سید عباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی طی نامه ای از زحمات و تلاش ها و عملکرد بهرام فاضلی مدیر کل فرهنگ و ارشاد کرمانشاه تقدیر به عمل آورد.

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی کشور در متن این نامه آورده که عملکرد ارشاد کرمانشاه شایسته تقدیر است و در راستای گفت وگو با مدیران شهرستان ها تابع استان کرمانشاه و گسترش فرهنگ و اعتلای هنر در این مدت مورد تقدیر واقع شد و از زحمات و تلاش های بهرام فاضلی مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی کرمانشاه تقدیر کرد.

اکبر رضایی سرپرست معاونت حج و عمره سازمان حج و زیارت به ایسنا گفت: در صورت تکمیل نشدن ظرفیت کاروان های حج، از ودیعه گذاران تا 15 اردیبهشت ماه سال 1386 برای ثبت نام دعوت خواهد شد.

او ادامه داد: قراردادهای مسکن و تدارکات با عربستان به نتیجه رسیده و مشکلی در این زمینه وجود ندارد.

رضایی درباره رفع محدودیت هایی که عربستان سال گذشته برای پروازهای زائران ایرانی گذاشت، توضیح داد: ما مشکل و یا محدودیتی در این زمینه نداریم، با ایرلاین ها مذاکره می کنیم و از ظرفیت هر یک که آمادگی داشت، استفاده می کنیم. سال گذشته خودمان هواپیمایی جمهوری اسلامی را برای حج انتخاب کردیم و برای استفاده از ظرفیت سایر ایرلاین ها در حج نیز فکر نمی کنم مشکلی وجود داشته باشد.

وی همچنین اعلام کرد: فرآیند ثبت نام حج تمتع 99 شامل انتخاب کاروان ها، ثبت نام و پرداخت قسط اول تشرف به صورت غیرحضوری و الکترونیکی انجام می شود و محدودیت زمانی برای ارائه مدارک به مدیران به منظور قطعی کردن ثبت نام برداشته شده است.

سازمان حج و زیارت در اطلاعیه ای که امروز منتشر کرد جزئیات ثبت نام زائران در کاروان های حج و زیارت را به این شرح اعلام کرده است:

الف - جدول زمان بندی ثبت نام در کاروان ها به ترتیب اولویت:

- اولویت های اصلی، شامل آن دسته از دارندگان قبوض ودیعه گذاری تا تاریخ 31 فروردین ماه سال 1386 که قبلاً نسبت به تکمیل اطلاعات و دریافت کد رهگیری از سامانه https://reserve.haj.ir اقدام کرده اند، می توانند از ساعت 10 صبح روز 9 اسفند ماه سال 98 ثبت نام کنند.

این دسته از واجدان شرایط باید برای انتخاب کاروان، رزرو و ثبت نام اولیه به سامانه https://reserve.haj.ir مراجعه و پس از آن مدارک لازم را به مرور زمان، به مدیر کاروان مربوطه تحویل دهند.
در صورت مراجعه نکردن به موقع، رزرو ایشان باطل و ظرفیت خالی کاروان طبق برنامه زمان بندی در اختیار دارندگان سایر اولویت ها قرار خواهد گرفت.

- ثبت نام ذخیره نیز از دارندگان قبوض ودیعه گذاری تا تاریخ 15 اردیبهشت سال 1386 که قبلاً در سامانه https://reserve.haj.ir با تکمیل و بروز رسانی اطلاعات خود کد رهگیری دریافت کرده اند، از ساعت 10 صبح روز 21 اسفند ماه 1398 انجام می شود.

** فراخوان این گروه از دارندگان قبض ودیعه گذاری، در روزهای آینده به صورت عمومی انجام نمی شود و در این اطلاعیه به آن ها آماده باش داده شده تا به سامانه مربوطه مراجعه کنند و از ظرفیت های خالی احتمالی مطلع شوند. بنابراین هیچ ظرفیت اضافه ای برای ودیعه گذاران ذخیره، درنظر گرفته نشده است و تاکید می شود که ثبت نام قطعی از آن ها فقط در صورت خالی بودن کاروان هان اتفاق خواهد افتاد.

بدیهی است چنانچه تا قبل از زمان پیش بینی شده ظرفیت کاروان ها در هر یک از استان و شهرستان ها کامل شود، ثبت نام متوقف خواهد شد.

توجه مهم: در صورت مراجعه نکردن اولویت های اصلی در زمان مقرر، از تاریخ 21 اسفند ماه 1398 ظرفیت های خالی موجود در کاروانها توسط دفاتر حج و زیارت استانها با فراخوان از اولویت های ذخیره (دارندگان قبوض ودیعه گذاری تا 15 اردیبهشت ماه سال 1386 ) تکمیل خواهد شد.

برابر فراخوان قبلی سازمان حج و زیارت تمام دارندگان قبوض ودیعه گذاری حج تمتع باید با مراجعه به سامانه https://reserve.haj.ir نسبت به تکمیل و بروزسانی اطلاعات و دریافت کد رهگیری اقدام کنند، از این رو دارندگان قبوض ودیعه گذاری حج تمتع مربوط به ثبت نام های عمومی سال های 1360 و 1363 با مبالغ مختلف 18000، 20000، 25000 و 27000 تومان باید قبل از ثبت نام به دفتر حج و زیارت استان مربوطه مراجعه و نسبت به بروزرسانی و یا تبدیل قبض خویش به قبض جدید یک میلیون تومانی (با حفظ سابقه) اقدام کنند.

ضمناً دارندگان قبوض ودیعه گذاری 800000 تومانی مربوط به سال های 1377 و 1378 نیز لازم است با مراجعه مستقیم به یکی از شعب بانک ملی و با بهره مندی از مزایای مالی مربوطه قبوض خود را به قبض ودیعه گذاری یک میلیون تومانی تبدیل کنند. بدیهی است درصورت عدم طی فرآیند ذکرشده امکان انجام تکمیل اطلاعات، رزرو و ثبت نام در کاروان برای دارندگان اینگونه قبوض فراهم نخواهد بود.

با توجه به اینکه ثبت نام قطعی در کاروان (پس از ثبت نام اولیه) منوط به مراجعه و ارائه به موقع مدارک به مدیر کاروان، پرداخت بخش اول هزینه سفر به میزان بیست و پنج میلیون تومان (بااحتساب اصل مبلغ ودیعه وسود متعلقه) و انجام معاینات پزشکی و اخذ تأییدیه پزشک و نیز واریز باقیمانده هزینه سفر است و از طرفی لازم است تا ظرفیت کاروان ها به منظور انجام اقدام بعدی از جمله برگزاری جلسات آموزشی، ارائه گذرنامه معتبر، درج و ارسال اطلاعات برای اخذ روادید و ... و در حداقل زمان ممکن تکمیل شود؛ لذا چنانچه افراد در زمان مقرر و اعلام شده برای ثبت نام قطعی (بر اساس آنچه که در بخش نحوه مراجعه و ثبت نام مراجعه کنندگان قید شده)، اقدام نکنند، رزرو و ثبت نام اولیه آنها (به دلیل تکمیل نشدن مراحل)، از سوی کاروان، قابل ابطال بوده و باقیمانده ظرفیت کاروان در اختیار دارندگان سایر اولویتها قرار خواهد گرفت.

پس از سپری شدن مدت ثبت نام، ظرفیت های خالی برابر جدول زمان بندی فوق در اختیار اولویت های ذخیره قرار گرفته و نیز به محض تکمیل ظرفیت کاروان های هر استان/ شهرستان/ شهر، امر ثبت نام در کاروان مربوطه پایان یافته و به هیچ عنوان امکان افزایش وایجاد ظرفیت جدید وجود ندارد.

ب- تاریخ اعلام و درج مشخصات کاروان ها در استان ها

- فرآیند ثبت نام در کلیه استان ها از ساعت 10 صبح روز 9 اسفند ماه 1398 خواهد بود و اسامی، نشانی و تلفن دفاتر ثبت نام مدیران و مشخصات کاروانهای حج تمتع در سطح استان، پیش از آغاز ثبت نام قابل رویت خواهد بود.

ج- مدارک مورد نیاز به هنگام مراجعه به کاروان برای قطعی کردن رزرو ثبت نام

– اصل قبض ودیعه گذاری اولیه
– کارت ملی
توجه: تحویل سایر مدارک موردنیاز ازقبیل گذرنامه معتبر و عکس پس از ثبت نام توسط مدیرکاروان به متقاضی اعلام خواهد شد. تأکید می شود نسبت به آماده سازی این مدارک از هم اکنون اقدام لازم معمول شود.

د- نحوه پرداخت هزینه تشرف

هزینه قطعی سفر هر کاروان بر مبنای مخارج ارزی و ریالی برای هر زائر محاسبه و مبلغ نهایی آن برای هر کاروان درج و در دو مرحله، بخش اول250 میلیون ریال (بااحتساب اصل مبلغ ودیعه گذاری وسود متعلقه) و بخش دوم مبلغ باقیمانده هزینه سفر (که زمان دریافت آن از طریق مدیر کاروان به زائر اعلام می شود) دریافت خواهد شد.

از آنجایی که ودیعه یک میلیون تومانی اولیه که در هنگام ثبت نام توسط افراد پرداخت شده است، به صورت علی الحساب بوده، لذا زائران محترم باید پس از ثبت نام وتحویل مدارک به کاروان، بلافاصله با مراجعه مجدد به سامانه فوق و درج اطلاعات مورد نیاز نسبت به رویت مبلغ قابل پرداخت (بخش اول هزینه سفر) که از طریق درگاه پرداخت الکترونیکی با استفاده از کارت های عضو شتاب ممکن است، بدون نیاز به مراجعه حضوری به شعب بانک ملی هزینه سفر خود را پرداخت کرده و سپس باید انجام معاینات و اخذ تائیدیه پزشکی را در اسرع وقت دنبال کنند.

نکات ضروری و لازم

1- انتخاب و ثبت نام متقاضی در کاروان هایی میسر خواهد بود که با اطلاعات تکمیل و بروزشده متقاضی در سامانه http://reserve.haj.ir مطابقت داشته باشد (از حیث استان و شهرستان محل اعزام و سایر اطلاعات درج شده از سوی فرد در سامانه تکمیل اطلاعات).

2- متقاضیان پس از قطعی کردن ثبت نام باید رسید مربوطه را از مدیر کاروان دریافت و ضمن مطالعه مندرجات آن، رسید ثبت نام را نزد خود نگهداری کنند.

3- چنانچه متقاضی پس از انجام رزرو و ثبت نام قطعی در زمانبندی و مهلت اعلام شده از سوی کاروان نسبت به واریز هزینه سفر اقدام نکنند منصرف از سفر تلقی شده و رزرو وی در کاروان به صورت یک طرفه و سیستمی ابطال می شود و درصورت تمایل باید مراحل را مجدداً در ظرفیتهای خالی کاروانها دنبال کنند.

4 - متقاضیان محترم باید در زمان مربوطه با هماهنگی مدیر کاروان نسبت به مراجعه به پزشک و مراکز پزشکی مورد نظری که از سوی مدیرکاروان معرفی می شود اقدام و درصورت تأیید استطاعت پزشکی مراحل نهایی سفر خود را دنبال کنند. بدیهی است درصورت مراجعه نکردن به موقع به پزشک و انجام معاینات مربوطه و یا تأیید نشدن استطاعت پزشکی، فرآیند ثبت نام و اعزام فرد متوقف و فرد دارای اولویت دیگر جایگزین خواهد شد.

5 - مدیر کاروان موظف است با هم فکری و هم کاری سه نفر از افراد برگزیده از سوی زائران که در اولین جلسه آموزشی انتخاب می شوند درخصوص تهیه ملزومات شخصی زائرین نظیر ساک، لباس احرام و سایر موارد ازقبیل نحوه ی انتقال به فرودگاه (که به هزینه زائرین خواهد بود) تمهیدات لازم را فراهم کند. نظارت بر این گونه هزینه ها برعهده سه نفر مذکور خواهد بود.

6- متقاضیان اعزام به حج تمتع که در کاروان ثبت نام قطعی کرده اند باید درصورت تشکیک به ممنوع الخروج بودن خود قبل از تشرف و در فرصت متقتضی با مراجعه به مراکز مربوطه در این باره اطمینان لازم را کسب کنند. بدیهی است جبران هرگونه خسارات مالی احتمالی در اینخصوص برعهده شخص متقاضی بوده که در هزینه های انصراف از سفر لحاظ خواهد شد.

گذرنامه

متقاضیان واجد شرایط در صورت نداشتن گذرنامه بین المللی از هم اکنون نسبت به دریافت گذرنامه اقدام کنند. ضمناً متقاضیانی که دارای گذرنامه با تاریخ اعتبار کمتر از 30 دی ماه 1399 هستند نیز باید نسبت به تمدید و یا تعویض گذرنامه خود اقدام کنند. همچنین به اطلاع می رساند که همانند سال های گذشته با تعامل و همکاری مجدانه ادارات کل گذرنامه ناجا، امور مربوط به گذرنامه حجاج از طریق دفاتر پلیس + 10 در کوتاه ترین زمان ممکن قابل انجام خواهد بود، ازاین رو زائران محترم باید حداکثر تا اوایل اردیبهشت 1399، پیش بینی تحویل گذرنامه خود به مدیر کاروان را داشته باشند.

نحوه دریافت وجه قربانی زائران

پس از توافق با بانک توسعه اسلامی در عربستان و نهایی شدن وجه قربانی، مراتب از طریق کاروان به اطلاع زائران خواهد رسید تا نسبت به واریز آن به حسابی که از سوی سازمان به آنان اعلام می شود، اقدام کنند.

واگذاری قبوض

ودیعه گذارانی که به هر دلیل امکان تشرف را نداشته و قصد واگذاری قبض خود را به دیگری دارند می توانند با مراجعه به سامانه زیر و سپس از طریق دفاتر زیارتی انتخابی(در سامانه مربوطه) درخواست خود را پیگیری کنند. در ضمن افرادی که قصد دریافت قبض را دارند نیز امکان ثبت درخواست و پیگیری خواهند داشت. https://tasharof.haj.ir

شرایط تشرف مشمولین وظیفه، نظامیان، مقامات و مدیران دستگاه های دولتی

شرایط خروج از کشور مشمولان و نیروهای نظامی و انتظامی تابع مقررات مربوطه خواهد بود و سفر آن دسته از مقامات و مدیران دستگاه های اجرایی و نیز فرمانداران و بخشداران که قبلاً به حج تمتع مشرف شده اند تابع مفاد بخشنامه شماره 61689/481 مورخ 84/10/4 دبیر محترم هیات دولت خواهد بود.

برای آگاهی بیشتر متقاضیان محترم تشرف

1- با توجه به اینکه در حج تمتع بسیاری از امور از جمله مسکن حجاج براساس مقررات وزارت حج عربستان سامان دهی و به اجرا گذاشته می شود و سازمان حج و زیارت برای انتخاب هتل ها و یا تقسیم ظرفیت ها با محدودیت هایی روبروست لذا سرانه زائری اسکان حجاج در مدینه منوره و مکه مکرمه حدود 4 متر مربع و حداکثر اسکان پنج نفر در هر اتاق، با احتساب امکانات داخل اتاق تعیین شده و سازمان حج و زیارت بر این اساس نسبت به تامین محل اسکان حجاج اقدام کرده است.

2- سازمان حج و زیارت تلاش خواهد کرد تا اسکان حجاج در مدینه منوره را در نزدیک ترین هتل ها به حرم نبوی شریف فراهم کند، لیکن در مکه مکرمه با عنایت به شرایط خاص اسکان، هتلهای مورد استفاده حجاج در مناطق مختلف است که با توجه به بعد مسافت تا مسجدالحرام زائران گرامی برای تشرف به حرم از اتوبوس های مخصوص زائران ایرانی که از مناطق مختلف به ایستگاه های اطراف حرم تردد می کنند، استفاده خواهند کرد.

3 - با عنایت به مطالب فوق، هزینه مسکن هر زائر باتوجه به ساختمان محل اسکان در مدینه منوره ومکه مکرمه محاسبه و تعیین شده است. بنابراین یکی از دلایل اساسی تفاوت هزینه های هر کاروان، مکان اقامت آنان در هر یک از دو شهر مذکور است.

4- گروه های قیمتی هتل ها بر اساس امتیازبندی انجام شده و هتل های اجاره شده در مکه مکرمه و مدینه منوره شامل گروه های قیمتی 2الف، 2 ب، 2ج، 2د، 3الف، 3ب، 3ج، 3د است.

5 - همان گونه که اشاره شد تفاوت هزینه های کاروان ها ناشی از اختلاف قیمت اجاره بهای مسکن و... است، از این رو به متقاضیان محترم توصیه می شود از ابتدا دقت کافی در انتخاب کاروان خود را داشته باشند، زیرا به دلیل ایجاد مشکلات اجرایی، جابه جایی زائر از کاروانی به کاروان دیگر مقدور نخواهد بود.

6 -در صورت اخذ مجوزهای لازم از سوی مبادی ذیربط تمام زائران مدینه اول از ایستگاه های پروازی تعیین شده مستقیماً به مدینه منوره اعزام و زائران مدینه دوم نیز از ایستگاه های پروازی خود مستقیماً به جده اعزام خواهند شد.

انتهای پیام

بیست وپنجمین دوره نمایشگاه بین المللی کتاب مسقط شامگاه شنبه (3 اسفندماه) با حضور شهاب بن طارق آل سعید، مشاور سلطان عمان و شماری از وزرا و مقامات عالیرتبه و فعالان فرهنگی این کشور و سفرا و دیپلمات های خارجی از جمله ایران آغاز شد.

به گزارش روابط عمومی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، در این مراسم که در مرکز نمایشگاه های عمان برپا شد، حجت الاسلام والمسلمین محمدرضا نوری شاهرودی، سفیر جمهوری اسلامی ایران و سیدمحمدحسین هاشمی، معاون همکاری های علمی و فرهنگی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی و سیدعلی موسوی زاده، رایزن فرهنگی کشورمان حضور یافتند.

سفیر ایران و معاون همکاری های علمی و فرهنگی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی و رایزن فرهنگی کشورمان نیز ضمن بازدید از غرفه ناشران و شرکت کنندگان ایرانی با آنان گفت وگو و تبادل نظر کردند.

در این دوره از نمایشگاه که از 4 تا 13 اسفندماه ادامه خواهد داشت، 946 ناشر از سی و دو کشور جهان و شماری از ناشران ایرانی از جمله مؤسسه نمایشگاه های فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، مجمع جهانی اهل بیت(ع) و دو ناشر دیگر، آخرین آثار و انتشارات خود را در معرض دید علاقه مندان قرار داده اند.

سیدمحمدحسین هاشمی در مصاحبه با رسانه های عمانی، ضمن تقدیر از دولت عمان برای برگزاری این رویداد فرهنگی، انجام چنین برنامه هایی را باعث استحکام هرچه بیشتر روابط فرهنگی بین ملت ها و نخبگان دانست.

برگزاری 86 برنامه فرهنگی، ادبی و هنری به مناسبت بیست وپنجمین سالگرد راه اندازی نمایشگاه کتاب مسقط و برگزاری برنامه های مختلفی در تجلیل از اقدامات قابوس بن سعید سلطان راحل عمان از مهمترین برنامه های این دوره نمایشگاه است.

انتهای پیام/ص

11:02 - 1398/12/04 / شماره : 745851 / تعداد نمایش : 134

air.ir/Zrq6W7r

خبرگزاری مهر - گروه فرهنگ، صنعت بازی های رایانه ای، صنعتی 60 ساله است که طی سپری شدن این سال ها، در زمینه های مختلفی رشد کرده و امروزه یکی از سودآورترین صنعت ها محسوب می شود. چنین صنعتی مطمئناً دارای جایگاه های شغلی متعددی است که هر کدام از جایگاه ها و پست های شغلی در نوع خود دارای گرایش های متفاوتی هستند و همین تقسیم بندی گرایش ها در هر جایگاه، باعث تقسیم وظایف در تیم های بزرگ و پرجمعیت تولیدی می شود تا درنهایت به رشد و منفعت همه تولیدکنندگان و مصرف کنندگان صنعت منجر می شود، در حالی که امروزه این صنعت خیلی محبوب است اما برای مسئولان هنوز جایگاه صنعت بازی سازی به خوبی جدی نشده است و جایگاه شاخصی برای آن قائل نیستند، خبرگزاری مهر در این زمینه با بازی سازان در این زمینه گفت وگو کرده است که در ادامه نقطه نظرات آنان می آید:

بازی رایانه ای ما هنوز به صنعت تبدیل نشده است

اسماعیل صبوری ، بازی ساز و فعال در حوزه بازی های ویدئویی درباره شرایط ساخت بازی سازی می گوید: برنامه ریزی که ما برای ادامه فعالیت ها داریم گسترش دامنه ارتباطات با استودیوها و شرکت های ناشر خارج از ایران و همچنین توسعه تیم تولید جهت افزایش سرعت و کیفیت اجرای پروژه ها است. با توجه به دیدگاه خود ما، به نظر من در این مورد توسعه دهندگان بازی باید کیفیت و سرعت تولید پروژه های خودشان را بالا ببرند تا بتوانند در این مقطع حساس به فعالیت خود ادامه دهند.

او درباره صنعت بازی سازی در کشور بیان می کند: به اعتقاد من هنوز عنوان صنعت برای بازی سازی در ایران به هر دلیلی به رسمیت شناخته نمی شود، بنابراین نمی توانیم بازی سازی ایران را به عنوان صنعت درنظر بگیریم و اندک کسانی هم که می توان از آنها به عنوان توسعه دهنده های حرفه ای نام برد، به صورت مستقل در حال پیشبرد پروژه ها و برنامه ریزی خود هستند. پس نمی توان جایگاه خاصی برای صنعت بازی سازی ایران در مقایسه با کشورهای بزرگ در این زمینه درنظر گرفت. در رابطه با شرایط سخت کاری فعلی نیز متأسفانه در طی سال های گذشته شاهد این اتفاق ناراحت کننده (توقف فعالیت تیم های بازی سازی) بوده ایم و امسال هم با توجه به افزایش فشارها و شرایط پیچیده سیاسی و اقتصادی شاید اندک افراد باقی مانده از این جمع که به صورت عاشقانه درحال ادامه کار هستند هم دست از فعالیت خود بکشند.

هنوز عنوان صنعت برای بازی سازی در ایران به هر دلیلی به رسمیت شناخته نمی شود، بنابراین نمی توانیم بازی سازی ایران را به عنوان صنعت درنظر بگیریم و اندک کسانی هم که می توان از آنها به عنوان توسعه دهنده های حرفه ای نام برد، به صورت مستقل در حال پیشبرد پروژه ها و برنامه ریزی خود هستند

این بازی ساز درباره معضلات و مشکلات موجود در زمینه بازی های رایانه ای می گوید: متأسفانه دغدغه ما هنوز همان دغدغه چندین سال پیش، یعنی عدم وجود نیروی متخصص کافی در زمینه توسعه بازی است. بدین معنا که از نظر زیرساخت، ابتدایی ترین نیازمان برای این صنعت که وجود سیستم آکادمیک و جامع جهت آموزش و رشد استعدادهای موجود در این حرفه است برطرف نشده است. شاید بتوان نمونه هایی که توانستند در بازار ایران موفق باشند را اشاره کرد ولی تعدادشان بسیار کم است و با توجه به این موضوع می توان به نکته مهمی دست پیدا کرد که حتی بازی سازی برای بازار داخلی، علی رغم شناخت بیشتر سازندگان بازی از مخاطبان داخلی هم کار ساده ای نیست. بنابراین، اگر بازی سازان توانستند در بازار داخلی موفق بشوند، گام بعدی ورود به بازار خارج از ایران است که البته آن هم به دلیل مشکلات و عدم وجود زیرساخت های مورد نیاز کار بسیار سختی خواهد بود.

با توجه به پتانسیل بالایی که فرهنگ ایرانی- ملی ما دارد، می توانیم شاهد ایده برداری و تأثیر گرفتن بازی های رایانه ای از آن باشیم؛ کما اینکه عناوین مختلفی در این سال ها سعی در الگوگیری از داستان ها یا معماری ایرانی- اسلامی بوده اند و چه بسا که موفقیت هایی نیز کسب کرده اند. یکی از بخش های مهمی که بازی ها می توانند اثرگذار باشیند، خصوصاً اگر بومی شده باشند یا توسط افراد بومی ساخته شده باشند، آموزش است. از آنجایی که در بازی های رایانه ای سطح تعامل با مخاطب در بالاترین حالت ممکن است، بازی به مثابه بهترین ابزار آموزش و یادگیری است. با این اوصاف می بینیم که بسیاری از بای سازان در زمینه به کارگیری فرهنگ در بازی های رایانه ای به سختی از این حوزه بهره مند می شوند و علاقه چندانی برای استفاده از آن ندارند.

بازی های ویدئویی یک نیاز انسانی و فرهنگی است

محمد زهتابی ، سازنده بازی پسر خوانده و ارتش فرا زمینی درباره شرایط بازی سازی در کشور می گوید: با توجه به شرایط اقتصادی برای کل کشور و به ویژه صنعت بازی رشد چند سال اخیر صنعت بازی ایران در سال جاری تکرار نشده با توجه به این شرایط، از نظر من بازی سازهای ایرانی دو دسته هستند: تیم هایی که روی بازار داخلی تمرکز می کنند و تیم هایی که روی بازار خارجی متمرکز می شوند. کسانی که در این شرایط قابلیت فعالیت در بازار خارجی را دارند، مسلماً کار برای آن را به کار برای بازار داخلی ترجیح می دهند. با توجه به این که طی چند سال اخیر ترند صنعت بازی به سمت بازی های سبک هایپرکژوال و بتل رویال رفته، بازی سازهای ما نیز بیشتر به همین سمت کشیده شده اند؛ البته چون ساخت بازی های بتل رویال از نظر فنی پیچیده تر است و نیاز به جذب مخاطب بسیار دارد، تیم های زیادی در ایران سراغ این سبک بازی نرفته اند. اما بازی های هایپرکژوال چون منچ و مارپله بیشتر فراگیر شده اند و پیش بینی می شود که امسال نیز بیشتر از این سبک بازی ها ببینیم.

او ادامه می دهد: ما شرکت های متفاوتی با روند کاری متفاوت در کشور داریم که برای برخی این مساله صدق می کند و برای برخی دیگر خیر. در هر صورت، برای حفظ تیم ها اکثراً مجبور می شوند کارکنان کمتری را به کار بگیرند و تیم های خود را کوچک تر کنند. همان طور که اشاره شد، حجم معاملات و تولید صنعت بازی با توجه به شرایط اجتماعی و اقتصادی کمتر شده و بازی سازها می بایست به سمت راه های درآمدزایی جدید بروند. گذشته از این مهم، شرکت های بزرگی که با بازی سازها کار می کنند نیز امسال باید مراعات حال آنها و مخاطب هایشان را بکنند. به نظر من، بنیاد ملی بازی های رایانه ای به عنوان متولی صنعت بازی ایران می بایست بیشتر به این شرکت ها کمک کند تا حفظ شوند و کارشان به تعطیلی نرسد. فرض کنید اگر یک شرکت بازی سازی بزرگ امسال تعطیل شود، چه آثار منفی برای صنعت بازی ایران خواهد داشت. گذشته از کمک بنیاد، خود این شرکت ها نیز می بایست در شکل گیری تیم های کوچک تر کوشا باشند.

تیم هایی که روی بازار داخلی تمرکز می کنند و تیم هایی که روی بازار خارجی متمرکز می شوند. کسانی که در این شرایط قابلیت فعالیت در بازار خارجی را دارند، مسلماً کار برای آن را به کار برای بازار داخلی ترجیح می دهند

این بازی ساز درباره جایگاه صنعت بازی سازی در کشور بیان می کند: از نظر من، صنعت بازی ایران جایگاه خاص خود را داشته، دارد و خواهد داشت و این طور نیست که یک نفر بخواهد جایگاهی به آن بدهد. بازی های ویدئویی یک نیاز انسانی و فرهنگی محسوب می شوند و اگر هیچ کس هم کاری نکند، این جایگاه و این ظرفیت وجود دارد؛ این که ما چگونه از این ظرفیت استفاده کنیم اهمیت دارد. حتی در این شرایط اقتصادی نیز صنعت بازی ایران کمتر صدمه می بیند، زیرا صنعت بازی ایران مستقل و روی پا خودش رشد کرده و وابسته به دستگاه یا منبع مالی خاصی نیست. اکثر شرکت های بازی سازی ایران درآمدشان را توسط مخاطب های خودشان به دست آورده اند و همین باعث بقا آنها خواهد بود. با این که صنعت بازی ایران طی سال های گذشته ضربه هایی خورد، اما خود را حفظ کرد و به راه خود ادامه داد. اکنون می بینید که تعداد بازی های ایرانی که در بازار خارجی منتشر می شود هر سال بیشتر از سال پیش است و همین مهم نشان گر این است که صنعت بازی ایران در این شرایط سخت نیز راه گریز خود را پیدا می کند.

زهتابی درباره نوع حمایت ها و ساختار کمکی می گوید: بحث این که بنیاد ملی بازی های رایانه ای بخواهد به صورت مستقیم از تولید یک بازی حمایت کند، کار ثمربخشی نیست. ما تجربه 10 سال پیش را داریم که اکثراً محصولات نه چندان باکیفیتی تولید می شد، با بودجه های دولتی حمایت می شدند و اکثراً هم توسط مخاطب بازی نمی شدند. الان ما بازی هایی داریم که بیش از یک میلیون بازیکن دارند و بدون حمایت از طرف بنیاد ساخته شده اند. بنیاد باید تمرکزش را روی کارهایی بگذارد که یک شرکت عادی نمی تواند چنین کارهای بکند؛ برای مثال، احیای انستیتو ملی بازی سازی می تواند یکی از این کارها باشد. می دانید که ما الان دچار مشکل کمبود نیروی انسانی شده ایم و در چنین شرایطی، اولویت بنیاد می بایست تربیت نیرو و آموزش آنها باشد. از طریق دانشگاه ها و انجام کارهای عام المنفعه، بنیاد می تواند این مشکل را حل کند و در کنار آن مشکل های دیگری چون اشتغال زایی، مشکلات اقتصادی و غیره نیز رفته رفته برطرف می شوند.

او می گوید: کار دیگری که برای مثال بنیاد می تواند انجام دهد، ایجاد زیرساخت برای معرفی راحت بازی های خوب ایرانی به مردم و مخاطبان است. ایجاد این زیرساخت می تواند از طریق راه های مختلف تبلیغاتی، رایزنی با شهرداری، رایزنی با صداوسیما، برگزاری نمایشگاه انجام شود. کارهای دیگری از قبیل راه حل برای انتقال ارز، حمایت از شرکت های فعال در بازار خارجی برای شرکت در نمایشگاه های خارجی نیز از دیگر اموری است که بنیاد می تواند در دستور کار حمایتی خود قرار دهد. در واقع، ما در صنعت بازی کشور می توانیم هرمی داشته باشیم که از پایین به بالا می تواند شامل این موارد باشد: آموزش، شرکت های متمرکز بر بازار ایران و شرکت های متمرکز بر بازار خارجی. به نظر من، شمای این هرم و پیاده سازی و مرتبط کردم اجزای آن با یکدیگر می تواند برنامه ای جامعه و توسعه دهنده برای صنعت بازی کشور باشد.

بازی های ویدئویی نوظهورترین ابزار یا مدیا ارتباطی هستند و در این چند دهه موفق شدند تا بیش از دیگر رسانه ها فراگیر شوند. اما دولتمردان هنوز اعتقادی به بازی های رایانه ای ندارند و در دستور کارشان قرار نداده اند و توجه ای به این حوزه نشان نمی دهند، آنان بازی رایانه ای را بیشتر سرگرمی می دانند و گاه برای کودکان و نوجوانان مضر، از همین رو جای تعجب است! بسیاری از بازی سازان در این زمینه از حمایت های ناقص و گاه نبود حمایت شکایت دارند.

یک نفره بازی می سازم

محسن مجیدی راد ، برنامه نویس و فعال در حوزه باری های رایانه ای درباره کمک های مالی ساختارها در این زمینه می گوید: همگرا اتفاق خوبی برای من به عنوان بازی ساز و برنامه ریز نبود. با توجه به اینکه چندین بار هم به درخواست کننده همگرا، قبل از شروع کار گفتم که بعید می دانم چیزی از فیلتر دولت به ما برسد ولی آن ها اصرار داشتند که حتماً حمایت وجود دارد. همگرا به درد کسانی می خورد که هزینه صرف بازی می کنند و سرمایه دارند. نه کسانی که دانش بازی سازی دارند و بازی می سازند. چون همگرا مثل بیمه یک درصدی از مخارج بازی سازی را پرداخت می کند ولی من شخص حقیقی خودم بازی می سازم و سرمایه ندارم که بخواهم خرج کنم و همگرا درصدی را پرداخت کند. بهتر بود همگرا مستقیم به بازی سازهای فعال پول پرداخت می کرد که استودیوها زنده بمانند و بازی بسازند. ولی مثل تمام عملکردهای بد دولت بنیاد حتی نمی تواند بازی سازهای ایرانی را شناسایی کند تا اگر کمکی بتواند بکند اشتباهاً رانت به وجود نیاید. کلمه اشتباه را گفتم که تهمت نباشد.

او درباره بازی سازی و ساخت بازی در ادامه می دهد: ساخت بازی کوچک را مد نظر دارم که بتوانم به طور کامل تمام کنم. چون بازی های بزرگ نیاز به گرافیک و صدا و لول دیزاین حرفه ای دارد که هزینه مالی هم دارد ولی بازی کوچک را می توانم تنها انجام بدهم. بازار داخل و خارج فرق نمی کند. کسی که دارد غرق می شود به هر چه بتواند چنگ می زند. همچنین سعی می کنم که همه بازی ها را فارسی منتشر کنم زیرا ما در ایران زندگی می کنیم از فرهنگ موجود الهام می گیریم و بازی می سازیم. باید به مؤلفه های فرهنگی مثل پوشش و صدا و ژانر مور علاقه بازار توجه داشته باشیم تا بیشترین مخاطب را جذب کنیم.

کد خبر 4862056

مریم علی بابایی

به گزارش خبرگزاری مهر ، محمدرضا علیزاده دبیر اولین جشنواره ملی موسیقایی عکاسان هنراول از به تعویق افتادن این رویداد هنری به جهت پیشگیری از شیوع بیماری کرونا و رعایت بهداشت عمومی خبر داد.

وی گفت: جشنواره موسیقایی عکاسان هنر اول را به دلیل بیماری کرونا و رعایت بهداشت عمومی به تعویق انداختیم و مهلت ارسال آثار به نخستین جشنواره عکس عکاسان هنر اول نیز با موضوع معرفی آثار برتر عکاسان خبری عرصه موسیقی تمدید شد. بر این اساس طبق تصمیم شورای سیاست گذاری جشنواره، هنرمندانی که از حوزه عکاسی در آثار موسیقی فعال بوده اند تا پایان اسفند ماه سال 98 فرصت دارند آثار خود را از طریق آدرس festival.avatasvir.ir به دبیرخانه این جشنواره که به همت پایگاه خبری آوا تصویر و اداره کل هنرهای تجسمی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برگزار می شود ارسال کنند.

براساس توضیحات دبیرخانه جشنواره ملی موسیقایی عکاسان هنر اول در فراخوان منتشر شده حضور عکاسان فعال در حوزه موسیقی برای شرکت در این جشنواره آزاد است و عدم محدودیت سال تولید اثر، مالک بودن ارسال کننده اثر و ارسال حداکثر 10 فریم عکس، از شرایط شرکت در این جشنواره اعلام شده است.

تا پیش از این متقاضیان، تا پایان بهمن ماه فرصت حضور در جشنواره را داشتند که نظر به شیوع بیماری کرونا و لزوم رعایت بهداشت عمومی و حجم قابل توجه اجرای آثار صحنه ای در روزهای پایانی سال و بنا به درخواست متقاضیان حضور در جشنواره و کنسرت های پیش رو در اسفند، مهلت ارسال آثار تا پایان اسفندماه سال جاری تمدید شده است.

کد خبر 4862624

علیرضا سعیدی

به گزارش ایسنا و به نقل از واحد ارتباطات و رسانه اداره کل هنرهای تجسمی، اداره کل هنرهای تجسمی از گالری های سراسر کشور خواست مراسم افتتاحیه و اختتامیه نمایشگاه ها در گالری های سراسر کشور را به وقت دیگری موکول کنند.

این اداره کل با توجه به شیوع ویروس کرونا که موجب نگرانی جدی در جامعه شده است و حسب دستور وزارت بهداشت، از برگزارکنندگان خواست تمامی نمایشگاه ها و هرگونه تجمعات هنری به زمانی بعد از عادی شدن شرایط بهداشتی موکول شود.

سوم اسفند ماه هم با توجه به توصیه های اکید بهداشتی در شرایط کنونی و ضرورت پیشگیری مناسب از خطر ابتلا به بیماری، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی اطلاعیه ای مبنی بر تعطیلی برنامه های هنری و سینمایی در سراسر کشور صادر کرد.

انتهای پیام

دیروز گزارشی درباره ضررهای مالی که به گروه ها و هنرمندان عرصه های مختلف از جمله، تئاتر، سینما و موسیقی در این روزها و در پی لغو همه اجراهای صحنه ای تا پایان هفته، وارد می شود، تهیه کردیم و در آن به واکنش هایی که از سوی مدیران حوزه نمایش و سینما دراین باره انجام شده بود، پرداختیم. تا آن زمان محمد الله یاری مدیر دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دراین باره اظهار نظری نکرده بود و به نظر می رسید باز هم موسیقی به ته سیاهه حمایت مسئولان تبعید شده است. در ادامه، اما خوشبختانه رئیس دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هم به این موضوع وارد شد و درباره تمهیدات این نهاد برای حمایت از هنرمندان و گروه هایی که کنسرت هایشان در این ایام لغو شد، اظهار نظر کرد. بدون شک حتما علاقه مندان به هنر موسیقی در این روزها در جریان لغو خودخواسته اجراهای کنسرت کیهان کلهر نه تنها تا پایان هفته که تا پایان اسفندماه قرار گرفته اند. او در بیانیه ای اعلام کرد اجرای تور کنسرت شهر خاموش را تا پایان سال لغو می کند و امیدوار است بتواند در فرصتی بهتر این برنامه را در شهرهای مختلف ایران، به روی صحنه ببرد. جشن سالانه موسیقی ما هم که پیش از این دو مرتبه بعد از ماجراهای آبان ماه و سقوط هواپیمای اوکراینی به تعویق افتاده بود، دیروز به طور کل لغو شد تا علاقه مندان به این جشن موسیقایی خیالشان راحت شود و مطمئن شوند امسال از برگزاری این جشن خبری نیست. تعداد کنسرت هایی هم که در زمینه موسیقی باید در این چند روز به روی صحنه می رفت، اما بعد از فراگیری کرونا لغو شد، آنقدر زیاد است که حتی نام بردنشان به فضایی بسیار بیشتر از این صفحه احتیاج دارد.
محمد الله یاری مدیرکل دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بعد از مدیران دفتر بقیه انواع هنری، بالاخره درباره ماجرا، اظهارنظر کرد و گفت: بعد از انتشار اطلاعیه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی که خبر از تعطیلی تمامی برنامه های هنری و سینمایی کشور تا پایان هفته جاری به دلیل ضرورت پیشگیری مناسب از خطر ابتلاء به بیماری کرونا می داد و با هدف صیانت از سلامت آحاد جامعه با هماهنگی وزارت بهداشت آماهد شده بود، طبیعتا اجرای کنسرت های موسیقی هم در این ایام باید به تعویق می افتاد. او ادامه داد: هنرمندان و گروه هایی که در هفته پیش رو بنا بود کنسرتشان را روی صحنه ببرند، نهایت همکاری را در این باره داشتند و من از همه این عزیزان که در این اقدام پیشگیرانه همراهی ارزشمندی داشتند، سپاسگزاری می کنم.

حمایت ما تسریع در صدور مجوزهاست

به هر حال طبیعی است که در چنین شرایطی اهالی هنر موسیقی هم همچون فعالان بقیه عرصه های هنری سلامتی خودشان و البته مردم را در اولویت قرار بدهند، اما نکته دیگری که در این اوضاع و احوال طبیعی به نظر می رسد و لااقل رسانه ها آن را به عنوان وظیفه بالادستی مدیران فرهنگی به حساب می آورند، حمایت حداکثری آنان از هنرمندان و گروه هایی است که ممکن است در این شرایط زیان های زیادی را متحمل شوند. محمد الله یاری در این باره به مهر توضیح داد: به طور عمده شرکت ها و مؤسسات فعال بخش خصوصی مجری برگزاری کنسرت ها در بخش های مختلف هستند و دفتر موسیقی وزارت ارشاد به غیر از موارد نظارتی و صدور مجوز، نقشی در نحوه برنامه ریزی و اجرای کنسرت ها ندارد. صدور سریع مجوز برای گروه ها و هنرمندانی که شانس برگزاری کنسرت را در این روزها از دست داده اند، یکی از کارهایی است که مدیریت دفتر موسیقی به عنوان عمل حمایتی می تواند در دستور کار قرار بدهد. الله یاری با توضیح درباره این موضوع گفت: با توجه به اینکه به تعویق افتادن کنسرت ها ذیل اطلاعیه سراسری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با همکاری مستقیم وزارت بهداشت بوده، تمهیدات حمایتی ما هم در راستای تسریع در صدور مجوز کنسرت های به تعویق افتاده خواهد بود که در این زمینه دفتر موسیقی وزارت ارشاد بر حسب وظیفه خود نهایت همکاری را انجام خواهد داد تا در برگزاری تاریخ بعدی کنسرت های به تعویق افتاده، مشکلی از ناحیه دفتر موسیقی وجود نداشته باشد.

توتونچیان: مبالغ بلیت ها را بازمی گردانیم

یکی دیگری از ابهاماتی که در این روزها در عرصه اجراهای گونه های مختلف هنری وجود داشت، روشن نبودن تکلیف مخاطبانی بود که از مدت ها قبل، بلیت کنسرت، تئاتر یا فیلمی را که می خواستند، تماشا کنند، تهیه کرده بودند، اما با لغو برگزاری اجراهای مختلف مشخص نبود باید چه کنند و مبالغی که از سوی آنها پرداخت شده، به چه سرنوشتی دچار خواهد شد؟با توجه به اینکه در کشور ما چند سایت بلیت فروشی قدرتمند در زمینه فروش بلیت کنسرت و نمایش فعالیت می کنند، شاید پیگیری این ماجرا از آنها بتواند تا حدی خیال مخاطبان سردرگم را راحت کند. محمدحسین توتونچیان مدیر سامانه های فروش ایران کنسرت و ایران نمایش درباره بلاتکلیفی مخاطبان اجرای کنسرت ها و نمایش هایی که در این چند روز لغو شده اند، گفت: ما در زمینه کنسرت و تئاتر در سراسر ایران، پشتیبانی و خدمات مختلفی به مخاطبان ارائه می دهیم. سایت ایران کنسرت و ایران نمایش در شرایط حاضر رویه بازگرداندن مبالغ پرداخت شده برای تهیه بلیت به مخاطبان را انتخاب کرده است. او درباره علت این تصمیم گیری هم گفت: بزرگترین دلیل این اقدام ما که بلافاصله بعد از انتشار اطلاعیه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مبنی بر تعطیلی کلیه فعالیت های هنری انجام شد، احترام به انتخاب مخاطبان است.

شاید تعطیلی اجراها تمدید شود

البته در این میان ممکن است برخی از مخاطبان معتقد باشند که بازگرداندن مبلغ بلیت های تهیه شده از آنها دردی را دوا نمی کند چون آنها تصمیم داشته اند به تماشای کنسرت یا تئاتری بنشینند و با بازگرداندن مبلغ پرداخت شده، شانس حضور آنها در آن کنسرت یا تئاتر از بین می رود. توتونچیان دراین باره هم به مهر گفت: یکی از راه ها در شرایط پیش آمده این بود که به اعلام کنیم با بلیت های تهیه شده می شود هفته آینده به تماشای اثر انتخاب شده نشست اما آنچه منطق به ما می گوید این است که شاید با یک هفته تعطیلی ویروس کرونا ریشه کن نشود و تعطیلی اعلام شده تمدید شود. از سوی دیگر، حتی اگر این اتفاق نیفتد و ممنوعیت و محدودیت ها بعد از یک هفته به پایان برسد، ممکن است مخاطبان دوست نداشته باشند در مجامع عمومی حاضر شوند.
او ادامه داد: دوست ندارم مخاطب به خاطر بلیتی که از ما خریده، تحت فشار باشد زیرا این امر بر خلاف اصول اخلاقی است و به لحاظ مالی نیز پولی که با جبر و تحت فشار قراردادن مخاطب کسب شود، برکتی برای ما و گروه های هنری به همراه ندارد. نه ما و نه هنرمندان نگاه کاسب کارانه به فعالیتمان نداریم. در این میان ممکن است گروه ها و هنرمندان تمایل داشته باشند، مردمی که از آنها بلیت تهیه کرده اند بتوانند بعدا با همان بیلت ها به تماشای برنامه گروه ها بنشینند. توتونچیان دراین باره هم گفت: کارمزد بازگرداندن مبلغ بلیت به تمام مخاطبان از شخص بنده کسر شد. من حاضر بودم این اتفاق بیفتد اما خدشه ای به اعتماد مخاطبان نسبت به انتخاب سامانه فروش بلیت ما رخ ندهد. البته بعضی از گروه های موسیقی و تئاتری با این روشکه از سوی ما اتخاذ شده بود، مخالفت داشتند و مایل بودند مخاطبان را مجاب کنیم تا با بلیت هایشان در فرصتی دیگر به تماشای آثار بیایند اما زمانی که توضیحات ما را شنیدند اکثرشان این نگاه را پذیرفتند.

از هنرمندان و مخاطبان حمایت می کنیم

با توجه به توانمندی و قدرتی که شرکت ققنوس و دو سامانه بلیت فروشی ایران کنسرت و ایران نمایش در زمینه فروش بلیت اجراهای موسیقی و تئاتر در کشور دارند، شاید یکی از پرسش ها این باشد که این شرکت چه حمایت هایی از هنرمندان و گروه هایی که اجراهایشان لغو شده، خواهد کرد.
توتونچیان در پایان سخنانش در این باره توضیح داد: اگر محدودیت ها برداشته شود، ما (البته با هزینه شخصی) تسهیلاتی را برای گروه های هنری و مخاطبان در نظر گرفته ایم و اطلاع رسانی و تبلیغات لازم برای از سرگیری اجراها را انجام می دهیم.
*دو شیوه را برای مخاطبان در نظر گرفته ایممحمد عمروآبادی مدیر سامانه فروش بلیت تیوال هم به عنوان یکی از سایت های توانمند در زمینه فروش بلیت تئاتر و البته سامانه ای که در زمینه فروش بلیت کنسرت هم فعال است، درباره وضعیت پیش آمده، گفت: ما یک روز بعد از اطلاعیه رسمی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، در این باره به شکلی گسترده اطلاع رسانی کردیم تا مخاطبان بدانند در این یک هفته، نمی توانند به سالن های اجرا مراجعه کنند. او درباره شیوه در نظر گرفته شده از سوی تیوال برای جبران هزینه مخاطبان گفت: ما 2 حالت برای عزیزان خریدار بلیت در این هفته در نظر گرفتیم؛ اول برای عزیزانی که جایگزینی برایشان مقدور نیست. در این شرایط که مربوط به کنسرت یا تئاتری است که دیگر قرار نیست اجرا شود، به صورت خودکار هزینه خرید بلیت به حساب مخاطبان عزیر عودت داده می شود و با پیامک به آن ها اطلاع رسانی می کنیم. دسته دوم درباره آثاری است که شانس جایگزینی دارند و ما به عنوان یک گزینه، بلیت ها را به روز معادل هفته بعد جابه جا می کنیم اما اگر خریداران بلیت به حضور در آن اجرا و در آن تاریخ تمایل نداشته باشند، با ارائه درخواست، مبلغ خرید بلیت به حساب آنها بازگردانده خواهد شد.

دو تا سه هفته زمان لازم داریم

او درباره بازه زمانی لازم برای بازگرداندن مبلغ بلیت های خریداری شده به حساب مخاطبان هم گفت: سایت ما همیشه متعهد و سریع و چابک بوده اما با توجه به گستردگی وضعیت و خریدها، به مخاطبان و کاربران عزیزمان اطلاع دادیم که برای عودت مبلغ بلیت های خریداری شده به حسابشان، بین 2 تا 3 هفته صبوری داشته باشند. عمروآبادی در پایان هم در این باره که اگر تعطیلی کنسرت ها و نمایش ها برای هفته آینده هم تمدید شود، چه اتفاقی خواهد افتاد گفت: هنوز وضعیت مشخصی برای پایان محدودیت و تعطیلی اعلام شده وجود ندارد و مشخص نیست که تمدید می شود یا نه. ممکن است این تعطیلی تمدید شود. امکان خرید بلیت از سوی مخاطبان برای پروژه هایی که درخواست داده اند و فروش بلیت هفته آینده شان باز شده، امکان پذیر است اما این به معنای اینکه احتمال تمدید شدن تعطیلی در هفته آینده وجود ندارد، نیست.

همدلی

به گزارش ایسنا، روابط عمومی جشن تصویر سال دوشنبه ( پنجم اسفند ماه) اعلام کرد که بر اساس هماهنگی خانه هنرمندان ایران، مرکز هنرهای تجسمی و ستاد برگزاری تصویر سال، بخش نمایشگاهی هفدهمین دوره از این رویداد، همچون جشنواره فیلم تصویر، فعلا تا نهم اسفند تعطیل است.

پیشتر روز شنبه سوم اسفند بخش فیلم این جشنواره به علت بیانیه وزارت فرهنگ و ارشاد در راستای لغو فعلی کلیه برنامه های فرهنگی و سینمایی، تعطیل شده بود.

انتهای پیام

به گزارش خبرنگار مهر ، طبق اعلام وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و به دلیل جلوگیری از شیوع ویروس کرونا ، فعالیت های هنری اعم از سینما، تئاتر و موسیقی از 4 تا 9 اسفند تعطیل شدند. این در حالی است که مخاطبان بسیاری از کنسرت های موسیقی و همچنین اجراهای تئاتری در سایت های مختلف فروش بلیت، اقدام به خرید بلیت کرده بودند و تعطیل شدن اجرا وضعیت را متفاوت کرد.

این امر باعث نگرانی مخاطبان در خصوص وضعیت مبالغ هزینه شده برای خرید بلیت خود شدند.

سایت های مختلف در این شرایط تمهیداتی را در نظر گرفتند.

هزینه بلیت ها را عودت می دهیم

محمدحسین توتونچیان مدیر سامانه های فروش ایران کنسرت و ایران نمایش درباره وضعیت هزینه بلیت های خریداری شده توسط مخاطبان با توجه به یک هفته تعطیلی فعالیت های هنری، به خبرنگار مهر گفت: ما در زمینه کنسرت و تئاتر در سراسر کشور پشتیبانی و خدمات ارائه می دهیم و در شرایط پیش آمده رویه عودت وجه بلیت به مخاطبان را انتخاب کردیم. بزرگترین دلیل این اقدام که بلافاصله بعد از اعلام وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مبنی بر تعطیلی فعالیت های هنری انجام شد، احترام به انتخاب مخاطبان است.

یکی از راه ها در شرایط پیش آمده این بود که به مخاطبان اعلام کنیم با بلیت خریداری شده می توانند در هفته آینده به تماشای اثر انتخاب شده بنشینند ولی آنچه منطق به ما می گوید این است که شاید با یک هفته تعطیلی ویروس کرونا ریشه کن نشود و تعطیلی اعلام شده تمدید شود وی توضیح داد: یکی از راه ها در شرایط پیش آمده این بود که به مخاطبان اعلام کنیم با بلیت خریداری شده می توانند در هفته آینده به تماشای اثر انتخاب شده بنشینند ولی آنچه منطق به ما می گوید این است که شاید با یک هفته تعطیلی ویروس کرونا ریشه کن نشود و تعطیلی اعلام شده تمدید شود. از طرفی حتی اگر این اتفاق نیفتد و ممنوعیت و محدودیت ها به این یک هفته ختم شود، مشخص نیست مخاطب دوست داشته باشد در مجامع عمومی حضور پیدا کند.

وی در ادامه سخنان خود تأکید کرد: دوست ندارم مخاطب به واسطه بلیتی که از ما خریداری کرده، تحت فشار قرار بگیرد زیرا این امر بر خلاف اخلاق انسانی است و به لحاظ مالی نیز پولی که با جبر و فشار قراردادن مخاطب کسب شود، برکتی برای ما و گروه های هنری نخواهد داشت. نه ما و نه هنرمندانی که در زمینه هنر فعالیت می کنیم نگاه کاسب کارانه به فعالیت خود نداریم.

توتونچیان اظهار کرد: هزینه کارمزد عودت مبلغ بلیت ها به تمام مخاطبان از شخص بنده کسر شد؛ حاضر بودم این اتفاق بیفتد اما خدشه ای در اعتماد مخاطبان نسبت به انتخاب سامانه فروش بلیت ما ایجاد نشود. البته برخی از گروه های موسیقی و تئاتری با این روش مخالف بودند و دوست داشتند مخاطبان را مجاب کنیم تا با بلیت های خریداری شده در فرصت دیگری به تماشای آثار بنشینند اما وقتی توضیحات مربوطه را به آن ها ارائه دادیم و اینکه مخاطب با اطمینان و میل باطنی خود باید بلیت روزهای جدید را خریداری کند، اکثرشان پذیرفتند.

وی در پایان سخنان خود گفت: اگر محدودیت ها برداشته شود، ما تسهیلاتی را برای گروه های هنری و مخاطبان البته با هزینه شخصی خودمان در نظر گرفته ایم و اطلاع رسانی و تبلیغات لازم برای از سرگیری اجراها را انجام می دهیم.

مخاطبان دو تا سه هفته صبوری داشته باشند

محمد عمروآبادی مدیر سامانه فروش بلیت تیوال نیز درباره وضعیت پیش آمده، به خبرنگار مهر گفت: ما به فاصله یک روز بعد از اعلام رسمی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، اطلاع رسانی عمومی کردیم تا مخاطبان بدانند که طی یک هفته تعیین شده نمی توانند به سالن ها مراجعه کنند. همچنین شیوه پشتیبانی مان را طراحی کردیم به این شکل که 2 حالت برای عزیزان خریدار این هفته متصور هستیم؛ اول برای عزیزانی که جایگزینی برایشان مقدور نیست یعنی کنسرت یا تئاتری که دیگر قرار نیست اجرا شود، به صورت خودکار هزینه خرید بلیت به حسابشان عودت و با پیامک به آن ها اطلاع داده می شود. دسته دوم آثاری هستند که شانس جایگزینی دارند و ما به عنوان یک گزینه، بلیت ها را به روز معادل هفته بعد جابجا می کنیم اما اگر مایل نباشند و برای شأن مقدور نباشد با ارائه درخواست، مبلغ خرید بلیت به حساب شأن عودت داده می شود.

وی ادامه داد: سایت ما همیشه متعهد بوده و سریع و چابک بوده ولی با توجه به گستردگی وضعیت و خریدها، به مخاطبان و کاربران عزیزمان اطلاع دادیم که برای عودت مبلغ بلیت های خریداری شده به حسابشان، بین 2 تا 3 هفته صبوری داشته باشند.

عمروآبادی در بخش پایان سخنان خود تأکید کرد: هنوز وضعیت مشخصی برای پایان محدودیت و تعطیلی اعلام شده وجود ندارد و مشخص نیست که تمدید می شود یا نه. اگر سلامتی جامعه حکم کند شاید هفته بعد هم این تعطیلی تمدید شود. امکان خرید بلیت از سوی مخاطبان برای پروژه هایی که درخواست داده اند و فروش بلیت هفته آینده شان باز شده، امکان پذیر است اما این به معنای اینکه احتمال تمدید شدن تعطیلی در هفته آینده وجود ندارد، نیست.

کد خبر 4861741

فریبرز دارایی

به گزارش حوزه تجسمی گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان ،با توجه به اطلاعیه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مبنی بر تعطیلی برنامه های فرهنگی و هنری و همچنین رعایت توصیه های بهداشتی و پیشگیری از شیوع ویروس کرونا، تمامی برنامه های خانه هنرمندان ایران در سالن ها و تماشاخانه استاد انتظامی به جز برنامه گالری ها تا جمعه 98/12/9 تعطیل و به تاریخ دیگری که متعاقباً توسط روابط عمومی و امور بین الملل خانه هنرمندان ایران اعلام خواهد شد، موکول می شود.

ضمناً ادامه برنامه هفته سینمای ایتالیا و برنامه های سینمای هنر و تجربه در خانه هنرمندان ایران نیز لغو و به تاریخ دیگری موکول شد.

گفتنی است گالری های خانه هنرمندان ایران هر روز میزبان علاقه مندان بازدید از هفدهمین دوره تصویر سال هستند.

انتهای پیام/

گلناز رامین فر روز دوشنبه درباره حضور در جشنواره بین المللی هنرهای تجسمی فجر به خبرنگار فرهنگی و هنری ایرنا، گفت: با توجه به اینکه گالری هونره یک سال از تاسیسش می گذرد امسال برای اولین بار است که در جشنواره فجر حضور دارم و روز اول جشنواره را بسیار پرشور دیدم اما از آن روز به بعد بازدیدکننده چندانی نداشتیم و اثری هم فروش نرفته است.

تاثیر کرونا بر آثار هنری

وی افزود: البته شرایط حاکم و اتفاقات تلخی که اخیراً رخ داده و شیوع بیماری کرونا، در این مورد بی تاثیر نبوده است.

رامین فر در مورد قیمت گذاری آثاری که در غرفه گالری هونره روی دیوار رفتند، اظهار داشت: در مرحله اول، هنرمندان قیمت ها را پیشنهاد دادند و در نهایت با مشاوران مشورت و قیمت را تعیین کردیم.

دغدغه فروش آثار داریم

وی با اشاره به وضعیت نه چندان مناسب اقتصاد هنر، گفت: اولین دغدغه من به عنوان گالری دار این است که غیر از اینکه دیوار گالری با کارهای خوب بیننده را جذب کند، دغدغه فروش آثار را دارم، چون اصل همین است و هم هنرمند چنین انتظاری از ما به عنوان گالری دار دارد و هم فروش یک اثر نیاز به پشتیبانی دارد.

من فکر می کنم در کشور ما روال و جریانی برای تبلیغ و اشاعه فرهنگ خرید آثار هنری در نظر گرفته نشده است و هیچ حمایتی از آن نمی شود و این امر در شهرستان ها با توجه به ناشناخته بودن و پایین بودن قدرت خرید مردم، بیشتر محسوس است.

بسط خرید و استفاده از آثار هنری وظیفه مسئولان است

مدیر گالری هونره با تاکید بر فرهنگ استفاده از آثار هنری بیان کرد: علیرغم وضعیت اقتصادی نامناسب، هنوز خرید آثار هنری انجام می شود اما مهمترین بحث در خرید آثار هنری، فرهنگ استفاده از آثار هنری است و بسط این فرهنگ، وظیفه مسئولان است که در برنامه های خود جایی را برای آن در نظر بگیرد.

وی تاکید کرد: جشنواره تجسمی فجر مطمئناً می تواند در توسعه و بسط فرهنگ خرید و استفاده از آثار هنری و به صورت کلی در بحث اقتصاد هنر تاثیرگذار باشد.

تاکید بر توسعه فرهنگ خرید آثار هنری

رامین فر در پایان ابراز امیدواری کرد تا سال های آینده بخش فروش آثار هنری در جشنواره تجسمی فجر ادامه پیدا کند البته با حمایت بیشتر از سوی نهادها و مراکز خصوصی و دولتی که قدرت خرید بالاتری دارند و همین موضوع سبب می شود فرهنگ خرید و استفاده از آثار هنری توسعه پیدا کند. گالری ها و هنرمندانی که از شهرستان ها حضور پیدا می کنند نیز نیاز به حمایت بیشتر دارند.

دوازدهمین جشنواره تجسمی فجر در یک نگاه

دوازدهمین جشنواره بین المللی هنرهای تجسمی فجر 29 بهمن ماه 98 با حضور هادی مظفری مدیرکل دفتر هنرهای تجسمی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ابراهیم حقیقی دبیر جشنواره و جمعی از هنرمندان پیشکسوت و جوان عرصه هنرهای تجسمی در فرهنگستان هنر، موسسه صبا افتتاح شد.

با توجه به تصمیم شورای سیاستگذاری دوازدهمین جشنواره هنرهای تجسمی مبنی براینکه هزینه های این آئین به سیلزدگان سیستان و بلوچستان اختصاص یابد از این رو مراسم افتتاحیه تنها به بریدن روبان بسنده و پس از آن حاضران از جشنواره و نمایشگاه برپایی بازدید کردند.

دوازدهمین جشنواره هنرهای تجسمی فجر با 900 اثر تجسمی در بخش های نقاشی، گرافیک، عکس، مجسمه، سرامیک، خوشنویسی، نگارگری، تصویرسازی، کارتون و کاریکاتور و هنرهای جدید در مجموعه فرهنگی هنری صبا کار خود را آغاز کرد و تا 5 اسفند به کار خود ادامه خواهد داد.

بخش های طوبای زرین، چارسوی هنر، چارخانه (ویژه شهرستانها) و بخش پژوهش، مفاخر و بزرگداشت ها بخش های این دوره از جشنواره تجسمی فجر هستند .

115 اثر با موضوع بازسازی وقایع تاریخی و اقلیم ها حضور دارند در بخش طوبای زرین 448 اثر از 338 هنرمند به رقابت با یکدیگر می پردازند. امسال برای نخستین بار آثار این بخش با نظر شرکت کنندگان در معرض فروش نیز گذاشته خواهد شد. بخش چارسوی هنر به حضور گالری های تهران و شهرستان و نمایش و فروش آثار هنرمندان این گالری ها اختصاص دارد. بخش چارخانه نیز به بخش گفتگوی هنرعکاسی استانها اختصاص دارد.

میان آثار ارسالی شورای هنری جشنواره 120 اثر در بخش نقاشی، 50 اثر در بخش عکس، 29 اثر در بخش پوستر، 37 اثر در بخش تصویرسازی، 53 اثر در بخش نگارگری، 97 اثر در بخش خوشنویسی، 22 اثر در بخش کارتون و کاریکاتور، 18 اثر در بخش مجسمه، 12 اثر در بخش سرامیک و 12 اثر در بخش رسانه های هنری انتخاب شدند.

امسال زنان پیشتاز شرکت در جشنواره تجسمی فجر هستند و بیشترین آثار ارسالی به ترتیب از استان های تهران، اصفهان و خراسان رضوی به جشنواره رسیده است.

از میان 3032 هنرمند شرکت کننده در این دوره از جشنواره، 1692 شرکت کننده زن و 1340 شرکت کننده مرد هستند. همچنین بر اساس مدک تحصیلی بیشترین شرکت کنندگان را افرادی با کارشناسی و کارشناسی ارشد تشکیل می دهند که به ترتیب 1415 نفر از شرکت کنندگان دارای مدرک کارشناسی، 833 نفر از شرکت کنندگان دارای کارشناسی ارشد، 486 شرکت کننده دارای دیپلم، 247 نفر از شرکت کنندگان دارای کاردانی، 6 شرکت کننده دارای تحصیلات حوزوی و 45 شرکت کننده نیز دارای مدرک دکترا هستند.

دوازدهمین جشنواره هنرهای تجسمی فجر از تاریخ 29 بهمن تا 5 اسفند در موسسه فرهنگی و هنری صبا برگزار خواهد شد و اختتامیه این رویداد نیز نهم اسفند در تالار وحدت برگزار می شود .

دوازدهمین جشنواره هنرهای تجسمی فجر، چارسوی هنر بخش ویژه گالری ها در نمایشگاه آثار دوازدهمین جشنواره هنرهای تجسمی فجر است و برای دومین سال پیاپی در این جشنواره برگزار می شود و گالری های تهرانی و شهرستانی آثار هنرمندان خود را در صورت تمایل برای فروش عرضه کرده اند. آثار برجسته ای در بخش هنرهای نو جشنواره تجسمی فجر حضور دارند
آنچه بیشتر در بازدید از بخش چارسوی هنر به چشم می آید آثار هنرمندان شاخص تجسمی است که در کنار آثار جوانان قرار گرفته است اغلب این آثار به صورت امانی و برای فروش عرضه شده اند .
در بدو ورود به بخش چارسوی هنر گالری صبا با آثار بزرگان هنر تجسمی خودنمایی کند. در گالری صبا 24 اثر از 22 هنرمند شاخص به نمایش درآمده است، آثاری دیدنی از بهرام دبیری، حسین محجوبی، رضا بانگیز، محمود زنده رودی، محمد احصایی، نصرالله افجه ای و... برای نخستین بار در دوازدهمین جشنواره هنرهای تجسمی فجر به دیوار رفته است که بر اعتبار این جشنواره می افزاید.

فاطمه رضایی، مدیر فروش گالری صبا در پاسخ به این سوال که آیا ارائه آثار هنرمندان شاخص در جشنواره فجر و قرار گرفتن جوانان در کنار آنها می تواند به اقتصاد هنر کمک کند، توضیح داد: حضور آثار هنرمندان شاخص به رونق بیشتر جشنواره فجر و تداوم آن کمک می کند؛وقتی اثری از هنرمند پیشکسوت در جشنواره فجر به دیوار می رود شناسنامه ای برای جشنواره می شود و از طرفی قوت قلب برای خریداران آثار هنری است ، در کنار اینها وقتی اثر هنرمند جوانی در جشنواره در کنار هنرمند پیشکسوت عرضه می شود اعتباری برای وی می آفریند .
وی تاکید کرد: حضور آثار بزرگان تجسمی در دوازدهمین جشنواره هنرهای تجسمی کسب اعتبار برای جشنواره است و به ثبات و تداوم جشنواره کمک خواهد کرد.نگارخانه هم به جوانان اعتبار می دهند که آثار آنها را در کنار آثار اساتید قرار می دهند.

گالری ایده نیز با 40 اثر هنری از هنرمندان پیشکسوت و جوان در کنار هم مثل فرامرز پیل ارام، رضا هدایت، کاظم خراسانی، زهرا عشی و حدیث علی پور و... در چارسوی هنر دوازدهمین جشنواره هنرهای تجسمی فجر حضور فعالی دارد. این گالری که رویکرد حمایتی و آموزشی به هنرمندان جوان دارد آثاری را برای فروش به نمایش گذاشته است .
اسفندیار عبادی، کارشناس هنری در گالری ایده درباره حضور گالری ها در جشنواره هنرهای تجسمی گفت: حضور گالری ها در جشنواره هنرهای تجسمی می تواند موثر باشد و باعث ارتقای روابط گالری دارها و هنرمندان شود و در عین حال گالری هایی که از هنرمندان جوان حمایت می کنند و جوانی که با گالری کار می کند به شکل اصولی تر با کار حرفه ای و تخصصی با گالری ها آشنا می شود.
وی ادامه داد: حضور گالری های تهران در جشنواره فجر در کنار هم در یک فضای متمرکز باعث آشنایی بیشتر گالری دارها با هم می شود و از طرفی تعامل آنها با یکدیگر را افزایش می دهد.یکپارچگی جشنواره فجر در مرکز صبا به نفع دوازدهمین جشنواره هنرهای تجسمی فجر است.

گالری ترانه باران هم به آثار خوشنویسی اختصاص دارد در این گالری علاوه بر نمایش آثار هنرمندان خط نگار چون یدالله کابلی و علی اشرف صندوق آبادی در کنار موزه رضا مافی قرار داده شده است. این موزه آثار خط و لوازم شخصی و جراید متعلق به این هنرمند خطاط ارائه شده است.
محبوبه کاظمی دولابی، مدیر گالری ترانه باران گفت: گالری ترانه باران تصمیم گرفته است که در هر دوره بخشی از وسایل کار و زندگی و در کنار آن یک سری سند از زندگی هنری اساتید را به نمایش بگذارد و یک موزه گالری درست کند تا مردم نیز بیشتر با این هنرمندان آشنا شوند. در این دوره نیز در جشنواره موزه رضا مافی را برگزار کردیم. در کنار این غرفه البته آثار دیگر خوشنویسان معاصر را نیز نمایش داده ایم.
وی ادامه داد: گالری ترانه باران به طور اختصاصی روی هنر خوشنویسی کار می کند چون گمانمان این است که خوشنویسی هنر، اجداد و نیاکان ماست و شاید باید بگویم ما صاحب گنجی هستیم که هنوز قدر آن را به درستی درک نکرده ایم. تلاش ما در این گالری شناساندن این گنج به مردم است.

بخش چارسوی هنر دوازدهمین جشنواره هنرهای تجسمی با عرضه آثار بزرگان هنر ایران و آثار جوانان جویای نام بسیار دیدنی است و علاقمندان تا 5 اسفند فرصت بازدید از این نمایشگاه را از یاد نبرند.

دوازدهمین جشنواره تجسمی فجر در یک نگاه

دوازدهمین جشنواره بین المللی هنرهای تجسمی فجر 29 بهمن ماه 98 با حضور هادی مظفری مدیرکل دفتر هنرهای تجسمی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ابراهیم حقیقی دبیر جشنواره و جمعی از هنرمندان پیشکسوت و جوان عرصه هنرهای تجسمی در فرهنگستان هنر، موسسه صبا افتتاح شد.

با توجه به تصمیم شورای سیاستگذاری دوازدهمین جشنواره هنرهای تجسمی مبنی براینکه هزینه های این آئین به سیلزدگان سیستان و بلوچستان اختصاص یابد از این رو مراسم افتتاحیه تنها به بریدن روبان بسنده و پس از آن حاضران از جشنواره و نمایشگاه برپایی بازدید کردند.

دوازدهمین جشنواره هنرهای تجسمی فجر با 900 اثر تجسمی در بخش های نقاشی، گرافیک، عکس، مجسمه، سرامیک، خوشنویسی، نگارگری، تصویرسازی، کارتون و کاریکاتور و هنرهای جدید در مجموعه فرهنگی هنری صبا کار خود را آغاز کرد و تا 5 اسفند به کار خود ادامه خواهد داد.

بخش های طوبای زرین، چارسوی هنر، چارخانه (ویژه شهرستانها) و بخش پژوهش، مفاخر و بزرگداشت ها بخش های این دوره از جشنواره تجسمی فجر هستند .

115 اثر با موضوع بازسازی وقایع تاریخی و اقلیم ها حضور دارند در بخش طوبای زرین 448 اثر از 338 هنرمند به رقابت با یکدیگر می پردازند. امسال برای نخستین بار آثار این بخش با نظر شرکت کنندگان در معرض فروش نیز گذاشته خواهد شد. بخش چارسوی هنر به حضور گالری های تهران و شهرستان و نمایش و فروش آثار هنرمندان این گالری ها اختصاص دارد. بخش چارخانه نیز به بخش گفتگوی هنرعکاسی استانها اختصاص دارد.

میان آثار ارسالی شورای هنری جشنواره 120 اثر در بخش نقاشی، 50 اثر در بخش عکس، 29 اثر در بخش پوستر، 37 اثر در بخش تصویرسازی، 53 اثر در بخش نگارگری، 97 اثر در بخش خوشنویسی، 22 اثر در بخش کارتون و کاریکاتور، 18 اثر در بخش مجسمه، 12 اثر در بخش سرامیک و 12 اثر در بخش رسانه های هنری انتخاب شدند.

امسال زنان پیشتاز شرکت در جشنواره تجسمی فجر هستند و بیشترین آثار ارسالی به ترتیب از استان های تهران، اصفهان و خراسان رضوی به جشنواره رسیده است.

از میان 3032 هنرمند شرکت کننده در این دوره از جشنواره، 1692 شرکت کننده زن و 1340 شرکت کننده مرد هستند. همچنین بر اساس مدک تحصیلی بیشترین شرکت کنندگان را افرادی با کارشناسی و کارشناسی ارشد تشکیل می دهند که به ترتیب 1415 نفر از شرکت کنندگان دارای مدرک کارشناسی، 833 نفر از شرکت کنندگان دارای کارشناسی ارشد، 486 شرکت کننده دارای دیپلم، 247 نفر از شرکت کنندگان دارای کاردانی، 6 شرکت کننده دارای تحصیلات حوزوی و 45 شرکت کننده نیز دارای مدرک دکترا هستند.

دوازدهمین جشنواره هنرهای تجسمی فجر از تاریخ 29 بهمن تا 5 اسفند در موسسه فرهنگی و هنری صبا برگزار خواهد شد و اختتامیه این رویداد نیز نهم اسفند در تالار وحدت برگزار می شود .

به گزارش خبرنگار ایلنا، یکی از اتفاقات مورد توجه در حوزه موسیقی تشکیل گروه های فعال است. در ایران تشکیل گروه موسیقی معمولا در گونه های کلاسیک و سنتی مرسوم است. بی شک تشکیل گروه با فعالیت های مشخص در شرایط فعلی اتفاقی دشوار است، زیرا در این زمینه مشکلاتی در نحوه حمایت ها و چگونگی مدیریت گروه ها وجود دارد که گاه باعث تعطیلی گروه ها می شود. بنا به همین دلایل تعداد گروه های فعال در عرصه موسیقی به لحاظ کمی زیاد نیست و فعالیت اغلب آنها محدود به جشنواره ها و مناسبت ها است.

رضا شایسته (آهنگ ساز، نوازنده و مدرس) یکی از فعالان عرصه موسیقی است که ارکستر چکاوک را در سال 1377 تاسیس کرده است. شایسته برای یادگیری ویلن از محضر زنده یاد اسدالله ملک بهره برده و ردیف های ابولحسن صبا و نوازندگی کلاسیک ویلن را از حسن اعتمادی، ابراهیم لطفی و همایون رحیمیان آموخته است. او همچنین نزد وارطان ساهاکیان به یادگیری تئوری موسیقی، سلفژ، هارمونی، کنترپوان، ارکستراسیون پرداخته است.

یکی از دغدغه های رضا شایسته که سال هاست در زمینه آموزش موسیقی فعال است و رهبری ارکستر را از نصیر حیدریان و منوچهر صهبایی آموخته، آموزش ویلن ایرانی و ردیف های اسدالله ملک است. او می گوید: متاسفانه سالهاست ویلون ایرانی تا حدود بسیاری کنار گذاشته شد و این اتفاق به ما و موسیقی ایرانی ضربه زد.

شما ارکستر چکاوک را سال 1377 تشکیل داده اید. مبنای فعالیت ارکسترتان چیست؟

مبنای فعالیت ارکستر چکاوک اخلاق مداری است. یعنی آنچه به عنوان رهبر و سرپرست برایم اهمیت دارد در وهله اول اخلاق است و پس از آن به مهارت و توانمندی نوازنده توجه می کنم. به طور کلی آنچه برای من اهمیت دارد اخلاق است و تلاشم این بوده بهترین نوازندگان کشور را گرد یکدیگر جمع کنم.

آنچه باعث شده در نحوه انتخاب اعضا و شیوه مدیریت ارکستر تا این حد اخلاق مدار باشید، چیست؟

به هرحال زمانی که تعداد اعضای ارکستر زیاد است و مثلا 40 نفر است، کافی است یک نفر به مقولات مهم اخلاقی توجه نکند و مشکلات اخلاقی داشته باشد که در این صورت آن مشکلات فعالیت دیگر اعضا را نیز تحت تاثیر قرار خواهد داد و اصطلاحا به دیگران سرایت خواهد کرد. بنابراین تمام تلاشم این بوده تا بهترین ها را برای فعالیت در ارکستر چکاوک انتخاب کنم و حال نیز راضی هستم. حتی شما اگر از وزارت ارشاد یا بنیاد رودکی استعلام بگیرید، متوجه خواهید شد که من به اتفاق ارکستر چکاوک طی سال های فعالیت مان هیچ حاشیه ای نداشته ایم و در این زمینه حتی یک مورد نیز وجود ندارد، همواره سعی کرده ایم نامی نیک از خودمان به جا بگذاریم و برای اعتبارمان ارزش بسیاری قائلیم؛ زیرا برای ذره ذره آن زحمت کشیده ایم و آن را ذره ذره به دست آورده ایم.

بیش از دو دهه است که ارکستر چکاوک را سرپا و فعال نگه داشته اید. درباره چند و چون فعالیت ها و استمرار تمرینات و اجراها گروه کمی توضیح دهید.

فعالیت ارکستر چکاوک طی سال ها و دهه های گذشته مستمر بوده است. شاید مثلا سالی دوبار کنسرت برگزار کرده باشیم، اما تلاش کرده ایم اگر کاری ارائه می دهیم آن آثار قابل قبول و قابل اجرا باشند.

آنچه به آثار هنری ارزش و هویت می دهد، مخاطب و میزان توجه او به اثر است. مخاطبان ارکستر چکاوک از چه قشر و طیفی هستند؟

بی شک مخاطب برای ما اهمیت دارد؛ زیرا هنرمند با مخاطبانش و تشویق های مردم زنده است و ادامه حیات می دهد. به هرحال کار هنرمند باید دیده شود و مورد ارزیابی قرار گیرد لذا ما باید به تولید و اجرای آثاری بپردازیم که نظر و رضایت مخاطبان را جلب کند. درباره مخاطبان مورد نظر ارکستر چکاوک نیز باید بگویم ما به آثاری می پردازیم که عوام و خواص آنها را بپسندند.

از رویه ای که برای جلب نظر مخاطبان طیف های مختلف پیش گرفته اید، رضایت دارید؟

بله و به نظرم رمز موفقیت ما این است که با کارشناسان و استادان موسیقی، همچنین با مخاطبان تعامل داشته ایم و داریم. من و دیگر اعضای گروه همیشه از نقدهای منصفانه منتقدان، استادان و مخاطبان در جهت اصلاح کار و آثارمان، استقبال کرده ایم. به طور معمول هر زمان که برنامه و اجرای ما به پایان می رسد برای صحبت درباره آنها با کارشناسان موسیقی تماس می گیرم. یا آثار مورد نظرم را به اساتید موسیقی می سپرم تا آنها را بشنوند و ببینند و نظر دهند. طی این روند نقطه نظرات کارشناسان و اساتید را یادداشت می کنم تا آنها را در اجراهای بعدی ارکستر لحاظ کنم.

ارکستر چکاوک به لحاظ مالی چگونه تامین می شود و در این زمینه با چه مشکلاتی مواجه بوده اید؟

ارکستر چکاوک طی بیست سال فعالیت خود به صورت خصوصی و بدون هیچگونه حمایت دولتی به مسیر خود ادامه داده و فعالیت کرده که اتفاقا این روند سخت و دشوار بوده است. طی این سال ها تلاش مان این بوده با فروش بلیت هزینه های خود را تامین کنیم و بر اساس آن، ارکستر را اداره کنیم که خداراشکر از وضعیت مذکور رضایت دارم.

شما ویلون را بر اساس ردیف های ایرانی می نوازید و دغدغه تان آموزش ویلون ایرانی است. در زمینه آموزش موسیقی ایرانی و نحوه نوازندگی ویلون به شیوه ایرانی و بر اساس ردیف های ایرانی تا به امروز چگونه عمل کرده ایم؟

به طور واضح باید بگویم، متاسفانه به ویلون ایرانی بد شد. یعنی از زمانی که ویلون ایرانی را از موسیقی مان حذف کردیم و جای این ساز در اغلب ارکسترها و گروه ها خالی ماند، به ویلون ایرانی بد کردیم. این اتفاق بد درحالی رخ داده که اغلب آثار ماندگار موسیقی ما توسط نوازندگان ویلون ایرانی آهنگسازی شده اند؛ هنرمندانی چون اسدالله ملک، همایون خرم، علی تجویدی، پرویز یاحقی، علی اصغر بهاری، مجید وفادار و آقای خالدی. متاسفانه در این سال ها ویلون ایرانی تا حدود بسیاری کنار گذاشته شد و این اتفاق به ما و موسیقی ایرانی ضربه زد.

باتوجه به ویژگی های ویلون ایرانی و تولید آثار با ارزش توسط نوازندگان ویلون ایرانی که تعداداشان کم نیست، چرا ویلون ایرانی به انزوا رفت؟

می توان گفت یکی از دلایل این اتفاق دیدگاه صرفا و صد درصد سنتی فعالان موسیقی ایرانی است. از سویی دیگر توجه بیشتر ما به سازهایی چون تار، سه تار، تنبور، سنتور، قیچک و کمانچه و حال و هوای آنها منجر به حذف ویلون ایرانی شده است. بر همین اساس و با توجه به دلایلی که درباره شان توضیح دادم، می توانم بگویم در حق ویلون ایرانی به معنی واقعی خیانت شده است.

این عدم توجه از سوی آهنگسازان ایرانی است یا نوازنده ها و رهبران ارکستر؟

متاسفانه نه فقط آهنگسازان و دیگر اشخاص ذیربط، بلکه نوازندگان نیز به ویلون کلاسیک گرایش پیدا کرده اند. از آن زمان که ویلون ایرانی از موسیقی ما حذف شد، می بینیم اغلب علاقمندان، هنرجویان و نوازندگان (شاید نود درصد) آنها به سراغ ویلون کلاسیک و شیوه نوازندگی کلاسیک رفته اند. حال آنکه من به عزیزانی که برای یادگیری موسیقی به آموزشگاه مان می آیند، مشاوره می دهم و آنها را در خصوص اهمیت ویلون ایرانی و جایگاه این ساز در موسیقی ایرانی راهنمایی می کنم. همچنین درباره تاثیر ویلون ایرانی بر موسیقی اصیل با آنها حرف می زنم و آن متقاضیان در صورت توجیه شدن، به ویلون ایرانی ابراز علاقه می کنند و به یادگیری آن تمایل نشان می دهند. به نظرم در این زمینه در آموزشگاه خودمان، نسبتا موفق عمل کرده ام.

آخرین کنسرت تان که در سی و پنجمین جشنواره موسیقی فجر روی صحنه رفت و آثاری خاطره انگیز از گذشته را به اتفاق اعضای ارکستر چکاوک ارائه کردید در صورتی که می توانستید آثاری جدیدتر و به اصطلاح مدرن را اجرا کنید. هدفتان از انتخاب آثار قدیمی چه بوده است؟

به طور کلی مخاطب باید با رضایت از سالن خارج شود و این اتفاق زمانی رخ می دهد که آثار اجرا شده را دوست بدارد. از طرفی، یکی دیگر از اهدافم پرداختن به آثار قدیمی است، زیرا به لحاظ کمی و کیفی آثار خوب و پرمحتوایی توسط گذشتگان ما ساخته شده اند. فقط موسیقی پاپ نیست که باعث شادی مخاطبان می شود و در موسیقی ایرانی نیز آهنگ های شاد و زیبای بسیاری داریم که می توانند مخاطبان را شاد کنند و بر لب آنها خنده بنشانند. مخاطبان و مردمی که با همه گرفتاری ها بلیت می خرند و هزینه ها و دشواری های ایاب و ذهاب را به جان می خرند، می توانند توسط آثار و قطعات ایرانی شاد شوند و با دل شاد و لب خندان سالن را ترک کنند.

آیا تمرکز بر آثار قدیمی محدود به جشنواره ها و مناسبت هاست یا هدف کلی؟

مبنای گروه ما زنده نگاه داشتن آثار قدیمی است و دوست دارم نسل های فعلی و پس از ما با این آثار قدیمی و با ارزش آشنا باشند. به طور مثال، بعضا می بینم که نوجوانی شاعر و یا آهنگساز سه دهه گذشته را نمی شناسد. بنا به همین دلیل و دلایل دیگری که درباره شان توضیح دادم تمایلم این است به اتفاق اعضای ارکستر آثار قدیمی را زنده نگه دارم.

به نظرتان آیا بهتر نیست جشنواره فجر رقابتی باشد؟

به نظرم جشنواره موسیقی فجر باید مانند جشنواره فیلم فجر رقابتی باشد زیرا این اتفاق در هنرمندان ایجاد انگیزه می کند. اعتقادم این است که جشنواره موسیقی فجر تنها رویدادی است که باعث می شود هنرمندان گردهم جمع شوند. از طرفی بسیاری از هنرمندان ما اعتبارشان را از جشنواره موسیقی فجر کسب کرده اند. خیلی از خوانندگان مطرح امروز با حضور در جشنواره موسیقی فجر به دنیای موسیقی معرفی شده اند، بنابراین نباید به این رویداد مهم بی مهری شود.

محمد عزیزی، مدیر مسئول نشر روزگار در گفت وگو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، با اشاره به تغییر زمان برگزاری سی وسومین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران در پی شیوع ویروس کرونا در ایران بیان کرد: تغییر زمان برگزاری نمایشگاه کتاب تهران پس از ماه رمضان، انتخاب هوشمندانه و دقیقی بود. به عنوان ناشری که در این رویداد سرمایه گذاری کرده ام؛ موافق آن هستم. این زمان، بهترین تاریخ برای برگزاری سی وسومین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران از لحاظ اقتصادی و روانی برای حضور مردم است.

وی افزود: این انتخاب از دو جنبه مناسب و دارای اهمیت است؛ مورد نخست اینکه اسفند و فروردین، ماه های پرهزینه ای برای مردم اند و برگزاری نمایشگاه کتاب پس از عید نوروز زمانی که مردم دیگر پولی ندارند، انتخاب درستی نیست.

مدیر مسئول نشر روزگار عنوان کرد: مورد دوم این است که برگزاری نمایشگاه کتاب تهران پس از تعطیلات عید نوروز، خستگی مردم را دوچندان می کند و موجب می شود از نمایشگاه کتاب تهران استقبال نکنند.

به گفته عزیزی، انتخاب زمان نمایشگاه کتاب تهران از اهمیت بالایی برخوردار است و در شرایط عادی زمانی که کرونایی هم در جامعه وجود ندارد، باید به آن توجه شود؛ چراکه فروردین ماه وقت مناسبی از لحاظ اقتصادی برای خرید کتاب نیست.

وی با اشاره به تاثیرات مثبت تغییر زمان برگزاری نمایشگاه کتاب تهران خاطرنشان کرد: این تغییر زمان می تواند مردم را از لحاظ روحی و روانی برای نمایشگاه آماده کند؛ چراکه ترس از شیوع این ویروس در جان مردم نشسته است و باید برای آرامش مردم، چند هفته ای زمان بگذرد.

مدیر مسئول نشر روزگار ادامه داد: امیدواریم که تا چند هفته دیگر کرونا ریشه کن شود و مردم به آرامش برسند تا با خیالی آسوده در این رویداد بین المللی شرکت کنند.

به گفته عزیزی، اگر زمان برگزاری سی وسومین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران تغییر پیدا نمی کرد، مردم و اهالی کتاب از آن استقبال نمی کردند و یا با انتقال ویروس کرونا در نمایشگاه کتاب مواجه می شدیم؛ چراکه نمایشگاه کتاب تهران، میزبان جمعیت گسترده ای از مردم است و بازدیدکنندگان مدام برای خرید کتاب و دیدار با نویسندگان و ناشران در مراوده اند.

نیکنام حسینی پور مدیرعامل خانه کتاب، در گفت و گو با خبرنگار ایرنا، برگزاری طرح عیدانه کتاب را به شهرهایی که اعلام آمادگی کنند محدود دانست و گفت: شهرداری تهران و مشهد برای برگزاری عیدانه اعلام امادگی کرده اند و اگر عیدانه برگزار شود در این دو شهر خواهد بود.

وی درباره همکاری نهادهای دولتی چون وزارت فرهنگ و ارشاد استان ها، بیان کرد: امسال هم مثل سال گذشته، با توجه به مشکلاتی چون نبود بودجه و وضعیت اقتصادی، برنامه ای برای برگزاری طرح عیدانه کتاب نداشتیم؛ اما با برگزاری پاییزه کتاب با مشارکت شهرداری های تهران و مشهد، به آن ها پیشنهاد دادیم که اگر در طرح عیدانه پیش قدم شوید، ما آمادگی انجام آن داریم.

حسینی پور افزود: شهرداری تهران طی جلسه ای اعلام آمادگی کرد، شهرداری مشهد هم آماده اجرای طرح در مشهد است؛ ما هم با در اختیار گذاشتن زیرساخت های اجرایی و نرم افزاری مربوط، با آن ها همکاری خواهیم کرد.

وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از سال 1394 برای هدفمندکردن یارانه نشر و تخصیص آن به مصرف کننده طرح های فصلی فروش کتاب را آغاز کرد؛ در این طرح ها کتابفروشی ها می توانند روی فروش کتاب به خریداران تخفیف بدهند و مبلغ تخفیف داده شده را بعداً از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دریافت کنند. طرح عیدانه کتاب هم از جمله طرح های فروش فصلی کتاب است که تاکنون سه دوره از آن اجرا شده است. طرح تابستانه کتاب 98 یازدهمین و طرح پاییزه کتاب 98 دوازدهمین دوره از طرح های فروش فصلی کتاب بود؛ طرح تابستانه کتاب 98 با شعار کتاب، همنشین دلنشین از 25 تیر تا سوم مرداد و طرح پاییزه شعار حال خوش خواندن از 23 آبان تا 5 آذر در سراسر کشور و تا 8 آذر در مشهد اجرا شد.

نمایشگاه کتاب آبان برگزار شود

مدیرعامل خانه کتاب، تعویق سی و سومین دوره نمایشگاه کتاب را محتمل دانست و گفت: به نظر می آید همه نهادهای فرادست مثل شورای امنیت ملی و نهادهای تصمیم گیرنده، برای تعویق نمایشگاه، به موضوعات بسیاری توجه می کنند. مساله سلامتی شهروندان است که مهم ترین اولویت نظام و دولت است تا دچار بحران نشویم. اگر مجموع تصمیم گیرندگان به جمع بندی برسند باید زمان نمایشگاه تغییر کند.

حسینی پور پیشنهاد کارشناسی شده خانه کتاب برای تغییر زمان نمایشگاه را آبان ماه دانست و ادامه داد: بهترین زمان بازگشتن به زمان برگزاری اولین دوره نمایشگاه است که در آبان ماه برگزار شد، چون در طی سال ها که نمایشگاه را برگزار می کنیم، حتی بدون کرونا هم دچار مشکلات بسیاری بودیم، مشکلات بودجه کشوری، امتحانات دانشگاه ها، مدارس رو به تعطیل، تخصیص اعتبار و غیره اما اگر در آبان برگزار شود، حتی تقویم بین المللی مان را هم تغییر بدهیم، مشکلات بسیاری حل خواهد شد. تامین اعتبار ساده تر است، مدارس باز هستند و هوای شهر هم بهتر است.

از جمله ویژگی های نمایشگاه بین المللی کتاب تهران استقبال طیف گسترده بازدیدکنندگان از آن است، علاقه مندان و کتاب دوستانی که از سراسر کشور برای شرکت در این رویداد جهانی عازم تهران می شوند. از همین رو این روزها که خطر ابتلا به بیماری کرونا در رأس اخبار رسانه ها قرار گرفته احتمال به تعویق افتادن زمان برگزاری نمایشگاه کتاب تهران که پیش تر برای 26 فروردین تا 5 اردیبهشت ماه در نظر گرفته شده بود وجود دارد. البته هنوز بررسی ها ادامه دارد و چیزی قطعی نشده، همکاران فعال در شورای سیاست گذاری سی و سومین دوره نمایشگاه کتاب به دنبال کسب آخرین اطلاعات از ستادی هستند که به ریاست وزیر بهداشت تشکیل شده و طی روزهای آینده جلسه ای تشکیل شده و اعضای شورا تصمیم خود را در این زمینه اعلام خواهند کرد. از مهم ترین دلایل ضرورت برپایی این جلسه می توان به تعداد بالای بازدید کنندگانی اشاره کرد که هر ساله از سراسر کشورمان به نمایشگاه کتاب تهران می روند. تردیدی نیست. مسأله دیگری که این روزها خودنمایی می کند تعطیلی برنامه های فرهنگی از جمله سینماها، کنسرت ها، تئاترها و... است، خوشبختانه اغلب برنامه های حوزه نشر تا پیش از فرارسیدن اسفندماه به اتمام رسیده اند؛ از همین رو به جز تعدادی نشست و از سویی مراسم گرامی داشت برخی اساتید حوزه کتاب و نشر شاهد تعطیلی برنامه دیگری نخواهیم بود. با این حال اهالی فرهنگ و هنر همچنان از توان خود برای همراهی با مردم بهره خواهند گرفت؛ البته توجه به نکته مهمی در این بین اهمیت دارد. اینکه در رأس همه اطلاع رسانی ها باید به ستادی که به ریاست وزیر بهداشت تشکیل شده توجه کرد. اهالی فرهنگ و هنر و سلبریتی ها حتی اگر خواهان کمک به اطلاع رسانی بیشتر هستند نباید احساساتی شده و دست به انتشار اطلاعاتی که ممکن است صحیح نباشد بزنند. در چنین شرایطی حتی کارشناسان حوزه بهداشت و پزشکی هم نباید به تنهایی و بی توجه به اطلاعیه ها دست به انتشار مطالبی در این راستا بزنند؛ چرا که مدیریت صحیح چنین اتفاقاتی به اطلاع از مدیریت بحران نیاز دارد. در شرایط فعلی باید به این ستاد اعتماد کنیم چراکه انتشار هر مطلب اشتباهی قادر است ما را به بیراهه ببرد و حتی کنترل بیماری را از دست مسئولان خارج کنند. از همین رو باز هم تأکید می کنم که هر گونه اطلاع رسانی باید بر اساس چارچوبی باشد که این ستاد تعیین کرده و خواهد کرد.

به گزارش روابط عمومی معاونت امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ایوب دهقانکار با اعلام این خبر گفت: با عنایت به اینکه هدف از برگزاری نمایشگاه کتاب تهران ایجاد فضایی آرام و دلنشین، محیطی فرهنگی برای دوستداران و علاقمندان به کتاب و کتابخوانی و از سوی دیگر تقویت چرخه اقتصادی نشر کشور است، با لحاظ شرایط فعلی جامعه، شورای سیاست گذاری تاریخ 26 فروردین 99 را برای اجرای بهینه نمایشگاه کتاب مناسب ندانست و بر اساس مصوبه شورا زمان برپایی سی و سومین نمایشگاه کتاب تهران به بعد از ماه مبارک رمضان موکول شد.
سخنگوی سی و سومین نمایشگاه کتاب تهران افزود: با در نظر گرفتن مختصات نمایشگاه کتاب تهران، جمعیت میلیونی بازدید کنندگان و علاقمندان، حضور ناشران و مهمانان خارجی و توجه به این اصل که هدف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برپایی این نمایشگاه در فضایی به دور از هر گونه نگرانی و کمک به توسعه و ترویج فرهنگ مطالعه و رونق کتابخوانی در جامعه است، برگزاری آن در ابتدای سال جدید برای دستیابی به اهداف از پیش تعیین شده مناسب نیست.
وی در خصوص اعلام تاریخ دقیق زمان برپایی نمایشگاه نیز گفت: شورای سیاست گذاری در جلسات آتی در این باره تصمیم گیری خواهد کرد.
مشاور اجرایی معاونت فرهنگی در خاتمه با اشاره به همکاری و مشارکت ده ها سازمان و نهاد در برپایی نمایشگاه کتاب تهران گفت: به رغم آغاز شدن فعالیت های اجرایی سی و سومین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران از هفته های پیش، این معاونت در اقدامات آتی خود تابع تصمیمات وزارت بهداشت و سایر دستگاه های تخصصی ذی ربط خواهد بود.

سی وسومین دوره نمایشگاه بین الملی کتاب تهران قرار بود از 26 فروردین تا 5 اردیبهشت سال آینده با شعار کتاب یعنی زندگی با حضور دوهزار و 36 ناشردر مصلی برگزار شود. شیوع ویروس کرونا اواخر دسامبر گذشته (آذر/دی) از کشور چین آغاز شد و براساس آخرین آمار سازمان بهداشت جهانی، تاکنون 78 هزار و 866 نفر به این ویروس مبتلا شده و 2 هزار و 592 نفر جان خود را از دست داده اند که بیشتر آنان در چین بوده اند.

رییس مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی بر اساس آخرین آمار، تعداد تلفات بیماری کرونا در ایران را 12 و تعداد مبتلایان را 64 نفر اعلام کرد. این بیماری اگرچه واکسن و درمان خاصی ندارد اما قابل پیشگیری است و به راحتی و با راهکارهای ساده می توان از شیوع و ابتلا به این کرونا جلوگیری کرد؛ مردم باید از تردد و تماس های غیرضروری و حضور در اجتماعات پرهیز کنند، فاصله منطقی را با همه افراد (یک متر) رعایت کرده و روبوسی و دست دادن را کنار بگذارند. همچنین افرادی که علائم سرماخوردگی دارند، در منزل بمانند، به سرعت مراقبت های درمانی را از طریق پزشکان انجام دهند و با سایر افراد تماس نداشته باشند.

مجید جعفری اقدم، مدیر آژانس ادبی و ترجمه پل در گفت وگو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، با اشاره به برنامه های این آژانس در سی وسومین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران بیان کرد: امسال تلاش کرده ایم تا به نوبه خودمان مخاطبان بیشتری به نمایشگاه کتاب تهران دعوت کنیم. عمده مخاطبان ما، آژانس های ادبی و ناشران دیگر کشورها هستند و برای این منظور، اطلاعیه برگزاری نمایشگاه کتاب تهران را از دو ماه قبل به 1300ناشر و آژانس ارسال کرده و ظرفیت ها و برنامه های نمایشگاه کتاب تهران را معرفی کرده ایم.

وی افزود: از دیگر برنامه های پل، ارائه تسهیلات برای حضور مخاطبان خارجی به نمایشگاه کتاب تهران در قالب تور بازدید از نمایشگاه کتاب تهران در دو بخش فرهنگی و تفریحی است.

مدیر آژانس ادبی و ترجمه پل با اشاره به ارائه چهارمین شماره از مجله نشر بین الملل به زبان انگلیسی اظهار کرد: این شماره از مجله، ویژه نمایشگاه کتاب است و در زمان برگزاری به بازدیدکنندگان ارائه می شود.

وی ادامه داد: همچنین با هماهنگی هایی که با برخی از ناشران و آژانس های ادبی ترکیه داشتیم، نشست هایی را برای آشنایی ناشران ترک با بازار نشر ایران برگزار خواهیم کرد.

حضور 10 ناشر و آژانس ادبی از سراسر دنیا
مدیر آژانس ادبی و ترجمه پل با بیان اینکه یکی دیگر از اقدامات پل، مسأله طرح فلوشیپ(پیگیری مذاکرات) نمایشگاه کتاب تهران است، گفت: این طرح به برخی از ناشران خارجی که با نشر ایران آشنایی داشته و یا علاقه مند هستند، ارسال شده است تا ضمن ثبت نام برای حضور در این طرح، منتظر تصمیم مسئولان نمایشگاه کتاب تهران باشند.

جعفری اقدم خاطرنشان کرد: اولین سال است که بیش از 10 ناشر و آژانس ادبی در دنیا برای حضور در طرح فلوشیپ نمایشگاه کتاب تهران به طور مستقیم ثبت نام کرده اند.

وی افزود: همچنین، بیش از 700کتاب ناشران و نویسندگان ایرانی را در غرفه آژانس ادبی و ترجمه پل در قالب کاتولوگ هایی به مخاطبان و ناشران خارجی ارائه خواهیم کرد.

جنبه بین المللی کم رنگ است
مدیر آژانس ادبی و ترجمه پل با انتقاد از وجوه بین المللی نمایشگاه کتاب تهران بیان کرد: برای اینکه نمایشگاه کتاب تهران عنوان بین المللی داشته باشد، باید دارای شاخصه هایی باشد. نمایشگاه های بین المللی کتاب در دنیا را می توان به دو بخش تقسیم کرد؛ نمایشگاه هایی که وجهه اصلی بین المللی دارند و نمایشگاه هایی که صرفا بخشی از برنامه هایشان، بین المللی است.

وی ادامه داد: اکثر نمایشگاه هایی که عنوان بین المللی را یدک می کشند، درصدی از برنامه هایشان، بین المللی است و دیگر برنامه هایشان به بازار نشر خود کشورها اختصاص دارد. این معرفی، فرصتی برای ناشران داخلی کشورها فراهم می کند تا بتوانند فعالیت های بین المللی داشته باشند.

جعفری اقدم خاطرنشان کرد: نمایشگاه بین المللی کتاب تهران، در این رده قرار می گیرد و درصد کمی از فعالیت هایش، وجهه بین المللی دارد و از این حیث، بین المللی خوانده می شود؛ اما قابل مقایسه با نمایشگاه های بین المللی نیست.

مدیر آژانس ادبی و ترجمه پل با اشاره به اینکه عمده فعالیت ها در نمایشگاه بین المللی کتاب تهران، فروشگاه کتاب است، گفت: این فروشگاه، فرصتی برای عرضه و فروش کتاب ناشران مختلف است.

فعالیت های بین المللی کم و یا غیر حرفه ای است
وی عنوان کرد: نمایشگاه کتاب تهران برای حفظ عنوان بین المللی، سالنی را به بخش بین الملل اختصاص داده و در این سالن این است که موسسات داخلی فعالیت ها و برنامه های خود را در حوزه بین الملل ارائه می کنند. اما نکته اینجاست که این موسسات عمدتا دولتی اند و به نوعی گزارش فعالیت های سازمانی شان را ارائه می کنند.

جعفری اقدم ادامه داد: بخش دیگر از این سالن به موسسات خارجی چون سفارت خانه ها اختصاص دارد که آن ها نیز گزارش کار ارائه می کنند و در بخش فعالیت های بین المللی نشر قرار نمی گیرند.

مدیر آژانس ادبی و ترجمه پل یادآور شد: در سال های گذشته و بخش بین الملل نمایشگاه کتاب تهران، فضایی به نام بازار جهانی نشر را با هدف عرضه آثار ناشران ایرانی در بخش بین الملل و تعامل ناشران ایرانی و خارجی ایجاد کرده است.

وی افزود: از طرفی دیگر قرار شده به جای آن که ناشران ایرانی با هزینه های هنگفت به کشورهای خارجی بروند، ناشران و آژانس های ادبی دیگر کشورها به بازار جهانی نمایشگاه کتاب بیایند تا با قابلیت های نشر ایران آشنا شوند و نمونه آثاری که قابلیت عرضه در بازارهای جهانی را دارند، به نمایش بگذارند اما فعالیت ها در این بخش، کم و غیرحرفه ای پیش می رود.

بازار جهانی به شوآف تبدیل شده است
جعفری اقدم عنوان کرد: متاسفانه این روند در گذر زمان تاثیری بر حضور مخاطبان خارجی در نمایشگاه کتاب تهران ندارد و بازار جهانی به نوعی حالت شوآف پیدا کرده است؛ اما با وجود ناکارآمدبودن، ادامه پیدا می کند.

مدیر آژانس ادبی و ترجمه پل با اشاره به نتیجه و تاثیری بازارهای جهانی نشر در تاثیرگذاری بر توسعه نشر ایران در سالیان گذشته گفت: ماحصل تاثیرگذاری بخش بازار جهانی نزدیک به صفر است.

وی ادامه داد: بنابراین اگر بخواهیم ناشران خارجی را به حضور در نمایشگاه کتاب تهران ترغیب کنیم، باید برنامه ها و فعالیت هایی انجام شود که برای مخاطبان خارجی مناسب و موثر باشند. ناشران و آژانس های ادبی در دنیا، چهره هایی اقتصادی اند که براساس هزینه و فایده آن در نمایشگاهی شرکت می کنند.

جعفری اقدم با اشاره به برنامه های آژانس ادبی و ترجمه پل برای حضور ناشران و مخاطبان کشور ترکیه در نمایشگاه کتاب تهران بیان کرد: طرح فلوشیپ نمایشگاه کتاب تهران را در قالب بروشوری به زبان ترکی برای مخاطبان ترکیه اطلاع رسانی کردیم تا بتوانند در این رویداد شرکت کنند.

وی ادامه داد: با توجه به اینکه آژانس ادبی و ترجمه پل در کشور ترکیه نیز دفتر دارد، از این فرصت برای حضورشان در نمایشگاه کتاب تهران استفاده خواهیم کرد.

مدیر آژانس ادبی و ترجمه پل با اشاره به برگزاری فلوشیپ استانبول که اسفندماه سال جاری با حضور ناشران و آژانس های ادبی 75 کشور برگزار خواهد شد، اظهار کرد: با توجه به حضور پل در این رویداد، ناشران و مخاطبان ترک را به این سفر ترغیب خواهیم کرد.

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، در پی شیوع ویروس کرونا در برخی شهرهای ایران؛ به ویژه تهران و عدم آگاهی از مدت زمان دوره این بیماری، علیرضا رمضانی، مدیرمسئول نشر مرکز در نامه ای خطاب به محسن جوادی، معاون فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و رئیس نمایشگاه کتاب، تعویق زمان برگزاری سی وسومین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران را درخواست کرد.

متن این نامه به شرح زیر است:
وزارت فرهنگ و ارشادا اسلامی
معاون محترم امور فرهنگی
جناب آقای دکتر جوادی
با سلام
اطلاعات من درباره ویروس کرونا همچون بسیاری از شهروندان اندک است. با این حال حسب وظیفه شهروندی پیشنهاد می کنم تا زمانی که مراجع ذی صلاح براساس بررسی های دقیق و تخصصی پزشکی تضمینی مطلق برای جلوگیری از گسترش و مهار ویروس کرونا اعلام نکنند، تاریخ برگزاری سی وسومین دوره ی نمایشگاه بین المللی کتاب تهران به تعویق بیفتد.
مطمئنا عنایت دارید این نمایشگاه ده ها هزار بازدیدکننده دارد، که اکثر آن ها با وسایل نقلیه عمومی، از جمله مترو و اتوبوس به نمایشگاه می آیند؛ مضافا عده زیادی از هم وطنان و کتابدوستان از استان ها بازدیدکننده همه ساله ی این نمایشگاه هستند که این امر خود بر حساسیت تاریخ برگزاری نمایشگاه می افزاید.
با تقدیر و احترام
مسئول نشر مرکز-علیرضا رمضانی

این نامه همچنین برای مدیرکل دفتر توسعه و کتابخوانی، مدیرعامل موسسه خانه کتاب، رئیس و هیات مدیره اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران و مدیر عامل تعاونی آشنا نیز رونوشت شده است.

به گزارش روز دوشنبه روابط عمومی معاونت امور مطبوعاتی و اطلاع رسانی در این اطلاعیه آماده است: با توجه به بررسی کارشناسی درخواست هایی که از سوی مدیران نشریات به این اداره کل واصل شده و همچنین میزان کاغذ موجود، فهرست نهایی سهمیه کاغذ نشریات به میزان 473 تن، آماده و برای توزیع در اختیار شرکت های مربوطه قرار گرفت.

براین اساس مدیران مسئول نشریات می توانند با مراجعه به حساب کاربری خود در سامانه جامع رسانه های کشور از میزان و نحوه دریافت کاغذ تخصیص یافته مطلع شوند.

کاغذ تخصیصی روزنامه ها روزهای آتی توزیع می شود

به گزارش ایرنا، از ابتدای سال 98 تاکنون، 12هزار و پانصدتن کاغذ با قیمت مصوب و ارز دولتی میان نشریات و روزنامه های کشور توزیع شده است. همچنین یک نوبت کاغذ دیگر تا پایان سال میان نشریات و روزنامه ها توزیع خواهد شد.

اطلاعیه یارانه و کاغذ مطبوعات

اداره کل مطبوعات و خبرگزاری های داخلی در اطلاعیه ای درباره دو موضوع توزیع کاغذ با ارز دولتی برای مطبوعات و نحوه محاسبه یارانه شش ماه نخست سال 98 توضیحاتی ارائه کرد.

در این اطلاعیه آمده است: نظر به اینکه راستی آزمایی در خصوص میزان توزیع کاغذ با ارز کالای اساسی متناسب با مصرف واقعی نشریات و توزیع یارانه بر اساس شاخص های کمی و کیفی از وظایف اولیه اداره کل مطبوعات و خبرگزاری های داخلی معاونت مطبوعاتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برای صیانت از بیت المال بوده و دغدغه واقعی همه دست اندرکاران باید باشد و هست؛ به اطلاع می رساند:

الف) کاغذ مطبوعات

1. در موضوع توزیع کاغذ با ارز دولتی از ابتدای سال 98 که بواسطه اختلال در روند واردات و توزیع، با بحران کمبود کاغذ و افزایش قیمت غیر منتظره مواجه بودیم، سیاست اولیه بر حل مشکل، از طریق توزیع کاغذ و راستی آزمایی همزمان قرارگرفت زیرا درغیر اینصورت امکان توقف، راستی آزمایی و سپس توزیع کاغذ به دلیل همگانی شدن کمبود، میسر نبود.

2. در این مسیر تلاش شد با پنج روش اخذ اعلام وصول در سامانه، خود اظهاری شمارگان، گزارش بازرسی میدانی از چاپخانه ها و شرکت های توزیع، همچنین نظرات کارشناسی ادارات کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان ها، راستی آزمایی - به میزان ممکن- در خصوص نشریات و تناسب شمارگان با کاغذ توزیعی صورت گیرد .

3. در مردادماه 98 به تمام نشریات اعلام شد که درصورت دریافت کاغذ با ارز دولتی، با مراجعه به سامانه جامع، فرم خوداظهاری دریافت کاغذ را تکمیل نمایند تا میزان کاغذ توزیع شده با کاغذ دریافتی نشریات تطبیق داده شود که اگر سهمیه اختصاص یافته به هردلیل دریافت نشده، از توزیع کنندگان مطالبه شود و در صورت مغایرت فهرست های اعلامی و اقدامی، برخورد مقتضی صورت گیرد تا کمترین ابهامی در خصوص میزان کاغذ توزیع شده باقی نماند. هم اکنون بر اساس اطلاعات درج شده در سامانه، میزان کاغذ تحویل شده 840 نشریه با میزان اعلام شده توسط واردکننده ها برابر است. 445 نشریه نیز علیرغم اطلاع رسانی های مکرر (سه بار ارسال پیامک و یک بار تماس تلفنی)، اظهارنامه را تکمیل نکرده اند.

4. طبق اعلام قبلی، هرنوع توزیع کاغذ از مهرماه منوط به خود اظهاری دقیق و راستی آزمایی دوره های پیشین بوده و نشریاتی که خوداظهاری نداشته اند، در فهرست دریافت کاغذ قرار نخواهند گرفت.

5.کاغذ نوبت سوم نشریات نیز طی هفته جاری به ترتیب اولویت در اختیار آنها قرارخواهد گرفت.

ب) یارانه مطبوعات

1. درخصوص توزیع یارانه مطبوعات در سال 98، ابتدا پیش نویس شیوه نامه جدید محاسبه یارانه در معرض افکار عمومی قرارگرفت و علاوه بر آن، جلسه هم اندیشی با حضور 80 تن از مدیران مسئول رسانه ها برگزار شد، همزمان این پیش نویس برای تشکل های مدیریتی صنفی در سراسرکشور، ادارات کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان ها و برخی کارشناسان و اساتید ارتباطات، جهت اخذ نظرات ارسال شد. پس از دریافت نظرات در مورد پیش نویس مذکور، جلسه ای با حضور مدیران 10 تشکل مدیریتی صنفی برگزار شد. در جمع بندی نهایی با مشورت مدیران این تشکل ها مقرر شد که یارانه شش ماه اول سال98 توسط کارشناسان اداره کل مطبوعات و خبرگزاری های داخلی با راستی آزمایی مجدد و مطابق سنوات گذشته، محاسبه و تخصیص داده شود که این امر طی هفته آینده به اتمام خواهد رسید.

2. در نشست مذکور، نمایندگان 10 تشکل مدیریتی صنفی به اتفاق، اعلام کردند مخالفتی با اصل پیش نویس شیوه نامه ندارند اما در مورد جزییات نظراتی دارند که مقرر شد طی چند نشست، همفکری و نسخه نهایی تهیه و اعلام عمومی شود. جلسات درحال برگزاری و نتیجه نهایی اعلام خواهد شد تا ازاین پس، محاسبه یارانه مطبوعات بر اساس شیوه نامه جدید انجام شود.

3. مطابق ماده 14 آیین نامه نحوه پرداخت یارانه مصوب سال 88 که در آن وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی موظف است عملکرد مالی، عملیاتی خود را هر سال به هیات وزیران گزارش نماید، تمام رسانه هایی که از این پس یارانه دریافت می کنند، موظف می شوند گزارش هزینه کرد یارانه دریافتی را به معاونت مطبوعاتی اعلام نمایند تا اجرای قانون محقق شود .

4. در مورد راستی آزمایی چاپ نشریات، مطابق قوانین بالادستی، قواعد اعلام وصول و سامانه جامع رسانه ها اقدام شده و در اینده نیز با همه ظرفیت ممکن اقدام خواهد شد. با این حال، معاونت مطبوعاتی همواره از هرنوع اطلاعاتی که بتواند به راستی آزمایی کمک کند، استقبال می کند؛ لذا ضمن آمادگی برای دریافت اطلاعات مستند توصیه می شود از هرگونه گمانه زنی غیرمستند خودداری شود. اداره کل مطبوعات و خبرگزاری های داخلی نیز آمادگی کامل برای بررسی و پاسخگویی به هر ادعا را بصورت مستند دارد؛ مراجعه حضوری، مکاتبه و تماس تلفنی با اداره حمایت (84095150 و 84095166) از جمله راه های ارتباطی برای پاسخ به سوالات و دریافت اطلاعات باشد.

با توجه به اطلاعیه اداره کل مطبوعات و خبرگزاری های داخلی مورخ 19 آبان 98 در خصوص یارانه و کاغذ مطبوعات، این اداره کل آماده پاسخگویی به اعتراض و انتقاد احتمالی در خصوص فهرست یاد شده می باشد.

قادر آشنا، قائم مقام سی و سومین دوره نمایشگاه بین المللی کتاب تهران در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، درباره اعلام خبر لغو سفر هیات ترکیه، مهمان ویژه نمایشگاه کتاب به ایران بیان کرد: با توجه به شرایط متاثر از شیوع ویروس کرونا در ایران سفر هیات ترکیه با مشکل رو به رو شد. با سفارتخانه و همچنین رایزنی فرهنگی ترکیه در حال پیگیری برنامه ها هستیم. لغو این سفر به معنای تعویق برگزاری جلسه امضا تفاهم نامه است؛ نه لغو قطعی حضور این کشور به عنوان میهمان ویژه در نمایشگاه سی وسوم.

وی با اشاره به تصمیم گیری درباره تعویق و یا لغو برگزاری سی و سومین دوره نمایشگاه بین المللی کتاب تهران، افزود: موضوع تعویق زمان نمایشگاه در حال بررسی است و تا آخر هفته و یا اوایل هفته آینده به طور قطعی مشخص خواهد شد.

آشنا درباره دیدگاه وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی درباره برگزاری و یا تعویق این رویداد افزود: برای این موضوع نظر مسئولان وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی اخذ خواهد شد. با وزیر و همچنین شورای سیاست گذاری نمایشگاه کتاب تهران گفت و گو شده و نشست ها همچنان ادامه دارد.

وی ادامه داد: با توجه به اینکه نمایشگاه کتاب، یک رویداد چند وجهی است و علاوه بر موسسه نمایشگاه های فرهنگی، ناشران، مجموعه مصلا و مهمانان خارجی در آن دخیل اند، تلاش می کنیم به جمع بندی معقول و منطقی برسیم.

قائم مقام سی و سومین دوره نمایشگاه بین المللی کتاب تهران گفت: همه در قبال مشکل شیوع ویروس کرونا احساس مسئولیت می کنند اما درباره تعویق و یا برگزاری نمایشگاه کتاب اول تابع نظر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و بعد وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی هستیم.

آشنا افزود: با توجه به اینکه رئیس جمهوری، وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی را مسئول رسیدگی به مشکل شیوع ویروس کرونا کرده، علی القاعده باید با این مجموعه همکاری داشته باشیم. اگر نظر آن ها سریع اعلام شود، اعمال می کنیم و اگر از موسسه نظر کارشناسی درخواست شود، حتما ارائه خواهیم کرد.

وی تاکید کرد: با رعایت همه ملاحظات، تکلیف سی و سومین دوره نمایشگاه بین المللی کتاب تهران هفته آینده مشخص خواهد شد.

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم ، همزمان با بررسی لایحه مالکیت فکری و ادبی در کمسیون حقوقی و قضایی مجلس شورای اسلامی خبرگزاری تسنیم ، با سید عباس حسینی نیک ناشر و کارشناس حوزه مالکیت فکری گفت وگو کرد. متن این گفت وگو در سه بخش منتشر شد. وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی پس از انتشار این مصاحبه، توضیحاتی را درباره سخنان حسینی نیک در اختیار خبرگزاری تسنیم قرار داده است.

متن این توضیحات به شرح ذیل است:

به دنبال درج مطلبی در آن خبرگزاری با عنوان نادیده گرفتن حقوق حاکمیت در لایحه مالکیت فکری و ادبی/ تصویب لایحه در شرایط فعلی خطرناک است مورخ 98/11/15 به منظور تنویر افکار عموم به آگاهی می رساند:

1 لایحه حمایت از مالکیت فکری با هدف تقویت ساختارهای قانونی حمایت از پدید آورندگان آثار ادبی و هنری و ذی نفعان حقوق مرتبط در راستای عمل به الزامات قانونی آن از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به هیأت دولت ارائه و پس از بررسی در کمیسیون های فرعی و اصلی دولت در سال 1393 به مجلس شورای اسلامی جهت طی تشریفات قانونی ارسال شد.

2 در تدوین لایحه یاد شده کلیت آن به تصویب رسیده و بررسی مفاد آن کمیسیون قضایی و حقوقی مجلس شورای اسلامی ادامه دارد تلاش شده است، قوانین حوزه مالکیت ادبی و هنری (حق مؤلف) منسجم و به روزرسانی شود. در حال حاضر در حوزه ادبی و هنری قوانین متعدد و مقررات پراکنده ای دیده می شود که علاوه بر ذی نفعان، مجریان قانون را با مشکل مواجه کرده است. قوانین موجود علاوه بر مشکلات اجرایی، در مواردی نیز خلاء و نقص دارند. برای نمونه با وجود این که هنرمندان مجری از ذی نفعان مهم حوزه ادبی و هنری هستند، اما متأسفانه قانون حمایت مؤلفان و مصنفان و هنرمندان - مصوب 1348 - و قانون ترجمه و تکثیر کتب و نشریات و آثار صوتی - مصوب 1352 - توان حمایت از این گروه را ندارند. این در حالی است که بخشی از دعاوی حق مؤلف مربوط به این حوزه است.

3 ذکر مصادیق جدیدی از حقوق مادی با توجه به ظهور فن آوری های نوین و اختصاص مقرراتی مفصل به استثنائات حوزه ادبی و هنری از جمله برای اشخاص ناتوان (مانند نابینایان) به منظور ایجاد توازن بین حق دسترسی به دانش و حق مالکیت ادبی و هنری از نکات مثبت این لایحه است. لازم به ذکر است استفاده از اثر در چارچوب استثنائات پیش بینی شده در لایحه و مشروط به این است که استفاده به مقاصد غیرتجاری باشد و به منافع دارند، حق زیان غیرمتعارف وارد نکند. بنابراین قلمرو استثنائات محدود و مقید به شروطی است.

4 بخشی از لایحه حمایت از مالکیت فکری به تعاریف واژگان و اصطلاحات تخصصی به کار رفته در متن اختصاص یافته است که قطعا برای مخاطبان، قضات و مجریان، مفید، کاربردی و راهگشا خواهد بود.

5 اختصاص فصلی به ضمانت اجراهای مدنی و کیفری و اقدامات موقت و تأمینی و گمرکی از دیگر مزایای لایحه محسوب می شود. پرداختن به جرایم سازمان یافته و جرم دانستن شروع به ارتکاب جرم در حوزه حق مؤلف و تعیین شاخص هایی برای برآورد میزان خسارت از جمله این موارد است.

6 پیش بینی تأسیس مؤسسات مدیریت جمعی از دیگر نوآوری های لایحه است که به دارندگان حق در مدیریت و پیگیری حقوق قانونی شان بسیار کمک خواهد کرد. مؤسسات مدیریت جمعی که در برخی از کشورها سابقه یکصد ساله دارند از سوی اعضای خود مسئولیت پیگیری و رصد میزان استفاده از آثار، صدور مجوز بهره برداری از آثار و دریافت حق تألیف، طرح شکایت و دریافت خسارت را به عهده دارند.

7 نکته بسیار مهم که متأسفانه در نقدهای لایحه به درستی بدان پرداخته نشده این است که لایحه حمایت از مالکیت فکری درصدد صیانت از حقوق ذی نفعان خود در داخل کشور است. اگرچه در تدوین لایحه به عنوان یک تکلیف قانونی از عرف و مقررات بین المللی برای حمایت مؤثر از پدیدآورندگان آثار ادبی و هنری و به روزرسانی مقررات داخلی استفاده شده است، اما موضوع آن، الحاق به کنوانسیون بین المللی حمایت از آثار ادبی و هنری معروف به کنوانسیون برن و ایجاد تعهد بین المللی برای کشور نیست. متأسفانه در اظهارنظرهایی که در خصوص لایحه می شود، به روز رسانی و اصلاح قوانین داخلی با موضوع الحاق ایران به کنوانسیون برن گره زده می شود و اطلاعات اشتباه به مخاطب منتقل می شود.

8 لایحه حمایت از مالکیت فکری با هدف ایرادات قوانین فعلی و افزایش حمایت از پدید اورندگان آثار ادبی و هنری و ذی نفعان حقوق مرتبط تدوین شده است. تصویب این لایحه خدشه ای به وظایف نظارتی حاکمیت وارد نخواهد کرد و معترض قوانین ناظر بر انتشار و عرضه آثار نخواهد بود؛ همان طور که قوانین فعلی حوزه حق مؤلف این گونه نیستند.

9 تصویب طرح ها و لوایح حوزه مالکیت ادبی و هنری همواهر با چالش مواجه بوده است. کما این که موضوع تصویب قانون حمایت حقوق مؤلفان و مصنفان و هنرمندان در سال 1324 مطرح شد و در نهایت با مطالبه جدی هنرمندان و نویسندگان و پیگیری وزارت فرهنگ و هنر (وقت) در سال 1348 به تصویب رسید. بدون تردید نمی توان قانون تصویب کرد که خواسته های تمامی افراد را تأمین نماید و به ویژه در حوزه حق مولف که افراد مختلفی با آن مرتبط هستند و به طور طبیعی تعارض منافع نیز به وجود می آید اما تلاش بر این است که قانونی مفید و تأثیرگذار برای این حوزه به تصویب برسد.

انتهای پیام/

محمدعلی جعفریه، مدیرمسئول انتشارات ثالث در گفت وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) با اشاره به شیوع ویروس کرونا در کشور، برگزاری سی وسومین نمایشگاه کتاب در این شرایط را نامناسب خواند و گفت: بهترین تصمیم در این شرایط این است که زمان برگزاری این دوره از نمایشگاه تا وقتی که جامعه به لحاظ سلامت امن شود، عقب بیفتد و وقتی جامعه کاملا امن شد، نمایشگاه را برگزار کنیم.

جعفریه ضمن بیان اینکه سلامتی مردم از همه چیز بالاتر است، عنوان کرد: الان مهم ترین مسأله جان و سلامتی مردم است و هر برنامه ریزی که وزارت ارشاد و فرهنگ اسلامی، به عنوان نهاد برگزارکننده نمایشگاه، من ناشر و هر نهاد ذی ربط دیگری کرده باشد، در درجه دوم اهمیت است؛ چراکه الان شرایط ویژه ای به وجود آمده و باید بگذاریم شرایط عادی و مشکلات موجود حل شود.

مدیرمسئول انتشارات ثالث در ادامه گفت: برگزاری نمایشگاه در چنین شرایطی، شوخی نیست؛ چراکه حدود 4 تا 5 میلیون جمعیت در آن شرکت و از آن بازدید می کنند. این جمعیت باید سالم بمانند و حتی اگر یک نفر هم بیمار باشد، کل جمعیت بازدیدکنندگان و به تبع آن کل جامعه به کرونا مبتلا خواهد شد.

جعفریه با تاکید بر به تعویق افتادن زمان برگزاری نمایشگاه کتاب سی وسوم؛ اظهار کرد: تا زمانی که مشکل این ویروس حل نشود و جامعه به سلامت نرسد، نمایشگاه بین المللی کتاب تهران نباید برگزار شود و زمان برگزاری آن به تعویق بیفتد.

برنامه گفتگوی اجتماعی با موضوع کتاب و مطالعه کتب علوم انسانی، با حضور دکتر مصطفی تقوی (استادیار فلسفه علم و فلسفه تکنولوژی دانشگاه صنعتی شریف و مولف 10 کتاب) از شبکه رادیویی گفت و گو روی آنتن رفت.

در این برنامه مصطفی تقوی گفت: در سال های اخیر به دلیل توسعه شبکه های اجتماعی میزان مطالعه مردم کاهش یافته است.

وی افزود: در دهه های گذشته دانشجویان رشته های فنی و مهندسی در حوزه علوم انسانی مطالعات وسیع و خوبی داشتند و در عین این که رشته ای مغایر با علوم انسانی را می خواندند از مطالعه این حوزه غافل نبودند.

استادیار فلسفه علم با اشاره به این که دانشجویان علاقه مند به حوزه علوم انسانی همیشه پیگیر مطالعه و تحقیق می شوند، عنوان کرد: وقتی که دانشجو در یک حوزه خاص احساس نیاز داشته باشد، به دنبال آن نیاز می رود و مشکل را حل می کند.

وی با بیان این که متاسفانه تیراژ کتاب در سال های اخیر کاهش پیدا کرده است، اظهار داشت: در دهه های گذشته کتاب های مختلف زیر 5 هزار نسخه چاپ نمی شدند، اما امروزه بسیاری از کتاب ها با تیراژ حدود 200 نسخه به چاپ می رسند.

مصطفی تقوی با اشاره به این که ما برای شناخت پدیده های اجتماعی باید دست به تحقیق بزنیم، عنوان کرد: موضوع مهاجرت نخبگان در کشور باید از طریق علوم انسانی و تحقیق در این حوزه مورد بررسی و ارائه راهکار قرار بگیرد.

وی افزود: وجود امکانات تشویقی موجود در کشورهای مقصد مهم ترین انگیزه دانشجویان برای مهاجرت است.

علیرضا حسن زاده، نویسنده در گفت و گو با خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان ، در خصوص کتاب های جدیدش گفت: کتاب های جدیدم با عناوین مدیریت استرس اضطراب ، مدیریت افسردگی ، مدیریت فوبیا را به انتشارات پلک سپرده بودم.

وی با بیان اینکه مجوز کتاب ها صادر و تمام کارهای انتشار آن انجام شده است، گفت:این کتاب ها به دلیل گرانی کاغذ و مشکلاتی که در بازار نشر وجود دارد تاکنون منتشر نشده است. این کتاب ها پس از عید منتشر و در سی و سومین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران عرضه می شود.

حسن زاده ادامه داد: نگارش رمانم با عنوان من عوضی به دنیا آمدم هنوز برای اخذ مجوز به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نرفته اما کارهای انتشار کتاب انجام شده است.

گفتنی است من عوضی به دنیا آمدم رمانی است که حسن زاده در حوزه روانشناسی نوشته شده است.

انتهای پیام/

فرزانه قلعه قوند، معاون پژوهش و انتشارات موسسه فرهنگی پیام آزادگان در گفت وگو با خبرنگار کتاب و ادبیات خبرگزاری فارس با اشاره به تعداد کتاب های چاپ شده از سوی انتشارات پیام آزادگان گفت: تا کنون 180 عنوان کتاب از طریق انتشارات پیام آزادگان به چاپ رسیده است.

وی افزود: البته کمیت چاپ کتاب در سال های فعالیت این انتشارات فراز و فرود داشته است؛ به طوری که در بعضی سال ها در نشر کتاب سرعت بیشتری داشته ایم و در برخی سال ها نیز تعداد کتاب هایی که چاپ شده اند، زیاد نبوده است.

قلعه قوند یکی از دلایل این فراز و فرود انتشارات پیام آزادگان را توجه عادلانه به تمام اردوگاه ها دانست و گفت: چون انتشارات پیام آزادگان تنها ناشر تخصصی حوزه اسارت است، توجه ای عادلانه به همه اردوگاه ها را مد نظر داشته و به همین دلیل تلاش شده تا خاطرات مربوط به تمام اردوگاه ها به صورت متوازن بررسی، نگارش و چاپ شود.

معاون پژوهش و انتشارات موسسه فرهنگی پیام آزادگان، دلیل دوم فراز و فرود کمیت کتاب های چاپ شده این انتشارات را کنترل تمام فرایند زنجیره ارزش محصول کتاب عنوان و تصریح کرد: معاونت پژوهش، تمام فعالیت های نشر کتاب اعم از ویراستاری، صفحه آرایی، توزیع و غیره را خود انجام می دهد و فعالیت های گسترده دیگر این معاونت سبب می شود تا گاهی انتشار کتاب ها با مشکلاتی مواجهه شود.

سرباز کوچک امام به چاپ هشتاد و سوم رسید

قلعه قوند به قالب های نشر کتاب اشاره و گفت: کتاب های انتشارات پیام آزادگان در حوزه کودک، نوجوان و بزرگسال و در قالب های متنوع شعر، خاطره، زندگینامه، رمان، پژوهش و ... به چاپ می رسد.

وی به کتاب های پرفروش انتشارات پیام آزادگان نیز اشاره و بیان کرد: کتاب سرباز کوچک امام(ره) از جمله کتاب های پرفروش این انتشارات است که تا قبل از تقریظ مقام معظم رهبری 6 بار چاپ شده بود و پس از آن تاکنون به چاپ هشتاد و سوم رسیده است.

معاون پژوهش و انتشارات موسسه پیام آزادگان ادامه داد: همه کتاب های مربوط به سیدآزادگان مانند حجت اسلام و ابر فیاض ، قصه نماز آزادگان ، سه مزار برای یک شهید (خاطرات اولین روحانی شهید، محمدحسین شریف قنوتی)، کتاب مصور شکوه مقاومت (برگزیده دوازدهمین دوره کتاب سال دفاع مقدس)، شهدای غریب و کتاب زمان ایستاده بود در شمار کتاب های پرفروش بوده اند.

قلعه قوند با اشاره به اینکه انتشارات پیام آزادگان به منظور حمایت از نویسندگان آزاده، به سمت انتشار خاطرات خودنگاشت آزادگان رفته است، گفت: در برخی موارد به نوقلمان نیز اعتماد شده و از ظرفیت آن ها در نگارش کتاب های حوزه اسارت استفاده شده است.

این نویسنده کتاب های حوزه اسارت به همکاری انتشارات پیام آزادگان با صاحب قلمان حوزه ادبیات پایداری اشاره کرد و گفت: افراد مطرح و مجربی همچون خانم فاطمه دوستکامی نویسنده کتاب سرباز کوچک امام (ره) ، آقای مجید پورولی کلشتری نویسنده رمان مردی که پروانه شد و خانم سهیلا عبدالحسینی نویسنده کتاب خداحافظ آقای رئیس نویسندگان مطرحی بوده اند که کتاب های آنان توسط انتشارات پیام آزادگان به چاپ رسیده است.

کتاب های جدید انتشارات پیام آزادگان

وی از حضور انتشارات پیام آزادگان در نمایشگاه بین المللی کتاب سال 1399 خبر داد و تصریح کرد: این انتشارات با 6 عنوان کتاب جدید در سی و سومین نمایشگاه بین المللی کتاب حضور خواهد داشت.

قلعه قوند، کتاب تاریخ شفاهی از فیضیه تا زندان الرشید با پژوهش و نگارش سیدحسین ولی پور زرومی، هفت خوان با پژوهش و نگارش فرزانه قلعه قوند، امتحان سخت ، با نگارش سیداحمد قشمی، ممد یزدی با پژوهش و نگارش یوسف بدرالدین، دور از چشم صلیب با نگارش مسعود قربانی و کتاب پژوهشی اسیران جنگ تحمیلی با پژوهش و نگارش فتح الله پرتو را تازه های نشر پیام آزادگان برای نمایشگاه کتاب برشمرد.

وی با بیان اینکه هم اکنون کتاب هایی نیز در دست نگارش است، بیان کرد: کتاب مستند سرود اردوگاهی به کوشش سیدرسول عمادی، آموزش عربی در اسارت به کوشش آزاده دکتر عظیم پور، الفبای اسارت خاطرات خودنگاشت سیدجمال الدین زهرایی آزاده اردوگاه های رمادی و الانبار و خاطرات خودنگاشت آزاده اردوگاه 11، رحمان سلطانی معروف به محمد سلطانی کتاب های در دست نگارش را شامل می شوند.

خطر تجاری سازی ادبیات حوزه دفاع مقدس را تهدید می کند

قلعه قوند مهم ترین چالش های انتشارات پیام آزادگان را مورد تأکید قرار داد و تصریح کرد: درهم تنیدگی فعالیت های معاونت پژوهش با انتشارات مانعی برای تحقق اهداف انتشارات محسوب می شود که برای رفع آن ساختار مؤسسه نیاز به اصلاح دارد.

وی تأکید کرد: تعداد کارکنان این معاونت برای حجم زیادی از فعالیت ها کافی نیست و به نظر می رسد وقت آن رسیده که تنها انتشارات تخصصی آزادگان برای حضور حرفه ای، ورود به بازار کتاب و ارائه کتاب های بهتر و بیشتر از بدنه سازمانی معاونت پژوهش جدا شده و به طور مستقل به حیات خود ادامه دهد.

قلعه قوند حمایت نکردن از نشرهای خصوصی و توجه ویژه به نشرهای دولتی را مانع بزرگی برای دیده شدن کتاب های انتشارات پیام آزادگان برشمرد و گفت: اغلب نشرهای دولتی، با در اختیار داشتن همه فرصت ها سبب می شوند تا نشرهای خصوصی که از امکانات زیادی برخوردار نیستند، نادیده گرفته شوند.

معاون پژوهش و انتشارات موسسه پیام آزادگان تصریح کرد: نادیده گرفته شدن انتشارات خصوصی حوزه دفاع مقدس در حالی رخ می دهد که صاحب نظران این عرصه به صحت ، سلامت و اصالت کتاب های انتشارات پیام آزادگان باور دارند و آن را فاقد بزرگ نمایی و تحریف متداول در نشرهای صاحب نام می دانند.

قلعه قوند با بیان اینکه خطر تجاری سازی به شدت این حوزه ادبیات پایداری را تهدید می کند، تصریح کرد: انتشارات فرهنگی پیام آزادگان، میراث فرهنگی سید آزادگان است و همواره به تأسی از ایشان با عمل به شعار پاکی و خدمتگزاری نشان داده است و جز ترویج ارزش های دوران انسان ساز اسارت هدف دیگری ندارد، اما متأسفانه ترویج فرهنگ و ایثار دفاع مقدس برای برخی به تجارت تبدیل شده و اولویت دهی به صداقت، رفتار حرفه ای و پایبندی به اخلاق اسلامی در این عرصه کمرنگ است.

وی با اشاره به این موضوع که کتاب منتشر شده از سوی انتشارات پیام آزادگان به نام ارزشمند سرباز کوچک امام (ره) توانسته تقریظ مقام معظم رهبری را دریافت کند، گفت:این موضوع نشان می دهد ناشران خصوصی ظرفیت و توانایی بالایی برای رقابت با ناشران دولتی دارند و باید اجازه داده شود این رقابت در محیطی سالم شکل بگیرد.

معاون پژوهش و انتشارات موسسه پیام آزادگان در پاسخ به این سؤال که در حوزه نشر دیجیتال چه اقداماتی انجام داده اید، گفت: متأسفانه ورودی به این حوزه نداشته ایم، اما یکی از نیازهای روز ورود به ساحت دیجیتال است و امیدواریم امکانی را فراهم کرده که با همکاری نرم افزارهای موبایلی بتوانیم توزیع گسترده دیجیتال را داشته باشیم.

انتهای پیام/

ابراهیم زاهدی مطلق نویسنده و عضو هیئت داوران بخش رمان بزرگسال نوزدهمین جشنواره انتخاب کتاب شهید حبیب غنی پور در گفت وگو با خبرنگار فرهنگ و هنر دفاع پرس ، با بیان اینکه در این جشنواره هیچ کسی کتاب به دبیرخانه ارسال نمی کند، بلکه هیئت داوران کتاب ها را برای داوری تهیه می کنند، اظهار داشت: هیئت داوران جشنواره انتخاب کتاب شهید حبیب غنی پور از کتابخانه های مختلف استفاده و آثار مربوط به سال را مطالعه و داوری می کنند.

وی با تاکید بر اینکه عمدتاً کتاب های رمانی که نوشته می شود به لحاظ تکنیکی آثار خوب و قابل ملاحظه ای هستند، گفت: خوشبختانه آثاری که نوشته می شود به لحاظ فنی، ساختار رمان داشتن آثار قابل ملاحظه ای هستند برخلاف اینکه 15 سال پیش کتاب ها رمان نبودند بلکه تنها به اسم رمان منتشر می شد و خیلی های آن ها اشکال ساختاری داشتند. مثل شعری که شعرکلاسیک باشد اما قافیه آن مشکل داشته باشد یا وزن آن خراب باشد.

زاهدی مطلق با اشاره به بُعد محتوایی آثار ادبی داوری شده این جشنواره تصریح کرد: امسال محتواهایی که داغ و دلسوزی نویسنده در آن دیده شود، خیلی کمتر بود. یعنی آثار عموماً به مسائل ذهنی پرداخته بودند؛ البته کتاب هایی که به مسائل امروز جامعه بپردازند نیز وجود داشت. منظور کتاب هایی است که مسئله و موضوع شان اتفاقات جامعه باشد؛ همان مسائلی که جامعه امروز با آن ها دست به گریبان است.

این نویسنده ادامه داد: بیشتر کتاب های داوری شده زمینه تاریخی داشتند و تعدادشان خیلی زیاد بود. مثلاً وقایع کتاب در دوره صفویه، قاجار و زندیه رخ داده بود و همخوانی هایی هم با جامعه امروز داشت؛ این موضوعات کلی بود. بازتاب مسائل اجتماعی در کتاب های داستان امروز خیلی زیاد است؛ ارتباطات نامتعارف اجتماعی و مثلاً توجه به ازدواج های سپید در کتاب ها بسیار است، چیزهایی که در گذشته اصلاً شاهد آن نبودیم، البته این اتفاق بدی نیست چراکه برخی از این اتفاقات مبتلابه جامعه است و در برخی از این کتاب ها نگاه آسیب شناسانه وجود دارد.

وی به بازتاب دفاع مقدس در آثار ادبی سال گذشته اشاره کرد و افزود: در موضوع دفاع مقدس به مسئله های جدیدی توجه می شود. خیلی از نویسندگان اصلاً دوره جنگ را ندیده اند لذا در حوزه دفاع مقدس کتاب های می نویسند که مثل سابق شعار نمی دهند و کتاب کاملاً با ارزیابی و تحلیل امروزی به سراغ جنگ و وقایع جنگ رفته است و دشمن را خیلی دست کم نگرفته و این جوری نیست که از نظر نویسنده رژیم عراق یک رژیم مسخره بی خود باشد که هیچ کاری نتواند بکند.

زاهدی مطلق اظهار داشت: رمان هایی مربوط به عراق، سوریه و حتی یمن نوشته می شود اما این کتاب ها به دلیل اینکه جدید هستند و نویسندگان آن در فضای کشورها نبوده اند، بعضاً کتاب ها به لحاظ اطلاعات ضعیف است اما نوشته می شود که خوب است. راهپیمایی اربعین اتفاق جالب دیگری است که درباره آن رمان نوشته می شود که یکی از آن ها جزء نامزدهای جایزه شهید غنی پور قرار گرفته است.

عضو هیئت داوران بخش رمان بزرگسال نوزدهمین جشنواره انتخاب کتاب شهید حبیب غنی پور درخصوص پرداختن به برخی موضوعات همچون ازدواج سفید در ادبیات داستانی گفت: اصل اینکه در یک رمان به موضوعی چون ازدواج سفید پرداخته شود به معنی عادی سازی نیست. رمان درحال پرداختن به این موضوعات به عنوان یک آسیب اجتماعی است؛ یعنی به جامعه آگهی می دهند که درباره موضوعات روز بیشتر بدانید البته ممکن است برخی ها قصد عادی سازی داشته باشند اما وظیفه نویسنده آگاه کردن جامعه نسبت به موضوعاتی است که از آن غفلت شده است؛ نویسنده نسخه راه حل و پیشگیری نمی دهد بلکه او گاهی هشدار می دهد که اتفاق رخ می دهد حالا اگر خودش متخصص باشد می تواند راه حلی ارائه کند.

وی درباره علت تفاوت برگزیدگان جایزه شهید غنی پور با جایزه ادبی جلال آل احمد عنوان کرد: هرجایزه و جشنواره ای یک مانیفستی دارد؛ مانیفست اصلی جشنواره و جایزه شهید غنی پور مسجد است. ما برای شهید غنی پور، مانیفست مان مسجد است، مسجد چه چیزی را می پذیرد؟ در مسجد عادی سازی برخی موضوعات را قبول نمی کنیم، ما در مسجد کتاب هایی را انتخاب می کنیم که اساساً با تفکر مسجدی مغایر نباشد. کتابی که با اصول مسجد سازگار نباشد، حتماً در داوری های ما بالا نمی آید لذا کتاب هایی که با مرام مسجد سازگار نباشد در جایزه غنی پور برگزیده نمی شوند. وجه تمایز جشنواره شهید غنی پور با جایزه جلال آل احمد مانیفست آن است.

انتهای پیام/ 121

خبرگزاری حوزه ،/ با توجه به این که اکثریت مجلس یازدهم را جریان انقلابی تشکیل می دهد، این انتظار به حق وجود دارد که این مجلس به موازات تلاش مستمر و دغدغه مند در رابطه با کاهش آلام و مشکلات اقتصادی و معیشتی مردم، در زمینه فرهنگی نیز با همان روحیه انقلابی و مشی جهادی به مقابله با آفات معضلات اصلی این عرصه بپردازد، در عین حال که مراقب باشد تا اسیر روزمرگی ها، بی تفاوتی ها و خمودگی ها نشود.
با کمال تأسف باید گفت که در حال حاضر بسیاری از نهادهای کلان فرهنگی از رسالت ذاتی خویش تا حدود زیادی فاصله گرفته و به عمل زدگی و کلیشه های روزمره دچار شده اند.

بخشی از چرایی این قضیه به این باز می گردد که نهادها و ارگان های دولتی به فعالیت های فرهنگی نگاه تقویمی، مناسبتی و در عین حال سلیقه ای دارند. در واقع بسیاری از فعالیت های این نهادها صرفاً با هدف ارائه عملکرد و بیلان کاری انجام می شود.

به همین خاطر نیز رویکرد بسیاری از مدیران فرهنگی به اصحاب فکر و فرهنگ، نگاه ابزاری است، ضمن آن که بسیاری از همین فعالیت های شعاری و کم اثر در وادی فرهنگ، مقطعی و بی بنیان است و تداوم و استمرار مطلوبی هم ندارد؛ بگذریم از این که متاسفانه نگاه و رویکرد انقلابی و جهادی نیز در این امور چندان مشاهده نمی شود که اگر وجود داشت، وضعیت فرهنگی جامعه این چنین نبود.

گرچه مقام معظم رهبری این هشدار را در خرداد ماه سال 95 بیان فرمودند اما امروز هم به طور خاص این مساله قابل طرح است: برادران عزیز، خواهران عزیز! در مسئله ی فرهنگ، بنده احساس یک ولنگاری میکنم؛ در دستگاه های فرهنگی -اعم از دستگاه های دولتی و غیر دولتی- یک نوع ولنگاری و بی اهتمامی در امر فرهنگ وجود دارد... وظیفه ی ما تولید کالای فرهنگی مفید و جلوگیری از کالای فرهنگیِ مضر است. بنده در این زمینه احساس یک ولنگاری ای می کنم؛ باید این را شماها در نظر داشته باشید و اهمیت بدهید.

بی شک یکی از جاهایی که به طور جدی مورد خطاب این بیانات دردمندانه رهبر معظم انقلاب است، مجلس شورای اسلامی می باشد.

در واقع عرصه فرهنگ و هنر یکی از عرصه های جدی و با اهمیتی است که مجلس یازدهم با آن روبروست؛ عرصه ای که به سبب ناکارآمدی ویژه در بدنه اجرایی کشور، به شدت دچار رهاشدگی و بی برنامگی است و در این میان مواجهه و مطالبه از ساختارهای اجرایی و نیز قانون گذاری برای امور فرهنگی و ترمیم قوانین و حتی حذف پاره ای از قوانین مزاحم بی شک یکی از اصلی ترین اولویت های مجلس یازدهم است که البته بخشی از پیشبرد این مسائل با کمیسیون فرهنگی است که ان شاءالله خردادماه سال آینده با شروع مجلس جدید شاهد تحولی اساسی در این باره بر اساس دغدغه ها و آرمان های انقلاب اسلامی باشیم.

سید محمد مهدی موسوی

مهران محمدپور، فارغ التحصیل رشته کتابداری، کتابدار و مروج کتابخوانی در گفت وگو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، با اشاره به تاثیر دانشگاه بر ارتقاء دانش کتابدار در حوزه کتابداری بیان کرد: زیرساخت مناسبی برای آموزش دانش کتابداری(علم اطلاعات و دانش شناسی) به کتابداران در دانشگاه ها و کتابخانه های دانشگاهی وجود ندارد و کتابدار در کتابخانه دانشگاه هرکاری به غیر از وظیفه اصلی خود را انجام می دهد.

وی افزود: در ایران به مقوله آموزش کتابداران توجه کافی نشده است. یکی از مواردی که اهمیت بالایی در آموزش به کتابدار دارد، سواد اطلاعاتی و سواد رسانه ای است که کارگاه هایی نیز برای ارتقاء این موضوع برگزار می شود؛ اما کافی نیست.

این کتابدار بیان کرد: دانشگاه ارگان مهمی برای تربیت کتابداران با تجربه، خلاق و ماهر در رشته کتابداری هستند. این نهاد می تواند تحول جدی و عظیمی در بازار شغلی دانش آموختگان این رشته ایجاد کند.

محمدپور با اشاره به ایجاد شبکه ای پایدار و تاثیرگذار برای تربیت کتابداران فعال در کشور افزود: دانشگاه ها با مشارکت دیگر نهادهای کتابخانه ای می توانند شبکه ای برای فعالیت و گفتمان میان دانشجویان رشته کتابداری برای کسب تجربه و افزایش بازدهی بهتر در این حوزه ایجاد کنند. به طور مثال، می توان طرحی به نام باغ علم را اجرایی کرد که در آن مسائل مهارتی و تجربه ای کتابداران تبادل شود.

وی ادامه داد: این مجموعه چون جعبه ابزار مهارتی دانشجویان این حوزه عمل خواهد کرد تا بر روند فعالیت و ارتقاء فعالیت دانشجویان رشته کتابداری تاثیرگذار باشد.

به گفته این فعال حوزه کتاب، آموزش دانش کتابداری در دانشگاه ها آنقدر قوی و پربار نیست که پاسخگوی نیاز دانشجو پس از فارغ التحصیلی در این زمینه باشد.

محمدپور با بیان اینکه دانشگاه ها با صنعت و دیگر سازمان های مرتبط و متولی این حوزه ارتباط ضعیفی دارند، خاطرنشان کرد: اگر دانشگاه ها با نهادهایی چون کتابخانه ملی، خانه کتاب و کتابخانه مجلس برای رشد و توسعه دانش کتابداری تفاهم نامه امضا کنند و برنامه هایی را به طور مشترک در این حوزه به اجرا دربیاورند، قطعا نتیجه مثبت و چشم گیری خواهد داشت.

این کتابدار با اشاره به اصلی ترین چالش حوزه آموزش کتابداری بیان کرد: چالش نخست، سرفصل های آموزشی است. سال 1394 همزمان با تغییرنام این رشته، تغییراتی در عنوان سرفصل ها به وجود آمد؛ اما صرفا در در همین حد بود؛ نه در محتوای دانش.

وی افزود: چالش دوم، بازار کار دانشجویان این رشته است. سرفصل های رشته کتابداری با بازار کار این حوزه فاصله دارد و جوابگوی نیاز فارغ التحصیلانی که می خواهد فعالیت شغلی داشته باشند، نیست.

محمدپور عنوان کرد: بسیاری از کتابداران فکرها، طرح ها و ایده های خلاقانه ای دارند که می تواند روند کتابداری را تغییر بدهد؛ اما جایی برای حمایت از این ایده ها وجود ندارد و این موجب ناامیدی دانشجویان و فعالان این رشته و در نهایت رهاکردن تحصیل می شود.

وی با اشاره به اینکه کتابخانه ها می توانند به عنوان مرکز شتاب دهی در جامعه فعالیت کنند، گفت: کتابخانه ها به عنوان کارخانه نوآوری و شتاب دهی در جامعه تاثیرگذار هستند تا ایده های کتابداران را برای توسعه این رشته ثبت کنند. اگر این اتفاق روزی محقق شود، دانش کتابداری و روند فعالیت کتابدار در کتابخانه ها تغییر خواهد کرد؛ تغییری که شاید موجب پیشرفت فرهنگ مطالعه و تاثیر در جامعه شود.

علیرضا اسدی مدیرمسئول انتشارات نیماژ در گفت وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) با انتقاد از زمان برگزاری نمایشگاه کتاب و باتوجه به شیوع ویروس کرونا در کشور گفت: به نظر من بهترین تصمیم این است که نمایشگاه کتاب بعد از ماه رمضان برگزار شود؛ چرا که حتی قبل از اینکه بحث ویروس کرونا مطرح باشد هم زمان برگزاری این دوره از نمایشگاه زمان مناسبی نبود.

وی افزود: در فروردین و بعد از ایام عید که خانواده ها معمولا پول های خود را برای خرید عید خرج کرده اند، شاید شرایط مالی مردم مناسب شرکت در نمایشگاه و خرید کتاب نباشد و باتوجه به اینکه نمایشگاه به لحاظ مالی برای ناشرها رویداد مهمی است، فروردین ماه زمان مناسبی برای برگزاری آن نیست.

اسدی گفت: خیلی از ناشرها در طول سال برنامه ریزی می کنند که خروجی نمایشگاه را داشته باشند؛ ولی با برنامه ریزی های انجام شده و تغییر زمان برگزاری به فروردین ماه، به نتایج مناسبی دست نمی یابند و این مساله موجب نگرانی ناشران شده است.

مدیرمسئول نشر نیماژ در ادامه از تاثیر شیوع کرونا در برگزاری نمایشگاه کتاب گفت: باتوجه به ورود و شیوع ویروس کرونا در کشور و وضعیتی که به وجود آمده، برگزاری نمایشگاه در این تاریخ یک کار پرریسک است؛ چون اگر این وضعیت ادامه دار باشد، قطعا نمایشگاه خوبی نخواهیم داشت.

وی اضافه کرد: نمایشگاه کتاب تهران، بین المللی است و قرار است که از کشورهای دیگر هم در آن حضور داشته باشند؛ بنابراین باتوجه به شیوع ویروس کرونا، قاعدتا در بخش بین الملل نتایج مثبتی را شاهد نخواهیم بود؛ زیرا کشورهای خارجی در این نمایشگاه حاضر نمی شوند.

اسدی درباره تاثیر شیوع کرونا بر حضور مردم در نمایشگاه عنوان کرد: اگر شرایط بیماری کرونا ادامه دار باشد، عده قابل توجهی از مردم در نمایشگاه حضور پیدا نمی کنند؛ اگر هم بخواهند شرکت کنند، مشخصا به آن ویروس مبتلا می شوند.

وی افزود: با این شرایط اصلا شاید خود ناشرها هم درنمایشگاه شرکت نکنند؛ به همین دلیل من فکر می کنم اگر مسئولان برگزاری نمایشگاه ریسک برگزاری نمایشگاه در پایان فروردین را نپذیرند و زمان نمایشگاه را به بعد از ماه رمضان و در خردادماه موکول کنند، هم زمان بهتری است و هم اینکه دغدغه های بهداشتی و مربوط به سلامت جامعه برطرف شده است.

مدیرمسئول نشر نیماژ تغییر زمان نمایشگاه کتاب به خردادماه را فرصتی برای ناشران خواند و گفت: باتوجه به اینکه بخش عمده فروردین ماه تعطیل است، ناشرها در حوزه کتاب های عمومی می توانند از این فرصت استفاده کنند و با دست پر در نمایشگاه شرکت کنند و محصولات متنوع تری را ارائه دهند؛ از طرفی مردم هم شاید به لحاظ مالی در خردادماه شرایط بهتری داشته باشند.

به گزارش عصر دوشنبه روابط عمومی معاونت امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، در این جلسه اعضای گروه های چهارگانه هیأت (گروه دین، گروه علوم اجتماعی و انسانی و دانش عمومی، گروه هنر و ادبیات، و گروه کودک و نوجوان) به بررسی کتاب های ارسالی جهت تصویب برای خرید پرداختند.

محسن جوادی ضمن تشکر از تلاش های اعضا در بررسی و انتخاب کتاب ها، این هیأت را از بخش های اصلی معاونت امور فرهنگی دانست که مراجعان بسیاری در طول سال دارد و تدوین سیاست های مقتضی با نیازهای زمان را راهگشای برخی از ناهمواری های مسیر پیش رو انگاشت.

وی ادامه داد: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با توجه به میزان منابعی که سال آینده در اختیار دارد، درصدد است بر اتخاذ سیاست هایی مشخص تر در زمینه خرید کتاب تمرکز کند.

جوادی لزوم اولویت بندی موضوعی در فهرست خریدها را مهم ترین بُعد این سیاست دانست و بر مولفه های زیر به عنوان اولویت های اساسی خرید در کنار سایر شاخص های برشمرده در آیین نامه هیأت انتخاب و خرید کتاب در سال پیش رو تأکید کرد:

1-حفظ عزت و اقتدار ملی 2 - گسترش مسئولیت پذیری اجتماعی و فردی در جامعه 3 -توجه به نهاد خانواده و اهمیت آن و حفاظت از این نهاد به عنوان یکی از مهم ترین گروه های اجتماعی 4 - عدالت و مبارزه با فساد 5 – ایجاد و افزایش امید و نشاط اجتماعی.

معاون امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت: این روند می تواند به هدفمندتر شدن حمایت های وزارتخانه از مصرف کنندگان کتاب و تجهیز کتابخانه ها کمک بیشتری کند. در عین حال نیاز به توجه به سفارش های اجتماعی در کنار این اولویت ها می تواند به غنای بیش تر و واقعی تر ترویج کتابخوانی مدد رساند.

وی همچنین توجه ویژه به کیفیت کتاب ها را مکمل بحث اولویت های موضوعی مورد تأکید قرار داد و آن را عاملی برای مقابله و مهار جریان های فرصت طلب در آفت کتاب سازی دانست.

در ادامه جلسه، هر یک از اعضا، پیشنهادهایی را در خصوص بهینه سازی روند انتخاب، خرید و اهدای کتاب برشمردند.

مهرزاد دانش، مدیرکل چاپ و نشر نیز ظرفیت و بضاعت علمی این هیأت را فراتر از نفس خرید کتاب برای کتابخانه ها برشمرد و اظهار امیدواری کرد که در شناسایی نقاط ضعف و قوت، و چالش ها و فرصت های صنعت نشر، بتوان از نظرات کارشناسی اعضای هیات بهره برد.

او هدف اصلی از فرایند انتخاب و خرید کتاب را حمایت از مصرف کنندگان کتاب و مراجعان کتابخانه ها اعلام کرد و اهدای کتاب های خریداری شده را در گستره وسیعی شامل کتابخانه های سراسر کشور (بر اساس سهمیه ای که سالانه دراختیار ادارات کل استانی وزارتخانه قرار می گیرد)، نهاد کتابخانه های عمومی، مساجد، مدارس، ستاد ترویج کتابخوانی، پایتخت کتاب و مناطق دوستدار کتاب، بیمارستان ها، سازمان زندان ها، مراکز دانشگاهی و حوزوی، روستاها و عشایر، مناطق محروم، مناطق آسیب دیده از سوانح طبیعی، و سایر مجامع کتابخانه ای و فرهنگی برشمرد.

همچنین مجید سامی، معاون دفتر امور چاپ و نشر، در ابتدای این نشست، گزارشی از نتایج جلسات برگزارشده در سال 1398 ارائه کرد.

به گزارش ایرنا، در طول 9 جلسه برگزارشده از ابتدای سال تا مقطع حاضر، 6993 عنوان کتاب بررسی شده است که 2784 عنوان (حدود 40 درصد) جهت خرید به تصویب رسیده اند.

آمار کتاب های خریداری شده به تفکیک عبارتند از: گروه علوم اجتماعی و انسانی و دانش عمومی: از بین 2512 عنوان ارسالی، 795 عنوان (32 درصد)؛ گروه دین: از بین 940 عنوان ارسال، 461 عنوان (49 درصد)، گروه کودک و نوجوان: از بین 1352 عنوان ارسالی، 610 عنوان (45 درصد) و گروه هنر و ادبیات از بین2189 عنوان ارسالی، 918 عنوان (42درصد) بوده اند.

به گزارش فرهنگ سدید ؛ شرایط اجتماعی حال حاضر ایران، تمایل مردم به دیدن فیلم های کمدی، تکراری بودن مضامین فیلم ها یا تلخی فیلم های اجتماعی و در نهایت نگاه به فروش و رونق در گیشه و دیگر دلایل رونق گرفتن ساخت فیلم های کمدی هر چه که هست، باعث شده تا سال آینده تعداد اینگونه فیلم ها بیشتر از همیشه باشد و بسیاری از فیلمسازان به ساخت فیلم های کمدی فکر می کنند. اما آیا واقعاً کمدی، گیشه را تضمین می کند یا برخی تمایل دارند سینما را به این سمت بکشانند؟ آیا کمدی هایی که تبدیل به پرفروش ترین ها شده اند استحقاق قرار گرفتن در رتبه اول فیلم های سینما ایران را دارند؟
این پرسش هایی است که نیازمند بحث به صورت گسترده است. به هرحال فیلم های کمدی در دنیا هم می فروشند و نمی توان این موضوع را نادیده گرفت اما قطعاً اگر فیلم خوبی باشد و در ویترین درستی عرضه شود. اما مسأله مهم رخ داده در سینمای امروز ما این است که فیلم های خوب و کارگردانانی که فیلم های خوب و جدی می ساختند توسط جریانی به سمت فیلم و سینمای ضعیف در حال حرکت اند. در ادامه این روند است که ذائقه مخاطب نیز تغییر کرده است و دیگر فیلم خوب و جدی ما مشتری کمتری دارد.
این مسأله ساده ای نیست که سلیقه مخاطب سینما تنها به سمت آثار کمدی است، وجود چنین فیلم هایی در سینما خوب و باعث تنوع می گردد اما دیده شدن تنها این دست از فیلم ها خطری بزرگ برای سینما و جامعه هنری به همراه دارد. سالانه تعداد بالایی فیلم با هزینه های بسیار بالا در ژانرهای مختلف ساخته می شود و دیده شدن چند اثر که به سختی می توان نام کمدی بر آن ها نهاد در سینما واقعاً دردناک است. اوج این فاجعه آنجا خواهد بود که دیگر کارگردان های صاحب سبک فیلم خوب نمی سازد و فردا سینمای ما بدون فیلم خوب و جدی روبه رو خواهد بود. اینجا است که کارگردانان خوب ما به سمت ساخت کمدی های سخیف می روند و ما داریم با دستان خودمان سینما را خالی از فیلم خوب می کنیم. این یک مسأله کاملاً درستی است که اتفاقات جامعه و حوادث دستخوش آن باعث به وجود آمدن موجی از ناراحتی و افسردگی را میان مردم شده است. سینما هم فضایی است که تعداد بالایی از مخاطبان برای تفریح به آن می روند اما تعدد آثاری که هیچ جنبه فرهنگی و هنری برای سینما و مخاطب ندارند مشکلی افزون بر مشکلات فرهنگی مان نیست؟
آیا نباید در فیلمنامه آثار مؤلفه هایی وجود داشته باشد که طبق آن بتوان پروانه ساخت و نمایش صادر کرد؟ با وجود آثاری که هر سال بیشتر از سال گذشته افزون می شود پاسخ این سؤال مشخص است، گویا مدیران تنها دغدغه رفتن مردم آن هم به سینما را دارند که به لطف کارگردانان عزیز فیلم های سخیف ساخته ، مردم استقبال کرده و اصل سینما و ماهیت مخاطب هم به سادگی زیر سؤال می رود!برخی از افرادی که از سینمای مستقل دم می زنند، در حقیقت پشت آن
قایم شده اند اما دغدغه آن را ندارند و هدف شان چیز دیگری است. امروز به سراغ سینما آمده اند و روز دیگر در جای دیگر دنبال سرمایه گذاری بودند. افرادی که حتی نمی دانند سینما چیست و شأن سینما را پایین آورده اند.اکثر این فیلمنامه های مورد نظر دغدغه هنری و فنی ندارند، و مانند عموم فیلم های کمدی و سطحی امروز سینمای ما، می خواهند از این قافله عقب نمانند و آن ها هم فیلمی ساخته و آن را بفروشند. بدون شک برخی از این فیلم ها را نمی توان با خانواده تماشا کرد و رسماً فرهنگ کشور ما را به خطر انداخته است. قبول کنیم که بزرگترین معضل مملکت ما امروز فرهنگ آن است نه اقتصاد، سیاست یا ورزش آن.

منبع: صبح نو

برای جامعه سینما:جشنواره فیلم فجر در سی و هشتمین دوره خود، مسائل جنجال برانگیزی در سطح رسانه ها به وجود آورد. نوع گفتمانِ فیلم های بخش مسابقه جشنواره موجب شد خیلی از منتقدان، نویسندگان و پژوهشگران سینمایی به این فکر واداشته شوند که جهت یابیِ سینمای ایران به شکلی است. چرا مضامین اجتماعی مطرح شده در فیلمنامه ها، این قدر ملتهب و پر تنش شده اند. چرا تمرکز بر طبقه فرودست بیشتر از سایر طبقات جامعه شناختی ست و چرا شخصیت پردازی و ساختارها هنوز سر و شکل درستی مطابق الگوهای تئوریک سینمایی ندارند.

در این مورد سه تن از سینماگران با یکدیگر به بحث و گفت وگو نشستند. امید رنجبر، منتقد و فیلمنامه نویس سینما به عنوان مصاحبه کننده و طراح سوالات از رضا صائمی و حجت قاسم زاده اصل دعوت کرده تا در این نشست تحلیلی حضور یابند. رضا صائمی، تجربه و سابقه نقدنویسی طولانی مدتی در مجلات تخصصی همچون فیلم، فیلم نگار و هنر و تجربه را دارد. حجت قاسم زاده اصل، فیلمساز و فیلمنامه نویس در عرصه سینما و تلویزیون در کارنامه پربار خود، کارگردانی تله فیلم ها و سریال های بسیاری تجربه داشته است

امید رنجبر: عمده بحث ما، درباره درون مایه ها، ایده ها و احساسات ناشی از تنش های فزاینده در آثار جشنواره خواهد بود. از فیلم نامه شروع می کنیم .به نظر می آید سینمای ایران نسبت به سال های قبل درون مایه محور شده است. البته تلاش نویسندگان در این راستا بوده که به سینمای داستان محور یا شخصیت محور رغبت نشان دهند که اتفاقا برخی از دوستان فیلمنامه نویس الگوهای داستانی را به درستی پیروی می کنند اما مسئله اساسی و چالش برانگیز این است که چرا این قدر ایده های نویسندگان، برآمده از وقایع ملتهب جامعه ست. رویدادهایی که در محیط هم خیلی چشمگیر و خبرساز است و این نوع ایده پردازی موجب شده سینمای جدی ایران به سمت تک ژانری شدن سوق داده شود.

مگر معدود فیلمهایی که ژانرشان کمی تفاوت دارد. البته این شکل از درون مایه محورشدگی سینما با سالهای قبل فرق دارد. سینمای ایران حال حاضر، مخاطبان را با یک حس منفی از در خروجی سالن ها بدرقه می کند. القای حس منفی، امسال به اوجش رسید. تماشاگر با یأس و افسردگی و تلخ اندیشی و غمگساری سالن ها را ترک کرد. من به نظرم باید آسیب شناسی کرد که چرا این میزان تلخی در مضامین فیلم ها نهفته ست. آیا سلیقه مخاطب به این سو گرایش پیدا کرده یا که نه، استراتژی سیاستگذاران بر فیلمسازان موجب شده این حجم از احساسات منفی در فیلم ها نفوذ کند؟

رضا صائمی: به نظر می رسد منظور از سینمای درون مایه محور یعنی همان مضمون زدگی که باعث شده از فرم و ژانرهای مختلف فاصله بگیریم. من فکر می کنم از دو خاستگاه نظری یا از دو رویکرد تئوریک می شود به این موضوع نگاه کرد. دلیل اینکه سینمای ایران گرایش به فضاهای تلخ و سیاه پیدا کرده، یا اینکه چرا انقدر آبزورد شده، اول باید به کارکردهای سینما بازگردیم.

نمی توانیم در جامعه ای که درآن شاهد افول و مرگ امید هستیم، در سینمایش امید را جستجو کنیم. به ویژه سینمای اجتماعی که با واقعیت های اجتماعی قرابت دارد و مماس است. اگر به این تعریف که سینما ابزاری آینه گون از جامعه خود است و از سویی شاهد این باشیم که یاس و افسردگی اجتماعی روز به روز دارد افزایش پیدا می کند، طبیعتا همان مسائلی که موجب یأس و افسردگی ست در سینما نیز بازتابیده می شود. اگر سینما را به مثابه یک رسانه ای که واقعیت جامعه را بازنمایی می کند و اگر کارکرد سینما را ایجاد آگاهی یا خودآگاهی بدانیم و نه لزوما سرگرمی، یقینا اینجا سینما به سمت انعکاس واقع گرایی اجتماعی پیش می رود و چه بسا از کارکردهای زیبایی شناسی خود و اینکه صرفا در یک فرم هنری صورت بندی شود فاصله می گیرد.

نکته مهم این است که در این وضعیت نمی توان خود سینما را مقصر دانست. سینما محصول پدیده ایست که در خود آن جامعه زیست می کند. حالا اگر نگاه تاریخی به سینما داشته باشیم همچون کتاب های جامعه شناسی فیلم ها، به موازات فیلم هایی که ساخته می شود شما می توانید مختصات اجتماعی هر دوره از جامعه را شناسایی کنید. به عنوان مثال، کتاب دگرگونی اجتماعی و فیلم های سینمایی در ایران در رابطه با جامعه شناسی فیلم های عامه پسند ایرانی، نوشته دکتر پرویز اجلالی ، آثار قبل از انقلاب را بررسی کرده و به واسطه مطالعه بر مولفه های رفتارشناسی موجود در برخی از فیلم های مهم از جمله گنج قارون در دهه 40 و گوزن ها در دهه 50، شرایط جامعه شناختی آن زمان مردم ایران تجزیه و تحلیل می کند و نشان می دهد که چقدر سینما به مثابه بخشی از واقعیت اجتماعی، درد و رنج های خود را در آن بازتاب داده یا برعکس مسیر متفاوتی را طی کرده که این عدم انطباق بین فیلم به عنوان یک متن هنری با واقعیت های بیرونی به مثابه یک متن اجتماعی دلیلی بر عقب بودن سینما از جامعه یا بی خاصیت شدن آن در برابر واقعیت های اجتماعی تفسیر شده.

این بسترشناسی فرهنگی در مورد فیلم های موج نو هم صدق می کند. پس یک قرابتی بین سینما و اوضاع اجتماعی می توان و باید برقرار کرد و بر این مبنا قطعا جامعه ای که پر از آسیب های اجتماعی ست سینمایش هم همان آسیب ها را در درون مایه های خود بازنمایی می کند. حتی رسالت اجتماعی سینما هم ایجاب می کند که دست کم این یاس و افسردگی جمعی یا آسیب های اجتماعی را بازتاب دهد. اما یک مسئله چالش برانگیز وجود دارد. یک زمانی ما یک فیلم را از دریچه زیبایی شناسی آن بررسی می کنیم و ممکن است گفتمان و درون مایه و مضمونِ اجتماعی یا سیاسی ملتهبی داشته باشد و این التهاب را با فرم بدی نمایش دهد. یعنی به لحاظ فرم و زبان مشکل دارد و این موجب می شود مخاطب ناامید را ناامیدتر کند.

این مشکل از آنجا ناشی می شود که این مضمون تلخ و پرالتهاب، تصنعی ترسیم شود و زمانی تصنعی است که زبان و قواعد سینمایی را رعایت نمی کند. آن وقت در بیانش دچار لکنت می شود. از سوی دیگر برای خودم این تجربه وجود داشته که در حال و هوای اتفاقات تلخی زندگی می کردم اما با تماشای یک فیلم تلخ در همان دوره، به یک تصفیه روحی رسیدم. در واقع تلخیِ من با تلخیِ فیلم مماس می شود و اصطلاحا یک همذات پنداری در ذهنم به وجود می آید. نمونه بارزش برای خودم این بوده که بارها که حالم خوب نبوده نشستم و فیلم شبهای روشن فرزاد موتمن را دیدم.

به نظرم آن فیلم هم تلخ است چون شخصیت ها در یک موقعیت ناخوشایندی گرفتار می شوند. اما احساس می کردم که شرح حال من را دارد بازگو می کند و همذات پنداری با شخصیت ها برایم یک حس رهایی به ارمغان می آورد. ضمن اینکه وقتی ما از رئالیسم اجتماعی صحبت می کنیم، (ما ژانر اجتماعی هم نداریم بلکه ملودرام های با درون مایه های اجتماعی داریم) سینما هم رئالیسم اش را از درون خود که نمی گیرد بلکه از درون همین اجتماع می گیرد. من فکر می کنم پیش از آنکه سینمای اجتماعی ما محکوم به تلخ اندیشی باشد، نظام اجتماعی ما محکوم به آسیب پذیری های تلخ است. حالا باید بررسی کرد که آیا چه تعداد از فیلمسازان ما دغدغه اجتماعی دارند.

وقتی تزریق یک سری تلخی های تصنعی را می بینیم متوجه می شویم که شاید علتش بیشتر گیشه و فروش فیلم باشد نه دغدغه مولف اثر. در اواخر دهه هشتاد که درباره الی فرهادی ساخته شده، بسیاری از فیلمسازان به سمت گفتمان سینمایی فرهادی رفتند که روایتگر دراماتیک طبقه متوسط بود. اکثر فیلم ها با مضمون چالش های طبقه متوسط ساخته شد. فیلمهای آپارتمانی شهری با آسیب شناسی روابط این طبقه. بعد از گذشت 6 سال ابد و یک روز سعید روستایی ساخته شد.

بعد از آن شاهد موجی از فیلم های مختص به طبقه فرودست هستیم که مضمون اعتیاد و قاچاق و فلاکت و زندانی و اعدام دارند. گرچه برخی از فیلمسازان حال حاضر به نظر می آید دغدغه جامعه را ندارند بلکه دغدغه گیشه دارند. چون این فرمالیسم جواب داده به سراغ مضمونهای ملتهب تر می روند که در جشنواره امسال شاهد آن بودیم. اتفاقا این بازتولید تلخی بیش از حد، هویت مند نیست. البته برخی از آنها گرچه در فضا و ساختاری مشابه ساخته شده اند اما هویت مستقل خود را دارند.

به عنوان مثال فیلمی که نظر خیلی از مخاطبان را جلب کرد، شنای پروانه محمد کارت بود که با مغزهای کوچک زنگ زده و متری شیش ونیم مقایسه شد. محمد کارت حتی قبل تر از سعید روستایی در فیلم های مستندش همچون خون مردگی، بختک و آوانتاژ و فیلم کوتاهش بچه خور، ثابت کرده بود طبقه فرودست را خوب می شناسد و درباره آن فیلم ساخته است. چون خودش برخاسته از همان فضاهاست همچون سعید روستایی. این امتداد سینمای خود کارت است و من تلخی تصنعی در آن نمی بینم.

حتی به نظرم شنای پروانه بسیار فیلم پخته تری نسبت به مغزهای ... سیدی ست. فیلمی شسته رفته تر و مستقل تر و هویتمندتر که من خیلی از آن خوشم آمد. چون به گفته خود کارت که سال ها در جنوب شهر شیراز در دل همین لات و لوت ها بزرگ شده، با این فضاها بیگانه نیست و ادا در نمی آورد. برخلاف کارت، فیلمسازانی هم هستند که اصلا طبقه فرودست و مفلوک به اعتیاد را نمی شناسند اما بنا بر قواعد گیشه و سلیقه مخاطب دست به تجربه های ناموفق می زنند که امسال کم نداشتیم از این دست تجربه ها. چون مشخص است که ادا در می آورند و تصنعی ست. اما با همه این اوصاف، این تلخ گرایی در درون مایه، تصویر یک دستی از کلیت سینمای ایران نیست.

به نظرم می توان با نمایش آسیب ها و تلخی های جامعه، به تماشاگر امید هم داد. فرضا فیلم خورشید مجید مجیدی، که فیلمساز تلاش کرده با به صدا در آمدن دوباره زنگ مدرسه در پایان فیلم، آن امید از دست رفته کودک داستان را دوباره برگرداند. یعنی می شود از دل این غروب دوباره طلوع کرد برای همین هم اسمش را گذاشته خورشید . این هم را در نظر داشته باشید که یکی از کارکردهای مهم سینما، سرگرمی است و آگاهی هم در آن از پس سرگرمی می آید بنابراین قرار نیست سینما رسانه رستگاری و رهایی باشد و وظایف سایر ارگان های فرهنگی و اجتماعی را به عهده بگیرد.

سینمای اجتماعی ما باید طرح مسئله کند و باید آن را به تصویر بکشد و درست هم به تصویر بکشد یعنی زبان فرم را درست به تصویر بکشد. به صرف اینکه مهمترین و حتی مقدس ترین مفاهیم را به تصویر بکشیم اما با زبان مناسب بیان نشود آن فیلم هیچ ارزش و اعتبار هنری ندارد. حتی اگر تماما خوشی ها و نیکی ها را به تصویر بکشد خودش حکم دروغ گویی به مردم را دارد و این به نوعی فرار از بازنمایی حقیقت است.

امید رنجبر: در واقع، قابل پیش بینی بود که این تعداد بالا فیلم های درون مایه محور خیلی ملتهب و تلخ داشته باشیم. البته یک نکته دیگر را هم اضافه کنم به مسئله اولی که طرح کردم. سینماگران در این تلخ نمایی، اغراق هم می کنند چون بالاخره در تمام دنیا فجایع و بلایا و فلاکت ها هست اما سینمای ما، خیلی دامن می زند به واقع گرایی. سینمای آمریکا با الگوی رویاپردازی شروع کرده و همچنان ادامه می دهد ولی آنها به چالش های اجتماعی شان، این گونه مثل ما نگاه نمی کنند که تماشاگر را به تدریج پس بزنند.

رضا صائمی: البته تفاوت میان تلخ نمایی و سیاه نمایی را هم باید قائل شد. یک فیلمسازی تلخی را نشان می دهد اما فیلمساز دیگری در مخالفت با آن تنها سیاهی ها را نگاه می کند. این دو با هم فرق دارند. اینکه خودِ واقعیت تلخ است، مترادف نیست با اینکه منِ فیلمساز در تلخی واقعیت دخل و تصرف می کنم و آن را درشت نشان می دهم.

حجت قاسم زاده اصل: تقریبا همه حرفها را رضا گفت و برای من چیزی نگذاشت! سینمای ایران،سینمای فیلم نامه محور است. نگاه منتقدان و تحلیلگران، بیشتر از دریچه فیلمنامه ست تا کارگردانی یا بقیه اجزای تکنیکی یک فیلم. البته که هدف سینمای داستانی، قصه گفتن است و طبیعی است که بیشتر قصه مورد نقد و بررسی قرار بگیرد اما این قصه برای تعریف شدن به ابزاری نیاز دارد که دور از دست فیلم نامه نویس ها هستند و معمولا فیلم نامه نویس ها نمی توانند دخالتی در بود یا نبودشان یا کیفیت بودن شان بکنند، یادمان می رود بعد از تماشای یک فیلم سینمایی، آنچه که ما به عنوان قصه و داستان از آن حرف می زنیم در اصل از فیلتر کارگردان و توانایی هایش و عوامل و ناتوانی هایشان گذشته است، امکان اینکه ما فیلم نامه نهایی را با فیلم نامه اولیه مقایسه کنیم بسیار کم است اما در عمل همه کمبودها به پای فیلم نامه نویس نوشته می شود که قضاوت عادلانه ای نیست، منتقدان ما هم یا بلد نیستند یا نمی خواهند عوامل تکنیکی را در تحلیل هایشان قضاوت کنند،

راجع به صحنه، فیلمبرداری، بازیگری، صدابرداری و جلوه های بصری حرف نمی زنند اما راجع به فیلم نامه خیلی حرف می زنند! درحالی که این کارگردان است که باید زیبایی شناسی داشته باشد و تاثیر هر صحنه از متن را چندین برابر کند. به نظر من مشکل اصلی سینمای ایران، فیلم نامه نیست بلکه کارگردانی ست. روز اول پیش تولید هیچ چیز نیست جز یک فیلم نامه، تهیه کننده وکارگردان! فیلم نامه عنصری است که همه عوامل فیلم را دور هم جمع می کند، فیلم نامه مانیفست و ناموس پروژه است، آدم ها به خاطر فیلم نامه دور هم جمع شده اند که آن را به بهترین شکل بسازند،

اما در عمل و در مدل ایرانی فاجعه، اولین قربانی فیلم نامه است که به خواست تهیه کننده، سلیقه معمولا بد بازیگران، ناتوانی مدیرتولید و تدارکات آسیب می بیند، در کمال تعجب، کارگردان فقط اسم و شان کارگردان برایش کافی نیست، با جابه جایی دو سکانس، اسم خود را در تیتراژ می نویسد بازنویس نهایی فیلم نامه در حالی که اگر در کار فیلمبردار یا صدابردار دخالت کند هیچ اسمی از خودش نمی آورد. و در آخر هم همه، تقصیرات را گردن فیلم نامه نویسی می اندازند که بیشتر وقت ها حتی سر صحنه دعوت اش نکرده اند!

نوک پیکان نقدهای اساسی به سمت فیلم نامه نویس شلیک می شود. نمی دانند یا فراموش می کنند که آن فیلم نامه، راوی داشته است به اسم کارگردان! هر آنچه که بر روی پرده می بینیم از فیلتر کارگردان گذر کرده و جوابگوی نهایی هر پلان و هر سکانس فیلم فقط و فقط کارگردان آن فیلم است با این استدلال ساده که اگر بد بوده نباید می گرفته. اگر کارگردان صحنه ای را خوب گرفته حداقل وظیفه حرفه ای اش بوده؛ یا مبتکر بوده یا با مشورت عوامل اش به ایده ی اجرایی درخشانی رسیده و یا سکانس موجود در فیلم نامه را تباه کرده است.

مثلا در فیلم مغز استخوان یک سکانس خوب، علی زرنگار نوشته بود که یکی از شخصیت ها قبری را کنده و دیگری را داخل آن انداخته و بر روی او خاک می ریزد. خب کارگردانِ ما، در اینجا بلندپرواز نیست، همان چیزی را که در متن آمده را بی کم و کاست اجرا می کند. اگر جاه طلب باشد قبری به عمق 2 متر می کَند تا طرف دوم مرگ را به چشم ببیند و تاثیر و قدرت صحنه را برای تماشاگر چند برابر کند. کارگردان باید بزرگتر از فیلم نامه نویس باشد نه اینکه فقط همانی را که خوانده، اجرا کند.

فیلم را می بینی، برای این سکانس یک چاله نیم متری کنده اند احتمالا با این استدلال که شخصیت نمی تواند گودالی به عمق دو متر بکند، درست هم فکر کرده اند و با واقعیت انطباق دارد اما حس و تاثیر سکانس را تباه کرده اند، سینماست خب، بگذارید بیننده هم وحشت مرگ را لمس کند. وقتی کارگردان افق دید ندارد و سیاهی و دل خراش بودن صحنه را به رخ تماشاگر نمی کشاند، فیلم نامه نویس چه گناهی کرده؟! بیشترکارگردان های ما دید زیبایی شناسی شان اندک است، مشکل پلان بندی دارند، درک صحیحی از قدرت قاب بندی ندارند، همه قاب ها و همه پلان های یک فیلم سینمایی مهم هستند، یا باید زیبا باشند یا باید معنایی را منتقل کنند، این انتظار زیادی نیست که کارگردان و عوامل اصلی به فیلم نامه اضافه کنند، از آن کم نکنند. من خودم هم اگر فیلم نامه کامل باشد هیچ چیزی به آن اضافه نمی کنم. وقتی می بینم نویسنده با حال خوشی فیلم نامه را نوشته و همه سکانس ها گویا و کامل هستند، دیگر نیازی نمی بینم خودم را به آن اضافه کنم.

از یک سو، تماشاگر نمی داند بعضی از صحنه هایی که می بیند متعلق به سلیقه بازیگران است نه فیلم نامه! بسیاری از بازیگرانِ ما، عاشق سکانس های تنهایی کاراکتر هستند. چون دیالوگ هم نمی گویند بیشتر لذت می برند! کارگردان هم در برابر خواسته های بازیگران تسلیم می شود و فیلم نامه را مطول و کشدار می کنند. اکثر فیلم های ما آکنده هستند از زمان های مرده قابل حذف که هیچ ارتباطی به ساختار فیلم نامه روی کاغذ ندارد. بیشتر استارها و بازیگران ما فقط نگران هیبت خودشان هستند نه کلیت فیلم. نهایتا پس از پایان فیلم، تماشاگر می پندارد که چقدر فیلم نامه طولانی ست. چرا این فیلم تمام نمی شد پس؟! طولانی توضیح دادم که بگویم این را لحاظ کنیم روایت کارگردان با روایت نویسنده دو چیز متفاوت است. این نکته ایست که درباره اش کوتاهی صورت می گیرد و دیده نمی شود.

یکی مثل کوبریک صحنه ای را 60 بار برداشت می گیرد تا دقیقا همان حس صحنه فیلم نامه القا شود، همان حسی که موقع خواندن یا نوشتن فیلم نامه درک کرده است . کارگردان دیگری هم با سهل انگاری تسلیم خواست بازیگر یا فقدان امکانات پشت صحنه می شود و با تک برداشت همه چیز را ماست مالی می کند تا از شر آن روز پروژه خلاص شود! این را در معادلات مان لحاظ کنیم تا همه تقصیرها را گردن فیلم نامه نویس نیندازیم تا قضاوت منصفانه ای داشته باشیم. اما چرا سینمای ایران رفته به سمت تلخی؟ اول با این سوال شروع کنیم که چه کسی این سنگ بنا را گذاشته که حتما سینما باید امید بدهد؟ این بار را چه کسی بر دوش ما گذاشته که سینما کارش امیدبخشی ست.

در پردیس کوروش یک تئاتری (روحوضی مانند) 10 سال است که در حال اجراست و مردم را می خنداند و ملت خوشحال می آیند بیرون. این تئاتر قاعدتا باید الگوی همه باشد، همه تئاترهای روحوضی مانند باید که مدال ها بگیرند! ببینید در ایران طبقه جدید پول دار، طبقه بی فرهنگی ست. پولدارهای تازه ی ما، فرهنگ ندارند. یاد نگرفته اند هنرپرور باشند. مثل نسل های اعیانی قدیمی، حتی مثل شاهان، احتیاج به ملیجکی دارند تا آنها را بخنداند. تفریح شان خندیدن است، از حمایت مالی از هنرمندان جوان لذتی نمی برند و لبخند رضایتی نمی توانند بزنند، خیال می کنند حالا که به پول رسیده اند وظیفه همه است که ساعات خوشی برایشان درست کنند. برای همین هم هست که پولدارها بیشتر روی فیلم های کمدی سرمایه گذاری می کنند تا خودشان بیشتر بخندند تا حالشان خوب شود. مدافع هنر بودن یا هنرپرور بودن، خصلتی ست بزرگ منشانه ی مبتنی بر نوعی بلندپروازی عمیق تر که اینان ندارند.

اکثر پولدارهای ما، دغدغه فرهنگ ندارند. در عین حال، سینما به شدت وابسته به پولدارهاست. فیلمسازان بیشتر فیلم هایی را که می توانند بسازند می سازند نه فیلم هایی را که دوست دارند بسازند چون پول دست یک نفر دیگری ست. یک باری را بر دوش سینما می گذاریم که فیلم امیدبخش باشد، فرح بخش باشد، پس می رسیم به همان جایی که الان هستیم. من معتقدم که فیلم تلخ وجود ندارد. فیلم یا بد است یا خوب است. هر فیلمی باید در بیان اهدافش خودبسنده باشد. اگر خودبسندگی داشته باشد فیلم خوبی ست.

فیلم هایی که به اسم تلخ از آنها یاد می کنیم در اصل فیلم های بدی هستند که نتوانسته اند به اهداف خودشان برسند، کم نیستند فیلم هایی با داستان هایی به شدت آزاردهنده که حاضریم بارها و بارها و به تکرار ببینیم شان چون در ترسیم دنیای هدفش خودبسنده بوده اند. وقتی در فیلمی بازیگر راکورد حسی اش را نمی تواند نگه دارد این فیلم، فیلم بدی ست. این دیگر ربطی به فیلم نامه ندارد. درون مایه فیلم و تکنیک ساخت اش به خوب یا بد بودن آن ربط دارد که البته باز هم بیشتر به سلیقه و خوانش های تماشاگر بستگی دارد.

ما سه نفر می رویم سینما، هر سه یک فیلم را داریم می بینیم. ممکن است امید خوابش ببرد. رضا چشم از پرده برندارد و من هم حوصله ام سر برود. از هر فیلم استنباط های مختلف وجود دارد. آن چیزی که روی پرده وجود دارد مهم نیست آن چیزی که تو از سالن با خودت بیرون می آوری مهم است. معتقدم تلخی در سینما وجود ندارد، شیرینی ساده لوحانه ی تحمیلی وجود دارد اما تلخی نه، و قبول هم دارم سینما آینه دورانش هست. همه فیلم ها خواهی نخواهی سند نهایی دورانشان خواهند بود.

از ظواهر مردم بگیر تا نوع زیست شان و نوع رفتار و گفتارشان. اخیرا فیلم نامه حقایقی درباره لیلا دختر ادریس نوشته بهرام بیضایی را دوباره می خواندم. ایکاش این فیلم ساخته می شد تا سندی روشن و تصویری درخشان از روش زندگی دهه 50 می داشتیم. مثل خشت وآینه که سند تصویری دهه 40 هست. در تضاد با این نوع فیلم ها، فیلم هایی هم بودند که واقعیتی ساختگی و جعلی را به مردم نشان می دادند. مثل کلاه مخملی که ماحصل زندگی مردم زمانه اش نبوده و از درون فیلم ها آمده. الان هم زندگی مان در فیلم هایمان جاری نیست. آیا 20 سال بعد می توان بر اساس فیلم های امسال به نوع زندگی جامعه ایرانی استناد کرد؟ سینمای ایران همواره 20 سال از واقعیت هایش عقب است.

رضا صائمی: پس حجت تو معتقدی سینما همیشه واقعیت ها را بازنمایی نمی کند بلکه حتی واقعیت ها را می سازد.

حجت قاسم زاده اصل: آنچه که امروز در فیلم ها می بینیم تصویر واقعیتِ جامعه مان نیست، فاجعه اینجاست که سینمای ما 20 سال از زندگی مان عقب است. تلویزیون ما 40 سال. هنوز مسئله تلویزیون این است که مرد چگونه به خواستگاری برود و زن بگیرد، همسرش زایاست یا نازا که زن دوم بگیرد یا نگیر د! برگردیم دوباره به فیلم نامه. نویسندگان فیلمفارسی های قدیم و نسل جدید فیلمفارسی، مبنای توزیع اطلاعات در داستان را بر غافلگیری چیده اند. چیزهایی را که نه تماشاگر می داند و نه کاراکتر فیلم.

طبق فرمول سنتی هر 10 دقیقه یک غافلگیری در فیلم ها وجود دارد. ناگهان چیزهایی کشف می شود که هیچ کس ندیده است و اثری از آن در دقایق قبل نبوده... دارم تلاش می کنم بگویم ما نه خوب هستیم و نه بد هستیم، ما غلط هستیم. سینمای ما سینمای غلطی ست. غافلگیری در هر 10 دقیقه، تک تک فیلم ها را دارد نابود می کند. خیال می کنند باید دائم به صورت تماشاگر چَک زد. چَک اول برایشان مهمتر است و چَک آخر (دقت کنیم که کلمه رایج این ماجرا چَک است!) باقی هم میانگین هر ده دقیقه یک غافلگیری و تغییر مسیر بزرگ و می شود فرمول 90 درصد فیلم های سینمای ایران در 70 سال گذشته که بیشتر از 20 فیلم در یاد مردم نمانده است و باقی فراموش شده است.

قرار عقلی این بود که کارگردان ها در قالب فیلم های جدی یا ژانر کمدی یا سینمای بدنه وگیشه برای مخاطب فیلم بسازند و از سوی دیگر مگر قرار نبود سینمای آینه زمانه و دوران خودش باشد؟ پس چرا ما بعد از تماشای فیلم های دهه های گذشته ایرانی نمی توانیم پی ببریم که مردم آن دوران چطور زندگی می کرده اند؟! فرق بین هیچکاک یا عالیجناب بیلی وایلدر با هزاران کارگردان های دیگر در کجاست؟ قطعا در نوع نگاه شان به وقایع زمانه خودشان است. ما دنیای شخصی آنها را تماشا می کنیم. در سینمای ما، دنیای شخصی وجود ندارد دنیای عامی ست و به بهانه عوامیت مخاطب، به نازل ترین شکل ممکن ساخته شده اند. برای همین می گویم سینمای ما غلط است. همه فیلم ها یک جور دارد ساخته می شود.

با یک نوع تکنیک فیلم ها ساخته می شوند. با یک نوع دکوپاژ، با تعداد محدودی بازیگران تکراری. فیلم های جنگی و کمدی مان هیچ فرقی در دکوپاژ ندارند. بدترین اتفاق این است که فقط لباس بازیگرها را در فیلم ها عوض کنی بدون آنکه خودشان عوض شوند. سینمای ایران به نوعی خاص در لایه چندم پنهانی، شاهدی از زمانه خودش است چون شاید بتوان از آنها میزان محدودیت ها را استخراج کرد اما در لایه اول قطعا نیست و کمترین شباهتی به سالی که فیلم در آن ساخته شده ندارد، فارغ از ضعف های بنیادی تکنیکی غیرقابل دفاع سینمای ایران، یک ممیزی سنگین در ارشاد امروز و وزارت فرهنگ و هنر دیروز هم داشته ایم و ماها خیلی از ناهنجاری ها را اجازه نداریم به تصویر بکشیم.

سینمای ایران در لایه اول، آینه زمانه خودش نیست. شاید 20 سال بعد بتوان برخی از مسائل امروز را به تصویر در آورد و چه بسا خیلی تلخ تر از آنچه که امروز روی پرده می بینیم. مردم از تلخی فرار نمی کند، دیگر تلخ تر از اینکه در متری شیش و نیم یک آدم زنده به گور شود؟ مردم ایران ثابت کرده اند یا یک فیلم خیلی مزخرف می خواهند یا یک فیلم خیلی جدی می خواهند. مابین این دو را دوست ندارند. ایرانی ها یا باید بخندند یا درست و حسابی گریه کنند.

امید رنجبر: خب، این خواست مردم از سینما، ثابت می کند که رفتارشان از تعادل خارج شده. آدمی که یا خیلی بخندد و یا خیلی گریه کند، یقینا آدم نرمالی نیست بلکه روان پریش است .

حجت قاسم زاده اصل: چون در زندگی روزمره مان هم تعادل نداریم. شب و روزمان عوض شده. صبح از خواب بیدار می شوی خسته ای، کسلی، غروب هم که با رفقایت جمع می شوی سنگینی، نمی توانی سبک بشوی، هر شب با این ترس می خوابیم که فردایی وجود ندارد، یا سیل آمده یا زلزله می آید یا جنگی شروع می شود یا کسی می میرد یا فردا اتفاقی می افتد که روزهای آینده مان هیچ شباهتی با سال های گذشته نخواهد داشت، یک نوع بحران ناامیدی، شاید سه سال پیش همه ما امیدوار بودیم که سال بعد بهتر از سال های گذشته باشد اما امسال فقط امیدواریم آینده مثل امروز باشد و بدتر نشده باشد! این بی آیندگی و ناامیدی، روان تک تک ما را فرسوده است.

الان نمی خواهیم بهتر بشویم امیدواریم بدتر از این نشویم، این یعنی ترجمان یک فاجعه بزرگ ذهنی... برگردیم به فیلم های جشنواره؛ بهنام بهزادی ، نیما جاویدی ، بهتاش صناعی ها ، مجید برزگر ، مرتضی فرشباف و خیلی از جوان ها پس از 3 یا 4 سال فرصت فیلم ساختن پیدا می کنند چون این 4 سال را یا دنبال سرمایه گذار فیلم شان می گردند یا در ارشاد با سر ممیزها سر وکله می زنند که مجوز بگیرند و وقتی که مجوز فیلم نامه شان را می گیرند، با انباشتی از موضوعات آسیب شناسانه در آثارشان مواجه می شویم . هر کدام از موضوع ها مختص یک فیلم کامل هستند اما آنها مجبورند به خاطر ولع فیلم ساختن، به خاطر چیزی که به اجبار از آن دور نگه داشته شده اند، همه ذهن مشغولی های چند ساله را در این فیلمی که می سازند جای دهند، چون معلوم نیست فرصتی دوباره در نزدیکی ها باشد.

این سینما، شما را به این مسیر هل می دهد. سینماداران هم حاکمند و هزار شرط و تحمیل گفته و نگفته دارند از جمله اینکه قبول نمی کنند که بازیگر غیرمعروف درفیلم ها بازی کنند، به شکلی کاملا عوامانه معتقدند سینما کله می خواهد و این تفکر ارتجاعی را تکثیر می کنند. معتقدم 90 درصد بازیگران ما تمام شده هستند. اغراق نمی کنم و به این عدد باور دارم. 90درصد بازیگران ایرانی روی پرده اصلا حرفی برای گفتن ندارند. به کرّات خودشان را بارها و بارها تکرار می کنند. این بر عهده دولت هاست که از تنوع در ساخت فیلم ها با مضامین مختلف حمایت کند. دولت است که باید هنرپرور باشد وگرنه سینمادارها معیار فیلم ها را مشخص خواهند کرد. وقتی همه چیز در خدمت یک چیز باشد قطعا شکست خواهیم خورد.

الان کل سینمای ایران، تک تک عوامل و مدیران این سینما در اصل کارمندان بی دستمزد سینمادارها هستند. وقتی در پردیس های سینمای حال حاضر می بینیم که نمی گذارند یک فیلم بیاید پایین، فرصت سوزی رخ می دهد. فیلم جوان ها زیر دست وپا له می شود. میانگین سنیِ کارگردان ها و عوامل سینمایی فیلم های در حال ساخت و اکران بالاست. این یعنی سینمای پیری داریم. سینمای پیر هم یعنی سینمای مضمون گرا. سینمای جوان یعنی سینمای تجربه گرا. سینمای پیر، از تکنیک فارغ است. می شود مدل پیرمردهایی که مدام جملات حکیمانه ای می گویند که قابل اعتنا است اما هرگر نتوانسته اند حتی زندگی خودشان را روی آن مفاهیم بنا کنند، قانع هستند به یک نصیحت تکراری. ذهن پیر ترسو می شود. منفعت طلب می شود.

دائم نگران بازنگشتن سرمایه ست. دقیقا مثل آکادمی اسکار که رای دهنده هایش پیر شده اند و امسال یک فیلم مضمون گرای کره ای (پارازایت) را انتخاب کرده اند. درحالیکی 1917 تجربه منحصر به فردی ست در تکنیک. اعضای کهن سال آکادمی اسکار، 1917 سام مندس را واقعا ندیده اند؟! تکنیک ستایش برانگیزش را انکار کردند تا به مضمون آنتی کاپیتالیستی پارازایت رای بدهند. من فیلم پارازایت را دوست دارم اما دلم می خواست اسکار کارگردانی را در دستان سام مندس ببینم. همین مسئله را در داوران جشنواره فجر می بینیم.

پیرها، جوانی را نمی پسندند، تکنیک را نمی پسندند. مضمون را دوست دارند. کارگردان های پیر مضمون گرا هستند. فقط محتوا و حرف فیلم است که نظرشان را جلب می کند. امسال بعد مراسم اسکار شنیدیم که آکادمی به فکر خانه تکانی در اعضایش و آنانی که رای می دهند افتاده است، هالیوود جلوتر از ماست، خطر را امسال از نزدیک حس کردند و درمانش را هم پیدا می کنند اما ما همچنان فقط با گذشته های خودمان خوشحال می شویم. من احترام بسیاری برای آقای کیمیایی قائل هستم و تردید ندارم کارگردان بزرگ و کاربلدی است اما انگار در فیلم آخرش تنها بوده، عواملش برایش درست کار نکرده اند. پلان به پلان خون شد به یکدیگر مچ کات نمی شوند. راکورد بازیگرانش هم حتی حفظ نشده، چون سازندگانش یا بی حوصله هستند یا خیال می کنند به خاطر قوت قصه اش کسی متوجه این نقایص نخواهد شد، این یعنی اعتبار بخشیدن به مضمون و رها کردن فرم. مضمون را بر تکنیک ترجیح می دهند.

می گویند در مورد وطن فیلم ساخته، چه بهتر از این، اما پس دکوپاژ چه می شود؟ تداوم در مونتاژ، تداوم در قصه گویی ست، من مشکلی با جامپ کات ندارم اما معتقدم خودِ جامپ کات هم بخشی از تداوم است. فیلم قصه گو باید تداوم داشته باشد، به شکل صحیح و روانی تدوین شده باشد تا تماشاگر راحت و بی دست انداز فنی قصه را دنبال کند. تدوینگرهای ما از اورشولدر می ترسند چون مچ کات کردن شان سخت است. جهان ما را تماشا نمی کند چون سینمای ما از تکنیک مبراست. مدل فیلم سازی مان متعلق به 50 سال پیش هست. هنوز با یک دوربین کار می کنیم جهان دارد با 4 یا 5 تا دوربین همزمان کار می کند.

رضا صائمی: من فکر می کنم در سالهای اخیر ایرادات فیلم نامه با یک سری بازی های فرمی پوشیده می شود. مثل فیلم شبی که ماه کامل شد که کارگردانش با نمایش و اجرای پرطمطراق یک سری سکانس ها، ضعف فیلم نامه اش را سرپوش گذاشت. نوعی تفاخر در این شکل فیلمسازی وجود دارد که پشت هژمونی فرم پنهان است.

حجت قاسم زاده اصل: برای اینکه کارگردان تسلیم فیلمبردارش شده. فیلمبردار از سینمای مستند می آید. فیلم پر از پلان ها و نماهایی است که مناسب کار مستند هستند. نمی شود که با عوض شدن عوامل پشت دوربین روش کار کارگردان هم عوض شود، در نظام خلاقانه دقیقا برعکس این اتفاق می افتد، عوامل رنگ کارگردان را به خودشان می گیرند و نه برعکس. برای بازی بد بازیگرانش سیمرغ هم دادند، داوران جشنواره های ما مرعوب غافلگیری شخصی خودشان می شوند که چطور یک بازیگر معمولی طنزهای تلویزیون نقشی متفاوت بازی کرده، به تفاوت با قبل خود بازیگر که جایزه نمی دهند. به کاراکتر ترسیم شده روی پرده باید جایزه داد.

امید رنجبر: پارسال پشت یک فیلمی ایستادم و برخی منتقدان پیشکسوت من را شماتت کردند که چرا چنین فیلمی را اینقدر حمایت کردم. فیلم مسخره باز . تمرکزم بر این بود که فیلمساز به همراه فیلمبردارش آمدند تکنیک های خلاقانه ای را به سینمای ایران اضافه کردند منتها دوستان بر اساس الگوهای کلاسیک و از مد افتاده می خواستند فیلم را نقد کنند و اغلب هم به مضمونش پرداختند درحالیکه مسخره باز کاملا فرم گراست. تلفیقی از بازی با رنگ، نور، کمپوزیسیون می بینیم. شاید از معدود فیلم های سال های اخیر باشد که حاوی میزانسن های پیچیده است. این فیلم، مفهوم روایت پست مدرن را در میزانسن جا می اندازد نه فقط در فیلم نامه. اما خیلی راحت منتقدان پیشکسوت ما از کنارش گذشتند و سعی کردند با حواشی به وجود آمده نقش مسخره باز را کمرنگ تر کنند. من فکر نکنم در تاریخ سینمای ایران، به اندازه مسخره باز فیلمی وجود داشته باشد که فرم بر محتوا غالب باشد. حتی اگر علی قاضی ِ فیلمبردار یک تنه بخواهد تصویر های اعجاب برانگیزش را به رخ تماشاگر بکشاند. چه اشکالی دارد. مسخره باز می توانست نماینده ایران در اسکار باشد. می توانستیم به جهان بگوییم که سینمای ایران، تکنیک هم بلد است و تنها با مضمون ملتهب، شما را میخکوب نمی کند. سال 98 یک فرصت سوزی اسفناک بود برای سینمای ایران. مسخره باز را دیر اکران کردند و در عین حال گزینه ای احمقانه را معرفی کردند که هیچ وجهه درخشانی نه از خودِ سینما ارائه می دهد و نه از خودِ فرهنگ ایران. و یک شکست قابل پیش بینی در اسکار بود.

حجت قاسم زاده اصل: اگر همه عوامل فنی یک فیلم کارشان را به درستی انجام دهند تازه رسیده اند به نقطه صفر سینما. کارگردان اگر میزانس اش را به درستی اجرا کند تازه رسیده به نقطه صفر کارگردانی. بیشتر فیلم های سینمای ما در بهترین حالت مماسِ نقطه ی صفر حداقلی هستند. فیلمی مثل مسخره باز ، در سطح جهانی هم یک فیلم استاندارد است که ارزش های فرم اش به اندازه ست. می شود فیلم را دوست داشت یا دوست نداشت اما با گفتن اینکه این جلف بازی ها و مسخره بازی ها چیه؟ این فیلم استاندارد را انکارش کردند. قرار نیست هر کارگردانی فقط تجربه زیستی خودش را ترسیم کند. مگر کسی که مسئله هم جنس خواهی را به تصویر می کشد، خودش هم باید هم جنس خواه باشد؟ به نظرم بازی های فرمی جزئی از بدیهیات سینما ست اما فیلمسازان را به سمتی می برند که انگار فرم گرایی و بازی های تکنیکی جرم است و فقط باید ساده حرف شان را بزنند. آنقدر این منطق پوپولیستی را در اندازه آیه های مقدس تکرار می کنند که فیلمسازان در همان سادگی هم گند می زنند. ما در نقطه صفر بدیهیات گیر کرده ایم، عمر ما در پی اثبات بدیهیات گذشت. در مسیر کاری هم دوستان به سادگی نرسیدند به شلختگی رسیدند.

رضا صائمی: حجت فکر نمی کنی در فرم گرایی بیش از اندازه هم ممکن است در این فضای مضمون زده، فیلمساز به تفاخر و خودبزرگ بینی برسد؟ مثل فیلم تومان مرتضی فرشباف که من اصلا آن را دوست نداشتم. فیلمی شخصیت محور که چندتا آدم را نشان می دهد اما اصلا قصه مشخصی ندارد. این فیلم بیشتر در همان بازی فرمی فارغ از مضمون سر وشکل دار دست و پا می زند. یعنی می توان گفت اگر از این سو مضمون زدگی مشکل سینمای ماست از سوی دیگر هم فرم زدگی مشکل دیگر ما باشد.

حجت قاسم زاده اصل: بلندپروازی، تنها هنرکارگردان است، در این سریال آخر دیالوگی داشتم به این مضمون که خوبی بلندپروازی این است که حتی اگر سقوط کنی جایی بالاتر از دیگران می افتی! من تومان را دوست نداشتم، پیر شدم تا تومان تمام بشود، چرا باید این همه زمان مرده در یک فیلم باشد؟ هنوز حیرت زده ام که چرا سیمرغ فیلم برداری گرفت. فیلم شنای پروانه ، فیلم خوبی ست. کارگردانش کارش را به خوبی بلد است، تهیه کننده اش هم آدم باتجربه و شناخته شده ایست اما پایان درخشانی ندارد.

فرض کن مصیب را می انداخت زندان و در زندان برادرش و مصیب همدیگر را می کشتند یا می توانست آزادش کند و خودش بکشد. طبق منطق فیلم قرار است فاجعه را با فاجعه پاسخ داده شود اما از همین فرار می کند، در ازای پسرکشی باید برادر کشی را اجرا می کرد. اینکه اجازه بدهی قانون کار خودش را بکند کار مهمی نکردی. پایانش خیلی خفیف است، برای همین به تهیه کننده اشاره کردم که ایکاش کارش را به عنوان تهیه کننده درست انجام می داد و اجازه این محافظه کاری افراطی را نمی داد، دست کارگردانش را باز می گذاشت تا چرخه ی خشونت فیلم را تکمیل کند.

فیلم شهر خدا فرناندو میرلس، منطق اش بر این است که همه باید بی رحم باشند و هیچ کس نباید به کسی رحم کند. جهان فیلم خودبسنده است، شنای پروانه فیلمی بهتر می شد اگر سازندگانش دست از ترسیدن می کشیدند، اما فارغ از این سلیقه شخصی شنای پروانه جزو بهترین های جشنواره بود. در اکثر فیلم های خشن از جمله دوزیست که من دوستش دارم و روز بلوا که خوب نبود، نویسنده بیشتر به فکر کشف و ارایه مدلی از زندگی است که بقیه از آن خبر ندارند.

صرف کشف فلان لوکشین و فلان شخصیت با شغلی عجیب، انگیزه ساخت بسیاری فیلم هاست که در ادامه معمولا مسیر دراماتیک فیلم ها متوقف می شود و موقعیت ها بدل به سوخته و از دست رفته می شوند. تجربه زیستی را می توان به دست آورد. نویسنده تحقیق و پژوهش در باره موقعیت ها کرده اما در پرداخت، ساختار و بافتار قصه اش دچار ضعف می شود. من خودم فیلم نامه کارهایم را می نویسم، درباره همه جزئیاتش پژوهش می کنم اما وقتی می نشینم به نوشتن فیلم نامه تنها فکرم مسیر درست قصه است نه کشفیاتم موقع تحقیق. همه فیلم ها نمی توانند تجربه زیستی نویسندگان شان باشند.

چخوف به ما یاد داد که کار ما قضاوت نیست، کار ما ترسیم است. بیننده باید قضاوت کند که چه چیز درست است یا غلط. چخوف 100 سال پیش گفته ما هنوز یاد نگرفتیم. به رغم همه اینها که گفتم تاکید می کنم مشکل سینمای ما کارگردان ها هستند. کارگردان باید بداند که وقتی فیلم نامه بد است آن را نسازد. مقصر و نفر اصلی هر فیلمی فقط کارگردان آن فیلم است. اگر سر صحنه آب نیست مقصر کارگردان است. اگر بازیگر دیر می آید مقصر کارگردان است.

رضا صائمی: متناسب با همان مفهومی که یک فیلم تلخ می تواند با یک پایان امیدبخش، تمام شود، اتفاقا شنای پروانه چنین مفهومی دارد. با دورهم جمع شدن خانواده دور همدیگر و حذف عضو نامطلوب توسط خود، پایان می یابد . خشونت این فیلم ضد خشونت است. نمایش خشونت دال بر خود خشونت است. آدم ها را تطهیر نمی کند. خباثت ها را عریان نشان می دهد. در فرم نیز گویی ما داریم به سمت زیبایی شناسی پلشتی می رویم. به لحاظ فرمی این جهت گیری هم دارد شکل می گیرد. در واقع به امری که زیبا نیست نگاه زیبایی شناسانه داریم.

امید رنجبر: من شنای پروانه را 40 دقیقه بیشتر تحمل نکردم. به نظرم اساسا، نویسندگانش، مسیر غلطی برای افشای علت اصلی جراحت پیش داستان که مسئله بنیادین فیلم است را در پیش گرفته اند. و خشونت درون فیلم هم خیلی ابلهانه ست. دعوای آدم ها از سر هوشمندی و آگاهی نیست. دعوای از سر جهالت است. به شخصه فیلم هایی که آدم های جاهل را به تصویر می کشد را دوست ندارم. حتی مغز استخوان را هم 50 دقیقه بیشتر ندیدم.

این نوع فیلم ها بیشتر مبتنی بر یک منحنی تحول شخصیت جاهلانه هستند. من طرفدار شخصیت های باهوش، فعال، چند بعدی، دارای فوریت و اضطرار در فیلم ها هستم. ما سینمای توحش را جایگزین سینمای خردورزی کرده ایم. جایگاه شخصیت های شرور و متعصب، جایگاهی برآمده از جهالت و خودکامگی و بی ادبی ست. من اسمش را می گذارم لومپنیسم فرهنگی. نمایش توحش لوتی گری و خون ریزی بی علت و غوطه ور شدن، اتفاقا استراتژی استبداد است. اتفاقا مبحث دوم گفت وگوی ما، خلق شخصیت است.

امسال یک مقدار خوش بینانه به شخصیت های فیلم ها نگاه می کنم. به ویژه در زن ها. به ویژه در کودکان. نویسندگان تلاش کرده اند یک مقدار به شخصت هایشان بُعد اضافه کنند. در واقع از تیپ سازی به سمت شخصیت سازی گرایش پیدا کرده ایم. اول اینکه زبان دارد مهم می شود. زبان وابسته به جغرافیا و لوکیشن. زبان پایتخت گریز. که خود آفریننده لحن، گویش و ریتم است. زبان متناسب با بومی گرایی، خالق شخصیت است. تماشاگر هم ارتباط برقرار می کند با آن، هر چند که این خودش زبان فیلم را متوجه نشود و با زیرنویس، معنای آن را درک کند. برخلاف آن ادعاهایی که سینمای فارسی باید زبانش هم فارسی باشد، من عقیده دارم تنوع چند زبان بودن ایران ، خودش می تواند تنوع در سبک شناسی سینما را موجب شود. تنوع در شخصیت پردازی.

رضا صائمی: خیلی مسئله مهمی ست این زبان در برخی فیلم ها مثل پوست برادران ارک. آتابای نیکی کریمی. درخت گردو مهدویان، زبان بومی و محلی ست. که این اتفاق موجب می شود از ظرفیت های فرهنگی بومی آن جغرافیا به موقعیت های دراماتیک فیلم ها بیفزاییم. زبان عصاره فرهنگ است و این کمک می کند که بازیگر از تیپ به شخصیت تبدیل شود. فیلم پوست که مبتنی بر آئین بومی که اصطلاحا فولکوریک می گویند بدون زبان ترکی اصلا چنین چیزی را که دیدیم خلق نمی شد.

مسئله مهمی که در آتابای هم وجود دارد این است که هادی حجازی فر چون به زبان مادری خودش تسلط دارد اتفاقا می تواند براساس آن ظرفیت های فرهنگی و بومی، شخصیت مطلوب خودش را خلق کند. یک زمانی ممکن است بازیگر چون تسلط بر زبان محلی ندارد در ایفای آن نقش مشکل داشته باشد. چون اصل بازیگری در نحوه بیان دیالوگ هاست. برعکسش هم ممکن است یعنی شاید تسلط بر زبان، موجب نقطه ضعف بازیگر شود. حالا یک سوال از حجت دارم که خودش اصالتا ترک است، آیا بازیگری که ترکی بلد نیست در ادای نقش و زبان ترکی به مشکل خواهد خورد مثل جواد عزتی در آتابای؟ آیا این مانعی ست برای بهتر بازی کردن بازیگر؟ آیا باورپذیر است؟

حجت قاسم زاده اصل: من فکر کنم سینمای ایران در زبان فارسی هم مشکل دارد چه برسد به سایر زبان ها. هنوز در تیتراژها خیلی اشتباهات رایج نگارشی و ویرایشی وجود دارد. اما می خواهم سوال رضا را با سوال جواب بدهم. در سینمای هالیوود هر ایالت، نژاد و ملیتی که به انگلیسی حرف می زند، لهجه های مختلفی دارند، آیا در درک ما از زبان فیلم تفاوتی ایجاد می کنند؟ انگیسی با لهجه هندی و روسی و چینی هم می بینیم، چرا آنها سعی نمی کنند با یک گویش واحد انگلیسی فیلم ها را بسازند؟

! اینکه در سینمای ایران، به زبان های بومی و با مختصات جغرافیایی مختلف و فرهنگ های آئینی متنوع، فیلم ساخته شود، اتفاق خوبی ست. بازی جواد عزتی در آتابای هم طبیعی جلوه می کرد اما مردمِ ما به زیرنویس عادت ندارند. دوبله را ترجیح می دهند. من خودم فیلم دوبله نگاه نمی کنم و معتقدم هر فیلمی که دوبله دیده ام باید دوباره تماشایش کنم چون فیلم ها حین دوبله تحریف شده اند.

تاریخ دوبله ایران، تاریخ تحریف تاریخ سینماست. مهم این است فیلم های دارای زیرنویس فارسی، سایر اقوام ایرانی را پس نزند و قصه اش قابل تحمل باشد. به نظر این اتفاق خوبی ست و تماشاگران ما باید کم کم عادت کنند به تماشای فیلم ها با زیرنویس، غیر از انیمیشن ها در کل مخالف دوبله هستم. مسخره است تماشای مورگان فریمن با صدای دوبله شده!

امید رنجبر: در تئوری های فیلم نامه، سه راه برای برقراری ارتباط تماشاگر با شخصیت ها وجود دارد؛ 1. شناسایی(درک و همدلی) 2. شیفتگی 3. معماگونگی. و یک سری تکنیک هایی برای گیرایی و همدلی سریع با شخصیت ها اختراع شده؛ 1. قربانی شدن (یعنی حس تاسف ایجاد کردن) 2. فضیلت انسانی 3. دوست داشتنی بودن. شخصیت هایی که نام می برم در فیلم های امسال چنین ویژگی هایی داشتند: در زنان، شخصیت سارای پرستار با بازی نازنین احمدی در ابر بارانش گرفته که 2 بعد متضاد رفتاری دارد.

در محیط خانه و رابطه عاطفی، خیلی سردمزاج است اما در محیط کاری خیلی دلسوز و فداکار. مریم مقدم در قصیده گاو سفید که پس از اعدام شوهرش می خواهد مستقل باشد. پرسش گر، نجیب، زودباور، زود رنج، عصبی، لوند و عاشق پیشه است. پریناز ایزدیار در 2 فیلم سه کام حبس و مغز استخوان تقریبا ویژگی های مشابه دارد. در هر دو فیلم، قربانی خودکامگی تصمیمات مردانه ست. منفعل در برابر هر کنشی ست. اما با سختکوشی می خواهد انسجام خانواده را حفظ کند. حتی اگر مردان سویه غیراخلاقی را پیش بگیرند.

فاطمه معتمد آریا در عامه پسند میان سال است. خواهان تغییر روش در زندگی ست. فعال و مقتصد و آینده نگر استوار بر تصمیماتش. ضدجریان زنانه حاکم حرکت می کند. من این شخصیت را دوست داشتم اما ساختار غلط فیلمنامه و البته مونتاژ اجازه نداد که این شخصیت با دقت دیده شود. یک شخصیت چموش و زبل و باهوش کودک هم در خورشید داشتیم و یک شخصیت نوجوان بی نظیر به نام ارشیا نیک بین در ابر بارانش گرفته .

در خانه درون گرا و ساکت است اما بیرون از خانه، مارموز و کله شق. در مردان، شخصیت هادی حجازی فر در آتابای یک مقدار پیچیدگی دارد که به مرور متحول می شود. متعصب، کم رو، زودجوش، غیرتی، زن دوست است. خیلی به یک ترک زبان واقعی شبیه هست. هر آنچه که خودش ظرفیتش را داشته نوشته و آن را بازی کرده. دست خودش را باز گذاشته. چیزی را از بیرون خودش به نقش اضافه نکرده. کما اینکه تا حدی همین نقش را در ماجرای نیمروز هم دیده ایم. پیمان معادی در درخت گردو ، پرتلاش و پشتکار و استوار است اما خیلی احساسی و زودرنج تصویر شده. یک پدر واقعی که حامی زن و فرزندانش است. این فیلم آنقدر سوزناک بود که من را از سالن پرت کرد بیرون. چون خیلی مرثیه سرایی می کرد. امیر آقایی در شنای پروانه هم نمایشگر یک لاتِ زبان نفهم است که بیشتر تیپ است تا شخصیت.

رضا صائمی: مثلا من بازی پیمان معادی در درخت گردو به ویژه بازی با نگاهش را می پسندم و معتقدم بسیاری از خلاهای درام را با بازی خودش پوشانده. اگر شخصیت پردازی روی کاغذ درست نوشته شود آنگاه بازیگر خیلی از کنش ها را با خیال راحت ایفا می کند. اما اگر بازی بد باشد شخصیت خوب هم به چشم نمی آید. بازیگر کودک فیلم خورشید انتخاب هوشمندانه مجید مجیدی ست چون خودش هست و نقشی بازی نمی کند. این باعث شده به شخصیت نزدیک بشود. البته گویی نوعی نفی بازیگری هم هست. اغلب در سینمای ایران نابازیگرهایی که جایگزین بازیگرهای حرفه ای می شوند موفق تر عمل می کنند. بازیگر حرفه ای یعنی تکنیکی که خودش را از واقعیت دور می کند و در کالبد شخصیت دیگر فرو می رود. بازیگر است که با تکنیک می تواند به شخصیت هویت دراماتیک ببخشد. من اگر خودم باشم و خودم را بازی کنم تنها برای یک بار توانسته ام جلوی دوربین بازی کرده باشم. اما بازیگر حرفه ای که خودش نیست. نباید هنر بازیگری را نفی کرد. درباره معماگونگی یا رازآمیز بودن شخصیت، ما احتیاج به رمزگشایی شخصیت هم داریم. و این باعث می شود که احساس همدلی بیشتر با او داشته باشیم.

حجت قاسم زاده اصل: البته اینکه بازیگر به یک زبان دیگری حرف بزند مزیت بزرگی نیست، افسانه یا واقعیت فرقی ندارد می گویند آنتونیو باندراس در سالهای اول بازیگری در هالیوود انگلیسی بلد نبوده و همه دیالوگ ها رو فقط حفظ کرده و به انگلیسی گفته، در واقع بدون آنکه بفهمد چه می گوید هجی کرده. یا مثال دیگر بزنم. آپوکالیپتو مل گیبسون که همه شخصیت ها به یک زبان مرده ای حرف می زنند. یا در فیلم مصائب مسیح به عبری یا ییدیش حرف می زنند. اما ما همه با حس درونی و بیرونی درام ارتباط می گیریم. بازیگران خارجی یک استانداردهایی را یاد گرفته اند که اصولا بتوانند هر زبانی را در دهانشان بچرخانند. در سینمای ما به کسی بازیگر می گویند که سر وقت اشکش در بیاید، داد بزند و دیالوگ بگوید. این تصور از یک بازیگر، غلط است. ماها سطح انتظارات مان را خیلی پایین آورده ایم. در ایران کسی که به لنز دوربین نگاه نکند، دیالوگ هایش را درست بگوید، تپق نزند، زمین نخورد، به ریل و تراولینگ گیر نکند، می شود بازیگر. دانش آکادمیک و تکنیکی بازیگران ما بسیار کم است، بیشتر اندوخته های تجربی دارند که از فیلم های قبلی یاد گرفته اند. بسیاری از بازیگران ما بازی شان طولی است و عرضی ندارد. بازیگران ما تمام پلان های فیلم را با حس پلان آخر فیلم بازی می کنند.

رضا صائمی: حجازی فر متولد خوی هست و اشراف دارد بر آن جغرافیا و زبان و آدمهایش. و معلوم است که در طراحی چنین شخصیتی در آتابای موفق خواهد شد. من احساس می کنم فیلم آتابای بیشتر از آنکه متعلق به نیکی کریمی باشد متعلق به هادی حجازی فر است. یعنی مولف اثر اینجا کارگردان نیست بلکه نویسنده و بازیگر است. هدایت بازیگران دیگر هم به نظرم از سوی حجازی فر صورت گرفته. ازمقایسه این فیلم با فیلم های قبلی خانم کریمی می توان چنین چیزی را استنباط کرد.

حجت قاسم زاده اصل: بالاخره که جای قرار گرفتن دوربین و کات دادن توسط کارگردان صورت گرفته. جایی که دوربین قرار گرفته، منظر زیبایی شناختی فیلمساز است، لحظه ای که فرمان کات را اعلام می کند مبتنی است بر تمپوی درونی کارگردان آن فیلم. بقیه پلان ها هم که جزء الفبای کارگردانی ست دیگر، به همین سادگی. در تیتراژ هم نیکی کریمی کارگردان است و البته درست است که غافلگیر شدیم اما اوست که هدایت همه چیز را بر عهده دارد. با احترام به حجازی فر که به نظرم او هم ما را غافلگیر کرد نسبت به کارهایی که در سال های گذشته ازش دیدیم و با همه این اوصاف، انتخاب فیلم نامه و تلاش برای ساخت شدن فیلم آتابای از سوی نیکی کریمی کارگردان بوده. اوست که گفته صدا، دوربین، حرکت، کات. فیلم بعدی نیکی کریمی، قضاوت مان را درباره آتابای سنجیده تر خواهد کرد. اما فعلا اجازه بدهید فیلم را با نام کسی که اسم اش رویش هست بشناسیم.

امید رنجبر: از طرف دیگر، فیلمبرداری سامان لطفیان را هم از یاد نبریم که با سایر فیلم هایی که گرفته تفاوت دارند. قاب بندی های لطفیان خیلی چشم نواز و شیک است. به خصوص در لانگ شات. در شبی که ماه کامل شد ، فیلمبرداری افتضاح است. پر از لرزش بی مورد دوربین وجود دارد. اما آتابای فراتر از حد انتظار بود. این طور بگویم، چیزی که از نیکی کریمی، هادی حجازی فر و سامان لطفیان داریم می بینیم فراتر از حد تصور بودند. نیکی کریمی در یک شب، شیفت شب، سوت پایان اصلا قابل قیاس با آتابای نیست.

حجت قاسم زاده اصل: این مقتضیات فیلمنامه بوده که فیلمبردار یک چنین سبکی را در قاب بندی انتخاب کرده. خیلی دارم از نیکی کریمی دفاع می کنم (می خندد) و برعکس این را هم داریم. سهیل بیرقی کارگردان دو فیلم من و عرق سرد نه انگار که همان آدم کارگردان عامه پسند است. هیچ ردی از بیرقی دو فیلم قبلی در فیلم آخرش نمی بینیم.

رضا صائمی: یک نکته مهم درباره بازیگرانی که سابقا فیلم نامه نویس بودند را باید لحاظ کرد. اکثریت شان امروز بازیگران موفقی بوده اند. از جمله پیمان معادی ، محسن تنابنده ، پیمان قاسم خانی ، سروش صحت ، مانی حقیقی چون آنها با شخصیت پردازی آشنا بوده اند. و در وجود آدم ها فرو می روند و خیلی دقیق به آنها نگاه می کنند.

در رابطه با بازیگران زن در فیلمهای امسال نکته مهم این است که 2 بازیگری داریم که خیلی متفاوت نمایی نمی کنند خیلی معمولی اما با چهره و بدن عادی، حس و حال شخصیت را منتقل می کنند مثل نازنین احمدی در ابر... و مریم مقدم در قصیده... اما برعکس این، لیلا زارع در خون شد، شمایل یک زن معتاد را بازی می کند که خیلی این گونه نقش ها در سالهای اخیر مورد توجه داوران قرار گرفته. جای خوشحالی ست که امسال خانم نازنین احمدی نقشی را بازی کرده که در کمال سادگی ظاهری نقش اما خیلی کنترل شده و بدون اغراق به نظر رسیده.

ما چون این بازیگر را نمی شناختیم شاید واکنش هایش برای مان جالب بوده. از چهره، صدا، میمیک و نوع نگاهش می توان پی برد که این بازیگر تازگی داشته برای مخاطب. بازیگران شناخته شده بعضا نمی توانند از زیر سایه نقش های درخشان گذشته خود رها شوند و ممکن است بارها و بارها آن را تکرار کنند. البته تناسب بین ویژگی های رفتاری و گفتاری بازیگر اهمیت دارد. بعضی بازیگران اصلا برای هر شخصیتی ساخته نشده اند. بازیگر خوب محصول هم هدایت درست کارگردان است که هر آنچه در فیلم نامه آمده را اجرا کند و هم محصول خلاقیت های خودش هست که با خصلت های شخصیت اضافه کند.

حجت قاسم زاده اصل: گفتم که، برای بازیگری دو وجه طولی و عرضی می توان قائل شد. اکثر بازیگرانی که اسم بردید در طول، بازیگران خوبی هستند. اما بیشترشان در نهایت فقط یک نقش و یک مدل از بازیگری را تکرار می کنند. به خاطر مهارت های پشت دوربین بودن اصول اولیه را هم را به درستی رعایت می کنند اما هنوز فاصله بزرگی با کسانی دارند که صرفا بازیگر هستند. یا مثلا گفتند مجیدی از نابازیگران فیلم خورشید خیلی خوب توانسته بازی بگیرد اما وقتی همان ها را روی سن اختتامیه می بینیم می فهمیم که مجیدی در وهله اول توانسته نابازیگران خوبی پیدا کند که البته خود این کم نیست و انتخاب درست بازیگران مقوله بسیار مهمی است. توانسته آنها را هدایت کند و در طول فیلم بازی یکدستی از آنها گرفته. اما در مورد بازی در عرض، کمی شک دارم.

بازی در عرض یعنی چیزی فراتر از فیلم نامه و کارگردانی، بازیگر باید بتواند کنشی را بیافریند که در عمق شخصیت نفوذ کند. بازیگرِ عرضی یعنی آل پاچینو در ایرلندی که حین بیان مونولوگ، همزمان چشمانش و دستهایش و بدنش، هدفمند و قدرتمند هدایت می شوند. بازیگر در عرض، یک لایه به شخصیت اضافه می کند. از سینمای ایران مثال بزنم؛ بازی نوید محمدزاده در سرخپوست خوب نبود. اما همه گفتند عجب نقش متفاوتی! چون نوید نتوانست بازی خاصی بکند، فقط سر جای درست ایستاد و سر موقع دیالوگ هایش را گفت، تصور کردند بازی جدیدی کرده.

هیچ کاری در قاب نمی کرد، فقط ایستاده بود. خط طولی را درست رفته بود، به لنز نگاه نکرد، پایش جایی گیر نکرد، دیالوگش را هم درست گفت، ولی هیچ چیزی به کاراکتر اضافه نکرد و همه را هم گول زد. چون بازی های قبلی خودش را تکرار نکرد فکر کردند عجب بازی کرده! ام نایت شیامالان فیلمی ساخته به نام split بازیگرش جیمز مک آووی نقش روان پریشی با 23 هویت مختلف را به شکل فوق العاده ای بازی کرده، با حداقل 10 نوع گویش و میمیک و صداسازی کاملا متفاوت از همدیگر، این یعنی بازیگری نه آن غافلگیری های جزئی در فاصله دو فیلم مختلف.

چرا ما نتوانسته ایم بازیگران خوبی پرورش بدهیم که بتوانند سالی تنها یک فیلم بازی کنند اما متفاوت جلوه کنند؟ این به ساختار آموزشی غلط و سلیقه سازی اشتباه برای مخاطب و ممیزی های بی مورد برای جلوگیری از یک نوع ایفای نقش ها برمی گردد. بازیگر سینمای ما بعضا، فیلم نامه را نمی خواند و یا نهایتا فقط دیالوگ های نقش خودش را می خواند. گفتن اش باعث سوتفاهم است اما بالاخره باید یک نفر اینها را بگوید که بیشتر استارهای سینمای ایران اسم استار دارند اما سرویس استار بودن به فیلم ها نمی دهند، اسم شان بازیگر نقش یک است اما کردارشان کردار بازیگر نقش سه و چهار است و دغدغه شان راننده سرویس اختصاصی است و غذای سر صحنه.

امید رنجبر: یک شخصیت پرازی ضعیف هم با بازیگر توانمند هم سروشکل نمی گیرد. مثل محسن تنابنده در سه کام حبس . آنقدر پا در هوا و شلخته و بی منطق است که تنابنده هر کنشی را از ظرایف خود بروز می دهد این شخصیت بیشتر و بیشتر مضحک تر می شود.

حجت قاسم زاده اصل: روز صفر شخصیت پردازی اش کامل و پخته نبود اما قصه اش را تا آخر گفت و بیننده اش را خسته نکرد. می توان به جزئیاتش نقد وارد کرد اما در بیان اهداف خودش کامل بود.

رضا صائمی: حجت من درخت گردو را دوست داشتم اما برخی معتقدند یک مستندنمایی از آن واقعه بمباران شیمیایی ست نه اینکه اساسا بخواهد یک داستان تراژیک را تشریح کند.

حجت قاسم زاده اصل: در مورد فیلم درخت گردو نکته ای هست که نادیده گرفته می شود اما تاثیر بزرگی بر قضاوت تماشاگرانش گذاشته است. فرق هست بین تکان دهنده بودن با غافلگیر کننده بودن و خوب بودن. فیلم غافلگیری بزرگی ندارد، حداقل برای بسیاری که معاصر آن فاجعه هستند حتی هنوز دیدن عکس های سردشت تکان دهنده تر از پلان ها و سکانس های گران این فیلم است. فیلم انباشته شده از پلان هایی که تماشای شان دشوار است، حجم عظیمی از زخم (تاکید می کنم؛ زخم نه درد ) را مصور می کند، دیدن شان سخت است و از یک جایی به بعد تماشای فیلم از پشت پرده ی اشک اتفاق می افتد، این تاثیر نه از زاویه ی دوربین است نه از قدرت دکوپاژ و نه توان بازیگرها.

در هر اندازه ی قابی، دیدن کودکان تاول زده دشوار است، درخت گردو با جابجایی مفهوم تکان دهنده بودن از قدرت بصری به شبیه خوانی زخم تماشاگرش را عریان و وادار به تسلیم می کند، مجال قضاوت صحیح را از او می گیرد، برای قیاس رجوع کنید به سکانس های دادگاه لاهه که از لحاظ بصری سست هستند، حتی شبیه یک مستند خوب هم نیستند چه برسد به یک فصل از یک فیلم سینمایی خوب.

آندری ویدا فیلمی دارد به اسم کاتین با داستان قتل عام افسران لهستانی توسط ارتش سرخ شوروی، کاتین و چند فیلم دیگر با موضوع جنایات سیستماتیک، ملاک های خوبی می توانند باشند برای تلفیق غافگیری و تکان دهندگی ، اگر می شد مرزهای عاطفی فیلم درخت گردو را نادیده گرفت آن وقت مواجه می شدیم با فیلمی پر از لکنت در دکوپاژ و پلان بندی بد با بازی های زیر متوسط اما کارگردان و فیلم نامه نویس آگاه بوده اند که قضاوتِ تماشاگر راجع به فیلم از پشت چشمان خیس خواهد بود و توجهی به هیچ چیز جز زخم ها نخواهد کرد. درخت گردو کارگردانی ضعیفی دارد. نمایش زخم اجازه قضاوت منطقی را گرفته، یک جوری شبیه خوانی زخم است و من دردِ کهنهِ سال های فراموش شده مردمانِ قربانی شده را در فیلم ندیدم.

امید رنجبر: برویم یک بحث جدید را شروع کنیم و آن هم ساختار؛ 2 زیرشاخه بنیادین ساختار خطی و غیرخطی می توان برای کلیت داستان های دراماتیک لحاظ کرد. در سینمای ایران غالبا الگوی سه پرده ای ارسطویی در ساختار خطی به کار می رود اما در غیرخطی من امسال فیلمی نمی بینیم مگر عامه پسند که به نظرم مونتاژش غیرخطی ست نه ساختارش. چون فیلمساز خواسته کدگذاری را مطابق فلاش فوروارد و فلاش بک ایجاد کند که تجربه ناکامی بوده. آیا نویسندگان مان تبحر در ساختار غیرخطی ندارند؟ یا سلیقه و درک تماشاگر را برای ساختارخطی و ساده پرورش داده ایم تا بدون جامپ ها و گسست های زمانی، اطلاعات داستان را منتقل کنیم.

رضا صائمی: آیا ساختار کلاسیک تنها فضیلت است یا اینکه اساسا ساختار غیرخطی با روان شناسی و تمایلات تماشاگر همسو نیست؟ خیلی از مخاطبان هم پس می زنند. شاید اصلا برایش جذاب نباشد.حجت قاسم زاده اصل: یک اینکه خیلی بلد نیستند. دوم اینکه تهیه کنندگان نمی پذیرند و توجیه شان هم این است که مردم نمی فهمند! برای خودم هم جالب است که مخاطب ایرانی در فیلم های ایرانی دنبال سادگی هرچه بیشتر و شباهت بیشتر به زندگی روزمره می گردد اما همان مخاطب در مواجهه با سینمای آمریکا دنبال پیچیدگی هاست و فیلم های دشوار را می پسندد به خصوص در سریال های آمریکایی. بالاخره جهان فیلمیک تماشاگر ایرانی کدام است؟

جواب ساده ام این است که انگار ببیننده ایرانی از فیلمسازان ایرانی قطع امید کرده و به حداقل ها قناعت کرده است. اما بعضی وقت ها می بینیم همان مخاطب با فیلم های متفاوت هم ارتباط برقرار کرده است مثل جهان با من برقص سروش صحت که مجمع الجزایری از خرده روایت هاست. می توان چند تا از خرده روایات را حذف کرد و چند تای دیگر اضافه کرد بدون آنکه لطمه به کلیت فیلم وارد شود. البته من این فیلم را دوست دارم اما بیشتر تهیه کننده ها ساختارهای عجیب و غریب را نمی فهمند.

فضای سینمای ایران راه نمی دهد به این نوع تجربه ها. سالن های سینمای ما برای مدت زمان 90 دقیقه برنامه ریزی شده اند درحالیکه برای همان ساختار سه پرده ای کلاسیک 120 دقیقه زمان نیاز است. سینمادار حاضر نمی شود 30 دقیقه اضافه کند به زمان فیلم ها. حالا در نظر بگیر بخواهیم داستانی پیچیده به صورت غیرخطی بگوییم که تهیه کننده اصلا زیربار نمی رود. بدنه و راس تصمیم گیرنده این سینما در برابر خیلی چیزها که بوی تفاوت می دهند مقاومت می کنند.

رضا صائمی: تجربیاتی که در سالهای اخیر داشته ایم معدودی از آنها مثل ماهی و گربه که ساختار حلقه ای دارد موفق بوده اما هجوم به خاطر پیچیده کردن زیاد نه. ساختار غیرخطی به اقتضای موقعیت های داراماتیک باید کشش و تناسب را ایجاد کند. هنوز در سینمای ایران این بستر فراهم نشده. ما هنوز مضمون و فرم را از هم جدا می پنداریم . امسال ریست (تعارض) لطفی به نوعی ساختار غیرخطی دارد. قصه در پایان شکل می گیرد و به عقب جهش می زند. با 7 دوربین مداربسته هم فیلم برداری شده.

امید رنجبر: در ساختار خطی معمایی که بیشتر در تریلرهای آمریکایی جلوه می کنند در سینمای ایران، معماها در یک بستر علت و معلولی باورپذیر و در یک زنجیره مستحکم با همدیگر همنشینی ندارند. شنای پروانه و مغز استخوان مشکل علیت مندی دارند. و حالا اضافه کنید که ساختار اپیک. اسطوره ای (ضدساختار). معکوس و دایره ای در سینمای ایران نداریم. ساختار توصیفی داریم با 2 فیلم ابر بارانش گرفته و آتابای. در ساختارهای متداول هم خیلی یکنواخت و پیش بینی پذیر، قصه ها روایت می شوند. پایان مغز استخوان خیلی قابل حدس هست. مشخص است که زن داستان به آنچه که اول فیلم می خواهد می رسد.

رضا صائمی: در ساختار معمایی به خاطر اینکه گره گشایی با سهل انگاری پایان می یابد، معما ها جذابیت شان را از دست می دهند.

امید رنجبر: برویم جمع بندی کنیم. مهمترین دست آورد جشنواره امسال نسبت به سالهای گذشته چه بوده که ما را امیدوارتر کند؟ آیا جهشی داشته ایم؟

رضا صائمی: مهمترین نکته جالب توجه، همین بومی گرایی و مکان مند شدن یک سری فیلم ها بر اساس جغرافیا و زبان است. فیلمسازان اول ما خیلی پویاتر و جدی تر وارد سینما شده اند. اینکه به لحاظ تکنیکی به تولیدات بزرگ و حرفه ای و استاندارد داریم می رسیم، دست آورد مهمی است. نکته دیگر اینکه، در دوره هایی مفهوم سینمای معناگرا را باب کردند و امروزه دارند سینمای استراتژیک را جایگزین می کنند. یک گفتمان سازی های این چنینی که بیشتر از آنکه دغدغه های سینمایی داشته باشد دغدغه های سیاسی دارد و بیشتر سینما را سرکوب کرده.

حجت قاسم زاده اصل: ما ایرانی ها یک فوبیایی داریم: الان در بدترین زمان از لحاظ تاریخی هستیم، گذشته خوب بوده و در آینده فقط فاجعه منتظر ماست! این فوبیا احتمالا قدمتی بیشتر از 800 سال دارد، از دوران حمله مغول ها در ناخودآگاه ایرانیان رسوخ کرده. ترس از آینده ما را فلج کرده و لذت گذشته ذهن مان را معتاد کرده است. همواره دنبال نوستالوژی هستیم، از طعم آبگوشت تا فلان خواننده کم استعداد کاباره ای. در باره هر دوره جشنواره هم گمان می کنیم این دوره جشنواره، بدترین دوره تاریخ است و دوره های قبلی بهتر بوده. یادمان هم نمی آید که در زمان همان دوره های قبلی اعتقاد داشتیم این دوره بدترین دوره است!

فارغ از این عیب جویی همواره ی ژنتیکی ایرانی مان، من فکر می کنم از این دوره جشنواره می توان نتیجه گرفت ما باید از بسیاری پیشکسوتان قطع امید کنیم. احترام شان واجب است اما اینان بیشترین امکانات و سرمایه ها را جذب می کنند و فیلمی تولید می کنند که بسیار مایوس کننده ست. باید کم کم به انقراض دایناسورها ایمان بیاوریم. می توان نتیجه گرفت که به جای این تک تولیدات بزرگ و پرهزینه، برای جوانان فیلمساز باید سرمایه گذاری کرد که چند تا فیلم بسازند. امسال فیلمسازان جوان حرف اول و آخر را زدند. فیلمی که 20 میلیارد هزینه برداشته باید 60 میلیارد بفروشد که سرمایه اولیه اش بازگردد اما محال است.

با این 20 میلیارد می توان از 6 فیلمساز جوان و پرانرژی و خلاق حمایت کرد تا تجربیات جدیدی را به سینمای ایران اضافه کنند. پول های هنگفت این پروژه های بزرگ ممکن است همه سینما را به زمین بزند و از بین ببرد. ایکاش سیاست ها برود به سمت فیلمسازانی که نمی توانند پول پیدا کنند و فیلم بسازند. چند فیلم ارزان با قصه درست و با استانداردهای تکنیکی، بهتر از یک فیلم غلط و گران است. جشنواره امسال پیام داد که نسل گذشته تبدیل به نسل ناامیدکننده شده است و نسل جوان قابل اعتمادتر هستند. نگاه کهنه، نگاه فرتوت نمی تواند راهگشا باشد.

نگاه کهنه، نگاه منفعت طلب است. نگاه جوان، نگاه ریسک پذیری ست. فارغ از جشنواره و در سیاست کلان فرهنگی هم ما بحران آموزش در سینما داریم. الان کسانی تدریس می کنند که صلاحیت هیچ نوع تدریسی ندارند. کلاس های گران آموزشگاه ها تبدیل شده به محل خاطره گویی اساتیدی که از سر ناچاری و برای گذران زندگی تدریس می کنند. کارگردان هایی کلاس آموزش بازیگری پیشرفته جلوی دوربین برگزار می کنند که در کارنامه شان حتی یک فیلم قابل دفاع دیده نمی شود و کسانی آموزش فیلم نامه نویسی درس می دهند که حتی یک فیلم نامه متوسط برای سینمای ایران ننوشته اند.

امید رنجبر: و اما جمع بندی خود من از جشنواره فجر سی و هشت. مفاهیم روشن فکری را باید به سینمای ایران بازگردانیم. سینمای خردورزی را جایگزین سینمای لومپنیسم کنیم. مهم ترین دستاوردهای مهم تاریخ هنر ایران زمین برآمده از رویکردهای بلندپروازانه اقلیت روشن فکر بوده. شهیدثالث. کیارستمی. تقوایی. بیضایی. مهرجویی. کیمیاوی. آوانسیان و اصلانی تلاش کردند نگرش انتلکچوال را جا بیندازند اما به تدریج این اقلیت را حذف کردند. راه برون رفت از ابتذال، روشن فکری ست.

تکامل خردورزی برای شناخت علمی انسان است. نمایش قدرت مردسالاری کورکورانه با آسیب شناسی آن، فرق دارد. سینمای ما فقط نمایش می دهد. طعمه شدن زنان تحت سیطره قدرت، خشونت مسئله ایست که کمتر ریشه یابی می شود. این به خاطر این است که تنها و تنها به تصویر کردن ناهنجاری ها بسنده می کنیم. علمی و فلسفی به آن نگاه نمی کنیم. اینکه لومپن های سیاسی هم از فیلم هایی همچون شنای پروانه استقبال می کنند، اتفاق ناخوشایندی ست برای من.

به گزارش ایسنا، در این نامه، کانون کارکردانان سینمای ایران خطاب به منوچهر شاهسواری درخواست کرده است که با توجه به اینکه تلاشها برای رفع ممنوعیت خروج از کشور محمد رسول اف برای نمایش فیلمش در جشنواره ی برلین نتیجه نداده است، شرایطی برای اکران فیلم شیطان وجود ندارد برای اعضای کانون کارگردانان و دیگر اصناف سینمایی فراهم شود تا در یک نمایش خصوصی همزمان با جشنواره برلین، در سالن خانه سینما این فیلم به نمایش دربیاید.

فیلم شیطان وجود ندارد در بخش رسمی جشنواره ی فیلم برلین 9 اسفند ماه اولین نمایش خود را تجربه خواهد کرد.

این فیلم که محصول ایران، آلمان و جمهوری چک است حول محور چهار داستان درباره موضوع قدرت اخلاقی روایت می شود و احسان میرحسینی، شقایق شوریان، کاوه آهنگر، علیرضا زارع پرست، سالار خمسه، دریا مقبلی، مهتاب ثروتی، محمد ولی زادگان، محمد صدیقی مهر، ژیلا شاهی و باران رسول اُف بازیگران این فیلم هستند.

انتهای پیام

شعار سال: اکنون تقدیر باید بکنیم از تصمیم سازان فرزانه ای که لطف کردند و فوری منبع اصلی را تشخیص دادند ؛ واقعا دست مریزاد؛ چراکه ایشان خطرناک ترین اماکن مربوطه را تعطیل کردند تا مسئله کرونا بخوابد. ببینید! مردم از چه طریق خود را به این تالارهای آلوده می رسانند؟ معلوم است دیگر مترو ، اتوبوس یا وسایل نقلیه عمومی ، پای پیاده که نمی روند! پس باید این اماکن آلوده را تعطیل می کردند تا همه مردم از امراض مصون بمانند. هنرمندان هم اگر یک هفته چیزی نگویند و دندان روی جیگر بگذارند این بلای خانمانسوز به کل از سر این مملکت ریشه کن خواهد شد. تازه! تلویزیونی ها هم خیال شان راحت می شود. می فرمائید نه! می بینید ... زیاده عرضی نیست؛ باقی هم بقایت .

هنرمندان مدیران را مدیون خود کرده اند

وقتی موجی موسوم به تحریم جشنواره ها چند وقت پیش در فضای مجازی و از سوی برخی از اهالی هنر در عرصه های مختلف به راه افتاد، بسیاری از نام های آشنای فرهنگ و هنر ایران تصمیم گرفتند برای همدردی با مردم به خصوص بعد از ماجرای سقوط هواپیمای اوکراینی از جشنواره های موسیقی، تئاتر، تجسمی و فیلم فجر کنار بکشند. ابراهیم حقیقی به عنوان دبیر جشنواره تجسمی فجر اعلام کرد به همراهی دبیران و داوران بخش های مختلف آن جشنواره از حضور در فجر انصراف می دهد، برخی از بازیگران و کارگردانان هم اعلام کردند در جشنواره فیلم فجر حاضر نخواهند شد، تعداد زیادی از هنرمندان عرصه موسیقی هم درباره جشنواره موسیقی فجر چنین نظری داشتند و درنهایت برخی از هنرمندان و گروه های تئاتری گفتند که در جشنواره تئاتر فجر اجرا نمی کنند. در ادامه هر یک از مسئولان فرهنگ و هنر در عرصه های مختلف وارد عمل شدند و از هنرمندان خواستند برای حمایت از هنر و ایجاد فضایی که نسل جوان به آن احتیاج دارند، دست از تحریم بردارند و دبیران جشنواره های چندگانه فجر هم وارد میدان شدند تا موج تحریم بشکند.

اکنون، وقت جبران است

هرچند تعدادی از چهره های هنری تا آخر سر موضع خودشان ماندند، اما تعداد زیادی هم برای حمایت از هنرمندان جوانی که حضور در جشنواره های فجر می توانست برای آنها سکوی پرتابی در آینده حرفه ای آنها به حساب بیاید، ترجیح دادند به فجر بازگردند و نشان بدهند منفعت فردی برایشان در اولویت است، با اینکه بسیاری اعلام کردند در این روزها داغدارند و ترجیح می دهند در جشن ها شرکت نکنند. به نظر می رسد بعد از پشت سر گذاشتن آن شرایط امروز مدیران فرهنگی به خصوص در بدنه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بیش ازپیش باید احساس وظیفه کنند و سازوکاری به وجود بیاید که طی آن گروه ها و هنرمندان عرصه های مختلف در این روزها و بعد از تعطیلی سینماها، سالن های کنسرت، تالارهای تئاتر و به طورکلی همه فضاهای فرهنگی و هنری کمترین آسیب را ببینند. طبیعتاً گروهی که بنا بوده یک ماه مثلاً در سالن استاد سمندریان ایرانشهر به روی صحنه برود و حالا با اطلاعیه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ناگزیر است جهت حفظ سلامت عمومی یک هفته تا 10روز از اجراهایش را لغو کند، بخش زیادی از برآوردهایش در بازگشت هزینه ها را محقق نخواهد دید و عملاً متضرر خواهد شد. از سوی دیگر با توجه به سازوکار پیچیده برگزاری کنسرت در ایران، یک گروه موسیقی گاهی تنها برای اجرای یک شب کنسرت از دو ماه قبل باید پروسه اداری را آغاز کند و از چند روز پیش از برگزاری، همه هزینه ها حتی مبلغ اجاره سالن را هم پرداخت کند. با این وضع چنین گروه یا هنرمندی امروز هزینه های زیادی را به دوش کشیده و وقتی زمان بهره برداری حداقلی (در بسیاری از موارد به فرض فروش همه بلیت ها هزینه های انجام شده بازخواهد گشت و از سود به آن معنا خبری نیست) رسیده، به خاطر سایه سنگین کرونا، ناگزیر است کنسرتش را لغو کند.

مسئولان وزارت ارشاد چه برنامه ای دارند؟

پرسشی که در این میان به وجود می آید، ممکن است این باشد که مسئولان در وزارت ارشاد چه برنامه ای برای جبران خسارت این گروه که در این روزها از یک سو سلامتی خودشان و البته مخاطبانشان در خطر است و از سوی دیگر هزینه های زیادی را به امید بازگشت بخشی از آن انجام داده اند، چگونه جبران خواهد شد؟ محمدرضا فرجی از اعضای شورای صنفی نمایش در گفت وگو با مهر درباره خروجی جلسه دیروز این شورا که یکشنبه 4 اسفند ماه برگزار شد، گفت: بر اساس مصوبه شورای صنفی نمایش و پیرو اطلاعیه روز گذشته وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، تمامی سینماهای کشور از دیروز تا پایان هفته جاری به دلیل جلوگیری از شیوع بیماری کرونا تعطیل خواهند بود .
فرجی ادامه داد: پس از پایان این زمان هم ادامه فعالیت سینماها با اجازه از مراجع ذی صلاح اتفاق می افتد. زیرا برای ما سلامتی مردم در اولویت است. امکان برگشت پول برای کسانی که دیروز و امروز از طریق سایت سینما تیکت، بلیت سینما خریداری کرده بودند، وجود دارد و این سامانه باید پول آنها را بازگرداند. شورای صنفی نمایش برای فیلم های در حال اکران و فیلم هایی که در نوبت اکران قرار گرفته اند و از این تعطیلات متضرر می شوند، حتماً هفته های جبرانی در نظر می گیرد و برای ضرر آنها تصمیمی اتخاذ خواهد شد .

اجراهای تئاتری باید تمدید شود

شهرام کرمی مدیرکل هنرهای نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هم درباره متضرر شدن گروه های تئاتری در مواجهه با تعطیل شدن فعالیت های هنری به مدت یک هفته که با هدف پیش گیری از شیوع ویروس کرونا انجام شد، به مهر گفت: متأسفانه این بحران، مشکلی است که تمام جامعه به آن گرفتار شده است. امیدوارم شرایط به گونه ای پیش برود که هر چه زودتر از شر ویروس کرونا خلاص شویم .
او درباره سختی های کارِ گروه های تئاتری و لطمه ای که ممکن است از نظر مادی و معنوی در پی این تعطیلات به آنها وارد شود هم توضیح داد و گفت: با توجه به هماهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با مراجع تخصصی و به هدف جلوگیری از شیوع ویروس کرونا، کلیه فعالیت های هنری اعم از اکران های سینما، اجراهای تئاتر و کنسرت های موسیقی و حتی فعالیت های جشنواره ای، تعطیل و به زمان دیگری موکول شد. در این میان ممکن است برخی بگویند که گروه های تئاتری که فعالیتی گروهی دارند و چندین ماه برای تمرین و اجرای یک اثر نمایشی تلاش کرده اند، در این شرایط لطمه می خورند چون فعالیت های این گروه ها متکی به گیشه است و طبیعی است که در این شرایط امکان فروش بلیت نیست و تأمین هزینه ها برای گروه های تئاتری بسیار سخت خواهد بود .
او به راهکاری که اداره کل هنرهای نمایشی دراین باره، پیش بینی کرده هم اشاره کرد و توضیح داد: ما در حال برنامه ریزی هستیم تا با مدیران سالن ها اعم از دولتی و خصوصی وارد گفت وگو شویم تا در صورت امکان در جدول اجراهایشان، فرصت تمدید یک هفته ای گروه های نمایشی را فراهم کنند و از این طریق، گروه ها لطمه کمتری ببینند. ما تلاش می کنیم مدت تعطیلی پیش آمده به تعداد اجراهای گروه های افزوده شود.
کرمی درباره طولانی تر شدن احتمالی مدت تعطیلات برای فعالیت های فرهنگی و هنری هم گفت: امیدوارم این تعطیلی بیش از این نشود و خیلی زود به پایان ، چون بیشتر شدنش می تواند لطمات جبران ناپذیری به تئاتر و فعالیت گروه های تئاتری بزند. با این توضیح، من امیدوارم هفته آینده فعالیت های هنری از سر گرفته شوند.

حمایت مالی یا رایزنی با سالن داران؟

در این اوضاع واحوال که بنا شده برخی از مدیران با مسئولان سالن های دولتی و خصوصی برای تمدید یک هفته ای اجرا یا اکران برنامه ها سخن بگویند، باید این احتمال را در نظر بگیریم که فشردگی برنامه ریزی ها از قبل، این فرصت را برای همه فراهم نکند و همه هنرمندان و گروه ها نتوانند لااقل به اندازه ای که اجراهایشان به تعویق افتاده، در آینده فرصت روی صحنه رفتن دوباره داشته باشند. بنابراین حمایت های مالی مستقیم می تواند این چالش را کم کند و امکان جبران بخشی از خسارت های وارد شده را فراهم بیاورد.
کرمی درباره امکان حمایت مالی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از گروه های که در این مدت اجراهایشان لغو شده، تصریح کرد: ما باید به صورتی یکسان از همه گروه هایی که در این شرایط، قرار گرفته اند (چه آن هایی که در سالن های دولتی آثارشان را به صحنه برده اند و چه آن هایی که در سالن های خصوصی اجرا می کنند) حمایت کنیم. باید بررسی های لازم صورت بگیرد تا به میزان بضاعتمان این کمک ها صورت بگیرد .
تا این لحظه مسئولان دفتر موسیقی درباره حمایت هایی که بناست از اهالی این عرصه در این ایام، صورت بگیرد، سخنی نگفته اند. البته شرایط بحرانی حاکم بر کشور و مدیریتی که از پیش به احتمال برای مواجه شدن با این اوضاع واحوال خودش را آماده نکرده بود، آن هم درست یک روز بعد از پایان جشنواره موسیقی فجر در این وضع بی تأثیر نبوده است. با این توضیح، ما در روزنامه همدلی پیگیری های خودمان دراین باره را ادامه خواهیم داد و منتظر اظهارنظر بقیه مدیران فرهنگی خواهیم بود.

شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از روزنامه همدلی، تاریخ انتشار 5 اسفند 98، شماره: 1370

1398/12/05 ساعت 14:37

به گزارش روابط عمومی اداره کل هنرهای نمایشی رادیو، این هنرمند ادامه داد : ما در این سال ها نگاه ثابت و مشترکی نداشتیم چه در سینما ، چه تأتر و شیوه نظارتی کیفی بود نه حاشیه ای بنابراین به نظر می رسد که باید نگاه جامع تری به ماجرا نگاه کرد.
ابراهیمی ادامه داد: مهندسی فرهنگی شکل بخشیدن در فرم و محتوا و نزدیک کردن این دو به یکدیگر است وتجربیاتم در این چهل و یک سال این است که خیلی چیزها قائم به فرد است و در هر دوره مدیریتی تغییر می کند.
این هنرمند در پایان گفت : اگرچه در این سال ها همواره با آمدن یک مدیرو رفتن مدیر دیگر سیاست ها تغییر زیادی می کند بنابراین به نظر می رسد باید هم اندیشی و هم پوشانی در مدیریت فرهنگی اتفاق بیفتد.
گیومه برنامه زنده رادیو نمایش است که هر روز از ساعت 9 صبح تا 10:30 به روی آنتن رادیو نمایش می رود و این هفته آزاده شاهرخ مهر تهیه کننده و شهاب شهرزاد گوینده این برنامه هستند .

به گزارش خبرنگار حوزه سینمایی گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا ، سالن های سینمایی همزمان با نگرانی از شیوع کرونا، مثل همه برنامه های فرهنگی و هنری قرار است حداقل تا پایان هفته جاری تعطیل باشد و ادامه آن نیز منوط به تصمیم گیری های بعدی خواهد بود.

با این حال اوضاع اکران روزهای آخر سال و قبل از نوروز به دلیل بی مخاطبی حکایت خاص خود را دارد؛ به ویژه اینکه به دلیل شیوع کرونا و نگرانی حاصل از آن تمام فیلم های جدید و فعلی روی پرده، بی نصیب از اکران شده اند. باید دید شورای صنفی نمایش چه تصمیمی برای فیلم هایی که به تازگی روی پرده رفته بودند، خواهد گرفت تا فرصتی بیشتر برای نمایش آنان فراهم شود.

فعلاً شاهد فیلم سوزی هستیم

مرتضی شایسته که هم اکنون تهیه کنندگی فیلم در حال اکران بی وزنی و نیز پخش عطر داغ را هم برعهده دارد به خبرگزاری آنا گفت: گویا قرار است تصمیماتی برای ادامه کران فیلم های تازه گرفته شود، ولی خب هنوز چیزی مشخص نیست و همه جا هم که تعطیل است.

وی ادامه داد: اکران فیلم در روزهای پایانی سال و خصوصا در میان اتفاقاتی که فعلاً درگیرش هستیم، متأسفانه یک جور فیلم سوزی است و فیلم ها از بین می رود.

شایسته همچنین اذعان کرد: البته در شرایط فعلی و نگرانی بوجود آمده از شیوع کرونا، انتظار زیادی هم نمی توان داشت اما بالاخره و رفع این نگرانی ها، باید فکری به حال فیلم های تازه درحال اکران بکنند چرا که برای صاحبان سرمایه نگران کننده است.

تقاضا برای دو فیلم نوروزی

وی با اشاره به آغاز این دو فیلم از 23 بهمن ماه گفت: ما زمانی این دو فیلم را روی پرده بردیم که ابتدا به انتخابات مجلس خورد و بعد هم به شیوع کرونا رسید و فعلاً هم که سینماها تعطیل شده است.

شایسته درباره اکران نوروزی نیز گفت: من برای اکران نوروز نیز با دو فیلم حمال طلا و بی صدا حلزون اقدام کرده ام که باید دید با توجه به شیوع این بیماری و نیز وضعیت فیلم های فعلی، بالاخره به چه تصمیمی درمورد اکران نوروز 99 خواهیم رسید.

انتهای پیام /4143/پ

پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :

اسامی فیلم های اکران نوروزی مشخص شد.

محسن امیر یوسفی رییس شورای صنفی نمایش که در شورای اکران نوروزی در وزارت ارشاد امروز 5 اسفند ماه حاضر شده با بیان این مطلب به ایسنا گفت: نتیجه شورای اکران نوروزی که با حضور سید محمد مهدی طباطبایی نژاد (مدیر اداره نظارت و ارزشیابی سازمان سینمایی)، منوچهر شاهسواری (مدیرعامل خانه سینما)، محمود اربابی (نماینده رئیس سازمان سینمایی)، محمدرضا فرجی و اینجانب به عنوان رییس شورای صنفی نمایش برگزار شد، فیلم های نوروزی بدین شرح معرفی شدند:"شنای پروانه" محمد کارت، "لامینور" داریوش مهرجویی،"لاله" اسداالله نیک نژاد، "بازیوو" امیرحسین قهرایی، "پسرکشی" محمد هادی کریمی،"زن ها فرشته اند 2" حسین فرحبخش.

به گفته ی او،پیش از این هم فیلم "خوب،بد جلف 2 " به عنوان اکران نوروزی در سرگروهی سینما آزادی اکرانش مشخص و آغاز شده است.

رییس شورای صنفی نمایش درباره سینماهای سرگروه نیز گفت: سرگروه های جدید بدین شرح مشخص شدند: باغ کتاب،ماندانا، مگامال، کوروش، ایران مال، ایران و همچنین سینما آزادی که پیش از این مشخص بود.

امیریوسفی ادامه داد: پس از تعیین فیلم های اکران نوروزی مراسم قرعه کشی سرگروه ها برای اکران فیلم ها انجام شد که نتیجه آن به شرح ذیل است: "بازیوو" در سرگروهی باغ کتاب، "لاله" در ماندانا، "شنای پروانه" در مگامال، "لامینور" در کوروش، "پسرکشی" در ایران مال، "زن ها فرشته اند" در ایران.

او درباره تاریخ آغاز اکران نوروزی و در پاسخ به اینکه آیا با توجه به تعطیلی یک هفته ای سینماها برای ضایع نشدن حق فیلم های فعلی ممکن است، اکران نوروزی با تاخیر آغاز شود؟ گفت: تصمیم گیری درباره این موضوع و زمان آغاز اکران نوروزی به جلسه شورای صنفی نمایش برمی گردد.

به گفته ی او، شورای صنفی نمایش هفته آینده برای فیلم های "آینده" و "بزودی" قرعه کشی انجام خواهد داد.

امیر یوسفی در پاسخ به اینکه آیا فیلم رزروی برای اکران نوروزی مشخص شده است، گفت: اگر هرکدام از شش فیلمی که برای اکران نوروزی مشخص کردیم به دلایلی برای اکران آماده نشوند، دو فیلم رزرو مشخص شده اند که اسامی آنها نزد ما محفوظ است و جایگزین خواهد شد.

رییس شورای صنفی نمایش در پاسخ به اینکه چه تعداد فیلم متقاضی اکران نوروزی بودند و براساس چه معیاری این فیلم ها انتخاب شدند،مطرح کرد: تعداد زیادی فیلم بودند در حدود 30 فیلم اما معیار تصمیم گیری ما، براساس عدالت بین پخش و نوع فیلم ها (چیدمان نوع فیلم ها از لحاظ ژانری) بود.

لینک کوتاه کپی لینک

به گزارش خبرنگار سینمایی گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا، روزهای پایانی سال خصوصا بعد از ایام جشنواره فیلم فجر عمدتا فصل بی مخاطب سینماست؛ جز اینکه فیلم خاص یا برنامه ریزی عجیبی برای اکران تک فیلم هایی رخ دهد که به اصطلاح نورچشمی هستند و این نیز متوجه همه فیلم ها نمی شود.

در همین بازه زمانی فعلی اگر نگاهی به سالن های تعطیل شده سینما بیندازید، نزدیک به 7 فیلم روانه پرده شده اند؛ هرچند که عمده فروش به سمت گیشه خوب، بد، جلف 2: ارتش سری رفته است؛ از این بابت که اکثریت سینماها را در اختیار دارد و چه بسا مخاطب چاره ای جز دیدن این فیلم در سالن های تک سالنه خیلی از شهرستان ها و حتی تهران هم نخواهد داشت.

در کنار این وضعیت استثماری سینما، نگرانی ناشی از شیوع کرونا نیز تعطیلی به حق و اجباری را متوجه فیلم های فعلی اکران کرده و بالتبع این اوضاع اجباری، اکران فیلم های تازه و حتی نوروز را نیز تغییری اساسی می دهد.

چهل و هفت ، عطر داغ ، بی وزنی ، دوئت ، نرگس مست و یادم تو را فراموش را باید کجای اکران جای داد؟ فیلم هایی که تنها چند روز از اکران عمومی شان را پشت سر می گذارند اما به ناچار و لااقل تا 10 اسفندماه با سالن خاموش و بی مخاطب خواهند ماند.

برخی از این فیلم ها، متوجه سینمای نسبتا مستقل هستند و برای بقا چاره ای جز حمایت در اکران نمی بینند. با این حال درصورت تمدید نگرانی های ناشی از شیوع کرونا و اکران نوروزی پیش رو، این نوع فیلم ها به سبب بازه زمانی میان جشنواره فجر و اکران فیلم های پرفروش بعدی، حاصلی جز ضرردهی نخواهند داشت.

هرچند تصمیم بر تعطیلی سالن های سینمایی مثل دیگر محل های تجمع هنری بواسطه نگرانی حاصل از کرونا، امری لازم، واجب و قطعی است، با این حال عدم برنامه ریزی درست شورای صنفی نمایش خصوصا در فصل های بی خاصیت سینمایی و هجوم یکباره چندین فیلم در اسفندماه که همیشه با بی مخاطبی همراه بوده و هست، بار اضافی است بر دوش سینمایی که گیشه ندارد.

عمده فیلم های به اکران درآمده سینما در طول سال نیز حتی با وجود فروش چندمیلیاردی گاه نمی توانند هزینه ساخت خود را در اکران عمومی دربیاورند مگر اینکه پخش در شبکه نمایش خانگی و تماشای آنلاین بتواند هزینه ساخت آنان را برگرداند و تولیدشان را با سودهی همراه کند.

لااقل اکران اسفندماه امسال با ایجاد شرایط پیش آمده، مورد رضایت فیلم های فعلی نیست؛ البته که اکثریت چنین فیلم هایی نیز به هرحال بودجه ای دولتی را دخیل در تولیدشان کرده اند که بعید است ضرری به جیب شخصی فیلمساز بزند. با این حال مهم دیده شدن توسط مخاطب است که با این برنامه ریزی های نادرست و اتفاقات یکباره مثل نگرانی حاصل از کرونا، پنبه جذب مخاطب را می زند.

نبود متنی دقیق بر سر اکران سینما تا تصمیمات شخصی برخی صاحبان نفوذ و دلالان پخش که سینمار ا همه جوره قبض خودشان کرده اند، برای الان هم نیست؛ بلکه بوده و همچنان هم ادامه خواهد یافت. احتمالا این ماجرا را باید در چینش فیلم های اکران نوروزی هم ببینیم!

انتهای پیام /4143/

با وجود وضعیت بلاتکلیف اکران فیلم های سینمایی، ترکیب فیلم های اکران نوروز 1399، به عنوان مهم ترین و پرفروش ترین اکران سال سینمای ایران مشخص شد که بر اساس آن، فیلم های جشنواره فجر سی و هشتم سهم حداقلی در اکران نوروزی دارند و در عوض فیلم از قبل شکست خورده لاله متعلق به سازمان سینمایی و برخی فیلم های ضعیف دیگر در در اکران نوروزی جا داده شد؛ رویکردی که قطعاَ ضربه جدی به اقتصاد سینما می زند.

به گزارش تابناک ؛ با وجود تعطیلی سینمای ایران و نامشخص بودن زمان بازگشایی سالن های سینمایی، شورای اکران نوروزی امروز پنجم اسفند با حضور سیدمحمدمهدی طباطبایی نژاد، مدیر اداره نظارت و ارزشیابی سازمان سینمایی، منوچهر شاهسواری مدیرعامل خانه سینما، محمود اربابی نماینده رئیس سازمان سینمایی، محمدرضا فرجی و محسن امیر یوسفی رییس شورای صنفی نمایش تشکیل جلسه داد و درباره سرنوشت اکران نوروزی و جزئیات اکران فیلم ها در سال آینده تعیین تکلیف کرد.

بر اساس تصمیمات این گروه، برای سال آینده سینماهای باغ کتاب، ماندانا، مگامال، کوروش، ایران مال، ایران و سینما آزادی به عنوان سینماهای سرگروه در نظر گرفته شد که عملاً تغییر محسوسی در ترکیب سرگروه ها نیست و قرعه کشی بر اساس این فیلم ها و سرگروه ها رخ داد و قرار شد برنامه بعدی نمایش فیلم ها در سال هزار و سیصد و نود و هشت یعنی اکران دوم و سوم سال، از طریق قرعه کشی مشخص شود؛ وضعیتی که این پرسش را پیش می آورد اگر قرعه کشی روش مناسب و قابل قبولی است، چرا برای اکران نوروز نیز استفاده نشد؟!

با این روش و بدون آنکه دقیقاً مشخص باشد، مبنای انتخاب هر فیلم چه عواملی بوده، فیلم های شنای پروانه محمد کارت، لامینور داریوش مهرجویی، لاله اسداالله نیک نژاد، بازیوو امیرحسین قهرایی، پسرکشی محمدهادی کریمی و زن ها فرشته اند 2 حسین فرحبخش در نظر گرفته شدند و خوب، بد جلف 2: ارتش سری پیمان قاسم خانی که مدتی است اکران شده، به صورت پیش فرض با سرگروهی سینما آزادی جزو اکران نوروزی در نظر گرفته شد و دو فیلم رزرو نیز برای جایگزینی فیلم های انصرافی در نظر گرفته، اما اعلام نشد!

با توجه به آنکه حدود سی فیلم سینمایی متقاضی اکران نوروز بودند، صاحبان فیلم های سینمایی حق دارند بدانند با چه مکانیزم، شماری از فیلم های مهم که در جشنواره فجر نیز مورد توجه قرار گرفته اند، از اکران بیرون گذاشته شده اند و برخی دیگر که از هم اکنون نفروختن شان در گیشه مشخص است، به عنوان فیلم های نوروزی در نظر گرفته شده اند؟ این پرسش ها زمانی افزون می شود که در لیست اکران نوروزی برخی فیلم ها قرار داده شده اند که متعلق به سازمان سینمایی هستند و عملاً سازمان سینمایی از رانت قدرت برای نمایش عمومی فیلم خودش در نوروز استفاده کرده است!

فیلم لاله ساخته اسی نیک نژاد که هزینه بسیار سنگینی روی دست دولت گذاشت و در همین دوره نیز مجدداً 2.7 میلیارد تومان برای تکمیلش در نظر گرفته شد، قاعدتاً نباید فیلم باکیفیتی باشد، چون اگر چنین بود، حداقل در جشنواره سی و هشتم فجر که متولی اش خود دولت است، حضور می داشت. با این حال، این فیلم که برداشتی از زندگی لاله صدیق قهرمان سابق اتومبیلرانی زنان است، در اکران نوروزی قرار داده شد تا شاید کسری از هزینه های صورت پذیرفته در آن بازگردد.

رویکرد غیرحرفه ای و ده شصتی نمایش فیلم کودک نیز باعث شده فیلم بازیوو امیرحسین قهرایی در ژانر کودک در اکران نوروز قرار گیرد و احتمالاً اگر نقدی نیز مطرح شود، اظهار خواهد شد که این فرصتی برای رفتن کودکان به سینماست! از این اظهارنظر های کلیشه ای که بگذریم، سینمای کودک در ایران به جز موارد نادر که ارتباط معناداری با تماشاگر بزرگسال برقرار کرده یا با فروش بلیت از سوی نهاد ها نظیر شهرداری و آموزش و پرورش و... همراه شده، شکست خورده است؛ بنابراین اصرار بر اینکه مهم ترین اکران سال را با نام سیاست گذاری خراب کرد، قابل قبول نیست.

باید در نظر داشت، در اکران نوروزی حتی بیش از تنوع ژانری فیلم ها، کیفیت آثار مهم است، چون طلیعه یک ساله سینمای ایران را پیش روی تماشاگران قرار می دهد و تجربه نشان داده اگر این نوبت اکران در سطح مورد انتظار فروش نداشته باشد، اقتصاد سینمای ایران دومینووار با چالش مواجه می شود و گاهی این بحران بیش از یک سال تداوم می یابد؛ اتفاقی که وقوعش با توجه به مهندسی پراشکال اکران نوروزی که به برخی اجزایش اشاره شد، اسباب شگفتی ناظران را رقم نخواهد زد!

تابناک در گزارشی دیگر به وضعیت پیچیده اکران با توجه به تعطیلی کنونی سالن های سینما و هفته های جبرانی مورد انتظار فیلم ها در حال اکران خواهد پرداخت.

سید حجت طباطبایی روز سه شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: بنا بر ابلاغ وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به منظور پیشگیری از ابتلا به کرونا نمایش فیلم در سینماهای کشور تا نهم اسفند ماه متوقف شده است.

وی ادامه داد: شورای صنفی نمایش و سازمان سینمایی توافق کردند که در روزهای آتی برنامه ریزی ویژه ای برای جبران زیان ناشی از تعطیلی نمایش فیلم در سینما با ایجاد اکران ویژه فیلم ها یا افزایش مدت اکران آنها داشته باشند.

51 سالن سینمایی با 10 هزار و 111 صندلی در 9 شهر خراسان رضوی وجود دارد که از این تعداد هشت سالن سینما در مشهد مستقر است.

طبق بخشنامه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به منظور جلوگیری از شیوع ویروس کرونا و صیانت از سلامت آحاد مردم و جامعه هنری، تمامی برنامه های هنری و سینمایی در سالن های سراسر کشور تا پایان هفته جاری لغو شده است.

انتهای پیام

به گزارش خبرنگار شهری خبرگزاری فارس، محمود میرلوحی عضو شورای شهر تهران در دویست و یکمین جلسه صحن شورا اظهار داشت: پرستاران، پزشکان و شاغلین بخش سلامت خط مقدم مبارزه با کرونا هستند که ضمن خداقوت به آنها همه سپاسگزارشان هستیم و در کنار این افراد مدیریت شهری نیز در خط مقدم دفاع از مردم به جهت نظافت از شهر بوده اند.

وی افزود: مترو، اتوبوسرانی، اداره کل سلامت، کارگران و پیمانکاران پسماند تلاش شبانه روزی جهت نظافت شهر و مقابله و پیشگیری از کرونا داشته اند که از این افراد نیز سپاسگزاریم.

این عضو شورای شهر تهران گفت: از وزارت ارشاد تقاضا دارم که در دفاع از آرامش ذهنی مردم اقدام مؤثری انجام دهد و از اهل فکر، فرهنگ و در این زمینه استفاده کنند. ما ارزش های دینی و ملی فراوانی همچون دفاع مقدس در کشور داشته ایم که فداکاری مردم در این حوزه زیاد بوده است.

میرلوحی تأکید کرد: وزارت بهداشت باید اقدامی انجام دهد که اجازه داده نشود اضطراب و تشویش اذهان شکل گیرد. متأسفانه فضای جامعه مورد هجوم سوء استفاده گران و فرصت طلبان قرار گرفته که باید با آموزش مواجهه با این افراد را در دستور کار قرار داد.

این عضو شورای شهر تهران عنوان کرد: اینکه افراد، همسایه، هموطن و هم کیش و ... را مورد توجه قرار دهند می توان جهت پیشگیری از بیماری کرونا اقدامات مؤثری را انجام داد که نقش وزارت ارشاد در این راستا بسیار پررنگ است.

انتهای پیام/

توسعه مشارکت حداکثری مردم در فعالیت های قرآنی و تقویت نقش حمایتی و پشتیبانی دولت در گسترش فرهنگ قرآنی، بهانه ای شد تا زمینه اعطای مجوز فعالیت به مجموعه های مردم نهاد در قالب مؤسسات قرآنی فراهم شود، اما مطالعات پیرامون وضعیت موجود مؤسسات قرآنی حاکی از آن است که این مجوزها، نه تنها باری از دوش آن ها برنداشته بلکه امروز خود باری سنگین بر دوش آن ها شده است. در یادداشت حاضر به بررسی این موضوع خواهیم پرداخت.

مؤسسات، نماد فعالیت مردمی قرآنی

دستیابی به جامعه ای متمسک به قرآن و عترت، برخوردار از ایمان و عمل صالح، تحقق اندیشه های معمار بزرگ انقلاب اسلامی و رهنمودهای مقام معظم رهبری در گسترش فرهنگ حیات بخش قرآن و ارتقای ایران به کشوری توسعه یافته با هویتی اسلامی - انقلابی، در گرو عزم ملی و اراده هماهنگ مدیران ارشد نظام در زمینه سازی و حمایت از مشارکت حداکثری مردم و نهادهای مردمی در فعالیت های قرآنی در عرصه های مختلف آموزشی، پژوهشی و تبلیغی ترویجی است. بر همین اساس ثبت فعالیت های مردم نهاد با عناوین مؤسسات و خانه های قرآن، با هدف ارتقا روحیه تعاون، مشارکت و همچنین حمایت از گسترش و تقویت نهادهای مردمی ارائه و اجرایی شد.

فعالیت های قرآنی مردمی از دیرباز در کشور وجود داشته است. قبل از انقلاب اسلامی جلسات خانگی قرآن، محفلی برای دور هم جمع شدن و قرآن خواندن بود و در حین انقلاب نیز، مرکزی برای فعالیت های انقلابی به شمار می آمد. پس از انقلاب نیز فعالیت های قرآنی مردمی به قوت خود ادامه یافت و با توجه به سیاست های مسئولان قرآنی کشور تلاش شد که کم کم این فعالیت ها حالت رسمی به خود گرفته و افراد برای ادامه فعالیت خود مجوز رسمی ایجاد موسسه قرآنی دریافت کنند. به عنوان نمونه حسن محمدی مدیرعامل اتحادیه تشکل های قرآن و عترت با بیان اینکه رهبر معظم انقلاب فرمودند فعالیت قرآنی یک کار راهبردی است که باید حمایت شود اظهار کرد: قبل از انقلاب کمتر از 10 موسسه قرآنی ثبت شده در کشور وجود داشت درحالی که امروز بیش از 5 هزار موسسه قرآنی وجود دارد. امروزه فعالان قرآنی برای دریافت این مجوز باید به سازمان دارالقرآن الکریم یا معاونت قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مراجعه کنند. در ادامه به بررسی ابعاد مختلف و پیامدهای این دریافت مجوز خواهیم پرداخت:

ثبت مؤسسه، فرآیندی طاقت فرسا

حمایت از حرکت های خودجوش مردمی و ایجاد شبکه ای منظم و توانمند از فعالان عرصه فرهنگی - قرآنی همواره دغدغه همه دوست داران این عرصه بوده است اما این مهم با ایجاد فرآیندهایی پیچیده و طاقت فرسا جهت صدور مجوز فعالیت سازگار نبوده و نه تنها تسهیل کننده فعالیت نیست، بلکه خود مانعی در مقابل حرکت های مردمی است که در ادامه به ابعادی از آن پرداخته می شود:

1. فرآیند طاقت فرسا و زمان بر

صدور مجوز مؤسسات قرآنی شامل دو مرحله است. متقاضی ثبت موسسه در مرحله اول مجوزی از سازمان دارالقرآن الکریم و یا معاونت قرآن وزارت ارشاد دریافت کرده و در مرحله بعدی باید با استفاده از این مجوز به ثبت موسسه غیرانتفاعی در نزد اداره ثبت شرکت ها و مؤسسات غیرانتفاعی بپردازد. متاسفانه این فرآیند به صورت معمول حداقل 6 ماه زمان برده و در صورت عدم آشنایی متقاضی با فرآیندهای ثبت شرکت نیز می تواند این زمان بسیار بیشتر گشته و همراه با هزینه های بسیاری باشد. متاسفانه همین فرآیند طاقت فرسا و زمان بر خود سدی در مقابل بخشی از فعالیت های قرآنی شده است که از سختی و زمان بری این فرآیند می توان با انجام تمامی مراحل ثبت موسسه توسط خود مراجع صدور مجوز فعالیت قرآنی کاست که متاسفانه همین اندک امکان نیز فراهم نشده است.

2. بی خاصیت بودن مجوز موسسه

ثبت حقوقی موسسه به عنوان یکی از مراحل اخذ مجوز فعالیت قرآنی، بیشتر برای مجموعه هایی مفید خواهد بود که نیازمند وجهه حقوقی برای همکاری و عقد قرارداد با سازمان های دولتی مختلف هستند و چنین وجهه حقوقی برای اکثریت مؤسسات قرآنی کارایی خاصی ندارد. بنابراین با توجه به بی خاصیت بودن مجوزهای موجود برای اغلب فعالان، چرایی الزام به ثبت مؤسسات قرآن در مرجع ثبت شرکت ها می تواند مورد بحث و بازنگری قرار بگیرد و به شیوه دیگری اجرایی شود.

3. تصدی گری دولتی عامل افزایش معضلات

فارغ از مطالب قبلی، جای این سوال باقیست که آیا نهادهای دولتی باید تصدی صدور مجوز را برعهده داشته باشند؟ در پاسخ به این سوال حسین خاکسارهرندی، مدیر مهد قرآن ولایت اصفهان و مدیرعامل اتحادیه مدغم استان اصفهان گفت: حکومت نباید دخالت کند و بحث نظارتی را باید بر عهده گیرد. همین مجوز دادن به مؤسسات کار نهادهای دولتی نیست، بلکه تمام اتحادیه های کشوری خودشان مجوز به صنف می دهند و دولت کاره ای نیست ولی متأسفانه در حوزه قرآنی وزارت فرهنگ و ارشاد و سازمان تبلیغات اسلامی هر کدام جدا مجوز می دهند و اینها برخی بعضاً ناهماهنگی را ایجاد می کند که بخش مردمی ضرر می بیند. اینها کارهایی است که باید برون سپاری شده و از تصدی گری دولتی جلوگیری شود، البته نظارت حق دولت است، اما دخالت حق دولت نیست. بنابراین می توان به عنوان پیشنهاد از توان و ظرفیت اتحادیه های مؤسسات و تشکل های قرآن و عترت کشور جهت تسریع و سهولت و همچنین مشارکت حداکثری بخش مردمی برای صدور مجوز فعالیت مؤسسات استفاده کرد. اما آیا با وجود این فرآیندهای دشوار، پس از اخذ مجوز حمایت جدی از مؤسسات صورت می گیرد؟

هزینه ثبت مجوز بیش از حمایت ها

تقویت نقش حمایتی و پشتیبانی دولت در گسترش فرهنگ قرآنی را می توان به عنوان یکی دیگر از علل ایجاد سازوکار صدور مجوز نام برد اما باید دید که حمایت هایی که به واسطه صدور مجوز به مؤسسات تعلق می گیرد در چه وضعیتی به سر می برد؟

1. توقف بیمه فعالان قرآنی

حسن محمدی با اشاره به وظیفه اصلی مجموعه های حاکمیتی نسبت به مؤسسات قرآنی که به صورت ساختارمند در حال فعالیت هستند گفت: در واقع هدف قطعی ما حمایت از مؤسسات قرآنی است. اما به چه میزان این حمایت ها محقق شده است؟ در پاسخ به این سوال عبدالهادی فقهی زاده، معاون قرآن و عترت وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی با اشاره به تلاش ها و فعالیت های صورت گرفته جهت بیمه فعالان قرآنی مؤسسات گفت: با اقدام های انجام شده، تعداد بیمه شدگان به حدود 6 هزار و 994 نفر رسید. وی در آذرماه سال 98، صادقانه با اذعان به اینکه هم اکنون این روند متوقف شده، اظهار داشت: با توجه به وضعیت اقتصادی امروز کشور که معاونت قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد نیز از آن بی بهره نیست و هزینه بالای حق بیمه، این کار فعلاً متوقف شده است!

2. سهم 5 درصدی مؤسسات از بودجه معاونت قرآن وزارت ارشاد

علاوه بر سیاست حمایتی بیمه فعالان قرآنی، بسته های تشویقی برای پشتیبانی از مؤسسات طراحی شده است که حمیدرضا شیخ ویسی، معاون امور مؤسسات فرهنگی قرآن و عترت معاونت قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با اشاره به این موضوع گفت: طبیعتاً هم وزارت ارشاد و هم سازمان تبلیغات در حوزه توسعه فعالیت های قرآنی اعتباراتی را در نظر دارند. وزارت ارشاد در نیمه نخست سال 98 نزدیک به یک میلیارد و هشتصد میلیون تومان کمک به 880 مؤسسه اعطا کرده است. البته این سوال مطرح است که مابقی بودجه مصوب 400 میلیارد ریالی معاونت قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دقیقاً در کجا هزینه می شود که تنها مبلغ قریب به 2 میلیون تومانی آن به بخشی از مؤسسات داده می شود؟ آیا خروجی عملکرد این معاونت با حقوق و دستمزد سالیانه بیش از 40 میلیارد ریال، تنها برای بیش از 100 کارمند ستاد مرکزی خود در تهران مشخص است؟ البته مقایسه خروجی عملکرد مؤسسات مردمی با اینگونه معاونت ها و بودجه های تخصیص یافته به هر یک، بحث مفصلی است که باید در وقت مقتضی به آن پرداخت.

3. کمک به مؤسسات از جیب مؤسسات

یکی دیگر از حمایت هایی که از مؤسسات صورت می گیرد مبلغی بالغ بر یک و نیم میلیارد تومان از طریق آزمون سراسری قرآن و عترت و قبول شدگان در این آزمون است که باید به مسئولان یادآور شد که بیش از نیمی از این مبلغ، از طریق هزینه شرکت در آزمون، از متقاضیان دریافت می شود!
فارغ از اینکه سیاست های حمایتی و پشتیبانی از مؤسسات قرآن با ناکارآمدی و نقدهای فراوان و جدی روبه رو است (که در مجالی دیگر به آن خواهیم پرداخت)، نتایج و اظهارات حاکی از آن است که پیامدها ثبت حقوقی جهت دریافت مجوز فعالیت قرآنی بیشتر از سود آن است.

افتادن از چاله به چاه مشکلات، پیامد الزام به ثبت حقوقی

سوء تدبیر در چگونگی توسعه مشارکت حداکثری مردم در فعالیت های قرآنی و تقویت نقش حمایتی و پشتیبانی از مؤسسات در گسترش فرهنگ قرآنی باعث شد تا مجموعه های مردم نهاد از چاله به چاه مشکلات بیفتند و ثبت حقوقی تازه شروع مشکلات جدیدی برای آن ها باشد که در ادامه به بخشی از آن ها خواهیم پرداخت:

1. دریافت مالیات، ماحصل خروج فعالیت ها از شکل مردمی

یکی از این معضلات، پرداخت مالیات است که تاکنون مؤسسات قرآنی از پرداخت آن معاف بوده اند، اما با توجه به جدی شدن بحث های مالیاتی در کشور بعید نیست که طی سال های آینده این معافیت پایان یابد. پیرامون این موضوع، عبدالهادی فقهی زاده، معاون قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی اعلام کرد: در حال حاضر 2 هزار و 200 موسسه قرآن و عترت تحت نظر معاونت قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در کشور با کمترین حمایت ها و کمک های مالی فعالیت می کنند و لازم است که مؤسسات فرهنگی قرآن و عترت از معافیت های مالیاتی در راستای تقویت فعالیت های قرآنی در کشور برخوردار شوند. بنابر این ایجاد اضطراب و التهاب به مؤسسات به واسطه خارج کردن آن ها از فهرست معافین مالیات، ماحصل خروج فعالیت های مردم نهاد از شکل کاملاً مردمی بوده است.

2. تزریق آفت آمارگرایی

یکی دیگر از پیامدهای ثبت حقوقی مجموعه های مردم نهاد، ایجاد نگاه بالا به پایین به این مؤسسات توسط مجموعه های حاکمیتی و ملزم کردن آن ها به ارائه آمار فعالیت ها به عنوان زیردستان خود است. در همین راستا خانم آشتیانی، حافظ قرآن کریم گفت: شاید یکی از بزرگترین مشکلات مؤسسات قرآنی ارائه آمار به ادارات دولتی است که متاسفانه همین موضوع برای به دست آوردن بودجه بیشتر صورت می گیرد و انگیزه مسئولان مؤسسات را از معنویات به مادیات سوق می دهد و این امر سم مهلکی برای مؤسسات قرآنی است. همچنین حسین قربانی، مدیرعامل مجمع قاریان تبریز با اشاره به مسابقه بین مؤسسات برای جذب اعتبارات دولتی از طریق آماردهی گفت: مؤسسات قرآنی، عمدتاً مؤسسات قرآنی دولتی بوده اند و این باعث شده است که مسابقه ای در جهت جذب مسائل اقتصادی و مالی مابین مؤسسات ایجاد شود.

3. ایجاد گره کور مکان مناسب برای مؤسسات

اما گره کور مشکلات مؤسسات، نبود مکان مناسب برای فعالیت قرآنی است که ریشه پدیداری این معضل برای فعالان قرآنی، وجود انحصار در انتخاب مکان دفتر موسسه در ساختمانی اداری در آیین نامه اداره ثبت شرکت ها است. این در حالی است که ظرفیت قریب به 80 هزار مسجد، ده ها هزار حسینیه و 107 هزار و 171 مدرسه (559 هزار و 243 کلاس درس) در کشور، با بازنگری در آیین نامه صدور مجوز می تواند گره گشا مسئله کمبود مکان مناسب فعالیت و بالا بودن هزینه اجاره بها و همچنین هزینه های جانبی مثل آب و برق باشد.
باید دید که چرا با وجود ثبت بیش از 92 هزار هیئت مذهبی به عنوان الگوی موفق مشارکت مردمی در فعالیت های فرهنگی مذهبی، چنین مسیر پرچالش و پر نقصی برای فعالیت های قرآنی مردمی در نظر گرفته شده است؟

تب ساختارسازی، شاه بیت مشکلات قرآنی کشور

شروع فعالیت از ساختارسازی و راه حل را در ایجاد ساختار جدید یافتن، مسیری غلط بوده که طی سال های گذشته در فضای قرآنی کشور پیموده شده و هر روز نیز سرعت بیشتری یافته و قبل از اینکه مأموریت و مسئله دقیق مجموعه ها مشخص شود ساختاری عریض و طویل برای تحقق آن مأموریت و مسئله مبهم! پدید آمده است. این معضل را می توان در مجموعه هایی همچون شورای توسعه فرهنگ قرآنی و کمیسیون های ذیل آن، ستاد طرح ملی حفظ قرآن کریم و بسیاری از مجموعه های دیگر قرآنی مشاهده کرد. متاسفانه همین نگاه منجر به ایجاد فرآیندی برای ثبت رسمی و حقوقی و ایجاد ساختارهای دست و پاگیر برای فعالیت های مردمی شده که نه تنها کمکی به آن ها نکرده بلکه بسیاری از آن ها را نیز به چاه انداخته و حمایت هایی که قرار بود به این مؤسسات برسد نیز در لایه های متعدد این ساختارها گم شده و سر مؤسسات و مردم بی کلاه مانده است.
امید است که از این پس مسئولان قرآنی کشور قبل از ایجاد هر ساختار و شبکه و تشکل جدیدی به آسیب شناسی ساختارهای قبلی و تلاش برای بهبود وضعیت آن ها بپردازند و باور کنند که مشکل با ساختارسازی حل نمی شود، بلکه باید طرحی نو درانداخت و اندیشه ای نو به صحنه آورد.

محمد امین عبدالرحیمی؛ عضو مرکز راهبردی طارق

انتهای پیام

دشتستان بزرگ : سینما بهمن حوزه هنری انقلاب اسلامی استان بوشهر، به جهت پیشگیری از شیوع بیماری کرونا در استان تعطیل شد.

به گزارش دشتستان بزرگ به نقل از روابط عمومی حوزه هنری؛ با توجه به دستور مدیریت ارشد استان و نظر تخصصی دانشگاه علوم پزشکی به عنوان مسئول اصلی اطلاع رسانی پیرامون بیماری کرونا، سینما بهمن حوزه هنری استان بوشهر تا پایان هفته جاری تعطیل می باشد.

در این راستا تمامی اکران فیلم ها و نشست ها در سالن های سه گانه سینما بهمن در نوبت صبح و بعد از ظهر تا اطلاع ثانوی برگزار نمی شود.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در قم، از زمانی که قم به عنوان کانون ویروس کرونا در کشور معرفی شد، جو نگران کننده و پر استرسی بر این استان حاکم شده است. این اتفاق همه اصناف و بازاریان را تحت الشعاع قرار داده است؛ طوری که رفت و آمد در سطح شهر به شدت کم شده است و کم تر کسی برای خرید اقلام غیرضروری

مدیر پاتوق کتاب قم: با وضعیت فعلی و تعطیلی مراکز خرید در قم، خیلی از مردم از حضور در کتابفروشی ها (مانند دیگر اماکن) پرهیز می کنند؛ این مسئله موجب شده که فروش کتاب شدیدا تحت تاثیر قرار بگیرد

به سطح شهر می آید. صنف کتاب فروشی هم از این قاعده مستثنی نبوده و این روزها و به رغم باز بودن برخی از کتابفروشی ها، عملاً باید آن ها را تعطیل شده به حساب آورد.

خریداران نسبت به تهیه حضوری کتاب بسیار محتاط شده اند
مهدی اخویان مسئول پاتوق کتاب قم درباره وضعیت مراجعه مردم به کتابفروشی ها در روزهای اخیر، گفت: با توجه به وضعیت فعلی و تعطیلی مراکز خرید، خیلی از مردم از حضور در کتابفروشی ها، همانند دیگر اماکن، به شدت پرهیز می کنند. اگر همین روند پیش برود، توزیع و فروش کتاب به شدت تحت الشعاع قرار می گیرد.

این کتابفروش قُمی ضمن بیان این نکته که علاقه مندان به کتاب بعضا طی تماس های تلفنی درجریان محصولات قرار می گیرند، در عین حال تصریح کرد: با توجه به اینکه ویروس کرونا از طریق سطح منتقل می شود و نه هوا، خریداران نسبت به تهیه کتاب هم خیلی محتاط شده اند.

مسئول پاتوق کتاب قم درباره احتمال تعطیلی این کتابفروشی بزرگ قم، گفت: قصد تعطیلی نداریم اما نسبت به رعایت اصول بهداشتی برای سطوح قابل استریل اقدام کرده ایم. به نظرم باید مواد ضدعفونی از سوی دولت در اختیار مراکز خرید ازجمله کتابفروشی ها قرار بگیرد.

وی

کتابدار کتابستان رضوی: از چند روز گذشته با کاهش محسوس مراجعه کننده و فروش کتاب مواجه بوده ایم. نه تنها کتابفروشی ها، بلکه خیابان های قم نیز، مخصوصا از بعد از ظهر به بعد خلوت می شوند. به احتمال خیلی زیاد تا آخر هفته، همین وضعیت پابرجا باشد. فروش اینترنتی هم این چندروزه صفر بوده است و فعلا برنامه ای مرتبط با کتاب نداریم، چون مطمئنا استقبالی از آن صورت نخواهد گرفت

گفت: با توجه به اینکه وضعیت فعلی مقطعی است، کاهش نیرو هم کاری منطقی نیست. اما برنامه ها و نشست های کتاب مان را به خاطر تجمع و گردهمایی مردم تعطیل کرده ایم.

اخویان با اشاره به اثرات اقتصادی این وضعیت، یادآور شد: نکته ای که باعث نگرانی همه صنوف و به خصوص افرادی که ملک استیجاری دارند، شده است، دغدغه اجاره و هزینه های فروشگاه های کتاب است. شهر قم تقریبا تعطیل شده است؛ حتی بنده از کتابفروشی خودمان در تهران هم اطلاع دارم که به شدت مراجعاتش کم شده است. با توجه به شرایط فعلی به نظرم دولت در این خصوص باید تدبیری بیاندیشد.

با کاهش محسوس مراجعه کننده به کتابفروشی روبه رو هستیم
رضا مرادی کتابدار و سالن دار کتابستان رضوی هم درباره تاثیر وضعیت ناشی از شیوع ویروس کرونا بر فعالیت های این کتابفروشی، به خبرنگار ایبنا گفت: ما از چند روز گذشته با کاهش محسوس مراجعه به کتابفروشی و فروش کتاب مواجه بوده ایم. نه تنها کتابفروشی ها، بلکه خیابان ها هم، مخصوصا از بعد از ظهر به بعد خلوت تر می شوند.

وی گفت: به احتمال خیلی زیاد تا آخر هفته، همین وضعیت پابرجا باشد. فروش اینترنتی هم این چندروزه صفر بوده است و
فعلا برنامه ای مرتبط با کتاب نداریم، چون مطمئنا استقبالی از آن صورت نخواهد گرفت.

ترس از کرونا بیشتر خودِ این ویروس، بر فعالیت های اقتصادی اثرگذار بوده است
حمید خلیلی، مدیر انتشارت شهید کاظمی تاثیر روانی بیماری کرونا را در سطح جامعه مهم ارزیابی کرد و گفت: متاسفانه بیشتر از اینکه خود این ویروس و این بیماری در جامعه تاثیر داشته باشد، عملیات روانی و ترس چندبرابری ناشی از شیوع و گسترش آن، تاثیرگذار بوده است.

وی گفت: نه تنها خرید و فروش در کتابفروشی ها بلکه خرید نیازهای شب عید مردم هم در اسفند که ماه پررونق سال از این نظر است، به شدت افت کرده است؛ در کتابفروشی ها هم که یکی از بهترین ماه های فروش شان، اسفندماه بود، این موضوع تقریبا به صفر رسیده است.

مدیر انتشارت شهید کاظمی تاکید کرد:

مدیر انتشارت شهید کاظمی: خرید از کتابفروشی ها در قم همانند خریدِ شب عید مردم، به شدت افت کرده است؛ اسفند، یکی از بهترین ماه های فروش کتاب بوده، ولی آمار فروش کتاب تقریبا به صفر رسیده است

اگر شرایط به همین منوال پیش برود در بهترین ماه سال یک ضربه بزرگ به اقتصاد نشر و کتاب در کشور وارد خواهد شد.

وی درباره وضعیت فروش غیرحضوری و سفارش اینترنتی کتاب با توجه به اُفت محسوس خرید حضوری، گفت: سفارش های سایتی و تلفنی هم صفر شده است. با توجه به سرماخوردگی سه نفر از نیروهایمان، اگر شرایط به همین منوال پیش برود، مجبوریم چند روزی کتابفروشی مان را تعطیل کنیم.

خلیلی با اشاره با تعطیلی برنامه های قرار سه شنبه گفت: منکر بیماری نیستیم ولی کرونا به قدری غافلگیرکننده عمل کرد که آدم احساس می کند بیشتر شبیه یک توطئه و جنگ روانی است؛ این نکته را با توجه به ضعف هایی که در ابتدای راه در زمینه اطلاع رسانی وجود داشت، عرض می کنم.

اجرای طرح عیدانه کتاب در این شرایط، می تواند یک شوک مثبت به بازار کتاب وارد کند
ایوب فیروزجایی مدیر کتابفروشی شهر هم در این ارتباط به خبرنگار ایبنا گفت: ما در کتابفروشی خودمان تقریبا 20 تا 30 درصد نسبت به روزهای قبل از بیماری کرونا، ریزش مشتری داشته ایم. اعلام تعطیلی دانشگاه ها در روند کار کتابفروشی ها تاثیر می گذارد همانطور که تعطیلی دانشگاه ها در تابستان تاثیر خودش را روی

مدیر کتابفروشی شهر: در این شرایط ایده خاصی برای فروش شب عید نداریم؛ مگر اینکه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با برگزاری طرح عیدانه به بازار کتاب یک شوک وارد کند

کار ما دارد.

وی افزود: روزهای آینده مبهم است و مطمئنا تا تب این بیماری فروکش نکند، سکوت و خاموشیِ فروش کتابفروشی ها ادامه خواهد داشت.

فیروزجایی تاکید کرد: مشتری های همیشگی از کتاب جدا نمی شوند و هرچند به شکل کمرنگ تر، قطعاً حضور خواهند داشت.

مدیر کتابفروشی شهر که می گوید قصدی برای تعطیلی کتابفروشی خود ندارد، تصریح کرد: فکر خاصی برای فروش شب عید نداریم؛ چون با این شرایط نمی شود تصمیم خاصی گرفت؛ مگر اینکه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با برگزاری طرح عیدانه به بازار کتاب یک شوک وارد کنند.

باربری ها تمایلی برای رساندن بار به شهر قم ندارند
حسین قوامیان مدیر مجموعه دنیای کتاب قم هم به خبرنگار ایبنا گفت: بعد از آنکه شهر قم به عنوان کانون بیماری کرونا اعلام شد و دو نفر از همشهریان عزیز ما جان خودشان را از دست دادند، تعداد مشتریان ما کتابفروشی ها به تعداد انگشتان دست رسیده است؛ مشتری های غیربومی ما به صفر رسیده است و مشتری های بومی هم دیگر علاقه ای به سر زدن به کتابفروشی

مدیر دنیای کتاب قم: باربری ها تمایی برای رساندن بار به شهر قم ندارند و همین موضوع بخشی از مشکلات ما را شکل داده و با توجه به اینکه آخر سال هم هست، هزینه های مان چندبرابر شده است

ندارند.

قوامیان یادآور شد: ترس و واهمه از ویروس کرونا، حتی به کارکنان مجموعه دنیای کتاب هم سرایت کرده است؛ تاحدی که تقاضای مرخصی می کنند یا سر کار نمی آیند.

وی به مشکلات ارسال بار به شهر قم نیز اشاره کرد و گفت: باربری ها تمایل رساندن بار به شهر قم را ندارند و همین موضوع بخشی از مشکلات ما را شکل داده است. با توجه به اینکه آخر سال هم هست، هزینه های ما چند برابر شده است؛ نگرانی آنجا بیشتر می شود که نمی دانیم این وضعیت تا چه زمانی ادامه خواهد داشت.

مدیر مجموعه دنیای کتاب قم تصریح کرد: ما دنبال راهکار گشتیم؛ تنها راهکار تقویت سایت و فروش کتاب به صورت اینترنتی با در نظر گرفتن پِیک رایگان بود. نمی توانیم فروشگاه را تعطیل کنیم اما مردم را به خرید غیرحضوری ترغیب می کنیم تا بتوانیم بخشی از هزینه های خودمان را پوشش دهیم.

وی در پایان گفت: برای پیشگیری و رعایت مسائل بهداشتی علاوه بر آموزش های لازم به پرسنل مجموعه دنیای کتاب وسایل مورد نیاز بهداشتی نیز تهیه کرده ایم. با ضدعفونی کردن محیط فروشگاه تلاش می کنیم محیطی امن تر ازنظر بهداشتی برای علاقمندان به حضور در فروشگاه فراهم آوریم.

سید علی زمزم در گفت و گو با خبرنگار مهر بیان کرد: در حال حاضر چهار سینما در شهرستان های بیرجند، سرایان، طبس و نهبندان فعال است.

وی با بیان اینکه در برخی از شهرستان ها سالن هایی را مجهز کرده ایم تا امکان استفاده از شرایط سینما فراهم باشد، افزود: با احتساب این سالن ها هفت سینما در استان وجود دارد.

زمزم بیان کرد: در راستای پیشگیری از بروز کرونا ویروس، سینماهای استان از دیروز چهارم اسفندماه تعطیل شده و تا پایان هفته جاری تعطیل است.

زمزم با اشاره به بهسازی برخی سینماهای استان اظهار کرد: با توجه به قدمت بالای سینماهای استان، در سال جاری دو سینما در بیرجند و قاین در حال بهسازی است.

وی ابراز امیدواری کرد عملیات بهسازی سینما فردوسی بیرجند تا قبل از عید نوروز 99 و عملیات بهسازی قاین هم تا عید به اتمام برسد.

معاون امور هنری و سینمایی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان جنوبی بیان کرد: در مجموع برای بهسازی این دو سینما بیش از هشت میلیارد و 500 میلیون ریال هزینه می شود.

کد خبر 4861934

به گزارش کانون خبرنگاران ایکنا، نبأ؛ به همت بخش فرهنگی اجتماعی اداره اوقاف و امور خیریه طرقبه شاندیز، از ابتدای سال تاکنون، تعداد 100 بسته حمایتی مواد غذایی و معیشتی به ارزش بیش از 250 میلیون ریال تهیه و به نیازمندان و زنان سرپرست خانواده در سطح شهر و روستاهای طرقبه شاندیز، اهدا شد.

یادآور می شود، این بسته های حمایتی از محل کمک های خیرین، صدقات و خیرات مرکز افق بارگاه مطهر امامزادگان یاسر و ناصر(ع) و اجرای نیات موقوفات مرتبط تهیه شده بود.

اعظم دوست حصار
انتهای پیام

ابراهیم عباسپور روز دوشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهار داشت: برای اجرای طرح مزبور دو سال پیش، 15 میلیارد ریال اعتبار مصوب شد که نقشه و ساختمان آن به اداره کل فرهنگ و ارشاد خراسان شمالی تحویل داده شده است.

وی گفت: باید تهیه اسناد مربوطه به آن، نقشه ساختمان نگارخانه، نقشه برق، معماری و سازه، برآورد هزینه انجام کار با فهرست بهای سال 99 تهیه شود و اسناد پیمان مناقصه را باید انجام داد.

عباسپور با اشاره به ضرورت داشتن نگارخانه در شیروان افزود: اینک برای برگزاری تئاتر، کلاس های آموزشی، نمایشگاه، کارگاه آموزشی و سایر فعالیت های فرهنگی هنری این شهرستان از مجتمع غدیر استفاده می شود که مناسب برنامه های فوق نمی باشد.

سرپرست اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شیروان گفت: با احداث این مکان هنرمندان شهرستان از مکانی مناسب برای برپایی نمایشگاه های فرهنگی هنری مانند نمایشگاه های نقاشی، عکاسی، کتاب، برگزاری دوره های آموزشی هنری و محل تشکیل جلسات و گردهمایی های هنرمندان و در مجموع مکانی برای به تصویر کشیدن آثار آنها برخوردار خواهند شد.

عباسپور با تاکید بر ضرورت احداث نگارخانه برای دومین شهر خراسان شمالی افزود: در این صورت فعالیت ها و آثار فرهنگی و هنری هنرمندان بیشتر به نمایش گذاشته می شود و استقبال مردمی بسیاری از آن صورت می گیرد.

شهرستان شیروان دومین شهرستان پرجمعیت خراسان شمالی است که هنرمندان آن از استعدادها و توانمندی های بالایی برخوردارند و یکی از نیازهای این شهرستان احداث نگارخانه است.

به گزارش خبرنگار حوزه ادبیات و کتاب گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا ، این موسسه در راستای ترویج فرهنگ کتاب و کتابخوانی و تأمین منابع جدید برای کتابخانه تفکر، 5هزار جلد کتاب به ارزش 110میلیون تومان به این کتابخانه اهدا کرد.

کتاب های اهدایی از سوی مؤسسه خانه کتاب به کتابخانه تفکر در موضوعات کودک و نوجوان، تعلیم و تربیت، کمک درسی، آموزشی و دانشگاهی، علوم اجتماعی، مدیریت و حقوق، دین، فلسفه و روانشناسی، ادبیات، شعر، داستان و تاریخ، پزشکی، مهندسی و کشاورزی و هنر و تربیت بدنی است.

کتابخانه عمومی تفکر در پی ناآرامی های اخیر در آتش اغتشاشات سوخت و 13 هزار جلد این کتابخانه دچار آتش سوزی و نابود شد. این کتابخانه سال 1391 با زیربنای 600 مترمربع در منطقه نصیرآباد باغستان از توابع شهرستان شهریار تأسیس شده و مجهز به بخش های مخزن، کودک و سالن های مطالعه مجزا بود که در دو شیفت و توسط دو کتابدار اداره می شد.

انتهای پیام/4028/

به گزارش ایرنا از سازمان منطقه آزاد قشم، مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی این سازمان روز دوشنبه گفت: این امر در راستای اجرای تفاهم نامه حمایت از فعالیت های فرهنگی جزیره قشم با معاونت امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی کشور در سال جاری اجرا شد.

علیرضا کمساری افزود: کتاب های اهدا شده در حوزه های مختلف از جمله ادبیات، دین، جغرافیا، زبان، تاریخ، فلسفه، روانشناسی، داستان و کتاب های ویژه کودک و نوجوان در اختیار کتابخانه ها قرار گرفت.

12 کتابخانه با 70 هزار نسخه کتاب زیر نظر نهاد کتابخانه های کشور در قشم فعال است و 11 هزار و 164 نفر اعضای این کتابخانه ها را تشکیل می دهند.
شهرستان قشم شامل جزیره های قشم، هنگام و لارک با حدود 150 هزار نفر جمعیت در میان آب های خلیج فارس به موازات ساحل استان هرمزگان گسترده شده است.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از زاهدان، آیت الله مصطفی محامی شب گذشته( 5 اسفند) در حاشیه بازدید یک ساعته از بیست و یکمین نمایشگاه کتاب زاهدان بیان داشت: نمایشگاه کتاب نقطه عطفی در عرصه کتاب و کتابخوانی است .

امام جمعه زاهدان با اشاره به اینکه نمایشگاه کتاب به فرهنگ عمومی جامعه کمک می کند، ادامه داد: پایین بودن سرانه مطالعه کتاب در استان قابل قبول نیست .

محامی با تاکید بر اینکه باید فرهنگ کتاب و کتابخوانی ترویج پیدا کند، یادآور شد: اوقات فراغت خودمان را با مطالعه کتاب پر کنیم

وی افزود:نمایشگاه کتاب فرصت مناسبی برای دوستان کتاب است که با هر سلیقه ای که دارند می توانند کتاب مدنظر خود را پیدا کنند .

امام جمعه زاهدان از اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی بابت برگزاری نمایشگاه کتاب تقدیر و تشکر کرد و گفت: با توجه به شرایط کشور و استان شاهد ریزش بازدید کننده از نمایشگاه کتاب بودیم که امیدواریم در روزهای باقیمانده نمایشگاه شاهد استقبال از این نمایشگاه باشیم .

محامی به هم کلام شدنش با غرفه داران اشاره کرد و گفت: با توجه به جابه جایی نمایشگاههای بین المللی زاهدان به سایت جدید، خدمات جانبی بیشتر شود تا استقبال از نمایشگاه کتاب پررنگ تر داشته باشیم .

وی انتشارات استان را مورد خطاب قرار دارد و افزود: انتشاراتی های استان از فرصت نمایشگاه کتاب برای تبلیغ فرهنگ و تاریخ سیستان و بلوچستان بهره لازم را ببرند .

امام جمعه زاهدان در خاتمه به همگان توصیه کرد که از هر فرصتی برای مطالعه کتاب استفاده کنند، گفت: کتاب و کتابخوانی معلومات عمومی را افزایش می دهد.

پایان پیام/ 291

مظفر تیموری روز دوشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا یکی از راه های رونق تئاتر در شهرستان ها را راه اندازی شورای نظارت بر هنرهای نمایشی اعلام کرد و افزود: با راه اندازی این شورا می توانیم وضعیت بهتری در حوزه تئاتر داشته باشیم.

او گفت: اکنون شهرستان های اسلام آبادغرب، هرسین، کنگاور، پاوه و سنقر در زمینه تئاتر موفق عمل کردند و این روند باید ادامه داشته باشد.

معاون هنری و سینمایی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان کرمانشاه در ادامه به معرفی اعضای جدید شورای ارزشیابی و نظارت بر هنرهای نمایشی استان اشاره کرد و گفت: ابراهیم مطیعی، هواس پروک، فیض اله فروغی، هدایت حیدری و خانم گلنار اکبری، پنج عضو جدید شورای ارزشیابی و نظارت بر هنرهای نمایشی استان هستند که بعد از پیشنهاد مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان، امروز از انجمن هنرهای نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی احکام خود را دریافت کردند.

اعضای جدید شورای ارزشیابی و نظارت بر هنرهای نمایشی استان کرمانشاه

تیموری اظهار داشت: این شورا در زمینه پیشرفت و توسعه تئاتر استان با در اختیار داشتن اعضایی پیشکسوت، متخصص و صاحب نظر به عنوان بازوی توانمند اداره کل ارشاد اسلامی عمل می کند.

وی هدایت و نظارت را مهمترین وظیفه شورای نظارت بر هنرهای نمایشی دانست و افزود: این شورا می تواند با ارائه برنامه ها و راهکارهای عملیاتی و همچنین با تسهیل در امور اجرایی و صدور مجوزهای اجراهای مختلف در توسعه تئاتر استان نقش به سزایی داشته باشد.

اداره کل ورزش و جوانان استان فارس در اطلاعیه ای، از تعطیل شدن تمام فعالیت های ورزشی، سمینارها و کلاس های آموزشی مرتبط با این اداره کل در فارس خبر داد.

به گزارش ایسنا به نقل از روابط عمومی اداره کل ورزش و جوانان فارس، در این اطلاعیه از اداره های ورزش و جوانان شهرستان ها، هیئت های ورزشی و باشگاه ها خواسته شده فعالیت های خود را تا اطلاع ثانوی به حالت تعطیل درآورند.

براساس این اطلاعیه، برگزاری تمام کلاس ها، دوره های آموزشی، کارگاه ها، همایش ها، آیین های تقدیر و تجلیل و هر گونه نشست های مرتبط نیز ممنوع است.

در این اطلاعیه تاکید شده است که در استخرها و باشگاه های ورزشی بخش خصوصی و دولتی، رعایت دقیق تمام دستورالعمل های بهداشتی نظیر جلوگیری از ورود افراد دارای علائم بیماری، فراهم کردن لوازم ضدعفونی برای وسایل، تجهیزات، محیط باشگاه یا استخر و نصب بنر و راهنماهای آموزشی در معرض دید عموم الزامی است.

به گزارش ایسنا، معاون هنری سینمایی اداره کل فرهنگ و ارشاد فارس نیز از تعطیل شدن تمام مراکز آموزشی فرهنگی هنری تا پایان هفته خبر داده است.

براساس این گزارش و به نقل از روابط عمومی ارشاد فارس، بهروز مرامی تاکید کرده است که این تعطیلی شامل همه آموزشگاه های آزاد هنری و موسسات مهارت آموزی کاردانش و .... مرتبط با حوزه فرهنگ و ارشاد اسلامی است.

مرامی همچنین از تعطیل شدن کلاس های آموزشی آموزشگاه ها و موسسات فرهنگی و هنری و .... تحت پوشش اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی فارس تا پایان هفته تعطیل خواهد بود.

انتهای پیام

سید امیر مصباح در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به شیوع ویروس کرونا در برخی از شهرها و استان های کشور به ویژه گیلان، اظهار کرد: با اطلاع وزارت ارشاد و برای جلوگیری از افزایش شیوع این ویروس تمام فعالیت های هنری و سینمایی استان گیلان تا پایان هفته تعطیل است.

وی در ادامه با بیان اینکه بر همین اساس تمام برنامه های پیش بینی شده برای اکران فیلم ها در سطح سینماهای استان گیلان تعطیل شده است، افزود: زمان آغاز فعالیت ها به مسئولان و صاحبان سینماها اطلاع رسانی خواهد شد.

معاون هنری و سینمایی ارشاد گیلان با اشاره به تعطیلی فعالیت آموزشگاه های هنری اعم از موسیقی و نمایش، هنرهای تجسمی در استان، گفت: در روزهای گذشته به رغم اطلاع رسانی های صورت گرفته تماس هایی از سوی شهروندان درباره چگونگی فعالیت آموزشگاه های هنری داشتیم که اعلام می کنم فعالیت تمام آموزشگاه های هنری و موسیقی استان گیلان تا اطلاع ثانوی تعطیل است.

مصباح همچنین از تعطیلی تمام کنسرت های پیش بینی شده از 4 تا 9 اسفند ماه در استان گیلان نیز خبر داد و تأکید کرد: در صورت تداوم تعطیلی ها، موضوع از طریق رسانه ها به شهروندان اطلاع رسانی می شود.

کد خبر 4862123

به گزارش پایگاه خبری حوزه هنری، سید مصطفی حسینی مدیر عامل موسسه تبلیغاتی بهمن سبز شامگاه یکشنبه 4 اسفندماه در جمع خبرنگاران در سنندج، اظهار داشت: نخستین سینما روباز منطقه غرب کشور در پردیس سینمایی بهمن سنندج راه اندازی می شود.

وی با اشاره به ظرفیت های بسیار خوب پردیس سینمایی بهمن سنندج گفت: این سینمای روباز که اولین سینما روباز غرب کشور خواهد بود، با ظرفیت 40 صندلی تا پایان خرداد 99 فعالیت خود را آغاز خواهد کرد.

وی در این زمینه افزود: در کنار این سالن روباز سه سالن دیگر با ظرفیت های 100، 40 و 45 نفره که قابلیت سینمای کودک را دارد به این مجموعه افزوده شده و عملا 225 صندلی به سرانه صندلی سینما در کردستان افزوده می شود.

حسینی ادامه داد: سالن 100 نفره این پردیس در واقع یک کافه سینما خواهد بود که در کنار دو سالن دیگر که ویژگی ها و خصوصیات لازم سینما کودک را دارا خواهد بود با معیارهای روز سینمای جهان و مجهز به بهترین امکانات و تجهیزات سینمایی است.

مدیرعامل بهمن سبز در خصوص دیگر برنامه های این موسسه در کردستان گفت: در شهر سقز هم با اعتبار 35 میلیارد ریال با کمک حوزه هنری کردستان، استانداری، فرمانداری شهرستان سقز و موسسه سینما شهر عملیات اجرایی ساخت پردیس سینمایی استقلال از دوشنبه 5 اسفندماه با سه سالن نمایش با ظرفیت 434 و دو سالن 45 نفره، در مجموع 524 صندلی با تجهیزات روز سینمایی دنیا که قابلیت سینمای کودک را هم خواهد داشت آغاز و تا پایان شهریورماه فعالیت خود را آغاز خواهد کرد.

وی با اعلام آمادگی جهت ساخت سینما در دیگر شهرستان های استان کردستان گفت: در صورت فراهم بودن شرایط و همراهی مسئولین شهرستانی این آمادگی را داریم در کوتاهترین زمان در شهرستان های قروه و مریوان نیز سالن های سینمایی ایجاد کنیم.

حسینی با اشاره به افزایش 100 پرده نمایش به سینماهای وابسته به این موسسه تا پایان سال 99 گفت: تعداد پرده های نمایش حوزه هنری در کشور به 203 پرده افزایش می یابد.

توجه به خانواده مهمترین هدف حوزه هنری در بخش سینما است

رئیس باشگاه فیلم سوره نیز در جمع خبرنگاران رسانه های جمعی در سنندج گفت: در سه بخش ساخت سینما، تولید و پخش فیلم، اولویت اصلی حوزه هنری مسائل مرتبط با خانواده است.

محمدرضا شفاه اظهار داشت: یکی از خطوط اصلی فعالیت های حوزه هنری در بخش تولید فیلم و ساخت سینما در مسیر محل رجوع خانواده ها است.

وی تاکید کرد: شعار حوزه هنری سینمای خانواده است و بر همین اساس وقتی نقصانی به لحاظ اقتصادی در فروش سینماها اتفاق بیفتد، یکی از آسیب ها را فاصله گرفتن سینما از فضای خانواده می دانیم.

رئیس هیئت مدیره موسسه فرهنگی بهمن سبز با اشاره به ضرورت احساس امنیت و آرامش در میان مخاطبین سینما ادامه داد: تمام تلاش ما ایجاد فضایی امن و پر از آرامش سینما است و در ساخت و سازها تلاش می کنیم فضاهایی را تعریف کنیم که فضاهای ایمنی برای خانواده ها محسوب شود تا خانواده ها چه به صورت جمعی و چه فرزندانشان به صورت تکی زمانی که به سینما مراجعه می کنند از یک محیط فرهنگی امن برخوردار گردند.

رئیس باشگاه فیلم سوره در بخش تولید و پخش فیلم ها هم با اشاره به اینکه فیلم هایی مورد حمایت حوزه هنری است که در خدمت خانواده باشد، تاکید کرد: موسسه بهمن سبز به عنوان یکی از بزرگترین و مهمترین موسسه های پخش فیلم های سینمایی در سطح کشور آثاری که متناسب با حمایت از موضوع خانواده هستند را در اولویت پخش قرار داده است.

شفاه در این زمینه و با اشاره به تولیدات سینمایی در کشور گفت: متولی اصلی تولید فیلم در سطح کشور وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است و ما نقشی در روند ساخت تمام آثار نداریم، اما قطعا در روند انتخاب فیلم هایی که در سالن های حوزه هنری باید اکران شود موارد مورد نظر و اصول حوزه هنری اولویت اصلی ما خواهد بود.

شفاه در بخش دیگری از سخنان خود افزود: موسسه بهمن سبز در دوره جدید فعالیت خود تلاش کرده است ارتقای سالن های سینما از جمله بازسازی و نوسازی سالن هایی که در سطح کشور دارد را در رأس برنامه های خود قراردهد.

وی گفت: تا پایان سال 99 توسط موسسه بهمن سبز و با حمایت هایی که صورت می گیرد چندین سالن سینمایی در استان های مختلف کشور به مجموعه سالن های سینمایی کشور افزوده می شود.

اجتماع ما به موسیقی خوب، تمیز و بانشاط نیازمند است

شفاه در خصوص برنامه های موسیقایی در سالن های سینمایی نیز گفت: حوزه هنری با موسیقی مسئله ای ندارد و اصولا یکی از مهمترین مراکز تولید موسیقی در کشور حوزه هنری است.

وی در این زمینه افزود: ما سعی می کنیم در کارهایمان ذائقه سازی بکنیم و مردم را مهمان شعر و موسیقی خوب و اصیل کنیم و بر این باوریم که اجتماع ما به موسیقی خوب، تمیز و با نشاط ولی درست نیاز دارد و تمام سعی خودمان را در این زمینه در کنار دیگر برنامه ها انجام می دهیم.

وی در خصوص پردیس سینمایی بهمن سنندج نیز گفت: پردیس سینمایی بهمن سنندج یک مجموعه بسیار بزرگ و بدون تعارف یکی از بهترین و مجهزترین پردیس های سینمایی کشور در بین استان های برخوردار و غیر برخوردار کشور است.

رئیس هیئت مدیره موسسه بهمن سبز ادامه داد: با توجه به علاقه مند بودن مردم سنندج به سینما و رونقی که در این سینما وجود دارد، زمینه را ایجاد سالن های بیشتر در این مجموعه فراهم کرده است و بر همین مبنا 4 سالن سینمایی به ظرفیت های این سینما افزوده شده و از تابستان سال 99 پردیس سینمایی بهمن سنندج با 7 سالن سینمایی در خدمت مردم هنردوست و فرهنگی سنندج است.

احداث سالن های سینمایی گامی در جهت توسعه استان است

رئیس حوزه هنری انقلاب اسلامی استان کردستان نیز در این نشست، توجه به صنعت سینما و بهره مندی شهرستان های استان از سینما را گامی در جهت توسعه استان عنوان کرد.

امین مرادی اظهار داشت: با افزایش 4 سالن سینمایی در پردیس سینمایی بهمن سنندج و ساخت پردیس سینمایی استقلال سقز که عملیات اجرایی آن از دوشنبه آغاز می شود، 749 صندلی به سرانه صندلی سینمایی استان افزوده می شود.

وی با تأکید بر ضرورت رعایت استاندارهای روز جهانی در ساخت سینماها گفت: قرار نیست هر سالنی که یک پروجکشن در آن باشد را سالن سینما بنامیم، این توهین به شعور مخاطب است.

مرادی افزود: در صنعت سینما سینماگر، سینمادار و مخاطب ضلع های یک مثلث را تشکیل می دهند که متناسب با هم باید از مزایای سینما بهره مند شوند.

وی عدم توجه به هر یک از این اضلاع را سبب نابودی سینما عنوان کرد و گفت: یک فیلمساز حرفه ای یک فیلم را تولید می کند اما این فیلم اگر بخواهد در یک سالن غیر استاندارد و فاقد ظرفیت به نمایش درآید، بزرگترین ضربه را به سینماگر وارد می کند و این خیلی بد است.

رئیس حوزه هنری انقلاب اسلامی استان کردستان نگاه موسسه بهمن سبز را به موضوع سینما، یک نگاه حرفه ای عنوان کرد و گفت: توجه به جزئی ترین و به کارگیری به روزترین امکانات سینمایی از ویژگی های تیم حرفه ای سینماسازی در بهمن سبز است که با پروژه هایی که در امر بازسازی سالن های سینمایی در کشور داشته اند سبب آشتی مردم با سینما شده و رضایت سه ضلع سینما فراهم شده است.

وی توجه به خواسته های خانواده را در زمینه سینماداری بسیار مهم ارزیابی کرد و گفت: خوشبختانه با رویکرد خانواده محوری حوزه هنری در بخش سینمایی شاهد حضور بسیار خوب خانواده ها در سینماهای کشور هستیم که با امنیت و آرامش از این محیط بسیار پراهمیت فرهنگی که زمینه ساز توسعه کشور است بهره مند می شوند.

مرادی تصریح کرد: از ویژگی های فعالیت دوستان در دوره جدید کاری بهمن سبز، توجه به مدیریت جهادی و بهره مندی از تمام ظرفیت ها در کنار استفاده از تیمی جوان و با انگیزه که در کمترین زمان ممکن ان شاءالله با افزایش 4 سالن سینمایی در پردیس سینمایی بهمن سنندج و سه سالن استقلال سقز به سرانجام می رسد و در نهایت اواخر شهریورماه 99 بهره برداری رسمی از این سالن های سینمایی آغاز می شود.

وی ادامه داد: تفاهم نامه احداث و راه اندازی پردیس سینمایی استقلال سقز منعقد شده و خوشبختانه در سایه حمایت های صورت گرفته از سوی استانداری کردستان، سازمان مدیریت و برنامه ریزی استان و فرمانداری ویژه شهرستان سقز این ظرفیت فرهنگی ایجاد و مورد بهره برداری قرار می گیرد.

رئیس حوزه هنری انقلاب اسلامی استان کردستان گفت: با اضافه شدن 524 صندلی در سقز و 225 صندلی در پردیس سینمایی بهمن سنندج در مجموع 749 صندلی به ظرفیت صندلی های موجود در سینمای استان کردستان سرانه بهره مندی از صندلی سینما در استان کردستان با رشد قابل ملاحظه ای مواجه خواهد شد.

وی گفت: با احداث سینما استقلال سقز در مجموع سالن های سینمایی حوزه هنری در استان به 11 سالن سینمایی با 1768 صندلی افزایش می یابد که در کنار سینما کردستان مریوان که در اختیار بخش خصوصی است، این سرانه به 2293 صندلی افزایش پیدا کرده که نشان از توجه به زیرساخت های فرهنگی و هنری استان است.

مرادی سینما را از شاخص های اصلی توسعه عنوان کرد و گفت: خوشبختانه مردم استان کردستان استقبال بسیار خوبی از فعالیت های فرهنگی و هنری انجام می دهند و پردیس سینمایی بهمن سنندج و سینما آزادی بیجار با حضور بسیار خوب مخاطب جزء سینماهای پرمخاطب کشور به شمار می روند.

وی ضمن تقدیر از حمایت های ویژه موسسه بهمن سبز و مدیران حوزه هنری انقلاب اسلامی، گفت: خوشبختانه در سایه حمایت های ویژه صورت گرفته، ظرفیت های بسیار خوبی از سوی حوزه هنری در تقویت فعالیت های فرهنگی در استان کردستان صورت گرفته و انتظار داریم که در ادامه مسیر بتوانیم از حمایت های ویژه مسئولان حوزه هنری در سایر شهرستان های استان نیز بهره مند باشیم.

انتهای پیام/

صدای قزوین - سینمایی که با هر بار گذشتن از کنار آن، خاطرات خوب دوران کودکی در ما زنده می شود.

سینمایی که روزگاری مردم قزوین برای دیدن فیلم های آن و گرفتن بلیط صف می کشیدند؛ صف هایی که گاه از ابتدای خیابان فردوسی تا جلوی در این سینما طولانی می شد. سینمایی که در دهه 70 و 80 برای بسیاری از مردم دیار مینودری خاطره سازی می کرد. با این حال در پی کهنه و فرسوده شدن و بعد از اینکه شرط بازسازی برای ادامه کار این سینما از سوی مسئولان فرهنگی و اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی مطرح شد، سینما ملت برای همیشه به خواب رفت و دیگر خبری از اکران فیلم های روز در آن شنیده نشد. امروز هم کمتر مسئول یا مدیری در استان قزوین از لزوم احیای دوباره این سینما حرف می زند.  تاسیس کنندگان سینما ملت اما سینما ملت قزوین در ابتدا سینما آریا نام داشته که در میانه دهه 1350 با مشارکت شاهپور مهرشاهی و حسین بابایی در محل شعبه تابستانی سینما ایران با ظرفیت 500 نفر ساخته شد و بعدها به سینما ملت تغییر نام داد؛ سینمایی که البته در میانه دهه 70 تا حدودی تغییر چهره پیدا کرد و بازسازی شد و کار خود را با ظرفیت 650 نفر تا سال 1390 ادامه داد.  قزوین به سینما ملت نیاز دارد یک کارشناس ارشد سینما در گفت وگو با ولایت با بیان اینکه در سال های اخیر، هیچ تلاش جدی ای برای ساخت سینما در قزوین صورت نگرفته، گفت: شهر قزوین با جمعیتی نزدیک به 600 هزار نفر، 2 سینما بیشتر ندارد. 2 سینمایی که روی هم فقط 545 نفر گنجایش دارند که رقمی بسیار ناامیدکننده است. رضا باقرزاده مقدم افزود: آنچه در زمینه ی توسعه فضاهای سینمایی قزوین کمتر به آن توجه و پرداخته می شود، تعطیلی و به خواب رفتن چند ساله سینما ملت است؛ سینمایی که در ابتدای خیابان فردوسی و در حوالی سبزه میدان (میدان آزادی) قزوین قرار دارد و روزگاری برای خود بروبیایی داشته و بزرگترین سینمای این شهر بوده است. وی با اشاره به هزینه ی بسیار بالای ساخت پردیس سینمای در قزوین، گفت: در حالی که برخی کارشناسان امور سینمایی استان اعتقاد دارند که مشکل کمبود سینما در استان با ساخت پردیس های سینمایی حل می شود، ولی بودجه بالایی که برای احداث این نوع سینماها لازم است، عملاً ساخت آنها را در آینده ی نزدیک ناممکن کرده است. ضمن اینکه اگر یک پردیس سینمایی در شهر قزوین ساخته شود، به علت کمبود زمین کافی در مرکز شهر برای احداث آن، قطعاً در منطقه ای از شهر ساخته می شود که دسترسی بسیاری از قزوینی ها، به ویژه ساکنان محله های قدیمی قزوین به آن مشکل است.  قرار گرفتن در بهترین نقطه شهر این دانش آموخته رشته ی سینما با یادآوری اینکه سینما ملت در بهترین نقطه شهر قزوین به لحاظ دسترسی قرار دارد، گفت: حتی برای ساکنان دیگر شهرهای استان که برای کار یا تحصیل به قزوین می آیند، می تواند جای مناسب و سهل الوصولی برای تماشای یک فیلم باشد. بنابراین قزوین به چنین سینمایی نیاز دارد. باقرزاده مقدم اضافه کرد: مهمتر از همه اینکه با بودجه ای بسیار کمتر از ساخت یک پردیس سینمایی می توان آن را بازسازی و تجهیز کرد و به نظر می رسد که حداقل در 4 تا 5 سال آینده، احیا و به کارگیری دوباره این سینما برای رفع نیازهای سینمایی مردم قزوین، منطقی تر از ساختن یک پردیس سینمایی با بودجه ای بین 100 تا 200 میلیارد تومان باشد.  مشکلات مالکیت سینما ملت واضح است که احیای سینماهای قدیمی به مالک سینما بستگی دارد و بازسازی و نوسازی سینما ملت هم با مشکلات حقوقی روبه روست؛ شنیده ها حاکی از آن است که با فوت مالکان اصلی این سینما و مهاجرت فرزندان آنها به خارج از کشور، دردسرهایی برای تملک و احیای سینما ملت وجود دارد؛ چرا که ملک به ورثه رسیده و آنها در تصمیمشان در مورد سرنوشت سینما با هم هماهنگ نیستند. مالک و مدیر سینما مهتاب قزوین با یادآوری اینکه سینما ملت به دلیل تعمیرات تعطیل و هیچ وقت بازگشایی نشد، گفت: چون سینما ملت شرایط مناسبی نداشت، مدیران سینما موظف شدند که آن را بازسازی کنند که متاسفانه روند نوسازی آن متوقف شد. گفته می شود صاحب آن قادر به تامین هزینه های نوسازی و بازیابی آن نیست. محمدرضا بصیری، علت اصلی بازسازی نشدن این سینما را توجیه اقتصادی نداشتن فعالیت آن برای مالکان کنونی دانست و افزود: گویا فرزندان مالکان قبلی سینما می خواستند آن را تغییر کاربری داده و به یک مجموعه تجاری تبدیل کنند که قانون منع تغییر کاربری فرهنگی سینماهای کشور جلوی آنها را گرفته است. وی با ذکر اینکه سینما ملت در مرکز شهر و بهترین منطقه تجاری قزوین قرار دارد، ادامه داد: تنها راه برای احیای این سینمای قدیمی، توافق مسئولان دولتی یا شهرداری با مالکان فعلی و خرید سینما ملت از آنهاست. بعد از آن هم باید ساختمان فعلی سینما تخریب شده و یک پردیس سینمایی یا سینمای چند سالنه مجهز در محل آن احداث شود.  تغییر کاربری سینماها و ظلم به سینماداران از سوی دیگر، یک کارشناس سینما با اشاره به اینکه سینما ملت به هر دلیلی تعطیل شده ، اگر هم احیا شود، به دلیل عدم توجیه اقتصادی نیاز به حمایت دولت و شهرداری دارد، گفت: باید این موضوع بررسی شود تا ببینیم اگر سینما ملت احیا شود، فعالیت مجدد آن توجیه اقتصادی دارد یا نه؟ در مورد این سینمای قدیمی آنچه اهمیت دارد نوستالژی و خاطره انگیز بودن آن برای مردم است که اگر احیا شود، برای اهالی سینما در قزوین و برای فرهنگ شهر هم موثر خواهد بود. محمدرضا عینی، یکی از موانع اصلی در راه بازسازی یا حتی فروش مکان سینما و راه اندازی سینما در فضایی تازه را مسئله کاربری ملک این سینما دانست و افزود: سینماهای قدیمی که بیشترشان در دهه 40 و 50 احداث شده اند، از ابتدا به عنوان مکانی تجاری شناخته می شدند؛ تا اینکه در اواخر دهه ی 60 سینما به عنوان مکانی صرفاً فرهنگی اعلام شد. اما این تغییر به ظاهر کوچک تبعات بزرگی برای سینما داران در پی داشت. وی با بیان اینکه در این تغییر کاربری به سینماداران ظلم شده، ادامه داد: سینماهایی که در دهه های گذشته ساخته شده اند، همه از ابتدا تجاری بوده اند؛ اما بعدها با تغییر قانون حقوق سینماداران ضایع شده است. عینی با یادآوری اینکه در سال 1369 و البته با حسن نیت و با قصد کاهش هزینه های سینماداران، کاربری آنها را فرهنگی اعلام کردند، گفت: چون در آن زمان از اکران فیلم در سینماها استقبال نمی شد، این تصمیم گرفته شد تا شاید دولت بتواند به آنها کمک کند؛ اما موضوع اصلی این است که با تغییر کاربریِ ملک تجاری به فرهنگی ارزش آن پایین می آید و کسی که ملکی خریده و عمری را در آن سپری کرده، حالا به جای اینکه قیمت ملکش ترقی کند، تنزل کرده است.  لزوم احیای قانون عدم دریافت عوارض برای ساخت فضای فرهنگی این سینماگر قزوینی با یادآوری تبعات این تغییر کاربری در سرنوشت سینماهای قدیمی و کهنسال، تصریح کرد: امروز که سینماهایی مانند ملت به مکان هایی فرسوده و غیرقابل استفاده تبدیل شده اند، تبعات این تصمیم دامن آنها را هم گرفته است؛ چرا که به نظر نمی رسد حتی بازسازی و روزآمد کردن آنها هم مخاطبان را برای رفتن به این سینماها ترغیب کند. عینی اضافه کرد: حالا سینمادارانی که مایل به ماندن در این حرفه اند، نه توجیهی برای بازسازی سینمای نوستالژیک خود می بینند، نه با مبلغ حاصل از فروش آن می توانند سینمای جدیدی را احداث کنند. وی با اشاره به قانون دریافت نکردن عوارض تجاری به ازای ساختن فضای فرهنگی که می تواند راهگشای برخی از سینماداران برای بازسازی باشد، ادامه داد: این قضیه مربوط به برنامه ی چهارم و پنجم توسعه بود که زمانش تمام شده و معلوم نیست دوباره ابلاغ شود. این قانون فعلاً معلق است و اگر دوباره تصویب و اجرایی شود، می تواند مشوق ساخت و بازگشایی سینماها باشد.  حل مشکل زیرساخت های فرهنگی با تبدیل سینما ملت به پردیس اما یک فعال فرهنگی معتقد است که تبدیل سینما ملت به یک پردیس سینمایی می تواند بسیاری از مشکلات شهرستان قزوین در حوزه زیرساخت های فرهنگی و هنری را حل کند. سعید عاشقی در این باره گفت: با توجه به اینکه در فضای یک پردیس سینمایی، علاوه بر سالن سینما، نگارخانه و فضا برای اجرای تئاتر هم وجود دارد، تبدیل سینما ملت به پردیس سینمایی می تواند تحولی از این حیث در فضای فرهنگی و هنری شهر به وجود آورد. عاشقی با تاکید بر ضرورت توسعه فضاهای تجاری فرهنگی در قزوین، به موقعیت مناسب سینما ملت برای این تغییر اشاره کرد و افزود: امروز تلفیق فضاهای تجاری و هنری می تواند از جهت درآمدزایی هم به نفع هنرمندان باشد و هم کسبه. وی با بیان اینکه امروزه بسیاری از شهرهای کوچک تر و کم سابقه تر از قزوین دارای پردیس سینمایی هستند، بیان کرد: اگر چه بعضی افراد امروز فکر می کنند که پردیس سینمایی نمی تواند مخاطب لازم را در قزوین جذب کند، اما باید بدانیم که تنوع و کیفیت فضا و پخش سینمایی در چنین سینمایی مخاطبان سینما در قزوین را افزایش داده و امکان اکران همزمان اغلب فیلم های روز ایران، حتی فیلم های هنر و تجربه را فراهم خواهد کرد. عاشقی ادامه داد: سینما ملت به دلیل موقعیت دسترسی مناسبی که در شهر دارد، بدون شک پس از احیا دوباره می تواند به پرمخاطب ترین سینمای قزوین بدل شود و امیدواریم که مسئولان فرهنگی و هنری استان قزوین با جذب سرمایه گذار، امکان احیای دوباره آن را فراهم کنند. در نهایت به نظر می رسد با توجه به نیاز غیرقابل انکار مردم استان به فضاهای تفریحی و سرگرمی، به ویژه فضاهایی که علاوه بر پرکردن اوقات فراغت بتوانند به رشد فکری، اجتماعی و فرهنگی ساکنان دیار مینودری کمک کنند، ساخت سالن های سینما باید در دستور کار جدی مدیران ارشد استان، به ویژه استاندار جدید قرار بگیرد. در این میان سینما ملت قزوین که 4 دهه پیش و با مشارکت 2 سرمایه دار قزوینی ساخته شد، اگر بازسازی، مرمت و روزآمد شود، می تواند بار زیادی از توسعه فضاهای سینمایی استان را به دوش بکشد؛ موضوعی که تقریباً با یک دهم بودجه و اعتبار ساخت یک پردیس سینمایی محقق می شود. بنابراین از مسئولان دستگاه های فرهنگی استان انتظار می رود که احیا و بازسازی سینما ملت قزوین را به طور جدی در دستور کار قرار دهند و ضمن رایزنی با بخش خصوصی، زمینه ی ساماندهی هر چه زودتر این سینمای خاطره انگیز را ایجاد کنند.