سید احسان قاضی زاده هاشمی در گفتگو با قدس آنلاین اظهار کرد: وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی باید در مورد عدم ثبت دهه کرامت در تقویم رسمی کشور پاسخگو باشد. وی با بیان اینکه 10مناسبت جدید توسط شورای عالی انقلاب فرهنگی به تقویم رسمی کشور افزوده شد ولی اسمی از دهه کرامت در بین آنها نیست، تصریح کرد: اگرچه وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی موافقت خود را با ثبت این مناسبت در تقویم رسمی کشور اعلام کرده است اما صرف موافقت تنها کافی نیست و باید به صورت واقعی از این موضوع حمایت عملی کند . نماینده فریمان و سرخس در مجلس شورای اسلامی با اشاره به اینکه دهه کرامت تاثیر ارزشمندی در رویکرد به ولایت و ولایت مداری دارد، افزود: از آن جا که صالحی مسئول شورای فرهنگ عمومی کشور است باید در جهت گرفتن مصوبه این موضوع تلاش کند تا ایام میلاد حضرت معصومه (س) و امام رضا (ع) به عنوان یک مناسبت خاص در تقویم رسمی کشور ثبت شود. قاضی زاده هاشمی با بیان اینکه برجسته کردن دهه کرامت می تواند گردهمایی عموم مردم جامعه و گره گشایی مشکلات را در پی داشته باشد،تصریح کرد: در حال حاضر دهه کرامت در کشور به خوبی نهادینه شده و برجسته کردن این دهه باعث خواهد شد برنامه های خوبی به لحاظ کمی و کیفی در نقاط مختلف کشور و همچنین در دنیا در این ایام برگزار شود. نماینده فریمان و سرخس در مجلس شورای اسلامی با اشاره به اینکه از ظرفیت معنوی و معرفتی دهه کرامت می توان برای بالندگی فرهنگ عمومی بهره های فراوانی برد، افزود: قطعا نمایندگان خراسان رضوی و همچنین اعضای کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی در رابطه با این موضوع از وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی سوال و پیگیری های لازم را انجام خواهند داد.

به گزارش مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، در ابتدای این جلسه سیدمحمدرضا موالی زاده با اشاره به بارندگی های سیل آسا در استان خوزستان، گفت: سیل در خوزستان شرایط سختی را برای مردم این استان ایجاد کرده و باید با زیرساخت های مناسب این شرایط تسهیل شود.

وی در ادامه افزود: دستور این جلسه در ادامه موضوع دو جلسه پیشین این شورا با عنوان بررسی برنامه ترویج فرهنگ حفاظت از محیط زیست است.

در ادامه این جلسه محمد نصرالهی الموتی دبیر شبکه های محیط زیست و منابع کشور گفت: توجه به محیط زیست بسیار با اهمت است و باید در این زمینه فرهنگ سازی شود و محیط زیست و منابع طبیعی و حکمرانی در آن از جمله مسایل پایه است.

وی افزود: هم دولت و مسئولان و هم مردم باید نسبت به محیط زیست احساس مسئولیت داشته باشند و فرهنگ سازی در محیط زیست با تمام شئون حکمرانی ارتباط وثیق دارد.

نصرالهی الموتی تاکید کرد: بیاد در این حوزه بین بخش دولتی و سمن ها (سازمان های مردم نهاد) ارتباط عمیق تری برای ترویج حفاظت از محیط زیست صورت بگیرد.

در ادامه برخی از دیگر اعضا به ارائه نظرات خود درباره حفاظت از محیط زیست پرداختند. از جمله موضوعات مورد تاکید در این نظرات تغییر در سبک زندگی و الگوی مصرف، مدیریت پایدار سرزمین با نگاه آینده پایدار، ارتقای فرهنگ عمومی در حوزه حفظ محیط زیست، توجه بر آموزش در حوزه های طبیعت گردی، محیط زیست و کدیریت پسماند، استفاده بهینه از آب و انرژی و ... بود.

در بخش دیگری از این جلسه سیدعباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت: موضوع محیط زیست بعد از دو دهه در این شورا بررسی می شود و اینکه سه جلسه به آن اختصاص یافته نشان از اهمیت آن است.

صالحی ادامه داد: شورای فرهنگ عمومی با توجه به ماموریت های خود باید در حوزه آموزش و فرهنگ سازی وظایف خود را به درستی انجام دهد

وی افزود: دبیرخانه شورای فرهنگ عمومی پیش نویسی از سند اولیه حفاظت از محیط زیست تنظیم کرده که باید برای نهایی شدن مورد توجه اعضای شورا قرار بگیرد.

در ادامه برخی دیگر از اعضا گزارشی از مجموعه اقدامات سازمان و نهاد خود در حوزه حفظ محیط زیست ارائه دادند.

جلسه هیئت امنای فرهنگستان های کشور پیش از ظهر امروز(سه شنبه) به ریاست معاون اول رییس جمهور برگزار شد.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دولت، دکتر اسحاق جهانگیری در این جلسه با اشاره به وجود اساتید ممتاز و برتر در فرهنگستان های کشور گفت: فرهنگستان های کشور با برخورداری از ظرفیت های علمی فراوان و بهره مندی از اساتید و نخبگان کشور، می توانند در شناسایی و رفع چالش های اصلی کشور مشارکت جدی داشته باشند و به دولت کمک کنند.
معاون اول رییس جمهور با اشاره به برگزاری جلساتی با حضور روسای 13 دانشگاه بزرگ و برتر کشور در خصوص چالش های اصلی پیش رو خاطر نشان کرد: پس از برگزاری این جلسات، کارگروه هایی با عضویت نمایندگان و اساتید این دانشگاه ها تشکیل شد و این کارگروه ها نشست هایی را در خصوص موضوعات و مسائل مختلف برگزار کردند و راهکارهایی را نیز برای برون رفت از مشکلات پیش روی کشور به دولت پیشنهاد داده اند.
وی افزود: ظرفیت گسترده علمی موجود در فرهنگستان های کشور ایجاب می کند که اساتید و نخبگان فعال در این فرهنگستان ها نیز در تدوین راهکارهای برون رفت از مشکلات پیش روی کشور مشارکت جدی تر داشته و پیشنهادات خود را به دولت ارائه دهند.
دکتر جهانگیری در ادامه این جلسه با اشاره به شرایط سخت بودجه دولت و اینکه وضعیت بودجه دولت از دوران دفاع مقدس نیز سخت تر است، گفت: ممکن است برخی نهادها و مراکز نظیر فرهنگستان های کشور احساس کنند که دولت در تخصیص بودجه، توجه کافی را به آنها ندارد اما با توجه به کاهش درآمدها و محدودیت های فراوان بودجه دولت، تقریباً تمامی دستگاه ها و سازمان ها با کمبود بودجه مواجه هستند که امیدوارم دولت بتواند با بکارگیری روش های مناسب، وضعیت بودجه را بهبود بخشیده و سهم بودجه فرهنگستان های کشور را افزایش دهد.
معاون اول رییس جمهور در عین حال ضمن تاکید بر این نکته که موضوع بودجه عمومی دولت و موضوع اقتصاد دو موضوع مهم هستند، تصریح کرد: به رغم آنکه بودجه دولت به دلیل کاهش درآمدهای نفتی وضعیت خوبی ندارد اما بحمدلله با صبوری و بزرگی مردم و تلاش مدیران کشور و همت بخش خصوصی، اقتصاد کشور با وجود کارشکنی ها و دشمنی های آمریکا سرپا ایستاده است و سیاست های آمریکایی ها برای فروپاشی اقتصاد ایران با شکست مواجه شده که بیانگر ظرفیت های بالا و توانمندی اقتصاد کشور است.
وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز در این جلسه با اشاره به اینکه در فرهنگستان های کشور شرایط گفتگو میان نخبگان و اساتید رشته های مختلف دانشگاهی از استان های مختلف کشور وجود دارد، گفت: امکان گفتگوهای بین رشته ای در فرهنگستان های کشور فرصتی است که زمینه را برای مشارکت فرهنگستان ها در حل ابرچالش های کشور فراهم می کند.
در این جلسه که وزرای بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، علوم، تحقیقات و فناوری، رییس سازمان امور اداری و استخدامی، معاون حقوقی رییس جمهور، مشاور رهبر انقلاب در امور بین الملل و دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی نیز حضور داشتند، گزارش های حسابرسی و صورت های مالی سال 97 فرهنگستان های کشور مورد بررسی قرار گرفت و به تصویب رسید.
در این نشست همچنین بودجه تفصیلی سال 98 فرهنگستان ها که به تایید سازمان برنامه و بودجه رسیده بود تصویب شد و ساختار سازمانی فرهنگستان هنر با 130 پست سازمانی نیز به تصویب رسید.
در این جلسه همچنین با واگذاری ساختمان نیمه تمام مرکز همایش های فرهنگستان ها به موزه علم و فناوری وابسته به وزارت علوم، تحقیقات و فناوری برای مدت 20 سال موافقت شد.
همچنین اصلاح ماده 25 آئین نامه مالی و معاملاتی فرهنگستان ها در خصوص انتصاب مدیر مالی از بین کارکنان رسمی دولت با حکم رییس فرهنگستان به تصویب رسید و تعدادی از پیشنهادات اداری مالی و حوزه پشتیبانی فرهنگستانها نیز تصویب شد.
در ادامه این نشست روسای فرهنگستان های علوم، زبان و ادب فارسی، علوم پزشکی و هنر نیز هر کدام گزارشی از عملکرد فرهنگستان خود ارائه کردند و به تشریح برنامه های 5 ساله فرهنگستان ذی ربط، منطبق با برنامه 5 ساله توسعه کشور پرداختند.

خبرگزاری شبستان ، ، گروه قرآن و معارف به نقل از روابط عمومی مرکز پزشکی حج و زیارت جمعیت هلال احمر، سعد عبدالوهاب جواد قندیل ، همکاری های مناسب در خصوص تسهیل در امور درمانی و بهداشتی زائرین را لازم دانست و تصریح کرد: همکاری جمعیت هلال احمر ایران و عراق می تواند زمینه ساز گسترش و اجرای دقیق این مهم شود .

جمال الدین الوانی نیز در این دیدار بر همکاری های دوجانبه به منظور تسهیل در امور امدادی و درمانی زائرین ایرانی در کشور عراق تاکید کرد .

سرپرست مرکز پزشکی حج و زیارت جمعیت هلال احمر با تبیین فعالیت های مراکز درمانی جمعیت هلال احمر ایران در شهرهای نجف، کربلا و کاظمین کشور عراق، ویژگی زائرین ایرانی که به عتبات عالیات سفر می کنند گفت: این مراکز در مناسبت هایی همچون عاشورا، تاسوعا و اربعین حسینی به دلیل وجود میلیون ها زائر اباعبدالله الحسین علیه السلام، علاوه بر زائران ایرانی، به زائرین عراقی و سایر کشورها نیز خدمات بهداشتی و درمانی ارائه می کنند .

سرپرست مرکز پزشکی حج و زیارت جمعیت هلال احمر در ادامه با تاکید بر نقش پراهمیت مسئله درمان زائران ایرانی در کشور عراق، خواستار تسهیل و روانسازی در فرآیند اعزام تیم های درمانی دائم و موقت ایرانی به کشور عراق شد .

در این دیدار دو طرف همچنین در خصوص تقویت روابط دوجانبه در مسائل درمانی و بهداشتی، به بحث و تبادل نظر پرداختند.

پایان پیام/ 9

به گزارش صیدنیوز ، امروز صبح 3 دی98حجت الاسلام والمسلمین نوروز پور مدیر کل بقاع متبرکه و اماکن مذهبی سازمان اوقاف و امور خیریه عنوان کرد: راه اندازی مراکز افق یکی از مهمترین اهداف سازمان اوقاف و امور خیریه در سطح بقاع متبرکه کشوردر جهت پیشگیری از آسیب های اجتماعی فرهنگی و... می باشد

حجت الاسلام والمسلمین نوروز پور بیان کرد: یکی از برنامه های مهم سازمان اوقاف و امور خیریه در حوزه بقاع ارتقاء مراکز فرهنگی قرآنی است که خدمات فرهنگی قرآنی سالهاست در امامزاده ها انجام می شود اما خدمات اجتماعی با قدرت بیشتری به برنامه های امامزاده ها اضافه شده است که مراکز افق ذیل آن راه اندازی شده که مخفف اجتماعی؛ فرهنگی و قرآنی است
مدیرکل بقاع متبرکه و اماکن مذهبی سازمان اوقاف افزود:امامزادگان و هیات امنای موظف شده اند که آسیب های اجتماعی محور بقعه را شناسایی کنند و در جهت کاهش این آسیب ها(فقر،طلاق، مواد مخدر، کودکان بی سرپرست و...) نقش ایفا کنند
این مقام مسئول ادامه داد: 200 بقعه سطح یک کشور در سال 98 جهت راه اندازی مراکز افق برنامه ریزی گردیده که از این آمار تعداد 193 مرکز راه اندازی شده و مابقی هم در حال انجام می باشد که امروز شاهد راه اندازی یکی از مراکز در آستان مقدس امامزاده عبداله(ع) گرگان بودیم.
مدیرکل بقاع متبرکه و اماکن مذهبی سازمان اوقاف افزود: تعداد 500 بقعه را در سطح کشور جهت راه اندازی مراکز افق برای سال 99 در جهت کاهش آسیب های اجتماعی هدف گذاری شده است.

به گزارش شیعه نیوز ، حجت الاسلام سید عبدالفتاح نواب، در جلسه شورای برنامه ریزی و هماهنگی بعثه مقام معظم رهبری و سازمان حج و زیارت با اشاره به برنامه ریزی های صورت گرفته برای حج سال آینده از اهتمام سازمان حج و زیارت و بعثه مقام معظم رهبری در کاهش تعداد کارگزاران و عوامل اعزامی به حج تمتع با حفظ کیفیت کار خبر داد.

نماینده ولی فقیه در امور حج و زیارت از اهتمام سازمان حج و زیارت و بعثه مقام معظم رهبری مبنی بر کاهش تعداد کارگزاران و عوامل اعزامی به حج تمتع با حفظ کیفیت کار خبر داد.

سرپرست حجاج ایرانی تاکید کرد: استفاده از امکانات و ابزار روز به منظور ساماندهی امور در حج، می تواند در کاهش نیروهای اعزام بسیار کمک کننده باشد. از این رو به نحوی برنامه ریزی شود که بدون کاهش راندمان کاری و با حفظ کیفیت کار، در ارتباط با نیروهای اعزامی اهتمام بیشتری ورزیده شود.

همچنین اکبر رضایی معاون امور حج و زیارت سازمان حج و زیارت در این جلسه گفت: پس از انجام مذاکرات و انعقاد تفاهم نامه حج 99، کارهای اجرایی حج، سرعت بیشتری گرفت و در حوزه مسکن با تشکیل جلسات و ابلاغ سیاست های کلی و بازبینی قراردادها، اعمال نظرهای نظارتی و حقوقی در این خصوص انجام گرفته است.

وی افزود: به منظور پیگیری و اجاره محل اسکان زائران در حج 99، به زودی هیئتی از جمهوری اسلامی ایران به عربستان اعزام می شود تا این موضوع را از نزدیک پیگیری کنند.

رضایی با اشاره به اعلام فراخوان سازمان حج و زیارت مبنی بر تکمیل و به روز رسانی تکمیل اطلاعات زائران، خاطرنشان کرد: هم اینک حدود 60 هزار نفر از زائران برای اعزام در حج 99 در سامانه این سازمان اعلام آمادگی کرده اند.

وی یادآور شد: زمانبدی حج به بخش های مرتبط اعلام شده و در حال انجام موضوعات اجرایی هستیم، نرم افزار ثبت نام هم به روز رسانی شده و در حوزه تغذیه و تدارکات برنامه ریزی غذایی و آسیب شناسی ها صورت گرفته و در حال نهایی شدن است.

علی رضا رشیدیان رئیس سازمان حج و زیارت نیز در این جلسه گزارشی از فعالیت های سازمان حج و زیارت به منظور برنامه ریزی و هماهنگی های لازم در خصوص عملیات حج 99 خبر داد و گفت: تمامی همکاران در سازمان حج و زیارت با هماهنگی و همراهی بعثه مقام معظم رهبری در حوزه فرهنگی و اجرایی برای انجام برنامه های حج 99 تلاش می کنند که امیدواریم در موعد مقرر این برنامه ریزی ها تحقق یابد.

همچنین در این جلسه محسن نظافتی مسئول دفتر نمایندگی سازمان حج و زیارت در کشور عراق، گزارشی از آخرین وضعیت اعزام زائران ایرانی به عتبات ارائه کرد و گفت: پس از اتمام مراسم اربعین حسینی، همچنان اعزام زائران ایرانی به عتبات عالیات به صورت هوایی انجام می شود و تاکنون مشکل خاصی در این خصوص رخ نداده است و تمامی برنامه های قبلی همچنان در بسته زیارتی زائران قرار دارد.

وی افزود: با تلاش های صورت گرفته در سازمان حج و زیارت و بعثه مقام معظم رهبری در شهرهای کربلای معلا و نجف اشرف به گونه ای برنامه ریزی شده که زائران در مسیر رفت و آمد دچار مشکل نشوند و خوشبختانه با توجه به حرمت زائران امامان معصوم علیهم السلام هیچ تعرضی تاکنون به زائران ایرانی صورت نگرفته است.

در ادامه این جلسه حجت الاسلام صحبت الله رحمانی مدیرکل دفتر برنامه ریزی و نظارت بر امور عتبات عالیات سازمان حج و زیارت نیز گفت: اعزام زائران افزون بر عتبات عالیات، هم اینک به سوریه در حال انجام است و دوره جدید نام نویسی و اعزام به عراق را از طریق سامانه اعزام سازمان پیگیری می کنیم.

به گزارش خبرنگار حج و زیارت خبرگزاری فارس، با برقراری سفرهای زیارتی به سوریه، اعزام عاشقان اهل بیت (ع) به حرم حضرت زینب (س) پس از سال ها توقف از سر گرفته شد و و رشادت شهدای مدافع حرم برای دفاع از حرم بانوی دشت کربلا و نابودی داعش توانست مسیر زیارت حضرت زینب (س) را هموار سازد.

بر همین اساس، اعزام زائران حرم حضرت زینب (س) در دی ماه از یکشنبه اول دی ماه آغاز شد و کاروانی با ظرفیت 45 نفر از تهران به سمت دمشق حرکت کرد. دومین کاروان نیز فردا 5 دی ماه تهران را به مقصد دمشق ترک می کند.

با نزدیک شدن با ایام ولادت حضرت زینب (س) هم زمان با 11 دی ماه نیز یک کاروان 8 دی ماه به سمت سوریه حرکت می کند که در صورت بالا رفتن تقاضا احتمال افزایش ظرفیت یا افزوده کاروان جدید برای اعزام نیز وجود دارد.

همچنین با توجه به اعلام رئیس سازمان حج و زیارت مبنی بر محدودیت در اعزام زائران به سوریه، ظرفیت های جدید نیز مشخص شد و ظرفیت کاروان های زیارتی سوریه در دی ماه برای روزهای 12، 15، 19، 22، 26 و 29 دی پیش بینی شده است که هر کاروان ظرفیتی بالغ بر 45 نفر دارد؛ به طوری که هر هفته دو کاروان به سوریه و حرم حضرت زینب (س) مشرف می شوند و تا پایان ماه بیش از 400 زائر ایرانی به سوریه اعزام خواهد شد و با توجه به برنامه ریزی های صورت گرفته از سال آینده اعزام های سوریه به صورت گسترده تر انجام می پذیرد.

به گزارش فارس، سفر به سوریه از 21 آذرماه رسما آغاز شد و زائران در قالب کاروان های 4 روز و 3 شب و 5 روز و 4 شب به سوریه مشرف شدند. همچنین در برنامه زائران علاوه بر زیارت حرم حضرت زینب (س) و حرم حضرت رقیه (س)، بازدید از بازار حمیدیه نیز گنجانده شده است.

انتهای پیام/

قربانعلی پورمرجان، معاون توسعه روابط فرهنگی بین المللی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی از سفر ابراهیمی ترکمان به ترکیه برای شرکت در نخستین دور گفت وگوهای علمای دو کشور ایران و ترکیه خبر داد.

به گزارش روابط عمومی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، قربانعلی پورمرجان، معاون توسعه روابط فرهنگی بین المللی این سازمان با اعلام این خبر گفت: ابوذر ابراهیمی ترکمان، رییس سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی دیروز (3 دی ماه) در رأس هیأتی علمایی و دینی برای دیدار با رییس سازمان دیانت ترکیه و شرکت در نشست های مشترک با اساتید و علمای دینی آن کشور عازم ترکیه شد.

وی با اشاره به برگزاری نخستین دور گفت وگوهای علمای دو کشور ایران و ترکیه در روزهای (5 و 6 دی ماه) افزود: در این سفر علاوه بر دیدار با رؤسای دو سازمان و مذاکره پیرامون مسائل دوجانبه دینی، موضوعات قرآنی و دینی بین سازمان های دینی دو کشور مورد بحث و گفت وگو قرار می گیرد.

پورمرجان با اذعان اینکه کمیته علمایی بین دو کشور تشکیل می شود، گفت: این کمیته برای نخستین بار شکل می گیرد تا بتوانند سالانه مسائل و موضوعات مشترک دینی و علمایی را مورد پیگیری قرار دهند.

وی ادامه داد: در این سفر، علمایی از حوزه علمیه قم ، دانشگاه ادیان و مذاهب، مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی و برخی از شخصیت های دینی و و دانشگاهی ریاست سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی را همراهی می کنند.

معاون توسعه روابط فرهنگی بین المللی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی خاطرنشان کرد: در جریان برگزاری نخستین دور گفت وگوهای علمای ایران و ترکیه، نمایشگاهی از دستاوردها و هنرهای قرآنی جمهوری اسلامی ایران در محل سازمان دیانت ترکیه برپا می شود.

گفتنی است؛ سازمان دیانت ترکیه بزرگترین سازمان دینی ترکیه محسوب می شود و وظیفه هدایت دینی جامعه ترکیه و اداره امور مساجد آن کشور و همچنین، مدیریت علمای دینی و ائمه جمعه و جماعات ترکیه را در سراسر جهان بر عهده دارد و ریاست آن را رییس جمهوری ترکیه منصوب می کند.

انتهای پیام/ص

07:00 - 1398/10/04 / شماره : 741479 / تعداد نمایش : 146

air.ir/ZrqovZr

خبرگزاری تسنیم - احسان زیورعالم

نویسنده و کارگردان تئاتر کمدی ترکی کاپیتان ناصر با بیان اینکه این نمایش کمدی یکشنبه 24 آذر در مرکز همایش های بین المللی خاوران تبریز اجرا می شود، گفت گنجایش سالن 1370 نفر است که معادل اجرای 20 روزه در سالن های کوچک تر است.

شاید ظاهر خبر چندان عجیب نیاید؛ اما رویدادهای حوالی نمایش کاپیتان ناصر خبر از پدیده های تازه ای می دهد. نمایشی که توسط رسول ایرانزاد، نویسنده و کارگردان نسبتاً شناخته شده تئاتر تبریز تولید شده بود، برآمده از فعالیت های یک اینفلوئنسر اینستاگرامی بود. علی جلیل پور نامی بود که کمتر در خبرها از او یاد می شود. در نشست خبری که در تبریز تدارک دیده می شود، خبری از صحبت های او نیست. حتی در خبر استانی تسنیم نیز صرفاً گفته های کارگردان نمایش درج می شود.

علی جلیل پور، مشهور به تایماز ادمین صفحه ای در اینستاگرام است. جلیل پور پیرو برخی دیگر از واینرهای اینستاگرامی با دوبله ویدئوهای وایرال شده به زبان آذری برای خودش مخاطب بسیاری جذب کرده است. دقت داشته باشیم او هیچ نسبتی با تئاتر ندارد. صفحه ای که به واسطه دنبال کنندگان بسیارش قرار بود پشتوانه یک نمایش باشد. موضوع زمانی جالب می شود که در کهکشان فکری تهیه کننده نمایش شکستن تعداد مخاطب اهمیت بیشتری نسبت به آنچه روی صحنه می رود، پیدا می کند. او در یک ویدئوی منتشر شده در فضای مجازی پس از پایان نمایش اعلام می کند رکورد تماشاگر یک نمایش را شکسته است. هر چند ادعای گروه کاپیتان ناصر در باب رکوردزنی تعداد تماشاگر خلاف واقع بود - چرا که رکورد در دست نمایش بینوایان و عروسک مردگان با 2500 نفر در یک شب و در سال های دور نمایش بینوایان بهروز غریب پور در سالن آوینی فرهنگسرای بهمن با 1550 نفر ظرفیت صاحب رکورد بوده اند -؛ اما آنچه اهمیت داشت ارزشی کیفی نمایش بوده است.

هنر تئاتر محصول یک امر تکوینی است، یعنی نمایشی که در شب نهایی خود روی صحنه می رود باید به مراتب کامل تر از نمایشی باشد که در شب نخست روی صحنه رفته است. کارگردان یک نمایش در طول اجرای خود مدام می تواند اثرش را بازسازی کند و به شرایط را برای بهبود اثر خود مهیا کند. ایرانزاد مدعی می شود که نمایشش در یک اجرا مخاطبی به اندازه 20 شب خواهد داشت؛ یعنی 20 شب اجرا در یک سالن با 68 نفر ظرفیت. این قیاس که برآمده از همان تفکر اینستاگرامی پشت نمایش است فاقد این دیدگاه است که کارگردان در حال قیاس یک سالن آماتوری در مقابل یک سالن حرفه ای است.

فرایند جالب نمایش زمانی جذاب تر می شود که گروه برای جلب مشروعیت به یک واینر اینستاگرامی پناه می برد. این واینر در فیلمی که توسط رسانه های تبریزی منتشر شده است مدعی می شود آخرین نمایشی که تماشا کرده است با هزینه 13میلیارد تومان نتوانسته است چنین مخاطبی را جذب کند. هر چند این شخصیت اینستاگرامی نامی از این نمایش نمی آورد و نمی گوید عدد مورد نظر را به واسطه چه رابطه ای می داند؛ باز ارزش یک کار هنری را در قالب ژورنالیسم کاذب اینستاگرام تعریف می کند.

رویکرد اینستاگرامی که شاید شروعش با حضور محمدامین کریم پور در نمایش منهدم شده هفت شهر عشق رقم خورد، کار را به جایی می برد که ارکان تئاتر، به عنوان یک هنر پیشرو، بدل به یک فاجعه پسرو شود. کافی است به نگاه مردم و مخاطبان این نمایش پرمخاطب در اینستاگرام رجوع کنیم، نظراتی که پای خبر یک خبرگزاری حامی این نمایش نگاشته شده است.

مشخص است انتقادها به نمایش عموماً به فرایند ضعیف تولید، اجرای مملو از ایراد و سیطره اینستاگرام بر یک اجراست. هر چند نقدهای مثبتی درباره این نمایش وجود دارد؛ ولی این نظرات بیشتر برآمده از خندیدن به طنز نمایش بوده است که باز در انتقادها می توان دریافت برآمده از شوخی های سخیف بوده است.

خطر نمایشی چون کاپیتان نصر را نباید در اثر روی صحنه یا گروه هنری تولیدکننده آن جستجو کرد. خطر اصلی در این است که تهیه کنندگی این نمایش برعهده فردی است که نسبتی با بازار تئاتر ایران ندارد. در دستورالعمل تازه اداره کل هنرهای نمایشی وزیر ارشاد برای حفظ ارزش هنری تئاتر به سراغ محدود کردن کارگردانان رفته است؛ در حالی که در پنج سال گذشته ارزش هنری آثار تئاتری اساساً از چنگ کارگردانان خارج شده و به سمت مناسبات بیمار بازاری رفته است که تحت سلطه مفهوم بی معنایی به نام تهیه کننده است. در این دستورالعمل هیچ قید و بندی در حوزه تهیه کنندگی درج نشده است. تهیه کنندگی در ایران هیچ تعریفی ندارد و هیچ ناظری بر عملکرد این حرفه وجود ندارد. به عبارتی دولت نه حاضر است برای مشروعیت تهیه کنندگی اقداماتی ترتیب دهد و نه قصد برخورد به رفتار تهیه کنندگان در تئاتر دارد.

نتیجه چنین امری محصول فوق است. نمایشی که می توانست استانداردتر برپا شود، در حیطه تهیه کنندگی غیرعلمی به اثر قابل توجه تر بدل شود و مشروعیتش را نه از اینستاگرام که از مخاطبانش به دست می آورد. به هر روی، دولت هیچ برنامه ای برای تهیه کنندگان تئاتر ندارد.

انتهای پیام/

به گزارش ایلنا، مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی در گزارشی به روند اعطای معافیت مالیاتی برای فعالیت های هنری در کشورهای مختلف پرداخته و نوشته است: فهرست بلندبالای معافیت های مالیاتی در کشور ضمن اینکه عدالت مالیاتی را خدشه دار می کند باعث شده تا در عمل نظام مالیاتی کشور یکی از کارکردهای اصلی خود یعنی بازتوزیع درآمد را به درستی انجام ندهد. در ایران معافیت های مالیاتی زیادی وجود دارد که ازجمله آنها می توان به درآمدهای فعالان اقتصادی مناطق آزاد تجاری-صنعتی و مناطق ویژه اقتصادی، سود سپرده های بانکی، صادرات برخی از مواد خام، فعالیت های انتشاراتی و مطبوعاتی، مدارس غیرانتفاعی و فعالیت های فرهنگی و هنری اشاره کرد. ویژگی مشترک قریب به اتفاق معافیت های اعطایی در قانون مالیات ها در ایران این است که به طور عمومی غیرهدفمند، غیرمشروط و دائمی هستند. در حالی که معافیت مالیاتی لازم است در چارچوب مبانی نظری و تجربی تصویب و اجرایی شود.

این مرکز در گزارش خود تصریح کرده که بررسی دلایل نظری وضع معافیت مالیاتی در سایر کشورها در کنار واکاوی تجربه سایر کشورها در حوزه اعطای معافیت به فعالیت های هنری نشان می دهد معافیت های قانونی اعطا شده به فعالیت های هنری در کشور با منطق اعطای معافیت های مالیاتی سازگار نبوده و سه ویژگی هدفمند بودن، مشروط بودن و غیردائمی بودن را ندارد.

مرکز پژوهش های مجلس در گزارش خود پیشنهاد کرده است که ضمن در نظر گرفتن یک حداقلی از درآمد و اعطای معافیت مالیاتی تا آن سقف (مانند سایر مشاغل و حقوق بگیران)، درآمد حاصل از فعالیت های هنری نیز همانند درآمد سایر مشاغل، مشمول پرداخت مالیات قرار گیرد. براساس مبانی نظری و تجارب سایر کشورها، حمایت از فعالیت های گوناگون به ندرت از مسیر اعطای معافیت های مالیاتی آنها می گذرد بنابراین حمایت از فعالیت های هنری نیز می تواند از مسیرهای دیگری غیر از معافیت مالیاتی انجام شود؛ به طور مثال می توان با افزایش منابع صندوق اعتباری هنر به حمایت (توسعه ای، معیشتی، بیمه ای و ...) از فعالان عرصه هنر در کشور پرداخت.

مبانی نظری اعمال معافیت در مالیات بر درآمد

در گزارش مرکز پژوهش های مجلس مبانی نظری اعمال معافیت در مالیات بر درآمد در پنج شاخه معافیت به دلیل فعالیت های اجتماعی و خیرخواهانه ؛ معافیت به دلیل توافقنامه های بین المللی ؛ معافیت به دلیل وجوه ساختاری ؛ معافیت به دلیل هزینه های اجرایی و معافیت به دلیل انگیزه پیشبرد برخی فعالیت ها طبقه بندی کرده است.

بر اساس بند ل ماده (139) قانون مالیات های مستقیم برخی از فعالیت های فرهنگی و هنری از مالیات بر درآمد معاف هستند. به موجب این بند، فعالیت های انتشاراتی و مطبوعاتی و قرآنی (دارای مجوز از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و دستگاه های ذیربط)، فرهنگی و هنری که به موجب مجوز وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی انجام می شوند، از پرداخت مالیات معاف است. به موجب ماده (146) مکرر قانون مالیات های مستقیم، معافیت مذکور تحت عنوان مالیات با نرخ صفر منظور می شود.

بنابراین ارائه اظهارنامه مالیاتی، دفاتر و یا اسناد و مدارک در موعد مقرر، شرط برخورداری از هرگونه معافیت یا مشوق مالیاتی است و در صورت عدم ارائه اظهارنامه، دفاتر یا اسناد و مدارک، مودی مطابق احکام و ضوابط قانون مالیات های مستقیم مشمول مالیات و جریمه می شود. با این وجود همچنان شفافیت مورد انتظار در این حوزه وجود ندارد.

براساس دستورالعمل اجرایی درخصوص فعالیت های انتشاراتی، مطبوعاتی، فرهنگی و هنری فعالیت های مشمول معافیت موضوع بند ل فهرست شده که معافیت های مربوط به فعالیت های هنری در این دستورالعمل مطابق جدول ذیل است و فعالیت های انتشاراتی، مطبوعاتی و فرهنگی نیاز به گزارش های مستقلی دارد:

همانطور که مشخص است بسیاری از فعالیت ها در این حوزه از پرداخت مالیات بر درآمد معاف هستند که ازجمله آنها می توان به تهیه کنندگی، کارگردانی، بازیگری، گویندگی، دوبلوری، پخش و فروش آثار تصویری و صوتی، آهنگ سازی، نوازندگی، خوانندگی و ... اشاره کرد.

مرکز پژوهش های مجلس در ادامه گزارش خود به بررسی معافیت های مالیاتی در هفت کشور آمریکا، انگلیس، مالزی، پاکستان، هند، کره جنوبی و ایرلند پرداخته و بر لزوم حمایت از فعالیت های هنری از طرقی به غیر از معافیت مالیاتی تاکید کرده است.

این مرکز نتیجه گرفته است: براساس مبانی نظری و تجارب سایر کشورها، حمایت از فعالیت های گوناگون به ندرت از مسیر اعطای معافیت مالیاتی آن فعالیت ها می گذرد و یکی از مهمترین دلایل این مهم آن است که وجود چنین معافیت های غیرهدفمندی موجب کاهش شفافیت در هر نوع فعالیتی می شود، مساله ای که هم اکنون به دلیل دامنه گسترده معافیت ها در قانون مالیاتی ایران شاهد آن هستیم. با توجه به آسیب های فراوان معافیت های مالیاتی، کشورها تلاش کرده اند از مسیرهای دیگری به بخش هایی که لازم است از آنها حمایت شود، اقدام کنند.

اگرچه اعطای معافیت بدون هیچ قیدی به فعالیت های هنری از منظر عدالت اقتصادی چندان قابل توجیه به نظر نمی رسد، اما اگر به هر دلیل قرار است از برخی فعالیت های هنری در کشور حمایت هایی از جنس حمایت های مالیاتی صورت پذیرد، با توجه به اصول مالیاتی این حمایت ها باید محدود، مشروط و موقتی باشد که معافیت های کنونی حوزه هنر هیچ کدام از این شرایط را ندارد.

مرکز پژوهش ها تاکید کرده است: در بسیاری از کشورها، نه تنها فعالیت های هنری از پرداخت مالیات معاف نیستند بلکه با توجه به جایگاه و مقبولیت اجتماعی هنرمندان، از ظرفیت هنرمندان برای تشویق مردم برای پرداخت مالیات استفاده می شود. متاسفانه در ایران از این ظرفیت هنرمندان به دلیل معافیت بی قید و شرط فعالیت های هنری استفاده بهینه انجام نگرفته است.

بررسی تجربه سایر کشورها نشان می دهد هنرمندان در اغلب کشورها به عنوان عضوی از جامعه با پرداخت مالیات در تامین هزینه های عمومی مشارکت می کنند و به دلیل نقش این قشر در الگوسازی و ایجاد فرهنگ عمومی، فعالیت های آنها و مالیات شان بیشتر زیر ذره بین قرار دارد.

این مرکز در پایان گزارش خود نوشته است: همان طور که هرساله برای همه صاحبان درآمد ازجمله کارکنان دولت، معلمان، پزشکان و پرستاران و سایر صنوف یک معافیت پایه مالیاتی در نظر گرفته می شود، برای هنرمندان نیز باید این معافیت لحاظ شود به طوری که صرفاً صاحبان درآمد بیش از مقدار تعیین شده (سالیانه) مشمول مالیات شوند.

به گزارش هنرآنلاین به نقل از روابط عمومی اداره کل هنرهای نمایشی، متن پیام شهرام کرمی، مدیرکل هنرهای نمایشی برای درگذشت عبدالرضا حیاتی، هنرمند پیشکسوت خوزستانی به شرح زیر است:

"تئاتر ایران و به طور اخص تئاتر خوزستان، بزرگ مردی را از دست داد که جای خالی اش در عرصه نگارش نمایشنامه هایی با موضوع دفاع مقدس و با رویکرد ترغیب به مقاومت و دفاع از میهن، مگر به مدد حضور شاگردانی پر شود که در طول 66 سال عمر پربارش پرورده است.

عبدالرضا حیاتی، هنرمندی که یکی از بی شمار کارِ کرده اش، اجرای نمایش در مناطق عملیاتی دفاع مقدس به نیت تغییر روحیه رزمندگان بود.

فقدان او که اکثر هنرمندان فعلی هنر نمایش اهواز از شاگردانش بوده اند بر آن مان می دارد تا بار دیگر پاس بداریم میراث گرانبهایی را که برای مان به یادگار گذاشته است و از جمله نمایشنامه های "لبخند بزن رزمنده"، "قاصدک ها"، "بوی خوش جنگ"، "فرشته ای با بال های شکسته" و... را دوباره و دوباره بخوانیم.

درگذشت عبدالرضا حیاتی را که به غیر از نمایشنامه نویسی در هنر شاعری، نقاشی و خوشنویسی صاحب جایگاه بود، به خانواده محترم ایشان، به دوست داران و علاقه مندانش، به مردم خوزستان و به اهالی تئاتر سراسر ایران تسلیت می گویم."

به گزارش ایکنا؛ اولین جشنواره ملی هنری همام در حالی به پایان رسید که برای اولین بار در کشور یک مؤسسه خیریه غیردولتی جشنواره ای را ویژه هنرمندان توانیاب در رشته هنرهای تجسمی برگزار و این فرصت را برای آنها فراهم کرد که بتوانند در یک رقابت هنری توانمندی های خود را محک بزنند و به نمایش گذارند.

ایده برگزاری این جشنواره را مسئولان خیریه متوسلین به امام رضا(ع) مطرح کردند. این خیریه یک گالری به نام مهر هنر دارد که به صورت رایگان در اختیار افراد معلول قرار می گیرد تا ضمن معرفی خود به جامعه هنری کشور، آثار هنری خود را به نمایش بگذارند و به فروش برسانند.

گام نخست؛ همت بلند

پس از مطرح شدن این ایده، بیش از هزار و 150 هنرمند توانیاب در کشور شناسایی و فراخوان حضور در جشنواره به صورت هدفمند برای آنها ارسال شد. از این تعداد هنرمند 800 اثر به دبیرخانه جشنواره ارسال شد که این میزان استقبال در کمتر جشنواره ای مشاهده می شود و نشان دهنده علاقه و توان بالای هنرمندان معلول برای رقابت در سطح ملی است.

هنرمندانی که بسیاری از آنها به دلیل مشکلات جسمانی با دهان یا پا نقاشی می کنند یا بیماری هایی مانند MS، اوتیسم و سندروم داون دارند یا پوستشان پروانه ای است و ... با اشتیاق فراوان از این رقابت استقبال کردند و زمانی که داوری آثار انجام و 161 اثر در فرهنگستان هنر به نمایش درآمد، بسیاری از این هنرمندان که برای اولین بار آثارشان بر روی دیوار گالری به نمایش درمی آمد، از شهرهای مختلف خود را به تهران رساندند و علی رغم تمام مشکلات مربوط به تردد، با افتخار در کنار تابلوهای خود ایستادند تا نشان دهند که می توانند.

افتتاحیه نمایشگاه همام نیز بسیار متفاوت از سایر نمایشگاه ها بود. شور و حال هنرمندان و خانواده های آنها در نمایشگاه دیدنی بود. امید در وجودشان موج می زد؛ دیده شدن برای اولین بار آن هم در یکی از بهترین گالری های تهران، حس اعتماد به نفس توانیابان را بسیار بالا برده بود. در جامعه ای که هنوز متفاوت بودن عیب تلقی می شود، جمع شدن افرادی شجاع و قوی به دور یکدیگر که نگاه های سنگین را پشت سر گذاشته و توانمندی هایشان را علی رغم مشکلات بی شمار به منصه ظهور رسانده اند، همه حاضران را به شعف آورده بود.

با وجود حضور مسئولان و هنرمندان حامی معلولان، این خود توانیابان بودند که نمایشگاه را افتتاح کردند و با وجود اینکه سه نماینده مجلس و معاون وزیر ارشاد در مراسم افتتاحیه حضور داشتند، هیچ یک سخنرانی نکردند و فقط در کنار توانیابان نشستند و به سخنان آنها گوش دادند.

در طول پنج روز برگزاری نمایشگاه همام در فرهنگستان هنر افرادی از جمله صالحی، وزیر ارشاد، سیدمحمدمجتبی حسینی، معاون هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سیدهادی ایازی، مشاور وزیر بهداشت، عیسی علیزاده، معاون فرهنگی جهاددانشگاهی، محمدرضا پورمعین، رئیس جمعیت قرآنی استان تهران، احسان بیسادی، معاون فرهنگی و اجتماعی شرکت بهره برداری مترو تهران، افشین داورپناه، معاون پژوهشگاه فرهنگ، هنر و معماری، رحیم یعقوب زاده، رئیس مرکز گردشگری جهاددانشگاهی، مجید ابهری، استاد دانشگاه و رفتارشناس، محمدباقر قالیباف، شهردار سابق تهران، قبادی دانا، رئیس سازمان بهزیستی، نیکنام حسینی پور، مدیر عامل خانه کتاب، حجت الاسلام والمسلمین سید رمضان موسوی مقدم، قائم مقام رئیس سازمان صداوسیما، عبدالهادی فقهی زاده، معاون قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ، ابوالحسن ریاضی، مدیرعامل مؤسسه همشهری، زهرا سعیدی، نماینده مبارکه، عبدالرضا عزیزی، رئیس کمیسیون اجتماعی مجلس، سیدرضا صالحی امیری، رئیس کمیته ملی المپیک و ... در نمایشگاه حضور پیدا کردند؛ هیچ یک از مسئولان و میهمانان در این بازدیدها سخنرانی نکردند؛ همه تماشا کردند و گوش دادند؛ برخی هم قول هایی دادند.

در این جشنواره از هنرمندان توانیاب نظرسنجی به عمل آمد و 97 درصد شرکت کنندگان توانیاب اعلام کردند، خودباوری آنها با برپایی این نمایشگاه افزایش یافته است.

حضور 2 ساعته وزیر ارشاد در نمایشگاه همام

نکته جالب توجه حضور نزدیک به دو ساعته وزیر ارشاد در نمایشگاه همام و گپ و گفت با هنرمندان توانیاب بود. حسینی، معاون هنری وزیر ارشاد نیز دو بار در این نمایشگاه حضور یافت. حضور هنرمندانی که تلاش داشتند با حضورشان حامی معلولان باشند نیز در این نمایشگاه قابل توجه بود.

در نهایت پس از پنج روز برپایی نمایشگاه که طی آن همه روزه هنرمندان توانیاب رشته های هنری موسیقی، هنرهای دستی، تئاتر، هنرهای تجسمی و ... به ارائه هنر خود می پرداختند، مراسم اختتامیه جشنواره همام در تالار ایوان شمس برگزار شد.

در مراسم اختتامیه این جشنواره نیز که به دلیل مناسب نبودن سالن اختتامیه، حدود یک ساعت مسئولان برگزاری زمان صرف ورود توانیابان به داخل سالن کردند، هیچ مسئولی سخنرانی نکرد و تلاش برگزارکنندگان بیشتر اجرای نمایش ها و برنامه های شاد برای توانیابان و معرفی آنها بود. مسئول اصلی برگزاری جشنواره نیز اصلاً اجازه نداد نامی از وی مطرح شود و چه قدر ارزشمند بود که مسئولان، هنرمندان و ورزشکاران حاضر در مراسم اختتامیه به احترام کرامت انسانی، خودشان جوایز را نزد هنرمندان برگزیده بردند و به آنها اهدا کردند.

پایتخت ایران حتی یک سالن مناسب سازی شده ندارد

برپایی جشنواره همام مسائل مهمی را نیز عیان کرد که مهم ترین آن فقدان حتی یک سالن مناسب برای حضور معلولان است. وقتی در پایتخت کشور که امکانات در آن بیش از سایر استان هاست، حتی یک سالن مناسب برای ورود همه اقشار جامعه وجود ندارد، تصور کنید که شرایط در سایر استان ها و شهرها چگونه است.

در طول برگزاری جشنواره وقتی با معلولان صحبت می کردیم، همگی آنها از تلاش های خودشان و کمک های خانواده هایشان برای موفقیت سخن می گفتند.

یکی دیگر از مزیت های قابل توجه این جشنواره قیمت گذاری و فروش آثار هنری توانیابان بود. براساس برآوردهای انجام شده، حدود یک سوم آثار هنری به نمایش درآمده در نمایشگاه همام به فروش رفت و این خبر بسیار خوبی برای توانیابان و نشان دهنده موفقیت جشنواره در درآمدزایی برای آنهاست، چرا که تمام درآمد حاصل از این فروش به خود هنرمندان اعطا می شود.

بسیاری از توانیابان حاضر در این جشنواره برای اولین بار بر روی آثار خود قیمت گذاشتند. البته کارشناسان همکار این جشنواره در این مسیر راهنمایی های تخصصی به هنرمندان ارائه کردند و نحوه قیمت گذاری آثار هنری را نیز به آنها آموختند.

اما حضور و مطالبه گری خبرنگاران در این جشنواره نیز قابل توجه بود. سیدمحمدمجتبی حسینی، معاون امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با سؤال هایی در خصوص نحوه بیمه هنرمندان توانیاب مواجه شد. وی گفت: اگر کسی اشتغال هنری داشته باشد و استانداردهای اشتغال هنر را پذیرفته باشد، می تواند از خدمات بیمه هنرمندان استفاده کند. در خصوص همه مهارت ها استاندارها را می شناسیم، برخی فکر می کنند در خصوص هنر نباید هیچ استانداردی وجود داشته باشد، اما آثار هنری کم و زیاد و فراز و فرود دارد و برخی آثار پخته تر و برخی در مرتبه هنرجویی قرار می گیرند. نباید توقع داشته باشیم چون کسی اقدام به آموختن هنر کرده به عنوان یک هنرمند حرفه ای از تمام جوانب حرفه ای آن بهر ه مند شود.

حسینی در پاسخ به این سؤال که آیا هنرمندانی که آثارشان در جشنواره همام به نمایش درآمده حرفه ای هستند؟ گفت: بله. بسیاری از آنها را قبل از اینکه آثارشان در این نمایشگاه دیده شود، به عنوان هنرمندان حرفه ای می شناختیم و به آنها رجوع می کردیم.

وی در پاسخ به این سؤال که آیا نباید برای بیمه هنرمندان به توانیابان بیشتر کمک شود؟ گفت: طبیعتاً شرایط آنها ایجاب می کند که از خدمات ضروری تر، سریع تر و بهتر بهره مند شود.

مجید ابهری، آسیب شناس و رفتارشناس اجتماعی، نیز پس از بازدید از نمایشگاه همام سؤال کرد: باید آثار هنرمندان توانیاب مورد توجه قرار گرفته و خریداری شود. چرا باید اتاق های مسئولان و مدیران ما پر از آثار سفارشی هنری باشد که با قیمت های کلان از افراد خاص خریداری شده اند؟ چرا چنین آثار ارزشمند هنری در اتاق وزرا و مسئولان نیست؟

معصومه آقاپور، عضو فراکسیون معلولان مجلس، نیز قول داد تا با وزیر فرهنگ و رئیس اصناف کشور در خصوص بازاریابی و فروش آثار هنری هنرمندان توانیاب صحبت کند و افزود: فروش این آثار هنری منجر به تداوم فعالیت این دست از هنرمندان می شود.

فریده اولادقباد، رئیس فراکسیون زنان مجلس، نیز گفت: مسئله ای که رئیس سازمان بهزیستی در خصوص دلایل اجرا نشدن قانون حمایت از معلولان مطرح کرد، مشکل بودجه و عدم اختصاص بودجه در نظر گرفته شده بود. در همین راستا با رئیس جمهور مکاتبه کردیم تا اختصاص بودجه را به منظور اجرای این قانون در دستور کار قرار دهند.

سیدعباس صالحی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، با بیان اینکه این نمایشگاه نشان می دهد که اگر انسان چیزی را بخواهد، حتماً به دست می آورد، افزود: حضور در این نمایشگاه حس و حال خوبی را به انسان می دهد. حضور 160 هنرمند که ناتوانی جسمی داشته اند، اما توانایی روحی آن ها ناتوانی جسمی شان را پوشش می دهد، انسان را منقلب می کند.

تشکیل باشگاه هنرمندان توانیاب

اتفاق مهم دیگری که در این جشنواره رخ داد، تشکیل باشگاه هنرمندان توانیاب با هدف شناسایی و ارائه آموزش های تخصصی تکمیلی به هنرمندان توانیاب بود که نتیجه نهایی آن فراهم کردن امکان حضور هنرمندان توانیاب به صورت ساماندهی شده در جشنواره های بین المللی است، خبری که همه توانیابان را خوشحال و امیدوارتر کرد.

انتهای پیام

به گزارش فرهیختگان آنلاین ، دفتر موسیقی در دو روز قبل، آمار سه ماهه فصل پاییز 98 برای اجرای صحنه ای، آلبوم موسیقی، تک آهنگ، نماهنگ، کتاب گویا، اجرای گروه های خارجی در ایران و تعداد شعرها و ترانه های ارسال شده به دفتر موسیقی را اعلام کرد. اعلام آمارهای اینچنینی در فضای فرهنگی و هنری سابقه دارد. آمارهایی که تنها کارکردشان جمع آوری اعداد و اسناد برای زمان پاسخگویی به بالادستی هاست. دفتر موسیقی که در سال های اخیر یکی از پرحاشیه ترین بخش های وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بوده است در روزهای آخر اردیبهشت ماه سال جاری به دست محمد اللهیاری فومنی، مدیر پیشین اداره کتاب سپرده شد. فومنی که در هیچ جایی از کارنامه اش حتی رد پایی از یک نت هم دیده نمی شود، شبانه و پس از استعفای علی ترابی، بر صندلی مدیریت دفتر موسیقی نشست.

ماجراهای اعمال مالیات 10درصدی بر کنسرت ها و همچنین توقیف کنسرت ها در برخی از شهرها دیگر حساسیت سابق را نداشت و انتظار می رفت که اللهیاری در شرایط ثابت و سالمی فعالیت خود را آغاز کند. با گذشت زمان اما علاقه مندان به موسیقی فهمیدند به این مدیر هم نباید دل ببندند و سیاست سکوت و اختفا از سیاست های اصلی این مدیر جوان است. البته شاید اللهیاری در این مساله تقصیری نداشته باشد و الگوی آن را مجتبی حسینی، معاونت هنری ارشاد انتخاب کرده است که مدت هاست با همین روش صرفا به انداختن عکس و دیده شدن در مراسم های مختلف بسنده می کند.

اعدادی که هستند، اعدادی که بودند

روابط عمومی دفتر موسیقی در خبر دو روز قبلش، اعدادی را در حوزه های مختلف تولیدات موسیقی اعلام کرد. در این خبر متذکر شده با توجه به اینکه مجوز اجرای صحنه ای موسیقی در استان ها را اداره های کل فرهنگ و ارشاد اسلامی صادر می کنند و در تهران نیز مجوز اجرای صحنه ای موسیقی در سالن های کمتر از 500 نفر ظرفیت را اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان تهران صادر می کند، آمار اجراهای صحنه ای در استان ها و سالن های کمتر از 500 نفر ظرفیت تهران در این آمار لحاظ نشده و فقط مجوزهای اجراهای صحنه ای که دفتر موسیقی صادر کرده، در آمار آمده است.

این خبر در ادامه آورده است در سه ماهه پاییز امسال 165 عنوان اجرای صحنه ای با 328 اجرا، 98 آلبوم موسیقی، یک هزار و 48 تک آهنگ، 37 نماهنگ، 13 کتاب گویا و 10 اجرای گروه های خارجی در ایران، از دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مجوز گرفته اند. همچنین در سه ماهه پاییز امسال سه هزار و 600 پرونده شعر و ترانه در دفتر موسیقی تشکیل شده است. دفتر موسیقی در سه ماهه پاییز برای 15 شرکت فعال در حوزه موسیقی، پروانه فعالیت صادر کرده است. فعلا به اعدادی که گفته شده کاری نداریم و صرفا قیاسی داریم با آمار 6 ماه نخست سال جاری و زمان مشابه سال قبل از خودش. در نیم سال نخست سال جاری 270 عنوان اجرای صحنه ای با 520 اجرا، 161 آلبوم موسیقی، سه آلبوم تصویری موسیقی، یک هزار و 78 تک آهنگ، 127 نماهنگ، 40 کتاب گویا و 26 اجرای گروه های خارجی در ایران از دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مجوز گرفته اند.

همچنین در نیمه اول امسال 6 هزار و 300 پرونده شعر و ترانه در دفتر موسیقی تشکیل شده است. از بین 270 عنوان اجرای صحنه ای که در 6 ماه نخست امسال از دفتر موسیقی مجوز گرفته اند، 135 عنوان موسیقی پاپ، 52 عنوان موسیقی سنتی، 47 عنوان موسیقی کلاسیک، 19 عنوان موسیقی تلفیقی و 17 عنوان موسیقی نواحی است. در نیمه نخست سال 97 یعنی مدت مشابه سال گذشته، 273 عنوان اجرای صحنه ای موسیقی با 548 اجرا، 265 آلبوم موسیقی، چهار آلبوم تصویری موسیقی، 965 تک آهنگ، 146 نماهنگ، 43 کتاب گویا، 30 اجرای گروه های خارجی در ایران، از دفتر موسیقی مجوز گرفته اند. در نیم سال نخست سال قبل سه هزار و 850 پرونده شعر و موسیقی در دفتر موسیقی تشکیل شده است. قطعا آمار ارائه شده بدون احتساب ماه های محرم و صفر بوده است.

این آلبوم ها کجا پخش می شوند؟

شاید اعدادی که پشت سر هم آمد کمی ذهن مخاطب را سردرگم کند؛ اما اگر تمامی این حوزه ها را مجزا بررسی کنیم به نتایج جالبی می رسیم. تعداد آلبوم های موسیقی مجوز گرفته در سال جاری نزدیک به 260 عنوان تاکنون بوده و درمجموع دو سال اخیر، به بیش از 500 عنوان آلبوم موسیقی مجوز داده شده است. با توجه به اینکه اکثر قریب به اتفاق تهیه کنندگان در گفت وگوهای مختلف از زیان ده شدن آلبوم های موسیقی از اواخر دهه 80 می گویند، باید پرسید این حجم از آلبوم های موسیقی در دوره ای که نسخه فیزیکی آلبوم ها کمتر فروش می رود، چه توجیهی دارد؟ آیا اینکه یک خواننده برای برپایی یک کنسرت نیاز به تولید آلبوم موسیقی دارد تنها دلیل تهیه و پخش آن می شود؟ اهالی موسیقی و شعر، آشکارا از وجود مافیای موسیقی سخن می گویند و دفتر موسیقی فارغ و غافل از همه جا گاهی ناخواسته با این مافیا همراهی می کند.

آیا دفتر موسیقی و مدیر جوانش، یک بار از خودش پرسیده است چرا شرکتی باید قبول کند که در این شرایط بد اقتصادی حاضر به ضرر دادن در آلبوم موسیقی می شود؟ آیا بر کنسرت هایی که دفتر موسیقی به تعداد بالای اجراهای آن افتخار می کند، نظارتی وجود دارد؟ 165 عنوان اجرای صحنه ای با 328 اجرا در سه ماهه پاییز حتما چشمگیر است، اما کسی به گردش مالی این اجراها توجه می کند؟ اینکه سهم برخی خوانندگان خاص از این 165 عنوان چقدر است، برای مدیران فرهنگی مهم است؟ حضور و اجرای شیلر در ایران، یکی از اقدام های مهم و جالب توجه بود، اما چرا اطلاعات دقیقی از بقیه گروه های خارجی وجود ندارد؟ در اعدادی که از سوی دفتر موسیقی ارائه شده، شفافیتی دیده نمی شود. اگر مخاطب بخواهد اطلاعات جزئی و کاملی از اجراهای داخلی و خارجی به دست آورد، به کجا باید مراجعه کند؟مردم به کنار، ما به عنوان اهالی رسانه به این اطلاعات که محرمانه هم نیست، دسترسی نداریم و دفتر موسیقی خود را پاسخگوی رسانه ها نمی داند.

برای تهیه این گزارش با روابط عمومی معاونت هنری، دفتر موسیقی و روابط عمومی دفتر موسیقی تماس گرفتیم و کسی برای تولید این گزارش و ایجاد شفافیت همکاری نکرد. نحوه تایید و صدور مجوز برای تک آهنگ ها چه روندی دارد که نزدیک به هزار و صد آهنگ در سه ماه مجوز می گیرند؟ اگر فرض را بر این بگیریم که شورای صدور مجوز موسیقی تمام روزهای فصل پاییز را کار کرده (که نکرده) حداقل باید روزی 15 ترانه را بررسی می کرده است. البته فرض بر این است که تعداد بالایی درخواست برای صدور مجوز تک آهنگ ها به دست دفتر موسیقی می رسد. اما بنا را بر 15 قطعه موسیقی می گیریم. احتمالا از هر 15 قطعه، 10عنوان تایید شده است. آیا زمان و حوصله کافی برای بررسی این 15 قطعه وجود داشته است؟ آیا یکی از دلایل وضعیت فعلی موسیقی ما همین ساده انگاری و تسامح در صدور مجوزها نیست؟ اینها سوالاتی است که در شرایط عادی باید از مسئول مربوطه پرسیده شود و با توجه به اینکه آنها بسیار دورتر از مردم و خبرنگاران هستند، با خودمان واگویه می کنیم.

اعداد مفید، اعداد به درد نخور

سال هاست خوانندگان و موسیقیدانان ما از نبود سالن های استاندارد برای کنسرت ها انتقاد می کنند. سال هاست مردمی که به کنسرت می روند از نشنیدن یک صدای استاندارد ناراحتند. سال هاست که هنرمندان اصیل و واقعی موسیقی به گوشه رانده شده اند. آنهایی که وارد بازی سیاست شده اند دست کم گاهی در اوج بوده اند هرچند بعدها و پس از استفاده شدن، سقوط آزاد کرده اند. اما آنهایی که بدون حاشیه به موسیقی و تشنگان آن خدمت می کنند چه واکنشی از سوی دفتر موسیقی دیده اند. اینکه این دفتر نمی تواند در برابر مافیای موسیقی مقاومت کند چه برسد به مقابله، قابل فهم است اما به عنوان متولی موسیقی باید پاسخگوی وضعیت فعلی باشد.

باز نکردن فضا برای ورود پول های مشکوک به موسیقی و میدان ندادن به افراد بدون شناسنامه موسیقی، کمترین انتظاری است که از بخش موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد می توان داشت. حساسیت ها نسبت به موسیقی در کشور را درک می کنیم، اما مخفی شدن پشت چهره های مطرح و کنسرت های شلوغ ( فارغ از کیفیت شان) نمی تواند یک سیاست همیشگی باشد. ارائه اعداد و آمار زمانی مفید است که براساس آن تصمیم گیری های اصولی صورت بگیرد. این اعداد زمانی مفید خواهند بود که یک مدیر بین خواسته بازار و خواسته استخوان خردکرده های موسیقی تفاوت قائل شود. اگر پیشکسوت های موسیقی که در گوشه ای از ایران مشغول به کار هستند به دفتر معاون هنری ارشاد بیایند اصلا شناخته می شوند؟ این اعداد به درد نخور می شوند وقتی قرار است سند تداوم کاری یک مدیر شوند.

به فروشگاه های میدان انقلاب و کریم خان سری بزنید تا متوجه شوید چه تعداد از این پانصد و اندی آلبوم وجود خارجی دارند یا به فروش می رسند؟ چه بپذیریم چه رد کنیم، موسیقی دراختیار یک تعداد خاص است. وقتی درباره مالیات گرفتن از اهالی موسیقی گزارشی تهیه کردیم همه می گفتند نهایتا یک فهرست 10 نفره وجود دارد که درآمد میلیاردی دارند. حالا این فضای مطلوب نهایتا 10 نفره، آنقدر جذابیت دارد که 98 آلبوم در سه ماه تولید شود و باید قبول کنیم که همه شان برای هنر و موسیقی آمده اند؟

* نویسنده: سیدمهدی موسوی تبار، روزنامه نگار

برترین ها: آلبوم بی نام محسن چاوشی که البته اسم اولیه اش آلبوم قمارباز بود با تاخیر یک هفته ای منتشر شد و دوستداران کار های محسن چاوشی توانستند تجربه ی جدید او را که با اشعار کلاسیک از مولانا و سعدی همراه بود بشنوند. این آلبوم از ابتدا با حواشی بسیار زیادی همراه بود و بعد از وقفه های بسیار برای انتشار حالا با نقد ها و نظر های بسیار زیادی مواجه شده است.

روزنامه های همیشه منتقدان پر و پا قرص هنرمندان و آثار هنری بوده اند و آلبوم جدید محسن چاووشی هم از این موضوع مبرا نبود. واکنش برخی از روزنامه های را در ادامه می خوانیم:

تیتر روزنامه خراسان : معجون مولوی و سعدی با نی انبان و گیتار الکتریک !

در چند سال گذشته اشعار و ترانه های انتخابی چاوشی برای آثارش از چند حالت خارج نبوده است؛ حسین صفا یا شاعران کلاسیک به خصوص مولانا. او این بار برای آلبوم جدیدش، مسافر قرن های دور و نزدیک شده است؛ ابتدا به سعدی و مولانا سری زده و بعد به قرن دهم و وحشی بافقی. این سفر را ادامه داده است تا به شعر معروف همه هست آرزویم که ببینم از تو رویی فصیح الزمان شیرازی، شاعر دوره قاجار برسد.

صدای سازهای فولکلور می رسد به گوش

حضور سازهای فولکلور در بی نام اتفاق تازه و تحسین برانگیزی است. نی انبان نوازی های محسن شریفیان، سرپرست گروه لیان به قطعه های ریتمیک آلبوم، مانند قند منی هویت داده است. همچنین صدای سازهای کردی تنبور و دیوان و همچنین باغلاما، ساز اصیل آذری ها، توسط سید محمد کاظمی جاسمی بیشتر از گیتار الکتریکِ عادل روح نواز که در چند آلبوم قبلی چاوشی به یک عنصر همیشگی تبدیل شده بود، به گوش می خورد.

شاید ضعیف تر از خود اما جلوتر از دیگران

محسن چاوشی در هر آلبوم یک ژانر را دنبال می کند. به عنوان مثال، آلبوم قبلی او به نام ابراهیم را می توان در دسته اجتماعی قرار داد. اما چاوشی در این آلبوم با چند قطعه طرب انگیز، محزون و تامل برانگیز به دنبال ارائه ترکیبی مانند آن چه در آلبوم موفق امیر بی گزند رخ داد، بوده است. نکته ای که کاربران در فضای مجازی نیز به آن اشاره داشته اند؛ به عنوان مثال نوشته اند: همین طور که ابراهیم نتونست به پاروی بی قایق برسه اما همچنان خوش ساخت و پرمغز بود.

تیتر روزنامه صبح نو: شیطنت با بی نام و قمارباز

شاید طرح مینیمالیستی کاور آخرین آلبوم محسن چاوشی با نام بی نام که هنوز یک هفته از انتشارش نگذشته است، برایتان ابهام آمیز شده باشد. طرحی که مرکز آن، یک صفحه با گوشه تاشده و یک ضربدر قرمز در مقابلش را نشان می دهد. اگر نسخه فیزیکی این آلبوم را دیده باشید و در جریان حواشی تغییر نام آلبوم از قمارباز به بی نام هم باشید، معنی طرح شیطنت آمیز این کاور، بیشتر روشن می شود. کافی است کاغذ را از جلد خارج کنید و آن را برگردانید تا رمز روی کاور گشوده شود.

مشکلات اخلاقی-سیاسی!
اگرچه هنوز هم جنس موسیقی و برخی عبارات اشعار آلبوم ابراهیم، حسی از اعتراض را در شنونده برمی انگیزند اما چون محتوای اشعار چندان صریح نیست، صحت گفته های محمدعلی بهمنی، رییس شورای ترانه را درباره علت حواشی این آلبوم تقویت می کند: چند واژه در این ترانه ها مشکل عریانی دارد، مانند آغوش که ممنوع است.

از این کلمات در این ترانه ها وجود داشت ولی تا جایی که به خاطر دارم، کلمات سیاسی نبوده است. اما نهایتا با همکاری مستقیم مدیران ارشاد، ابراهیم هم مانند دیگر قطعات ساخته آقای خاص در دسترس مخاطبان و علاقه مندانش قرار گرفت؛ همانطور که باز هم با همکاری مدیران ارشاد، آلبوم قمارباز به دست مخاطبانش رسید.

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، علیرضا قزوه نخستین دبیر جشنواره شعر فجر، یادداشتی خطاب به مهدی قزلی، دبیراجرایی این جشنواره نوشته و در اختیار ایبنا قرارداده است که در ادامه می خوانید.

در این یادداشت آمده است:

جناب قزلی عزیز
بسیار خوشحالم که در این سال ها جشنواره شعر فجر با همه سختی ها و دشواری ها از حرکت و تکاپو باز نمانده است و هر سال با همت و سعی شما و دبیران این کنگره این چراغ سال تا سال فروزان تر و تابناک تر بر تارک ادب معاصر می درخشد و امسال هم با دبیری اجرایی شما و دبیری علمی شاعر خوب و با احساس جناب سعید بیابانکی چهاردهمین چراغ این جشنواره نیز روشن می شود و تلالوی خیره کننده خواهد داشت.

دلم شهادت می دهد و روشن است به درایت شما دو عزیز و استقبالی بایسته و شایسته بخصوص از ناحیه نوآمدگان شعر انقلاب و مریزاد دستی که انگور چید و مریزاد به شور و مستی دو فردای دیگر. سلام این کوچک ترین را هم به یکایک نازنینان برسانید و در این روزهای دشواری و سختی ما را هم از دعای خیر فراموش نکنید.

درودتان و بدرودتان

یادآور می شود، چندی پیش در حکمی از سوی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، سعید بیابانکی به عنوان دبیر علمی و مهدی قزلی به عنوان دبیر اجرایی چهاردهمین جشنواره بین المللی شعر فجر منصوب شدند.

علی جعفریه، مدیر نشر ثالث در گفت وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) ، با اشاره به تجربه سی ودومین دوره برگزاری نمایشگاه کتاب تهران گفت: شواهد نشان می دهد که مدیریت نمایشگاه طی سال های اخیر به سمت حرفه ای شدن می رود و مدیریت آن نیز ثبات پیدا کرده است؛ یعنی کسانی که برای کارهای اجرایی و بخش های مختلف انتخاب می شوند، افراد سال های قبل هستند.

وی ادامه داد: انتخاب افراد با تجربه که سالیان گذشته مسئولیت بخش های مختلف اجرای نمایشگاه را برعهده داشتند برای دوره های بعد می تواند تجربه آن ها را به نمایشگاه امسال منتقل کنند.

جعفریه با بیان اینکه در گذشته وضعیت به گونه ای بود که تجارب افراد سالیان قبل به دوره های بعدی منتقل نمی شد، عنوان کرد: انتخاب مدیران بخش ها نشان می دهد که برپایی نمایشگاه کتاب و مدیریت آن به ثبات رسیده و این موضوع می تواند برای این صنعت مفید باشد.

وی همچنین بر لزوم حرکت نمایشگاه کتاب تهران از فروشگاهی شدن به نمایشگاهی شدن تاکید کرد و یادآور شد: سیستم برگزاری نمایشگاه باید به سمتی برود که حالت نمایشگاهی آن از فروشگاهی اش بیشتر شود، اگرچه حالت فروشگاهی برای اهالی نشر خوب است و از آن استقبال می کنند اما شرایط برگزاری در بخش نمایشگاهی باید بیشتر و بهتر شود.

جعفریه با بیان اینکه باید شرایطی ایجاد شود که مثل سایر نمایشگاه های بین المللی اهالی کتاب، دانش و تجربیات خود را در اختیار یکدیگر قرار دهند، گفت: از سوی دیگر معتقدم بعد بین الملل نمایشگاه کتاب تهران باید تقویت شود و در رایزنی با نویسندگان و ناشران خارجی و دعوت آن ها به نمایشگاه امکاناتی ایجاد شود که بعد بین المللی آن تقویت شود.

وی همچنین درباره حضور ناشرنماها و ورود آثار کتابسازی شده در نمایشگاه کتاب تهران نیز توضیح داد: به نظرم کمیته های برگزارکننده و نظارتی نمایشگاه باید سعی کنند شرایطی ایجاد شود که خریدار کتاب به ناشرانی که در نمایشگاه هستند، اعتماد کنند و از ورود آثار کتابسازی شده به نمایشگاه خودداری شود.

به گفته مدیر نشر ثالث، عدم نظارت دقیق بر کتاب های نمایشگاه موجب می شود هم ناشران واقعی که برای چاپ کتاب های خوب هزینه می کنند و هم نویسندگان و مترجمانی که از این راه امرار معاش می کنند؛ کمتر ضربه بخورند و خواننده هم دیگر آثار بی کیفیت نخواند.

جعفریه تاکید کرد: در زمینه ممانعت از ورود مصادیق کتاب سازی به نمایشگاه، نمی دانم هیات رسیدگی به تخلفات تا چه میزان آمادگی برخورد با عرضه این گونه آثار را در نمایشگاه دارد، زیرا سال گذشته برخی غرفه ها که در این زمینه تخلف کرده بودند، بسته شدند و امیدواریم این رویه برای نمایشگاه سال آینده هم ادامه داشته باشد.

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) ، به نقل از روابط عمومی معاونت امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، نخستین جلسه ستاد اجرایی سی و سومین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران روز سه شنبه(3 دی ماه) با حضور محسن جوادی، رئیس سی و سومین نمایشگاه کتاب تهران، قادر آشنا، قائم مقام، مهدی اسماعیلی راد، معاون اجرایی و دیگر مدیران ستادی این رویداد فرهنگی در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برگزار شد.

محسن جوادی در این جلسه با تشکر از دو اتحادیه فراگیر نشر کشور، اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران و اتحادیه تعاونی ناشران ایران(آشنا) و همدلی و مشارکت آن ها در برگزاری نمایشگاه کتاب تهران گفت: امیدوارم با توجه به اینکه نمایشگاه امسال در فروردین ماه برگزار می شود، محتواسازی بهتری برای این دوره داشته باشیم. به رغم همه سختی ها باید توکل و امید داشته باشیم تا توفیقات خوبی در نمایشگاه کتاب تهران حاصل شود.

وی ادامه داد: خوشبختانه آیین نامه های داخلی نمایشگاه در حال بررسی و به روزرسانی هستند که به زودی پس از نهایی شدن و تصویب در شورای سیاست گذاری، ابلاغ خواهند شد. دربازبینی این آیین نامه ها تلاش شد تا مواردی که استفاده نداشتند حذف و بندهای جدید اضافه شوند.

جوادی همچنین از پرداخت مطالبات ناشران در آینده نزدیک خبر داد و گفت: خوشبختانه با پیگیری های وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی این کار انجام شده است که امیدواریم به تقویت و رونق صنعت نشر منجر شود.

رئیس سی وسومین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران همچنین از روند سریع بررسی ها در دفتر توسعه کتاب و کتابخوانی خبر داد و گفت: خوشبختانه روند بررسی آثار بسیار خوب است تا ناشران بتوانند کتاب های جدید خود را به نمایشگاه برسانند؛ همچنین در بخش بین الملل نیز تدابیری اندیشیده شده تا این بخش بهتر از سال های پیش و نوآورانه باشد.

جوادی با اشاره به تلاش شبانه روزی مدیران ستادی برای افزایش یارانه نشر دانشجویان و طلاب گفت: در تلاش هستیم تا میزان یارانه خرید کتاب دانشجویان و طلاب را افزایش دهیم تا انگیزه بیشتری برای حضور آن ها در نمایشگاه کتاب تهران داشته باشیم و به رونق کتابخوانی کمک کنیم.

یک گام دیگر برای صرفه جویی بیشتر
در ادامه این جلسه قادر آشنا، قائم مقام نمایشگاه کتاب تهران با تاکید بر صرفه جویی مالی در این دوره از نمایشگاه کتاب تهران عنوان کرد: خوشبختانه سال گذشته با شعار صرفه جویی توانستیم از سویی هزینه های نمایشگاه را کاهش دهیم و از سوی دیگر به درآمدزایی بیشتر کمک کنیم.

وی ادامه داد: در نمایشگاه سی و یکم تعداد 1354 پرسنل فعالیت داشتند که سال گذشته این تعداد به 904 نفر رسید و امسال نیز قصد داریم این تعداد را کاهش دهیم. حضور در نمایشگاه های خارجی و مطالعه تجربیات آن ها در حوزه برگزاری نمایشگاه، به ما ثابت کرده است که می توانیم با تعداد پرسنل کمتر و هزینه های کمتر، نمایشگاه کتاب تهران را برگزار کنیم.

قادر آشنا در پایان تصریح کرد: از مدیران کمیته ها انتظار می رود تا هر چه سریع تر نسبت به معرفی معاونان خود اقدام کنند.

ضرورت تشکیل سریع کمیسیون معاملات
مهدی اسماعیلی راد، معاون اجرایی نمایشگاه کتاب تهران نیز با استقبال از کاهش هزینه های نمایشگاه کتاب تهران گفت: با توجه به برگزاری نمایشگاه کتاب تهران در فروردین ماه باید تلاش شود تا هر چه سریع تر کمیسیون معاملات تشکیل شود و مدیران کمیته ها نیز با مشخص شدن بودجه کار خود را آغاز کنند.

تسریع در برنامه ریزی ها
ایوب دهقانکار، رئیس شورای نظارت و سخنگوی نمایشگاه نیز با اشاره به جایگاه نمایشگاه کتاب تهران گفت: حاصل کار این نمایشگاه را میلیون ها مخاطب از نزدیک لمس می کنند و این وظیفه مدیران نمایشگاه کتاب تهران را چند برابر می کند و حق الناسی را بر گردن ما می گذارد.

وی ادامه داد: با توجه به ترافیک کار در اواخر سال، برنامه ریزی ها باید هر چه سریع تر انجام شوند و به دو ماه آخر سال موکول نشوند. امیدوارم با همدلی میان مدیران شاهد برگزاری نمایشگاهی با کیفیت خوب در ایران باشیم.

در ادامه جلسه اعضای ستاد برگزاری نمایشگاه به بحث و تبادل نظر پرداختند و در پایان نیز مدیران کمیته ها احکام خود را دریافت کردند.

در نخستین جلسه شورای ستاد اجرایی سی و سومین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران که با حضورمحسن جوادی برگزار شد ایوب دهقانکار، رئیس شورای نظارت، حسین صفری، مدیر کمیته اطلاع رسانی، محمدجواد مرادی نیا، مدیر کارگروه نظارت بر نشر داخلی، محمد خلج، مدیر کارگروه نظارت مالی و اجرایی، سید رفیع احمدجواهری، مدیر کمیته ناشران داخلی، مهدی عمرانلو، مدیر کمیته ناشران خارجی، ابراهیم حیدری، مدیر هیئت بدوی رسیدگی به تخلفات، مهدی سهل آبادی، مدیر کمیته حراست، رضا بصیرت، مدیر کمیته مالی، حسن قربانی، عضور کمیسیون معاملات، سعید مکرمی، مدیر کمیته علمی فرهنگی؛ شیوا وکیل نسلیان، مدیر بخش بین الملل، حسن روشنایی، مدیر بخش اجرایی، وحید کریمی، مدیر بخش رفاهی، مجتبی نماینده، مدیر بخش پشتیبانی و سید محمد طباطبائی؛ مدیر کمیته روابط عمومی حضور داشتند.

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) ، در پی انتشار گزارش غربت نمایشگاه کتاب دانشگاهی در استقبال اندک اهالی دانش روابط عمومی موسسه خانه کتاب جوابیه ای به خبرگزاری ایبنا ارسال کرده است که متن کامل آن به شرح زیر است.

در گزارش منتشر شده در خبرگزاری کتاب ایران، مسئول غرفه انتشارات رشد عنوان کرد که اطلاعات موجود در سایت خانه کتاب ناقص بود و اطلاعات بعضی کتاب ها بر روی این سایت ثبت نشده است به عنوان نمونه یکی از آثار ما با ده ها نوبت چاپ، هنوز در بانک اطلاعات خانه کتاب به ثبت نرسیده است.

در پاسخ به صحبت های مسئول غرفه انتشارات رشد می توان گفت که نرم افزار فروش کتاب در نمایشگاه کتاب دانشگاهی توسط همکاران موسسه نمایشگاه های فرهنگی و با پشتوانه اطلاعات موجود در بانک اطلاعات خانه کتاب طراحی و پیاده سازی شده است.

کتاب مورد اشاره انتشارات رشد در بانک اطلاعات خانه کتاب ثبت شده و موجود است. عدم بازیابی اطلاعات کتاب در سیستم فروش نیز ممکن است دلایل مختلفی داشته باشد ازجمله محدود بودن کتاب ها براساس تاریخ نشر. با توجه به آیین نامه نمایشگاه درباره بازه زمانی تعریف شده برای کتاب های قابل فروش و عرضه در نمایشگاه و یا عدم بازیایی اطلاعات کتاب به دلیل مغایرت شابک و بارکد درج شده در پشت جلد کتاب که در این صورت در نرم افزار امکان بازیابی کتاب با سایر مولفه ها مانند عنوان، نام، پدیدآور و... پیش بینی شده است.

در بخش دیگری از این گزارش، مسئول غرفه انتشارات دانشگاه تهران اعلام کرد که چیزی نزدیک به هزار عنوان از کتاب های موسسه چاپ و انتشارات دانشگاه تهران هنوز در بانک اطلاعات کتاب ثبت نشده است.

در این خصوص می توان گفت: مبنای ثبت اطلاعات در بانک اطلاعات خانه کتاب، دریافت اعلام وصول از دفتر توسعه کتاب و کتابخوانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است. به عبارت دیگر در زمان اعلام وصول یک نسخه از کتاب برای ثبت در بانک اطلاعاتی خانه کتاب واسپاری و به خانه کتاب ارسال می شود. براساس بررسی های به عمل آمده و پس از صحبت با همکاران انتشارات دانشگاه تهران مشخص شد که تعدادی از کتاب های این انتشارات که عمدتا مربوط به قبل از سال 90 هستند (البته نه بیش از هزار عنوان!!!) به دلیل روال موجود در این انتشارات روند رسمی چاپ و نشر را طی ننموده و بدون دریافت اعلام وصول و حتی در مواردی بدون دریافت مجوز پیش از چاپ منتشر گردیده اند. مسلم است کتاب هایی که مجاری قانونی و رسمی نشر کشور را طی نکرده باشند به مرحله واسپاری نرسیده و در بانک اطلاعات خانه کتاب نیز ثبت نمی شود. البته این مساله تنها منحصر به این انتشارات نبوده و بسیاری از ناشران دولتی خود را ملزم به دریافت مجوز پیش از چاپ و اعلام وصول نمی کنند.

امیدواریم دفتر توسعه کتاب و کتابخوانی بتواند راهکاری برای ناشران دولتی و دانشگاهی که به خصوص در سال های پیش از این، اقدام به دریافت مجوز پیش از چاپ یا اعلام وصول کرده اند، مشخص کند.
در حال حاضر نسبت اطلاعات کتاب های اعلام وصول شده در بانک اطلاعات خانه کتاب به روز بوده و ناشران کشور می توانند آخرین کتاب های اعلام وصول شده خود را حداکثر یک هفته پس از اعلام وصول و واسپاری کتاب در بانک اطلاعات خانه کتاب مشاهده کنند.

مهدی عمرانلو، مدیر کمیته ناشران خارجی سی و دومین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران در گفت وگو با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم ، با اشاره به زمان ثبت نام ناشران خارجی گفت: ما منتظر نهایی شدن آیین نامه مقررات نمایشگاه کتاب تهران هستیم، به ما وعده داده شده که ظرف هفته آینده آیین نامه نهایی شود تا ما بتوانیم از نیمه دوم دی ماه ثبت نام ناشران خارجی را آغاز کنیم.

مدیرمسئول انتشارات آوند دانش ادامه داد: با توجه به اینکه زمان زیادی وجود ندارد و باید تکلیف ناشرانی که قصد حضور در نمایشگاه دارند را زودتر مشخص کنیم تا بتوانند بارهای خود را به موقع ارسال کنند، ما مصمم هستیم که هر چه سریعتر ثبت نام را آغاز کنیم. البته امسال نسبت به سال گذشته که بهمن ماه ثبت نام آغاز شد، جلوتر هستیم، ولی باید در نظر داشت که نمایشگاه نیز 10 روز زودتر از سال گذشته برگزار می شود. بنابراین ارتباط با ناشران خارجی را از طریق تلفن و ایمیل آغاز کرده ایم.

وی در رابطه با حضور ناشران خارجی در نمایشگاه کتاب تهران و پسرفتی که در سال های گذشته در این زمینه داشته ایم، گفت: واقعیتی که وجود دارد این است که ما نیاز داریم از همه ظرفیت های موجود برای جذب ناشران خارجی استفاده کنیم حضور در نمایشگاه های مختلفی که برگزار می شود ، می تواند در این زمینه ما را کمک کند، اما مهمترین اصل برای حضور ناشر خارجی، اصل اقتصادی است، برای ناشر خارجی آمدن و فروش در نمایشگاه کتاب باید مقرون به صرفه باشد ،تا زمانی که خریداری وجود نداشته باشد و ناشر خارجی نتواند هزینه های خود را تامین کند، حضورش توجیهی ندارد.من نمی گویم که تحریم ها اثر ندارد ، اما وجه اقتصادی کار است که در حضور ناشر خارجی تاثیرگذار است.

وی ادامه داد: انجام این کار شاید در برحه کنونی شدنی نباشد ، چرا که نیاز به بازگرداندن سیستم فروش متمرکز دارد که پیش از این نیز در دوره ای وجود داشت، اما اکنون امکان پذیر نیست، البته حمایت بهتر از خریداران کتاب خارجی می تواند تاثیرگذار باشد، اما چنمد سالی است که وزارتخانه های مربوطه مثل بهداشت و علوم بودجه ای برای خرید از نمایشگاه کتاب اختصاص نمی دهند.

نماینده انحصاری انتشارات بین المللی جان وایلی در ایران با اشاره به برنامه خود برای مدیریت بخش کمیته ناشران خارجی گفت: تغییر و تحول اساسی که سال گذشته در بخش خارجی اتفاق افتاد ، را ادامه خواهیم داد ، این نکته خوبی بود که بخش تازه های کتاب ایجاد شد و به نظم بهتر بخش خارجی کمک کرد، مخاطب نیز می توانست کتاب های جدید را در سالن مجزایی ببیند. امسال هم چنین برنامه داریم درحوزه ناشران عرب، ناشران بیشتری را جذب نمایشگاه کنیم.

انتهای پیام/

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) ، نشست هم اندیشی شبکه شهرهای دوستدار کتاب عصر سه شنبه (3 دی ماه) در ساختمان شهرداری ها و دهیاری های کشور برگزار شد.

محسن جوادی، معاون امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در این نشست، با اشاره به مزایا و آسیب های ایجاد شبکه شهرهای دوستدار کتاب گفت: در حال حاضر شبکه ای در برنامه های وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ایجاد شده است که مزایای بسیاری دارد و البته آسیب هایی هم می تواند داشته باشد که باید اشکالات آن برطرف شود و برگزاری جلسات هم اندیشی و شنیدن دغدغه های اهالی فرهنگ استان ها می تواند ما را برای رسیدن به این هدف یاری کند.

جوادی درباره پویایی و اداره شبکه شهرهای دوستدار کتاب اظهار کرد: انجام مداوم این فعالیت ها مستلزم رعایت چند نکته است؛ یکی آنکه برنامه ها علاوه بر زمان حال، باید برای آینده نیز طراحی شوند و چشم انداز داشته باشند و در این میان، ایده های نو و خلاقانه ای چون باشگاه های کتابخوانی و باشگاه های مجازی کتاب باید همواره مورد توجه باشند.

وی ادامه داد: باید برای جلوگیری از به حاشیه رفتن شبکه شهرهای دوستدار کتاب و فعالیت هایی از این دست، ارتباط هایی میان این برنامه ها و شبکه های جهانی چون (reading city) برقرار شود. نکته بعدی این است که پیوندهای شبکه ها باید بیشتر شود و فقط محدود به یک سیستم اداری و فعالیت مدیران نباشد تا پایداری بیشتری داشته باشد.

معاون امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با بیان اینکه هدف ما از برگزاری این برنامه ها، ترویج فرهنگ کتابخوانی در جامعه است، خاطرنشان کرد: برای رسیدن به این امر مهم باید در حوزه کتاب سرمایه گذاری بشود و این سرمایه گذاری آینده پر باری خواهد داشت. امیدوارم این شبکه از جنس کارهایی باشد که لذت های شیرین آن پایدارتر از سختی هایش است.

معاون امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با اشاره به اینکه آسیب پذیری حوزه فرهنگ به لحاظ اقتصادی بیشتر از دیگر حوزه ها است، گفت: بحران میان کتابفروشان، ناشران و کتاب فروشی ها آرام شده است و نسبت به گذشته وضعیت بهتری دارد. امید است که این وضعیت بهبودی بیشتری میان مردم پیدا کند و من امیدوارم که دوباره کشور ایران با فرهنگ کتاب و کتابخوانی پیوند عمیق تری پیدا کند.

شبکه شهرهای دوستدار کتاب و هم افزایی میان سازمان ها
در ادامه این نشست، ابراهیم حیدری، مدیرکل دفتر مطالعات و برنامه ریزی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ضمن ارائه گزارشی از دبیرخانه شبکه شهرهای دوستدار کتاب گفت: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با همکاری شهرداران استان ها و سازمان شهرداری تهران برنامه هایی را در چند سال گذشته طراحی و اجرا کرده است. جشنواره روستاها و عشایر دوستدار کتاب یکی از این برنامه ها است که پنج دوره آن برگزار شده و در دوره های گذشته بیش از 5 هزار روستا در این برنامه شرکت کرده اند که توسط سازمان دهیاری ها 50 میلیون ریال جایزه نقدی دریافت کردند.

وی افزود: یکی دیگر از برنامه ها، تقدیر از مروجان کتاب و کتاب خوانی است که به شکل داوطلبی و جهادی در بین مردم و برای شهرها و مناطق محروم در راستای سیاست گذاری های دولت با هدف ایجاد نشاط اجتماعی و رفع آسیب های اجتماعی برگزار می شود. از نظر من، کمک نهادهای عمومی و دولتی در این زمینه، می تواند فعالیت گسترده تری را در سطح جامعه رقم بزند.

حیدری با بیان اینکه برنامه جام باشگاه های کتابخوانی کودک و نوجوان از دیگر برنامه های وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در حوزه فرهنگی کشور است، اظهار کرد: در این برنامه بیش از 300 هزار کودک و نوجوان عضو جام باشگاه های کتابخوانی کودک و نوجوان شده اند. معاونت فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برای اعضای این جام 50 درصد یارانه تا سقف 60 هزار تومان خرید کتاب در نظر گرفته است. این کار یک کار مردمی است که به شکل داوطلبانه برگزار می شود و در سطح جامعه به عنوان یک پویش اجتماعی مطرح شده و با هم افزایی دستگاه ها، روند مثبت تری پیدا می کند.

مدیرکل دفتر مطالعات و برنامه ریزی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بیان کرد: پایتخت کتاب هم که درحال برگزاری است و فراخوان آن داده شده است. در این برنامه، 500 شهر مشارکت داشته اند و شهری که به عنوان پایتخت کتاب ایران انتخاب می شود، تحت حمایت معاونت فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و دیگر دستگاه های مربوطه قرار می گیرد.

وی با تاکید بر ایجاد هم افزایی میان سازمان ها برای رسیدن به جامعه بهتر خاطرنشان کرد: اگر بتوانیم میان این برنامه ها و سازمان ها هم افزایی ایجاد کنیم، می توانیم ظرفیت های موجود در این سازمان ها را به فعلیت برسانیم.

حیدری عنوان کرد: باید بتوانیم از فعالان حوزه ترویج فرهنگ کتابخوانی چون ناشران، نویسندگان و مولفان در توسعه این فرهنگ استفاده کنیم. نباید این حوزه را به سمت بخش دولتی و حکومتی ببریم؛ بلکه باید بدنه این برنامه مردمی تر و به جامعه نزدیک تر باشد.

در این جلسه، محسن جوادی، معاون امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی؛ علی اصغر سیدآبادی، مشاور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی؛ مهدی جمالی نژاد، رئیس شبکه شهرهای دوستدار کتاب؛ ابراهیم حیدری، مدیرکل دفتر مطالعات و برنامه ریزی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و برخی از شهرداران و مدیرکل اداره های ارشاد استان یزد، بوشهر، نیشابور، شیراز، ری، قزوین و ... حضور داشتند.

به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم ، پس از افزایش قیمت بنزین این بار نوبت خدمات و کالاهای دیگر بود که بوی گرانی به خود بگیرند؛ در حالی که هم رئیس جمهور و هم سخنگوی دولت تدبیر و امید اعلام کرده بودند که هیچ مجوزی برای افزایش قیمت صادر نمی شود و دستگاه ها حتی درخواست گرانی ندهند .

فقط یک ماه از افزایش بهای بنزین گذشته بود که که شرکت پست، تعرفه های ارسال مراسلات و نرخ نامه خود را افزایش داد و در پی این افزایش، بسیاری از مصرف کنندگان آن لب به گلایه گشودند. برخلاف آنچه مسئولان اعلام کرده بودند، اما قیمت ها یکی پس از دیگری افزایش می یابد و خدمات پست هم از این قاعده پیروی می کند .

کتاب که از یک سال قبل با نرخی ارزان تر و با سامانه ای موسوم به پست کتاب به دست خریداران می رسید، حالا در همین سامانه هم مشمول گرانی شده است. سال گذشته بود که این سامانه، رونمایی شد و آغاز به کار کرد، بر این اساس ناشران، کتابفروشان و فعالان حوزه نشر بعد از ورود به این سامانه از طریق سایت خانه کتاب باید مدارک لازم را ارسال و قرارداد بین خانه کتاب و استفاده کننده را امضا می کردند؛ اما هزینه های این سامانه نیز با توجه به روند افزایشی شرکت پست، بالا رفت و داد پخش کنندگان کتاب را در آورد .

* آغاز دور جدید افزایش قیمت های پست کتاب

این تفاهم نامه و نرخ های متفاوت آن تلاش داشت حال حوزه نشر و کتابخوانی را بهتر کند، اما از 23 آذرماه امسال که تعرفه پست کتاب با افزایش حدود 15 درصدی روبرو شد، حال ناخوش فروشندگان، پخشی ها و خریداران را رقم زد .

در تفاهمنامه ای که به سامانه پست کتاب منتهی شد، بین 15 تا 30 درصد پایین تر از نرخ مصوب هزینه های ارسال مراسلات تخفیف در نظر گرفته شده بود که از 2 تا 40 کیلوگرم را شامل می شد. اما این نرخ ها که افزایش 15 درصدی را حالا تجربه می کند در شرایط کنونی نشر، نگرانی های تازه ای را موجب شده است .

یکی از مسئولان شرکت پست کتاب در این راستا در گفت وگو با خبرنگار فارس اظهار داشت: مبنا، نرخ نامه شرکت پست است که با قرارداد با خانه کتاب آن را پوشش می دهد و ما در شرکت هم پوشش دهنده خدمات هستیم. البته درصدی هم بنا به وزن مرسولات و ترافیک تخفیف ارائه می شود. در این طرح مرسولات از 500 گرم به بالا شامل تخفیف خواهند شد .

وی در پاسخ به این سؤال که آیا تأیید می کنید نرخ ها از 23 آذر تغییر کرده و افزایشی بوده عنوان کرد: بله؛ نرخ محاسبه در این سامانه نرخ نامه پستی است. این جای اطمینان را برای مخاطبان افزایش می دهد که ما دخل و تصرفی در قیمت ها نداریم و ملاک همین نرخ نامه است .

* افزایش بیش از 20 درصد است

به رغم اعلام افزایش حدود 15 تا 20 درصدی نرخ ارسال کتاب در سامانه پست کتاب ، زهیر قدسی مدیر پخش کتاب آفتاب که مرتبط با پست کتاب است، می گوید: این افزایش ها بر کار ما اثرگذار بوده و طبیعتا به نظر می رسد بیش از 15 تا 20 درصد افزایش داشته، چرا که اگر تا پیش از این یک کتاب را با 6 هزار تومان هزینه ارسال می کردیم، به تازگی این رقم به 9 هزار تومان رسیده است. در واقع سه هزار تومان افزایش قیمت را می بینیم که این رقم، خیلی بیشتر از 20 درصد است .

وی با تاکید بر اینکه از طریق فضای مجازی سفارش کتاب دریافت می کنیم، ادامه داد: با توجه به افزایش هزینه ها این بخش هم متضرر می شود، زیرا تمام کار ما از طریق پست سفارشی ارسال کتاب انجام می شود و سفارشی بودن، هزینه های بالاتری برای مرسولات دارد .

* هزینه ارسال 15 جلد کتاب به قم 60 هزار تومان !

نخبه زارع، مدیر شرکت پخش و انتشارات دانشگاهیان ضمن اشاره به افزایش قیمت ها می گوید: 15 جلد کتاب از طریق پس به قم ارسال کردیم و هزینه آن 60 هزار تومان شد؛ در حالی که تا پیش از این 10 تا 12 هزار تومان محاسبه می شد! این نشان می دهد افزایش قیمت خیلی زیاد است .

* نگرانیم؛ مسئولان فکری کنند

در ادامه خبرنگار فارس با مجید اقبال مدیر انتشارات امین نگار و پخش کتابی به همین نام گفت وگو کرد. این ناشر با ابراز نگرانی از این افزایش، نرخ های پست کتاب را دغدغه مندی امروز دانست و گفت: ما تا پیش از این، ارسال کتاب در شهر تهران را رایگان انجام می دادیم؛ چون راننده استخدام کرده بودیم و خدمات می دادیم، اما پس از مدتی با افزایش هزینه ها ناچار شدیم با پیک قرارداد ببندیم .

اقبال هم افزایش نرخ ها را از 23 آذر ماه سال جاری تائید کرد و ابراز داشت: باید مسئولان فکری کنند تا نرخ ها به حالت قبل برگردد .

مرادی از شرکت پخش کتابستان نیز با اشاره به افزایش نرخ های پست می گوید: این افزایش قیمت ها بر کار ما هم تاثیرگذار بوده است. جالب اینکه بسیاری از مشتری ها از این افزایش قیمت ها مطلع نیستند. بنابراین وقتی سفارش می دهند و ما هزینه را اعلام می کنیم، متعجب می شوند .

وی افزود: هزینه پست معمولی یک جلد کتاب از قم به تهران 10 هزار تومان است، اما هزینه همین یک جلد به تهران و استان های همجوار به شکل پیشتاز 13 هزار تومان است. حالا شما محاسبه کنید تعداد مجلدات بیشتر از یک کتاب را. در صورت افزایش تعداد جلدهای یک کتاب وزن هم افزایش داشته و هزینه ها بیشتر خواهد شد .

* ناچار به اعمال قیمت های جدید هستیم؛ این مصوبه شرکت پست است

نیکنام حسینی پور مدیرعامل خانه کتاب هم در گفت وگو با خبرنگار کتاب و ادبیات خبرگزاری فارس به نامه ارسال شده از شرکت پست طی هفته گذشته در راستای افزایش تعرفه اشاره و اعلام کرد: این نامه هفته گذشته به خانه کتاب آمد و ما در حال رایزنی هستیم. مکاتبات آغاز شده و تلاش داریم دغدغه ناشران و کتابفروشان را کاهش دهیم .

وی ابراز داشت: قرارداد 500 ناشر منعقد شده و امورشان در حال انجام است و به سامانه پیوسته اند. فکر می کنم از یک تا 25 کیلو با تخفیف متفاوت خدمات ارائه می شود، اما طی هفته گذشته در راستای تغییرات تعرفه ها نامه ای واصل شد، ولی افزایش محدود بود. در حال رایزنی هستیم تا این افزایش ها در حوزه فرهنگ و هنر اجرایی نشود؛ اگرچه این مسأله مصوبه هیأت مدیره شرکت پست است و احتمالاً ناچار به اعمال باشیم. نامه ای آماده شده که به زودی به شرکت پست ارسال خواهد شد .

* تصویر نامه موسسه خانه کتاب به شرکت پست در پی افزایش نرخ ها

متن کامل این نامه را در ادامه بخوانید؛

جناب آقای دکتر حسین غضنفری

معاونت محترم فنی و بازرگانی شرکت ملی پست جمهوری اسلامی ایران

باسلام
احتراماً؛ همانگونه که استحضار دارید در سال گذشته بر پایه تفاهم نامه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و شرکت پست، نرخ نامه ای برای ارسال و مراسلات کتاب تعیین شد که طبق قرارداد شماره 7913/400 مورخ 30/8/1397 ، فی مابین خانه کتاب با شرکت پست، عملیاتی شد .

فرآیند راه اندازی و معرفی سامانه پست کتاب و متقاعد کردن ذینفعان و هماهنگی با دفاتر پستی تا پایان سال گذشته به طول انجامید و از ابتدای سال 1398 به تدریج بر تعداد متقاضیان و استفاده کنندگان از سامانه افزوده شد و اکنون به تراکنش قابل قبولی رسیده و مورد استقبال قرار گرفته است. البته این در حالی است که علیرغم یک نوبت واریز پول، هنوز امکان دریافت صورت حساب از سامانه گیت وی شرکت پست فراهم نشده و متاسفانه پیگیری ها و درخواست های مکرر ما تاکنون به نتیجه نرسیده است .

با وجودی که در حال حاضر 450 فروشگاه کتاب در این سامانه فعال شده اند و بیش از 50 هزار مرسوله تاکنون ارسال شده است که در مقیاس بازار نشر و کتاب، عدد قابل قبولی است، اما در کمال تعجب و تأسف در تاریخ 24 آذر 1398 ، نامه ای به امضای جناب آقای افروز، مدیرکل محترم بازاریابی و توسعه کسب و کار شرکت پست واصل شد که افزایش نرخنامه پست کتاب از تاریخ 23 آذر 1398 را بدون اطلاع قبلی به اطلاع ما رساند. از آنجا که این اقدام بدون اطلاع قبلی صورت گرفت، اعتراض استفاده کنندگان از سامانه پست کتاب و واکنش رسانه ها را در پی داشت .

از آنجا که اساساً طرح پست کتاب در راستای مسئولیت های اجتماعی شرکت پست راه اندازی شد و برخاسته از این نگاه مدیران دو نهاد وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و شرکت پست بود که در حوزه فرهنگ مکتوب هرچه هزینه شود، در حقیقت سرمایه گذاری برای نسل های آینده محسوب می شود، با توجه به اینکه حوزه نشر اساساً اقتصادی نیست و فعالان و دست اندرکاران حوزه کتاب، از نویسندگان و اهل قلم تا ناشران و کتابفروشان و توزیع کنندگان در شرایط بسیار دشواری به سر می برند، لذا از جنابعالی تقاضا می شود در صورت امکان از افزایش نرخ خدمات پستی در سامانه پست کتاب خودداری گردد .

این گزارش در پایان اضافه می کند: افزایش قیمت های پست موجب شده بسیاری از توزیع کنندگان کتاب به پیک های موتوری روی آورند. این در حالی است که با افزایش قیمت بنزین، نرخ این پیک ها نیز به واسطه مصرف بنزین روند روبه رشدی داشته است .

منبع: فارس

انتهای پیام /

بازگشت به صفحه رسانه ها

به گزارش روابط عمومی معاونت امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، محسن جوادی در این جلسه با تشکر از دو اتحادیه فراگیر نشر کشور، اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران و اتحادیه تعاونی ناشران ایران(آشنا) و همدلی و مشارکت آن ها در برگزاری نمایشگاه کتاب تهران گفت: امیدوارم با توجه به اینکه نمایشگاه امسال در فروردین ماه برگزار می شود، محتواسازی بهتری برای این دوره داشته باشیم. به رغم همه سختی ها باید باید توکل و امید داشته باشیم تا توفیقات خوبی در نمایشگاه کتاب تهران حاصل شود.

وی ادامه داد: خوشبختانه آیین نامه های داخلی نمایشگاه در حال بررسی و به روز رسانی هستند که به زودی پس از نهایی شدن و تصویب در شورای سیاست گذاری، ابلاغ خواهند شد. در بازبینی این آیین نامه ها تلاش شد تا مواردی که استفاده نداشتند حذف و بندهای جدید اضافه شوند.

جوادی همچنین از پرداخت مطالبات ناشران در آینده نزدیک خبر داد و گفت: خوشبختانه با پیگیری های وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی این کار انجام شده است که امیدواریم به تقویت و رونق صنعت نشر منجر شود.

رئیس سی وسومین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران همچنین از روند سریع بررسی ها در دفتر توسعه کتاب و کتابخوانی خبر داد و گفت: خوشبختانه روند بررسی آثار بسیار خوب است تا ناشران بتوانند کتاب های جدید خود را به نمایشگاه برسانند. همچنین در بخش بین الملل نیز تدابیری اندیشیده شده تا این بخش بهتر از سال های پیش و نوآورانه باشد.

جوادی با اشاره به تلاش شبانه روزی مدیران ستادی برای افزایش یارانه نشر دانشجویان و طلاب گفت: در تلاش هستیم تا میزان یارانه خرید کتاب دانشجویان و طلاب را افزایش دهیم تا انگیزه بیشتری برای حضور آن ها در نمایشگاه کتاب تهران داشته باشیم و به رونق کتابخوانی کمک کنیم.

یک گام دیگر برای صرفه جویی بیشتر

در ادامه این جلسه قادر آشنا؛ قائم مقام نمایشگاه کتاب تهران با تاکید بر صرفه جویی مالی در این دوره از نمایشگاه کتاب تهران عنوان کرد: خوشبختانه سال گذشته با شعار صرفه جویی توانستیم از سویی هزینه های نمایشگاه را کاهش دهیم و از سوی دیگر به درآمدزایی بیشتر کمک کنیم.

وی ادامه داد: در نمایشگاه سی و یکم تعداد 1354 پرسنل فعالیت داشتند که سال گذشته این تعداد به 904 نفر رسید و امسال نیز قصد داریم این تعداد را کاهش دهیم. حضور در نمایشگاه های خارجی و مطالعه تجربیات آن ها در حوزه برگزاری نمایشگاه، به ما ثابت کرده است که می توانیم با تعداد پرسنل کمتر و هزینه های کمتر، نمایشگاه کتاب تهران را برگزار کنیم.

قادر آشنا در پایان تصریح کرد: از مدیران کمیته ها انتظار می رود تا هر چه سریع تر نسبت به معرفی معاونان خود اقدام کنند.

ضرورت تشکیل سریع کمیسیون معاملات

مهدی اسماعیلی راد؛ معاون اجرایی نمایشگاه کتاب تهران نیز با استقبال از کاهش هزینه های نمایشگاه کتاب تهران گفت: با توجه به برگزاری نمایشگاه کتاب تهران در فروردین ماه باید تلاش شود تا هر چه سریع تر کمیسیون معاملات تشکیل شود و مدیران کمیته ها نیز با مشخص شدن بودجه کار خود را آغاز کنند.

تسریع در برنامه ریزی ها

ایوب دهقانکار؛ رئیس شورای نظارت و سخنگوی نمایشگاه نیز با اشاره به جایگاه نمایشگاه کتاب تهران گفت: حاصل کار این نمایشگاه را میلیون ها مخاطب از نزدیک لمس می کنند و این وظیفه مدیران نمایشگاه کتاب تهران را چند برابر می کند و حق الناسی را بر گردن ما می گذارد.

وی ادامه داد: با توجه به ترافیک کار در اواخر سال، برنامه ریزی ها باید هر چه سریع تر انجام شوند و به دو ماه آخر سال موکول نشوند. امیدوارم با همدلی میان مدیران شاهد برگزاری نمایشگاهی با کیفیت خوب در ایران باشیم.

در ادامه جلسه اعضای ستاد برگزاری نمایشگاه به بحث و تبادل نظر پرداختند و در پایان نیز مدیران کمیته ها احکام خود را دریافت کردند.

در نخستین جلسه شورای ستاد اجرایی سی و سومین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران که با حضور دکتر محسن جوادی برگزار شد ایوب دهقانکار؛ رئیس شورای نظارت، حسین صفری؛ مدیر کمیته اطلاع رسانی، محمدجواد مرادی نیا؛ مدیر کارگروه نظارت بر نشر داخلی، محمد خلج؛ مدیر کارگروه نظارت مالی و اجرایی، سید رفیع احمدجواهری؛ مدیر کمیته ناشران داخلی، مهدی عمرانلو؛ مدیر کمیته ناشران خارجی، ابراهیم حیدری؛ مدیر هیئت بدوی رسیدگی به تخلفات، مهدی سهل آبادی؛ مدیر کمیته حراست، رضا بصیرت؛ مدیر کمیته مالی، حسن قربانی؛ عضور کمیسیون معاملات، سعید مکرمی؛ مدیر کمیته علمی فرهنگی؛ شیوا وکیل نسلیان؛ مدیر بخش بین الملل، حسن روشنایی؛ مدیر بخش اجرایی، وحید کریمی؛ مدیر بخش رفاهی، مجتبی نماینده؛ مدیر بخش پشتیبانی و سید محمد طباطبائی؛ مدیر کمیته روابط عمومی حضور داشتند.

به گزارش روابط عمومی معاونت امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، حجت الاسلام ارباب سلیمانی در این جلسه با بازخوانی پیام مقام معظم رهبری به هجدهمین اجلاس اقامه نماز گفت: باید تلاش شود تا نمازخوانی در جامعه رواج بیشتری پیدا کند. همان طوری مقام معظم رهبری نیز در پیام خود اشاره کرده اند ما نتوانسته ایم حق نماز را به جا آوریم.

وی ادامه داد: در قرآن کریم در 122 آیه به نماز اشاره شده است که در مقایسه با موضوعاتی چون حج، خمس، زکات و روزه فراوانی بیشتری دارد که نشانه اهمیت این فرضیه دینی است.

در ادامه جلسه معاون امور بر توجه به ترویج نمازخوانی تاکید کرد و گفت: باید تدبیر مناسبی برای ترویج نمازخوانی اتخاذ شود تا این واجب دینی به طور شکلی و فرمالیته برگزار نشود.

وی ادامه داد: نماز یک جایگاه تکلیفی دارد و خود کلمه دین از دِین می آید که به معنای بدهکاری ما به خداوند است که باید از طریق نماز خواندن ادا شود. جالب اینجاست که در زبان های دیگر نیز چنین قرابت معنایی وجود دارد و برای نمونه در زبان انگلیسی نیز کلمه Religion نیز چنین معنایی دارد.

معاون امور فرهنگی با اشاره به آثار نماز در فرد و جامعه گفت: نماز خواندن از فحشا جلوگیری می کند حتی بزرگانی همچون ابن سینا نیز عنوان کرده اند که در هنگام بروز مشکلات علمی نماز می خوانده اند.

جوادی غفلت کتاب های کودکان و نوجوان از تبلیغ به نماز خوانی را یکی از نقاط ضعف دانست و گفت: متاسفانه در حوزه تولید محتوا هم نتوانسته ایم خوب عمل کنیم. کتاب هایی هستند که مستقیم به این موضوع می پردازند اما در حوزه تبلیغات غیر مستقیم نیز خوب عمل نکرده ایم.

وی با مقایسه کتاب سازی در کشورهای پیشرفته و کشور خودمان گفت: برای مثال برای مطالعه درباره ویتگنشتاین که یک فیلسوف غربی است کتاب های متعددی تولید شده اند و مثلا در 60 دقیقه، 90 دقیقه و یا 120 دقیقه فرد می تواند به شناخت خوبی درباره فلسفه این فیلسوف برسد. این گونه فعالیت ها در ایران انجام نشده است و بیشتر تبلیغات مستقیم در دستور کار قرار داشته است.

جوادی در پایان خاطرنشان کرد: همچنین با توجه به تغییرات سبک زندگی در جامعه و تغییر عادات آن ها باید تلاش شود تا روش های بهتری برای تبلیغ نمازخوانی در نظر گرفت.

در ادامه جلسه مهدی نجفی گزارشی از فعالیت های معاونت امور فرهنگی و موسسات زیرمجموعه آن در حوزه نماز و نمازخوانی ارایه کرد.

به گزارش خبرگزاری مهر ، برنامه رادیویی گفتگوی فرهنگی با موضوع مالیات و حوزه نشر با حضور محمود آموزگار ناشر و کتابفروش از آنتن رادیو گفتگو پخش شد.

آموزگار در ابتدای این برنامه گفت: مشاغل و کسبه در جامعه حضور دارند و مالیات هم از آنها گرفته می شود. اما درآمدهای کلانی در کشور کسب می شوند که هیچ ردی از آن ها در سازمان امور مالیاتی نیست. مالیات باید رکن اساسی تأمین هزینه های مورد نیاز دولت ها باشد.عدالت در اخذ مالیات مسئله ای است که در کشورهای مختلف اجرا می شود. ما هم می توانیم با یک روش علمی، منصفانه و درست مالیات بگیریم.

وی افزود: کسبه و افرادی که هیچ وقت فشاری به بودجه عمومی تحمیل نمی کنند و معیشت مستقل دارند، از کمترین حمایت ها برخوردارند. در حال حاضر مالیات بر ارزش افزوده به یکی از ابزارهای ظالمانه تبدیل شده درحالی که این مالیات مصرف است و یک بار در کل فرآیند تولید محصول یا خدمت اخذ می شود. دولت از طریق ایجاد معافیت برای کتاب از مصرف کننده حمایت می کند، اما ناشر برای تسویه حساب با چاپخانه باید ارزش افزوده پرداخت کند. بنابراین، این مبلغ را بر قیمت تمام شده اضافه می کند و خریدار هم مبلغ بیشتری می پردازد، یعنی این قانون عملاً خنثی شده است.

این ناشر در ادامه گفت: از آنجایی که مالیات در شکل و شمایل جدید از مدرنیته و غرب آمده، باید این شکل را با اقتضائات بومی کشورمان تطبیق داد و در عین حال اعتماد مردم را هم جلب کرد. حمایت مالیاتی دولت در حوزه فرهنگ و هنر به طور کلی به دلیل گردش مالی بسیار ناچیز این حوزه و امکانات بالقوه فراوان برای ایجاد درآمد به ویژه صادرات است.

آموزگار در پایان، با انتقاد از صدور بی رویه پروانه نشر گفت: وزارت ارشاد از سال 1367 شروع به صدور پروانه نشر کرده است. طوری که الان از مرز 17 هزار پروانه نشر هم عبور کرده است. طبق آمارهای خانه کتاب، 5 هزار ناشر در سال حداقل یک کتاب تولید می کنند و این یعنی 12هزار ناشر کلاً هیچ کتابی تولید نمی کنند.

کد خبر 4806280

صادق وفایی

تغییر رنگ لباس نسرین مقانلو در سریال دل به دلیل ممیزی!

سریال ” دل “ به کارگردانی منوچهر هادی و به تهیه کنندگی جواد فرحانی، محصول سال های 1397 شمسی و 1398 شمسی در شبکه نمایش خانگی می باشد. که هم اکنون نیز در حال پخش است. لازم به بیان است این سریال در 28 قسمت به قلم بابک کایدان و میثم کایدان نگاشته شده است.

شاید شما نیز ماجرای سانسور عجیب در سریال ” دل ” را شنیده باشید! در سکانس های عروسی سریال دل ، رنگ لباس نسرین مقانلو دچار ممیزی ارشاد شد و از رنگ اصلی به رنگ آبی تغییر پیدا کرد!

سانسور رنگ لباس نسرین مقانلو در سریال دل

دقت داشته باشید این اولین بار نیست که سانسورهای پوششی را در شبکه خانگی می ببینم؛ زمانی که سریال ” عاشقانه ” آمد، بعد از چند قسمت و بعد از توقیف کوتاه مدت به دلیل حجاب بازیگران زن، ناگهان شاهد حجابی داخل سریال بودیم که به صورت کامپیوتری وارد سریال شده بود!

سریال جدید منوچهر هادی در 72 ساعت ابتدایی انتشار در نمایش خانگی، رکورد تماشای آنلاین را شکست! و با ثبت 13میلیون و 440 هزار دقیقه توانست به پر مخاطب ترین سریال شبکه نمایش خانگی در سه روز اول انتشار تبدیل شود!

منوچهر هادی با انتشار پستی در اینستاگرام خود از سانسور لباس نسرین مقانلو در سریال دل خبر داد و چنین نوشت:

به دلیل ممیزی لباس بانو نسرین مقانلو توسط وزارت ارشاد مجبور شدیم بخش رنگی لباس رو به رنگ آبی در بیاوریم این پروسه نزدیک به دو ماه کار برد و در بخش هایی از صحنه های فیلم گردن بند خانوم مقانلو هم به رنگ آبی در آمده بود که بهتر از این نمیشد.
ممنون از توجه شما

در ادامه پست منتشر شده در صفحه ی شخصی منوچهر هادی را مشاهده می نمایید:

سانسور عجیب در سریال دل منوچهر هادی

بیشتر بدانید : از عاشقانه حامد بهداد و ساره بیات تا وحشت لادن مستوفی در خواب زده

بیشتر بدانید : منوچهر هادی به جای عاشقانه 2 به مخاطبانش دل را هدیه می دهد!

بیشتر بدانید : خبر جدید رضا گلزار از سریال عاشقانه منوچهر هادی! + عکس

گردآوری: گروه فرهنگ و هنر سیمرغ
seemorgh.com/culture
منبع: صفحه ی شخصی منوچهر هادی/ ghatreh.com

هومن بابانوروزی روز چهارشنبه در گفت و گو با خبرنگار فرهنگی ایرنا، درباره اکران این فیلم در گروه هنروتجربه ، اظهار داشت: درخت زندگی اولین فیلم مستند بلند من است که در گروه هنروتجربه اکران می شود و قبل از آن تجربه ساخت مستند صنعتی برای تلویزیون را داشتم. اکران مستند در گروه هنروتجربه ، تجربه بسیار خوب و لذت بخشی بود به خصوص وقتی یک فیلمساز مستقل با همه سختی ها، فیلمی را بسازد و بتواند امکان اکران آن را در سینما پیدا کند، اتفاق بسیار خوشحال کننده ای است.

وی یکی از نقاط ضعف اکران در گروه هنروتجربه را ضعف در زمینه تبلیغات وسیع عنوان کرد و ادامه داد: با توجه به همه محاسنی که هنروتجربه دارد اما از نظر تبلیغاتی دست ما خالی است و هنروتجربه هم امکان تبلیغاتی گسترده ای برای معرفی فیلم ها ندارد و این جای افسوس دارد که معرفی این فیلم ها فقط محدود به فضای مجازی، وب سایت و خبرگزاری ها می شود.
کارگردان مستند درخت زندگی درباره بازخوردهای این فیلم بیان کرد: بازخوردهای بسیار عالی و فراتر از انتظار ما بود و فکر نمی کردم که تماشاگران این اندازه، فیلم درخت زندگی را دوست داشته باشند.
بابانوروزی با بیان این که نگاه متفاوت این مستند به مقوله بازیگری کودکان یکی از دلایل استقبال مخاطبان بوده است، تصریح کرد: شاید یکی دیگر از دلایل توجه به این فیلم ارتباط سوژه فیلم با آقای عباس کیارستمی باشد ولی ما با این هدف که از این موضوع استفاده تبلیغاتی کنیم، سراغ این موضوع نرفتیم و من اگر چه به کیارستمی بسیار علاقه مندم و افتخار شاگردی او را هم داشته ام اما به این دلیل که موضوع بازیگری کودکان همیشه دغدغه ام بود، به این موضوع پرداختم.

این مستندساز در ادامه سخنانش درباره تفاوت تماشاگران و ارتباط آنها با مستند از طریق رسانه پرمخاطب تلویزیون یا سینما توضیح داد: تلویزیون یک رسانه عمومی است و تماشاگران تلویزیونی تمرکز و حساسیت لازم را نسبت به آنچه در این رسانه می بیند، ندارد. اما در سینما، مخاطب موضوع مورد نظرش را انتخاب می کند، تصمیم می گیرد که بلیت بخرد ودر محیط سینما همراه مردم به تماشای فیلم می نشیند. بنابراین نوع مخاطبان سینما و تلویزیون متفاوت است و بازخوردهای متفاوتی را هم به دنبال دارند.

بابانوروزی درباره ساخت فیلم های بعدی خود برای اکران در گروه هنروتجربه اظهار کرد: تصمیم دارم که فیلم کوتاهی بسازم و مشغول کار روی فیلمنامه آن هستم که وارد پروسه تولید شود و فکر می کنم که ساخت واکران فیلم در گروه هنروتجربه اگر چه اتفاق بسیار خوبی به لحاظ حرفه ای است اما از نظر مالی برای فیلمسازان رضایت بخش نیست و ابزار و امکانات تبلیغاتی ما هم محدود است. این در حالی است که بالغ بر 90 درصد مخاطبان فیلم درخت زندگی با رضایت از سالن سینما خارج می شوند.

به گزارش سینماپرس در فهرست متقاضیان کارت سینمای رسانه در جشنواره فجر سی و هشتم نکات قابل توجهی وجود دارد و در فضای مجازی واکنش هایی نسبت به درخواست بسیاری اشخاص و رسانه های غیرمرتبط با سینما به وجود آمده است.

چرا که بسیاری از رسانه ها رسماً هیچ ارتباط مستقیمی با سینما ندارند و شاید در طول سال حتی یک مطلب تولیدی سینمایی هم نداشته باشد. در همین راستا از ماهنامه اطلاعات گردشگری و پایگاه خبری پایتخت اقتصاد گرفته تا روزنامه ورزشی دنیای هوادار و روزنامه های صبح اقتصاد و کسب و کار و ماهنامه قهوه و پایگاه های خبری کندو نیوز و موسیقی ما و رصد ورزشی ، ماهنامه های مدیریت ارتباطات ، جهانگردان ، خاتون و دانش بنیان و فناوری و نوآوری و امثالهم درخواست حضور در سینمای رسانه های جشنواره فیلم فجر را داشته اند.

از سوی دیگر ثبت نام برخی افراد از جمله عادل فردوسی پور که سال ها است بدون هیچ دلیل منطق و بدون هیچ گونه ارتباط تخصصی با رسانه های سینمایی و سینما در جشنواره حضور پیدا می کند نیز تعجب برانگیز است. هرچند که افرادی مانند فرزاد حسنی، احسان کرمی و... هم که رسماً ارتباطی با رسانه های تخصصی سینمایی ندارند با عنوان بدون رسانه برای حضور در سینمای رسانه ها ثبت نام کرده اند!

ثبت نام برخی اشخاص در ذیل عنوان نهادهایی همچون انجمن تهیه کنندگان مستقل خانه سینما، انجمن روابط عمومی ایران، انجمن صنفی خبرنگاران، انجمن صنفی خبرنگاران و روزنامه نگاران ایران، انجمن عکاسان ایران، پایگاه اطلاع رسانی دولت، شورای اطلاع رسانی دولت، شورای ارتباطی سازمان سینمایی، لابراتوار مرکز گسترش فناوری سینمایی مجد، مرکز روابط عمومی ارشاد، باشگاه عکاسان جوان، جامعه صنفی تهیه کنندگان سینمای ایران، خانه عکاسان، دفتر خبر شهرستان اقلید فارس و... نیز جای تعجب دارد!

علاوه بر این ها یک سری مدیران کانال های تلگرامی و صفحات اینستاگرامی که نزد اهالی حرفه ای رسانه های تخصصی سینمایی سوء شهرت دارند در ذیل برخی رسانه های پرطمطراق اسامی خود را ثبت کرده اند که این مورد نیز باید با دقت و هوشیاری مسئولان روابط عمومی جشنواره رصد شود.

بی شک خواسته اکثریت رسانه های حرفه ای از مسئولان جشنواره و سازمان سینمایی این است تا جلوی هرگونه فعالیت، زیاده خواهی و جولان دهی رسانه های غیررسمی، زردنویسان و حاشیه سازان گرفته شود.

لازم به ذکر است در همین رابطه سال گذشته ده ها نماینده رسانه های رسمی کشور اعم از خبرگزاری ها، سایت های خبری، روزنامه ها و هفته نامه ها ضمن درخواست از حسین انتظامی مدیر جدید سازمان سینمایی مبنی بر عدم اجازه حضور رسانه های غیررسمی شامل شبه رسانه های تلگرامی و اینستاگرامی در کاخ جشنواره خواستار آن شدند که تمهیدی ازسوی مدیران مربوطه اندیشیده شود تا اعضای برخی سایت های مجوزداری که صرفاً به انتشار مطالب کپی می پردازند در جایی غیر از کاخ رسانه ها به تماشای آثار جشنواره بنشینند. دوشنبه 3 دی 1397

هرچند در نهایت این درخواست اهالی رسانه به صورت کامل اجرایی نشد و در ایام برگزاری جشنواره باز هم حضور چهره های دارای سوءشهرت و بی ارتباط با سینما و رسانه های سینمایی در پردیس سینمایی ملت بودیم اما جای امیدواری است که با تمهیدات ویژه روابط عمومی و دست اندرکاران برگزاری جشنواره سی و هشتم دیگر شاهد این اتفاق نباشیم و در ایام برگزاری جشنواره تنها رسانه های تخصصی فرهنگی و سینمایی بتوانند در سینمای رسانه ها در فضایی سالم، حرفه ای و آرام حضور داشته باشند و کار خود را به نحو احسن انجام دهند.

امید است مدیران سینمایی تلاش کنند تا همه چیز بر اساس مر قانون و خواسته برحق اصحاب حرفه ای رسانه های تخصصی سینمایی پیش برود و به هیچ عنوان مغبون فضاسازی های غیررسمی نشوند تا بتوانیم پس از سال ها شاهد برگزاری یک جشنواره آرام، سلامت و بی حاشیه باشیم.

به گزارش فرهیختگان آنلاین ، 12 فیلم از 30 فیلمی که سال گذشته در بخش های سودای سیمرغ و نگاه نو جشنواره فجر حضور داشتند، تا امروز اکران نشده اند. بنفشه آفریقایی، پالتو شتری، تیغ و ترمه، جمشیدیه، خون خدا، طلا، ناگهان درخت، دیدن این فیلم جرم است، حمال طلا، روزهای نارنجی، سونامی و یلدا نام این فیلم هاست. دو سه مورد از این فیلم ها دارای مشکلات مضمونی یا حتی سیاسی هستند، با این حال نمی شود عدم اکران شان را به این مسائل نسبت داد. باقی این 12 فیلم عمدتا از لحاظ ساختاری و فنی ضعیف هستند و عموما به همین موارد، به عنوان علت اصلی عدم اکران آنها اشاره می شود. همین مساله می تواند درخصوص چرایی حضور این فیلم ها در بخش های رقابتی فجر سوال ایجاد کند، اما به هر حال در سال 98 تا همین جا 34 فیلم اکران عمومی شده اند که هیچ یک نه در فجر سال گذشته شرکت داشته اند و نه در دوره های پیش از آن.

از این 35 فیلم، سه فیلم در جشنواره کودک نمایش داده شدند: (تپلی و من، تورنادو و منطقه پرواز ممنوع). مقایسه کیفیت این فیلم ها که بدون حضور در جشنواره فجر اکران شده اند، با فیلم هایی که به رغم حضور در جشنواره، هنوز به اکران عمومی درنیامده اند، نشان می دهد گروه اول، یعنی 32 فیلم غیرجشنواره ای در اکران 98، حتی کیفیتی به مراتب پایین تر دارند.پیشونی سفید3، رحمان1400، چهار انگشت، ژن خوک، تگزاس2، نبات، تولدت مبارک، وکیل مدافع، سامورایی در برلین، ما همه باهم هستیم، کار کثیف، جانان، برمودا، صدای منو می شنوید، شکستن همزمان 20 استخوان، کلوپ همسران، شاهکش، کروکودیل، آبی به رنگ آسمان (مستند)، پیلوت، چشم وگوش بسته، لیلاج، خداحافظ دختر شیرازی، مشت آخر، سرکوب، خانه دیگری، روسی، هزارتو و مطرب؛ نام این 32 فیلم غیرجشنواره ای در اکران 98 است.توجه به این مساله که چرا بعضی از فیلمسازان علاقه ندارند فیلم شان قبل از اکران عمومی در جشنواره فجر نمایش داده شود، نکات قابل توجهی را مشخص خواهد کرد.

عمدتا عنوان می شود فیلمسازان برای اینکه حساسیتی روی آثارشان ایجاد نشود و بتوانند آن را اکران نکنند، از حضور در جشنواره صرف نظر می کنند. البته این تلقی پس از آن ایجاد شد که بهروز افخمی اعلام کرد اگر شوکران در بیست وهشتمین جشنواره فیلم فجر نمایش داده شده بود، امکان اکران عمومی پیدا نمی کرد، اما نگاهی به فهرست 32 فیلمی که بدون حضور در جشنواره، طی 9 ماه ابتدایی 98 اکران شده اند، نشان می دهد این فیلم ها موضوع حساسی را به لحاظ سیاسی- اجتماعی مطرح نکرده اند و نهایتا اگر مورد مساله داری در آنها باشد، مسائل اخلاقی و به عبارتی خلاصه آن چیزی است که به ابتذال مشهور است. با این فرض می شود تصور کرد حضور این آثار در جشنواره فجر چه جوی حول وحوش آنها ایجاد می کرد. فیلم زهرمار ساخته جواد رضویان تنها نماینده این تیپ فیلم ها در جشنواره فجر 37 بود که برای خالی نبودن ویترین جشنواره از آثار طنز و به علاوه، بالا بردن آمار فیلم اولی ها پذیرفته شد.

اکران زهرمار در فجر باعث شد در معرض آرای منتقدان و اصحاب رسانه قرار بگیرد و همین نگذاشت یک فیلم سطح پایین به فروشی افسانه ای دست پیدا کند. هرچند همان شرایطی برایش فراهم شد که سیستم اکران امروز سینمای ایران برای سایر فیلم هایی از این دست فراهم می کند. قابل تصور است اگر تگزاس2 یا مطرب هم در جشنواره فجر حضور داشتند، آگاهی عمومی نسبت به سطح کیفی آنها بالا می رفت و در اکران عمومی اینقدر رقم های بالایی پیدا نمی کردند. تیزرهای تبلیغاتی زهرمار که تاکید زیادی روی چالش ارتباط بین یک مداح که کاندید شورای شهر هم هست با زنی خیابانی داشت، نتوانست مردم را با این ظاهر فریبنده به سالن های سینما بکشاند، چون پیش از آن در فجر نمایش داده شده بود و همین مشخص می کرد واقعیت فیلم چیست. سازندگان فیلم هایی مثل تگزاس2، لس آنجلس تهران و مطرب هم از چنین سرنوشتی می ترسند؛ از اینکه با نمایش جشنواره ای، اصطلاحا مشت شان برای مخاطب باز شود و نتوانند آنها را فریب دهند.مشکل اینجاست که جریان سینمایی خارج از جشنواره فجر، هر روز در حال تقویت و سیطره بیشتر بر سینمای ایران است.

سالن های سینما در اختیار چند دفتر پخش بانفوذ سینمایی است که ترجیح می دهند تن به حضور در جشنواره ندهند تا فیلم هایشان از هرگونه نگاه نقادانه مصون بماند. این فاصله گذاری شان با فضای نقد و جشنواره نتیجه ای جز این نداشته که کیفیت فیلم ها هم روزبه روز پایین تر آمده، به طوری که اگر خودشان هم بخواهند در جشنواره حضور یابند، منتقدان معترض می شوند.این رویه در 6 سال اخیر شتاب فزاینده ای پیدا کرد و در کل می توان گفت، فروریختن تدریجی ابهت جشنواره فجر طی این سال ها، راه را برای به وجود آمدن یک جریان سودجو در سینمای ایران باز کرد که به سرعت در حال از بین بردن اعتماد مخاطبان به سینماست. در این زمینه می شود مثلا به نقش پرویز پرستویی در فیلم هایی از قبیل لس آنجلس- تهران یا مطرب اشاره کرد.

پرستویی با بازی در یک سری از خاطره انگیزترین فیلم های سینمای ایران، برای مخاطبان، بخشی از شمایل سینمای پس از انقلاب محسوب می شد، اما پوسترها و تیزرهای لس آنجلس- تهران یا مطرب کاملا فریبنده بودند و در خود فیلم آن چیزی وجود نداشت که در ظاهر القا می شد. مشخص است که بهره برداری چندباره تجاری از اعتبار پیشین پرستویی، حساسیت مثبتی که مخاطب نسبت به او داشت را کم کم از بین می برد و چنین حالتی ممکن است درمورد افراد، موضوعات و جزئیات دیگر سینمای ایران هم پدید بیاید.

جشنواره فیلم فجر روزگاری ترمینال یک ساله سینمای ایران بود و مطابق قانون، هر فیلمی قبل از اکران عمومی، ابتدا باید در آن به نمایش در آید. این شیوه می توانست مردم را در یک سیستم دومرحله ای، به جای خود فیلمسازان که ممکن است بسیاری شان به چیزی جز سود مقطعی نیندیشند، قبل از آنها با منتقدان و اصحاب رسانه طرف کند و سوای سلیقه های شخصی هر مخاطب، ابتدا مشخص شود که عیار کیفی هر فیلم چقدر است.

فجر فیلم ها را بدون سانسور نمایش می داد، اما در روش محافظه کارانه مدیران جدید سینمایی، چنین چیزی نمی گنجید و آنها گفتند هر فیلم باید پروانه نمایش و مجوز حضور در فجر را همزمان بگیرد. این مدیران با چنین شرایطی، درحقیقت می خواستند فجر را به ویترین معقول و بی دردسری از خروجی مدیریت شان تبدیل کنند، در حالی که مشاهده فهرست فیلم های اکران شده در طول سال، چیزی خلاف آن را نشان می دهد و اگر نقدی هم به مجموعه فیلم های جشنواره وارد باشد، فیلم های اکران شده در طول سال حتی ذره ای قابل دفاع نیستند.

* نویسنده: میلاد جلیل زاده، روزنامه نگار

به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی خبرگزاری میزان، نشست خبری دهمین جشنواره مردمی فیلم عمار ساعاتی پیش با حضور اهالی رسانه و مسئولین این جشنواره در محل حسینیه هنر برگزار شد. نادر طالب زاده دبیر، وحید جلیلی مسئول شورای سیاست گذاری و امین سردارآبادی دبیر اجرایی به عنوان مسئولین برگزاری، در این نشست پاسخگوی سوالات خبرنگاران بودند.

امین سردارآبادی دبیر اجرایی این جشنواره در ابتدای این برنامه پیرامون آمار آثار ارسال شده به دهمین دوره از جشنواره فیلم عمار گفت: نسبت به سالهای پیشین برگزاری جشنواره فیلم عمار نزدیک به 25 درصد افزایش در تولید آثار تصویری و سینمایی داشته ایم، خوشبختانه مخاطبان و علاقمندان به این جشنواره نیز نسبت به گذشته این استقبال بهتری داشته اند.

بیشتر بخوانید: برای مشاهده آخرین اخبار از جشنواره فیلم عمار اینجا کلیک کنید

وی درباره آمار آثار ارسال شده به دبیرخانه جشنواره فیلم عمار اظهار کرد: امسال 2683 اثر دریافت کردیم که 628 مستند، 401 فیلمنامه و 376 فیلم داستانی است.

سردارآبادی درباره مکان برگزاری افتتاحیه، اختتامیه و اکران آثار جشنواره افزود: افتتاحیه این دوره از جشنواره مردمی فیلم عمار مورخ یازدهم دی ماه در سالن سرچشمه (بهارستان) برگزار شده و جشنواره به طور رسمی از دوازدهم دی در سینما فلسطین آغاز و تا بیستم ادامه دارد.

وحید جلیلی مسئول شورای سیاست گذاری جشنواره عمار به عنوان سخنران بعدی درباره آرمان ها و اهداف این دوره از جشنواره گفت: استقبال از جشنواره فیلم عمار به سطح بالایی رسیده است، این جشنواره به نقطه شوق انگیز و قابل اتکایی رسیده است. روزی که جشنواره عمار در سال 89 با 19 فیلم آغاز به کار کرد، کمتر کسی فکر می کرد به اینجا برسیم و فیلمسازان انقلاب اسلامی جایی برای حضور و بروز در این عرصه داشته باشند.

وی استقبال از دوره اخیر جشنواره را مثال زدنی خواند و اظهار کرد: امسال هم در بخش های گوناگون با استقبال بالایی روبرو شده ایم و هیئت انتخاب کار خود را به خوبی پیش می برد. امسال جشنواره در محور های همت مومنانه در حوزه جنگ اقتصادی، ملت قهرمان، پایش یا پالایش اجتماعی، حافظه ملی، رویای ایرانی فیلم خواهد داشت. در بخش ملت قهرمان، عماری های عمدتاً جوان قاعده را شکستند و دوربین را برداشته و به قهرمانان بها دادند و برای آن ها فیلم ساختند. یا در بخش رویای ایرانی با اینکه در کشور پیشرفت های زیادی می بینیم، اما متاسفانه سهمی در سینمای ایران ندارند، اما ما در جشنواره عمار این موفقیت ها را نشان خواهیم داد و حرکت های آن آغاز شده است.

جلیلی در پاسخ به این سوال که جشنواره عمار تا چه حد به موضوعات قرآنی اهمیت می دهد اظهار کرد: هر فیلمی که توصیه به عمل صالح، صبر و احقاق حق کند، قرآنی است، پس همه جشنواره عمار قرآنی است.

نادر طالب زاده دبیر دهمین جشنواره مردمی فیلم عمار صحبت خود را با شرح تمایز جشنواره فیلم عمار نسبت به سایر جشنواره ها آغاز کرد و گفت: تفاوت عمار با بقیه جشنواره ها کاملاً مشخص است، چند سال پیش دنبال بهانه ای بودم که چرا نباید مردم در حمایت از حق خود اعتراض کنند، بدون اینکه به زندان بیفتند و مشکلی برایشان ایجاد شود. خوشبختانه فیلم داد این تابو را شکست و بحث اعتراض مسالمت آمیز را مطرح کرد. زمینه این اتفاق را هم جشنواره عمار رقم زد.

وی جشنواره فیلم عمار را نمونه ای واضح از آزادی بیان خواند و افزود: مستندسازی بی ترمز و جهادی در جشنواره عمار صورت گرفته و کم کم به تلویزیون ورود کرده است و این تفاوت جشنواره عمار با دیگر جشنواره هاست. این رویداد فرهنگی یک جشنواره دکوراتیو نیست و کاملاً عملیاتی است.

طالب زاده پیرامون سوال مطرح شده درباره اهمیت کیفیت آثار برای مسئولین فرهنگی جشنواره فیلم عمار ادامه داد: کیفیت و انتخاب موضوع در رأس تولید یک اثر است و اگر دقت کنید هرسال که پیش می رویم، عماری ها در این موضوع ها بهتر عمل می کنند. تلاش می شود که هر سال کیفیت آثار بیشتر شود، از سویی برخی از فیلم ها زیرنویس می شوند و استفاده برون مرزی هم از آن می کنیم.

جلیلی با تاکید بر اهمیت وجه رسانه ای جشنواره فیلم عمار درباره بودجه سالانه این جشنواره افزود: جایزه جشنواره عمار حتی یک ربع سکه هم نیست؛ اگر می خواستیم از روز اول برای رسیدن به یک تراز از بخش مالی پیش برویم، قطعاً همان اول کار شکست می خوردیم. در برخی سال ها به لحاظ بودجه از نهاد های مختلف فرهنگی حمایت می شدیم، البته ارشاد از زمانی دیگر به ما بودجه نداد و نمی دانم آیا بودجه دیگر جشنواره ها را هم قطع کرده است.

مسئول شورای سیاست گذاری جشنواره عمار از تلاش این جشنواره برای جذب عمومی مخاطبان با سلیقه های مختلف به سینما خبر داد و تاکید کرد: عمار تلاش می کند بخش عمده ای از مخاطبانی که با سینما قهر کردند را به سینما بکشاند، امسال دو نکوداشت اصلی داریم و در این باب از محمدرضا سرشار نویسنده پیشکسوت و دست اندرکاران سریال گاندو تجلیل می کنیم.

عباس هادیان دبیر بخش فیلمنامه نویسی جشنواره عمار به عنوان آخرین سخنران پیرامون ادعای مطرح شده درباره نبود فیلمنامه نویس ارزشی خاطرنشان کرد: موضوع فیلمنامه نویسی جزو بحث های چالشی در جشنواره ها و مکان های مختلف است. جشنواره عمار در دوره دوم برای این بخش فراخوان زد و 9 فیلمنامه رسید، دوره سوم 128 فیلمنامه و از دوره چهارم مسابقه فیلمنامه نویسی شکل گرفت. این دوره تعداد فیلمنامه های رسیده به 400 اثر و در کل به 2191 اثر در 10 دوره برگزاری جشنواره رسیده است. خوشبختانه این آمار و ارقام نشان از وجود پتانسیل بالای فیلمنامه نویسی در این حوزه دارد که با توجه بیشتر مسئولین فرهنگی می تواند به خوبی شکوفا شود.

انتهای پیام/

به گزارش خبرنگار سینمایی فارس، طبق روال سال گذشته، فهرست کامل متقاضیان حضور در سالن رسانه های جشنواره فیلم فجر منتشر شد و 2129 تقاضا از سوی رسانه ها و صنوف مرتبط ثبت شده است. این درحالی است که دوره قبل 2073 درخواست ثبت شده بود. این اقدام که گام مثبتی در جهت شفافیت فعالیت های جشنواره است نکاتی دارد که قابل بررسی است.

با توجه به تعدد رسانه ها و محدودیت سالن، نحوه پالایش و انتخاب متقاضیان به چه شکل است؟ با توجه به نظرسنجی صورت گرفته از اهالی رسانه، بالاخره از بین پردیس ملت و برج میلاد، کدام یک سالن رسانه ها خواهد بود؟ برای پاسخ به این سوالات و چند مورد دیگر با مسعود نجفی مدیر روابط عمومی جشنواره فیلم فجر گفت وگویی انجام داده ایم که در ادامه می خوانید:

مسعود نجفی مدیر روابط عمومی جشنواره فیلم فجر درباره نحوه گزینش و تایید متقاضیان حضور در سالن رسانه ها به خبرنگار فارس گفت: این پروسه دقیقا براساس 14بند اعلام شده در اطلاعیه جشنواره است. اولین و مهم ترین مورد مجوز رسمی رسانه است که از معاونت مطبوعاتی وزارت ارشاد استعلام می شود.

نجفی ادامه داد: فعالیت رسانه های متقاضی از اسفند سال قبل تا آذرماه امسال بررسی خواهد شد؛ هر رسانه به طور میانگین باید ماهی 3خبر، مصاحبه یا گزارش تولیدی در حوزه سینما داشته باشد. بدیهی است که گزارش های کپی شده از دیگر رسانه ها برای ما قابل قبول نیست.

مدیر روابط عمومی جشنواره فیلم فجر همچنین درباره دیگر موارد در نظر گرفته شده در این زمینه بیان کرد: یکی دیگر از راه های پالایش متقاضیان، عملکرد کیفی رسانه آن ها براساس سامانه معاونت مطبوعاتی است. ضمنا عملکرد و فعال بودن رسانه متقاضی، در دوره قبلی جشنواره نیز ملاک نظر است. یعنی میزان مشارکت آن رسانه در نشست های خبری، جلسات، اکران ها و... مورد بررسی قرار خواهد گرفت.

نجفی از دشوار بودن بررسی متقاضیان، با توجه به تعدد آن ها گفت و افزود: برای اینکه بتوانیم این حجم از درخواست را بررسی کنیم نیازمند زمان زیادی بودیم. به همین خاطر همکارانم کار بررسی و پالایش را از دوماه قبل آغاز کرده بودند. به هرحال براساس تجربیات گذشته یکی از موارد مهم بررسی میزان تولید این رسانه ها در حوزه سینما بود. ملاک ما مطالب و گزارش های بازنشرشده نیست. در مورد متقاضیان معرفی شده از انجمن منتقدان هم باید کار بررسی مطالب آن ها صورت گیرد.

مسعود نجفی مدیر روابط عمومی جشنواره فیلم فجر درباره سرنوشت سالن رسانه ها گفت: انتخاب سالن اهالی رسانه دقیقا براساس نظرسنجی صورت گرفته خواهد بود و همانطور که بارها اعلام کردیم از بین آرا خبرنگاران و منتقدان حائز شرایط دریافت کارت که عینا منتشر خواهد شد، سینمای رسانه انتخاب می شود. مدتی قبل با مدیران برج میلاد و پردیس ملت جلسه برگزار کردیم و پس از اعلام آمادگی از سوی آن ها، نظرسنجی را برنامه ریزی کردیم. طبیعتا با این شرایط زیرساخت های لازم برای میزبانی از اهالی رسانه از جانب هرکدام از این دو مجموعه بررسی شده و نواقص موجود در گزینه نهایی رفع خواهد شد. امیدواریم اوایل هفته آینده رسما سالن میزبان اهالی رسانه را اعلام کنیم.

مدیر روابط عمومی جشنواره فیلم فجر درپایان گفت: با توجه به درخواستی که اهالی رسانه داشتند بخشی از ظرفیت سینمای رسانه ها را به عوامل اصلی فیلم های حاضر در جشنواره اختصاص خواهیم داد.

انتهای پیام/

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری دانشجو ، نشست خبری جشنواره مردمی فیلم عمار از صبح امروز (دوشنبه) با حضور نادر طالب زاده، دبیر جشنواره مردمی عمار، وحید جلیلی، مسئول شورای سیاست گذاری جشنواره و امین سردارآبادی، دبیر اجرایی در حسینیه هنر برگزار شد.

وحید جلیلی مسئول شورای سیاست گذاری جشنواره فیلم عمار در این نشست خبری گفت: طی 10 سال گذشته ما در جشنواره مردمی فیلم عمار به یک نقطه قابل اتکا دست پیدا کردیم و شاید در روزهای اول کمتر کسی تصور میکرد که این جریان تثبیت و نقطه امیدی برای فیلمسازان انقلاب اسلامی شود.

وی در ادامه به عناوین امسال جشنواره فیلم عمار اشاره کرد و گفت: امسال در جشنواره بخشی شامل همت مومنانه که به حوزه جنگ اقتصادی و ملت قهرمان ، بخش پایش و پالایش اجتماعی یا نقد درون گفتمانی که شاید برخی صراحت آنها را دوست نداشته باشند اما باید در جریان فیلمسازی انقلابی به امر به معروف و نهی از منکر بپردازیم، در بخش حافظه ملی چه تاریخ سیاسی، اجتماعی، دفاع مقدس و نگاه ایرانی ها آثاری متعددی داریم و بخش ویژه ما رویای ایرانی است زیرا متاسفانه هرچقدر کشور پیشرفت می کند، انعکاسش در آینه سینما برعکس می شود. قاتل ها، قاچاقچی ها، کارتن خواب ها و مفسدین سهم خود را دارند اما دانشمندان ایرانی سهمی از سینما در بیست سال گذشته ندارند.

وحید جلیلی در خصوص ارائه مفاهیم قرآنی در آثار جشنواره خاطرنشان کرد: هر فیلمی که عمل صالح یا صبر را ترویج کند در واقع روایتگر یک اثر قرآنی است زیرا کل جشنواره عمار قرآنی است البته اینطور نیست که اسامی قرآنی باشد بلکه عناوینی که در بالا ذکر شد به مفاهیم قرآنی بازمی گردد.

پس جلیلی نیز درباره کیفیت آثار گفت: اگر سینما را هنر، صنعت و رسانه تعریف کنیم بخش مهم سینمای ما نواقص زیادی دارد. در یک دوره در دهه شصت سینما را هنر می نامیدند، مرحوم شهید آوینی و دوستانش تلاش کردند سینمای ایران را تکمیل کنند تا وجه صنعتی، قربانی وجه هنری نشود امروز به نظر می رسد که این جریان متفاوت شده است درحالیکه ما معتقدیم باید وجه رسانه ای سینما پیشرو باشد. به عنوان مثال فیلم جوکر که در دنیا مورد توجه قرار گرفته است، این فیلم بعد رسانه ای و با واقعیت های جامعه نسبت دارد. به نظر من کیفیت سینمای ایران زمانی بالا می رود که وجه رسانه ای آن جدی گرفته شود در سال های اخیر این اتفاق در حال رخ دادن است . خیلی ها به ما خرده می گیرند که ما فرم را جدی نگرفته ایم درحالیکه ما به وجه رسانه ای سینما توجه داریم.

جلیلی درباره بودجه جشنواره عمار گفت: جایزه عمار حتی دیگر یک ربع سکه هم نیست، سال گذشته کارت بانکی هفتصد تومانی به برگزیدگان دادیم همان هم با پول رهن خانه آقای بامروت جور شد، یا یکی از جوایز مهم جشنواره دستکش ننه عصمت است. بنابراین ما براساس مسائل مالی جلو نرفتیم هرچند سال هایی کمک هایی از مجلس یا وزارت ارشاد یا سازمان تبلیغات به ما رسید که همان ها هم قطع شد.

وی افزود: برای ما امکاناتی که مردم برای سینما داوطلبانه آورده اند، مهم است ، مردم امکاناتی در اختیار اکران می گذارند آن هم برای فیلم هایی که مهجوراند. این روزها جشنواره عمار تلاش می کند از مخاطب یابی به پیوستن به اقتصاد نیز نزدیک شود همین تجربه پرواز ممنوع که الان پنج میلیارد فروش کرده چنین چیزی را نشان می دهد.

وی در ادامه در پاسخ به سوال خبرنگار دانشجو مبنی بر اینکه برخی معتقدند جشنواره عمار با اکران های مردمی به فرهنگ سینما رفتن مردم کمک نمیکند، گفت: اتفاقا ما با اکران های مردمی در وهله نخست به دنبال آشتی و نزدیکی مخاطبان عام با آثار سینمایی هستیم که در نتیجه این آشتی به فرهنگ سینما رفتن مردم کمک میکند زیرا با به میدان آمدن مخاطبان جدید به سینمای ایران، این سینما تکیه گاه خوبی برای مخاطبان و سینما خواهد شد، طبق آمار رسمی تنها پنج درصد مردم ایران مخاطب ثابت سینما هستند و این رقم خیلی ناچیز است و ما تلاش می کنیم آنهایی که با سینما قهر هستند یا آنهایی که ترجیح می دهند پول برای سینما ندهند را به هم به سمت سینمای شایسته بکشانیم.

وی در پایان در خصوص نکوداشت های جشنواره امسال گفت: امسال دو نکوداشت اصلی از محمدرضا سرشار نویسنده و یک تجلیل ویژه از عوامل و دست اندرکاران سریال گاندو خواهیم داشت.

به گزارش سینماپرس ، رامین حیدری فاروقی رئیس هیئت مدیره انجمن صنفی تهیه کنندگان مستند و عضو هیئت انتخاب بخش فیلم های مستند سی و هشتمین جشنواره فجر گفت: تولید انبوه آثار و فرصت دادن به انواع شان برای این که به تدریج بتوانند خود را به اثبات برسانند، مطمئن ترین کار است اما از این لحاظ که بشر برای این که بتواند زندگی را معنادار کند و بتواند تشویق کند، آئین جشن را برپا کرده، در این قالب مجبور است به انتخاب دست بزند.

او گفت: در یک جشنواره معمولا 10 درصد اثر شاخص در تمام ادوار وجود دارد و باقی آن به فیلم های استانداردی بازمی گردد که تراز و معیار دارند و مفید و تأثیرگذارند اما به عنوان فیلم متمایز بروز نمی کنند. باید بگویم من در 10 درصد امسال نسبت به یکی دو سال پیش تغییر حیرت انگیزی نمی بینم.

حیدری فاروقی درباره فیلم هایی که در سی و هشتمین جشنواره فجر در بخش مستند انتخاب شده اند، تصریح کرد: امسال تعدادی از فیلم ها هستند که شخصی ترند. تعدادی از فیلم ها اجتماعی تر هستند. بعضی از آثار شخصیت محور هستند و در گونه های مختلف سینمای مستند، فیلم هایی داریم و تعدادی از آن ها فیلم های خیلی خوب و کاملا تاثیرگذار و نافذ هستند.

عضو هیأت انتخاب فیلم های مستند بلند سی و هشتمین جشنواره فجر، ادامه داد: فیلمسازان مستند به سمت سینمایی رفته اند که اصطلاحا می توان به آن مستند اجتماعی گفت. زمانی که درباره این سینما صحبت می شود، به نظر می آید که فقط منظور آدم هایی است که در تنگنای شدید تنهایی هستند و عواملی که این تنهایی را به وجود آورده اند. اما حتماً باید این را ذکر کرد که جامعه ترکیب پیچیده ای از انواع رخدادها و مسائل مختلف که حتما اقتصاد، سیاست، تنگنای معاش در طبقه متوسط و جریان فکری مربوط به طبقات تحصیل کرده جامعه و موارد دیگر هم جزو این ماجراست. اگر سینمای مستند ما می خواهد به ظرفیت های خودش نزدیک شود، باید این اجازه را داشته باشد که به لایه های مختلف زندگی آدم ها سرک بکشد چرا که ویژگی سینما از اول این بوده که بتواند از مرزهایی که انسان ها به سادگی به آنها دسترسی ندارد، عبور کند.

او با اشاره به ویژگی بزرگ جشنواره فیلم فجر گفت: ما جشنواره های متعدد تخصصی در حوزه سینما داریم اما یکی از ویژگی هایی که جشنواره فجر به عنوان جشن ملی سینمای ایران دارد، معاشرت سینما با مخاطبانش است و سینمای مستند طی سال های اخیر در این زمینه به موفقیت رسیده و توانسته در موقعیت های جدید هم با مخاطبان بیشتر مواجه باشد.
حیدری فاروقی تصریح کرد: به این ترتیب ما امسال چند فیلم مستند داریم که می توانند در ارتباط با مخاطب موفق باشند و کم کم مسیر رفتن سینمای مستند به سمت تنوع برای عرضه (به غیر از سازوکار سنتی تلویزیون) هموار می شود.
فجر بزرگ ترین جشن ملی و فرهنگی ماست و این به واسطه مجموع عملکردی که سینما داشته، حق سینماست. این که سینمای مستند حضور خوبی در جشنواره فجر داشته باشد، بتواند در موقعیت خوبی عرضه شود، مخاطبان به مستند دسترسی داشته باشند و بتوانند مستندها را روی پرده ببینند، اتفاقات خوبی است که باید به تدریج اتفاق بیفتد چرا که سابقه ذهنی عموم جامعه از فجر، رفتن و دیدن فیلم های پراز خبر در حوزه داستانی است. یکی از چیزهایی که در این حوزه لازم است این است که ما در کنار فراهم کردن شرایط برای مستندسازها، باید شرایط اطلاع رسانی، خبر و گردش هیجان انگیز رخداد مستند را در حوزه رسانه هم تدارک ببینیم. اگر این اطلاعات همپای فیلم های دیگر بیاید، ما اگر در سینمای مستند و در شکل های مختلف آدم های شناخته شده ای داشته باشیم که آثارشان کنجگاوی برانگیز باشد، حتما مخاطبان بیشتری هم خواهد داشت.

به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا ، نشست خبری دهمین جشنواره مردمی فیلم عمار صبح امروز با حضور نادر طالب زاده، وحید جلیلی و جمعی از اهالی رسانه در حسینیه هنر برگزار شد.

در ابتدای این جلسه، امین سردارآبادی دبیر اجرایی جشنواره صحبت کرد و در مورد عملکرد یک ساله این جشنواره گفت: در جریان اکران های مردمی مستندهایی داشتیم که بسیار پربیننده بودند؛ مستند عابدان کهنز به کارگردانی مجید رستگار توسط بیش از 20 هزار نفر دیده شد و 56 میلیون تومان بلیط اختیاری برای آن به فروش رفت؛ همچنین در بخش پویانمایی شهر هزارکبوتر جزو پربیننده ها بود. در بخش فیلم های داستانی هم فیلم داستانی کوتاه سوزن به کارگردانی یوسف جعفری بین آثار پربیننده بود.

وی ادامه داد: ما سال گذشته بخش فراخوان مردمی را ایجاد کردیم و از مردم خواستیم که خودشان سفارش بدهند چه فیلم هایی می خواهند؛ 138 فراخوان در این زمینه به دستمان رسید که نیمی از این درخواست ها به کارگردانان اهدا شد و مابقی نیز در جشنواره اهدا خواهد شد؛ علاوه بر این، طرح آزمایشی سینما مردم را اجرا کردیم.

او به جشنواره امسال اشاره کرد و گفت: در جشنواره امسال رشد 25درصدی آثار را شاهدیم؛ همچنین سایت کتاب جشنواره را راه اندازی کرده ایم؛ در این سایت آثار 9 دوره جشنواره را قرار داده ایم و شما می توانید با مراجعه به پروفایل کارگردانان آثار هرکدام را ببینید؛ در مورد مراسم افتتاحیه نیز باید بگویم که یازدهم دی ماه ساعت 18 مراسم افتتاحیه در سالن شهدای سرچشمه برگزار خواهد شد، از 12 تا 19 دی ماه اکران آثار را در سینما فلسطین داریم و در روز 20 دی نیز مراسم اختتامیه برگزار خواهد شد.

وحید جلیلی در این نشست خبری گفت: 10 سال از عمر جشنواره عمار گذشته و این جریان اجتماعی در کشورمان جوانه زده است؛ امروز در مرحله ای قرار داریم که برای علاقه مندان فرهنگ انقلاب اسلامی نقطه شورانگیزی ایجاد شده است؛ روزی که جشنواره عمار در سال 1389 با 19 فیلم آغاز به کار کرد کمتر کسی گمان می کرد که این جریان بتواند تا به اینجا بیاید و ثبت شود و نقطه امیدی برای دلسوزان انقلاب اسلامی باشد؛ با این حال این جشنواره دهمین سال خود را پشت سر می گذارد.

وی ادامه داد: جشنواره امسال با اقبال خوبی روبه رو بوده است، فیلم های زیادی رسیده و هیئت انتخاب به صورت فشرده مشغول ارزیابی آثارند؛ همچنین در بعضی بخش ها داوری ها آغاز شده است و در بخش های دیگر نیز به زودی شروع خواهد شد.

مسئول سیاستگذاری جشنواره عمار راجع به عناوین این رویداد گفت: در جشنواره امسال بخش همت مؤمنانه مربوط به حوزه جنگ اقتصادی است؛ همچنین بخش ملت قهرمان را داریم که چند سالی است در جشنواره عمار دنبال می شود؛ با توجه به آسیب شناسی کارشناسان سینمایی در مدتی که کشورمان پرقهرمان ترین عرصه های خود را پشت سر می گذارد با سینمایی بی قهرمان و یا ضدقهرمان روبه روییم؛ بر همین اساس دوربین های مستندسازان انقلابی به سمت قهرمانان ملت رفته است؛ البته نه کسانی که نام و نشان پیدا کردند، بلکه همه کسانی که در کوچه پس کوچه های شهر جلوه های فرهنگی، مذهبی و ملی ما در آنان ظهور پیدا کرده است؛ کنار این بخش ها بخش پایش و پالایش اجتماعی را که همان نقد درون گفتمانی است داریم که در این بخش آثار خوبی به دستمان رسیده است، آثاری که ممکن است عده ای از دیدنش خوششان نیاید و آن را نپسندند اما معتقدیم که باید بخشی را به امر به معروف و نهی از منکر و نقد درون گفتمانی اختصاص بدهیم؛ در حوزه حافظه ملی چه تاریخ سیاسی معاصر و چه تاریخ اجتماعی آثار خوبی به دبیرخانه جشنواره رسیده است که آنها را خواهید دید؛ علاوه بر این بخش رؤیای ایرانی را در جشنواره عمار گنجانده ایم؛ متأسفانه هرچقدر پیشرفت می کنیم به نظر می رسد که وجوه آن در سینمای ما خالی تر می شود؛ قاتل ها، قاچاقچی ها، مفسدین و... سهم خود را در سینمای ما دارند اما دانشمندان ایرانی هیچ سهمی ندارند؛ در 20 سال گذشته به یاد ندارم که هیچ فیلمی راجع به تلاش دانشمندان ما بر پرده سینما رفته باشد.

وی ادامه داد: ما توجه به پیشرفت های علمی را در جشنواره عمار آغاز کرده ایم و امیدواریم جشنواره عمار این خط را بشکند و شاهد جلوه های افتخار آمیز ایران اسلامی باشیم؛ خوشحالم کسانی که سال ها پیش فقط در جشنواره عمار دیده شدند توانستند آثار خود را به دیگر جشنواره ها تحمیل کنند؛ شما در هر جشنواره سینمایی کشور که پا بگذارید کسانی را می بینید که با جشنواره عمار شروع کردند و اکنون با پیشرفت در دیگر جشنواره ها حضور دارند.

وی ادامه داد: در همان برنامه موضوع تظاهرات مسالمت آمیز با حضور آقای نصیری مطرح شد و سپس سراغ نظر شهید بهشتی درباره همین مسئله رفتیم؛ این موضوع کاملاً باز شد و فهمیدیم که برای تظاهرات مسالمت آمیز حتی نیاز به مجوز وزارت کشور هم نیست؛ نتیجه این برنامه 90دقیقه ای این بود که در ماجرای اعتراضات بانک کاسپین یک نفر هم دستگیر نشد؛ فرهنگ اعتراض مسالمت آمیز به واسطه یکی از فیلم های همین جشنواره ایجاد شد؛ معتقدم که جشنواره عمار شخصیت خاص خود را دارد و به دنبال حرف های دل مردم است؛ این موضوع اکنون و پس از گران شدن بنزین حساس تر نیز شده است و منتظرم ببینم که فیلم سازان ما کجایند و تا سال آینده چه چیزی خواهیم داشت.

او تأکید کرد: به نظرم داخل کشورمان نیاز به سیستم پالایش داریم که مستندسازی یکی از قوی ترین ابزارهای آن است؛ مستندسازیِ بی ترمز و جهادی که در بعضی فیلم های جشنواره عمار دیده می شود در حالی که همین فیلم ها به جشنواره های دیگر راه داده نمی شوند؛ این شخصیت جشنواره عمار شخصیت خاصی است، رشد کرده و امیدوارم به همین شیوه رشد کند؛ حساس باشد و با همین حساسیت باعث ایجاد تحولاتی در تلویزیون شود و نفس تازه ای در صداوسیما بدمد.

در بخش دیگر این نشست امین سردارآبادی آماری از آثار رسیده به دبیرخانه جشنواره ارائه کرد و گفت: برای جشنواره امسال 2 هزار و 683 اثر در حوزه های مختلف دریافت کردیم، 628 اثر مستند، 401 اثر فیلمنامه و 376 اثر داستانی به دستمان رسیده است و از این منظر نسبت به سال قبل حدود 25 درصد افزایش داشته ایم.

وحید جلیلی در پاسخ به سؤالی مبنی بر بودجه جشنواره عمار گفت: اجازه بدهید چند مثال بزنم، جایزه جشنواره عمار اکنون به اندازه یک ربع سکه هم نیست؛ سال گذشته این جایزه یک کارت 700هزارتومانی بود که تا صبح روز اختتامیه تهیه نشده بود و باید بگویم که آقای بامروّت پول رهن خانه اش را گذاشت و این هدیه ها را تهیه کرد؛ علاوه بر این جایزه ای که در این جشنواره بر سر آن دعوا است دستکش ننه عصمت است؛ معتقدم که اگر می خواستیم از روز اول برای رسیدن به چنین ترازی بر اساس مباحث مالی پیش برویم شکست می خوردیم؛ در بعضی سال ها مجلس بودجه ای برای ما تصویب می کرد و استفاده می کردیم و در بعضی سال ها از نهادهایی مثل وزارت ارشاد، سازمان تبلیغات و... کمک می گرفتیم؛ من فکر می کنم اگر می خواهیم جشنواره عمار را از نظر اقتصادی بررسی کنیم باید امکاناتی را که مردم برای آن آورده اند لیست کنیم؛ برای مثال در شهرهای مختلف بدون آنکه ریالی هزینه کنیم عده ای از مردم داوطلبانه امکانات شخصی خود را در اختیار اکران ها می گذاشتند؛ کار عمار در مرحله اول ایجاد پیوست اجتماعی برای هنر انقلاب اسلامی بود، هم اکنون به مرحله ای رسیدیم که وارد پیوست اقتصادی شده ایم و تبدیل مخاطب به مشتری را دنبال می کنیم؛ فیلم سینمایی منطقه پرواز ممنوع تجربه بسیار خوبی در این زمینه است؛ اگر به آمارهای فروش فیلم های سینمایی نگاه کنید می بینید که زیر 5 درصد مردم به سینما می روند خیلی از آنان مشکل اقتصادی هم ندارند، پس دلیل این موضوع چیست؟ چرا مردم سینما را در سبد فرهنگی خود نمی گذارند؟ ما با جشنواره عمار تلاش می کنیم که بقیه مردم را به سینما بکشانیم.

وحید جلیلی در پاسخ به سؤال دیگری مبنی بر نکوداشت های این دوره از جشنواره گفت: دو نکوداشت اصلی خواهیم داشت؛ اولی تجلیل از استاد محمدرضا سرشار نویسنده پیشکسوت است و همچنین مراسم تجلیل ویژه از کاری استثنایی به نام سریال گاندو را خواهیم داشت؛ این سریال از نقاط قوت صداوسیما بود که توسط عده ای بایکوت شد اما در جشنواره امسال از دست اندرکاران آن تجلیل خواهیم کرد.

در بخش پایانی این نشست خبری عباس هادیان دبیر بخش فیلمنامه جشنواره صحبت کرد و گفت: موضوع فیلمنامه نویسی یکی از بخش های چالشی جشنواره های سینمایی در سال های اخیر بوده است و عده ای همه این داد را دارند که فیلمنامه فیلم ها ضعیف است. باید بگویم در دوره دوم جشنواره 9 فیلمنامه را بنا به فراخوان ارائه شده دریافت کردیم این عدد در دوره سوم به 128 فیلمنامه رسید و بر همین اساس احساس کردیم که بهتر است بخش مسابقه فیلمنامه نویسی را راه اندازی کنیم که این کار از دوره چهارم جشنواره شد. در جشنواره دهم 400 فیلمنامه به دبیرخانه جشنواره رسیده که در موضوعات مختلفی است، این فیلمنامه ها از نظر کیفی نیز پیشرفت قابل ملاحظه ای داشته به گونه ای که برای انتخاب 29 اثر پایانی چالش عجیبی را با هیئت داوران داشتیم.

انتهای پیام/+

نادر طالب زاده، دبیر دهمین جشنواره مردمی فیلم عمار در نشست خبری اعلام برنامه های این جشنواره گفت: مستندسازی بی ترمز و جهادی در جشنواره عمار صورت گرفته و کم کم به تلویزیون ورود کرده است و این تفاوت جشنواره عمار با دیگر جشنواره هاست.
وی با ابراز امیدواری از نمایش فیلم های عمار در صداوسیما افزود: عمار دکور نیست و به روح انقلاب باز می گردد؛ ما نیاز داریم این تحول و نفس تازه را در صدا و سیما هم ببینیم.
امین سردارآبادی، دبیر اجرایی دهمین جشنواره مردمی فیلم عمار نیز در این نشست گفت: افتتاحیه این دوره از جشنواره عمار، یازدهم دی ساعت 18 در مرکز سرچشمه برگزار خواهد شد. نمایش آثار دهمین جشنواره عمار نیز از دوازدهم دی در سینما فلسطین آغاز می گردد. بیستم دی ماه نیز اختتامیه جشنواره برگزار خواهد شد.
وی افزود: امسال دوهزار و 683 اثر به دبیرخانه جشنواره ارسال شد که ازاین تعداد 600 مستند، 401 اثر فیلمنامه و بخشی نیز به داستان اختصاص داشت که نسبت به سال قبل 25 درصد افزایش را در بخش ها شاهد هستیم.
وحید جلیلی، رئیس شورای سیاستگذاری جشنواره عمار نیز در این نشست خبری گفت: با گذشت 10 سال از برگزاری جشنواره عمار ما الان به یک نقطه قابل اتکا در جشنواره رسیدیم؛ شاید کمتر کسی گمان داشت این جریان تثبیت و نقطه امیدی برای فیلمسازان انقلاب اسلامی شود.
وی درباره بخش ها و موضوعات دهمین دوره جشنواره عمار نیز توضیح داد: بخش های این دوره از جشنواره عبارتند از همت مومنانه که به حوزه جنگ اقتصادی می پردازد، ملت قهرمان ، پایش و پالایش اجتماعی یا نقد درون گفتمانی که شاید برخی صراحت فیلم های این بخش را نپسندند اما ما می بایست در جریان فیلمسازی انقلابی به امر به معروف و نهی از منکر بپردازیم. در بخش حافظه ملی تاریخ سیاسی، اجتماعی، دفاع مقدس و نگاه ایرانی ها را در بر می گیرد. بخش دیگر هم رویای ایرانی است. متاسفانه هرچقدر کشور پیشرفت می کند، انعکاسش در آینه سینما برعکس می شود. قاتل ها، قاچاقچی ها، کارتن خواب ها و مفسدین سهم خود را دارند اما دانشمندان ایرانی سهمی از سینما در بیست سال گذشته ندارند.
رئیس شورای سیاستگذاری جشنواره عمار تصریح کرد: جایزه جشنواره عمار حتی یک ربع سکه هم نیست. در برخی سال ها به لحاظ بودجه از نهاد های مختلف فرهنگی حمایت می شدیم، البته ارشاد بودجه ما را قطع کرده است.

کانون فیلم خانه سینما در شرایطی نمایش فیلم خارجی را در دستور کار قرار داده که دست کم از مجموعه صنفی سینمای ایران انتظار می رود بر آثار فیلمسازان ایران تمرکز داشته باشد و چنین اقدامی این پرسش را از سوی گروهی از سینمای ایران در پی داشته که آیا کف گیر سینمای ایران به ته دیگ خورده و بهتر است به جای تماشای تازه ترین تولیدات فیلمسازان پیشکسوتان و جوانان یا لابه لای تماشای این آثار، با دیدن یک فیلم خارجی نفسی تازه کنیم؟!

به گزارش تابناک ؛ کانون فیلم خانه سینما یکی از ابتکاراتی است که در جامعه اصناف سینمای ایران فعال شده و با توجه به برند خانه سینما، یک فرصت برای اخذ توجه و تمرکز بر نمایش روی تولیدات سینمای ایران به ویژه تولیدات خارج از بدنه و دارای نگاه هنری خاص و همچنین فیلم های کوتاه، مستند و انیمیشن است. این رویکرد تاکنون پابرجا بوده اما اکنون یک تصمیم قابل تامل، نقدهایی را به روند حاکم بر این کانون در پی داشته است.

کانون فیلم خانه سینما از ماه جاری نمایش و نقد فیلم های خارجی را هم به برنامه های خود اضافه خواهد کرد که این جلسات، روزهای سه شنبه، ساعت هجده در سالن سیف الله داد خانه سینما برگزار خواهد شد. در نخستین برنامه، فیلم کازابلانکا ساخته مایکل کورتیز به نمایش درخواهد آمد. هامفری بوگارت، اینگرید برگمان و پل هنرید بازیگران اصلی فیلم هستند و این اثر در سال 1942 ساخته شده است. فیلم تحسین شده کازابلانکا موفق به کسب سه جایزه اسکار بهترین فیلم، بهترین کارگردانی و بهترین فیلمنامه شده اما نکته اینجاست که این فیلم نه تنها از سوی اهالی سینما بلکه از سوی تماشاگران حرفه ای سینما دیده شده است.

این اقدام واکنش های غیرعلنی و همچنین واکنش های علنی را در پی داشت و از آن جمله می توان به نوشته غلامرضا موسوی تهیه کننده سینما اشاره کرد که در صفحه اینستاگرام خود نوشته است: ظاهراً کفگیر به ته دیگ خورده، خانه سینمای ایران فیلم خارجی نمایش می دهد؛ آن هم فیلمی که علاقه مندان از پانصد و سی و دو راه می توانند ببینند و درباره اش بخوانند. مبارک است. پرسشی که انتظار می رود مسئولین کانون فیلم خانه سینما درباره آن پاسخی داشته باشند، چرا که قاعدتاً انتظاری فراتر از یک سینماتک از کانون فیلم خانه سینما می رود و به واسطه ماهیت صنفی این مجموعه، انتظار می رود در راستای تقویت صنوف باشد.

البته باید منصفانه داوری کرد و یادآور شد کانون فیلم خانه سینما برنامه پروپیمانی داشته و نمایش مجموعه ای از تولیدات سینمای ایران را در دستور کار دارد؛ اما همان گونه که موسوی اشاره کرده، از نمایش فیلم های خارجی در این مجموعه، چنین برداشت هایی می شود که تولیدات سینمای ایران نه در میان آثار داستانی بلند و کوتاه و نه از میان آثار مستند آنچنان قابل توجه نیست که برنامه کانون فیلم را پر نکند. با توجه به عطش سازندگان فیلم های کوتاه و مستند برای نمایش، این یک امکان حمایتی برای آنهاست که کانون فیلم خانه سینما می تواند در آن فعال تر عمل کند.

این موضوع از جهت دیگری نیز اسباب نقد را فراهم آورده و آن هم اینکه از قضا در راستای حمایت های صنفی از تولیدات سینمای ایران که به زعم اهالی سینما قدرت رقابت در اکران عمومی گسترده را با فیلم های خارجی به ویژه فیلم های آمریکایی ندارند، فیلم های خارجی از دهه شصت تاکنون امکان اکران عمومی گسترده در ایران نداشته اند و مردم ایران از این امکان محروم شده اند؛ حال نمایش فیلم خارجی در نهاد صنفی در تناقض با چنان رویکرد صنفی و شرایطی است که در پیش روی عموم مردم قرار داده شده و بخش هایی از نقدها نیز از این ناحیه مطرح شده است.

در آغازین سال های دهه شصت، ایران به تازگی انقلابی داخلی را پشت سر گذارده است که هنوز پس لرزه های آن در دل جامعه وجود دارد. این جامعه هنوز مسائل حل نشده و ابهاماتی که طبیعت جوامع در چنین احوالی است را با خود دارد. ارزش ها عوض شده اند و تضادی بین هنجارها و ناهنجاری هایی که بسته به قبل و بعد از انقلاب بازتعریف شده اند، روی داده است. همه این ها شامل حال سینما نیز می شود؛ سینمایی که باید آن را در رابطه ای متقابل با جامعه درک و دریافت کرد که همچنان که از آن اثر می گیرد بر آن نیز اثرگذار است. در عین زمان سینما دچار استحاله شده و هم در شکل و هم در محتوا باید که از اصول و ارزش های جامعه دنبال روی کند. پس از این تغییرات عده ای از اهالی سینما (بازیگران، خوانندگان و...) دیگر هرگز اجازه حضور در آن را نمی یابند و آن دیگرانی هم که اجازه می یابند در شمایلی جدید به صحنه بازمی گردند، سینمایی که تا دیروز بدل به جایگاه ارائه نوع خاصی از فیلم یعنی فیلم فارسی هایی بود (که در همان زمان پیش از انقلاب هم با طرد و بایکوت از سوی مردم مواجهه بود) حالا با مفاهیم و ارزش های تازه ای روبرو گشته که نیاز به بازتعریف خود دارد.

البته نباید دور از نظر داشت که (دستکم در آغاز) این سینما به نوعی دنبال کننده همان سینمای قبلی است یعنی درزمانی که هنوز به ثباتی در سیاق ها نرسیده و مشغول آزمون وخطاست، از فیلم های قابل پخش گذشته استفاده می کند چنانچه همچنان از برخی از همان بازیگران قبلی بهره می گیرد که تنها پوشش و ظاهرشان فرق کرده است. از قراین امر این طور برمی آید که از مقطعی، از وقتی گروه آقایان انوار- بهشتی- حیدریان زمام امور را در معاونت سینمایی وزارت ارشاد در دست گرفتند، سیاستی اعمال شد که در آن حتی الامکان از سرمایه های سینمای پیش از انقلاب و پیش از هر چیز از نیروهای انسانی فعال در آن سینما، استفاده شود بدون این که آن سینما احیا شود. قرار شد سینمایی مطلوب تعریف و طراحی شود. سینمایی که واقع بینانه باشد. نقش سینما را هم به عنوان سرگرمی به رسمیت بشناسد. در این سینما به جای تبلیغات آشکار سیاسی و دینی می باید بر احساسات انسان دوستانه و ارزش های معنوی عام که همسو بودند باارزش های اسلامی تأکید شود تا طیف وسیع تری از فیلم سازان و مخاطبان را بتواند جذب کند .

از سوی دیگر این سینمای جدید باز یکسری مفاهیم را اشاعه می دهد که برجسته ترین آن را می توان در دوگانه فقیر و غنی یا دارا و ندار عنوان کرد. این بدان معناست که اگر تم محوری بسیاری از فیلم فارسی های قبلی، تقابل پسر یا دختر پولدار با فردی پایین تر از طبقه اقتصادی و اجتماعی خود بود که در نهایت و نتیجه گیری فیلم تقدیری از خصایص اخلاقی طبقه فقیر (جوانمردی، انصاف، رفاقت، صداقت، مردانگی، بی ریایی و...) به عمل می آمد و این دو باهم وصلت می کردند، حالا و در دهه 60 هم بار دیگر این دوگانه فقیر و غنی است که در ظاهری دیگر جلوه می کند و باز همان مفهوم تقدیس طبقه فقیر یا محروم جامعه را داریم؛ مفهومی که البته جنس انقلاب ایران و توده ای بودن آن در تقدیس این طبقه نقشی بسیار اساسی دارد.

زمانی بسیار کوتاه پس از انقلاب در بهمن 57 ، در شهریور 59 ایران درگیر یک جنگ خارجی (طولانی ترین جنگ متعارف در قرن بیستم میلادی و دومین جنگ طولانی این قرن پس از جنگ ویتنام) یعنی جنگ هشت ساله با عراق می شود؛ جنگی که بار دیگر ثبات شرایط را سخت می سازد. دورانی که دیگر بار سینما را به چالش کشیده و آن را مجبور به واکنش می کند. تأثیر جنگ بر سینما و متعاقب آن ورود سینما به جنگ، باعث می شود تا ژانری در سینمای ایران شکل بگیرد که نه تنها مصداق اثرپذیری که مصداقی از اثرگذاری سینما بر جامعه باشد. ژانری که سینمای ایران را وارد مرحله تازه ای کرد، ارزش هایی را زنده ساخت و پس از 4 دهه هنوز حرف های زیادی برای گفتن دارد؛ ژانر دفاع مقدس. . در این گونه سینمایی، آثار درخشانی مانند افق ، بلمی به سوی مهاجر ، آخرین پرواز ، ساحل ، دیده بان و بسیاری دیگر خلق شد که با استقبال فراوان مخاطبان در سالن های سینما روبه رو شد.

بی شک سینمای دفاع مقدس در تاریخ سینمای ایران پدیده ای غیرقابل تکرار، شاخص و برجسته است. یک خروجی موفق از دل تلاقی اثرگذاری توأمان جامعه و سینما بر یکدیگر.

توقیفی های دهه 60

میراث من جنون (مهدی فخیم زاده:1360)، بند (غلامحسین طاهری:1360)، خط قرمز (مسعود کیمیایی:1360)، مرگ یزدگرد (بهرام بیضایی:1360)، جایزه (علیرضا داود نژاد:1361)، سفیر (فریبرز صالح:1361)، برزخی ها (ایرج قادری:1361)، حاجی واشنگتن (علی حاتمی:1361)، صف (علی اصغر عسگریان:1363)، جعفرخان از فرنگ برگشته (علی حاتمی:1366)، باشو غریبه کوچک (بهرام بیضایی:1365)، باد سرخ (جمشید ملک پور:1365)، مشق شب (عباس کیارستمی:1367)، در مسلخ عشق (کمال تبریزی:1369)، شبهای زاینده رود (محسن مخملباف:1369)، نوبت عاشقی (محسن مخمل باف:1369) اسامی فیلم های توقیفی در دهه 60 است که بعضاً موقت در توقیف ماندند و برخی برای همیشه؛ بدحجابی و مشکلات پوشش بازیگران، اشکالات در محتوای نمایش یا فیلم نامه ها، عدم تطابق با اصولی که پس از انقلاب برجسته شده بود، تعارضات ایدئولوژیکی و مسائلی چون: ملاحظاتی در مورد جنگ ایران و عراق، برخورداری از مضمونی جنگ، ترویج سوسیالیسم جنسی و ... دلایلی بود که در همان زمان در مورد علت توقیف برخی از این فیلم ها مطرح شد.

بیشترین فیلم های توقیف شده در این دوره که در کارنامه سینمایی ایران، دوره تثبیت فرهنگی لقب گرفت، قرار دارد.

زنان در سینمای دهه 60

نقش زنان در سینمای دهه 60 غیرقابل انکار است. زنانی که به دلایل متعددی چون بحث حجاب، نوع نقش و نقش های کلیشه ای برای آنان در فیلم فارسی ها، با نوعی نگاه های جنسیتی روبرو بودند و کمتر امکان حضور و نقش آفرینی داشتند در جلوی دوربین را داشتند بیکار نمانده و در این سینما و در پشت دوربین به نقش آفرینی در جایگاه کارگردان و فیلم ساز روی آوردند. نکته محوری در این دهه در اینجا تعریف و بازتعریفی است که از نقش های زنانه صورت گرفت. در این جایگاه زنان بازیگر با فضایی روبرو بودند که آنان را تنها در دو جایگاه، آن هم به صورت محدود قرار می داد.

گروه اول، نقش آفرینان قبل از انقلاب و زنانی چون شهلا ریاحی ، فخری خوروش ، حمیده خیرآبادی بودند که در این دهه پا به سن گذاشته و حال نه در جایگاه زنان جوان و با نقش های دل فریب که در شمایلی مادرانه اجازه حضور داشتند. گروه دیگر زنان جوان و تازه واردان سینما بودند که برای حضور گاهی از زنانگی خویش نیز فاصله می گرفتند؛ برای مثال بازی در نقش هایی با شمایل مردانه همچون حضور سوسن تسلیمی در فیلم مادیان (علی ژکان:1364) تصویری جدید از زن ایرانی در سینما را نشان می دهد.

تولد جشنواره فیلم فجر

در همین دهه جشنواره فیلم فجر در سال 1361 متولد شد و در نخستین دوره خود از 12 تا 22 بهمن سال 1362 به تماشای محصولات سینمایی ایران نشست. در دوره اول، فیلم ها در دو بخش حرفه ای و آماتور اکران شدند و بخش آماتور تنها بخش رقابتی نخستین دوره جشنواره فیلم فجر بود. بعدها با طراحی سیمرغ به عنوان تندیس جشنواره شکل گیری بخش های جنبی دیگر از جمله اصلی و بین المللی، جشنواره فجر به عنوان ملاک و شاخص سینمای ایران در یک سال درآمد و همچنان به فعالیت خود ادامه می دهد.

نکته جالب توجه در این موضوع این است که باآنکه کشور در آن سال ها درگیر مسئله حیاتی جنگ بود، همچنان استقبال مردم از سینما در وضعیت خوب قرار داشت. با نگاهی به پرفروش ترین آثار سینمایی همه ادوار سینمای پس از انقلاب، به وضوح می توان دهه 60 را پرمخاطب ترین دهه در همه این دوران دانست.
تاراج ، سفیر ، سناتور ، اجاره نشین ها و عقاب ها تعدادی از این آثار پرمخاطب سینمای ایران هستند. دلایل فراوانی برای این استقبال وجود دارد که از جمله آن ها می توان به بی رقیب بودن سینما در آن سال ها اشاره کرد، با همه این تفاسیر، خاطره شکل گیری صف های سینمایی در سال های دهه 60 که در سال های پایانی دهه 90 به گوهری کمیاب تبدیل شده است، قطعاً از یاد مخاطبان جدی سینما نخواهد رفت. محاسبه فروش فیلم ها با در نظر گرفتن بهای بلیت در دهه 60 و رسیدن به آمار تعداد تماشاگر هم ما را به نتیجه جالبی می رساند: این که تعداد سینماروهایی که دهه 60 به دیدن فیلم های ایرانی رفتند، از سینماروهای دهه های 70 و 80 بسیار بیش تر است. باورش شاید دشوار باشد ولی در فاصله های 1361 تا 1369 بیش از 140 میلیون نفر به تماشای فیلم های ایرانی نشسته اند.

به گزارش ایسنا، پس از آنکه قطعی اینترنت و برخی اتفافات در آبان ماه منجر به کاهش مخاطبان سینما و تئاتر شد، در یک ماه گذشته روند فروش فیلم هاو نمایش های روی صحنه در حال عادی شدن بود که آلودگی هوا دوباره وضعیت سالن های سینما و تئاتر را تحت تاثیر قرار داد.

البته به نظر می رسد این تاثیر در سینما خیلی هم منفی نیست چون با وجود هشدارهای مداومی که داده می شود تا مردم کمتر از خانه هایشان بیرون بیایند، علی سرتیپی، پخش کننده و سینمادار می گوید: آلودگی هوا تاثیر منفی بر فروش فیلم ها نگذاشته چون به دلیل اینکه سینما مخاطبان گسترده تری دارد با وجود تعطیلی مدارس، علاقه مندان باز هم به سینما می آیند.

اما این شرایط در تئاتر اصلا وجود ندارد و این حوزه کاملا تحت تاثیر شرایط قرار گرفته تا جایی که مدیر تئاتر مستقل تهران که یکی از مجموعه های پرمخاطب تئاتری پایتخت است، از کاهش زیاد فروش در تئاتر می گوید.

مصطفی کوشکی در گفت وگویی با ایسنا، درباره تاثیر آلودگی هوا بر حضور مخاطبان در سالن ها گفت: این ماجرا بر فروش کارهای ما در تئاتر مستقل اثر داشته و شاید 40 تا 50 درصد از فروش را کم کرده است، البته ما برای این روزها مشکلی نداریم چون پیش فروش انجام شده بود ولی فروش روزانه نمایش ها پایین آمده است.

او افزود: این اتفاق فقط مختص یک سالن نیست و خیلی از سالن های تئاتر این روزها خالی هستند. البته استثناهایی مثل نمایش های سجاد افشاریان و محمد مساوات یا نمایش لانچر هم وجود دارد ولی به جز این ها واقعا اجرای دیگری نیست که بشود به آن اشاره خاصی کرد.

کوشکی درباره استقبالی که از نمایش لانچر شده و آن را به تنها نمایش چرخشی این روزها تبدیل کرده به طوری که در چند سالن پشت سر هم اجرا شده و می شود، هم گفت: اتفاقی که برای لانچر رخ داد تقریبا هر چند وقت یک بار برای یک گروه تئاتری پیش می آید که آن هم بیشتر بخاطر پشتوانه تمرینی ای است که از یک گروه ساطع می شود. من چند سال قبل این نمایش را در جشنواره تئاتر دانشگاهی دیدم که اول متنی سیاسی داشت ولی بعد آن را تلطیف کردند و مدتی قبل در سالن سایه تئاتر شهر با ظرفیت 70 نفر روی صحنه رفت. آن اجرا با استقبال قشر دانشگاهی همراه بود و Sold Out شدن کار بر میزان استقبال اضافه کرد که در کنار ویژگی های خوب تئاتری، به اجراهای متعدد آن در سالن های مختلف از جمله تئاتر مستقل با تماشاگر بیشتر منجر شد.

او تأکید کرد: این نکته را هم باید درنظر گرفت که نوع استقبال مخاطب از نمایش لانچر واکنشی است به سلبریتی محوری برخی نمایش ها که گاهی کیفیت لازم را ندارند و فقط بخاطر حضور سلبریتی ها پر می شدند.

به گزارش ایسنا، وضعیت فروش در سالن های تئاتری بسیاری از اهالی تئاتر و آن هایی که نمایش هایی روی صحنه دارند را با دغدغه ها و نگرانی هایی همراه کرده چرا که تقریبا خیلی از نمایش های در حال اجرا حتی آن هایی که اصطلاحا سلبریتی دارند با افت مخاطب مواجه شده اند و پایین بودن کیفیت کارها هم در این امر بی تاثیر نبوده است.

بررسی افت فروش و کم شدن مخاطب اگرچه با حضور در سالن ها و دیدن سایت های فروش قابل رصد است اما نکته قابل تامل هم این است که در چند ماه گذشته اداره کل هنرهای نمایشی دیگر آمار فروش مربوط به سالن های دولتی را منتشر نمی کند؛ آماری که در بیشتر مواقع بر حضور مخاطبان مهمان در تماشاخانه های تحت مدیریت دولت مثل تئاتر شهر و سنگلج دلالت داشت.

انتهای پیام

صبح نو: اکبر نصراللهی، کارشناس رسانه و رییس دانشکده ارتباطات و مطالعات رسانه، محمد خدادی، معاون مطبوعاتی وزارت ارشاد و فرشاد مهدی پور، مدیرمسوول روزنامه صبح نو در نشستی؛ مسأله اقناع افکار عمومی و رسانه در ماجرای اعتراضات بنزینی آبان ماه را مطرح کردند. نصرالهی معتقد بود که دولت به رسانه ها بی اعتماد است و از سوی دیگر معاون مطبوعاتی وزیر ارشاد هم می گفت که در همه جای دنیا بعد از گرانی بنزین اعتراضات انجام می شود. فرشاد مهدی پور هم معتقد است که در جریان اعتراضات آبان ماه صدای مردم شنیده نشد.

با توجه به انتقادهای گشترده ای که از رسانه های رسمی داخلی در این حوادث صورت گرفت باید گفت مسوولانه نبود رسانه ها بگویند به ما گفتند انجام ندید و ما انجام ندادیم!

نصراللهی همچنین با اشاره به نقش و عملکرد ناقص رسانه ها در ماجرای گرانی بنزین و اعتراضات گفت: دولت به رسانه ها اعتقاد ندارد و یا به رسانه نقش حداقلی می دهد.

محمد خدادی اما گفت: رسانه ترسو در ایران نداریم

این مقام مسوول در ادامه مدعی شد در همه جای دنیا به گرانی بنزین اعتراض می شود و گفت: افزایش قیمت بنزین اقناعی ندارد. در هیچ کشوری در تمام دنیا دیده نشده که شما بنزین را گران کنید و هیچ اعتراضی هم نبینید. ما رسانه ترسو، بی خاصیت و بی هویت در ایران نداریم.

مهدی شفیعی روز سه شنبه در پیامی با اشاره به درگذشت عبدالرضا حیاتی هنرمند خوزستان گفت: خبر رسید که غربت عبدالرضا حیاتی پایان یافت و قریب معبود خویش شد.

وی در این پیام آورده است سزاوار است "حیاتی" را حیات تئاتر خوزستان بنامیم، اگرچه مظلوم و غریب زیست اما معاصر بودن با او برای همه ما غنیمت است که از مدرسه هنر و اخلاق او بسیار آموخته ایم.

مدیر عامل موسسه ایران گفت: نام نازنینش به واسطه ی آثار و کردار نیکش و به مدد چراغ قدرشناسی هنرمندان در خاطر و خاطره ها باقی خواهد ماند.

وی در پایان گفت: درگذشت این هنرمند نجیب و شریف را به خانواده داغدارش و جامعه ارجمند تئاتر خوزستان تسلیت می گویم.

به گزارش ایرنا عبدالرضا حیاتی، نویسنده و هنرمند پیشکسوت تئاتر خوزستانی روز سه شنبه بر اثر ایست قلبی در اهواز درگذشت.

حیاتی علاوه بر سرودن اشعار انقلابی و دفاع مقدسی با نگارش بیش از 50 نمایشنامه به عنوان یکی از نمایشنامه نویسان مطرح خوزستانی و کشور بود که از جمله آثار نمایشنامه های وی می توان به "بوی خوش جنگ"، "قاصدک ها"، "فرشته ای با بال شکسته"، "کارون شط رازها"، "آی آدم ها"، "سه دیدار در فلق"، "فصل سبز دیدار"، "مسیح می گرید"، "آنکه گفت نه"، "بچه های زهرا"، "شنل قرمزی"، "تارنواز" و "به رنگ حماسه" اشاره کرد.

او همچنین از مدرسان بازیگری و نمایشنامه نویسی استان خوزستان بود و از بنیانگذاران نهاد حوزه هنری در استان خوزستان به شمار می رفت.

شفقنا رسانه – شنیدن روایت ها و خاطرات روزنامه نگاران ارشد و پیشکسوت می تواند برگی از تاریخ مطبوعات شفاهی اهل رسانه باشد. پیشکسوتان مطبوعاتی که در زمانه خود به عنوان چشم و گوش مردم، با اطلاع رسانی های دقیق و تحلیل های مناسب به مسئولان کمک می کردند، امروز هم می توانند با انتقال تجربیات خود به خبرنگاران در خبررسانی و انعکاس واقعیت ها به ارتقای کیفی حرفه روزنامه نگاری کمک برسانند. البته این اتفاق زمانی رخ می دهد که خود اهالی رسانه به اهمیت این طبقه از جامعه پی ببرند.

با همین برآوردهاست که شفقنا رسانه می کوشد هر هفته پای دیدار یکی از پیشکسوتان و مدیران مطبوعاتی بنشیند و تجربیات آنان را در اختیار جامعه قرار دهد.

بهروز قطبی از روزنامه نگاران ارشد روزنامه اطلاعات در گفتگو با شفقنا رسانه می گوید: پیشکسوت بودن صرفا به سن و سال و سابقه کار خبرنگار نیست، زیرا خبرنگار جوان، خلاق و پرتلاش هم در مدت زمان کوتاهی می تواند کارهایی را انجام دهد که از خبرنگاران با سابقه هم برنمی آید. به همین دلیل او عنوان پیشکسوت مطبوعات را برای قدیمی های این حرفه درست نمی داند و می گوید بهتر است از واژه ارشد استفاده شود.

او با اشاره به اینکه دانشجویان روزنامه نگاری در دانشگاه ها آموزش های عملی نمی بینند، تاکید می کند: دانشکده های ارتباطات باید از تعداد پذیرش دانشجویان شان کم کنند و بر کیفیت آموزش شان بیفزایند. برای این کار باید گزینش دانشجویان خبرنگاری دو مرحله ای باشد که در مرحله اول استعدادهای خبری و انگیزه آنان برای ورود به حرفه خبرنگاری سنجیده شود.

قطبی روایت می کند: چند سال پیش در روزنامه اطلاعات آزمونی برگزار کردیم که از ده ها نفر لیسانسیه و فوق لیسانس علوم ارتباطات و رشته های مرتبط، چند روزنامه نگار واقعی را به سختی پیدا کردیم. ما در گذشته افرادی داشتیم که تحصیلات آکادمیکی نداشتند، ولی با آموزش و کسب تجربه در این حرفه به خبرنگاران خوبی بدل شدند. ولی متاسفانه بعدها شاهد افراد تحصیلکرده ای بودیم که از لحاظ عملی ضعیف بودند. این نسل خبرنگار بالا آمد و نسل بعدی را هم اینگونه پرورش داد که این چرخه تا الان ادامه داشته به همین دلیل است که الان مطبوعات وضع خوبی ندارند.

این روزنامه نگار ارشد معتقد است که اگر خبرنگاران جوان نتوانستند در این حوزه موفق شوند، صرفاً به دلیل بی سوادی و بی علاقگی شان نیست، بلکه مشکل از ضعف در رابطه استاد -شاگردی است. او می گوید: دبیران سرویس و سردبیران نقش استاد را برای آن ها ایفا نمی کنند و به عبارتی یا دانش آن را ندارند و یا می ترسند که خبرنگاران جوان جایشان را پر کنند. روزنامه ای موفق است که خبرنگاران ارشد و کم سابقه آن، یکدیگر را قبول داشته باشند و هر دو از هم بیاموزند و بهره ببرند. روزنامه نگاری نه جاده ای یک طرفه، بلکه بزرگراهی دو طرفه است که نه پیر و نه جوان، هیچ گاه نمی توانند ادعا کنند که از دانش و مهارت یکدیگر بی نیاز شده اند. بعد از انقلاب بسیاری از روزنامه نگاران به دلیل گرایش های جناحی شان از روزنامه رفتند و خیلی هایشان تغییر شغل دادند، ولی ما ماندیم و شروع به آموزش خبرنگاران تازه کار کردیم. بعدها خیلی از این خبرنگاران به رسانه های دیگر جذب شدند و بدنه روزنامه هایی مانند را همشهری را تشکیل دادند.

او وضعیت تولید محتوای روزنامه ها را به وضعیت اقتصادیشان مرتبط می داند و می گوید: محتوای با کیفیت نیازمند نیروی انسانی، ابزار و کاغذ باکیفیت است، ولی در این موارد خلاء وجود دارد.در چنین شرایطی طبعاً کیفیت هم پایین می آید. افرادی را می شناسم برای اینکه بتوانند پول کاغذ را دریافت کنند، یک تنه 4 روزنامه را با محتوای غیرتولیدی منتشر می کنند. این چه نفعی برای جامعه مطبوعات دارد؟ وقتی مصالح و ابزار خوب وجود ندارد، شما نمی توانید توقع ساختن خانه ای محکم و زیبا را داشته باشید. از طرفی به دلیل نبود احزاب، روزنامه ها بار آن ها را بر دوش می کشند. همه این مسائل مانند یک پازل است و نمی توان یکی را از بقیه جدا کرد. به عبارتی وقتی جامعه در بسیاری از حوزه ها بحران زده است طبعاً مطبوعات اش هم بحران زده می شود. شما نمی توانید در یک مرداب گلستان بسازید.

این روزنامه نگار پیشکسوت تاکید می کند که دولت باید مانند اغلب کشورها با پرداخت یارانه کاغذ و سایر کمک ها به یاری مطبوعات بشتابد و وضع آن ها از نظر اقتصادی را به آنجا برساند که در پرداخت هزینه ها و بخصوص حقوق خبرنگاران کوچکترین مشکلی نداشته باشند. او روایت می کند: مدتی پیش به یکی از همکاران که در سانه ای دیگر شروع به فعالیت کرده بود، گفتم اگر می خواهی خبرنگارت را با یک ربع سکه یا کارت هدیه نخرند، حقوقش را بالا ببر. خبرنگاران ما الان دستمزد خیلی کمی دارند درحالی که باید دستمزد بهتری داشته باشند. وضعیت بد اقتصادی شان باعث می شود که به ناچار به سمت چند شغله بودن بروند و این در کیفیت کار خبری شان تاثیر منفی دارد.

قطبی آفت بزرگ مطبوعات را در درجه اول خودسانسوری و بعد از آن، عدم درک شرایط کشور از نظر عقیدتی و سیاسی می داند که گاهی به تندروی های زیانبار می رسد و موجب تعطیلی روزنامه ها می شود. او می گوید: در گذشته خبرنگاران از سانسور در مطبوعات گلایه داشتند، اما وقتی برای مدتی سانسور برداشته شد، عده ای نمی دانستند که چکار کنند و عده ای هم تندروی کردند. الان هم مطبوعات و رسانه های ما در اعتراضات اخیر نمی دانستند چگونه کار خبری خودشان را به نحو قابل قبول انجام دهند، این به ضعف آموزش برمی گردد. یعنی خبرنگاران ما آموزش ندیده اند تا در شرایط بحران چگونه عمل کنند. اگرچه در این مسئله خط قرمزهای تعیین شده از سوی حکومت هم نقش دارد ولی مسئله اصلی عدم آموزش خبرنگاران برای فعالیت در مواقع بحرانی است.

او ادامه می دهد: دلایل ضعف آموزش در ایران ریشه دار است. وقتی بودجه کافی برای آموزش وجود ندارد یا فرد آموزش ندیده درآمد بیشتری از آموزش دیده ها دارد، چگونه کسی برای گذراندن دوره های آموزشی رغبت داشته باشد؟ کار خوب جایی می رود که پاداش و تشویق داشته باشد، وقتی آموزش ارزش چندانی ندارد چه توقعی از آن می توانیم داشته باشیم؟

قطبی معتقد است که امروز رسانه ها نیاز مخاطبان شان را به خوبی تامین نمی کنند. او می گوید: رسانه های ما معمولاً متهم به طرفداری از دولت می شوند و حتی اگر خبرنگار بیشترین نقدها را هم به دولت داشته باشد، باز هم باور ندارند و می گویند سوپاپ اطمینان است. به عبارتی، یک بدبینی تاریخی در ایران نسبت به خبرنگاران وجود دارد که بخشی از آن حاصل سانسور از طریق رژیم های مختلف و بخشی هم به دلیل در هم ریختی های فرهنگی است. از طرفی به خبرنگاران آموزش نداده ایم که چگونه با مردم صحبت کنند و حرف هایشان را بازتاب دهند. خیلی وقت ها مردم از ابراز عقیدشان به مطبوعات می ترسند.

او به بیان دلایل عدم تمایل مردم به خرید روزنامه می پردازد و می گوید: این وضع نامناسب به دلایل گوناگون از جمله عافیت طلبی، سانسور، خودسانسوری، افزایش قیمت روزنامه ها و عدم نهادینه شدن روزنامه خوانی برمی گردد. اگرچه افزایش قیمت روزنامه ها در تمایل مردم به خرید آن ها تاثیر دارد، ولی مسئله اصلی عدم نهادینه شدن روزنامه خوانی در مردم از دوران نوجوانی است. خیلی از افرادی که الان روزنامه می خوانند، از قدیم شاهد وجود آن در سبد خرید خانواه هایشان بوده اند. دیگر مسئله مهم توجه به خواست ها و نیازهای مردم است و از طرفی هم باید در گزارش های مطبوعاتی، چند بعدی به موضوع ها نگاه کرد. یعنی علاوه بر سخن مسئولان، مردم و کارشناسان هم باشند تا گزارش جامع تر شود.

با این اوصاف مطبوعات باید چه مولفه های برای جذب مخاطبان در نظر بگیرند؟ قطبی پاسخ می دهد: باید از کلمات و عبارات تخصصی پرهیز کنند و به طرف خلاصه نویسی و روان نویسی بروند. از طرفی باید تلاش شود تا قیمت روزنامه ها کاهش یابد و علاوه بر رسانه ها باید مسئولان و سایر نهادهای مربوطه هم به فرهنگ سازی روی بیاورند و مطبوعات را به سبد خرید مردم بازگردانند. نکته مهم دیگر، مطبوعات باید خبرنگاران شان را حرفه ای بار بیاورند. در حالی که الان بیشتر خبرنگاران ما به کارمندان روزنامه ها بدل شده اند. از طرفی رسانه ها هم باید به افراد حرفه ایشان این بها را بدهند تا خبرنگاران نوآموز را به صورت حرفه ای تربیت کنند.

این روزنامه نگار ارشد تاکید می کند: از فضای مجازی در ایران به دلیل در دسترس بودن، فراگیر بودن و سهل الوصول بودن استقبال شده است. ولی باید دقت داشته باشید که این فضا هویت ندارد، ولی روزنامه های کاغذی به دلیل داشتن مدیرمسئول، سردبیر، خبرنگار و در کل شناسنامه دار بودن، معتبرتراند و بیشتر از فضای مجازی مورد اعتماد و اطمینان مردم هستند. به همین دلیل معتقدم الان در یک دوره گذار هستیم. اگرچه مطبوعات ما در فضای مجازی در حال عقب نشینی هستند، ولی مطمئناً این روند موقتی است، چون روزنامه های اینترنتی در آینده نمی توانند روزنامه های کاغذی را از میان ببرند، بلکه تجربه کشورهای صنعتی پیشرفته نشان می دهد که روزنامه های کاغذی در سال های آینده نیز همچنان منتشر خواهند شد.

∗ مطالب ما را در کانال تلگرامی شفقنا رسانه (mediashafaqna@) دنبال کنید.
∗ نقد و نظر و سوژه های خود را از طریق ارتباط با ادمین کانال (shafaqnamedia_admin@) به ما بگویید.

انتهای پیام

شفقنا در شبکه های اجتماعی: توییتر | اینستاگرام | تلگرام

بهروز قطبی؛ روزنامه نگار ارشد/ عکاس: حسین شهلایی

شفقنا رسانه – شنیدن روایت ها و خاطرات روزنامه نگاران ارشد و پیشکسوت می تواند برگی از تاریخ مطبوعات شفاهی اهل رسانه باشد. پیشکسوتان مطبوعاتی که در زمانه خود به عنوان چشم و گوش مردم، با اطلاع رسانی های دقیق و تحلیل های مناسب به مسئولان کمک می کردند، امروز هم می توانند با انتقال تجربیات خود به خبرنگاران در خبررسانی و انعکاس واقعیت ها به ارتقای کیفی حرفه روزنامه نگاری کمک برسانند. البته این اتفاق زمانی رخ می دهد که خود اهالی رسانه به اهمیت این طبقه از جامعه پی ببرند.

با همین برآوردهاست که شفقنا رسانه می کوشد هر هفته پای دیدار یکی از پیشکسوتان و مدیران مطبوعاتی بنشیند و تجربیات آنان را در اختیار جامعه قرار دهد.

بهروز قطبی از روزنامه نگاران ارشد روزنامه اطلاعات در گفتگو با شفقنا رسانه می گوید: پیشکسوت بودن صرفا به سن و سال و سابقه کار خبرنگار نیست، زیرا خبرنگار جوان، خلاق و پرتلاش هم در مدت زمان کوتاهی می تواند کارهایی را انجام دهد که از خبرنگاران با سابقه هم برنمی آید. به همین دلیل او عنوان پیشکسوت مطبوعات را برای قدیمی های این حرفه درست نمی داند و می گوید بهتر است از واژه ارشد استفاده شود.

او با اشاره به اینکه دانشجویان روزنامه نگاری در دانشگاه ها آموزش های عملی نمی بینند، تاکید می کند: دانشکده های ارتباطات باید از تعداد پذیرش دانشجویان شان کم کنند و بر کیفیت آموزش شان بیفزایند. برای این کار باید گزینش دانشجویان خبرنگاری دو مرحله ای باشد که در مرحله اول استعدادهای خبری و انگیزه آنان برای ورود به حرفه خبرنگاری سنجیده شود.

قطبی روایت می کند: چند سال پیش در روزنامه اطلاعات آزمونی برگزار کردیم که از ده ها نفر لیسانسیه و فوق لیسانس علوم ارتباطات و رشته های مرتبط، چند روزنامه نگار واقعی را به سختی پیدا کردیم. ما در گذشته افرادی داشتیم که تحصیلات آکادمیکی نداشتند، ولی با آموزش و کسب تجربه در این حرفه به خبرنگاران خوبی بدل شدند. ولی متاسفانه بعدها شاهد افراد تحصیلکرده ای بودیم که از لحاظ عملی ضعیف بودند. این نسل خبرنگار بالا آمد و نسل بعدی را هم اینگونه پرورش داد که این چرخه تا الان ادامه داشته به همین دلیل است که الان مطبوعات وضع خوبی ندارند.

این روزنامه نگار ارشد معتقد است که اگر خبرنگاران جوان نتوانستند در این حوزه موفق شوند، صرفاً به دلیل بی سوادی و بی علاقگی شان نیست، بلکه مشکل از ضعف در رابطه استاد -شاگردی است. او می گوید: دبیران سرویس و سردبیران نقش استاد را برای آن ها ایفا نمی کنند و به عبارتی یا دانش آن را ندارند و یا می ترسند که خبرنگاران جوان جایشان را پر کنند. روزنامه ای موفق است که خبرنگاران ارشد و کم سابقه آن، یکدیگر را قبول داشته باشند و هر دو از هم بیاموزند و بهره ببرند. روزنامه نگاری نه جاده ای یک طرفه، بلکه بزرگراهی دو طرفه است که نه پیر و نه جوان، هیچ گاه نمی توانند ادعا کنند که از دانش و مهارت یکدیگر بی نیاز شده اند. بعد از انقلاب بسیاری از روزنامه نگاران به دلیل گرایش های جناحی شان از روزنامه رفتند و خیلی هایشان تغییر شغل دادند، ولی ما ماندیم و شروع به آموزش خبرنگاران تازه کار کردیم. بعدها خیلی از این خبرنگاران به رسانه های دیگر جذب شدند و بدنه روزنامه هایی مانند را همشهری را تشکیل دادند.

او وضعیت تولید محتوای روزنامه ها را به وضعیت اقتصادیشان مرتبط می داند و می گوید: محتوای با کیفیت نیازمند نیروی انسانی، ابزار و کاغذ باکیفیت است، ولی در این موارد خلاء وجود دارد.در چنین شرایطی طبعاً کیفیت هم پایین می آید. افرادی را می شناسم برای اینکه بتوانند پول کاغذ را دریافت کنند، یک تنه 4 روزنامه را با محتوای غیرتولیدی منتشر می کنند. این چه نفعی برای جامعه مطبوعات دارد؟ وقتی مصالح و ابزار خوب وجود ندارد، شما نمی توانید توقع ساختن خانه ای محکم و زیبا را داشته باشید. از طرفی به دلیل نبود احزاب، روزنامه ها بار آن ها را بر دوش می کشند. همه این مسائل مانند یک پازل است و نمی توان یکی را از بقیه جدا کرد. به عبارتی وقتی جامعه در بسیاری از حوزه ها بحران زده است طبعاً مطبوعات اش هم بحران زده می شود. شما نمی توانید در یک مرداب گلستان بسازید.

این روزنامه نگار پیشکسوت تاکید می کند که دولت باید مانند اغلب کشورها با پرداخت یارانه کاغذ و سایر کمک ها به یاری مطبوعات بشتابد و وضع آن ها از نظر اقتصادی را به آنجا برساند که در پرداخت هزینه ها و بخصوص حقوق خبرنگاران کوچکترین مشکلی نداشته باشند. او روایت می کند: مدتی پیش به یکی از همکاران که در سانه ای دیگر شروع به فعالیت کرده بود، گفتم اگر می خواهی خبرنگارت را با یک ربع سکه یا کارت هدیه نخرند، حقوقش را بالا ببر. خبرنگاران ما الان دستمزد خیلی کمی دارند درحالی که باید دستمزد بهتری داشته باشند. وضعیت بد اقتصادی شان باعث می شود که به ناچار به سمت چند شغله بودن بروند و این در کیفیت کار خبری شان تاثیر منفی دارد.

قطبی آفت بزرگ مطبوعات را در درجه اول خودسانسوری و بعد از آن، عدم درک شرایط کشور از نظر عقیدتی و سیاسی می داند که گاهی به تندروی های زیانبار می رسد و موجب تعطیلی روزنامه ها می شود. او می گوید: در گذشته خبرنگاران از سانسور در مطبوعات گلایه داشتند، اما وقتی برای مدتی سانسور برداشته شد، عده ای نمی دانستند که چکار کنند و عده ای هم تندروی کردند. الان هم مطبوعات و رسانه های ما در اعتراضات اخیر نمی دانستند چگونه کار خبری خودشان را به نحو قابل قبول انجام دهند، این به ضعف آموزش برمی گردد. یعنی خبرنگاران ما آموزش ندیده اند تا در شرایط بحران چگونه عمل کنند. اگرچه در این مسئله خط قرمزهای تعیین شده از سوی حکومت هم نقش دارد ولی مسئله اصلی عدم آموزش خبرنگاران برای فعالیت در مواقع بحرانی است.

او ادامه می دهد: دلایل ضعف آموزش در ایران ریشه دار است. وقتی بودجه کافی برای آموزش وجود ندارد یا فرد آموزش ندیده درآمد بیشتری از آموزش دیده ها دارد، چگونه کسی برای گذراندن دوره های آموزشی رغبت داشته باشد؟ کار خوب جایی می رود که پاداش و تشویق داشته باشد، وقتی آموزش ارزش چندانی ندارد چه توقعی از آن می توانیم داشته باشیم؟

قطبی معتقد است که امروز رسانه ها نیاز مخاطبان شان را به خوبی تامین نمی کنند. او می گوید: رسانه های ما معمولاً متهم به طرفداری از دولت می شوند و حتی اگر خبرنگار بیشترین نقدها را هم به دولت داشته باشد، باز هم باور ندارند و می گویند سوپاپ اطمینان است. به عبارتی، یک بدبینی تاریخی در ایران نسبت به خبرنگاران وجود دارد که بخشی از آن حاصل سانسور از طریق رژیم های مختلف و بخشی هم به دلیل در هم ریختی های فرهنگی است. از طرفی به خبرنگاران آموزش نداده ایم که چگونه با مردم صحبت کنند و حرف هایشان را بازتاب دهند. خیلی وقت ها مردم از ابراز عقیدشان به مطبوعات می ترسند.

او به بیان دلایل عدم تمایل مردم به خرید روزنامه می پردازد و می گوید: این وضع نامناسب به دلایل گوناگون از جمله عافیت طلبی، سانسور، خودسانسوری، افزایش قیمت روزنامه ها و عدم نهادینه شدن روزنامه خوانی برمی گردد. اگرچه افزایش قیمت روزنامه ها در تمایل مردم به خرید آن ها تاثیر دارد، ولی مسئله اصلی عدم نهادینه شدن روزنامه خوانی در مردم از دوران نوجوانی است. خیلی از افرادی که الان روزنامه می خوانند، از قدیم شاهد وجود آن در سبد خرید خانواه هایشان بوده اند. دیگر مسئله مهم توجه به خواست ها و نیازهای مردم است و از طرفی هم باید در گزارش های مطبوعاتی، چند بعدی به موضوع ها نگاه کرد. یعنی علاوه بر سخن مسئولان، مردم و کارشناسان هم باشند تا گزارش جامع تر شود.

با این اوصاف مطبوعات باید چه مولفه های برای جذب مخاطبان در نظر بگیرند؟ قطبی پاسخ می دهد: باید از کلمات و عبارات تخصصی پرهیز کنند و به طرف خلاصه نویسی و روان نویسی بروند. از طرفی باید تلاش شود تا قیمت روزنامه ها کاهش یابد و علاوه بر رسانه ها باید مسئولان و سایر نهادهای مربوطه هم به فرهنگ سازی روی بیاورند و مطبوعات را به سبد خرید مردم بازگردانند. نکته مهم دیگر، مطبوعات باید خبرنگاران شان را حرفه ای بار بیاورند. در حالی که الان بیشتر خبرنگاران ما به کارمندان روزنامه ها بدل شده اند. از طرفی رسانه ها هم باید به افراد حرفه ایشان این بها را بدهند تا خبرنگاران نوآموز را به صورت حرفه ای تربیت کنند.

این روزنامه نگار ارشد تاکید می کند: از فضای مجازی در ایران به دلیل در دسترس بودن، فراگیر بودن و سهل الوصول بودن استقبال شده است. ولی باید دقت داشته باشید که این فضا هویت ندارد، ولی روزنامه های کاغذی به دلیل داشتن مدیرمسئول، سردبیر، خبرنگار و در کل شناسنامه دار بودن، معتبرتراند و بیشتر از فضای مجازی مورد اعتماد و اطمینان مردم هستند. به همین دلیل معتقدم الان در یک دوره گذار هستیم. اگرچه مطبوعات ما در فضای مجازی در حال عقب نشینی هستند، ولی مطمئناً این روند موقتی است، چون روزنامه های اینترنتی در آینده نمی توانند روزنامه های کاغذی را از میان ببرند، بلکه تجربه کشورهای صنعتی پیشرفته نشان می دهد که روزنامه های کاغذی در سال های آینده نیز همچنان منتشر خواهند شد.

∗ مطالب ما را در کانال تلگرامی شفقنا رسانه (mediashafaqna@) دنبال کنید.
∗ نقد و نظر و سوژه های خود را از طریق ارتباط با ادمین کانال (shafaqnamedia_admin@) به ما بگویید.

انتهای پیام

fa.shafaqna.com

شفقنا در شبکه های اجتماعی: توییتر | اینستاگرام | تلگرام

علی متقیان مدیرعامل ایسنا در نشستی که با حضور اعضای شورای عالی انقلاب فرهنگی و با موضوع بحث و بررسی فعالیت کمیسیون هنر و معماری در شورای عالی انقلاب فرهنگی در محل این خبرگزاری برگزار شد، در ابتدای سخنانش با ابراز خرسندی از برگزاری این نشست به میزبانی ایسنا، سالگرد تبدیل ستاد انقلاب فرهنگی به شورای عالی انقلاب فرهنگی را نیز تبریک گفت.

متقیان در این زمینه یادآور شد: ستاد عالی انقلاب فرهنگی در خرداد سال 59 به دستور امام راحل تاسیس شد و جهاد دانشگاهی هم مولود انقلاب فرهنگی است؛ ما (ایسنا) هم زاده این تشکیلات هستیم. در سال 64 ستاد انقلاب فرهنگی به شورای عالی انقلاب فرهنگی تبدیل شد و در آذر ماه 64 سالگرد تاسیس شورای عالی انقلاب فرهنگی را جشن گرفتیم.

وی در ادامه به معرفی فعالیت ها و دستاوردهای خبرگزاری دانشجویان ایران که در آغاز دهه سوم فعالیت خود قرار دارد، پرداخت و گفت: 16 آذر 78 آغاز فعالیت ایسنا بود و در 16 آذر امسال جشن 20 سالگی ایسنا را برگزار کردیم و به دهه سوم فعالیت این خبرگزاری وارد شدیم. در 20 سال قبل که خبر در انحصار چند روزنامه یا یک خبرگزاری و صداوسیما بود، دانشجویان و جهاد دانشگاهی در راستای فعالیت های فرهنگی طرحی را ارائه کردند که مورد توجه جامعه رسانه ای کشور قرار گرفت و خوشبختانه موفق شد ظرف مدت کوتاهی رشد و توسعه پیدا کند.

مدیرعامل ایسنا اضافه کرد: این خبرگزاری مبنای فعالیت خود را با کار دانشجویان آغاز کرد تا از این طریق دانشجویان در حین تحصیل بتوانند با مشکلات جامعه آشنا شوند و در فضای کار قرار بگیرند. خوشبختانه در مدت کوتاهی آنچنان رشد و جایگاهی برای خود پیدا کرد که مرحوم استاد معتمدنژاد در وصف ایسنا می گوید، اطلاع رسانی در جمهوری اسلامی به دو قسمت تقسیم می شود؛ قبل از تاسیس ایسنا و بعد از تاسیس ایسنا. با این خبرگزاری یک تحول و نقطه عطفی در خبرگزاری های کشور ایجاد شد.

علی متقیان در ادامه دانشجویی بودن را یکی از امتیازهای ایسنا برشمرد و تاکید کرد که همچنان پس از گذشت 20 سال این ویژگی حفظ شده است.

او اضافه کرد: 90 درصد خبرنگاران ما دانشجویانی هستند که در دانشگاه تحصیل و کار خبری می کنند. با این تفاوت که مدیران میانی و دروازه بانان خبر از ویژگی دیگری برخوردار هستند و آن ثبات مدیریتی است. عمده مدیران در ایسنا سابقه بیست ساله دارند و مدیران میانی سابقه بالای 10 سال دارند. در این سال ها مدیرعاملان زیادی در ایسنا حضور پیدا کرده اند اما بنده در سال 89 که به این خبرگزاری آمدم و در سال 90 رفتم و مجددا در سال 93 برگشتم، تمام مدیران ارشد و میانی که در سال 89 در این خبرگزاری فعالیت داشتند در سال 93 هم حضور داشتند و اکنون که در سال 98 هستیم ثبات مدیریتی را حفظ کرده ایم. بدنه دانشجویی و ثبات مدیریتی یکی از نکاتی است که باعث موفقیت ایسنا شده است.

وی سپس خاطرنشان کرد: نکته دیگر این است که تمام پرسنل و خبرنگاران ایسنا را خودمان آموزش داده ایم و خبرنگاری نداریم که در جای دیگری آموزش دیده باشد. تمام خبرنگاران با خط مشی و تربیت ایسنا بدون هیچ گونه وابستگی تربیت شده اند. نکته دیگر اینکه ما به هیچ جناح سیاسی وابستگی نداریم و از نظام جمهوری اسلامی دفاع می کنیم که شامل تمام ارکان نظام است و برای ما یک رکن با سایر رکن ها تفاوتی ندارد. وابسته به نهاد انقلابی جهاد دانشگاهی هستیم و همین امر حضور ما را در دانشگاه ها پررنگ تر کرده است.

متقیان افزود: در خبر، صداقت، امانتداری، درست نویسی و صحت خبر را در رأس کار قرار داده ایم. با اطمینان به شما استادان بزرگوار اعلام می کنم اگر خبری را در ایسنا دیدید، با اطمینان تمام آن خبر را پذیرا باشید. شاید خبری را منتشر نکنیم اما آنچه منتشر می کنیم خبر درست و صحیح است. ما سخنان یک گوینده را عین کلام او منتشر می کنیم نه اینکه با تفکرات سیاسی و دلخواه خودمان به نفع خودمان آن را تغییر بدهیم. امانتدار خبر هستیم و همین امر باعث پرمخاطب تر شدن ایسنا شده است. بین خبرگزارهای رسمی از اعتبار خبری خاصی برخوردار هستیم و بیشتر مراجعه استفاده خبر در مطبوعات و سایت ها از ایسنا است. اگر در یک سال جمع کنیم، شاید یک ماه ما دوم شده باشیم وگرنه در اغلب موارد و در برآیند کلی، به عنوان اولین خبرگزاری مطرح هستیم. خداوند به ما لطف کرده و این اعتماد خبری را به ما داده است.

در ادامه اسماعیل آذر پژوهشگر و نویسنده با تایید سخنان مدیرعامل ایسنا، ادامه داد: بنده تاکنون چندین مصاحبه در اتاق جلسات و نشست های ایسنا داشته ام و برای دریافت خبر همیشه ابتدا به سراغ خبرگزاری ایسنا می روم. تمام افراد اینجا مانند یکدیگر، مهربان هستند و با فراغ بال صحبت های ما را منتشر می کنند.

مجید فروغی مدیر روابط عمومی معاونت امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز با تقدیر و تشکر از فعالیت های ایسنا و خصوصا مدیریت و اعضای اداره فرهنگی و هنری این خبرگزاری، گفت: حوزه فرهنگ و هنر از ابتدا در این خبرگزاری شکل گرفت و ما شاهد این بودیم که همیشه با اخلاق حرفه ای و با رعایت اصول اخلاق، این خبرگزاری به فرهنگ و هنر پرداخته و به همین دلیل از فعالیت ایسنا تقدیر و تشکر می کنیم.

محمد خزایی فعال سینمایی و یکی از اعضای کمیسیون هنر و معماری شورای عالی انقلاب فرهنگی در ادامه با تایید صحبت های مدیرعامل ایسنا یادآور شد: اینکه مدیران ایسنا از قدیمی ها و باسابقه های ایسنا هستند، کاملا صحیح است. مدیرانی که از دوران دانشجویی در این خبرگزاری فعالیت داشته و اکنون به سطح مدیران رده بالای ایسنا رسیده اند و همین امر از دلایل موفقیت ایسنا است؛ چراکه آنها حوزه و نیروهای خود را می شناسند و با آنها مراودات بهتری دارند. بچه های ایسنا، سرمایه خوبی در حوزه ی فرهنگی هستند. به مدیریت ایسنا تبریک می گوییم چراکه ایسنا در سال های اخیر جهش های خوبی در حوزه تولید خبر داشته و به مصاحبه شوندگان خود امنیت خاطر روانی داده است. پر مخاطب بودن از شاخص های مهم این خبرگزاری است. اگر به رسانه های مکتوب مراجعه کنیم بعضا می بینیم که با ذکر منبع یا بدون ذکر منبع از خبرهای ایسنا استفاده کرده اند و این شاخص خوبی برای این خبرگزاری محسوب می شود.

مجتبی آقایی عکاس و مدیر فرهنگی در ادامه این جلسه با یادی از ابوالفضل فاتح اولین مدیرعامل ایسنا گفت: ایسنا اخلاق حرفه ای دارد و همواره در عرصه خبر وفادار است. ایسنا در بخش اخلاق و سلامت حرفه ای عمل می کند. متاسفانه اکنون می بینیم تریبون در دست برخی از افراد است که از آن سوء استفاده می کنند اما دوستان ایسنایی مطلقا این کار را انجام نمی دهند. فضای حرفه ای و اخلاق حرفه ای را در ایسنا همواره شاهد هستیم. امیدواریم این فضا هر روز بیشتر در جریان رسانه ای ما شکل بگیرد. خوشبختانه همیشه شاهد سلامت خبری در ایسنا بوده ایم.

محمدعلی خبری عضو کمیسیون هنر و معماری شورای عالی انقلاب فرهنگی در ادامه با مطرح کردن دغدغه ای در حوزه فرهنگ و هنر دانشجویی کشور، گفت: طبق آمار از سال 65 تا 95 در حوزه هنر سه میلیون و 22 هزار فارغ التحصیل رشته های گوناگون داشته ایم؛ یعنی سالی 100 هزار نفر. ما به عنوان جهاد دانشگاهی و ایسنا می توانیم در این حوزه اتفاق بزرگ و عظیمی را رقم بزنیم. امکانات لازم برای بروز خلاقیت در سطح کشور و دانشگاه ها برای دانشجویان هنر وجود ندارد اما می بینیم که خانواده ها و جوانان نسبت به رشته های گوناگون هنر استقبال زیادی دارند. اگر قرار است دانشجویان هنر به مسیری برسند خبرگزاری ایسنا می تواند اتفاقات و مسائل خوبی را در این عرصه رقم بزند. ما می توانیم به مسائل و اندیشه های آنها بپردازیم. جدای از خبرهای ساده ای که در این رابطه منتشر می شود ما می توانیم با اینها رفت و آمد کنیم و آنها در سال های آینده مخاطبان دائمی ما باشند. در اثربخشی و دروازه بانی خبر می توانیم با اینها ارتباط برقرار کرده و به اثربخشی آنها سمت و سو بدهیم که مطابق با نیازهای جامعه و نظام فعالیت کنند. آنها در آینده، هنرمندان و هنرشناسان جامعه خواهند بود و باید اتفاقی را رقم بزنیم که از استعداد آنها حمایت کنیم. این وظیفه جهاد دانشگاهی و خبرگزاری دانشجویان ایسنا است که هم سبب رونق تولید هنر و هم باقیات و صالحات برای فرهنگ کشور می شود.

محمدرضا جعفری جلوه از اعضای کمیسیون هنر و معماری شورای عالی انقلاب فرهنگی در ادامه با بیان اینکه ذات دانشجویی خبرگزاری ایسنا موجب شادابی، جوانی و اثرگذاری این خبرگزاری شده است، گفت: یکی از رمزهای موفقیت ایسنا وسعت مخاطبان آن است که این امر در چهار ویژگی حفظ شده است و آن چهار ویژگی عبارتند از: ثبات قدم، اخلاق حرفه ای و صمیمیت، وسعت نگاه و اعتدال بخشی میان فرهنگ و سیاست؛ اینها دلایلی است که این مجموعه را مجموعه ای مؤثر معرفی می کند.

مدیر شبکه دو سیما سپس بیستمین سالگرد تاسیس ایسنا را تبریک گفت و افزود: از همکارانی که سالیان سال در این خبرگزاری با آنها در ارتباط بوده ام و همواره موثر، کارآمد و کارساز بوده اند، تشکر می کنم. برای ایسنا مهم نیست چه دولتی و سیاستی در رأس کار باشد، ایسنا با مدیران حوزه های مختلف کشور ارتباطی تنگاتنگ دارد.

رسانه بیش از آنکه مولد باشد، راوی است

علیرضا بهرامی مدیر اداره اخبار فرهنگی و هنری ایسنا در ادامه با تشکر از سخنان مطرح شده، خاطرنشان کرد: ما نبودیم، اگر نبود حضور و فعالیت های این همه سال ادامه دار دوستانی که در این جلسه جمع و از نیکان جامعه هستند. از آغاز فعالیت در خدمت بزرگواران این جمع در کسوت های مختلف بوده ایم و مسیری را با هم طی کرده ایم.

وی گفت: شما استادان بهتر از هر کسی می دانید برخلاف نظر خیلی ها، اکنون اولویت با کار فرهنگی است. در خیلی از مناسبت های جامعه برخورد مناسبی نسبت به فرهنگ صورت نمی گیرد. آنهایی که به حوزه فرهنگ و هنر مومن و آگاه و وفادار هستند این را می دانند که اکنون فرهنگ باید در اولویت جامعه ما باشد.

بهرامی با تایید صحبت های محمد علی خبری، در عین حال گفت: البته درباره این موضوع باید این نکته را مد نظر قرار بدهیم که رسانه بیش از آنکه مولد باشد، راوی است. ما در جنبه روایت سعی می کنیم که توجه بیشتری نسبت به موضوع های دانشجویی هنر داشته باشیم. اکنون در نهادهای مرتبط با دانشجویان هنر، از جمله جهاد دانشگاهی و وزارت علوم در این زمینه ها چه حرکت هایی انجام می شود که ما راوی آن ها نیستیم؟ در چند دوره در جهاددانشگاهی شاهد این هستیم که فرهنگ از اولویت نه تنها خارج، بلکه به زعم بنده تضعیف شده است. وزارت آموزش عالی ما کلا تمایل ندارد که فعالیت جمعی در دانشگاه ها انجام شود. این ها نهادهایی هستند که باید مولد باشند و ما راوی آن ها.

بهرامی در ادامه مبحث لزوم توجه به مقوله فرهنگ، تصریح کرد: وزارت ارشاد در زمینه فعالیت دانشجویی رویکردی ندارد. وزارت بهداشت هم یک رویداد فرهنگی در حوزه ادبیات داشت که در زمان تغییر وزیر، به تخلف متهم شد. با همکاری ایسنا و جهاد دانشگاهی جشنواره شعر دانشجویی با تلاش های زیادی برگزار شده اما برخی دانشگاه ها از جهاد دانشگاهی برای اجاره سالن هزینه دریافت می کنند. این ها برای آن خیل عظیم دانشجویان مورد اشاره شما در رشته های هنری، پیام دلگرم کننده ای ندارند.

در ادامه ویدئوی حضور اعضای کمیسیون هنر و معماری شورای عالی انقلاب فرهنگی در ایسنا را می توانید مشاهده کنید:

انتهای پیام

به گزارش ایکنا ، حجت الاسلام والمسلمین حسن روحانی، رئیس جمهور، روز یکشنبه 17 آذرماه 98، لایحه بودجه کل کشور در سال آینده را تقدیم مجلس شورای اسلامی کرد. سقف بودجه سال آینده کل کشور حدود 1988 هزار میلیارد تومان است. در این گزارش بنا داریم وضعیت اعتبارات فرهنگی در بخش بودجه عمومی را مورد بررسی قرار دهیم.

همچنین، منابع بودجه عمومی دولت از لحاظ درآمدها و واگذاری دارایی های سرمایه ای و مالی و مصارف بودجه عمومی دولت از حیث هزینه ها و تملک دارایی های سرمایه ای و مالی ، بالغ بر پنج میلیون و ششصد و سی و هشت هزار و دویست و نود و سه میلیارد چهل و نه میلیون (000، 000، 049، 293، 638، 5) است که بخش اعتبارات فرهنگی آن در فصول ده گانه شامل امور خدمات عمومی ، امور دفاعی – نظامی ، امور قضایی ، امور اقتصادی ، محیط زیست ، مسکن، عمران و شهرسازی و روستایی ، سلامت ، فرهنگ ، تربیت بدنی و گردشگری ، آموزش و پرورش و رفاه اجتماعی آمده است.

علاوه بر این، بودجه بخش قرآنی و به ویژه صندوق مشارکت توسعه فرهنگ قرآنی و همچنین اعتبارات فرهنگی کشور، هر سال با روند کاهشی مواجه بوده است. این کاهش گاهی شدید و گاهی اندک بوده، اما مجموع اعتبارات فعالیت های قرآنی و همچنین بخش فرهنگی در بودجه عمومی در لایه بودجه سال 99 به شدت کاهش داشته است.

البته کم توجهی به بخش فرهنگی با توجه به نقش مهمی که در هر جامعه ای دارد شاید به دلیل تحریم های اقتصادی و کاهش منابع مالی دولت نیز باشد اما تجربه چند سال اخیر در زمینه اعتبارات فرهنگی نشان می دهد که دولت نگاه حداقلی به این بخش دارد و بخش دینی و فرهنگی از جمله اولویت های دولت نبوده است . در ادامه اعتبارات بخش های مختلف فرهنگی و مذهبی در بخش بودجه عمومی را مورد ارزیابی قرار می دهیم.

اعتبار بخش امور خدمات عمومی در لایحه بودجه سال 1399 به میزان 169423217 میلیون ریال، اعتبار بخش امور دفاعی - نظامی به میزان 705424900 میلیون ریال، اعتبار بخش امور قضایی در این لایحه به میزان 146772829 میلیون ریال، اعتبار بخش امور اقتصادی 330066813 میلیون ریال، اعتبار بخش امور محیط زیست در این لایحه به میزان 9245824 میلیون ریال، اعتبار بخش امور مسکن، عمران و شهرسازی 55074553 میلیون ریال، اعتبار بخش امور سلامت 664185175 میلیون ریال، اعتبار بخش فرهنگ، تربیت بدنی و گردشگری ، در این لایحه به مبلغ 92500149 میلیون ریال، اعتبار بخش آموزش و پرورش 908882800 میلیون ریال و در نهایت اعتبار بخش امور رفاه اجتماعی در لایحه بودجه 99 کل کشور، مبلغ 11115845099 میلیون ریال است.

همچنین جمع امور دهگانه مصوب در بخش بودجه عمومی در سال 1398 کل کشور به میزان 3043605701 میلیون ریال و در لایحه بودجه سال 1399 به مبلغ 3383160369 میلیون ریال بوده است که درصد تغییر آن 11/16 درصد است. جمع امور فرهنگ، تربیت بدنی و گردشگری، مصوبه سال 98 به میزان 75198924 میلیون ریال و در لایحه سال 99 به مبلغ 92500149 میلیون ریال است که رشد 23 درصدی داشته است.

بر اساس این گزارش، سهم امور فرهنگ از امور دهگانه مصوب سال 1398 به میزان 2/5 درصد و در لایحه سال 1399 به میزان 2/8 درصد است.البته هرچند که این اعتبارات اندک بر روی کاغذ برای بخش فرهنگی در نظر گرفته شده اما در عرصه تخصیص هم معمولاً بخش زیادی از آن تخصیص پیدا نمی کند. این وضعیت را هر ساله در زمینه اعتبارات قرآنی شاهد هستیم که اگر برای مثال بالغ بر 300 میلیارد تومان برای مجموعه بخش های قرآنی یا 100 میلیارد تومان برای صندوق مشارکت توسعه فرهنگ قرآنی در نظر گرفته می شود اما در طول سال در بهترین حالت ممکن، تنها 10 میلیارد تومان آن اختصاص پیدا می کند و این قطعاً با اهداف عالیه نظام جمهوری اسلامی ایران در زمینه توسعه فعالیت های فرهنگی و دینی و قرآنی در تضاد است.

بودجه مصوب فصل دین و مذهب در بخش عمومی لایحه بودجه در سال 98 نیز 20397968 میلیون ریال و در لایحه سال 99 به میزان 18853982 میلیون ریال است که با کاهش 7/6 درصدی مواجه شده است. لازم به اشاره است که سهم فصل دین و مذهب از امور فرهنگ در سال 98 به میزان 27 درصد از کل آن بوده که در این رقم در لایحه بودجه 99 به 20/4 درصد رسیده است. مجموع اعتبارات قرآنی مصوب (اختصاصی و شورای توسعه) در سال 1398 به میزان 3360000 میلیون ریال و در لایحه سال آینده 215 میلیارد تومان است که با کاهش 36 درصدی مواجه شده است. این در واقع مهم ترین بخش از کاهش اعتبارات قرآنی در سال جاری است که البته امید است با اعتراض و رایزنی اعضای فراکسیون قرآن، عترت و نماز مجلس شورای اسلامی، شاهد افزایش آن و کاهش انتقادات فعالان قرآنی باشیم.

سهم برنامه های قرآنی از فصل دین و مذهب مصوب سال 98 نیز 16/5 درصد و در لایحه سال آینده 7/6 درصد است. همچنین لازم به اشاره است که سهم فرهنگ از بودجه عمومی کل کشور تنها حدود 1/7 درصد است و این رقم واقعاً برای کشوری که دین و مذهب در رگ و پی مردمان آن جریان دارد و حمایت از این بخش از ضروریات و خواسته های اساسی مردم آن است، نگران کننده است.

لازم به توضیح است که اعتبارات قرآنی شامل تمام ردیف برنامه هایی که نام قرآن در آن ذکر شده و اعتبارات ردیف صندوق مشارکت توسعه فرهنگ قرآنی است.

نتیجه گیری

مسلم است که نگاه حداقلی دولت به بخش دینی و فرهنگی و کاهش اعتبارات این بخش، تبعات خود را بر سایر بخش ها نیز نمایان خواهد کرد. تجربه نشان داده که هرگاه دولت های مختلف در ایران با کمبود منابع مالی یا کسری بودجه مواجه می شوند برای جبران آن، د یواری کوتاه تر از بخش دینی و قرآنی و فرهنگی پیدا نمی کنند ؛ لذا اعتبارات این بخش و همچنین بودجه های عمرانی به صورت سالانه کاهش پیدا می کند.

این وضعیت باعث تعطیلی بسیاری از مؤسسات و فعالیت های قرآنی نیز خواهد شد و قطعاً با چنین ساختار بودجه ریزی، نمی توان انتظار داشت که اهداف نظام در زمینه فرهنگی و مطالبات رهبر معظم انقلاب در این زمینه محقق شود. لذا امیدواریم که مسئولان مربوطه و به ویژه در سازمان برنامه و بودجه کل کشور توجه جدی تری به اعتبارات بخش های دینی و فرهنگی به عنوان یکی از مهم ترین ضروریات در کشور داشته باشند.

انتهای پیام

به گزارش خبرنگا ر گروه مسجد و کانون های مساجد خبرگزاری شبستان ، حجت الاسلام والمسلمین دکتر حبیب رضا ارزانی عصر امروز (سه شنبه، سوم دی ماه) در برنامه زنده فرمول شبکه یک سیما حضور یافت و به ارایه فعالیت های کانون های فرهنگی هنری مساجد کشور پرداخت.

حجت الاسلام ارزانی در پاسخ به سوال مجری این برنامه در مورد استقبال مردم از مساجد اظهار کرد: ما در این زمینه آمار دقیقی نداریم ، در کشور 80 هزار مسجد وجود دارد که از این میان حدود 50 هزار مسجد فعال هستند و در کنار این مساجد فعال کشور 25 هزار و 262 کانون فرهنگی هنری فعالیت می کنند.

وی با اشاره به اینکه 30 هزار مسجد هم مساجد خاموش(غیرفعال) هستند ، گفت: این مساجد یا امام جماعت ندارند و یا به دلیل همجواری با مساجد دیگر غیرفعال شده اند.

رییس ستاد هماهنگی کانون های فرهنگی هنری مساجد کشور تصریح کرد: در بسیاری از روستاها با مدارس تعطیل مواجه هستیم، یعنی زمانی آن روستا سکنه ای داشته و در آن مدرسه ساخته شده است و امروز به دلیل نبود جمعیت ساکن در آن روستا، نیاز به مدرسه در آنجا نیست. این موضوع یکی از بحث های مطرح شده در آموزش و پرورش است که در کاربری چنین مدارسی تغییر داده شود.

وی ادامه داد: مساجدی را که فعال نیستند هم می توان فعال کرد، زیرا بسیاری از این مساجد مشکل نبود روحانی دارند، که با اعزام روحانی به آن روستا و منطقه دورافتاده آن مساجد رونق می یابند.

نحوه تاسیس کانون فرهنگی هنری در مساجد

حجت الاسلام ارزانی با اشاره به روند تاسیس کانون های فرهنگی هنری در مساجد گفت: هر مسجدی که علاقه مند به ایجاد کانون فرهنگی هنری است، روحانی یا هیئت امنای مسجد درخواست تاسیس کانون را به ستاد هماهنگی کانون فرهنگی هنری مساجد استان مربوطه ارایه می دهند، یا امام جماعت خود را به عنوان مدیر کانون معرفی و یا شخصی را انتخاب می کند و سپس حکمی برای وی به عنوان مدیر کانون فرهنگی هنری مسجد صادر می شود.

رییس ستاد هماهنگی کانون های فرهنگی هنری مساجد کشور در ادامه به فعالیت سامانه بچه های مسجد به نشانی https://bachehayemasjed.ir) ) نیز اشاره کرد و گفت: در این سامانه مشخصات و موقعیت جغرافیایی کانون های فرهنگی هنری مساجد سراسر کشور ذکر شده است.

وی با بیان اینکه مساجد کارکردهای متعددی دارند، تصریح کرد: در صدر اسلام مساجد محلی برای تجمع مسلمین، آموزش و بسیاری از فعالیت های اجتماعی بوده است، اما در دوره ای، بسیاری از این کارکردها به خارج مسجد منتقل شد.

حجت الاسلام دکتر ارزانی با بیان اینکه امروز فعالیت های فرهنگی هنری در جوار مساجد با رویکرد دینی انجام می شود، اضافه کرد: به عنوان مثال در داخل مسجد هر سرودی را نمی توان اجرا کرد، باید سرود انقلابی و مذهبی و اسلامی در مساجد اجرا شود، تلاش ما در این راستا است که در مساجد فعالیت های فرهنگی هنری رنگ و لعاب دینی به خود بگیرد.

این مشاور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی اساس هدف کانون های فرهنگی هنری مساجد را جذب نوجوانان و جوانان به مساجد دانست و تصریح کرد: ما معتقدیم که فضای مساجد انسان را به راه راست هدایت می کند.

فعالیت دو هزار امام جماعت به عنوان مدیر کانون فرهنگی هنری

حجت الاسلام ارزانی با بیان اینکه از میان بیش از 25 هزار کانون فرهنگی هنری مسجد، تنها دو هزار امام جماعت مدیر کانون هستند، تاکید کرد: مابقی مدیران کانون های فرهنگی هنری مساجد از بین خواهران و افراد غیرروحانی هستند که البته مدیران کانون های فرهنگی هنری بازوی روحانی مسجد در حوزه های فعالیت های فرهنگی هنری محسوب می شوند.

وی به طراحی زیست بوم رویداد ملی فهما( فرهنگ هنر مساجد ایران) اشاره کرد و گفت: با توجه به بیانیه مقام معظم رهبری در سال گذشته و طرح تمدن نوین اسلامی، ما با اندیشمندان حوزوی و دانشگاهی در مورد تحقق تاکیدات مقام معظم رهبری تبادل نظر انجام دادیم و در نهایت اقدام به طراحی زیست بومی برای ارایه فعالیت های فرهنگی هنری کانون های مساجد کردیم.

وی به روز رسانی برنامه های مسجد را عامل مهمی در رونق مساجد دانست و ادامه داد: معتقدیم در مساجد باید با ابزارها و شیوه های نوین اقدام به جذب اقشار مختلف به مسجد کرد و زیست بوم رویداد ملی فهما نیز به دنبال به روزکردن فعالیت های مساجد است.

رییس ستاد هماهنگی کانون های فرهنگی هنری مساجد کشور بیان کرد: هشت عرصه فعالیتی همچون قرآن و عترت، فضای مجازی، کتاب و کتابخوانی، اوقات فراغت، خلاقیت و نوآوری، پاسداشت مناسبت های مذهبی و رسانه محورهایی هستند که لازم است کانون های فرهنگی هنری مساجد فعالیت ها و برنامه هایی را که انجام داده اند در سامانه بچه های مسجد ثبت کنند.ضمن اینکه در ذیل این هشت عرصه، 18 برنامه نیز تعریف شده است.

وی تاکید کرد: در صورتی که کانون های فرهنگی هنری در این عرصه ها فعالیت نداشته باشد، به نوعی ما به آن کانون کمک می کنیم که در آن عرصه ها برنامه ریزی و برنامه اجرا کنند برای کانون های فرهنگی هنری که در عرصه های اعلام شده، فعال هستند، در سامانه بچه های مسجد امتیاز در نظر گرفته شده است.

معرفی پایتخت فرهنگ و هنر مساجد ایران در شب ولادت حضرت زهرا(س)

رییس ستاد هماهنگی هنری مساجد کشور تاکید کرد: امتیازات کانون های فرهنگی هنری مساجد در استان ها جمع و استانی که بالاترین امتیاز را کسب کند، همزمان با سالروز ولادت حضرت فاطمه(س) و امام خمینی(ره) به عنوان پایتخت فرهنگ هنر مساجد ایران معرفی می شود.

وی به دیگر محاسن طراحی این سامانه اشاره و خاطرنشان کرد: علاوه بر این، کانون های فرهنگی هنری مساجد سراسرکشور که در رشته های مشترک فعالیت می کنند، از دورترین نقطه تا استان های برخوردار از طریق این سامانه با یکدیگر مرتبط و زمینه مشارکت آنها فراهم می شود.

دکتر ارزانی در پایان خاطرنشان کرد: مهلت ثبت فعالیت کانون های مساجد کشور در سامانه بچه های مسجد https://bachehayemasjed.ir) ) 25 دی ماه جاری است.

پایان پیام/ 40

به گزارش هنرآنلاین به نقل از روابط عمومی موسسه نمایشگاه های فرهنگی ایران، در هجدهمین دوره نمایشگاه کتاب کرمان 496 ناشر داخلی، بین المللی و الکترونیک در 3 سالن 96 هزار 885 عنوان کتاب را در محل دائمی نمایشگاه های بین المللی کرمان به علاقه مندان عرضه می کنند.

9 کتاب فروشی از استان در قالب طرح "همراه" با ستاد برگزاری نمایشگاه تعامل و همکاری خواهند داشت. برای این نمایشگاه مبلغ 650 میلیون تومان بن کارت یارانه ای الکترونیکی خرید کتاب در نظر گرفته شده است که از طریق بانک عامل مستقر در نمایشگاه با ارائه کارت ملی به بازدیدکنندگان ارائه می شود. بن های توزیع شده تا سه هفته پس از اتمام نمایشگاه در کتاب فروشی های منتخب، دارای اعتبار خرید خواهند بود.

در مدت یک هفته برگزاری این رویداد فرهنگی، برنامه های جنبی مختلفی در نظر گرفته شده است که می توان به برگزاری نشست های تخصصی با محوریت کتاب و کتاب خوانی، نمایش تابلوهایی درباره بیانیه گام دوم انقلاب، رونمایی از تازه های نشر استان، مراسم تقدیر و تشکر از دست اندرکاران حوزه کتاب، ایستگاه نقاشی و سرگرمی برای کودکان و نوجوانان، نشست های تخصصی در حوزه سبک زندگی و آسیب های اجتماعی، شب شعر و... اشاره کرد.

هجدهمین نمایشگاه کتاب استان کرمان از تاریخ 7 تا 13 دی ماه از ساعت 09:30 تا 20 پذیرای علاقه مندان به کتاب و کتاب خوانی خواهد بود.

سپهرغرب، گروه گردشگری - شکیبا کولیوند: این روزها خبر امیدوارکننده ثبت جهانی سنندج به عنوان شهر خلاق موسیقی در کنار خبر ناراحت کننده و غم بار مرگ دو برادر کولبر با سنین پایین قرار گرفته است؛ به راستی مگر کردستان جزئی از ایران نیست؟ پس چرا حال که موقعیت گردشگری در آن فراهم شده و ارمغانش می تواند اشتغال زایی باشد، گام هایمان در راه پیشبرد اهدافمان سست است و فکری به حال جوانان این دیار با مردمان غیورش نمی کنیم؟

گردشگری مبتنی بر موسیقی، تلفیقی از دو تفریح جذاب است که در سراسر دنیا طرفداران بسیاری دارد؛ امروزه اکثر کشورهای توسعه یافته پیوند عمیقی بین گردشگری و موسیقی ایجاد کرده اند.

استان های کردنشین به ویژه کردستان به سبب دارا بودن فرهنگ فولکلور، زبان، پوشش خاص، موسیقی منحصربه فرد و آیین های خاص، می توانند مأمنی برای توسعه جشنواره ها و اجرای موسیقی محلی و اصیل قوم کُرد باشند.

موسیقی به عنوان یک جاذبه، معرف وضع معیشت، سبک زندگی و محملی برای پیام ها و انگیزه های سفر، پیوندی ذاتی با گردشگری دارد؛ در ساده ترین سطح رویدادها و اجراهای صحنه ای موسیقی تقریباً پای ثابت تمامی گونه های گردشگری فرهنگی هستند و حال که ثبت جهانی سنندج به عنوان شهر خلاق موسیقی را شاهدیم، می توان پای صحبت های اهل هنر و موسیقی نشست و با نیازسنجی قدم در وادی برنامه ریزی ها و سیاست گذاری های متناسب با آن ها گذاشت و چرخ زنگ زده اقتصاد کردستان را که روزگاری با کالاهای عرضه شده در بانه، سقز، مریوان و سروآباد تکان می خورد و این روزها با کولبری! این بار با موسیقی و فرهنگ و هنر روغن کاری کرد.

جوانانش را که یا تن به راهی شدن در کوه و کمر داده اند و یا از آن شهر مهاجرت کرده اند را بار دیگر پای سفره گردشگری نشاند و با موسیقی که همانا در رگ و خون مردمان کردزبان این دیار جریان دارد، اشتغال پایدار را نوید داد.

در نوشتارهای پیشین برنامه ریزی های مربوط به اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان کردستان را شنیدیم؛ پس از آن گفت وگوها به سمت مدیران مربوطه در فرهنگ و ارشاد استان کردستان و مدیرکل حوزه هنری این استان سوق پیدا کرد و حال بر آن شدیم تا برنامه ریزی های شهرداری سنندج به عنوان متولی اصلی ثبت جهانی این شهر در یونسکو و همچنین نیازها و خواسته های رهبر ارکستر فیلارمونیک کردستان و یکی از بنیان گذاران ارکستر را بشنویم، در ادامه همراه ما باشید:

شعبه ای از خانه موسیقی ایران به کردستان می آید

شهردار سنندج در گفت وگو با سرویس گردشگری کردستان بیان کرد: ثبت جهانی سنندج به عنوان شهر خلاق موسیقی از سوی سازمان فرهنگی یونسکو اتفاقی تاریخی برای کردستان است و رسانه ها، هنرمندان این عرصه و مسئولان اجرایی نقش بزرگی در پایداری نام این شهر در فهرست آثار جهانی دارند.

حشمت الله صیدی با بیان اینکه امروز سنندج جهانی شده و صاحب برند است، تصریح کرد: تا زمانی که در این مسند باشم، هر آنچه از دستم برآید با انگیزه و اشتیاق برای این اتفاق تاریخی- فرهنگی انجام خواهم داد؛ چراکه این افتخار بزرگ راحت به دست نیامده است و همه وظیفه داریم برای حفظ آن تلاش کنیم.

این مقام مسئول ادامه داد: یکی از برنامه های ما برای توسعه این دستاورد درخواست از وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی برای ایجاد موزه موسیقی در سنندج است، ضمن اینکه تلاش می شود بخشی در جشنواره های موسیقی برای موسیقی کُردی ایجاد کنیم؛ البته در این میان از ظرفیت انجمن موسیقی ایران که اعلام همکاری کرده، بهره می گیریم.

شهردار سنندج با اشاره به اینکه از هنرمندانی که در این راستا کمک کرده اند تجلیل می شود، اظهار کرد: محور برنامه های شهرداری سمت وسوی موسیقی به خود می گیرد و حتی تلاش داریم محور برنامه های پنج ساله درحال تدوین توسط مجموعه دانشگاه کردستان نیز به این سمت وسو پیش برود.

وی با تأکید بر اینکه شهر خلاق زمینه ای برای فراهم آوردن اندیشه برنامه و اقدام برای شهرهایی است که امکانات بالقوه ای برای خلاقیت و نوآوری دارند، گفت: بخش مهم این تحول متوجه فرصت دادن به عموم مردم برای بهبود زندگی اجتماعی و حل مشکلات اقتصادی است.

صیدی تصریح کرد: شهر خلاق بر ترکیب عناصر مهمی چون استعداد، فناوری و تساهل تأکید دارد و از جنبه اقتصادی با توجه به اینکه معضلاتی وجود دارند که (اغلب مبنای اقتصادی دارند) از آن ها رنج می بریم، ترکیب فرهنگی و اقتصادی برای ارتقای معیشت مردم و کاهش فقر از طریق تحریک خلاقیت های محیطی ضرورت دارد و از آنجا که برنامه ریزی در راستای بهبود وضعیت زندگی شهری از وظایف شوراهای اسلامی و شهرداری ها است، شهرداری سنندج در این مسیر برنامه ریزی هایی دارد.

وی در تشریح بخشی از این برنامه ها چنین گفت: بر آنیم تا زیرساخت های موسیقی را در این شهر فراهم کنیم، بدین ترتیب مرکز خلاقیت هم اکنون در شهرداری سنندج راه اندازی شده و سایت شهرداری را دوزبانه کرده ایم.

این مقام مسئول با بیان اینکه به بهانه های مختلف رویدادهای فرهنگی متنوعی در سنندج درحال اجرا است، به ارتباط تنگاتنگ انجمن موسیقی و موسیقی دانان کردزبان اشاره کرد.

صیدی با تأکید بر این موضوع، عنوان کرد: بر آنیم با این ارتباطات نه تنها خلاقیت ها را به اشتراک بگذاریم، بلکه استعدادها را نیز شکوفا کنیم؛ بدین ترتیب با شبکه شهرهای خلاق دنیا نیز ارتباط گرفته ایم تا شاهد اجرای موسیقی آن ها در سنندج بوده و ما نیز موسیقی کُردی را در آن شهرها اجرا کنیم.

وی در این راستا به برپایی جشن مشترکی بین شهر سنندج و سلیمانیه عراق اشاره کرد و در ادامه به اقدامات مد نظر در آینده ای نزدیک در شهر سنندج پرداخت.

از ایجاد بوستان موسیقی تا راه اندازی مدرسه موسیقی در سنندج

شهردار سنندج از برقراری ارتباط های مؤثر با خانه موسیقی ایران یاد کرد و افزود: در فجر سال جاری برنامه های متنوعی اجرایی خواهند شد، از سویی راه اندازی بوستان موسیقی در پارک سپیدار سنندج یکی از برنامه های شهرداری است که نظیر آن را در سایر شهرها کمتر می توان یافت.

صیدی در ادامه صحبت های خود با بیان اینکه فردی خیّر قرار است مدرسه موسیقی در سنندج بنا کند، تصریح کرد: تالاری در بنیاد رودکی که مشابه تالار وحدت است، ایجاد خواهیم کرد و هم اکنون نیز مجموعه فرهنگی و هنری را ایجاد خواهیم کرد.

وی با اشاره به اینکه یک مجموعه فرهنگی از سوی ارشاد درحال ساخت است و تا سال آینده به اتمام خواهد رسید، یادآور شد: خوشبختانه سایر دستگاه ها و مسئولین استان کردستان به همراه شورای شهر سنندج حامی پروژه شهر خلاق موسیقی هستند.

صیدی در پاسخ به سؤال سپهرغرب مبنی بر علت نداشتن خانه موسیقی در سنندج نیز بیان کرد: خانه موسیقی در ایران یک مورد است، اما می توانیم شعبه ای از آن را به سنندج بیاوریم.

شهردار سنندج در پایان گفت وگو تأکید کرد: این رویداد دستاورد بزرگی است که باید برای حفظ آن تلاش کرد؛ بنابراین از رسانه ها انتظار می رود همکاری و حمایت های خود را برای حفظ و توسعه آن با قوت بیشتری ادامه دهند و دبیرخانه دائمی و مرکز خلاقیت شهرداری از انتقادات و پیشنهاد ها برای بهبود روند حفظ این برند استقبال می کند.

سنندج با هزار دف و ارکستر فیلارمونیک شهر خلاق موسیقی جهان شد

از آنجا که به گفته امین مرادی، رئیس حوزه هنری استان کردستان ویدئویی از اجرای ارکستر فیلارمونیک سنندج نیز ضمیمه پرونده ثبت جهانی سنندج به عنوان شهر خلاق موسیقی به یونسکو ارسال شد و سرانجام یونسکو موافقت خود را براساس مستندات موجود در پرونده، راستی آزمایی میدانی ارزیابان یونسکو از وضعیت سنندج و نفوذ موسیقی در این شهر اعلام کرد و سنندج به عنوان شهر خلاق موسیقی در شبکه شهرهای خلاق یونسکو ثبت جهانی شد، بر آن شدیم تا گفت وگویی با مهدی مرادی، رهبر ارکستر فیلارمونیک کردستان ترتیب دهیم که در ادامه خواهید خواند.

ارکستر فیلارمونیک کردستان (Kurdistan Philharmonic Orchestra) یکی از معدود ارکسترهای فعال موسیقی کلاسیک در ایران است که سال 1384 توسط جمعی از موسیقی دانان در شهر سنندج تأسیس شد.

ارکستر فیلارمونیک کردستان ازجمله مجموعه های فعال حوزه موسیقی استان کردستان است که طی چند سال گذشته برنامه های متعددی را در سنندج و ایام برگزاری جشنواره موسیقی فجر برگزار کرده؛ این گروه در ماه های اخیر علاوه بر اجرای چند برنامه زنده، کارگاه ها و ورک شاپ های تخصصی را با حضور تعدادی از هنرمندان ایرانی و خارجی برگزار کرده است.

هم اکنون رهبری ارکستر برعهده مهدی احمدی، از بنیان گذاران ارکستر بوده است؛ مایستر ارکستر ارسلان کامکار و بیش از 50 نفر نوازنده سازهای موسیقی کلاسیک از اعضای این ارکستر هستند.

جای خالی سالن موسیقی مناسب در سنندج

رهبر ارکستر فیلارمونیک کردستان در گفت وگو با سرویس گردشگری سپهرغرب بیان کرد: نیاز به فراهم کردن زیرساخت هایی همچون سالن های موسیقی، برگزاری جشنواره ها و رویدادهای فرهنگی در کردستان بسیار احساس می شود.

مهدی احمدی با تأکید بر لزوم ایجاد چند سالن موسیقی مجهز و مختص موسیقی در استان کردستان، مطرح کرد: هم اکنون جای خالی یک سالن موسیقی مناسب در سنندج احساس می شود و نیاز است تا سالن هایی مختص موسیقی در این شهر و استان کردستان ایجاد شود.

وی درخصوص وضعیت خانه موسیقی نیز اظهار کرد: می توانیم یک نمایندگی از خانه موسیقی ایران در شهر سنندج داشته باشیم، اما هم اکنون تنها دغدغه ما این بوده که جای سالن موسیقی در سنندج خیلی خالی است.

موسیقیدان یا کولبر؛ مسئله این است

موسیقی در مناطق کردنشین ایران در زندگی روزمره مردم کردستان نفوذ دارد و ساکنان مناطق کردنشین ایران سبک های موسیقایی خاص خود را در شادمانی، عزا و مناسبت ها دارند. آیین های کردی ارتباط تنگاتنگ با موسیقی دارد و شاید به همین دلیل است که خطه کردستان به ویژه شهر سنندج خوانندگان و نوازندگان مطرح و مهمی را به موسیقی ایران و جهان عرضه کرده است؛ اما در این راه مقایسه موسیقیدانی و وارد شدن در عرصه فرهنگ و هنر با کولبری هرگز مقایسه خوبی نخواهد بود، اما به راستی باید دید که چرا در شهری که نامش در زمینه موسیقی جهانی شده و موسیقی، دف و رقص کُردی با خون مردمانش آغشته است، این روزها باید در مسیر کولبری جوانان تحصیل کرده و نوجوانان زیبایش را از دست بدهد؟

آیا نمی توان اقدامات را با برنامه ریزی پیش برد و زودتر آن ها را چنان عملیاتی کرد که به دست آوردن لقمه ای نان باعث نشود که تن پدری زیر یک یخچال فریزر در کوه های سرد و برفی خم شود؟ چرا بودجه های فرهنگی در این استان به سمت وسوی عملیاتی شدن برنامه ها چنان سوق پیدا نمی کنند که هنر به نجات اقتصاد بیاید و بار دیگر رونقش گردشگری احیاگر اقتصاد این دیار باشد؟

به راستی که با کمی درایت و البته احساس مسئولیت پذیری در قبال جوانان و نوجوانان کردستان، می توان اشتغال پایدار را در سایه گردشگری در این دیار چنان رقم زد که دیگر شاهد زندگی تلخ کولبران نباشیم و تنمان با دیدن کوه های کردستان نلرزد... به امید آن روز.

سالن های تئاتر، روزگاری نه چندان دور پیش از ورود ابزار اطلاع رسانی جمعی، مملو از تماشاگرانی بود که برای تماشای هنرنمایی نقش آفرینان تئاتر لحظه شماری کرده و گاهی بارها به دیدن یک نمایش می رفتند.

این روند تا زمان ورود تلویزیون ادامه داشت و با آغاز نمایش های تلویزیونی و سریال ها و فیلم های سینمایی، کم کم این هنرنمایشی دچار کسادی شد و امروز سالن های تئاتر تنها شاهد جمع قلیلی از تماشاچیانی هستند که روزبه روز از تعدادشان کمتر می شود.

امروزه وقتی پای درد دل هنرمندان این عرصه می نشینیم، نداشتن امنیت شغلی، رفاه کاری، دستمزد و حمایت های مالی باعث شده تئاتر قزوین خود، قصه پر غصه ای بر روی صحنه باشد که دیگر مثل گذشته نه تنها رونق چندانی ندارد بلکه پرده اش هم بالا نرود.

این روزها فعالان هنر تئاتر در شهر قزوین که سال ها خاک صحنه را خورده و عاشقانه این هنر را در پیش گرفته اند اوضاع خوبی ندارند و از نبود امنیت شغلی بیش از هر چیزی گلایه می کنند.

با نگاهی به پیشینه تئاتر در این شهر و وجود اساتید بزرگی مانند ساربان، فیض نوروزی، میلانی و لطفی که در میان هنرمندان برجسته کشوری حرفی برای گفتن دارند، جای تأسف است که با حضور این همه اهل فن در عرصه نمایش، قزوین از داشتن حداقل مکان تمرین و اجرای نمایش بی بهره باشد.

خبرگزاری جمهوری اسلامی (ایرنا) مرکز قزوین در همین خصوص میزگردی را به منظور بررسی مسائل و مشکلات تئاتر استان و هنرمندان فعال در این عرصه با حضور کیوان حبیبی رئیس انجمن نمایش استان قزوین و حسن اورازانی، نسرین عجمی، سعید محرابی، نیلوفر ناظری و محمد کشتکار کارگردان، نویسنده و بازیگر تئاتر برگزار کرد.

تئاتر قزوین از مشکلات سخت افزاری رنج می برد

رئیس انجمن نمایش استان قزوین با اشاره به مشکلات سخت افزاری تئاتر استان گفت:مشکل این هنر در قزوین در حال حاضر نداشتن سالن تخصصی و استاندارد و مجهز به امکانات نور، سیستم صوتی و سالن انتظار است که نیازهای مخاطبان را پاسخ دهد و قابلیت اجرای تئاترهایی با ویژگی های استاندارد را داشته باشد.

کیوان حبیبی افزود: سالن تئاتر یک محل مناسب برای تمرین و اجراست که مکان های مختلف فیلمبرداری و نورپردازی(پلاتو) برای آن در نظر گرفته می شود و تماشاگران هنگام ورود به آن آرامش دارند.

این فعال هنری با گلایه از فقدان این زیرساخت در قزوین، گفت:بدون شک بی مهری های سخت افزاری و زیرساختی نسبت به ساخت و تعمیر و تجهیز پلاتوها در قزوین گریبان جامعه تئاتر شده است.

وی اظهار داشت: فلسفه وجودی تئاتر، تماشای آن است و اگر مکانی برای دیدن تئاتر وجود نداشته باشد علاوه بر دیده نشدن اثر هنری، گروه ها درزمینه تأمین مالی خود و جبران هزینه های صرف شده نیز دچار مشکل می شوند.

این کارگردان و بازیگر قزوینی خاطر نشان کرد: اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی به عنوان تنها متولی و حامی تئاتر، به دلیل ضعف بودجه ای که دارد نمی تواند از گروه های تئاتری حمایت کند و به همین دلیل، تولیدکنندگان آثار برای تولید کار مجبور می شوند به خودسانسوری روی بیاورند، به این معنی که سراغ کارهایی بروند که نیاز به منابع مالی زیادی ندارد.

وی تأکید کرد: حرکت تئاتر قزوین با وجود همه مشکلات رو به جلو و مفید ارزیابی می شود و در حال حاضر بیش از 800 نفر از علاقه مندان به این هنر مشغول به فعالیت هستند و با تمام محدودیت های پیش رو توانستند در جشنواره های ملی و استانی حضور چشمگیری داشته باشند.

رئیس انجمن هنرهای نمایشی قزوین گفت: بسیاری از نمایش های قزوین قابلیت دیده شدن در سطح بین المللی را دارند و باید با حمایت از این نمایش ها شرایط به طوری فراهم شود که هرساله در جشنواره فجر و سایر جشنواره های معتبر از قزوین نماینده ای داشته باشیم.

این مسوول با اشاره به بودجه های کلان فرهنگی دستگاه های مختلف افزود: بودجه تئاتر کشور سالانه 850 میلیارد ریال است که 50 میلیارد ریال آن محقق نمی شود و 90 درصد از مبلغ باقی مانده نیز در تهران هزینه می شود و شهرستان ها سهم پایینی دارند.

حبیبی با اشاره به برگزاری سه جشنواره معتبر بین المللی در زمینه تئاتر در سطح کشور، ادامه داد: در کلان شهرهای مانند اصفهان، مشهد و شیراز گردش مالی تئاتر قابل توجه است، درحالی که انجمن نمایش قزوین برای گرفتن حمایت های مالی جهت بدیهی ترین نیازها باید در ادارات مختلف دوندگی کند و درگیر کاغذبازی های اداری پیچیده و طولانی شود.

این هنرمند قزوینی با بیان اینکه مشکلات مالی موجب جدایی هنرمندان از این هنر نشده است، تصریح کرد: عرصه تئاتر هنوز هم به حمایت های دستگاه های دولتی احتیاج دارد اما در سال های اخیر در موضع حمایتی بیشتر از ناحیه مسوولان شاهد شعارگرایی بوده ایم و امیدواریم در مدیریت جدید اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان حرکت سازنده ای صورت گیرد.

وی با تاکید بر حمایت های عملیاتی از این هنر، افزود:تئاتر قزوین در شرایط کنونی چندان حال و روز خوشی ندارد در حالیکه در همه جای دنیا مورد توجه دولتمردان قرار دارد و از یارانه استفاده می کند، حال باید حاکمیت تکلیف آن را روشن کند چون موازی کاری ها و بی قانونی ها اهالی هنر را اذیت می کند.

حبیبی با تقدیر از شهرداری و شورای اسلامی شهر قزوین بابت ترمیم سالن علامه رفیعی و ساخت خانه تئاتر این شهر، افزود: سالن علامه رفیعی تنها سالن اجرای اهالی تئاتر قزوین است که امیدواریم مسوولان توجه ویژه ای در این خصوص داشته باشند و زودتر خانه در حال احداث تئاتر قزوین را تکمیل کرده و به اهالی فرهنگ تحویل دهند.

حبیبی با اشاره به مشکلات سخت افزاری تئاتر استان افزود: تئاتر در طول سالیان گذشته همواره فراز و فرود بسیاری داشته و گاهی شاهد رونق بسیار خوب تئاتر و گاهی هم متأسفانه با رکود مواجه بوده است.

وی اظهار داشت: امیدواریم روزی فرا برسد که هنرمندان تئاتر بدون هیچ دغدغه و نگرانی مالی و سخت افزاری تنها به فکر ارتقای کیفی هنر خود باشند.

رئیس انجمن هنرهای نمایشی استان قزوین افزود:مشکلات تئاتر در قزوین از سال های گذشته تاکنون موجب مهاجرت برخی هنرمندان به خارج از استان و تهران شده است که در این بین برخی از آنان موفق شده و بسیاری نیز شکست خورده اند.

شرایط تئاتر قزوین اصلاً خوب نیست/ هنرمندان امنیت شغلی ندارند

حسن اورازانی پیشکسوت، کارگردان و بازیگر تئاتر قزوین با اشاره به مسائل و مشکلات اهالی تئاتر گفت : 46 سال است که در صحنه تئاتر مشغول هنرنمایی هستم، متأسفانه بعد از انقلاب ذائقه ایرانی ها در ابعاد فرهنگی و هنری تغییر کرده و تماشاچی امروز با توجه به گسترش فضای مجازی، به دنبال تنوع در هنرهای نمایشی است.

وی اظهار داشت:در مقایسه تئاتر شهرستان ها با پایتخت، شهر تهران روزانه 100 نمایش بر روی صحنه دارد، درحالیکه در شهر قزوین بیش از دو نمایشنامه قابل ارائه نیست.

این پیشکسوت تئاتر با بیان اینکه وقتی ذائقه افراد تغییر می کند، در سبد خانوار ایرانی چیزی به عنوان فرهنگ و هنر دیده نمی شود، ادامه داد: با توجه به وضعیت بد معیشتی و اقتصادی که در حال حاضر گریبان گیر مردم است، مسلما کسی توان هزینه امور فرهنگی را ندارد و کمتر شاهد تولید کارهای فاخر هنری خواهیم بود.

اورازانی اضافه کرد: امروز حتی کسانی که درس تئاتر می خوانند به دلیل فقدان امنیت شغلی، این هنر را به عنوان شغل قبول ندارند و متاسفانه متولیان فرهنگی و هنری کشور نیز فقط در این زمینه شعار داده اند.

وی ادامه داد: هرساله به دستگاه ها و سازمان ها، میلیاردها تومان بودجه فرهنگی تخصیص می یابد که می توانند برای حمایت از این هنر قدیمی اقدام کرده و تولید برنامه های فاخر با استفاده از هنرنمایشی تئاتر را از مرکز هنرهای نمایشی درخواست کنند.

این کارگردان قزوینی با اشاره به سختی های موجود در مسیر یک هنرمند تئاتر، افزود: کار هنری جز ضرر چیزی به همراه ندارد چون از تئاتر نانی برای زندگی برده نمی شود و من برای این کار بارها هزینه داده ام.

اورازانی با بیان اینکه اوضاع اقتصادی تئاتر که همیشه از دولت یارانه می گرفت، مدت هاست خیلی خراب شده است، افزود:ظاهراً این هنر قرار نیست کاملاً به شکل خصوصی اداره شود که در این صورت قطعاً به سمت جذب مخاطب در سطح وسیع می رود و طبیعتا از معیارهای تجربی و هنری اش دور می شود و به شکلی محدود خواهد شد که دیگر شکل اصلی تئاتر هنری نیست.

وی تأکید کرد:مشکل اصلی تئاتر فراتر از این مسائل است و وظیفه ما هنرمندان آگاهی دادن به مردم و بیان دردهای جامعه است ولی اکنون به نظر می رسد خیلی از هنرمندان وظیفه ذاتی خود را فراموش کردند.

این پیشکسوت تئاتر با بیان اینکه یکی از مشکلات اساسی گروه های تئاتر مساله تبلیغات است، خاطرنشان کرد:صدا و سیما برای تبلیغ تئاتر باید بیشتر تلاش کند و ما انتظار بیشتری از این دستگاه داریم چون در حال حاضر تبلیغات در عرصه تئاتر به همان شکل سنتی خود در قالب بروشور انجام می شود.

وی با ابراز نارضایتی از برخی بی مهری ها یادآور شد: خیلی از مسئولان در زمان انتخابات از هنرمندان استفاده می کنند و در واقع هنرمندان و ورزشکاران پله های ترقی سیاسیون و زنگ تفریح مسئولان هستند.

کم لطفی ها به هنر تئاتر، بسیار زیاد است

سعید مهرابی بازیگر تئاتر که سال هاست در عرصه تئاتر فعالیت دارد، گفت: از اعضای کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان هستم و کارهنری خود را از همان دوران شروع کرده و با مسائل و مشکلات اهالی تئاتر از نزدیک آشنا هستم.

مهرابی، وظیفه اصلی تئاتر را روشنگری دانست و افزود: باید هنرمندان تئاتر، مشکلات مردم و جامعه را به تصویر بکشند تا هم باعث مرتفع شدن مشکلات جامعه شده و هم رغبت مردم را به تئاتر افزایش دهد.

وی معتقد است تئاتر برای جامعه پویا ساخته شده است، ادامه داد: متأسفانه به دلیل مشکلات مالی و کم لطفی های که به این هنر در جامعه می شود در کار به صورت مستقل فعالیت نمی کنیم.

این هنرمند قزوینی تأکید کرد:در این فضا عملا تئاتر هنری که قرار است تولید فکر کند، کنار می رود و همه فضای هنرهای نمایشی در تئاترهای تجاری خلاصه می شود.

مهرابی اضافه کرد: دورنمای هنرهای نمایشی به اینجا می رسد که تئاتر عامه پسند با تئاتر روشنفکری و هنری تقریبا یکی می شود و به این ترتیب تئاتر ما روزبه روز دچار اضمحلال بیشتری خواهد شد.

این هنرمند ادامه داد: در قزوین هنرمندان شاخصی هستند که برای به کارگیری هنرشان در خدمت به مردم عزم جدی دارند ولی فقدان حمایت مسئولان و کمی توجهی به این قشر آنها را به اجراهای سبک می کشاند.

وی اظهار داشت: هنر تئاتر استان همانند مسافری است که گاهی تند و گاهی خسته می رود که یا به مقصد نمی رسد یا در صورت رسیدن آنقدر خسته و آشفته است که نایی برای زندگی ندارد.

قزوین و فقدان یک سالن اختصاصی برای تئاتر

نسرین عجمی بازیگر و کارگردان تئاتر نیز با اشاره به دغدغه های موجود در این هنر گفت:نداشتن سالن اختصاصی با امکانات کافی و استاندارد یکی از مهمترین دغدغه های هنرمندان تئاتر است.

وی افزود: در طول 20 سال فعالیت هنری خود، وعده های زیادی از مسوولان شنیده و دل خوش کرده ایم که اتفاقات خوبی خواهد افتاد اما متأسفانه این طور نبوده است ولی بازهم به خاطر عشق و علاقه همچنان عاشقانه کار می کنیم.

عجمی با اشاره به اینکه تنها سالنی که برای اجرای تئاتر در شهر قزوین وجود دارد، سالن علامه رفیعی است، گفت: این سالن در معرض دید مردم قرار ندارد و خیلی ها هستند که حتی نمی دانند در قزوین تئاتر برگزار می شود چون ما هیچ گونه تبلیغات در این خصوص نداریم.

این بازیگر پیشکسوت قزوینی افزود: هیچ وقت، مدیران به این هنر بها نداده و به آن توجه نکرده اند و چرا ما نباید جایگاه تبلیغاتی ویژه تئاتر در شهر داشته باشیم.

عجمی گفت: این روزها تمام بازیگران خوب از تئاتر کناره گرفته اند چون هیچ گونه پشتوانه مالی برای خود متصور نیستند و در واقع مشکل اصلی اهالی تئاتر نداشتن امنیت شغلی است که باعث می شود تئاتر برای علاقه مندانش به اولویت چندم بدل شود.

وی تأکید کرد: ما دوست داریم علاوه بر تحصیل در این رشته و بالا بردن دانش تئاتری خود بتوانیم در تئاتر هم کار کنیم اما با این روند، کار برای ما روزبه روز سخت تر می شود و همین امر باعث می شود کیفیت کارها روزبه روز افت کند.

این کارگردان تئاتر درباره سازوکاری برای نجات هنرهای نمایشی از اضمحلال، گفت: در تئاتر آزاد چون مساله اصلی گیشه است و باید مخاطب از سالن راضی بیرون برود، مدام نوسازی و جذاب سازی کار مطرح است و در ضمن کمدین باید برای مخاطب جذاب باشد.

این کارگردان قزوینی با بیان اینکه تئاتر کودک از اهمیت زیادی برخوردار است اما متأسفانه برای آن هزینه نمی شود، ادامه داد:معضل تئاتر کودک در استان ما این است که هیچ گونه حمایت مستمری از آن نمی شود و اگر در حوزه تئاتر کودک ورود کنیم خواهیم دید دو عنصر موسیقی و دکور در این گونه نمایش ها از اهمیت بسیاری برخوردار هستند.

عجمی با اشاره به مشکلات نداشتن سالن مجزا برای تمرین و اجرای نمایش کودک، اضافه کرد : باید دکور و موسیقی در نمایش کودک حرفه ای باشد تا به اثرگذاری لازم دست یابد که برای حرفه ای بودن هم نیاز به هزینه داریم ولی متأسفانه به دلیل مضایق مالی در بسیاری از موارد این دو عنصر از سوی هنرمندان نادیده گرفته می شود.

عجمی با بیان اینکه تبلیغات محیطی نقش مهمی در جذب تماشاگر برای هنرهای نمایشی دارد، افزود: متأسفانه اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی از هیچ تابلوی تبلیغاتی بهره مند نیست که آنها را در اختیار هنرمندان قرار دهد و این مساله ما را در معرفی و تبلیغ کارهای خود با مشکل مواجه ساخته است.

وی اظهار داشت: امیدواریم با تدبیر مسئولان در این خصوص فکری شود تا هنرمندان تئاتر بتوانند حداقل در یکی از بیلبوردها و تابلوهای تبلیغاتی شهر به معرفی آثار خود بپردازند.

جامعه نیازمند تئاتر کمدی فاخر است

نیلوفر ناظری، نویسنده و بازیگر تئاتر در قزوین در این نشست، گفت: به دلیل مذهبی بودن شهر قزوین، هنر تئاتر در آن کمرنگ است و درگذشته مردم شهر، تماشاچی تئاتر نبودند و نمی دانستند هنری به نام تئاتر وجود دارد.

وی افزود: بعد از ورود کمدی آزاد، همه فکر می کنند تئاتر به معنی کمدی است درحالیکه ما در تلاش هستیم سلیقه مردم را عوض کنیم.

ناظری افزود: مردم می خواهند لحظاتی که در سالن های تئاتر حضور دارند شاد باشند و بخندند، درصورتی که ما نیاز داریم کمدی های فاخر انجام شود و فرهنگ ایران سنتی را با نمایشنامه های جدید به نمایش درآوریم.

این هنرمند گفت: امروز مشکل تبلیغات، محتوی، آموزش و نداشتن استاد برجسته برای علاقه مندان بازیگری وجود دارد که عمده آن به دلیل نبود بودجه دوچندان شده است.

وی با بیان اینکه باید باور کنیم سلیقه مردم تغییر کرده است، اظهار داشت : البته خوب است که همه شاد باشند اما تراژدی این است که درد جامعه دیده شده و در ذهن نویسنده آن حالات و مسائل سیاسی شکل بگیرد و نمایشنامه های ارائه شود که ذهن بیننده را نسبت به مسائل روز بیدار کند.

ناظری با اشاره به ورود برخی افراد بدون توانایی های لازم در عرصه تئاتر، اضافه کرد: حیطه کاری افراد در گذشته مشخص بود اما امروز هرکسی ساز خود را می نوازد و به اصطلاح همه کاره شده اند، ما باور داریم که جهان بینی تک تک افراد، با تغییر فضای تئاتر، تغییر کرده است اما باید تحولی در این فضا ایجاد شده و هنرنمایشی تئاتر سیر درستی را طی نماید.

هنر و تئاتر نیازمند توجه بیشتر مسئولان

محمد کشتکار بازیگر قزوینی تئاتر که 10 سال در صحنه های نمایش هنرنمایی می کند، گفت: اعتیاد به نمایش مانند اعتیاد به سیگار است و هرکه وارد این عرصه شود با وجود سختی های مسیر، نمی تواند صحنه را ترک کند.

وی افزود: بازیگران واقعی تئاتر، با تمام این اتفاقات به کار خود ادامه می دهند و نبود سالن اختصاصی، آنها را از کار دلسرد نکرده و با وجود مشکلات بسیار به آینده امیدوار هستند.

کشتکار ادامه داد: هنرمندان نیازمند فضایی شاد هستند و این امر با وجود امکانات مناسب برای بازیگران تئاتر قابل حل است.

وی معتقد است: در برخی از تئاترها باید به تفکر برسیم چون تئاتر و هنر به دنبال فرهنگ سازی هستند و از همین رو باید به زیرساخت ها توجه داشته باشیم.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و روابط عمومی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان خراسان شمالی؛ مرتضی طاهریان، در دیدار با مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی این استان، با اشاره به اینکه ارزیابی استان ها و انتخاب پایتخت فهما در درجه اول نباید به نگاه صرف جشنواره ای و رقابتی تبدیل شود، افزود: تدوین و اجرای طرح فهما تنها بر این مبنا نبوده که کانون های برتر شناسایی و جایزه ای داده شود، بلکه تمام تلاش ما ارزیابی نقاط قوت و ضعف و ایجاد فضایی برای رشد فعالیت های ارزشمند مسجدی است.

وی، اظهار کرد: تشکیل شورای سیاستگذاری کانون ها به صورت فصلی و منظم با ریاست وزیرفرهنگ و ارشاد اسلامی و اعضای شورا تشکیل می شود و بسیاری از مسائل کلان و آیین نامه ها در این شورا به تصویب می رسد که یکی از دستاوردهای مهم در حوزه کانون های مساجد به شمار می رود.

طاهریان، با اشاره به اهمیت آمار و اطلاعات کانون های مساجد، گفت: در حال حاضر با راه اندازی سامانه بچه های مسجد به بسیاری از اطلاعات شخصی و هویتی اعضای کانون ها رسیده ایم که این مهم در سه فاز ثبت کانون ها، ثبت اعضا و ثبت فعالیت های کانون های مساجد به انجام رسیده است.

وی، با بیان اینکه زیرساخت های آماری و اطلاعاتی مناسب شده است، تصریح کرد: در این راستا رویداد ملی فهما تعریف شد تا کانون ها شناسایی و سرجمع فعالیت های آن ها در دو حوزه کانونی و اداری همکاران مشخص و معرفی شود.

طاهریان اضافه کرد: در جریان رویداد ملی فهما با رتبه بندی و ارزیابی جایگاه کانون های فرهنگی و هنری مساجد مشخص خواهد شد.

وی، در خاتمه گفت: دکتر ارزانی رئیس ستاد هماهنگی کانونهای فرهنگی هنری مساجد کشور از اقدامات ارزشمند حسین فرخنده مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی و دبیرستاد عالی کانون های مساجد خراسان شمالی برای میزبانی با شکوه از نخستین جشنواره ملی روستا و عشایر مراتب تقدیر و تشکر خود را اعلام کرده است.

**رویداد فهما به شفاف سازی فعالیت کانونها کمک می کند

مدیرکل فرهنگ وارشاد اسلامی خراسان شمالی هم در ادامه این دیدار ضمن تقدیر و تشکر از حضور معاون ستاد کانون های مساجد کشور در این استان گفت: نفس حضور مسئولان در بخش های مختلف وزارتخانه به همکاران در استان ها دلگرمی می بخشد و در این راستا شاهد پیوند و هم افزایی بیشتر خواهیم بود.

حسین فرخنده، رویداد ملی فهما را حرکت ارزشمندی دانست و اظهار داشت: با اجرای این طرح ثبت کانون ها، ثبت اعضا و ثبت فعالیت کانون های فرهنگی و هنری مساجد منسجم خواهد شد و به شفاف سازی هر چه بهتر کانون ها کمک می کند.

وی، اجرای رویداد ملی فهما را بسیار مهم خواند و افزود: این مهم موجب می شود تا بتوانیم افق و چشم اندازبهتری را در اجرای فعالیت های کانون ها ترسیم کنیم و شاهد رونق هر چه بیشتر فعالیت ها باشیم.

فرخنده، تصریح کرد: به صورت میدانی و به عنوان یک طرح در بازدید از کانون های فرهنگی وهنری مساجد به هدف واحد برسیم تا بتوانیم فعالیت های کانون ها را شناسایی و شکل منسجم تر و به روزتر معرفی کنیم.

وی، بهره گیری از ظرفیت های مردمی در فعالیت های کانون های مساجد را یکی از ضروریات خواند و گفت: برنامه ها می بایست ساختار مردمی داشته باشد تا بتوانیم شاهد رونق کانون های مساجد استان باشیم.

فرناز کلباسی/ خبرنگار

عده ای شبانه به آرامگاه سلطان بخت آقا زده، قفل در را شکسته، وارد شده و در نزدیکی مقبره به امید پیدا کردن گنج، حفاری انجام داده اند. نتیجه جست وجویشان هم چند تکه استخوان بوده که آنها را رها کرده و رفته اند. استخوان ها توسط ماموران اداره میراث فرهنگی استان جمع آوری و برای شناسایی دوره تاریخی شان ارسال شده اند. اینها بخشی از روایت یکی از کاسبان محله پامنار اصفهان در نزدیکی آرامگاه سلطان بخت آقاست که خبر سرقت از آن روز گذشته در فضای مجازی منتشر شد. دو روز گذشته خبری مبنی بر سرقت از آرامگاه تاریخی سلطان بخت آقادر (مناره های دردشت) در بافت تاریخی اصفهان در فضای مجازی منتشر شد. به دنبال آن، اداره میراث فرهنگی استان اصفهان ماجرا را پیگیری و صبح روز گذشته خبری را مبنی بر اینکه اقدام افراد مشکوکی که برای سرقت از این آرامگاه تاریخی به آن وارد شده اند موفقیت آمیز نبوده است، اعلام کرد که تصاویری از پلاک خودروها و اشخاص فوق الذکر در دست داریم که به واسطه مدارک موجود دستور از مقام قضایی جهت پیگرد قانونی متخلفان اخذ شده است.

آرامگاه سلطان بخت آقا چفت و بست درستی ندارد

یکی از کاسب های محله پامنار که در نزدیکی آرامگاه سلطان بخت آقامغازه دارد، درباره این ماجرا به اصفهان زیبا می گوید: عده ای سارق شبانه به آرامگاه آمده اند، قفل در را شکسته و در نزدیکی آرامگاه حفاری انجام داده اند. صبح روز بعد که ما آمدیم متوجه این قضیه شدیم و دیدیم چند تکه استخوان جمجمه، قلم، فک و ... دورتادور محل حفاری و زیر گنبد سلطان بخت آقاکه به عمق یک تا یک متر و نیم بود، ریخته است. آقای عباد اضافه می کند: بعد از اینکه به مسئولان اداره میراث فرهنگی استان اطلاع دادیم، آمدند محل را بازرسی و صورت جلسه کردند و استخوان های کشف شده را جمع آوری کرده و با خود برای شناسایی بردند. بعد هم توانستند از پلاک ماشین سارقان عکس هایی تهیه کنند تا شناسایی آنها انجام شود. اما آرامگاه تاریخی سلطان بخت آقاقبلا هم مورد دستبرد سارقانی که به هوای یافتن گنج به آنجا رفته اند، واقع شده و حالا سوال این است که چرا نباید سیستم حفاظتی مطمئن و درستی برای این اثر تاریخی که خودش گنجی است مربوط به دوره آل مظفر و در فهرست میراث ملی هم به ثبت رسیده، تعبیه شود؟ آقای عباد در این باره می گوید: آرامگاه سلطان بخت آقا معمولا درش بسته است و آقای تقی ربانی کلیددار این آرامگاه است که گاهی برای رسیدگی به امور آنجا درش را باز می کند. او از پیشنهادی که برای حفاظت از این میراث تاریخی ارزشمند به مسئولان اداره میراث داده سخن می گوید و توضیح می دهد: پیشنهاد من این است که در فضای آرامگاه چند کارگاه صنایع دستی با حضور هنرمندان بر پا کنند تا هم محل رفت و آمد باشد و هم نگهبانی برای آن مشخص شود که از بنا محافظت کند.

اداره اوقاف، عهده دار حفاظت از این آرامگاه است

راوی دیگر ماجرا اما سرهنگ عبدالرضا عرب بافرانی، فرمانده یگان حفاظت اداره کل میراث فرهنگی استان اصفهان است که به اصفهان زیبا چنین می گوید: وقتی باخبر شدیم آرامگاه سلطان بخت آقامورد حفاری غیرمجاز از سوی چند سارق قرار گرفته، به این محل رفتیم و با بررسی وضعیت و تهیه صورت جلسه، ضمن همراه بردن استخوان های کشف شده در محل حفاری، توانستیم شماره پلاک خودروی متعلق به سارقان را شناسایی کنیم. او در پاسخ به این سوال که چرا سیستم حفاظتی مناسبی برای این اثر ثبت ملی شده وجود ندارد، توضیح می دهد: آرامگاه سلطان بخت آقا یک بنای تاریخی است که مسئولیت نگهداری و محافظت از آن را اداره اوقاف برعهده دارد. همچنین اعضای هیئت امنای حسینیه محله پامنار در حفاظت و نگهداری از این آرامگاه مشارکت دارند. او با اشاره به اینکه در اطراف این آرامگاه قبور زیادی وجود دارد، می گوید: سارقان به هوای پیدا کردن گنج به این آرامگاه آمده اند و حفاری انجام داده اند، در حالی که در اطراف این آرامگاه قبور زیادی وجود دارد که در حفاری شان به قبر رسیده اند. او درباره استخوان های کشف شده هم می گوید: ما آنها را جمع آوری و برای شناسایی ارسال کردیم. سندهایی نیز در دست است که مشخص می کند این استخوان ها متعلق به چه دوره ای هستند. امیدواریم نتایج این کارشناسی به زودی مشخص شود.

منصور عسگری خوراسگانی ،یکی از کارشناسان نظارت بر پروژه های تزئینات کاشی کاری اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان اصفهان است که ایسنا پیش تر با او درباره مرمت پرحاشیه گنبد شیخ لطف الله گفت وگو کرده و این دانش آموخته دکتری مدیریت ساخت، پس از بیان توضیحاتی درباره مرمت این گنبد، از مصائبی گفته که خود اداره میراث فرهنگی با آن دست وپنجه نرم می کند. شرح گفته های او را دربارۀ مشکلات اداره میراث فرهنگی اصفهان در ادامه می خوانید:

اعتبارات محدود، بلای میراث اصفهان

شاخصۀ میراث فرهنگی، آثار تاریخی است و محوریت آن در شهرهای مختلف متفاوت است. در اصفهان با توجه به آثار تاریخی ارزشمند و فراوانی که هویت این شهر را رقم زده، این آثار، محوریت اداره میراث فرهنگی قرارگرفته است و ما باید به این موضوع توجه ویژه داشته باشیم که نه تنها محور سازمان میراث فرهنگی، بلکه محور استان اصفهان نیز آثار تاریخی آن است.

در حال حاضر شهر اصفهان مشکلات عدیده ای در زمینۀ تأمین آب وهوای پاکیزه دارد و شاید بتوان گفت که هیچ امتیاز مثبتی به جز جاذبه های تاریخی و گردشگری خود ندارد؛ جاذبه هایی که البته نمی توان ارزش آن ها را تعیین کرد. اصفهان به واسطه این جاذبه ها ارزش یافته و به عنوان مخاطب شهروندان خود و شهروندان دیگر شهرهای ایران و جهان شناخته شده است.

در چنین شرایطی بودجه های مرمت، بر اساس اعتبارات سازمانی تأمین می شود و این اعتبارات خیلی محدود است. ضمن اینکه هیچ تقسیم بندی درستی نسبت به استان های مختلف وجود ندارد و کسی از خودش نمی پرسد آیا استان اصفهان با این بودجۀ محدود می تواند از پس وظایف بسیار خود برآید؟

متولی امر حفظ و مرمت و حفاظت از بناهای تاریخی وزارت میراث فرهنگی است ولی بحث اعتبارات نیاز به بررسی و یافتن راهکار دقیق تر و همچنین هماهنگی بخش های دیگر را در کنار میراث فرهنگی دارد. در این مورد، وظایف شهرداری ها در خصوص میراث تاریخی شهر اصفهان چیست؟ چه بخشی از بودجۀ شهری اصفهان که بیشتر به واسطۀ تاریخی بودن آن جذب می شود، باید به مرمت این بناهای تاریخی برگردد؟ بلایی که میراث اصفهان با آن دست وپنجه نرم می کند، محدود بودن اعتبارات است.

بناهای زیادی هستند که به مرمت و احیا نیاز دارند ولی اداره کل میراث فرهنگی بودجه لازم را برای این کار ندارد و مجبور است اعتبارات محدود خود را برای بناهای شاخص استان و بعضاً مرمت اضطراری بناهای در خطر اولویت بندی کند؛ بناهای شاخص هم هزینه های مرمتی بالایی دارند. وقتی قرارداد مرمت یک بنا بسته شد، سال دیگر معلوم نیست پول می آید و اعتباری وجود دارد یا نه. در این شرایط مجبوریم عملیات را متوقف کنیم یا خواهش کنیم که پیمانکار با مسئولیت شخصی کار را ادامه دهد تا حداقل نیمه کاره ماندن عملیات به بنا آسیب نزند.

ارزش پول پایین آمده ولی اعتبارات در همان سطح باقی مانده است! 22 هزار بنا و اثر تاریخی در اصفهان وجود دارد که از این تعداد یک هزار و 850 مورد آن به ثبت ملی رسیده و به حمایت نیاز دارد ولی اعتبار لازم را برای انجام این کار نداریم.

اداره میراث تنهاست

وقتی مسئله ای برای یک بنا رخ می دهد همه مطلقاً از میراث فرهنگی مطالبه می کنند درحالی که باید از همه دستگاه ها برای این مهم مطالبه وجود داشته باشد. باید از شهرداری مطالبه کرد تا بیاید و از میراث حمایت کند نه اینکه برای خودش سازمانی تشکیل بدهد و این سازمان کارهایی را دستور کار قرار دهد که بیشتر انتفاعی، غیر لازم، خارج از چهارچوب و دارای ایرادات بسیار است.

استانداری اصفهان کجای این موضوع است؟ اداره اوقاف باید از بناهای تاریخی وقفی حفاظت کند نه اینکه بگوید متولی، میراث است. حال که میراث فرهنگی، وزارتخانه شده، باید از تمام نهادها و نمایندگان مجلس مطالبه گری کرد و نمایندگان محترم هم این موضوع در مجلس مطرح کنند.

به همراهی دانشگاه نیازمندیم

متأسفانه کرسی های میراث فرهنگی در نهاد دانشگاه خیلی بد تعریف و فضای میراث فرهنگی بیشتر یک فضای رسانه ای شده است. هرچند که ارائۀ برخی مسائل در رسانه ها به حق است ولی بسیاری از آن ها دلسوزانه اما ناآگاهانه است.

در علم مرمت نظریات مختلفی وجود دارد و در کرسی های دانشگاه های ما نظری به آن پرداخته شده درحالی که می توانستند در دانشگاه ها خیلی جامع تر به مرمت نگاه کنند. معتقدم بخشی از مرمت باید در شاخه عمران تعریف شود و باید عمران با گرایش مرمت بنا داشته باشیم چون مسائل اجرائی، استحکام بخشی و سازه ای را در مرمت بنا داریم و دید اجرایی در عمران بیشتر موردتوجه است تا دید هنری که بیشتر در معماری به آن توجه می شود.

ما نمی توانیم مرمت را تماماً هنر بدانیم. این موضوع به نگاه بهتری در آینده نیاز دارد؛ هرچند که در تیم های مرمتی ما در اداره میراث فرهنگی سعی شده این مسائل پوشش داده شود؛ یعنی مرمتگر در کنار مهندسین سازه در کنار هم حضورداشته باشند و پروژه را در کنار هم جلو ببرند اما این موضوع بهتر است از طریق دانشگاه مجدداً بررسی شود.

در حوزه میراث همه صاحب نظرند

متأسفانه در حوزۀ میراث فرهنگی، خیلی راحت بدون دیدن و بررسی دقیقِ موضوع از سوی همه اظهارنظر می شود و این یک ضعف است. اظهارنظرها بدون دیدن و بررسی، فقط به مرمت مسجد شیخ لطف الله محدود نیست. ما تا زمانی که درگیر یک بنا نشویم نمی توانیم کلیت آن را درک کنیم. شاید بتوان خیلی راحت با یک عکس، کُل مرمت را زیر سؤال ببریم ولیکن تا زمانی که بررسی دقیق همراه با آسیب شناسی صورت نگیرد، این زیر سؤال بردن با اشتباهات فراوان همراه است. اداره میراث با تمام ضعف ها دغدغه مندترین افراد را دارد.

مشکلات هم اندیشی

مرمت های زیادی از طریق اداره کل میراث فرهنگی استان اصفهان بر روی بناهای شاخص انجام شده اما سعی شده از فرایندهای رسانه ای دور باشد چون وقتی رسانه ای می شود با تضاد نظرات روبرو خواهد شد.

کارشناسان اداره کل میراث فرهنگی، برخلاف حضراتی که جایگاه والایی دارند ولی کمتر در حوزه اجرایی درگیر بوده اند، سال ها در حضور بزرگان آموخته و تحقیق کرده و تجربیات اجرایی بسیاری کسب نموده اند. صحبت از هم اندیشی خوب است اما تجربه نشان داده وقتی بین نظرات تضاد ایجاد می شود و یکی می گوید انجام شود و یکی می گوید انجام نشود، یکی می گوید به روش الف انجام شود و یکی دیگر می گوید به روش ب انجام شود؛اکثر این هم اندیشی ها به نتیجه نمی رسد. دلیل آن هم این است که از بُعد علمی به مسائل توجه نمی شود و برخی حضراتی که در این حوزه صاحب نظر هستند دوست دارند بگویند نظر آن ها صائب تر است و این ضعف است.

ما در مرمت مسجد جامع عباسی و عالی قاپو و مسجد جامع عتیق با این مسائل روبرو بوده ایم اما سازمان باز هم سعی کرده که همه نظرات را داشته باشد و آن چیزی که به صلاح بناست اجرا کند. من و ما وقتی می توانیم اظهارنظر کنیم که اطلاعات بیشتری داشته باشیم و این وقتی اتفاق می افتد که بارها از روی داربست بالا رفته و از نزدیک همه چیز را بررسی کنیم.

هنوز دید هنری و علمی به هم نزدیک نشده

یکی از مهم ترین تحقیقاتی که در دنیا، در حوزه عمران و معماری انجام می شود، مطالعات در حوزۀ ساختمان های تاریخی است. مرمتگران در ایران فقط دید ترمیمی و مهندسین هم فقط دید استحکامی دارند و دید هنری و علمی به هم نزدیک و با هم یکنواخت نشده است. متأسفانه اصلاً توجهی هم به این موضوع نمی شود.

شاید در گذشته خیلی بهتر به این مسئله پرداخته می شد که برای نمونه می توان به اقداماتی که در دوره پهلوی اول و دوم در زمینه مرمت بناهای تاریخی شاخص انجام شد اشاره کرد. این مرمت ها خیلی جسورانه و فنی تر بود که اگر امروز اتفاق می افتاد با توجه به وجود رسانه ها حساسیت ها و انتقادهای فراوانی را به همراه داشت.

حساسیت رسانه ها دست و پای نهادها را می بندد

امروزه یکی از ضعف های ما همین رسانه ها هستند. رسانه هم می تواند مفید باشد و هم می تواند با توجه به تضادها و منیت هایی که وجود دارد، آسیب بزند. جایگاه گذشتگان و بزرگان امروز عرصۀ میراث بسیار والاست و همه ارزشمند هستند اما خروجی کارهای همین حضرات هم می تواند بعضاً با انتقادات مختلفی روبرو شود. حاشیه درست کردن و ایجاد حساسیت های بی مورد در حوزۀ میراث فرهنگی آسیب زاست، همین حساسیت رسانه ها باعث دست وپابسته رفتن نهادهای مرتبط می شود و وقتی یک پروژه خاص را در شورای فنی مطرح می کنیم که نیاز به مرمت دارد، ترسی ایجاد می شود که آیا اگر به این سمت برویم با چه نگرانی و هجمه هایی روبرو می شود، عالی قاپو و مسجد امام همین حاشیه ها را داشته و دارد.

انتظار ما از رسانه ها این است که به موضوع جدا از حاشیه سازی توجه کنند. ما در میراث هم می توانیم خوب خبرسازی کنیم و هم خوب خبرساز شویم. این بد است چون میراث، ابزار می شود. یعنی به راحتی می توان در آن مجموعه خدمات را زیر سؤال برد و فردی را زمین زد و یا بولد کرد! بهتر است خبررسانی آگاهانه و همراه با بررسی باشد.

بهتر است از خودمان بپرسیم آیا همه ضعف ها از میراث است!؟ باید به گذشته برگردیم و ازآنجا قدم قدم به جلو بیاییم. ببینیم بودجه ها چطور می آیند؟ چطور ما می توانیم قرارداد ببندیم؟ دستمان باز است یا خیر؟ نهادهای نظارتی کجا هستند؟ نهادهایی که متولی موضوع هستند چه کمکی می توانند انجام بدهند؟اما متأسفانه در میراث همه نشسته اند تا کاری تمام شود و بعد حرف بزنند! قبل از اتمام کار کجا هستند؟

اتفاقاً حساس کردن کار در میراث، بیشتر به بنا آسیب می زند. اگر بیش ازحد حساس شدیم دیگر کسی به سمت کار مرمت نمی رود. الآن حتی در شورای فنی استان ترس وجود دارد که به سمت کاری بروند، نه اینکه نخواهند کار کنند اما چون حرکت با فشار و هجمه روبرو می شود کار را به زمان دیگر موکول می کنند.

گرفتار منیت هستیم

این را هم بگویم که بهتر است منیت ها کنار رود و بعضاً نگوییم گنبدِ من، یا شیخ لطف الله من! من در برابر اصفهان و بزرگانش که آمده اند و می روند کسی نیستم. این منیت باید کنار رود و بگوییم ما و بناهای ما، این مسئله، مسئله شخصی، شهروندی و استانی نیست، یک مسئله ملی و حتی جهانی است که متعلق به همگان است.

مردم باید آگاه باشند

وقتی مرمت بنایی را آغاز می کنیم، یکی از حساسیت و نگرانی های مردم این است که تا چه زمانی داربست باید برقرار باشد؟ مردم باید بدانند اولاً بودجه ها محدود است و ما سالانه جز به صورت جزئی نمی توانیم در حوزه مرمت این شهر ورود کنیم. دوم اینکه فرایندها هم مشکل دارد و برای یک استعلام هزار و یک مشکل هست.

تزئینات شوخی نیست که بگوییم آن را باید در مناقصه و مزایده گذاشت. دو دستگی در کارهای جدید و سازه های امروزی هم منسوخ شده و این خیلی مشکل است که چطور این موضوع را مدیریت کنیم. متأسفانه نهادهای نظارتی این موضوع را فقط صفر و یک می بینند. بیرون از اداره میراث ضعف های زیادی هست که ما آن را در خود اداره مدیریت می کنیم.

بنا، موجود زنده است، دچار تحلیل و آسیب می شود

زمانی پروژۀ مرمت کاشی کاری مسجد امام مطرح بود و نظر ما این بود که باید ازنظر سازه ای نیز به این مرمت توجه شود ولی یکی از حضرات پشت تلفن گفت که این بنا 400 سال روی پای خودش بوده، دستش نزنید! این پاسخ چه توجیهی در بنای تاریخی دارد؟ بنا هم موجود زنده است، دچار تحلیل و آسیب می شود. حتی در سازه های جدید هم بحث تنش های خستگی و لرزه ای و بارهای جانبی و... وجود دارد و با توجه به تغییر آیین نامه ها نمی توانیم بگوییم بنا همیشه در شرایط ثابتی قرار دارد.

منتقدان میراث مشکلات میراث را هم ببینند

کاش اساتید بزرگوار منتقد، مشکلات را در کنار هم می دیدند و بعد اظهارنظر می کردند. اداره میراث از ماهیت امانی به سمت ماهیت پیمانی رفته؛ یعنی پروژه های آن باید به صورت پیمانی انجام شده و برون سپاری شود و ما باید منتظر باشیم و ببینیم آیا اعتبار می آید یا نه؟ آیا می توانیم پروژه تعریف کنیم؟ گاه بودجه با اسناد خزانه اسلامی سه یا چهارساله می آید، در این شرایط پیمانکار یا حاضر به کار نمی شود یا ضریب بالا می زند چون باید این اسناد را 30 تا 40 درصد پایین تر از ارزش اسمی در بورس بفروشد. ضمن اینکه تحویل همین اسناد هم چند ماه طول می کشد و به همین دلیل است که خیلی افراد و پیمانکاران نمی توانند این شرایط را تحمل کنند، کنار می روند و ترجیح می دهند با میراث کار نکنند.

شایان ذکر است، تا زمانی که اعتبارات تخصیص پیدا کند، از سال مالی شاید دو یا سه ماه بیشتر نمانده باشد و ما مجبوریم سریع خدمات را تعریف کنیم و به سمت قرارداد بستن برویم تا بتوانیم پروژه را شروع کنیم و این ضعف است اما در اختیار اداره میراث نیست.

ما حق نداریم بدون داشتن اعتبار بودجه ای و طی کردن روال مالی و اداری، از کسی بخواهیم برایمان کار کند چون فردا باید پاسخگو باشیم، بنابراین صبر می کنیم تا اعتبار بیاید و تا لحظۀ آخر که تخصیص و ابلاغ صورت نگیرد، مشخص نیست اعتبار چه موقع پرداخت می شود و چه مقدار است. به این ترتیب خیلی مواقع زمان های خوب کار کردن را از دست می دهیم.

نهاد ما به سمت برون سپاری پیمان رفته و این موضوع مسیر بروکراسی را زیاد کرده است. ما مجبوریم بروکراسی را بالا ببریم چون باید پاسخگوی نهادهای نظارتی باشیم. در این شرایط مجبوریم برای پروژه، در چهارچوب سال مالی زمان تعریف کنیم، می بایست صورت جلسات و صورت وضعیت تهیه شود اما من چطور از اساتید پیشکسوتی مثل استاد پاک نژاد و دیگر بزرگان با این سن و سال بخواهم صورت جلسه و صورت وضعیت بنویسند؟! این کار برای من هم که متخصص این حوزه هستم کار سنگینی است. درنتیجه این استاد یک بار با مشکلات و ناراحتی های زیاد این کار انجام می دهد اما سال بعد می رود سراغ کاری که نیازی به این فرآیندها ندارد و از ما فاصله می گیرد.

مسئلۀ دیگر این است که نباید به سمت و سویی برویم که اشخاص را کنار بگذاریم و بگوییم اشخاص در کنار تیم ها قرار بگیرند. این بی انصافی است که مثلاً به یک استاد پیشکسوت بگوییم برود در یک شرکت قرار بگیرد و برای تیم ها و اشخاص دیگر کار کند.

یکی از قوانین مرمت این است که هر اقدامی در مرمت باید برگشت پذیر باشد. این محدودیتی است که در میراث با آن مواجهیم و بحث های زیادی درباره آن می شود. یکی می گوید نباید مصالح جدید باشد یکی می گوید می تواند باشد، یکی می گوید باید همخوان باشد و به نظر من بیشتر هم به صورت غیر کارشناسی و به صورت کلی دراین باره نظر داده می شود. هنوز در خیلی از موارد، بررسی دقیقی صورت نگرفته و تعریف مشخصی نداده اند و نمونه های آن در بسیاری از بناهای تاریخی وجود دارد.

دانشگاه رسالتش را در قبال میراث انجام بدهد

این رسالت دانشگاه است که به این موارد به صورت جزئی و مصداقی ورود کند و بر مبنای گزارش ها علمی و قابل استناد کاری انجام دهد. ما چقدر در حوزه مرمت، پژوهش علمی و کاربردی کرده ایم؟ دانشگاه ها چقدر مسیر پژوهشی را در این سمت قرار داده اند؟چرا دانشگاه به کمک میراث نمی آید؟ چرا به بُعد اجرایی وارد نمی شود؟ چرا دانشگاه ها موضوع تعریف نمی کنند و پایان نامه ها را به این سمت نمی آورند؟ چرا اگر کسی پایان نامه اش را به این سمت آورد کمترین توجه به آن می شود؟ چرا اکثر متخصصان مرمتی فقط می گویند آری یا خیر و چرا وسط نمی آیند؟ آیا دانشجو را به این سمت سوق می دهند که معضلات شهری و زیرساخت ها را بررسی کند؟ آیا مسئولان پذیرای راهکارهای دانشگاه ها هستند؟ آیا می توانند تجربیات سایر کشورها را پیاده کنند؟ تا کی فقط اشخاص و نام ها حرف بزنند!؟

دانشگاه هنر اصفهان به عنوان متولی هنر و معماری و اصلی ترین پایگاه این حوزه، چه تعداد از موضوع رساله های دانشجویان دکترا یا ارشد را به بررسی بناهای شاخص همچون مدرسه چهارباغ و مساجد جامع سوق داده است؟ این نیاز است، چرا ورود نمی کنند و با دلیل علمی ثابت نمی کنند؟

معتقدم که آن ها باید حرف زدن را رها کنند و به اجرا وارد شوند. باید به دغدغه های امروز توجه کنند و برای آن راهکار بدهند. اینکه فقط انتقاد کنند درست نیست. چه زمانی دانشگاه کار اساسی درباره یک بنا انجام داده یا به متولی امر گفته این پروژه را انجام دهید مفید است؟ موضوعات و کرسی های علمی دنیا بر مبنای نیاز جامعه شکل گرفته و تئوری و مقاله سازی فقط در کشور ماست.

تداخل مدیریت های سازمانی و ناهماهنگی آن ها به بنای تاریخی آسیب می زند

به عنوان یک اصفهانی معتقدم بنای شاخص ما باید دید شاخص داشته باشد اما ما مشکل ذی نفعان و تداخل مدیریت های سازمانی را داریم که باهم هماهنگ نیستند. مثلاً در پروژه عظیم مسجد امام، نهاد حوزه، اوقاف، شهرداری، هیئت رزمندگان اسلام، ستاد اعتکاف و همه و همه دخالت دارند و نمی دانیم این مدیریت ها چه زمانی یکپارچه می شود!؟

درست است که مسجد امام کارکرد مسجد دارد، باید این کارکردها حفظ شود چون امتیاز تبلیغی نیز دارد و اگر کارکرد بنا را بگیریم به آن خیانت کرده ایم. اداره میراث فرهنگی هم سعی نکرده این کار را کند ولی باید بپذیریم که یک سری فعالیت ها نباید در این بناها انجام شود.

برای مثال، خوب است که اعتکاف در مسجد امام برگزار شود اما در بخش کوچکی از آن و با تعداد اندک و به صورت نمادین. این خیلی هم خوب است و گردشگر می آید و این آیین را می ببیند و با آن آشنا می شود اما وقتی در مسجد را می بندند و کل حیاط را داربست می زنند بنا آسیب می بیند.

متأسفانه هرکدام از نهادها شاخص ذهنی خودشان را به عنوان معیار تلقی و بر اساس آن عمل می کنند. وقتی آبی در زنده رود نیست و هوا آلوده است و گردشگر به اصفهان می آید، دوست دارد این آثار را ببیند اما با در بسته مسجد روبرو می شود و برخوردهای نادرستی می بیند که باید عمیق تر روی آن تمرکز کرد.

با ضعف قوانین روبروییم

در بحث مرمت گنبد شیخ لطف الله گفته می شود که باید در کنار مرمتگر این پروژه، مرمتگر کاشی هم حضور داشت اما این موضوع به ضعف قوانین در بحث آیین نامه معاملات دولتی برمی گردد. در این آیین نامه قوانینی مشخص شده که فرآیند واگذاری باید از طریق مناقصه یا استعلام قیمت باشد و ما اینجا محدودیت داریم. در چنین شرایطی پیمانکاران حقوقی و حقیقی مطرح می شوند. پیمانکار حقیقی با رقم محدود می تواند قرارداد ببندد و پیمانکار حقوقی نیز شناخته شده نیست و نمی توانیم تشخیص دهیم که از چه استادکاری استفاده می کند. در چنین شرایطی ما در اداره میراث فرهنگی استان اصفهان سعی کردیم مبنای کار بر اساس پیمانکاران حقیقی و مطابق با تخصص موردنیاز باشد و پیمانکارانی را که می دانیم توان مرمتی و یا تحصیلات آکادمیک و تجربیات مختلف و مفید در این حوزه دارند، دعوت می کنیم تا در استعلام شرکت کنند؛ ضمن اینکه در کنار این موارد با استادکاران قدیمی داریم به عنوان پیمانکار حقیقی کار می کنیم.

سامانه ستاد ایران به میراث آسیب می زند

معتقدیم که هر بنا و هر اثر، شخص خاص خودش را می خواهد و نمی توانیم استناد کنیم استادکاری که بیشتر در حوزه استحکام بخشی بناها کار کرده و در این کار تجربه و صبر و حوصله دارد، به حوزه ای نامرتبط با تخصصش مثل مرمت تزئینات وارد شود که خود تزئینات، هم حوزه ها و بخش های مختلفی دارد.

در اصفهان بناهای شاخص بسیاری مثل چهل ستون، عالی قاپو، تالار اشرف و بسیاری از خانه های تاریخی و امامزاده ها از تزئینات قابل توجهی برخوردارند. اولویت ما در میراث فرهنگی ابتدا بر حفاظت و استحکام ساختار بناست. درعین حال به تمام این موارد در کنار مرمت کف، بدنه و کاربری و احیای بنا توجه کرده و در نقطه آخر به بحث تزئینات هم ورود می کنیم. هرچند که در برخی از بناها، تزئینات در اولویت اول بنا قرار دارد و بدین منظور سال های اخیر در زمینه مرمت تزئینات در چهل ستون، عالی قاپو، مسجد امام، امامزاده هارونیه و خانه های تاریخی مثل خانه بخردی و... پروژه های مختلفی تعریف شده است.

در خصوص واگذاری مرمت به پیمانکاران، محدودیت وجود دارد. دولت، سامانه ستاد ایران را برای نظام خرید ایجاد کرده که فرآیندهای استعلام و مناقصه باید در این سامانه قرار بگیرد و همه دستگاه ها را ملزم به استفاده از این سامانه کرده. وقتی ما می خواهیم حتی خرید بیش از دو میلیون تومان داشته باشیم این خرید باید از طریق این سامانه انجام شود.

معتقدیم که این سامانه در حوزه میراث فرهنگی جایگاهی ندارد و این روش را برای مرمت اصلاً توصیه نمی کنیم ولی این را هم می شود بررسی کرد که چطور فرمولاسیون داشته باشیم تا طبق همان قوانین دولتی اجازه ندهیم هرکسی در دادن پیشنهاد قیمت برای برخی آثار ورود نکند. این سامانه می تواند به میراث آسیب بزند و ما سعی کردیم آن را مدیریت کنیم و برای پروژه های شاخص میراثی اصفهان شرایطی را قرار دادیم.

البته بعضاً مورد اعتراض هم هستیم اما چاره ای نداریم و باید به بناها احترام بگذاریم، چون ممکن است یک مرمت غیراصولی به تخریب بنا منجر شود. دولت باید قبل از این بخشنامه ها با دستگاه های مختلف ارتباط بگیرد که آیا این شدنی است یا نه؟ که این اتفاق نیفتاد.

در شرایط چارچوب پیمان، پیمان ها به سه دسته معاملات جزء زیر 32 میلیون تومان، معاملات متوسط زیر 320 میلیون تومان و معاملات بزرگ بیش از 320 میلیون تومان تقسیم می شوند و سالانه حداقل های این سه بخش اعلام می شود. پیش ازاین در معاملات متوسط، دستگاه می توانست از سه نفر واجد شرایط برای پروژۀ خودش استعلام بگیرد و طبق قانون، کار را به کمترین قیمت واگذار کند اما در سیستم ستاد ایران هرکسی می تواند از هر جای کشور ورود کند و پیشنهاد ارائه دهد. ادارات در واگذاری کار اگر از حداقل قیمت تبعیت نکنند با نگاه بد نهادهای نظارتی روبرو هستند.

اداره میراث فرهنگی به عنوان متولی امر در شاخه های مختلفی فعالیت دارد، در کنار اداره کل، پایگاه هایی شکل گرفته که می توانند بر اساس شرح وظایفی که دارند در حوزه های خود ورود کنند؛ پایگاه هایی که زیرمجموعه اداره کل هستند اما با یک مدیریت مستقل در حوزۀ مدیریتی و سایت جهانی، خدمات ارائه می کنند. مدیریت میدان نقش جهان به عنوان یکی از مهم ترین اثرهای ثبت جهانی اصفهان و ایران از این جمله اند و لازم به ذکر است که برخی از پروژه ها از طرف پایگاه تعریف پروژه می شود.

دست در دست هم دهیم به مهر...

فکر می کنم در حوزۀ میراث فرهنگی همه دستگاه ها باید دست به دست هم بدهند. نهاد نظارتی و نهاد قانون گذار باید توجیه شود که آیا ما در میراث فرهنگی می توانیم از این قانونی که تصویب می کنند تبعیت کنیم؟ نهادهای اجرایی هم باید این هماهنگی را به عمل بیاورند.

انتهای پیام

حسن حسن زاده روز سه شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهار داشت: نخستین جشنواره همام ویژه آثار برتر هنرهای تجسمی هنرمندان توانیاب سه شنبه 26 آذرماه در فرهنگستان هنر و با حضور یکهزار و 150 هنرمند اول دی ماه افتتاح شد.

وی افزود: این مسابقات در حوزه هنرهای تجسمی، معرق، میناکاری، منبت، نقاشی، طراحی مینیاتور و .. برگزار شد که در نهایت 165 اثر به عنوان اثار برتر انتخاب شدند که در بین آنها اثر هنری شورش نصیری نیز موفق به کسب لوح زرین شد.

وی اضافه کرد: در این مسابقات آثار متنوعی ارایه شد که با رای هیئت داوران افراد برتر در اولین جشنواره ملی همام ویژه هنرمندان توانیاب انتخاب شدند.

حسن زاده با بیان اینکه در این جشنواره هنرمندان توانیاب فرصت یافتند بخشی از توانمندی های خود را در معرض دید عموم قرار دهند افزود: هدف از برگزاری جشنواره همام ، هم افزایی و مشارکت سمن ها و نمایش توانمندی معلولان و ایجاد نشاط در جامعه معلولان بود.

شورش نصیری که لقب سریعترین نقاش آسیا را داردتاکنون موفق به کسب 257 مقام کشوری و آسیایی شده است.

در قالب برگزاری این جشنواره یکهزار و 150 هنرمند معلول در کل کشور شناسایی شده و از میان آثار آن ها، 800 اثر به داوری رسید که پس از داوری اولیه، 159 اثر حائز حضور در نمایشگاه و رقابت نهایی شد که برگزیدگان روز دوم دی در تالار شمس معرفی و تقدیر شدند.

از 28 استان (60 شهر) شرکت کننده در این جشنواره وجود داشت که 30 درصد آن ها آقایان و 70 درصد خانم ها بودند؛ کوچکترین شرکت کننده از اهواز با 12 سال و بزرگترین شرکت کننده از کردستان با 66 سال بود.

بنابه اعلام مسوولان این جشنواره، آثار حاضر در این نمایشگاه 100 درصد به سود هنرمندان فروخته خواهد شد، قیمت گذاری توسط خود هنرمندان انجام شده و تمام عواید فروش به خود هنرمند می رسد.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از بیرجند، حسن عزیزی امروز (3 دی) در شورای اطلاع رسانی اداره کل ورزش و جوانان خراسان جنوبی اظهار کرد: تشکیل انجمن صنفی خبرنگاران و عکاسان ورزشی استان یکی از الزامات و ضروریات است که اداره ورزش، خانه مطبوعات و اداره فرهنگ و ارشاد خراسان جنوبی با همکاری همدیگر باید به راه اندازی سریعتر این انجمن کمک کنند .

مدیرکل ورزش و جوانان خراسان جنوبی گفت: باید از تبادل تجربیات استان های سرآمد و پیشگام در سطح ملی در این زمینه استفاده شود.

وی با بیان اینکه چشم انداز ما در راه اندازی این انجمن صنفی، تقویت گفتمان و دیپلماسی عمومی در حوزه رسانه ای و جلب نظر و مشارکت حداکثری مخاطبان در فعالیت های مختلف ورزشی است .

عزیزی با اشاره به اینکه یکی از حلقه های مفقوده در استان عدم انسجام دهی توان و ظرفیت های رسانه ای برای کمک به توسعه و پیشرفت برنامه های ورزش و جوانان است، ادامه داد: به دنبال تاسیس و شکل گیری سازمان های مردم نهاد جوانان در حوزه رسانه، فضای مجازی و کارآفرینی اجتماعی هستیم.

مدیرکل ورزش و جوانان خراسان جنوبی بیان کرد: توجه به بخش تولید محتوا و ارائه آن در قالب هنرمندانه امروزه می تواند بسیار کمک کند تا مخاطبان به محتوای غنی و مبتنی بر آموزه های ایرانی و اسلامی دسترسی داشته باشند و رسانه ها نیز نقش و کارکردهای مهم خود را در حوزه ترویج معنویت، اخلاق، آگاهی و امیدبخشی به جامعه را به خوبی ایفا کنند .

عزیزی با بیان اینکه پیش بینی می شود تا شش ماهه ابتدای سال آینده انجمن صنفی خبرنگاران و عکاسان ورزشی استان راه اندازی شود، گفت: با راه اندازی انجمن می توان به صورت هدفمند از جریان رسانه ای عمیق و اثرگذار در جامعه بهره مند شویم و جایگاه و نقش رسانه به عنوان رکن چهار دیپلماسی مورد توجه قرار گیرد .

به گفته وی با راه اندازی انجمن صنفی خبرنگاران و عکاسان ورزشی استان می توان به ارتقای سواد رسانه ای مردم و خبرنگاران و عکاسان ورزش نویس کمک کرد.

مدیرکل ورزش و جوانان خراسان جنوبی بیان کرد: آمادگی داریم از راه اندازی پروژه تلویزیون اینترنتی ورزش و جوانان خراسان جنوبی حمایت کنیم.

پایان پیام/ 375

اگر می خواهی میزان سرمایه ات را بدانی به کتاب هایی بنگر که خوانده ای. بزرگمهر

در چند روز اخیر با همت اداره کل ارشاد سمنان نمایشگاه کتاب با شرکت تعدادی از ناشران استان و کشور از تاریخ 27 آذر ماه تا دوم دی ماه در سالن ورزشی الغدیر برپا بود که با استقبال گرم شهروندان بصیر روز دوشنبه ساعت 8 بعدازظهر به کار فرهنگی خود خاتمه داد. در این مدت چند روز که این نمایشگاه در حد گسترده دایر بود تنی چند از انتشارات مشهور و نامدار کشور که سال های سال در نشر کتب دبستانی، دبیرستانی، دانشگاهی و علمی سهم عظیمی در فرهنگ و ادبیات ایران عزیزمان داشتند، غرفه ای به خود اختصاص داده که مورد بازدید مسئولان ارشد استان از جمله علاقمندان و مردم ادب پرور و فرهنگ دوست قرار گرفت که مکان مناسب وسیع را برای ازدحام جمعیت تدارک دیده بودند، با توجه به مشارکت و استقبال دانش آموزان دبیرستان ها و قشر دانشجو و اقشار مختلف جامعه انتخاب و برگزاری این نمایشگاه در فضای سالن ورزشی الغدیر لازم و ضروری به نظر می رسید.

گرچه چنین نمایشگاه کتاب در اکثر استان های مطرح کشور همچون گیلان، مازندران، شیراز، اصفهان و... در شهریورماه برگزار می شود، شایسته بود که قبل از بازگشایی مدارس، دبیرستان و دانشگاه ها در سمنان افتتاح می شد تا رنگ و بوی خاص دیگری گرفته و رونق بیشتری به خود گیرد و دانش آموان کتب مربوط به دروس خود تهیه نمایند.

هر چند که فقط برخی از دبیرستان ها و مدارس راهنمایی شهرمان شانس بازدید این نمایشگاه عریض و طویل داشتند تا از نزدیک به چاپ کتب های جدید علمی، آموزشی، طراحی، هنری، ورزشی و... انتشارات معروف کشور آشنا شوند اما اکثر شرکت کنندگان که غرفه ای را به خود اختصاص داده بودند و حتی ناشران که در این چند روز مهمان شهرمان بودند، از افزایش نرخ کتاب و کسادی بازار فروش گلایه داشتند.

با توجه به اینکه با 30% تخفیف ویژه هم به فروش می رسید و تهیه کتب دانشگاهی و تخصصی با پرداخت قیمت گزاف امکان پذیر نبود و برخی ها که به چنین کتاب های مرتبط با دروس خود نیاز داشتند با حسرت و افسرده حال، دست خالی با دل غمگین از درب نمایشگاه خارج شده که این بزرگترین آسیب به علم و دانش و معلومات عمومی کشور ماست. البته نرخ گذاری مبلغ پشت جلد کتاب با توجه به افزایش بی رویه کاغذ وارداتی و هزینه چاپ، صحافی، جوهر، دستمزد کارگران و ایاب و ذهاب و... را نباید فراموش کنیم که نرخ کاغذ روزانه بستگی به بورس و قیمت دلار و طلا دارد که باید از کشورهای ثالث با توجه به رشد نرخ تورم با دشواری تحریم، به کشور وارد کرد که هر روز بیشتر از روز قبل گران تر به فروش می رسد تا در این وضعیت سلطان دیگری از کاغذ سربرآورد، و لذا به همین دلیل جمع کثیری از نویسندگان، شاعران، هنرمندان، طراحان و... در انتشار کاهش نرخ کاغذ برای نشر آثار خود روزشماری کرده که این روند توقف یعنی ترافیک چاپ باید راهکار معقول جستجو کرد تا از این بحران بگذریم. در سال های قبل ادارات ارشاد شهرستان ها در سراسر کشور برای حمایت از نویسنده، شاعر و ناشر تعدادی کتب از مولف خریداری تا انگیزه ای باشد برای رشد و شکوفایی استعدادهای درخشان به ویژه قشر نوجوان و جوان که متاسفانه مدتی است به دلیل مشکلات بودجه و نقدینگی میسر نمی باشد. این معضل فرهنگی و ادبی را باید با دید کارشناسی نگریست و نگاهی عمیق جامعه شناسی به این روند نامطلوب انداخت.

به راستی کدامین ارگان دولتی باید فرهنگ کتابخوانی را با بودجه مورد نیاز در جامعه رواج دهد؟ آیا نباید این معضل را آسیب شناسی کرد و به درمان آن کوشید؟ هرچند که با پیدایش عصر الکترونیک پیشرفته و فضای مجازی در این برهه از زمان مرگ رسانه های مکتوب اعم از کتاب، مطبوعات و... فرارسیده و این پدیده جهانی به تمام کشورهای دنیا سرایت کرده است، اما کاهش نرخ کاغذ وارداتی و پرداخت یارانه دولتی تحت عنوان طرح حمایتی اصحاب قلم و اندیشه وظایف اصلی متولیان ذیربط است که لزوما باید تدابیری جدی اندیشید.

برگزاری نمایشگاه کتاب برای شهر فرهنگی ما همچون سمنان مهد عارفان و نامداران بیش از پیش احساس می شود امید است شاهد آثاری شکوفا و خلاق ارباب رسانه و قلم باشیم که برای نسل های آینده به یادگار بگذاریم که قابل خواندن و ماندگار باشد.

به قول مهاتما گاندی اگر می خواهی پس از مرگ فراموش نشوی یا چیزی بنویس که قابل خواندن باشد یا کاری کن که قابل نوشتن باشد.

لیلی زواره ای / خبرنگار

حدود یک دهه قبل راهبرد حوزه فرهنگی مدیریت شهری اصفهان، ساخت و تجهیز یک یا چند فرهنگ سرا، سالن مطالعه، کتابخانه یا ورزشگاه در مناطق مختلف شهر بود که البته مناطق محروم سهمیه بیشتری داشتند. در شورای چهارم و با تغییر راهبرد، واگذاری فرهنگ سراها به بخش خصوصی عملیاتی و پس از مدتی صدای تعدادی از اعضای این شورا به اعتراض بلند شد که مکان های واگذار شده، توان تامین هزینه های اولیه فرهنگ سرا را هم ندارند. شورای پنجم روند واگذاری ها را تغییر داد؛ اما هنوز مشکل کاهش جمعیت استفاده کننده از سالن های مطالعه و ورزشگاه ها در بعضی از مناطق شهر همچنان وجود دارد؛ به همین دلیل اعضای شورای شهر ایرادهایی را به جانمایی و شیوه بهره برداری از این مکان های فرهنگی، تفریحی وارد می دانند.

لایحه ای که عاقبت به خیر نشد

یکشنبه این هفته و در صد و هفتمین جلسه علنی شورای شهر، لایحه پروژه پژوهشی مکان یابی ساخت مراکز فرهنگی، تفریحی، کتابخانه ای و ورزشی بر اساس شاخص جمعیتی محلات و نیازسنجی محلی و اسناد بالادستی بررسی شد؛ ولی به تصویب اعضا نرسید. هدف از ارائه این لایحه، اخذ اجازه از شورای شهر برای انجام پروژه پژوهشی250میلیون تومانی با هدف ایجاد یک سند بالادستی برای استفاده بخش خصوصی و شهرداری بود. به عبارت دیگر سازمان فرهنگی شهرداری با کمک و همراهی معاونت برنامه ریزی سعی داشت برای جانمایی یا تغییر کاربری مراکز فرهنگی و تفریحی در شهر، پژوهشی انجام دهد تا نه تنها در آینده مشکل ساخت مراکز فرهنگی در مکان های نامناسب تکرار نشود که در صورت لزوم، مکان های بلااستفاده فعلی هم تغییر کاربری داده شود. مزروعی، رئیس کمیسیون فرهنگی، که این لایحه در کمیسیونش مصوب شده بود، توضیح داد: مدیریت شهری طی دو دهه گذشته برای ساخت مراکز فرهنگی و اجتماعی بدون برنامه عمل کرده و به عنوان مثال بعضی از ورزشگاه ها و کتابخانه ها در مکان هایی ساخته شده اند که یا مشتری ندارند یا از آنها استفاده نمی شود. او اظهار کرد: در منطقه یک و سه با فقر سالن های مطالعه و مراکز فرهنگی مواجه هستیم و این در حالی است که در منطقه ای با جمعیت کمتر از این دو منطقه، فرهنگ سرا به تعداد زیاد ساخته شده است. به همین دلیل ضروری است که وضعیت موجود بررسی شود و برای آینده، نقشه راهی تدوین کنیم. به گفته او، مخاطب نهایی این پروژه، شهرداری است؛ ولی می تواند مورد استفاده بخش خصوصی هم قراربگیرد؛چراکه امروز فعالان فرهنگی یا خیریه، پس از مراجعه به اداره ارشاد نمی دانند در کدام منطقه شهر می توانند فرهنگ سرا یا سالن مطالعه بسازند که این پژوهش به آنها کمک می کند. خسروی، رئیس مرکز پژوهش ها، به عنوان مخالف این لایحه، عنوان کرد: اگر بخش خصوصی قرار است از این پژوهش استفاده کند، باید گفت که شهرداری مرجع مشاوره این بخش نیست و آنها باید به ارشاد مراجعه کنند. او به انتشار کتاب های شناسنامه فرهنگی محلات که توسط شهرداری و در سال94تهیه شده، اشاره کرد و توضیح داد که در این کتاب محل امامزاده ها و مساجد، مراکز فرهنگی، سالن مطالعه، کانون فرهنگی مساجد و کتابخانه ها و... مشخص شده و به همین دلیل به عنوان یک ابزار می تواند به ارشاد ارائه و برای استفاده عموم در کتابخانه های شهر نیز توزیع شود؛ از این رو هزینه 250میلیون تومانی برای کاری که یک بار انجام شده، بی مورد است. مزروعی اما در پاسخ به خسروی، تاکید کرد که شناسنامه فرهنگی فقط یک آمارنامه است و قابلیت مکان یابی برای آینده را ندارد. او خاطرنشان کرد: اصفهان در حال رشد است و هیچ کس به این نتیجه نرسیده که نباید مراکز فرهنگی جدید ایجادشود.

اقدام مناسب در زمان مناسب!

امینی، عضو کمیسیون اقتصادی نیز با تاکید بر اینکه برای حذف یا تایید لایحه ای نباید گذشته را شخم زد، عنوان کرد: اقدامات ارزشمندی از حدود30سال قبل تا امروز اتفاق افتاده است. ایجاد فرهنگ سراها و ورزشگاه ها که از حدود25سال قبل آغاز شد، در زمان خود، اقدام خوبی بود. او تاکید کرد که مکان یابی کاربری های این مراکز براساس طرح های تفضیلی بوده و کارشناسان وقت حوزه شهرسازی، کاربری ها را تکلیف کردند؛ اما هر 10سال یک بار طبق قانون باید طرح های تفضیلی بازنگری شوند. زندآور، رئیس کمیسیون حمل و نقل هم عنوان کرد که باید یک بانک جامع اطلاعاتی از تمام کاربری های فرهنگی و ورزشی شهر تهیه شود. او اظهار کرد: برای ایجاد مراکز فرهنگی و اجتماعی علاوه بر موقعیت جغرافیایی و بافت جمعیتی، باید نیازسنجی محلی را مدنظر قرارداد؛ چرا که در گذشته تعدادی از این مراکز با هدف محرومیت زدایی ساخته شد، ولی از آنها استفاده نشد؛ به طوری که امروز کتابخانه هایی در شهر داریم که تعداد کارمندان آنها از تعداد مراجعان بیشتر است. زندآور معتقد است که شهرداری در این بخش فقط باید در حیطه وظایف خود عمل کند و بار سایر نهادهای مسئول را به دوش نکشد. ملت، رئیس کمیسیون اقتصادی نیز در این جلسه به طرحی اشاره کرد که توسط معاونت شهرسازی در حال بررسی بوده و اولویت بندی کاربری خدماتی در شهر اصفهان را بررسی می کند. او معتقد است که در صورت تصویب لایحه بررسی مناطق فرهنگی شهر می توان بخش فرهنگی را از طرح معاونت شهرسازی حذف کرد.روشن، نایب رئیس کمیسیون اجتماعی نیز به استفاده از کتاب شناسنامه فرهنگی محلات برای این پژوهش تاکید کرد و توضیح داد که برای جانمایی مراکز فرهنگی به غیر از مباحث فرهنگی باید به حوزه شهرسازی هم دقت شود تا پژوهش جامعیت داشته باشد. او اظهار کرد: این پژوهش اگر به عنوان سندی باشد که در آینده برای بازسازی و توسعه مراکز فرهنگی از آن استفاد ه شود، خوب است. اگر قرار باشد در حد مرجع آماری بوده و از آن بهره گیری نشود، به هدف خود نمی رسد؛ ولی معتقدم پژوهش ها باید انجام شود؛چون شهر در حال توسعه است و نیاز فرهنگی شهرهم تغییر می کند. در نهایت این لایحه در صحن علنی رأی لازم را برای تصویب به دست نیاورد.

الزام های فضاهای فرهنگی

فضاهای فرهنگی به عنوان یکی از ابعاد بنیادی توسعه فرهنگی چنان اهمیتی دارند که می توان آنها را اساسی ترین الزام های تحقق توسعه فرهنگی و نیز دستیابی به اهداف چشم انداز فرهنگی کشور تلقی کرد. با اجرای برنامه توسعه فضاهای فرهنگی و بهره برداری صحیح از این اماکن می توان برای ارتقای مهارت های فرهنگی شهروندان گام های موثری برداشت. با ارتقای مهارت های فرهنگی، شهروندان آمادگی بهتری برای پذیرش مظاهر توسعه به دست می آورند و به همین دلیل از تبعات منفی برنامه های توسعه ای کاسته می شود. اما توسعه مطلوب فضاهای فرهنگی مستلزم مقدمات خاصی است تا تحقق اهداف کلان کشور را تحت الشعاع قرار ندهد. تعیین نیازهای توسعه فضاهای فرهنگی، برنامه ریزی برای این فضاها و اجرای برنامه های توسعه ای این حوزه ازجمله مراحلی است که در فرایند مطلوب کمی و کیفی فضاهای فرهنگی باید در نظر گرفته شود.

به گزارش خبرنگار مهر ، تصاحب هنر و مشاهیر ایران توسط کشورهای همسایه اتفاق جدیدی نیست. وقتی کشورهای دیگر از جمله آذربایجان به عنوان مثال تار ایرانی را ثبت می کنند و یا در صدد ثبت چوگان بر می آیند برای آن برنامه ریزی هم می کنند. شغل های جدید ایجاد می شود و جشنواره های مختلفی که به معرفی آن بپردازند حتی برایش موزه ایجاد می کنند و بعد از مدت کمی هم از آن به عنوان جاذبه گردشگری یاد کرده و تلاش می کنند به واسطه آن گردشگر جذب کنند.

حالا ما در ایران با داشته های گردشگری و جاذبه هایمان چه می کنیم؟ کدام یک از میراث ناملموسی که به نام ایران ثبت شد، توانست برای ایران گردشگر بیاورد و کدام یک حتی به مردم خودمان هم معرفی شد چه برسد به سطح جهانی؟

در اقدامی تازه خبر رسیده که قرار است ترکیه تنبور کرمانشاهی را به نام خودش در یونسکو ثبت کند. تنبوری که خاستگاهش کرمانشاه است. این خبر را رئیس انجمن موسیقی کرمانشاه به خبرنگار مهر اعلام کرد. فرزاد شهسواری مطمئن نیست که این خبر به صورت رسمی در ترکیه اعلام شده باشد اما در ادامه افزود: سال گذشته در قونیه از یک جمع موزیسین شنیدم که می خواهند تنبور را ثبت کنند امسال هم چند نفر از نوازنده ها خبر آن را دادند. در واقع اگر از این کار ترکیه غافل شویم مانند دو تار که به اسم آذربایجان ثبت شد، این ساز هم به اسم ترکیه جهانی می شود.

شهسواری افزود: شاید ترک ها بخواهند به نام تنبور خودشان این ساز را جهانی کنند ولی بالاخره تنبور برای اولین بار به اسم ترکیه ثبت خواهد شد. ترک ها از یک آرامگاه هم پول در می آورند حتی از اسم ملانصرالدین هم جاذبه ساخته اند غیر از تنبور از یک جمع فرهنگی که شاهرودی هم بودند شنیدم که ترکیه قصد داشته تا شیخ خرقانی را هم به نام خودش بزند. حتی به فکر تأسیس فرودگاهی به نام شیخ خرقانی هم افتاده بودند.

خیز ترک ها برای تصاحب مشاهیر ایرانی دور از ذهن هم نمی تواند باشد آنچنان که 5 ماه پیش هم خانه موزه ای به نام فارابی دانشمند ایرانی در استانبول افتتاح شد. ولی درباره تنبور در هیچ سایت رسمی و خبری ترکیه ای در این باره به صورت رسمی اعلامی صورت نگرفته است.

با این وجود بحث تصاحب تنبور در بین موزیسین های ایرانی پیچیده است. به همین دلیل شهسواری گفت که گروهی متشکل از 600 نفر را دور هم جمع کرده تا برنامه ای برای معرفی این ساز داشته باشند. او گفت که شاید اگر وقت می گذاشتند این آمار به هزار و 200 نفر هم می رسید. این افراد در واقع نوازنده هایی هستند که در شهرهای استان کرمانشاه تنبور می نوازند.

او معتقد است که تنبور ساز آئینی است که به جغرافیای کرمانشاه مربوط می شود. از پهنه شروع شده تا مرزهای غربی مانند دالاهو و گوران و گهواره می رسد. در این شهرها مردم همه بلدند تنبور بنوازند. شاید خیلی از افراد حرفه ای تنبور نزنند ولی همه آنها با این ساز آشنایی کامل دارند. حتی گستره آن به شهرهای دیگر هم رسیده و در کرمان و شیراز و الیگودرز هم این ساز رخنه کرده است.

او درباره اینکه انجمن موسیقی کرمانشاه چه کاری برای معرفی تنبور در ایران انجام داده توضیح داد: جشنواره تنبور را در کرمانشاه برگزار کرده و آن را تقویت می کنیم. امیدوارم که سومین دوره آن را در سال 99 برگزار کنیم. شهسواری قصد دارد تا دبیرخانه ملی تنبور نیز تأسیس شود و جشنواره تنبور را به سازهایی که مادرشان تنبور است گسترش دهد.

انجمن موسیقی کرمانشاه به پیشنهاد شهرام ناظری و همکاری هنرمندان فعال تنبورنواز و سرپرستان گروه های تنبورنوازی استان، اقدام به تشکیل گروهی با حدود 600 نوازنده تنبور کرده است. رئیس این انجمن گفت: قرار است با هدف ثبت و شناساندن تنبور که خاستگاه آن پهنۀ جغرافیای کرمانشاه است سه اثر فاخر مقامی را با صدای استاد شهرام ناظری در محوطه تاریخی و جهانی بیستون اجرا کرده و آن را در قالب ویدئو منتشر کنیم.

خانه تنبور در گوران که زادگاه علی اکبر مرادی یکی از 50 تکنواز برتر جهان است با هزینه شخصی بعد از 8 سال به خانه تنبور تبدیل شد. این خانه که برای معرفی این ساز و تحقیقات مربوط به آن است در دوره رئیس جمهور قبلی ایران قرار بود تخریب شود. اما اکنون سندی بر وجود این ساز در میان کرمانشاهیان شده است. شهر دالاهو نیز به عنوان شهر تنبور قرار است به ثبت ملی برسد ولی شهسواری گفت که شنیده مطالعات آن انجام شده و باید موانع آن برطرف شود. موانعی که معلوم نیست چه کسی و چرا و چطور برای آن ایجاد کرده اند! اما درباره اینکه ساز تنبور چه زمانی جهانی شود فعلاً خبری نیست. با این وجود انجمن موسیقی کرمانشاه درخواستشان را به اداره کل فرهنگ و ارشاد استان داده اند. شاید اداره کل میراث فرهنگی استان که متولی آن است، از خواب هفت ساله بیدار شود!

چون هفت سال پیش آتوسا مؤمنی، مدیر کل دفتر ثبت سازمان میراث فرهنگی از آماده کردن و ارسال پرونده تنبور کرمانشاه به سازمان یونسکو برای ثبت در فهرست میراث جهانی خبر داده و گفته بود: شیوه ساخت ساز تنبور در فهرست میراث ملی به ثبت رسیده و سازمان میراث فرهنگی در حال تهیه پرونده ثبت این ساز برای ثبت جهانی است.

پرونده جهانی تنبور هنوز هم تکمیل نشده است با این وجود تنها روش ساخت تنبور به ثبت ملی رسید نه شیوه اجرا و نوازندگی آن.

کد خبر 4806367

فاطیما کریمی

حمیدرضا نیک طبع روز سه شنبه در آیین افتتاح سیزدهمین نمایشگاه صنعت نساجی و دومین نمایشگاه هنر صنعت مد(مداکس) در سالن همایش های برگزاری نمایشگاه ها اصفهان افزود: طراحی ضعیف است که نتوانستیم مطالبه گری مردم را داشته باشد، مردم ما لایق بهترین ها هستند و خوش پوشی جز سابقه تاریخی ایرانیان است.

دبیر کمیته صنعت کارگروه ساماندهی مد و لباس وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با اساره به الگوبرداری چین و ترکیه از طرح های لباس هفته گذشته تهران خاطرنشان کرد: با توجه به اینکه طراحان و تولیدکنندگان بایکدیگر هم پیمان شدند اتفاقات خوبی در راستای صنعت مد و لباس ایجاد شده که می تواند منجر به رونق صنعت مد شود.

وی ادامه داد: در اصفهان جزیره هم اندیشی طراحان توسط وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ایجاد شده از این رو از فعالان این هنر صنعت می خواهیم که شرایط استقبال از این مهم را فراهم آورند.

صنعت نساجی طی دهه های گذشته مورد بی مهری قرار گرفته است

مدیرعامل شرکت نمایشگاه های بین المللی استان اصفهان در این آیین گفت: نمایشگاه نساجی از قوی ترین نمایشگاه ها است که 26 سال یکبار به صورت 2سالانه برگزار می شود.

علی یارمحمدیان افزود: صنایع نساجی اصفهان را به سمت صنعتی بودن سوق داد و اقتصاد اصفهان را صنعتی کرد.

وی با اشاره به اینکه صنایع نساجی مزیت های فراوانی دارد، تصریح کرد: اما طی دهه های گذشته دچار مشکلات و بی مهری هایی شده است.

مدیرعامل شرکت نمایشگاه های بین المللی استان اصفهان ادامه داد: صنعت نساجی هیچگونه آلایندگی ایجاد نمی کند و این در حالیست که اشتغال فراوانی برای استان به وجود می آورد.

وی خاطرنشان کرد: در گذشته بیشترین واحدهای بافندگی و نساجی در این استان حضور داشتند و رونق اقتصادی را ایجاد کردند.

یارمحمدیان اظهارداشت: با توجه به زیرساخت های موجود در صنعت نساجی، برگزاری نمایشگاه صنعت نساجی از اهمیت خاصی برخوردار است.

وی هدف از برگزاری نمایشگاه صنعت نساجی را رونق این صنعت دانست و بیان کرد: این نمایشگاه طی چهار روز با حضور 58 مشارکت کننده در فضایی بالغ بر 4500 مترمربع آخرین دستاوردهای خود را از استان های اصفهان، ارومیه، تهران، مرکزی و یزد و نمایندگانی از ترکیه برپا خواهد بود.

طغیانی مجری برگزاری سیزدهمین نمایشگاه بین المللی صنعت نساجی افزود: تلاش می کنیم تا برند نمایشگاه نساجی اصفهان و ایران برای اصفهان باشد زیرا 70 درصد از نساجی ایران در استان اصفهان شکل می گیرد.

به گفته کارشناسان، نساجی با نزدیک به یک قرن سابقه در کشورمان، پنج درصد سرمایه گذاری های بخش صنعت را در اختیار دارد و 13 درصد اشتغال واحدهای صنعتی نیز مربوط به این بخش است.

به گفته مسوولان، هفت هزار و 900 واحد تولیدی فعال نساجی در ایران وجود دارد، کارشناسان بر این باورند صنعت نساجی، ظرفیت گسترش و مقاومت در شرایط تحریم را دارد از این رو تدوین نقشه راه و مشخص شدن وظایف نهادها در توسعه نساجی از اهمیت بسزایی برخوردار است.

سال گذشته 312 هزار تن انواع محصولات بخش صنایع نساجی و پوشاک به ارزش یک میلیارد و 93 میلیون دلار از کشور صادر شد که در مقایسه با سال پیش از آن از نظر ارزشی و وزنی به ترتیب 6 درصد و 24 درصد رشد داشت.