به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در قم، به مناسبت پنجاه و یکمین سالگرد رحلت آیت الله سیدمحمد محقق داماد، آیین نکوداشت وی، ساعت 8:30 فردا پنجشنبه 12 دیماه 98 با حضور سیدعباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در سالن جلسات علامه طباطبایی آستان حضرت معصومه (س) و با پیام رهبر انقلاب برگزار می شود.

علاوه بر سخنرانی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی آیات عظام اعرافی، استادی و جوادی آملی به سخنرانی خواهند پرداخت.

همچنین به گفته مهدی محمدی، مشاور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و دبیر اجرایی آیین نکوداشت آیت الله سیدمحمد محقق داماد، رونمایی از موسوعه تقریرات آیت الله سیدمحمد محقق داماد (ره) که از سوی مراجع عظام از جمله جوادی آملی، مکارم شیرازی، نوری همدانی، علوی گرگانی و ... در قالب 21 جلد تدوین شده است، از جمله برنامه های این آیین است.

یادآوری می شود، آیت الله سیدمحمد محقق داماد سال 1301 از یزد به قم آمد و نزد آیت الله حائری تلمذ کرد و در سال 1313، دو سال قبل از رحلت آیت الله حائری داماد وی شد.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی شبکه خبر،
همایون امیرزاده به خبرنگارما دربرنامه پیگیری شبکه خبر گفت: اگر حذف معافیت مالیاتی بخش اقتصادی موسسات آموزش کنکور، در نشست های مربوط به تعیین جدول تدوین مصادیق معافیت مالیاتی بحث های کارشناسی ادامه دارد.

امیرزاده گفت: در این زمینه اگر نقص قانون وجود دارد باید با بحث کارشناسی، نقص قانون برطرف شود.
مدیر کل روابط عمومی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت: ما حدود 4 هزار ناشر فعال در کشور داریم و تعداد بنگاه های اقتصادی که در حوزه نشر فعالیت می کنند ومعاف از مالیات هستند به یک صدم درصد هم نمی رسد.

امیرزاده گفت: موضوع معافیت مالیاتی موسسات آموزش کنکور و فعالیت اقتصادی در حوزه های فرهنگ و هنر نیاز به شفاف سازی دارد.

امیرزاده افزود: هیچ بهانه ای وجود ندراد که از برخی بنگاه های بزرگ که در حوزه های نشر و فرهنگ و سینما و ... فعالیت می کنند و حلقه های جدید مالی و اقتصادی ایجاد کرده اند مالیات اخذ نشود و این موضوع به دفعات در نشست های وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مطرح شده است.

مدیر کل روابط عمومی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت: قانون مالیات های مستقیم، 270 رسته در حوزه کاری فرهنگ و هنر و رسانه و دین و قرآن و نشر را از مالیات معاف کرده است و این قانون طیف وسیعی از ناشران را دربر گرفته است.

امیرزاده گفت: در حوزه نشر آنچه مدنظر ماست فعایت در حوزه محتواست که کتاب مصداق آن است و بسیاری از فعالیت های اقتصادی در این حوزه با درآمد های کلان را باید از این موضوع استثنا کرد.

خبرگزاری فارس گروه حج و زیارت مریم سادات آجودانی : پس از سرنگونی صدام و آغاز سفر زائران ایرانی به عتبات، نابسامانی هایی همچون حضور بدون برنامه زائران برای زیارت در عراق یا حتی ناهماهنگی ظرفیت های موجود در نجف و کربلا با تعداد زائران ورودی و رقابت و عملکرد نامناسب برخی از مدیران کاروان ها و آژانس های مسافرتی برای گرفتن یک هتل، مشکل آفرین شد.

بر همین اساس، سازمان حج و زیارت با تکیه بر اصل 44 قانون اساسی، مسؤولیت اجرایی را به بخش خصوصی واگذار و شرکت شمسا را به عنوان تنها مجری سفر به عتبات به طرف عراقی معرفی کرد تا این شرکت به نمایندگی از دفاتر خدمات زیارتی سراسر ایران با شرکت های مجاز عراقی قرارداد اعزام زائر را منعقد کند.

شرکت شمسا نیز بنا بر مسؤولیت خود اقداماتی در زمینه تأمین امکانات رفاهی زائران را بر عهده داشت و همچنان نیز روند اعزام زائران عتبات در قالب کاروان های مجاز سازمان حج و زیارت بر عهده این شرکت قرار گرفت.

با این وجود کاروان هایی با قیمت پایین تر برای سفر به عتبات، بدون هماهنگی با سازمان حج و زیارت به صورت غیرمجاز، زائر می برند که به گفته مصطفی قاسمی مدیرعامل شرکت شمسا، بسیاری از زوار بدون اطلاع از تفاوت های این کاروان ها با کاروان های رسمی با آن ها همراه می شوند و در صورت اطلاع از مزایای اعزام با کاروان های سازمان حج و زیارت یا مشکلاتی که همراهی با کاروان های غیرمجاز دارد، به هیچ وجه حاضر نیستند به خاطر اختلاف قیمت نه چندان چشمگیر با کاروان های غیرمجاز به عتبات بروند.

قاسمی با بیان مشکلاتی که پس از تحریم ها و نوسانات ارزی برای شرکت شمسا ایجاد شد، به سرانه ارزی هر زائر و همچنین بدهی 9 میلیاردی شمسا به شرکت های عراقی به دلیل بلوکه شدن پول ایران در بانک مرکزی عراق هم اشاره کرد که در ادامه مشروح گفت وگوی فارس با مصطفی قاسمی مدیرعامل شرکت شمسا را می خوانیم؛

امکانات شمسا امسال به صورت رایگان در اختیار زوار اربعین و خادمان آن ها قرار گرفت

شرکت شمسا به عنوان تنها مجری اعزام زائران حسینی امسال چه فعالیت های متمایزی نسبت به سال گذشته داشت؟

شرکت شمسا به عنوان تنها مجری سازمان حج و زیارت در حوزه عراق به شمار می رود که بر اساس مأموریت ذاتی خود باید مقدمات سفر را برای زائران مهیا کند. بر همین اساس شرکت شمسا زیر نظر سازمان حج و زیارت این تلاش را دارد که تشکیلات شمسا به عنوان خادمی زائران را به اثبات برساند.

امسال فعالیت های گسترده ای نیز در این زمینه داشتیم؛ تا جایی که حتی در اربعین سال جاری با اقداماتی در خدمت رسانی به زوار حسینی فعالیت کردیم؛ به طوری که بر خلاف سال های گذشته تمام خدمات و امکانات را در ایام اربعین برای اولین بار به صورت رایگان در اختیار زائران و خادمان حسینی قرار دادیم که برای این امر حدود 15 روز تلاش شد تا مقدمات حضور برخی از زائران اربعین حسینی را فراهم سازیم.

این اتفاق بزرگ افتاد و خدماتی در زمینه اسکان، حمل و نقل و تغذیه داشتیم که بعد از اربعین هم این اقدامات ادامه داشت، چرا که دو روز بعد از اربعین تمام موکب های عراقی جمع می شوند که به خاطر این خلأ، امسال شرکت شمسا بر اساس مأموریتی از سوی سازمان حج و زیارت، تلاش کرد خدمات خوبی ارائه دهد. یکی از این خدمات در حوزه تغذیه بود که ما روزانه حدود 60 هزار پرس غذا در کربلا و نجف در سه وعده توزیع کردیم.

همچنین در حوزه حمل و نقل هم پروازها را ساماندهی کردیم. بعد از اربعین هم اتوبوس ها و پروازها و مقدمات برای اعزام زائران صورت گرفت و تلاش داشتیم که زائران زمینی از مرز مهران، خسروی، چذابه و شلمچه به عراق اعزام شوند که این امر به دلیل شرایط فعلی میسر نشد.

سرانه ارزی ما برای هر زائر 170 دلار است

یکی از موضوعات هزینه های سفر به عتبات است. اوایل سال جاری که هنوز حذف هزینه ویزا اعمال نشده بود، با وجود نوسانات ارزی قیمت سفر عتبات حدود 3 میلیون و 800 هزار تومان بود و پس از حذف هزینه روادید این مبلغ به 3 میلیون و 200 هزار تومان کاهش یافت. اکنون با وجود حذف هزینه ویزا قیمت سفر به عتبات حدود 4 میلیون تومان است. دلیل این افزایش چیست؟

سرانه ارزی ما برای هر زائر 170 دلار است. اکنون سازمان حج و زیارت به عبارتی در حال مدیریت بخشی از ارز کشور در حوزه عتبات است. اگر فرض کنیم سالانه 600 هزار نفر به عتبات مشرف شوند و مستقیم به صرافی یا بانک ها مراجعه کنند، عدد زیادی ارز هزینه می شود؛ حداقل یک هزار دلار برای هر نفر. در حالی که در حوزه عتبات با مدیریتی که صورت می گیرد، سرانه زائر به این حوزه حداکثر 170 دلار است.

نکته ای که وجود دارد این است که وقتی ویزا برداشته می شود مثلا 50 دلار کاهش می یابد، اما آیا پروازها هم بدون تغییر باقی می ماند؟ اخیرا پروازها ارزی و ریالی شده است؛ به طوری که بخشی ریالی و بخشی ارزی دریافت می شود. علاوه بر این، هزینه اتوبوس هایی که مسیر زمینی را طی می کنند، یا حتی تغذیه و اجاره هتل ها هم افزایش یافته است. برای همین هم با تغییر متغیرها، هزینه ها هم زیاد و باعث افزایش قیمت سفر به عتبات شده است.

یکی دیگر از موضوعات قابل ذکر این است که شرکت شمسا ، شرکت مرکزی دفاتر زیارتی سراسر کشور است و حدود 2 هزار و 500 دفتر در سراسر کشور دارد که این دفاتر حداقل یک هیأت مدیره 4 نفره دارند که جامعه 10 هزار نفری در سراسر کشور را شامل می شود. بنابراین، وقتی ما بسته ای را مقرر می سازیم و به سازمان حج و زیارت اعلام می کنیم، هزینه این سفرها بر اساس امور مختلف پیش بینی می شود تا جایی که ما دستمزد دفاتر و سایر امور را نیز در آن می گنجانیم و زائران هیچ مبلغ اضافه در طول سفر پرداخت نمی کنند؛ حتی یک ریال و یا یک سنت یا یک دینار.

تخصیص 10 دلار به شرکت های عراقی برای تأمین امنیت هر زائر ایرانی

در کنار اعزام زائران به عتبات در قالب کاروان های حج و زیارت، کاروان های غیرمجاز نیز با روش های مختلف مثلا پایین بودن هزینه سفر به عتبات، خیلی بهتر از دستگاه عریض و طویل دولتی زائر جذب می کنند. تفاوت بین کاروان های مجاز حج و زیارت با کاروان های غیرمجاز چیست و چگونه این کاروان ها با هزینه کمتر به این سفر می روند؟

ممکن است کاروان های غیرمجاز گاهی با هزینه 200 هزار تومان کم و بیش ارزان تر، زائران را به عتبات ببرند، اما مردم باید به چند نکته توجه کنند. مثلا شرکت شمسا یک شرکت خصوصی است که بر اساس اصل 44 قانون اساسی، سازمان حج و زیارت بخشی از کار خود در حوزه عتبات در عراق را به شرکت شمسا واگذار کرده است. برای روشن شدن افکار عمومی عرض می کنم، مثل این که در خیابانی مغازه ای زده می شود که دارای جواز و اسناد و مدارکی برای فروش کالایی خاص است. بنابراین باید مالیات و عوارض و سایر امور را پرداخت کند. در کنار آن دستفروشی هم در کنار خیابان بدون پرداخت مالیات و سایر امور همان کالا را می فروشد. بنابراین شاید هزینه کمتری از افراد بگیرد.

مهم ترین تفاوت کاروان های مجاز و غیرمجاز این است که زائران رسمی حج و زیارت، حتی یک ریال اضافه بر سازمان به کاروان پرداخت نمی کنند؛ در حالی که در بیشتر اعزام های کاروان های غیرمجاز زائران باید هزینه برخی جابجایی ها مثلا تا شهر سامرا را شخصاً بپردازند.

علاوه بر این، امنیت زائر در کاروان های حج و زیارت اهمیت بسیاری دارد. در کشورمان زائرانی وجود دارند که با این ادبیات زیارت می آیند که ما اتفاقی برایمان نمی افتد ، در حالی که حادثه خبر نمی کند. به همین منظور برای تردد اتوبوس های ایرانی از منطقه کربلا تا سامرا گروه امنیتی داریم؛ به طوری که برای هر زائر رفت و بازگشت حدود 10 دلار به شرکت عراقی می دهیم تا امنیت را تأمین کند. البته کاروان های غیرمجاز نیز در سایه تأمین امنیتی که ما برای زائران فراهم می سازیم، از این مزایا بهره مند می شوند.

زائران کاروان های غیرمجاز عمدتا بیمه نیستند/ ورودی درمانگاه های عراق 100 دلار است

علاوه بر این، زائران کاروان های شمسا از خدمات بیمه ای برخوردار هستند؛ در حالی که زائران کاروان های غیرمجاز عمدتا بیمه هم نیستند . یک زائر اگر بیمار شود، برای ورود به درمانگاه عراقی باید 100 دلار بپردازد؛ یعنی حدود یک میلیون و 300 هزار تومان! این هزینه واقعا برای زائران امکان پذیر نیست و حتی مدیر این کاروان ها هم تقبل نمی کنند که این هزینه را بپردازد. همچنین اگر بستری داشته باشند، مبالغ هنگفتی باید پرداخت کنند، در حالی که مسؤولان ما در درمانگاه های عراق، اجازه ندارند حتی یک ریال بگیرند و البته هم نمی گیرند. اگر زائری که در قالب کاروان های شمسا به عتبات مشرف شده باشد و بگوید که به ما گفته اند یک ریال باید بدهی، ما به آن جایزه می دهیم؛ مگر خدماتی دریافت کرده باشد غیر از موضوع قرارداد باشد.

در کنار این امر، اگر در هتلی زائری پولی گم کند، مسؤولان حراست بررسی کرده و دوربین های راهروها را چک می کنند و پیگیر فرد خاطی می شوند. اگر هم دوربین خراب باشد، صاحب هتل موظف است که هر چیزی گم شده باشد، پرداخت کند. همچنین در صورتی ایرلاین اعلام کند پرواز بیش از 8 ساعت تاخیر دارد، زائران بلاتکلیف نخواهند ماند بلکه به هتل ها بازمی گردند؛ در حالی که مبلغی برای این امر اخذ نمی شود. این امکان برای گروه های غیرمجاز وجود ندارد.

مردم از روی بی اطلاعی با کاروان های غیرمجاز همراه می شوند

اینطور نیست که بگوییم اعزام سازمان حج و زیارت با غیرمجاز چه فرقی دارد. مردم از روی بی اطلاعی با این کاروان ها همراه می شوند. گزارش هایی داشتیم که یک نفر در هیأت، مردم را به سفر کربلا تشویق می کند، اما به دلیل نوسانات ارزی و کمبود اعتبار، زائران را در کربلا رها کرده است. کاروان هایی که با شمسا اعزام می شوند، تا امروز چنین مشکلی نداشته اند. ما ناظرانی در عراق داریم که در تمام شهرها فرآیند خدمت رسانی دقیق به زائران را بررسی می کنند.

چرا هیچ عزمی برای مقابله با کاروان های غیرمجاز وجود ندارد؟ انگار که سازمان حج و زیارت و شرکت شمسا حیاط خلوتی با عنوان کاروان های آزادبر ایجاد کرده اند. برای همین متولیان امر، جلوی اعزام این کاروان ها را نمی گیرند.

ما به عنوان متولی اعزام زائران به عتبات، وظیفه ای داریم و اینطور نیست هر کس بتواند هر کاری انجام دهد. در موضوع عراق هر کس بخواهد کاروان ببرد، ابتدا باید زائر ثبت نام کند. اگر دفتر زیارتی بخواهد خودش کاروان ببرد، از نظر ما غیرقانونی است و با کسی که در خارج از دفاتر کاروان جمع می کند، فرقی ندارد.

از دیگر مزایای شمسا این است که اگر کسی وارد عراق شود و فقط یک نفر از دنیا برود، نمی داند چه باید کند و مجبور است به سفارت و کنسولگری بفرستد. در حالی که ما گروهی در عراق داریم که در شرایط مختلف به یاری کاروان ها آمده و به زائران خدمات رسانی می کنند. به عبارتی ما برای هر بخش پیش بینی های لازم را داریم و بخش بیمه و امداد و پیگیری ما همه امور و نیاز زائران را برآورده می کند.

کاروان های غیرمجاز در سایه از امکانات کاروان های شمسا استفاده می کنند

حتی به کاروان های غیرمجاز ؟

نه! کاروان های غیرمجاز در سایه امکانات کاروان های شمسا، به عراق می روند و از این امکانات استفاده می کنند. به طور مثال، در موضوع امنیت، ما از شورای عالی امنیت ملی مجوز اعزام و حرکت می گیریم، اما وقتی ما مجوز اعزام اخذ کردیم، کاروان های غیرمجاز هم حرکت می کنند و زیر سایه امن سازمان حج و زیارت، زائر می برند.

نیروهای امنیتی عراق که با ما کار می کنند، تمام مسیرهایی را که قرار است برویم چک کرده و با بخش های نظامی و امنیتی، سیطره ها هم هماهنگی می شود تا توقفی نداشته باشیم. مجوز این نیروهای امنیتی را وزارت کشور عراق صادر می کند و کشور عراق آن را قانونی می داند. ما بابت این موضوع، هزینه پرداخت می کنیم. آیا گروه های غیرمجاز این خدمات و پرداخت ها را دارد؟

کسی از ما نمی پذیرد که زائری در بیمارستانی فوت کند و ما بی خبر باشیم یا کسی گم شود و ما اطلاع نداشته باشیم. حتی در قسمت مفقودین که نیروهای امدادی فعالیت می کنند، زائر همراه با کاروان های مجاز یا حتی آزاد و غیررسمی به عتبات آمده باشد، در صورتی که اقامتگاه را نداند، نیروهای امدادی آن ها را به محل اقامت رسانده و سامان می دهند. یعنی در موارد اینچنین ما به همه زائران ایرانی خدمت می کنیم و تمام زائران می توانند از امکانات شمسا در عراق استفاده کنند، چرا که هدف ما حفظ عزت زائر ایرانی است. اما باید متذکر شد که بسیاری از خدمات ارائه شده در کاروان های رسمی حج و زیارت نمی تواند در کاروان های غیرمجاز باشد.

خرید گوشت کیلویی 4 هزار دیناری یا 13 هزار دیناری!

یکی از برتری های شمسا غذا، توزیع استاندار تغذیه و همچنین کیفیت مناسب آن برای زوار است. شرکت امید زائر، سازمان حج و زیارت و شرکت شمسا دو آشپزخانه مرکزی دارند که روزانه در هر وعده 20 هزار پرس غذا به صورت صنعتی در آن طبخ می شود. یک نفر به عنوان ناظر بهداشت در آنجا حضور دارد و همه موضوعات بر اساس مواد غذایی معین و گوشت تازه است. ما گوشت گوسفند تازه عراقی را کیلویی 13 هزار دینار عراقی می خریم که حدود 150 هزار تومان می شود. در حالی که کاروان های غیرمجاز ممکن است گوشت هندی با قیمت 4 هزار دینار عراقی یعنی حدود 50 هزار تومان بگیرند و از آن استفاده کنند. همین یک موضوع که شاید ساده هم به نظر بیاید، موجب اختلاف هزینه 100 هزار تومانی کاروان های مجاز و غیرمجاز می شود.

در مجموع، یکی تفاوت گوشت 4 هزار دیناری و 13 هزار دیناری، دیگری موضوع امنیت که حدود 10 دلار برای ما هزینه دارد، همین طور خدمات بیمه و پزشکی موجب می شود که هزینه های اعزام رسمی و غیررسمی تفاوت داشته باشد. علاوه بر این ها، با توجه به چالش های فرودگاه بغداد و بازرسی های مختلف در مسیر آن، بعد از نوروز امسال برای امنیت و سهولت تردد زائران ایرانی در فرودگاه بغداد به ازای هر اتوبوس ایرانی 100 دلار دادیم تا مردم از اتوبوس ها پیاده نشوند و به سهولت امکان تردد داشته باشند. همین 100 دلار برای 40 نفر یک اتوبوس حدود 2.5 دلار می شود که کاروان های غیرمجاز آن را پرداخت نمی کنند و زائران همراه آن ها در سختی هستند.

دلیل کاهش تعداد زائران در قالب کاروان های شمسا

سال های 92 و 93 رکورد تعداد زائر عتبات شکسته شد؛ به طوری که یک میلیون زائر در هر سال داشتیم. با وجود افزایش تبلیغات و تقاضای سفر به عتبات، چرا شاهد کاهش تعداد زائران و کاروان های سازمان حج و زیارت هستیم؟

سال 92 جانشین عملیات عراق بودم. تاریخ محدودیت های مرزی را نگاه کنید. از سال 89 تا 93 اینطور نبود که هر کس از مرزها خارج شود. چون محدودیت وجود داشت و انحصارا سازمان حج و زیارت می توانست زائران را به عراق اعزام کند.

زمانی که شرایط عراق از نظر امنیتی مناسب نبود، شورای عالی امنیت ملی، سازمان حج و زیارت را موظف کرد تا خدمات به زائران تنها از این طریق صورت گیرد. به طوری که حتی افرادی که از وزارتخانه یا سازمان های دیگر قرار بود به عراق بروند، باید از سوی سازمان حج و زیارت اعزام می شدند. اما بعد از اینکه شرایط امنیتی بهتر و مشکلات برطرف شد، به ویژه در اربعین، محدودیت آن شکسته شد. حتی در زمانی با دادن ویزای رایگان به برخی ارگان ها تردد از مرزها عادی شد. از طرفی هم لغو روادید یا رایگان شدن ویزا در مقطع زمانی باعث شد که برخی بدون در نظر گرفتن این امر از مرزها خارج شوند.

توانایی اعزام روزانه 4 هزار زائر را داریم

امسال تا قبل اربعین 250 هزار زائر ایرانی به عراق مشرف شدند و اگر ناآرامی های عراق اتفاق نمی افتاد، از آن زمان به بعد هم می توانستیم 250 هزار نفر به عتبات ببریم؛ در حالی که سال گذشته 420 هزار نفر به عتبات مشرف شدند. سال گذشته رایگان شدن ویزا یا بعد از آن لغو روادید را نداشتیم. این دو چالش باعث شد که مردم بدون کانال شمسا به عتبات بروند. در حالی که اصل فعالیت ما ایام محرم و صفر و همینطور قبل از اربعین است. به همین دلیل هم با این اتفاق تعداد زائران در قالب کاروان های حج و زیارت کاهش یافت. با این وجود، ما قادریم روزانه 4 هزار زائر را به صورت زمینی و هوایی به عراق ببریم؛ یعنی 28 هزار نفر اقامت در کربلا، نجف و کاظمین داشته باشیم.

آیا اکنون امکان اعمال همان محدودیت ها برای اعزام زائران تنها از کانال سازمان حج و زیارت وجود دارد؟ یا اصلاً ضرورتی برای این کار نیست؟

با این شرایط لازم است که شورای عالی امنیت ملی به مبادی ورودی و خروجی زمینی و هوایی دستوراتی در این زمینه ابلاغ کند. البته برخی از محدودیت ها وجود دارد که امکان ابلاغ این دستورالعمل ها را امکان پذیر نمی کند. به طور مثال حدود 6 هزار خانواده در عراق داریم که همسرانشان ایرانی هستند. بنابراین با اعمال محدودیت ها، رفت و آمد آن ها با مشکلاتی مواجه می شد که نمی شود از آن به سادگی عبور کرد.

سفر خانوادگی با اعزام کاروانی قابل تشخیص است. چرا با نیروی انتظامی و مسؤولان مربوطه در مرزها در این باره هماهنگی نمی شود؟

ما وظیفه داریم مشکلات را مطرح کنیم. از طرفی افرادی که باکاروان های غیرمجاز به عراق می روند، برای کنسولگری و سفارت هم دردسرساز می شوند. به طور مثال یک کاروان غیرمجاز که به عتبات می رود و زائران را هم در عراق رها می کند، بار مالی برای سفارت دارد؛ چرا که باید برای رساندن آن ها تا مرز کلی هزینه پرداخت کند.

در مجموع توصیه تمام مسؤولان کشورمان در عراق مثل سفارت، کنسول ها و حتی مسؤولان عراقی هم این است که زائران با کاروان های حج و زیارت به عتبات سفر کنند، چرا که اگر در قالب کاروان های حج و زیارت زائران به عتبات بیایند، مشکلات کمتر خواهدبود و معضلات قبل از اینکه به دوایر دولتی ورود پیدا کند، شرکت شمسا آن ها را حل می کند.

دخل و تصرفی در اعزام نیروهای انسانی در عتبات نداریم

یکی از مشکلاتی که در خدمات رسانی به زائران در عراق وجود دارد، عدم تخصص و کارآمدی برخی از نیروهای انسانی است. چرا شرکت شمسا نه تنها درجه بندی کادر اجرایی و نیروی انسانی، بلکه در به کارگیری افراد متخصص در عراق هم عملکرد قابل قبولی ندارد؟

آیا نیروی انسانی را ما تربیت کرده ایم؟ سازمان حج و زیارت نیروی انسانی ما را از سراسر کشور تأمین می کند. هم مدیران ثابت و هم مدیران راهنما. همه ما فرآیند خدمت رسانی به زائر را انجام می دهیم. این افراد آموزش می بینند و اعلام آمادگی می کنند و سازمان حج و زیارت آن ها را به ما معرفی می کند.

کسی که می خواهد یک ماه در اختیار ما باشد، از روز اول باید خدمات ارائه دهد. اما به دلیل ناهماهنگی، مدیر ستاد ما مجبور به آ موزش ضمن خدمت می شود که نتیجه خاصی در این مدت کوتاه هم ندارد. ماحصل این است که ما برنامه ریزی سفر کرده و امکانات را آماده می کنیم، اما نیروی انسانی را سازمان حج و زیارت می فرستد. دخل و تصرفی هم در این زمینه نداریم و فقط می توانیم آموزش ضمن خدمت بدهیم.

علاوه بر این، گاهی افراد جایگاه خود را نمی شناسند. مدیر راهنما فکر می کند کسی است که با ادبیات خاصی باید وارد هتل شود؛ به طوری که مثلا زائر را من آورده ام؛ در حالی که خود خادم این زائران است و مدیر ثابت هتل هم در یک فرآیند خدمت به زوار، خادم زائر به شمار می رود.

از طرفی هم برنامه ما مشکلی ندارد، بلکه ممکن است ابزارها یعنی نیروی انسانی، هتل ها و امکانات عراق مشکل داشته باشد. هتل ها در یک خیابان هم باشند، اما از نظر ظرفیت و گروه قیمتی متفاوت هستند، اما به دلیل اینکه ظرفیت ها محدود است مجبوریم از هتل های متعددی استفاده کنیم. به طور مثال در کربلا 280 هتل وجود دارد که به تناسب ظرفیت از آن ها استفاده می کنیم. اگر در هتلی 20 ظرفیت داشته باشیم، این امکان وجود دارد که مثلا 3 نفر در آن به زوار خدمت کنند که یک نفر مدیر، معاون و انباردار باشد. اما وقتی در هتلی 3 ظرفیت وجود دارد، مجبوریم یک مدیر ثابت را در چند هتل فعال کنیم که این امر مشکلاتی را نیز به همراه دارد.

نوسانات ارزی نوآوری در عتبات را کاهش داد

یکی دیگر از چالش های سفر به عتبات قیمت گذاری این سفر بر اساس نرخ ارز و تغییر هزینه سفر است. چگونه این بحران را مدیریت می کنید؟

از 18 اسفند 97 که وارد شمسا شدم تا امروز که حدود 10 ماه می گذرد، مشکلاتی در مجموعه وجود دارد؛ چرا که ما از شرکت هایی هستیم که تحریم و موضوع ارز به طور مستقیم ما را با چالش مواجه کرده است که هیچ زمانی این را بروز ندادیم. چالش بزرگی در زمینه ارز داشتیم.

دولت کمکی در این زمینه نکرد؟

بانک مرکزی کمک هایی کرد، اما نوسانات ارزی خیلی ما را گرفتار کرده و باعث کاهش نوآوری شده است. چرا که دریافت ارز از زمان واریزی به بانک مرکزی ایران و سپس حواله به عراق ما را با یک روند 10 ماهه روبرو کرد. ما در سطح کشور هر کسی درخواستی داشته باشد، انجام می دهیم. اگر بگویند ما کاروان 3 یا 10 روزه با چنین کیفیتی می خواهیم، توانایی انجام آن در شرکت شمسا وجود دارد؛ چراکه ظرفیت ها و ارتباطات خوبی داریم. حجم بالای ارز یعنی بالای چند 10 میلیون دلار نیاز داریم که نوسانات ارزی در سال های 97 و 98 شرکت شمسا را با مشکلاتی مواجه کرد. به طور مثال اعلام می کنیم اول تا پایان دی ظرفیت کاروان باز شده است. دو راه داریم؛ یکی اینکه ثبت نام ها بر اساس نرخ لحظه ای بانک مرکزی صورت گیرد. یعنی وقتی افراد ثبت نام می کنند، بخش ارزی روی سایت نمایش داده شود تا در آنجا بانک مرکزی نرخ ارز آن ساعت را اعلام کند و افراد بر اساس آن مبلغ سفر را پرداخت کنند. ما هم باید همان زمان مبلغ را به بانک طرف قرارداد واریز کنیم و با همان نرخ، دریافت کنیم. اینجا خسارتی نمی بینیم اما زائر از یک خانواده که ثبت نام می کند دچار مشکل می شود، چرا که ممکن است با توجه به نوسانات نرخ ارز یکی با ارز مثلا 11 هزار تومانی و دیگری با ارز 11 هزار و 500 تومانی ثبت نام کند و این تغییر هزینه ها دردسرساز است.

ما برای جلوگیری از این امر مقطع زمانی اول تا 30 هر ماه را در نظر می گیریم و کمیته نرخ گذاری داریم که متشکل از نمایندگان بعثه مقام معظم رهبری، سازمان حج و زیارت و نماینده شمسا است. اینگونه نرخ تعیین می شود؛ به طوری که معدل هفته را می گیرند و همان مبلغ را اعلام می کنند. زائر که ثبت نام می کند، هزینه سفر را به حساب توزیع وجوه که برای سازمان حج و زیارت است، پرداخت می کند. بنابراین ما این هزینه را دریافت نمی کنیم، بلکه زمانی که زائر از سفر بازمی گردد، مبلغ به ما پرداخت می شود. وقتی این مبلغ را دریافت کردیم و می خواهیم به بانک مرکزی واریز کنیم، این قیمت ارز متفاوت از زمان پرداخت پول بوده است. از طرفی هم اجازه نداریم ارز را از بازار بخریم، بلکه باید به حساب بانک مرکزی واریز کرده و درخواست ارز کنیم. مقرر شده بود ارز نیمایی دهند که این اتفاق نیفتاد که البته با توجه به شرایط کشور خرده ای هم نمی گیریم.

بدهی 9 میلیارد دیناری بانک مرکزی عراق به شمسا

در کنار این مشکلات، بانک مرکزی هم می گوید اینجا نمی توانیم به شما ارز دهیم و این ارز را باید از بانک مرکزی عراق دریافت کنید. اکنون 10 ماه از این زمان می گذرد و هنوز بخشی از هزینه ها را دریافت نکرده ایم. یعنی نه اجازه داریم ارز از بازار بخریم، نه بانک مرکزی اجازه دارد به ما ارز دهد.

اعتبار ما در حوزه عراق بیش از 30 میلیون دلار است. ایران بر اساس صادراتی که انجام می دهد، پول برق و گاز طلبکار است. برای همین هم بانک مرکزی به ما می گوید ارز فقط باید از بانک مرکزی عراق و TBI پرداخت شود. یعنی بانک مرکزی حواله ای به ما می دهد که وقتی به بانک مرکزی عراق می رویم، آن ها می گویند این پول به کجا قرار است پرداخت شود؟ مثلا می گوییم به سه شرکت با این اسامی. بنابراین باید اسناد و مدارک نیز تکمیل شود که برای همین یک مورد بیش از 2 ماه طول کشید که شرکت ها اسناد و مدارک را بدهند و بعد بانک قول پرداخت داده است. اما از قبل از سال 98 تاکنون نزدیک 9 میلیارد دینار عراقی نتوانستیم بگیریم.

تحریم های جدید باعث بلوکه شدن پول ایران در بانک مرکزی عراق شد

دلیل عدم پرداخت ارز از سمت بانک مرکزی عراق چه بود؟

در مذاکرات اولیه گفتند مدارک تکمیل است و دو هفته بعد می دهیم که بعد اربعین شد و سپس به ناآرامی ها عراق برخورد کردیم و حالا هم می گویند ایران تحت تحریم های جدید است. به همین دلیل امکان پرداخت ارز نداریم.

نزدیک به 10 ماه است که این مبالغ را به طرف های عراقی بدهکار هستیم و پول جمهوری اسلامی هم در بانک مرکزی عراق بلوکه شده است. اما چون با امریکا مرتبط است و ما نیز تحریم شده ایم، بانک مرکزی عراق و TBI می گویند باید اسناد و مدارک بیاورید که آیا مبالغ حواله واقعا قرار است به شرکت های عراقی داده شود؟ چرا که اگر قرار باشد وارد ایران شود، این مبالغ را نمی توانند پرداخت کنند.

برای تحقق این مبالغ مسؤولان بانک مرکزی خیلی تلاش می کنند و ما هم خارج از مشکلات کشور نیستیم. مسؤولان بین الملل بانک مرکزی هم چندین جلسه با متولیان عراقی داشتند، اما نتایج قابل قبولی نداشته است. با همه این اوصاف پولی که از زائر می گیریم فقط برای خدمات زائران است که گاهی هم این هزینه ها نوسان دارد. مثلا هزینه پروازها نسبت به قبل حداقل 200 هزار تومان افزایش یافته است که این هزینه دست ما نیست.

یکی از مباحثی که مطرح می شود، موازی کاری سه نهاد و سازمان، یعنی بعثه مقام معظم رهبری، سازمان حج و زیارت و شرکت شمسا برای امور زیارتی و در نتیجه افزایش قیمت سفر شده است. نظر شما در این باره چیست؟

اگر همه خدمات را ببینند، اینچنین فکر نمی کنند. موازی کاری نیست چرا که سازمان حج و زیارت کار نظارتی و بعثه مقام معظم رهبری کارهای فرهنگی و نظارتی دارد و اعزام کسی که کار فرهنگی انجام می دهد، هم هزینه دارد. بنابراین باید برای حضور او هم برآوردی در نظر گرفته شود. نمی توان زائر را بدون یک راهنما یا روحانی و مداح رها کرد و هیچ فعالیت فرهنگی هم در اعتاب مقدسه انجام نداد.

در کنار آن ها شرکت شمسا کار اجرایی انجام می دهد و کارش متفاوت و به نوعی تقسیم شده است. اگر کسی مشکلی برایش ایجاد شود، مثل دستگیر شود یا پاسپورت گم کند، نماینده حقوقی سازمان پیگیری می کند. پس کسی که در آنجا حضور دارد و همراهانش هم هزینه بر هستند و باید در پرداخت ها به آن ها هم توجه شود.

در زمان مسؤولیت آقای قاضی عسکر، برای اعزام زائران بیش تر به حج، عمره و عتبات، اصرار بر سبک سازی ساختار نیروی انسانی بود. اکنون نیز این روند از سوی نماینده ولی فقیه در امور حج و زیارت در حال پیگیری است. آیا این امر محقق شده است؟

اعزام کادر اجرایی و نیروهای ستادی در سال های اخیر کاهش یافته است، اما در برخی موارد خلأ وجود دارد و در برخی موارد هم نمی توان مسؤولیت ها را حذف کرد چرا که واقعا نیاز است.

البته اصلاح ساختار خوب است. برای سازمان و شمسا هم مقرون به صرفه نیست که تعداد بیشتری نیروی انسانی به عنوان کادر پشتیبانی و ستادی حضور یابد. مثلا دو کاروان یعنی حدود 80 زائر اعزام می شوند که سهم ما نفری 25 هزار تومان می شود. در عراق ما یک نماینده در فرودگاه داریم. بعد در شهر نجف مسؤول ستاد، مدیر ثابت، مسؤول اسکان و تغذیه حضور دارند. آیا امکان دارد که چنین اشخاصی نباشند؟

برای ما امنیت زائران اهمیت بسیاری دارد/ برای سفر زمینی به عتبات آماده ایم

هم اکنون فقط اعزام های زائران عتبات به صورت هوایی صورت می گیرد. اعزام های زمینی از کی برقرار خواهد شد؟

برای اعزام زائران حسینی به عتبات بعد از اربعین ثبت نام هم صورت گرفت، اما به دلیل نامناسب بودن شرایط عراق و مسیرها اعزام ها متوقف شد، چرا که برای ما امنیت زائران اهمیت بسیاری دارد. البته ناگفته نماند که نوک پیکان ناآرامی های عراق، ایرانیان نیستند که تصور کنیم هدف، زائر ایرانی است، بلکه مشکلاتی خود مردم عراق با دولتشان دارند که برخی مطالبات آن ها به حق است، اما کشورهای استکباری از این فرصت سو استفاده می کنند و قصد منحرف کردن اعتراضات مردمی را دارند.

با این اوصاف در مرحله ای اعزام زائران به عتبات متوقف شد، اما آذرماه مجدد این اعزام ها را آغاز کردیم. از زمان از سرگیری اعزام ها در آذرماه تمام کاروان ها به صورت هوایی به عراق سفر کردند. برای اعزام زائران برای سفر زمینی به عتبات هم مشکلی وجود ندارد، اما به دلیل برخی ملاحظات این امر هنوز برقرار نشده است.

ان شاالله با تدابیر کار خود را انجام می دهیم و در صورت بروز اتفاق باید آن را مدیریت کنیم. برای ما حفظ سلامت زائران و آرامش برای زیارت بسیار مهم است. هیچ اجباری هم نیست که زائران را مجبور به سفر کنیم تا جایی که حتی وقتی زائری ثبت نام کند، در لحظه آخر هم امکان لغو درخواست سفر وجود دارد. بنابراین، بیشتر تلاش کردیم مسیر باز باشد چون گرفتاری های بستن و مجددا باز شدن راه عتبات بسیار سخت است.

انتهای پیام/

به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم ؛ نشست خبری "دومین همایش و نمایشگاه ملی اقتصاد دیجیتال/ رونق تولید و سامانه پاسخگو" امروز در ساختمان نمایندگان مجلس شورای اسلامی و به دور از رویه های معمول برگزاری نشست های خبری، برگزار شد.

خبرنگاران به دلیل عدم هماهنگی های لازم برای ورود به مجلس با مشکلات و حواشی زیادی روبه رو شدند و رسانه های تصویری هم برای بردن دوربین های عکاسی و فیلمبرداری خود مشکلات زیادی داشتند البته علی بختیار، نماینده مردم گلپایگان و خوانسار به عنوان رئیس فراکسیون پاسخگوی مجلس این مشکلات را به حمله تروریستی چند سال پیش به مجلس ربط داد و از خبرنگاران عذرخواهی کرد.

بعد از ورود پر دردسر به دفتر نمایندگان و حضور در سالن جلسات نمایندگان مجلس، سؤال این بود که چرا امروز رویه معمول ورود به مجلس برای نشست های خبری طی نشد؟ آیا روابط عمومی مجلس این نشست خبری را در راستای تبلیغات یک بخش خصوصی یا نماینده ای خاص تشخیص داده است؟

اما بیشتر خبرنگاران به اعتبار دعوت روابط عمومی مرکز فناوری اطلاعات و رسانه های دیجیتال به عنوان یک نهاد رسمی ذیل وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در این نشست حاضر شده بودند و خبرنگاران صدا و سیما هم برای پوشش تصویری برنامه آمدند اما با گذشت زمان و آغاز نشست مشخص شد این همایش قرار است توسط بخش خصوصی برگزار شود و حضور رئیس فراکسیون پاسخگوی مجلس هم بیشتر جنبه تبلیغاتی در آستانه انتخابات مجلس را دارد!

بخش عمده این نشست با حضور خبرنگاران به ارائه اطلاعات غیرمرتبط و بیشتر تبلیغاتی گذشت که با توجه به سیاست های صدا و سیما در ممنوعیت تبلیغ برای نمایندگان مجلس در آستانه انتخابات امکان پوشش مراسم وجود نداشت و کم وکیف این برنامه با محوریت بخش خصوصی مورد اعتراض سایر خبرنگاران حاضر در نشست نیز واقع شد.

در ضمن مسئول دعوت خبرنگاران هم در خاتمه نشست مدعی شد حضورش در این برنامه ربطی به شخصیت حقوقی او در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ندارد!

انتهای پیام/

به گزارش سینماپرس ، پوشش و لباس، یکی از عناصر و نمودهای بیرونی هویت یک جامعه هستند و بسیاری از تحولات درونی یک جامعه، تغییرات فکری و اعتقادی و ترجیحات و اولویت های اقشار جامعه، از روی تغییرات در پوشش و آرایش افراد آن جامعه خود را نمایان می سازد. مضافاً این که پوشش جزو اصلی ترین نمادهای حامل هویت بومی و ملی نیز هست.

در این عرصه بسیار مهم، عملاً چند سالی است که شاهد یک نوع نظارت زدایی و از بین رفتن بسیاری از هنجارهایی هستیم که حتی در جوامع کاملاً سکولار و غیردینی نیز از اهمیت برخوردار هستند. در سایهٔ همین خنثایی و بی عملی دستگاه های مربوط و نظارت زدایی، واردکنندگان و تولیدکنندگان پوشاک، عمدتاً هر آن چه که دل تنگشان می خواهد وارد یا تولید می کنند و انواع و اقسام لباس های ناهنجار و بی هویت وارد بازار ایران می شود.

چند سال پیش، برخی گزارش های منتشر نشده حکایت از آن داشت که یک سفارتخانه خارجی در تهران، شماری از دختران و زنان جوان را استخدام کرده بود تا در ساعاتی معین، در خیابان ها و معابر پرتردد پایتخت با الگوهای پوششی خاص چندین بار رفت و آمد کنند تا الگوهای لباس آنان در ناخودآگاه زنان و دختران دیگر ته نشین شود.

با این حال، آن چه که بیش از هر چیز به رواج پوشش های ناهنجار میدان داده است، این رهاشدگی عرصه نظارت و ساماندهی در حوزه مد و لباس است که دست تولیدکنندگان و واردکنندگان را برای تولید و وارد کردن هر سبک و مدی، هر چقدر دور از فرهنگ و عرف جامعه ایرانی، باز گذاشته است.

در یکی از آخرین تحولات در این عرصه، اخباری از برنامه های پشت پرده برای ترویج مدل های پوشش شفاف یا بدن نما یا در اصطلاح فرنگی ترنسپَرنت Transparent در بهار و تابستان سال آینده به گوش می رسد. لباس های شفاف، عملاً هم پوشش هستند و هم نیستند و از این لحاظ کاملاً نماد وضعیت خنثی سازی نهادهای متولی در دولت اعتدال هستند که هم هستند و هم نیستند .

مانتو بدن نما فاز آخر به تمسخر گرفتن هر نوع حجاب و پوشش (نه فقط پوشش مطلوب نظام رسمی) است. پوشیدن لباس شیشه ای و شفاف در خود غرب هم دلالت ها و معانی کاملاً مشخصی از سوی پوشنده دارد و هیچ دختر و بانوی محترمی که واجد هر سطحی از شان و جایگاه اجتماعی است، هیچ گاه چنین پوششی بر تن نمی کند. اما حالا خبر می رسد که در سایهٔ خواب زمستانی نهادهای متولی (که باز به همان خصلی خنثی گری دولت اعتدال بازمی گردد)، قرار است مراکز عمده تولید پوشاک زنانه در همین پایتخت، یعنی مرکز یک کشور اسلامی، هزاران دست از این نوع پوشش را برای بهار و تابستان آینده تولید و روانه انبار کنند.

این حمله و هجمه ای دووجهی به کرامت زن ایرانی و حمیت و حساسیت مرد ایرانی است، چرا که از یک سو، پوشش شیشه ای، بروز و ظهور عینی همان نگاه کالا انگار به زن است که شخصیت و شان انسانی او را به هیچ می گیرد و تنها وجه وجودی او را تن نمایی می داند و البته سناریوی رواج پوششی که هم هست و هم نیست ، در درازمدت، کرخت و فلج شدن حساسیت و غیرت مرد ایرانی را هدف قرار می دهد که باز ضرر نهایی آن به زن ایرانی می رسد که روان و ذهن مردان نه متوجه قابلیت های وجودی زن، که متوجه مسابقه جلوه نمایی و جلوه فروشی زنانه باشد.

در بیان دلایل و عوامل سقوط حکومت پرشکوه و متمدن اسلامی در شبه جزیره ایبری و اندلس معروف، دو عامل زیر هم ذکر شده است که مسلمانان:

- لباس ساده خود را که نشانه صبر و تحمل و کار و فعالیت و کوشش بود، از تن به در کردند و لباس حریر و دیبای اروپاییان یعنی جامه تن پروری را به تن کردند.

- دختران زیبا و طناز اروپایی که در همه جا مأمور دل ربایی از جوانان مسلمان بودند، با دقت هر چه بیشتر مأموریت خود را انجام داده، در نتیجه جوانان مسلمان تا نیمه های شب در گوشه های مهمان خانه هایی که میعادگاه دختران اروپایی بود، به سر می بردند.

حال سؤال اساسی این است که این مسأله بالاخره تا کی قرار است لاینحل باقی بماند و آیا امسال هم مانند سال های گذشته شاهد افزایش ابتذال در سبک های پوشش عرضه شده خواهیم بود؟ آیا نهادهای متولی حوزه پوشش و لباس به ویژه کارگروه ساماندهی مدولباس وزارت ارشاد و اتحادیه صنف پوشاک برای این موضوع تدبیری اندیشیده اند؟ آیا هشدار لازم به تولیدکنندگان و طراحانی که در سال گذشته سبک های مبتذل را طراحی و تولید نمودند، داده شده است؟

*مشرق

به گزارش خبرنگار ایلنا، یکی دیگر از موضوعاتی که موسیقی مناطق مختلف ایران را با خطر فراموشی مواجه کرده، آموزش و انتقال سینه به سینه آن است. در اغلب مناطق رویه از این قرار است که فعالان نسل های بعد، موسیقی مربوط به منطقه شان را از هنرمندان نسل های پیش از خود و پیشکسوتان آن عرصه می آموزند،؛ آنهم به شیوه گوشی و نه بر اساس نت.

عدم ثبت مقام ها، آواها، نغمات و دیگر مراسم و مناسک موسیقی محور یکی از اتفاقاتی است که در آینده، موسیقی مقامی ایران را با چالش های بسیار مواجه خواهد کرد، زیرا با درگذشت پیشکسوتان مناطق مختلف بسیاری از آثار مقامی سازی و آوازی نیز چهره در نقاب خاک می کشد و در نهایت اگر فراموش نشوند با خطر تحریف مواجه خواهند بود. البته یکی از دلایل بزرگ این کاستی و آسیب، نداشتن درآمدزایی موسیقی برای هنرمندان نواحی و مناطق به دور از پایتخت است. متاسفانه نبود حمایت های دولتی و عدم اختصاص بودجه کافی به نهادهای مرتبط و زیرمجموعه وزارت ارشاد، همچنین عدم برگزاری کنسرت در شهرهای دور افتاده و سکونت برخی از هنرمندان موسیقی نواحی در شهرهای تابعه و گاه روستاهای دور افتاده، باعث شده فعالان نتوانند از موسیقی ارتزاق کنند و به ناچار شغل های دیگری را برمی گزینند و اغلب آنها وضعیت مالی مناسبی ندارند و با دشواری روزگار می گذرانند. درگذشت گاه به گاه برخی از پیشکسوتان به دلیل نداشتن استعانت مالی برای درمان گواهی بر این اتفاق تلخ است. هنرمندان و فعالان موسیقی نواحی مختلف ایران حتی از همکاری با گروه ها و اشخاص پرکار و مطرح نیز محرومند و دور بودنشان از پایتخت را می توان یکی از دلایل این اتفاق دانست.

علی مغازه ای (محقق و پژوهشگر موسیقی نواحی و دبیر اجرای جشنواره موسیقی آیینه دار) با تحقیقات و پژوهش های خود برای بقای موسیقی نواحی ایران تلاش می کند. او درباره ایجاد فضای مناسب برای برگزاری کنسرت توسط فعالان موسیقی نواحی در پایتخت می گوید: زمانی که موسیقی و بخش های مختلف آن از درون زندگی هنرمند موسیقی نواحی بیرون کشیده می شود، او بین هنر بودن و جزیی از زندگی بودن موسیقی اش معلق می ماند. او می بینید که در تهران و پس از کنسرت مورد توجه قرار گرفته در حالی که چنین اتفاقی در روستایشان عادی است. طی این روند نسبت به زیست عادی و روزمره و روتین آن شخص، ما مفهومی مدرن را به او تحمیل کرده ایم در حالی که تصوری از مدرنیته ندارد. این اتفاق لزوما خوب نیست.

یکی از موضوعاتی که به دیده و شنیده شدن آثار موسیقایی فعالان مناطق مختلف ایران می انجامد و همکاری آنها با دیگر افراد و گروه ها را رقم می زند، فعالیت های اجرایی آنها در تهران است. بسیاری از هنرمندان موسیقی نواحی به برگزاری کنسرت در تهران تمایل بسیار دارند، تا آنجا که این اتفاق برای برخی از آنها آرزو و رویا محسوب می شود. به عنوان یک پژوهشگر موسیقی نواحی چقدر با این اتفاق موافق یا مخالفید؟

شخصا با کنسرت گذاشتن برای این گونه موسیقی موافق نیستم. به نظرم، اصل موضوع این نیست که اگر هنرمندان مناطق مختلف ایران اجرا داشته باشند، اتفاقات خوبی برای آنها رخ می دهد. اصولا در دنیای امروز و در مواجه با انسان امروز، وجوه علمی هنری و همچنین سرگرم کنندگی موسیقی بسیار بارز است. گونه های موسیقی قومی برساخت و بخشی از زندگی فعالان مناطق و اقوام مختلف در کشور است و آنگونه نبوده که آنها صرفا به چشم هنر یا با نگاهی هنری به آن بنگرند. زمانی که موسیقی و بخش های مختلف آن از درون زندگی هنرمند موسیقی نواحی بیرون کشیده می شود، او بین هنر بودن و جزیی از زندگی بودن موسیقی اش معلق می ماند. از طرفی موسیقی نواحی مختلف ایران برای برگزاری کنسرت و اجراهای مشابهی که ما به عنوان مخاطب آن عادت کرده ایم آنها را کنسرت بدانیم، رپرتوار ندارد. به طور کلی، اگر بنا را بر این بگذاریم که با اجرا گذاشتن و برگزاری کنسرت، می توانیم وضعیت بهتری را برای هنرمندان نواحی مختلف ایران رقم بزنیم، خیر اینگونه نخواهد بود.

یعنی نمی شود پس از برگزاری کنسرت اتفاقات بهتری برای فعالان موسیقی نواحی رخ دهد و با این اتفاق به نوعی سطح و مرتبه آنها مشخص خواهد شد و این هنرمندان تعامل و همکاری بهتر و بیشتری با اهالی پایتخت نشین موسیقی خواهند داشت و به این ترتیب بخشی از مشکلات مالی آنها نیز مرتفع می شود.

اتفاقا دلایل بسیاری وجود دارد که با بیان آنها می توانم به اتفاقات مثبت و منفی این رویه بپردازم و درباره آنها توضیح دهم. به هرحال ایجاد چنین موقعیتی محاسن و معایبی خواهد داشت. هرکدام از اتفاق ها و فعالیت هایی که در حوزه موسیقی نواحی رخ داده، عوارض و اثرات سوء خود را دارد. برخی بیشتر و برخی دیگر کمتر، اما به هر حال آن اثرات و عوارض منفی همواره وجود دارد و اصطلاحأ ناگزیر است. به طور مثال در جشنواره ای همچون موسیقی فجر، آن اثرات و آسیب ها بیشتر است و در رویدادی دیگر کمتر. زمانی که هنرمندی را از ساز و کار زیستی خاص خود بیرون می کشیم و او را به تالارهای بزرگ مثل وحدت می آوریم و از او می خواهیم به اجرا بپردازد اتفاقاتی رخ می دهد. اول اینکه این احتمال وجود دارد که آن شخص تصوری از کنسرت و اجرا در وحدت نداشته باشد. او طی این اتفاق به مقایسه واداشته می شود و به نتایج متناقضی می رسد. او می بینید که در تهران و پس از کنسرت مورد توجه قرار گرفته در حالی که کار او در میان خانواده و اقوام و اطرافیانش در روستایشان اتفاقی عادی بوده است. ما در طی این روند نسبت به زیست عادی و روزمره و روتین آن شخص، مفهومی مدرن را به او تحمیل کرده ایم در حالی که او تصوری از مدرنیته ندارد. این اتفاق از این منظر هیچ خوب نیست. اما باز از منظری دیگر برای ثبت و تشویق افراد ممکن است مفید و شاید لازم باشد.

چرا جشنواره موسیقی فجر را مثال زدید؟

یکی از دلایلی که بر اساس آن می گویم جشنواره موسیقی فجر نسبت به دیگر رویدادها آسیب های بیشتری در پی داشته این است که شاید تا پیش از جشنواره مقوله ای به نام گروه نوازی در موسیقی اقوام ایرانی مطرح نبود و وجود نداشت. یعنی این عنوان وارد موسیقی نشده بود. به هر روی سبک زندگی در حال تغییر است و این تغییر اتفاقات جدیدی را رقم زده است. به طور مثال در حال حاضر روستا ها به بخش تبدیل شده اند و بخش ها نیز ماهیت شهری یافته اند. طی این روند و بر اساس پیشرفت هایی که در سال های اخیر رخ داده، روستاها نیز به اینترنت و سیستم شبکه های اجتماعی مسلح و مسلط شده اند و همین اتفاق باعث شده بچه های امروزی و حتی اهالی روستاها، با پدیده موسیقی و دیگر مقولات، شهری برخورد کنند، این است که گروه نوازی را مدنظر قرار دادند.

این جشنواره طی چهل سال اوج و فرودهایی داشته و در دهه هفتاد یا اوئل هشتاد عملکرد بهتری داشته است.

موضوعی که وجود دارد این است که جشنواره موسیقی فجر در مقاطعی یکه تاز بوده زیرا رویداد موسیقی محور دیگری وجود نداشته است. ضرب المثلی در این باره وجود دارد که می گوید در شهر کوران آدم یک چشم پادشاه است.

چرا جشنواره موسیقی فجر به گروه نوازی و ایجاد این بخش تمایل داشت و خواه نا خواه آن را به لیست بخش های مختلف دیگر رویدادها افزود؟

به این دلیل که جشنواره موسیقی فجر به لحاظ مالی، بودجه ای و حتی تکنیکال با محدودیت مواجه بوده است؛ لذا عوامل برگزاری آن تصمیم گرفتند گروه هایی را به جشنواره دعوت کنند. آنها می خواستند مثلا دو ساعت برنامه شان را پرکنند. از طرفی فعالان گونه هایی چون کلاسیک، سنتی نیز به طور معمول در قالب گروه به فعالیت می پردازند و همین موضوع باعث شد که اهالی موسیقی نواحی، مسئولان و مخاطبان نیز فعالیت در این قالب را بپذیرند.

مگر گروه نوازی در موسیقی نواحی مختلف چه اشکالی دارد؟

بگذارید مثالی بزنم. شما حساب کنید که اساس تنبور نوازی و سازهای چون تنبور فردی و نوع ارتباط آن، ارتباط سوژه و ابژه است. یعنی فرد به عنوان سوژه و ساز به عنوان ابژه تلقی می شود. از منظر فنی و هنری باید رشد و توانایی و پیچیدگی اجرایی در سوژه اتفاق بیفتد نه در ابژه. زمانی که در قالب گروه نوازی پنجاه، دویست یا پانصد نفر را گرد هم می آوریم، هم به آنها و هم به خودمان و دیگر شنوندگان آسیب زده ایم.

شنیده ام که استاد شهرام ناظری قرار است به اتفاق 500 نفر به اجرای برنامه بپردازد. اگر این خبر درست باشد به نظر من این کار اشتباه است و هرجا که لازم باشد صحبت می کنم تا اثبات کنم چنین کاری از لحاظ موسیقی نادرست است. بی شک همنوازی مثلا هفتصد دف نواز در یک مکان اتفاقات خوبی را رقم نخواهد زد و به شنوندگان آسیب می زنند. اصلا مگر مسئله ثبت رکورد در گینس است؟ واقعا دنبال چه هستیم؟ به نظرم این اتفاقات و صداها، نویز و آسیب محسوب می شوند و موسیقی نیستند. می توانیم مثلا بگویم ما وایت نویز یا پینک نوز را به عنوان موسیقی پذیرفته ایم. اما نمی توانیم چنین پارازیتی را موسیقی بدانیم و آن را به شنونده قالب کنیم.

سه تار سازی است که می گفتند برای دو نفر کم و برای سه نفر زیاد است. سه تار سازی است که یک نفر می نوازد و یک نفر می شنود و ما آمده ایم گروه سه تار نوازی راه اندازی کرده ایم. زنده یاد جلال ذوالفنون نیز گروه سه تار نوازی تشکیل داده بود اما بعدها، در اواخر عمر خودش از این کار پشیمان شده بود. در یک جلسه ای مطرح کرد که طرف می گوید یک سه تار می آوریم و یک سنتور و مثلا 16 تا تمبک. این غلط است و اواخر مرحوم ذوالفنون نیز چنین نظری داشت. حال در این میان الگوی ما چه می شود؟ مثلا ارکستر سمفونیک می شود الگو! در صورتی که ارکستر بزرگ و گروه موسیقی نواحی دو مقوله جدا از هم هستند. درست است هر دو هنرند اما قابل مقایسه نیستند.

به دلیل تغییر رویه از سنتی به مدرن، خواه نا خواه تغییراتی اساسی در زندگی رخ می دهد که آن تغییرات ادامه حیات موسیقی نواحی مختلف را با دشواری مواجه خواهد کرد. در این میان برای بقا موسیقی مناطق مختلف و حفظ ویژگی های مثبت فعالان بومی آن به چه بازنگری هایی نیاز داریم؟

باید بگویم که در چنین شرایطی بحث از ساحت موسیقی خارج است و کاملا فرهنگی است. آنهم نه فرهنگی بر اساس علم جامعه شناسی؛ بلکه باید در پس آن نگاه و منظری فلسفی وجود داشته باشد. ما اینجا با بازنگری کاری از پیش نمی بریم. باید به تغییر گفتمان و دیدگاه کلان برسیم. ما در حال از دست دادن یکسری مقولات هستیم که دلیل اصلی این اتفاق تغییر ذائقه و تغییر سبک زندگی در حد و اندازه جهانی است. طی این اتفاقات حتی اندیشه نیز دستخوش تغییر شده است. بگذارید مثالی بزنم. در قدیم و حتا زمان کودکی ما کوله پشتی هایی ساخته می شد که جنس آنها اغلب از پارچه و گلیم و جاجیم بود و حال کوله پشتی هایی ساخته شده که ارتفاع سنج نیز دارد! به این ترتیب آن کوله پشتی قدیمی خواه ناخواه منسوخ می شود؛ طی این اتفاق یا باید آن را به دور اندازیم یا اینکه آن را به عنوان پیشینه و عقبه نگاه داریم و لااقل الگوی ساخت آن را حفظ کنیم، زیرا ممکن است روزی به هر دلیل لازم باشد یا بخواهیم به آن رجوع کنیم. البته بحث ساده ای نیست وقتی پای یکی از صورت های فرهنگی قوم یا ملتی در میان باشد اما این مسئله را باید در زیر مفهوم RECOGNISION که مبحثی فلسفی است و به مفهوم به رسمیت شناختن است، بررسی کنیم. به نظرم ما باید پدیده ها را بازشناسی کرده و همه را به رسمیت بشناسیم. با برخورد حذفی به نتایج خوبی نمی رسیم و همین اوضاعی پیش می آید که در حال حاضر با آن مواجهیم. فردی چون ساسی مانکن در واقع برساخت و نتیجه برخوردی حذفی از طرف ماست. زمانی که ما به پدیده یا گونه ای اجازه رشد طبیعی نمی دهیم، کمی بعد چون قارچ سمی از جای دیگری با هیاتی عجیب تر سر برمی آورد. مثلاً می گویم موسیقی خالتور بد است؟! درست اما همین موسیقی فعالان و طرفداران خودش را دارد. ما باید تلاش کنیم سطح سلیقه مخاطب را ارتقا دهیم تا از خالتور و موسیقی های از این دست جدا شود. اگر مثلاً می گویند موسیقی نواحی بد است و باید کلاسیک کار کنیم؟ بر فرض قبول. اما برای شکل دادن به این روند باید آن روستایی فعال در زمینه موسیقی نواحی را شهری کنیم و ویژگی های شهری بودن را در او ایجاد یا به او تحمیل کنیم که در این صورت هویت او را تغییر داده ایم. چنین کاری دستکاری دستوری و بخشنامه ای است و هیچ وقت نتیجه خوبی هم نداشته است.

با توجه به اینکه دبیر هنری و اجرایی جشنواره موسیقی آیینه دار نیز بوده اید، وظیفه پژوهشگرانی که در زمینه موسیقی نواحی تحقیق می کنند، چیست؟

تلاش من و دیگر همکارانم از ابتدا این بوده که از فرهنگ اقوام ایران که برای خودشان ساختار موسیقی داشتند، آثار و نمونه هایی را به درستی ضبط و ثبت کنیم و آرشیوی تشکیل دهیم و در فستیوال موسیقی آیینه دار نیز چنین هدفی داشتیم. به عنوان مثال پدربزرگ من قصه ها و مثل و متل های زیادی از بر داشت و برای ما می گفت. حال تعجب می کنم که چرا اعضای خانواده من به عقلشان نرسید آن قصه ها را ضبط کنند. حال سال هاست در ادبیات به دنبال آن قصه ها می گردم اما پیدایشان نمی کنم. برخی از رپرتوارها، نه تنها متکی به فرهنگ و عقبه آن که به فرد و زندگی شخصی او تکیه دارند و در این میان با از دنیا رفتن فلان شخص ممکن است فلان گونه یا فلان شیوه اجرا یا فلان تکنیک دیگر وجود نداشته باشد.

یکی دیگر از اتفاقاتی که به بقای موسیقی نواحی کمک می کند، معرفی گونه های آن به اهالی دیگر کشورهاست. مورد دیگر نیز ثبت جهانی گونه های مختلف موسیقایی است.

مسئله ما با ثبت و ثبت های جهانی حل نمی شود. نه تنها حل نمی شود بلکه آسیب هایی را نیز در پی دارد. آسیبش این است که آن سبک یا گونه تبدیل به الگو می شود نه ارزش! اگر به دنبال ایجاد ارزش و ارزش گذاری هستیم باید نظریه آن را بسازیم و تببین کنیم و در ادامه طبق نظریه ای که درست تبیینش کردیم، بگوییم فلان موضوع را ثبت می کنیم نه به عنوان الگو چیزی را به ارزش بدل کنیم و خود آن چکشی باشد که صاحبان آن مابقی را بکوبند و نابود سازند.

درباره ثبت سازها یا برخی نوازنده ها چه نظری دارید؟

درباره ثبت سازها نیز نباید به دنبال ارزش گذاری و الگوسازی باشیم. قرار است ساز دوتار فلان پیشکسوت ثبت شود. این حرکت خواه ناخواه ارزش گذاری محسوب می شود. نتیجه و آسیب آن این است که بچه های آن منطقه تصور می کنند ساز دوتار حتما باید بر اساس همان مدل باشد. اتفاقا چند وقت پیش از هنرمندان یکی از شهرها با من تماس گرفتند و گفتند می خواهیم جشنواره به نام یک نوازنده برگزار کنیم. از آنها خواستم این کار را نکنند. دلیلش را پرسیدند که در جواب آنها گفتم خودتان بهتر می دانید این استاد یکی از نوازندگان خوب و برجسته آن خطه بوده است اما مسلما تنها نوازنده آن منطقه نبودند. ایشان در رادیو و برنامه هایی مختلفی شرکت کرد و به همین سبب معروف هم شد. اینکه کسی به شهرت برسد که الزاما نباید به عنوان الگوی بقیه مطرح شود این کار ارزش محسوب نمی شود. مثلا نعمت الله آغاسی در جوانی نفتی یا فروشنده نفت بود و حین تلاش برای فروش نفت آواز می خواند. همو وقتی به تهران آمد بسیار موفق و معروف شد و شهرتش تمام کشور را دربرگرفت. فروشی که ترانه های او در ژانر موسیقی عامه پسند داشته هنر بی سابقه است. گاهی شهرت برخی از هنرمندان را حتی استادی مثل کیهان کلهر نداشته است. حال مگر می توان عامل شهرت را به عنوان الگو یا ارزش در نظر گرفت.

پس با این حساب ثبت سازها و گونه ها نیز روش خوبی برای بقای موسیقی نواحی ما نیست. پس برای حل کاستی ها و ایجاد روش های کارآمد چه تمهیداتی را پیشنهاد می کنید؟

ما باید ابتدا نگاه و اندیشمان را اصلاح کنیم. قاعدتا زمانی که فکر و اندیشه مان غلط است عمل مان نیز درست نخواهد بود و نتیجه مثبتی نخواهد داشت. در حال حاضر همه مان می دانیم دنیا به قدری دچار تغییر شده که ایده های ما در بهترین حالت به مدت یک ماه تازه و نو خواهد ماند.

به عنوان دبیر جشنواره ای چون آینه دار براساس چه شروط و تحت چه تبصره هایی با تداوم این رویداد موافقت خواهید کرد؟ به هرحال شیوه تقسیم بندی موسیقی نواحی بر اساس مناطق یکی از نقاط قوت جشنواره آینه دار است.

در جشنواره آیینه دار ایده ای وجود دارد و آن ایده این است که هر دوره محدود به یک منطقه شود و تمام رپرتوارها را دربربگیرد. این یعنی تخصصی نگاه کردن. همچنین رویکرد ما صرفا نمایش یک موسیقی نیست. وقت و نیروی زیادی صرف می شود تا چیزهایی که رو به فراموشی هستند تا جایی که امکان دارد ثبت شود.

با توجه به نگاه و هدفتان در زمینه ثبت و ضبط آثار موسیقایی نواحی مختلف، بگویید آنچه که از جشنواره آینه دار برای آیندگان باقی می ماند، چیست؟

ببینید ما به نوعی خلاء بخش دولتی را پرکردیم؛ یعنی به ثبت و ضبط آثاری پرداختیم که در حال از بین رفتن هستند. ما بالاخره از آن آثار الگوهایی را بدست آوردیم و با خروجی های متعدد و مختلف به ضبط و تصویربرداری آنها پرداختیم به اضافه اینکه عکس صحنه و عکس های پرتره استودیویی و خلاقانه شهری نیز در آرشیومان وجود دارد. همچنین ضبط های استودیویی و مصاحبه های مختلف تصویری. در کنار این موارد پروژه مستندسازی هم از ابتدا بود که به دلیل نبود وقت کافی به علت حجم و گستردگی کار فعلا به شرق خراسان و بلوچستان محدود مانده که امیدوارم بتوانم این بخش را دوباره ادامه دهم.

می توان گفت جشنواره آینه دار آرشیوی از موسیقی مناطق را برای آیندگان به یادگار خواهد گذاشت؟

بله همینطور است و تلاشمان این است که آرشیوی کامل را ثبت کنیم. در ادامه این روند نیز مثلا اگر بخواهیم درباره هویت اقوام ایران با شخصی ایرانی یا خارجی صحبت کنیم، می توانیم به او کار ارائه دهیم و بگوییم آنچه که به دنبال آن هستی این است. طی رویه ای که پیش گرفته ایم به این خروجی خواهیم رسید. تا آنجا که توانسته ایم در زمینه تلاش کرده ایم و این امکان وجود دارد که رپرتواری از قلم افتاده باشد یا مثلا ممکن است فردی را در فلان منطقه پیدا نکرده باشیم.

پس از آنکه که روال ضبط و ثبت آثار به پایان برسد شما به عنوان پژوهشگر و یکی از متولیان جشنواره آینه دار چه رویه ای را پیش خواهید گرفت؟

قطعأ باید کارهای دیگری انجام شود. به شرط آنها تفکرمان عوض شود و ذهنمان تغییر کند. درباره فستیوال آینه دار نیز باید بگویم که از ابتدا این رویداد را پروژه ای اتنوموزیکولوژیک می دانستم و ترجیحم این است در پروژه بعدی از قومیت ها خارج شویم و اگر این اتفاق بیفتد ممکن است بخواهیم به افراد به مثابه انسان برسیم که که بحث آنتروپوموزیکولوزیک است. احتمال چنین تغییری وجود دارد و درباره آن نیز صحبت هایی داشته ایم. ممکن است پروژه گونه های موسیقایی را دنبال کنیم. به طور مثال موسیقی کولی در ایران یکی از مقولاتی است که به خودی خود یک جریان و یک خرده فرهنگ است و می توانیم به آن بپردازیم و خودش به نوعی می تواند جشنواره باشد.

طبق این نگاه به موسیقی و گونه های مختلف، به واکاوای چه مسائلی پرداخته اید؟

ترجیحم بیشتر پرداختن به فرهنگ انسان و بعد انسان شناسی قضیه است. زمانی که بعد انسان شناسی وسط می آید خواهیم دید که مثلا لالایی فلان منطقه از کارکرد موسیقایی صرف خارج خواهد شد و باید به نوعی دیگر با آن مواجه شویم و به آن بپردازیم. زمانی که می گوییم موسیقی کولی علاوه برآنکه می توانیم آثار مربوط به این گونه را بشنویم و ببنیم به نقاطی طلایی در موسیقی خواهیم رسید. آنهم از جنسی دیگر. طی ادامه این روند متوجه خواهیم شد این فرهنگ یا فرهنگ ها، مقولاتی هستند که اصولا تداوم موسیقی به آنها مدیون است و اگر نبودند چه بسا ممکن بود موسیقی در برخی جوامع انسانی نابود شود. ترجیحم این است پس از آینه دار با منظر و هدفی که درباره اش توضیح دادم پیش برویم.

البته پرداختن به گونه ای چون موسیقی کولی ها کار راحتی نیست. زیرا آنها آدمهایی ساکن نشین نیستند.

بله با این طبقه فرهنگی کار کردن کار سختی است، زیرا بسیاری از آنها به قول و قرارهایشان متعهد نیستند و این مسائل برایشان اهمیتی ندارد. اتفاقا سال گذشته با چنین موردی مواجه شدم. به قول یکی از استادان بزرگ فرهنگی کشور که می گفت "یا مکن با پیلبانان دوستی"، بعد با کمی مکث و طنز ادامه می داد "یا بکن با پیلبانان دوستی". منظورش این بود که عواقبش پای خودت! بله ما هم این را می دانیم که به هر صورت کار کردن با کولی ها که صورتبندی متنوعی هم دارند کار پیچیده ای است و بی تردید دشواری های خود را خواهد داشت.

به گزارش هنرآنلاین به نقل از روابط عمومی سی و هشتمین جشنواره بین المللی تئاتر فجر، شهرام کرمی شامگاه دوشنبه (9 دی ماه) با حضور در هتل باباطاهر با هنرمندان منتخب جشنواره های تئاتر استانی دیدار کرد.

مدیرکل هنرهای نمایشی در دیدار با هنرمندان تئاتر استان ها از احتمال اجرایی شدن طرح چهارسوی تئاتر ایران با هدف توسعه تئاتر در استان ها از سال های آینده خبر داد.

مدیرکل هنرهای نمایشی در نشستی با حضور شرکت کنندگان چهارمین همایش برگزیدگان جشنواره های تئاتر استان ها بیان کرد: گردهمایی هنرمندان منتخب استان ها در این همایش اتفاق بسیار شایسته ای بود. خوشحالم جشنواره های تئاتر در سال جاری با تمام مشکلات و کاستی ها در همه استان ها به نحو شایسته ای برگزار شد. اگر در سال های گذشته در بعضی از استان ها جشنواره های تئاتر کم و کاستی هایی داشت، اما امسال با تمام محدودیت های موجود، این جشنواره ها به خوبی پیش رفت. از برگزار کنندگان جشنواره های استانی و مدیران کل هنرهای نمایشی آن ها و مشارکت هنرمندان تئاتر در استان ها بسیار سپاسگزارم.

وی افزود: امسال در شش جشنواره استانی توانستم حضور یابم و به دلیل اینکه این رویدادها در بازه زمانی فشرده و حدود دو ماهه برگزار شد، امکان شرکت در همه آن ها را نداشتم. امیدوارم برگزاری این جشنواره ها به صورت پراکنده در طول سال در استان ها و مناطق مختلف برگزار شود اما در دو سال گذشته و مسئولیت ام در اداره کل هنرهای نمایشی تقریبا به همه استان ها سفر کرده ام و با مشکلات و مسائل آن ها در تئاتر آشنا هستم. همچنین خود کارم را از جشنواره های استانی شروع کرده ام و با مسائل آن ها آشنا هستم. متاسفانه شرایط اعتباری ما در دو سال گذشته مناسب نبوده است و به تبع نتوانسته ایم بخشی از طرح هایمان را اجرایی کنیم.

این هنرمند با ابراز خرسندی نسبت به وضعیت تئاتر در استان ها گفت: مایه خوشحالی و مسرت من است که تئاتر استانی با حضور پرشور جوانان و پیشکسوتان روز به روز رونق بیشتری می گیرد. هیات انتخاب برگزیدگان جشنواره های تئاتر استانی نیز از کیفیت آثار راه یافته رضایت داشتند. این همایش به پایان رسید و انتخاب ها انجام شده است. باید بگویم همه آثاری که متقاضی حضور در جشنواره و منتخب جشنواره های استانی بوده اند، آثار درخوری هستند اما به هر حال جشنواره دارای ظرفیت محدودی است و عدم انتخاب برخی از آثار به معنای کیفیت کم آن ها نیست.

وی با اشاره به طرحی برای توسعه تئاتر در ایران بیان کرد: طرح چهارسوی تئاتر ایران نیز ارائه شده است تا این همایش در سال های بعد با حضور تمام گروه های نمایشی استان ها برگزار شده و توسعه یابد. حتی قرار بر اجرای آن در سال جاری بود اما مشکلات مالی و اعتباری مانع از تحقق این تصمیم شد.

کرمی خطاب با حاضران گفت: به همه شما خسته نباشید می گویم و از حضور صمیمانه تان تشکر می کنم. امیدوارم همچنان باانگیزه و با شور و شوق برای اعتلای تئاتر تلاش کنید. از دبیر محترم جشنواره و همکاران مان در ستاد آن تشکر می کنم که تمام تلاش خود را به کار می گیرند تا این رویداد شناخته شده در دوره جدید خود به طور شایسته برگزار شود.

اسدی: بنیان اولیه جشنواره بین المللی تئاتر فجر تغییر نکرده است

سعید اسدی و مهرداد کوروش نیا در نشستی با برگزیدگان جشنواره های تئاتر استان های کشور به ارائه نظرات خود درباره بهبود روند برگزاری بخش استانی جشنواره بین المللی تئاتر فجر پرداختند.

سعید اسدی و مهرداد کوروش نیا، دو عضو هیات انتخاب برگزیدگان جشنواره های تئاتر استانی شامگاه دوشنبه (نهم دی) در نشستی درباره روند انتشار فراخوان بخش استانی جشنواره تئاتر فجر با شرکت نندگان در همایش گفت وگو کردند.

سعید اسدی در این نشست درباره رویکرد جشنواره تئاتر فجر در بخش استانی و همچنین ضرورت بهره گیری از نظرات هنرمندان استان ها گفت: تمرکز فعالیت های تولید نمایش و پیروی آن برگزاری جشنواره شکل دوپاره ای دارد، بخشی از آن از نظر تقسیم مسئولیت ها به ساختار کلی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی باز می گردد، ما هم اداره کل هنرهای نمایشی را داریم و هم هر استان اداره کل خود را دارد و بودجه ها هم به دو بخش تخصیص پیدا می کند. اداره کل هنرهای نمایشی باید در سراسر ایران متولی تولید تئاتر باشد اما تمامی بودجه مختص به تئاتر را دریافت نمی کند.

وی ادامه داد: این سیاست دوگانه یکی از مسایل اساسی است و اگر تولید تئاتر به طور کلی به اداره کل هنرهای نمایشی اختصاص پیدا می کرد و سازوکار مشخصی داشتیم که در تخصیص بودجه و خدمات تاثیرگذار باشد، اوضاع بهتر بود. این تناقض ما را هم آزار داده است، به همین دلیل در برنامه ریزی برای تولید و حمایت از تئاتر همواره یک بام و دو هوا وجود دارد.

این هنرمند تاکید کرد: حال انجمن هنرهای نمایشی فضایی را ایجاد کرد که اداره کل با یک شبکه ای از هنرمندان همراه شود تا بتواند اقدامات و برنامه های خود را به درستی انجام دهد. بخش دوم به جشنواره باز می گردد، جشنواره در طی این سال ها هسته بنیادین داشته است که از بین نرفته و با حضور هر دبیر باز هم برقرار بوده است، البته ما تغییر رویکردی هم در زمینه اتکا به تولیداتی که روی صحنه رفته اند داشته ایم که به نظرم اتفاق مثبتی است چون در این شرایط آثار از پختگی بیشتری برخوردار هستند.

اسدی همچنین گفت: فراخوان و شیوه نامه هایی که منتشر می شوند، قرار و قاعده ای می گذارند که تا حدودی با جشنواره تئاتر فجر تناسب دارد و قابل نفی هم نیستند. فکر می کنم اگر اداره کل هنرهای نمایشی برنامه ای را پیش می برد، دبیر جشنواره نمی تواند خلاف آن عمل کند و مشارکت استان ها در شکل دادن به این شیوه ها باید بیشتر شود.

مهرداد کوروش نیا هم سپس بیان کرد: من فکر می کنم بهترین شکل انجام امور جشنواره مشارکت جامعه تئاتری از طریق انجمن هنرهای نمایشی استان هاست و این اتفاقات باید در استان ها توسط هنرمندان انجام شود. آموزش در استان ها باید بیشتر و دقیق تر پیگیری شود، همچنین برگزاری کارگاها با حضور اساتید مطرح فضای تعاملی تری را ایجاد می کند.

وی ادامه داد: اساتید از این طریق جهان بینی و مکتب فکری و هنری خود را می توانند به هنرمندان انتقال دهند، البته به نظرم عملی شدن تمامی این اتفاقات است که می تواند نتیجه مثبت داشته باشد.

سی و هشتمین جشنواره بین المللی تئاتر فجر به دبیری نادر برهانی مرند 10 تا 20 بهمن ماه امسال برگزار می شود.

به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی خبرگزاری میزان، دهمین روز از دی ماه 98 با اخبار و حاشیه های فراوانی در عرصه فرهنگ و هنر روبرو بود که از جمله مهمترین آن ها می توان به تغییرات ایجاد شده پیرامون بخش به علاوه فجر سی و هشتمین جشنواره بین المللی تئاتر فجر اشاره کرد.

زینک مطبوعات تمام شد

غلامرضا شجاع مدیرعامل تعاونی لیتوگرافان در گفتگو با خبرنگار گروه فرهنگی خبرگزاری میزان پیرامون وضعیت زینک مطبوعات گفت: زینک برای چاپ روزنامه ها و مطبوعات پایان یافته و به زودی شاهد مشکلاتی در زمینه قیمت این کالا در بازار خواهیم بود.

وی در همین راستا ادامه داد: ابعاد زینک مطبوعات با زینک کتاب و نشریات متفاوت است لذا کمبود این کالا را با زینک کتاب و نشریات نمی توان برطرف کرد.

بیشتر بخوانید: برای مشاهده آخرین خبرها از وضعیت زینک در بازار اینجا کلیک کنید

شجاع پیرامون پیگیری و تلاش برای تامین زینک مطبوعات ابراز کرد: نامه هایی به منظور تامین زینک مورد نیاز مطبوعات و انتشاراتی ها به کارگروه اقتصادی و فرهنگی مجلس شورای اسلامی همچنین برای برخی نمایندگان مجلس که خود مجوز نشریه دارند و با مقوله کمبود زینک آشنا هستند ارسال شده، همچنین نامه ای جداگانه برای رئیس کارگروه کاغذ و زینک ارسال کردیم و منتظر پاسخ به این نامه ها هستیم.

وی در همین راستا افزود: پی گیری ها بیانگر این امر است که نامه های ارسال شده همچنان در دست بررسی به وسیله معاونت مطبوعاتی و معاونت فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است.

وی آینده بازار زینک را مورد بررسی قرار داد و پیش بینی کرد: کمبود زینک، آینده مبهمی را برای حوزه مطبوعات و نشریات رقم خواهد زد. روزنامه ها در این میان ضربه محلک تری را خواهند خورد، زیرا افزایش قیمت زینک با توجه به تیراژ های کم، صرفه اقتصادی برای آنان در پی نخواهد داشت.

برای مشاهده ادامه خبر اینجا کلیک کنید.

به علاوه فجر امسال رقابتی برگزار می شود/اولویت حضور در جشنواره تئاتر فجر کیفیت آثار است

خیام وقار کاشانی دبیر بخش به علاوه فجر سی و هشتمین جشنواره بین المللی تئاتر فجر در گفت وگو با خبرنگار گروه فرهنگی خبرگزاری میزان ، پیرامون حضورش در این دوره از جشنواره گفت: من کمی دیرهنگام به جشنواره تئاتر فجر امسال ملحق شدم اما طی روزهای گذشته و حضورم به عنوان مدیر بخش به علاوه فجر تمام تلاشم را برای برگزاری آبرومند این بخش انجام داده ام.

وی درباره تفاوت بخش به علاوه فجر این دوره از جشنواره نسبت به ادوار گذشته اذعان کرد: در حال حاضر رایزنی و گفتمان برای رقابتی کردن بخش به علاوه فجر انجام شده و من سعی می کنم این بخش از جشنواره تئاتر فجر در دوره سی و هشتم به صورت رقابتی میزبان آثار باشد.

بیشتر بخوانید: برای مشاهده آخرین اخبار از جشنواره تئاتر فجر اینجا کلیک کنید

مدیر بخش به علاوه فجر در همین راستا ادامه داد: تمام تلاش من مبنی بر رقابتی کردن این بخش در بین تماشاخانه های خصوصی است، اما این را هم بگویم که قرار است به چند اثر برتر جایزه داده شود و هنوز امکان اینکه در بخش های مختلف همچون کارگردانی یا بازیگری رتبه برتری انتخاب شود وجود ندارد.

وی با تاکید بر کیفیت محور بودن بخش به علاوه فجر امسال اضافه کرد: طی سال های گذشته شاید تعداد آثار حاضر در بخش به علاوه فجر به حدی زیاد بود که دقت چندانی در کیفیت این آثار نمیشد، اما در این دوره از برگزاری جشنواره کیفیت آثار ملاک اصلی بوده و تعداد آنها نیز نسبت به سالهای گذشته بسیار کمتر است.

برای مشاهده ادامه خبر اینجا کلیک کنید.

مرتضی گودرزی

در پی اعتراض هنرمندان کشور افغانستان نسبت به ثبت مهارت ساخت و نواختن دوتار از طرف ایران،مرتضی گودرزی، آهنگساز، نوازنده و پژوهشگر موسیقی نواحی یادداشت و درخواستی را در این راستا ارائه کرده است.

به گزارش سایت خبری و تحلیلی موسیقی ایرانیان ، مرتضی گودرزی، آهنگساز، محقق، نوازندهٔ دوتار خراسان وخوانندهٔ موسیقی سنتی ایرانی که بیشتر بر روی موسیقی محلی شمال خراسان تمرکز دارد، در واکنش به اعتراضات هنرمندان افغان به ثبت مهارت ساخت و نواختن دوتار از طرف ایران، یادداشتی را با مضمون بررسی و حمایت از این رویداد به نفع ایرانِ فرهنگی در اختیار ما قرار داده است که متن آن به قرار زیر است:

از مسئولان وزارت فرهنگ و ارشاد و میراث فرهنگی خواهش دارم در پی اعتراض جامعه ی هنری هراتِ افغانستان، همایشی یکروزه را در تهران برگزار کنیم که به محتوای پرونده ثبت مهارت ساخت و نواختن دوتار در یونسکو توسط تهیه کنندگان پرونده بپردازد.
همچنین پیشنهاد می دهم از هر منطقه ی دوتارخیز سرزمینمان، تعدادی از نوازندگان شاخص و سازگران در این مراسم جهت حمایت و دفاع از این امر مهم دعوت به عمل آید.
با احترام
مرتضی گودرزی
نوازنده دوتار خراسان، مبدع دوتار معاصر، پژوهشگر و مدرس موسیقی

مرتضی گودرزی طراح و سازندهٔ دوتار معاصر است و هم اکنون در تهران و کرج به آموزش دوتار و آواز خراسانی مشغول است. مدیریت تولید و آهنگسازی مستند دور مشو بر اساس زندگی استاد دولتمند خال اف، استادیاریِ کنسرتوار موسیقی تاجیکستان و عضویت افتخاری کمیتهٔ ملی رادیو و تلویزیون تاجیکستان و حضور در سی و یکمین جشنواره بین المللی موسیقی فجر به عنوان یکی از اعضای هیئت داوران، از جمله فعالیت های این موسیقیدان است.

سما بابایی در روزنامه ی سازندگی نوشت: محسن چاووشی سرانجام بی نام را منتشر کرد و مثل همیشه با حاشیه های بسیار. آلبومی که قرار بود قمارباز نام داشته باشد؛ اما ارشاد نگذاشت و چاوشی بی نامی را برای ش انتخاب کرد. آلبوم یازده قطعه دار خواننده ی جنوبیِ زمانی جنگ زده که شمایلِ زندگی اش از او آدمی متفاوت در موسیقی ایران ساخته است؛ در این اثر نیز چون تجربیاتِ پیشینش از ادبیاتِ کلاسیک بهره برده است و بیش از همه از اشعارِ مولانا. او البته سه قطعه هم از سعدی خوانده است و یک قطعه از فصیح الزمانِ شیرازی . یک شعرش را هم از شعر سعدی و وحشی بافقی تلفیق کرده است. امیر بی گزند نیز از آثار مولانا و سعدی انتخاب شده بود. او بیشتر با حسین صفا همکاری داشته است و تمام قطعات آلبوم ابراهیم را با شعرهای او کار کرد. محسن چاوشی تمام قطعات این آلبوم را خودش آهنگسازی و تنظیم کرده است و به همین خاطر است که می توان رگه هایی از موسیقی جنوبی و عربی را نیز در آن مشاهده کرد. قطعات قند منی مولانا ، گنجشک پریده سعدی ، بر سلطان مولانا ، چنگ فصیح الزمان شیرازی ، قمارباز مولانا ، عقل و خرد مولانا ، زاهد مولانا ، باز آمدم مولانا ، من ندانستم سعدی و وحشی بافقی ، قوم به حج رفته مولانا و راز سعدی ، ترکیب آلبوم بی نام محسن چاوشی را تشکیل می دهند. بی نام تازه چند روز است که به بازار آمده و هنوز قضاوت درباره ی آن کار آسانی نیست؛ اما نمی توان این مساله را نادیده گرفت که انتشار هر اثری از این خواننده یک اتفاق در بازار موسیقی پاپ است. او با آن صدای گرفته اش و با آن حساسیت های اجتماعی ای که در آثارش مشهود است، سال هاست مهم ترین خواننده ی پاپِ ایران است و پرطرفدارترینش.

حاشیه های تمام نشدنی خواننده ی خاص

چاوشی از حاشیه گریزان است. تابه حال کنسرت نداده است. کمتر در محافل هنری حضور داشته است و حتی جز یکی- دوبارِ معدود در کنسرت های دیگران هم حضور پیدا نمی کند؛ اما انگار حاشیه این خواننده را دوست دارد. آلبوم قبلی او ابراهیم با ممیزی های بسیاری روبه رو شد که در نهایت دو قطعه از آن نتوانست مجوز انتشار بگیرد و با 6 قطعه منتشر شد. قمارباز هم با ممیزی های بسیاری روبه رو شد تا سرانجام توانست به انتشار برسد. دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی یک بیت از قطعه اصلی آلبوم قمار باز و نام این آلبوم را مغایر قانون دانست، همان زمان چاوشی و تهیه کننده این آلبوم نسبت به این ممیزی واکنش نشان دادند و مساله به درازا کشیده شد. نه چاوشی از موضع خود کنار می آمد و نه دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی. حتی آن زمان جلسه ای هم برای این موضوع در دفتر موسیقی با ممیزان (کارشناسان) برگزار شد که بحث در آن جلسه بالا گرفت و محسن چاوشی جلسه را ترک کرد. آنها استدلالِ خود را برای این ماجرا داشتند و می گفتند: در صورتی که این بیت حذف شود، کل شعر باید حذف شود و ماهیت آلبوم از بین خواهد رفت.

در این میان محمد اللهیاری -مدیر کل دفتر موسیقی- در گفت وگویی با خبرآنلاین درباره ی مشکلات پیش آمده درباره ی این اثر گفت: گفته بودند از عوامل تولید خواسته شده کلمه مشخصی را از شعر حذف کنند. آن هم از اثری متعلق به شاعری کلاسیک مطمئنا هیچ شورایی تحت هیچ شرایطی چنین کاری نمی کند و چنین رای ای صادر نمی کند. در نهایت این پیشنهاد مطرح شد که شعری دیگر جایگزین اثر مورد نظر شود. به طور معمول برخی از خوانندگان پیشکسوت مطرح، زمانی که مثلا به سراغ یک غزل از حافظ می روند به خواست و نظر و انتخاب خودشان چند بیت از آن اثر را می خوانند، نه همه آن را. ما حتی به این فکر کردیم که چند بیت از اثر خوانده نشود، اما در مقطعی بهتر دیدیم که شعری دیگر جایگزین شود تا از آسیب های احتمالی جلوگیری شود.

سعید بیابانکی – عضو شورای شعر و ترانه ی دفتر موسیقی- اما توییتی نوشت که با جنجال بسیار همراه شد و به همین خاطر او را حذف کرد. در متنِ توئیت آن آمده بود: از کل غزل های مولانا صاف رفته ای سراغ یک بیت و جنجال راه انداخته ای که ارشاد به من مجوز نمی دهد. قدیم ها نام این کار بازار گرمی بود و امروز شوآف!

گویا شعری که سبب این میزان جنجال شده بود، این بیت از مولانا بوده است که: تو به مرگ و زندگانی هله تا جز او ندانی/ نه چو روسپی که هر شب کشد او بیار دیگر حسینی تهیه کننده آلبوم قمار باز محسن چاوشی نیز بار دیگر واکنش نشان داد و گفت: هواداران محسن چاوشی بعد از پست سعید بیابانکی حرف هایی زدند که تیم دفتر موسیقی فکر می کنند این فضاسازی ها از طرف محسن چاوشی و ما برنامه ریزی شده بوده است، به خاطر همین سوءتفاهم پیش آمده در صورتی که ما هیچ واکنشی نشان نداده ایم آقای اللهیاری نظرشان تغییر کرده است، اما ما سعی می کنیم با مذاکره تفاهم برسیم .

چهار بار تاخیر در انتشار

27 خرداد قرار بود آلبوم منتشر شود که یک قطعه ی آن دچار مشکل شد، تولیدکنندگان 28 مرداد را برای انتشار در نظر گرفتند؛ اما این بار به خاطر نام آلبوم انتشار به تعویق افتاد. پنجم آذر دیگر زمانی بود که قرار بود این اثر منتشر شود؛ اما پس از قطع اینترنت و همچنین مسائل پیش آمده در آبان ماه انتشار این آلبوم با وقفه مواجه شد. قرار بود 26 آذر، آلبوم بی نام رسماً منتشر شود که این اتفاق نیز رخ نداد و گلایه هایی را میانِ طرفدارانِ آن به وجود آورد.

در پی همین تغییرات، تنظیم قطعات قمارباز ، راز و من ندانستم تغییر کرده و به سایر قطعات نیز سازهای جدیدی اضافه شده و دیگر قطعات نیز دچار تغییرات کوچکی شدند. در این میان تهیه کننده توضیح داد که تیم تمامِ تلاش شان را کرده اند که این اتفاق رخ ندهد: آلبوم چند بار تأخیر خورد که هر بار دلایلش متفاوت بود؛ ولی این بار آقای چاوشی بعد از اینکه تیزر پخش شد تصمیم گرفتند مجدداً روی تنظیم بعضی از قطعات کار کنند چون از زمانی که آلبوم آماده شده بود تا زمانی که به پخش رسیده بود، مقداری زمان برده بود؛ قبل از اینکه تیزر هم پخش شود، محسن روی فضاهای آلبوم بعدی کار می کرد و زمانش را صرف آن می کرد و پس از اینکه تیزر پخش شد و استقبال خوبی نیز از آن شد، تصمیم گرفت تا بیشتر بر روی قطعات کار کند. چند عدد از تنظیم ها عوض شد، روی میکس و مسترها بیشتر کار شد و با حساسیت زیادی روی کلیت فضای آلبوم کار کرده، و چند بار هم قرار بود میکس و مستر آلبوم تحویل داده شود اما محسن راضی نمی شد و خودش از طرفی دلش می خواست تحویل دهد و تأخیر نکند و از طرفی دیگر دوست نداشت از کیفیت کار چیزی کم شود؛ و در نهایت محسن اذعان داشته که کیفیت مهمتر است و اگر چند روزی تأخیر بخوریم، دوست دارم به کیفیت بهتری دست پیدا کنیم و تنظیم ها به روز شده باشند و بهترین کیفیتی که می توان ارائه داد را ارائه دهیم.

آلبومی که نیامده لو رفت

برخی از قطعات آلبوم بی نام قبل از انتشار رسمی، توسط یک سایت منتشر شد و تلاش ها برای حذف آن لینک تأثیری نداشت. انتشار عجولانه و شبانه نسخه دیجیتالی پیش از انتشار رسمی نسخه فیزیکی نیز به همین خاطر انجام شد. صدرالدین حسین خانی که نسخه فیزیکی آلبوم بی نام محسن چاوشی تحت امتیاز شرکت او روانه بازار موسیقی کشور شده است در گفت وگویی با سایت موسیقی ما گفت: آلبوم فقط و فقط در اختیار صاحبان اثر بوده و هیچ راه دیگری برای لو رفتن آن وجود نداشته است و ندارد. ما به عنوان مجموعه ای که قرار است انحصار توزیع و فروش نسخه فیزیکی را در اختیار داشته باشیم، هیچ وقت خودزنی نمی کنیم. جریان وقتی پیچیده تر می شود که از قول حسین خانی می خوانیم: از خود محسن چاوشی و البته طرف دارانش گله دارم.

انتهای پیام

برخی از گالری داران در روزهای اخیر اعلام کرده اند که به دلایلی همچون اعتراض به برخی از سیاست های وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و دفتر هنرهای تجسمی یا در واکنش حوادث اخیر در این دوره از جشنواره تجسمی فجر حضور نخواهند داشت.

در همین راستا لی لی گلستان مدیر گالری گلستان و از حامیان راه اندازی انجمن صنفی گالری داران در گفت وگویی با ایسنا در این زمینه اظهار کرد: برخی از گالری ها سال گذشته در جشنواره تجسمی فجر شرکت نکردند و گفتند چون نام آن فجر است یا به دلایل دیگری شبیه این ترجیح دادند که در این رویداد هنری حضور نداشته باشند. امسال نیز عده ای گفته اند که در این جشنواره شرکت نمی کنند و علت آن را اتفاقات آبان ماه عنوان کرده اند. در هر صورت هر کسی می تواند بنا بر مشی اخلاقی و معیارهای کاری خود تصمیم بگیرد که در جشنواره تجسمی فجر شرکت کند یا خیر.

او درباره برخی شنیده ها مبنی بر اینکه انجمن صنفی گالری داران نیز در دوازدهمین دوره از جشنواره تسجمی فجر شرکت نمی کند، گفت: خوشبختانه من در انجمن صنفی گالری داران نیستم و فکر می کنم انجمن به این خاطر شرکت نمی کند که از همان ابتدا بدعت کارش را در مخالفت با ارشاد گذاشت. من نمی توانم بگویم که این کار خوب یا بد است. به هر حال این اعضای این انجمن انسان های فهمیده و بافرهنگی هستند و تصمیم گرفته اند که رفتارشان چنین باشد. اما من دلیلی نمی بینم که مثل آنها رفتار کنم.

گلستان همچنین در پاسخ به این پرسش که چرا با وجود استقبال از راه اندازی انجمن صنفی گالری داران، در این انجمن حضور ندارد، توضیح داد: من جزو کسانی بودم که این انجمن را راه اندازی کردم، اما از همان ابتدا متوجه شدم که عقایدمان همسو نیست و به همین خاطر هم تصمیم گرفتم که دیگر در آن حضور نداشته باشم.

این مدیر گالری درباره حضور گالری ها در جشنواره تجسمی فجر نیز خاطرنشان کرد: به شخصه با هر فرد و نهادی که در جهت ارتقای هنر گام بردارد، همکاری می کنم و خودم را کنار نمی کشم. اصولا غیبت کردن را دوست ندارم و می خواهم در صحنه حضور داشته و مثمر ثمر باشم. اگر سال های پیش هم در این جشنواره حضور نداشتم به این خاطر بود که در دولت محمود احمدی نژاد بود! اما الان کسانی آمده اند که واقعا تلاش می کنند هنر تجسمی را در کشور ارتقاء بدهند و رفتار درستی هم دارند.

او افزود: به طور کلی همه را با یک چوب نمی رانم و اگر کسی خوب است با او همکاری می کنم و اگر بد است با او کار نمی کنم. بنابراین اگر این آقایان بروند و کسانی بیایند که رفتار و اعمال آنها را نپسندم طبیعتا همکاری ام را با آنها قطع خواهم کرد.

انتهای پیام

علی اصغر شاهوردی صدابردار پیشکسوت سینما گواهینامه درجه یک هنری دریافت کرد.

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، سید محمد طباطبایی حسینی دبیر شورای ارزشیابی هنرمندان، نویسندگان و شاعران کشور و نماینده وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی با حضور در منزل علی اصغر شاهوردی گواهینامه درجه یک هنری این صدابردار پیشکسوت را به وی اعطا کرد.

وی در این دیدار با اشاره به سابقه کاری شاهوردی آثار او را در تاریخ و ذهن سینمای ایران ماندگار دانست.

طباطبایی اظهار کرد: آقای شاهوردی نه فقط برای هم نسلی های خودشان که برای نسل جدید سینما هم به عنوان یک سینماگر شریف و متعهد شناخته شده هستند و در واقع گواهینامه درجه یک هنری از نام هنرمندان بزرگواری مانند ایشان اعتبار می گیرد. جای خوشحالی دارد که آقای شاهوردی را در شرایط جسمی و روحی بهتر می بینیم و این مهم علاوه بر لطف خداوند مرهون توجه خانواده به ویژه همسر اوست.

در این دیدار مصطفی سماوات دبیر کمیته تخصصی ارزشیابی هنرمندان سینما و احمد میرعلایی از مدیران سابق سینمایی و تهیه کننده سینما نیز حضور داشتند.

همچنین در زمان این دیدار، داریوش مهرجویی کارگردانی که بیشترین سابقه همکاری علی اصغر شاهوردی با وی است در تماس تلفنی جویای احوال او شد.

اصغر شاهوردی سال 1386 هنگام بازگشت از لوکیشن فیلم چراغی در مه از شمال دچار حادثه رانندگی و آسیب مغزی جدی شد که مشکلات وی پس از 12 سال همچنان ادامه دارد.

سرویس فرهنگ و هنر مشرق - عرصه فرهنگ با پدیده با تهدید نوپدید بنیانیه نویسی و تجمعات سیاسی محسوس مجازی روبروست که بیانیه صدای آبان و بیانیه 200 امضاء توسط اعضای خانه سینما بخشی از این تهدیدات نوپدید جریان هنرمندان سینما و سلبریتی ها به شمار می آید. در واقع پس از ادامه فعالیت سلبریتی های در فضای مجازی با چهره هایی نظیر بهاره رهنما ، ترانه علیدوستی ، پرویز پرستویی ، حمید فرخ نژاد، امیر مهدی ژوله و... و دفع پدیده هایی مثل مهناز افشار که با طراحی جمعیت سینمایی لواسان به صورت فردی مواضعی را مخالف با مشی حاکمیت نشر می دادند، حالا در گام دوم این حرکت ، چهره های مشهور در جمع آوری امضاء و صدور بیانیه در فضای مجازی را به فعالیت های خود افزوده اند.

بیشتر بخوانید:

پشت پرده نامه 200 هنرمند در حمایت از نوشین جعفری چیست؟

این وضعیت در جمع آوری امضاء و صدور بیانیه در حوزه تئاتر نیز فعال شده و نمونه شاخص آن جمع آوری امضاء برای آزادی و رهایی ارس امیری محکوم امنیتی و عامل نفوذی شورای فرهنگی انگلیس موسوم به بریتیش کانسیل است که با بسیاری از چهره های سرشناس تئاتر ارتباط برقرار کرده و با ترتیب اجراهایی در خارج از کشور، هسته ها و حلقه هایی مثل حلقه عشره و گروه حلقه کانادایی را حمایت می کرد. بسیاری از گروه تئاتری های وابسته به حلقه کانادا ضمن دریافت تسهیلات مهاجرتی از این کشور به صورت خاص و ویژه حمایت می شوند و در لحظه انتشار این گزارش یکی از مدیران وابسته به این حلقه هم اکنون در کانادا به سر می برد.

از جمله فعالیت های خاص گروه های تئاتری جمع آوری امضا پس از محکومیت قطعی ارس امیری است که با پیگیری های مشرق مشخص شد که بسیاری از امضا کنندگان، در آن مشارکت نداشته اند و بیانیه توسط چند چهره مشهور جمع آوری و امضاء شده است. گزارش مشرق درباره بیانیه ارس امیری را ( اینجا ) بخوانید.

درباره ارس امیری بیشتر بخوانید:

فیلم/ افشای نام عامل نفوذی در حوزه فرهنگ جریان نفوذ زیر پوسته فرهنگ ارس امیری عامل نفوذی حوزه فرهنگ کیست؟ + عکس

اما در غائله گلستان در منطقه پاسداران که منجر به شهادت چندین نفر از پرسنل نیروی انتظامی شد و تهدیداتی امنیتی با سلاح سرد و گرم صورت پذیرفت و بسیاری از چهره های حاضر در این غائله دستگیر و روانه زندان شدند. اخیرا در راستای همان تهدید نوپدید بیانیه سازی و امضاء توسط هنرمندان، در حمایت از پنج تن از محکومان امنیتی غائله دراویش، بیانیه ای گردآوری و امضاء شده است که برای نخستین بار توسط مجید گیاهچی و در صفحه اینستاگرامش منتشر شد.

اما پشت پرده این بیانیه چه کسانی هستند و امضاء کدام مدیران دولتی پای این بیانیه ضدامنیتی ثبت شده است؟

نصراله قادری: از امضای خودم در حمایت از دراویش دستگیر شده انصراف می دهم

درباره نحوه شکل گیری و جمع آوری این بیانیه اسامی خاصی مورد توجه قرار می گیرد که سوابق کاری آنان در همراهی با چهارچوب های فرهنگی انقلاب کمی شفاف تر است. یکی از این امضاء کنندگان نصرالله قادری نویسنده- کارگردان- منتقد- استاد دانشگاه با سوابقی کاملا روشن است.

قادری در مورد امضاء این بیانیه به خبرنگار مشرق می گوید: این متن قرار نبود بیانیه باشد، بلکه یک درخواست بود و با این هدف شکل گرفت که این افراد سلامت جسمی مناسبی ندارند و من با این هدف این بیانیه را امضا کردم. بنده به این نیت امضا کردم که این افراد مورد رافت اسلامی قرار بگیرند.

عضو کانون مدرسان خانه سینما در ادامه به مشرق گفت: این بیانیه را در یک گروه تئاتری که حالت کمپین دارد برای من فرستادند. آن گروه 5 الی شش ادمین دارد. در این گروه درخواست کرده بودند این افراد مورد رافت اسلامی قرار بگیرند و آقای رییسی آن ها را مشمول عفو قرار دهد. بعد دیدم این دوستان مورد نظر در این گروه (افراد دستگیر شده و محکومان امنیتی در زندان) پاسخ دادند که شما (افراد عضو گروه) چنین نخواهید و چنین نکنید. آقای ایرانی خواه در این گروه گفت:"کاش شما بیانیه نمی دادید و نمی گفتید که ما را عفو کنند. من هم گفتم: به درک، اگر می خواهید بمیرید، خب بمیرید.

قادری در پاسخ به این سئوال که این افراد خودشان هم می دانند محکومان غائله ای هستند که منجربه شهادت چند تن از پرسنل نیروی انتظامی و بسیج شد و چرا اصرار به جمع آوری بیانیه حمایتی دارید، گفت: این افراد در شهادت پرسنل نیروی انتظامی نقشی نداشتند البته برای من هم جای سئوال داشت که این افراد از داخل زندان چگونه می توانستند پاسخ دهند و برای بنده هم جای سئوال است.

در ادامه این گفت وگو با قادری این موضوع مطرح شد که بودن شما در این لیست برای افرادی که در عرصه فرهنگ و هنر التزام خود را به جمهوری اسلامی اثبات کرده اند، شائبه برانگیز است و او پاسخ داد: من نفر پنجم و ششم بودم که این بیانیه را امضاء کردم و زمانی که دیدم این افراد خودشان در گروه های تلگرامی پاسخ دادند کاش شما این کار را نمی کردید، بنده هم پاسخ دادم، مثل اینکه برخی افراد را نباید خیلی جدی گرفت، به درک در زندان بمانید. ما خودمان را بیاییم خرج شما کنیم که آزاد شوید، بعد شما قیافه اپوزیسیون بگیرد، کاش عرضه این کار را داشتید که واقعا عرضه این کار را هم ندارید.

قادری در ادامه اشاره کرد: کانون کارگردانان خانه تئاتر یک نهاد صنفی است و کار سیاسی نمی کند و جزء اساسنامه خانه تئاتر هم نیست، تا به حال چنین کاری هم نکرده است، من با نگاه رافت اسلامی این نامه را امضا کردم و بعد دیدم که خودشان می خواهند آنجا بمانند، گفتم به درک! خودتان دوست دارید آنجا بمانید. ما فکر می کردیم یک عده هنرمند هستند و یک کار ابلهانه ای کردند و جزء دراویش شدند. من پس از بیانیه وقتی فهمیدم که خودشان می خواهند در زندان بمانند و آزاد نشوند از امضای خودم انصراف دادم و از گفتن آن هم ابایی ندارم.

دو هنرمند با نام های مشابه امضاء بیانیه حمایت ار دراویش(فرقه مجذوبان نور) را تکذیب کردند

اما یکی از اسامی در این بیانیه مهرداد ضیایی است. در میان هنرمندان سینما، تئاتر و تلویزیون دو هنرمند با این نام فعالیت می کنند. اولی با عنوان مهرداد ضیایی شناخته می شود و در تیتراژ آثار تلویزیونی دیگری با عنوان سید مهرداد ضیایی شناخته می شود. بسیاری این دو هنرمند را به دلیل شباهت در نام اشتباه می گیرند.

مهرداد ضیایی سید مهرداد ضیایی

مهرداد ضیایی در گفت وگو با مشرق گفت: من چنین بیانیه ای امضاء نکرده و چنین بیانیه هایی را امضا نخواهم کرد شاید سید مهرداد ضیایی امضاء کرده باشد. سید مهرداد ضیایی نیز در گفت وگو با مشرق گفت: بنده این بیانیه را امضاء نکردم و متن بیانیه به بنده نرسیده است. من سید مهرداد ضیایی هستم و آنرا امضاء نکردم، شاید یک نفری دوست داشته و اسم مرا اضافه کرده است.

بازیگر سریال گاندو به مشرق گفت: درست نیست که موقعی یک نفر بیانیه ای را امضا نمی کند از جانب او امضاء کنند، از قضاء شاید من دوست داشتم که امضاء بکنم اما به همین دلیل که نام مرا خودسرانه در پای بیانیه گذاشتند، هیچ بیانیه ای را امضاء نخواهم کرد و کسی و کسانی بدون مجوز بنده امضاء بنده را زیر این بیانیه گذاشته اند.

درج دروغ نام عزت الله مهرآوران هنرمند خوشنام تئاتر، سینما و تلویزیون در بیانیه حمایت از محکومان امنیتی با عنوان دراویش

عزت الله مهرآوران از دیگر هنرمندانی نامش در این بیانیه درج شده اما با توجه به این که این هنرمند محبوب پای در هیچ جریان سیاسی نگذاشته، با مستندات بدست آمده، محرز شده که او از امضاء کننده این بیانیه نیست.

درج دروغ نام فاطمه گودرزی هنرمند خوشنام تئاتر، سینما و تلویزیون در بیانیه حمایت از محکومان امنیتی با عنوان دراویش

فاطمه گودرزی در مورد این بیانیه به مشرق گفت: تجمع دراویش منجر به یک فضای سیاسی شد، بنده چرا باید این پای بیانیه حمایت از فرد یا افرادی به این جریان را امضاء کنم. چرا بدون اجازه ما چنین کاری کردند!؟ بنده آقای گیاه چی را به هیچ عنوان نمی شناسم. چطور به خودش اجازه می دهد، نام مرا در بیانیه درج و در صفحه اینستاگرام خود قرار دهد!؟ من هیچگاه با ایشان ارتباطی نداشتم. فعالیت سیاسی هنرمندان حدودی مشخصی دارد اما من چنین بیانیه ای را امضاء نمی کنم.

مسعود آب پرور مولف مجموعه هوش سیاه در مورد درج نامش در این بیانیه به مشرق گفت: من از چیزی که اطلاع نداشته باشم، هرگز اسمم را اعلام نخواهم کرد. من این نامه یا بیانیه را امضاء نکردم. اگر منظورتان در مورد زندانیان سیاسی و اعتصاب غذای آنان است، بنده آنرا امضاء نکردم. چون من این نامه را دیدم و تا انتها آنرا نخواندم، شما از قول من اعلام بفرمائید که این نامه را بنده امضاء نکردم.

در مورد آرش عباسی بیشتر بخوانید:

انجمن سینمای جوان، دفتر شخصی نویسنده نمایشنامه مولن روژ است؟ / مدیری که تحریم شدن را به تمسخر می گیرد!

البته در میان اسامی امضاء کنندگان امضاء چهره های تابلوداری نظیر آرش عباسی ، نغمه ثمینی ، محمد یعقوبی و برخی دیگر، کاملا طبیعی است. یکی دیگر از امضا کنندگان ستاره اسکندری است که پیش از این هم به دیدار یکی از متهمان آزاد شده غائله دراویش رفته بود و عکسی را در این ارتباط در فضای مجازی منتشر کردند.

ملاقات ستاره اسکندری با پوریا نوری از محکومان غائله دراویش در گلستان پاسداران

آزاده انصاری (کارگردان تئاتر) در کنار همسرش نادر برهانی مرند دبیر جشنواره تئاتر فجر (انقلاب)

آیا وزیر ارشاد جشنواره تئاتر فجر و اداره امور هنرهای نمایشی را به حامی محکومان امنیتی واگذار خواهد کرد؟

اما در میان امضاء کنندگان نام های شاخصی در حوزه مدیریت تئاتر وجود دارد که به سادگی نمی توان از کنارشان عبور کرد. نادر برهانی مرند دبیر جشنواره تئاتر فجر (انقلاب) سال 1398 است . گفت وگوی مشرق با ایشان در این مجال منتشر نخواهد شد، چون در آخرین گفت وگو نادر برهانی مرند گفت، هرگونه اظهار نظری را منوط به هماهنگی با شهرام کرمی (مدیر کل اداره هنرهای نمایشی) کرد. اما نکته اینجاست که افراد مورد حمایت در این بیانیه با عنوان مجرمانه اقدام علیه امنیت ملی روانه زندان شدند و دبیر جشنواره تئاتر فجر انقلاب ، نامه ای کاملا ارتجاعی و فراقانونی برای ساختن خوراک خبری برای رسانه های معاند امضاء می کند . نکته مهم این است که علاوه بر نادر برهانی مرند ، همسر ایشان آزاده انصاری از افرادی هستند که این بیانیه را در حمایت از محکومان امنیتی امضاء کرده اند. وقتی دبیر جشنواره این بیانیه را امضا می کند، امضاء همسر ایشان به معنای تصدیق این بیانیه است. صفحه اینستاگرام آزاده انصاری همسر نادر برهانی مرند زمینه برخی انکارها را از میان خواهد برد

تصویر نام آزاده انصاری همسر دبیر جشنواره تئاتر فجر (انقلاب)

بیانیه خوانی پروانه سلحشوری نماینده مجلس در حمایت از محکومان و متهمان امنیتی

همسر دبیر جشنواره تئاتر فجر، ویدئویی را از پروانه سلحشوری در حمایت از محکومان امنیتی منتشر کرده و در کنار این پست انصاری می نویسد: کاش هیچ بندی و دربندی در کار نباشد. آزادی برای همه دربندان.

یکی از دیگر از امضاء کنندگان این نامه علی عابدی است. عابدی در ابتدای استقرار دولت روحانی با حکم مهدی شفیعی مدیرکل هنرهای نمایشی ایران به عنوان مدیر تماشاخانه سنگلج منصوب شد. او سال گذشته که برهانی مرند دبیری جشنواره تئاتر فجر را بر عهده گرفت، بازهم در این دولت در حوزه تئاتر حکم گرفت و قائم مقام نادر برهانی مرند شد.

اما عده قابل تاملی از افرادی که به نوعی کارمند اداره کل هنرهای نمایشی هستند، یا با این مجموعه در ارتباط هستند، اقدام به امضاء این بیانیه کرده اند. فرد شاخص دیگر محسن حسن زاده است که با حکم شهرام کرمی در مقام مدیر روابط عمومی مرکز هنرهای نمایشی فعالیت می کند و نباید این موضوع را فراموش کرد که ایشان با این حکم از کارمندان وزارت فرهنگ و ارشاد (اسلامی) محسوب می شوند.

بیشتر بخوانید:

اصلاح طلبان جیره خوار انگلیس و اصولگرایان نوکر شاه هستند!؟ +عکس تئاتر هجوآمیز سیاسی - اعتقادی در جشنواره نمایش های آیینی و سنتی تجلیل می شود؟ +عکس و سند حمایت شهرام کرمی از افکار مخالف نظام در تئاتر

همیت و همت این افراد که با حکم دولتی و حکومتی بر سرکار هستند در حمایت از محکومان امنیتی چه دلیل و توجیهی دارد؟ در واقع این وضعیت به دبیر جشنواره تئاتر فجر و همسر محترمشان خلاصه نمی شود.

در ادامه این گزارش در میان شمار امضاء کنندگان با وضعیت عجیب تری مواجه خواهیم شد. در میان امضاء کنندگان نام مدیرانی با احکام دولتی در پست های مرتبط با حوزه تئاتر چشم نوازی می کند که از حمایت محکومان امنیتی، دراویش غائله گلستان، هیچ ابایی نداشته اند. در میان سئوال بزرگی را باید از مسئولان حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی ، وزارت فرهنگ و ارشاد (اسلامی) و متولیان دانشگاهی پرسید؛ همیت و همت این افراد که با حکم دولتی و حکومتی بر سرکار هستند در حمایت از محکومان امنیتی چه دلیل و توجیهی دارد؟ در واقع این وضعیت به دبیر جشنواره تئاتر فجر و همسر محترمشان خلاصه نمی شود.

پیمان شریعتی معاون اجرایی اداره کل هنرهای نمایشی، دبیر اجرایی تمامی جشنواره های معتبر تئاتری است که برگزار می شود، و جشنواره تئاتر عروسکی را ایشان هدایت می کنند و مرضیه برومند صرفا یک نام برای اعتبار این جشنواره است. شریعتی از کارمندان وزارت ارشاد در حوزه تئاتر است. در مورد پیمان شریعتی و تحقیقاتی که به صورت مفصل در مورد او صورت پذیرفته است، مشرق بزودی گزارش مبسوطی را منتشر خواهد کرد. البته در مورد شریعتی باید این سئوال را پرسید که ایشان که پست دولتی دارند، چرا (هم اکنون) برای مدت زمان طولانی در کشور کانادا هستند و سفرهای مکرر ایشان آیا دلیل غیراقامتی دارد؟

مجید گیاهچی دبیر شورای مشورتی هنرهای نمایشی که بیانیه حمایتی از محکومان فرقه دراویش نخستین بار در صفحه اینستاگرام او منتشر شد، از کارمندان اداره امور هنرهای نمایشی است. آیا وظیفه گیاهچی مشورت دادن در حوزه تئاتر فاخر و همسو با فرهنگ عامه است یا وظیفه او به عنوان حقوق بگیر از یکی از نهادهای حکومتی، حمایت از افرادی است که اقدام آن ها علیه امنیت ملی اثبات شده است!؟

مجید گیاهچی

جلال تجنگی کارمند وزارت ارشاد و کارشناس هنری مرکز هنرهای نمایشی وزارت ارشاد است.

جلال تجنگی

عباس غفاری از دیگر امضاء کنندگان بیانیه حمایت از فرقه دراویش که هم اکنون در پایگاه تحلیلی خبری هنرآنلاین زیر نظر معاونت هنری وزارت فرهنگ و ارشاد(اسلامی) فعالیت می کند و پیش از این در دولت تدبیر و امید مدیر روابط عمومی اداره کل هنرهای نمایشی بود.

امضاء بهزاد صدیقی دبیر جشنواره تئاتر رادی

بهزاد صدیقی دبیر جشنواره تئاتر رادی

عباس شاه محمدزاده از دیگر امضاء کنندگان این بیانیه از کارشناسان ارشد اداره کل هنرهای نمایشی است. در واقع یکی از کسانی است که به صدها تئاتر مغایر با فرهنگ عامه کشور مجوز فعالیت و اجرا اعطا کرده است و با اینکه حقوق بگیر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است اما از امضاء کنندگان این بیانیه محسوب می شود.

امین عظیمی که با گرفتن حکم از مدیران تئاتری دولت فعلی به عنوان مدیر واحد ارتباطات، آموزش و پژوهش مجموعه تئاتر شهر فعالیت می کند از دیگر امضاء کنندگان و از حامیان پنج محکوم امنیتی فرقه دراویش است.

امین عظیمی در کنار محمد یعقوبی

فرشاد منظوفی نیا سال ها به عنوان بازبین اغلب جشنواره ها و به عنوان نماینده اداره کل امورهنرهای نمایشی از سوی شورای اداره نظارت و ارزشیابی شناخته می شود و با حوزه هنری در این سال ها همکاری مستمری داشته است.

میلاد نیک آبادی گزینه ای است که پس از حمید نیلی احتمالا مدیر انجمن هنرهای نمایشی خواهد شد. انجمن بودجه کلانی دارد و مدیریت این مجموعه و کل بودجه مرکز هنرهای نمایشی به چندی بعد به او واگذار خواهد شد. شایان ذکر است که حمید نیلی از معدود مدیران دولت و تدبیر و امید بود که رویکردی کاملا انقلابی و دینی داشت و تحت تاثیر همین رویکرد، مراکز وابسته به انجمن هنرهای نمایشی در شهرستان ها، در مسیر انقلاب گام برمی داشت و با فشارهای کنونی حمید نیلی مجبور به استعفا از این نهاد شد و هم اکنون در بنیاد روایت فتح مشغول به فعالیت است.

اخبار مربوط به میلاد نیک آبادی/از حامیان 5 محکوم امنیتی دراویش در غائله گلستان پاسداران

به صورت مشخص با بررسی این لیست مشخص خواهد شد، باب طبع اداره کل هنرهای نمایشی افرادی هستند که از محکومان امنیتی حمایت کنند و بیانیه بنویسند. لازم به ذکر است که میلاد نیک آبادی هم اکنون مسئول بخش کارگاه های آموزشی جشنواره تئاتر فجر است و از حلقه افراد نزدیک به نادر برهانی مرند محسوب می شود.

امضاء محمدرضا درند رئیس انجمن هنرهای نمایشی کرمانشاه در حمایت از 5 محکوم امنیتی از فرقه دراویش

هوشنگ هی هاوند بازیگر تئاتر که سال ها به عنوان بازبین و عضو سالیان شورای نظارت اداره کل هنرهای نمایشی فعالیت می کرد

بهزاد خاکی نژاد رئیس هیات مدیره انجمن مدرسان تئاتر

محمد حسین ناصربخت

محمد حسین ناصربخت سال ها مسئول پژوهش، قائم مقام و عضو مهمی از شورای اصلی برگزاری جشنواره بین المللی آیین سنتی در بیست سال اخیر است. او عضو مهمی از اعضای هیات علمی دانشگاه هنر نیز محسوب می شود.

امیر حسین شفیعی طی حکمی از سوی کوروش زارعی ، مدیر مرکز هنرهای نمایشی حوزه هنری، به عنوان مدیر دفتر تولید تئاتر حرفه ای این مرکز منصوب شده است. آقای کوروش زارعی که گلدسته بزرگ تئاتر مسجدی را اخیرا در دامن حسین پارسایی کاشتند و با تقدیر از او نشان دادند، تمام آنچه این سال ها از خود نشان دادند، نمایشی بیش نبوده، افرادی در دایره مدیریت ایشان در حوزه هنری می گنجند، از حامیان محکومان امنیتی هستند.

امیر حسین شفیعی مدیر دفتر تولید تئاتر حرفه ای حوزه هنری از امضاء کنندگان بیانیه حمایت از محکومان امنیتی

امیر حسین شفیعی مدیر دفتر تولید تئاتر حرفه ای حوزه هنری از امضاء کنندگان بیانیه حمایت از محکومان امنیتی

حسین فدایی حسین مسئول واحد نمایشی حوزه هنری قم از حامیان 5 محکوم امنیتی غائله دراویش در گلستان پاسداران

امیرحسین حریری کاشانی اخیرا طی حکمی از سوی محمدعلی زارع مدیرکل امور فرهنگی و اجتماعی دانشگاه تهران به عنوان رییس مرکز تئاتر مولوی دانشگاه تهران، ابقا شده است. او نیز از امضاء کنندگان بیانیه حمایت از 5 محکوم امنیتی است. البته در این لیست اعضای متنوعی از هیات علمی دانشگاه هنر و سایر نهادهای آموزشی حضور دارند که می توان به دکتر مسعود دلخواه نیز اشاره کرد.

امیرحسین حریری کاشانی از حامیان 5 محکوم امنیتی دراویش در غائله گلستان پاسداران

امیرحسین حریری کاشانی رییس مرکز تئاتر مولوی از حامیان 5 محکوم امنیتی دراویش در غائله گلستان پاسداران

مسعود دلخواه از حامیان 5 محکوم امنیتی دراویش در غائله گلستان پاسداران

محمدرضا ایمانیان در میان امضاء کنندگان از بازیگران تئاتر و منتقدان این حوزه است و در رادیو برنامه ثابتی را برای نقد حوزه تئاتر در کسوت کارشناس - مجری در اختیار دارد. آیا از زاویه دید حراست سازمان صدا و سیما ، شخصی که از 5 محکوم امنیتی حمایت می کند می تواند به سازمان صدا و سیما رفت و آمد داشته باشد؟

محمدرضا ایمانیان از حامیان 5 محکوم امنیتی دراویش در غائله گلستان پاسداران

از دیگر کارکنان صدا و سیما که در امضاء کنندگان این لیست وجود دارند می توان به غزل نهانی اشاره کرد که دست کم 15 سالی در صدا و سیما فعالیت می کند و در برنامه های مختلفی حضور دارد.

غزال نهانی از خبرنگاران تئاتر صدا و سیما و از حامیان 5 محکوم امنیتی دراویش در غائله گلستان پاسداران

سوابق غزل نهانی در برنامه های صدا و سیما /از حامیان 5 محکوم امنیتی دراویش در غائله گلستان پاسداران

از سایر فعالان تئاتر که با صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران همکاری می کنند می توان به حامد حامدی خواه و محسن قصابیان اشاره کرد که از امضاء کنندگان این بیانیه در حمایت 5 محکوم امنیتی است.

محسن قصابیان فعال تئاتری و برنامه ساز صدا و سیما /از حامیان 5 محکوم امنیتی دراویش در غائله گلستان پاسداران

حامد حامدی خواه از حامیان 5 محکوم امنیتی دراویش در غائله گلستان پاسداران

سوابق حامد حامدی خواه/ از حامیان 5 محکوم امنیتی دراویش در غائله گلستان پاسداران

بیش از نیمی از چهره های مهم مدیریتی در وزارت ارشاد و حوزه هنری، برای حمایت از پنج محکوم امنیتی غائله دراویش در گلستان پاسداران، اقدام به گردآوری و جمع آوری بیانیه کرده اند. اما از سوی دیگر این بیانیه یک نعمت بزرگ برای شناخت اهالی تئاتر در حوزه مدیریت است و تنها کسی که آنرا امضاء نکرده، شهرام کرمی مدیر کل اداره نمایشی است. با این حال انتظار می رود که برای تغییر بزرگ در حوزه تئاتراین دامنه بزرگ از حامیان محکومان امنیتی را به درستی شناخت و این شناخت می تواند به اصلاح رویکرد مبتذل کنونی تئاتر منجر شود. البته اگر وزیر کاردانی در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مشغول به کار بود، در عزل افرادی که این بیانیه را امضاء کردند، لحظه ای تردید نمی کرد. یا اگر رویکرد حوزه هنری در قبال کارمندانش مشخص بود و حراست صدا و سیما افرادی که در برنامه های مختلف هنری به عنوان مجری و کارشناس حضور دارند را به صورت دقیقی بررسی می کرد، احساس تکلیف برای حمایت از محکومان امنیتی به این جمع دست نمی داد.

احسان رضایی نویسنده کتاب در گفت وگو با خبرنگار گروه فرهنگی خبرگزاری میزان پیرامون مضمون کتاب کارت دعوت گفت: کتاب کارت دعوت مجموعه 34 داستان از 34 نویسنده است که هر کدام داستانی مجزا و نگارشی ویژه در خود دارند، تنها عامل اتصال این داستان ها با یکدیگر محتوا ی آثار نویسندگان نو قلمی است که پس از چندین نقد و تصحیح آماده چاپ شده است.

بیشتر بخوانید: برای مشاهده آخرین اخبار از ادبیات اینجا کلیک کنید

وی پیرامون علت رونمایی از این کتاب در اختتامیه جایزه جلال آل احمد مطرح کرد: محتوا ی تولید شده توسط نویسندگان نو قلم در کتاب کارت دعوت در ابتدا مورد نقد هایی از سوی صاحب نظران ادبیات قرار گرفت و اصلاحات متمادی روی این کتاب انجام شد، این حساسیت ها کارت دعوت را دارای ارزش و اهمیت بیشتری کرد، از سوی دیگر هزینه های بالای تولید کتاب طی سال های اخیر برای نوقلمان باعث می شود تا آنان نتوانند وارد عرصه نویسندگی شوند و در این میان استعداد های فراوانی به علت اینکه به آن ها بها داده نمی شود از بین می روند لذا به همین دلیل تصمیم بر آن شد تا از کتاب کارت دعوت در اختتامیه جایزه جلال آل احمد رونمایی کنیم.

رضایی کتاب کارت دعوت را نمونه ای ارزشمند برای جلب توجه نویسندگان به نقد دانست و اظهار کرد: کارت دعوت اولین محصول از کار نویسندگان نوقلمی است که توانسته اند پس از اصلاحات متعدد و با کمک راهنمایی نقادان، کاری حرفه ای رابه نمایش بگذارند. این رویکرد زمینه را برای نگارش کار های ارزشمند و تولید کتاب های مفید فراهم خواهد کرد و در عین حال جایگاه نقد را در ادبیات امروز پر رنگ می کند.

وی به علت نام گذاری کتاب با عنوان کارت دعوت اشاره و ابراز کرد: نام گذاری کتاب با عنوان کارت دعوت بر این مبنا بود که چاپ این کتاب دعوتی برای نویسندگان نو قلم به دنیای ادبیات باشد.

رضایی به استعداد ها و توانایی های برخی نویسندگان اشاره و اظهار کرد: برخی نویسندگان نوقلم دارای استعداد های بسیار خوبی هستند آنان می توانند با وارد شدن به عرصه نویسندگان صاحب نام و استفاده از تجربه بزرگان این عرصه نقشی موثر در تولید آثار فاخر و ادبیاتی داشته باشند.

وی به وجود برخی کانال ها در فضای مجازی که زمینه را برای تعلیم و تربیت داستان نویسان فراهم می کنند اشاره و ابراز کرد: کلاس ها و برخی کانال های فضای مجازی زمینه را برای تربیت نویسندگان داستانی جدید فراهم کرده اند، نویسندگان شهرستانی نیز می توانند با استفاده از این فضا اقدام به نگارش محتوا و ارسال آثار برای نقد و بررسی کنند تا علاوه بر آثار ادبیات داستانی ارزشمند بتوان استعداد های خوب در حوزه داستان نویسی را شناسایی و شکوفا کرد.

رضایی با انتقاد از برخی برخورد های ناشران با نویسندگان نوقلم تصریح کرد: برخی ناشرنما ها که تعداد آن ها زیاد نیست، از وضعیت نوقلمان سوءاستفاده می کنند. این ناشران نویسندگان نو قلم را در مسیر نادرست قرار می دهند و از آنان برای چاپ کتاب هایشان هزینه های گزافی دریافت می کنند.

وی به مناسبات ناسالم در فضای نشر اشاره و تاکید کرد: برخی ناشرنما ها دست به اقداماتی می زنند که به مناسبات ناسالم در فضای نشر می انجامد. چنانچه افراد با استعداد از میانه نویسندگان نوقلم انتخاب و مسیر برای فعالیت آنان هموار شود شاهد شکوفایی بیش از پیش در ادبیات داستانی خواهیم بود.

رضایی با انتقاد به افزایش قیمت مواد اولیه تولید کتاب به ویژه کاغذ خاطرنشان کرد: با افزایش قیمت مواد اولیه خصوصاً کاغذ هزینه چاپ کتاب چند برابر افزایش پیدا کرده است بدین ترتیب کتاب به عنوان کالایی فرهنگی گران شده و در رکود قرار گرفته و ادامه این روند، ضربه ای بزرگ به فرهنگ کشور وارد خواهد کرد.

انتهای پیام/

تشکیل نهادی موازی به اسم موسسات آموزشی کنکور در کنار نظام رسمی آموزش و پرورش، باعث شده تا دانش آموزان از همان بدو ورود به مدارس مشق کنکور ببینند. طی سال های گذشته نیز با تبلیغات گسترده ای که این موسسات انجام داده اند، بسیاری از مدارس و معلمان کتب درسی را کنار گذاشته اند و با اجبار دانش آموزان به خرید کتب کمک درسی، آنها را نه آماده ورود به جامعه، بلکه مهیای کنکور می کنند. این موسسات نیز با استفاده از این موقعیت راه میلیاردرشدن را پیدا کرده اند و به بهانه تحریم و گران شدن کاغذ، مبالغی هنگفت روی جلد کتب خود درج می کنند.

تا جایی که گردش مالی آنها در سال 40 هزار میلیارد تومان برآورد می شود. همچنین صداوسیما با دریافت حق تبلیغ 6000 میلیارد تومانی (سالانه) از این موسسات، ساعات پیک خود را به تبلیغ آنها اختصاص داده تا بدین شکل راه نفوذ مافیای کنکور به دل خانواده ها را هم باز کند. مافیایی که از هیچ تلاشی برای مشروعیت بخشیدن به خود دریغ نمی کند؛ از انجام کارهای خیریه برای مناطق محروم و زلزله زده تا دیدار با مراجع کشور ازجمله سیاست هایی است که آنها برای ایجاد محبوبیت خود استفاده می کنند. این کاسبان آموزشی در طول سال های اخیر به چنان ثروت و قدرتی دست یافته اند که به نظر می رسد دیگر زور وزیر و نمایندگان مجلس هم به آنها نمی رسد. معافیت مالیاتی موسسات آموزشی تنها یکی از تبعیض هایی است که مافیای کنکور از آن بهره می برند. در حالی که اگر تنها مالیات 15 درصدی برای آنها وضع شود، در سالی که بودجه بدون نفت بسته شده، می توان 6000 میلیارد تومان از آنها مالیات ستاند.

در حالی که رئیس جمهوری هنگام تقدیم لایحه بودجه سال 99 به مجلس از آن به عنوان بودجه ایستادگی و استقامت یاد کرد، اکنون این سوال مطرح است که سال آینده در کنار مردم و به ویژه گروه های کم برخوردار جامعه، چه سازمان ها، نهادها و موسساتی استقامت خواهند کرد؟ نگاهی به جزئیات این لایحه نشان می دهد که بودجه بسیاری از نهادهای فرهنگی و مذهبی و آستان ها افزایش یافته است.

از سوی دیگر برخی از فعالیت هایی که امروز به یک بیزینس میلیاردی تبدیل شده اند و فقط نام فرهنگ و هنر را یدک می کشند نگرانی خاصی نسبت به پرداخت مالیات ندارند. در کنار سلبریتی های میلیاردی که در مدت اخیر نقدهای گسترده ای نسبت به برخورد دولت با آنها شکل گرفته، موسسات آموزش کنکور نیز همچنان معاف از مالیات مانده اند. موسساتی که با فعالیت های مخرب آموزشی خود امروز از آنها به عنوان مافیای کنکور و کاسبان آموزش یاد می شود و در برابر نظام رسمی آموزش کشور قد علم کرده اند.

پرورش ربات های تست زنی

برای پی بردن به گردش مالی کاسبان کنکور کافی است فقط یک بار به کتاب فروشی های خیابان انقلاب مراجعه کنیم. مغازه هایی که در بسیاری از آنها کتب تالیفی آموزش و پرورش یافت نمی شود، اما حتما چند قفسه خود را به کتب کمک آموزشی در طرح ها و رنگ های مختلف اختصاص داده اند. از کتاب های نقره ای گرفته تا میکروطلایی. کتاب هایی که تفاوت چندانی با هم ندارند و صرفا نام های مختلفی روی آن گذاشته اند تا فروش بیشتری داشته باشند.

در محتوای آنها نیز خبری از تولید نیست، این موسسات صرفا با کپی سوالات کنکور سال های قبل و خلاصه نویسی فصل های کتب اصلی درصدد تبدیل دانش آموزان به ربات های تست زنی هستند. اکنون نیز تحریم و گرانی کاغذ بهترین بهانه را به دست این موسسات داده تا قیمت هایی عجیب و غریب که بالاتر از 100 هزار تومان هستند برای کتاب های خود در نظر بگیرند. اعمال چنین قیمت هایی باعث شده تا بازار خرید و فروش کتب کمک درسی دست دوم هم این روزها داغ شود.

حال بدون احتساب این معاملات هم گردش مالی مجموع موسسات آموزش کنکور در سال به بیش از 40 هزار میلیارد تومان می رسد. همین حجم از گردش مالی کافی است تا مافیای کنکور به چنان قدرتی دست یابند که وزیر وقت آموزش و پرورش هم اعتراف کند که زورش به این مافیا نمی رسد و آنها به یک چرخه لجبازی وارد شده اند. چرخه ای که در آن موسسات کنکور 6000 میلیارد تومان خرج می کنند تا تلویزیون را به قُرُق خود درآورند و از سوی دیگر، به دیدار مراجع می روند تا برای خود مشروعیتی دست و پا کنند؛ اتفاقی که گویا تا امروز پاسخگو بوده و حداقل آنها را از پرداخت مالیات معاف کرده است. حال انتظار از نمایندگان مجلس این است که در مقابل این معافیت ها محکم بایستند تا شاید بتوان نام ایستادگی و استقامت را برای بودجه 99 پذیرفت. طبیعتا بودجه ای که گروهی از کارگران و کارمندان را موظف به پرداخت مالیات می کند، اما موسساتی که 40 هزار میلیارد تومان گردش مالیاتی دارند را معاف از مالیات می داند، نشانی از استقامت ندارد. حال نمایندگان می توانند با وضع مالیات حداقل 15 درصدی برای این موسسات حدود 6000 میلیارد تومان به درآمدهای مالیاتی دولت بیفزایند. البته این در شرایطی است که گروهی از تصمیم گیران در این زمینه ذی نفع نباشند، در غیر این صورت بعید به نظر می رسد که زور نمایندگان به این مافیا برسد.

موسسات کنکور فعالیت آموزشی انجام نمی دهند

یک کارشناس آموزشی در گفت وگو با آرمان ملی می گوید: یکی از موضوعات مطرح این است که امروزه مالیات کارمندان با سطح حقوقی پایین، در همان فیش حقوقی لحاظ می شود، اما نسبت مالیات بعضی از مشاغل آزاد چنان پایین است که نمی توان آن را باور کرد. محمدرضا نیک نژاد با اشاره به نفوذ عمیق موسسات کنکور به گستره نظام آموزشی کشور می افزاید: مخالفت یکی از وزیران آموزش و پرورش با آنها به زیان خود وزیر تمام شد. اکنون کدام شهروند می تواند به راحتی به دیدار خصوصی با مقامات عالی رتبه کشور برود؟ اما مدیران این آموزشگاه ها تا احساس خطر می کنند، چنین دیداری را تدارک می بینند که این اتفاق نشان از نفوذ بالای آنها دارد.

او با اشاره به معافیت مالیاتی فعالیت های فرهنگی و آموزشی اظهار می کند: این موسسات اصلا فعالیت آموزشی انجام نمی دهند که در این عرصه قرار بگیرند. اتفاقا از لحاظ آموزش های نوین می توان فعالیت آنها را مخرب دانست و آنها را جزو گروه های ضدآموزشی برشمرد. نیک نژاد توضیح می دهد: عنوان آموزش و پرورش ذهن را به سمت آماده سازی دانش آموزان برای زندگی موثر در جامعه سوق می دهد، اما این موسسات آموزشی کودکان و نوجوانان را صرفا برای کنکور و گرفتن نمره مهیا می کنند.

مافیای کنکور پولشویی هم می کند

این کارشناس آموزشی با اشاره به گردش مالی 40 هزار میلیارد تومانی این موسسات تشریح می کند: مشخص نیست که چرا چنین فعالیت هایی نباید مالیات بپردازند. نگاهی به صنعت نشر نشان می دهد که مثلا کتاب های فلسفی در سال حداکثر 1000 نسخه چاپ دارند که معمولا فروش هم نمی روند، اما این موسسات با نفوذی که دارند گاه تیراژشان به بیش از 10 هزار نسخه می رسد که روی آن چاپ هفتادم و هشتادم درج شده است. بنابراین معافیت مالیاتی آنها معنایی جز ظلم و بی عدالتی ندارد. نام این فعالیت ها دیگر آموزش و پرورش نیست، گردش مالی آنها مصداق بارز بیزینس است.

نیک نژاد ادامه می دهد: این موسسات نه تنها از زیربار مالیات دهی فرار می کنند، بلکه به جرأت و با نگاه افراطی می توان آنها را متهم به پولشویی کرد. کاسبان کنکور پول هایی را که معلوم نیست منشأ آن کجاست خرج فعالیت های خیریه می کنند تا برای خود مشروعیتی به دست آورند. او یادآور می شود: به عنوان مثال، فردی ضدفرهنگ که در این سال ها معروف هم شده است، با استفاده از این پول ها، در مناطق محروم مدرسه و کتابخانه می سازد و متاسفانه مسئولان از او تقدیر می کنند. در حالی که کتاب های کمک درسی سطح سواد و اخلاق جامعه را تنزل داده اند. عجیب است که خانواده ها بدون هیچ اعتراضی هزینه میلیونی بابت خرید این کتاب ها می پردازند.

این معلم آموزش و پرورش خاطرنشان می کند: در اینجا نهادهایی مقصرند که پشت این موسسات ایستاده اند. از صداوسیما که تبلیغات 24ساعته برای این موسسات انجام می دهد تا اشخاصی که آنها را محق معافیت مالیاتی می دانند در این معضل سهیم هستند. تا زمانی هم که کنکور در این کشور وجود داشته باشد، بعید است بساط این موسسات برچیده شود. متاسفانه کسانی که باید این فرهنگ غلط را از بین ببرند، خود به جزئی از این فرهنگ تبدیل شده اند.

آرمان ملی/ امیر داداشی

به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، یکی از موارد مهم مطرح شده در جلسه شب گذشته کارگروه کاغذ وزارت ارشاد موضوع کتابسازی و قاچاق کتاب بود که اعضا بر این مهم تاکید داشتند که این مسئله در قانون مورد توجه نیست.

سه تن از اعضای کارگروه تخصیص کاغذ دولتی در این نشست، یعنی محمدعلی جعفریه، مدیر نشر ثالث، احمد کمالی نژاد، نماینده وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و مهدی اسماعیلی راد، دبیر کارگروه بوند که از برخی تخلفات خبر داده و مواردی را هم مستند به اهالی رسانه نشان دادند.

* دست ناشر نما ها از کاغذ دولتی کوتاه شد

این گروه اعلام کردند، ناشرنما ها در سال 97 کاغذ دریافت کرده اند و آن را در بازار به قیمت بالاتر فروختند. پس دیگر نمی توانند کاغذ مطالبه کرده و دریافت کنند.

* طی سال گذشته 750 هزار جلد کتاب قاچاق توسط کمیته صیانت از نشر کتاب کشف شد

محمدعلی جعفریه مدیر نشر ثالث در این باره توضیح داد: طی سال گذشته 750 هزار جلد کتاب تکثیر غیرمجاز توسط کمیته صیانت از نشر کتاب کشف شد. این آمار کم نیست. وزارت ارشاد و قوه قضائیه به جد باید این مسئله را مورد توجه قرار دهند، اما ما در این میان به اطلاع رسانی اهالی رسانه هم نیازمندیم. این ارز که به کاغذ تخصیص یافته با هزار ادله از سوی وزارت ارشاد دریافت شده. در واقع این ارزی است که بخشی از آن باید به دارو تعلق می گرفت. درست نیست که این ارز در اختیار کسانی قرار گیرد که اقدام به کتاب سازی و قاچاق کتاب می کنند.

در نشست کارگروه تخصیص کاغذ کتاب گفته شد، تا تیرماه سال آینده کاغذ داریم و ناشران نگران تامین کاغذ برای نمایشگاه نباشند و کاغذ به صورت آزاد نخرند. همچنین در این نشست از احتمال کاهش قیمت کاغذ هم سخنانی بیان شد.
به گزارش ایسنا نشست فرآیند تخصیص کاغذ دولتی به ناشران در کارگروه تخصیص عصر روز سه شنبه،10 دی ماه، برگزار شد.
مهدی اسماعیلی راد - دبیر کارگروه تخصیص کاغذ کتاب وزارت ارشاد - با اشاره به شکل گیری سامانه کاغذ از سال گذشته و توضیح روند ثبت نام در سایت این سامانه، اظهار کرد: ناشران ابتدا درخواست خود وارد و سپس مجوز کتاب را بارگذاری می کنند. البته امیدوارم سال آینده به درگاه اداره کتاب دسترسی داشته باشیم تا نیازی نباشد مجوزها را بارگذاری کنند و فقط شماره مجوز را وارد کنند و ما به صورت وب سرویس از روی سامانه اداره کتاب کنترل کنیم. بعد از این مرحله، ناشر تقاضای کاغذ را بر اساس تیراژ می گذارد و سامانه بر اساس قطع کتاب حساب می کند که کتاب به چقدر کاغذ نیاز دارد. حالا ناشر می تواند یک درخواست داشته باشد، یا 10 درخواست یا صد درخواست.
او افزود: ما در کمیته تخصیص، در جلسه هایی که دو هفته یک بار یا هفته ای یک بار برگزار می کنیم، تقاضاهایشان را مورد بررسی قرار می دهیم و کاغذ تخصیص داده می شود.
اسماعیلی راد با بیان این که هر ناشری که مجوز داشته باشد می تواند درخواست کاغذ بدهد، گفت: در سامانه امکان پرداخت از طریق درگاه اینترنتی وجود دارد و ناشر تا سقف 50 میلیون تومان می تواند پرداخت داشته باشد و فقط برای دریافت حواله مراجعه کند.
به گفته او، اعتراض نسبت به تخصیص کاغذ نیز به صورت الکترونیکی (بخش تیکت) است و به تماس ناشران نیازی نیست. همان گونه که در هفته گذشته به بیش از 250 سوال و اعتراض پاسخ داده شده است؛ درباره این که تخصیص داده شده و منتظر پیش فاکتور باشید یا تخصیص داده نشده است و چرایی آن.
دبیر کارگروه تخصیص کاغذ کتاب وزارت ارشاد خاطرنشان کرد: بررسی تقاضای مجدد کاغذ بر اساس ثبت شمارش کتاب است که کارگروه نظارت بر مصرف آن را نجام می دهد و این موضوع بر عهده اتحادیه است. تقاضای شمارش هم از طریق این سامانه انجام می شود. دوستان اتحادیه تا 72 ساعت این شمارش را انجام می دهند و گزارشش را برای ما می فرستند.
او تاکید کرد: بررسی تقاضاها(برای تخصیص کاغذ) بر اساس موجودی کاغذ انجام می شود و گاه تاخیر در صدور پیش فاکتور به خاطر این موضوع است. ممکن است تقاضا در یک هفته بررسی شود و گاه ممکن است به ماه برسد. از زمانی ما برای ناشران پیش فاکتور صادر می کنیم، 72 ساعت زمان برای پرداخت می گذاریم و بعد از پرداخت ناشر ما بین 7 تا 10 روز حواله می دهیم.
مهدی اسماعیلی راد سپس درباره تطبیق میزان درخواست ناشران برای کاغذ و تخصیص کاغذ از طریق سامانه، بیان کرد: این موضوع به ناشر بستگی دارد. ناشران حرفه ای تقاضای شان به گونه ای است که آنچه درخواست می کنند تخصیص داده می شود زیرا با مصرف سال گذشته شان یا شمارشان تطبیق دارد.
علی جعفریه، ناشر و دیگر عضو این کمیته، نیز گفت: درخواستی که مشکلی نداشته باشد، به صورت صددرصد تخصیص داده می شود؛ مثلاً اینکه تیراژش واقعی باشد.
به گفته اسماعیلی راد، پیش فاکتورها به صورت ماهانه باطل می شود و گاه پیش می آید که ناشری توان پرداخت ندارد و این موضوع در درخواست بعدی او تاثیری نخواهد داشت .
او درباره این که گاه واردکننده (با ارز دولتی) به دنبال فروش کاغذ به صورت آزاد هستند، اظهار کرد: این طور نیست که بخواهند کاغذ را به صورت آزاد بفروشند؛ از تیر ماه 98 کارگروه کاغذ کتاب شکل گرفته است و واردکننده ای که در این حوزه تقاضا می دهد، شرایط توزیع آن را پذیرفته است و به دنبال فروش آزاد آن نیست. قیمت کاغذ موجود در بازار پایین تر از چیزی است که برای واردکننده تمام می شود.

کاهش قیمت کاغذ و افزایش توزیع آن

او در توضیح این که گفته می شود وارد کننده با ارز دولتی کاغذ را وارد می کند و با با پرداخت مابه التفاوت ارز (پایین تر از ارز بازار)، آن را به صورت آزاد می فروشد، تاکید کرد: الان اصلا این طور نیست. این اتفاق الان نیفتاده، بلکه در گذشته بوده است. در سال 97 کاغذ بسیاری وارد شد، فکر می کنم 70هزار تن. در جلسه با آقای جهانگیری مصوب شد کاغذ به همان شکل باشد و برای سال جدید 40 هزار تن برای فرهنگ و 40 هزارتن برای مطبوعات سهمیه قرار دادند. این مصوبه برای کارگروه سال قبل اجرایی نشد. آن زمان تنظیم بازار بخشنامه ای داد تا واردکنندگان کاغذ ما به تفاوت بدهند و کاغذ با نرخ ارز نیمایی حساب شو. این کاغذها هستند که قیمت کاغذ را به این شکل نگه داشته اند. امسال قیمت جهانی کاغذ افزایش نداشته و حتی کاهش هم داشته است. اکنون هم عرضه نسبت به تقاضا زیاد است و قیمت کاهش یافته است. یکی از دلایل گرانی کاغذ در سال گذشته کمبود کاغذ بود.

وزارت ارشادعامل افزایش قیمت کاغذ نبود

اسماعیلی راد همچنین بیان کرد: ما دو مدل کاغذ برای مصرف داریم؛ یکی برای فرهنگ است و دیگری برای صنعت. آمار گمرک سال 97 نشان می دهد کاغذ زیادی وارد کشور شد. کارگروه کاغذ تشکیل و تصویب شد با ارز 4200 کاغذ وارد کنند، بعد مابه التفاوت با دلار 9000 تومان پرداخت کردند. این ها باعث شده قیمت کاغذ کاهش داشته باشد. به واردات تجار هم ربطی ندارد. این که برخی می گویند ما قیمت کاغذ را پایین آورده ایم و ارشاد باعث شده بود بالا برود، فرافکنی است. ارشاد آخر شهریور سال 97 وارد این موضوع شد و آبان همان سال سیستم توزیع راه انداخت. آن موقع قیمت کاغذ به چه شکل بود؟ نباید این ها را فراموش کنند.

جعفریه نیز با بیان این که برخی از تجار کاغذ با افزایش قیمت ارز و گران شدن کاغذ، درِ انبارهایشان را بستند، گفت: زمانی که سازمان تعزیرات به این موضوع وارد شد، آن ها کالاهای شان را از تهران خارج کردند و فکر نمی کردند ارشاد به این موضوع وارد بشود و قیمت کاغذ را پایین بیاورد. ما به ناشران توصیه می کردیم کاغذ آزاد نخرند. حالا که قیمت کاهش داشته است، آن ها (محتکران کاغذ) کاغذهایشان را به بازار وارد می کنند.

احمد کمالی نژاد، دیگر عضو این کارگروه نیز بیان کرد: با ساماندهی انبارهای کشور و گسترش چتر نظارتی سازمان تعزیرات، این تجار مجبور شدند کاغذهایشان را وارد بازار کند. و از طرف دیگر توزیع کاغذ توسط ارشاد به کاهش قیمت کاغذ کمک کرد. در سال 97 موارد اخلاقی خوبی میان برخی از تاجر و ناشر رخ نداد و سوء استفاده هایی شکل گرفت. آن آقایان تمایل داشتند این سامانه نباشد و خودشان کاغذ توزیع کنند.

اسماعیلی راد هم با طرح این سوال که چرا قیمت کاغذ زمان تا زمان مصرف کاغذ توسط ناشران آموزشی پایین نیامد و حالا پایین آمده است، توضیح داد: الان مصرف کاغذ پایین آمده، بنابراین قیمت کاهش داشته است. اگر بخواهیم فرافکنی کنیم، نمی شود صحبت کرد. واقعیت چیزهایی نیست که دوستان می گویند. این که ارشاد باعث شد قیمت کاغذ بالا برود و حالا که کنار کشیده است باعث کاهش قیمت کاغذ شد، یک فرافکنی و دروغ بزرگ است.

در ادامه آمار توزیع کاغذ قبل و بعد از شکل گیری کارگروه تخصیص کاغذ نشان داده شد.
از تاریخ پنجم آبان ماه سال 97 تا 17 تیرماه سال 98، 4074 فاکتور برای دریافت کاغذ به میزان 20 میلیون و 590 هزار و 923 کیلوگرم صادر شده است. البته استان قم، خراسان و اصفهان به صورت کلی در این فاکتور هستند. همچنین طبق این اسناد، از زمان شکل گیری کارگروه تخصیص کاغذ از تاریخ 18 تیرماه تا دوم دی ماه 1398 تعداد 3966 فاکتور به میزان 9701562 کیلوگرم کاغذ تحویل داده شده است.

تقاضای منطقی ناشران با راه اندازی کارگروه نظارت بر مصرف

به گفته اسماعیلی راد، از زمانی که کارگروه نظارت بر مصرف کاغذ راه اندازی شده و تخصیص کاغذ به شمارش منوط شده است، تقاضا برای کاغذ منطقی تر شده است و ناشران تقاضای اضافه نمی دهند. او همچنین تاکید کرد، بررسی تقاضاها بر اساس موجودی کاغذ است.

اسماعیلی راد این مسئله را که برخی از واردکنندگان کاغذ، قیمت بالاتری را به وزارت ارشاد می دهند و به نوعی گران فروشی می کنند، بی انصافی دانست و گفت: ما در هرصنفی خوب و بد داریم و افرادی که در آنجا (وزارت ارشاد) هستند، آدم های بی سوادی نیستند. بنابراین به راحتی می توان قیمت را درآورد، چراکه بازار رقابتی است.

ناشران آموزشی کاغذ می گیرند یا نه؟

به گفته کمالی نژاد، در کارگروه قبلی به ناشران آموزشی کاغذ داده می شد و مصرف عمده کاغذ برای این ناشران بود.

البته اسماعیلی راد هم گفت: ناشران آموزشی جزو اولویت های ما برای تخصیص کاغذ نیستند. البته اگر موجودی داشته باشیم، به آن ها می دهیم.

همچنین به گفته جعفریه این موضوع درباره ناشران آموزشی شهرستان ها به خاطر ملاحظاتی از جمله رونق چاپخانه های شهرستان ها فرق می کند و به آن ها کاغذ تخصیص داده می شود.

ناشران نگران کاغذ نباشند

اسماعیلی راد درباره تامین کاغذ ناشران باتوجه به نزدیکی به ایام نمایشگاه، اظهار کرد: هر کاغذی که به سیستم ما وارد شود، توزیع می کنیم. عدد نمی دهیم تا بازار سوء استفاده نکند. هر ناشری ثبت نام کند، کاغذ می گیرد. هر ناشری بخواهد برای نمایشگاه کتاب چاپ کند، کاغذش موجود است. میزان کاغذ تا برج سوم سال دیگر هم جواب می دهد و هیچ مشکلی برای ناشری که بخواهند کتاب چاپ کنند وجود ندارد و از بازار آزاد نخرند.

کاهش قیمت کاغذ در بازار

جعفریه با بیان این که هر بند کاغذ بالک از هفته گذشته 50 هزارتومان کاهش داشته است، گفت: قبلا که کاغذ دولتی می گرفتند و کاغذ وارد بازار می شد، قیمت کاغذ فرقی نمی کرد و دست دلال های می گشت. اما در چهار پنج ماهه اخیر کاغذهایی که تخصیص و توزیع شده است، تقریبا 90 درصدش به دست مصرف کننده واقعی رسیده و به دست دلال نمی افتد. منِ ناشر از بازار تهیه نمی کنم و این باعث کاهش قیمت بازار شده است. فکر می کنم با این سیستم توزیع کاغذ باز هم کاهش 30 هزار تومانی کاغذ را خواهیم داشت.

او درباره نظارت بر مصرف کاغذ هم توضیح داد: دوستان در قسمت نظارت یک سری آدم کارکشته هستند. نظارت درستی است و برخی از ناشرنماها که لت می چسبانند، شناسایی می کنند و کاغذ به آن ها تعلق نمی گیرد و به کمیته انضباطی معرفی می شوند.

کمالی نژاد هم در توضیح این موضوع گفت: در سال 97 ناشرانی بودند که کاغذ گرفته و بعد آن را فروخته بودند اما حالا نمی توانند کاغذ بگیرند.
او با بیان این که نمی توان عدد دقیقی درباره میزان تخلف درآورد، گفت: در بررسی هایی که انجام می دهیم، می بینم مثلا ناشری 200 بند کاغذ گرفته اما تسویه نکرده و حتی اعلام وصول هم نگرفته است.

این عضو کارگروه تخصیص کاغذ سپس بیان کرد: این ناشران برای این که کاغذ بگیرند، باید کتاب چاپ کنند تا شمارش انجام شود. پس این ترس در این گونه ناشران افتاده که اگر کاغذ را بفروشم دیگر نمی توانم کاغذ بعدی را بخرم.

درخواست های غیر واقعی برای کاغذ کمتر شده است

جعفریه در ادامه با اشاره به امضای نامه ای توسط 150 ناشر در دولت احمدی نژاد مبنی بر نخواستن کاغذ یارانه ای، اظهار کرد: بیانیه به خاطر این بود که سودِ کتابِ چاپ نکرده بیشتر از کتاب چاپ شده بود. این کارگروه این جمله را لحاظ کرده است. ما کاری می کنیم که سود کتاب چاپ نکرده بیشتر نباشد و ناشر کتاب را چاپ کند. اگر به این نقطه برسیم، ناشران به سراغ این قضیه نمی روند. درخواست های اولیه برای کاغذ 50 درصدش به اصطلاح روی هوا بود و حالا کمتر از شش درصد غیر واقعی بود. یعنی همه درخواست های واقعی تر شده است. این گونه هم کار سریعتر می شود و هم کتاب بیشتری چاپ می شود.

کمالی نژاد هم تاکید کرد: این موضوع فقط محدود به فعالیت کارگروه ما نیست و نهادهای دیگر نیز بازار را رصد می کنند.این باعث ترس ناشر می شود که باید حرفه ام را کنار بگذارم و کاغذ آزاد بخرم که برایش مقرون به صرفه نیست. به نحوی نظارت باعث شد کار به نحو احسنت پیش برود.

کمالی نژاد تاکید کرد: چیزی به نام کاغذ احتکار در سامانه توزیع نیامده است. البته ناشران هم این نوع کاغذها را نمی خواستند و بنابراین معاونت وارد نشد.

سپس بخش روند بررسی و تخصیص کاغذ بر اساس ضوابط این کارگروه انجام شد.

بنا بر اسناد ارایه شده، از 16 آذر ماه تا 8 دی ماه به جز استان های قم، خراسان و اصفهان 644 ناشر درخواست کرده اند که 500 نشر بررسی شده است.

درباره کتاب سازی هایی که ممکن است به خاطر دریافت کاغذ دولتی شکل بگیرد نیز به گفته اعضای کارگروه تخصیص اختلاف در تعریف کتاب سازی وجود دارد.

در نشست کارگروه تخصیص کاغذ کتاب گفته شد، تا تیرماه سال آینده کاغذ داریم و ناشران نگران تامین کاغذ برای نمایشگاه نباشند و کاغذ به صورت آزاد نخرند. همچنین در این نشست از احتمال کاهش قیمت کاغذ هم سخنانی بیان شد.
به گزارش ایسنا نشست فرآیند تخصیص کاغذ دولتی به ناشران در کارگروه تخصیص عصر روز سه شنبه،10 دی ماه، برگزار شد.
مهدی اسماعیلی راد - دبیر کارگروه تخصیص کاغذ کتاب وزارت ارشاد - با اشاره به شکل گیری سامانه کاغذ از سال گذشته و توضیح روند ثبت نام در سایت این سامانه، اظهار کرد: ناشران ابتدا درخواست خود وارد و سپس مجوز کتاب را بارگذاری می کنند. البته امیدوارم سال آینده به درگاه اداره کتاب دسترسی داشته باشیم تا نیازی نباشد مجوزها را بارگذاری کنند و فقط شماره مجوز را وارد کنند و ما به صورت وب سرویس از روی سامانه اداره کتاب کنترل کنیم. بعد از این مرحله، ناشر تقاضای کاغذ را بر اساس تیراژ می گذارد و سامانه بر اساس قطع کتاب حساب می کند که کتاب به چقدر کاغذ نیاز دارد. حالا ناشر می تواند یک درخواست داشته باشد، یا 10 درخواست یا صد درخواست.
او افزود: ما در کمیته تخصیص، در جلسه هایی که دو هفته یک بار یا هفته ای یک بار برگزار می کنیم، تقاضاهایشان را مورد بررسی قرار می دهیم و کاغذ تخصیص داده می شود.
اسماعیلی راد با بیان این که هر ناشری که مجوز داشته باشد می تواند درخواست کاغذ بدهد، گفت: در سامانه امکان پرداخت از طریق درگاه اینترنتی وجود دارد و ناشر تا سقف 50 میلیون تومان می تواند پرداخت داشته باشد و فقط برای دریافت حواله مراجعه کند.
به گفته او، اعتراض نسبت به تخصیص کاغذ نیز به صورت الکترونیکی (بخش تیکت) است و به تماس ناشران نیازی نیست. همان گونه که در هفته گذشته به بیش از 250 سوال و اعتراض پاسخ داده شده است؛ درباره این که تخصیص داده شده و منتظر پیش فاکتور باشید یا تخصیص داده نشده است و چرایی آن.
دبیر کارگروه تخصیص کاغذ کتاب وزارت ارشاد خاطرنشان کرد: بررسی تقاضای مجدد کاغذ بر اساس ثبت شمارش کتاب است که کارگروه نظارت بر مصرف آن را نجام می دهد و این موضوع بر عهده اتحادیه است. تقاضای شمارش هم از طریق این سامانه انجام می شود. دوستان اتحادیه تا 72 ساعت این شمارش را انجام می دهند و گزارشش را برای ما می فرستند.
او تاکید کرد: بررسی تقاضاها(برای تخصیص کاغذ) بر اساس موجودی کاغذ انجام می شود و گاه تاخیر در صدور پیش فاکتور به خاطر این موضوع است. ممکن است تقاضا در یک هفته بررسی شود و گاه ممکن است به ماه برسد. از زمانی ما برای ناشران پیش فاکتور صادر می کنیم، 72 ساعت زمان برای پرداخت می گذاریم و بعد از پرداخت ناشر ما بین 7 تا 10 روز حواله می دهیم.
مهدی اسماعیلی راد سپس درباره تطبیق میزان درخواست ناشران برای کاغذ و تخصیص کاغذ از طریق سامانه، بیان کرد: این موضوع به ناشر بستگی دارد. ناشران حرفه ای تقاضای شان به گونه ای است که آنچه درخواست می کنند تخصیص داده می شود زیرا با مصرف سال گذشته شان یا شمارشان تطبیق دارد.
علی جعفریه، ناشر و دیگر عضو این کمیته، نیز گفت: درخواستی که مشکلی نداشته باشد، به صورت صددرصد تخصیص داده می شود؛ مثلاً اینکه تیراژش واقعی باشد.
به گفته اسماعیلی راد، پیش فاکتورها به صورت ماهانه باطل می شود و گاه پیش می آید که ناشری توان پرداخت ندارد و این موضوع در درخواست بعدی او تاثیری نخواهد داشت .
او درباره این که گاه واردکننده (با ارز دولتی) به دنبال فروش کاغذ به صورت آزاد هستند، اظهار کرد: این طور نیست که بخواهند کاغذ را به صورت آزاد بفروشند؛ از تیر ماه 98 کارگروه کاغذ کتاب شکل گرفته است و واردکننده ای که در این حوزه تقاضا می دهد، شرایط توزیع آن را پذیرفته است و به دنبال فروش آزاد آن نیست. قیمت کاغذ موجود در بازار پایین تر از چیزی است که برای واردکننده تمام می شود.

کاهش قیمت کاغذ و افزایش توزیع آن

او در توضیح این که گفته می شود وارد کننده با ارز دولتی کاغذ را وارد می کند و با با پرداخت مابه التفاوت ارز (پایین تر از ارز بازار)، آن را به صورت آزاد می فروشد، تاکید کرد: الان اصلا این طور نیست. این اتفاق الان نیفتاده، بلکه در گذشته بوده است. در سال 97 کاغذ بسیاری وارد شد، فکر می کنم 70هزار تن. در جلسه با آقای جهانگیری مصوب شد کاغذ به همان شکل باشد و برای سال جدید 40 هزار تن برای فرهنگ و 40 هزارتن برای مطبوعات سهمیه قرار دادند. این مصوبه برای کارگروه سال قبل اجرایی نشد. آن زمان تنظیم بازار بخشنامه ای داد تا واردکنندگان کاغذ ما به تفاوت بدهند و کاغذ با نرخ ارز نیمایی حساب شو. این کاغذها هستند که قیمت کاغذ را به این شکل نگه داشته اند. امسال قیمت جهانی کاغذ افزایش نداشته و حتی کاهش هم داشته است. اکنون هم عرضه نسبت به تقاضا زیاد است و قیمت کاهش یافته است. یکی از دلایل گرانی کاغذ در سال گذشته کمبود کاغذ بود.

وزارت ارشادعامل افزایش قیمت کاغذ نبود

اسماعیلی راد همچنین بیان کرد: ما دو مدل کاغذ برای مصرف داریم؛ یکی برای فرهنگ است و دیگری برای صنعت. آمار گمرک سال 97 نشان می دهد کاغذ زیادی وارد کشور شد. کارگروه کاغذ تشکیل و تصویب شد با ارز 4200 کاغذ وارد کنند، بعد مابه التفاوت با دلار 9000 تومان پرداخت کردند. این ها باعث شده قیمت کاغذ کاهش داشته باشد. به واردات تجار هم ربطی ندارد. این که برخی می گویند ما قیمت کاغذ را پایین آورده ایم و ارشاد باعث شده بود بالا برود، فرافکنی است. ارشاد آخر شهریور سال 97 وارد این موضوع شد و آبان همان سال سیستم توزیع راه انداخت. آن موقع قیمت کاغذ به چه شکل بود؟ نباید این ها را فراموش کنند.

جعفریه نیز با بیان این که برخی از تجار کاغذ با افزایش قیمت ارز و گران شدن کاغذ، درِ انبارهایشان را بستند، گفت: زمانی که سازمان تعزیرات به این موضوع وارد شد، آن ها کالاهای شان را از تهران خارج کردند و فکر نمی کردند ارشاد به این موضوع وارد بشود و قیمت کاغذ را پایین بیاورد. ما به ناشران توصیه می کردیم کاغذ آزاد نخرند. حالا که قیمت کاهش داشته است، آن ها (محتکران کاغذ) کاغذهایشان را به بازار وارد می کنند.

احمد کمالی نژاد، دیگر عضو این کارگروه نیز بیان کرد: با ساماندهی انبارهای کشور و گسترش چتر نظارتی سازمان تعزیرات، این تجار مجبور شدند کاغذهایشان را وارد بازار کند. و از طرف دیگر توزیع کاغذ توسط ارشاد به کاهش قیمت کاغذ کمک کرد. در سال 97 موارد اخلاقی خوبی میان برخی از تاجر و ناشر رخ نداد و سوء استفاده هایی شکل گرفت. آن آقایان تمایل داشتند این سامانه نباشد و خودشان کاغذ توزیع کنند.

اسماعیلی راد هم با طرح این سوال که چرا قیمت کاغذ زمان تا زمان مصرف کاغذ توسط ناشران آموزشی پایین نیامد و حالا پایین آمده است، توضیح داد: الان مصرف کاغذ پایین آمده، بنابراین قیمت کاهش داشته است. اگر بخواهیم فرافکنی کنیم، نمی شود صحبت کرد. واقعیت چیزهایی نیست که دوستان می گویند. این که ارشاد باعث شد قیمت کاغذ بالا برود و حالا که کنار کشیده است باعث کاهش قیمت کاغذ شد، یک فرافکنی و دروغ بزرگ است.

در ادامه آمار توزیع کاغذ قبل و بعد از شکل گیری کارگروه تخصیص کاغذ نشان داده شد.
از تاریخ پنجم آبان ماه سال 97 تا 17 تیرماه سال 98، 4074 فاکتور برای دریافت کاغذ به میزان 20 میلیون و 590 هزار و 923 کیلوگرم صادر شده است. البته استان قم، خراسان و اصفهان به صورت کلی در این فاکتور هستند. همچنین طبق این اسناد، از زمان شکل گیری کارگروه تخصیص کاغذ از تاریخ 18 تیرماه تا دوم دی ماه 1398 تعداد 3966 فاکتور به میزان 9701562 کیلوگرم کاغذ تحویل داده شده است.

تقاضای منطقی ناشران با راه اندازی کارگروه نظارت بر مصرف

به گفته اسماعیلی راد، از زمانی که کارگروه نظارت بر مصرف کاغذ راه اندازی شده و تخصیص کاغذ به شمارش منوط شده است، تقاضا برای کاغذ منطقی تر شده است و ناشران تقاضای اضافه نمی دهند. او همچنین تاکید کرد، بررسی تقاضاها بر اساس موجودی کاغذ است.

اسماعیلی راد این مسئله را که برخی از واردکنندگان کاغذ، قیمت بالاتری را به وزارت ارشاد می دهند و به نوعی گران فروشی می کنند، بی انصافی دانست و گفت: ما در هرصنفی خوب و بد داریم و افرادی که در آنجا (وزارت ارشاد) هستند، آدم های بی سوادی نیستند. بنابراین به راحتی می توان قیمت را درآورد، چراکه بازار رقابتی است.

ناشران آموزشی کاغذ می گیرند یا نه؟

به گفته کمالی نژاد، در کارگروه قبلی به ناشران آموزشی کاغذ داده می شد و مصرف عمده کاغذ برای این ناشران بود.

البته اسماعیلی راد هم گفت: ناشران آموزشی جزو اولویت های ما برای تخصیص کاغذ نیستند. البته اگر موجودی داشته باشیم، به آن ها می دهیم.

همچنین به گفته جعفریه این موضوع درباره ناشران آموزشی شهرستان ها به خاطر ملاحظاتی از جمله رونق چاپخانه های شهرستان ها فرق می کند و به آن ها کاغذ تخصیص داده می شود.

ناشران نگران کاغذ نباشند

اسماعیلی راد درباره تامین کاغذ ناشران باتوجه به نزدیکی به ایام نمایشگاه، اظهار کرد: هر کاغذی که به سیستم ما وارد شود، توزیع می کنیم. عدد نمی دهیم تا بازار سوء استفاده نکند. هر ناشری ثبت نام کند، کاغذ می گیرد. هر ناشری بخواهد برای نمایشگاه کتاب چاپ کند، کاغذش موجود است. میزان کاغذ تا برج سوم سال دیگر هم جواب می دهد و هیچ مشکلی برای ناشری که بخواهند کتاب چاپ کنند وجود ندارد و از بازار آزاد نخرند.

کاهش قیمت کاغذ در بازار

جعفریه با بیان این که هر بند کاغذ بالک از هفته گذشته 50 هزارتومان کاهش داشته است، گفت: قبلا که کاغذ دولتی می گرفتند و کاغذ وارد بازار می شد، قیمت کاغذ فرقی نمی کرد و دست دلال های می گشت. اما در چهار پنج ماهه اخیر کاغذهایی که تخصیص و توزیع شده است، تقریبا 90 درصدش به دست مصرف کننده واقعی رسیده و به دست دلال نمی افتد. منِ ناشر از بازار تهیه نمی کنم و این باعث کاهش قیمت بازار شده است. فکر می کنم با این سیستم توزیع کاغذ باز هم کاهش 30 هزار تومانی کاغذ را خواهیم داشت.

او درباره نظارت بر مصرف کاغذ هم توضیح داد: دوستان در قسمت نظارت یک سری آدم کارکشته هستند. نظارت درستی است و برخی از ناشرنماها که لت می چسبانند، شناسایی می کنند و کاغذ به آن ها تعلق نمی گیرد و به کمیته انضباطی معرفی می شوند.

کمالی نژاد هم در توضیح این موضوع گفت: در سال 97 ناشرانی بودند که کاغذ گرفته و بعد آن را فروخته بودند اما حالا نمی توانند کاغذ بگیرند.
او با بیان این که نمی توان عدد دقیقی درباره میزان تخلف درآورد، گفت: در بررسی هایی که انجام می دهیم، می بینم مثلا ناشری 200 بند کاغذ گرفته اما تسویه نکرده و حتی اعلام وصول هم نگرفته است.

این عضو کارگروه تخصیص کاغذ سپس بیان کرد: این ناشران برای این که کاغذ بگیرند، باید کتاب چاپ کنند تا شمارش انجام شود. پس این ترس در این گونه ناشران افتاده که اگر کاغذ را بفروشم دیگر نمی توانم کاغذ بعدی را بخرم.

درخواست های غیر واقعی برای کاغذ کمتر شده است

جعفریه در ادامه با اشاره به امضای نامه ای توسط 150 ناشر در دولت احمدی نژاد مبنی بر نخواستن کاغذ یارانه ای، اظهار کرد: بیانیه به خاطر این بود که سودِ کتابِ چاپ نکرده بیشتر از کتاب چاپ شده بود. این کارگروه این جمله را لحاظ کرده است. ما کاری می کنیم که سود کتاب چاپ نکرده بیشتر نباشد و ناشر کتاب را چاپ کند. اگر به این نقطه برسیم، ناشران به سراغ این قضیه نمی روند. درخواست های اولیه برای کاغذ 50 درصدش به اصطلاح روی هوا بود و حالا کمتر از شش درصد غیر واقعی بود. یعنی همه درخواست های واقعی تر شده است. این گونه هم کار سریعتر می شود و هم کتاب بیشتری چاپ می شود.

کمالی نژاد هم تاکید کرد: این موضوع فقط محدود به فعالیت کارگروه ما نیست و نهادهای دیگر نیز بازار را رصد می کنند.این باعث ترس ناشر می شود که باید حرفه ام را کنار بگذارم و کاغذ آزاد بخرم که برایش مقرون به صرفه نیست. به نحوی نظارت باعث شد کار به نحو احسنت پیش برود.

کمالی نژاد تاکید کرد: چیزی به نام کاغذ احتکار در سامانه توزیع نیامده است. البته ناشران هم این نوع کاغذها را نمی خواستند و بنابراین معاونت وارد نشد.

سپس بخش روند بررسی و تخصیص کاغذ بر اساس ضوابط این کارگروه انجام شد.

بنا بر اسناد ارایه شده، از 16 آذر ماه تا 8 دی ماه به جز استان های قم، خراسان و اصفهان 644 ناشر درخواست کرده اند که 500 نشر بررسی شده است.

درباره کتاب سازی هایی که ممکن است به خاطر دریافت کاغذ دولتی شکل بگیرد نیز به گفته اعضای کارگروه تخصیص اختلاف در تعریف کتاب سازی وجود دارد.

به گزارش ایسنا نشست فرآیند تخصیص کاغذ دولتی به ناشران در کارگروه تخصیص عصر روز سه شنبه،10 دی ماه، برگزار شد.
مهدی اسماعیلی راد - دبیر کارگروه تخصیص کاغذ کتاب وزارت ارشاد - با اشاره به شکل گیری سامانه کاغذ از سال گذشته و توضیح روند ثبت نام در سایت این سامانه، اظهار کرد: ناشران ابتدا درخواست خود وارد و سپس مجوز کتاب را بارگذاری می کنند. البته امیدوارم سال آینده به درگاه اداره کتاب دسترسی داشته باشیم تا نیازی نباشد مجوزها را بارگذاری کنند و فقط شماره مجوز را وارد کنند و ما به صورت وب سرویس از روی سامانه اداره کتاب کنترل کنیم. بعد از این مرحله، ناشر تقاضای کاغذ را بر اساس تیراژ می گذارد و سامانه بر اساس قطع کتاب حساب می کند که کتاب به چقدر کاغذ نیاز دارد. حالا ناشر می تواند یک درخواست داشته باشد، یا 10 درخواست یا صد درخواست.
او افزود: ما در کمیته تخصیص، در جلسه هایی که دو هفته یک بار یا هفته ای یک بار برگزار می کنیم، تقاضاهایشان را مورد بررسی قرار می دهیم و کاغذ تخصیص داده می شود.
اسماعیلی راد با بیان این که هر ناشری که مجوز داشته باشد می تواند درخواست کاغذ بدهد، گفت: در سامانه امکان پرداخت از طریق درگاه اینترنتی وجود دارد و ناشر تا سقف 50 میلیون تومان می تواند پرداخت داشته باشد و فقط برای دریافت حواله مراجعه کند.
به گفته او، اعتراض نسبت به تخصیص کاغذ نیز به صورت الکترونیکی (بخش تیکت) است و به تماس ناشران نیازی نیست. همان گونه که در هفته گذشته به بیش از 250 سوال و اعتراض پاسخ داده شده است؛ درباره این که تخصیص داده شده و منتظر پیش فاکتور باشید یا تخصیص داده نشده است و چرایی آن.
دبیر کارگروه تخصیص کاغذ کتاب وزارت ارشاد خاطرنشان کرد: بررسی تقاضای مجدد کاغذ بر اساس ثبت شمارش کتاب است که کارگروه نظارت بر مصرف آن را نجام می دهد و این موضوع بر عهده اتحادیه است. تقاضای شمارش هم از طریق این سامانه انجام می شود. دوستان اتحادیه تا 72 ساعت این شمارش را انجام می دهند و گزارشش را برای ما می فرستند.
او تاکید کرد: بررسی تقاضاها(برای تخصیص کاغذ) بر اساس موجودی کاغذ انجام می شود و گاه تاخیر در صدور پیش فاکتور به خاطر این موضوع است. ممکن است تقاضا در یک هفته بررسی شود و گاه ممکن است به ماه برسد. از زمانی ما برای ناشران پیش فاکتور صادر می کنیم، 72 ساعت زمان برای پرداخت می گذاریم و بعد از پرداخت ناشر ما بین 7 تا 10 روز حواله می دهیم.
مهدی اسماعیلی راد سپس درباره تطبیق میزان درخواست ناشران برای کاغذ و تخصیص کاغذ از طریق سامانه، بیان کرد: این موضوع به ناشر بستگی دارد. ناشران حرفه ای تقاضای شان به گونه ای است که آنچه درخواست می کنند تخصیص داده می شود زیرا با مصرف سال گذشته شان یا شمارشان تطبیق دارد.
علی جعفریه، ناشر و دیگر عضو این کمیته، نیز گفت: درخواستی که مشکلی نداشته باشد، به صورت صددرصد تخصیص داده می شود؛ مثلاً اینکه تیراژش واقعی باشد.
به گفته اسماعیلی راد، پیش فاکتورها به صورت ماهانه باطل می شود و گاه پیش می آید که ناشری توان پرداخت ندارد و این موضوع در درخواست بعدی او تاثیری نخواهد داشت .
او درباره این که گاه واردکننده (با ارز دولتی) به دنبال فروش کاغذ به صورت آزاد هستند، اظهار کرد: این طور نیست که بخواهند کاغذ را به صورت آزاد بفروشند؛ از تیر ماه 98 کارگروه کاغذ کتاب شکل گرفته است و واردکننده ای که در این حوزه تقاضا می دهد، شرایط توزیع آن را پذیرفته است و به دنبال فروش آزاد آن نیست. قیمت کاغذ موجود در بازار پایین تر از چیزی است که برای واردکننده تمام می شود.

کاهش قیمت کاغذ و افزایش توزیع آن

او در توضیح این که گفته می شود وارد کننده با ارز دولتی کاغذ را وارد می کند و با با پرداخت مابه التفاوت ارز (پایین تر از ارز بازار)، آن را به صورت آزاد می فروشد، تاکید کرد: الان اصلا این طور نیست. این اتفاق الان نیفتاده، بلکه در گذشته بوده است. در سال 97 کاغذ بسیاری وارد شد، فکر می کنم 70هزار تن. در جلسه با آقای جهانگیری مصوب شد کاغذ به همان شکل باشد و برای سال جدید 40 هزار تن برای فرهنگ و 40 هزارتن برای مطبوعات سهمیه قرار دادند. این مصوبه برای کارگروه سال قبل اجرایی نشد. آن زمان تنظیم بازار بخشنامه ای داد تا واردکنندگان کاغذ ما به تفاوت بدهند و کاغذ با نرخ ارز نیمایی حساب شو. این کاغذها هستند که قیمت کاغذ را به این شکل نگه داشته اند. امسال قیمت جهانی کاغذ افزایش نداشته و حتی کاهش هم داشته است. اکنون هم عرضه نسبت به تقاضا زیاد است و قیمت کاهش یافته است. یکی از دلایل گرانی کاغذ در سال گذشته کمبود کاغذ بود.

وزارت ارشادعامل افزایش قیمت کاغذ نبود

اسماعیلی راد همچنین بیان کرد: ما دو مدل کاغذ برای مصرف داریم؛ یکی برای فرهنگ است و دیگری برای صنعت. آمار گمرک سال 97 نشان می دهد کاغذ زیادی وارد کشور شد. کارگروه کاغذ تشکیل و تصویب شد با ارز 4200 کاغذ وارد کنند، بعد مابه التفاوت با دلار 9000 تومان پرداخت کردند. این ها باعث شده قیمت کاغذ کاهش داشته باشد. به واردات تجار هم ربطی ندارد. این که برخی می گویند ما قیمت کاغذ را پایین آورده ایم و ارشاد باعث شده بود بالا برود، فرافکنی است. ارشاد آخر شهریور سال 97 وارد این موضوع شد و آبان همان سال سیستم توزیع راه انداخت. آن موقع قیمت کاغذ به چه شکل بود؟ نباید این ها را فراموش کنند.

جعفریه نیز با بیان این که برخی از تجار کاغذ با افزایش قیمت ارز و گران شدن کاغذ، درِ انبارهایشان را بستند، گفت: زمانی که سازمان تعزیرات به این موضوع وارد شد، آن ها کالاهای شان را از تهران خارج کردند و فکر نمی کردند ارشاد به این موضوع وارد بشود و قیمت کاغذ را پایین بیاورد. ما به ناشران توصیه می کردیم کاغذ آزاد نخرند. حالا که قیمت کاهش داشته است، آن ها (محتکران کاغذ) کاغذهایشان را به بازار وارد می کنند.

احمد کمالی نژاد، دیگر عضو این کارگروه نیز بیان کرد: با ساماندهی انبارهای کشور و گسترش چتر نظارتی سازمان تعزیرات، این تجار مجبور شدند کاغذهایشان را وارد بازار کند. و از طرف دیگر توزیع کاغذ توسط ارشاد به کاهش قیمت کاغذ کمک کرد. در سال 97 موارد اخلاقی خوبی میان برخی از تاجر و ناشر رخ نداد و سوء استفاده هایی شکل گرفت. آن آقایان تمایل داشتند این سامانه نباشد و خودشان کاغذ توزیع کنند.

اسماعیلی راد هم با طرح این سوال که چرا قیمت کاغذ زمان تا زمان مصرف کاغذ توسط ناشران آموزشی پایین نیامد و حالا پایین آمده است، توضیح داد: الان مصرف کاغذ پایین آمده، بنابراین قیمت کاهش داشته است. اگر بخواهیم فرافکنی کنیم، نمی شود صحبت کرد. واقعیت چیزهایی نیست که دوستان می گویند. این که ارشاد باعث شد قیمت کاغذ بالا برود و حالا که کنار کشیده است باعث کاهش قیمت کاغذ شد، یک فرافکنی و دروغ بزرگ است.

در ادامه آمار توزیع کاغذ قبل و بعد از شکل گیری کارگروه تخصیص کاغذ نشان داده شد.
از تاریخ پنجم آبان ماه سال 97 تا 17 تیرماه سال 98، 4074 فاکتور برای دریافت کاغذ به میزان 20 میلیون و 590 هزار و 923 کیلوگرم صادر شده است. البته استان قم، خراسان و اصفهان به صورت کلی در این فاکتور هستند. همچنین طبق این اسناد، از زمان شکل گیری کارگروه تخصیص کاغذ از تاریخ 18 تیرماه تا دوم دی ماه 1398 تعداد 3966 فاکتور به میزان 9701562 کیلوگرم کاغذ تحویل داده شده است.

تقاضای منطقی ناشران با راه اندازی کارگروه نظارت بر مصرف

به گفته اسماعیلی راد، از زمانی که کارگروه نظارت بر مصرف کاغذ راه اندازی شده و تخصیص کاغذ به شمارش منوط شده است، تقاضا برای کاغذ منطقی تر شده است و ناشران تقاضای اضافه نمی دهند. او همچنین تاکید کرد، بررسی تقاضاها بر اساس موجودی کاغذ است.

اسماعیلی راد این مسئله را که برخی از واردکنندگان کاغذ، قیمت بالاتری را به وزارت ارشاد می دهند و به نوعی گران فروشی می کنند، بی انصافی دانست و گفت: ما در هرصنفی خوب و بد داریم و افرادی که در آنجا (وزارت ارشاد) هستند، آدم های بی سوادی نیستند. بنابراین به راحتی می توان قیمت را درآورد، چراکه بازار رقابتی است.

ناشران آموزشی کاغذ می گیرند یا نه؟

به گفته کمالی نژاد، در کارگروه قبلی به ناشران آموزشی کاغذ داده می شد و مصرف عمده کاغذ برای این ناشران بود.

البته اسماعیلی راد هم گفت: ناشران آموزشی جزو اولویت های ما برای تخصیص کاغذ نیستند. البته اگر موجودی داشته باشیم، به آن ها می دهیم.

همچنین به گفته جعفریه این موضوع درباره ناشران آموزشی شهرستان ها به خاطر ملاحظاتی از جمله رونق چاپخانه های شهرستان ها فرق می کند و به آن ها کاغذ تخصیص داده می شود.

ناشران نگران کاغذ نباشند

اسماعیلی راد درباره تامین کاغذ ناشران باتوجه به نزدیکی به ایام نمایشگاه، اظهار کرد: هر کاغذی که به سیستم ما وارد شود، توزیع می کنیم. عدد نمی دهیم تا بازار سوء استفاده نکند. هر ناشری ثبت نام کند، کاغذ می گیرد. هر ناشری بخواهد برای نمایشگاه کتاب چاپ کند، کاغذش موجود است. میزان کاغذ تا برج سوم سال دیگر هم جواب می دهد و هیچ مشکلی برای ناشری که بخواهند کتاب چاپ کنند وجود ندارد و از بازار آزاد نخرند.

کاهش قیمت کاغذ در بازار

جعفریه با بیان این که هر بند کاغذ بالک از هفته گذشته 50 هزارتومان کاهش داشته است، گفت: قبلا که کاغذ دولتی می گرفتند و کاغذ وارد بازار می شد، قیمت کاغذ فرقی نمی کرد و دست دلال های می گشت. اما در چهار پنج ماهه اخیر کاغذهایی که تخصیص و توزیع شده است، تقریبا 90 درصدش به دست مصرف کننده واقعی رسیده و به دست دلال نمی افتد. منِ ناشر از بازار تهیه نمی کنم و این باعث کاهش قیمت بازار شده است. فکر می کنم با این سیستم توزیع کاغذ باز هم کاهش 30 هزار تومانی کاغذ را خواهیم داشت.

او درباره نظارت بر مصرف کاغذ هم توضیح داد: دوستان در قسمت نظارت یک سری آدم کارکشته هستند. نظارت درستی است و برخی از ناشرنماها که لت می چسبانند، شناسایی می کنند و کاغذ به آن ها تعلق نمی گیرد و به کمیته انضباطی معرفی می شوند.

کمالی نژاد هم در توضیح این موضوع گفت: در سال 97 ناشرانی بودند که کاغذ گرفته و بعد آن را فروخته بودند اما حالا نمی توانند کاغذ بگیرند.
او با بیان این که نمی توان عدد دقیقی درباره میزان تخلف درآورد، گفت: در بررسی هایی که انجام می دهیم، می بینم مثلا ناشری 200 بند کاغذ گرفته اما تسویه نکرده و حتی اعلام وصول هم نگرفته است.

این عضو کارگروه تخصیص کاغذ سپس بیان کرد: این ناشران برای این که کاغذ بگیرند، باید کتاب چاپ کنند تا شمارش انجام شود. پس این ترس در این گونه ناشران افتاده که اگر کاغذ را بفروشم دیگر نمی توانم کاغذ بعدی را بخرم.

درخواست های غیر واقعی برای کاغذ کمتر شده است

جعفریه در ادامه با اشاره به امضای نامه ای توسط 150 ناشر در دولت احمدی نژاد مبنی بر نخواستن کاغذ یارانه ای، اظهار کرد: بیانیه به خاطر این بود که سودِ کتابِ چاپ نکرده بیشتر از کتاب چاپ شده بود. این کارگروه این جمله را لحاظ کرده است. ما کاری می کنیم که سود کتاب چاپ نکرده بیشتر نباشد و ناشر کتاب را چاپ کند. اگر به این نقطه برسیم، ناشران به سراغ این قضیه نمی روند. درخواست های اولیه برای کاغذ 50 درصدش به اصطلاح روی هوا بود و حالا کمتر از شش درصد غیر واقعی بود. یعنی همه درخواست های واقعی تر شده است. این گونه هم کار سریعتر می شود و هم کتاب بیشتری چاپ می شود.

کمالی نژاد هم تاکید کرد: این موضوع فقط محدود به فعالیت کارگروه ما نیست و نهادهای دیگر نیز بازار را رصد می کنند.این باعث ترس ناشر می شود که باید حرفه ام را کنار بگذارم و کاغذ آزاد بخرم که برایش مقرون به صرفه نیست. به نحوی نظارت باعث شد کار به نحو احسنت پیش برود.

کمالی نژاد تاکید کرد: چیزی به نام کاغذ احتکار در سامانه توزیع نیامده است. البته ناشران هم این نوع کاغذها را نمی خواستند و بنابراین معاونت وارد نشد.

سپس بخش روند بررسی و تخصیص کاغذ بر اساس ضوابط این کارگروه انجام شد.

بنا بر اسناد ارایه شده، از 16 آذر ماه تا 8 دی ماه به جز استان های قم، خراسان و اصفهان 644 ناشر درخواست کرده اند که 500 نشر بررسی شده است.

درباره کتاب سازی هایی که ممکن است به خاطر دریافت کاغذ دولتی شکل بگیرد نیز به گفته اعضای کارگروه تخصیص اختلاف در تعریف کتاب سازی وجود دارد.

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم کارگروه تخصیص کاغذ که در اتحادیه تعاونی ناشران سراسر کشور ( آشنا) تشکیل می شود، عصر روز گذشته سه شنبه 10 دی ماه در جلسه خود میزبان اصحاب رسانه بود. محمد علی جعفریه مدیر نشر ثالث احمد کمالی نژاد نماینده وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و مهدی اسماعیلی راد دبیر کارگروه در این نشست حضور داشتند.

مهدی اسماعیلی راد رئیس اتحادیه ناشران آشنا در ابتدای این نشست در سخنانی با اشاره به سامانه تخصیص گفت: سامانه ای که برای توزیع کاغذ طراحی شده است، شبیه سامانه ای است که چندین سال است برای ثبت نام ناشران در نمایشگاه کتاب مورد استفاده قرار می گیرد. ناشر برای دریافت کاغذ وارد سامانه شده و ثبت نام خود را انجام می دهد و پس از آن مجوز چاپ کتاب، نسخه pdf کتاب و مجوز نشر خود را وارد می کند، البته ما ظرف چند ماه آینده به درگاه اداره کتاب متصل خواهیم شد و دیگر نیازی به بارگذاری تصویر مجوز نیست بلکه تنها شماره مجوز ثبت می شود.

اسماعیلی راد در پاسخ به این پرسش تسنیم که معمولاً ناشران آن میزانی را که تقاضا می کنند دریافت می کنند یا خیر گفت: ما در تخصیص کاغذ عملکرد سال های گذشته ناشر را مورد ارزیابی قرار می دهیم، البته در کمیته ای که از ابتدا برای کاغذ در وزارت ارشاد تشکیل شده بود، تنها عملکرد سال های گذشته ناشر ملاک بود، اما اکنون در کمیته تخصصی یکی از آیتم ها نظارت بر مصرف است، ما درخواستی را که مشکلی نداشته باشد به صورت صددرصد می دهیم، در صورتی که در شمارگان شمارش شده اظهاراتشان واقعی باشد.

وی در پاسخ به پرسشی مبنی بر اینکه گزارشاتی وجود دارد، مبنی بر اینکه تعدادی از واردکنندگان کاغذ دولتی زمانی که ارز دولتی را گرفته و کالا را به کشور وارد کردند، از واردات کالا با ارز دولتی سرباز زده و خواستار ارز مبادله ای شده اند، در بانک مرکزی نیز ارز مبادله ای را با آنها ارزان تر از قیمت بازار حساب کرده اند آیا این صحت دارد، گفت: خیر چنین نیست، جریان اینگونه است که سال 97کاغذ های زیادی به کشور وارد شد، اما از خرداد ماه امسال بود که جهانگیری معاون اول رئیس جمهور مصوبه ای داد که کاغذ به همان شکل سابق باز می گردد و تنها 40 میلیارد مطبوعات و 40 میلیارد نشر از کاغذ دولتی بهره مند شوند. پس از آن آقای کلامی نیز بخشنامه ای را ابلاغ کرد که کاغذهایی که آمده باید مابه التفاوت بدهند و نرخ این مابه التفاوت را دلار 9 هزار تومان گرفتند، بنابراین کاغذها به این شکل وارد شد.

وی افزود: الان قیمت جهانی کاغذ افزایش نداشته است، حتی تا حدودی کاهشی بوده است و مصرف کننده هم اندک است و به همین دلیل قیمت کاغذ در بازار آزاد پایین آمده است.

علی جعفریه مدیر انتشارات ثالث نیز که در این نشست بود در سخنانی گفت: یکسری تجار هستند که سالهاست کاغذ به کشور وارد می کنند، وقتی تحریم ها شروع شد اینها در انبارهای خود محموله های فراوان کاغذ داشتند، اما درها را بسته بودند و حتی در دوره ای از تهران کالاها را خارج کردند و به بسیاری از شهرهای مختلف از جمله زنجان بردند، تصور می کردند که وزارت ارشاد و ناشران نمی توانند قیمت کاغذ را پایین بیاورند، ما آن زمان به ناشران گفتیم این کاغذ را نخرید چون کاغذ گران است. بنابراین کاغذها در انبارها ماند و اکنون از 2 تا 3ماه گذشته که قیمت ها کاهش یافته است بسیاری از همین محتکران کاغذها را به بازار تزریق می کند.

وی ادامه داد: حتی در موردی پیش آمد که یک تاجر برای فرار از بار مالیاتی تعدادی از کاغذ های خود را به نام یک ناشر فاکتور زده بود و زمانی که آن ناشر برای محاسبه مالیات خود به اداره مالیات مراجعه کرد، متوجه شد که 14 میلیارد تومان برایش مالیات بریدند ، پس از پرس و جو به این نتیجه رسیدیم که پارتهایی از کاغذهای وارداتی را به نام این ناشر ثبت کرده اند.

اسماعیل راد با اشاره به جداول آماری توزیع کاغذ گفت: از زمان شکل گیری کارگروه یعنی از 5 آبان سال 97 تا 17 تیر ماه سال 98 یعنی قبل از شکل گیری کارگروه تخصصی 1905ناشر درخواست دریافت کاغذ دولتی ثبت کرده اند که تناژ آن به کیلوگرم معادل 20590932 بوده است، پس از آن یعنی از زمان شکل گیری کارگروه 18تیرماه 98 تا دوم دی ماه سال جاری 3966 ناشر تقاضای کاغد داشتند که تناژی به اندازه 9701563 کیلوگرم توزیع شده است. در مجموع آمار توزیع کاغذ از زمان تشکیل کارگروه کاغذ وزارت ارشاد 30292494 کیلوگرم بوده است.

وی ادامه داد: در مجموع از 40 هزار تن کاغذ نشر، 25 درصد وارد کشور شده است، توجه داشته باشید که امکان دارد ناشری چند نوبت کاغذ گرفته باشد، بنابراین 1960 ناشر تقاضا داده اند, اما 4074فاکتور برای آنها صادر شده است. در سال 97برای ناشران آموزشی نیز کاغذ اختصاص داده شده است.
اسماعیلی راد اضافه کرد: طبق آمارهای خانه کتاب در سال 97 ناشران 48 هزار تن کاغذ مصرف کرده اند.

اسماعیل راد در پاسخ به پرسش تسنیم مبنی بر اینکه برخی واردکنندگان ادعا می کند واردکنندگان همکار با وزارت ارشاد کاغذ را گران می فروشند آنها در پیش فاکتور های خود هر پارت کاغذ از 100 تا 150 دلار بالاتر از قیمت تمام شده درج می کنند، گفت : چنین چیزی صحت ندارد، واردات کاغذ یک بازار رقابتی است. چنین کاری نمی توان انجام داد. ما با واردکنندگان سالمی همکاری می کنیم، برای نمونه وارد کننده ای بوده است که از یک کارخانه در پرتغال کاغذ را بندی 970 دلار خریده است، ولی تولید کننده به او گفته است، چون مشتری سابق من هستیو، هر کیلو 10 دلار به تو تخفیف خواهم داد، اما این واردکننده این 10 دلار را هم در فاکتور خود ثبت کرده است. یا اکنون موردی داریم که وارد کننده کاغذ بالکی را هر پارت 776 دلار پیشنهاد داده است، یعنی 100 دلار پایین تر از قیمت سایر واردکنندگان، طبعا حضور این واردکننده دیگران را کنار خواهد زد. این کم لطفی است که بگوییم ارشاد کاغذ را گران تر می فروشد، اتفاقاً این اتفاق در دوره های قبل رخ داده است، واردکننده ای کاغذ را کیلویی 1800 دلار آورده بود که با شکل گیری کارگروه تخصصی حاضر شد آن را 900 دلار بفروشد.

محمد علی جعفریه مدیر نشر ثالث نیز در پاسخ درباره تخصیص کاغذ و فساد هایی که در این زمینه وجود دارد گفت: قبل از اینکه نظارتی وجود نداشت، کاغذ در اختیار دلالان و کاغذ فروشان قرار می گرفت، اما در ماه های گذشته می توان مدعی شد که 90 تا 95درصد کاغذهای توزیعی به دست مصرف کننده واقعی رسیده است, دیگر ناشران نمی رود که از بازار آزاد کاغذ تهیه کنند. به نظر من قیمت کاغذ طی یک ماه آینده 20 تا 30 هزار تومان نیز بیشتر پایین خواهد آمد.

احمد کمالی نژاد در پاسخ به پرسش دیگر تسنیم مبنی بر اینکه آیا گزارشاتی کارگروه نظارت وجود دارد و اینکه آیا ناشرانی هستند که تخلف کرده باشند گفت : برخی ناشران نماها هستند که کاغذ را در سال 97 گرفته اند و آن را فروختند، الان این ناشران دیگر نمی توانند کاغذ بگیرند پرنده هایی هم برایشان تشکیل شده است.
جعفریه نیز افزود: در دوره اول ریاست جمهوری آقای احمدی نژاد نامه ای توسط 150 ناشر به امضا رسید که اعلام کردند ما کاغذ یارانه ای نمی خواهیم، چون سود کتاب چاپ نکرده آن زمان بیشتر از کتاب چاپ کرده بود.( اشاره به فروش کاغذ در بازار آزاد توسط ناشران در سالهای 85 و 86 ) ما در کارگروه کاغذ تلاش کردیم به گونه ای عمل کنیم که سود کتاب چاپ نکرده بیشتر از کتاب چاپ کرده نباشد. اکنون می توان به جرئت ادعا کرد که از بین همه درخواست هایی که برای دریافت کاغذ به دست ما می رسد 5 تا 6 درصد درخواست ها غیر واقعی است.

بنا به گفته اسماعیلی را تاکنون هیچ کاغذی که توسط نهاد های مربوطه از ابزارهای احتکار کشف و شناسایی شده است به سیستم توزیع کاغذ دولتی وارد نشده است تنها 500 تن به مطبوعات اختصاص پیدا کرده است.
کمالی نژاد نیز در این باره ادامه افزود: برخی از ناشران بودند که به ما اعلام کردند اگر کاغذها مصادره ای است ما این کاغذها را نمی خواهیم بنابراین وزارت ارشاد اساساً به دنبال این نرفت که کاغذ های کشف شده را در سیستم توزیع وارد کند.

اسماعیلی راد در پایان سخنان خود به درخواست های 16 آذر تا 8 دیماه ناشران برای دریافت کاغذ اشاره کرد و گفت 644 ناشر از استانهای کشور به جز قم اصفهان و خراسان تقاضای دریافت کاغذ داشتند که این تقاضا در جلسه امروز بررسی می شود این جلسات کارگروه ممکن است روزانه, هفتگی, دو هفته یک بار باشد و از مجموعه معاونت فرهنگی وزارت ارشاد اتحادیه تهران و اتحادیه ناشران سراسر کشور آشنا اعضا در آن حضور دارد.

بخش دیگری از این نشست نیز به موضوعاتی چون قاچاق کتاب و کتاب سازی ها اشاره داشت که جعفریه در سخنانی از شناسایی 750 هزار جلد کتاب قاچاق در سال گذشته توسط کمیته صیانت خبر داد و گفت: اصحاب رسانه شایسته است که ناشران را در پیگیری موضوع قاچاق کتاب بیشتر حمایت کنند.چرا که کاغذی که به صورت کاغذ دولتی وارد کشور می شود، در حقیقت ارز آن از ارز دارو حاصل شده است، ما درخواست دادیم که به کاغذ ارز داده شود، بنابراین از بودجه ای که برای دارو در نظر گرفته بودند کاسته شد تا کاغذ از ارز بهره مند شود. شایسته نیست که این ارز در اختیار کسانی قرار گیرد که اقدام به کتاب سازی و قاچاق کتاب می کنند.

انتهای پیام/

محمدرضا ناجیان، مدیر نشر رسا در گفت وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) ، با اشاره به مطالبات خود از سی وسومین نمایشگاه کتاب تهران عنوان کرد: از سال گذشته اقداماتی برای برخورد با ناشران متخلف و کپی کار انجام شد و شنیده ایم که این روند سالم سازی ناشران شرکت کننده قرار است در نمایشگاه سی وسوم هم ادامه داشته باشد.

وی افزود: در طول سالیان گذشته تخلفاتی در زمینه عرضه و انتشار کتاب های کپی از روی آثار ناشران دیگر در نمایشگاه انجام شده بود که خوشبختانه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و مدیران نمایشگاه تلاش کردند با این موضوعات برخورد جدی داشته باشند.

ناجیان با اشاره به برخی از این تخلفات توضیح داد: وقتی در بخش هایی مثل ناشران عمومی یا دانشگاهی رفت و آمد می کنیم، شاهد هستیم که از یک کتاب معروف و پرفروش چندین ترجمه در نمایشگاه عرضه شده است که این کتاب ها از روی یک نسخه اصلی کپی شده است.

وی درباره تبعات این موضوع در حوزه نشر گفت: چنین اقداماتی ناشر واقعی را از انتشار کتاب های جدید و به روز دلسرد می کند و با خودش می گوید که اگر باز هم یک کتاب خوب انتخاب و به جامعه فرهنگی عرضه کند، اما ناشران دیگر به سراغش بروند سرمایه اش به هدر می رود.

مدیر نشر رسا لطمه وارد شدن به نشر حرفه ای از دیگر تبعات این موضوع دانست و ادامه داد: این موضوع به مرور انگیزه ناشران برای چاپ کتاب های جدید را از بین می برد و به همین دلیل معتقدم که در نمایشگاه کتاب تهران باید با این موضوع مقابله کرد تا این ناشران در عرصه های دیگر نیز نتوانند حضور داشته باشند.

ناجیان با اشاره به لزوم هماهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران در این زمینه عنوان کرد: دولت می تواند با مشورت دست اندرکاران و پیشکسوتان صنعت نشر با عرضه چنین آثاری در نمایشگاه کتاب تهران مقابله کند و چنین حرکت هایی در نمایشگاه سی وسوم تقویت شود.

وی نتیجه این موضوع را سالم سازی صنعت نشر دانست و گفت: زمانی که جلوی تخلفات این افراد سودجو در صنعت نشر گرفته شود به مرور محیط سالمی در کتاب های ایجاد می شود و آثاری با ترجمه های اصیل به دست مردم می رسد، از سوی دیگر خوانندگان هم اعتماد بیشتری به ناشران پیدا می کنند.

به گفته ناجیان، فروش غیرواقعی و نقد کردن بن کارت ها توسط برخی ناشران و غرفه ها نیز نقد دیگری است که به نمایشگاه کتاب وارد است و امیدوارم با اجرایی شدن سامانه متمرکز فروش این موضوع روند کاهشی داشته باشد.

وی با بیان اینکه چشم انداز سالم سازی محیط نمایشگاه برای ما روشن است، گفت: امیدواریم شرایطی فراهم شود که کارها به نتیجه برسد و در سی وسومین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران شاهد وضعیت بهتری بر نظارت و عملکرد ناشران در بخش های مختلف باشیم.

فرهنگ امروز/ یگانه عرب: مقوله ارائه تخفیف کتاب توسط کتاب فروشی ها، اتفاقی متداول و حرفه ای نیست؛ اما اگر کتاب فروشی ها بخواهند در شرایط خاص به اهالی کتاب تخفیفی بدهند، این تخفیف باید متناسب با ضوابط و اصول اتحادیه ناشران و کتاب فروشان باشد. متناسب با این قواعد؛ کتاب فروشان می توانند چهار بار در سال، یعنی در هرفصل یک بار با هماهنگی اتحادیه صنفی خود، در زمان های معین، تخفیف های معقولی ارائه کنند اما با این وجود؛ برخی از کتاب فروشی ها خلاف این قانون عمل می کنند و همچنان به فروش کتاب با تخفیف های نامعقول 40 تا 50 درصد مبادرت دارند.

ارائه تخفیف های نامتعارف را می توان در کوچه ها و خیابان های فرعی خیابان انقلاب چون خیابان فخررازی، خیابان منیری جاوید و کوچه های فرعی این خیابان ها و پاساژها بیشتر دید؛ تخفیف هایی که رئیس کمیسیون بازرسی اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران در گفت وگو با ایبنا، آن ها را مصداق جرم دانسته و برخورد و پلمب واحدهای صنفی عامل را وعده داده است. (اینجا بخوانید)

تخفیف 50درصدی کتاب و آسیب به اقتصاد نشر
بابک کاشی چی؛ مدیرمسئول انتشارات گوتنبرگ درباره ارائه تخفیف در برخی کتاب فروشی ها می گوید: کتاب فروشی هایی که با تخفیف های بالای 40 تا 50 درصدی کتاب می فروشند، قطعا به بازار نشر صدمه می زنند و به دلیل اینکه تعداد افرادی که درباره کتاب های افست و قاچاق اطلاعات دارند، کم است، مخاطبان بسیاری را به خود جذب می کنند.

از نظر این ناشر، مشتریان در شرایطی از تخفیف ها استقبال می کنند که نمی دانند فرایند فروش کتاب ها با 50 درصد تخفیف، چه اثرات بدی در اقتصاد نشر و کسب وکار ناشران و کتاب فروشان معتبر به وجود می آورد.

وی با اشاره به اینکه ناشران معتبر، کتاب های خود را با تخفیف های کم به شبکه های توزیع و کتاب فروشی ها ارائه می کنند، توضیح می دهد: وقتی کتاب فروشی هم همان کاری را می کند که نمایشگاه ها و بساط های 50درصد تخفیفی ادامه می دهد، حتی آگاه سازی مخاطب نیز راه حل مناسب و کارسازی نیست؛ چراکه وقتی مخاطب در فضای معتبر کتاب فروشی قرار می گیرد، از کجا باید بداند که این کتاب ها کپی، قاچاق و یا افست هستند.

به گفته کاشی چی، خودِ ناشران معتبر به دلیل هزینه بالای تولید کتاب و اهمیت به محتوای انتشاریافته در کتاب ها، آثار خود را با تخفیف های کم 10درصد به مخاطبان خود ارائه می کنند؛ بنابراین عرضه کتاب با درصد تخفیف بالا در کتاب فروشی ها، نمی تواند توجیهی داشته باشد.

بیشتر 50 درصدی ها، ترجمه اند
با بررسی موارد مختلف، درمی یابیم عمده کتاب هایی که با تخفیف های بالای 40 یا 50 درصدی فروخته می شوند، آثار ترجمه ای هستند که معمولا با زحمت های ناشر اصلی، توانسته اند به اندازه چندچاپ هم که شده، نظر مخاطبان را به خود جلب کنند و در ادامه، ناشران دیگری به طمع بهره مندی از بازار ایجاد شده، به ترجمه مجدد و در بسیاری از موارد، کپی برداری متن و بازنشر آن با اعمال تغییرات جزئی اقدام کرده اند.

علاوه بر این، ورود به بازار کتاب های پرفروش خارجی که عمدتا این عنوان های رمان، زبان، ادبیات و تاریخ را شامل می شوند، مزایای دیگری هم دارد؛ از جمله اینکه ناشر نه حق التالیفی برایشان می دهد و نه به دلیل استفاده از ترجمه های دیگر، حق ترجمه ای می پردازد. این مسئله باعث شده تا هزینه اولیه تولید کتاب پایین آمده و حتی هزینه ویراستار و حروف چین هم شامل کتاب ها نشود. البته فروشندگان کتاب های تخفیف دار، تاکید دارند که کتاب ها اصل بوده و با کتاب های ارائه شده در نمایشگاه های خیابانی و مترویی کاملا متفاوت اند.

کتاب های معتبر تخفیف ندارند!
مسئول کتاب فروشی بیدگل نیز درباره فروش کتاب های تخفیف دار در کتاب فروشی ها می گوید: کتاب هایی که با این تخفیف های نامعقول به مخاطب ارائه می شوند، همگی کپی یا قاچاق اند و انتشار و فروش آن ها با حقوق مولفان، مترجمان و ناشران شان مغایر است؛ چراکه صاحبان واقعی این آثاری، سهمی از فروش ندارند.

البته از نظر او، بخشی از این کتاب ها هم متعلق به ناشران پراکنده ای است که نتوانسته اند کتاب هاشان را بفروشند و به همین دلیل، آن ها را با تخفیف بالا به برخی از کتاب فروشی ها واگذار شده.

نقش صنف در مقابله با ناشرنماها
ارائه تخفیف های نامتعارف در کتاب فروشی ها، ضمن اینکه قوانین صنفی را زیر سوال می برد، آسیب های جبران ناپذیری دیگری را نیز به عرصه نشر وارد می کند؛ مثلا مشتری ها را به تخفیف های همیشگی عادت می دهد، نظم بین حلقه های نشر را ازبین می برد و عمدتا به دلیل رابطه مستقیم ناشر با کتاب فروشان، شبکه توزیع را تضعیف می کند. همچنین مهمترین آسیب توسعه این رویه، ایجاد بازاری ظاهرا قانونی برای رواج کتاب سازی ها و تعدد ناشرنماها است.

مدیر انتشارات گوتنبرگ درباره راهکارهای مقابله با این آسیب ها، عنوان می کند: برای مقابله با این اقدام، نقش بازوهای اجرایی اتحادیه ناشران و کتاب فروشان بسیار مهم و تاثیرگذار است. این اتحادیه به عنوان یک نهاد صنفی این وظیفه را دارد که مقابل این اتفاق بایستد، با ابزار جریمه و پلمب، با این ناشرنماها مقابله کند و نگذارند که این جریان در کتاب فروشی های معتبر نیز نفوذ کند.

صنعت نشر کتاب این روزها، شرایط سختی را پشت سر می گذارد و عوامل مختلفی همچون فشارهای اقتصادی و کاهش قدرت خرید مشتریان، بازارهای کتاب را با مشکل مواجه کرده است. حالا در چنین شرایطی، توسعه یافتن بازارهای غیرمجاز و رفتارهای ضدصنفی، از نظر کارشناسان و دست اندرکاران این حوزه، معضل مضاعفی است که در صورت تداوم، تبعات سنگینی را به همراه خواهد داشت.

ایبنا

به گزارش خبرنگار ایلنا، فرید قدمی در مورد عدم اعطای مجوز نشر دومین جلد از رمان اولیس از آثار جیمز جویس گفت: چند سال پیش که می خواستم رمان اولیس را ترجمه کنم فراخوان دادم که هر ناشری مایل است، کمک کند تا کل رمان را ترجمه و منتشر کنیم. بعد از اینکه ناشری پیشقدم نشد، تصمیم گرفتم تا آن را همانند بسیاری از ترجمه های دیگر این رمان در چند جلد منتشر کنم. جلد اول کتاب با کمترین حاشیه ممکن در عرض دو هفته از ارشاد مجوز گفت و چنانچه می دانید منتشر هم شد تا بعد که هیاهویی بی معنی از سوی کسانی که عمدتا کتاب را نخوانده بودند، منتشر شد. در این میان رسانه های خارجی و برخی روزنامه های داخلی به رمان حمله کرده و آن را مستهجن خواندند. نکته جالب این بود که همگی کسانی که اساسا رمان را نخوانده بودند معتقدند که جلد دوم باید سرشار از سانسور شود درحالیکه کسانی که جلد دوم را خوانده اند، می دانند که این اثر بدون کوچکترین سانسوری می تواند چاپ شود.

وی در ادامه با اشاره به برخی از وجوه درون مایه رمان اولیس افزود: رمان اولیس اساس از نظر من یک رمان متفکرانه است که در نقد ملی گرایی، استعمار انگلستان و سلطه کاتولیک است. وزارت ارشاد تحت تاثیر این فضا می گوید جلد دوم فی نفسه مشکلی ندارد ولی چون جلد سوم دارای ممیزی است، جلد دوم هم مجوز نمی تواند بگیرد. من فکر می کنم این نوع برخوردها باب میل کسانی است که خارج از ایران زندگی می کنند.

قدمی با بیان این مطلب که سایه پدیده سانسور باعث شده تا مشتی نویسنده و فیلمساز صرفا با مستمسک قرار دادن مبارزه با سانسور برای خود اعتباری جمع کنند افزود: برای همین در این مدت رسانه های خارجی فارسی زبان به شدت علیه اولیس موضع گرفتند چراکه منتشر شدن چنین اثری باعث برهم خوردن انگاره های آنان می شود. تمام حرف من این است که اگر قرار بود در یک اثر چند جلدی جلدهای بعدی مجوز نشر نگیرند اصلا چرا از ابتدا اجازه نشر داده شد.

وی در انتها تاکید کرد که به رغم این موانع هرگز حاضر نیست ترجمه جلدهای بعدی رمان اولیس را خارج از ایران منتشر کند.

فرید قدمی که در سال 2016 جایزه جیمز جویس از سوی بنیاد جیمز جویس زوریخ به او تعلق گرفت، پیش از این نیز ترجمه کامل شعرهای جیمز جویس را به همراه رساله شپش های اندیشه: سیاست جیمز جویس منتشر کرده بود.

به گزارش ایسنا نشست فرآیند تخصیص کاغذ دولتی به ناشران در کارگروه تخصیص عصر روز سه شنبه،10 دی ماه، برگزار شد.

مهدی اسماعیلی راد - دبیر کارگروه تخصیص کاغذ کتاب وزارت ارشاد - با اشاره به شکل گیری سامانه کاغذ از سال گذشته و توضیح روند ثبت نام در سایت این سامانه، اظهار کرد: ناشران ابتدا درخواست خود وارد و سپس مجوز کتاب را بارگذاری می کنند. البته امیدوارم سال آینده به درگاه اداره کتاب دسترسی داشته باشیم تا نیازی نباشد مجوزها را بارگذاری کنند و فقط شماره مجوز را وارد کنند و ما به صورت وب سرویس از روی سامانه اداره کتاب کنترل کنیم. بعد از این مرحله، ناشر تقاضای کاغذ را بر اساس تیراژ می گذارد و سامانه بر اساس قطع کتاب حساب می کند که کتاب به چقدر کاغذ نیاز دارد. حالا ناشر می تواند یک درخواست داشته باشد، یا 10 درخواست یا صد درخواست.

او افزود: ما در کمیته تخصیص، در جلسه هایی که دو هفته یک بار یا هفته ای یک بار برگزار می کنیم، تقاضاهایشان را مورد بررسی قرار می دهیم و کاغذ تخصیص داده می شود.

اسماعیلی راد با بیان این که هر ناشری که مجوز داشته باشد می تواند درخواست کاغذ بدهد، گفت: در سامانه امکان پرداخت از طریق درگاه اینترنتی وجود دارد و ناشر تا سقف 50 میلیون تومان می تواند پرداخت داشته باشد و فقط برای دریافت حواله مراجعه کند.

به گفته او، اعتراض نسبت به تخصیص کاغذ نیز به صورت الکترونیکی (بخش تیکت) است و به تماس ناشران نیازی نیست. همان گونه که در هفته گذشته به بیش از 250 سوال و اعتراض پاسخ داده شده است؛ درباره این که تخصیص داده شده و منتظر پیش فاکتور باشید یا تخصیص داده نشده است و چرایی آن.

دبیر کارگروه تخصیص کاغذ کتاب وزارت ارشاد خاطرنشان کرد: بررسی تقاضای مجدد کاغذ بر اساس ثبت شمارش کتاب است که کارگروه نظارت بر مصرف آن را نجام می دهد و این موضوع بر عهده اتحادیه است. تقاضای شمارش هم از طریق این سامانه انجام می شود. دوستان اتحادیه تا 72 ساعت این شمارش را انجام می دهند و گزارشش را برای ما می فرستند.

او تاکید کرد: بررسی تقاضاها(برای تخصیص کاغذ) بر اساس موجودی کاغذ انجام می شود و گاه تاخیر در صدور پیش فاکتور به خاطر این موضوع است. ممکن است تقاضا در یک هفته بررسی شود و گاه ممکن است به ماه برسد. از زمانی ما برای ناشران پیش فاکتور صادر می کنیم، 72 ساعت زمان برای پرداخت می گذاریم و بعد از پرداخت ناشر ما بین 7 تا 10 روز حواله می دهیم.

مهدی اسماعیلی راد سپس درباره تطبیق میزان درخواست ناشران برای کاغذ و تخصیص کاغذ از طریق سامانه، بیان کرد: این موضوع به ناشر بستگی دارد. ناشران حرفه ای تقاضای شان به گونه ای است که آنچه درخواست می کنند تخصیص داده می شود زیرا با مصرف سال گذشته شان یا شمارشان تطبیق دارد.

علی جعفریه، ناشر و دیگر عضو این کمیته، نیز گفت: درخواستی که مشکلی نداشته باشد، به صورت صددرصد تخصیص داده می شود؛ مثلاً اینکه تیراژش واقعی باشد.

به گفته اسماعیلی راد، پیش فاکتورها به صورت ماهانه باطل می شود و گاه پیش می آید که ناشری توان پرداخت ندارد و این موضوع در درخواست بعدی او تاثیری نخواهد داشت .

او درباره این که گاه واردکننده (با ارز دولتی) به دنبال فروش کاغذ به صورت آزاد هستند، اظهار کرد: این طور نیست که بخواهند کاغذ را به صورت آزاد بفروشند؛ از تیر ماه 98 کارگروه کاغذ کتاب شکل گرفته است و واردکننده ای که در این حوزه تقاضا می دهد، شرایط توزیع آن را پذیرفته است و به دنبال فروش آزاد آن نیست. قیمت کاغذ موجود در بازار پایین تر از چیزی است که برای واردکننده تمام می شود.

کاهش قیمت کاغذ و افزایش توزیع آن

او در توضیح این که گفته می شود وارد کننده با ارز دولتی کاغذ را وارد می کند و با با پرداخت مابه التفاوت ارز (پایین تر از ارز بازار)، آن را به صورت آزاد می فروشد، تاکید کرد: الان اصلا این طور نیست. این اتفاق الان نیفتاده، بلکه در گذشته بوده است. در سال 97 کاغذ بسیاری وارد شد، فکر می کنم 70هزار تن. در جلسه با آقای جهانگیری مصوب شد کاغذ به همان شکل باشد و برای سال جدید 40 هزار تن برای فرهنگ و 40 هزارتن برای مطبوعات سهمیه قرار دادند. این مصوبه برای کارگروه سال قبل اجرایی نشد. آن زمان تنظیم بازار بخشنامه ای داد تا واردکنندگان کاغذ ما به تفاوت بدهند و کاغذ با نرخ ارز نیمایی حساب شو. این کاغذها هستند که قیمت کاغذ را به این شکل نگه داشته اند. امسال قیمت جهانی کاغذ افزایش نداشته و حتی کاهش هم داشته است. اکنون هم عرضه نسبت به تقاضا زیاد است و قیمت کاهش یافته است. یکی از دلایل گرانی کاغذ در سال گذشته کمبود کاغذ بود.

وزارت ارشادعامل افزایش قیمت کاغذ نبود

اسماعیلی راد همچنین بیان کرد: ما دو مدل کاغذ برای مصرف داریم؛ یکی برای فرهنگ است و دیگری برای صنعت. آمار گمرک سال 97 نشان می دهد کاغذ زیادی وارد کشور شد. کارگروه کاغذ تشکیل و تصویب شد با ارز 4200 کاغذ وارد کنند، بعد مابه التفاوت با دلار 9000 تومان پرداخت کردند. این ها باعث شده قیمت کاغذ کاهش داشته باشد. به واردات تجار هم ربطی ندارد. این که برخی می گویند ما قیمت کاغذ را پایین آورده ایم و ارشاد باعث شده بود بالا برود، فرافکنی است. ارشاد آخر شهریور سال 97 وارد این موضوع شد و آبان همان سال سیستم توزیع راه انداخت. آن موقع قیمت کاغذ به چه شکل بود؟ نباید این ها را فراموش کنند.

جعفریه نیز با بیان این که برخی از تجار کاغذ با افزایش قیمت ارز و گران شدن کاغذ، درِ انبارهایشان را بستند، گفت: زمانی که سازمان تعزیرات به این موضوع وارد شد، آن ها کالاهای شان را از تهران خارج کردند و فکر نمی کردند ارشاد به این موضوع وارد بشود و قیمت کاغذ را پایین بیاورد. ما به ناشران توصیه می کردیم کاغذ آزاد نخرند. حالا که قیمت کاهش داشته است، آن ها (محتکران کاغذ) کاغذهایشان را به بازار وارد می کنند.

احمد کمالی نژاد، دیگر عضو این کارگروه نیز بیان کرد: با ساماندهی انبارهای کشور و گسترش چتر نظارتی سازمان تعزیرات، این تجار مجبور شدند کاغذهایشان را وارد بازار کند. و از طرف دیگر توزیع کاغذ توسط ارشاد به کاهش قیمت کاغذ کمک کرد. در سال 97 موارد اخلاقی خوبی میان برخی از تاجر و ناشر رخ نداد و سوء استفاده هایی شکل گرفت. آن آقایان تمایل داشتند این سامانه نباشد و خودشان کاغذ توزیع کنند.

اسماعیلی راد هم با طرح این سوال که چرا قیمت کاغذ زمان تا زمان مصرف کاغذ توسط ناشران آموزشی پایین نیامد و حالا پایین آمده است، توضیح داد: الان مصرف کاغذ پایین آمده، بنابراین قیمت کاهش داشته است. اگر بخواهیم فرافکنی کنیم، نمی شود صحبت کرد. واقعیت چیزهایی نیست که دوستان می گویند. این که ارشاد باعث شد قیمت کاغذ بالا برود و حالا که کنار کشیده است باعث کاهش قیمت کاغذ شد، یک فرافکنی و دروغ بزرگ است.

در ادامه آمار توزیع کاغذ قبل و بعد از شکل گیری کارگروه تخصیص کاغذ نشان داده شد.
از تاریخ پنجم آبان ماه سال 97 تا 17 تیرماه سال 98، 4074 فاکتور برای دریافت کاغذ به میزان 20 میلیون و 590 هزار و 923 کیلوگرم صادر شده است. البته استان قم، خراسان و اصفهان به صورت کلی در این فاکتور هستند. همچنین طبق این اسناد، از زمان شکل گیری کارگروه تخصیص کاغذ از تاریخ 18 تیرماه تا دوم دی ماه 1398 تعداد 3966 فاکتور به میزان 9701562 کیلوگرم کاغذ تحویل داده شده است.

تقاضای منطقی ناشران با راه اندازی کارگروه نظارت بر مصرف

به گفته اسماعیلی راد، از زمانی که کارگروه نظارت بر مصرف کاغذ راه اندازی شده و تخصیص کاغذ به شمارش منوط شده است، تقاضا برای کاغذ منطقی تر شده است و ناشران تقاضای اضافه نمی دهند. او همچنین تاکید کرد، بررسی تقاضاها بر اساس موجودی کاغذ است.

اسماعیلی راد این مسئله را که برخی از واردکنندگان کاغذ، قیمت بالاتری را به وزارت ارشاد می دهند و به نوعی گران فروشی می کنند، بی انصافی دانست و گفت: ما در هرصنفی خوب و بد داریم و افرادی که در آنجا (وزارت ارشاد) هستند، آدم های بی سوادی نیستند. بنابراین به راحتی می توان قیمت را درآورد، چراکه بازار رقابتی است.

ناشران آموزشی کاغذ می گیرند یا نه؟

به گفته کمالی نژاد، در کارگروه قبلی به ناشران آموزشی کاغذ داده می شد و مصرف عمده کاغذ برای این ناشران بود.

البته اسماعیلی راد هم گفت: ناشران آموزشی جزو اولویت های ما برای تخصیص کاغذ نیستند. البته اگر موجودی داشته باشیم، به آن ها می دهیم.

همچنین به گفته جعفریه این موضوع درباره ناشران آموزشی شهرستان ها به خاطر ملاحظاتی از جمله رونق چاپخانه های شهرستان ها فرق می کند و به آن ها کاغذ تخصیص داده می شود.

ناشران نگران کاغذ نباشند

اسماعیلی راد درباره تامین کاغذ ناشران باتوجه به نزدیکی به ایام نمایشگاه، اظهار کرد: هر کاغذی که به سیستم ما وارد شود، توزیع می کنیم. عدد نمی دهیم تا بازار سوء استفاده نکند. هر ناشری ثبت نام کند، کاغذ می گیرد. هر ناشری بخواهد برای نمایشگاه کتاب چاپ کند، کاغذش موجود است. میزان کاغذ تا برج سوم سال دیگر هم جواب می دهد و هیچ مشکلی برای ناشری که بخواهند کتاب چاپ کنند وجود ندارد و از بازار آزاد نخرند.

کاهش قیمت کاغذ در بازار

جعفریه با بیان این که هر بند کاغذ بالک از هفته گذشته 50 هزارتومان کاهش داشته است، گفت: قبلا که کاغذ دولتی می گرفتند و کاغذ وارد بازار می شد، قیمت کاغذ فرقی نمی کرد و دست دلال های می گشت. اما در چهار پنج ماهه اخیر کاغذهایی که تخصیص و توزیع شده است، تقریبا 90 درصدش به دست مصرف کننده واقعی رسیده و به دست دلال نمی افتد. منِ ناشر از بازار تهیه نمی کنم و این باعث کاهش قیمت بازار شده است. فکر می کنم با این سیستم توزیع کاغذ باز هم کاهش 30 هزار تومانی کاغذ را خواهیم داشت.

او درباره نظارت بر مصرف کاغذ هم توضیح داد: دوستان در قسمت نظارت یک سری آدم کارکشته هستند. نظارت درستی است و برخی از ناشرنماها که لت می چسبانند، شناسایی می کنند و کاغذ به آن ها تعلق نمی گیرد و به کمیته انضباطی معرفی می شوند.

کمالی نژاد هم در توضیح این موضوع گفت: در سال 97 ناشرانی بودند که کاغذ گرفته و بعد آن را فروخته بودند اما حالا نمی توانند کاغذ بگیرند.
او با بیان این که نمی توان عدد دقیقی درباره میزان تخلف درآورد، گفت: در بررسی هایی که انجام می دهیم، می بینم مثلا ناشری 200 بند کاغذ گرفته اما تسویه نکرده و حتی اعلام وصول هم نگرفته است.

این عضو کارگروه تخصیص کاغذ سپس بیان کرد: این ناشران برای این که کاغذ بگیرند، باید کتاب چاپ کنند تا شمارش انجام شود. پس این ترس در این گونه ناشران افتاده که اگر کاغذ را بفروشم دیگر نمی توانم کاغذ بعدی را بخرم.

درخواست های غیر واقعی برای کاغذ کمتر شده است

جعفریه در ادامه با اشاره به امضای نامه ای توسط 150 ناشر در دولت احمدی نژاد مبنی بر نخواستن کاغذ یارانه ای، اظهار کرد: بیانیه به خاطر این بود که سودِ کتابِ چاپ نکرده بیشتر از کتاب چاپ شده بود. این کارگروه این جمله را لحاظ کرده است. ما کاری می کنیم که سود کتاب چاپ نکرده بیشتر نباشد و ناشر کتاب را چاپ کند. اگر به این نقطه برسیم، ناشران به سراغ این قضیه نمی روند. درخواست های اولیه برای کاغذ 50 درصدش به اصطلاح روی هوا بود و حالا کمتر از شش درصد غیر واقعی بود. یعنی همه درخواست های واقعی تر شده است. این گونه هم کار سریعتر می شود و هم کتاب بیشتری چاپ می شود.

کمالی نژاد هم تاکید کرد: این موضوع فقط محدود به فعالیت کارگروه ما نیست و نهادهای دیگر نیز بازار را رصد می کنند.این باعث ترس ناشر می شود که باید حرفه ام را کنار بگذارم و کاغذ آزاد بخرم که برایش مقرون به صرفه نیست. به نحوی نظارت باعث شد کار به نحو احسنت پیش برود.

کمالی نژاد تاکید کرد: چیزی به نام کاغذ احتکار در سامانه توزیع نیامده است. البته ناشران هم این نوع کاغذها را نمی خواستند و بنابراین معاونت وارد نشد.

سپس بخش روند بررسی و تخصیص کاغذ بر اساس ضوابط این کارگروه انجام شد.

بنا بر اسناد ارایه شده، از 16 آذر ماه تا 8 دی ماه به جز استان های قم، خراسان و اصفهان 644 ناشر درخواست کرده اند که 500 نشر بررسی شده است.

درباره کتاب سازی هایی که ممکن است به خاطر دریافت کاغذ دولتی شکل بگیرد نیز به گفته اعضای کارگروه تخصیص اختلاف در تعریف کتاب سازی وجود دارد.

انتهای پیام

محسن جوادی با حضور در خلیفه گری ارامنه تهران با اسقف اعظم سیبوه سرکیسیان خلیفه ارامنه تهران دیدار و سال جدید را به وی تبریک گفت.

معاون وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در این دیدار ضمن تبریک سال جدید میلادی با تاکید بر نقش ادیان در جهان گفت: پیام معنوی تمامی ادیان تاکید بر خودسازی است. نگاه اسلام نیز به مسیحیت توجه به الگوهای اخلاقی است.

وی با بیان اینکه هرجایی که اخلاق و معنویت وجود داشته باشد، آرامش و صلح خواهد بود، ابراز امیدواری کرد: با فراگیری اخلاق و معنویت، صلح و آرامش در جهان حاکم شود.

تغییر جهان پیرامون مستلزم تغییر خود است

همچنین اسقف اعظم خلیفه ارامنه تهران نیز در این دیدار با تاکید بر خودسازی، گفت: برای اینکه بخواهیم جهان پیرامون خود را تغییر بدهیم ابتدا باید خود را تغییر دهیم.

سیبوه سرکیسیان درادامه اظهار داشت: برگزاری مراسم سال نو میلادی نیز هر سال یادآور این مضمون است که باید به اطراف خود به صورت جدید نگاه کنیم تا تغییری در ما ایجاد شود.

به گزارش روابط عمومی معاونت امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، علی فریدونی مدیرکل اداره مجامع و تشکل های فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز محسن جوادی را در این دیدار همراهی کرد.

حضرت عیسی مسیح(ع)

حضرت عیسی بن مریم(ع) پیامبر بزرگ الهی و اولوالعزم، در روز 25 دسامبر سال اول میلادی، 622 سال قبل از هجرت پیامبر بزرگ اسلام(ص)، در بیت لحم واقع در سرزمین فلسطین به دنیا آمد.

مسیح(ع) که از 30 سالگی به نبوت برگزیده شد، سرانجام مورد تهدید بزرگان یهود واقع شد و آنان تصمیم به قتل وی گرفتند. زیرا سران یهودی از این که مردم به عیسی(ع) علاقه مند می شدند، احساس نگرانی نموده و می دانستند اگر او را آزاد بگذارند، همه مردم به او ایمان می آورند.

نام حضرت عیسی(ع) در سیزده سوره قرآن، 45 بار تکرار شده است.

مقدمه
عرصه فرهنگ عرصه مظلوم و مغفول در جامعه ایران در یک قرن اخیر است. فهم غلط از فرهنگ و خلط موضوعی آن با دستاوردها و محصولات فرهنگی موجب شده است که یکی از مهم ترین موضوعات اجتماعی از سوی دست اندرکاران اداره امور جامعه با بی توجهی ناشی از سطحی نگری مواجه شود که نتیجه طبیعی آن بروز خرده فرهنگ های مخرب و مزاحم و آسیب های متعدد فرهنگی در جامعه است. یکی از با اهمیت ترین عرصه های فرهنگی، حوزه قوانین فرهنگی است که در واقع هماهنگ کننده امورات فرهنگی جامعه است. تعدد مراکز و مراجع قانونگذاری در امور فرهنگی کشور موجب شده است که تعداد بسیار زیادی قوانین فرهنگی با کارآمدی ضعیف وجود دارد که نه تنها مشکلی از مشکلات فرهنگی جامعه را بر طرف نمی کنند که خود مشکلی افزون بر سایر مشکلات جامعه اند.

آیین نامه شورای فرهنگ عمومی مصوب 21/10/1372
(مصوب 321 جلسه مورخ 21/10/1372 شورای عالی انقلاب فرهنگی)
شماره 3030 دش- تاریخ 3/11/1372
ماده 1- به منظور سیاست گذاری، هدایت و نظارت فرهنگ عمومی کشور شورای فرهنگ عمومی زیر نظر شورای عالی انقلاب فرهنگی تشکیل می شود.
ماده 2- وظایف شورای فرهنگ عمومی:
الف- مطالعه دائمی وضع فرهنگ عمومی کشور، ارزیابی آن و بررسی مداوم و چگونگی اجرای اصول سیاست فرهنگی کشور و تهیه گزارش نوبه ای (سالیانه) و ارائه آن به شورای عالی انقلاب فرهنگی.
ب- برنامه ریزی و هدایت فرهنگ عمومی به منظور تحقق اهداف و اجرای سیاست های فرهنگی کشور مصوب شورای عالی انقلاب فرهنگی.
ج- تهیه و تدوین طرح هایی برای هماهنگ کردن کوشش های فرهنگی و هنری و تبلیغی در سازمان ها و مراکز رسمی فرهنگی و هنری در جهت اعتلای فرهنگ و هنر و بهبود کیفیت آنها و پیشنهاد طرح ها به شورای عالی انقلاب فرهنگی.
د- فراهم کردن زمینه همکاری و هماهنگی دستگاه های دولتی در اجرای آن بخش از وظایف آنها که راجع به گسترش، ارتقاء و تعمیق فرهنگ عمومی است.

پرسشگری از عملکرد نظارتی مجلس شورای اسلامی
- گزارش عملکرد نظارتی مجلس شورای اسلامی بر سیاست گذاری، هدایت و نظارت بر فرهنگ عمومی کشور به تفکیک سال چیست؟
- گزارش عملکرد نظارتی مجلس شورای اسلامی بر مطالعه دائمی وضع فرهنگ عمومی کشور، ارزیابی آن و بررسی مداوم و چگونگی اجرای اصول سیاست فرهنگی کشور و تهیه گزارش نوبه ای (سالیانه) به تفکیک سال چیست؟
- گزارش عملکرد نظارتی مجلس شورای اسلامی بر برنامه ریزی و هدایت فرهنگ عمومی به منظور تحقق اهداف و اجرای سیاست های فرهنگی کشور به تفکیک سال چیست؟
- گزارش عملکرد نظارتی مجلس شورای اسلامی بر تهیه و تدوین طرح هایی برای هماهنگ کردن کوشش های فرهنگی و هنری و تبلیغی در سازمان ها و مراکز رسمی فرهنگی و هنری در جهت اعتلای فرهنگ و هنر و بهبود کیفیت آنها به تفکیک سال چیست؟
- گزارش عملکرد نظارتی مجلس شورای اسلامی بر فراهم کردن زمینه همکاری و هماهنگی دستگاه های دولتی به تفکیک سال چیست؟
- گزارش عملکرد نظارتی مجلس شورای اسلامی بر گسترش، ارتقاء و تعمیق فرهنگ عمومی به تفکیک سال چیست؟
- گزارش عملکرد نظارتی مجلس شورای اسلامی بر بررسی آثاری فرهنگی مرتبط بر سیاست ها و اجرای طرح ها و برنامه های اقتصادی، اجتماعی به منظور اطمینان از همسویی و عدم مغایرت آنها با اصول سیاست فرهنگی کشور و ابلاغ نتیجه به دستگاه های اجرایی به تفکیک سال چیست؟
- گزارش عملکرد نظارتی مجلس شورای اسلامی بر اتخاذ سیاست های تشویقی به منظور شکوفایی فرهنگ عمومی در ابعاد مختلف آن به تفکیک سال چیست؟
- گزارش عملکرد نظارتی مجلس شورای اسلامی بر اظهار نظر نسبت به موضوعات، طرح ها و گزارش های راجع به فرهنگ عمومی کشور به تفکیک سال چیست؟
- گزارش عملکرد نظارتی مجلس شورای اسلامی بر پیشنهاد تحقیق در مسائل مهم فرهنگی و همکاری با شورای پژوهش های علمی کشور برای ایجاد هماهنگی در برنامه های تحقیقاتی فرهنگی و هنری به تفکیک سال چیست؟
- گزارش عملکرد نظارتی مجلس شورای اسلامی بر عملکرد شورای فرهنگ عمومی به تفکیک سال چیست؟
- گزارش عملکرد نظارتی مجلس شورای اسلامی بر عملکرد اعضای شورای فرهنگ عمومی به تفکیک سال چیست؟
- گزارش عملکرد نظارتی مجلس شورای اسلامی بر دبیرخانه شورای فرهنگ عمومی و معاونت پژوهشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در راستای اجرای این قانون به تفکیک سال چیست؟
- گزارش عملکرد نظارتی مجلس شورای اسلامی بر گروه های کاری تحت نظر شورای فرهنگ عمومی به تفکیک سال چیست؟
- اسامی اعضاء ناظر از نمایندگان مجلس شورای اسلامی موضوع این قانون به تفکیک سال چیست؟
- گزارش عملکرد نظارتی کمیسیون های تخصصی مجلس شورای اسلامی بر حسن اجرای این قانون به تفکیک سال چیست؟
- گزارش عملکرد نظارتی مجلس شورای اسلامی بر استفاده از ابزارهای نظارتی شامل تذکر شفاهی، تذکر کتبی، ایراد سوال و استیضاح در حسن اجرای این قانون به تفکیک سال چیست؟
- گزارش عملکرد نظارتی مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی بر حسن اجرای این قانون به تفکیک سال چیست؟
- گزارش عملکرد نظارتی دیوان محاسبات کشور بر حسن اجرای این قانون به تفکیک سال چیست؟
- گزارش عملکرد نظارتی کمیسیون اصل 90 مجلس شورای اسلامی بر حسن اجرای این قانون به تفکیک سال چیست؟
- گزارش عملکرد سازمان بازرسی کل کشور به درخواست مجلس شورای اسلامی پیرامون حسن اجرای این قانون به تفکیک سال چیست؟
- گزارش عملکرد نظارتی آیین نامه اجرایی موضوع تبصره 7 قانون الحاق 5 تبصره به قانون نحوه اجرای اصل 85 و 138 قانون اساسی پیرامون حسن اجرای این قانون به تفکیک سال چیست؟
- به اعتقاد مجلس شورای اسلامی از زمان تصویب این قانون تاکنون، آیا عملکرد قانون توسط مجریان مطلوب بوده است؟
- آیا قانون یاد شده به اهداف از پیش تعیین شده خود دست یافته است؟
- اطلاع رسانی اجتماعی عملکرد نظارتی مجلس شورای اسلامی بر مورد حسن اجرای این قانون چگونه بوده است؟
- اسناد و گزارشات نظارتی مجلس شورای اسلامی پیرامون این قانون در کدام مرکز نگهداری می شود؟

قانون تأسیس و نحوه اداره کتابخانه های عمومی کشور مصوب 17/12/1382
ماده 1- تأسیس، ساخت، تجهیز و بازسازی، توسعه، مدیریت، نظارت و سایر امور کتابخانه های عمومی در سراسر کشور به موجب این قانون انجام می شود.
ماده 2- به منظور ایفای وظایف مندرج در این قانون، هیأت امنای کتابخانه های عمومی کشور با ترکیب زیر تشکیل می گردد:
الف- وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی (رییس هیأت امنا).
ب- رییس شورای عالی استان ها.
ج- معاون ذیربط از سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور.
د- یک عضو از کمیسیون فرهنگی به پیشنهاد آن کمیسیون و تصویب مجلس شورای اسلامی به عنوان ناظر.
ه- رییس کتابخانه ملی ایران.
و- پنج نفر از صاحبنظران و شخصیت های علمی، فرهنگی کشور که حداقل دو نفرآنان را بانوان تشکیل دهند به پیشنهاد وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و با حکم رییس جمهور برای مدت چهار سال انتخاب می شوند که یک نفر از آنان به انتخاب وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به عنوان دبیرکل هیأت امناء مسئولیت اداره امور دبیرخانه را به عهده خواهد داشت.
ماده 3- وظایف و اختیارات هیأت امنای کتابخانه های عمومی کشور به شرح زیرمی باشد:
الف- برنامه ریزی به منظور تأسیس، ساخت، تجهیز و توسعه و نظارت بر فعالیت کتابخانه های عمومی کشور.
ب- تصویب دستورالعمل های لازم برای حمایت و نظارت بر ارائه خدمات کتابخانه های عمومی بخش خصوصی.
ج- بررسی گزارش ها در خصوص وضعیت کتابخانه های عمومی و اتخاذ تصمیمات لازم.
د- بررسی و تصویب بخشنامه ها و دستورالعمل های مورد نیاز در زمینه های اداری، مالی، جذب و نگهداری نیروی انسانی، امور مربوط به اخذ درآمدها و کمک ها و نحوه هزینه کردن، تأمین کتاب و سایر منابع کتابخانه ای و تجهیزات، مبادلات با سایر مراکز فرهنگی و کتابخانه ها، عضوگیری، امانت دادن کتاب، تشکیل انجمن های کتابخانه های عمومی استان، شهرستان، بخش، شهر و روستا و هدایت فعالیت های آنها.

پرسشگری از عملکرد نظارتی مجلس شورای اسلامی
- گزارش عملکرد نظارتی مجلس شورای اسلامی بر تأسیس، ساخت، تجهیز و بازسازی، توسعه، مدیریت، نظارت و سایر امور کتابخانه های عمومی به تفکیک سال چیست؟
- گزارش عملکرد نظارتی مجلس شورای اسلامی بر عملکرد هیأت امنای کتابخانه های عمومی کشور به تفکیک سال چیست؟
- گزارش عملکرد نظارتی مجلس شورای اسلامی بر عملکرد اعضای هیأت امنای کتابخانه های عمومی کشور به تفکیک سال چیست؟
- گزارش عملکرد نظارتی مجلس شورای اسلامی بر برنامه ریزی به منظور تأسیس، ساخت، تجهیز و توسعه و نظارت بر فعالیت کتابخانه های عمومی کشور به تفکیک سال چیست؟
- گزارش عملکرد نظارتی مجلس شورای اسلامی بر تصویب دستورالعمل های لازم برای حمایت و نظارت بر ارائه خدمات کتابخانه های عمومی بخش خصوصی به تفکیک سال چیست؟
- گزارش عملکرد نظارتی مجلس شورای اسلامی بر بررسی گزارش ها در خصوص وضعیت کتابخانه های عمومی و اتخاذ تصمیمات لازم به تفکیک سال چیست؟
- گزارش عملکرد نظارتی مجلس شورای اسلامی بر بررسی و تصویب بخشنامه ها و دستورالعمل های مورد نیاز در زمینه های اداری، مالی، جذب و نگهداری نیروی انسانی، امور مربوط به اخذ درآمدها و کمک ها و نحوه هزینه کردن، تأمین کتاب و سایر منابع کتابخانه ای و تجهیزات، مبادلات با سایر مراکز فرهنگی و کتابخانه ها، عضوگیری، امانت دادن کتاب، تشکیل انجمن های کتابخانه های عمومی استان، شهرستان، بخش، شهر و روستا و هدایت فعالیت های آنهابه تفکیک سال چیست؟
- گزارش عملکرد نظارتی مجلس شورای اسلامی بر تعیین معیارها و سرانه های مربوط به امور مختلف کتابخانه های عمومی و شاخص های لازم برای درجه بندی آنها به تفکیک سال چیست؟
- گزارش عملکرد نظارتی مجلس شورای اسلامی بر بررسی و تصویب شرح وظایف، تشکیلات، ساختار، نحوه تأمین نیروی انسانی، ضوابط و مقررات مورد نیاز برای امور مالی و اداری دبیرخانه هیأت امناء و سایر موارد مرتبط با مأموریت های آن به تفکیک سال چیست؟
- گزارش عملکرد نظارتی مجلس شورای اسلامی بر برنامه ریزی برای استفاده از امکانات کتابخانه ها در زمینه فعالیت های فرهنگی وهنری به تفکیک سال چیست؟
- گزارش عملکرد نظارتی مجلس شورای اسلامی بر برنامه ریزی برای استفاده نابینایان از امکانات کتابخانه های عمومی به تفکیک سال چیست؟
- گزارش عملکرد نظارتی مجلس شورای اسلامی بر عملکرد دبیرخانه و دبیرکل هیأت امنای کتابخانه های عمومی کشور به تفکیک سال چیست؟
- گزارش عملکرد نظارتی مجلس شورای اسلامی بر انجمن های کتابخانه های عمومی استان های کشور به تفکیک سال چیست؟
- گزارش عملکرد نظارتی مجلس شورای اسلامی بر انجمن های کتابخانه های عمومی شهرستان های کشور به تفکیک سال چیست؟
- گزارش عملکرد نظارتی مجلس شورای اسلامی بر عملکرد شهرداری ها در کمک به کتابخانه های عمومی کشور به تفکیک سال چیست؟
- گزارش عملکرد نظارتی مجلس شورای اسلامی بر عملکرد وزارت راه و شهرسازی در کمک به کتابخانه های عمومی کشور به تفکیک سال چیست؟
- گزارش عملکرد نظارتی مجلس شورای اسلامی بر منابع مالی برای اداره امور دبیرخانه هیأت امنا انجمن ها و کتابخانه های عمومی به تفکیک سال چیست؟
- اسامی اعضاء ناظر از نمایندگان مجلس شورای اسلامی موضوع این قانون به تفکیک سال چیست؟
- گزارش عملکرد نظارتی کمیسیون های تخصصی مجلس شورای اسلامی بر حسن اجرای این قانون به تفکیک سال چیست؟
- گزارش عملکرد نظارتی مجلس شورای اسلامی بر استفاده از ابزارهای نظارتی شامل تذکر شفاهی، تذکر کتبی، ایراد سوال و استیضاح در حسن اجرای این قانون به تفکیک سال چیست؟
- گزارش عملکرد نظارتی مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی بر حسن اجرای این قانون به تفکیک سال چیست؟
- گزارش عملکرد نظارتی دیوان محاسبات کشور بر حسن اجرای این قانون به تفکیک سال چیست؟
- گزارش عملکرد نظارتی کمیسیون اصل 90 مجلس شورای اسلامی بر حسن اجرای این قانون به تفکیک سال چیست؟
- گزارش عملکرد سازمان بازرسی کل کشور به درخواست مجلس شورای اسلامی پیرامون حسن اجرای این قانون به تفکیک سال چیست؟
- گزارش عملکرد نظارتی آیین نامه اجرایی موضوع تبصره 7 قانون الحاق 5 تبصره به قانون نحوه اجرای اصل 85 و 138 قانون اساسی پیرامون حسن اجرای این قانون به تفکیک سال چیست؟
- به اعتقاد مجلس شورای اسلامی از زمان تصویب این قانون تاکنون، آیا عملکرد قانون توسط مجریان مطلوب بوده است؟
- آیا قانون یاد شده به اهداف از پیش تعیین شده خود دست یافته است؟
- اطلاع رسانی اجتماعی عملکرد نظارتی مجلس شورای اسلامی بر مورد حسن اجرای این قانون چگونه بوده است؟
- اسناد و گزارشات نظارتی مجلس شورای اسلامی پیرامون این قانون در کدام مرکز نگهداری می شود؟

نویسنده: دکتر محمدرضا ناری ابیانه

سیده ریحانه موسوی

چندی پیش طبق آماری که وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در آبان ماه سال جاری اعلام کرد، به طور میانگین سرانه مطالعه کتاب در کشور برای هر فرد 13 دقیقه در روز است. در حقیقت کتاب غذای روح انسان و راهنمای او در زندگی می باشد، اما چرا سرانه مطالعه در کشور ما پایین است ؟ واقعیت آن است که پایین رفتن سرانه مطالعه، تیراژ و خرید کتاب روشن تر از آن است که نیازی به آمار و ارقام باشد. سؤال این است که چرا این گونه شده است؟ چرا نه نسل جدید و نه نسل قدیم، دیگر کتاب مطالعه نمی کنند؟ یکسری پاسخ ها داده شده؛ ازجمله گفته می شود قیمت کتاب بالاست و بسیاری از مردم به ویژه اقشار و لایه های جوان تر و کم درآمدتر جامعه قدرت خرید کتاب ندارند. پاسخ دیگر آن است که سانسور و ممیزی کتاب، یکی از موانع مطالعه کتاب شده است. پاسخ سوم سروقت فضای مجازی می رود. گفته می شود فضای مجازی به دو صورت از مطالعه کتاب در ایران جلوگیری می کند. نخست آنکه تلگرام، اینستاگرام ، واتس اپ و... باعث شده اند اقشار و لایه های جوان تر جامعه زمان زیادی را به سرگرم بودن با گوشی های همراهشان اختصاص دهند، زمانی که دست کم بخشی از آن می توانست به مطالعه کتاب اختصاص یابد. شکل دومی که فضای مجازی بر مطالعه کتاب در ایران اثر منفی گذاشته، دستیابی سریع و آسان به دانش، اطلاعات و منابعی است که دانشجویان و محققان برای تحقیقاتشان نیاز دارند، در حقیقت به جای رفتن به کتابخانه یا تهیه کتاب، می توانیم از طریق کامپیوتر شخصی مان به آخرین آمار، اطلاعات و دانش در حوزه موردنظرمان دست پیدا کنیم. به سراغ دو نویسنده و مردم شهر می رویم تا نظر آن ها را در این خصوص جویا شویم.

کتاب چه بخش از فرهنگ جامعه را تحت شعاع قرار می دهد؟

عضو انجمن ادبی روایت و نویسنده حمیدرضا جعفری در گفت وگو با خبرنگار صبح امروز، در خصوص سرانه پایین مطالعه در ایران گفت: سرانه مطالعه در کشور ما پایین است و باید بررسی شود که کتاب چه بخش از فرهنگ جامعه را تحت شعاع قرار می دهد، به عبارتی چرا مردم ما عادت به خواندن کتاب ندارند؟

وی افزود : به صورت طبیعی وقتی در یک فرهنگ، مردم به کاری عادت می کنند یک سری ریشه ها دارد و ریشه کم بودن سرانه مطالعه در کشور ما ریشه ای فرهنگی است و باید به عقب برگردیم و ببینیم، چه آداب ورسومی باعث شده است که این اتفاق بیفتد.

فرهنگ شفاهی مردم ایران

جعفری بیان کرد: اگر به رفتارهای روزانه مردم دقت کنیم می بینیم که مردم ما، مردمی شفاهی هستند، زیرا بیشتر با یکدیگر در حال گفتگو هستند و چیزهایی را برای هم تعریف می کنند که ممکن است از جنس همان کتاب ها باشد، بنابراین این عادت فرهنگی ایرانی ها باعث شده که رغبت کمتری به خواندن کتاب داشته و بیشتر دوست داشته باشند که گوش دهند.

وی ادامه داد: بخشی از این موضوع به سنت تعزیه خوانی و نقالی و این دسته هنرهای سنتی که ریشه در فرهنگ ما دارد برمی گردد، اکنون نیز این هنرها برای مردم جذابیت خاصی دارد و مردم با اشتیاق به دیدن و شنیدن آن می پردازند و احساس خستگی نیز نمی کنند، اما اگر قرار باشد همین داستان را در قالب 10صفحه کتاب مطالعه کنند، شاید برایشان سخت باشد یا نخوانند.

تأثیرات تلویزیون در کاهش مطالعه مردم

عضو انجمن ادبی روایت مشهد در خصوص تأثیرات تلویزیون بر روی کاهش مطالعه افراد تصریح کرد: رسانه ای از جنس تلویزیون حس مخاطبان را به دیدن و شنیدن بیشتر ارضاء می کند، یعنی هم می گوید و هم نشان می دهد و باعث می شود تا مجالی برای فکر کردن باقی نماند، درنتیجه مخاطبان به مقصود خود چه در زمینه آموزشی و چه در زمینه تفریحی می رسند و بدون اینکه نیازی به فکر کردن و تحلیل داشته باشند به خواسته خود دست میابند و نیازی به فکر کردن نمی بینند، لذا این موضوع مهم ترین علت کم خوانی مردم ایران است.

عدم شناخت ذائقه مخاطبان

وی ابراز کرد: در طول سالیان متمادی در کشور ما، نویسنده ای شاخص یا چهره ای که مردم بتوانند به او اعتماد کنند و به سمت او بروند، نداشته ایم، بنابراین علت دیگر عدم مطالعه افراد این است که ما نتوانسته ایم در صنعت تولید و نشر کتاب، ذائقه مخاطب را خوب بشناسیم و محتوایی موردپسند او تولید کنیم، البته در این سال ها معدود کتاب هایی نیز منتشرشده که با اقبال مردمی روبرو شده اند.

جعفری ادامه داد: این موضوع نشان دهنده این است که مردم از کتاب فراری نیستند، اما وقتی برای خرید کتاب مراجعه می کنند چیزی باب دندانشان پیدا نمی کنند به همین دلیل در آنان سرخوردگی ایجاد می شود.

وی مهم ترین کاری که در این زمینه باید انجام شود را شناخت فرهنگ و ذائقه ایرانیان دانست و گفت: در طول 20 سال گذشته و حتی ماقبل آن، تعداد نویسندگانی که به فرهنگ ایران و ایرانی مسلط باشند به اندازه انگشتان یک دست هم نرسیده اند، بنابراین محصولی که تولید می شود باب ذائقه مردم ایران نخواهد بود و مردم رغبتی به خواندن و معرفی کردن آن به دیگران نیز نخواهند داشت.

جعفری بابیان اینکه حل این مشکل کار دولت نیست افزود: دولت نمی تواند پولی بگذارد، اقدامی انجام دهد یا جریانی ایجاد کند که این مشکل حل شود ، بلکه باید انجمن هایی تشکیل گردد که به این موضوع فکر کنند و این جریان باید منجر به تربیت افرادی شود، که طبق ذائقه ایرانی شروع به نوشتن کنند.

تفاوت شبکه های اجتماعی با کتاب

وی در خصوص تمایز مطالعه در شبکه های اجتماعی بامطالعه کتاب تبیین کرد: خواندن شبکه های اجتماعی و سایت ها که از طریق گوشی تلفن همراه و کامپیوتر صورت می گیرد نیز بامطالعه ای که از طریق کتاب صورت می گیرد متفاوت است، یعنی چیزی که از کتاب در ذهن و شخصیت یک انسان شکل می گیرد با چیزی که از رسانه ها منتقل می شود فرق دارد زیرا این گونه رسانه ها حادثه محور و جنجال محور هستند و ذهن افراد را به سمت پیگیری ماجراهایی می برند که اهمیتی ندارند.

کار کارشناسی راه خروج از مشکل کم خوانی

جعفری راه خروج از این وضعیت را انجام کار کارشناسی بر روی آن دانست و اذعان کرد: در قرن های گذشته مردم به علت بی سوادی از مطالعه کتاب دور بوده اند، به همین دلیل نقالان و تعزیه خوانانی که دارای سواد بوده اند مسائلی را که از درون کتاب ها آموخته اند برای آنان نقل کرده اند و این موضوع برای مردم به صورت یک عادت درآمده است، اما نمی توان گفت که این عادت خوب است یا بد و باید روی این مسئله کار کارشناسی صورت بگیرد و نتایج آن در آثاری که پس ازآن منتشر می شود نمود پیدا کند.

گرانی و سرانه پایین مطالعه

جعفری در خصوص مبحث گرانی کتاب خاطرنشان کرد: اتفاقاتی که در کشور افتاده است کمی قیمت کتاب را بالابرده است، اما مردم باید ببیند سهم گرانی یک کتاب در سبد اقتصادی زندگی آنان چقدر بوده است.

وی ابراز کرد: یک کتاب را افراد مختلف بارها و بارها می توانند مطالعه کنند یا به یکدیگر هدیه دهند. اگر شخصی اهل کتاب باشد و بداند از یک کتاب چه چیزهایی را به دست می آورد هیچ وقت گرانی آن را بهانه نمی کند.

نقش مسئولین چیست؟

وی نقش مسئولین را در مبحث گرانی کتاب بی توجهی آنان به قیمت بالای کتب آموزشی در مقایسه با کتب و آثار فاخر دانست و بیان کرد: یک کتاب یا اثر فاخر جهان به قیمت 30 هزار تومان به فروش می رود کتابی که شاید یک سال زمان برای نوشتن آن صرف شده باشد، درصورتی که یک کتاب آموز شب برای یک دانش آموز مقطع ابتدایی 100هزار تومان قیمت دارد و میزان استفاده از آن نیز یک ترم تحصیلی است کتبی که در آن به سرفصل ها و مباحث آموزشی ساده پرداخته شده است و بیش از 2ساعت از وقت نویسنده را نگرفته است و بعد از استفاده نیز اهداشده و یا کنار گذاشته می شود. این اختلاف قیمت بین یک شاهکار ادبی و یک کتاب سردستی باید از سوی مسئولین موردتوجه و نظارت قرار گیرد درصورتی که هیچ توجهی به این موضوع نمی شود.

وی ادامه داد : از سوی دیگر مردم ما بیشتر درگیر خرید همین کتب سردستی آموزشی برای فرزندان خود هستند، یعنی این فرهنگ نیز به جامعه تزریق شده است که برای موفقیت باید از این کتاب ها استفاده شود، و در این میان متأسفانه معلمان نیز به این گونه کتب پروبال می دهند.

گران شدن کتاب با حذف کپی رایت

عضو انجمن ادبی روایت و نویسنده رمان شقایق در پایان سخنان خود اذعان کرد: کشور ما هنوز در دوران ارزانی کتاب به سر می برد، به محض اینکه تحریم ها برداشته شوند و ما نیز به جامعه جهانی بپیوندیم، دیگر نمی توانیم به صورت کپی رایت کتاب چاپ و باید کتاب ها را به قیمت واقعی که بسیار هم بالاست خریداری نماییم.

نظر نویسنده جلد52 کتاب در حوزه دفاع مقدس مریم عرفانیان در گفت و گو با صبح امروز در خصوص پایین بودن سرانه مطالعه کشور عدم تبلیغات در سطح وسیع است که ابراز کرد: کتاب ها باید در سطح وسیع تبلیغ شده و در رسانه معرفی گردند.

وی گران بودن کتاب را کتاب را یکی دیگر از علل عدم تمایل مردم به خواندن کتاب دانست و بیان کرد: گرانی کتاب عاملی است که باعث شده است مردم قدرت خرید آن را نداشته باشند درنتیجه به خواندن کتاب روی نمی آورند.

عرفانیان در خصوص استفاده خوب مردم کشورهای اروپایی از کتاب ابراز کرد: در کشورهای اروپایی فرهنگ سازی بسیار خوبی صورت می گیرد به همین دلیل است که گرایش افراد در این گونه کشورها به خواندن کتاب بالا است .

درگفتگو با مردم

م.ج در گفتگو با خبرنگار صبح امروز گفت: دلیل کم بودن میزان مطالعه مردم استفاده بیش ازحد از گوشی تلفن همراه و فضای مجازی است .

وی افزود بسیاری از مردم فکر می کنند اطلاعات در فضای مجازی به اندازه کافی وجود دارد، درصورتی که این چنین نیست و هیچ چیز جای کتاب را نمی گیرد.

ر.م نیز علت کم بودن میزان مطالعه را عدم فرهنگ سازی بیان کرد و افزود اگر والدین در خانه کتاب بخوانند فرزندان نیز الگو خواهند گرفت و کتاب خوان بار می آیند وی دلیل دیگر این موضوع را تنبلی برشمرد و گفت اگر مردم تنبلی را کنار بگذارند می توانند به مطالعه کتاب بپردازند.

حمایت مسئولین و تبلیغ رسانه می تواند راه گشا باشد

به نظر می رسد که نقش فضای مجازی در عدم تمایل مردم به کتاب خوانی و گرانی و سانسور در پایین بودن سرانه کتاب خوانی هیچ کدام دلایل قانع کننده ای نیست. چراکه اگر فضای مجازی عامل اصلی پایین رفتن سرانه مطالعه کتاب در ایران می شد، در آن صورت در کشورهای توسعه یافته هم که امکان دسترسی به اینترنت بیشتر است و هم سرعت آن به مراتب بالاتر از ایران است، بعلاوه پدیده ای هم به نام فیلترینگ وجود ندارد، مطالعه کتاب باید بیشتر از ایران کاهش می یافت در ثانی قیمت یک پیتزا حول وحوش به اندازه قیمت یک کتاب معمولی است در آن صورت این پرسش باقی می ماند که چرا خیلی از جوانان حاضرند به راحتی و باکمال میل 20 هزار تومان برای خرید یک پیتزا بدهند اما همان جوان ها حاضر نیستند، با همان قیمت یک کتاب بخرند؟ سوم اینکه سانسور و ممیزی کتاب البته تا حدودی می تواند باعث کاهش مطالعه شده باشد اما کتاب های زیادی هستند که مجوز انتشار دریافت کرده اند و ممیزی هم چندان حساسیتی روی موضوعات آن ها ندارد. در خصوص این دست آثار هم که بدون سانسور و ممیزی منتشرشده اند، همان داستان استقبال نکردن از خرید کتاب وجود دارد. در حقیقت شناخت ذائقه مخاطب و حمایت کردن مسئولین از آثار فاخر و تشویق نویسندگان به تولید آثاری متناسب با فرهنگ مردم و حمایت مالی از آن ها و تبلیغات مستمر رسانه در حوزه کتاب خوانی و تزریق نیاز به کتاب خوان بودن در ذهن مخاطبان می تواند تا حدودی در این زمینه راه گشا باشد.

کارگردان فیلم های سینمایی بچه های جسور و سهم من از زندگی در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: نکته قابل تأمل در خصوص هزینه چند میلیاردی برای جشنواره فیلم کودک این است که احتمالا بخش عمده ای از هزینه ها توسط شهرداری اصفهان صورت گرفته؛ اصولاً در این جشنواره شهرداری ها هزینه ها را تقبل می کنند. اگر جشنواره کودک بعد از چند سال برگزاری در شهر تهران به شهرهای مختلف رفت به دلیل آن بود که شهرداری ها به برگزاری این جشنواره کمک کنند تا هزینه های آن از روی دوش دولت و بنیاد سینمایی فارابی برداشته شود.

وی در همین رابطه ادامه داد: شهرداری ها بودجه ای برای فعالیت های فرهنگی دارند که آن را برای برگزاری جشن ها و جشنواره ها هزینه می کنند و اینکه بنیاد سینمایی فارابی چنین هزینه ای را برای جشنواره متقبل شده جای تأمل و چرایی این اتفاق جای سوأل دارد!

سیفی در بخش دیگری از این گفتگو با انتقاد نسبت به اسراف های بیهوده مسئولان سینمایی تأکید کرد: اسراف در اسلام حرام است. این بودجه ای که برای برگزاری جشنواره فیلم کودک صرف شده عین اسراف کاری است. چه دلیلی دارد برای یک جشنواره موضوعی که دستاوردی هم برای سینما و سینماگران کودک ندارد چنین هزینه ای صرف شود؟ هر هزینه کردی باید به جا و به قاعده باشد. مدیری که در رأس کارهای فرهنگی است باید برای هر هزینه ای انصاف و عدالت را مدنظر قرار دهد.

این سینماگر تصریح کرد: به عقیده بنده الآن زمان آن رسیده که همه از دست اندرکاران بنیاد سینمایی فارابی و برگزارکنندگان جشنواره فیلم کودک سوأل کنند چرا شما از بودجه بیت المال این همه هزینه می کنید و این جشنواره هیچ رشدی نداشته است؟ چرا همچنان اوضاع و احوال سینمای کودک خوب نیست؟ چرا این بودجه ها به فیلمسازانی که مدت ها است در انتظار تولید آثار جدیدشان هستند اختصاص پیدا نمی کند؟

کارگردان فیلم های سینمایی به خاطر خواهرم و محکومین بهشت متذکر شد: در این شرایط بغرنج اقتصادی تمامی جشنواره های سینمایی باید به گونه ای برگزار شوند که فشاری روی جامعه نیاورند. ما باید بدانیم اگر این هزینه های زائد را در روند برگزاری جشنواره ها داشته باشیم نه تنها هیچ نشاطی از جشنواره ها به وجود نمی آید بلکه مخاطبان این جشنواره ها از آن بری می شوند.

سیفی خاطرنشان کرد: بهترین اتفاق برای رشد سینمای کودک تولید آثار فرهنگی مناسب است. سینمای کودک مهجور است و کسی حاضر نیست برای آن هزینه کند. این جشنواره می تواند با یک میلیارد بودجه برگزار شود و مابقی آن برای رشد و توسعه سینمای کودک صرف شود. سینمای کودک نیاز به دیده شدن و توجه در طول سال دارد و اینکه یک هفته از سال چندین میلیارد برای برگزاری آن صرف شود اصلاً کار معقولی به نظر نمی رسد.

این فیلمساز در خاتمه اظهاراتش متذکر شد: بسیار خوب است که با اهتمام آقای انتظامی به عنوان ریاست سازمان سینمایی این قبیل شفاف سازی ها صورت می گیرد اما ایشان باید به مدیران زیرمجموعه شان تذکر بدهند که خرج کردن های شان غلط است و نباید از جیب بیت المال چنین پول هایی را هزینه کنند.

فیلمنامه نویس فیلم سینمایی دعوت در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: شبکه نمایش خانگی باید بسته شود؛ این حوزه محلی برای پولشویی و گریز مالیاتی برخی افراد خاص شده که سابقه روشنی در وادی فرهنگ و هنر ندارند و برای کارهای دیگر به این حوزه ورود می کنند.

وی ادامه داد: شبکه نمایش خانگی زمانی می تواند مثمرثمر باشد که فردی کاربلد در رأس آن حضور داشته باشد و اجازه تولید به هر سریال و فیلم سطحی و مبتذلی را ندهد. این حوزه زمانی می تواند مورد توجه قرار بگیرد که همه چیز در آن شفاف سازی شده و پاسخ سوألات متعددی نظیر اینکه این حجم گسترده از پول چطور وارد آن شده داده شود.

یثربی با بیان اینکه شبکه نمایش خانگی رسماً مانع تولید فیلم های خوب در سینما و سریال های ارزشمند در تلویزیون شده اظهار داشت: آثار تولید شده در این حوزه به واسطه داشتن پول بسیار مثل قارچ زایش پیدا می کنند؛ این در حالی است که سینما در آستانه ورشکستگی قرار دارد و تلویزیون هم رمقی برای جان گرفتن ندارد اما به واسطه پول هایی که منشأ آن نامشخص است، شبکه نمایش خانگی به راهش ادامه می دهد.

این دارنده مدرک دکترای روانشناسی تربیتی از کانادا خاطرنشان کرد: باعث شرمساری است که اغلب آثار تولید شده در شبکه نمایش خانگی جز بدآموزی به جامعه و به ویژه نسل جوان چیز دیگری در چنته ندارند و فقط باعث خالی کردن جیب مردم می شوند و بس!؛ نشانی از یک اثر هنری کامل و قابل تأمل در این آثار وجود ندارد، نه داستان ها جذابند و درست به اتمام می رسند، نه سوژه ها جدیدند و نه اینکه هیچ اتفاق نویی در این آثار رخ می دهد و اغلب مضامین این سریال ها عیناً کپی شده از سریال های ترکی هستند که در ماهواره نمایش داده می شوند.

وی سپس شبکه نمایش خانگی را محلی برای عرضه هنر به نازل ترین شکل ممکن خطاب کرد و گفت: معلوم نیست برخی آقایان از کجا سود می برند و چه رانت ها و سودآوری هایی در کار است که مانع ادامه حیات این حوزه نمی شوند و آن را تعطیل نمی کنند!

یثربی تصریح کرد: شبکه نمایش خانگی سبک زندگی لاکچری را به مردم القا می کند و بدآموزی های بسیار بدی دارد. به عنوان مثال چندی پیش یک سریال در این حوزه تولید شده بود که سرشار از بدآموزی بود و ما همچنان مدت ها پس از اتمام عرضه آن در حال کفاره پس دادن برای این سریال هستیم.

این کارشناس فرهنگی در این خصوص متذکر شد: بنده امیدوارم مسئولان فکری هم به حال شبکه نمایش خانگی کنند.

وی در پایان این گفتگو افزود: من واقعاً دلم می سوزد چرا بازیگران خوب سینمای مان می روند و در این آثار سخیف بازی می کنند. چرا آن ها باید هنر خود را به پول های نجومی در شبکه نمایش خانگی بفروشند؟ آیا اگر امکان حضور مناسب آن ها در سینما و تلویزیون فراهم بود باز هم این اتفاق رخ می داد؟

روز سه شنبه را اما بیش از هر موتیف مشترکی می توان روز شگفتی علاقه مندان جدی سینما عنوان کرد. حضور سه فیلمساز در این لیست که نه با فیلم اولشان بلکه با فیلم های دوم و حتی چهارمشان در این بخش حضور دارند باعث اعجاب همگان شد.
همکاری چهره های شناخته شده با فیلم اولی ها
آن شب (کارگردان: کورش آهاری، تهیه کننده: محمد درمنش)، بی صدا حلزون (کارگردان: بهرنگ دزفولی زاده، تهیه کننده: مرتضی شایسته)، پدران (کارگردان: سالم صلواتی، تهیه کننده: شهرام مسلخی)، پوست (کارگردان: بهمن ارک و بهرام ارک، تهیه کننده: محمدرضا مصباح)، دشمنان (کارگردان: علی درخشنده، تهیه کننده: مجید برزگر)، روز صفر (کارگردان: سعید ملکان، تهیه کننده: سعید ملکان)، ریست (کارگردان: محمدرضا لطفی، تهیه کننده: سیدامیر سیدزاده)، شنای پروانه (کارگردان: محمد کارت، تهیه کننده: رسول صدرعاملی)، کشتارگاه (کارگردان: عباس امینی، تهیه کننده: جواد نوروزبیگی) و لباس شخصی (کارگردان امیرعباس ربیعی، تهیه کننده: حبیب والی نژاد) 10 فیلمی هستند که طبق اعلام برگزارکنندگان جشنواره به عنوان نخستین تجربه فیلمسازان جواز حضور در جشنواره امسال را کسب کرده اند. فیلم هایی که البته طبق روال سال های اخیر ترکیب پر و پیمانی به لحاظ چهره های شناخته شده بازیگری دارند. شهاب حسینی، جواد عزتی، امیر جدیدی، باران کوثری و مانی حقیقی از مطرح ترین چهره هایی هستند که با فیلم اولی های این دوره همکاری کرده اند.
شگفتی سازانی که فیلم اولی نیستند
فیلمساز یا کارگردان اول، به هنرمندی اطلاق می شود که برای ساخت یا نمایش فیلم سینمایی خود برای نخستین بار، مجوزهای لازم و قانونی را از سازمان سینمایی کسب کرده باشد و پیش از این اثری از وی به عنوان فیلم سینمایی اکران و یا در رویدادهای داخلی یا خارجی معرفی نشده باشد این عبارات توضیحاتی است که در فراخوان سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر به عنوان ملاک و معیار حضور فیلم ها در بخش نگاه نو منتشر شده است. این قواعد در حالی برای معرفی فیلم اولی ها مطرح شده است که مرور کارنامه سه فیلمساز این بخش نشان می دهد که حضورشان مغایر با قوانین اعلام شده است. فیلم تازه محمدرضا لطفی یعنی ریست در شرایطی در بخش نگاه نو این دوره از جشنواره حضور خواهد یافت که فیلم قبلی این کارگردان روایت ناپدید شدن مریم هم در بخش نوعی تجربه سی و دومین جشنواره فیلم فجر حضور داشت و هم در گروه هنر و تجربه اکران شد. همچنین نام سالم صلواتی با فیلم پدران در حالی برای حضور در بخش نگاه نو مطرح شده که پیش از این زمستان آخر را ساخته و چندین جایزه جهانی گرفته است. عجیب ترین مورد این لیست حضور عباس امینی است که با فیلم چهارمش در بخش فیلم اولی ها حضور دارد. او پیش از این به غیر از ابراهیم دو فیلم خوب ساخته که هر دو در گروه هنر و تجربه اکران طولانی داشته است. ضمن اینکه فیلم اول او والدراما نامزد بهترین فیلم اول جشنواره برلین 2016 هم بوده و فیلم دومش هندی و هرمز علاوه بر حضور در جشنواره برلین 2018 در جشنواره جهانی فیلم فجر سال گذشته هم حضور داشته است. به نظر می رسد تنها توجیه هیأت انتخاب فجر صدور پروانه ویدئویی برای آثار قبلی این فیلمسازان است.
شانس های راهیابی به بخش مسابقه
بخش نگاه نو یا فیلم اولی ها همچون بخش های مختلف جشنواره طبق سلیقه دبیر این رویداد در دوره های مختلف با تغییر و تحول بسیاری همراه بود. در یک دوره فیلم های اول و دوم مجوز حضور در این بخش را داشته اند، در یک دوره این بخش به طور کامل حذف شده و در دوره دیگر با قدرت برگشته و به صورت مستقل جوایزی را در بخش های مختلف به خود اختصاص داده است. براساس روند چند سال اخیر در جشنواره امسال هم تنها یک سیمرغ (بهترین فیلم اول) سهم 10 فیلم اولی راه یافته به این دوره از جشنواره است و سه فیلم هم شانس حضور در بخش مسابقه و رقابت با فیلمسازان حرفه ای در همه رشته ها را خواهند یافت. فارغ از فیلمسازان با تجربه ای چون عباس امینی و چهره های با تجربه ای چون سعید ملکان که در قامت تهیه کننده یا طراح چهره پردازی حضور مستمری در جشنواره داشته است از مستندسازان و فیلمسازان کوتاهی چون محمد کارت (کارگردان فیلم کوتاه بچه خور و مستندهای آوانتاژ و خونمردگی) و برادران ارک (کارگردان فیلم کوتاه حیوان) که در جشنواره های جهانی خوش درخشیدند به عنوان شانس های اول راهیابی به بخش مسابقه یاد می شود. البته اگر سهم خواهی برخی ها مجالی برای حضور به فیلم هایی بدهد که طبق عنوان این بخش تازگی نگاه فیلمسازان شان به سینما و هنر وجه تمایز آنهاست. سهم خواهی برای حضور در جشنواره یکی از موضوعات پربحث هر ساله این رویداد است. تا به اینجای کار و در بخش فیلم اولی ها، جدیدترین محصول مرکز فیلم و سریال سازمان اوج یعنی لباس شخصی ساخته امیرعباس ربیعی حضور دارد. این فیلم که اثری تاریخی - سیاسی است به اتفاقات دهه 60 و فعالیت پیچیده حزب توده در ایران می پردازد. فیلم پدران به کارگردانی سالم صلواتی هم از فیلم های حاضر در این بخش است که با حمایت بنیاد سینمایی فارابی ساخته شده است. فیلم گرانقیمت دیگر این بخش هم روز صفر سعید ملکان است که پس از تجربه های متعدد در عرصه چهره پردازی و سپس تهیه حالا کارگردانی را با فیلمی که گفته می شود داستان دستگیری عبدالمالک ریگی است و سرمایه گذاری اش را به نهادهای امنیتی نسبت می دهند در این بخش حضور دارد. آیا با حضور این فیلم ها، سهم سه فیلمه این بخش در مسابقه اصلی، جایی برای سینماگران مستقل و تجربه گرا خواهد گذاشت؟

به گزارش حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از روابط عمومی جشنواره فیلم فجر، ابراهیم داروغه زاده دبیر سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر صبح امروز با حضور در برنامه زنده یه روز تازه شبکه پنج سیما، به پرسش هایی پیرامون این دوره جشنواره پاسخ داد.

دبیر جشنواره فیلم فجر در بخش نخست این گفت وگوی تلویزیونی توضیحاتی درباره مهم ترین حاشیه رسانه ای این روز های جشنواره درباره بخش نگاه نو ارائه داد و با تأکید بر کسب مجوز ساخت فیلم اول سینمایی از شورای پروانه ساخت اداره ارزشیابی و نظارت سازمان سینمایی به عنوان مجوز ساخت فیلم اول، گفت: شرایط پذیرفته شدن یا عدم پذیرش فیلم های اول فیلمسازان بر اساس قوانین سازمان سینمایی و آیین نامه جشنواره فیلم فجر صورت می گیرد و بار ها پیش آمده که فیلم ها به دلیل نداشتن پروانه ساخت سینمایی از حضور در جشنواره محروم شده اند. امسال هم فیلم های پذیرفته شده در بخش نگاه نو، اولین فیلم های سازندگان شان بوده که دارای پروانه ساخت سینمایی بوده اند. بحث حضور فیلم اول در جشنواره فیلم فجر، متأثر از قوانین سازمان سینمایی است. در سازمان سینمایی و در خانه سینما هنوز بین فیلم ویدئویی و غیرسینمایی با فیلم سینمایی تفاوت قائل می شوند. فیلمساز می تواند فیلم ویدئویی با پروانه ساخت ویدئویی بسازد، اما وقتی فیلم با پروانه ساخت سینمایی می سازد، این فیلم اولین فیلم سینمایی او محسوب می شود. اینجا هم بر اساس این که فیلم ارائه شده به بخش نگاه نو دارای پروانه ساخت سینمایی باشد، در جشنواره شرکت می کند. چند مورد در فهرست اعلام شده در بخش نگاه نو، پیش تر فیلم ویدئویی با پروانه ساخت غیرسینمایی ساخته بودند و جالب آن که برخی از فیلم های پیشین این عزیزان به دلیل نداشتن پروانه ساخت سینمایی در جشنواره پذیرفته نشده بود. ما نمی توانیم فیلمی که پروانه ساخت ویدئویی دارد را انتخاب کنیم و استاندارد دوگانه در این زمینه وجود ندارد.

ابراهیم داروغه زاده در ادامه برنامه درباره گام برداشتن جهت شفافیت و سیاست سازمان سینمایی در این زمینه گفت: ما امسال هم بحث شفافیت را خواهیم داشت و در بازه زمانی قبل از عید، به ارائه گزارش در این زمینه خواهیم پرداخت.

او ادامه داد: در دو سه سال گذشته با آن که با افزایش هزینه ها و تورم در جامعه روبه رو بودیم، اما هزینه های برپایی جشنواره نسبت به سال های قبل کاهش داشت. سال 96 به نسبت سال 95، هزینه ها یک سوم بود و سال پیش هم به همین شکل. در واقع با اینکه با تورم روبه رو بودیم و نمایش فیلم های جشنواره فیلم فجر در سراسر کشور را در برنامه داشتیم، کار را با مدیریت هزینه ها پیش بردیم. امسال هم سعی می کنیم مدیریت هزینه داشته باشیم و با رقمی نزدیک به سال گذشته جشنواره را برپا کنیم.

داروغه زاده درباره قیمت بلیت سینمای مردمی در فجر 38 هم گفت: ما سعی می کنیم قیمت بلیت سینما های جشنواره از قیمت بلیت سینما ها در اکران امسال بیشتر نباشد و تلاش می کنیم در سینما های جنوب شهر تهران، از آن قیمت کمتر باشد.

دبیر سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر درباره برخی اظهارنظر ها که درباره رابطه جشنواره فیلم فجر و انقلاب صورت می گیرد و عنوان می شود این جشنواره، فجر انقلاب نیست، تصریح کرد: از مقطع بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران، سینمای ما یعنی سینمای انقلاب چرا که سینمای ایران با متر و معیار سیاست های جمهوری اسلامی ایران جلو می رود. حال ممکن است بعضی فیلم ها به استانداردها، نگاه فرهنگی و خاستگاه انقلاب نزدیک تر باشند، اما جشنواره فیلم فجر باید دربرگیرنده همه کسانی باشد که در چارچوب نظام، فیلم می سازند. این چتر، باید گسترده باشد و در این زمینه نباید دوقطبی نگاه کرد.

او گفت: سینما نمی تواند متأثر از جامعه نباشد چرا که فیلمسازی در خلأ صورت نمی گیرد و سینماگر آسیب های اجتماعی را به زبان سینما و هنر بیان می کند. آیا می توان فیلمی درباره اعتیاد ساخت و امیدبخش و شاد باشد؟ ضمن آن که باید به این نکته توجه کرد که بسیاری از فیلم های اجتماعی با استقبال روبه رو می شوند و این نشان می دهد مخاطب با فیلمی که متأثر از جامعه ساخته می شود، ارتباط برقرار می کند.

داروغه زاده در ادامه درباره مطالبه اهالی رسانه درباره اعلام سینمای رسانه ها در این دوره جشنواره و زمان اعلام گزینه نهایی میزبانی از اهالی رسانه و علت انجام نظرسنجی در این زمینه، گفت: طی سال های گذشته، تصور ما بر این بود که پردیس ملت، از جوانب مختلف، از استاندارد های لازم برخوردار است و همه اهالی رسانه و فیلمسازان از برپایی جشنواره در این پردیس راضی هستند، اما پس از این که با مطالبات گروهی از اهالی رسانه روبه رو شدیم، درصدد برآمدیم تا ببینیم چه حجمی از اهالی رسانه خواهان بازگشت سینمای رسانه ها به برج میلاد هستند و به این دلیل، نظرسنجی را در فرم ثبت نام اهالی رسانه اضافه کردیم. روند کار هم به این شکل است که یکی از دو گزینه پردیس ملت و برج میلاد که از سوی واجدین شرایط دریافت کارت سینمای رسانه انتخاب شده باشد، به عنوان سینمای رسانه ها معرفی خواهد شد.

او تصریح کرد: البته باید به این نکته مهم داشت که نظر همه ذینفعان جشنواره برای ما اهمیت دارد و یک بخش مهم از ذینفعان، خود فیلمسازان هستند که توقع دارند فیلم شان در یک سالن استاندارد از نظر صدا و تصویر به نمایش دربیاید. همه می دانیم که سالن اصلی برج میلاد، سالن مناسب همایش هاست و اگر این سالن برای میزبانی از اهالی رسانه رأی بیشتری پیدا کند، حتما باید به دی سینما مجهز شود و مذاکراتی انجام شده تا در صورت انتخاب این سالن از سوی اهالی رسانه، اصلاحات لازم انجام شود.

ابراهیم داروغه زاده در بخش دیگری از این گفت وگوی زنده تلویزیونی درباره ساخت سیمرغ بلورین در داخل کشور در دوره سی و هشتم، گفت: در سال های قبل کریستال یکپارچه وارد کشور می شد و در مرحله بعد، حک سیمرغ و آماده شدن نهایی آن در داخل کشور صورت می گرفت، اما امسال این کار به طور کامل توسط متخصصان ایرانی انجام می شود. در واقع سال گذشته مذاکرات اولیه را انجام دادیم تا قالب طراحی شود و صنعتگران داخلی امسال این کار را انجام رساندند.

دبیر جشنواره فیلم فجر درباره زمان اعلام فیلم های بخش سودای سیمرغ این دوره جشنواره گفت: امسال همانطور که می دانید استقبال فیلمسازان از جشنواره قابل توجه بوده و تعداد زیادی فیلم به دبیرخانه رسیده که البته 15 فیلم دارای پروانه ساخت ویدئویی بوده است. اما نکته حائز اهمیت در این زمینه این است که امسال تعداد فیلم هایی که آماده شده و به جشنواره رسیده اند نسبت به گذشته بسیار جالب بود و همه فیلم هایی که در تکاپوی ارائه شدن به جشنواره بودند، به موقع به دفتر جشنواره ارائه شده اند. این که تعداد فیلم بالا به دبیرخانه رسیده و نمایندگانی از همه نسل های فیلمسازی در جشنواره حضور دارند، کار انتخاب آثار را سخت می کند، چرا که هم همه طیف ها فیلم دارند، تعداد فیلم ها بالا هستند و ما ناگزیر به انتخاب 22 فیلم در بخش سودای سیمرغ هستیم و این رقابت سنگین، کار انتخاب را سخت می کند.

او اظهار داشت: 15 دی ماه فهرست نهایی بخش سودای سیمرغ پس از پایان جلسات هیئت انتخاب جمع بندی و اعلام خواهد شد.

داروغه زاده همچنین امکان اضافه شدن به تعداد فیلم های این بخش را رد کرد و گفت: ما باید به آیین نامه جشنواره پایبند باشیم، ضمن آن که هر چه تعداد فیلم ها بیشتر شود، داوری سخت تر خواهد شد.

دبیر جشنواره درباره انتخاب اعضای هیئت انتخاب و داوری و شائبه هایی که بر سر تکراری بودن اسامی در شورای سیاست گذاری، هیئت انتخاب و داوری به وجود می آید، گفت: ما منتظریم تا اسامی فیلم های بخش سودای سیمرغ اعلام شود و ببینیم کدام فیلم ها انتخاب نمی شود تا راحت تر نسبت به انتخاب داوران اقدام کنیم. یک هفته بعد از اعلام اسامی فیلم های سودای سیمرغ، اسامی داوران اعلام خواهد شد. اما درباره آنچه درباره حضور چرخشی اعضای هیئت انتخاب و داوری گفته می شود، به نظرم منصفانه نیست. داوران ما هر سال تغییر می کنند و بخش سینمایی اعضای هیئت انتخاب هم متغیر است. بخشی که مربوط به حضور نمایندگان سازمان سینمایی و اعضای شورا ها در هیئت انتخاب است، از آنجا که نسبت به شرایط صدور پروانه ساخت فیلم ها اشراف وجود دارد، لازم است ضمن آن که در این هیئت، 4 نفر از اهالی سینما و سه نفر از سازمان سینمایی هستند.

او درباره تغییر اعضای شورای سیاستگذاری جشنواره هم گفت: اعضای این شورا نباید در یک دوره یا مقطع تاریخی معین تغییر کند و اتفاقا حضورشان هر چه بلندمدت تر باشد، حضورشان جهت سیاستگذاری در جشنواره بهتر و موثرتر است.

انتهای پیام/

گروه فرهنگی جانیوز: روز سه شنبه سوم دی ماه 98 طی مراسمی موافقت نامۀ تأمین مالی طرح تولید کاغذ ملی در استان خوزستان امضا شد. این مراسم با حضور محمد مخبر رئیس ستاد اجرایی فرمان امام(ره)، مدیرعامل صندوق توسعۀ ملی، مدیرعامل بانک ملی، مدیرعامل بانک صنعت و معدن، مدیرعامل بانک پارسیان و مدیرعامل بانک سپه برگزار شد. رجانیوز به مناسبت این اقدام مهم ، گزارشی از وضعیت کاغذ در طی دو سال اخیر ارائه می کند:

دلار سه برابری، کاغذ پنج برابری!

سال های متمادی است که کاغذ مسئلۀ اصلی صنعت نشر کشور است و مشکلات بسیاری را به اهالی فرهنگ بالآخص ناشران و تولیدکنندگان محتوا تحمیل کرده است. در این بین مشکلاتی که ناشی از مدیریت ضعیف دولت در بخش های اقتصادی کشور است باعث شد تا در تابستان 97 شوک غیرقابل باوری به بازار ارز وارد شود و قیمت دلار به سه برابر قیمت افزایش پیدا کند. اما این افزایش قیمت دلار برای ناشران پایان ماجرا نبود و سیر صعودی و ناگهانی قیمت دلار باعث افزایش افسارگسیختۀ قیمت کاغذ در بازار شد. به طوری که قیمت کاغذ تحریر که در زمستان 96 با قیمت، بندی 70 تا 80 هزار تومان معامله می شد، به بالای 500 هزار تومان رسید و در برخی ایام قیمت کاغذ به 600 هزار تومان نزدیک شود. این بدین معناست که بخش اعظمی از ناشران کشور در معرض خطر نابودی قرار گرفتند و منجر به آن شد که خبر تعطیلی ناشران یکی پس از دیگری به گوش برسد و سرمایۀ ناشران در کمتر از چند هفته به یک پنجم کاهش پیدا کند.

کارگروه بی تدبیری و ناامیدی

پس از کش و قوس های فراوان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با تشکیل کارگروهی در تابستان 97 اقدام به ساماندهی وضعیت کاغذ کرد و عهده دار توزیع کاغذ یارانه ای توسط اتحادیه شرکت های تعاونی ناشران ایران (آشنا) در بین ناشران شد. در همان روزهای آغازین فعالیت این کارگروه اعلام شد انبارهای کشور به اندازۀ یک سال و نیم می توانند نیاز کشور به کاغذ را تأمین کنند اما به یکباره طی چند هفته بسیاری از انبارها خالی شد و نتوانست جوابگوی تقاضای ناشران باشد. در این وضعیت وزارت ارشاد با محوریت معاونت فرهنگی که متولی اصلی رسیدگی به مشکلات ناشران در کشور است، امیدوار بود با واردات کاغذ مشکل را برطرف کند، اما علی رغم ورود ارشاد به واردات و توزیع کاغذ یارانه ای روند صعودی قیمت کاغذ نه تنها متوقف نشد بلکه این روند افزایشی همچنان ادامه پیدا کرد و بعضا قیمت کاغذ یارانه ای با کاغذ آزاد 400هزار تومان تفاوت داشت. کارگروه که ریاست آن را رئیس سازمان سینمایی! برعهده دارد، علاوه بر مشکلات مدیریتی متعدد در سامانۀ توزیع کاغذ و کمبود کاغذ در بازار، وزارت ارشاد با تحریم هایی رو به رو است که واردات کاغذ را با سختی مواجه می کند. دورزدن تحریم های آمریکا از یک سو هزینه های واردات کاغذ را افزایش می دهد و از سویی دیگر باعث کندی ورود کاغذ به کشور می شود، به شکلی که ناشران برای دریافت کاغذ دولتی و یارانه ای باید ماه ها منتظر باشند تا ارشاد به شکل قطره چکانی بخشی از نیازشان را تأمین کند.

نامۀ مطالبۀ ده تشکل صنف نشر به چهار عضو هیئت دولت

اخبار کشف انبار قاچاق کاغذ، دستگیری سلطان کاغذ، افزایش قیمت زینک و جوهر، گرانی کاغذ و در نتیجه گرانی کتاب و کاهش توان خرید مردم حاکی از ضعیف شدن روز به روز صنعت نشر کشور است و این موضوع باعث ناامیدی ناشران و اهالی کتاب از حسن تدبیر مسئولین شده است. همین نگرانی ها و فعالیت های سودجویانۀ کارخانه های تولید کاغذ خصوصی بود که باعث شد تا در اسفند 97، ده تشکل فعال نشری طی نامه ای به معاون اول رئیس جمهور، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، وزیر صنعت معدن و تجارت و رئیس سازمان برنامه و بودجۀ کشور خواستار تمهید سرمایه گذاری زیربنایی در امر تولید کاغذ در داخل کشور جهت تأمین نیازهای فرهنگی و صنعتی کشور شدند.

تذکرات متعدد رهبر معظم انقلاب برای حل مشکل کاغذ

وضعیت کاغذ در حالی به شدت دچار التهاب شد که در مقاطع مختلف رهبر معظم انقلاب دربارۀ حل مشکل کاغذ به مسئولان مختلف در دولت های گوناگون تذکر داده بودند. سی و دومین دورۀ نمایشگاه بین المللی کتاب تهران (اردیبهشت 98) رهبر معظم انقلاب طی بازدید از نمایشگاه و در واکنش به ابراز نگرانی مجمع ناشران انقلاب اسلامی دربارۀ وضعیت کاغذ کشور به وزیر ارشاد تذکر دادند تا با همکاری وزیر صمت مشکل کاغذ را حل کنند و فرمودند: کاغذ را باید بتوانیم در داخل تولید کنیم. به آقای روحانی هم گفته ام به هر حال باید مشکل کاغذ حل شود. این طور نمی شود که بگوییم زیرساخت نداریم .

پس از تأکیدات رهبر معظم انقلاب مبنی بر تولید داخلی کاغذ و استغنای صنعت نشر کشور از کاغذ وارداتی که مشکلات بسیاری را برای ناشران بوجود می آورد ستاد اجرایی امام(ره) طرح ساخت کارخانۀ تولید کاغذ را در دستور کار خود قرار داد و پس از کارشناسی های بسیار در سوم دی ماه 98 خبر موافقت نامۀ تأمین مالی طرح تولید کاغذ ملی در استان خوزستان اعلام شد.

صمت به کدام سمت می رود؟

درحالی که انتظار می رفت وزارت صنعت معدن و تجارت پس از تأکیدات رهبر معظم انقلاب، وضعیت تولید کاغذ در داخل کشور، واردات کاغذ و اصلاح روند قیمت گذاری آن را به طور جدی در دستور کار خود قرار دهد اما شواهد حاکی از آن است که این وزارتخانه تغییر چندانی را در خصوص روند اقدامات خود ایجاد نکرده و اهتمامی به اصلاح این موضوع ندارد. این در حالی است که وزارت صمت می تواند با حل مشکلات کارخانه های خصوصی تولید کاغذ در کشور که یا روند تولید خود را متوقف کرده اند و یا تغییر کاربری داده اند، بخشی از نیاز کشور به کاغذ را تأمین کند. علاوه بر این باتوجه به فشارهای اقتصادی و فرهنگی آمریکا و اروپا علیه اقتصاد و فرهنگ کشورمان، خودکفایی در تولید کاغذ و مدیریت آن، زمینۀ استقلال فرهنگی را به وجود خواهد آورد. حال سؤال این است که نگاه وزارت صمت به کدام سو معطوف است؟ استقلال فرهنگی یا ...

اقدام انقلابی و استراتژیک ستاد اجرایی فرمان امام (ره)

ارتقای فرهنگ در جمهوری اسلامی ازجمله مهم ترین اهداف انقلاب اسلامی است که یکی از پایدارترین نمادهای فرهنیگ کشور، حوزۀ کتاب و نشر است. لذا ساماندهی صنعت نشر کشور اهمیت بالایی در گفتمان انقلاب اسلامی دارد. از همین روی ستاد اجرایی فرمان امام(ره) در راستای تأمین کاغذ مورد نیاز کشور، طرح تولید کاغذ ملی در خوزستان که بناست طی سه سال آینده اجرایی شود را کلید زد تا صنعت نشر کشور را از برکات این اقدام انقلابی و استراتژیک بهره مند گرداند. اجرای این پروژه که با سرمایه گذاری 467 میلیون دلاری صورت گرفته است، ضمن جلوگیری از خروج سالانه 285 میلیون دلار ارز، از قطع شدن 6 میلیون اصله درخت تنومند در سال جلوگیری می کند، چراکه این کارخانه از تکنولوژی نوین دوستدار محیط زیست بهره می برد و با راه اندازی آن دانش فنی کشور درحوزه کاغذسازی توسعه خواهد یافت . علاوه بر این این اقدام می تواند زمینه ساز خودکفایی کشور از واردات کاغذ باشد و در راستای حفظ استقلال فرهنگی خدمت برزگی به فرهنگ کشور نماید.

محمد تربت زاده/

لازم نیست خیلی اهل فیلم و سریال باشید تا نام دل ، مانکن ، کرگدن و... را شنیده باشید. تبلیغات این سریال ها این روزها همه جا را پر کرده است. تابلوهای تبلیغاتی، سایت های اینترنتی، کانال های تلگرامی، صفحه های اینستاگرامی و حتی سوپرمارکت ها و بقالی ها! این وسط احتمالاً شما هم خواه یا ناخواه به پوسترهای اغواکننده این سریال ها برخورده اید و حتی شاید هنگام خرید عدس و لوبیا از بقالی محلتان، وسوسه شده باشید یک قسمت از این سریال های پر رنگ و لعاب را بخرید. شاید هم به دلیل اشتراکی که در یکی از تلویزیون های اینترنتی داشته اید، وسوسه شدید مانکن و کرگدن را رایگان ببینید. اگر جزو دسته ای هستید که حتی یک قسمت از این سریال ها را دیده اند، به طور قطع فهمیده اید که در پشت تبلیغات خوش رنگ و لعاب، بازیگرهای اتوکشیده، دختر و پسرهای رنگ و وارنگ پوش و خوشحال، دل و قلوه دادن های آبکی، موسیقی های متن دوریالی، روابط خارج از عرف و پلان هایی در لوکس ترین خانه ها و ماشین ها، چیزی جز قصه های بی منطق، تکنیک فاجعه بار، فرم پیش پا افتاده، کارگردانی ناشیانه و بازی های اعصاب خردکن و مهم تر از همه فخرفروشی به مخاطبی که دستش به هیچ کدام از اِلمان های لوکس و تجملاتی داخل سریال نمی رسد، وجود ندارد.

زباله های هنری

سابقه شبکه نمایش خانگی برمی گرد به زمانی که مؤسسه رسانه های تصویری تصمیم گرفت لوح های فشرده فیلم های سینمایی را پس از اکران به خانه های مردم ببرد تا علاوه بر افزایش فروش فیلم ، هوای مخاطب هایی که حال سینما رفتن ندارند را هم داشته باشد. هرچند در آن روزها به دلیل نبود قانون کپی رایت، همه می توانستند با پرداخت هزینه ناچیز، نسخه غیرقانونیِ ضبط شده از روی نسخه اصلی را بخرند، اما به دلیل استقبالی که از نمایش فیلم های سینمایی در شبکه خانگی شد، مسئولان تصمیم گرفتند تولید محصولاتی را کلید بزنند که خبری از اکرانشان در سینما نبود و تنها برای نمایش در شبکه خانگی ساخته می شدند. شورای پروانه ساخت و نمایش آثار ویدئویی هم همان زمان برای نظارت بر تولیدات شبکه نمایش خانگی تأسیس شد، اما به دلیل تفاوت فاحشی که میان ممیزی های سینما و تلویزیون با ممیزی های نمایش خانگی وجود داشت، تولید فیلم هایی با سطح کیفی به شدت پایین و دور از انتظار مخاطب با مضامین سطحی کمدی بالا گرفت. البته پس از بالا گرفتن اعتراض رسانه ها و اهالی سینما، توجه وزارت ارشاد به شبکه نمایش خانگی کمی تا قسمتی بیشتر شد و و تولید فیلم های شانه تخم مرغی هم کاهش پیدا کرد، اما تنور داغ ساخت آن ها هیچ وقت سرد نشد و حتی حالا پس از گذشت بیش از یک دهه از آن دوران، ساخت سریال های شانه تخم مرغی که به قول مسعود فراستی فرقی با زباله ندارند، یک بار دیگر بالا گرفته و در میان تعجب رسانه ها و اهالی فرهنگ و هنر، این زباله های هنری، مورد استقبال عجیب و غریب مخاطبان هم قرار گرفته است!

تجارت هنری

شاید آن روزهایی که قهوه تلخ ، قلب یخی و دیگر سریال های شبکه خانگی به دلیل مشکلاتی که بین عوامل سریال به وجود آمد، بدون هیچ سرانجامی ناتمام ماندند، خیلی ها حدس زدند که حتی اگر مخاطب یاد بگیرد نسخه های کپی رایت را از کلوپ های فروش فیلم تهیه نکند، باز هم شبکه خانگی به دلیل نبود روحیه حرفه ای در میان اهالی اش، هیچ وقت قرار نیست سروسامان بگیرد. بعدها اما زمانی که سریال های موفقی مثل شهرزاد و شاهگوش پا به شبکه نمایش خانگی گذاشتند و با فروش بی سابقه ای روبه رو شدند، این تصور در هم شکست و بسیاری از اهالی سینما به شبکه خانگی امیدوار شدند. هرچند هجمه های سیاسی و اقتصادی به سریال هایی مثل شاهگوش و شهرزاد، ماجرای ورود پول های کثیف به شبکه خانگی و کمپین های تحریم سریال هایی که از این طریق توزیع می شدند، شبکه خانگی را تاحدودی تحت تأثیر قرار داد اما جذابیت هایی مثل نبود ممیزی های سخت گیرانه ای که در سینما و تلویزیون مرسوم است، بسیاری از تهیه کننده های سینما را مجاب کرد با ریسک پذیری بالا، وارد شبکه خانگی شوند و پروژه تجارت هنری خودشان در این عرصه را آغاز کنند.

جای خالی سریال های ترکی و هندی

برخلاف تصورتان، آغاز پروژه سرمایه گذاری تهیه کننده های کله گنده در شبکه خانگی بدون پشتوانه فکری نبود. به گفته کارشناس ها، اهالی امروزِ شبکه خانگی پیش از ورود به این عرصه روی دو موضع مهم حساب باز کرده بودند. اول اینکه ممیزی های ارشاد و نظارت سفت و سخت بر سینما و صداوسیما در تمام این سال ها، مانع از پا گرفتن سبک های ترکیه ای و بالیوودی در سینما و صداوسیما شده بود. منظور کارشناس ها از سبک ترکیه ای و بالیوودی، نمایش روابط آزاد، نمایش کالاهای لوکسی که در اختیار عموم جامعه نیست و تکیه بر داستان های درام دور از واقعیت است. این کارشناس ها معتقدند طبقه متوسط در جامعه ما از لحاظ اقتصادی چیزی است توی مایه های طبقه متوسط در جامعه هند و ترکیه که چیزهایی مثل دورهمی دختر و پسرهای بی دغدغه در ویلاهای مجلل، شرکت های کاری لوکس که تمام کارکنانش کراوات می زنند و روابط عاشقانه تخیلی هیچ وقت جایی در زندگی اش نداشته و نخواهد داشت. به همین خاطر تماشای این مسائل در فیلم و سریال ها او را حسابی به وجد می آورد. اگر صحبت های این کارشناس ها را قبول کنیم، به این نتیجه می رسیم که در چند دهه گذشته، مخاطب ایرانی برای پر کردن این خلأ، ابتدا به سمت سینمای بالیوود رفته و پس از آن هم به سریال های ترکیه ای شبکه هایی مثل جم تی وی جذب شده است. حالا اما انگار وقت آن رسیده بود یک نفر سریال های ترکی و هندی را بومی سازی کند و مخاطب ایرانی را پای نمونه وطنی سریال های مبتذل ترکی و هندی بنشاند. این وسط چه فضایی بهتر از شبکه خانگی که در آن نه خبری از ممیزی های سفت و سخت صداوسیما بود و نه غرغرهای منتقدهای سینمایی که انتظار داشتند کارگردانِ وطنی، همسطح با آلفرد هیچکاک و کوین تارانتینو برایشان فیلم بسازد!

کارشناس ها دلیل دوم تمرکز تهیه کننده های معروف روی شبکه خانگی را هم حضور سلبریتی هایی مثل محمدرضا گلزار می دانستند که فروش کار را تضمین می کردند. سلبریتی هایی که نه در قد و قواره کارهای درجه یک سینما بودند و نه حاضر به همکاری با صداوسیما می شدند.

عروسی 850 میلیونی

موج ساخت سریال های پر رنگ و لعاب و پر بازیگر تقریباً با عاشقانه ، رقص روی شیشه و چند سریال دیگر آغاز شد. سریال هایی که یا به دلیل مشکلاتی که برایشان پیش آمد، ناتمام ماندند یا مثل عاشقانه داستانی خطی و کلیشه ای را در قالب مخاطب پسند امروزی و با حضور چهره های شاخص، برای هزارمین بار تکرار کردند و در کمال تعجب، بدون داشتن حتی یک فیلم نامه درست و حسابی، چندین میلیارد فروختند! موج اصلی سریال های شانه تخم مرغی اما با انتشار ممنوعه آغاز شد و با مانکن ، دل و کرگدن ادامه پیدا کرد. موضوعات این سریال ها، پوشش بازیگرهایش، دیالوگ های عجیب و غریب و روابط بین شخصیت ها در این سریال ها اما آن قدر از چارچوب بیرون زد که حتی صدای کاربران فضای مجازی که معمولاً از این مسائلِ حاشیه ای استقبال می کنند، هم در آمد! در ادامه چند نمونه از توییت هایی که کاربران در انتقاد از این سریال ها منتشر کرده اند را می خوانید: درحالی که چند هفته پیش گرانی بنزین صدای مردم رو درآورده بود، سریال دل منتشر شده و داخلش اعلام کردن که خرج عروسی دامادِ توی سریال، 850 میلیون بوده و چندین دقیقه از سریال هم به نشون دادن امکانات لوکس تالار عروسی و غذاهای عجیب و غریب گذشت. واقعاً نمایش زندگی سوپر لاکچری در شبکه خانگی برای مردمی که درگیر بحران اقتصادی هستن، با چه منطقی اتفاق می افته؟

کاربر دیگری هم نوشته است: امروز یه بچه دبستانی به محض ورود به سوپرمارکت دستش رفت روی قسمت جدید سریال مانکن. آخه محتوای مبتذل سریالی که رابطه خانم مسن پولدار با پسر جوون فقیر رو به نمایش می ذاره، واسه بچه دبستانی مناسبه؟ آینده اون بچه توی ذهنش با همین تصورات شکل می گیره !

جامعه بدون رؤیا

با وجود این اما احتمالاً از تعجب شاخ در می آورید اگر بفهمید سریالی مثل مانکن رکورد جذب مخاطب در شبکه خانگی را شکسته و بر اساس آمار، 95 درصد مخاطبانش هم از آن رضایت کامل داشته اند! اینکه چرا در سایه نبود نظارت درست و حسابی وزارت ارشاد بر شبکه خانگی، این سریال ها بدون داشتن فیلم نامه درست و حسابی، تکنیک مشخص، کارگردانی اصولی و بازی های حساب شده، میلیاردها تومان می فروشند و مخاطب را هم راضی نگه می دارند را احتمالاً باید در لا به لای صحبت های یکی از کارشناس های سینمایی به نام شاهین شجری کهن پیدا کنیم که در این باره می گوید: این روزها سبد خانواده ها از جشن و شادی و تفریح و سفر و پیک نیک و چیزهایی از این دست خالی شده است. همه این موارد به نمایندگی از واقعیت در سریال ها انباشته می شود و طبیعتاً وضعیت هشداردهنده به وجود می آورد. حتماً باید روی این موضوع کار شود که چرا جامعه، خریدارِ تصاویر فیک و ساختگی می شود که ذره ای با واقعیت اطراف زندگی روزمره تناسبی ندارد؟ این سریال ها به نظر من نشان دهنده تصویر جامعه ای بدون رؤیاست که آدم های آن منتظرند هفته به هفته از سوپرمارکت محله همراه با نخود و لوبیا رؤیا هم بخرند .

پس از انتشار جزئیات پیش نویس لایحه اصلاح برخی قوانین و مقررات مالیاتی موضوع معافیت مالیاتی هنرمندان در فضاهای عمومی مورد توجه قرار گرفت. در این پیش نویس، سازمان امور مالیاتی بندهای مربوط به معافیت مالیاتی هنرمندان را حذف کرده است. مخالفان و موافقان این طرح هر کدام استدلال هایی در رد و تأیید لزوم مالیات دهی قشر هنرمند ارائه کرده اند که محور اصلی آنها به بدنه نحیف قلمروی هنر و فرهنگ و در مقابل آن، عدالت مالیاتی برمی گشت که شامل کارگران و کارمندان هم می شود؛ هرچند برخی تریبون های مخالف دولت تلاش کردند موضوع معافیت هنرمندان را سیاسی جلوه دهند.

حالا مرکز پژوهش های مجلس به عنوان یکی از نهادهای رسمی تحقیقاتی در گزارشی نگاهی به تجربه دیگر کشورها در این حوزه داشته و به مبانی نظری و سیاستی معافیت مالیاتی بخش هنر پرداخته است.

این گزارش با اشاره به لزوم کاهش وابستگی به درآمدهای نفتی که خود مستلزم انجام برخی اصلاحات در ساختار غیرکارآمد نظام مالیاتی کنونی است، نوشته: در ایران معافیت های مالیاتی زیادی وجود دارد که از جمله آنها می توان به درآمدهای فعالان اقتصادی مناطق آزاد تجاری-صنعتی و مناطق ویژه اقتصادی، سود سپرده های بانکی، صادرات برخی از مواد خام، فعالیت های انتشاراتی و مطبوعاتی، مدارس غیرانتفاعی و فعالیت های فرهنگی و هنری اشاره کرد.

ویژگی معافیت های اعطایی

موضوع اصلی گزارش یاد شده این است که ویژگی مشترک قریب به اتفاق معافیت های اعطایی در قانون مالیات ها عموماً غیرهدفمند، غیرمشروط و دائمی هستند، در حالی که معافیت مالیاتی باید در چارچوب مبانی نظری و تجربی تصویب و اجرایی شود.

بررسی تجارب کشورهای مختلف در زمینه معافیت های مالیاتی که در بیشتر موارد با دقت و وسواس زیاد طراحی می شود، می تواند در اعمال معافیت های هدفمند و پرهیز از معافیت های غیرهدفمند راهگشا باشد؛ موضوعی که نویسندگان مرکز پژوهش ها در بررسی چندین مورد مانند هند، پاکستان، کره جنوبی، مالزی، انگلستان و آمریکا به آنها پرداخته اند. در این گزارش ضمن بیان چرایی اعمال معافیت بر درآمد در نظام های مالیاتی، تجربه سایر کشورها در اعطای معافیت به فعالیت های هنری بررسی شده است. بررسی دلایل نظری وضع معافیت مالیاتی در سایر کشورها در کنار واکاوی تجربه سایر کشورها در حوزه اعطای معافیت به فعالیت های هنری نشان می دهد معافیت های قانونی اعطا شده به فعالیت های هنری در کشور، با منطق اعطای معافیت های مالیاتی سازگار نبوده و سه ویژگی هدفمند بودن، مشروط بودن و غیردائمی بودن را ندارد.

بر اساس گزارش یاد شده، یکی از مهم ترین دلایل این است که وجود چنین معافیت های غیرهدفمندی موجب کاهش شفافیت در هر نوع فعالیتی می شود، مسئله ای که هم اکنون به دلیل دامنه گسترده معافیت ها در قانون مالیاتی ایران شاهد آن هستیم. اگر چه اعطای معافیت بدون هیچ قیدی به فعالیت های هنری از منظر عدالت اقتصادی چندان قابل توجیه به نظر نمی رسد، اما اگر به هر دلیل قرار است از برخی فعالیت های هنری در کشور حمایت هایی از جنس معافیت مالیاتی صورت پذیرد، با توجه به اصول مالیاتی این حمایت ها باید محدود، مشروط و موقتی باشد که معافیت های کنونی حوزه هنر هیچ کدام از این شرایط را ندارد. گفته شده در بسیاری از کشورها، نه تنها فعالیت های هنری از پرداخت مالیات معاف نیستند، بلکه با توجه به جایگاه و مقبولیت اجتماعی هنرمندان، از ظرفیت هنرمندان برای تشویق مردم برای پرداخت مالیات استفاده می شود. متأسفانه در ایران از این ظرفیت هنرمندان به دلیل معافیت بی قید و شرط فعالیت های هنری استفاده بهینه صورت نگرفته است.

تجربه هندوستان

به عنوان نمونه در کشور هندوستان، هنرمندان یکی از مشمولان مالیات بر درآمد مانند سایر اقشار جامعه هستند. نرخ نهایی این مالیات به صورت تصاعدی از پنج تا 30 درصد تغییر می کند و طبق بررسی صورت گرفته، یکی از مشهورترین هنرمندان سینمای هند، 445 میلیون روپیه (معادل 90 میلیارد تومان) در سال 2018 مالیات پرداخته است. مالیات پرداختی 6 نفر از دیگر هنرمندان مشهور این کشور نیز در سال 2018، از 39 میلیون تا 295 میلیون روپیه گزارش شده است. در واقع هنرمندان کشور هند مبالغ زیادی در طول سال از دستمزد پرداختی و تبلیغات به دست می آوردند، اما در وب سایت ها و خبرگزاری های این کشور مطرح می شود که اغلب آنها با پرداخت مالیات خود به دولت، به مسئولیت شهروندی خود نیز به نحو احسن عمل می کنند. یعنی هنرمندان این کشور از اقشاری هستند که بیشترین مالیات را به دولت پرداخت می کنند و فرارهای مالیاتی احتمالی آنها سریعاً بررسی و رسانه ای می شود. به نظر می رسد همین مسئله باعث تشویق سایر مردم به پرداخت مالیات شود.

مالیات پیش شرط شفافیت است، نه برعکس

همان طور که این گزارش نشان داده ابزار مالیاتی به عنوان یکی از ارکان ایجاد شفافیت اقتصادی در کشورهای مختلف مورد استفاده قرار می گیرد. اهمیت این موضوع در جایی است که برخی معتقدند نبودن سازوکار مشخص برای تشخیص درآمدهای مشاغل هنری یکی از اصلی ترین موانع اجرای این پایه مالیاتی خواهد بود. این افراد می گویند دولت ابتدا باید سازوکارهای ایجاد شفافیت این قلمرو را تعبیه و سپس به سراغ مالیات گیری از آنها برود، گزاره ای که یکی از کارشناسان اقتصادی هم آن را رد می کند.

هادی ترابی فر در گفت وگو با ایرناپلاس گفت: همین لغو معافیت های مالیاتی خود بهترین سازوکار برای ایجاد شفافیت و تشخیص درآمدهاست. وی با انتقاد از کسانی که لازمه وضع مالیات را درآمدهای شفاف می دانند، گفت: موضوع دقیقاً برعکس است، یعنی مالیات وضع می کنند تا درآمدها شفاف شود.

این کارشناس اقتصادی افزود: سازمان مالیاتی تا کنون توانسته بسیاری از مشاغلی را که شفافیت در آنها پایین بوده، زیر چتر مالیاتی خود قرار دهد، ضمن اینکه هنرمندان از بسیاری دیگر شفاف تر هستند، زیرا قراردادهای بسیاری از آنها در وزارت ارشاد ثبت می شود و این گونه نیست درآمد همه آنها کاملاً غیرشفاف باشد. گذشته از این می توان مبنا را بر اساس اظهارنامه قرار دهند، به این صورت که اگر زیر 36 میلیون در سال درآمد داشتند معاف شوند، ولی افرادی با درآمد بیشتر از آن مالیات پرداخت کنند.

موضوع مهم دیگر این است که تا کنون برآوردی از سوی نهادهای تحقیقی در مورد میزان گردش مالی و به تبع آن، ظرفیت مالیاتی آنها انجام نشده است. ترابی فر با تأیید این موضوع گفت: تا کنون برآوردی از میزان گردش مالی این بخش انجام نشده است.

پیشنهادهایی برای دریافت مالیات از هنرمندان در عین حمایت از آنها

مسائل گفته شده موجب شده تا در گزارش مرکز پژوهش های مجلس دو پیشنهاد ارائه شود. پیشنهاد اول این است که ضمن در نظر گرفتن حداقلی از درآمد و اعطای معافیت مالیاتی تا آن سقف (مانند سایر مشاغل و حقوق بگیران)، درآمد حاصل از فعالیت های هنری نیز همانند درآمد سایر مشاغل، مشمول پرداخت مالیات قرار گیرد.

همچنین بر اساس مبانی نظری و تجارب سایر کشورها که در آنها حمایت از فعالیت های گوناگون به ندرت از مسیر اعطای معافیت های مالیاتی آنها می گذرد، پیشنهاد دوم گزارش این است که حمایت از فعالیت های هنری از مسیرهای دیگری غیر از معافیت مالیاتی انجام شود. به طور مثال، می توان با افزایش منابع صندوق اعتباری هنر به حمایت (توسعه ای، معیشتی، بیمه ای و ...) از فعالان عرصه هنر در کشور پرداخت.

یک منتقد معتقد است: رنگ و بوی جشن ها و برنامه های بزرگداشت دهه فجر از جمله جشنواره فیلم فجر باید در راستای تحقق اهداف عالی انقلاب و برقراری حکومت جهانی
حضرت حجت(عج) باشد و در آن باید عموم مردم و از همه طبقات جامعه به خصوص اقشار ضعیف و دورافتاده از مرکز امکان شرکت و بهره مندی داشته باشند و از وظایف دولت هاست که زمینه و شرایط را برای این امر مهیا و آماده سازند.
امیرحسین جوانشیر در گفت وگو با خبرنگار کیهان، با بیان مطلب فوق افزود: متأسفانه در جشنواره فیلم فجر که همزمان با ایام الله دهه فجر برگزار می شود شاهد فضایی غیرمردمی و همراه با ریخت و پاش های کذایی و اکثراً بی مورد آن هم از جیب و حساب مردم (بیت المال) هستیم! و هر ساله عده ای از مدیران دولتی و خانواده هایشان و وابستگانشان همراه تعدادی از پیاده نظام هنری یک جریان خاص سیاسی که همیشه و در همه صحنه ها به عنوان سلبریتی حاضرند، بدل شده است! اما عموم مردم به علت نبود امکانات کافی و مناسب و اختصاص ندادن فضایی برای اکران فیلم های این رویداد ملی در اکثر شهرهای کشور از حضور در آن محروم می مانند و حتی در معدود سینماهای مراکز استان ها و تهران هم برای تهیه بلیط نسبتاً گران بزرگ ترین جشنواره هنری و دولتی در کشور با مشکلات فراوانی مواجه اند و فقط از طریق برخی وابستگان دولتی و مدیران وزارت ارشاد و یا با مراجعه به بازار سیاه و آن هم به قیمت چندین برابر امکان حضور در این جشنواره ملی را پیدا می کنند، این سؤال را در ذهن ایجاد می کند که ادامه این روند فعلی و برگزاری این جشنواره به این شکل آن هم در این ایام مبارک اصلا به صلاح کشور و مردم هست؟
وی ادامه داد: برای مثال همین امسال که عموم مردم در تنگنای اقتصادی و معیشتی به سر می برند و دولت هم با کسری شدید بودجه و کمبود بی سابقه نقدینگی و تحریم های کمرشکن استکبار جهانی مواجه است آیا اختصاص بودجه دولتی 17 میلیاردی از جیب مردم به غیر از اسپانسرهایی مانند همراه اول و غیره برای این رویداد با اهداف عالی انقلاب مان در تضاد علنی نیست؟
از همه اینها هم که بگذریم با دیدن اسامی فیلم های مستند این دوره که در شأن و سطح جشنواره فجر هم نیستند مانند: خسوف، زمستان است، عالیجناب، کامی و همچنین خبرهایی که نشان از حضور فیلم های سینمایی مسئله دار و سیاه نما می دهد، درمی یابیم که در آستانه برگزاری سیاسی ترین و جناحی ترین دوره برگزاری جشنواره فیلم فجر قرار داریم. بنابراین لزوم بازنگری فوری و اساسی در شیوه برگزاری و برگزارکنندگان و سیاست گذاران این جشن بزرگ هنری در مجلس و متعاقبا دولت آینده اقدامی واجب و لازم در جهت اصلاح این انحرافات است.

به گزارش عصر شهروند، رضا ایرانمنش که به دلیل عوارض ناشی از شیمیایی شدن از مدتی قبل در بیمارستان بستری شده بود، همچنان تحت مراقبت های ویژه است.

این بازیگر سینما و تلویزیون که متولد 1346 است، سال هاست با عوارض ناشی از دوران جنگ تحمیلی دست و پنجه نرم می کند و از حدود یک ماه قبل به دلیل مشکلات ریوی در بیمارستان و بخش مراقبت های ویژه بستری است.

روز گذشته دوشنبه، نهم دی ماه مسعود نجفی (روابط عمومی سازمان سینمایی) و سعید رجبی فروتن به نمایندگی از سازمان سینمایی به بیمارستان رفته و در گفت وگو با خانواده این بازیگر پیگیر آخرین وضعیت درمانی او شدند.

ایرانمنش که در دهه 70 برای بازی در فیلم سجاده آتش نامزد دریافت سیمرغ بهترین بلورین بهترین بازیگر نقش اول شده بود، سابقه بازی در فیلم های همچون آخرین شناسایی ، دکل ، کمین ، ترور و سریال های وفا ، مردان آنجلس و ستایش در کارنامه کاری خود دارد.

ایسنا

به گزارش خبرگزاری موج، بی گمان این حقیقت کتمان ناپذیر است که در کشوری همچون کشور ما، با پتانسیل تولید بالای سینمایی که اتفاقا آثار سینمایی اش همچون پیش قراولانی فرهنگی به اقصی نقاط دنیا پر می کشند، وجود جشنواره بزرگی مانند جشنواره فیلم فجر نه تنها الزامی است بلکه به مثابه تقویت کننده ای جریان ساز، می تواند بازار تولید را داغ کرده و حتی محلی برای پاسخگویی به نیاز هنرمندانه فعالان متنوع و پرتعداد عرصه سینما تبدیل شود؛ تا بدانند آثارشان به طور جدی دیده و نقد شده و در صورت امکان مورد تحسین قرار می گیرد. حتی در فضایی آرمانی تر، ممکن است این جشنواره بتواند به کعبه آمال هنرمندان دیگر نقاط جهان تبدیل شود که فتح قلل رفیع آن به رویایشان بدل شود، اگر بتواند به معیارهایی مشخص و قابل دفاع دست یابد.

در این میان اما، همانطور که بارها و بارها مطرح شده، یکی از آسیب های جدی در مسیر رسیدن به یک وضعیت آرمانی، روشن نبودن تکلیف این جشنواره با خود است، چیزی که معلول شرایط بسیار متغیر و تاثیر پذیر آن از ناحیه تغییر مدیریت ها و اعمال سلیقه های مقطعی است. حضور یا عدم حضور فیلم های مستند، یکی از این تغییر و تحول ها است که از تفسیر گوناگون اصطلاح ویترین سینمای ایران به دست می آید؛ تعبیری که برخی، آن را با علاقه و به رغم تغییر ماهیت و کارکرد این رویداد بزرگ هنری نسبت به آنچه که در دهه اول پس از انقلاب داشته، به کار می برند.

گرچه مستند سازان و سازندگان فیلم های کوتاه با علاقه زاید الوصفی، مصر به حضور در جشنواره فیلم فجر و در کنار گزیده کوچکی از تولیدات سینمای داستانی کشور هستند، اما چند نکته مهم قابل طرح در این زمینه وجود دارد.

اول اینکه، آیا مگر رقابتی بین المللی و چالشی، در فرصتی انحصاری، همچون سینماحقیقت که اختصاصا به گونه های مختلف مستند و با حضور مهمانان متعدد خارجی می پردازد، جدی ترین اتفاق برای سینمای مستند کشور ما نیست؟ و مگر نه اینکه آوردگاه جدی فیلم کوتاه ایران، جشنواره بین المللی فیلم کوتاه تهران است؟ مگر نه اینکه این دو جشنواره تخصصی، با بودجه ای مستقل و مشخص، با گروه اجرایی مسلط و بدور از همه هیاهوهای سینمای صنعتی و تجاری بلند داستانی، مشغول به فعالیت خود هستند و اتفاقا دارای جایگاه و اعتبار بین المللی بس رفیعتر از جشنواره ملی فجر در حیطه خود؟ و مهمتر از همه، مگر نه اینکه همین اهالی رسانه فعال در حوزه سینما و دو ستاد خبری پیگیر، در طول دوران برگزاری این رویدادها، اقدام به تهیه و تولید گزارش ها و اخبار متنوع از آثار حاضر در می کنند، آن هم نه از یک تعداد خیلی کم و انگشت شمار آثار بلکه همه چند صد آثار راه یافته؟ پس چرا باید این عطش حضور و دیده شدن با اصراری عجیب برای جشنواره فیلم فجر وجود داشته باشد؟

مانند این است که بازیگران رشته های ورزشی مختلف همه اصرار داشته باشند که حتما در کنار بازی های لیگ برتر فوتبال، حضور داشته باشند، تا همه مردم از این طریق بدانند که آن رشته های ورزشی هم وجود دارند، در حالی که هر کدام لیگ مخصوص خود را دارند! این در شرایطی است که وضعیت سینما از زاویه ای بسیار بهتر از رشته های ورزشی است، چرا که ضمن تنوع کمتر، هر شاخه آن، شامل فیلم کوتاه، مستند، انیمیشن و داستانی بلند، جشنواره ای مستقل دارند و حتی یک شبکه تلویزیونی مستقل به سینمای مستند اختصاص یافته است. صد البته که همه به نیکی می دانیم این ظرفیت بسیار کمی برای نمایش و اکران حجم بالای تولیدات مستند و کوتاه سینمای ما است.

دوم اینکه، در حالی که اکثر فیلم های مستند پیش از این رویداد، در جشنواره های تخصصی خود توسط اهالی رسانه، منتقدان و علاقمندان دیده شده اند، دیده شدن آنها با اکران در سالن خالی چگونه تحقق می یابد؟ گرچه هستند افرادی که این برخورد اهالی رسانه را، به زمان بد اکران -که اصطلاحا سانس سوخته نامگذاری شده ربط می دهند، اما فراموش می کنند که تازگی از مهمترین ویژگی های مورد توجه اهالی رسانه و مخاطبانشان است و حتی اگر این سانس ها هم تغییر کند، باز خبرنگارانی که آن فیلم ها را پیش از این دیده اند، به دنبال سوژه های بکرتر خواهند رفت.

سوم اینکه، باتوجه به انبوه تولیدات مستند و کوتاه در کشور، که بر اساس آمار سالیانه حدود 700 مستند و 100 فیلم کوتاه داستانی است، حضور معدودی از آثار این دو شاخه سینمایی در جشنواره فیلم فجر، چه مقدار می تواند تعبیر کننده ویترین سینمای ایران باشد؟

چهارم اینکه، اگر به رغم همه دلایل بالا، باز هم اصرار بر حضور فیلم های مستند و کوتاه در این جشنواره بزرگ و مهیج داشته باشیم، خوب است که تاکید کنیم که این حضور باید کامل و موثر باشد و نه چیزی در حد رفع تکلیف با تاثیرات منفی بر دو شاخه فرهیخته و خلاق سینما.

به عنوان مثال باید پرسید که آیا محدود کردن فیلم های مستند به زیرشاخه مستند بلند و حذف مستندهای کوتاه و نیمه بلند، در نهایت منجر به کوچ فیلمسازان حرفه ایِ علاقمند به حضور در جشنواره فجر، از این دو گرایش نمی شود؟ و یا آیا این مسئله فیلمسازان را به کش دادن بیش از حد آثار خود، برای رسیدن به حدنصاب زمانی جهت حضور در جشنواره فیلم فجر ترغیب نمی کند؟

آیا مشروط کردن فیلم های کوتاه، به سه زمان پانزده دقیقه ای، آن هم تنها در ژانر داستانی، نمی تواند تضعیف کننده گونه های دیگر فیلم های کوتاه شود و مثلا علاقه به حضور در فجر باعث شود تا دیگر، فیلمسازان توانمند، به فیلم های کوتاه تجربی یا مستند توجه نکنند؟

از طرفی دیگر، اتفاقی که از دوره سی و چهارم افتاده و هنوز جبران نشده، حذف سیمرغ پژوهش از بخش مستند است، جایزه ای که یکی از جوایز اصلی این بخش تلقی می شد و تاثیر به سزایی در کیفیت آثار می گذاشت. آیا عدم توجه به پژوهش مستند را با ضعف محتوا روبرو نمی کند؟

این در حالی است که برای توجه و تشویق بیشتر، با تصریح در یکی از تبصره های فراخوان این دوره، قرار است، برای بهترین فیلم مستند دو سیمرغ اهدا شود، یکی به کارگردان و دیگری به تهیه کننده! و در واقع دو جایزه به فیلم مستند داده می شود پس می شد کماکان جایزه ای برای پژوهش در نظر گرفت.

اما جدای از نکته بالا، اهدای هر دو سیمرغ بلورین به یک فیلم هم محل بحث است چرا که بسیار محتمل است که بهترین فیلم، بهترین کارگردانی را نداشته و یا بالعکس، بهترین کارگردانی در بهترین فیلم رخ نداده باشد. بنابراین اهدای یک سیمرغ بلورین، یکی از معتبرترین نشان های سینمایی ایران به فردی از سر لطف، شاید لذتی برای دریافت کننده داشته باشد اما می تواند این اعتبار را با نقدهایی روبرو کند.

شاید از دیگر اصلاحات جدی مورد نیاز در مورد نحوه حضور آثار مستند در جشنواره فیلم فجر، این باشد که مطابق شیوه رایج در دنیا، علاوه بر وجود بخش مستند و جوایز مستقل آن، این امکان پدید آید که دو فیلم مستند که به لحاظ فرم، محتوا و یا فروش، توان رقابت با فیلم های داستانی را دارند به بخش مسابقه اصلی سینمای ملی (سودای سیمرغ) راه یافته و همراه با آثار بلند داستانی، در همه بخش ها در رقابت تنگاتنگ و مورد قضاوت قرار بگیرند. البته به یاد داریم که در دوره ای این اتفاق به صورت ناقص افتاد چرا که با حذف بخش مستند همراه شد.

در واقع این یکی از بهترین حالات حضور مستندها در جشنواره فیلم فجر است که به این شکل امکان فرهنگسازی و زمینه سازی برای اکران گسترده فیلم های مستند جذاب هم فراهم می آید.

به هر حال همه اینها سوالاتی است که در کنار سوالات و نکات بی شمار دیگر، می توان در مورد نحوه اجرا و اهداف و تاثیرات متقابل این جشنواره بر شاخه های مختلف سینمایی مطرح کرد، تا شاید با پاسخ هایی صریح و متقن، به آیین نامه ای اصطلاحا جامع و مانع و با هویتی منسجم و مشخص دست یابیم و بر اعتبار جشنواره تقریبا چهل ساله خود بیفزاییم.

در کل معتقدیم گرچه مستندسازان و هنرمندان فعال در عرصه فیلم کوتاه هم، اگر تلاش کنند تا با احترام به جشنواره های تخصصی خود، بر دیده شدن هرچه بیشتر آنها تاکید کنند و فشار مطالبات خود را بر یافتن شیوه های بیشتر و بهتر اکران و نمایش آثار خود بگذارند، به نظر می رسد که از نتیجه مطلوب تری برخوردار خواهند شد.

در نهایت و یک کلام اینکه بهتر بود فیلم های مستند و کوتاه صرفا در جشنواره های تخصصی خود حضور داشتند اما اگر بنابر حضور این شاخه های سینمایی در جشنواره فجر است، باید این مهم به شکلی کامل و درست صورت پذیرد.

فرانک آرتا در شرق نوشت: خبرها حاکی از ان است که بالاخره بخش مهمی از اختلافات درون خانه سینما علنی شده است. این گزاره ای است که می تواند بررسی پرونده التهابات درون هیات مدیره و چالش های مدیریت خانه سینما را به جریان بیندازد.

اصولا بعد از بازگشایی خانه سینما در دوره اول دولت تدبیر وامید مسیری را که هیات مدیره ها تاامروز طی کرده اند، اغلب عاری از شفافیت بوده! عملکرد آنها سوالات زیادی را به ذهن مخاطبان - به خصوص رسانه های حامی خانه سینما – متبادر کرده که تاامروزمتاسفانه پاسخ درخوری دریافت نکرده اند ! هربار هم قرار است فضا شفاف شود مسائلی بوجود می آید که از اصل ماجرا دور می شویم.

نمونه اخیر این نوع عملکرد، گزارشی است که تابناک 7 دی ماه در سایت خود منتشر کرد و به موضوع مهم ، ثبت نشدن رسمی مجامع عمومی و مصوبات آن پرداخت. خطر زمانی بیشتر رخ می نمایاند که درآینده ای نه چندان دور، دولت فعلی و سازمان سینمایی که همراه با مجموعه خانه سینما است ، جای خود را به دولتی از جنس دولت احمدی نژاد بدهد و از قضا مجلسی هم با آنها همراه شود که تمایلی به وجود نهادصنفی همچون خانه سینما نداشته باشد که درآن صورن بدون شک شاهد تعطیلی مجدد خانه سینما خواهیم بود!

جالب است تعلل مدیران خانه سینما درثبت قانونی مصوبات خود و حتی طی نشدن مسیر درست نقل وانتقال مالی – همچون پرداخت حق عضویت صنوف که باید به حساب های حقوقی واریز شوند و نه حقیقی- موضوع مهمی است که دلایل به تعویق افتادن آن اصلا مشخص نیست . سوال مهم دیگر این است که با توجه به وقایع اخیر اجتماعی و سیاسی در صورت تعطیلی مجدد خانه آیا هنرمندان باردیگر همراهمی و پشتیبانی مجدانه ای از این خانه خواهند کرد؟! که البته پاسخ آن خیر است، در این مدت بسیاری از هنرمندان عضو این خانه از فضای مشوش موجود دلچرکین هستند و متاسفانه کمتر به این موضوع توجه می شود.به همین دلیل ضروری است که متولیان این خانه به راه حل عاجلی برای مرتفع کردن این مشکل دست بزنند.

ضمن این به گزارش تابناک و مورخ 7 دی ماه 1398 خانه سینما همواره شرایط ویژه ای داشته که بخشی از این شرایط ویژه به ساختار آن بازمی گردد. بر اساس ساختار خانه سینما، هیات مدیره خانه سینما با رای صنوف انتخاب می شود و مدیرعامل نیز با رای هیات مدیره انتخاب می شود. با این حال، صنوف خود را مکلف به رعایت تصمیمات و دستورات مدیرعامل یا حتی هیات مدیره نمی دانند و به لحاظ تصمیم گیری مستقل عمل می کنند. همین وضعیت مدیریت را برای مدیرعامل و هیات مدیره دشوار و در چارچوب ارتباط اغنایی تعریف می کند.

خانه سینما بحران های متعددی را پشت سر گذاشته که بزرگ ترین آنها در دولت دوم احمدی نژاد و تحرکات گسترده برای تعطیلی این مجموعه مهم و کلیدی برای سینمای ایران بود. در آن مقطع، اکثریت اهالی سینما از طیف های مختلف با وجود اختلاف عقیده و سلیقه، عکس العمل واحد نشان دادند و مانع از تعطیلی خانه سینما شدند. یکی از شعارهای دولت یازدهم، بازگشایی و رفع اشکال خانه سینما بود، به گونه ای که شرایط طبیعی قانونی بر این مجموعه حاکم شود اما این اتفاق با وجود گذشت شش سال، هنوز رخ نداده است.

خانه سینما در زمان حضور حجت الله ایوبی در سازمان سینمایی بازگشایی شد و پس از آن با برگزاری مجمع عمومی خانه سینما، هیات مدیره خانه سینما تغییر کرد و رضا میرکریمی جای محمدمهدی عسگرپور را در مدیرعاملی خانه سینما گرفت و در ادامه نیز میرکریمی استعفا داد و جای خود را به منوچهر شاهسواری داد. دوره شاهسواری، دوران پرحاشیه ای برای خانه سینما بود و عمده نقدها نیز به تقلیل نقش خانه سینما و تقویت این شائبه بود که خانه سینما به یک اداره کل سازمان سینمایی تبدیل شده است.

با این حال اکنون مشخص شده تمامی مجامع برگزار شده و هیات مدیره و مدیران عامل انتخاب شده در شش سال اخیر در ثبت شرکت ها و روزنامه رسمی به ثبت نرسیده است. مطابق با سندی که در برنامه شب سینما شبکه چهار منتشر شد، آخرین بار در سال 1390، هیات مدیره وقت به مدیرعاملی محمدمهدی عسگرپور در خانه سینما ثبت شده اند و پس از آنکه در سال 1392 باید این اتفاق رخ می داد، ماجرای تعطیلی به وقوع پیوسته و پس از بازگشایی نیز با وجود برگزاری چند مجمع عمومی و تغییرات مکرر مدیریتی فوق الاشاره، هیچ یک از این تغییرات ثبت قانونی نشده است.

در واقع مطابق با اسناد رسمی و روی کاغذ، آخرین مدیرعامل خانه سینما محمدمهدی عسگرپور با هیات مدیره ای متشکل از محمدمهدی توحیدی، مریلا زارعی، امیر اثباتی، تورج منصوری، محمد سریر، سیروس الوند و مرتضی رزاق کریمی به عنوان مجموع اعضای اصلی و علی البدل هیات مدیره و همچنین سیدمهدی خادم و کیوان کثیریان به عنوان بازرسان اصلی و علی البدل فعال بوده اند. با این اوصاف وقتی امکان ثبت قانونی مدیریت خانه سینما وجود نداشته، اینکه در چند سال چندین بار مجمع عمومی برای انتخاب ترکیب مدیریتی خانه سینما برگزار شده، اقدامی قابل تامل و عجیب است.

همچنین در همین چارچوب ظاهراً امکان انتقال امضای اسناد خانه سینما نیز وجود نداشته و امور مالی خانه سینما وکالتی از تیم مدیریتی پیشین به تیم مدیریتی فعلی منتقل شده و بعضاً پرداخت های عضویت در صنوف نیز به دلیل شرایط خاص خانه سینما، به شکل مرسوم رخ نمی دهد؛ وضعیتی که قاعدتاً تا زمان ثبت مدیران خانه سینما در اسناد رسمی و انتقال امضا تداوم خواهد داشت.

از سوی دیگر در شرایطی که زمینه برای ثبت صنوف به عنوان یک صنف در وزارت صنعت و معدن و تجارت فراهم بود، این اقدام در قالب اتحادیه کارگری در وزارت کار با چالش جدی مواجه شد که ثبت همه صنوف و در نهایت ثبت قانونی را با چالش مواجه کرده است. در شرایطی که مفهوم صنف با اختیارات حاکمیتی همچون تعطیلی فعالیت های یک واحد صنفی در ذیل وزارت صمت در چارچوب خانه اصناف یا نظام صنفی مستقل معنا می یابد و صنوف سینمایی نیز می توانستند یک به یک به عنوان صنف ثبت شوند و خانه سینما به عنوان مجمع صنفی سینماگر محل تجمیع این صنوف باشد، جهت دهی اشتباه به نوع ثبت صنوف، چالش زا شده است.

اکنون برخی صنوف بر سر لفظ کارگری به واسطه آنکه کارکرد خود را کارفرمایی نقد دارند و اختلافات در رویدادهایی نظیر برنامه شب یلدای رئیس سازمان سینمایی، بیرون می زند و حاشیه ساز می شود. این نوع ثبت سوای اینکه اختیارات قانونی که صنوف رایج کشور برای برخورد با فعالان و واحدهای صنفی غیرعضو صنوف دارند را به صنوف ثبتی نمی دهد، حتی وحدانیت به ثبت را نیز نمی دهد.

به تعبیر ساده تر مطابق با قانون اصناف نمی توان در تهران صنف نجاران تاسیس کرد و هر نجاری باید به همین صنف کنونی مراجعه کند اما در وزارت کار می توان ده صنف فیلمساز با اسامی پس و پیش ثبت کرد و ثبت وزارت کار، اختیارات صنف ساده را نیز به صنوف سینمایی نمی دهد.

در این شرایط رویداد قابل تامل، استعفای مصطفی احمدی بازرس خانه سینما و از چهره کلیدی این مجموعه در این دوره است؛ اتفاقی که همچون دیگر اتفاقات رسانه ای نشده بود؛ اما به واسطه آنکه باید برای وضعیت خانه سینما پیش از رسیدن به گردنه های بعدی چاره اندیشی شود، نمی توان مکتوم باقی اش گذاشت.

جبار آذین منتقد و کارشناس سینما و تلویزیون در خصوص نقد حرفه ای فیلم در گفتگو با خبرنگار شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ گفت: البته هنوز و همچنان، کم و بیش، منقدان حرفه ای فیلم، در رسانه های مکتوب و مجازی، نقد می نویسند و گاه در برخی برنامه های رادیویی و تلویزیونی و محافل سینمایی، اندک فیلم های قابل نقد را نقد کارشناسانه می کنند.

وی افزود: با ابن همه، پرسش عمومی این است که چرا اینگونه نقدها همانند سالیان نه چندان دور، مستمر نگارش و یا بازگو نمی شوند.

این منتقد پیشکسوت سینما اظهار داشت: واقعیت اینکه، منتقدان، طیفی خاص و جدا از سینما نیستند و نقدهای آن ها، واکنش فرهنگی و کارشناسی به فیلم ها و سینمای ایران و جهان و رویداد های سینمایی و هنری است. نکته اینکه، فیلم محصول سینما و سینما حاصل فرهنگ جاری است. از همین رو دو نوع نگاه به فیلم و سینما در قالب نقد منعکس می شود؛ نقد فیلم، نقد فیلم و سینما.

وی اضافه کرد: از آنجا که فیلم ها خروجی سینمای آشفته و نابسامان کنونی اند، لذا کم و زیاد، از چنین وضعیت متاثراند، زیرا باید از هفتاد خوان سرمایه، سلیقه، تحمیل، سانسور و گروه ها و گردنه های مافیا و نامدیریتی ها و بازارمکاره اکران بگذرند تا رنگ پرده را ببینند.

آذین بیان کرد: به همین دلایل، فیلم های روی پرده در سه گروه قابل تقسیم اند؛ گروه اول فیلم هایی که صرفا برای گیشه و سوداگری ساخته شده اند و از هر ترفند درست و غلط برای اغوای تماشاگر بهره برده اند. این قبیل فیلم ها که هشتاد درصد فیلم های اکران را تشکیل می دهند، اغلب فاقد ساختارهای استاندارد سینمایی و مضمون و محتوای شایسته اند. به همین علت، قابلیت توجه و نقد را ندارند.

وی در ادامه گفت: گروه دوم فیلم های متوسط که توسط برخی کاربلدان و تازه کاران تولید شده اند و از منظر مضمونی و محتوایی و ساختاری، چندان قابل اعتتا نیستند و تنها می توان به حکم وجدان، چند کلمه ای به عنوان تشویق جوانان و دفاع از مستقل ها در برابر سلطه ابتذالگراها و مافیا درباره آن ها نوشت.

این منقد سینما این چنین ادامه داد: سوم اندک فیلم های خوش ساخت و حرفه ای و با محتوا که معمولا مورد حسادت ها و هجمه ها و نگاه های سلیقه ای و سیاسی قرار می گیرند و خیلی زود پرونده شان بسته می شود. به عبارتی، تنها گروه آخراند که می شود درخصوص آنها نقدحرفه ای نوشت، چون توسط حرفه ای ها و به صورت حرفه ای، برای مردم ساخته شده اند. لیکن چون سلیقه و سانسور و قلدری ها بر سر آن ها سایه انداخته اند، نوشتن نقد و یادداشت تحلیلی در مورد آنها بیشتر به جای نگارش درباره فیلم به نقد رویداد های پیرامون آن ها تبدیل می شود.

جبار آذین در پایان گفت: با توجه به موارد یاد شده است که به ندرت نقد خوب درباره فیلم های خوب نوشته می شود. البته نظر نقدگونه و حاشیه نویسی درباره سینما و فیلم ها در رسانه ها، فراوان منتشر می شود، ولی نقدحرفه ای نیستند. نکته آخر اینکه، سینما، هنر و فرهنگ را باید در لانگ شات(نمای باز) دید و تحلیل و نقد کرد ، نوشتن صرفا نقد فیلم، گرچه در جایگاه خود، خوب و درست است، اما اگر به قیمت ندیدن سینما و جامعه و مشکلات و مسایل فرهنگی باشد، کافی، کامل و مطلوب و تاثیرگذار و تعیین کننده نیست.

انتهای پیام/

سینما فرهنگ تنها مجموعه سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی که تحت مالکیت بنیاد سینمایی فارابی مدیریت می شود، به زودی تخریب و به جای آن، یک پردیس سینمایی احداث خواهد شد که انتظار می رود از ظرفیت لازم برای میزبانی جشنواره فیلم فجر نیز برخوردار باشد و به کاخ جشنواره تبدیل شود.

به گزارش تابناک ؛ سازمان سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی پروژه ای را شروع کرده که بر اساس آن، سازمان فرهنگی تخریب به جای آن یک پردیس سینمایی بزرگ احداث خواهد شد؛ مجموعه ای که با نام پردیس سینمایی فرهنگ تشریفات قانونی آن طی و حتی نقشه نهایی بنای تازه نیز تهیه شده است. انتظار می رود این مجموعه تازه که جای تنها سینمای وزارت فرهنگ و ارشاد را می گیرد، از ظرفیت کافی برای پوشش خلأ کاخ جشنواره و آوارگی این رویداد ملی و حواشی که هر سال در پی دارد، برخوردار باشد.

سینما فرهنگ واقع در تقاطع خیابان شریعتی و خیابان دولت تهران، ابتدا با نام سینما سیلورسیتی در سال 1347 توسط مهدی میثاقیه تهیه کننده و سینمادار سال های پیش از انقلاب تأسیس شد و به عنوان یکی از مجهزترین سینماهای ایران، مورد توجه قرار گرفت. میثاقیه که مالک سینما کاپری (بهمن کنونی) نیز بود، در نهایت سینما سیلورسیتی را به بهروز وثوقی فروخت. در آن دوران گروهی از عوامل سینما با خرید سینما، عملاً سفارش تولید نیز می دادند و فیلمی که خود سفارش داده بودند و در آن نقشی نیز داشتند، در سالن های سالن نمایش می دادند.

با شروع رکود سینما در دهه پنجاه، بهروز وثوقی این سینما را به مسئولان وزارت فرهنگ در دوران پهلوی فروخت و سپس نام این سینما به سینما فرهنگ تغییر یافت. در سال های پس از انقلاب به واسطه آنکه نقل و انتقال امتیاز انشعابات این سینما منتقل نشده بود، تا مدت ها قبض ها به نام بهروز وثوقی صادر می شد و به سینما می آمد؛ شرایطی که ظاهراً پس از مکاتبات سال های بعدی تغییر پیدا کرد و اکنون نیز اساساً ساختمان این سینما تخریب و بنای تازه ای تحت عنوان پردیس سینمایی فرهنک احداث می شود که قاعدتاً انتظار می رود ظرفیت بیش از ظرفیت 630 صندلی کنونی داشته باشد.

کاخ جشنواره های کن، برلین و ونیز

کاخ جشنواره، یکی از نمادهای همه رویدادهای سینمایی و محل رویارویی خبرنگاران و سینماگران است. جشنواره ونیز به عنوان قدیمی ترین جشنواره با این سبک، از دهه نخست قرن بیستم در کاخ های تاریخی ایتالیا نظیر قصر دوک ونیز برگزار شده است. کاخ جشنواره و کنگره کن هر ساله میزبان جشنواره کن است و در اکران کاخ همه طیف ها از خبرنگار و سینماگر تا مدعوین دبیر جشنواره کن حضور دارند. جشنواره فیلم برلین در کاخ موزه هنری مارتین گروپیوس بائو برگزار می شود و اساساً محوریت این رویداد همین کاخ موزه است.

با توجه به ادغام مؤسسه رسانه های تصویری در دیگر مؤسسات سازمان سینمایی و تخلیه کامل ساختمان گرانقیمت این مؤسسه در خیابان ولیعصر نرسیده به توانیر که ارزش آن بعد از تورم اخیر چندصد میلیارد تومان تخمین زده می شود می توان با فروش این بنای ارزشمند و تأمین سرمایه احداث کاخ جشنواره، این اقدام مهم را نه تنها به سرعت عملیاتی کرد، بلکه در دوره ای دو تا سه ساله به سرانجام رساند. باید دید این پروژه به سرعت به سرانجام می رسد و در عمر همین دولت مورد بهره برداری قرار می گیرد یا تکمیل و بهره برداری آن به دولت های بعدی موکول می شود؟

این سامانه به منظور تسهیل و تنظیم روند ارائه و بررسی طرح و فیلمنامه و صیانت از حقوق پدیدآورندگان، پیاده سازی شده و معاونت فرهنگی بنیاد از این پس، فقط از طریق این سامانه به نشانی fcfscriptdepartment.ir طرح و فیلمنامه دریافت خواهد کرد. دسترسی به سامانه ی فیلمنامه ی فارابی، از طریق سایت بنیاد فارابی نیز امکان پذیر است.

نسخه آزمایشی این سامانه در حال حاضر آماده بهره برداری است و متقاضیان می توانند پس از ثبت نام، اعتبارسنجی و دریافت اطلاعات کاربری، به سامانه ی فیلمنامه ی فارابی دسترسی پیدا کرده و نسبت به ثبت طرح و فیلمنامه ی مورد نظر اقدام کنند.

این سامانه خدماتی همچون امکان ارسال طرح و فیلمنامه به صورت استاندارد و بدون نیاز به تهیه نسخه پرینت شده و مراجعه حضوری به فارابی را فراهم می کند. برای ثبت یک طرح یا فیلمنامه در این سامانه، تهیه و ارسال خط داستانی (در 2 سطر)، خلاصه فشرده فیلمنامه یا سیناپس (در 1 صفحه)، طرح یا خلاصه داستان فیلمنامه (در 4 صفحه)، و سایر اطلاعات مرتبط، ضروری است و کیفیت تهیه این اقلام، برداشت ها را به منظور ارائه دهنده نزدیک تر و روند بررسی و پاسخگویی را سریع تر خواهد کرد.

بر اساس شیوه نامه حمایت های بنیاد، فیلمنامه های تهیه کنندگان متقاضی حمایت که دارای پروانه ساخت سینمایی باشند، در اولویت بررسی آثار دریافتی خواهند بود و نتیجه بررسی فیلمنامه های دارای پروانه ساخت، حداکثر ظرف مدت یک ماه به تهیه کننده، اعلام خواهد شد.

چنانچه، تهیه کننده ای متقاضی بررسی حمایت از فیلمنامه ای باشد که هنوز پروانه ساخت آن را دریافت نکرده است؛ بنیاد، خلاصه فشرده فیلمنامه یا سیناپس (در 1 صفحه) و طرح فیلمنامه (در 4 صفحه) را بررسی و نظر مشورتی خود را اعلام خواهد کرد. همچنین اگر افرادی غیر از تهیه کنند گان حرفه ای سینما مایل باشند طرح یا فیلمنامه ای را برمبنای اولویت های اعلام شده در شیوه نامه حمایت های بنیاد، پیشنهاد نمایند، می توانند خلاصه فشرده و طرح فیلمنامه خود را از طریق سامانه ی فیلمنامه ی فارابی برای بنیاد ارسال نمایند. بررسی فیلمنامه های فاقد پروانه ساخت، صرفاً جنبه مشورتی دارد.

مرجع تصمیم و تشخیصِ حمایت یا عدم حمایت و میزان و نحوه حمایت از تولید فیلمنامه هایی که دارای پروانه ساخت باشند و موافقت شوراهای تخصصی بنیاد را اخذ کرده باشند، کمیسیونِ فرهنگی هنری بنیاد سینمایی فارابی است.

مطابق با سیاست های سازمان سینمایی و نیازهای فرهنگی و اجتماعی، حمایت های بنیاد به طور کلی، معطوف به آثاری با فضا و رویکردهای امیدآفرین و اخلاق گرا خواهد بود. همچنین حمایت از فیلمنامه ها و فیلم های تجربی و دارای مخاطب خاص و نیز آثار پویانمایی، در حوزه مأموریت مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی قرار دارد.

علاقمندان برای اطلاع از جزییات نحوه حمایت های بنیاد، می توانند به سایت بنیاد فارابی مراجعه نمایند.

در پی انتشار نامزدهای جشن انجمن منتقدان، هیات مدیره انجمن صدابرداران و صداگذاران سینما با انتشار نامه ای به حذف این رشته از بین نامزدها انتقاد کرد. به گزارش سینماسینما ، در نامه این انجمن آمده است:

حرف هایی دوستانه با انجمن محترم منتقدین سینما

سلام. این روزها که در تلاش برای برگزاری مراسم سالانه خود هستید برایتان آرزوی موفقیت و هر چه بهتر و با شکوه تر بودن این مراسم داریم.
چند سالی می شود اگر نگویم بی مهری با کم توجهی دوستان سینمایی در حوزه های مختلف روبرو هستیم که متأسفانه از انجمن محترم منتقدین سینما نیز بی نصیب نمانده ایم اگر چه در برخورد با این موارد شخصاً رفتار صبورانه تر دیگری را می پسندم ولی اجباراً بدلیل جایگاه صنفی و مسئولیتهایی که همراه خود دارد بعنوان هیئت مدیره انجمن صدابرداران و صداگذاران سینما موظف به چاره جویی و تلاش برای رفع این گونه مسائل هستیم و این دلیلی شد برای طرح این سخنان گلایه آمیز خدمت شما عزیزان انجمن منتقدین سینمای ایران.
هر ساله با اعلام اسامی کاندیداهای شاخه های مختلف توسط انجمن منتقدین اعضای ما هم کارنامه یک ساله خود را در بین این فهرستها جستجو می کردند و انتخابهای منتقدین را در روند کاری خود بسیار مهم و تأثیرگذار می دانند و حضور در میان نامزدهای این مراسم و از آن مهمتر منتخب نهایی بودن خیلی با ارزش تلقی می شود به این دلیل که نگاه منتقدین به فیلم ها و اجزا آن را بسیار دقیق و موشکافانه همراه با دانش بالای سینمایی می دانند متأسفانه در دورهای اخیر با شیبی که ملایم هم نبود ابتدا فعالیتهای سینمایی اعضا ما از دایره هنری بودن خارج شد و عنوان جایزه صدای فیلم به مهندسی صدا تغییر پیدا کرد و نهایتاً امسال به کل حذف شد حقیقتاً برای ما جای تعجب بسیار است وقتی دایره یک فرایند انتخاب بهترینها در میان فیلمهای سینمایی که نام انجمن منتقدین را هم بر پیشانی خود با گستردگی این گونه دارد که بیشتر شاخه ها در آن دیده و ارزیابی می شوند چگونه می توان صدای یک فیلم را ندید و ارزیابی نکرد، صدای فیلم که بیشترین ارتباط احساسی را با مخاطب برقرار می کند چگونه می شود نادیده گرفتش و ارزیابی در مورد آن نداشت؟ برخی از جشنواره های بسیار معتبر بین المللی مثل کن یا خیلی دور نرویم جشنواره جهانی خودمان دایره رقابتی کوچکی دارند و برگزیده ها محدود می شوند به بهترین فیلم و بهترین کارگردان و بهترین بازیگر و از این قسم. خب طبیعی است که از نبودن در این رقابتها دلگیر نشویم ولی حق بدهید از نبودن در میان برگزیدگان شما ناراحت شویم و گلایه هایمان را هم دوستانه مطرح کنیم، ما اگر فرایند نمایش فیلم و انتخاب هایتان متمرکز بود حتماً از شما خواهش می کردیم فیلمها را بدون صدا ببینید و برگزیده هایتان را اینگونه انتخاب کنید تا ببینیم آیا با اینگونه فیلم دیدن اصلاً به هیچ انتخابی می رسید؟
از شما سئوال می کنیم آیا اگر انتخاب کردن بهترین صدای فیلم برایتان سخت است باید صورت مساله را پاک کنید؟ به این فکر نمی کنید این رفتار شما روی دست اندرکاران این شاخه چه تأثیری می گذارد؟
به هر حال با اینکه خیلی گلایه مندیم همچنان علاقمند نقدهایتان هستیم حضور شما را در روند کاری و پیشرفتمان بسیار مؤثر می دانیم و در مراسم پیش رو و همیشه برایتان موفقیت آرزو داریم.

رئیس هیات مدیره انجمن صدابرداران و صداگذاران سینما/ بهمن اردلان

کارگردان آشغال های دوست داشتنی اصل در پی امتناع دبیرخانه جشنواره فجر از تحویل گرفتن این فیلم که برای شرکت در جشنواره فجر پرم پر کرده است، نامه ای را به رئیس سازمان سینمایی نوشت.

به گزارش تابناک و به نقل از سینماسینما، محسن امیریوسفی در نامه خود نوشته است:

جناب آقای دکتر حسین انتظامی
ریاست محترم سازمان سینمائی

همانطور که اطلاع دارید فیلم سینمائی آشغالهای دوست داشتنی اصل با بازی آقای بهروز وثوقی در جشنواره فیلم فجر ثبت نام شده که منطبق بر فیلمنامه دارای پروانه ساخت به شماره 154/91/48844 مورخ 1391/4/7 است که در پائیز سال 91 فیلمبرداری گردید و به همین دلیل طبق قانون باید برای هیات انتخاب جشنواره به نمایش درآید ولی متاسفانه مسئول دفتر جشنواره از گرفتن نسخه Dcp این فیلم جلوگیری کرد!

ولی این تمام ماجرا نیست و بعد از نامه من به هیات انتخاب جشنواره و در جواب درخواست تعدادی از اعضای محترم این هیات برای دیدن فیلم به آنها گفته شده که تهیه کننده نسخه فیلم آشغالهای دوست داشتنی اصل را هنوز به ما تحویل نداده است!! با ابراز تاسف از این سخن نادرست می توانم به سرعت نسخه بازبینی فیلمم را ارسال کنم و یا نسخه dvd فیلمم را که پیش از این به یکی از مدیران جشنواره امانت دادم برای هیات انتخاب نمایش دهند. خواهشمندم به این مسئله رسیدگی کنید.

همچنین مستحضر هستید در وزارت ارشاد، آقای بهروز وثوقی هیچ منع قانونی برای بازی در سینمای ایران ندارند و حتی در این زمینه نامه ریاست محترم قبلی سازمان سینمائی به وزیر محترم ارشاد به شماره 15/276047 مورخ 1397/4/13 نیز موجود است.

آشغالهای دوست داشتنی اصل فیلمی در مورد اتحاد مردم، گفتگو و امید است که نیاز امروز جامعه ماست.

آقای بهروز وثوقی یکی از تکرارنشدنی ترین بازیگران سینمای ایران هستند که بعد از چهل و یک سال دوری از وطن، مردم می توانند امسال شاهد نمایش فیلمی از او بر پرده سینما باشند.

امیدوارم نمایش این فیلم که حاصل زحمات گروهی از بهترین بازیگران و عوامل سینمای ایران است هدیه ای به مردم و این بازیگر پیشکسوت در آستانه هشتاد و سه سالگی او باشد.

آقای دکتر انتظامی جنابعالی سال گذشته شجاعت و درایت خود را در اکران نسخه قبلی این فیلم نشان دادید و امیدوارم امسال نیز با پیگیری جنابعالی آشغالهای دوست داشتنی اصل پس از هفت سال انتظار بتواند در کنار بزرگان و موج نوی جوانان این سال های سینمای ایران در جشنواره به نمایش درآید.

با سپاس
محسن امیریوسفی

به گزارش ایکنا ؛ پنجمین جلسه کارگروه قرآن و رسانه کمیسیون تبلیغ و ترویج قرآن روز گذشته، 10 دی ماه، با حضور محمد خدادی، معاون امور مطبوعاتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، به عنوان رئیس این کارگروه برگزار شد.

همچنین مباحثی در مورد رویکردهای جدید و اولویت های کاری در سال 98 و 99 صورت گرفت و مقرر شد این رویکردها در چند سرفصل مهم پیگیری شود. یکی از این سرفصل ها ساماندهی وضعیت رسانه های قرآنی بود. مباحث مطرح شده در مورد این سرفصل منتج به تشکیل کارگروه رسانه های قرآنی در معاونت مطبوعاتی شد و از یک یا دو هفته آینده این کارگروه با ریاست معاون مطبوعاتی تشکیل جلسه خواهد داد.

در این جلسه بیشتر گفت وگوها، نظری و محتوایی بود و رئیس کارگروه نیز اعتقاد داشت که زمان را صرف مسائل اجرایی و سنجش پروژه ها نکنیم و جهت گیری های اصلی را در کارگروه شکل دهیم و زمان برپایی جلسه آتی را دو هفته آینده اعلام کرد. البته خدادی در این جلسه تأکید کرد که از فرصت مانده تا ماه مبارک رمضان استفاده کنیم و دستورجلسات آتی را به فعالیت های قرآنی در ماه رمضان اختصاص دهیم.

محمدمهدی عزیزاده، دبیر کارگروه قرآن و رسانه کمیسیون توسعه فعالیت های تبلیغی و ترویجی قرآن، در پاسخ به این سؤال که این کارگروه موازی با دیگر کارگروه های کمیسیون است؟ ابراز کرد: این کارگروه در داخل معاونت مطبوعاتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی شکل گرفته و اینگونه نیست که کارگروهی به کارگروه های دیگر کمیسیون اضافه شود. در این کارگروه هماهنگی داخلی بین رسانه های قرآنی در زمینه جهت گیری های خبری، اولویت های کاری و ... صورت خواهد گرفت.

وی به بیان دومین سرفصل از رویکردها و اولویت های جدید این کارگروه پرداخت و گفت: در این بخش همه اعضا موظف شدند که برنامه ها و طرح پیشنهادی خود را درباره سه موضوع مخاطب شناسی ، موضوع شناسی و تولید محتوا برای رسانه های قرآنی ارائه دهند تا با استفاده از آن به صورت هماهنگ جریان تولید محتوا برای رسانه های قرآنی راه اندازی شود و به منظور ترویج بیشتر فعالیت های رسانه ای بین قرآنی ها اقدامات و جریان سازی جدی صورت بگیرد.

انتهای پیام

حجت الاسلام سیدسعیدرضا عاملی درباره آخرین وضعیت ادغام موسسات قرآنی وابسته به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و سازمان تبلیغات اسلامی به خبرنگار معارف ایرنا گفت: بر اساس همان ابلاغی که کردیم، اتحادیه های موسسات قرآنی مدغم (ادغام شده) محسوب می شوند و رسمیت دارند. البته فرایند کاری آنها توسط کمیته ای در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی صورت می گیرد که در آنجا به نتیجه می رسد.

رئیس شورای توسعه فرهنگ قرآنی افزود: خوشبختانه نماینده اتحادیه مدغم در چهل و هفتمین جلسه شورای توسعه فرهنگ قرآنی (که دیروز برگزار شد) به رسمیت شناخته شده و عضویت وی در جلسه شورای توسعه به تصویب رسیده است.

عاملی درباره روند ثبت موسسات قرآنی اعلام کرد: فرایند اجرایی ثبت موسسات نیز درحال طی شدن است و اصل اتحادیه مدغم به رسمیت شناخته شده و رئیس شورای توسعه فرهنگ قرآنی نیز آن را ابلاغ کرده است.

وی درباره زمان به سرانجام رسیدن اتحادیه مدغم اظهار داشت: نباید این روند طولانی باشد و اگر بیش از اندازه طول بکشد، تصمیم دیگری خواهیم گرفت.

در روزهای گذشته برخی مدیران تشکل های قرآنی کشور خواستار تعیین تکلیف موسسات قرآنی از سوی نهادهای متولی ادغام تشکل های زیر نظر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و سازمان تبلیغات اسلامی شدند. اتحادیه موسسات و تشکل های قرآن و عترت کشور و مدیران عامل اتحادیه های مدغم استانی با صدور بیانیه ای از تعلل برخی نهادها برای نهایی کردن فرآیند ادغام اتحادیه کشوری انتقاد کردند.

طی سه دهه اخیر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و سازمان تبلیغات اسلامی به منظور ساماندهی و حمایت مادی و معنوی از موسسات و تشکل های اتحادیه تشکل های قرآن و عترت و اتحادیه موسسات قرآنی مردمی را تشکیل دادند تا ضمن کاهش تصدی گری دولتی، از این طریق حمایت از موسسات و برنامه ریزی قرآنی مردمی به سهولت انجام پذیرفته و در عین حال از حجم مراجعات اداری به این دستگاه ها کاسته شود. پس از گسترش موسسات و بالا رفتن سطح انتظار جامعه، در راستای ایجاد انسجام و وحدت رویه قرار بر این شد تا این اتحادیه ها در هم ادغام شوند که پس از برگزاری صدها جلسه کارشناسی و بررسی اساسنامه ها سرانجام مقرر شد تا شورای توسعه فرهنگ قرآنی مسئول تکمیل روند ادغام اتحادیه ها باشد.

به فرهنگ قرآنی بیشتر توجه شود

دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی درباره کاهش 80 درصدی بودجه شورای توسعه فرهنگ قرآنی در سال 99 بیان داشت: فعلا در حال گفت و گو با مجلس شورای اسلامی هستیم تا آن را افزایش دهند. البته این نکته را هم باید یادآور شد که از 100 میلیارد تومان بودجه سال 98 نیز یک ریال تخصیص نیافته و قرار بود یک رقم بسیار پایین را تخصیص دهند که ما قبول نکردیم.

معاون اول رئیس جمهور و رئیس دفتر رئیس جمهور در نامه ای به سازمان برنامه و بودجه ابلاغ کرده اند تا تخصیص حداکثری برای بودجه سال 98 درنظر گرفته شود و ما امیدوار هستیم تا پایان سال رقم قابل توجهی تخصیص پیدا کند.

عاملی ادعای برخی افراد مبنی بر انفعال شورای توسعه فرهنگ قرآنی یکی از عوامل عمده کاهش بودجه سال 99 بوده را رد کرد و گفت: به هیچ وجه انفعالی در کار نبوده و من برای پیگیری بودجه قرآنی به طور خاص چند بار با مسئولان سازمان برنامه و بودجه جلسه داشتم.

وی افزود: در این سال ها تخصیص اعتبارات قرآنی کم بوده و فقط به امسال محدود نبوده است. در واقع باید توجه به امر قرآن بیشتر شود و به محوریت قرآن کریم برای حوزه تعلیم و تربیت و فرهنگ اسلامی بیشتر توجه شود، به نظر می رسد این توجه کم بوده است.

به گزارش خبرگزاری شبستان : محمدحسین وحیدی با بیان اینکه در فضای قرآنی سال هاست دغدغه ما ادغام مؤسسات قرآنی ارشاد و تبلیغات است، گفت: آیا با ادغام مؤسسات قرآنی مردمی مشکلات حل می شود این در حالی است که رویش های قرآنی ما فقط مؤسسات نیستند .

این قاری ممتاز قرآن با یادآوری اینکه مسابقات قرآن روزبه روز تنزل می یابد و هنوز آزمون و خطاها در مسابقات قرآنی تمام نشده است، ادامه داد: هنوز 50 حافظ قرآن یا قاری خوب در استان لرستان تربیت نکرده ایم .

کمبود تربیت مدرس قرآن

مسئول اتحادیه انجمن های اسلامی دانش آموزان لرستان، بر به روز شدن برنامه های قرآنی برگرفته از مفاهیم قرآن تأکید کرد و گفت: بعد از برنامه ریزی توانمندسازی عناصر است که باید برای رسیدن به آن باید عناصر تشکیلاتی تعیین شود به طوری که در حوزه های تفسیر، تلاوت، رسانه و گرافیک قرآنی افراد تربیت شده را ساماندهی کرد البته ذکر این نکته ضروری است که ما روی داور قرآنی مانور دادیم در حوزه تربیت مدرس کار نکردیم چراکه مشکل حوزه قرآن تربیت مدرس است .

وی یکی از چالش های آموزش و تربیت عنصر قرآنی را مدرک گرایی دانست و افزود: اگر ما تخصص را درست کنیم اما تعهد ایجاد نشده باشد راه به جایی نخواهیم برد ما باید متعهد مهذب تربیت کنیم چراکه این انسان دنبال مدرک نمی رود بلکه دنبال علم قرآن می رود .

این قاری لرستانی با طرح این سؤال که چقدر هنرمندان ما به سمت قرآن سوق داده شدند یا چند درصد جشنواره ها با موضوع قرآن است، ادامه داد: باید بررسی شود که چند درصد فیلم های جشنواره فجر قرآنی است یا چقدر فیلم های صدا و سیما قرآن است .

وحیدی با یادآوری این مطلب که فکر می کنیم قرآن بسته خاصی است و بر این باور هستیم قرآنی باشد باید فقط سراغ شبکه قرآن برود، افزود: یعنی اگر سایر شبکه ها مغایر با قرآن گفتند مشکلی ندارد .

مسئول اتحادیه انجمن های اسلامی دانش آموزان لرستان با اشاره به اینکه برای ترویج فرهنگ قرآنی باید کار تشکیلاتی انجام داد، خاطرنشان کرد: با یک اداره ارشاد اسلامی منفعل، اوقاف و تبلیغات منفعل نمی شود نظام قرانی را در نظام اسلامی برپا کرد .

وی با بیان این که بزرگ ترین حلقه مفقوده ما اتصال به ولی است، ادامه داد: ما باید به بیانیه گام دوم انقلاب عمل کنیم و عمل به قرآن عمل به بیانیه گام دوم انقلاب است. مسئولان فکر می کنند اگر سخنان رهبری را گوش دادند کار تمام است در صورتی که باید به آن عمل شود .

وحیدی مشکلات مؤسسات قرآنی را نوع عملکرد مدیران برشمرد و یادآور شد: مشکلات حوزه قرآن مسائل کلان و اساسی است تا مشکلات اساسی حل نشود نمی توان در جامعه گفتمان قرآنی را ترویج داد .

مسئول اتحادیه انجمن های اسلامی دانش آموزان لرستان با اشاره به اینکه باید حداکثر جهت دهی توسط متخصصان قرآن ایجاد شود، افزود: جامعه متمدن اسلامی یعنی جامعه ای که در عرصه تربیت، عمران، علم، فناوری، تجارت و در تمام عرصه ها به قرآن عمل شود .

بی برنامگی؛ آفت برنامه های قرآنی لرستان

این قاری ممتاز لرستان با بیان این که یکی از مهم ترین چالش های پیش روی جامعه قرآنی، بی برنامگی است، ابراز کرد: در حال حاضر فعالیت های قرآنی استان طبق برنامه ای مدون و منسجم پیش نمی رود و صرفاً به برگزاری چندین مراسم اکتفا می کنند در حالی که مفهوم مراسم با برنامه فرق می کند .

وی هدف قرآنی را حلقه مفقوده فعالیت های قرآنی دانست و افزود: گاه در اجرای فعالیت های قرآنی، هدف نه قرآن که صرفاً ارائه آمار و گزارش و اجرای اوامر بالادستی است.اگر سال آینده سازمان اوقاف و امور خیریه دستوری مبنی بر برگزاری مسابقات قرآن صادر نکند، آیا ادارات اوقاف به طور خودجوش همچنان روند برگزاری سالانه این مسابقات قرآن را ادامه می دهند؟ وقتی هدف قرآنی نباشد، این مسابقات قرآن نیز برگزار نخواهد شد .

این مدرس قرآن با بیان این که تعامل بین رسانه ها و جامعه قرآنی ضعیف است، تصریح کرد: همان طور که اهل سنت در بُعد امام شناسی ضعف دارند، ما شیعیان نیز آن طور که باید به قرآن نپرداخته ایم به طوری که رفتار و سبک زندگی ما با دستورات قرآن زاویه دارد در حالی که این مسیری نیست که نبی مکرم اسلام(ص) برای ما ترسیم کرده است، ایشان بر ضرورت تمسک به ثقلین تأکید داشتند .

وحیدی ضمن تأکید بر ضرورت پرهیز از سطحی نگری و برخورد شعاری و تشریفاتی با امور قرآنی، اظهار کرد: اقدامات هدفمند و اجرای برنامه های ثمربخش در زمینه قرآن مستلزم برنامه ریزی هدفمند و ترسیم چشم اندازی جامع و اصولی است که تحقق این مهم همکاری پژوهشگران و متخصصان قرآنی را می طلبد مگر نه این است که زکات علم، نشر آن است؟ .

وی بیان کرد: بخش قابل توجهی از عدم استقبال قشر جوان از فعالیت های قرآنی را باید در کم کاری متخصصان قرآنی جست وجو کرد، اگر قاریان، حافظان، اساتید و مدیران قرآنی همت کنند و به آسیب شناسی این مقوله بپردازند، قطعاً به دغدغه های جوانان و چالش های پیش روی آن ها برای ورود به عرصه فعالیت های قرآنی پی خواهند برد و معضل بی هدفی و بی برنامگی نیز مرتفع می شود .

لزوم آسیب شناسی استقبال کم جوانان از فعالیت های قرآنی

وحیدی با بیان اینکه ما در لرستان کمبود داور و مربی حرفه ای نداریم، تصریح کرد: وقتی قاریان ما یک هفته پیش از فرا رسیدن مسابقات، تمرین های خود را آغاز می کنند نباید انتظار داشته باشند که مربی حرفه ای در اختیار آن ها قرار داده شود، از طرفی مفهوم مربی و داور حرفه ای باید تعریف شود چه بسا اساتید بومی استان که در ردیف بهترین داوران و مربیان کشور قرار دارند؛ افرادی همچون قاسم رضیعی و جهان بخش فرجی از نفرات برتر مسابقات بین المللی هستند و در عرصه های مختلف قرآن خوش درخشیده اند اما ما در استان لرستان، چقدر از این ظرفیت ها استفاده کرده ایم؟

این مدرس قرآن ادامه داد: ما نباید استعدادها و ظرفیت های چشم گیر فعالان قرآنی استان لرستان را نادیده بگیریم چراکه استعدادهای قرآنی استان در اثر کم توجهی مسئولین در استان مهجور و به حاشیه رانده شده اند .

وحیدی بیان کرد: استفاده از ظرفیت تشکل های مردم نهاد و جلب کمک های مردمی و خیّران می تواند گام مهمی در جهت رفع مشکلات جامعه قرآنی باشد کمااینکه طی سال های اخیر شاهد کاهش بودجه فعالیت های قرآنی بوده ایم و ما می بینیم که عملاً از جانب ادارات دولتی برنامه قرآنی خاصی برگزار نمی شود و صرفاً مؤسسات عمومی در این زمینه فعال هستند .

مسیر فرهنگ سازی قرآن را تسهیل کنیم

وی ادامه داد: یک قاری باید به این موضوع بیندیشد که او باید زکات علم خود را بپردازد پس شایسته است که برخی مواقع در محافل قرآنی بدون انتظار مادی قرائت کند تا همه دست به دست هم دهیم و مسیر فرهنگ سازی قرآن را تسهیل کنیم .

وحیدی ریشه بسیاری از انحرافات و آسیب های جامعه امروز را در دوری از معنویت و قرآن دانست و افزود: وقتی امروز فعالیت های قرآنی کم رنگ باشند، همراهی تخصص با تدین در آینده دشوار خواهد بود، زیرا کودکان و نوجوانانی که فهم دینی ناچیزی دارند و با معارف قرآن دمساز نیستند، نمی توانند در آینده با مدیریت اسلامی جامعه را اداره کنند .

این مدرس قرآنی اظهار کرد: مولای متقیان، امام علی(ع) می فرماید: در قیامت بیشتر از همه کسی به حسرت رفتار می شود که در دنیا با حرام مالی را جمع کرده سپس، این مال را برای انسان خوبی به ارث گذاشته که آن را در راه طاعت و بندگی خدا صرف می کند، لذا روز قیامت نفر دوم که مال را به ارث برده وارد بهشت می شود و نفر دوم که صاحب مال یوده به جهنم می رود .

وحیدی اضافه کرد: در حدیث فوق دو نکته قابل تأمل است؛ نخست این که نباید مالی را به حرام جمع کرد و دوم این که خوشا به حال کسی که مالش را در راه خدا صرف می کند. اگر فرهنگ وقف و انفاق در راه خدا در جامعه ما به نحوی که قرآن دستور داده پیاده می شد و بسیاری از نذورات مردمی صرف فعالیت های قرآنی می شد، قطعاً بسیاری از مشکلات ترویج قرآن که از نبود اعتبار نشئت می گیرد مرتفع خواهد شد و بهتر است که خود جامعه قرآن در این رابطه پیش قدم باشند .

منبع: خبرگزاری ایکنا

پایان پیام/ 500

چهل و هفتمین جلسه شورای توسعه فرهنگ قرآنی عصر سه شنبه با حضور اعضای این شورا به ویژه منصور غلامی وزیر علوم، تحقیقات و فناوری و حجت الاسلام سیدسعیدرضا عاملی دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی برگزار شد و حاضران جلسه درباره پنج دستور جلسه به گفت و گو نشستند و با توجه به کاهش 80درصدی بودجه سال 99 مربوط به فعالیت های قرآنی شورای توسعه فرهنگ قرآنی مقرر شد تا مقرر شد تا از طرف اعضای اصلی شورای توسعه فرهنگ قرآنی نامه ای خطاب به سازمان برنامه و بودجه بنویسند و موضوع بودجه به صورت جدی پیگیری شود.

لاله افتخاری عضو حقیقی شورای توسعه فرهنگ قرآنی با اشاره به تجربیات دوران نمایندگی خود در مجلس شورای اسلامی اظهار داشت: درصورتی که نامه ای برای رئیس مجلس و کمیسیون تلفیق نوشته شود، می توان موضوع بودجه سال 99 را پیگیری کرد.

حجت الاسلام حمید محمدی ، دبیر شورای توسعه فرهنگ قرآنی با اشاره به وضعیت بودجه سال 98 این شورا اظهار داشت: درصورتی که بودجه به شورا تخصیص یابد، در مرحله اول باید تعهدات صندوق مشارکت توسعه فرهنگ پرداخت شود و اگر مبلغی باقی ماند به اجرای طرح ملی حفظ قرآن که توسط نهادهای مردمی صورت می گیرد، از طریق اتحادیه ها اختصاص یابد.
عزیززاده درباره طرح ملی حفظ قرآن اظهار داشت: در این طرح اشکال جدی وجود دارد و نقشه راه آن صحیح به نظر نمی رسد. در واقع سخن رهبر معظم انقلاب مبنی بر تربیت 10 میلیون حافظ قرآن با افزایش جلسات حفظ و توسعه کلاس های حفظ در موسسات قرآنی محقق نمی شود.
وی خواستار بازنگری در طرح ملی حفظ قرآن شد و گفت: موضوع حفظ قرآن نیازمند فرهنگسازی از سوی رسانه ها و مسئولان است و باید نظام آموزش رسمی کشور با آن درگیر شود، در حالی که اکنون اینگونه نیست.
موضوع ادغام موسسات قرآنی یکی از مسائلی بود که در جلسه امروز مطرح شد و محمدعلی خواجه پیری از فعالان قرآنی بر راه اندازی مجدد کمیته هفت نفره برای تسریع در روند ادغام تأکید کرد و پس از آن مهدی قره شیخلو یکی از مهم ترین مشکلات بر سر راه ادغام را در مسئولیت دادن به دو دستگاه برای اعطای مجوز به موسسات قرآنی و مسئولیت نظارت بر اتحادیه ها به هیئت دیگر برشمرد.

ماده واحده ای به ارزش منشور توسعه فرهنگ قرآنی
دبیر شورای توسعه فرهنگ قرآنی با ارائه گزارشی اظهار داشت: تصویب ماده واحده برای یکسان سازی مجموعه عناوین و برنامه های قرآنی در ستاد مهندسی فرهنگی کشور به اندازه ای اهمیت دارد که می توان گفت ارزش آن به اندازه منشور توسعه فرهنگ قرآنی است و نامه ای از معاون اول رئیس جمهوری برای دریافت گزارش این ماده واحده دریافت شده است.
هفته گذشته اسحاق جهانگیری معاون اول رییس جمهوری، مصوبه یکسان سازی عناوین و محتوای فعالیت های قرآنی را به دستگاه ها ابلاغ کرد.
بر اساس این مصوبه که چارچوب آن بنا به پیشنهاد دبیرخانه شورای عالی انقلاب فرهنگی تدوین شده، سازمان برنامه و بودجه کشور موظف شد با هماهنگی شورای توسعه فرهنگ قرآنی نسبت به یکسان سازی عناوین و محتوای برنامه ها و فعالیت های قرآنی دستگاه ها در لوایح بودجه سنواتی با مفاد اسناد راهبردی اقدام کند.

فاصله میان تصویب و اجرای مصوبات
محمدمهدی عزیززاده ، رئیس دبیرخانه کمیسیون توسعه فعالیت های تبلیغی و ترویجی قرآن کریم با ارائه گزارش یک ساله اجرای سند توسعه فعالیت های تبلیغی و ترویجی قرآن کریم اعلام کرد: سند توسعه فعالیت های تبلیغی و ترویجی قرآنی در مرداد سال 95 تصویب شد و شورای توسعه فرهنگ قرآنی نیز در تیرماه 96 آن را تصویب کرد که این سند شامل بر پنج راهبرد و 38 اقدام ملی است.
وی از مشکلات اجرایی کردن اسناد مصوب شده سخن گفت و افزود: برنامه های راهبردی خوبی تنظیم می شود اما مشکل اینجاست که این برنامه ها در مرحله اجرا کارکرد خاصی ندارد. بر همین اساس اقدام به نوشتن شناسنامه اقدامات سند راهبردی کردیم و موانع و چالش ها و راهکارهای پیشنهادی و شاخص های سنجش نیز را تدوین کردیم.
عزیززاده افزود: در حوزه بین الملل و فضای مجازی یک برنامه جامع نوشته شده و کلیات آنها به تصویب رسیده و در حوزه مسابقات نیز برنامه جامعی توسط ستاد عالی مسابقات پیشنهاد شده که به زودی به تصویب خواهد رسید.

انتخاب اعضای کمیته تخصیص
یکی دیگر از دستورهای این جلسه انتخاب اعضای کمیته تخصیص صندوق مشارکت توسعه فرهنگ قرآنی بود محمدعلی خواجه پیری و اصغر مسعودی نماینده مجلس شورای اسلامی با اکثریت آرا انتخاب شدند و لاله افتخاری، مهدی اخوان صباغ رئیس سازمان دارالقرآن و علی سرابی قائم مقام شورای عالی قرآن به عنوان تیم بازرسی و مهدی قره شیخلو رئیس مرکز امور قرآنی سازمان اوقاف به عنوان عضو علی البدل هیئت بازرسان انتخاب شدند.
همچنین بنا به پیشنهاد حجت الاسلام عاملی رئیس شورای توسعه فرهنگ قرآنی مقرر شد تا هر دو اتحادیه (تشکل های قرآنی و موسسات قرآنی مردم نهاد) یک عضو برای حضور در این شورا و کمیته تخصیص داشته باشند که بر این اساس رحیم قربانی به عنوان نماینده اتحادیه موسسات و یک نفر از اتحادیه دیگر به عنوان نماینده اتحادیه تشکل های مردمی قرآن و عترت در کمیته تخصیص حضور داشته باشند.
بیمه فعالان قرآنی از دیگر موضوع های این جلسه بود که مقرر شد مسعودی نماینده مجلس این موضوع را از کمیسیون فرهنگی و فراکسیون قرآن و عترت مجلس شورای اسلامی پیگیری کند.

به گزارش خبرگزاری تسنیم از ارومیه ، بازار نوشت افزار کشور تنها در شهریور و مهر ماه هر سال 6 میلیارد تومان گردش مالی داشته که متاسفانه به جز درصد اندک، این بازار تماما در اختیار تولیدکنندگان چینی و خارجی قرار گرفته است.

این موضوع نه تنها یک جنبه اقتصادی دارد، بلکه یک جنبه بسیار مهم فرهنگی نیز به خود وابسته کرده است چرا که نوشت افزار کالایی راهبردی در فرهنگ است و حساس ترین نسل یک کشور از آن استفاده کرده و ساعت ها آن را به دست می گیرند و حداقل 9 ماه با آن سر و کار دارند و دانش آموزان با شخصیت ها و نوشته های نقش بسته بر روی این اجناس انس گرفته و از آنها در سبک زندگی خود تاثیر می پذیرند.

بنابراین از هفت یا هشت سال گذشته تعدادی از دلسوزان ارومیه ای به این فکر افتادند که با تولید نوشت افزار ایرانی- اسلامی، هم به اقتصاد و تولید ملی کشور کمک کرده و هم جلوی تبلیغ فرهنگ مخرب غربی از طریق نوشت افزار را بگیرند. در طول این چند سال، محصولات بسیار متنوع و زیبایی تولید شد تا جایی که در سال گذشته تعدادی از این جوانان به حضور رهبر معظم انقلاب رسیده و ایشان از این حرکت فرهنگی و اقتصادی اظهار خرسندی بسیاری کردند.

ایشان هفت شهریور در دیدار با هیئت دولت فرمودند چند جوان باهمت پیدا شده اند و نوشت افزار داخلی دارند تولید می کنند ... خب آدم می بیند این ها سر تا پا شوقند، سر تا پا آمادگی و قوه و توان کارند، ابتکار هم دارند، باید کمک بشوند، با یک مختصر کمکی، با دست گذاشتن پشت این ها و حرکت دادن به جلو، به اینها کمک می شود .

یاسین شیخلو جوان ارومیه ای است که با لبیک گویی به فرمایشات رهبر معظم انقلاب اسلامی در حمایت از کالای ایرانی، آستین ها را بالا زد و با راه اندازی شرکتی، موفق شد برای نخستین مرتبه در سطح استان، نوشت افزار ایرانی با رویکرد کاملا بومی با کیفیت مرغوب تولید کند.

این جوان کارآفرین در مورد کسب و کار خود گفت: سال گذشته که سال حمایت از کالای ایرانی اعلام شده بود به این فکر افتادیم که چگونه می توان، هم یک کار فرهنگی کرده و هم از کالای ایرانی حمایت کرد.

شیخلو تصریح کرد: متاسفانه حمایت بسیاری از مدیران از کالای ایرانی منحصر در چاپ و چسباندن بنر حمایت از کالای ایرانی یا رونق تولید شده است.

وی افزود: بنابراین، پس از مطالعات فراوان و بررسی محصولات ایرانی و خارجی برای نخستین بار دفاتری با نمادها و المان های مربوط به ویژگی های آذربایجان غربی تولید شد.

شیخلو بیان کرد: نمادهایی مربوط به شهدا، مفاخر، قهرمان های قرآنی، آثار تاریخی، اقوامی که در استان زندگی می کنند و نیز والیبال که ورزش اصلی ارومیه است مورد استفاده قرار گرفت.

این جوان کارآفرین با تاکید بر اینکه در تولید دفاتر تلاش شد که از نظر مرغوبیت و زیبایی حرفهایی برای گفتن داشته باشد اظهار کرد: این تولیدات هم در خود استان طی نمایشگاه هایی که به صورت مردمی برپاشد عرضه شد و حتی در بیش از 20 هزار جلد در سطح تهران توزیع شد.

شیخلو در زمینه چگونگی اخذ مجوز بیان کرد: مجوز مجموعه از وزارت ورزش و جوانان صادر شد که یکی از محورهای فعالیت در این موسسه، تولید و توزیع محصولات مرتبط با موضوع سبک زندگی ایرانی اسلامی تعریف شده است.

وی تصریح کرد: بنابراین در حوزه اخذ مجوز با مشکل چندانی مواجه نبوده اما با وجود هماهنگی های لازم و اخذ مجوزهای مربوطه، متاسفانه یکی از سازمان ها تصمیم به تعطیلی تنها مرکز و نمایشگاه نوشت افزار ایرانی اسلامی در فصل بازگشایی مدارس گرفت که با نامه نگاری، این مشکل هم رفع شد.

شیخلو افزود: در مجموع متاسفانه همکاری مدیران با موضوع بسیار ناچیز بوده و در حالی که دولت برای بسیاری از مطبوعات حامی خود و سلبریتی هایی که کتاب هاب شعر چاپ می کنند، کاغذ با ارز دولتی اختصاص داد اما به تولید نوشت افزار ایرانی توجه نکرد.

وی اظهار کرد: این در حالی است که رهبر معظم انقلاب صراحتا به حمایت از جریان نوشت افزار ایرانی دستور داده بودند، بنابراین قیمت دفتر مشق در ابتدای سال تحصیلی به پنج و 10 برابر رسید.

این جوان کارآفرین با تاکید بر اینکه همچنان جوانان کارآفرین با مشکل در کسب و کار مواجه هستند گفت: متاسفانه مسئولان درک درستی از موضوع حمایت از کالای ایرانی یا رونق تولید نداشته و در این راه سنگ اندازی می کنند.

سازمان صنعت و معدن از کارآفرینان حمایت می کند

رئیس سازمان صنعت، معدن و تجارت آذربایجان غربی در گفت وگو با خبرنگار تسنیم با اشاره به اینکه وظیفه ذاتی سازمان صمت، حمایت از کارآفرینان است اظهار کرد: این سازمان در خدمت تمامی تولیدکنندگان به ویژه کارآفرینان است.

غلامرضا بابایی تصریح کرد: فضاهای مناسب نیز در اختیار تولیدکنندگان و کارآفرینان قرار گرفته به ویژه اگر کسی در خارج از شهر زمینی داشته و آماده ایجاد کارگاه و سرمایه گذاری باشد، از آنان حمایت کرده و در زمینه تولید نوشت افزار ایرانی نیز حتی اگر کارآفرین خواهان راه اندازی کسب و کار در داخل محدوده شهری باشد هیچ مشکلی در این راه وجود ندارد.

وی گفت: کارآفرینان می توانند در عرض یک ساعت مجوز کارآفرینی را دریافت کنند و میزان دریافت وام نیز بسته به توجیه طرح است و مشکل تامین وام نیز وجود ندارد.

نوشت افزار ایرانی از فروش مناسبی برخوردار است

رئیس اتحادیه لوازم التحریر و فروشندگان کتاب ارومیه با اشاره به اینکه هم اکنون 60 درصد لوازم التحریر موجود در بازار ارومیه، ایرانی و بومی است افزود: نوشت افزار داخلی همانند خارجی از کیفیت مناسبی برخوردار بوده و به خوبی به فروش می رسد.

حسین سلیمی با بیان اینکه اعتبار خاصی در اتحادیه برای حمایت از کارآفرینان این صنف وجود ندارد اظهار کرد: اما سازمان صنعت، معدن و تجارت از جوانان کارآفرینان حمایت مالی کرده و به آنان وام خوداشتغالی اختصاص می دهد.

گزارش از نصیبه نیک زاد قوشچی

انتهای خبر/7548/ز

ابوالفضل بلغندر در گفت وگو با خبرنگار ایرنا اظهار داشت: نمایش مهندس واشینگ کلوز به مصائب نویسندگی در ایران می پردازد و ایده آن از سال 91 مطرح شد که من با مشکلاتی درباره نویسندگی روبه رو شدم زیرا این شغل به رسمیت شناخته نمی شود به همین دلیل همه افراد می توانند ادعای نویسندگی کنند و به همین دلیل بسیاری از نویسندگان مجبور می شوند به کارهای دیگری روی آورند، کارهایی که شأن پایینی ندارند اما در خور یک نویسنده نیستند.
وی افزود: من در آن سال ها با این مشکلات دست و پنجه نرم کردم که بزنگاهی برای نوشتن نمایشنامه ای شد و مهندس واشینگ کلوز خلق شود.
این کارگردان درباره تاثیر و اهمیت جشنواره بین المللی تئاتر فجر بر وضعیت تئاتر در شهرستان ها تصریح کرد: این رویداد ویترین اصلی نمایش ایران محسوب می شود که به بلوغ کاملی رسیده و به زیست خود ادامه می دهد؛ ما وقتی در ایام جشنواره تئاتر فجر به تهران می آییم معمولا به سراغ تماشای کارهای دوستان مان از شهرستان ها نمی رویم و تنها به دیدن آثار خارجی یا هنرمندان شاخص تهران می نشینیم که این اتفاق خوب نیست.

بلغندر اظهار داشت: به نظر من باید راهکاری پیدا کنیم که آثار شهرستان بیشتر تبلیغ شوند زیرا بار سنگین تئاتر کشور را هنرمندان شهرستان به دوش می کشند و باید بخش استانی را تقویت کنیم. به نظرم با وجود نادر برهانی مرند در مقام دبیری جشنواره این راهکار در سال های آینده تحقق پیدا خواهد کرد و امیدوارم از اجرای عمومی گروه های تئاتر شهرستان ها نیز حمایت صورت گیرد تا تئاتر در تمام ایران مخاطبان خود را پیدا کند.
چهارمین همایش برگزیدگان جشنواره های تئاتر استان های کشور تا 10 دی ماه در مجموعه تئاتر شهر و هتل باباطاهر در حال برگزاری است.
سی و هشتمین جشنواره بین المللی تئاتر فجر به دبیری نادر برهانی مرند 10 تا 20 بهمن ماه امسال برگزار خواهد شد.

به گزارش روابط عمومی و امور بین الملل استانداری خراسان شمالی، دکتر محمدعلی شجاعی در شورای هماهنگی حفظ آثار و نشر ارزش های دفاع مقدس استان، اظهار داشت: اقدامات دستگاه های فرهنگی استان مانند اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی، حوزه هنری و ... برای ساخت محتوای فرهنگی و نوشتن کتاب های مرتبط با موضوع دفاع مقدس باید بیشتر شود و تنها به مکاتبه اکتفا نکنند.
دکتر شجاعی افزود: استان 100 میلیون تومان اعتبار برای حمایت از پایان نامه های دانشجویی مرتبط با سند توسعه استان در نظر گرفته است که موضوع دفاع مقدس هم می تواند به این عناوین افزوده شود.
وی ادامه داد: خراسان شمالی دارای 3 هزار شهید می باشد اما نبود دانشنامه دفاع مقدس یکی از نداشته های استان است و سازمان مدیریت و برنامه ریزی باید در اعتبارات سالجاری و سال 99 ردیف بودجه خاصی را پیش بینی کند و روند تدوین این سند تسریع شود.
وی خاطر نشان کرد: کمیته های مختلف ذیل این شورا با تشریح وظایف مشخص تشکیل شده است که روسا و اعضای کمیته ها باید این وظایف را اجرایی کنند و به دنبال بودجه مازاد نباشند.
دکتر شجاعی در ادامه بر تکمیل یادمان شهدا در سطح استان تا یک ماه آینده دستور داد و همچنین گفت: موضوع تامین زمین برای یادمان شهدای شهرستان های بجنورد و راز و جرگلان باید هر چه سریع تر تعیین تکلیف شود.
وی گفت: اعتقاد دارم کار کردن در حوزه شهدا، جانبازان، آزادگان برای این است که خودمان احساس بدی نداشته باشیم چرا که این کارها در برابر جانفشانی آنان قابل مقایسه نیست.
دکتر شجاعی افزود: دفاع مقدس از هر زاویه ای بی نظیر است و بنابراین کار کمیته های ذیل این شورا باید بی نظیر باشد نه اینکه به عنوان کار دسته دوم بپردازند.
بازید از موزه دفاع مقدس و تسریع روند کارها، تکمیل المان شهدای گمنام دانشگاه بجنورد، توجه به خرید کتاب در حوزه دفاع مقدس با تاکید بر حمایت از نویسندگان استانی، گزارش طرح سرکشی مدیران استانی از خانواده شهدا و جانبازان از دیگر تاکیدات دکتر شجاعی در این نشست بود.

خبر یزد - یزد یکی از وظایف رسانه در انتخابات علاوه بر ایجاد شور و انگیزه در مردم برای مشارکت بالا، معرفی درست نامزدهای انتخاباتی است که متاسفانه این امر به یک تجارت در برخی رسانه ها تبدیل شده است.

رسانه ها همواره در رویدادهای مهم کشورها اثرگذاری بالایی داشته اند و هرگاه نیاز به مشارکت مردم، جریان سازی، اطلاع رسانی و ... بوده، از ابزار رسانه به بهترین نحو استفاده شده و رسانه ها نیز به حق همواره تأثیرگذاری خوبی داشته اند.
یکی از رویدادهای مهمی که رسانه بی شک در آن اثرگذاری بالایی دارد، انتخابات است زیرا رسانه ها با جریان سازی که انجام می دهند می توانند مردم را به شرکت در انتخابات ترغیب کنند و با مشارکت بالای آنها، اعتبار خوبی به این رویداد مهم بدهند.
وقتی انتخابات جریان محلی تری دارد، یعنی وقتی قرار است عده ای از یک استان برای کسب کرسی در شورای شهر یا مجلس شورای اسلامی با یکدیگر رقابت کنند، آنگاه نقش رسانه های محلی نیز جدی تر و پررنگ تر می شود.
استان یزد در حال حاضر دارای 120 رسانه اعم از روزنامه، هفته نامه، ماهنامه، گاه نامه، پایگاه خبری، سرپرستی روزنامه های سراسری و خبرگزاری ها است.
آغاز تلاش رسانه های یزد برای داغ کردن تنور انتخابات
گرچه همواره در آستانه انتخابات، رسانه های دیگری نیز با مجوز یا بدون مجوز بروز و ظهور می کنند اما کار رسمی اطلاع رسانی توسط این 120 رسانه انجام می شود که البته شاید تعداد فعالان حرفه ای آنها در همه ایام سال به 40 مورد برسد.
رسانه های یزد نیز مانند سایر رسانه ها از چندی پیش با نزدیک شدن به انتخابات یازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی، دست به کار شده اند و هریک به نحوی در تلاش برای داغ کردن تنور انتخابات هستند؛ یکی به فکر مشارکت حداکثری، دیگری به دنبال انتخابات سالم و قانونی و برخی به دنبال تجارت و کسب درآمدهای غیرمتعارف از مسیر نشر رپرتاژها و وعده های ممکن و غیرممکن نامزدها هستند.

گرچه اغلب این کاندیداها خود در اینستاگرام و تلگرام و دیگر پیام رسان ها فعال شده اند و کمتر به رسانه ها احساس نیاز می کنند اما برخی پایگاه های خبری یزد نیز فعالیت خود را با انتشار عکس و مصاحبه از کاندیداهای مدنظر خود آغاز کرده اند.
برخی روزنامه ها و هفته نامه ها نیز رایزنی ها را انجام داده اند و فعلاً هرازگاهی به بهانه های مختلف، مطالبی با عکس های در تیتر اول منتشر می کنند تا به تدریج چشم و ذهن مخاطبان خود را با نامزدها آشنا کنند.
برخی رسانه ها بر اساس خط سیاسی خود به سراغ نامزدهای مورد نظرشان رفته اند اما برخی دیگر، حزب و گروه و دسته و خط سیاسی نمی شناسند و هرکه پول بدهد، عکس و مطلبش را منتشر می کنند.
رسانه های یزد در دوره های قبل انتخابات کار منسجم و برنامه ریزی شده ای نداشتند
البته برخی رسانه ها نیز بر مدار اخلاق حرکت می کنند و گرچه به دلیل شرایط نامناسب اقتصادی، همه رسانه ها در مسیر درآمدزایی قرار گرفته اند، اما خود را در قبال نشر مطالب مسئول می دانند و در کنار توجه به مادیات، گوشه چشمی نیز به محتوای مطالب دارند.
رئیس خانه مطبوعات یزد در این زمینه به خبرنگار مهر گفت: اگر بگوییم در دوره های قبل، رسانه های یزد در بحث مشارکت و حضور مردم نقش جدی ایفا کرده اند، کمی اغراق کرده ایم اما با ظرفیتی که در رسانه های یزد وجود داشت، کارهای پراکنده ای در این زمینه انجام شد.
فرزاد فیضی عنوان کرد: رسانه های یزد در دوره های مختلف انتخابات، کار منسجم و برنامه ریزی شده ای نداشتند به ویژه در بحث مشارکت که این بخش نیازمند یک اتفاق جدی است.
سیاست رسانه ها تحت الشعاع اقتصاد رسانه
وی افزود: البته امروز اقتصاد رسانه تعیین می کند که هر رسانه در انتخابات و معرفی نامزدها یا به مشارکت طلبیدن مردم، به چه شکل عمل کند و شاید در بسیاری از موارد سیاست ها تحت الشعاع اقتصاد رسانه قرار گیرد.
فیضی بیان کرد: البته برخی رسانه ها نیز کارهای خوبی انجام داده اند اما ظرفیت و پتانسیل بیشتری در رسانه های یزد وجود دارد که تاکنون از آن استفاده نشده است که در این شرایط لازم است خانه مطبوعات، انجمن صنفی مدیران خبرگزاری ها و پایگاه های خبری و حتی کمیته اطلاع رسانی و تبلیغات ستاد انتخابات استان یزد با ساماندهی رسانه ها، ظرفیت آنها را بالفعل کنند.

آنچه در این شرایط مهم و ضروری به نظر می رسد، شناخت صحیح مردم از کاندیداهاست زیرا در این صورت، برنامه های یک کاندیداها یا حتی وجاهت او در جامعه، می تواند مردم را به مشارکت در انتخابات ترغیب کند.
کار خبر و اطلاع رسانی در رسانه های مکتوب محلی در یزد به چند روزنامه و هفته نامه خلاصه می شود که برخی از آنها بر مدار اخلاق و قانون حرکت می کنند اما برخی دیگر مسیری متفاوت را در پیش گرفته اند.
وقتی جامعه با حداقل شناخت از نامزدها دست به انتخاب می زند
از سوی دیگر سردبیر روزنامه بشارت یزد هم در مورد کارکرد رسانه ها در انتخابات به خبرنگار مهر گفت: متأسفانه به دلیل نبود تحزب در ساختار سیاسی ایران، معمولاً جامعه با حداقل شناخت ممکن از نامزدهای انتخاباتی به ویژه در انتخابات مجلس که با تعدد کاندیداها مواجهیم، دست به انتخاب می زند.
صالح مستوفیان بیان کرد: این موضوع در کنار مبهم بودن مواضع و تفکرات نامزدها و تبیین نشدن جزئیات عملیاتی تحقق شعارهایشان باعث شده هر مجلسی در ایران با تغییرات گسترده چهره نمایندگان تشکیل شود به عبارت دیگر مردم هر چهار سال به این نتیجه می رسند که شعارها و وعده های داده شده در عمل تحقق نیافته و باز در یک چرخه تکراری همان مسیری را طی می کنند که در انتخابات قبلی اتفاق افتاده است.
وی افزود: متأسفانه در اغلب موارد انتخاب نمایندگان مجلس با حداقل شناخت و بر اساس شعارهایی کلی و دهان پرکن که چگونگی اجرایی شدن آن چندان مشخص نیست، انجام می شود و به نظر می رسد در این شرایط است که رسانه ها می توانند بخشی از وظیفه احزاب در معرفی چهره واقعی کاندیداها و به چالش کشیدن آنها در زمینه نجوه اجرایی شدن برنامه هایشان را بر عهده بگیرند.
انتخابات اسفند 98 از متفاوت ترین انتخابات ها در تاریخ نظام جمهوری اسلامی ایران
مستوفیان ادامه داد: انتخابات اسفند 98 را می توان یکی از متفاوت ترین انتخابات ها در تاریخ نظام جمهوری اسلامی دانست زیرا حجم نارضایتی ها در زمینه های مختلف به بالاترین حد خود رسیده و بسیاری به این نتیجه رسیده اند که از طریق صندوق رأی نمی توان مشکلات اقتصادی و یا رفع محدودیت های اجتماعی را برطرف کرد و تبلیغات گسترده مخالفان نظام هم به این فضا دامن زده است.
وی تصریح کرد: بی شک مشارکت پایین در انتخابات به تشدید روند بی اعتمادی و فاصله افتادن میان مردم و حکومت منجر خواهد شد و زمینه را برای رفتارهای فراقانونی و اغتشاش و ناامنی مهیا می سازد که در این شرایط رسالت مهم رسانه ها، تبیین این واقعیت است که تنها راه دموکراتیک برای اصلاح امور در دنیای امروز، رجوع به صندوق رأی است.
سردبیر روزنامه بشارت یزد عنوان کرد: به ویژه در شرایطی که امنیت ایران مورد طمع دشمنان قرار دارد و هر راه دیگری برای تغییر شرایط به احتمال زیاد منجر به خدشه بر تمامیت ارضی و اتحاد ملی ایرانیان خواهد شد، حضور در انتخابات ضروری تر است بنابراین رسانه ها هم در کنار سایر نهادها همچون شورای نگهبان، وزارت کشور و ...در این شرایط وظیفه ای خطیر بر عهده دارند.
تلاش برای معرفی نامزدها و راهکارهای آنها در زمینه رفع مشکلات کشور در قامت نمایندگی مجلس
وی افزود: روزنامه بشارت یزد هم در انتخابات پیشرو تلاش می کند کاندیداهای استان برای مجلس یازدهم را دقیق تر به مردم معرفی کند و تا حد امکان با طرح مشکلات فعلی کشور در همه زمینه ها، راهکار آنها را در قامت نمایندگی مجلس جویا شود. همچنین در قالب یادداشت ها و گفتگو با صاحبنظران، اهمیت صندوق رأی را برای یزدی ها تبیین کند هر چند به نظرم کار بسیار سختی در پیشرو داریم.
برخی روزنامه ها و هفته نامه های دیگر یزد یا مدیران برخی پایگاه های خبری نیز بر همین باورند و روند فعالیت آنها، باور آنها در مورد نقش رسانه در این رویداد مهم را به تصویر می کشد اما برخی دیگر انتخابات را تنها فرصتی برای تجارت خود می دانند که امید می رود با ورود ارشاد و دیگر دستگاه های متولی امر، این روند کنترل شود.

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از روابط عمومی موسسه نمایشگاه های فرهنگی ایران، در ماه های بهمن و اسفند استان های هرمزگان، یزد، زاهدان و قزوین از ناشران سراسر کشور میزبانی می کنند.

ناشران و کتاب فروشان استانی برای ثبت نام در این نمایشگاه ها می توانند از امروز (10 دی) تا 27 دی ماه به پایگاه اطلاع رسانی موسسه نمایشگاه های فرهنگی ایران به آدرس www.icfi.ir مراجعه و ثبت نام کنند.

بر اساس اعلام، نمایشگاه کتاب هرمزگان (بندرعباس) از 12 تا 18 بهمن، یزد (یزد) از 23 تا 29 بهمن، سیستان و بلوچستان (زاهدان) از 4 تا 9 اسفند و قزوین (قزوین) از 3 تا 9 اسفند برگزار می شوند.

یادآوری می شود، ناشران و کتاب فروشان استانی تا پایان روز 27 دی می توانند برای حضور در این نمایشگاه ها ثبت نام کنند.

هوشنگ بازوند در دیدار با مدیران و معاونین موسسه بهمن سبز و ریاست حوزه هنری استان کرمانشاه، حمایت همه جانبه خود را از ساخت پردیس سینما پیروزی کرمانشاه اعلام کرد.

به گزارش نسیم کرمانشاه، استاندار کرمانشاه در جلسه بررسی احداث پردیس سینما پیروزی که روز یکشنبه 8 دیماه 98 با حضور مدیران و معاونین موسسه فرهنگی تبلیغاتی بهمن سبز، افشین آزادی رئیس حوزه هنری استان کرمانشاه و جواد کنجوری مدیر امور سینمایی در دفتر استاندار برگزار شد، تصریح کرد: برای کمک و همراهی در ساخت پروژه پردیس سینما پیروزی در مرکز استان، از هیچ اقدامی فروگذار نبوده و در کنار حوزه هنری خواهیم ماند.
وی اظهار امیدواری کرد: این پروژه سریع تر از برنامه ی زمانبندی آغاز شود و به جهت اهمیت آن هر چه سریعتر به بهره برداری برسد.
هوشنگ بازوند در این دیدار نسبت به تولید فیلم های سینمایی با محوریت انقلاب اسلامی، دفاع مقدس و مفاخر کرمانشاه توسط حوزه هنری انقلاب اسلامی اعلام حمایت کرد.

پروژه پردیس سینما پیروزی گامی مهم در جهت توسعه شاخص های فرهنگی
رئیس حوزه هنری انقلاب اسلامی استان کرمانشاه در این دیدار ضمن تقدیر از حمایت های ویژه استاندار کرمانشاه در بخش فرهنگ و هنر افزود: پروژۀ پردیس سینمایی یکی از مطالبات برحق شهروندان است که با احداث آن، گامی مهم در جهت توسعه شاخص های فرهنگی استان برداشته خواهد شد.
وی اظهار داشت: پردیس سینما پیروزی مجموعه ای از واحدهای فرهنگی، هنری و تجاری است که علاوه بر اکران فیلم، میزبان برگزاری نشست های فرهنگی و هنری خواهد بود.
افشین آزادی عدم وجود پردیس های سینمایی را یکی از ضعف های مهم در حوزه فرهنگی دانست و افزود: با وجود تاسیس چندین پردیس سینمایی در شهرهای کوچک و بزرگ کشور، استان کرمانشاه همچنان فاقد چنین امکانی است.

به گزارش خبرنگار سینمایی خبرگزاری فارس، برخی اخبار سینمایی امروز بدین شرح است:

* ساخت پردیس سینمایی 7 سالنه درکرمانشاه

سید مصطفی حسینی مدیرعامل موسسه بهمن سبز عنوان کرد: سینما پیروزی اولین سینمای شهر کرمانشاه بود که در سال 1396 بر اثر زلزله تخریب شد و به صلاحدید استانداری وقت، زمین آن را صاف کردند و از بهره برداری بازماند.

وی افزود: این سینما که متعلق به حوزه هنری بوده در حال حاضر زمینی خالی است که کلنگ ساخت آن اوایل سال 1399 خورده می شود.

وی تشریح کرد: این پردیس قرار است در 8 طبقه در قالب یک مال تجاری فرهنگی احداث و با 7 سالن سینما، که طبقه آخر سالن روباز چهار فصل است تا پایان 1400 آماده بهره برداری شود.

پیش از این نیز حوزه هنری در کرمانشاه سینما آزادی را با یک سالن 500 نفره داشت که در طرح تحول عمرانی و به سازی موسسه بهمن سبز در حال تبدیل به سه سالن مجهز و مدرن است.

* خنده در تاریکی رونمایی می شود
رونمایی و آغاز اکران فیلم خنده در تاریکی در گروه هنر و تجربه روز چهارشنبه 11 دی ماه در سینما فردوس موزه سینما با حضور مژگان خالقی؛ پژوهشگر و کارگردان، عوامل فیلم و تعدادی از سینماگران برگزار می شود.
کیومرث پوراحمد؛ کارگردان سینما، پرویز پورحسینی؛ بازیگر، مرتضی کاظمی؛ مشاور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، دکتر احمد الستی؛ استاد دانشگاه در حوزه سینما، جهانبخش سلطانی؛ بازیگر، افشین هاشمی؛ کارگردان و بازیگر و تعدادی دیگر از هنرمندان از جمله حاضران در رونمایی فیلم مستند خنده در تاریکی خواهند بود.
خنده در تاریکی مستندی در باره سیر تحولات تاریخ تئاتر اصفهان از آغاز تا امروز است که در گروه هنر و تجربه اکران می شود.
تولید خنده در تاریکی سال 1392 آغاز و به مدت 5 سال به طول انجامید و پرویز پورحسینی گویندگی گفتار متن آن را برعهده داشته است.

* ارایه ستاره بازی به دبیرخانه فیلم فجر
نسخه ای از جدیدترین فیلم سینمایی هاتف علیمردانی به دفتر سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر تحویل داده شد.
مراحل فنی ستاره بازی جدیدترین فیلم بلند سینمایی هاتف علیمردانی رو به پایان است و نسخه ای از آن به دفتر سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر تحویل داده شد.
تهیه کنندگی این فیلم که نهمین اثر سینمایی علیمردانی است را علی سرتیپی برعهده دارد.
فرهاد اصلانی، مایکل مدسن، شبنم مقدمی، مارشال منش و ملیسا ذاکری در کنار لیندا جویز، هاوارد رسنزتین، دان لیستر، هیدی کدنبرگ، دان فورد، جان ویلر،حسن صنعتی، سامان اصلانی، هستی جوادی در ستاره بازی نقش آفرینی می کنند.

* فرآیند پذیرش و ارزیابی فیلمنامه در بنیاد فارابی دیجیتال شد

بنیاد سینمایی فارابی در راستای سیاست شفاف سازی سازمان سینمایی کشور و به منظور تسهیل در ارائه، ثبت و بررسی فیلمنامه های متقاضی خدمات یا مشارکت این بنیاد، سامانه فیلمنامه فارابی را به صورت آزمایشی افتتاح کرد.
این سامانه به منظور تسهیل و تنظیم روند ارائه و بررسی طرح و فیلمنامه و صیانت از حقوق پدیدآورندگان، پیاده سازی شده و معاونت فرهنگی بنیاد از این پس، فقط از طریق این سامانه به نشانی fcfscriptdepartment.ir طرح و فیلمنامه دریافت خواهد کرد. دسترسی به سامانه فیلمنامه فارابی از طریق سایت بنیاد فارابی نیز امکان پذیر است.
نسخه آزمایشی این سامانه در حال حاضر آماده بهره برداری است و متقاضیان می توانند پس از ثبت نام، اعتبارسنجی و دریافت اطلاعات کاربری به سامانه فیلمنامه فارابی دسترسی پیدا کرده و نسبت به ثبت طرح و فیلمنامه مورد نظر اقدام کنند.
این سامانه خدماتی همچون امکان ارسال طرح و فیلمنامه به صورت استاندارد و بدون نیاز به تهیه نسخه پرینت شده و مراجعه حضوری به فارابی را فراهم می کند. برای ثبت یک طرح یا فیلمنامه در این سامانه، تهیه و ارسال خط داستانی (در 2 سطر)، خلاصه فشرده فیلمنامه یا سیناپس (در 1 صفحه)، طرح یا خلاصه داستان فیلمنامه (در 4 صفحه) و سایر اطلاعات مرتبط، ضروری است و کیفیت تهیه این اقلام، برداشت ها را به منظور ارائه دهنده نزدیک تر و روند بررسی و پاسخگویی را سریع تر خواهد کرد.
بر اساس شیوه نامه حمایت های بنیاد، فیلمنامه های تهیه کنندگان متقاضی حمایت که دارای پروانه ساخت سینمایی باشند، در اولویت بررسی آثار دریافتی خواهند بود و نتیجه بررسی فیلمنامه های دارای پروانه ساخت، حداکثر ظرف مدت یک ماه به تهیه کننده، اعلام خواهد شد.
چنانچه، تهیه کننده ای متقاضی بررسی حمایت از فیلمنامه ای باشد که هنوز پروانه ساخت آن را دریافت نکرده است بنیاد، خلاصه فشرده فیلمنامه یا سیناپس (در 1 صفحه) و طرح فیلمنامه (در 4 صفحه) را بررسی و نظر مشورتی خود را اعلام خواهد کرد. همچنین اگر افرادی غیر از تهیه کنندگان حرفه ای سینما مایل باشند طرح یا فیلمنامه ای را برمبنای اولویت های اعلام شده در شیوه نامه حمایت های بنیاد، پیشنهاد کنند، می توانند خلاصه فشرده و طرح فیلمنامه خود را از طریق سامانه فیلمنامه فارابی برای بنیاد ارسال کنند. بررسی فیلمنامه های فاقد پروانه ساخت، صرفاً جنبه مشورتی دارد.
مرجع تصمیم و تشخیصِ حمایت یا عدم حمایت و میزان و نحوه حمایت از تولید فیلمنامه هایی که دارای پروانه ساخت باشند و موافقت شوراهای تخصصی بنیاد را اخذ کرده باشند، کمیسیونِ فرهنگی هنری بنیاد سینمایی فارابی است.
مطابق با سیاست های سازمان سینمایی و نیازهای فرهنگی و اجتماعی، حمایت های بنیاد به طور کلی، معطوف به آثاری با فضا و رویکردهای امیدآفرین و اخلاق گرا خواهد بود. همچنین حمایت از فیلمنامه ها و فیلم های تجربی و دارای مخاطب خاص و نیز آثار پویانمایی در حوزه مأموریت مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی قرار دارد.

انتهای پیام/

به گزراش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در قم، نشست خبری چهاردهمین نمایشگاه کتاب استان قم و سومین نمایشگاه تخصصی کتاب کودک با حضور سیدموسی حسینی کاشانی مدیر کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان قم، حمید خرمی رئیس اتحادیه ناشران و کتابفروشان قم، روح الله کریمی رئیس اداره فرهنگی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی و محمدجواد محرابی معاون مطبوعات و اطلاع رسانی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی قم در سالن جلسات این اداره کل برگزار شد.

مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی در ابتدا به آمار و ارقام سرانه مطالعه در کشور اشاره کرد و گفت: با توجه با آمار ارائه شده توسط مرکز آمار کشور و سخنان وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، استان قم در زمینه سرانه مطالعه کشور رتبه نخست را دارد.

وی اضافه کرد: در شورای فرهنگ عمومی استان گزارشی را بر اساس یک پژوهش کشوری ارائه کردیم که یکی از مهمترین شاخص های آن پژوهش در زمینه فرهنگ عمومی استان قم سرانه مطالعه این استان بود.

رتبه نخست استان قم در زمینه سرانه مطالعه کشور
حسینی کاشانی تصریح کرد: خروجی ها نشان می دهد سرانه مطالعه کل کشور یک ساعت و نیم در هفته و 13 دقیقه در روز است که استان قم با احتساب میانگین 15 دقیقه در روز رتبه نخست را به خود اختصاص داده است.

وی دلائل این امر را عوامل مختلفی ارزیابی کرد و افزود: وجود مراکز متعدد دانشگاهی، حوزه علمیه قم، موسسات تحقیقاتی، پژوهشی و فرهنگی از جمله عواملی است که سرانه مطالعه قم را نسبت به استان های دیگر ارتقا داده است.

مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان قم، برپایی نمایشگاه های استانی را جزء سیاست های وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برشمرد و یادآور شد: برپایی نمایشگاه های استانی علاوه بر ترویج فرهنگ کتابخوانی حمایت موثری از حوزه چاپ و نشر را به دنبال دارد. از طرفی علاقه مندان می توانند در کمترین زمان با تازه های نشر آشنا شوند و در جریان آخرین دست آوردهای حوزه نشر و کتاب قرار بگیرند.

وی گفت: در آخرین ارزیابی های انجام شده، مردم به ترتیب از کتاب هایی با موضوع رمان و داستان، کتاب های حوزه دین و در نهایت کتاب های تخصصی و روانشناسی استقبال می کنند. با توجه به جایگاه قم در بخش تولید کتاب های دینی که رتبه نخست را در کشور دارد و اولویت دوم مردم در مراجعه به نمایشگاه ها، نمایشگاه استان قم جایگاه ویژه ای برای مخاطبان دارد.

این مقام مسئول به دو اولویت مهم در برپایی نمایشگاه کتاب استان قم اشاره کرد و گفت: حضور ناشران مطرح کشور و اهتمام به برگزاری نمایشگاه کودک و نوجوان از جمله اولویت های مهم ما بوده است.

وی از جمله دغدغه های مسئولین برگزاری نمایشگاه را عدم فضای مناسب برای این رویداد فرهنگی ارزیابی کرد و افزود: هر سال نمایشگاه کتاب را در یک مکان برگزار می کنیم. هیچ کدام از این مکان ها فضای مناسب نمایشگاهی ندارند. اگر امکان زیرساختی بهتری فراهم می شد قطعا با استقبال دو سه برابری ناشران مواجه خواهیم بود.

حسینی کاشانی بیان کرد: استاندار قم در چند روز اخیر قول مساعد افتتاح مرکز نمایشگاه های استان را در سال آینده داده اند که امیدواریم با بهره برداری از مرکز نمایشگاه های استان قم این دغدغه مرتفع شود.

تخصیص 500 میلیون تومان اعتبار یارانه ای برای خرید کتاب از نمایشگاه کتاب قم
در ادامه این نشست خبری حمید خرمی رئیس اتحادیه ناشران و کتابفروشان استان قم ضمن ابراز خوشحالی از برگزاری نمایشگاه کتاب استان قم گفت: برنامه افتتاح نمایشگاه روز پنجشنبه ساعت 17:30 دقیقه با حضور علی لاریجانی رئیس مجلس شورای اسلامی در محل دائمی نمایشگاه های قم واقع در خاکفرج برگزار می شود.

وی افزود: بازید عمومی از روز جمعه 13 دی ماه خواهد بود و علاقه مندان هر روز از ساعت 15 الی 22 می توانند از نمایشگاه بازدید به عمل آورند.

خرمی استقبال ناشران از نمایشگاه کتاب قم را خوب ارزیابی کرد و یادآور شد: بالغ بر 570 ناشر برای حضور در این نمایشگاه ثبت نام کردند اما به سبب کمبود زیرساخت ها از 341 ناشر برای حضور در نمایشگاه دعوت نمودیم.

وی گفت: این تعداد ناشر در 240 غرفه و در دو سالن مجزا ساماندهی شده اند و بالغ بر 90 هزار عنوان کتاب را عرضه می کنند.

رئیس اتحادیه ناشران و کتابفروشان قم به موضوعات ارائه شده و برنامه های جانبی هم گریزی زد و گفت: کتاب هایی با موضوعات دینی، حوزوی، ادبیات، تاریخ، فلسفه، هنر، پزشکی، دانشگاهی، کشاورزی و کودک و نوجوان در نمایشگاه از سوی ناشران عرضه می شود و در حاشیه نمایشگاه نشست های تخصصی در رابطه با کودک و نوجوان هم خواهیم داشت.

وی افزود: برای کمک و تسهیل خرید کتاب از سوی مردم با حمایت معاونت فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان قم 500 میلیون تومان بن کارت خرید با عاملیت بانک شهر در اختیار شهروندان قرار می گیرد که با احتساب تخفیف 10 درصدی ناشران جمعا 30 درصد تخفیف برای علاقه مندان محسوب خواهد شد.

به گزارش ایمنا به نقل از روابط عمومی حوزه هنری استان اصفهان، خالقی پور ضمن اعلام خبر حضور سید عباس صالحی وزیر ارشاد اسلامی در اصفهان برای افتتاح این برنامه گفت: به دلیل جایگاه ملی و بین المللی این جشنواره در کشور و حضور شاعران مطرح کشوری در این رویداد مهم فرهنگی و هنری از وزیر محترم ارشاد و معاون ایشان نیز برای افتتاح این جشنواره دعوت به عمل آمده است.

خالقی خاطرنشان کرد: شاعران مدعو همراه با مسئولین استانی، در عصر روز پنج شنبه به دیدار استاد احتشامی خواهند رفت. همچنین در افتتاحیه این جشنواره شاعران برجسته کشور مانند سعید بیابانکی، محمدعلی بهمنی، پرویز بیگی حبیب آبادی، عبدالجبار کاکایی، اسماعیل امینی، محمود اکرامی فر، محمدکاظم کاظمی، جواد محقق و بهمن ساکی، و شاعران پیشکسوت اصفهان، خسرو احتشامی، فضل الله شیرانی (سخا) و محمد مستقیمی (راهی) به شعرخوانی خواهند پرداخت.

وی عملکرد موفق شب شعر فصلی به ساعت اصفهان را علت انتخاب اصفهان برای میزبانی افتتاحیه چهاردهمین جشنواره بین المللی شعر فجر عنوان کرد و گفت: سعید بیابانکی شاعر بنام کشور که بسیاری از برنامه های شب شعر فصلی به ساعت اصفهان را اجرا کرده است دبیر علمی این دوره از جشنواره شعر فجر است.

آیین افتتاحیه چهاردهمین جشنواره بین المللی شعر فجر، ساعت 17 روز پنج شنبه 12 دی ماه در سالن سوره حوزه هنری استان اصفهان واقع در خیابان آمادگاه، روبروی مهمانسرای عباسی برگزار می شود.

کد خبر 403652