاری فعالیت ها بوده که از فضای حقیقی به فضای مجازی منتقل شده است.

تاکنون بیش از 85 هزار نفر در کشور بطور قطعی به ویروس کرونا مبتلا شدند و تعداد جان باختگان کرونا در کشور به بیش از پنج هزار نفر رسیده است.

این ویروس از کشور چین به دیگر کشورهای جهان سرایت کرد و ساختار از جمله اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی جوامع را تحت الشعاع قرار داده است.

انتهای پیام

غلامرضا زوزنی/شهرآرانیوز - بسیاری از فعالیت های هنری در کشور به دلیل رعایت شرایط قرنطینه و خانه نشینی مردم تعطیل شده است. سینماها، تماشاخانه ها، نگارخانه ها و آموزشگاه های هنری هم متأثر از شرایط عمومی جامعه به تعطیلی کشیده شده اند. با این حال آن دسته از فعالیت های هنری که امکان داشت، بی آنکه قرنطینه شکسته شود برگزار شد. از این دسته فعالیت ها می توان به آموزش نوازندگی به صورت آنلاین، آفلاین و مجازی اشاره کرد. در این شیوه مدرس موسیقی محتوای آموزشی خود را بدون اینکه هنرجو به آموزشگاه موسیقی مراجعه کند به آن ارائه می کند. تعدادی از مدرس های آموزشگاه های موسیقی در مشهد با استفاده از این روش از تعطیلی آموزشگاه های خود در این مدت قرنطینه تا جای امکان جلوگیری کردند.
آن ها هنر خود را با استفاده از فضای مجازی آموزش دادند تا به این ترتیب آموزش موسیقی را متوقف نکرده باشند. با اینکه این روش در موسیقی، یک شیوه آموزشی نسبتا مرسوم در دنیاست، اما به دلیل نبود زیرساخت های مناسب در کشورمان مدرس ها را با چالش های جدی روبه رو کرده است. حامد طاهری تهرانیان، صمد برقی و امیررضا کاردار طهران، از نوازندگانی هستند که آموزش موسیقی به هنرجویانشان را به طور آنلاین و با استفاده از فضای مجازی انجام داده اند. در ادامه آن ها از تجربه این روش تدریس سخن گفته اند.

ضرورت توجه به آموزش آنلاین موسیقی
در آموزشگاهی که حامد طاهری تهرانیان، سنتور تدریس می کند نرم افزاری برای برگزاری کلاس های آموزش آنلاین موسیقی طراحی شده و در اختیار هنرجو و استاد قرار گرفته است. طاهری در این مدت یکی دو ماهه قرنطینه کلاس هایش را آنلاین برگزار کرده است و از این طریق توانسته دانسته هایش را به صورت زنده به هنرجویانش بیاموزد.
با این حال، نشستن پای آموزش هر هنری به ویژه موسیقی نیازمند این است که مدرس، از نزدیک به هنرجو ظریف کاری های نوازندگی را گوشزد کند. خیلی از مدرس های موسیقی از جمله طاهری باوردارند که آموزش موسیقی از راه دور چندان میسر نمی شود: طبیعتا حال و هوایی که در آموزش حضوری برای موسیقی وجود دارد در آموزش به شیوه آنلاین نیست. جدای از این، امکانات خوبی برای برگزاری کلاس به این شیوه وجود نداشت و هر چه از اسفندماه گذشت اوضاع آموزش غیرحضوری بهتر شد. اما به طور کلی آموزش هنر و موسیقی به صورت آنلاین باز هم به پای آموزش حضوری نمی رسد.
طاهری می گوید برگزاری چند جلسه آموزشی به صورت آنلاین برایش تجربه خوبی بوده و فکر می کند نباید دنیای آموزش موسیقی بی بهره از فضای مجازی باشد: جدای از شرایطی که بیماری کرونا جبرا برای ما ایجاد کرد باید به فکر این باشیم که آموزش آنلاین و غیرحضوری را هم به سیستم آموزشی هنر اضافه کنیم. با اینکه ممکن است با عادی شدن شرایط آموزش آنلاین هم کمرنگ شود و اولویتش را از دست بدهد، اما به نظرم بعد از این شرایط عده ای به دنبال این خواهند بود تا زیرساخت هایی را برای آموزش هنر و موسیقی در فضای مجازی به صورت آنلاین ایجاد کنند. ما در موسسه آموزشی مان به این فکر افتاده ایم تا فضای آموزش آنلاین را جدی تر دنبال کنیم.

آموزش موسیقی بالینی است
اوضاع برای صمد برقی، مدرس ویلون و کمانچه، کمی متفاوت است. او از شیوه آفلاین برای آموزش غیرحضوری بهره می برد. به این ترتیب که درس آموزشی خود را به طور کامل تصویر می گیرد و آن ویدئو را برای هنرجویش می فرستد. هنرجو با تماشای آن محتوای ویدئویی شروع به تمرین می کند و بعد ویدئویی از تمرینش ضبط کرده و برای رفع اشکال به برقی ارسال می کند. او می گوید: با این روش تنها بخشی از هنرجویان سطح بالاتر او در کلاس های آموزشی مجازی موسیقی حضور داشته اند. برقی درباره علت این استقبال نکردن می گوید: آموزش غیر حضوری و آنلاین برای هنرجویان مبتدی کار سختی است و این روش بیشتر برای هنرجویانی که سطح بالاتری دارند مفید است: این روش آموزشی هم برای هنرجو و هم برای مدرس سخت تر است. سختی اش هم به این دلیل است که آموزش موسیقی بالینی است. اگر این طور نبود، صد ها ساعت ویدئوی آموزشی موسیقی در فضای مجازی وجود دارد و هر فردی می توانست با تماشای آن ها ساز بنوازد.
اولویت نداشتن آموزش موسیقی در شرایط قرنطینه علت دیگری است که برقی برای استقبال نکردن هنرجویان از کلاس های آموزش غیرحضوری موسیقی بیان می کند: چون ما در این شهر آنچنان که باید از آموزش موسیقی بازدهی نمی بینیم، موسیقی هم به اولویت چندم مردم در مشهد تبدیل شده است. در این شرایط که اقشار مختلف مردم به دلیل خانه نشینی درآمدی ندارند ترجیح می دهند از هزینه هایشان بکاهند و فراگیری موسیقی را به وقتی دیگر موکول کنند.
به گفته این مدرس موسیقی، نمی شود همان محتوایی را که برای آموزش حضوری به هنرجو ارائه می شود را در کلاس آنلاین هم عرضه کرد: آموزش مجازی نیاز به تجربه دارد. یک مدرس باید بداند برای هنرجویی که تصویرش را می بیند چه چیزی بگوید و چه محتوایی را تأکید کند. در آموزش مجازی توضیحات نیاز به بیان جزئیات بیشتری دارد. بالأخره هنرجو حضور ندارد و از امکاناتی که دیدن حضوری به او می دهد، محروم است. برای همین مباحث درس باید کامل به او توضیح داده شود و حتی چند بار تکرار شود.
او انتظار داشته وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از آموزشگاه های زیرمجموعه اش در این شرایط حمایت کند تا آن ها بتوانند به حیات خود ادامه دهند: در جریان هستم مالکان آموزشگاه های موسیقی اجاره بهای ملکشان را به طور کامل دریافت کرده اند و این پرداخت هزینه برای آموزشگاهی که درآمد چندانی نداشته سنگین است.

تازه کار ها سرخورده می شوند
امیررضا کاردار طهران، مدرس تمبک، دف و ساز های کوبه ای، از هر دو روشی که پیش تر گفته شد، آموزش آنلاین و آموزش آفلاین، استفاده کرده تا اوقات هنرجویانش را پر کند. به گفته او همه هنرجویانش در این شیوه آموزشی حضور نداشتند، اما تعطیلی آموزشگاه ها هم باعث شد تا جذب هنرجوی جدید ممکن نشود. این در حالی است که به ادعای کاردار طهران اوج تقاضا برای ثبت نام و فراگیری نوازندگی ساز، ماه های بهمن و اسفند است.
کاردار تجربه فراگیری موسیقی را به عنوان هنرجو دارد. او چند سالی است که برای فراگیری هرچه بهتر ساز هایی که می نوازد با پژمان حدادی و بابک نوربخش به صورت آنلاین ارتباط دارد. این 2 استاد موسیقی که خارج از کشور به سر می برند به امیررضا کاردار، نوازندگی پیشرفته تمبک و پیانو را می آموزند. از همین روی او باور دارد این تجربه برای هنرجویان سطوح پایین تر نه تنها مفید نیست که مضر هم هست: در سطح متوسطه و بالاتر بدون مشکل کلاس را برگزار کردیم؛ اما بازدهی کلاس های مجازی و آنلاین برای هنرجویانی که تازه ثبت نام کرده بودند خوب نبود. آموزش موسیقی برای آن هایی که تازه به فراگیری موسیقی روی آورده اند نیاز به حضور مدرس دارد. این ممکن است هنرجوی تازه وارد را سرخورده کند و حتی او را از ادامه فراگیری موسیقی منصرف کند. اغلب هنرجویان سطح یک خواستند که آموزششان تا بعد از عادی شدن شرایط متوقف شود.
ظاهرا اداره ارشاد دستور العملی را صادر و در آن به آموزشگاه های هنری ابلاغ کرد هزینه آموزش غیرحضوری 20 درصد از هزینه آموزش حضوری کمتر دریافت شود. کاردار با ابراز تعجب از این اقدام اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی می گوید: نه تنها هزینه آموزش غیرحضوری به صورت آنلاین برای آموزشگاه کمتر نیست که در برخی مواقع هم بیشتر خواهد بود: این اقدام کار عجیبی است. مدرس باید برای برگزاری کلاس به آموزشگاه بیاید. اجاره بهای آموزشگاه را اضافه کنید به هزینه ای که یک مدرس باید برای خرید حجم اینترنت پرداخت کند. حساب کنید برای هر جلسه کلاس آفلاین چندین ویدئو بین مدرس و هنرجو ردوبدل می شود. برای آموزش آنلاین هم همین هزینه ها وجود دارد و با توجه به سرعت پایین و گرانی اینترنت، اگر منطقی به موضوع نگاه کنیم می بینیم که کلاس آنلاین برای آموزشگاه و مدرس گران تر تمام خواهد شد. در همه جای دنیا هم همین طور است، کلاس های آنلاینی که برگزار می شود از کلاس های حضوری هزینه بیشتری دارد.

آذربایجان شرقی دارای حدود 503 رسانه بوده که از این تعداد 303 رسانه چاپی، 176 رسانه به صورت برخط و پایگاه خبری و 24 رسانه نیز به صورت الکترونیکی غیر برخط هستند، اما در این میان روزنامه ها به دلیل چاپ روزانه آنها در روزهای کرونایی با مشکلات متعددی مواجه شدند که پای لنگ آنها را لنگ تر کرد.

محرومیت از چاپ روزنامه، رسیدن درآمدها به کف و بیکار شدن نیروهای تحریریه و بخش های مالی - اداری از جمله تبعات شیوع کرونا و تعطیلی اجباری ناشی از ان برای مطبوعات آذربایجان شرقی در دو ماه گذشته بوده است.

هر چند مدیران مطبوعات آذربایجان شرقی در روزهای کرونایی نیز از پرداخت حقوق همکاران خود کوتاهی نکردندف اما آنها می گویند که تعطیلی اجباری ناشی از شیوع کرونا، تن ضعیف آنها را نحیف تر کرد.

به گفته آنان ریزش مخاطبان، توقف دریافت آگهی و قطع همکاری موقتی با چاپخانه ها و توزیع کنندگان جراید از جمله دیگر مشکلاتی است که مدیران جراید آذربایجان شرقی در ایام شیوع کرونا با آن دست و پنجه نرم کرده اند.

درآمد مطبوعات مکتوب در روزگار کرونایی تقریبا به کف رسید

مدیر موسسه مطبوعاتی و انتشاراتی مهدآزادی به خبرنگار ایرنا می گوید: شیوع ویروس کرونا علاوه بر تاثیر منفی بر فعالیت بخش های مختلف جامعه و محدود شدن فعالیت نهادها و ادارات دولتی و غیردولتی بر رسانه ها و مطبوعات مکتوب این استان نیز تاثیر منفی گذاشت و درآمد آن ها را تقریبا به کف رساند.

سیدمسعود پیمان، اضافه می کند: با توجه به قطع یا محدود شدن آگهی های دولتی و غیردولتی رسانه های مکتوب با شیوع این ویروس، عدم استقبال مردم برای خرید روزنامه ها و نشریات و تعطیلی کیوسک ها و دکه های مطبوعاتی، منابع درآمدی رسانه ها و مطبوعات مکتوب استان تقریبا قطع شد.

وی با اشاره به سابقه 70 ساله موسسه مطبوعاتی مهدآزادی در چاپ و انتشار روزنامه ها و نشریات اقماری با زبان های مختلف انگلیسی و آذری اظهار می کند: هم اکنون حدود 20 نفر پرسنل در این موسسه فعالیت می کنند که با وجود تعطیلی موسسه به علت شیوع ویروس کرونا حقوق آن ها پرداخت شد.

مدیر موسسه مطبوعاتی و انتشاراتی مهدآزادی می گوید: روزنامه مهدآزادی قبلا در 16 صفحه چاپ و منتشر می شد که به مرور زمان به علت برخی مشکلات اکنون تعداد صفحات آن به 8 صفحه رنگی رسیده است.

پیمان، ادامه می دهد: با وجود اینکه شیوع ویروس کرونا خسارت مالی زیادی به این موسسه تحمیل کرد، ولی برای تامین امنیت شغلی پرسنل و ایجاد آرامش روحی برای آنان هیچ گونه تعدیل نیروی در این موسسه انجام نشد تا آنان در این شرایط دشوار به مشکل مالی برخورد نکنند.

وی با اشاره به اینکه در بهمن سال 97 به علت ادای وظیفه خطیر اطلاع رسانی و پرداخت حقوق به موقع پرسنل در سطح کشور به عنوان کارآفرین نمونه انتخاب شده ام، یادآوری می کند: این موسسه با وجود تحمل خسارت مادی و اقتصادی در شرایط کرونایی برای عمل به دین و وظیفه خطیر خود از منابع داخلی خود استفاده کرده و به فعالیت خود ادامه می دهد.

ضرر مالی و توقف رسانه های مکتوب آذربایجان شرقی از وظیفه خطیر اطلاع رسانی در روزهای کرونا

سردبیر روزنامه فجر آذربایجان و خبرنگار پیشکسوت آذربایجان شرقی نیز به ایرنا می گوید: شیوع ویرس کرونا خواسته یا ناخواسته موجب توقف یا نیمه تعطیلی فعالیت 90 درصد از بخش های مختلف اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جامعه شد و رسانه های مکتوب و مطبوعات نیز از تاثیر این ویروس بی نصیب نمانده و علاوه بر متحمل شدن ضرر و زیان های اقتصادی و مادی از وظیفه خطیر اطلاع رسانی نیز باز ماندند.

احمد بادیران، اضافه می کند: در پی شیوع این ویروس فعالیت رسانه های مکتوب و مطبوعات استان که عمدتا به صورت چاپی بود بین 12 تا 30 روز متوقف شد، بنابراین منابع درآمدی آن ها از طریق چاپ آگهی های نهادهای و سازمان های دولتی و غیردولتی قطع شد ولی هزینه های جاری آن ها همچنان به قوت خود باقی ماند.

وی یادآوری می کند: در این استان حدود 15 روزنامه و دهها نشریات و هفته نامه در استان ما فعالیت می کنند که با شیوع این ویروس و توقف فعالیت آن ها با مشکلات مختلفی دست به گریبان شدند.

سردبیر روزنامه فجر آذربایجان و خبرنگار پیشکسوت آذربایجان شرقی می گوید: در روزنامه فجر آذربایجان 9 نفر کارمند و پرسنل مشغول به کار بوده و این روزنامه در فروردین امسال فقط 8 روز فعالیت داست.

بادیران، ادامه می دهد: روزنامه فجر آذربایجان روزانه در 8 صفحه به صورت سیاه و سفید چاپ می شود و برای چاپ آن ماهانه به طور متوسط 60 میلیون تومان از بابت خرید کاغذ، فیلم و زینک،