کاراندیش مروستی گفت: حتی در فرهنگ اسلامی نیز مفهوم سلامت به عنوان یک ارزش ، با تعابیر مختلفی همچون برترین نعمت ها ؛ سرمایه زندگی و ....... به رسمیت شناخته شده است . از این رو امام حسن مجتبی (ع) یکی از ویژگی های مومنین را پرنشاط بودن آنان می داند و می فرمایند: " از ویژگی های انسان های باایمان؛ شادی و برخورداری از نشاط درمسیر هدایت است ".
معاون حقوقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ادامه داد: از طرفی درعلم اقتصاد نیز که توسعه اقتصادی را ارتقای فراگیر همه جانبه سطح زندگی و رفاه جامعه تعریف می کنند ؛ اهمیت شادابی و ارتباط سلامت جسم و روح با توسعه اقتصادی به قدری درجهان نوین مورد توجه است که بیشتر جوامع توسعه یافته سرمایه گذاری دراین حوزه را نوعی سرمایه گذاری بلند مدت می دانند.
دستیار وزیر فرهنگ و ارشاداسلامی درامور حقوق شهروندی ضمن بیان این نکته که دولت ها نیز به طور کلی درارتباط با تامین و تضمین این حق دارای مسئولیت های معینی می باشند ؛ برخورداری از زندگی با کیفیت توام با طول عمر قابل قبول و عاری از بیماری و ناتوانی را حقی همگانی دانست که دراصل 29 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و درمنشور حقوق شهروندی بدان تاکید شده است. وی افزود: اگرچه واضح است دولت ها نمی توانند به طور کامل سلامتی و مطلوب بودن سلامتی افراد را تضمین نمایند، اما می توانند شرایطی را فراهم آورند که درآن سلامتی افراد مورد حمایت قرارگیرد و دستیابی به سلامتی برای آنان ممکن گردد.
وی در پایان عنوان کرد: شادمانی همواره با خوش بینی؛ امید و اعتماد همراه است ، لذا شادی و نشاط صرف نظر ازچگونگی کسب آن ، می تواند سلامت جسمی و روانی را بهبود بخشد زیرا افراد شاد احساس امنیت بیشتری دارند، آسان تر تصمیم می گیرند و روحیه مشارکتی بالاتری دارند.
امری که درنهایت به قدرت خلاقیت شهروندان می افزاید و زمینه ساز تولید و خلق آثار فاخر فرهنگی و هنری می شود.
وی با تاکید بر ضرورت ایجاد نشاط و شادی در کشور گفت: با پایان یافتن ایام سوگواری محرم و صفر و همزمان با آغاز ماه ربیع الاول به ویژه هفته وحدت و ولادت پیامبر اکرم(ص) و امام جعفر صادق (ع) امسال هم برای دومین سال متوالی جشن های بهار مهربانی با محوریت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و همکاری دستگاه های دولتی و عمومی در این هفته برگزار می شود .
احمدی با اشاره به مجموعه فعالیت های این جشن ها در سال گذشته ادامه داد: سال گذشته فعالیت های مناسبی در این هفته صورت گرفت و دستگاه های مختلف همکاری خوبی داشتند .
دبیر ستاد اجرایی جشن های مردمی بهار مهربانی گفت: امسال هم با توجه به تجربه سال قبل، جلسه ای با ریاست وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و نمایندگان دستگاه های عضو این ستاد شامل وزارتخانه های فرهنگ و ارشاد اسلامی، کشور، میراث فرهنگی، ورزش و جوانان، آموزش و پرورش، سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، و ... برگزار شد .
وی در عین حال تصریح کرد: این جشن ها همزمان با تهران در سراسر کشور با همکاری معاونت های عمرانی استانداری ها و ادارات کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان ها برگزار می شود .
احمدی با قدردانی از خدمات و تلاش های سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران در برگزاری جشن های بهار مهربانی ادامه داد: در تهران هم با همکاری این سازمان برنامه های 14 گانه ای از جمله جشن های بهار مهربانی در 9 فرهنگسرا، جشن بزرگ صلوات در شب میلاد پیامبر (ص)، راه اندازی کاروان گل در مسیرهای 6 گانه، برگزاری کارگاه های هنری، جشن های غذا، بازی های بومی و محلی، نورافشانی، برگزاری شب شعر، نمایش فیلم از طریق سینما سیار، اجرای موسیقی سنتی و ... پیش بینی شده که از جمله برنامه های سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران به شمار می آید که با مشارکت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و همکاری وزارتخانه های کشور، ورزش و جوانان و میراث فرهنگی در هفته پیش رو برگزار می شود .
مشاور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی افزود: علاوه بر جشن های بهار مهربانی در این هفته شاهد برگزاری رویدادهای دیگری از جمله برگزاری جشنواره موسیقی نواحی در کرمان، جشنواره تئاتر کودک و نوجوان در همدان و ... هستیم .
تقارن هفته وحدت و هفته کتاب
احمدی با اشاره به تقارن این هفته با هفته کتاب که از 22 آبان در سراسر کشور آغاز می شود، گفت: امسال هم هفته کتاب با شعار حال خوش خواندن و برنامه های متنوع در سراسر کشور برگزار می شود .
بهره گیری از ظرفیت های فرهنگی هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در برگزاری جشن های بهار مهربانی
وی افزود: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از تمامی ظرفیت های خود در بخش های مختلف از جمله سازمان سینمایی، معاونت امور هنری، ستاد هماهنگی کانون های فرهنگی هنری مساجد کشور، ادارات کل فرهنگ و ارشاد اسلامی سراسر کشور و ... برای برگزاری این جشن در سراسر کشور بهره می برد .
مدیرکل حوزه وزارتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تصریح کرد: ستاد هماهنگی کانون های فرهنگی هنری مساجد کشور علاوه بر اقدامات 18 گانه سال گذشته، امسال هم دو فعالیت شاخص شامل اعزام کاروان جشن بهار مهربانی از آغاز هفته وحدت که از قم آغاز و در مرز میرجاوه پایان می یابد و همچنین گردهمایی بزرگ منادیان وحدت دارد .
وی با اشاره به اینکه این جشن ها جنبه مردمی دارد از تمامی هم وطنان کشور برای برگزاری هر چه باشکوه تر این جشن در سراسر کشور دعوت به حضور کرد .
احمدی در پایان با قدردانی از خدمات و تلاش های دستگاه های مختلف کشور در برگزاری این جشن ها افزود: از تلاش های وزارت ورزش و جوانان برای ابلاغ به فدراسیون ها و استفاده از ظرفیت های سمن های جوانان در سراسر کشور و وزارت کشور برای تدوین شیوه نامه برگزاری جشن های بهار مهربانی و وزارت میراث فرهنگی برای در اختیار گذاشتن ظرفیت های سازمانی و سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران تشکر می کنم .
هفته فرهنگ اسلامشهر به معرفی دستاوردها و ظرفیت های گردشگری این منطقه اختصاص یابد
احمد مازنی در جمع بندی مباحث مطرح شده در این نشست افزود: این نشست به دنبال سلسله نشست هایی که برای رفع مشکلات نهادهای فرهنگی به ویژه اداره های فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان های تهران با حضور مسئولان مربوطه برگزار شد.
نماینده مردم تهران، ری، شمیرانات، اسلامشهر و پردیس در مجلس شورای اسلامی ادامه داد: اولین نشست این کمیسیون برای حل مشکلات اداره های فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان های تهران به منظور حل مشکل اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان شمیرانات برگزار شده و مشکل این بخش برطرف شد. دومین نشست نیز با حضور مسئولان شهرستان ری در جهت رفع مشکل ساختمان اداری فرهنگ و ارشاد اسلامی بود که فرماندار این منطقه متعهد شد برای رفع این مشکل ورود پیدا کرده و نتیجه را به کمیسیون فرهنگی گزارش دهد.
وی تصریح کرد: این نشست که سومین نشست در خصوص رفع مشکل اداره های فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان های تهران بوده با موضوع برگزاری مطلوب هفته فرهنگ شهرستان اسلامشهر برگزار شد که در آن گزارشی از اسلامشهر و ویژگی های آن ارائه شد، همچنین به این نکته اشاره شد که هفته فرهنگ اسلامشهر از تاریخ 23 آبان ماه تا اول آذرماه برگزار شده و این دومین سالی است که در این منطقه هفته ای به این مناسبت برگزار می شود.
رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی در بیان برنامه هایی که در هفته فرهنگ اسلامشهر برگزار می شود، خاطر نشان کرد: برنامه هایی که برای این هفته پیش بینی شده هم از ناحیه فرمانداری، هم اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی مطرح شده است و تقریباً تمام دستگاه ها، سازمان ها و نهادها به ویژه سازمان ها و نهادهای فرهنگی اسلامشهر در برگزاری برنامه های این هفته فعالیت داشته و هر کدام از زاویه حوزه تخصصی خود در اجرای آنها مشارکت خواهند کرد؛ ضمن اینکه انواع برنامه ها در این هفته با لحاظ موضوعات تخصصی حوزه فرهنگ اجرا خواهد شد.
مازنی افزود: کرسی های تلاوت قرآن در مساجد، عطرافشانی مزار شهدا در روز پنج شنبه اولین روز برگزاری این هفته، دیدار با خانواده شهدای هنرمند، نمایش بخشی از برنامه جشنواره بین المللی فیلم کوتاه تهران، 3نمایشگاه هنرهای تجسمی، نمایشگاه های صنعتی، برنامه شعر طنز و سایر برنامه هایی که از افتتاحیه تا اختتامیه پیش بینی شده در هفته فرهنگ اسلامشهر برگزار خواهد شد.
این نماینده مردم در مجلس دهم اظهار کرد: تأکید ما بر این بوده که هفته فرهنگ اسلامشهر همچون خود فرهنگ موجب انسجام ملی، تقویت همبستگی و ارتقاء سرمایه های اجتماعی شود و به نوعی برگزار نشود که فرهنگ که عامل انسجام بوده باعث تفرقه شود، به ویژه اینکه بخشی از این هفته در ایام مبارک هفته وحدت و ولادت پیامبر گرامی اسلام (ص) و امام صادق (ع) برگزار می شود.
وی با اشاره به اهدافی که باید برای اجرای برنامه های هفته فرهنگ اسلامشهر مورد توجه قرار گیرد، افزود: ایجاد ارتقاء دانش و اطلاعات مردم در مورد تاریخ و میراث فرهنگی اسلامشهر به گونه ای که ظرفیت های فرهنگی این منطقه را بهتر بشناسند و موجب کشف و شکوفایی استعدادهای فرهنگی – هنری این شهرستان و معرفی ظرفیت های گردشگری آن و ایجاد فضای شاد و مفرح در این منطقه شود از مواردی است که باید در اجرای برنامه های این هفته هدفگذاری شود.
نماینده مردم تهران، ری، شمیرانات، اسلامشهر و پردیس در مجلس شورای اسلامی یادآور شد: ما در این نشست پیشنهاد دادیم که ثبت این هفته در شورای فرهنگ عمومی پیگیری شود، ضمن اینکه از سازمان صدا و سیما به ویژه شبکه تهران انتظار داریم برنامه های هفته فرهنگ اسلامشهر را پوشش دهند، همچنین از ظرفیت های مردمی به ویژه انجمن ها و تشکل های فرهنگی و هنری و ظرفیت فضای مجازی در برگزاری برنامه های این هفته بیشتر استفاده شود.
رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی در پایان عنوان کرد: در این نشست قرار بر این شد که همه نهادها به ویژه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی کمک کنند تا بخشی از اعتبارات لازم برای اجرای برنامه های هفته فرهنگ اسلامشهر را تأمین کنند که امیدواریم محقق شود تا شاهد اجرای برنامه های مطلوبی در این هفته باشیم، ضمن اینکه باید به این نکته توجه شود که هدفگذاری به گونه ای صورت گیرد که کیفیت برنامه های اجرا شده از کمیت آنها بیشتر باشد و به صورتی اجرا شوند که آثار مثبتی در سطح جامعه داشته باشند.
ضرورت حضور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در مراسم هفته فرهنگ اسلامشهر
سیده فاطمه ذوالقدر که نقش موثری در تشکیل این نشست به منظور حمایت از مردم و هنرمندان این منطقه در جهت برگزاری مطلوب هفته فرهنگ اسلامشهر داشت، با تأکید بر اینکه مسئولان مربوطه در استانداری و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی باید اعتبارات لازم جهت تحقق این مهم را تأمین کنند، افزود: بخشی از اعتبارات لازم برای اجرای برنامه های هفته فرهنگ اسلامشهر باید توسط مسئولان مربوطه تخصیص داده شده و بخشی از آن را نیز می توان با استفاده از ظرفیت بخش خصوصی تأمین کرد.
نماینده مردم تهران، ری، شمیرانات، اسلامشهر و پردیس در مجلس شورای اسلامی یادآور شد: یکی از موارد مهمی که باید در برگزاری برنامه های هفته فرهنگ اسلامشهر مد نظر قرار گیرد، تجمیع برنامه های فرهنگی روستاها و تأمین اعتبارات لازم برای این بخش است.
سخنگوی کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی در پایان از معاون حقوقی و امور مجلس وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی خواست تا ترتیبی اتخاذ شود که وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در مراسم اختتامیه هفته فرهنگ اسلامشهر حضور یابد.
رسانه ملی در رابطه با برنامه های هفته فرهنگ اسلامشهر اطلاع رسانی کند
مهدی شیخ با تأکید بر اینکه در هفته فرهنگ اسلامشهر باید از ظرفیت هنرمندان و صاحب نظران استفاده شود، افزود: لازم است ویژه برنامه ای از نحوه برگزاری هفته فرهنگ اسلامشهر تهیه شده و از طریق رسانه ملی نمایش داده شود.
نماینده مردم تهران، ری، شمیرانات، اسلامشهر و پردیس در مجلس شورای اسلامی یادآور شد: اسلامشهر یکی از مناطق محرومی بوده که برای ساکنان آن دوره های آموزشی در حوزه فرهنگی به صورت منسجم برگزار نشده است که این امر می طلبد مسئولان مربوطه توجه ویژه ای به برگزاری برنامه های فرهنگی با مشارکت مردمی داشته باشند.
عضو کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی در پایان با بیان اینکه هر روز هفته فرهنگ اسلامشهر باید به صورت نمادین به نام یکی از توابع آن و با مشارکت مردم بومی منطقه مربوطه برگزار شود، از معاون حقوقی و امور مجلس وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی خواست تا از ظرفیت هنرمندان در حوزه های مختلف جهت حضور در این برنامه ها استفاده شود.
علی اصغر کاراندیش معاون حقوقی و امور مجلس وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به دنبال تأکید اعضای کمیسیون فرهنگی مجلس حاضر در این نشست که همگی از نمایندگان تهران بودند، برای ضرورت حمایت از مردم این منطقه جهت برگزاری هفته فرهنگ اسلامشهر قول مساعد داد تا این وزارتخانه مبلغ 50 میلیون تومان به این بخش تخصیص دهد./
پایان پیام
میثم دهرویه
سی امین جشنواره تئاتر صحنه ای و دومین جشنواره تئاتر خیابانی استان سمنان پنجشنبه شب در مراسمی با حضور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و با معرفی برترین ها به کار خود پایان داد.
با حضور سیدعباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی سی امین جشنواره تئاتر صحنه ای و دومین جشنواره تئاتر خیابانی استان سمنان به ایستگاه پایان رسید.
در مراسم اختتامیه این جشنواره که معاون سیاسی امنیتی استانداری سمنان، مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان سمنان و جمعی از مسوولان اجرایی و فرهنگی استان سمنان و شهرستان گرمسار حضور داشتند با قرائت بیانیه پایانی هیات داوران، برترین ها معرفی و تجلیل شدند.
رئیس اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان گرمسار گفت: پس از قضاوت و داوری آثار راه یافته به مرحله نهایی جشنواره تئاتر استان سمنان توسط هیات داوران، در بخش بروشور، مازیار صالحیان برای نمایش "چهل تیکه" از سمنان به عنوان برگزیده معرفی شد و در بخش موسیقی نیز، دانیال نوروز زاده پور و جواد سادین برای نمایش "شما بگید چاره چیه؟" به عنوان نفرات برگزیده تجلیل شدند.
نعمت الله قنبری نیکدل افزود: در بخش تجلیل از حضور پیشکسوتان، از رامبد رفیعی برای نمایش "سوء تفاهم"، رضا نوروززاده پور برای نمایش "شما بگید چاره چیه" و حسین حسام نژاد برای نمایش "تکرار" تجلیل و تقدیر شد.
رئیس ستاد اجرایی دومین جشنواره تئاتر خیابانی و سی امین جشنواره تئاتر صحنه ای استان سمنان یادآور شد: هیات داوران از سید مهدی شاه مرتضی از دامغان برای نمایش "تکرار" به عنوان تشویق نسل جوان، تقدیر و تشکر به عمل آورد و همچنین در بخش جایزه بهترین بازیگر مرد، رتبه سوم به صورت مشترک به ناصر امیرآتشانی برای نمایش "پهلوانان نمی میرند" و سناتور حسینی برای نمایش های "مهمان ناخوانده" و "پهلوانان نمی میرند"، هر دو از گرمسار تعلق گرفت و رتبه دوم نیز به عرفان طوسی از سمنان برای نمایش "معرکه" اختصاص یافت، هیات داوران در این بخش برای رتبه اول انتخابی نداشت.
قنبری نیکدل ادامه داد: هیات داوران در بخش بازیگری زن از سمیرا شربتی برای نمایش "شما بگید چاره چیه" تقدیر به عمل آورد. وی افزود: در بخش بروشور، زهرا صفری برای نمایش "زبان اصلی" از شاهرود و در بخش گریم، الهام شهاب الملک فرد، در بخش موسیقی آقایان هادی بندلی و عبدالرضا دانشگر، در بخش لباس، زهره افضلی و در بخش صحنه، غزاله رجبی، همگی از سمنان و برای نمایش "کسی مدام مرا می خواند" تجلیل شدند.
رئیس اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان گرمسار اظهار داشت: رتبه دوم بازیگری مرد به محمدعلی دانشگر از سمنان برای نمایش "کسی مدام مرا را می خواند"، رتبه سوم مشترک به سید مهدی علی حسینی از سمنان برای نمایش "کسی مدام مرا می خواند" و هادی آقا حسینی از شاهرود برای نمایش "زبان اصلی" تعلق گرفت و عارف زارعی از گرمسار، برای نمایش "گازوئیل" به عنوان شایسته تقدیر معرفی شد و هیات داوران در این بخش کسی را به عنوان رتبه اول انتخاب نکرد.
وی افزود: در بخش بازیگری زن، رتبه دوم به سمانه نجار از سمنان، برای نمایش "کسی مدام را می خواند" و رتبه سوم به سولماز ندایی از شاهرود، برای نمایش "زبان اصلی" رسید و دلارام خدایی از سمنان، برای نمایش "لافکادیو" و شقایق درخشان از گرمسار برای نمایش "گازوئیل" به عنوان نفرات شایسته تقدیر معرفی شدند، در این بخش نیز هیات داوران برای رتبه اول انتخابی نداشت.
رئیس ستاد اجرایی دومین جشنواره تئاتر خیابانی و سی امین جشنواره تئاتر صحنه استان سمنان تصریح کرد: در بخش نویسندگی، با تجلیل از هنرمند پیشکسوت، استاد اکبر یادگاری، از افق ایرجی برای نمایشنامه "گازوئیل" و مازیار صالحیان برای نمایش "لافکادیو" تقدیر شد.
وی ادامه داد: در بخش کارگردانی از مازیار صالحیان برای نمایش "لافکادیو" و محمدعلی دانشگر برای نمایش "کسی مدام مرا می خواند" تجلیل شد.
در بخش کارگردانی نیز جایزه دوم به امیرحسین دلارام برای نمایش "معرکه" و جایزه سوم به سناتور حسینی برای نمایش "پهلوانان نمی میرند" تعلق گرفت و در این بخش نیز کسی به رتبه اول دست نیافت، همچنین در بخش طرح و ایده، سناتور حسینی از گرمسار برای نمایش های "مهمان ناخوانده" و "پهلوانان نمی میرند" لوح تقدیر و جایزه دریافت کرد.
در مرحله پایانی جشنواره تئاتر استان سمنان ؛ گروه هایی از سمنان، گرمسار، دامغان و شاهرود به اجرای برنامه پرداختند.
فراخوان مدیر مجموعه حج تمتع 99 به شرح ذیل است:
بر همین اساس، افراد واجد شرایط متقاضی مدیریت مجموعه حج تمتع می بایست به منظور اعلام آمادگی برای حج تمتع سال 99 در فراخوان شرکت کرده و درخواست خود را ثبت کنند. بدیهی است شرکت افراد در این فراخوان تعهدی برای سازمان جهت انتخاب و اعزام ایجاد نمی کند و انتخاب مناسب از میان آن دسته از متقاضیانی که کلیه نتایج استعلاماتشان تأیید است، صورت خواهد پذیرفت.
شرایط عمومی:
1 داشتن تابعیت کشور جمهوری اسلامی ایران.
2 اعتقاد و التزام به قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران.
3 اعتقاد و التزام به دین مبین اسلام، انقلاب اسلامی و نظام جمهوری اسلامی و اصل ولایت مطلقه فقیه.
4 برخورداری از حسن شهرت، اخلاق حسنه، خوش رفتاری، امانت داری و سعه صدر.
5 نداشتن سوء پیشینه کیفری به تشخیص مراجع ذی صلاح.
6 عدم اشتهار به فساد اخلاقی.
7 عدم وابستگی به گروهک ها، جریان های ضدانقلاب و فرقه ها و نحله های انحرافی.
8 برخوردار از سلامت جسمانی و روانی و نداشتن هیچ گونه معلولیت موثر.
9 عدم استعمال مواد مخدر، داروهای روان گردان و دخانیات.
10 تأهّل(داشتن همسر دائمی و رسمی).
11 داشتن کارت پایان خدمت و یا معافیت از خدمت نظام وظیفه.
12 عدم اشتغال در مشاغلی که تصدی آنها مانع ایفای نقش و انجام تعهدات و مسوولیت های مربوطه می شود.
این دسته از مشاغل عبارتند از: روحانیون، قضات، نمایندگان مجلس، وزرا و معاونین آنها، استانداران و معاونین استاندار، فرمانداران و شهرداران مراکز استانها، مدیران کل و مشاغل هم تراز آن و سطوح بالاتر، کارمندان سازمان حج و زیارت و حوزه نمایندگی ولی فقیه در امور حج و زیارت (اعم از مستخدم رسمی، پیمانی و یا قراردادی).
13 پرهیز جدی از ابراز و اعمال تمایلات سیاسی، باندی و جناحی و... در زمان تصدّی مسوولیت ها و ایفای نقش و انجام تعهدات و وظایف.
14 جزء افراد معاف از خدمت سازمان حج و زیارت نباشد.
شرایط اختصاصی:
1 سن حداکثر 60 سال (متولدین از 1/1/1339 )
2 داشتن مدرک تحصیلی حداقل دیپلم
3 داشتن حداقل یک سفر سابقه مدیریت یا معاونت کاروان حج تمتع و دارای ازرشیابی عملکرد قابل قبول (سابقه تشرف)
4 داشتن حداقل یک سفر سابقه اجرایی حج تمتع یا عمره در 10 سال اخیر (عدم دوری از صحنه اجرایی حج و عمره )
تذکر: لازم به ذکر است در هنگام انتخاب عوامل توسط مدیر, فرد انتخاب شده می بایست بومی شهر محل کاروان باشد.
5 عدم تشرف در حج تمتع سال 98 (اصل تشرف یکسال در میان)
نحوه ثبت نام در فراخوان:
مراجعه به صفحه اصلی سامانه جامع کارگزاران و شرکت در فراخوان
ورود به صفحه احراز شرایط، در این مرحله شرایط متقاضی با شرایط تعیین شده، تطبیق داده می شود و در صورت داشتن شرایط وارد مرحله بعد خواهد شد.
توضیح: پس از ثبت درخواست، چنانچه از ویژگی ها و توانمندی های خاصی مانند تسلط و مکالمه به زبان عربی، رایانه، مداحی و ... برخوردار هستید، در صفحه توضیحات بیان فرمایید.
واجدان شرایط برای مدیرت مجموعه حج تمتع می توانند برای اطلاعات بیشتر و نام نویسی به اینجا مراجعه کنند.
همچنین فراخوان معاون کاروان حج تمتع 99 به شرح ذیل است؛
افراد واجد شرایط متقاضی معاونت کاروان حج تمتع 99، می بایست در فراخوان شرکت کرده و اعلام آمادگی خود را ثبت کنند.
بدیهی است شرکت در این فراخوان، هیچ گونه تعهدی برای سازمان حج و زیارت مبنی بر انتخاب و اعزام فرد به عنوان معاون کاروان حج تمتع ایجاد نمی کند و صرفاً به منظور اخذ آمادگی و تطبیق شرایط افراد با سمت مذکور می باشد تا مدیران کاروان ها از بین این دسته از افراد انتخاب لازم را انجام دهند.
شرایط عمومی:
1 داشتن تابعیت کشور جمهوری اسلامی ایران.
2 اعتقاد و التزام به قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران.
3 اعتقاد و التزام به دین مبین اسلام، انقلاب اسلامی و نظام جمهوری اسلامی و اصل ولایت مطلقه فقیه.
4 برخورداری از حسن شهرت، اخلاق حسنه، خوش رفتاری، امانت داری و سعه صدر.
5 نداشتن سوء پیشینه کیفری به تشخیص مراجع ذی صلاح.
6 عدم اشتهار به فساد اخلاقی.
7 عدم وابستگی به گروهک ها، جریان های ضدانقلاب و فرقه ها و نحله های انحرافی.
8 برخوردار از سلامت جسمانی و روانی و نداشتن هیچ گونه معلولیت موثر.
9 عدم استعمال مواد مخدر، داروهای روان گردان و دخانیات.
10 تأهّل(داشتن همسر دائمی و رسمی).
11 داشتن کارت پایان خدمت و یا معافیت از خدمت نظام وظیفه.
12 عدم اشتغال در مشاغلی که تصدی آنها مانع ایفای نقش و انجام تعهدات و مسوولیت های مربوطه می شود.
این دسته از مشاغل عبارتند از: روحانیون، قضات، نمایندگان مجلس، وزرا و معاونین آنها، استانداران و معاونین استاندار، فرمانداران و شهرداران مراکز استانها، مدیران کل و مشاغل هم تراز آن و سطوح بالاتر، کارمندان سازمان حج و زیارت و حوزه نمایندگی ولی فقیه در امور حج و زیارت (اعم از مستخدم رسمی، پیمانی و یا قراردادی).
13 پرهیز جدّی از ابراز و اعمال تمایلات سیاسی، باندی و جناحی و... در زمان تصدّی مسوولیت ها و ایفای نقش و انجام تعهدات و وظایف.
14 جزء افراد معاف از خدمت سازمان حج و زیارت نباشد.
شرایط اختصاصی:
1 سن حداکثر 60 سال (متولدین از 1/1/1339 )
2 داشتن مدرک تحصیلی حداقل دیپلم
3 داشتن حداقل یک سفر سابقه مدیریت یا معاونت کاروان حج تمتع و دارای ازرشیابی عملکرد قابل قبول (سابقه تشرف)
4 داشتن حداقل یک سفر سابقه اجرایی حج تمتع یا عمره در 10 سال اخیر (عدم دوری از صحنه اجرایی حج و عمره )
تذکر: لازم به ذکر است در هنگام انتخاب عوامل توسط مدیر, فرد انتخاب شده می بایست بومی شهر محل کاروان باشد.
5 عدم تشرف در حج تمتع سال 98 (اصل تشرف یکسال در میان)
نحوه ثبت نام در فراخوان:
مراجعه به صفحه اصلی سامانه جامع کارگزاران و شرکت در فراخوان
ورود به صفحه احراز شرایط، در این مرحله شرایط متقاضی با شرایط تعیین شده، تطبیق داده می شود و در صورت داشتن شرایط وارد مرحله بعد خواهد شد.
افراد واجد شرایط برای نام نویسی برای معاون کاروان حج تمتع 99 می توانند به اینجا مراجعه کنند.
انتهای پیام/
حسن آقا کریمی افزود: حتی در جمع افراد عضو صندوق، کسانی هستند که موفق نشده اند از سال گذشته مطالبات خود را دریافت کنند.
وی گفت: مشکل اصلی این است که شرکت بیمه گذار، اول از هنرمندان می خواهد مدارک خود را در سایتی بارگذاری کنند و بعد صورت هزینه ها را با پست یا به صورت دستی بفرستند که همین فرایند، 40 تا 45 روز زمان می برد تا مدارک بررسی شود و همین ها هم که بررسی می شود زمان زیادی می برد تا بیمه تکمیلی شان انجام شود.
عضو هیات مدیره مدیران تولید سینما افزود: شرکت بیمه ای که این موضوع را تقبل کرده است، کم تجربگی می کند و این باعث می شود که رسیدگی ها زمان بر شود. این درحالی است که پیش از این هنرمندان می توانستند هزینه های خود را راحت تر دریافت کنند.
مدتی است اصناف مختلف هنری با انتشار بیانیه هایی به تعویق بیمه تکمیلی هنرمندان اعتراض کرده اند.
با شدت گرفتن اعتراض ها صندوق هنر جوابیه هایی را مبنی بر این که رسیدگی ها زمان بر است منتشر کرده است و مدیرعامل صندوق اعتباری هنر هم اخیرا به استان کردستان سفر کرده تا هنرمندان، نویسندگان و روزنامه نگاران بیشتری را عضو صندوق کند.
یک گروه هم در خانه سینما مستقر شده اند تا روز های یکشنبه و سه شنبه به کار های اداری هنرمندان رسیدگی کنند و، اما از نظر بسیاری از هنرمندان این موضوع کماکان در پیچ و خم های اداری قرار دارد و نیازمند تسهیل بیشتر شرایط است.
صندوق اعتباری هنر با هدف حمایت از نویسندگان، روزنامه نگاران و هنرمندان فعالیت خود را از فروردین 1383 در ساختمانی متعلق به موسسه فرهنگ و توسعه واقع در خیابان آرژانتین آغاز کرد.
در نخستین سال فعالیت 756 نفر از اهالی فرهنگ، هنر و رسانه کشور به عضویت این صندوق درآمدند.
هم اکنون بیش از شصت هزار نفر عضو این صندوق هستند.
به گزارش روابط عمومی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، پاول استپانف، معاون وزیر فرهنگ روسیه در جریان سفر خود به کشورمان برای شرکت در مراسم افتتاحیه روزهای فرهنگی روسیه در ایران، با حضور در سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی با ابوذر ابراهیمی ترکمان، رییس این سازمان دیدار کرد.
ابراهیمی ترکمان با اشاره به داشته ها و ذخایر فرهنگی کشورمان گفت: در بسیاری از دوره های گذشته اطلاعات ما از کشورهای مختلف محدود بود؛ اما در حال حاضر اطلاعات ما از ذائقه فرهنگی کشورها و همچنین، وضعیت جامعه و فرهنگ کشورها به ویژه روسیه در حد مطلوبی است.
عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی افزود: داشته ها و ذخیره های فرهنگی کشورمان مورد پذیرش بسیاری از نظام ها و ذائقه های مختلف فرهنگی و مورد توجه در کل دنیاست.
وی در ادامه سخنانش، تأکید کرد: در مسیر انتقال فرهنگ کسانی موفق هستند که بتوانند داشته های خود را به خوبی عرضه کنند که ما در این راستا، گفت وگوهای فرهنگی را برای ارتقای مناسبات دوستانه با سایر جوامع راه اندازی کردیم.
ابراهیمی ترکمان هدف از برگزاری گفت وگوهای فرهنگی را تلاشی برای ایجاد بسترهای مناسب تبادل نظر مستمر میان نخبگان و گروه های مرجع ایرانی و غیرایرانی، جهت دستیابی به درک مشترک و گسترش همگرایی در مسیر توسعه و گسترش مناسبات و همکاری های فرهنگی و دوستانه در فضای پیچیده و پرچالش بین المللی و منطقه ای دانست.
وی با اشاره به برگزاری نخستین دور گفت وگوهای فرهنگی ایران و روسیه به همت رایزنی فرهنگی سفارت ایران و مشارکت باغ موزه تولستوی و کتابخانه دولتی روسیه در مسکو، خواستار همکاری فرهنگ روسیه در برگزاری دوره های آتی این گفت وگوها شد.
رییس سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی با تأکید بر لزوم تأسیس بنیاد فرهنگی خزر برای مشارکت و هم افزایی کشورهای حاشیه خزر با رویکرد تحکیم قرابت های فرهنگی، پیوندهای معنوی و روابط دوستانه میان ملت های کشورهای عضو (ایران، روسیه، ترکمنستان، آذربایجان و قزاقستان) پیشنهاد تشکیل کمیته فرهنگی را داد.
وی با اذعان این که ریشه فرهنگ و هنر، ادبیات است، گفت: ادبیات کلاسیک نقاط عطف میراث ادبی انسان به شمار می روند و ما باید از ادبیات کلاسیک و آثار گذشتگان فرهیخته ای چون جلال الدین رومی، حافظ، سعدی، تولستوی و امثال آنان حمایت کنیم چراکه سینما، تئاتر و نقاشی از ادبیات کلاسیک خلق می شوند.
تأکید بر همفکری نخبگان فرهنگی ایران و روسیه
پاول استپانف در سخنانی، با قدردانی از برنامه ریزی و هماهنگی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی از برگزاری روزهای فرهنگی روسیه در ایران، بر ضرورت تداوم این گونه برنامه های فرهنگی بین دو کشور تأکید کرد.
معاون وزیر فرهنگ روسیه پیشنهاد برگزاری اجرای تئاتر عروسکی ایرانی در روسیه، روزهای فیلم ایران در روسیه، برپایی نمایشگاه های فرهنگی و هنری ایران در روسیه و بالعکس، اجرای ارکستر سمفونیک ایران در روسیه و تشکیل کمیته فرهنگی بین دو کشور در سال 2020 میلادی را داد.
وی همچنین، اظهار کرد: امروزه به دلیل تحولات سریع و همه جانبه در جهان و ورود متغیرهای متعدد در صحنه های بین المللی که بر نوع مناسبات و روابط انسان ها تأثیرگذار است، تبادل فرهنگی یکی از راههای مطلوب و ثمربخش بین کشورها خواهد بود.
معاون وزیر فرهنگ روسیه در پایان سخنانش، خواستار گسترش روابط فرهنگی بین ایران و روسیه شد و بر همفکری نخبگان فرهنگی دو کشور در جهت تقویت همکاری های فرهنگی تأکید کرد.
گفتنی است؛ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی با همکاری وزارت فرهنگ فدراسیون روسیه، روزهای فرهنگی روسیه در ایران امروز (18 آبان ماه) ساعت 15 در تالار وحدت برگزار می کند. شهرهای تهران و قزوین، در روزهای 18 تا 23 آبان میزبان مقامات فرهنگی دو کشور و سفرا و دیپلمات های خارجی مقیم ایران هفته فرهنگی روسیه در ایران هستند.
سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی و وزارت فرهنگ فدراسیون روسیه میزبان این برنامه هستند که در اجرای برنامه از همکاری بنیاد رودکی و مجموعه فرهنگی و تاریخی نیاوران و نهادهای فرهنگی شهر قزوین و روس کنسرت روسیه بهره می گیرند.
همچنین، نمایشگاه هنرهای سنتی روسیه (19 آبان ماه) در مجموعه فرهنگی و تاریخی کاخ نیاوران برپا می شود و به مدت چهار روز دایر است.
انتهای پیام/ص
13:28 - 1398/08/18 / شماره : 738255 / تعداد نمایش : 116
air.ir/ZrqQv5q
عضویت در صندوق اعتباری هنر، بیمه تامین اجتماعی، بیمه تکمیلی، حمایت مالی و ازکار افتادگی و اعطای تسهیلات بانکی از جمله مواردی بود که در این جلسه پیرامون آن بحث و تبادل نظر شد.
در ادامه این برنامه، تیم اعزامی صندوق اعتباری هنر با چهره های فرهنگی و هنری مریوان: خانم کوهستان یزدان پرست (نویسنده و شاعر) و نامق خدایار (بازیگر و طراح صحنه تئاتر) دیدار نمودند.
وی افزود: برنامه ریزی های خوب و دقیقی برای حضور فعال در ایام اربعین حسینی انجام گرفت و تیم های کارشناسی مجرب و با تجربه در پایانه های مرزی، شهر های نجف، کربلا، کاظمین و به طور سیار در سامرا و طول مسیر حضور یافتند.
شاهنده با اشاره به برنامه های انجام گرفته در ایام اربعین حسینی اظهار کرد: یکی از مهمترین برنامه ها بحث نظارت بر حسن انجام اجرای تعهدات شرکت منتخب بیمه گر و خدمات درمانی به زائران بود؛ البته امسال با توجه به فعالیت واحد امداد و راهنمایی زائر بر عملکرد این بخش نیز نظارت می کردیم.
وی تصریح کرد: رسیدگی به درخواست ها و شکایت های زائران و تسریع رفع مشکلات آن ها در ایام اربعین حسینی به خوبی و با دقت و اهتمام ویژه ای انجام گرفت به گونه ای که تمامی درخواست ها در محل مورد بررسی قرار می گرفت و هیچ درخواستی به زمان بعد از اربعین موکول نشد.
شاهنده تاکید کرد: خوشبختانه عملکرد خوبی را از همکاران بیمه شاهد بودیم و تمامی درخواست ها به صورت حضوری رسیدگی شد که این موضوع رضایتمندی زائران را به دنبال داشت.
وی با بیان اینکه طبق بازرسی ها و نظرسنجی ها بیمه به تعهدات خود به خوبی عمل کرد گفت:تمامی دغدغه ما این بود که زائران احساس کنند خدمات لازم بابت مبلغ پرداختی برای بیمه و خدمات درمانی را دریافت کرده اند و این موضوع به آینده و روز های بعد از اربعین موکول نگردد.
مسئول بازرسی، نظارت و ارزشیابی سازمان حج و زیارت تصریح کرد: البته انتظار داریم که بیمه در سال های آتی از کارشناسان متخصصی که به جغرافیای محیطی اشراف داشته باشند استفاده نماید و همچنین تعداد پایگاه های مستقر در کشور میزبان و مرز ها را افزایش دهد.
وی در پایان اظهار کرد: زائران می توانند برای ارائه شکایات و گزارش هایی که احیانا در ایام اربعین حسینی مطرح نشده و به بعد موکول گردیده است، به سامانه bazresi.haj.ir مراجعه نمایند.
جناب آقای مهدی قره شیخلو
نظر به سوابق و تجارب ارزنده جنابعالی به موجب این حکم به مدت 2 سال به عنوان "رئیس مرکز امور قرآنی" سازمان اوقاف و امورخیریه منصوب می شوید.
انتظار می رود در این دوره با نگاه کلان به اهداف کلی، توسعه و تعمیق فرهنگ حیات بخش قرآن کریم و توجه ویژه به منویات مقام معظم رهبری مدظله العالی در حوزه فعالیت های قرآنی، اهتمام خویش را در راستای تحقق موارد ذیل معطوف نمائید:
1 -برنامه ریزی در جهت ارتقاء کیفی مسابقات قرآن کریم در سطوح استانی، ملی و بین المللی
2 -برنامه ریزی در جهت ساماندهی و ارتقاء سطح توان علمی و مهارتی داوران مسابقات قرآن کریم در سطوح استانی، ملی و بین المللی
3 - برنامه ریزی در خصوص توسعه موقوفات قرآنی با هدف حمایت از فعالیت های قرآنی کشور
4 - برنامه ریزی در جهت بهره برداری مناسب از ظرفیت بقاع متبرکه به منظور توسعه فعالیت های قرآنی
5 - برنامه ریزی در جهت ارتقاء و کارآمدی هر چه بیشتر ستاد ملی حفظ قرآن کریم
6 -تعامل و همکاری سازنده با دیگر بخش های حاکمیتی و مردمی قرآنی کشور
7 - برنامه ریزی در جهت ارتقاء توان علمی، مدیریتی و مهارتی نیروهای قرآنی سازمان در سطح ستاد و استان ها
8 - استفاده از ظرفیت و توانمندی نیروهای انسانی موجود در سازمان
در پایان لازم می دانم از زحمات و تلاش های حجت الاسلام و المسلمین سید مصطفی حسینی در دوران مدیریت این مرکز کمال سپاس و تشکر را داشته باشم.
انتهای پیام
در این مراسم، ابوذر ابراهیمی ترکمان _ رئیس سازمان فرهنگ ارتباطات اسلامی _ از اهمیت جایگاه هنر و نقش آن در انتقال مفاهیم سخن گفت و اظهار کرد: تمام اتفاقاتی که امروز و در این مراسم خواهید دید، موضوعاتی است که کلمه از انتقال معانی آنها برنمی آید و هنرمند به موسیقی و شعر پناه می برد تا بتواند آن معانی را منتقل کند.
او بیان کرد: 52 سال پیش، موافقت نامه ای فرهنگی میان دو کشور ایران و اتحاد جماهیر شوروی امضا شد. پس از آن هم کشور ایران بعد از پیروزی انقلاب، ایران دیگری شد و هم اتحاد جماهیر شوروی به روسیه تبدیل شده، اما این موافقت نامه فرهنگی میان دو کشور پایدار و معتبر باقی مانده است.
سپس جانشین وزیر فرهنگ فدراسیون روسیه در ایران نیز متنی را قرائت کرد که در بخش هایی از آن یادآور شد: در سال های اخیر مناسبات میان کشورهای ایران و روسیه رو به گسترش بوده و ارتباطات مستقیمی میان فعالان این حوزه شکل گرفته است. سال گذشته نیز برگزاری روزهای ایران در روسیه با استقبال بسیاری گرمی روبه رو شد و مردم روسیه با فرهنگ بی نظیر ایران آشنا شدند.
او اظهار کرد: هم اکنون با برگزاری روزهای فرهنگی روسیه در ایران امیدوارم این فرصت فراهم شود تا مردم ایران نیز با فرهنگ غنی روسیه آشنا شوند. به طور کلی در کشور ما بر ارتباطات فرهنگی میان ایران و روسیه تاکید میشود و بر هم اساس این برنامه ها به صورت مستمر ادامه خواهند داشت.
همچنین این مراسم، هنرمندان روسی برنامه های رقص و موسیقی اجرا کردند.
به گزارش ایسنا، روزهای فرهنگی روسیه در ایران از تاریخ 18 تا 22 آبان ماه با اجرای موسیقی روسی و برگزاری نمایشگاه های لباس و پارچه در مجموعه فرهنگی و تاریخی کاخ نیاوران برگزار است.
در این نمایشگاه مجموعه ای از پارچه های توری کشور روسیه که در موزه پارچه های توری منطقه وولوگدا واقع در شمال روسیه نگهداری می شود، به مدت 4 روز در تالار آبی این مجموعه به نمایش گذاشته می شود.
توربافی از قدیمی ترین صنایع دستی منطقه وولوگدا با قدمتی بیش از 200 سال است و این صنعت دارنده نشان طلا و جایزه اصالت هنری محصولات توری در این کشور است. آثاری که در این نمایشگاه به نمایش در می آید شامل دستمال توری، شنل، تابلوهای تور و همچنین دست بافت های سنتی روسی است که توسط برخی از طراحان هنر توری بافی طراحی شده و با نقوش گل، پرنده های افسانه ای و همچنین طرح هایی الهام گرفته از معماری منطقه ای تزئین شده است.
انتهای پیام
آقای مهدی رمضانی گفت: کاهش جدی ما (با 15 درصد) در بخش کتابخانه های مشارکتی بود که به علت افزایش هزینه ها خیرین و افرادی که در ساخت این کتابخانه ها دخیل بودند کمتر اعلام آمادگی کردند.
معاون توسعه کتابخانه ها و کتابخوانی نهاد کتابخانه ها گفت: یکی از اقدامات مهمی که پارسال انجام شده است ایجاد هویت برای کتابخانه ها در فضای مجازی بود. به نحوی که از این پس همه کتابخانه ها دارای یک صفحه مشخصات و صفحه شخصی در فضای مجازی خواهند شد.
وی افزود: ما از این پس در کتابخانه ها دستورالعملی با عنوان کتاب یاران داریم که کودکان و نوجوانان و بزرگسالان می توانند رابط کتابخانه ها با مدارس شوند.
آقای رمضانی در خصوص آمار کتابخانه های نهاد گفت: اکنون 2 هزار و 500 کتابخانه نهادی و هزار و 500 کتابخانه مشارکتی در سراسر کشور فعالیت می کنند.
وی افزود: ما در قانون کتابخانه های عمومی کشور، تصدی گری همه کتابخانه ها به جز کتابخانه هایی را که در قانون استثنا شده اند به عهده داریم، ولی قرار است از این پس کتابخانه هایی تحت عنوان کتابخانه های مستقل را هم مدیریت کنیم و این اتفاق مهمی است که این کتابخانه ها می توانند زیر نظر نهاد کتابخانه ها فعالیت کنند.
معاون توسعه کتابخانه ها و کتابخوانی نهاد کتابخانه ها افزود: پیگیری ساخت کتابخانه های مرکزی از دیگر برنامه های ما در یک سال گذشته بود که توانستیم، کتابخانه های بجنورد و مشهد را به بهره برداری برسانیم و قرار است کتابخانه مرکزی یزد را هم به ثمر برسانیم.
وی گفت: با بهره برداری کتابخانه مرکزی یزد، تعداد کتابخانه های مرکزی کشور به ده عدد می رسد. اهمیت کتابخانه های مرکزی در این است که مراجعه به کتابخانه ها افزایش پیدا می کند.
آقای رمضانی افزود: بحث بعدی که ما دنبال می کنیم کتابخانه های سیار است. ما اکنون 28 کتابخانه سیار فعال در کشور داریم که کارآیی آن مانند کتابخانه های عمومی است. نهاد کتابخانه ها در یک سال گذشته تعداد این کتابخانه ها را در سطح کشور افزایش داده است و تا پایان امسال 5 کتابخانه به این کتابخانه ها اضافه خواهد شد.
معاون توسعه کتابخانه ها و کتابخوانی نهاد کتابخانه ها ادامه داد: علاوه بر این، کتابخانه های سیار به سیستم جی. پی. اس مجهز شده اند.
وی درباره تأمین نیاز افراد با شرایط خاص گفت: اکنون 58 کتابخانه در سطح کشور بخش نابینایان دارد که نسبت به جمعیت 150 هزار نفری افراد نابینا تعداد قابل توجهی است و قرار است تسهیلات ویژه ای برای ناشنوایان فراهم شود.
وی افزود: با این که ما در نهاد کتابخانه ها وظیفه تأمین محتوا را نداریم، اما با تولید نرم افزار های ویژه، بخش ناشنوایان را هم تقویت کرده ایم.
آقای رمضانی گفت: تقویت بخش نسخ خطی و رسیدگی به کتابخانه های مناطق محروم از دیگر اقدامات ما در یک سال گذشته بود.
وی افزود: جشنواره کتاب رضوی با بیش از یک میلیون شرکت کننده در سال 98 یکی از جشنواره های مهم حوزه کتاب است که از فعالیت های ترویجی نهاد کتابخانه هاست.
هفته کتاب جمهوری اسلامی ایران از 23 آبان در سراسر کشور آغاز می شود.
رمضانی در ابتدای این نشست گفت: شروع برنامه های نهاد کتابخانه ها در هفته کتاب طبق روال سالهای گذشته با حضور کتابداران و مسئولان نهاد کتابخانه ها در مرقد امام خمینی و تجدید بیعت با ایشان خواهد بود که روز سه شنبه 21 آبان در استانه هفته کتاب برگزار می شود. با توجه به اینکه 24 آبان روز جمعه همزمان با ولادت پیامبر اکرم به عنوان روز ملی کتاب و کتابدار شناخته شده و برنامه ملی نهاد کتابخانه ها هر سال در این روز برگزار می شد امسال این برنامه روز سه شنبه برگزار می شود.
وی افزود: برنامه ملی تقدیر از کتابداران و دست اندکاران حوزه کتاب امسال برای اولین بار خارج از تهران برگزار می شود و یزد میزبان این رویداد خواهد بود. این برنامه با حضور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، اعضای هیئت امنای نهاد کتابخانه ها و کتابداران سراسر کشور برگزار می شود. برای این مراسم ما در طول سال کتابدارانمان و کتابخانه هایمان را رصد می کنیم وبرای این کار سامانه و ساختاری داریم. به این ترتیب عزیزانی که در حال خدمت در حوزه کتاب هستند ارزیابی شده و در دو سطح ملی و استانی مورد تقدیر واقع می شوند.
معاون توسعه کتابخانه ها و ترویج کتابخانه نهاد کتابخانه ها در ادامه گفت: تقدیر و تجلیل در مراسم مذکور از کتابخانه های برتر اعم از کتابخانه های نهادی و مشارکتی، مسئول برتر، کتابدار برتر، خدمتگزار برتر، پیشکسوت برتر و کتابخوان برتر انجام می شود. خیرین کتابخانه ساز هم امسال در برنامه ملی مورد تقدیر قرار می گیرند. در زمینه خیرین کتابخانه ساز امسال با تنوع زیادی مواجه بودیم؛ اعم از اهدای کتاب، کتابخانه سازی و ...
رمضانی گفت: امسال از استانداران به عنوان روسای انجمن های برتر تقدیر خواهد شدو همانطور که می دانیم انجمن ها رکن قانونی نهاد کتابخانه ها در استانها و شهرستانها هستند. در سالی که گذشت همچنین برنامه و جشنواره خاطره نویسی کتابداران عزیزی را داشتیم که نتایج برندگان این مسابقه امسال مشخص می شوند و کتاب منتخب جشنواره نیز در همان روز جشن ملی کتاب و کتابداران رونمایی می شود. این مسابقه 6 برگزیده ملی و 40 شایسته تقدیر دارد که بناست روز 23 آبان معرفی شوند. ما علاوه بر برنامه های ملی، برنامه های استانی هم خواهیم داشت که شروع برنامه های استانی روز دوشنبه 20 آبان در گیلان و خراسان شمالی خواهد بود. برنامه های پایانی هم در سه استان مختلف کشور برگزار می شود.
وی در بخش دیگری از سخنانش گفت: یکی از کارهای نهاد برای هفته کتاب ایجاد پروفایل و صفحه مجازی برای هر کتابخانه است که با هدف خدمت رسانی بهتر انجام شده و ساختار منسجم و یکپارچه اش بخاطر برنامه ریزی صورت گرفته و بارگذاری شده است. این سامانه و ساختار منسجم هم بناست در هفته کتاب رونمایی شود. ما همچنین امسال نشست بین المللی کتابخوان را با موضوع پیامبر اعظم(ص) در بخش مرکزی نهاد کتابخانه ها داریم و در آن از حضور چهره ها و شخصیت های بین المللی برای معرفی کتابهایی در رابطه با پیامبر(ص) بهره خواهیم برد.
معاون توسعه کتابخانه ها و ترویج کتابخانه نهاد کتابخانه ها افزود: در مجموع 18 هزار و 450 برنامه و فعالیت در ایام هفته کتاب در گستره 31 استان کشور برگزار می شود. برنامه ها به طور روزانه برگزار می شوند وبیشترین برنامه در سطح استان در یک روز، 12 و کمترین، 4 برنامه در روز است. امسال در هفته کتاب 11 باب کتابخانه جدید افتتاح می شود. 4 کتابخانه توسعه پیدا می کند، 10 جابجایی ساختمان داریم و یک مورد هم بازسازی و بهره برداری از اماکن مربوط به کتابخانه ها است. به مناسبت فرا رسیدن هفته کتاب روز 25 آبان عضویت در کتابخانه های سراسر کشور رایگان است و جریمه دیرکرد در بازگردان کتاب به کتابخانه به شرط بازگرداندنشان بخشیده می شود.
رمضانی گفت: امسال دستورالعمل کتاب یاران تدوین شده است و تلاش داریم با گذراندن مراحل قانونی در هفته کتاب ابلاغ شود. باقی برنامه ها نیز کلاس ها و دوره های آموزشی مختلف هستند.
وی گفت: در قانون نهاد کتابخانه ها تصدی گری تمام کتابخانه به جز آنچه در قانون آمده مثل کتابخانه مجلس و ... اداره و نظارت بر کتابخانه ها و سالن های مطالعه با نهاد کتابخانه ها است. این بند از قانون تا به حال اجرا نشده بود. به این ترتیب با حمایت وزیر ارشاد و وزیر کشور همه مراحل اجرایی اش به لحاظ قانونی انجام شده و از این به بعد نظارت نهاد را روی کتابخانه ها خواهیم داشت. البته باید بگویم که ما به تنهایی نمی توانیم این کار را انجام بدهیم.
معاون توسعه کتابخانه ها و ترویج کتابخانه نهاد کتابخانه ها تصریح کرد: در مقایسه ای که دوستان ما در نهاد انجام داده اند بین شش ماهه سال اول 97 تا شش ماهه دوم آن سال، عضویت 17 درصد، امانت کل منابع 30 درصد، امانت خارج و داخل کتابخانه 30 درصد، میزان مراجعه 15 درصد، تعداد صندلی مطالعه 7 درصد، تعداد کتابخانه 2.5 درصد و میزان نسخه های کتاب 6 درصد افزایش یافته است. اما کاهش های جدی ما در حوزه کتابخانه، مشارکتی است و دلیلش هم مشخص است چون کتابخانه مشارکتی توسط بخش خصوصی و خیرین اداره می شوند. بنابراین به خاطر وضع اقتصادی 15 درصد کاهش داشتیم و سعی داریم حمایت لازم را به عمل آوریم.
رمضانی در بخش دیگری از این نشست درباره افتتاح کتابخانه های مرکزی در مراکز استانها گفت: سال گذشته افتتاحیه کتابخانه های بیرجند و مشهد را داشتیم و امسال در تلاشیم کتابخانه یزد را تا پایان سال آماده بهره برداری کنیم که با این کار تعداد کتابخانه های مرکزی کشور به 10 باب می رسد. امیدواریم بتوانیم تا سال آینده یک یا دو کتابخانه مرکزی را به بهره برداری برسانیم.
وی در زمینه کتابخانه های سیار هم گفت: ما در این زمینه تلاش جدی مان را شروع کرده ایم و در حال حاضر 28 کتابخانه فعال سیار داریم که کارکرد و کارایی شان می گوید جزو مفیدترین کتابخانه های کشور هستند چون خدمت را به محل زندگی مردم می برند و البته باید برای کیفی سازی شان تلاش شود. با روند فعلی تا پایان امسال 5 کتابخانه سیار دیگر به 28 کتابخانه فعلی اضافه خواهد شد.
در پایان این مراسم از پوستر امسال هفته کتاب نهاد کتابخانه ها رونمایی به عمل آمد.
کد خبر 4767253
صادق وفایی
چرا بی کلام؟
فن دیلن یکی از موزیسین های شناخته شده آلمانی در سبک الکترونیک است که از کودکی به واسطه شغل پدرش با ایران آشنا شده است. حالا مخاطبانی که به تماشای این کنسرت گران قیمت نشسته اند، هنگام بیرون رفتن از سالن به این موضوع فکر می کنند: این همه راه بیایی بعد بگویند نباید بخوانی . یکی از نقدهای مخاطبان از کنسرت های قبلی شیلر در ایران هم این بود که چرا فقط قطعات بدون کلام او در ایران اجرا می شود؟ البته سرپرست گروه شیلر برای گنجاندن قطعات بی کلام در کنداکتور کنسرت هایش هم دلایلی دارد. او به شهروند می گوید که کلام و شعر حواس مخاطب را از موسیقی پرت می کند: نصف موزیک هایی که در این سال ها ساخته ام، بدون کلام و نصف آن با خواننده است. البته کنسرت هایی که سال پیش در اروپا داشتم هم از ساخته های بدون کلامم بود؛ چون معتقدم بعضی مواقع بهتر است که موزیک کلام نداشته باشد تا اثرعمیق تری بر مخاطب بگذارد. قطعاتی که کریستوفر فن دیلن با همراهی گروهش برای این اجرا انتخاب کرده است، قطعاتی با ریتم کمتر و درواقع رنگ آمیزی صوتی نزدیک تری به هم است. علی انوری، کارشناس موسیقی، در این باره به شهروند می گوید که این نوع برنامه ریزی برای اجرا ممکن است مخاطب را خسته کند: ذایقه مخاطب ایرانی در کنسرت ها کمتر آماده پذیرش اجرای زنده از این جنس است؛ به همین دلیل بعد از پایان کنسرت، تشویق به اندازه ای نبود که قطعه بیز اجرا شود. او معتقد است که اجرای شیلر با وجود ویدیو آرت جذاب و حرفه ای اجرایی فوق العاده و بی نقص بود: شاید بهتر است به جای کنسرت بگوییم اجرای پرفورمنس. کنسرت شیلر پرفورمنس خوبی داشت. او در اجراهای خود نشانه هایی از موسیقی نسل قبل موسیقی الکترونیک اروپایی مثل پیتر گابریل و ژان میشل ژار را حفظ کرده است و این موضوع باعث می شود، مخاطب ایرانی که عادت به شنیدن موسیقی باکلام و دیدن ارکستر کامل روی صحنه دارد، جذب اجرا شود.
هیچ وقت خواننده ثابت نداشتم
گروه شیلر از همان سال 1998 که فعالیت حرفه ای خود را شروع کرد، هیچ گاه خواننده ثابتی نداشت و همیشه از خوانندگان میهمان برای اجراهای باکلام استفاده کرده است. سرپرست گروه شیلر در این باره توضیح می دهد: موزیک هایی که ساخته ام همیشه تم های مختلفی داشته اند و هر کدام از آنها یک جنس صدا می طلبد؛ بنابراین نمی توانم یک خواننده ثابت داشته باشم تا برای همه موزیک ها بخواند. به همین دلیل خواننده ای را که صدایش با آن موزیک و ملودی خاص هماهنگی دارد انتخاب و میهمان می کنم.
همکاری با هنرمندان ایرانی را ادامه می دهم
کریستوفر فن دیلن در سال های پیش همکاری زیادی با موزیسین های ایرانی ازجمله یلدا عباسی، نیلوفر پارسا، پویا سرایی، پیروز ارجمند و حجت اشرف زاده داشته است و حاصل این همکاری ها انتشار آلبوم صبح دم در سال 2019 بود. او معتقد است که موسیقی ایرانی ظرفیت های زیادی دارد و در کارهای بعدی هم حتما از آن استفاده خواهد کرد: نکته جالبی که از همکاری با موزیسین های ایرانی دریافت کردم، نوع ارتباط شخصیت و موسیقی آنها بود. روحیه و شخصیت هنرمندان ایرانی نشان می دهد که با موسیقی ای که می نوازند، خو گرفته اند و من در حین اجرای آنها حس و حال دیگری داشتم. او که سال های قبل قطعه تهران-برلین را اجرا کرده بود، درباره دلایل ساخت آن هم می گوید: وقتی موزیک با تصاویر مرتبط با یک منطقه پخش می شود، حتما تأثیر خاصی بر مخاطب دارد. من سعی کردم در قطعه تهران-برلین بین این دو کشور ارتباطی برقرار کنم تا مخاطبان آلمانی من هم متوجه موسیقی ایرانی شوند و هم با احساسات و نوع زندگی در ایران آشنا شوند. سرپرست گروه شیلر معتقد است که همه سازهای ایرانی جذاب هستند: سنتور ملودی جذابی دارد و دف هم همین طور است اما سخت است بگویم کدام را بیشتر دوست دارم. او می گوید که سال 2006 برای نخستین بار به ایران آمدم و همه چیز مورد علاقه ام قرار گرفت و حالا هم فقط برای اجرای کنسرت به ایران نمی آیم چون ایرانگردی را دوست دارم. پدرم در ایران مهندس بود و سفر کاری به ایران داشت. هر بار که به ایران می آمد در بازگشت یک کیسه پسته برایمان می آورد. همیشه ایران برای پدرم جالب بود.
پشت هر قطعه یک داستان شخصی است
گروه شیلر در طول این 20 سال، تقریبا هر سال یک آلبوم داشته اند و قطعات زیادی از آنها نیز به زبان های مختلف بازخوانی شده است اما هنوز که هنوز است فن دیلن نمی داند کدام قطعه و آلبوم را از همه بیشتر دوست دارد: نمی توانم بگویم کدام قطعه را دوست دارم. پشت هر قطعه ای که ساخته ام یک داستان شخصی است به نوعی همه را دوست دارم؛ چون همه آهنگ هایم مثل بچه های من هستند.
کار خیر در موسیقی مستلزم همکاری هنرمندان دیگر است
سرپرست گروه شیلر در سال های پیش برای جمع آوری پول برای کلیسای سنت میشل آلبومی را با همکاری مووی برنان منتشر کرد و ظاهرا علاقه زیادی هم به کارهای خیر دارد. البته به اعتقاد او کار خیر و اجتماعی هم سختی های خود را دارد: دوست دارم با موسیقی کارهای اجتماعی و خیریه انجام دهم اما این نوع از کارها مستلزم پیداکردن هنرمندانی است که تمایلی به انجام کار خیر داشته باشند؛ درحالی که یافتن چنین افرادی سخت است.
سکوت وزارت ارشاد در برابر قیمت گران بلیت ها
کنسرت شیلر پنجشنبه و جمعه شب در تالار وزارت کشور برگزار شد و البته برای بیستم آبان ماه هم تمدید شده است. با وجود بازخوردهای خوب این اجرا، از ابتدا انتقاداتی هم به آن وارد بود؛ اینکه کف و سقف بلیت ها از 100 تا 350 هزار تومان قیمت گذاری شده است و این یعنی یک خانواده چهار نفره حداقل 400 و حداکثر یک میلیون و 400 هزار تومان برای شرکت در آن نیاز به بودجه دارد. البته برگزارکنندگان کنسرت در توضیح این مطلب ماجرای گران شدن یورو را مطرح کردند و سرپرست گروه شیلر هم در نشست خبری که پیش از اجرا داشت درباره آن این توضیحات را داد: کسانی که در زمینه مسائل اجرایی فعالیت می کنند، شاید بهتر بتوانند در این باره که چرا قیمت بلیت های کنسرت ما 350 هزار تومان است، توضیح بدهند. حالا که بلیت ها گران است من باید بروم به زیرزمینم و فقط در آنجا موزیک کار کنم و دیگر کنسرتی برگزار نکنم؟ من سعی کرده ام بین این گرانی قیمت بلیت و مخاطبانم تعادلی ایجاد کنم تا جریان بین من و مخاطبم قطع نشود. جالب تر از همه اینها اما سکوت وزارت ارشاد است که تمایلی به دخالت و نظارت در باره قیمت بلیت کنسرت ها ندارد.
در این فراخوان آمده است؛ تمامی هنرمندان تجسمی ایران، پژوهشگران و دانشگاهیان، انجمن های هنری، تشکّل ها، مراکز هنری، نگارخانه ها، و فعالان عرصه هنرهای تجسمی به این جشن دعوت اند. اهداف جشنواره جشنواره در فراخوان بدین شرح اعلام شده است:
تشویق هنرمندان به سمت شیوه های معاصر خلق آثار در بستر هنرهای تجسمی.
معرفی و نمایش نمونه هایی از برترین و جدیدترین آثار هنرمندان ایرانی و نمایش دستاوردهای خلاقانه هنری.
ایجاد فضای گفت وگو میان اهالی جامعه هنرهای تجسمی کشور.
ایجاد زمینه برای رشد هنر معاصر ایران.
ایجاد فرصت برای ارتقای آگاهی و هنر هنرمندان ایرانی.
شورای سیاستگذاری جشنواره تجسمی فجر اعلام کرد: جشنواره در ده رشته هنری تصویرسازی، خوشنویسی، سرامیک، عکاسی، کاریکاتور و کارتون، طراحی گرافیک، مجسمه، نقاشی، نگارگری و رسانه های هنری جدید (شامل سه رسانه ویدئوآرت، پرفورمنس آرت، و چیدمان) برگزار می شود. هنرمندان علاقه مند می توانند طبق ضوابط جشنواره در رشته های یادشده آثار خود را ارائه کنند.
در فراخوان جشنواره دوازدهم تجسمی فجر برای امکان دادن به بروز خلاقیت هنرمندان و دوری از محدودیت محتوایی، موضوع جشنواره آزاد اعلام شده است. همچنین رویکرد جشنواره گفت وگوی هنرها: آفرینش تجسمی نوین با نگاهی بین رشته ای است. امروزه رویکرد میان رشته ای در بستر هنرها به مانند عنصری مولد عمل می کند و در جست وجوی امکاناتی تازه در ارتباط میان رسانه های متفاوت هنری است. این نگاه با گذر از مرزهای متعارف رسانه های هنری، به رسانه های سنتی هنر ظرفیت های تازه ای برای خلق در بستر خود می بخشد. رویکرد میان رشته ای در فضای هنری توجه را به چند محور اصلی جلب می کند: گفت وگو میان رسانه های هنری متعارف، ایجاد شاخه های جدید هنری، ارتباط میان هنر و دیگر زمینه های شناخت.
ستاد برگزاری جشنواره از هنرمندان دعوت می کند در خلق آثار خود به پیشنهادهای زیر توجه کنند:
توجه به رویکردهای معاصر در آفرینش هنریبا نگاهی بین رشته ای در هنرهای تجسمی.
بازبینی مرزهای رسانه ها و رشته های هنری و خلاقیت در بیان هنری.
استفاده از ظرفیت دیگر رسانه های هنری مرتبط در رسانه خود.
رجوع به پشتوانه های فرهنگی و هنری.
نسبت میان فرهنگ محلی و فرامحلی.
شرایط و نحوه ارسال آثار در فراخوان به این شرح است:
تکنیک و شیوه ارائه اثر آزاد است.
ثبت نام، تقاضای شرکت، و ارسال تصویر آثار فقط از طریق وب سایت جشنواره به نشانی www.ivafestival.ir امکان پذیر است.
در رشته های نقاشی، نگارگری، عکاسی، و خوشنویسی حداکثر اندازۀ آثار 200 200 سانتی متر است.
فضای قابل ارائه در نمایشگاه برای آثار حجمی و چیدمان (رشته های مجسمه سازی، سرامیک، و هنرهای جدید) حداکثر 300 300 300 سانتی متر است.
در رشته عکاسی هنرمندان می توانند با آثاری در غالب تک عکس یا یک مجموعه شرکت کنند؛ اما اندازه مجموع آثار مورد نظر نباید از میزان سطح اعلام شده بیشتر باشد. آثار پذیرفته شده به صورت چاپ شده و با قاب تحویل داده شود.
در رشته طراحی گرافیک فقط پوستر پذیرفته می شود. هنرمندان باید فایل jpg 300 dpi در اندازه 70 100 سانتی متر را به سایت جشنواره ارسال کنند. آماده سازی اثر برای ارائه بر عهده جشنواره است.
در رشته های کاریکاتور و تصویرسازی هنرمندان باید فایل jpg 300 dpi در اندازه 50 70 سانتی متر را به سایت جشنواره ارسال کنند. شرکت کنندگان در صورت تمایل می توانند اصل آثار خود را پس از داوری به دبیرخانه جشنواره ارائه دهند. ابعاد کارهای ارسالی آزاد است.
حجم هر فایل ارسالی حداقل یک و حداکثر شش مگابایت باشد (به غیر از آثار رسانه های هنری جدید).
متقاضیان لازم است شرح سوابق (رزومه) خود را در سایت جشنواره ثبت کنند. همچنین لازم است سه اثر از آثار قبلی هنرمند به منظور ایجاد یک آرشیو از آثار هنرمندان ایرانی ارسال شود.
در صورت لزوم و به منظور کمک به درک بهتر اثر هنری در مرحله داوری، متقاضیان می توانند در هنگام ثبت نام بیانیه هنری خود (Statement) را برای تشریح ایده اثر ارسال کنند (حداکثر تا 600 کلمه). گفتنی است که ارسال این متن الزامی نیست (به جز در رشته هنرهای جدید)
پذیرش و انتخاب آثار در دو مرحله انجام می پذیرد. در مرحله اول فایل آثار بررسی می شود و در مرحله دوم اصل آثار به جشنواره ارائه و انتخاب نهایی انجام می گردد. در رشته های طراحی گرافیک و تصویرسازی و کاریکاتور نیاز به ارسال اصل آثار در مرحله دوم نیست.
در ارائه اصل آثار در مرحله دوم داوری، کیفیت ارائه و نمایش آثار (پاسپارتو، قاب، پرینت، ...) اهمیتی ویژه دارد.
شرایط و مقررات شرکت در جشنواره طبق نظر شورای سیاستگذاری نیز به شرح ذیل است:
شرکت در جشنواره برای همه هنرمندان و علاقه مندان آزاد و به معنای پذیرش ضوابط و رأی هیئت داوران است.
هر هنرمند فقط می تواند در دو رشته و حداکثر با 3 اثر هنری در هر رشته شرکت کند.
آثار ارسالی نباید در جشنواره های پیشین هنرهای تجسمی فجر به نمایش درآمده باشند.
ارسال و حمل و نقل اثر به نمایشگاه و دریافت آن پس از پایان نمایشگاه بر عهده هنرمند است.
هنرمندان رشته های عکاسی و هنرهای جدید برای اطلاعات بیشتر به فراخوان های این دو رشته در وب سایت جشنواره مراجعه کنند.
در صورت پذیرش اثر در رشته های تصویرسازی و کاریکاتور، فایل ارسالی در حکم کار نهایی در نظر گرفته می شود و چاپ و قاب گیری این آثار بر عهده جشنواره است. در صورت ارسال اصل اثر، آماده سازی و ارائه (قاب، پاسپارتو، ...) همچون سایر رشته ها بر عهده هنرمند است.
دبیرخانه جشنواره حق استفاده از آثار را در رسانه ها، تبلیغات فرهنگی، و نمایش در داخل و خارج از کشور با ذکر نام هنرمند خواهد داشت.
دبیرخانه جشنواره مسئولیت صدمات ناشی از ارسال نامطلوب آثار را نمی پذیرد.
تصمیم گیری درباره مسائل پیش بینی نشده به عهده دبیر جشنواره است.
علاقه مندان می توانند برای کسب اطلاعات بیشتر به وب سایت www.ivafestival.ir مراجعه کنند.
شورای سیاستگذاری جشنواره هنرهای تجسمی فجر همچنین جوایزی برای نفرات برگزیده در نظر گرفته است.
در هر رشته بر اساس رای هیئت داوران یک نفر برگزیده و تندیس طوبای زرین، لوح افتخار، و مبلغ 150 میلیون ریال جایزه نقدی اهدا می شود.
10 هنرمند برگزیده با در نظر گرفتن امتیازات مربوطه برای سفر مطالعاتی به شهرک هنرمندان فرانسه (Cite des Arts) ، به شورای انتخاب هنرمندان معرفی می شوند تا براساس ضوابط و شرایط و زمان بندی اداره کل هنرهای تجسمی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به این سفر مطالعاتی اعزام شوند.
در هر رشته از یک نفر تقدیر شده و لوح افتخار و مبلغ 50 میلیون ریال جایزه نقدی اهدا می شود.
به تمام هنرمندان راه یافته به نمایشگاه گواهی شرکت و کتاب جشنواره اهدا خواهد شد.
تمامی هنرمندان راه یافته به جشنواره، به عضویت مؤسسه توسعه هنرهای تجسمی معاصر درخواهند آمد.
فراخوان بخش های چارسوی هنر برای حضور نگارخانه داران و بخش پژوهشی جشنواره، در زمان مقتضی توسط دبیرخانه جشنواره منتشر خواهد شد.
ارکان دوازدهمین جشنواره هنرهای تجسمی فجر (طوبای زرین ) به این شرح است:
رئیس جشنواره: هادی مظفری. شورای سیاست گذاری: رضا بنی رضی، محسن حسن پور، رجحانه حسینی، ابراهیم حقیقی، کامبیز درم بخش، امیر راد، طاهر شیخ الحکمایی، حبیب الله صادقی، سودابه صالحی، اسماعیل عباسی، مسعود نجابتی، رضا یساولی
دبیر جشنواره: ابراهیم حقیقی. دبیر هنری: جمال عرب زاده دبیر اجرایی: عبدالرحیم سیاهکارزاده. مدیر بخش پژوهش: کامبیز موسوی اقدم. مدیر هنری: کیانوش غریب پور. مدیر برگزاری: سید حسین محمدپور و مدیر ارتباطات و رسانه: سعید اسلام زاده.
دبیران رشته های هنری این دوره از جشنواره نیز به این شرح است:
تصویرسازی: علیرضا گلدوزیان . خوشنویسی: صداقت جباری . سرامیک: فرزاد فرجی . عکاسی: رومین محتشم. کاریکاتور: کیارش زندی. طراحی گرافیک: اونیش امین الهی. مجسمه: محمدرضا یزدی. نقاشی: داریوش حسینی. نگارگری: بهمن شریفی و هنرهای جدید: آزاده گنجه
بخش های جشنواره تجسمی فجر در دوره دوازدهم شامل این بخش هاست:
نمایش آثار برگزیده جشنواره (طوبای زرین)
نمایش گزیده ای از آثار ارائه شده در گالری های کشور (چارسوی هنر)
فراخوان مقالات و برگزاری همایش های تخصصی
تجلیل از مفاخر هنرهای تجسمی
گاه شمار
اعلام فراخوان و شروع ثبت نام از طریق وب سایت: شنبه 18 آبان
آخرین مهلت ثبت نام در وب سایت: سه شنبه 24 دی (حداکثر ساعت 14)
انتخاب اولیه آثار: 25 دی تا 4 بهمن
اعلام نتایج انتخاب اولیه: 4 بهمن
دریافت آثار انتخاب شده از هنرمندان: 5 تا 11 بهمن
انتخاب نهایی آثار: 12 تا 14 بهمن
اعلام نتایج نهایی راه یافتگان به نمایشگاه: 15 بهمن
آماده سازی نمایشگاه، چیدمان، و نصب آثار: 15 تا 20 بهمن
زمان برگزاری نمایشگاه: بهمن ماه 1398
هنرمندان می توانند برای ارتباط با دبیرخانه دائمی جشنواره هنرهای تجسمی فجر با راه های زیر در تماس باشند.
نشانی : تهران، خیابان کارگر شمالی، بالاتر از بلوار کشاورز، خیابان صدوقی، پلاک 17
تلفن: 66946910 و 66946911
پست الکترونیک: fadjr12@ivafestival.ir
دورازدهمین جشنوره هنرهای تجسمی فجر بهمن ماه سال 1398 در تهران برگزار می شود.
کم کم من را باور کردند. در چند شهر ایران هم سال های 70 تا 80 تشنج هایی از سوی برخی به وجود آمد که نمی دانم اسم آنها را تندرو بگذارم یا حزب اللهی، اما تقریبا 20 سالی هست که همه حاشیه ها و حرف و حدیث ها درباره من تمام شده و حتی خود مخالفان صددرصد من دم در دفتر آمده اند که نوبت عروسی ما است، پسرم جشن دارد، شرکت ما جشن دارد، برنامه ایران خودرو است، جشن وزارت اطلاعات است و همه اینها در آرشیو روابط عمومی ارگان های جمهوری اسلامی هم هست.
برنامه های خارج از کشور
مثلا در دو شهر از سوئد و سه ، چهار شهر از کانادا، چه سلطنت طلب ها و چه منافقین برنامه های ما را دیده بودند و حتی من را تهدید به ترور کردند. آنها فکر می کردند من بسیجی و اطلاعاتی و آدم روحانیت هستم، چراکه در برنامه های خود نکات اخلاقی و دینی و ارزشی بیان می کردم. بعد این سبک کلا شکسته شد تا سه، چهار سال پیش که به طور رسمی و علنی و قانونی بنیان نهاده و مثلا خندوانه و کلاس های استندآپ کمدی برگزار شد.
روال عرفی مجوز برای کنسرت های خنده
آن سال های اول که در تهران برنامه داشتم، شورای تامین در روز نیمه شعبان صلاح دانست این برنامه به هم بخورد و من هم با جان و دل پذیرفتم. به خاطر اینکه قدری ماهواره ها برنامه های ما را پخش می کردند و مردم دوست داشتند ما را ببینند. آن زمان از شورای تامین کرمان کسی گفت این ماهی صفت به معنی هجوم مردم است و در نتیجه به من گفتند نیمه شعبان برنامه نباشد و دو تا سه روز قبل تر یا بعدتر بیایید. ما هم قبول کردیم. به جز مجوزهای ارشاد و اماکن الان نظر امام جمعه، شورای تامین و نظر شورای شهر خیلی مهم است. خیلی زیرجلدی و خزنده و کاملا غیرمستقیم به شرکت های برنامه گزار می گویم که از مسئول شهر بپرسید شاید صلاح نباشد. کسانی که به طور رسمی باید درباره این برنامه ها نظر بدهند، امام جمعه، شورای تامین و سپس ارشاد و اداره اماکن است.
روال قانونی
باید از ارشاد و اماکن سوال شود. البته اماکن به جهت شناختن محل، امنیت و... است. جاهایی که بیش از 500 نفر هستند، مثلا در شهرستان هایی که ورزشگاه های سه تا پنج هزار نفری دارند باید آمبولانس و آتش نشانی هم باشد و این طبیعی است. هرچه جمعیت بیشتر باشد، حساسیت مسئولان شهر روی این برنامه بیشتر است و بیشتر از همه اصفهان و مشهد حساسیت دارند.
نحوه نظارت
اولا در مجوز ما نوشته شده که این جوک ها نباید به نیت تحقیر و استهزا گفته شود. ثانیا گفته شده که در روزهای عزاداری و ماه های عزا مانند محرم و صفر و دهه های فاطمیه اجازه اجرا نداریم. ما هم مسلمان هستیم و خودمان این را می دانیم. چه بسیار اجراها (حتی در خارج کشور)، نه در محرم که اواخر ماه صفر برای من پیش آمده؛ مثلا 15-10 هزار دلار بوده، ولی گفتم نمی آیم و نمی خواهم اجرا داشته باشم. اما ادعای من این است که فوق تخصص مخاطب شناسی دارم؛ یعنی وقتی وارد جشنی می شوم، آنجا می فهمم باید درجه شادی آن جشن چقدر باشد و یک لحظه مغزم مطالب را سورت می کند؛ مثلا چه چیزی را باید کجا بخوانم و کجا نباید بخوانم و بگویم سرما خورده ام و نمی توانم. من به شخصه به خاطر پایداری خودم خیلی ملاحظه کار هستم. به عنوان مثال از دو روز گذشته تا پس فردا هفت جشن در نیروی انتظامی چه گذرنامه، چه حوزه امنیت، چه نیروی انتظامی مرکز و چه بخش اماکن دارم. وقتی نیروهای انتظامی انتخاب ماهی صفت را دارند، از مقامات بالاتر استعلام کرده اند و چراغ سبز شده است.
مجوز سه ماهه ارشاد
مجوزهایی که ارشاد به ما می دهد، سه ماهه است. مواردی پیش می آید -که البته برای شخص حمید ماهی صفت اتفاق نیفتاده- کسی بوده که رفته مجوز بگیرد، به او گفته اند فعلا نمی شود، چون نامه آمده شما کارهای غیراخلاقی در برنامه های خود داشتید. طرف چون در کیش برنامه دارد، فکر می کند چون اسم آنجا منطقه آزاد است، همه چیز آزاد است. آنجا منطقه آزاد اقتصادی است، منطقه آزاد فرهنگی و اخلاقی که نیست. مثلا یک ماه مجوز طرف را تمدید نکردند. البته آن چیزی که شما می خواهید بدانید، کمرنگ است. جواب من این است که آن نظارت کمرنگ است.
ترکیب کنسرت خنده
رسیتال یعنی یک نفر تنها پیانو بزند، دونوازی ساز مثلا یک نی و یک ضرب باشد یا یک سنتور و یک چیز دیگر، اسم آن دونوازی است، دو به بالا را همنوازی می گویند و سه، چهار به بالا را کنسرت موسیقی سنتی یا کنسرت فلان خواننده می گویند. کلمه کنسرت خنده فقط خودش خنده دار است، چون به هیچ وجه این دو با هم سنخیت ندارند. کنسرت برای چیزی است که فقط ساز باشد، گفتار جوک نباشد. این کلمه من درآوردی است.
گردش مالی برنامه های طنز
من بلیت فروشی نمی کنم، ولی داستان آنهایی که بلیت فروشی می کنند، متفاوت است. مثلا همکاری داشتم که در کرج برنامه برگزار کرده، تا دو روز مانده به مراسم 100 تا بلیت فروخته، ولی سالن 1300 نفره بوده و یک باره 70 درصد آف گذاشته یا به شرکت واحد یا غیره بلیت رایگان فروخته تا تمام شود. نمی توان آن دو هزار نفر را در 250 هزار تومان ضرب کرد. 300-200 فقط قیمت ردیف جلو است. من خودم بلیت فروشی نمی کنم، صادقانه مطالب را بیان می کنم.اگر با مجانی ها در نظر بگیرید 60-50 هزار تومان است. 70 هزار تومان را قبول ندارم، ولی شما 70 هزار تومان بگیرید. مجانی زیاد دارد و خود کنسرت گذار محبت می کند 50 بلیت به اداره ارشاد و 50 بلیت به اداره اماکن به عنوان هدیه می دهد، نه اینکه این مراکز بلیت بخواهند. آنها چیزی به عنوان باج و رشوه ندارند، ولی هدیه وجود دارد که 50 بلیت می دهند. بیشتر سود کنسرت ها برای شرکت کنسرت گذار است که متاسفانه در آنها آدم های نادرست زیاد است. همواره ادعا می کنند ضرر کردیم و به اختلاف می خورند. آن زمان من برنامه های کنسرت را کلا کنار گذاشتم و فقط اجراهای خصوصی را می پذیرم که دریافتی من مثلا حدود 10میلیون تومان است.
حفظ اخلاق و تعهد در اجرا
از طریق روزنامه شما فرصت را مغتنم می شمارم و خواهش می کنم از مسئولان بخواهید به همه هنرمندان متعهد مخصوصا کمدی توجه شود. وارد مقوله کنسرت و خواننده ها نمی شویم که افتضاحی وصف ناشدنی است، پسر تتو می کند و زیرابرو برمی دارد و آستین کوتاه می پوشد و سرتاسر بازوی او خالکوبی است و شلوار تنگ می پوشد و یک جفت کفش کالج رنگ به رنگ هم می پوشد و یک حلقه در گوش دارد؛ اینها در ایران نبوده است. اینها وارداتی است و در ماهواره دیده اند و هیچ کس هم نیست جلوی اینها را بگیرد. تمام اشعار در یک مفهوم خلاصه می شود که با من بودید و من را رها کردید و دنبال کس دیگری رفتید. مسئولان روی اینها نظارت کنند و در زمینه کمدی از فرهیختگان خواهش می کنم گوشزدی به این کمدین ها کنند که در آمریکا هم اینچنین نبود، در کانادا و سیدنی و انگلیس هم این طور نبود. وقیح ترین ها در دانمارک و انگلیس است که آنها هم اینچنین نیستند.
شوخی با مسئولان کشور
بازخوردها خوب بود. من سه ماه قبل از فوت آقای هاشمی خدمت ایشان رفتم و گفتم از عشاق 40ساله شما هستم و از بچگی شما را دوست داشتم، ولی چند سال پیش دو، سه جا ادای شما را درآوردم و خدمت رسیدم از شما حلالیت بطلبم. ایشان سرشان پایین بود، ولی همین که گفتم آمدم حلالیت بطلبم، سر خود را بالا کرد و خندید و گفت پس شما بودید و من خوشم آمد و قشنگ بود. عکس این دیدار در اینستاگرام هست و می توانید ملاحظه کنید. مثلا یک بار تلفنی برای حاج صادق آهنگران با صدای خودشان خواندم. خوش شان آمد. دوست ایشان سرداری بود که گفتند گوشی را می دهم و عین این را برای آقای آهنگران بخوانید. او هم خندید و خوشش آمد. شوخی با آقای روحانی کردم که در انتخابات هم برای ایشان بد نشده است. این شوخی بازخورد بدی نداشته است. یک بار در خارج کشور یک شوخی در حضور مسئولان جمهوری اسلامی، سفیر و نماینده رهبری و حراست با آقای احمدی نژاد کردم که برای مدت کوتاهی باعث شد اجراهای شهرستان های ما به مشکل خورد و بعد توضیح دادم و گفتم اصل قضیه این بود و فیلم هم موجود بود.
کتاب درباره نماز
بله، سه بار اسم من در کتاب رکوردهای جهانی ثبت شده است. یک بار به دلیل انتشار کتاب درباره نماز بود. سه میلیون تیراژ سال 2011 داشت. سال 2013 به چهار میلیون و سال 2015 به پنج میلیون رسید و روی این پنج میلیون ایستادیم و توان مالی برید و اجازه نداد.
منبع:فرهیختگان
استفاده از مطالب سایت با ذکر منبع بلامانع میباشد. طراحی و اجرا توسط: هنر رسانه
با گذشت یک دهه از جشنواره موسیقی نواحی ایران آیا این جشنواره توانسته هدف یا دستاورد مشخصی در معرفی و حفظ موسیقی نواحی ایران ارائه دهد؟
جشنواره موسیقی نواحی ایران، به دو دوره قابل تقسیم است؛ در دوره نخست که دبیری آن بر عهده محمدرضا درویشی بود و بنده هم همکاری داشتم، اهداف معینی مطرح بود و تصمیم داشتیم پس ازچهارسال به جایگاه مشخصی دست یابیم اما شرایط آن طورکه باید مهیا نشد تا جریانی ریشه دار بتواند به کار خود ادامه دهد.در آن دوره به دنبال راه و پیوندی میان موسیقی های نواحی و مقامی و کارکردهای متنوع آن در گذشته و معاصر و دوره مدرن بودیم تا در صورت امکان ماهیت این موسیقی ها حفظ شود و آقای درویشی با توجه به نگاه کلی که به این مسأله داشتند در اجرای اجزا نیز حساس بودند و همین موضوع سبب تعطیلی آن روش و منش شد. اما دردوره دوم مدیریت جشنواره تغییر کرد و سبب شد وضعیت با ثباتی نداشته باشد. در چهار دوره دبیری آقای درویشی که به دوره های نخست جشنواره های موسیقی نواحی برمی گردد، اجراها در دو فضای صحنه ای ومحفلی جریان داشت و اجراهای محفلی با حضور متخصصان، دانشجویان و نسل های قدیم وجوان موسیقیدان نواحی بود.دراین اجرا ها استادان دانش خود را با مخاطب ازنزدیک و بدون محدودیت های صحنه ای مبادله می کردند و این سبب شد دانشجویان رشته موسیقی و دیگر پژوهشگران با موضوع موسیقی نواحی ومقامی ارتباط نزدیک تری برقرارکنند تا آنجا که پس ازاین چهارسال به گونه ای محسوس گرایش دانشجویان به این نوع موسیقی بیشترشد وتعداد پایان نامه ها با محتوای موسیقی نواحی افزایش یافت، در آن دوره استادان موسیقی نواحی با نسل های جوان تر در جشنواره شرکت داشتند ومیان نسل قدیم وجدید ارتباط به وجود می آمد. ناگفته نماند درهمین چهارسال محققان برجسته اتنوموزیکولوگ جهان مانند استفان بلام ، ژان دورینگ ، جان بیلی ، نیلوفر مینا ودیگران به جشنواره دعوت شدند و آرای خود را دراختیارحاضران قرار دادند و با انواع موسیقی نواحی ایران بیشتردر تماس بودند. در این دوره یکی ازاهداف ما ایجاد پایه مطالعاتی در متن موسیقی نواحی بود اما این کارنیاز به زمان داشت تا بنیان و مداومت پیدا کند.درکنارهمه این اتفاق ها جشنواره موسیقی نواحی تمام سعی خود را به کار برد تا همه را متوجه سازد که استادان موسیقی مقامی و نواحی مهم ترین رکن این موسیقی هستند و می بایست با آنها در نهایت احترام رفتار کرد و به عنوان حافظان معرفت شنیداری اقوام ایرانی جایگاه رفیع و تعیین کننده آنان در فرهنگ از یاد نرود اما متأسفانه مسئولان وقت موسیقی، تربیت و امکان ذهنی درک این موضوع مهم را نداشتند.
آیا در دوره های بعد شأن و جایگاه استادان برجسته این حوزه رعایت شد؟
بنده از چند نفر موسیقیدانان نواحی شنیدم که با آنها رفتار مناسبی نبوده و در مواردی آنها را پس از پایان جشنواره بدون دستمزد رها کرده و به آنها وعده پرداخت داده بودند. من نمی خواهم قضاوت کنم، این رفتارها را به حساب درک نشدن موضوع از سوی مسئولانی می گذارم که فرهنگ و موسیقی را ابزار می دانند.
برگزاری جشنواره موسیقی نواحی در پیوند موسیقی اقوام و نسل امروز چقدر موفق عمل کرده است؟
یک جشنواره نمی تواند به تنهایی این وظیفه مهم را به انجام رساند، شکاف میان سنت و مدرنیته امری جهانی است، اما درحد و توقع یک جشنواره، تلاش هایی صورت گرفته که کافی نیست.بهتراست مسئولان فرهنگی، مسأله فرهنگ را با صورت و محتوای فرهنگی ادراک نمایند، البته برای درک این موضوع نیازاست مدیران صاحب سبک و مطلع در رأس کار قراربگیرند چرا که مدیرانی که از گفتن حقایق واهمه داشته و از مدیران بالا دست خود هراس دارند و نیز دانش کافی هم ندارند، نمی توانند یک طراحی فرهنگی کلان را ارائه یا به نتیجه برسانند.این بی سامانی برای حفظ هویت فرهنگی بسیارخطرناک است. فراموش نکنیم ما نمی توانیم دربرابر مغرب زمین با شعار های سیاسی از فرهنگ خود حراست کنیم.
جدا از پیوند بین گذشته و امروز، آیا برگزاری های سالانه این جشنواره، توانسته از بخش گردشگری و اقتصادی حمایت قابل توجهی داشته باشد؟
نکته قابل اهمیتی است اما تا آنجا که مطلع هستم، جشنواره موسیقی نواحی برای آنکه بتواند با جامعه موسیقی کشور درارتباط باشد دبیرخانه فعال ودائمی ندارد. در واقع اغلب جشنواره های هنری کشور از این فقدان رنج می برند مسلم است بدون سازمان وساختار معین و بدون برنامه ریزی بلند مدت نمی توان توقع کارهای اساسی داشت. از سوی دیگر صنعت گردشگری درکشورما درقیاس با دیگرکشورها از وضعیت مناسبی برخوردارنیست. گردشگری به عنوان یک صنعت زنجیره ای وابسته به مناسبات و امکانات است و نیاز به برنامه ریزی دارد، بنابراین به تبع آن و مشکلات خود جشنواره، نمی توان چندان انتظاری داشت. بی شک موسیقی نواحی ایران که درجنوب با موسیقی کشورهای خلیج فارس و درشمال با برخی کشورهای آسیای میانه، در غرب با شاخه تمدنی هند و اروپایی و در شرق با برخی تمدن های کهن قرابت دارد، می تواند به عنوان یک میراث بین فرهنگی مطرح باشد و مردمان سراسر جهان را تحت تأثیر قرار دهد.
با توجه به تجربه حضور شما در این جشنواره، آیا نیاز است در ساختار آن تغییراتی ایجاد شود؟ ذائقه شنیداری نسل امروز تغییر کرده است؟
موضوع ساختار با ذائقه شنیداری متفاوت است، به هرحال هر گونه فعالیت تشکیلاتی برای حصول نتیجه وابسته به ساختار است، ساختارها به مثابه الگوهایی که نسبت میان اجزا را تعریف می کنند، حاصل تجربه بشری اند. ما بدون ساختارنمی توانیم درک روشنی ازاجزای یک موضوع داشته باشیم و متأسفانه جشنواره موسیقی نواحی ساختار معین خود را ازدست داده است.ذائقه شنیداری نسل جدید هم می تواند تنها یکی ازپارامترهای تغییر در ساختار تلقی شود و البته موضوع گردشگری هم یکی دیگر ازاین اجزا است. البته نمی توان تلاش دوستانی را که دردوره جدید جشنواره، با سختی، کمبود امکانات و هزینه ناچیز، فعالیت کردند نادیده گرفت، اما از کم فروغی جشنواره می شود نیاز آن به تجدید ساختار را حس کرد. درمورد ذائقه شنیداری نسل جوان هم صحبت بسیاراست اما دراین فرصت تنها اشاره می کنم؛ توجه به نسل جوان موسیقیدان نواحی واهمیت دادن به آنها بسیار ضروری است. مسأله تداوم آموزش به شیوه قدیم، تشویق و تأمین معیشت و پس از آن گوشزد کردن حفظ میراث گذشته امیدواری به آینده برای حفظ هویت موسیقی نواحی را افزایش می دهد؛ مداومت و مراقبت در این امربسیار کارساز است. از سوی دیگر از آنجا که در شالوده موسیقی اقوام ایرانی و دیگر فرهنگ های عالم در ادوار قدیم ویژگی های سهل و ممتنع و معانی ماقبل عقل گرایی حضور دارد، از مفاهیم و اجزای مدرن بودگی دورنیستند، در واقع برخی از شاخه های مدرن موسیقی با بازجست به این ویژگی های موسیقی های قدیم، هویت خود را استحکام بخشیده اند. این بحث استدلال و فرصت می خواهد که در این مجال نمی گنجد. به هر حال می خواهم عرض کنم تغییر گوش و شنیدار نسل جوان می تواند در مسیر کشف مشترکات موسیقی قدیم و جدید به یک فرصت و بخت تبدیل شود.
آیا جشنواره موسیقی نواحی ایران تا به امروز توانسته در جامعه ما نفوذ کند و مخاطبان خود را به کنسرت های موسیقی نواحی دعوت کند؟
این کار به تنهایی انجام نمی گیرد و نه وظیفه جشنواره است و نه ازعهده آن برمی آید. مهم ترین ارگانی که می تواند در خدمت این هدف باشد، صدا و سیما است که متأسفانه بیشتر مروج موسیقی سطحی و پاپ است. ما طی چهار دهه اقبال شنیدن میراث شنیداری خود را از دست داده ایم و این یک ضایعه ملی است.
در جامعه بین الملل چطور؟ 12سال از برگزاری تنها جشنواره موسیقی نواحی ایران می گذرد، اما همچنان حضور کم رنگی در عرصه بین الملل داریم؛ نه آن طور که باید توانسته ایم از موسیقی های اقوام مختلف دنیا بهره ببریم نه توانسته ایم در جشنواره هایی با این موضوع شرکت داشته باشیم.
موافقم. داشتن ساختاری درست و اصولی، وجوه بین المللی و توریسم فرهنگی، کم کردن فاصله و اختلاف نسل ها موضوعات مهم در این بحث است. مجموعه ای از این عوامل و اجزا، یک ساختار را می سازند اما در موضوع موسیقی ما بی سامانی و بلاتکلیفی همواره تعلیق آفرین بوده و در وضعیت کنونی ساختار معین وجود ندارد به همین سبب ما نسبت قابل قبولی با موسیقیدانان دیگر ملل نداریم و آنها هم با ما در ارتباط نیستند. اگرچه در برخی از جشنواره ها با عجله و در فرصت کم گروه هایی دعوت می شوند، می آیند و می روند؛ به هرحال این اقدامات مقطعی و زودگذر است. اگر مسئولان فرهنگی نگاه خود را به موسیقی و اهمیت و نفوذ معنوی آن تغییر ندهند، کشور در فضای بازدارنده و گاه منفعل دچار آسیب می شود، تاکنون هم این صدمات کم نبوده است. در حال حاضر موسیقیدانان برای حضور در جامعه جهانی بیشتر به تلاش خود وابسته اند.
دیگر کشورها چون هند در معرفی موسیقی فرهنگ های خود چه تدابیر و برنامه ریزی هایی داشته اند که امروزه موسیقی شان زبانزد دنیا است؟
هندی ها به دلیل استعمار اروپا و از قرن هجده استعمار انگلیس با فرهنگ اروپا تماس مستقیم داشتند، اگرچه این تماس از برابری فرهنگی برخوردار نبود، به مرور زمان هندی ها و بویژه پس از استقلال در 1952 میلادی توانستند تفوق فرهنگی خود را حفظ و اشاعه دهند. اروپا و حتی امریکا تحت تأثیر تمدن و فرهنگ هند قرار گرفتند و مردم این دو قاره در حوزه معرفت باطنی از روش های هندی برای تزکیه روحی خود در مقابل سختی و پیامدهای جامعه تکنولوژیک استفاده کردند، موسیقی هند همچون یک ودیعه با اهمیت فرهنگی درکنار فرهنگ عمیق هند شناخته شد و توانست عالم گیر شود، ما می توانیم از روش مسالمت آمیز فرهنگ هند مطالب مهمی را بیاموزیم.
جشنواره موسیقی جوان، از برنامه های موفقی است که توانسته مخاطبان بسیاری را جذب کند. این جشنواره به معرفی استعدادهای کودکان و جوانان در ژانرهای مختلف می پردازد؛ با توجه به تجربه حضور شما در این جشنواره آیا جشنواره موسیقی جوان توانسته در رشد و اعتلای نسل نو موسیقی نواحی موفق عمل کند؟
بله. جشنواره موسیقی جوان توانسته است به اهداف خود در حد قابل قبولی دست پیدا کند.
چرا جشنواره جوان توانسته موفقیت بهتری نسبت به دیگر جشنواره ها داشته باشد؟ آیا این موضوع ارتباطی با تغییر و تحولات دبیران جشنواره دارد؟
جشنواره موسیقی جوان یک استثنا است، گاهی عواملی گردهم می آیند و سبب ظهور پدیده ای منحصر به فرد می شوند. جشنواره موسیقی جوان توانسته است جامعه حقیقی موسیقی کشور را جذب کند و با ترسیم و طراحی ساختاری معین، کارخود را به سامان برساند. جشنواره فنی و منظم اداره می شود و هرکس جایگاه تخصصی خود را یافته است. البته تغییر مدیریت در جشنواره نیز تأثیرگذار بوده است، ضمن تقدیر از مدیران پیشین، هومان اسعدی دبیر فعلی جشنواره ملی موسیقی جوان، روش آکادمیک را پس از سال ها تجربه به کار گرفته و با کمک جامعه متخصص موسیقی کشور توانسته است معیار و قیاس به دست دهد. این جشنواره دقیق و مطمئن اداره می شود و طبیعی است که دستاوردهای مهمی را کسب نماید. هر سال تعداد بیشتری استعداد درخشان از گروه های سنی خردسال تا جوان به این جشنواره مراجعه می کنند و در معرض راهنمایی و تشویق قرارمی گیرند و خود را باورمی کنند.جشنواره درحال حاضر دامنه تأثیرخود را گسترده تر کرده و موسیقیدانان جوان برجسته را به دیگرجشنواره ها معرفی می کند. تمام اجراها ضبط، تنظیم و برای بهره برداری های آموزشی، پژوهشی و حتی رسانه ها استفاده می شود. فراخوان آن همراه با روش اجرای متقاضیان همواره در حال بحث و گفت و گو است و مورد دیگر مانند همدلی مدیر و کارکنان انجمن موسیقی ایران و مرکز موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد بی تأثیر نبوده است.
در پایان در مورد شهر کرمان که چند سالی پایلوت برگزاری جشنواره موسیقی نواحی شده است توضیح می دهید؟
برگزاری رویدادهای هنری در شهرهای فرهنگی ایران می تواند کمک بسزایی به رشد و توسعه این شهرها داشته باشند، این تمهید از اوایل قرن بیستم به طور گسترده در همه دنیا مرسوم است و در بسیاری از رویدادها، یک شهر کوچک به منزله پایتخت هنری برخی هنر ها شناخته می شود، مانند شهر شارلویل مزیه در فرانسه که پایتخت نمایش عروسکی جهان به شمار می آید. همچنین شهرهای خلاق در حوزه فرهنگ و هنر از سال 2004 موضوع سازمان یونسکو است ؛ مانند معرفی سنندج به عنوان شهر خلاق موسیقی از سوی سازمان یونسکو که اتفاقی قابل عنایت است.
کلمات کلیدی
حمید رضا اردلان موسیقیدان و پژوهشگر موسیقی
ابتدا درمورد حضور نخست ایران در مجمع جهانی موسیقی یونسکو کمی توضیح دهید؟
27 و 28 سپتامبر سال جاری، هفتادمین سال تأسیس مجمع جهانی موسیقی یونسکو بود و این اتفاق همزمان شد با سی و هشتمین مجمع جهانی یونسکو و همچنین ششمین همایش جهانی موسیقی در پاریس که از سوی همین مجمع برگزارشد. مجمع جهانی موسیقی یونسکو یک مجمع صنفی است با نمایندگانی از 170 کشور که درسال 1949 پایه گذاری شد و از قدیمی ترین مجامع صنفی موسیقی است. اصولاً از منطقه خاورمیانه و خاور نزدیک هیچ نماینده ای در این مجمع شرکت ندارد اما در مورد حضورکشورمان دراین مجمع باید بگویم که ایران در سال های گذشته درهیأت مدیره اجرایی این مجمع هرگز نماینده ای نداشته است.البته در دوره های گذشته خانه موسیقی به عضویت این مجمع درآمده بوده اما بعد ها به تصمیم خودشان عضویت خود را تمدید نکردند و در حال حاضر مجمع صنفی ناشران شنیداری موسیقی ایران عضو این مجمع است. طبیعتاً بسیاری از پروژه ها و بسیاری ازمکانیسم های اجرایی که درحمایت از حوزه های مختلف موسیقی تعریف می شود به تلاش نمایندگان آن کشورها بستگی دارد اما ما درحوزه موسیقی های پرخطر چون موسیقی مقامی یا موسیقی های ردیف دستگاهی و فرم های دیگر هرگز پروژه جهانی انجام نداده ایم و اگر هم اتفاقی صورت گرفته به ابتکار خود هنرمندان بوده اما هیچ گاه ارتباطی بین یک مجمع جهانی، دولت وبخش خصوصی اتفاق نیفتاده است. ما در تلاش هستیم درآینده بتوانیم با کمک مجمع صنفی ناشران موسیقی وحمایت های دولتی پروژه های جهانی تعریف کنیم و موسیقی ایرانی را دوباره به یک برند جهانی تبدیل کنیم. این نگاه به این سبب است که با توجه به اتفاقاتی که درهمه این سال ها در حوزه موسیقی افتاده است؛ که البته فضاهای سیاسی هم بسیار در آن دخیل بوده، موجب شده موسیقی ما از یک برند جهانی خارج شود این درحالی است که موسیقی عربی یا شبه قاره هند یا آسیای میانه و... در دنیا کاملاً شناخته شده است و این مهم تنها با تلاش بسیار دولت ها و مجامع صنفی و بخش خصوصی بوده که سبب شده موسیقی های غیرتجاری این مناطق در دنیا بسیار خوب معرفی شوند اما در ایران این فعالیت ها درحوزه برون مرزی بسیارکمتر اتفاق افتاده و هیچ برنامه مدون و میان مدتی وجود نداشته است تا بتوانیم بوسیله اصناف موسیقی، بخش خصوصی و کمک و حمایت های دولتی در یک برنامه میان مدت، موسیقی ایرانی را به صورت برنامه ریزی شده صادر کنیم.با این حساب باید گفت در سبد صادراتی ایران، موسیقی از نظر ارزش وجه بسیار نازلی دارد. این در حالی است که می بینید در کشور ترکیه سالی 153 میلیون یورو صادرات موسیقی انجام می گیرد و موسیقی شان را به یک صنعت و سبک شناخته شده در دنیا قبولانده اند.در کشور ما نیز این ظرفیت و شاید حتی بیشتر وجود دارد اما به دلیل انفعال بخش های مختلف در حوزه بین الملل هرگز جایگاه موسیقی ایرانی را نتوانستیم در خارج از کشور به صورت مدون و آنچه درخور شأن آن است تعریف کنیم. باز هم تأکید می کنم آنچه امروز به عنوان موسیقی ایرانی به دنیا معرفی شده صرفاً تلاش شخصی هنرمندان کشورمان بوده است و سازمان هایی چون سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی یا وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دراین زمینه تلاش چندانی نداشته اند و حتی گاهی به دلیل عدم تمرکز و سیاستگذاری و عدم شناخت حوزه اتفاقاتی رخ می دهد که هرگز تأثیر گذار نیست. تلاش ما این است با کمک حوزه های دولتی و حوزه های صنفی موسیقی بتوانیم، موسیقی ایرانی را در پروژه های بین المللی و مجامع جهانی بدرستی معرفی کنیم. این کرسی از این جهت اعتبار دارد که نماینده آن می تواند از بخشی از هویت صوتی آن منطقه دفاع کند و شناخت بهتری به دست بیاورد.
حضور در مجمع جهانی موسیقی یونسکو، علاوه بر اینکه می تواند موسیقی ایرانی را به عنوان یک برند به دنیا معرفی کند در حفظ موسیقی اقوام و موسیقی سنتی که جزو موسیقی های پرخطر محسوب می شوند چه کارهایی باید انجام گیرد؟
مکانیسمی که در این مجامع اجرا می شود به این صورت است که با تمرکز بر یک پروژه موسیقایی مانند موسیقی اقوام درحوزه موسیقی بلوچستان، یا موسیقی هند یا... پروژه ای برای منطقه ای تعریف می شود و تلاش می کنند هنر موسیقی آن منطقه به صنعت موسیقی پیوند بخورد و حضور آن هنرمندان در جشنواره های جهانی گسترده تر می شود و طبیعتاً این اتفاق موجب شده فرهنگ آن منطقه بیشتر دیده شود و این دو فرآیند مختلف را به ارمغان می آورد نخست اینکه توجه بیشتر به فرهنگ یک منطقه باعث می شود هنرمندان آن منطقه بیشتر مورد توجه قرار بگیرند و از نظر مالی هم دچار رشد درآمد شوند و به تبع آن تمرکز بهتر و کارهای بیشتری ایجاد می شود.
آیا از طریق این مجمع درحفظ حقوق هنرمندان تدابیری انجام خواهد گرفت؟
دی ماه سال 1348 قانون حمایت حقوق مؤلفان و مصنفان و هنرمندان به تصویب رسید و درحال حاضرهم 14 ماده ازلایحه قانون حمایت ازحقوق مالکیت ادبی و هنری و حقوق مرتبط با آن در پنج کمیسیون اصلی و فرعی مجلس شورای اسلامی شامل کمیسیون های حقوقی، فرهنگی، قضایی، آموزش و صنعت و معدن درحال پیگیری است و جلسات بسیاری برگزار شده و ما هم به عنوان کارشناس دراین جلسات حضور داشتیم و تلاش می شود که قانون جامع و کامل تری پیش از پایان سال به صحن علنی برسد. در این قانون تمامی وجوه صنعتی حمایت از حقوق مؤلف و مالکیت فکری و معنوی در آن دیده شده و قانون بسیار خوبی است، حتی قانونی که سال 1348 در حمایت از مؤلفان و مصنفان به تصویب رسید نیز قانون خوبی است منتهی معضلی که وجود دارد ضمانت اجرای قانون است چرا که نهادهای مختلفی با تفسیر خودشان از پرداخت حقوق مؤلف طفره می روند و از نگاه حکومتی و غیر حکومتی و حتی در حوزه مردم تلقی بسیاری از افراد این است که موسیقی چیزی شبیه هواست و همه حق تنفس دارند در حالی که اینگونه نیست و موسیقی در حوزه خصوصی افراد قرار می گیرد و دارای ملکیت است، بنابراین فرهنگ، دسترسی به آثار از طریق قانون نکته بسیار مهمی بوده و نیازمند فرهنگ سازی در همه ارکان جامعه از رسانه ها تا بخش های خصوصی است. در بخش بین الملل نیز به دلیل عضویت نداشتن ایران در کنوانسیون برن ما امکان تبادل حقوق با کشورهای دیگر را نداریم حتی کشوری چون افغانستان به این کنوانسیون پیوسته است اما ما به دلایل سیاسی و... که جای بحث دارد هنوز نتوانسته ایم این موضوع را بپذیریم به این دلیل که مقامات احساس می کنند پیوستن به کنوانسیون برن تبعاتی دارد. البته ورود اندیشه غرب هم بخشی از این فلسفه است که در واقع کنوانسیون برن را متوقف نگه داشته است اما رایزنی هایی در مجلس شورای اسلامی و درسطح دولت ودر سطح کلان انجام گرفته است و با حفظ شئون و شرایطی این قابلیت کنترل داشته باشد و ایران درآینده نزدیک بتواند به کنوانسیون برن بپیوندد. اما مجمع جهانی موسیقی یونسکو یک وجهش مشورتی است و نمی تواند به هیچ نهادی چیزی را دیکته کند و به عنوان وجه مشورتی می تواند تجربه و کمک های فکری را به ملت های دیگر از طریق این مجمع منتقل کند ولی اینکه در حوزه حاکمیتی دخالت داشته باشد اینگونه نیست و این یک ان جی او غیرسیاسی است و امکان تبادل افکار و تجربیات
وجود دارد.
کلمات کلیدی
موسیقی ایرانی
سیدمحمد مجتبی حسینی، معاون امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی پس از بازدید از این نمایشگاه و طی سخنانی گفت: مجموعه ای که در گالری 1 و 2 فرهنگسرای نیاوران در معرض دید و داوری عموم علاقمندان قرار گرفته است بخشی از آثار اعضای موسسه هنرمندان پیشکسوت است که با همکاری بنیاد آفرینش های هنری نیاوران در معرض نمایش قرار گرفته است. اساتید پیشکسوت در واقع با آثارشان می توانند انگیزه بخش و راهنمای جوانان در رشته ها و عرصه های مختلف هنری باشند و نشان دهند که هنرمندان صاحب کسوت چطور به آفرینش آثار اقدام کرده اند.
وی بیان کرد: یکی از فعالیت هایی که در اساسنامه موسسه هنرمندان پیشکسوت به تصریح ذکر شده برنامه ریزی و برگزاری رویدادهای هنری متناسب با توان هنرمندان است تا آفرینشگری هنرمندان برقرار و مستمر شود. این نمایشگاه در ترکیب رشته ها و اساتید در لایه های مختلف برگزار شده و طبیعتا می تواند در رشته های تخصصی ادامه پیدا کند و آثار هنرمندان در گالری های مختلف به گردش درآید. همچنین هنرمندان می توانند در زادگاهشان نمایشگاه داشته باشند چون بسیاری از هنرمندان پیشکسوت ما از شهرهای مختلف در طی سالیان به تهران مهاجرت کرده اند. این نمایشگاه و نمایشگاه های دیگر در قالب تورهای نمایشگاهی می تواند در سطح ایران هم به گردش در بیاید و در نگارخانه ها در معرض دید قرار گیرد.
معاون امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی توضیح داد: هنرمندان جوان ما در طول سال ها ثابت کرده اند که با استعداد ویژه و پیگیری خاص در مسیر آموختن هنر گام بر می دارند. استقبال چشمگیری که جوانان امشب از آیین گشایش این نمایشگاه به عمل آورده اند نشانگر همین موضوع است و به راحتی می توان دید که تعداد هنرمندان جوان بیش از تعداد هنرمندان پیشکسوت است که در اینجا آثارشان به نمایش در آمده است و این نشانگر عمق ارادت و احترامی است که هنرمندان جوان به هنرمندان پیشکسوت خود دارند.
سید عباس عظیمی، مدیر عامل موسسه ی هنرمندان پیشکسوت و دبیر اولین نمایشگاه آثار تجسمی در ائین گشایش ضمن توضیحاتی درباره ی چگونگی جمع آوری آثار هنرمندان گفت : ما در زمان بسیار محدودی که داشتیم توانستیم با همت جدی و حمایت هنرمندان چنین نمایشگاهی را با این حجم از نظر تعداد هنرمندان و آثارشان برای اولین بار برگزار کنیم.
وی گفت : امیدوارم که این نمایشگاه فرصت بسیار خوبی برای انس و الفت بیشتر همرمندان باشد. عظیمی سپس توضیحاتی درباره ی نحوه ی چینش و قرارگیری آثار داد و تاکید کرد سیاست موسسه در اولین نمایشگاه وحدت و همدلی بوده و به همین دلیل هیچ اثری حذف نشده است و انشاا... در مراحل بعدی نمایشگاه ها موضوعی و تخصصی تر برگزار می شود.
سید عباس عظیمی در بخش دیگری از سخنان خود به موضوع مهم ضرورت ایجاد بازار بین المللی فروش آثار هنری ایران اشاره کرد و گفت: در این مراسم بهترین فرصت است که به ضرورت راه اندازی بازار بزرگ هنر ایران اشاره کنم و امیدوارم دولتمردان برای شکل گیری این بازار که پیامدهای بزرگ فرهنگی، اقتصادی، گردشگری و حتی تبلیغاتی در سطح ملی، منطقه ای و بین المللی دارد اقدام کنند و مطمئن هستم با ظرفیتی که در تولید آثار در بخش های هنری و سنتی و صنایع دستی داریم، در این شرایط خاص اقتصادی کشور می توان روی درآمدهای ارزی و ریالی آن در کنار درآمدهای نفتی و مالیاتی محاسبه کرد.
وی ادامه داد : یکی از اقدامات عملیاتی برای موضوع اقتصاد هنر همین بازار هنر است که می تواند به صورت دائمی و یا سالانه مثل نمایشگاه کتاب تهران انجام شود.
همچنین در ابتدای این برنامه سید عباس سجادی، مدیرعامل فرهنگسرای نیاوران، با حضور در جایگه حضور با ذکر این مطلب حضور هنرمندان پیشکسوت برای فرهنگسرای نیاوران اتفاق فرخنده ای است افزود: امروز نیاوران افتخار میزبانی گنجینه هنر ایران را دارد. هر جامعه ای اگر ارزش سرمایه های انسان را نداند به سمت اضمحلال میرود. باید قدر هنرمندان پیشکسوت کشور را در زمان حضورشان بیشتر گرامی بداریم.
در ادامه علیرضا محجوب، نماینده مجلس شورای اسلامی با تائید سخنان مدیرعامل موسسه هنرمندان پیشکسوت گفت: چنین طرحی، مبنی بر ایجاد بازار بین المللی برای ارائه آثار هنرمندان را با همکاری وزارت ارشاد و وزارت صنعت پیگیری خواهیم کرد. این طرح، طرح مهمی است که توسط موسسه هنرمندان پیشکسوت ارائه شده و برای اجرایی شدن آن تلاش می کنیم.
هادی مظفری مدیر کل هنرهای تجسمی نیز در سخنانی با ذکر این مطلب که در روزگاری که سرعت معرفی هنرمندان جوان با شتاب در حال اتفاق است توجه به هنرمندان پیشکسوت که عمده آنها برای ما ارزشمند و حائز اعتباراست گفت: همواره نام هنرمندان پیشکسوتان بر تارک هنرایران می درخشد. از این رو برپایی چنین نمایشگاهی حرکت بسیار ارزشمندی بود و امیدوارم این مسیر ادامه پیدا کند.
اولین نمایشگاه هنرهای تجسمی هنرمندان پیشکسوت توسط موسسه هنرمندان پیشکسوت و با حمایت فرهنگسرای نیاوران، موزه هنرهای معاصر، هتل لاله تهران تا 24 آبان ماه در گالری شماره یک و دو در فرهنگسرای نیاوران دایر و ساعت بازدید علاقه مندان، از ساعت 10 تا 20 معین شده است.
کد خبر 4766948
نیوشا روزبان
حسینی پور تمرکز زدایی را نیز از دیگر رویکردهای مورد نظر در اجرای برنامه های هفته کتاب از سوی موسسه خانه کتاب و نهادهای فعال خواند و گفت: در این راستا امسال نهاد کتابخانه های عمومی کشور در برنامه ای در یزد از کتابداران برتر تجلیل می کند.
توجه بیشتر به حوزه وقف و واقفان فرهنگی و نیز توجه به حوزه کودکان و نوجوانان از دیگر تاکیدات حسینی پور در آستانه هفته کتاب و برنامه ها بود.
تلاش برای فراملی کردن هفته کتاب
وی ضمن تاکید بر فراملی شدن هفته کتاب افزود: با همکاری سازمان فرهنگ و ارتباطات سعی کردیم هفته کتاب را در خارج از کشور هم برگزار کنیم که تاکنون بیش از 12 کشور از جمله ترکیه، مجارستان، سوییس، آلمان، ایتالیا و قرقیزستان با مشارکت نهادهای فرهنگی این کشورها میزبان هفته کتاب خواهند بود.
رونمایی از کتاب های ایرانی ترجمه شده، بررسی نحوه تبادل ادبی میان ایرانیان در داخل کشور با خارج از کشورنشینان، ایجاد ارتباط بین نسل سوم و چهارم ایرانیان خارج از کشور و نیز توسعه تبادلات ارتباطی برای رفع شکاف نسلی از جمله برنامه ها و اهداف هفته کتاب در سایر کشورها خواهد بود.
حسینی پور گفت: هفته کتاب هفته تبلیغی و ترویجی است و بیشتر به فرهنگ کتابخوانی می پردازد و نقش اصحاب رسانه در این زمینه بی بدیل است، علاوه بر رسانه های مختلف از طریق رادیو فرهنگ نیز برنامه های هفته کتاب اطلاع رسانی خواهد شد.
دبیر هفته کتاب ادامه داد: تجدید میثاق با آرمان های امام راحل و شهدا با حضور در حرم امام و افتتاحیه هفته کتاب در یزد با حضور محسن جوادی معاون فرهنگی وزیر فرهنگ و ارشادی اسلامی برنامه های پیش بینی شده برای آغاز هفته کتاب در روز سه شنبه هستند.
حسینی پور نواخته شدن زنگ دانایی، افتتاح طرح فرشته کتابخوان، افتتاح کتابفروسی و آیین اختتامیه نخستین میراث مکتوب رضوی با 24 اثر رونمایی شده در حوزه کتاب پایان نامه و مقالات را در روز پنجشنبه و با حضور وزیر فرهنگ از دیگر برنامه های پیش بینی شده عنوان کرد.
دبیر هفته کتاب برگزاری جشنواره با کتاب محمد (ص) و تجلیل از نویسندگان این حوزه، اختتامیه دومین جشنواره کتاب در فضای مجازی با عنوان صفحه خیال برای تشویق افراد فعال در حوزه صنایع خلاق فرهنگی در فضای مجازی از جمله استارتاپ ها، اختتامیه هفدهمین دوره جشنواره کتاب و رسانه با داوری یکهزار اثر، ششمین جشنواره تقدیر از مروجان کتابخوانی را از دیگر برنامه های هفته کتاب برشمرد.
وی همچنین به برپایی 50 هزار نمایشگاه در 50 هزار مدرسه و برگزاری جشنواره کتابخوانی دانایی توانایی با شرکت بیش از 500 هزار دانش آموز از سوی وزارت آموزش و پرورش اشاره کرد و گفت: همچنین قرار است اختتامیه بیست و ششمین دوره جایزه کتاب سال دانشجویی برگزار شود که این جشنواره نیاز به حمایت و تقویت دارد.
برگزاری پنجمین کنگره متخصصان علوم اطلاعات با نشست های تخصصی، همایش ادبیات کودک و نوجوان با بررسی بیش از 86 مقاله توسط دانشگاه شهید بهشتی، اختتامیه دومین دوره پوپک دانا با گزینش 14 اثر از میان 580 اثر، نشست های حقوق و مالکیت معنوی در پژوهشگاه فرهنگ و هنر و ارتباطات، جشن ملی مترجمان در فرهنگسرای اندیشه، و اعزام نویسندگان کودک و نوجوان به مدارس با همکاری انجمن نویسندگان کودک و نوجوان و رونمایی از جلد دوم تاریخ شفاهی نشر ایران از دیگر برنامه های اجرایی هفته کتاب خواهد بود.
دبیر هفته کتاب به طرح های حمایتی فصلی کتاب نیز اشاره و تاکیدکرد: امکان برگزاری طرح پاییزه کتاب در سراسر کشور وجود ندارد، اما طرح پاییزه در شهر تهران از 23 تا 30 آبان ماه با تخفیف 20 درصد برگزار خواهد شد. تداوم برگزاری طرح های حمایت های فصلی به کمک سازمان ها و نهادهای خود استان ها بستگی دارد.
وی افزود: به منظور توسعه کتابخوانی با همکاری شهرداری تهران در نظر گرفته شد در برج های بالای 40 واحدی تهران قفسه های کتاب تدارک دیده شود و براین اساس 22 برج با قفسه های کتاب تجهیز می شوند که قفسه ها از سوی شهرداری و کتاب ها از سوی خانه کتاب تامین شده است.
وی اظهارکرد: نشان دهخدا که انتشارات علمی فرهنگی برگزار می کند به دلیل مسائل مالی سال آینده برگزار می شود و از این پس این نشان دوسالانه شده است.
برگزاری پویش مردمی داننده شو با موضوع کتاب در فضای مجازی
رسول رجایی در ادامه نشست خبری بیست و هفتمین هفته کتاب جمهوری اسلامی ایران درباره برگزاری دومین جشنواره کتاب در فضای مجازی تحت عنوان صفحه خیال گفت: هدف از برگزاری این جشنواره پرداختن به حوزه کتاب در فضای مجازی با جنبه های مختلف است. دومین جشنواره کتاب در فضای مجازی با 5 محور فرهنگ کتاب مجازی و کنشگران فرهنگی، فناوری های نوین و صنایع خلاق، پژوهش در فضای مجازی و روایت گری و تصویرگری کتاب در هفته کتاب برگزار می شود.
وی افزود: مسئله مهم دیگری که در سالیان اخیر بسیار مطرح می شود حوزه فناوری های جدید بخصوص شبکه های اجتماعی است. در این جشنواره به مباحثی چون بحث اقتصادی کتاب مجازی، بسترهای آنلاین کتاب در فضای مجازی و کسب و کارهای نوپا در حوزه کتاب مجازی توجه شده است.
رجایی درباره پویش مردمی داننده شو گفت: پویش مردمی داننده شو اولین پویش چند رسانه ای کشور در حوزه کتاب است که به شکل استند آپ کتاب در شبکه های مجازی با هشتگ داننده شو مورد داوری قرار می گیرد و اختتامیه آن 29 آبان در سرای اهل قلم خانه کتاب برگزار خواهد شد.
همچنین در ادامه برنامه دبیر هجدهمین جشنواره کتاب و رسانه با اشاره به آثار شرکت کننده در جشنواره امسال گفت: جشنواره کتاب و رسانه در هجدهمین دوره خود رکورد تعداد شرکت کنندگان و آثار شرکت کننده را شکسته است. حدود 400 نفر با 1000 اثر در جشنواره امسال شرکت کرده اند.
علیرضا بهرامی افزود: حدود 75 درصد از آثار دریافتی به مرحله دوم داوری از لحاظ ارتباط موضوعی و ضوابط آیین نامه رسیده است. در بخش دیداری و شنیداری، آثار تلویزیونی نسبت به سالیان گذشته رشد داشته است که اگر این رشد به معنای افزایش آثار تلویزیونی باشد، اتفاق خوبی است. همچنین در بخش خبرگزاری و رادیوهای استانی رشد قابل توجه آثار ارسالی را داشتیم اما در بخش مطبوعات استانی ضعف آثار را شاهد بودیم که امیدوارم در دوره های بعد این ضعف بر طرف شود.
بهرامی در پایان سخنانش خاطرنشان کرد: جشنواره کتاب و رسانه جدی ترین و قابل توجه ترین رویداد مطبوعاتی کشور در حوزه کتاب است. ما در این دوره از جشنواره آثاری به زبان محلی و بومی در حوزه کتاب دریافت کردیم که ضمن خوشحالی از این رویداد باید گفت که به دلیل عدم مواجهه و عدم ساختار جهت داوری این آثار نتوانستیم نسبت به انتخاب آن ها اقدام کنیم اما امیدواریم در آینده این قابلیت جهت داوری آثار محلی در جشنواره کتاب و رسانه بوجود بیاید.
بیست و هفتمین دوره هفته کتاب جمهوری اسلامی ایران با شعار حال خوش خواندن از تاریخ 23 تا 30 آبان ماه در سراسر کشور برگزار می شود. همچنین فایل پوستر و تیزر بیست و هفتمین دوره هفته کتاب جمهوری اسلامی ایران بر روی سایت هفته کتاب به نشانی اینترنتی hafteyeketab.ketab.ir بارگذاری شده است.
جوادی معاون فرهنگی وزیر فرهنگ ارشاد اسلامی در ادامه این برنامه اظهار داشت: ایده اصلی امسال مربوط به این است که این برنامه را در جهت شناخت فرهنگ ایران زمین ایجاد کنیم. علم باز یک پژوهش علمی است ما باید بدانیم چه چیزهایی به این پژوهش علمی فرصت می دهد و یا چه چیز هایی مانع آن خواهد شد. یکی از این موانع این است که سیستم آموزشی ما مثل مدارس به پژوهش علمی کمک نمی کند. به عنوان مثال کتاب خواندن مهم است اما پژوهش تنها با کتابخوانی محقق نخواهد شد. البته ما در کشور کمتر از هزار کتابفروشی فعال داریم اینها نقاط ضعفی است که باید توسط فناوری مورد بهره برداری قرار بگیرد.
وی ادامه داد: فضای آموزشی ما باید مطالبه گر علم باشد و باید به این مساله توجه ویژه داشت. ما باید در این عرصه کارهای جدی کنیم، بخش زیادی از کارهای وزارت فرهنگ باید در راستای حفظ شان پژوهشگران باشد و این جایگاه را در فکر مردم ایجاد کند. حتی رسانه ها نیز باید از شان علمی دفاع کنند.
جوادی بیان کرد: رکن اصلی علم باز این است که ما بخواهیم نقش علم در توسعه و رفاه را برای مردم روشن کنیم و تا زمانی که شان پژوهشگران در جامعه تثبیت نشود این پروژه موفق نخواهد شد.
معاون فرهنگی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی توضیح داد: پژوهش های علمی که تاکیدشان بر کار جمعی است باید با جدیت بیشتری بها داده شوند. ضمن اینکه کار جمعی باید از ابتدا در مدارس آموزش داده شود. در کنار اینها باید علم در دسترس همگان باشد اما متاسفانه برخی در این زمینه بخل می ورزند.
حسینی پور در این نشست برنامه های هفته کتاب را که امسال از 23 تا 30 آبان با شعار حال خوش خواندن به پایتختی شهر یزد برگزار خواهد را تشریح کرد.
وی از عدم برگزاری طرح پاییزه کتاب خبر داد و گفت: به دلیل اینکه بودجه شفاف و روشنی از بخش فرهنگ کشور وجود ندارد وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نتوانست هزینه طرح پاییزه کتاب را تامین کند اما ما رایزنی های را انجام دادیم و در نهایت شهرداری تهران قبول کرد تا این طرح تنها در تهران از 23 تا 30 آبان با تخفیف 20 درصد برگزار شود.
حسینی پور در ابتدای این نشست ضمن اشاره به اینکه امسال بیست و هفتمین دوره را سپری می کنیم و 27 سال از عمر نهال نوپای هفته کتاب می گذرد، اظهار داشت: این نهال نوپا اکنون درخت تنومندی با شاخ و برگ فراوان شده است که ثمرات آن در طول سال قابل مشاهده است.
وی به مشکلات اقتصادی و بروز آن در حوزه فرهنگ اشاره کرد و افزود: امسال هفته کتاب با مشارکت 70 سازمان نهاد مختلف برگزار می شود و در میان این مشارکت ها ما رشد 20 درصدی را شاهد هستیم. بخشی از مشارکت ها مربوط به نهاد های دولتی است که متولی حوزه فرهنگ هستند و بخشی از آن ها مانند وزارت جهاد و وزارت نیرو با کتاب ارتباط سازمانی ندارند، ولی در حال مشارکت هستند.
حسینی پور ضمن اشاره به رویکرد در هفته کتاب این دوره ابراز داشت: مشارکت سازمان ها، نهاد ها و تشکل های مردم نهاد رویکردی است که مطالبه اصحاب رسانه نیز است تا هفته کتاب را مردمی تر برگزار کنیم با این رویکرد انجمن های حوزه نشر و قلم را در برپایی برنامه این هفته مشارکت می دهیم.
در راستای تمرکززدایی T افتتاحیه هفته کتاب در یزد برگزار می شود
مدیرعامل خانه کتاب به تمرکززدایی برنامه ها و فعالیت ها که از سال پیش آغاز شده اشاره کرد و افزود: این امر در دوره وزارت آقای صالحی وزیر ارشاد عینی تر شده است. بخشی از برنامه ها در خارج از تهران در حال برپایی است و از سال گذشته که افتتاحیه هفته کتاب را در کاشان پایتخت کتاب ایران نهادینه کردیم امسال نیز افتتاحیه در یزد خواهد بود و از سوی دیگر با همکاری نهاد کتابخانه های عمومی کشور برنامه روز ملی کتاب، کتابخوانی و کتابدار به یزد منتقل شده و در این شهر برگزیدگان و کتابداران فعال تقدیر خواهند شد.
وی به واکنش های مختلف در راستای شعار سال گذشته که امسال نیز همان انتخاب شده با عنوان حال خوش خواندن اشاره کرد و گفت: در شورای سیاست گذاری هفته کتاب که متشکل از افراد، نهاد ها و نمایندگان سازمان های مختلف است، بحث های مختلفی در این خصوص سر گرفت. از سوی دیگر شعار های بسیاری جمع آوری شد و مورد تحلیل قرار گرفت، اما همه اتفاق نظر داشتند که شعار سال گذشته در میان جامعه و اصحاب نشر مطلوب واقع شده است؛ از این رو جمع بندی ها باعث شد که شعار سال گذشته را مجدداً انتخاب کنند.
مشارکت 12 کشور در برنامه های هفته کتاب/ فرامرزی نگاه کردیم
حسینی پور به نامگذاری روز های هفته کتاب اشاره کرد و با بیان اینکه امسال رویکرد ها را تغییر داده ایم و با تلفیق نگاه های پیشین، نگاه ها را به سمت کتاب پی می گیریم، افزود: از روز چهارشنبه 22 آبان ماه هفته کتاب آغاز خواهد شد. ما بر اساس سیاستی روز های این هفته را نامگذاری کرده ایم تا آینده ای که از حوزه هایی که در بخش کتاب فعالیت می کنند مورد توجه قرار دهیم. از این رو مکاتباتی با سازمان اوقاف انجام دادیم و برنامه هایی را در خانه کتاب تدارک دیدیم.
وی به فعالیت در حوزه کودک و نوجوان همزمان با هفته کتاب اشاره کرد و افزود: اگر مدرسه های ما کتاب محور باشند (نه کتاب های کمک درسی و آموزشی) با موضوع کتاب های غیردرسی می توانند دانش آموزان را اندیشمند تحویل جامعه دهند.
مدیرعامل خانه کتاب گفت: تلاش ما این بود که هفته کتاب تنها محدود به داخل کشور نباشد و از مرز های جغرافیایی کشورمان فراتر رویم. از این رو با مشارکت سازمان فرهنگ و ارتباطات در بیش از 12 کشور همزمان با داخل ایران و همکاری رایزنان فرهنگی برنامه هایی را برپا خواهیم کرد. کشورهایی، چون ترکیه، مجارستان، سوئیس، ایتالیا، آلمان، بلاروس و اوگاندا از جمله این کشور ها هستند که برنامه هایی از قبیل رونمایی کتاب های ایرانی که به زبان کشور مقصد ترجمه شده در دستور کار قرار گرفته است.
هفته کتاب، هفته ای تبلیغی و ترویجی است
حسینی پور افزود: ستاد هفته کتاب نقش تسهیل گری را دارد؛ از این رو سعی کرده ایم کمک ها را به سمت انجمن ها سوق دهیم و برنامه هایی در این راستا با کمک آن ها داشته باشیم تا پویایی بیشتری داشته باشیم.
وی اطلاع رسانی برنامه های هفته کتاب را مهم برشمرد و عنوان داشت: هفته کتاب، هفته ای تبلیغی و ترویجی است؛ زیرا در این هفته بیشتر به بحث تبلیغ فرهنگ کتابخوانی می پردازیم.
مدیرعامل خانه کتاب افزود: افتتاحیه هفته کتاب از 21 آبان (سه شنبه) با تجدید میثاق با آرمان های امام و شهدا از ساعت 9:30 صبح در مرقد مطهر ایشان آغاز می شود. ما افتتاحیه دیگری را در شهر یزد پایتخت کتاب ایران با حضور آقای دکتر محسن جوادی، معاون فرهنگی وزیر ارشاد خواهیم داشت و در این شهر برنامه هایی از جمله نواخته شدن زنگ دانایی در یکی از مدارس شهر یزد اجرا خواهد شد.
تجهیز 22 برج به کتابخانه
این مسؤول به معرفی 24 اثر برگزیده با موضوع امام رضا (ع) در جشنواره میراث مکتوب رضوی هم اشاره کرد و گفت: در این جشنواره در بخش کتاب، پایان نامه و مقاله آثار برتر تقدیر خواهد شد.
حسینی پور به برنامه های تدارک دیده شده با شهرداری تهران اشاره کرد و گفت: از جمله آن ها می توان به کتابخانه همسایگی در برج های بالای 40 واحد اشاره کرد. این تجهیز با همکاری سرا های محله صورت می گیرد. در نظر داریم در این طرح 22 برج به قفسه های کتاب با کمک شهرداری و خانه کتاب مجهز شوند.
وی با بیان اینکه به مناسبت میلاد پیامبر اعظم (ص) قرار شد با جشنواره کتاب محمد از نویسندگانی که با محوریت رسول بزرگوار اسلام کتاب نوشته اند، تجلیل به عمل آید، گفت: با توجه به تأثیرگذاری فضای مجازی امسال برنامه خاصی داریم، دومین جشنواره کتاب در فضای مجازی در این راستا برگزار خواهد شد. ما به فضای مجازی به عنوان فضای مثبت می نگریم. هر چند باید مراقبت هایی را داشته باشیم، زیرا قاچاق کتاب با استفاده از همین فضا موجب رد و بدل شدن کتاب هایی شد.
تقدیر از مروجان کتابخوانی
بخش دیگر این نشست به اطلاع رسانی درباره جشنواره اختصاص داشت که حسینی پور ابراز داشت: در این جشنواره نزدیک به هزار اثر ثبت شده که داوری ها مراحل پایانی را می گذرانند. تقدیر از مروجان کتابخوانی دوره ششم خود را در این هفته پشت سر خواهد گذاشت.
وی گفت: وزارت آموزش و پرورش 50 هزار نمایشگاه در 50 هزار مدرسه را تدارک دیده و از جمله دیگر برنامه های این وزارتخانه جشنواره دانایی، توانایی است که به نوعی مسابقه کتابخوانی برای دانش آموزان شمرده می شود. در این طرح 500 هزار دانش آموز مشارکت داشتند.
وی به برنامه های دیگر وزارتخانه ها از جمله وزارت جهاد کشاورزی اشاره کرد و گفت: این وزارتخانه نیز برنامه هایی را در سطح ملی برگزار می کند تا از کتاب ها و مجلات برگزیده در حوزه جهاد کشاورزی تقدیر به عمل آید.
همایش ادبیات کودک و نوجوان در دانشگاه شهید بهشتی
حسینی پور به برگزاری جشنواره کتاب سال دانشجویی هم اشاره کرد و از حمایت در راستای این جشنواره سخن گفت و اعلام کرد: از این پس جشنواره نشان دهخدا 2 سالانه خواهد بود.
نیکنام حسینی پور با بیان اینکه همایش ادبیات کودک و نوجوان در دانشگاه شهید بهشتی برگزار خواهد شد، گفت: حدود 86 مقاله توسط افراد مختلف به این دبیرخانه واصل شده و این برنامه 27 آبان با همکاری جهاد دانشگاهی برپا خواهد شد.
حقوق نشر و مالکیت معنوی بخش دیگری از سخنان مدیرعامل خانه کتاب بود که اعلام کرد این برنامه از سوی انجمن ناشران دانشگاهی برگزار می شود.
مدیرعامل خانه کتاب گفت: با همکاری انجمن نویسندگان کودک و نوجوان اعزام نویسندگان به مدارس را خواهیم داشت، اما با توجه به مضیقه مالی و صرفه جویی که در پی آن بودیم، پیشنهاد انجمن این بود این طرح تنها در استان ها برگزار شود. تجلیل از ناشران نمونه که اغلب در نمایشگاه کتاب تهران صورت می گرفت، نیز به هفته کتاب موکول شد و ما در این هفته تجلیل از ناشران نمونه را خواهیم داشت. در این راستا از کتاب تاریخ شفاهی نشر نیز رونمایی می شود.
ارشاد پول نداشت از بنگاه های اقتصادی کمک گرفتیم/ شهرداری حامی طرح پاییزه در تهران
وی درباره اجرای طرح های فصلی حمایت از کتاب نیز عنوان داشت: علی رغم پیگیری ها متأسفانه به این دلیل که حوزه فرهنگ چشم انداز روشنی به لحاظ مالی ندارد، از این رو طرح پاییزه قرار شد برگزار نشود؛ چون تأمین اعتبار آن امکانپذیر نبود، اما با توجه به توضیحات ما و اینکه نیازمند پول نقد نیستیم، بلکه نیازمند تعهد هستیم، با این حال وزارتخانه زیر بار نرفت و ما شروع به رایزنی با بنگاه های اقتصادی کردیم که در نهایت شب گذشته در جلسه ای با معاونت اجتماعی شهرداری تهران آنها هزینه این طرح را تقبل کردند. به این شرط که تنها طرح پاییزه با مشارکت شهرداری از 23 تا 30 آبان با تخفیف 20 درصد تنها در شهر تهران برپا شود. از این رو ثبت نام برای شرکت در این طرح از امروز آغاز می شود.
حسینی پور در پایان سخنان خود به حمایت از استان های سیل زده نیز اشاره کرد و گفت: در بازدیدی که از پلدختر داشتیم، متوجه شدیم کتاب فروشی های این منطقه آسیب های فراوان دیده اند. از این رو با همکاری شهروندان تهران و اصحاب رسانه در طرحی به عنوان همت عالی قرار شد در راستای مسؤولیت اجتماعی این طرح زیر پل کریم خان با مشارکت شهرداری اجرایی شود. بر این اساس کتاب های آسیب دیده توسط شهروندان تهرانی خریداری شده و شهروندان با خرید آنها به سیل زدگان کمک می کنند.
انتهای پیام/ 121
او افزود: باید کار کرد و از وضعیت دشوار نهراسید. اما تکیه و تاکید بر عقل سلیم (که با محافظه کاری فرق دارد) در ذوق ادبی نکته ای نیست که بتوان آن را فراموش کرد.
این منتقد ادبی با تاکید بر اینکه جایزه های ادبی نیازمند گروهی علمی هستند که هم داوران را انتخاب کنند و هم در زمینه موازین ادبی با داوران هم اندیشی داشته باشند، گفت: نمی توانیم با تصمیم های ناگهانی انتظار داشته باشیم که به خرد جمعی در انتخاب شاعر و شعر موفق برسیم.
عابدی همچنین درباره کوتاه بودن عمر جوایز ادبی افزود: جایزه ادبی برای استمرار باید تبدیل به نهاد شود، ولی ما در کشوری زندگی می کنیم که نهادهای فرهنگی و ادبی به دلایل مختلف نحیف، گذرا و موقت هستند و اگر هم استمرار داشته باشند چنان تغییر شکل و هدف می دهند که قابل شناسایی با شکل و هدف اولیه شان نیستند. جایزه های ادبی هم همین طورند. اداره جایزه های ادبی نیاز به مدیران کاردانی دارد که از پی هم بیایند و کار را دور از سلیقه فردی و کار زودگذر با حضور کارشناسان واقعی پیش ببرند. نمی گویم چنین اشخاصی نیستند. البته هستند اما اندک هستند و همان گروه اندک هم غالبا از بیم کارشکنی گروه های دیگر حاضر نیستند به میدان بیایند.
او تلاش دست اندرکاران جایزه شاملو برای تمرکززدایی از پایتخت در انتخاب داور و هممچنین تمرکززدایی از انتخاب نام های معروف تر و شناخته شده در انتخاب مجموعه شعرها را در خور سپاس دانست و گفت: هر جایزه ای که به شعر در معنای راستین کلمه توجه داشته باشد و خود را از قید و بند پایتخت نشینی و هم استانی بودن و همشهری گری بیرون نگه دارد، در خور احترام است.
این پژوهشگر ادبی درباره معیارهای داوری شعر نیز افزود: ما طرز فکرهای مختلفی در حوزه ادبی داریم که طیف های وسیعی از سنت گرایان تا آوانگاردها را دربرمی گیرد. این نکته خودش مشکل ایجاد می کند. داوران باید از کدام گروه باشند؟ طبعا نه از این، نه از آن. اما پیدا کردن حد تعادل در داوری و داوران یکی از مشکلات است و غالبا سبب اعتراض و انتقاد صاحب نظران می شود.
عابدی داوری کتاب های رسمی را به نسبت کتاب های چاپ نشده دقیق تر دانست و گفت: البته اگر کتابی به دلیل کمی بودجه یا ممیزی یا هر دلیل دیگر به صورت رسمی منتشر نشده، و تعداد این کتاب ها زیاد باشد، می توان آن ها را در طبقه بندی دیگری داوری و ارزیابی کرد. یا در بخش شعرهای منتشر نشده برای آن ها جایزه خاصی در نظر گرفت.
او در پایان صحبت های خود با تاکید بر اینکه اعطای جایزه به یک دفتر شعر کار صحیحی نیست، گفت: تعداد شاعرانی که از نظر معیارهای ادبی هر سال در یک سطح یا نزدیک به هم هستند زیاد است و همچنان که پیش تر هم در چند گفت وگو اشاره کرده ام اگر جایزه های شعر هر سال سه یا حتی پنج دفتر شعر را به عنوان دفترهای برگزیده اعلام کنند، به حقیقتِ وضعیت شعر دوره ما نزدیک تر است. چون ممکن است گاهی دفتر شعری برگزیده شود که مدت کوتاهی پس از دریافت جایزه به سرعت از یادها برود. آیا چنین دفترهایی را به یاد ندارید؟
کد خبر 4766758
وی افزود: در هر کشور برنامه های متفاوتی اعلام شده است. مقارن با ایام هفته کتاب در ایتالیا، نشستی با حضور احمد دهقان نویسنده کتاب سفر به گرای 270 درجه و مترجم ایتالیایی آن در سالن اجتماعات موسسه بین المللی شرق برگزار خواهد شد. در بلاروس نیز نمایشگاهی با 123 عنوان کتاب ایرانی که به زبان روسی ترجمه شده اند، برگزار می شود.
اینگونه رویدادهای فرهنگی و به ویژه حوزه کتاب و کتابخوانی بیشتر با حضور ایرانیان مقیم و دانشجویان زیان فارسی و دانش آموختگان زبان فارسی در هفته کتاب رنگ و بوی بین المللی به خود می گیرد و به دنبال حضور ایرانیان در این رویدادهای فرهنگی، علاقه ای نیز در مردم مقیم در کشورهای مقصد نیز خواهد شد.
کیانی اظهار داشت: همچنین در پاکستان ترجمه اردوی کتاب قصه های خوب برای بچه های خوب اثر مهدی آذریزدی با حضور وزیر ایالت بلوچستان رونمایی می شود. در بیشکک قرقیزستان نیز نمایشگاه کتابی با کتاب های قرقیزی و فارسی در یکی از سالن های کتاب خانه ملی قرقیزستان برپا خواهد شد. برنامه های هفته کتاب در اوگاندا نیز به زودی اعلام خواهد شد.
به گفته مدیرکل همکاری های فرهنگی، هنری و امور ایرانیان خارج از کشور با توجه به اینکه چند روزی تا برپایی بیست و هفتمین دوره هفته کتاب جمهوری اسلامی ایران باقی است پیش بینی می کنیم کشورهای دیگری نیز به این تعداد کشور فعلی افزوده شود.
کیانی در عین حال خاطرنشان کرد: با حضور ایرانیان مقیم و دانشجویان زیان فارسی و دانش آموختگان زبان فارسی هفته کتاب بین المللی خارج از کشور و علاقه آنها به برپایی نمایشگاه های فرهنگی به ویژه کتاب در خارج از کشور، تجربه ثابت کرده که استقبال چشمگیری از اینگونه رویدادهای فرهنگی را توسط ایرانیان خارج از کشور همواره در سطح گسترده ای شاهد بوده ایم.
بیست و هفتمین دوره هفته کتاب جمهوری اسلامی ایران با شعار حال خوش خواندن از تاریخ 23 تا 30 آبان ماه در سراسر کشور برگزار می شود.
فایل پوستر این رویداد بر روی سایت هفته کتاب بارگذاری شده است.
در پیگیری انجام شده توسط خبرنگار ایرناپلاس، یکی از مسئولان اتحادیه ناشران و کتاب فروشان خبر داد که اطلاعیه منع توزیع کتاب؛ ناپاک زاده استانبول یا همان شرم در قالب نامه به آنها دستور داده شده است. در این نامه از اتحادیه ناشران و کتاب فروشان خواسته شد تا موضوع لغو مجوز کتاب شافاک را به کتاب فروشی ها اطلاع دهند تا از فروش این کتاب ها جلوگیری شود. به گفته مسئول اتحادیه ناشران و کتاب فروشان، این روند به تازگی شکل گرفته است. پیش از این، چنین اطلاع رسانی به کتاب فروشی ها انجام نمی شد و فقط به ناشران برای توقف چاپِ مجدد اطلاع داده می شد.
پیش از این کتاب دیگر شافاک با عنوان 10 دقیقه و 38 ثانیه در این دنیای عجیب نیز لغو مجوز شده بود و کتاب شرم در حالی لغو مجوز شده است که در انتشارات آسیم به چاپ چهارم رسیده بود. کمال علمی کتابفروش، مدیر انتشارات آسیم درباره دلیل لغو مجوز این کتاب به خبرنگار ایرناپلاس گفت: فعلاً مجوز را لغو کرده اند و دلیلی به ما نگفته اند، فقط اطلاع دادند که دیگر اجازه فروش نداریم و نمی توانیم این کتاب را تجدید چاپ کنیم. این مسئله ممکن است برای هر کتابی پیش بیاید. به نظرم ممکن است دلیل لغو مجوز، مشکل محتوایی باشد که با نویسنده و ناشر ترک هم مطرح شده بود.
شافاک به خاطر اشاره به نسل کشی ارمنی ها در رمان خود با عنوان حرامزاده استانبول از سوی دادگاه ترکیه به جرم اهانت به ترک بودن محکوم شد. پرونده او در ژوئن 2006 بسته شد، اما چند ماه بعد، دوباره پرونده باز و او با احتمال سه سال زندان روبه رو شد. مترجم و ناشر او هم با همین مجازات روبه رو شدند، اما در 21 سپتامبر 2006 به خاطر کمبود مدرک، پرونده بسته شد.
ممکن است وزارت ارشاد زیر فشار باشد
انتشارات مروارید دیگر نشری است که کتاب شرم نوشته شافاک را منتشر کرده است. امیر علی بیک، مدیر فروش نشر مروارید با اشاره به اینکه به این انتشارات هم دلیل مشخصی برای لغو مجوز ارائه نشده است، به خبرنگار ایرناپلاس گفت: باید ببینیم که معذوریت وزارت ارشاد برای این تصمیم چیست، زیرا به نظر من ممکن است وزارت ارشاد زیر فشار باشد.
پیش از لغو مجوز دو کتاب شافاک مجوز برخی از کتاب ها، برای مدتی لغو شده بود؛ اما با بحث و گفت وگو اجازه نشر صادر شد. علی بیک در این باره بیان کرد: ممکن است کتاب با تعدیل اجازه چاپ دریافت کند، اما در تاریخ نشر، بوده کتاب هایی که به هیچ وجه بعد از لغو مجوز، اجازه چاپ دریافت نکرده اند.
مدیر فروش نشر مروارید با تأکید بر اینکه این کتاب از نظر طرح جلد و محتوا از وزارت فرهنگ و ارشاد مجوز گرفته بود، افزود: برای من این سؤال مطرح است که بعد از چهار بار تجدید چاپ، یک کتاب چگونه می تواند لغو مجوز شود؟
اتحادیه ناشران باید به ناشران اطلاع می داد، نه کتاب فروش ها
با اینکه نام انتشارات نیماژ به عنوان یکی از ناشران کتاب های شافاک بیان شده، علیرضا اسدی، مدیر نشر نیماژ به خبرنگار ایرناپلاس اطلاع داد که این انتشارات فقط مجوز کتاب را گرفته و این مجوز را به انتشارات دیگری داده است. به همین دلیل به نوعی می توان گفت هیچ کتابی از نیماژ لغو مجوز نشده است.
کتاب دیگر شافاک با عنوان 10 دقیقه و 38 ثانیه در این دنیای عجیب هم لغو مجوز شده است. مهدی سجودی مقدم، مدیر انتشارات مهراندیش با طرح این مسئله، به خبرنگار ایرناپلاس گفت: به یاد داریم که کتاب ملت عشق هم دیر مجوز گرفت، اما این کتاب مکرر چاپ شده است.
به گفته سجودی مقدم، کتاب 10 دقیقه و 38 ثانیه در این دنیای عجیب، کتاب بسیار خوبی است، او توضیح داد: اگر موضوع های دیگر مدنظر نباشد، این کتاب بسیار خوب و آموزنده خواهد بود، زیرا به خانواده ها تذکر جدی می دهد که مراقب روابط خانواده باشند. من هنوز هم اعتقاد دارم که این کتاب مستقلاً کتابی نیست که مجوزش لغو شود یا به آن مجوز داده نشود.
او همچنین نقدی بر عملکرد اتحادیه ناشران و کتاب فروشان داشت، زیرا اطلاعیه لغو مجوز، توسط این اتحادیه اعلام شد. سجودی مقدم با تأکید بر اینکه اتحادیه باید به ناشرها اطلاع می داد، نه به کتاب فروش ها، افزود: اطلاع به ناشر برای جلوگیری از چاپ مجدد کتاب کافی است، زیرا بعد از اینکه کتابی توزیع شد و در کتاب فروشی ها قرار گرفت، دیگر نمی توان آن کتاب را جمع کرد و این گونه اطلاع رسانی فقط جنجال می سازد.
بازتاب لغو مجوز در رسانه های ترک زبان
مجوز دو کتاب از الیف شافاک در حالی در ایران لغو شده است که این خبر در رسانه های ترک زبان با عنوان ضربه دیگر بر این نویسنده پس از حذف نامزدی او در جایزه بوکر منعکس شد. کتاب 10 دقیقه و 38 ثانیه در این دنیای عجیب شافاک، به اتهام سرقت ادبی نام کتاب، از لیست نامزدهای بوکر خارج شده است.
الیف شافاک نویسنده ترک تباری است که در فرانسه متولد شده است. کتاب های او در کشورهای مختلف و به زبان های گوناگون ترجمه و چاپ شده است. در کشور ما این نویسنده را با کتاب ملت عشق می شناسند. کتابی که اولین بار توسط انتشارات ققنوس و بعد توسط ناشران دیگر بارها به چاپ رسیده است و یکی از پرفروش ترین کتاب ها در نمایشگاه کتاب امسال بوده و همچنان جزء پرفروش ها است. رمان ملت عشق درباره رابطه شمس و مولوی است.
گزارش از آیدین پورخامنه
همچنین باید اشاره شود که هرچند دیر اهل تفکر در ایران به فکر تهیه و تولید متون مطالعاتی در حوزه فلسفه های مضاف افتادند، اما در این سال ها منابع مهم و مفیدی در این حوزه ها و شاخه ها نیز ترجمه و تالیف شده است. می توان با اغماض این تعریف را برای فلسفه های مضاف پذیرفت که فلسفه مضاف عبارتست از دانش مطالعه فرانگر/ عقلانی احوال و احکام کلی یک علم یا رشته علمی . فلسفه هنر، فلسفه دین، فلسفه حقوق، فلسفه روانشناسی، فلسفه علم، فلسفه فرهنگ، فلسفه تاریخ، فلسفه سیاسی، فلسفه فقه، فلسفه ذهن و... از شاخه های مختلف فلسفه های مصاف است.
البته با توجه به رشد ترجمه در این حوزه ها هنوز هم کمبودهای جدی در این حوزه به چشم می خورد که درباره چند و چون آن پای صحبت های محمد میلانی نشستیم. میلانی دانش آموخته رشته های فلسفه غرب و فلسفه دین است. از میان ترجمه های منتشر شده او می توان به بودریار و هزاره نوشته کریستوفر هروکس، جنگ خلیج رخ نداده است و کلید واژه هر دو اثر از ژان بودریار، سرویراستاری مجموعه مقالات ریچارد سوئدبرگ درباب اقتصاد و سیاست با همکاری شخص نویسنده مجموعه مقالات و مجموعه مقالات ویتگنشتاین متفکر زبان و زمان اشاره کرد. میلانی همچنین دبیر مجموعه کتاب های نقدهای بهنگام شامل ترجمه متون مختلف در روش ها و رویکردهای نقد و همچنین مجموعه فکر و ذکر ایرانی در نشر وراست.
در دوران جدید نخستین ترجمه ها از فلسفه های مضاف در ایران، در حوزه فلسفه هنر بودند. مثلا کتاب فیلیسین شاله با عنوان شناخت زیبایی: استیک در سال 1328 با ترجمه علی اکبر بامداد منتشر شد. اکنون نیز در بازار اندیشه فلسفه هنر به نسبت دیگر شاخه ها دارای منابع بیشتر و متنوع تری است. چرا به شاخه های دیگر کم توجه هستیم؟ این در صورتی است که در برخی شاخه ها حتی یک کتاب هم منتشر نشده است.
به طور خلاصه برای اینکه هنوز نحوه مواجهه یا روبه رو شدن با امر فلسفه یا معرفت فلسفی تا حدود زیادی مشخص نشده است. باید دقت کنیم اینجا اکنون بنای بحث بر سر تبیین یا تأیید کامل چیزی نیست. اینکه تکلیف ما مشخص نشده است دلیلی بر نقص علمی یا معرفتی فلسفه به عنوان علم یا معرفت اولیه نیست و نخواهد بود. به نوعی احساس می کنم این تعدد و تکثر تراشی به منظور معرفی معرفت مثالی متأثر و وام دار از امرفلسفی زیاد بار علمی یا حتی شناخت شناسی موزونی نداشته است.
به کرات در یادداشت ها و مصاحبه هایم با رسانه ها گفته ام که یک نهاد متشکل از مترجمان فرهیخته و بزرگوار حوزه علوم انسانی باید تحت لوای یک موسسه غیرانتفاعی زیر نظر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلام و وزارت علوم و تحقیقات به ترجمه هایی که از کتاب های مهم حوزه علوم و انسانی می شود نظارت نسبی داشته باشند فلسفه پایه و اساس معرفت های بشری است و اگر این میزان و نسبت بنا به گسترش پیدا کردن باشد، بالطبع در درون احکام و اصول اولیه معرفت عارض بر فلسفه این کار شدنی می شود. به یک کلام مخالفت یا ممانعتی نه تا به امروز در مغرب زمین در این خصوص اقامه شده و نه در وضعیت اولیه یعنی پذیرفتن ساختار فلسفه های مضاف منکران بی شماری صف کشیده اند. پس فلسفه های مضاف عبارت می شود از هر نوع معرفت یا حتی علمی که مضاف فلسفه به مثابه مادر معرفت هاست و علوم آن را در کنار خودش پذیرفته باشد. اینگونه می توان به این باور هم رسید که مواجه امروز بسیاری از کسانی که علاقه مند فلسفه هستند عملاً به سمت فلسفه ای مضاف سوق پیدا می کند. اما برای رسیدن به پرسش شما که کم توجهی مان را نشانه گرفتید می توانم بگویم که با یک نگاه جدی به بستر اجتماع ایرانی، فلسفه خوانان از طیف جدی آکادمیک یعنی آنهایی که ریشه آموزش فلسفی آنها در دانشگاه ها شکل گرفته در نوع کارکرد معرفتی- علمی خود بیشتر از آنکه فلسفه مضاف بیاموزند اساس فلسفه را می آموزند که رفته رفته هم این اساس گرایش به سمت فلسفه اسلامی سوق پیدا می کند. همین امر به طور دقیق باعث می شود که فلسفه های مضاف نیز صورتی درجه دوم و یا همان معرفت درجه دومی تلقی شوند و هم خوانندگان علاقه مند به فلسفه و دانشجویان با همین معیار و اشتیاق در آموزش و یادگیری و درک فلسفه های مضاف باهم مشابهت داشته باشند. در این سوی نیز اگر فلسفه ای مضاف به عنوان رشته ای دانشگاهی تعریف شود مثل فلسفه هنر یا دین کاملا سیطره معرفت ابتدایی و اصلی یعنی هنر یا دین را در طول آموزش کاملا می توان درک کرد و دید. این یکی از دلایل کم اقبالی است.
بجز حوزه های فلسفه هنر و فلسفه دین، باقی شاخه ها در طیف آکادمیک چه جایگاهی دارد؟
فلسفه های مضاف به طور جدی، محققان و علاقه مندانی از میان سایر رشته های دانشگاهی و تحصیلی دارند. به تعبیری اکنون همه چیز فلسفی ما نه تنها در ایران بلکه در میان سایر اقوام و ملل نیز حول محور فلسفه های مضاف می چرخد. فلسفه علوم اجتماعی، فلسفه هنر، فلسفه جامعه شناسی از مهمترین به اصطلاح فلسفه های مضافی هستند که در جامعه فکری کاربرد دارند. حال بیان شما درست است. تقریبا کار ما با فلسفه های مضاف در دوره معاصر اینگونه شکل گرفت.
نمی خواهم بحث هم عرض دیگری را آغاز کنم ولی باید توجه داشته باشیم که فلسفه سیاست وقتی به عنوان بخش لاینفک تفکر افلاطون و ارسطو به عنوان دو فیلسوف بزرگ تاریخ بشریت مدنظر است یا در این سوی، در نزد ابونصر ترخان فارابی اینگونه بوده، باید توجه ما به این امر معطوف شود که به واقع سیاست به معنای علم به طور مستقیم دارای ارتباط با انسان و نیز به هر دلیل ناموجهی بنا نیست که مضاف تلقی شود. شما وقتی که در آثار افلاطون و بالاخص مناظره های سقراط افلاطون با دیگران آتنی توجه می کنید کاملاً به این موضوع مهم اشراف پیدا می کنید در مورد سیاست و هنر تو گویی نمی توانیم به الزام از مضاف بودن استفاده کنیم. فلسفه اگر برای انسان و تفکر انسانی است این تفکر دو بالش هنر و سیاست هستند. دستکم در خصوص این دو مورد یعنی هنر و سیاست از ته دل تمایل به این تقسیم بندی ندارم چرا که هنر و سیاست را متعلق معرفت کلان فلسفی می دانم.
تمام چیزهایی که از این حیث می توانند امر مضاف تلقی شوند چون فلسفه با ورودش به این حوزه ها دارد به ما ابزارهایی منطقی برای معرفت شناسی می دهد. اما در انتخاب شاکله ها و شاخص ها باید دقت کنیم چرا که هر چیزی نمی تواند مضاف شود و نباید هر معرفتی را مضاف تلقی کرد. اگر این اتفاق بی افتد مهم ترین مشکل در عدم انطباق فلسفه با آن معرفت است که باعث بحران شده و یکسری کژفهمی هایی را موجب می شود که بدترین آسیب ها را در جامعه به همراه دارد. مانند آسیبی که چندین سال پیش یکی از متفکران جناح اصلاح طلب با کج فهی از نظریات فوک در حاشیه علیه متن به تعاریف فلسفی از یکسو و شناخت سیاست و اجتماع در ایران زد.
اینکه برخی از مترجمان می گویند که در حوزه هایی مانند فلسفه دین و فلسفه اخلاق مشکل داریم و با وجود چند سال کار، ترجمه در زمان انتشار با سانسور شدید مواجه می شود تا چه حد به حقیقت نزدیک است؟
این مترجمان برمبنای تعهدی که برای مخاطبان ایرانی و فارسی زبان قایل هستند بالطبع این حرف را می زنند. اما نباید فراموش کرد که ترجمه اگر فدای اعمال نظرهای دیگرانی جز مترجم و حتی آه و ناله مترجم شود، هیچ کاری نه تنها پیش نمی رود بلکه با همان متون خراب و غیرقابل فهمی که مترجم به عنوان متن ترجمه به مخاطبان عرضه می کند، به نوبه خودش مانند وعده غذایی فاسد خواهد بود که ساحت فلسفه را به خرابی و مسمومیت خواهد کشاند. پس اگر با من موافقید که بحث چقدر می تواند خطرناک شود، باید به این قول نیز جامعه عمل پوشاند که یک نهاد یا یک اتاق فکر با ماهیت نظارت و کنترلی برای ترجمه ها بیش از هرروز دیگری لازم است.
به کرات در یادداشت ها و مصاحبه هایم با رسانه ها گفته ام که یک نهاد متشکل از مترجمان فرهیخته و بزرگوار حوزه علوم انسانی باید تحت لوای یک موسسه غیرانتفاعی زیر نظر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلام و وزارت علوم و تحقیقات به ترجمه هایی که از کتاب های مهم حوزه علوم و انسانی می شود نظارت نسبی داشته باشند و حتی بتوانند مترجمان و آثار ترجمه ای مهم و تأثیرگذار در فکر و فرهنگ و تفکر ارزشمند اجتماعی و فردی را ارزشیابی کنند.
تاسیس چنین سازمان یا نهادی سنگ اضافه ای جلوی مترجمان در راه انتشار کتاب هایشان نیست؟
اینگونه دستکم در میان کتاب هایی که هم بناست ترجمه و به بازار عرضه شوند، شاهد غلط های تاسف بار و سرقت های ترجمه ای نخواهیم بود. غلط هایی که ناشی از بی سوادی و کوته فکری مترجمان است. بر این مبنا دیگر هر مترجمی بنا به عشق درونی نیز به خودش اجازه انتخاب هر کتابی را نمی دهد و چه بسا وقتی اینگونه شود، ناشران هم برای کسب سود بیشتر به زبان و فرهنگ مان آسیب وارد نمی کنند. این مهم را از برای این گفتم که بخش قابل توجهی از خطاهای فلسفی دقیقاً در بخش ترجمه کتاب هایی در فلسفه های مضاف رخ می دهد. در این خصوص دستکم ناشران بخش مهمی از شورای نظارت و ارزیابی و همچنین مروجان اصلی و اصیل فرهنگ و تمدن شذه و باقی می مانند. چنین نقشی را به ناشران و پیشکسوتان حوزه ترجمه و تفکر علوم انسانی دادن به نوبه خودش بسیار کار بزرگ و خطیری است. سنگی هم در راه باشد قدرت فکر و اندیشه و کار بی غلط آنها را از میان برمی دارد. یکی از دردها و دغدغه هایی که سال هاست ذهنم را درگیر خود کرده این است که نمی دانم چرا فلسفه های مضاف اینقدر ساده گرفته می شود که هر تازه کاری به خود اجازه صاحب نظری و فرضیه پردازی در این موارد را بدهد. سال ها پیش یکی از مترجمانی که در آثار ترجمه شده اش متوسط در هر صفحه دو الی سه غلط فاحش داشته و دارد و از فرط اطمینان حتی حاضر نیست ایرادهایش را اصلاح کند، با اطمینان خاطر می گفت من نه تاریخ فلسفه خوانده ام و نه می خوانم و نه خواهم خواند، اما ترجمه متون فلسفی کرده و خواهم کرد. مبنای چنین اعتماد به نفسی را هم لیسانس هنری می دانست که از دانشگاه تهران گرفته بود. اکنون هم درآنسوی آب ها منتقد فرهنگی ایران است، درس می خواند و هروقت هم دلش بخواهد فرضیه پردازی می کند. این مثال را از آن جهت زدم که در تصور وحشتناک برخی از فعالان عرصه فلسفه های مضاف را نشان دهم.
اما اینکه در سوال قبل مطرح کردید که سانسور تا چه حد می تواند صحت داشته باشد، در پاسخ باید بگویم که متاسفانه در اداره ممیزی کتاب وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هیچگاه یک الگوی واحدی وجود نداشته است. به عنوان یک مولف و مترجم کاملا می توانید حس کنید که در یک دوره ای شاید ساده ترین چیزها ممیزی شود و در دوره ای حتی شک برانگیزترین چیزها ممیزی نشود. تجربه ای که در انتشار کتاب دریای ایمان نوشته دان کیوپیت و ترجمه حسن کامشاد، بازار اندیشه ایران کسب کرد، هیچگاه نباید فراموش شود. پس از انتشار نخست این کتاب طیف خاصی از جامعه موافق این کتاب بودند و تعدادی هم مخالف صد در صد. می توان جدال این دو طیف و اعمال سلیقه ها در انتشار آن را در کم و یا زیاد شدن فواصل زمانی تجدید چاپ های این کتاب درک کرد.
یکی از دردها و دغدغه هایی که سال هاست ذهنم را درگیر خود کرده این است که نمی دانم چرا فلسفه های مضاف اینقدر ساده گرفته می شود که هر تازه کاری به خود اجازه صاحب نظری و فرضیه پردازی در این موارد را بدهد فارغ از بحث اجرایی یکسری از مترجمان حوزه اخلاق و فلسفه دین روی کتاب هایی دست می گذارند که من به عنوان یکی از فعالان این حوزه اعتقاد دارم زمان انتشار آنها در جامعه ایرانی زود بوده است. ما در حوزه های فلسفه دین و فلسفه اخلاق هنوز به کتاب های مادر نیاز داریم تا ساحت فکری دانشجویان و فعالان این عرصه را شکل دهد. به عبارتی در انتشار این کتاب ها نقص جدی وجود دارد. با این اوصاف اما بسیاری از مترجمان اهتمام و همت شان روی ترجمه کارهایی است که خاصیت بازاری دارند. به همین دلیل طبیعی است که ترجمه آنها مورد هجمه قرار گیرد. مثال بارزش کتاب های یووال نوح هراری است که بازار را تکان داده و تعدد چاپ خورده است. اگر ما بخواهیم مبنای علمی و آکادمیک را برای نوبت بندی انتشار کتاب ها در نظر بگیریم، آنقدر کتاب واجب براساس سیر منطقی فکر و اندیشه و فرهنگ برای ترجمه داریم که اولویت انتشار کتاب های هراری به 20 تا 30 سال آینده می افتد.
وقتی ما با چنین بحرانی در منابع مرجع مواجه هستیم و از طرفی هم کتاب های امثال هراری می آید طبیعی است که از آن طرف ممیزی ها به سمت حذف این کتاب ها برود. ضمن اینکه من هیچگونه تاییدی بر رفتار ممیزها و سانسورچی ها نمی گذارم. اما حرف آخر این است که در ساحت کتاب های فلسفه دین و اخلاق با مشکل و کمبود جدی مواجه هستیم. شاید نیاز باشد که ما ارگان ها و مجالسی از نخبگان داشته باشیم که در زمینه ترجمه ضرورت بندی کنند تا ابتدا کتاب هایی که نیاز است در ایران منتشر شود.
یکی از کمبودهای دیگر در حوزه فلسفه ذهن است. منابع این حوزه فقط ترجمه است و آن هم به تعداد انگشتان دست نمی رسد.اصولا زبان فارسی امکانات لازم برای برگردان متون این حوزه را دارد؟
فارسی علی رغم همه صعوبت های زبانی و ترجمانی که در زبان های مبداً وجود داشته به هرحال هم توانسته به عنوان زبان مقصد خودش را وفق بدهد و هیچ گاه نه مترجم و نه زبان فارسی عاجز نمانده اند. باز تأکید می کنم بنده حوزه ترجمانی فلسفه و علوم انسانی را مدنظرم دارم نه علوم دیگر را. و باز اگر بخواهم متمرکزتر شوم منظورم متون اصلی و ارزشمند حوزه های فلسفه، جامعه شناسی، نقدادبی، فلسفه سیاسی و... است. پس براین مبنا وقتی به ترجمه های منتشر شده در این چندسال نگاهی بیاندازیم، این زبان فارسی نبوده که ناتوان و فرورفته باشد و نتواند از پس متن های سنگین فلسفه های مضاف برآید. بلکه در کمال تأسف در اکثر قریب به اتفاق این ترجمه ها، مترجمان ناکارآمد و کارنابلد بودند. هم کار را خراب کرده اند و هم مانع استقرار صحیح یکی از شاخه های مضاف در فلسفه شده اند.
اگر استاد بزرگوارم سیاوش جمادی توانست هستی و زمان هایدگر را با آن همه ظرافت ها و پیچیدگی های زبانی و کلامی ترجمه کند، باقی متون هم قابلیت برگردان را خواهند داشت اگر این مشکل حل نشود وضعیت زبانی و ترجمانی بسیار شرم آوری در انتظارمان است. نقص دانش و سوادی که درمیان مترجمان حوزه فلسفه های مضاف عنوان کردم دقیقاً تأثیرش را دراین بخش می گذارد. ناراحت کننده است که مترجم حوزه فلسفه های مضاف آشنایی به عمومی ترین اصول آیین نگارشی نداشته باشد. خیلی دردناک است که مترجم این حوزه اشرافی به ریشه های لغات و اتیمولوژی نسبی در زبان فارسی نداشته باشد که متأسفانه و صد افسوس در مورد برخی از آنها این موارد صدق موضوعی و اسنادی دارد. براین مبنا همیشه من این مثال را می زنم که اگر استاد بزرگوارم سیاوش جمادی توانست هستی و زمان هایدگر را با آن همه ظرافت ها و پیچیدگی های زبانی و کلامی ترجمه کند، باقی متون هم قابلیت برگردان را خواهند داشت. وقتی که هستی و زمان توانست به نوبه خود قابلیت های ترجمانی زبان فارسی را نشان بدهد پس مترجم جوان و تازه کار حوزه فلسفه های مضاف حتی اجازه آن را ندارد تا بگوید عنوان و معادل یابی و ریشه یابی متن به فارسی بسیار مشکل یا ناممکن است.
اگر ما در حوزه فلسفه ذهن قامت زبان فارسی را بسته ببینیم، این ناشی از بی سوادی ما در شناخت زبان و دامنه گسترش و گردونه وسیع لغاتش است نه زبان فارسی؛ چرا که تجربه هایی چون ترجمه کتاب هستی و زمان ، دوره آثار افلاطون و ارسطو ، لویاتان و... و نیز سواد مترجمان بزرگی که هم اکنون مشغول ترجمه هستند، نشان می دهد که چه قدرت شگرفی در زبان فارسی وجود دارد و چه اتیمولوژی جذابی در این میان نادیده گرفته می شود. درواقع زبان فارسی قابلیت هایش را در فلسفه نشان داده است به شرط آنکه مترجم اهل تتبع در زبان فارسی و جست جوگر در متون کلاسیک ادبیات ایران دلخوش و امیدوار به کارش باشد. کلام آخرم اینکه، این شرایط بدون هیچ کم و کاستی در ترجمه متونی که از آن به فلسفه های مضاف یاد می کنیم وجود دارد. به شرط آنکه مترجمان متون فلسفه های مضاف در یک تقابل هم به غنای زبان کمک کنند و هم در انتخاب متون ارزشمند از برای ترجمه وسواس بی حد و اندازه مطابق با شرایط نیاز فکر جمعی ایران امروز داشته باشند.
کد خبر 4763224
محمد آسیابانی
تعطیلی کتاب ویستا را نصرالله کسرائیان چنین اعلام کرده است:
بدین وسیله به اطلاع وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، وزرات دارایی، سازمان تأمین اجتماعی، شهرداری، ادارات برق، گاز، تلفن، اتحادیه ناشران و کتاب فروشان، هم محله ای ها، و رسانه های مجازی می رساند که کتاب ویستا واقع در سعادت آباد، تعطیل شد.
نه از آن ها که نیامدند گله داریم، نه از آن ها که کتاب نمی خوانند، از آن ها هم که آمدند یا به اشکال مختلف کمک مان کردند، سپاس گزاریم.
چند سال سوبسید دادیم و تلاش کردیم سرپا نگاهش داریم، نشد.
تصمیم برای تعطیل کردنش، تصمیمی دشوار بود، به ویژه برای همسرم که تا آخرین لحظه برای بازنگاه داشتن اش اصرار داشت.
دیری نخواهد گذشت که همه کتابفروشی ها بجز آنهایی که کتاب , کاغذ و محصولات فرهنگی از ارگان ها , ادارات و دولت دریافت میکنند به همین روز خواهند افتاد و مجبور به ترک کار و کسب شان خواهند شد .من نمی گویم به خاطر کتاب فروش بلکه به خاطر آینده فرزندانتان کتاب بخرید تا در آینده فرزندان بی سواد و دولتمردان نادان نداشته باشیم.
ملتی که پرتیراژترین کتابهایش آشپزی و تعبیر خواب باشد تنها در اندیشه خوردن و خوابیدن است و دریغ از ذره ای تعقل
به یزدان اگر ما خرد داشتیم
کجا این سرانجام بد داشتیم
فرهنگ کتابخوانی را به هر شکل ممکن توسعه دهیم تا فرزندان سرزمین مان در امنیت و آرامش و آزادگی زندگی کنند.
بیشتر بخوانید: نمایشگاه عکس این ماهستیم،نه آنها برپایی نمایشگاه آثار نصرالله کسراییان در حمایت از بیماران سرطانی
شهر آفتاب و سختی های برگزاری نمایشگاه
تدوین مطالعات طرح جامع شهر آفتاب از سال 81 تا 87 طول کشید. با توجه به اهمیت طرح و اینکه شهرداری اهتمام ویژه ای در برپایی مجموعه نمایشگاهی داشت، بالاخره در سال 84، 138 هکتار از اراضی شهر آفتاب به منظور احداث نمایشگاه بین المللی خریداری شد و در همان سال، سازمان سرمایه گذاری و مشارکت های مردمی شهرداری تهران از سوی شورای شهر به عنوان متولی اصلی انجام مطالعات و اجرای طرح انتخاب شد. در سال 90 عملیات اجرای فاز نخست نمایشگاه بین المللی شهر آفتاب به مساحت 120 هکتار مترمربع شامل یک سالن سه قلو، سالن ملل، ساختمان های جنبی و ساختمان های اداری و سمینارها، میدان مرکزی و چهارباغ، موتورخانه ها و راه های ارتباطی آغاز شد و شهر آفتاب همزمان با آیین افتتاحیه بیست ونهمین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران در تاریخ 14 اردیبهشت 95 با حضور رئیس جمهور به بهره برداری رسید. نمایشگاه کتاب دوسال در محل شهر آفتاب برگزار شد؛ محلی که نواقصی داشته و از مهم ترین آن ها دسترسی به این مکان است. موضوعی که بازدید از نمایشگاه را در دو سالی که شهر آفتاب میزبان آن بود، کاهش داد و موجب نارضایتی ناشران از فروش شد. در همان دوسال رفت وآمد به نمایشگاه از دغدغه های دیگر برگزاری در شهر آفتاب بود. با وجود اینکه برای مسیر های رفت وآمد به شهر آفتاب، وسایل نقلیه عمومی از جمله اتوبوس، مترو و تاکسی در نظر گرفته شده بود، اما شمار زیادی از بازدیدکنندگان برای پیدا کردن راه و رساندن خود به وسایل حمل ونقل عمومی دچار سردرگمی می شدند؛ اتفاقی که به نظر می رسد بیش از هر چیز به دلیل اطلاع رسانی ضعیف و نبود راهنما های کافی برای مردم است، به طوری که در محوطه شهر آفتاب، تعداد زیادی از مراجعه کنندگان درباره وسایل نقلیه عمومی پرس وجو می کردند. شاید مهم ترین نکته ای که باعث شد نمایشگاه از شهرآفتاب به مصلی بازگردد، این مساله بود که ناشران، فروش زیادی در شهر آفتاب نداشتند و همین باعث شد دوباره به مصلی برگردند. البته از مزیت های شهر آفتاب این بود که ساختار نمایشگاهی داشت و سالن های عریض و طویلش باعث می شد مخاطب به راحتی در آن تردد داشته باشد، اما این مزیت به معایبش نچربید.
مصلی و دسترسی آسان، اما سخت
مصلای تهران گزینه بعدی برگزاری نمایشگاه کتاب است؛ مکانی در دل شهر که دسترسی به آن با اتوبوس و مترو راحت است و مخاطب به راحتی می تواند آنجا را پیدا کند و همین نکته باعث شد ناشران به دنبال این باشند که بعد از دو سال برگزاری در شهر آفتاب دوباره به مصلی برگردند. از نظر صنف اگرچه مصلی زیرساخت های نمایشگاهی ندارد و سال های دور که میزبان نمایشگاه کتاب تهران بوده، همواره مشکلاتی داشته، اما گزینه بهتری برای برگزاری نمایشگاه کتاب است، حتی اگر قرار باشد بخشی از نمایشگاه زیر چادر برگزار شود، چراکه حداقل مخاطب به مصلی می آید و فروش ناشران افزایش چند برابری پیدا می کند. هرچند در دوره گذشته بخش کوچکی از ناشران نسبت به دوره های قبل زیر چادر ها بودند. از سوی دیگر ناشران برای حمل ونقل کتاب هایشان نیاز به فضا های باز دارند، اما مصلی به صورت پله ای و نزدیک به هم ساخته شده که این موضوع عبور و مرور کتاب و چیدمان غرفه ها را دچار مشکل می کند. امدادرسانی سریع به مصدومان احتمالی به دلیل وجود مراکز درمانی متعدد در خیابان های اطراف مصلی، یکی دیگر از مزیت های این مکان برای برگزاری نمایشگاه کتاب است؛ نکته ای که نباید از آن غافل شد. بحث آمادگی رواق های غربی و شرقی برای این دوره است؛ امسال بخشی از رواق غربی زیر بار نمایشگاه رفت، اما قطعا رواق شرقی برای نمایشگاه بعدی نیز مورد استفاده خواهد بود. از این رو فضای نمایشگاه برای برگزارکنندگان بیشتر خواهد بود.
نظرسنجی های مردمی
هرساله در فضای نمایشگاه نظرسنجی هایی انجام می شود و در این نظرسنجی ها مردم نظرات خودشان را در مورد مسائل برگزاری نمایشگاه می گویند؛ از مکان برگزاری تا بقیه چیز هایی که به نمایشگاه مربوط می شود. طبیعتا همین نظرسنجی ها می تواند ملاک عمل و تصمیم گیری برای برگزارکنندگان باشد. طبق نظرسنجی ای که در سال جاری در نمایشگاه کتاب انجام شد، نکات زیر به دست آمد که جالب توجه است:55.9 درصد پاسخگویان از مترو برای حضور در محل نمایشگاه کتاب استفاده کرده اند. 58.2 درصد پاسخگویان معتقدند مصلای تهران، مکان مناسب تری برای برگزاری نمایشگاه کتاب است. 86.1 درصد پاسخگویان از امکان دسترسی راحت به محل برگزاری نمایشگاه کتاب رضایت داشتند. 54.2 درصد بازدیدکنندگان از سهولت دسترسی به غرفه ها رضایت داشتند.
کارگروهی که باید تصمیم بگیرد
در سومین جلسه شورای سیاستگذاری سی وسومین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران که به ریاست محسن جوادی، معاون فرهنگی وزارت ارشاد برگزار شد، قرار بر این شد کارگروهی به نمایندگی از اعضای شورای سیاستگذاری بازدیدی از مکان های مورد نظر داشته باشند و پس از ارائه گزارش به شورای سیاستگذاری، درباره مکان برگزاری این رویداد فرهنگی تصمیم گیری کنند. ایوب دهقانکار، مشاور اجرایی معاونت فرهنگی وزارت ارشاد که مسئولیت سخنگویی شورای سیاستگذاری نمایشگاه کتاب را نیز برعهده دارد، در گفت وگویی که با مهر داشته است، درباره این موضوع می گوید: انتخاب هر مکانی برای میزبانی نمایشگاه کتاب موافق و مخالف خاص خود را دارد. ما هم می دانیم که همه موافقان و مخالفان این مساله نیت خیرخواهانه دارند و نگاه شان به این موضوع حمایتی است. با این همه برای انتخاب هر یک از دو مکان اصلی میزبانی نمایشگاه کتاب یعنی مصلی و مجموعه شهر آفتاب موافقان و مخالفان مختلفی وجود دارد. همین مساله منجر شد شورا تصمیم بگیرد در قالب کارگروهی موقعیت و وضعیت هر دو مکان را بسنجد و با جمع کردن دوستان دخیل در ساماندهی به این انتخاب، به تصمیم برسد. تاکید داریم که تصمیم ما منجر به انتخاب گزینه ایده آل نخواهد شد، اما امیدواریم این انتخاب خیرالموجودین باشد. وی در پاسخ به سوالی درباره میزان جدی بودن نظر شورای شهر برای انتقال محل نمایشگاه کتاب نیز گفت: شورا در نظر خود جدی و مصمم است. اما ما سعی می کنیم با تعامل به گزینه خیرالموجودین برسیم. این هیات در هفته پیش رو با نمایندگان شورای شهر و سایر مسئولان شهری دخیل در برگزاری نمایشگاه جلساتی را تنظیم می کند تا هم صحبت های آن ها را بشنود و هم صحبت های خود را بیان کند تا ان شاءالله به انتخاب گزینه مناسب برسد.
وضعیت موجود و گزینه مناسب
طبق موضوعی که در نظرسنجی گفته شد، مردم مصلی را گزینه بهتری برای برگزاری نمایشگاه می دانند و همین باعث می شود نمایشگاه در فضای مصلی باقی بماند. از طرف دیگر این موضوع را باید مورد توجه قرار دهیم که شهر آفتاب چنانچه گزینه مدنظر برگزاری نمایشگاه باشد، احتمالا هزینه های بسیاری را در این شرایط اقتصادی در پی دارد، چون نمایشگاه شهر آفتاب به دلیل میزبانی نکردن از رویداد های مشابه، نیاز به احیای مجدد دارد که با توجه به فرارسیدن فصل سرما و نزدیکی زمان نمایشگاه، شاید چنین فرصتی برای احیای آن فراهم نباشد. از مصادیق آماده نبودن هم، سالن هایی است که حدود دو سال است زیرساخت نمایشگاه نداشته و حتی چک کردن آن ها هم زمان بر است. برای همین برگشت دوباره به شهرآفتاب طبیعتا زمان بر و هزینه بر است، هرچند ابزار آماده سازی مصلی نیز کم هزینه نیست، اما با توجه به دسترسی بهتر و شرایط مناسب تر، گزینه مطلوب، نظر ناشران و مردم است.
*فرهیختگان
به گزارش خبرنگار حوزه سینمایی گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا، از حواشی مربوط به اکران فیلم رحمان 1400 بیش از هفت ماه می گذرد. فیلمی که با داشتن دیالوگ ها و سکانس های خارج از عرف و مغایر با شئون اخلاقی و اسلامی، نوروز امسال روی پرده رفت و پس از گذشت حدود یک ماه از اکران (!) مشخص شد که نسخه روی پرده با نسخه ای که برای نمایش مجوز گرفته است، مغایرت دارد.
اگرچه در آن روزها سازمان سینمایی وارد عمل و مانع از ادامه اکران این فیلم شد، اما این اقدام پسینی و به نوعی نوشداروی پس از مرگ سهراب نتوانست کوتاهی این نهاد فرهنگی را توجیه کند. نهادی که نماینده دولت جمهوری اسلامی ایران در تولید و توزیع محصولات سینمایی و تصویری است. هنوز هم سازمان سینمایی پاسخ مناسبی برای این ضعف و نمایش فیلمی با انبوهی از واژگان و شوخی های رکیک و غیراخلاقی به افکار عمومی ارائه نکرده است.
اما جدیدترین دسته گل به آب داده شده از سازمان سینمایی تحت مدیریت حسین انتظامی را باید در اثر دیگری جستجو کرد که از نیمه آبان ماه بر پرده سینما رفته است. سمفونی نهم فیلمی به کارگردانی محمدرضا هنرمند و تهیه کنندگی زینب تقوایی که اکران آن اتفاقاً با تبلیغات تلویزیونی گسترده ای نیز همراه شده است. حمید فرخ نژاد، ساره بیات، محمدرضا فروتن، پژمان بازغی، مهرداد صدیقیان و علیرضا کمالی بازیگران این فیلم هستند که سال گذشته و در سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر نیز به نمایش در آمد.
یک ملک الموت بدشانس در آستانه بازنشستگی
داستان سمفونی نهم از زبان یک ملک الموت (حمید فرخ نژاد) روایت می شود. این ملک الموت یکی از چندین کارگزار عزرائیل (فرشته مرگ) است که به گفته خود از 2 هزار و 600 سال پیش و در جریان جنگ های امپراتوری کوروش هخامنشی کار خود را آغاز کرده و در آستانه بازنشستگی فقط باید دو نفر دیگر را روانه جهان باقی کند.
اولین نفر مردی به نام بردیا است که زیر عمل جراحی فوت می کند؛ عملی که جراح آن، همسرش راحیل (ساره بیات) است. راحیل بعد از این اتفاق به دنبال این است که پیکر همسرش را مطابق وصیت او در زادگاهش (یکی از روستاهای منطقه سیرچ کرمان) به خاک بسپارد. به همین منظور، بدون هماهنگی با اطرافیان و خانواده همسرش جنازه او را در صندوق عقب اتومبیل گذاشته و به جاده می زند. دراین بین و در مسیر رسیدن به روستای زادگاه همسرش با ملک الموت هم سفر می شود.
داستان سمفونی نهم از زبان یک ملک الموت (حمید فرخ نژاد) روایت می شود.
کامبیز برادر بردیا (محمدرضا فروتن) که سرهنگ اداره آگاهی است، مخالف این اقدام راحیل است و مقدمات دفن همراه با تشریفات مرسوم برادرش را فراهم آورده که البته با این کار همسر برادرش، غافلگیر و به شدت عصبانی شده و برای بازگرداندن جنازه برادر به دنبال راحیل می رود.
تماشاگر از ابتدای فیلم چگونگی قبض روح تعدادی از مشاهیر تاریخی توسط ملک الموت را از زبان خود او می شنود.کوروش، بردیا (پسر کوروش که به دست برادرش کمبوجیه کشته می شود)، رابعه بنت کعب (نخستین شاعر زن پارسی گوی نیمه اول قرن چهارم ه.ق)، امیرکبیر، آدولف هیتلر و نامزدش تعدادی از چهره هایی هستند که ملک الموت در دوران کاری خود وظیفه قبض روح آنها را به عهده داشته است.
فارغ از برخی ایرادات تاریخی (چه در فرم و چه در محتوا) که شاید بتوان به بهانه قالب فانتزی اثر تا اندازه ای آن را توجیه کرد، ناهمخوانی آشکار روایت سمفونی نهم از مفهوم مرگ و کارگزاران الهی آن، با آیات و روایات جای بحث فراوانی دارد. حتی اگر چشم بر تصویر عجیب و غریب این فیلم از ملک الموت ببندیم، نمی توان از نقض آشکار تأخیر نداشتن اجل حتی برای یک لحظه که نص صریح قرآن کریم است به راحتی عبور کرد؛ ملک الموت اذعان می کند که به خاطر رسیدن راحیل به آرزویش (و در واقع به خاطر علاقه ای که بین او و راحیل شکل گرفته) می تواند از این قانون الهی تخطی کرده و البته پیامدهای آن را نیز در درگاه الهی تحمل کند.
نمایش بی حیایی بر پرده نقره ای!
ایرادات اعتقادی و محتوایی فیلم بسیار است و نقد و موشکافی آن فرصت مجزایی می طلبد، اما آن چه در جریان تماشای این فیلم باعث تعجب و البته تأسف بسیار است به یکی از سکانس های آن باز می گردد. جایی که در نهایت وقاحت، معاشقه هیتلر و نامزدش اوا براون لحظاتی پیش از خودکشی به تصویر کشیده می شود.
اگر چه با کات خوردن تصویر هیتلر و نامزدش به چهره ملک الموت این صحنه به شکل مستقیم به نمایش در نمی آید، اما صدای روی تصویر و واکنش صورت فرشته مرگ، این معاشقه را به شکلی آشکار به ذهن بیننده تداعی می کند. ضمن این که چند لحظه بعد و در همین صحنه، نامزد هیتلر در واکنش به ادعای ملک الموت که از بی احساس بودن خود می گوید، واژه ای نامناسب را به زبان می آورد.
این سکانس در نسخه نمایش داده شده در جشنواره فجر نیز وجود داشت و اگرچه در هیاهوی آن روزهای جشنواره چندان به آن پرداخته نشد، اما پیش بینی می شد که برای اکران عمومی و با دخالت معاونت نظارت و ارزشیابی سازمان سینمایی حتماً حذف خواهد شد.اما مشاهدات خبرنگار خبرگزاری آنا در تماشای مجدد این فیلم در اکران عمومی نشان می دهد که این اتفاق نیفتاده و سمفونی نهم بدون هیچ رده بندی سنی و با وجود این سکانس به نمایش در آمده است .
نکته قابل تأمل و تألم اینجاست که حذف این صحنه هیچ آسیبی به کلیت فیلم و حتی بخش مربوط به داستان مرگ هیتلر و نامزدش نمی زد. به عبارت دیگر، تماشاگر علاوه بر پیشینه ذهنی که از این داستان تاریخی داشت، کاملاً به رابطه این دو شخصیت پی برده و نیازی به دیدن این صحنه اروتیک با چاشنی عشوه گری مارین ون هولک بازیگر هلندی فیلم نداشت!
حذف این سکانس هیچ آسیبی به کلیت فیلم و حتی بخش مربوط به داستان مرگ هیتلر و نامزدش نمی زند.
به این ترتیب حتی استدلال برخی فیلمسازان که در برخی موارد قبلی، جرح و تعدیل در فیلم را عامل آسیب زدن به کلیت داستان و مفهوم فیلم می دانستند نیز مردود است. وضعیتی که در جدیدترین نمونه، برای فیلم خانه پدری رخ داد. کیانوش عیاری کارگردان این فیلم، معتقد بود که حذف صحنه خشن مورد بحث عملاً فیلم را بی اثر و بی معنا می سازد. این ادعا هم البته در جای خود قابل نقد است اما موضوع این است که سکانس جنجالی سمفونی نهم حتی نمی تواند در این زمینه هم مدعی باشد.
غفلت سازمان سینمایی از یک تخلف آشکار اخلاقی
حال پرسش روشن این است که ناظران و کارگزاران سازمان سینمایی به عنوان نهاد متولی در ارائه مجوز اکران، چگونه از این صحنه آشکار که در غیراخلاقی بودن آن هیچ شبهه ای نیست، چشم پوشی کردند. آیا حذف این سکانس پیش از اکران عمومی، برای آقایان کار سخت و هزینه زایی بود؟ اینجا دیگر با یک تخلف اخلاقی آشکار روبه رو هستیم که با هیچ توجیه و استدلالی قابل درک و اغماض نیست و نمی توان آن را به یک سلیقه فکری یا سیاسی تنزل داد.
حال باید منتظر ماند و دید که سازمان سینمایی چگونه به این تخلف آشکار واکنش نشان می دهند. آیا با پذیرش، اصلاح و البته تلاش عملی برای نظارت قوی تر راه تکرار بر خطر می بندند و یا باز هم از سیاست بازی با واژگان و توجیهات دیپلماتیک و راهبرد نسوختن سیخ و کباب بهره خواهند گرفت.
انتهای پیام/4104/پ
شرایط زیستی جامعه بر هنرمندان هم تاثیرگذار است
رضا درستکار منتقد سینما
ما نمی توانیم شرایط زیستی جامعه خودمان را در ایجاد چنین وضعیتی نادیده بگیریم. وقتی می خواهیم نوع انتخاب های هنرمند را بررسی کنیم، حتما باید تغییرات جامعه را در نظر بگیریم. واقعیت این است که از دو سال پیش معدل نیازهای انسان ایرانی تغییرات زیادی کرده است، بنابراین در این شرایط ارزش های هنری هم از میان می رود و دیگر تماشاگر برای فیلم های جدی به سینما نمی رود. فشار اقتصادی باعث می شود که یک کارمند عادی بعد از اتمام کار خود روی اسنپ کار کند و چنین شرایطی در میان اقشار هنری هم به این شکل تاثیر می گذارد و انتخاب های آنها را نشانه می رود. وقتی رسانه رسمی کشور و سایر نهادها و رسانه ها از یک سیستم تمامیت خواه پیروی می کند و شما می بینید، حتی منتقد سینمایی هم سر جای خودش نیست، هنرمند هم احساس امنیت نمی کند. نکته این است که فشارها و مشکلات بر همه اقشار تاثیرگذار است و امنیت روانی جامعه را مخدوش کرده است، اما تاثیر آن بر بازیگران بیشتر از همه دیده می شود. البته این حرف ها به معنای نفی نقد هنرمندان نیست، اما اصل حرف این است که در این نقدها، شرایط زیستی جامعه هم در نظر گرفته شود. در هیچ زمانی مثل این سال های اخیر، هجمه و مسخره بازی در سینمای ایران حاکم نبوده، چون فشارها بیشتر شده است. منکر مسئولیت اجتماعی هنرمندان نیستم، اما هنرمند هم خانواده و زندگی دارد و در هر شرایطی او هم باید پاسخگوی هزینه های زندگی خود باشد، بنابراین نمی توانیم فقط یقه هنرمند را بگیریم که چرا مثلا در چنین فیلم سخیفی بازی کرده است؟
آسیب شناسی مرزهای مخدوش سینما از نگاه یک تهیه کننده
بازیگران معتبر یا مدعی
حسین فرح بخش یکی از قدیمی ترین تهیه کننده های حال حاضر سینمای ایران است. تهیه کننده ای که از ابتدای حضورش در سینما نوع خاصی از سینما را دنبال کرده است، سینمایی بدون اتکا به کمک ها و حمایت های دولتی- که از نظر اقتصادی از طریق گیشه و استقبال مردم گلیم خود را از آب بیرون بکشد. همین هم باعث شده که کارنامه او پر باشد از فیلم های مردم پسند- که همواره اتهام عامه پسندی هم مترادف با آن بوده است. فرح بخش در زمینه گزارش شهروند می گوید: ببینید من اصلا نمی دانم فیلم مبتذل در سینمای امروز ما یعنی چه؟ فیلم مبتذل در سینمای قبل از انقلاب ساخته می شد و بعد از انقلاب از نظر قانونی جلوی تولید این جور فیلم ها گرفته شد. اما اگر منظورتان این است که چرا یکسری از بازیگران که قبلا در فیلم های جدی بازی می کردند، می آیند و در فیلم های کمدی حاضر می شوند، باید بگویم که این امر دلایل زیادی می تواند داشته باشد، از وسوسه مالی گرفته تا آزمایش خود و توانایی هایش توسط آن بازیگر. اما باید تأکید کنم وقتی تماشاگران از بازی یک بازیگر نقش های جدی در یک فیلم کمدی استقبال می کنند، یعنی انتخاب او درست بوده و هیچ کار غلطی صورت نگرفته است.
اما درباره حضور بازیگران معتبر در فیلم های بی ارزش معتقد است: در این میان البته باید بین بازیگران معتبر با بازیگرانی که ادا و اصول درمی آورند و خودشان را روشنفکر و معتبر جا می زنند، فرق گذاشت. تکلیف بازیگر معتبر روشن است و این اعتبار را در هر فیلمی که باشد به کار می گیرد. اما ادا و اصول بازیگرانی که فقط خودشان برای خود اعتباری فراتر از بقیه قایل هستند، چیزی است که فقط در گفت وگوهای مطبوعاتی و در صفحات روزنامه ها و مجله ها جواب می دهد، اما وقتی پول خوبی به آنها پیشنهاد شود، بعضی ها همه چیز را فراموش می کنند. اصلا شاید هم آن ادا و اصول را برای رسیدن به این منظور دنبال کرده بودند.
فرح بخش پول های مشکوک خارج از سینما را یکی از دلایل از بین رفتن مرزها در سینمای ایران می داند و می گوید: ورود پول های مشکوک و پرداخت دستمزدهای خارج از عرف و منطق همه چیز را از آن روال منطقی و درست خودش دور می کند. وقتی به یکی از این بازیگران ادا و اصولی چنین پیشنهادی می شود، او نه فقط تمام ادعاهایش را فراموش کرده و فقط و فقط به گرفتن آن پول فکر می کند، بلکه این باعث می شود در آینده هم لطمه ببیند، چرا که انگیزه و کارنامه و فرهنگ را هم فراموش می کند. اینها همان بازیگرانی هستند که در روزنامه ها و فیلم ها و رسانه های دولتی یک جور شعار می دهند و در عمل آن کار دیگر می کنند.
نگاهی به آمار فروش در 40 روز ابتدای پاییز
به گواهی بلیت های فروخته شده در 40 روز ابتدایی پاییز، تعداد مخاطبان امسال حدود یک میلیون و سیصد هزار نفر نسبت به مدت مشابه در سال 97 کاهش یافته است. این درحالی است که سال گذشته نسبت روزهای اکرانی که در ماه محرم و صفر بود هم بیشتر از امسال بود. با این حال براساس بالا رفتن قیمت بلیت سینماها، شاهد این هستیم که افت فروش آنچنان نبوده است و تنها در حدود پنج میلیارد تومان فروش بلیت کم شده است. اگر به تفاوت رقم فروش و تعداد مخاطبان پنج سال گذشته در جدول ذیل نگاه کنید، متوجه موضوع می شوید.نکته جالبی که در این جدول است درصد فروش تهران به کل کشور است که فقط در سال 94 فروش تهران به نسبت کل کشور تغییر محسوسی داشته است و این هم به دلیل این بود که اکران فیلم محمدرسول الله در سالن همایش ها و غیرسینمایی شهرستان ها اکران شد و این سالن ها به چرخه اکران این فیلم کمک کردند. متاسفانه با تغییر رویکردهای مدیریتی به سمت سالن سازی که آن هم بیشتر معطوف بر تهران و کلانشهرهاست، معضل جذب مخاطب، به تابوی منحصر به فیلمسازان تبدیل شده است. وقتی صحبت از کاهش تعداد مخاطب سینما می شود، برخی مسئولان ذهن ها را به سمت کیفیت پایین فیلم ها می برند، درحالی که سیاستگذاری ها و مهندسی معقول اکران، نیمه دوم این پارامتر است که آن را کامل کرده و می تواند وضعیت استقبال مخاطبان از فیلم ها را از این اوضاع نگران کننده، خارج کند.در چنین شرایطی است که تهیه کنندگان برای نجات وضعیت سینمای بی مخاطب سراغ کمدی های گاه مبتذل می روند تا به قول خودشان بتوانند به چرخه فروش در سالن های سینمایی رونق ببخشند. فیلم های سینمایی ای همچون مطرب ، چشم و گوش بسته از جمله این آثار هستند که پخش کنندگان به بهانه رونق دادن به گیشه سینما در فصل پاییز، این فیلم ها را اکران کردند.
وضعیت فروش فیلم های در حال اکران
از میان فیلم های جدید سینماها، مطرب بیشترین و انیمیشن بنیامین کمترین میزان فروش و تعداد مخاطب را در دو روز ابتدایی اکران خود ثبت کردند. از روز چهارشنبه -15 آبان ماه- چند فیلم جدید به چرخه اکران سینماها اضافه شدند که در بین آنها اگر چه دو فیلم کمدی هست، اما مطرب فروش بیشتری داشته است.طبق آمار سامانه فروش سینمای ایران، در دو روز چهارشنبه و پنجشنبه 15 و 16 آبان ماه، فیلم مطرب به کارگردانی مصطفی کیایی که قرار بود از یک هفته قبل یعنی هشتم آبان اکران شود، با 93 هزار و 228 نفر مخاطب یک میلیارد و 572 میلیون و 571 هزار تومان فروش داشته است. در این فیلم پرویز پرستویی، محسن کیایی، الناز شاکردوست و مهران احمدی بازی کرده اند.دیگر کمدی جدید سینماها، فیلم چشم و گوش بسته به کارگردانی فرزاد موتمن است که امین حیایی، بهرام افشاری، آناهیتا درگاهی، مسعود کرامتی، لیندا کیانی، مانی حقیقی و پوریا پورسرخ در آن بازی کرده اند.
این فیلم پربازیگر در این دو روز 20 هزار و 512 نفر مخاطب داشته و 352 میلیون و 277 هزار تومان هم فروش کرده است. اما سمفونی نهم جدیدترین ساخته محمدرضا هنرمند بعد از حدود دو دهه دوری از سینما، دیگر فیلم تازه اکران شده این روزهای سینماست.این فیلم با بازی حمید فرخ نژاد، ساره بیات، محمدرضا فروتن، مهرداد صدیقیان، علیرضا کمانی، هدی زین العابدین و پژمان بازغی در دو روز اول اکرانش، میزبان سه هزار و 583 نفر تماشاگر بوده و 62 میلیون و 869 هزار تومان هم فروش داشته است.در کنار این سه فیلم، یک اثر مناسب نوجوانان هم روی پرده سینماهاست که هادی حجازی فر، محمد فیلی، متین پاکزاد، متین کرمانی، علیرضا اکبری، علی ذکریایی، زین العابدین تقی پور و بهار نوحیان در آن بازی کرده اند. منطقه پرواز ممنوع به کارگردانی امیر داسارگر، فیلمی ماجراجویانه درباره سه نوجوان است که در حین آماده شدن برای مسابقه ساخت پهپاد دچار ماجراهایی می شوند. این فیلم در دو روز گذشته سه هزار و 337 نفر مخاطب و 30 میلیون و 875 هزار تومان هم فروش داشته است. دیگر فیلم ویژه کودک و نوجوان این روزهای سینما انیمیشن، بنیامین به کارگردانی محسن عنایتی است که چنگیز جلیلوند، ناصر طهماسب، اکبر منانی، سعید مظفری، مریم شیرزاد، تینا هاشمی و آرزو آفری در آن گویندگی کرده اند.این انیمیشن که باید منتظر بود تا با استقبال بهتری از سوی مدارس و نیز خانواده ها همراه باشد در دو روز اول اکران، هزار و 159 نفر مخاطب و 14 میلیون و 249 هزار تومان فروش داشته است. علاوه بر این فیلم ها قرار بود تورنادو به کارگردانی سیدجواد هاشمی هم به صورت آزاد از 15 آبان اکران شود، ولی این فیلم از دیروز جمعه، 17 آبان در سینماها روی پرده رفت.
*فرهیختگان
در این نشست محمود اربابی معاون توسعه فناوری و مطالعات سینمایی سازمان سینمایی و اعظم راودراد دبیر سومین دوره جایزه پژوهش سال سینمای ایران حضور داشتند.
راودراد در ابتدای نشست گفت: امسال سومین سال برپایی این جایزه است که مسئولیت دبیری را من برعهده دارم و دو سال گذشته این مسئولیت با اسماعیل بنی اردلان و سال گذشته با احمد ضابطی جهرمی بوده است.
وی افزود: در دوره اول جایزه تقریباً پنج سال گذشته آن مطالعه و بررسی شد و به همین دلیل تعداد بیشتری آثار شرکت داشتند ولی سال گذشته تعداد آثار در یک سال قبلش بررسی شد.امسال 88 اثر به دبیرخانه رسیده و از هفته آینده داوری آثار شروع می شود.
دبیرسومین دوره جایزه پژوهش سال سینمای ایران اظهار کرد: از این تعداد اثر، 54 عدد پایان نامه، 16 مقاله علمی پژوهشی، پنج پژوهش بصری و 13 پژوهش مستقل هستند. همچنین از 54 پایان نامه دریافتی سه پایان نامه مربوط به مقطع دکتری و 51 پایان نامه مربوط به مقطع کارشناسی ارشد است
سپس محمود اربابی درباره پژوهش در سینمای ایران گفت: مسئله پژوهش در سینما در طی سه سال اخیر شکل و شمایل مطلوب تری گرفته است، رویکرد جایزه نگاه علمی و پژوهشی به مقوله سینماست و در طی دو سال اخیر روند بهتری به خود گرفته است و آثار آن را در سینمای کشور مشاهده می کنیم.
او ادامه داد: سازمان سینمایی مجموعه فعالیت هایی که ابتدا متولی ندارد و انگیزه ای برای آغاز آن نیست را در دستور کار خود قرار می دهد و سپس در طول زمان افراد یا سازمان هایی که ساختار عمومی تر دارند و امکان برگزاری آن رویداد را دارند را در اولویت برگزاری قرار می دهد. به همین دلیل خود را آماده کرده ایم که جایزه چهارم پژوهش سال سینمای ایران را خانه سینما به عنوان نهاد صنفی سینمایی برگزار و اجرا کند.
برگزاری نشست های تخصصی در حاشیه جایزه
راودراد سپس درباره نشست های جشنواره، بیان کرد: در حاشیه برگزاری جایزه ما نشست هایی را در نظر گرفته ایم که در آن کارشناسان سینمایی، علوم انسانی و اجتماعی حضور دارند تا موضوعات را از منظر سینما، علوم انسانی و اجتماعی بررسی کنند. مسئله ای که نشست ها را بیشتر تقویت می کند، جایگاه مباحث میان رشته ای در این نشست هاست و سه نفر از رشته های مختلف و یک نفر از حوزه سینما در نظر گرفته شده تا درباره اینکه رشته های دیگر چطور می توانند باعث گسترش سینما شوند، به گفت و گو بپردازند.
او ادامه داد: ما 54 پایان نامه را از موسسات آموزشی و دانشگاه ها دریافت کردیم که بیشتر متمرکز بر مقطع کارشناسی ارشد است.
اربابی در ادامه درباره پایان نامه های ارسال شده به جایزه پژوهش سینمایی، توضیح داد: واقعیت این است که 54 پایان نامه در خصوص سینمای ایران عدد قابل توجهی است، جایزه در نظر دارد پژوهش هایی که در حوزه سینمای ایران انجام شده است مورد توجه قرار بگیرد، نکته دیگر این است که دانشجویان رشته سینما، پژوهش هنر و علوم اجتماعی بیشترین دغدغه را درباره نگارش پایان نامه درباره سینمای ایران دارند.
او تاکید کرد: نکته دیگر که باید بیان کنم سازمان سینمایی از پایان نامه هایی که درباره سینمای ایران در سطح کارشناسی ارشد و دکتری تهیه شود حمایت می کند، این حمایت در دوره دکتری پنج میلیون تومان و دوره کارشناسی ارشد سه میلیون تومان است اما متاسفانه صاحبان این 54 پایان نامه برای بهره بردن از این امکانات مراجعه نکردند.
راودراد در پاسخ به پرسشی درباره اهداف جایزه پژوهش سینمایی بیان کرد: هدف اصلی ما ارتقا و رشد سینمای ایران به طور کلی است اما امسال با ورود بحث میان رشته ای و حضور کارشناسان خواستیم نشان دهیم سینماگران تنها به توان سینمایی خود نباید اتکا کنند و علوم مختلف می توانند در گسترش و توسعه سینما نقش داشته باشند و باید مورد توجه قرار بگیرند. پژوهش بصری هم که امسال به بخش ها اضافه شده است بستری برای ایجاد تعامل و تفاهم را با ساخت آثار بصری فراهم می کند.
تلاش برای بهبود تعامل سینما با سایر حوزه ها
اربابی هم درباره اهداف این جایزه گفت: اهداف جایزه پژوهش یک شکل عام دارد که هر سال تکرار می شود یا به هم پیوسته می شود چون نمی توانیم یک هدفی را از فعالیت پژوهشی منتفی کنیم چرا که ممکن است رویکرد جدیدی را در پی داشته باشد. هر سال با توجه به اتفاقات یکسری مسایل اهمیت پیدا می کنند به عنوان مثال تعامل سینمای ایران با سایر حوزه ها ضعیف است و تنها سینمای اجتماعی و سینمای کمدی در ایران دارای جایگاه هستند و دیگر انواع و ژانرهای سینمایی مورد توجه قرار نمی گیرند.
او افزود: جایزه پژوهش از طریق افزودن اهداف جدید به اهداف پیشین خود این جالی خالی را پر و توجه سینماگران را به موضوعی جلب می کند، بحث تعاملات میان رشته ای در حوزه های فلسفه، اقتصاد، روانشناسی و ... مسئله ای است که برای سینمای ایران مهم است و امسال مورد توجه قرار گرفته است. نکته مهم دیگر ابزار پژوهشی است، با توجه به پیشرفت فناوری و تکنولوژی هنوز ما ابزار پژوهشی را در پرسش نامه و ... می بینیم اما استفاده از فیلم در این دوره در پژوهش سینمایی فرصتی را برای به کارگیری ابزار جدید پژوهشی فراهم می آورد.
رییس شورای سیاست گذاری جایزه پژوهش سینمایی تاکید کرد: پژوهش ها چون کاربردی و مرتبط با مسئله سینمای ایران است، تاثیر دانشی دارد، به عنوان مثال ما در مورد تاثیرات اجتماعی فیلم ها در شکل دادن به نوع تفکرات، تصورات و سلایق مخاطب کار می کنیم و سینماگران ما با استفاده از این تحقیق می توانند سبک و سیاق فیلمسازی خود را متناسب با ویژگی مخاطبان تغییر دهند. البته اندازه گیری و تعیین متر و معیار آن چندان آسان نیست و این آسیب هایی است که ما داریم، اما جایزه پژوهش و سازمان سینمایی باید تلاش کند تا فضای تعاملی را در جامعه ایجاد کند.
راودراد سپس در پاسخ به چگونگی دسترسی داشتن به پایان نامه ها و مقالات راه یافته به جایزه گفت: سازمان سینمایی پژوهش هایی که برتر شده اند را در سایت منتشر کرده است و هرکس بخواهد می تواند آن ها را مطالعه کند. نکته دیگر اینکه سه پایان نامه که سال گذشته جایزه گرفتند امسال در مجموعه نشست ها قرار است عرضه شده و نقد و بررسی شوند. البته جایزه جوان است و مدت زمانی را نیاز دارد تا شناخته شود تا پژوهشگران بتوانند آن را بشناسند و آثار خود را برای شرکت در آن ارسال کنند.
تلاش برای متمرکز کردن پژوهش ها بر سینمای ایران
دبیر جایزه پژوهش سینمای ایران بیان کرد: تاثیری که پژوهش های سینمایی مختلف می تواند بر سینما داشته باشد، این است که توجه پژوهشگران را از سینمای خارجی به داخل ایران متمرکز کند. ما امروز می بینیم بسیاری از دانشجویان علاقه مند به تحقیق و بررسی درباره فیلم های سینمای جهان هستند در حالیکه تحقیقات لازم توسط پژوهشگران خارجی انجام شده است، مسئله ای که درباره سینمای ایران انجام نشده است و به نظرم بهتر است توجهات را به داخل سینمای ایران متمرکز کنیم تا از لحاظ مختلف به تحقیق بپردازیم.
او اضافه کرد: این اتفاق یک انگیزه را درباره تحقیق و پژوهش درباره سینمای ایران فراهم می کند که در سال های آینده می توانیم شاهد آن باشیم. بیشترین تحقیق مربوط به حوزه علوم انسانی است چون فضای کار پژوهشی بیشتری دارد اما سایر رشته ها سینمای جهان و هالیوود را ممکن است از سینمای ایران مهم تر بدانند، امیدوارم شاهد تغییر این نگاه باشیم.
اربابی در پاسخ به اینکه چه تعاملاتی با دانشگاه ها انجام شده است، توضیح داد: ما از جایزه اول پژوهش سینمایی توافق نامه ای را با همه دانشگاه هایی که مرتبط با سینماها هستند منعقد کردیم مانند دانشگاه هنر، سوره، صداوسیما و ... و آمادگی خود را برای پشتیبانی هایی که برای فعالیت های پژوهشی باید انجام شود اعلام کردیم، این پشتیبانی شامل چاپ، هزینه های تحقیق، نشست ها و ... می شود. واقعیت این است که مهم ترین چالش در این زمینه نزدیک کردن افکار کسانی است که در این حیطه موثر هستند، من به عنوان کسی که استاد راهنمای پایان نامه های زیادی بودم دیدم همیشه بین دانشجو و خواستگاه پژوهش ها فاصله زیاد است. ما تلاش کردیم فرایندی را ایجاد کنیم تا به جدی شدن مقوله پژوهش در سینمای ایران بینجامد.
راودراد هم تاکید کرد: ما جلساتی را با اساتید دانشگاه های مختلف برگزار کردیم تا نظرات خود را درباره جایزه مطرح کنند، موضوع پیشنهاد دهند و درباره چگونگی تعاملات سینما با حوزه های مربوطه نظر دهند. در طول زمان وقتی این اتفاق ملکه ذهن فعالان سینمای ایران شود که جایزه ای هم در حوزه پژوهش برگزار شود، می تواند به رشد سینما کمک کند.
جایزه پژوهش فعالیت تحقیقی است
اربابی همچنین بیان کرد: جایزه پژوهش سینمای ایران یک فعالیت تحقیقی است اما معاونت توسعه سینمای ایران این تعامل را با تمامی دانشگاه ها دارد تا مسئله سینمای ایران را از طریق دیدگاه ها، نگرش ها و ... دنبال کند. یکی از آسیب های جایزه پژوهش نبود میل و رغبت در پژوهشگران است، ما ابتدای هر سال اولویت های پژوهشی را نسبت به اهداف خود اعلام می کنیم، در آغاز بهار 98 84 موضوع را اعلام کردیم و تا الان حدود 95 تا 100 درخواست ارائه شده است و برای اینکه در پروسه تحقیق دچار مشکل نشویم مبنا را بر موضوع گذاشته ایم. اصلی ترین مشکلی که داشتیم نبود تناسب بین دغدغه های ذهنی با نیازهای سینمای ایران است، یکی از جدی ترین نیازهای سینمای ایران امکان حضور در بازارهای بین المللی است و باید یک بستری فراهم شود تا پژوهشگرانی را برای انجام این هدف پیدا کنیم و به چند الگوی مشخص برسیم تا براساس آن رفتار آزمایشگرانه خود را انجام دهیم.
او افزود: با توجه به اینکه نزدیک به سه سال است این فعالیت را دنبال می کنم اما نتیجه مثبتی ندارد و فکر می کنم دلیل عمده آن هم نبود پژوهشگر حرفه ای است، بسیاری از افراد در کنار سایر کارها به پژوهش هم می پردازند و این مسئله فضای پژوهشی را با آسیب مواجه می کند. ما از هر پایان نامه ای که درباره سینمای ایران باشد حمایت می کنیم. طبیعی است وقتی پایان نامه وجه کاربردی داشته باشد بیشترین حد حمایت را دریافت می کند و وقتی نظری و تئوری باشد یا سینما مسئله اصلی آن نباشد حداقل حمایت مالی را دریافت می کند. مشکل اصلی ما مراجعه نکردن پژوهشگران است که شاید ناشی از نبود اطلاع باشد.
بودجه 250 میلیون تومانی جایزه
رییس شورای سیاست گذاری جایزه پژوهش سینمایی درباره بودجه این جایزه توضیح داد: واقعیت این است که جایزه پژوهش هزینه چندانی ندارد و پیش بینی بودجه این جایزه حدود 250 میلیون تومان است که بخش اعظم آن مربوط به جوایز است. ما از 300 میلیون تومان آغاز کردیم و در حال صرفه جویی هستیم تا بیشتر متمرکز بر اصل حوزه پژوهش باشیم، البته به نظر من این مبلغ قابل قبول است. نکته دیگر اینکه سازمان سینمایی نقشی در این بودجه ندارد و اگر فعالیتی صورت نگیرد به خزانه کشور باز می گردد.
نبود رشته مطالعاتی در حوزه دانشگاهی سینما
او همچنین درباره وجود سامانه ای جهت دسترسی به مقالات دانشجویان گفت: ما آمادگی لازم را جهت چاپ مقالات و پایان نامه ها در قالب کتاب داریم. ضمن اینکه پایان نامه ها در سامانه ایران داک قابل دسترسی است و خود سامانه های دانشگاه ها هم امکان دسترسی به پایان نامه را فراهم می کنند. هیچ مانعی برای فعالیت علاقه مندان به حوزه پژوهش سینمایی وجود ندارد، بخش عمده فعالیت پژوهشی توسط پژوهشگران علوم اجتماعی انجام می شود اما مشکلی که وجود دارد آن ها می خواهند از نگاه خود به حوزه سینما نگاه کنند، مسئله ما سینماست تا از دنیای سینما هر کس وارد حوزه های دیگر شود. این برای فارغ التحصیلان و پژوهشگران اولویت ندارد و برخی اوقات آگاهی کامل را به مسایل ندارند. در واقع همه فارغ التحصیلان سینما ابتدا برای فعالیت هنری وارد دانشگاه شدند و هیچ رشته مطالعاتی در حوزه سینما نداریم. تعداد خیلی کمی از این افراد تبدیل به آدم هایی می شوند که علاقه پژوهشی دارند و این وضعیت کار پژوهشی را سخت کرده و ما در همه جلسات می خواهیم این دو فضا را به هم نزدیک کنیم. در واقع این تفاوت نگاه پاشنه آشیل ماست و باید مقالات را بر مبنای پژوهش سینمایی انجام شود، دوستان اگر می توانند در اشاعه و بیان این حوزه به ما کمک کنند.
توجه به ارتباط مخاطبان با سینما
اربابی درباره نتایج تحقیقات در حوزه اکران سینماها و بهبود اوضاع آن، پاسخ داد: در خصوص مقوله اکران که جزو مسئله اساسی سازمان سینمایی است، یکی از اولویت های سازمان سینمایی در دوره آقای حیدریان و دوره جدید اخذ سهم از بازارهای جهانی بود، این مسئله الزاماتی را نیاز دارد و سازمان سینمایی سه پژوهش انجام داده است، ما در این پژوهش ها ما از روش های تطبیقی که فیلم را اکران کنند و در ارتباط مخاطب با سینما موثر باشند استفاده کرده ایم و مهم ترین دستاورد این پژوهش ها برای سینمای ایران افزایش سهم سینمای ایران در زمینه تولید مشترک و بازارهای جهانی است. تولید مشترک خود الزاماتی دارد که مهم ترین آن مسایل حقیقی و حقوقی است.
وی همچنین گفت: ما تدابیری را برای تحقیقات و پژوهش های بومی و مرکزگریزی انجام داده ایم و به عنوان مثال امسال پایان نامه هایی از منطقه سیستان و بلوچستان داریم اما نکته این است که می بایست اطلاعاتی را درباره مناطق داشته باشیم.
در پایان این نشست از پوستر سومین جایزه پژوهش سال سینمای ایران رونمایی شد.
انتهای پیام/4104/
البته اولین فیلم سینمایی میرباقری که خودش هم نویسندگی آن را برعهده داشت، در دوران اصلاحات رفع توقیف، اکران عمومی و بعد در تلویزیون پخش شد. آدم برفی که با دستور ضرغامی توقیف شده بود، در زمان مدیریت خود او از تلویزیون پخش شد و این تصمیم، تناقض ها در تصمیم گیری های مدیران را بیش از پیش نشان داد. این فیلم محصول سازمان توسعه سینمایی سوره است؛ سازمانی که خودش در سال های اخیر یک تنه کلی معترض در سینما داشته چرا که فیلم های سینمایی زیادی را تحریم کرده و مانع از اکران آن ها در سینماهای بیشماری شده که در اختیارش است.
آدم برفی در شرایطی توقیف شد که کارگردانش معتقد بود آن فیلم را با دغدغه ای زیاد و مهم برای مهاجرت ساخته بود.
او در گفت وگویی بیان کرده است: آدم برفی از مؤلفه های نمایش ایرانی خیلی دور نیست؛ به نوعی تمرین نمایش تخته حوضی بود. شما، ارباب، جوانپوش، زن پوش و خیلی نشانه های دیگر از نمایش تخت حوضی را در آن می بینید. تلاشم در این فیلم این بود که چگونه می توان این نشانه ها را در مدیوم سینما به کار گرفت.
ضمن اینکه موضوع مهاجرت برایم بسیار مهم بود و اگر آن سال با آن همه حواشی آدم برفی را نمی ساختم، کماکان حاضر بودم آن را بسازم. اهمیت این موضوع را به شخصه حس کرده بودم. در حین اجرای نمایش معرکه در معرکه و چند کار دیگر فرصتی برایم فراهم آمد تا بیشتر با مهاجرین ایرانی صحبت کنم تا ببینم چه می شود که حاضرند این همه توهین و تحقیر را قبول کنند، آن هم برای هیچ! با این شرایطی که تعریف کردم، دلم می خواست درباره مهاجرت کاری کرده باشم و به واسطه برخی دلایل این خواستن منجر به کارگردانی یک فیلم سینمایی شد. حرف مهم بود و من برای بیانش دغدغه داشتم، اما جرم آدم برفی این بود که شاید 10 سال جلوتر از زمانش ساخته شد. هنوز مسئولان و مدیران در آن مقطع نمی توانستند بپذیرند که مهاجرت معضل آینده ما خواهد شد. ما که آرمان های خوبی را در انقلاب مطرح کرده بودیم، ما که معتقد به استقلال، آزادی و جمهوری اسلامی بودیم و کماکان هم معتقدیم این مسیر می تواند سعادت ما را تضمین کند، پس چه شد که به اینجا رسیدیم.
او اضافه کرده است: من آدم برفی را برای همه ساختم و هر آدم با وجدانی که آن را تماشا کند این را درک خواهد کرد؛ این که یک پهلوان به چنین روزی بیفتد واقعیت تلخی است. "عباس" در فیلم من یک قهرمان کشتی بود که ممیزی اجازه نداد همه هویتش را به تصویر بکشم. پهلوانی که روی دست مردم می رفت، اما به نقطه ای می رسد که به همه این ها پشت کرده و می رود و از همه بدتر، تن به چه خفت هایی می دهد. آدم برفی به تمام این دلایل هنوز هم فیلمی بسیار محترم و شریف برای من است، چراکه در ماهیتش چنین معارف و اهدافی نهفته بود. اما این از طرف مسئولان و مدیران وقت درک نشد.
این اظهارات میرباقری از دغدغه هایش در حالی بیشتر قابل اهمیت و تامل می شود که مسئول توقیف بعد از 25 سال از کار خود ابراز پشیمانی می کند. ضرغامی فروردین امسال در صفحه شخصی خود در اینستاگرام در یادداشتی با عنوان اشتباهات مدیریتی من نوشت: اگر به گذشته برگردم ترجیح می دادم به روح توصیه رهبر انقلاب در مورد فیلم سینمایی آدم برفی عمل کنم و به دلایل نظارتی که در جای خود مورد تاکید ایشان هم بود مردم را از دیدن این فیلم خوش ساخت و پر پیام محروم نمی ساختم. البته عدم همکاری مدیریت محترم وقت حوزه هنری سازمان تبلیغات هم در این تصمیم گیری بی تاثیر نبود ولی می توانستم با اجتهاد رسانه ای و هنری تصمیم درست تری بگیرم هر چند در سال های مدیریتم در رسانه ملی آن را جبران کردم.
اگرچه نمونه فیلم هایی که یک زمانی توقیف و بعد رفع توقیف شده و از تلویزیون پخش شده و آب هم از آب تکان نخورده زیاد است اما وضعیت امروز بعضی فیلم های سینمایی نشان می دهد هنوز گذشته در حال تکرار است و معلوم نیست نگرانی ها و اشتباهات و گوش سپردن به برخی نگرانی های بی مورد تا کِی ادامه دارد؟
انتهای پیام
اعظم راودراد دبیر سومین جایزه پژوهش سال سینمای ایران در ابتدای این نشست گفت: این جایزه سومین سال خود را پشت سر می گذارد. دبیری سال اول را دکتر بنی اردلان و دبیری سال دوم را دکتر ضابطی جهرمی بر عهده داشتند. سال اول آثار پنج سال گذشته مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت و تعداد آثار بیشتر بود، اما سال دوم آثار یک سال گذشته در جایزه شرکت کردند و به همین دلیل در این دو سال جوایز اصلی خیلی کاندید نداشتند، اما همان جایزه ها بین افراد دیگر تقسیم شد.
وی ادامه داد: برای امسال در چهار حوزه مسابقه داریم. بخش پایان نامه های مقطع ارشد و دکتری، حوزه دوم مقاله های پژوهشی و حوزه سوم مقالات مستقل است. علاوه بر این بخش ها یک حوزه دیگر نیز داریم به نام پژوهش های بصری که مستندهای تحقیقاتی با موضوع سینمای ایران هستند.
دبیر سومین دوره جایزه پژوهش سال درباره تعداد آثار ارسال شده نیز توضیح داد: تاکنون 88 اثر به دبیرخانه رسیده و از هفته آینده روند داوری آثار آغاز خواهد شد، که از این میان 54 اثر در حوزه پایان نامه در مقاطع مختلف هستند که بیشتر آن ها به مقطع ارشد مرتبط است.
محمود اربابی معاون توسعه فناوری و مطالعات سینمایی سازمان امور سینمایی نیز در این نشست بیان کرد: سومین دوره این جایزه با توجه به دو دوره گذشته، در حالی برگزار خواهد شد که مسئله پژوهش در سینما شکل مطلوب تری به خود گرفته است. درباره سینمای ایران مطلب بسیار نوشته می شود، اما نگاه علمی پژوهشی برای ما در این حوزه اهمیت دارد و از دو سال گذشته جهت مطلوب تری گرفته به نحوی که در سینما شاهد آن هستیم. از سال آینده با توجه به سیاست سازمان سینمایی این امر را در دستور کار خود قرار داده ایم که برگزاری جایزه را به سازمان هایی که عمومی تر هستند واگذار می کنیم، درواقع جایزه چهارم را خانه سینما دنبال و اجرا می کند و حضور در این ساختمان نیز مقدمه ای بر این امر است.
راودراد نیز در ادامه اظهار کرد: در حاشیه برگزاری این دوره جایزه، یکسری نشست های تخصصی خواهیم داشت که توسط کارشناسانی از حوزه علوم اجتماعی، علوم انسانی، روانشناسی و سینما در آن حضور خواهند داشت. یکی از این نشست ها بر جهت گیری جایزه امسال بیشتر تأکید می کند و آن هم بحث میان رشته ای است که از نقد ادبی تا انسان شناسی، جامعه شناسی و ... تشکیل یافته تا به بهبود سینما کمک کنند.
اربابی در ادامه گفت همچنین عنوان کرد: آنچه باعث ابراز تأسف است، این که سازمان سینمایی از پایان نامه ها حمایت می کند، در حالی که دانشگاه ها حمایتی از پایان نامه ها و مقالات علمی ندارند و حقوق آن نیز متعلق به دانشگاه است. اما ما با حمایتی که داریم بسیاری از دانشجویان و پژوهشگران هنوز به ما مراجعه نکرده اند و از این حمایت استفاده نکرده اند. هدف اصلی ما ارتقا و رشد سینمای ایران است، اما امسال با ورود به مباحث میان رشته ای خواستیم بگوییم سینماگران به علوم مختلف هم توجه کنند تا بتوانند در این راستا اثرگذار باشند. در این نشست ها دو نفر درباره موضوعات نشست ها سخنرانی خواهند کرد، ضمن اینکه ساخت فیلم هایی در حوزه خود سینما نیز می تواند به این حوزه کمک کند.
اربابی افزود: در این دوره ابزار پژوهش نیز اهمیت دارد و با توجه به تغییر و تحولات تکنولوژیک استفاده از خود فیلم به عنوان ابزار پژوهش مورد توجه قرار گرفته است.
در ادامه، راودراد درباره آثار و ارائه آن ها توضیح داد: سازمان سینمایی پژوهش های برتر را در سایت خود بارگذاری کرده است. همچنین سه پایان نامه برتر سال گذشته نیز امسال در این نشست ها عرضه و مورد نقد و بررسی قرار می گیرند. از آنجا که جایزه جوان است به زمان نیاز دارد تا شناخته شود و کمی برای تأثیرگذاری آن زود است اما می تواند توجه پژوهشگران سینمایی را از تمرکز بیش از اندازه روی سینمای خارجی به سمت سینمای داخلی معطوف سازد. اگر بتوانیم این نگاه را به سمتی هدایت کنیم که حداقل تطبیقی کار کنند و یا درباره سینمای ایران و نقاط قوت و ضعف آن پژوهش کنند، می توان در آینده به سینماگران کمک بیشتری کرد. امیدوارم این جایزه این انگیزه را ایجاد کند تا پژوهشگران روی این موضوع تمرکز کنند و سینمای کشور متأثر از این امر باشد.
سپس مدیر معاونت توسعه فناوری سازمان سینمایی با تأکید بر این که با تمام دانشگاه های مرتبط با هنر و سینما توافقنامه امضا شده است، گفت: ما از دوره اول توافقنامه پژوهشی با تمام دانشگاه های مرتبط با هنر و سینما به امضا رساندیم و اعلام کردیم که آمادگی پشتیبانی کامل در این امر را داریم. کما اینکه نشست هایی در دانشگاه ها برگزار کرده و خواهیم کرد. اما بزرگ ترین چالش نزدیک کردن افکار آدم هایی است که در این حوزه ورود می کنند. بین خواستگاه دانشگاه و دانشجو همواره فاصله هایی وجود دارد و ما تلاش کردیم این توافقنامه مؤثر واقع شود و این فعالیت را کامل کند.
اربابی در خاتمه درباره هزینه برگزاری این جایزه نیز عنوان کرد: جایزه پژوهش مانند خودش خیلی هزینه نداشته است و در اطلاعیه سازمان سینمایی که اعلام شد رقم پیش بینی شده برای آن 250 میلیون تومان است که بخش اعظم آن به جوایز تعلق دارد.
در پایان مراسم، پوستر این دوره جایزه پژوهش سال سینمای ایران رونمایی شد.
رییس شورای سیاستگذاری جایزه پژوهش سال سینمای ایران تاکید کرد هدف این جایزه بهبود روابط سینمای ایران با سایر حوزه هاست.
به گزارش دنیای سینما به نقل ازروابط عمومی سومین دوره جایزه پژوهش سال سینمای ایران، نشست خبری این جایزه صبح امروز (شنبه 18 آبان) با حضور محمود اربابی (معاون توسعه فناوری و مطالعات سینمایی و رییس شورای سیاست گذاری جایزه)، اعظم راودراد (دبیر سومین دوره جایزه پژوهش سال سینمای ایران) و محمدحسین لواسانی (مدیر روابط عمومی جایزه) در پژوهشکده موزه سینما برگزار شد.
اعظم راودراد در ابتدای این نشست گفت: جایزه پژوهش سال سینمای ایران برای سومین سال متوالی در حال برگزاری است، ما امسال چهار حوزه برای مسابقه داریم که عبارتند از پایان نامه ها، مقالات علمی و پژوهشی، پژوهش های آزاد و حوزه چهارم که امسال برای نخستین بار به جایزه افزوده شده است پژوهش های بصری است که باید موضوع فیلم ها سینمای ایران باشد و زمان شان 30 دقیقه باشد.
او ادامه داد: 88 اثر به دبیرخانه رسیده است که از هفته آینده مورد داوری و قضاوت قرار می گیرند. که شامل 16 مقاله پژوهشی و 13 مقاله مستقل و 54 پایان نامه می شود.
سپس محمود اربابی درباره پژوهش در سینمای ایران گفت: مسئله پژوهش در سینما در طی سه سال اخیر شکل و شمایل مطلوب تری گرفته است، رویکرد جایزه نگاه علمی و پژوهشی به مقوله سینماست و در طی دو سال اخیر روند بهتری به خود گرفته است و آثار آن را در سینمای کشور مشاهده می کنیم.
او ادامه داد: سازمان سینمایی مجموعه فعالیت هایی که ابتدا متولی ندارد و انگیزه ای برای آغاز آن نیست را در دستور کار خود قرار می دهد و سپس در طول زمان افراد یا سازمان هایی که ساختار عمومی تر دارند و امکان برگزاری آن رویداد را دارند را در اولویت برگزاری قرار می دهد. به همین دلیل خود را آماده کرده ایم که جایزه چهارم پژوهش سال سینمای ایران را خانه سینما به عنوان نهاد صنفی سینمایی برگزار و اجرا کند.
برگزاری نشست های تخصصی در حاشیه جایزه
راودراد سپس درباره نشست های جشنواره، بیان کرد: در حاشیه برگزاری جایزه ما نشست هایی را در نظر گرفته ایم که در آن کارشناسان سینمایی، علوم انسانی و اجتماعی حضور دارند تا موضوعات را از منظر سینما، علوم انسانی و اجتماعی بررسی کنند. مسئله ای که نشست ها را بیشتر تقویت می کند، جایگاه مباحث میان رشته ای در این نشست هاست و سه نفر از رشته های مختلف و یک نفر از حوزه سینما در نظر گرفته شده تا درباره اینکه رشته های دیگر چطور می توانند باعث گسترش سینما شوند، به گفت و گو بپردازند.
او ادامه داد: ما 54 پایان نامه را از موسسات آموزشی و دانشگاه ها دریافت کردیم که بیشتر متمرکز بر مقطع کارشناسی ارشد است.
اربابی در ادامه درباره پایان نامه های ارسال شده به جایزه پژوهش سینمایی، توضیح داد: واقعیت این است که 54 پایان نامه در خصوص سینمای ایران عدد قابل توجهی است، جایزه در نظر دارد پژوهش هایی که در حوزه سینمای ایران انجام شده است مورد توجه قرار بگیرد، نکته دیگر این است که دانشجویان رشته سینما، پژوهش هنر و علوم اجتماعی بیشترین دغدغه را درباره نگارش پایان نامه درباره سینمای ایران دارند.
او تاکید کرد: نکته دیگر که باید بیان کنم سازمان سینمایی از پایان نامه هایی که درباره سینمای ایران در سطح کارشناسی ارشد و دکتری تهیه شود حمایت می کند، این حمایت در دوره دکتری پنج میلیون تومان و دوره کارشناسی ارشد سه میلیون تومان است اما متاسفانه صاحبان این 54 پایان نامه برای بهره بردن از این امکانات مراجعه نکردند.
راودراد در پاسخ به پرسشی درباره اهداف جایزه پژوهش سینمایی بیان کرد: هدف اصلی ما ارتقا و رشد سینمای ایران به طور کلی است اما امسال با ورود بحث میان رشته ای و حضور کارشناسان خواستیم نشان دهیم سینماگران تنها به توان سینمایی خود نباید اتکا کنند و علوم مختلف می توانند در گسترش و توسعه سینما نقش داشته باشند و باید مورد توجه قرار بگیرند. پژوهش بصری هم که امسال به بخش ها اضافه شده است بستری برای ایجاد تعامل و تفاهم را با ساخت آثار بصری فراهم می کند.
تلاش برای بهبود تعامل سینما با سایر حوزه ها
اربابی هم درباره اهداف این جایزه گفت: اهداف جایزه پژوهش یک شکل عام دارد که هر سال تکرار می شود یا به هم پیوسته می شود چون نمی توانیم یک هدفی را از فعالیت پژوهشی منتفی کنیم چرا که ممکن است رویکرد جدیدی را در پی داشته باشد. هر سال با توجه به اتفاقات یکسری مسایل اهمیت پیدا می کنند به عنوان مثال تعامل سینمای ایران با سایر حوزه ها ضعیف است و تنها سینمای اجتماعی و سینمای کمدی در ایران دارای جایگاه هستند و دیگر انواع و ژانرهای سینمایی مورد توجه قرار نمی گیرند.
او افزود: جایزه پژوهش از طریق افزودن اهداف جدید به اهداف پیشین خود این جالی خالی را پر و توجه سینماگران را به موضوعی جلب می کند، بحث تعاملات میان رشته ای در حوزه های فلسفه، اقتصاد، روانشناسی و ... مسئله ای است که برای سینمای ایران مهم است و امسال مورد توجه قرار گرفته است. نکته مهم دیگر ابزار پژوهشی است، با توجه به پیشرفت فناوری و تکنولوژی هنوز ما ابزار پژوهشی را در پرسش نامه و ... می بینیم اما استفاده از فیلم در این دوره در پژوهش سینمایی فرصتی را برای به کارگیری ابزار جدید پژوهشی فراهم می آورد.
رییس شورای سیاست گذاری جایزه پژوهش سینمایی تاکید کرد: پژوهش ها چون کاربردی و مرتبط با مسئله سینمای ایران است، تاثیر دانشی دارد، به عنوان مثال ما در مورد تاثیرات اجتماعی فیلم ها در شکل دادن به نوع تفکرات، تصورات و سلایق مخاطب کار می کنیم و سینماگران ما با استفاده از این تحقیق می توانند سبک و سیاق فیلمسازی خود را متناسب با ویژگی مخاطبان تغییر دهند. البته اندازه گیری و تعیین متر و معیار آن چندان آسان نیست و این آسیب هایی است که ما داریم، اما جایزه پژوهش و سازمان سینمایی باید تلاش کند تا فضای تعاملی را در جامعه ایجاد کند.
راودراد سپس در پاسخ به چگونگی دسترسی داشتن به پایان نامه ها و مقالات راه یافته به جایزه گفت: سازمان سینمایی پژوهش هایی که برتر شده اند را در سایت منتشر کرده است و هرکس بخواهد می تواند آن ها را مطالعه کند. نکته دیگر اینکه سه پایان نامه که سال گذشته جایزه گرفتند امسال در مجموعه نشست ها قرار است عرضه شده و نقد و بررسی شوند. البته جایزه جوان است و مدت زمانی را نیاز دارد تا شناخته شود تا پژوهشگران بتوانند آن را بشناسند و آثار خود را برای شرکت در آن ارسال کنند.
تلاش برای متمرکز کردن پژوهش ها بر سینمای ایران
دبیر جایزه پژوهش سینمای ایران بیان کرد: تاثیری که پژوهش های سینمایی مختلف می تواند بر سینما داشته باشد، این است که توجه پژوهشگران را از سینمای خارجی به داخل ایران متمرکز کند. ما امروز می بینیم بسیاری از دانشجویان علاقه مند به تحقیق و بررسی درباره فیلم های سینمای جهان هستند در حالیکه تحقیقات لازم توسط پژوهشگران خارجی انجام شده است، مسئله ای که درباره سینمای ایران انجام نشده است و به نظرم بهتر است توجهات را به داخل سینمای ایران متمرکز کنیم تا از لحاظ مختلف به تحقیق بپردازیم.
او اضافه کرد: این اتفاق یک انگیزه را درباره تحقیق و پژوهش درباره سینمای ایران فراهم می کند که در سال های آینده می توانیم شاهد آن باشیم. بیشترین تحقیق مربوط به حوزه علوم انسانی است چون فضای کار پژوهشی بیشتری دارد اما سایر رشته ها سینمای جهان و هالیوود را ممکن است از سینمای ایران مهم تر بدانند، امیدوارم شاهد تغییر این نگاه باشیم.
اربابی در پاسخ به اینکه چه تعاملاتی با دانشگاه ها انجام شده است، توضیح داد: ما از جایزه اول پژوهش سینمایی توافق نامه ای را با همه دانشگاه هایی که مرتبط با سینماها هستند منعقد کردیم مانند دانشگاه هنر، سوره، صداوسیما و ... و آمادگی خود را برای پشتیبانی هایی که برای فعالیت های پژوهشی باید انجام شود اعلام کردیم، این پشتیبانی شامل چاپ، هزینه های تحقیق، نشست ها و ... می شود. واقعیت این است که مهم ترین چالش در این زمینه نزدیک کردن افکار کسانی است که در این حیطه موثر هستند، من به عنوان کسی که استاد راهنمای پایان نامه های زیادی بودم دیدم همیشه بین دانشجو و خواستگاه پژوهش ها فاصله زیاد است. ما تلاش کردیم فرایندی را ایجاد کنیم تا به جدی شدن مقوله پژوهش در سینمای ایران بینجامد.
راودراد هم تاکید کرد: ما جلساتی را با اساتید دانشگاه های مختلف برگزار کردیم تا نظرات خود را درباره جایزه مطرح کنند، موضوع پیشنهاد دهند و درباره چگونگی تعاملات سینما با حوزه های مربوطه نظر دهند. در طول زمان وقتی این اتفاق ملکه ذهن فعالان سینمای ایران شود که جایزه ای هم در حوزه پژوهش برگزار شود، می تواند به رشد سینما کمک کند.
جایزه پژوهش فعالیت تحقیقی است
اربابی همچنین بیان کرد: جایزه پژوهش سینمای ایران یک فعالیت تحقیقی است اما معاونت توسعه سینمای ایران این تعامل را با تمامی دانشگاه ها دارد تا مسئله سینمای ایران را از طریق دیدگاه ها، نگرش ها و ... دنبال کند. یکی از آسیب های جایزه پژوهش نبود میل و رغبت در پژوهشگران است، ما ابتدای هر سال اولویت های پژوهشی را نسبت به اهداف خود اعلام می کنیم، در آغاز بهار 98 84 موضوع را اعلام کردیم و تا الان حدود 95 تا 100 درخواست ارائه شده است و برای اینکه در پروسه تحقیق دچار مشکل نشویم مبنا را بر موضوع گذاشته ایم. اصلی ترین مشکلی که داشتیم نبود تناسب بین دغدغه های ذهنی با نیازهای سینمای ایران است، یکی از جدی ترین نیازهای سینمای ایران امکان حضور در بازارهای بین المللی است و باید یک بستری فراهم شود تا پژوهشگرانی را برای انجام این هدف پیدا کنیم و به چند الگوی مشخص برسیم تا براساس آن رفتار آزمایشگرانه خود را انجام دهیم.
او افزود: با توجه به اینکه نزدیک به سه سال است این فعالیت را دنبال می کنم اما نتیجه مثبتی ندارد و فکر می کنم دلیل عمده آن هم نبود پژوهشگر حرفه ای است، بسیاری از افراد در کنار سایر کارها به پژوهش هم می پردازند و این مسئله فضای پژوهشی را با آسیب مواجه می کند. ما از هر پایان نامه ای که درباره سینمای ایران باشد حمایت می کنیم. طبیعی است وقتی پایان نامه وجه کاربردی داشته باشد بیشترین حد حمایت را دریافت می کند و وقتی نظری و تئوری باشد یا سینما مسئله اصلی آن نباشد حداقل حمایت مالی را دریافت می کند. مشکل اصلی ما مراجعه نکردن پژوهشگران است که شاید ناشی از نبود اطلاع باشد.
بودجه 250 میلیون تومانی جایزه
رییس شورای سیاست گذاری جایزه پژوهش سینمایی درباره بودجه این جایزه توضیح داد: واقعیت این است که جایزه پژوهش هزینه چندانی ندارد و پیش بینی بودجه این جایزه حدود 250 میلیون تومان است که بخش اعظم آن مربوط به جوایز است. ما از 300 میلیون تومان آغاز کردیم و در حال صرفه جویی هستیم تا بیشتر متمرکز بر اصل حوزه پژوهش باشیم، البته به نظر من این مبلغ قابل قبول است. نکته دیگر اینکه سازمان سینمایی نقشی در این بودجه ندارد و اگر فعالیتی صورت نگیرد به خزانه کشور باز می گردد.
نبود رشته مطالعاتی در حوزه دانشگاهی سینما
او همچنین درباره وجود سامانه ای جهت دسترسی به مقالات دانشجویان گفت: ما آمادگی لازم را جهت چاپ مقالات و پایان نامه ها در قالب کتاب داریم. ضمن اینکه پایان نامه ها در سامانه ایران داک قابل دسترسی است و خود سامانه های دانشگاه ها هم امکان دسترسی به پایان نامه را فراهم می کنند. هیچ مانعی برای فعالیت علاقه مندان به حوزه پژوهش سینمایی وجود ندارد، بخش عمده فعالیت پژوهشی توسط پژوهشگران علوم اجتماعی انجام می شود اما مشکلی که وجود دارد آن ها می خواهند از نگاه خود به حوزه سینما نگاه کنند، مسئله ما سینماست تا از دنیای سینما هر کس وارد حوزه های دیگر شود. این برای فارغ التحصیلان و پژوهشگران اولویت ندارد و برخی اوقات آگاهی کامل را به مسایل ندارند. در واقع همه فارغ التحصیلان سینما ابتدا برای فعالیت هنری وارد دانشگاه شدند و هیچ رشته مطالعاتی در حوزه سینما نداریم. تعداد خیلی کمی از این افراد تبدیل به آدم هایی می شوند که علاقه پژوهشی دارند و این وضعیت کار پژوهشی را سخت کرده و ما در همه جلسات می خواهیم این دو فضا را به هم نزدیک کنیم. در واقع این تفاوت نگاه پاشنه آشیل ماست و باید مقالات را بر مبنای پژوهش سینمایی انجام شود، دوستان اگر می توانند در اشاعه و بیان این حوزه به ما کمک کنند.
توجه به ارتباط مخاطبان با سینما
او درباره نتایج تحقیقات در حوزه اکران سینماها و بهبود اوضاع آن، پاسخ داد: در خصوص مقوله اکران که جزو مسئله اساسی سازمان سینمایی است، یکی از اولویت های سازمان سینمایی در دوره آقای حیدریان و دوره جدید اخذ سهم از بازارهای جهانی بود، این مسئله الزاماتی را نیاز دارد و سازمان سینمایی سه پژوهش انجام داده است، ما در این پژوهش ها ما از روش های تطبیقی که فیلم را اکران کنند و در ارتباط مخاطب با سینما موثر باشند استفاده کرده ایم و مهم ترین دستاورد این پژوهش ها برای سینمای ایران افزایش سهم سینمای ایران در زمینه تولید مشترک و بازارهای جهانی است. تولید مشترک خود الزاماتی دارد که مهم ترین آن مسایل حقیقی و حقوقی است.
اربابی همچنین گفت: ما تدابیری را برای تحقیقات و پژوهش های بومی و مرکز گریزی انجام داده ایم و به عنوان مثال امسال پایان نامه هایی از منطقه سیستان و بلوچستان داریم اما نکته این است که می بایست اطلاعاتی را درباره مناطق داشته باشیم.
اربابی در ابتدای این نشست گفت: سیاست سازمان سینمایی این است که مجموعه فعالیت هایی که ابتدا به ساکن متولی ای ندارند به عنوان یک حرکت در دستور خود قرار می دهد و در گذر زمان این فعالیت را به کسانی که مرتبط به آن هستند یا سازمان های صنفی تر واگذار می کند از همین رو ما خودمان را آماده کرده ایم برگزاری دوره چهارم این جایزه را خانه سینما دنبال کند.
راودراد در ادامه بیان کرد: ما در حاشیه برگزاری جایزه، سلسله نشست های تخصصی پیش بینی کرده ایم که در هر نشست کارشناسی از حوزه سینما و علوم انسانی حضور خواهند داشت تا بحث های هنری و بحث های انسانی را پیش ببرند. یکی از این نشست ها جهت گیری امسال را در نظر دارد و آن جایگاه مباحث میان رشته ای است که متخصصان مختلف در آن حضور خواهند داشت. آنها توضیح می دهند که رشته های دیگر چطور می توانند به توسعه سینما کمک کنند. باید بگویم تا حالا 54 پایان نامه دریافت کرده ایم که سه پایان نامه مربوط به دکتری و بقیه کارشناسی ارشد هستند.
ثبت 54 پایان نامه با موضوع سینمای ایران
سپس اربابی عنوان کرد: واقعیت این است که 54 پایان نامه درباره سینمای ایران رقم قابل توجهی است. دانشجویان رشته های سینمایی بیشترین تمایل را درباره انجام پایان نامه در خصوص سینما دارند. نکته ای که باید ابزار تاسف کنم این است که هرچند سازمان سینمایی از پایان نامه هایی که درباره سینمای ایران باشد حمایت می کند و امکان کمک پنج میلیونی وجود دارد اما صاحبان همین 54 پایان نامه هم مراجعه نکردند تا از این امکان برخوردار باشند و از این پنج میلیون استفاده کنند.
راودراد: امسال با ورود مباحث میان رشته ای خواسته ایم نشان بدهیم سینماگران نباید تنها به توان سینمایی خود تکیه کنند بلکه علوم مختلف می توانند به سینما کمک کنند. درواقع می خواهیم سینماگران بدانند که با ساخت فیلم هایی درباره خود سینما هم می توانند به این حوزه کمک کنند در ادامه راودراد تصریح کرد: هدف اصلی و کلی ما ارتقای سینمای ایران است یعنی کمک محافل علمی به توسعه سینما، اما امسال با ورود مباحث میان رشته ای خواسته ایم نشان بدهیم سینماگران نباید تنها به توان سینمایی خود تکیه کنند بلکه علوم مختلف می توانند به سینما کمک کنند. درواقع می خواهیم سینماگران بدانند که با ساخت فیلم هایی درباره خود سینما هم می توانند به این حوزه کمک کنند.
سپس اربابی اظهار کرد: اهداف پژوهشی یک شکل عام دارد که هر ساله تکرار می شود یا به هم پیوسته می شود. نمی توانیم یک هدف را از دیدگاه پژوهشی منتفی کنیم هر ساله با پژوهش هایی که انجام می شود مسایلی از اهمیت بیشتری برخورد می شود، برای مثال ارتباط سینما با برخی مسایل کم است، یعنی هرچند در سینمای جهان دیدگاه فلسفی هم در پس فیلم ها وجود دارد اما در سینمای ایران تنها فیلم های اجتماعی و کمدی داریم و ژانرهای دیگر وجود ندارند.
وی افزود: جایزه پژوهشی تلاش می کند در این جهت گام بردارد و توجه سینماگران را به این موضوع جلب کند. تعاملات میان رشته ای مسأله ای است که برای سینمای ما مهم است و یک نوع دیگر از ابزار پژوهش محسوب می شود. ما فکر می کنیم روش های پژوهشی در پرسشنامه و کار کتابخانه ای خلاصه می شود اما استفاده از خود فیلم به عنوان یک ابزار جدیدی می تواند شناخته شود که ما سعی کردیم به این موضوع توجه کنیم. این پژوهش ها، پژوهش های کاربردی و بنیادی درباره مسأله سینما و تاثیر آن، دانشی است درواقع روی یک نوع خاص از فیلم تاثیر ندارد.
راودراد مطرح کرد : سازمان سینمایی متن پژوهش های برتر را در سایت خود بارگذاری کرده است. از همین رو قرار است سه پایان نامه سال گذشته در یکی از نشست ها ارایه شود. ما باید بدانیم جایزه پژوهشی، جوان است و عمری دو ساله دارد بنابراین مدتی لازم است که شناخته شود. از همین رو کمی زود است تا تاثیر آن دیده شود اما می تواند پژوهشگران را به جاب توجه بیش از اندازه به سینمای خارج، به سینمای داخل معطوف کند. ما در بسیاری پایان نامه ها می بینیم دانشجویان دوست دارند درباره فیلم های مطرح جهان تحقیق و پژوهش کنند این در حالی است که درباره آن ها بارها تحقیق شده اما درباره سینمای ما کمتر به این موضوع توجه شده است. بنابراین حداقل باید کاری کنیم که درباره سینمای ایران تحقیق و نکات قوت و ضعف را مشخص کنند. من امیدوارم این جایزه این اندیشه را ایجاد کند که خودمان نیازمند کار بیشتری برای کار پژوهشی است.
مهمترین چالش جایزه پژوهش سینمایی سال
اربابی بیان کرد: واقعیت این است که از اولین دوره، توافقنامه ای با دانشگاه های مرتبط با سینما داشتیم که در آن ما آمادگی خودمان را برای پشتیبانی از پژوهش ها اعلام کردیم کما اینکه در 2 دوره گذشته نشست هایی در دانشگاه ها داشته ایم. مهمترین چالشی که در این زمینه وجود دارد نزدیک کردن افکار موثر در این حوزه است من به عنوان کسی که پایان نامه ها را هدایت کرده ام همیشه دیده ام که بین نیاز دانشگاه و خواست های دانشگاه با دانشجو فاصله ای وجود دارد. ما در نظر داشتیم در زمینه حمایت از پایان نامه ها، به واسطه برگزاری جایزه برای چاپ پایان نامه ها تلاش کنیم اما برخی از دانشگاه ها ممکن است معذوراتی داشته باشند با این وجود سعی کردیم این فعالیت ها جدی باشد.
راودراد گفت: ما امسال با نمایندگانی از دانشگاه های مختلف جلسه هایی داشتیم، ماجرای جایزه را توضیح دادیم و خواستیم با ما همکاری داشته و در نشست ها اظهار نظر و موضوع پیشنهاد کنند این موضوع باعث جهت دهی به پایان نامه ها درباره سینمای ایران می شود.
اربابی: اصلی ترین مشکل ما این است که دغدغه های ذهنی، متناسب با نیازهای سینمای ایران نیست. شاید ما پژوهشگران حرفه ای سینما کم داریم. گویا همه در کنار کارهای دیگر خود دوست دارند کار پژوهشی کنند که این باعث می شود کار پژوهش به ویژه در حوزه سینما با آسیب مواجه شود اربابی توضیح داد: جایزه پژوهش یک رویداد سینمایی است اما معاونت توسعه فناوری و مطالعات سینمایی با همه دانشگاه ها این تعامل را دارد که مسأله سینمای ایران را از جهات مختلف دنبال کنند. شاید یکی از نقاط آسیب پژوهش در سینمای ایران این است که هرچند باید این اتفاق با میل پژوهشگر اتفاق بیفتد اما آنطور که باید و شاید صورت نمی گیرد. ما در ابتدای هر سال اولویت های پژوهشی و آمادگی خودمان را اعلام می کنیم. 84 محور را به عنوان فصل هایی که می تواند به سینما کمک کند اعلام کرده ایم و تاکنون 95 درخواست به ما مراجعه شده است. اصلی ترین مشکل ما این است که دغدغه های ذهنی، متناسب با نیازهای سینمای ایران نیست. شاید ما پژوهشگران حرفه ای سینما کم داریم. گویا همه در کنار کارهای دیگر خود دوست دارند کار پژوهشی کنند که این باعث می شود کار پژوهش به ویژه در حوزه سینما با آسیب مواجه شود.
وی ادامه داد: ما از هر پایان نامه ای که درباره سینما باشد حمایت می کنیم اما میزان حمایت ما در مقطع ارشد حداکثر سه میلیون و حداقل هفتصد هزار تومان است. ضمن اینکه وقتی پایان نامه ای عملی باشد با بالاترین حد کمک ما مواجه می شود اما پایان نامه هایی با راهکارهای صرفاً تئوریک، از حداقل حمایت برخوردار می شوند. اما مشکل ما اصلا عدم مراجعه است، یعنی دوستان برای دریافت این حمایت ها اصلا مراجعه نمی کنند. این در حالی است که نظام ارزیابی ما اصلا سختگیرانه نیست. وقتی پژوهشی مورد تصویب قرار بگیرد ما حمایت می کنیم اما مراجعه ای نمی شود شاید یکی از دلایل آن بی اطلاعی دانشجویان باشد ضمن اینکه ما مشکل مالی نداریم اما اقبال دانشجویان برای دریافت این حمایت ها کم است.
اربابی درباره هزینه برگزاری این جایزه گفت: 250 میلیون تومان هزینه برگزاری می شود که بخش اعظم آن مربوط به جوایز می شود. بودجه پژوهش ما از نگاه من قابل توجه است.
وی در پایان گفت: با توجه به اینکه یکی از اولویت های برنامه سازمان سینمایی در دوره آقای حیدریان و دوره جدید، اخذ سهم از بازارهای جهانی است در این زمینه سه پژوهش انجام شده است یعنی تجربه هایی که در دیگر کشورها برای پیدا کردن بازارهای جهانی وجود داشته از روش پژوهش های تطبیقی و موردی، مورد بررسی و در اختیار فیلمسازان قرار گرفته که مهمترین دستاورد این پژوهش ها تولید مشترک است البته تولید مشترک الزاماتی دارد که یکی از آنها مناسبات حقوقی است که باید با زبان بین المللی با دیگران صحبت کنیم. در سال های اخیر پدیده تحریم باعث ایجاد مشکلاتی شده است. بحث استانداردهای فنی یکی دیگر از این مسایل است که ما در این زمینه از جهان کم نداریم، ما با آسیبی مواجه هستیم و آن آسیب این است که همه این پژوهش ها را باید اصناف سینمایی و سینماگران مورد توجه قرار بدهند. هرچند نهادها تسهیل کننده هستند اما اگر این پژوهش ها از جانب سینماگران مورد توجه قرار نگیرند، خاک می خورند.
کد خبر 4766993
زهرا منصوری
به گزارش رسیده، معاون توسعه مدیریت و منابع سازمان سینمایی با اعلام این خبر گفت: تفاهمنامه ساخت این پردیس ها با محوریت شهرداری شهرهای منتخب 20 استان کشور مبادله شد که قرار است این پردیس ها حداقل با 3 سالن و برخی از آنها مانند ایلام با 4 سالن و یاسوج و ساوه با 5 سالن به بهره برداری برسند.
حیدری خلیلی ادامه داد: فاز اول پردیس سینمایی امید شامل شهرهای ایلام، گناوه، ایرانشهر، بانه، اندیمشک، ماکو، میناب، تربت حیدریه، طبس، خلخال، بم، ساوه، مرودشت، یاسوج، فارسان، مینودشت، مرند، نهاوند، جیرفت و نور می شود که در مراحل مختلف شامل تهیه وتحویل نقشه و طراحی سازه ، انتخاب پیمانکار و آغاز عملیات اجرایی قرار دارند.
وی با اشاره به آغاز فاز دوم تبادل تفاهم نامه احداث پردیس سینمایی امید با شهرداری های شهرهای منتخب گفت: این فاز شامل سایر استان های باقی مانده می شود که در هر استان یک شهر فاقد سینما انتخاب خواهد شد.
اشتراک گذاری در:
سرویس فرهنگ و هنر جوان آنلاین: چندی پیش بود که 200 سینماگر با صدور بیانیه ای 10 ماده ای اعتراض خود را به آنچه تبعیض و سانسور در سینمای ایران عنوان شده بود، آشکار کردند.
سینماگران در این نامه به تبعیض در توزیع فرصت ها و امکانات، تعدد مراکز تصمیم گیری برای سینما و نداشتن امنیت شغلی و ... معترض شده اند.
بیانیه ای که خیلی سریع منتقدان زیادی پیدا کرد. برای مثال رسانه ها نوشتند چطور شخصی مثلا بهرام بیضایی که هیچگونه ارتباطی دیگر با سینمای ایران ندارد زیر این بیانیه را امضاء کرده است؟ یا اینکه چطور عده ای دیگر از سینماگران که دستشان تا مفرغ در حلقوم بیت المال است و با سرمایه نهاد های دولتی و حکومتی فیلم می سازند، زیر این بیانیه را امضاء کرده اند؟!. عده ای دیگر از سینماگران هم از مفاد و بند های این بیانیه اظهار بی اطلاعی کردند و امضای خود را چند روز بعد پس گرفتند. نمونه اش امرالله احمدجو که این بیانیه را یک کار سیاسی خواند تا یک حرکت و اعتراض صنفی.
این بیانیه هر چند با نسخه ابتدایی آن که بسیار تند و هنجار شکن بود تفاوت داشت، اما همچنان می شد دریافت که آبشخور این قلم بیش از آنکه درگیر یک بحث صنفی باشد آغشته شده به جوهر سیاسیت و سیاست زدگی است.
حال سوال اینجاست که طراح و ایده پرداز این بیانیه چه جریان و شخصی بوده است؟
گفته می شود کارگردان اصلی جمع آوری امضا برای بیانیه 200 سینماگر مصطفی آل احمد است. جوانی که نامش برای خود اهالی سینما هم ناشناخته و گمنام است. این مثلا سینماگر در طول دو دوره دولت حسن روحانی هیچ فیلم سینمایی را در کارنامه اش به ثبت نرسانده و پیگیری هایش در این سال ها بی فایده بوده است.
آل احمد یک فیلم سینمایی در کارنامه دارد که مربوط به دوره احمدی نژاد و جواد شمقدری است وعمده فعالیت جدی سینمایی او مربوط به دو دوره دولت محمود احمدی نژاد است. مستند بلاک آوت 1384، طراحی صحنه و لباس آخرین ملکه زمین (سینمایی) 1387، فیلم سینمایی پوسته 1387، مستند نویسنده بودن 1390.
این همه آثار وی در عرصه سینماست.
تعداد بازدید : 18
کد ویدیو
دانلود
فیلم اصلی
گفتگوی مصطفی آل احمد با شبکه معاند ایران اینترنشنال
حال چه می شود در شرایطی که ده ها صنف و تشکل سینمایی و صد ها موسسه و مرکز مستقل و غیردولتی در کشور فعال است یک جوان جویای نام با کارنامه ای بسیار ضعیف و بی رمق احتمالا بواسطه انگیزه های شخصی برای انتقام گیری از دولت و مدیران فرهنگی و سینمایی شمشیر از رو می بندد و یک تنه اقدام به جمع آور ی امضاء و مانیفست نویسی شبیه گروهک های مارکسیستی و چپ علیه دولت می کند؟ و در این راه، از رسانه های فارسی زبان معاند و معلوم الحال هم استفاده می کند؟
جای سوال دارد که که چرا برخی از صنوف سینمایی خانه سینما در سطح بالایی بازیچه این جنگ زرگری شده اند؟ آیا سینما دیگر بزرگتر و رهبری ندارد؟ آیا این اسامی ریز و درشتی که نامشان در این بیانیه دیده می شود صلاحیت و اعتبار این جوان گمنام و کم تجربه را بررسی کرده اند و بعد زیر بار امضای آن رفته اند؟.
یک سوال دیگر! آیا سینماگری که در کارنامه اش کلا یک فیلم سینمایی دیده می شود با این مشکلاتی که در این بیانیه امده است چقدر برخورد کرده است که حالا چنین نسخه ای برای سینمای کشور پیچیده؟.
اینکه چرا تعدادی از سینماگران کشور از سر ساده لوحی و ناآگاهی از پشت صحنه ماجرا آلت دست قرار می گیرند و از نام و عنوان شان سوء استفاده می شود موضوعی است که باید از خود این عزیزان پرسید.
ولی واقعا، چه کسی یا کسانی از این آب گل آلود ماهی می گیرند؟ چگونه بعضی ها می توانند با بی بی سی فارسی، ایران اینترنشنال، من و تو، صدای امریکا و ... گفتگو کنند و کسی کاری به کارشان ندارد؟ آیا خیلی سخت است بفهمیم که قصد و نیست این بیانیه یک حرکت و خواست صنفی نبوده و بیشتر به یک انتقام گیری شخصی شبیه بوده است؟
مصطفی کیایی گفت: خوشبختانه مردم در روز اول اکران فیلم سینمایی مطرب استقبال بسیار خوبی را نشان دادند.
وی با اشاره به این که مطرب 15 آبان امسال اکران خود را شروع کرد، اظهار داشت: به دلیل شهادت امام حسن عسکری (ع) فیلم ما بعد از اذان مغرب اکران شد و در این مدتِ بسیار کوتاه آمار فروش روز اول رقم بسیار چشمگیری را نشان می داد.
این کارگردان افزود: فیلم سینمایی مطرب در روز اول اکران به 100 سانس فوق العاده رسید.
وی اضافه کرد: این فیلم سینمایی در روز اول توانست تا یک میلیارد و 58 میلیون تومان فروش داشته باشد.
مصطفی کیایی با اشاره به این که قبل از اکران مطرب برخی از نهادها روی این فیلم حساس شده بودند، عنوان کرد: سوءتفاهم های متعددی در مورد این فیلم در ایام قبل از اکران شکل گرفته بود و ما با اهتمام به مذاکره های مختلف سعی کردیم تا فیلم در فضایی ساکت و آرام و بدون مشکل به اکران برسد.
وی ادامه داد: قبل از اکران رسمی فیلم سینمایی مطرب این فیلم را به اتفاق مسئولان دستگاه قضایی تماشا کردیم و از جانب وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی چند مورد اصلاحیه به فیلم اعمال کردیم.
این کارگردان اضافه کرد: اصلاحیه های اعمال شده در وزارت ارشاد لطمه ای به اصل فیلم نزد.
وی با اشاره به این که مطرب در ایام برگزاری جشنواره فجر سال گذشته تولید شد، اظهار داشت: از آنجایی که مطرب با سرمایه شخصی تولید شده است، تمایلی به شرکت و حضور در جشنواره فیلم فجر نداشتم و دوست داشتم که زودتر به بازدهی مالی برسم.
مصطفی کیایی در ارتباط تلفنی با شبکه رادیویی گفت و گو با بیان این که جشنواره فجر همیشه ما را پیر می کند، تصریح کرد: تمام ریشه موهای من به دلیل درگیری با استرس های مختلف جشنواره فجر سفید شده اند.
وی با اشاره به این که موهای من در سینما سفید شدند، تاکید داشت: تصمیم گرفتم که فعلا کاری با جشنواره نداشته باشم و فقط فیلم بسازم و اکران کنم.
این کارگردان با اشاره به این که فیلم های پر فروش به چرخه سینما کمک می کنند، عنوان کرد: در چند روز اخیر بسیاری از سینماداران از سراسر کشور با من تماس گرفتند و به دلیل تولید و اکران فیلم مطرب از من تشکر کردند.
وی افزود: در ارتباط با سینماداران متوجه شدم که چرخه اقتصادی آن ها در چند ماه اخیر راکد شده و حتی بوفه داران سینما درآمد ندارند.
مصطفی کیایی اضافه کرد: اکران یک فیلم و فروش خوب آن باعث می شود تا افراد و خانواده های متعددی صاحب کار و درآمد شوند.
وی با اشاره به این که تولید فیلم سینمایی مطرب 5 میلیارد و 500 میلیون تومان هزینه داشت، عنوان کرد: امیدوارم که این فیلم هزینه های تولید خود را تامین کند و مقداری هم سود مالی به ما برساند، در حالی که اعتقاد دارم روزی هر شخصی در دست خداوند است و سود و زیان در این مسائل بخشی از سرنوشت انسان است.
این فعال سینما با اشاره به فعالیت خود در حوزه تهیه کنندگی سینما و سریال های نمایش خانگی، توضیح داد: به دلیل دستیابی به آرامش در هنگام تولید فیلم به سمت تهیه کنندگی رفتم و صرفا به خاطر کسب درآمد تهیه کننده نشدم.
وی افزود: در حال حاضر یک شرکت ثبت کرده ام و ذیل این کار فیلم های مختلف را تولید می کنم و سعی دارم که در اکثر پروژه های این شرکت از عوامل ثابت استفاده کنم.
مصطفی کیایی در بخش دیگر سخنان خود با اشاره به سریال نمایش خانگی هم گناه ، اظهار داشت: این سریال را با همکاری سامانه فیلیمو تهیه می کنیم.
وی با اشاره به این که هم گناه یک ملودرام خانوادگی است، افزود: این سریال رویکردی رسانه ای دارد و در 24 قسمت منتشر خواهد شد.
این تهیه کننده سینما اضافه کرد: فکر می کنم که تا آخر اسفند ماه امسال بتوانیم تولید سریال هم گناه را به اتمام برسانیم، در حالی که تمام عوامل در تلاش هستند تا کاری با کیفیت تولید کنند.
اتفاقات دولت دوم هاشمی جرقه تولید فیلم آقای رئیس جمهور را زد. مشکل ما هاشمی عدالت طلب نماز جمعه نبود. مشکل ما با آقای هاشمی بود که جریان مک فارلین را اداره کرد. مشکل ما با هاشمی ماجرای تحمیل قطعنامه 598 و جام زهر و... بود.
برخلاف تصوراتی که شخصیت اصلی آقای رئیس جمهور را مشابه رییس اصلاحات می دانند، باید بگویم خاتمی ابدا روزنامه نگار نبود و فقط نماینده امام در کیهان بود. هر آنچه در دل هاشمی بود به صورت عملی در دولت خاتمی تجلی یافت! یکی از نمودهای عینی این ماجرا، همراهی دختر هاشمی با خاتمی بود. در همان زمان بود که امام را گذاشتند در موزه و رییس اصلاحات را کردند بت.
سیف الله داد ؛ معاون سینمایی وقت، فیلمنامه آقای رئیس جمهور را خواند و از من پرسید واقعا می خواهی بسازی؟ وقتی اصرارم را دید گفت پس برو بساز. به دنبال وی منوچهر محمدی ، صدور پروانه ساخت آقای رئیس جمهور را به جذب تیم تولید حرفه ای منوط کرد. با هزار زحمت فیلم را ساختیم ولی در اکران دچار فیلم سوزی شد و تلویزیون هم با وجود خرید رایت فیلم، 20 سال آن را آرشیو کرد.
وقتی وارد پیش تولید شدیم، به ناگهان در سینما پیچید که می خواهند فیلمی علیه خاتمی بسازند و همین برایمان کلی حاشیه ساز شد.
تلویزیون 20 سال بود رایتش را خریده بود و هرگاه گفتیم چرا پخش نمی کنید؟ می گفتند به رییس جمهور برمی خورد. امیدوارم حالا که پخش شده به روحانی برنخورد.
اگر یک فیلم از آن طرف فقط 1 سال توقیف شود کلی سروصدا می کنند ولی فیلم من 20 سال توقیف بود و حتی نویسنده روزنامه کیهان هم وقتی برای مصاحبه آمد همان ابتدا فیلم را زیر سوال برد.
کارگردان سریال بازگشت پرستوها، گفت: وقتی مدیر جشنواره فجر دوتابعیتی شود معلوم است که نمی شود در جشنواره شرکت کرد. خودم یتیم خانه ایران را از جشنواره بیرون کشیدم چون مدیرش دوتابعیتی بود و یک دوتابعیتی را هم مشاورش کرده بود. اگر سفارت انگلیس از فیلم شما خوشش بیاید هم در داخل جایزه می گیرید و هم در خارج ولی امان از وقتی که خیانت های انگلیس را بازگو کنید.
وی در ادامه با اشاره به جشنواره فیلم کوتاه بیان کرد: بیزینس جشنواره ای اخیرا به فیلم کوتاه هم رخنه کرده و هر چه فیلم چرک و ضدایرانی است در جشنواره های خارجی بر صدر می نشانند.
در تمام تظاهرات های بعد از انتخابات 88 با چفیه داخل سبزها بودم و تا مرا می دیدند علیه صداوسیما شعار می دادند ولی به شخص خودم توهین نکردند.
بچه های دهه 60 فهمیده اند که نه خیلی از دکترها سواد دارند و نه بسیاری از آیت الله ها. البته فراموش نکنیم خیلی از کنش های امروز را ماهواره ها هدایت می کنند و مخاطبان حتی نماز جمعه را از ماهواره رصد می کنند چون به آن طرف اعتماد ایجاد شده.
چطور می شود فردی متهم باشد و در زندان به سر ببرد ولی تشکیلاتش مشغول به کار رسانه ای باشد و هم چنان فیلم و سریال تولید کند؟
کارگردان فیلم قلاده های طلا ، در ادامه بیان کرد: سریالی می سازم درباره مفاسد اقتصادی. اول بنا بود این سریال را برای شبکه خانگی بسازم ولی نشد و به دنبالش اوج قرار گذاشت پای کار بیاید که نیامد و حمایت نکرد و مجبور شدم با سیمافیلم کار کنم.
او افزود: این بلاتکلیفی فقط مشکل من نیست؛ بسیاری از بچه های سینما درگیر آن هستند. تا زمانی که شما صاحب سرمایه، سینما، پخش، روزنامه، سایت و دست در دست سیاستمداران نباشید، کنار گذاشته می شوید و اولویت نیستید.
بازیگران فیلم سینمایی سودابه عبارتند از:
رویا تیموریان، رضا بابک، با حضور افتخاری ستاره اسکندری و بازی سازان آرمان درویش، ساناز سعیدی، رضا مولایی و آناهیتا درگاهی.
در خلاصه داستان سودابه آمده است: مهرداد با سودابه، خواهر دوست و همکارش سیامک ازدواج می کند و او را به خانه قدیمی شان می برد تا در کنار مادرش باشد، اما ...
او در ادامه افزود: به طور مثال در فیلم سال دوم دانشکده من از اکران خصوصی استفاده نکردیم و فقط در مشهد اکران عمومی داشتیم و به عنوان همراهی در کنار تماشاگران حضور داشتیم عکس هایی گرفته شد و با مخاطبان صحبت کردیم. با اکران عمومی از شهر مشهد شروع کردیم و به زودی در شهرهای دیگر هم اکران عمومی خواهیم داشت و از برخی از این ریخت و پاش های اکران های خصوصی جلوگیری کردیم.
ردایی در پایان خاطرنشان کرد: اکران های مردمی به وضعیت ستاره محور بودن سینما دامن نمی زند به این دلیل که وقتی می گوئیم ستاره محور شدیم این تعداد سوپراستارها بسیار اندک است و خیلی اوقات با آثاری که بازی می کنند احساس می کنیم کاملا حق شان است که این شکل برای آنها وجود داشته باشد که آنها را سوپراستار خطاب کنیم بدین خاطر که موفق ظاهر شدند و به خوبی به ایفای نقش پرداختند و در شرایطی قرار دارند که باعث جلب توجه می شوند.
بیشتر بخوانید: از فروش فیلم راضی نیستیم! سال دوم دانشکده من اکران می شود
سرویس فرهنگ و هنر جوان آنلاین: آیا باید آموزه های مذهبی- اخلاقی را به طور مستقیم وارد فضای دراماتیک سینما و تلویزیون کرد یا بهتر آن است که با زبان غیرمستقیم، مخاطب را هدف گرفت؟
انسیه شاه حسینی کارگردان با تأکید بر لزوم استفاده از ادبیات تعلیمی در تولید فیلم و سریال به جوان گفت: مردم ما حافظ و مولانا را می شناسند ولی متأسفانه در سبد غذایی فرهنگی اثر چندانی از این ها نیست. سینما و تلویزیون باید برای تمام اقشار سنی ما از کودک گرفته تا افراد مسن جامعه برنامه داشته باشند. ما باید طوری برنامه بسازیم که بدون اینکه مخاطب متوجه شود آموزه های قرآن و نهج البلاغه را به او ارائه کنیم یعنی مخاطب متوجه نشود و فکر نکند که به زور به او چیزی را تحمیل کرده ایم.
کارگردان غروب شد بیا ادامه داد: می توانیم فیلم ها و سریال هایی تولید کنیم که بدون اینکه مخاطب متوجه شود، عملش قرآنی شود. می توانیم مفاهیم پندآموز گلستان سعدی را به گونه ای کاملاً نهادینه شده در روزگار کنونی، زیربنای تولید فیلم و سریال کنیم. انسیه شاه حسینی خاطرنشان ساخت: ذات هنر چیزی جز دمیدن روح تعهد در انسان ها نیست و سینما و تلویزیون نیز فقط و فقط زمانی قدرت ماندگاری بالایی پیدا می کند که همین ذات هنر را همذات خود کند. می توان فیلم های متأثر از وقایع اجتماع را به رئالیستی ترین شکل ممکن ساخت ولی همین آثار وقتی مانا می شوند که بتوانیم روح تعهد را واردشان کنیم. کارگردان زیباتر از زندگی افزود: یک هنر، زمانی الهی است و زمانی توحیدی که به مخاطب آرامش دهد و احساس شخصیت را در او القا کند. اگر نتیجه کار چنین شود هم این دنیا را داریم و هم آن دنیا را ولی خدا نکند که اصالت انسانی خودمان را فراموش کنیم و به دام تقلید از سینما و تلویزیون مادی گرای غرب بیفتیم. انسیه شاه حسینی تأکید کرد: حتی هالیوود هم وقتی می خواهد محصولات اثرگذار بسازد به سمت آموزه هایی می رود که اخلاقیات را محترم بشمارد. اگر درآثار برجسته سینمای کلاسیک و نه محصولات بساز بفروش این سال ها تأمل کنیم به راحتی اهداف سازندگان برای محترم شمردن مفاهیمی مثل توجه به تهیدستان یا عدالت طلبی و مذموم بودن خیانت و دروغ پی می بریم. گنجینه اعتقادی- ادبی ما ایرانیان هم پر است از کهن الگو هایی که انسانیت را ترویج می کنند.
شاه حسینی اظهار داشت: نگاه صنعتی در تولید محصولات سینمایی- تلویزیونی هیچ منافاتی ندارد با اینکه زیربنای محتوایی درام را برپایه آموزه های اخلاقی خود بگذاریم و تا می توانیم باید این آموزه ها را دریچه ای کنیم برای داستان گویی.
تاریخ انتشار : 19 آبان 1398 - 9:18 | 45 بازدید |
حکایت فیلم های سینمایی و سریال های تلویزیونی ما این روزها حکایت متفاوتی است. جدا از محتوا و اجرای متفاوتی که از این دست کارها در سینما و و تلویزیون شاهد هستیم نکات مهم و قابل تأملی نیز در ساخت و پردازش این آثار وجود دارد که کمتر به آن توجه شده است.
اگر رسانه های دیداری را به عنوان یکی از تأثیرگذارترین ابزار رسانه ای در انتقال مفاهیم و فرهنگ ها عنوان کنیم، نمایش آنچه در این تولیدات به خورد مخاطبان داده می شود تا سالیان سال اثر خود را بر ذهن افراد برجای گذاشته و گاهی از چنان نفوذی برخوردار است که در ذهن افراد حک می شود.
در این زمینه نکته مهمی که وجود دارد انتقال مفاهیم حقوقی از زبان و کردار هنرمندانی است که بعضا از منظر هنری در جایگاه ارزشمندی نیز قرار داشته و جوانان و نوجوانان زیادی از آنها الگو پذیری می کنند.
براساس آیین نامه نظارت بر فیلم تمامی فیلم های تولیدی در حوزه سینما و تلویزیون که قابلیت نمایش پخش عمومی دارند باید از وزارت ارشاد مجوز داشته باشند. در این زمینه وزارت ارشاد چهار شورا برای تمشیت این امور تدارک دیده است. شورای بازبینی، هیئت عالی نظارت، شورای ساخت پروانه و شورای نمایش پروانه چهار شورایی هستند که در این زمینه صلاحیت اظهار نظر دارند.
به نظر می رسد حضور یک فرد حقوقدان در شورای ساخت پروانه مشکلات عدیده ای که این روزها در فضای نمایشی ما وجود دارد را به حداقل خواهد رساند.
شاید عضویت یک حقوقدان در این شوراها قبل از اینکه فیلم ها ساخته و با هزینه فراوان راهی بازار نمایش شوند کمک زیادی به کنترل هزینه های ساخت نیز خواهد کرد زیرا زمانی که فیلم ها در شورای نمایش با ممیزی در زمینه مشکلات حقوقی روبه رو شوند آن زمان است که بایستی با جرح و تعدیل های صورت گرفته فیلم قابلیت نمایش داده شود.
مهدی حسینی از تهیه کنندگان سینما و تلویزیون در گفت و گو با رسالت با اشاره به این نکته در همه جای دنیا اصل بر این است که در تمامی حوزه ها حقوقدان ها حضور داشته و در زمینه موضوعات تخصصی اظهار نظر کنند، گفت: این موضوع در پارلمان های کشورها مصداق بارزتری دارد و بیش از 80درصد از نمایندگان مجالس دنیا را حقوقدان ها
تشکیل می دهند. بر همین اساس برای بخش های
اجرایی نیازمند نظارت حقوقی هستیم تا با تبعیت از آن مشکلات اجرایی به حداقل خود برسد.
وی ادامه داد: درحوزه فیلم و سینما نیز این موضوع باید جاری و ساری باشد و به صورت الزام آور در وزارت ارشاد مورد توجه قرار گیرد. این موضوع می تواند از طریق حقوقدان های مستقل که به حوزه فیلم اشراف نیز دارند، دنبال شود تا کمتر شاهد اتفاقات غیرحقوقی در فیلم های
سینمایی و تلویزیونی باشیم.
این تهیه کننده در ادامه با اشاره به اینکه وجود گاف های حقوقی در تولیدات هنری کشور مشکلات زیادی را در مجامع بین المللی ایجاد خواهد کرد، گفت: به نظر من اگر در داخل کشور به این موضوع توجه نشود هنگام حضور تولیدات سینمایی و تلویزیونی ما در مجامع بین المللی و جشنواره های خارجی می تواند آسیب های حیثیتی به هنر و فرهنگ ما وارد آورد. زمانی که قبل از صدور پروانه به اشکالات حقوقی رسیدگی شود دیگر در زمان اکران متهم به سانسور فیلم ها و اتفاقاتی از این دست نخواهیم شد و فعالیت هایمان قابل دفاع خواهد بود.
حسینی با تأکید بر این نکته که بی توجهی به مشکلات حقوقی در فیلم ها سبب می شود تا شاهد آسیب های اجتماعی زیادی در سطح جامعه باشیم، خاطرنشان کرد: متأسفانه زمانی که یک ناهنجاری در فیلم به درستی مورد کنکاش و بررسی قرار نگرفته و قضاوت ناصحیحی در مورد آن از سوی کارگردان و یا سایر عوامل فیلم صورت می گیرد مخاطبان آن در سطح جامعه نیز به درستی نمی تواند با موضوع ارتباط برقرار کرده و به صورت یک معضل اجتماعی در نقش او جای خواهد گرفت. به همین خاطر تأکید من بر این است که حتما نیاز است تا یک حقوقدان یا تیم حقوقی در شوراهای تخصصی فیلم و نمایش وزارت ارشاد حضور داشته باشند تا کمتر شاهد مشکلات پیش آمده باشیم.
پریا اکبری حقوقدان نیز در گفت و گو با رسالت ضمن گلایه از شرایط موجود عنوان می کند: با وجود اشکالات حقوقی در فیلم های سینمایی و تلویزیونی ، آیا نباید در شورای ساخت پروانه حضور یک حقوقدان به صورت مستمر منجر به عدم وجود این اشکالات شود و آیا زمان آن فرا نرسیده است که اینگونه اشتباهات حقوقی به پایان رسد؟ کم نیستند آثاری که دارای پیام های بسیار ارزنده ای بوده و
حرف های زیادی برای گفتن دارند. لذا بایستی فیلمسازان محترم با نظارت حقوقدانان بر متن
فیلمنامه ها از وجود چنین اشکالاتی پرهیز کنند.
وی ادامه داد: اینکه چرا این مهم توسط فیلمسازان انجام نمی گیرد ، بهتر است نهاد ناظر بر صدور مجوز ساخت فیلم ورود کرده و اقدام به عمل آورد. آیین نامه نظارت بر نمایش فیلم و اسلاید در بندی بیان داشته که شورای بازبینی می تواند در صورت لزوم از نظر کارشناسان بهره ببرد، اما آنچه که نیاز به بررسی دارد این است که حضور یک حقوقدان که یکی از ارکان اصلی فیلمنامه ها می باشند امری ضروری تلقی شود ، پس با تغییر عبارت (در صورت لزوم)، می توان در وزارت ارشاد نهاد حقوقی و حضور یک فرد حقوقدان جهت جلوگیری از وجود اشکالات حقوقی،را به عنوان رکن اصلی متصور دانست،چرا که در هر حال در غالب فیلم ها با مسائل حقوقی روبه رو هستیم.
اکبری با اشاره به اینکه در بسیاری از فیلم ها با اموری مانند طلاق، نفقه، نکاح و اموری از این دست... مواجه هستیم، تصریح می کند: بایستی حضور یک حقوقدان در شورای بازبینی یا در شورای ساخت پروانه وجود داشته باشد تا به صورت ثابت و مستمر بر فیلمنامه ها
و متن آنها نظارت کافی به عمل آورده و از پیدایش اشتباهات ممانعت به عمل آورد. انتظار می رود نهادهای مسئول در این زمینه اقدامات لازم را به عمل آورده و اقدام به تغییر در ساختار شورای ساخت پروانه کرده و یک عضو حقوقدان را به صورت مستمر در این شورا مستقر دارند.
این حقوقدان با بیان اینکه فیلم متری شیش و نیم در گیشه موفق بود، در داخل جوایز زیادی را کسب کرد، حتی اخیرا در توکیو نیز موفق به درخشش و کسب جایزه شد اما اشکال حقوقی داشت ،یادآور شد: آیا برای تماشاگر خارجی یا داوران خارجی این سؤال ایجاد
نمی شود که چگونه در ایران یک قاضی به جرائم بزرگسالان رسیدگی می کند،حال همان فرد مشخص به جرم طفل حاضر در فیلم هم رسیدگی به عمل
می آورد؟ این در حالی است که در قانون آیین دادرسی کیفری خلاف این امر بیان شده و بایستی در دادگاه اطفال به جرمشان رسیدگی به عمل آید. فیلم قسم وهیس دختر ها فریاد نمی زنند نیز این اشکالات به نحو دیگری وجود دارد. سریال لبه تیغ و بسیاری از این آثار هستند که در صورت حضور یک حقوقدان در شورای ساخت پروانه و در وزارت ارشاد چنین اشتباهاتی در فیلمنامه ها اتفاق نمی افتاد و مایه تأسف است فیلم هایی که دارای پیام های ارزنده و ارزشمندی هستند با وجود چنین اشکالاتی اصطلاحا نمره کسری بگیرند!
این هشدار در حالی بود که پیش از این نیز رهبر معظم انقلاب اسلامی بارها در خصوص مسائلی چون ولنگاری فرهنگی ، تهاجم فرهنگی ، نفوذ فرهنگی ، جنگ نرم و... نظرات شان را اعلام کرده و خواستار توجه ویژه مسئولان فرهنگی کشور به این امور شده بودند. اتفاقی که متأسفانه با بی تدبیری و بی درایتی مسئولان توجهی به آن نشد!
مقام معظم رهبری پیش از این 4 نوع نفوذ را مطرح کرده و تاکید کرده بودند که نفوذ فرهنگی و فکری از همه انواع دیگر نفوذ خطرناک تر و مهم تر است، و بعد از آن نفوذ سیاسی است، سپس نفوذ اقتصادی و در انتها نفوذ امنیتی از درجه اهمیت برخوردارند.
این روزها سینمای ایران که در بی هویت ترین دوران حیات خود بعد از پیروزی انقلاب اسلامی به سر می برد یا سرشار از فیلم های شبه روشنفکرانه شده که دستور تولید آن ها از سفارتخانه های غربی می رسد، یا فیلم های عمدتاً تلخ و سیاه و یا آثار هجو و پوچی که به اسم سینمای کمدی در حال زدودن حیا و اخلاق از جامعه هستند. وضعیت تلویزیون هم در این میان چندان مطلوب نیست و اوضاع در حوزه تئاتر و نمایش هم بسیار وخیم است.
در همین رابطه 10 تن از سینماگران و کارشناسان فرهنگی کشور آقایان: شفیع آقامحمدیان، حمید بهمنی، محسن علی اکبری، پرویز فارسیجانی، رضا ایرانمنش، محمد قهرمانی، علیرضا سربخش، محمدحسین نیرومند، مصطفی دالایی و علیرضا اسحاقی با ما گفتگو کردند که ماحصل آن برای اطلاع بیشتر مخاطبان گرامی سینماپرس در ذیل نقل شده است.
آقامحمدیان: جریان نفوذ در جمع سیاست گذاران هم وارد شده/ باعث شرمساری است که جریان فرهنگی در دست لیبرال ها و غرب زده ها است
شفیع آقامحمدیان مدیرعامل پیشین مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی در پی هشدار مقام معظم رهبری در دیدار با رئیس جمهور و اعضای هیأت دولت که در آن انتقاد شدید خود را نسبت به ولنگاری فرهنگی ابراز داشتند گفت: جریان نفوذ در جمع روسای سیاست گذار هم وارد شده و باید این معضل را به صورت ریشه ای حل کرد. جریان فرهنگی کشور در دست لیبرال ها و غرب زده ها است، این اتفاق را مایه شرمساری است و باید هرچه سریع تر تدبیری جدی، با عزمی راسخ و روحیه جهادی برای برکندن این جریانات نفوذی در عرصه فرهنگ و هنر توسط سینه سوختگان و دغدغه مندان نظام و انقلاب اسلامی اندیشه شود.
بهمنی: نهادهای امنیتی و قضایی برای حراست از کیان انقلاب اسلامی باید وارد میدان شوند/ در دوران فعلی و اصلاحات شاهد اوج افسارگسیختگی در عرصه فرهنگ بودیم
حمید بهمنی کارگردان سینما نیز در این باره اظهار داشت: حوزه فرهنگی و هنری کشور مدت ها است به حال خود رها شده و نهادهای امنیتی و قضایی برای حراست از کیان و ماهیت انقلاب اسلامی باید وارد میدان شوند. ما نباید اجازه دهیم رفتارهای غلط فرهنگی ادامه یابد. بنده معتقدم یکی از دلایلی که نسبت به حوزه فرهنگ و هنر بی توجهی مفرط صورت می گیرد این است که تعریف درستی از کیان فرهنگی انقلاب طی همه سال های پیروزی پس از انقلاب اسلامی ارائه نشده و همین امر نهادهای انقلابی را دچار بلاتکلیفی در برخورد با سهل انگاران کرده است.
علی اکبری: وزارت ارشاد و سازمان تبلیغات اسلامی بعضاً در حوزه فرهنگ برعکس آنچه باید عمل می کنند/ به جای برگزاری جشنواره های بی خاصیت از سینمای ارزشی حمایت کنید!
محسن علی اکبری تهیه کننده سینما و تلویزیون گفت: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سازمان تبلیغات اسلامی و سازمان صدا و سیما 3 نهاد اصلی در حوزه فرهنگ و هنر هستند که اختیارات بسیاری دارند و موظفند بر اساس نیازهای نظام و آرمان های انقلاب اسلامی از تولیدات فرهنگی و هنری حمایت کنند. این 3 نهاد ذکر شده همگی بودجه کافی در اختیار دارند و توقع می رود در اتاق فکرهای شان راجع به مسأله نفوذ فرهنگی و ولنگاری فرهنگی تدبیری جدی اتخاذ کنند. آن ها موظفند چاره اندیشی جدی نسبت به این چالش ها داشته باشند. اما متأسفانه به غیر از سازمان صدا و سیما که به تازگی شنیده ام در این راستا اقدام موثری انجام داده، وزارت ارشاد و سازمان تبلیغات اسلامی بعضاً در حوزه فرهنگی برعکس آنچه باید عمل می کنند. خوشبختانه ظاهراً گویا به تازگی در سازمان صدا و سیما شورای مستقلی متشکل از دلسخوتگان نظام که همگی وفادار به قانون اساسی و امام (ره) و رهبری هستند شکل گرفته که قرار است فیلمنامه ها را ایشان تأیید کنند و بعد به تولید برسد.
فارسیجانی: مدیریت غلط، حوزه فرهنگ و هنر را دچار آشفتگی و از هم پاشیدگی کرده است/ نهادهای انقلابی و مردمی آتش به اختیار عمل نمایند
پرویز فارسیجانی تهیه کننده سینما و تلویزیون گفت: باعث شرمندگی است که رهبر معظم انقلاب برای چندمین بار در خصوص نفوذ فرهنگی و ولنگاری فرهنگی هشدار می دهند اما مسئولان نسبت به هشدارهای به جای ایشان بی توجهی می کنند؛ متأسفانه مدیریت غلط، حوزه فرهنگ و هنر را دچار آشفتگی و از هم پاشیدگی کرده است و نیاز است که اقدامی عاجل و جدی مانع از ادامه حرکت آن ها در این مسیر غلط شود. متأسفانه کوتاهی در حوزه فرهنگ و هنر به حد اعلای خود رسیده و همین اتفاق باعث شده تا به طور پیاپی مقام معظم رهبری در خصوص این موقعیت خطرناک هشدار بدهند. ما نباید فراموش کنیم که وظیفه قانونی نسبت به اطاعت از ولایت فقیه و تبعیت از رهبری داریم؛ ما نباید فراموش کنیم که نسبت به مقام عظمای ولایت وظیفه دینی داریم و از سوی دیگر تکلیف ملی مان حراست از فرهنگ غنی و ارزشمند ایرانی-اسلامی است.
قهرمانی: باید با متخلفان در حوزه فرهنگ و هنر برخورد قاطع شود/ رویکرد دولت برای اساس سیاست های فرهنگی نظام نیست
محمد قهرمانی تهیه کننده سینما نیز در این باره اظهار داشت: قوانینی که در مجلس مصوب می شود اما شکل اجرایی نمی گیرد و مسئولان دولت از اجرای آن سر باز می زنند باید توسط قوه قضائیه رسیدگی شود؛ با آمدن آقای رئیسی به قوه قضائیه روح جدیدی به این نهاد دمیده شده و انتظار ما این است که همه کارهایی که در آن تخلفی صورت گرفته به سرانجام برسد و قوه قضائیه با متخلفان در حوزه فرهنگ و هنر برخورد قاطع داشته باشد. نکته اساسی این است که رویکرد دولت بر مبنای عدم اعتقاد به این راهبرد مقام معظم رهبری است؛ همین فرمایشات حضرت آقا قبل از اینکه عمومی شود و در جلسه هیأت دولت بیان گردد، در سیاست های ابلاغی متعدد از جمله سیاست های فرهنگی که مصوبه مجمع تشخیص مصلحت نظام است و رئیس جمهور هم یکی از اعضای آن است ابلاغ شده اما اشکال آنجا است که نظارتی در جهت راهبری این سیاست ها شکل نگرفته است.
ایرانمنش: دستگاه های نظارتی باید با متخلفان در حوزه فرهنگ برخورد قاطع داشته باشند/ برخی کارهای نمایشی همانند غده بدخیم سرطانی شده اند!
رضا ایرانمنش بازیگر و کارگردان سینما و تلویزیون در پی هشدار مقام معظم رهبری در دیدار با رئیس جمهور و اعضای هیأت دولت که در آن انتقاد شدید خود را نسبت به ولنگاری فرهنگی ابراز داشتند گفت: دستگاه های نظارتی و قضایی باید با متخلفان در حوزه فرهنگ برخورد قاطع داشته باشند؛ نهادهایی مانند قوه قضائیه، شورای عالی انقلاب فرهنگی، کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی و... باید هرچه سریع تر نسبت به بحران و فاجعه فرهنگی که به خصوص در سینما نمود جدی تری دارد ورود کنند و اگر این اتفاق رخ ندهد ما شاهد بدتر شدن اوضاع در عرصه فرهنگی و هنری کشور خواهیم بود. اگر دستگاه و نهادهای نظارتی و قضایی به موضوع مهم فرهنگ و هنر ورود کردند اما نتیجه ای حاصل نشد، مقام معظم رهبری باید مستقیماً به این موضوع ورود کنند و دولت را مورد بازخواست قرار داده و از آن ها گزارش بخواهند.
نیرومند: کسانی مدیریت حوزه فرهنگ و هنر را در دست گرفته اند که دچار وادادگی در مقابل بیگانگان شده اند
محمدحسین نیرومند مدیرعامل پیشین انجمن سینمای انقلاب و دفاع مقدس نیز در این باره گفت: هیچ تردیدی نیست که جریانی از خارج کشور وجود دارد که به صورت مستقیم و غیرمستقیم در حوزه فرهنگی و هنری فعالیت می کند و سیاست های خود را در این حوزه پیاده می کند و از آنجا که کسانی مدیریت حوزه فرهنگ و هنر را در دست گرفته اند که توانایی و کارآیی لازم را در این حوزه ندارند و دچار وادادگی در مقابل بیگانگان شده اند ما امروزه شاهد بحران و ولنگاری فرهنگی در کشور شده ایم.
سربخش: دولتمردان باید پاسخگوی ولنگاری فرهنگی باشند/ باعث شرمساری است که مقوله های مهم اخلاقی جایی در تولیدات فرهنگی ندارند
علیرضا سربخش جانباز روشندل و کارشناس فرهنگی در پی هشدار مقام معظم رهبری در دیدار با رئیس جمهور و اعضای هیأت دولت که در آن انتقاد شدید خود را نسبت به ولنگاری فرهنگی ابراز داشتند، گفت: دولتمردان باید پاسخگوی مطالبات مقام معظم رهبری در خصوص ولنگاری فرهنگی باشند؛ آن ها هستند که باید پاسخ بدهند چرا علیرغم تأکیدات مکرر ایشان هیچ تدبیری برای مبارزه با نفوذ فرهنگی که منجر به ولنگاری شدید در تمامی عرصه فرهنگ و هنر شده است اندیشه نکرده اند. پایه و اساس هر جامعه ای بر امر فرهنگ استوار است و اگر پایه های فرهنگی در جامعه ای کج باشند آن جامعه به بیراهه می رود. ما باید بدانیم و آگاه باشیم حالا که دشمن تمام قوای خود را به کار گرفته تا اعتقادات مردم را سست و فرهنگ منحط و پلید غرب را در کشور اسلامی ما پیاده سازی کند، این یکایک ما هستیم که باید با درایت و هوشمندی جلوی دشمن ایستادگی کنیم.
دالایی: اوضاع فرهنگ و هنر بلبشو است/ چرا بنده که 40 سال است برای جنگ کار کرده ام نباید جایی در تلویزیون داشته باشم؟
مصطفی دالایی مستندساز سینما و تلویزیون نیز در این باره اظهار داشت: اوضاع فرهنگ و هنر به هم ریخته و درست مانند تمامی بخش ها و قسمت های دیگر کشور بلبشو است. متأسفانه اعمال سلیقه برخی اشخاص باعث شده تا نهادهای متولی حوزه فرهنگ و هنر چندان کارآمد نباشند و هرکس به ظن خود می خواهد فرهنگ و هنر کشور را اداره کند. ای کاش رهبر معظم انقلاب وقتی می بینند که افرادی به درد این کار نمی خورند آن ها را کنار بگذارند و کسانی را به عنوان متولی اصلی حوزه فرهنگ و هنر به کار گیرند که دغدغه این کار را داشته باشند، قدرت و اختیار کامل داشته باشند و اشخاصی با اقتدار باشند که کسی نتواند روی حرف شان حرف بزند!
اسحاقی: بی توجهی به دستاوردهای 40 ساله انقلاب اسلامی، مسائل اخلاقی، دینی و استراتژیک، در سینما و تلویزیون مصداق بارز ولنگاری فرهنگی است
علیرضا اسحاقی بازیگر و کارگردان سینما و تلویزیون در پی هشدار مقام معظم رهبری در دیدار با رئیس جمهور و اعضای هیأت دولت که در آن انتقاد شدید خود را نسبت به ولنگاری فرهنگی ابراز داشتند، گفت: بی توجهی به دستاوردهای 40 ساله انقلاب اسلامی، مسائل اخلاقی، دینی و استراتژیک، مصداق بارز ولنگاری فرهنگی است؛ گویا مدیران فرهنگی رسماً بلاتکلیف، بی برنامه و بی دغدغه هستند و نمی دانند که باید چه کاری را انجام دهند و به همین دلیل هم ما شاهد خروجی مثبتی در سینما و تلویزیون نیستیم. ایران اسلامی با سابقه 40 ساله انقلاب و خون پاک بسیاری از شهدا که جان خود را فدای نظام و انقلاب کردند نیازمند تولید آثاری مبتنی بر فرهنگ و ارزش و آرمان های ملی و انقلابی است اما متأسفانه نه تنها این اتفاق رخ نداده بلکه بعضاً عملکرد غلط مسئولان باعث شده تا مردم اعتمادشان را نسبت به نظام و انقلاب از دست بدهند.
در همین راستا یکی از روسای صنوف خانه سینما که نخواست نامش فاش بشود به سینماپرس گفت: آقای شاهسواری به همه صنوف و مطلعان از ورود سازمان بازرسی کل کشور به مسائل خانه سینما تأکید کرده اند تا هیچ کس متوجه این اتفاقات نشود! نکته قابل تأمل اینجا است که ایشان نمی دانند دلیل اصلی ورود سازمان بازرسی کل کشور درخواست تعدادی از صنوف سینمایی و اهالی سینما است که از آن ها درخواست شده تا یک بار به صورت قاطعانه نسبت به تخلفات عدیده در خانه سینما ورود کنند!
این سینماگر در همین خصوص ادامه داد: زمانی که مسئولان خانه سینما به اصرار مانع از حضور صنوفی که ذیل وزارت کار ثبت نشده بودند، در مجمع عمومی این نهاد شدند این درخواست به نهادهای قضایی ارایه شده و اکنون بسیار خرسندیم که سازمان بازرسی به مسأله تخلفات این نهاد صنفی ورود پیدا کرده اند و از مسئولان بازرسی کل کشور خواهان آن هستیم که جلوی دست اندرکاران خانه سینما ایستادگی لازم را داشته باشند.
پیروی اتفاقات اخیر خانه سینما و بحرانی که این نهاد صنفی را مدت ها است در برگفته و باعث ایجاد تشتت در میان صنوف و حتی ایجاد شکاف در بین اعضای هیأت مدیره آن شده است یکی دیگر از چهره های شناخته شده خانه سینما به سینماپرس گفت: ما هر لحظه منتظر آن هستیم تا در این خانه زنگار گرفته بسته شود! ما بارها تأکید کرده ایم که ورود خانه سینما به بازی های سیاسی و جناحی و دادن بیانیه های مختلف را نمی پسندیم و مادامی که قرار است برخی دست اندرکاران این خانه، بازی های سیاسی و جناحی راه بیندازند و سر هر مسأله ای دست به انتشار بیانیه و... بزنند همان بهتر که در این خانه بسته شده و بساط دورهمی این افراد برچیده شود.
این اتفاقات در حالی است که دست اندرکاران خانه سینما مدت ها است بنا به ضرب المثل معروف با دست پس می زنند و با پا پیش می کشند از یک سو عنوان می کنند که دیگر تمایلی به حضور در پست های خود را ندارند و از سوی دیگر هم سفت و سخت به این نهاد چسبیده اند و با هر ترفندی ولو به تعویق انداختن مجمع عمومی و... آن را رها نمی کنند!
علاوه بر این مسائل شنیده می شود که کارشکنی ثبت صنوف در وزارت کار وارد مرحله جدیدی شده و گویا نماینده ای که از این وزارتخانه مسئول انجام تشریفات قانونی برای ثبت صنوف بوده به طرق مختلف مانع از ثبت قانونی آن ها می شود. گویا دست هایی در کار است که برخی صنوف منتقد به عملکرد هیأت مدیره خانه سینما تا زمان بعدی مجمع عمومی این نهاد به اصطلاح صنفی نتوانند به صورت قانونی ثبت شوند تا مجمع تنها با حضور چهره های وابسته به هیأت مدیره فعلی برگزار شود!
در همین راستا یکی از مسئولان صنوف که همچنان نتوانسته برای ثبت صنفش در وزارت کار موفق شود به سینماپرس گفت: چند روز قبل طی قرار قبلی ما به اداره کار رفتیم و در حالی که با مسئول مورد نظر قرار قبلی داشتیم ایشان را در آنجا پیدا نکردیم وقتی با ایشان تماس برقرار کردیم به ما گفتند که یادم رفته امروز با شما جلسه دارم! این اتفاقات یک کارشکنی صرف در ثبت صنوف است. ما اعتراض شدید خودمان را در خصوص این اتفاقات عجیب به مسئولان خانه سینما اعلام کرده ایم اما دریغ از ذره ای تدبیر برای برون رفت از این اوضاع اسفبار!
بیراه نیست اگر بگوییم امروز در خانه سینما هیچ چیز به نفع اهالی سینما نیست و همه منافع تنها در اختیار افرادی است که در شاه نشین خود نشسته اند و سعی بر آن دارند تا از طرق مختلف معترضان خود را قلع و قمع و خسته کنند تا تمامی منافع مادی و غیرمادی که طی این سال ها به آن ها رسیده را از دست ندهند!
فعالیت های غیرسینمایی و سیاسی مسئولان خانه سینما در حالی است که تاکنون 24 صنف سینمایی به عملکرد صندوق اعتباری هنر درباره بیمه تکمیلی اعتراض کرده اند و بیمه خانه سینما را فشل و ناتوان دانسته اند و بسیاری دیگر از سینماگران هم نسبت به بیکاری های گسترده شان و عدم امنیت شغلی، تأسیس صندوق بیمه بیکاری و... مواضع جدی گرفته اند.
در نهایت باید گفت انتقاد پیشکسوتان هنر به غربالگری صنوف سینمایی که با تشکیل کمیته ای تحت نام عجیب کمیته تطبیق در خانه سینما شکل گرفته این روزها شکل جدی تری به خود گرفته و بسیاری از چهره های سرشناس سینمای ایران در خصوص حذف پیشکسوتان از خانه سینما موضع گرفته و این رفتار را عیناً عملی ضد صنفی و ضد انسانی برشمرده اند.
خانه سینما طی روزهای اخیر اعلام کرد: در ادامه کوشش همه جانبه برای پی گیری خواسته های صنفی، حقوقی و قانونی اهالی سینما، کار گروه ویژه راهبردی خود را تشکیل داد. این کارگروه در نخستین جلسه، تصمیم گرفت تا اهداف زیر را با شتاب هرچه تمام تر دنبال کند: مقابله با رفتارها و اعمال فراقانونی و برخوردهای سلیقه ای با فیلم ها، موانع تولید و پخش آثار سینمایی و نگاه ملوک الطوایفی به مقوله سینما و برگزاری همایش تخصصی برای پاسخی منطقی و قانونی و حقوقی به این پرسش : قواعد حقوقی و قانونی مترتب بر فعالیت های سینمایی کدام است؟
حال سوأل اینجا است که آیا نگاه ملوک الطوایفی توسط خود دست اندرکاران این نهاد ضدصنفی بر سینمای کشور حاکم شده و یا توسط دیگران؟ جای بسی افسوس است که خانه سینما به جای عمل به وظایف صنفی خود، از افراد و فیلم های معلوم الحال حمایت می کنند!
در نهایت ذکر این نکته ضروری است که عملکرد هیأت مدیره خانه سینما طی سال های اخیر همواره محل بحث و انتقاد شدید اهالی سینما بوده به نحوی که بسیاری از اهالی خانه سینما این دوران را بدترین ایام برای صنوف سینمایی دانسته اند! برخی از اعضای هیأت مدیره خانه سینما که برای خود شاه نشین تشکیل داده، هر کاری را که دوست دارند انجام می دهند طی ماه های اخیر صدای اعتراض قاطبه اهالی سینما را بلند کرده اند؛ از تهدید و ارعاب مخالفان ثبت صنوف در وزارت کار گرفته که بعضا به تأسیس انجمن های موازی در این نهاد مثلا صنفی منجر شده تا اتفاقاتی که باعث شده حتی برخی از صنوف زیرمجموعه این نهاد دست به تجمعات اعتراضی علیه هیأت مدیره بزنند؛ ضمن اینکه هنوز توهین های آشکار اسعدیان در نشست خبری اخیرش به رسانه ها از خاطر نرفته است!
او افزود: تلاش می کنیم امسال این فیلم را اکران کنیم، اما اگر باز هم نشد طبیعتا به سال آینده موکول می شود.
فیلم نرگس مست اولین تجربه بلند سینمایی سید جلال الدین دری است که تهیه کنندگی آن را عبدالله اسفندیاری بر عهده دارد.
بازیگران فیلم عبارتند از:سعید پورصمیمی، سیامک صفری، رضا فیاضی، هومن برق نورد، متین ستوده، بهنام قربانی، امیرحسین مدرس، مهدی پاکدل و میترا حجار.
در خلاصه داستان این فیلم آمده است: داستان راجع به یک سازنده قدیمی تار است که در خانه اش با گروه جوانی که تمرین موسیقی می کنند، مراوده دارد. او در فضای ذهنی خودش اساتید موسیقی ایران را گاه به جای آن ها تصور می کند و ما ترانه های ماندگار فارسی را از آن اساتید می شنویم.
انتهای پیام/
وی عنوان کرد: خدارا شکر چراغی به نام هنر و تجربه روشن است. می دانم دست اندرکاران آن با دل و جان کار را می کنند اما باتوجه به شرایطی که پیش آمده است، فکر می کنم طولی نمی کشد که سینمای هنری و مستقل از بین رفته و به سراغ سینمای خالتور برویم.
صفاری اظهار کرد: واقعیت این است که شما با تماشای یک کامیون غروب یک اپرا می بینید که برای دل من است.
در ادامه روشنک گرامی از بازیگران این فیلم گفت: امیدوارم فیلم را ببینید و دوست داشته باشید، خوشحالم یک کامیون غروب را اولین بار با شما می بینم البته امیدوارم آقای صفاری نیز ناامید نباشند و همچنان برایمان صحبت کنند.
در ادامه علی مردانه مدیر برنامه ریزی اظهار کرد: وقتی فیلم ساخته شد، موهایم مشکی بود اما این اثر بعد از گذشت چند سال به نمایش درمی آید. با این وجود به نظرم اکرانش اتفاق خوبی است.
محمدصادق یزدانی از دیگر بازیگران یک کامیون غروب عنوان کرد: خوشحالم که فیلم اکران شد. زمانی که در این فیلم حضور داشتم حس خوبی داشتم و همه این حس خوب را به ابوالفضل صفاری تقدیم می کنم.
یک کامیون غروب، داستان خانواده ای را روایت می کند که در محل زندگی خود که شبیه کاروانسرا است، پذیرای گردشگران هستند اما با ورود یک گروه موسیقی زیرزمینی به آنجا که یک زن ناشناس هم همراه آن ها است، درگیر ماجراهایی می شوند.
پژمان بازغی، نادر فلاح، روشنک گرامی، سامان صفاری، خسرو بامداد، منظر لشگری پور، مسعود مهرگان، محمد صادق یزدانی، سید ضیا مدیر طاهری، مرتضی نسیم سبحان، محمد جباری، مهراد مهرکیش، میترا شیرکوند، امیررضا وزیری، محمدرضا اسکندری و مرحوم حسن رشید قامت در این فیلم حضور دارند.
بالاخره، پس از کش وقوس های بسیار و توقیفی چندروزه، که به مدد بسیج رسانه ای که به اعتبار سیاسی هم برای آن تبدیل شد، شاهکار جناب مصطفی کیایی به نام مطرب روی پرده رفت. بی هیچ مقدمه ای، لدی الورود باید تبریک صمیمانه ای داشت به جریانات سیاسی که در انتخابات 96، از طناب ربّنای استاد شجریان بالا رفتند و امروز خروجی سلیقه فرهنگی (و البته سیاسی) آنان، اثر مستطاب مطرب از کار درآمده، چیزی (واژه بهتری به ذهن نگارنده نمی رسد) تصویری در ستایش لاله زاریسم آن هم از منحط ترین و دوزاری ترین نوع آن.
خواستم از ایرادات فنی و محتوایی فیلم (مسامحتاً و ناچاراً این واژه را به کار می گیرم) بگویم، ماندم که از کدام فن و کدام محتوا بنویسم؟ این که یک ستاره موسیقی ترکیه ای چرا باید مراقبت از تنها فرزند خود را به یک پناهجوی مرد خارجی بسپارد؟ این که نام خانوادگی خوش سینه ؟! اگر برای دختر ابراهیم بد است، برای خواهر و عمه و مادربزرگ او بد نبود؟ این که اگر انقلاب به جای بهمن در اسفند اتفاق می افتاد، دقیقاً ابراهیم خوش سینه قرار بود به کجا برسند که برخی خوانندگان نرسیده بودند و قرار بود چه گلی به سر هنر موسیقی بزند؟ این که چرا همه شخصیت های این فیلم این اندازه گیج، کودن و مشنگ هستند که احمقانه ترین دروغ ها را باور می کنند؟ و... که دیدم اصلاً شوخی است، چرا که کل فیلم مطرب یک شوخی بی نمک و نچسب و حتی موهن است.
حتی ارجاعات مثلاً سیاسی و طعنه و کنایه هایی که کارگردان به زعم خود نثار جمهوری اسلامی کرده، آن اندازه کم مایه و مبتذل است که تفسیر آن موجب اعتباری برای این چیز می شود که ابداً لایقش نیست. مطرب در وجه اولی، توهینی وقیحانه به شأن و کرامت ایرانی جماعت است، ازآن رو که به سادگی می شد نام آن را اوپرت مضحکه چتر شدن یک خانواده ایرانی بر سر یک خواننده ترکیه ای یا منو با خود ببر استانبول، حتی شده به زور ، یا چقدر ما بدبختیم یه ترکیه هم نشدیم یا... چه بگویم از این مضحکه شرم آور و شنیعی که مصطفی کیانی علیه هویت و غرور ایرانی فیلم کرده است.
روندی خزنده و مسموم که از فیلم نهنگ عنبر آغاز شد و با مصادره ادامه یافت و امروز به مطرب رسید، تجسم عیان افول در افول است، چرا اگر آن دوتای اول را می شد مسامحتاً فیلم (با داستانی و منطقی و ماجرایی) خطاب کرد که البته در محتوا مسموم بودند، این آخری که اصولاً نه ماقبل فیلم، که ماقبل نمایش های روحوضی از سنخ آقا رشید و صمد و ممّد است.
در فلش بک ابتدای فیلم، ابراهیم خوش سینه را می بینیم که در جوانی در حال اجرای آهنگی کوچه باغی در یک کافه است که جاهل ها و لوطی ها دور میزهای ... برای هی هی و های های او (که میراث هنری ؟! آقا ابراهیم بوده) به به و چه چه می کنند و ناز نفست سر می دهند. به ناگهان، صدای شلیک و انفجار از بیرون کافه برمی خیزد و در پی آن، صدای الله اکبر گفتن انقلابیون، و ما افراد مسلحی را می بینیم که به دنبال خواننده وارد کافه می شوند و در نهایت ابراهیم را دستگیر می کنند. نخست، معلوم نیست این اجرا و این میزانسن کافه ای و بساط ترقّص، قبل از 22 بهمن بوده یا بعد از آن. اگر قبل از آن بوده، که بر اساس کدام منطق و منبع تاریخی، انقلابیونی که در اوج درگیری با گارد شاهنشاهی و سایر عناصر مسلح رژیم گذشته بودند، افراد را دستگیر می کردند (تازه آن هم ابراهیم آدمی را)؟ اگر بعد از 22 بهمن است، کجا بعد از این تاریخ، بساط کافه و رقص آقایون و خانوم های محترم برقرار بوده است؟ اصولاً ابراهیم خوش سینه کیست و چه جایگاهی دارد که باید دستگیر شود و تازه یک ضرب به زندان بیفتد و تازه چند سال بعد از زندان آزاد شود؟ دروغ بزرگ کیایی را باید این گونه به چالش کشید که کدام خواننده لاله زاری در دوران انقلاب دستگیر شد و به زندان افتاد؟ آیا سطح خوش سینه و خوش سینه ها از امثال خواننده های دارای اسم بالاتر بود که شاید بعد از پیروزی انقلاب احضار شدند، ولی هیچ کدام یک روز هم به زندان نیفتادند؟
ابراهیم خوش سینه، که تازه در بهمن سال 57 می خواست آلبوم به بازار بدهد، اگر بعد از پیروزی انقلاب به خارج از کشور مهاجرت می کرد، الآن کجای بازی موسیقی بود؟ آیا در بهترین حالت چیزی بهتر از جمال وفایی و ایرج مهدیان و حسن شجاعی می شد (که البته با توصیفات فیلم، ابراهیم حتی سایه ای از آن ها به لحاظ شهرت در لاله زار هم نبود)؟ چه کسی اکنون برای کنسرت امثال نامبردگان پول می دهد و کدام قشری، جز برخی تهرونی های قدیمی بالای هفتاد سال، به آهنگ های آن بندگان خدا گوش می دهد؟ در این صورت، اجرای دوصدایی یک خواننده کپی کار دوزاری در حاشیه لاله زار (که حتی آلبوم او هم آخر بیرون نیامد و حتی برای هموطنان کافه باز قیدیمی تهرون هم شناس نیست)، با یک ستاره موسیقی ترکیه، اولویت چه کسی در استانبول است و چه جذابیتی برای مستمعان ترک زبان دارد؟
از شوخی های لوس و خنک با مسایل زناشویی که کارگردان به صورت مکرّر در فیلم آورده تا خیلی ساختارشکن جلوه کند، نیز می گذریم، چرا که دست کم در سالنی که نگارنده فیلم را دید، جز تک وتوک خنده ای در سالن، آن هم برای بار اول، دیگر این شوخی های ابلهانه خنده ای برنینگیخت، چرا که مخاطب عام هم به آن سطح از پختگی و درک رسیده که فرق شوخی نویسی با لودگی را بفهمد. باز صدرحمت به برخی افراد که اگر در لس انجلس به دنبال احیای لاله زار بودند، سنخ پوشیده تر و باملاحظه تر آن را دنبال می کردند، لیکن در جمهوری اسلامی، ذیل مدیریت وزارت فخیمه فرهنگ و ارشاد اسلامی، در رویکردی به شدت عقب مانده و ارتجاعی، ترکیبی از لمپنیسم لاله زاری با وقاحت جنسی و کنایه های تند و تیز ناجوانمردانه به نظام و کشور سکه رایج سینمای کشور شده است.
از قضا، به باور و سلیقه شخصی صاحب این قلم، این سنخ فیلم ها را نباید توقیف کرد تا با جار و جنجال بی بی سی و من وتو و ایران اینترنشنال کردیت سیاسی و فرهنگی دریافت کنند، بلکه باید این فیلم ها پخش شود تا ماهیت و محتوای سلایق مدیران فعلی حاکم بر ارشاد و مجموعه دولت و منظور آن ها از هنر فاخر برای عموم روشن گردد، همان ها که گندم نمایی می کنند و جو که نه، کنجاله می فروشند و در فضای انتخابات خود را مظهر موسیقی و هنر و فرهنگ و همه چیزهای متعالی می نمایانند، گویی همه ظرایف و لطایف ردیف های آوازی و دستگاه های موسیقایی سنتی ایران را فوت آب هستند، اما چون به خلوت می روند چیزهای دیگر گوش می دهند، چه اگر غیر این بود، برای مطرب سینه سپر و گریبان پاره نمی کردند. از قضا، کیایی نمک خورده و نمک دان می شکند و همین سنخ مدیران را هم به سخره می گیرد، جایی که دختر ابراهیم خوش سینه در مجالس مولودی، به راحتی سر دختر وزیر و همسر سفیر و فلان و بهمان را شیره می مالد و زیست و سلیقه ایشان را به مضحکه می کشاند.
و البته سخن به پایان نمی توان برد، اگر در مدح بازی شاهکار مجموعه بازیگران هم سخنی نگوییم. در این زمینه، مطرب مثال بارز شلختگی، بی مسئولیتی و دست کم گیری فاجعه بار شعور تماشاگر است. مجموعه ای دورهمی از تیپ های تکراری بازیگرانی چون پرستویی، مهران احمدی و محسن کیایی و حتی شاکردوست، که از فرط تکرار مندرس شده است. پرستویی هنوز بعد از نزدیک 20 سال، ادای رضا مارمولک را در می آورد؛ مهران احمدی هم که ظاهراً در فیلم های بشکن و بالا بنداز این سال ها سهمیه ویژه دارد، کاریکاتور بهبود فریبا در سریال پایتخت است؛ محسن کیایی هم همان جوان تپلی بامزه و زبر و زرنگ فیلم های آقا داداش است که با صحنه طوفانی اجرای رپ وسط دوئت کافه ضربی ابراهیم و نازان، قولنج موسیقی تلفیقی را شکست؛ الناز شاکردوست که بعد از اوج بازی خود در شبی که ماه کامل شد ، دوباره به تیپ دختر لمپن اغواگر سری فیلم های خالتور فرح بخش علیخانی بازگشت و هنرپیشه زن ترکیه ای هم که ظاهراً جلوی دوربین ندیدبدید و خودشرمنده کیایی در نقش مرسی که هستی بازی می کند و...
فقط باید تأسفی عمیقی به حال برخی مدیران خورد که تا پیش از این، شأن و جایگاه و حرمتی به عنوان یک اهل قلم پیشکسوت داشتند و فردا روز، دوران مدیریتشان را با تولیداتی فاخر از جنس مطرب به یاد خواهند آورد.
انتهای پیام/+
فرارو- پایگاه تاریخ نگاری سینمای ایران متعلق به سازمان سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی که به منظور ثبت سوابق سینماگران ایرانی راه اندازی شده، اطلاعات برخی بازیگران پیش از انقلاب از جمله فائقه آتشین مشهور به گوگوش و بهروز وثوقی را با اختصاص صفحه ای به این بازیگر و خواننده پیش از انقلاب در سامانه خود ثبت و منتشر کرد. این اقدام واکنش هایی در پی داشت و حتی گوگوش نیز در این باره سخن گفت. حالا پس از چند روز تمام اطلاعات سینما پیش از انقلاب از این پایگاه حذف شده است!
به گزارش فرارو، پایگاه تاریخ نگاری سینمای ایران به منظور ثبت اطلاعات جامع فیلم ها و سینماگران ایرانی اول اردیبهشت هزار و سیصد و نود و هفت با حضور سید عباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، محمد مهدی حیدریان رئیس وقت سازمان سینمایی آغاز به کار کرد.
به این ترتیب این پایگاه فعالیت رسمی خود را تحت نظر سازمان سینمایی آغاز کرد. پایگاهی دو زبانه که کارکردی شبیه بانک اطلاعات اینترنتی فیلم ها Internet Movie Database با نام اختصاری IMDb دارد.
تا اینجای کار مشکلی وجود نداشت تا اینکه مشخص شد، کارنامه و اطلاعات بازیگران و فیلمسازان پیش از انقلاب به همراه تصاویر آنها و به صورت فیلم به فیلم در این سایت درج شده است.
بازیگرانی همچون بهروز وثوقی، گوگوش، پرویز صیاد، محمد علی فردین و ... دیگران این اتفاق از با واکنش برخی محافل فرهنگی و رسانه ای روبه رو شد.
رسانه های اصولگرا این اقدام را رسمیت بخشیدن به بازیگران پیش از انقلاب تفسیر کردند.
سایت تابناک درباره این پایگاه نوشت: "اطلاعات بازیگران پیش از انقلاب از جمله بازیگرانی نظیر بهروز وثوقی و فائقه آتشین مشهور به گوگوش نیز به همراه تصاویر از ابتدا تا انتها درج شده و بدین ترتیب سوابق گوگوش برای نخستین بار از سوی سازمان سینمایی به رسمیت شناخته شد."
این سایت همچنین به محتوای منتشر شده در این پایگاه نیز انتقاد کرد و افزود اطلاعات منتشر شده "از دقت نیز برخوردار نیست و به عنوان نمونه اطلاعات گوگوش در دو صفحه با نام گوگوش و فائقه آتشین جمع آوری و منتشر شده و به عنوان اقدامی با رویکرد تاریخی از نظر تکنیک جمع آوری و پیاده سازی جای نقد و بررسی دارد."
به نوشته تابناک "این بانک اطلاعاتی جزو دریافت کنندگان بودجه از سازمان سینمایی بوده و تاکنون رقم قابل توجهی برای این پروژه از متولی سینمای ایران دریافت شده و به این پروژه تخصیص یافته است."
حذف سرفصل فائقه آتشین در پایگاه تاریخ سینما کیهان و گوگوش
پس از اولین انتقادات از پایگاه دایره المعارف سینمای ایران، روزنامه کیهان نیز وارد گود شد و این بار تندتر از دیگر رسانه ها از اتفاق رخ داده انتقاد کرد.
کیهان نوشت: سازمان سینمایی در پایگاه تاریخ نگاری خود خواننده کاباره ای و معشوق اشرف پهلوی را به عنوان سینماگر شناسایی کرد .
این روزنامه افزود سازمان سینمایی در حالی "فائقه آتشین مشهور به گوگوش و بهروز وثوقی و... را به عنوان اهالی سینما مطرح و نام آن ها را ترویج می کند که در کارنامه این افراد نقش مخرب فرهنگی و اخلاقی؛ کاملاً بدیهی و غیرقابل کتمان است."
در راستای این جریان فائقه آتشین (گوگوش) در گفت وگویی با شبکه بی بی سی فارسی درباره بحث به رسمیت شناخته شدن از سوی سازمان سینمایی ایران مدعی شد: اگر بخواهم صادقانه بگویم، برایم مهم نیست که من را به رسمیت بشناسند یا نه. گوگوش در ادامه افزود که از نظر او "مهم این است که مردم به من رسمیت بدهند که داده اند."
پس از انتشار این موضع امروز روزنامه کیهان در خبری کوتاه نوشت: بی بی سی در گزارش تحلیلی خبری بعدازظهر روز جمعه 17 آبان خود از خواننده فراری و کاباره ای، فایقه آتشین معروف به گوگوش نقل قول کرد که وی از خبر روز هشتم آبان کیهان در انتقاد از سازمان سینمایی به خاطر ثبت نام دو عنصر فاسد سینمای قبل از انقلاب (گوگوش و بهروز وثوقی) در پایگاه تاریخ نگاری سینما عصبانی شده است.
ایرج تقی پور می گوید ده ها نفر در این پروژه نقش داشته اند دایرة المعارف سینما و حذف بخش های مهم سینما
cicinema قرار بوده سایت دایرة المعارف فیلم های ایرانی باشد. ایرج تقی پور مجری این پروژه درباره انگیزه ایجاد آن سال گذشته گفته بود: در فقدان منابع رسمی و قابل اعتماد به زبان انگلیسی برای علاقمندان سینمای ایران، یکی از این کارهای زیربنایی ایجاد یک دایره المعارف برای فیلم های ایرانی به زبان انگلیسی است. تا کنون چنین مرجعی به زبان انگلیسی وجود نداشته و حتی دایره المعارف هایی که به زبان فارسی وجود داشتند هم به دلایل مختلف چندان کامل و جدی نبودند. بیشتر این سایت ها خصوصی و با هزینه شخصی بوده اند و تا به حال نتوانستند به عنوان یک پایگاه اطلاع رسانی کامل فعالیت کنند.
او افزود که یک تیم هفتاد نفره در این پروژه مشغول جمع آوری اطلاعات سینمای ایران هستند و 17 عنوان اطلاعات درباره هر فیلم جمع آوری شده است.
تقی پور تاکید کرده بود که " مشکل بزرگی که به عنوان مهم ترین سد راه ما در راه اندازی این سایت وجود داشت، این بود که حتی اطلاعات اولیه فیلم ها، مثلا فقط عناوین شان هم به طور کامل در دسترس نبود . وزارت ارشاد فقط یک پروانه نمایش یا ساخت به فیلم ها داده است و مکانی که اطلاعات بیشتری از فیلم ها در آنجا نگهداری شود، وجود ندارد. مانند فیلم هایی که در گروه نمایش خانگی ثبت و تولید شده اند. نه تنها اطلاعاتی وجود نداشت بلکه همه ی فیلم ها هم در آرشیوی موجود نبود تا بتوان با دیدن خود فیلم اطلاعات را کامل کرد و این موضوع کار ما را سخت تر کرد."
با این وجود حالا یک سال پس از راه اندازی این سایت و با بالاگرفتن انتقادات از سازمان سینمایی، این سازمان اطلاعاتی که درباره فیلم های و فیلم سازان و دستاندرکاران سینما پیش از انقلاب منتشر کرده بود را حذف کرده است. این اطلاعات چه در نسخه فارسی و چه در نسخه انگلیسی سایت دیگر در دسترس نیست.
حتی فیلمسازانی همچون مسعود کیمیایی، آثار پیش از انقلابشان در این دایره المعارف حذف شد و جست و جوی چهره هایی همچون ابراهیم گلستان نیز اطلاعاتی را به دست مخاطب نمی دهد.
این اتفاق نشانگر عقب نشینی آشکار سازمان سینمایی با چند انتقاد کوچک است. حالا سوال این است که تکلیف سایت "تاریخ نگاری سینمای ایران" چه می شود؟ دایره المعارفی که با آنهمه سروصدا، پرسنل و بودجه افتتاح شد، به چه روزی خواهد افتاد. قرار بود این سایت تاریخ نگار سینمای ایران باشد تا علاقمندان و پژوهشگران ایرانی و غیر ایرانی بتوانند از آن استفاده کنند. اما حالا به نظر می رسد به یک پایگاه ناقص و بی خاصیت تبدیل شده است.
در چند روز اخیر فیلم نوازندگی منتسب به مسعود رفیعی سردبیر سابق روزنامه همدلی در شبکه های اجتماعی دست به دست می شود .
در این ویدئوی کوتاه که با نمای بسته ضبط شده است، رفیعی در یکی از خیابان های سطح شهر مشغول ساز زدن است و رهگذران بدون توجه به این برنامه در حال گذر از خیابان هستند .
این فیلم بازتاب گسترده ای دربین فعالان رسانه و فرهنگ داشته است و هرکدام اظهار نظر های مختلفی در باره این موضوع داشته اند.
https://baztab.ir/wp-content/uploads/2019/11/سردبیر-روزنامه-ای-که-در-خیابان-ساز-می-زند.mp4
سید هادی کسایی زاده از خبرنگاران قدیمی با انتشار این فیلم در کانال تلگرامی خود نوشته است:
“مسعود رفیعی سردبیر سابق روزنامه همدلی که در خیابان سی تیر این روزها ساز میزنند.
البته از وضعیت اسفبار خیلی از همکاران دیگر هم خبر دارم
همکارانی که پیک موتوری شدند/ فلافل می فروشند/ سنگ قبر می فروشند/ کارگر ساختمانند/روزهای خوبی برای خبرنگاران حرفه ای نیست
یا باید مثل فیلم سینمایی آقای رئیس جمهور ساخته ابوالقاسم طالبی این وری باشی یا آن وری ....
یادم هست وقتی خبرگزاری مهر برای اولین بار خواست تا استعفا دهم چون نمی توانستم طبق نظر آنها بنویسم 8 ماه بیکار بودم/ در یک موسسه خیریه صندوق صدقات خالی می کردم.”
رویا میرعلمی، بازیگر سینما و تلویزیون نیز با انتشار این ویدئو در صفحه اینستاگرامش نوشت:
“این آقا مسعود رفیعی طالقانی است سردبیر سابق روزنامه ی همدلی که مدتی است در خیابان سی تیر برای امرار معاش ساز می نوازد!
رشد حیرت انگیز رسانه های اینترنتی که با رشد شبکه های اجتماعی همراه شده راه نفس کشیدن روزنامه ها را تنگ کرده است از این جهت در تنگنای سختی قرار دارند.”
بهمن بابازاده ،روزنامه نویس و خبرنگار حوزۀ موسیقی و هنر هم نوشته است :
“ایشان آقای مسعود رفیعی سردبیر سابق روزنامه همدلی هستند که در خیابان سی تیر برای امرار معاش این روزها ساز میزنند.
آفرین به این عزت نفس”
فارغ از تمامی واکنش ها به این فیلم؛ این روز ها موضوع خودکفایی و ادامه حیات رسانه خصوصا رسانه های چاپی به یکی از دغدغه های اصلی اهالی فرهنگ و رسانه تبدیل شده است و در ماه های اخیر دلایلی مانند گرانی کاغذ و چاپ و نشر نیز مزید برعلت شده است .
در دوسال گذشته بسیاری از رسانه ها به واسطه این اتفاقات نیرو های خود را تعدیل کردند و در این مسیر ،تعدیل پرسنل برخی از خبرگزاری و روز نامه ها مانند همشهری بیش از دیگران مورد نقد قرار گرفت.
به هر حال دلیل و بهانه نوازندگی خیابانی یکی از خبرنگاران باسابقه هر چه که باشد بایستی مورد توجه و موشکافی قرار گیرد و مسئولین امر در وزارت ارشاد با تدبیر بیشتری سرمنشاء دلسردی خبرنگاران از فعالیت رسانه ای را ریشه یابی و برای آن راهکار ارایه نمایند، چرا که فراگیر شدن اینگونه موارد موجب بروز آسیب های جبران ناپذیر در بین قشر رسانه ای شده و انگیزه آنها برای انجام رسالت رسانه ای و خبرنگاری، خدشه دار خواهد کرد .
م.حسینی/ پژوهشگر فرهنگی
سخت معتقدم تا زمانی که گفتمان فرهنگی، میان نخبگان تاثیر گذار با تصمیم سازان شهر و استان عزیزمان ساری و جاری نشود کماکان وضعیت نگران کننده فرهنگ در استان مرکزی، عامل بسیاری از آسیب های اجتماعی، اقتصادی و ... خواهد بود و بدون نگرش جامع به امر فرهنگ، فعالیت فرهنگی با کمترین برآیند همراه خواهد بود که تضییع حق الناس و اتلاف فرصت های اجتماعی و منابع ارزشمند فرهنگ محسوب می شود.
مطالعه کتاب، غذای روح، نیاز فراموش شده
در ابتدا باید منصفانه از برگزاری نمایشگاه اخیر، با همه کم و کاستی های آزار دهنده اش خرسند بود چرا که بعد از سال ها بالاخره طلسم شکست و با همه اما و اگرها، نمایشگاه برگزار شد که البته برخی فعالان فرهنگی استان بر این عقیده هستند که بررسی کیفی نمایشگاه برگزار شده، نشان می دهد کمتر برگزاری این فرصت فرهنگی بعنوان پاسخگویی به نیاز فرهنگی شهروندان و به تعبیری خوراک فرهنگی و غذای روح علاقمندان مطالعه مد نظر بوده و بیشتر روی برگزاری صرف نمایشگاه تمرکز وجود داشته است.
کم کردن فاصله های فرهنگی بدون کفش
شاید فاصله گرفتن نمایشگاه هایی با مخاطبان عام از شهروندان، بعد از انتقال محل برگزاری این نمایشگاه ها به سه راهی خمین و سختی تردد برای عموم مردم شدت گرفت و در این فقره باید بابت استفاده از ظرفیت های داخل شهر، برای دوستی مجدد مردم و رسانه نمایشگاه و علی الخصوص نمایشگاه مهم کتاب، خرسند بود. اما شاید بازدید نمایشگاه با کیسه کفش در دست خودش پدیده ای منحصر به فرد محسوب شود که نظریه رضایت بازدیدکنندگان از محل را با تردید جدی مواجه سازد.
کم لطفی به فرهنگ و نادیده گرفتن سلایق
طبیعتا در حوزه فرهنگ علیرغم اهمیت غیر قابل انکار همه جزییات و حواشی، در کل محتوا بر شکل غلبه دارد و گذشته از همه بی سلیقگی ها و کاستی هایی که در خوش بینانه ترین حالت به بی تجربگی و ندانم کاری تعبیر می شود، جدی ترین انتقادات در حوزه محتوا اعم از تنوع انتشارات، تنوع عناوین و موضوعات وارد است. موضوعی که بیشترین نارضایتی را در مخاطبان بدنبال داشته و متاسفانه ایرادات حرفه ای متعددی در این حوزه طرح شده و می شود که شاید کلیت برگزاری نمایشگاه را با ابهام مواجه می سازد.
شهروندان فرهنگ دوست، کماکان مظلوم و محروم
در اولین گردش در نمایشگاه موضوع آزاردهنده نخست که به چشم میخورد عدم حضور انتشارات معروف و پر مخاطب در نمایشگاه بود که این کم اقبالی به فرهنگ استان مرکزی از طرف اهالی نشر به تعبیری دیگر به کم توجهی برگزارکنندگان به موضوع محتوای نمایشگاه هم برداشت شد که از طرفی بخشی از یارانه افزایش مطالعه در استان به گلوی مافیای گردن کلفت کنکور ریخته شد که نشان از محرومیت و مظلومیت شهروندان فرهنگ دوست اراکی داشته و شیرینی داشتن نمایشگاه کتاب را به تلخی بی سلیقگی و کم توجهی متولیان فرهنگ استان به اصل فرهنگ که متاسفانه در کشور متداول است بدل نمود.
مشارکت کمرنگ یا قهر اهالی فرهنگ و رسانه
جای تاسف و البته بررسی و تحلیل دارد که اهالی واقعی فرهنگ و رسانه از همه سلایق در استان کمتر مشارکت و فعالیت را در این نمایشگاه داشتند و شاید حضور و مشارکت ایشان بر کیفیت نمایشگاه می افزود و کاستی های فاحشی که ملاحظه شد را به حداقل کاهش می داد ضمن اینکه حضور جریانات فرهنگی استان هم به ارتقاء کیفی نمایشگاه و برنامه های جنبی می انجامید. گرچه نباید فراموش کرد روال سال های گذشته در عرصه فرهنگ و هنر کمتر روند مشارکت جویی را به دنبال داشته و به نظر می رسد مدیریت جدید اداره کل فرهنگ و ارشاد استان نباید از اصلاح روال ناثواب سال های گذشته غفلت نماید.
ضعف های فنی در حوزه برگزاری نمایشگاهی
اطلاعات ضعیف مسئولان غرفه از من بپرس در نمایشگاه از محتوای حاضر تا آخرین روزهای نمایشگاه، عدم اطلاع رسانی صحیح و شفاف از وضعیت و روال صدور بن کتاب در نمایشگاه، بی نظمی و کم توجهی در جانمایی و دسته بندی ناشران، آماده نبودن برخی امکانات نمایشگاهی و غرفه ها در روز اول و دوم و همچنین ناهماهنگی در روشن و خاموش کردن تاسیسات گرمایشی و مواردی از این دست ضعف های فنی و استانداردهای نمایشگاهی هستند که بازدیدکنندگان و حتی غرفه داران از آن ها ابراز نارضایتی می کنند و توقع می رود وقتی نام دوازدهمین نمایشگاه را بر این رویداد می گذاریم با این ایرادهای فاحش و اشکالات بدیهی مواجه نباشیم.
روز و هفته اراک، مناسبتی فراموش شده
برای شهروندان فرهنگ دوست اراکی این سوال مطرح بود که نظر به تعدد جلسات هماهنگی پیش از نمایشگاه چرا این مناسبت فرهنگی مهم در رویداد نمایشگاه کتاب کمترین نمود را داشت. شاید به همین دلیل است که نمایشگاه را نمودی از همفکری و هم افزایی دستگاه های متولی فرهنگ و نخبگان واقعی عرصه فرهنگ نمی دانیم. یقینا در صورت وجود نگاه تخصصی و قائل بودن به تاثیرات فعالیت های گروهی در این عرصه، شاهد اجرای بهینه بسته فرهنگی با مزایای متعدد بودیم که متاسفانه محقق نشد.
فقدان نگرش فرهنگی، مطالبه پاسخگویی و شفافیت
شاید اینکه متولی برگزاری اصل موضوع نمایشگاه را نه بعنوان یک رسانه و امر فرهنگی در قالب یک پکیج جامع و بزرگ فرهنگی بومی شده، بلکه صرفا بعنوان انجام وظیفه بدون توجه به عواقب فرصتی که از دست می رود تصور کرد تلخ ترین بعد بررسی نمایشگاه محسوب می شود که به نظر می رسد هم باید در خصوص یارانه های پرداختی، میزان مراجعات مردمی، هزینه های برگزاری و اصلاحاتی که قرار است در نمایشگاه های بعدی انجام شود طی گزارش برگزاری نمایشگاه از طرف دستگاه متولی، بصورت شفاف و صادقانه با مردم در میان گذاشته شود. امید است از گذشته برای بهبود فعالیت های آینده درس گرفته شود...
سینا شفیعی درباره این نمایش در گفتگو با خبرنگار " تیتریک " گفت: این نمایش، داستان فردی است که خادم مشهدالرضا است و اکنون پسرش مریض است. او دچار چالشی برای درمان فرزندش می شود.
وی ادامه داد: از نظر او نمایشنامه بایستی دغدغه نویسنده باشد و به نظرش "اسماعیل" یک دغدغه شخصی و ذهنی در شابلون دراماتیک است. او کار کردن در وادی دینی و معنوی را سخت می داند و به نظرش نمایش نباید دائماً توصیه و سفارش داشته باشد ، چرا که انجام این مسئله تماشاگر را از مضمون واقعی نمایش دور می کند.
کارگردان نمایش "اسماعیل" عنوان کرد: امروز در روزگاری زندگی می کنیم که آدم های معاصر به دلیل جنس مشکلاتشان به جهان اطرافشان خیلی بدبین شده اند، هنر می تواند بدون قضاوت و ارزش گذاری مسیر حقیقت را به ما نشان دهد.
بازیگر سریال "ستایش 3" در رابطه با تمهیدات لازم در اجرای نمایش گفت: "نمایش ما یک رئالیسم جادویی است. در واقع برای طراحی دکور دو تا خانه را باید می ساختیم که با کمی خلاقیت این کار انجام شد. با توجه به رئالیست بودن متن اصلاً رویکرد رئالیستی برای اجرا نداشتم. شیوه اجرا کمی سورئال است تا تخیل تماشاگر را به پرواز در آوریم. از نظر من در این نوع جنس کارها توجه به مضمون زیاد است و نباید فرم اجرا را تبدیل به شعار کنیم. بنابراین، این نمایش را به دلیل دکور وسیعی که داشت در سالن سیروس صابر روی صحنه بردیم."
این هنرمند البرزی با بیان اینکه نمایش تاکنون بازخوردهای خیلی خوبی داشته است، تصریح کرد: خوشبختانه استقبال از نمایش بسیار عالی بوده است و هر فردی که نمایش را تماشا می کند شب بعد با چندین نفر دیگر مجدد برای دیدن نمایش به سالن می آید و این نشان می دهد خوراک فرهنگی خوب مخاطب خاص خودش را نیز دارد.
وی با تأکید بر اینکه تمام مسئولین استانی این نمایش را ببینند، زیرا یک پتانسیل است، افزود: از توافق ارگان های فرهنگی که در شرف وقوع است بسیار خوشحال هستم و اگر دست دزد اقتصادی را قطع می کنند باید گردن دزد فرهنگی را نیز قطع کرد.
بازیگر سریال "در جستجوی آرامش" تصریح کرد: امیدوارم مشکل زیرساخت های فرهنگی استان حل شود و آن وقت است که تئاتر البرز از نظر پویایی، محتوا و کیفیت در رتبه های نخست تئاتر در کشور قرار می گیرد.
شفیعی در خاتمه خاطرنشان کرد: از حمایت های دفتر امام جمعه کرج برای اجرای این نمایش تشکر می کنم و حامی مالی این نمایش سازمان فرهنگی و ورزشی شهرداری کرج است.
انتهای پیام/
این تذکر آیت الله حسینی همدانی با استقبال گسترده ای در شبکه های مجازی مواجه شد و برخی منابع از نبود آسانسور در بیمارستان اشتهارد خبر دادند و اقدام محمد کردی فرماندار را با نبود امکانات اولیه در بیمارستان شهرستان مقایسه کردند.
تصویر جالبی که در فضای مجازی دست به دست شد اقدام یک مغازه دار اشتهاردی بود که اظهارات امام جمعه کرج را در قالب یک پوستر به شیشه مغازه نصب کرده بود.
عکس| نصب پوستر بیانات امام جمعه کرج در مغازه ای در اشتهارد
در اقدامی شتابزده و نسنجیده عباس اسلامی مدیرکل حوزه استاندار استانداری البرز با تکذیب ماجرا مدعی شد آسانسور مذکور برای استفاده عموم مردم طراحی شده است در حالی که مستندات کافی برای رد این ادعا وجود داشت تا جایی که یک هفته بعد، استاندار البرز شخصا مجبور به عقب نشینی شد و گفت دغدغه های امام جمعه کرج در رابطه با مسائل اشتهارد پیگیری می شود و آسانسور مذکور هم تغییر کاربری خواهد داد.
اما دیروز امام جمعه اشتهارد خبر از برخورد اداره فرهنگ و ارشاد اشتهارد با محمد ملامحمد صاحب این مغازه داد و گفت: بعضی ها گفته اند یک جوانی صحبت های آیت الله همدانی را بنر کرده و بر در مغازه اش زده؛ گفته اند برویم و این مغازه را ببندیم ،آخر برای چه؟ مگر هرکسی که حرف حق را گفت باید دهانش را بست؟ یک جوان غیرتمند مذهبی آمده دفاع از حق کرده است.
محمد ملامحمد در گفت و گو با خبرنگار فارس گفت: من شرکت چاپ و تبلیغات دارم و با توجه به اینکه بخشی از مجوز فعالیت ما از طرف اداره فرهنگ و ارشاد صادر می شود، دوستان اداره ارشاد آمدند و تهدید کردند که از بالا فشار آورده اند که مجوز فعالیت شما را باطل کنیم و ما مقاومت کردیم ولی شما باید این پوستر را بردارید! و ایستادند تا شاگرد بنده پوستر را بردارد.
این فعال فرهنگی گفت: پوستر کاغذی چند سانتی متری را در شیشه مغازه برداشتند اما ما بنر دو متری این سخنان امام جمعه را تهیه کردیم و زدیم چرا که اعتقاد دارم مردم نباید نقش نظارتی خود را بر عملکرد مسؤولین فراموش کنند.
گفتنی است این مغازه دار مراحل سخت و پیچیده دریافت جواز کسب را به تازگی طی کرده بود.
انتهای پیام/ب
رئیس اداره فرهنگ و ارشاد شهرستان سوادکوه و سوادکوه شمالی، از جمله برنامه های این هفته در شهرستان به برگزاری مسابقه کتابخوانی، نشت های کتاب خوان، برپایی نمایشگاه کتاب، عطرافشانی مزار شهدا، فضاسازی محیطی با رویکرد ترویج کتاب و کتاب خوانی، نواختن زنگ مطالعه در مدارس، برنامه های فرهنگی ترویج کتاب خوانی با محوریت کودکان، جلسات نقد و معرفی کتاب اشاره کرد.
وی با اشاره به نبود کتابفروشی یا شهر کتاب، در سطح شهرستان، برپایی نمایشگاه فروش و عرضه کتاب در سوادکوه را یک فرصت برای کتاب دوستان و ترویج فرهنگ کتابخوانی برشمرد و گفت: نمایشگاه کتاب در این ایام، در کتابخانه های عمومی این شهرستان ها برپا می شود و همچنین، علاقمندان شهرستانی به شرکت در نمایشگاه کتاب استانی به این نمایشگاه اعزام می شوند.
یزدانی با بیان اینکه نشست های جمع خوانی کتاب و معرفی کتاب برای کودکان و نوجوانان و بانوان برگزار می شود، با اشاره به اهمیت دوران کودکی و نوجوانی در شکل گیری شخصیت فرد، در رابطه انتخاب قشر بانوان گفت: بانوان به عنوان پرورش دهنده نسل آینده، نیازمند نوسازی آگاهی و افزایش دانسته های خود از طریق مطالعه هستند و مطالعه با هر هدفی اعم از سرگرمی یا یادگیری موجب ایجاد تغییرات در اندیشه خواهد شد.
کد خبر 4767105
بزرگنمایی:
پیام خوزستان - اهواز- نماینده ولی فقیه در خوزستان گفت: کتاب به صورت ارزان در اختیار مردم قرار نمی گیرد و قیمت آن در کشور بسیار بالا است.
به گزارش خبرنگار مهر ، حجت الاسلام و المسلمین سید محمد نبی موسوی فرد پیش از ظهر امروز شنبه در دیدار مدیرکل و کارکنان نهاد کتابخانه های عمومی خوزستان به مناسبت هفته کتاب اظهار کرد: فرهنگ کتاب، یکی از عناصری است که می تواند در حوزه فرهنگ تحول ایجاد کند و جایگاه کتاب در اسلام نیز به همین دلیل است.
وی با تأکید بر ضرورت یافتن راه هایی برای ایجاد و ترویج فرهنگ کتاب خوانی در جامعه، افزود: در تحقق این راه ها نباید تنها در محیط کتابخانه ها بسنده کرد و فقط تعدادی از شهروندان عضو کتابخانه باشند بلکه باید در ایجاد فرهنگ کتاب خوانی تلاش کرد به گونه ای که هرساله شاهد رشد کتاب و کتاب خوانی باشیم.
وی تصریح کرد: فعال کردن هیئت های اندیشه ورز با به کارگیری اقشار گوناگون از جمله راه های ایجاد فرهنگ کتاب خوانی است.
موسوی فرد ادامه داد: این هیئت ها راهکارهای مناسب را برای چگونگی استقبال مردم از فرهنگ کتاب در دوران کودکی تا بزرگ سالی ارائه می دهند.
وی با اشاره به سرمایه گذاری و برنامه ریزی دشمنان برای تأثیرگذاری بر کودکان، گفت: برای این گروه باید به گونه ای در مهدکودک ها و پیش دبستانی ها فرهنگ سازی کرد و هیئت های اندیشه ورز می توانند در این زمینه راهکار ارائه دهند.
نماینده ولی فقیه در خوزستان افزود: وقتی رهبر معظم انقلاب به کتاب خوانی اهمیت می دهند. در اجتماع هم باید فرهنگ کتاب خوانی دنبال شود که به فرهنگ کتاب در کل جامعه نیز نزدیک باشد.
موسوی فرد با اشاره به دیدگاه مقام معظم رهبری نسبت به کتاب و کتاب خوانی، یادآور شد: با توجه به بها دادن رهبر معظم انقلاب به کتاب خوانی و کلام نورانی اهل بیت باید بررسی کرد که کجای کار گیر دارد که کمتر شاهد توجه به فرهنگ کتاب خوانی هستیم.
وی اضافه کرد: بسیاری از ابزارها در اختیار بشر قابل استفاده مثبت و منفی هستند و تلفن همراه و فضای مجازی نیز دارای این قابلیت است و باید از این ابزار در جهت کتاب خوانی استفاده کرد.
نماینده ولی فقیه در خوزستان با تأکید بر ضرورت برنامه ریزی کامل و جامع در زمینه استفاده از فضای مجازی در حوزه کتاب و کتاب خوانی، یادآور شد: از هر ابزاری می توان برای انتقال فرهنگ کتاب خوانی استفاده کرد.
موسوی فرد با اشاره به ضرورت فضاسازی در خوزستان با محوریت فرهنگ کتاب خوانی، تصریح کرد: ایجاد فرهنگ کتاب خوانی در میان اقشار گوناگون و استقبال آنها از کتاب، باید در محل های گوناگون آثار و برکات کتاب خوانی تبلیغ و ترویج شود.
وی با اشاره به تأثیر مثبت کتاب بر کاهش آسیب های اجتماعی در جامعه، یادآور شد: بخش عمده بالا بودن آمار طلاق، بزهکاری، ناهنجاری و اعتیاد براثر فاصله گرفتن بخش عمده مردم و جامعه از کتاب خوانی است.
نماینده ولی فقیه در خوزستان با اشاره به گرانی کاغذ و آثار منفی آن بر چاپ و نشر کتاب، گفت: با کمال تأسف کتاب ارزان در اختیار مردم قرار نمی گیرد و در این زمینه دولت یا خیران باید ورود کنند.
موسوی فرد یادآور شد: افراد بسیاری به مطالعه کتاب علاقه دارند اما کتاب بسیار گران است، به ویژه امروزه کتاب های قابل استفاده با رقم های بسیار گران در اختیار مردم قرار می گیرد.
وی افزود: انجام اقداماتی همچون توجه به کودکان، ورود جدی به فضای مجازی و فضاسازی در محلات گوناگون می تواند بسیار اثرگذار باشد.
نماینده ولی فقیه در خوزستان با اشاره به نقش خانواده، مدرسه و دانشگاه در ترویج فرهنگ کتاب خوانی در جامعه، یادآور شد: باید برای والدین، معلمان و اساتید برنامه ریزی کرد و کلاس های گوناگون تشکیل شود تا این گروه ها متوجه ضرورت کتاب خواندن شوند.
موسوی فرد افزود: با توجه به موضوع های گوناگون به عنوان نیاز جامعه، کتاب های مرتبط با آنها نیز باید در کتابخانه های خوزستان نیز وجود داشته باشد تا قشرهای مختلف بتوانند استفاده کنند.
امام جمعه اهواز گفت: در اماکن تفریحی همچون پارک ها و فضای سبز می توان در ساعت های مناسب، با محوریت کتاب و کتاب خوانی از شخصیت کشوری اثرگذار در حوزه فرهنگ دعوت شود.
موسوی فرد با تأکید بر کیفیت کتاب ها، یادآور شد: بخشی از آن مربوط به نهاد کتابخانه های عمومی و بخش عمده آن به برنامه ریزی دولت مرتبط است.
وی تصریح کرد: مسئله کاغذ نکته بسیار مهم است و با کمال تأسف هر روز شاهد افزایش قیمت کاغذ و کتاب هستیم.
وی ادامه داد: البته شرایط اقتصادی کشور سخت است اما توقع داریم در موضوع فرهنگ و فرهنگسازی، به این دلیل که کتاب پر اهمیت ترین و اساسی ترین مسئله هر جامعه ای است، شهرداری عنایت بیشتری داشته باشد.
ثابت قدم خاطر نشان کرد: بی انصافی نباشد، تمام بخش های شهرداری مثل سازمان فرهنگی اجتماعی و ورزشی که درگیر برگزاری این نمایشگاه بودند، به نحو احسن با ما مشارکت داشتند اما دوست داشتیم در کلان شهر اصفهان که بسیاری از زیر ساخت های آن دچار اضمحلال است، توجه بیشتری به مقوله فرهنگ شود.
به گزارش ایسنا، نماینده شرکت تعاونی ناشران اصفهان خطاب به شهردار اصفهان گفت: شما یا مدیران قبلی، وقتی پروژه چهارباغ و باغ گلدسته و محور آمادگاه را اجرا می کردید، به این فکر نکردید که قطب فرهنگی شهر را در بن بست قرار می دهید و دسترسی به این محدوده را ضعیف می کنید؟
وی افزود: املاک آن محدوده متعلق به شهرداری است و مستاجران سرقفلی دار کتابفروش، هر روزشان را با نگرانی تغییر کاربری شب می کنند.
ثابت قدم تصریح کرد: بخشی از ناشران فعال استان را زنان سرپرست خانوار تشکیل می دهند که امکان تهیه ملک و مکان تجاری را ندارند.
نماینده شرکت تعاونی ناشران اصفهان گفت: مدل هایی که در شهرهای دیگر برای کمک به شرکت های چاپ و نشر اجرا شده، در اصفهان اجرا نشده و هیچ طرح سیستماتیکی برای توسعه مکان های عرضه کتاب در این شهر دیده نمی شود. این امر نیز به همه مسئولان و نمایندگان اصفهان برمی گردد.
پس از ایراد این سخنان، مجری برنامه از خبرنگاران خواست که به نوشتن آمار و ارقام اکتفا کنند.
قدرت الله نوروزی، شهردار اصفهان نیز در ادامه پشت تریبون رفت و گفت: کتابخوانی عنصر تداوم حیات انسانی و به منزله نفس کشیدن هوای پاک برای انسان خردمند است.
وی، جامعه اهل مطالعه را قادر به حل مشکلات خود دانست و اظهار کرد: اگر سرانه مطالعه کتاب کم است، نباید آرام بگیریم و فقط به حرف زدن اکتفا کنیم. شهرداری اصفهان مبلغی بالغ بر 327 میلیارد از بودجه خود را به ایجاد زیرساخت های فرهنگی، اجرای برنامه های فرهنگی و عملیات عمرانی مرتبط با فرهنگ اختصاص داده که رقم کمی نیست.
نوروزی تصریح کرد: ایجاد محور فرهنگی چهارباغ و برند سازی کتابخانه مرکزی در ایران، همه و همه برای جذب شهروندان بوده و این حرکت های مهم را دو سه وزارتخانه نیز نمی توانستند انجام بدهند.
شهردار اصفهان ادامه داد: نگاه به فرهنگ و درک مسئله فرهنگی ما را به هزینه در حوزه فرهنگ واداشته چرا که باور داریم فرهنگ نیاز اساسی جامعه است.
وی تاکید کرد: هر کس با نگاه منصفانه و قضاوت عادلانه درمقام بیان بربیاید، جز آنچه من گفتم نخواهد گفت و هر کس بخواهد تخطئه کند، آن چه را که گفتم بیان نخواهد کرد.
نوروزی با اشاره به تخصیص اتوبوس هایی برای سهولت دسترسی شهروندان به نمایشگاه کتاب گفت: 70 درصد این نمایشگاه متعلق به شهرداری اصفهان است و اقداماتی که انجام می شود با هماهنگی شهرداری است تا گامی موثر برای حرکت درست در جامعه تشنه فرهنگ ما برداشته شود.
شهردار اصفهان ابراز امیدواری کرد که با یکرنگی و درک درست نیازها، کارهایی که مورد رضای خدا باشد انجام شده و نیازهای شهروندان مرتفع شود.
انتهای پیام
سرویس فرهنگ و هنر جوان آنلاین: شاید اگر از آغاز کار مبتکران نمایشگاه کتاب برای ناشران اصفهان یعنی پایتخت فرهنگ و تمدن اسلامی ایران می دانستند در آینده نزدیک با چه بن بست هایی در زمینه تألیف، نشر، تأمین هزینه ها و پیدا کردن مخاطب روبه رو خواهند شد نه تن ها به برگزاری آن اقدام نمی کردند بلکه در همان روز ها از اعضای خود می خواستند تا به این شغل به صورت یک زنگ تفریح نگاه کند و هستی و سرمایه موجود خود را گرفتار این گرداب نکرده و به وام ها با بهره های بانکی تن در ندهند!
امروز تعداد این ناشران و همه دارایی های آن ها که برای رونق مطالعه روی میز گذاشته شده است همراه با توانایی های جسمی و روحی دوران جوانی را به باد فنا سپرده و با چنگ و دندان تنها در اندیشه ای سیر می کنند که بتوانند چراغ حرفه خود را برای اندک کسانی که از این راه نان می خورند، روشن نگه دارند. همین چند روز پیش بود که با یکی از دوستان نسل اندرنسل نان نشر خورده که البته سال هاست از حیطه آن خارج شده اند برخورد کردم که می گفت: چند جلدی از این یار مهربان را از دکه ای در حال تعطیل با 70 درصد تخفیف خریداری کرده است تا در مواقع لزوم به صورت هدیه به دیگران تقدیم کند و مرا به یاد کتابفروشی گوتنبرگ در میدان دروازه دولت اصفهان و دهه 40 می انداخت که با ترازو آن ها را به صورت کیلویی به علاقه مندان عرضه می کرد!
دوست ناشرزاده همانطور که برای من درددل می کرد و قطرات اشک آرام آرام از گونه هایش می چکید، مدعی بود همه جسم و جان و توانایی اش را از میراث پدری تأمین کرده که سالیان دراز به نشر مشغول بوده است و در بین جامعه عزت و اعتباری داشته، اما امروز اکثر کتابفروشی ها و دکه های عرضه رسانه های مکتوب به شغل های دیگری گرایش پیدا کرده اند که هیچ سنخیتی با یار مهربان ندارد! و اینجا یعنی در قلب پایتخت ایران این محل کسب یکی از بزرگ ترین ناشران معروف و شناخته شده ایران و جهان است که حالا به فست فود فروشی تبدیل شده و مکانی دیگر در اصفهان و پایتخت فرهنگ و تمدن ایران اسلامی یکی از انتشاراتی های معروف دهه چهل را می بینیم که حالا محل عرضه ماشین آلات اداری است! که اکثر ناشران و کتابفروشان معروف به همین سو گرویده اند و دکه های توزیع جراید سوپرمارکت های کوچکی شده اند که به جز روزنامه و مجله همه چیز داشته باشند! و حالا در این دوران وانفسا برای کتاب و رسانه های مکتوب نمایشگاه کتاب اصفهان سیر نزولی را سپری می کرد به جز آبان ماه 1397 که به طور معجزه آسا با استقبال کم نظیر مخاطبان روبه رو شد تا جایی که شب های آخر بر اثر ازدحام جمعیت ناچار می شدند در های ورودی را به روی مشتاقان و علاقه مندان بسته نگه دارند! آنچه پس از برگزاری این نمایشگاه در سال 1397 انتظار می رفت، تشویق و ترغیب و کمک های بی دریغ متولیان استان به برگزارکننده آن یعنی شرکت تعاونی این صنف بود که با ابتکارات قابل توجه توانست آحاد جامعه اصفهان و استان های همجوار را با سنت کتابخوانی آشتی دهد و علاقه مندان را انگیزه بخشد و به این سو بکشاند، اما زهی تأسف از اینکه نه تن ها گامی برای اصحاب آن برداشته نشد بلکه تشویقی هم صورت نگرفت تا به آن دل خوش دارند.
تنها انگیزه و خاطره خوش به جا مانده از نمایشگاه سال قبل فروش قابل توجه توسط غرفه داران و ناشران حاضر در آن بود که از سراسر کشور آمده بودند و توانستند با عرضه مناسب و غیرقابل باور در آن تا حدودی خود را از تنگنا های اقتصادی و فشار تورم خارج نمایند و علاقه مند شوند تا بار دیگر در این گردهمایی حضور پیدا کنند در حالی که تا یکی دو ماه قبل متولیان نمایشگاه بین المللی اصفهان که می بایست از دیدن این همه شور و شعور فرهنگی به وجد آمده و برای ترویج فرهنگ مطالعه هزینه نمایند بدون رودربایستی طاقچه بالا گذاشته و بابت اجاره یک هفته ای محل نمایشگاه رقمی در حدود 300 میلیون تومان مطالبه کردند تا اعضای دست به دهان شرکت تعاونی ناشران اصفهان را ناچار به فکری تازه دراین باره نمایند که استفاده از مصلای اصفهان گزینه دوم آن ها شد. اما گله مندی و مطالبه جامعه اهل کتاب و مطالعه و پیگیری های قاطعانه متولیان یار مهربان در پایتخت فرهنگ و تمدن اسلامی به خصوص رسانه های مکتوب در بخش فرهنگ و هنر بار دیگر توانست چراغ عرضه کتاب را در نمایشگاه بین المللی اصفهان روشن نماید تا ناشران فعال کشور در کنار اهل قلم این رویداد فرهنگی را برگزار نمایند.
امسال اجرای برنامه های فرهنگی متنوع و ویژه کودک ازجمله فعالیت های جنبی نمایشگاه است که در مدت برگزاری، کتاب های ویژه جام باشگاه های کتابخوانی کودک و نوجوان با تخفیف 50 درصدی در اختیار اعضا گذاشته شود. خوشبختانه و به رغم تهدید های اقتصادی که برای جامعه نشر طی سال های اخیر به خصوص در زمینه تأمین کاغذ و صنعت چاپ به وجود آمده، اما هم اکنون 255 مؤسسه فرهنگی- هنری در استان اصفهان فعالیت دارند و بیش از 400 ناشر از سراسر کشور به ایجاد غرفه در این نمایشگاه بزرگ همت گماشته اند که البته اندکی کمتر از آمار شرکت کنندگان سال قبل می باشد.
رویداد بزرگ برگزاری نمایشگاه کتاب که همه ساله در آبان ماه کلانشهر اصفهان را به پایگاه اهل مطالعه مبدل می نمود امسال هم چهاردهمین دوره خود را به همت و پایمردی شرکت تعاونی ناشران و مساعدت های بی دریغ اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان اصفهان از دیروز یعنی 18 آبان ماه در محل دائمی نمایشگاه های بین المللی اصفهان برپا شد و برای بازدید عموم تا 23 آبان ادامه خواهد داشت که شاید همچون سال گذشته با استقبال کم نظیر اصحاب مطالعه روبه رو شود.
*روزنامه نگار پیشکسوت
وی به وعده مسئولان برای اختصاص محل دیگری به خانه فرهنگ و مفاخر استان اشاره و ابراز امیدواری می کند که محل جدید با بازه زمانی بیشتری در اختیار خانه فرهنگ و مفاخر استان قرار گیرد تا شاهد ارائه خدمات بهتری به هنرمندان به ویژه جوانان فعال استان در این بخش باشیم.
این مسئول از سنگ اندازی هایی که در رابطه با دریافت مجوزهای این موسسه فرهنگی و هنری وجود دارد نیز گلایه می کند و می گوید: با وجود این که در آستانه ثبت موسسه فرهنگی و هنری خانه مفاخر استان هستیم، اما مشکلات اداری و ساختارهای سیستمی و همچنین محدودیت های قوانین اداری داخل استانی، مسئله ای است که روند فعالیت های فرهنگی و هنری خانه مفاخر را دشوار و زمان بر می کند.
وی در این مورد اضافه می کند: با وجود حمایت و همراهی دستگاه هایی مانند اداره کل فرهنگ و ارشاد، اداره کل میراث فرهنگی و شهرداری، بعضاً برخورد سلیقه ای برخی از مسئولان نیز به مشکلات خانه مفاخر افزوده است.
متاسفانه اکثر جوانان یزدی دچار اعتماد به نفس بیش از حد یا کمبود اعتماد به نفس کافی هستند لذا در جریان سازی ها که به کار گروهی وابسته است، دچار مشکل می شویم.
سیدعلیزاده ضعف جوانان یزدی در انجام فعالیت های گروهی را مشکل دیگر پیش روی خانه مفاخر استان ذکر و خاطرنشان می کند: متاسفانه اکثر جوانان یزدی دچار اعتماد به نفس بیش از حد یا کمبود اعتماد به نفس کافی هستند لذا در جریان سازی ها که به کار گروهی وابسته است، دچار مشکل می شویم.
این مدیر جوان با اشاره به کارآفرینی، رونق، توسعه، آموزش و عرضه به عنوان پایه های اصلی فعالیت خانه مفاخر استان، اظهار می کند: عمده ترین فعالیت های خانه ی مفاخر به جوانان تحصیل کرده یا دارای مهارتی که دارای مشکلاتی مانند ناتوانی مالی و نداشتن فضای عرضه برای تولیدات و آثارشان هستند، اختصاص یافته است.
وی ادامه می دهد: گروه هایی که به فعالیت در عرصه هنر و فرهنگ علاقه دارند اما فضایی برای فعالیت هایشان ندارند با حضور در این خانه در فعالیت های گروهی، سمن ها و اقدامات خیریه ای مشارکت خواهند کرد.
وی از جذب بیش از 60 جوان تحصیل کرده به حوزه های مختلف خانه مفاخر خبر می دهد و می گوید: اکثر جوانان در این محل به طور رایگان در کارگاه های مختلف شرکت می کنند و علاوه بر آموزش، می توانند آثار خود را در این فضا ارائه و عرضه کنند و در نهایت نیز برای حضور در بازار کار آماده شوند.
سیدعلیزاده در ادامه برگزاری گالری، نمایشگاه، نگارخانه، کارگاه های کوچک گروهی، کلاس های تئوری و نشست های عمومی و گروهی را از مهمترین ظرفیت های این خانه فرهنگی ذکر می کند.
وی از صنایع دستی نیز به عنوان یکی از دیگر محورهای فعالیت این خانه یاد می کند و می گوید: خانه مفاخر علاوه بر رویکردهای فرهنگی، هنری و اجتماعی، با ورود به حوزه صنایع دستی، به جذب هنرمندان این بخش پرداخته و تاکنون هنرمندانی از رشته های مس، اسیدکاری، کار چوب، کار با سنگ، سفال، گلیم و حتی صنایع دستی فرش به این مجموعه پیوسته اند.
وی دعوت از هنرمندان و مفاخر استان برای برگزاری کارگاه ها و جلسات مختلف را یکی از دیگر برنامه های این خانه برمی شمارد و تصریح می کند: به زودی در این مکان، میزبان 15 خوشنویس شاخص از شهرهای مختلف کشور برای برگزاری نشست ها و کارگاه های خوشنویسی، تذهیب و رنگ کاغذ با مواد طبیعی خواهیم بود.
این مسئول از جوانان فعال و غیرفعال دارای مهارت خاص دعوت به همکاری می کند و می گوید: هنرمندان می توانند برای ارائه آثار خود با تایید گروه کارشناسی و ارزیابی، به طور رایگان از خدمات و فضای خانه مفاخر استان بهره مند شوند.
حضور جوانان در فعالیت های مختلف فرهنگی و هنری، توسعه اشتغال زایی با تکیه بر مهارت افزایی و ارتقای دانش کاربردی و همچنین کاهش آسیب های اجتماعی در حوزه جوانان را به دنبال خواهد داشت.
سیدعلیزاده با اشاره به فعالیت های آموزشی اساتید و پیش کسوتان دارای مهارت، تجربه و علم در این مکان، اظهار می کند: حضور جوانان در فعالیت های مختلف فرهنگی و هنری، توسعه اشتغال زایی با تکیه بر مهارت افزایی و ارتقای دانش کاربردی و همچنین کاهش آسیب های اجتماعی در حوزه جوانان را به دنبال خواهد داشت.
وی بر ضرورت حمایت مسئولان استان از خانه فرهنگ و مفاخر یزد تاکید و خاطرنشان می کند: کمبود فضای عرضه آثار هنری و فرهنگی و اجتماعی به شدت در میان جوانان یزدی احساس می شود به طوری که در این استان فضاهایی همچون نگارخانه ها، فضاهای فرهنگی مانند فرهنگ سراها و فضاهای اجتماعی، اندک هستند و حمایت مسئولان از این بخش می تواند به توسعه زیرساخت های فرهنگی و هنری استان منجر شد.
مدیر خانه فرهنگ و مفاخر استان در پایان نیز از برگزاری بیش از 30 کارگاه فرهنگی و هنری در خانه کنونی مفاخر یزد خبر می دهد و می گوید: این دوره ها و کارگاه های رایگان آموزشی که در حال حاضر با موضوع های ادبیات انگلیسی، آشنایی با مبانی موسیقی سنتی و کارگاه های متفاوت دیگر برگزار می شود برای علاقمندان به طور مستمر و متنوع دایر است.
انتهای پیام
خمین شهری کوچک اما هنرپرور در جنوب استان مرکزی است که همواره اهالی اندیشه و هنر آن درخشیده اند و امروز برای ادامه نقشه راه، حمایت مالی و معنوی را مسئولان می طلبند تا چراغ خلاقیت و نوآوری هنری را روشن نگهداشته و روز به روز پرسوتر شود.
هنرمندان زادگاه امام راحل ر در رشته های مختلف بر این باورند که احساس سوختن به تماشا نیست و خود نیز با این ایده دست به خلق آثاراشان می زنند و انتظار دارند که راهبران اجرایی با حمایت هایشان بتوانند از مواهب این بخش در گفتمان سازی، حل معضلات اجتماعی و فرهنگی و بهبود نشاط اجنماعی و بلوغ فکری کمک بگیرند.
هنرمندانی نام آشنایی محمدعلی مردانی ، فاضل نظری و میثم عبدی اهل خمین هستند و شروع کار هنری آنان از نشست ها کوچک اما صمیمی در این شهرستان شروع شده است.
خمین هنوز از داشتن برخی امکانات زیرساختی نگارخانه برای نمایش آثار هنرمندان و مکان مناسبی برای برگزاری انجمن ادبی و سالن تخصصی نمایش و موسیقی بی بهره است و این ضعف ها سبب شده که در دهه های اخیر شمار زیادی از هنرمندان که مجالی برای بروز هنرشان ندیده اند مهاجرت کنند.
تنها نگارخانه خمین در جریان تعریض یک معبر از بین رفت و هنرمندان در عین ناباوری تنها پناهگاه و محمل خود را از دست دادند و چراغ این خانه برای خالقان هنر و دوستداران آن خاموش شد.
اگرچه شهرداری خمین پس از تخریب نگارخانه آفتاب، مکانی را در اختیار اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی قرار داد اما، فضای جدید استانداردها و امکانات لازم برای خدمات هنری را نداشت و انجمن های ادبی و هنری به طور عملی نتوانستند از آن استفاده کنند و اختصاص مکانی کوچک و فاقد روح هنری در کنار مقر استقرار تاکسی ها و در همسایگی مشاغلی که با هنر سنخیت نداشتند، آرامش هنرمندان را برهم زد.
این درحالی بود که بعد از انتقال ساختمان شهرداری به دانشگاه سما قدیم مکان دیگری برای نگارخانه در نظر گرفته شد و با وجود اینکه اهالی ادب و هنر پس از فراز و نشسی زیاد مکانی را برای خود یافتند اما هنوز در اقلیت امکانات به سرمی برند و یک سالن کوچک پاسخگوی نیازشان نیست.
خمین با ظرفیت های متعدد فرهنگی و هنری همواره در توسعه این بخش چالش اساسی داشته و اکنون کار به جایی رسیده که این بار خود هنرمندان به میدان آمده اند و دست یاری به سوی خیران دراز کرده اند تا آنان را در ساخت خانه هنرمندان یا نگارخانه یاری دهند چرا که معتقدند فرهنگ و هنر ریشه است و باید آن را محکم کرد و هنرمندان و فرهیختگان خمین به عنوان سرمایه های این شهر جایگاهی در شان خود می خواهند تا بتوانند به حیاتشان ادامه هند و در این مسیر صعب از مسئولان می خواهند که نگاهشان را به عرصه فرهنگ عوض کرده و سهم بیشتری برای خروج این حوزه از حیاط خلوت برنامه ریزی داشته باشند.
معاون سیاسی و اجتماعی فرمانداری خمین با اشاره به کمبود نیروی انسانی در اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی این شهرستان معتقد است: این اداره خاستگاه و راهبر امور فرهنگی و هنری است و نقش مهمی را در سیاستگذاری و پیشبرد اهداف فرهنگی و هنری دارد اما اکنون تنها 2 نیروی انسانی در این بخش فعالیت دارد.
حسن انصاری افزود: نبود سالن نمایش ویژه برای اجرای تئاتر، فقدان نگارخانه به عنوان پیشانی ارایه تفکرات نوی هنری و آثار هنرمندان تجسمی و خوشنویسی و بی بهره بودن این شهرستان از جایگاه تعزیه خوانی مشکلاتی اساسی هستند که باید به صورت ریشه ای برای حل آن ها برنامه ریزی کرد.
مسئول انجمن نمایش خمین نیز گفت: سه دهه از فعالیت این انجمن در زادگاه امام راحل می گذرد و با وجود حرکت رو به رشد این رشته هنری مانند دیگر هنرها هنوز محمل حداقلی ارایه این هنر در شهرستان وجود ندارد.
محمدجواد طاهری ادامه داد: نبود چتر حمایتی برای ارایه تازه های نمایش موجب شده که هنرمندان این رشته در خمین به لاک جشنواره ای کار کردن فرو بروند درحالی که نمایش وادی گفتمان جمعی است و می توان از این هنر در بهبود مناسبات اخلاقی و فرهنگی و حل مشکلات به بهترین شکل استفاده کرد.
این نویسنده و کارگردان اظهار داشت: امروز در کشور نمایش ها به سمت پلاتو می رود و سالن آمفی تئاتر کوثر خمین به عنوان تنها سالن نمایش شهرستان برای اجرای تئاتر به خصوص از نوع پلاتو، مناسب نیست و استانداردهای لازم را ندارد.
طاهری اظهار داشت: نمایش پلاتو فضای کمتری برای حضور تماشاگر دارد و حتی شهرداری شهرهای کوچکتر از خمین در استان چنین سالن نمایشی را برای هنرمندان تئاتر خود ساخته اند و نیاز است که صدای هنرمندان این شهر برای این نیاز حداقلی شنیده شود.
وی با بیان اینکه ساخت سالن پلاتو هزینه کمتری دارند، گفت: این امکانات فرصت حضور اساتید تئاتر و برگزاری جشنواره های نمایشی را فراهم می کند و این چیزی است که اهالی تئاتر تشنه آن هستند.
این هنرمند با اشاره به تعطیلی جشنواره تئاتر تجربه با پیشینه 13 سال در خمین گفت: تئاتر تجربه برای افراد مبتدی و کار اولی ها فرصتی طلایی بود.
مسئول انجمن خوشنویسی خمین گفت: این شهرستان قطب خوشنویسی استان محسوب می شود و تاکنون بیش از 2 هزار هنرجوی خوشنویسی آموزش دیدند.
محمدرضا کرمی افزود: 2 هنرجوی این شهرستان عنوان استاد و هفت هنرجو عنوان فوق ممتاز این رشته هنری کسب کردند.
وی ادامه داد: برخلاف افتخارات و موفقیت هایی که خوشنویسان خمین در جشنواره های مختلف کسب کردند، نگارخانه مناسبی برای ارایه آثار خوشنویسی در شهرستان وجود ندارد.
مسئول انجمن خوشنویسی خمین ایجادنگارخانه به منظور برگزاری نمایشگاه خوشنویسی را از مطالبات مهم هنرمندان خوشنویسی در این شهرستان دانست.
کرمی گفت: نمایش آثار خوشنویسی در نگارخانه ویژه هنرمندان انگیزه یادگیری هنر را در نوجوانان بهبود می بخشد و گرایش به هنر علاوه بر نشاط دامنه آسیب ها را کاهش می دهد.
کارشناس هنری اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی خمین گفت: هنرمندان رشته های تجسمی نظیر نقاشی، گرافیک و عکاسی در سطح کشور و استان رتبه های برتر را کسب می کنند اما نمی توانند آثار خود را در خمین برای همشهریانشان به نمایش بگذارند.
ابوالفضل خسروی افزود: اثر هنری اگر نمایش داده نشود به تدریج انگیزه هنرمند را برای خلق اثر از بین می برد.
وی تایکد کرد: ساخت نگارخانه درخور نمایش آثار هنری نیاز پایه فرهنگی و اجتماعی و شاخصی برای دستیابی به توسعه پایدار در این شهرستان است.
یکی از شاعران و اعضای انجمن ادبی خمین گفت: مکان مناسبی برای نشست های ادبی در شهرستان وجود ندارد.
امید خسروی افزود: نبود این مکان سبب تشکیل انجمن های مختلف ادبی در نهادهای دیگر شده است.
وی تصریح کرد: شاعران و نویسندگان شهرستان به سمت دستگاهی که مکان مناسب برای نشست های ادبی در اختیار آنها بگذارد تمایل دارند.
این شاعر اظهار داشت: اگر انجمن ادبی خمین فضای فیزیکی داشت می توانست نشست های نقد کتاب شاعران و نویسندگان را برگزار کند و این تریبونی بود که به تولید آثار فاخر و تقویت روحیه پرسشگری در مردم دامن می زد.
سرپرست اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی خمین گفت: ساخت سالن ویژه تئاتر در این شهرستان از طریق وزارتخانه درحال پیگیری است و در صورت موافقت وزارتخانه یکی از سالن های بدون استفاده شهرستان در اختیار هنرمندان تئاتر قرار می گیرد.
آزاده محمدی درباره نبود نگارخانه در خمین گفت: این نیاز احساسی می شود و در این راستا نشست هایی با شهرداری در زمینه واگذاری زمین برگزار شده اما هنوز نتیجه مطلوب حاصل نشده است.
توسعه متوازن وقتی رخ می دهد که اندیشه و گفتمان موثر در کنار برنامه های کارآمد به پیش برود واهالی فرهنگ و هنر هستند که اندیشه محرک توسعه را می سازند و بسط می دهند.
توجه به باروری حوزه فرهنگ و هنر در کاهش آسیب ها، تقویت سرمایه اجتماعی و نشاط جامعه و رشد و بروز خلاقیت و اقدامات اثربخش موثر است و از این منظر نیاز است که پر پرواز اصحاب اندیشه و هنر خمین مهیا شود تا توازن در سایر بخش ها تسهیل شود.
خمین در جنوب استان مرکزی با 105 هزار نفر جمعیت است.
وی افزود: اقدام در حوزه فرهنگ، نیازمند یک برنامه ریزی جامع، مدون و بلندمدت است که باید با توجه به اسناد بالادستی از جمله سند مهندسی فرهنگی کشور طراحی شود.
اسماعیلی با بیان اینکه در اولین جلسه شورای فرهنگ عمومی استان مصوب کردیم که سند توسعه فرهنگی قزوین تدوین شود، اظهار داشت: در این حوزه همه باید دست به دست هم داده و مشارکت کنیم تا به نتیجه مطلوب و اهداف تعیین شده در حوزه فرهنگ دست یابیم.
اسماعیلی با بیان اینکه باید اولویت های فرهنگی در استان احصا شود، افزود:همچنین باید مشکلات فرهنگی استان رصد شود و بر اساس آنها، برنامه ریزی فرهنگی جامعی صورت گیرد.
این مسئول با اشاره به موضوعات فرهنگی مهم جامعه، ادامه داد: بحث هویت، جوانان، گستردگی فضای مجازی و شبکه های اجتماعی از مسائل پیچیده و حساسی است که از اهمیت زیادی برخوردار هستند و با نگاه های سلبی نمی توان در این زمینه ها قدم برداشت.
وی با تاکید بر تزریق نگاه های ایجابی در حوزه فرهنگ، افزود: مقام معظم رهبری فضای مجازی را یک فرصت قلمداد می کنند ولی ما مسئولان فرهنگی در این موضوعات، برنامه ریزی فعالانه و پویا نداشته و تولید محتوا نکرده ایم.
اسماعیلی تصریح کرد: سبک زندگی ایرانی- اسلامی مهمترین اولویت است که واقعا در این زمینه دچار مشکل هستیم و با آرمان ها و اهداف والای فرهنگی، انقلابی و ارزش ها فاصله زیادی گرفته ایم.
وی افزود: امروز تجمل گرایی، مشارکت های اجتماعی و عفاف و حجاب مسائلی هستند که در حوزه سبک زندگی ایرانی اسلامی باید مورد توجه قرار گیرد.
به گفته اسماعیلی، شورای فرهنگ عمومی استان می تواند به عنوان ستاد فرماندهی در حوزه فرهنگ تمام مسائل را بررسی کند و با ایجاد یک هم افزایی میان دستگاه های مختلف در این راستا فعالیت های خود را انجام دهد.
وی با بیان اینکه قزوین، ظرفیت فرهنگی بسیار زیادی دارد که باید بتوانیم نهایت استفاده را از آن داشته باشیم، اضافه کرد: مهمترین ظرفیت استان قزوین این است که یک شاکله و هویت مستقل فرهنگی و تاریخی دارد و از سابقه فرهنگی و پیشینه قوی برخوردار است.
مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان با اشاره به هفته کتاب، گفت: نمایشگاه بزرگ قرآن در آذرماه، جشنواره رسانه های دیجیتال رضوی در راستای تولید محتوا در فضای مجازی و ده ها برنامه دیگر در حوزه های مختلفی همچون تئاتر، هنرهای تجسمی موسیقی و ...برای این هفته طراحی شده اند.
اسماعیلی تشریح کرد: بهترین راه رسیدن به اهداف فرهنگی استفاده از ابزارهای هنری است و مقام معظم رهبری نیز تاکید دارند که برنامه ریزی ها در حوزه فرهنگ باید هنرمندانه باشد.
سه سال پیش به دعوت دبیر وقت جشنواره تئاتر فتح خرمشهر، حسین مسافر آستانه به منطقه اروند سفر کردم تا علاوه بر تماشای آثار راه یافته به این جشنواره، نگاهی به وضعیت فرهنگی خرمشهر و آبادان داشته باشم. در آن روزها قرار بود 2 پلاتوی اجرای تئاتر در 2 شهر منطقه اروند با همکاری میان منطقه آزاد اروند و اداره کل هنرهای نمایشی احداث شود؛ اما همان روزها نوشتم کلنگ هایی که بر زمین زده شد، در این زمین ها باقی خواهند ماند.
در آن گزارش نوشتم آبادان و خرمشهر یک سال مهلت دارند تا سالن های خود را بسازند. سالن ها را قرار است منطقه آزاد اروند بنا و معاونت امور هنری آن را تجهیز کند. برای این مهم باغچه ای از بین می رود به امید بارور شدن نشاهای بیشتر و زمینی لم یزرع بارور. اگر تا سال دیگر همت مسئولان آمیخته با اقدام و عمل ثمر داد، رخت بر بستن فلفل ها از اذهان پاک می شود؛ اما اگر نشد باید گفت "دو صد گفته چون نیم کردار نیست." کلنگ و گچ نه دو صد که چند صد هزار گفتار است و کلنگ های جا مانده بر زمین بسیار است و کمی بیشتر از بسیار.
همان زمان یکی از مسئولان حاضر در مجلس کلنگ زنی از بازتاب ضعیف این رویداد ناراضی می شود و این مسأله را پیگیری می کند که چرا رسانه ها به کلنگ زنی این سالن ها نپرداخته اند. آن زمان از خودم پرسیدم آیا مدیر محترم در ساخت و بهره برداری این سازه ها در بازه پیش بینی شده نیز پیگیری می کند و در صورت وجود ضعف ها، ابراز نارضایتی می کند؟ پاسخ برایم امروز مشخص است. یک ماه پیش به همراه حمیدرضا آذرنگ، دبیر جشنواره بیست ودوم به آبادان و خرمشهر سفر کردیم تا از وضعیت زیرساخت های 2 شهر مذکور دیدن و گزارشی تصویری تهیه کنیم. گزارشی که چندی پیش در قالب ویدئو منتشر شد و از وضعیت اسفناک خرمشهر خبر می داد.
آن روزها همه به آذرنگ قول مساعدت می دادند که جشنواره قرار است به خوبی برگزار شود؛ اما اتفاقات جذاب چنان در پی هم آمدند که شما به خوبی درک خواهید کرد چرا آن کلنگ سه سال پیش در زمین نرم یادگارهای جنگ باقی ماند. آن روزها مدیریت ارشاد خرمشهر بر عهده رضا مردانی بود که از سال 1393 در خرمشهر مدیریت ارکان فرهنگی خرمشهر را برعهده داشت. در زمان کلنگ زنی پلاتوی خرمشهر او موظف شد تا با کمک منطقه آزاد اروند مکانی برای تولید آثار تئاتری در شهر خرمشهر فراهم کند؛ اما این رخ نداد. با آنکه پس از مسافرآستانه، مردانی مسئولیت جشنواره فتح خرمشهر را نیز برعهده داشت؛ اما نتیجه حضور او در این جشنواره چیزی جز تعطیلی نبود.
از سوی دیگر خبر می رسد رضا مردانی قرار است جانشین همایون قنواتی شود. به عبارتی او قرار است به سبب توانایی هایش مدیریت فراتر به دست آورد؛ اما نتیجه مدیریت مردانی در خرمشهر طبق آنچه در ویدئوی تولیدی خبرگزاری تسنیم قابل مشاهده است، هیچ است. در روز نخست برگزاری جشنواره بیست ودوم در سالن خلیج فارس، نمایشی از آبادان به دلیل وجود پلاتوی اجرا مجبور می شود نمایش را روی صحنه سالن خلیج فارس اجرا کند و مخاطبان را نیز روی استیج بنشاند. این مسأله باعث می شود ظرفیت نمایش به شدت تقلیل یابد و محصول این تقلیل جمعیت زیادی باشد که پشت در سالن مانده اند. وضعیت زمانی جذاب می شود که در سالن ناگهان باز می شود و جمعیت به سوی استیج حمله ور می شوند. بلبشو تا جایی پیش می رود که احتمال سقوط سازه طراحی شده می رود. جمعیت خشمگین با التماس های کارگردان از سالن خارج می شوند تا مشخص شود عدم احداث پلاتو چه بلایی بر سر وضعیت فرهنگی خرمشهر می آورد.
البته عدم توانایی رضا مردانی و قنواتی در تقویت زیرساخت ها زمانی جذاب تر می شود که در تغییر کاربری نگارخانه شهریار به پلاتوی غریفی هیچ المان تئاتری در نظر گرفته نمی شود. سالن غریفی که قرار است حکم بلک باکس را در خرمشهر داشته باشد، صرفاً سالن است. نه اتاق فرمانی دارد و نه رختکنی. واحد اداری هم ندارد. اتاقی است که فضای نورپردازیش هم به واسطه حضور گروه فنی تئاتر شهر تهران در جشنواره، اجرایی شده است. کف سالن از سنگ است! هیچ چیز سالن سیاه نیست و در ایام جشنواره با پرده های سیاه برای اجرا مهیا شده است. با وجود رطوبت بالای خرمشهر، هیچ وسیله خنک کننده ای برایش فراهم نمی شود و در روز دوم جشنواره، نیروهای حمیدرضا آذرنگ درمی یابند برای سالن تهویه ای خریداری شده اما در انبار ارشاد در حال خاک خوردن است.
با اینکه سالن غریفی بخشی از کتابخانه خرمشهر است؛ اما اداره تحت نظر آقای مردانی هیچ تلاشی برای تمیز و مهیا کردن فضای عمومی سالن نمی کند. چراغ های محوطه سالن همگی سوخته اند و اداره ارشاد هیچ اراده ای برای تعویض آن از خود نشان نداده است. این در حالی است که اجراها همگی در شب برگزار می شوند. با اینکه تعمیرات سالن از مدت ها پیش به پایان رسیده، محوطه سالن مملو از نخاله های ساختمانی است. وضعیت سالن خلیج فارس جذاب تر از غریفی نیست. با وجود اجرای نمایش در شب، هیچ سیستم روشنایی برای فضای بیرونی سالن وجود ندارد. وضعیت بد پیاده رو نیز با همت حمیدرضا آذرنگ و رایزنی هایش با شهرداری خرمشهر رفع می شود.
وضعیت زمانی جذاب تر می شود که با وساطت آذرنگ 150 صندلی برای تجهیز سالن غریفی از تئاتر شهر به خرمشهر ارسال می شود؛ اما در کمال تعجب آقای مردانی هیچ اقدامی برای نصب صندلی ها نکرده است تا تجربه نشستن در یکی از بدترین سالن های کشور را داشته باشیم.
وضعیت بهداشتی و البته فنی سالن فانوس هم که طبق گزارش تصویری و ویدئویی خبرگزاری تسنیم اسفناک است. سالنی که قرار بود نگین تئاتر خرمشهر باشد، با وجود هزینه ها شرایط دردناکی را تجربه می کند.
فارغ از تمام این مسائل، مردانی و دیگر مسئولان فرهنگی خرمشهر تنها در زمان سیدمجتبی حسینی، معاون وزیر فرهنگ در فضای جشنواره حضور داشتند. آنان به هیچ وجه در بطن ماجرای جشنواره نبوده و نیستند. نمی دانند گروه ها در چه شرایطی اجرا می روند و مخاطبان اساساً با چه وضعیتی، به پای نمایش ها می نشینند. این را در کنار این ماجرا قرار دهید که در جشنواره اخیر، خرمشهر مُصر بوده تنها این شهر میزبان جشنواره باشد و امکانات آبادان از چرخه جشنواره خارج شده است، شهری که این روزها نه شهردار دارد و نه فرماندار.
وضعیت جشنواره فتح خرمشهر تنها با حضور حمیدرضا آذرنگ به حیات خود ادامه داده است که به زودی در گزارشی بدان خواهم پرداخت؛ اما پرسش این است که در منطقه آزاد اروند بر چه اساسی مدیریت فرهنگی منطقه عظیمی با جمعیتی نزدیک به نیم میلیون نفر انتخاب می شود؟ آیا توانایی مدیر در برآورده کردن خواست عمومی و وعده هایش نیست؟ آیا می توان به ناکارآمدی مدیریت فرهنگی مدیران منطقه چشم بست و احسنت گفت؟
آنچه مسلّم است مدیریت فرهنگی کنونی در منطقه آزاد اروند زیبنده یادگاران هشت سال دفاع مقدس نیست؛ چرا که مدیران فرهنگی گویی توانایی مدافعان منطقه را ندارند.
انتهای پیام/
در طول برگزاری نمایشگاه 23 هزار قطعه بن کاغذی کتاب در مجموع به ارزش 11 میلیارد ریال به فروش رسید که نشان از استقبال خوب مردم از این نمایشگاه داشت.
بیست و یکمین نمایشگاه بین المللی کتاب مشهد که از بخش های ناشران عمومی، مذهبی و ناشران بین الملل (در سالن فردوسی)، ناشران کودک و نوجوان (در دو سالن مولوی و ابوسعید)، نشر الکترونیک و بازی فکری (در سالن بهار)، نشریات و مطبوعات (در سالن انوری) و ناشران کمک درسی و کمک آموزشی دانشگاهی و تخصصی (در سالن عطار) تشکیل شده بود.
نکته قابل تامل اینکه سالن اخیر (عطار) به دلیل حضور غرفه های عرضه کننده کتاب های کنکوری و مراکز آموزشی مربوطه، از سایر سالن ها شلوغ تر بود.
همچنین در این دوره هم، بسیاری از علاقه مندان به کتاب و کتابخوانی باسلایق و نیازهای متفاوت به رغم افزایش قیمت کتاب، منابع مورد نیاز خود را خریداری کردند.
هر ساله بعد از اتمام نمایشگاه، گفته ها و ناگفته های زیادی درباره کم و کیف برگزاری این رویداد فرهنگی و نقاط ضعف و قوت آن مطرح می شود. در گزارش زیر سعر کرده ایم روایت مردم، ناشران و مسئولان نمایشگاه کتاب مشهد را از بیست و یکمین دوره این رویداد جویا شویم.
نمایشگاه به نسبت سال گذشته باکیفیت تر بود
حمیده صفاریان دانشجوی کارشناسی ارشد فلسفه که به گفته خودش هرسال به نمایشگاه کتاب مشهد می آید، این دوره از نمایشگاه را به نسبت سال گذشته خوب ارزیابی کرد و گفت: در نگاه کلی نمایشگاه امسال به نسبت سال گذشته به دلیل حضور ناشرانی مانند پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی و پژوهشگاه حوزه و دانشگاه از تهران که کتاب های خوب و تخصصی آورده بودند، از کیفیت بهتری برخوردار بود، هرچند که ناشران برتر مثل نشر چشمه و قطره و امام، هیچ سالی در نمایشگاه شرکت نمی کنند.
صفاریان، نبود نظارت کیفی بر محتوای کتاب های ارائه شده در نمایشگاه به خصوص در حوزه کودک و نوجوان را از مشکلات این دوره عنوان کرد و افزود: در زمینه های تخصصی مانند علوم تربیتی و روانشناسی، کتاب های کمی وجود داشت؛ درحالی که کتاب های کم عمق و بی کیفیت روانشناسی زیاد بود. درواقع نمایشگاه کتاب خیلی عمومی به مسئله کتاب پرداخته بود؛ طوری که اکثر غرفه ها چندین عنوان کتاب را به صورت مشترک داشتند؛ کتبی که حتی در غرفه هایی که کار تخصصی انجام می دادند، نیز مشاهده می شد.
وی همچنین گفت: برخی از غرفه ها نیز کتاب های خوب و تخصصی داشتند که البته آنها را به همه مخاطبین عرضه نمی کردند و فقط به تعداد خاصی از مراجعین، آنها را پیشنهاد می دادند یا حتی از نشان دادن کتاب ها واهمه داشتند. قیمت کتاب ها هم زیاد بود و بن کتاب حتی به روز آخر هم نرسید و اکثر غرفه ها کتاب هایشان را به جای 20 درصد تخفیف، تنها با 10 درصد تخفیف عرضه می کردند. تازه های نشر هم که مثل هر سال خیلی کم پیدا می شد البته که برخی از غرفه ها مانند انتشارات ملک اعظم و شهید کاظمی یا انتشارات دانشگاه ها و پژوهشگاه ها کتاب های جدید و تازه نشر را ارائه کرده بودند.
غرفه بیمه در نمایشگاه کتاب چه می کند؟!
فیلم سازی که تمایلی به ذکر نام خود نداشت و پس از خرید کتاب های فلسفی مورد علاقه خود از نمایشگاه در حال بازگشت بود، اما قیمت کتاب های ارائه شده در این دوره از نمایشگاه کتاب مشهد را مناسب دانست و گفت: کتاب ها نسبت به ارزش پول در جامعه ما قیمت مناسبی دارد، اما به عنوان کالای فرهنگی هرچه دولت کمک کند و قیمت کاغذ پایین بیاید، برای خرید مردم بیشتر کمک می شود. با این حال کسی که ارزش کتاب را بداند، با همین قیمت هم می تواند کتاب مورد علاقه خود را خریداری کند.
وی برپایی غرفه هایی در نمایشگاه را که فعالیت آنها ارتباطی ماهوی با مقوله کتاب ندارند، از معضلات این دوره از نمایشگاه کتاب مشهد خواند و افزود: در نمایشگاه غرفه هایی را می دیدم که مرتبط با مقوله کتاب نبودند و مردم را از موضوع اصلی که کتاب است، دور می کردند؛ مثلا غرفه هایی را می دیدم که در آنها روحانیون در زمینه های مختلف کار تبلیغی انجام می دادند یا غرفه ای که برای بیمه کار می کرد! اینجا نمایشگاه کتاب است و مردم صرفاً برای خرید کتاب می آیند به همین علت حضور چنین غرفه هایی هرچند که کار فرهنگی انجام بدهند، موضوعیتی ندارد.
طراحی پوستر نمایشگاه کتاب اصلاً جالب نبود
سجاد داعی، مدیر تولید انتشارات خراسان اما در ارتباط با مشکلات نمایشگاه گفت: خدماتی که خود نمایشگاه می توانست آن را ارائه کند، بسیار کم بود. نور سالن ها خیلی کم و ارائه خدمات در نمایشگاه در شان مشهد به عنوان پایتخت معنوی نبود. تبلیغات و بنرهایی هم که در سطح شهر از آن استفاده شد، اصلاً جالب نبود.
شاهد استقبال خوبی بودیم
علی حسنی، نماینده انتشارات پرتقال که از تهران و برای اولین بار در نمایشگاه کتاب مشهد حضور پیدا کرده بود، گفت: ما در مشهد به خاطر جمعیت و کتاب خوان بودن مردم آن، شاهد استقبال خوبی بودیم، مشکلات هم همیشه وجود دارد اما در کل همه چیز خوب بود و ما هم راضی بودیم.
کتاب هایمان زیر باران خیس شد!
بهزاد مقیمی نماینده انتشارات منگان که از شیراز به نمایشگاه آمده بود، نیز گلایه هایی از مدیریت و نحوه برگزاری نمایشگاه داشت. او در این رابطه گفت: دو روز اول، غرفه ما زیر باران بود و خیس شد. سالن ابو سعید را که راهرو بهتری دارد، به ناشر ان معروف اختصاص دادند و همه نشرهای ضعیف را در سالن مولوی جانمایی کردند؛ بدون نظم چینش براساس حروف الفبا. رادیو نمایشگاه هم از صبح تا شب روشن بود و هرچه قدر هم تذکر می دادیم، برطرف نشد.
ما را ملزم می کردند از 9 صبح در غرفه باشیم در حالی که ساعت نمایشگاه از 15 بود!
جواد نوریان مسئول فروش انتشارات عروج اندیشه که با 250 عنوان کتاب با محتوای مذهبی و علمی به نمایشگاه کتاب آمده بود، گفت: متاسفانه استقبال ضعیف بوده چون به ما می گفتند ساعت 9 صبح به نمایشگاه بیایید، اما در تبلیغات سطح شهر، ساعت نمایشگاه از 15 بود!
خرید کتاب نسبت به استقبال، کم بود
محمد ثابت قدم نماینده نشر فرهنگ مردم از اصفهان هم در ارتباط با مشکلاتی که این روزها در نمایشگاه با آن درگیر بوده است، گفت: ما تمام نمایشگاه های کتاب را رفته ایم اما مشهد همیشه مشکلات خودش را داشته است. دو روز اول فقط درگیر میز بودیم، اجازه داده نشد از تهران میز بیاوریم و اجاره میز هم در اینجا به نسبت تهران بیشتر است. زمان بندی نمایشگاه هم مناسب نبود در حالی که در پوسترهای تبلیغاتی شهر ساعت شروع از 3 بعد از ظهر اعلام شده به ما می گفتند از صبح به نمایشگاه بیاییم، ما جمعه 13 ساعت روی پا بودیم. استقبال هم خوب بود اما خرید نسبت به این استقبال کم بود.
پس از گفت وگو با مردم و غرفه داران و کسب اطلاع از مشکلاتی که آنها در نمایشگاه کتاب مشهد با آن روبه رو بوده اند، سراغ مجریان این رویداد رفتیم تا ضمن مطرح کردن این مشکلات، پاسخ آنها را هم جویا شویم.
محمدجواد استادی رئیس اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی مشهد و مسئول برگزاری رویدادهای نمایشگاه در گفت وگو با خبرنگار ایبنا به آسیب شناسی بیست و یکمین نمایشگاه بین المللی کتاب مشهد پرداخت که در ادامه شرح این گفت وگو بیان شده است.
پذیرای انتقادات به همراه پیشنهادهای سازنده هستیم
وی در ارتباط با نگاه کلی و هدف اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی در ارتباط با برگزاری نمایشگاه کتاب مشهد گفت: نگاه ما به نمایشگاه کتاب در اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان رضوی صرفاً برگزاری یک نمایشگاه نیست و ما نمایشگاه کتاب را یک بازار فروش کتاب نمی بینیم. اعتقاد ما این است که نمایشگاه کتاب فضایی برای ایجاد کلان رویداد فرهنگی است که می توان اقشار مختلف جامعه از جمله نخبگان، دانشجویان، حوزویان، کودکان و بخش های عادی تر جامعه را حول محور و مسئله مشترک گرد هم جمع شده و تعامل و ارتباط خود را توسعه دهند.
وی همچنین یادآورشد: محور مشترک در نمایشگاه کتاب توسعه آگاهی است و تلاش ما ایجاد فضایی برای برگزاری خرد رویدادها و تحقق هدف اصلی مان است. ما در نمایشگاه بیستم تجربه هایی داشتیم و سعی کردیم آسیب های نمایشگاه بیستم را در این نمایشگاه برطرف کنیم؛ البته طبیعی است که هیچ کاری در این سطح بدون اشکال نیست.
استادی همکاری همه دستگاه های اجرایی را لازمه موفقیت در برگزاری نمایشگاه خواند و افزود: نمایشگاه کتاب تنها متعلق به اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی نیست بلکه متعلق به تمام مردم مشهد است. بر این اساس تمام دستگاه ها و ارگان ها باید برای برپایی یک نمایشگاه خوب همکاری و تعامل داشته باشد. ما به عنوان محور اصلی، خدمتگزار مردم هستیم ولی روزی می توانیم بگوییم نمایشگاه خوبی را برگزار کردیم که حوزه تبلیغات و اطلاع رسانی، رویدادها، حمل و نقل و هر آن چیزی که به حضور مردم کمک می کند، همه پای کار آمده باشند. می توانم بگویم تقریبا این اتفاق محقق شده و دستگاه های مختلف اجرایی همکاری لازم را داشتند اما برای مشهد به عنوان شهر بین المللی انتظار بیشتری می رفت.
وی همچنین گفت: اعتقاد ما بر این است که مشهد باید بیش از این بتواند خودش را مطرح کند. با این وجود بر اساس بضاعت های مالی تمام تلاشمان را برای هرچه بهتر شدن نمایشگاه کردیم.
مسئول برگزاری رویدادهای نمایشگاه کتاب مشهد یادآور شد: در حوزه رویدادها، چه رویدادهای عمومی و چه تخصصی، کارگاه های آموزشی و رونمایی از کتاب ها نسبتاً موفق بوده ایم و تلاش کردیم برای همه اقشار جامعه که به نمایشگاه کتاب می آیند برنامه ای داشته باشیم تا به هدفمان یعنی ایجاد ارتباط برای پیوند مخاطبان با کتاب برسیم.
رئیس اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی مشهد ضمن انتقاد از رویکرد بین الملل نمایشگاه گفت: متاسفانه رویکرد بین الملل ما در نمایشگاه کافی نبود. آنچه که باید در دوره های بعد با کمک دیگر دستگاه ها پررنگ شود، حضور ناشران بین الملل و اجرای رویدادهای بین المللی با مخاطبان جهان اسلامی است.
استادی ضمن استقبال اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی مشهد از هرگونه انتقاد از نمایشگاه کتاب مشهد به همراه پیشنهاد سازنده، گفت: شعار اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی، گفت وگو است؛ ما انتظار عملی به گفتگو داریم و تمام نقدها را می شنویم و توجه می کنیم اما انتظار و خواهش ما این است که نقدها به همراه پیشنهادات سازنده مطرح بشود.
نمایشگاه کتاب مشهد می تواند جایگاه یک نمایشگاه بین المللی در سطح استانی را به دست بیاورد
افشین تحفه گر معاون فرهنگی و رسانه اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان رضوی و دبیر بیست و یکمین نمایشگاه بین المللی کتاب مشهد نیز در گفت وگو با خبرنگار ایبنا ، درباره مشکلات مطرح شده از سوی مردم و غرفه داران به رائه توضیحاتی پرداخت که شرح این گفت و گو در ادامه از نظر مخاطبان می گذرد.
از نگاه شما به عنوان مجری نمایشگاه بین المللی کتاب مشهد، این نمایشگاه چقدر بین المللی بود و آیا در سطحی که انتظار می رفت، در مشهد به عنوان پایتخت معنوی اجرا شد یا خیر؟
لازمه صحبت درباره بین المللی بودن که عقبه نمایشگاه کتاب مشهد است، بررسی چند شاخص از جمله پیش درآمدهای یک رویداد بین المللی و توانمندی و منابع و ماخذمان است و بر اساس آن اظهار نظر بکنیم که آیا این نمایشگاهی که برگزار شد، می تواند رتبه بین المللی داشته باشد یا خیر.
بخش دیگر مربوط به حضور ناشران بین المللی در نمایشگاه بین المللی کتاب می شود که اگر مبنا را نمایشگاه کتاب تهران قرار دهیم که حدود 4 الی 5 هزار ناشر در آن شرکت می کنند و اگر به تبعیت از آن نمایشگاه تناسب و تقریبی از آن داشته باشیم، حضور 80 ناشر بین المللی در نمایشگاه کتاب مشهد می تواند عنوان بین المللی بودن را برایش به ارمغان بیاورد و حضور هیات های بازدیدکننده خارجی اعم از کشورهای مختلف مثل افغانستان، پاکستان و بازدید بعضی از مهمانان خارجی از نمایشگاه می تواند یکی دیگر از این دستاوردها باشد.
به هر حال با توجه به شرایط و امکانات موجود اگر شاخص های بین المللی را با اغماض در نظر بگیریم، این نمایشگاه می تواند جایگاه یک نمایشگاه بین المللی در سطح استانی را به دست بیاورد. البته من به عنوان یک کارشناس باید بگویم که اگر بضاعت و توان منابع مالی ما اجازه بدهد، می بایست یک رویداد بین المللی با اشل های خاص خودش برگزار بشود و حداقل در سطح کشورهایی که با ما ارتباط فرهنگی دارند به صورت حرفه ای فراخوان داده بشود تا آنها بر اساس شرایط روز ما در نمایشگاه حضور پیدا می کردند؛ کاری که حتی در نمایشگاه کتاب تهران هم انجام نمی شود.
در این چند روز با غرفه داران زیادی صحبت کردیم و مشکلات زیادی را از زبان آن ها شنیدیم. مانند مشکلاتی ناشی از باران که باعث شده بود تعداد زیادی از کتاب های برخی ناشران خراب شود و قابلیت ارائه نداشته باشد. بعضی ناشران بحث اجاره غرفه و میز و صندلی ها را مطرح کرده بودند که به نسبت نمایشگاه تهران مبلغ بالاتری داشت. نظر شما در این خصوص چیست؟
من این خبر مربوط به اجاره بالای غرفه ها نسبت به تهران را رد می کنم. اجاره، مساله ای است که موسسه نمایشگاه های فرهنگی کشور برای همه استان ها تدوین می کند و با توجه به هماهنگی ها و حتی برخی هزینه ها که خودمان انجام دادیم، باز هم بخش فنی موسسه نمایشگاه های فرهنگی، اجاره ای برای ناشران تعیین کرد که در نمایشگاه های تبریز و اصفهان و شیراز هم معین کرده بود و نمایشگاه های استانی به تناسب شرایط استان ها حتی مبلغ کمتری را به عنوان اجاره برای ناشران نسبت به تهران در نظر می گیرد و این ادعا از سوی ناشران اصلاً درست نیست.
در مورد مساله اولی هم که مطرح کردید، در نظر داشته باشید که به طور طبیعی اتفاقاتی از این دست ممکن است در نمایشگاه ها بیفتد که خوشبختانه ما امسال مشکل خیلی جدی و بدی در این زمینه نداشتیم. تعداد جزئی و کمی از کتاب ها روز اول نمایشگاه به دلیل رگبار و باران غیر قابل پیش بینی مشهد خیس و خراب شدند که بلافاصله صورت جلسه شد و شرکت بیمه گذار مرتبط نمایشگاه، مبلغ و تعداد آن را گزارش کرد که مبلغ خسارت آن ها تعیین شده و به آن ها داده خواهد شد. اما خود ناشران هم باید فکری برای مشکلاتی از این قبیل و حتی تمام شدن کتاب هایشان می کردند تا در صورت بروز این مشکلات از تهران برایشان کتاب فرستاده می شد و آن ها به مخاطبان خود عرضه می کردند.
نکته دیگری که مخاطبان نمایشگاه مطرح کردند، بحث عدم دسته بندی موضوعی کتاب ها و غرفه ها بود و گزینش و عدم طبقه بندی از نظر موضوعات کتاب ها در غرفه ها مخاطبان را سردرگم و گیج می کرد و کسی نمی توانست به فراخور نیازش به غرفه مورد نظر رجوع کند. البته بخش راهنما و اطلاعات نمایشگاه به خوبی کار خود را انجام داد اما باز هم مخاطبان از این نوع چیدمان ناراضی بودند.
ما نمی توانیم ناشر را محدود کنیم و این به سلیقه خود ناشر برمی گردد که غرفه اش را بر اساس موضوعی چیدمان کند و این کار برای سهولت کار خودش هم بهتر است. ما دوست داشتیم سالن های بیشتری داشتیم تا هر سالن را به طور اختصاصی در اختیار ناشران تخصصی هر موضوع قرار می دادیم. اما با توجه به شرایط و امکانات، ناچار بودیم غرفه و سالن آموزشی و کمک آموزشی، سالن ناشران بین المللی و سالن کودک را جدا کنیم.
از این نظر گله مندی مخاطب از بی سلیقگی ناشر را قبول دارم چون این قبیل اتفاق ها در نمایشگاه می افتد. البته گاهی به خاطر ازدحام و شلوغی غرفه ها توسط مردم هم آشفتگی و بی نظمی در چیدمان کتاب ها به وجود می آید. به هر حال ما انتشارات تخصصی هم مثل انتشارات انقلاب اسلامی داریم که تمام کتاب هایش یک دست و متناسب است یا انتشارات به نشر که شرایط مشابهی دارد و سایر انتشاراتی که به صورت تخصصی کار خود را انجام می دهند و ما این مشکلات را با آن ها نداشتیم.
تبلیغات هم یکی از نکاتی بود که مورد انتقاد قرار گرفت، درست است که تبلیغات گسترده ای در سطح شهر انجام گرفته بود اما اغلب از طراحی نامناسب پوستر گله داشتنند.
البته این مساله سلیقه ای است اما ما در این خصوص تقریبا 10 طرح به کمیته تبلیغات ارائه دادیم و از میان آن ها این طرح انتخاب شد و پس از آن هم این طرح را در اختیار جمعی از اساتید هنرهای تجسمی هم قرار دادیم و بر اساس جمیع نظرات، طرح امسال را انتخاب کردیم. بحث طراحی و انتخاب طرح تا حدودی سلیقه ای است اما از نظر فنی و تکنیکی می تواند قابل بحث باشد.
برخی مخاطبان می گفتند که نمایشگاه کتاب جای غرفه بیمه و فروش گل و امثالهم نیست. شما با این حرف موافقید؟
من با این نکته موافقم و این فضای اختصاص یافته به این ها متعلق به خود نمایشگاه بین المللی مشهد هست و خودش این کار را انجام می دهد.
در نمایشگاه فضایی هم به اسم باغ کتاب کودک داشتیم که بهتر بود اسم آن، باغ کودک بود چون نه کتابی به صورت فیزیکی در آن وجود داشت و نه حداقل برداشتی از کتاب می شد از آن انجام داد!
نه اینطور هم نبود چرا که چندین رویداد و نشست مربوط به کودکان در آنجا برگزار شد و کتاب هایی برای کودکان خوانده شد و تصویرگرهایی برای کتاب کودک نیز در آنجا انجام و یک سری برنامه های اختصاصی مربوط به کتاب کودک هم برگزار شد و کلیت کار به نظر من قابل قبول بود.
تازه های نشر و رویداد های جنبی نمایشگاه چه میزان در بیست و یکمین نمایشگاه بین المللی کتاب مشهد نقش داشتند؟
در مدت برگزاری نمایشگاه از 10 کتاب جدید مربوط به نویسندگان و ناشران مختلف شامل رطل گری ، مثنوی مولوی ، امثال و حکم ، متولیان و نایب التولیه های آستان قدس رضوی ، ماکسف ، نیلوفرانه مهر ، ما افسانه نبودیم ، اطلس تاریخی ایران ، آپ کتاب رسان و روان شناسی رشد همراه با حضور نویسندگان آنها در سرای اهل قلم نمایشگاه رونمایی شد. در مجموع طی هفت روز برگزاری نمایشگاه کتاب مشهد 150 عنوان برنامه در قالب ها و موضوعات مختلف رونمایی شد.
وی افزود: موارد زیادی از مراجعه افراد به دفترخانه های ثبت اسناد رسمی برای انتقال فیش حج مشاهده می شود در حالی که این انتقال از نظر سازمان حج و زیارت فاقد اعتبار است.
مدیرکل حج و زیارت استان کرمانشاه گفت: حتی در صورت انتقال، سازمان حج و زیارت همچنان فرد نخست را به عنوان صاحب فیش می شناسد.
دارابی از شهروندان خواست برای هرگونه نقل و انتقال حتما از طریق سازمان حج و زیارت اقدام کنند تا بعدا مشکلی برای آنها پیش نیاید.
کد خبر 4766257
در حال حاضر حدود 4700 متر مربع فضای کتابخانه ای در سبزوار وجود دارد که برای نابینایان، ناشنوایان و کودکان فضاهای مشخص، خاص و استاندار در شهرستان وجود ندارد که تمامی این موارد در کتابخانه مرکزی لحاظ می شود.
در 15 سال گذشته پیگیریهای متعددی برای احداث این کتابخانه در سبزوار انجام شد که به دلیل نبود زمین مناسب و مطابق با استاندادرهای نهاد کتابخانه ها، پیگیریها سرانجامی نداشت اما در نهایت امسال با پیگیریهای اداره کتابخانه های عمومی، فرمانداری و با همکاری اداره راه و شهرسازی شهرستان سبزوار زمین این کتابخانه مشخص شد.
حجتالاسلام علی اکبر سبزیان؛ مدیرکل کتابخانههای عمومی خراسان رضوی در گفتوگو با خبرنگار تسنیم وعده کلنگ زنی این پروژه طی 2 هفته آینده را دادند که باید دید با مشخص شدن زمین چه زمانی عملیات احداث آغاز می شود و پروژه با چه سرعتی آغاز به کار می کند تا مردم و دانشگاهیان دیار سربداران به یکی از آرزوهای دیرینه خود برسند.
رئیس اداره کتابخانه های عمومی سبزوار با بیان اینکه پس از گذشت 15 سال، زمین کتابخانه مرکزی سبزوار به مساحت 4هزار و 500متر و زیربنای 2هزار متر مشخص شد، گفت: از 2 سال و نیم گذشته پیگیری جدی برای احداث این کتابخانه در شهرستان انجام شد و در نهایت موفق به معرفی زمینی که مطابق شاخص های نهاد کتابخانه ها باشد، شدیم.
وی با بیان اینکه امسال هیچ اعتباری برای احداث کتابخانه مرکزی در بودجه در نظر گرفته نشده است، اظهار داشت: امسال به دلیل اینکه سبزوار از نظر شاخص های فرهنگی برخوردار محسوب شده قانونا به کتابخانه مرکزی از محل توازن هیچ اعتباری تعلق نگرفته است.
وی اضافه کرد: این در حالی است که سال گذشته 20 میلیارد ریال از محل اعتبارات تملک دارایی برای احداث کتابخانه مرکزی در سبزوار اختصاص یافت و سال گذشته پروانه ساخت کتابخانه اخذ شد.
فلاحی با اشاره به ضرورت احداث کتابخانه مرکزی گفت: ضرورت نیاز کتابخانه مرکزی به عنوان تنها کتابخانه استاندارد وقتی بیشتر احساس می شود که در حال حاضر از 9 کتابخانه موجود در شهرستان فقط 2 کتابخانه با استاندارد و تیپ کتابخانه ای است که آن هم در سال 72 ساخته شده و مابقی کتابخانه ها که اکثرا توسط خیرین واگذار شده عمدتا منازل مسکونی بوده است.
وی با بیان اینکه اگر همت خیرین نبود قطعا با مشکلات بیشتری روبه رو بودیم، خاطرنشان کرد: اما این مسئله سبب شده در بحث توزیع جغرافیایی کتابخانه ها در مناطق مختلف و براساس پراکندگی جمعیتی عملا دخالتی نداشته باشیم. برای مثال در حال حاضر در توحید شهر با 30 هزار نفر جمعیت، شهرک ابوذر، غرب سبزوار، حاشیه های شهر به ویژه منطقه چهل متری هیچ کتابخانه ای وجود ندارد و از طرفی چون این کتابخانه ها تیپ استاندارد کتابخانه ای نیست عملا بسیاری از کارکردهای قابل انتظار از یک کتابخانه در آنها قابل اجرا نیست.
فلاحی با بیان اینکه آخرین کتابخانه ای که در سبزوار احداث شد کتابخانه حاج ملاهادی سبزواری با 500 متر زیربنا در سال 1372 بوده است، افزود: سبزوار یک شهر فرهنگی است و زمانی که کتابخانه ها به عنوان پاتوق فرهنگی معرفی می شوند باید استاندارهای لازم را هم داشته باشند تا به کارکردهای واقعی خود برسند.
پیگیری جذب اعتبار
نماینده مردم شهرستان سبزوار در مجلس شورای اسلامی نیز گفت: پیگیر اختصاص 5 میلیارد ریال اعتبار برای ساخت کتابخانه مرکزی سبزوار به عنوان مطالبه مردم دیار سربداران هستیم.
رمضانعلی سبحانی فر افزود: ساخت کتابخانه مرکزی سبزوار با توجه به اینکه این شهرستان یک شهر دانشگاهی است و با توجه به سابقه فرهنگی سبزوار، به عنوان یکی از مطالبه های مردم دیار سربداران محسوب می شود که عملیات اجرایی آن باید هرچه سریع تر آغار شود.
وی با بیان اینکه خوشبختانه مکان یابی زمین احداث این کتابحانه انجام شده ادامه داد: زمینی به مساحت 4 هزار و 500 متر مربع با زیربنای 2 هزار متر مربع معرفی و توسط نهاد کتابخانه ها تایید شده و این کتابخانه در 2 طبقه ساخته خواهد شد.
سبحانی فر با بیان اینکه موضوع توجه به ترویج فرهنگ کتاب و کتابخوانی در شهرستان سبزوار مغفول مانده، اظهار کرد: قبل از احداث کتابخانه ترویج فرهنگ کتابخوانی ضروری است و مردم باید رویکرد کتابخوانی داشته باشند.
کتابخانه مرکزی، آرزوی دیرینه مردم سبزوار
مدیرعامل انجمن خیریه کتاب سبزوار نیز با بیان اینکه احداث کتابخانه مرکزی در شهرستان سبزوار یکی از آرزوهای دیرینه دوستداران کتاب و فرهنگیان این شهرستان است، گفت: بیش از 12 سال است که احداث این کتابخانه در سبزوار مطرح است.
مهدی مقصودی افزود: امید است در سال جاری شروع عملیات اجرایی این پروژه را در شهرستان داشته باشیم؛ هرچند با توجه به موقعیت شهرستان این کتابخانه باید سال قبل در شهرستان احداث می شد و نبود و تعلل در ساخت آن یک ضعف برای شهرستان محسوب می شود.
وی با بیان اینکه کتابخانه مرکزی در سبزوار، شهرستان های اطراف را نیز تحت پوشش قرار می دهد، ادامه داد: امید است با همکاری تمام نهادها این پروژه در شهرستان به سرانجام برسد.
آغاز پروژه طی دو هفته آینده
مدیرکل کتابخانه های عمومی خراسان رضوی نیز گفت: عملیات اجرایی احداث کتابخانه مرکزی سبزوار حداکثر از 2 هفته آینده با کلنگ زنی پروژه آغاز می شود.
حجت الاسلام علی اکبر سبزیان با اشاره به طولانی شدن فرایند انتخاب زمین کتابخانه مرکزی شهرستان سبزوار افزود: در دوره جدید مدیریت اداره کل کتابخانه های عمومی استان این پروژه با جدیت پیگیری شد و با همکاری مسئولان و نمایندگان شهرستان در نهایت زمین این کتابخانه انتخاب و قول داده ایم تا پایان دوره مدیریت، پروژه ها با سرعت بالا به نتیجه برسد.
وی با بیان اینکه مبلغ قابل توجهی از سوی نهاد کتابخانه های عمومی برای این پروژه در نظر گرفته شده است، ادامه داد: امیدواریم این پروژه تا دهه فجر سال آینده به نتیجه قابل قبولی برسد.
وی با تاکید بر نقش مردم و خیرین در تسریع پروژه کتابخانه مرکزی سبزوار اظهار داشت: از مردم کتاب دوست و خیرین شهرستان و استان تقاضا داریم در این زمینه بیشتر از قبل فعالیت داشته باشند و در سرعت بخشیدن به روند پروژه نقش بسزایی داشته باشند.
انتهای پیام/281/ز
خبرنگار ایرنا در پیگیری هایی که داشته به نکات جالب توجهی در این باره دست یافته است از جمله این که بخشی از عرصه مورد ادعای اوقاف بهشهر پیش از این به نام اشخاص حقیقی در دفتر اسناد رسمی سند خورده است و مالکان سند منگوله دار مالکیت شش دانگی در اختیار دارند.
همچنین اوقاف و اداره ثبت اسناد بهشهر حاضر به ارائه اسناد وقف به خبرنگار ما نشدند و به این اظهار نظر بسنده کرده اند که اسنادشان را به دادگاه ارائه کرده و در آنجا در دست بررسی است.
پیگیری های خبرنگا ایرنا از محیط زیست مازندران هم نشان می دهد که شخصی که سال ها در دادگستری استان گیلان شاغل بوده و بعدها به کار وکالت روی آورده ، این وقف را در سال 1340 انجام داده ولی موضوع وقف ظاهرا مشخص نیست.
با توجه به این که استفاده از حربه وقف در دعاوی مالکیتی در استان مازندران پیشینه طولانی دارد و این موضوع در زمان طرح اصلاحات ارضی در دهه 40 هم مستمسک برخی از ملاکان قرار داشت، ورود به این مقوله و اظهار نظر قطعی نیازمند بررسی همه جانبه توسط کارشناسان و خبرگان است بویژه این که یکی از وجوه مشترک وقف های ناشی از اختلاف مالکیتی نامشخص بودن موضوع وقف بوده است.
شبه جزیره میانکاله در منتهی الیهِ جنوبِ شرقیِ دریای خزر، در 12 کیلومتریِ شمالِ شهرِ بهشهر واقع است. مساحت آن بیش از 608 هزار هکتار و ارتفاعِ آن بینِ 15 تا 28متر کمتر از سطحِ دریای آزاد است.
میانکاله از سال 1348 یعنی هشت سال پس از تاریخی که وقف بخشی از عرصه های آن هم اکنون مورد ادعا قرار گرفته، به عنوان منطقه حفاظت شده تعیین شد و هم اکنون با عناوین پناهگاه حیات وحش، تالاب بین المللی و ذخیره گاه طبیعی زیست کره تحت حفاظت محیط زیست قرار دارد.
واقف ادعایی میانکاله کیست؟
وقف 6 کیلومتر از عرصه پناهگاه حیات وحش میانکاله را شخصی به نام " علی نوپور اشرفی " انجام داده است. این فرد بر اساس زندگینامه ای که فرزندش نوشته و منتشر کرده، متولد 1276 شهرستان بهشهر است و با عنوان " میرزاعلی خان " در منطقه شناخته می شد. در بیوگرافی میرزاعلی خان نوشته شده که وی فرزند شیخ حسین اشرفی و از نوادگان ملاعبدالله اشرفی بود. تحصیلات مقدماتی را در روستای کوهستان محضر مرحوم آیت الله کوهستانی فرا گرفت و برای ادامه تحصیل به تهران رفت و در مدرسه دارالفنون حقوق را فرا گرفت و مدتی را برای فراگیری علوم به مشهد مقدس رفت و دروس خارج فقه و اصول را در این شهر آموخت و پس از آن به مدت 13 سال در دادگستری استان گیلان به قضاوت پرداخت و پس از آن به امر وکالت روی آورد.
در بیوگرافی از علی نوپور اشرفی معروف به میرزاعلی خان به عنوان نخستین وکیل استان مازندران یاد می شود ، فردی که هم اکنون اوقاف بهشهر می گوید 6 کیلومتر معادل 600 هکتار از عرصه میانکاله را در سال 1340 به شماره وقف نامه ثبتی 24 وقف کرده است.
آن بخش از عرصه ای که ادعای وقف در باره آن مطرح است، به " قلعه پلنگان " مشهور است.
اوقاف بهشهر برای نخستین بار در دوره مدیریت جدید بابت این عرصه نزد دادگاه شهرستان شکایت برد و طرح دعوی کرد ولی دادگاه با اعلام این که بررسی موضوع در صلاحیتش نیست، آن را به شعبه 15 شهرستان ساری ارجاع داد که هم اکنون با طرفیت اداره کل محیط زیست مازندران به عنوان مالک ثالث در دست بررسی است.
هنوز در حد ادعاست
مدیرکل محیطزیست مازندران در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اعلام کرد که از طرح ادعای وقفی بودن بخشی از عرصه میانکاله اطلاع دارد و این موضوع در دادگاه در دست بررسی است.
حسینعلی ابراهیمی کارنامی گفت:با گذشت حدود نیم قرن از تصویب پناهگاه حیات وحش میانکاله که 23 هزار هکتار از اراضی خشکی شبه جزیره را شامل می شود، این نخستین باری است که اوقاف و امور خیریه بر اراضی این منطقه تحت عنوان وقفی ادعایی را مطرخ می کند.
وی افزود: بخشی از اراضی که این روزها اوقاف ادعای وقفی بودنشان را دارد، چندین سال پیش به تعدادی از دامداران منطقه واگذار شده و تمام این افراد نیز از سازمان ثبت اسناد برای خودشان سند منگوله دار دریافت کردند.
ابراهیمی گفت: اصولا سازمان ثبت اسناد برای صدور سند دارای مراحل قانونی خاصی است که یکی از آنها درج در روزنامه رسمی برای اطمینان حاصل کردن از این موضوع است که ملک دارای معارض نباشد و پس از این مرحله در صورتی که معارضی پیدا نشود اقدام به صورت سند برای افراد حقیقی و حقوقی می کند.
وی افزود: به هر حال اوقاف بهشهر ادعایی را مطرح کرده و در دستگاه قضایی نیز پرونده ای برای این کار تشکیل شد و ما مستندات قانونی خود را در رد این ادعا ارائه کردیم و منتظر نظر دادگاه خواهیم بود و هر چه قانون حکم کند به نظر می رسد که باید هر دو دستگاه تن دهند.
ابراهیمی گفت: طبق قانون هر دستگاههای که ادعایی بر اراضی تحت پوشش محیط زیست دارد، می بایست مستندات خود را ارائه کند و تاکنون اوقاف مستنداتش را در اختیار ما قرار نداده و می گویند که برای دستگاه قضایی ارسال کرده اند.
وقف به شماره 24
رئیس اداره اوقاف و امورخیریه شهرستان بهشهر هم که برای نخستین بار ادعای وقفی بودن بخشی از عرصه میانکاله را مطرح کرد به خبرنگار ایرنا گفت: شخصی به نام علی نوپور اشرفی در سال 1340 حدود 6 کیلومتر از اراضی میانکاله موسوم به قلعه پلنگان را به شماره 24 به ثبت رسانده است.
حجت الاسلام ابوذرزراعی کیاپی افزود: اداره اوقاف در بررسی پرونده های وقفی به این مورد در شهرستان بهشهر رسید و به عنوان وظیفه به دنبال پیگیری زمین وقفی و اجرای تعهدات آن براساس خواسته واقف است.
او ادامه داد: اداره اوقاف برای اخذ زمین مورد ادعا شکواییه ای را در دادگاه شهرستان بهشهر ابتدا مطرح کرد که دادگاه به دلیل آنچه که عدم صلاحیت اعلام شده؛ پرونده را به شعبه 15 دادگاه شهرستان ساری ارسال کرد و پرونده ما اکنون در این شعبه در دست بررسی است.
زارعی کیاپی گفت: پس از ارایه پرونده در دادگاه، محیط زیست استان مازندران به عنوان مدعی ثالث با ارایه مدارک و مستندات این خواسته ما را ادعا دانسته و مدارک خود را به دادگاه ارایه داد که در دست بررسی است و مرجع قضایی تعیین کننده موضوع است و ما در انتظار رای دادگاه هستیم و پس از آن تصمیم گیری می کنیم.
وی در مورد علت سکوت نیم قرنی اوقاف شهرستان بهشهر در پیگیری این پرونده وقفی و حتی زمان واگذاری این عرصه به دامداران منطقه، گفت: به هر حال ما الان در بررسی اسناد وقفی به این پرونده رسیدیم و مطالبات واقف را پیگیری قانونی می کنیم تا به نتیجه برسیم.
زراعی کیاپی از ارائه اطلاعات بیشتر در مورد این پرونده و نیات واقف آن برای وقف این میزان اراضی در میانکاله که پناهگاه حیات وحش محسوب می شود و تالاب بین المللی در آن واقع است و یکی از ذخایره زیست کره جهان محسوب می شود، خودداری کرد و همه چیز را منوط به رای دادگاه دانست.
سکوت ، پاسخ اداره ثبت بهشهر
رئیس اداره ثبت اسناد شهرستان بهشهر در تماس تلفنی خبرنگار ایرنا از ارائه هر گونه اطلاعات در مورد این وقف و واقف و حتی تایید یا رد وقفی بودن بخشی از اراضی میانکاله خودداری کرد.
علی مراد بابایی با وجود هماهنگی خبرنگار ایرنا با مسئولان بالادستی استانی، حاضر به پاسخگویی به پرسش ها به صورت شفاهی یا مکتوب نشد و به این جمله اکتفا کرد که " نمی توانم اطلاعات واقف و وقف را در اختیار خبرنگاران قرار دهم".
خبرنگار ما از رییس اداره ثبت اسناد بهشهر خواست تا دستکم وجود وقف ثبت شده به شماره 24 به نام فردی به نام علی نوپور اشرفی را تایید یا تکذیب کند که وی حاضر به این کار هم نشد.
وی با بیان اینکه باید پیمانکار قوی که بتواند مدیریت کند در این پروژه وجود داشته باشد، افزود: اعتبارات ساخت پروژه در سفر دکتر نوبخت قول داده شده که تخصیص یافت.
به گزارش ایسنا، استاندار خراسان جنوبی با بیان اینکه باید پروانه ساخت پروژه ها از شهرداری اخذ شود، تصریح کرد: درست است که محدودیت های اعتباری در استان وجود دارد اما باید این شرایط را مدیریت کرد و اینجاست که هنر مدیریت نمایان است.
معتمدیان از مسئولان حوزه این پروژه ها خواست با پیمانکار قوی وارد گفتگو شوند و ادامه داد: باید برای پروانه ساختمانی سالن علامه فرزان با شهرداری توافق صورت گرفته و مبلغ پروانه که 660 میلیون تومان است و بخشی از آن داده شده، با همکاری سازمان مدیریت و برنامه ریزی پرداخت شود.
وی با بیان اینکه باید از مشاوران فنی حرفه ای برای این گونه پروژه ها استفاده شود، افزود: علی رغم اعتبارات پروژه ها تعطیل است و باید به این پروژه ها سرعت بدهیم و باید هنر مدیریت در شرایط محدودیت مالی دیده شود.
پیشرفت 40 درصدی سالن علامه فرزان
ناصر نبی زاده، مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان جنوبی نیز در این بازدید گفت: سالن علامه فرزان در بهمن ماه 96 دچار حریق شد که ساخت آن اواخر سال 96 آغاز شد.
وی با بیان اینکه در سفر دکتر نوبخت به استان یک میلیارد تومان اعتبار برای پروژه در نظر گرفته شد که اکنون تخصیص یافته است، افزود: سال گذشته دو میلیارد تومان اعتبار برای پروژه در نظر گرفته شد که یک میلیارد و 700 میلیون تومان آن تخصیص پیدا کرد.
مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان جنوبی بیان کرد: زیربنای این ساختمان 1372 مترمربع بوده و برای تمام پروژه 1700 مترمربع پیش بینی شده است.
نبی زاده با اشاره به اینکه سالن علامه فرزان اکنون 40 درصد پیشرفت فیزیکی دارد، تصریح کرد: ظرفیت قبلی سالن 380 صندلی بود که اکنون به 600 صندلی افزایش یافته است.
وی بیان کرد: پنج میلیارد تومان اعتبار برای تکمیل این ساختمان نیاز است که در صورت تخصیص اعتبار پیش بینی می شود در سال 1400 به اتمام برسد.
مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان جنوبی از سفر وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به خراسان جنوبی تا پایان سال خبر داد و اظهار کرد: امیدواریم در این سفر نیز بودجه ای برای پروژه ها تخصیص یابد.
عدم اخذ پروانه ساختمانی، دلیل پلمپ پروژه سالن فرزان
محمدعلی جاوید، شهردار بیرجند نیز گفت: اگر پروژه ای پروانه ساختمانی را اخذ نکند و اتفاقی در طول پروژه برای کارگران بیفتد، شهرداری مقصراست و بنابراین پروژه ها باید این پروانه را قبل از شروع کار اخذ کنند.
وی یادآور شد: این پروژه سالن علامه فرزان نیز به همین دلیل پلمب شد چراکه پروانه ساختمانی نداشت.
معتمدیان از طرفین خواست با برگزاری جلسات تعاملی را ایجاد کرده و با توافق بین شهرداری و فرهنگ و ارشاد اسلامی استان این تناقض ها را برطرف کنند.
در ادامه استاندار خراسان جنوبی و مسئولان از خانه فرهنگ و خانه مطبوعات اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان بازدید کرد و در گفتگو با پیمانکاران در جریان روند اجرای این پروژه ها قرار گرفت.
به گفته مسئولان، 3 میلیارد و 600 میلیون تومان اعتبار مورد نیاز برای تکمیل پروژه خانه مطبوعات نیاز است.
انتهای پیام
وی با بیان اینکه استان کهگیلویه و بویراحمد هم کمک کرد و نمایشگاه کتاب در این استان دایر شد، افزود: نمایشگاه کتاب یک بحث فرادستگاهی بوده و اداره کل ارشاد مجری آن است بنابراین شهرداری ها، فرمانداری ها، دانشگاه ها و غیره همه باید به برگزاری این رویداد فرهنگی کمک کنند ضمن اینکه هر جا حمایت ها کمتر باشد نمایشگاه کتاب کمرنگ تر است و هر چه حمایت بیشتر باشد به طور قطع نمایشگاه بهتر برگزار می شود.
مدیرعامل موسسه نمایشگاه های فرهنگی ایران گفت: تاکنون برای برگزاری نمایشگاه های کتاب در کشور چه در بخش بین المللی و چه در بخش داخلی مانعی وجود نداشته و 100 درصد برنامه ریزی های ما در این زمینه محقق شده است.
آشنا با بیان اینکه امسال نمایشگاه های کتاب در 30 استان کشور برگزار می شود، عنوان کرد: استان کهگیلویه و بویراحمد هشتمین استانی بود که نمایشگاه کتاب استانی در آن افتتاح شد و این نمایشگاه عصر امروز نیز در استان اصفهان و هفته آینده در استان های مازندران و گیلان افتتاح می شود.
وی مهم ترین دغدغه کنونی ناشران را هزینه تمام شده کتاب عنوان و بیان کرد: با توجه به افزایش قیمت کتاب، این احتمال وجود دارد که خرید پائین بیاید و ناشران از این بابت نگران هستند.
انتهای پیام/541/ح
وی ادامه داد: تمامی برنامه هایی که تصویب کرده ایم در حال اجراست و وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز مشوق و حمایت گر ماست.
مدیرعامل موسسه نمایشگاه های فرهنگی ایران با بیان اینکه ناشرین از نمایشگاه استقبال می کنند، افزود: نمایشگاه کتاب یک جشنواره فرهنگی است که بخشی از آن با محوریت کتاب است بنابراین فروشی که انجام می گیرد قابل توجه است.
آشنا تصریح کرد: در 7 نمایشگاهی که برگزار کردیم 25 میلیارد تومان کتاب فروش رفت که این مقدار رقم قابل توجهی در شرایط کنونی کشور است.
وی بیان کرد: تلاش می کنیم تا بتوانیم فعالیت هایمان را توسعه دهیم و کارها را جلو ببریم.
به گزارش ایسنا، مدیرعامل موسسه نمایشگاه های فرهنگی ایران اظهار کرد: کتاب همچنان رقیبی بی بدیل است و همچنان در جهان از ارزش و اعتبار خاصی برخوردار است به همین دلیل همه کشورها نمایشگاه کتاب بین المللی دارند.
آشنا ادامه داد: کشور ترکیه همسایه کشورمان در حوزه نشر توفیقات زیادی دارد و در استان هایشان نمایشگاه کتاب برگزار می کنند و این موضوع نشان می دهد که نمایشگاه کتاب خواست عمومی است و همه افراد جامعه این نمایشگاه را طلب می کنند و ما باید تمکین و حمایت کنیم.
گفتنی است که نوزدهمین نمایشگاه کتاب و دومین نمایشگاه مطبوعات و خبرگزاری های کهگیلویه و بویراحمد از 18 تا 23 آبان ماه در مصلای امام خمینی(ره) یاسوج پذیرای علاقه مندان به کتاب و کتاب خوانی است.
انتهای پیام
مشاور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و مدیرکل حوزه وزارتی از کتاب به عنوان رکن اصلی فرهنگ جامعه یاد و بر اصلاح نگاه جامعه به کتاب تاکید کرد و افزود: جامعه ای که به کتاب به عنوان حاشیه نگاه کند آن جامعه آسیب پذیر است و اگر کتاب در سبد خانوار قرار گرفته و جامعه به عنوان غذای روحی به آن نگاه کند میزان آسیب آن جامعه کم می شود.
وی خاطرنشان کرد: اگر نگاه جامعه به کتاب به عنوان برند و فضیلت فرهنگی باشد و افکار عمومی به آن گرایش پیدا کرده و انسان از خواندن کتاب احساس غرور علمی و فرهنگی پیدا کند آنگاه می توان گفت که کتاب به عنوان رکن اصلی آن جامعه قرار گرفته است.
احمدی از ایجاد این باور در انسان که کتاب به ما هو کتاب انرژی مثبت به انسان منتقل می کند را یکی دیگر از ارکان یک جامعه کتابخوان یاد کرد و افزود: در چنین جامعه ای آسیب کم است و اگر کتاب در یک جامعه اصل شد مردم رفتار خود را مدیریت می کنند چرا که کتاب جایگاه خود را پیدا کرده است.
مشاور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و مدیرکل حوزه وزارتی برگزاری نمایشگاه کتاب را در جریان سازی فرهنگی موثر دانست و تصریح کرد: نمایشگاه کتاب منابع جدید را به محققین معرفی کرده وسیله ای برای ساختن یک جامعه رشد یافته را فراهم می کند و کمک به راه اندازی نمایشگاه کتاب کمک به کم کردن آسیب های اجتماعی است.
خاطرنشان می شود، آیین افتتاحیه چهاردهمین نمایشگاه کتاب اصفهان با حضور حیدر قاسمی معاون سیاسی اجتماعی استاندار، حجت الاسلام و المسلمین انصاری مدیرکل، اصغر مختاری معاون امور فرهنگی و رسانه ای، رضا مهندسی رئیس گروه فرهنگی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان اصفهان 18 آبان در سالن اجتماعات نمایشگاه بین المللی استان برگزار شد.
وی لازمه برقراری این ارتباط را چنین شرح داد: ابتدا باید نگاه به کتاب اصلاح شود به این معنی که کتاب به عنوان غذای روح در سبد خانوار قرار بگیرد. وقتی کتاب در سبد خانوار قرار گرفت با بد شدن شرایط اقتصادی مثل همه ضروریات میزان آن کم می شود اما حذف نمی شود.
احمدی خاطر نشان کرد: دومین عاملی که می تواند به ارتباط منطقی جامعه با کتاب کمک کند، این است که کتاب به عنوان یک برند و فضیلت شناخته شود چرا که هر چه به عنوان برند و فضیلت شناخته شود مورد اقبال افکار عمومی قرار می گیرد و جایگاه خود را بین مردم پیدا می کند.
به گزارش ایسنا، مشاور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی سومین عامل تاثیر گذار را باور به انرژی بخشی کتاب دانست و گفت: فضای مجازی در کاهش مطالعه تاثیر دارد اما برخلاف کتاب نمی تواند به مخاطب خود انرژی مثبت بدهد.
وی افزود: اگر این سه عامل تحقق پیدا کند، جامعه کتابخوان می شود و آسیب های اجتماعی نیز کاهش می یابد.
احمدی با شرح بیان شباهت جمله ای از امام صادق(ع)و ژان پل سارتر درباره اثرات مثبت کتابخوانی اظهار کرد: اگر کتاب در جامعه ای اصل شود افراد همه حافظ رفتار خویش می شوند و راه جلوگیری از آشوب، احترام به نویسنده و ترویج کتابخوانی است.
مدیر کل حوزه وزارتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نمایشگاه کتاب را عاملی مهم برای آشنایی مردم با کتاب دانست و ادامه داد: از همه بودجه هایی که برای کاهش آسیب های اجتماعی در نظر گرفته شده می توان برای کتاب هزینه کرد چون کتاب جامعه را از کژی حفظ می کند و در اصلاح مردم و کمک به رشد آن ها اثر دارد.
انتهای پیام
