به گزارش روابط عمومی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان سمنان، سیدعباس صالحی در حکم حجت الاسلام والمسلمین علی اصغر فضیلت افزود: به استناد بند هفت ماده 11 اساسنامه مصوب شورای عالی انقلاب فرهنگی به موجب این حکم به عنوان دبیر شورای هماهنگی کانون های فرهنگی هنری مساجد استان سمنان منصوب می شوید.

رییس شورای سیاستگذاری ستاد هماهنگی کانون های فرهنگی هنری مساجد کشور در ادامه این حکم افزوده است: به یقین جدیت و تلاش جنابعالی در نظارت بر حسن اجرای برنامه های مد نظر در آن استان در تحقق اهداف شورای هماهنگی کانون های فرهنگی هنری مساجد استان سمنان وثر خواهد بود.

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی استان سمنان در این حکم توفیق روزافزون مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی را در راستای اجرای گام دوم انقلاب و اهداف مدنظر با بهره گیری از ظرفیت های استان از درگاه خداوند متعال خواستار شد.

احکام اعضای شورای هماهنگی کانون های فرهنگی هنری مساجد استان سمنان روز شنبه در نشست شورای فرهنگ عمومی این استان با حضور معاون سیاسی امنیتی استانداری، مدیر حوزه های علمیه خواهران کشور و سایر مسوولان به آنان اهداء شد.

به گزارش خبرنگار حوزه دولت خبرگزاری فارس، مراسم ختم مرحومه صدیقه فریدون خواهر حسن روحانی رئیس جمهور با حضور مسئولین کشوری و لشگری در مسجد بلال صداوسیما برگزار شد.

در این مراسم حجت الاسلام حسن روحانی، حجت الاسلام ناطق نوری، حجت الاسلام دعایی، صرافی سیما دبیر هیات دولت، انوشیروان محسنی بندپی استاندار تهران، حجت الاسلام منتظری دادستان کل کشور، سعید نمکی وزیر بهداشت، حجت الاسلام محمدی ری شهری، رضا اردکانیان وزیر نیرو، محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه، اسحاق جهانگیری معاون اول رئیس جمهور، محسن حاجی میرزایی وزیر آموزش و پرورش، بهرام سرمست استاندار قم، فرهادی فرماندار تهران، سعید محمد فرمانده قرارگاه سازندگی خاتم الانبیاء، جمشید انصاری رئیس سازمان اداری و استخدامی، سورنا ستاری معاون علمی فناوری رئیس جمهور، منصور غلامی وزیر علوم، حجت الاسلام شهیدی رئیس بنیاد شهید، مصطفی کواکبیان نماینده تهران در مجلس، عباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، سید علیرضا آوایی وزیر دادگستری، محمود حجتی، محسن هاشمی رئیس شورای شهر تهران، فرهاد دژپسند وزیر اقتصاد، عبدالرضا رحمانی فضلی وزیر کشور حضور داشتند.

ادامه دارد...

به گزارش روز شنبه روابط عمومی معاونت امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، علی اصغر کاراندیش، ،ضمن بازدید از غرفه های نمایشگاه چاپ و بسته بندی، در خصوص معافیت های مالیاتی حوزه فرهنگ و کاهش میزان مالیات بر ارزش افزوده تجهیزات و محصولات چاپی، ضمن همراهی با دغدغه های جاری در حوزه چاپ، حل نهایی آن را منوط به نیل به ادبیات مشترک با دستگاه های مالیاتی کشور دانست. او همچنین درباره مشکلات مربوط به حوزه های ماشین آلات و سایر مناسبات فنی چاپ و دریافت تسهیلات مربوط به حوزه های صنعتی چاپ، بر تصویب لایحه دولت درباره واگذاری کلیه امور صنعتی و فنی چاپ از وزارت فرهنگ به وزارت صنعت در کمیسیون های فرهنگی و صنعت مجلس شورای اسلامی تأکید کرد و از نمایندگان حاضر در بازدید از نمایشگاه، درخواست کرد تا با تسریع در تصویب این لایحه در صحن مجلس، در حل این دغدغه کمک شود.

در مراسم افتتاحیه نمایشگاه چاپ و بسته بندی که با حضور جمعی از مدیران اتحادیه ها و تشکل های چاپ تهران و شهرستان ها، نمایندگان مجلس شورای اسلامی، و معاونان وزارت صنعت معدن و تجارت همراه بود، از طرف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز سیدمحمد طباطبایی، مشاور وزیر و مدیر روابط عمومی معاونت امور فرهنگی، و مهرزاد دانش، مدیرکل دفتر چاپ و نشر و تعدادی از کارشناسان این دفتر حضور داشتند.

کاراندیش، طباطبایی و دانش به بازدید از غرفه های مختلف نمایشگاه پرداخته و در جریان آخرین دستاوردهای ملی کشور در حوزه های چاپ و بسته بندی و نیز دغدغه های کاربران و کارآفرینان این حوزه قرار گرفتند.

در بیست و ششمین نمایشگاه بین المللی چاپ و بسته بندی، بیش از 445 شرکت کننده داخلی و خارجی از ایران و 12 کشوردیگر حضور دارند. شرکت های خارجی از کشورهای ایتالیا، سوئد، آلمان، فرانسه، چین، ترکیه و کره جنوبی در این نمایشگاه حضور یافته اند. این نمایشگاه تا روز دوشنبه 11 آذر برقرار است.

به گزارش مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، در بخشی از نامه سید عباس صالحی آمده است:

در شرایطی که خبر موافقت دولت محترم در تصویب تاسیس انجمن های صنفی سراسری فرهنگ، هنر و رسانه می رفت تا موجی از شادی و دلخوشی در بین این بخش از جامعه ایجاد کند متاسفانه انتشار اخباری در خصوص حذف معافیت مالیاتی مربوطه موجب نگرانی شد.

در بخش دیگری از این نامه بیان شده است:

براساس بند (ل) ماده (139) قانون مالیات های مستقیم کلیه فعالیت های انتشاراتی، مطبوعاتی، قرآنی، فرهنگی و هنری دارای مجوز از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی معاف از مالیات (مشمول مالیات با نرخ صفر درصد) هستند. به نیکی واقفید فعالیت های فرهنگی و هنری اصولا درآمدزایی چندانی نداشته و انتفاعی محسوب نمی شود و برهمین اساس در ادوار مختلف به مجوزهای صادر شده به چشم اقتصادی نگاه نشده و همواره سعی در حمایت از آنها بوده است.

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در پایان یادآور شد:

باتوجه به اینکه خطر تهاجم فرهنگی و توطئه های نفوذ و استحاله فرهنگی دشمنان انقلاب به طور مداوم گوشزد می شود، لزوم حمایت همه جانبه از فعالیت های فرهنگی، هنری و رسانه ای ضروری بوده و باتوجه به تاثیرات منفی اقتصادی و اجتماعی ناشی از این اقدام بر نخبگان کشور، دستور فرمایید معافیت های مالیاتی موضوع بند (ل) یاد شده همچون گذشته برقرار بوده و از هرگونه اقدام در جهت حذف آن جلوگیری به عمل آید.

گفتنی است وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، پس از انتشار اخباری مبنی بر حذف معافیت های مالیاتی موضوع بند(ل) ماده (139) قانون مالیاتی های مستقیم کشور در بودجه سال 99 صریحا مخالفت خود را در این زمینه اعلام کرده است.

روزنامه هنرمند در یادداشتی به قلم علی احمدی، روان شناس و پژوهشگر روان شناسی اجتماعی، آورده است: از تعاریف دور و نزدیک و سریان این مفهوم از علوم اجتماعی در ادبیات دولتمردان و حتی نقدهای وارد بر اصل نظریه سرمایه اجتماعی مبنی بر قدرت پسند بودن و خاستگاه اقتصادی داشتن آن از سوی برخی صاحب نظران که بگذریم، اما شاید تعبیر بومی و آنچه مد نظر همه ماست از شرایط وخیمی که امروز جامعه ایرانی از آن در رنج است، همان تعریف عمومی؛ همدلی و همکاری و مشارکت توده یا آحاد مردم در تعاملات اجتماعی که از آن به عنوان بخشی از سرمایه ملی جوامع یاد می شود، علی الحساب برایمان کافی و مغتنم باشد.

توجه به مفهوم مرکب سرمایه اجتماعی به عنوان یک ظرفیت اجتماعی که همکاری و تعامل در اجتماع را باعث می شود در واقع و از بعد ساختاری، همان مجموعه ارتباطات اجتماعی است که متاسفانه در این زمینه ساختار پایدار و قابل تعرفی نداریم. از بعد محتوایی، دربرگیرنده مفهوم بلند و مقدس اعتماد است؛ همان کیمیای از دست رفته این روزهای جامعه ایرانی و هنجارهای مشترک اجتماعی که متاسفانه این روزها، دچار گسست و از هم پاشیدگی شده است. در نهایت این دو باعث می شود که کارکرد این کیمیای توسعه که همانا تعامل و همدلی متقابل اجتماعی است، قربانی تقصیرات همه ما شود؛ از ملت گرفته تا دولت ها.

اما تاکید جهانگیری بر لزوم کمک گرفتن از ایده های علمی دانشگاه و صاحب نظران و فعالان این حوزه و دستور و تاکید ایشان به وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به عنوان رییس کمیسیون فرهنگی دولت و متولی اجرای این مهم و تدوین سندی جامع و قابل اجرا برای تقویت سرمایه اجتماعی کشور، امید بخش و محل تامل است.

انتخاب وزارت ارشاد به عنوان متولی امور فرهنگی و هنری کشور (به سهم خود) توسط معاون اول رییس جمهور، نشان از فهم دقیق این مسئله و نیز ضرورت توجه جدی به این امر ضروری از مسیر و در مجاری مربوط آن، یعنی فرهنگ و هنر دارد.

مجموعه فعالیت های فرهنگی و هنری و محصولات آن از کتاب تا رسانه ها و مجلات، از فیلم های سینمایی تا تئاتر، از موسیقی و شعر تا نقاشی و طراحی و ...، همه از دقیق ترین، نزدیک ترین، کم هزینه ترین و مردمی ترین سرچشمه های تزریق جریان زلال حس اعتماد، همکاری و همدلی، هنجارسازی و انسجام بخش گروه های مختلف اجتماعی و تشکیل دهنده ملت است. همچنانکه هنرمندان (و در بخشی، ورزشکاران و سایر گروه های مرجع) به عنوان قوی ترین گروه های مرجع، همواره مورد توجه و الگوی رفتاری مردم در اکثر جوامع و از جمله به دلایل قوی تر در جامعه ایرانی بوده است.

بی راه نیست که مدیران هوشمند و دوراندیش جوامع پیشرو، فرهنگ و هنر و هنرمندشان را بر چشم و در صدر می نشانند و در مقابلشان کلاه از سر بر می دارند و گرامیشان می دارند. این مدیران، همچنان که ما گاهی با ذوق زدگی خود مدرن پنداری و ترجمانی ناقص، با مفاهیمی مثل اقتصاد هنر و فرهنگ (تئاتر خصوصی، سینمای خصوصی، آموزش خصوصی و ...) دل خوشیم، بی رودربایستی برای کتاب و هنر یارانه می دهند، نیاز سنجی دقیق محتوایی و مالی می کنند، در امر آموزش و کادرسازی با وسواس همچنان سخت می گیرند، برای ایشان احترام بسیار ویژه و جایگاه خاص اجتماعی و حقوقی قائلند، به دلیل برنامه محور بودن کمترین تغییرات مدیریت در بخش فرهنگ و هنر را دارند و برنامه ریزی های کوتاه مدت و دراز مدت ملی (فارغ از آمد و رفت دولت ها) برای فرهنگ و هنر را امری بسیار مهم، اولویت دار، حیاتی و استراتژیک می دانند.

ایشان مسیر توسعه و پیشرفت اقتصادی، سیاسی و قدرت دیپلماسی بین المللی خود را از درون جامعه خود و از طریق و مسیر فرهنگ و هنر ملی (با رویکرد حفظ و ارتقای سرمایه اجتماعی) می پیمایند و می جویند.

اما حالا و خوشبختانه با نفوذ و افزایش کاربرد این مفهوم در ادبیات حاکمیت و سیاستمداران و ورود و دستور اخیر معاون رییس جمهور در این خصوص، این یک فرصت خطیر و تاریخی برای وزارت ارشاد و شخص وزیر محترم است که به عنوان کانون و متولی این ماموریت و مسئولیت ملی، با دستمایه ظرفیت های موجود و انباشته در گنجینه فرهنگ و هنر کشور و گروه مرجع بسیار تاثیر گذار این حوزه، یعنی جامعه هنرمندان، بتواند با مرهم لطافت و ظرافت هنر و طراوت فرهنگ، طبیب زخم های تن رنجور و بیمار جامعه مان در این سال های سخت و سرنوشت باشد.

مشورت و توجه و اعتماد به اهالی فرهنگ و هنر و ایجاد انگیزه و انگیزش لازم در جلب همدلی هر چه بیشتر ایشان

در این مهم و نیز برنامه ریزی سریع و کلان، راهبردی و هدفمند درکم و کیف همه تولیدات این حوزه؛ در معاونت های مختلف و بازنگری و هم سو کردن پروژه های در حال اجرا و توجه و بهره گیری از فرصت تنوع فرهنگی و قومی گسترده شده در جغرافیای کشور در تولید آثار، می تواند اولین گام بلند و نجات بخش در احیای سرمایه اجتماعی از دست رفته جامعه ایرانی در مسیر اصلی آن، یعنی هنر و فرهنگ باشد.
بی شک همه هنرمندان ایران دوست و دلسوزان و صاحب نظران، وزارت ارشاد را در این امر یاری خواهند کرد.

به گزارش راهبرد معاصر؛ معافیت مالیاتی اهالی فرهنگ و هنر به سختی و برای ایجاد امکان فعالیت های فرهنگی و هنری فراهم شد. نهادهای متولی در ابتدا به سختی با اعمال این ممیزی موافقت می کردند؛ اما در نهایت این اتفاق رخ داد و این معافیت ذیل ماده 139 قانون مالیاتی لحاظ شد.

اکنون با توجه به رویکرد دولت به بودجه بندی با حذف نفت، تمرکز بر دریافت مالیات افزایش یافته و قرار است هم بر شمول اخذ مالیات به شکل محسوسی افزوده شود و هم بسیاری از معافیت های مالی لغو می شود. از جمله معافیت های مالیاتی که قرار است، لغو شود، معافیت های مالیاتی اهالی فرهنگ و هنر از جمله مطبوعات است.

لایحه اصلاح برخی قوانین و مقررات مالیاتی در شرایطی سراغ اهالی فرهنگ از جمله اهالی رسانه آمده و قصد دارد معافیت مالیات این حوزه را بردارد که وضعیت اقتصادی فرهنگ در این سال ها، نه تنها تغییری نکرده که بدتر از قبل شده و فعالیت در این عرصه همچنان سودده و دارای بازدهی بالای اقتصادی نیست و از این منظر، تلاش برای کسب درآمد دولت از این حوزه، عملاً به منزله بریدن سر اهالی فعالان فرهنگی از جمله اهالی مطبوعات است.

سیدعباس صالحی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، در پی قوت گرفتن حذف معافیت مالیاتی اهالی فرهنگ، رسانه و هنر، در نامه ای به معاون اول رئیس جمهور، رئیس دفتر رئیس جمهور و وزیر امور اقتصادی و دارایی، خواستار بازنگری در این تصمیم شد.

در بخشی از این نامه آمده است: در شرایطی که خبر موافقت دولت محترم در تصویب تاسیس انجمن های صنفی سراسری فرهنگ، هنر و رسانه می رفت تا موجی از شادی و دلخوشی در بین این بخش از جامعه ایجاد کند، متاسفانه انتشار اخباری در خصوص حذف معافیت مالیاتی مربوطه موجب نگرانی شد.

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی ادامه داده است: براساس بند (ل) ماده (139) قانون مالیات های مستقیم، کلیه فعالیت های انتشاراتی، مطبوعاتی، قرآنی، فرهنگی و هنری دارای مجوز از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی معاف از مالیات (مشمول مالیات با نرخ صفر درصد) هستند. به نیکی واقفید فعالیت های فرهنگی و هنری اصولا درآمدزایی چندانی نداشته و انتفاعی محسوب نمی شود و برهمین اساس در ادوار مختلف به مجوزهای صادر شده به چشم اقتصادی نگاه نشده و همواره سعی در حمایت از آنها بوده است.

صالحی در پایان خواستار شده است: باتوجه به اینکه خطر تهاجم فرهنگی و توطئه های نفوذ و استحاله فرهنگی دشمنان انقلاب به طور مداوم گوشزد می شود، لزوم حمایت همه جانبه از فعالیت های فرهنگی، هنری و رسانه ای ضروری بوده و باتوجه به تاثیرات منفی اقتصادی و اجتماعی ناشی از این اقدام بر نخبگان کشور، دستور فرمایید معافیت های مالیاتی موضوع بند (ل) یاد شده همچون گذشته برقرار بوده و از هرگونه اقدام در جهت حذف آن جلوگیری به عمل آید.

محمدباقر نوبخت معاون رییس جمهور و رییس سازمان برنامه و بودجه در گفتگو با خبرنگار مهر درباره موضع دولت نسبت به پیشنهاد حذف معافیت مالی اصحاب فرهنگ و هنر در پیش نویس لایحه اصلاح برخی قوانین و مقرراتی سازمان امور مالیاتی گفت: من قبلا هم راجع به این موضوع اظهارنظر کرده ام و بازهم اعلام می کنم، ظرفیت مالیاتی ما بیش از وضع موجود بوده و معافیت ها در این زمینه رقمی در حدود 40 تا 50 هزار میلیارد تومان است.

وی ادامه داد: اما بخشی که باید از معافیت مالیاتی مستثنا شده یا تقلیل پیدا کند، بخش فرهنگ و هنر نیست، حتی ما باید اگر می توانیم در این رابطه مالیات منفی هم داشته باشیم. یعنی مساعدت هایی را به عنوان یارانه پرداخت کنیم، نه اینکه از این بخش حساس و ارزشمند فرهنگ و هنر، بخواهیم مالیات بگیریم. به همین دلیل دولت مخالف حذف معافیت مالیاتی اصحاب فرهنگ و هنر است.

بحث جنجالی و پرحاشیه حذف معافیت مالیاتی اصحاب فرهنگ و هنر در حالی طی روزهای اخیر مطرح شده که سید عباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز روز گذشته طی نامه ای خطاب به اسحاق جهانگیری معاون اول رئیس جمهور، محمود واعظی رئیس دفتر رییس جمهور و وزیر امور اقتصادی و دارایی خواستار استمرار معافیت مالیاتی اصحاب فرهنگ، هنر و رسانه شده بود.

در این نامه هم تأکید شده است: باتوجه به اینکه خطر تهاجم فرهنگی و توطئه های نفوذ و استحاله فرهنگی دشمنان انقلاب به طور مداوم گوشزد می شود، لزوم حمایت همه جانبه از فعالیت های فرهنگی، هنری و رسانه ای ضروری بوده و باتوجه به تاثیرات منفی اقتصادی و اجتماعی ناشی از این اقدام بر نخبگان کشور، دستور فرمایید معافیت های مالیاتی موضوع بند (ل) یاد شده همچون گذشته برقرار بوده و از هرگونه اقدام در جهت حذف آن جلوگیری به عمل آید.

طی روزهای گذشته متنی با عنوان پیش نویس لایحه اصلاح برخی قوانین و مقررات مالیاتی منتشر شده است که حاوی سرفصل های پیشنهادی سازمان امور مالیاتی برای تحقق اهداف مرتبط با اقتصاد مقاومتی در حوزه های خرد و کلان است. یکی از این پیشنهادات لغو معافیت مالیاتی کلیه فعالیت های فرهنگی-هنری در حوزه هایی چون انتشارات، تئاتر، سینما و موسیقی (مشمول مالیات با ضریب 25 درصد) است که پیش تر در قانون لحاظ شده بود. طبق برخی شنیده ها قرار است این لایحه همراه با لایحه بودجه سال بعد به مجلس شورای اسلامی ارسال شود.

خبرگزاری مهر پیش تر در گزارشی به جزییات این طرح پیشنهادی پرداخته بود.

کد خبر 4785098

علیرضا سعیدی

به گزارش مشرق، سفر به عتبات از اوایل آذرماه به صورت هوایی از سوی سازمان حج و زیارت مجدد برقرار شد، اما با توجه به نبود امنیت کافی و حتی بسته بودن مرزهای زمینی، امکان سفر زمینی به عتبات فراهم نبود تا اینکه اوایل هفته گذشته با بازشدن مرزهای ایران و عراق نام نویسی از متقاضیان سفر زمینی به عتبات آغاز شد.

بیشتر بخوانید:
توصیه به زائران نجف و کربلا +عکس

ثبت نام سفر زمینی به عتبات با مرزهای بسته

بر اساس برنامه سازمان حج و زیارت اعزام های زمینی به عتبات قرار بود از 10 آذرماه و تنها از مرز مهران صورت گیرد که بامداد پنج شنبه 7 آذرماه به دلیل برخی ناامنی ها و حمله اغتشاشگران به کنسولگری ایران در نجف، مرز مهران به روی زائران عتبات بسته شد؛ با این امر دیگر امکان تردد کاروان ها به عراق وجود ندارد. بر همین اساس اعزام زائران عتبات به صورت زمینی نیز متوقف شده، اما همچنان سفرهای هوایی به عتبات در حال انجام است.

البته با وجود متوقف شدن اعزام کاروان ها به صورت زمینی، همچنان در مراکز مجاز حج و زیارت از متقاضیان این سفر معنوی ثبت نام به عمل می آید.

در همین رابطه، یکی از مدیران مراکز زیارتی مجاز حج و زیارت در گفت وگو با خبرنگار حج و زیارت خبرگزاری فارس با اشاره به باز بودن سایت ثبت نام از متقاضیان سفر زمینی به عتبات می گوید: ما عمدتا در زمان هایی که سایت باز می شود از زائران متقاضی این سفر معنوی ثبت نام به عمل می آوریم، اما اگر مشکلی در روند اعزام ایجاد شود این مشکل را قبل از اعزام به زائران اطلاع رسانی کرده و هزینه را نیز عودت می دهیم.

وی می افزاید: اکنون با وجود بسته بودن مرز مهران برای اعزام زائران به عتبات به صورت زمینی، ثبت نام از متقاضیان از 14 آذرماه پیش بینی شده است. هدف از این اقدام تکمیل کاروان ها در صورت تأمین امنیت و باز شدن مرز و همچنین آغاز اعزام ها است.

2 نگاه متفاوت در اعزام زائران به عتبات

نگاه های مختلف در عرصه اعزام زائران به عتبات موجب اظهارنظرهای متفاوتی شده است. یکی از این نگاه ها، دیدگاه اعتقادی به عتبات است؛ به طوری که برخی معتقدند در هر شرایطی باید زائر به عتبات مشرف شود و نباید اجازه دهیم که حرم ائمه اطهار (ع) خالی از زائر باشد. حتی برخی علما روایاتی از ائمه اطهار (ع) را بیان می کنند که در این روایات به تحمل سختی در سفر به عتبات و زیارت امام حسین (ع) و حتی کشته شدن در این راه اشاره شده است.

در مقابل نگاه دیگری به سفر عتبات وجود دارد که مانع افزایش تعداد کاروان های زیارتی به عتبات می شود. در این نوع دیدگاه تأمین امنیت زائران در اولویت قرار دارد و به نوعی مسؤولان به ویژه سازمان حج و زیارت به عنوان متولی اعزام زوار حسینی، خود را حافظ جان زائران عتبات می داند و معتقد است که در این راه نباید به زوار آسیبی وارد شود.

بر همین اساس سازمان حج و زیارت با این دیدگاه اعزام های زمینی به عتبات را در برهه ای از زمان که امکان تأمین امنیت زائران را در طول مسیر زمینی وجود نداشت، متوقف کرد و اکنون نیز با بسته شدن مرز مهران عملا اعزامی به صورت زمینی چه به صورت آزاد و چه رسمی صورت نمی گیرد.

ثواب زیارت امام حسین (ع) آنقدر زیاد است که در روایتی از امام موسی بن جعفر (ع) (الکافی/ ج4/ص582) درباره کمترین ثواب زیارت سیدالشهدا (ع) آمرزش آنچه از گناهان پیش فرستاده و بعداً می فرستد (گناهان گذشته و آینده او) آمده است. حتی محمد بن مسلم از امام باقر (ع) روایت کرده: اگر مردم می دانستند، زیارت امام حسین (ع) چقدر فضیلت و ثواب دارد، به درستی که از شوق می مردند و نفس هایشان از روی حسرت بند می آمد.

خبرگزاری مهر -گروه هنر-علیرضا سعیدی: مدیریت فعالیت های موسیقایی کشور، یکی از پرمخاطره ترین، پرچالش ترین و آسیب پذیرترین مشاغل مدیریتی زیر مجموعه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است که قطعاً حضور در ارکان آن، حکم حرکت روی لبه تیغ را دارد که البته بی تناسب با سیاست های فرهنگی و البته جریانات سیاسی حاکم بر دولت ها هم نیست.

این شرایط در سال های پس از پیروزی انقلاب اسلامی، یا متضمن دورانی پرشکوه برای موسیقی ایرانی بوده و یا فضا را به سمتی هدایت کرده که تمام کارکردهای فرهنگی و هنری موسیقی به دست فراموشی سپرده شده است.

گرچه بسیاری از مولفه ها از جمله برنامه ریزی، ساماندهی، کنترل پروژه و مواردی از این دست اساساً حکم بازوی راهبردی یک مدیر در جریان فعالیت های مدیریتی او را دارد اما قطعا استراتژی برای اجرای همین مولفه ها، مهم ترین نکته ای است که باید بنا به شرایط اجتماعی و سیاسی به آن توجه شود؛ عاملی که متاسفانه در مدیریت فرهنگی و هنری کشور در کمترین شکل خود دیده شده و آنچنان که باید و شاید به آن توجه نمی شود.

محمد اله یاری فومنی یکی از مدیران پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران است که هم در دولت های پیشین و هم در دوره فعلی علی رغم جوانی سمت های مهم و استراتژیکی را در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی عهده دار بوده و تلاش کرده تا در کنار تجارب موفق و ناموفقی که در عرصه مدیریتی حوزه فرهنگ و هنر کسب کرده، در هم جواری با جریان مدیران جوان، فضای مدیریتی تازه ای را در این عرصه تجربه کند؛ تجربه ای که در معاونت توسعه کتابخانه و کتابخوانی نهاد کتابخانه های کشور کلید خورد و بعدها در سمت هایی چون مدیرکل امور کتاب وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، مشاور معاونت امورفرهنگی، مسئول دبیرخانه هفته کتاب و معاون فرهنگی و اجرایی نمایشگاه بین المللی کتاب تهران، دبیر پنج دوره هفته کتاب جمهوری اسلامی ایران و معاون امور نمایشگاهی بیست و ششمین نمایشگاه کتاب تهران ادامه پیدا کرد.

اله یاری که تا آن زمان عمده توجه خود را بنابر تصمیم مدیران بالادستی، متمرکز بر حوزه کتاب و کتاب خوانی کرده بود و در آن روزگار هم سیاست های مناسبی را در مواجهه با طیف گسترده ای اهالی قلم و ادب و کتاب به کار می گرفت، احتمالاً به دلیل همین توجه به سیاست درهای باز بود که با تصمیم مدیران ارشاد از معاونت فرهنگی به معاونت هنری منتقل شد؛ در جایی به نام دفتر آموزش و توسعه فعالیت های فرهنگی و هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی که گرچه چندان حال و هوای رسانه ای ندارد اما قطعاً یکی از مهم ترین ارکان وزارت ارشاد در حوزه آموزش های تخصصی هنر محسوب می شود.

اله یاری جوان در همین سمت بود که بازهم نشان داد با وجود تمام انتقاداتی که می توان بر او وارد دانست، جزیره فراموش شده دفتر آموزش ها را وارد یک فضای رسانه ای کرد تا در کانون توجهات قرار گیرد. شرایطی که مدیران معاونت هنری را بر آن داشت تا پس از استعفای پر حرف و حدیث و شبانه علی ترابی از سمت مدیر کلی دفتر موسیقی وزارت ارشاد، او را به عنوان گزینه قطعی برای جایگزینی او در نظر بگیرند. اینچنین نیز شد و محمد اله یاری در اردیبهشت ماه سال 98 از سوی وزیر ارشاد حکم خود را دریافت کرد و تا امروز به کارش ادامه داده است.

اله یاری که پس از هشت ماه حضور در سمت مدیریت دفتر موسیقی وزارت ارشاد، اکنون به دوران ثبات مدیریتی خود رسیده است به دعوت گروه هنر خبرگزاری مهر در این رسانه حضور یافت و ضمن ارائه گزارشی از روند فعالیت های خود در دفتر موسیقی ارشاد به پرسش های مطرح شده پیرامون برخی از اتفاقات و حاشیه های چند ماهه اخیر حوزه موسیقی پاسخ داد.

مشروح گفتگوی خبرگزاری مهر با محمد اله یاری فومنی مدیرکل دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی را در ادامه می خوانید؛

* آقای اله یاری در ابتدا گزارش مختصری درباره آنچه از اردیبهشت ماه امسال تا امروز در دفتر موسیقی وزارت ارشاد و تحت مدیریت شما انجام گرفته، ارائه دهید. کما اینکه فکر می کنم ارائه گزارش می تواند پاسخ برخی از سئوالات در حوزه کمیت فعالیت ها باشد.

طی هشت ماه گذشته بخشی از وقت ما صرف تدوین شیوه نامه ها و دستورالعمل های مرتبط با دفتر موسیقی شد. حوزه موسیقی جزو حوزه هایی است که اسناد بالادستی زیادی ندارد. همین موضوع باعث شده که در فرآیندهای اداری به صورت روزمره دچار عدم شفافیت و تکرار برخی رویه های اداری شویم که همین شرایط موجب بروز اشکالاتی می شود که می توانیم نسبت به اصلاح آن ها گام های موثری برداریم. در این راستا طبیعی است که قدری ضعف در اسناد و قوانین بالادستی حوزه موسیقی وجود داشته باشد.

ضعف و فقدان اسناد بالادستی در حوزه موسیقی، شرایطی را فراهم آورده که بسیاری از امور روزمره در رابطه با هنرمندان موسیقی به دلیل عدم شفافیت ، موجب بروز سوءتفاهم ها و کندی در رویه هایی شده که می توانیم روی آن ها تمرکز بیشتری داشته باشیم به طور مثال شما در مصوبات مجلس شورای اسلامی، شورای عالی انقلاب فرهنگی و برنامه های توسعه کشور، ممکن است احکامی را مشاهده کنید که مرتبط با حوزه موسیقی است اما این احکام قطعاً در فعالیت های دیگر از جمله کتاب و کتاب خوانی، نمایش، هنرهای تجسمی و سینما شکل پررنگ تری دارد. به عبارتی می توان گفت ضعف و فقدان اسناد بالادستی در حوزه موسیقی، شرایطی را فراهم آورده که بسیاری از امور روزمره در رابطه با هنرمندان موسیقی به دلیل عدم شفافیت ، موجب بروز سوءتفاهم ها و کندی در رویه هایی شده که می توانیم روی آن ها تمرکز بیشتری داشته باشیم.

بنابراین آنچه برای من از همان ابتدای ورود به دفتر موسیقی به شدت مورد توجه بود، در دستور کار قرار دادن یک برنامه مهم و فوری بود که بتواند این نقیصه را در رابطه با قوانین بالادستی حوزه موسیقی جبران کند، چرا که معتقدیم این حوزه از فقدان یک سند جامع یا شاید یک نقشه راه استراتژیک رنج می برد.

پس در این شرایط ضرورت دارد با مدیران بلندپایه فرهنگی – هنری و حتی سیاستگذاران این عرصه، گفتگو کنیم که برای 5 تا 10 سال آینده باید با چه دست فرمانی در این حوزه فعالیت کنیم. زیرا این موضوعی اجتناب ناپذیر است که بدانیم آینده موسیقی به کدام سمت حرکت می کند که در راستای آن بتوانیم برای این هنر برنامه ریزی و سیاستگذاری درستی داشته باشیم.

* البته چنین سندی بدون در نظر گرفتن شرایط دینی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی کشور و بدون مطالعه آگاهانه منطبق با این مولفه ها، احتمالاً فقط در حد چند برگ کاغذ مهر و موم شده باقی می ماند!

ببینید ما باید بدانیم میزان انطباق گونه های موسیقایی مختلف با شرایط دینی و فرهنگی کشور در چه صورتی قرار دارد و در کدام یک از این حوزه ها دچار نقص هستیم. ما باید بدانیم که در 5 تا 10 سال آینده قرار است در موسیقی به چه نقطه ای برسیم. این شرایط به اعتقاد من همان نقطه مطلوب ، نقطه مفید ، نقطه مناسب یا نقطه رضایت بخش است و مایلم در قالب یک سیاستگذاری درست بر اساس یک برنامه استراتژیک در آن به هدف مورد نظر دست پیدا کنیم.

در این راستا برای آنکه بدانیم در آینده چه اتفاقاتی خواهد افتاد نیاز به سناریونویسی داریم. ما برای آن که بتوانیم یک سند جامع تدوین کنیم، قطعاً و حتما نیازمند آینده پژوهی و تاریخ نگاری هستیم.

ما باید بدانیم در حال حاضر در چه نقطه ای ایستاده ایم و در گذشته به ویژه طی 40 سال اخیر چه اتفاقاتی در حوزه موسیقی رقم خورده است؟ بنابراین مواردی که در حوزه موسیقی مانند بسیاری از حوزه های دیگر به آن نیاز داریم، اول نگاه به گذشته، دوم تبیین وضع موجود و سوم ترسیم وضع مطلوب است که در بسیاری از فعالیت های فرهنگی چنین اقداماتی انجام گرفته است.

به طور مثال وقتی از کتابخانه های عمومی صحبت می شود، ممکن است سند آینده نگاری و آینده پژوهی کتابخانه های عمومی را داشته باشیم. یعنی اینکه بدانیم که در 10 سال یا 20 سال آینده برای کتابخانه ها چه اتفاقی خواهد افتاد و یا در حوزه سینما چه مسیری را طی خواهد کرد؟ پس لازم است برای حوزه موسیقی کشور هم چنین اتفاقی رخ دهد و ما بتوانیم چنین سندی را تدوین کنیم. بنده در طول چند ماه حضور در دفتر موسیقی، با دیدار و گفتگو با هنرمندان بنا به زمانی که در اختیار بود، تلاش کردم که خود را از این موضوع دریغ نکنم و در معرض هنرمندان و اهالی رسانه قرار دهم تا با گفتگوهایی که اتفاق می افتد، دانش ذهنم را به عنوان یک مدیر کامل کرده و بتوانم به درک و دریافت های مشترک از وضع موجود موسیقی برسم.

البته که در این مجال تلاش برای حل مشکلات دم دستی و رسیدگی به امور روزمره هم قطعاً در اولویت فعالیت ها قرار داشته که کوشش کرده ام به حد لیاقت و کفایت همه آن ها را انجام دهم. البته همین کارها هم به قدری از من وقت می گیرد که زمان قابل توجهی است.

* در همین ایام که رسیدگی به امور روزمره و آنچه توضیح دادید تبدیل به مهم ترین چالش های شما در دفتر موسیقی بود، ماجرای معروف به 10 درصد پیش آمد که به شدت جریان فعالیت های موسیقایی کشور را تحت تأثیر قرار داد و موجب بروز حاشیه های دیگری شد که هنوز هم پایان نیافته است.

قبل از اینکه به نکته شما اشاره ای داشته باشم، باید بگویم به رسمیت شناختن صنوف حوزه موسیقی یکی از نکات بسیار مهم و حیاتی است که بنده روی آن تمرکز زیادی دارم. ما در سایر حوزه های فرهنگی هنری با اصنافی روبه رو هستیم که در حوزه فعالیت های صنفی خود کارهای زیادی انجام می دهند، اما در حوزه موسیقی سن فعالیت های صنفی کمتر است. یعنی مجموعه هایی که بتوانیم تحت عنوان صنف از آن ها نام ببریم، به صورت کامل فعالیت صنفی انجام نمی دهند.

ما در سایر حوزه های فرهنگی هنری با اصنافی روبه رو هستیم که در حوزه فعالیت های صنفی خود کارهای زیادی انجام می دهند، اما در حوزه موسیقی سن فعالیت های صنفی کمتر است. یعنی مجموعه هایی که بتوانیم تحت عنوان صنف از آن ها نام ببریم، به صورت کامل فعالیت صنفی انجام نمی دهند ما در این مدت شاهد فعالیت مجموعه هایی چون خانه موسیقی ، مجمع تولیدکنندگان آثار شنیداری یا انجمن هنرمندان موسیقی بوده ایم که هر کدام می توانند به سهم خود در ارتقا شرایط فعلی حوزه موسیقی همراه ارزشمندی باشند. من معتقدم بسیاری از مسائلی که ما در رابطه با اجراهای صحنه ای و تولیدات موسیقی داریم با کمک این اصناف قابل حل است. پس این امری اجتناب پذیر است که ما باید با صنف در تماس باشیم و بسیاری از امور آموزشی و نظارتی را به آن ها واگذار کنیم.

به نظر می رسد این مجموعه های جدی که به آن ها اشاره کردم، به راحتی می توانند مسائل مربوط به هنرمندان را پیگیری کرده و در کنار دفتر موسیقی به عنوان یک بازوی قدرتمند و موثر حضور فعال داشته باشند. بنابراین این رویکرد جدی دفتر موسیقی است که در دوره مدیریتی بنده به سمت تشکل ها و صنوف مختلف حوزه حرکت کرده و از آن ها در انجام کارهای خود یاری بطلبد.

من معتقدم ما برای آن که بتوانیم مسائل مختلف حوزه موسیقی را جلو ببریم نیازمند تشریک مساعی و تقسیم کار هستیم که همین اصناف موسیقی مهم ترین نقطه چنین رویکردی هستند.

درباره آنچه شما به آن اشاره داشتید هم باید بگویم ما علاوه بر فعالیت هایی که در راستای برگزاری جشنواره ملی موسیقی جوان، جشنواره موسیقی نواحی ایران و جشنواره موسیقی فجر به صورت ستادی انجام دادیم، در این مدت درگیر یک اتفاق جدید هم بودیم و آن پرداخت 10 درصد از بهای بلیت فروشی کنسرت ها و واریز آن به حساب خزانه کل کشور بود که در اولین روزهای حضور بنده در دفتر موسیقی اتفاق افتاد.

فضای ملتهبی که تلاش هایی برای کاهش آن شده که از آن جمله می توان به تدوین شیوه نامه هایی اشاره کرد که با نفع بیشتر و ضرر کمتر برای طرفین به وجود می آید و نتایج مثبت آن در سال 99 مشخص می شود. در این مسیر شرایط جدیدی به وجود آمده که قطعاً جلوگیری از ضررهای مالی برای تهیه کنندگان و تولیدکنندگان آثار شنیداری و حرکت در مسیر رضایت مخاطبان از مهم ترین اولویت های آن است و به زودی جزییات آن به محض تکمیل اقدامات انجام گرفته، اعلام می شود.

* فارغ از تمام نکاتی که تا اینجا به آن اشاره شد، اما یک چالش بسیار مهم و یک دغدغه اکنون پیش روی مدیریت دفتر موسیقی وزارت ارشاد قرار گرفته و آن موضوع شعر و ترانه است که طی ماه های اخیر حتی صدای مخاطبان جدی موسیقی را هم درآورده و منتقدان و کارشناسان این حوزه از فقدان نظارت آگاهانه، فنی و اصولی در بخش ارزشیابی دفتر موسیقی گله مندند. کما اینکه خروجی شعر و ترانه های آثار تولیدی هنرمندان به ویژه در بخش موسیقی پاپ، خود بیانگر آشفته بازاری است که در این عرصه به وجود آمده است، شرایطی که قطعاً زنگ خطری برای موسیقی ایران است و به رغم احترام به وجوه سرگرمی آن، مروج برخی رفتارهای هنجارگریز و ضدفرهنگی هم شده است که تاثیرات منفی خود را نیز روی شنونده این بخش از موسیقی می گذارد؛ آیا دفتر موسیقی ارشاد تصمیمی برای بهبود اوضاع نابسامان شعر و ترانه به ویژه در حوزه موسیقی پاپ ندارد؟ آیا وقتش نیست یک بار برای همیشه مرز میان موسیقی سرگرم کننده و موسیقی مبتذل و هنجارگریز برای مخاطبان و فعالان موسیقی معین شود؟

قبل از اینکه بخواهیم نقش دفتر موسیقی و افراد را در شورای شعر و ترانه بررسی کنیم، باید به این نکته اشاره کنم که هرچند واقعیت مطلوبی نیست، اما بهتر است متوجه باشیم فضای عمومی کشور به شدت درگیر ادبیات محاوره ای و ادبیات سطحی شده است. من یک مثال برای شما می زنم. همین یک دهه قبل تر حین تردد در خیابان ها و اتوبان ها، با تابلوها و نوشته هایی مواجه می شدیم که به شکلی کاملاً درست و اصولی یک بانک یا موسسه فعالیت خود را با چند جمله غیرمحاوره و خلاق، که اتفاقاً بخشی از آن ریشه در ادبیات رسمی کشور داشت معرفی می کرد و سعی در جلب مشتری برای مجموعه خود داشت. اما حالا چه؟ حالا شرایطی پدید آمده که وقتی از اتوبان یا خیابانی عبور می کنید، در اغلب موارد می بینید که جملات نوشته شده روی این عرشه های گران قیمت تبلیغاتی، عمدتا مبتنی برای گفتگوهای محاوره و غیررسمی است که اصلا زیبنده جامعه ما نیست. مثلاً نوشته اند: تو که حال نداری از خونه بیروی بیای و کارت به کارت کنی، فلان کار را انجام بده... یا در پیامک های تبلیغاتی یک برند فروش لحاف و پتو، دم دستی ترین جملات نوشته می شود. آیا این رویکرد درستی است؟

متأسفم که بگویم امروز بسیاری از اشعار و ترانه ها در بستر ریتم خلق می شوند و ما شاهد کاهش و افت کیفیت ترانه سرایی هستیم که برخی از خالقان آثار دایره واژگان محدودی برای تولید کارهایشان دارند پس می توان چنین گفت که ادبیات محاوره ای و سطحی شدن گفتگوها در محیط های کاری و سایر ساحت های جامعه هم وجود دارد که در فضای شعر و ادبیات ترانه هم خودش را نشان می دهد. یعنی هر چه در دو دهه اخیر به سمت این سال ها و روزها سوق پیدا کردیم، اتفاقاتی در حوزه شعر و ترانه رخ داده که ادبیات ما را نیز به شدت محاوره ای تر کرده است.

حتی وقتی به صفحات اجتماعی افراد مختلف مراجعه می کنید، خیلی ها در معرفی صفحه اجتماعی شان دو نکته نوشته اند: اول آقا یا خانم و بعد ترانه سرا و عکاس ! گویی این دو کار جزو ساده ترین کارها شده اند و همه خودشان را در این حوزه متخصص می دانند. به هر حال بنده به همه این موضوعات واقف هستم و متأسفم که بگویم امروز بسیاری از اشعار و ترانه ها در بستر ریتم خلق می شوند و ما شاهد کاهش و افت کیفیت ترانه سرایی هستیم که برخی از خالقان آثار، دایره واژگان محدودی برای تولید کارهایشان دارند. حتی وقتی با برخی از تهیه کنندگان و ترانه سرایان گفتگو می کنیم، آن ها از خواسته مخاطبانی می گویند که مایل به طرح مسائل سطحی در قطعات موسیقی هستند!

یادم می آید یکی از خواننده های کشور که اجرای صحنه ای هم دارد به من می گفت وقتی می خواهید وزن ترانه ام را بسنجید، من را با شعر نسنجید، چرا که من شاعر نیستم و شعر نسروده ام، بلکه کلامی را در بستر ریتم یا ملودی در نظر گرفتم برای آنکه مخاطب آن را دوست دارد . شاید در گذشته وقتی یک موسیقی را گوش می دادید، ابتدا با کلام ارتباط برقرار می کردید و سپس به سراغ ریتم و ملودی آن می رفتید در حالی که کلام، بخش اندکی را به خود اختصاص داده و بیشتر ریتم، ذهن شنونده را به خود جلب می کند.

بنابراین چنین واقعیتی گرچه نامطلوب است، ولی وجود دارد. به هر ترتیب در حال حاضر در موضعی قرار داریم که بسیاری از ترانه ها هم از جهت زبان فارسی، هم از جهت ورود واژه های بیگانه و هم به دلیل آنکه کلمات یا جملاتی که شایسته شعر نیستند، وارد فضایی شدند که به شدت تحت تاثیر ادبیات محاوره ای جامعه هستند و این یک آسیب جدی است که اصلاح آن نیازمند به هنرمندی و توانمندی است.

حضور دارای چارچوب ادبیات محاوره ای در تولید ترانه و شعر نیز موضوع مهم دیگری است که قطعاً شاعران و ترانه سرایان توانمندی که در این حوزه قلم می زنند، به فنون و اجرای اصولی آن ها در خلق ترانه آگاهند. من در این چارچوب به افراط و تفریطی اشاره می کنم که اهالی موسیقی و مخاطبان جدی شعر و ترانه می دانند انتقاداتم در چه چارچوبی مطرح می شود.

* نقش شورای شعر و ترانه دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در این شرایط حساس و پر از انتقاد که به آن اشاره داشتید، چیست؟

شورای شعر و ترانه، مجموعه ای از شعرا و ترانه سراهای پیشکسوت و جوان هستند که عموماً سال ها در اینجا فعالیت می کنند. آن ها هم نسبت به سطحی نگری، سطحی بینی و اصطلاحاً ابتذالی که در ترانه ها وجود دارد، گله مند هستند. سال گذشته بالغ بر 19 هزار پرونده شعر به دفتر موسیقی ارسال شد که بر روی آن از سوی کارشناسان ما درج شد: به کار بردن واژه شعر به منظور تغلیظ، غلبه و تسامح است و عموماً شعر نیست. !

سال گذشته بالغ بر 19 هزار پرونده شعر به شورای شعر و ترانه دفتر موسیقی ارشاد ارسال شد که بر روی آن از سوی کارشناسان ما درج شد: به کار بردن واژه شعر به منظور تغلیظ، غلبه و تسامح است و عموماً شعر نیست. ! یعنی اگر قرار باشد با معیارهای سخت و محکم زبان فارسی، قواعد و اصول شاعرانگی، وزنی و عروضی به آن نگاه کنیم، تعداد کمی از آن ها نمره قبولی دریافت می کنند. در حال حاضر ما با یک دوگانه مواجهیم. اینکه آیا وظیفه ما در دفتر موسیقی و در رابطه با مجوزهای وزارت ارشاد، این است حداقل ها را نگاه کنیم و به آنچه که مجوز می گیرد، فقط دارای حداقل های لازم باشد؟ یعنی به صورت حداقلی مغایرتی با عفت، اصول و رویه های عمومی نداشته باشد و به صورت حداقلی رعایت زبان هم شده باشد؟ یا نه این دوگانه به معنای آن است که ما در دفتر موسیقی مسئول کار کیفی هستیم؟ یعنی به طور مثال این اجازه را داشته باشیم که بگوییم ترانه هایی که نمره بالاتر از 18 امتیاز دریافت می کنند فقط اجازه انتشار دارند؟

به اعتقاد من این دو گانه بسیار تاثیرگذار است؛ اینکه مجوزهای شورای شعر و ترانه فقط دربرگیرنده مجوز به صورت حداقلی بوده و لزوما به لحاظ کیفی موردتایید نیست یا نه موضوع کیفیت هم باید مورد توجه قرار گیرد؟ اتفاقاً در اینجاست که در دو دسته کارشناس دو نگاه هم وجود دارد. به هرحال تاکنون رویه به گونه ای بوده که شوراها نقش حداقلی در حوزه نظارت داشته و دارد. در این زمینه گروه موافق، این گونه استدلال می کند که اگر شعری حداقل های لازم را داشت مجوز می گیرد، اما اینکه چقدر ارزش کیفی دارد، موضوعی است که می تواند در رویدادی چون جشنواره شعر مورد بررسی قرارگیرد.

یعنی از یک نگاه، در جشنواره ها باید کار کیفی و ارزش گذاری انجام شود و در جایی که باید مجوز به صورت حداقلی باشد، شوراهایی هستند که کارشان صدور مجوز، بررسی و نظارت است. اما از نگاه دیگر، وظیفه این شوراها، کار کیفی است. یعنی اگر این شورا اعلام کند از 19 هزار شعر، 18 هزار شعر فاقد استانداردها است و ارزش کیفی ندارد، پس تحت هیچ شرایطی هم نباید به آن ها مجوز بدهید، البته با چنین رویکردی ممکن است در مسیر تولید نارضایتی هم قرار بگیرد اما اینکه بتوان هم فرآیند صدور مجوزها را انجام داد و هم آن را اصلاح کرد، یعنی هم قطار در حال حرکت باشد و هم ریل گذاری مناسب شود، هنرمندی های خاص خودش را می خواهد.

* آیا درباره نکاتی که به آن اشاره داشتید تا به امروز به نتیجه ای هم رسیده اید؟

ما در پنج ماه گذشته تعدادی افراد جوان تر و آشنا به فضای ترانه را دعوت کرده ایم که در شورای ترانه، شعر و کلام حاضر باشند. از سوی دیگر، در آئین نامه صدور مجوز و نظارت بر انتشار آثار موسیقایی که انشاءالله به تازگی به تائید وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی رسیده و ابلاغ می شود، برای اولین بار بندی تحت عنوان ویژگی های کلام و آهنگ تعریف شده است. در این چارچوب 10 بند به عنوان ویژگی های کلام در قالب شعر، ترانه و آهنگ، برای اولین بار عنوان شده که مرجع تشخیص این موارد هم شورای پروانه و شورای موسیقی شناخته شده است.

در آئین نامه صدور مجوز و نظارت بر انتشار آثار موسیقایی که انشاءالله به تازگی به تائید وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی رسیده و ابلاغ می شود برای اولین بار بندی تحت عنوان ویژگی های کلام و آهنگ تعریف شده است به هر صورت موضوع زبان فارسی موضوع حائز اهمیتی است. اما پس از تاکیدی که مقام معظم رهبری در نیمه ماه مبارک رمضان در دیدار با شاعران داشتند و در این دیدار صمیمانه فرمودند: تولید ترانه ها، آسیبی به زبان فارسی وارد نکند این مسئله از همان موقع به صورت جدی تر در دستور کار شورا قرار گرفت و در حال حاضر بندهای 10گانه در آئین نامه جدید برای آن ذکر شده است.

ضمن اینکه در این چند ماه، همکاران من تلاش کردند که گفت وگوهای بیشتری را با ترانه سراها داشته باشند. ما در حال حاضر قصد داریم کارگاه های گفت وگو را با ترانه سراها به صورت جمعی در دفتر موسیقی راه اندازی کنیم. برای آنکه این امکان فراهم شود که ترانه سراها از دیدگاه های شورای شعر و ترانه در جریان دلایل مواردی که به عنوان اصلاح ، به آن ها ابلاغ و گفته می شود قرار گرفته و بدانند که امکان گفتگو و تعامل با اعضای شورای شعر و ترانه برایشان فراهم است.

در سه چهار ماه گذشته شاهد تغییراتی در این زمینه بوده ایم که شکل ملموسی هم برای ما داشته است. تمکینی که از ترانه سراها و تهیه کننده ها نسبت به اصلاحات مدنظر شورای شعر و ترانه در این مدت شاهد بوده ایم، نشانه شرایط امیدوارکننده در حوزه کیفیت ترانه ها است و امیدوارم در جهت ارتقا آن گام موثری باشد. دوستانی که تصور بر سخت گیری ما دارند، مطمئن باشند که به هیچ وجه موضع سختگیرانه ای وجود ندارد. برای ما آنچه اهمیت دارد موضوع شعر و ترانه و کلام است که جزو مهم ترین موضوعات پایه ساخت موسیقی بوده و الان تبدیل به خواست عمومی شده است. یعنی بسیاری از ترانه سرایان و شاعران و بسیاری از موسیقی دانان نسل های پیش تر، بسیاری از مردم، دلسوزان و کسانی که به زبان فارسی آشنایی کامل دارند، نسبت به این مسئله ابراز نگرانی می کنند. کما اینکه در کلام آقای کاکایی از واژه انحطاط کامل استفاده شده است. در کلام آقای بهمنی از واژه ابتذال استفاده می شود و بسیاری از شعرا و ادیبان دلسوز ما نیز چنین تعابیری دارد. پس این مسئله نشان می دهد که مشکلی وجود دارد که به صراحت مسائل آن گفته می شود. بنابراین نسبت به این مسئله حساس هستیم و مسئولیت داریم.

روشی که در حال حاضر انتخاب شده این است که هم مانع از حرکت این قطار نشویم و همزمان بتوانیم این ریل گذاری را در بستر زمانی مناسب انجام دهیم. ضمن اینکه احتیاج داریم کارهای ایجابی هم صورت بگیرد. به طور مثال اگر می گوییم سال گذشته 19 هزار شعر به دفتر موسیقی ارائه شده، پس در حال حاضر می توانیم کار کیفی هم انجام دهیم و این تعداد را به داوری تعدادی از شعرا و ترانه سراها بسپاریم و سپس اعلام کنیم 100 ترانه در سال 98 ترانه های خوبی بوده است چرا که قواعد خوب و زبان فارسی را رعایت کرده و شاعرانگی لازم را داشته است؛ این نمونه کار ایجابی است. یعنی تشویق ترانه سرا، معرفی ترانه های خوبی که توسط خواننده اجرا و تبدیل به قطعه یا آلبوم شده است.

ما برای جشنواره فجر امسال در حال تلاش هستیم تا بتوانیم متن ترانه هایی که طی یک سال گذشته منتشر شده را توسط کارشناسان ارزیابی کنیم و همزمان با جشنواره، بتوانیم ترانه های خوب را هم به جهت متن معرفی کنیم. بنابراین انجام اقدامات ایجابی از قبیل کارگاه های آموزشی، برگزاری جایزه هایی که در حوزه شعر و ترانه موجب تشویق خواهد شد، در کنار کارهای سلبی می تواند مجموعه ای از اقدامات را شکل دهد و بتواند در این زمینه اتفاقی را در حوزه ترانه کلام رقم بزند.

* آقای اله یاری گفته می شود برخی از دوستان در شورای شعر و ترانه، برخی از اشعار را بدون بررسی صحت انتساب آن به یک شاعر یا ترانه سرا تأیید می کنند. کما اینکه در همین حوزه ماجرای یکی از اشعار منتسب به هوشنگ ابتهاج در آلبوم افسانه چشم هایت حاشیه هایی را رقم زد. چطور ممکن است اثری از آقای ابتهاج نباشد ولی شورای شعر و ترانه آن را تائید کرده باشد. حتی در این مورد می توان به ماجرای طولانی و پرحاشیه برخی از ترانه های حمید هیراد یا بسیاری از خواننده ها و ترانه سراهایی دیگر هم اشاره کرد. آیا دفتر موسیقی وزارت ارشاد در این حوزه یعنی مدیریت حاشیه هایی که در حوزه شعر و محتوا وجود دارد، ورود کرده است؟ جالب اینکه فارغ از مواردی که اشاره کردم بعضاً آگهی هایی مرتبط با خرید و فروش مجوز شعر و ترانه در سامانه های معتبر موسیقی دیده می شود که بر این نکته دلالت دارد که گویی خرید و فروش مجوز شعر و ترانه در دفتر موسیقی ارشاد اتفاق پنهانی نیست! واقعاً در دفتر موسیقی ارشاد روابط این چنینی میان واسطه ها و امور مربوط به صدور مجوزها وجود دارد که این چنین بی محابا حتی مبادرت به تبلیغ آن می کنند؟

یکی از اشکالاتی که در سامانه شعر دفتر موسیقی ارشاد وجود داشت و تا حدی هم مرتفع شده، مرتبط نبودن این سامانه با سامانه سازمان ثبت احوال کشور بود. پس طبیعی بود که احراز هویت فردی که فلان ترانه را سروده تقریباً امکان پذیر نبود. هم این مساله برای ما تولید دردسر کرده بود و هم موردی که شما به آن اشاره داشتید موجب بروز اتفاقات حاشیه ای شده بود. اما در حال حاضر ما به صورت تفکیکی مشغول به کار هستیم و دسته بندی هایی در این زمینه صورت می پذیرد تا دوستان شورا با دقت بیشتری نسبت به بررسی آثار کلاسیک اقدام کنند. به هر حال گرچه آلبومی که جدیدا منتشر شد و حاشیه انتخاب یکی از اشعار آن به رسانه ها هم کشیده شد، مربوط به چند سال پیش بود، اما این احتمال نیز وجود دارد که اتفاقاتی از این دست دوباره به وجود بیاید که قطعاً ما هم نباید از مسئولیت این ماجرا شانه خالی کنیم. به هر حال اتفاقات این چنینی تلنگری برای ما بود که دقت بیشتری در این زمینه داشته باشیم.

آلبومی که جدیداً منتشر شد و حاشیه انتخاب یکی از اشعار آن به رسانه ها هم کشیده شد مربوط به چند سال پیش بود اما این احتمال نیز وجود دارد که اتفاقاتی از این دست دوباره به وجود بیاید که قطعا ما هم نباید از مسئولیت این ماجرا شانه خالی کنیم. ما در دفتر موسیقی وزارت ارشاد با موضوع دیگری هم مواجه بودیم و آن اینکه مدت زمان ارزیابی برای شعر و ترانه یک تا دو ماه طول می کشید. در چنین شرایطی طبیعی بود که برای عده ای فرصت سوءاستفاده فراهم شود. اولاً هم کارشناسان دفتر موسیقی و هم اعضای محترم شورای شعر و ترانه چه در گذشته و چه امروز از هرگونه اتهامی به صورت کامل مبرا هستند. اما من هم مانند شما دیده بودم که تعداد انگشت شماری از افراد، در پیج های اینستاگرامی یا به صورت رسمی از محل اخذ مجوز، برای خودشان درآمدی متصور بودند. اینکه اعلام می کنند که آقایان شعرا، ترانه سراها و شرکت ها ما می توانیم به دفتر موسیقی برویم و مجوز شعر بگیریم !

ببینید مراجعی که کار صدور مجوز را در ارشاد و جاهای دیگر انجام می دهند، مراجع چندگانه ای هستند. به طور مثال در حوزه شعر، دو یا سه کارشناس باید شعر را ببینند، دو یا سه کارشناس فنی از شعرا که غریبه هستند و رابطه کاری با ارشاد ندارند. دو سه کارمند وزارتخانه هم باید فرآیندهای اداری را داخل سامانه انجام دهند. پس اینکه فردی بتواند به صورت سامان یافته و سازمانی هم سه کارشناس شعر و هم سه کارمند دفتر موسیقی را با هم تطمیع کند یا با روابطی که دارد، بخواهد نظر پنج، شش نفر را جلب کند، تقریباً نزدیک به صفر است. اتفاقاً ما در این مورد چند نمونه را بررسی کردیم.

به طور مثال، فرد واسطی مبلغ وجهی را از یک شاعر ترانه سرا و شرکت اخذ کرده و اعلام کرده بود که من مجوز را از دفتر موسیقی وزارت ارشاد خواهم گرفت . در حالی که وجه دریافتی صرفاً مربوط به ترانه سرا و شرکت بودده و مبلغی از این وجه به داخل مجموعه دفتر موسیقی یا کارشناسان وارد نشده و از نظر زمانی هم کار جلو نیفتاده است. البته به صورت موردی ممکن است فردی تماس بگیرد و بگوید که کارش زودتر انجام و پیگیری شده و به سرانجام برسد، اما اگر بخواهد به شکل سازمان یافته چنین اتفاقی رخ دهد، احتمال آن تقریباً نزدیک به صفر است.

ما موفق شده ایم طی دو سه ماه گذشته، مدت زمان ارزیابی اشعار را کاهش دهیم. به عبارتی اکنون هر اثری از هر شرکت، خواننده و ترانه سرا، در سامانه دفتر موسیقی ثبت شود، بعد از 24 تا 48 ساعت به آن پاسخ داده می شود. وقتی زمان انتظار کاهش پیدا می کند، طبیعی است دست افرادی که واسطه گر بوده اند هم کوتاه می شود. ضمن اینکه فرصت اعتراض هم فراهم است. یعنی هر کس نسبت به رأی ترانه ای که صادر می شود، معترض باشد، اعلام می کند و ما آن را بررسی می کنیم.

نکته دیگر اینکه در گذشته شرایط به گونه ای بود که برخی از کارشناسان به صورت غیرحضوری کارها را مشاهده و بررسی می کردند. در مدت چند ماه فعالیتم از کارشناسان خواسته ام که به صورت حضوری در محل دفتر موسیقی مستقر باشند و درباره اشعار و ترانه ها اظهارنظر کنند. یعنی ما توانسته ایم زمینه های بروز عدم شفافیت را تا حدی از بین ببریم.

البته هنوز بین کارشناسان، ترانه سراها و شرکت ها درباره محتوا و مضمون اختلاف نظر وجود دارد، ولی عنصر زمانی را که محل سوءاستفاده و بعضاً سوءتفاهم می شد، توانسته ایم از بین ببریم و فاصله زمانی را کاهش دهیم. گام بعدی هم این است که به یک درک مشترک با ترانه سرا، شرکت و شاعر برسیم تا به آن ها درباره به کار نگرفتن آثاری که مفهوم آن به زبان فارسی آسیب زده و از لحاظ محتوایی مناسب نیست، توضیحات لازم را بدهیم. به هر حال ما در حال حاضر دسته بندی خوبی را در دفتر موسیقی داریم که جریان ترانه به کدام سمت در موسیقی سوق پیدا می کند.

* به جز محدودیت هایی که نباید نافی قوانین و موارد مرتبط با نظام جمهوری اسلامی ایران باشد، آیا به صورت موردی از سوی دفتر موسیقی ارشاد قید شده که فلان خواننده یا فلان ترانه سرا فقط باید یک سبک خاص را اجرا کند و اجازه استفاده از ترانه ای با مضمونی خارج از آن چه به او گفته شده، نداشته باشد؟

خیر. طبیعی است که ما با حوزه اندیشه و فکر سروکار داریم. پس یکی از لازمه های توسعه اندیشه و فکر، این است که آزادی وجود داشته باشد تا فرد بتواند با خلاقیت فعالیت کند. به ویژه اینکه وقتی درباره فعالیت و خلاقیت در حوزه هنر صحبت می شود، پس سراینده یا آفریننده اثر باید احساس کند که می تواند اندیشه خود را بروز دهد. گرچه ممکن است به زعم بسیاری از افراد، سطحی باشد یا مناسب نباشد. بنابراین ما به صورت پیشینه چنین موضوعی را نداریم. ما در نقطه ای ایستاده ایم که فرد، شعر و ترانه خود را بعد از آفرینش اثر به ما ارائه داده است.

یعنی ما چند مرحله بعد از آفرینش اثر توسط خالق اثر قرار داریم. در این مرحله با مراجعه به دفتر موسیقی، کارشناس شعر، اثر موردنظر را با ضوابط انطباق می دهد. البته که همه می دانیم در چارچوب قوانین جمهوری اسلامی فعالیت می کنیم و قوانین اصلی کشور حدود و ثغور فعالیت را مشخص کرده است. در عین حال فرض ما هم بر این است که تولیدکنندگان آثار موسیقایی با علم به این چارچوب ها در حوزه موسیقی کشور فعالیت می کنند.

ادامه دارد...

کد خبر 4785029

علیرضا سعیدی

جعفر نجیبی در گفت وگو با خبرنگار ایمنا در خصوص وضعیت هنر مجسمه سازی، اظهار کرد: در حقیقت تعداد علاقه مندان به هنر مجسمه سازی بسیار زیاد است، اما متاسفانه جامعه به استقبال و حمایت از آن به دلیل نداشتن شناخت هنری و شرایط سیاسی _ اقتصادی نمی رود.

وی با اشاره به رونق گرفتن هنر مجسمه سازی، افزود: هنر مجسمه سازی از سوی شهرداری و مراکز فرهنگی هنری حمایت می شود، اما مواد و متریالی که در این هنر استفاده می شود کم کیفیت است و این از نواقص کار محسوب می شود.

این هنرمند مجسمه ساز اضافه کرد: وضعیت ایده آلی که برای هنر مجسمه سازی در یک جامعه فرهنگی و هنری وجود دارد این است که آثاری از مشاهیر و مفاخر ساخته و درون شهر نصب شود تا زمانی که توریست خارجی جذب کشورمان می شود باعث تبلیغ مثبت برای ایران باشد.

نجیبی گفت: البته نباید از این موضوع چشم پوشی کرد که بخاطر شرایط بد اقتصادی ممکن است به هنر مجسمه سازی اهمیت کمی داده شود و در حال حاضر هنرمندان در کارگاه های خود در تلاش هستند تا برای دل خودشان هنر مجسمه سازی را به جایگاه بالایی برسانند و به حمایت دولت و وزاتخانه ها نیاز دارند.

وی با بیان اینکه در بخش فرهنگ و هنر وزارت ارشاد و شهرداری درصد کمی از بودجه برای گسترش فرهنگ و هنر استفاده می شود، افزود: حمایت از انجمن های هنری وظیفه وزارت ارشاد است زمانی که حمایت مادی و معنوی نباشد برای جمع آوری آثار هنرمندان و به نمایش گذاشتن آن ها به مشکل برمی خوریم.

این هنرمند تصریح کرد: جامعه ما شامل دو گروه می شود، گروه اول از هنر به عنوان تجارت استفاد و به دید شغل درآمدی به آن نگاه می کنند وگروه دوم قشری هستند که با دل خودشان کار می کنند و با گروه اول متفاوتند چرا که هنر باید تک باشد تا ماندگار شود وقتی آثاری مکرر به تولید برسد ارزش خود را از دست می دهد و تبدیل به صنایع دستی می شود.

وی خاطرنشان کرد: هنر تجسمی مجسمه سازی باید از سمت دولت حمایت شود تا هنرمند برای دل خود کار کند و آثار خلق شده آن را در پارک ها، فرهنگسرا ها و موزه ها نصب کنند چراکه هنر سفارشی و تولیدی ماندگار نیست.

کد خبر 398920

تهران (پانا) - کوروش زارعی مدیر مرکز هنرهای نمایشی حوزه هنری معتقد است، شعار تئاتر برای همه که درجشنواره فیلم فجر بر روی زبانها افتاده بود هیچ گاه محقق نشده است و برگزاری جشنواره تئاتر بچه های مسجد می تواند تا حدی این شعار را محقق کند.

صبح امروز نشست خبری تئاتر بچه های مسجد با حضور کوروش زارعی ، علی هوشمند مدیر حوزه هنری قزوین و دبیر هنری این رویداد هنری و مجتبی میرزایی نسب دبیراجرایی چهاردهمین جشنواره سراسری تئاترمردمی بچه های مسجد در سالن کنفرانس تالار اندیشه برگزار شد.

در بخشی از این نشست کوروش زارعی مدیر مرکز هنرهای نمایشی درباره نوع نگاه این جشنواره به تئاتر حرفه ای، گفت: شرکت کنندگان این جشنواره جوان و نوجوان هستند و نگاه به کار آن ها، تئاتر حرفه ای نیست. زیرا هدف ما استعدادیابی است. ما گروه هایی داریم که در مساجد روستاها، تئاتر را به طور جدی دنبال می کنند و با کشف و شناسایی آن ها جریان آموزشی بلندمدتی برایشان آغاز می شود تا به تئاتر حرفه ای کشور معرفی شوند.

وی ادامه داد: این نگاه آینده نگرانه در حوزه هنری و وزارت ارشاد برای تربیت نسلی جدید برای آینده تئاتر ضروری است. همچنین قرار است شعار تئاتر برای همه که هنوز فقط یک شعار است! محقق شود. کدام خانواده این روزها می تواند 120 هزار تومن پول بلیط تئاتر تهیه کند، تئاتر باید در کنار مردم باشد و دغدغه های آن ها را مطرح کند. بنابراین سعی کرده ایم مسائل مبتلا به خانواده ها، جوانان و اجتماع را در نمایشنامه هایی که در دستور کار سفارش داریم، مطرح کنیم. همچنین درباره داعش، حقوق های نجومی و... در این جشنواره نمایشنامه هایی به اجرا در می آیند. زبان نمایش ها نیز ساده و امروزی است و سعی می شود در قالبی جذاب برای عموم اجرا شود. این جشنواره می خواهد مردم را تئاتربین کند.

زارعی در ادامه خاطرنشان کرد: همچنین در پاسخ به این سوال که اگر تئاتر در مساجد و برای مردم اجرا شود، هنرمندان این عرصه چطور از طریق این هنر ارتزاق خواهند کرد، گفت: ما برای آینده تئاتر ایران سرمایه گذاری می کنیم. من خودم کارم را از مسجد شروع کردم و بعدها در این رشته تحصیل کردم. قرار نیست بچه های تئاتری مسجد همواره در همین سطح باقی بمانند اما قرار است کار گروهی را بیاموزند و صرفا هم تئاتر مذهبی کار نمی کنند

مدیر مرکز هنرهای نمایشی حوزه هنری در نشست خبری چهاردهمین جشنواره سراسری تئاتر مردمی بچه های مسجد با اعلام خبر تقدیر از حسین پارسایی و ناصر ایزد فر در این رویداد بیان کرد: در شرایط اقتصادی امروز خانواده ها نمی توانند هزینه بالایی برای تهیه بلیط تئاتر بپردازند. تئاتر باید برای مردم و در کنار آن ها باشد و دغدغه هایشان را مطرح کند.

کوروش زارعی مدیر مرکز هنرهای نمایشی حوزه هنری با اشاره به اهمیت جشنواره سراسری تئاتر مردمی بچه های مسجد برای این نهاد بیان کرد: این جشنواره برای حوزه هنری یک رویداد استراتژیک و مهم است. بعد از حضور من در مرکز هنرهای نمایشی حوزه هنری این سومین دوره برگزاری آن است. نزدیک به دو دهه این جشنواره برگزار نشد و با آمدن ما دوباره جریان برگزاری آن آغاز شد.

وی افزود: سال گذشته اتفاق خوبی بین حوزه هنری و ستاد هماهنگی کانون های فرهنگی هنری مساجد اتفاق افتاد و تفاهمنامه ای مبنی بر همکاری این دو نهاد امضا شد. قرار بر این است که انرژی دو مجموعه تجمیع شود و علاوه بر همکاری در جشنواره بچه های مسجد در تولید نمایشنامه، آموزش و سایر رویدادهای مرتبط مشارکت و تعامل بین شان صورت بگیرد. از جمله این که سال قبل همزمان با چهل سالگی انقلاب 40 گروه نمایشی در 40 مسجد به اجرا پرداختند.

زارعی: بچه های مسجد جشنواره ای پویا است

مدیر مرکز هنرهای نمایشی حوزه هنری خاطر نشان کرد: همچنین تولید 100 نمایشنامه بچه های مسجد در دو فاز نیز مدنظر است که مدیریت این پروژه را امیرمشهدی عباس برعهده دارد. این اتفاق در همکاری با 30 نمایشنامه نویس مطرح تئاتر صورت می گیرد. در حال حاضر طرح ها در اختیارمان است و تا پایان سال آماده می شود و در اختیار گروه های نمایشی سراسر کشور قرار می گیرد.

زارعی ادامه داد: بچه های مسجد جشنواره ای آماتوری و مردمی است. نیروهای جوان و نوجوان بااستعداد و خلاق تئاتر در جریان آن کشف می شوند و فرصت آزمون و خطا دارند تا آینده سازان حرفه ای تئاتر باشند. همچنین از داوران جوان بهره گرفته ایم تا جشنواره ای چابک و پویا برگزار کنیم.

وی با اشاره به اهمیت گروه محوری در این رویداد عنوان کرد: برای این که جوانان به فضای جایزه محوری در تئاتر آلوده نشوند و کار گروهی را در اولویت قرار دهند، جایزه جشنواره به گروه ها تعلق می گیرد. همچنین تغییر در شکل داوری نیز از سال آینده تغییر می کند. زیرا این جشنواره جریان مردمی دارد و برگزیدگان نیز توسط مردم با قرار دادن صندوق های رای در فضاهای اجرا انتخاب می شوند.

هوشمند: راهیابی 116 اثر به دبیرخانه جشنواره

علی هوشمند مدیر حوزه هنری قزوین و دبیر هنری این رویداد نیز بیان کرد: فراخوان جشنواره مرداد ماه امسال منتشر شد و 116 اثر برای بازبینی به دبیرخانه رسید. 6 اثر از استان تهران و 110 اثر از سایر استان ها بودند. همچنین 15 اثر که شامل 7 گروه خانم ها و 8 گروه آقایان بود، در این جشنواره اجرا دارند. همچنین قزوین، مازندران، گلستان، اردبیل، چهار محال و بختیاری، قم، آذربایجان غربی، لرستان، البرز، هرمزگان، خراسان رضوی همدان و بوشهر استان هایی هستند که به این جشنواره راه یافته اند.

وی با اعلام گروه داوران این رویداد ادامه داد: امیر مشهدی عباس، توحید معصومی و مرتضی نجفی مسئولیت داوری این جشنواره را برعهده دارند.

هوشمند درباره هنرمندانی که در این جشنواره مورد تقدیر قرار می گیرند، توضیح داد: حسین پارسایی به عنوان هنرمندی که سنگ بنای این جشنواره گذاشته است و همچنین ناصر ایزدفر در این دوره مورد تجلیل قرار می گیرند. این جشنواره سه گروه برگزیده دارد و یک جایزه مردمی و جایزه مرحوم فرج الله سلحشور به گروهی که از نظر داوران، منشور جشنواره و کیفیت اثر مورد تایید باشد اهدا می شود.

مدیر حوزه هنری قزوین درباره کارگاه های آموزشی جشنواره بچه های مسجد گفت: محمدرضا آزاد و سید حسین فدایی حسین به برگزاری کارگاه های تخصصی و آموزش مبتنی بر آثار شرکت کنندگان می پردازند. مکان ورکشاپ ها نیز مسجد امام حسن عسکری(ع) در قزوین خواهد بود.

میرزایی نسب: چهار مسجد میزبان بچه های مسجد هستند

مجتبی میرزایی نسب دبیر اجرایی چهاردهمین جشنواره سراسری تئاتر مردمی بچه های مسجد نیز عنوان کرد: یکی از کارکردهای ستادهای هماهنگی مساجد در پررنگ کردن جریان مردمی تئاتر است تا بتوان فضا را برای فعالیت گروه های نمایش بیشتر و بهتر مهیا کرد. در حوزه فعالیت های اجرایی این جشنواره بخش مردمی و حضور گروه های تئاتر در مساجد بسیار مهم است. بنابراین چهار مسجد در شهر قزوین برای مقطع قبل و بعد از نماز ظهر و عصر و مغرب و عشا میزبان نمایش ها هستند. مساجد چهارده معصوم، جوادالائمه، توحید و امام حسن عسکری(ع) برای این اجراهای عمومی انتخاب شده اند.

وی ادامه داد: داوری نمایش ها هم در شبستان امام علی(ع) هم صورت می گیرد. همچنین در جریان جشنواره یک به روز برگزاری کارگاه ها اختصاص دارد و افتتاحیه و اختتامیه نیز به ترتیب روز دوشنبه 11 و پنجشنبه 14 آذر در شبستان امام علی(ع) برگزار می شود. همچنین بخش داوری از نگاه مردم نیز به واسطه آرای مردمی صورت می گیرد.

وی درباره تبلیغات این جشنواره توضیح داد: تبلیغات محیطی این جشنواره از امروز آغاز می شود. ضمن این که اطلاع رسانی به دلیل شرایط اخیر اینترنت تا حدودی دچار مشکل بود که در این روزها برطرف شده و اطلاع رسانی رسمی از طریق رسانه های مختلف انجام می شود.

چهاردهمین جشنواره سراسری تئاتر مردمی بچه های مسجد 12 تا 14 آذر ماه در شهر قزوین برگزار می شود.

به گزارش خبرنگار ایلنا، جنگ هشت ساله ایران و عراق یکی از وقایع مهم تاریخ معاصر ایران است که به طور کم و بیش مورد توجه هنرمندان بوده و هست. حال سینمای جنگ یکی از ژانرهای با اهمیتی است که برخی از فیلمسازان طی سال های فعالیتشان با تولید آثار بر اساس نگاه و منظرهای متفاوت به آن پرداخته اند. این رویه در موسیقی نیز وجود دارد و گاه آهنگسازان و موسیقی دانان طی تولید آثار مدرن و کلاسیک، وجود جنگ و ایثارگری رزمندگان هشت سال دفاع مقدس را به مردم جامعه و نسل های پس از جنگ و یادآوری می کنند.

لورییس چکناواریان (موسیقی دان، آهنگساز و رهبر ارکستر) طی روزهای گذشته با آهنگسازی و رهبری ارکستر سمفونیک تهران دو قطعه درباره جنگ و صلح و دوستی را در تالار وحدت روی صحنه برده است. در شب های برگزاری ارکستر سمفونیک تهران، علاوه بر علاقمندان موسیقی کلاسیک، برخی مسئولان و نمایندگان مجلس نیز به دیدن اجرای ارکستر سمفونیک تهران نشستند.

احمد مازنی (نماینده مردم تهران) درباره موسیقی ایرانی گفت: بنده گمانم این است که موسیقی اصیل ایرانی یکی از هنرهایی است که زمینه انسجام جامعه ایرانی را فراهم می کند.

وی خطاب به مسئولان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز گفت: توصیه ام این است که سرمایه های هنری کشور را قدر بشناسید و شأن و منزلت آنها را حفظ کنید و از چنین ظرفیت هایی بیشتر و بهتر استفاده کنید زیرا جامعه ما به شدت نیازمند فرهنگ و هنر اصیل ایرانی است.

مرتضی بانک (مشاور رییس جمهور و دبیر شورای عالی مناطق آزاد) درباره کیفیت اجرای کنسرت مذکور به ایلنا گفت: حین اجرای ارکستر سمفونیک که طی آن قطعاتی از جنگ، دفاع مقدس و خرمشهر اجرا شد واقعا آن حال و هوا و شرایط را حس کردم. قطعاتی که در این سمفونی اجرا شد، بی نظیر بود و احساس هر انسانی را برمی انگیزد و بر روی صحنه می برد.

فریده اولاد قبا، یکی دیگر از نمایندگان مجلس شورای اسلامی نیز با بیان اینکه امیدوارم چنین اجراهایی با موضوع دفاع مقدس استمرار داشته باشد زیرا مردم ما به اجرای چنین آثاری نیاز دارند، افزود: اینگونه کارها به نوعی با ماهیت ایرانی اسلامی ما را به زبان هنر بیان می کنند.

اولادقبا درباره کم و کیف اجرای ارکستر سمفونیک تهران گفت: در قسمت سمفونی دفاع مقدس تشییع شهدا و آزادی خرمشهر و در سمفونی صلح و دوستی از قطعه بنی آدم بیشتر لذت بردم. همچنین قطعاتی که در رابطه با دوستی ملل و نیایش بودند نیز بسیار خوب اجرا شدند. قطعه بنی آدم ندایی از حقوق بشر است که در ادبیات فارسی ما وجود دارد و تمامی آن برگرفته از آثار شاعرانی بزرگی چون سعدی، فردوسی و حافظ است و حتی در سازمان ملل نیز این ادبیات ما است که نشان دهنده هویت کشور ما است.

تازه ترین کنسرت ارکستر سمفونیک تهران به رهبری لوریس چکناوارایان، طی روزهای چهاشنبه، پنج شنبه و جمعه، ششم، هفتم و هشتم آذر ماه سال جاری در تالار وحدت تهران به روی صحنه رفت به اجرای قطعاتی با مضمون دفاع مقدس و صلح و دوستی اختصاص داشت.

به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی خبرگزاری میزان، عرصه هنر های نمایشی طی سال های گذشته با فراز نشیب فراوانی روبرو بوده و این هنر با وجود مشکلات فراوان همچنان به سختی به بقای خود ادامه می دهد، هنری که در میان سایر رشته ها به هنری انسان ساز معروف بوده، اما این روز ها از هویت اصلی خود به شدت فاصله گرفته است.

از سویی حضور دلالان و تهیه کنندگان غیر تخصصی در این عرصه، تئاتر را بازاری برای سوداگری مبدل کرده است، بازاری که جرات و امکان ریسک و تجربه را از نسل جوان گرفته و از همان ابتدا جوانان را با عنصری به نام گیشه روبرو می کند، عنصری که اگر به آن تن ندهند لاجرم به راحتی شکست می خورند.

بیشتر بخوانید: برای آشنایی با دستورالعمل تازه شورای ارزشیابی در قبال تولید تئاتر اینجا کلیک کنید

نبود نمایشنامه و عدم پرداخت و آموزش درست در این زمینه طی سال های گذشته باعث شده تا عرصه نمایشنامه نویسی کشور با ضعف فراوانی به کار خود ادامه داده و اکثر کارگردانان به جای پرداختن به آثار داخلی به سرعت سراغ اثری خارجی و دسته دوم رفته و برای چندمین بار آن را روی صحنه ببرند.

از طرفی دیگر مشکل تازه بوجود آمده در تئاتر، ایجاد یک دستورالعمل خلع الساعه است، دستورالعملی که بدون اندک مشورتی با اهالی تئاتر به وجود آمده و تولید تئاتر را بیش از پیش سخت کرده است، طی این دستورالعمل قوانینی سختگیرانه برای جوانان این عرصه لحاظ شده تا برای اجرای یک اثر راه سختی را در پیش گیرند.

ورود بازیگران متوسط سینما، سلبریتی های فضای مجازی ، ورزشکاران و ... در قامت بازیگر تئاتر از دیگر مشکلات این روز های این هنر مظلوم است، افرادی که با حضورشان نه تنها بر کیفیت تئاتر اضافه نکرده اند بلکه تنها هزینه تولید اثر را چند برابر کرده اند.

تماشاخانه های خصوصی که در ابتدا راه گریزی به سمت ایجاد عدالت در زمینه اجرای آثار نمایشی بودند حالا به بنگاه های معاملاتی تبدیل شده و سالن خود را در ازای پول حتی در اختیار مراسم عروسی هم قرار می دهند، این سالن ها بدون اهمیت دادن به کیفیت اثر به راحتی هر محصول بی کیفیتی را قبول می کنند.

در میان مشکلات مذکور که هر کدام در نوع خود باعث ویرانی تئاتر کشور شده، اما قانونی جدید سر برآورده که در صورت عملی شدن به نوعی باید فاتحه تئاتر را به طور کامل خواند، تئاتر که این روز ها آخرین نفس های خود را می کشد بدون شک با قانون جدید جان به جان آفرین تسلیم خواهد کرد.

براساس قانون جدید که البته به تمامی رشته های هنری مرتبط است، قرار شده تا کسر و حذف مالیات افراد حقیقی و حقوقی که بر محصولات و تولیدات فرهنگی سرمایه گذاری می کنند به طور کامل برداشته شود، این اتفاق در قبال تئاتر نه تنها در قبال تهیه کنندگان بلکه برای بازیگران هم رخ داده و آن ها نیز مجبور به پرداخت مالیات هستند.

شاید در نگاه اول پرداخت مالیات اتفاق بزرگی به حساب نیاید، اما این امر در تئاتر چه عواقبی را در بردارد، در حال حاضر تئاتر عرصه ای کاملاً ورشکسته است، سالن های نمایشی به سختی پر می شوند و اکثریت آثار روی صحنه با ورشکستگی کامل به کار خود پایان می دهند.

در این میان شاید تنها دلخوشی تهیه کنندگان تئاتر کسر یا حذف مالیات باشد، به این طریق آن ها حداقل اگر در فروش اثر دچار مشکل شوند، اما در بخش دیگر می توانند ضرر سنگین مالی خود را جبران کنند.

تئاتر طی ماه گذشته شاهد پایان زودهنگام بسیاری از آثار به دلیل کمبود مخاطب بوده است، آثاری که به گفته بسیاری از منتقدین از کیفیت خوبی هم برخوردار بوده اند، اما حال با اجرای طرح جدید که از سازمان امور مالیاتی ارائه شده و از سوی وزارت ارشاد مورد مخالفت قرار گرفته، آیا باز هم شاهد اجرای تئاتر خواهیم بود؟.

در قبال مالیات بازیگران بدون شک همچون سینما این طرح باعث دریافت پول های زیرمیزی و القاب تازه ای همچون مشاور انتخاب بازیگر و ... خواهد شد، القابی که در لوای آن ها دستمزد بازیگر در قرارداد اصلی کم می شود تا مالیات کمتری بخورد و از سوی دیگر در اسامی دیگری پرداخت می شود.

اما نکته قابل تامل آنجاست که با طرح موجود بدون شک شاهد افت شدید ورود سرمایه تئاتر خواهیم بود، اتفاقی که باعث می شود اندک تهیه کنندگانی که به این حوزه وارد می شوند هم قید تئاتر را بزنند. نکته جالب توجه آنجاست که مرکز هنر های نمایشی به عنوان بانی تئاتر در کشور باز هم همچون تمامی اتفاقات اخیر تئاتر، در برابر این طرح سکوت کرده است.

تئاتر طی سال های گذشته مسیر سقوط را طی کرده و به جرات می توان گفت که تا نابودی کامل راه زیادی ندارد، حال هر روز طرح های عجیب و غیرکارشناسانه تازه ای در قبال این هنر ارائه می شود، طرح هایی که نابودی کامل و قطعی تئاتر را در پی خواهند داشت، هنری که روزی قرار بود فرهنگسازی کند حال برای بقای خود تلاش می کند.

انتهای پیام/

در وضعیتی که مردم در شرایط سخت اقتصادی هستند و به طور طبیعی نسبت به هنر و تولیدات هنری کم توجه می شوند، پیشنهاد لغو معافیت مالیاتی کلیه فعالیت های فرهنگی-هنری مطرح شده است؛ پیشنهادی که بقای هنر و هنرمندان را دشوارتر خواهد کرد.

در بخشی از سرفصل های پیشنهادی سازمان امور مالیاتی برای تحقق اهداف مرتبط با اقتصاد مقاومتی که قرار است در لایحه بودجه سال بعد به مجلس شورای اسلامی ارسال شود، متنی با عنوان پیش نویس لایحه اصلاح برخی قوانین و مقررات مالیاتی منتشر شده است. به همین منظور، پیشنهاد شده تا معافیت مالیاتی کلیه فعالیت های فرهنگی-هنری لغو شود. این در حالی است که در بند ل ماده 139 قانون مالیات های مستقیم نوشته شده است: فعالیت های انتشاراتی و مطبوعاتی، فرهنگی و هنری که به موجب مجوز وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی انجام می شود، از پرداخت مالیات معاف است. با این وجود در صفحه 26 پیش نویس لایحه اصلاح برخی قوانین و مقررات مالیاتی، پیشنهاد شده است که بندهای (الف)، (ب)، (ز) و (ل) ماده 139 حذف می شود . عملی شدن این پیشنهادها حال و روز فعالان حوزه سینما، تئاتر، موسیقی و تجسمی را سخت تر از گذشته خواهد کرد.

بعد از این بود که انجمن نگارخانه داران با صدور بیانیه ای نسبت به آنچه حذف معافیت مالیات هنر عنوان شده، واکنش نشان داد. در بخشی از بیانیه این انجمن آمده است: این سیکل معیوب میان اصلاح قوانین و ناکارآمدی سیستماتیک، بار دیگر خود را در لایحه اصلاحی دیگری نشان داده است، مهرماه امسال 1398 سازمان امور مالیاتی کشور طی اعلانی خبر از پیشنهاد حذف بخشودگی مالیاتی اقتصاد هنر داده است، حیرت از چنین واکنشی از یک سو و توجیه ناکارشناسانه که این تصمیم را با هدف ایجاد ثبات در کشور معرفی می کرد، متخصصان هنری را واداشت تا نسبت به پیشنهاد چنین لوایح خام و کودکانه ای واکنش نشان دهند؛ آیا کوچک کردن بخشی از جامعه پویای کشور به ایجاد ثبات منتهی می شود؟ و این ثبات بدون زیست فرهنگی معنایی خواهد داشت؟ .

این در حالی است که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هم با چنین تصمیمی مخالف است. علی اصغر کاراندیش، معاون حقوقی و امور مجلس و استان های این وزارتخانه با اشاره به اینکه سازمان امور مالیاتی پیشنهادهای مالیاتی خود را راسا تنظیم کرده است و در این زمینه با دستگاه های ذی ربط هماهنگی صورت نداده است، گفت: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در این رابطه با پیشنهاد سازمان امور مالیاتی مخالف است و مراتب این مخالفت را به صورت کتبی به مراجع مربوط اعلام کرده؛ در معاونت توسعه مدیریت منابع و هم در معاونت حقوقی پیگیری لازم را انجام داده است.

طرحِ این موضوع خیانت جدی به عالم فرهنگ است

لغو معافیت مالیاتی فعالیت های فرهنگی-هنری چه تأثیری بر عملکرد هنرمندان می گذارد؟ آیا زیرساخت های اجتماعی-فرهنگی ایران به قدری قوی است که اگر افزایش قیمت ها شامل حال برگزارکنندگان رویدادهای هنری شود، مردم این بخش از فرهنگ را از خاطر نبرده و برای استفاده از آن تلاش کنند؟

شهرام گیل آبادی، مدیرعامل خانه تئاتر درباره پیشنهاد ارائه شده برای لغو معافیت مالیاتی فعالیت های فرهنگی-هنری به خبرنگار ایرناپلاس گفت: افرادی که این پیشنهاد را ارائه داده اند، با چارچوب کار کاملاً ناآشنا هستند و طرحِ این موضوع خیانت جدی به عالم فرهنگ است.

به گفته مدیرعامل خانه تئاتر، در کشورهای دنیا، حمایت های متعددی از هنرمندان صورت می گیرد، زیرا هنرمندان پیش آهنگان فرهنگی یک کشورند و معمولاً قشر هنرمند به دلیل ویژگی های کار هنر که او را به سمت استقلال اندیشه می برد، خود را وقف توسعه فکری جامعه می کنند. گیل آبادی بیان کرد: معمولاً هنرمندان از نظر مالی جزو اقشار آسیب پذیرند، زیرا مسائل مالی در فرآیند کار هنری جایگاهی ندارد؛ اما کسانی که اقتصاد هنر را راهبری می کنند معمولاً افرادی هستند که در جامعه هنری، دستی بر فضای هنری تخصصی ندارند. معمولاً اقتصاد هنر وضعیت انضمامی دارد، یعنی متخصصان اقتصادی هستند که در بازار هنر طراحی و فضای اجرایی را بر عهده می گیرند.

او با اشاره به لطمه ای که حذف بند ل ماده 139 یعنی گرفتن مالیات مستقیم از هنرمندان می زند، توضیح داد: فرهنگ و هنر عامل هایی پویا هستند که برای توسعه فکری جامعه حرکت می کند. این در حالی است که هنرمندان در واقع جزو طبقه ای هستند که نیاز به حمایت و پشتیبانی جدی دولت دارند و این موضوع جز خیانت در حق سطوح مختلف فرهنگی و حقوق هنرمندان کشور چیز دیگری نیست.

پیشنهاددهندگان این طرح نسبت به تبعات آن ناآگاه اند

لغو معافیت مالیاتی فعالیت های فرهنگی-هنری در حالی پیشنهاد شده که مردم بسیاری از کالاهای فرهنگی را از سبد خرید خود حذف کرده اند و با افزایش هزینه شرکت در فعالیت های فرهنگی-هنری چاره ای جز نادیده گرفتن آنها نخواهند داشت. اما چنین تصمیمی به معنای نابودی قشر بزرگی از هنرمندان کشور است و تبعات آن نیازمند آسیب شناسی جدی است.

گیل آبادی دراین باره گفت: حتماً نگارندگان و پیشنهاددهندگان این طرح نسبت به تبعات آن ناآگاه اند. با توجه به مشکلات اقتصادی کشور و تنگناهای متعددی که برای مردم به وجود آمده، روا نیست این تنگنا را برای قشر هنرمندان جامعه به وجود آوریم. مطمئن باشید که اگر اتفاقی بیفتد حتماً این لطمه به گونه ای خواهد بود که هنرمندان سکوت نخواهند کرد و حتماً مقابل آن ایستادگی می کنند.

گیل آبادی درباره چگونگی اعتراض هایی که در برابر پیشنهاد لغو معافیت انجام خواهد شد، توضیح داد: سطوح مختلفی برای ابراز نارضایتی از این طرح تعریف شده است. در مرحله اول، گفت وگو و رایزنی در حال انجام است. مرحله دوم رسانه ای کردن نظرهای مختلف است و مکتوب کردن موضوع است. به نظرم مسئولان باید تدبیر کنند و درباره این اقدامی که درباره جامعه هنری می شود، عذرخواهی انجام شود،؛ چراکه بدون نظر جامعه هنری، برای آنها تصمیم گیری می شود. مورد دوم این است که چیزی که به عنوان حمایت در قوانین متعدد وجود دارد، روزبه روز این حمایت ها حذف و کم رنگ می شود و این روند به جامعه فرهنگی لطمه می زند. مرحله سوم هم تا جایی که خبر دارم هنرمندان تصمیم گرفته اند در برابر این پیشنهاد که بدون کارشناسی ارائه شده است، کوتاه نیایند.

درآمد همه هنرها یکسان نیست

البته کسب وکارهای مبتنی بر هنر از نظر درآمد یکسان نیستند. فروش بالای بلیط کنسرت سلبریتی ها و تعداد مخاطبان این سبک از هنر به اندازه ای است که بیلبوردهای شهر پوشیده از آنهاست و سالن های کنسرت و نمایش آنها فارغ از چند و چون قیمت بلیط، نوعا پر از تماشاگران می شود؛ این در حالی است که بسیاری از تئاترها نوعا با تعداد تماشاگران کمی اجرا می شود که درآمد کمی برای فعالان این حوزه دربرخواهد داشت. با این وصف به نظر می رسد با همه اصحاب هنر نباید یکسان برخورد کرد و اینکه لغو معافیت مالیاتی برای گذر از شرایط اقتصادی سخت دولت و بدون درنظر گرفتن افراد و شیوه کار آنها مشمول تمام اقشار هنرمند باشد، شاید باعث ضایع شدن حق گروهی از هنرمندان شود؛ امری که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز بر آن تاکید دارد.

گزارش از آیدین پورخامنه

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری شبستان ، علی ایزدی عصر دیروز (شنبه 9 آذر )در نشست واکاوی ابعاد چالش آمار در تئاتر ایران که در پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات برگزار شد، گفت: نخستین بار بابلیان و مصریان به بحث آمار پرداختند. اول آبان در تقویم کشورمان به عنوان روز آمار نام گذاری شده است. از چهار هزار سال قبل در ایران به آمار توجه شده است. در سال 1297 وقتی مسئولان در ایران به اهمیت آمار پی می برند با عنوان نگارش وقایع چهارگانه یعنی تولد، فوت، ازدواج و طلاق آمار را شروع می کنند و بعدها به مسایل دیگر می پردازند.

مدیر طرح و برنامه اداره کل هنرهای نمایشی با بیان اینکه ریشه بحث آمار در کشور ایران بوده است، عنوان کرد: تعداد زیادی از افراد به عنوان مدیر مرکز هنرهای نمایشی منصوب شدند که قریب به اتفاق از حوزه تئاتر نبودند. بعضی از این افراد به موضوع کمک کردند و تعدادی نیز کمکی نکردند. بحث آمار در کشور قائم به سلیقه است نه قائم به سیستم. در دفتر مطالعات و برنامه ریزی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تلاش هایی در خصوص آمار شده است. پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات نیز می تواند یکی از عناصر مهم در موضوع آمار باشد. حداقل از منظر آمار تئاتر این اولین نشستی است که برگزار می شود.

این مدرس و نویسنده با اشاره به اینکه 110 تا 180 نمایش در روز در تهران به صحنه می رود، تصریح کرد: در استان ها مشکل اساسی داریم، اهرمی نداریم که از استان ها بتوانیم آمار درستی بگیریم، قرار شد سامانه ای در استان ها راه اندازی شود که همه عزیزان که در حوزه تئاتر فعالیت می کنند، مراحل کار خود از انتخاب نمایشنامه تا اجرا را در آن سایت ثبت کنند. همه عزیزانی که در عرصه تئاتر کار می کنند باید به بحث آمار در این حوزه کمک کنند.

ایزدی با اشاره به کتاب چهل سال نمایش خاطرنشان کرد: کار را با آقای منوچهر اکبرلو تقسیم کردیم و ایشان عهده دار چهل درصد کتاب شدند. به این توافق رسیدیم که در 14 بخش مسایل را مطرح کنیم. قرار بود این کتاب به چهلمین سالگرد انقلاب اسلامی برسد و ما وقت زیادی نداشتیم. حدود 116 منبع مشخص کردیم و آقای اکبرلو معتقد بودند که نیاز نیست تمام منابع را معرفی کنیم و ما در کتاب چهل سال نمایش به 27 منبع اشاره کردیم. قرار بود کتاب در جشنواره تئاتر فجر رونمایی شود و وقتی نداشتیم. بر این اساس به طراحان صحنه تئاتر عروسکی، موسیقی تئاتر، مسایل فنی تئاتر در کتاب چهل سال نمایش بسیار کم پرداختیم. معتقدم این کتاب حداقل باید 10 جلد باشد.

پایان پیام/ 31

با نگاهی به سرگذشت مد و لباس کشور طی یک دهه اخیر درمی یابیم؛ بانوان نقشی بسزا و ارزنده در توسعه و تبیین سیاست های فرهنگی، اقتصادی، هنری و اجتماعی مبتنی بر چرخش مدار جهانی فشن در کشور ایفاء کرده اند. زنان خلاق و هنرمند ایرانی، هوش سرشاری دارند و به خوبی می دانند پردازش و تحلیل آمار و اطلاعات موجود در عرصه مد و لباس، پالت رنگ های آنان را باید به چه سمتی برد و از چه مسیری، ارزش و انگیزه لازم برای پرکردن سبد خانوار در حوزه پوشاک فراهم آید. در این گزارش، نقد جریانات مد و لباس کشور از زبان بانوان فعال کشور منتشر می شود.

مرضیه زارع؛ طراح لباس و دارنده دکترای پژوهش هنر با گرایش جامعه شناسی پوشش است که در دهه سوم زندگی خود، هم مدرس دانشگاه و هم به مدت دوسال عضو هیئت علمی دانشگاه بوده. او می گوید: پدر من جامعه شناس است و چه بسا پدرم باعث شد که به سمت جامعه شناسی هنر بروم و صرفاً روی مد و لباس فکر نکنم. وقتی به بازارها می روم، متوجه می شوم بیشتر آثار کپی ست؛ مثلاً وقتی برندی از طرح فرش استفاده می کند، همه یادشان می افتد که ما گلیم و ترمه و فرش و ... داریم و طرح هایش می تواند روی لباس ها بیاید. کم کم دراین زمینه دغدغه مند شده بودم. ضمن اینکه در پروژه لالایی هایی که تعریف کردم استادانم گفتند این کارها در ایران فروش نمی رود و نمی توانی به فرزندان ما اله مان های سنتی و باستانی را هدیه بدهی؛ چراکه کشش چنین پذیرشی در کشور ما نیست. با وجود همه این حرف ها، پژوهش هایم را آغاز کردم و ابتدا روی جشنواره مد و لباس فجر متمرکز شدم . او می افزاید: تحلیل عمیقی انجام دادم و به پژوهشگاه وزارت ارشاد هم ارائه اش کردم؛ فهمیدم در کار اکثر طراحان ما، رنگ های ایرانی وجود ندارد. بازه زمانی حدود هفت،هشت سال را بررسی کردم و در بین این همه مورد شاید فقط دو یا سه اثر بود که رنگ ایرانی داشت. در دنیا چندین رنگ داریم که به اسمِ رنگ پرشین شناخته می شود اما در کارهایی که بررسی کردم، هیچ یک از آن رنگ ها نبود. زمانی که هرمس، طرح فرش را روی لباس گنجاند، تحولی در جشنواره فجر ایران اتفاق افتاد و همه هنرمندان دیدشان تغییر کرد. نمی دانم شال هایی که طرح کاشی ایرانی داشتند و در هر مغازه ای به چشم می خورد را دیده بودید یا نه؛ یا حروف فارسی و لوگوتایپ ها که انگار همه از همان جا وام گرفته شدند. با طراحان گفت وگو می کردم و می پرسیدم چرا این طرح را انتخاب کرده اید؟ می گفتند زیرا زیباست یا می پرسیدم که چرا لباس پفی طراحی می کنید و آنها مجدد می گفتند زیرا زیباست. از آنها می پرسیدم که این طرح ها چه ویژگی خاصی به اندام زنانه می دهد که ازنظر شما زیبایی تلقی می شود و پاسخ آنها نمی دانم بود. این برای من غم انگیز است که چنین پاسخی از طراحان دریافت کنم. با وجود تمام تلاش های کارگروه ساماندهی مد و لباس کشور؛ متأسفانه خیل عظیمی از طراحان ما دانش کافی ندارند و صرف اینکه فلانی یک اثر را تولید می کند و می فروشد، بقیه هم سمت آن کار می روند. ضعف اصلی و چیزی که به آن سقوط طراحی لباس می گویم، همین است .
مهناز ترابیان؛ مدرس، مدیرگروه، رئیس انستیتو طراحی دوخت دانشکده فنی شریعتی و معاون آموزشی آنجا، معتقد است: یکی از معضلات دانشگاهی، کپی،پیست کردن تمام مقالاتی ست که از این وروآن ور گرفته می شود. در همه جای دنیا اگر اساتید در سطح فوق لیسانس و دکتری احساس کنند که شما چیزی را از جایی برداشته اید و کپی کرده اید، شما را از آن دانشگاه اخراج می کنند و دیگر به شما حق ادامه تحصیل نمی دهند. درحقیقت، این موضوع طوری بیان می شود که بگویند شما دارید از مقالات دیگران استفاده می کنید. متأسفانه ما، در ایران چنین چیزی را نداریم. شما ببینید همین الان روبه روی دانشگاه تهران می نویسند اینجا پایان نامه نوشته می شود که این، یک معضل است. البته این کار مربوط به یک دانشگاه نیست؛ بلکه باید از بالا در برنامه ریزی تمام شیوه نامه های دانشگاهی عنوان شود . او می گوید: ما گاهی می بینیم از افراد بسیارمهم خبر بیرون می آید که معلوم نیست آنها مدرک دکتری خودشان را از کجا گرفته اند. چنین کاری به یک ساختار و برنامه ریزی درست نیاز دارد. چندسال پیش اعلام کردند فقط دانشجویان کارشناسی ارشد می توانند مقالات خودشان را به جشنواره مد و لباس فجر ارائه بدهند اما ما این مقطع را در دانشکده خودمان نداشتیم و به همین جهت خودمان را کنار کشیدیم. علناً ما نتوانستیم در مقالات و پایان نامه های مقطع کارشناسی ارشد وارد شویم. پس از دوسال به ما اعلام کردند شما پایان نامه های مقطع کارشناسی تان را ارائه بدهید؛ چون پایان نامه های کارشناسی دانشکده شما به مراتب بهتر از پایان نامه های کارشناسی ارشد برخی از دانشگاه های دیگر است .
مینو پدرام از چهره های شناخته شده حوزه مد و لباس است؛ هم به واسطه فعالیت چشمگیرش در انجمن طراحان پارچه و لباس ایران، هم دبیری دو دوره جشنواره طراحی پارچه و لباس کودک و نوجوان، هم تدریس در دانشگاه و هم طراحی لباس و داوری رویدادهای متنوع. او دراین زمینه می گوید: خوشحالم که به خصوص در دو،سه سال اخیر فرصت های دیده شدن دارد برای طراحان به وجود می آید و دارند موردتوجه قرار می گیرند. چندسال پیش، طراحان ما کار می کردند اما انگیزه نداشتند و می گفتند فایده ای ندارد؛ چون کسی اهمیت نمی دهد ولی فکر می کنم الان دارد آن فضا به وجود می آید و ما هم داریم برنامه ریزی می کنیم که بتوانیم از آثار طراحان؛ حتی در بحث خروجی کلاس ها استفاده کنیم یا با دانشگاه ها تعامل داشته باشیم. خودم دانشگاهی هستم و نمی خواهم گله کنم ولی متأسفانه دانشگاه ها با انجمن همکاری زیادی نمی کنند؛ البته برخی از استادان دارند به صورت شخصی همکاری می کنند . او ادامه می دهد: اگر من به واسطه دوستی، از برخی استادان این همکاری را نخواهم، خود دانشگاه ها به آن شکل با انجمن همکاری نمی کنند. درواقع، می توانم بگویم که صنعت نسبت به دانشگاه بیشتر با ما عجین است. نمی گویم بین ما و دانشگاه همکاری وجود ندارد ولی کم است که واقعاً جای تأسف دارد. می دانم چقدر خلاقیت بین طراحان وجود دارد و طراحانی را می بینم که مشتاق هستند؛ ولی انگیزه ندارند. این تعاملات می تواند خروجی های بسیارخوبی داشته باشد و امیدوارم که این اتفاق بیفتد. رسانه، دانشگاه و صنعت؛ حلقه هایی هستند که هریک ازآنها اگر جای خودشان قرار گیرند و نقش خود را ایفاء کنند، بهره وری لازم دراین زنجیره افزایش می یابد اما هریک ازآنها اگر کمی کم رنگ باشند، مسلماً بقیه را تحت الشعاع قرار می دهند .
ادنا زینلیان؛ پیشگام طراحی لباس تئاتر و اپرا در ایران آن قدر با تدریس و طراحی دراین عرصه درآمیخته که او را مادر طراحی لباس در ایران می شناسند. او می گوید: مسئله مهمی که وجود دارد، برمی گردد به سیستم آموزشی ما؛ کسی که طراحی لباس و مد می خواند، خیاطی، برش و الگو بلد است و تمام مدت در خدمت زیبایی گرایی ست. ازآن طرف، کسی که تئاتر می خواند هم تاریخ تئاتر، بازیگر، کارگردان، صحنه، پرسوناژ و ... را می شناسد ولی الگو و برش نمی داند؛ هردو مشکل دارند. طراحان مد فقط زن هستند و طراحان لباس تئاتر، هم مرد و هم زن. طراحان مد، شناختی از صحنه تئاتر، بازیگر و ... ندارند و من به عنوان مدرس سعی می کنم جذب صحنه شوند ولی دوباره دنبال این هستند که بفهمند دوخت و برش چیست. یکی از بزرگان و اساتید مدعی بود که طراح لباس اصلاً نیاز نیست که الگو و دوخت بداند. بله؛ آن هم می شود. سؤال من از آنها این است که تفاوت بین طراح لباس و نقاش در چیست؟ یک نقاش، بسیار زیباتر از یک طراح لباس می تواند طرح بکشد؛ منتها فرق شان این است که طراح لباس، از دوخت و برش شناخت دارد. من برای آن استاد متأسفم؛ چون کسانی که آشنایی ندارند، پیرو صحبت های این فرد و امثال او قرار می گیرد. یک طراح لباس می داند یک خط دقیقاً نوار است یا برش یا چیز دیگر. می داند جایگاه این خط در بدن چیست و در تن چه رُلی می تواند داشته باشد. خط را با علم می کشد. یک استاد وقتی یک خط جلویش قرار می گیرد، می داند این خط که طراح لباس کشیده است، چیست اما بابت اینکه گفته شود یک طراح لباس نیازی نیست الگو و دوخت بداند و فقط باید طرح بکشد، من متأسفم .
مهسا علامیر؛ طراح لباس و مدرس حوزه طراحی پارچه و لباس، سال ها دراین حوزه مشغول به فعالیت است. او می گوید: جشنواره هایی نظیر جشنواره مد و لباس فجر، جایی برای دانشجویانی شده که فقط می خواهند خودشان را مطرح کنند؛ البته در یکی،دوسال اخیر شاهد بوده ام از حرفه ای ترها هم دعوت به شرکت می کنند. ازآنجاکه در دانشگاه حضور دارم، دانشجوی سال اولی از من می پرسد ما چطور می توانیم در جشنواره شرکت کنیم؟ یعنی یک سیستم خاص وجود ندارد. حالا شاید بیایند کارها را انتخاب کنند ولی همین انتخاب کارها هم به نظرم سلیقه ای ست. ابتدا باید سابقه کار و تجربه را بگذارند و بعد طرح انتخابی که براساس معیارهای شان هست، انتخاب کنند ولی متأسفانه اینها را درنظر نمی گیرند. شاید کار کسی که یک سال است فعالیت می کند، در جشنواره به نمایش گذاشته شود ولی کار کسی که سالیان سال است دارد کار می کند، پس زده شود. درواقع، الک وجود ندارد که اینها را از هم تفکیک کند یا اصلاً جشنواره را به چند بخش افراد مبتدی، افرادی که فقط در بازار کار دارند کار می کنند و افرادی که در حیطه دانشگاهی فعال هستند، تقسیم بندی کنند. حتی اگر بتوانند یک جایزه یا مسابقه ای برای کسانی که در بخش دانشگاه فعالیت دارند، بگذارند هم خوب می شود . او می گوید: پایان نامه منبع خوبی برای ما نیست که بگویم حتماً کسی که پایان نامه خوبی داشته، در دانشگاه هم کارهای خوبی انجام داده؛ چون اغلب افراد پایان نامه های شان را به بیرون از دانشگاه سفارش می دهند و آنها برای شان پایان نامه را می نویسند. اگر برای کسانی مثل من که مدرس دانشگاه هستند، بخش جداگانه ای درنظر بگیرند، بهتر است. دانشگاه ها باید به بچه ها ارائه کار را یاد بدهند. شاید دانشجویان در طراحی کردن قوی باشند اما ارائه شان واقعاً ضعیف است. ما وقتی طرح را می بینیم، قشنگ است؛ ولی بد دوخته می شوند یا عکس بدی از آن می گیرند. حتی اغلب طراحان پارچه و لباس نمی توانند آن را پرزنت کنند و به مرحله فروش برسانند .
مرجان خسروشاهی از جمله فعالان حوزه مد و لباس است که تمرکز خود را معطوف به بخش آموزش ساخته و در سال های اخیر موفق شده به عنوانِ مدیرگروه و مدرس دانشگاه، هنرجویان بسیاری را در حوزه های مختلف مرتبط با عرصه مد و لباس تربیت کند. خود او نیز کارشناس طراحی پارچه و لباس و کارشناس ارشد فلسفه هنر است. او براین باور است: باید شرایطی را ایجاد کنیم که طراح های نسل جدید بیشتر به کار گرفته شوند؛ به این دلیل که ذهن شان بازتر و خلاق تر است. طراح هایی که داشته ایم و تابه حال کارکرده اند تا آنجایی که می شد خودشان را بروز داده اند و از تجربیات آنها صددرصد استفاده می کنیم ولی عرصه را باید برای اینکه دانشجوها؛ به خصوص آنهایی که مشتاق ورود به بازار کار هستند و ذهن شان خلاق است، باز کنیم. باید از آنها حمایت مالی و معنوی کنیم و اجازه دهیم کار کنند و شرایطی فراهم شود تا چیزهایی که در ذهن دارند، به عرصه نمایش بگذارند. به نظرم بیش ازآن چیزی که در عرصه مد و لباس شاهدش هستیم، ایده خواهیم دید و حتی زمینه هایی رشد می کند که تا امروز خیلی به آن پرداخته نشده؛ مثل طراحی لباس آقایان، کودک و نوجوان. تا امروز بیشتر به طراحی لباس بانوان و به خصوص لباس اجتماع آنها پرداخته شده است. ما عرصه ها و شاخه های مختلفی در طراحی لباس داریم که جای کار هم در آن بسیار است؛ نیز فعلاً به خاطر تحریم ها در حوزه تولید بیشتر به چشم آمده ایم و درنتیجه، حوزه هایی که هنوز به آن پرداخته نشده، جای کار زیاد دارد .
زینب دوزالی؛ طراح لباس و مدرس دانشگاه است که اصلی ترین دغدغه خود را معطوف به تربیت چهره های خلاق و نوآور در عرصه مد و لباس می داند. او معتقد است: برخی از دانشجوها آمده اند و می خواهند این کار را انجام بدهند ولی استعدادشان صفر است. یک بحث، تلاش است و بحث دیگر، استعداد. کسی که تلاش می کند، می تواند خودش را به کسی که استعداد دارد، برساند اما گاه یک نفر نه تلاش می کند و نه استعداد دارد و فقط می خواهد بگوید من طراح لباس هستم؛ چون طراح لباس، اسمی شیک و قشنگ دارد. پیش از ورود به دانشگاه حتماً باید آزمونی باشد تا بفهمیم آیا دانشجویی که به دانشگاه آمده است، می تواند خروجی خوبی داشته باشد یا نه؟ خوشبختانه یا متأسفانه امسال کسانی که برای دانشگاه روزانه مجاز نشده اند، دیگر آزمون عملی ندارند. در سال های پیش این طور بود که تمام افرادی که رتبه مجاز می آوردند، بلااستثناء این آزمون را می گذراندند؛ یعنی هم باید سطح علمی شان بررسی می شد و هم سطح عملی شان ولی اکنون، فقط کسانی که شانس قبولی در دانشگاه های روزانه را دارند، آزمون عملی می دهند؛ یعنی نمی دانیم کسی که می خواهد به جز دانشگاه روزانه، در دانشگاه دیگری درس بخواند، کار دست بلد است یا نه. درمقابل، دانشجویانی داریم را که کار عملی شان خوب نیست ولی کار دست شان قوی ست و همان طور بلاتکلیف مانده اند. دانشجویانی که در دانشگاه روزانه مجاز می شوند، آزمون عملی هم می دهند و ظاهراً مصاحبه ای هم دارند ولی بهتر است این کار در تمام دانشگاه ها صورت گیرد تا از همان اول استعدادیابی شوند .
عطیه پژم/ کوتاه شده از هنرآنلاین

خبرگزاری فارس گروه موسیقی علیرضا سپهوند: ارکستر سمفونیک تهران به رهبری لوریس چکناواریان طی سه شب متوالی با اجرای آثاری از دفاع مقدس با استقبال پرشور مخاطبان در تالار وحدت روی صحنه رفت.

اولین قطعه که اجرا شد به فاصله یک دقیقه مخاطب خود را در بحبوحه جنگ حس می کرد و ترتیب اجراها تصویری در ذهن مخاطب ایجاد می کرد که همچون فیلمی از جلوی نظرش می گذشت. جبهه، جنگ، رشادت، از جان گذشتگی و شهادت، همه اینها را می شد در کنسرت ارکستر سمفونیک تهران به رهبری چکناواریان دید و شنید و به راستی که روایتی شنیداری تمام و کمال بود. همین احساس شاید باعث شد که آقای علی اکبر صالحی رئیس سازمان انرژی هسته ای کشور که در سالن حضور داشت بگوید آقای لوریس چکناواریان یکی از موسیقیدانان برجسته جهانی است .

ارکستر سمفونیک تهران سه شب متوالی به رهبری لوریس چکناواریان در تالار وحدت روی صحنه رفت. محور قطعات این کنسرت دفاع مقدس و صلح و دوستی بود. صدادهی و دینامیک بالای ارکستر، هماهنگی و یکدستی آرشه ها، اجرای پاساژهای سرعتی توسط سازهای زهی و انتقال و سوال جواب ویلن های یک و دو و آلتو ها، هماهنگی کم نظیر نوازندگان ویلنسل و کنترباس و سرضرب های دقیق و هماهنگ با تیمپانی و هماهنگی دیگر بخش های ارکستر همه و همه علاوه بر توانمندی تک تک نوازندگان ارکستر سمفونیک تهران، نشان از توانمندی و تجربه سالیان آقای چکناواریان داشت که در این اجرا به بهترین شکل ممکن به نمایش گذاشته می شد.

دفاع مقدس و صلح و دوستی محور قطعات جدیدترین اجرای ارکستر سمفونیک تهران بود. این ارکستر با حضور لوریس چکناواریان به عنوان رهبر مهمان، همراهی گروه کر بنیاد رودکی به رهبری رازمیک اوحانیان، طی سه شب متوالی از ششم تا هشتم آذرماه در تالار وحدت روی صحنه رفت.

این برنامه در دو بخش اجرا شد. بخش اول با اجرای سوییت سمفونی دفاع مقدس که شامل شش موومان (بخش) تشویش ، حمله ، فریادها ، شب شهدا ، تشییع پیکر شهدا و آزادی خرمشهر می شد.

اجرای قطعه دفاع مقدس حال و هوای هشت سال دفاع مقدس را تداعی می کرد، بخصوص برای کسانی که آن دوران را تجربه کرده اند با شنیدن این حجم صداهایی که به صورت حرفه ای به گونه ای تنظیم و تصنیف شده بودند تا آدمی را به خود به خط مقدم جبه ببرند، بسیار خاص و احساس برانگیز بود.

علی اکبر صالحی رئیس سازمان انرژی اتمی در گفتگویی کوتاه با خبرنگار فارس در مورد این شب و این اجرا گفت: آقای چکناوریان یکی از موسیقیدانان برجسته جهانی هستند و ما افتخار می کنیم که یکی از هموطنان خوب ما توانسته نقش آفرینی در حماسه سازی جنگ را به نحو احسن از طریق موسیقی به نمایش دربیاورد. قطعه ای که در ابتدا اجرا کردند، از حماسه عاشورا است و پس از آن به دفاع مقدس وارد می شوند و خود موسیقی به قدری زیبا تنظیم شده است که انسان با مختصر توجهی می تواند متوجه شود که چه داستانی را تعریف می کند. من از طرف خودم به عنوان یک ایرانی از ایشان سپاسگزارم که توانستند این میراث فرهنگی ما و حماسه عظیم دفاع مقدس را در عالم موسیقی به صورت پایدار و ابدی دربیاورند.

سوییت سمفونی دفاع مقدس به اجرا درآمد و فضایی کاملاً حماسی برای حضار به وجود آمد. به دنبال آن چهار بخش دیگر این قطعه نیز روایتگر سال های جنگ و دفاع مقدس بود، بخش هایی که به زیبایی هرچه تمام تر با موسیقی ارکسترال و در نهایت تاثیرگذاری اجرا شد.

اجرای قطعه صلح و دوستی آغازگر بخش دوم اجرای ارکستر سمفونیک تهران بود که شامل 9 بخش درود ، بنی آدم ، سماع ، دادوبیداد ، نیایش ، آشنایی ، شادی ، عشق و دوستی ملل می شد.

قطعه صلح و دوستی که با بخش دوستی ملل براساس سرودهای ملی بیش از هشتاد کشور جهان از جمله قسمتی از سمفونی نهم بتهوون ، آرانخوئز مونامور اثر واکین رودریگو و چند ترانه عاشقانه بسیار زیبا تنظیم شده بود، به پایان رسید. شعرهای این اجرا از فردوسی ، سعدی و حافظ انتخاب و تنظیم را یارتا یاران انجام داده بود.

اجرای قدرتمندی که محتوایی ارزشمند از دفاع مقدس و شهدا را روی صحنه می برد حاصل زحمت استادی پیشکسوت بود که سال هاست چوب رهبری را به دست نگرفته است. چکناوریان بعد از سال ها در این سه شب در آستانه 85 سالگی ارکستر سمفونیک تهران رهبری می کرد.

حمید شاه آبادی معاون صدای جمهوری اسلامی ایران که رضایت از ظاهرش هویدا بود، در این شب به خبرنگار موسیقی فارس گفت: استاد چکناواریان یک شخصیت جهانی در این حوزه است. آن چیزی که امروز می بینیم، یک بُعد فنی و تخصصی دارد که باید اهل فن نظر بدهند و یک وجهی دارد که ما نیز به عنوان بهره بردار و استفاده کننده و مصرف کننده موسیقی می توانیم از آن استفاده کنیم. طبیعی است آن وجهی که از نظر بنده مورد اهمیت است، این است که ما یک دوره پرافتخاری را از گذشته داشته ایم که باید آن را با زبان بین المللی برای مخاطبان عرضه کنیم و آن چیزی که امروز شاهد آن هستیم، این ویژگی را دارد که با زبان موسیقی بتوانیم هشت سال دفاع مقدس را برای افرادی که شاید تمام این فراز و فرودها را درک نکرده اند، به تصویر بکشیم.

وی افزود: این هنر کشور ما است و کشور ما چهره های ارزشمند و جهانی در حوزه موسیقی دارد و استاد چکناواریان یک شخصیت جهانی در این حوزه است و اینکه ایشان امشب قطعاتی با همراهی ارکستر سمفونیک تهران را در حوزه دفاع مقدس اجرا می کند و یا در حوزه آداب، سنن و مفاهیم بومی ما کاری در تراز جهانی انجام می دهد، برای کشور یک افتخار محسوب می شود و به بنیاد رودکی و مجموعه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تبریک می گویم و امیدوار هستم که این کار جای خودش را در آثار جهانی باز کند و با اجراهای ارزشمند در مجامع بین المللی بتواند صدای انقلاب اسلامی را به گوش جهانیان برساند.

محمدباقر نوبخت معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان مدیریت و برنامه ریزی، محمود واعظی رئیس دفتر رئیس جمهور، سردار دهقان مشاور فرماندهی کل قوا، علی اکبر صالحی رئیس سازمان انرژی اتمی، مرتضی بانک مشاور رییس جمهور و دبیر شورایعالی مناطق آزاد، سیدعباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، اشرف بروجردی رییس سازمان اسناد و کتابخانه ملی، سیدمجتبی حسینی معاون امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، حمید شاه آبادی معاون صدای رسانه ملی، محسن مومنی شریف رئیس حوزه هنری، حجت الاسلام احمد مازنی و فریده اولادقبا نمایندگان مجلس شورای اسلامی، سفرای کشورهای ایتالیا، کرواسی، ترکیه، روسیه و بنگلادش از مهمانان ویژه این سه شب اجرا ارکستر سمفونیک تهران به رهبری مهمان لوریس چکناواریان بودند.

انتهای پیام/

به گزارش خبرگزاری مهر ، محمد علی بهمنی با اشاره به این که دریافت کردن جایزه ادبی در شناخته شدن بیشتر شاعر تأثیر می گذارد و از این رو برای فعالیت ادبی او نیز اثرگذار و راهگشا خواهد بود، اهدای جایزه نقدی را یکی از دلایل دامن زده شدن به حواشی دانست و گفت: در فرایند اهدای جوایز ادبی، تخصیص جایزه مالی به برنده چنین تصوری را در ذهن برخی ایجاد می کند که برندگان در پی زدوبندهایی انتخاب شده اند و این موضوع از اهمیت و توجه به ضرورت ها و علت های انتخاب مجموعه شعر برگزیده می کاهد. البته شاید این نگاه در کشورهای دیگر وجود نداشته باشد، اما متاسفانه در کشور ما هست.

بهمنی دلیل کوتاه بودن عمر جوایز ادبی در ایران را نبود حمایت های لازم از سوی متولیان فرهنگی دانست و گفت: اگر شما به موانع و امکان های منتشر شدن کتاب شعر در اوضاع و احوال کنونی بنگرید، به این وضعیت پی می برید. یک شاعر جوان و بااستعداد وقتی برای انتشار اولین کتابش نزد ناشر می رود، معمولاً با این پاسخ مواجهه می شود که باید صبر کنید تا شرایط کمی بهتر شود. واقعیت این است که چنانچه خود ناشر هم علاقه مند به چاپ کتاب شعر باشد، در این روزگار امکان مالی اش را ندارد.

او افزود: بالطبع این وضعیت در شرایط جوایز ادبی هم نقشی اثرگذار و تعیین کننده دارد. یعنی از یک سو وضعیت دشوار اقتصادی کار را برای برگزارکننده ها سخت می کند و از طرف دیگر اغلب افرادی که در این جوایز برگزیده نمی شوند، حرف و حدیث هایی به میان می آورند و به حواشی دامن می زنند. وضعیتی دشوار که گاه برگزارکننده ها را وا می دارد تا عطای کار را به لقایش ببخشند و تصمیم بگیرند دیگر ادامه ندهند.

این ترانه سرا گفت: از نگاه من کسی که به رغم تمامی این دشواری ها و شرایطی که گفته شد، کار می کند و به ناامیدی تسلیم نمی شود، در حقیقت دارد خودش را تأیید می کند و بر اهمیت کارش واقف است. به هر حال و در هر شرایطی، هنر کار خودش را پی می گیرد. در بسیاری از موارد شعر یک شاعر انعکاس دهنده شرایط و اوضاع و احوال دور و برش خواهد بود.

او همچنین درباره تأثیر جوایز ادبی از جمله رویکرد جایزه شعر شاملو مبنی بر تمرکززدایی از شعر پایتخت و انتخاب داور از میان شاعران و منتقدان ساکن شهرستان ها گفت: درست است که شرایط امروز بسیاری از شاعران شهرهای مختلف را به پایتخت کشانده است، اما اگر جایزه ای زمینه را برای دیده شدن شاعرانی فراهم کند که امکان آمدن به پایتخت را ندارند و شرایط کار کردن در شهرهای خودشان نیز ناهموار است، اتفاق بسیار خوبی است.

بهمنی افزود: البته بهترین راه برای معرفی و شناخت شاعران جوان در شهرستان ها استفاده از داوران شهرستانی است که خودشان از مشکلات و سختی های فعالیت ادبی در این مناطق آگاهند.

این شاعر با اشاره به این که در داوری شعر نباید درگیر قالب ها شد، گفت: برخی از شاعران می گویند که من در فلان قالب شعر گفته ام. از نگاه من این یعنی نشناختن کامل هنر شعر؛ چون هنر در قالب نمی گنجد. شعر هنری است که در آن یا شاعر باید شعر را تحویل بگیرد یا شعر، شاعر را. داوران باید چنین مسیری را به تجربه پیموده باشند و در حوزه شعر مطالعه و نیز نگاهی عمیق داشته باشند تا بتوانند انتخاب های درست تری انجام بدهند.

کد خبر 4784357

حمید نورشمسی

فاطمه ذوالقدر، سخنگوی کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی در گفت وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) ، با اشاره به ضرورت توسعه طرح های حمایتی در حوزه فرهنگ و کتاب گفت: اجرای طرح های حمایت خرید فصلی برای تخصیص یارانه به صنعت نشر است و کتاب فروشی ها میزبان این طرح هستند تا هم مصرف کننده از یارانه بهره مند شود، هم کتاب فروشان و سایر متصدیان صنعت چاپ و نشر.

وی ادامه داد: متاسفانه بودجه ای که سالانه برای اجرای این طرح ها در نظر گرفته می شود، کفاف اجرای مطلوب آن را نمی دهد.

ذوالقدر با بیان اینکه در اجرای این طرح ها و ارائه یارانه به مصرف کنندگان باید برای تخصیص تسهیلات راه اندازی و ارتقای کتاب فروشی ها نیز راهکاری اندیشید، عنوان کرد: در این زمینه لازم است با تدبیر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و سایر دستگاه های ذیربط؛ همچنین برگزاری جلسات کارشناسانه و در نظر گرفتن میزان استقبال مردم در چنین طرح هایی، بودجه این بخش را در قوانین آتی بودجه کشور- البته با لحاظ بودجه کل کشور و مشکلات موجود- افزایش داد.

وی تاکید کرد: البته مشارکت مالی نهادها باید با برنامه ریزی های قبلی در قوانین مالی در نظر گرفته شود تا سبب بی نظمی مالی و نقض قانون نشود.

ذوالقدر با بیان اینکه حل این مشکلات با ورود و پیشنهاد از سوی یک نهاد مرتفع نمی شود، گفت: این اقدام نیازمند عزمی جدی از سوی مسئولان؛ هم در حوزه قانون گذاری و نظارت و هم در حوزه اجرایی دولت و مهم تر از همه استقلال، مطالبه و فعالیت های اهالی این صنعت است.

به گفته وی، اگر بخواهیم با رویکرد حمایت از صنایع خلاق، صنعت نشر در کشور را توسعه دهیم و زنجیره ارزش آن را ایجاد کنیم، نیاز است که بخش های مختلف این صنعت، متناسب با هم رشد کنند.

ذوالقدر با اشاره به ضرورت نگاه خلا در صنعت نشر، عنوان کرد: بخش خصوصی و بازار باید بداند اگر بازگشت سرمایه در این صنعت، کمی زمان بر است؛ اما سود حاصل از آن می تواند مانند کشورهایی که رونق بازار نشر را تجربه می کنند، قابل توجه باشد.

وی افزود: فعالان این بخش باید بدانند که نگاه سنتی چند دهه قبل را باید فراموش کنند و به بازار نشر به عنوان یک صنعت خلاق بنگرند.

بیست وششمین نمایشگاه چاپ وبسته بندی با همکاری اتحادیه چاپ، اتحادیه لیتوگراف، انجمن کارتن سازان، اتحادیه کاغذ و مقوا، انجمن کاغذ و مقوا، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و اتاق اصناف از 8 آذر در محل دائمی نمایشگاه های بین المللی ایران برگزارشده و تا دوازدهم (سه شنبه) ادامه خواهد داشت.

گسترش نیوز - اگر از دوره های 95 به بعد این رویداد را بازدید کرده باشید، متوجه خواهید شد که در نمایشگاه امسال نه دستاورد جدیدی هست نه اتفاق مهمی رخ داد. حتی وضعیت بازدیدها نیز قابل نبوده و نیست. حداقل تا زمان تنظیم و انتشار این گزارش هیچ مقام مهمی از اتاق اصناف یا متولیان بخش های مرتبط با صنعت چاپ و بسته بندی ازاین رویداد بازدید نداشتند.

نباید فراموش کرد که صنعت چاپ در کشور ما دیگر حرف چندانی برای گفتن ندارد. نگاهی به وضعیت روزنامه ها و البته دنیای نشر کتاب اگر داشته باشیم، این مهم به روشنی قابل لمس خواهد بود. شاید درزمینهٔ بسته بندی و نگاهی که در حوزه تولید ملی و افزایش صادرات شکل گرفته امیدهایی داشت اما روی هم رفته نمایشگاه صنعت چاپ و بسته بندی را باید رویدادی 26 ساله نامید که خیلی زود پیر شد.

جایگاه نامناسب ایران در صنعت بسته بندی

گرچه این نمایشگاه یکی از بزرگ ترین رویدادهای نمایشگاهی در حوزه صنعت چاپ در خاورمیانه محسوب می شود اما بزرگ و وسیع بودن نمایشگاه فقط آن را از حیث کمی قابل دفاع می کند نه از منظر کیفی! نمایشگاه جای رونمایی از دستاوردهای جدید و معرفی ظرفیت های بالقوه برای توسعه است. متأسفانه امسال هیچ خبری از اتفاقات جدید نبود ه و در این میان شاید فقط حضور شرکت های خارجی را بتوان به عنوان یک اتفاق خوب ارزیابی کرد.

بهمن حسین زاده در حاشیه بازدید از بیست و ششمین نمایشگاه چاپ، بسته بندی و ماشین آلات وابسته، اظهار کرد: آمار های موجود در صنعت بسته بندی نشان می دهد که جایگاه ایران در صنعت جهانی بسته بندی نامناسب است که پایین بودن جایگاه ایران در این صنعت می تواند تبعات منفی برای اقتصاد کشور به دنبال داشته باشد، بر این اساس به نظر می رسد برگزاری چنین نمایشگاه هایی می تواند گام مثبتی در جهت رشد صنعت بسته بندی در کشور باشد.

وی بیان کرد: فناوری چاپ کمک بسیار زیادی به توسعه فناوری ها و صنایع دیگر می کند بر همین اساس این نمایشگاه فرصت مناسبی برای ارائه جدیدترین خدمات و محصولات در جهت حمایت از تولید داخل و انتقال دانش و فناوری است.

حسین زاده افزود: نمایشگاه ها نقش دیپلماسی، صنعتی، تجاری و فرهنگی را بر عهده دارند و این نقش در ارتباط با افراد فرامرزی فعال در حوزه صنعت نمایشگاهی صورت می گیرد؛ همچنین با توجه به مشکلات اخیر کاغذ یکی از دستاورد های اصلی نمایشگاه چاپ و بسته بندی این است که با همدلی و همبستگی این امکان را فراهم می کند تا مشکلات این حوزه برطرف شود.

مدیرعامل شرکت سهامی نمایشگاه های بین المللی در پایان، اظهار کرد: اتحادیه چاپ، اتحادیه لیتوگراف، انجمن کارتن سازان، اتحادیه کاغذ و مقوا، انجمن کاغذ و مقوا، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و اتاق اصناف همگی در برگزار این رویداد همکاری دارند.

رویداد صنعت چاپ در فضایی بالغ بر 43 هزار متر برپاشده که 500 متر از آن مختص بخش خارجی است. مشارکت کنندگان این بخش از کشورهای چین و هند غرفه هایی به صورت پاویون و از کشورهای ایتالیا، آلمان، بلژیک و ترکیه شرکت هایی به نمایندگی و به شکل مستقل در نمایشگاه حضور دارند.

* برپایی 6 کلاس آموزشی درباره مشکلات صنعت چاپ

حشمت الله بسطامی مدیر روابط عمومی بیست وششمین نمایشگاه بین المللی چاپ و بسته بندی تهران با اشاره به برگزاری نشست های تخصصی در حاشیه این نمایشگاه گفت: امسال شش نشست برای چهار روز برپایی نمایشگاه در نظر گرفته شد که دربردارنده موضوعات به روز و موردنیاز چاپخانه داران بوده است.

وی ادامه داد: این نشست ها در موضوعاتی چون چاپ و بسته بندی مبتنی بر فناوری دیجیتال، مدیریت رنگ در چاپ افست، فناوری چاپ و بسته بندی و ماشین آلات آن و چاپ نرو وب و اهمیت آن در حال برگزاری است.

بسطامی با اشاره به دیگر موضوعات پیش بینی شده برای این نمایشگاه توضیح داد: با توجه به اهمیت صادرات در حوزه چاپ، یکی از کارگا ه ها را به این موضوع اختصاص داده ایم و درباره نقش چاپ و بسته بندی در صادرات و بازاریابی جهانی با حضور دست اندرکاران این حوزه، این کارگاه را برگزار خواهیم کرد.

وی تأکید کرد: دیجیتال مارکتینگ یکی دیگر از حوزه های کمتر شناخته شده در حوزه چاپ است که در نشستی مجزا با حضور کارشناسان نقش دیجیتال مارکتینگ در صنعت چاپ و بسته بندی را بررسی می کنیم.

بنا به تأکیدات مقام معظم رهبری بر رونق تولید، فضایی بالغ بر 100 متر به صورت رایگان در اختیار وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی قرارگرفته تا با حضور در این نمایشگاه با توانمندی های تولیدکنندگان این صنعت از نزدیک آشنا شود. همچنین 500 متر فضای باز برای جانمایی غرفه ها در نظر گرفته شده است.

گفتنی است که اهداف برگزاری این نمایشگاه را ایجاد فرصت های شغلی جدید درزمینهٔ توسعه کسب وکار و رونق اقتصادی به واسطه برگزاری سمینارهای مختلف تشکیل می دهد. یافتن راه های گسترش و توسعه خدمات و همچنین ارتقا جایگاه نمایشگاه در ایران و جهان در کنار گسترش تعاملات تجاری، اقتصادی و فرهنگی از اهداف مهم این رویداد است.

ضمن اینکه معرفی خدمات، محصولات و کسب وکار، توسعه اشتغال در صنعت چاپ و بسته بندی و اشتراک گذاری دستاوردها و کسب دانش جدید نیز در دیگر اهداف نمایشگاه چاپ در دوره 26 هست.

*نقش نمایشگاه چاپ در افزایش توان و ظرفیت تولیدات ملی

علی اکبر ابراهیمی، معاون دفتر چاپ و نشر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در حاشیه بازدید ازاین رویداد گفت: به نظر می رسد در این دوره از نمایشگاه، گام هایی هماهنگ تر و برنامه ریزی شده تر برداشته شده است و امیدواریم نتیجه این تلاش، برگزاری نمایشگاهی برتر در نوع خود باشد.

وی افزود: ازآنجاکه فلسفه برگزاری این نمایشگاه، ارائه توان و ظرفیت چاپ کشور است و در این رویداد تولیدکنندگان رسته های مختلف چاپ حضور دارند، قطعاً این نمایشگاه میدان مناسبی برای شناساندن توان تولیدات چاپی به شرکت ها و کارخانه هایی است که صنعت چاپ در تمام حوزه های تولیدی شان، به عنوان صنعت تکمیلی، نقشی به سزا دارد. ازاین رو لازم است برای آشنایی هرچه بیشتر نسبت به توان و ظرفیت این صنعت، از مدیران صنایع بزرگ تولیدی درزمینهٔ مختلف خوراکی، دارویی، بهداشتی، آرایشی و... که چاپ در حوزه بسته بندی محصولاتشان از فرآیندهای تفکیک ناپذیر است، به عنوان مهمان برای بازدید از نمایشگاه دعوت به عمل آید.

ابراهیمی تأکید کرد: بی شک بازدید این مدیران و کارآفرینان، می تواند در کاهش واردات محصولات چاپی نقش آفرین باشد. با توجه تقاضای رو به افزون واردات بسیاری از محصولات واجد توان تولید در کشور که به دلیل عدم اطلاع اغلب تولیدکنندگان نسبت به این ظرفیت و توان انجام می گیرد، نمایشگاه چاپ زمینه ای مناسب برای انگیزه بخشی به افزایش تولید داخلی و نیز رونق فضای کسب وکار و توسعه اقتصادی فعالان صنعت فاخر فرهنگی چاپ خواهد بود.

به گزارش ایسنا، در چهارمین جلسه شورای سیاست گذاری سی وسومین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران که روز چهارشنبه (ششم آذرماه) با ریاست محسن جوادی - معاون امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی- برگزار شد، از گزینه های موجود، کشور ترکیه به عنوان کشور میهمان ویژه نمایشگاه کتاب تهران انتخاب شد. پیش تر، کشورهای عمان، افغانستان، ایتالیا، روسیه، صربستان و چین به عنوان مهمان ویژه در نمایشگاه بین المللی کتاب تهران حضور داشته اند.

ترکیه در حالی به عنوان میهمان ویژه نمایشگاه کتاب تهران انتخاب شده که هم زمان با سی ویکمین دوره نمایشگاه بین المللی کتاب تهران، برنامه های اورهان پاموک - مشهورترین نویسنده حال حاضر ترکیه و برنده جایزه نوبل ادبیات - که به ایران سفر کرده بود لغو شد و او تنها در یک نشست خبری که قرار بود آغازگر برنامه هایش باشد شرکت کرد، همچنین در گفت وگو با برخی رسانه ها به پرسش های آن ها پاسخ داد. انتشارات ققنوس از پاموک دعوت کرده بود تا در نمایشگاه کتاب حضور و با مخاطبانش دیدار داشته باشد، اما سفر او حاشیه ساز شد و نتواست در برنامه ای که ناشرش در ایران برای او در محل برگزاری نمایشگاه کتاب (در مصلای تهران) تدارک دیده بود، حاضر شود. همچنین پس از لغو این برنامه، مراسم شب اورهان پاموک در خانه اندیشمندان علوم انسانی با مدیریت مجله بخارا نیز لغو شد.

از طرف دیگر، از شهریورماه خبرهایی مبنی بر لغو مجوز کتاب های الیف شافاک، دیگر نویسنده معروف ترکیه که با کتاب ملت عشق در میان مردم ایران شناخته شده است، منتشر می شود. در این بین از لغو مجوز کتاب های 10 دقیقه و 38 ثانیه در این دنیای عجیب (انتشارات مهراندیش)، ناپاک زاده استانبول (نشر آسیم و نشر فرهنگ نشر نو ) و کتاب شرم (نشر مروارید ) این نویسنده خبر رسیده است.

انتخاب کشوری به عنوان مهمان ویژه در نمایشگاه کتاب با هدف گسترش تعامل فرهنگی بین دو کشور انجام می شود؛ حال باید دید ترکیه قرار است چگونه در نمایشگاه کتاب تهران شرکت کند و آیا مسائلی در این زمینه حاشیه ساز می شود؟ هرچند اورهان پاموک به خاطر ابراز دیدگاه هایش درباره دولت ترکیه نویسنده محبوب دولت این کشور هم نیست. او از نویسندگان معترض و منتقدان سرسخت دولت رجب طیب اردوغان است و به خاطر سخنان و انتقادهای خود حتی به زندان هم افتاده است. پاموک به توهین به ترک بودن متهم و اظهاراتش درباره نسل کشی ارمنی ها حاشیه ساز شده است. البته الیف شافاک نیز به خاطر اشاره به نسل کشی ارمنی ها در رمان دوم خود حرامزاده استانبول از سوی دادگاه ترکیه به جرم اهانت به ترک بودن متهم شد. پرونده او در ژوئن 2006 بسته شد، ولی چند ماه بعد، دوباره باز و او با احتمال سه سال زندان روبه رو شد، اما در 21 سپتامبر 2006 به خاطر کمبود مدرک، پرونده این نویسنده بسته شد.

انتهای پیام

به گزارش موسسه خانه کتاب، در طرح پاییزه کتاب 98، 321 هزار و82 نسخه کتاب به مبلغ 98 میلیارد و 613 میلیون و 96 هزار و 397 ریال از سوی 65هزار و 347 نفر خریداری شده است. 608کتاب فروشی از سراسر کشور، در پاییزه کتاب 98 فعالیت داشتند که از این تعداد، 131 کتاب فروشی در شهرستان ها و 477 کتاب فروشی در مراکز استان ها در این طرح شرکت کردند.

بین 31 استان شرکت کننده در طرح پاییزه کتاب 98، استان تهران با 101 کتاب فروشی در صدر قرار دارد و پس از آن، استان خراسان رضوی با 70 کتاب فروشی، اصفهان با 69 کتاب فروشی در رده های بعدی قرار گرفته اند. همچنین قم با 57 کتابفروشی، فارس با 37 کتابفروشی و کردستان با 29 کتابفروشی در این طرح شرکت کرده اند.

در این طرح، استان خراسان رضوی توانست با 57 هزار و 275 نسخه کتاب در صدر پرفروش ترین استان بر اساس کتاب قرار بگیرد و استان تهران با فروش 43هزار و 835 نسخه کتاب رتبه دوم پرفروش ترین استان ها براساس تعداد کتاب را به خود اختصاص داد. همچنین، استان خوزستان با فروش 35 هزار و 690 نسخه کتاب، رتبه سوم طرح پاییزه کتاب98 در این بخش را از آن خود کرد.

همچنین استان های خراسان رضوی، تهران و اصفهان پرفروش ترین استان ها بر اساس مبلغ فروش در دوازدهمین دوره طرح توزیع یارانه کتاب از طریق کتابفروشی ها شناخته شدند.

کتابفروشی های رشد شعبه نادری از اهواز ، کتابفروشی پردیس کتاب از مشهد، کتابفروشی دنیای کتاب از قم، شهر کتاب از مشهد، کتاب فرازمند از رشت، کتاب رشد شعبه مرکزی از اهواز، کتاب آبان از مشهد، کتاب شرق از اهواز، شهر کتاب اصفهان شعبه چهارباغ بالا از اصفهان و نشر ثالث از تهران در صدر پرفروش ترین کتابفروشی طرح پاییزه کتاب 98 براساس تعداد کتاب قرار گرفته اند.

طرح پاییزه کتاب 98 با شعار حال خوش خواندن از 23 آبان ماه تا 5 آذر در سراسر کشور و تا 8 آذر در مشهد اجرا شد. طرح پاییزه کتاب 98 در شهرهای مشهد و تهران با مشارکت شهرداری های این شهرها برگزار شد. موسسه خانه کتاب آمادگی دارد با مشارکت سایر نهادها، موسسات، شهرداری های کلان شهرها و نظایر آن موسسات طرح های استانی و موردی را هم برگزار کند.

به گزارش خبرگزاری مهر ، برنامه رادیویی تقاطع فرهنگ ، در گفتگو با محمدرضا شرفی خبوشان نویسنده و دبیر جایزه جلال آل احمد از آنتن رادیو گفتگو پخش شد.

شرفی خبوشان در این برنامه درباره برگزاری آیین اختتامیه دوازدهمین دوره جایزه جلال گفت: در این دوره نیز مانند دوره های پیش، چند ماه پیش توسط هیئت امنا، اعضای هیئت علمی این دوره از جایزه جلال آل احمد، انتخاب شدند. اعضای هیئت علمی نیز طی فرایندی، اعضای هیئت داوران را در چهار بخش انتخاب کردند.

وی افزود: در یک پروسه دو ماهه نیز هیئت داوران به خواندن و بررسی آثار رسیده پرداختند. در این دوره از جشنواره نزدیک به هزار و 200 اثر به دبیرخانه ارسال شده است. بر اساس فراخوانی که ما منتشر کردیم، نویسندگان و ناشران کتاب های خود را به دبیرخانه فرستادند. البته خانه کتاب نیز فهرستی از کتاب های منتشر شده در سال 1397 را در اختیار ما قرار داد.

در ادامه این برنامه احسان رضایی یکی از داوران دوازدهمین دوره جایزه ادبی جلال آل احمد با بیان این که در این دوره 232 رمان به دبیرخانه ارسال شده، گفت: از بین 232 رمان در غربالگری اول 60 اثر انتخاب شدند که این 60 اثر به صورت کامل توسط هیئت داوران مورد مطالعه قرار گرفتند و در 4 جلسه نیز در مورد آن ها بحث و گفتگو شد. بزرگترین مشکل در اغلب رمان ها اطاله داستان است، چنان که بعضاً رمان را حوصله بر می کند. در برخی از رمان ها نیز شاهد ضعف آشکار در شخصیت پردازی ها بودیم.

وی در پاسخ به این سوال که چرا در سال های اخیر علی رغم رشد کیفی داستان های کوتاه در حوزه رمان چنین موضوعی مشاهده نمی شود، گفت: میل به خواندن مطالب کوتاه، در جامعه افزایش یافته و در همین راستا شاهد افزایش انتشار داستانک هاو داستان های کوتاه در کشور هستیم. ولی در مورد رمان باید به این موضوع توجه داشت که ساختار آن بسیار پیچیده تر و سخت تر از داستان کوتاه است و نگارش و تهیه آن نیاز به توجه و دقت بسیار بیشتری دارد.

کد خبر 4784728

صادق وفایی

بیتا محسنی

فراگیری فضای مجازی و ماشینی شدن همه چیز حتی محصولات فرهنگی همچون کتاب، باعث شده کمتر کسی پیدا شود که هنوز دلش برای ورق زدن صفحات کتاب و استشمام بوی کاغذ پر بکشد. همین مسائل است که سرانه مطالعه درکشور را در سراشیبی سقوط و بعد از بلغارستان قرار می دهد!

*برگ برنده در دست ناشرانِ کتاب کودک!

با افزایش هزینه تولید وخریدکتاب به نظر می رسد که یک نسلِ کتاب نخوان در ایران پرورش می یابد.در همین رابطه مجید غلامی، مدیرعامل سابق خانه کتاب درباره وضعیت کتاب حوزه کودک به شمارسانه می گوید: در برهه ای حساس از زمان قرار گرفته ایم که هزینه تولید کتاب نیز مانند سایر اقلام فرهنگی کماکان بالاست واین بالا بودن متاسفانه تاکنون، روند صعودی داشته است. به عبارتی هم کاغذ گران تر شده وهم هزینه چاپ بالاتر از پیش است .
غلامی ادامه می دهد: در حوزه کتاب کودک اما دو مسأله مهم مطرح است که شاید به نوعی برگ برنده ناشران این حوزه نیز محسوب شود. مسأله اول اینکه کتاب های حوزه کودک با توجه به اینکه از لحاظ تعداد صفحات درمقایسه با کتاب بزرگسال حجم کمتری دارند، هزینه تولیدشان برای ناشران کمی مقرون به صرفه تر است. به این ترتیب طبعا قیمت پشت جلد کتاب های این حوزه نیز کمتر ودر نتیجه خریدآن برای اهل مطالعه آسان تر است.درحال حاضر یک بزرگسال برای خرید کتاب در کمترین حالت باید 40تا 50هزارتومان هزینه کند.اما کتاب کودک به طور متوسط و در کمترین حالت بین 10تا 15 هزارتومان قیمت دارد.این یک امتیاز است که بخش کودک نسبت به بخش بزرگسال دربحث هزینه های تولیدوخرید دارد. دوم این که با توجه به اینکه فرهنگ مطالعه و کتابخوانی باید از سنین کودکی درفرد ایجاد شود، خانواده ها و مدارس در تلاش هستند که روی این مهم سرمایه گذاری کنند.

وضعیت نشر کودک به تفکیک

از دولت هرچه استقبال دیدیم، عمل ندیدیم!

به دلیل مقرون به صرفه بودن منتشرکردن کتاب در حوزه کودک، ناشران زیادی در حوزه کودک فعال و یا علاقمند به فعالیت هستندکه شاید مهم ترین و قدیمی ترین آن ها که نزدیک به نیم قرن سابقه فعالیت در این حوزه را دارد، نشر قدیانی است.مدیر نشر قدیانی به شمارسانه می گوید: چالش های کتاب کودک و نوجوان در دهه گذشته از نظر تعدد عناوین، تیراژ و قیمت جدی است.شاید بسیاری از ناشران، استانداردهای اصلی این حوزه از ترجمه اصولی و تالیف درست گرفته تا ویراستاری دقیق و مهم تر از همه مسأله روانشناختی این آثار را چندان جدی نگیرند. هرچند رعایت این اصول میان ناشران بخش خصوصی و دولتی تا حد زیادی متفاوت است .قدیانی همچنین ادامه می دهد: تیراژ ما معمولا بین 1000 تا 3000 نسخه است و پراکنده تا 5000 نسخه نیز تیراژ داشتیم.سهمیه کاغذی هم که به صورت دولتی ارائه می شود،کاغذ تحریر یا همان کاغذهای سیاه و سفید است وشاید به طور پراکنده، حدود 30 درصد مصرف کاغذمان را دریافت کرده باشیم.کاغذ گلاسه نیز که برای کتاب خردسال و کودک مناسب است متاسفانه سهمیه دولتی نداردکه ما این نوع کاغذها را یا از قبل پیش خرید کرده و یا به صورت آزاد خریداری می کنیم.متاسفانه به رغم درخواست مکرر ما از دولت مبنی بر واردکردن کاغذ تحریر 100گرمی که برای کتاب کودک مناسب است،مانند سایر امور،هرچه استقبال دیدیم،عمل ندیدیم!

افزایش شش برابری هزینه تولید کتاب نسبت به سال گذشته!

ندا مشیریان، مدیرجوانِ نشر ندای سینا و نویسنده کتاب در حوزه کودک است. وی با مقایسه هزینه تمام شده تولید کتاب بین سال های 97 و 98 به شمارسانه می گوید: من امسال تنها یک کتاب تولید کردم؛ کتابی که با همین تعداد صفحات و طراحی سال گذشته برای من 5 هزارتومان هزینه تولید داشت و امسال هزینه تمام شده به 30 هزار تومن رسیده است! به این معضلات اضافه کنید که یک ناشر علاوه بر مشکل کتاب نخواندن مردم که البته با توجه به شرایط حال حاضرکاملا توجیح دارد،با مراکز پخش نیز مشکل دارد! به این صورت که ما حدود 40 تا 45 درصد از سهم فروش را با تخفیف به پخش می دهیم و بعد از یک سال چک خود را دریافت می کنیم! فروردین سال 97، من یک کتاب 300 صفحه ای تمام گلاسه با جلد سخت به نام ضرب المثل های تصویری چاپ کردم.آن کتاب 300 صفحه ای سال گذشته 45هزارتومان قیمت گذاری شد و جای تاسف دارد که به دلیل افزایش هزینه تولید من امسال کتاب 32صفحه ای خشتی را نیز باید به همین قیمت بفروشم،درعجب از اینکه 300صفحه کجاو 32صفحه کجا!

مشیریان درپایان می گوید: شاید دور نباشد آن روزی که ناشران،کرکره علاقه خود به کتاب و بوی کاغذ و جوهر را پایین بکشند و در آینده ای نه چندان دور جز تعدادی ناشر خاص مثل گاج و قلمچی که به اجبار بچه ها باید کتاب هایشان را بخرند، دیگر ناشری نباشد که از جان مایه می گذارد تا بماند!

معروف ترین ناشران چقدر سهمیه کاغذ دارند؟

جدا از کانون پرورش فکری کودکان و نوجوان که سال هاست انتشار کتاب کودک و نوجوان بخش جدایی ناپذیر از آن است، انتشارات قدیانی ، آوای هدهد ، پرتقال ، ایران بان ، آمال کودک و نوجوان و باراد دوست بچه ها نیز در حوزه کودک از پرکارترین ناشران هستند که طبق جستجوی ما درلیست تخصیص ناشران که کمیته تخصیص کارگروه کاغذ آن را منتشر می کند، به شرح زیر و برخی در چند نوبت سهمیه کاغذ دریافت کرده اند.

جداول تخصیص کاغذ

رضوانی| شک کنید به کتاب هایی با جلد های بازاری، به قیمت های ارزان، به تخفیف های کلان. هیچ ناشر کاربلدی کتابش را با 50 درصد تخفیف نمی فروشد. اگر جایی دیدید کتاب های معروف بزرگان خاندان ادبیات را با چنین تخفیف هایی ارائه می دهند، بی لحظه ای درنگ آن محل را ترک کنید. شاید رقم تخفیف وسوسه کننده باشد، اما چیزی که می خوانید با چیزی که نویسنده نوشته است تفاوت ها دارد. مثلا خانمی اسمش را به عنوان مترجم روی جلد رمان های داستایفسکی نوشته است که بعید است بتواند اسم خودش را به زبان روسی بنویسد!
اگر مخاطبی که مترجم و ناشر خوب را نمی شناسد، ندانسته سراغ ترجمه های قلابی برود -امکان ندارد کتاب خوان حرفه ای و جدی به نامِ مترجم و ناشر بی توجه باشد- در بهترین حالت اگر بخت با او یار باشد، کتابی می خرد که مترجمش -که اصلا معلوم نیست وجود خارجی دارد یا نه- رمان پرفروشی را از روی کتاب مترجمِ بخت برگشته ای که ماه ها زحمت ترجمه را کشیده رونویسی و با نام خودش منتشر کرده است. بحث ما درباره ترجمه های قلابی است که با مجوز به بازار گسیل می شوند.

ترجمه هایی که اوراق می شوند
پیمان خاکسار، مترجم جوان و البته معروفی که رمان هایی مانند جزء از کل ، ریگ روان و اتحادیه ابلهان با برگردان او به چاپ های متعدد رسیده، از شاکیان این وضعیت است. او تا کنون دست کم 2 بار در صفحه اینستاگرامش به این مسئله اشاره کرده است. بار اول دست یک کپی کار را رو کرد که از ترجمه عامه پسند او رونویسی کرده و اشتباه هم داشته است. بار دوم ترجمه های متنوع و بازاری از رمان جزء از کل را با اکران عکس جلد های آن ها به نمایش گذاشت. او در این پست نوشته است: می توانم صدای ناشر را بشنوم که به تایپیست می گوید: خودت یه جوری جمله ها رو عوض کن که نتونن شکایت کنن! این هم حکایت ماست. خودم کتاب را قبل از ارسال به ارشاد 2 بار می خوانم. بعد از هزارتوی مجوز، یک بار دیگر. بعد ویراستار می خواند. با هم می نشینیم و حرف می زنیم تا متن را بهتر کنیم. بعد دوباره خودم می خوانم. بعد نمونه خوان و .... باز هم کتاب که چاپ می شود می بینیم چند اشتباه از دستمان دررفته. باز هم اصلاح .... حالا دوستان متن را برمی دارند و با سواد ناقصشان ارکان جملات را به هم می ریزند و بازار را پر می کنند با این ها [..]یکی از جزء از کل ها را ورق زدم و دیدم اسم مترجم روی جلد با اسمی که در شناسنامه صفحه اول کتاب نوشته شده است فرق دارد. متنش را هم چند سطر خواندم و احساس کردم یک روانی مست افتاده به جان جملات و تا توانسته با مشت و لگد اوراقشان کرده. روی جلد یکی از اتحادیه ها (اتحادیه ابلهان) نام خانوادگی نویسنده نیامده: نوشته جان کندی. مثل اینکه روی جلد اولیس بنویسیم نوشته جیمز.

کتاب های بی اصالت
علی صنعوی، مترجم رمان مطرح سایه باد ، نوشته کارلوس روئیث ثافون، و رمان مهم جهان بورژوازی متأخر ، نوشته نادین گوردیمر، درباره پدیده ترجمه های تقلبی یا کپی می گوید: در پمپ بنزین بودم که دیدم خانمی با یک بغل کتاب آمد. وقتی نگاه کردم دیدم کتاب ها هیچ اصالتی ندارند. اصلا از طرح جلد مشخص بود اصالت ندارند و بعضی ها ناشر و مترجم مشخص هم نداشتند. برخی از این کتاب ها کاغذ های خوبی هم دارند و بیشترشان آثار پرفروشی مثل 1984 ، قلعه حیوانات ، قمارباز ناطوردشت ، صد سال تنهایی یا از کتاب های جدیدتر آثاری مثل مردی به نام اوه یا کتاب های جوجو مویز هستند. این اتفاق به این خاطر می افتد که این کتاب ها طیف گسترده ای از مخاطب دارند.

ترجمه قلابی از قاچاق کتاب بدتر است
سید مجید طالقانی اصفهانی، مدیر فروشگاه انتشارات خوارزمی، چندی پیش در مصاحبه ای با ایسنا هشدار داد که با این روند، مدتی دیگر، کتاب های ترجمه قلابی بازار را قبضه می کنند. او گفته است: گسترش ترجمه های قلابی پدیده جدید و در حال رشدی است که در آینده جای کتاب های غیرقانونی را خواهد گرفت. برخی از ناشران با اسامی بیخود کتاب ها را چاپ می کنند و در همه جا هم هستند؛ در همه نمایشگاه ها حضور دارند و از آن ها حمایت می شود. آن ها کتاب ها را با تخفیف 50 درصد به خورد مردم بیچاره می دهند. این موضوع از قاچاق کتاب بدتر است.
طالقانی سپس بیان کرد: رسانه ها باید کتاب ها و ترجمه های خوب را به مردم معرفی کنند و به آن ها بگویند سال ها این نویسنده ها و مترجمان زحمت کشیده اند تا کتاب خوبی به مردم ارائه بدهند، اما فردی می آید با تغییر است به بود نام خود را به عنوان مترجم روی کتاب می گذارد، و کتاب ها را در کنار خیابان و ایستگاه مترو با 50 درصد تخفیف می فروشند. مطمئنم 90 درصد از این مترجمان وجود خارجی هم ندارند.

وقتی قانون بر عرصه ترجمه حاکم نیست
عباس پژمان، نویسنده و مترجمی که برگردان چند رمان از ژوزه ساراماگو و میلان کوندرا بخشی از کارنامه فرهنگی اوست، نیز می گوید: این یک تقلب فرهنگی است. وقتی هیچ قانونی بر عرصه ترجمه حاکم نیست و هر کس می تواند هر اثری را با هر کیفیتی ترجمه و آن را چاپ کند، همین می شود. خواننده هم نمی تواند ترجمه خوب یا بد را تشخیص بدهد، چون کار راحتی نیست. گاهی برای این ترجمه ها تبلیغات هم می شود. ظاهرا مافیایی هم در این عرصه فعال است. او البته یادآور می شود که این بلا سر ترجمه های خودش نیامده است: من در کتاب های خودم به آن صورت این تجربه را نداشته ام؛ یعنی جوگیر نشده ام و هیچ وقت به خاطر اینکه اثری پرفروش بوده و جایزه گرفته آن را برای ترجمه انتخاب نکرده ام و کتاب هایی که انتخاب کرده ام به آن صورت کتاب های بازاری نبوده؛ بنابراین چندان شامل حال من نشده است.

پای ناشر سودجو در میان است
رئیس هیئت مدیره انجمن صنفی مترجمان نیز در گفتگو با باشگاه خبرنگاران، تقصیر رونویسی از ترجمه را بیشتر متوجه ناشر دانسته و گفته است: مترجم به ناشر پیشنهاد نمی دهد از ترجمه ای رونویسی کند. این پیشنهاد عموما از طرف ناشر مطرح می شود؛ چون رونویسی از ترجمه برای او نفع مادی به همراه دارد و پول کمتری به مترجم می پردازد. محمدرضا اربابی به مجهول بودن کپی کاران این عرصه چنین پرداخته است: بعضی از کسانی که از ترجمه رونویسی می کنند، هویت واقعی ندارند یا با اسم مستعار کتاب را منتشر کرده اند. راه حل ما در انجمن صنفی مترجمان برای این مسئله این است که ناشران با مترجمان معتبر کار کنند. حتی اگر می خواهند با مترجم تازه کار همکاری کنند، از انجمن صنفی مترجمان بخواهند مترجمان تازه کار را به آن ها معرفی کنند. آن موقع، انجمن در برابر مترجمانی که معرفی کرده است پاسخ گو خواهد بود.
شکایت و تشکیل پرونده قضایی و طی روال قانونی، ظاهرا تنها راه مقابله با این ناشران و شاغلانِ صنف رونویسی است، اما اربابی چندان به این روند امیدوار نبوده و بیان کرده است: چندین مورد شکایت به انجمن صنفی مترجمان در زمینه رونویسی از ترجمه رسیده است. اثبات حقوقی این مسئله کار بسیار سختی است و زمان می برد و به مستندات دقیق نیاز دارد.

رفیع احمدجواهری، مدیر انتشارات ابوعطا در گفت وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) ، با اشاره به کارایی اجرای طرح های فصلی، عنوان کرد: اجرای طرح های فصلی یکی از اقدامات خوب وزارتخانه بود و بسیاری از همکاران و صنف در کتابفروشی ها از اجرای این طرح ها راضی اند.

وی با اشاره به موانع تداوم طرح های فصلی افزود: برای اینکه اجرای این طرح ها ادامه داشته باشد باید راهکاری اندیشیده شود. متاسفانه همه سازمان ها و نهادها در بخش بودجه مشکل دارند و کمتر می توان به بودجه و کمک آن ها امیدوار بود.

جواهری با بیان اینکه موافق نیستم که مشارکت سازمانی و نهادی برای اجرای این طرح ها گرفته شود، گفت: مگر اینکه در هر استان استانداری یا شهرداری هر استان مشارکت کنند؛ اما اگر هم اینگونه باشد طرح به صورت کشوری نخواهد بود و استانی می شود.

وی تاکید کرد: در این زمینه فکر می کنم باید برگزاری طرح های فصلی خرید کتاب را جایگزین نمایشگاه های استانی کنند تا این طرح به صورت کلی در سراسر کشور همه از این طرح منتفع شوند.

جواهری با بیان اینکه این کار می تواند به ادامه حیات طرح های فصلی کمک کند، ادامه داد: به نظر من در نمایشگاه های استانی آن میزان کار مثبتی که قابل انتظار است، انجام نمی شود و نظارت دقیقی بر آن ها نیست؛ اما می توان بر اجرای طرح های فصلی نظارت بیشتری داشت.

وی با اشاره به سود ناشران و کتابفروشان در این پروسه، گفت: در نمایشگاه های استانی، کتاب ناشر فروخته می شود و فقط ناشر نفع می برد؛ این در حالی است که با جایگزین کردن این طرح، ناشر و کتابفروش هر دو منتفع می شوند.

به گفته جواهری، حالا که بودجه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برای اجرایی کردن این طرح محدود و کم است، جایگزینی طرح های فصلی به جای نمایشگاه های استانی موجب می شود جمع بزرگتری از آن سود ببرند و مشکل بودجه هم حل می شود.

مازیار حاتمی مدیر انتشارات 27 بعثت در گفت وگو با خبرنگار گروه فرهنگی خبرگزاری میزان، پیرامون کمبود کاغذ برای تولید کتاب گفت: از آنجا که تولید کتاب وابستگی شدیدی به کاغذ دارد لذا قیمت این کالای مهم در چرخه تولید و بازار نشر مقوله ای مهم و تاثیرگذار محسوب می شود، افزایش قیمت کاغذ و بالا بودن قیمت مواد اولیه تولید کتاب ایجاب می کند که هرچه سریعتر راهکاری برای کنترل قطعی بازار کاغذ پیدا کنیم.

وی در همین رابطه ادامه داد: این روزها توان خانواده ها برای خرید کتاب نسبت به گذشته بسیار کمتر شده است، از سوی دیگر کتاب به عنوان کالای فرهنگی نمی تواند جایگزین کالا های خوراکی و ضروری باشد، لذا در شرایط سخت به عنوان نخستین محصول از سبد خانوار کنار گذاشته می شود، این امر به معنای کاهش سطح مطالعه در جامعه و طبیعتاً ایجاد رکود در حوزه نشر شناخته خواهد شد.

بیشتر بخوانید: برای مطالعه گفت و گوی مدیر انتشارات شهید کاظمی پیرامون قیمت کاغذ اینجا کلیک کنید

حاتمی تولید کتاب را فعالیتی فرهنگی و ارزشمند دانست و تاکید کرد: اهالی نشر تولید کتاب را مقوله ای فرهنگی دانسته و برای تولید آن با تمام توان خود را می گذارند و وجود مشکلات و کمبود هایی مانند کاغذ نمی تواند سد راه ناشران باشد، اما نباید از نظر دور داشت که ناشران نیز برای پشت سر گذاشتن این مشکلات نیازمند رویکرد هایی از سوی مسئولان و متولیان امور فرهنگی هستند.

وی تولید کتاب در جبهه انقلاب فرهنگی را یک هدف برای ناشران فعال در حوزه دفاع مقدس دانست و تصریح کرد: تولید کتاب های دفاع مقدس و ارزشی که گویای فرهنگ هشت سال دفاع مقدس و مقاومت ملت ایران اسلامی است موضوعی مهم است، لذا ناشران این حوزه همواره تلاش دارند تا در حوزه تولید کتاب و هزینه های جانبی این کالای فرهنگی به نوعی از تعادل برسند.

حاتمی همکاری دولت و موسسات فرهنگی را برای تولید کتاب امری مهم خواند و تصریح کرد: اگر قرار است فرهنگ کتاب و کتابخوانی در کشور گسترش پیدا کند نیازمند کاهش قیمت کتاب و فراهم کردن زیرساخت هایی همچون تهیه مواد اولیه با قیمت های مناسب هستیم، کاهش قیمت کتاب یعنی ورود این کالای ارزشمند به خانه مردم، اگر مخاطب بتواند کتاب را در سبد کالا های خانواده جای دهد بدون شک سرانه مطالعه کشور نیز افزایش پیدا می کند.

حاتمی پتانسیل های موجود در حوزه کتاب های دفاع مقدس را مورد بررسی قرار داد و افزود: حوزه دفاع مقدس از جمله بخش هایی است که حتی اگر با تمام توان به آن بپردازین باز هم نمی توان گفت که دین خود را نسبت به آن ادا کرده ایم، این حوزه بسیار وسیع است پس باید از فرصت ها استفاده کرد.

وی در مورد فعالیت های نشر 27 بعثت ابراز کرد: نشر 27 بعثت در مورد زندگی و یا فعالیت شهدا فعال در لشگر 27 بعثت و یا منتصب به این لشگر کتاب تولید و منتشر می کند، این انتشارات با بیش از پانزده نفر از نویسندگان توانمند عرصه قلم، همکاری می کند، این افراد جوان هستند و انگیزه بسیاری برای نگارش دارند.

وی بها دادن به نویسندگان عرصه دفاع مقدس را موضوعی مهم و ارزشمند دانست و خاطرنشان کرد: در حوزه نگارش کتب دفاع مقدس پتانسیل بالایی وجود دارد اما باید شرایط طوری فراهم شود که نویسندگان بتوانند بدون دغدغه به فعالیت های خود ادامه دهند، تکمیل مثلث ناشران، نویسندگان و مسئولان رویکردی ارزشمند و تاثیر گذار بر عرصه فرهنگ را پدید می آورد و نباید از آن غافل ماند.

انتهای پیام/

به گزارش روابط عمومی معاونت امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به نقل از اداره مجامع، تشکل ها و فعالیت های فرهنگی، علی فریدونی؛ مدیرکل مجامع، تشکل ها و فعالیت های فرهنگی و دبیر پنجمین دوره جایزه فیروزه بیان کرد: در راستای رونق تولید کالای فرهنگی داخلی و حمایت و تشویق ایده های نو، دبیرخانه پنجمین دوره جایزه فیروزه از طراحان، ایده پردازان و تولیدکنندگان اسباب بازی و عروسک، نوشت افزار و هدایای فرهنگی دعوت می کند آثار خود را تا 30 آذر 98 ارسال و در سامانه اطلاعات به نشانی www.JayezehFiroozeh.ir ثبت کنند.

وی ادامه داد: اختتامیه پنجمین جایزه فیروزه، 29 دی 1398 در فرهنگستان هنر برگزار خواهد شد. همچنین نمایشگاه آثار منتخب و وارد شده به جایزه نیز در فضایی مناسب برای تعامل و همکاری و فرصتی برای گفت وگو و عرضه آثار در بخش نمایشگاهی فرهنگستان هنر در روزهای 26 تا 29 دی برگزار می شود.

فریدونی با اشاره به مخاطبان اصلی جایزه فیروزه گفت: جامعه هدف این جایزه خانواده، کودکان و فعالان حوزه فرهنگ هستند. دبیرخانه جایزه فیروزه با توجه به شرایط خاص اقتصادی کشور، و تاکید بر تولید ملی، توجه ویژه به تولیدکنندگان داخلی و ضرورت حمایت از کالای ایرانی و نیز توجه به مولفه های فرهنگی ایرانی اسلامی در کالاهای مصرفی را در دستور کار قرار داده اند. آثاری که در این گروه به دبیرخانه ارسال خواهد شد باید تولید داخلی باشند و تاکید ویژه بر مولفه های فرهنگی ایرانی اسلامی با کارکرد درست و موثر داشته باشند. صرفا تولید داخلی ملاک قیاس برای این جایزه محسوب نمی شود، بلکه به کارگیری درست ارزش ها و مولفه های فرهنگی ایرانی اسلامی در ا ولویت است.

بر اساس این گزارش، علاقه مندان برای آگاهی بیشتر در مورد شرایط و چگونگی ثبت نام می توانند به پایگاه خبری دبیرخانه جایزه فیروزه به نشانی Jayezehfiroozeh.farhang.gov.ir مراجعه کنند و در صورت نیاز با تلفن دبیرخانه به شماره 02188318655 تماس بگیرند.

بخش های رقابتی جایزه فیروزه:

- اسباب بازی و عروسک

بازی، اسباب بازی و عروسک به عنوان نمادی فرهنگی، کارکردی آموزشی، سرگرمی و ارزشی دارد که بر شکل گیری نسل جوان که سازنده جامعه آینده هستند تاثیر دارد. از این رو جایزه فیروزه، توجه ویژه به مولفه های فرهنگی ایرانی اسلامی در طراحی و تولید این آثار دارد. آثاری که در این گروه به دبیرخانه ارسال خواهد شد باید تولید داخلی باشند و تاکید ویژه بر مولفه های فرهنگی ایرانی اسلامی با کارکرد درست و موثر داشته باشند، صرفا تولید داخلی ملاک قیاس برای این جایزه محسوب نمی شود، بلکه به کارگیری درست ارزش ها و مولفه های فرهنگی ایرانی اسلامی در اولویت است.

- نوشت افزار و لوازم التحریر

این گروه ابزارهایی هستند که برای نوشتن، ترسیم و یا نقاشی کردن کاربرد دارند. این ابزارها دارای وجه رسانه ای بوده و معمولا حاوی تصاویر، نقوش و نمادهایی هستند که علاوه بر جنبه زیبایی شناختی آن، دارای پیام ها و معناهای ارزشی و فرهنگی هم می باشند. به کارگیری درست تصاویر و پیام های حاوی مولفه های فرهنگی ایرانی اسلامی در اولویت است.

- هدایای فرهنگی

کالاهایی قابل عرضه و دارای قیمت، محتوا و معناست. این کالاها در بازار موجود هستند و خرید و فروش می شوند. کالاهای فرهنگی لزوما دارای محتواست، یعنی شامل مولفه هایی از فرهنگ، هنر، آداب و رسوم، باورها و آیین های ایرانی اسلامی است که ریشه و توسعه آنها در ارتباط با فرهنگ محلی و بومی است. این کالاها دارای اصالت هستند، یعنی هریک از مولفه های فرهنگی ارائه شده در کالا باید به صحت و درستی ارائه شوند، چراکه این کالاها مروج مولفه های فرهنگی هستند و رسالت آنها علاوه بر ترویج این مولفه ها، حفاظت از صحت و درستی آنها در ترویج است.

- استارتاپ ها و ایده های نو

در جهت تجاری سازی کالاهای فرهنگی، در این جایزه، برای بالا بردن کیفیت طراحی محصولات و خلق ایده های نو بر مبنای گنجینه ارزشهای فرهنگی ایرانی اسلامی، از ایده های نو و خلاق جهت ورود به بازار استقبال می شود و این ایده ها در دو بخش بالغ و آغازین مورد ارزیابی و حمایت و معرفی قرار خواهند گرفت. هدف از این بخش در جایزه فیروزه، خلاقیت در ارائه کالا به بازار مصرف، شیوه های نو در بازارپردازی و رصد نیاز مشتری، بالا بردن قدرت رقابتی در جهت صدور کالای ساخت داخل و به دست آوردن سهم بالاتر در تجارت جهانی به واسطه عرضه کالاهای بومی با ارزش های ملی است.

پنجم شهریورماه سال جاری (1398)، بعد از بیش از یک سال کار کارشناسی، برگزاری نشست های متعدد تخصصی و گفتوگومحور با همراهی و مشارکت نمایندگان خانه سینما، خانه موسیقی، خانه تئاتر و انجمن های هنرمندان مجسمه ساز، نویسندگان کودک و نوجوان، صنفی روزنامه نگاران استان تهران، عکاسان ایران، انجمن صنفی طراحان گرافیک، هنرمندان سفالگر ایران، خوشنویسان ایران، ویراستاران، داستان نویسان، هنرمندان نقاش و انجمن تصویرگران ایران و موافقت و امضای وزرای تعاون، کار و رفاه اجتماعی و فرهنگ و ارشاد اسلامی، پیش نویس تصویب نامه و دستورالعمل نحوه تشکیل و فعالیت انجمن های فرهنگ، هنر و رسانه کشور تهیه و به هیات دولت تقدیم و یکشنبه (19 آبان ) در جلسه هیات دولت بررسی و با اتفاق آرا تصویب شد.

بر اساس این مصوبه امکان تشکیل کانون فراگیر و سراسری فرهنگ، هنر و رسانه و کانون انجمن های صنفی همگن برای اولین بار پس از انقلاب شکوهمند اسلامی ایران فراهم آمده است.

دکتر نیکنام حسینی پور در گفت وگو با خبرنگار فرهنگی ایرنا با ابراز خشنودی از محقق شدن سند مشترک فعالیت انجمن های رسانه ای، هنری و فرهنگی کشورمان، رسیدن به چنین موفقیتی را گامی مهم در تثبیت امنیت و آینده فعالان این عرصه دانست و یادآور شد: یکی از مهمترین ویژگی های دولت تدبیر و امید، تلاش برای محقق کردن شعارهایی است که در بخش های مختلف از زبان مسئولان بیان شده است. در اصل محقق نشدن وعده های عنوان شده یکی از آسیب هایی است که در مسیر و رویکرد کارنامه بسیاری از مدیران دولت ها قابل رصد است.

وی تاکیدکرد: یکی از مهمترین دستاوردهای انجمن صنفی سراسری فرهنگ، هنر و رسانه برداشتن گامی عملیاتی برای سپردن امور تخصصی در حوزه های فرهنگی - هنری کشورمان به متخصصان و صاحبان فکر، اندیشه و ایده در این حوزه است.

حسینی پور ادامه داد: این مساله از آغاز دولت یازدهم به عنوان یکی از مهمترین خواسته ها و دغدغه های دولت در حوزه فرهنگ و هنر مصوب شده بود و امروز باید خوشحال بود که با تصویب در هیات دولت به عنوان بخشی از قانون برنامه ششم توسعه با هدف تامین امنیت شغلی اهالی فرهنگ، هنر و رسانه و همچنین تسهیل فعالیت های صنفی و حرفه ای در این حوزه، شکل اجرایی و عملیاتی به خود گرفته است.

توسعه عرضی بدنه دولت ها که از آن در اصطلاح به عنوان فربه شدن دولت ها یاد می کنند یکی از اصلی ترین آسیب ها و موانع در کندشدن حرکت دولتمردان در مسیر تحقق وعده ها و شعارهاست. چابک سازی فعالیت ها در تمامی حوزه های کلان مدیریتی و وزارتخانه ای به عنوان یکی دیگر از دستورالعمل های دولت تدبیر و امید طی بازه زمانی عمر دولت توانسته گامی مهم را در راستای محقق شدن و اجرایی شدن وعده های مسئولان ایجاد کند.

مدیرعامل خانه کتاب گفت: اگر بنا بر نگاه عادلانه باشد، همواره از زبان دولتمردان بارها به این نکته اشاره شده که آسیب ها و ضعف هایی در شکل برنامه های اجرایی و عملیاتی وجود داشته است. اما باید خوشحال بود که دقت و صراحت مسئولان در کنار بازتاب آسیب های امور عملیاتی و اجرایی به عدم تلاش و بی توجهی آنها برای برطرف کردن آسیب ها منتج نشده است. چرا که ثمره بی توجهی مسئولان به اجرای وعده هایشان، ایجاد فاصله میان مردم و نمایندگان آنها در دولت خواهد بود.

حسینی پور یکی از مهمترین دغدغه های فعالان فرهنگی به ویژه در حوزه کتاب را رعایت حق مالکیت معنوی و سودجویی عده ای از حاصل سال ها کار مطالعاتی، پژوهشی مصنفان، مولفان و محققان کشور دانست و یادآور شد: جامه عمل پوشاندن به مطالبه حقوق تضییع شده نویسندگان در حوزه کپی رایت و حق مالکیت معنوی به عنوان بزرگترین دغدغه نویسندگان، تنها بخشی کوچکی از مصوبات شکل گیری انجمن صنفی سراسری فرهنگ، هنر و رسانه است. هم این مهم نشان می دهد که تاسیس این انجمن سراسری تا چه حد برای ارتقای سطح کیفی فعالیت های فرهنگی، هنری و رسانه ای کشورمان احساس می شد.

حسینی پور تغییر مسیر حرکتی اصناف در عرصه فرهنگ، هنر و رسانه از حالت چند صدایی به تک صدایی را از دیگر نقاط قوت تشکیل انجمن صنفی سراسری فرهنگ، هنر و رسانه دانست و تاکید کرد: وقتی شاهد تجمیع صداها در راستای نگاه قانونی و استوار بر یک محور باشیم، شک و تردیدی وجود ندارد که تحقق وعده ها، خواسته ها و مطالبات نمایندگان جامعه حاضر در اصناف مختلف فرهنگ و هنر و رسانه می تواند مهر تاییدی بر آرامش خاطر آنها از یک سو و از سوی دیگر عبور کردن از کار کمی گرایانه و حرکت به سمت کیفیت گرایی باشد.

مدیر موسسه خانه کتاب تاکیدکرد: پرواضح است که کمترین نتیجه ارائه کار کیفی به ویژه در حوزه فرهنگ، هنر و رسانه، رساندن جامعه به آرامش و امنیت فکری، روحی، روانی و فرهنگی خواهد بود.

امیرمسعود شهرام نیا قائم مقام سابق نمایشگاه بین المللی کتاب تهران در گفت وگو با خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان ،درباره سابقه و کیفیت حضور مهمانان ویژه نمایشگاه بین المللی کتاب تهران تا به امروز اظهار کرد:موضوع مهمان ویژه ابتکاری است که از آغاز دولت اول آقای روحانی و استقرار تیم جدید در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، تجربه شد و ما برای اولین بار در سال 1393 کشور افغانستان را به عنوان مهمان ویژه داشتیم. در سال های بعد کشور های عمان، روسیه، ایتالیا و چین به عنوان مهمان ویژه انتخاب شدند که معمولا این امر به صورت رفت و برگشت بود یعنی ما نیز از این فرصت استفاده می کردیم تا فرهنگ، ادبیات، هنر و نشر کشور دیگری را در کشورمان داشته باشیم و از طرف دیگر فرصتی برای حضور ناشران و اصحاب فرهنگ و هنر ما در فضای فرهنگی کشور متقابل فراهم شود. بنای ما بر این بود که تقریبا در همه موارد، فضای رفت و برگشتی را ایجاد کنیم تا بتوان در این فضا فرصتی را برای عرضه فرهنگ و هنر ایران فراهم کرد و امید است که درباره ترکیه نیز این اتفاق بیفتد.

او افزود:من فکر می کنم حضور مهمان ویژه در نمایشگاه بین المللی کتاب ایران شاید یکی از جنبه های خیلی موفق و مثبت عملکرد نمایشگاه باشد و تصورم این است که وجود مهمان ویژه در نمایشگاه بین المللی کتاب تهران جزو رویداد هایی است که می تواند برکت های زیادی را برای مجموعه صنعت نشر کشورمان و حوزه های دیگر فرهنگ و هنرمان داشته باشد. اجرای این طرح فرصتی است برای آشناتر شدن مردم با فرهنگ، هنر، ادبیات و نشر کشوری که به عنوان مهمان ویژه در نمایشگاه بین المللی کتاب تهران حضور پیدا می کند، از طرف دیگر برکت هایی را برای ارتباط گرفتن به خصوص ناشران ما ایجاد می کند تا بتوانند با ناشران و صنعت نشر آن کشور تعاملات گسترده تری را برقرار کنند و این تعاملات طبیعتا می تواند به صادرات کتاب و آثار فرهنگی و هنری ایرانی کمک کند.

قائم مقام سابق نمایشگاه بین المللی کتاب تهران گفت: اگر بتوانیم این موضوع را رفت و برگشتی تعریف کنیم، متوجه می شویم که این برکات در برگشت بیشتر هم هست، زیرا ما شاهد بودیم که بعد از حضور روسیه در ایران، ارتباطات ما با حوزه نشر روسیه رشد قابل قبولی پیدا کرد و اگرچه هنوز فرصت های استفاده نشده فراوانی وجود دارد، ولی فکر می کنم فرصت قابل قبولی پیش روی ما قرار گرفت که می تواند به توسعه روابط فرهنگی دو کشور کمک کند و یک فرصت استثنایی برای افزایش تعاملات داشته باشد. در حوزه ایتالیا و صربستان نیز این امر مشهود بود. امیدوارم درباره ترکیه هم همین اتفاق بیفتد البته ما قبلا استانبول را به عنوان مهمان در نمایشگاه کتاب تهران داشتیم. این کار تجربه خوبی بود و تعاملات خوبی شکل گرفت.

شهرام نیا ادامه داد: پیش از این توافقاتی با ژاپن شد و قرار بر این بود که حوزه نشر ژاپن به عنوان مهمان ویژه در نمایشگاه بین المللی کتاب تهران امسال حضور پیدا کند، اما آن ها بنا به دلایلی انصرافشان را اعلام کردند و ترکیه جایگزین شد. ترکیه انتخاب خوبی است و از چند جهت ظرفیت های خوبی برای مهمان ویژه در نمایشگاه کتاب دارد، زیرا قرابت فرهنگی زیادی با ما و علاقه زیادی به توسعه تعاملاتش با کشورمان دارد. به هر حال ما با ترکیه همسایه و هم مرز هستیم و شباهت زبانی با برخی از مناطق جغرافیایی ما به تعمیق روابط کمک می کند. ترک ها خصوصا با سرمایه گذاری بسیار خوبی که در حوزه صنعت نشر انجام دادند، می توانند تجربه های خوبی را به ما منتقل کنند. امیدوارم با تدارک و برنامه ریزی انجام شده، ترکیه با قدرت و قوت خوبی در نمایشگاه بین المللی کتاب تهران حضور پیدا کند و با این کار فرصت خوبی برای نشر کشورمان به وجود بیاید.

او بیان کرد:قطعا نمی توان کاری را انجام داد که نقطه ضعف نداشته باشد. نقطه ضعف های طرح مهمان ویژه برای نمایشگاه بین المللی کتاب تهران دو دسته است. بخشی از نقطه ضعف های این طرح به طرف مقابل برمی گردد مثلا در خصوص صربستان حضور چندان پررنگ نبود یا مثلا در خصوص چین اشکالاتی در نحوه حضور وجود داشت که خیلی متوجه دوستان ما نبود. در سمت ما بزرگترین اشکال به تعبیری در پیگیری نکردن تعاملات ایجاد شده است. فرصت های خوبی برای ما ایجاد می شود و تعاملات قابل قبولی شکل می گیرند، اما اگر آن ها را ادامه ندهیم و دنبال نکنیم، طبیعتا منجر به نتیجه نمی شود و شاید دستاورد کمتری داشته باشیم. هم اکنون از نظر من جای یک ساختار و مجموعه نهادمندی که وظیفه آن پیگیری تعاملات باشد، خالی است. من به خاطر می آورم زمانی که به عنوان مهمان ویژه در مسکو حضور داشتیم و آن ها هم سال بعد به کشور ما آمدند، توافقات خوبی مطرح شد و می توانست به حوزه نشر ما کمک کند، اما بخش کمی از این توافقات عملیاتی شدند، زیرا جایی به صورت مشخص خیلی عهده دار پیگیری این توافقات نبود. شاید اگر حضور و بروز سازمان فرهنگ و ارتباطات کمی گسترده تر باشد یا دفتری برای پیگیری توافقات و تعاملات شکل بگیرد، نتایج بهتری به دست بیاوریم البته این به آن معنا نیست که دستاوردی به دست نیاوردیم و تعامل و توافقی عملی نشده است.
انتهای پیام/

پرسش: با گذشت حدود دو هفته از اعتراضات سراسری در بیشتر نقاط کشور به گرانی ناگهانی بهای بنزین، واکنش های داخلی و خارجی به آن ادامه دارد.

در تازه ترین تحول؛ جمعی از هنرمندان سرشناس کشور طی بیانیه ای از نحوه برخورد با معترضان ناآرامی های اخیر انتقاد کر ده اند؛ اصغر فرهادی، رخشان بنی اعتماد، بهمن فرمان آرا، حسین علیزاده و کیهان کلهر از جمله امضاء کنندگان این بیانیه نامیده شده اند.

در ابتدای این بیانیه با اشاره به تصاویر منتشر شده از کشتن افراد در جریان این اعتراضات در اواخر آبان، از این روزها به عنوان روزهای تلخ یادشده است.

در ادامه این بیانیه که نام هایی چون داریوش مهرجویی (کارگردان)؛ محمد رسول اف (کارگردان)؛ لی لی گلستان (مترجم و نویسنده) و جعفر پناهی (کارگردان) هم در میان امضاکنندگان آن دیده می شود آمده:"با مردم چه می کنید؟ کدام روزن را برای شنیدن صدای مردم باز گذاشته اید؟ کدام تجمع اعتراضیِ مردم را تاب آورده اید؟ کدام حزب و تشکیلاتی که بتواند بیانگر خواست های مردم باشد را باقی گذاشته اید؟

پیش از این، میرحسین موسوی نخست وزیر دوران جنگ در بیانیه ای کوتاه برخورد با معترضیان را محکوم کرده بود.

###

به گزارش سینماپرس ، ساداتیان، تهیه کننده سینما در خصوص مالیات در سینمای ایران در برنامه سینما معیار رادیو گفت وگو بیان کرد: ابتدا باید ببینیم که به چه دلیلی دولت ها تصمیم می گیرند که مالیات بگیرند و از چه سازمان ها یا بنگاه های اقتصادی قرار است مالیات گرفته شود. در همه دنیا اینگونه جا افتاده، بنگاه هایی که درآمدزا و اقتصادی هستند بخشی از درآمدشان را باید به دولت بدهند تا دولت بتواند اموراتش را بگذراند.

وی ادامه داد: حال باید ببینیم حوزه هنر ما در این زمینه چه وضعیتی دارد. سال گذشته سینماها با 6 هزار نفر که عضو خانه سینما هستند 250 میلیارد تومان گردش مالی داشتند، یعنی اگر تقسیم کنیم به هر نفر متوسط چهار میلیون تومان در سال می رسد و به عبارتی درآمد هر فردی که در سینماست به طور متوسط ماهی 350 هزار تومان است.

این تهیه کننده عنوان کرد: وقتی یک فرد در ماه350 هزار تومان درآمد دارد آیا باید از او مالیات گرفت یا باید کمکش کرد تا بتواند اموراتش را بگذراند؛ از طرف دیگر اگر قرار باشد مالیات گرفته شود باید ببینیم که در ازای آن چه خدماتی به حوزه هنر می دهند، تا کنون واقعا حوزه هنر غالبا مهجور واقع شده است و در عمل تا به امروز هیچ خدماتی به حوزه هنر داده نشده است.

او همچنین با اشاره به کارکرد حوزه هنر در کشور بیان کرد: هنر اوقات فراغت مردم را پر می کند، به آنها آموزش می دهد، ذائقه فرهنگی ایجاد می کند و ...؛ وقتی هنر پیشانی فرهنگی یک کشور است به طبع سینما، موسیقی، تئاتر و ... می توانند برای ارتقای فرهنگ کشور بسیار موثر باشند. ما چه اصراری داریم که همین اندک رمقی که سینما دارد را از آن بگیریم. بسیاری از کشورهای دنیا حتی ارزش افزوده را برای سینماهایشان لغو کردند که بتوانند سینمای ملی شان را سرپا نگه دارند.

ساداتیان در رادیو گفت وگو اظهار داشت: ما امروز مدعی هستیم که ارزش افزوده را نیز نباید از سینما بگیرند. سینمایی که اینقدر در خدمت توسعه کشور است؛ چون در کنار توسعه اقتصادی توسعه فرهنگی هم می خواهیم. پیشگام ارائه فرهنگ کشور کجاست، سینما، موسیقی، تئاتر و ... است. وقتی با سینما اینگونه برخورد می کنند طبیعی است که نگرانی مضاعفی را در کشور هم برای مردم و هم برای دست اندرکاران سینما ایجاد می کنند. ما هم اکنون به شدت گله مند هستیم که چرا ارزش افزوده را هم لغو نمی کنند تا سینما بتواند قوای مالی بهتری پیدا کند.

ساداتیان بیان کرد: مگر 250 میلیارد تومان در مجموعه کلان اقتصاد کشور چقدر هست که حال تصمیم گرفتند روی آن مالیات هم وضع کنند. از این تریبون باید این زنگ خطر را به صدا در بیاوریم که اگر فتیله حوزه هنر پایین کشیده شود معایب یا عوارض تخریبی اش در کشور بیشتر از آن چیزی است که فکر می کنند از حوزه هنر می خواهند مالیات بگیرند.

مرتضی شایسته دیگر تهیه کننده سینما نیز در خصوص مالیات در سینمای ایران معتقد است: دفاتر تولید ما حدود 250 مجوز تولید گرفتند که از این میان کمتر از 10 موردشان فعال هستند. یعنی حدود 243 دفتر کار نمی کنند و دفاتر پخش نیز 35 دفتر هستند که چهار یا پنج دفتر فعال هستند و سایرشان بسته است. یعنی گاهی سینمای ایران موقعیتی دارد که می طلبد از آن مالیات گرفته شود ولی واقعا چنین چیزی نیست.

وی افزود: در بسیاری از فیلم هایمان سرمایه گذار داریم. سرمایه گذار هم مثلا سه یا چهار میلیارد پول می دهد بر روی این حساب که از مالیات معاف است اگر ما به آن سرمایه گذار بگوییم باید مالیات هم بپردازد پشیمان می شود و سرمایه گذاری نمی کند.

شایسته در پایان و در رادیو گفت و گو اظهار داشت: باید به تولیدکنندگان تسهیلات و وام داده شود و همچنین امکانات در اختیارشان گذاشته شود اما نباید مالیات گرفته شود. در حال حاضر وام گرفتن از بانک برای تولید فیلم هیچ سرفصلی ندارد. سال هاست که در این رابطه ما داریم صحبت می کنیم اما تا کنون هیچ اثری نداشته است و اتفاق عجیبی که می افتد این است که مالیات تکلیفی می گیرند. تمام دفاتر از این ماجرا فریادشان درآمده است.

شعارسال : تهیه کننده آثاری چون سن پترزبورگ و شام عروسی معتقد است اساسا توقیف فیلم ها کار اشتباهی است.

حمید اعتباریان، تهیه کننده سینما، در ارتباط با این که توقیف و سانسور فیلم ها می تواند اثرگذاری تبلیغاتی داشته باشد گفت: انتشار اخبار توقیف و سانسور فیلم های سینمایی به عقیده من یک نوع ترفند تبلیغاتی است زمانی که فیلمی توقیف می شود عده ای کنجکاو می شوند تا به تماشای فیلم در سینماها بنشینند و زمانی که از حالت توقیف بیرون می آید در روزهای ابتدایی اکرانش فروش قابل توجهی دارد البته به این که فیلم تا چه اندازه خوب باشد هم بستگی دارد. گاهی اوقات توقیف یک فیلم اثرگذاری تبلیغاتی دارد حتی ممکن است یک فیلم خودش مشکل داشته باشد توقیف شود.

او در ادامه افزود: اساسا با توقیف فیلم های سینمایی مخالف هستم یعنی اگر فیلم خوب ساخته شده و دارای قصه درستی باشد نیازی به توقیف آن نیست به عقیده من این توقیف ها گول زدن تماشاگران است اگر فیلم خوش ساختی باشد چرا باید توقیف شود؟ و بعد دوباره اکرانش کنند من این بازی ها را بلد نیستم و اصلا موافق نیستم.

تهیه کننده فیلم سن پطرزبورگ اظهار داشت: این ویدیوهایی که با عنوان صحنه های سانسور شده فیلم های سینمایی توقیف شده در شبکه های مجازی منتشر می شوند را ندیده ام ولی این ها هم به نوعی گول زدن مخاطبان است در واقع اکثر این ها غیرواقعی و قسمت هایی هستند که سانسور نشده و در سینما می توانند این قسمت ها را ببینند.

او در پایان بیان کرد: اصولا با گول زدن و این نوع تبلیغات منفی در شبکه های اجتماعی به شدت مخالفم. باور کنید اگر فیلمی خوب باشد مخاطبان خود فیلم ها را تبلیغ می کنند اگر مردم از فیلمی خوششان بیاید فیلم را به دیگران معرفی می کنند و بهترین نوع تبلیغ دهن به دهن شدن اسم یک فیلم است فیلم هایی را داشته ایم که هیچ گونه تبلیغی نداشته اما فروش خوب و بالایی را کسب کرده به این خاطر که فیلم خوب ساخته شده و خوب بوده است.

شعار سال،با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از خبرگزاری برنا ،تاریخ انتشار: 9 آذر 1398،کدخبر: 921943،www.borna.news

سرویس فرهنگ و هنر جوان آنلاین: اصغر نقی زاده حضور در جلوی دوربین را با فیلم مهاجر ابراهیم حاتمی کیا آغاز کرد و دست کم برای یک دهه شد بازیگر ثابت آثار او. این هنرپیشه البته همکاری با کارگردانان دیگری همچون احمدرضا درویش، کمال تبریزی و سعید سهیلی زاده را نیز در کارنامه هنری خود دارد. با این حال، به اذعان خودش همه از او انتظار همان کاراکتر رزمنده ای را دارند که سال هاست ایفا می کند و گرفتار آمدن در چارچوب این شخصیت، فرصت های دیگر را در عرصه بازیگری از او گرفته است. وصل نیکان، از کرخه تا راین، سرزمین خورشید، آژانس شیشه ای، مردی از جنس بلور و گاهی به آسمان نگاه کن ازجمله آثار شاخص دفاع مقدسی است که نقی زاده در آن ها هنرنمایی کرده است. این بازیگر همچنین در مجموعه های تلویزیونی همچون وضعیت سفید، مدرسه ما و خوش رکاب نیز جلوی دوربین رفته است. جوان با او درباره وضعیت امروز سینمای دفاع مقدس و تأملی بر مسیری که خود او در مقام یک بازیگر در این عرصه پیموده گفتگو کرده است.

ارزیابی شما به عنوان هنرمندی که دست کم سه دهه حضور به نسبت فعالی در زمینه بازی در آثار جنگی داشته، از عملکرد سینمای ایران در حوزه دفاع مقدس چیست؟
واقعیت این است که بسیاری از ابعاد و زوایای دفاع مقدس مغفول مانده است؛ مثل رابطه جنگ با اقتصاد و اجتماع، یا بحث حضور و نقش آفرینی زنان در جنگ تحمیلی. به دستاورد هایی که در جنگ داشتیم، چه در بُعد داخلی و چه به لحاظ بین المللی هم نپرداخته ایم. آیا فیلمی ساخته ایم درباره محرومیت هایی که فرزندان شهدا با آن مواجه بوده اند؟ بسیاری از وجوه جنگ را بازگو نکرده ایم. بیشتر بر وقایع خود جنگ و ایثار رزمندگان متمرکز بوده ایم و از ابعاد دیگر دفاع مقدس غافل مانده ایم. در چند اثر معدود هم نگاهی طنزآلود به جنگ داشتیم، اما چقدر به توانایی های صنعتی ایران طی آن سال ها پرداخته ایم؟ مثالی برایتان می زنم؛ ما در عملیات خیبر، 13 کیلومتر پل متحرک زدیم که دنیا را حیرت زده کرد. در مورد جنگی که در خلیج فارس با دشمنان داشتیم هم کار خاصی نکردیم؛ فقط یک فیلم جنگ نفتکش ها ی محمد بزرگ نیا بود، آن هم سال ها پیش. چرا تا به امروز فیلمی ساخته نشده که نشان دهد ما بسیاری از اسلحه ها و ادوات نظامی را بدون کارشناسان و مستشاران نظامی امریکا در جنگ به کار گرفتیم و استفاده کردیم؟ تا به امروز فقط برخی از مسائل جنگ منعکس شده، آن هم نه در حدی که باید و شاید، اما به خیلی از موضوعات هم اصلاً پرداخته نشده است. 30 سال پیش جنگی با همه خوبی ها و بدی هایش اتفاق افتاد و در پایانش این مسئله مهم به دشمنان اثبات شد که ممکن است شروع کننده جنگ آن ها باشند، اما پایانش دیگر با خودشان نیست. از وقتی هم این را فهمیدند دیگر جرئت آغاز جنگی دوباره را علیه ایران نداشته و ندارند.

اوضاع امروز سینمای دفاع مقدس را چگونه می بینید؟
همه چیز بر اساس اختیارات و سلایق مدیرانی است که می آیند و می روند. آیین نامه و ضوابطی در این خصوص نداریم. هر مدیری یک نوع ژانر را می پسندد و درصدد تقویت همان برمی آید. فیلم دفاع مقدسی نیاز به حمایت دارد. بعضی از مدیران اعتقاد دارند که، چون کشور در حال حاضر در مرحله ثبات است دیگر نیازی نیست مردم را با جنگ درگیر نگه داریم یا باید به بحران های جدیدی که دشمنان برای کشور پدید آورده اند بپردازیم. همین اعمال سلیقه ها باعث شده که سینمای دفاع مقدس به این حال و روز بیفتد.

اما فراموش نکنید که فراتر از مدیران، بسیاری از کارگردانانی که سابقه طولانی در سینمای دفاع مقدس دارند هم دیگر تمایلی برای فعالیت در این عرصه از خود نشان نمی دهند.

اگر بیایند بودجه و امکانات در اختیار کارگردان بگذارند چرا فیلم دفاع مقدسی نسازند؟!

مثالش می شود آقای حاتمی کیا که چند فیلم آخرش را با سازمان اوج کار کرده و طبیعتاً مشکل مالی آنچنانی نداشته، اما فیلم دفاع مقدسی هم نساخته است.
اصلاً فرض کنیم حاتمی کیا به طور کل کنار کشیده است. ما کارگردانان زیادی را داریم که در سینمای دفاع مقدس فعال بودند و حالا به دلیل نبود بودجه و نداشتن امکانات خانه نشین شده اند. خود من آخرین فیلمی که بازی کرده ام معراجی ها بوده است. پنج سال است که بیکارم. سلیقه مدیران به سمت ژانر کمدی آن هم از نوع سخیفش رفته است. ما باید جریان کلی سینمای دفاع مقدس را ببینیم. باید نگاهی جامع داشت. وقتی من کارگردان می بینم حمایتی نمی شود طبیعی است که به سمت کار های دیگر بروم. چقدر پروژه نیمه تمام داریم که در این سال ها به علت نبود اعتبار، خوابیده است. مدیری که قدرت دارد، اعمال سیاست می کند. وقتی هدف فروش است، فیلم کمدی در اولویت قرار می گیرد حتی از نوع سخیفش. مشخص است که در این شرایط فیلم دفاع مقدسی خوب نمی فروشد.

البته مخاطبان سینما هم در چند سال گذشته هرگاه فیلم دفاع مقدسی خوبی اکران شده استقبال به نسبت پرشوری داشته اند.
اصلاً این حرف را قبول ندارم.

نمونه آخرش همین فیلم رد خون یا قبلش تنگه ابوقریب ...
این ها انگشت شمار است. شما ببین در دهه 70 چقدر فیلم دفاع مقدسی ساخته می شد.

می خواهم بگویم مخاطبان از همان یکی، دو فیلم که سالانه در ژانر دفاع مقدس اکران می شود هم استقبال کمی نمی کنند.
سلیقه مردم را به سمت و سوی دیگری سوق داده اند. مخاطب را به چیز دیگری عادت داده اند. این را حتماً بنویس. اولویت ها هم عوض شده است. دیگر پول و بودجه ای برای کار های فرهنگی نمی ماند. بر اساس سلایق، سیاست ها هم تغییر می کند. مسئولی که در رأس کار است می تواند سلایقش را تحمیل کند. جدیداً فیلمی دیدم که خیلی غصه ام گرفت. رزمندگان را دزد و کلاهبردار نشان داده بودند. صدا و سیما هم که تله فیلم را تعطیل کرده است.

اگر موافق باشید از این بحث فاصله بگیریم و کمی به سیر حرفه ای و کارنامه هنری شما بپردازیم. با وجودی که طیف وسیعی از مردم شما را با نقش آفرینی هایتان در آثار جنگی به یاد می آورند، اما در ژانر های مختلف کار کرده اید. این سؤال را از نظر حرفه ای می پرسم: آیا حضور نهادینه شده در فیلم های دفاع مقدسی و در قالب یک کاراکتر خاص را به لحاظ کاری، یک فرصت برای خودتان می دانید یا چالش و فرصت سوزی؟
ورود و حضور من در فیلم های دفاع مقدس به این نیت بود که یاد و خاطره رفقایم را زنده نگه دارم. به تعبیر رهبر معظم انقلاب، زنده نگه داشتن یاد شهدا کمتر از شهادت نیست. دغدغه مالی هم نداشتم. در ایران برخلاف سایر نقاط دنیا، وقتی یک بازیگر در نقشی جا بیفتد دیگر بیرون آمدنش با کرام الکاتبین است. یک مرتبه کارگردانی با من تماس گرفت که بیا نقشی را دو، سه روزه برایم بازی کن. گفتم نه نمی آیم، خیلی تکراری است. جواب داد که اگر بخواهم این نقش را به بازیگر دیگری بدهم باید کلی برای شخصیت پردازی و دادن پیشینه از کاراکتر به مخاطب هزینه کنم، اما تو که باشی بیننده می داند از کجا آمده ای و چه سابقه ای داری. کارگردان و تهیه کننده هم به دنبال لقمه آماده می گردند. من رفتم در یک سریال 90 قسمتی بازی کردم با یک سوم دستمزدی که همیشه می گرفتم، فقط برای اینکه این تصویر کلیشه وار از خودم را بشکنم، اما نشد. هرکسی که مرا می دید می گفت برگرد به همان نقش های قبلی ات. من که نمی توانم به انتظار نقش های دفاع مقدسی خانه نشین شوم.

البته در همان نقش های دفاع مقدسی تان هم تنوع را می توان مشاهده کرد؛ مثل نقشی که در فیلم گاهی به آسمان نگاه کن داشتید.
بله، اما متأسفانه همه به آماده خوری عادت کرده اند. نقش های دیگری به من پیشنهاد نشد. خیلی علاقه داشتم که در ژانر تاریخی کار کنم؛ مثلاً دوست داشتم در سریال مختارنامه بازی کنم، اما کسی ما را دعوت نکرد. یکی از کارگردانان حرف قشنگی به من زد؛ گفت تو در رگ همه به عنوان یک رزمنده رسوب کرده و جا افتاده ای. به او گفتم این مدلی که فقط تکرار می شوم، اما او پاسخ داد که تکرار هم که باشد، تکرار درستی است.

شاخص ترین کاراکتری که در آثار دفاع مقدس ایفاگرش بودید و خیلی دوستش دارید کدام است؟
نمی دانم؛ تا حالا بهش فکر نکرده بودم.

احتمالاً اصغر آژانس شیشه ای نیست؟
ابراهیم حاتمی کیا یک کاراکتر را خلق کرد به اسم اصغر که از مهاجر شروع شد و تا آژانس شیشه ای ادامه پیدا کرد.

نگاهی به کارنامه هنری شما نشان می دهد که هرچه از دهه 70 فاصله گرفته و به دهه 80 نزدیک شده ایم، به بازی در فیلم های اجتماعی روی آورده اید.
بازیگر مثل دختری است که در خانه می نشیند تا به خواستگاری اش بیایند.

می خواهم بپرسم انتخاب شخصی تان بود؟
نه؛ به هر حال من هم زندگی و دغدغه معیشت دارم. آن زمان مثلاً خانه هم نداشتم و مجبور بودم برخی از نقش ها را بازی کنم.

جالب آن که در آن مقطع زمانی حتی ژانر کودک را هم تجربه کردید.
منظور فیلم سلام بر فرشتگان بود. اما در همین فیلم هم همان کاراکتر همیشگی را بازی کردم.

شما در ژانر دفاع مقدس با فیلمسازان زیادی کار کرده اید. آیا کارگردانی هست که دوست داشته باشید با او هم همکاری کنید، اما فرصتش مهیا نشده باشد؟
بله، خدابیامرز رسول ملاقلی پور که قسمت نشد با هم کار کنیم. خیلی دوست داشتم با رسول کار کنم. جوان که بودم دلم می خواست نقش حاج همت را بازی کنم که آن هم قسمت نشد.

پیش آمده در حال تماشای یک فیلم دفاع مقدسی به خودتان بگویید این نقش را من باید بازی می کردم؟
بله؛ مثلاً نقشی که آتیلا پسیانی در فیلم هیوا بازی کرده بود. نقش هادی حجازی فر در فیلم کاتیوشا را هم دوست داشتم.

می دانم این پرسش بار ها با شما مطرح شده، اما واقعاً چرا در فیلم های آخر حاتمی کیا حضور نداشتید؟
یک بازیگر معمولاً در سینما چهار دهه را از سر می گذراند. 10 سال طول می کشد تا تو را بشناسند. برای 10 سال پشت سر هم نقش می گیری. 10 سال بعدی را تک و توک پیشنهاد داری و در 10 سال آخر هم یک عصا به دستت می دهند و می شوی استاد اصغر نقی زاده. در مراسم ها روی صندلی ردیف اول می نشینی و روبان پاره می کنی. 10 سال آخر من آغاز شده است. بعد از آژانس شیشه ای خیلی پیشنهاد کاری داشتم؛ آن قدر که نمی توانستم صبر کنم تا حاتمی کیا بخواهد فیلمی بسازد و دعوتم کند. به همین دلیل، فرصت همکاری دوباره فراهم نشد.

یعنی پیشنهاد همکاری از طرف حاتمی کیا وجود داشت؟
بله، حتی یک بار برای سریال خاک سرخ تست گریم هم شدم، اما به علت حضور در کار پرویز شیخ طادی نتوانستم بروم. دیگر گذشت تا پس از 12-10 سال رسید به فیلم گزارش یک جشن که من همزمان در سریال وضعیت سفید حمید نعمت الله مشغول بازی بودم. حاتمی کیا زنگ زد که پاشو بیا. گفتم باید با نعمت الله هماهنگ کنی. هماهنگ کرد و رفتم سر پروژه. البته این را هم باید در نظر گرفت که کاراکتر اصغر دیگر خیلی در کار های آخر حاتمی کیا جایی نداشت.

سرویس سینمایی هنرآنلاین : پروانه نمایش فیلم "ماهور" به کارگردانی مجید نیامراد و تهیه کنندگی علی اصغر پورهاجریان به تازگی صادر شده است. در این فیلم که روایتی عاشقانه بر اساس موسیقی بر بستر صلح است همایون ارشادی، لاله اسکندری، مارال فرجاد، روزبه حصاری، گوهر خیراندیش و کاوه سماک باشی به همراه تعدادی بازیگر خارجی به ایفای نقش می پردازند.

پورهاجریان تهیه کننده این فیلم در گفت وگو با خبرنگار هنرآنلاین درباره وضعیت اکران این فیلم بیان کرد: با توجه به این که پروانه نمایش فیلم به تازگی صادر شده است، هنوز با شرکت پخشی وارد مذاکره نشده ایم و در حال آمادگی هستیم تا این اتفاق به زودی رقم بخورد، ضمن این که چند جشنواره خارجی نیز برای حضور فیلم از ما دعوت کرده اند که اولین آن در ماه دسامبر و برگزاری هفته سینمای ایران در اوکراین خواهد بود.

وی درباره زمان اکران فیلم گفت: قطعاً به محض توافق با شرکت پخش این کار را انجام خواهیم داد، ضمن این که ما عملاً دو ماه بیشتر فرصت نداریم و بعد از آن به جشنواره فیلم فجر بر خواهیم خورد. بنابراین به محض ایجاد شرایط خوب برای اکران فیلم را روی پرده می فرستیم.

این تهیه کننده همچنین با اشاره به این که شرایط اقتصادی جامعه، شرایط خوبی نیست، ادامه داد: متأسفانه شرایط تولید و اقتصاد، شرایط خوبی نیستند. از سوی دیگر با توجه به صحبت هایی که شده است و پیش کشیدن بحث مالیات هنرمندان شرایط کار در سینما بسیار سخت خواهد شد. سینما صنعت گرانی است و باید همه جوانب آن را سنجید. در این شرایط نمی دانم عاقبت سینما چه می شود اما قطعاً روی کند شدن این صنعت اثر مستقیم دارد.

پورهاجریان در خاتمه درباره فعالیت های جدید خود نیز توضیح داد: صحبت هایی برای همکاری با یک کارگردان فیلم اولی شده است، اما همان طور که گفتم فعلاً شرایط به گونه ای است که باید شرط احتیاط را در نظر گرفت و بعد برای ساخت آن اقدام کرد.

به گزارش خبرنگار شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ در سال 98 سینمای ایران تقریبا فیلمی برای کودکان و نوجوانان نداشته است یا حداقل می توان گفت که یک خانواده کامل نمی توانستند و نمی توانند برنامه ریزی کنند که یک روز با هم به سینما بروند و این گونه به یک تفریح سالم بپردازند.

این اتفاق به دنبال اعمال رده بندی سنی فیلم ها در سینما رخ داده است، به گونه ای که اکثر قریب به اتفاق فیلم هایی که روی پرده رفتند، با درجه بندی سنی برای مخاطبان به نمایش گذاشته شدند و طیف های مختلف مخاطبان سینما را از همدیگر جدا کردند و همچنین باعث شده است که سینمای خانوادگی دیگر یا وجود نداشته باشد و یا خیلی کمرنگ شود؛ برای این که بدانیم علت این سیاست جدید سینما چیست با یک منتقد سینما گفتگو کردیم که در ادامه می خوانید.

امیرحسین جوانشیر منتقد سینما در خصوص اعمال رده بندی سنی فیلم ها در گفتگو با خبرنگار شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ گفت: رده بندی سنی فیلم ها در ظاهر یک اقدام خیرخواهانه و اصلاحی است، این ظاهر طرحی است که در وزارت ارشاد مطرح شده است؛ اما این طرح باطنی دارد که اهداف اصلی و هدف نهایی پشت این طرح، در اصل ادامه همان جنگ نرم دشمن و استحاله فرهنگی است.

وی افزود: هیچ تغییری در هیچ کشوری به وجود نمی آید مگر آن که زمینه آن تغییر را فراهم سازند و زمینه فرهنگی آن قبل از هرچیزی باید به وجود بیاید؛ در آثار فرهنگی و هنری این اتفاق را پیش می آورند.

این منتقد جوان اظهار کرد: در مورد رده بندی سنی فیلم ها هم همین قضیه وجود دارد، می خواهند آثاری را به نمایش در بیاورند که تا قبل از این قوانین دست و پای مجریان را می بست و نمی توانستند این ها را به نمایش بگذارند؛ می خواهند به این بهانه فضایی را به وجود بیاورند که در فیلم ها حرفا هایی را که تا به حال زده نمی شد، بزنند وکه این فرآیند، فرآیند خوبی نیست.

جوانشیر در ادامه عنوان کرد: تا جایی که خبر دارم قوه قضاییه هم به این قصه ورود کرده و از طریق دیوان عدالت اداری جلوی این طرح گرفته شده است که جای تشکر هم دارد و همه باید از دستگاه قضایی حمایت کنیم، چون اقدامی به موقع و بسیار هوشمندانه کرده است و کاملا هم درست است؛ وزارت ارشاد، دولت و سازمان سینمایی کار را به جایی رسانده اند که دستگاه قضا مجبور شد به این قصه ورود کند.

وی اذعان کرد: رده بندی سنی فیلم ها در کل یک مقوله ای است که از آمریکا و هالیوود شروع شده است؛ خیلی از فیلم های آمریکایی را اگر ببنید متوجه می شوید که رده بندی سنی دارند. در کشور اسلامی فیلم ها اصلا نباید مشکلی داشته باشند که نیازی به رده بندی داشته باشد، رده بندی سنی نشانه این است که آن محصول فرهنگی مشکلاتی دارد که یک گروه سنی نباید ببینند.

امیرحسین جوانشیر در پایان گفت: اگر هم قرار باشد رده بندی سنی برای فیلم ها اعمال شود باید کسانی این کار را انجام دهند که صلاحیت تشخیص این کار را داشته باشند، در آن شورایی که برای رده بندی سنی فیلم ها تشکیل می شود باید نمایندگانی از مراجع تقلید هم حضور داشته باشند یا این که یک مجتهد در این شورا باشد؛ آقایانی که در وزارت ارشاد هستند در این سطح نیستند که رده بندی سنی فیلم ها را انجام دهند، این ها تنها سلیقه شخصی خودشان را اعمال می کنند، اغلب اعضای شورای فیلم و پروانه و بالاخص مدیران وزارت ارشاد در پایین ترین سطوح سواد و دانش هستند، این ها که نمی توانند برای یک کشور تصمیم گیری کنند کمااینکه تصمیم هایی که تا به حال گرفته اند هم درست نبوده اند، به فیلم هایی که مجوز اکران می گیرند نگاه کنید متوجه می شوید که این افراد صلاحیت تشخیص و نظر ندارند.

انتهای پیام/

کارگردان فیلم سینمایی پنجشنبه آخر ماه در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: بنده بارها در دیدار با برخی مسئولان و نمایندگان در خصوص محتوای فاجعه بار آثار سینمایی توضیحاتی را ارائه داده ام؛ این مایه شرمساری است که بسیاری از فیلم های سینمای جمهوری اسلامی ایران به اسلام، انقلاب، ایران و ایرانی توهین می کنند. جلوی این روند شوم و ناپسند باید گرفته شود.

شاهمرادی زاده سپس با بیان اینکه پس از حضور حجت الاسلام رئیسی در رأس قوه قضائیه این نهاد ورود بسیار خوبی را به عرصه سینما داشت متذکر شد: ما باید خدا را شاکر باشیم که قوه قضائیه بالاخره بعد از سال ها بیدار شد و به حوزه سینما ورود کرد و برای سینما کاری انجام داد. بنده معتقدم از این پس هم قوه قضائیه باید باقدرت جلوی سینماگران و مدیرانی که برخلاف مسیر آرمان های انقلاب اسلامی گام برمی دارند بایستد.

این سینماگر در همین راستا خاطرنشان کرد: بالاخره باید یک فرد یا نهادی پیدا شود که جلوی سینماگران و مدیرانی که سینما را به بیراهه می برند بایستد. سوأل بنده این است که چرا افرادی که هیچ سررشته ای از حوزه سینما ندارند و تاکنون میلیاردها تومان از بودجه بیت المال را برای تولید آثار سطحی و نازل و یا ضد فرهنگی و ضد ارزشی هدر داده اند همچنان باید در سینما جولان دهند؟ ما چرا جلوی این فیلمسازانی که آثارشان اعصاب مردم مومن و ولایی و انقلابی را به هم می ریزد نمی ایستیم؟

وی تأکید کرد: تمام افرادی که به هر واسطه ای در تولید آثار ضد فرهنگی نقش دارند باید بازخواست شوند و مورد موأخذه قرار بگیرند؛ همه ما آگاهیم که افراد مومن، انقلابی و ولایتمدار فیلم هایی نمی سازند که مردم از آن بدشان بیاید، این افراد هرگز فیلمی نمی سازند که به ایران اسلامی و اسلام توهین کند. پس باید قاطعانه با افرادی که با بودجه های این نظام برخلاف مواضع، آرمان ها و اهداف انقلابی مبادرت به فیلمسازی می کنند و یا به این نوع آثار مجوز ساخت و اکران می دهند ایستاد.

شاهمرادی زاده با انتقاد از وضعیت حاکم بر سینمای کشور تصریح کرد: مایه شرمساری است که نیروهای مومن و انقلابی و ارزشی مدت ها است جایی در سینمای ایران ندارند و برخی افراد با هزار و یک مانع نمی گذارند آن ها در سینما کار کنند؛ مسأله سینمای امروز ایران اسلامی بسیار عمیق تر، بحرانی تر و پیچیده تر از این حرف ها است! سوأل بنده این است ما اصلاً بعد از گذشت بیش از 40 سال از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی چند فیلم در سینمای کشور تولید کرده ایم که مسیر و اهداف جمهوری اسلامی ایران در آن ها وجود داشته باشد؟

این فیلمساز در پایان اظهاراتش افزود: اداره سینمای ایران باید به دست مدیران متعهد و انقلابی بیفتد که پیش از این به خوبی در این زمینه کار کرده اند و تجربه حمایت از فیلمسازان ارزشی و انقلابی را دارند و تا این اتفاق رخ ندهد ما شاهد روند مثبتی در عرصه هنرهفتم نخواهیم بود.

بازیگر فیلم های سینمایی گل های داودی و خارج از محدوده در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: من بسیار متأسفم برای هنرمندانی که در ذیل خانه سینما حضور دارند و چنین افرادی را در صدر گذاشته اند تا خودشان در سینما لذت ببرند و از همه بهره هایی که می رسد به صورت شخصی استفاده کنند.

وی ادامه داد: خانه سینما هیچ وقت به فکر پیشکسوتان و هنرمندان نبوده و همیشه همه چیز در آن به برخی افراد خاص متعلق به طبقه بالادستی خانه سینما رسیده است! مثلاً همین عیدی میلیاردی وزارت ارشاد تکلیفش چه شد؟ به چه کسانی رسید؟ چرا آقایان مشخص نکردند که این عیدی دقیقاً به دست چه کسانی رسیده است؟ چرا اسامی دریافت کنندگان عیدی میلیاردی روشن نشد؟ شاید به دلیل اینکه آقایان مدل ماشین های خودشان را عوض کرده اند!

معصومی یادآور شد: مگر این خانه سینما همان خانه سینمایی نبود که روزگاری قرار بود به هنرمندان بدون مسکن کمک کرده و آن ها را خانه دار کند؟ چه شد جز اینکه تنها به تعدادی افراد خاص و نزدیک خودشان که مسکن هم داشتند خانه دادند و دست اکثریت اهالی سینما که بدون مسکن بودند خالی ماند؟

بازیگر فیلم های سینمایی ناخدا خورشید و ناصرالدین شاه آکتور سینما با بیان اینکه وظایف صنفی در این نهاد فراموش شده خاطرنشان کرد: خانه سینما جایی شده برای اینکه طبقه بالادستی اش مرتب ساز خودشان را بزنند، سیاسی کاری کنند و به منافع مادی و معنوی شخصی شان برسند! من دلم برای هنرمندانی می سوزد که دلشان را به این خانه خوش کرده اند، خانه ای که باید از آن ها حمایت های ویژه داشته باشد برای آن ها بیمه های بیکاری، درمانی، تأمین اجتماعی و... رایگان در نظر بگیرد و به آن ها سرویس های رفاهی بدهد اما کلاً کار خود را فراموش کرده است.

این سینماگر تأکید کرد: خوشحالم که مدت ها است به خانه سینما هیچ کاری نداشته و نخواهم داشت و حتی حاضر نیستم به خانه سینما بروم چرا که این خانه اسماً متعلق به اهالی سینما است اما رسماً هیچ تعلقی به اهالی سینما ندارد و هیچ کاری برای آن ها انجام نمی دهد. امیدوارم مسئولان ارشد وزارت ارشاد تدبیر ویژه ای در خصوص این خانه داشته باشند و اجازه ندهند که قشر بالادستی خانه سینما بیش از پیش در حق اهالی سینما به خصوص پیشکسوتان این حوزه اجحاف کنند.

هادی حاجتمند کارگردان سینما در گفتگو با خبرنگار مهر درباره جدیدترین فعالیت های خود گفت: در حال حاضر مشغول کاری نیستم چراکه گویا پولی برای امثال من نیست تا فیلم بسازیم. از سوی دیگر قیمت ها و برآوردها با یکدیگر همخوانی ندارد؛ دستمزدها افزایش پیدا کرده است و برای مثال وقتی تهیه کنندگان می شنوند که فقط برای نگارش یک فیلمنامه باید 200 میلیون تومان خرج کنیم، می ترسند و پا پس می کشند! البته من به سینماگرانی که نورچشمی هستند و از هر طرف مورد دفاع قرار می گیرند، کاری ندارم. منظور من سینمای بدنه است که می خواهد روی پای خودش بایستد و پول خودش را دربیاورد اما معمولا این وسط همین نوع از سینماگران قربانی می شودند. بنابراین یا باید فیلمی بسازی که سیستم از آن راضی باشد، یا باید یک سرمایه دار بزرگ هوایت را داشته باشد.

این کارگردان با بیان اینکه چندی پیش به یکباره پول های بزرگی وارد سینما شد، اظهار کرد: اصولا نحوه کار به این صورت است که وقتی با کسی مذاکره می کنیم، آنها رقم قرارداد فیلم قبلی خود را عنوان می کنند و در نظر دارند بیشتر از آن مبلغ، پول دریافت کنند. یعنی وقتی فیلمی با تهیه کننده و اسپانسر پولدار ساخته می شود، به عوامل هم پول درشت و خوبی می رسد. این افراد طبیعتاً با ما که به صورت مستقل کار می کنیم و پول معمولی می دهیم، کار نمی کنند و می گویند در پروژه های قبلی چندیدن برابر بیشتر از آنچه که شما پیشنهاد داده اید، گرفته ایم. همین موضوع هم باعث ایجاد تناقض های جدی می شود. به ویژه در حوزه بازیگران که دستمزدهایشان ناگهان افزایش پیدا کرد. راه حل این موضوع این است که استانداردها مطرح شود، ولی آنقدر در سینمای ما حاشیه مطرح است که این حواشی نمی گذارد موارد اصلی دیده شود. حتی این بحث ها باعث شده فیلم ها در حوزه محتوا، کیفیت و فرم افول و سقوط کنند.

وی افزود: هر چند گفته می شود سیستم به صورت تمام قد پشت بچه حزب اللهی ها ایستاده، اما این اتفاق نمی افتد. یعنی از آدم هایی مثل من که اعتقادی به انقلاب و دفاع مقدس داریم و از این محتوا دفاع می کنیم، هیچ حمایتی نمی شود. گویا نهادهایی که باید از این ژانر و این مدل حمایت کنند، ما را نمی پسندند. از سوی دیگر همکارانمان هم فکر می کنند دست ما در جیب حکومت و وضعمان خوب است؛ در حالی که اینگونه نیست.

حاجتمند در پایان با بیان اینکه بعد از فیلم سینمایی مدیترانه روی فیلمنامه حساسیت زیادی پیدا کرده و مصر است که حتما با یک فیلمنامه خوب فیلم بسازد، اظهار کرد: یک سری مسائل ریز درباره مدیترانه وجود دارد که مانع از اکران آن شده است؛ برای مثال به ما گفته اند این فیلم ضد دفاع است در حالی که اصلا اینطور نیست چون من هم آدم ضد دفاعی نیستم که فیلم ضددفاعی بسازم. تلاش می کنیم ظرف یک ماه آینده بتوانیم مدیترانه را اکران کنیم.

کد خبر 4762611

زهرا منصوری

به گزارش سینماپرس ، فرشته طائرپور، مشاور مالی خانه سینما در برنامه سینما معیار رادیو گفت وگو بیان کرد: پروسه ای در کل کشور اتفاق افتاده که درآمدهای نفتی قطع شده و ما با تحریم ها مواجه هستیم در نتیجه دولت به طور طبیعی رویکردش به سمت مالیات رفته است، اما بر اساس قانون توسعه پنجم و ششم مصوبه 1/1/95 قانون مادری وجود دارد که کلیه فعالیت های فرهنگی و هنری را از پرداخت مالیات معاف کرده است لذا قانون بودجه جدید نمی تواند نافی قانون مادر باشد.

وی افزود: از سال 77 به بعد سال ها بین اصحاب هنر و فرهنگ، وزارت ارشاد، سازمان امور مالیاتی و وزارت اقتصاد دوندگی شد تا ما توانستیم توجیه و قانع کنیم و این معافیت را برای فعالان عرصه فرهنگ و هنر احیا کنیم.

این تهیه کننده ادامه داد: اینکه یکباره در بدترین شرایط اقتصادی که اکنون برای فعالان عرصه هنر وجود دارد بخواهند این معافیت را لغو کنند تنها امتیاز اقتصادی را که در طول این سال ها به دست آوردیم از دست می دهیم و سینما آسیب زیادی خواهد دید.

طائرپور در رادیو گفت وگو اظهار کرد: همچنین امکانات سرمایه گذاری در سینما به ویژه از جانب بخش خصوصی منتفی می شود کما اینکه در قانون معافیتی با صراحت مطرح می کنند که سازمان تبلیغات و تمام شرکت های فیلمسازی، نمایشی و پخشی زیر مجموعه آن، معاف از مالیات هستند.

او خاطرنشان کرد: با گرفتن مالیات رقابت ناسالمی بین بخش خصوصی و دولتی ایجاد می شود که قطعا بخش خصوصی توان تحمل آن را ندارد و در شرایطی که بزرگترین بحران جامعه ما بحران روحیه مردم و احتیاج آنها به مسئله تفریح است کلیه فعالیت هایی که در این حوزه تعریف می شوند از این موضوع آسیب خواهند دید. البته ما همچنان داریم موضوع را با جلسات مشترک پیگیری می کنیم و امیدواریم که با یک دید کارشناسی به این موضوع نگاه شود.

این تهیه کننده سینما در رادیو گفت وگو یادآور شد: ما با کمیسیون اقتصادی مجلس نیز جلساتی داشتیم، آنها هم معتقدند که چنین اتفاقی نباید بیفتد. متاسفانه در فضای مجازی جوی در جهت تخریب موقعیت اجتماعی بعضی از بازیگران و افراد مطرح در عرصه سینما ایجاد شده است در حالی که کل کسانی که در سینما، تئاتر و عرصه های دیگر فرهنگی شاید درآمد قابل توجهی داشته باشند تعدادشان به 20 نفر هم نمی رسد.

او افزود: از طرف دیگر با پنج هزار فعالی مواجه هستیم که بسیاری از آنها پنج سال یکبار فرصت کار دارند و درآمدهای بسیاز نازلی دارند. ما افرادی داریم که در طول یکسال درآمدشان سه میلیون تومان است. اگر این قانون بخواهد اجرا شود به آن فرد نیز چنین جفای قانونی اصابت می کند و من از این تخریب روانی و جو سازی متاسف هستم.

طائرپور ادامه داد: البته ما تعداد خیلی کمی از افراد را هم داریم که درآمدهای وافر دارند، به خصوص در حوزه تبلیغات که مشمول معافیت نبودند و نیستند ولی در حوزه فعالیت سینما، تئاتر و سایر فعالیت های فرهنگی و هنری حتی در تلویزیون اگر این قانون بخواهد اجرایی شود به جنجالی که به پیامدش خواهد آمد نمی ارزد.

با وجود سپری شدن ماه ها از اجرای دستورالعمل انتشار مکاتبات و اسناد سازمان سینمایی، از رئیس سازمان سینمایی مجموعاً هشت نامه منتشر شده که اغلب آنها حکم انتصاب زیردستانش است؛ اتفاقی که باعث شده این پرسش مطرح شود نامه های مدیر سینمای ایران حاوی چه جزئیاتی است که قریب به اتفاق آنها قابلیت انتشار ندارد و چرا در سایر بخش ها نیز کم اهمیت ترین مکاتبات سینما انتشار یافته و شفاف سازی به سمت یک رفع تکلیف و نمایش سوق یافته است؟

به گزارش تابناک ؛ پس از راه اندازی سامانه دسترسی آزاد به اطلاعات، با پیگیری سرویس فرهنگی تابناک ، در اقدامی بی سابقه در تاریخ سینما، لیست حمایت های مجموعه های مختلف سینمایی اعلام شد و این دسترسی به اطلاعات اگرچه با نقص های جدی همراه بود، مداوم تا به امروز جریان داشته و لیست وسیعی از حمایت های مالی از مجموعه ها، فیلم ها و اشخاص در سینمای ایران منتشر شده است. آنچه از شفافیت پراهمیت تر است، بیان همه جزئیات در اطلاعات منتشر شده و عدم انتشار گزینشی اطلاعات است و آنچه از این موضوع نیز اهمیت بیشتری دارد، همین شفاف سازی روش های ارائه مجوزها یا تسهیلات به اشخاص و گروه ها در سینمای ایران است.

در واقع یک سینماگر باید بداند بر مبنای کدام دستورالعمل و قواعد مکتوب، پروانه تولید یا نمایش یک فیلم سینمایی را دریافت کرده یا نکرده و در اولویت دریافت پروانه قرار گرفته یا نگرفته است و با تطبیق خود با این دستورالعمل و مشخص شدنِ بی عدالتی در حق او، بتواند اعتراض کند. این بزرگ ترین تحولی است که می تواند در سینمای ایران رقم بخورد؛ هرچند بعید است به سادگی چنین جزئیاتی که دست مدیران را برای اعمال سلیقه می بندد، از دل مجموعه های سازمان سینمایی بیرون بیاید.

حسین انتظامی رئیس سازمان سینمایی ظاهراً گامی در این مسیر برداشت تا با شفاف سازی حداکثری، تصمیمات نیز در اتاق شیشه ای اخذ شود. او در دستورالعملی به مدیران زیرمجموعه اش تاکید کرد که از نیمه شهریور سال جاری، کلیه نامه های صادره سازمان سینمایی و موسسات مرتبط منتشر شود: در راستای شفافیت که از رویکردهای اصلی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دانسته می شود، مقتضی است از نیمه شهریورماه جاری کلیه نامه های صادره حداکثر ظرف 48 ساعت منتشر شود. بدیهی است بر اساس قانون انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات نامه های دارای طبقه بندی حفاظتی یا مواردی که شامل حریم خصوصی یا اسرار تجاری هستند در شمول این دستور قرار نمی گیرند...

با گذشت ماه های متمادی مجموعه اسناد محدودی از سوی معاونت ها و موسسات سازمان سینمایی منتشر شد که اغلب آنها فاقد اهمیت بودند و به عنوان نمونه موزه سینما نامه هایی درباره تحویل کلید موزه یا تعمیر دستگاه های موزه منتشر کرده و مکاتبات مالی قابل توجه و تعاملات اینچنینی منتشر نشده است. در سایر موسسات و معاونت ها نیز وضعیت به همین شکل است و موارد محدودی ارزش بیان دارد که مهم ترین آنها، وام های قرض الحسنه مجموعاً 2.6 میلیارد تومانی به گروهی از اهالی سینما بود که تابناک در روزهای گذشته جزئیات آن را بیان کرد.

اتفاق جالب تر اینکه از رئیس سازمان سینمایی که صادرکننده این دستورالعمل است نیز فقط هشت نامه منتشر شده که اغلب آنها حکم انتصاب مدیران است و انتشارش فاقد ارزش در جهت شفاف سازی است. آیا رئیس سازمان سینمایی در طول دوره مدیریتش مکاتباتی نداشته یا امکان انتشار قریب به اتفاق این مکاتبات وجود ندارد و آنها محرمانه است؟! همچنین این پرسش مطرح است که وقتی مکاتبات رئیس سازمان سینمایی منتشر نمی شود، چگونه می توان متصور شد که سایر مدیران و معاونت های سینمایی دست به شفاف سازی بزنند و شاهد آزادسازی اطلاعات به شکل گسترده در سینمای ایران باشیم؟

پرسش: مهمترین خبر- رویداد برای مدیریت کنونی ایرنا دراین ایام و چه بسا بسیار فراتر ازاین ایام، تعیین ریاست این رسانه بر اوآنا است.

آن قدرمهم که درست درایامی که کشوربا ناآرامی بی سابقه ای دست به گریبان بوده و به تبع آن با بحران بی نظیراطلاع رسانی رسانه ها دراین ناآرامی، مدیرعامل ایرنا تنها دغدغه اش! دراین دوران، توجه دادن عموم و خواص به این فتح الفتوح بود که در نوشتۀ(تنها نوشته اش در این ایام) پنجشنبه 30 آبان در روزنامه ایران آن را موهبت بزرگ خواند.

نوشتۀ حاضرآماده شده بود تا در روز شنبه دو هفته پیش منتشر شود اما به علت بروز حوادث یادشده و قطعی اینترنت و سختی دسترسی به انبوه مخاطب، امکان انتشارش سلب شد و اینک با برقراری ارتباطات اینترنتی به طورکامل در کشور، با تاخیراما با هدف روشنگری و آگاهی بخشی منتشر می شود.

تعیین ریاست مذکور ایرنا بر اوآنا که از سال 2022 میلادی آغاز می شود(که اگر آن را فرصت بدانیم؛ استفاده ازاین فرصت که مهمتر ازخود فرصت است، به مدیرآتی ایرنا ونحوه عمل وی بستگی دارد) وهمراه با مسئولیت وهزینه هایش برای مدیریت بعدی این رسانه به ارث گذاشته می شود، یک ماه پیش رخ داد اما کمپین و برجسته سازی این شبه رویداد وقتی مدیرعامل این رسانه از محل اجلاس آن در سئول بازگشت، یعنی سه هفته پیش کلید خورد.

بنابراین نوشتۀ حاضر درصدد بیان این نکته است که تعیین ریاست ایرنا با اوآنا چقدر ارزش دارد،خود اوآنا چه ارزشی دارد و کدام جایگاه در جهان رسانه ای و معادلات ارتباطات بین الملل از آن اوست. و آیا اساساً رقابتی برای رسیدن به این سمت بین اعضا صورت گرفته است و همچنین مروری می کند به بازتاب این شبه رویداد .

1- آیا اوآنا نهادی برای مقابله با جریان یکسویه اخبار و اطلاعات است

درخبرهایی که ایرنا به مناسبت ریاست اوآنا(که اتفاق جدید و تازه ای برای این رسانه نیست) منتشر کرده، این مجمع یا سازمان را تاسیس شده با هدف مقابله با جریان یکسویه اخبار و اطلاعات، توصیف کرده اند. (تعادل سازی یا مقابله با) جریان یکسویه اخبار و اطلاعات ؛ موضوع و فعالیتی است که از اواخر دهه 1960 میلادی و درپی مبارزات استقلال جویانه کشورهای درحال توسعه(جهان سوم) مطرح شد که هدف آن نوعی استقلال جویی خبری و اطلاعاتی رسانه ای از رسانه های بزرگ یا غالب ( Mainstream ) غربی مسلط بر جریان بین المللی خبر بود. اوآنا یا سازمان خبرگزاری های آسیا واقیانوسیه است که در سال 1961 در بانکوک(یا صحیح آن بنگکوک) تایلند اعلام موجودیت کرد.

برخلاف این خبرهای ایرنا که به مناسبت این شبه رویداد منتشر شدند، اوآنا ( که سالهای اولیه شبکه یا سازمان خبرگزاری های آسیا نام داشت) نهادی نیست که به منطور مقابله با جریان یکسویه اطلاعات و اخبار شکل گرفته باشد. مدیریت ایرنا با قلب واقعیت تاریخی برای با اهمیت جلوه دادن این شبه رویداد(تعیین ریاست اوآنا) ، این هدف را جعل کرده است.

برای اثبات این ادعای خود بهترین مرجعِ مقبول خود سایت اوآنا ست. در این سایت ، هدف تاسیس آن تامین مبادلۀ مستقیم و آزاد اطلاعات میان کشورهای عضو ذکر شده است. حال معلوم نیست که ایرنا این هدف (مقابله یا متعادل سازی جریان یکسویه اطلاعات و اخبار) را از کجا آورده و به چه منظوری جعل کرده است که البته پاسخ سئوال دومی، روشن است.

علاوه بر سایت رسمی اوآنا ، هنگامی که به منابع فارسی درفضای وب (منابع مکتوب وغیر وب را در ادامه توضیح می دهیم) مراجعه می شود تا مبنای این هدف سازی ایرنا معلوم شود، این هدف جعلی و مورد استناد ایرنا را در ویکی پدیای فارسی! مشاهده می کنیم.درست با همین عبارت.

فارغ ازعمل مذموم کپی و پیست در رسانه های خبری و اثرات زیانبار آن و دور از انتظار بودن این اقدام از سوی خبرگزاری رسمی کشور، سئوال اینست که ویکی پدیا تا چه اندازه برای اخبار و عمل و ماموریت ایرنا (یا هررسانه دیگر) معتبراست. در عین حال نباید به این بسنده کرد لذا با پی جویی بیشتر معلوم شد که در همان ویکی پدیای فارسی در مدخل اوآنا، منبع این ادعا( که اوآنا برای مقابله با جریان یکسویه اطلاعات و اخبار شکل گرفته)، همشهری آنلاین ذکر شده است.

بنابراین به همشهری آنلاین مراجعه می کنیم که مشاهده شد که این ادعا (اوآنا برای مقابله با جریان یکسویه اطلاعات و اخبار شکل گرفته)، دهسال پیش (سال 1988) درهمشهری آنلاین منتشر شده و مهمتر اینکه این وب سایت برای این ادعای خود هیچ مرجع و منبع علمی و تاریخی ذکرنکرده است.

با این حال برای اقناع کامل خوانندگان این سطورباید بررسی و ریشه یابی بیشتری صورت می گرفت. بنابراین وقتی به ویکی پدیای انگلیسی برای اطلاع از اوآنا و هدف تاسیس آن مراجعه شد، اتفاق جالب تری مشاهده شد و آن این بود که توضیح ویکی پدیای انگلیسی در مورد اوآنا و اهدافش با توضیح ویکی پدیای فارسی نه تنها متفاوت بلکه هدف دیگری را برای تاسیس آن ذکرکرده است .

با این وجود لازم دیده شد که بررسی ها و ریشه یابی ها ادامه یابد و در این راستا این بار به سراغ یونسکو (سازمان آموزشی علمی و فرهنگی ملل متحد) برویم که در خبرهای ایرنا این نهاد وابسته به سازمان ملل بعنوان حامی و مبتکر اوآنا معرفی شده است. دراینجا بازهم اسنادی در تایید این یادداشت پرسش و رد ادعای مدیریت ایرنا یافت شد.

دریکی از قدیمی ترین سندهای این سازمان در این مورد (قابل دسترسی دروب سایت آن) که مربوط به 34 سال پیش و مدرکی از یافته های یک تحقیق در مورد اوآنا و پیشینه آن است، هدف تشکیل اوآنا؛ مبادلۀ اخبار میان سازمان های عضو ذکر شده است!

اگر مدیریت پروپاگاندایی ایرنا این استدلال و دلایل متقن را قبول نداشته باشد، ناگزیربه فردی که آگاه ترین فرد به موضوع جریان متعادل اطلاعات واخبار و موضوع لزوم مقابله با و متعادل سازی جریان یکسویه اطلاعات و اخبار در ایران و یکی از شاخص ترین درجهان است، مراجعه می کنیم. این فرد کسی نیست مگر استاد دوران ، مرحوم دکتر کاظم معتمد نژاد مشهور به پدرعلوم ارتباطات ایران .

غیر از آنچه از ایشان متعدد و پراکنده دراین دوموضوع در نشریات علمی و کلاس های درس درسالهای گذشته ذکر شده، در دو اثرمکتوب (کتاب) مشخص و موجود به فارسی از ایشان به این موضوع پرداخته شده است:1- یک جهان، چندین صدا (از قضا این کتاب، از انتشارات یونسکو؛ راوی تلاش و فعالیت های این سازمان در مقابله با جریان یکسویه اخبار است که در آن هیچ اشاره ای به شکل گیری اوآنا در این راستا نشده است) 2- روزنامه نگاری با فصلی جدید در بازنگری روزنامه نگاری معاصر

البته دکتر حمید مولانا دیگر چهره شناخته شده ایرانی درسطح جهان در زمینه ارتباطات بین المللی ( فارغ از برخی رفتار و مواضعش در دولت اسبق) در زمینه جریان بین المللی اطلاعات ید طولایی دارد و خود صاحب نظر است اما در آثارش به فعالیت ها کمتر توجه کرده و بیشتر و عمدتاً به مباحث تئوریک پرداخته است.

با تاسف برای مدیریت ایرنا ، هیچ اشاره ای در این دو کتاب به اوآنا به عنوان کانونی برای مقابله با جریان یکسویه اخبار نشده است.

پس می توان به شکل خوش بینانه ( اگرنگوییم که ایرنا عمداً جعل واقعیت کرده و این هدف و ماموریت را برای اوآنا ساخته است) نتیجه گرفت که مدیریت ایرنا، اوآنا را با شبکۀ ( و معادل انگلیسی آن ائتلاف) سازمان خبرگزاری های (کشورهای )غیرمتعهد ( Pool of News Agencies of the Non-Aligned Countries ) اشتباه گرفته است و به دلیل ضعف دانش ارتباطات بین المللی در بخش روابط بین الملل ایرنا که مسئولانش معمولا افراد تحصیلکرده در رشته های غیرارتباطات بوده وهستند، این اشتباه فاحش و نابخشودنی اگر نگوییم تعمدی رخ داده است.این ائتلاف که متاثر از جنبش عدم تعهد بود تنها نهاد شکل گرفته شده برای مقابله با جریان یکسویۀ اخبار و اطلاعات در جهان بوده است.

اگرشبکه خبرگزاری های غیر متعهد را هم در نظر بگیریم این شبکه در ژانویۀ سال 1975 فعالیت خود را با کمک خبرگزاری تانیوگ (یوگسلاوی) آغاز کرد ونه سال 1961(سال تاسیس اوآنا) . چون اوج تحقق استقلال جویی ارتباطاتی و اطلاعاتی(رسانه ای) کشورهای درحال توسعه در دهۀ 70 میلادی بود نه دهۀ 1960 میلادی.

ازهمۀ اینها گذشته اگر بخواهیم وقایع تاریخ روابط بین الملل را نیز مرور کنیم و در این بحث دخالت دهیم؛ ادعای ایرنا که اوآنا با هدف مقابله با جریان یکسویه اطلاعات و اخبار درجهان در سال 1961تاسیس شد، کاملا مردود می شود.چرا که ایران( به عنوان یکی از نخستین موسسان اوآنا) درعصر پهلوی دوم و یکی از اقمار منطقه ای ایالات متحده چگونه اجازه می یافته که در یک پیمان خبری مقابل واشنگتن (به عنوان حاکم اصلی جریان بین المللی خبر) وارد شود؟!

و برای پرهیز از اطاله کلام در این بخش، آخرین نکته را به تناقض گویی خود ایرنا اختصاص می دهیم که درخبرهای ایرنا ( کد خبر ایرنا: 83546593 ) مربوط به تاریخچه اوآنا و دستورکارآنها، هیچ اشاره ای نه تنها به مقابله با جریان یکسویه اخبارواطلاعات نشده بلکه مثلا دستورکاراجلاس سئول(آخرین اجلاس مجمع عمومی اوآنا) به هرچه اختصاص یافته الا این هدف جعلی مدیریت ایرنا( مقابله با جریان یکسویه اخبار).

2- اهمیت و تاثیر اوآنا برمعادلات ارتباطی و خبری جهان

در اهمیت و تاثیر اوآنا بر معادلات و مناسبات ارتباطی و خبری جهان باید مروری تاریخی بکنیم به نوع نگاه خود اعضای این مجمع، به آن. برای این کار به خود ایرنا مراجعه می کنیم. درخود گزارش ایرنا(کد خبر ایرنا: 83546593 ) درمعرفی اوآنا هم ذکرشده است که ؛ فاصلۀ زمانی بین نخستین اجلاس و تاریخ اعلام موجودیت اوآنا (1961 میلادی) و دومین اجلاس در سال 1967میلادی، شش سال! بود (و این زمان مصادف با مبارزات استقلال جویانه کشورهای جهان سوم درحوزه سیاسی و ارتباطی بود). این فاصله زیاد بین اجلاس های اوآنا که نشانگربی اهمیتی و بی انگیزگی اعضا و عدم اعتقاد آنها به تاثیرگذاری آن است بازهم اما این بار شدیدتر ومعنادارتر درفاصلۀ بین اجلاس سوم آن در توکیو(سال 1970 میلادی) تا چهارم آن در جاکارتا (سال 1979 میلادی) به مدت 9 سال، خود را نشان داد.

همچنین هیچ شواهد و مدرکی تاریخی دال بروجود حرکت و اثربخشی حرکت اوآنا در ارتباطات بین المللی و جریان بین المللی خبر بین شمال و جنوب وجود ندارد.

اوآنا بیشتر به یک دورهمی و گعده مدیران خبرگزاری های عضو می ماند تا گردهم آیند و مثل اجلاس هیات اجرایی سال گذشته آن در تهران، هزینه 600 میلیون تومان بردست میزبان(ایرنا) و ملت تحریم زدۀ ایران بگذارد تا جمع شوند و گشت و گذاری داشته باشند و به کشورخود بازگردند.

لطفاً مدیریت ایرنا ما جاهلان را آگاه کند و با فکت، تاثیر چند دهه ای اوآنا بر جریان بین المللی خبر را واگوید و وقوع این فتح الفتوح و موهبت بزرگ را به ما بنمایاند. درکشورهای درحال توسعه هیچ کشوری تاکنون نتوانسته حرکت استقلال جویانه خبری تاثیرگذاربرمعادلات ارتباطی داشته باشد(که این البته دلیلی نیست که وامانده و منفعل باشیم) الا کشور قطر و شبکه الجزیره ( فارغ از بحث هایی که در این مورد وجود دارد). این شبکه هم البته از دل چنین مجامعی بیرون نیامد و اثرگذار نبود مگر به لطف ابتکار و سرعت عمل، سرمایه گذاری نفتی و حرفه ای گرایی ( پرهیز از ایدئولوژی گرایی در خبر).

اگر اوآنا و روابط میان اعضایش اثرگذار بود که مردم عراق این روزها درخیابان، تحت تاثیر نینا (خبرگزاری ملی عراق و دیگر عضو اوآنا) می بودند وعلیه ایران افکارعمومی این کشورشکل نمی گرفت.

تنها تاثیری که می توان از اوآنا مشاهده کرد، تسهیل حضور و فعالیت خبرنگاران اعضای آن است و بس. اما درمقابل اوآنا به مثابه جنازه ای بیش نیست که بستگانش حاضرنیستند نه برایش تابوتی بسازند و نه زیرتابوتش بروند، عنصری بی ارزش در ارتباطات بین المللی که با رودربایستی اعضایش روی دست آنها مانده و اگرچه اجلاس های بدون داوطلب میزبانی آن، برای اعضای شهرت طلب آن هزینه زاست، اما صرفاً ارزش تقویت جاه طلبی آنها را دارد.

3- اوآنا و دیپلماسی رسانه ای

یکی از موضوعات ابتنای مدیریت ایرنا درکمپین تعیین خود به ریاست اوآنا، نقش این تعیین در دیپلماسی رسانه ای کشور آن هم در شرایط تحریم است.

قائل شدن چنین نقشی و تبلیغ گسترده آن یکی ازجفاها به کشور و جعلیات بزرگ رسانه ایست. چرا که دیپلماسی ما هرگز تحریم نبوده و شاهد آن؛ همین چند ماه پیش وزیرامورخارجه ما بود که نه به لطف ایرنا بلکه تتمۀ برجام به راحتی به دیداررییس جمهورکشورغربی فرانسه شتافت. اساساً ایران کنونی آن اختلافاتی که با کشورهای غربی دارد با کشورهای آسیایی ندارد و در رفت و آمدها به این کشورها و دیدار مقامات ما با مقامات آن کشور فارغ از تاثیر رسانه ها به راحتی صورت می پذیرد.

علاوه براین، دیپلماسی رسانه ای به دو عامل اساسی مربوط و متاثرازآن محقق می شود:1- قدرت معادلاتی و دیپلماتیک آن کشور 2- قدرت رسانه ای آن کشور( متاثر ازدموکراتیک و حرفه ای بودن آن که به جلب اعتماد مخاطب می انجامد). ایرنا که خود درداخل کشور مخاطب چندانی ندارد چگونه می تواند در معادلات جهانی تاثیر گذار باشد و به کمک دیپلماسی کشور برود؟!

شما آقای ایرنا! غیر ازاوآنا یک مجمع جهانی یا قاره ای رسانه ای نام ببرید که وجود داشته باشد و بر دیپلماسی جهانی تاثیر گذار باشد. تنها نهادهای جمعی رسانه ای که در جهان کنونی وجود دارند، بخاطر حراست از حقوق آنها و خبرنگارانشان و ترویج آنها برپا شده اند. این تفکر(مجامع و سازمان های جهانی یا منطقه ای رسانه ای) جامانده از دوران جنگ سرد و جمع گرایی کمونیستی است وگرنه رسانه ها کاملا به صورت فردی- سازمانی اداره می شوند و تاثیرگذارند. و این تاثیر هم عمدتا به جلب مخاطب داخلی مربوط می شود.جنس کار رسانه ها اینگونه اقتضا می کند. رسانه ای که قرار است فرای مرزها باشد نه اینکه با این دسته بندی ها مرز و محدودیت برای خود بسازد.

4- آیا برای تعیین ریاست ایرنا بر اوآنا انتخاب و رای گیری صورت گرفت؟

هیچ خبر و مستندی در دست نیست که دستکم در اجلاس سئول اوآنا برای ریاست سال 2022 انتخاب و رای گیری میان اعضای آن صورت گرفته باشد. این ادعای مدیریت ایرناست. برخلاف جعل خبری ایرنا و براساس اطلاعات موثق، درسئول هیچ رای گیری و روند انتخاباتی برای تعیین رییس دوره مذکور اوآنا صورت نگرفت. بلکه روند تعیین به این صورت بود که ایرنا به دلیل میزبانی داوطلبانه هیات اجرایی اوآنا در سال گذشته و هزینه کرد 600 ملییون تومانی برای آن، درسئول خود را پیشنهاد داد که به دلیل نبود رقیب و بهتر بگوییم نبودن پیشنهاد دیگر، به صورت اجماعی آن ریاست به ایرنا رسید.ایرنا اگر مدارک متقن در این خصوص دارد که روند تعیین خود بر ریاست اوآنا دموکراتیک ( نه اجماعی سنتی و هیاتی) و با رای گیری و انتخابات رقابتی صورت گرفته، ارائه کند تا ما با صدای رسا در اینجا عذرخواهی کنیم و گرنه بابت همین جعل، نه تنها باید اظهار تاسف کرد بلکه دستگاه های ناظر وارد عمل شوند. ایرنا می تواند بگوید که به صورت اجماعی ریاستش براوآنا بدون رقیب و با ارائه پیشنهاد خود تعیین شده، نه اینکه تبلیغ کند که انتخاب شده است.

5- تبریکات و تاسفات

مدیریت ایرنا بعد ازریاست اجماعی و هیاتی(درپی پیشنهاد)خود بر اوآنا، کمپین سنگینی به راه انداخت که همانطور که مدیر آن در یادداشتش، موهبت بزرگ خواندش، گویی فتح الفتوحی برای کشور رخ داده است. اما تبریکات کسانی درحد مقامات ارشد کشورهمچون سخنگوی دولت، وزیر ارشاد و رییس کمیته ملی المپیک و افتادن در تلۀ کمپینی ایرنا، راهی برای ما باقی نمی گذارد غیرازاظهار تاسف که چه مدیرانی برما حکم می رانند که بدون تحقیق و آگاهی اینچنین خود و مقام خود را هزینه می کنند و تبریکات آنچنانی می گویند و اعتماد عمومی به توانایی و دانش خود را سلب می کنند. کسانی که زمانی معاون بررسی های وزارت اطلاعات بوده اند و انتظار اتقان و استحکام کلام و تبریک از آنها می رود. اما طنز قضیه آنجا بود که ایرنا خبری از تبریک روسای فدراسیون های ورزشی منتشر کرد که در این پروپاگاندا، روسای فدراسیون های ورزشی هم این فتح الفتوح را تبریک گفتند، که مثل این می ماند که فردا روزی قهرمانی تیم ملی کشتی کشور و یا راهیابی تیم ملی فوتبال به جام جهانی قطر را( که البته با فکت ها و مشاهدات واقعیت دارند)، روسای دانشکده های و یا انجمن های صنفی روزنامه نگاری کشوربه روسای فدراسیون های ورزشی مربوطه تبریک بگویند.

در پایان سایت پرسش مدیرعامل کارنابلد ایرنا را به مناظره دراین مورد ودرهرجایی که مایل باشد، دعوت می کند. دراین مناظره از جمله خواهیم گفت که ایرنا دربحران رسانه ای و دهان بستۀ خودخواسته وخفگی رسانه ای دراعتراضات اخیر کشور،چقدر صدای ملت و پژواک ناله های دردی که می کشند، بود، با اینکه نه مثل رسانه های مستقل از حمایت رکنی به نام دولت برخوردار بود.

###

به گزارش ایکنا ؛ کمیته تخصیص صندوق مشارکت توسعه فرهنگ قرآنی یکی از ارکان پنج گانه این صندوق است که در اساسنامه نیز بر آن تأکید شده و وظایفی همچون پیشنهاد اصول، سیاست ها، آئین نامه ها، دستورالعمل های اجرایی صندوق به هیئات امنا، دریافت برنامه های تفصیلی از کمیسیون های تخصصی و تصویب جدول اعتبارات، ارائه گزارش تخصیص اعتبارات و ... را بر عهده دارد.

اعضای این کمیته که عمده وظیفه آن تصمیم گیری در مورد تخصیص بودجه قرآنی است، شامل دبیر شورای توسعه فرهنگ قرآنی، دبیر کمیسیون های تخصصی شورای توسعه، یکی از نمایندگان مجلس عضو شورای توسعه، دو نفر صاحب نظر منتخب مؤسسات قرآنی مردمی عضو شورای توسعه، دو نفر از اعضای حقوقی شورای توسعه و یک صاحب نظر قرآنی عضو شورای توسعه فرهنگ قرآنی است.

این کمیته که یکی از ارکان اصلی صندوق مشارکت توسعه فرهنگ قرآنی به حساب می آید، بیش از شش ماه است که جلسه ای تشکیل نداده است تا این شائبه ایجاد شود که یا بی توجهی های عمدی از سوی شورای توسعه نسبت به آن صورت می گیرد یا اینکه اینقدر این کمیته بی اثر و بدون کارکرد شده که شورای توسعه فرهنگ قرآنی لازم ندانسته است که در مورد رفع مشکلات آن اقدامی انجام دهد.

در حالی جلسات این کمیته با گذشت بیش از شش ماه از آخرین جلسه، کماکان بر روی محور برگزار نشدن می چرخد که این کمیته بیش از پنج ماه است از داشتن رئیس نیز محروم شده است. آخرین و یا بهتر بگوییم تنها رئیس این کمیته از ابتدای تشکیل محمدرضا فراهانی، معاون فرهنگی دانشجویی سابق وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی بود که به خاطر عضویت در شورای توسعه فرهنگ قرآنی به عنوان رئیس کمیته تخصیص معرفی شده بود.

فراهانی بیش از پنج ماه است که از وزارت بهداشت رفته است و به تبع آن، جایگاه ریاست کمیته تخصیص نیز از آن زمان تا کنون خالی مانده است؛ چراکه فراهانی به دلیل جایگاه حقوقی اش عضو شورای توسعه بود. بر اساس قانون، رئیس کمیته تخصیص در اولین جلسه ای که برگزار شود، مشخص خواهد شد.

اما این تمام مشکلات کمیته تخصیص اعتبارات صندوق مشارکت توسعه فرهنگ قرآنی نیست، در ترکیب این کمیته باید دو نفر منتخب مؤسسات قرآنی مردمی که عضو شورای توسعه فرهنگ قرآنی هم هستند، نیز حضور داشته باشند. با توجه به پایان فعالیت دوساله اعضای مردمی شورای توسعه فرهنگ قرآنی، عضویت این اعضای حقوقی در کمیته تخصیص پایان یافته و حضور اعضای جدید منوط به مشخص شدن آنها در شورای توسعه فرهنگ قرآنی است.

حسن محمدی، نایب رئیس کمیته تخصیص اعتبارات صندوق مشارکت توسعه فرهنگ قرآنی در گفت وگو با خبرنگار ایکنا در مورد دلایل تشکیل نشدن جلسات این کمیته، گفت: تا زمانی که نمایندگان مردمی شورای توسعه فرهنگ قرآنی که به لحاظ قانونی به عضویت کمیته نیز درخواهند آمد، مشخص نشود، جلسات این کمیته تشکیل نخواهد شد.

وی در ادامه از زمان برگزاری جلسه شورای توسعه و تصمیم گیری در مورد اعضای مردمی این شورا اظهار بی اطلاعی کرد و گفت: آخرین جلسه کمیته تخصیص خردادماه امسال برگزار شد و امیدوار هستیم هرچه زودتر در جلسه شورای توسعه در مورد اعضای مردمی این شورا تصمیم گیری شود تا به تبع آن جلسات کمیته نیز برقرار شود.

همچنین محمدی در مورد زمان انتخاب رئیس کمیته نیز اظهار کرد: یکی از مسائل و مشکلات همین است که باید پس از تشکیل جلسه کمیته در مورد آن تصمیم گیری شود.

نتیجه اینکه برگزار نشدن جلسات کمیته تخصیص اعتبارات صندوق مشارکت توسعه فرهنگ قرآنی، که در صورت ادامه دار بودن می تواند به رویه ای برای سایر ارکان صندوق و ... تبدیل شود، بیش از هر موضوعی شائبه بی اثر بودن چنین کمیته هایی را به ذهن متبادر می کند، کمیته هایی که ادامه دار بودن بی توجهی مسئولان شورای توسعه فرهنگ قرآنی به آن در آینده می تواند بر پررنگ شدن چنین شائبه هایی مهر تأیید بزند.

انتهای پیام

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم ، لایحه بودجه سال 1399، همین روزها از سوی دولت تقدیم مجلس شورای اسلامی تقدیم می شود که به نظر می رسد در میان همهمه ها و مشکلات اقتصادی و کاهش بودجه بخش های مختلف کشور، سهم حوزه فرهنگ و به ویژه بودجه قرآنی کشور دستخوش تغییراتی خواهد شد و تن نحیف بودجه قرآنی، باز هم در سایه مدیریت ناکارآمد مالی کشور ضعیف تر از گذشته در مسیر پیچ و خم خود گام برخواهد داشت.

علی اصغر کاراندیش، معاون حقوقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در همایش مدیران استانی صندوق اعتباری هنر اشاره ای به وضعیت بودجه فرهنگی کشور کرده است که به نظر زنگ خطری برای حوزه فرهنگ و هنر کشور است. این صحبت های آقای کاراندیش در حالی بیان می شود که وضعیت بودجه فرهنگی دستگاه های مربوطه در این روزها وخیم است. بسیاری از برنامه های فرهنگی از جمله جشنواره ها با مشکل تأمین بودجه روبه رو شده اند.

کاراندیش گفته براساس چشم اندازی که موجود است و برنامه ریزی صورت گرفته و همچنین به دلیل مشکلات دولت در فروش نفت، تحریم اقتصادی و مسائلی دیگر بودجه و اعتبار بخش فرهنگ در سال آینده 10درصد کاهش اعتبار خواهد داشت.

با قبول فرضیه ای که کاراندیش مطرح کرده، این طبیعی است که بودجه قرآنی کشور در خوش بینانه ترین وجهش همانند سال گذشته به 40 میلیون تومان برسد؛ بودجه ای که در سال گذشته با تلاش فراکسیون قرآن و عترت مجلس شورای اسلامی از 40 میلیون به 100 میلیون افزایش یافت و البته فقط اعتبارش بیشتر شد و همان 40 میلیون تومان هم به حوزه فعالیت های قرآنی تخصیص داده نشد.

کاهش بودجه قرآنی کشور، یقیناً زنگ خطر را برای نهادهای متولی حوزه قرآن به صدا در خواهد آورد و موجب می شود تا علاقه مندان به حوزه فرهنگ این مرز و بوم نسبت به آینده بیش از گذشته نگران شوند. اگر آنچه احتمالش می رود، محقق شود شاهد توقف بسیاری از فعالیت ها و طرح های ملی قرآنی خواهیم بود که برپایی شان به بودجه فرهنگی کشور گره خورده است. مثلاً نمایشگاه بین المللی قرآن و جشنواره های قرآنی که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برگزار می شود، ارتباط مستقیمی با بودجه فرهنگی کشور دارد و وضعیت مالی بسیاری از مؤسسات قرآنی مردم نهاد در این روزها وخیم است و هفته ای نیست که تعدادی از آنان به علت مشکلات مالی تعطیل نشوند.

بنابراین با توجه به تصمیمات مالی دولت در حوزه فرهنگ، به نظر می رسد سال 1399 سال سختی برای اهالی فرهنگ و قرآن باشد.

به گزارش ایکنا ؛ برنامه افق رادیو قرآن امروز، نهم آذرماه، که به موضوع مؤسسات قرآنی پرداخت با حضور حمیدرضا شیخ ویسی، معاون امور مؤسسات فرهنگی قرآن و عترت معاونت قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و با اجرای جواد نصیری به روی امواج این شبکه رادیویی رفت.

شیخ ویسی در ابتدای این گفت وگو به بیان وضعیت فعلی مؤسسات قرآنی از نظر تعداد و حوزه فعالیت پرداخت و گفت: با احتساب شعب مؤسسات در سطح کشور حدود 3000 مؤسسه فرهنگی قرآن و عترت زیر نظر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی فعالیت می کنند. در سنوات گذشته و طی سال های 96 و 97 یک ارزیابی تحلیلی صورت گرفت و اطلاعات خوبی از وضعیت مؤسسات به دست آمد که نتایج آن برای وزیر ارشاد، دبیر شورای توسعه فرهنگ قرآنی و دیگر مسئولان مربوطه ارسال شد.

مدیریت 70 درصدی بانوان در مؤسسات

وی افزود: در این گزارش تحلیلی مشخص شد 70 درصد اعضای هیئت مدیره مؤسسات از بین بانوان هستند که دارای مدارک تحصیلی در رشته های مرتبط سطح دو حوزه یا در مقطع کارشناسی هستند. همچنین مشخص شد که بیشتر مؤسسات در رشته آموزشی عمومی و حفظ در حال آموزش هستند.

وضعیت مؤسسات در استان ها

دبیر هیئت رسیدگی به امور مؤسسات فرهنگی قرآن و عترت وزارت ارشاد در ادامه به معرفی استان های دارای بیشترین و کمترین تعداد مؤسسه اشاره و اظهار کرد: از حیث تعداد مؤسسات استان تهران با 131 مؤسسه دارای بیشترین تعداد مؤسسه است و استان های خراسان رضوی با 92 مؤسسه و کرمان با 80 مؤسسه در رده های دوم و سوم قرار دارند. همچنین استان های کردستان با هفت مؤسسه، گیلان با 12 مؤسسه و گلستان با 13 مؤسسه نیز کمترین تعداد مؤسسات را دارند که لازم است در این استان ها تلاش بیشتری از سوی همکاران صورت بگیرد.

شیخ ویسی با اشاره به اینکه در چهار شاخه به متقاضیان دریافت مجوز تأسیس مؤسسه اجازه فعالیت داده می شود، گفت: آموزش عمومی، آموزش تخصصی، فعالیت تبلیغی و ترویجی و مشاوره چهار حوزه فعالیت مؤسسات که برخی مؤسسات در یک یا چند حوزه فعالیت می کنند. بحث آموزش عمومی که بالغ بر 90 درصد مؤسسات در این شاخه فعالیت می کنند، عمدتاً شامل روخوانی، روانخوانی و حفظ قرآن کریم است. فعالیت تخصصی مؤسسات نیز بیشتر به تربیت مربی قرآنی، معلم قرآنی، داور قرآنی، مدیر قرآنی و ... مربوط می شود.

وی در بخش دیگری از این گفت وگو در پاسخ به این سؤال که اگر شخصی در حال حاضر قصد راه اندازی یک مؤسسه داشته باشد، چه اقداماتی باید انجام دهد، گفت: اعطای مجوز فعالیت برای یک مؤسسه تابع یک سری شرایط عمومی و تخصصی است. برخی از این شرایط عمومی که بین وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و سازمان دارالقرآن الکریم مشترک است شامل داشتن حداقل مدرک لیسانس یا سطح دو حوزوی، داشتن پایان خدمت یا برگ معافیت دائم برای آقایان، عدم سوءپیشینه، تکمیل پرسشنامه و ... است. معاونت قرآن و عترت وزارت ارشاد در دور جدید که از نیمه دوم سال 97 با مصوبه شورای توسعه فرهنگ قرآنی کار خود را آغاز کرد روند ثبت نام را در سامانه مراکز به صورت کاملاً الکترونیکی انجام می دهد. در این بحث با توجه به تخصصی بودن حوزه قرآن گروه های مصاحبه سه نفره ای را در سطح 32 استان و دو منطقه آزاد تجاری تشکیل داده ایم تا صلاحیت علمی، تخصصی و مدیریتی متقاضیان مجوز تأسیس مؤسسه را مورد ارزیابی قرار دهند. بر همین اساس پرونده مؤسسه و مصاحبه های تخصصی در استان ها تشکیل می شود و در ادامه برای بررسی بیشتر به هیئت رسیدگی به امور مؤسسات فرهنگی قرآن و عترت ارجاع داده می شود.

برگزاری 11 جلسه هیئت رسیدگی در دور جدید

شیخ ویسی در ادامه این گفت وگو به راه اندازی دوره جدید هیئت رسیدگی به امور مؤسسات فرهنگی قرآن و عترت اشاره و اظهار کرد: این هیئت از بهمن ماه سال 97 آغاز شده و تا به امروز 11 جلسه برگزار کرده است، این هیئت مسئولیت صدور، نظارت، حمایت، تدوین ضوابط، آیین نامه ها و مواردی از این دست در مورد مؤسسات را برعهده دارد. اعضای این هیئت هم که با اطلاع وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی معرفی شده اند، شامل عبدالهادی فقهی زاده ، رئیس هیئت، حجت الاسلام والمسلمین محمدعلی خسروی ، نایب رئیس هیئت، عباس سلیمی ، عضو حقیقی، حجت الاسلام والمسلمین سیدمصطفی حسینی ، عضو حقیقی، محمدعلی خواجه پیری عضو حقیقی و اصغر امیرنیا مدیر کل دفتر تبلیغ و ترویج معاونت قرآنی وزارت ارشاد نیز از دیگر اعضای این هیئت هستند که دبیر آن را حمیدرضا شیخ ویسی بر عهده دارد.

دبیر هیئت رسیدگی به امور مؤسسات فرهنگی قرآن و عترت وزارت ارشاد در بخش دیگری از صحبت های خود به سابقه شکل گیری این هیئت نیز اشاره و تصریح کرد: طبق مصوبه شورای توسعه فرهنگ قرآنی از تاریخ ابلاغ مصوبه که نیمه دوم سال 97 است، وزارت ارشاد و سازمان تبلیغات تفاهم نامه ای امضا کردند که در آن مقرر شد، هر یک از دو دستگاه نسبت به اعطای مجوز به مؤسسات اقدام کنند. همچنین مقرر شد اگر یک مؤسسه از وزارت ارشاد مجوز دریافت کند، حق استفاده از مجوز سازمان تبلیغات اسلامی و بالعکس را نخواهد داشت. همچنین مقرر شد تا مؤسساتی که قبلاً از هر دو دستگاه مجوز دریافت کرده اند، به صورت کتبی خواهان تحت پوشش قرار گرفتن یکی از این دو دستگاه شوند. بر همین اساس از سال گذشته بخشی از مؤسسات برای تمدید ادامه فعالیت مراجعه کرده اند، این تعداد از ابتدای تشکیل هیئت تاکنون به حدود 700 پروانه فعالیت رسیده است.

حمایت های وزارت ارشاد از مؤسسات

معاون امور مؤسسات فرهنگی قرآن و عترت معاونت قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در ادامه به بسته های تشویقی برای جذب مؤسسات به سمت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز اشاره و اظهار کرد: طبیعتاً هم وزارت ارشاد و هم سازمان تبلیغات در حوزه توسعه فعالیت های قرآنی اعتباراتی را درنظر دارند. وزارت ارشاد در نیمه نخست سال 98 نزدیک به یک میلیارد و هشتصد میلیون تومان کمک به 880 مؤسسه اعطا کرده است. همچنین از طریق آزمون سراسری قرآن و عترت و قبول شدگان در این آزمون نیز بالغ بر یک و نیم میلیارد تومان حمایت در نظر گرفته است. در کنار آن، مؤسساتی که دارای برنامه های نو، بدیع و خلاقانه باشند، با ارائه طرح و برنامه به معاونت می توانند از کمک های موردی معاونت هم بهره مند شوند.

شیخ ویسی در ادامه با اشاره به اینکه از مجموع 3000 مؤسسه دارای مجوز از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بیش از 90 درصد فعال هستند، گفت: طبق گزارش تحلیلی که در سال های 96 و 97 تهیه شد، بالغ بر 90 درصد مؤسسات فعال بوده و 10 درصد نیز نیمه فعال یا غیرفعال هستند. البته تمامی اطلاعات مربوط به مؤسسات در سامانه جامع قرآنیان که در آینده فاز دوم آن به بهره برداری خواهد رسید، به صورت آنلاین قابل دریافت خواهد بود. در این سامانه به صورت روزانه تعداد مؤسسات فعال در هر استان، تعداد کلاس های آموزشی در همان استان، نوع آموزش ها و بسیاری اطلاعات دیگر ارائه خواهد شد. در این سامانه به هر کدام از مدیران مؤسسات رمز کاربری داده خواهد شد تا اطلاعات مربوط به مؤسسه خود را به روزرسانی کنند.

ابلاغ شیوه نامه نظارت برای جلوگیری از تخلفات

وی در مورد شیوه نظارت بر عملکرد مؤسسات نیز به تدوین شیوه نامه نظارت به مؤسسات قرآنی اشاره و با تأکید بر اینکه تا کنون شیوه نامه نظارتی در حیطه مؤسسات در هیچ دستگاهی تهیه نشده است، بیان کرد: به منظور انجام بهتر نظارت بر مؤسسات و رسیدگی به تخلفات احتمالی این شیوه نامه تنظیم شده است. تخلفات هر مؤسسه ممکن است در یکی از حوزه های تبلیغاتی، اداری، آموزشی یا مالی را شامل شود. مصادیق تخلفات که بعضاً مؤسسات به دلیل عدم اطلاع رعایت نمی کنند از طریق این شیوه نامه اطلاع رسانی شده است.

دبیر هیئت رسیدگی به امور مؤسسات فرهنگی قرآن و عترت وزارت ارشاد در بخش پایانی صحبت های خود در مورد برنامه ها برای توانمندسازی مؤسسات نیز اظهار کرد: یکی از رویکردهای مدیریت جدید معاونت که با روی کار آمدن عبدالهادی فقهی زاده صورت گرفت، رویکرد علمی و تخصصی است که به تمامی امور مرتبط با حوزه قرآن و عترت از جمله مؤسسات سرایت کرده است. در همین راستا دوره توانمندسازی مدیران مؤسسات آذر و دی ماه سال گذشته با حضور بیش از 600 مدیر مؤسسه فرهنگی قرآن و عترت در قم به صورت حضوری برگزار شد. همچنین پیش از این دوره حضوری، یک دوره غیرحضوری دو ماهه که به صورت مجازی و غیرحضوری بود نیز برگزار شد. فاز دوم این دوره نیز امسال برای دیگر مؤسسات برگزار می شود.

انتهای پیام

محمدحسین اسماعیلی شنبه شب در نشست پارلمان محلی قزوین افزود: هزینه برگزاری این نمایشگاه در حدود سه میلیارد و 500 میلیون ریال است که نیمی از آن تامین شده و امیدواریم شورای اسلامی شهر نیز در این خصوص همکاری کند.
وی با اشاره به دیگر موارد همکاری اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی با مدیریت شهری از جمله تلاش برای ایجاد گذر فرهنگ و هنر به منظور توسعه کسب و کارهای فرهنگی و اقتصاد هنر خبر داد و اضافه کرد: با همکاری مدیریت شهری می توان با مکان یابی این گذر آن را در اختیار انجمن های فرهنگی و هنری قرار داده و تسهیلاتی را هم به آنها ارایه داد.
اسماعیلی با اشاره به ساخت تئاتر شهر از سوی شهرداری قزوین که هم اکنون 80 درصد پیشرفت دارد،گفت: اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی برای تجهیز این مجموعه می تواند با شورا همکاری کند.
وی ادامه داد: خانه هنرمندان از دیگر موارد مشترک بین این اداره کل و شهرداری است که در حال طی مراحل ثبت نهایی است و فقط نحوه و روند فعالیت و مدیریت آن باید مشخص شود.
مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی قزوین گفت: یکی از پروژه های بزرگ فرهنگی استان تالار هنری شهر است که بیش از 10 سال همچنان به دلیل کمبود اعتبارات معطل مانده و فقط 15 درصد پیشرفت داشته است.

وی ادامه داد: همچنین یک قطعه زمین در قسمت پشت اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز وجود دارد که می توان از آن به عنوان یک فضای فرهنگی مانند نمایشگاه دائمی کتاب یا بازارچه فرهنگ و هنر استفاده کرد.
اسماعیلی اظهار داشت: در قسمت زیرین میدان مینودر نیز می توان با همکاری شهرداری یک کاربری فرهنگی تعریف کرد و آنرا در اختیار شهروندان هنردوست قرار داد.
اسماعیلی همچنین از برنامه ریزی این اداره کل برای اجرای برنامه های هنری و فرهنگی در سال آینده خبر داد و افزود: برپایی هفته فرهنگی قزوین اردیبهشت ماه در برج آزادی، جشنواره فیلم یادگار با موضوع میراث فرهنگی با همکاری سازمان سینمایی کشور و وزارت میراث فرهنگی، دوسالانه خوشنویسی، جایزه ملی عارف، طراحی نشان زنده یاد استاد دبیر سیاقی و راه اندازی هنرستان هنرهای زیبا و تجلیل از نام آوران در ایام دهه مبارک فجر از جمله این برنامه ها برای سال 98 است.
مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی قزوین در ادامه به راه اندازی رصد خانه فرهنگی قزوین در آینده نزدیک اشاره کرد و افزود: طرح رصدخانه نوشته شده و به زودی فعال خواهد شد و در قالب آن سند دائمی فرهنگی استان نیز تدوین می شود.

عکس تزئینی است

خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در بوشهر- الهام بهروزی: کتاب یکی از ضروری ترین کالاهای فرهنگی است که از اهمیت بسزایی در دانایی افزایی و آگاهی بخشی جامعه برخوردار است. آمارهای به دست آمده از اقبال ایرانیان به این معجزه دانایی اما، آماری امیدبخش نیست؛ در این میان، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و در کنار آن موسسه خانه کتاب در سال های اخیر با اجرایی کردن طرح های متعددی با تکیه بر خرد جمعی و همچنین با تاسی از کشورهای موفق در حوزه کتابخوانی درصدد برآمده اند دروازه های نگاه مردمی را به سمت و سوی کتاب بگشایند؛ هرچند تحقق این مهم یک عزم جدی و زمانی طولانی را می طلبد ولی گاه با یک سری برنامه های فصلی و مناسبتی می توان بستر مناسب را برای عمومی کردن این کالای فرهنگی و قرار دادن آن در سبد خرید خانوارها فراهم کرد.

یکی از این برنامه های فصلی، برگزاری نمایشگاه های کتاب در نقاط دور و نزدیک کشور است. طبیعتاً این رویدادها باید با مجوز ادارات کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استانها به عنوان متولی حوزه فرهنگ برپا شوند؛ اما شوربختانه در پاره ای اوقات شاهد برگزاری این نمایشگاه ها بدون هماهنگی یا اخذ مجوز این نهاد بالادستی در استان ها هستیم. این مسئله مشکلاتی را به همراه دارد که در صورت توجه نشدن به آنها بر دردهای حوزه کتاب افزوده می شود.

یکی از مشکلات نمایشگاه های کتاب که به مناسبت های مختلف معمولاً از سوی نهادهای اجرائی و خصوصی (که فعالیت های فرهنگی تنها یکی از مسئولیت های آنها را تشکیل می دهد) در گوشه و کنار ایران با تخفیف های بالا (30 تا 50 درصد) و گاه بدون اطلاع و مجوز ادارات کل فرهنگ ارشاد اسلامی استان ها برپا می شوند، عرضه پاره ای از کتاب های جعلی؛ یعنی با نام ناشر، نویسنده یا مترجم جعلی است که این آفت با ظهور سوداگران کتاب در کسوت ناشران جعلی در بازار کتاب شیوع پیدا کرده است.

هرچند وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به این مسئله به صورت جدی ورود و اقدام به شناسایی سوداگران و قاچاقچیان این حوزه و امحای انبارهای کتاب های قاچاق و جعلی کرده است؛ اما همچنان شاهد عرضه بخش اعظمی از این کتاب ها در برخی از نمایشگاه ها و فروشگاه ها هستیم که به طرق مختلف به بازار راه یافته اند.

چندی پیش فرصتی دست داد که به یکی از این نمایشگاه های مناسبتی که در یکی از شهرهای استان بوشهر با تخفیف بسیار بالایی برپا شده بود، برویم و با بررسی کتاب های ارائه شده در بخش داستان، رمان و کودک و نوجوان و... متوجه جعلی بودن برخی از این آثار شدیم، هرچند تعداد این آثار زیاد نبود ولی همین آثار اندک هم موجب لطمه زدن به ذائقه مخاطب عادی و بی میلی آنها به کتاب می شود.

برگزاری نمایشگاه های کتاب را به متولی آن بسپارند
یکی از مخاطبان حرفه ای کتاب در حاشیه برگزاری نمایشگاه کتاب مذکور به خبرنگار ایبنا گفت: متاسفانه در این نمایشگاه به خصوص در حوزه ترجمه آثار داستانی، رمان، روانشناسی، کتاب کودک، تاریخ و ... با نام های ناشران، مترجمان و نویسندگان جعلی روبه رو شدیم که این موضوع از چند حیث نگران کننده است؛ یکی اینکه بسیاری از این آثار متعلق به ناشران و مترجمان مطرح کشور است که خیلی راحت حقوق آنها قربانی زیاده خواهی کاسبان کتاب شده است. دیگری چاپ آنها با کاغذهای نامرغوب و به صورت دست و پاشکسته است که این مساله بسیار قابل تامل است؛ چراکه نثر ضعیف و چاپ بی کیفیت کتاب موجب می شود که مخاطب نسبت به آن بی میل شود! و سومین موضوع نگران کننده که بسیار هم مهم است، تخفیف ویژه و بالایی که در این نمایشگاه ها شاهد هستیم، منجر به استقبال عموم مردم به کتاب های بی کیفیت و کساد شدن بازار کتاب فروشی های معتبر شهر می شود.

فاطمه آبادی که دانشجوی رشته دکتری مدیریت صنعتی است، ادامه داد: این گونه به نظر می رسد که کتاب متولی خاصی دارد که به قاعده اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی است. بنابراین می طلبد که شرایطی تدبیر شود که برگزاری نمایشگاه های کتاب در استان ها با مجوز و نظارت این اداره کل برگزار شود؛ چراکه کتاب مقوله ای بسیار پیچیده، حساس و دقیق است که نیاز به مراقبت و حمایت ویژه دارد.

ضرورت برگزاری نمایشگاه کتاب با مجوز ارشاد
معاون فرهنگی و مطبوعاتی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان بوشهر نیز در این زمینه به خبرنگار ایبنا گفت: برگزاری هر گونه نمایشگاه کتاب در استان باید با مجوز اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان باشد تا با نظارت بهتر و تائید کتاب های به نمایش گذاشته شده جلوی عرضه کتاب هایی که گاه از سوی ناشران جعلی یا به نام نویسنده یا مترجم جعلی منتشر شده، گرفته شود.

آنیتا مظفری ادامه داد: جعل نام نویسنده، مترجم و ناشر از سوی سوداگران کتاب موجب هدر دادن زحمات پدید آورندگان آن می شود؛ از این رو، می طلبد که عزمی جدی برای مقابله با این پدیده ناخوشایندی که گریبان نشر کتاب را گرفته است، به وجود بیاید که خوشبختانه در سال های اخیر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به صورت جدی به شناسایی جاعلان و سوداگران این حوزه مبادرت ورزیده است و انبارهای فراوانی از قاچاق کتاب را شناسایی و امحا کرده است؛ ما هم در اینجا از شهروندان و به ویژه کتابخوان های حرفه ای می خواهیم در هر نمایشگاه یا فروشگاهی با کتاب هایی که با نام ناشر یا نویسنده جعلی عرضه شده است، به ما اطلاع دهند تا در راستای حمایت از حقوق مولفان و ناشران حقیقی طبق قانون با متخلفان برخورد شود.

وی تصریح کرد: در نمایشگاه هایی که با مجوز اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی در استان برگزار می شود، همه کتاب های عرضه شده از سوی کارشناسان کتاب این اداره کل مورد بررسی قرار می گیرند که پس از تائید نهایی مجوز ارائه در نمایشگاه را می یابند.

معاون فرهنگی و مطبوعاتی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی در پایان یادآور شد: شهروندان و کتابخوانان برای دریافت نام حقیقی ناشر، نویسنده یا مترجم اثر می توانند با مراجعه به سایت کتابخانه ملی و وارد کردن شماره شابک کتاب اقدام کنند و از این طریق می توانند پی ببرند که کتاب عرضه شده جعلی نیست.

نمایشگاه کتاب با تخفیف 50 درصد امری باورنکردنی
مدیر یکی از کتاب فروشی های استان بوشهر که در شهر برازجان فعالیت می کند، درباره آسیب های برپایی این قبیل نمایشگاه های مناسبتی کتاب به خبرنگار ایبنا گفت: از آنجا که به کتاب و آنچه به کتاب مرتبط است علاقه مند هستم، بر آن شدم به رسم عادت همیشگی پرسه ای در نمایشگاه کتاب برازجان بزنم. خیلی خوشحالم وقتی می بینم مردم به سمت نمایشگاه های کتاب می روند و توشه ای برمی دارند، بدون تردید برگزاری چنین رویداد هایی در دل انسان بارقه های امید را روشن می کند. نیک می دانیم که مطالعه و کتابخوانی جغرافیای ذهن انسان را گسترش می دهد و انسان واژه آشنا دنیای پیرامون را بهتر درک می کند؛ زیرا زندگی در دنیایی که ساکنانش واژگان را می شناسند، آسان تراست و این امر سبب ساز درک متقابل میان آدمیان می شود؛ دنیایی که مردمان آن حرف هم را می فهمند. پس وجود کتابخانه ها، کتابفروشی ها و نمایشگاه های کتاب امری مبارک است ولی بازدید از این نمایشگاه نگرانی هایی را در من پدید آورد.

بهادر قائدی افزود: نمایشگاه کتاب با 50 درصد تخفیف برای من کتابدار و کتاب فروش امری باورنکردنی بوده و هست؛ در صنعت چاپی که قیمت کاغذ دست به فلک می ساید. چگونه ممکن است در این بازار مشوش کتاب، اینچنین فداکاری در حق مردم شود؟ پنجاه درصد تخفیف! حدسم درست بود؛ با بررسی اجمالی متوجه شدم که کیفیت اکثر کتاب ها بسیار پایین است. از آنجا که یک کتاب خاص را چند ناشر و چند مترجم به چاپ رسانده اند، در این نمایشگاه عموماً با کتاب هایی از ناشرانی ناشناس و بی کیفیت روبه رو شدم ؛ ولی آنچه که ذهنم را به خود مشغول کرد، قیمت بسیار بالای اکثر کتاب ها بود. فکر کنم چند ناشر با هم قرار بسته اند که قیمت ها را بالا درج کنند تا وقتی تخفیف 50 درصدی ارائه شود، چیزی بیشتر از آنچه که متصور هستید، به ناشر برسد.

وی در پایان یادآور شد: در این میان کتابفروشی های شهر کم رونق می شوند و این نوع سیاست گذاری آنها را به ورطه ورشکستی خواهد کشاند. جماعت کتاب دوست، کتاب های با ترجمه هایی نامرغوب خواهند خرید و خواهند خواند و البته خوشحال هستند که سودی برده اند و تخفیفی گرفته اند؛ زهی خیال باطل! البته ناگفته نماند نمایشگاه دار هم هنگام عزیمت به شهر خود بسیار به ریش این مردم خواهد خندید!

باید یادآور شد که عرضه کتاب های بی کیفیت در سطح جامعه که اغلب از طریق برگزاری نمایشگاه های مناسبتی و بدون مجوز اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی صورت می گیرد، خسارات فرهنگی جبران پذیری به بدنه جامعه کتاب وارد می کند که اگر به صورت جدی مورد واکاوی و درمان قرار نگیرند، چه بسا با کم فروغیِ شعله کتاب در سطح وسیع تری از جامعه روبه رو شویم.

به گزارش خبرنگار کتاب و ادبیات خبرگزاری فارس، موسسه نمایشگاه های فرهنگی ایران از ناشران سراسر کشور و کتاب فروشان استانی برای ثبت نام در پنج نمایشگاه کتاب استانی که در ماه دی برگزار می شود، دعوت کرد.

بر اساس این گزارش، استان های بوشهر، کرمان، قم، همدان و خوزستان در ماه دی میزبان ناشران سراسر کشور خواهند بود. نکته اینجاست که به دلیل مسایل به وجود آمده و آشوب های اخیر اغتشاشگران، نمایشگاه کتاب فارس به تعویق افتاد؛ همان نمایشگاهی که قرار بود در آن طرح هرفمندی یارانه ها در آن اجرایی شود. حالا نزدیک ترین نمایشگاهی که قرار است برای اولین بار این طرح در آن اجرا شود، نمایشگاه کتاب استان بوشهر است. ( اینجا و اینجا بخوانید)

نمایشگاه کتاب استان بوشهر از تاریخ اول دی تا 6 دی ماه برگزار خواهد شد. قادر آشنا مدیرعامل موسسه نمایشگاه های فرهنگی در خصوص برگزاری نخستین نمایشگاهی که این طرح در آن اجرا می شود، گفت: ما نمایشگاه استان سمنان را جایگزین نمایشگاه شیراز کردیم، اما اجرای طرح هدفمندی یارانه ها از اول دی با نمایشگاه کتاب بوشهر آغاز می شود. پس از آن نمایشگاه خوزستان، یزدی و قزوین در برنامه قرار دارند.

وی درباره زمان برگزاری نمایشگاه کتاب شیراز که به دلیل مسایل اخیر برگزار نشد، هم توضیح داد: منتظر هستیم تا زمان های پیشنهاد شده را بررسی کنیم. به زودی زمان این نمایشگاه هم اعلام می شود.

چهارصد ومین نمایشگاه کتاب استانی و دهمین نمایشگاه کتاب زنجان با حضور 280 ناشر و نمایندگی از سراسر کشور و 15 ناشر در حوزه نشر الکترونیک با عرضه بیش از 65 هزار عنوان کتاب و لوح فشرده در محل دائمی نمایشگاه های زنجان برگزار می شود. برای این نمایشگاه مبلغ 400 میلیون تومان بن یارانه ای خرید کتاب در نظر گرفته شده که با تخفیف 20 درصدی از طریق بانک عامل مستقر در نمایشگاه در بین بازدیدکنندگان توزیع خواهد شد.

همچنین چهارصد و یکمین نمایشگاه کتاب استانی و هفتمین نمایشگاه کتاب جنوب کرمان (جیرفت) با حضور 172 ناشر و نمایندگی از سراسر کشور و 4 ناشر از استان در حسینه ثارالله شهر جیرفت برگزار می شود. 38 هزار و 560 عنوان کتاب در این نمایشگاه در معرض دید عموم قرار خواهد گرفت و همچنین 5 کتاب فروشی از استان در قالب طرح همراه در این رویداد فرهنگی با ستاد برگزاری نمایشگاه تعامل و همکاری خواهند داشت. برای این نمایشگاه مبلغ 300 میلیون تومان بن یارانه ای خرید کتاب در نظر گرفته شده است که توزیع آن بین بازدیدکنندگان توسط بانک عامل مستقر در نمایشگاه صورت می پذیرد.

برگزاری نشست های تخصصی با محوریت کتاب و کتاب خوانی، نمایش تابلوهایی در خصوص بیانیه گام دوم انقلاب، رونمایی از تازه های نشر استان، مراسم تقدیر و تشکر از دست اندرکاران حوزه کتاب، ایستگاه نقاشی و سرگرمی برای کودکان و نوجوانان، نشست تخصصی در حوزه سبک زندگی و آسیب های اجتماعی و... از برنامه های جنبی در نظر گرفته برای این دو نمایشگاه است.

نمایشگاه کتاب زنجان و جیرفت از 11 تا 16 آذرماه پذیرای علاقه مندان به کتاب و کتاب خوانی خواهند بود.

ناشران سراسر کشور و کتاب فروشان استانی برای ثبت نام و شرکت در این نمایشگاه ها می توانند از امروز (9 آذر) تا 15 آذرماه به پایگاه اطلاع رسانی موسسه نمایشگاه های فرهنگی ایران به نشانی www.icfi.ir مراجعه و ثبت نام کنند.

نمایشگاه های کتاب کرمان 7 تا 13 دی، قم 13 تا 20 دی، همدان 18 تا 23 دی و خوزستان (اهواز) 30 دی تا 5 بهمن برگزار می شوند.

انتهای پیام/

به گزارش خبرگزاری فارس از زنجان، نشست خبری ویژه نمایشگاه کتاب فاطمه کرباسی مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان زنجان با هدف تشریح برنامه های اداره کل پیرامون نمایشگاه برگزار شد.

این نشست که در ابتدا قرار بود صرفا پیرامون نمایشگاه کتاب و مسائل حاشیه ای آن باشد، با طرح موضوعات دیگر نیز همراه شد.

موضوعاتی که شامل گلایه و انتقاد اصحاب رسانه از مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان و عدم پاسخگویی وی، صدور کارت خبرنگاری بین المللی برای خبرنگاران، بن کتاب، سیاسی شدن نمایشگاه کتاب، کم شدن بودجه نمایشگاه کتاب و ... همراه بود، موضوعاتی که با پاسخ های قابل تأمل مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان همراه بود.

مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان زنجان در ابتدای این نشست گزارش کاملی از شیوه برگزاری نمایشگاه کتاب و تمهیدات استان به این منظور ارائه و اظهار کرد: قرار بود نمایشگاه مطبوعات در مهرماه برگزار شود، اما به خاطر موضوعات مختلف از جمله مسائل مالی به آذرماه موکول شد.

فاطمه کرباسی با اشاره به تاریخچه برگزاری نمایشگاه کتاب و روال طی شده برای آن بیان کرد: با توجه به اینکه کالاهای فرهنگی جزو کالاهای مهم است از همین رو با تلاش صورت گرفته این نمایشگاه برگزار خواهد شد.
وی با اشاره به اینکه القای امنیت فرهنگی و اجتماعی از جمله اهداف برگزاری این نمایشگاه است، گفت: امیدواریم امسال نیز شاهد برگزاری باشکوه این نمایشگاه باشیم.

مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان زنجان در ادامه به مباحث مالی نمایشگاه کتاب و کم شدن اعتبارات مربوط به آن اشاره کرد و گفت: استانداری از طریق سازمان مدیریت و برنامه ریزی از محل بودجه فصل 5 مبلغ 150 میلیون تومان از 300 میلیون تومان تعهد شده را پرداخت کرده است، اما این مبلغ جوابگوی هزینه های نمایشگاه نیست از همین رو با توجه به اینکه اغلب نمایشگاه های کتاب با حضور اسپانسر برگزار می شود و اغلب نیز شهرداری ها متولی این کار می شوند، ما نیز درخواست خود را به شورا مطرح کرده ایم.

وی با اشاره به اینکه درخواست ما از شورای شهر کمک حداقل 100 میلیون تومانی از سوی شهرداری بوده است، گفت: فعلا این امر محقق نشده ولی ما پیگیری خود را خواهیم کرد.

نمایشگاه کتاب نیازمند اسپانسر است

کرباسی همچنین از مشارکت وزارت ارشاد در این باره نیز خبر داد و گفت: وزارت ارشاد 40 میلیون تومان را به حساب بانک شهر برای تامین بن ریخته است.

مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان زنجان با بیان اینکه پیش بینی ما عرضه 800 میلیون تومان بن در این نمایشگاه است، گفت: سال قبل نیز عرضه بن را داشتیم اما اهدای بن به احدالناسی نداشتیم و اگر سال قبل 920 میلیون بود از طریق کتابخوانان واقعی بود.

وی در ادامه در پاسخ به سوالی درباره کارت خبرنگاری بین الملل گفت: این موضوع ماه های قبل مطرح شده بود اما چون مسؤول مربوط به آن در وزارتخانه تغییر کرد، این موضوع نیز معلق ماند.

کرباسی از دیگر موضوعات تحت تاثیر قرار گرفته از بابت تغییر مسیؤول در وزارتخانه را اینترنت بدون فیلتر خبرنگاران اعلام کرد و گفت: در این راستا لیست 90 نفره آماده شد اما وزارتخانه اعلام کرد که ما فقط برای 15 نفر می توانیم این خدمات را ارائه دهیم، اما اداره کل پیگیر آن بود که تمام 90 نفر این اینترنت را دریافت کنند که البته تاکنون این امر محقق نشده و خبرهای غیررسمی حاکی از آن است که مجوز اینترنت بدون فیلتر لغو شده، اما ما آن را نادیده گرفته ایم و پیگیر این هستیم که این موضوع اتفاق بیافتد.

مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان زنجان همچنین در پاسخ به انتقادات خبرنگاران مبنی بر عدم پاسخگویی وی به تماس خبرنگاران گفت: انتظار همه خبرنگاران از مدیرکل ارشاد این است که آن تایم و آن لاین باشد، اما ما باید واقعیت هایی را در نظر بگیریم، که در این راستا سبک مدیریت من مدیریت علنی یعنی برنامه ریزی حمایت و هدایت است و سبک من این است که همه باید به یک اندازه کار کنند.

وی با اشاره به اینکه مدیرکل استان وظیفه همه استان را دارد و اگر برنامه ای در شهرستان است مربوط به مسیؤولان شهرستانی است، گفت: پس خبرنگاران نیز اگر درخواست مصاحبه دارند بهتر است که با دفتر بنده هماهنگ شوند و اگر سوالی بود که معاونین بنده نتوانستند پاسخ دهم بنده پاسخگو خواهم بود و اگر هم موضوع کلی باشد برای آن نشست برگزار می کنیم.

وی ادامه داد: اینکه بنده فرصت پاسخگویی به تک تک اصحاب فرهنگ و هنر را ندارم به علت این است که حجم کاری این بخش بسیار زیاد است و اگر این کار موجب اذیت و رنجش حتی یک نفر از اصحاب فرهنگ و هنر شده از آنها عذرخواهی می کنم.

کرباسی همچنین در ارتباط با عدم بازدید از رسانه های استان نیز گفت: تا به امروز فرصتی برایم پیش نیامده است که هیچ رسانه ای را بازدید کنم، اما معاونین بازدید کرده اند و سال گذشته بالاترین یارانه برای سه روزنامه استان گرفته شد.

مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان زنجان در ادامه به بحث مدیریت بانوان و شرایط خاص آنها اشاره کرد و گفت: ما یا باید دور مدیریت زنان خط بکشیم یا اگر مدیر خانم انتخاب می کنیم، باید طبق شرایط خانم ها باشد.

وی با اشاره به اینکه طبیعت قضیه این است که مدیرکل خانم مربوط به هر دستگاهی باشد، امکان اینکه زندگی خودش را تعطیل کند و تا ساعت 11 شب در چاپخانه های مختلف باشد نیست و این کار نشدنی است.

کرباسی با اشاره به اینکه بنده از سالیان قبل در مجموعه شهری نیز حضور داشته و عضو شورای شهر بودم، افزود: از همان دوره بنده تعادل در مدیریت و زندگی داشتم و خوشبختانه به واسطه کارم از وظایف مربوط به دختر پدرم بودن و همچنین مادر و همسر بودن استعفا نداده ام و مدیریت بنده همانند برخی آقایان نیست که وقتی مدیر می شوند دیگر پسر والدین خود نیستند و از طرفی وظایف همسری و پدری را هم به جا نمی آورند.

حضور 280 ناشر در نمایشگاه کتاب

معاون فرهنگی و قرآنی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان زنجان نیز در این نشست با اشاره به اینکه امسال 280 ناشر دز نمایشگاه کتاب حضور خواهند داشت، گفت: تعداد غرفه ها نیز 220 مورد خواهد بود.
ابراهیم قاسمی تعداد غرفه های رسانه های دیجیتال را 15 مورد اعلام کرد و گفت: برای مطبوعات نیز 30 غرفه در نظر گرفته شده است.
وی با اشاره به اینکه نمایشگاه از 11 تا 16 آذر برگزار خواهد شد، تصریح کرد: مساحت کل نمایشگاه 5 هزار و 500 متر مربع است.
معاون فرهنگی و قرآنی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان زنجان با اشاره به اینکه نمایشگاه در دو شیفت برگزار می شود، گفت: 62 هزار و 983 عنوان کتاب در دهمین نمایشگاه کتاب استانی عرضه خواهد شد.

وی با اشاره به اینکه افتتاحیه نمایشگاه از ساعت 9 تا 11 صبح روز 11 آذرماه خواهد بود، اضافه کرد: در خلال برگزاری نمایشگاه کتاب برنامه های متعددی پیرامون روز دانشجو، رونمایی کتاب، شعر و ... نیز خواهیم داشت.

معاون فرهنگی و قرآنی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان زنجان همچنین در ارتباط با نمایشگاه ناشران دیجیتال نیز گفت: امروز شاهد این هستیم که برخی از روزنامه ها و یا نشریات هم به سمت نشر دیجیتال رفته اند از همین رو نمایشگاه مربوط به آنها نیز برگزار می شود و منظور از نشر دیجیتال همین است.

انتهای پیام/73005/ق/گ

به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در سمنان، طرح پائیزه کتاب در 10 کتابفروشی استان سمنان شامل 7 کتابفروشی در مرکز استان، دو کتابفروشی در شاهرود و یک کتابفروشی در دامغان (شهر کتاب) اجرا شد.

بابک مداح مدیر شهر کتاب در دامغان - که به تازگی افتتاح شده است - در گفت وگویی با خبرنگار ایبنا درباره کم و کیف اجرای این طرح، گفت: شهر کتاب دامغان حدود 4 ماه قبل فعالیت خودش را آغاز کرد و تنها کتابفروشی شرکت کننده در پاییزه کتاب در این شهرستان بود. اعتبار پرداختی توسط خانه کتاب و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی جهت ارائه تخفیف به کتاب ها، ظرف دو، سه روز اول به اتمام رسید.

وی با بیان اینکه عده زیادی از شهروندان از وجود چنین طرحی اطلاع نداشتند، افزود: بعضی از مشتریان توقع داشتند به آنها پول پرداخت کنیم (!) و عده ای نیز با دادن اطلاعات شخصی شان به ویژه کد ملی مخالفت می کردند و گمان می کردند جهت اهداف و استفاده سیاسی، کد ملی را می پرسیم!

مداح پیرامون تاثیر گرانی کاغذ بر استقبال و خرید مردم در بازه زمانی اینگونه طرح ها اضافه کرد: از سال گذشته تا الان قیمت کتاب سه برابر شده و عملاً باید برای خرید یک جلد کتاب خوب بالای 60 هزار تومان پول پرداخت کرد. قشر کتابخوان یا دانشجو و یا جوان و نوجوان هستند و تامین و پرداخت این مبالغ برای آنها دشوار است؛ دانشجویانی را می دیدم که چندین مرتبه مراجعه می کردند و در نهایت پس از یک ماه که پس اندازشان را جمع می کردند، کتاب مورد نظرشان را می خریدند.

مدیر شهر کتاب دامغان به قطعی اینترنت در روزهای اجرای پائیزه کتاب اشاره و تصریح کرد: قطعی اینترنت ضربه بزرگی به ما وارد کرد؛ چرا که اکثر سفارش های ما به صورت اینترنتی بود که برای ثبت سفارش مجبور شدیم تلفنی شفارش کتاب دهیم که گاه به دلایل مختلف از ثبت سفارش صرف نظر می کردیم؛ حتی سامانه پاییزه کتاب نیز ساعاتی با اختلال مواجه و قطع شد و خیلی از مشتریان از خرید در قالب طرح پاییزه کتاب صرف نظر کردند و برنگشتند.

وی بیان کرد: طرح پاییزه کتاب در شهرهای بزرگی مثل مشهد و همدان و برخی دیگر از شهرهای بزرگ که ما با آنها در ارتباط هستیم، قابل مقایسه با دامغان و استان سمنان نیست؛ شهرداری همدان و شهرداری مشهد بیلبوردهای را به صورت رایگان به این امر اختصاص می دهند؛ در صورتی که ما اینجا برای اجاره ماهیانه یک بیلبورد باید 600 هزار تومان پرداخت کنیم هر چند که اصلا مد نظر ما این نیست که شهرداری تبلیغ شهر کتاب را بکند؛ بلکه هدف و منظور ما تبلیغ و حمایت از طرح های پاییزه، عیدانه و تابستانه کتاب و کلاً اقدام فرهنگی در حمایت و ترویج فرهنگ کتابخوانی مد نظر ماست. درواقع تبلیغات در این گونه امور وظیفه ادارات فرهنگ و ارشاد اسلامی است زیرا اشخاصی دوست دارند از این فرصت ها استفاده کنند و کتاب بخرند اما اطلاعی از زمان و مکان این گونه طرح ها ندارند.

انتقاد از سطح کیفی نمایشگاه کتاب دامغان

وی گفت: نمایشگاه هایی که اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی دامغان برگزار می کند، با کیفیت پایین و چاپ افست کتاب را می فروشند؛ کتاب هایی با محتوی و کیفیت بسیار پایین، درواقع کتاب های نمایشگاه دامغان توهین به شخصیت مردم است، کتاب هایی که در گوشه و کنار خیابان انقلاب که در دامغان تحت عنوان نمایشگاه فروخته می شود؛ مردم پول می دهند که کتاب خوب بخرند نه کتاب زیرزمینی!

مداح بیان کرد: در همین نمایشگاه شاهد بودم کتاب ملت عشق را با ترجمه و کیفیت پایین شبیه طرح جلد نسخه اصلی می فروشند؛ درصورتی که کتاب به صورت درجه 4 چاپ شده است. این کار احترام نگذاشتن به مخاطب و کتابخوان است درصورتی که می توانند همین فرصت برگزاری نمایشگاه را به کتابفروشی های شهرستان بدهند و تخفیف ها را هم خود کتابفروشی ها اعمال کنند و کتب معتبرتری بفروشند.

وی عنوان کرد: اکثر ناشران با برگزاری نمایشگاه موافق نیستند، زیرا نمایشگاه هم زمان محدودی دارد و قیمت کتاب ها را به صورت تصاعدی بالا می برد؛ به عنوان مثال کتابی که قبل از نمایشگاه 80 هزار تومان بوده، برای نمایشگاه با قیمت 120 یا 130 هزار تومان چاپ می شود و با تخفیف 10 یا 15 درصدی که در نمایشگاه فروخته می شود باز هم بیشتر از قیمت واقعی آن در قبل از نمایشگاه است این در حالی است که پس از چند روز فرصت برگزاری نمایشگاه قیمت کتاب با همین نرخ در کتابفروشی ها فروخته می شود و در بعضی موارد شاهد رشد دوبرابری قیمت کتاب هستیم و ظلم بزرگی در حق مردم و جامعه کتابخوان است.

با تبلیغات باید جامعه را به سمتی ببریم که به کتاب احساس نیاز کند

مجری طرح پاییزه کتاب در دامغان ادامه داد: اگر اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی یا شهرداری و ارگان های متولی که وظیفه امور فرهنگی جامعه را بر دوش دارند، برای آحاد جامعه تبلیغات کنند تا جامعه به حدی برسد که به کتاب احساس نیاز کند، یقیناً وضعیت کتابخوانی و کتابفروشی ها خیلی بهتر از شرایط فعلی می شد یکی از شیوه های تبلیغاتی که اخیراً مرشوم شده، فضای مجازی تلگرام و اینستاگرام است که متاسفانه در این ایام قطع شد و اگر برقرار بود به دلیل تبلیغات وسیع خانه کتاب و همکاران شرکت کننده در طرح، تاثیر مثبت هم بر رونق کار ما می گذاشت ولی نتوانستیم آنطور که توقع داشتیم، از این فضا استفاده کنیم و فروش داشته باشیم. شهرداری ها خیلی راحت می توانند کمک کنند، شهرداری شهرهای بزرگ خودشان داوطلبانه این تعامل را با خانه کتاب و کتابفروشی ها در ایام طرح های پاییزه، عیدانه و تابستانه کتاب انجام می دهند.

مداح گفت: مردم به خاطر بی اطلاعی از جزئیات طرح پاییزه کتاب، از ما طلب پول می کردند و می گفتند یارانه ای را که روی پوسترها نوشته شده، به ما برگردانید! حتی به سختی کد ملی خودشان را در اختیار ما قرار می دادند؛ در ابتدا تصورشان این بود از کد ملی آنها استفاده سیاسی می کنیم!

وی افزود: قیمت شاهنامه 5 جلدی 500 هزار تومان شده است؛ یک دانشجو یا یک نوجوان اهل مطالعه چگونه می تواند آن را بخرد در شرایطی که اوضاع اقتصادی فوق العاده آشفته است ما هم به خاطر درک شرایط اقتصادی و سایر شرایط، امکاناتی را فراهم کردیم که مردم در صورتی که به کتاب ها آسیبی وارد نکنند، در همین مکان کتاب مورد نظرشان را که توانایی خرید آن را ندارند، مطالعه کنند؛ حتی اقداماتی را هم در جهت گسترش فضای فیزیکی انجام دادیم اما فعلا به دلیل مشکلات مالی نتوانستیم به اهداف مطلوب خود در این زمینه برسیم، فضایی حدوداً 50 مترمربعی را برای اتاق گفتمان، بحث و نقد کتاب و مطالعه دوستانه در نظر گرفتیم که امیدواریم بتوانیم هر چه سریعتر شاهد بهره برداری از آن باشیم.

عدم ثبات قیمت کاغذ تیراژ ها را به 200 جلد تقلیل داده است

مسول شهر کتاب دامغان تصریح کرد: اخیرا تیراژ کتاب ها به 200 یا نهایتا 300 جلد رسیده است. به دلیل گرانی کاغذ و بی ثباتی قیمت، ملت عشق جیره بندی شده و باید کتاب فروشی ها سفارش خودشان را به نشر ققنوس بدهند و ناشر هم تعداد کمتری از میزان درخواستی را تحویل می دهد، قیمت کاغذ روزانه تعیین می شود و به همین جهت نمی توانند برچسب قیمت بزنند روی کتاب کمتر چاپ می کنند تا قیمت آن به روز باشد.

مداح ادامه داد: بعضی کتاب ها به خاطر قیمت بالا و عدم احساس نیاز همگانی ماه ها و سال ها خاک می خورند به عنوان مثال کتاب های تخصصی اقتصاد را که نشر نی منتشر می کند و البته بهترین مترجم ها نیز آنها را ترجمه کرده اند، به درد هر کسی نمی خورد که آنها را بخواند و بخرد و صرفه اقتصادی ندارد. قبل از سال 97 هر دو سال یک بار قیمت کتاب ها تغییر می کرد و تیراژ کتاب ها 1000 جلد بود درحالی که الان قیمت کتاب ها روزانه تغییر می کند و تیراژ تا یک پنجم کاهش پیدا کرده است. همین گرانی کاغذ است که باعث می شود بعضی از نشرها نتوانند کتاب هایشان را مجددا چاپ کنند مثل نشر امیرکبیر و نشر قطره.

وی گفت: قیمت چاپ کتاب ها با خرید کاغذ آزاد روی دست ناشران می ماند اما در بعضی موارد مردم اگر به چیزی احساس نیاز کنند، حتما آن را تهیه می کنند؛ کتاب ملت عشق را که قبلاً قیمت آن 25 هزار تومان بود و الان به 55 هزار تومان رسیده، باز هم مردم می خرند چون احتیاج و احساس نیاز به آن پیدا کرده اند؛ هر چند تبلیغات نیز موثر بوده اما مردم وقتی بفهمند که دیگران با خواندن کتابی سطح علمی و آگاهی خودشان پیرامون مسئله ای را بالا می برند، به دلیل اینکه احساس می کنند از قافله عقب مانده اند، آن کتاب را می خرند و مطالعه می کنند.

مداح افزود: در شهرهای دیگر در شهر کتاب کافه کتاب می گذارند اما ما چون کافه کتاب نداریم، دانشجویان و افرادی که مشکل مالی دارند، در همین محل فعلی در صورتی که به کتاب ها آسیبی نرسد می توانند کتاب را مطالعه کنند تا حداقل گامی برداشته باشیم که مشکلات مالی و گرانی کاغذ دلیلی بر کتاب نخواندن نباشد.

مسول شهر کتاب دامغان گفت: 10 میلیون تومان اعتبار طرح پاییزه کتاب را ظرف دو، سه روز اول فروختیم؛ از پنجشنبه که سایت بسته شد، خودمان تخفیف گذاشتیم و دو میلیون تومان کتاب را با تخفیف خارج از طرح فروختیم اگر اعتبارمان را تمدید کنند، متقاضیانی هستند که مراجعه می کنند ولی چون خانه کتاب و اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی بودجه به ما ندادند، نتوانستیم کتاب را با تخفیف به مشتری بدهیم، در دامغان با توجه به تجربه چند ماهه گرایش مردم بیشتر به خرید کتاب های داستان، تاریخ، روانشناسی و شعر است دامغان چون فضای شعری و انجمن های متعددی دارد کتاب های شعر را نسبتاً خوب می فروشیم.

بابک مداح گفت: طرح پاییزه کتاب نقطه قوتی است برای مردم و 20 درصد تخفیف کمک بزرگی به مردم است؛ متقابلاً ما کتابفروشی ها نیز امیدمان به این طرح هاست؛ تنها نقطه ای که مقداری کمک به حالمان است، طرح های خانه کتاب است. پاییزه کتاب به دلیل اینکه همزمان با هفته کتاب است، استقبال بهتری از آن می شود. دلیل دیگر آن کتابگردی است که در دامغان کسی حتی نمی داند کتابگردی چیست، کتابفروشی ها و شهر کتاب هایی که فروششان بالاست، در طرح شرکت نمی کنند و اهمیتی هم به این طرح ها نمی دهند.

وی گفت: ما خودمان گاهی اوقات با توجه به تقویم زمانی و مناسبت های خاص تخفیف 10 درصدی می گذاریم اما مجموعاً به دلیل آنکه حاشیه سود کم است و هزینه ها بالاست، نمی توان تخفیف داد. اگر ادارات فرهنگ و ارشاد اسلامی و ارگان هایی که مسئول هستند، کتاب را در سبد مصرفی و لوکس خانواده ها بگذارند، راحت می توان مردم را کتابخوان کرد؛ زیرا زمینه کتابخوانی در مردم وجود دارد به ویژه در دامغان که دارای قدمت تاریخی و فرهنگی بالاست.

این کتابفروش تصریح کرد: اینکه چرا کتابفروشی های دامغان در طرح های خانه کتاب شرکت نمی کنند، سوال بزرگی است که پاسخ آن برای من مهم است درصورتی که اگر کتابفروشی های دیگر هم در این طرح ها شرکت کنند، این روند بهتر و مثبت تر رو به جلو پیش خواهد رفت و آگاهی و اطلاعات مردم نسبت به آن افزون تر خواهد شد و در نهایت فروش کتاب بالا رفته و شهرستان دامغان در شاخص های سرانه مطالعه آمار بهتری خواهد داشت.

تخلف بعضی از کتابفروشی ها در فروش کتب کمک درسی در پاییزه کتاب

مداح تصریح کرد: بعضی از کتابفروشی ها کتاب های کمک درسی را که شامل تخفیف طرح پاییزه کتاب نیست، می فروشند و در عوض کتاب هایی را که فروش کمتری دارند، یا فروش نمی رود و شامل طرح می شود، در سیستم ثبت می کنند؛ این مورد از بارزترین تخلفاتی است که بعضی کتابفروشی ها جهت حفظ مشتری و کمک به آنها مرتکب می شوند که می طلبد متولیان و دست اندرکاران امر فکری هم برای این موضوع کنند و بین فروشنده سالم و متقلب تفاوت قائل شوند.

مهدی باتقوا در گفت وگو با ایسنا اظهار کرد: در ادبیات نوجوان بسیار فقیریم و کنکور، یک گسست عمیق بین دوره کودکی و بزرگ سالی مان ایجاد کرده است. فرزندان ما کتاب های حوزه کودکان را در کودکی می خوانند، در دوره نوجوانی رها می شوند و بعد در دوره بزرگ سالی، چون ادبیات این حوزه را نمی فهمند از آن لذت نمی برند و کتاب خوانی را رها می کنند.

وی ادامه داد: همیشه کتاب های کنکور و کمک آموزشی را نفرین می کنم که تیراژ 10 هزارجلدی دارند و 130 برابر دیگر کتاب ها کاغذ مصرف می کنند. این کتاب ها، جیب خانواده ها را خالی می کند و مجالی برای خرید کتاب های داستانی به آن ها نمی دهد.

این نویسنده حوزه ادبیات نوجوان تصریح کرد: کنکور، گذشته ما را خراب کرده و هنوز هم دارد قربانی می گیرد. ای کاش این مانع را از میان برمی داشتند تا فرزندان ما بتوانند از داستان خواندن در سن نوجوانی لذت ببرند. علت اینکه آن ها در بزرگ سالی از خواندن داستان لذت نمی برند، همین است که ذهنشان در وقت مناسب پرورش پیدا نکرده و پر از فرمول های به دردنخور شده است.

باتقوا، با اشاره به اینکه در حال حاضر به تعداد انگشتان دست هم نویسنده تخصصی نوجوان در کشور وجود ندارد، گفت: تقویت حوزه نوجوان، به رشد ادبیات بزرگ سال ما نیز کمک شایانی خواهد کرد.

وی که کار خود را با ترجمه کتاب های نوجوان آغاز کرده، خاطرنشان کرد: ترجمه های من در حوزه ادبیات نوجوان به چاپ نهم، ششم و پنجم هم می رسید و اکنون ناشر می خواهد کتاب های جدید را با تیراژ 200 جلد منتشر کند! به این معنی که اگر در مدرسه ای تصمیم بگیرند برای دانش آموزان کتاب بخرند، باید سه نوع کتاب تهیه کنند! تیراژ 200 تایی دردآور نیست، بلکه ویران کننده است.

این نویسنده افزود: وقتی تعداد دانش آموزان ما به بیش از 14 میلیون می رسد، تیراژ کتاب کودک و نوجوان نیز باید به همین میزان باشد اما اوضاع نشر آن قدر بد است که باید از ناشری که با همان تیراژ 200 تایی همچنان به کار خود ادامه می دهد، ممنون هم باشیم.

باتقوا، از قیمت بالای کتاب های حوزه نوجوان نیز انتقاد کرد و گفت: قیمت کتاب های حوزه نوجوان نباید زیاد باشد. وقتی قیمت یک کتاب بالای 20 هزار تومان است، نمی توان از نوجوانی که درآمدی ندارد انتظار داشت نصف مبلغ یارانه اش را صرف خرید کتاب کند.

این نویسنده، درباره کتابی که به تازگی با قلم او منتشر شده توضیح داد: ارادتمند، هیچ نام داستانی است که دو سال پیش در جایزه داستان انقلاب (جشنواره امیرحسین فردی)، به عنوان رمان برگزیده شناخته شد و حدود سه هفته پیش نیز انتشارات حوزه هنری تهران آن را منتشر کرد.

وی افزود: ماجرای این کتاب، حول محور شخصیتی به نام هیچ می چرخد؛ کنایه ای معنادار، که خوانندگان در فصل دوم کتاب متوجه علت انتخاب این نام خواهند شد. تلاش کرده ام داستان ارادتمند هیچ را به گونه ای بنویسم که همه نوجوانان بعد از خواندن آن، وسوسه شوند قلم را بردارند و چند سطری بنویسند.

انتهای پیام

به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از اندیمشک، شهرام کرمی در آئین اختتامیه جشنواره ملی تئاتر لاله های سرخ اندیمشک با بیان اینکه جشنواره های تئاتر در سراسر کشور با معیاری استاندارد برگزار می شود اظهار کرد: جشنواره ملی تئاتر لاله های سرخ، یادگار و پیوند یک حماسه بزرگ بوده و برای تک تک مردم مایه افتخار است.

مدیرکل هنرهای نمایشی کشور با بیان اینکه مهم است از این شهر و سرزمین حماسه با زبان هنر تکریم و ستایش کنیم افزود: امروز پس از گذشت 2 دهه از پایان جنگ می توانیم محفلی را با یاد کسانی که در شرایط مظلومانه دفاع مقدس بمباران شدند، ایجاد کنیم و یاد و خاطره آنها را زنده نگه داریم.

وی با بیان اینکه استان خوزستان بالاترین تعداد گروه های ثبت شده تئاتر و بیشترین هنرمندان فعال را دارد تصریح کرد: این استان یکی از قطب های مهم تئاتر کشور است که هنرمندان شاخصی نیز در آن حضور دارند.

کرمی با اشاره به اینکه بالاترین رویدادهای کشور در خوزستان برگزار می شود عنوان کرد: 19 جشنواره تئاتر ملی و پنج جشنواره تئاتر بین المللی در این استان برگزار می شود و واقعا مدیریت این جشنواره ها بسیار دشوار است که به نحو احسنت انجام می شوند.

وی با بیان اینکه بر کمک و همراهی مسئولان اندیمشک جهت بهبود وضعیت پلاتوهای این شهرستان به عنوان پایگاه هنر تئاتر تاکید کرد و اذعان داشت: ما میراث دار یک جشنواره با ارزش های بسیار ارزنده ای هستیم و وظیفه داریم برای بالندگی و رشد ابن رویداد مهم تلاش کنیم.

مدیرکل هنرهای نمایشی کشور گستردگی جشنواره های تئاتری را یکی از معضلات دهه اخیر برشمرد و اضافه کرد: روبکرد وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در چند سال اخیر و دولت جدید با کاهش رویدادهای تئاتری تحت عنوان جشنواره، به سمت افزایش و رونق اجراهای عمومی رفته است.

وی ابراز کرد: تئاتر سرمایه عظیمی تحت عنوان مخاطب دارد که اگر بخواهیم فقط به برگزاری رویداد اکتفا و بسنده کنیم از سهم مخاطب غافل می شویم و وقتی اثری برای یک جشنواره تولید می شود، در صورتی تکمیل می شود که بتواند در معرض مخاطب قرار بگیرد.

کرمی با اشاره به اینکه آمار مخاطبان تئاتر سراسر کشور در سال 1396 سه میلیون و 500 هزار نفر بود که این تعداد در سال 1397 به پنج تا هفت میلیون نفر رسیده بیان کرد: با توجه به رشد و توسعه تئاتر و به ویژه تعداد اجراها در شهری همچون تهران که شبانه 142 نمایش صحنه ای اجرا می شود، می توان این را آمار قابل قبول دانست اما هنوز با استانداردهای جهانی فاصله داریم.

وی ادامه داد: در زمانی که تعداد مخاطبان به رقم بین 15 تا 20 میلیون نفر در سال برسد می توان گفت کارکرد تئاتر به معنی ارتباط 50 درصدی عموم مخاطبان و تئاتر به نتیجه رسیده اما همین رشد یک دهه اخیر مدیون جامعه هنرمندان و مسئولان دلسوز است.

پایان پیام/ 661

به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان در تبریز ، محمدرضا سوقندی امروز در آیین رونمایی از آلبوم صوتی سرداران شهید آذربایجان اظهار داشت: هنر، شعر و ادبیات مقاومت، پیشینه چندهزار ساله در ایران دارد، ادبیات انقلاب اسلامی نیز به همت ادیبان، شعرا و هنرمندان موسیقی جان گرفته و تداوم یافته است.

مشاور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در امور ایثارگران با اشاره به بیانات مقام معظم رهبری که دفاع مقدس را به عنوان گنج جنگ نام بردند، خاطرنشان کرد: تاکنون آن طور که باید و شاید از گنج جنگ نتوانستیم رهاوردهای هنری بایسته تولید کنیم.

وی افزود: بر این اساس بیش از آنکه نسل جدید را شماتت کنیم باید خودمان را به خاطر تولید اندک آثار هنری قابل قبول برای جوانان ملامت کنیم که نتوانستیم آب زلال و گوارا برای تشنگان وادی معرفت فراهم آوریم؛ در این صورت امکان استفاده از آب آلوده توسط این تشنگان وجود خواهد داشت.

سوقندی تاکید کرد: بازتولید هنر و فرهنگ مقاومت که اوج آن در دفاع مقدس است باید در اولویت قرار گیرد، زیرا احیای آثار دفاع مقدس و حماسی به توسعه فرهنگی و فرهنگ دفاع مقدس منجر می شود.

وی ادامه داد: باید به زبان های زنده و اقوام دنیا آثار هنری و فرهنگی تولید کنیم و بر اساس فرمایشات رهبر معظم انقلاب نهضت ترجمه کتاب و فیلم در کشور راه اندازی شود.

سوقندی اضافه کرد: مخاطبان انقلاب و پیام های آن جهانی هستند و تولیدات فرهنگی و موسیقی باید این موضوع را مورد توجه قرار دهد.

مشاور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در امور ایثارگران خاطرنشان کرد: آثار فرهنگی به عنوان حافظه تاریخی باید به زبان نسل امروز تولید و در دسترس آنها قرار داد.

پایان پیام/ 533

به گزارش خبرنگار مهر ، جلسه شورای اسلامی شهر قزوین شنبه شب در تالار مردم تشکیل جلسه داد.

حکمت الله داودی در این جلسه گفت: استان قزوین از ظرفیت و پتانسیل فرهنگی بالایی برخوردار است و با تعامل و همکاری دستگاههای مختلف فرهنگی می توانیم فعالیتهای بهتری را برنامه ریزی کنیم.

وی بیان کرد: لازم است در تعامل با شورا و شهرداری در آینده موضوعات فرهنگی شناسایی شود و برای برگزاری رویدادهای مناسبتی از جمله نمایشگاه کتاب، نمایشگاه قرآن، فضای مجازی و جشنواره دیجیتال رضوی که کار جدیدی است هماهنگی لازم صورت گیرد.

رییس شورای اسلامی شهر قزوین یادآورشد: نگاه مدیر کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان به موضوعات فرهنکی بلند مدت است و ما نیز آمادگی داریم برای اجرای آنها همکاری لازم را انجام دهیم.

در ادامه احد چگینی عضو شورا گفت: لایحه مدیریت یکپارچه و درآمد پایدار که از وعده های رییس جمهور است باید به نتیجه برسد زیرا برای شهرداری ها مهم است و حیات آنها به این منابع بستگی دارد و از طریق نمایندگان مجلس انتظار پیگیری داریم.

وی اظهارداشت: با توجه به گرانی سوخت و مشکلات تاکسی ها \یشنهاد می شود یک بسته حمایتی برای رانندگان وسایل نقلیه عمومی داده شود.

چگینی همچنین خواستار تداوم برنامه دیدار با خانواده شهدا شد و در خصوص چند لایحه مغایرت گرفته شده گفت: تعرفه پارکینگ ها تا سال 97 هیچ افزایشی نداشته و باید افزایش سالانه 10 درصدی اعمال می شد تا یک جا بالا نرود که در این راستا در سال گذشته حدود 10 تا 15 درصد و امسال هم همین میزان افزایش می تواند اعمال شود.

وی تصریح کرد: افزایش بلیت ورودی دهکده طبیعت از 5 هزار تومان به 10 هزار تومان از دیگر مغایرتهاست که این افزایش از سال آینده خواهد بود که برای میهمانان و گردشگران خارجی پیشنهاد می شود با دلار گرفته شود.

فصیحی رامندی دیگر عضو شورا هم گفت: وصیت نامه امام چراغ راهنماست و اگر در این مسیر برویم مشکلی نخواهیم داشت لذا هم جامعه و هم مسئولان از ساده زیستی و اخلاق مداری فاصله گرفته اند که باید این نقیصه جبران شود.

وی بیان کرد: مقابله با تهاجم فرهنگی غرب باید جدی گرفته شود و امروز کار فرهنگی تنها وظیفه اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی نیست و همه باید کمک کنند تا کارها سامان یابد.

فصیحی رامندی از مدیرکل ارشاد استان خواست نظارت بر قلم های وابسته جدی باشد و آنچه در صحنه تئاتر روی صحنه می رود در محتوای و اجرا باید کنترل شود تا آسیب زا نباشد.

وی افزود: با توجه به تهیه سند توسعه استان و نیز سند شهرداری باید سند فرهنگی استان هم تدوین شود.

کد خبر 4785018

به گزارش خبرنگار ایلنا، در میان فراز و نشیب های بسیار حوزه موسیقی، آنچه که به طور کم و بیش نادیده گرفته شده و کمتر کسی به آن توجه می کند، موسیقی کودکان و نوجوانان است؛ البته باید گفت این بی توجهی نه فقط در موسیقی که در سینما و تلویزیون نیز وجود دارد و اگر به کنداکتور صداوسیما و فهرست اکران سالانه آثار سینمایی بنگریم متوجه این کاستی خواهیم شد. تئاتر نیز وضعیت بهتری از سه هنر مذکور ندارد.

در حوزه موسیقی هم افراد و گروه های معدودی به موسیقی کودکان و نوجوانان توجه دارند. با اینکه طی چند سال گذشته جشنواره هایی چون موسیقی جوان و نوای خرم به طور متمرکز و تخصصی موسیقی کودکان و نوجوانان را مدنظر دارند اما همچنان کمبود چنین گروه هایی احساس می شود. به علاوه اینکه ارتقای سطح کیفی موسیقی رده سنی کودک و نوجوان منوط به استمرار و اجراهای سالانه است که متاسفانه چنین رویه ای وجود ندارد.

ارکستر کودک و نوجوانان رودکی تبریز به سرپرستی قادر رودکیان (نوازنده، آهنگساز و مدرس) یکی از تشکل هایی است که با وجود دور بودن از پایتخت به طور متمرکز و با به کار گیری کودکان و نوجوانان نوازنده و خواننده، تلاش دارد بخشی از خلاء موجود را پر کند.

قادر رودکیان که اولین برگزارکننده، کنسرت در استان آذربایجان شرقی و شهر تبریز است و به دور از نگاه قومیتی، موسیقی سنتی ایرانی را مدنظر دارد و به تربیت و تعلیم کودکان و نوجوانان شهرش مشغول است، درباره وضعیت فعلی موسیقی سنتی در شهر تبریز نظر مثبتی ندارد و درباره لزوم و نحوه تشکیل ارکستر کودکان و نوجوانان رودکی می گوید: یکی از دلایل مهمی که باعث شد به بچه ها توجه کنم و ارکستر کودک و نوجوان رودکی را تشکیل دهم این بود که طی سال های اخیر می دیدم بچه های علاقمند، اغلب به دنبال یادگیری سازهای غربی هستند. در این میان مشخص است که آنها به چه سازهایی علاقه نشان می دادند. اغلب آنها پیگیر یادگیری گیتار و سازهای الکتریکی بودند. ما مشکلی با این سازها نداریم اما زمانی میزان توجه به آنجا می رسد که سازهای خودمان فراموش می شود که به همین دلیل باید تمهیدی اندیشیده شود.

شما جزو اولین هایی هستید که در دهه هفتاد با تشکیل گروه موسیقی ایرانی را در تبریز رواج دادید و نخستین کنسرت را در آن سال ها روی صحنه بردید. از آن سال ها تاکنون موسیقی سنتی در استان آذربایجان شرقی چه روندی را پیموده و حال چه وضعیتی دارد؟

در آن سال ها هیچ گروهی وجود نداشت و وضعیت گروه ها با سال های اخیر قابل مقایسه نیست. در آن مقطع کنسرتی هم برگزار نمی شد و آن افراد و گروه های موجود نیز اغلب طی برنامه ها و مناسبات مختلف به موسیقی می پرداختند یا در قالب جُنگ، اثری را روی صحنه می بردند. در دهه هفتاد اصلا چیزی به نام کنسرت وجود نداشت. مدیر مربوطه آن سال ها نیز بزرگترین افتخارش این بود که در زمان مدیریتش اجازه نداده کسی کنسرت برگزار کند! ما نیز در آن مقطع، یعنی در سال 1373، با هزار مشکل و مکافات و عواقب بعدی به اجرا پرداختیم. من در آن سال ها 21 سال سن داشتم و با آن سن کم لااقل این جسارت را داشتم که مقابل مشکلات و کاستی ها بایستم. پس از آن سال ها بود که به مرور گروه ها بیشتر شدند و موسیقی پاپ نیز رواج پیدا کرد. این فعالیت ها ادامه داشت تا اینکه در سال 1378 در حالی که کنسرت های موسیقی ایرانی برای اجرای یک شب نیز مشکل دارند، ما به مدت پنج شب در تالار شهید مدنی تبریز کنسرت برگزار کردیم. به هرحال پر کردن سالن کنسرتی که به موسیقی ایرانی و سنتی می پردازد کار راحتی نیست. پس از آن به مرور زمان، ذائقه عمومی مردم عوض شد و اغلب آنها به موسیقی پاپ گرایش پیدا کردند. البته ذائقه به خودی خود عوض نشد بلکه آن را عوض کردند. به این ترتیب آن موسیقی جدی و با تفکر، کم کم رونق خودش را از دست داد.

باید یادآور شد که موسیقی پاپ با وجود خوانندگان و آهنگسازان کاربلد در دهه هفتاد، کیفیتی بالاتری داشت.

دقیقا همینطور است، اما پس از چندی سبک ترین و سطحی ترین آثار پاپ جای آن موسیقی با کیفیت را گرفتند. به نظرم اوج موسیقی پاپ سال های سال های 1384 یا 1385 بود. حتی تا سال های ابتدایی دهه نود، یعنی حدودا سال 1392 موسیقی پاپ به لحاظ کیفی وضعیت بهتری داشت اما در حال حاضر وضعیت موسیقی پاپ فاجعه است،. لااقل در استان و شهر خودم اینگونه است و تصورم این است که هرچه بگذرد وضعیت بدتر خواهد شد.

به چه دلیل چنین تصوری دارید؟

من و اعضای گروهم 4 سال است که هیچ اثری را روی صحنه نبرده ایم و کنسرتی نداشته ایم. این یعنی وضعیت مناسب نیست.

آنچه شما را از فعالیت بازداشته، چیست؟

به این دلیل که برگزاری کنسرت هیچ صرفه ای ندارد. قیمت اجاره سالن ها و آمفی تئاترها بسیار بالاست و از سوی دیگر مالیات هایی وضع شده که برگزاری کنسرت ها را با مشکل مواجه می کند. ایجاد چنین شرایطی معنایش این است که بساطتان را جمع کنید و اولویت با موسیقی پاپ است. من نیز نمی توانم برای فعالیت بیشتر و فروش بالاتر از آن اهداف و منظر هنری دور شوم تا صرفا فروش بالایی داشته باشم و سالن را پر کنم.

به طور معمول کدام خوانندگان در تبریز و شهرهای دیگر آذربایجان شرقی کنسرت می دهند؟

نمی خواهم از کسی نام ببرم اما به طور کلی آثار صرفا مردم پسند در زمینه برگزاری کنسرت وضعیت بهتری دارند. منظورم این نیست که سطح کار آن خوانندگان پایین است اما آثارشان مردم پسند است و فاقد جایگاه و منظر هنریست.

آیا می توان گفت در تبریز که فعالان عرصه موسیقی سنتی هیچ اجرا و کنسرتی ندارند؟

فعالیت های آنها بسیار کم است و می توان گفت این نوع موسیقی رونق خود را از دست داده است.

بخشی از موفقیت یک کنسرت استقبال مخاطب است که البته تولید بالای آثار سطحی و گاه سخیف، سلیقه او را تنزل می دهد.

بله درست است، البته شما عده خاصی را جزو این آمار به حساب نیاورید. مثلا اگر کنسرت به متعلق به آقای همایون شجریان باشد داستان فرق می کند. در این زمینه نام آن هنرمند مطرح است و بحث سلیقه و سطح آگاهی مخاطب در میان نیست. بسیار دیده ایم آن مخاطبانی که حتی یک بار صدای آقای همایون شجریان را نشنیده اند به کنسرتش می روند! در حالی که حتی شاید آن نوع موسیقی را دوست نداشته باشند. به هرحال وضعیت موسیقی سنتی آنقدر در آذربایجان بغرنج است که تصور می کنم کمرش شکسته است.

مسئولان اداره ارشاد و دیگر نهاد های مرتبط نسبت به این وضعیت نامطلوب هیچ واکنشی ندارند؟

به هیج وجه، حتی می توان گفت از وضعیت فعلی بسیار خوشحال هستند. آنها تمایل دارند که افراد منتقدی چون من سراغی از آن اداره نگیریم و به آنجا مراجعه نکنیم. حتی چند سال پیش به نام صندوق فرهنگ و ادب مبالغی از کنسرت گذاران می گرفتند تا به آنها اجازه اجرا دهند و در نهایت کنسرتشان برگزار می شد.

در حال حاضر نیز این رویه وجود دارد؟

پس از مدتی آن رویه شکل و شمایلی غیرقانونی به خود گرفت و حال نیز به روش های دیگر کار می کنند. در حال حاضر آنها که به موسیقی پاپ و عامه پسند می پردازند با هیچ مشکلی مواجه نیستند.

شما بر خلاف اغلب فعالان موسیقی سنتی به رده سنی کودک و نوجوان توجه دارید و سال هاست با تشکیل ارکستر کودک و نوجوان رودکی به اجرای آثار مختلف پرداخته اید. در باره نحوه اداره گروه و همکاری تان با بچه ها بگویید.

یکی از دلایل مهمی که باعث شد به بچه ها توجه کنم و ارکستر کودک و نوجوان رودکی را تشکیل دهم این بود که طی سال های اخیر می دیدم بچه های علاقمند، اغلب به دنبال یادگیری سازهای غربی هستند. در این میان مشخص است که آنها به چه سازهایی علاقه نشان می دادند. اغلب آنها پیگیر یادگیری گیتار و سازهای الکتریکی بودند. ما مشکلی با این سازها نداریم اما زمانی که میزان توجه آنقدر زیاد می شود که سازهای خودمان فراموش می شود باید تمهیدی اندیشیده شود.

تعداد اعضای گروه در ابتدا چند نفر بود و بعدا چه تغییراتی در ارکستر رودکی ایجاد شد؟

هسته اولیه ارکستر با پنج ، شش نفر شکل گرفت و حال 35 نفر عضو ارکستر هستند که رده سنی آنها زیر 18 سال است. تعداد اعضا 36 نفر است که رده سنی آنها زیر 18 است؛ یعنی از شش، هفت سال به بالا. می توان گفت میانگین سنی اعضا حدود یازده تا دوازده سال است.

آیا به تعصب در موسیقی اعتقاد دارید؟

به هیچ وجه تعصبی ندارم بلکه می خواهم اولویت بچه ها موسیقی ایرانی باشد نه زبان. یعنی زبان و گویش مبنای کارمان نیست. ما با موسیقی ایرانی کار داریم. اتفاقا به دلیل این نگرش چندین بار مورد نقدهای تند قرار گرفته ام.

آیا اجرای صحنه ای دارید؟

در نظر دارم طی کنسرتی که آخر امسال یا اوائل سال بعد روی صحنه می برم به موسیقی تمام نواحی ایران بپردازم. مثلأ قطعات شیرازی، بلوچی و کردی را هم اجرا کنم گرچه اولویت ما با موسیقی آذربایجان است.

جواد فرهنگ نژاد، امروز، نهم آذرماه در نشست خبری جشنواره کهربا در سالن شهید هاشمی نژاد بنیاد شهید و امور ایثارگران خراسان رضوی، اظهار کرد: به منظور ایجاد زمینه مناسب برای کشف استعدادهای استان و با هدف ایجاد زمینه رقابت سالم، مناسب و سازنده برای تولید آثار دفاع مقدس در قالب هنر برگرفته از موضوعات ایثار، شهادت، مقاومت و پایداری با جریان سازی فرهنگی هنری در سطح استان، اولین جشنواره فیلم دفاع مقدس در خراسان رضوی برگزار شد.

وی گفت: این جشنواره با محوریت ایثار و شهادت ، پایداری و مقاومت ، علم و پژوهش و فناوری ، معنویت و اخلاق در چهار بخش دفاع مقدس و اقتصاد مقاومتی ، نقش دفاع مقدس و الگوسازی فرهنگی ، نقش دفاع مقدس و سبک زندگی و نقش دفاع مقدس در عدالت و مبارزه با فساد تبیین شد.

فرهنگ نژاد با اشاره به وجود استعدادهای هنری خوب در استان، اظهار کرد: متأسفانه برای هنرمندان استان ما بودجه ای برای ساخت فیلم مستند، باستانی و نماهنگ از طرف ارگان خاصی برنامه ریزی نشده، با وجود این که در جشنواره ملی فانوس، استان خراسان رضوی با 10 برگزیده در بخش های مختلف در کشور اول شد؛ اما متأسفانه حمایت از هنرمندان در تولید این آثار مغفول مانده است. لذا با برپایی جشنواره ارزشی کهربا و با حمایت های بنیاد حفظ آثار و ارزش های دفاع مقدس این اتفاق تا حدودی افتاده و نتایج خوبی هم در بر داشت.

فرهنگ نژاد افزود: 576 اثر به دبیرخانه جشنواره ارسال شد که به تفکیک شامل 328 اثر در بخش داستانی، 113 اثر در بخش مستند، 75 اثر در بخش فیلمنامه نویسی، 13 اثر در بخش پویانمایی و 47 اثر در بخش نماهنگ است که از این تعداد 207 اثر به تفکیک 98 اثر در بخش داستانی، 35 اثر در بخش مستند، 45 اثر در بخش فیلمنامه، 8 اثر در بخش پویانمایی و 21 اثر در بخش نماهنگ پذیرفته شد.

دبیر اولین جشنواره فیلم دفاع مقدس خراسان رضوی، تصریح کرد: همچنین5200 قطعه عکس با موضوع شهدای مدافع حرم به دبیرخانه رسیده که از این تعداد 350 عکس پذیرفته شده است.

وی عنوان کرد: اکران آثار عصر روزهای یکشنبه، دوشنبه و سه شنبه از 10 تا 12 آذرماه در دو سانس از ساعت 17:30 تا 19:45 در پردیس سینمایی هویزه خواهد بود و اختتامیه این جشنواره چهارشنبه 13 آذرماه از ساعت 17:30 تا 20:30 در سینما هویزه برگزار و از برگزیدگان تقدیر خواهد شد.

فرهنگ نژاد با بیان این که 12 فیلم داستانی، پنج مستند، چهار پویانمایی و هفت نماهنگ به بخش اکران جشنواره راه یافته اند، افزود: اولین روز با اکران فیلم های خاموشی با محوریت نقش دفاع مقدس در اقتصاد مقاومتی و سبک زندگی، عروسک، والا و پرواز از حلب در سانس 17:30 تا 18:15 و 18:30 تا 19:15 به نمایش گذاشته خواهد شد.

وی اضافه کرد: فیلم های کرار ، عملیات شناسایی ، پدر ، خیرالنساء و زو در دومین روز و فیلم های ساک سفر ، باز هم سکوت ، شهید خادم الشریعه ، پسرم و ناجی می آید در آخرین روز جشنواره در دو سانس به نمایش در می آید.

دبیر اولین جشنواره فیلم دفاع مقدس خراسان رضوی، ابراز کرد: پخش نماهنگ های راه یافته به بخش مسابقه جشنواره با عناوین مرگ قو، ماه، کربلای تو همین جاست، در بین اکران ها صورت می گیرد.

انتهای پیام

مدیر اوقاف شهرستان کبودراهنگ گفت: اوقاف آمادگی پرداخت 76 میلیون تومان برای احداث مدارس شبانه روزی و 10 میلیون تومان هزینه جهت تجهیز و نوسازی مدارس دارد.

به گزارش تابناک همدان از کبودراهنگ، علی افشاری در نشست دوجانبه با مدیر آموزش و پرورش شهرستان با اشاره به آمادگی پرداخت 86 میلیون تومان از محل نیت واقف به آموزش و پرورش کبودراهنگ افزود: از ابتدای سال تا کنون برای رنگ آمیزی مدرسه حضرت مریم 5 تومان، ایزوگام مدرسه شهید ضیایی 1 میلیون، تعمیرات کلاس مدرسه حضرت زینب کبری 2 میلیون، سرامیک مدرسه ضیایی 6 میلیون. رنگ آمیزی مدرسه کوثر 2 میلیون، رنگ امیزی مدرسه احمدی روشن 2 و نیم میلیون و رنگ آمیزی مدرسه سمیه 3 میلیون تومان هزینه شده است.

وی خاطر نشان ساخت: برای مدرسه روستای موقوفه شاوه و اوزون دره نیز 9 میلیون تومان، روستای چهار بلاغ 15 میلیون و پایگاه هوایی شهید نوژه هم 10 میلیون تومان هزینه شده است.

مدیر آموزش و پرورش کبودراهنگ نیز در ادامه با اشاره به نیاز های مدارس بویژه مدرسه موقوفه مرحوم امیرنظام بیان داشت: نیاز ها اولویت بندی می شود و طبق برنامه به اداره اوقوف اطلاع رسانی خواهد شد.

رضا عسگری افزود: نگرش مثبت و خوب رئیس اوقاف و امور خیریه کبودراهنگ در بحث فرهنگی و آموزشی جای بسی شکر و تقدیر دارد این نوع دید امیدوار کننده است اقدامات و خدمات شایسته مدیریت این مجموعه در این مدت کوتاه بسیار مطلوب می باشد ما همکاری و تعامل بسیار خوبی طی سال ها بر اساس نیت واقف با اوقاف داشته ایم.

وی ادامه داد: نیاز ها بیشتر تعمیراتی، نقاشی و سرویس بهداشتی است و بخش دیگر نیز تجهیزاتی نظیر قفسه، میز و نیمکت و کامپیوتر و ...می باشد.

علی اکبر کریمی در گفت وگو با خبرنگار خبرگزاری خانه ملت با اشاره به طرح سئوال خود از وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی که در دستور کار کمیسیون فرهنگی مجلس قرار دارد، یکی از مشکلات و معضلات جدی مردم را درگیری با املاک و مستقلات موقوفی دانست و گفت: متأسفانه مدیریت نامناسب و ناکارآمد در اداره امور اوقاف باعث شده که این سنت حسنه که برکات بسیاری برای مردم در طی قرون گذشته داشته است به مسئله ای که موجب گلایه مندی مردم است، تبدیل شود.

نماینده مردم اراک در مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه امروز مردم از املاک و مستقلاتی که موقوفه است، فرار می کنند؛ افزود: اگر سازوکار مشخصی در این زمینه تبیین و تکلیف املاک و مستقلات موقوفی فراهم شود، مردم از املاک وقفی این چنین گریزان نمی شوند.

کریمی با اشاره به اینکه یکی از سئوالاتش از وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در خصوص تعیین تکلیف سرقفلی چندصد واحد تجاری در بازار تاریخی اراک بوده که این بازار به لحاظ معماری کاملا منحصر به فرد است، ادامه داد: حدود 600 واحد تجاری در این بازار شامل وقف هستند که این موضوع، به مسئله ای اختلافی بین کسبه و اوقاف برای تعلق حق قانونی سرقفلی تبدیل شده است.

این نماینده مردم در مجلس با بیان اینکه مدیریت اوقاف چندین سال است که این مسئله را در سطح ملی و استانی بلاتکلیف گذاشته، گفت: در واقع مسئله ای که مردم را رنج می دهد، همین بلاتکلیفی و عدم تعیین وضعیت املاک تجاری موقوفی است.

املاک وقفی 70 روستا اراک را قفل کرده است

وی سئوال بعدی خود از وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی را سئوال در خصوص املاک وقفی حاج آقا مصطفی اراکی دانست و گفت: در اواخر دوره قاجار بیش از 70 روستا در شهرستان های اراک، خنداب و شازند به نام ایشان وقف می شود که در مالکیت او نسبت به این روستاها حرف و حدیث وجود دارد؛ در حالیکه قاعده اصلی وقف، مالکیت بر موقوفه است.

کریمی اضافه کرد: متأسفانه هرگونه سرمایه گذاری و ساخت و ساز در این روستاها موجب ورود اوقاف و جلوگیری از اجرای پروژه ها شده و حتی این مسئله به ایجاد تعداد زیادی از پرونده در محافل قضایی نیز دامن زده و از طرف دیگر نیز ارائه خدمات دستگاه های خدمات رسان به روستاییان هم قفل شده است.

عضو کمیسیون اقتصادی مجلس با یادآوری اینکه پژوهش های تاریخی و حقوقی بسیاری دقیقی در معاونت حقوقی ریاست جمهوری در این باره صورت گرفته است، گفت: این مسئله زندگی ده ها هزاران نفر از مردم استان مرکزی را مختل کرده است که انتظار داریم، سازمان اوقاف و وزارت فرهنگ بدون تعصب و جانب داری در خصوص موضوع اوقاف حاجاقا مصطفی اراکی تصمیم گیری کند.

به گزارش خانه ملت، این دو سئوال نماینده اراک از وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در کمیسیون فرهنگی مجلس مطرح و به اذعان سخنگوی کمیسیون یک ماه فرصت برای تصمیم گیری در خصوص این سئوال برای ارائه به صحن به نماینده سئوال کننده به منظور بررسی اقدامات و مستندات وزارت ارشاد اعطا شد./

پایان پیام

خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در اردبیل - مریم رضائی: از آغاز تا پایان هفته کتاب، در هر محفل و مجلسی که بودم یک سری صحبت های تکراری از ارزش و اهمیت کتاب و کتابخوانی شنیدم. هر سایتی را که ورق زدم هم همینطور بود.
گویی، یکی از سر ِشیطنت چند تا جمله را انتخاب و در چند فایل کپی کرده باشد:

*پیشرفت و توسعه همه جانبه کشور به میزان مطالعه افراد کتابخوان آن جامعه بستگی دارد لذا نهادینه سازی فرهنگ اهمیت جایگاه کتاب و کتابخوانی در روند توسعه کشور باید در اولویت برنامه های متولیان فرهنگی استان قرار گیرد.
* کتاب از نشانه های بقا و تداوم هر فرهنگ و تمدنی است و نهادینه کردن فرهنگ کتابخوانی می تواند ضامن بقای ارزش های اجتماعی و انسانی در نسل های آتی باشد.
* هر کشوری که در حوزه ارتقای دانش جامعه هدف خود متمرکز شود، در ابعاد اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی نیز موفق خواهد بود.
* برای داشتن جامعه ای پویا و خلاق لازم است رویکرد بهتر و بیشتری به مباحث علمی و مطالعاتی داشته باشیم.
و...و...و....

فکر کردم مگر می شود حرف دیگری نداشت؟ مگر می شود همه حرف ها تا این اندازه شبیه و مثل هم باشند؟ سعی کردم از این قضیه فاصله بگیرم و روی موضوع پاییزه کتاب متمرکز شوم.

در گروه های مجازی به دوستان و آشنایان اطلاع داده بودم که در هفته کتاب طرح پاییزه و تخفیف در خرید را خواهیم داشت؛ از این رو به تصور اینکه همگی از این طرح بهره برده اند، تماس گرفتم.

مریم گفت: راستش آنقدر کتاب نخوانده دارم که روی خرید ندارم؛ تصمیم گرفته ام تا پایان سال کتابی نخرم و به خودم فرصت مطالعه بدهم.
پریسا پرسید: هفته کتاب کِی هست حالا؟
سیمین اما دو کتاب جدید تخصصی خریده بود که گویا قیمت بالایی هم داشته اند و خرید پاییزه به نفعش تمام شده است. در خلال صحبت، صدای خواهرش یاسمین را هم شنیدم که گفت: فرصت خوبی و خوب بودن را از دست نده؛ چند وقت دیگر برای تولدم منتظر بسته فرهنگی شما دوست عزیز هستم.

گیج از دریافت این بازخوردهای متفاوت، ابتدا به سایت طرح پاییزه مراجعه کردم. آمار جالبی نمی بینم:

به سراغ صندوق پیام ها رفتم. از بیشتر کتابفروشی های عضو طرح پاییزه خواسته بودم من را در جریان کم و کیف این روزها قرار دهند.

قیمت بالای کتاب ها و استقبال از پائیزه کتاب به دلیل تخفیف طرح
فایل صوتی کتاب فروشی خیام خبرهای خوشی را همراه دارد و گفته قیمت بالای کتاب سبب اقبال این دوره از طرح است . یاوریان که کتابفروشی شاید، به نوعی پیشه خانوادگی آن هاست و کتب تخصصی دانشگاهی علوم مختلف را عرضه می کند، گفت: قطع نت و سپس کندی سرعت آن، شاید به طور مقطعی وقفه ای در کار ایجاد کرد، اما با این وجود اعتبار ما پایان یافت و با تمدید طرح، اقدام به شارژ دوباره کردیم که البته هنوز طرح به پایان نرسیده بود که باز هم اعتبار تخصیص یافته تمام شد؛ بر این اساس، استقبال در این دوره عالی بود و امیدوارم در دوره های بعدی نیز شاهد چنین اقبالی باشیم.

از تجربیاتش در عرضه و فروش پرسیدم و اینکه چطور به این نقطه از موفقیت رسیده است. پاسخ داد: از پیشینه طولانی در عرضه کتاب و به ویژه منابع و مراجع آموزشی دانشگاهی که بگذریم، تبلیغات گسترده ای در دانشگاه ها و سطح شهر انجام دادیم و رونوشت آن نیز به معاون فرهنگی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان نیز ارسال شد؛ بر این اساس، علاوه بر تخفیف خانه کتاب، 20 درصد تخفیف اضافی نیز از سوی خیام اعمال شد که به نظرم 40 درصد تخفیف خوبی برای کتاب های گران قیمت دانشگاهی و تخصصی بود و میزان استقبال را افزایش داد.

یاد صبا افتادم که به اقتضای رشته تحصیلی خود از مشتری های خیام است. پیام دادم: در طرح پاییزه کتاب خریدی؟ پاسخ گرفتم: خیر؛ این موقع سال؟ باز اگر مهرماه بود می شد حسابی از فرصت استفاده کرد.

با عشق این شغل را انتخاب کرده ایم و پای همه چیزش ایستاده ایم اما...
پای صحبت های مهدیه امامی، مسئول کتابفروشی اورنگ نشستم. گفت: اساساً طرح پاییزه در شرایط خاصی آغاز شد. ابتدا تنها برای استان تهران تعریف شد؛ بعد، شهرستان ها هم مورد لطف جناب وزیر قرار گرفتند و طرح به شکل ملی برگزار شد. بماند که اعتبار ما در قیاس با تابستانه کتاب حدود 200 هزار تومان کاهش داشت و تخفیف هم 20 درصدی بود.

وی ادامه داد: در چنین وضعیتی، تبلیغ و اطلاع رسانی هم با مشکل مواجه شد. اغلب مشتریان ما به طور حضوری متوجه طرح شدند. این اتفاق روی میزان فروش تأثیر گذاشت.

امامی از گرانی کتاب گفت و اینکه در شرایط اقتصادی امروز شاید حق با مشتری باشد. پرسیدم: کار شما هم به مرحله شارژ مجدد رسید؟ گفت: اگر در اردبیل چنین اتفاقی بیفتد، یقین بدانید یا قدمت کتابفروشی بالاست یا تعداد عناوینی که دارد. ما در همین فضای اندک و عمر کوتاه یک ساله اورنگ، در نهایت بتوانیم به اندازه اعتبار اختصاص یافته فروش داشته باشیم؛ این در حالی است که در تابستانه کتاب، برای زمانِ تمدید شده، اعتبار شارژ کردیم.

وی با ابراز امیدواری به اینکه وضعیت به سمتی پیش رود که در طرح های بعدی این اعتبارات کافی نباشد و شارژ مجدد بارها اتفاق بیفتد، اضافه کرد: گاهی از مشتری می شنویم که برای خرید کتاب با موضوع عمومی هدف گذاری کرده است؛ اما پس از خرید کتاب دانشگاهی، پولی ته کیف یا جیبش نمانده که صرف علاقه مندی خود کند و خب .. با توجه به اولویت درسی، طبیعتاً به سراغ کتاب های اصلی خود می رود.

امامی با ابراز خوشحالی از اینکه دانشجویان توانسته اند تا حد زیادی از این طرح استفاده کنند، گفت: خدا کمک کند، دست به دست هم می دهیم و شرایط را بهتر می کنیم.

اقبال عمومی در طرح پاییزه نسبت به تابستانه کاهش داشت
سراغ کتابفروشی دکتر بوک - که به نظر می رسد موقعیت سوق الجیشی مناسبی در کنار دانشگاه داشته باشد - رفتم و وضعیت را از منیژه جابرصفار جویا شدم. وی نیز قطعی یک هفته ای اینترنت را باعث اختلال در اطلاع رسانی و اندکی نیز سامانه اینترنتی فروش دانست و گفت: سال گذشته در طرح پاییزه حضور نداشتیم، اما خودمان در هفته کتاب تخفیف ویژه ای برای مشتریان در نظر گرفته بودیم. در مقایسه با طرح تابستانه هم با توجه به افزایش بیش از حد قیمت کاغذ و بالطبع افزایش قیمت کتاب، با کاهش اقبال عمومی به خرید کتاب مواجه بودیم.

از دغدغه ها و مشکلات و پیشنهادات که پرسیدم، گویی آماده طرح موضوع باشد، سریع و تیتروار اظهار کرد: افزایش مدت زمان طرح، شمول بیشتر کتب، تکرار طرح در مناسبت های مختلف سال، افزایش سقف خرید برای هر فرد شاید بتواند به بهتر شدن شرایط کمک کند.

یکی مسئولیت تبلیغ و اطلاع رسانی را به عهده بگیرد
یادم افتاد در شهرستان هایی غیر از مرکز استان نیز چند کتابفروشی عضو طرح هستند. با کتابفروشی دانشجو در پارس آباد تماس گرفتم. میرزایی از تبلیغ میدانی رضایت نداشت. قطعی اینترنت و سایه سنگین گرانی را از دیگر موارد دخیل در کم رنگ بودن حضور و استقبال عموم دانست.

وی گفت: وضعیت تابستانه کتاب بهتر از پاییزه بود. در هر دوره هیچ نهادی بحث تبلیغ، نصب بروشور و بنر و اطلاع رسانی گسترده و عمومی را متقبل نشد. در دوره های پیشین، با دسترسی اینترنتی توانستیم در حد بضاعت اطلاع رسانی کنیم اما در این دوره چنین اتفاقی هم محدود شد و اغلب مشتریان هنگام خرید متوجه تخفیف 20درصدی می شدند.

بهرامی مشگین شهر، کوتاهی روز را هم از دیگر موارد دخیل در موضوع دانست و گفت: کاش می شد فرصت بیشتری داشتیم و طرح همچنان ادامه داشت. این هم به نفع ماست، هم به نفع خریداران و علاقه مندان کتاب.

مقدسی، مسئول کتاب فروشی دنیز مشگین شهر اما از تبعیض ها گله مند بود. وی تصریح کرد: اینترنت تنها یک روز قطع بود اما به سایت داخلی دسترسی داشتیم. مشکل در تخصیص تبعیض آمیز اعتبارات بود. برخی بسیار بیشتر از ما اعتبار خرید داشتند تا جایی که شاید نیازمند شارژ مجدد نیز نبودند.

وی ادامه داد: روز جمعه، یکم آذر ماه، اعتبار ما پایان یافت. برای تمدید که تماس گرفتم، گفته شد اگر پنجشنبه تمدید می کردید، امکان شارژ مجدد وجود داشت اما حالا امکان پذیر نیست... و من از شنبه تا سه شنبه، شرمنده مشتری ها و مراجعه کنندگان شدم؛ چون تبلیغ کرده بودم اما با وجود 8 هزار عنوان کتاب، اعتبار لازم را نداشتم.

مقدسی اضافه کرد: مردم کتابخوان و اهل مطالعه به این طرح ها عادت کرده اند و خوب یاد گرفته اند که خرید فصلی داشته باشد؛ از این رو در طرح های بعدی نیز مشارکت خواهم داشت، اما لازم می دانم امر تبلیغ و اطلاع رسانیکه اهمیت بسیاری هم دارد، بهتر، به موقع و بیشتر صورت گیرد.

مجری خودجوش طرح های کتابخوانی!
به سراغ اعلایی رفتم؛ مسئول نمایشگاه دائمی کتاب شریعتی که علاوه بر طرح های موسسه خانه کتاب و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به صورت خودجوش طرح های جالبی را تاکنون پیاده کرده است؛ از جمله نشست های کتابخوانی و نقد و بررسی کتاب که در همان فضای بسته کتاب فروشی انجام می گیرد یا طرح جایزه خودکار و لوازم نوشتاری به جای کیسه پلاستیکی.

وی این بار از طرح دیگری خبر داد. اینکه به صورت ماهانه برای عناوین متفاوتی مثل موسیقی، علمی یا عمومی، تخفیف در نظر بگیرد. اعلایی درباره پاییزه کتاب گفت: در زمان قطعی اینترنت، با وجود اینکه فرصت تبلیغ خود را در شبکه های اجتماعی از دست دادیم یا برای مدتی به سامانه ثبت فروش دسترسی نداشتیم، اما اجازه ندادیم مشتری متضرر شود. به فروش با 20 درصد تخفیف ادامه دادیم و در همان بازه زمانی هم تخفیف ها اعمال شد.

در میان همه این گفت و شنودها، دغدغه های دیگری هم مطرح شد؛ از جمله نبود یا کمبود حمایت ها. با توجه به اینکه طرح های تابستانه و پاییزه و زمستانه از جمله طرح های حمایتی است، خواستم تا منظور خود را بیشتر توضیح دهند؛
اینکه وقتی انتظار حمایت داریم، منظورمان دقیقا چطور حمایتی است؟

یکی گفت: ما اهل ناله نیستیم. این شغل را با عشق انتخاب کرده ایم و پای همه چیزش ایستاده ایم اما گاهی برخی مشکلات نفسمان را می گیرد. با این حال تلاشمان را می کنیم که روی پا بایستیم. بهتر می شد اگر اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان یا اتحادیه، تبلیغ شهری یا شبکه تلویزیونی استانی را به طور جدی تری پیگیری می کردند یا به ادارات و دانشگاه ها و نهادها نامه می زدند و همه را در جریان طرح قرار می دادند و کتابفروشی های عضو طرح را معرفی می کردند.

دیگری از تبعیض ها گله مند بود و اینکه نظارتی بر اجرا نیست. می گفت: چرا باید پروانه کسی که دیگر در این صنف نیست، باطل نشده باشد و چون پروانه کسب کتابفروشی داشته با وجود اینکه شغل دیگری برگزیده ، با پروانه پیشین به طرح تخفیف کتاب پیوسته است، بی آنکه از نظارت ها واهمه ای داشته باشد؟! یا چرا باید کسی که تنها یک سری کتاب عمومی مثل دیوان حافظ و مولوی و کلیات سعدی عرضه می کند با بقیه در یک ردیف قرار گیرد؟!

البته درخلال حضور یا تماس های خود به موارد دیگری هم برخور کرده بودم. اینکه عده ای با ثبت چند کد ملی به خرید کتاب یا کتاب هایی تا سقف مشخص شده اقدام می کردند.

در این بین، گفته های یکی به نظرم برجسته تر آمد. می گفت: دغدغه من شخصی نیست وضعیت کتاب خراب است و ما حمایت مسئولان را نداریم. اینکه هر فصل چنین طرحی با هدف نوعی حمایت مالی اجرا شود، بد نیست، اما کافی هم نیست. ما بیشتر نیازمند حمایت های معنوی هستیم. برای مثال امکانی فراهم شود تا منِ کتابفروش بتوانم وام با درصد پایین تری دریافت کنم؛ ضامن از من، سند از خودم ،اما تعامل بانک و حمایت معنوی از آنها.

داشتم گزارش را می بستم که فکر کردم اگر قرار است مثل همیشه یک سویه بنویسیم و این حرف و حدیث ها به دست کسی نرسد، یا اگر رسید، پاسخی دریافت نکنیم، مَثَل آب در هاون کوبیدن را معنا کرده ایم. با دفتر معاونت فرهنگی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان تماس گرفتم. خوشبختانه اجازه و فرصت هم صحبتی با یاسر محمدپور، معاون فرهنگی اداره کل را یافتم. چکیده قضایا را تعریف کردم؛ از تخلفات گفتم و دغدغه ها را هم انتقال دادم.

اَمان از این کمبود اعتبارات!!
محمدپور گفت: بحث اینترنت و گرانی کتاب موضوعی کلی و همه گیر است و همه ما درگیر آن بودیم؛ اما اینکه اجرای طرح در شهرستان ها دیر اعلام شد، به دلیل کمبود اعتبار بود؛ طرح پاییزه ابتدا فقط برای تهران در نظر گرفته شد، اما با دستور مستقیم وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و تأمین اعتبار لازم، قرار شد طرح به شکل ملی اجرا شود و مراکز استانی و شهرستان ها نیز سهمی از آن داشته باشند.

معاون فرهنگی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان اردبیل ادامه داد: در چنین طرح هایی از سه قشر یا صنف حمایت می شود: تولید کننده (نویسنده)، کتابفروش (به لحاظ تعرفه اقتصادی) و عموم مردم (با دریافت یارانه). پس در گام نخست، حرکت مثبت و مفیدی اتفاق می افتد که بسیار هم ارزشمند است.

وی اضافه کرد: اینکه انتظار حمایت بیشتری می رود و موضوع تبلیغ و اطلاع رسانی از سوی کتابفروشان مطرح شده است، باز هم به کمبود اعتبار برمی گردد؛ در اجرای همین طرح، بخشی از اعتبار فرهنگی استان، صرف کتاب فروشی می شود؛ از این رو، بهتر بود بحث تبلیغ به شکل صنفی انجام می شد، یعنی اتحادیه ناشران و کتابفروشان و چاپخانه داران از زیرمجموعه خود حمایت می کردند. از سویی می شد خود کتابفروشان مشارکت کننده چنین حرکتی را رقم بزنند؛ یعنی به صورت مشترک بنرهای شهری طراحی کنند که متاسفانه این اتفاق هم نیفتاد.

محمدپور اذعان کرد: با تمام این اوصاف، کتابفروشی هایی که کتاب های بهتر و عناوین بیشتری داشتند، مورد اقبال عمومی قرار گرفتند و حتی برخی تا سه دوره اعتبار تمام کردند و درکل 100 درصد سهمیه استانی جذب شد.

وی اضافه کرد: صحبت از ابلاغیه شد که این اتفاق هم افتاد و از استانداری و اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی به همه سازمان ها و نهادها اطلاع رسانی شده بود؛ پس اشکال کار را باید جای دیگری جست وجو کرد.

معاون فرهنگی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان اردبیل درباره موارد تخلف نیز گفت: پیشتر، مجوزها از سوی اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی صادر می شد، اما اکنون از اصناف و صمت مجوز می گیرند و تا حدودی از دست ما خارج است. برای جلوگیری از این شرایط، بازدید میدانی در نظر گرفته ایم، تا کیفیت و کمیت وضعیت کتابفروشی ها برای مشارکت در طرح های بعدی سنجیده شود و پس از احراز صلاحیت لازم، اجازه حضور به آنها داده شود.

وی درباره موضوع تخصیص وام به کتابفروشی ها هم گفت: دو سال پیش، طی تفاهم نامه بانک و وزارتخانه، این قضیه اجرا شد؛ حدود 9 درصد آن را وزارتخانه تقبل می کرد و 9 درصد سهم کتابفروش بود، اما با توجه به شرایط اقتصادی و کمبود اعتبارات، این موضوع در حال حاضر مسکوت مانده است ولی امیدواریم در آینده از سر گرفته شود.

محمدپور از اینکه خبرگزاری ایبنا، خود را موظف به بررسی و پیگیری مسائل حوزه کتاب و فرهنگ کتابخوانی می داند، ابراز خرسندی کرد و افزود: برای کم کردن اصطکاک موجود و برای بهتر شدن شرایط در طرح های بعدی لازم است نشستی با اصناف داشته باشیم تا با طرح موضوعات مختلف و هم اندیشی، به همگرایی مثبتی برسیم.

مسئولان کتابخوان یا سخنرانان کتاب نخوان؟!
موضوع دیگری که توجهم را جلب کرد، حضور کمرنگ مسئولان در کتابفروشی های سطح استان حین اجرای طرح پائیزه کتاب بود. البته متولیان فرهنگی استان از جمله مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی و معاون فرهنگی وی، مدیرکل کتابخانه های عمومی استان و نیز معاون سیاسی، امنیتی استاندار، مدیرکل امور اجتماعی استانداری و در روز کتابگردی به کتابفروشی های شهر اردبیل مراجعه کرده و علاوه بر بررسی وضعیت، از آنان تجلیل کردند که به اذعان کتابفروشی ها با اینکه شاید جنبه نمادین داشت، اما سبب دلگرمی بود.

مشکل اما اینجاست که کتابفروشان شهرستان های استان از چنین حضوری نیز بی بهره بودند. یکی از آنها گفت: هیچ متولی فرهنگی و اجتماعی یا حتی هیچ نماینده مجلسی در تمام این مدت، نه برای خرید و نه حتی برای تبلیغ و عکس گرفتن به کتابفروشی ما مراجعه نکرد. دیگری اما حرف سنگین تری زد؛ گفت: شما مگر مسئول کتابخوان هم سراغ دارید؟!

و من به این فکر می کنم که آیا می شود مسئولان را به چالش کشید و پرسید: شمایی که آمار کتاب نخواندن ها را می دانید، شمایی که بر آثار مخرب کمبود مطالعه و آگاهی واقفید، شمایی که در تمام تریبون ها از فواید کتاب و کتابخوانی بسیار می گویید و به خورد مردم می دهید؛ آخرین بار کِی و چه کتابی خوانده اید؟!

کاش می شد کمپینی راه انداخت با عنوان رابطه مسئولان و کتاب . چیزی مثل: #کتاب_و_مسئولان یا #مسئولان_کتابخوان !!!