خبرگزاری مهر - گروه فرهنگی

در جریان جنگ جهانی دوم، یک افسر آلمانی از کارگاه نقاشی پیکاسو در پاریس بازدید کرد. در آنجا به تابلوی گرونیکا برخورد کرد و از آشوب نوگرایانه ای که در آن بود به شدت یکه خورد. از پیکاسو پرسید: این کار شماست؟ و پیکاسو پاسخ داد: خیر، کار شماست..

کنایه ای به وضعیتی که آلمان ها برای آن روز اروپا به وجود آورده بودند و تأثیر آن بر وضعیت همه مردمان، که حالا اینجا از یک نقاشی بیرون زده بود.

دیروز وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در توئیتی رندانه از 5 قسمت ابتدایی مجموعه پایتخت تقدیر می کند و به طور تلویحی به فصل ششم سریال طعنه ای می زند. او وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی جمهوری اسلامی ایران است و در خوشبینانه ترین حالت یکی از سه مقام بلندبالای کنترل و هدایت فرهنگ در جامعه ایران.

این اولین واکنش رسمی بزرگترین نهاد فرهنگی کشور به سریال پرماجرا و جنجالی پایتخت است. اما واکنش های غیررسمی به این مجموعه از قسمت های میانی پایتخت اوج گرفت و در قسمت های پایانی ماجرا شدت گرفت. فصل مشترک انتقادات به فصل ششم پایتخت به تصویر غیرواقعی و در عین حال غیراخلاقی سریال از فرهنگ عمومی جامعه برمی گردد. اینکه در سریال همه دروغگو شده اند، کوچکترها با بزرگترها بد و تحقیرآمیز برخورد می کنند؛ همه به دنبال منفعت شخصی خودشان هستند؛ از هیچ تلاشی برای دستیابی به هدف خاصی که معمولاً شخصی و انفرادی است مضایقه نمی کنند و در نهایت اینکه همه پایتختی ها که در فصل های پیشین خاطره خوشی از مهربانی؛ همیاری و همگرایی آنها با خانواده و جامعه محل زندگی خود وجود داشت حالا تبدیل به موجوداتی غیرقابل تحمل شده اند که با هیچ معیار اخلاقی و اجتماعی خاصی به دل نمی نشینند. آدم هایی که به فردیت محض رسیده اند، کاملاً اتمیزه شده اند و این داستان تمایلات فردگرایانه آنهاست که پایه های پیشرویی سریال را می سازد و قصه های فصل ششم را می سازد.

جدا از اینکه سریال در مجموعه ششم ساختار کیفی به شدت پایینی دارد و جدا از اینکه شیطنت های واضح مغز سازنده سریال در انتقام گیری از برخی از موارد خاص و متلک پراکنی به برخی مفاهیم و مصادیق کاملاً واضح و مشخص است؛ اما ما حالا در مواجهه با سریال پایتخت با یک سوال اساسی، مهم و حیاتی برای زندگی اجتماعی دهه 90 ایرانی ها روبرو هستیم: اگر دوز اغراق آمیز موقعیت ساز فردگرایی شخصیت های پایتخت 6 را به تناسب تمایز واقعیت و داستان به موقعیت های واقعی کاهش دهیم و زندگی آدم های پایتخت را با آدم های پیرامون مان مقایسه کنیم و اگر خوش خیالی های رسمی و و کارتابلی را کنار بگذاریم آیا با جامعه ای جز آنچه پایتخت روایت می کند در سال های جاری روبرو بوده ایم؟

پاسخ به این سوال ما را ما در معرض سه سوءتفاهم یا نکته اساسی در مطالعه نسبت پایتخت با فرهنگ عمومی امروز جامعه مان مواجه می کند. به آنها می پردازیم.

اول اینکه همه انتقاداتی که در تمام این روزها به پایتخت شده است با خطر تعویق رسیدگی به این فردگرایی همه گیر و در حال گسترش روبروست. بسیار ساده است که دوباره انتقادات از پایتخت را با شعارهای دهان پرکن اخلاقی جواب دهیم و دوباره برای هزارمین بار تکرار کنیم که جامعه ما؛ جامعه ای اخلاقی، دلنشین و پر از زیبایی های نادیده است و پایتخت فقط بدی ها را دیده است و با اصطلاح محبوب مدیران فرهنگی در تمام سالهای اخیر سیاه نمایی کرده است. تذکری به مدیران صداوسیما بدهیم؛ اسنادی از مراوده مالی محسن تنابنده با یکی از بدنام های عرصه تجاری فرهنگ بلافاصله بعد از آخرین قسمت منتشر کنیم و دوباره رسیدگی به اینکه بالاخره آمارهای وحشتناک فردگرایی و آسیب های اجتماعی در جامعه ایرانی واقعی است یا خیر را به تعویق بیندازیم و هشدارهایی حتی نازلی مانند پایتخت را نادیده بگیریم و زندگی مان را ادامه دهیم در انتظار فاجعه ای که دیگر پایتخت و غیر پایتخت نمی شناسد.آیا همین زمان انتشار مراودات مالی پایتخت با یکی از متهمین عرصه های مالی نشانی از این وضعیتی که پایتخت تصور می کند نیست؟

دومین سوءتفاهم؛ ندیدن نقش همه آنهایی است که امروز در قالب منتقد مثلاً منصف پایتخت فرو رفته اند و خیال می کنند که نقش شان در به وجود آوردن وضعیتی که پایتخت نمایش می دهد با ژست های انتقادی قابل فراموش است. خیر! همه مدیران فرهنگی تمام این سال ها که وظیفه تنظیف و تنظیم روابط اخلاقی فرهنگی جامعه را بر عهده داشته اند مثلاً جناب وزیر ارشاد امروز باید به جای انتقادات طعنه آمیز و رندانه از پایتخت خود را در جایگاه یک متهم واقعی بدانند که حالا به هشداری کج و معوج به نام پایتخت رسیده اند و شاید الان وقت خوبی باشد برای آنها که پاسخ دهند که آنها در تمام این سال ها چه کار کرده اند و با اصلی ترین وظیفه قانونی و شرعی آنها که اخلاقی تر کردن فرهنگ اجتماعی ایران بوده است چه گونه مواجه شده اند که سریال شیرین و دلچسبی مانند پایتخت که چیزی در حدود ده سال سعی می کرد؛ این کج رفتاری ها را به حداقل نمایشی اش تقلیل دهد و بیشتر از زیبایی ها صحبت کند هم به چنین وضع مفتضحی افتاده است.

اما سومین سوءتفاهم موردنظر ما امروز به وضعیتی برمی گردد که سازندگان پایتخت تلاش پنهان فراوانی برای جاانداختن این گزاره انجام می دهند که ما صدای فروخفته و فراموش شده جامعه ای هستیم که حالا در رسانه سفارش دهنده سریال هم سانسور می شویم؛ صدای مردم هستیم که روزگاری چنین نمایش می دادیم و روزگاری این چنین. واقعیت این است که پایتخت به دلیل ساده بی مایه بودن و نداشتن صلاحیت های مسئولیت ساز لازم برای قضاوت اخلاقی (مثلاً اینکه در رقابت بین دو کفه سنگین جذابیت و اخلاق؛ حالا به انتخاب جذابیت روی آورده اند؛ یا اینکه همواره سعی) شرایط لازم برای گرفتن ژست قهرمانانه در شرایط فعلی جامعه ما را ندارند. پس بنابراین بهتر است به نقش هشدار غیرعامدانه خود راضی شوند و تصور نکنند که پایتخت در موقعیت فعلی می تواند نقش یک مصلح اخلاقی هشداردهنده را پیدا کند. چنانچه پایتخت در روزگار نمایش شیرینش می توانست پرچمدار اخلاق اجتماعی در جامعه در حال خطر ایران باشد؛ اما امروز چنین ادعای به دلیل بی دقتی های فراوان پایتخت در نمایش آدم ها، سردرگمی و نامعلومی کاری که خودشان در حال انجام هستند و نهایتاً به جهت مسئله بسیار مهم انباشته شدن از حاشیه های فرامتنی گزنده سازندگان نمی تواند چنین ادعایی داشته باشد. پایتخت خود یکی از محصولات دورانی است که توصیف می کند.

در نهایت باید تکرار کرد کرد که پایتخت اگر چه در پنج فصل گذشته با نگاهی کارکردگرایانه کاملاً در قامتی متفاوت با فصل ششم آن قرار می گیرد و در حال دعوت ما به زندگی بهتری بود که با هزاران شرایط و اما و اگر در یک جامعه کوچک قابل تحقق بود؛ اما واقعاً از این باب که پایتخت (البته ندانسته و فکر می کنم غیرعامدانه) حالا به تصویر تلخ تری از جامعه ایران که بنابرمدعای خیلی ها تصویر واقعی تری نیز هست نزدیک شده است قابل انتقاد است؟ شاید صرفاً به جهت ملامت از بین بردن یکی از نوستالژی های دلپذیر دوران جوانی ما.پایتخت البته تا دلتان بخواهد مشکلات بنیادین دیگر دارد؛ چنانچه گفته شد بی مایه و در مواقعی هرز ساخته شده است و در مجموع بازی خطرناکی با یکی از خوش ترین خاطره های تصویری ایرانیان آغاز کرده است اما آنچه که امروز در انتقاد از پایتخت گفته می شود به نظر گزافه می آید. به ابتدای متن برمی گردیم؛ سازندگان پایتخت البته آنقدر باهوش نیستند اما به راحتی می توانند همان جواب پیکاسو به افسر آلمانی را تکرار کننند: آیا این پایتخت را شما ساخته اید؟ خیر کار شماست؛ آقای وزیر و همه مسئولین فرهنگی دیگر که در تمام این سال ها به اتمیزه شدت و فردگرایی بی حد و حصر جامعه ایران واکنشی نشان ندادید؛ در مواجهه با پایتخت های دیگر از انگ سیاه نمایی استفاده کردید؛ هیچ تلاشی در جهت دگرگون کردن این وضعیت انجام نداده اید و حالا اگر چه با اغراق اما با وضعی مشابه مواجه شده اید که دوباره می توانید با انتخاب شعارهای اخلاقی دهان پرکن رسیدگی به آن را به تعویق بیندازید. سالهاست مشغول این کار هستید.

کد خبر 4892507

منوچهر فیروزی نماینده و مسئول پیگیری امور صنفی مدیران آموزشگاه موسیقی در گفتگو با خبرنگار مهر از ارسال یک نامه به وزیر ارشاد در روزهای پایانی سال گذشته خبر داد و گفت: پس از ماجرای شیوع ویروس کرونا و بیماری کوید 19 که به طور طبیعی همانند بسیاری از کشورهای دنیا منجر به اعمال محدودیت هایی از سوی مراجع دولتی شد بخش عمده ای از فعالیت های فرهنگی هنری و به تبع آن فعالیت های آموزشی این حوزه نیز تقریباً به طور کامل متوقف شد و شرایط به گونه ای رقم خورد که بسیاری از اموزشگاه های هنری فعالیت های خود را به حالت تعلیق درآورند.

وی ادامه داد: پیرو این اتفاق که مدیران مؤسسات آموزشی کشور از جمله آموزشگاه های موسیقی را دچار مشکلات متعددی کرده بر آن شدیم تا در روزهای پایانی سال گذشته ای نامه ای را از طرف تعدادی از مدیران آموزشگاه های موسیقی تنظیم کرده و به وزیر ارشاد ارسال کنیم تا درباره آینده نامعلوم آموزشگاه های موسیقی تصمیماتی اتخاذ شود تا مشکلات صنفی این فضاهای آموزشی به حداقل برسد. چرا که تا همین جا مشکلات بسیار متعددی پیش روی آموزشگاه قرار گرفته که باید از سوی مراجع دولتی حمایت هایی صورت گیرد.

نماینده و مسئول پیگیری امور صنفی مدیران آموزشگاه موسیقی با ابراز نگرانی از به خطر افتادن امنیت شغلی بسیاری از مربیان و استادان موسیقی آموزشگاه متن نامه ارسالی جمعی از مدیران آموزشگاه های موسیقی کشورمان به سید عباس صالحی وزیر ارشاد را در اختیار گروه هنر خبرگزاری مهر قرار داد که متن آن به این شرح است:

وزیرمحترم فرهنگ و ارشاداسلامی / جناب دکترسیدعباس صالحی / باسلام واحترام

پیرونامه شماره 98/3063480 مورخ 24 اسفند 1398 در خصوص تعطیلی آموزشگاه های موسیقی وبیکارشدن حدود 30000 نفرازاساتیدوپرسنل این مراکز، ازحضرتعالی به عنوان متولی اصحاب فرهنگ وهنرتقاضاداریم : 1- هنرمندانی که ازخانه موسیقی یاهرنهاددیگر دفترچه بیمه دریافت کردند شامل بیمه بیکاری گردند. 2- با هماهنگی بابانکها وام های کم بهره یاقرض الحسنه پرداخت شود این بحران که از 2 ماه پیش شروع وفعلا ادامه دارد را پشت سربگذارند . قبلاازمساعدت شماسپاسگزاریم.

کد خبر 4891748

علیرضا سعیدی

همایون امیر زاده، رییس مرکز روابط عمومی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، درباره جزئیات تخصیص بسته حمایتی دولت به اهالی نشر به دنبال شیوع ویروس کرونا، اظهار داشت: مصادیق کسب وکار های حوزه فرهنگ از جمله صنعت نشر به تشخیص وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در مصوبه هیات دولت آمده است ودر این مصوبه رقم کلی حمایت از همه مشاغل و اصناف مشخص شده است .

وی ادامه داد: در این مصوبه دستگاه های اجرایی ملزوم به اجرای چند بند حمایتی هستند. الف استمهال حق بیمه سهم کارفرما برای دوره سه ماهه منتهی به اردیبهست ماه سال 1399 توسط سازمان تامین اجتماعی، همچنین بانک رفاه کارگران مبلغ 20 هزار میلیارد ریال تسهیلات با اتکاء به منابع داخلی، منابع بین بانکی و یا خط اعتباری در اختیار سازمان تامین اجتماعی قرار می دهد و سازمان برنامه و بودجه کشور نیز مبلغ 20 هزار میلیارد ریال از بدهی دولت به سازمان تامین اجتماعی را در سال 1399 پرداخت می کند .

امیر زاده تاکید کرد: استمهال هزینه های برق و گاز مصرفی برای دوره سه ماهه منتهی به اردیبهشت ماه سال 1399 توسط وزارتخانه نیرو و نفت از دیگر مواد این ابلاغیه است .

یاد آور می شود، هیات وزیران، در جلسه 25 اسفند ماه سال 1398 به پیشنهاد معاونت اقتصادی رئیس جمهور و به استناد اصل یکصد و سی و هشتم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، مصوبه حمایتی از کسب و کار های آسیب دیده از شیوع ویروس کرونا را مصوب کرد .

براساس این مصوبه، بخش ها و رسته های کسب و کار های اقتصادی دچار بیشترین آسیب در اثر شیوع ویروس کرونا تعیین می شود. حمایت های پیش بینی شده در این تصویب نامه برای کاهش اثرات اقتصادی شیوع بیماری کرونا مربوط به بخش های غیر دولتی به ویژه بخش خصوصی است .

بند خ این مصوبه به مراکز و مجتمع های فرهنگی، آموزشی هنری و رسانه ای(و موارد تشخیصی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی) اختصاص دارد. فعالان حوزه صنعت نشر از مصادیق کسب و کار های آسیب دیده از شیوع ویروس کرونا تشخیص داده شده اند .

مصطفی ایزدی . فعال فرهنگی

نمی دانم در این ستاد مقابله با کرونا چه می گذرد که نمی گذارند تمهیداتی اندیشیده شود که رسانه های مکتوب منتشر شوند! اگر فکر می کنند رسانه های مجازی جای رسانه های کاغذی را گرفته است و دیگر نیازی به این نوع رسانه نیست، باید از سال های قبل در کشور های پیشرفته همه نشریات اعم از روزنامه و مجله و تبلیغات کاغذی و حتی کتاب از صفحه روزگار محو می شد! اگر فکر می کنند اینترنت در ایران آن قدر پیشرفته و پرسرعت است که اینترنت در اروپا، آمریکا، روسیه، چین و ژاپن به گرد آن نمی رسد، باید آگاهی هایشان را اصلاح کنند. اگر فکر می کنند دفتر و دستک روزنامه ها و چاپخانه ها شلوغ تر از میدان های میوه و تره بار می شود، از وزیر ارشاد بپرسند که هر یک از روزنامه های غیردولتی چند نفر کارمند دارد و یک چاپخانه با چند نفر اداره می شود؟ اگر فکر می کنند کارمندان شهرداری ها، مخابرات، دیگر ادارات و ایضا اعضای هیئت دولت بلدند الزامات بهداشتی را در محل کار رعایت کنند، اما افراد شاغل در مطبوعات بلد نیستند که پیشگیری از ابتلا به ویروس کرونا چگونه است، لطفا واقع بین باشند. اگر فکر می کنند چون خودشان روزنامه نمی خوانند، ضرورت ندارد دیگران هم روزنامه یا مجله بخوانند، معلوم می شود بقیه تصمیمات را بر چه اساسی می گیرند! اگر فکر می کنند دیگر کسی روزنامه نمی خواند، لطفا قیاس به نفس نکنند. اگر فکر می کنند که درد امروز ما فقط کروناست و رسانه ملی هم از عهده اطلاع رسانی در این زمینه برمی آید، دیگر چه نیازی به رسانه های دیگر است؟ بهتر می بود اولیای امور از دهه های پیش تکلیفشان را با رسانه های مستقل روشن می کردند. البته شاید به گوششان نرسیده باشد یا برایشان مهم نباشد که تعدادی از مدیران مطبوعات غیروابسته از مقامات بلندپایه کشور، ازجمله رئیس جمهور، خواسته اند که تمهیداتی برای ادامه انتشار رسانه های مکتوب بیندیشند. نگارنده هرگز نمی خواهد کسانی را که شبانه روز برای دفع بلایی که سر ملت ایران و سایر ملل آمده تلاش می کنند، تضعیف جلوه دهد، اما مانند همه کسانی که دل در گرو ارتقای فرهنگ مردم ازطریق رسانه های مکتوب دارند، با این عبارات گزنده پیگیری می کند تا نگذارد مطبوعات و کتاب به مرگ تدریجی دچار شوند. از طرفی چون رسانه های متعلق به یک جناح خاص مانند صداو سیما و نیز رسانه های فارسی زبان خارجی همچون بی بی سی، اسیر تک صدایی آزاردهنده شده اند و هر دو گروه بر یک طبل می کوبند، لازم است دولت محترم و آنانی که در ستاد یادشده زحمت می کشند، برای بیان آنچه واقعیت است به رسانه های مستقل بها دهند و به ویژه در حمایت از نیروهای فرهنگی خدوم که همیشه دغدغه شرف و بزرگواری ملت را از یک طرف و حفظ شغل آبرومندانه خود را از طرف دیگر دارند، گام های مؤثری بردارند. درحال حاضر و در شرایط موجود، روزنامه جزء نیازهای حتمی مردم و روزنامه نگاری مانند بسیاری از مشاغل دیگری که از تعطیلی معاف اند، شایسته فعالیت است. لطفا اجازه دهید نفس تازه کنند و به حیات خود ادامه دهند. فردا دیر است.

مصطفی ایزدی . فعال فرهنگی

نمی دانم در این ستاد مقابله با کرونا چه می گذرد که نمی گذارند تمهیداتی اندیشیده شود که رسانه های مکتوب منتشر شوند! اگر فکر می کنند رسانه های مجازی جای رسانه های کاغذی را گرفته است و دیگر نیازی به این نوع رسانه نیست، باید از سال های قبل در کشور های پیشرفته همه نشریات اعم از روزنامه و مجله و تبلیغات کاغذی و حتی کتاب از صفحه روزگار محو می شد! اگر فکر می کنند اینترنت در ایران آن قدر پیشرفته و پرسرعت است که اینترنت در اروپا، آمریکا، روسیه، چین و ژاپن به گرد آن نمی رسد، باید آگاهی هایشان را اصلاح کنند. اگر فکر می کنند دفتر و دستک روزنامه ها و چاپخانه ها شلوغ تر از میدان های میوه و تره بار می شود، از وزیر ارشاد بپرسند که هر یک از روزنامه های غیردولتی چند نفر کارمند دارد و یک چاپخانه با چند نفر اداره می شود؟ اگر فکر می کنند کارمندان شهرداری ها، مخابرات، دیگر ادارات و ایضا اعضای هیئت دولت بلدند الزامات بهداشتی را در محل کار رعایت کنند، اما افراد شاغل در مطبوعات بلد نیستند که پیشگیری از ابتلا به ویروس کرونا چگونه است، لطفا واقع بین باشند. اگر فکر می کنند چون خودشان روزنامه نمی خوانند، ضرورت ندارد دیگران هم روزنامه یا مجله بخوانند، معلوم می شود بقیه تصمیمات را بر چه اساسی می گیرند! اگر فکر می کنند دیگر کسی روزنامه نمی خواند، لطفا قیاس به نفس نکنند. اگر فکر می کنند که درد امروز ما فقط کروناست و رسانه ملی هم از عهده اطلاع رسانی در این زمینه برمی آید، دیگر چه نیازی به رسانه های دیگر است؟ بهتر می بود اولیای امور از دهه های پیش تکلیفشان را با رسانه های مستقل روشن می کردند. البته شاید به گوششان نرسیده باشد یا برایشان مهم نباشد که تعدادی از مدیران مطبوعات غیروابسته از مقامات بلندپایه کشور، ازجمله رئیس جمهور، خواسته اند که تمهیداتی برای ادامه انتشار رسانه های مکتوب بیندیشند. نگارنده هرگز نمی خواهد کسانی را که شبانه روز برای دفع بلایی که سر ملت ایران و سایر ملل آمده تلاش می کنند، تضعیف جلوه دهد، اما مانند همه کسانی که دل در گرو ارتقای فرهنگ مردم ازطریق رسانه های مکتوب دارند، با این عبارات گزنده پیگیری می کند تا نگذارد مطبوعات و کتاب به مرگ تدریجی دچار شوند. از طرفی چون رسانه های متعلق به یک جناح خاص مانند صداو سیما و نیز رسانه های فارسی زبان خارجی همچون بی بی سی، اسیر تک صدایی آزاردهنده شده اند و هر دو گروه بر یک طبل می کوبند، لازم است دولت محترم و آنانی که در ستاد یادشده زحمت می کشند، برای بیان آنچه واقعیت است به رسانه های مستقل بها دهند و به ویژه در حمایت از نیروهای فرهنگی خدوم که همیشه دغدغه شرف و بزرگواری ملت را از یک طرف و حفظ شغل آبرومندانه خود را از طرف دیگر دارند، گام های مؤثری بردارند. درحال حاضر و در شرایط موجود، روزنامه جزء نیازهای حتمی مردم و روزنامه نگاری مانند بسیاری از مشاغل دیگری که از تعطیلی معاف اند، شایسته فعالیت است. لطفا اجازه دهید نفس تازه کنند و به حیات خود ادامه دهند. فردا دیر است.

به گزارش مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، در متن توئیت سید عباس صالحی آمده است:

پارسال در دیدار نوروزی منزل استاد سیروس الوند رفتم، به یاد ⁧‫خشایار_الوند‬⁩ که اولین عید بود که نبود.

امسال در پایتخت، غم فقدانش را بیشتر حس کردیم. گویا او بود که به آن جان می داد.

طنز ملیح و درک عمیق از فرهنگ و سنت ایرانی را در ⁧‫پایتخت‬⁩ به یادگار نهاد.

یادش گرامی

سیدرضا منتظری: سیدعباس صالحی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، در توئیتی، به صورت تلویحی از سریال پایتخت6 به ویژه از فیلمنامه و متن آن انتقاد کرد. وی نوشت: پارسال در دیدار نوروزی، منزل استاد سیروس الوند رفتم، به یاد خشایار الوند که اولین عید بود که نبود. امسال در پایتخت ، غم فقدانش را بیشتر حس کردیم، گویا او بود که به آن جان می داد. طنز ملیح و درک عمیق از فرهنگ و سنت ایرانی را در پنج حلقه پایتخت به یادگار نهاد. یادش گرامی.

این اظهارات به حق صالحی در حالی است که به زعم بسیاری از کارشناسان، صاحب نظران، منتقدان، اهالی رسانه، هنرمندان و حتی برخی از مخاطبان سینما، برخی آثار سینمایی و شبکه نمایش خانگی طی سال های اخیر با ابتذال مفرطی روبرو است و متأسفانه تاکنون از سوی نهادهای زیرمجموعه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به ویژه سازمان سینمایی تدبیر مشخصی برای برخود با تولیدکنندگان آن صورت نگرفته است.

هرچند سریال پایتخت6 بی تردید یکی از ضعیف ترین، سطحی ترین و نازل ترین آثاری بود که طی این سال ها توسط رسانه ملی تولید و پخش شد و تنها در سایه محبوبیت فصل های قبلی خود پربیننده شد و محتوای نامناسب آن به شدت مشهود بود و بسیاری از خانواده ها را آزرد اما اینکه شخص وزیر ارشاد چرا تاکنون به گسترش ابعاد ابتذال در سینمای کشور و یا شبکه نمایش خانگی اقدام سازنده ای نداشته جای تأمل دارد!

بعد از توئیت قابل تأمل وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی این پرسش مطرح می شود که آیا امروزه می توان نقش سینما، شبکه نمایش خانگی و تئاتر را در اشاعه ولنگاری فرهنگی با تولیداتی سطحی و مبتذل نادیده گرفت؟؛ همچنین این سوأل نیز باید مطرح شود که متولی اصلی حوزه فرهنگ و هنر کشور برای خشکاندن ریشه های مسموم ولنگاری فرهنگی تاکنون چه اقدام ضرب الاجلی انجام داده و چرا همچنان ما شاهد تولید، اکران و عرضه گسترده انبوه آثار سطحی و سخیف در سینما و شبکه نمایش خانگی هستیم؟

بد نیست آقای وزیر برخی از سریال های اخیر شبکه نمایش خانگی را تماشا کنند و نسبت به ترویج بیش از حد بی بندوباری در مجموعه های اخیر شبکه نمایش خانگی که به بالاترین حد ممکن رسیده نیز واکنش جدی نشان دهند چرا که دیگر محتوای نامناسبی نمانده که سازندگان آثار شبکه نمایش خانگی روی آن دست نگذاشته باشند! از ترویج مثلث های عشقی گرفته، تا ازدواج سفید و روابط غیرمتعارف میان زنان و مردان و... از جمله مصادیقی است که طی سال های اخیر در آثار تولید شده شبکه نمایش خانگی به کرات شاهد آن بوده ایم.

در حالی که رهبر فرزانه انقلاب بارها نسبت به ولنگاری فرهنگی هشدار داده اند و در جایی فرموده اند: هنر را با معیار های اسلامی یاد بگیرید و یاد بدهید و آن را به کار ببرید، تا بتوانیم مفاهیم و ارزش های الهی و اسلامی را به مردم نشان دهید ، چرا تاکنون مسئولان و متولیان فرهنگی هیچ اهتمام و دغدغه جدی برای حمایت از هنر متعهد و انقلابی و جلوگیری از تولید آثار سرشار از ابتذال مفرط از خود نشان نداده اند؟

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم ، امروز بسیاری از کسب و کارها و امور اداری کشور در سایه کرونا به مشکلاتی دچار شده و از روند معمول خود دور شده است، در این راستا نیز مشکلاتی برخی از اهالی قلم در تماس با تسنیم از مشکلاتی که برای بیمه اهل قلم ایجاد شده است ابراز نگرانی کردند، چرا که برخی از اهالی قلم به دلایلی مثل قرنطینه، مشکلات پرداخت غیروری و ... موفق نشده اند سهم بیمه خود را پرداخت کنند و در نتیجه بیمه آن ها در ماه جاری قطع شده است.

پیگیری های خبرنگار تسنیم در این زمینه حکایت از نامه نگاری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی با وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی برای رفع این موضوع دارد.

نیکنام حسینی پور مدیرعامل خانه کتاب نیز در این زمینه در گفت و گو با تسنیم از پیگیری مجدانه برای رفع این مشکل خبر داد و گفت: روز گذشته در تماس با آقای سید زاده مدیرعامل صندوق اعتباری هنراین وضعیت را بررسی کردیم تا بتوانیم بیمه اهالی قلم را به وضعیت سابق برگردانیم.

وی ادامه داد: همچنین نامه ای از طرف وزیر ارشادبه وزیر تعاون زده شده است، تا بیمه اهال قلم استمرار پیدا کند. ما نیز پیگیری خواهیم کرد، چرا که این مشکل تنها به اهل قلم مربوط نیست بلکه برای اغلب کارفرمایان این اتفاق افتاده است و تنها برای حوزه فرهنگ و هنر نیست.

مدیرعامل خانه کتاب افزود: مطالبه ما این است که برای سه ماه اسفند، فروردین و اردیبهشت تمهیدی اندیشیده شود تا در صورت دیرکرد در پرداخت حق بیمه، مشکلی در استمرار بیمه اهل قلم پیش نیاید.

انتهای پیام/

حجت الاسلام هادی اکبری، مدیر امور اهل سنت بعثه مقام معظم رهبری در گفت وگو با خبرنگار حج و زیارت خبرگزاری فارس با اشاره به ادامه برنامه ریزی های حج تمتع سال 99، اظهار داشت: نام نویسی از مشمولان حج تمتع سال جاری از نهم اسفندماه 98 آغاز شد و بر اساس اعلام سازمان حج و زیارت، ودیعه گذاران تا نیمه اردیبهشت سال 86 می توانند برای تشرف به حج تمتع ثبت نام کنند.

وی با بیان اینکه طبق روال هر ساله بخشی از کاروان ها به اهل سنت اختصاص دارد، افزود: با برنامه ریزی صورت گرفته 55 کاروان اهل سنت به حج تمتع اعزام می شوند که این کاروان ها از 11 استان اردبیل، کرمانشاه، سیستان و بلوچستان، هرمزگان، آذربایجان غربی، خراسان شمالی، خراسان رضوی، خراسان جنوبی، گلستان، بوشهر، فارس، کردستان هستند.

حجت الاسلام اکبری با اشاره به اینکه امسال بیش از 7 هزار اهل سنت از ایران به حج تمتع مشرف می شوند، گفت: تاکنون ظرفیت 80 درصد کاروان های اهل سنت تکمیل شده و همچنان برنامه ها در حال انجام است و ابلاغیه ای برای برپا نشدن حج نداشتیم.

به گزارش فارس، بر اساس تفاهم نامه ایران و عربستان، 87 هزار و 500 نفر از ایران به حج تمتع مشرف می شوند. البته طی روزهای گذشته عربستان از تمام مسلمانان جهان خواست تا برای برگزاری حج تمتع و عمره برنامه ریزی نکنند.

انتهای پیام/

به گزارش خبرگزاری مهر ، علیرضا مختارپور دبیرکل نهاد کتابخانه های عمومی کشور در گفتگو با بخش خبری رادیو فرهنگ ضمن تشریح اقدامات نهاد کتابخانه ها در روزهای تعطیلی کتابخانه ها گفت: باتوجه به شرایطی که به دلیل بروز و شیوع کرونا در کشور رخ داد، مراکز فرهنگی از جمله کتابخانه های عمومی که نیازمند تجمع بودند، از اوایل اسفندماه سال گذشته به دستور ستاد ملی کرونا تعطیل شد. چراکه کتابخانه های عمومی هم مرکز تجمع هستند و هم مبادله کتاب می تواند در انتقال این ویروس موثر باشد.

وی افزود: با وجود تعطیلی کتابخانه های عمومی که بر اساس تصمیم ستاد ملی مبارزه با کرونا تا 22 فروردین نیز ادامه پیدا کرده است، اما فعالیت های کتابخوانی و کتابخانه ها تعطیل نشده است.

دبیرکل نهاد کتابخانه ها با تشریح برنامه های برگزارشده توسط این نهاد و تعامل با اعضا در فضای مجازی گفت: در حال حاضر ما برنامه هایمان را از طریق فضای مجازی دنبال می کنیم؛ از جمله دهمین جشنواره کتابخوانی رضوی که هرساله با همکاری بنیاد فرهنگی هنری بین المللی امام رضا (ع) و فعالیت نهاد کتابخانه های عمومی کشور برگزار می شود. این جشنواره بزرگترین مسابقه کتابخوانی کشور از نظر میزان مشارکت کننده است که سال گذشته بیش از 1 میلیون و 300 هزار نفر در آن شرکت کردند. دهمین دوره این جشنواره در حال برگزاری است و با همکاری ناشران توانستیم نسخه های الکترونیکی کتاب های این مسابقه را در فضای مجازی بارگذاری کنیم و این مسابقه در حال برگزاری است.

مختارپور در پایان گفت: دهمین دوره جشنواره کتابخوانی رضوی، جشنواره مرور نویسی ویژه کتابداران و کارکنان کتابخانه های عمومی کشور با محوریت کتاب چگونه مرور کتاب بنویسیم؟ ، معرفی کتاب توسط کتابداران، مسابقه نقاشی کرونا را شکست می دهیم ویژه کودکان، پویش هر کتابدار یک کتابخوان ، پویش ملی هر خانه یک کتابخانه و پویش و مسابقه های مختلف کتابخوانی که توسط ادارات کل استانی نهاد و با ظرفیت های موجود در استان ها برگزار می شود. از جمله این پویش ها می توان به پویش خانواده کتابخوان و در خانه می مانیم، کتاب می خوانیم، کرونا را شکست می دهیم در استان خراسان رضوی، تهدید کرونا، فرصت کتابخوانی در استان البرز، مرحله دوم مسابقه کتابخوان مجازی مرا بخوان و پویش خانه بمانیم، کتاب بخوانیم در کتابخانه های عمومی استان فارس و برگزاری محفل ادبی فیض توسط اداره کل کتابخانه های عمومی استان تهران با حضور شاعران برجسته و نام آور کشور در فضای مجازی اشاره کرد.

کد خبر 4892108

صادق وفایی

به گزارش خبرنگار حج و زیارت خبرگزاری فارس، هر سال در آستانه نیمه شعبان زائران حسینی از شهرها و کشورهای مختلف به صورت پیاده به کربلا مشرف می شدند و در مسیر زائران به ویژه جاده های منتهی به کربلا تا حرم سیدالشهدا (ع)، موکب های حسینی از زائران پذیرایی می کرد، به طوری که این موکب ها در سه وعده به و توزیع غذای نذری بین زائران می پرداختند.

ممنوعیت برپایی موکب حسینی در عراق هم زمان با نیمه شعبان

این موکب ها حدود سه روز قبل از ولادت حضرت مهدی (عج) در مسیر زائران امام حسین (ع) به ویژه مسیر رسیدن به حرم سیدالشهدا (ع) برپا می شد.

امسال با شیوع ویروس کرونا ، محدودیت هایی ایجاد شده است؛ به طوری که استاندار کربلا اجازه فعالیت به موکب های نیمه شعبان را نداده است و به دلیل اهمیت حفظ سلامت زائران، هیچ زائری نمی تواند وارد کربلا شود.

بنابراین، هیچ موکبی در ایام نیمه شعبان در مسیر زائران فعالیت نخواهد کرد و حتی زائران از شهرهای مختلف نیز نمی توانند به کربلا مشرف شوند و تنها مردم کربلا می توانند در این روز پرفضیلت به زیارت بپردازند.

بر اساس پیش بینی مسؤولان دولتی، محدودیت ورود به کربلا تا 11 آوریل ادامه دارد و هیچ زائری در ایام ولادت حضرت مهدی (ع) هم نمی تواند وارد این شهر شود.

به گزارش فارس، سال گذشته هم زمان با ایام ولادت حضرت مهدی (عج) روزانه بیش از 50 کاروان ایرانی به عتبات مشرف شد و در مسیر زائران نیز چندین موکب ایرانی در کنار بیش از 650 موکب عراقی به پذیرایی از زائران پرداختند.

انتهای پیام/

از زمان ورود ویروس نوظهور کرونا به کشور و شناسایی نخستین افراد مبتلا به این ویروس که موجب شد تا دستوراتی مبنی بر رعایت فاصله اجتماعی و در خانه ماندن شهروندان صادر شود بیش از یک ماه و نیم می گذرد و در این مدت تمامی فعالیت هایی که نیاز به تجمع افراد در کنار یکدیگر دارد تعطیل شده اند که از جمله مهم ترین آنها می توان به تعطیلی تئاتر، سینما و کنسرت ها اشاره کرد که از نخستین تجمعات تعطیل شده محسوب می شوند.

به تصمیم وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از دومین هفته اسفندماه بود که طبق بخشنامه ای تمامی فعالیت های هنری محدود یا تعطیل شدند و با وجود خسارت هایی که بسیاری از مدیران تماشاخانه های خصوصی بارها به آن در طول این مدت اشاره کردند این تعطیلی ها همچنان ادامه دارد و نقطه پایانی برای آن مشخص نشده است اما این آسیب ها تنها مختص به تماشاخانه های خصوصی نیست که عمدتا از مکان های اجاره ای برای اجرای نمایش ها استفاده می کنند بلکه بسیاری از گروه های نمایشی که با اندک سرمایه ای اقدام به تولید یک اثر کرده اند این روزها با مشکل درآمد مواجه شداند و همینطور زمان اجرای نمایش در نوبت نیز دچار مشکلات فراوانی شده است.

البته که با توجه به ویروس کرونا که مشکل شیوع گسترده و سریع و آمار مرگ و میر بسیاری را در جهان با خود به همراه داشته است این تعطیلی های مداوم به نفع سلامت جامعه هنری و مردم است اما از سوی دیگر باید تدابیری برای جلوگیری از خسارت هر چه بیشتر آنها نیز شد که البته تنها یکی از راهکارها می تواند کمک های مالی و حمایت های دولتی باشد.

از سویی دیگر مردم کشور با احترام به مسئولیت های اجتماعی در تمام روزهای آخرین ماه سال و ایام نوروز 99 در خانه ماندند تا از شیوع هر چه بیشتر بیماری جدید در جهان جلوگیری کنند و بیش از گذشته نیاز به سرگرمی و پخش برنامه هایی برای پر کردن اوقات خانه ماندن خود هستند و در این وضعیت با دست خالی صدا و سیما باید برنامه ریزی هایی در این زمینه صورت بگیرد.

یکی از این اقدامات تصمیمی بود که چند روز پیش با همکاری دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با همت شهرداری تهران گرفته شد تا خوانندگان مطرح و محبوب برای مردم اقدام به برگزاری کنسرت های آنلاین کنند که به صورت زنده از طریق فضای اینترنتی و به ویژه پخش زنده نرم افزار اینستاگرام پخش می شود و به این ترتیب طبق برنامه ای از پیش تعیین شده گروه های موسیقی با حضور در سالن همایش های برج میلاد کنسرت خود را برگزار می کنند و مردم و مخاطبان به صورت زنده در این کنسرت های رایگان شرکت می کنند و نکته قابل توجه این است که در برخی از شب ها هنرمندان با مخاطبان میلیونی مواجه می شوند که به صورت همزمان از منازل خود در این کنسرت ها شرکت کرده اند.

با توجه به این استقبال از برگزاری شب هایی آنلاین از سوی مردم لزوم ایجاد سرگرمی های بیشتر از این طریق دیده می شود که یکی از این هنرهایی که هم سرگرمی با خود به همراه دارد و هم می تواند به لحاظ روحی و فکری به کمک هموطنان بیاید تئاتر است هنری فاخر که در این شرایط باید بیشتر از گذشته به آن توجه کرد و از نقش آن برای بهبود اوضاع اجتماعی بهره برد و البته نباید فراموش کرد بسیاری از هنرمندان عرصه هنرهای نمایشی به صورت خودجوش اقدام به ارائه برخی از سرگرمی ها از طریق صفحات مجازی خود کرده اند و بیشتر این هنرمندان از ایده فعالیت های زنده فضای مجازی استقبال می کنند.

حسین فدایی حسین پژوهشگر و نمایشنامه نویس تئاتر که از همان روزهای نخست شیوع کرونا و تعطیلی تئاتر به فعالیت هایی برای سرگرمی خانواده و کودکان را آغاز کرد در گفت و گو با خبرنگار ایرنا، اظهار داشت: این گونه نمایشی با حضور مخاطب معنا پیدا می کند و بدون تماشاگر حیاتی ندارد اما در این شرایط که نمی توانیم حضور فیزیکی مخاطبان را همراه داشته باشیم باید به نوع دیگری از نمایش روی بیاوریم که آن تئاتر رادیویی و تلویزیونی است که این هم یک شکلی از حضور محسوب می شود.

وی همچنین یادآور شد که با همکاری برخی گروه ها می توانیم بخش های نمایشی تولید کنیم و این تولیدات در فضای مجازی منتشر یا برای پخش عمومی به تلویزیون ارائه شود زیرا این روزها تنها راه ارتباط با مخاطب تلویزیون و اینترنت است.

به گفته وی، باید راهی پیدا کنیم تا هنرهای نمایشی بتواند میزبان تمام مخاطبان خود باشد و بهترین راه حل تبدیل کردن هر خانه به تماشاخانه است، در این صورت فضای تئاتری ایجاد می شود که با وجود نداشتن صندلی های کنار هم و جداگانه بودن جایگاه های تماشا اما میزبان مخاطبان بسیاری می شود.

همچنین کوروش زارعی مدیر هنرهای نمایشی حوزه هنری نیز با بیان اینکه باید با استفاده از ظرفیت فضای مجازی فعالیت های بسزایی را ساماندهی کنیم زیرا عبور از این شرایط تنها با فعالیت های فرهنگی برای ایجاد شرایطی برای در خانه ماندن همراه با سرگرمی است تا بتوانیم کرونا را شکست دهیم.

حال از روز گذشته خبری مبنی بر برگزاری تئاتر آنلاین بر روی سایت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی قرار گرفت که در آن سعید نوروزی مدیر مسئول تلویزیون اینترنتی نمایش نت اعلام کرد از شامگاه امشب تئاتر آنلاین از ساعت 19 تا 20:30 با حضور قادر آشنا مدیرکل هنرهای نمایشی در پردیس تئاتر تهران با 7سالن اختصاصی از طریق رسانه های نمایش نت، آنتن، پیشتاز movi و mp4.ir آغاز خواهد شد.

مرکز هنرهای نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با همکاری شهرداری تهران، مقرر کرده اند تا نخست 10 نمایشی را که در فرهنگسراها در حال اکران بود و به علت شیوع ویروس کرونا متوقف شد آثار خود را به صحنه ببرند اما در عین حال چنانچه گروه ه های نمایشی خواستار حضور در این طرح باشند مورد استقبال در این برنامه قرار خواهند گرفت.

با این طرح تئاتر که مهم ترین شاخه هنر محسوب می شود می تواند برای نخستین بار میهمان خانه مردم شود تا نه تنها قشر عظیمی از جامعه را با این هنر آشنا کند بلکه موجب می شود فضای هنرهای نمایشی حیاتی دوباره بگیرد و نقطه آغازی برای چشم اندازی روشن برای هر خانه تماشاخانه باشد و از سوی دیگر در این ایام خانه نشینی با توجه به لزوم سرگرمی برای خانه ماندن قشرهای مختلف جامعه کمک شایان توجهی کند.

رئیس مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت بهداشت روز شنبه درباره آخرین وضعیت ابتلای قطعی به کرونا در کشور و فوت ناشی از آن بیان کرد: از ظهر دیروز تا امروز 16 فروردین ماه و بر اساس معیارهای قطعی تشخیصی، 2560 بیمار جدید مبتلا به کووید19 در کشور شناسایی شدند و از مجموع آنها بر اثر این بیماری به 55هزار و 743 مورد رسید.

کیانوش جهانپور گفت: تاکنون 19 هزار و 736 نفر از بیماران بهبود یافته و ترخیص شده اند و در طول 24 ساعت گذشته، 158 نفر از بیماران مبتلا به کووید19 در کشور جان خود را از دست دادند و مجموع درگذشتگان بر اثر این بیماری در کشور به 3452 نفر رسید.

بهروز وجدانی پژوهشگر موسیقی در گفتگو با خبرنگار مهر ضمن اشاره به تازه ترین فعالیت های خود در عرصه موسیقی بیان کرد: با توجه به شیوع ویروس کرونا و مسائلی که تمام دنیا را تحت تأثیر خود قرار داده فعلاً هیچ برنامه ای برای تدوین و ثبت جهانی موارد مرتبط با موسیقی ندارم. تازه ترین کاری که در این زمینه انجام گرفت مربوط به پرونده ثبت مهارت های دستی ساختن و نواختن دوتار در فهرست سازمان جهانی یونسکو بود که کارهای مربوط به آن انجام گرفته است.

وی ادامه داد: غیر از ماجرای تجدید چاپ کتاب هایی که پیش از این در دسترس مخاطبان قرار داده بودم و البته ماجرای کرونا باعث توقف آن شد، بنا بود سلسله برنامه هایی را برای پژوهشگاه فرهنگ و ارتباطات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برگزار کنیم که اتفاقاً چندی پیش هم برنامه ریزی های آن با همراهی پژوهشگران دیگری چون پیروز ارجمند و سایر دوستان آغاز شد. این برنامه ها مبتنی بر آسیب وجوه مختلف حوزه موسیقی در کشورمان بود که حضور مهمان ناخوانده ای به نام بیماری کووید 19 مانع از تحقق آن شد و بعد از ریشه کن شدن این ویروس و عادی شدن شرایط می تواند مقدمه برگزاری سلسله نشست های متعددی در چارچوب همین ماجرای آسیب شناسی باشد.

عضو کانون پژوهشگران خانه موسیقی تصریح کرد: اکنون در شرایطی هستیم که ویروس کرونا در وسعتی جهانی تمامی فعالیت های فرهنگی هنری ایران و سایر کشورهای دنیا را تحت تأثیر خود قرار داده و هیچ کس نمی داند برای آینده ای که زمان آن مشخص نیست چه کارهایی را می تواند انجام دهد. من تصور می کنم فارغ از تمام اتفاقات بد و نامبارکی که در ماه های اخیر تمام مردم دنیا را تحت تأثیر قرار داده و بسیاری از مردم به دلیل مرگ و میر ناشی از حضور این ویروس در غم و اندوه و سکوت عجیبی به سر می برند، بهترین فرصت است که بیاییم و نسبت به آسیب شناسی انچه برای موسیقی رخ داده تفکر کنیم و وقت بیشتری بگذاریم.

وجدانی با اشاره به دستاوردهای این اتفاق همه گیر توضیح داد: من بر این باورم موسیقی بعد از کرونا وارد فضای نوینی در جهان خواهد شد که قطعاً با آنچه در گذشته اتفاق افتاده فرق خواهد داشت. حالا اگر شما این موضوع را به موسیقی ایران هم تعمیم دهید قطعاً تأثیرات مثبت و منفی اش را مشاهده خواهید کرد. امروز موسیقی معاصر دنیا وارد جریانی شده که چه بخواهیم و چه نخواهیم به گونه ای دیگر هدایت می شود. موسیقی از این پس متأثر از تغییرات فضای اقتصادی، سیاسی، بین المللی، اجتماعی نشأت گرفته از شیوع کرونا حرکت خواهد کرد پس بهتر است از همین الان فارغ از تمام دغدغه هایی که برای این بیماری وجود دارد و باید قدردان همه افرادی که در راستای رفع آن کوشیده اند، بیاییم و درباره آنچه که موسیقی ما را تحت تأثیر قرار می دهد برنامه ریزی کنیم که در این فضای نوین موسیقی در ایران چگونه مدیریت و سازماندهی شود.

این نوازنده و پژوهشگر موسیقی گفت: موسیقی اساساً بخشی از هویت ملت هاست و اکنون نقش بسیار مهمی در ابعاد خارجی هم دارد. امروز کرونا به گفته بسیاری از کارشناسان و مدیران سازمان های جهانی به عنوان مهم ترین بحران دنیا پس از جنگ جهانی دوم شناخته شده است. پس اکنون وقت آن است که پژوهشگران، اتنوموزیکولوژیست ها و تمامی هنرمندانی که در موسیقی کشورمان فعالیت می کنند به فکر ایجاد شرایط و نقشه ای برای آینده موسیقی ما باشند. فرآیندی که نیازمند پژوهش ها و ورود به چالش هایی است که فضای مجازی نمود عینی آن است.

کد خبر 4892394

علیرضا سعیدی

سرویس مد و لباس هنرآنلاین: سیده مرضیه شفاپور دبیر کارگروه ساماندهی مد و لباس کشور درباره آخرین اخبار از فعالیت های این کارگروه در مسیر مبارزه با ویروس کرونا و ارائه خدمات از سوی فعالان این عرصه به خبرنگار هنرآنلاین گفت: برخلاف بسیاری از مشاغل که در ایام نوروز تعطیل بودند، من و سایر همکارانم در کارگروه ساماندهی مد و لباس کشور به همراه جامعه فعال و دلسوز مد و لباس، همچنان در حرکتی شبانه روزی تلاش کردیم تا نقش خود را در مسیر مبارزه با کرونا به نحوی شایسته ایفا کنیم.

او اذعان داشت: از نخستین ساعات اعلام مشاهده ویروس کرونا در ایران و شیوع آن در سطح گسترده، ستادی با حضور مدیران برندهای مد و لباس و برخی از فعالان بخش صنعت تشکیل و برنامه ریزی های لازم جهت ایفای نقش مؤثر در فضای ملتهب به وجود آمده در پی شیوع ویروس به سراسر کشور انجام شد.

دبیر کارگروه ساماندهی مد و لباس کشور گفت: در ادامه گروه ها به شکل خودجوش و زیر نظر این ستاد، اقدام به برش پارچه های مخصوص و دوخت ماسک و گان بهداشتی و البسه پزشکی کرده و محصولات نهایی را به وزارت بهداشت ارسال می کردند. در ادامه این محصولات از وزارت بهداشت جهت ایزوله ساختن به سازمان انرژی اتمی تحویل داده می شد.

شفاپور تأکید کرد: همکاری این کارگروه با وزارت بهداشت و سازمان انرژی اتمی به منظور تولید ماسک های بهداشتی و گان ویژه کارکنان بیمارستان ها و توزیع آن ها به سراسر کشور تا به اکنون ادامه دارد و تا هر زمان دیگری که نیاز باشد، نیروهای متعهد و دلسوز حوزه مد و لباس از خدمت رسانی بازنمی نشینند.

او به ابتلای برخی از کارکنان ستاد و شورای عالی برندها به بیماری کرونا خبر داد و گفت: متأسفانه برخی از دوستان به بیماری کرونا مبتلا شدند که خوشبختانه حالشان مساعد است و پس از روزها تلاش برای برش و دوخت ماسک و البسه بهداشتی، این روزها را در قرنطینه خانگی به سر می برند.

دبیر کارگروه ساماندهی مد و لباس کشور به برگزاری جلسه ای با حضور سید عباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و اعضای ستاد فعال مبارزه با کرونا در کارگروه ساماندهی مد و لباس کشور خبر داد و گفت: در این جلسه، وزیر محترم ضمن تقدیر و تشکر از تلاش ها و مجاهدت های فعالان حوزه مد و لباس، نقش آن ها را در مسیر به ثمر رساندن فعالیت های اجتماعی و بشردوستانه پررنگ دانست.

شفاپور در خاتمه از برگزاری جلسه مدیران معاونت هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی طی روز گذشته خبر داد و گفت: در این جلسه نیز به نقش مثال زدنی فعالان حوزه مد و لباس در امر مبارزه با کرونا از سوی معاون محترم امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تأکید شد.

داود فتحعلی بیگی در گفت وگو با خبرنگار ایرنا با اشاره به شرایط در خانه ماندن مردم اظهار داشت: برای ادامه حیات تئاتر در این روزهای تعطیلی می توانیم فعالیت های خود را در فضای مجازی بیشتر کنیم.

وی افزود: وقتی نمی توان تجمعی کرد و هنرمندان بار دیگر گرد هم آیند می توانیم از ظرفیت فضای مجازی استفاده کنیم و دوستان هنرمند، ریش سفیدان و سیاه گیسان به هر نحوی پیام هایی را منتشر کنند که یادی از تئاتر را در خود داشته باشد و یا تاریخی را یادآوری کند و یا از بزرگان و از میان ما رفتگان سخنی بگوییم.

به گفته وی، از سوی دیگر هر کارگردان و نویسنده می تواند با انتشار قطعاتی چند دقیقه ای از نمایش یا صفحه نمایشنامه منتشر و جریانی را ایجاد کند و به این وسیله پویشی راه اندازی شود تا تئاتر دوستان در آن شرکت کنند.

این کارگردان پیشکوت تئاتر تصریح کرد: اساسا در اغلب مقاطع تاریخی هنر به ویژه تئاتر به عنوان رسانه ای اخلاق مدار ظاهر شده و ترویج اندیشه های نیک را نیز بر عهده داشته است و در همه اعصار با بدی ها مقابله کرده است و حالا در این شرایط طبیعتا باید تئاتر اجرا و پیام های مناسب و اخلاقی را برای مردم بازگو کنیم که در شرایط فعلی شامل پیام هایی برای پرهیز از گرفتار شدن به بیماری به نام کرونا است.

وی تاکید کرد: تئاتر مقابل بدی ها می ایستد و در وضعیت شیوع کرونا تاکید بر خانه ماندن و رعایت نکات بهداشتی با این هنر یک نوع اتحاد علیه پلیدی ها شکل خواهیم داد زیرا بیماری مصداقی از پلیدی است که این روزها نیز سخنانی مطرح می شود که ابر قدرت ها در انتشار این ویروس نقشی داشته اند تا تجارت خود را گسترش دهند.

به گفته وی، دشمنان ایران می دانند اگر با جنگ به سراغ این سرزمین بیایند با شکست های سختی مواجه می شوند به همین دلیل دست به نامردی های اینچنینی می زنند که البته باز هم توفیقی نخواهند یافت زیرا مردم هوشمندانه در خانه می مانند تا از این شرایط عبور کنیم.

اردیبهشت امسال بود که دوازدهمین جشنواره موسیقی نواحی فراخوان داد؛ جشنواره ای که هر ساله با استقبال نوازندگان بومی که آن را میدانی برای معرفی و عرضه هنر خود می دانند، در کرمان برگزار می شود. مسلماً برگزاری چنین جشنواره هایی با توجه به هنر غنی موسیقی فولکلور کاری خوب و پسندیده در جهت حفظ، ماندگاری و معرفی موسیقی نواحی به علاقه مندان است. اما مسئله قابل بحث این است که نوازندگان موسیقی نواحی که به حق، جزو میراث داران فرهنگ باارزش این مرز و بوم هستند، کجای این جشنواره قرار گرفته اند. آیا صرفاً به عنوان شرکت کنندگان در این جشنواره ها حاضر می شوند و با پایان یافتن جشنواره ها فراموش می شوند؟

زندگی و درگذشت غریبانه پیشکسوتان موسیقی مقامی

محمدابراهیم شریف زاده، خواننده و آهنگساز پیشکسوت موسیقی مقامی خراسان بود. کسی که پژوهشگران موسیقی معتقد بودند در تاریخ موسیقی خراسان هیچ کس با این قدرت و توانایی نمی خوانده است. اما درگذشت غریبانه او در سال 1395 و وضعیت معیشتی که داشت به هیچ عنوان شایسته چنین هنرمند بزرگی نبود. دخترش بعد از درگذشت پدر از نداشتن بیمه و تعیین حقوق ماهی 120 هزارتومان که چند ماه آخرش زندگی اش به 150 هزار تومان افزایش پیدا کرده بود، خبر داد. چند روز پیش هم اسحاق بلوچ نسب - خواننده و نوازنده تنبورک اهل چابهار در یک مصاحبه از پرداختی اندک به او و دعوت نشدن نوازندگان بومی این استان به جشنواره های چابهار گفت. البته در این بین باید به این نکته اشاره کرد که وضعیت بودجه وزارت ارشاد تنها پاسخگوی کمک هزینه ای برای این هنرمندان است و مسئولان امر خود نیز به ناچیز بودن کمک ها آگاه هستند.

رسیدگی کافی نیست

فرزاد طالبی مدیرکل سابق دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و از جمله کسانی که در برگزاری جشنواره موسیقی نواحی نقش تأثیرگذاری داشت، درباره وضعیت معیشتی نوازندگان موسیقی نواحی کشور و مشکلاتی که بر سر راه این قشر هنرمند وجود دارد، به خبرنگار ایرناپلاس گفت: وضعیت اقتصادی هنرمندان حوزه موسیقی نواحی البته که مناسب نیست، هرچند این موضوع همیشه مورد توجه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بوده است. مثلاّ با ارزشیابی که مرتباً انجام می شود، برای کسانی که درجات هنری از شورا اخذ می کنند مبالغی به صورت منظم پرداخت می شود و جشنواره سراسری موسیقی نواحی پس از سال ها تعطیلی دوباره فعالیت خود را از سر گرفته است. ولی واقعیت این است که با توجه به تعداد این عزیزان و همچنین پراکندگی جغرافیایی آن ها، رسیدگی ها کافی نیست.

پرداختی به ازای پخش موسیقی نواحی

این کارشناس در پاسخ به این پرسش که چه راه حل هایی را برای رفع این مشکلات پیشنهاد می کنید، گفت: اگر ارتباطی بین تولیدات این دوستان با مصرف کننده هایشان برقرار شود و به ازای پخش آثار این هنرمندان در رادیو و تلویزیون، پرداختی صورت گیرد، هم تولیدات این دوستان رشد پیدا می کند و کیفیتش بهبود می یابد و هم در شرایط زندگی آنها تحولی رخ می دهد. همچنین برای افزایش سهم موسیقی نواحی باید به رشد اجراهای صحنه ای هم نظر داشت. در واقع اگر جشنواره های استانی موسیقی نواحی به طور منظم در تمامی استان ها اجرا شود، بازهم فروش بلیت اتفاق می افتد و به اقتصاد موسیقی نواحی و بهتر دیده شدن آثار این عزیزان کمک می شود.

وی در ادامه افزود: البته این در کنار این ها، ارزشیابی منظم و پرداخت های به روز شده می تواند بخش مهمی از مشکلاتشان را حل کند.

موسیقی نواحی سرچشمه موسیقی دستگاهی

طالبی با اشاره به جشنواره موسیقی نواحی افزود: همانطور که می دانید این جشنواره در سال هایی متوقف بود و در سال 95 دوره جدیدش را آغاز کردیم که خوشبختانه سالانه در کرمان برگزار می شود. موسیقی نواحی سرچشمه موسیقی دستگاهی است و ملودی های آن در موسیقی های دستگاهی، تلفیقی و پاپ به خوبی مورد استفاده قرار می گیرد، ولی در معرفی و حمایت از آن، رادیو و تلویزیون می توانند نقش اصلی را بازی کنند؛ این اتفاقی است که در بسیاری از کشورهای دنیا در حال وقوع است. رادیو و تلویزیون اگر پخش آثار موسیقی هویتی کشور را برعهده گیرند و حق پخش آن را پرداخت نمایند، قطعاً سازوکار اقتصادی موسیقی نواحی ما دیگر اینگونه نخواهد بود. طی سال هایی که جشنواره در تهران یا مکان های دیگر، با عنوان هفته موسیقی نواحی، برگزار می شد، اقبال عمومی را شاهد بودیم. در واقع وقتی امکان دیده شدن را به هنرمندان موسیقی نواحی داده ایم مردم به بهترین شکل به وظیفه خود عمل کرده اند.

یک ساز و کار اقتصادی مناسب

طالبی درباره اهمیت جشنواره های استانی عنوان کرد: اعمال صحیح سیاست های حمایتی باعث خواهد شد که جشنواره سراسری موسیقی نواحی، پر و پیمان برگزار شود و هر ساله توسعه پیدا کند. خوب است در طی سال هم، سی جشنواره استانی برگزار شود که برگزیدگانش در جشنواره سراسری اجرا داشته باشند. درجشنواره های استانی با دعوتی که از هنرمندان استان های دیگر به عنوان مهمان انجام خواهد شد هم وحدت اقوام ایرانی نمایش داده می شود و هم شرایط اقتصادی هنرمندان به صورت جدی تحت تأثیر قرار خواهد گرفت و ساز و کاری شکل می گیرد که چون متکی به مردم است دائمی خواهد بود.

گزارش از هنگامه ملکی

سعید نوروزی مدیر مسئول تلویزیون اینترنتی نمایش نت (اولین رسانه پخش آنلاین تئاتر کشور) در گفت وگو با مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، در خصوص پخش آنلاین تئاتر در روزهای آینده گفت: پروژه پخش تئاتر آنلاین در دوران شیوع ویروس کرونا به قبل از اجرای کنسرت ها در اسفندماه باز می گردد، از آنجایی که کنسرت جذابیت بیشتری دارد و در عین حال مدیرکل هنرهای نمایشی در پایان سال تغییر یافت این اتفاق در موسیقی سریع تر رخ داد.

وی ادامه داد: برای پخش آنلاین تئاتر، سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران پردیس تئاتر تهران که دارای 7سالن تخصصی حرفه ای برای اجرای تئاتر است را در اختیار نمایش نت قرار داد، یکی از سالن های پردیس به تجهیزات و پلاتوها اختصاص یافته تا از طریق آن بتوانیم با مدیران و هنرمندان نیز قبل از اجراها مصاحبه داشته باشیم.

مدیر مسئول تلویزیون اینترنتی نمایش نت تاکید کرد: در تولید و پخش رسانه ای، نمایش نت به عنوان اولین تلویزیون اینترنتی تئاتر کشور این وظیفه را برعهده دارد، پیش از این نیز نمایش نت 1600 اجرا در تهران و سایر استان ها را پخش کرده است. در عین حال دو شریک تجاری و حامی نیز نمایش نت را در این طرح همراهی خواهند کرد.

نوروزی یادآور شد: گروه پیشتاز بخش دیتاسنتر و سرورها را تجهیز خواهد کرد. این شرکت بالغ بر 500میلیون تومان برای پخش آنلاین تئاتر هزینه کرده است، همچنین با هماهنگی صورت گرفته از سوی شرکت پیشتاز با مخابرات در لحظه 500هزار کاربر می توانند وارد پخش آنلاین شوند.

وی افزود: در قسمت پخش آنلاین نمایش نت به عنوان سیگنال اصلی حضور خواهد داشت، البته با هماهنگی های صورت گرفته علاقمندان می توانند از طریق نمایش نت، آنتن، پیشتاز movi و mp4.ir نمایش ها را تماشا کنند.

مدیر مسئول تلویزیون اینترنتی نمایش نت در مورد اجراها نیز خاطرنشان کرد: سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران 10 نمایشی را که در فرهنگسراها در حال اکران بود و به علت شیوع ویروس کرونا متوقف شد را هماهنگ کرده اند، در عین حال چنانچه گروه های نمایشی خواستار حضور در این طرح باشند مورد استقبال خواهند بود.

نوروزی در پایان در مورد زمان آغاز این طرح گفت: پخش آنلاین تئاتر از فردا یک شنبه (17فرودین ماه) مصادف با میلاد حضرت علی اکبر(ع) از ساعت 19 تا 20:30 با حضور قادر آشنا مدیرکل هنرهای نمایشی در پردیس تئاتر تهران آغاز خواهد شد.

مدیرکل جدید هنرهای نمایشی با برگزاری مراسم معارفه به طور رسمی کار خود را در اداره کل هنرهای نمایشی آغاز کرد.

به گزارش شاینا؛ جلسه معارفه و تکریم مدیر کل جدید و سابق هنرهای نمایشی در جلسه شورای مدیران معاونت امور هنری، صبح شنبه 16 فروردین ماه برگزار شد.

در این جلسه با حضور سید مجتبی حسینی، معاون امور هنری و مدیران معاونت، قادر آشنا با اهدای حکم، معارفه و از خدمات شهرام کرمی با اهدای لوح سپاس وزیر فرهنگ، مدیرکل سابق هنرهای نمایشی قدردانی شد.

کرمی در این جلسه با قدردانی از معاونت هنری گفت: هنرهای نمایشی با توجه به ویژگی و ظرفیت های آن، به توجه و حمایت های بیشتری نیاز دارد و امیدوارم با توجه به درایت، تجربه و تعامل قادر آشنا، اتفاق های خوبی در تئاتر رخ دهد.

قادر آشنا نیز در این جلسه با قدردانی از شهرام کرمی گفت: امیدوارم با حمایت و همراهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و معاونت امور هنری، بتوانیم خدماتی را برای تئاتر کشور انجام دهیم.

آشنا روز 27 اسفندماه یعنی سه روز پس از استعفای کرمی از مدیریت اداره کل هنرهای نمایشی به این سمت منصوب شد. او پیش از این هم در این مجموعه سابقه مدیریت داشته است.

54477

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ قادر آشنا مدیرکل جدید هنرهای نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی پس از برگزاری جلسه معارفه رسمی خود، درباره وضعیت پرداخت مطالبات هنرمندان تئاتر در سال 98 گفت: تلاش بر این است که بخش عمده مطالبات هنرمندان تئاتر در سال 98 در ایام باقیمانده فروردین و نهایتاً تا پایان اردیبهشت ماه سال جاری پرداخت شود.

وی تأکید کرد: هم وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی و هم معاون هنری ایشان قول مساعد داده اند تا به زودی عمده مطالبات هنرمندان تئاتر پرداخت شود.

آشنا در ادامه درباره حمایت های مالی اداره کل هنرهای نمایشی از گروه ها و تماشاخانه های تئاتری که به دلیل تعطیلی های پیش آمده برای جلوگیری از شیوع ویروس کرونا متضرر شده اند، توضیح داد: دولت روی شغل هایی که از شیوع ویروس کرونا آسیب دیده اند متمرکز شده و بودجه ای را برای آن در نظر گرفته است. به تبع در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، معاونت هنری و اداره کل هنرهای نمایشی هم برنامه ریزی لازم در دست انجام است تا بخشی از این بودجه برای بخش های مختلف هنر، از جمله در تئاتر برای حمایت از گروه ها و تماشاخانه تئاتری متضرر شده، اختصاص پیدا کند.

مدیرکل جدید هنرهای نمایشی در پایان سخنان خود درباره برنامه ریزی برای انتخاب و معرفی دبیر سی و نهمین جشنواره بین المللی تئاتر فجر، تصریح کرد: جشنواره بین المللی تئاتر فجر اعتبار تئاتر ایران است که در سطح جهانی شناخته شده است. قطعاً یکی از موضوعات مهمی که به آن پرداخته می شود، انتخاب و معرفی دبیر دوره جدید جشنواره است که این روند را با دقت آغاز کرده و جلو می بریم.

منبع:مهر

به گزارش ایسنا، آشنا که حدود هشت سال قبل مدیر مرکز هنرهای نمایشی کشور شده بود، در بازگشتی دوباره به این مجموعه از یک امتیاز مثبت برخوردار است که آن هم آشنایی با فضای مدیریتی تئاتر و امور اداری آن است، هرچند اتفاق هایی در چند سال اخیر در تئاتر رخ داده که فعالیت اداره کل هنرهای نمایشی را نیازمند تصمیم گیری های مهم می کند؛ ضمن اینکه وضعیت فعلی تئاتر که با شیوع ویروس کرونا به تعطیلی مطلق کشیده شده به یک تدبیر اساسی برای جبران خسارت اهالی این هنر و نیز شروعی دوباره برای فعالیت نیاز دارد.

یکی از اولین کارهایی که انتظار می رود مدیرکل جدید هنرهای نمایشی به جِد پیگیر آن باشد، تسویه حساب با گروه های تئاتری است که در سال گذشته مطالباتشان پرداخت نشده است. طبق اعلام مدیرکل پیشین ، اداره کل هنرهای نمایشی بدهی سنگینی به تئاتری ها دارد که رقمی حدود هشت میلیارد تومان است و نیمی از این عدد بابت حمایت از تولید نمایش ها است و نیمی دیگر به رویدادها و جشنواره ها مربوط می شود.

نبود اعتبار برای پرداخت بدهی ها از جمله دلایلی بود که کرمی برای استعفای خود به آن اشاره کرده و آنچه بیش از هر چیز رفتن کرمی را برای تئاتری ها تلخ کرد، امیدی بود که برای دریافت پولشان در شب عید، به روال هر سال داشتند، مخصوصا اینکه با توجه به تعطیلی سالن های تئاتر در یک ماه آخر سال 98 بخاطر شیوع ویروس کرونا، انتظار حمایت بیشتری وجود داشت ولی ناگهان همه چیز موکول به حضور مدیر جدید شد که البته تاکنون اتفاقی نیفتاده است.

بدهی میلیاردی و آسیب های کرونا بر تئاتر

تبعات ناشی از شیوع ویروس کرونا و تاثیر آن بر تئاتر از چالش های مهم قادر آشناست ک باید فکری اساسی برای آن بکند. در اسفندماه مدیرکل پیشین جلسه ای را با مدیران تماشاخانه ها برگزار کرد و قول حمایت از آن ها را داد چرا که برخی از تماشاخانه های خصوصی با تعطیلی تئاتر، نه تنها به آستانه ورشکستگی رسیدند بلکه در تامین هزینه های جاری خود برای همان یک ماه اسفند که نزدیک به سال نو می شد، عاجز مانده بودند. اما با استعفای کرمی، نتایج آن جلسه هم از بین رفت و صاحبان تماشاخانه ها و گروه های تئاتری ماندند و شروع همراه با نگرانی یک سال پردغدغه.

این پایان پراسترس سال برای خیلی از گروه های نمایشی و تماشاخانه ها در حالی رقم خورد که در بخش دیگری از وزارت ارشاد، با تاکید رییس سازمان سینمایی کمیته ای تشکیل شد تا برای مقابله با بحران کرونا و آسیب های آن به سالن های سینمایی و مشاغل وابسته فکری شود. نتیجه تشکیل این کمیته، پرداخت مبلغی فوری هر چند اندک برای جبران هزینه های جاری اسفند سالن دارها شد، این در حالی است که در تئاتر، کمیته حمایت زودتر تشکیل شده بود ولی مثل بیشتر اوقات اتفاق مثبت و درخوری برای تئاتری ها به همراه نداشت.

یک انجمن بی مدیرعامل و نگرانی ها برای ادغام

از دیگر نگرانی هایی که سال قبل هم وجود داشت و بحث آن در اولین روزهای انتصاب قادر آشنا بر اداره کل هنرهای نمایشی دوباره داغ شد، ادغام انجمن هنرهای نمایشی با یکی از موسسه های زیرمجموعه معاونت هنری بود. این مسئله سال قبل به یکی از حاشیه های معاونت هنری تبدیل شد که در نهایت با اعتراض مدیران انجمن های نمایشی سراسر کشور قرار بر این شد بررسی های کارشناسی بیشتری روی این موضوع انجام شود. حال، آمدن آشنا به اداره کل هنرهای نمایشی، که طبق آخرین خبرها خودش هنوز یکی از اعضای هیات مدیره انجمن است، این شائبه را برای برخی به وجود آورده که او آمده تا کار ناتمام ادغام یا شاید انحلال انجمن را به پایان برساند.

این گمانه زنی ای است که فعالیت بدون مدیر انجمن هنرهای نمایشی در چند ماه گذشته، به عنوان بازوی اصلی اداره کل در مسائل مالی تقویتش می کند و اگر قادر آشنا تصمیمی برای ادغام این انجمن با موسسه ای دیگر در معاونت هنری در این آخرین سال فعالیت دولت نداشته باشد، باید منتظر معرفی مدیرعامل انجمن هنرهای نمایشی در آینده ای نزدیک بود.

مدیرعاملی این انجمن در دوره کرمی و پس از استعفای ارمغان بهداروند، برعهده حمید نیلی بود. اما نیلی اوایل آذرماه در گفت وگویی با ایسنا از استعفای خود خبر داد چرا که کار را در آن اوضاع با کمبود اعتبار سخت می دانست. او 20 آذر ماه 1398 به عنوان مدیرعامل انجمن تئاتر انقلاب و دفاع و مقدس حکم گرفت و قرار شد تا تعیین مدیرعامل جدید، مسئول موقت انجمن باقی بماند که البته به رغم حساسیت و جایگاه انجمن هنرهای نمایشی بابت در اختیار داشتن بودجه تئاتر که از دوران حضور کرمی دیگر به طور مستقیم از وزارتخانه به انجمن داده می شود، این مسئولیت موقت به چهار ماه کشیده است.

آیا قادر آشنا هم زیر بار شفاف سازی نمی رود؟

نکته مهم دیگر درباره این انجمن، عمل به دستوری است که همواره مورد تاکید سید عباس صالحی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی بوده ولی با وجود وعده های مکرر شهرام کرمی، هیچ گاه عملی نشده است. این دستور چیزی جز شفاف سازی مالی نیست که در بخش حمایت از تولید آثار نمایشی و حمایت از برخی جشنواره ها هیچ گاه به طور دقیق و رسمی در دو سال گذشته از سوی مدیریت تئاتر منتشر نشد.

البته برای انتشار جدول هزینه های جشنواره های برگزار شده توسط وزارت ارشاد، همیشه مهلتی در سه چهار ماه وجود داشت که در سینما تقریبا سر وقت انجام شده، اما در سال گذشته ی تئاتر این جدول برای هیچ کدام از جشنواره های تئاتر آیینی و سنتی و کودک منتشر نشده است. ضمن اینکه کمک های مالی دیگری هم خارج از حیطه وظیفه اداره کل هنرهای نمایشی صورت گرفته که رقم دقیق آن رسانه ای نشده است. مصداق این مسئله هم گفت وگوی مدیرکل پیشین هنرهای نمایشی با ایسنا است که از حمایت مالی چند برابری از جشنواره فتح خرمشهر خبر داد در حالی که براساس تاکید او، تامین بخش عمده بودجه این رویداد برعهده استان (خوزستان) بود.

در این میان هزینه های برگزاری جشنواره تئاتر فجرِ سال گذشته از اهمیت جداگانه ای برخوردار است، چون با توجه به انصراف تعداد قابل توجهی از گروه های تئاتری داخلی و خارجی که قاعدتا باید پول اضافه ای را باقی بگذارد و نیز با توجه به حرف و حدیث هایی که درباره دستمزد مدیران، داوران، هیات انتخاب، کارهای جنبی و حتی هزینه های اختتامیه شنیده می شود، مشخص نیست چه قدر خرج برگزاری این جشنواره شده؟ چقدر بودجه از سوی وزارت ارشاد برای این رویداد اختصاص داده شده؟ چه مقدار از بودجه جشنواره طبق قول دبیر، به سیل زدگان جنوب کشور داده شده؟ آیا اصلا این قول عملی شده است؟ و همچنین آیا پولی که برای بلیت هنرمندان خارجیِ انصراف داده از جشنواره و حمل بار آن ها به کشور خرج شده بود، پس گرفته شد یا خیر؟

جشنواره عروسکی تهران چه می شود؟

حالا که صحبت از جشنواره به میان آمد، باید به یک چالش بزرگ دیگر قادر آشنا هم اشاره کرد که آن هم برگزاری جشنواره بین المللی تئاتر عروسکی تهران (مبارک) است؛ جشنواره ای که حدود یک ماه قبل دبیرش گلزار محمدی بر اثر بیماری سرطان درگذشت. برگزاری این جشنواره شاید با همت همه جانبه مدیران و اهالی تئاتر عروسکی در همین مدت کم باقی مانده تا زمان اصلی آن در مردادماه، می توانست عملی باشد اما با وضعیت فعلی کشور پس از شیوع ویروس کرونا که منجر به تعطیلی جشنواره ها و رویدادهای مهم هنری دنیا در ماه های آینده شده، اقدام برای انتخاب یک دبیر تازه و برگزاری آن در این فاصله زمانی در هاله ای از ابهام است. البته حتی اگر تصمیم به تعویق جشنواره هم گرفته شود، باید تا پایان ماه های محرم و صفر منتظر ماند که پس از آن اگر شرایط کشور عادی شده باشد، به فصل جشنواره های تئاتری و سینمایی و تداخل احتمالی آن ها با هم می رسیم.

در این باره شاید بد نباشد با توجه به نظر کارشناسان و هنرمندان تئاتر، یک بررسی جدی درباره کارایی، خروجی و کیفیت جشنواره های برگزار شده ی چند سال قبل در حوزه تئاتر انجام شود تا شاید، هم از تعداد آن ها کاسته شود و هم در خرج کردن پول به نفع تولید تئاتر صرفه جویی شود.

آیین نامه های حاشیه ای ادامه دار خواهند بود؟

در پایان بجز تعیین تکلیف برای نحوه ادامه کار یا انحلال شوراهای متعدد ایجاد شده در دوره گذشته که خروجی خاصی نیز از آن ها منتشر نشده است و همچنین روشن شدن وضعیت حضور افراد یا دست کم نگاه غیرمتخصص و غیرتئاتری در اجراها، که بسیاری از اهالی تئاتر آن ها را در توقیف های پرشمار نمایش های سال قبل بی اثر نمی دانستند و نیز نوع مواجهه و تعامل مدیریت جدید اداره کل هنرهای نمایشی با خانه تئاتر، باید به یک موضوع مهم دیگر اشاره کرد؛ آن هم آیین نامه های مختلف و جنجالی دوران مدیریت شهرام کرمی است که تقرببا هر بار با واکنش بخشی از تئاتری ها همراه بود.

یکی از این ها بخشنامه ای به مدیران سالن های تئاتر بود که مسئولیت هر اجرا بویژه رعایت ممیزی ها را برگردن آن ها می گذاشت و این کار از نظر مدیران تماشاخانه های خصوصی و حتی دولتی، غیراصولی و در حوزه مسئولیت شورای نظارت بود. دیگر آیین نامه ای که سر و صدای زیادی به پا کرد انتشار دستورالعمل صدور پروانه اجرای نمایش بود که بازخورد تندی میان کارگردان ها و تولیدکنندگان تئاتر داشت و در آخر کار به جایی رسید که مدیران کل دفتر نوسازی و تحول اداری و حقوقی وزارت فرهنگ ارشاد اسلامی برای خواباندن غائله از اهالی تئاتر خواستند تا ایرادهای این دستورالعمل را برای بررسی مطرح کنند، ولی پس از آن خبر جدیدی منتشر نشد که این دستورالعمل دچار چه اصلاحاتی شده است. به همین دلیل به نظر می رسد این هم از جمله مسائلی است که انتظار می رود وضعیت آن به طور دقیق برای تئاتری ها مشخص شود.

انتهای پیام

به گزارش خبرنگار مهر ، قونیه در کشور ترکیه تنها شهری است که در آن برای مولانا شاعر پر آوازه ایرانی مراسم بزرگداشتی در سطح جهانی برگزار می شود در واقع قونیه را اکنون با نام مولانا در جهان می شناسند بازسازی های متعدد آرامگاه و گسترش آن و برگزاری جشنواره های مختلف برای مولانا بخشی از فعالیت هایی است که نوادگان مولانا و خانواده او پس از سال ها ادامه می دهند تا بیش از پیش جهان را با او آشنا کنند. این فعالیت ها در قالب بنیادی به نام بنیاد جهانی مولانا انجام می گیرد که در سال 1996 در ترکیه توسط محمد باقر چلبی بیست و دومین نواده پسری مولانا (طبق شجرنامه ای که استاد گورپینالی منتشر کرده و مورد تأیید استاد فروزان فر نیز بوده است)، راه اندازی شد و در 22 کشور جهان شعبه دارد.

فاروغ همدم چلبی هم اکنون ریاست بنیاد بین الملی مولانا و مسئولیت حفظ و نشر سنت خاندان سنتی و تاریخی چلبی را برعهده دارد و اسین چلبی هم اکنون قائم مقام بنیاد بین الملی مولانا است. در میان این اعضای ترک زبان، فروزنده اربابی تنها عضو ایرانی بنیاد جهانی مولاناست که وقتی تنها 18 سال داشت توسط محمدباقر چلبی بنیانگذار بنیاد به دلیل علاقه اش به مولانا در جریان سفری که به قونیه داشت به عنوان عضو این بنیاد پذیرفته شد. او در تمام طول سال ها تلاش کرده تا به عنوان یک ایرانی در این بنیاد کاری کند تا زبان فارسی در شهر قونیه بیشتر مورد توجه قرار گیرد. تا پیش از این هم جای خالی یک ایرانی در بنیاد جهانی شاعر ایرانی که اشعارش به زبان فارسی است دیده می شد اما با حضور اربابی این خلأ تا حدودی برطرف شده است. او در تمام این سال ها تلاش کرده تا هنرمندان ایرانی را به قونیه دعوت کند تا در بزرگترین مراسم یادبود مولانا جای خالی فارسی زبانان دیده نشود.

در این مدت هماهنگی با هنرمندان برای برگزاری کنسرت های مختلف و یا حضور در جشنواره های فیلم مرتبط با مولانا، ترجمه آثار و سخنرانی ها به زبان فارسی، تلاش برای معرفی مشاهیر ایران به مردم ترکیه و آشنایی بیشتر مردم قونیه با ایران و زبان فارسی و دعوت از مثنوی پژوهان و مولوی پژوهان برجسته ای از جمله استاد توفیق سبحانی، کریم زمانی و... گوشه ای از فعالیت های اوست.

اربابی که بارها درباره ایجاد یک خانه فرهنگ در قونیه به مسئولان ایرانی توصیه کرده بود، باز هم این تأکیدات را در گفتگو با خبرنگار مهر ادامه می دهد و می گوید: دوستان ترک زبان در تهران خانه فرهنگ (انیستیتو) یونس امره را ایجاد کرده اند که در آن ضمن آموزش زبان ترکی، برنامه های فرهنگی دارند. می توان خانه فرهنگی با نام شمس و یا خانه فرهنگ ایران در قونیه را ایجاد کرد.

او همچنین در گفتگوهایش از وضعیت نگهداری مقبره شیخ عطار انتقاد می کند و به این موضوع اشاره دارد که ما هم مانند ترکیه مشاهیر متعدد و مهمی داریم ولی به آنها اهمیتی نمی دهیم. او در این باره توضیح بیشتری می دهد و می گوید: من ایرانی هستم وطنم را با هیچ چیزی عوض نمی کنم مولانا هم جزو اندیشمندان ما هست همانقدر که در ترکیه طرفدار ایرانی و ایران هستم دلم می خواهم در ایران هم به مشاهیرمان توجه شود. من به شیخ عطار علاقه دارم. به آرامگاه عطار رفته و وقتی دیدم وضع اسف باری دارد برای آن تا جایی که می توانستم از هزینه شخصی با همکاری دوستان دیگر تجهیزاتی تهیه کردیم تا آن مکان در شأن شیخ باشد. ما نباید همه بار ساماندهی این مکان ها را هم به دولت بسپاریم باید خودمان هم همتی داشته باشیم. در همایش شمس خودم خیلی از کارها را انجام می دادم. من ایرانی هستم ایران وطن من هست و مانند هر ایرانی وظیفه اشاعه فرهنگ و میراث با شکوه فرهنگی ایران را احساس می کنم و در حد بضاعتم کار می کنم.

خوش به حال ما که اشعار مولانا را درک می کنیم

با او درباره اینکه چطور از ایران در محافل ترکیه دفاع می کند و چه کارهایی به عنوان عضو ایرانی بنیاد جهانی مولانا انجام داده نیز توضیح می دهد: من در بنیاد مولانا هماهنگی های فرهنگی را انجام می دهم مثلاً در کنگره شمس که در خوی برگزار می شد، از خانواده مولانا دعوت کردند و از من هم مشورت گرفته شد که چه کسانی را دعوت کنیم. هنگام برگزاری مراسم بزرگداشت شمس تبریزی وقتی از خانواده مولانا دعوت شد، اگر آنها به این مراسم می آمدند در واقع تأیید دفن بودن شمس در خوی به حساب می آمد من از خانم اسین دعوت کردم تا به ایران بیاید گفتم که اتفاقاً شما باید خوشحال هم شوید که شمس در خوی دفن باشد چون یا در قونیه کشته شده که در آن صورت زیر بار نمی روید یا اینکه در خوی دفن است که محققان ما آن را ثابت کرده اند. حالا بعد از 40 سال که به وصیت بنیانگذار بنیاد بین المللی مولانا عضو هستم برای این خانواده جایگاهی دارم شاید هم خوشایند آنها نباشد اما همیشه من از ایران و ایرانی طرفداری می کنم. یک بار هم گفتم که آن مرد ایرانی که در سالن سماع فریاد کشید چرا به فارسی حرف نمی زنید حق داشته است. خوش به حال ما که می دانیم مولانا به زبان فارسی شعر گفته است و خوش به حال مردم ترکیه که مولانا در قونیه دفن شده است. با پیگیری هایی که کرده ام الان در زمان مراسم بزرگداشت مولانا به زبان فارسی توضیحاتی داده می شود و یا به زبان فارسی تابلوهایی کار گذاشته شده است. من بارها پیگیر ایجاد خانه شمس در قونیه بوده ام ولی من یک فرد هستم نمی توانم در سطح دولتی رایزنی کنم با این وجود هر آنچه که خواسته ام مقامات ترکیه انجام داده اند حتی من زمانی که درخواست کردم اتوبوسی برای ایرانی ها در مسیر کنسرت قرار گیرد، فوراً انجام دادند درحالیکه آن مسیر اصلاً راه اتوبوس نداشته است یا اینکه در اوج مراسم و شلوغی قونیه، وقتی درخواست سالن بزرگ برای کنسرت ایرانی می کنم، در اختیارم قرار می دهند. وقتی برای فستیوال موسیقی و یا فیلم از هنرمندی می خواهند دعوت کنند از من مشورت می گیرند.

او معتقد است چند هزار نفری که هر سال به قونیه می روند به این موضوع رسیده اند که نباید صحنه را خالی کرد و باید در مراسمی که به نام مولانای فارسی زبان است حضور داشته باشند. پس چه بهتر که این حضور درست و به جا باشد. حامی این حضور مردمی باید دولت باشد یک بار از طرف وزارت ارشاد به من گفتند که کار تحقیقی در حال انجام است تا بدانند در قونیه باید به چه شکلی حضور داشته باشیم. ولی اینکه تا چه زمانی این کارها طول بکشد را نمی دانم.

پیشرفت قونیه با نام مولانا

اربابی درباره اینکه قونیه توانسته از راه گردشگری فرهنگی و نام مولانا پیشرفت کند می گوید: شهر قونیه تا چهل سال پیش آنقدر آلوده بود که پلیس ها با بلندگو خودروها را راهنمایی می کردند چون چراغ راهنمایی و رانندگی دیده نمی شد اما الان درآمد مهمی از کنار ورود گردشگر فرهنگی و عرفانی به سبب وجود مولانا و امکاناتی که برای گردشگران شهر به وجود آورده، کسب کرده است و ترکیه را با یک جهش اقتصادی بزرگ مواجه کرد. ما هم باید بتوانیم در کنار مولانا مشاهیر خودمان مانند فردوسی در توس، حافظ و سعدی در شیراز، عطار در نیشابور، باباطاهر و ابن سینا در همدان و... را معرفی کنیم. حتی می توان الگو گرفت و گردشگر عرفانی فرهنگی که به نوعی گردشگر مذهبی نیز محسوب می شوند، را جذب کنیم. می توانیم در خوی به واسطه حضور شمس تبریزی گردشگر جذب کنیم ما در ایران و به خصوص در خراسان مشاهیر و عرفای کمی نداریم. مهمترین آنها عطار و خیام هستند که هنوز نتوانسته ایم از این ظرفیت بهره ببریم.

ماجرای پیدا شدن مقام شمس در قونیه

عضو ایرانی بنیاد مولانا همچنین درباره مقامی به نام شمس در قونیه نیز می گوید: یک بار خانم اسین چلبی از نواده های مولانا به ایران آمد وقتی برگشت یک شبکه تلویزیونی ترکیه ای اعتراض شدیدی به او کرد و گفت که مگر مقبره شمس در خوی هست که شما به آنجا رفتید؟ خانم چلبی هم پاسخ داد به هر حال خوی سرزمین شمس است و ما به عنوان مقام شمس به آن مکان رفتیم. در قونیه یک بارگاهی به نام مقام شمس وجود دارد که یکی از مثنوی پژوهان برجسته ترک (استاد گورپینالی) آن را تأیید کرده و گفته که آرامگاه شمس است. ایشان از دراویش مولویه بود که گفت در آنکارا بودم و به من اطلاع دادند در جریان تعمیرات دریچه ای فرورفته و متوجه شده ایم که قبری بدون هیچ نشانی وجود دارد. برای بررسی خودش را به قونیه رسانده و متوجه شده که در آنجا قبری با مصالحی شبیه به مصالح به کار رفته در قبر مولانا مانند گهواره ای گچ اندود وجود دارد که هیچ نشانی روی آن نیست. اما نوع مصالح و چیدمان آن حاکی است که اینجا متعلق به یک فردی بزرگ بوده است. از طرفی چون این قبر در نزدیکی چاهی است که می گویند شمس آنجا کشته و در چاه انداخته شده می تواند این احتمال را افزایش دهد که این قبر متعلق به شمس بوده ولی چون نمی خواستند خاطر مولانا را آزرده کننده، پسرش سلطان ولد او را بدون هیچ نام و نشانی دفن می کند. ولی در مقابل آن استاد موحد می گوید که منابعی از سفرنامه های سلاطین عثمانی وجود دارد که در آن نوشته اند به زیارت شمس در خوی می رویم از طرفی مگر می شود مولانا را با آن عظمت مانند یک بچه گول زد و این موضوع را از او مخفی کرد و کسی هم خبردار نشود. با این وجود ما در خوی به خوبی عمل نکرده ایم و موفق نشده ایم که این مکان را به جهان معرفی کنیم. حتی خیلی از افراد نمی دانند که مولانا در نیشابور هم بوده است و یا اکنون مقبره عطار نیز در نیشابور قرار دارد.

گلایه از اساتید بزرگ

او با گلایه از اساتید بزرگ می گوید: من از اساتید بزرگمان گلایه دارم که چرا کاری نمی کنند تا ایران به نام عرفایش شناخته شود. می دانم که هر کسی تحت نام مولانا درآمدهای زیادی می تواند داشته باشد اشکال هم ندارد. هر کسی کنسرتی از شعرهای مولانا گذاشته خوب توانسته است بلیت بفروشد و یا کتاب هایی با مضمون مولانا و یا مثنوی بارها تجدید چاپ شده و به فروش زیادی رسیده اند اما چرا هیچکدام سهم خودشان را در این زمینه به فرهنگ و عرفای ما ادا نمی کنند چرا کسی سهمی از این همه درآمد را حداقل در خوی و یا نیشابور هزینه نمی کنند. چرا اساتیدی مانند آقای شفیعی کدکنی که اهل نیشابور نیز هست، موضعی درباره آرامگاه عطار نمی گیرد آرامگاهی که تنها 30 متر است. این بارگاه که اتفاقاً در شهر استاد کدکنی هم واقع شده باید چنین وضعیت اسف باری داشته باشد؟ شاید یک خارجی زمانی گذرش به آنجا افتاد آیا این مکان در شأن عطار هست؟ ما نباید از دولت تنها توقع داشته باشیم خودمان هم وظیفه ای داریم. خانم اسین چلبی بارها به من گفته که می خواهد با چندین نفر به آرامگاه عطار برود اما آیا در کنار این آرامگاه امکاناتی وجود دارد؟ چرا آرامگاه شمس با آن بدسلیقگی باید میزبان مهمانان خارجی ما باشد؟

کد خبر 4836875

فاطیما کریمی

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی معاونت هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، با حضور سیدمجتبی حسینی معاون هنری وزیر ارشاد و مدیران معاونت، قادر آشنا مدیرکل هنرهای نمایشی معارفه و از خدمات شهرام کرمی مدیر کل سابق هنرهای نمایشی قدردانی شد.

شهرام کرمی مدیر کل سابق هنرهای نمایشی در این جلسه با قدردانی از معاونت هنری گفت: هنرهای نمایشی با توجه به ویژگی و ظرفیت های آن، به توجه و حمایت های بیشتری نیاز دارد و امیدوارم با توجه به درایت، تجربه و تعامل قادر آشنا، اتفاق های خوبی در تئاتر رخ دهد.

قادر آشنا نیز در این جلسه با قدردانی از شهرام کرمی گفت: امیدوارم با حمایت و همراهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و معاونت امور هنری، بتوانیم خدماتی را برای تئاتر کشور انجام دهیم.

در این جلسه، سیدمجتبی حسینی حکم قادر آشنا را به عنوان مدیرکل هنرهای نمایشی و لوح سپاس وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی را به شهرام کرمی اعطا شد.

کد خبر 4892019

فریبرز دارایی

این مترجم و استاد دانشگاه در گفت وگو با ایسنا درباره ارزیابی اش از وضعیت ادبیات و کتاب در سال 98 اظهار کرد: آن چه من مشاهده کردم، وضعیت نسبت به سال های قبل خیلی بدتر بود و چیز خاصی مشاهده نکردم. خیلی از ناشران حتی پیش از شیوع ویروس کرونا دیگر اشتیاقی برای چاپ کتاب جدید نداشتند، در سال های قبل شاهد بودیم که ناشران برای کار کردن مشتاق بودند، بخصوص ناشران تازه کار اما امسال نشان می داد آن ها نتوانستند آن طور که دلشان می خواهد، کار کنند. می توان گفت سرعت کار ناشران کندتر شده بود.

او سپس گفت: یکی از بزرگترین معضلات ما، مشخص نبودن تکلیفمان با بحث چاپ است؛ مترجم کتابی را ترجمه می کند اما همان کتاب بارها و بارها توسط ناشران دیگر با تغییر محتوا و طرح جلد و با نام دیگر منتشر می شود. هیچ قانونی نداریم که جلوی این کار را بگیرد. نه تنها عضو قانون کپی رایت نیستیم، اخلاق حرفه ای میان ناشران از بین رفته است، هرچند حتی اگر ناشران رعایت کنند، در بازار قدرت هایی وجود دارد که هر کتابی را در هر تعدادی که بخواهند چاپ می کنند و کسی هم نمی تواند حرفی بزند.

بهمنی با اشاره برگزاری نمایشگاه کوچک کتاب در دانشگاه ها گفت: در هیچکدام از این نمایشگاه ها ناشران خوب ما کتابی ندارند. همه کتاب ها از ناشرانی است که اسمی ندارند؛ کتاب هایی که توسط بهترین ناشران ما با ترجمه های خوب چاپ شده اند اما در نمایشگاه دانشگاهی نه نام مترجم را می شناسید و نه ناشر را، معلوم نیست این کتاب از کجا آمده است. نمی خواهم اسم مافیا را بر روی این ماجرا بگذارم اما بحث من این است چرا کس دیگری حق داشته باشد کتابی را که یک ناشر منتشر کرده و هنوز دارد می فروشد، از کانال دیگری بیرون بدهد؟ یا چطور می شود که در هر ایستگاه مترو کتابفروشی هایی وجود دارند، اما وقتی به کتاب هایشان را نگاه می کنید، می بینید ناشران معروفی نیستند و معلوم نیست کتاب ها را از کجا آورده اند!

او در ادامه اظهار کرد: رشته من در دانشگاه، رشته ادبیات انگلیسی است و دانشجویان خیلی رمان می خوانند و به آن علاقه دارند، چندباری آن ها از من پرسیده اند شما چه کتابی را توصیه می کنید که از نمایشگاه کتاب دانشگاه بخریم، وقتی به کتاب ها نگاه کردم دیدم مادام بواری با ترجمه ای که اصلا من ندیدم و نمی شناسم، جنایت و مکافات ی که معلوم نیست چه کسی ترجمه کرده و از کجا آمده است. حتی برای ادبیات کلاسیک هم چاپ های عجیب و غریبی زده اند و می فروشند. این موضوع همه را دلسرد می کند. من با خودم فکر می کنم اگر بخواهم کتاب خوبی ترجمه کنم در نهایت اگر کسی دلش بخواهد می تواند جلدش را عوض می کند و بفروشد.

مترجم زندگی وحشی و پیرزنی که تمام قوانین را زیر پا گذاشت درباره این که برخی معتقدند برای ترجمه نسبت به تالیف سخت گیری از سمت ارشاد وجود ندارد، گفت: این موضوع یکی از مسائل کاملا سلیقه ای در ارشاد است. باور کنید وقتی من کتابی را ترجمه می کنم، اصلا نمی دانم سرنوشت این کتاب چه می شود. اگر قانون مدونی وجود داشته باشد و بگویند آقای مترجم یا آقای نویسنده وقتی می نویسید به این مسائل اشاره نکنید و به این مسائل اشاره کنید، بهتر است. اما زمانی که چیزی نمی دانم و نمی دانم کاری که انجام می دهم مورد قبول است یا نه، تکلیفم مشخص نیست، مثلا راجع به نوشیدنی های الکلی، کتابی بیرون می آید و می بینید اسم انواع نوشیدنی الکلی در آن هست اما در کتاب دیگری به کوچک ترین واژه درباره آن ایراد می گیرند و می گویند باید حذف شود.

او خاطرنشان کرد: یک دستی درباره این موضوع وجود ندارد و چون یک دستی وجود ندارد ما تکلیف خودمان را نمی دانیم. من کتابی را سال ها پیش ترجمه کردم، کتاب مجوز چاپ گرفت و منتشر شده اما چند ماه بعد از انتشار کتاب، آن را از بازار جمع کردند و گفتند این کتاب غیرقابل چاپ است. چرا؟ اگر بنا بود غیر قابل چاپ باشد از روز اول می گفتند. چطور بعد از این که کتاب به بازار می آید، متوجه می شوند کتاب مشکل دارد؟ متر و معیار این کار چیست؟ ارشاد بیاید متر و معیار را مشخص کند. من می خواستم کتابی را منتشر کنم اما ترسیدم، با خود گفتم این کتاب حتما اجازه پیدا نمی کند اما بعد دیدم ناشر دیگری آن را منتشر کرد.

بهمنی تاکید کرد: برخورد سلیقه ای در ارشاد باعث دلسردی می شود. تکلیف نویسنده و مترجم مشخص نیست و قانونی وجود ندارد که ما بدانیم چه کاری را انجام بدهیم و چه کاری را انجام ندهیم.

او درباره این که ترجمه های مجدد از یک کتاب در سال گذشته را چطور دیده است و آیا این مسئله کمتر شده است یا نه، توضیح داد: این موضوع در سال 98 خیلی بیشتر بود. ما دیگر چیزی به نام رعایت اخلاقی نداریم. آن قدر فشار اقتصادی روی ناشرها وجود دارد که دیگر کسی به معیارهای اخلاقی فکر نمی کند. ناشری من را صدا کرد و گفت این کتاب ها را می خواهم برایم ترجمه کنی، گفتم اکثر این کتاب ها ترجمه شده است، گفت اشکالی ندارد شما دستی به سر کتاب ها بکش و برای ما بیاور! دیگر برای ناشرا بعد اخلاقی مهم نیست. زمانی که اخلاقیات جواب ندهد باید قانونی باشد و زمانی که قانون وجود ندارد به محض این که نویسنده ای صدا می کند و یا کتابی ترجمه شده در ایران فروش می کند، ناشران به آن حمله می کنند. این حمله کردن دیگر باب شده است.

مترجم خدمتکار و پروفسور و کشتن عمه خانم با اشاره به کتاب های پرفروش گفت: می بینید کتابی در آمریکا منتشر شده و یک ماه بعد از آن در ایران چاپ می شود. معلوم نیست کتاب کی ترجمه شده و کی مجوز ارشاد گرفته است. نمی دانم چطور کتاب های ما شش ماه و یک سال در ارشاد می ماند اما ناشرانی هستند که خیلی سریع کارشان انجام می شود.

او با بیان این که ترجیح می دهد سراغ کتاب های جدید نرود، اظهار کرد: برای ناشران مهم نیست که کار اثر ادبی است و از نظر ادبیات مهم است یا نه. دیگر کسی به این مسائل فکر نمی کند زیرا بازار به این مسائل فکر نمی کند. مسئله مهم برای ناشر این است که کتاب بفروشد، برای نویسنده و مترجم هم همین مسئله شده است. با خودم فکر می کنم برای ترجمه کتابی کلی وقت می گذارم و در نهایت 300 نسخه از کتاب فروش می رود، چه فایده ای دارد؟ بهتر است من هم بروم دنبال چند کتاب پرفروش! بحث اقتصادی خیلی مهم است. دوست عزیزی به من توصیه کرد با اسم دومی کتاب های بی ارزش ترجمه کن و گفت این باب شده است، خیلی از آدم ها با اسم دوم هم کتاب می نویسند و هم ترجمه می کنند، فقط به این دلیل که بفروشند. فروش خیلی مهم است.

بهمنی درباره فعالیت رسانه ها در حوزه ادبیات و کتاب در سال 98 هم گفت: یکی از اتفاقات خوب و مبارک در چند سال گذشته این بود که انحصارها شکسته شده است. فضای مجازی حسن خوبی که دارد، این است که این امکان را به همه داده، از ناشران تا مولفان و مترجمان، تا کارهای خود را معرفی کنند. اگر کاری خوب باشد دیده می شود و اگر خوب نباشد دیده نخواهد شد. اما از رسانه ای مانند تلویزیون ناامید هستیم. هیچ گاه به کتاب نپرداخته است و یا این که کتاب های خاصی را تبلیغ کرده است. فکر نمی کنم ادبیات ایران از طریق تلویزیون حمایت شده باشد اما در حوزه های دیگر عدالتی دارد به وجود می آید که خیلی خوب است.
انتهای پیام

کامران شرفشاهی دبیر جایزه قلم زرین در گفت و گو با خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان ، در خصوص این جایزه ادبی گفت:کار داوری جشنواره قلم زرین آغاز شده است و همچنان ادامه دارد. تا به حال بخشی از ناشران و پدید آورندگان کتاب، آثارشان را به دبیرخانه جایزه ارسال کرده اند. با توجه به اینکه موضوع جایزه قلم زرین بررسی کتاب هایی است که در سال 98 منتشر شده اند هنوز هم منتظر هستیم کتاب های دیگری به دست ما در دبیرخانه جایزه قلم زرین برسد.

او افزود: امیدوار هستیم با فروکش کردن تب کرونا امکان برگزاری نشست داوران جایزه قلم زرین و بررسی آثار در این جایزه ادبی فراهم شود. متاسفانه به دلیل شیوع بیماری کرونا خللی در برگزاری نشست های ادبی جایزه قلم زرین ایجاد شد و داوران جشنواره نتوانستند نشستی را برای بررسی آثار رسیده به جایزه قلم زرین برگزار کنند امیدوارم با ایجاد شرایط مساعد این امکان فراهم شود که کار داوری آثار هرچه سریع تر انجام شود و بتوانیم راس موعد مقرر که اعلام شده است یعنی چهاردهم تیرماه مصادف با روز قلم برگزار شود.

دبیر جایزه قلم زرین با اشاره به موضوع جشنواره قلم زرین اظهار کرد: به لحاظ موضوع جایزه قلم زرین که بررسی کتاب های منتشر شده در سال 98 است و ناشران غالبا تا آخرین روز های سال، کتاب هایشان را برای اعلام وصول به وزارت ارشاد می سپارند، مهلت شرکت در جشنواره را تمدید کردیم. دبیرخانه جایزه قلم زرین تا آخرین روز های سال 98 فعال بود و در حال حاضر دوستان ارجمند در دبیرخانه حضور دارند و درصدد دریافت فایل آثار هستند به دنبال این هستیم که حقی از کسی ضایع نشود و تمام ناشرانی که در سال 98 کتاب منتشر کرده اند و مایل به شرکت در جایزه قلم زرین هستند بتوانند در این جایزه ادبی شرکت کنند.

انتهای پیام/

این مترجم و منتقد ادبی در گفت وگو با ایسنا درباره وضعیت ادبیات در سال 98 و تاثیرات وقایع اجتماعی بر آن اظهار کرد: ادبیات را در سال 98 خیلی دقیق دنبال نکردم؛ این که ببینم در داستان کوتاه، رمان، شعر و نمایشنامه چه اتفاقاتی افتاده و چه تفاوت هایی با سال های گذشته داشته است، بنابراین پاسخ دقیقی نمی توانم داشته باشم. چیزهایی را به صورت پراکنده خواندم. چند مجموعه شعر برایم فرستاده بودند که شعرهای مهمی نبودند و چون برای ارزیابی جایزه شاملو بود و قرار بود به آن ها نمره بدهیم، نمره متوسطی دادم.

او افزود: من در این مجموعه ها تاثیری از شرایط جامعه ندیدم و بیشتر جریان های قبلی را دنبال می کردند، ادبیات پست مدرن بیشتر در آن ها مشهود بود تا ادبیات رئالیستی، دغدغه و مسائل سیاسی و اجتماعی را در این مجموعه ها ندیدم. البته ممکن است در مجموعه هایی که ندیدم متفاوت بوده باشد.

علایی سپس گفت: در زمینه داستان هم چیز قابلی نخواندم، البته اگر کتاب خوبی چاپ شده بود حداقل نامش را می شنیدم و یا می گفتند رمان یا مجموعه داستان متفاوتی چاپ شده است.

مترجم کتاب رویداد ادبیات نوشته تری ایگلتون در ادامه بیان کرد: به نظر می رسد اتفاق جدی ای در حوزه ادبیات اتفاق نیافتاده که این طور در سکوت گذشته است، اگر هم بوده من بی خبر هستم. چیزهایی که گفتم تجربه شخصی من بود و شاید بقیه دوستان چیزهای قابلی را بتوانند مطرح کنند. ولی در زمینه شعر فکر می کنم بقیه دوستان هم نمراتی که دادند پایین بود، تازه این پنج مجموعه از بین کتاب های زیادی انتخاب شده بودند. در شعر من چیز خاصی ندیدم ، در داستان هم احتمالا باید این طور باشد. غیر از این بود، خبرش را می شنیدم و سراغ کتاب می رفتم. شاید بتوان گفت سال 98 سال راکدی در حوزه ادبیات بوده است، البته قطعی نمی گویم.

علایی همچنین گفت: ادبیات ما در دهه 90 از رئالیسم و مدرنیسم فاصله گرفته و سراغ پست مدرنیسم رفته است و نویسندگان و شاعران توجه زیادی به آن نشان داده اند و برایشان جذاب بوده است. آنچه در زمینه شعر و داستان در دهه 90 می بینیم در این وادی گذشته است. در نتیجه باید پست مدرنیته در ایران مورد بررسی قرار بگیرد.

او درباره عملکرد رسانه ها در حوزه ادبیات و کتاب در سال 98 هم اظهار کرد: رسانه ها هم برنامه های قبلی خود را داشتند. بیشتر مجلات و نشریاتی که من دیدم مباحث اجتماعی و سیاسی داخلی و خارجی برایشان جذاب تر از ادبیات بود. شاید هم دلیل این موضوع این باشد که چیز دندان گیری در ادبیات ندیده اند که بخواهند آن را مطرح کنند و بر روی آن مانور بدهند. در فضای مجازی هم به صورت محدود فعالیت دارم. اما اگر داستان، رمان و شعر متفاوتی بود حتما دوستان و دانشجویانم به من می گفتند و مرا در جریان می گذاشتند، آن ها هم حساسیت خاصی نشان ندادند.

انتهای پیام

به گزارش خبرگزاری فارس، جواد محدثی که کتاب کتاب حکمت های نقوی، ترجمه و توضیح چهل حدیث از امام هادی (ع) از او به عنوان یکی از 12 منبع دهمین جشنواره کتابخوانی رضوی در بخش بزرگسال، انتخاب و معرفی شده، در این باره گفت: اینکه اثر تألیفی هر نویسنده ای مورد توجه و مورد استفاده قرار بگیرد بسیار خوشحال کننده است، چراکه مولف می تواند نتیجه کار خود را ببیند. از این جهت بنده هم از اینکه کتاب حکمت های نقوی در دهمین جشنواره کتابخوانی رضوی به عنوان منبع انتخاب و معرفی شده، و زمینه دسترسی به آن در سراسر کشور فراهم شده بسیار خوشحال و شاکر خداوند هستم.

وی موفقیت جشنواره کتابخوانی رضوی در به مشارکت طلبیدن مردم به امر کتابخوانی را قابل تقدیر دانست و گفت: در کنار گلایه های موجود از سطح پایین کتابخوانی در کشور، پیمودن راه و روشی ابتکاری که بتواند مخاطب را جذب کند و بین او و کتاب انس و الفت ایجاد کند، بسیار مغتنم است و باید به افرادی که در این زمینه موفق هستند، تبریک گفت. یکی از این راه ها که با موفقیت های چشم گیری همراه بوده، برگزاری جشنواره کتابخوانی رضوی است که موجب تقویت فرهنگ کتابخوانی و ترمیم گسست ایجاد شده میان نسل امروز و کتاب که بواسطه فضای مجازی به وجود آمده بود، شده است.

محدثی ادامه داد: در مجموع این حرکت را یک حرکت مثبت می بینم و هم ضمن آرزوی توفیق برای دست اندرکاران و همچنین برای شرکت کنندگان در این جشنواره، امیدوارم که با استمرار و تکامل این حرکت فرهنگ در سال های آینده، موجبات رقم خوردن آینده بهتری برای مردم کشور فراهم آید.

این پژوهشگر دینی درباره کتاب حکمت های نقوی نیز توضیح داد: هدف من از نگارش این کتاب این بوده که ما با معارف ناب و زیبای اهل بیت(ع) آشنا شویم و آن را به نسل جوان هم منتقل کنیم. این کتاب تک نگاری نیست و یکی از 14 جلد کتابی است که تحت عناوین حکمت های نبوی، علوی، فاطمی، حسنی، حسینی تا حکمت های مهدوی نگارش شده است؛ که در هر کتاب چهل سخن ناب از هریک از معصومین(ع) همراه با توضیح مختصری که بتواند پیام آن را منتقل کند، آورده شده است. الحمدالله به دلیل اینکه این مجموعه با زبان عموم جامعه نگارش شده، با استقبال خوبی همراه شده است و امیدوارم نگارش این کتاب که به نوعی خدمت به فرهنگ اهل بیت(ع) است، مقبول درگاه خداوند واقع شود.

جواد محدثی در ادامه به شرایط ویژه حاکم بر کشور بواسطه شیوع بیماری کرونا که بسیاری از مردم را مجبور به خانه نشینی کرده اشاره کرد و گفت: استفاده از فرصت نشانه خردمندی است و یک جمله معروفی وجود دارد که می گوید فرصت به دست آمدنی نیست، بلکه به دست آوردنی هست؛ یعنی انسان باید در پی تولید فرصت باشد. به هرحال امروز به دلیل قرنطینه خانگی، توفیقی پیش آمده که افراد بیشتر وقت خود را در خانه بگذرانند و این بهترین فرصت برای مطالعه و انس با کتاب را پیش روی مردم گذاشته است.

این پژوهشگر دینی افزود: بنده هم به دلیل اینکه تردد بیرونی و کارهای بیرون از خانه را فعلا متوقف کرده ام، بیشترین فرصتی که در این ایام در خانه هستم را به خواندن کتاب اختصاص داده ام و احساس می کنم این اقدام بهترین استفاده از زمان است. به همه عزیزان پیشنهاد می کنم که این فرصت را غنیمت شمرده و برای استفاده بهینه در این ایام و مطالعه کتاب های مناسب و مفید، در جشنواره کتابخوانی رضوی شرکت کنند.

وی درباره ثمرات و برکات شرکت در جشنواره کتابخوانی رضوی توضیح داد: یکی از وظایف ما این است که با پیشوایان دینی و با مکتب اهل بیت آشنا شویم و این آشنایی و معرفت ما را به محبت و این محبت ما را به همسویی و اطاعت می کشاند. اگر این فرصت را ایجاد کنیم که اهل بیت(ع) و جایگاه ایشان را از طریق کلمات و جملات حکمت آمیز بشناسیم، بر محبت ما افزوده می شود و این بزرگواران در نظر ما به عنوان الگوهای ناب ثبت می شوند که این موضوع تضمینی است که به فرهنگ خودی و مکتبی مان اتکای بیشتری داشته باشیم.

انتهای پیام/

احمد دولت آبادی مدیر مسئول انتشارات نگار تابان در گفت و گو با خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان ، درباره وضعیت نشر کشور گفت:تبلیغات ناشران برای فروش کتاب هایشان در فضای مجازی افزایش یافته است و ناشران به سمت فروش آنلاین کتاب هایشان روی آورده اند.

مدیر مسئول انتشارات نگار تابان افزود:ناشران با توجه به همکاری موسسه خانه کتاب با شرکت پست برای دریافت کمتر هزینه پست کتاب مشکلی ندارند. هزینه پستی مشخصی برای ارسال کتاب ناشران به مخاطبان کتاب وجود دارد و مطابق وزن بسته پستی، هزینه را دریافت نمی کنند.

او با بیان اینکه در گذشته با وجود اینکه از یک سو اوضاع اقتصادی مردم مناسب نبود و از سوی دیگر قیمت کتاب افزایش یافته بود اما مردم کتاب می خریدند، ادامه داد: در حال حاضر شیوع ویروس کرونا کتابفروشان و ناشران را هم تحت تاثیر قرار داده است از آنجایی که شیوع بیماری کرونا یک مسئله جهانی است کار کتابفروشان و ناشران در تمام جهان تحت تاثیر این بیماری قرار گرفته است.

دولت آبادی در خصوص معافیت مالی ناشران در سال جاری گفت: تا الان ناشران از پرداخت مالیات معاف بودند و دولت در این زمینه از آن ها حمایت کرده است چندین سال است که ناشران از پرداخت مالیات معاف شده اند اما هنوز وضعیت معافیت مالیاتی ناشران مشخص نیست. در اردیبهشت ماه سال جاری مشخص می شود که ناشران صد در صد از پرداخت مالیات معاف هستند یا نه شاید مانند چندین سال اخیر از پرداخت مالیات معاف باشند.

انتهای پیام/

انتشارات هفت رنگ با هدف کشف استعدادهای جوان، ترویج داستان نویسی و فرهنگ کتاب خوانی، سومین دوره مسابقه داستان کوتاه نویسی را با موضوع آخرین بار برگزار می کند.
هیات انتخاب (بر اساس حروف الفبا) این جایزه را اسامی زیر تشکیل می دهند: فرشته احمدی، میترا الیاتی، فرهاد توحیدی، محمد چرمشیر، مهسا محبعلی.
و هیئت داوران (بر اساس حروف الفبا): احمد پوری، حسین سناپور، لیلی گلستان
مهلت ارسال آثار از 1 دی 1398 تا 15 فروردین 1399 خواهد بود. شرایط سنی شرکت در مسابقه حداکثر 30 سال است. مراسم اختتامیه با معرفی برگزیدگان در خرداد 1399 برگزار خواهد شد.

شرایط شرکت در مسابقه داستان کوتاه
داستان های کوتاه باید به صورت تایپ شده در فرمت های .doc, . docx و . rtf در سامانه ی وب سایت جایزه ی ارغوان ثبت شود. تکمیل فرم ثبت نام آنلاین الزامی است. تعداد کلمات هر داستان کوتاه حداکثر 3000 کلمه است. هر نویسنده تنها یک اثر می تواند ارسال کند. در صورت کپی برداری یا استفاده از آثار دیگران داستان مورد نظر حذف خواهد شد. داستان های مورد نظر در مسابقات دیگر حایز رتبه نشده و قبلا چاپ نشده باشند. داستان های مورد نظر به صورت همزمان در مسابقات دیگر ارایه نشده باشند.
شرکت کنندگان نباید کتاب چاپ شده ای در بخش داستان کوتاه و یا بلند چه به صورت فردی و یا گروهی داشته باشند. فرم تقاضای شرکت در مسابقه باید توسط نویسنده و یا نماینده قانونی ایشان تکمیل شود. قوانین، مناسبات و هنجارهای جامعه در انتخاب داستان های کوتاه برای شرکت در مسابقه در نظر گرفته خواهد شد.
مسئولیت رعایت نکردن هریک از موارد ذکر شده به عهده شرکت کننده است. تمام شرکت کنندگان می توانند آخرین اخبار و اطلاعات راجع به جایزه ارغوان و مراحل داوری را از طریق وب سایت جایزه ارغوان پیگیری کنند.

خبرگزاری مهر ، گروه فرهنگ _ صادق وفایی: پس از 10 گفتگویی که در سال های گذشته با ناشران مختلف کشور در قالب پرونده گفتگو با اهالی نشر منتشر کردیم، یازدهمین گفتگو، روز پنجم فروردین 99 با ناصر میرباقری مدیر انتشارات خانه فرهنگ و هنر گویا منتشر شد که در آن، اطلاعاتی تاریخی درباره تاریخ تشکیل این نشر، تأثیر خوانساری ها بر نشر ایران و همچنین تاریخ کتابفروشی های خیابان کریم خان زند تهران ارائه شد. گفتگوی مورد اشاره اینجا: کتابفروشی های کریم خان چگونه پاگرفتند / خوانساری ها و تاریخ نشر ایران قابل مطالعه است.

دیگر گفتگوی نوروزی سرویس فرهنگ خبرگزاری مهر که مرتبط با کتاب و نشر است، به عنوان دوازدهمین قسمت از پرونده گفتگو با اهالی نشر با مرتضی احمد آخوندی مدیر انتشارات دارالکتب الاسلامیه است. این ناشر به انتشار کتاب های اسلامی شناخته می شود و علاوه بر نشر، در حوزه فروش کتاب هم فعال است.

مصاحبه با آخوندی در طبقه بالای بازار سلطانی، یکی از زوایای بازار بزرگ و قدیمی شهر تهران انجام شد. طبق قراری که با آخوندی داشتیم، در حجره کوچک کتابفروشی دارالکتب الاسلامیه و در محاصره حجم انبوه کتاب های مغازه، به گفتگو نشستیم. کسب و کار این ناشر و کتابفروش ، در ابتدای امر در دو مغازه طبقه پایین و بالا بوده که امروزه، این کسب وکار به همین حجره کوچکِ طبقه بالای بازار سلطانی محدود شده است.

گفتگو با مرتضی احمد آخوندی، دربرگیرنده مطالبی از تاریخ تشکیل انتشارات دارالکتب الاسلامیه ، اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران، روزهای انقلاب اسلامی و چاپ کتاب های اندیشه ها و مکاتب مختلف، چهره هایی مانند امام خمینی (ره)، آیت الله هاشمی رفسنجانی، علامه طباطبایی، شهید مرتضی مطهری، ارتباطات حوزه کتاب بین کشورهای ایران، عراق، بحرین و ... است.

در ادامه مشروح مصاحبه با مرتضی احمد آخوندی مدیر انتشارات دارالکتب الاسلامیه را می خوانیم:

* آقای آخوندی، نشر دارالکتب الاسلامیه در سال 1317 شروع به کار کرد یا 1320؟

شروع کار نشر توسط ابوی من، در سال 1317 در شهر نجف بود.

* بله می خواستم همین را بپرسم که در تهران بوده یا در نجف؟

نه. 1317 در نجف و 1320 در تهران بوده. پدرم آن جا در نجف کارهایی انجام داد و بعد به ایران آمد و به مشهد رفت. بعد هم ازدواج کرد.

* وقتی کار را شروع کردند، شما متولد نشده بودید.

بله. من متولد سال 1321 هستم.

* شما اصالتاً یزدی هستید؟

بله. ما اجدامان ، پنج شش پشت در یزد بوده اند.

* احیاناً خوانساری که نیستید؟

نه. همان یزدی هستیم. البته پدر ِپدرخانمم خوانساری است.

* ایشان هم در کار کتاب است؟

نه. در کار کاغذ بود.

* می خواستم درباره بهانه تأسیس این نشر توسط پدرتان بپرسم. آیا بهانه اصلی مبارزه با رضاخان بوده یا چاپ آن کتاب شیخ عباس قمی؟

اصل مساله از همان جایی شروع شد که شیخ عباس قمی در نجف مشغول کار روی کتاب سفینةالبحار بوده و چون سرمایه ای برای چاپ کتابش نداشته، از ابوی می خواهد که برای چاپ کتاب کمکش کند. اجداد ما روحانی یا تاجر بودند.

* تجارت شان کتاب بود؟

نه. ارتباطی به کتاب نداشت. 8 پشت ما مرحوم حاج ابوالقاسم کرمانی بود که به یزد رفته و موقوفات زیادی در این شهر دارد. خیلی از این موقوفات هنوز هم هست و تولیت شان تا امروز به من رسیده است. جد ما مرحوم حاج رحمت در یزد بوده و بعد ساکن مشهد می شود. پدرم هم در مشهد متولد می شود و بعد برای تحصیل به نجف می رود. در دوره کشف حجاب، پدر و عمویم در نجف بودند ولی جدم در مشهد بود که پس از جریان کشف حجاب، همه خانواده را برداشته و به نجف می رود.

مرحوم شیخ عباس قمی چون از قدیم با پدرم روابط دوستانه و نزدیک داشته، از ابوی می خواهد که از مشهد پولی برایش فرستاده شود تا کار نیمه کاره کتاب را تمام کند. کتاب آن زمان زیر چاپ بوده است. پدر هم این کار را انجام می دهد. بعد برای این که پول را برگردانند، کتاب ها را این طرف و آن طرف می برد تا بفروشد.

* یعنی خودشان کتابفروشی نداشتند؟

نه. کتاب ها را پس از چاپ می فروشند تا بدهی های شیخ عباس قمی را پرداخت کنند.

شروع به چاپ صحیفه سجادیه کردند تا در دسترس همه قرار بگیرد. کتاب را دادند به خطاطی به اسم مرحوم میرزا احمد زنجانی بنویسد و به صورت جیبی چاپش کردند. خیلی از کتیبه های مساجد به خط ثلث و نسخ از آثار این خطاط هستند. مرحوم آیت الله مرعشی نجفی هم مقدمه ای برایش نوشتند. * پس از طریق دستفروشی کتاب ها را فروختند؟

البته دستفروشی به این معنی که نبوده. کتاب ها را می بردند نزد علما و جایی که طالبانش حضور داشتند.

* می دانید کتاب را با چه تیراژی چاپ کردند؟

آن وقت ها تیراژ چاپ های سنگی 750 نسخه بود. یعنی بیش از آن، سنگ ها ظرفیت نداشتند. نمی دانم اولین چاپ این کتاب کلیشه بود یا سنگ. اگر کلیشه بوده باشد، معمولش هزار نسخه بوده است.

* خب پس از آن، در فاصله 3 سال پیش از تولد شما، کتاب های دیگری هم چاپ کردند؟

بله. شروع به چاپ صحیفه سجادیه کردند تا در دسترس همه قرار بگیرد. کتاب را دادند به خطاطی به اسم مرحوم میرزا احمد زنجانی _که آن وقت نجف بود _ بنویسد و به صورت جیبی چاپش کردند. خیلی از کتیبه های مساجد به خط ثلث و نسخ از آثار این خطاط هستند. مرحوم آیت الله مرعشی نجفی هم مقدمه ای برایش نوشتند. مرحوم سید محمد مشکات هم که از دانشگاهی های بزرگ تهران بود _ از روحانیون بود و کتابخانه اش را به دانشگاه تهران بخشید _ برای این کتاب مقدمه نوشت. در آن مقدمه، آیت الله مرعشی این نسخه را تائید کردند. این کتاب تاریخش مربوط به سال 1320 است.

* یعنی اول کتاب شیخ عباس قمی بود و صحیفه سجادیه و بعد...

بعد دیگر کارها در ایران دنبال شد.

* احتمالاً دیده اند دایره مخاطب شان در ایران بیشتر است!

بله. البته باز به نجف رفت و آمد داشتند تا این که کاملاً در تهران مستقر شدند.

* شما از سال 39 وارد کار نشر و در واقع کمک کار پدر شدید؟

بله. پدر وقتی به تهران آمد با کمک مرحوم حاج شیخ عباسعلی اسلامی، جامعه تعلیمات اسلامی را بنیان گذاشتند. چون در دوران رضاخان خبری از این جریانات نبود اما پس از فرارش، پدر و مرحوم اسلامی شروع کردند این مجموعه مدارس را پایه گذاشتند؛ مدارسی برای بچه ها، دبستان و دبیرستان که بچه ها در یک محیط اسلامی درس بخوانند و رشد کنند. این کار هم خیلی مفصل شد. 1321 سال تأسیس جامعه تعلیمات اسلامی بود. من هم دوران ابتدایی و دبیرستان را در همان مدرسه درس خواندم. بعد دیپلم گرفتم و بعدش هم آمدم خدمت ایشان.

* تا پیش از شروع کار نزد پدر، کارگری چاپخانه، فروش کتاب یا کاری مرتبط با کتاب انجام نداده بودید؟

نه. فقط وقتی که 3 ماه تعطیلی های تابستان بود، به مغازه پدر می آمدم و کمک می کردم.

* دفتر یا مغازه انتشارات از اول در همین مکان فعلی بود؟

اول نه. خود این بازار (بازار سلطانی) سال 1328 درست شد. پیش از آن، پدرْ دفتری مستقل نداشت. معمولاً در مغازه دوستان یا سرای قدسیه پیش مرحوم رضازاده کارها را انجام می دادند.

* پس دفتر ثابتی نداشتند!

بله. اولین جایی که گرفتند، طبقه پایین همین جا بود. تا سال 1392 پایین بودیم و بعد آن را فروختیم. طبقه دوم یعنی این جا دفتر حسابداری و پایین، مغازه بزرگی بود. سال 39 که من آمدم، مغازه پشتی اش هم به آن اضافه شده بود. این بالا هم که دفتر بود. تا سال 92 پایین بودیم و بعد از فوت پدر، آن جا را فروختیم.

* یعنی دایره کار و کاسبی کوچک تر شده؟

بله. تقریباً همین طور است و محیط هم عوض شده است.

* یعنی بازار دنبال چیزهای دیگری است؟

بله. همه چیز بدلی شده. آن وقت ها همه چیز اصلی بود. در همین بازار سلطانی، دوسه ناشر بودند.

* الان فکر نمی کنم باشند!

همه رفته اند.

* یا اگر باشند تبدیل به لوازم التحریری شده اند.

لوازم التحریر هم قدیم زیاد بود ولی آن بنده های خدا هم رفتند و الان جایشان را به لباس فروشی ها داده اند.

* جالب است که شما هنوز این جا مانده اید! چون خیلی از کتابفروشی ها از بازار به شاه آباد و بهارستان و بعد هم به خیابان انقلاب رفتند. خب برسیم به مقطع زمانی چاپ کتاب های شهید مطهری و علامه طباطبایی توسط نشر دارالکتب الاسلامیه . شما احیاناً با این دو شخصیت مواجهه هم داشتید؟

بله. زیاد. اولین کتابی که از علامه طباطبایی چاپ کردیم، تفسیر المیزانش به عربی بود. مجموعه آن را تک به تک به عربی چاپ کردیم.

* یعنی ایشان به مرور می نوشت و به چاپ می سپرد؟

بله. تقریباً سالی یک جلد می نوشت. که پس از تحویل به پدر، آماده، حروفچینی و چاپ می شد.

* دستمزدی هم می گرفت؟

بله. مبلغی به عنوان حق التالیف در نظر گرفته شده بود.

* فرایندِ ابتدا تا انتهای چاپ المیزان چه قدر طول کشید؟

تقریباً 20 سال طول کشید. 1332 یا 33 شروع شد و 1339 که من دیگر این جا کار می کردم، حدود 8 یا 9 جلدش چاپ شده بود. از جلد 10 به بعد، من در جریان کارها بودم تا سال 1350 که تکمیل شد. 20 جلد عربی.

* فارسی اش چطور؟

از سال 35 یا 36 شروع شد. جلد اول را آقای مکارم شیرازی ترجمه کردند. جلد دوم را آقای مصباح.

* این کارها را پدر شما سفارش می داد یا خود مولف ها ترجمه می کردند و برای چاپ می آورند؟

نه این ترجمه های فارسی را ما چاپ نکردیم. این ترجمه ها در قم توسط انتشارات دارالعلم چاپ شدند. این ها در قم چاپ می شد و ما این جا می فروختیم.

* دارالعلم برای حوزه علمیه بود؟

نه. برای مرحوم آذری قمی، و مستقل بود؛ آقای آذری که در مجلس خبرگان بود.

* کتاب های شهید مطهری چه طور؟

ایشان از سال 32 و زمانی که فعالیت مارکسیست ها زیاد شده بود، با دارالکتب الاسلامیه همکاری کرد؛ سر همان کتاب اصول فلسفه و روش رئالیسم علامه طباطبایی که پاورقی هایش را آقای مطهری نوشته بود و برای اولین بار پدرم چاپش کرد.

* پیشنهاد چاپ کتاب، از پدر شما بود یا خود شهید مطهری آن را آورد؟

من آن زمان مغازه نبودم. ده یازده سالم بود. اما می دانم که پیشنهاد پدر نبود و خود آقای مطهری آن را آورد.

* با علامه طباطبایی، رفت و آمد هم داشتید؟ فکر نمی کنم ایشان زیاد این جا آمده باشد!

ما زیاد به دیدارشان در قم می رفتیم. آقای طباطبایی در قم بودند ولی ایام تابستان هرسال به تهران و درکه می رفتند.

علامه طباطبایی غیر از تابستان ها، شب های جمعه هم به تهران می آمدند و به مجلس آقای ذوالمجد طباطبایی می رفتند. ایشان وکیل دادگستری بود و خانه اش در خیابان بهار بود. الان هم یک کوچه به نام ذوالمجد طباطبایی در خیابان بهار است. آقای طباطبایی شب های جمعه به آن جا می آمدند و شهید مطهری هم می آمد. * یعنی مقیم آن جا بودند؟

نه خانه نداشتند. اجاره می کردند. سال های بعد یعنی حدود 39 دورتر از درکه هم می رفتند؛ جاهایی مثل جابن یا دماوند. یک بار ما، جابن خدمت شان رفتیم. در سال های پیش تر هم جمعه ها با ابوی و دوستان در درکه به خدمت شان می رسیم.

* برادر علامه آقای الهی را چه طور؟ دیده بودید؟

نه خدمت ایشان نرسیدم. فکر می کنم ایشان نجف بودند.

* می شد شهید مطهری و پدرتان در دفتر انتشارات، سر موضوعات عقیدتی یا ایدئولوژیک بحث و گفتگو کنند؟

بحث که نه، ولی جلسات زیادی در خدمت ایشان بودیم. علامه غیر از تابستان ها، شب های جمعه هم به تهران می آمدند و به مجلس آقای ذوالمجد طباطبایی می رفتند. ایشان وکیل دادگستری بود و خانه اش در خیابان بهار بود. الان هم یک کوچه به نام ذوالمجد طباطبایی در خیابان بهار است. آقای طباطبایی شب های جمعه به آن جا می آمدند و شهید مطهری هم می آمد.

* علامه منبر می رفت؟

نه. جلسه دورهمی و پرسش و پاسخ بود.

* آقای ذوالمجد، فامیل علامه بود؟

نه. فکر نمی کنم. اما دوست بودند. جلسه خیلی مفصلی نبود. چهارپنج نفری بودیم که دور هم می نشستیم. سال 41 یا 42 بود. من هم می رفتم که یا مطالب المیزان را بگیرم و یا صفحات چاپ شده را نشانش بدهم.

* بحث کتاب های شهید مطهری در نقد مارکسیست ها شد. در سال های آخر منتهی به انقلاب، 56 و 57 یک شوروحال جالب در زمینه چاپ کتاب به وجود آمده بود که یکی از گوشه هایش کتاب های جلد سفید هستند.

بله. سال 57 بود که دیگر ساواک نمی توانست کنترل کند.

* شما هم آن زمان، شلوغی کارتان بود؟

ما کار عادی مان را می کردیم. مردم دنبال کتاب بودند و انقلاب که شروع شد، با رفتاری که مارکسیست ها و کمونیست ها از خودشان نشان دادند، کتاب های رد مارکسیسم هم کم کم افت کرد. چون مردم دیدند این ها چه جنایت کارهایی هستند و دیگر کسی دنبال این نبود که ببیند عقیده علمی شان چیست.

* در آن ایام، کتاب های شما را قاچاق نمی کردند یا این که با جلد سفید بفروشند؟

نه. کتاب های ما آن طور نبود که دچار این مشکل شود. قبلش، پیش از انقلاب هم که از وزارت فرهنگ و هنر مجوز می گرفتیم.

* پس از آن شور و حال، ظاهراً پس از انقلاب، در برهه ای بنی صدر محدودیت هایی ایجاد کرد.

بله. محدودیتی بود که خیلی هم ادامه پیدا کرد. از همان سال 59 برای خروج کتاب از ایران ایجاد محدودیت کرد. عنوانش هم این بود که کاغذ از خارج می آید، پس کسی که می خواهد کتاب به خارج بفرستد باید سازوکار تجاری و بازرگانی داشته باشد تا پولش برگردد.

* به نظرتان درست می گفت؟

نه. خیلی مزخرف بود. حتی پس از بنی صدر که سال 60 کنار رفت، این جریان همچنان ادامه پیدا کرد. ما چون کتاب های عربی زیادی داشتیم، می خواستیم در نمایشگاه های خارجی شرکت کنیم. مثلاً سوریه یک نمایشگاه کتاب داشت. ما هم فهرست کتاب هایمان را فرستادیم. بین تمام کتاب های عربی مان تنها شرح شواهد مجمع البیان را پذیرفتند. همان دوجلد مشکلی که در قفسه می بینید!

* یعنی گفتند به نمایشگاه بیایید ولی فقط با نسخه های همین کتاب؟

بله. ما هم گفتیم باشد باهمین کتاب می رویم. اما هنگام خروج، گمرک گفت فقط می توانید یک نسخه با خودتان ببرید. چون خروج کتاب ممنوع است. یادم است که به مدت چندسال، اگر کسی می خواست کتاب خارج کند، فقط برای چند نسخه اجازه می دادند. بعد در شناسنامه اش هم ثبت می کردند. تنها راهی که مانده بود این بود که بروند با سازمان تبلیغات مذاکره کنند. وگرنه پست هم حق ارسال نداشت و می گفت باید شناسنامه بیاورید. در طول سال هم اجازه نداشتیم بیشتر از 3 کتاب خارج کنیم.

آقای هاشمی رفسنجانی به غرفه نشر ما آمد و من به ایشان گفتم آقا جریان این طوری است و هنوز اداره پست چنین رفتاری دارد. ایشان _ آن موقع رئیس جمهور بود _ اصلاً وا رفت و تعجب کرد. همان جا گفت هرگونه مانع برای صدور کتاب را بردارید. حتی اگر لازم است این مساله به مجلس برود، انجامش بدهید. * به خاطر مسائل کاغذ و ارز بود دیگر؟ دلیلش که مسائل امنیتی نبود!

نه امنیتی نبود. در اولین نمایشگاه کتاب آقای موسوی نخست وزیر بود؛ میرحسین موسوی. من شخصاً و بدون واسطه به ایشان گفتم آقا این چه وضعی است؟ در این مملکت دارد کتاب چاپ می شود ولی نمی گذارند به خارج برود. خود ایشان گفت کاغذش از خارج می آید، بنابراین پولش باید برگردد. این عین کلامی است که خود ایشان به من گفت. باید ارزش برگردد. انگار برنامه ای در کار بود که جلوی صدور انقلاب از این طریق گرفته شود.

* همان زمانی که دادوستد کوپنی رواج داشت؟

بله همان ایام بود. حالا ما می گفتیم آقا مملکت انقلاب شده. کتاب که اصلاً جنس تجاری نیست. الانش هم تجاری نیست، چه برسد به آن وقت ها. خلاصه گذشت تا دومین نمایشگاه بین المللی کتاب زمان آقای هاشمی رفسنجانی برگزار شد که دیگر مسند نخست وزیری کنار رفته بود. اگر اشتباه نکنم اولین نمایشگاه سال 68 بود و دومین نمایشگاه سال 70. ما از قدیم با هم آشنا بودیم.

* با آقای هاشمی؟

بله. در آن دوره نمایشگاه ایشان به غرفه نشر ما آمد و من به ایشان گفتم آقا جریان این طوری است و هنوز اداره پست چنین رفتاری دارد. ایشان _ آن موقع رئیس جمهور بود _ اصلاً وا رفت و تعجب کرد. همان جا گفت هرگونه مانع برای صدور کتاب را بردارید. حتی اگر لازم است این مساله به مجلس برود، انجامش بدهید.

* و از آن جا درست شد؟

بله. توانستیم در اولین نمایشگاه بحرین شرکت کنیم. کامیونِ کتاب می بردیم برای بحرین.

* از آن طرف هم استقبال می شد؟ یعنی بحرینی ها هم خواستار بودند.

بله، زیاد.

* ولی این هم جالب است. احتمالاً در برهه ای این درک وجود داشته که به صلاح است جلوی صدور کتاب گرفته شود. ولی الان که به این مساله نگاه می کنیم، خودمان بی خود جلوی خودمان را گرفته بودیم!

این، ظاهر قضیه است.

* یعنی می گوئید رویکرد مغرضانه ای در کار بوده؟

حدس من این است که اصل جریان از زمان بنی صدر شروع شد و او چنین نظری داشته. دیگرانی که راهش را ادامه دادند، خیلی مثل او نبودند. مثلاً یک سال دیگر که می خواستیم در نمایشگاه سوریه شرکت کنیم، همه کتاب ها را بردیم به سازمان تبلیغات دادیم. آن ها هم چون وارد نبودند، همه را با دی اچ ال فرستادند و هزینه هنگفتی برای حمل کتاب ها تحمیل شد.

* کتاب ها آن جا فروخته شدند؟ توانستند هزینه را برگرداندند؟

پس از چندسال، رایزنی فرهنگی ایران در آن جا کتاب ها را خرید و همان قیمت ایران را به ما دادند.

* خب به مقطع تشکیل اتحادیه ناشران برسیم. شما از زمان تشکیل اتحادیه خاطره ای دارید؟ ظاهراً ابتکار نصرالله صبوحی بوده است.

نه وقتی ایشان بود، من هنوز شروع به کار نکرده بودم. اما ایشان را می شناختم. فکر تشکیل اتحادیه ابتکار ایشان نبود. اتحادیه های صنفی شروع به کار کرده بودند و فعالان نشر می خواستند اتحادیه داشته باشند.

* تا جایی که می دانم پیشنهادش را او مطرح کرده است!

بله. بالاخره این هم یک صنف بود که بنا بود اتحادیه داشته باشد. بعد آقای رمضانی بود و...

* پدر آقای رمضانی نشر مرکز؟

نه. عمویش. یک دوره ایشان بود. بعد اقبال بود. آقای محمدی بود و...

* دارالکتب الاسلامیه از ابتدا عضو اتحادیه بود؟

نه. از سال 39 که من آمدم با مشکلات مالی مواجه شدیم. آن موقع در دبیرستان درس می خواندم و رشته ام ریاضی بود. معدلم 18 و 77 صدم بود.

* موقع دیپلم!

بله. آن زمان سخت دیپلم می دادند و اسمم را هم نوشتم که بروم در دانشکده فنی تحصیل کنم که دیدم مرحوم پدر گرفتاری مالی و بدهکاری بانکی دارد. این بود که گفتم بمانم کمک کنم. پدر هم گفت به دانشگاه نرو و کمک کن. امروز هم خوشحال هستم که ماندم. البته بیرون، درس های دینی و حوزوی می خواندم. من سربازی نرفتم و این جا را هم مرحوم پدر، به خاطر مشکلات مالی، به نام من کرده بود. به همین دلیل باید می رفتم جواز کسب می گرفتم اما چون سربازی نرفته بودم، نمی توانستم. آن موقع آقای محمدی معاون اتحادیه بود که گفت کاری ندارد! به پدرت وکالت بده که کارها را انجام بدهد. به این ترتیب بود که پدر عضو اتحادیه شد؛ به وکالت از طرف من.

* چه سالی بود؟

من سال 52 معافیت سربازی ام را گرفتم. بنابراین فکر کنم حدود سال 47 یا 48 بود که این اتفاق افتاد. تا سال 70 با وکالتی که گفتم، کارها به عهده و نام پدر بود. بعد از آن رفتم و وکالت را لغو کردم و خودم مسئولیت را به عهده گرفتم. آن موقع پدر عضو هیئت مدیره اتحادیه بود.

* آقای آخوندی زمانی بوده که شما به کشورهای عربی کتاب صادر می کردید. هنوز هم این روند ادامه دارد؟

از ابتدای امر، کتاب های المیزان، بهار و ... را به طور مرتب عراق می فرستادیم. چون جد من در عراق بود و کتابفروشی داشت. عمویم (پدر مهندس آخوندی) هم در نجف بود.

* مهندس آخوندیِ وزیر راه؟

بله. ایشان پسرعموی من است. پدرشان در نجف مانده بود. ایشان داماد علامه امینی بود که یک کتابفروشی داشت و یک سری کتاب ها را هم ایشان چاپ می کرد.

* این کتابفروشی های پدر و عمویتان در نجف، هنوز هم هستند؟

نه. جدم در نجف درگذشت و زمان صدام هم، عمو و آشنایانش را از عراق اخراج کردند. این دو کتابفروشی دیگر نیستند. خلاصه این که به طور مرتب با پست به عراق، کویت، لبنان و ... کتاب می فرستادیم.

* یعنی بیشتر جاهایی که شیعیان بودند.

بله. از سال 70 هم که در بحرین بودیم و شهید کریم فخراوی می آمد از ما کتاب می گرفت. ایشان هم، مشتری خوبی بود و سعی کرد خیلی از ناشران ایرانی بتوانند در نمایشگاه بحرین شرکت کنند.

* احیاناً برای تبلیغ به عربستان کتاب نمی فرستادید؟

گاهی می فرستادیم. اما نه کتاب های عقیدتی. ارسال کتاب به عربستان سخت بود. به یاد دارم که کتاب اقرب الموارد را که یک کتاب لغت بود به عربستان فرستادیم. این کتاب کاری به بحث شیعه و سنی نداشت. اگر به حج مشرف می شدیم کتاب هم همراهمان می بردیم.

* مشکلی پیش نمی آمد؟

بعضی اوقات پیش می آمد ولی آن قدر زیاد نبود.

* حساسیت ها هم قبلاً کمتر بود!

بله. به همین دلیل می شد خیلی از کتاب ها را برد. خیلی از کتاب ها هم گیر می کردند و مجبور می شدیم موقع برگشت، با خودمان بیاوریم.

* پس در عربستان کتاب ها را ضبط نمی کردند.

بله. چون مسافر بودیم، پس مان می دادند.

* روند بررسی کتاب در نشر شما چه طور بوده و هست؟ شورایی برای بررسی وجود دارد؟

شورایی که نداریم. معمولاً با همه اساتید و بزرگانی کار کرده ایم که آثارشان نیازی به بررسی ندارد. مثلاً به جز علامه طباطبایی و شهید مطهری، اولین کتابِ علامه محمدتقی جعفری را هم ما چاپ کردیم؛ ارتباط انسان با جهان در سال 1335. یا مثلاً نسخه عربی الغدیر علامه امینی را.

* اولین چاپ الغدیر کجا عرضه شد؟

اولین چاپ این کتاب تا جلد نهم، در نجف منتشر شده بود اما کاغذ و سبک چاپش خوب نبود. به همین دلیل علامه امینی که به تهران آمد، در سال 1330 تجدید چاپ این کتاب را به ابوی من سپرد. تجدیدچاپِ آن روزها هم مثل امروز نبود. دوباره باید از اول تصحیح و حروفچینی می شد. به این ترتیب جلدهای 10 و 11 این کتاب برای اولین بار در ایران چاپ شد. بعد از 11 هم که چاپ نشد.

* تصحیح یا حروفچینی را خودتان یا پدرتان انجام می دادید؟

حروفچینی را که حروفچین چاپخانه انجام می داد. غلط گیری ها را زنده یاد محمدباقر بهبودی انجام می داد؛ همین طور مرحوم علی اکبر غفاری در همین مغازه پایین؛ که کمک پدر بود و شب ها هم در منزلش کار تصحیح، تعلیق و غلط گیری را انجام می داد. ایشان تعلیقات کتاب الکافی را انجام داد. مرحوم غفاری از سال 28 یا 29 با پدرم همکاری داشت. خیلی های دیگر هم بودند مثلاً سید کاظم موسوی که معاون وزیر آموزش پرورش بود و در حادثه هفت تیر در حزب جمهوری اسلامی شهید شد. شرح مجمع البیان را ایشان تصحیح کرد.

* این کارها را بیرون انجام می دادند؟ دفتری که نبود به طور متمرکز در آن حضور داشته باشند!

یک مقداری از کارها همین جا انجام می شد. مثلاً آقای بهبودی، آقای قلمی (باجناق امام خمینی (ره)) و چندنفر دیگر، همین جا در همین طبقه بالا کارها را انجام می دادند. مرحوم ربانی شیرازی هم بود.

آقای ساقی رئیس آن زندان، بین رئیس زندان ها معروف بود؛ معروف به این که آدم خوبی است و اجازه می داد من نسخه ها را برای آقای ربانی ببرم. بعد هفته دیگر دوباره برگ ها و کتاب های جدید را می بردم. آن موقع اجازه نمی دادند غیر از بستگان درجه یک، دیگران مرتب به ملاقات بروند. * اتفاقاً می خواستم بپرسم از ایشان خاطره ای دارید؟

بله. خیلی زیاد. ایشان در کار بحارالانوار خیلی کمک کرد؛ هم در تصحیح اش، هم نوشتن پاورقی ها. ایشان سال 43 یا 44 زندان قزل قلعه بود و من نسخه های تصحیح شده و حروفچینی را برای ایشان می بردم.

* مأموران اجازه می دادند نسخه ها رد و بدل بشود؟

بله. آقای ساقی رئیس آن زندان، بین رئیس زندان ها معروف بود؛ معروف به این که آدم خوبی است و اجازه می داد من نسخه ها را برای آقای ربانی ببرم. بعد هفته دیگر دوباره برگ ها و کتاب های جدید را می بردم. آن موقع اجازه نمی دادند غیر از بستگان درجه یک، دیگران مرتب به ملاقات بروند. مرحوم ربانی در جلد 25 بهار اشاره کوتاهی کرده که من الان در زندان هستم و دسترسی به اصل کتاب ندارم. من خودم تا چند سال پیش، از این اشاره بی خبر بودم و یک دوست آن را به من نشان داد.

* آقای آخوندی، یک کتابفروشی اسلامیه بوده که در بازار بین الحرمین فعالیت می کرده...

بله. سرِ بازار آهنگرها بود.

* آقای کتابچی، بله. ایشان ارتباطی به دارالکتب اسلامیه نداشت؟

ارتباط دوستانه و اقتصادی داشتیم ولی فامیلی نه.

* شما سال 38 کتاب فیلسوف نماها ی آقای مکارم را چاپ کردید. فکر می کنم جایزه سلطنتی را هم برد.

جایزه اش مربوط به سال 33 بود. اولین بار خودشان کتاب را در قم چاپ کردند و جایزه اش مربوط به آن موقع بود. بعد از سال 32 بود که، هم این کتاب جایزه برد هم کتاب علامه طباطبایی؛ اصول فلسفه و روش رئالیسم . ولی هیچ کدام نرفتند جایزه را بگیرند.

* چه طور بود که دستگاه حکومتی به چنین نویسندگانی جایزه داد؟ می خواست نمک گیرشان کند؟

نه. اصل مساله این بود که جریان دیگری نبود که مقابل کمونیسم و مارکسیسم بایستد. این ها هم که می گفتند کسی نمی تواند جواب ما را بدهد...

* من فکر کردم شاید حکومت وقت می خواسته امثال علامه و آقای مکارم را جذب کند.

نه. این ها که بالاتر از این حرف ها بودند.

* دستگاه شاه و ساواک به دنبال شما نیامدند که همکاری کنید؟

نه. ما اتفاقاً در اسناد ساواک پرونده داریم. یعنی ابوی پرونده دارد. حدود سال 35 بود که کتاب صوت العدالت الانسانیه درباره حضرت امیر (ع) چاپ شده بود. این کتاب در ابتدای ورودش به ایران، یک کتاب بیشتر نبود و بعداً شد 5 جلد. این کتاب را به آقای صدر بلاغی داده بودند و خیلی سر و صدا کرد. خلاصه از طرف دستگاه آمدند که کتاب را جمع کنید!

* همین جا آمدند؟

بله. آمدند و ابوی را هم با خود بردند.

* چاپخانه هم همین جاها بود؟

نه. ما چاپخانه نداشتیم. این کتاب هم از بیروت می آمد. بیشتر هم توسط انتشارات جعفری تبریزی این کار انجام می شد. در همین خیابان بوذرجمهری بین آهنگرها و چهارراه سیروس.

* این جعفری تبریزی، فامیل آقای جعفریه نشر ثالث نیست؟ چون ایشان هم تبریزی است.

آن زمان دو واردکننده معروف کتاب های عربی بودند؛ یکی اسدی در بهارستان که بیشتر از مصر وارد می کرد و دیگری همین کتابفروشی جعفری تبریزی. خلاصه از ساواک آمدند و گفتند این کتاب را می خواهیم. نه. ارتباطی با هم ندارند. اسم کتابفروشی جعفری تبریزی بود و صاحبش اسم و فامیل دیگری داشت که الان از خاطرم رفته است. این اسامی در همان پرونده های ساواک هست. خلاصه ایشان کارش واردکردن کتاب از لبنان، عراق و مصر بود. آن زمان دو واردکننده معروف کتاب های عربی بودند؛ یکی اسدی در بهارستان که بیشتر از مصر وارد می کرد و دیگری همین کتابفروشی جعفری تبریزی. خلاصه از ساواک آمدند و گفتند این کتاب را می خواهیم. پدر هم خودش نسخه ای همراه نداشتند. فرستادند آوردند و وقتی کتاب ها آمد، ایشان را بردند. همان زمانی بود که تیمور بختیار در محل فعلی حوزه هنری که دولت از بهایی ها گرفته بود، مسئول بود.

* فقط بازجویی بود؟ کتک یا شکنجه ای در کار نبود؟

نه؛ فقط بازجویی. خلاصه ساواک در گزارش هایش چند کتابفروشی را نام برده و گفته مواظب این مراکز باشید چون کتاب های اسلامی پخش می کنند. مورد دیگرش مسجد خمسه در خیابان یخچال بود که مثل این جا، تحت نظر بود.

* چرا جلوی کتاب صوت العداله را گرفتند؟

دلیل شان این بود که این کتاب در پوشش صحبت از حضرت علی (ع)، آموزه های سوسیالیستی را ترویج می کند.

* و این کتاب، تا انقلاب اجازه عرضه نداشت؟

نه. حتی ترجمه فارسی اش تا برهه ای پیش از انقلاب، به بازار آمد. فقط همان سال ها بود که روی این کتاب حساس شدند. به سال 40 نرسید. چنین کتاب هایی مقابل آثار مکتوب امام خمینی (ره) جلوه ای نداشتند.

* شما کتاب های امام (ره) را به طور مخفیانه یا غیرقانونی چاپ نمی کردید؟

نه. ما چاپ نمی کردیم.

* یعنی وارد و پخش می کردید؟

ممکن است تا حدودی از این کارها هم شده باشد. البته از کتاب های امام (ره)، یکی ولایت فقیه حساس بود که از نجف آمد و دیگری هم کتاب کشف الاسرار که در رد افکار کسروی نوشته شده بود.

* به ماجراهای صنفی و اتحادیه ناشران برگردیم. در برهه ای ظاهراً شما در هیئت مدیره ، مخالفانی داشته اید و بحث و جدلی پیش آمده است.

من از سال 76 عضو هیئت مدیره اتحادیه شدم. آن سال 5 نفر در هیئت مدیره بودیم. مرحوم داود رمضان شیرازی بود، مرحوم محسن باقرزاده، آقای باقری قمی، آقای حسن کیائیان و من. در یک دوره هم سمیعی آمده بود.

* صادق سمیعی انتشارات کتابسرا؟

بله. آن موقع آقای شیرازی که آدم مذهبی و اهل نمازی هم بود، ریاست اتحادیه را به عهده داشت.

دوستان هیئت مدیره می گفتند چون خانم لاهیجی، ناشر است باید موضع گیری کنیم. من گفتم اتحادیه رویکرد و کارکرد سیاسی ندارد و حق ندارد در مسائل سیاسی دخالت کند. کار ما صنفی است نه سیاسی. مسأله ای که شما می گوئید، مربوط به زمانی که خانم شهلا لاهیجی، جمیله کدیور و چند نفر دیگر، برای شرکت در کنفرانس برلین به آلمان رفته بودند. آن ماجراها رخ داده و سروصدا شده بود. دستگاه قضائی هم خانم لاهیچی را برای توضیحات خواسته بود. آقای کیائیان و آقای باقرزاده اصرار داشتند که ما به نفع خانم لاهیجی موضع گیری کنیم. یعنی اتحادیه موضع گیری کند. من هم آن زمان به شدت مخالفت کردم.

* چرا؟ چون مساله را سیاسی دیدید؟

هم این، و هم این که از نظر فکری موافق نبودم. چون از نظرم معنی نداشت در شرایطی که جنگ تازه تمام شده، برویم در یک مملکت خارجی و علیه کشور خودمان حرف بزنیم. خانم لاهیجی آن جا گفته بود ما 20 سال است داریم مبارزه می کنیم. این حرف چه معنایی می توانست داشته باشد؟ با چه کسی؟ با دوست این مملکت یا دشمنش؟ با این هایی که برای این مملکت خون دادند؟ دوستان هیئت مدیره می گفتند چون خانم لاهیجی، ناشر است باید موضع گیری کنیم. من گفتم اتحادیه رویکرد و کارکرد سیاسی ندارد و حق ندارد در مسائل سیاسی دخالت کند. کار ما صنفی است نه سیاسی.

من که اصرار دوستان را دیدم، گفتم من فردا استعفا می دهم و دلیلش را هم اعلام می کنم. من یک نفر هستم و اگر شما مایل اید این کار را انجام بدهید، از هیئت مدیره استعفا می دهم. وقتی این مساله را عنوان کردم، دیگر موضوع را دنبال نکردند.

* و شما هم بیرون نیامدید؟

بله. ماندم. اما یکی از گزارشگرها و اهالی رسانه به اشتباه فکر کرده بود من استعفا داده ام. در حالی که من تهدید به استعفا کرده بودم.

* که ظاهراً کارگر هم شد!

بله. اتفاقاً در یکی از دوره های نمایشگاه کتاب تهران بود.

* بعد از این ماجرا، هیئت مدیره اتحادیه با شما بد نشدند؟

همین دیگر! این اتفاق باعث شد کاری کنند که من در دوره های بعدی رأی نیاورم. همیشه هم نفر بعدی بودم. یعنی اگر هیئت مدیره پنج نفره بود، من نفر ششم بودم یا اگر هفت نفره بود، من نفر هشتم رای گیری می شدم.

* آقای آخوندی، در طول سال های فعالیت با ناشران بیروت و دیگر ناشران عربی، کویتی، عراقی، مرواده مستقیم داشته اید؟

بله. زیاد.

* این که کتابی را برای ترجمه ببرید یا...

نه. به این صورت نه. به صورت خرید و فروش بود. مثلاً پیش از انقلاب، پدرم تعدادی کتاب به بیروت برده بود. خیلی از کتاب های عربی ما را متاسفانه وقتی تکمیل می شدند، بیروتی ها با حروف چینی جدید چاپ می کردند. مثلاً تفسیر المیزان وقتی 20 جلدش تمام شد، اعلمی آن را در بیروت چاپ کرد.

این اتفاق برای بحارالنوار یا دیگر عناوین مان هم افتاد. مشکل این بود که همین کتاب های ما را که دوباره چاپ کرده بودند، به نمایشگاه های ایران می آوردند و به اسم چاپ بیروت می فروختند. بعد ایران به آن ها ارز دولتی می داد. در نتیجه قیمت شان پایین می آمد. در حالی که در آن شرایط، ما که ناشر اصلی کار بودیم، نمی توانستیم رقابت کنیم چون کاغذ و امکانات به دلیل شرایط جنگی وجود نداشت. * یعنی یک نسخه از این جا می بردند و حروف چینی می کردند؟

بله.

* کپی رایت را رعایت نمی کردند؟

آن موقع؟ چه کسی رعایت می کرد؟

* ما رعایت نمی کنیم؛ آن طرفی ها که رعایت می کنند!

(می خندد) نه. آن طرفی ها هم همان ایرانی هایی بودند که می رفتند آن طرف مغازه می زدند. آن ها هم ایرانی بودند. این اتفاق برای بحارالنوار یا دیگر عناوین مان هم افتاد. مشکل این بود که همین کتاب های ما را که دوباره چاپ کرده بودند، به نمایشگاه های ایران می آوردند و به اسم چاپ بیروت می فروختند. بعد ایران به آن ها ارز دولتی می داد. در نتیجه قیمت شان پایین می آمد. در حالی که در آن شرایط، ما که ناشر اصلی کار بودیم، نمی توانستیم رقابت کنیم چون کاغذ و امکانات به دلیل شرایط جنگی وجود نداشت. آن ها هم کتاب ها را خیلی خوشگل و تمیز می آوردند و با دلار دولتی ما می فروختند.

* یعنی لبنانی ها این کارها را نمی کردند؟ فقط ایرانی بودند؟

نه. فرقی نداشت ولی ایرانی هایی هم که رفته بودند، دیگر لبنانی حساب می شدند. البته اعلمی، لبنانی نشده بود.

* این انتشارات برای چه کسی بود؟

محمدحسین اعلمی.

* خب، خاطره ای از چاپ سنگی کتاب هایتان دارید؟

ما جز یک کتاب، هیچ اثری را با چاپ سنگی منتشر نکردیم. آن یک کتاب هم ثمرات الحیاه بود. یک بنده خدای اصفهانی بود که از قدیم در تهران چاپخانه سنگی داشت. نویسنده کتاب هم یک اصفهانی بود. خلاصه آن آقای چاپخانه دار به حاج آقا (پدرم) اصرار کرد که من این کتاب را برای شما چاپ سنگی چاپ می کنم. که البته نتیجه کار خوب از آب درنیامد. چاپ سنگی، خوب نمی شود.

* یعنی راضی نبود؟

نه. نشد.

* پس یعنی از زمان پدر شما، افست بود؟

نه. یا با خط می نوشتند و کلیشه می کردند و یا با حروف سربی، حروف چینی می کردند. یعنی چاپ مسطح بود. افست در ایران، تقریباً از سال 1339 یا 40 راه افتاد.

* صحبت کپی رایت شد. شما ظاهراً برای بحث کپی رایت پیش امام خمینی (ره) رفته بودید!

بله. مربوط به زمانی از روزهای پس از انقلاب است که امام هنوز در قم بودند. چندنفر از ناشرین، پدرم، علی اکبر غفاری و مرحوم علامه جعفری بودیم که با هم به دیدار امام رفتیم.

* صحبت درباره کپی رایت بود؟

نظر امام (ره) این بود که ایده آلش این است که با هرکسی که کتاب را خرید، شرط و شروط بکنند که از کتاب سوءاستفاده نکند ولی خب اشاره هم شد که عملاً چنین چیزی امکان پذیر نیست. بعد آقای غفاری بحث قاعده لاضرر را پیش کشید. خلاصه آن جلسه، جلسه بحث و گفتگو بود. بله. درباره حق تألیف بود. هنوز وزارت ارشاد وجود نداشت و صحبتی که شد این بود که آقای جعفری بحث نظارت روی کتاب ها را به عهده بگیرند.

* یعنی امام گفت ممیزی و بررسی کتاب در یک شورا انجام شود؟

بله. یک شورایی باشد که هرچیزی چاپ نشود.

* علامه جعفری هم قبول کرد؟

نه. ایشان نمی توانست و نپذیرفت. یک بحث مهم دیگر را هم آقای غفاری مطرح کرد که همان مساله کپی رایت بود. آقای غفاری گفت ما هزینه های زیادی را متحمل می شویم که یک کتاب ترجمه چاپ شود، ولی در نهایت با تعداد کمی چاپ می شود و بعد هم یک فرد سودجو از آن عکس برداری کرده و به صورت افست چاپ می کند. نظر امام (ره) این بود که ایده آلش این است که با هرکسی که کتاب را خرید، شرط و شروط بکنند که از کتاب سوءاستفاده نکند ولی خب اشاره هم شد که عملاً چنین چیزی امکان پذیر نیست. بعد آقای غفاری بحث قاعده لاضرر را پیش کشید. خلاصه آن جلسه، جلسه بحث و گفتگو بود.

* نتیجه ای هم داشت؟

چندان نه. وزارت ارشاد هم که بعدها می خواست مجوز نشر بدهد، گفت ما به کسی مجوز می دهیم که این مساله را رعایت کند. یعنی رعایت کپی رایت کتاب را شرط دادن مجوز نشر اعلام کرد. به عبارتی همان قانون سال 1348 بود.

* همان رعایت حق مولفین و مصنفین!

بله.

* خب به سازوکار خانوادگی در نشر شما بپردازیم. سازوکاری که من در خیلی از ناشران کشور شاهدش بوده ام. الان کار از پدرشما به شما رسیده. آیا بعد از شما هم به فرزندان شما می رسد؟

بله. پسران من الان مشغول هستند. آقامصطفی نشری به نام لوح محفوظ دارد.

* کتاب های مذهبی چاپ می کند؟

تقریباً بله. پسر دیگرم هم همراه خودم در دارالکتب اسلامیه مشغول به کار است.

* پس نگران این نیستید که بعد از شما، ادامه کار چه می شود؟

بالاخره هرچه خدا بخواهد همان می شود.

* خب، یک پشتوانه ای در کار بوده است. پدر شما با یک پیشینه آمده و این نشر را راه انداخته است. بعد هم که این میراث به شما رسیده است.

بله. مثلاً نشر صدوق که برای آقای غفاری بود، باوجود همه زحماتی که ایشان کشید، از بین رفت و نماند.

* خودتان هم سفارشی به فرزندان تان کرده اید که پس از من کار را ادامه بدهید؟

ناچارم. چون این قدر کتاب زیاد داریم که تا بیایند این ها را بفروشند، خیلی طول می کشد. (می خندد)؛ مگر این که مثل علمی اسلامیه، روی کاغذ بنویسند کتاب کیلویی 700 تومن . این کار را دو سال پیش کردند. دو تریلی، 50 تن کتاب را به 35 میلیون تومان فروخته بود.

* این بحث کیلویی فروختن را سال ها قبل آقای کتابچی انتشارات گوتنبرگ انجام داده بود!

بله ولی نه به این شکل. کیلویی 700 تومن!

* این ، یعنی خمیرشدن؟

بله. به همین معنی است. آن کار گوتنبرگ فکر می کنم سال 1339 بود؛ کیلویی 10 تومان یعنی 100 ریال.

* البته می گویند ابتکاری بوده که یک عده را این گونه کتابخوان کرده است.

تیپ این کتاب ها عموماً توده ای بودند. اوایل انقلاب هم تریلی تریلی کتاب فارسی از شوروی وارد کرد.

* موفق هم شد؟

بله. دوسه سال اول خیلی فروخت.

* بله در آن چندسال اول انقلاب، همه گروه ها توانستند تبلیغات محصولات و اندیشه خودشان را داشته باشند.

بله، مسلمان ها، منافقین، فدایی ها، توده ای ها و...

* ولی جالب است که در آن برهه زمانی، بازار کتاب یک شادابی عجیب داشته و همه محصولاتشان را می فروخته اند. یعنی از هر فکر و اندیشه ای کتاب های زیادی در بازار عرضه می شده است.

طبیعی است. در آن شرایط که کسی بی کار نمی نشست. البته پدیده نفوذ هم از همین طریقه تاثیرگذاری اش را داشت.

* پس چرخ دارالکتب اسلامیه بعد از این هم خواهد چرخید!

بله. سعی کرده ایم روال سابق را داشته باشیم. خیلی وقت ها سختی و مرارت بوده ولی بالاخره پشت سر گذاشته شده اند. الان هم کار خیلی سخت است.

* به خاطر مشکلات کاغذ؟

نه فقط این ؛ عدم استقبال مردم از کتاب، ذائقه شان و این که سرگرم موبایل، فضای مجازی و ماهواره هستند. ولی خب خدا کمک می کند. ما وظیفه مان را انجام می دهیم.

* این هم مهم است که شما به چشم وظیفه به این کار نگاه می کنید!

بله. من الان کتابی چاپ می کنم که می دانم خریدار ندارد ولی می دانم که باید چاپش کنم تا بماند.

* خب سوال های من تمام شد. حرف یا نکته ای هست که خودتان مایل باشید بگویید؟

من خوشحالم. خدا را شکر! از مسیری که طی کرده ام خوشحال هستم. چون همیشه با بزرگان سر و کار داشته ام. مثلاً با آقای هاشمی رفسنجانی از سال 1335 ارتباط داشتم.

* این ارتباط، کتابی بود؟

بله. ایشان کتاب های ما را پخش می کرد ما هم کتاب های ایشان را. یا مثلاً به منزلشان رفت وآمد داشتم. نه تنها ایشان، بزرگان و مراجع دیگر هم بودند.

* در نجف، با امام (ره) هم ارتباط داشتید؟ یا از بعدِ انقلاب ارتباط تان شکل گرفت؟

نه از سال 41 یا 42 ارتباط داشتیم و زیاد به خدمت شان رفتم.

* کتاب هم می بردید؟ برای ایشان.

نه. بیشتر برای ملاقات و دیدار بود. همان اوایل انقلاب بود که با یک سری از دانشجویان مسلمان دانشگاه هم به دیدارشان رفتم؛ زمانی که هنوز انجمن اسلامی در دانشگاه ها شکل نگرفته بود.

* به عنوان ناشر رفتید؟

نه. به عنوان دوست دانشجوهای انجمن اسلامی رفتم. خودم، به دلیلی که ابتدا گفتم به دانشگاه نرفتم ولی دوست و آشناهای زیادی داشتم که وارد دانشگاه شده بودند.

* احیاناً افسوس نمی خوردید یا نمی خورید که دانشگاه نرفتید؟ شاید مسیرتان عوض می شد؟

نه. خدا را شکر راضی هستم. فوقش این است که مدرک ندارم. (می خندد) و به من آقای دکتر نمی گویند.

* شما فرزند ارشد بودید؟

بله. در واقع در حکم جانشین پدرم.

کد خبر 4885433

صادق وفایی

به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، با استمرار تعطیلی سینما های کشور در کنار دیگر مجموعه های فرهنگی و هنری، حالا دیگر بحران کرونا بیش از پیش نمود پیدا کرده و تسریع در تصمیم گیری در راستای جبران خسارت های اقتصادی وارده به اصناف مرتبط اهمیتی مضاعف پیدا کرده است.

از روز سوم اسفندماه سال 98 و با اعلام وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی کلیه سالن های سینمایی کشور به حالت تعطیل درآمده است و همزمانی این وضعیت با فصل پررونق اکران نوروزی تبدیل به خسارتی مضاعف برای چرخه اقتصادی سینمای ایران در آستانه سال 99 شده است.

هرچند هنوز نقطه پایانی برای این تعطیلات مشخص نشده و حتی به فرض عبور از بحران کرونا معلوم نیست چه زمانی سینما های کشور می توانند فعالیت طبیعی خود را از سر بگیرند و میزبان مخاطبان باشند، اما بررسی ها نشان از آن دارد که تا همین امروز هم بحران کرونا یکی از سنگین ترین ضربه ها را به اقتصاد نیمه جان سینمای ایران وارد کرده است.

خسارت 42 میلیاردی سینما ها در نوروز 99

امیرحسین خان احمدی کارشناس و تحلیل گر کسب و کار های رسانه ای که به تازگی در قالب گزارشی به بررسی خسارت های اقتصادی وارد شده به سینما ها به واسطه بحران کرونا پرداخته است، درباره تهیه اینفوگرافیک ضرر های سینما در تعطیلات نوروزی اظهار کرد: اطلاعات این اینفوگرافی را از داده های رسمی پنل سینما شهر استخراج کرده ایم. باید بگویم وقتی در کشوری بحرانی پیش می آید، اولین جایی که دچار آسیب می شود حوزه سرگرمی است. با شیوع بیماری کرونا هم سینما ها به دلیل ایجاد تجمع مخاطبان در آن، یکی از اولین مراکزی بودند که تعطیل شدند، از همین رو برایمان جذاب بود بررسی کنیم و ببینیم آثار و عواقب شیوع این ویروس بر اقتصاد سینمای ایران تا چه اندازه بوده است.

وی افزود: به همین ترتیب آمار فروش سال گذشته و سال های پیش را بررسی کردیم و نرخ رشد درآمد سینما ها را برای کل سال و اکران نورزی محاسبه کردیم. براساس این محاسبه در اکران نوروزی سال 98 مجموع فروش سینما ها مبلغ 38 میلیارد تومان بود، ما با احتساب رشد 10 درصدی در نوروز 99 نسبت به سال 98، پیش بینی کردیم که فروش سینما ها در اکران نوروزی سال 99 می توانست در حدود چهل و دو میلیارد تومان باشد که به واسطه بحران کرونا ما آن از دست دادیم و این ضرر متوجه کل سینمای ایران شد، چون از این فروش تنها 45 درصد سهم سینمادار است و سهم تهیه کننده و شرکت های پخش هم در این میان از دست رفته است.

ضرر ماهانه 25 میلیاردتومانی با تمدید تعطیلات

خان احمدی توضیح داد: محاسبه دیگری که برای این اینفوگرافیک انجام دادیم مبنی بر این بود که هر یک ماهی که تعطیلی سینما ها تمدید شود چه اتفاقی خواهد افتاد. در این محاسبه، رقم فروش اکران نورزی امسال و ماه اسفند سال 98 را که تعطیل بود، حذف کردیم و مجموع درآمد کل سینما ها از اردیبهشت تا بهمن سال گذشته را محاسبه و تقسیم بر تعداد ماه ها کردیم که با احتساب همان رشد 10 درصدی به نسبت سال قبل، عدد به دست آمده 25 میلیارد تومان بوده است.

وی ادامه داد: یعنی در صورت ادامه تعطیلی ها در هر ماه 25 میلیارد ضرر خواهیم داشت. ضمن اینکه ظرفیت اکران سینما های کشور در طول سال گذشته 73 فیلم بوده که در بهترین شرایط این تعداد به صد می رسد چراکه عامل محدودکننده این موضوع، زمان است وقتی سینما ها 2 یا 4 ماه تعطیل باشد عملاً تعداد کمتری فیلم می توانیم اکران کنیم و در این صورت تعدادی از فیلم ها از چرخه اکران حذف می شوند که گویا قرار است برخی از فیلم ها بدون اینکه اکران شوند، وارد شبکه نمایش خانگی بشوند. این اتفاق خودش یک آسیب دیگر است یعنی صاحبان این آثار اگر سینما ها بازگشایی شوند از اکران نشدن فیلم ها آسیب می بینند.

این کارشناس اقتصاد رسانه، درباره شرایط پس از کرونا اظهار کرد: به نظر می رسد سبک زندگی جدید مردم، دارد آنلاین تر می شوند و برای مدتی به راحتی در تجمعات شرکت نمی کنند. به خاطر همین فکر می کنم بعد از اتمام دوران کرونایی، دوران طلایی سینما ها به این زودی ها شروع نخواهد شد.

خان احمدی درباره اهمیت این بررسی ها گفت: زمانی که تازه به حوزه عرضه آنلاین محصولات ویدئویی مثل وی اودی ها ورود کرده بودیم، احساس کردیم کسی به حوزه های پژوهشی کسب وکار های این حوزه نمی پردازد، یعنی هر چند پژوهش هایی در رابطه با محتوا و تحلیل فیلم، همیشه وجود داشته و دارد، اما شناخت درباره ماهیت اقتصادی کسب وکار های ویدئو آنلاین کمتر وجود دارد.

وی در پایان افزود: در نتیجه ما فعالیت هایی را در این زمینه شروع و برندی به نام پژوها را انتخاب کردیم که برگرفته از دفتر پژوهش های صنعت رسانه و محتواست. به هر حال وقتی حرف از صنعت به میان می آید جنبه های اقتصادی و مالی و مدیریتی آن پررنگ تر از جنبه های محتوایی به نظر می رسد از همین رو پژوها شکل گرفت و تاکنون در آن حدود 25 گزارش در تحلیل صنعت ویدئو، تغییر رفتار مصرف کننده تلویزیون و... تهیه شده است که این گزارش ها بیشتر حالت مشاوره و مشورت به مدیران تصمیم گیر حوزه وی اودی ها را داشته است.

به گزارش حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از روابط عمومی سازمان امور سینمایی و سمعی بصری، متن توییت جدید حسین انتظامی رئیس سازمان سینمایی در واکنش به خبر اخراج کارکنان سینماها به این شرح است:

استفاده سینما ها و سایر مراکز خدماتی سینمایی از حمایت ها، تسهیلات و منابع سازمان سینمایی (اعم از مستمر و مصوبات ویژه کرونا) منوط به آن است که همکاران خود را اخراج نکنند.

پیش از این پیرو ادامه دار شدن تعطیلی مجموعه های فرهنگی و به خصوص سالن های سینمایی در راستای پیشگیری از شیوع ویروس کرونا نگرانی هایی درباره ادامه همکاری کارمندان این مجموعه ها مطرح شده بود.

کلیه سینما های سراسر کشور از تاریخ 3 اسفندماه 98 با هدف پیشگیری از شیوع ویروس کرونا و بنابر اعلام وزارت ارشاد تعطیل هستند و با توجه به ادامه بحران هنوز زمانی برای بازگشایی سینما های ایران اعلام نشده است.

انتهای پیام/

به گزارش خبرداغ به نقل از سینمادیلی ،علیرضا داودنژاد کارگردان و تهیه کننده سینما پیشنهاد نمایش آنلاین صد فیلم در روز های شیوع کرونا را مطرح کرد.

در شرایطی که تعطیلی سینماها و بحران کرونا تا زمان نامعلومی ادامه دارد و احتمالا چند فصل خوب اکران امسال از دست خواهد رفت، علیرضا داوودنژاد گفت: صد فیلم تولید پارسال به دلیل کرونا به دربسته سالن ها خورده اند و زمین مانده اند. مجمع فیلمسازان این را یک فرصت طلایی می داند برای اینکه با راه انداختن وی او دی ملی که با انترنت پرسرعت کم هزینه بتواند این فیلم ها را به همه کشور و خانه ها برساند این صد فیلم را وارد نمایش خانگی سراسری و ملی کنند.

داوودنژاد ادامه داد: الان سریال پایتخت ده ها میلیون مخاطب دارد با پایان پایتخت چگونه می خواهید ملت را در خانه نگه دارید؟ صد فیلم اگر وارد وی او دی ملی بشوند و به سراسر ایران و خانه ها بروند می تواند در خلوت کردن خیابان ها موثر باشد و زمینه تحقق سینمای ملی که سرمایه و سفارشش را از ملت می گیرد را فراهم کند و فیلم دیدن هم برای مردم ارزان تر تمام می شود.

به گزارش خبرنگار ایمنا ، همواره پس از جشنواره فیلم فجر و در نزدیکی عید نوروز سینماگران روزهای پر مناقشه ای می گذارندند. در این ایام جنجال ها و سر و صداها بر سر اکران نوروزی بالا می رود و تهیه کنندگان بسیاری خواهان اکران فیلم های خود در عید نوروز هستند، زیرا مخاطبان بیش از هر زمان دیگری به تماشا فیلم ها می نشینند.

در فاصله بین جشنواره فیلم فجر و شیوع کرونا در سال گذشته هم این مناقشات سینمایی برای اکران عید نوروز 99 ادامه داشت و در نهایت فیلم های"پسر کشی"، "شنای پروانه"، "لامینور"، "لاله"، "بازیوو"، "زن ها فرشته اند" و "خوب، بد، جلف 2" برای اکران تعطیلات نوروزی انتخاب شدند.

با این حال در 28 بهمن ماه دو مورد ابتلای قطعی به بیماری کووید 19 در شهر قم تأیید شد و به صورت رسمی سرایت ویروس کرونا به کشور تایید شد. بدین ترتیب از هفته اول اسفندماه اقدامت کنترلی پیشگیری از شیوع این ویروس که قدرت انتقال بالایی دارد آغاز شد و بدین ترتیب هر گونه محل تجمع از جمله سینماها تعطیل اعلام شد.

در آن زمان شاید قدرت انتقال این ویروس و عمق مشکلات ناشی از آن درک نشده بود. از همین رو تعطیلی سینماها باعث اعتراض برخی تهیه کنندگان شد، حتی برخی پیشنهاد دادند که با رعایت فاصله بین تماشاگران سینماها باز شوند. اما با گذشت هر روز بر حجم مشکلات فاجعه کرونا افزوده شد و کار به تعطیلی گسترده تمامی مشاغل و تعطیل شدن فیلم برداری پروژه های تلویزیون و سینما نیز رسید.

در سال گذشته هفت فیلم اکران نوروزی در دو هفته تعطیلات سال نو حدود 35 میلیارد تومان فروش داشتند. از این رقم سهم فیلم از فروش در اکران نوروز 98 بدین شرح است: "رحمان 1400" حدود 17 میلیارد / "متری شیش و نیم" 11 میلیارد و نیم / "چهار انگشت" حدود 5 میلیارد / "زندانی ها" 2 میلیارد / "ژن خوک" یک میلیارد و 230 میلیون / "پیشونی سفید" یک میلیارد و 100 میلیون / "غلامرضا تختی" 722 میلیون تومان.

بدین ترتیب بخش های مختلف سینما از تهیه کنندگان تا صاحبان سینما و چرخه اکران حدود 35 میلیارد تومان گردش مالی در عید نوروز 98 را تجربه کرد. در عید سال 1397 نیز فیلم ها فروشی 21 و نیم میلیاردی داشتند که با توجه به افزایش 20 درصدی بلیط سینما این رقم در تعطیلات نوروزی سال گذشته افزایش یافت.

در سال 1399 هم قرار بود که بلیط سینماها گران شوند و حتی قیمت پیشنهادی شورای صنفی نمایش به وزارت فرهنگ و ارشاد به عنوان مرجع اصلی سیاست گذاری ارسال شد، اما تعطیلی سینماها در پی شیوع کرونا باعث شد که هنوز قیمت بلیط سینماها در سال 1399 اعلام نشود. اما اگر عدد تقریبی 15 درصد را برای افزایش قیمت بلیط در نظر بگیریم، رقم فروش اکران فیلم های نوروزی حدود 40 میلیارد تومان می شد.

فرمول پخش فیلم و درآمد حاصل از آن در ایران یکی از مسائل و مشکلات همیشگی سینما بوده است. بنا بر اعلام تهیه کننده های مختلف سهم صاحب فیلم 40 درصد، سهم سینمادار 50 درصد، سهم پخش کننده فیلم 7 درصد و عوارض مختلف هم سه درصد است. با در نظر گرفتن این عدد سینماها تقریباً 20 میلیارد تومان از شیوع ویروس کرونا و لغو اکران ها ضرر دیدند.

همچنین تهیه کنندگان فیلم های متقاضی اکران یکی از بهترین زمان ها برای فروش فیلم خود را از دست دادند و دیگر در سال جاری این فرصت پیش نخواهد آمد تا مهم ترین بخش هنری ایران یعنی دنیای تصویر ضرر بسیار زیادی را که محتمل شده است جبران کند.

کد خبر 417445

به گزارش سینماپرس مدت های مدیدی است که مشکلات متعدد و دامنه دار سینمای کشور را دچار بحران هایی عجیب ساخته؛ مدیریت ناکارآمد، ایجاد گعده های خودمانی بین سیاست گذاران، بی توجهی به بیکاری و خانه نشینی بخش اعظمی از سینماگران، گسترش ابعاد فاجعه بار ابتذال در سینمای کشور و... از جمله این مشکلات است و این مسائل باعث شده تا صداهای مخالف از عملکردهای نادرست مدیران فعلی سازمان سینمایی از گوشه و کنار شنیده شود؛ همزمان با سال نو از برخی از اهالی سینما از انتظارات شان سوأل کرده ایم و آن ها هم انتظارات خود را از مسئولان سینمای کشور بیان کرده اند؛ علیرضا رئیسیان، محسن علی اکبری، نوید فرح مرزی، مهوش صبرکن و سیدمحسن وزیری جزو افرادی بودند که در بخش دوم این گفتگو از انتظارات خود از مدیران سینمایی به سینماپرس گفتند؛ ماحصل گفتگوی ما با این سینماگران در ذیل نقل شده است.

*****************

مهمترین عنصر در دولت آقای روحانی نداشتن راهبرد درست فرهنگی-سینمایی است!

علیرضا رئیسیان کارگردان مطرح سینما با بیان اینکه مهمترین عنصر در دولت آقای روحانی نداشتن راهبرد درست فرهنگی-سینمایی است به سینماپرس گفت: ما نه شاهد راهبرد اصولی در حوزه فرهنگ هستیم و نه در سینما هیچ راهبرد و سیاست گذاری روشنی وجود دارد.

وی ادامه داد: مشکلات پشت سر هم اتفاق می افتند؛ همین جشنواره سی و هشتم فیلم فجر مگر کم مشکل داشت؟ متأسفانه ما در همه حوزه های سینما دچار مشکل هستیم! از اکران گرفته تا وضعیت تولید فیلم ها همگی دچار مشکل هستند در واقع حلقه مهم تولید، توزیع و نمایش فیلم ها مشکل دارند و این به آن معنا است که کل سینما سرشار از مشکلات است!

این سینماگر خاطرنشان کرد: بنده معتقدم حتی اگر در حوزه نقدفیلم و رسانه های سینمایی مشکلی وجود دارد، زمینه ساز اصلی این مشکلات دولت است چرا که مسئولان دولتی هیچ استراتژی ندارند و همین باعث می شود اوضاع مرتباً بدتر از گذشته شود و قطعاً اوضاع سال 99 بدتر از سال 98 خواهد بود!

معضل اصلی سینمای کشور فقدان سیاست گذاری مشخص است

محسن علی اکبری تهیه کننده سینما نیز در گفتگو با سینماپرس اظهار داشت: معضل اصلی سینمای کشور فقدان سیاست گذاری مشخص است؛ بی برنامگی و آشفتگی در سینما بیداد می کند. فیلمسازان از اینکه سازمان سینمایی چه برنامه ای دارد و قرار است بر اساس چه نیازهایی مبادرت به حمایت از تولید آثار کند آگاه نیستند.

وی ادامه داد: متأسفانه نیازهای جامعه و مخاطبان شناسایی نشده و این در حالی است که سینما باید بر اساس نیازهای جامعه مبادرت به تولید فیلم کند و این وظیفه مسئولان سینمایی است که بر اساس برنامه مدون همه چیز به صورت شفاف به فیلمسازان ارائه شود تا ما بتوانیم شاهد سینمایی فراگیر باشیم و رضایت مخاطبانی که سال ها است از سینما فاصله گرفته اند را به دست آوریم.

این تهیه کننده در خاتمه اظهاراتش افزود: یکی دیگر از معضلات امروز سینمای کشور عدم تنوع ژانر است؛ سینما نیاز به ژانرهای مختلف دارد و این در حالی است که بخش اعظمی از فیلم های سینما را یا فیلم های اجتماعی تشکیل می دهند و یا فیلم هایی که عنوان کمدی را به یدک می کشند؛ ما در سینمای ایران نیازمند تولید فیلم هایی با ژانرها و مضامین سیاسی، طنز، کودک، دفاع مقدس، دینی و... هستیم و این وظیفه مدیران سینمایی است که تا شرایطی را فراهم آورند که این نوع فیلم ها به تولید برسند.

توجه به مسأله تأمین امنیت شغلی و تأمین معیشت و مسائل رفاهی سینماگران باید در دستور کار مدیران سینمایی قرار گیرد

نوید فرح مرزی عضو 2 انجمن چهره پردازان و طراحان فنی و مجریان صحنه خانه سینما با انتقاد شدید از عملکرد مدیران سینمایی به سینماپرس گفت: مسئولان اگر درست در جایگاه پست و مقام های شان نشسته باشند باید کاملاً به معضلات سینما آشنا باشند.

وی ادامه داد: شرایط نابسامانی کاری و عدم امنیت شغلی و فقدان توجه به مسائل معیشتی و رفاهی که بچه های سینما با آن درگیر هستند بی تردید بزرگترین معضل روز سینمای کشور است. این اتفاق در حالی است که تعدادی افراد تحت هر عنوانی که در رده های اول و دوم هستند فعالیت می کنند اما تعداد کثیری خانه نشین هستند.

این سینماگر تأکید کرد: توجه به مسأله تأمین امنیت شغلی و تأمین معیشت و مسائل رفاهی سینماگران باید در دستور کار مدیران سینمایی قرار گیرد؛ کارها در سینما باید بر اساس قانون و عدالت تقسیم شود نه اینکه افرادی خاص همه سینما را مانند ملک پدری شان بدانند و به تنهایی مشغول جولان دادن در سینما باشند. فیلم هایی که روی پرده می رود و مضامینی که روی آن مانور داده می شود گواه این قضیه است که در هر شاخه ای از سینما تنها چند نفر معدود کار می کنند و همه چیز در سینمای امروز ایران گروهی و گعده ای شده!

طراح صحنه و لباس فیلم سینمایی خواب های دنباله دار با بیان اینکه شایسته سالاری در سینمای امروز ایران معنایی ندارد گفت: در زمانه فعلی کارآمدی دلیل بر فعال بودن نیست. بلکه داشتن روابط و سرسپردگی و نداشتن فکر و ذوق و نبوغ و استفاده از تکرار و بله قربان گویی است که باعث می شود کسی سرکار برود!

وی متذکر شد: اصولاً بنده معتقدم مسئولان فعلی با مسئولان قبلی و مسئولان بعدی خیلی از هم دور نیستند نه به لحاظ ایدئولوژی و نه سیاست اجرایی و... من از آن ها می خواهم لطفاً حداقل ها را برای اهالی سینما تأمین کنند. اغین حداقل ها قصه های خوب است. این حداقل ها این است که اگر کسی اشکال دارد دیگر به او کار ندهند! این حداقل ها این است که به هر محتوایی اجازه تولید ندهند، این حداقل ها این است که صرفاً به اینکه مخاطب در سالن سینما بخندد فکر نکنند و در پی آن باشند تا تفکر و شعور در مخاطب ایجاد کنند. من سینماگر باید متفکرانه دعوت کنم مخاطب بخندد نه اینکه به سطحی ترین چیزها بخندد، همه چیز را نمی شود به جوک و خنده گرفت. روزی در سینما جمله ها و دیالوگ ها ماندگار و میان مردم مصطلح می شد اما امروزه همه چیز فاجعه بار شده است.

فرح مرزی خاطرنشان کرد: مسئولان گویا آنقدر درگیر هستند یا بی دغدغه هستند که این مسائل اصلاً برایشان مهم نیست. چطور آن ها متوجه این سطح پایین نمی شوند؟ سینما پایه فرهنگ و متشکل از 7 هنر است تا فرهنگ سازی کند اما آیا این سینمای امروز فرهنگ ساز است؟ ما سال ها قبل زمانی که از سینما بیرون می آمدیم تا چند ساعت به فیلم فکر می کردیم. اما حالا بین فیلم مردم با موبایل شان بازی می کنند!

وی در پایان اظهاراتش گفت: مسئولان اگر به امورات کاری شان برسند خوب متوجه می شوند معضلات سینما چیست! از سوی دیگر ما سینماگران در بین خودمان هم گرفتاری داریم. درست است که همه غم نان داریم ولی اگر راضی نشویم تن به هر کاری بدهیم اوضاع سینما کمی خوب می شود. من جزو سینماگرانی هستم که معتقدم گاهی نان خالی خوردن بهتر از بوقلمون فاسد خوردن است! اما اسفا که برای برخی سینماگران الآن مدل ماشین و خانه و... شان مهم تر از شعور و فرهنگ است.

کمبود بودجه در سینما و تلویزیون و بی مهری برخی تهیه کننده ها هنرمندان اصیل را دلزده کرده است

مهوش صبرکن بازیگر شناخته شده سینما و تلویزیون نیز در این باره به سینماپرس گفت: بنده تصور می کنم هنر در همه شاخه ها، برگ هایش ریخته و وضعیتش دگرگون شده و دیگر همگون نیست!

وی ادامه داد: یکی از بزرگترین معضلات ما این است که بارها وقتی درگیر یک پروژه می شویم از وسط کار دیگر دستمزدهای مان را نمی دهند؛ ما باید با چه امیدی کار را ادامه دهیم یا فیلم بعدی مان را شروع کنیم؟ کمبود بودجه در سینما و تلویزیون و بی مهری برخی تهیه کننده ها هنرمندان اصیل را دلزده کرده است؛ معضلی که من و همسرم محمود پاک نیت داریم این است که دیگر به کار در سینما و تلویزیون دلخوش نیستیم.

این بازیگر خاطرنشان کرد: کمبود بودجه در سینما و تلویزیون خیلی آسیب زننده است و شاید عدم داشتن فیلمنامه مناسب به همین کمبود بودجه برمی گردد. سوأل من از آقایان مدیرتولید و تهیه کننده و سرمایه گذار این است که اگر پول ندارید چرا کار را شروع و زخمی می کنید؟ وقتی کار زخمی می شود و درگیری می شود چه فایده ای دارد؟ برای ما دلخوشی وجود ندارد. مسئولان باید تدبیری راجع به این مسأله داشته باشند. مسئولان باید به بودجه هنر کمک کنند. هنر فقیر شده و امروزه نیازمند آن است که بودجه بیشتری به آن اختصاص داده شود.

مدیران سینمایی از طرح قرعه کشی برای اکران آثار حمایت کنند

سیدمحسن وزیری تهیه کننده سینما با بیان اینکه اوضاع امروز سینمای کشور بسیار بحرانی است اظهار داشت: سینما کلاً خوابیده و این اتفاق بسیار ناراحت کننده و بد است.

وی ادامه داد: یکی از بزرگترین معضلات سینمای ما مسأله اکران است که همچنان بعد از گذشت سال ها هیچ تدبیری برای رفع بحران آن نشده؛ بنده معتقدم مدیران سینمایی باید از طرح قرعه کشی برای اکران آثار سینمایی حمایت کنند تا دست عده ای منفعت طلب و سودجو که تمامی سینما را برای خود می خواهند کوتاه شود و عدالت در سینما گسترش پیدا کند.

وزیری در خاتمه اظهاراتش گسترش سالن های سینمایی در سراسر کشور را یکی دیگر از کارهای مهمی دانست که مدیران سینمایی باید در پی آن باشند و در این خصوص اظهار داشت: ما به خصوص در شهرستان ها و نقاط محروم کشور نیازمند تأسیس سالن های سینمایی هستیم؛ زیرساخت های سینما نیاز به بازسازی و احیاء دارند و این مسائل همگی جزو اتفاقاتی است که مدیران سینمایی باید آن را در رأس کارهای شان قرار دهند.

ادامه دارد...

سینما ها تعطیل است؛ نه تن ها در ایران که در همه کشور های درگیر کرونا. اکران فیلم های مهم ترین کمپانی های فیلمسازی یکی پس از دیگری به تعویق می افتد. برخی دیگر از کمپانی های فیلمسازی گفته اند هیچ چشم اندازی برای اکران فیلم های شان ندارند. در ایران هم از آغاز شیوع ویروس کرونا سینما ها تعطیل اعلام شد.

به گزارش خبرنگار حوزه سینمایی گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا، فعالیت های هنری و فرهنگی در این روزهای درگیری کشور با شیوع کرونا همچنان تعطیل است و این تصمیم منطقی فعلاً نیز ادامه دارد و مشخص نیست چه زمانی در سالن های سینما و تئاتر دوباره باز شده و بساط کتابفروشی ها پهن شود.

در ایام فعلی بسیاری تلاش کردند با پخش حداقلی تولیدات فرهنگی و هنری و حتی پویش های مختلفی که در اینترنت و به اصطلاح آنلاین شکل گرفت، کمی از غلظت این شرایط حصری کم کنند. با این حال جای خالی فضاهای هنری فعال و پرمخاطب خصوصاً برای کسانی که کسب وکار روزانه شان نیز با آن عجین است، حس می شود. سالن هایی که فعلاً ضرردهی هم دارند و البته تافته جدابافته از کلیت کسبه و جامعه نیستند.

حتی اخیراً نیز شنیده شد که برخی از صاحبان مراکز هنری و فرهنگی در پی تعدیل نیروهای خود هستند که با واکنش برخی مدیران هنری مثل عدم پرداخت تسهیلات به ایشان جلو رفت. فعلاً این نقدها و اظهارات متعدد است به ویژه در مورد رویدادهای هنری که بنابر تقویم به همین زودی ها هم باید تعیین تکلیف شوند.

جشنواره جهانی فیلم فجر رویدادی بود که از اول هم کسی برگزاری، تداوم جدایی و هزینه فایده برگزاری اش را مورد ارزیابی قرار نداد؛ بالاخره برخی معتقدند نان میلیاردی عده ای اندک در همین نوع رویدادهاست!

جشنواره جهانی فیلم فجر ، تعطیلی و بودجه عجیب و برخی حواشی دیگرش ترند این روزهای سینمای ماست. البته این رویداد از اول هم با کلید خوردن و مستقل شدنش مورد انتقاد و گاه خوشحالی برخی شده بود و همین الان هم این جشنواره در میان خبرهای سینمایی که فعلاً به واسطه کرونا راکد است، اما بازهم مورد نوازش ها، حمایت ها و حتی نقدهای کوری است که گویا تا به سرانجام نرسیدن ماجرا ادامه دارد!

جشنواره ای که با بودجه ای هنگفت ولی استقبالی نه چندان زیاد، لااقل از سوی فیلمسازان داخلی در این چند دوره برگزار شد و در حال حاضر هم به اصطلاح سی و هشتمین دوره اش در پی شیوع کرونا به تعویق افتاده است.

در شرایط فعلی پروژه های سینمایی تعطیل است و فیلمسازان دست از ساخت فیلم کشیده اند و جماعتی از عوامل پشت دوربین و هنروران نیز بیکارند. البته برای عده ای از بازیگران و عوامل همیشه در صحنه سینما با دستمزدهای آنچنانی، این بیکاری ها چندان تفاوتی نمی کند.

به واسطه همین تعطیلات ناخواسته، عصبیت ها و انتقاداتی که عمدتاً نیز حول ریخت وپاش های عجیب سینمایی می شود به طور پراکنده دیده می شود. خاصه در مورد جشنواره جهانی فجری که حتی سال گذشته با هزینه 9.5 میلیارد تومان(!) فقط صرف چند روز در تهران برگزار شد.

بدون هر غرضی حتی شاید بهتر است، فضای سلبریتی زده سینما را این قدر هم در این وضعیت از اتفاقات خرد و ریز و مبتلا به هم جامعه جدی نگیریم!

رویدادی که از اول هم کسی برگزاری، تداوم جدایی و هزینه فایده برگزاری اش را مورد ارزیابی قرار نداد؛ بالاخره برخی معتقدند نان میلیاردی عده ای اندک در همین نوع رویدادهاست! تعطیلی سالن های سینمایی و فیلمسازی و ضررکردها فعلاً تمام انتقادات را متوجه همین خرج کرد میلیاردی جشنواره فجر معلق مانده کرده است.

صرف این بودجه از اساس محل سؤال بود و تداوم این نوع برگزاری نیز مایه تعجب دیگری است. اینکه فعلاً برخی سالن داران سینما و رسانه های وابسته به برخی، همه جوره در تلاش برای تزریق بودجه بدون برگشت، به سینماداران و از آب گل آلود ماهی گرفتن هستند، خود نیز ایراد جدی تری است. وگرنه سینماداری که در طول سال حتی درآمد میلیاردی دارد، با چند روز تعطیلی قطعا ورشکسته نمی شود.

لااقل می توان در روزهایی که سینما مثل همه دیگر بخش های هنری تا کار و درآمد روزانه مردم تعطیل است و رو به کسادی، صاحبان منصب کمی به دور از فضای هیجانی به تصمیم معقولی برای برنامه ریزی ها، برگزاری ها و اتفاقاتی این چنین برسند. بدون هر غرضی حتی شاید بهتر است، فضای سلبریتی زده سینما را اینقدر هم در این وضعیت از اتفاقات خرد و ریز و مبتلا به جامعه جدی نگیریم!

انتهای پیام /4143/پ

شبکه نمایش خانگی این روزها پر سر و صداتر از قبل و با انگیزه هایی بالاتر از حد تصور از سوی سازندگان در حال پیگیری است. در حقیقت هرچقدر وضعیت در تلویزیون به لحاظ نوع دستمزدها، نحوه پرداخت ها و ... حداقل برای بازیگران مساعد و مناسب نیست، در شبکه نمایش خانگی گویا هرکه راضی نباشد بازیگران راضی هستند.

دستمزدهای پر سر و صدا، اعداد و ارقام نجومی، حقوق هایی خارج از چارچوب و حتی مشارکت بازیگران در بحث تولید کار را به گونه ای پیش برده است که هرکس از اوضاع راضی نباشد یا نگران نحوه فروش باشد یا نگران رقابت و پخش باشد یا... بازیگران از اوضاع و احوال حاکم بر شرایط موجود در شبکه نمایش خانگی راضی هستند.

اینکه این روزها همه سینمایی ها و تلویزیونی ها گوشه چشمی به شبکه نمایش خانگی دارند و بیش از انگشتان یک دست آثار در مسیر تولید دیده می شود و چندین کار در انتظار کنار رفتن تولیدات درحال پخش هستند تا در بازار عرضه شوند بدیهی است که اوضع اقتصادی هم در شبکه نمایش خانگی راضی کننده می باشد.

نکته دیگر اینکه در این مدیوم خاص حتی با معضل عدم وجود حق کپی رایت مواجه هستیم و بسیاری از مارکت ها با شیوه هایی خارج از عرف مشغول فروش جدیدترین ویدئوها از سریال های موجود هستند اما گویا آنقدر اوضاع خوب هست که وضع موجود هم اقبال سرمایه گذاران را به همراه دارد و این سفره پهن برای لقمه زدن هر کسی در هر صنفی مهیاست.

اما موضوع بحث برمی گردد به حضور بازیگران در شبکه نمایش خانگی و اینکه کدام بازیگران و کدام جنس از نوع بازی می تواند در تولیدات این رسانه خانگی بیش از دیگران مورد وثوق باشد؛

آیا ستاره های سینما می توانند در شبکه نمایش خانگی موفق باشند؟!

آیا چهره های محبوب تلویزیونی در شبکه نمایش خانگی خوب می فروشند؟!

واقعیت نشان از نکته ای دیگر دارد. از زاویه ای باید گفت بازیگرانی که معمولا در تلویزیون پرکار هستند و حضور فعال شان برای مخاطب تکراری به نظر می رسد در رسانه ملی اقبل چندانی ندارند مگر با شخصیتی ویژه در داستان متفاوتی با آنچه از آنها دیده می شود ظاهر شوند.

در حقیقت بازیگران تلویزیونی بر اساس نقش و قصه ای که در آن ایفای نقش می کنند در شبکه نمایش خانگی مورد توجه قرار می گیرند. به طور مثال اگر به سبک و سیاق کارهای کارگردانان موفق و به نام تلویزیون مانند سیروس مقدم یا حسن فتحی دقت کنید متوجه خواهید شد تغییراتی هرچند کوچک در کستینگ بازیگران شان ملحوظ است.

نکته دیگر اینکه بدون تعارف برخی از ستارگان سینما پتانسیل دیده شدن و حفظ جذابیت و راکوردهای حسی و تکنیک یک نقش را در طول یک سریال 20_30 قسمتی را ندارند، نوع و جنس بازی آنها تنها برای یک اثر 90 دقیقه ای (یک فیلم سینمایی) جواب می دهد و تماشاگر نمی تواند آنها را در یک مدت زمان طولانی (سریال) بپذیرد چراکه بعد از یکی، دو قسمت عملا جز تکرار و یک بازی تخت و تک بعدی در کار آنها دیده نمی شود.

اینکه برخی از سرمایه گذاران و کارگردانان برای ساخت آثارشان در شبکه نمایش خانگی به سراغ بازیگران خاص و ویژه می روند و در حقیقت توانمندی این بازیگران در ایجاد یک شخصیت خاص و پرکشش که بتواند در طول یک سریال در اوج بماند می روند به این دلیل است که خوب می دانند سریال های شبکه نمایش خانگی بایستی در کنار یک قصه خوب و قوی و جان دار، دارای بازیگرانی قدرتمند و توانمند باشد که اتفاقا طراحی ویژه ای برای یک نقش از A تا Z در سناریو داشته باشند. اتفاقی که در کار هر بازیگری دیده نمی شود و همین مسئله است که شاهد حضور و موفقیت بسیاری از بازیگران تئاتر در این عرصه هستیم. به طور نمونه می شود به نام هایی چون فرهاد اصلانی و حمید آذرنگ یا احمد مهرانفر و محسن تنابنده در سریال شاهگوش و فرهاد اصلانی و شبنم مقدمی در سریال هیولا و یا احمد مهرانفر در سریال سال های دور از خانه و جمعی از بازیگران تئاتری سریال شهرزاد اشاره کرد.

و البته جدا از قصه که قطعا کشش اصلی مخاطب برای دنبال کردن یک سریال است گاهی بازیگران در درجه و جایگاه مختلف می توانند نقش ها را جذاب، گرم و ماندگار بسازند. به طور مثال باید گفت علی نصیریان در نقش بزرگ آقا و مهران مدیری در سریال هیولا این توانمندی را دارند که با جایگاه بازیگری شان در کنار ویژگی های کاریزماتیک خارج از چارچوب قصه نیز تماشاگران را معطوف خود نمایند.

در مورد این موضوع با منتقدان، نویسندگان و تهیه کنندگان گفت وگو کردیم که در ادامه حاصل را از نظر می گذرانید.

مجری طرح سریال شهرزاد در گفت وگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا با اشاره به اهمیت قصه در موفقیت یک اثر گفت: به نظر من قصه اولین عامل موثر در موفقیت یک سریال در نمایش خانگی است. داستانی موفق می شود و می تواند مخاطبش را تا انتها نگه دارد که پرکشش باشد. به اعتقاد من در شبکه نمایش خانگی باید تمام تمرکز روی قصه گذاشته شود. تجربه نشان داده وقتی کسی سریال می بیند هدف اولش این است سرگرم شود. به همین دلیل به زوایای دیگر مثل کارگردانی درخشان، طرز فیلمبرداری و... نگاه نمی کند.

وی ادامه داد: مرحله بعدی این است مخاطب احساس نکند گول می خورد. یعنی تهیه کننده و کارگردان سعی نکنند با بازیگران چهره و زیبا، ماشین های لوکس، لوکیشن های آنچنانی و زرق و برق دار نظر مخاطب را جذب کنند. شاید در گذشته با این مُدل سریال ها می شد مخاطب جذب کرد اما خوشبختانه اکنون تماشاگران ما آگاه هستند و قطعا با این چیزها گول نمی خورند. تنها چیزی که برای او اهمیت دارد همان قصه است که به خاطرش هر هفته سریال را می خرد تا تماشا کند.

مجری طرح سریال گلشیفته با تاکید بر اینکه ستاره هیچ تاثیری بر فروش ندارد بیان داشت: اخیرا سریال هشتگ خاله سوسکه به تهیه کنندگی بنده پخش شد. این سریال مثل سریال های دیگر چهره های مطرح و تاپ نداشت و همه بازیگران آن از چهره های معمولی بودند که دستمزدهای آنچنانی هم نگرفتند. اما با اینکه در ژانر کودک بود و خیلی ها به آن اهمیت نمی دهند، با اقبال مواجه شد. نمی گویم صد در صد مخاطب جذب کردیم اما با توجه به هزینه ای که صورت گرفت در مقایسه با کارهای موازی دیگر راضی کننده بود. سریال های همزمان با ما 5 برابر هزینه کردند اما در نتیجه دیدیم در فروش خیلی تفاوتی با یکدیگر نداریم. به همین دلیل من معتقد هستم با چهره نمی توان کاری را گارانتی کرد.

نبود کمپانی عامل شکست سریال های نمایش خانگی!

فرهاد نجفی، نویسنده، کارگردان و تهیه کننده سینما به مهم ترین عامل در موفقیت یک سریال نمایش خانگی اشاره کرد و گفت: به نظر شخصی من تنها داستانی که کلیشه و تکراری نباشد می تواند موفق شود. متاسفانه تلویزیون سال هاست به سمت کلیشه رفته به صورتی که در آن، خوب ها به شکل اغراق آمیزی خوب هستند و بدها هم به طور شدیدی بد هستند. سیاستی که رسانه ملی در پیش گرفته مخاطب گریزی است. اگر نمایش خانگی از این مسیر دور شود و ایده های بکر و ناب بسازد قطعا در موفقیتش تاثیرگذار خواهد بود.

وی ادامه داد: ما چیزی به اسم نمایش خانگی نداریم این یک عنوان و هشتگ من درآوردی است که ما روی آن گذاشتیم. متاسفانه ساختار این شبکه غلط است اما ما مجبوریم وارد آن شویم، پس در نهایت از این ریشه اشتباه نتایج غلط می گیریم.

تهیه کننده و کارگردان سریال آسپرین با مقایسه صنعت فیلمسازی در ایران و خارج از کشور بیان داشت: کشورهای خارجی در کنار تلویزیون رسمی خود، یک تلویزیون خصوصی دارند که به شکل کمپانی است. این کمپانی ها سیاست ها و خط مشی هایی دارند که تهیه کنندگان به شکل منسجم و هم هدف طبق این اهداف فیلم و سریال می سازند. نکته مثبتی که وجود دارد این است تمام مسائل یک سریال از ابتدا تا انتها توسط همان کمپانی اداره می شود. اما در ایران چنین سیستمی نداریم و این خودش عامل فساد است. در کشورِ ما هر شخصی به شکل تجربی تصمیم می گیرد سریال بسازد. پخش سریال هم سراسر آزمون و خطاست که این خودش اگر در بهترین حالت هم اتفاق بیافتد آسیب زننده است. بنابراین این شبکه مشکلات اساسی دارد که باید از ریشه حل شود.

نجفی با اشاره به تفاوت کمپانی و نحوه فیلمسازی در ایران، افزود: پشت یک کمپانی آبرو و سابقه چندین ساله وجود دارد که هرکسی نمی تواند هر پولی را وارد آن کند. اما در کشور ما همه چیز متکی به فرد است. در کمپانی همه با یکدیگر هم هدف هستند اما در ایران ما می خواهیم یک حرف بزنیم ارشاد و تلویزیون حرف دیگر... سریالی مثل شهرزاد باید 10 برابر می فروخت چون هم مخاطب پروپا قرص و پیگیر زیادی داشت، هم از داستان غنی و قوی بیرون آمده بود اما چون کمپانی پشت آن نبود نتوانست آنطور که باید به حق خود برسد.

فرهاد نجفی با تاکید بر اینکه چیزی جز قصه تضمین کننده فروش نیست بیان داشت: موفقیت یک سریال به بازیگر، کارگردان و... نیست. در تمام دنیا فیلم ها و سریال هایی بودند که اصلا بازیگران مطرحی نداشتند اما بسیار موفق بودند و مخاطبان میلیونی جذب کردند. فقط قصه و داستان است که تضمین کننده فروش یک اثر است. فیلمنامه هایی که در دو ماه نوشته می شوند نتیجه اش همین سریال ها و فیلم هایی است که در نمایش خانگی و سینما می بینیم.

وی در ادامه افزود: سریالی که ساختار و طراحی درست داشته باشد قطعا سال ها فکر و ایده پشتش بوده است. برای مثال سریال بازی تاج و تخت از روی یک کتابی که سال ها نوشتنش زمان برده نوشته شده است. بازبینی و نگارش فیلمنامه آنقدر دقیق و باحساسیت بود که نتیجه همین شد که همه دیدیم و توانست در جهان رکورد بزند.

دانلودهای غیرقانونی نتیجه بی احترامی به شعور مخاطب است!

بابک کایدان، نویسنده سینما و تلویزیون، با اشاره به عوامل موفقیت یک سریال گفت: سریال ها چه در تلویزیون چه نمایش خانگی باید فاکتورهایی داشته باشند که موفق ظاهر شوند. مرحله اول نوآوری و جسارت در بیان یک موضوع است. این ویژگی باید در فیلمنامه، ساخت و اجرا اتفاق بیافتد. وقتی یک سریال دارای نوآوری باشد طبیعتا در کانون توجه مردم قرار می گیرد و برای دیدن آن کنجکاو می شوند. مرحله بعدی پرداخت به قصه است. ممکن است دو سریال موضوع یکسانی داشته باشند اما نوع پرداخت آنها متفاوت باشد، در نتیجه یکی موفق و دیگری ناموفق ظاهر شود.

وی ادامه داد: مرحله بعدی تاثیرگذار، بازیگری است. به نظر من بازیگر تجلی زحمات تمام عوامل از جمله کارگردان، تهیه کننده و... است. بازیگری که درست انتخاب شود و سرجایش قرار گیرد به اصطلاح کار خوب در می آید. این اتفاق در نمایش خانگی به دلیل اینکه محدودیت ها کمتر است و می توان از استارهای سینمایی استفاده کرد بیشتر نمود دارد. با تحقق این شرط، شروط قبلی تکامل پیدا می کند. بنابراین سه فاکتور نوآوری در قصه، پرداخت و بازیگر باعث موفقیت یک اثر می شود.

نویسنده فیلم سینمایی تگزاس درمورد دلیل افزایش دانلودهای غیرقانونی بیان داشت: جایی که قرار است مخاطب پول بدهد و کالایی را دریافت کند باید به درک و شعورش احترام گذاشت. سازندگانی که مخاطب شان را جدی و باهوش فرض می کنند قطعا موفق تر هستند. مخاطب هم اگر احساس کند بابت پولی که داده 50 دقیقه داستان جذاب و بازیگری حساب شده می بیند قطعا با انگیزه قسمت های بعدی را تهیه کرده و تماشا می کند. به نظر من افزایش دانلودهای غیرقانونی رعایت نکردن فاکتورهای موثر در موفقیت سریال است.

کایدان در ادامه افزود: من دانلودهای غیرقانونی را مرتبط با ارزش گذاری سریال برای مخاطب می بینم. اگر سازنده برای مخاطب ارزش بگذارد، تعدا دانلودهای غیرقانونی بسیار کم می شود. مبلغ یک CD بیشتر از 10 هزار تومان نیست، اگر مخاطب حس کند با خریدن آن سرش کلاه نمی رود و به کارگردان و تهیه کننده ای که برای او ارزش قائل شده کمک می کند قطعا یا آن را می خرد یا از طریق سایت های معتبر دانلود قانونی می کند.

این نویسنده با اشاره به اینکه ستاره ها عامل موفقیت سریال های نمایش خانگی نیستند اظهار داشت: نمی توان گفت صرفا ستاره عامل موفقیت فیلم یا سریال است. سوپراستارترین بازیگران ما فیلم هایی بازی کردند که اصلا موفق نبوده، درعین حال فیلمی را کار کردند که چون سرجای درستش قرار گرفته اند به اصطلاح کار درآمده و به طور معجزه آسایی دیده شدند.

بابک کایدان با تاکید بر اینکه شبکه نمایش خانگی در آینده به جریان قدرتمندی تبدیل خواهد شد، تصریح کرد: شبکه نمایش خانگی یک جریان نوپاست که در مرحله آزمون و خطا قرار دارد. با توجه به وضعیت اقتصادی نامناسب جامعه، تا همین جا هم بسیار موفق عمل کرده و توانسته سرمایه گذاران بسیاری را جذب کند. تنوع ژانر یک اتفاق مثبتی است که با وجود اینکه انتظار می رفت در تلویزیون رخ دهد در نمایش خانگی ایجاد شده. تعداد بالای سریال ها و... عواملی است که روبه روز باعث موفقیت بیشتر نمایش خانگی می شود.

نویسنده سریال دلدادگان ادامه داد: من مطمئن هستم این آزمون و خطاها در آینده نمایش خانگی را به یک جریان قدرتمند و مستقل تبدیل می کند که این رشد و پیشرفت باعث ایجاد رقابت سالم بین سینما، تلویزیون و.... می شود. مثل اتفاقی که اکنون در کشورهای خارجی در حال رخ دادن است.

سیاست این است نمایش خانگی در حاشیه بماند!

شهرام خرازی ها عضو انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران با اشاره به نوسانات شبکه نمایش خانگی گفت: شبکه نمایش خانگی از بدو ورود تاکنون دچار نوسانات زیادی شده است. گاهی اوقات با ارائه محصولاتی نظیر شهرزاد مورد توجه مردم قرار گرفته، گاهی اوقات هم به دلیل بی رونقی محصولاتش از نظرها پنهان مانده است. ما در هیچ دوره ای این شبکه را ثابت ندیدیم بلکه مدام در حال نوسان بوده و خیلی اوقات پشیمان شده است.

وی ادامه داد: به نظر می آید در مملکت ما سیاست خاصی درمورد نمایش خانگی وجود ندارد. اگر هم بوده در عمل و اجرا خوب پیاده نشده است. شبکه نمایش خانگی در ایران نسبتی با سینما، تئاتر و تلویزیون ندارد و یک حاشیه ای است برای طرح سوژها و مردمی که یک مقداری خط قرمزها را رد می کنند، چون فضای نسبتا باز و آزادتری برای گفتن حرف هایی که شاید در تلویزیون نمی توان گفت، دارد. در عین حال در این شبکه محصولات سینما و تلویزیون هم عرضه می شود و در کنار محصولات ویژه نمایش خانگی قرار می گیرند.

این منتقد با تاکید بر اینکه کار در شبکه نمایش خانگی از سایر رسانه های تصویری سخت تر است، بیان داشت: سریال هایی که برای شبکه نمایش خانگی تدارک دیده می شوند قاعدتا باید از یک سری ویژگی ها و شاخص هایی بهره مند باشند که بتوانند ببیننده را دنبال خودشان بکشند. یادمان باشد در نمایش خانگی کار مثل تلویزیون راحت نیست که فرد در خانه بنشیند و اپیزود به اپیزود یک سریال را هر شب ببیند. مخاطب باید محصولات شبکه نمایش خانگی را هفته به هفته از فروشگاه ها بخرد. بنابراین تغییر ماجراهای سریال باید آنقدر قوی باشد که انگیزه خرید را به مخاطب بدهد تا هر هفته آن را دنبال کند.

وی در ادامه درباره تفاوت های رسانه ملی و شبکه نمایش خانگی افزود: در نمایش خانگی نویسنده از همان مرحله ابتدایی سریال یعنی زمانی که می خواهد کلنگ داستان را روی کاغذ بزند کار سختی پیش رو دارد. هم باید انگیزه تعقیب سریال را در مخاطب به وجود بیاورد هم اینکه تماشاگر ترغیب شود قسمت های بعدی را بخرد. یک بیننده تلویزیون قسمت های بعدی سریال را راحت تر در دسترس دارد اگر هم خوشش نیاد تعقیب نمی کند و صرفا بابت وقتی که گذاشته متضرر می شود اما نمایش خانگی علاوه بر آن، ضرر مالی هم می کند. تمام این موارد نشان دهنده این است که سریال سازی در شبکه نمایش خانگی حداقل در ایران ریسک است.

شهرام خرازی ها با اشاره به تاثیر اِستارها در سریال اظهار داشت: بارها دیدیم سریال های پرستاره ای ساخته شدند که با کله زمین خوردند در مقابل سریال هایی هم داشتیم که چندان از ستاره بهره مند نبودند اما موفق بودند. در این بل بلشو گاهی پدیده هایی ظهور می کنند که کم نظیر هستند و هر چند سال یکبار ممکن است با آن مواجه شویم که یک نمونه همان سریال شهرزاد است که یک استثناست.

این منتقد در وهله اول سرگرم کننده بودن را عامل اصلی موفقیت یک سریال معرفی کرد و گفت: اصل اول اثر هنری و ادبی برای موفقیت سرگرم کننده بودن است. رکن اصلی در یک محصول فرهنگی ایجاد سرگرمی است. در سریال های تلویزیونی چون زمان اهمیت زیادی ندارد ممکن است وقت زیادی صرف شود تا بیننده با موقعیت ها آشنا شده و برای دنبال کردن آن انگیزه پیدا کند. اما در نمایش خانگی سریال باید از همان قسمت اول مخاطب را مشتری خودش کند و به تور بیندازد چون مخاطب برای آن پول می دهد.

وی با اشاره به پنهان بودن این شبکه از دید مردم، افزود: به نظر می آید نمایش خانگی یک رسانه مخفی در ایران است. اگر هم مخفی نباشد چندان شناخته شده نیست و از پتانسیل هایش خوب استفاده نمی شود. هنوز که هنوزه خیلی از هموطنان نمی دانند نمایش خانگی اصلا چی هست و چه محصولاتی در آن عرضه می شود. اگر تصوری هم درمورد آن دارند این است که این شبکه فیلم های سینمایی را چندماه بعد از اکران در قالب لوح فشرده عرضه می کند. خیلی ها حتی در شهرستانها نمی دانند در این شبکه محصولاتی تولید می شود که ویژه همین شبکه است و از سینما و تلویزیون بیرون نیامده است. بنابراین فکر می کنم کار تبلیغی درمورد آن کم صورت می گیرد که البته آن هم به این دلیل اس تلویزیون نمایش خانگی را تبلیغ نمی کند اگر هم بخواهد کند به دلیل هزینه های بالا برای تولیدکنندگان نمی ارزد.

خرازی ها ادامه داد: البته باید به این نکته توجه کنیم که شبکه نمایش خانگی تلاش کرده رقیب تلویزیون شود. یک جاهایی هم موفق بوده و یک جاهایی خیر! اما با این حال بُرد به نفع رسانه ملی است. با وجود اینکه در نمایش خانگی خیلی از سریال ها خط قرمزها را رد می کنند و فضای بازی دارند اما باز هم سریال های تلویزیون موفق تر هستند.

وی افزود: ما به نمایش خانگی مجال رشد و گسترش نمی دهیم و به آن فقط به عنوان یک رسانه تولید فیلم و سریال نگاه می کنیم که در حاشیه کار می کند. هیچ وقت به عنوان یک شبکه که در متن وجود دارد نگاه نشده است. انگار در مملکت ما سینما و تلویزیون هستند که رسانه های اصلی هستند. همین نگاه باعث شده شبکه نمایش خانگی در پست ترین رسانه ها قرار گیرد و کاملا به حاشیه رانده شود.

شهرام خرازی ها در پایان بیان داشت: به نظر می آید شبکه نمایش خانگی یک جزیره جدا افتاده ای است که کار خودش را می کند و خیلی هم کاری ندارد محصولاتش به دست مخاطب می رسد یا خیر... سیاسیت کلی این است این شبکه در حاشیه قرار بگیرد حالا بادی به هر جهت فعالیت می کند و هر از گاهی سریال هایی مثل شهرزاد جرقه می زند و دوباره به فراموشی سپرده می شود.

برنا

به گزارش خبرنگار سینمایی خبرگزاری فارس، در هفته اول اسفندماه گذشته و با شیوع ویروس کرونا، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در اطلاعیه ای اعلام کرد تمامی برنامه های فرهنگی، هنری و سینمایی سراسر کشور به مدت یک هفته تعطیل می شود. این تعطیلی با اطلاعیه های بعدی تمدید شد و اکنون بیش از یک ماه و نیم است که سینماهای کشور تعطیل شده اند.

سازمان سینمایی برای جبران ضرر و زیان صنعت سینما در ایام تعطیلات کرونایی پیش نویس بسته ای حمایتی را آماده کرد. تخصیص نوبت های نمایش فیلم به صورت شبانه، افزایش زمان نمایش فیلم های پرفروش، افزایش روز های نیم بها با هدف رشد ضریب اشغال، تغییر بازپرداخت وام سینماگران و هنرمندان و بخشودگی جرایم دیرکرد از سوی صندوق اعتباری هنر، اقداماتی است که بعد از بازشدن سینما ها عملی می شود.

به همین بهانه، با ابراهیم داروغه زاده دبیر سه دوره اخیر جشنواره فیلم فجر گفت وگوی کوتاهی داشتیم.

* برای جبران ضرر و زیان سینما در ایام شیوع کرونا، کمیته ای تشکیل شده و پیشنهادهایی هم ارائه شده است. شما چه پیشنهادهایی برای این موضوع دارید؟ آیا عرضه فیلم های سینمایی روی بسترهای اینترنتی نظیر VODها را راهکار مناسبی برای این موضوع می دانید؟

در مورد جبران خسارت های اهالی سینما، باید در چارچوب بسته حمایتی کلی دولت برای تمام اقشار و گروه هایی که از شیوع بیماری کرونا در کل کشور آسیب دیده اند باشد.
به جز کارمندان دولت، تقریباً تمام مشاغل و کسب و کارها از جمله سینماگران و سینماداران دچار خسارت هایی شده اند که دولت با توجه به امکانات و توان مالی حتماً برنامه هایی برای جبران خواهد داشت. سازمان سینمایی هم برنامه هایی برای این مهم داشت که قبل از عید نوروز در سایت سازمان اعلام شده است. ( + )
اما مهمترین کاری که می شود برای کمک به اقتصاد سینما و همزمان سرگرمی مردمی که در خانه مانده اند، انجام داد، حمایت و گسترش سامانه های پخش فیلم اینترنتی است، اگر وی او دی های دارای مجوز دولت، با کمک تبلیغات گسترده رسانه ملی و بهینه شدن زیرساخت های اینترنتی بتوانند تعداد مشترکین خود را به عدد حداقل 5 میلیون مشترک برسانند، بسیاری از مشکلات اقتصادی سینما و اکران حل خواهد شد و خانواده های ایرانی هم در کنار تلویزیون و سالن سینما یک امکان مناسب جدید برای تماشای فیلم های منتخب خود خواهند داشت. این موضوع در نهایت سهم شبکه های ماهواره ای را از سبد مصرف محصولات هنری خانواده های ایرانی کمتر خواهد کرد.

* در سال جدید و برای تعالی سینمای ایران به ویژه جشنواره های سینمایی چه راهکاری می توانید ارائه دهید؟

مهمترین کاری که برای تعالی سینما در سال جدید می توانیم داشته باشیم، حمایت از تولید و نمایش فیلم های انتقادی سیاسی و اجتماعی است، فیلم هایی که بتوانند حرف مردم باشند. به جز مسائل اخلاقی و دینی، ممیزی های دیگر بلاوجه است و باعث درجا زدن و عقبگرد فرهنگ و هنر و در نهایت جامعه و کشور خواهد شد. حتی در فیلم های کمدی هم استفاده بیشتر از شوخی های سیاسی و اجتماعی می تواند مخاطب بیشتری را جذب کرده و از سطحی و مبتذل شدن سینمای کمدی جلوگیری کند. دولت و نهادهای حاکمیتی باید از فیلم هایی که به بهترین و هنرمندانه ترین شکل ممکن دغدغه های اجتماعی مردم را بیان و از دستگاه های مسئول انتقاد می کنند، حمایت کنند.

* با توجه به این پزشک عمومی هستید، چه توصیه های بهداشتی برای سینماگران و عموم مخاطبان در ایام شیوع کرونا دارید؟

درباره کرونا واقعیت تلخ این است که تا زمانی که واکسن در مقیاس جهانی تولید و استفاده نشود، ریشه کنی این بیماری معنی ندارد و این اتفاق احتمالاً یک تا دو سال زمان خواهد برد. قرنطینه و تعطیلی هم بیشتر برای کنترل سرعت شیوع بیماری برای ارائه فرصت مناسب به نظام درمانی برای مداوای بیماران است و نمی تواند طولانی مدت باشد. بعد از کنترل سرعت شیوع و عبور از نقطه اوج، باید به تدریج مهارت های لازم برای زیست با این ویروس را یاد بگیریم، دست دادن و روبوسی را باید برای مدت ها به فراموشی بسپاریم و شستن مرتب دست ها با آب و صابون باید به یک عادت تبدیل شود. همچنین باید از افراد بالای 65 سال و افرادی که بیماری های زمینه ای مثل دیابت و فشار خون و بیماری های قلبی دارند، مراقبت های بیشتری داشته باشیم.

انتهای پیام/

به گزارش تیتربرتر ؛ سینماهای کشور به دلیل شیوع کرونا درهای خود را بستند و پر رونق ترین روزهای سینما نیز با تعطیلی اکران نوروزی رو به افول گذاشت.

از ابتدای سال 98 تا انتهای آن اتفاقات تلخ بسیاری رخ داد که بر سینمای ایران تاثیرات زیادی گذاشت. از سیلی که در ایام نوروز آمد تا اعتراضات آبان و قطع شدن اینترنت و سقوط هواپیما و حالا نیز شیوع ویروس کرونا و تعطیلی یک ماهه و تعطیلی ها به سال 99 هم کشید و باید منتظر ماند که آیا بازگشایی فعالیت های اقتصادی از 20 فروردین ماه نیز مشمول اقتصاد سینما خواهد شد یا خیر؟

سال 1398 با اکران 74 فیلم سینمایی بر روی پرده سینماهای کشور همراه بود که 26 میلیون و 69 هزار و 427 مخاطب موفق شدند به سینماها بروند.

میزان فروش فیلم ها در سینمای ایران 297 میلیارد و 944 میلیون و 814 هزار تومان رسیده است که به طور قطع اگر سینما در اسفند ماه به دلیل کرونا تعطیل نمی شد میزان فروش بلیت در گیشه ها رشد قابل توجهی داشت.

از این میزان فروش 170 میلیارد سهم تهران با 11 میلیون نفر مخاطب و 128 میلیارد تومان سهم سایر شهرها بوده است. این آمار براساس افزایش قیمت بلیت در ابتدای سال است که بین 5 تا 18 هزار تومان (بدون محاسبه ارزش افزوده ) قیمت گذاری شد.

محمدرضا صابری (دبیر انجمن سینماداران) درباره اینکه گفته می شود بعضی سالن های سینما کارکنان خود را به دلیل تعطیلی اخراج کردند، به ایلنا گفته است: کسی از کارکنان سالن های سینما اخراج نشده است و اگر سینماها باز شود، قطعا همه کارکنان به کار خود بازخواهند گشت.

وی با اشاره به مصوب شدن قانون حمایت از مشاغل ازسوی دولت در زمان کرونا ادامه داد: برخی سینماها که از اسفند تعطیل بوده و درآمدی نیز نداشتند کارکنان خود را بر اساس قانون برای دریافت حقوق و پاداش به سازمان تامین اجتماعی معرفی کردند و بدیهی است که بعد از بازگشایی سینماها آنها نیز به سر کار خود بازخواهند گشت.

بیشتر بخوانید: آمار فروش و مخاطب سینمای ایران در سال 98

صابری با اشاره به اینکه زمان بازگشایی سینماها مشخص نیست و همین مساله باعث شده تا نتوان برای آن برنامه ریزی کرد، گفت: باید برنامه ریزی هایی صورت بگیرد تا از ضرر و زیان سینماها کاسته شود و ما به طرح هایی همچون ارایه وام های 10 میلون تومانی به سینماداران اعتراض داریم و معتقدیم چنین طرح هایی سودی ندارد.

صابری با اشاره به اینکه اکران فیلم ها در نوروز اصطلاح گل اصلی اکران فیلم ها در سال بود، افزود: سینماها در نوروز 98 بیش از 17 میلیارد تومان در 15 روز ابتدایی فروردین درآمد کسب کرده بودند که این درآمد در نوروز 99 صفر شده و از سوی دیگر از چهارم اسفند نیز سینماها تعطیل بود. این اتفاق در حالی رخ داده که در اسفندماه مدیرهای سالن سینما بر اساس وظیفه ای که داشتند، حقوق، سنوات، عیدی و پاداش کارکنان را کامل پرداخت کرده است اما درآمدی نداشتند.

دبیر انجمن سینماداران ادامه داد: بهتر است به جای آنکه به هر سالن سینما 10 میلیون تومان وام پرداخت شود طرح های ماندگاری مصوب شود که برای همه سینما سود دارد مثلا می توان با پیگیری های جدی مالیات بر ارزش افزوده از روی بلیت های سینما حذف کرد و الا پرداخت وام 10 میلیون تومانی برای هر پرده سینما مشکلی را حل نخواهد کرد.

صابری افزود: حتی اگر همین امروز نیز سینماها مجدد بازشود چند ماه زمان خواهد برد وضعیت حداقل مانند پیش از شیوع کرونا شود و این مساله نه برای سینما بلکه برای سایر رشته های هنری نیز وجود دارد.

روابط عمومی سازمان سینمایی، مصوبات دومین جلسه کارگروه بررسی آسیب های کرونا در سینما اعلام شد. در این جلسه که روز گذشته به ریاست حسین انتظامی رئیس سازمان سینمایی برگزار شد، موارد ذیل به تصویب رسید:

1- صرفاً سینما های فعال با مالکیت و یا بهره بردار بخش خصوصی مشمول دریافت این تسهیلات هستند. فهرست 126 سینما (314 سالن) مشمول این طرح به پیوست است.
2- به ازای هر سالن سینما مبلغ 100 میلیون ریال به صورت قرض الحسنه اعطا می شود.
3- نحوه بازپرداخت مبالغ دریافتی به صورت یکباره (پایان شهریور 1399) برای سینما هایی که معدل فروش ماهانه آن ها در سال 1398کمتر از 50 میلیون تومان بوده، تا پایان اسفندماه 1399 خواهد بود.
4- تسهیلات مذکور به سینما هایی که توسط مالکان آن اداره می شود، به مالک سینما و سینما هایی که توسط بهره بردار اداره می شود به بهره بردار سینما پرداخت می شود.
5- مطابق هماهنگی به عمل آمده با صندوق اعتباری هنر، ارائه یک فقره چک معتبر معادل مبلغ تسهیلات به عنوان ضمانت از سوی متقاضی کافی است.
6- سقف ارسال تقاضا برای دفتر نظارت بر نمایش تا 31 فروردین 99 است.

1- مشمولان دریافت این کمک هزینه، سینماها، مراکز پشتیبانی فنی سینمایی (لابراتوار ها و استودیوها) و آموزشگاه های آزاد سینمایی فعال بخش خصوصی و دارای مجوز از سازمان امور سینمایی هستند.
2- برای سینماها، این حمایت صرفاً شامل سینما هایی خواهد بود که معدل فروش آن ها در سال 1398 کمتر از 50 میلیون تومان بوده است. (70 سینما از جدول پیوست)
3- پرداخت کمک هزینه مذکور از اسفندماه 1398 تا زمانی که فعالیت های مراکز سینمایی به جهت رعایت سلامت فعالان و شهروندان تعطیل باشد، ادامه خواهد داشت.
4- هر یک از واحد های متقاضی لیست بیمه تامین اجتماعی دی 98 خود را به حوزه های زیر ارائه کنند:
مراکز پشتیبانی فنی و آموزشگاه های آزاد سینمایی: معاونت توسعه فن آوری و مطالعات سینمایی
سینماها: دفتر نظارت بر نمایش فیلم
5-درخواست ها حداکثر تا پایان فروردین ماه 1399 پذیرش می شود.
6- نام کارگاه باید دقیقا هم نام مجوز صادره باشد.
7- کارگاه یا مراکز سینمایی مورد نظر نباید از بیمه بیکاری استفاده کرده باشند.

1- در کنار فیلم های جدید، اکران فیلم هایی که نمایششان در اسفندماه متوقف شد بعد از باز شدن سینما ها ادامه پیدا می کند و هزینه ای برای تبلیغات آن ها در نظر گرفته می شود.

2- فیلم های دارای پروانه ساخت سینمایی و غیرسینمایی داستانی اکران نشده درصورت عرضه در نمایش خانگی (حداکثر 30 فیلم) معادل 20 درصد مبلغ قرارداد آن ها علاوه بر قرارداد، توسط سازمان سینمایی پرداخت می شود.

1- مطابق جدول پیوست که از سوی خانه سینما ارائه شده، 2533 نفر از اعضای صنوف مطابق جدول پیوست 5 میلیون ریال، حمایت می شوند.
2- افراد مشمول باید از کسانی باشند که در سال جاری کمتر اشتغال به کار داشته اند و ضمنا اشتغال در نهاد دولتی یا بازنشسته حقوق بگیر نباشند.
3- زنان سرپرست خانوار، از کار افتادگان، بیماران خاص، بیکاران فصلی و مشاغل سخت در اولویت قرار دارند.
4- افراد مشمول باید به تایید هر صنف رسیده باشند.
5- مبلغ درنظر گرفته شده به حساب قانونی مشمولان واریز می شود.
6- اعضای صنوف تهیه کنندگان، انجمن صنفی پخش کنندگان، انجمن سینماداران و انجمن مدرسان در این لیست قرار ندارند.
7- این کمک ها به اعضای انجمن صنفی مدیران تدارکات، انجمن صنفی طراحان فنی و مجریان صحنه، انجمن صنفی دستیاران فیلمبردار، انجمن صنفی بدلکاران و هنروران و افراد تحت پوشش زنان سرپرست خانوار یا بازماندگان درگذشتگان شامل 1205 نفر تا پایان سال جاری پرداخت خواهد شد.
8- برای صنوف غیر از بند فوق، به محض معرفی اعضای مشمول توسط رئیس صنف پرداخت می شود.
9- خانه سینما اسامی دریافت کنندگان این عیدی را در اختیار سازمان سینمایی قرار خواهد داد، اما به جهت رعایت حرمت این عزیزان، منتشر نخواهد شد.

نویسنده: الهام خلیلی خو

سلام نو - سرویس فرهنگ و هنر : بیش از یک ماه از تعطیلی سینماها گذشته، یک تعطیلی اجباری و البته لازم که رعایت آن ضروری است؛ اما موضوع مهم وضعیت سینماست که مانند بسیاری از مشاغل دیگر در آینده با یک بحران جدی مواجه خواهد شد، حال باوجود مشکلات موجود گذشته و اضافه شدن مشکلات ناشی از ویروس کرونا، این سوال مطرح است که متولیان سینما آینده را چطور مدیریت می کنند؟

صف اکران طولانی تر می شود!

صف اکران فیلم های سینمایی در چند سال اخیر به مرور طولانی تر شده و هرچه جلو آمده فیلم های بیشتری را به این لیست اضافه کرده است، تعطیلی سینماها بر تعداد فیلم های در انتظار اکران اضافه می کند و در این شرایط بسیاری از فیلمسازان برای حداقلی ترین شکل دیده شدن باید از زمان های سوخته اکران استفاده کنند.

مخاطب سینما بر می گردد؟

آمارهای سازمان سینمایی نشان از کاهش مخاطب سینما در سال گذشته دارد، البته در این امر دلایل مختلفی دخیل است، بخشی به سیاست گذاری های متولیان سینما برمی گردد و بخشی متأثر از اتفاقات ملتهب سال قبل است، درواقع از نیمه آبان سال گذشته باتوجه به اتفاقاتی که تا پایان سال به شکل های مختلف درجریان بود، فروش فیلم ها نیز کاهش پیدا کرد.

به عبارت دیگر مسیر سختی برای بازگرداندن مخاطب دور شده از سینما وجود دارد، آن هم مخاطبی که در دیگر روزهای سال هم راحت به سینما نمی رفته و حالا در روزهای قرنطینه خانگی بیشتر از هر زمان دیگری به فیلم دیدن در خانه و استفاده از وی او دی ها خو گرفته است.

قاچاق فیلم ها رونق می گیرد؟

فضای مجازی خطری برای قاچاق فیلم های سینمایی شده است و کافی ست تا فیلمی برای چند ثانیه روی خروجی یک سایت قرار بگیرد تا همه جا پخش شود، موضوع قاچاق فیلم های سینمایی موضوع تازه ای نیست اما در دوره هایی با جدیت بیشتری دنبال شده و زمان هایی هم کمتر مورد توجه بوده است.

سال گذشته توزیع نسخه قاچاق فیلم ها از دیگر اتفاقاتی بود که ضررش متوجه فیلمسازان و سینماداران شد، فیلم هایی که گاهی چگونگی انتشار نسخه با کیفیت آنها هم سوال برانگیز بود! نکته جالب توجه این اتفاق برای عده ای، تبدیل این امکان به یک فرصت برای دیده شدن فیلم هایی بود که به هر دلیل امکان نمایش عمومی برایشان فراهم نبود.

تهدید را به فرصت تبدیل کنید

سینماها از سوم اسفندماه تعطیل شده، یعنی درست زمانی که به فصل طلایی اکران نوروز نزدیک می شد و ظاهرا با ادامه وضعیت موجود این شرایط در بهترین حالت تا پایان فروردین ادامه دارد، سیدمحمدمهدی طباطبایی نژاد رییس شورای عالی اکران و معاون ارزشیابی و نظارت سازمان سینمایی در تازه ترین گفت وگوی خود درباره آخرین وضعیت بازگشایی سینماهای کشور گفته است: با توجه به پیش بینی وزارت بهداشت مبنی بر اینکه احتمالا بیستم فروردین عبور از پیچ کروناست به طور طبیعی تا پایان فروردین سینماها تعطیل خواهد بود و در کل احتمال بازگشایی تا قبل از اردیبهشت به شدت ضعیف است.

از زمان تعطیلی سینماها، سینماگران زیادی درباره این شرایط اظهارنظر کردند، جشنواره جهانی فیلم فجر به تعویق افتاده و از طرفی راه اندازی کارگروه مدیریت بحران کرونا در خانه سینما در همان روزهای ابتدایی به این موضوع توجه داشته است. وزیر ارشاد، رئیس سازمان سینمایی و دیگر متولیان سینمایی نیز در اظهارنظرهای گوناگون به ضرورت عبور از این بحران تاکید داشتند.

سینمای ایران در ادامه راه، حتما مسیر سخت تری پیش رو دارد و نیازمند راهکارهایی جدی تر از اظهارنظرهای توئیتری و هیجانی است، باتوجه به شرایط موجود و تعطیلی های انجام شده به واسطه شیوع ویروس کرونا در بخش های مختلف کشور که در همه حوزه ها ازجمله فرهنگ و هنر نقش دارد، بحران سینما در سال 99 موضوع پنهان یا دور از ذهنی نیست.

تعطیلی سینماها در این روزها می تواند فرصتی باشد برای همفکری و ارائه راهکارهای عملی برای عبور حداقلی از این بحران و یا ادامه گفت وگوهای بی حاصل و تکراری که نتیجه ای جز تکرار و بدتر شدن شرایط ندارد، بحران امروز سینما تهدیدی جدی است که یا باید کاملا به آن تن داد و همراهش شد و یا با مدیریت صحیح و اصولی آن را تبدیل به فرصت کرد؛ وضعیت آینده سینما، عیار امرزو متولیان سینمایی را مشخص خواهد کرد.

ناصر بزرگمهر / مدیرمسئول

به نام او که هر چه بخواهد همان می شود

سالی که گذشت، سالی عجیب در وقایع اتفاقیه روزگار ما بود؛ سالی که هنرمندان و اندیشمندان بزرگ این کشور بی صدا و باصدا رفتند؛ از جمشید مشایخی بزرگ تئاتر تا محمد مطیع بازیگر در غربت، از استاد حسین دهلوی موسیقیدان تا بهنام صفوی خواننده جوان، از حسین آهی شاعر تا مظاهر مصفا محقق، از صدای ماندگار پرویز بهرام تا فیروزگوران روزنامه نگار و بسیاری نام های ارزشمند و خاطره انگیز که امروز نیستند، اما یادشان تا ابد با ماست.

در ابتدای یادداشت به هنر و مرگ هنرمند و فرهنگساز به عنوان نخستین اتفاقیه اشاره کردم تا اهمیت این سرمایه بزرگ انسانی بر همگان به ویژه دولتمردان سیاست پیشه آشکار باشد و بدانند سیاست بازان می میرند و در تاریخ ذهن و اندیشه مردم نمی مانند، اما مرگ اندیشمندان و هنرمندان و فرار مغزها از هر سیل و زلزله و توفان و آتش و خاک و باد و ویروس و بیماری مهم تر است و برای همیشه خلأ آن باقی می ماند.

سالی که گذشت، باران آمد، رحمت نشد، زحمت به راه افتاد؛ سیل آمد و با خود احشام و مراتع و جاده و پل و زندگی را برد و زخم هایش هنوز بر تن و جان و مال مردم لرستان و طبرستان و خوزستان و سیستان و بلوچستان وگلستان باقی است.

زلزله آمد و با خود مدرسه و خانه و کاشانه را ویران کرد.

خاک آمد و شهر طلای سیاه را خاکستان کرد.

آتش آمد و بر جنگل و درخت و آهن زد و رفت.

باد آمد و با خود مهربانی، عطوفت و انسانیت را برد.

سقوط هواپیما، بر غم های ملتی افزود که صاحب رای شان، در خواب است و بیدار که می شود، بنزین گران شده، هواپیما ساقط شده، سردارش شهید شده، دلارش 15 هزار تومان شده و برادرش دربند است.

در آشفته بازار مدیریت، تورم، گرانی، فقر بیشتر، کارگر ارزان تر، جان مفت، ارز بی حاصل، نفت ارزان، بنزین گران، اتاق های سرمایه، زدوبند صبحانه، توفانی از نادانی، جهل، توهم، خودمحوری، بزرگ بینی، برجام، هواپیمای اختصاصی، عراقچی، روانچی، ظریفچی، رفیقچی، دلارچی، فامیلچی، مدیریت های کوتوله، لی لی پوت ها و فامیل بازی به راه افتاد و بر همه دردها، مصیبت ها، مرگ ها، سیاهی ها، غصه ها و قصه های ما، ویروسی ناشناخته و شاید هم دوست و رفیق شرکت های دارویی چندملیتی که بزرگ ترین نهاد اقتصادی جهان بعد از بانک ها به شمار می روند، با فرمول آنتی ویروسی پنهان شده در صندوق محرمانه فروش های بعدی، رونمایی شد.

سالی که گذشت هزاران یادداشت و مقاله خطاب به رئیس جمهوری محبوب، نوشته شد و خوانده نشد. من کوچک هم هر شنبه، یادداشتی خطاب به رئیس جمهوری بزرگ نوشتم. او که نخواند، وقت نداشت، اما مهر شما با من بود. تماس های خوانندگان همیشه با روزنامه نگاران و باعث دلگرمی ماست. اگر کار ما حاصلی داشته باشد، همین ارتباط با شماست. دلخوشی ما، تفکر شماست، شادی شماست، سلامت شماست.

سالی که گذشت، هرچه یادداشت و نقد برای رئیس جمهوری نوشتیم اثری نداشت. امسال می خواهم خطاب به آقای رئیس جمهوری ننویسم، زیرا ایشان بنا به فرمایش خودشان، معمولا اطلاعی ندارند و مثل ما مردم، بعدا باخبر می شوند و در ظاهر هر نوشته و نقدی هم تاثیری نخواهد داشت. روابط عمومی هم که ندارند، دفتر اطلاع رسانی دولت هم که تعطیل است، طنازی و شوخی هم که سر جای خودش است، سخنگو هم که از روی کاغذ دیکته شده می خواند؛ پس امسال خطابم به آقای دولت خواهد بود، چون بالاخره یک کسی این دولت را اداره می کند؛ هرچند که دولتی ها هم معتقدند اگر دولت با همین شرایط تعطیل باشد، هیچ اتفاق خاصی نمی افتد؛ یعنی به معنای دیگر، با دولت و بی دولت همه کار خودشان را می کنند.

واقعا در این شرایط که هر کس کار خودش را انجام می دهد، اگر دولت نباشد چه اتفاقی رخ می دهد؟

به نظر من کلی صرفه جویی به وجود می آید. در دولت 2 گروه مشغول هستند؛ یک گروه به عنوان مقامات که از نظر سازمانی از مدیرکل تا وزیر را شامل می شوند که حدود 100 تا 200 هزار نفر و شاید بیشتر تخمین زده می شوند و شامل وزیر، معاون وزیر، مدیرعامل، معاون مدیرعامل، هیات مدیره، مدیرکل، استاندار، فرماندار، شهردار، رئیس شورای شهر، اعضای شوراهای شهر و صدها شورای مشورتی در وزارتخانه ها و سازمان ها هستند و حقوق و پاداش و درآمدشان با 3 میلیون کارمند و کارشناس باقیمانده دولت یکسان است.

حالا تصور کنید اگر فقط این تعداد نفر خانه نشین شوند، دولت می تواند به 3 میلیون نفر دیگر حقوق پرداخت کند. آب هم از آب تکان نمی خورد؛ حضور بی فایده 99 درصدی آنها سال هاست که بر خودشان هم معلوم است.

اگر این هزاران مدیر نبودند، شاید این همه گرانی بر مملکت تحمیل نشده بود. گاهی مردم می گویند آغاز این دولت با پایان آن، مثل از غار آمدن اصحاب کهف خواهد شد. به قول نقی در سریال پایتخت، همه مردم دچار سندروم دست بی قرار شده اند و باید هر روز توی سر خودشان بزنند. کافی است این 4 سال رفته باشی زندان، رفته باشی تبعید، رفته باشی فرنگ، وقتی برگردی باورت نمی شود که سیف و همتی چه بلایی سر ریال آورده اند.

سالی که گذشت، یکی از سخت ترین سال ها بر جامعه مطبوعات و قلم به دستان غیردولتی و حتی دولتی ها بود. نرخ کاغذ 10 برابر شد. اگر خدادادی به داد آن نرسیده بود حالا از 20 برابر هم گذشته بود. با سیاست های شهرداری، دکه های مطبوعاتی تبدیل به سیگارفروشی و پفک و زیرمیزی ها شد، با سیاست وزارت ارشاد و نهادهای نظارتی، خرید روزنامه از سبد هزینه ای خانوارها حذف شد که البته یک خاصیت هم داشت و آن هم مافیای توزیع است که خودبه خود از بین خواهد رفت.

این دولت توانست به آرزوی همه دولت ها که مطبوعات را موی دماغ می دانستند، جامه عمل بپوشاند و با ویروس کرونا آخرین تیر را هم به بدن ناتوان چند رسانه باقیمانده نیمه سیاسی و تخصصی بزند و خیال همه را آرام کند.

10 روزنامه دولتی و نیمه دولتی و وابسته هم برای ژست داشتن مطبوعات کافی است.

سالی که گذشت، سال بیماری مطبوعات بود.

سالی که در پیش است، سال مرگ مطبوعات خواهد بود.

در این میان پوست کلفت هایی چون ما همچنان تلاش خواهند کرد که آخرین دایناسور صحنه اطلاع رسانی باشند.

آقای دولت، صبحانه را همچنان با آرامش در اتاق سرمایه داران تهران و ایران بخورید و نان در استکان هستی مردم بزنید. نوش جان تان باد.

در روزهای اخیر و پس از افزایش نگرانی ها از باب شیوع ویروس کرونا در کشور، کمیته اطلاع رسانی و مدیریت جو روانی ستاد ملی مقابله با کرونا همچنان که در روزهای گذشته دست به اقداماتی به منظور کاهش و قطع زنجیره ابتلا به کرونا داشته است با صدور اطلاعیه ای اعلام کرد که نسخه کاغذی نشریات تا پایان طرح فاصله گذاری اجتماعی چاپ نمی شود.

در اطلاعیه این کمیته در مورد انتشار نسخه کاغذی رسانه ها آمده است: با توجه به شیوع کرونا در کشور و توصیه وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی مبنی بر فاصله گذاری اجتماعی، موضوع انتشار نشریات کاغذی در دستور کمیته اطلاع رسانی و مدیریت جو روانی ستاد ملی مدیریت بیماری کرونا قرار و مورد بررسی همه جانبه قرار گرفت.

بر اساس مصوبه کمیته اطلاع رسانی و نظر به اینکه انتشار مطبوعات و نشریات کاغذی مستلزم فعالیت مجموعه ای از افراد از خبرنگاران تا صنعت چاپ و توزیع است و این روند بالقوه ممکن است به شیوع بیشتر بیماری بینجامد، لذا در راستای اجرای حداکثری طرح ملی فاصله گذاری اجتماعی مصوب ستاد ملی مقابله با کرونا، نسخه کاغذی نشریات تا پایان این طرح چاپ نخواهد شد و رسانه های مکتوب تمام ظرفیت خود را در فضای برخط و شبکه های اجتماعی برای تقویت جریان اطلاع رسانی و کارکرد آموزشی مقابله با کرونا همانند هفته های اخیر بکار خواهند گرفت .

اما و اگرهایی که مطرح شدند

این موضوع البته واکنش های مختلفی را در فضای حقیقی و مجازی برانگیخت؛ چنانچه الیاس حضرتی ، نماینده مردم تهران و مدیر مسئول روزنامه اعتماد ، در نامه ای به رئیس جمهوری با اشاره به تعطیلی روزنامه ها از سوی ستاد مبارزه با کرونا نوشت: در این روزهای حساس حضور رسانه های کاغذی می تواند دولت و مردم را برای عبور هرچه سریعتر و البته کم هزینه تر از کرونا یاری کند؛ لذا از حضرتعالی می خواهم دستور فرمایید انتشار هرچه سریعتر مطبوعات در دستور کار ستاد مبارزه با کرونا قرار گیرد.

از سوی دیگر برخی به تجربۀ سایر کشورها همچون چین و آمریکا اشاره کردند که به رغم دربرداشتن جمعیتی چند برابری در مقایسه با ایران، دست به توقف روزنامه ها نزده و این رگ حیاتی را به منظور اطلاع رسانی حفظ کرده اند.

یکی از بیم های گروه مخالف، طولانی شدن این جریان حتی پس از فروکش کردن بحران کرونا و به نوعی حذف رستۀ روزنامه نگاران و همه فعالان عرصه تولید نرم افزاری و تهیه و توزیع سخت افزاری روزنامه ها است. چنانچه سعید ارکان زاده یزدی ، مدیر مسئول مجله بازخورد با تاکید بر این نکته که بدون نسخه کاغذی و تحریریه چیزی از مطبوعات نمی ماند، توئیت کرد: ای مطبوعات کاغذی، از امروز به عصر دیجیتال خوش آمدید! نه، پی دی اف که نه. یعنی کدنویس وب سایت ندارید؟ استودیو؟ فیلمبردار چطور؟ هاش اف چرا ولی اتوکیو فعلا ضروری نیست. سیستم رندر افترافکتز چه؟ اصلا روزنامه نگار این کاره دارید؟ بله، خب به آن ها که نمی شود ماهی یک وپانصد حقوق داد .

بهروز بهزادی ، جانشین مدیر مسئول روزنامه اعتماد هم با تاکید بر پیامدهای توقف طولانی مدت انتشار کاغذی مطبوعات، بیان کرد: بعد از تعطیلات نوروزی مطبوعات کاغذی- به علت ادامه تعطیلی چاپخانه ها- در بهترین حالت صفحات را اینترنتی منتشر می کنند. اگر این پروسه طولانی شود، درآمد فروش خود را از دست می دهند، فشار اقتصادی بر مدیریت به تحریریه منتقل می شود و بیکاری همکاران آغاز می شود. ارشاد باید به فکر چاره باشد .

نیلوفر قدیری هم یکی دیگر از روزنامه نگارانی بود که به این تصمیم انتقاد و تصریح کرد: خاموش کردن چراغ روزنامه ها تصمیم درستی نبود. با همه نقدی که به مطبوعات داریم، در این شرایط انحصار صداوسیما و موج شایعات در شبکه های اجتماعی، حضور روزنامه ها از نبودنشان بهتر است .

اگر موقتی باشد مشکلی ندارد

آن سوی دیگر انتقادات البته صاحب نظران دیگری هستند که از توقف چاپ کاغذی روزنامه ها حمایت کرده و ضمن بیان شروطی که مهم ترین آن طولانی نشدن این پروسه است با آن موافق بوده اند.

علی اصغر کیا دکترای روزنامه نگاری و استاد دانشگاه علامه طباطبایی در گفت وگو با خبرنگار فرهنگی ایرنا ضمن تایید توقف چاپ کاغذی روزنامه ها، بیان داشت: امروز فضای مجازی توسعه پیدا کرده و اکثریت افراد با فضای اینترنتی در تماس هستند. درنتیجه برای این که مردم بیرون نروند و کارگر چاپخانه و افراد دیگری که در این تولید و توزیع درگیر هستند، سلامت باشند، این سیاست اعمال و موقتاً قرار بر این شد که چاپ کاغذی متوقف شود تا مشکلات بیشتر نشود و جریان تولید و تکثیر روزنامه دامن زننده بحران شیوع ویروس نباشد.

وی افزود: نظر من در باب این اتفاق مثبت است چون تولید محتوای رسانه در نسخه چاپی نسبت به کار مجازی به جز بحث زمان بر بودن، عوامل اجرایی بیشتری را می طلبد و نیاز به حضور فیزیکی افراد در تحریریه دارد، درنتیجه ستاد کرونا این تصمیم را گرفت و فکر می کنم اگر این جریان موقتی باشد، مشکلی ندارد و شاید این مشکل زودتر حل شود.

کیا تصریح کرد: اگر فرایند توقف چاپ کاغذی روزنامه ها طولانی تر شود، مثلاً شش ماه طول بکشد قطعا مشکلاتی را ایجاد کرده و سیستم مختل می شود ولی توقف موقتی آن می تواند قابل توجیه باشد.

وی یادآور شد: این تصمیم توسط ستاد کرونا گرفته شده و فقط هم شامل مطبوعات نبوده بلکه تمام فعالیت ها محدود شده است و ازاین جهت می تواند کمک کند چراکه قرار نیست این رسانه ها بسته شوند بلکه قرار است مدتی صرفاً در فضای نت فعال باشند. ضمن اینکه امروز همۀ افراد دسترسی اینترنتی به سایت ها و شبکه ها دارند و می توانند تمام اطلاعات را بگیرند.

خود ما هم مدت زیادی است که از امکاناتی که روزنامه ها در فضای مجازی راه انداخته اند، استفاده می کنیم و مدت هاست که نسخه چاپی رانمی گیریم .

کیا در واکنش به عکس العمل کسانی که با توقف انتشار کاغذی روزنامه ها مخالفت کرده اند، بیان داشت: فکر می کنم این دوستان سیاسی فکر می کنند و به منافع حزبی و گروهی اهمیت می دهند؛ درصورتی که اگر منافع ملی کشور مدنظر باشد، همه گروه ها باید تسلیم نظر ستادکرونا باشند چراکه تصمیماتش جناحی نیست و بحث سلامت مردم و امنیت بهداشتی جامعه در آن مطرح است؛ که در صورت عدم توجه می تواند بحران های عظیم تری را رقم بزند؛ همچنان که این دست تمهیدات در همه دنیا مطرح است و مسئله ای داخلی برای ما نیست. ساز مخالف زدن و مخالفت کردن در این شرایط می تواند مشکلات بیشتری را برای همه ایجاد کند.

شاید حذف کاغذی به نفع روزنامه ها باشد

ولی الله شجاع پوریان مدیر مسئول روزنامه همدلی ، نیز در گفت وگو با خبرنگار فرهنگی ایرنا در رابطه با توقف چاپ کاغذی روزنامه ها، بیان داشت: این گزینه ای بود که در سنوات گذشته هم درباره آن بحث می شد که با حفظ درآمدهای حاصل از آگهی ها، روال کار روزنامه حفظ شود؛ یعنی اگر آگهی در نسخه الکترونیک و در سایت ها هم کار شود، کافی باشد و منابع روزنامه ها قطع نشده و آگهی را به شکل غیرمکتوب قبول کنند و از طرف دیگر هزینه های چاپ و توزیع و ... حذف شود و فقط هزینه تحریریه و بخش فنی بماند.

وی افزود: توقف انتشار چاپی و کاغذی از نظر اقتصادی به نفع روزنامه ها است؛ چون هزینه فیلم، زینک، کاغذ و چاپخانه ندارند و این یکی از مطالبات برخی از روزنامه ها و روزنامه نگاران است که بار هزینه هایشان را سبک می کند.

بنابراین فکر می کنم این تصمیم ازاین جهت خوب است که تا پایان فروردین یک دوره پایلوت باشد که در انتهای آن به یک جمع بندی از مزایا و معایب عدم چاپ کاغذی روزنامه ها برسیم. پس از پایان این دو هفته، معاونت مطبوعاتی می تواند از همه مطبوعات و روزنامه ها استنتاج و نظرخواهی کرده، شرایط را سبک و سنگین کند و به یک جمع بندی برسد. به نظرم این بهترین فرصت است که تصمیمی قاطع گرفته شود .

مدیر مسئول روزنامه همدلی یادآور شد: نداشتن روزنامه مساوی است با از دست دادن بخشی از مخاطبان؛ و این طبیعی است که به ویژه آن هایی که مسن تر هستند و با فضای مجازی دم خور نیستند و با آن شکل فیزیکی روزنامه بیشتر ارتباط دارند، از آن محروم می شوند؛ اما از سوی دیگر تأمین منابع روزنامه ها مشکل است و در شرایط حاضر باید به حداقل برسند؛ چنانچه روزنامه های بخش خصوصی (ما و بسیاری دیگر از روزنامه ها) به 8 صفحه تقلیل یافته اند و این در حالی است که حداقل باید 16 صفحه باشد و این ها همه به دلیل هزینه های سنگین کاغذ و فیلم و زینک است وگرنه تحریریه غیر مکتوب می تواند تولید بیشتری داشته باشد. درنتیجه شاید حذف کاغذی به دلیل هزینه های سنگین مالی، به نفع روزنامه ها باشد.

به گزارش فرهیختگان آنلاین ، مسعود فروغی سردبیر روزنامه فرهیختگان در سرمقاله روزنامه نوشت: چند سالی است بحث درباره رسانه های مکتوب و سونامی فضای مجازی جدی و این بحث که با وجود دسترسی راحت افراد به اطلاعات در گوشی همراه و دیگر وسایل شخصی کامپیوتری داغ شده، حالا با نزول بلای کرونا داستان چالش روزنامه نگاری عمیق تر شده است. درباره اینکه آیا عمر روزنامه ها تمام شده یا خیر وقت و موقعیت مناسبی باید صحبت کرد، اما حالا درباره تعطیلی موقت نسخه چاپی روزنامه ها در طرح مقابله با کرونا که برخی از آن به عنوان تیر به قلب روزنامه نگاران یاد کردند، نکاتی قابل توجه وجود دارد:

اول اینکه، تعطیلی نسخه کاغذی روزنامه ها غیرعادی نیست چه آنکه سینماها، مسابقات ورزشی، سالن های تئاتر، کنسرت های موسیقی، اماکن مذهبی مهم مثل حرم ها در یکی از شلوغ ترین موقعیت های زمانی شمسی و قمری، نمازهای جمعه و حتی برنامه های تلویزیونی پربیننده هم تحت شرایط تحمیلی کرونا مجبور به تعطیلی شدند. احتمالا گفته می شود هیچ کدام از اینها وجهه اطلاع رسانی ندارند، اما وظیفه اقناع افکار عمومی با رسانه ها ازجمله مکتوب هاست و تعطیلی نسخه چاپی یعنی تعطیلی آن. البته چاپ نشدن روزنامه برای ما عاشقان کاغذ روزنامه غمی بزرگ و آسیبی مهیب است اما روزنامه ها در شرایط کنونی به دو دلیل تحت فشار سنگینی قرار می گیرند؛ چون برخلاف رسانه های مجازی فرآیند تولید محتوا و خروجی گرفتن از آن در رسانه های مکتوب از زنجیره ای متشکل از خبرنگار، دبیر، ویراستار، صفحه آرا و ... تا سردبیری تشکیل می شود، از سوی دیگر چاپ نسخه کاغذی زنجیره ای دیگر از همکاران در چاپخانه و توزیع و فروش را درگیر می کند. حتما هیچ کس مثل خود روزنامه نگاران از آسیب تعطیلی نسخه کاغذی در مدت زمانی قابل توجه بیشتر آسیب نمی بینند اما کرونا بسیاری از قواعد و محاسبات انسان ها را زیر سوال برده و این بلا برای روزنامه نگاران انگشت کوچک آن تغییرات است. برای من که حداقل در 22 سال اخیر مخاطب هر روز روزنامه ها هستم، هر نوع محدودیت روزنامه ها خبر بد حساب می شود اما خبر بدتر ماندگاری کروناست که حتما اگر هر صنف و شغلی به اقتضای شرایط کاری اش محدودیت های مقابله با آن را رعایت نکند احتمال این ماندگاری بیشتر است. بر همین اساس از نظر من روزنامه نگاران برخلاف بعضی نظرات در میانه این روزگار سخت در انتخاب بین تعطیلی و چاپ نسخه کاغذی نیستند (در بند بعدی در این باره می نویسم) چه آنکه به اعتقاد من به قیمت چاپ نشدن هیچ روزنامه ای در مدتی قابل توجه اگر جان چند انسان در فرآیند چاپ و توزیع و خرید و خواندن آسیب نبیند، حتما به صواب نزدیک تر است.

دوم اینکه این محدودیت چاپ نشدن به معنای تعطیلی روزنامه نگاری نیست؛ مثل خواننده ای که به جای خواندن روبه روی چشم هزاران آدم در سالن های کنسرت از همین شبکه های اجتماعی برای ارتباط با مخاطب استفاده می کند، ما هم باید از ظرفیت های موجود در فضای مجازی استفاده کنیم. احتمالا گفته می شود فرق روزنامه ها و خبرگزاری ها و سایت ها و رسانه های اخیرا متولدشده در تلگرام چه می شود؟ سوال درستی است، روزنامه نگار از نظر من کسی نیست که لزوما در نسخه ای چاپی بنویسد، روزنامه نگار اهل تحقیق، دقت و صحیح نوشتن است (البته اینها همه ویژگی های روزنامه نگاری نیست)، غرض اینکه روزنامه نگاران در شرایط فعلی کاری به مراتب مهم تر از قبل دارند و کارشان تعطیلی ندارد، هر محتوایی که جامعه را آگاه و انتخاب هایش را درست کند، با هر وسیله ای از سایت و شبکه اجتماعی و... به مخاطب برسد، مهم است. حالا چاپ نشدن روزنامه برای یک محدودیت بزرگ نباید مانع این شود که بگوییم مشکل اصلی محتوای ارائه شده به مخاطب است نه نحوه رسیدن. حتی اگر کرونا نبود چاپ خبرهای دیروز، گزارش های خبری ساده و یادداشت و گفت وگوهای آبکی نیاز نیست، روزنامه ها چه چاپ بشوند چه مدتی کوتاه مجبور باشند فقط فایل پی دی اف داشته باشند و از شبکه های اجتماعی با مخاطب صحبت کنند، باید بسته های تحلیلی و فراتر از خبرهای بی سروته کانال های تلگرامی البته با فرمی جذاب تولید کنند و با روش های جدید توزیع به مخاطب آن برسانند، البته بحث مفصل درباره اینکه برای روزنامه (معبد ما!) چه کاری باید کنیم تا در شرایط غیرکرونایی مخاطب بیشتری داشته باشد بماند برای بعد.

فعلا تا آن روز به جای اینکه فکر کنیم چاپ نشدن یا شدن یعنی مرگ و زندگی روزنامه نگاری، فکری به حال ظرفیت های موجود کنیم.

پس از شیوع بحران کرونا در ایران و توصیه وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی مبنی بر فاصله گذاری اجتماعی، در روزهای اخیر موضوع انتشار نشریات کاغذی به منظور بررسی و تصمیم گیری در دستور کمیته اطلاع رسانی و مدیریت جو روانی ستاد ملی مدیریت بیماری کرونا قرار گرفت؛ و بنابر اعلام این کمیته تصویب شد که نسخه کاغذی نشریات تا پایان اجرای طرح فاصله گذاری اجتماعی چاپ نشوند.

بر اساس مصوبه کمیته اطلاع رسانی اعلام شده است که نظر به اینکه انتشار مطبوعات و نشریات کاغذی مستلزم فعالیت مجموعه ای از افراد از خبرنگاران تا فعالان صنعت چاپ و توزیع خواهد بود و این روند ممکن است به صورت بالقوه به شیوع بیشتر بیماری منجر شود لذا در راستای عمل به الزامات طرح ملی فاصله گذاری اجتماعی مصوب ستاد ملی مقابله با کرونا، نسخه کاغذی نشریات تا پایان این طرح چاپ نخواهد شد .

محمدرضا محمدیوسفی صاحب امتیاز و مدیر مسئول روزنامه جمهور درگفت وگو با خبرنگار فرهنگی ایرنا بیان کرد: به دلیل بحران ایجاد شده پس از ورود ویروس کرونا به کشور و به منظور جلوگیری از شیوع بیشتر و قطع زنجیره انتقال، امروز اغلب نهادها و مؤسسات داخل کشور در شرایط تعطیل یا نیمه تعطیل قرار دارند؛ و عموماً به نوعی با وجود این شرایط قادر نیستند تا موقعیت باثبات پیشین خود را داشته باشند.

وی افزود: کارکنان نشریات، چاپخانه ها و سیستم توزیع نیز از این قاعده مستثنی نیستند و برای حفظ سلامتی خود و سایرین باید با رعایت ضوابط و قوانین صادره، شرایط حضور در قرنطینه را رعایت کنند؛ نکته قابل توجه دیگر اینکه با فرض انتشار و توزیع نسخه کاغذی روزنامه ها و نشریات، مخاطب آن کیست؟ مخاطب همان کسی است که امروز اعلام کرده ایم شرایط قرنطینه را حفظ کرده و در خانه بماند. در نتیجه تولید کاغذی نشریات در این روزها چندان کارآمد نیست و نتیجه آن برگشت و خمیر شدن کاغذ خواهد بود. لذا این تصمیم با توجه به شرایط موجود منطقی و فرصتی است که رسانه های مکتوب بتوانند خودشان را در حوزه الکترونیک نیز تقویت کنند تا بعد از شرایط کرونا، نسخه کاغذی و الکترونیک را مکمل همدیگر در فضای اطلاع رسانی پیش بروند.

از سوی دیگر با توجه به این که شرایط فعلی ویژه و خاص است، از دولت می خواهیم نشریات مکتوب را که بخشی از هزینه های آنان ثابت است مانند هزینه اجاره دفتر و کارکنان، فراموش نکنند و آن ها را با روش هایی مورد حمایت قرار دهند تا کارکنان و مدیران این رسانه ها دچار آسیب و بحران نشوند و بتوانند این شرایط را پشت سر بگذارند.

فضای مجازی قابل مقایسه با فضای مکتوب نیست

یوسفی در واکنش به این موضوع که امروز در مخالفت با توقف چاپ کاغذی روزنامه ها دلایلی چون عدم کیفیت یکسان سایت های روزنامه ها و حذف چاپخانه مطرح است و برخی این اقدام را بهانه ای برای استمرار و تعطیلی دائمی نشریات مکتوب دانسته و حتی موافق پایان کاغذی روزنامه ها هستند، تصریح کرد: من مخالف این هستم که روزنامه و نشریه کاغذی تمام شود؛ اما نظرم این است که این ایام فرصتی است تا نشریاتی که در حوزه الکترونیک یا فضای دیجیتال وارد نشده یا ضعیف تر وارد شده اند (چون درگیر فضای مکتوب بوده اند)، در این شرایط بتوانند خودشان را تقویت کرده و سایت، شبکه ها و کانال های مجازی شان را راه اندازی یا تقویت کنند و بتوانند از آن به عنوان ظرفیتی که مکمل فضای مکتوبشان باشد، بهره گیرند.

وی افزود: شخصاً با این موضوع که گفته می شود در این شرایط رسانه های دیجیتال و شبکه های ارتباطی جدید فعال شده اند و به نوعی باعث شده اند تا اقبال نسبت به رسانه های مکتوب کاهش یابد، مخالفم. به عنوان یک شهروند اگر به این موضوع نگاه گنیم، متوجه می شویم که این دو فضای مکتوب و مجازی قابل مقایسه نیستند؛ چنانچه وقتی خبر، گزارش، مصاحبه و یا نقد و تحلیلی در شبکه های مجازی دریافت می شود، اگر مستند به یک رسانه مکتوب یا یک رسانه رسمی باشد آن را می پذیریم وگرنه با دیده تردید به آن نگاه می کنیم؛ چرا که فضای رسانه های مجازی آن قدر غیرقابل اعتماد است که عموماً می شود آن را در دسته شایعات گذاشت.

برای نشریات مکتوب مخاطب یابی نکرده ایم

این مدیرمسئول روزنامه تصریح کرد: فناوری، صورتی از دست و پاگیر بودن (همچون دسترسی به نت، سیم و کابل و دستگاه و...) دارد اما کتاب و نشریه را بسیار راحت می توانید در هرکجا همراه خود ببرید. ضمن این که وقتی بخواهید یک گزارش کوتاه در حد یک مقاله برای دانشگاه ارائه کنید، در مورد ارجاع دهی، منابع اینترنتی به هر تعداد زیاد هم که باشد، اعتبار معدود منابع کاغذی که حتی در نشریات محلی چاپ شده اند را ندارند.

وی افزود: در حال حاضر یکی از دلایل کاهش اقبال به فضای مکتوب این است که ما هیچ وقت برای نشریات مکتوب و مطبوعات، مخاطب یابی نکرده ایم. نگاهی به تبلیغات امروز صدا و سیما بیندازید، تبلیغات متعددی برای خوراکی ها و مواد مصرفی وجود دارد اما تبلیغ نشریه و رسانه در آن نیست. از سوی دیگر هزینه بیلبوردهای شهری آن قدر زیاد است که توان تبلیغات در آن برای مطبوعات وجود ندارد. درنتیجه باید بگوییم که ما در حوزه تبلیغ و این که بخواهیم نشریات و محصول فرهنگی را به دست مخاطب برسانیم، هیچ کاری نکرده ایم گیشه های عرضه مطبوعات هم با شرایط و مقتضیات چند دهه پیش طراحی شده اند و ما امروز میراث دار این سیستم ضعیف هستیم که در ابتدا برای عرضه مطبوعات طراحی و اجرا شده است اما در شرایط امروز، مطبوعات در گیشه های عرضه مطبوعات، کمترین سهم را دارند و عمده این فضا در اختیار کالاهای غیرفرهنگی است. ؛ درنتیجه و ضرورتاً باید کاری در این خصوص صورت گیرد که پیشنهاد من به شهرداری تهران همکاری با اصناف مدیریتی مطبوعات و همراهی با آنان است تا روشی مناسب و تصمیمی کارآمد در این خصوص اتخاذ گردد.

البته فضای اقتصادی هم مزید بر علت شده چنانچه هزینه ها و قیمت تولید و عرضه نشریات بالا رفته و قدرت خرید مردم پایین آمده است؛ در نتیجه اولین چیزی که از سبد خرید و خانوار حذف شده، بخش کتاب، رسانه ها و نشریات است که این امر سبب پایین بودن سرانه مطالعه شده و باید برای این موضوع هم فکری شود .

رسانه های مکتوب نباید حذف شوند

محمدیوسفی یادآور شد: لذا با این مساله مخالفم که رسانه های مکتوب حذف شود، آن ها باید وجود داشته باشند؛ اگر بخواهیم رسانه های مکتوب را حذف کنیم، با فرهنگ و توسعه فرهنگی برخورد مناسبی نکرده ایم، در نهایت نتیجه خوبی هم نخواهیم گرفت و نتایج مخرب این تصمیم، در سال های بعد نمایان خواهد شد.

وی خاطرنشان کرد: در حال حاضر در دوره ای هستیم که از فضای مجازی به عنوان پدیده ای نوظهور با جذابیت های زودگذر استقبال می شود؛ فکر می کنم دوره برگشت داریم و این دوران یک موج و یک تب است، استقبالی که البته فروکش خواهد کرد؛ امروز این فضا وجود دارد ولی امید دارم که به زودی برمی گردیم و رسانه های کاغذی را در دست می گیریم. ما دوباره به سمت صورت مکتوب، فیزیکی و کاغذی کتاب و رسانه می رویم.

محمدتقی میرزاجانی، معاون اجرایی شورای عالی قرآن، در گفت و گو با ایکنا، ضمن ارائه گزارش اجمالی از فعالیت های شورا و کمیته اعزام در سال 1398 و نیز تبیین چشم انداز و رویکرد شورا در سال 99، اظهار کرد: در ابتدای این گفت و گو سال جدید را به آحاد مردم شریف ایران اسلامی به ویژه جامعه قرآنی کشور تبریک عرض می کنم و ضمن آرزوی صحت و سلامت، امیدوارم سالی پر از خیر و برکت و معنویت پیش روی همگان باشد. با توجه به اینکه در این مصاحبه مجال ارائه گزارش تفصیلی نیست، پس از بیان یک مقدمه، توضیحاتی را در خصوص فعالیت های شورای عالی قرآن در سال 98 و چشم انداز شورا در سال 1399 بیان می کنم.

وی بیان کرد: در سال 98 شاهد رویکردهای جدیدی در بعضی از برنامه ها بودیم، به ویژه در نیمه دوم سال تلاش شد که بستر مناسبی برای جهش کمی و کیفی در فعالیت های مختلف شورا ایجاد شود که بخشی از نتایج آن تا پایان سال ظاهر شد و عمده آن نیز در سال 99 به ثمر خواهد نشست. در تابستان تغییراتی هم در ساختار شورا و جایگزینی تعدادی از مدیران ارشد این مجموعه، که بازنشسته شده بودند، داشتیم.

اهداف و برنامه های آموزشی

میرزاجانی افزود: در یک نگاه، توسعه آموزش های تخصصی قاریان و دعاخوانان در سطوح مختلف، برنامه ریزی و ورود جدی به تولید آثار قرآنی برای پخش از صدا و سیما، بازنگری در آئین نامه های نظارتی و تولیدی، طراحی پروژه های پژوهشی مورد نیاز جامعه قاریان و توسعه تعاملات شورا با نهادهای قرآنی و فرهنگی کشور جهت اجرای برنامه های مشترک، از محورهای اصلی مورد توجه در سال 98 بود.

معاون اجرایی شورای عالی قرآن ادامه داد: در این برهه و به عنوان یکی از مأموریت ها، شورای عالی قرآن مصمم است که هنر تلاوت را، که متأثر از فضای مسابقات و سایر عوامل متأسفانه به آسیب کلیشه ای شدن و در مواردی فانتزی شدن مبتلا شده، به چارچوب بایسته خود، که همان تلاوت اصیل و معنامحور است، هدایت کند. ما این موضوع مهم را به صورت ویژه در جلسات تخصصی آموزشی و همچنین طرح ارزیابی قاریان و مدرسان دنبال می کنیم.

وی گفت: مقوله قرائت دعا در رسانه ملی هم قصه پرغصه دیگری است که به منظور رفع مظلومیت از ساحت این هنر شریف، مقدمات خوبی را در سال 98 فراهم کردیم و گام های تکمیلی را در سال جدید خواهیم برداشت.

میرزاجانی اظهار کرد: این رویکردها و سیاست های کلان که به آن ها اشاره کردم، در سال 99 با قوت بیشتری دنبال خواهد شد و امیدواریم بتوانیم نتایج ملموس و محسوس آن را به جامعه قرآنی کشور گزارش کنیم.

آزمون ها و برنامه های مشارکتی

معاون اجرایی شورای عالی قرآن به عناوین اهم فعالیت های شورای عالی قرآن در سال 98 اشاره و بیان کرد: برگزاری مراسم دیدار جامعه قرآنی کشور با رهبر معظم انقلاب در طلیعه ماه مبارک رمضان، نظارت پویا بر تولید و پخش برنامه های قرآنی در بیش از صد شبکه رادیویی و تلویزیونی، برگزاری دوره های تخصصی إقراء و دریافت 103 اجازه قرائت توسط تعدادی از اساتید، قاریان و حافظان ممتاز کشور، شامل دو اجازه نامه قرائات عشر، 25 اجازه نامه روایت ورش از نافع، یک اجازه نامه روایت خلف از حمزه و 75 اجازه نامه روایت حفص از عاصم از جمله این فعالیت ها بود.

وی افزود: مشارکت مؤثر محتوایی و نظارتی در برگزاری محافل زنده جزءخوانی قرآن کریم سراسر کشور در ماه مبارک رمضان در همکاری تنگاتنگ با صدا و سیما و نهادهای میزبان در استان های مختلف، برگزاری هشتمین دوره ارزیابی و اعطای مدرک تخصصی به قاریان و مدرسان قرائت قرآن کریم، برگزاری جلسات و دوره های تخصصی و آموزش عالی برای قاریان بین المللی، قاریان ممتاز و دعاخوانان سراسر کشور، اجرای برنامه ها و فعالیت های طرح آموزشی تربیتی قاریان و حافظان ممتاز نوجوان و جوان قرآن کریم (اسوه) به صورت حضوری و مجازی، سفرهای هیئت مدیران و کارشناسان شورا به استان ها و تولید ده ها قطعه صوتی و تصویری تلاوت، اذان و دعا جهت پخش از صدا و سیما با همکاری شبکه قرآن و معارف سیما از دیگر فعالیت هایی بود که در سال 98 اجرا شد.

برنامه های تبلیغی و ترویجی

میرزاجانی ادامه داد: برگزاری محافل و کرسی های تلاوت با همکاری برخی نهادها و مجموعه ها و مشارکت رادیو قرآن، اتمام مراحل آماده سازی محتوای اولین شماره مجله پژوهشی نبأ، که اوایل سال 99 به چاپ خواهد رسید، اتمام مراحل ویرایش و آماده سازی سه عنوان تألیف در موضوع قرائات و تجوید که در اوایل سال جاری چاپ می شود و نیز برگزاری جلسات شوراهای برنامه ریزی نظارت، تولید، آموزش و پژوهش جهت اتخاذ سیاست ها و تصمیم های روزآمد از جمله برنامه هایی بود که طی سال 98 انجام شد.

وی گفت: مشارکت و همکاری با نهادهای قرآنی کشور جهت تکریم پیشکسوتان قرآنی در قالب طرح تحیّت و برگزاری مراسم بزرگداشت شخصیت ها و اساتید فقید قرآنی مانند شهید سردار سلیمانی، مرحوم موسوی قهار و مرحوم محمدکاظم محمدزاده و حضور فعال و مؤثر در شوراها و جلسات تصمیم ساز و تصمیم گیر امور قرآنی کشور دیگر برنامه هایی بود که از سوی شورای عالی قرآن در سال 98 اجرا شد.

رئیس دبیرخانه کمیته اعزام و دعوت از قاریان قرآن کریم در ادامه به فعالیت های این کمیته در سال 98 اشاره و اظهار کرد: فعالیت های کمیته اعزام را می توان به چهار بخش کلی تفکیک کرد. تعیین و هماهنگی های لازم جهت اعزام عناصر ممتاز قرآنی به سفرهای تبلیغی خارج از کشور، با مشارکت سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی که در این بخش در طول سال 98، مجموعاً 55 نفر از قاریان، حافظان و گروه های تواشیح به 15کشور جهان اعزام شدند.

میرزاجانی بیان کرد: تعیین و هماهنگی های لازم جهت اعزام نمایندگان کشورمان به مسابقات بین المللی قرآن کریم، با مشارکت سازمان اوقاف و امور خیریه که در سال 98، 21 نفر از قاریان و حافظان ایرانی به مسابقات جهانی در 8 کشور اعزام شدند. کسب 8 رتبه اول، 4 رتبه دوم و 3 رتبه چهارم، رهاورد این اعزام ها بوده است.

رئیس دبیرخانه کمیته اعزام و دعوت از قاریان قرآن کریم افزود: همچنین، تعیین اعضای کاروان قرآنی اعزامی به حج تمتع و هماهنگی های لازم جهت برگزاری آزمون انتخابی حج و اعزام کاروان، با همکاری بعثه مقام معظم رهبری در امور حج و زیارت و سازمان اوقاف و امور خیریه نیز از دیگر فعالیت های کمیته در سال 98 بود که در سال 98، کاروان نور متشکل از 20 قاری، حافظ و گروه تواشیح به سرزمین وحی اعزام شدند و به اجرای برنامه های قرآنی در جمع حجاج ایرانی و غیر ایرانی در مکه مکرمه و مدینه منوره پرداختند.

میرزاجانی تصریح کرد: صدور مجوز حضور تعدادی از اساتید کشورهای مختلف جهت داوری مسابقات بین المللی تهران، به میزبانی سازمان اوقاف و امور خیریه نیز چهارمین فعالیت عمده کمیته در سال 98 بود که من حیث المجموع، معتقدم کمیته اعزام های تبلیغی امسال، علیرغم تلاش های صورت گرفته، به علت محدودیت هایی که از حیث بودجه و مسائل ارزی وجود داشت، رضایت بخش نبوده است.

رئیس دبیرخانه کمیته اعزام و دعوت از قاریان قرآن کریم اظهار کرد: در پایان لازم است به دو نکته اشاره کنم. یکی اینکه در سال 99 تصمیم داریم برای استفاده حداکثری از ظرفیت فضای مجازی، برنامه ریزی و اقدام کنیم تا مخاطبان بیشتری در سراسر کشور از برنامه های شورا بهره مند شوند. نکته دیگر اینکه به زودی سازوکاری را برای دریافت پیشنهادها و انتقادهای سازنده مخاطبان گرامی فراهم خواهیم کرد تا در روند اجرای برنامه ها از نقد و نظرشان استفاده کنیم.

انتهای پیام

به گزارش ستاد هماهنگی کانون های فرهنگی هنری مساجد کشور حجت الاسلام حبیب رضا ارزانی روز شنبه گفت: ایران اسلامی جامعه ای متشکل از میلیون ها جوان است که نیازمند ارایه الگویی موفق در سبک زندگی هستند و نامگذاری روز ولادت آن حضرت در تقویم رسمی کشور به عنوان روز جوان، اقدامی مبارک است که در راستای ترویج فرهنگ اسلامی و سیره ائمه اطهار(ع) شکل گرفته و انتظار می رود نهادها و ارگان های مختلف، با تأسی به سبک زندگی، اخلاق و رویکرد جوانِ دلیر دشت کربلا، از شخصیت والای آن حضرت الگوسازی کرده و برنامه ریزی های مناسبی را در راستای اشاعه فرهنگ دینی داشته باشند.

وی با اشاره به اهمیت جایگاه جوانان در ارتقای سطح فرهنگ جامعه اظهار کرد: معرفی الگوی مناسب به جوانان مساله ای مهم است؛ در این میان سیره و الگوی جاودانه ای چون حضرت علی اکبر(ع) می تواند سرلوحه فعالیت های جامعه اسلامی و چراغ راه جوانان ما باشد.

رئیس ستاد هماهنگی کانون های فرهنگی هنری مساجد افزود: امام حسین(ع) در وصف فرزندش علی اکبر(ع) فرمود هر وقت مشتاق دیدن پیامبر(ص) می شدیم به او نگاه می کردیم ، این سخن فارغ از شباهت ظاهری علی اکبر(ع) به رسول خدا(ص)، نوع رفتار آن حضرت به گونه ای بود که برای همگان رفتار پیامبر اکرم(ص) را تداعی می کرد.

وی افزود: به بیان دیگر در لوای چنین ویژگی هایی بود که علی اکبر(ع)، نَه تنها الگویی برای جوانان بنی هاشم که برای سایر جوانان از طوایف و قبایل عرب شده و داستان رشادت ها و خُلق نیکویش نسل به نسل و سینه به سینه نقل شد تا امروز که به دست ما رسید.

ارزانی ادامه داد: ستاد هماهنگی کانون های فرهنگی هنری مساجد کشور نیز در راستای تقویت مضاعف رویکرد و سبک زندگی اسلامی میان جوانان کشور، از مسیر فعالیت های متعدد فرهنگی و هنری در دل مسجد به عنوان مهمترین هسته شکل گیری و نظام سازی دینی در طول تاریخ، تلاش می کند تا بیش از پیش بدنه فکری و فرهنگی این سرمایه عظیم را غنا و وسعت بخشیده و بر اساس فعالیت و حضور در مسجد شکل دهد.

این ستاد با میلیون ها عضو فعال در این راستا تلاش می کند جوانانی را تربیت کند که در مسیر لبیک به ولی امر خود، در عرصه فعالیت های دینی پیش رفته و در مدار شکل گیری جامعه ای منتهی به تمدن نوین اسلامی گام بردارند، مولفه ای که بارها مورد تاکید مقام معظم رهبری بوده است.

مشاور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی از راه اندازی پرتال بچه های مسجد به عنوان ایجاد ارتباط شبکه ای میان اعضای کانون ها یاد کرد تا امکان ارایه فعالیت های متعددی فرهنگی و هنری با محوریت مباحث دینی در سطح فضای مجازی فراهم شود.

وی یکی دیگر از دستاوردهای پرتال بچه های مسجد را امکان فعالیت کانون ها در شرایط مختلف به ویژه وضعیت فعلی دانست که ناشی از شیوع ویروس (کرونا) در کشور در بستر فضای مجازی صورت می گیرد.

ارزانی افزود: از سوی دیگر با توجه به اینکه عموم کانون های فرهنگی هنری مساجد در طول ایام مختلف و اعیاد مذهبی و ملی برنامه های متعددی را در دستور کار خود داشتند، با راه اندازی این پرتال می توانند از مسیر تولید محتوا این رویه را ادامه دهند که خود این امر علاوه بر آنکه سبب ادامه فعالیت ها شده از سوی دیگر موجب می شود تا میلیون ها جوان فعال در کانون ها و فضای مجازی بتوانند از تجارب یکدیگر در عرصه برنامه های فرهنگی دینی بهره مند شوند.

در ادامه گپ وگفت ایسنا با هنرمندان استان همدان پای صحبت های علی آقامحمدی، رئیس انجمن موسیقی استان همدان نشسته ایم تا از روزهای قرنطینه هنرمندان عرصه موسیقی و فعالیت هایشان بشنویم.

این هنرمند عرصه موسیقی درباره فعالیت های انجمن موسیقی شعبه همدان در روزهای کرونایی می گوید: کنسرت گروه موسیقی شهسواران در شب چهارشنبه سوری نخستین فعالیت انجمن بود که به صورت زنده(لایو) اجرا شد.

آقامحمدی ادامه می دهد: دیگر فعالیت انجمن در پویش در خانه بمانیم است که در راستای همدلی و روحیه بخشی به مردم و به ویژه مردم استان همدان اجرا می شود و از هنرمندان موسیقی استان، اساتید، هنرجویان و دیگر اقشار جامعه دعوت کردیم تا با ارسال یک اجرای یک دقیقه ای با گوشی تلفن همراه، به صورت تک خوانی، تک نوازی یا دو نوازی انجمن را در این راه یاری کنند.

وی با بیان اینکه خوشبختانه پویش با استقبال خوبی مواجه شد و حتی از خارج از کشور نیز آثاری به دست ما رسیده است، تصریح می کند: آثار ارسالی به نام اساتید و هنرمندان در صفحه اینستاگرام انجمن موسیقی همدان به نشانی anjomanmoosighi.hmd@ و کانال تلگرام انجمن به اشتراک گذاشته می شود و علاقمندان می توانند به تماشای آن ها بنشینند.

حضور اساتید و مدرسان تراز اول موسیقی کشور در برنامه مجازی انجمن موسیقی همدان

آقامحمدی در ادامه به دیگر برنامه انجمن موسیقی اشاره و اعلام می کند: از دو یا سه روز آینده برنامه های زنده ای با حضور اساتید و مدرسین تراز اول موسیقی کشور برگزار خواهیم کرد که به صورت پرسش و پاسخ، نوازندگی ساز ایرانی و آواز اجرا خواهد شد.

این نوازنده تار با بیان اینکه درصدد هستیم در روزهای پیش رو برنامه ای جشنواره مانند در فضای مجازی برگزار کنیم که به صورت رقابتی برای تک نوازی ساز انجام می شود، می گوید: در حال حاضر سه گروه موسیقی برای برگزاری کنسرت درخواست داده اند اما به خاطر مشکل ساز بودن احتمالی گروه نوازی به علت وجود کروناویروس ترجیح را بر تک نوازی گذاشته ایم.

رئیس انجمن موسیقی استان همدان درباره اطلاع رسانی برنامه های انجمن موسیقی از صفحه های مجازی استان ابراز گله مندی می کند و توضیح می دهد: پاسخ این صفحات برای تبلیغ و اطلاع رسانی برنامه های انجمن، دریافت هزینه بود در صورتی که فعالیت های ما هیچ منفعت مالی برای انجمن ندارد و صرفاً کاری فرهنگی است چراکه وظیفه خود می دانیم با اجرای موسیقی از استرس جامعه کم کرده و سهمی در سرگرمی و روحیه دادن به مردم داشته باشیم و آن ها را تشویق و ترغیب کنیم که در خانه بمانند.

هنرمندان موسیقی را حمایت کنید

آقامحمدی در ادامه به وضعیت و مشکلات هنرمندان موسیقی استان در روزهای کرونایی اشاره می کند و ادامه می دهد: بسیاری از اساتید، پیشکسوتان و هنرمندان از وزاتخانه درخواست دارند که آن ها و به ویژه مدرسان و مدیران آموزشگاه های موسیقی را حمایت کنند و این درخواست در نامه ای آورده شده است.

این هنرمند همدانی تصریح می کند: تنها منبع درآمد مدرسان و مدیران آموزشگاها از طریق تدریس است که با تعطیلی آموزشگاه ها برای امرار معاش با مشکل مواجه شده و بعضاً مجبور به مسافرکشی هستند بنابراین اگر حمایتی از آن ها نشود، فاجعه به بار می آید.

وی اضافه می کند: هنرمندان در صورتی می توانند در خانه بمانند که حمایت شوند و اگر حمایت نباشد پویش در خانه ماندن اشباع شده و هنرمندان مجبور هستند برای رفع نیازهای مالی به فعالیت های خود در جامعه ادامه دهند، به همین دلیل امیدواریم وزارت ارشاد و دولت تدابیری برای آموزشگاه های موسیقی بیندیشند.

آقامحمدی درباره آموزش مجازی موسیقی در شرایط فعلی نیز بیان می کند: آموزش مجازی تا حدودی امکان پذیر است و تعدادی از مدرسان نیز این کار را انجام می دهند اما به علت نبود زیرساخت های لازم و سرعت پایین اینترنت، آموزش با مشکلاتی همراه می شود و از طرفی هزینه آموزش مجازی نسبت به آموزش حضوری کمتر است و پاسخگوی نیاز مالی هنرمندان نیست.

انتهای پیام

خبر یزد - یزد مدیرکل اوقاف و امور خیریه استان یزد گفت: 400 خانه وقفی در بافت تاریخی یزد در انتظار سرمایه گذار است.

حجت الاسلام حسین زارع زاده در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار داشت: بخش قابل توجهی از موقوفات یزد یا بلااستفاده مانده اند یا درآمد ندارند و بخشی از آنها نیز در آستانه تخریب قرار گرفته اند که این امر در روند اجرای نیت واقفان اخلال ایجاد می کند.
وی با اشاره به اینکه اغلب موقوفات کشاورزی یزد اکنون به دلیل خشکسالی بلااستفاده مانده اند و هیچ درآمدی ندارند، افزود: خانه های قدیمی نیز در معرض تخریب قرار گرفته اند و مستاجری ندارند.
زارع زاده عنوان کرد: در حال حاضر تنها در بافت تاریخی یزد که از چند سال پیش جهانی شده است، 400 خانه قدیمی وجود دارد که بخشی از این خانه ها تخریب شده اند و بخشی دیگر نیز در آستانه تخریب قرار گرفته اند.
مدیرکل اوقاف و امور خیریه استان یزد بیان کرد: این خانه ها باید مستأجر داشته باشند تا با کسب درآمد از محل اجاره آنها، به نیت واقفان عمل شود.
وی تصریح کرد: این خانه ها اکنون در انتظار سرمایه گذار هستند و در صورتی که فردی بخواهد این خانه ها را مرمت کند، می تواند از آن بهره برداری کند.
زارع زاده اظهار داشت: تاکید ما به استفاده مسکونی از این خانه هاست و تبدیل این خانه ها به بومگردی و هتل سنتی در اولویت بعدی قرار دارد.
وی همچنین ادامه داد: تلاش ما این است که با مشارکت سایر دستگاه ها از جمله مسکن و شهرسازی، این خانه ها را در اختیار اقشار آسیب پذیر فاقد مسکن قرار دهیم.

با درود به هنرمندان و اهالی محترم فرهنگ و هنر و رسانه استان مازندران ضمن تبریک سال نو و آرزوی سلامتی و موفقیت در سال جدید، به استحضار می رساند دفتر صندوق اعتباری هنر در اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی مازندران جهت ارائه مطلوب تر خدمات و دسترسی سریع تر شما بزرگواران، این گروه را در واتس آپ راه اندازی کرده تا هنرمندان شهرستان های مختلف بتوانند بدون مراجعه حضوری امور مربوط به خود را پیگیری نمایند.

مستدعی است بدون پرداختن به مسائل مختلف، صرفاً مشکلات و یا پیشنهادات خود را به صورت کوتاه و موجز در این گروه اعلام نمایید تا در اسرع وقت از خدمات ما بهره مند شوید.

لطفا برای توسعه گروه و دسترسی همه عزیزان هنرمند استان، لینک دعوت گروه را برای هنرمندان دیگری که می شناسید ارسال فرمایید.

با سپاس محمد فضلی، مسئول امور بیمه و ارزشیابی هنرمندان

https://chat.whatsapp.com/IMtWBFklSOuJFQ8N8Po9q3

خبرگزاری شبستان ، گروه قرآن و معارف، با تعطیل شدن اماکن متبرکه محدوده شمال شرق تهران به منظور جلوگیری از انتقال ویروس کرونا، اداره اوقاف و امور خیریه شمال شرق تهران فعالیت های خود را در راستای کمک به کادر درمانی ادامه داد.

حجت الاسلام عطااله اسفندیار از کمک های این اداره به کادر درمانی بیمارستان ها خبر داد و گفت: با کمک خادمان امام زاده پنج تن(ع ) لویزان تا کنون حدود 7 هزار ماسک و گان تولید و به بیمارستان های مسیح دانشوری و آیت اله طالقانی اهداء شد. همچنین تهیه و آماده سازی سوپ و آب میوه پرتقال، 5 نوبت در روز در محیطی کاملا بهداشتی توسط امام زاده پنج تن(ع) برای اهداء به کادر درمانی این بیمارستان ها داشتیم .

مسئول فرهنگی اداره اوقاف و امور خیریه شمال شرق تهران اشاره ای هم به همکاری خادمان امام زاده عبدالله(ع) و همه سین ( سرخه حصار )با پرسنل نیروی انتظامی جهت ممانعت از ورود افراد به پارک ها در روز سیزده بدر داشت و افزود: خادمان این امام زاده ها با حضور در مراکز تفریحی و بوستان ها به یاری نیروی انتظامی رفتند و از ورود افراد به این مراکز در روز سیزده بدر جلوگیری کردند. همچنین باهمکاری امامزاده پنج تن(ع ) مقدار 6 هزار لیتر مایع ضد عفونی کننده تهیه و بین خانواده ها توزیع شد . تهیه و توزیع سبدهای ارزاق بین خانواده های نیازمند هم از دیگر اقدامات این اداره در سال نو به شمار می رود .

پایان پیام/ 40

غلامحسین زاهدی امروز در گفت وگو با خبرنگار فارس در اصفهان در رابطه با سفرهای عتبات عالیات اظهار داشت: تقریبا از بعد از اربعین با توجه به شرایطی که در این کشور شکل گرفت اعزامی نداشتیم.

مدیرکل حج و زیارت استان اصفهان ادامه داد: پس از آرام شدن عراق چند کاروان اعزام شدند اما از دی ماه کلیه سفرها به عتبات به حالت تعلیق درآمد و حتی در ایام نوروز که به صورت سنتی عده ای از مردم ایران سفر به عتبات می کردند، امسال به دلیل شیوع ویروس کرونا هیچ کاروانی اعزام نشد.

وی در پاسخ به این سؤال که آیا از ایرانیان حاضر در سفر به عتبات مبتلا به کرونا گزارش شده یا خیر؟ عنوان کرد: زمانی که در عراق و سایر کشورها شیوع ویروس آغاز شد مسافری از ایران در این کشور حضور نداشت.

زاهدی در رابطه با آخرین وضعیت حج امسال گفت: در حال حاضر مراحل مقدماتی حجاج در حال انجام شدن است و هنوز عدم برگزاری حج به صورت رسمی اعلام نشده است.

وی تاکید کرد: این مراحل به صورت مجازی در حال برگزاری است و برای کلاس های حضوری که منجر به تجمع است منع قانونی داریم، در صورت ادامه شیوع کرونا این احتمال وجود دارد که حج تمتع نیز مانند حج عمره تعطیل شود.

مدیرکل حج و زیارت استان اصفهان همچنین در خصوص دفاتر حج و زیارت عنوان کرد: با توجه به این که اعزام به عتبات صورت نمی گیرد و مراحل حج نیز به صورت مجازی برگزار می شود، دفاتر حج و زیارت ملزم به تعطیلی هستند.

انتهای پیام/63064/ص20/

حسین نیک روش در گفت و گو با ایسنا، به تشریح برنامه های مهم پیش روی خود پرداخت و اظهار کرد: در حوزه اعزام های مربوط به عتبات عالیات با در نظر گرفتن شرایط اقتصادی مردم استان تلاش می کنیم تا پس از فروکش شدن بیماری کرونا، کاروان های ارزان قیمت سفر به عتبات عالیات را با همکاری سایر دستگاه های ذیربط راه اندازی کنیم.

وی تصریح کرد: طی سالهای اخیر تلاش هایی برای راه اندازی این کاروان ها در استان انجام شد، اما بنا به دلایلی متوقف ماند.

مدیر حج و زیارت استان پیگیری برای تبدیل کرمانشاه به پایلوت اعزام های هوایی به سوریه و نجف را از دیگر برنامه ها خواند و گفت: باتوجه به زیرساخت های خوبی که در استان داریم می توانیم پایلوت این اعزام ها باشیم، لذا با همکاری دستگاه های ذیربط در استان پیگیر آن خواهیم بود.

وی همچنین به ظرفیت خوب مرز خسروی برای تردد زائرین عتبات عالیات به کشور عراق هم اشاره کرد و افزود: بازگشایی دائمی این مرز که قدیمی ترین راه تردد زائرین به عتبات عالیات بوده یکی از خواسته های مردم استان است که امیدواریم با برقراری امنیت کامل و تلاش مسئولین استانی محقق شود.

نیک روش در ادامه از برنامه ریزی برای افزایش تعداد دفاتر زیارتی در استان خبرداد و گفت: هرچند در حال حاضر نزدیک به 18 دفتر زیارتی در سطح استان فعال است، اما برخی شهرستانها فاقد چنین دفاتری هستند.

وی اضافه کرد: به منظور تکریم و تسهیل امور زائرین هم استانی برنامه داریم تعداد دفاتر زیارتی در سطح استان را افزایش داده تا بتوانند بدون مشکل و با کمترین مخاطره در نزدیکترین مکان محل سکونتشان در کاروانها ثبت نام کنند.

مدیر حج و زیارت استان در ادامه درخصوص آخرین وضعیت ثبت نام های حج 1399 هم اعلام کرد: ظرفیت استان کرمانشاه برای حج امسال 785 نفر در قالب سه کاروان اهل تشیع و سه کاروان اهل سنت است.

وی تصریح کرد: ثبت نام از ودیعه گذاران حج تمتع از اواخر سال گذشته شروع شده و تاکنون ظرفیت سه کاروان اهل تسنن بطور 100 درصد پر شده، لذا با توجه به این استقبال در تلاشیم تا ظرفیت کاروانهای اهل سنت استان را افزایش دهیم.

نیک روش اضافه کرد: همچنین تاکنون 40 درصد ظرفیت کاروانهای اهل تشیع تکمیل شده است.

وی در ادامه با رد برخی ادعاها مبنی بر توقف ثبت نام حج تمتع 1399به علت شیوع بیماری کرونا و احتمال لغو مراسم حج تمتع، گفت: با توجه به شیوع بیماری کرونا صحبت هایی در این رابطه از سوی مسئولین عربستانی صورت گرفته، اما ما طبق برنامه ریزی سازمان حج امور مربوط به اعزام ها را انجام می دهیم و در صورت هرگونه تغییر در برنامه ها یا ملغی شدن سفر حج اطلاع رسانی خواهد شد.

انتهای پیام

سید موسی حسینی کاشانی در گفت وگو با خبرنگار تسنیم در قم ، با اشاره شیوع ویروس کرونا و لزوم برنامه ریزی برای استفاده از ظرفیت های مختلف برای مبارزه با این ویروس به ویژه در حوزه فرهنگی اظهار داشت: رسانه های استان به عنوان حلقه واسط بین مسئولان و مردم در نخستین گام با سه هدف لزوم در خانه ماندن مردم، تجلیل از فداکاری های کادر درمانی و پروژه قم هراسی وارد اقدامات مبارزه فرهنگی با ویروس کرونا شدند.

وی با بیان اینکه قرارگاه رسانه ای مبارزه با کرونا در استان قم تشکیل شد، خاطرنشان کرد: هدف این قرارگاه بالابردن سطح آگاهی مردم و کاهش حاشیه ها بود که تاکنون عملکرد این قرارگاه موفق بوده است.

مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان قم ادامه داد: 8 برنامه فرهنگی با مشارکت دستگاه های مختلف استان مانند پویش در خانه بمانیم و کتاب بخوانیم، راه اندازی صفحه مجازی پیک امید برای کودکان و نوجوانان، جشنواره شعر قم، برگزاری محافل قرآنی خانوادگی و غیره به منظور اغنای افراد، اقشار و خانواده ها در قم برگزار می شود.

انتهای پیام/450/ف

به گزارش خبرگزاری صداوسیما مرکز چهارمحال و بختیاری، صحنه ای که تا چندی پیش حتی در رویاپردازی های کودکانه هم دور از ذهن بود؛ اما امروز جهانی شده است.
اوایل اسفندماه 98 بود که زمزمه های ورود ویروس کرونا به ایران بر زبان ها جاری شد و کم کم در اخبار رسمی کشور صدرنشین شد.
اواخر دسامبر2019 میلادی، نوع تازه ای از ویروس کرونا در شهر ووهان چین با همه گیری در انسان شیوع پیدا کرد و تبعاتش اقتصاد چین را به عنوان دومین ابر قدرت جهان تحت تاثیر قرار داد و اکنون شیوع این ویروس حدود 200کشور دنیا را درگیر کرده است.
ابتدائی ترین موارد مشکوک ابتلا به ویروس کرونا در شهر قم مشاهده شد که به محض دریافت گزارش، تیم های شناسایی و مدیریت بیماری های واگیر و تیم های واکنش سریع در این شهر مستقر شدند و طبق پروتکل های موجود افراد مشکوک تحت ایزولاسیون قرار گرفته و از آن ها نمونه آزمایشگاهی اخذ شد. در میان نمونه های ارسالی به آزمایشگاه مرجع، نتایج آزمایش اولیه دو مورد از موارد مشکوک را از نظر ابتلا به کرونا ویروس مثبت و برخی موارد هم آنفلوآنزای تیپB اعلام شد.
همه جا امن و امان است، اینجا خبری از کرونا نیست؟!
با وجود نشر این اخبار بین عامه مردم، فضای مجازی، رسانه های داخلی و خارجی و... در روز های آغازین اسفندماه قریب به اتفاق اکثر استان ها شیوع ویروس کرونا را تکذیب کردند و از مردم خواستند تا از طریق رسانه ملی و خبرگزاری های معتبر اخبار مربوط به این حوزه را دنبال کنند و حتی معاونت مطبوعاتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با صدور اطلاعیه ای از رسانه ها و فعالان شبکه های اجتماعی خواست از انتشار گمانه زنی ها، شایعات و فایل های صوتی، تصاویر و ویدئو های بدون منبع مشخص، ذکر آمار و ارقام بدون تایید از سوی نهاد های رسمی خودداری کنند و انتشار این اطلاعات را موجب اضطراب و اغتشاش خبری دانستند.
در این اطلاعیه گفته شد که کرونا، یک مساله جهانی است و شفافیت در اطلاع رسانی موثق و دقیق وظیفه ابلاغی از سوی رئیس جمهور به همه دستگاه هاست و رسانه ها با توجه به تخصصی بودن موضوع، تنها به انتشار اخبار رسمی از سوی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی بپردازند.
در پیشرفته ترین حالت اطلاع رسانی به مردم گفته شد که با شستن مکرر دست ها با آب صابون، روبوسی نکردن و استفاده از ماسک، استفاده از دستمال های یک بار مصرف برای ضدعفونی کردن دست ها و گوشی موبایل از ابتلا به این ویروس پیشگیری کنند.

کمی بعدتر نشست ستاد پیشگیری و مقابله با ویروس کرونا با دستور رئیس جمهور در وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی تشکیل شد و معاون اول رئیس جمهور در این نشست گفت: وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی بر شرایط مسلط است و دولت تمام توان خود را برای مقابله با این ویروس بسیج کرده است و همه دستگاه ها در این زمینه موظف به تبعیت از وزارت بهداشت هستند.
اسحاق جهانگیری از همه تولیدکنند های ماسک خواست تا به صورت سه شیفته این محصول را تولید کنند، تا مردم در زمینه ویروس کرونا به چیزی نیاز نداشته باشند.

معاون اول رئیس جمهور گفت: توان پزشکی و درمانی کشور و ظرفیت ما برای مقابله با ویروس کرونا بالاست و در دنیا رتبه بالایی در این زمینه داریم.
دولت از ابتدای شیوع کرونا، در چند جلسه موضوع را بررسی کرد و تصمیمات مقتضی در مرز ها اتخاذ شد، وزارت بهداشت با حساسیت تمام موضوع را رصد کرده و با توجه به مشاهده شدن علایم، اقدامات جامع تر و عمومی تری را اجرایی کرد.
از علت بروز این رخداد در ایران، ورود تا چگونگی انتشارش، از مدیریت بحران تا آمادگی و توان مقابله و چگونگی خدمات رسانی به مردم که بگذریم، کرونا یک نکته قابل تامل دارد.
آنهم اینکه کرونا چه ویروس طبیعی ناشی از خوردن خفاش و حیوانات باشد و چه ویروس تولیدی و نشت یافته از آزمایشگاه های علمی دشمنان، یک "آفند" ورودی به کشور است.

آفندی که شرایط کنونی کشور حاکی از ورود غیر منتظره و کم توانی در کنترلش دارد و نکته قابل تامل تر اینکه پدافند غیر عامل کشور کجای "آفند کرونا" قرار دارد.
مگر نه اینکه اعضای پدافند غیرعامل کشور باید با اقدامات غیر مسلحانه موجب افزایش بازدارندگی، کاهش آسیب پذیری، تداوم فعالیت های ضروری، ارتقاء پایداری ملی و تسهیل مدیریت بحران در مقابل تهدید ها و اقدامات نظامی دشمن شوند.
به نظر می رسد سازمان پدافند غیرعامل به عنوان مهم ترین نهاد حکومتی برای مقابله با بیماری کرونا باید بیش از پیش وارد میدان شود و با محوریت تخصصی وزارت بهداشت، ساماندهی موضوع را بر عهده بگیرد، سازمان پدافند غیرعامل، به عنوان نهادی ملی و فراقوه با عضویت نهاد های مختلف می تواند تصمیمات قاطع تری بگیرد و اجرایش را از بقیه مطالبه کند.

درست است که زندگی انسان همواره با وقوع حادثه عجین است و مخاطرات متعدد با منشاء طبیعی یا انسانی به سرعت یک چشم بر هم زدن قادر است زندگی را دگرگون کند؛ اما کرونا ویروسی است که به عنوان یک "آفند" وارد کشور های جهان شده است و با توجه به اینکه بسیاری از کشور ها قبل از ایران آلوده شده اند، می طلبید تا حوزه پدافندی کشور با آمادگی و برنامه ریزی بیشتری با آن مقابله می کرد.
رئیس سازمان پدافند غیر عامل کشور معتقد است به صورت قاطع نمی توان گفت که ویروس کرونا جنگ بیولوژیک هست یا خیر؛ البته بخش زیادی از ویژگی های یک جنگ بیولوژیک را دارد.
آقای جلالی می گوید: ما در سال های گذشته سازمان پدافند زیستی طراحی و برنامه ریزی شده و ساختار های مختلف تعیین و ابلاغ و قرارگاه زیستی فعال شده است.
وی می گوید: از اوایل تا اواخر بهمن ماه در 10 استان سازمان پدافند زیستی تشکیل و در جلسات مختلف وظایف آن ها مشخص شد که قبل از اعلام رسمی ویروس کرونا انجام و به صورت رسمی اعلام شد و ستاد ملی مبارزه با کرونا تشکیل شد که اسم سازمان پدافند غیرعامل در این ستاد ملی وجود نداشت و من به عنوان نماینده ستاد کل در این جلسات شرکت کردم.
در کشور ایران سازمان پدافند غیرعامل کشور، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، وزارت اطلاعات، وزارت دفاع و پشتیبانی نیرو های مسلح، وزارت صنعت، معدن و تجارت، وزارت نیرو، سازمان حفاظت محیط زیست، صدا و سیما، جمعیت هلال احمر، نیرو های مسلح و سایر دستگاه ها بر حسب مورد از اعضای پدافند زیستی هستند.

مدیرکل پدافند غیرعامل استان چهارمحال و بختیاری می گوید: در پدافند غیرعامل تمام نهادها، نیروها، سازمان ها، صنایع و حتی مردم عادی می توانند نقش مؤثری ایفا کنند در حالی که در پدافندعامل مانند سیستم های ضدهوایی و هواپیما های رهگیر، تنها نیرو های مسلح مسئولیت برعهده دارند.
علی محمدی گفت: هم اکنون همکاری رابطان پدافند غیرعامل در دستگاه های اجرایی با دانشگاه های علوم پزشکی استان برای مقابله با کرونا ویروس و تهدید های زیستی ضروری است.
وی افزود: رویکرد های زیستی برای مقابله با کرونا با جدیت در دستور کار است و باید در مقابله با کرونا ویروس تمامی جوانب سنجیده شود.
عباسی، رئیس ستاد مبارزه با کرونای استان هم کاهش زمان فعالیت کاری ادارات، کاهش تعداد کارمندان با اجرای دورکاری، ضدعفونی روزانه ادارات و اماکن عمومی و استقرار پایگاه های تب سنجی در مبادی ورودی و خروجی استان ها، نپذیرفتن گردشگر به استان، تولید اقلام بهداشتی با کمک گروه های جهادی و مردمی و... را از مهمترین اقدامات مقابله با کرونا در استان برشمرد.
عضو شورای پدافند غیرعامل صمت استان که این روز ها نقشی بسیار اثرگذار در تامین اقلامی بهداشتی مقابله با کرونا دارد، هم می گوید: در اکثر منابع علمی و نظامی دنیا اصول مهم پدافند غیرعامل، در قالب: رصد، پایش، آشکارسازی، هشدار دهی، تشخیص، تصمیم و عملیات، کنترل، حفاظت وپیشگیری، امدادونجات، درمان، بازتوانی منابع، محدود سازی و رفع آلودگی در برابر تهدیدات زیستی وهشدار به موقع است که در زمینه کرونا هم می توان با اجرای بخشی از آن در مدیریت این بحران اقدام کرد؛ و این در حالی است که رییس دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد می گوید: پس از شیوع ویروس کرونا در کشور حتی برای تهیه اقلام بهداشتی مورد نیاز کادر پزشکی از جمله گان، دستکش لاتکس و ماسک به دلیل تقاضای بیش از اندازه مردم با کمبود مواجه شدیم.
دکتر شیرانی با درخواست خود قرنطینگی از مردم استان، می گوید: باید همه مردم در گروه های سنی مختلف با رعایت بهداشت فردی، در این زمینه آگاه و هشیار باشند، به این دلیل همواره رعایت اصول بهداشتی می تواند سلامت ما را در برابر این ویروس تأمین کند.

معاون بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی استان هم می گوید: دوره کمون این بیماری یک تا 14 روز و گاهی بیشتر، اعلام شده است و در کسانی که سابقه بیماری مزمن مانند بیماری تنفسی، قلبی، کبدی یا کلیوی داشته اند یا به هر دلیلی سیستم دفاعی بدنشان ضعیف شده، ممکن است بیماری کرونا ویروس جدید شدیدتر شده و منجر به بستری و گاهی فوت بیمار شود.
سید راشد جزایری می گوید: در حال حاضر واکسنی برای ویروس کرونا وجود ندارد و بهترین راه پیشگیری از این عفونت، دوری از قرارگیری در معرض ویروس است.

رییس صمت استان هم از فعالیت 16واحد فعال در زمینه تولید شوینده و ضدعفونی کننده با ظرفیت سالانه 14هزار و 400تن در استان خبر داد و گفت: روزانه 21هزار عدد ماسک در استان تولید و پس از ضدعفونی و پرتودهی روانه بازار مصرف می شود.
سجاد رستمی همچنین از تولید 10میلیون و 50هزار عدد دستکش پلی اتیلنی در استان خبر می دهد و می گوید: از ابتدای شیوع ویروس کرونا تاکنون 434هزار و 537کیلوگرم انواع ضدعفونی کننده بر پایه الکل هم تولید و به بازار مصرف عرضه شده است.
وی تاکید می کند:با شیوع ویروس کرونا در کشور بسیاری از کارخانه های راکد فعال و بسیاری هم خط تولید خود را بر مبنای فرآوری الکل تغییر داده اند.

شریفی، مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان هم می گوید: کرونا تمام اجتماعات فرهنگی استان و کشور از جشن و شادمانی تا نماز جمعه و... را تعطیل کرده است.
کشورمان، هم اکنون با یک "تهدید زیستی" مواجه است، اگر اوضاع به همین منوال پیش برود، بعید نیست با "بحران زیستی" هم مواجه شویم، حالا وزارت بهداشت تصمیم گرفته تا تجارت، گردشگری و مسافرت تعطیل شود و یک سوی این تصمیم اقتصاد است. بخش هایی مانند گردشگری، هتلداری و مشاغل جانبی و حتی اصناف کشور تعطیل شده و به شدت اقتصاد را تحت تأثیر قرار داده است؛ پس باید تصمیم گیری و برنامه ریزی درست به ویژه از سوی سازمان پدافند غیرعامل کشور در این زمینه وجود داشته باشد.

شاید کرونا همچون یک بدافزار جنگی در کوتاهترین زمان ممکن نفس مبتلایان را می برد؛ اما با همه بدی هایش مزایایی هم برای کشور داشت و آن هم اینکه علاوه بر رونق تولید برخی واحد های صنعتی و اقلام بهداشتی، ارتقاء سطح رعایت بهداشت فردی و اجتماعی، همبستگی ملی و... با زبان بی زبانی به همه فهماند که کشور به همه چیز نیازمند است.
با گذر از تعطیلات نوروزی، خود قرنطینگی و خانه نشینی اجباری ناشی از اجرای طرح فاصله گذاری اجتماعی، اتفاق بدی که امروز در حال اتفاق است، تردد قابل توجه مردم در خیابان ها و تداوم این وضعیت خبر ناخوشایندی است که حاکی از احتمال افزایش شیوع کرونا و استمرار این میهمان نامیمون و بدقدم می دهد؛ آنهم تنها به دلیل اینکه همه ما به عنوان عضو ملی شورای پدافند کشور به وظیفه فردی خودمان برای مقابله با این "آفند" نامرئی تلاش نکردیم.

در واقع رفتار جامعه، تعیین کننده واکنش ویروس کروناست و برای مقابله با این ویروس باید عزم جدی ایجاد شود و هر ایرانی به عنوان یک عضو اصلی پدافند و میدان دار جنگ بیولوژیک و مقابله با کرونا با همراهی خودشان می توانند موجب پایداری در حوزه های بهداشتی، اقتصادی، اجتماعی، رفاهی، امنیتی، سیاسی و... شود تا به سلامت از این برهه حساس و رزمایش بیولوژیک گذر کنیم.

مهدی احمدی فر در گفت وگو با خبرنگار تسنیم در اصفهان اظهار داشت: باتوجه به تعطیل بودن ادارات و سازمان ها در مدت تعیین شده برای قطع زنجیره کرونا حوزه هنری استان اصفهان نیز مثل دیگر ادارات تعطیل شد ولی چندین برنامه شیفتی را برای انجام برخی برنامه های ضروری حوزه داشتیم که هنوز کار تولیدی و اجرایی مشخصی ارائه نشده است.

وی افزود: در طول مدتی که مراکز در تعطیلی به سر می بردند توانستیم با همه مدیران و کارشناسان معاونت فرهنگی جلسات متعددی به شکل مجازی برگزار کنیم که نتیجه آن تولید تعدادی کالای فرهنگی و برنامه های فرهنگی بود که هم قابلیت قرار گرفتن در فضای مجازی داشت و هم محور همه آن ها بحث کرونا بود.

2 خبر سینمایی|روزهای نفس گیر کرونایی و نمایش آنلاین انیمیشن صفر

تبریز| اهالی رسانه و هنر در مبارزه با کرونا نقش تعیین کننده دارند

برگزاری آموزش های مجازی برای هنرمندان صنایع دستی

به گزارش خبرگزاری تسنیم از قزوین ، 109 سال از افتتاح مطبعه یا چاپخانه ملی در ضلع جنوب غربی دولتخانه صفوی می گذرد. چاپخانه ای که در آن، اولین جراید و نشریات محلی قزوین منتشر می شد. صنعت چاپ در دیار مینودری در بیش از یک قرن گذشته، سال به سال توسعه یافت تا جایی که امروز تقریبا 150 چاپخانه در استان فعالیت می کنند.

اما چاپخانه های قزوین که روزگاری از پیشگامان و توسعه دهندگان این صنعت کشور محسوب می شد، امروز از مشکلات زیادی مانند به روز نبودن و کمبود دستگاه های مدرن چاپی رنج می برند و در بسیاری موارد از رقبای خود، به ویژه در پایتخت عقب مانده اند؛ تا جایی که حتی برخی اوقات از قبول سفارش های استان به دلیل همین مشکلات عاجز بوده و مشتری به سمت شهرها یا استان های دیگر می رود.

به روز نبودن چاپخانه های قزوین

یک کارشناس و متخصص صنعت چاپ در گفت وگو با خبرنگار تسنیم از قزوین ضمن تاکید بر به روز نبودن فناوری چاپ در چاپخانه های استان قزوین، بیان کرد: متاسفانه اغلب چاپخانه هایی که در قزوین فعالیت می کنند، از صنعت چاپ روز دنیا عقب تر بوده و از فقدان دستگاه های مدرن و پیشرفته برای چاپ های حرفه ای و در تیراژ بالا رنج می برند.

سمیرا جورابچی افزود: برای مثال، بسیاری از دستگاه های نوین صنعت چاپ مانند چاپ کننده های شش یا هشت رنگ و یا دستگاه های لمینیت سرد و گرم و دستگاه سلفون زن در قزوین کمتر دیده می شود و همین کمبودها سفارش دهنده قزوینی را از اینکه سفارش چاپ خود را به یک چاپخانه داخل شهر قزوین بدهد، ناامید می کند.

جورابچی در ادامه تصریح کرد: این درحالی است که می دانیم صنعت چاپ و بعد از آن بسته بندی یکی از پایه های اصلی برای توسعه بخش های تولیدی دیگر در این بازار رقابتی است و از آنجا که قزوین به عنوان استانی صنعتی شناخته می شود نقطه ضعف صنعت چاپ نه تنها در نشریات بلکه در بخش بسته بندی نیز نمایان می شود که مطلوب دوران فعلی اقتصاد ایران بخصوص در سال جهش تولید نیست.

وی گرانی دستگاه های جدید و قیمت های بسیار بالای آنها را از دلایل روزآمد نبودن چاپخانه های قزوین دانست و ادامه داد: دلیل دیگر این است که چاپخانه دار قزوینی به دلیل نداشتن سفارش عمده برای چاپ های خاص و باکیفیت ترجیح می دهد زیر بار هزینه خرید این دستگاه های گران قیمت نرود؛ چون تصور می کند از برگشت سرمایه و سود متناسب با این سرمایه گذاری خبری نخواهد شد و تنها بدهی و هزینه بالای نگهداری این دستگاه ها دست آوردش می شود.

نزدیکی به تهران؛ تهدیدی برای صنعت چاپ قزوین

وی اضافه کرد: وجود تعداد بالایی از چاپخانه ها در پایتخت به سفارش دهندگان این امکان را می دهد که حق انتخاب از بین گزینه های بیشتری با قیمت های ارائه شده متنوع تری را داشته باشد و هزینه انتقال و جا به جایی کارهای چاپ شده به قزوین به خاطر همین نزدیکی، هزینه بالایی نیست.

جای خالی چاپ سیلک

همچنین یک کارشناس گرافیک با اشاره به جایگاه چاپ سیلک به عنوان یک چاپ سنتی و قدیمی در صنعت چاپ دنیا، از کمبود شدید این نوع چاپ در بین چاپخانه های قزوین گلایه کرد و به خبرنگار تسنیم از قزوین گفت: با وجود اینکه چاپ سیلک، یک چاپ دستی و باارزش است و در واقع یک کار هنری است، تاکنون یک چاپخانه را در قزوین دیدم که در تابلوی تبلیغاتی اش نوشته بود که کار چاپ سیلک و سفارشات مرتبط با آن را قبول می کند.

محمد میرزامحمدی افزود: این در حالی است که در شهر تهران، در منطقه وسیعی از خیابان ظهیرالاسلام که به نوعی قلب تپنده صنعت چاپ ایران به حساب می آید، چاپخانه های بسیاری به فن چاپ سیلک مجهز هستند و سفارش های زیادی را به این روش چاپ می کنند.

ضرورت اعطای تسهیلات به چاپخانه داران

این متخصص چاپ با تاکید بر لزوم حمایت ویژه از چاپخانه داران و فعالان عرصه چاپ در قزوین، عنوان کرد: با توجه به قیمت بالای کاغذ به ویژه کاغذهای خاص و باکیفیت، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی می تواند کاغذهایی ارزان در اختیار صاحبان صنعت چاپ قزوین قرار داده و با این کار به آنها یارانه بدهد.

میرزامحمدی ادامه داد: همچنین وزارت ارشاد می تواند با همکاری بانک های عامل تسهیلات و وام هایی با نرخ سود پایین در اختیار چاپخانه داران قرار دهند، تا آنها به وسیله این تسهیلات بتوانند دستگاه های پیشرفته و به روز چاپ را که قیمت هایی چند میلیارد تومانی دارند را تهیه کنند و به کیفیت مطلوب و مورد انتظار در صنعت چاپ دست یابند.

بی توجهی کارخانجات استان به چاپخانه های بومی

از سوی دیگر، یک کارشناس چاپ در گفت وگو با خبرنگار تسنیم از قزوین ضمن انتقاد از بی توجهی واحدهای تولیدی استان قزوین به ظرفیت های چاپخانه های این دیار، گفت: با وجود اینکه بسیاری از کارخانه ها در قزوین واقع شده اند و آلودگی و مشکلات زیست محیطی آنها برای این استان است، اما به سبب قرارگیری دفاتر مرکزی این شرکت ها در تهران، طراحی و چاپ بسته بندی کالاهای تولیدی و محصولات تبلیغاتی آنها در پایتخت انجام می شود.

امیررضا نیرومند اضافه کرد: اگر کارهای چاپی این شرکت ها و کارخانجات در استان قزوین انجام شود، از خروج سرمایه از استان جلوگیری شده و سبب درآمدزایی برای چاپخانه ها و ایجاد اشتغال برای کارکنان این مراکز چاپی می شود و انگیزه خرید دستگاه های مدرن و گرانبهای صنعت چاپ را به چاپخانه داران قزوینی خواهد داد.

وی ادامه داد: از طرف دیگر این اتفاق به گرافیست های قزوینی کمک خواهد کردد و به اشتغال زایی برای آنها منجر خواهد شد؛ چرا که صاحبان چاپخانه های قزوین برای طراحی سفارش هایی که به آنها داده می شود، گرافیست استخدام کرده یا از هنر این افراد برای طراحی انواع موارد چاپی استفاده می کنند؛ یا اینکه خود شرکت های تولیدی مستقیماً به طراحان گرافیک قزوین، طراحی لیبل (برچسب) بسته بندی و موارد از این دست را سفارش می دهند.

دردسر گرانی ارز و کاغذ برای چاپخانه ها

اما به نظر می رسد تورم زیاد بهای کاغذ و مواد اولیه ناشی از افزایش بی سابقه قیمت ارز و درصد بالای مالیات بر ارزش افزوده، مهمترین دغدغه های امروز چاپخانه داران استان قزوین است و همین وزنه های سنگین عاملی شده تا رنگ از رخساره صنعت چاپ قزوین پریده باشد.

عضو اتحادیه چاپخانه داران قزوین، واردات کاغذ و مواد اولیه را مهمترین تهدید پیش روی چاپخانه داران دانست و بیان کرد: گرانی بیش از حد دلار، قیمت کاغذ و مواد اولیه را به شدت افزایش داده و رکود بیش از پیش چاپخانه ها را به دنبال داشته است. اگر دولت هم از چاپخانه داران حمایت نکند، به زودی اغلب چاپخانه های کوچک استان تعطیل می شوند.

کاظم جلیلیان، کاهش تعرفه گمرکی برای واردات دستگاه های نوین چاپ را از لازمه های رشد صنعت چاپ قزوین بیان کرد و گفت: چند سالی است که علاوه بر مالیات تکلیفی کاغذ، مالیات بر ارزش افزوده خدمات چاپی هم از چاپخانه دارها دریافت می شود که سبب گرانی خدمات چاپ و کاهش روزافزون سفارش ها شده است. بنابراین مهمترین مطالبه ما از دولت، کاهش مالیات بر ارزش افزوده و تعیین میزان آن بر مبنای واقعیت های موجود بازار چاپ است.

وی با بیان اینکه 757 نفر به صورت حرفه ای در چاپخانه های استان فعالیت می کنند، عنوان کرد: با توجه به اینکه صنعت چاپ، ارتباط زیادی با دیگر صنایع و حرفه ها دارد، چاپخانه های ما حدود 2200 نفر شغل غیرمستقیم برای هم استانی ها به وجود آورده اند که ظرفیت های این حوزه را نشان می دهد.

جلیلیان با ذکر اینکه بیش از 60 درصد چاپخانه های استان در شهرهای قزوین و البرز قرار دارند، گفت: اگرچه قزوین جزو 7 استان فعال در حوزه چاپ محسوب می شود، اما سهم چاپخانه های ما از صادرات استان ناچیز است و تنها حدود 9 درصد تولیدات چاپی ما به کشورهای خارجی صادر می شود.

لزوم حمایت ارزی دولت از فعالان صنعت چاپ

به این ترتیب با توجه به وارداتی بودن مواد اولیه و ماشین آلات چاپخانه، نوسان های قیمت ارز شرایط را برای چاپخانه داران استان قزوین سخت تر از گذشته کرده و به همین خاطر لزوم حمایت ارزی دولت از فعالان صنعت چاپ به صورت هدفمند و برنامه ریزی شده احساس می شود. نکته اصلی اینجاست که رونق و توسعه صنعت چاپ در استان های صنعتی ایران مثل قزوین می تواند تضمینی برای سهم بالاتر بازارهای صادراتی تولیدات استان در بازارهای داخلی و خارجی با بسته بندی های حرفه ای و مناسب باشد. به همین دلیل دور از واقعیت نیست اگر بگوییم در سال جهش تولید مسئولان دولت باید زمینه دستیابی به این هدف عالی را از سطوح پایین زنجیره تولید برنامه ریزی کنند، چون کالاهای با کیفیت بدون بسته بندی مناسب قطعا در بازار هدف موفق نیست.

انتهای پیام/ی

به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از ساری، ابراهیم عزیزپور امروز(16فروردین) با اشاره به ضرورت مقابله با ویروس کرونا و انسجام همه دستگاه های اجرایی و نهادها برای شکست این ویروس، به خبرنگاران گفت: از ابتدای شیوع ویروس کرونا در شهرستان عباس آباد بقاع متبرکه و اماکن مذهبی این شهرستان بصورت روزانه ضدعفونی شدند.

رئیس اداره اوقاف و امور خیریه عباس آباد افزود: پس از تعطیلی زیارت اماکن متبرکه و آستان مقدس امامزادگان و بقاع متبرکه، خادمین این اماکن به جمع رزمندگان جبهه سلامت پیوستند و اقدام به تولید ماسک و ضدعفونی خیابان های سطح شهر کردند.

وی از کمک 80میلیون ریالی این اداره به ستاد مقابله با کرونا عباس آباد خبر داد و گفت: 2 دستگاه تب سنج به ارزش 50میلیون ریال به شبکه بهداشت شهرستان اهدا و مبلغ 30 میلیون ریال کمک نقدی برای تهیه ماسک و موادهای ضدعفونی کننده به ستاد مقابله به ویروس کرونا شهرستان عباس آباد اهدا شده است.

عزیزپور گفت: برای تهیه ماسک و ضدعفونی بقاع متبرکه با خادمین اماکن مذهبی شهرستان عباس آباد هماهنگی های لازم انجام شده تا با ستاد مقابله با ویروس کرونا در شهرستان همکاری لازم صورت گیرد.

پایان پیام/ 286

حجت الاسلام محمد صالحی در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار داشت: کارگاه تولید ماسک های استاندارد قابل تأیید دانشگاه علوم پزشکی و معاونت غذا و دارو در یکی از مکان های موقوفه ای با فعالیت سه شیفت امروز افتتاح می شود.

وی افزود: پنج هزار پک بهداشتی در اختیار مناطق محروم کرمانشاه قرار گرفته است و با استفاده از ظرفیت موقوفات استان خدمات شایانی در زمینه تهیه مواد ضد عفونی کننده و بهداشتی، گندزدایی شبانه معابر شهر انجام شده است.

مدیرکل اوقاف و امور خیریه استان کرمانشاه با اشاره به اینکه 120 تخته پتو به نقاهتگاه بیماران مربوط به کووید 19 ارتش اختصاص داده شده است خاطرنشان کرد: شرایط فعلی جامعه همچون شرایط جنگی است که همه باید با تمام توان در مقابله با ریشه کنی بیماری کرونا تلاش کنند.

این مسئول عنوان کرد: با توجه به اینکه امام زاده ها بسته شده است، توسل خانگی یکی از تمهیداتی است که در ماه شعبان انجام می شود.

وی ادامه داد: در این راستا سخنران و مداح در بقاع متبرکه حضور پیدا می کنند و برنامه های آنها ضبط و در اختیار مردم در شبکه های اجتماعی قرار خواهد گرفت.

حجت الاسلام صالحی بیان داشت: درست است که درب بقاع متبرکه بسته است اما این مکان ها هیچ گاه تعطیل نیستند و از نظر معنوی به کار خود ادامه خواهد داد.

وی گفت: با توجه به شرایط خاصی که در کشور به وجود آمده است، امسال در نیمه شعبان، جشن ولادت امام زمان ( عج ) در بقاع متبرکه به خصوص بقعه امام زاده ابراهیم ( ع) به صورت مجازی و بدون حضور مردم برگزار می شود و از شبکه استانی زاگرس پخش خواهد شد.

کد خبر 4891636

به گزارش خبرگزرای صداوسیما، مرکز اصفهان: رئیس اداره اوقاف و امور خیریه ناحیه یک اصفهان ، ارزش این بسته ها را 130 میلیون ریال عنوان کرد و گفت: هر پک بهداشتی شامل ماسک، دستکش لاتکس، مواد ضدعفونی کننده و دعای هفتم صحیفه سجادیه بود که هیئت امنا و خادمان آستان مقدس امامزاده حسن (ع)کیجعلی آنها را توزیع کردند.

حجت الاسلام توسلی با اشاره به طرح آرامش بهاری که همه ساله با استقبال زائران و مسافران در این آستان برگزار می شد گفت: این طرح امسال به شکل سال های گذشته برگزار نشد و ما هم به منظور قدردانی از پزشکان و کادر درمانی و برای شکست کرونا در خانه ماندیم و این طرح را به شکل مجازی برگزار کردیم.

به گزارش خبرگزاری مهر ، حجت الاسلام والمسلمین سید شهاب الدین حسینی امروز در بازدید از کارگاه های تولید و توزیع ماسک گفت: اداره کل اوقاف و امور خیریه آذربایجان شرقی در راستای خدمت رسانی به مدافعان سلامت و محرومین از هر حمایتی دریغ نخواهد کرد.

وی با گرامی داشت اعیاد مبارک شعبانیه و تبریک سال جدید که با نام جهش تولید نامگذاری شده است افزود: در سراسر استان به ویژه در شهرستان تبریز با فعال سازی امامزادگان و مساجد و با همکاری خیران بزرگوار بیش از 200 فقره ارزاق در بین محرومین از طریق امامزادگان به ویژه امامزاده سید محمد کججانی و امامزاده سید حمزه ( ع) تهیه و پخش شده است.

وی ادامه داد: کارگاه های تولید ماسک و لباس های بیمارستانی نیز در کنار 35 کارگاه سپاه در مساجد فعالیت می کنند و تا به امروز موفق به تولید 11 هزار ماسک کرده و در اختیار نیازمندان و مناطق محروم و روستایی قرار داده شده است و تا ریشه کن شدن این بیماری منحوس این خدمات در کنار سایر دستگاه ها ادامه خواهد داشت.

حجت الاسلام والمسلمین حسینی از مجاهدت های مدافعان سلامت و مسئولان بهداشت و درمان تشکر کرد و افزود: اداره کل اوقاف و امور خیریه استان نیز از مساجد و مراکزی که ماسک، لباس های بیمارستان و روکش هایی که برای تخت بیمارستانی استفاده می شود تولید می کنند حمایت و کمک های لازم را انجام می دهد.

وی در پایان خاطرنشان کرد: با حمایت خیرین بزرگوار و مردم عزیز و با همراهی و همدلی دست به دست هم خواهیم داد تا این ویروس منحوس و بی و تروریستی را ریشه کن کنیم.

کد خبر 4892091

خبرگزاری مهر ؛ گروه استان ها - کوثر کریمی: در روزهایی که وجود ویروس کرونا نه تنها در ایران بلکه در جهان باعث خانه نشینی بسیاری از مردم شده است و برخی از مشاغل اعم از تولیدی و غیر تولیدی برای حفظ جان کارکنانشان، قفل تعطیلی بر در می زنند اما کماکان مشاغلی هستند که در این ایام بحرانی پای کار مانده اند تا باری را از دوش جامعه و مسئولان درگیر بردارند.

شاید گمان کنید باز حرف از تلاش شبانه روزی پزشکان و پرستاران و کادر درمان است!!! خیر این بار می خواهیم از افراد و مشاغلی سخن بگوییم که خودجوش و داوطلبانه کمر همت بسته اند تا دوشادوش با بقیه کسانی که درگیر خدمت به مردم و بیماران هستند، گامی در این راه برداشته باشند.

زنانی که همچون همیشه پای در عرصه نهاده اند و با آنچه در توان دارند و از عهده شان بر می آید، گوشه ای از کار را گرفته اند تا این گونه بتوانند باری را از دوش خسته امدادرسانان کرونایی بردارند و در این زمانی که کمبودها خود را بیش از پیش نشان می دهند، کاری کرده باشند.

صحبت از تعدادی از بانوان فعال خیاط است که از روزهای آخر سال که کارهای خانه تکانی و رسیدگی به امور خانه بر دوش زنان چند برابر می شود، دور هم جمع شده اند تا با تهیه ماسک، دغدغه کمبود این قلم مورد نیاز و ضروری این روزهای کرونایی را برطرف کنند؛ کار آنها حتی تا بعد از عید و سال تحویل و نیمه های فروردین هنوز هم ادامه دارد.

با همت اداره کل اوقاف و امور خیریه خوزستان و همچنین با همکاری بنیاد برکت خوزستان بیش از 30 بانوی فعال و مسلط به کار خیاطی در حرم علی ابن مهزیار اهوازی دور هم جمع شده اند تا برای مبارزه با کرونا ماسک های پارچه ای را تولید کنند.

انسانیت ملاک کار جهادی

جوان است و پرشور، این روزها می توانست کنار خانواده در کمپین در خانه بمانیم مشارکت کند ولی از سلامت خودش گذشته و هر روز برای خیاطی راهی کارگاه تولید ماسک حرم علی ابن مهزیار اهوازی می شود تا گامی هر چند کوچک برای مبارزه با ویروس کرونا بردارد.

نرجس علوی مقام، 23 ساله آموزگار اول ابتدایی می گوید: دانشجو معلم و از نیروهای بسیج دانشگاه هستم؛ با شیوع ویروس کرونا وظیفه خود را می دانم تا در راستای کاهش ابتلای مردم به این ویروس نقشی داشته باشم.

او با تأکید بر اینکه ترسی از کرونا ندارد و هرکسی با رعایت نکات بهداشتی می تواند به مردم کشور خدمت کند، ادامه می دهد: مردم در برخی نقاط استان ماسک و لوازم بهداشتی ندارند؛ آنهایی که در شهر هستند یا توانایی مالی دارند و یا اینکه به اشکال مختلف از جمله خرید اینترنتی می توانند دسترسی به ماسک داشته باشند ولی برخی مناطق محروم و نقاط روستایی این امکان را ندارند.

علوی مقام یادآور می شود: با تعطیلی مدارس دنبال کاری بودم که بتوانم از آن طریق به مردم کشورم در این زمان بحران کمک کنم؛ با توجه به اینکه یکی از نیازهای امروز مردم ماسک است؛ بنابراین برای همکاری با اوقاف برای تولید ماسک در حرم علی ابن مهزیار اهوازی داوطلب شدم.

علوی مقام در پایان با بیان اینکه به قول حجت الاسلام پناهیان برای خدمت به مردم و کار جهادی باید انسانیت را ملاک قرار دهیم می گوید: این ماسک ها بیشتر برای تأمین نیاز افراد ساکن در حاشیه شهرها و روستاها است که دسترسی آن چنانی به خرید این اقلام ندارند.

از مرگ با کرونا ترسی ندارم

میان سال است، چادر بر سر دارد و مشغول دوخت ماسک برای مردم است؛ این روزها که دیگر بانوان در خانه های خود مانده اند، او و دیگر همفکران جهادی اش برای مبارزه با کرونا به صحنه آمده اند.

خزاعل 54 ساله یکی دیگر از بانوان فعال در کارگاه موقت تولید ماسک اداره کل اوقاف و امور خیریه خوزستان می گوید: در بحران های مختلف برای کمک به مردم استانم فعال هستم؛ به طور مثال در سیل سال گذشته برای جمع آوری پوشاک و تهیه وعده های غذایی برای مردم سیل زده فعالیت می کردم و امروز به تولید ماسک که یکی از نیازهای روز مردم استانم است، مشغول هستم.

او با اشاره به اینکه با رعایت نکات بهداشتی از خانه بیرون آمده است، ادامه می دهد: از اینکه هر ماسک تولیدی در این کارگاه می تواند مانع ابتلای یک نفر به ویروس کرونا شود، خوشحال هستم و برای افزایش تولید ماسک بیشتر تلاش می کنم.

خزاعل با اشاره به احساس غرور و وجدان راحتش برای انجام این کار می گوید: اگر در خانه بمانم خودم را مسئول می دانم که چرا برای مبارزه با کرونا قدمی برنداشتم.

او در واکنش به اینکه از مرگ بر اثر ابتلاء به کرونا نمی ترسد، می گوید: من یک نفر هستم ولی با این ماسک های تولیدی می توانم افراد بسیاری را از ابتلاء به ویروس کرونا نجات دهم؛ در عین حال می شود با رعایت نکات بهداشتی از ابتلای خودم به ویروس جلوگیری کنم.

خزاعل در پایان تأکید می کند: مردم باید رعایت نکات بهداشتی را سرلوحه کار خود قرار دهند و این کار را باید از خودشان شروع کنند.

جان مردم با ارزش تر از ترس کرونا

جوان است و این روزها با ساعت ها کار بی وقفه تلاش می کند تا برای مردم کشورش مفید باشد؛ همیشه از مفید بودن برای مردم لذت می برد و این خصیصه او را به کارگاه تولید ماسک آورده است تا در خانه بیکار نباشد و در عین حال قدمی هرچند کوچک برای مبارزه با ویروس کرونا بردارد.

مریم اهرمی نژاد 29 ساله از اهواز یکی دیگر از بانوانی بود که به ساخت ماسک مشغول است، می گوید: روزانه 9 ساعت در زمینه تولید ماسک در این کارگاه فعالیت می کنم تا ماسک های تولیدی به صورت رایگان میان مردم توزیع شود.

او در واکنش به ترس داشتن از کرونا ادامه می دهد: کرونا ترس که دارد و نمی توان گفت که ترس ندارد ولی جان مردم هم بیشتر از این ترس ارزش دارد؛ شاید این تنها کاری است که می توانم برای مردم کشورم انجام دهم.

لذت مفید بودن برای مردم

اهرمی نژاد با بیان اینکه کمک کردن به دیگران را دوست دارد، یادآور می شود: شاید نتوانم کمک مالی انجام دهم اما همین که می توانم با تولید ماسک کمکی به رفع نیاز امروز مردم استانم داشته باشم، خیلی خوشحال می شوم و خیاطی برای تولید ماسک حداقل کاری است که در این وضعیت می توانم انجام بدهم.

در پاسخ به توصیه هایش برای مردم بغض گلویش را فشار می دهد اما بریده بریده می گوید: وقتی مردم به توصیه ها گوش نمی دهند، بیانش فایده ای ندارد؛ آنها نباید بیرون بروند که می روند! وگرنه این قدر آمار مبتلایان و فوتی ها زیاد نبود.

در پایان می گوید: مردم به خاطر کسانی که چشم انتظارشان هستند و یک روزی بعد از این ماجراها دوست دارند تا آنها را بغل کنند و ببوسند، باید نکات بهداشتی را رعایت کنند.

از جنگ تا کرونا

مادر و دختری خیاطی می کنند؛ هر دو در کنار هم برای تولید ماسک آمده اند تا خدمتی هرچند کوچک برای مردم انجام دهند.

زری قراچه 49 ساله نیز یکی دیگر از بانوان فعال در این کارگاه بود که با دخترش برای خیاطی به کارگاه تولید ماسک آمده است، می گوید: هر وقت که بحرانی در کشور رخ داد و اطلاعیه های اعلام نیاز حضور را دیده باشم، در حد توانم کمک می کنم.

او با اشاره به اینکه از سن 18- 17 سالگی در خدمت بسیج خواهران بوده است، ادامه می دهد: از اواخر جنگ در پشتیبانی جبهه ها با بانوان بسیجی برای کمک رسانی فعالیت می کردم و تا امروز در حوادث و بحران های گوناگون در زمینه های مختلف همکاری داشتم.

قراچه با بیان اینکه دو چرخ خیاطی آورده است؛ یکی برای خودش و دیگری برای دخترش که او هم کنار مادر کار خیاطی برای تولید ماسک را انجام دهد، یادآور می شود: بعد از آن نیز در بسیج سازندگی برای زنان سرپرست خانوار کلاس های آموزشی مختلف برگزار کردم؛ حتی با کمک آموزش و پرورش نیز دوره ای برای تربیت مربیان نهضت سوادآموزی برگزار شد.

او در حالی که ماسوره چرخ را نخ می کند، می گوید: کرونا ترس ندارد و مردم با رعایت نکات بهداشتی به این ویروس مبتلا نمی شوند؛ امیدوارم هرچه زودتر با همکاری و رعایت کردن این نکات کرونا را شکست دهیم.

این نیروی جهادی یادآور می شود: از مردم تقاضا دارم که توصیه های بهداشتی و ایمنی را رعایت و تا حد توان از تردد غیرضروری خودداری کنند تا هر چه زودتر این ویروس در کشور و دنیا ریشه کن شود و مردم بتوانند با آسودگی خاطر کارهای خود را انجام دهند.

به گزارش خبرنگار مهر ، بر اساس اعلام فرمانده سپاه حضرت ولی عصر (عج) بالغ بر 12 هزار نیروی بسیجی در بخش های مختلف پای کار آمده اند تا برای پیشگیری از ابتلای مردم به ویروس کرونا و قطع زنجیره انتقال آن فعالیت کنند؛ یکی از اقداماتی که برای رفع نیاز مردم انجام شده راه اندازی کارگاه های تولید ماسک از سوی سپاه و برخی دیگر از نهادها از جمله اوقاف و بنیاد برکت است.

کد خبر 4892116

به جرات میتوان ادعا کرد هیچ رویدادی نیست که نقش رسانه ها در آن پررنگ نبوده باشد، تاریخ جهان پر است از جنگ و صلح و سرشار از حوادت تلخ و شیرین. لحظه به لحظه حیات بشر در این کره خاکی، خود روایتی است که ثبت آنها در تاریخ تنها به یمن وجود اهالی رسانه میسر شده است.
در لرستان نیز شرایط همین گونه است که بیان شد کم نیستند بزرگان ادب و فرهنگ در این دیار. ستارگانی که سالهاست در آسمان رسانه استان و حتی کشور بسیار خوش درخشیده اند و این روزها علی رغم شیوع گسترده کرونا، لحظه ای از اطلاع رسانی و آگاهی بخشی به جامعه دست نکشیده اند. البته کاملا بدیهی است اگر کسی بگوید موارد مطرح شده جزئی از ذات و رسالت اصلی رسانه است لکن زمانی که پای مسئله امرار معاش به میان می آید مشکل اصلی خودنمایی می کند. ساده تر اگر بیان شود میتوان گفت که حال رسانه های استان خصوصا مطبوعات مکتوب اصلا مساعد نیست.
ابوذر بابایی زاده روزنامه نگار لرستانی می گوید: کرونا از آن مدل ویروس هایی بود که تنها ریه انسان ها را درگیر نکرد و واقعیت آن است که این ویروس نفس اقتصاد بسیاری از کشورها را هم تنگ کرده است از جمله ایران که این روزها در شرایط تحریم به سختی در حال دست و پنجه نرم کردن با این ویروس است.
وی خاطرنشان کرد: مطبوعات ایران نیز در این جدال نابرابر با ویروس کم آسیب ندیده است.
بابایی زاده افزود: این مسئله بویژه در لرستان که حیات مطبوعات به حیات دولت بند است بیشتر از سایرین خودنمایی می کند.
وی اظهار داشت: با توجه به عدم درآمدزایی نشریات و نیز نبود بخش خصوصی فعال و حامی رسانه، تا زمانی که دستگاههای دولتی در قالب رپورتاژ و آگهی توان حمایت از مطبوعات را داشته باشند ، رسانه ها نیز به صورت نیمه جان به کار انتشار می پردازند.
وی ادامه داد: پایان سال 98 که دقیقا زمان کسب درآمد مطبوعات از طریق جمع آوری مطالباتشان از دستگاههای مختلف بود، دولت نیمه تعطیل شد و شروع سال 99 نیز اساسا دولت فعالیت معمول خود را نداشت و شاید همین نیز بهانه ای شد برای وزارت ارشاد تا امر به تعطیلی چاپ نشریات کند.
وی ادامه داد: وزارت ارشاد ظاهرا ، طرحی را ارائه کرده که بر اساس آن قرار است در کنار پرداخت بیمه ی بیکاری به خبرنگاران برای اهالی رسانه نیز بسته های معیشتی در نظر بگیرد اما تا زمان اجرایی شدن آن باید صبر کرد.
بابایی زاده گفت: اهالی مطبوعات در ایام قرنطینه و خاموشی مطبوعات تعطیل نبودند و تعداد زیادی از آنها در فضای مجازی در بحث اطلاع رسانی فعال بودند به طوریکه در تشویق مردم به نشستن در خانه و عدم حضور در طبیعت نقش بزرگی داشتند.
یک فعال رسانه ای در خصوص وضعیت مطبوعات استان گفت: در شرایط کنونی و در صورتیکه نشریه های مکتوب با توقف چاپ روبه رو شده اند در مجموعه خود تلاش داشته ایم به رسالت خود پایبند بوده که انتشار اخبار و مطالب علی رغم وجود همه مشکلات ادامه خواهد داشت.
کرم ملک آسا خاطر نشان کرد: همواره اخبار مرتبط با ویروس کرونا را به جهت اطلاع رسانی صادقانه به مردم تنها از طریق مجازی قانونی تعیین شده انتشار داده است.
وی گفت: متاسفانه با توجه به شرایط کنونی و عدم چاپ نشریه های مکتوب، بر مشکلات رسانه ها افزوده شده و ادامه ی این روند راهی جز توقف فعالیت و یا تعدیل نیرو برای این قشر نیست.
وی اظهار داشت: انتظار می رود مسئولان استانی و ملی در این زمینه تدابیری اندیشیده و در این راه یاریگر رسانه ها باشند تا از مشکلات آن ها کاسته شده و جلوی رکود فعالیت رسانه ها گرفته شود.
حسن نجفوند پیشکسوت رسانه ای استان نیز اظهار داشت: ستاد ملی مبارزه با کرونا به منظور جلوگیری از زنجیره انتقال، فعالیت چاپخانه ها را تا 20 فروردین ممنوع کرد در حالیکه نشریه مکتوب زمانی معنی پیدا میکند که چاپ ومنتشر شود اما به دلیل عدم فعالیت چاپخانه ها این امر ممکن نیست .
این فعال رسانه ای تصریح کرد: با توجه به طرح تعطیلی چاپ خانه و فاصله گذاری اجتماعی، معاونت مطبوعاتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برای تداوم حیات مطبوعات، انتشار روزنامه ها را از طریق همان سایت های روزنامه مجاز و حتی جز شمارگان نشریات منظور کرد.

وی ادامه داد: البته این طرح انتخاب بین بد و بدتر است زیرا ادامه فعالیت و حیات رسانه مکتوب به فروش نسخه ای، چاپ آگهی و رپرتاژ است که در این طرح هرسه منبع درامدی کاملا از بین می رود.
نجف وند اظهار داشت: در این شرایط که مطبوعات به سختی می توانستند فعالیت داشته باشند ویروس کرونا هم نفس های آخر آنان را گرفت .
وی اظهار داشت: همانطور که وزارت کار اعلام کرده خبرنگاران نشریات مکتوب می توانند برای سه ماه از اسفند تا پایان اردیبهشت ثبت نام کنند و بدون تشکیل هیات های تشخیص به آنان بیمه بیکاری تعلق می گیرد که این به معنای ناکار آمدی طرح است.
نجف وند توضیح داد: به نظرم این طرح که بمنظور اطلاع رسانی و ایجاد حلقه خوانندگان با روزنامه ها می باشد به کمتر از 10 درصد اهداف خود می رسد چراکه بررسی های نشان داده خوانندگان نشریات مکتوب با نسخه چاپی رسانه ها ارتباط برقرار می کنند نه از طریق فضای مجازی.

وی گفت: این طرح تنها برای روزنامه هایی که از طریق نهادهای دولتی یا سرمایه گذاران حمایت می شوند بد نیست اما برای مطبوعات بخش خصوصی تاثیری ندارد و در عمل منجر به خاموش شدن چراغ دفاتر رسانه های مکتوب خواهد شد که امیدوارم با شکست کرونا زمان اجرای آن هم زودتر به اتمام برسد.

رشد اخبار بی هویت در نبود رسانه های مکتوب

محدثه مقدم از فعالان رسانه ای لرستان نیز گفت: یکی از مصائب و مشکلاتی که این روزها "کرونا ویروس" به وجود آورده، اختلاف نظر در لزوم چاپ یا عدم چاپ نشریات مکتوب است.

وی اظهار داشت: از آنجا که نشریات مکتوب حکم اسکناس را در این روزهای کرونایی داشته و می توانند یکی از عوامل انتقال ویروس باشندفصاحب نظران طب، لزومی در انتشار ندیده و با توجه به گسترش وسیع و تاثیر گذار فضاهای مجازی، کانال ها و سایت های خبری بهترین شیوه اطلاع رسانی را در این برهه از زمان "برخط ها" می دانند.

وی افزود: گرچه این دیدگاه و نظریه در ایران به شکل قانون درآمده، به دستور وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی یکی از مصوبات ذیل مصوبات گوناگون ستاد مدیریت کرونا قید و ابلاغ گردید و تا اطلاع ثانوی از انتشار مکتوب ممانعت شد اما خطرات این تصمیم همچنان پابرجاست،خطراتی که می تواند زمینه رشد و قدرت گرفتن مبادی خبری بی هویت و نا معلوم را در فضای اینترنت فراهم سازد.

وی تصریح کرد: از آنجا که استقبال مردم از فضای مجازی در سال های اخیر بی سابقه جلوه می کند و کمتر ذائقه ای به سمت نشریات مکتوب سوق داده می شود اما این نشریات همواره به عنوان رسانه های معتبر و هویت دار نه تنها در ایران بلکه در سراسر دنیا شناخته شده، از این رو مطالب منتشر شده در آنان به منزله سند تلقی گردیده، نه صاحب سخن و نه منتشر کننده به راحتی فضاهای مجازی قادر به تغییر و یا فرار از مجازات های فرضی دال بر خلاف واقع بودن آنان نبوده و نیستند از این رو برای مخاطب و خوانندگان مستند تر هستند.

مقدم گفت: گرچه صاحبان مسوول نشریات مکتوب این مصوبه را پذیرفته و تا کنون به آن عمل کرده اند اما این به معنای رها کردن دروازه های خبری در فضای مجازی نیست و انتظار می رود ساز و کار درست برای شیوه دقیق و صحیح اطلاع رسانی در فضاهای مجازی اعمال شود تا از بی نظمی و شلختگی های موجود در صدور اخبار و اطلاعات که این روزها گریبان دنیای ارتباطات را گرفته و سردرگمی مخاطبان را در درستی و صحت رقم زده، جلوگیری شود.

وی افزود: اما به نظر می رسد تاکنون درک درستی از این شیوه هابین متولیان و دست اندرکاران وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نیست و از این رو الزام و اجبار لازم هم در بین منتشر کنندگان دیده نمی شود.

وی اضافه کرد: به هر حال نمی توان و نباید دنیای اطلاع رسانی شفاف و دقیق را با آنچه امروز در فضای مجازی شاهدیم تلفیق نمود و انتظار داشت اعتماد مردم به اخبار انتشار یافته مثل سابق باشد چراکه خبر صحیح نیازمند منبع واقعی و موثق است که مسوولان باید موانع و مضامین جدی و قانونی انتشار های کاذب و جعلی را در شیوه نامه های ابلاغی اعمال نمایند.