به گزارش روابط عمومی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان سمنان، در این نشست که در دفتر سیدعباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی برگزار شد نماینده مردم شهرستانهای سمنان، سرخه و مهدیشهر در مجلس شورای اسلامی نیز حضور داشت و در خصوص مسایل و برنامه های فرهنگی و هنری در استان سمنان بحث و تبادل نظر شد.

واگذاری کتابخانه "سلمان فارسی" مهدیشهر" به سرمایه گذار بخش خصوصی برای ایجاد مجتمع نگارستان شهرستان مهدیشهر از موضوعات این نشست بود که پس از بحث و تبادل نظر، مقرر شد موضوع با قید فوریت در کمیسیون ماده 5 تاسیس شورایعالی شهرسازی و معماری وزارت راه و شهرسازی در استان سمنان مطرح شود و صورت جلسه آن برای انجام اقدامات بعدی در اختیار دفتر حقوقی و امور مالکیت معنوی وزارتخانه فرهنگ و ارشاد اسلامی قرار گیرد.

بررسی مشکلات و موانع احداث تالار بزرگ سمنان از دیگر مباحث نشست مسوولان استان سمنان با وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی بود که راهکارهای رفع این موانع و مشکلات مورد بحث و تبادل نظر قرار گرفت.

در این دیدار از سیدعباس صالحی وزیر فرهنگ ارشاد اسلامی برای حضور در جشنواره ایل سنگسری دعوت بعمل آمد.

آماده بودیم اجلاس 1+5 در نیویورک برگزار شود البته اگر مطمئن می شدیم این جلسه به نفع ملت ایران است نه جلسه انتخاباتی ترامپ/ من آماده فداکاری هستم و افتخار می کنم برای ملتم قربانی شوم/ هر مقدار از افزایش قیمت سوخت حاصل شود باید به مردم بازگردد/ در حمله به نفتکش ایرانی حتما دولتی دخالت داشته است؛ کار یک فرد یا گروه تروریستی نیست/ امیدواریم روز به روز آزادی مردم در مسائل اجتماعی بیشتر شود

تهران (پانا) - حسن روحانی، رئیس جمهوری کشورمان، عصر امروز در نشستی خبری به سوالات خبرنگاران پاسخ داد.

محمدجواد آذری جهرمی، وزیر ارتباطات،عبدالناصر همتی، رئیس کل بانک مرکزی، معصومه ابتکار، معاون زنان و خانواده رئیس جمهوری، علی ربیعی، سخنگوی دولت، حسام الدین آشنا، مشاور رئیس جمهوری، سید عباس موسوی، سخنگوی وزارت امور خارجه، جمشید انصاری، معاون رئیس جمهوری و رئیس سازمان امور اداری و استخدامی و سید عباس صالحی، وزیر ارشاد ، در این نشست رئیس جمهوری را همراهی کردند.

روحانی در این نشست از حضور با شکوه مردم در مراسم اربعین قدردانی کرد و گفت امسال حضور ملت ایران در این راهپیمایی از هر سال دیگری شکوهمندتر و پررنگ تر است.

او از همه ارگان هایی که در این مورد تلاش کرده اندو از دولت و ملت عراق نیز برای پذیرایی در این راهپیمایی قدردانی کرد.

روحانی گفت: خوشحالم در مقطعی در خدمت اصحاب رسانه هستم که یک مقطع سخت اقتصادی و سیاسی را پشت سر گذاشتیم. دولت تدبیر از 55 ماه اول یعنی از خرداد 92 تا دی 96 مسیری را طی کرد که همه شاخص های سیاسی امنیت و منطقه ای و اقتصادی مسیر درست و مثبت خود را طی کرد اما از دی ماه 96 وارد وضع جدیدی شدیم. کبریت این شرایط ابتدا در داخل زده و در نهایت باعث شد ما به شرایط سخت و دشوار وارد شویم.

او ادامه داد: در این 18 ماه ملت ایران توانستند از این طوفان عبور کنند و امروز به طور قاطعانه می توانیم اعلام کنیم که توطئه آمریکا، صهیونیسم و ارتجاع منطقه برای آسیب زدن به نظام پایان یافته است و همه آنها اعتراف می کنند که با هوشمندی و صبر از این شرایط بحرانی و شبه بحرانی عبور کرده ایم.

گزیده اظهارات روحانی را پیش از طرح سوالات خبرنگاران بخوانید:

* از اردیبهشت 98 شاخص های ما دوباره مسیر و حرکت درستی را طی می کند یعنی تورم نقطه به نقطه از 52 درصد رسیده است به 34 درصد. تورم نقطه به نقطه به سرعت کاهش پیدا کرده و پیش بینی ما ادامه این روند تا پایان سال است البته در تورم 12 ماهه حرکت کندتر آغاز شد ولی در نهایت از تورم نقطه به نقطه تبعیت خواهد کرد.

* پیش بینی ما این است که رشد اقتصادی که سال قبل منفی شد در سال جاری مثبت شود. اشتغال در تابستان سال جاری رکورد زد و در قیاس با مدت مشابه سال گذشته 843 هزار شغل خالص ایجاد شد و بیکاری از بالای 12 درصد به 10.5 درصد کاهش پیدا کرد.

* در شش ماهه سال گذشته یک و نیم میلیارد تراز منفی داشتیم و امسال کمتر از 300 میلیون دلار بنابراین صادرات و واردات در مسیر درستی است. نرخ ارز از پارسال نسبت به امسال حرکت کاهشی داشته و به سمت تعادل حرکت کرده و طبق آمار بانک مرکزی از مهر ماه گذشته تا کنون 40 درصد به ارزش پول ملی افزوده شده است.

* همه شاخص ها به ما می گوید که در مسیر آرامش اقتصادی در حرکت هستیم. دولت انتظار تغییر در برخی ساختارها داشت که به مردم کمک کند که برخی انجام شده و برخی انجام نشده است.

* از لحاظ سیاسی و بین المللی، جمهوری اسلامی شرایط بسیار قوی و مستحکمی دارد. در سازمان ملل برای ما روشن بود که همه کشورهای دنیا اذعان دارند که ایران 98 از ایران 97 قوی تر است. البته 18 ماه سختی بر مردم گذشت. با همه وجود در دولت مشکلات مردم را احساس می کردیم ولی این کار عظیم دولت بوده که علارغم فشار اقتصادی و تحریم توانسته شاخص ها را بازگرداند.

در ادامه این نشست روحانی به سوالات خبرنگاران پاسخ داد.

* در پاسخ به سوالی درباره چشم اندازه رابطه ایران با تروئیکای اروپایی: در موضوع توافق هسته ای آمریکا به دلیل فشار افراطیان داخلی و رژیم صهیونیستی و عربستان که هر دو اعتراف کردند در موضوع خروج آمریکا از برجام همه تلاش خود را به کار گرفتند،یک اشتباه مرتکب شد.

ایران یک کار هوشمندانه انجام داد چراکه آنها توقع داشتند ایران بلافاصله خارج شود و به شورای امنیت بروند و آمریکا بار اقدام خود را بر دوش نکشد این بار هنوز به دوش آمریکاست و امروز همه کشورها به جز چند کشور اقدام آمریکا را محکوم می کنند.

روابط ما با روسیه و چین روابط خوبی است. آنها درحد خود تلاش های زیادی کردند اما متأسفانه سه کشور اروپایی (نمی توانم تعبیر شما را قبور کنم که پیروی کردند از آمریکا) نتوانستند به قول های خود عمل کنند.

اقدام ایران با اتکا به ملت در مسیر کاهش تعهدات برجامی است که در این مسیر از اردیبهشت امسال کاهش تعهدات را آغاز کردیم که در مرحله اول کاهش تعهدات را در زمینه غنی سازی انجام دادیم. در زمینه آب سنگین اعلام کردیم که در حال انجام هستیم و در این دو ماه ضمن مذاکراتی که با اروپا داشتیم به توافق نرسیدیم . حد غنی سازی از 3/6 عبور کردیم و الان به طور متوسط 4/5 هست و همچنین در گام سوم و مرحله سوم اعلام کردیم در زمینه تحقیق و توسعه زمان بندی های برجامی را عمل نمی کنیم. امروز آی. آر 6 و ای ار 8 کار می کند و به زودی آی.آر 9 کار خواهد کرد. به نظر من گام سوم تحول بزرگی بوده است که ایران آغاز کرده است.

اگر آنها در این فرصت به تعهدات خود بازگردند ما به تعهدات کامل خود بازمی گردیم و اگر آنها همین مسیر را ادامه دهند ما گام های بعدی را بر خواهیم داشت.

* در پاسخ به سوال دیگری درباره درآمدهای مالیاتی و کسری بودجه : مسأله بودجه هم در سال 98 مهم است که این چند ماه را چگونه عبور کنیم. همه شاخص ها مثبت است اما در زمینه بودجه گرفتاری هایی داریم که باید منابع آن را تأمین کنیم. اما از لحاظ عمرانی وضع بهتری داریم و طبق وعده ای که دادیم هم حقوق و هم یارانه را سر وقت دادیم و هم پول اوراقی را که منتشر کردیم سر وقت دادیم. اینها برای آسایش و اعتماد مردم مهم است اما مشکلاتی خواهیم داشت.

درست است که ما باید بودجه جاری را از درآمد نفت جدا کنیم اما جدا کردن این دوقلو جراحی ویژه ای نیاز دارد. آغاز سختی است. کشوری که روی بودجه نفت تأکید داشته است و می خواهد این تأکید را بردارد و روی مالیات، سهام و ... بگذارد سخت است و حتما باید درآمدها جبران شود. باید در خصوصی سازی و واگذاری سهام با حرکت سریع تری حرکت کنیم. در زمینه مالیات هم فرار مالیاتی داریم و هم پایه مالیاتی باید گسترش پیدا کند وهم معافیت مالیاتی باید کم شود. صادرات برای ما مهم است و اگر صادراتی غیرنفتی افزایش یابد خیلی مهم است. همه برنامه ها این است که سال 99 تکیه بر نفت نداشته باشیم. تصمیماتی گرفتیم و تصمیمات دیگر را در این زمینه اتخاذ می کنیم. ما تا زمان تقدیم بودجه به مجلس تلاش ها را به نتیجه می رسانیم تا در بودجه 99 منعکس شود.

* در پاسخ به سوالی درباره سفر عمران خان به ایران و طرح میانجیگری و پیامی که ارسال شده است: یکی از اهداف سفر آقای عمران خان این بود که در زمینه منطقه و مسائل منطقه گفت و گو کنیم به دلیل اینکه او سه شنبه عازم عربستان است و می خواست نکات مورد نطر ما را بشنود. خوشبختانه ایشان خدمت مقام معظم رهبری رسیدند و ایشان به سوالات پاسخ دادند.

آنچه برای ما مطرح است و خود عمران خان هم دنبالش بود. به نظر ما برای حل مسائل منطقه ای موضوع یمن موضوع مهمی است و اگر به یک آتش بس و پایان جنگ منتهی شویم یکی از گره های منطقه از جمله در روابط ایران و عربستان باز می شود.

ما هیچ وقت نخواستیم با کشورهای همسایه وارد جنگ شویم. ما طرح صلح هرمز و ائتلاف امید را در سازمان ملل اعلام کردیم که برای هشت کشور منطقه ارسال شده استو با سازمان ملل در حال گفت وگو هستیم. امیدواریم این طرح در چارچوبی که ایران مطرح می کند که مشکلات منطقه باید در خود منطقه حل شود به نتیجه برسد.

غیر پاکستان کشورهای دیگری از جمله عراق این میانجیگری را انجام دادند که ما مشکلی نداریم که با عربستان مشکلات را حل کنیم البته اتفاقی که در دریای سرخ افتاد برای ما مهم است. آنچه مهم است یک رژیمی این کار را با برخی کشورها انجام داده است و در حال کامل کردن بررسی ها هستیم.

* درباره سفر یک مقام اماراتی به ایران: برخی از مقامات امارتی به ایران آمدند و مقامات ایران به امارات رفتند و روابط در ماه های اخیر بهتر از گذشته است.

* درباره تحقق وعده های انتخاباتی و توقع مردم: انتخابات را در شرایط آرامی برگزار کردیم . داعش از بین رفته بود و برجام در وضع خوبی بود و در سال بعد از برجام بالاترین رشد اقتصادی را در دنیا داشتیم.

آنچه من به مردم وعده دادم این بود که اجازه ندهم برجام از سوی ایران ضربه ببیند. وعده دادم شرایط اقتصادی را با کمک مردم پیش می بریم اما با شرایط جدید مواجه شدیم. فکر نمی کردم افراد کم خرد در سال 96 آن اقدامات را انجام دهند چراغ سبز به ترامپ داده شود و شدیدترین تحریم ها در سال 97 و 98 علیه ایران اعمال شود که نه کشوری آن را تجربه کرده است و نه در شرایط جنگ چنین تحریمی داشتیم. ما باید کار و تلاش دولت را با شرایط موجود منطبق کنیم.

در این شرایط دولت و ملت در کنار هم اقدامات خوبی انجام دادند. یک سری اتفاقات پیش بینی نشده هم وجود داشت مانند سیل و زلزله. فکر نمی کردیم در منطقه عده ای تا این حد دنبال شرارت باشند. کاری که دولت امروز می تواند نشان دهد این است که دولت نه خسته است نه ناتوان. دولت توانمند و برنامه ریز است و می تواند در کوتاه ترین زمان از بحران ها خارج شود. ما در سال 96 ظرف پنج روز از بحران خارج شدیم. در زمینه اقصادی از حالت شبه بحران خارج شدیم البته مردم هنوز مشکل دارند.

ما در سازمان ملل دو پیام رسا به جهان دادیم که ایران به دنبال جنگ و آشوب نسیت که این پذیرفته شد و ما به دنیا گفتیم که از مذاکره نمی ترسیم و حتی آماده بودیم که اجلاس 1+5 در نیویورک برگزار شود البته اگر مطمئن می شدیم که این جلسه به نفع ملت ایران است نه جلسه انتخاباتی ترامپ.

به سران اروپا گفتم هر جلسه یا ملاقاتی مشکل ملت ایران را حل می کند و منافع ملت ایران را تأمین می کند من آماده فداکاری هستم و افتخار می کنم برای ملتم قربانی شوم. در این راه قربانی شدن برای هر کسی افتخار است برای من هم افتخار خواهد بود.

* درباره سر باز زدن دولت از اجرای قانون برنامه توسعه درباره حقوق های نجومی و قانون شفافیت: اصل موضوع موضوع مهمی است که البته شما مقدمه ای چیدید که بحث حقو های نجومی است. حقوق های نجومی شعار انتخاباتی بود که کل پولی هم که می گفتند 300 میلیارد تومان بیشتر نبود که گرفته شد از افراد. این کار شروع شد. در زمینه حقوق غیرعادلانه نیز دولت آغازگر این کار بود و آیین نامه در دولت تصویب شد و بعد بعضی ها به تبلیغات افتادند.

مسأله شفافیت مهم است. دولت سه لایحه در دستور کار دارد. لایحه شفافیت که هر کسی برای مردم در هر جمعی تصمیم می گیرد باید معلوم باشد چه کسانی چه رایی دادند. لایحه مبارزه با مفاسد نیز به زودی تقدیم مجلس می شود. امیدواریم مجلس دو لایحه شفافیت و مبارزه با مفاسد اقتصادی را سریعا بررسی کند. لایحه سوم مدیریت تعارض منافع است.

یک نکته را به طور کلی به مردم ایران می گویم. مبارزه با فساد یک کار ضروری است ولی اعتقاد ما این است که این مبارزه به صورت هیجانی و تبلیغاتی ما را به نتیجه نمی رساند باید ریشه فساد را از بین ببریم. راه حل آن همین سه لایحه ای است که تقدیم مجلس کردیم. قرار ما در دولت این بوده که سامانه ها انجام شود که البته هر سه قوه باید با هم انجام دهیم که امیدواریم هر سه قوه با هم اقدام کنند.

* درباره مذاکره با آمریکا: اساسا مسأله مذاکره با آمریکا نیست، موضوع این است که آیا در مذاکره مشکلات مردم حل می شود. فرقی نمی کند رئیس جمهوری چه کسی باشد. البته شخصیت آقای ترامپ خیلی مهم است که هر روز یک کسی را می فرستد بعد می گوید کسی را نفرستادم.

با این شخصیت همه رهبران که ما آنها را می بینیم مشکل دارند. هر زمان در چارچوبی که ما اعلام کردیم تحریم ها برداشته شود و شرایط برای مذاکره 1+5 آماده شود، ما نیز آماده ایم.

روحانی در پاسخ به سوالی درباره حمله ترکیه به سوریه: ما به یک حادثه ای امرو مواجه هستیم در شمال سوریه که حادثه خوشایندی نیست و برای مردم سوریه و کردها و ما.

*درباره حمله ترکیه به سوریه: مشکلی با ترکیه ندایم اما شیوه ای که انتخاب کردند نمی پذیریم چون شیوه خوبی نیست. راه حل امنیت ترکیه حضور ارتش سوریه در شمال کشور است. شیوه ای که ترکیه انتخاب کرده ورود به خاک سوریه است. البته ترکیه به ما قول داده که به حاکمیت سوریه احترام می گذارد. نتیجه تا کنون خوب نیوده است. حتی این امید که با ورود ترکیه، آمریکا خارج شود نیز محقق نشده است. امیدواریم ترکیه به این روند ادامه ندهد و شاهد پایان این حرکت ترکیه باشیم. هدف ما در سوریه از بین رفتن تروریسم و بازگشت مردم سوریه به کشور است. باید تلاش کنیم روند آستانه حفظ شود. روند آستانه بهترین روندی بود که تا کنون داشتیم.

* درباره وضع مسکن: مسأله مسکن، مسأله مهمی است. همه تلاش ما باید این باشد که زمان رسیدن به مسکن را کوتاه کنیم. دولت وقتی آمد با دو گرفتاری مواجه بود یکی اینکه 43 هزار میلیارد تومان از جیب بانک مرکزی رفته بود. این جور مسکن ساختن آسان است و ما می توانیم همین فردا از جیب بانک مرکزی 60 هزار میلیارد تومان برداریم. وقتی دولت دست می کند در جیب بانک مرکزی یعنی دست می کند در جیب مردم. این کار کار دقیق و درستی نبود و مشکل بعدی این بود که این خانه ها نیمه کاره رها شده بود.

ما یک میلیون و 100 هزار خانه نیمه کاره را تکمیل کردیم. خانه هایی که ساخته بودند نه تلفن، نه برق، نه مسکن، نه مدرسه و نه مسجد داشت که یک پول عظیمی ظرف زیرساخت ها شد.

تلاش ما این بود که مسکن بیشتری بسازیم اما وزارت مسکن و شهرسازی تلاشش برای راه ها و جاده ها بود. تا پایان دولت دوازدهم قدم های خوبی برداشته می شود و به خصوص در زمینه بافت فرسوده قدم های خوبی برداشته شده است.

* درباره راهکار دولت برای رفع کسری بودجه، تورم احتمالی و جایگزینی درآمد نفتی: بودجه 99 برای ما مهم است و باید متکی به نفت نباشد. وقتی می گوییم متکی به نفت نباشد یعنی متکی به مالیات، فروش سهام و بانک مرکزی که این آخری بدترین است. دولت از مهر انتشار اوراق را آغاز می کند که یک مسیر درستی است. مسأله دوم فروش سهام است که امسال سرعت بیشتری پیدا می کند.

نسبت به مسأله سوخت امروز با یک مسیر عادلانه مواجه نیستیم. باید روی آن فکر شود که داریم فکر می کنیم.

در ترکیه یک لیتر بنرین 15 هزار تومان یا در اروپا 20 هزار تومان است. ما به دنبال آن نیستیم که قیمت حامل های انرژی را بدون یارانه کنیم اما در این حال فکر می کنیم باید تغییراتی در این زمینه انجام شود. همواره تأکید کردم هر مقدار از افزایش قیمت سوخت حاصل شود باید به مردم بازگردد. در هر زمانی قیمت سوخت را اضافه کنیم به مردم بازمی گردانیم و به بودجه اضافه نمی شود.

باید جلوی فرار مالیاتی را بگیریم و نباید فشار به مردم وارد شود. در یک شرایط سخت قرار گرفتیم که باید با همکاری سه قوه باشد. سه قوه نظرات مشابهی دارند که خدمت مقام معظم رهبری هم ارسال شده است و ایشان هر طور مصلحت بدانند در آینده تصمیماتی اتخاذ می کنیم.

خام فروشی اکنون به حداقل رسیده است و باید به این سمت حرکت کنیم که خام فروشی را متوقف کنیم. حضور ما در بازار نفت قدرت ماست. نمی توانیم در بازار نفت حضور نداشته باشیم. باید در بازار حضور داشته باشیم اما باید قدم به قدم کارکنیم که از خام فروشی جلوگیری کنیم.

*درباره رعایت منشور حقوق شهروندی و عملکرد دولت در دو سال گذشته در برابر حفظ حقوق شهروندی فعالان محیط زیستی دستگیرشده و متهمان ترور دانشمندان هسته ای: مسأله حقوق شهروندی بسیار مهم است و دولت به این موضوع توجه می کند. قدم های خوبی در مورد زنان و دانشگاه ها به وجود آمده است اما با مشکلاتی در برخی پرونده هایی که در قوه قضاییه مطرح شده است یا مطرح می شود، مواجه می شویم. رئیس جمهوری طبق اصل 113 قانون اساسی مسئول اجرای قانون است و باید حواسش به قانون اساسی باشد که کجا اجرا شده و کجا فراموش شده است. از جمله همه پرسی در همین قانون اساسی است اگر بد است باید حذف کنیم. برای ثبات این نظام بهترین راه همان راهی است که قانون اساسی پیش بینی کرده است.

اما اصل 113 قانون اساسی با تفسیر شورای نگهبان بی اثر شده است. بنده به رئییس مجلس تذکر می دهم می گوید خلاف تفسیر شورای نگهبان است و به رئییس قوه قضاییه تذکر بدهم هم همین نظر را دارد. در همان اصل می گوید رئیس جمهوی مسئول اجرای قانون است. مردم به این امر رای داده اند و باید به مردم توضیح داده شود. شورای نگهبان تفسیر می کند هر جایی که مسئولی ندارد رئیس جمهوری می تواند ورود کند، مگر چنین چیزی وجود دارد.

اگر اصل 113 اجرا شود خیلی از مشکلات حل می شود. در هر دو نمونه مورد اشاره شما وزارت اطلاعات اقدامات خوبی انجام داده است. وزیر اطلاعات در ابتدای دولت با ما مطرح کرد که عده ای را در دولت قبل دستگیر کردند که شواهد کافی نبوده است. بررسی نهایی نشان داد که دلایل کافی نبوده و از نظر ما عده ای بی گناه هستند و باید خسارت پرداخت شود. با وجود آنکه رقم بزرگی بود در نهایت من پذیرفتم که با وجود اشتباه دستگاهی در دولت قبل ما باید خسارت مردم را بدهیم. به هر حال اشتباهاتی پیش می آید و مهم این است دولت باید شهامت داشته باشد و این دولت این شهامت را داشته است که حتی اشتباه دولت قبل را بپذیرد.

درباره مورد دیگر [متهمان محیط زیستی] نیز وزارت اطلاعات گزارش دقیقی تهیه کرده است که من آن را خوانده ام و امیدوارم این گزارش در قوه قضاییه مورد توجه قرار گیرد.

* درباره حمله به نفتکش ایرانی: حمله توسط ناوچه ای انجام شده است و مشخص است از چه جهت موشک می آید و چطور ارسال شده است. قطعات به دست آمده است که مورد بررسی قرار می گیرد. حتما یک کار بسیار شرورانه و غلطی در منطقه انجام گرفته است. در حال بررسی هستیم که چه دولتی در این زمینه دخالت داشته است . حتما دولتی در این زمینه دخالت داشته است؛کار یک فرد یا گروه تروریستی نیست. حتما کار یک دولت است که ما این موضوع را بررسی می کنیم و حتما در آینده پاسخ را می دهیم.

همه کشورهای منطقه و جهان باید این را ببینند که ناامنی درست کردن در منطقه به معنای فشار به جمهوری اسلامی نیست به معنای از بین رفتن امنیت کشتیرانی است.

*در پاسخ سوال کیهان در باره افزایش قیمت ارز 4200 تومانی و واگذاری آن به عده ای خاص: اینکه می گویند 18 میلیارد بر باد رفته است، ما از ابتدای امسال 19 میلیارد خرج کردیم. این حرف کاملا غلط است که 18 میلیارد بر باد دادیم؛ به مردم دادیم خرید کردند و برای مردم آوردند.

اینکه چرا قیمت ارز 4200 بوده است، می دانید یک بحران ایجاد شد و یک مرتبه ارز به صورت ساعتی تغییر کرد. می دانید در بازار و پاساژها چه خبر بود و شعار می دادند. در دولت اتفاق نظر داشتیم که باید ارز را با نرخ واحد برای کالاها ایجاد کنیم من به دلایلی با این نظر مخالف بودم.

جلسه ای در حضور من و با حضور اقتصاددانان تشکیل شد و شیوه های مختلف را در نظر و تصمیم گرفتیم نرخ واحد نظر بگیریم و حتی کیهان تأیید کرد که چرا زودتر انجام ندادید و مقام معظم رهبری هم تأیید کرد و گفت کار خوبی است.

من در همان جلسه هم مخالف بودم اما اتفاق نظر وجود داشت. این کار در آن مقطع درست بود و اولین روزنامه ای که تأیید کرد کیهان بود. اصل تصمیم در مقطع خودش اشکال نداشت اما یک عده ای سوءاستفاده کردند. همه آن موارد باید بررسی شود. به بانک مرکزی اعلام کردم که همه را اعلام کنند. باید موضوع کسانی که سوء استفاده کردند، بررسی شود.

*درباره اینکه آیا یک جریان نقدینگی قوی دولت را آزار می دهد: خود نقدینگی به نظر من چیز بدی نیست اما منبع آن بسیار مهم است. نقدیگی به خودی خود می تواند پتانسیل یک تخریب بزرگ باشد. باید مشوق های لازم برای جذب این نقدینگی را ایجاد کنیم.

خوشبختانه امروز بازار سرمایه ما یک بازار پرنشاط است. در شش ماه بورس ما بیش از 70 درصد رشد داشته است. امیدواریم همه مسئولان بورس به خوبی هدایت کنند. باید حواسمان جمع باشد که نقدینگی درست باشد.

* درباره اینکه آیا برگزاری این نشست خبری به این معناست که دوران تنش تمام شده و ایران وارد دوره صلح با عربستان و منطقه می شود: یک سال و اندی کمتر است که مصاحبه مطبوعاتی داشتم یک مقدار طولانی شده است که البته دلیل سیاسی نداشته است. در هر فرصت مناسبی این کار را انجام می دهیم.

این مصاحبه در زمانی انجام می گیرد که یک طوفان بزرگ از کشور ما در حال عبور است. ما در زمان طوفان کمتر صحبت کردیم و بیشتر عمل کردیم. الان زمانی است که از هر زمان دیگر دنیا مشتاق تر است با ما صحبت کند. همه در سازمان ملل تلاش می کردند که ایران مذاکره را قبول کند. آمریکا دلش می خواهد با ما صحبت کند اروپا هم دلش می خواهد که ما با اروپا مشکل نداریم. احتمال اینکه جنگ یمن تمام شود الان بیشتر از هر زمان دیگری متحتمل است.

ایران یک کشور سرافراز است و شرایط ما امروز شرایط عبور طوفان از سر مردم است اما آثار طوفان همچنان باقی است. ما برای مذاکره در شرایط عادلانه هم با غرب و هم با دیگران آماده ایم.

* درباره حضور زنان در ورزشگاه: در یک افطاری که پیشکسوتان ورزش حضور داشتند سوال کردم که آیا در رژیم گذشته در ورزش این بداخلاقی بود گفتند خیر چون زمانی که خانم ها در جمع بودند مردها رعایت می کردند. من این را در دولت مطرح کردم که حضور زن ها اخلاق را در مجامع بیشتر می کند. خانم های ما بیش از همه دنبال زندگی توام با اخلاق و فرزانگی هستند. ما وقتی می گفتیم این کار انجام شود نیروی انتظامی مشکل داشت. برخی هم نگران بودند؛ نمی گویم جناح یا گروه خاصی. به نظر من این کار با موفقیت انجام گرفت و امیدوارم این روند ادامه پیدا کند. امیدواریم روز به روز آزادی مردم در مسائل اجتماعی بیشتر شود.

* درباره پیشنهاد وزیر امور خارجه درباره تبادل زندانیان ایران و آمریکا: همواره این بحث مطرح بوده است. این بحث در دولت قبل از ترامپ، بیشتر مطرح بوده است. در دوران ترامپ هم یک بار مذاکره شروع شد و به نتیجه نرسید. بار دوم برای مذاکره آمادگی وجود داشت که آمریکا پیش شرط هایی مطرح کرد که برای ما قابل قبول نبود. هنوز هم این مسأله به عنوان پیشنهاد روی میز است.

زندانیان ایرانی در آمریکا با زندانیان آمریکا در ایران فرق دارند. اتهام آمریکایی ها امنیتی است اما اتهام ایرانی ها این است که تحریم های آمریکا را دور زدند که خیلی کار خوبی کردند. تبادل زندانیان به هر حال یک کار انسانی است که اگر شدنی باشد ما آمادگی داریم.

صاف نیوز :ملانصرالدین:مشکل بیمه گویا همواره می خواهد گریبانگیر مردم،به خصوص هنرمندان باشد.هنوز برخی از اهالی هنر و رسانه از داشتن حق بیمه محروم هستند یا نمی توانند به درستی از آن بهره مند شوند.

صندوق اعتباری هنر نیز تمام اعتبارش را خرج عده ای می کند که کمترین فعالیت را در عرصه هنر و رسانه دارند.این عده،هم وام های خوب گرفته ان و هم بیمه کم دردسرتری.انگار در ایران رسم است که کاربلدها از همه چیز محروم باشند و کارنابلدها به همه چیز برسند.

بیمه تکمیلی سرمد که به لطف صندوق اعتباری هنر و خانه سینما در اختیار بعضی از اعضای خانه سینما قرار داده شده،مشکلات عدیده ای را برای بیمه شوندگان پدید آورده و جان شان را به لب رسانده است.

اخیرا بعضی از سینماگرانی که بیمه سرمد دارد وقتی با خیال راحت و دفترچه به دست به برخی از مراکز درمانی طرف قرارداد این بیمه که مشخصات آنها در وبسایت رسمی آن آمده مراجعه می کنند،به آنان لبخند ملیح و زهرداری زده و از پذیرش آنان سر باز می زنند!در آن لحظه می خواهند زمین و زمان را بهم بدوزند.فریادها و اعتراضات شان نیز به جایی نرسیده و نمی رسد!

اگر قرار است بیمه سرمد خدماتی را به بیمه شوندگان صندوق اعتباری هنر ارائه ندهد،اصلا چرا سینماگران را تحت پوشش آن قرار داده اند؟

کسی که با هزار زحمت و این و آن دیدن خود را بیمه می کند،می خواهد هنگام بیماری و گرفتاری خیالش ار صد جهت راحت باشد،اما انگار با این بیمه از یک جهت نیز راحت نیست!

صندوق اعتباری هنر و خانه سینما باید با جدیت قضیه را دنبال کرده و آن را رای همیشه حل کنند.باید مشخص شود که بیمه سرمد خدماتی را که باید به سینما گران بدهد،می دهد یا آنان را سنگ قلاب می کند!

اگر از ارائه خدمات مناسب معذور است باید دفترچه بیمه سرمد را گذاشت در کوزه و آبش را خورد!رفتار طرف های قرارداد این بیمه که چنین چیزی را نشان می دهد.

گویا بیمه سرمد بازی اش گرفته و می خواهد سینماگران و خانه سینما و صندوق اعتباری هنر را بازی دهد که تا کنون داده است!

به اشتراک بگذارید :

https://safnews.ir/?p=17062

به گزارش مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به نقل از پایگاه اطلاع رسانی نهاد کتابخانه های عمومی کشور، مراسم معرفی و رونمایی از استاندارد کتابخانه های عمومی برای کودکان و نوجوانان همزمان با ایام هفته استاندارد، یکشنبه 21 مهر ماه، با حضور اعضای کمیسیون فنی تدوین استاندارد، علیرضا مختارپور، دبیرکل نهاد کتابخانه های عمومی کشور، فاطمه فهیم نیا، عضو هیأت امنای کتابخانه های عمومی کشور، امین متولیان، معاون برنامه ریزی، پژوهش و فناوری اطلاعات نهاد، مهدی رمضانی، معاون توسعه کتابخانه ها و ترویج کتابخوانی نهاد، سیامک محبوب، مدیرکل دفتر برنامه ریزی نهاد، محمد جوهرچی، مدیرکل پژوهش نهاد، هادی امیری، مدیرکل عمرانی نهاد، اصغر گودرزی، مدیرکل توسعه کتابخانه ها و مشارکت های نهاد، لیلی هاشمی، مدیرکل فناوری اطلاعات نهاد، فاطمه پازوکی، رئیس اداره استاندارد نهاد و جمعی از روسا و کارکنان ادارات مختلف نهاد، در کتابخانه مرکزی پارک شهر برگزار شد.

اصول کلی حاکم بر تدوین استاندارد

در این مراسم، سیامک محبوب طی سخنانی درباره اصول کلی حاکم بر تدوین استاندارد، گفت: طی سال های اخیر موضوع فعال کردن نقش اجتماعی کتابخانه های عمومی مورد توجه ما بوده و با تأکیدات وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و خواسته دبیرکل نهاد کتابخانه های عمومی کشور به این سمت حرکت کردیم. بر این اساس جهت گیری اصلی ما در تدوین این استاندارد این بوده است که بتوانیم نقش های اجتماعی کتابخانه های عمومی را فعال کنیم.

سیامک محبوب، مدیرکل دفتر برنامه ریزی نهاد افزود: برای این منظور ما دو ایده اصلی را مدنظر قرار دادیم؛ یکی خدمات و برنامه ها محوری و دیگری برآمد محوری . نگاه ما در تدوین این استاندارد این بود که در عین سازگاری با استانداردهای بین المللی، نیازهای بومی و وطنی خودمان را برآورده کنیم. البته اصل ما در این طرح نیازهای بومی و وطنی خودمان است و هرجا که تعارضی میان این دو به وجود آمد، نیازهای بومی بر استانداردهای بین المللی ارجحیت و اولویت یافته است.

کارکردهای مدنظر برای کتابخانه ها در تدوین استاندارد

وی در ادامه با ارائه تعاریفی از کتابخانه عمومی که در تدوین این استاندارد مورد توجه قرار گرفته، گفت: در یک تعریف ما سه کارکرد را برای کتابخانه های عمومی قائل هستیم که شامل آگاهانش (اطلاع رسانی)، آموزش و فرهنگی (اوقات فراغت) هستند. توافق بین المللی بر این است که این سه کارکرد، کارکردهای اصلی کتابخانه های عمومی هستند و تا زمانی که کتابخانه های عمومی از عهده این سه کارکرد برنیامده باشد، نباید به سراغ کارکردهای دیگر برویم.

محبوب درباره سایر تعاریف کتابخانه های عمومی به موضوع غیاب نهادی اشاره کرد و گفت: با اینکه سه کارکرد ذکر شده، فعالیت های اصلی کتابخانه های عمومی را شکل می دهد، اما گاهی اوقات در جامعه نیازهایی به وجود می آید که هیچ نهاد اجتماعی نمی تواند به آن نیازها پاسخ آنی بدهد؛ در این میان کتابخانه های عمومی به واسطه ویژگی های انعطاف پذیر خود، این غیاب نهادی را تا به وجود آمدن نهادهای دیگر پُر می کند یا آن خدمت را ادامه می دهد.

مدیرکل دفتر برنامه ریزی نهاد ادامه داد: دو مفهوم دیگر هم وجود دارد که تفاوت و تمایز بین آنها برای ما در تدوین این استاندارد مهم بوده است؛ یکی بحث خدمات و دیگری بحث برنامه ها. از یک رویکرد فعالیت عمده کتابخانه های عمومی را به دو دسته خدمت و برنامه تقسیم می کنند. خدمت به آن دسته از فعالیت ها گفته می شود که به طور مستمر در کتابخانه های عمومی ارائه می شود و عموما توسط خود کارکنان و یا از طریق فضای کتابخانه ارائه می شوند و یک فرآیند درخواست و پاسخی است. مانند امانت، مشاوره خوانندگان و خدمات مرجع. اما در برنامه ها رخ دادی مشخص با یک شروع و پایان مشخص هستند که عموما این برنامه ها توسط کتابخانه های عمومی با مشارکت سازمان ها و نهادهای اجتماعی و حتی بنگاه های تجاری انجام می دهند که فرآیند آن فرآیند برگزاری و مشارکتی است. مانند جشن امضای کتاب و جلسات نقد کتاب.

وی افزود: ما از ترکیب فعالیت های کتابخانه های عمومی و کارکردهای کتابخانه های عمومی به یک ماتریس دست پیدا می کنیم. این ماتریس شیوه ارزیابی و برخورد با هرکدام از انواع برنامه ها را به ما می دهد و از دل این ماتریس است که شاخص های ارزیابی، سنجش و استانداردسازی هرکدام از فعالیت ها و برنامه های کتابخانه های عمومی مشخص می شود.

استفاده از مدل خدمات محور در تدوین استاندارد

محبوب با اشاره به چارچوب پیشنهاد شده در استانداردهای جدید گفت: ما مدل جدیدی را که چند سالی آن را در تدوین برنامه ها و خدمات بکار گرفته ایم، در تدوین این استاندارد استفاده کردیم. در گذشته و با مدل قبلی، فضای فیزیکی کتابخانه و منابع داخل آن اهمیت داشته است. بنابر این تلاش ما بیشتر معطوف به ایجاد فضا و تأمین منابع بود. اما در این مدل جدید که به آن مدل خدمات محور می گوییم بنا شده تا آنجا که می شود برنامه ها را به سمت تبدیل به خدمات حرکت دهیم. به طوری که پس از شناسایی جمعیت خدمت در محدوده خدمت، باید به طراحی برنامه ها و خدمات برای آنها اقدام کنیم و از دل این خدمات و برنامه ها، مجموعه ها ساخته می شود، کارکنان سامان می یابند، فناوری های مورد نیاز تهیه می شوند و امکانات مورد نیاز را در اختیار خدمات و برنامه ها قرار می گیرد.

مدیرکل دفتر برنامه ریزی نهاد درباره موضوع برآمد محوری در استاندارد نویسی کتابخانه های عمومی نیز گفت: در تعریفی ساده، هز اثر مثبتی که یک برنامه یا خدمت در زندگی مردم می گذارد را برآمد می گویند. هر خدمت یا برنامه ای در هنگام طراحی باید بتواند به این پرسش پاسخ دهد که من چه نیازی از مردم را برطرف می کنم؟ و در انتها همین را ارزیابی کند و این ارزیابی قابل سنجش باشد. موضوعی که در تدوین این استاندارد سرلوحه کارمان قرار دادیم.

تشریح روند تدوین و ارائه استاندارد

وی در ادامه درباره روند تدوین این استاندارد نیز توضیح داد: ما در سال 1396 سه استاندارد از ایفلا را در قالب یک کتاب ترجمه کردیم و در مقدمه آن کتاب قول داده بودیم که استانداردی مطابق با ویژگی های بومی و وطنی تدوین کنیم. در ادامه در سال 1397 درخواستی از معاونت توسعه کتابخانه ها و ترویج کتابخوانی در این زمینه دریافت کردیم که این درخواست به کار ما سرعت بخشید و کار تدوین استاندارد را شروع کردیم.

محبوب با اشاره به چالش های پیش روی این حرکت گفت: بر اساس مطالعات نظری صورت گرفته، عموما رویکرد استانداردسازی بخش کودک و نوجوان در کتابخانه های عمومی با ترکیب سنین مختلف شکل گرفته بود. ما به این نتیجه رسیدیم که این سه استاندارد را با یکدیگر ترکیب کنیم و یک استاندارد برای کودکان و نوجوانان تدوین کنیم. در همین حین بود که ویرایش جدید استانداردهای ایفلا منتشر شد و آنها نیز همان سه استاندارد را ترکیب کرده بودند؛ بر این اساس از این ویرایش جدید استفاده کردیم.

دعوت از نهادها، سازمان ها و سمن ها برای تدوین استاندارد

مدیرکل دفتر برنامه ریزی نهاد تأکید کرد: بنای ما این بود که در تدوین استاندارد بیش از اینکه از دانشگاهیان کمک بگیریم، از فعالان حوزه کودک و نوجوان در عرصه های مختلف کمک بگیریم که بر این اساس از جمعی از سازمان ها، نهادها و سمن ها دعوت کردیم که در این جلسات شرکت کنند که خوشبختانه استقبال خوبی از این کار داشتند و با رویکرد همدلانه آنها با این موضوع پیش نویس استاندارد تهیه شد.

وی افزود: پس از تدوین متن اصلی استاندارد نیاز به پیوستی داشتیم تا این استاندارد برای ما عملی و قابل اجرا شود که بخشی از تجربیات این سازمان ها و سمن ها به این استاندارد اضافه شد و در نهایت به نسخه نهایی استاندارد رسیدیم. تفاوت این استاندارد با استاندارد ایفلا این است که بخشی از گزاره ها عینا از ایفلا نقل شده، یک بخش از گزاره ها بر اساس شواهد و تجربیات در نهاد کتابخانه ها به متن ایفلا اضافه شده، بخشی از گزاره ها بر حسب نیاز کشور تغییر پیدا کرد و یک بخش دیگر گزاره هایی بود که در ایفلا وجود داشت، اما با توجه به ویژگی های جمعیتی و فرهنگی ایران حذف شده است.

اعتماد به سازمان های خصوصی و استفاده از تجربیات حرفه ای

در ادامه این مراسم جاوید مقدمی، نماینده انجمن تولید کنندگان اسباب بازی ایران، با اشاره به تجربیات دانشگاهی خود گفت: از زمانی به این نتیجه رسیدم که علی رغم اتفاقاتی که در دانشگاه رخ می دهد آن اتفاق اصلی در مهد کودک ها و مدارس می افتد. به همین دلیل به حوزه کودک وارد شدم و کار طراحی و ساخت اسباب بازی و بازی های فکری را شروع کردم. این استانداردی که تدوین شده تعریف جدید برای کتابخانه ها ارائه کرده به طوری که خودم وسوسه شدم یک کتابخانه کودک راه اندازی کنم.

وی با تقدیر از نهاد کتابخانه های عمومی کشور از جلب مشارکت سازمان ها و نهادهای خصوصی گفت: کار بسیار شایسته ای بود که نهاد با اعتماد به نهادهای خصوصی و جمع آوری نظرات تخصصی و تجربیات حرفه ای اقدام به تدوین این استاندارد برای کتابخانه های کودک و نوجوان کرد. در این کمسیون ساعت ها وقت گذاشته شد و همه اعضا همدلانه یک اتفاق خوب را رقم زدند.

همچنین سارا بابایی، نماینده انجمن حمایت از حقوق کودکان نیز در این مراسم گفت: این انجمن از سال 1373 کار خود را شروع کرد و مبنای کار خود را پیمان نامه حقوق کودک بوده که تمام همت خود را برای معرفی و ترویج این پیمان نامه در مراکز مختلف گذاشته است. انجمن حمایت از حقوق کودکان پروژه های مختلف ستادی و اجرایی دارد. یکی از کارهای مهم ما که ارتباط پیدا می کند با استاندارد کتابخانه های عمومی کودکان و نوجوانان، پروژه ترمیم و تجهیز کتابخانه های مدارس منطقه 12 تهران که 15 مدرسه را شامل می شود. کاری که اینجا صورت گرفت به ما کمک بسیاری کرد تا کارمان را با استانداردهای لازم پیش ببریم.

چالش های همنشینی استاندارد و فرهنگ

در ادامه این مراسم امین متولیان، معاون برنامه ریزی، پژوهش و فناوری اطلاعات نهاد، طی سخنانی گفت: مفهوم استاندارد به مفهوم کلاسیک خود، ابتدا در حوزه هایی نظیر، صنعت، فناوری، تجارت و محاسبات مالی سر برآورد. در این حوزه ها به صورت سنتی دو هویت در موضوع استاندارد قرار گرفت؛ در وهله اول سازمان که در دوره جدید جای خود را به مفهوم سیستم داده و هویت دیگر محصول که در دهه های اخیر جای خود را به خدمت داده است.

وی با اشاره به رویکردهای موجود در استاندارد نویسی در عرصه فرهنگ و برخی پاسخ های ارائه شده به آن گفت: حدود دو یا سه دهه است که استاندارد نویسی برای مقولات فرهنگی به عنوان یک مسئله جدی مطرح شده است که در حوزه فرهنگ تا کجا می توانیم به استاندارد فکر کنیم. ما در حوزه فرهنگ نیز دو هویت سازمان و محصول را داریم، اما برخی از متغیرها در این زمینه وجود دارد که چالش برانگیز شده اند.

معاون برنامه ریزی، پژوهش و فناوری اطلاعات نهاد ادامه داد: یکی از این متغیرها مقوله ای به نام رفتار است و در مورد سوال می شود که ما چگونه می توانیم رفتارها را استاندارد کنیم، استاندارد کردن رفتارها به چه نحوی است، تا کجا می تواند صورت بگیرد و چه تبعاتی دارد؟

وی افزود: متغیر دوم که کمی خاص تر است و بیشتر در عرصه های هنری مطرح می شود، مقوله ای به نام خیال است که بسیاری از آثار هنر مبتنی بر خیال، توسط هنرمند خلق می شود. اینکه آیا استاندارد کردن خیال و محصولات ناشی از خیال شدنی است یا خیر سوال دیگری است که بحث استانداردسازی در حوزه فرهنگ را با سوالاتی روبه رو می کند.

متولیان تصریح کرد: دلیل ابهام آمیز بودن این مقولات این است که استاندارد در نگاه سنتی خود بازنماینده کمیت ها و روابط بین کمیت ها است و اینکه هر معیاری را نمی توانیم استاندارد بدانیم. استاندارد گذاره هایی است که به سمت جهان شمولی پیش می رود و قرار است مدت زیادی در بین فرهنگ های مختلف معتبر باشد.

مواضع مطرح در استانداردسازی فرهنگ

وی در ادامه به بیان مواضع مطرح شده در قبال این چالش ها پرداخت و گفت: نظرات و پاسخ های مطرح شده دارای تقسیم بندی مختلفی است؛ نخست نظراتی که می گویند اصولا این رفتار و خیال تنها به حوزه فرهنگ اختصاص ندارد و در سایر حوزه ها نیز وجود دارد. موضع دوم به مسئله اندازه گیری می پردازد و می گوید که اگر بتوانید بحث اندازه گیری در فرهنگ را حل کنید، نسبت استاندارد و فرهنگ هم حل می شود. آنها ادعا می کنند که می توانند معیارهایی را تعریف کنند که بر اساس آن رفتارها و خیال ها را اندازه گیری کرد.

متولیان ادامه داد: در موضع سوم نیز که در دو دهه اخیر شدت گرفته، این موضوع مطرح می شود که عصر تفکیک اجتماع از تکنولوژی و اندازه پذیری از فرهنگ، احساسات و فناوری گذشته است. کسانی که این موضوع را مطرح می کنند معتقدند اگر این گونه فکر کنید می توانید تفکیک فرهنگ و استاندارد را حل کنید؛ چراکه از این به بعد قرار است نوعی هماهنگی میان انسان و مصنوعات تکنولوژیک در همه عرصه ها برقرار شود و دیگر نمی توانید رفتار مستقل از تکنولوژی داشته باشید و تکنولوژی هم نمی تواند رفتاری مستقل از انسان داشته باشد.

وی عنوان کرد: با این رویکرد کتابخانه ها به یک سیستم تبدیل شده اند و بر اساس این رویکردها شاید استاندارد نویسی برای کتابخانه های عمومی قابل تعریف و اجرا و یا ممکن است یک امر محال باشد. از همه عزیزان دعوت می کنم اگر به این دغدغه ما به عنوان یک تفکر زیرساختی علاقه مند هستند، آن را پیگیری کنند و در نهاد نیز در چنین جلساتی زمینه پرداختن به آن فراهم شده است و مشتاق هستیم که دوستان نتیجه تحقیقات، مطالعات و یافته های خود را در این حوزه در چنین جلساتی مطرح کنند.

حرکت از استانداردهای اجباری به سمت استانداردهای اختیاری

فاطمه فهیم نیا، عضو هیأت امنای کتابخانه های عمومی کشور نیز در این مراسم با اشاره به پرداختن استانداردها به کمیت ها گفت: استاندارد خوب است برای اینکه یک سقفی وجود داشته باشد تا بتوان کوتاه ترها را هم به آن سقف برسانیم تا بتوانیم جامعه را با هم بسنجیم. ولی همانطور که مطرح شد یکی از موضوعاتی که ما هم در دانشگاه درگیر آن هستیم بحث کیفیت در استاندارد سازی است. برای همین است که ارزش هایی مانند، ارزش های اخلاقی، رفتار، خیال و حتی عشق در این عرصه مسئله ساز می شود.

مدیر گروه علم اطلاعات و دانش شناسی دانشکده مدیریت دانشگاه تهران افزود: ما دو نوع استاندارد اختیاری و اجباری داریم. کاری که ما برای استاندارد به دنبال آن هستیم، رعایت حداقل ها یا همان استانداردهای اجباری است. چرا که اگر یک استاندارد پایه ای نداشته باشیم دیگر کتابخانه عمومی نخواهیم داشت. ولی وقتی سراغ استانداردهای اختیاری می رویم با شکل اول بسیار متفاوت است و ماهیت استانداردها می تواند فرق کند و آن ماهیت ها می تواند با ابزارها و درسنامه ها تقویت شوند. اما همه باور داریم که ابتدا باید به آن یکسانی ابتدایی برسیم و در ادامه استانداردهای اختیاری را اعمال کنیم.

وی تأکید کرد: بی صبرانه منتظرم که دستاوردهای این کارگروه را ببینم و امیدوارم بتوانیم از آن در بخش های مختلف استفاده کنیم و از طرف دانشگاه هم به شما قول می دهیم که بتوانیم در قالب کارهای پژوهشی، مطالعات و تحقیقات را به این سمت هدایت کنیم.

لزوم تداوم همکاری ها و بازبینی استانداردها در مراحل اجرایی

ایمان کرد، مدیر امور کتابخانه های سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران نیز در این مراسم با ارائه گزارشی از آخرین فعالیت های این سازمان در خصوص احداث و راه اندازی کتابخانه های جدید در تهران گفت: شهرداری تهران دارای 110 کتابخانه عمومی در مناطق 22 گانه تهران است که به زودی دو کتابخانه در بافت شمالی و جنوبی شهر تهران احداث و راه اندازی خواهد شد. همچنین در حوزه نابینایان 4 کتابخانه مخصوص نابینایان در تهران داریم که با همتی که نهاد کتابخانه های عمومی و سایر عزیزان در دستگاه های دیگر در تدوین این استاندارد داشتیم، می توانیم به بهبود عملکرد خودمان در این حوزه نیز کمک کنیم.

نورالدین محمودی، نماینده پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی در گروه فبک نیز طی سخنانی گفت: اقدام صورت گرفته در جهت تدوین این استاندارد بسیار ارزشمند بود، اگرچه باید به این موضوع توجه داشته باشیم تا از بحث استانداردزدگی در کتابخانه ها دوری کنیم. چراکه تجربیات ما نشان داده باید پروند این استاندارد باز بماند و در عمل مورد بازبینی قرار گیرد. بر این اساس پیشنهاد می کنم که بازه زمانی بازبینی این استاندارد حتما مشخص شود.

ضرورت توجه به پژوهش و توسعه کیفی

علیرضا مختارپور، دبیرکل نهاد کتابخانه های عمومی کشور در این مراسم طی سخنانی گفت: یکی از آفت ها و آسیب های سازمان ها و نهادهای فرهنگی دولتی، عمومی، خصوصی و مردمی در کشور ما این است که وقتی سازمان شروع بکار می کند و رفته رفته گسترش و توسعه کمی پیدا می کند، اغلب این سازمان ها و نهادها شبیه انسانی می شوند که دست و پای آن رشد می کند و بزرگ می شوند، اما مغز آن کوچک می ماند. طبیعتا در ادامه این سازمان دچار آسیب می شود، چراکه قوه عاقله آن نتوانسته به اندازه اداره یک مجموعه ای که روز به روز بزرگ تر می شود، رشد کند.

وی افزود: تمام اقداماتی که همکاران من در معاونت برنامه ریزی و پژوهش در این سال ها و همچنین در گذشته انجام داده اند، در این جهت بوده که مغز این بدن نیز متناسب با توسعه کمی آن رشد کند و قوه عاقله آن، توانایی اداره این مجموعه را پیدا کند و اگر این فعالیت ها صورت نگیرد، ما با موجود ناقصی روبه رو خواهیم شد که بدنش بزرگ شده و مغزش کوچک مانده و توانایی اداره خودش را ندارد.

همنشینی دستگاه های مختلف برای اهداف مشترک

مختارپور درباره مشارکت دستگاه ها و نهادهای مختلف در تدوین این سند گفت: هرچقدر اختلاف سلیقه، نظر و دیدگاه بین سازمان ها و دستگاه ها به خصوص در عرصه فرهنگ زیاد و متعدد باشد، باز هم آنقدر حوزه های مشترک برای هم افزایی، همفکری و کار کردن برای رفع نیازها و کمک به جامعه وجود دارد که نوبت به آن اختلاف ها نرسد. خوشحالی من از این است که افراد مختلفی از دستگاه ها، نهادها، حوزه ها و حتی اشخاص حقیقی دور هم جمع شدند که طبیعتا هرکدام دیدگاه های خاص خود و نظرات قابل دفاعی دارند. اما تمام آن اختلافات و نظرات مختلف را کنار گذاشته اند و در یک حوزه مشترک شروع به هم افزایی، همفکری و کمک به یکدیگر کرده اند.

دبیرکل نهاد کتابخانه های عمومی کشور تصریح کرد: این موضوع می تواند در نهادها و دستگاه های دیگر و در موضوعات دیگر ادامه پیدا کند؛ این همکاری ها انسان را دلگرم می کند که می توان همچنان با روحیه تفاهم، هم افزایی، تفکر و کمک به یکدیگر به فعالیت ها ادامه دهیم.

لزوم تداوم نظارت و تکمیل استانداردها

وی همچنین درباره لزوم ادامه یافتن فعالیت های کمیسیون فنی تدوین استاندارد، گفت: بالاخره هرچقدر که افراد مختلف، سازمان های مختلف و تفکرات مختلف در تدوین این استاندارد مشارکت داشته باشند، باز هم یک کار انسانی بر مبنای خرد انسانی است و این خرد انسانی هیچ گاه نمی تواند به نهایت کمال مطلوب برسد، چرا که در این صورت رشد بشر متوقف می شد. بنابراین در این کار هرچقدر هم که دقت شده باشد، وقتی به اجرا درآید، حتما اشکالاتی و یا نواقصی عیان خواهد شد. بر این اساس لازم است در بازه های زمانی مشخص شده همین جمع و جمع های مکمل دیگر، دور هم بنشینند و علل نواقص و اشکالات را بررسی و برطرف کنند.

مختارپور ادامه داد: گاهی ممکن است در حوزه هایی غفلت شده باشد و یا در جریان کار، حوزه های جدیدی به وجود بیاید که امروز وجود ندارد. مانند فضای مجازی که 20 سال پیش به این شکل وجود نداشت و همه عزیزانی که در سال های گذشته برای کشور برنامه ریزی فرهنگی کردند، اصلا توجهی به این موضوع نداشتند. چه بسا ممکن است در سال های بعد عرصه های دیگری برای بشر فراهم شود که امروز از آن بی خبریم و یا در مراحل آغازین آن به سر می بریم.

همکاری و نزدیک تر شدن فعالان حوزه کودک و نوجوان

سمیه سلیمانی، نماینده گروه ادبیات کودک و نوجوان دانشگاه شهید بهشتی نیز در این مراسم با اشاره به نقش مهم آموزش و پرورش در آینده کودکان و نوجوانان، گفت: حضور در این کمیسیون و روند تدوین استاندارد برای من بسیار لذتبخش و آموزنده بود و آرزو می کنم که چنین کمیسیون هایی نیز برای آموزش و پرورش در جهت ارائه خدمات استاندارد تشکیل شود.

مینا حدادیان، نماینده انجمن نویسندگان کودک و نوجوان و کانون پرورش فکری کودکان و نوجوان در این مراسم گفت: همواره در کتابخانه های کودک کانون به ما انتقاد می شد که شما در فضای بسته ای مشغول کار هستید، اما برگزاری این کمیسیون و دستاوردهای آن همه نهادهای فعال در حوزه کودک را به هم نزدیک تر کرد. حسن کتابخانه های عمومی این است که یک خانواده می تواند همزمان در کنار هم در کتابخانه حضور داشته باشد و تعامل میان کتابخانه ها با خانواده ها به بهترین شکل خود رخ می دهد.

گفتنی است که اعضای کمیسیون فنی تدوین استاندارد متشکل از جاوید مقدمی، نماینده انجمن تولیدکنندگان اسباب بازی ایران، شیما داریان، نماینده انجمن خیریه قصه اسباب بازی ها، محمد حاجی میرزایی، نماینده بنیاد ملی بازی های رایانه ای، احسان عسکری نماینده شبکه پویا و نهال، پریسا پاسیار، نماینده بخش کودک کتابخانه ملی، سارا بابایی، نماینده انجمن حمایت از حقوق کودکان، پدرام پاک آیین، نماینده انجمن قلم ایران، حمیدرضا سیدناصری، نماینده انجمن ناشران کودک و نوجوان، مینا حدادیان، نماینده انجمن نویسندگان کودک و نوجوان، سمیه سلیمانی و مریم جلالی نمایندگان گروه ادبیات کودک و نوجوان دانشگاه شهید بهشتی، مجتبی مهدی پاکان، نماینده کانون تئاتر کودک و نوجوان، نورالدین محمودی، نماینده گروه فبک از پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، فرزانه طاهری، نماینده موسسه پژوهشی تاریخ ادبیات کودکان، علیرضا احمدیان، نماینده انجمن مطالعات کودکان پیش از دبستان ایران، ناهید جباری، نماینده خانه کتابدار کودک و نوجوان، علی یاوری، نماینده کتابخانه های شهرداری تهران، ایمان کرد مدیر کل امور کتابخانه های سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، مینا ذاکر شهرک، نماینده کتابخانه مرجع کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، فرمهر منجزی، نماینده کانون توسعه فرهنگی کودکان، اسلامی نژاد، نماینده اداره کل کتابخانه های عمومی استان فارس و بابایی، نماینده اداره کل کتابخانه های عمومی استان چهارمحال و بختیاری بودند.

به گزارش مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به نقل از روابط عمومی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، لوان جاگاریان، سفیر روسیه در تهران صبح امروز (22 مهرماه) با حضور در سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی با ابوذر ابراهیمی ترکمان، رییس این سازمان دیدار و در باره برگزاری هفته فرهنگی روسیه در ایران گفت وگو کرد .

ابراهیمی ترکمان در سخنانی، با اشاره به وجود مشترکات فرهنگی بین دو کشور ایران و روسیه گفت: اعزام هیأت های فرهنگی ایران و روسیه و ارتباطات مستقیم اندیشمندان و فرهیختگان، گویای نزدیکی بیش از پیش دو کشور به یکدیگر است و امیدواریم روز بروز شاهد گسترش بیشتر روابط فرهنگی دو ملت باشیم .

رییس سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی با اشاره به برگزاری هفته فرهنگی روسیه در ایران اظهار کرد: در چارچوب توسعه روابط و همکاری های فرهنگی بین ایران و روسیه، (آبان ماه جاری) میزبان هفته فرهنگی روسیه در ایران هستیم .

تأکید بر لزوم تأسیس بنیاد فرهنگی خزر

عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی بر لزوم تأسیس بنیاد فرهنگی خزر برای مشارکت و هم افزایی کشورهای حاشیه خزر تأکید کرد و گفت: این بنیاد فرهنگی با رویکرد تحکیم قرابت های فرهنگی، پیوندهای معنوی و روابط دوستانه میان ملت های کشورهای عضو (ایران، روسیه، ترکمنستان، آذربایجان و قزاقستان) تأسیس شود .

امضای موافقتنامه فرهنگی بین ایران و روسیه، تأسیس مرکز فرهنگی روسیه در تهران و برقراری شبکه ارتباطی میان مراکز فرهنگی دو کشور از دیگر پیشنهادات ابراهیمی ترکمان بود .

لوان جاگاریان، سفیر روسیه در ایران در سخنان خود، با اعلام آمادگی سفارت روسیه در تهران برای همکاری در برگزاری هفته فرهنگی روسیه در ایران گفت: در طول برگزاری هفته روسیه در ایران، برنامه های مختلفی توسط گروه های موسیقی و هنرمندان روسی در زمینه صنایع دستی، نقاشی و ... اجرا می شود و محصولات روسی به نمایش در خواهند آمد .

وی خاطرنشان کرد: یک هیأت 50 نفره از روسیه برای حضور در این هفته فرهنگی و بازدید از مراکز فرهنگی و گفت وگو با مقامات فرهنگی جمهوری اسلامی به این کشور سفر می کنند .

حجت الاسلام صحبت الله رحمانی در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: بر اساس آخرین آمارها 3 میلیون و 260 هزار نفر مشتاق زیارت امام حسین (ع)برای شرکت در مراسم پیاده روی اربعین در سامانه سماح ثبت نام کرده اند و هر روز که به اربعین نزدیک تر می شویم از شدت روند تعداد ثبت نام نسبت به روزهای اول کم می شود.

وی گفت: در حال حاضر حدود یک میلیون و 300 تا 400 هزار زائر در پیاده روی اربعین حضور دارند و بسیاری از ثبت نام کنندگان نیز از این سفر معنوی بازگشتند و تعداد زیادی نیز در روز اربعین در عراق حضور خواهند داشت.

مدیرکل عتبات عالیات سازمان حج در خصوص وضعیت مرز های چهارگانه نیز گفت: در حال حاضر وضعیت مرزها آرام و روان است و از حجم ترافیکی در مرز مهران نیز کاسته شده است.

به گفته وی هیچ مشکلی در حال حاضر در مرزها برای زائران اربعین وجود ندارد.

حجت الاسلام رحمانی که هم اکنون در مرز عراق به سر می برد گفت: در حال حاضر برای ساماندهی گمشدگان در اینجا هستیم و یک مورد گم شده داشتیم که سامان یافت.

کد خبر 4746408

مهناز قربانی مقانکی

خبرگزاری شبستان، گروه قرآن و معارف،حجت الاسلام سید عبدالفتاح نواب ، نماینده ولی فقیه در امور حج و زیارت و علیرضا رشیدیان ، رئیس سازمان حج و زیارت در چهارمین روز سفر به عتبات عالیات، به مسجد کوفه مشرف شدند و با سید محمد مجید الموسوی تولیت این مسجد دیدار و گفتگو کردند.

سرپرست حجاج ایرانی در این دیدار ضمن قدردانی از تولیت مسجد کوفه در پذیرایی از زائران اربعین گفت: امسال آمار حضور زائران ایرانی برای حضور در مراسم اربعین افزایش چشمگیری داشته است و حضور پررنگ زائران را در مسجدکوفه هم شاهدیم.

وی از پذیرایی شایسته مردم و دولت عراق از زائران اربعین تقدیر کرد و یادآور شد: اربعین راه جدیدی را به روی مسلمانان و جامعه جهانی گشوده است و توانسته تاثیربسزایی در عرصه بین المللی بگذارد، هیچ پدیده تاثیرگذاری را امروز در دنیا مثل این حرکت شاهد نیستیم.

رئیس سازمان حج و زیارت نیز در این دیدار از مهمان نوازی ملت و دولت عراق در پذیرایی از زائران ایرانی تقدیر کرد و گفت: امیدواریم در سال آینده شاهد ارائه خدمات بهتر برای زائران در عتبات باشیم.

وی با بیان اینکه از اول محرم تا 21 مهرماه، بیش از دو میلیون و 600 هزار زائر وارد عراق شده اند ، افزود: طبق آمار اعلام شده بیشتر زائران از مرز مهران راهی عتبات می شوند و آمار اعلام شده تا این لحظه در مقایسه با سال گذشته افزایش چشمگیری داشته و پس از این نیز شاهد حضور گسترده زائران کشورمان در عراق خواهیم بود.

تولیت مسجد کوفه نیز در این دیدار مهمان نوازی ملت عراق از زائران اربعین را افتخار بزرگی دانست و گفت: مردم عراق هر چه در توان دارند در طبق اخلاص می گذارند تا بتوانند از زائران حسینی پذیرایی کنند.

پایان پیام/ 40

به گزارش ایرنا، حجت الاسلام غلامرضا عادل روز سه شنبه در حاشیه بازدید از روند خدمت رسانی اوقاف ایلام به زائران در مرز مهران گفت: این موکب ها در 10 مسیر در امر خدمات رسانی به زوار ایرانی و غیر ایرانی اربعین حسینی فعالیت دارند.

وی، با بیان اینکه در این موکب ها خدمات متنوع مورد نیاز زوار اربعین حسینی در مرزهای ورودی و خروجی و همچنین در داخل کشور عراق و مسیرهای منتهی به مرزهای چهارگانه ارائه می شود، تاکید کرد: سازمان اوقاف و امور خیریه در راستای اجرای نیات واقفین خیراندیش مرتبط با امام حسین (ع) و از محل نذورات مردمی که به همین منظور در آستان امامزادگان جمع آوری شده است، اقدام به برپایی موکب برای خدمات رسانی به زوار اربعین کرده است.

به گفته معاون فرهنگی و اجتماعی سازمان اوقاف و امور خیریه کشور امسال در مرز مهران و از محل نیت واقفان 6 استان کشور خدمات رسانی به زائران ارایه و آشپزخانه دائمی این سازمان نیز در مهران راه اندازی شده است.

عادل با اشاره به فعالیت های فرهنگی موکب های اربعین این سازمان در راستای خدمات رسانی به زوار، یادآور شد: اقامه نماز جماعت، پاسخگویی به سؤالات شرعی، برگزاری مراسم قرائت زیارت عاشورا و زیارت اربعین، حضور روحانیون و مبلغان مذهبی در راستای ترویج فرهنگ عاشورایی و خدمت به زوار و اهدای بسته های فرهنگی ازجمله فعالیت های فرهنگی موکب های این سازمان در ایام اربعین حسینی است.

وی اظهار کرد: اربعین حسینی یک رویداد بزرگ فرهنگی و مردمی است و این سازمان تلاش کرده که تمام ظرفیت های موجود در بقاع متبرکه و موقوفات مرتبط با امام حسین (ع) را به منظور تقویت این جریان بزرگ فرهنگی و مردمی استفاده کند که بعد فرهنگی اربعین حسینی مهم ترین شاخص این جریان است.

معاون فرهنگی و اجتماعی سازمان اوقاف و امور خیریه کشور اضافه کرد: این سازمان آمادگی دارد همکاری لازم را با خیرین و نیک اندیشان در راستای بهره گیری از ظرفیت موقوفات و نیت واقفین در امور عام المنفعه داشته باشد و آماده جذب کمک ها و نذورات مردمی است.

وی، با تقدیر از فعالیت های انجام شده در زمینه خدمات رسانی به زوار اربعین حسینی در مرز مهران، گفت: با توجه به حجم تردد زوار اربعین حسینی از پایانه مرزی مهران راه اندازی و احداث آشپزخانه دائمی سازمان اوقاف و امور خیریه در این پایانه، نقش مهمی در تسریع خدمات رسانی به زوار دارد.

وی در این بازدید از آشپزخانه دائمی اربعین اوقاف و امور خیریه واقع در قدمگاه ابراهیم قتال در پایانه مرزی مهران بازدید و در جریان روند فعالیت این موکب و نحوه خدمات رسانی به زوار در مرز مهران قرار گرفت.

7171/6119

احمد محمدی فر، دبیر ستاد مرکزی اربعین حسینی در گفت وگو با خبرنگار حج و زیارت خبرگزاری فارس با اشاره به حضور میلیون ها زائر ایرانی در حماسه پیاده روی اربعین حسینی اظهار داشت: امسال بر اساس پیش بینی ها با حذف ویزای عراق، تعداد زائران پیاده روی اربعین حسینی هم افزایش یافت.

وی با بیان اینکه بیش از 3 میلیون نفر در سامانه سماح نام نویسی کرده اند، افزود: این افزایش تعداد زائران به ویژه در روزهای پایانی هفته گذشته موجب شد تا در برخی اوقات شاهد ازدحام جمعیت در مرزهای خروجی باشیم، اما با همکاری نهادها و کمیته های ستاد اربعین جمعیت به خوبی کنترل شد.

دبیر ستاد مرکزی اربعین حسینی با اشاره به وضعیت مرزها خاطر نشان کرد: هم اکنون تردد و خروج زائران حسینی به عراق به خوبی در حال انجام و از ترافیک جمعیت کاسته شده است.

محمدی فر در ادامه به تعداد زائرانی که وارد عراق شده اند اشاره کرد و گفت: تاکنون 2 میلیون زائر ایرانی از مرزهای مختلف خارج شده و وارد خاک عراق شده اند، تا با میلیون ها زائر دیگر از کشورهای مختلف به سوی حرم سیدالشهدا (ع) حرکت کنند.

وی از ورود بیش از 750 هزار نفر از زائر اربعین به کشور خبر داد و افزود: در روزهای اخیر بسیاری از زائران در حال بازگشت هستند، به طوری که هم اکنون بیش از 750 هزار نفر از زائران حسینی به کشور بازگشته اند.

دبیر ستاد مرکزی اربعین حسینی خاطر نشان کرد: امیدواریم زائران با مدیریت در زمان بازگشت، سعی کنند قبل یا بعد از اربعین حسینی وارد کشور شوند تا در مرزها معطل نشوند.

انتهای پیام/

مدتی است آلبوم محسن چاوشی به علت مشکلاتی در تأیید شعری که خوانده، در وضعیت بلاتکلیف به سر می برد. ظاهرا در این آلبوم از شعر های سعدی و مولانا استفاده شده است، اما مسئولان صدور مجوز با یک کلمه توی این شعر ها مشکل دارند. گفته می شود از عوامل تولید خواسته شده تا آن کلمه را حذف کنند. البته یکی از مسئولان ارشاد گفته که حذف ممکن نیست و بهتر است شعر عوض شود. واقعا چرا نشود حذف کرد؟ حالا مولانا آن موقع عصبانی بوده و کلمه ای از دهانش پریده بیرون، دلیلی ندارد ما عوضش نکنیم. اصلا مولانا با خودش چه فکری کرده است؟ حالا، چون چند قرن قبل می زیسته، دلیل می شود هر چیزی را بخواهد منتشر کند؟ همین جا به همه سانسورچی های محترم خداقوت عرض می کنیم که این قدر خوب حواسشان به همه
قرن ها هست.

دور جدید اجراهای رپرتوار - اجرای مجدد تولیدات پیشین هر گروه را گویند - گروه نمایشی آران؛ از نیمه شهریور ماه با اجرای اپرای عروسکی عاشورا همزمان با ایام ماه محرم آغاز شد.

در رپرتوار تازه گروه نمایشی آران بعد از اپرای عاشورا، اپرای عروسکی حافظ از تاریخ دهم تا بیستم مهر ماه به نویسندگی، طراحی و کارگردانی بهروز غریب پور با آهنگسازی امیر پورخلجی در تالار فردوسی به صحنه رفت.

در سومین بخش از این رپرتوار؛ اپرای عروسکی مولوی از بیست و هشتم مهرماه اجرای خود را آغاز خواهد کرد.

15 سال فعالیت و 10 اپرای عروسکی

گروه تئاتر عروسکی آران به سرپرستی، هدایت و کارگردانی بهروز غریب پور در سال 1383 برای نخستین بار اپرای عروسکی رستم و سهراب را برای احیای فرهنگ اپرای ملی ایران تولید کرد. نمایشی که حتی هنرمندان و منتقدان را نیز نسبت به اقبال و استقبال فراوان مخاطبان از این گونه تازه و بدیع در شیوه آثار تئاتری به حیرت واداشت.

همین موفقیت و تجربه نو اما ماندگار غریب پور و گروه تئاترعروسکی آران کافی بود که طی 12 سال اخیر شاهد تولید اپراهای عروسکی ر ستم و سهراب، عاشورا، مولوی، مکبث، حافظ، سعدی، خیام، لیلی و مجنون و عشق (شیخ صنعان و دختر ترسا) باشیم.

فرهنگ موسیقی ملی؛ برگ برنده گروه تئاتر عروسکی آران

برگ برنده گروه تئاتر عروسکی آران و بهروز غریب پور در جلب استقبال گسترده مردم از تولیدات شان، بهره بردن از گروه موسیقی حرفه ای از آهنگساز تا خواننده - بازیگران و روایت نت های آشنا برای عموم مخاطبان یعنی نت های موجود در موسیقی سنتی ایرانی بود.

تولید آوا و فضای موزیکالی که بسیاری از نت هایش در موسیقی ردیفی و دستگاهی در نمایش های آیینی - مذهبی و به ویژه تعزیه کاربرد داشت، به عنوان برگ برنده تثبیت مفهوم موسیقی در قالب اپرای ملی به کار گرفته شد.

در حقیقت گروه آران برای روایت موسیقایی اپراهای شان به سمت نت نویسی و فرهنگ موسیقایی اپرا که برگرفته شده از فرهنگ غربی بود حرکت نکردند. بهروز غریب پور و گروه تقریبا ثابت و همیشه همراهش بهترین بستر و بزنگاه را برای استقبال مخاطبان از این گونه جدید هنری (اپرا) بر پایه آشناترین فرهنگ موسیقی ملی همراه با نمایش ایرانی مانند تعزیه استوار کرد.

پیشینه اپرا در ایران

در میان گونه های مختلف تئاتری مفهومی به عنوان تئاتر موزیکال یا یکی از شاخه های مهم که از آن به عنوان اپرا نیز یاد می شود مانند سابقه هنر تئاتر در کشورمان عمری بسیار کوتاه دارد. طبق اسناد موجود، نخستین بار مفهومی به عنوان شیوه اجرای نمایش های اپرا در اواخر دوران قاجار به ایران معرفی شد. در آن دوران نمایش های موزیکال تنها مختص طبقه دربار و ثروتمندان بود.

در دوره پهلوی دوم و در میانه های دهه 40 با افتتاح تالار رودکی آرام آرام فضایی برای حضور عموم مردم برای تماشای نمایش های موزیکال و به ویژه اپرا و باله در کشور ما شکل گرفت؛ هر چند به دلیل بینش سنتی مردمان ایران و البته همراهی آنها با آیین های نمایشی با پیشینه ای چندین هزار ساله، مفهومی به عنوان اپرا هیچ وقت شکل رسمی و بنیادین در میان گزینه های اجرایی و تولیدات هنری کشورمان تا پیش از انقلاب نتوانست برای خود دست و پا کند.

اپرای حافظ؛ روایت کننده چیست

اولین صحنه اپرای حافظ با این بیت از غزلیات حافظ شروع می شود که مرا در منزل جانان چه امن عیش چون هر دم / جرس فریاد میدارد که بربندید محمل ها. ..

این درست آغازگر صحنه نخست نمایش است که در ادامه با آواز پر درد و تکان دهنده حافظ آغاز می شود... صحنه ای که نشان دهنده حمله امیر مبارزالدین محمد و سپاهیانش به شیراز است.

صحنه های بعدی به ترتیب روایت کننده شاه ابواسحاق بر صحنه قتلگاه، عزاداری بر مرگ شاه ابواسحاق، گورستان و مویه زنان عزادار، خرابات که عبید زاکانی به آنجا رفته و زندانی شدنش توسط امیر مبارزالدین است.

سماع حافظ و یاران، زندان شهر، سوزاندن اشعار حافظ در زندان شهر، شورش مردم علیه حکومت سراسر جورآمیز مبارز الدین محمد، رویارویی حافظ و امیر مبارزالدین و تهمت بستن حاکم به حافظ ، صحنه رسیدن شورش مردمی به دربار و هلاکت امیر مبارزالدین به دست شاه شجاع ، خرابه های تخت جمشید، دیدار حافظ با شاخ نبات ، گذر عمر بر حافظ، سماع محمد گلندام و زائران به گرد آرامگاه او، صحنه های بعدی این نمایش عروسکی هستند.

در صحنه های پایانی اپرا، مخاطب شاهد رویارویی حافظ با فردوسی و خیام در صحن تخت جمشید است و در نهایت غریب پور با تصویر کردن لحظات وداع حافظ از شیراز و شعرهای انتخابی او برای این صحنه، قطع امید او به خاطر حاکم شدن ریا، دروغ و تزویر در شیراز را نشان می دهد و فضای موسیقایی بسیار پُر سوز و گدازی را خلق می کند.

صحنه پایانی اپرا؛ گریه ها و مویه های محمد گلندام یار همیشه همراه حافظ است که او را از ترک دیار باز می دارد و به شیراز برمی گرداند. پایان بخش نمایش نیز این بیت حافظ است که می گوید: بیا تا گل برافشانیم و می در ساغر اندازیم / فلک را سقف بشکافیم و طرحی نو در اندازیم ...

پژوهش مهمترین اصل در مسیر تولید اپرا

بهروز غریب پور روز دوشنبه در گفتگو با خبرنگار فرهنگی ایرنا با بیان آنکه تولید هر اثر نمایشی از جمله اپراهای عروسکی گروه آران نیازمند ایجاد زمینه، بسترهای تولید و در ادامه کار پژوهشی است گفت: بعد از تجربیات متعدد تئاتری در روزگار جوانی و نوجوانی؛ تاکید بر سیر مطالعاتی، من را به تولید اپراهای عروسکی سوق داد. تولید هر اثر اپرایی بین دو تا سه سال زمان می برد و در این میان در خلال تولید یک اثر اپرایی تلاش می کنم تا کارهایی دیگر و مستقل اعم از تدریس و تدقیق در حوزه تئاتر را فراموش نکنم.

نکته مهم دیگر آن که پژوهش و جستجو در دو حوزه اشعار و رویکرد و نگاه تاریخی عصر و زمانه ای که شاعر مورد نظر تولید هر اثر اپرایی در آن زیست می کرده است از مهمترین محورهای حوزه پژوهشی در تولید اثر اپرا شناخته می شود.

بیشترین اتکای اپرای حافظ بر نسخه ناتل خانلری

غریب پور با بیان آنکه برای نخستین بار اپرای حافظ را در سال 1391 با آهنگسازی امیر پورخلجی و صدای محمد قربانی به صحنه بردم گفت: برای تولید این اپرا نسخه های مختلف تصحیح شده از دیوان حافظ از جمله نسخه علامه قزوینی، دکتر قاسم غنی و پرویز ناتل خانلری را در کنار دیگر نسخ مورد مطالعه قرار دادم. اما بیشترین اتکا در نوشتار متن اپرای حافظ به تصحیح دیوان حافظ توسط خانلری استوار است.

وی افزود: در مسیر پژوهش در جایگاه رصد نسخ مختلف و تطبیق آنها دو مسئله جریان وزنی و معانی شعری از مهمترین استوانه ها در تهیه متن یک اثر اپرایی شناخته می شود. چرا که مانند هر اثر تئاتری، نمایشنامه پایه اصلی است که می توان به آن اتکا کرد و به واسطه آن اثر در ساحت کار پژوهشی و تیم حرفه ای؛ اثری کیفی را به مخاطب ارائه داد.

همکاری ارکستر فیلارمونیک بلغارستان، گروه کُر اکراین و ایران

سرپرست گروه تئاتر عروسکی آران درباره اپرای حافظ که آهنگسازی آن توسط امیر پورخلجی و با صدای محمد قربانی به عنوان خواننده نقش حافظ صورت گرفته گفت: ارکستر فیلارمونیک روسه بلغارستان با نوازندگان سرشناس و حرفه ای کار نواختن موسیقی اپرای حافظ را بر عهده داشتند. همچنین ذکر این نکته الزامی است که اپرای حافظ در کنار دو اپرای عاشورا و مولوی اپراهایی بودند که علاوه بر حضور خواننده - بازیگران، نیازمند به حضور گروه کُر نیز بود.

به گفته کارگردان اپرای حافظ؛ بیش از 40 خواننده متبحر، بخش کورال نمایش اپرای حافظ را در کی یف کشور اکراین انجام داده اند؛ اما به دلیل آنکه این خوانندگان برای کلام و بیان برخی از لغات ایرانی از نظر آوایی به دلیل عدم تسلط به زبان فارسی توانایی لازم را نداشتند گروه کُر ایرانی نیز بخش آثار کورال اپرای حافظ را اجرا کرد. این بخش را در ایران ضبط کردیم تا بتوانیم با تطبیق و تلفیق این دو نوا از یک سو به بخش کُرالی پرحجم دسترسی داشته باشیم و از سوی دیگر شاهد تلفظ درست اشعار و عبارات باشیم.

امکان ندارد بدون رضایت از کیفیت موسیقی اجازه اجرای عمومی اپراها را بدهم

غریب پور در پاسخ به این پرسش که چند روز قبل در یکی از نشریات کشور دلیل اجرای کوتاه مدت اپرای حافظ در سال 1391 را عدم رضایت وی از آهنگسازی این اپرا توسط آقای پورخلجی عنوان کرده بود؛ با رد قطعی این مساله گفت: بعد از 12 سال فعالیت به شکل حرفه ای و تخصصی در تولید اپراهای گروه آران، به هیچ وجه اتفاق نیفتاده اثری را به اجرای عمومی ببرم در صورتی که از فضای موسیقایی آن راضی نباشم.

وی افزود: آنچنان که در سال 1391 نه تنها اپرای حافظ بیش از 30 شب در تهران به صحنه رفت که به محض پایان اجرای این اپرا در تهران چندین شب نیز اپرای حافظ در شیراز به صحنه رفت. به همین سبب گمان می کنم که نویسنده آن مطلب دچار خلط خاطرات شده و حافظه اش در تطبیق مفاهیم عنوان شده به خوبی یاریگر او نبوده است.

برای مفاخر فرهنگ و هنر ایران می توان صدها اپرا تولید کرد

غریب پور در پاسخ به این پرسش که چرا اپرای حافظ بر خلاف دیگر اپراهای او با آهنگسازی پورخلجی و خوانندگی اصلی محمد قربانی از یک سو و از سوی دیگر آهنگسازی بهزاد عبدی و خوانندگی محمد معتمدی تولید و هر دوی این اپراها به اجرای عمومی رسیدند گفت: بعد از تجربیات موفقی که با بهزاد عبدی در تولید چندین اپرا از مجموعه اپراهای عروسکی گروه تئاتر آران داشتیم؛ بهزاد عبدی پیشنهاد آهنگسازی اپرای حافظ را داد. به همین سبب و به دلیل تمایل آقای عبدی به این کار، بعد از تجربه آهنگسازی اپرای حافظ توسط آقای پورخلجی؛ به شخصه شرایط مالی تولید مجدد بخش موسیقایی اپرای حافظ را با آهنگسازی بهزاد عبدی و خوانندگی محمد معتمدی فراهم کردم.

از سوی دیگر اعتقاد دارم که اگر در مورد چهره های بزرگ فرهنگ، هنر و ادبیات ایران به ویژه مشاهیری چون حافظ، مولوی، فردوسی و نظایری از این دست صدها اپرا با آهنگسازی های مختلف تولید شود باز هم ظرفیت تولید آثار بیشتر وجود دارد.

هیچگاه به عنوان کارگردان، آهنگساز را رها نمی کنم

کارگردان اپرای عروسکی مولوی تصریح کرد: یکی از آرزوهایم آن است که آهنگسازان حرفه ای مختلف تجربه های نگاه خود را بر متون اپراهای من انجام دهند. در مورد اپرای حافظ که با دو گونه آهنگسازی متفاوت یعنی همراهی آقایان پورخلجی و عبدی این اثر به اجرای عمومی رسیده است مخاطبان هر دو اثر دیدگاه های مختلفی داشتند. این برای من جالب بود که مخاطبانی که هر دو اجرا را دیده بودند دست به مقایسه می زدند. در حقیقت این خود فتح بابی در اپرای ایرانی و استفاده کردن از موسیقی ایرانی برای بازتاب نگاه های مختلف هنرمندان آهنگساز به یک متن واحد بود و خوشحالم که متن اپرای حافظ توانست این تجربه را پشت سر بگذارد.

وی خاطرنشان کرد: در حقیقت متن اپرای حافظ در روایت موسیقی پورخلجی طنینی دیگر داشت و در روایت موزیکال بهزاد عبدی طنینی متفاوت تر؛ اما نکته مهم آن است که به عنوان کارگردان اپراهای عروسکی از نخستین گام تا قدم آخر هیچگاه به عنوان کارگردان، آهنگساز را رها نمی کنم. تا نیات من در شیوه آهنگسازی محقق نشود رضایت به کار تولید شده نخواهم داد!

سه مولفه اصلی شکل دهنده اپرا

درباره سه ویژگی اصلی که هرم تولید یک اثر اپرای حرفه ای را شکل می دهند باید گفت مهم نیست که اپرا در ایتالیا به عنوان مهد این هنر تولید شده باشد یا در آلمان، روسیه یا در کشورمان ایران؛ یک اثر اپرای حرفه ای دارای سه مشخصه اصلی است: نخست؛ متنی کاملاً منظوم. دوم؛ حضور خواننده - بازیگران که نقش های مختلف اپرا را به شکلی مجزا اجرا کنند و سوم؛ آنکه موسیقی در تمام اثر باید وجود داشته باشد.

وی ادامه داد: در حقیقت یک اثر اپرایی به واسطه موسیقی مستمر آن از نخستین صحنه تا صحنه پایانی شکل و معنا می یابد. به بیان دیگر موسیقی شاکله اصلی اپرا از لحظه آغاز تا پایان آن است. موسیقی است که می تواند مضامین معنایی، تلفیق روایی - داستانی و طراحی میزانسن را از حرکات موزون گرفته تا رفتار و کنش های بازیگران توسط کارگردان بر صحنه نظم دهد.

تولید اپرا با یک خواننده و ارکستر کوچک شدنی نیست

به گفته غریب پور؛ اگر یک اثر دارای این سه رکن اصلی باشد نام آن اثر اپراست. مسائل دیگر مانند قوت و ضعف تولید آن به شرایط مختلف گروه، نگاه کارگردان، متن و فضای موسیقایی آن بستگی دارد. اما وقتی یک اثر با نام اپرا به صحنه می رود و ما شاهد آن هستیم که تنها یک خواننده دارد که بدون ساز و یا در مواردی با یک ارکستر کوچک و استفاده از سازهای تلفیقی و ترکیبی اجرا می شود که نمی توان به آن اثر نام اپرا نهاد.

وی تاکید کرد: اپرا دارای خالق متن به عنوان نویسنده؛ خالق اثر به عنوان کارگردان و بازیگر - خوانندگانی است که روایت موسیقایی و منظوم آن اپرا را از صحنه نخست تا پایان به مخاطبان ارائه می دهند.

کارگردان اپرای عروسکی رستم و سهراب با تاکید بر آنکه حضور یک خواننده در متن نمایشی آن را تبدیل به اپرا نمی کند تصریح کرد: در قرن شانزدهم میلادی اپرا آرام آرام در حال نضج پیدا کردن از کشور ایتالیا به دیگر کشورهای جهان بود. در ایران، پیش از شکل گرفتن هنری مانند تعزیه؛ آیین های نمایشی منقبت خوانی و فضائل خوانانی داشتیم که به صورت تک خوانی، اشعار و مراثی مناقبت و فضائل را برای مخاطبان اجرا می کردند. این آغاز حرکت نمایشی بود که می توانست نخستین تجربه های شبه اپرایی در فضای تولید و هنر نمایشی ایران به شمار رود.

سرکیسه کردن مردم با نام اپرا

متاسفم که بگویم بسیاری از کارهایی که به نام اپرا در کشورمان به صحنه می روند چون از آن سه مولفه اصلی شکل دهنده اپرا بی بهره اند؛ تنها آثاری برای سرکیسه کردن مردم با نام اپرا هستند. وقتی اجازه می دهیم بَنری در خیابان های شهرمان برای تبلیغ یک اثر با نام اپرا نصب شود در حالی که آن اثر، تنها یک خواننده دارد و یا به هیچ وجه از متنی منظوم بهره نمی برد؛ بی تردید آن اثر نمی تواند اپرا باشد!

وی با تاکید بر آنکه در اینجا نوک پیکان تقصیر به گردن آن گروه نیست افزود: آنها می خواهند به واسطه نام اپرا و بهره گرفتن از گوشه هایی از فضای موسیقایی ذیل نام اپرا، کار تولید شده خود را برای جمع کردن پول و رسیدن به سود به فروش برسانند؛ تقصیر آنها نیست! مقصر اصلی در نگاه نخست مسئولان عرصه هنرهای نمایشی؛ در گام بعدی، محیط های آکادمیک و سپس هنرمندانی هستند که نتوانستند این هنر را به درستی برای مخاطبان معرفی کنند.

به گفته کارگردان اپرای عروسکی لیلی و مجنون ؛ وقتی مخاطبان شناخت دقیقی از یک ژانر نداشته باشند؛ گروه هایی پیدا می شوند تا با استفاده از کم دانشی مردم نسبت به آنچه که اپرا خوانده و تعریف می شود؛ از این موقعیت سوءاستفاده کنند. هرچند خوشبختانه با حضور شهرام کرمی به عنوان مدیر کل اداره هنرهای نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی شاهد سخت گیری هایی در این زمینه بوده ایم و طی دو، سه سال اخیر کمتر این نوع از سوءاستفاده ها در فضای تئاتر کشورمان به نام اپرا شکل گرفته است. امیدوارم که این روند ادامه داشته باشد.

حرکت به سمت خلق و تولید اپرای ملی

سرپرست گروه تئاتر عروسکی آران در پاسخ به این پرسش که ویژگی های اپراهای عروسکی این گروه به جز تولید و ارائه آثاری کیفی و مورد وثوق جامعه مخاطبان و منتقدان برای علاقه مندان به حوزه هنرهای نمایشی چیست، خاطرنشان کرد: نکته مهمی که کمتر به آنها بها داده شده آن است که در بسیاری از فعالیت های رسانه ای، گروه تئاتر آران به عنوان قافله سالار و پرچمدار تولید آثار اپرایی در سال های بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در کشورمان نامیده شده است.

وی ادامه داد: اما نکته مهم آن است که ما در دوران پهلوی دوم که شاهد نخستین تجربه های اپرایی در ایران بودیم؛ بازیگران این آثار در بهترین حالت، تقلید کنندگان موسیقی و آوازهای اپرایی به شکل غربی بودند. در حالی که گروه تئاتر عروسکی آران تلاش کرد تا موسیقی آوازی، ردیفی - دستگاهی، سنتی و ملی ایران را به واسطه اپرا به مخاطبان معرفی کند.

آشتی مخاطبان نسل جدید با موسیقی دستگاهی و آوازی ایران

کارگردان اپرای عروسکی مولوی؛ با ذکر مثالی به گفتگوی شمس و مولانا در اپرای مولوی اشاره کرد و گفت: اگر گفتگوی این دو را به شکل دیالوگ های تئاتری و نه در قالب شکل آوازی و خارج از فضای موسیقایی اجرا می کردیم؛ به هیچ وجه شاهد تاثیرگذاری این گفتگو؛ آنگونه که اپرای مولوی بر مخاطب داشت؛ نخواهیم بود.

افتخار من آن است که به واسطه اپراهای عروسکی گروه آران، موسیقی آوازی ایران که از یاد نسل جدید رفته بود را بار دیگر به مخاطبان معرفی کردم. در گام دوم؛ به هنر تحریر که طی دو دهه اخیر بیشتر حالت قدرت نمایی در فضای آوازی کشورمان پیدا کرده بود به واسطه هنر نمایش و شیوه اجرای اپرا با اتکا به آواز ایرانی، بار تاثیری و نگاه عاطفی بخشیدم.

غریب پور معتقد است که مخاطبانی که از فضای آوازی و موسیقی ردیف دستگاهی ایران گریزان شده بودند را با این شیوه موسیقی آشتی داده است. برای تحقق این هم از یاد نبریم که در اپراهای من، خواننده بدون تسلط بر ردیف و آواز نمی تواند ایفا گر نقش باشد!

مسئولان فرهنگی ما بیشتر به سخنرانی عادت کرده اند

غریب پور در پایان این گفتگو ضمن گلایه از تمامی مسئولان فرهنگی در بخش های مختلف از جمله وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت: به تازگی شاهد اجرای اپرای حافظ به ویژه در روز بزرگداشت حافظ بودیم؛ اما متاسفانه با وجود اجرای این اثر در چنین روزی حتی یک نفر از مسئولان در سالن حضور پیدا نکرد تا ولو با نگاه انتقادی به تماشای این اثر بنشیند!

مسئولان فرهنگی ما بیشتر به سخنرانی و یا دادن چند لوح و برگزاری مراسم نکوداشت عادت کرده اند؛ اما در نگاه عمل گرایانه و در راستای حمایت و یا حتی نقد در حوزه اجرا کمتر وارد میدان شدند.

وی یادآور شد: اما خدا را شاکرم که به عنوان یک ایرانی و هنرمندی کوچک در جمع مردمان فرهنگ دوست کشورم، توانستم به لطف اپرای ملی و موسیقی ملی ایرانی آثاری از مفاخرِ فرهنگ و ادبیات کشورمان را چون اپرای سعدی ، اپرای خیام ، اپرای حافظ ، اپرای رستم و سهراب ، اپرای لیلی و مجنون و اپرای شیخ صنعان را در کنار اپرای عاشورا به مخاطبان و عاشقان این دو هنر ملی یعنی تئاتر ملی و موسیقی ملی تقدیم کنم.

از امین خرمی

حمیدرضا قلیچ خانی، خوشنویس و پژوهشگر حوزه خوشنویسی، در گفت وگو با ایکنا درباره وضعیت امروز خوشنویسی گفت: آسیب های این حوزه باید دسته بندی شود، یک دسته از آن به شرایط اقتصادی مربوط است که در خرید و فروش آثار، کلاس های خوشنویسی و ... مؤثر است، اما یکی از مواردی که از آن غافلیم این است که در دهه 60 خوشنویسی هنر مقبولی بود و هنر هایی مانند مجسمه سازی، موسیقی و تئاتر چندان مقبول نبودند. به همین جهت خیل عظیمی از علاقه مندان که می خواستند در هنر های دیگر هم فعالیت کنند وارد این عرصه شدند. امروز این گروه به سطوح مدرسی و استادی رسیده اند و ما با حجم عظیمی از خوشنویسان، مدرسان و هنرمندان مواجه ایم که این موضوع به طور طبیعی پیش نیامده و این اتفاق حاصل رویکرد 10 – 15 سال بعد از انقلاب است.

وی افزود: پیشرفت تکنولوژی، اطلاعات، امکانات گوناگون، گسترش هنر های متفاوت و ... سبب شده است که جامعه دیگر کمتر به خوشنویس نیاز پیدا کند. یکی از ظرفیت های خوشنویسی ایران این است که افراد حرفه ای و خوبی در آن رشد کرده اند، اما اکنون به واسطه دسترسی به خطوط کامپیوتری اقبال جامعه به این هنر کاهش یافته است.

قلیچ خانی در پاسخ به سؤالی مبنی بر اینکه اگر سیر تحول خوشنویسی را بررسی کنیم، می بینیم که دولت ها و حاکمیت ها در ترویج این هنر نقش مهمی داشتند. آیا در دوره فعلی این هنر از اولویت دولت خارج شده است، بیان کرد: در هر دوره ای ارتباط دولت ها با هنرمندان و خوشنویسان فراز و فرود هایی داشته است و در دهه های اخیر خوشنویسی از نظر فضا و بستر با اقبال مواجه بوده، نه از جهت حمایت دولتی. شاید در تاریخ هزار ساله خوشنویسی به اندازه این دهه های اخیر خوشنویس حرفه ای نداشته ایم، اما در کنار این موضوع با توجه به وضعیت جشنواره ها، سمینار ها، پژوهش ها و حراج ها و این رویداد ها در سه دهه اخیر متأسفانه اصلاً در اولویت نبوده است و اگر غیر از این بود پس از چهار دهه از انقلاب اسلامی، گزارشی که سال گذشته درباره این هنر به فرهنگستان هنر ارائه کردم، باید ما را در صدر هنرهای اسلامی قرار می داد و دست کم چند دایرةالمعارف و دانشنامه در این زمینه تدوین می کردیم، حتی ما نتوانستیم در این عرصه پژوهشگر تربیت کنیم و اگر هم خوشنویسانی حرفه ای شدند به زحمت و توانایی خودشان بوده است و در حال حاضر هم وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی یا فرهنگستان هنر برنامه مدونی برای حمایت یا توسعه خوشنویسی، که از مهمترین هنر های اسلامی است، ندارد.

انجمن خوشنویسان طی 7 دهه چه کرده است

وی تصریح کرد: اگر این گله را یکی از اهالی تئاتر یا یک هنرمند موسیقی بیان کند به او پاسخ می دهند که این هنرها در اولویت ما نیست اما متأسفانه خوشنویسی هم همین وضعیت را دارد و غیر از کسانی که در انجمن خوشنویسان آموزش دیده و مدرکی گرفته اند و ممکن است در جا یی به کارشان بیاید، ما در سمینار های کلان و دوسالانه و ... در هیچ وزارتخانه ای از جمله وزارت ارشاد یا هر نهاد و سازمان دیگری برای این هنر برنامه ای نداریم.

متأسفانه خوشنویسی هم در کشورمان اولویت ندارد و غیر از کسانی که در انجمن خوشنویسان آموزش دیده و مدارکی گرفته اند، ما در سمینار های کلان و دوسالانه و ... در هیچ وزارتخانه ای از جمله وزارت ارشاد یا هر نهاد و سازمان دیگری برای این هنر برنامه ای نداریم

قلیچ خانی درباره وظایف و برنامه های انجمن خوشنویسان گفت: انجمن خوشنویسان متولی آموزش خوشنویسی است، مثلاً در حوزه پژوهش این انجمن حتی یک کتاب هم منتشر نکرده و از طرفی دانشگاه هم متولی این حوزه نیست. در واقع بخش فروش آثار و پژوهش به صورت خودانگیخته و هرز بار آمده است. حوزه آموزش به همت این انجمن کاملاً پوشش داده شده، اما حوزه های دیگر معطل باقی مانده اند. از این رو یک آرشیو خوب، وب سایت، کتابخانه مناسب و مرکز پژوهشی در حوزه خوشنویسی نداریم و دانشجو یا هر علاقه مندی که بخواهد درباره هنر خوشنویسی یا انجمن خوشنویسان اطلاعاتی به دست آورد، در این زمینه به اسناد معتبری برنمی خورد و این نهاد 70 ساله برای معرفی خود و این هنر، کتابی را منتشر نکرده تا بدانیم انجمن طی این 7 دهه چه کرده است.

وی درباره آموزش خط نستعلیق در انجمن گفت: اساس آموزش در انجمن طی 30 ساله گذشته خط نستعلیق بوده و در سال های اخیر خطوط دوم اعم از شکسته نستعلیق، نسخ و ثلث اضافه شده است که این ها هم جزء دروس انجمن قرار گرفته اند، اما تعلیق که اولین خط ایرانی است مورد توجه قرار نگرفته، کما اینکه 12 مهرماه اولین نمایشگاه گروهی تعلیق نویسان را در گالری لاجورد بدون حمایت هیچ سازمان و نهادی و حتی انجمن خوشنویسان برگزار کردیم. به همین جهت انجمن هم این مشکل را دارد و اگر دروسی مانند محقق، تعلیق و کوفی در آن تدریس نشود، آن خطوط به فراموشی سپرده می شوند.

یک خط چگونه فراموش می شود

قلیچ خانی درباره دلایل رغبت نداشتن به یک خط که به تدریج سبب از بین رفتن آن می شود، گفت: دشواری های آموزش یک خط یکی از دلایل این امر است، اما سخت ترین خطوط در آموزش نستعلیق و ثلث است و هر دو از خطوط رایج هستند و در قیاس با آن ها دیگر خطوط مانند تعلیق و کوفی به دشواری نیست که به دنبال آن نمی روند، بلکه استادی برای آموزش آن ها وجود ندارد یا اگر هست، بسیار کم هستند و بعد از اینکه من کتاب خواجه اختیار منشی را در سال 96 چاپ کردم، موجی برای علاقه مندان تعلیق ایجاد شد و کلاس هایی به تازگی در این زمینه راه اندازی شده است. انجمن خوشنویسان یا هر نهاد دیگری در صورتی که کلاس آموزش برای این خطوط برگزار کند، طی یک دهه آن خط می تواند در کنار خطوط دیگر عرض اندام کند. در واقع استقبال نکردن سازمان ها و متولیان امر مهم ترین علت فراموشی یک خط است.

وی درباره نقش اقتصاد هنر اظهار کرد: اقتصاد هنر نقش کمی داشته است، زیرا خط کوفی ظرفیت خوبی دارد و در بسیاری از جشنواره ها و رویداد های خارج از ایران، هنرمندان ایرانی مانند استاد جزایری جوایزی را کسب کرده اند، اما چون برای این خط آموزشی وجود ندارد و مدرکی هم ارائه نمی شود، تعداد هنرمندان آن نیز انگشت شمارند؛ به همین دلیل این هنرمندان برای متقاضیان خارج از ایران کار می کنند و به نظرم خط محقق و تعلیق هم چنین شرایطی را دارد، یعنی اگر در داخل کشورمان توجهی به این هنر نشان داده شود، اقتصاد بالایی خواهد داشت، زیرا تعلیق از نظر دیزاین و گرافیک از شکسته نستعلیق کم ندارد و هنرمندان آن می توانند وارد عرصه جواهرسازی، منسوجات و دکوراسیون شوند و متأسفانه از خطی مانند تعلیق، که مادر نستعلیق و شکسته نستعلیق است، از دوره قاجار تاکنون از آن غافل شده ایم و شاید در 100 سال گذشته هیچ خوشنویسی این خط را به صورت جدی کار نکرده است، اما احیای آن می تواند امکان اقتصادی برای گروهی از خوشنویسان و هنرمندان ایجاد کند.

هنر جهان سوم جهانی نمی شود

هنر جهان سوم جهانی نمی شود. در کتاب تاریخ هنر جنسن بخش هند یا چین، که هنرشان کم از ایران نیست، هنر آن ها در 10 صفحه معرفی شده است، اما یک نقاش معاصر آمریکایی در 15 صفحه معرفی شده است. در مجموع، چون تاریخ نگاران هنر ایرانی یا آسیایی نیستند، این سهم را از بین برده اند

این پژوهشگر حوزه خوشنویسی درباره دلایل جهانی نشدن خط نستعلیق بیان کرد: متأسفانه هنر جهان سوم جهانی نمی شود. ما در کتاب تاریخ هنر، جنسن که هزار صفحه است، هنر بخش هند یا چین، که هنرشان کم از ایران نیست و واقعاً کشورهایشان در این زمینه بزرگ اند، در 10 صفحه معرفی شده، اما یک نقاش معاصر آمریکایی در 15 صفحه معرفی شده است. در مجموع، چون تاریخ نگاران هنر ایرانی یا آسیایی نیستند، این سهم را از بین برده اند و حتی در کتاب های تاریخ ادبیات جهان هم سهم لازم را نداریم، در حالی که اگر در این هنر ها هم ضعفی داشته باشیم در ادبیات باید جزء پنج کشور نخست باشیم و این نشان می دهد که هم ما کم کاری کرده ایم و هم غربی ها به عمد حق ادبیات و هنر های ما را به جا نیاورده اند و این بی اعتنایی در بازار جهانی هم مطرح است.

وی درباره مهاجرت هنرمندان خوشنویس از کشور گفت: با وجود اینکه خط ترکیه تغییر کرده، اما آن ها مسابقات بین المللی در زمینه خوشنویسی برگزار می کنند که جوایز فوق العاده ای دارد. اگر همان مسابقات در ایران برگزار شود، یک سکه به نفر اول می دهند، در حالی که در ترکیه این جایزه 20 برابر ایران است. از طرفی هم در این مسابقات رئیس جمهور ترکیه حضور دار د یا با حضور در گالری ها حتماً آثاری را خریداری می کند و این نوع استقبال بیانگر آن است که مدار تصمیم گیری دولتی ترکیه بر اعتلای هنر خوشنویسی است و با وجود اینکه ممکن است بسیاری از مردم نتوانند آن را بخوانند، همه محصولات خوشنویسی مانند مرکب، کاغذ ابری و کتاب ها در ترکیه تولید و بیش از کشور ما کتاب خوشنویسی منتشر می شود، در حالی که خط همان خط رسمی ماست و سابقه خوشنویسی ما از ترکیه بیشتر است، اما آن ها عزم خود را جزم کرده اند و هر کتابی را در این زمینه به دو یا چند زبان ترجمه می کنند که ما این کار را نمی کنیم و به حدی به خوشنویسی اهمیت می دهند که وقتی هنرمندان ایرانی حتی شاگردانم این توجه را می بینند، رغبت می کنند که به ترکیه بروند و مشغول فعالیت شوند.

گفت وگو از سمیه قربانی

انتهای پیام

به گزارش خبرنگار حوزه موسیقی گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان ، در حالی که برخی از خوانندگان ایرانی محرم و صفر را فرصتی مناسب برای اجرای کنسرت در خارج از کشور می دیدند، اما بسیاری از اجرا های زنده این خوانندگان مورد استقبال مخاطبان واقع نشد.

مدت هاست که دفتر موسیقی و سرود وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی اجازه برگزاری کنسرت در محرم و صفر را به خوانندگان و موزیسین ها نمی دهد. تهیه کنندگان موسیقی تاب توقف در تجارت موسیقی آن هم به مدت دو ماه را ندارند و از محرم و صفر فرصتی برای رفتن به خارج از کشور و برگزاری تور کنسرت خارجی برای فارسی زبانان ساختند.

طبق منابعی که به دست ما رسیده است. استقبال آن چنانی از کنسرت های خوانندگان ایرانی نشده است. کنسرت یاس خواننده رپ که سال هاست به دنبال مجوز فعالیت است، حدود 200 مخاطب داشته است.

کنسرت آرش و مسیح خوانندگان پاپ با جمعیت حدود 420 نفری برگزار شده است. اما کمترین استقبال از کنسرت محمد رضا گلزار با 117 نفر بوده است! این جمعیتِ کم، می تواند دلایل متعددی داشته باشد. ممکن است برخی از این خوانندگان مخاطبان خود را از دست داده باشند؛ شاید هم موقعیت زمانی خوب نبوده یا سالن های مناسبی برای برگزاری موسیقی زنده میزبان اجراها نبوده است.

نکته قابل توجه این است که تنها کنسرت پرطرفدار در محرم صفر در خارج از ایران، کنسرت محسن ابراهیم زاده است که در ایران هم یکی از خوانندگان پرطرفدار به شمار می آید. سالن اجرای این خواننده پاپ در کانادا، مملو از جمعیت بوده است.

انتهای پیام/

استقبال کم مخاطبان از کنسرت های ایرانی در خارج از کشور

33110065 ساعت 3 تا 6 بعدازظهر
33916546 تمام ساعات شبانه روز
سامانه پیام کوتاه 30002323
* شکی نیست که حادثه نفتکش ایرانی را شیطان بزرگ، رژیم صهیونیستی و متحدینش در منطقه برپا کرده اند تا با ایجاد تنش به زغم خود، عظمت راهپیمایی و حماسه بی نظیر اربعین را تحت الشعاع قرار دهند و از دیگر سو عکس العمل ایران را در قبال این تهاجم مورد بررسی قرار دهند.
9219---0903
* خواستم از طریق روزنامه جوانمرد کیهان عزیز از یک هنرمند عزیز، آزادمرد، دوست داشتنی، شجاع، حق طلب و جوانمرد (یعنی استاد داریوش ارجمند به دلیل مواضع صادقانه اش نسبت به امام خامنه ای (حفظه ا...) تقدیر و تشکر کنم. بنده و برادر خانمم که جانباز 70 درصد است دست ایشان را به خاطر این بصیرت و معرفت می بوسیم.
سید حمیدرضا حسینی علی آباد- قم
و خطیبی- جانباز 70 درصد
* چرا دولت هنوز لیست کامل دریافت کنندگان دلار 4200 تومانی و اقلام وارداتی آنها را ارائه نکرده است؟
6043---0916
* تسلیم نشدن نظام در برابر فشار دشمن و لابی گسترده جریان غیرانقلابی برای تحمیل لوایح استعماری مثل پالرمو قطعاً باعث افتخار است و نشان می دهد حداقل در برخی سطوح، درس لازم از تجربه خسارت محض برجام گرفته شده است.
1759---0903
* به کسانی که با مدیریت ضعیف خود اقتصاد امروز جامعه را رقم زده اند توصیه می کنم به جای حاشیه سازی و تضعیف نهادهای برآمده از قانون اساسی این نظام مقدس به وظیفه ذاتی خود در حل مشکلات عدیده مردم که طی این 6 سال به وجود آورده اید همت گمارند.
مرادی چناری
* آقای جهانگیری گفته، رسانه ها نقاد دولت باشند! عرض می کنم پس چرا پاسخ نقاد، دشنام و شکایت و زندان است؟
7215---0915
* خبر حکم قضایی برادر رئیس جمهور که چندی پیش اعلام شد در بسیاری شبکه های رسانه ملی منعکس نشد و فقط حکم دیگر مجرمان به اطلاع رسید. چرا؟
1052---0916
* کسانی که به جای انجام وظیفه و توجه به سخنان دلسوزان، اجرای خط و ایده و درخواست دشمن را درپیش گرفتند یا به دشمن گرا دادند چگونه قادر خواهند بود در پیشگاه خداوند و ملت پاسخ این ناجوانمردی ها را بدهند؟
وحیدی
* با توجه به اخبار منتشر شده جهت تسهیل سفر زائران حضرت زینب(س) و حضرت رقیه از سازمان حج و زیارت درخواست می شود زمان اعزام کاروان ها و هزینه های دقیق این سفر زیارتی را اعلام کند تا ان شاء ا... مشتاقان سفر به سوریه و زیارت اهل بیت(ع) خود را مهیای سفر نمایند.
8139---0921
* مسئولان مربوطه از ساعت 22 تا 1 بامداد سری به دو سه رستوران خیابان شریعتی بالاتر از پل رومی روبه روی پمپ بنزین که حدود سی میز و صندلی در پیاده رو چیده اند و با صدای بلند به پخش موزیک بی کلام لس آنجلسی اهتمام می ورزند، بزنند تا شاید تدبیری بیندیشند.
0220---0935
* از تلاش های خستگی ناپذیر سردار حسین رحیمی فرمانده ناجا تهران بزرگ در برخورد با ناهنجاری های اجتماعی، صمیمانه تقدیر و تشکر می کنم.
رحیمیان
* برای پرداخت بدهی قبض برق، گاز و آب به بانک مراجعه کردم نپذیرفتند و گفتند باید کارت بانکی بیاوری. من سکته کرده بی سواد و ناتوان کارت عابر بانک ندارم. چه باید بکنم؟ از صبح تا ساعت دو معطل شدم و آخر هم پول قبض ها را قبول نکردند!
8834---0911
* کسی که داعیه استادی علوم سیاسی دانشگاه را دارد چرا از واقعیات خیلی بدیهی کودتای انگلیسی آمریکایی 28 مرداد و خیانت های رضاخان قلدر و بی سواد و برکشیده انگلیس اظهار بی اطلاعی می کند؟ واقعاً بی اطلاع است یا به دلیل این که تحصیل کرده مؤسسه وزارت خارجه بریتانیاست تجاهل می کند؟
4001---0910 و 9654---0937
* دنیا به مبارزه با گرانفروشی روی آورده و وزیر بهداشتمان در رسانه ملی با افتخار اعلام می کند قیمت دارو را دو برابر کردیم تا از تولید حمایت کنیم! ای کاش کمی هم از مردم که امثال شما را به مسئولیت رسانده اند حمایت می کردید.
9554---0901
* چرا با گذشت حدود 8 ماه، وعده آقای حیدری مدیرکل امور مرزی وزارت کشور مبنی بر تلاش برای اجرای طرح افزایش اعتبار گذرنامه ها از 5 سال به 10 سال عملی نشده است؟
8139---0921
* قطره چشم تی اف تی که تولید داخل است چرا تحت پوشش بیمه نیست؟ واقعاً تهیه آن برای امثال ما قشر ضعیف مشکل است. از وزیر بهداشت درخواست می شود تا سلامت بیماران به خطر نیفتاده تدبیری نماید.
5568---0936
* آسفالت جاده بافق- یزد مدتی است که به پایان رسیده است ولی مقداری از آن خط کشی نشده که شب ها خطر تصادف دارد. از مسئولان امر درخواست رسیدگی دارم.
2106---0913
* با توجه به فشار جریمه ای به مردم به منظور دریافت برگه معاینه فنی خودرو و افزایش بسیار زیاد دستمزد تعمیرکاران و قطعات خودرو، آیا فکری هم به حال مردم می کنند که با این تورم و گرانی و درآمدهای پایین چگونه از عهده این هزینه ها برآیند؟
9455---0915
* متأسفانه در جامعه این باور غلط رایج شده که هر کس کارت معافیت پزشکی از نظام وظیفه دارد قادر به انجام کار و خدمت نیست و نباید هیچ کار و مسئولیتی به او واگذار شود! چرا باید دنیا و زندگی این افراد با این نوع دید غلط، تباه شود در حالی که بسیاری از آنها به خاطر مثلاً صافی کف پا و... معافیت گرفته اند و... گناه این عده که نمی توانند توانایی واقعی خود را به اثبات برسانند چیست؟
9239---0922
* طبق قراردادی که با شرکت خودرو کرمان موتور منعقد کرده ام برای خرید جک اس 5 اگر کسی از خرید خودرو منصرف شود ظرف یک ماه، پول پرداختی را مسترد می کنند. ولی در حالی که قریب به 4 ماه است انصراف داده ام هر وقت پیگیری می کنم که پولم را بدهید به امروز و فردا موکول می کنند. آیا کسی نیست با این تخلفات مسئولان این شرکت برخورد نماید؟
یک هم وطن از اهواز
پاسخ روابط عمومی وزارت ارشاد اسلامی
در پاسخ به مطلب مندرج در کیهان مورخ 98/07/04 با عنوان اداره کل هنرهای نمایشی وزارت ارشاد اقدام به صدور مجوز برای تئاترهایی کرده که در هنجارشکنی دست کمی از فیلم های ماهواره ای ندارند... به اطلاع می رساند: صدور مجوز تئاتر براساس قوانین، مقررات و ضوابط است و بیان مطلبی به طور کلی که هنجارشکنی را به اداره کل هنرهای نمایشی نسبت دهد، خلاف واقع است. این مطلب فیلم های ماهواره ای و ماهواره را به طور کلی هنجارشکن قلمداد می کند، در حالی که بسیاری از شبکه های اسلامی نیز روی ماهواره برنامه پخش می کنند. این مطلب با چنین نگرشی و با یک عبارت کلی هنجارشکنی را به اداره کل هنرهای نمایشی نسبت می دهد در حالی که مقررات و ضوابط در صدور مجوز تئاتر ملاک و معیار است.

به گزارش خبرنگار مهر ، مراسم نکوداشت محمدحسین عطارچیان خوشنویس پیشکسوت به پاس یک عمر خدمات فرهنگی و اعتلای هنر ایران عصر دوشنبه 22 مهرماه در موزه خوشنویسی کشور برگزار شد.

در این مراسم، علاوه بر محمدحسین عطارچیان، سیدمجتبی حسینی معاون هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، محمدجواد حق شناس عضو شورای شهر تهران، سیدمجتبی موسوی معاون فرهنگی هنری سازمان زیباسازی و جمع کثیری از خوشنویسان همچون نصرالله افجه ای، محمد سلحشور، حضور داشتند.

در ابتدای این مراسم، هومن یوسف دهی مدیر موزه خوشنویسی گفت: بسیار مسرورم که پنجمین مراسم بزرگداشت اساتید خوشنویسی، امروز برای استاد عطارچیان در هفته خوشنویسی برگزار می شود. در تاریخ هنر خوشنویسی ایران، هفت قرن است، خط نستعلیق سیطره بلامنازعی داشته است و در این مسیر به دست اساتید قانونمند شد. با آنکه کاربرد این خط رواج داشت، معدودی از اساتید چون میرزا کوچک اصفهانی به شکسته نویسی هنری نستعلیق پرداختند و هر روز به قدر و نزلت این خط افزوده شده است.

وی تاکید کرد: استاد عطارچیان زنده کننده شکسته نویسی نستعلیق در دوران معاصر است و در مسیر کاری خود از درویش عبدالمجید طالقانی بهره گرفته است و پیشگام شکسته نویسی در دوران معاصر به حساب می آید.

محمدجواد حق شناس نیز در ادامه گفت: هنر خوشنویسی، هنری بوده که توانسته اندیشه بزرگان گذشته را به بهترین شکل به آیندگان منتقل کند. اگر خوشنویسی نبود شاید معماری نیز جایگاه خاصی در مشرق زمین نداشت. خیلی از افتخارات معماری این سرزمین با خوشنویسی جایگاه پیدا کرده و شناسنامه دار شده است.

وی به جریان سازی هنر خوشنویسی اشاره کرد و توضیح داد: در دوره هایی از تاریخ، چون برخی دیگر از هنرها با نگاه هایی که برگرفته از جان اسلام نبود در ایران وجود داشت، خوشنویسی به تنهایی توانست بار نبود این هنرها را به دوش بکشد و مفاهیم اسلامی را منتقل کند. به همین دلیل است خوشنویسی زایش جدید و شاخه های مختلفی پیدا می کند و در ایران شناسنامه دار می شود و مساجد، بناها، کاشیکاری ها و ... را عمق و ارزش می دهد.

حق شناس در پایان گفت: سرمایه های شهر ما امروز امکان معرفی و ارائه دارند و امیدواریم در شورای شهر تهران و با کمک سازمان زیباسازی شهر تهران حداقل این فضا و موقعیت را فراهم کنیم تا دین خودمان را به هنر و هنرمندان ادا کنیم.

سیدمجتبی حسینی نیز با اشاره به خاطره ای از دوران گذشته و نحوه رویارویی اش با محمدحسین عطارچیان گفت: بیست سال است که پنجره ای را در خانه داریم که بر شوق من برای خط و خوشنویسی می افزاید. این دریچه، پنجره ای به باغ خاطره هاست؛ وقتی از آن به بیرون نگاه می کنم خاطره ای می بینم که به سی سال پیش برمی گردد که بسیار شوق خوشنویسی داشتم. همیشه این سودا در من وجود داشت که استاد عطارچیان را ببینم. اوایل دهه هفتاد بود که جشنواره خوشنویسی فجر برگزار می شد که در آن شرکت کردم و اتفاقاً مقبول افتاد و قرار شد به تهران بیایم.

وی بیان کرد: برای من تعریف کرده بودند که استاد عطارچیان بسیار سخت گیر است و من جوانک نازک شیرازی به ولوله افتادم. اما خلاف تمام تصورات، استاد، هم جوان بودند و هم خوش خلق . این سرآغاز مسیری جدید بود. هر ماه، حداقل 24 ساعت در منزل ایشان بهره مند شدم و حتی دستپخت ایشان را خورده ام. آموختن از استاد عطارچیان به خط، ختم نمی شود بلکه از خط آغاز می شود.

حسینی اظهار کرد: بیست سال است که آن پنجره را در هر نقل مکان، در بهترین جای خانه قرار می دهم و آن دریچه، قطعه ای از خط استاد عطارچیان است.

در این مراسم فیلم پرتره ای هم پخش شد که در آن، عباس اخوین، نصرالله افجه ای، اکبر ساعتچی، جلیل رسولی، کیخسرو خروش و... درباره محمدحسین عطارچیان صحبت کردند.

کد خبر 4746842

به گزارش ایسنا، اردیبهشت ماه امسال بود که اعلام شد مجلس طرحی را به تصویب رسانده است که بر اساس آن، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی باید 10 درصد از بهای بلیت کنسرت ها را در تهران و کلان شهرها به حساب درآمد عمومی نزد خزانه داری کل کشور واریز کند. البته این مصوبه صدای اعتراض اهالی موسیقی را درآورد.

در همان زمان خانه موسیقی متنی را در اعتراض به این قانون منتشر کرد و آن را غیرکارشناسی خواند و از وزیر ارشاد خواست که به هر شکل ممکن برای جلوگیری از اجحاف به حقوق هنرمندان و فعالان موسیقی اقدامات لازم صورت بگیرد.

پس از آن علی ترابی، مدیر وقت دفتر موسیقی هم به ایسنا گفت که در این قانون ابعاد کارشناسی به خوبی در نظر گرفته نشده است و شاید بهتر بود که این قانون به سراغ ژانرها و بخش های خاصی از موسیقی می رفت.

البته برخی از هنرمندان یا مسؤولان هم بودند که پس از تصویب این قانون این گونه عنوان کردند که اگر بنا بر تصویب چنین قانونی بود، باید آن را تنها برای موسیقی پاپ در نظر می گرفتند؛ چراکه آنها درآمد بیشتری از برگزاری کنسرت به دست می آورند ولی هنرمندان موسیقی نواحی یا ایرانی آنقدر جامعه آماری بالایی در تعداد تماشاچیان ندارند که بخواهند 10 درصد از درآمد خود را نیز به دولت بدهند.

عده دیگر معتقد هستند که این قانون نباید برای هیچ ژانری از موسیقی در نظر گرفته شود؛ زیرا در نهایت به ضرر فرهنگ و هنر کشور خواهد بود و هنرمندان در چنین شرایطی تنها هزینه کنسرت های خود را بالا می برند و افراد کمتری می توانند برای تماشای اجرای هنرمند مورد علاقه خود به سالن های کنسرت بروند.

اما از اینها که بگذریم، خانه موسیقی در این مدت در تلاش بود که این قانون به نحوی از لایحه بودجه سال آینده حذف شود. در همین راستا با محمدرضا نوربخش، رییس خانه موسیقی تماس گرفتیم تا نتیجه تلاش های آنها را جویا شویم.

منتظر حذف شدن قانون 10 درصد هستیم

نوربخش به ایسنا گفت: چندین نوبت این موضوع را از سمت مجلس و وزارت ارشاد پیگیری کرده ایم و در نهایت قرار شد وزارت ارشاد از سازمان برنامه و بودجه بخواهد که این قانون را از الحاقیه بودجه دولت حذف کند. هنوز منتظر هستیم که این الحاقیه به تصویب می رسد یا نه؟ برای تنظیم بودجه سال آینده نامه داده ایم و از آقای نوبخت و مسوولان ارشاد خواسته ایم که این قانون را حذف کنند.

با توجه به نزدیک شدن به پایان ماه صفر و از سرگیری دوباره ی کنسرت ها، هنرمندانی که پیش از آغاز ماه های محرم و صفر کنسرت برگزار کرده و با توجه به این قانون، 10 درصد از درآمد خود را به دولت پرداخت نکرده اند، برای برگزاری دوباره کنسرت به مشکل برخواهند خورد.

نوربخش در این زمینه اظهار کرد: قرار است تا زمانی که این قانون حذف می شود، دفتر موسیقی در دادن مجوز کنسرت ها زیاد سختگیری نکند و به شکلی که آسیب زیادی به حوزه موسیقی وارد نشود، در تعامل با خود برگزارکنندگان موضوع را حل کند تا مشکل قانونی به وجود نیاید و به هنرمندان فشار وارد نشود.

این امر قانون است و باید آن را به یک نحوی اجرا کرد و درصورت اجرا نشدن آن، نهادهای نظارتی سخت گیری خواهند کرد و با دستگاه هایی که آن را رعایت نمی کنند به عنوان متخلف برخورد خواهد شد. ما با جدیت خواستار برداشته شدن این قانون هستیم و باید برداشته شود.

حذف نشدن قانون 10 درصد اجرای کنسرت ها را با مشکل روبرو خواهد کرد

در ادامه با فاضل جمشیدی خواننده که از معترضان جدی قانون 10 درصد است و تلاش هایی نیز در راستای منحل شدن این قانون انجام داده، صحبتی داشتیم.

او بیان کرد: زمانی که این قانون در لایحه بودجه سال 98 تصویب شد، ظاهرا بدون هماهنگی با نهادهای مدنی مورد نظر مانند خانه موسیقی بوده است. ولی به گفته کمیسیون فرهنگی مجلس، یکی از معاونان ارشاد به دلیل نیازهایی که احساس می کرده و جبران برخی از هزینه ها، چنین پیشنهادی را داده است. در پی نامه نگاری هایی که از سوی هنرمندان و تشکل های موسیقی کشور با ریاست کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی صورت گرفته بود، 23 تیر ماه به دعوت حجت الاسلام احمد مازنی نشستی با حضور نمایندگان عضو کمیسیون فرهنگی و مدیران و نمایندگان جامعه موسیقی در محل مجلس شورای اسلامی تشکیل شد. در این دیدار سیدمجتبی حسینی (معاون هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی)، محمد الهیاری (مدیرکل دفتر موسیقی)، مدیر کل امور مالی وزارت ارشاد و همچنین نمایندگانی از جامعه موسیقی از جمله محمد اطیابی (رییس انجمن صنفی هنرمندان موسیقی)، حمیدرضا نوربخش (مدیرعامل خانه موسیقی)، کامبیز روشن روان (آهنگساز)، کیوان فرزین (موسیقیدان) حضور داشتند در حالی که معاون حقوقی و امور مجلس وزارت ارشاد علی رغم دعوت در جلسه شرکت نداشت.

جمشیدی ادامه داد: در آن جلسه قرار شد وزارت ارشاد با آقای نوبخت صحبت کند تا در اصلاحیه بودجه سال 98 در شهریور یا مهر (ماه)، این بند را حذف کنند. من در آن جلسه گفتم که وقتی در سال از شرکت های بزرگ برگزارکننده کنسرت بابت فعالیت هایشان مالیات گرفته می شود و 9 درصد روی قیمت بلیت ها مالیات ارزش افزوده اضافه می شود، این قانون دیگر چیست؟ چنین کاری همانند این است که از یک بازرگان فرش بابت هر قطعه فرش او مالیات بگیرید. برخی از دوستان گفتند که چون موسیقی ایرانی و کلاسیک و نواحی مهجور است، هزینه 10 درصد را تنها از فعالان موسیقی پاپ بگیرید. ولی این امر درست نیست.

او اظهار می کند که اگر بخواهند در دریافت هزینه 10 درصد گزینشی عمل کنند پس اگر کسی در ژانر موسیقی ایرانی نیز فروش زیادی داشت، پس از او هم باید این هزینه را بگیرند گرچه که این کار درست نیست و سخت است. پس بهتر است که برداشته شود.

این هنرمند موسیقی اضافه کرد: چند روز پیش رحیم شهریاری (خواننده) و دوستانی به من زنگ زدند و گفتند که برخی از کنسرت های بزرگ کشور به دلیل وجود این قانون و بدهکار بودن شرکت های برگزاری کنسرت به دولت، نمی توانند مجوز بگیرند. در حال حاضر پس از پایان محرم و صفر کنسرت های زیادی آغاز خواهد شد ولی چون به دولت بدهکار هستند نمی توانند مجوز بگیرند.

انتهای پیام

خبرگزاری مهر - گروه هنر- آروین موذن زاده: در طول چند سال اخیر ورود افرادی در سمت تهیه کننده، مجری طرح و مدیرتولید به حوزه تئاتر کشور باب شده است که این افراد در ذیل این عناوین، در ظاهر برای حمایت و کمک به گروه های تئاتری و تلاش برای اینکه کارگردان یک اثر هنری بتواند با خیال راحت و بدون دغدغه به امر خلاقه و هنری خود بپردازد، شروع به فعالیت کرده اند اما این ظاهر ماجرا بوده و در ادامه شاهد بروز مشکلات فراوانی از ناحیه این افراد بوده ایم.

یکی از اصلی ترین مشکلاتی که طیفی از تهیه کنندگان و مدیران تولید با خودشان به حوزه تئاتر وارد کرده اند مساله رسیدن فوری به سود مالی و فروش بیشتر نمایش ها به هر طریق ممکن بوده است که همین مساله پای چهره های سینمایی، موسیقایی، سلبریتی ها و حتی شاخ های مجازی و اینستاگرامی را به تئاتر باز کرد و این مسیر همچنان هم ادامه دارد.

به دلیل نداشتن تخصص و بیگانه بودن اکثر این مدیران تولید و مجریان طرح با حوزه تئاتر و ساز و کار و فضای این حوزه اختلافات بسیاری را شاهد بوده ایم.

بازهم نقش مبهم تهیه کننده در تئاتر

متاسفانه نقش تهیه کننده در تئاتر ما اصلا مشخص نیست و در بسیاری از نمایش ها شاهد هستیم که به جای عنوان تهیه کننده از عناوینی چون مدیر تولید یا مجری طرح استفاده می کنند که در واقع هر سه این عناوین در تئاتر ما یک معنی را می دهند در حالی که مدیر تولید در تعریف جهانی جزو تیم تهیه یک نمایش است و قرار است پروسه تولید اثر را مدیریت کند اما در تئاتر ایران شاهد هستیم نمایشی بدون داشتن تهیه کننده فقط نام یک نفر را به عنوان مدیر تولید یا مجری طرح پروژه اعلام می کند در حالی که معلوم نیست این مدیر تولید دقیقا چه وظیفه ای در گروه برعهده دارد.

مدیران تولید با عوامل اصلی نمایش مثل بازیگران قرارداد امضا می کنند و تا جایی که بتوانند اقساطشان را هم به موقع پرداخت می کنند اما وقتی نوبت به عوامل اجرایی و پشت صحنه نمایش می رسد از عقد قرارداد با آنها سرباز زده و به بهانه های مختلف دستمزدشان را به تعویق می اندازند یا اصلا پرداخت نمی کنند پیش از این خبرگزاری مهر درباره نقش تهیه کننده در تئاتر ایران در گزارشی تفصیلی به این موضوع پرداخت (که این گزارش را می توانید اینجا ببینید) اما مساله ای که این روزها بیش از گذشته مورد انتقاد قرار دارد این است که بسیاری از افرادی که به عنوان تهیه کننده یا به اصطلاح مدیر تولید وارد یک پروژه تئاتری می شوند خودشان را موظف به عقد قرارداد با عوامل نمایش و یا حداقل عوامل پشت صحنه نمی بینند که این مساله در چند وقت اخیر موجب شکایت و نارضایتی هنرمندان و عوامل پشت صحنه نمایش های بسیاری شده است.

چند سال قبل چند تن از همین مدیران تولید به دلیل پرداخت نکردن دستمزد بازیگران و عوامل اجرایی گروه و یا نبستن قرارداد با آن ها با شکایاتی از جانب هنرمندان متضرر روبرو شدند که این مسایل و اعتراض و شکایت بازیگران به رسانه ها نیز کشیده شد اما با وجود این مشکلات باز هم نظارتی روی عملکرد این افراد شکل نگرفت و آنها برای اینکه از زیر بار پرداخت به موقع دستمزدها فرار کنند دست به ترفندهای دیگری زدند؛ به این ترتیب که مدیران تولید با عوامل اصلی نمایش مثل بازیگران قرارداد امضا می کنند و تا جایی که بتوانند اقساطشان را هم به موقع پرداخت می کنند اما وقتی نوبت به عوامل اجرایی و پشت صحنه نمایش می رسد از عقد قرارداد با آنها سرباز زده و به بهانه های مختلف دستمزدشان را به تعویق می اندازند یا اصلا پرداخت نمی کنند و یا در میانه پروسه تولید و زمانی که کارشان با آنها تمام شد آنها را از گروه اخراج می کنند و چون هیچ قراردادی هم امضا نکرده اند این افراد دستشان به جایی بند نیست و برای پیگیری حقوقی مطالباتشان باید پروسه طولانی را طی کنند و ثابت کنند که در آن گروه نمایشی حضور داشته اند.

در این میان نیز کارگردان نمایش به دلیل اینکه این فرد مسئولیت پرداخت هزینه های کارش را برعهده گرفته و ممکن است در صورت اعتراض شانه از زیر بار مسئولیت خالی کند در مورد اخراج افراد گروهش و یا ضایع شدن حقوقشان اعتراضی نشان نمی دهد.

در پروسه پرداخت دستمزدها و عقد قرارداد تهیه کنندگان و مدیران تولید تلاش می کنند بیشتر عوامل اصلی را راضی نگه دارند و از آنجا که بازیگران یک اثر نمایشی ویترین آن اثر به حساب می آیند و طبیعتا از لحاظ رسانه ای و حتی حضور در فضای مجازی قابلیت دیده شدن بیشتری دارند، پس حرفشان نیز خریدار بیشتری دارد و در صورت بروز مشکل و پرداخت نشدن دستمزدهایشان راحتر تر می توانند اعتراضشان را رسانه ای کنند، دستمزد آن ها را پرداخت می کنند اما چون تصور می کنند عوامل اجرایی کمتر شناخته شده هستند و شکایتشان به گوش کسی نمی رسد پس می توانند به راحتی حقشان را ضایع کنند.

معضل مشترک خصوصی ها و دولتی ها

این معضل هم در مورد نمایش هایی که در بخش خصوصی روی صحنه می روند وجود دارد و هم در مورد آثاری که در تماشاخانه های دولتی اجرا دارند. تهیه کنندگان نمایش های خصوصی به بهانه اینکه کارشان در تماشاخانه ای خصوصی اجرا می شود و وابسته به گیشه است و باید هزینه سنگین سالن را هم پرداخت کنند مدام پرداخت دستمزدها را به تعویق می اندازند و نمایش هایی که در سالن های دولتی اجرا دارند نیز با توجیه این مساله که اداره کل هنرهای نمایشی چندین ماه بعد قرار است مبلغ کمک هزینه را به گروه پرداخت کند از تنظیم قرارداد و حتی پرداخت دستمزد سرباز می زنند. اما مساله این است وقتی قرار است گروهی از اداره کل هنرهای نمایشی هزینه تولید نمایشش را دریافت کند و بقیه مبالغ را هم از گیشه بگیرد دیگر نقش تهیه کننده که به عنوان سرمایه گذار وارد گروه شده است، چیست؟

لزوم عقد قرارداد از طرف تهیه کننده با همه عوامل یک اثر نمایشی و نظارت اداره کل هنرهای نمایشی و خانه تئاتر روی این مساله، پیگیری و توجه به شکایت های مطرح شده در این زمینه و از همه مهمتر تایید صلاحیت افرادی که به عنوان تهیه کننده و مجری طرح وارد فضای تئاتر می شوند از اهمیت بسیاری برخوردار است حضور تهیه کننده در تئاتر باید به عنوان یک پشتوانه موجب فراغ بال عوامل یک پروژه نمایشی باشد نه اینکه برعکس عمل کند و بیشتر از رفع دغدغه های مالی و معنوی به استرس و اضطراب گروه بیفزاید.

از آنجا که هیچ کنترل و نظارتی از جانب اداره کل هنرهای نمایشی روی فعالیت این افراد وجود ندارد و خانه تئاتر نیز بعد از گذشت این همه سال و پیگیری هایی که سال گذشته انجام شد علاقه ای به تشکیل انجمن مدیران تولید و تهیه کنندگان تئاتر از خود نشان نمی دهد پیگیری فعالیت های این گروه کار دشواری است.

لزوم عقد قرارداد از طرف تهیه کننده با همه عوامل یک اثر نمایشی و نظارت اداره کل هنرهای نمایشی و خانه تئاتر روی این مساله، پیگیری و توجه به شکایت های مطرح شده در این زمینه و از همه مهمتر تایید صلاحیت افرادی که به عنوان تهیه کننده و مجری طرح وارد فضای تئاتر می شوند از اهمیت بسیاری برخوردار است.

سیدعباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به تازگی در گفتگویی که با خبرگزاری مهر داشت بر لزوم بازنگری بر تایید صلاحیت تهیه کنندگان حوزه های مختلف هنری تاکید داشت. وی درباره مساله شفاف سازی حضور افرادی که به عنوان تهیه کننده و سرمایه گذار در حوزه های مختلف هنر حضور می یابند به خبرنگار مهر گفته بود: دغدغه ای که امروز به واسطه طرح برخی پرونده های قضایی به وجود آمده است، باید در مباحث مرتبط با صلاحیت حرفه ای تهیه کنندگان نسبت به حل آن اقدام کنیم. در فضای صنوف و در میان فعالان حوزه هایی مانند سینما و موسیقی باید به یک نگاه مشترک در زمینه احراز شرایط تهیه کنندگی برسیم. حداقل این است که بحث حسن شهرت و سابقه کاری مفید و نه صرفاً سودجویانه و مشکوک را موردتوجه بیشتری قرار دهیم. بحث هایی از این دست در حوزه احراز صلاحیت تهیه کنندگان چه در موسیقی و چه در سینما باید جدی تر گرفته شود. با همین نگاه هم دوستان ما هم در سازمان سینمایی و هم در حوزه موسیقی، صحبت هایی داشته اند و برنامه هایی هم دارند تا حسن شهرت به عنوان یک ملاک در این عرصه مدنظر قرار بگیرد. یکی از ملاک های این حسن شهرت هم این است که فرد موردنظر در بازار این کار، چهره ای موجه باشد و سرمایه اش در مسیری مطمئن حرکت کرده باشد، نه مسیرهایی که گاهی با تعابیری مانند پول شویی از آن ها یاد می شود.

با وجود تاکید وزیر ارشاد به نظر می رسد حوزه تئاتر نیز نیازمند رسیدن به یک نگاه مشترک در زمینه احراز هویت و صلاحیت تهیه کنندگان است و مساله حسن شهرت و داشتن تخصص و تجربه نیز باید مورد توجه قرار گیرد که این امر همانطور که وزیر ارشاد نیز بر آن تاکید داشت باید در فضای صنوف پیگیری شود.

کد خبر 4746259

آروین موذن زاده

به گزارش خبرنگار گروه اقتصاد خبرگزاری میزان ، قوانین کپی رایت مربوط به حق انحصاری تولیدکننده اثر است که مانند سند رسمی منافع حاصل از آن را برای تولیدکننده محفوظ نگه می دارد.

با وجود ظرفیت بالای توسعه فناوری در کشور عدم وجود قوانین کپی رایت در کشور باعث دلسردی فعالان این حوزه شده است و ریسک سرمایه گذاری در این حوزه را به شدت افزایش داده است.

طی سنوات قبل لایحه مربوط به مالکیت معنوی و فکری در وزارت ارشاد تهیه و به مجلس فرستاده شد، اما با استقبال چندانی مواجه نشد و کماکان هنوز قانون کپی رایت که نزدیک به 50 سال از تصویب آن می گذرد در کشور اجرا می شود.

این قانون به دلیل عدم جامعیت پوشش مناسبی برای فعالیت هایی در حوزه فضای مجازی و صیانت از حقوق تولیدکنندگان محتوا ایجاد نمی کند و باید لایحه جدیدی برای در حوزه مالکیت فکری تقدیم مجلس کرد تا خلا های موجود پوشش دهد.

صادرات نرم افزار به 300 میلیون دلار رسید

محمدرضا طلایی در گفتگو با خبرگزاری میزان با اشاره به جایگاه فناوری در اقتصاد کشور اظهار کرد: فعالان حوزه ارتباطات می تواند در زمینه نرم افزار و تولید محتوا برای استارت آپ ها و سایر بخش های فضای مجازی، نقش مهمی در توسعه اقتصادی و افزایش صادرات ایفا کنند.

رئیس کمیسیون فناوری اطلاعات اتاق بازرگانی ایران تصریح کرد: رشد چشمگیر فناوری در کشور این حوزه را به نقطه قوتی برای ارز آوری و افزایش صادرات در کشور تبدیل کرده است.

وی افزود: دولت در زمینه شناسایی و تسهیل فعالیت در این حوزه اقدام به تبیین آیین نامه هایی برای افزایش بهره وری کرده است.

طلایی بیان کرد:آمار صادرات نرم افزار به دلیل عدم وحدت قوانین ارقام آن متفاوت است، اما برآورد اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان نرم افزار ایران حدود 300 میلیون دلار در سال است.

رئیس کمیسیون فناوری اطلاعات اتاق بازرگانی ایران تصریح کرد: با سازمان توسعه تجارت مذاکراتی در حال اجرا است تا آیین نامه توسعه فناوری اطلاعات در کشور به شورای عالی صادرات برسد تا بتوانیم آمار شفاف تری را ارائه دهیم.

وی با اشاره قوانین کپی رایت در کشور اظهار کرد:یکی از موانع توسعه نرم افزاری در کشور عدم وجود کپی رایت است، آیین نامه اجرایی در سال 83 جوابگوی نیاز های جامعه نیست و بسیاری از سرمایه گذاران به دلیل وجود همین خلا قانونی تمایلی به سرمایه گذاری در این حوزه ندارند.

انتهای پیام/

این داستان نویس در گفت وگو با ایسنا، درباره وضعیت برگزاری نشست های انجمن های ادبی اظهار کرد: رویکرد اهالی قلم، شاعران و نویسندگان به سمت تشکل های صنفی و انجمن های مختلف و متعدد در این 30، 40 سال اخیر اصلا با 30، 40 سال قبل از انقلاب قابل مقایسه نیست. آن موقع تشکل ها خیلی جدی نبودند، شاید چون نظام حکومتی آن زمان خیلی موافق این ماجرا نبود که نویسندگان و شاعران که عمدتا روشنفکر و مخالف حاکمیت در آن دوران بودند کنار هم باشند و با برنامه ریزی بتوانند کارهای شان را پیش ببرند.

او افزود: در سال های اخیر، خصوصا در این 25 سال شاید با حمایت نهادی مثل وزارت ارشاد، با ضرورتی که خود اهل قلم احساس می کردند، شکل های مختلفی از انجمن های ادبی ایجاد شده اند، به طوری که در استان ها و حتی در شهرستان های کوچک هم انجمن های ادبی به صورت محفلی تشکیل شده اند. من این ها را خیلی مثبت می بینم چون به این که اهالی قلم انسجام داشته باشند و کنار هم باشند، کمک می کند.

حسن بیگی با اشاره به این که انجمن ها به رشد و بالندگی هنر کشور در قالب تشکل ها کمک می کنند، برگزاری نشست های انجمن های ادبی در کافه ها را اتفاق مبارکی دانست و گفت: پنج، شش سال است که شاهد ایجاد پاتوغ های ادبی در کافی شاپ ها هستیم. فلسفه تشکیل و ایجاد کافی شاپ ها این نبوده ولی الان در حال انجام است. از دورهمی هایی که در کافه ها اتفاق می افتد، یک عده از اهالی قلم استفاده بهینه و خیلی خوبی کرده اند و برخی از ساعت ها و اوقات خودشان را در قالب پاتوغ ادبی دور هم جمع می شوند. این اتفاق بیشتر توسط بخش خصوصی انجام می شود، علاقه مندانی که شاید از حمایت های دولتی هم برخوردار نیستند. ممکن است وزارت ارشاد فلان شهرستان جایی هم به آن ها بدهد اما نه این دولت و نه هیچ دولت دیگری نمی تواند همه نیازهای همه اهل قلم را به این شکل برآورده کند.

این نویسنده که معتقد است این که انجمن های ادبی مکان شان را از دولت بگیرند خوب نیست، در این باره توضیح داد: گرفتن امکانات از دولت ها ممکن است استقلال انجمن ها را به مخاطره بیندازد. البته گاهی هم توان مالی اهالی قلم اجازه نمی دهد خودشان جایی را بخرند یا اجاره کنند تا انجمن های شان را دایر کنند. آن ها که توانسته اند مکانی را گرفته اند و آن ها که نتوانسته اند، رفته اند به سمت این که محفل شان را در رستوران های سنتی یا کافه ها دایر کنند. این اتفاق در حال گسترش است و در خیلی از شهرستان ها پاتوقغ های کتاب کارکرد خوبی پیدا کرده اند.

او ادامه داد: چند سالی هم هست که برخی ناشران بخشی از مکان خودشان را به این محافل اختصاص داده اند و چون ناشر هستند این امکان را دارند که از شاعران و نویسندگان مطرح هم دعوت کنند تا راجع به آثارشان صحبت کنند. این نشست های پاتوغی که به این نحو در حال ایجاد و گسترش است، هرچه بیشتر شود بهتر است چون حرکتی مردمی است و کمتر متکی به دولت ها است و استقلال انجمن ها قطعا بهتر حفظ می شود.

ابراهیم حسن بیگی همچنین در پاسخ به پرسش مطرح شده درباره آسیب هایی که ممکن است این روزها متوجه انجمن های ادبی باشد، بیان کرد: ممکن است آسیبی از بیرون متوجه انجمن های ادبی باشد؛ یک سری تنگ نظری ها از سوی یک جناح، حزب یا حاکمیت که مایل نباشد آن ها دور هم باشند و بخواهد آن ها را منحل کند اما کاری که حاکمیت می تواند انجام دهد تا هم استقلال انجمن ها حفظ شود و هم آسیبی متوجه این پاتوغ ها و انجمن ها نشود این است که آن ها را شناسنامه دار کند. هر فعالیت اجتماعی ای که بخواهد در جامعه صورت بگیرد باید مبنای قانونی داشته باشد. ولی الان می شود از این خلأ قانونی استفاده و این انجمن ها را ایجاد کرد اما قطعا در این شرایط که انجمن ها در حال گسترش هستند، دولت باید برای شناسنامه دار کردن و حتی حمایت از آن ها ولو این که در حد اعطای چند کتاب باشد اقدام کند. حتی من اطلاع دارم که بنیاد شعر و ادبیات داستانی چند سالی است که در جهت سازماندهی انجمن ها این کار را انجام داده است، اما چند وقت پیش مدیرعاملش می گفت که به دلیل یک سری مشکلات دیگر نمی توانند انجمن های بیشتری را تحت پوشش خودشان قرار دهند.

انتهای پیام

علیر ضا بهرامی، دبیر هجدهمین دوره جشنواره کتاب و رسانه در گفت وگو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) ، درباره جزئیات این رویداد بیان کرد: ناگفته پیدا است که هجده سالگی یک رویداد به معنای بلوغ آن از زوایای مختلف است؛ بنابراین این فرض که جشنواره کتاب و رسانه را یک رویداد کامل بدانیم، دور از ذهن نیست.

دبیر هجدهمین دوره جشنواره کتاب و رسانه بیان کرد: یکی از اتفاقات مهم در جریان تکامل جشنواره، تدوین آئین نامه هم زمان با هجدهمین دوره است. این آئین نامه که در چند ماه گذشته تدوین شده، در مراحل تصویب اعضای هیات امنای موسسه خانه کتاب قرار دارد. البته آئین نامه، وحی منزل نیست و یک تعیین مسیر حداقلی برای دبیران آینده است.

بهرامی گفت: رسانه در چند سال اخیر تکامل پیدا کرده و شاهد ظهور رسانه های نوین بوده ایم؛ بنابراین پذیرفته نبود با چارچوب های دو دهه پیش راه را ادامه دهیم. البته منظور این نیست که آنچه در دو دهه داشتیم، کهنه شده است؛ اتفاقا آن چارچوب ها دارای اصالت هستند و با توجه به ظهور رسانه های جدید، جشنواره باید به آن ها توجه کند.

وی افزود: معتقدم جشنواره کتاب و رسانه، به دلیل نداشتن آئین نامه اجرایی، همانند بسیاری از رویداد های مشابه، متاثر از تغییر دولت ها و مسئولان از ثبات بی بهره بوده است. با توجه به اینکه معمولا جشنواره های حوزه رسانه، ترفندی هستند برای تجلیل از تلاشگران یک حوزه خاص از سوی روابط عمومی های مربوطه، به نظر می رسید که جشنواره کتاب و رسانه، بدون آئین نامه چندان قوام نداشت.

به گفته وی، در مسیر تکامل بخش های عکس و طنز اضافه و مقاله های تخصصی و یادداشت که پیش تر در یک بخش قرار داشتند، تفکیک شدند. سال گذشته نیز تولید محتوا در فضای مجازی و محتوای چند رسانه ای خبرگزاری ها اضافه شد و امسال نیز بخش های گرافیک کتاب در مطبوعات و کاریکاتور، آنونس، اقلام تبلیغی، دور کلیپ، تیزر، مستند های تلویزیونی آثار انیمیشین و عروسکی اضافه شده است.

دبیر هجدهمین دوره جشنواره کتاب و رسانه درباره اضافه شدن بخش های جدید به این رویداد گفت: این صفت برای جشنواره که اگر وسیع باشد، حتما کامل است، منفی نیست. فعالان شاخه های مختلف در جشنواره دیده شده اند. تجربه سال گذشته با اضافه کردن بخش عکس ما را مجاب کرد در بخش آزاد هم فعالان حوزه های عکس، گرافیک، انیمیشن، تجسمی، کاریکاتور و اقلام تبلیغی می توانند آثاری را که در یک سال گذشته منتشر نشده است ارسال کنند.

بهرامی، درباره میزان استقبال خبرنگاران کتاب در این دوره از جشنواره، ادامه داد: فقط می توانم پیش بینی کنم، میزان استقبال همانند دوره گذشته است. داوری نیز از طریق سامانه جشنواره انجام می شود و تعداد داوران نیز چندان افزایش پیدا نکرده است.

دبیری جشواره کتاب و رسانه، بادام تلخ است
بهرامی با اشاره به سابقه فعالیتش در جشنواره کتاب و رسانه ادامه داد: در هفت -هشت، دوره اخیر جشنواره اقدامات قابل توجهی انجام شده بود اما سابقه نداشت که یک شخص سه دوره متوالی، مسئولیت دبیری این رویداد را برعهده فردی بیرون از مجموعه مجری جشنواره، داشته باشد.

دبیر هجدهمین دوره جشنواره کتاب و رسانه بیان کرد: تجربه سه سال دبیری این رویداد برای من مانند بادام تلخ، هم خواستنی بوده و هم نخواستنی. نخواستنی به دلیل رویکرد های فرهنگی، چراکه گویا حضور سه ساله فردی بر یک مستند به معنای قبضه کردن آن موقعیت و تنگ کردن جای دیگران است؛ بنابراین کم کم از دوستان و همکاران خود هم خجالت می کشد.

بهرامی بیان کرد: نباید فراموش کنیم، از مبانی اصولی فرایند توسعه، ثبات است. موضوعی که بی توجهی به آن در سطوح مختلف مدیریتی کشور، همواره مورد نقد قرار گرفته است.

وی درباره شیرینی تجربه سه دوره دبیری جشنوارهس کتاب و رسانه نیز افزود: این تجربه خواستنی بود. نمی توان از صاحب این تجربه بهانه ای را پذیرفت؛ چراکه فرصت داشته تا تکامل رویداد را ایجاد کند. هر دوره تلاش کردم، درصدی از این تکامل را پی ریزی و دوره بعد آن را تکمیل کنم.

پیش از این، مؤسسات آموزشی سال ها به بهانه کنکور کتاب های کمک درسی منتشر کرده و سیل خروشان مشتاقان دانشگاه را با هزار و یک ترفند وادار به خرید این کتاب ها می کردند، اما متأسفانه در چند سال اخیر دیگر به دانش آموزان ابتدایی و پیش دبستانی هم رحم نمی کنند و با تبلیغات سرسام آور، سعی دارند والدین را مجاب کنند برای موفق شدن فرزند کلاس اولی شان، کتاب کمک درسی یا حتی CD کمک آموزشی آنها را بخرند. این در حالی است که قیمت های بسیار بالایی باید برای خرید این کتاب ها پرداخت کرد و از طرفی، آموزش و پرورش هم هیچ گاه کیفیت این کتاب ها را تأیید نکرده است.

صداوسیما به تذکر مسئولان ارشد نظام هم توجه نمی کند

دکتر مهدی نوید ادهم، دبیرکل شورای عالی آموزش و پرورش در پاسخ به این سؤال که موضع آموزش و پرورش درباره تبلیغات سرسام آور این گونه کتاب ها در صداوسیما چیست، به خبرنگار ایرنلاپلاس گفت: ما بارها و بارها و به صراحت مخالفت خودمان را با این نوع تبلیغات و این نوع کتاب ها اعلام کرده ایم. کتاب هایی که روند آموزش رسمی دانش آموزان را آسیب پذیر می کند، ولی متأسفانه صداوسیما توجه نمی کند و حتی مسئولان ارشد نظام هم بارها اعلام کرده اند، اما به دلایلی این کار هنوز ادامه دارد.

خبرگزاری مهر در تیرماه طی گزارشی نوشت: حجم خارج از عرف تبلیغات برندهای مختلف به دلیل مدل تجاری جدید در رسانه ملی است که طی آن صداوسیما به جای گرفتن مستقیم هزینه تبلیغات از شرکت ها، با برندها در سهم از فروش محصولاتشان شریک می شود؛ مشارکتی که باعث می شود رسانه ملی از تمام ظرفیت تبلیغاتی خود برای فروش هرچه بیشتر آن محصولات استفاده کند. حالا بعید نیست که همین شیوه قرارداد با مؤسسات و ناشران کتاب های کمک آموزشی هم بسته شده باشد و مدیران رسانه ملی بدون توجه به نظر کارشناسان آموزش و پرورش و مسئولان ارشد نظام، کودکان و نوجوانان را قربانی کسب درآمد بیشتر کرده باشند.

نوید ادهم که سال ها در عرصه آموزش فعال است در ادامه حرف هایش با اعلام نظر کارشناسانه اش درباره تأثیر نامطلوب این کتاب ها بر روند آموزشی دانش آموزان افزود: این کتاب ها مضر هستند، چون از نظر ما محتوای کتاب های درسی، متناسب با شرایط سنی و امروز و فردای کشور تدوین شده و کافی است.

وی با اشاره به محتوای کتاب های کمک آموزشی گفت: این نوع کتاب ها معمولاً مطالب جدیدی به دانش آموزان ارائه نمی دهند، بلکه مهارت های تست زنی را در بچه ها تقویت می کند والا اگر منابعی باشد که مفاهیم و مطالب کتاب درسی را عمق بدهد یا گسترش دهد و تسهیل کننده یادگیری مفاهیم باشد مورد تأیید ما هم خواهد بود و حمایت خواهیم کرد.

علی رغم نظر مخالف کارشناسان آموزش و پرورش با این گونه مؤسسات و کتاب ها، اگر به نمایشگاه کتاب رفته باشید یا حتی سری به راسته کتاب فروشی های خیابان انقلاب بزنید، می بینید که برخلاف گذشته، حالا شیک ترین و بزرگ ترین کتاب فروشی ها به همین مؤسسات آموزشی و کتاب های کمک درسی اختصاص پیدا کرده و ساختمان هایی که پی درپی خریداری و تجهیز می شوند، نشان از تجارت پرسود کتاب های کمک درسی دارد. در این باره، باشگاه خبرنگاران جوان در سال 97 در گزارشی نوشت: سود یک موسسه کنکور در طول نمایشگاه کتاب حدود 800 میلیون تومان است. حال اگر تنها 10 موسسه فعال در این حوزه را در نظر بگیریم حداقل سود حاصل از آنها در دوران برگزاری نمایشگاه کتاب نزدیک به 10 میلیارد تومان می شود.

نکته جالب ماجرا اینجاست که سال هاست در تلویزیون و رادیو به بهانه آموزش کنکور، اساتید و مؤسساتی معرفی می شوند و به نوعی بازاریابی در پوشش آموزش صورت می گیرد و به سادگی می شود فهمید که چه کسانی سدی شده اند در برابر حذف کنکور.

مافیای کنکور چه کسانی هستند؟

نوید ادهم در پایان با تأکید بر وجود مافیای کنکور در پشت پرده انتشار و تبلیغات کتاب های کنکور و کمک درسی، گفت: همه مسئولان در صحبت هایشان گفته اند، مافیای کنکور؛ و منظور همین ها هستند. ما با همه آزمون هایی که اضطراب زا است مانند کنکور و موارد مشابه که آرامش دانش آموزان را برای یک یادگیری شوق انگیزی بر هم می زند، مخالف هستیم.

دی ماه سال 97 بود که بطحایی وزیر سابق آموزش و پرورش، در قالب یک رشته توییت در صفحه شخصی خود در توئیتر، اقدامات خود را برای مقابله با حضور سرسام آور کمک درسی ها برشمرد و نوشت: چندی پیش نامه ای را به محضر رهبری معظم انقلاب درخصوص تبلیغات پرتعداد و ناسالم برخی موسسات در رسانه ها نوشتم که مورد لطف و نظر مساعد ایشان قرار گرفت و دستورات موثری در این خصوص صادر نمودند.

از وزارت ارشاد و برادرم جناب دکتر صالحی خواسته ام تا صدور مجوز برای کتب کمک درسی را منوط به تایید کارشناسان آموزش و پرورش نماید.

به برادر عزیزم مهندس رحمانی وزیر محترم صمت نیز اعلام کردم که از نظر وزارت آموزش و پرورش تخصیص ارز دولتی و حمایتی برای کاغذ کتب کمک درسی هیچ توجیهی ندارد و ارز مربوط صرف تأمین سایر اقلام شود.

در نامه ای به برادر عزیزم دکتر علی عسگری با استناد به نص صریح قانون خواسته ام هرگونه تبلیغات در این زمینه با مجوز وزارت آموزش و پرورش انجام پذیرد.

پروین کاشانی زاده، داستان نویس و خاطره نگار دفاع مقدس در گفت وگو با خبرنگار مهر درباره ضرورت پرداختن به ادبیات جنگ و دفاع مقدس گفت: برخی به ما می گویند جنگ دیگر تمام شده و شما تا کی می خواهید به خاطرات و ادبیات دفاع مقدس بپردازید! من در جواب می گویم مگر جنگ جهانی دوم که یک نسل کشی بوده و در پس آن صهیونیسم جهانی شکل گرفته، تمام نشده است؟ پس چرا هنوز دارند در موردش کتاب می نویسند و فیلم می سازند؟ مگر غیر از این بوده که ما آغازگر جنگ نبودیم و فقط از خودمان و خاک و ناموسمان دفاع کردیم؟ مگر چنین دفاعی مقدس نیست؟ پس چرا ما نباید از جنگ تحملی و دفاع مقدسمان کتاب بنویسیم؟

این داستان نویس و خاطره نگار اظهار کرد: ما یادآور جنگ نیستیم، بلکه یادآور قهرمانان خودمان هستیم. هیچ کس شکی ندارد که جنگ اصلاً خوب نیست و ان شاءالله هیچ وقت جنگ نشود. اما این به معنای آن نیست که ما نباید از دفاع مقدسمان و قهرمانانی که در آن جنگ داشته ایم حرف نزنیم و روحیه قهرمانی آنها را تکرار نکنیم.

این نویسنده آبادانی با بیان اینکه خود ما در جنگ خیلی سختی کشیدیم و هنوز هم داریم می کشیم، اظهار کرد: ما هنوز هم جنگ زده ایم؛ چرا من باید امروز در تهران زندگی کنم و در آبادان نباشم؟ اگر آبادان، آباد بود، من در آنجا می ماندم و جبور نبودم دوری از خانواده و مادرم را تحمل کنم. همین امروز خیلی از مردم آبادان که در شهرهای دیگر زندگی می کنند، می گویند اگر آبادان درست شود ما برمی گردیم در آنجا زندگی می کنیم. اما متاسفانه درست نمی شود و این یعنی اینکه ما هنوز هم جنگ زده هستیم.

وی در ادامه تاکید کرد: با این حال کار برای شهدا صرفاً یک کار و مشغولیت نیست، بلکه ما با این کار زندگی کرده ایم و زندگی می کنیم. شاید برخی بگویند این حرف ها و کارها شعار است، ولی خود من به شخصه از شهدا بسیار الهام گرفته ام و در زندگی ام نتایج ملموسی داشته است.

مگر جنگ جهانی دوم که یک نسل کشی بوده و در پس آن صهیونیسم جهانی شکل گرفته، تمام نشده است؟ پس چرا هنوز دارند در موردش کتاب می نویسند و فیلم می سازند؟ مگر غیر از این بوده که ما آغازگر جنگ نبودیم و فقط از خودمان و خاک و ناموسمان دفاع کردیم؟ چرا ما نباید از دفاع مقدسمان کتاب بنویسیم؟

کاشانی زاده در بخش دیگری از سخنانش با انتقاد از عدم حمایت از نویسندگان و خاطره نگاران دفاع مقدس اظهار کرد: درخواست من این است که مسئولان از کسانی که وارد عرصه خاطرات شهدا می شوند حمایتش کنند؛ به آنها کمک کنند تا کتاب هایشان چاپ شود، نه اینکه سخت بگیرند و موانع را بیشتر و بیشتر کنند.

وی با بیان اینکه ما نیازمند فرهنگسازی هستیم، افزود: من بین سال 86 تا 90 به خیلی از ارگان های انقلابی گفتم که فرهنگسازی این نیست که بروید سر چهارراه مردم را ارشاد کنید که چه بپوشند و چه نپوشند، فرهنگسازی این نیست که به کسانی که آستین کوتاه دارند یا موهایشان بیرون آمده تذکر بدهید؛ بلکه فرهنگ سازی یعنی اینکه بتوانید با چند صفحه کاغذ به بچه ها چیزی را آموزش بدهید که زندگی شان را تغییر بدهد.

این نویسنده ادبیات دفاع مقدس ادامه داد: من بارها به این ارگان ها پیشنهاد دادم که اگر به من فرصت و فضای کار بدهید، من ماهی یک بار خاطرات یک شهید را در قالب یک بروشور پرینت می کنم و به دست بچه ها و نوجوانان می رسانم و شما خیلی زود نتیجه این کار را خواهید دید. پیشنهاد دادم خاطرات شهدا را در مدارس پخش می کنم و حتی در زنگ انشاء با معلمان انشاء هماهنگ می کنم تا این بچه ها خاطرات و داستان شهدا را بخوانند و حتی از آنها نمایش درست کنند و بازی کنند و شما خواهید دید که چطور این کارها باعث فرهنگ سازی می شود.

کاشانی زاده عنوان کرد: بچه های امروز ما باید بفهمند که چطور بچه هایی با سن و سال آنها یعنی نوجوانانی 14، 15 ساله آنقدر دلیر و نترس و مستقل و با اعتماد به نفس بودند که فقط به خاطر خاک میهنشان رفتند و جنگیدند و جانشان را در این راه دادند. اگر بتوانیم این را به بچه ها آموزش بدهیم، یعنی فرهنگ سازی کرده ایم.

این خاطره نگار جنگ تحمیلی اظهار کرد: متاسفانه ما این کار را نمی کنیم، و وقتی شما فرهنگ سازی نمی کنید 10 سال دیگر چه کسی می داند در کجا ایستاده و اساساً هویتش چیست! شما می آیید یک اسمی از شهید را روی خیابان و تابلوهای سر کوچه ها می گذارید، ولی کسی نمی داند این اسمها برای چه کسانی بوده است و این ها چه کار کرده اند! منظورم این نیست که اسم شهدا روی خیابانها نباشد، اتفاقا این کار لازم است، ولی کافی نیست؛ ما باید مرام و فرهنگ شهدا را به نسل جدید آموزش بدهیم.

کاشانی زاده با بیان اینکه من در آبادان خاطرات بسیاری از شهدای دانش آموز را استخراج و تدوین کردم، ولی چاپ نشدند، افزود: نمی دانم چرا این خاطرات شهدا چاپ نشدند. من با این بچه ها بزرگ شدم. این شهدا که خاطراتشان را نوشتم بچه های محله مان بودند. زندگی بسیار ساده ای داشتند خیلی ساده تر از آن چیزی که شما فکر کنید. تنها تفریحشان تیله بازی و توپ بازی بود، ولی وقت مغرب تا اذان می گفتند همه پابرهنه به مسجد می دویدند. در حیاط مسجد پایشان را می شستند و وضو می گرفتند و در نماز جماعت شرکت می کردند.

وی ادامه داد: آن موقع هم امام جماعت مساجد و پیش نمازها و خادم ها کاری با بچه ها نداشتند و با روی باز از آنها استقبال می کردند. مثل الآن نبود که فرش های صد میلیونی داخل مسجدها پهن باشد، گلیم و حصیر پهن بود. مساجد پنکه سقفی داشتند و در مساجد همیشه باز بود و حتی بچه ها برای بازی به مسجد می رفتند؛ نه مثل امروز که بسیاری از مساجد شبیه کاخ شده و در مساجد زود بسته می شود تا کسی نیاید وسایل گران قیمت مسجد را بدزدد. من خاطرات این بچه هایی را نوشتم که با وجود امکانات محدود کارستانی کردند.

متأسفانه ما الآن یا قهرمانان مان را ابزار و حربه مقاصد شخصی و سیاسی خود کرده ایم، یا به آنها به عنوان عامل بدبختی خودمان نگاه می کنیم! امروز عده ای دارند از دیوار شهدا بالا می روند و از اسم شهدا سوءاستفاده می کنند

این نویسنده و خاطره نگار جنگ افزود: برای مثال خاطرات دو شهید را کار کردم که اصلاً آدم را دیوانه می کنند؛ یکی از آنها که نوجوانی 14 ساله بود، با پای برهنه از اراک فرار کرده و به جبهه کردستان رفته بود. در جبهه کردستان هم مدام با پای برهنه راه می رفت. به او می گفتند چرا پابرهنه راه می روی؟ می گفت اینجا خون شهدا ریخته، مقدس است. اینجا ما داریم از خاک مقدسمان دفاع می کنیم و من می خواهم این خاک را حس کنیم. او جزء گردان غواصان بود که سرانجام در عملیات فاو شهید شد.

کاشانی زاده با بیان اینکه امروز چیزی جز قرمانان جنگ برایمان باقی نمانده است، گفت: ما باید قهرمانان جنگ مان را حفظ کنیم. اساساً قهرمان بودن، موضوعیت دارد و فقط مال ما نیست، بلکه یک قهرمان برای همه دنیا است؛ بگذارید یک خاطره جالب از یک رزمنده و جانباز جنگ تحمیلی برایتان تعریف کنم:

یک پزشک اهوازی که از اعضای هیئت پزشکی بیمارستان اهواز بود و یک پایش را هم در جنگ از دست داده بود، تعریف می کرد که در سفری به آلمان رفته بود و در مترو نشسته بود که یک هموطن ایرانی او را خطاب قرار داده و به او فحاشی کرده بود که شماها رفتید جنگیدید و فلان! بعد گفت من وقتی برای برگشتن از آلمان به فرودگاه رفته بودم، روی پله برقی، یک خانم آلمانی به پسرش گفت این آقا عصا می زند، کمکش کن از پله برقی بیاید پایین؛ بعد که به من کمک کردند، این زن رو کرد به پسرش و به او گفت این آقا قهرمان جنگ کشور ایران است! این پزشک می گفت آنها وسایل من را بردند تا دم کانتر و احترام فوق العاده ای به من گذاشتند. بعد که وسایل ما را وزن کردند، دیدند چند کیلو اضافه بار دارم و ماموران گمرک مانع من شدند. در همین حین چند نفر از آلمانی ها آمدند تا به هر شکلی شده بار من را رد کنند تا از من پول اضافی گرفته نشود؛ عده ای گفتند پول اضافه بارش را ما می دهیم، برخی گفتند بارش را ما می بریم و اصلا داشتند با هم جر و بحث می کردند که چطور به من کمک کنند! این پزشک می گفت من گریه ام گرفت و گفتم شما چرا دعوا می کنید؟ آنها گفته بودند تو قهرمان جنگ هستی و ما دوست داریم برای تو کاری انجام دهیم...

کاشانی زاده بعد از نقل این خاطره اظهار کرد: می خواهم بگویم که قهرمان بودن، فقط برای این خاک و این مرز و بوم نیست، بلکه برای همه جای دنیاست. قهرمان کسی است که خودش را فدای ملت و میهن و ارزش های جامعه اش کرده و این مورد احترام همه مردم جهان است. ولی متأسفانه ما الآن یا قهرمانان مان را ابزار و حربه مقاصد شخصی و جناحی خود کرده ایم، یا به آنها به عنوان عامل بدبختی خودمان نگاه می کنیم! امروز عده ای دارند از دیوار شهدا بالا می روند و از اسم شهدا سوءاستفاده می کنند.

به گزارش گروه تحلیل، تفسیر و پژوهش های خبری ایرنا، در سال های اخیر افزایش شمار مجوزهای نشر کتاب منجر به رشد کمی کتاب شده است؛ کتاب هایی که به گفته برخی دست اندرکاران حوزه نشر، بسیاری از آنها از محتوا و کیفیت چندانی برخوردار نیستند. از این رو، می توان گفت ارتقای کمی حوزه نشر در چند سال گذشته لزوما به معنای ارتقای کیفی این حوزه نیست. بسیاری نیز افزایش شمار کتاب های بی محتوا را در نتیجه تلاش ناشران برای دست یابی به سودمالی بیشتر می دانند؛ ناشرانی که هر کتاب نازل و هر ترجمه غیر تخصصی را برای رسیدن به اهداف مالی منتشر می کنند و در بسیاری از موارد برای انتشار این کتاب ها مبالغی قابل توجه را از نویسندگان آنها دریافت می کنند.

رشد کتاب های سطحی در حوزه های کودک و بزرگسال؟

صنعت نشر کشور در سال های اخیر به دنبال مشکلات اقتصادی درگیر رخدادهای مختلفی شده که بسیاری از دست اندرکاران این حوزه را با چالش روبه رو کرده است. گفته می شود برخی ناشران برای غلبه بر چالش های اقتصادی و برخی نیز با هدف سودآوری بیشتر به انتشار کتاب های سطحی روی آورده اند.

در این زمینه، شهلا لاهیجی مدیر انتشارات روشنگران و مطالعات زنان سی ام شهریور ماه امسال، در سخنانی به رسانه ها گفته است امروزه کتاب، مظلوم ترین و بیچاره ترین عنصر فرهنگی کشور ماست؛ به طوری که خواننده نمی خواهدش و ناشر ترجیح می دهد کارهای بی دردسر چاپ کند. اقتصاد نشر با آن چنان شدتی روبه سقوط است که نمی دانم اگر وضع به همین روال ادامه پیدا کند، چند ناشر دیگر به کل از کار نشر منصرف می شوند. به همین دلیل در موقعیتی اسثتنایی قرارگرفته ایم؛ بنابراین نمی توانیم بگوییم که چه چیزی ناشر را به ابتذال می کشد.

وی در خصوص مهمترین عوامل به ابتذال کشیده شدن برخی آثار ناشران می افزاید به طور کلی، مهم ترین عاملی که الان می توانیم درباره آن صحبت کنیم، وضعیت اقتصادی، خواننده محدود و با درک و سواد متوسط است که ناشر را مجبور می کند به کتاب هایی که به ارتقای فرهنگ و دانش مردم کمک می کند، نپردازند و دنبال کتاب هایی مانند - چه کسی پنیر مرا خورد- و - قورباغه را قورت بده- برود. حتی خود ما هم یکی دو کتاب از همین دست کتاب ها داریم که خوانندگانی دارد و من برای حفظ آرمانی که نشر را به آن دلیل شروع کردم –می خواستم آنچه تولید می کنم در ارتقای فرهنگ و شاید برای قشری که در جستجو هستند، مفید باشد- این کتاب ها را چاپ کردم تا بتوانم در هزینه و درآمد تعادلی ایجاد کنم. متاسفانه روند تولید و انتشار کتاب هایی که ناشر را بی دردسر به سود مالی می رساند، افزایش یافته است.

لاهیجی در پاسخ به این سوال که آیا نمی توان از تشکل ها و اتحادیه های مربوط به نشر انتظار داشت تا در این زمینه ورود کنند و مانع از انتشار کتاب های نازل شوند، اظهار می دارد ما اتحادیه داریم، اما اتحادیه به خود اجازه نمی دهد در این امور؛ یعنی در محتوا دخالت کند. ارشاد هم فقط در ممیزی دخالت می کند؛ یعنی به هیچ وجه کاری به این ندارد که آیا جمله درست نوشته شده و افعال در جایگاه درست اند یا خیر. زمانی در دوره یکی از مدیرکل های اداره کتاب، شورایی از ناشران تشکیل شده بود و در این شورا هر تصمیمی که اداره کتاب می گرفت بررسی می شد.آن فرد، معتقد بود، بسیاری از کارها باید به دست ناشران اتفاق بیافتد، بنابراین شورا را از ناشرهای مستقل تشکیل داده و بسیاری از کارهایی که می خواست انجام شود به دست شورا سپرده بود. مثلا خرید کتاب در همان شورا مطرح می شد و اگر کسی درباره موضوعی مشکلی داشت همانجا مطرح می کرد. همچنین نمایشگاه کتاب دست خود ناشران بود. این شورا سه سال برقرار بود اما باب طبع متولیان فرهنگی قرار نگرفت و روند را تغییر و به انجام کارها بدون مشورت با ناشران ادامه دادند.

چاپ کتاب های بی محتوا در حوزه نشرِ کتاب های دینی و قرآنی نیز انتقاد گروهی از ناشران این حوزه را برانگیخته است. حسن تفکری مدیر انتشارات کاتبان وحی مهرماه پارسال در همین ارتباط گفته است جولان کتاب های تکراری و بی محتوا در نشر دینی و قرآنی نبض بازار کتاب های دینی و قرآنی را در دست گرفته است.

وی افزوده برخی کتاب ها مانند مفاتیح الجنان، کتب ادعیه، حلیةالمتقین و .... عمومی بوده و هر ناشری می تواند آن را به چاپ برساند. یک سری از کتاب ها نیز از سوی ناشرانی چاپ می شود که چندان محتوای عمقی نداشته و در برخی موارد با انتشارات آن ها مطالب غیرمعتبر رواج می یابد، مانند درمان یک بیماری با یک دعا. نظارت چندانی هم بر چنین کتاب هایی نمی شود، البته ناشرانی نیز به صورت قاچاق این دست کتب را چاپ می کنند. یک سری از ناشران بر این موج سوارند که مردم چه می خواهند و از ناآگاهی عده ای، سوء استفاده کرده و کتاب های سطحی و بی محتوای خود را ارائه می کنند که در این صورت ذائقه مخاطبان تنزل می یابد. از این رو برای چاپ چنین کتاب هایی نیز چندان ابتکاری صورت نگرفته است و همان کتاب هایی که 30 سال پیش چاپ می شدند، اکنون نیز به همان شکل چاپ می شوند.

در این میان، وضعیت نشر و تولید کتاب کودک و نوجوان نیز چندان بهتر از حوزه نشر بزرگسالان نیست. این در حالی است که حوزه نشر کودکان باید از ملاحظات و حساسیت های بیشتری برخوردار باشد. در شرایطی که سهم قابل توجهی ازعناوین منتشر شده در بازار نشر به حوزه کودک و نوجوان اختصاص دارد، اما کارشناسان بر این باورند که عوامل مختلفی از جمله انتشار کتاب های سطحی در این حوزه خطر بزرگی است که باید جدی گرفته شود.

در این زمینه نادر قدیانی مدیر انتشارات قدیانی ، با بیان اینکه دهه گذشته با شرایطی که در کشور حاکم بود، بسیاری از ناشران نسل جوان و ناشران حرفه ای دیگر به تولید و چاپ کتاب های کودک روی آوردند، عنوان می کند: با ورود نسل جدید به جمع ناشران کودک و نوجوان؛ تعداد عناوین کتاب های این حوزه به شکل محسوسی رشد پیدا کرد ولی این افزایش آمار نگرانی های جدی را به همراه دارد. انتشار و تولید کتاب های سطحی و رونویسی شده، رشد بسیار زیادی داشته است و همین موضوع ما را نگران می کند که کتاب های خوب و مفید لابلای کتاب های سطحی گم شوند و خانواده ها نتوانند سره را از ناسره تشخیص دهند.

وی در گفت گو با رسانه ها تاکید می کند خانواده ها باید در انتخاب کتاب مناسب برای فرزندانشان دقت کنند. توجه به نام نویسنده و شاعر، تصویرگر و ناشر از جمله پارامترهایی است که والدین زمان خریداری کتاب باید آن را در نظر بگیرند تا اثر خوب و مناسبی را در اختیار کودکانشان قرار دهند.

انتشار ترجمه های مخدوش، بازار نشر را به ابتذال می کشاند

یکی دیگر از معضلات کنونی حوزه نشر که کیفیت آثار منتشر شده در این حوزه را پایین آورده است، ترجمه های نه چندان حرفه ای و درست در این حوزه است.

ترجمه یکی از حساس ترین و کلیدی ترین فعالیت ها در حوزه نشر کتاب است و این امکان را برای مخاطبان فراهم می آورد تا از دریچه کتاب با فرهنگ و ادبیات جهانی آشنا شوند. در این میان کیفیت ترجمه همواره باید مورد توجه قرار گیرد، زیرا هر گونه خلل در ترجمه متون خارجی نه تنها از دلنشینی متن برای خواننده می کاهد، بلکه ممکن است درک آن مطلب را برای مخاطب دشوار سازد و حتی در مواردی اطلاعات اشتباه به خواننده منتقل کند.

از این منظر، داشتن نگاه حرفه ای و تخصصی یکی از اولویت های کار ترجمه است و وظیفه مترجمان و ناشران است که همواره ترجمه های درستی را ارایه دهند. این روزها بسیاری از مترجمان خبره، از غیر تخصصی و دم دستی شدن برخی ترجمه ها گلایه دارند و بیش و پیش از مترجمان، ناشران را در ایجاد این شرایط مقصر می دانند. به باور آنان برخی ناشران در مسیر رقابت با یکدیگر و برای بالا بردن آمار نشر کتاب های خود هر گونه ترجمه ای را می پذیرند و هر کتابی را چاپ می کنند. آنان همچنین برای کاستن از هزینه های شان و پرداخت دستمزد اندک برای ترجمه کتاب ها، به مترجمان غیر متخصص روی می آورند. این همه دست به دست هم داده اند و بر بدنه ترجمه در ایران آسیب هایی را وارد ساخته اند.

مهدی غبرایی مترجم، دی ماه 97 در گفت وگویی، با اشاره به آمار رسمی ارایه شده در خصوص افزایش شمار کتاب های ترجمه شده در سال های اخیر، گفته است: متاسفانه چندان نمی توان به این آمار اتکا کرد. اغلب این ترجمه ها و شاید 70 تا 80 درصد این ترجمه ها، ترجمه هایی ناقص و ابتر است که نه با اصل کتاب مطابقت دارد و نه با معیارهای زبان فارسی. به همین دلیل بازار آشفته ای فراهم شده. بنابراین با احتساب این موضوع نمی توان بر این کمیت تاکید داشت.

کاوه میرعباسی مترجم آثاری چون زنده ام که روایت کنم و خاطره دلبرکان غمگین من، نوشته گابریل گارسیا مارکز ، نادیا نوشته آندره برتون و 1984 نوشته جرج اورول نیز مردادماه امسال در گفت وگویی، ترجمه های مخدوش را نتیجه عملکرد ناشران پول دوست دانست و گفت: ترجمه هایِ ضعیف و اشتباه باعث شده مردم فارسی را اشتباه بخوانند و بشنوند و برخی ناشران سودجو بدون توجه به این آسیب، برای سود بیشتر از مترجمان ضعیف استفاده می کنند.

وی می افزاید: یکی از آسیب شناسی های بازار نشر ما این است که یک سری از ناشران که تقریبا تازه کار هستند، صرفا به دلیل دغدغه های مالی و عمدتا در حوزه ترجمه فعالیت می کنند. دلیل چاپ ترجمه های مبتدل، عمدتا ناشرانی هستند که خیلی سریع، به شکل انبوه، در نهایت شلختگی و با ترجمه خیلی بد کتاب چاپ می کنند. مترجمانی که با زبان مبدا و مقصد آشنایی ابتدایی ندارند، از ویراستار و سرویراستار استفاده نمی کنند، ترجمه های مخدوشی ارائه می دهند که ذائقه خواننده را پایین می آورند؛ تا جایی که افراد به خواندن فارسیِ غلط، عادت می کنند.

افزایش کتاب های بی محتوا در نتیجه ورود سلبریتی ها به حوزه نویسندگی

در آشفته بازار چاپ کتاب های بی محتوا و کم مایه آنچه وضعیت را بدتر می کند و تاکنون انتقادهای زیادی را به دنبال داشته است، چاپ کتاب از سوی برخی چهره های شناخته شده یا به اصطلاح سلبریتی است؛ موضوعی که متاسفانه با تبلیغات گسترده ای از سوی ناشران در فضای مجازی همراه می شود و مخاطبان زیادی را برای کتاب های اغلب کم محتوا یا بی محتوای سلبریتی ها فراهم می کند. این اتفاق گاهی از سوی نشرهای به اصطلاح معتبر و شناخته شده صورت می گیرد؛ نشرهایی که اگر یک نویسنده ناشناخته برای چاپ کتابش به آنها مراجعه کند، بدون در نظر گرفتن خوب و بد محتوای اثر او، آن نویسنده را با هزار و یک چالش و مانع روبرو می کنند.

در این باره، مهدی رضایی نویسنده، محقق و مدرس حوزه ادبیات داستانی در گفت وگویی رسانه ای بیان داشت: نوشتن کتاب توسط سلبریتی ها فقط برای ناشران آن ها مفید است؛ زیرا تعداد نسخه های بیشتری از کتاب را در مدت زمان کوتاه به فروش می رسانند و سلبریتی ها اصلا به این مسئله فکر نمی کنند که تا چه اندازه به ضررشان تمام می شود. در این میان هم ناشرانی سودجو که به فکر منفعت خود هستند، شخص سلبریتی را وادار به انتشار کتاب می کنند؛ بنابراین این گونه آثار در ادبیات ما شاخص نمی شود و مخاطبی که این کتاب ها را می خواند قطعا به شخصی دیگر پیشنهاد نمی دهد و همین موجی از نارضایتی عمومی را در پی دارد و اثری منفی خلق خواهد کرد.

در همین ارتباط روزنامه فرهیختگان در گزارشی که مهرماه 97 منتشر کرد، از پرداخت مبالغ هنگفت از سوی ناشران به سلبریتی ها برای نوشتن کتاب خبر داد؛ مبالغ 200 تا 400 میلیونی! چرا که چاپ کتاب یک سلبریتی می تواند در کوتاه مدت سود کلانی را به جیب ناشران سرازیر کند و مخاطبان زیادی را _البته از نوع مخاطبان عام و نه خاص_ به خرید کتاب نوشته شده توسط یک سلبریتی ترغیب کند.

همه این معضلات، موجب شده که در سال های اخیر با وجود افزایش کمی کتاب های انتشار یافته، شاهد ارتقای کیفی ملموس آثار چاپ شده از سوی ناشران نباشیم. اگر چه چالش های اقتصادی موجود در حوزه نشر، از جمله گرانی کاغذ و دیگر الزامات مورد نیاز نشر کتاب که این روزها گریبان ناشران را گرفته است در ایجاد این شرایط بی تاثیر نبوده، اما دست کم از ناشران شناخته شده و اسم و رسم دار این انتظار نمی رود که سابقه حرفه ای خود را قربانی منافع مالی کنند و با انتشار کتاب های سطحی ذائقه مخاطبان را تنزل دهند و آگاهی آنان را پایین آورند. با توجه به گستردگی معضل انتشار کتاب های سطحی و کم ارزش از سوی ناشران؛ چه ناشران تازه وارد و چه ناشران قدیمی، به نظر می رسد مسوولان و متولیان حوزه نشر باید بیش از پیش به محتوای کتاب هایی که مجوز انتشارشان را می دهند توجه نشان دهند.

نمایندگان انتشاراتی ها و شرکت های چندرسانه ای سراسر دنیا به منظور مذاکره در زمینه حق چاپ و مجوز کتاب ها به نمایشگاه کتاب فرانکفورت می آیند. تاریخچه نمایشگاه کتاب فرانکفورت به بیش از 500 سال پیش بازمی گردد. اندکی بعد از اینکه گوتنبرگ چاپ با حروف متحرک را در شهر مینز ، که فاصله کمی با فرانکفورت دارد اختراع کرد، اولین نمایشگاه کتاب توسط کتاب فروشان محلی آن جا برگزار شد.
در طول مدت برگزاری، نزدیک 7٬000 ناشر از 100 کشور در این نمایشگاه شرکت می کنند و حدوداً 286٬000 نفر از این نمایشگاه بازدید می کنند. نمایشگاه فرانفورت که از سال 1949 برگزار می شود به دلیل میزان بالای تبادلات و معاملات (تجارت نشر) یکی از مهم ترین نمایشگاه های کتاب است. این نمایشگاه که تا پایان قرن هفدهم میلادی مهم ترین نمایشگاه کتاب اروپا بود، در دوران روشنگری بنابر دلایل سیاسی و فرهنگی جای خود را به نمایشگاه کتاب لایپزیگ داد. بعد از جنگ جهانی دوم در سال 1949 اولین نمایشگاه کتاب در کلیسای سنت پاول برگزار شد و از آن به بعد دوباره موقعیت برجسته خود را به دست آورد.
هفتادویکمین دوره نمایشگاه کتاب فرانکفورت فردا (23 مهر) افتتاح می شود و چهارشنبه (24 مهر) فعالیت خود را آغاز می کند.
جمهوری اسلامی ایران نیز هر ساله در این نمایشگاه حضور فعال دارد و برنامه های حضورش در هفتادویکمین نمایشگاه فرانکفورت به این شرح است ،غرفه ایران همانند سال های گذشته از طریق موسسه نمایشگاه های فرهنگی ایران و با مشارکت تشکل های صنفی نشر و ناشران در غرفه ای به متراژ 190 مترمربع برپا خواهد شد. امسال نیز در طراحی غرفه از نمادهای سنتی و اسلامی ازجمله بادگیرهای یزد و نقوش اسلیمی و رنگ های ریشه دار در سنت و هنر ایران استفاده شده است.
تعداد ناشران و عنوان های عرضه شده در غرفه ایران اینطور است که 20 ناشر، دو آژانس ادبی، شش تشکل صنفی نشر به همراه رایزنی فرهنگی ایران در برلین، سفارت جمهوری اسلامی ایران در بوداپست، شورای شهر یزد و دبیرخانه طرح گرنت در غرفه ملی ایران فعالیت خواهند داشت.
اتحادیه ناشران و کتاب فروشان تهران، انجمن فرهنگی ناشران دانشگاهی، مجمع ناشران انقلاب اسلامی، موسسه فرهنگی مجمع ناشران دفاع مقدس، انجمن فرهنگی- هنری زنان ناشر و انجمن فرهنگی ناشران کتاب کودک و نوجوان، شش تشکل صنفی نشر هستند که در غرفه ایران فعالیت خواهند داشت. آژانس ادبی پل و دایره مینا نیز فعالیت های خود را در غرفه ایران دنبال می کنند.
1494 عنوان کتاب در حوزه های ایران شناسی، ادبیات داستانی معاصر و کلاسیک، هنر، اسلام شناسی، کودک و نوجوان، دانشگاهی، انقلاب اسلامی، دین و دفاع مقدس در معرض دید بازدیدکنندگان قرار می گیرد. علاوه بر کتاب هایی که در این غرفه عرضه می شود، بروشورهایی در زمینهه معرفی نمایشگاه بین المللی کتاب تهران، معرفی موسسه نمایشگاه های فرهنگی ایران، معرفی ناشران و شرکت کنندگان حاضر در غرفه ملی ایران و معرفی طرح گرنت به 12 زبان و همچنین لوح فشرده معرفی کتاب های عرضه شده در غرفه به منظور فروش حق نشر (رایت کاتالوگ) و معرفی جایزه جهانی کتاب سال جمهوری اسلامی ایران در دسترس عموم قرار می گیرد.
اساس فراخوانی که در فروردین ماه سال جاری توسط موسسه نمایشگاه های فرهنگی ایران منتشر شد، انتشارات سوره مهر، شاهد، عصر گویش، سفیر اردهال، فرانگرپارس، خانه فرهنگ و هنر گویا، شمع و مه، نشریه گیل گمش، کیان افراز، امیرکبیر، براق، شازده کوچولو، شهر قلم، موسسه فرهنگی و هنری خراسان، انتشارات کودکان یزد، بنیاد پژوهش های قرآنی برکات، انتشارات هزاره ققنوس، خانه هنرمندان، نحل و راز بارش برای حضور در غرفه ملی ایران اعلام آمادگی کرده اند.
با توجه به این که یزد پایتخت کتاب ایران اعلام شد، به جهت این که این شهر در رقابت های جهانی پایتخت کتاب جهان وارد شود ، بدین منظور در جلساتی که با اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان یزد، شهرداری و اعضای شورای شهر یزد ، مقرر شد بخشی از غرفه را به این موضوع اختصاص داده شده و نماد بادگیرها را که به ثبت جهانی نیز رسیده در قسمتی از طرح غرفه دیده شود.
رونمایی از ترجمه 14 عنوان از کتاب های ایرانی به زبان ترکی استانبولی (طرح گرنت)، رونمایی از ترجمه حافظ با ترجمه آنشلاورنر، رونمایی از کتاب های اسلام به آلمان تعلق دارد! و کتاب انسان 250 ساله شامل منتخب بیانات مقام معظم رهبری درباره امامان شیعه، نشست نگاهی به پرونده ثبت جهانی بافت تاریخی یزد، رونمایی از کتاب میراث فرهنگی یزد به زبان آلمانی، رونمایی از تقویم یزد در سال 2020، رونمایی از نسخه صوتی 50 غزل حافظ به زبان فارسی و مجاری، رونمایی از کتاب مصور یزد و یاسبرین ( خواهرخوانده یزد در مجارستان)، رونمایی از کتاب خردنامه فارسی، اجرای برنامه روز ادبیات کودک، نشست تصویرسازی کتاب کودک در اروپا، نشست کتابخانه های کودکان آلمان و جوایز کوله پشتی و کلاغ سفید، ویژه برنامه روز حافظ و گوته با سخنرانی توماس اوگر ( استاد اسبق ایران شناسی دانشگاه برلین) به مناسبت دویستمین سالگرد انتشار دیوان غربی و شرقی گوته و رونمایی از کتاب سردار بی بی مریم بختیاری ترجمه شده به زبان انگلیسی را از دیگر فعالیت ها و برنامه های حضور ایران در این دوره از نمایشگاه عنوان کرد.
مستند 8 سال تنهایی که روایتگر هشت سال دفاع مقدس ایران به زبان تصویراست و در آن با پژوهشگران، نویسندگان و شخصیت های دیگر کشورها مصاحبه شده، در غرفه ایران به صورت لوح فشرده عرضه می شود.

کلمات کلیدی

نمایشگاه کتاب فرانکفورت

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) ، به نقل از روابط عمومی شبکه ترویج کتابخوانی، طی جلسه ای که در دفتر مطالعات و برنامه ریزی فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برگزار شد، پس از پایان مهلت ارسال آثار و دریافت پرونده مروجان کتاب از سراسر کشور، برنامه ریزی برای داوری مرحله آخر و اختتامیه انجام شد.

محسن حاجی زین العابدینی بیان کرد: داوری آثار 3 مرحله دارد. در مرحله اولیه و نیمه نهایی، دبیرخانه مروجان کتابخوانی، آثار راه یافته به این مراحل را بررسی می کنند. داوران این بخش فرمهر منجزی، فریبا اقدامی، فرح حق نژاد، کیمیا امینی و محسن حاجی زین العابدینی هستند.

وی ادامه داد: معاونت امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بر این داوری ها نظارت خواهد داشت و در نهایت آثار راه یافته به مرحله نهایی در ابتدای آبان ماه توسط هیات داوران که هنوز اعضای آن مشخص نشده اند، داوری و آثار برگزیده مشخص خواهد شد.

دبیر اجرایی ششمین جشنواره تقدیر از مروجان کتاب خوانی درباره آثار رسیده به دبیرخانه ششمین جشنواره تقدیر از مروجان کتاب خوانی توضیح داد: بیش از 600 اثر از سوی مروجان کتاب در سراسر کشور به دبیرخانه رسیده است و هنوز در حال دریافت آثار هستیم و روزانه به طور متوسط 20 اثر جدید به دبیرخانه ارسال می شود.

وی ادامه داد: برخی از آثار ناقص است و به صاحبان اثر بازگردانده شد تا با اصلاح مجدد، در رقابت با سایر آثار قرار بگیرد.

دبیر اجرایی ششمین جشنواره تقدیر از مروجان کتاب خوانی گفت: همزمان با اختتامیه جشنواره یک کارگاه با موضوع ترویج کتابخوانی برای شرکت کنندگان، سایر مروجان و دوستداران کتاب برگزار خواهد شد. همچنین مجمع عمومی شبکه مروجان کتابخوانی قصد دارد تا از میان فعالان حوزه کتاب و کتابخوانی در این برنامه به عضوگیری اقدام کند.

حاجی زین العابدینی افزود: زمان دقیق اختتامیه این جشنواره را به زودی اعلام خواهیم کرد. از همه علاقه مندان حتی کسانی که در این جشنواره شرکت نکردند نیز دعوت می کنیم تا در اختتامیه و کارگاه حضور به هم رسانند. حضور افراد، گروه ها و سازمان های فعال در حوزه کتابخوانی در این برنامه به هم افزایی و ترویج هر چه بهتر کتابخوانی کمک شایانی خواهد کرد.

افشین شحنه تبار، مدیر انتشارات شمع ومه در گفت وگو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، درباره برنامه های حضور درهفتادو یکمین دوره نمایشگاه بین المللی کتاب فرانکفورت بیان کرد: رونمایی از دو عنوان کتاب سردار بی بی مریم بختیاری و ترجمه انگلیسی حافظ به قلم استاد بها ء الدین خرمشاهی در غرفه ملی جمهوری اسلامی ایران ازجمله برنامه های انتشارات شمع و مه در این دوره نمایشگاه کتاب فرانکفورت است. این آثار در سه سال گذشته منتشر شده اند.

وی ادامه داد: از توماس اوگر، استاد دانشگاه برلین، برای حضور در مراسم رونمایی از حافظ دعوت شده است. طبق برنامه ریزی این رونمایی جمعه 26 مهر ماه برابر با 18 اکتبر برگزار می شود؛ علاوه براین به مناسبت دویست وهفتادمین سالگرد تولد گوته، نشست بررسی دیوان شرقی و غربی گوته و کتاب حافظ، پیش بینی شده است. ادامه این نشست در خانه گوته برگزار می شود. کتاب سردار بی بی مریم بختیاری به قلم پریچهر سلطانی نیز 19 اکتبر رونمایی می شود.

شحنه تبار درباره دیگر برنامه های انتشارات شمع و مه افزود: ملاقات با همکاران قدیمی را برنامه ریزی کرده ام. مهم ترین هدفم، توسعه روابط با این ناشران است. بیشتر سعی می کنم با ناشران خارجی زبان های مختلف مذاکره کنم؛ مانند اقداماتی که در فرانسه و لهستان انجام دادم. این رویکرد را به جای واگذاری حق رایت کتاب در پیش گرفته ام.

این ناشر با بیان این مطلب که بیشتر برنامه های شمع و مه در نمایشگاه فرانکفورت در غرفه ملی جمهوری اسلامی ایران، برگزار خواهد شد، افزود: در فرانکفورت نماینده کشورمان هستیم و برای رونق دادن به غرفه ملی تلاش کردیم تا بیشتر برنامه های انتشارات شمع و مه در غرفه انجام شود.

شرایط اقتصادی بهتر از سال گذشته است
شحنه تبار درباره حضور مجدد در نمایشگاه بین المللی کتاب فرانکفورت بعد از یک سال غیبت گفت: پارسال زمان نمایشگاه فرانکفورت دقیقا با سونامی اقتصادی هم زمان شد، زمانی که به یکباره قیمت ارز، چندین برابر شد؛ بنابراین مجبور شدم، تقریبا همه برنامه های خارج از کشور، جز چند برنامه دانشگاهی را لغو کنم. شرایط اقتصادی این روزها، نسبت به سال گذشته، مطلوب تر شده است.

مدیر انتشارات شمع ومه درباره رویکرد موسسه نمایشگاه های فرهنگی درعودت اجاره بهای غرفه به ناشرانی که موفق به تبادل رایت سه کتاب شدند، بیان کرد: نخستین هدفم برای حضور در این دوره نمایشگاه فروش رایت نیست. برای نمایش آثاری که پیش از این تولید کردم در این رویداد حضور پیدا می کنم. من در نقش ناشر در این دوره از نمایشگاه حاضر می شوم نه آژانس ادبی؛ تمرکز اصلی من بر تولید است.

وی عودت اجاره بها غرفه به ناشرانی را که موفق به فروش رایت سه کتاب شوند، قابل توجه دانست و ادامه داد: فروش سه رایت در روزهای نمایشگاه به ویژه برای ناشران جدید که نخستین بار این حضور را تجربه خواهند کرد، بسیار دشوار است.

هفتادو یکمین دوره نمایشگاه کتاب فرانکفورت از 24 تا 28 مهرماه (16 تا 20 اکتبر 2019) برگزار خواهد شد.

جعفر ابراهیمی شاعر کودک و نوجوان، در گفت وگو با خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان ، در خصوص انتشار مجموعه های شعر بی کیفیت گفت: این مسئله یک بحث فلسفی دارد؛ من معتقدم تاریکی در جایی است که نور نباشد و بدی در جایی است که خوبی نباشد. وقتی شاعران خوب در عرصه کودک و نوجوان نباشند، شاعران بد به جامعه وارد می شوند. ناشران به دلیل رکود نشر در سال های اخیر و گرانی کاغذ به سختی افتاده اند و برخی شاعرانی هم که توانا هستند، خانه نشین شدند و کمتر کتاب چاپ می کنند.

مشکلات اقتصادی دلیل تولید مجموعه شعر های بازاری و تجاری

او افزود: شاعران کودک به دلیل مشکلات اقتصادی که با آن مواجه هستند و برای اینکه روی پایشان بایستند، کتاب های بازاری و تجاری تولید می کنند. دو سه نوع کتاب در زمینه کودک وجود دارد؛ یکی مجموعه شعر های بد است که قابل بحث نیستند. نباید اجازه بدهند چنین شعر هایی منتشر شود که وزن و قافیه درستی ندارند و بافت شعری در آن ها دیده نمی شود. مشخص است شاعر این مجموعه شعر های کودک، شاعر واقعی نیست؛ چنین فردی فکر می کند سرودن برای کودکان کار آسانی است و برای همین سر بچه ها با این کتاب ها کلاه می گذارد.

مجموعه های شعر نقاشی سلیقه ادبی کودکان را کاهش می دهند

این شاعر کودک و نوجوان در ادامه بیان کرد: تعدادی مجموعه شعر ضعیف منتشر می شود که می توان کیفیت آن ها را پذیرفت. این دسته از آثار تاثیری در روند ادبیات کودک ندارند. این مجموعه ها بیشتر شعر نقاشی هستند و نگارندگان در این زمینه از کتاب های خارجی استفاده می کنند. نقاشی ها که آماده است و تنها به افرادی که وزن و قافیه را می شناسند، سفارش می دهند براساس عکس یک بیت شعر بگویند. این بیت ها تنها برای اینکه کتاب محتوایی داشته باشد و تنها کتاب نقاشی نباشد، سروده می شوند. این کتاب ها در کاهش سلیقه ادبی کودکان تاثیر می گذارد.

نوجوانان علاقه مند به شعر، مجموعه شعر های ضعیف را پس می زنند

ابراهیمی با اشاره به اینکه ممکن است شاعران به دلیل مشکل مالی قبول کنند شعر مجموعه های نقاشی را بسرایند اما این کتاب ها در حد همان کتابسازی باقی می مانند، تصریح کرد: کتاب شعر باید به دنیای کودکان وارد شود و دنیای آن ها را بازتاب دهد؛ مجموعه های شعر نقاشی فضای غربی دارند و درد و مشکلات کودکان را در ایران بازتاب نمی دهند. این کتاب ها برای خردسالان و کودکان نوشته می شود اما برای نوجوانان اینگونه کتاب ها نوشته نمی شود؛ چون معمولا نمی خوانند. فقط کسانی که به شعر علاقه دارند، شعر می خوانند. نوجوانانی که شعر دوست دارند کتاب های ضعیف را قبول نمی کنند؛ چون خودشان انتخاب می کنند مجموعه های شعر نقاشی را تهیه نمی کنند. پدر و مادر ها کتاب های کودکان و خردسالان را می خرند و امکان فروش این دسته از مجموعه های شعر به آن ها بیشتر است.

کتاب های تجاری و بازاری در حدی وسیع بازار نشر را تسخیر کرده اند

او ادامه داد: کتاب های تجاری و بازاری در حد وسیعی منتشر و روانه بازار نشر می شوند؛ چون جای کتاب خوب خالی است. وقتی کتاب خوب نباشد، کتاب بد جای آن را می گیرد. متأسفانه در کشور ما اصول مدونی برای انتخاب کتاب شعر کودک یا نوجوان وجود ندارد. وزارت ارشاد هم بیشتر به ایراد های محتوایی متن نگاه می کند. به اینکه کتاب بدآموزی های خاصی برای دیگران دارد یا نه توجهی نمی کند. این مجموعه های شعر ضعیف در حوزه کودکان روی زبان آموزی شان و اینکه زبان معیار را به درستی بیاموزند، تاثیر می گذارد. شعر های این مجموعه ها به زبان عامیانه و لهجه تهرانی سروده شدند و دچار لکنت زبان هستند. این کتاب های ضعیف در عین حال سلیقه ادبی کودکان را کاهش می دهند و باعث می شوند کودکان علاقه ای به شعر در بزرگسالی نداشته باشند.

بدآموزی های برخی مجموعه شعر های کودک روی موارد سانسور را سفید کرده اند

این شاعر کودک و نوجوان اظهار داشت: وقتی کودکان بزرگسال می شوند و لیسانس می گیرند، علاقه ای به شعر ندارند. باید افراد دلسوزی وارد شوند و جلوی انتشار بعضی از کتاب های حوزه کودک و نوجوان را بگیرند. بدآموزی هایی که برخی از این کتاب ها دارند، از مسائلی که برای سانسور در نظر می گیرند بد تر است. نگاه دولت بیشتر به موضوعات خاصی معطوف است و به سلیقه ادبی و بدآموزی های زبانی که ممکن است وجود داشته باشند، زیاد اهمیت نمی دهند. در آینده می بینید که کودکان امروز زبان درستی ندارند و نمی توانند به خوبی نامه بنویسند؛ از شعر هایی که خواندند یا ضرب المثل ها استفاده کنند.

شعر تأثیر درازمدت روی انسان می گذارد

ابراهیمی گفت: بدبختی اینجاست برخی گمان می کنند، چون کتاب های ضعیفی که می خرند مشکل محتوایی ندارند، پس بی خطر هستند. در حالی که این کتاب ها روی شخصیت کودکان تاثیر می گذارد. شعر تاثیر درازمدتی روی انسان می گذارد؛ تاثیراتش به گونه ای است که فرد بیتی را تا آخر عمرش یدک می کشد. من از این جهت که جای کتاب خوب خالی است، نگرانم. دولت باید از ناشران علاقه مند به انتشار مجموعه شعر حمایت کند تا این ناشران کتاب خوب به بازار وارد کنند و جای آثار ضعیف کم کم خالی شود و برعکس تعداد مجموعه های شعر خوب در حوزه کودک روز به روز افزایش یابد. جای کتاب شعر خوب در این حوزه خالی است.

انتشار کتاب های خردسالی که موضوعشان به بزرگسالان مربوط می شود

او بیان کرد: بعضی کلماتی که در مجموعه های شعر خردسال می آید، برای این رده سنی مناسب نیست؛ چون بحث مدونی در زمینه ادبیات کودک وجود ندارد. شاعران کودک هم با زبان و ادبیات کودک آشنا نیستند و یک بیت در یک شعر یا کلیت یک مجموعه شعر به گونه ای است که برخی کلماتش برای کودکان سنین راهنمایی و دبستان مناسب نیست. ناهماهنگی ارزبابی کتاب ها از نظر رده سنی بسیار زباد است؛ برخی کتاب را در گروه سنی خاصی ارائه می دهند، اما موضوعش به بزرگسالان مربوط می شود. فقط چون شعر ها آهنگین و محاوره بیان شدند رده سنی کودک و خردسال روی کتاب زده می شود. این مسئله از اینجا نشئت می گیرد که کسانی وارد کار می شوند که شناخت کافی از چند و چون آن ندارند.

انتهای پیام/

زهره کشاورز، متخصص سلامت باروری و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در گفت وگو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) درباره اهمیت سلامت جنسی بانوانی که مبتلا به سرطان به ویژه سرطان پستان هستند با محوریت کتاب سلامت جنسی در زنان مبتلا به سرطان پستان گفت: این کتاب در اصل به بررسی مشکلات جنسی در زنان مبتلا به سرطان پستان پرداخته است؛ در واقع هر آنچه که یک بیمار سرطانی باید بداند در سلامت جنسی در زنان مبتلا به سرطان پستان درج شده است.

مخاطب اصلی کتاب بیماران هستند، به همین دلیل مطالب بسیار ساده و دارای راهکارهای عملیاتی است. در واقع کتاب به این موضوع می پردازد که طی مراحل مختلف درمان سرطان پستان، چه تغییری در بدن و سلامت جنسی بانوان به وجود می آید و روی سخن اصلی کتاب زنان هستند و به نوعی با آنان سخن می گوید. در بخش هایی از کتاب مثال های واقعی آورده شده است که بیماران واقعی تجربه های خود را با خوانندگان به اشتراک می گذارند.

سرطان پستان؛ پایان یک زن نیست
وی افزود: در نسخه اصلی کتاب موضوعات بسیاری با تصاویر آموزشی درج شده بود که در روند ترجمه و تلخیص آن، برخی از این تصاویر و محتوا حذف شدند، چراکه بسیاری از مطالب به علت برخی خط قرمزها مجوز انتشار نداشتند؛ اما به هر روی این اثر، کتابی است که به زنان می گوید سرطان پستان پایان راه یک زن نیست. نویسنده در این کتاب مهارت هایی را به زبان ساده و به تدریج به بانوان آموزش می دهد. این مهارت ها مربوط به مسائل و مشکلاتی است که روابط زناشویی را تحت تاثیر خود قرار می دهد؛ در حقیقت بانوانی که در اثر شیمی درمانی، پرتودرمانی یا مصرف داروها برای کنترل و درمان سرطان با مشکلات جنسی مواجه می شوند، نیازمند مهارت هایی هستند تا بتوانند سلامت جنسی از دست رفته خود را بازیابی کنند. در واقع سرطان بیماری است که وقتی بانوان به آن مبتلا می شوند در طی درمان، سلامت جنسی آن ها مورد هدف قرار داده می شود. به عبارت دیگر، این اثر به ارائه راهکارهای مناسب برای کاهش آثار عوارضی می پردازد که ناشی از بیماری بوده است. مهم ترین عوارض این بیماری که نویسنده در کتاب به طور جدی و مفصل توضیح داده است، خلل به وجود آمده در فرآیند روابط زناشویی است.

وی با اشاره به آثاری که جراحی بر سلامت جنسی بانوان دارد گفت: یکی از عواملی که بعد از درمان بر بانوان تاثیر جدی می گذارد عمل های جراحی برای برداشت غده هاست. برای مثال در اثر جراحی پدیده ای به نام لنف ادم دربانوان به وجود می آید؛ از پیامد های لنف ادم تغییر شکل ظاهری بانوان است که بعد از جراحی نمود بیشتری دارد؛ به گونه ای که دست ها ورم شدیدی می کنند و حتی پستان ها هم برداشته می شوند. به همین دلیل بانوان تصور می کنند جسمشان از زیبایی سابق برخوردار نیست و همین عامل باعث بروز افسردگی های شدید و اخلال در روابط با اعضای خانواده به ویژه با همسرانشان می شود. توضیح این جراحی و آثار آن به طور کامل در کتاب آورده شده است.

این پزشک گفت: در بروز پیامدهای مذکور اولین احساس بانوان این است که جذابیت جنسی شان از بین رفته است به همین دلیل پس از درمان خواستار عمل های زیبایی می شوند که به اعتقاد من این روش به هیچ وجه علمی و کاربردی نخواهد بود. سوالی که در کتاب به آن پاسخ داده شده این است که بعد از این نوع جراحی و پروتز چه اتفاقی خواهد افتاد؟ درواقع بانوان تحت درمان سرطان پستان، باید راهکارهای مناسب و علمی را در بهبود روابط زناشویی خود با همسرانشان پیش گیرند تا بتوانند گرمای سابق زندگی خود را بازگردانند.

وی در ادامه گفت: این کتاب به زبان ساده به بانوان آموزش می دهد که باید نگرش خود را نسبت به خود، سرطان و فرآیند برقراری روابط جنسی سالم تغییر دهند. ادبیات کتاب هم به نوعی نزدیک به ادبیات بانوان است. هدف از تالیف کتاب این است که افرادی که دچار سرطان پستان می شوند بتوانند به زندگی اصلی و زناشویی خود بازگردند. طبیعتا هر کتابی که بار آموزشی دارد، چون دیدگاه و نگرش افراد را تغییر می دهد، کارآمد خواهد شد. طیف متنوعی از واکنش ها نسبت به سرطان وجود دارد برخی افراد خودکار عمل می کنند و مسیر راحت تری را در بهبود شرایط بیماری و جنسی خود طی می کنند؛ اما برخی دیگر باید تمرینات ملموس تری داشته باشند و نیاز به مشاوره های بیشتری دارند.

این پزشک متخصص لزوم آگاهی افراد از وجود مراکز درمانی برای بهبود روابط آسیب دیده زناشویی شان گفت: بسیاری از بیماران نمی دانند که مشاوره هایی وجود دارد که می توانند به آن ها در بهبود روابط جنسی کمک کنند تا کیفیت زندگی بهتری داشته باشند. برخی از بانوان پس از ابتلا به سرطان تصور می کنند که زندگی برای آن ها امری تمام شده است، درحالی که آن ها باید بدانند که بعد از درمان به آن بازخواهند گشت. مسئله اینجاست که بسیاری از بانوان نمی دانند که این مسئله راهکار دارد و می توانند بر آن غلبه کنند، در حالی که تصور می کنند باید با همین شرایط ادامه دهند. راهکارهای آموزشی و عملیاتی مذکور کمک شایانی به این افراد می کند؛ برای مثال می توان برخی بانوان و همسرانشان نمی دانند که بدون نزدیکی کامل در روابط زناشویی می توانند به ارگاسم برسند و رابطه سالمی را تجربه کنند؛ در حقیقت کتاب می تواند انتخاب بسیار مناسبی باشد تا بتوان این اطلاعات را در اختیار بانوان گذاشت و به آن ها آموزش داد.

کشاورز با اشاره به ارزیابی خود از بانک اطلاعاتی مکتوب درباره سرطان در نشر کشور توضیح داد: امروزه کتاب های زیادی درباره انواع سرطان منتشر شده است که شاید چندان به کار بیماران نیاید؛ اما در حوزه بانوان و پیامد های ناشی از سرطان به ویژه سرطان پستان در حیطه سلامت جنسی آن ها به شدت دچار فقدان اطلاعات هستیم. البته لازم به ذکر است گاهی نویسندگان از ادبیات ثقیلی در کتاب هایشان بهره می گیرند که در اصل باید مطالب کاربردی تر را رواج دهند و نیاز به تحقیقات گسترده است. کتاب سلامت جنسی در زنان مبتلا به سرطان پستان مبتنی بر تحقیقاتی است که درباره افراد انجام شده و درنهایت این گونه نتیجه گیری شده است که باید مطالبی بیشتری در حیطه درمان و آثار درمان سرطان پستان برای بانوان منتشر شود که صرفا به سلامت جنسی آنان بپردازد.

لزوم محدودیت سنی برخی کتاب ها
این پژوهشگر با اشاره به طبقه بندی کتاب ها بر اساس سن گفت: با توجه به تحقیقات انجام شده ما نیازمند انتشار محتوایی برای قشر خاصی از جامعه هستیم که بتواند به حل مشکلات آن ها بیانجامد؛ اما همان گونه که اشاره شد به علت برخی حد و مرزهای محتوایی، نمی توانیم آن ها را منتشر کنیم یا در کتاب ها بگنجانیم؛ تصور می کنم وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی باید در این زمینه کمی تغییر رویه بدهد. به اعتقاد من با در نظر گرفتن سن افراد می توان کتاب هایی که حاوی محتوای آموزشی دقیق به افراد است را منتشر کرد یا در بستر ساز و کار مناسبی کتاب های طبقه بندی شده را به دست این افراد رساند. اگر شرایط به گونه ای باشد که کتاب ها بر اساس شرایط سنی طبقه بندی شوند و فرایند مناسبی هم فروش آن ها به مخاطبان اصل وجود داشته باشد، دست مولف و پزشک برای بیان آن چه که باید گفته شود باز خواهد شد چراکه گاهی ما نیاز به محتوای تصویری داریم تا محتوای متنی، حتی در برخی مواقع در چاپ تصاور شماتیک هم به مشکل برمی خوریم که ناشی از حساسیت های جامعه است و برای مولفان هم این موضوع قابل درک است؛ اما هدف برخی مولفان حل معضلاتی است که شاید تنها مسیرش آگاهی بخشی است.

وی در ادامه گفت: این موضوع باید آرام آرام و به تدریج پیش رود. البته باید بگویم نویسندگان هم نسبت به این رویکرد حساس برخورد می کنند اغلب آن ها معتقدند باید با توجه به شرایط فرهنگی جامعه پیش رفت نه آنکه به صورت ضربتی عمل کرد؛ اما در حال حاضر مردم در این زمینه بسیار سردرگم هستند. آثار آسیب های جنسی وارد شده در بانوان سرطانی به حدی است که گاهی منجر به فروپاشی خانواده ها و تعارضات زناشویی بالا می شود. چراکه اغلب همسران بانوان سرطانی هم تحت تاثیر این بیماری به طور غیر مستقیم قرار می گیرند، بنابراین اطلاع رسانی می تواند مانع بروز برخی معضلات بزرگ اجتماعی شود. مگر چند نفر می تواند با این تعارضات کنار بیایند؟ یا چند بانو بعد از تغییر شکل بدن خود می توانند با هزینه های بسیار دست به عمل جراحی زیبایی بزنند؟ بنابراین ما باید نگاه وسیع تری نسبت به حل این مسئه داشته باشیم.

وی درباره اهمیت تغییر نگرش و دیدگاه بانوان در طی مراحل درمان سرطان پستان گفت: ابتدا بانوان باید بدانند زیبایی جسمی ربط چندانی به سلامت جنسی ندارد. به عنوان مثال بانویی که شاید زیبایی جسمی خود را به علت سرطان از دست داده است، می تواند رابطه زناشویی موفقیت آمیزی داشته باشد. این نقش مولف است که محتوایی را بنویسد که در نهایت به حل دغدغه مردم بیانجامد.

سرطان پستان در ایران زودتر در می زند
وی گفت: متاسفانه در کشور ما سرطان پستان ده سال زودتر از دیگر کشورها اتفاق می افتد به همین دلیل بانوانی که به این بیماری دچار می شوند معمولا در سنین باروری هستند و این باعث می شود حتی ماهیت زن بودن این افراد به علت اینکه شاید نتوانند عمل فرزند آوری را انجام دهند و از طرفی چون تغییر شکل هم داده اند؛ این مسائل باعث می َشود بیش از آنکه سرطان افراد را از پای بیاندازد، افکاری که درباره خود پیدا می کنند خطر جدی تری محسوب شوند. نگرش و دیدگاه زنان در این زمینه نقش بسیار مهمی را ایفا می کند برخی از بیماران حتی با وجود سرطان دارای کیفیت زندگی بالاتری هستند. این افراد معمولا جهان بینی وسیع تری پیدا می کنند و در نهایت از تخریب خود پرهیز می کنند. همیشه نباید بعد منفی سرطان را به مردم نشان دهیم؛ بیمارانی بوده اند که با سرطان نگرش مثتی به زندگی پیدا کرده اند و در حال حاضر ما نیاز داریم که نگرش افراد در جامعه به گونه ای شود که با مسئله سرطان کنار بیایند و بدانند که چه واکنشی باید داشته باشند؛ سرطان راهی نیست که آغازش پایان زندگی باشد.

به گزارش خبرنگار ، نمایشنامه های بسیاری نوشته شده که هر کدام روایتگر داستانی است که شاید ما هم روزی با آن درگیر یا شاید آن را تجربه نکرده ایم. نویسنده ها می نویسند و برای هر داستان خود ماه ها و حتی سال ها زمان صرف می کنند تا نتیجه کار خود را بگیرند. این نمایشنامه ها ممکن است هیچ وقت به اجرا نروند و کسی هم سراغی از آن ها نگیرد. آیا این موضوع برای نویسندگان مطرح هم وجود دارد؟

نویسندگانی داریم که خوب می نویسند ولی دیده نمی شوند. نمایشنامه با بازیگران خوب اجرا می رود اما سراغی از نویسنده اصلی کار نمی گیرند. این موضوع نیاز به تامل و دقتی بیشتر دارد زیرا در سال های اخیر این موارد در تهران در حال افزایش است و نمایشنامه هایی اجرا می روند که نام نویسنده اصلی کار در آن دیده نمی شود. نمایشی که قصد صحبت درباره آن را داریم نمایشی است که تاکنون اجرا نشده اما با بازیگران خوب و حرفه ای تئاتر تمرین شده و این در حالی است که تاکنون اسمی از نویسنده کار برده نشده اما به تازگی پیگیری های نویسنده نمایشنامه جواب داده و حال قرار است نام او نیز در نمایش برده شود.

محمد داداش زاده نویسنده تئاتر درخصوص نمایشنامه جدید خود در گفت و گو با خبرنگار باشگاه خبرنگاران جوان ، گفت: نمایشنامه ای که نوشتم , بعد از تمرین به مدت حدودا دو سال , تغییراتی در آن انجام شد و بدون ذکر نام نویسنده به اجرا رفت. من با تماسی که از طریق کانون نویسندگان و منتقدان با کارگردان آن نمایش داشتم از ایشان خواستم تا جلسه ای برگزار کرده و حضوری مشکل پیش آمده را حل کنیم. اما کارگردان نتوانستند یا نخواستند که در این جلسه شرکت کنند. برای همین بنده مجبور شدم از طریق کانون نویسندگان و منتقدان، انجمن هنرهای نمایشی تهران و مرکز هنرهای نمایشی اقدام کرده و متن ها را تحویل مرکز دهم تا کارشناسان آن را بررسی کنند.

وی افزود: بعد از این موضوع، کارگردان نمایش خواهان برگزاری جلسه و مصالحه شدند. در جلسه ای که با حضور خشایار پیرعلمی، رئیس کانون نویسندگان و منتقدان برگزار شد، من و آقای حسینی مصالحه کردیم و قرار شد ایشان خبر اصلاحیه ای رو کار کنند و در آن ذکر شود که نمایش در حال اجرا با نگاهی به نمایشنامه بنده نوشته شده است و همچنین مبلغ معینی هم بابت حق الزحمه نویسندگی یک هفته بعد از پایان اجرا به بنده پرداخت کنند.

داداش زاده با اشاره به معضلات نویسندگان بیان کرد: یکی از معضلاتی که برای نویسنده ها وجود دارد، توجه نکردن کامل و ارزش گذاشتن به کار و زحمت آن ها است. گویا این موضوع عادی شده و برای کسی عجیب نیست که متن، پایه اصلی تئاتر تا این حد بی ارزش شود. به خاطر دارم در جشنواره ای که در سال 97 برگزار شد، از نمایشنامه نویسان خواستند تا متن های خود را برای شرکت در جشنواره ارائه دهند تا دوازده اثر برگزیده به صورت کتاب چاپ شوند. دوازده اثر انتخاب شده و یکی از آثار هم جزو متون برگزیده جشنواره استانی 97 بود, اما به دلایل نامعلومی هیچ کدام از این دوازده اثر به چاپ نرسیدند.

وی ادامه داد: تجاری شدن نمایش ها و تبدیل شدن سالن های هنری به سالن های مبادلات اقتصادی بزرگترین ضربه به هنر نمایش است. درحال حاضر نمایش هایی مورد توجه هستند که چند بازیگر چهره و سلبریتی در آن حضور داشته تا نمایش فروش خوبی داشته باشد. برای همین است که حضور متن نمایشی رنگ باخته و توجه به متون نمایشی رفته رفته معنای خودش را از دست داده است. کسی که مرگ یزدگرد را با بازیگران ناشناس روی صحنه می برد , به اندازه کسی که یک متن خیلی ضعیف را با بازیگران شناخته شده اجرا می کند , دیده نخواهد شد که این یعنی مرگ متن های نمایشی.

داداش زاده در خصوص ثبت آثار نمایشنامه نویسان گفت: از طرفی مرجع مشخص و دقیقی برای ثبت آثار نمایشنامه نویسان وجود ندارد و همین باعث می شود که سوء استفاده از آثار نویسندگان بیشتر شود. اگر آثار به صورت دقیق و مرتب به ثبت برسند , امکان پیگیری و احقاق حق برای نویسنده ها آسان تر خواهد شد. مسئله پیگیری از مرکز هنرهای نمایشی و به نتیجه رسیدن یک مسئله هم روند کندی دارد که به نظر این نهاد محترم می تواند کمی بهتر عمل کند زیرا مسئله زمان و درگیری های طولانی مدت , بسیاری از نویسنده ها را از ادامه پیگیری ها مایوس می کند و در نتیجه نویسنده کاری نمی تواند انجام دهد و این اتفاق بیشتر و بیشتر تکرار می شود.

وی ادامه داد: برای جلوگیری از آسیب ها و ارزش نهادن به متون نمایشی که هسته اصلی هنر نمایش هستند , به توجه و اقدامات بیشتری از طرف مسئولان نیاز دارد .در پایان نیز از مسئولان انجمن هنرهای نمایشی، مرکز هنرهای نمایشی و کانون نویسندگان و منتقدان که در این راه به بنده کمک کردند , تشکر می کنم.

انتهای پیام/

پروین صدقیان، مدیر انتشارات گل آذین در گفت وگو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، درباره خدمات پست کتاب و میزان استفاده اش از آن، بیان کرد: عمدتا برای ارسال کتاب هایمان از مراکز پخش، استفاده می کنیم؛ اگرچه خدمات شرکت پست را در این جریان بی تاثیر نمی دانم و برای ارسال بسته های کوچک و سفارش های مستقیم از خدمات شرکت پست استفاده می کنم.

وی با بیان این مطلب که بی تردید خدمات شرکت ملی پست بر تسهیل توزیع کتاب تاثیر دارد، ادامه داد: طی یک سال گذشته از تسهیلات شرکت پست برای سفارش های محدود و بسته های کوچک استفاده کردیم و به نظرم این تجربه یک بازی برد-برد برای ناشران و پست است.

صدقیان با اشاره به ضعف شبکه توزیع کتاب در کشور افزود: آیا می توان با اطمینان گفت مراکز پخش نیاز همه ناشران را برطرف می کنند؟ خیر؛ چراکه تعداد مراکز پخش در مقایسه با تعداد ناشران بسیار کم است؛ بنابراین کتاب خیلی از ناشران از سوی مراکز پخش دیده نمی شود و در دسترس قرار نمی گیرد. در این شرایط، ناشر مجبور است خودش پاسخگوی مشتریان باشد تا در شرایط فعلی بازار و تولیدگران کتاب، کمتر متضرر شود.

به گفته این ناشر، برای رفع مشکلات توزیع کتاب، هزار راه نرفته وجود دارد و می توان از ظرفیت پست در این وضعیت استفاده کرد.

مدیر انتشارات گل آذین، درباره اینکه شرکت ملی پست در مقام توزیع کننده کتاب قرار بگیرد، گفت: اینکه جریان توزیع کتاب به طور کل در اختیار شرکت ملی پست قرار بگیرد، تصور اشتباهی است؛ چراکه فعالیت مراکز پخش، تخصصی است اما می توان شرکت ملی پست را به عنوان مکمل یا تسهیلگر شبکه توزیع دانست که با هزینه کم به ناشران در ارسال مرسولات کوچک کمک کند.

صدقیان با بیان این مطلب که هزینه های ارسال بسته های پستی بالاست، گفت: با توجه به هزینه های بالا، ناشران مجبورند، سفارش ها را به شرط تقبل هزینه از سوی مشتری بپذیرند. اگر هزینه ها کاهش پیدا کند استفاده از خدمات پست برای سه طرف جریان، ناشر، مخاطب و حتی پست نتایج مثبت تری به دنبال دارد.

به گزارش خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان ، تجمیع موسسات تابعه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی طرحی است که در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مطرح شد این طرح در معاونت هنری این وزارتخانه به مرحله اجرا رسیده است.بر اساس مصوبه شورای معاونان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، موسسات تابعه معاونت امور هنری به دو موسسه تقلیل یافت.

پس از تجمیع و ساماندهی موسسات و انجمن های تابعه معاونت امور هنری، بنیاد فرهنگی هنری رودکی و موسسه هنری دیگری شکل می گیرد.بررسی های کارشناسی در سطوح مختلف برای این اقدام انجام و مراحل نهایی آن در کارگروه ساماندهی موسسات معاونت هنری نهایی و اجرایی شد.

مسئله تجمیع موسسات تابعه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در معاونت فرهنگی این وزارتخانه هم مطرح شد ولی تا کنون این مسئله به مرحله اجرا نرسیده است. طبق آخرین خبری که در این بار ه منتشر شد این طرح در معاونت فرهنگی در دست بررسی است.

سید محمد طباطبایی حسینی از اینکه طرح ادغام موسسات زیر مجموعه معاونت امور فرهنگی در حال بررسی ساختاری است و هنوز این ساختار نهایی نشده است خبر داده و بیان کرده بود: درباره این که چه کسی مدیرعامل موسسه جدید خواهد بود؛ تاکنون بحثی صورت نگرفته است و به همین جهت گمانه زنی هایی که در این باره در رسانه ها مطرح می شوند، صحت ندارد.

مدیر روابط عمومی معاونت امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با اشاره به برگزاری جلسات متعدد برای تعیین ساختار موسسه جدید گفت: طرح ادغام موسسات معاونت امور فرهنگی در یک موسسه در حال بررسی های ساختاری و اساسنامه ای است و در وهله نخست باید یک چارت و ساختار برای آن تعریف شود.در حال حاضر چندین طرح برای موضوع ادغام موسسات مطرح شده که کارگروه بررسی موسسات معاونت امور فرهنگی در مورد یک طرح به جمع بندی رسیده است.

پیش از این سید عباس صالحی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در حاشیه جلسه هیات دولت در خصوص ادغام سه موسسه زیر مجموعه وزارت ارشاد، که کار موازی انجام می دهند،گفته بود یکی از چیزهایی که در سیاست های برنامه پنجم و ششم توسعه مطرح بوده، چابک سازی مجموعه های دولتی است تا بدون اینکه از وظایف کاسته شود و کارکردهای مثبت کاهش یابد، بتوانیم به این سمت برویم که با هزینه کمتر کار بیشتر انجام دهیم.

او از اینکه بحث ساماندهی موسسات وابسته به وزارت ارشاد مطرح است و ادغام سه موسسه ای که از آن یاد کردید، در مرحله بررسی های نهایی است. خبرداده و اظهار کرده بود ما می خواهیم بدون اینکه کارمندان میانی و معمولی را تعدیل کنیم، وظایف آنها را بازنگری کنیم و هزینه های بالاسری آنها را کاهش دهیم.

مرداد ماه امسال همایون امیرزاده، مدیر روابط عمومی وزارت ارشاد درباره زمان اجرایی شدن طرح ادغام موسسات زیرمجموعه معاونت امورفرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی یعنی موسسه خانه کتاب، موسسه نمایشگاه های فرهنگی ایران و بنیاد شعر و ادبیات داستانی ایرانیان گفته بود امیدواریم این طرح به زودی به اجرا برسد اما زمان اجرای آن منوط به اتمام مراحل کارشناسی و تصمیم گیری است.

وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی 36 موسسه تابعه در بخش های مختلف دارد و طرح ساماندهی انجمن ها و موسسات تابعه در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در این وزارتخانه مطرح است. امیدواریم هرچه زود تر وضعیت ادغام موسسات تابعه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در معاونت فرهنگی این وزارتخانه به نتیجه نهایی برسد و طرحی که درباره نحوه این اد غام مطرح شده و درباره آن به جمع بندی رسیده بودند به سرانجام برسد.

انتهای پیام/

به گزارش سینماپرس یکی از جنجالی ترین چهره های ضدایرانی روز گذشته بازداشت شد. روح الله زم که بیشتر به نام کانال تلگرامی اش یعنی آمدنیوز شناخته می شود توسط سپاه پاسداران انقلاب اسلامی دستگیر شد.

از وقایع دی ماه 1396 نام آمدنیوز بر سر زبان ها افتاد. هرچند پیش از آن و با بازداشت برخی خبرنگاران در داخل ایران به دلیل ارتباط با آمدنیوز ، موضوع روح الله زم و کانال او بحث برانگیز شده بود، اما بعد از آشوب های 96 بود که آمدنیوز به عنوان یک کانال دردسرساز زیر ذره بین قرار گرفت. کانالی که با صراحت، مردم را دعوت به اغتشاش می کرد.

فعالیت های این کانال چنان بود که حتی تلگرام هم آمدنیوز را با شکایت ایران و به دلیل تبلیغ فعالیت های تروریستی از دسترس خارج کرد با این حال کمی بعد همان تیم به نام صدای مردم کانالی را به راه انداخت که اکنون در اختیار سپاه پاسداران است.

روح الله زم شهریور 1352 در تهران به دنیا آمده و سازنده سایت و کانال تلگرامی آمدنیوز است. او پس از اعتراضات سال 88 توسط وزارت اطلاعات دستگیر شد و سپس ایران را ترک کرد.

روح الله زم فرزند محمد علی زم از روحانیون سرشناس است و به همین دلیل امکان نزدیکی او با فرزندان مسئولان فراهم شد. پدر روح الله زم مدتی در کسوت تهیه کننده در سینمای ایران فعالیت داشت و سبب ورود فرزندش به آثار سینمایی شد. محمد علی زم همچنین نامزد پنجمین دوره مجلس شورای اسلامی شهر تهران در تاریخ بیست و نهم اردیبهشت 1396 بود اما نتوانست رای لازم را کسب کند و در سمت پیشینش یعنی معاون فرهنگی و اجتماعی دبیرخانه شورای عالی مناطق آزاد ایران به کار خود ادامه داد. دفتر سینمایی او هم کمی بعد طعمه حریق شد.

سال 1396 دو نفر از اعضای خانواده روح الله زم به جرم جاسوسی دستگیرشده و تحت بازجویی قرار گرفتند. مدیر آمدنیوز مدعی شد که این کارها برای تحت فشار گذاشتن او و تیم خبری اش است. در روز 19 مهر 1396 سردبیر این کانال تلگرامی پستی را منتشر کرد که در آن نوشته شده بود: به دلیل بازداشت دو نفر از اعضای خانواده آقای روح الله زم اسناد دست اولی را منتشر خواهیم کرد. ساعاتی پس از این پست تلگرامی، پدر روح الله زم در نامه ای دو پهلو دستگیری دو فرزندش را تأیید کرد و فرزندش را به آرامش بیشتر فراخواند.

پس از آن، آمدنیوز به انتشار خبرهایی که مدعی بود اسناد دست اول است، ادامه داد.

در اسفند 1397 مستند ایستگاه پایانی دروغ از صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران پخش شد که در آن ادعا شد روح الله زم بازیچهٔ نیروهای اطلاعاتی ایران بوده است؛ پخش این مستند واکنش های زیادی در پی داشت و جایگاه و اعتبار زم را دستخوش تغییر کرد.

با این همه، امروز پس از نزدیک به 4 سال بحث و جدل درباره پیدا و پنهان شبکه ضدایرانی آمدنیوز ، روح الله زم در اختیار اطلاعات سپاه پاسداران قرار گرفته تا بار دیگر قدرت اطلاعاتی کشورمان به رخ گروه های معاند گرفته شود.

*******************************

خبر دستگیری این عنصر معاند و ضد نظام موجی از شادی و خوشحالی را در بین مردم کشور به راه انداخت و به خصوص در فضای مجازی مردم با غرور بسیار از دستاوردهای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی تقدیر و تشکر کردند؛ بسیاری از هنرمندان مطرح و برجسته کشور نیز در این خصوص خوشحالی خود را ابراز داشتند و از سپاه پاسداران تقدیر کردند. هرچند که همانند گذشته روشنفکرمآبان که خودشان به نوعی دست در دست معاندان دارند در سکوت مطلق به سر بردند و اصلاً انگار چنین خبر مهمی را نشنیدند! سلبریتی های پوشالی که به برکت انقلاب اسلامی یک شبه بزرگ شدند و جلوه گری کردند، آن هایی که چندی پیش در حمایت از متهمان امنیتی در صفحات شخصی شان سینه چاک می دادند اینک در مقابل این دستاورد بزرگ سپاه پاسداران خفه شده اند! افرادی که حمایت خود را از یک فیلمساز و عکاس معلوم الحال بازداشت شده اعلام کردند اینک خود را به خواب زده و زبان شان قفل شده است!

*******************************

در ذیل واکنش های برخی از هنرمندان ولایی و متعهد نسبت به بازداشت روح الله زم توسط اطلاعات سپاه نقل شده است.

سیاوش حقیقی تهیه کننده سینما با انتشار یک استوری در اینستاگرام خود نوشت: سپاه پاسداران از گرفتار شدن روح الله زم سرشبکه سایت آمدنیوز توسط سازمان اطلاعات سپاه و دستگیری وی خبر داد. احتمالاً به روح الله زم گفتن ایران انقلاب شده بیا قراره بشی رئیس جمهور موقت یا رئیس صدا و سیما!

علیرام نورایی بازیگر مطرح سینما و تلویزیون نیز با انتشار یک پست در صفحه اینستاگرام خود نوشت: از گرفتاری هیچ کس خوشحال نشدم و نخواهم شد ولی تو و زباله هایی که توسط تو چندین بار برای فحاشی ناموسی به صفحه اینستاگرامم سرازیر شدین حسابتون خیلی فرق داره! شاکی خصوصیت میشم مدیر چی چی نیوز...

مرتضی جذاب کارگردان فیلم های مستند و کوتاه نیز در توئیتر و اینستاگرام خود نوشت: ببین طرف چه کار کرده که از حزب الهی و سبز الهی و شاه الهی همه جشن گرفتند برای دستگیرش!

مسعود ده نمکی کارگردان سینما نیز در واکنشی متفاوت با انتشار تصویر یک بسته پودر بهداشتی! در اینستاگرام خود نوشت: وقتی پای مهره های کلیدی پرونده های خاص و دستگیری آن ها وسط می آید انسان ناخودآگاه به یاد داروی مصلحت نظام می افتد که برای لو نرفتن شاه مهره ها خورده و یا خورانده می شود. امید آنکه با مراقبت نهادهای مسئول این اتفاق نیفتد!

صدابردار فیلم های سینمایی اجاره نشین ها و خاک آشنا در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: تا جایی که بنده شنیده ام گویا قرار نیست عضویت افرادی که در کمیته تطبیق شناسایی می شوند لغو شود اما اگر این اتفاق بیفتد و اهالی سینما که به دلایل مختلف سال ها است امکان کار و فعالیت نداشته اند حذف شوند و یا مسائل بیمه ای و معیشتی شان به مشکل بخورد، بحران جدی در میان صنوف سینمایی به وجود می آید.

وی سپس با بیان اینکه زمانی که یک سینماگر توان کار در سینما را دارد مسائل بیمه ای و رفاهی تأثیر چندانی روی زندگی وی ندارد اظهار داشت: مسائل بیمه ای و رفاهی زمانی مهم و تأثیرگذار می شوند که یک فرد به دلایل متعدد نتواند کار و فعالیت داشته باشد و از پس تأمین معاش زندگی خود برآید. درست در این زمان است که صنوف باید هوای آن فرد را داشته باشند تا در زندگی اش نقصانی ایجاد نشود.

صدابردار فیلم های سینمایی درباره الی و چهارشنبه سوری در خاتمه اظهارتش تأکید کرد: بنده معتقدم باید به تمامی سینماگران با هر میزان سابقه کار به یک چشم نگاه شود و اگر این اتفاق در خانه سینما بیفتد کار قشنگی نیست. پیشکسوتان نیاز به توجه و احترام دارند و باید به همه پیشکسوتان هنر با هر میزان کار و سابقه ای احترام گذاشته شود و از آن ها تجلیل شود نه اینکه آن ها را از گردونه حذف کنند.

به گزارش خبرنگار شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ جبار آذین، منتقد، کارشناس و مدرس سینما طی یادداشتی نوشت:

اگر عضو، سهامدار، مزدبگیر، بلندگو و وابسته و پیوسته نامدیران سینما و سازمان ها و جریان های فرهنگی و هنری و سینمایی و همچنین باند مافیا و قبیله پولشویان و ابتذالگراها نباشید و خدای ناکرده بخواهید در بازار مکاره سینما، فیلم خوب و استاندارد و مردمی بسازید، بایدکفش و کلاه پولادین به پا و سر کنید؛ برای حفظ جان و مال در برابر یورش دیوان و ددان، گرز رستم به یک دست و سپر صبر ایوب به دست دیگر گیرید و در جاده ای گام بردارید که سرها و عزت ها و حرمت ها به بادداده است تا شاید از انتهای غار غارت شده علی بابا، فرسوده و مندرس و سوخته سر برون آرید.

در نخستین اقدام، براساس ذوق وسلیقه و هنر و تخصص، یک فیلمنامه سرپای اجتماعی می نویسید یا تهیه می کنید، بعد وارد هفتاد خوان تصویب آن شده و کوه و غارپیمایی خود را در سازمان ها و ارگان ها و دفاتر سینمایی آغاز می کنید. از آنجا که وابسته و امر بر و نور چشمی نیستید، با دست خالی از سازمان ها و تشکل های دولتی و ارگانی و مراکز قدرت مافیا و پولشویان خارج می شوید و درنهایت،دراوج ناامیدی به پیشنهاد بنیادهزارفامیل پهلوی و رفقای صندلی مدارشان در خانه سیاسی و تجارتی سینما، ساطور و قمه به دست می گیرید تا از فیلمنامه اجتماعی خود، چیزی بسازید مناسب بازار اکران سینمای بیمار کشور و نام آن را هم به شتر گاو پلنگ تغییردهید.

وقتی از تولد موجود عجیب الخلقه خود رها شدید، از نوکفش و کلاه می کنید تا آن را به فیلم و سینما تبدیل کنید. در این مرحله هم در وادی اول، اژدهای هزار سر سرمایه جلویتان قد علم می کند، چرا که به هرکس و هرجا مراجعه می کنید، می گویند، بدون مایه فطیر است و باید سرمایه داشت. افتان و خیزان به دنبال سرمایه می روید، ولی چیزی عایدتان نمی شود، زیرا پیشتر دولتی ها و ارگانی های سینما و... سرمایه های ملی و پول نفت را در اختیار گرفته و تتمه آن هم به اضافه سرمایه های مردمی!

در کیسه های مافیا و پولشویان انباشته شده است. باز هم به ناچار به پیشنهاد هزار فامیل، با واگذاری سهم عمده فیلم آینده خود، شریک می گیرید و آستین های پاره و پوره خود را بالا می زنید تا شتر گاو پلنگ بسازید. چنانچه به هزار دلیل در میانه غار علی بابا نمانید و موفق شوید، فیلم خود را بسازید، اندکی بعد به دلیل شکست در اکران مافیا زده و گیشه، یا راهی زندان و آسایشگاه می شوید، یا اگر اندکی از امید دروجودتان باقی مانده باشد، برای ادامه زندگی دستفروش می شوید. این واقعیت تلخ سینما و اوضاع شتر گاو پلنگ فیلمسازی در ایران امروز است!

انتهای پیام/

دریافت 5 MB

مجله مهر : آیا فقط فیلم های کمدی را می توان خانوادگی دید؟ آیا اکران نشدن آثار کمدی در ایام محرم و صفر به اقتصاد سینما آسیب می زند؟ آیا فیلم های اجتماعی را نمی توان خانوادگی دید؟

این ها سوالاتی ست که متولیان سینما باید به آن ها جواب دهند، کسانی که در همین سینما فیلم می سازند و اکران می کنند و چرخ اقتصاد این صنعت را می چرخانند. کسانی که گاهی خودشان در مقام معترض ظاهر می شوند و پایین بودن میزان فروش فیلم ها در سینما را به مسائل این چنینی ربط می دهند.

سیدجمال ساداتیان تهیه کننده سینما با حضور در برنامه تلویزیونی محدودیت های اکران در زمان هایی مانند محرم و صفر یا ایام فاطمیه را از دلایلی دانسته که فروش سینما را کم می کند.او می گوید: وقتی اکران فیلم های کمدی که احتمالا انتخاب اول خانواده ها برای تماشای دسته جمعی آثار در سینماهاست، به دلایلی امکان پذیر نباشد، پس فروش فیلم ها در سینما هم افت می کند.

این تهیه کننده معتقد است که وزارت ارشاد به دلیل فشارهایی که برخی گروه ها ایجاد می کنند، مجبور است فرم اکران را در این ایام بهم بریزد، در حالیکه آیا واقعا مردم در محرم و صفر نباید بخندند؟ می توان به حرمت روز عاشورا، اربعین و 28 صفر اکران را متوقف کرد، اما واقعا باید دو ماه سینما را محروم کرد؟

اما نکته مهم این است که آیا واقعا ما در محرم و صفر محدودیت داریم؟

همین الان با بررسی فیلم های روی اکران می بینیم که 26 شهریور، همزمان با 17 محرم فیلم سینمایی کلوپ همسران اکران شده است؛ فیلمی که نه تنها در دسته آثار کمدی قرار می گیرد، بلکه در دسته فیلم های مفرح و شاد هم قرار می گیرد. البته همین فیلم کمدی که به استناد برخی می تواند انتخاب مناسبی برای دسته جمعی سینما رفتن باشد، با محدودیت سنی اکران شده و اتفاقا فروش خوبی هم نداشته است.

البته به جز این فیلم، مجموعه هیولا هم دقیقا روز 11 شهریور در شبکه نمایش خانگی توزیع شده بود، با اینکه وزارت ارشاد صریحا اعلام کرده بود که در دهه اول محرم توزیع و اکران فیلم های کمدی ممنوع است.

همچنین فیلم های کمدی زهرمار ، ایکس لارج و نیوکاسل که پیش از ایام محرم اکران شده بودند، با این حال روزهای ابتدایی دهه محرم یعنی 10، 11 و 12 شهریور طبق پنل گزارشگیری همچنان در برخی سینماها فروش داشته اند.

میزان فروش فیلم زهرمار در روزهای 10 تا 12 شهریور مصادف با اول تا سوم محرم

میزان فروش فیلم نیوکاسل در روزهای 10 تا 12 شهریور مصادف با اول تا سوم محرم

میزان فروش فیلم ایکس لارج در روزهای 10 تا 12 شهریور مصادف با اول تا سوم محرم

تاریخ توزیع قسمت 18 مجموعه هیولا، 11 شهریور مصادف با دوم محرم

کد خبر 4746431

به گزارش خبرنگار خبرگزاری صدا و سیما ، آقای محمد حمیدی مقدم در نخستین نشست رسانه ای خود در مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی افزود: امروز مرکز سینمای مستند و تجربی اهمیت ویژه ای در نقشه سینمای ایران دارد. با توجه به تحولات سریع جامعه و فناوری های رسانه دسترسی به قابلیت های مستندسازی سهل شده است و مرکز گسترش با این شناخت می خواهد از این فرصت استفاده و نگاه جدیدی را با دنیا ایجاد کند.
وی با بیان اینکه ما در پنج محل تاثیرگذار هستیم که سینمای مستند یکی از مهم ترین آنهاست گفت: با نگاه جدیدی که در حوزه مستند داریم تنوع دادن به گونه های مستندسازی در دستور کار قرار گرفته است.
مقدم ادامه داد: پویانمایی هم هنر صنعتی است که جایگاه اساسی دارد و از آن حمایت ویژه می کنیم. ما در هر ماه یک خبر از موفقیت پویانمایی های تحت حمایتمان داریم و تصمیم داریم بازار جهانی پیدا کنیم.
حمیدی مقدم افزود: تهیه و ساخت فیلم های تجربی هم بخش سومی است که در دستور کار ما قرار گرفته است و با حمایت رئیس سازمان سینمایی فیلم تجربی به مرکز برگردانده شد.
رییس مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی گفت: در بخش چهارم تصمیم داریم خانه های مستند در مراکز استان ها و شهرستان ها به وجود آوریم. ایران، فقط تهران نیست و درصددیم با حمایت اداره کل ارشاد استان ها اتفاق های خوبی در شهرستان ها رقم بزنیم.
وی افزود: پنجمین کار ما، تقویت درگاه عرضه فیلم های مستند یا همان جشنواره سینما حقیقت است. ما مهم ترین جشنواره مستند در خاور میانه را داریم.
رییس مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی گفت:طراحی شیوه نامه حمایتی مرکز سینمای مستند و تجربی هم در دستور کار ما بوده و از امروز همه اقدامات مالی قابل مشاهده است و همه می توانند به این شیوه نامه دست پیدا کنند.
وی افزود: برخط (آنلاین) بودن این شیوه نامه از نقاط مثبت آن است. ما از انواع دیدگاه ها و پیشنهاد ها در این باره استقبال می کنیم.

از احتمال حضور لاله در جشنواره فیلم فجر تا ایجاد تغییرات در شکل و اجرای سینما حقیقت
رئیس مرکز سینمای مستند و تجربی درباره پروژه تولید فیلم لاله گفت: پس از جلسات متعددی که درباره این طرح داشتیم، تولید فیلم لاله از سرگرفته می شود.
آقای حمیدی مقدم در نشست پرسش و پاسخ با خبرنگاران افزود: ما مالک صددرصد فیلم هستیم. یک سرمایه از دست رفته داشتیم و باید آن را احیا می کردیم که در چنین شرایطی تولید فیلم لاله شروع شد.
حمیدی مقدم گفت:در سال 98 جلسات متعددی شکل گرفت، اما با مطالعات کارشناسی دوباره یک تیم گرد هم آمدند و تورج منصوری تهیه کنندگی این کار را بر عهده گرفت. سه، چهار روز پیش فیلمبرداری بخش های منقطع آن انجام شد و الان این پروژه در مرحله تدوین قرار دارد و امیدواریم لاله در جشنواره فجر امسال حضور داشته باشد.
وی در پاسخ به سوالی درباره نمایش گسترده مستند ادامه داد: بعد از جشنواره سینما حقیقت تصمیم داریم روز مستند را در پردیس سینمایی چارسو برگزار کنیم.
رئیس مرکز سینمای مستند و تجربی با بیان اینکه نمایش تنها کافی نیست و باید اقدامات دیگری هم انجام شود گفت: تصمیم داریم ارتباط ویژه با تلویزیون که پایگاه اصلی نمایش مستند است برقرار کنیم
آقای حمیدی مقدم در پاسخ به سوالی درباره چگونگی حمایت از پویانمایی ها در این مرکز افزود: بازگشت پویانمایی به مرکز سینمای مستند و تجربی عقب گرد نیست. بسیاری از پویانمایی ها به شکل خصوصی ساخته می شوند. هدف ما بیشتر حمایت از پویانمایی های کوتاه است.
مقدم گفت: مرکز استعداد ها را به سمت پیشرفت و صنعتی شدن سوق می دهد.
وی در پاسخ به سوالی درباره چگونگی برگزاری سینما حقیقت افزود: سینما حقیقت، امسال دچار تحولاتی در شکل و اجرا می شود و آن هم به دلیل روند رو به رشد آن است همچنین به خاطر کیفیت بالایی که این جشنواره دارد تصمیم داریم از افراد تخصصی تر استفاده کنیم.
حمیدی مقدم در پاسخ به پرسشی درباره احتمال همپوشانی فعالیت های این مرکز با انجمن سینمای جوان یا دیگر مراکز سینمایی گفت: مرکز ما قرار است تولید فیلم های هنری یا فیلم هایی را که نگاه متفاوتی به سینما دارند به عهده بگیرد.
وی افزود: هنر و تجربه فعلا با توجه به اینکه موسسه مستقلی است با سازمان سینمایی ارتباط دارد و چند ماهی است که به عنوان ناظر مالی در نظر گرفته شده است. آن ها نمایش مستقلی دارند. هنر و تجربه فقط در حوزه نمایش فیلم فعالیت دارد و ما تولید کننده هستیم.

لزوم توجه به بازار های جهانی
مدیر عامل مرکز سینمای مستند و تجربی گفت: درپی پیدا کردن جایگاه مناسب در بازار جهانی هستیم.
آقای محمد حمیدی مقدم در ادامه نشست رسانه ای خود در مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی افزود: یکی از نکاتی که در وضع کنونی مرکز، به آن اهمیت می دهیم دیپلماسی فعال در کشور های همگرا و دارای منافع مشترک است.
وی گفت: یکی از کار های مرکز در آینده ورود مستندسازان و برگزاری هفته های فیلم در این کشورهاست، با توجه به هزینه ها دنبال راهکاری برای گرفتن حامی هستیم تا پذیرای مستندسازان ما باشند.
حمیدی مقدم ادامه داد: اولین نقطه نگاه ما به کشور های اطراف با زبان و منافع مشترک است که امیدواریم بتوانیم این موضوع را گسترش دهیم تا بتوانیم زیست واقعی ایرانی ها را انعکاس دهیم و تولید مشترک داشته باشیم.
وی گفت: تولید مشترک در حوزه پویانمایی و مستند یکی از اهداف ماست. با توجه به وضع امروز جهان می خواهیم روی این موضوع کار کنیم تا قابلیت های فنی، نگاه و اقلیم ما برای کشور های خارجی نمایان شود.
مدیر عامل مرکز سینمای مستند و تجربی افزود: نگاه جشنواره ای برای ما مهم است، اما در حوزه مستند ارتباط با مخاطبان برای ما مهمتر است.
حمیدی مقدم درباره حضور در بازار های جهانی ادامه داد: وضع نمایش ما در جشنواره ها خوب است، اما وضع فروش خوب نیست و نیاز به پخش کننده خوب داریم که ما در این حوزه ضعیف هستیم.
وی گفت: پخش کننده های ما در حوزه فیلم های داستانی بسیار قوی عمل می کنند، اما شاید نتوانند در حوزه مستند کار کنند از این رو ما از پخش کننده بخش خصوصی حمایت می کنیم و بیشترین حمایت را در این حوزه داریم.
مدیر عامل مرکز سینمای مستند و تجربی افزود: بسیاری از شفاف سازی ها در حوزه خبر است، اما ما برگشت مالی زیادی از تولیدات مان نداریم و این حلقه مفقودشده سینمای ماست که قصد داریم در حوزه پویانمایی و مستند روی این موضوع کار کنیم.
وی گفت: ما باید این موضوع را فراگیر کنیم تا نفع مالی بتواند برای فیلمسازان و ما انگیزه ایجاد کند. وضع به لحاظ پخش و فروش مناسب نیست و باید تلاش کنیم این حوزه را بهبود ببخشیم.
مدیرعامل مرکز سینمای مستند و تجربی افزود: جشنواره سینما حقیقت در چارسو برگزار می شود و ساز و کار ورود و چگونگی استفاده از سالن ها دچار تحولاتی می شود البته مدیریت پردیس ملت لطف داشتند و پیشنهاد هایی دادند که شاید سال های آینده بازبینی کنیم.
وی گفت: هدف این مرکز، تکثیر و ازدیاد جشنواره ها نیست و فعلا روی سینما حقیقت تمرکز داریم. کار ارزشمندی که در مرکز سینمای مستند و تجربی شکل می گیرد این است که تمام مستند ها به صورت ویدئو لایبرری آرشیو می شود تا از آن ها استفاده شود و این آرشیو بعد از جشنواره سینماحقیقت راه اندازی می شود.

به گزارش خبرنگار گروه حقوقی و قضایی خبرگزاری میزان ، مراسم قدردانی از برگزیدگان سومین جایزه ملی فیلم ایثار با حضور محمدحسین کاویانی معاون فرهنگی بنیاد شهید، حسین انتظامی رئیس سازمان سینمایی، حجت الاسلام و المسلمین سید موسی طباطبایی سرپرست اداره اجرایی معاونت فرهنگی قوه قضاییه در تالار ایوان شمس برگزار شد.

حجت الاسلام و المسلمین کاویانی راد معاون فرهنگی و آموزشی بنیاد شهید و ایثارگران در این مراسم با گرامیداشت ایام اربعین سرور و سالار شهیدان امام حسین(ع) به عنوان اسوه بزرگ و نمونه کامل ایثار و فداکاری گفت: در طول 40 سال از حیات پر برکت جمهوری اسلامی، همواره فرهنگ ایثار و شهادت زنده و پویا و همانند یک قله رفیع و بلند بوده و امروز هم معرفی حقیقت ایثارگری در همه عرصه ها ضرورتی انکارناپذیر است.

وی افزود: مفهوم ایثار اجتماعی ، حلقه مفقوده ترویج فرهنگ ایثارگری است، بر همین اساس سومین جشنواره ملی فیلم ایثار این مفهوم را به عنوان محور برنامه هایش قرار داده و تلاش می کند تا با استفاده از ظرفیت هنر، مفاهیم اجتماعی مرتبط با ترجیح مصلحت عمومی نسبت به منفعت شخصی، گذشت و فداکاری را تبیین کند.

معاون فرهنگی و آموزشی بنیاد شهید و امور ایثارگران گفت: همزمان با نگاه به قله مفهوم ایثار و شهادت که در مقام والای شهدا و جانبازان متجلی است، نیازمند یادگیری رفتارهای همدلانه و ایثارگرانه در جامعه و عمل به این فرهنگ متعالی در عرصه های اجتماعی هستیم.

در ادامه حسین انتظامی معاون وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و رییس سازمان سینمایی در سخنانی گفت: موضوعات جشنواره فیلم ایثار کاملا مناسب و انتخاب فیلم 120 ثانیه ای به عنوان یک مدیوم گسترده و قابل پخش در رسانه های اجتماعی قابل تقدیر است.

رییس سازمان سینمایی اظهار کرد: فرهنگ ایثار و شهادت باعث پالایش روح انسان می شود و نیاز عمومی جامعه و در سطح کلان موجب افزایش انسجام ملی و مقاومت در شرایط کنونی است.

لازم به ذکر است؛ در این دوره در مجموع 284 اثر در بخش فیلم و 490 اثر در بخش فیلمنامه به دبیرخانه این جشنواره رسیده بود که 105 اثر در بخش فیلم و 111 اثر در بخش فیلمنامه انتخاب شد و در مرحله نهایی 8 فیلم و 4 فیلمنامه برگزیده شدند.

در سومین جایزه ملی ایثار، با حمایت معاونت فرهنگی قوه قضاییه و ستاد ملی صبر، فیلم "ما" به کارگردانی رضا پیرزاده و فیلم نامه "خیلی دور نه چندان نزدیک" به نویسندگی مسعود شعبانی برگزیده شد و با اهدای جایزه و تندیس ملی صبر تقدیر به عمل آمد.

گفتنی است این جشنواره با مشارکت بنیاد شهید و امور ایثارگران، انجمن سینمای جوانان ایران، معاونت فرهنگی قوه قضاییه، شبکه یک سیما، شبکه مستند و آی فیلم برگزار شده است.

بیشتر بخوانید:

اختتامیه سومین جایزه ملی فیلم ایثار

انتهای پیام/

فرهنگ امروز/ مرتضی اسماعیل دوست: سی وهفتمین جشنواره جهانی فیلم فجر با برگزاری مراسم اختتامیه به کار خود پایان داد؛ اما این نقطۀ پایان در صفحۀ رسانه های منتقد و راهی برای خنثی شدن بمب انتقادات نبود، همچنان که بحث جشنواره جهانی به عنوان گزینه ای در برزخ میان بودونبود مطرح می باشد. این نوشته سعی بر آن دارد که ضمن ارائۀ گزارشی از برگزاری سی وهفتمین جشنواره جهانی فیلم فجر، یک بررسی جامع نیز از دوران چهارسالۀ مدیریت سید رضا میرکریمی صورت دهد. از آنجا که نگارنده در همۀ سال های جداسازی جشنواره جهانی فجر از جشنواره داخلی حضوری فعال در تماشای آثار و پیگیری رخدادهای پیرامونی داشته است، این قابلیت را در خود می بیند تا در مقام تحلیلگر، چشم اندازی از جشنواره جهانی فجر را پیش روی مخاطبان قرار دهد.

در طی چهار دوره اخیر جشنواره جهانی فجر به دبیری میرکریمی که باید آن را سرفصلی مجزا نسبت به اولین سال استقلال این رویداد در سال 94 به دبیری علیرضا رضاداد بدانیم، توجه به سینمای منطقه خاورمیانه، آسیای میانه و در مرحلۀ بعد سینمای بالتیک و قاره آسیا در اولویت قرار گرفت؛ و این تصمیم درست تیم مدیریتی موجب گردید تا به جای بلندپروازی های هیجانی و شعارهای غیرقابل تحقق مسئولان مختلف مملکت، مسیر راه جشنواره مشخص شود. هرچند درک این چشم انداز از سوی افرادی آگاه یا ناآگاه در مقام جعلی منتقد رنگ و رخ متفاوتی می یابد و از طریق به میدان آوردن نام فستیوال های معتبری همچون کن و برلین و ونیز، جشنوارۀ تازه استقلال یافتۀ ایرانی را به رینگ رقابتی نابرابر هدایت می سازد. با چنین زاویۀ دید به هیچ وجه نمی توان از اعتبار فیلم های انتخابی جشنواره جهانی فجر و میهمانانش دفاع کرد و تناسبی میان تعداد محدود مخاطبان جشنواره ایرانی با میزان بازدیدکنندگان جشنواره ای همچون برلین که سالیانه حدود نیم میلیون نفر است، برقرار نمی گردد. در نگاهی واقع بینانه و به دور از سهم خواهی های مرسوم می توان ساختار شکل یافته در برگزاری جشنواره جهانی فیلم فجر را مورد ستایش قرار داد و در این قالب به کاستی های موجود پرداخت.

روش تربیت کودکی که می خواهد مستقل بماند

رضا میرکریمی پس از چهارمین تجربۀ دبیری جشنواره جهانی فیلم فجر برخلاف بسیاری از مجریان رویدادهای فرهنگی و هنری که تنها اعلام خبر برگزاری در رسانه ها برای برگزارکنندگان کفایت می کنند، به سمت پیشبرد یک مسیر رو به پیشرفت در حرکت است و خیلی زود از زیر سایۀ بخش ملی به لحاظ شکل اجرا بیرون آمده است. آنچه پیداست بسیاری از اتفاقات و شیوۀ اجرایی جشنواره جهانی فجر تحت تأثیر فستیوال های الف بین المللی است؛ هرچند روند اجرای برنامه ریزی ها همچنان فاصله با نظم جشنواره های شاخص دارد، ازجمله زمان اعلام فیلم ها و داوران جشنواره که برخلاف رویدادهای مشابه سینمایی تنها دو روز پیش از آغاز جشنواره جهانی فجر صورت گرفت و نیز عدم نمایش نخستین نسخۀ آثار جهانی پیش از حضور در فستیوال های دیگر و همچنین حضور محدود سینماگران شاخصی که می توانند موجب ارتقای بنیۀ فنی سینمای ایران شوند. بدیهی است بخش مهمی از وقوع چنین اتفاق فرخنده ای از طریق در اختیار داشتن بودجۀ مناسب حاصل می شود و بخشی نیز به عهدۀ توان مدیریتی و کیفیت ارتباطات بین المللی تیم اجرایی است.

از نظر نمی توان دور داشت که الزامات و تنگناهای برگزاری یک رویداد فرهنگی-هنری در فضای سیاسی و اجتماعی ایران قابل مقایسه با هیچ جا نیست. بااین حال، توقع می رود که فیلم سازان منطقه اولویت خود را برای اولین نمایش بین المللی در جشنواره جهانی فیلم فجر در نظر بگیرند و سینماگران برگزیدۀ این رویداد نیز برخلاف رسم چندین ساله، غایب مراسم اختتامیه نباشند؛ اتفاق ناخوشایندی که باز هم در مراسم امسال رخ داد و ویدئوی ارسالی برندگان سیمرغ جایگزین عدم حضورشان شد.

اتفاقات رخ داده در جشنواره جهانی فیلم فجر همچون بسیاری از اتفاقات دیگری که در این مملکت رخ می دهد، از حیث بی همتا بودن قابل اشاره می باشد. چنین توجهی نه از بابت نبوغ مجریان ایرانی، بلکه بر اثر وارونگی رخدادها شکل می گیرد. از نام جشنواره شروع کنیم که همنشینی اش با عنوان فجر آن هم در زمانی متفاوت با آن رخداد تاریخی و در یک سلیقۀ بی سابقه در جهان، تنها به دلیل دور ماندن از ترکش دلواپسان ماندنی شد و با وجود اولین حکم دریافتی میرکریمی تحت عنوان دبیر جشنواره جهانی فیلم ایران (به عبارتی بهتر جشنواره جهانی تهران) از دست حجت الله ایوبی، به نظر می رسد نام فعلی در حد یک ردیف بی قافیه با جریان جشنواره جهانی فجر تنها کارکرد خنثی کننده برای دور ماندن از ترکش نقدهای معترضان داشته باشد؛ هرچند می تواند چنین نامی این توقع منطقی را برای همان گروه ایجاد کند که خواهان همسویی عنوان فجر با محتوای فیلم ها و در شیوۀ مدیریت برنامه ها باشند. به هرروی، چه نیکو بود جشنواره ای که روح مستقل برای خود قائل است، نامی تازه هم بر پیشانی اش می نشست.

چیزهایی که ما را از جشنواره دور یا نزدیک می کند

تعاملات محدود بین المللی سینمای ایران در کنار تحریم سیاسی و نیز افزایش قیمت دلار، معضلات بسیاری پیش روی برگزارکنندگان سی وهفتمین جشنواره جهانی فجر قرار داد. به این موارد باید سنگ اندازی های داخلی برای ایجاد خلل در سفر میهمانان دعوت شدۀ خارجی را اضافه کرد که به گفتۀ میرکریمی در صدد منصرف کردن آن ها برآمدند. بااین حال، برای خروج از دایرۀ کاستی هایی که از طریق سال ها فقدان مدیریت کارآمد فرهنگی در سطح بین المللی پدید آمد، تدبیر دبیر جشنواره جهانی فجر ایجاد دبیرخانۀ ثابت و انتخاب تیم های کارشناس برای رصد مداوم فستیوال های معتبر جهانی در طول سال بود. بدیهی است معذوریت های نمایش فیلم در ایران، انتخاب آثار شایسته را مشکل می نماید؛ هرچند تمهیدات نرم افزاری راهکار مجریان برای حل نسبی محدودیت پخش تصاویر سانسوری شد و برگزارکنندگان جشنواره، ترکیدن بمب خندۀ مخاطبان در مواجهه با چنین تمهیدی را به افزایش میزان ممیزی ترجیح دادند! بااین همه، دوست داران سینما این فرصت را غنیمت شمردند تا از میان 163 فیلم در بخش های سینمای سعادت ، جلوه گاه شرق ، جام جهان نما ، نمایش های ویژه ، مروری بر سینمای آلمان ، مروری بر سینمای چین ، فیلم های کلاسیک مرمت شده ، مستند زیر ذره بین ، نمایش فیلم های کمدی معاصر ، شاخه های زیتون و بازار فیلم آثاری تماشایی را در سی وهفتمین دوره انتخاب کنند.

تنوع موضوعات فیلم ها و گسترۀ سینمای کشورهای مختلف و خلاقیت های هنرمندانۀ فیلم سازان شرکت کننده در جشنواره چنان است که یک فرصت مطالعاتی برای پژوهشگران سینما و دیگر شاخه های علمی و آموزشی را فراهم می سازد. در سی وهفتمین جشنواره جهانی فیلم فجر، هم برای علاقه مندان فوتبال گزینه های سینمایی دلچسبی همچون دروازه بان ، به حال من گریه نکن انگلیس و مستند پیروزی وجود داشت و هم کلاسیک دوست ها با فیلم های مهمی همچون استاکر و درسو اوزالا و دایی وانیا همراه شدند. به طور حتم جشنواره جهانی فجر هرساله فرصتی مغتنم برای دوست داران جدی سینما جهت کشف فیلم سازان خلاق اما ناشناخته و فیلم های مهجور اما هنرمندانه از چهار سوی جهان خواهد بود؛ و مجتمع سینمایی چارسو با هندسۀ خاص معماری اش در این مدت توانسته است خاطره انگیزترین لحظات را در زمان برگزاری جشنواره جهانی فجر و نیز جشنواره مستند سینما حقیقت فراهم سازد.

جشنواره جهانی فیلم فجر جای چه مخاطبانی است؟

پرسش مطرح شده هرچند می تواند پیش پاافتاده قلمداد شود، اما درک پاسخی معقولانه می تواند فضای نقادی را دگرگون سازد. اگر از صدای گریه برخی از نوزادان در سالن های نمایش فیلم بگذریم! مخاطبان جشنواره جهانی فیلم فجر را می توان در حد واسط مخاطبان عام و سینه فیلم ها پیدا کرد. هرچند در سی وهفتمین جشنواره جهانی فیلم فجر، تبلیغات شهری با کمک شهرداری تهران سعی بر آن داشت که روح جشنواره جهانی را در سطح شهر جاری سازد و راه اندازی گذر سینما توسط برگزارکنندگان با مشارکت هنرمندان در خیابان برادران مظفر و نیز انتخاب سینما فلسطین به عنوان پایگاهی مردمی جهت تماشا، تمهیداتی جهت مشارکت مردم در این جشنوارۀ متفاوت بود. برخی از عاشقان رؤیاپرداز سینمای جهان هم بعد از مدت ها رغبت حضور در سالن های سینمای ایران را پیدا کردند؛ اما برای جذب این گروه های خنثی و خاص همچنان نیاز به تدابیر بسیار است. هنری بودن فیلم های جشنواره برای گروه مخاطبان عام و وجود ممیزی -هرچند به میزانی محدود- برای فیلم بین های حرفه ای موانعی برای مشارکت حداکثری است.

در سی وهفتمین جشنواره جهانی فجر، اضافه کردن بخشی تحت عنوان نمایش فیلم های کمدی معاصر راهی برای دعوت از مخاطبانی بود که تنها انتظارشان از یک فیلم سرگرمی و شادی است که چنین تمهیدی تا حدی همراه با موفقیت بود. برای نمونه، نگارنده در تماشای مجدد فیلم با آدولف چطورین؟ در سینما فلسطین، با تعداد زیادی از خانواده هایی برای تماشا مواجه شدم که در زمان نمایش این کمدی آلمانی که بر اساس نمایشنامۀ معروف اسم ساخته شد، خنده ها ساز کردند. انتخاب کمدی های متفاوت اروپایی تصمیمی هوشمندانه در جهت هدایت مخاطبان از کمدی های نازل این سال های سینمای ایران به سمت آثاری قابل ارزش برای خندیدن بود. از سویی امکان شناخت بیشتر سینمای امروز کشورهای آلمان و چین با انتخاب بخش های مربوطه فراهم گردید و این رویه در دوره سی وچهارم جشنواره جهانی فجر با مرور سینمای فرانسه ، در دوره سی وپنجم با مرور سینمای کره و مرور سینمای بالتیک و در دوره سی وششم با مروری بر سینمای ایتالیا و مروری بر سینمای گرجستان شکل یافته بود. وجود چنین گزاره های هدفمند برای مخاطبان که در کنار سینمای ژانر از بخش های ثابت دوره های اخیر جشنواره بوده است، نشان دهندۀ ساختاریست که از منظر کارشناسانه طراحی گردید. حالا سؤال نگارنده مبنی بر شناسایی مخاطبان جایگاه خود را روشن می سازد تا بدانیم مخاطبان جشنواره جهانی فجر چه کسانی هستند .

اگر نیت مغرضانۀ برخی افراد و رسانه های سیاسی را که با ژست فرهنگی، منتقد پویایی جشنواره جهانی فجر می شوند فاکتور بگیریم و حساب رسانه های مجازی و غیرمجازی را که به قول دبیر جشنواره در هیبت باج خواه! به جشنواره یورش می آورند جدا سازیم، به گروهی می رسیم که منتقد فیلم های منتخب جشنواره جهانی هستند. هرچند این گروه کمتر رغبت حضور در سالن های نمایش فیلم های خارجی را پیدا می کنند تا سنجشگر قابل اعتنایی به شمار آیند، بااین حال نباید از این گروه توقع داشت که از دریچۀ سینمای امروز ایران یا هالیوود مشتاق فیلم هایی شوند که نگرۀ دیگری در سر فیلم سازان آن هاست؛ آثاری که حتی دسترسی علاقه مندان سینما به آن ها به دشواری صورت می پذیرد و رویکرد تجربه گرایانۀ این فیلم ها غلبه بر وجه سرگرم کنندگی دارد. با این نگره، یکی از اهداف تیم فعلی جشنواره جهانی فجر جذب دانشجویان سینمایی و مخاطبان حرفه ای سینما بوده است و در همین راستا راه اندازی باشگاه جشنواره جهانی فیلم فجر (Fiff Club) و نیز برگزاری دوره های دارالفنون (اردوی استعدادیابی و پرورش استعدادهای فیلم سازی) شکل گرفت. از نمایش فیلم ها تا برگزاری کارگاه ها و نشست ها و تربیت مخاطب و سینماگر ازجمله اهداف شکل گیری این بخش ها بوده است، هرچند کیفیت برنامه ها جای نقد بسیار باقی می گذارد و ماهیت انتخاب اساتید این جلسات باید کاملاً مورد بازنگری قرار گیرد تا افراد شایسته و صاحب اندیشه جایگزین گزینه های تکراری و بی بنیه از دانش و نیز نام های پرزرق وبرق اما فاقد تفکر شوند.

از کارگاه آموزشی چه برداشتی داریم؟

مسیر هدفمند تربیت مخاطب و سینماگر خوش فکر از طریق برپایی کارگاه ها و نشست های ثمربخش صورت می گیرد. اگر تنها ملاک برگزارکنندگان جشنواره همانند بسیاری از مراکز فرهنگی و غیرفرهنگی کشورمان ارائۀ آمار کمّی باشد، کیفیت اتفاقی که انتظار می رود، تحت الشعاع قرار می گیرد. در این راستا، سنجش کیفیت کارنامۀ ایرانیانی که بر کرسی استادی کارگاه های مختلف جشنواره نشستند و میزان آگاهی آن ها از دانش روز سینمایی رهیافتی منفی را نمایان می سازد؛ افرادی که خود نیازمند نشستن در جایگاه آموزش پذیری هستند تا آموزش دهی! در دوره اخیر جشنواره جهانی فجر، 9 کارگاه سینمایی برای اعضای باشگاه در سینما فلسطین برگزار شد. همچنین با سنجش سطح کیفی نشست های مختلفی که در روزهای برگزاری جشنواره سی وهفتم فجر تحت عناوین کارگاه تخصصی و پنل تبادل تجربه برگزار شد، می توان عنوان نشست رسانه ای یا ساعتی برای خاطره بازی را مناسب تر دانست! ازاین رو تربیت اعضای مشتاق برای یادگیری سینما باید با تأمل و دقت بیشتری صورت پذیرد و در این بخش می توان به جای ارائۀ مطالب پیش پاافتاده، از طریق همراهی سینماگران اندیشمند و محققان واقعی مطالب قابل ارزشی را ارائه کرد. همچنین بهتر است زمان برگزاری کارگاه ها و نشست ها را به ساعتی متفاوت از نمایش فیلم ها منتقل کرد.

بااین همه، اهمیت رویکرد آموزشی جشنواره و لزوم برقراری ارتباط میان اهالی سینما در سطح بین المللی و به روزرسانی اطلاعات اهالی سینمای ایران اتفاق فرخنده ای است و در همین دوره سی وهفتم جشنواره نیز برپایی نشست مطالعات سینمای جهان (سینمای برزیل) ، پنل مطالعات سینمای جهان (سینمای کره) ، مرور سینمای آلمان و کارگاه سینمای آهسته قابل توجه بود.

با میهمانان جشنواره عکس سلفی بگیریم یا داشته هایشان را بدزدیم؟

یکی از نشانه های اهمیت یک فستیوال، میزان حضور چهره های سرشناس در آن رویداد است. ازاین منظر، تعداد افراد شاخص در سی وهفتمین جشنواره جهانی فجر نسبت به بسیاری از جشنواره های معتبر بین المللی و حتی ادوار اخیر جشنواره جهانی فجر کمتر بود و به طور حتم شرایط اقتصادی در این ماجرا دخیل بوده است. با وجود اینکه ماهیت جشنواره جهانی فیلم فجر دوری از هیاهوی فرش قرمز بوده است و حضور فیلم سازان هنری همچون الکساندر سوخوروف ، سمیح کاپلان اوغلو ، لخ مایوسکی ، ویکتور اریسه ، میلچو مانچفسکی در کنار چهره هایی همچون ژان پی یر لئو و فرانکو نرو ترکیب جالبی از سینمایی متفاوت را در طی ادوار مختلف رقم زده بود، بااین حال در دو دوره اخیر وسوسۀ ایجاد تبلیغات رسانه ای و مهم تر از آن استراتژی راه اندازی شوی سیاسی به سراغ مدیران جشنواره آمد و در مسیری متفاوت از رویکرد هنری جشنواره مستقل فجر، این هالیوودی های سرشناس بودند که در کنار مدیران بخش های مختلف جشنواره عکس سلفی گرفتند و مقابل دوربین رسانه های داخلی نفرت خود را نثار سیاست های آمریکا کردند.

الیور استون در دوره سی وششم و پل شریدر در دوره سی وهفتم میهمان ویژه جشنواره جهانی فجر بودند تا هم راستا با خواست سیاسیون در داخل، تیترهای جانانه بسازند و از آنجا که حضور اهالی هالیوود بازتاب رسانه ای گسترده ای در سطح داخلی و خارجی دارد، رویه هر جشنواره یک چهره توسط برگزارکنندگان جشنواره اتخاذ گردیده است. مسیری که در غالب دیگر جشنواره های داخلی که اهداف سیاسی شان برتر از اهداف سینمایی است تا حدی قابل توجیه است، نه رویدادی که ادعای راه اندازی جریان متفاوت سینمایی در ایران دارد. به طور حتم اگر نگاه برگزارکنندگان از تزیین ویترین جشنواره به سمت کسب آوردۀ سینمایی از میهمانان شاخص جشنواره متمایل شود، استون، شریدر، سوخوروف و دیگران حرف های قابل ارزش تری در محدودۀ سینما خواهند داشت.

با وجود هیاهوی چندروزه از بازتاب حضور پل شریدر در رسانه های داخلی، ادامۀ اعتراضات از سوی منتقدین به سمت دبیر جشنواره شکل گرفت و حتی به شایعۀ احضار دبیر جشنواره به مجلس جهت پاسخ گویی هم رسید؛ یک بازی رسانه ای در دو سوی احضار تا انکار میان دو گروه مخالفین و موافقین برگزاری جشنواره جهانی فجر که با روایت های متفاوتی از سوی اعضای کمیسیون فرهنگی مجلس با خاستگاه های مختلف سیاسی همراه شد!

شناخته شده ترین میهمانان هنری در سی وهفتمین جشنواره جهانی فیلم فجر، مایک فان دیم کارگردان برندۀ جایزه اسکار بهترین فیلم غیرانگلیسی زبان در سال 1998 (به عنوان داور در جشنواره جهانی فجر)، لوکا بیگاتزی فیلم بردار آثاری از سورنتینو و کیارستمی، جولی برتوچلی دستیار سابق کیشلوفسکی و دارندۀ جایزه سزار و جایزه ویژه هفته فیلم منتقدان در جشنواره کن و پل جوزف شریدر ، فیلم نامه نویس، کارگردان و نظریه پرداز شاخص سینمای جهان بود. حضور این میهمانان در سی وهفتمین جشنواره جهانی فجر، برگزاری چند نشست و کارگاه بود که به غیر از کارگاه فیلم برداری بیگاتزی ثمرۀ چندانی به همراه نداشت.

برای نمونه، پل شریدر مطرح ترین میهمان امسال جشنواره به غیر از نشست رسانه ای، در دارالفنون مسترکلاس داشت و در دانشکده سینما تئاتر از سبک استعلایی در سینما گفت و دو کارگاه فیلم نامه نویسی نیز در مجتمع سینمایی چارسو برگزار کرد، اما آن محصول فنی مورد انتظار از این جلسات استخراج نشد. برای نمونه، در کارگاه تخصصی فیلم نامه نویسی که با استقبال مخاطبان همراه بود، به ذکر خاطراتی از رفاقت شریدر و اسکورسیزی و میزان تأثیر رابرت دنیرو در خلق دیالوگ های فیلم نامۀ راننده تاکسی سپری شد. به هرروی، خواست دعوت کنندگان ایرانی پس از اتمام جشنواره با پست فیسبوکی سینماگر هالیوودی و میزان تعاریفش از ایران برآورده شد!

چگونه بازار فیلم تبدیل به چایخانه می شود!

هرچند عنوان بیست ودومین بازار فیلم در سی وهفتمین جشنواره جهانی فجر برای افرادی ناآشنا با این رویداد می تواند همراه با اشتیاق تماشا و کنجکاوی برای کشف پدیده های متفاوت سینمایی باشد، اما تنها لحظه ای پس از ورود به راهروهای باریک بازار و عبور از کنار دیواره های قرمزرنگ غرفه ها همۀ انتظارات رنگ می بازد. با وجود حضور چند بازدیدکنندۀ خارجی، بازار جشنواره نه گرمی معمول بازارهای جهانی را دارد و نه دغدغۀ فعالان مهم بازار بین المللی. ازاین جهت، آرام ترین مکان چارسو تبدیل به استراحتگاهی برای حاضران جشنواره و در نهایت یک دورهمی دوستانه با صرف چای تبلیغاتی شد! هرچند کتابخانه ویدیویی در این دوره برای استفاده از متقاضیان تکمیل گردید و 48 فیلم ایرانی در این بخش به نمایش درآمد، اما میزان استقبال خریداران خارجی چنان نبود که اتفاقی را رقم بزند. در چنین شرایطی، دبیر بازار جشنواره فجر قرار گرفتن این جشنواره را در حدفاصل زمانی بازار میپ تی وی و بازار کَن دلیلی برای عدم حضور دعوت شده ها دانست. ازاین منظر، در کنار برخی از غرفه های ایرانی که چندان تناسبی با ابعاد بین المللی نداشتند، شناخته شده ترین غرفۀ خارجی ها متعلق به شرکت تی وی فرانس از تلویزیون فرانسه بود. در نهایت، برپایی نخستین نمایشگاه تجهیزات و فناوری های سینمایی در روزهای پایانی جشنواره در محدودۀ بازار فیلم راهی برای از بین بردن فضای سرد حاکم بود.

همیشه پای پول در میان است

یکی از سرفصل های نگاه منتقدان به جشنواره جهانی فیلم فجر، بحث هزینه های مازادی است که در شرایط نامساعد اقتصادی به دوش کشور می افتد. این گروه اعتقاد دارند که چنین هزینه ای بدون ثمره و دستاورد خاصی، تنها سوخت می گردد. از زمان برگزاری نشست خبری دبیر جشنواره یک بند اضافه نیز وارد محدودۀ نگاه منتقدان شد که دربارۀ نقش ناپیدای سرمایه گذاران غیردولتی سی وهفتمین دوره بود. این شایعه در فضای رسانه ای شکل گرفت که جوان تازه واردی که سرمایۀ فیلم ایرانی برگزیدۀ جشنواره و نیز فیلم پربازیگری به تهیه کنندگی دبیر جشنواره را به عهده داشته است، جزو مهم ترین سرمایه گذاران این جشنواره نیز بوده است. از آنجا که به گفتۀ دبیر جشنواره 60 درصد تأمین سرمایه از طریق اسپانسرهای داخلی صورت گرفته است، منتقدان خواهان معرفی سرمایه گذاران شدند و با توجه به عدم پاسخ گویی مناسب دبیر جشنواره، بهانه برای افزایش میزان انتقادات فراهم شد؛ هزینه هایی که قرار است با توجه به رویکرد شفاف سازی رئیس فعلی سازمان سینمایی هرچه زودتر به تفصیل رسانه ای شود. رقمی که به گفتۀ دبیر جشنواره رشد چندانی نسبت به فضای ناامن اقتصادی در این ایام نداشته است و در سی وهفتمین دوره نسبت به دوره پیش تر که 8 میلیارد و 290 میلیون تومان بود، در حدود یک ونیم میلیارد افزایش پیدا کرد. این هزینه را باید در کنار رقم 6 میلیارد و 200 میلیون در دوره سی وسوم و 7 میلیارد در دوره سی وچهارم و 8 میلیارد و 600 میلیون در دوره سی وپنجم مورد قیاس قرار داد.

سایۀ سنگین ادغام بر سر جشنواره جهانی فجر

هرچند سید عباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در بازدید از سی وهفتمین جشنواره جهانی فیلم فجر، استقلال را مقدم بر ادغام دانست و برگزاری این رویداد بین المللی را موجب ایجاد دیپلماسی فرهنگی قلمداد کرد و همچنین حسین انتظامی، سرپرست وقت و رئیس فعلی سازمان سینمایی در اتفاقی مشابه از ظرفیت های این جشنواره برای توسعۀ بازار جهانی سینمای ایران گفت، اما همین مقام سینمایی در جمع خبرنگاران از بررسی های کارشناسانه دربارۀ ادغام یا استقلال جشنواره فجر برای دوره های آتی سخن گفت. این اظهارنظرهای متناقض چنان بود که دبیر جشنواره که سال گذشته در دوران مسئولیت محمدمهدی حیدریان با قوت گفته بود حالا حالاها دبیر هستم ، در چنین شرایطی از گیج شدن خود بگوید!

به گزارش سینماپرس تولید فیلم های مسأله دار که شامل فیلم های مبتذل و مستهجن شبه کمدی و فیلم های سیاه و تلخ که بعضاً ضد ارزش های اسلامی و انسانی تولید می شوند اینک بدل به یک فاجعه و بحران در سینمای کشور شده و قاطبه سینماگران سلامت اندیش که تنها به فکر رشد و ارتقای فرهنگی کشور هستند خواهان برخورد جدی دستگاه های امنیتی، قضایی و انتظامی با مسببان تولید چنین فیلم هایی شده اند.

نکته قابل تأمل آنجا است که گویا مدیران فرهنگی از این فیلمسازان حمایت می کنند چرا که نه خبری از ممنوع الکاری آن ها است نه ممنوع التصویری شان!؛ اما اقدامات این افراد که عنوان سینماگر را با خود به یدک می کشند اما در جبهه دشمنان نظام و انقلاب فعالیت می کنند برای مردم بخشودنی نیست!

ملت شریف ایران اسلامی هرگز نمی توانند توهین های سلبریتی های بی سواد و نابخرد به ارزش های دینی و انقلابی و اسلامی را ببخشند؛ ملت هرگز نمی توانند فیلمسازانی که فرهنگ و ارزش های انقلابی را به تمسخر گرفته اند ببخشند و خواهان محاکمه این افراد هستند.

اما با این همه ما شاهد حرکت هایی از سوی برخی چهره های معلوم الحال در سینمای کشور هستیم به عنوان نمونه روز 14 مرداد پیش از آخرین مهلت تقاضای تجدیدنظر در پرونده محمد رسول اف، فیلمساز معلوم الحالی که به واسطه ساخت آثار پر شائبه و به اتهام فعالیت تبلیغاتی علیه نظام در حال گذران مراحل قضایی رسیدگی به پرونده اش است در یک حرکت مشکوک تعدادی سینماگر وی را تا دادگاه همراهی کردند و خواستار رفع محکومیت وی شدند!

حضور این سینماگران در مقابل دادگاه که بیشتر یک بازی رسانه ای را تداعی می کند، می تواند شائبه ایجاد تقابل با قوه قضائیه در پوشش شعارهای به ظاهر صنفی را ایجاد نماید. شائبه ای که با حضور همین فیلمسازان در جریانات سیاسی سال های گذشته همانند فتنه 88 و بازی های سیاسی سال 92 تقویت می شود. در حالی که بسیاری از سینماگران کشور در بیکاری مفرط به سر می برند و موج انتقادات و اعتراضات سینماگران نسبت به عملکرد دولت تدبیر و امید بالا گرفته است، معلوم نیست چرا دغدغه صنفی این جمع به جای پیگیری مشکلات عدیده سینماگران متوجه یک فرآیند قانونی شده و با ایجاد نمایش های خیابانی وارد بازی های سیاسی آن هم در تقابل با قانون شده اند!

یا به تازگی لیستی از افراد در حمایت از یک متهم منتشر شده که در آن اسامی غیرشناخته شده بسیاری هم دیده می شود. اتفاقی که نشان از کم سوادی و سیاست زدگی این قشر دارد، افرادی که خود را همه چیز دان می دانند، در دهه اول محرم اقدام به حمایت از فردی می کنند که در فضای مجازی علیه مقدسات دینی مردم فعالیت داشته است!

این اتفاقات در حالی است که بارها نسبت به ولنگاری فرهنگی ، تهاجم فرهنگی ، نفوذ فرهنگی و جنگ نرم هشدارهایی به مردم و مسئولان داده شده و شایسته است بر اساس این رهنمودها از سوی دستگاه های مسئول برخوردی قاطعانه صورت پذیرد.

در همین رابطه 6 تن از سینماگران و کارشناسان فرهنگی مطرح کشور آقایان: حسین مسافرآستانه، محمدصادق کوشکی، ماشاالله شاهمرادی زاده، جهانگیر الماسی، محسن محسنی نسب و سیدسعید سیدزاده با ما گفتگو کردند که ماحصل آن برای اطلاع بیشتر مخاطبان گرامی در ذیل نقل شده است.

مسافرآستانه: دستگاه های ناظر بر عملکرد نهادهای فرهنگی برای احقاق حقوق فرهنگی جامعه باید وارد میدان شوند

حسین مسافرآستانه کارشناس فرهنگی در خصوص تولید آثار مسأله دار در سینمای کشور و لزوم حمایت از حقوق فرهنگی مردم توسط نهادهای نظارتی و قضایی گفت: دفاع از حقوق فرهنگی مردم به متولیان فرهنگ و هنر کشور باز می گردد اما زمانی که آن ها در این راستا اهمال کاری کنند دستگاه های ناظر بر عملکرد نهادهای فرهنگی برای احقاق حقوق فرهنگی جامعه باید وارد میدان شوند. متأسفانه ما بعضاً شاهد هستیم که خود متولیان مجوزهایی را صادر می کنند که با حقوق فرهنگی ملت منافات دارد و به نوعی حتی در مقابله با حقوق آحاد افراد جامعه است. این بزرگترین مسأله و مشکلی است که ما در حوزه فرهنگ و هنر شاهدش هستیم و بنده معتقدم با تجدیدنظر در عملکرد سیاست گذاران و متولیان حوزه فرهنگ و هنر این مشکل رفع خواهد شد.

کوشکی: افرادی که به مدد رانت های بیگانگان و داخلی به بت های سینما تبدیل شده اند درکی از قانون ندارند/ وزارت ارشاد کوتاهی کرده است

محمدصادق کوشکی عضو هیأت علمی دانشگاه تهران و کارشناس فرهنگی در خصوص تولید آثار مسأله دار در سینمای کشور و لزوم حمایت از حقوق فرهنگی مردم توسط نهادهای نظارتی و قضایی گفت: افرادی که به مدد رانت های بیگانگان و داخلی به بت ها و قله های دروغین سینمای ایران تبدیل شده اند خود را برتر از سایرین می دانند و درکی از قانون ندارند! به همین علت است که وقتی یک نفر از ایشان در دادگاه محاکمه می شود آشفته می شوند و به هر وسیله ای چنگ می زنند تا خود و همپالگی های شان را مبری از هرگونه خطا نشان دهند! قانون نقطه تمایز یک جامعه متمدن و غیرمتمدن است؛ این مسأله ای است که هر انسانی آن را می فهمد. حتی اگر قانون ناقص باشد از نبودن قانونش بهتر است! تمکین و اطاعت از قانون نشان دهنده تمدن و فهم زندگی اجتماعی است. وزارت ارشاد کوتاهی های وحشتناکی انجام داده و نظارت درستی بر محتوای آثار ندارد، ما بارها اعتراض فیلمسازان و منتقدان را در این خصوص شنیده ایم اما گوش ناشنوای مسئولان ذیربط باعث شده تا ما از سینما گرفته تا تئاتر و موسیقی و... شاهد یک ولنگاری جدی باشیم.

شاهمرادی زاده: قوه قضائیه باید مسئولان فرهنگی را برای تولید آثار مسأله دار مورد بازخواست قرار دهد/ دستاورد بسیاری از فیلم ها و سریال ها القای حس ناامیدی و یأس در جامعه است

ماشاالله شاهمرادی زاده کارگردان و بازیگر سینما نیز در این باره گفت: قوه قضائیه باید از حقوق فرهنگی مردم صیانت کرده و مسئولان فرهنگی را برای تولید آثار مسأله دار مورد بازخواست قرار دهد؛ سوأل هنرمندان مومن و انقلابی این است که چرا نشانی از اسلام و انقلاب و دین و مذهب و خدا و پیغمبر در فیلم ها و سریال های ما نیست؟ چرا بودجه های فرهنگی جمهوری اسلامی ایران برای آثاری صرف می شود که بر ضد اعتقادات و باورهای عموم مردم مومن و مسلمان هستند؟ چرا کسی به به فریاد این اوضاع اسفبار و بحران زده در حوزه فرهنگ و هنر نمی رسد؟ این مایه شرمساری برای مسئولان فرهنگی و هنری کشور است که در فیلم ها و سریال ها هیچ نشانی از روحانیت، مسجد، دین و... وجود ندارد اما دعوا، دزدی، خیانت، بی بندوباری و امثالهم تشکیل دهنده محتوای اغلب فیلم ها و سریال ها هستند. آیا این آثاری که با پول بیت المال تولید می شوند هیچ نشانی از واقعیات امروز کشور دارند؟

الماسی: خطوط قرمز در تولیدات سینمایی باید به صورت شفاف توسط نیروهای انقلابی تعیین و تبیین شوند/ چه کسانی و چرا برای فیلم های مسأله دار مجوز صادر می کنند؟

جهانگیر الماسی بازیگر و کارگردان سینما در خصوص تولید آثار مسأله دار در سینمای کشور و لزوم حمایت از حقوق فرهنگی مردم اظهار داشت: این نیاز به شدت احساس می شود که خطوط قرمز در تولیدات سینمایی باید به صورت شفاف توسط نیروهای انقلابی تعیین و تبیین شوند تا همه سینماگران مجبور به اجرای آن باشند و کسی نتواند از این خطوط قرمز فراتر رود. خطوط قرمز باید در راستای اهداف نظام و انقلاب اسلامی تعریف و تبیین شوند و باید یک نهاد به صورت رسمی مرجعیت کامل بر یکایک دستگاه های فرهنگی را پیدا کند و همه از آن نهاد حرف شنوی داشته باشند. اگر این اتفاق رخ دهد ما قطعاً شاهد دستاوردهای بسیار خوبی در سینمای کشور خواهیم بود. در این صورت خواهد بود که ما می توانیم مدافع حقوق مردم باشیم و بر اساس نیازهای مردم مبادرت به تولید آثار فرهنگی کنیم.

محسنی نسب: بودجه سینما تنها باید به فیلم هایی که در جهت رشد منافع ملی فعالیت می کنند اختصاص یابد

محسن محسنی نسب کارگردان سینما نیز در خصوص تولید آثار مسأله دار در سینمای کشور و لزوم حمایت از حقوق فرهنگی مردم توسط نهادهای نظارتی و قضایی گفت: بزرگترین اشکال ما در سینما این است که به هر شخصی به عنوان تهیه کننده و کارگردان اجازه کار و فعالیت می دهیم، بنده معتقدم پروانه ساخت فیلم ها تنها باید بر اساس سوابق تهیه کنندگان و کارگردانان صادر شود، کسانی که پیش از این فعالیت های فرهنگی داشته اند، مورد اعتماد نظام هستند و آثار ارزشی تولید کرده اند، همچنین بودجه سینما تنها باید به فیلم هایی که در جهت رشد منافع ملی فعالیت می کنند اختصاص یابد؛ تنها با انجام این کارها است که ما می توانیم از حقوق فرهنگی ملت شریف ایران صیانت کنیم. بنده معتقدم صرفاً با خواندن فیلمنامه نمی توان اثری را مورد تأیید دانست یا آن را رد کرد؛ به عنوان مثال فیلمنامه متری شش و نیم فیلمنامه ای پلیسی است و در مورد پلیسی است که با یک قاچاقچی بزرگ مواد مخدر دچار مسأله می شود. فیلمنامه این اثر به خودی خود سیاه نمایی ندارد اما وقتی ساخته می شود چهره ای سیاه و فلاکت زده از ایران اسلامی ترسیم می کند.

سیدزاده: مسئولان مسأله دار باعث تولید آثار مسأله دار شده و سینما را منحرف کرده اند/ جشنواره های غربی در پی جذب فیلمسازان ایرانی هستند

سیدسعید سیدزاده تهیه کننده سینما نیز با انتقاد از وضعیت اسفبار سینمای کشور گفت: مسئولان مسأله دار باعث تولید فیلم های مسأله دار شده و سینما را منحرف کرده اند؛ تولید این قبیل فیلم ها از زمانی شروع شد که مسئولان فرهنگی مسأله دار زمام امور را در دست گرفتند، این 2 مسأله به یکدیگر سنجاق شده اند؛ باعث تأسف است که باید بگویم وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و مدیران زیرمجموعه اش همگی اشتباهی بر کرسی های شان تکیه زده اند و باعث بحران در سینما و سایر حوزه های فرهنگی و هنری خودشان هستند! وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی امروزه ثابت کرده که شایستگی اداره حوزه فرهنگ و هنر را ندارد و ما باید در پی چاره دیگری برای عبور از این بحران وحشتناک فرهنگی باشیم.

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از شهروند، این البته در حالی ا ست که گفته می شود ابراز مخالفت دادستانی کل کشور نه علیه کلیت این قانون که بیشتر به دلیل بندی است که مجازات سینماگران متخلف از درجه بندی سنی را بر عهده سازمان سینمایی گذاشته؛ که ظاهرا با اصل 36 قانون اساسی که عنوان می کند حکم به مجازات و اجرای آن باید تنها از طریق دادگاه صالح و به موجب قانون باشد مغایر است.

این یعنی برخلاف آن چه گفته می شود درجه بندی سنی منتفی نشده و بعد از اصلاح بندهای مغایر با قانون اساسی دوباره در دستور کار قرار خواهد گرفت. اتفاقی که همزمان باعث شادمانی عده ای و البته ناامیدی گروهی دیگر شده است.

یک مسأله و هزار معما

درجه بندی سنی فیلم ها البته نه فقط این روزها بلکه از همان ابتدا -که بعد از مدت ها کشمکش و کش وقوس اجرایی شد- جنجالی بوده است. قانونی که به واسطه استعداد بسیار زیادی که برای بدفهمی داشت، همزمان موافقان و مخالفانی از طیف های متفاوت فکری داشت. درحالی که برخی درجه بندی سنی را امکانی برای سانسور و توقیف نامیده و از آن استقبال کردند، موافقانی از جنسی دیگر هم بودند که این درجه بندی را کامل کننده ممیزی عنوان و به این دلیل از آن حمایت کردند. در میان مخالفان نیز این چنددستگی به وضوح به چشم می خورد.

سینماگران چه می گویند؟

آیا رحمان و رحمان ها آثار هنری هستند؟

انتقاداتی که درباره نوع و جنس شوخی های فیلم رحمان 1400 وجود داشت، لزوم درجه بندی سنی را در رسانه ها یادآوری کرد. درواقع درجه بندی سنی با این نگاه به عنوان بدیلی برای توقیف و ممیزی معرفی می شود و اصلا به این دلیل هم بود که بعد از پایین کشیده شدن رحمان از روی پرده گفته شد که اگر قانون درجه بندی سنی در سینمای ما اجرایی شده بود، این اتفاق رخ نمی داد. البته در این بین نظرات دیگری نیز مطرح شد و بسیاری این عقیده را ابراز کردند که برخورد با فیلم هایی مانند رحمان 1400 و حتی هزارپا و دیگر فیلم های مشابه نمی تواند و نباید الگویی کلی برای سینمای ایران به شمار آید.

کسانی که به این نکته باور دارند می گویند که یک اثر هنری- فرهنگی معیارهایی دارد و رحمان و هزارپا و نظایر آنها با این معیارها سازگار نیستند. یعنی در بهترین شکل ممکن می شود تولید این گونه فیلم ها را یک فعالیت تجاری به شمار آورد، نه هنری. این گروه با مثال آوردن از تئاتر که نمایش های تجاری- لاله زاری از الگوهای اقتصادی متفاوتی در قیاس با دیگر نمایش های معمول تبعیت می کنند، می گویند باید این نگاه در سینما نیز کاربرد داشته باشد. یعنی این موضوع که درجه بندی بدیل ممیزی در مقابله با چنین فیلم هایی شود (و این موجب نگرانی طیف های مقابل شده و کل قانون را زیر سوال ببرد) چندان منطقی نیست.

این موضوع را می توان در زمینه های مختلفی به تحلیل نشست؛ در زمینه لزوم درجه بندی سنی برای چنین فیلم هایی، اعطای سختگیرانه تر مجوزهای تولید و نمایش و حتی زمینه های مالیاتی. آیا واقعا وقتش نرسیده کار هنری را از کار تجاری با ظاهر هنر تفکیک کنیم؟!

نکته جالب این که درجه بندی سنی در میان سینماگران و به خصوص تهیه کنندگان موافقان پرشماری دارد و جالب تر این که حتی انتقادات سینماگران مخالف این قانون هم از جنس آنهایی نیست که به ترویج ممیزی و سانسور می اندیشند.

سیروس تسلیمی، تهیه کننده باسابقه می گوید که درجه بندی سنی فیلم ها به نفع خانواده هاست، البته به شرطی که درست وحسابی اجرا شود : دقیق اجرا نشدنش هم به این خاطر است که سینماداران حوصله درگیری با تماشاچی را ندارند و نیز این قانون یا هر چیز دیگری برای شان تا آن جا مهم است که به درد فروش فیلم شان بخورد. به باور سیروس تسلیمی درجه بندی سنی این جا تاکنون بیشتر نقش تبلیغی داشته، ولی در آمریکا وقتی قانونی اعلام می شود همه از قانون تبعیت می کنند و سودش را هم می برند .

حسین فرحبخش هم می گوید که موافق درجه بندی سنی است، البته به دلیل دیگری: درجه بندی سنی فیلم ها از این رو که می تواند بهانه لازم را از دست عده ای دربیاورد، اتفاق مثبتی است. همیشه عده ای سیاسی کار برای دست یافتن به خواسته های سیاسی شان سینما را با بهانه هایی چون بدآموزی و... زیر سوال برده اند و رده بندی سنی می تواند این فشارها را از سینمای ایران کم کند.

جالب این که سینماگران مخالف هم به جنبه عملی طرح می پردازند، نه به انتقادات انتزاعی. حبیب اسماعیلی معتقد است: با آن همه کنترل در زمان تصویب فیلمنامه، باز این همه سختگیری هنگام اکران چه معنایی دارد؟ امیدواریم با ورود سینماگران حرفه ای به شورای درجه بندی، شیوه درجه بندی تغییر یابد.

یک هشدار اجتماعی!

نیره توکلی، جامعه شناس| درباره تقسیم بندی فیلم ها به دو طیف مبتذل و غیرمبتذل باید خیلی احتیاط کرد؛ به خصوص به واسطه چند شوخی کوتاه خنده دار در فیلم های سینمایی ما که همه آنها هم از فیلترهای گوناگونی رد می شود و بنابراین چندان نمی توان این انتقادات را که فلان فیلم مبتذل است یا نیست، جدی گرفت و از تاثیر اجتماعی آنها به هراس افتاد.

اتفاقا به نظر من سینما و به ویژه رسانه ملی ما در زمینه های دیگری رویکردهای خطرناکی را دنبال می کند؛ مثلا در ایرادات محتوایی پرشمارشان یا از نظر بازنمایی آدم های مختلف، بازنمایی زنان و مسائل و مشکلات شان، محتوای زن ستیزانه و یا مهمتر از همه در نسبت دادن موارد ناروا به اشخاص که اخیرا به وفور دیده می شود و مثلا فعالان محیط زیست در فیلم ها یا جاسوس هستند یا آدم های بد!

اما در همین حد هم اگر بخواهیم به افراد جامعه درباره مناسب بودن یا نبودن فیلم ها هشدار دهیم، درجه بندی سنی بهترین راه است که در اروپا و آمریکا هم به بهترین شکلی اعمال می شود و موفقیت آنها در این راه نشان می دهد که اگر هم ایرادی وجود دارد، در شناخت آموزشی و تربیتی مجریان این درجه بندی است و نه در اصل موضوع.

لینک کوتاه لینک کپی شد

دستورالعمل رده بندی سنی فیلم در ده اردبیهشت امسال ابلاغ شد اما با گذشت شش ماه از ابلاغیه، دادستانی کل کشور، شانزدهم مهر درخواست ابطال دستورالعمل رده بندی سنی فیلم های سینمایی را به دیوان عدالت اداری داده است. همچنین این دیوان دستور توقف اجرای آن را صادر کرده است. مهدی کوهیان، عضو شورای داوری انجمن صنفی تماشاخانه ها در اینباره با انصاف نیوز به گفت وگو پرداخت. کوهیان امکان لغو دستورالعمل محدودیت سنی وجود دارد، او همچین احتمال می دهد نظر دادستانی به ساخته نشدن این فیلم ها است.

مهدی کوهیان درباره ی این موضوع به انصاف نیوز گفت: مصوبه ای که در حال حال حاضر اجرا می شود با دستور دیوان عدالت اداری متوقف شده و دادستان کل کشور شکایت کرده اند. تاریخ دادگاه مشخص نیست. گویا رییس دفتر دیوان عدالت اداری گفته بود که دستور موقت روز چهاردهم داده شده و این دستور دو روز بعد به وزارت ارشاد ابلاغ شده است. دستور موقت اجرای مصوبه صادر شده است.

دادخواست دادستان کل کشور برای دفاع به وزارت ارشاد ارسال شده است. باید منتظر بمانیم تا وزارت ارشاد دفاع لازم را بکند که در هیات عمومی دیوان مطرح شود تا رای قطعی صادر بشود.

او درباره ی لغو این دستورالعمل گفت: امکان لغو وجود دارد، نظر دادستان کل کشور این است که با این رده بندی سنی امکان ساخت و نمایش فیلم هایی فراهم می شود که به تعبیر خودشان ترویج اباحه گری خشونت است. گویا نظر ایشان این است که به طور کل نباید چنین فیلم هایی ساخته شود نه اینکه ساخته شود و بعد با یک درجه سنی خاصی به نمایش درآید. فکر می کنم نظر ایشان این بوده است که درخواست ابطال این مصوبه را کرده اند.

مسعود نجفی مدیر کل روابط عمومی سازمان سینمایی نیز به خبرنگار انصاف نیوز گفت: چیزی به صحبتی که با مهر کرده ام، اضافه نشده است. اطلاعات در همان حد است. باید کمی جلوتر برویم تا ببینیم جزییات به چه شکلی است. درباره ی تاریخ دادگاه هم اطلاعی ندارم.

نجفی در گفتگو با خبرگزاری مهر گفته بود: دادستانی کل کشور درخواست ابطال دستورالعمل رده بندی سنی فیلم های سینمایی را به دیوان عدالت اداری داده است و دیوان هم دستور توقف اجرای آن را صادر کرده است.

او درباره ی گمانه زنی کوهیان درباره ی جلوگیری از ساخت چنین فیلم هایی توسط دادستانی کل کشور به انصاف نیوز گفت: این کار خلا قانونی دارد. نکته ای بیشتر از انچه که به مهر اعلام کرده ایم، نداریم. اجازه بدهید کمی جلوتر برویم.

گزارش: محدودیت سنی مانع تماشای رحمان 1400 نشد

انتهای پیام

لینک کوتاه شده: http://www.ensafnews.com/yUWTe

جبار آذین منتقد و کارشناس سینما و تلویزیون در خصوص اعمال رده بندی سنی فیلم و سریال ها در گفتگو با خبرنگار شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ اظهار داشت: یکی از ابزارهای کارساز در حوزه های سینما و تلویزیون و تولید برنامه ها، فیلم و سریال ها که در بسیاری از کشورهای صاحب صنعت سینما و تلویزیون پاسخ مناسب داده و منطبق با فرهنگ جامعه آن ها است، ایجاد طراحی و برنامه ریزی رده بندی سنی آثار هنری، فیلم ها و سریال ها است، اما این برنامه که از سوی مسئولان سینما و مدیران تلویزیون در دستور کار تولید و پخش برنامه ها و فیلم ها قرار گرفته، دارای ضوابط مشخصی نیست؛ یعنی پیش از آن که در خدمت فرهنگ تولید آثار هنری قرار بگیرد، در خدمت کپی سازی و سیاست های سلیقه ای مسئولان سینما و تلویزیون است.

وی افزود: زمانی می شود از رده بندی سنی فیلم ها و سریال ها یاد کرد و آن را مورد توجه و کاربرد قرار داد که مشکل اساسی در عرصه های تلویزیون و سینما وجود نداشته باشد و با رتبه بندی سنی به روال تولید و نمایش آثار جهت مشخصی داد.

جبار آذین در پایان گفت: اگر اوضاع سینما از نظر مدیریت، برنامه سازی، تولید، اکران و مناسبات فرهنگی صحیح بود آن وقت می شد از برنامه رده بندی سنی فیلم ها به عنوان حرکت مثبتی یاد کرد اما همین حرکت هم در سینما و تلویزیون ایران جواب نخواهد داد چرا که اساسا تولید و روند تولید در سینما و تلویزیون نادرست است؛.

وی در ادامه تصریح کرد: ذکر رده سنی در یک فیلم صرفا یک برنامه فانتزی و اغواگرانه است که نمی تواند کوچک ترین تاثیری در تولیدات و ارتباط هنرمندان و جامعه برقرار کند؛ چرا که مشکل اساسی این است که ما تولیدهای مناسب و شایسته برای قشرهای مختلف جامعه نداریم که بخواهیم برای تماشای آن رده بندی سنی تعیین کنیم، از همین رو این رده بندی سنی یک برنامه صرفا فرافکنانه است و هیچ کاربرد فرهنگی و هنری برای سینما، تلویزیون و مردم ایران ندارد.

انتهای پیام/

افسانه بایگان، بازیگر سینما و تلویزیون: پس از سفر اربعین بخشی از جامعه هنری من را کنار گذاشت و کارهایی را که قرار بود انجام دهم را لغو کردند.

از نیمه مرداد ماه امسال تا اواخر آبان ماه میزان فروش فیلم های سینمایی روند نزولی را طی کرده بود و یکی از دلایل اصلی آن عدم چیدمان صحیح فیلم ها بود. به شکلی که سینماداران و پخش کنندگان معتقد بودند به دلیل چینش غلط و برنامه ریزی اشتباه، فیلم هایی که پیش بینی می شد مخاطبان خوبی داشته باشند با هم در سینماها اکران شدند و همین مسئله باعث شد به مدت چهار ماه فیلم پرفروشی در سینماها اکران نشود. از طرف دیگر باتوجه به ایام عزاداری ماه محرم و صفر امکان اکران فیلم های کمدی وجود نداشت و به نظر می رسد بعد از پایان ماه صفر و با آغاز آبان ماه قرار است چند فیلم کمدی و پرمخاطب اکران شود.

فیلم سینمایی مطرب به کارگردانی مصطفی کیایی و با حضور پرویز پرستویی، محسن کیایی، الناز شاکردوست و مهران احمدی یک فیلم کمدی است که فضای دهه 60 و امروز را با هم به نمایش بگذارد. داستان آن درباره یک خانواده ایرانی است که وارد شهر استانبول شوند و اتفاقاتی برای آنها می افتد.

سمفونی نهم به کارگردانی محمدرضا هنرمند یک فیلم فانتزی است و هنرمند می خواهد بعد از سالها با بازگشت به سینما خاطره فیلم هایی همچون مرد عوضی، مومیایی 3 و دزد عروسک ها را در ذهن بینندگان زنده کند. این فیلم هرچند در جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد و با استقبال منتقدان همراه بود اما هنرمند برای اکران عمومی آن تغییراتی را در فیلم ایجاد کرده است که به گفته سازندگان، ریتم و داستان آن را بهتر از قبل کرده است. حمید فرخ نژاد، ساره بیات، محمدرضا فروتن، پژمان بازغی، مهرداد صدیقیان، علیرضا کمالی و هدی زین العابدین بازیگران فیلم هستند.

خداحافظ دختر شیرازی دومین فیلم افشین هاشمی بعد از فیلم گذر موقت است. شبنم مقدمی، افشین هاشمی، حسین یاری، هومن برق نورد و مونا فرجاد بازیگران اصلی فیلم هستند و در خلاصه داستان آن آمده است که خداحافظ دختر شیرازی یک عاشقانه مفرح است؛ یکی از شیراز و یکی از آبادان هر دو در تهران مجبورند با هم سر کنند تا محمود نارفیق را پیدا کنند.

فیلم سینمایی جهان با من برقص به کارگردانی سروش صحت و با بازی علی مصفا، جواد عزتی، هانیه توسلی، پژمان جمشیدی، سیاوش چراغی پور، کاظم سیاهی و مهراب قاسم خانی ساخته شده است. این فیلم اولین تجربه کارگردانی سروش صحت است که فضایی کمدی دارد و در جشنواره جهانی فیلم فجر نیز به نمایش درآمده بود. در خلاصه داستان این فیلم آمده است دوستان جهانگیر برای آخرین تولد او دورهم جمع شدند و همین مسئله باعث می شود تا آنها درباره زندگی و خودشان فکر کنند.

فیلم سینمایی خوب، بد، جلف2 ارتش سری ادامه قسمت اول این فیلم به نام خوب، بد، جلف به کارگردانی پیمان قاسم خانی و تهیه کنندگی محسن چگینی است. مانند قسمت اول پژمان جمشیدی و سام درخشانی نقش های اصلی را برعهده دارند.

فیلم سینمایی زیرنظر اولین تجربه کارگردانی مجید صالحی است که رضا عطاران، امیر جعفری، سروش جمشیدی، مهران احمدی و آزاده صمدی بازیگران آن هستند. این فیلم ابتدا قرار بود در تابستان اکران شود اما به دلیل اصلاحاتی که وزارت ارشاد بر آن وارد کرد اکران آن به تاخیر افتاد. فیلم داستان دو نفر است که در یک خانه زندگی می کنند و اتفاقی که برای آنها در این خانه می افتد ماجراهایی را به دنبال دارد.

فیلم سینمایی آشفتگی به کارگردانی فریدون جیرانی و با بازی مهناز افشار، بهرام رادان، مهران احمدی و نسیم ادبی از جمله فیلم هایی است که احتمال دارد در آذر ماه اکران شود. این فیلم به زودی در آلمان و چند کشور اروپایی به نمایش درمی آید و داستان آن روایت دو برادر دوقلو به نامهای بردیا و باربد است که در کودکی با هم در رقابت بودند. نقش هر دو برادر را بهرام رادان ایفا می کند.

از میان هفت فیلمی که احتمال دارد برای آبان ماه اکران شود چهار فیلم کاملا کمدی، دو فیلم فضای کمدی و جدی دارند و یک فیلم داستانی کاملا درام را تعریف می کند. این وضعیت اکران تقریبا شبیه وضعیت اکران فیلم ها در عید نوروز و عید فطر است.

مهدی صباغ زاده تهیه کننده و کارگردان سینما، درباره علت اصلی استقبال نکردن مخاطبان از سینما با وجود فیلم های خوب روی پرده، به خبرنگار حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان ، اظهار کرد: آقایان چندین فیلم را پشت سر هم و در شش ماهه اول سال اکران می کنند و در نهایت فیلم هایی که می توانند بازار را گرم کنند، به نیمه دوم سال می رسند. این در حالی است که نیمه دوم سال ترافیک اکران به وجود می آید؛ تعطیلی ها، حال و هوای مردم در محرم و صفر، تلاش تولیدات جدید برای رسیدن به جشنواره فجر و ... باعث می شود، بیشتر فیلم ها با هر ژانر و موضوعی، فروش پایین داشته باشند؛ البته رو به افول بودن شرایط اقتصادی مردم هم در فروش کم فیلم ها بی تأثیر نیست.

این کارگردان در خصوص راه های جلوگیری از تراکم اکران نیمه دوم سال - که سالهاست تکرار می شود- گفت: هرچه به شورای پخش می گوییم نیاز به برنامه ریزی داریم و باید از اول سال فیلم ها را بر مبنای وضعیت و شرایط سینما و مخاطب تقسیم بندی کنیم، گوش نمی کنند. در طول سال سینما باید همیشه گرم و سرحال باشد تا مردم به سینما بروند.

او افزود: گفته بودیم که برای اکران فیلم ها جدولی در ابتدای سال تهیه شود تا تهیه کنندگان، کارگردان ها، سینماداران و پخش کننده ها بدانند چه فیلم هایی قرار است پخش شوند و برای آن برنامه ریزی و تبلیغات کنند؛ اما انگار قرار نیست کاری اصولی صورت بگیرد.

این تهیه کننده تصریح کرد: حوزه هنری به یکباره تصمیم می گیرد فیلمی را اکران نکند و از آنجا که سینما های زیادی در دستش است و هیچکس حتی دولت و ارشاد هم نمی تواند به آن حرفی بزنند، کارش را انجام می دهد! شهرداری نیز در اعطای تابلو های تبلیغاتی کمک نمی کند؛ فقط یکسری تابلو هست که به قیمت های گزاف فروخته و به فیلم هایی داده می شود که هیچ تأثیری در سینما ندارند.

این کارگردان در پایان گفت: عده ای از بازیگران فکر می کنند به فروش فیلم کمک می کنند اما در واقع این گونه نیست؛ الان فیلمی روی پرده است که 280 میلیارد تومان فروخته و بازیگر آن می گوید یک میلیارد دستمزد می خواهم! در یک وضعیت ناهماهنگ و بدون کنترل نتیجه همین می شود که فیلم ها فروش خوبی ندارند. حتی اگر فروش هم داشته باشند، به علت گران شدن تولید به واسطه بالارفتن بیش از حد دستمزد ها و برخی عوامل دیگر، به سود نمی رسند. برای ایجاد یک جریان فرهنگی نیاز به تبلیغات وسیع داریم؛ تا بتوان پای مردم را هرچه بیشتر به سینما باز کرد. متأسفانه سالهاست که با مشکلات و گرفتاری ها ساخته ایم و الان هم داریم می سازیم و تنها با حمایت و معرفت مردم روی پا ایستاده ایم.

انتهای پیام/

سیدجمال ساداتیان در گفتگویی ویدیویی با سینماتیکت درباره مسائل مختلف سینما از جمله قاچاق فیلم متری شیش و نیم صحبت کرد.

آرش فهیم
سال هاست که سریال مختارنامه برنامه ثابت تلویزیون برای پخش در ایام محرم و صفر است. این سریال علاوه بر اینکه روایتی تاریخی درباره حماسه های این منتقم خون شهدای کربلاست، با پرداختی کم نظیر، به مسائل و موضوعات روز جامعه ما و جهان اسلام تنه می زند. اما در همین دوران هم شاهد ظهور مختارهای زمانه هستیم که هنوز تصویر چندانی از آنها در سینما و تلویزیون نقش نبسته است.
مدافعان حرم در شجاعت و صلابت، مصداق مختارهای معاصر هستند، با این تفاوت که آنها قبل از واقعه، دفع بلا کردند و راه را بر یزیدیان زمان بستند. جبهه مقاومت نیز همچون دوران دفاع مقدس، سرشار از ماجراهای مکتوم و ناگفته اما تکان دهنده است. درباره هر بخش و هر عملیات و هر شخص از این جبهه می توان صدها شعر سرود و ده ها سرود ساخت و انواع فیلم و سریال ساخت و تئاتر به صحنه آورد و... به همین دلیل هم کتاب هایی که به زندگی رزمندگان و فرماندهان این جبهه می پردازند، بی اندازه جذاب و خواندنی هستند. اینکه یک فرد چه مسیری را طی کرده تا به مرحله ای برسد که داوطلبانه به میدانی نفس گیر برود و لباس دفاع از حرم بپوشد، یک ماجرای عاشقانه و رازآمیز است. وصیت نامه هر یک از این قهرمانان را می خوانیم، لبریز از شکوه ذهن و نگاه یک انسان خودساخته و دلداده را می بینیم.
طی هفت، هشت سال اخیر، باز هم مانند دوران دفاع مقدس، هر روز در خیابان های شهرهای ما پیکر جوان هایی تشییع می شود که فدایی حرم و حریم انسانیت شدند. در آن دوران، برای وصال حرم معشوق جان می دادند و در این دوران برای پاسداری از حریم حرم. نکته تأمل برانگیز اینکه همچون لشکر امام حسین(ع) و مانند دوران دفاع مقدس، در میان مدافعان حرم هم می توان طیف ها و نسل های گوناگونی را دید؛ از ریش سفیدانی مثل حسین همدانی و حسن شاطری و سیدحمید تقوی تا جوانان کم سن و سالی چون سیدمصطفی موسوی، عباس دانشگر، محسن حججی، محمدرضا دهقان و هنرمندانی چون هادی باغبانی و سعید سیاح طاهری تا شخصیت های نظامی، مهندس، پزشک و... که زندگی هر یک از آنها می تواند تبدیل به یک اثر هنری درخشان و جذاب شود.
آنچه آشکار است، جبهه مقاومت و شهدای مدافع حرم امروز یک ظرفیت زیبا و بزرگ برای کار فرهنگی و هنری است. اما عرصه فرهنگ و هنر ما و به طور خاص سینما و تلویزیون، تا چه اندازه از این ظرفیت استفاده کرده است؟ چه جنبه هایی از جریان دفاع از حرم و جبهه مقاومت، برای خلق آثار هنری قابل توجه است؟ و... سؤالاتی از این دست که در این مجموعه گزارش به آنها می پردازیم. با ما همراه باشید.
جایگاه مدافعان حرم
در کارنامه سینما و تلویزیون
ابتدا باید بررسی کنیم که سینما و تلویزیون در قبال پرداختن به جبهه مقاومت و مدافعان حرم چه کارنامه ای از خود ثبت کرده اند. فقط کافی است تا فیلم هایی که درباره مدافعان ساخته شده را یک بار مرور کنیم؛ حتما اولین و مهم ترین فیلمی که به ذهن همه ما می رسد به وقت شام ساخته ابراهیم حاتمی کیا است.
به جز این فیلم جشن تولد به کارگردانی عباس لاجوردی هم تصویری از جنگ شهری بین مدافعان حرم و داعش در دمشق را نمایش داده است. این فیلم هم در سی و چهارمین دوره جشنواره فیلم فجر حضور داشت و به طور محدود نیز روی پرده رفت. در جست وجو درباره آثاری که با مضمون داعش و مدافعان حرم ساخته شده به فیلم دیگری با عنوان آوازهای سرزمین مادری ام هم بر می خوریم. اما این فیلم به کارگردانی عباس رافعی نیز هیچ گاه به نمایش درنیامده است. یک فیلم سینمایی دیگر با نام سرگشته به کارگردانی سهیل سلیمی نیز تولید شده است، اما این فیلم نیز هنوز به اکران درنیامده! فیلم نیمه بلند دیگری با نام هنگامه ساخته امیر داسارگر نیز در جشنواره عمار اکران شده بود. همچنین اپیزود چهارم فیلم هیهات روایتی دلنشین از مدافعان حرم در عراق را نمایش می دهد. این اپیزود به کارگردانی هادی مقدم دوست ساخته شده است. در مجموع، طی حدود 8 سال مقاومت در برابر داعش و از میان سالانه حدود 100 فیلمی که در سینمای ایران ساخته می شود، همین تعداد محدود و معدود با این موضوع مهم، ملی و بین المللی به چشم می خورند!
در تلویزیون هم اوضاع به همین منوال است. در سیما، برنامه های مستند یا گفت وگو محوری چون از آسمان ، ملازمان حرم ، نیمه پنهان ماه و... به شهدای مدافع حرم پرداخته اند. اما دستان سیما در حوزه آثار نمایشی خالی است.چون تنها بخش هایی از سریال پایتخت 5 تصاویری از داعش و جنگ در سوریه نشان داد. غیر از این نمی توان حتی نام یک تله فیلم را هم دید که به جبهه مقاومت یا داعش توجه کرده باشد! به کم کاری سینما عادت کرده ایم، اما از صداوسیما انتظار می رفت که در این زمینه پرکارتر ظاهر شود. اما چرا این وضعیت پیش آمده؟
مشکل همیشگیِ مدیران بی دغدغه!
جواد اردکانی، یکی از فیلمسازانی است که آثار متعددی با موضوعات ملی و انقلابی ساخته است. سریال های غریبه ، آینه های نشکن و نوشدارو و فیلم های به کبودی یاس و شور شیرین ازجمله آثار اوست. وی چند سالی هست که در پی تولید اثری درباره جبهه مقاومت و مسائل سال های اخیر سوریه است، اما هنوز به مرحله اجرا نرسیده است. با توجه به این تجربه، نظرات این کارگردان را درباره وضعیت تولیدات سینمایی و تلویزیونی در ارتباط با مدافعان حرم و دلایل کم کاری در این زمینه پرسیدیم.
جواد اردکانی در گفت وگو با گزارشگر روزنامه کیهان می گوید: در حوزه مستند، فعالیت های مناسب و خروجی های قابل توجهی داشته ایم، هرچند از نظر کمی و کیفی بسیار عقبیم. این حضور در حوزه داستانی بسیار کمرنگ بوده و به جز چند فیلم که شاخص ترین آنها به وقت شام به کارگردانی ابراهیم حاتمی کیاست. همچنین می توان گفت در تلویزیون فعالیتی نداشته ایم.
وی می افزاید: خود بنده از سال 1394 پیگیر تولید یک اثر درباره این موضوع هستم. اما در این پیگیری ها در رابطه با علت کم بودن تولیدات با موضوع مدافعان حرم و مسائل منطقه به نتایجی رسیدم، ازجمله اینکه تعداد هنرمندانی که با گرفتن حقوق کمتر بخواهند در حوزه مقاومت فعالیت کنند کم نیست. در رابطه با این موضوعات نیز به اندازه کافی داستان نویسی شده است. اما تولیدات درباره با این موضوعات ظاهرا اولویت کار هیچ کدام از نهادهای فرهنگی نیست و این در حقیقت راه فرار مناسبی است تا در رابطه با این موضوع فعالیتی نداشته باشند و مهم تر از همه اینکه در این چند سال مشاهده کردم که درصد بالایی از مدیران، اساساً حضور ایران را در منطقه قبول ندارند، پس در نتیجه به دنبال تولیدات فرهنگی درباره این گونه موضوعات هم نیستند.
اهمیت پرداختن به مسائل منطقه
حجت الاسلام ساسان فلاح فر، مستندساز و مدیر گروه رسانه ای فاطمیون، یکی از فیلمسازهایی است که به طور خودانگیخته و جهادی وارد عرصه تولید محصولات هنری با موضوع جبهه مقاومت و مدافعان حرم شده است. به طوری که این طلبه فیلمساز با 26 سال سن تاکنون بیش از 26 فیلم مستند ساخته است. نبرد پالمیرا و نقاشی یک رویا از جمله آثار مطرح وی هستند.
ساسان فلاح فر درباره لزوم ساخت فیلم درباره جبهه مقاومت و مدافعان حرم به گزارشگر روزنامه کیهان می گوید: یکی از تفاوت های جنگ امروز با دوران دفاع مقدس، نقش موثر رسانه است. در دوران دفاع مقدس، فضای رسانه ای شاید تأثیر چندانی نداشت، اما امروز نقش رسانه در جنگ بسیار مهم شده است. به طور مثال، یکی از عوامل گسترش سلطه و فتوحات داعش در یک دوره، فیلم هایی بودند که در سوریه و عراق قبل از حمله به شهرها پخش می کردند و از این طریق به مردم آن شهرها اعلام می کردند که اگر با ما همراهی نکنید چنین و چنان می شود و... ما هم اگر می خواهیم در این جنگ رسانه ای موفق باشیم، باید مسئله ای بزرگ تر از دفاع از حرم را تبیین کنیم. چون کشورهایی مثل یمن و لبنان هم اجزای این جبهه هستند، اما حرم ندارند؛ باید بتوانیم اهمیت جبهه مقاومت را به مخاطب بفهمانیم. اما متأسفانه طی سال هایی که از جنگ افروزی داعش و گروه های تکفیری در منطقه می گذرد، در تمام سطوح نسبت به دشمن عقب بودیم و جبران آن سخت است. همچنان موضوع این جنگ داغ است و هنوز هم مردم با سؤالات بسیاری مواجه هستند و این مسئله بر زندگی آنها تأثیر می گذارد. فراموش نکنیم که هدف فتنه گروه های تکفیری در عراق و سوریه، در اصل ایران و مردم کشور ما بود. پس این موضوع به طور مستقیم به زندگی تک تک ما ایرانیان مرتبط
است.
این طلبه فیلمساز درباره فیلم های مستند و سینمایی تولید شده درباره مدافعان حرم و جبهه مقاومت معتقد است: عرصه مستند در مقایسه با سینمای داستانی، وضعیت بهتری دارد، اما به نظر بنده نسبت به آنچه باید باشد، خیلی عقب هستیم، اینکه هنوز هم برخی از مردم درباره این موضوع سؤال دارند و بر سر چرایی این قضیه گیر کرده اند، گویای آن است که کم کار کرده ایم. برای پاسخ دادن به این مسئله باید از رسانه استفاده کرد. در سینمای داستانی هم که متأسفانه به جز دو سه فیلم، کار چندانی انجام نشده است. همان حسرتی که سال هاست درباره سینمای دفاع مقدس می خوردیم که ای کاش درباره ناگفته های جنگ بیشتر کار می شد، در سال های آینده باید چند برابر برای جبهه مقاومت و فرصت های از دست رفته حسرت بخوریم. ببینید؛ سینمای هند درباره مقابله خود با داعش فیلم می سازد، آن هم در شرایطی که اصلا هند در این قضیه نقشی نداشته و مردم آن کشور اصلا نمی دانند چه خبر است؟ چرا سینمای ما که محور اصلی این جنگ بودیم؛ تا این حد کم کار است؟
شبه روشنفکران غربزده؛ علیه مدافعان حرم
در کنار کم کاری سینما و بخش سریال سازی تلویزیون در حوزه مدافعان حرم، باید به جفای برخی از شبه هنرمندان این عرصه به مدافعان حرم نیز اشاره کرد.
به طور مثال، کارگردانی که آثارش به انگاره های فمنیستی نیز آلوده است، یک بار با انتشار مطلبی در شبکه های اجتماعی، به مدافعان حرم حمله کرد. او در یکی از پست های خود در فضای مجازی با نمایش ویدئویی از صحبت های یک مادر شهید نوشت که علت شهادت فرزند وی مورد بحث و اعتراض بسیاری از ایرانیان است! البته میلانی وقتی موج اعتراض های مردمی به خود و دفاع ایرانیان از مدافعان حرم را دید به ناچار این مطلب را از صفحه خود حذف کرد، اما هنوز هم تصاویرش در بسیاری از سایت ها موجود است. همچنین یکی از بازیگران سینما نیز یک بار در فضای مجازی، عبارت مدافعان رژیم اسد را درباره مدافعان حرم به کار برد! البته این بازیگر نیز وقتی واکنش منفی مردم درباره حرف غیرمنطقی خود را دید، مجبور شد تا آن را اصلاح کند. البته نظر سینماگران شبه روشنفکر غربزده اغلب درباره قهرمانان و درخشش های ملی ما منفی بوده است. اما این نشان از دیدگاه منفی این طیف، نسبت به مدافعان حرم است. جای سؤال است که چطور ممکن است افرادی که امنیت و آسایش و آرامش خود را مدیون نیروهای دفاعی هستند، این گونه گستاخانه درباره آنها سخن بگویند؟ اگر مدافعان حرم نبودند، می توانستند به این راحتی کار کنند و آن شهرت و این زندگی پرزرق و برق و رفاه زده را برای خود فراهم آورند؟ شاید هم مشکل از همین رفاه زدگی و شهرت بی پشتوانه چنین افرادی باشد!
اما سؤال این است که چگونه می توان در جامعه هنری کشور دغدغه لازم برای پرداختن به مسائل روز منطقه را ایجاد کرد؟ در قسمت بعدی این گزارش، به جست وجوی پاسخ و راه حل برای این پرسش می پردازیم.

به گزارش خبرنگار فرهنگ و هنر دفاع پرس ، انجمن سینمای انقلاب اسلامی و دفاع مقدس یکی از مهم ترین نهادهای فرهنگی و سینمایی کشور است که بیش از دو دهه در عرصه تولید آثار سینمایی دفاع مقدس حضور داشته و کارگردان متعددی را به جامعه هنری ایران معرفی کرده است. این انجمن سال های پر فراز و نشیبی را پشت سر گذاشته که در جای خود نیازمند بررسی و تحقیق همه جانبه ای است.

مهدی عظیمی میرآبادی هشتمین مدیرعامل این انجمن است که بر مدیریت آن را برعهده گرفته است. با وی در خصوص کارنامه انجمن سینمای انقلاب اسلامی و دفاع مقدس ، برنامه ها و اهداف آینده انجمن گفت وگویی انجام شده که در ادامه می خوانید:

مهدی عظیمی میرآبادی دانش آموخته کارشناسی ارشد سینما از دانشگاه هنر است و دارای سوابق اجرایی متعددی شامل صاحب امتیاز و مدیرمسئولی دو هفته نامه سینمای خانگی ، معاونت امور فعالیت های سازمان سینمایی کشور، مدیرکل ارزشیابی و نظارت بر سینمای حرفه ای، قائم مقام اداره کل تولید و پشتیبانی امور سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ناظر مالی خانه سینما، جانشین نماینده تام الاختیار معاون امور سینمایی در خانه سینما، دبیر اجرایی دومین جشنواره بین المللی فیلم پلیس، معاون امور برنامه های ششمین جشنواره فیلم دفاع مقدس و ... را دارا در کارنامه خود دارد.

میرآبادی مدرس دانشگاه و عضو جامعه صنفی تهیه کنندگان سینمای ایران است که تهیه کنندگی و تولید فیلم سینمایی سیب و سلما را بر عهده داشته است.

دفاع پرس: کارنامه انجمن سینمای انقلاب اسلامی و دفاع مقدس را که بیش از دو دهه از تأسیس آن گذشته چگونه ارزیابی می کنید؟

ارزیابی کارنامه انجمن کار چندان دشواری نیست، اصحاب رسانه به راحتی می توانند این کار را انجام دهند. می توان با مراجعه به منابع موجود بررسی کرد که انجمن در چه مقطعی موفق بوده و در چه مقطعی این موفقیت کم تر بوده است؛ اما آن چیزی که باید بگویم این است که به دلایل متعددی که بخشی از آن بیرونی است و بخشی از آن درونی، اوج و فرودهایی داشتیم. البته این اوج و فرودها فقط مرتبط به انجمن نیست و کلیت سینمای ایران را شامل می شود.

برای بررسی سینمای دفاع مقدس باید همه سینمای ایران را در نظر گرفت. این امر فقط مختص انجمن سینمای انقلاب اسلامی و دفاع مقدس نیست، کانون پرورشی فکری کودکان و نوجوانان، مرکز سینمای مستند و تجربی، بنیاد سینمایی فارابی هم این اوج و فرودها را تجربه کرده اند. اگر بخواهیم در یک بررسی کلی انجمن را ارزیابی کنیم، نمره متوسطی را می گیرد. مثلاً در دوره آغازین کار انجمن بین سال های 1372 تا 1375 رشد چشمگیری داشته است.

با تغییر مدیریت معاونت امور سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و روی کار آمدن عزت الله ضرغامی بخشی از همکاران خود را از مجموعه انجمن سینمای انقلاب اسلامی و دفاع مقدس انتخاب کرد. نتیجه چنین اقدامی این شد که در جشنواره فیلم فجر در سال 1374 تعداد 22 فیلم به نمایش درآمد که البته تعداد فیلم های ساخته شده بسیار بیشتر از این است. متأسفانه این روند در ادامه فرودهایی داشت تا حدی که در برخی از دورهایی جشنواره فجر تعداد فیلم های به نمایش درآمده با موضوع دفاع مقدس به سه عدد یا کمتر رسید.

دفاع پرس: چه دلایلی سبب شد با چنین وضعیتی مواجه شویم که امروز شاهد آن هستیم که سینمای دفاع مقدس به آن جایگاهی که انتظار داریم نرسیده است؟

باید آن تصویری که از انجمن سینمای انقلاب اسلامی و دفاع مقدس داریم را بشناسیم و بعد ببینیم چقدر با آن تصویر فاصله داریم. ضمن آن سینمای دفاع مقدس را با سایر ژانرهای سینما مقایسه کنیم و تفاوت ها را بشناسیم. در واقع با دو رویکرد می توان سینمای دفاع مقدس را ارزیابی کنیم یکی نسبت به آرمان ها و هدف گذاری انجمن و دیگری در مقام مقایسه با سایر جریان های سینمایی. نسبت به آرمانی که برای انجمن طراحی شده قطعاً فاصله زیادی داریم اما نسبت به سایر ژانرهایی سینمایی باید گفت که نه فقط یک سر و گردن که یک قامت بالاتر قرار دارد. سینمای دفاع مقدس هم از نظر کیفیت هم از نظر تعداد مخاطبان و فروش در سطح بالایی قرار دارد. همچنین از نظر سلامت محتوا و همراهی با آرمان های انقلاب قابل اعتنا هستند.

دفاع پرس: برنامه های انجمن سینمای انقلاب اسلامی و دفاع مقدس برای ادامه مسیر چیست و چه چشم اندازی برای سینمای دفاع مقدس طراحی شده است؟

ما دو هدف را برای ادامه مسیر طراحی کرده ایم. اول رساندن سینمای دفاع مقدس به جایگاهی که انتظار داریم، هم در بعد ملی و هم در بعد جهانی. دوم فهماندنشان و جایگاه کسانی که در سینمای دفاع مقدس مشغول فعالیت هستند به مسئولین و سایر هنرمندان. سایر برنامه های خود را نیز همسو با این دو هدف طراحی و اجرا خواهیم کرد که در آینده و مرور اعلام خواهد شد.

دفاع پرس: در بحث اکران جهانی آثار سینمای دفاع مقدس چقدر فعال هستید آیا تاکنون اقدامی صورت گرفته است؟

جریان اکران در دنیا یک جریان پیچیده و غیرقابل نفوذ است. با این حال بحث اکران را نیز در دستور کار قرار داده ایم و در حال مطالعه روی آن هستیم تا به یک راه کار منطقی و اصولی برسیم و بتوانیم آن را عملی کنیم؛ اما در همین راستا دو بحث را پی گیری می کنیم اول نمایش اینترنتی آثار سینمای دفاع مقدس و دوم نمایش ماهواره ای فیلم هاست. کارهایی صورت گرفته که به زودی اخبار آن اعلام خواهد شد. البته زمان زیادی می طلبد تا این طرح اجرایی بشود.

دفاع پرس: در بحث اکران های داخلی چه اقداماتی در انجمن صورت گرفته است؟

در بحث اکران نیز برنامه هایی داریم معتقد هستیم که تولید صرف کار سینمای دفاع مقدس را پیش نمی برد. اگر به اکران و نمایش فیلم ها فکر نکنیم تولید نیز وجهی نخواهد داشت. تولید صرف در نهایت فقط کارکرد آرشیوی خواهد داشت. ما به دنبال راه کارهایی هستیم تا در اکران نیز حضور داشته باشیم. متأسفانه وضعیت اکران آثار دفاع مقدسی مطلوب نیست. توصیه من به مسئولان فرهنگی کشور این است که چشم خود را روی سینمای انقلاب اسلامی و دفاع مقدس نبندند.

این سینما به یک گروه خاص تعلق ندارد و آحاد مردم در آن سهیم هستند. کسانی که سعی در نادیده گرفتن سینمای دفاع مقدس دارند، آب در هاون می کوبند. باید به این سینما اهمیت داد. توجه داشته باشیم که همه مردم ایران بر فرض درست بودن آمار، آن سه میلیونی نیستند که فلان فیلم سخیف را می بینند. همه مردم ایران همه 80 میلیونی هستند که نیازمند فیلم خوب هستند. مردم فیلم ارزشی و غیر ارزشی را به خوبی تشخیص می دهند. نجات سینمای ایران در گرو سینمای انقلاب اسلامی و دفاع مقدس است.

فیلمی که رتبه الف را در سینمای دفاع مقدس می گیرد و موقع اکران در 12 سالن با سانس شناور به نمایش درمی آید. مسلما فروش نخواهد داشت. مخاطبان فیلم ها باید به یک حد نصاب برسند تا بتوانند فیلم را ببینند. حتی تهیه کننده فیلم هم نمی داند که در چه سانسی باید فیلم خودش را ببیند. بعد هم مدعی هستند که فیلم دفاع مقدس فروش ندارد. در مقابل یک فیلم سخیف با 150 سالن با تمام سانس ها اکران می شود و سهم قابل توجهی از تبلیغات شهری را هم دارد در این عرصه نابرابر نمایش قطعا به فروش بالایی هم می رسد. البته این برنامه عامدانه ای است تا فیلم دفاع مقدسی دیده نشود و در نهایت سینمای دفاع مقدس از میان برود که مسلما این برنامه محقق نخواهد شد.

دفاع پرس: برای ارتقای سطح کیفی فیلمنامه چه باید کرد؟

در ابتدا باید گفت سطح کیفی فیلمنامه سینمای دفاع مقدس در سطح بالایی نسبت به سایر ژانرهای سینمای ایران قرار دارد اما نمی توان مدعی شد که فیلمنامه دفاع مقدسی به جایگاهی که انتظار داریم نرسیده است عمده دلیل این آسیب نبود تحقیق و پژوهش در این حوزه هستیم. در سینمای دفاع مقدس نمی توان با صرفاً به اتکای تخیل فیلمنامه نوشت.

اگر این معضل حل شود بخش قابل توجهی از مشکلات سینمای دفاع مقدس در بحث کیفی رفع خواهد شد. نکته ای که باید به آن اشاره کنم این است که تبلور منویات رهبری در ارتقای سینمای دفاع مقدس است اگر مسئولان فرهنگی کشور می خواهند ولایت پذیری خود را ثابت کنند باید به این سینما توجه ویژه نشان دهند و کار کنند، از طرفی مردم نیز باید دیدن این فیلم ها از هنرمندان این حوزه حمایت کنند.

انتهای پیام/ 161

حضور موفق سینمای مستند ایران در فستیوال های بین المللی در شرایطی ادامه دارد که سینمای داستانی کشورمان در یک سال گذشته توفیق چندانی در مجامع بین المللی نداشته است.

بر هیچ کس پوشیده نیست که امروز سینمای مستند در عرصه جهانی پیشروتر از سینمای داستانی است. هر سال در بخش مسابقه جشنواره های رده اول، یک مستند از ایران حضور دارد و عمده دلیلش به اعتقاد من این است که سینمای مستند ما دغدغه ثبت و ضبط زندگی معمول و مرسوم جامعه ایرانی را دارد و در صدد آگاهی بخشی به مخاطب است. سینمای مستند به لحاظ امکانات فنی سینمای شخصی تری به حساب می آید و یک فیلمساز دغدغه مند با یک دوربین می تواند با واقعیت پیرامونش به گونه ای برخورد و آن را ثبت و ضبط کند که برای مخاطب جهانی جالب و جذاب باشد اما سینمای داستانی ما بیشتر به تله فیلم شبیه شده است. زبان سینمای داستانی مان داخلی و درون سرزمینی است، مخاطب فراگیر ندارد و از حیث ایده و سناریو همچنان حول یک محور و داستان های تکراری می چرخد. به عنوان مثال در یک دوره روی موضوعاتی اجتماعی متمرکز می شود که از نظر تماتیک شبیه هم هستند و بالطبع برای آنها جذابیتی ندارد. امرز مخاطبان خارجی به دنبال شنیدن داستان های تازه از ایران هستند. شاید در یک دوره ساخت فیلم های منتقدانه در فستیوال های بین المللی خریدار داشت ولی امروز این نوع دیدگاه ها برای آنها کلیشه شده و دوست دارند داستان های تازه تری از سرزمین ایران که پر از رنگ و آیین و سنت و مردمانی صمیمی و باتمدن است، ببینند. من این جمله را به نقل از یکی از برنامه ریزان ایدفای هلند (معتبرترین فستیوال مستند در دنیا) نقل می کنم که در زمان نمایش مستند دلبند خطاب به حاضران در سالن گفت شما امروز قرار است داستانی تازه از سینمای ایران ببینید همین نگاه نشان می دهد که مخاطبان خارجی مشتاق هستند که داستان های تازه از سینمای ایران ببینند و بشنوند.
از نگاه من سازنده، دلیل اصلی ارتباط مخاطب و اقبال جشنواره های جهانی به این مستند همذات پنداری و باورپذیری شخصیت اصلی است. در مرحله اجرا بارها به این فرآیند فکر کردیم که باید زبان سینمایی انتخاب کنیم تا اثر به یک بیان جهانی بدل شود و مخاطب با دیدن فیلم به کشف و شهود تازه تری از شخصیت برسد. تمرکزمان بر این بود که به دور از داستان سرایی و دخل و تصرف فیلم را به شکلی باورپذیر روایت کنیم. این دیدگاه مستندگونه و تصاویر چشم نواز و روایت شاعرانه باعث شد مخاطبان با قهرمانان قصه که آدمی معمولی است ولی در موقعیت ویژه قرار گرفته همراه شوند و با آن همذات پنداری کنند. بعد از نمایش فیلم بسیاری از مخاطبان در جلسه پرسش و پاسخ سؤالات متعددی راجع به قهرمان قصه و نوع ارتباط فیلمساز با او می پرسیدند و پس از آن به طرق مختلف پیام های زیادی برای قهرمان قصه می فرستادند و حتی برخی از هلند برای دیدن فیروزه به ایران آمدند. داستان فیروزه برای مخاطبان خارجی داستانی شبیه مادربزگ های خودشان است که هنوز برایشان جالب است. آنها در این فیلم به دنبال کشف راز و رمز زندگی این شخصیت هستند. فیروزه گذشته را در حال زندگی می کند و به دور از تکنولوژی و برق و حتی تلفن تنها در دل ارتفاعات البرز مرکزی با 40 گاوش روزگار می گذراند و قصه طبیعت گرا و شاعرانه این زن برای مخاطب خارجی جالب و جذاب بود. در نهایت برگ برنده دلبند به زعم من مخاطب شناسی صحیح آن است.

کلمات کلیدی

مستند دلبند تغییر چهره سینما یاسر طالبی

به گزارش خبرنگار ایمنا ، کریستین برویر در نشست "فیلمسازی فیلم هنری، از تولید تا اکران" با اشاره به سینمای هنری در آلمان اظهار کرد: حدود 15 سینمای هنری در برلین وجود دارد که حدود دو میلیون بلیط در سال برای فیلم های هنری فروخته می شود. سهم سینمای تجاری در سینمای آلمان نیز مانند دیگر نقاط دنیا بیشتر از دیگر سبک ها است و تنها 15 درصد از فروش به سینمای هنری اختصاص می یابد.

مدیرعامل کنفدراسیون بین المللی فیلم های هنری سپس با اشاره به ساز و کار اکران فیلم های هنری در کشورهای مختلف، خاطرنشان کرد: در اروپا حمایت مالی بسیار بیشتر و تولید فیلم هنری افزایش یافته است. بخشی از آن به دلیل انقلاب فناوری و راحت تر شدن تولید فیلم است. با این حال فیلم های بدنه بیش از فیلم های هنری تولید می شود زیرا تولید آن ها بسیار گران است. معمولا فیلم های هنری به جز بخشی از آن ها، با سرمایه گذاری شخصی تولید می شود.

وی افزود: دانشگاه ها و مدارس فیلمسازی در اروپا بسیار فعال هستند و هنرجویان با ساخت فیلم های کوتاه و هنری شروع می کنند. فیلم ها باید از بخش های مختلفی سرمایه مورد نیاز را تامین کنند، در آلمان بر اساس قوانین فدرال دولت می تواند تا 80 درصد بودجه را به صورت سوبسید اهدا کند. همچنین تلویزیون دولتی آلمان نیز بستر خوبی برای اکران فیلم ها است.

سیاستمداران علاقه ای به فیلم هنری ندارند

برویر درباره اختصاص بودجه های دولتی به فیلم های هنری، توضیح داد: بیشتر بودجه دولتی برای ساخت فیلم اختصاص می یابد و برای اکران بودجه وجود ندارد. این مشکلی است که در اروپا وجود دارد، در اروپا فیلم های بیشتر و بیشتری ساخته می شود، اما در اکران پول لازم برای بازایابی وجود ندارد. در حال تلاش برای افزایش بودجه در ساخت فیلم های هنری هستیم.

مدیرعامل کنفدراسیون سینمای هنری با بیان اینکه حمایت مستقیمی برای فیلم ها وجود ندارد و در موسسه های خصوصی نیز هیات تصمیم گیرنده برای حمایت مالی وجود دارد، تاکید کرد: در 10 سال گذشته تنها پنج درصد از بودجه به سینمای هنری اختصاص داشته و سعی داریم تا این عدد بیشتر شود. سیاستمداران علاقه بیشتری به ساخت فیلم های بدنه ای سینما دارند چرا که آن فیلم ها مخاطب را به سالن اکران خواهند کشید.

نگاه سینمای ایران سنتی است

هوشنگ گلمکانی در ادامه این نشست درباره جایگاه فیلم هنری در تاریخ سینمای ایران گفت: سینمای ایران از ابتدا تا کنون نگاه سنتی داشته و کسانی که خواستار نوآوری بودند در انزوا قرار داشتند و هیچگاه در دوران خود درک نمی شدند. در سال های پیش از انقلاب امکان تولید فیلم هنری نبود، مگر اینکه خودشان سرمایه داشتند. حتی اگر فیلمی ساخته می شد امکان نمایش و اکران آن وجود نداشت.

عضو شورای سیاستگذاری گروه سینمایی هنر و تجربه افزود: اصولا سینمایی که نگاه سنتی دارد به جلب نظر جمعیت انبوه نگاه می کند و باید به سراغ قصه گویی که همه مردم آن را درک کند، برود. در گذشته فیلم باید در سینما اکران یا در تلویزیون نمایش داده می شد، اما اکنون راه های دیگری برای نمایش وجود دارد. البته پس از موج نو سینما ایران و ساخت فیلم گاو فضا کمی بازتر شد.

این منتقد سینما درباره وضعیت سینمای هنری پس از انقلاب اسلامی، تصریح کرد: پس از انقلاب اتفاقات تازه ای در سینمای ایران رخ داد، سینماهای پیشین به آتش کشیده شدند و نگاه سنتی قبلی دیگر قابل قبول نبود. اما همچنان بدنه سینما نگاه سنتی داشت و باید انبوه تماشاگر را راضی می کرد. از اوایل سال 1370 موجی به صورت آرام آغاز شد، دلیل آن نیز ورود افرادی نو به جامعه و دنیای کسب و کار بود. در این دوران نیز سرمایه گذاران برای پیشبرد منافع خود وارد دنیای فیلمسازی شدند، همین مسئله نیز تبدیل به فرصتی برای تجربه اندوزی کارگردانان شد.

وی با بیان این نکته که از دهه هشتاد و آغاز دنیای دیجیتال سیلی از تولید فیلم های هنری راه افتاد که این فیلم ها باید جایی اکران می شد، تاکید کرد: پیش از برپایی گروه هنر و تجربه چندین بار تجربه هایی برای اکران فیلم های خاص با تماشاگران خاص ایجاد شد که تمام آن ها نیز شکست خورد. دلیل آن نیز مدیریت افرادی از بدنه سینما بر این بخش بود، این افراد خواستار شکست خوردن این فیلم ها بودند.

رونق سینما با ورود جوانان به عرصه

وی در ادامه اظهار کرد: رونق سینمای هنری و تجربی در دو دهه اخیر حاصل ورود جوان های دو دهه قبل از آن به فعالیت های اجتماعی و امکانات دیجیتال که فرصت تماشا را به همه می دهد، بود. همچنین امروزه عرضه فیلم راه های مختلفی دارد و این امکان برای هر سینماگری وجود دارد که فیلم های خود را عرضه کند. اکران عمومی باعث می شود که فیلم ها و سینماگران هنری به صورت رسمی عرضه شوند و این سینماگران به رسمیت شناخته شوند که این بسیار در ادامه فعالیتشان موثر است.

گلمکانی اختصاص بودجه های مالی در زمان نمایش را بسیار کارآمد تر از اختصاص بودجه برای تولید فیلم دانست و گفت: در چند دهه گذشته افرادی با برآوردهای غیر منطقی و دریافت بودجه از برخی نهادها فیلم هایی می ساختند که پشتوانه این فیلم ها از فساد مالی بود و هیچگاه رنگ پرده را نیز ندید.

عضو شورای سیاستگذاری سینما هنر و تجربه افزود: در حدود پنج سالی که از تاسیس گروه هنر و تجربه می گذرد بودجه ای از دولت برای این گروه اختصاص می یابد. گاها می شنوم برخی می گویند دولت تا کی باید از این گروه ها حمایت کند. پاسخ من به این گروه این است که دولت باید تا ابد به گروه های هنری کمک کند چرا که زمینه استقلال برای گروهی مانند هنر و تجربه وجود ندارد.

کد خبر 393291

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری دانشجو، سینمای ما معمولا برای رده های سنی پایین که بچه ها هستند و بعدتر برای دورهمی خانواده ها، برنامه خاص و مدونی ندارد؛ هرچند همه ساله در مقام اسم و رسم رویدادی مثل جشنواره کودک و نوجوان را داریم که البته تولیداتش همگی سفارشی است، یعنی بنیاد سینمایی فارابی پول می دهد و فیلمساز نیز برای بنیاد که متولی همین رویداد است، فیلم می سازد. بعد هم که رقابتی داده می شوند و جایزه ای هم می گیرند. هرچند شاید رنگ پرده اکران عمومی سینما را ببینند و شاید نبینند!

گرچه هر از گاهی ممکن است یکی دو تا فیلم برای بچه ها روی پرده بیایند، و از قضا حسابی نیز فروش می کنند، چون مخاطب گرسنه اش را اتفاقا بسیار دارد؛ مخاطبی که جنس و حالش با سینمای بزرگسال متفاوت است، همان مخاطبی که باید برایش محتوای مناسب خودش را درست و بامزه ساخت تا بنشیند و حسابی هم کیف کند.

از ماجرای قحطی فیلم های مختص بچه ها که بگذریم، چه بسا بار ها دیده ایم که همین گروه سنی به مراتب به همراه خانواده ها، وارد سالن های سینما شده اند، اما به دلیل عدم اطلاع رسانی یا نبود فیلم مناسب، فیلم هایی به خوردشان داده می شود که لااقل متناسب حال و روحیه آنان نیست. سینمای دنیا این قضیه را عمدتا با برچسب درجه بندی سنی مدیریت می کند که خب، ساز و کار مدیریت و کارشناسی شده ای را می طلبد که به خروجی اش هم فکر شده است.

همین رویه نیز چندی پیش در سینمای ما برقرار شد که به دلایلی مثل عدم رویه قانونی درپیش گرفته، نهایتا دیوان عدالت اداری رای بر ابطال اجرای آن داد. با ذکر این نکته که نظام درجه بندی سنی سینما، راهنمایی است برای مخاطب و علی القاعده خانواده ها، که در تشخیص فیلم ها مطابق با روحیه و روان کودک و نوجوان، مداقه بیشتری داشته باشند والّا این رده بندی آنچنان به خوب و بد بودن محتوای یک فیلم برنمی گردد.

وجود صحنه های جنسی، خشونت، مواد مخدر، مشکلات خانوادگی، داستان های ترسناک و ... می تواند دلیلی باشد بر نظام درجه بندی سنی برای تماشای فیلم ها؛ همچنان که تلویزیون خودمان نیز در چندوقت اخیر و حتی قبل از پخش سکانس های حساس، این را به مخاطب هشدار می دهد. اما وجود این صحنه ها در تولیدات تلویزیونی شاید به یک درصد هم نرسد؛ کاملا برخلاف سینمای ما!

ادعای این حرف نیز برچسبی است که بر اکثریت فیلم های فعلی درحال اکران زده شده و نکته جالب اینکه تمام فیلم های سرگروه سینما ها به مخاطب کودک و نوجوان این تذکر را می دهند که این فیلم برای افراد زیر 15 سال مناسب نیست . کافی است سری به سامانه فروش آنلاین سینمای ایران بزنید! فیلم ها همگی با این درجه بندی همراه هستند به جز فیلم رسول صدرعاملی که اتفاقا، مخاطب سن پایین به دلیل یک سری روابط غیرمعمول و صحنه های بازتاب دهنده روانی باید از تماشایش دوری کند.

پس حتی در انتخاب فیلم ها برای قرار گرفتن در این سیکل، شاهد یک بام و دو هوای تصمیم گیرندگان قبلی بوده ایم. نکته مهمتر متوجه دست خالی سینمای ما در تولید یک فیلم استاندارد برای گروه های خاص است؛ خاص یعنی کودک و نوجوان که از مهمترین تفریحاتش فیلم و انیمیشن و ... است که سینمای ما دستش برای این ها نیز کاملا بسته است.

سوال جدی همین جاست که چرا همه تولیدات سینمای ما اعم از طنز و درام یا دارای محتوا با شوخی های ساختارشکن اند، که از خانواده گرفته تا کودک و نوجوان از دیدنش خجالت می کشد، یا فیلم هایی هستند که سوژه ملتهب و گاه پرداختی افراطی دارند که نباید برای همه به نمایش درآید؟

نه صرفا برای سینمای مختص کودک و نوجوان، اما آیا واقعا نمی شود سالی فقط چند فیلم خانوادگی هم ساخت و اکران کرد بطوری که خانواده ها را بدون ترس از دیدن برخی صحنه های آن و موثر کردن حال و روان بچه ها، دور هم جمع کرد؟

درجه بندی سینما اتفاق مبارکی است اگر روال قانونی اش طی شود و دیگر اینکه کسانی که درباره اش تصمیم می گیرند، خُبره این کار باشند. اما قرار نیست سینمای ما جوری فیلم بسازد که همگی با علامت منع برای یک گروه سنی خاص، همراه باشد. این سینما به فیلم های برای خانواده و برای همه هم نیاز دارد.

شعار سال:
طرح افزایش کارآمدی دستگاههای فرهنگی و اجرایی در گسترش اخلاق عمومی
آخرین وضعیت:

طرح افزایش کارآمدی دستگاههای فرهنگی و اجرایی در گسترش اخلاق عمومی که به صورت یک فوریتی تقدیم مجلس شورای اسلامی شده بود، در جلسه علنی مورخ 98/05/08 به صورت عادی اعلام وصول گردید.

مقدمه توجیهی

یکی از اهداف اصلی ایجاد و تأسیس دستگاه ها و سازمان های فرهنگی و اجرایی، کمک به ارتقای اخلاق عمومی، صیانت از حقوق شهروندان و صیانت از سلامت جامعه است.

این هدف توجیه کننده هزینه ها و مبالغ قابل توجهی است که هر ساله به عنوان بودجه در اختیار این دستگاه ها و سازمان ها قرار می گیرد. با اینحال در سال های اخیر کاستی های زیادی در انجام این مأموریت از سوی دستگاه های فرهنگی و اجرایی دیده می شود.

بخشی از اهمال ها و نقص های موجود در حوزه فرهنگی، ناشی از ابهام و نقص در قوانین بوده و بخش مهم و تأثیرگذار آن ناشی از فقدان خواست و اراده در مدیران و مسئولان سازمان ها برای پیگیری و تحقق این اهداف بوده است. طرح پیش رو با هدف رفع خلأهای قانونی و ایجاد بسترهای حقوقی لازم برای ترغیب مدیران این سازمان ها جهت اجرای قوانین ارائه شده است. به همین دلیل طرح حاضر به دنبال ارائه طرح جامع و کامل نیست، بلکه صرفاً مهم ترین خلأ و کاستی های موجود در این زمینه متمرکز شده و تلاش کرده است آن را برطرف نماید.

با توجه به دامنه اثرگذاری دستگاه های اجرایی و فرهنگی، دستگاه هایی انتخاب شده اند که بیشترین میزان اثر را در حوزه اخلاق عمومی دارند و در میان شرح تکالیف آنها، تکالیف با اولویت اثرگذاری بالاتر انتخاب شده است. به عبارتی نقاط بحرانی مصادیق اخلاق عمومی در دستگاه های اجرایی انتخاب و سعی در رفع بسترهای چالش آفرین شده است.

تعاریف

ماده 1. اصلاحات به کار رفته در این قانون دارای معانی مشروح زیر است:

بند 1. دستگاه های اجرایی: منظور، دستگاه های اجرایی موضوع ماده (5) قانون مدیریت خدمات کشوری است که به صراحت در این قانون از آنها نام برده شده است.

بند 2. اخلاق عمومی: مراد از اخلاق عمومی در این قانون، رفتارهایی است که اخلال درآن پیامدهای منفی اجتماعی را به همراه خواهد داشت. با توجه به گسترش حوزه اخلاف عمومی، مصادیق زیر را در اولویت قرار دارند:

رعایت حقوق شهروندی (اصل بیست و سوم قانون اساسی)، رعایت حریم شخصی افراد (اصل بیست و دوم ، بیست و سوم و بیست و پنجم قانون اساسی)، عدم تجسس، عدم کم کاری در شرح وظایف (بند 3، 4، 29و 32 ماده (8) قانون رسیدگی به تحلفات اداری)، رعایت عفاف و حجاب (بند 20 و 21 ماده (8) قانون رسیدگی به تخلفات اداری)، عدم مصرف مواد مخدر (مواد (16)، (19) و (20) قانون مبارزه با مواد مخدر)، مشروبات الکلی (مواد (266-264) قانون مجازات اسلامی)، روابط غیر اخلاقی (مواد 221 و 637 قانون مجازات اسلامی).

دستگاه ها و سازمان ها

ماده 2. صداوسیما مکلف است سالانه فیلم و سریال هایی با محوریت اخلاق عمومی موضوع بند 2 ماده (1) این قانون تولید کند. 10 درصد از بودجه تعریف شده در ماده (15) صرفاً جهت انجام مأموریت فوق به این سازمان اختصاص می یابد و هر نوع هزینه کرد آن در سایر موارد، ممنوع بوده وجرم تلقی می شود.

ماده 3. صدا و سیما مکلف به تولید برنامه هایی هماهنگ با واحد درسی تدوین شده در وزات آموزش و پرورش درحوزه کودک و نوجوان، مطابق با ماده (14) می باشد. 5 درصد از بودجه تعریف شده در ماده (15) به این ماده اختصاص می یابد و هر نوع هزینه کرد آن در سایر موارد ممنوع بوده و جرم تلقی می شود.

ماده 4. صدا و سیما مکلف است صرفاً فیلم ها، سریال ها، آگهی های تبلیغاتی و برنامه های گفتگومحوری را تولید و پخش کند که نقش ها، شخصیت ها، قهرمانان مثبت ، مجریان و مدعوین آنها، رفتارها و گفتارهای مغایر با اخلاق عمومی موضوع ماده (1) نداشته باشند.

ماده 5. در صورتی که عوامل اصلی برنامه های تولیدی از قبیل بازیگر، مجری، کارگردان و تهیه کننده در جشنواره های مختلف فرهنگی- هنری داخلی و خارجی، شبکه های اجتماعی و فضای عمومی جامعه، مفاد بند 2 ماده (1) این قانون از قبیل مصرف مشروبات الکلی، روابط غیراخلاقی، کشف حجاب و مصرف مواد مخدر را که منجر به صدور حکم شده باشد داشته باشند. از زمان صدور حکم تا 2 سال مجوز حضور در برنامه های یاد شده و فعالیت در حوزه سینما و تئاتر را ندارد.

ماده 6. رؤسای شبکه های صداوسیما اعم از ملی و استانی که بر اساس گزارش های دریافتی از ستاد امر به معروف و نهی از منکر،سازمان امور اجتماعی کشور،بازرسی کل کشور، شورای نظارت بر صدا و سیما و نمایندگان مجلس، مفاد ماده (2)، (3)، (4) و (5) این قانون را اجرا نکرده باشند، مشمول مجازات مندرج در ماده (25) می شوند.

تبصره- شورای نظارت بر صداو سینما موظف است گزارش سالیانه از کیفیت اجرای مواد (2) تا (5) این قانون را جهت قرائت در کمیسیون فرهنگی و صحن علنی، به مجلس شورای اسلامی و دیگر قوا ارائه دهد.

ماده 7. وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مکلف است فیلم های سینمایی و نمایش خانگی را که موضوع اصلی آن در راستای ارتقای اخلاق عمومی موضوع بند 2 ماده (1) می باشد، از حیث حمایت مالی، صدور پروانه نمایش و امکان پخش در اولویت قرار دهد.

ماده 8. وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مکلف است صرفاً به فیلم های سینمایی و نمایش خانگی اجازه تولید و نمایش بدهد که نقش ها، شخصیت ها و قهرمانان مثبت فیلم، رفتارها و گفتارهای مغایر با اخلاق عمومی موضوع بند 2 ماده (1) در نقش خود نداشته باشند.

ماده 9. درصورتی که میان فیلم نامه مصوب و محصول خروجی در قالب فیلم سینمایی و نمایش خانگی اختلاف چشمگیری (مبنی بر نقض موارد اخلاق عمومی) وجود داشته باشد. فیلم مذکور مجوز پخش نخواهد گرفت و دستگاه های ذی ربط که به هر نحو از بودجه کل کشور استفاده می کنند، هیچ مسئولیتی در قبال ضرر مربوطه ندارند.

ماده 10. درصورتی که در تبلیغات فیلم سینمایی و نمایش خانگی یا فیلم نمایش داده شده، مغایرتی با نسخه تأیید شده برای نمایش وجود داشته باشد، فیلم مذکور صرفاً به درخواست دادستان کل کشور و تشخیص دادگاه صالح توقیف می شود.

ماده 11. درصورتی که عوامل اصلی فیلمی از قبیل بازیگر، کارگردان و تهیه کننده، در جشنواره های مختلف سینمایی داخلی و خارجی، شبکه های اجتماعی و فضای عمومی جامعه، مفاد بند 2 ماده (1) این قانون از قبیل: مصرف مشروبات الکلی، روابط غیر اخلاقی، کشف حجاب و مصرف مواد مخدر را که منجر به صدور حکم شده باشد داشته باشد، از زمان صدور حکم تا 2 سال مجوز ادامه فعالیت در حوزه سینما و تئاتر را ندارند و صدور مجوز نمایش برای آثاری که این افراد در آن حضور دارند، ممنوع است.

ماده 12. در صورتی که مفاد مواد (7) تا (11) این قانون توسط وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی رعایت نشده باشد، معاون سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و رئیس سازمان سینمایی مشمول مجازات تعیین شده در ماده (25) می شوند.

ماده 13. در راستای حصول بند 3 راهبردهای کلان سند تحول بنیادین آموزش و پرورش، وزارت آموزش و پرورش مکلف است در تأمین، تربیت و جذب مربیان پرورشی خود سالانه 10 درصد از ظرفیت پذیرفته شدگان مربیان پرورشی و معارف را به طلاب دارای سطح 2 حوزه و بالاتر اختصاص دهد. شرایط پذیرش طلاب و آموزش های مورد نیاز ایشان به موجب آیین نامه ای که توسط وزارت آموزش و پرورش و حوزه علمیه ظرف مدت 6 ماه تهیه و به تصویب هیئت دولت می رسد، مشخص می شود.

ماده 14. با توجه به جزء 3 بند (الف) ماده (63) برنامه ششم توسعه، آموزش و پرورش مکلف به تلفیق دروس تربیتی و تدوین متون مورد نیاز با محوریت عفت و اخلاق عمومی در زندگی اجتماعی برای مقاطع ابتدایی و دوره متوسطه می باشد.

ماده 15. به منظور حمایت عملی از تولیدکنندگان و طراحان پوشاک ایرانی- اسلامی، از تاریخ تصویب این قانون ، 10 درصد به جرائم حاصل از کشفیات واردات غیر قانونی پوشاک و لوازم آرایشی افزوده می شود. پس از واریز کل مبلغ به خزانه،40 درصد آن در اختیار وزارت صنعت و معدن و تجارت قرار می گیرد. درصد از این مبلغ جهت حمایت از طراحان در اختیار کارگروه مد و لباس قرار می گیرد.

40 درصد مابقی این درآمد جهت انجام مأموریت های مواد (2)، (3)، (19)و (26) این قانون، به شرح درصدهای ذکر شده در ماده هزینه خواهد شد.

تبصره 1. وزارت صنعت و معدن و تجارت مکلف است صرفاً از واحدهای تولیدی ای حمایت کند که از طرح های مورد تأیید بنیاد مد و لباس در تولید پوشاک خود استفاده می کنند.

تبصره 2. دستگاه های مرتبط با اجرای این ماده، ازجمله نیروی انتظامی، سازمان برنامه و بودجه و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ، مکلف به همکاری با وزارت صنعت ، معدن و تجارت می باشند. در صورت عدم انجام تکلیف محوله مندرج در ماده فوق، معاونین ذی ربط در وزارت صنعت ومعدن و تجارت مشمول مجازات مندرج در ماده (25) می شوند.

ماده 16. وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات مکلف است با سرعت بخشیدن به راه اندازی شبکه ملی

اطلاعات تحت نظارت شورای عالی فضای مجازی، نسبت به ایجاد فضای امن و جلوگیری از مخدوش شدن حریم عفاف در عصر تبادل اطلاعات از طریق ایجاد اینترنت و نرم افزارهای متناسب با خانواده، کودک و نوجوان ،اقدام نماید.

تبصره 1- وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات مکلف است هر 6 ماه یک بار گزارشی از روند اقدامات خود به کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی ارائه نماید.

تبصره 2- وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات مکلف است در راستای حصول مفاد بند مصوبه 427 شورای عالی انقلاب فرهنگی در حوزه تکالیف وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات،سایت ها و شبکه های اجتماعی را که محتوای آنها مغایر با مفاد این قانون است، با دستور مراجع قضایی مسدود نماید.

تبصره 3. در صورت عدم تحقق مفاد ماده (16)، معاون امنیت فضای تولید و تبادل اطلاعات وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات مشمول مجازات مندرج در ماده (25) می شود.

ماده 17- وزارت ورزش و جوانان مکلف است متناسب با وضعیت جمعیتی بانوان، تمهیدات لازم را برای بهره برداری و ایجاد مراکز ورزشی مناسب و سرپوشیده برای بانوان فراهم نماید، به گونه ای که حداقل 30 درصد بهره برداری از مراکز ورزشی موجود و مراکزی که سالانه در شهرها ساخته می شود مختص بانوان باشد.

تبصره- در صورت عدم انجام وظیفه مندرج در ماده فوق، معاون توسعه منابع و پشتیبانی وزارتخانه مذکور مشمول مجازات مندرج در ماده (25) می شوند.

ماده 18- شهرداری ها مکلف هستند متناسب با وضعیت جمعیتی بانوان، تمهیدات لازم را برای بهره برداری و تخصیص پارک ها و مراکز تفریحی مناسب برای بانوان جهت گذراندن اوقات فراغت فراهم نمایند؛ به گونه ای که حداقل 15 درصد بهره برداری از پارک ها و مراکز تفریحی موجود و مراکزی که سالانه، طبق وظایف تکلیفی در شهرها ساخته می شود، مختص بانوان باشد.

ماده 19. شهرداری شهرهای ساحلی مکلف هستند در راستای افزایش آسایش و امنیت اخلاقی در مناطق ساحلی،اقدام به ساخت مناطق و یژه شنای بانوان و آقایان نمایند و پروژه سالم سازی محیط سواحل دریا را گسترش دهند؛ به گونه ای که سواحل دریا در سه بخش خانوادگی، بانوان و آقایان با ضوابط مشخص اعلام شده، تفکیک گردد.

تبصره- 15 درصد از بودجه تعریف شده در ماده (15) صرفاً جهت انجام مأموریت فوق به این سازمان اختصاص می یابد و هر نوع هزینه کرد آن در سایر موارد ممنوع بوده و جرم تلقی می شود.

ماده 20. درصورت عدم انجام وظایف مقرر در مواد (18) و (19)، شهردار شهر یا منطقه شهری مشمول مجازات مندرج در ماده (25) می شوند.

ماده 21. مؤسسات خصوصی مکلف به رعایت بند 2 ماده (1) در واحدهای تولیدی، تجاری، خدماتی، علمی و کلیه واحدهای زیر مجموعه خود می باشند.

تبصره- درصورت تخلف یکی از واحدها، اتحادیه های صنفی و مراکز صادرکننده مجوز موظف به رسیدگی به تخلفات می باشند و در صورت عدم رسیدگی، مشمول مجازات مندرج در ماده (25) می شوند.

ماده 22. کلیه کارکنان دستگاه های اجرایی، در صورتی که مفاد بند 2 ماده (1) این قانون را رعایت نکنند، مشمول تنبیهات مندرج در ماده (9) قانون رسیدگی به تخلفات اداری می شوند.

نحوه نظارت و ضمانت اجرا

ماده 23. تشخیص و نظارت بر اجرای این قانون، بر عهده دادستان حوزه قضایی می باشد.

ماده 24. رعایت همه موارد اخلاق عمومی موضوع بند 2 ماده (1) الزامی است و کلیه دستگاهها مکلف به نظارت و بازرسی محسوس و نامحسوس بر رعایت آن در رده های تابعه ستادی، اجرایی و اقماری، همچنین شرکت ها، مؤسسات و دفاتر تابعه مرتبط با دستگاه و برخورد بازدانده با متخلفان می باشند و دادستان موظف است حسب مورد، درباره هریک از موارد، گزارش لازم را از مرجع مربوط دریافت و متناسب با تخلف، اعمال قانون نماید.

تبصره- اجرای این قانون، منافی قوانین مصوب پیشین در مورد مفاد بند 2 ماده (1) نمی باشد.

ماده 25- در صورت بروز تخلف در هریک از حوزه های تعریف شده و عدم انجام مسئولیت از سوی مدیر مربوطه، طبق درخواست دادستان کل کشور و تشخیص دادگاه صالح، برای بار نخست 3 ماه مجازات انفصال از خدمت و در صورت تکرار 6 ماه تا 1 سال مجازات انفصال از خدمت تعیین می گردد.

تبصره – مجازات تعیین شده درمورد سازمان ها و مؤسسات خصوصی، در صورت تخلف برای بار اول، تذکر کتبی به واحد مربوطه و درصورت تکرار، تعلیق مجوز فعالیت از 6 ماه تا 1 سال می باشد، در مدت قید شده، مدیر مربوطه موظف به پرداخت حقوق کارکنان خود (غیر از کارمند و کارگر متخلف) می باشد.

ماده 26. دادستانی کل کشور مکلف است ظرف مدت 6 ماه سامانه ای راه اندازی کند که مردم بتوانند از طریق آن شکایت های خود را از دستگاه های اجرایی ای که مخل مفاد بند 2 ماده (1) بوده اند، گزارش دهند. دادستان مسئول بررسی صحت شکایات مذکور می باشد و در صورت تأیید شکایت، مدیر مربوطه به تشخیص دادگاه صالحه مشمول مجازات ماده (25) خواهد شد.

تبصره- 10 درصد از بودجه تعریف شده در ماده (15) صرفاً جهت انجام مأموریت فوق به این سازمان اختصاص می یابد و هر نوع هزینه کرد آن در سایر موارد ممنوع بوده و جرم تلقی می شود.

ماده 27. سازمان امور اجتماعی کشور مکلف است با به کارگیری بازرسین، نسبت به ارزیابی از وضعیت دستگاه های اجرایی، ادارات استانی و شهرستانی از رعایت موضوع مواد این قانون اقدام کند و تخلفات را به استحضار دادستان حوزه قضایی برساند. دادستان می تواند درصورت عدم انجام وظایف سازمان مذکور، رأساً اقدام کند.

شعار سال، با اندکی تلخیص و اضافات برگرفته از پایگاه خبری اختبار،تاریخ انتشار:16مهر1398،کد خبر:---،www.ekhtebar.com

خبرگزاری فارس گروه سینما : چندی است که بر اساس سیاست های سازمان سینمایی اعضای شورای سیاست گذاری جشنواره های مختلف سینمایی معرفی می شوند و این اعلام اسامی فرصت آن را فراهم می کند تا اهمیت حضور چنین شورایی مورد بررسی قرار گیرد؛ نکته ای که با نگاه به اسامی اعضای شوراهای مختلف جشنواره ها به چشم می خورد نشانگر آن است که گویا هدف از شکل دهی این شوراها از یک سو بهره گیری از تجربیات چندین ساله مدیران و سینماگران است و از سوی دیگر همراه کردن نمایندگان حقوقی نهادهای مختلف که می توانند یاری دهنده جریان برگزاری جشنواره ها باشند.

جشنواره ملی فیلم فجر، جشنواره جهانی فیلم فجر، جشنواره فیلم کوتاه تهران و جشنواره سینماحقیقت چهار جشنواره ای هستند که بر اساس برنامه ریزی های شورای سیاست گذاری، مسیر را برای برپایی طی می کنند و به تازگی اعضای شورای سیاست گذاری جشنواره جهانی فیلم فجر معرفی شده است. آنچه در مورد اعضای شورای سیاست گذاری جشنواره جهانی فیلم فجر جلب توجه می کند و می تواند بهانه ای باشد برای ارزیابی شوراهای سیاست گذاری و لزوم شکل گیری آن ها، حضور افراد غیرسینمایی در این ترکیب است؛ اینکه این گروه ها و حاصل جلسات آنان چطور به کمک برگزاری بهتر جشنواره ها خواهد آمد نکته ای است که در ادامه با نگاهی به اسامی اعضاء مورد بررسی قرار می گیرد.

* جشنواره جهانی فیلم فجر

رئیس سازمان سینمایی در پنجمین سال برگزاری جشنواره جهانی فیلم فجر به صورت مستقل، تصمیم به تغییر دبیر آن گرفت. از سال 1393 جشنواره جهانی فیلم فجر از جشنواره ملی تفکیک شد. در سال نخست علیرضا رضاداد دبیری این جشنواره را برعهده داشت و از سال دوم یعنی سال 1394 فیلمساز سرشناس سینمای ایران سیدرضا میرکریمی در جایگاه دبیر قرار گرفت. او با نگاه خاص خود سلیقه و سبک و سیاقی خاص را وارد جریان برگزاری جشنواره فیلم در کشور کرد و حالا بعد از چهار سال حضور او در این جایگاه، بنا به حکم رئیس سازمان سینمایی، محمدمهدی عسگرپور فیلمساز و مدیرعامل اسبق خانه سینما و بنیاد سینمایی فارابی، این مسئولیت را برعهده خواهد داشت.

اما همزمان با انتشار خبر دبیری عسگرپور، حکم اعضای شورای سیاست گذاری جشنواره نیز منتشر شد تا اهمیت و جایگاه مهم این هیأت روشن شود؛ شورایی که قبلا این جشنواره از آن بی بهره بود و تصمیمات متکی بر دبیر جشنواره گرفته می شد. ویژگی اعضای حاضر در شورای سیاست گذاری جشنواره جهانی را می توان در چیدمان متنوع افراد از زاویه نگاه و رویکردهای آن ها در سینما تا دوری آنان از فضای سینما و حضورشان در نهادهای مرتبط با جریان برگزاری جشنواره دانست.

براساس حکم حسین انتظامی، ابوذر ابراهیمی ترکمان (رئیس سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی)، سید روح الله حسینی، محمد حمیدی مقدم، علیرضا شجاع نوری، نادر طالب زاده، محمدمهدی عسگرپور، رائد فریدزاده، مصطفی کاظمی (مشاور و مدیرکل دفتر شهردار تهران)، سیدرضا میرکریمی و سیدعباس موسوی (سخنگوی وزارت امور خارجه) اعضای شورای سیاست گذاری جشنواره جهانی فیلم فجر را تشکیل می دهند.

اینکه انتظامی در انتخاب افراد سینمایی این شورا تلاش کرده تنوع نگاه ها به سینما را حفظ کند، از اسامی افراد و پیشینه آنان در سینما روشن است اما در عین حال در این فهرست اسامی سه نفر جلب توجه می کند: ابراهیمی ترکمان، موسوی و کاظمی. به نظر می رسد آنچه موجب شده سه شخصیت حقوقی در این ترکیب جای بگیرند، نسبت نهادهای مرتبط با این افراد با جشنواره جهانی فیلم فجر است.

یکی از مهمترین بخش های جشنواره جهانی فیلم فجر دعوت از مهمانان خارجی و در نتیجه دریافت ویزا برای آنان و فراهم کردن شرایط حضورشان در ایران است. زمانی که نماینده ای از وزارت امور خارجه در شورا حضور داشته باشد، اولاً خط و خطوط این وزارتخانه برای اعطای ویزا روشن تر می شود و در نتیجه مسیری که برای دعوت از مهمانان باید طی شود، دقیق تر ترسیم می شود و از سوی دیگر پس از دعوت از مهمانان شرایط تعامل با وزارت خارجه راحت تر فراهم می آید.

شهرداری تهران چند سالی است که همراه جشنواره جهانی گام برداشته است و به عنوان حامی با این جشنواره همکاری کرده. حتی برگزاری جشنواره در منطقه مرکزی شهر یعنی سالن چارسو و استقرار مهمانان در هتل فردوسی و هتل های مرکز شهر با هدف آشنایی بیشتر مهمانان خارجی با فضای واقعی شهر تهران بوده است. حالا در شورای سیاست گذاری نماینده ای از شهرداری تهران حضور دارد تا راه های گفت وگو ساده تر شود و اگر قرار است شهرداری امکانی برای جشنواره فراهم کند، این امکانات گام به گام و در جریان جلسات متعدد فراهم شود.

همواره جشنواره جهانی فیلم فجر نگاهی ویژه به آثار کشورهای اسلامی و کشورهای منطقه داشته است و تعریف کردن بخشی به عنوان زیتون های زخمی با همین رویکرد بوده است. هرچند محصولات سینمای کشورهای اسلامی فقط محدود به این بخش نبوده و تقریبا در تمامی بخش های اصلی جشنواره جای داشته اند. به همین دلیل است که به نظر می رسد حضور نماینده ای سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی در شورای سیاست گذاری بتواند تنوع را در این بخش بیشتر و افق نگاه ها را بازتر کند.

* جشنواره ملی فیلم فجر

امسال هم ابراهیم داروغه زاده دبیر جشنواره فیلم فجر است. اما روشن است برگزاری جشنواره ای با ابعاد جشنواره فیلم فجر و حساسیت بالای آن چه در جمع سینماگران و چه در میان مخاطبان عام و خاص نیازمند وجود پشتوانه فکری قوی و شورایی در پس آن است. بر همین اساس شورایی مرکب از علیرضا رضاداد، سیدمحمدمهدی طباطبایی نژاد، نرگس آبیار، حسن خجسته، محمد بزرگ نیا و مهرزاد دانش در کنار دبیر جشنواره، سیاستگذاری این دوره از جشنواره را انجام خواهند داد.

رضاداد از باسابقه ترین مدیران سینمایی است که سال ها یا دبیر جشنواره فجر بوده یا در جریان برگزاری این رویداد سینمایی مسئولیتی برعهده داشته است. حسن خجسته از باسابقه ترین افراد در ترکیب هیأت انتخاب و داوری جشنواره در ادوار مختلف بوده است. نرگس آبیار و مهرزاد دانش می توانند فرصت ورود نگاه های جدید به جشنواره را باز کنند و محمد بزرگ نیا از کارگردانان باسابقه است که پیش از این نیز در شورای سیاست گذاری این جشنواره حضور داشته است. سیدمحمدمهدی طباطبایی نژاد که سالیان پیشین یا مسئولیت تولید را در مرکز گسترش مستند و تجربی به عهده داشته یا مدیرعامل مرکز بوده، حالا به عنوان معاون ارزشیابی و نظارت مشغول به کار است و می تواند با حضور در شورای سیاست گذاری از اطلاعات خود در زمینه تولیدات سینمایی به خوبی بهره بگیرد.

* جشنواره فیلم کوتاه تهران

جشنواره فیلم کوتاه تهران با 35 دوره برگزاری، یکی از قدیمی ترین جشنواره های سینمای ایران است. امسال علیرضا رضاداد، سیدصادق موسوی، مهدی جعفری، محمدرضا اصلانی، آیدا پناهنده، امید عبداللهی و الهام حسین زاده در شورای سیاست گذاری جشنواره حضور دارند. به نظر می رسد انتظامی در تعیین شورای سیاست گذاری این جشنواره نیز به وضوح ترکیب نگاه های قدیمی و جدید و باسابقه و ایده های نو را مدنظر قرار داده است. همانطور که در ترکیب فیلمساز باسابقه ای چون محمدرضا اصلانی دیده می شود، آیدا پناهنده و الهام حسین زاده نیز حضور دارند.

رئیس سازمان سینمایی از یک سو مدیر پیشکسوتی همچون علیرضا رضاداد را در ترکیب قرار داده و از سوی دیگر سیدصادق موسوی دبیر جشنواره و رئیس انجمن سینمای جوانان را نیز معرفی کرده تا نیروی جوان و تجربیات چندین ساله در ترکیب با هم بتوانند اشکالات قدیمی را حل و مسیرهای تازه را پیش روی جشنواره قرار دهند.

برای اولین بار نیز با توجه به نگاه جدی حسین انتظامی به مشارکت صنوف، صنف حضور تاثیرگذاری در برپایی این رویداد دارد و امید عبداللهی و الهام حسین زاده با معرفی هیأت مدیره انجمن فیلم کوتاه ایران (ایسفا) در شورای سیاستگذاری جشنواره حضور پیدا کردند.

* جشنواره سینما حقیقت

جشنواره سینماحقیقت را با وجود عمر 13 ساله اش می توان یکی از جوان ترین جشنواره های سینمای ایران محسوب کرد. این جشنواره که در دوره مدیریت محمد آفریده پایه گذاری شد، در سال های برپایی تلاش کرده جایگاه خود را بیش از پیش محکم کند.

حالا امسال حسین ترابی، سلیم غفوری، محمد تهامی نژاد، محمد حمیدی مقدم، مرتضی رزاق کریمی، آرش اسحاقی (نماینده انجمن صنفی کارگردانان سینمای مستند) و رامین حیدری فاروقی (نماینده انجمن صنفی تهیه کنندگان سینمای مستند) سیاست های جشنواره را تعیین خواهند کرد. در این ترکیب نیز حضور دو نماینده حقوقی از صنوف مرتبط دیده می شود.

حسین ترابی، سلیم غفوری، محمد تهامی نژاد، محمد حمیدی مقدم، مرتضی رزاق کریمی، آرش اسحاقی و رامین حیدری فاروقی

انتهای پیام/

همایش زیست بوم همگانی برای دسترسی به اطلاعات امروز دوشنبه در دانشگاه علامه طباطبایی برگزار شد. یکی از پنل های این همایش با عنوان زمینه های حقوقی و سیاستگذاری دسترسی همگانی به اطلاعات در دانشکده علوم ارتباطات این دانشگاه برگزار شد.

پاسخگویی و مسئولیت تضمین کننده آزادی شهروندان
محمد جلالی عضو هیات علمی دانشکده حقوق دانشگاه شهید بهشتی در این پنل، درباره نقش و کارکرد سامانه دسترسی آزاد به اطلاعات در ایجاد دولت پاسخگو گفت: امروزه در نظام های مدرن دموکراتیک مبتنی بر حاکمیت قانون، نظارت، پاسخگویی و مسئولیت ارکان به هم پیوسته ای هستند که در ارتباط با هم می توانند تضمین کننده حق ها و آزادی های شهروندان خود باشند.
وی افزود: پیش شرط اصلی ایجاد این سه حلقه در هم تنیده مهم، وجود شبکه ای از آزادی های مختلف و در رأس همه آزادی بیان است. حق دسترسی آزاد به اطلاعات از مظاهر اصلی و جدی آزادی بیان به شمار می رود؛ تا حدی که می توان ادعا کرد بدون آن تضمین حق آزادی بیان مسیر نمی شود.
عضو هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی خاطرنشان کرد: برای تضمین حق دسترسی آزاد به اطلاعات، دولت ها مکلف به پذیرش تعهدات مثبتی هستند تا شهروندان خود را مجهز به ابزارهای مناسبی برای مطالبه گری در راستای نظارت، الزام به پاسخگویی و در نهایت قبول مسئولیت کنند.
به گفته جلالی، در نظام حقوقی جمهوری اسلامی ایران، پس از تصویب قانون انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات در سال 1388 و آیین نامه اجرایی آن در سال 93، مطابق ماده 14 آیین نامه اجرایی ماده 8 قانون انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات مصوبه 22 شهریورماه 94 هیئت وزیران، سامانه ای با عنوان سامانه انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات زیر نظر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تاسیس شد.
جلالی اظهار داشت: این سامانه با تاخیری یک ساله از موعد قانونی در سال 96 به صورت آزمایشی شروع به فعالیت کرد و در این بازه زمانی و با پیوستن 662 دستگاه دولتی و با وجود نپیوستن تعداد بیشتری از دستگاه های دولتی بیش از 10 هزار درخواست در این سامانه از سوی شهروندان ثبت شده است.
به گفته وی، سامانه انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات هر چند هنوز در ابتدای راه خود با چالش های جدی حقوقی سخت افزاری و نرم افزاری روبرو است، با این وجود در همین مدت کوتاه از فعالیت خود توانست تا حدودی انتظار تعداد قابل توجهی از شهروندان متعهد و مطالبه گر را برآورده ساخته و در مواردی نیز به پاسخگو کردن نهادهای دولتی منجر شود.

میزان پاسخگویی قوه مجریه در سامانه 80 درصد است

دانشجوی دکتری حقوق عمومی دانشگاه علامه طباطبایی در این پنل گفت: بر اساس آمارهای ثبت شده میزان پاسخگویی قوه مجریه در سامانه انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات 80 درصد و بیش از دو قوه دیگر است.

مصطفی خیری زاده درباره نقش و کارکرد سامانه دسترسی آزاد به اطلاعات در ایجاد دولت پاسخگو با اشاره به راه اندازی سامانه انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات و آمار ثبت شده از شکایات اظهار داشت: عدم ثبت درخواست نسبت به 43 درصد از دستگاه های عضو این سامانه نشان دهنده عدم گسترش و نفوذ کامل آن در میان مردم است و مردم نسبت به این سامانه اطلاع آن چنانی ندارند.
خیری زاده در مورد میزان و کیفیت پاسخگویی به درخواست ها از سوی سه قوا، گفت: در این سامانه قوه مجریه 81 درصد پاسخگویی به کل درخواست را دارد و کیفیت این پاسخگویی 28 درصد است. میزان پاسخگویی قوه مقننه 65 درصد و کیفیت پاسخگویی 13 درصد، میزان رضایت از قوه قضائیه هشت درصد و میزان رضایت 87 صدم درصد است که در این زمینه نقش انتصابی و انتخابی بودن هر یک از قوا در پاسخگویی و کیفیت مشاهده می شود.
وی افزود: در این سامانه 10 هزار و 863 درخواست ثبت شده که برای 90 درصد درخواست ها پاسخ به ثبت رسیده و برای 10 درصد پاسخی ثبت نشده است.
خیری زاده درباره حضور شهرداری ها در سامانه انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات و آمار خاطرنشان کرد: طبق سرشماری سال 95 ، هزار و 242 شهرداری در کشور وجود دارد، اما در این سامانه فقط 136 شهرداری حضور دارند و 89 درصد باقی مانده در سامانه یاد شده حضور ندارند.
این دانشجوی حقوق دانشگاه علامه آمار دیگری در مورد بیشترین شکایات، درخواست ها و پاسخگویی ها از سوی دستگاه ها ارائه کرد و گفت: بیشترین درخواست و شکایت علیه وزارت کشور، استانداری هرمزگان و کمیسیون انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات بود. همچنین بیشترین تعداد پاسخگویی به درخواست ها و شکایات به ترتیب شامل وزارت کشور، کمیسیون انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات و شهرداری تهران است.

رسانه ها روایتی برساخته از اطلاعات علم هستند
در ادامه این پنل میترا افضلی پژوهشگر صدا و سیما درباره تبیین الگوی سیاستگذاری رسانه ای در همگانی سازی اطلاعات علمی، گفت: تولید و گسترش علم بدون اجتماع علمی میسر نیست و اجتماع علمی بدون ارتباطات علمی محقق نخواهد شد و برای ارتباطات علمی وجود اطلاعات و کانال هایی برای مبادله این اطلاعات ضرورت دارد.
وی افزود: شاخص های نظام ارتباطات علمی تعیین کانال هایی است که از طریق آن ها امکان مبادله اطلاعات بین تولید کنندگان و مصرف کنندگان علم فراهم می شود.
به گفته افضلی، در این میان برقراری جریان آزاد اطلاعات، جلوگیری از پراکنده کاری و دوباره کاری، امکان انباشت یافته های علمی و امکان انجام مطالعات بین رشته ای و نظارت بر کیفیت کارهای علمی از مهمترین کارکردهای ارتباطات علمی است که همگی از عهده رسانه ها بر می آید.
این پژوهشگر اظهار داشت: رسانه ها تنها بازتاب دهنده دستاوردهای علمی نیستند، بلکه از سویی میان اجتماع علمی و همگان پیوند برقرار می کنند و از سوی دیگر، خود عرضه کننده روایتی برساخته از اطلاعات علم هستند؛ به گونه ای که رسانه ها به رویدادهایی که در جهان به وقوع می پیوندند، معنا می دهند و بخشی از سیاست معناسازی اطلاعات به شمار می روند.
وی افزود: سیاستگذاری اطلاعات علمی در تلویزیون ایران به شیوه غیرمشارکتی، هسته ای و غیرعام گرا انجام می گیرد.
وی گفت: چنانکه نظام تولید و باز تولید اطلاعات مبتنی بر مشارکت همگان باشد، ضمن تحقق توسعه همه جانبه و استقرار دموکراسی، علم در حوزه عمومی نهادینه می شود.

شفقنا رسانه _ صفحه یک روزنامه ها به عنوان ویترین در مقابل چشم خواننده است به همین جهت انتخاب تیتر، عکس و مطالب فرعی در این صفحه اهمیت زیادی دارد تا خواننده را به داخل متن بکشاند و همراه خود کند. در این گزارش سعی کردیم با نگاهی به روزنامه های امروز، آن هایی که دارای مطالب خوب و مخاطب محور و یا محل نقد و بحث هستند، مورد بررسی قرار دهیم.

به گزارش شفقنا رسانه ، روزنامه همشهری گزارشی از ممیزی در فضاهای فرهنگی کشور و فعالیت نهادهای موازی نظارتی در حوزه رسانه کار کرد و در تیتر به خط قرمزهای پررنگ تر از متن اشاره کرد. روزنامه علاوه بر توضیح این مسئله که شکل گیری نهادهای موازی نظارتی و دریافت پیامک های متعدد محدودیت و ممنوعیت انتشار مطالب و دریافت توصیه ها از سوی دستگاه های دولتی و غیر دولتی به داستان جدی برای رسانه ها بدل شده است. در ادامه تاکید کرده است که این روزها مطبوعات و رسانه ها شاهد این هستند که علاوه بر دستگاه قضا، معاونت مطبوعاتی وزارت ارشاد، هیأت نظارت بر مطبوعات و شورای عالی انقلاب فرهنگی دیگر وزارتخانه ها و نهادها هم برای نظارت و کنترل فضای رسانه ای کشور پا به میدان گذاشته اند و به بهانه های مختلف ازجمله حساسیت های شرایط کشور که بیشتر آنها هم سلیقه ای است به رسانه ها تذکر داده و یا به قول خودشان توصیه های دوستانه می کنند. اتفاقاتی که در شرایط کنونی که فضای مجازی با سرعت در حال گسترش و توسعه است، امان از رسانه ها بریده و هر روز پیکره آنها را نحیف تر می کند و اعتماد عمومی را نسبت به آنها مخدوش می سازد. در این گزارش همشهری سعی کرد نظر سعید تقی پور، مهدی رحمانیان و عبدالله گنجی درباره پیامد فعالیت نهادهای موازی نظارتی در حوزه رسانه را جویا شود.

روزنامه همدلی عکس یک امروز خود را به گزارشی درباره تاثیر قراردادهای موقت کار بر معیشت دهک های درآمدی ضعیف اختصاص داد و در تیتر نگران کننده ای نوشت: زندگی روی لبه تیغ بیکاری . گزارشگر در ابتدا سعی کرد مروری بر قراردادهای موقت که بین کارفرما و کارگر در کشورهای توسعه یافته هستند، داشته باشد و بعد در ادامه به تبعات و آسیب های این قراردادها بر زندگی کارگران بپردازد. یکی از نقاط قوت این گزارش، توجه خبرنگار به تاثیرات این نوع قراردادها در ایران است که خود زمینه ساز مشکلات زیادی برای خانواده های کارگری است. قانون کار باید جراحی شود ، این جمله را معاون دبیر کل خانه کارگری و رئیس اتحادیه پیشکسوتان کارگری، به همدلی ، می گوید. در بخشی از این گزارش آمده حسن صادقی، اگرچه از آن دست فعالان کارگری نیست که مانند بسیاری از تحلیل گران خارجی مشکلات اصلی اقتصاد این روزها که بخشی از آن در دل معیشت کارگران پنهان شده را ناشی از قراردادهای موقت بداند، اما در میان صحبت هایش به مشکلات دیگری اشاره می کند که قابل توجه است. مشکل امروز اقتصاد و البته جامعه کارگری قراردادهای موقت نیست، بلکه هزاران شغل جدیدی است که در دنیای دیجیتالی امروز متولد شده و بسیاری از افراد را نه تنها با قرارداد موقت بلکه بدون قرارداد راهی بازار کار کرده است. رسانه ها، کارگران، کارفرمایان و در کل جامعه باید نگاه احساسی خود را رها کرده و به صورت عقلانی به مشکلات بپردازد، چرا که امروز بسیاری از شغل های ایجاد شده در فضای مجازی بدون قرارداد هستند، تا جایی که 900 هزار شغل را که اصلا معلوم نیست توسط چه افرادی و در کجا در حال انجام است، روی کار آورده است. این 900 هزار شغل از کار کردن در نرم افزارهای رانندگی گرفته تا آشپزی و کار در رستوران ها برای تحویل غذا هیچ قراردادی ندارند و برای جلوگیری از آسیب افراد باید قانون کار مطابق با تغییرات روز طراحی شود .

∗ مطالب ما را در کانال تلگرامی شفقنا رسانه (mediashafaqna@) دنبال کنید

∗ نقد و نظر و سوژه های خود را از طریق ارتباط با ادمین کانال (shafaqnamedia_admin@) به ما بگویید.

انتهای پیام

شفقنا در شبکه های اجتماعی: توییتر | اینستاگرام | تلگرام

شفقنا رسانه _ صفحه یک روزنامه ها به عنوان ویترین در مقابل چشم خواننده است به همین جهت انتخاب تیتر، عکس و مطالب فرعی در این صفحه اهمیت زیادی دارد تا خواننده را به داخل متن بکشاند و همراه خود کند. در این گزارش سعی کردیم با نگاهی به روزنامه های امروز، آن هایی که دارای مطالب خوب و مخاطب محور و یا محل نقد و بحث هستند، مورد بررسی قرار دهیم.

به گزارش شفقنا رسانه ، روزنامه همشهری گزارشی از ممیزی در فضاهای فرهنگی کشور و فعالیت نهادهای موازی نظارتی در حوزه رسانه کار کرد و در تیتر به خط قرمزهای پررنگ تر از متن اشاره کرد. روزنامه علاوه بر توضیح این مسئله که شکل گیری نهادهای موازی نظارتی و دریافت پیامک های متعدد محدودیت و ممنوعیت انتشار مطالب و دریافت توصیه ها از سوی دستگاه های دولتی و غیر دولتی به داستان جدی برای رسانه ها بدل شده است. در ادامه تاکید کرده است که این روزها مطبوعات و رسانه ها شاهد این هستند که علاوه بر دستگاه قضا، معاونت مطبوعاتی وزارت ارشاد، هیأت نظارت بر مطبوعات و شورای عالی انقلاب فرهنگی دیگر وزارتخانه ها و نهادها هم برای نظارت و کنترل فضای رسانه ای کشور پا به میدان گذاشته اند و به بهانه های مختلف ازجمله حساسیت های شرایط کشور که بیشتر آنها هم سلیقه ای است به رسانه ها تذکر داده و یا به قول خودشان توصیه های دوستانه می کنند. اتفاقاتی که در شرایط کنونی که فضای مجازی با سرعت در حال گسترش و توسعه است، امان از رسانه ها بریده و هر روز پیکره آنها را نحیف تر می کند و اعتماد عمومی را نسبت به آنها مخدوش می سازد. در این گزارش همشهری سعی کرد نظر سعید تقی پور، مهدی رحمانیان و عبدالله گنجی درباره پیامد فعالیت نهادهای موازی نظارتی در حوزه رسانه را جویا شود.

روزنامه همدلی عکس یک امروز خود را به گزارشی درباره تاثیر قراردادهای موقت کار بر معیشت دهک های درآمدی ضعیف اختصاص داد و در تیتر نگران کننده ای نوشت: زندگی روی لبه تیغ بیکاری . گزارشگر در ابتدا سعی کرد مروری بر قراردادهای موقت که بین کارفرما و کارگر در کشورهای توسعه یافته هستند، داشته باشد و بعد در ادامه به تبعات و آسیب های این قراردادها بر زندگی کارگران بپردازد. یکی از نقاط قوت این گزارش، توجه خبرنگار به تاثیرات این نوع قراردادها در ایران است که خود زمینه ساز مشکلات زیادی برای خانواده های کارگری است. قانون کار باید جراحی شود ، این جمله را معاون دبیر کل خانه کارگری و رئیس اتحادیه پیشکسوتان کارگری، به همدلی ، می گوید. در بخشی از این گزارش آمده حسن صادقی، اگرچه از آن دست فعالان کارگری نیست که مانند بسیاری از تحلیل گران خارجی مشکلات اصلی اقتصاد این روزها که بخشی از آن در دل معیشت کارگران پنهان شده را ناشی از قراردادهای موقت بداند، اما در میان صحبت هایش به مشکلات دیگری اشاره می کند که قابل توجه است. مشکل امروز اقتصاد و البته جامعه کارگری قراردادهای موقت نیست، بلکه هزاران شغل جدیدی است که در دنیای دیجیتالی امروز متولد شده و بسیاری از افراد را نه تنها با قرارداد موقت بلکه بدون قرارداد راهی بازار کار کرده است. رسانه ها، کارگران، کارفرمایان و در کل جامعه باید نگاه احساسی خود را رها کرده و به صورت عقلانی به مشکلات بپردازد، چرا که امروز بسیاری از شغل های ایجاد شده در فضای مجازی بدون قرارداد هستند، تا جایی که 900 هزار شغل را که اصلا معلوم نیست توسط چه افرادی و در کجا در حال انجام است، روی کار آورده است. این 900 هزار شغل از کار کردن در نرم افزارهای رانندگی گرفته تا آشپزی و کار در رستوران ها برای تحویل غذا هیچ قراردادی ندارند و برای جلوگیری از آسیب افراد باید قانون کار مطابق با تغییرات روز طراحی شود .

∗∗∗ در ادامه صفحه یک سایر روزنامه ها را ببینید...

∗ مطالب ما را در کانال تلگرامی شفقنا رسانه (mediashafaqna@) دنبال کنید

∗ نقد و نظر و سوژه های خود را از طریق ارتباط با ادمین کانال (shafaqnamedia_admin@) به ما بگویید.

انتهای پیام

fa.shafaqna.com

شفقنا در شبکه های اجتماعی: توییتر | اینستاگرام | تلگرام

پس از حدود 20 ماه از آخرین نشست خبری رئیس جمهور، خبرنگاران حوزه دولت عصر امروز(دوشنبه) به سالن شهید بهشتی ریاست جمهوری دعوت شدند تا روحانی به پرسش های آنها در حوزه مسائل سیاسی، اقتصادی و بین الملل پاسخ دهد.

حضور رئیس جمهور پس از مدت ها در بین اصحاب رسانه با حاشیه های جالبی هم همراه بود.

آنچه می خوانید گوشه ای از حاشیه های نشست خبری رئیس دولت تدبیر و امید است:

- نشست خبری ساعت 16 با ورود رئیس جمهور آغاز شد.

- سوال خبرنگاران از رئیس جمهور پیش از برگزاری نشست خبری به صورت الکترونیکی ثبت شد.

- 71 رسانه خارجی از 22 کشور و 80 رسانه داخلی در نشست خبری رئیس جمهور شرکت کرده بودند.

- معاون مطبوعاتی وزارت ارشاد اولین مقام مسئول دولتی بود که خود را برای حضور در نشست خبری رئیس دستگاه اجرا به میدان پاستور رساند؛ سید عباس موسوی سخنگوی وزارت امورخارجه نیز که امروز نشست دو هفتگی خود با خبرنگاران را به دلیل برگزاری نشست خبری روحانی لغو کرده بود ساعت 15:40 دقیقه وارد سالن شهید بهشتی شد و دقایقی با جمشید انصاری رئیس سازمان اداری و استخدامی کشور خوش و بش کرد.

-جمشید انصاری، عبدالناصر همتی رئیس کل بانک مرکزی، حسام الدین آشنا مشاور رئیس جمهور، محمدجواد آذری جهرمی وزیر ارتباطات، معصومه ابتکار معاون رئیس جمهور در امور خانواده و زنان، علی ربیعی سخنگوی دولت، سید عباس موسوی سخنگوی وزارت امورخارجه، صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، محمود واعظی رئیس دفتر رئیس جمهور و وردی نژاد معاون سیاسی دفتر رئیس جمهور و دیگر مسئولان اجرایی بودند که پس از ورود در سالن در جایگاه نخست (ویژه مسئولان) نشستند.

-پرویز اسماعیلی که روز گذشته از مسئولیت معاونت ارتباطات ریاست جمهوری خداحافظی کرده بود و حکم مشاور رئیس دفتر رئیس جمهور را از واعظی دریافت کرد در این مراسم حضور داشت؛ او پس از ورود به سالن، دقایقی با تعدادی از نیروهای ریاست جمهوری و حجت الاسلام محمود دعایی مدیر مسئول روزنامه اطلاعات گفتگو کرد.

ساعت 16:10، رئیس جمهور نشست خبری خود را با تبیین شرایط اقتصادی آغاز و اعلام کرد توطئه های آمریکا برای آسیب جدی زدن به نظام پایان یافته است؛ در مسیر آرامش اقتصادی در حال حرکت هستیم.

-وی در پایان بخش اول سخنان خود ضمن عذرخواهی از اصحاب رسانه برای تاخیر در برگزاری نشست خبری گفت: با فاصله خدمت رسیده ایم، امیدوارم قضای آن را جبران کنیم.

- خبرنگار روزنامه قدس سئوال طولانی خود را به جدایی بودجه 99 از نفت اختصاص داد که پس از پایان سئوال او، رئیس جمهور با خنده گفت: فکر کردیم فقط پاسخ های ما طولانی است، سئوال ها هم طولانی است.

-حسن روحانی رئیس جمهور چهارشنبه هفته گذشته در جلسه هفته دولت پیرامون نظارت استصوابی موضع گیری کرده بود که مواضع او در سپهر سیاست با واکنش هایی مواجه شد. از این رو نحوه مشارکت گروهای سیاسی در انتخابات و عبور آنها از فیلتر شورای نگهبان، پرسش خبرنگار روزنامه اصلاح طلب سازندگی (ارگان حزب سازندگی) از روحانی بود که وی در پاسخ از رابطین دولت با شورای نگهبان خبر داد و گفت: وزیر کشور و معاون اول رئیس جمهور با شورا در تماس هستند.

-روزنامه های سازندگی، کارگر و کارگر، ایران، اعتماد، خبرگزاری برنا(رسانه های همسو با دولت) و خبرگزاری فارس، شبکه خبر و صدا و سیما و روزنامه کیهان مهمترین رسانه های منتقد بودند که پرسش های خود را در این نشست خبری از رئیس قوه مجریه مطرح کردند.

- پرسش روزنامه کار و کارگر درباره برنامه های دولت در حوزه مسکن بود که به صورت طولانی مطرح شد؛ پرویز اسماعیلی که به همراه روحانی نژاد در جایگاه اعلام اسامی رسانه ها برای طرح پرسش از رئیس جمهور نشسته بود دقایقی به این خبرنگار نگاه کرد تا حداقل او سئوال خود را کوتاه کند؛ پس از اتمام سئوال این خبرنگار، روحانی با مزاح گفت: قسمت مهم سئوال را از همان اول می پرسیدیدید .

- نکته جالب توجه آنکه این خبرنگار، قبل از طرح پرسش خود از تکیه زدن علی ربیعی (چهره تاثیرگذار خانه کارگر) بر کرسی سخنگویی دولت از رئیس جمهور تشکر کرد.

- خبرنگار روزنامه کیهان نیز سئوال خود را که درباره هدر رفتن ارز 4200 تومانی بود با اعوذ بالله من الشیطان الرجیم آغاز کرد.

- خبرنگاری از رئیس جمهور پرسید با توجه به آنکه 2 سال از آخرین نشست خبری شما می گذرد چه اتفاقی افتاده است که این نشست خبری برگزار شده است، آیا دوران افزایش تنش ها تمام شده است؟ که روحانی در مقام پاسخگویی به این خبرنگار گفت: هنوز دو سال نشده است. البته قبول دارم این زمان طولانی شده است.

- ساعت 17:45 سیزدهمین نشست خبری رئیس جمهور با خبرنگاران پایان یافت و روحانی به سرعت سالن شهید بهشتی را به سمت ساختمان سفید پاستور ترک کرد.

مهر

پُتک باز سازی بر دیوار سینما ایران ارومیه خورد

بازسازی سینما ایران ارومیه بعد از پیگیری های مدیریت سینمایی حوزه هنری آذربایجان غربی از مهرماه سال جاری آغاز شد و دوستداران سینما می توانند جهت تماشای فیلم های مورد علاقه خود در آینده ای نزدیک از دو سالن مجهز در این سینما استفاده کنند.

به گزارش روابط عمومی حوزه هنری آذربایجان غربی رئیس حوزه هنری استان طی نشستی با خبرنگاران در این خصوص اظهار داشت: سینما ایران ارومیه از سینماهای قدیمی این شهرستان است که بازسازی آن و تبدیل سینما به دو سالن مجزا اصلی و ویژه به ترتیب با ظرفیت 500 و 45 نفر با همکاری سازمان سینمایی حوزه هنری، موسسه سینما شهر و موسسه بهمن سبز حوزه هنری از چندی پیش آغاز شده و پیشرفت فیزیکی 50 درصد را دارد.

احد هوشمند قره باغ افزود: در بازسازی سینما ایران ارومیه همه صندلی های فرسوده این سینما با صندلی های مدرن و راحت تعویض شده و سیستم اکران آن با آخرین امکانات روز صوتی و تصویری مجهز می شود ؛همچنین با تغییرات صورت گرفته در معماری داخلی و خارجی این سینما علاقه مندان دقایق لذت بخشی را در این سینما طی روزهای آینده تجربه می کنند.

رئیس حوزه هنری آذربایجان غربی در بخش دیگری از سخنان خود گفت: بعد از اتمام پروژه بازسازی سینما ایران ارومیه حوزه هنری سینما انقلاب ارومیه را با سه سالن مجزا و پردیس سینمایی ارومیه را در محل فعلی سینما آزادی با شش سالن مجهز و مدرن بازسازی می کند و تا سال آینده تعداد سالن های سینمایی فعال در ارومیه از سه سالن فعلی به 11 سالن افزایش پیدا می کند.

سینما ایران ارومیه از سینمای فعال حال حاضر در شهرستان ارومیه است که در سال 1333 شمسی توسط بخش خصوصی احداث شد. این سینما دارای 750 صندلی است و آخرین بازسازی آن در سال 1372 شمسی بوده است.

به گزارش روابط عمومی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان اصفهان، در این جلسه که در اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی خمینی شهر برگزار شد، مباحث مربوط به سینما فرهنگ خمینی شهر و رفع نواقص و مشکلات آن در دوره جدید مورد بررسی و کارشناسی کارشناسان سینمایی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان قرار گرفت.

سینما فرهنگ خمینی شهر با ظرفیت 630 صندلی دارای درجه یک و تنها سینمای شهرستان می باشد.

در پایان این جلسه از سالن سینما و بخش های دیگر آن بازرسی به عمل آمد.

در خبر دیگر از اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی خمینی شهر، سید ابراهیم موسوی رئیس اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان خمینی شهر از اعزام 2300 زائر اربعین به عتبات عالیات خبر داد و گفت: این تعداد زائر به نیابت از 2300 شهید شهرستان و توسط دار القرآن اهل البیت(علیهم السلام) شهرستان اعزام شدند.

خاطرنشان می شود، دارالقرآن اهل بیت (علیه السلام) خمینی شهر یکی از بزرگترین مراکز قرآنی استان است که در طول سال فعالیت های مستمر و متنوعی در زمینه های فعالیت های قرآنی و جذب نونهالان و آموزش آنها انجام می دهد.

در خبر دیگر از اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی خمینی شهر، نماهنگ تصویری اذان توسط شبکه تلویزیونی امید و با همکاری کانون تخصصی هنرهای نمایشی رهپویان ولایت در خمینی شهر تصویرداری شد.

این نماهنگ با موضوع اذان در سطح شهر های خمینی شهر، منطقه گردشگری چشمه لادر، شهر کوشک و با همکاری شبکه سراسری امید و کانون های فرهنگی هنری علقمه و کانون تخصصی هنرهای نمایشی رهپویان ولایت تصویربرداری شده است.

قرار است این نماهنگ بعد از تدوین و آماده سازی از شبکه سراسری امید پخش شود.

علی اکبر طهماسبی با اشاره به 29 فرصت اشتغال ایجاد شده از ابتدای سال جاری تاکنون به خبرنگار خبرگزاری شبستان گفت: از این تعداد 10 نفر از شهرستان بجنورد، 18 نفر از شیروان و یک نفر هم از فاروج است.

معاون توسعه مدیریت و منابع اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان شمالی ، همچنین با اشاره به ارائه تسهیلات بانکی در قالب 10 و 20 میلیون تومان برای هر نفر تصریح کرد: از ابتدای سال جاری تا کنون مبلغ دو میلیارد ریال تسهیلات به 11 نفر از صاحبان مشاغل خانگی اعطاء شده است.

طهماسبی اظهار کرد: برنامه نویسی رایانه ای، گرافیک رایانه ای، تدوینگری و تصویر رایانه ای، تدوینگری فیلم و تدوینگری متن، تحقیق و پژوهش، نقاشی، (هنرهای تجسمی)، طراحی دکوراسیون داخلی، طراحی محصولات چاپی غیر کتاب، روزنامه نگاری و خبرنگاری، خوشنویسی، نمایشنامه نویسی، صفحه آرایی، طراحی و دوخت لباس، نویسندگی و تالیف کتاب، تجهیز استودیو فیلم و نقد و یادداشت نویسی کتاب از جمله رشته های طرح مشاغل خانگی به شمار می رود.

وی، شناسایی و توسعه ظرفیت های کسب و کار خانگی برای توسعه فرصت های شغلی، ایجاد توازن بین مسئولیت خانوادگی و اشتغال اعضاء خانوار را از اهداف اجرای مشاغل خانگی عنوان کرد.

معاون توسعه مدیریت و منابع اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان شمالی افزود: کاهش هزینه های تولید و خدمات برای حضور فعال و مستمر در بازار رقابت، افزایش بهره وری سرمایه و صرفه جویی در هزینه های جانبی اشتغال و افزایش درآمد خانواده و ارتقاء مدیریت کسب و کار خانگی از طریق پیوند با بنگاه های بالادستی و تشکل های خوشه ای، اتحادیه ها، تعاونی ها و صنوف از دیگر مزایای ساماندهی و حمایت از مشاغل خانگی است.

طهماسبی، از ارائه مجوز مشاغل خانگی، مجوز موسسه فرهنگی و هنری و مجوز چاپخانه دیجیتال و رسانه های تصویری برای 74 نفر در سراسر استان خراسان شمالی تا پایان سال جاری خبرداد.

یادآوری می شود؛ در سال 97، 117 فرصت شغلی ایجاد شد و مبلغ پنج میلیارد و دویست میلیون ریال تسهیلات به 49 نفر از صاحبان مشاغل آزاد تعلق گرفت.

پایان پیام/ 71

اشاره: هنر موسیقی یکی از نیازهای اساسی زندگی هر انسان است و همچنین متمایزترین شکل فعالیت اجتماعی است و به طور قطع در پیدایش تکامل شخصیت و بهبود پالایش روان آدمی، سهم بسزایی دارد؛ زایشی طاقت فرسا و رنج آور که مولودی شادی آور و الهامی اقناع کننده و سرشار از زیبایی پدید می آورد.

هنر هرچند جز خون و جگر نیست
به عالم گوهری همچون هنر نیست
بنا به گفته کیهان رستم نژاد و شناسنامه اش در بیست و ششمین روز شهریور 1376 پا به عرصه هستی گذاشته است
او، فارغ التحصیل روانشناسی است که از سال 1388 به طور حرفه ای آموزش را در محضر استاد مرتضی خادمی شروع کرد و در طی این چند سال در استان و خارج از استان اجراهای صحنه ای یا کنسرت داشته است. همچنین تدریس را در زمینه موسیقی از سال1394 در آموزشگاه آوای و پس از آن در آموزشگاه مطرب عشق ادامه داده است. با او درباره موسیقی و زیبایی هایش
صحبت کردیم.

*میزان استقبال نوجوانان و جوانان از موسیقی چگونه است؟
در هیچ زمانی جوانان اینقدر به موسیقی اشتیاق نشان نداده اند و این استقبال به گمان من کم نظیر است، هرکجا که می روید و به هر مکانی پا می گذارید فروشگاه آلات موسیقی را به چشم می بینید و هر جوانی را که در مسیرتان در کوچه و بازار و خیابان می بینید ساز در دست دارد و به کلاس موسیقی و آموزشگاه موسیقی می رود.
در گذشته و به سال های دهه 70 یا عقب تر از این بر می گردید، تنها فرهنگخانه مازندران مجوز فعالیت داشت و جوانان را جذب موسیقی کرد و در این آموزشگاه به آموزش موسیقی اصیل ایرانی می پرداختند و فعالیت می کردند و در سال های اخیر هم ما به واسطه فضای مجازی و دسترسی آسان به آموزش موسیقی از این طریق بسیار آسان و سهل الوصول شد و همچنین اجرای کنسرت های متعدد، جوانان و نوجوانان زیادی را جذب موسیقی کرد.

*در راستای اشاعه موسیقی سنتی در بین جوانان و نوجوانان چه اقداماتی باید انجام پذیرد؟
اگر کمی به گذشته برگردیم، آموزش موسیقی از طریق اساتید این فن و نام آوران موسیقی به صورت سینه به سینه بود. بعضا هنرجو جمله ای یا چند بیت شعری را یا گوشه یک دستگاه موسیقی نزد استاد می شنید و به صورت گوشی می آموخت و چندین بار آن را تمرین و به مرور زمان آن را حفظ می کرد و همین گوشه از مقام یا دستگاه را به دیگران می آموخت اما در حال حاضر می توان گفت اولین فاکتور و قوی ترین ابزار اشاعه موسیقی، وجود کلاس های آموزش و یا آموزشگاه هایی است که از طریق اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی مجوز صادر کرده تا این آموزشگاه ها بتوانند در تعالیم و اشاعه موسیقی سنتی ایرانی گامی مثبت در حفظ آثار قدما و معرفی آنان در بین جوانان و نوجوانان و همچنین اثرگذار و تعیین کننده، بردارند.

*دلایل عدم شناخت جوانان ما از بزرگان موسیقی سنتی ایران زمین چیست؟
نمی توان یک عامل یا یک فاکتور مشخصی را دلیل عدم شناخت موسیقی جوانان از بزرگان موسیقی سنتی تعیین کرد. در گذشته به علت نبود امکانات کافی جهت دسترسی به اساتید موسیقی یا عدم دسترسی به وسایل ارتباط جمعی و اینگونه مسایل می توانست یک دلیل مستند و مستدل باشد که در جوانان این عدم شناخت و آگاهی نسبت به بزرگان موسیقی اتفاق بیفتد ولی در حال حاضر برعکس گذشته وجود وسایل ارتباط جمعی مثل ماهواره، اینترنت، تلفن، تلویزیون با آن همه برنامه های متنوع و سرگرمی های مختلف برای پرکردن اوقات فراغت جوانان در گروه های مختلف سنی باعث می شود که جوانان کمتر به پیگیری و شناسایی مفاخر موسیقی سنتی بپردازند. به اعتقاد من راه اندازی یک شبکه یا یک کانال تلویزیونی همچون برنامه نود ، برای شناحت بهتر بزرگان موسیقی جهت اشاعه و ترویج موسیقی اصیل ایرانی، اختصاص بدهند تا جوانان و نوجوانان ما، هویت فرهنگی و هنری و همچنین سرمایه های بزرگ و پر افتخار سرزمین ما را بشناسند.

*رمز ماندگاری یک هنرجو در عرصه موسیقی، در کلاس های موسیقی و رشد هنرآموز وابسته به چه عواملی است؟
مدد می گیرم از شاه بیت:
بوریا باف اگرچه بافنده ست
نبرندش به کارگاه حریر
در مورد کلاس های موسیقی یا آموزش هنرجو هم مصداق عینی این شعر است. می بینیم که پدرها و مادرها در ایام فراغت از تحصیل (تابستان) فرزندانشان را در کلاس های متعدد ورزشی، کامپیوتر و موسیقی ثبت نام می کنند، فارغ از اینکه آیا بچه هایشان استعداد یادگیری موسیقی یا علوم دیگر را دارند یا نه، تا بتوانند موفقیتی در این زمینه کسب کنند یا خیر. به نظر من یک از فاکتورهای اساسی و بنیادی یک هنرجو در عرصه موسیقی شناسایی کارشناسی و یا بهتر بگویم استعدادیابی یک هنرجوست و پس از شناسایی استعداد، تشویق و ترغیب خانواده ها و پیگیری بی وقفه آنان.
در نهایت آموزش فرزندان مستعد و هنرجو نباید صرفا فصلی از سال اختصاص یابد و باید این امر خطیر (آموزش موسیقی) در این شرایط حساس سنی، مستمر
و بلا انقطاع باشد.

استاد احمد قائم مقامی روز دوشنبه در مراسم گرامیداشت هفته خوشنویسی و تجلیل از استادان انجمن خوشنویسان کاشمر افزود: هنرمند برای خلق آثار هنری نیاز به تامین مسایل

مادی دارد و باید به فکر مشکلات اقتصادی هنرمندان هم بود.

وی اظهار داشت: هنرمندان به خصوص خوشنویسان تریبونی برای بیان مشکلات خود ندارند لذا برای اینکه به آینده خود امیدوار باشند باید حمایت شوند.

یکی دیگر از استادان خوشنویس ایران نیز در این مراسم گفت: تعداد نسخه های خطی خوشنویسان کشور به زبان فارسی در موزه های دیگر کشورها به مراتب بیشتر از موزه های ایران است.

رسول مرادی با بیان اینکه زبان و خط نماد و هویت هر ملت هستند افزود: فرهنگ و هنر متعلق به بشریت است و مرز ندارد، وجود آثار خوشنویسان بزرگی از این کشور موجب شده در بین دیگر ملت ها و تاریخ سرآمد باشیم و به خط ما احترام بسیار بگذارند.

وی اظهار داشت: با وجود هنرمندان بزرگ ایرانی آثار فرهنگی این کشور حرف اول را در دنیا می زند و از این نظر غنی هستیم و شهرستان کاشمر نیز در هنر خوشنویسی از بسیاری مراکز استان های کشور جلوتر است.

وی گفت: در این شهر اساتید بزرگی همچون دربان حسینی و فانی هستند که آثار خط آنها جزو کارهای درجه یک کشور محسوب می شود.

شهردار کاشمر نیز در این مراسم گفت: شهرداری کاشمر در حمایت از هنرمندان نه تنها گردهمایی های متفاوت اجتماعی برگزار کرده بلکه چندین برابر ادارات دولتی در بخش فرهنگ و هنر هزینه کرده است.

جعفر سلیمانی افزود: بزرگترین فرهنگسرای استان بعد از مشهد به وسعت 12 هزار متر مربع در کاشمر احداث می شود و تمام زیرساخت های آموزشی و کلاس های مورد نیاز در آن در نظر گرفته شده است.

وی اظهار داشت: شهرداری در زیباسازی شهر محتاج همه هنرمندان است و به آنان نیاز دارد.

مسئول انجمن خوشنویسان کاشمر هم گفت: این انجمن به همت استاد رسول مرادی و با کلاس هایی که در کتابخانه مدرس برگزار می شد کار خود را از سال 1366 آغاز کرد.

فرنوش هادوی از استاد مرادی به عنوان پایه گذار انجمن خوشنویسان کاشمر نام برد و افزود: طی یک سال اخیر در شهرستان شاهد برپایی 6 نمایشگاه خوشنویسی بودیم که آخرین آن با همکاری انجمن خوشنویسان کاشمر، نیشابور و سبزوار در نگارخانه ارشاد این شهرستان برگزار گردید.

افتتاح نمایشگاه خوشنویسی آئین مهر در نگارخانه ارشاد از دیگر برنامه های این مراسم بود.

کاشمر در 228 کیلومتری جنوب غربی مشهد قرار دارد.

7497/6053

خبرگزاری شبستان ، محمدرضا جایروند قم: هنرستان هنرهای زیبای قم یکی از جدی ترین ارکان آموزش هنر در استان قم به شمار می آید که مدیریت آن بر عهده اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی بوده و طی سال های اخیر با فراز و نشیب های فراوان رو به رو بوده است، اما انتصاب یکی از جوانان نخبه این شهر به عنوان مدیر این هنرستان از سوی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی زمینه ساز توسعه، رشد و ترقی این مرکز شده است.

مرداد ماه سال گذشته بود که سید موسی حسینی کاشانی مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی قم، مدیریت هنرستان هنرهای زیبا را به محمدرضا شاه مردی هنرمند و کارگردان 33 ساله سپرد.

توجه به مدیریت فراگیر، بهره مندی از ظرفیت های همه جانبه، تعامل، همفکری و هم افزایی از ویژگی های مدیریتی این چهره شاخص هنر استان به شمار می آید و وی عملکرد قابل قبولی از خود به نمایش گذاشته است.

در دوران 14 ماهه مدیریت شاه مردی، جمعیت هنرجویان هنرستان هنرهای زیبا از 42 تن به 116 تن رسید، سینما که از رشته های مورد علاقه و از آرزوهای جوانان قمی بود در دو رشته به رشته های هنرستان افزوده شد و ساختمان یک طبقه ای هنرستان در زیرزمین مجتمع شهید کلهری به سه طبقه در بخش غربی مجتمع مبدل شد.

این مدیر جوان با شعار توسعه توانست پیشرفت های چشمگیری را در هنرستان رقم بزند. رشته سینما از دغدغه های رهبر معظم انقلاب اسلامی به شمار می آید که هم اکنون سعی شده در این هنرستان به تربیت نیروهای مومن و فعال در این عرصه پرداخته شود.

یکی از اقدامات مهم در دوران مدیریت شاه مردی در هنرستان هنرهای زیبای قم فعال سازی دفتر انجمن اسلامی دانش آموزان در این مرکز و کسب رتبه های قرآنی و معارفی هنرجویان است.

فعال سازی این مرکز و کسب رتبه های قرآنی و معارفی در کنار برگزاری منظم نماز جماعت، برگزاری مراسم هفتگی هیأت حسینی و همچنین برگزاری حلقه های معرفتی و علمی نشان می دهد این هنرستان در راستای فرامین رهبری معظم انقلاب اسلامی در زمینه هنر گام برمی دارد.

کسب رتبه های نخست استان در رشته های نمایش نامه خوانی، نمایش صحنه ای، نمایش عروسکی، فیلم کوتاه، هنرهای تجسمی و ... در جشنواره های فرهنگی و هنری دانش آموزان و جشنواره نوجوان سالم و ... از جمله افتخارات این مجموعه آموزشی طی دوران مدیریت جدید است.

از دیگر برنامه های این هنرستان در ماه های اخیر می توان از اهتمام به ایام نامگذاری شده در تقویم و برگزاری مراسم های متناسب با آن نظیر هفته نیروی انتظامی، روز پاسدار، روز جانباز، هفته تربیت بدنی، روز آتش نشان، روز جهانی ناشنوایان و ... نام برد.

البته نمی توان از نقش و حمایت های گسترده مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی که توجه ویژه ای به پیشرفت هنر در استان غافل شد.

هنر در کلام رهبر معظم انقلاب و همچنین در دیدگاه و آرای دیگر متفکران و اندیشمندان جهان از جدی ترین راهکارهای جوامع برای برون رفت از مسائل و بحران های اجتماعی و اخلاقی و همچنین زمینه ساز رشد و تعالی و توسعه و پیشرفت به شمار می آید، از این رو حمایت از تنها مرکز دولتی آموزش هنر در استان قم که نوجوانان دغدغه مند و علاقه مند بسیاری را در دل خود در حال پرورش و تربیت دارد وظیفه تمامی مسئولان، رسانه ها و مردم است تا این نهاد بسیار مهم به دور از هر حاشیه ای با رویکردهای موثر و مثبت مدیر هنرمند و جوان خود بتواند همچنان مسیر توسعه، تعالی و رشد را طی کند.

پایان پیام/ 549

صالح محبی در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری فارس در گنبدکاووس با اشاره به اینکه اداره اوقاف و امور خیریه به عنوان نهادی انقلابی و متعلق به بدنه مردم خود را مکلف به حضور جدی در مسیر آرمان های نظام وانقلاب می داند، اظهار کرد: بزرگداشت مقام شامخ شهدا و تکریم خانواده های معظم و مکرم شهدا بدون تردید یکی از وظایف و رسالت های همیشگی ماست.

وی با بیان اینکه در ماه های گذشته چندین بار از سوی خانواده های محترم شهدای شهرستان نسبت به فقدان روشنایی و سختی زیارت مزار شهدای پرافتخار در گلزار شهدای آستان مقدس امامزاده یحیی بن زید (ع) اعتراضاتی مطرح شده بود، افزود: با وجود اینکه فضای فیزیکی گلزار شهدا و رسیدگی به مشکلات آن در حیطه وظایف برخی دستگاه های دیگر بود ما در این حوزه پیش قدم شدیم.

رئیس اداره اوقاف و امور خیریه گنبدکاووس با تاکید بر اینکه با هماهنگی صورت گرفته با هیئت امنای امامزاده یحیی بن زید و مدیران ارشد اوقاف و امور خیریه استان به مطالبات خانواده محترم شهدا لبیک گفتیم، خاطرنشان کرد: با نصب چندین پروژکتور در محوطه گلزار شهدا و همچنین نصب پایه بلند چراغ در وسط این محوطه که هزینه ای بالغ بر چندین میلیون تومان داشت مشکل روشنایی را در این محوطه رفع کردیم.

محبی با اشاره به اینکه امیدواریم همواره توفیق داشته باشیم در اداره اوقاف و امور خیریه به اعتلای آرمان و فرهنگ شهدای عزیز و همچنین تکریم خانواده های معزز آنها کمک کنیم، ادامه داد: بسیار خوشحالیم که در کنار انجام وظایف و رسالت های تخصصی خود از اقدامات فرهنگی غافل نبوده ایم.

انتهای پیام/83014

خبرگزاری شبستان - البرز: سفینه نجات امام حسین(ع) امروزه با حضور زائران اربعین حسینی در کربلا به میزبانی موکب های خدمت رسانی بیش از هر زمان دیگری برپا است.

جمع کثیری از نوجوانان و جوانان مسجدی هم پیمان با یکدیگر با حضور در این عرصه با شکوه از تجمع وحدت آفرین گردهم آمدند تا با آرمان های ایمانی و الهی واقعه عاشورا بیعت کنند.

و اینان که در این عزم حضور پیدا کرده اند، فعالان مسجدی هستند که در قالب کانون های فرهنگی هنری مساجد باورهای ایمانی و الهی خود را به مصاف آزمونی برپایه عمل و اراده آورده اند.

در میان کانون های فرهنگی هنری مساجد، کانون های روستایی با شاخصه ای از عزم، تلاش، ایمان و اراده در تلاش هستند تا توانمندی خود را در قالب برنامه های تشکیلاتی نشان دهند.

برپایی موکب شهداء کانون فرهنگی روستایی خور از شهرستان ساوجبلاغ در کربلا نمونه ای از کانون های فرهنگی روستایی است که با مدیریت حجت الاسلام سید منصور پورمیرزایی میزبان زائران کربلای حسینی است.

رویش مقدمات ظهور حضرت مهدی(عج) به برکت فعالیت کانون های فرهنگی مساجد در کربلا

حجت الاسلام حبیب رضا ارزانی طی بازدید از موکب کانون فرهنگی روستایی خور در کربلا که امروز یکشنبه 22 مهر با حضور مسئول دبیرخانه کانون های فرهنگی هنری مساجد البرز انجام شد، گفت: فعالیت پرشور کانون های فرهنگی هنری مساجد به ویژه کانون های روستایی در برپایی موکب خدمت رسانی به زائران کربلا رویش مقدمات ظهور حضرت مهدی (عج) است.

مشاور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی افزود: حمیّت و تلاش های قابل تمجید فعالان فرهنگی هنری مساجد روستایی به ویژه کانون فرهنگی هنری خور بستری از میزان تلاش ها و اهتمام های فعالان مسجدی در عرصه دینی و ایمانی است.

رئیس ستاد عالی کانون های فرهنگی هنری مساجد کشور با تقدیر از تلاش های خادمان موکب شهداء خور تصریح کرد: برنامه های تشکیلاتی هدفمند و منسجم بچه های مسجد در جهت رشد و تعالی مسجد اینک در عرصه یک همایش عظیم حسینی شکل گرفته است.

حجت الاسلام ارزانی مطرح کرد: قشرهای مختلف مردمی از نوجوان و جوانان در جهت خدمت رسانی به زائران اربعین در موکب هایی که با همت کانون های فرهنگی هنری مساجد برپا شده است حضور دارند که این مطلب جایگاه کانون های مساجد را در امر احیاء ارزش های ایمانی و الهی نشان می دهد.

برپایی موکب عزاداری با همت کانون فرهنگی مسجد روستای خور افتخار دبیرخانه کانون های مساجد البرز است

حجت الاسلام کاظم شکری نیز در جریان برپایی موکب شهداء خور کانون فرهنگی هنری روستایی خور با تقدیر از هیأت امناء مسجد و فعالان مسجدی روستای خور گفت: کانون فرهنگی هنری روستای خور در قالب برنامه های تشکیلاتی و هدفمند همواره شاخص بوده است.

مدیر ستاد نظارت بر کانون های فرهنگی هنری مساجد البرز افزود: اهتمام و تلاش بچه های مسجد کانون روستایی خور حکایت از پتانسیل بالا و عزم جدی تلاشگران عرصه مسجد است.

این استاد دانشگاه مطرح کرد: فعالان کانون فرهنگی هنری با باور به اراده های ایمانی برگرفته از نهضت حسینی توانسته اند در عرصه تشکیلات فرهنگی نمونه ای از الگوی رفتاری مسجدی باشند.

بچه های مسجد پیش قراول شکل گیری تمدن نوین اسلامی هستند

حجت الاسلام سید منصور پورمیرزایی نیز در جریان این بازدید گفت: بچه های مسجد در قالب فعالیت کانون های فرهنگی هنری مساجد پیش قراول شکل گیری تمدن نوین اسلامی هستند.

مدیرکانون فرهنگی هنری روستایی خور مطرح کرد: از مدت ها قبل اشتیاق و شور حاکم میان فعالان مسجدی این کانون روستایی در جهت خدمت رسانی به زائران اربعین حسینی نشان دهند بلوغ ایمانی و فکری آنان در نهاد مسجد به خوبی رشد یافته است.

این کارشناس دینی با اشاره به جایگاه روستای خور که 51 شهید والامقام را تقدیم نظام اسلامی کرده است، عنوان کرد: پیاده سازی و تحقق بیانیه گام دوم انقلاب اسلامی در جهت رسیدن به تمدن نوین اسلامی از برنامه های اصلی کانون روستایی خور است که در قالب ویژه برنامه اربعین حسینی مورد توجه عناصر مسجدی است.

مدیرکانون فرهنگی هنری روستایی مسجد جامع خور در پایان تصریح کرد: موکب شهداء خور در جهت خدمت رسانی به زائران تا پایان اربعین حسینی به صورت شبانه روز آماده خدمت رسانی است.

پایان پیام/ 301

غلامرضا زوزنی| این روز ها بازاری با نام گذر فرهنگ و هنر در مشهد راه اندازی شده است که از همان ابتدا تفاوتش را با سایر بازار های شهر احساس می کنید. غرفه دارانی را می بینید که پیش از فروشنده بودن هنرمندند و اجناسی که نه کالا که با نام اثرهنری در پشت ویترین مغازه ها جلوه گری می کنند.
در تبلیغات شهری احتمالا نام گذر فرهنگ و هنر در خیابان 17 شهریور مشهد به چشمتان خورده است؛ اگر هنوزفرصت نکرده اید پیشنهاد می کنیم برای روشنی چراغ دل هنرمندان شهرمان هم که شده سری به این بازار بزنید. در ادامه با خواندن این نوشتار گذر کوتاهی خواهید کرد از گذر فرهنگ و هنر مشهد.

گذر از محل پرتردد مشهد
دهخدا درباره معنی گذر گفته است: معبر، جاده و گذری فراخ که از آنجا به راه ها و جای های بسیار توان شد. با این توضیح، معنی گذر فرهنگ وهنر به راحتی فهمیدنی است، از همین رو در نگاه اول، شاید کمی عجیب باشد که گذر فرهنگ وهنر در یک برج تجاری راه اندازی شده است، اما از جهاتی بی شباهت به یک هوشمندی نیست. برای اینکه بخواهیم به درک بهتری از این هوشمندی برسیم، باید محلی را که گذر فرهنگ وهنر در آن راه اندازی شده است، از منظر موقعیت بررسی کنیم. مجتمع تجاری که برای این کار انتخاب شده است، در مرکز شهر و محل رفت و آمد زائران و مجاوران است. مجتمع ها و دکان های اطراف میدان هفده شهریور همواره محل رجوع مشتریان برای خرید انواع لباس و سوغات بوده است. با عبور خط یک قطارشهری مشهد از نزدیکی این خیابان هم روزبه روز به مراجعه کنندگان و مشتریان این خیابان ها افزوده می شود. این آمدوشد ها مختص زائران و مجاوران مشهدی و ایرانی نیست و اغلب مسافرانی که از کشور های دیگر هم برای زیارت و سیاحت به مشهد مقدس می آیند، در طول اقامتشان حداقل یک بار به این خیابان و فروشگاه هایش سر می زنند. همین حجم از تردد، احتمالا متولیان گذر فرهنگ وهنر را به این فکر انداخته است که با مالکان مجتمع های تجاری آن حوالی وارد مذاکره شوند و نظر آن ها را برای اختصاص دادن فضایی باکیفیت تجاری در این منطقه از شهر جلب کنند.
این درحالی است که علاوه بر مجتمع های تجاری، انواع رستوران ها و غذاخوری ها و مجموعه های تفریحی و اقامتی نیز در این حوالی به چشم می خورد که همین بر شلوغی و ازدحام خیابان یادشده می افزاید.

گذر 3 هزارو 200 متری
طبقه مثبت 2 مجتمع تجاری آسمان 2، درخیابان 17 شهریور، همان گذر فرهنگ وهنر مشهد است؛ گذری که هم پای بخش خصوصی را برای حمایت از فرهنگ و هنر به میان کشیده و هم همت هنرمندان را طلب کرده است.
فضایی که با 70 واحد برای فروش آثار هنری هنرمندان به مدت یک سال دراختیار متقاضیان قرار گرفته است. هنوز مدتی نیست که هنرمندان در این گذر 3 هزارو 200 متری مستقر شده اند و تازه چند هفته ای است که این نمایشگاه و فروشگاه عرضه تولیدات هنری بازگشایی شده است، اما غرفه ها پر از محصول است و هنرمندان در تکاپوی تولیدات جدیدند. این حجم از آثار که برای عرضه به گذر فرهنگ وهنر آورده شده است، نشان می دهد که هنرمندان مشهدی، نیازمند محلی برای عرضه تولیدات انبوه خود بوده اند. یک روز پاییزی حوالی بعدازظهر عزم رفتن به این گذر کردیم.
دسترسی به مجتمع تجاری مذکور و گذر فرهنگ وهنر آسان بود. عده ای از غرفه دار ها که تازه واحد ها را تحویل گرفته بودند، مشغول راست وریس کردن غرفه شان بودند. عده دیگری از هنرمندان نیز که کار تزئینات غرفه شان به پایان رسیده بود، مشغول کار و تولیدات جدید بودند.
هنرمندان نقاش، طراح، عکاس، تصویرساز، تذهیب کار، طراح مد و لباس ایرانی اسلامی، سازنده زیورآلات، سفالگر، سازندگان وسایل تزیینی و... ازجمله افرادی هستند که در این نمایشگاه حضور فعال دارند.

خاکِ گیرای گذر فرهنگ وهنر
هرچه مردم بیشتر با آثار هنری آشنا شوند، بیشتر به طرف آن گرایش پیدا می کنند . این جمله را یکی از بانوان نقاشی گفت که در این مجتمع غرفه داشت و همه دیوار های مغازه اش پر از تابلو های نقاشی بود که به سبک های مختلف کشیده بود. او باور داشت که این گذر اگر با تبلیغات و تداوم همراه باشد، می تواند نقش مهمی در اقتصاد هنر های خرد داشته باشد. تبلیغات رسانه ای و تبلیغات سینه به سینه اگر با ارائه آثار ممتاز هنری به قیمت های مناسب همراه باشد، می تواند این گذر را روزبه روز شلوغ تر کند.
یکی دیگر از مزایای این گذرِ نمایش آثار هنری این است که افراد مراجعه کننده به راحتی و با صمیمیت می توانند با هنرمندان رشته های مختلف به گفتگو بنشینند و از چندوچون هنر آن ها مطلع شوند و چه بسا پرس و جوکننده ها هم به هنری علاقه مند شدند. آموزش، یکی دیگر از مزایای بازگشایی این گذر است. علاقه مندان می توانند با حضور در این محیط، آموزش ببینند و همان جا اثرشان را تولید کنند و احیانا اگر طالب داشت، به فروش برسانند.

حضور وزیر ارشاد در مشهد
دولتمرد مشهدی دولت یازدهم از همان ابتدا که پا به وزارتخانه فرهنگ وارشاد اسلامی گذاشت و بر مسند آن تکیه زد، دغدغه اقتصاد هنر را در سر می پروراند تااینکه با طرح الگویی با عنوان گذر فرهنگ وهنر این ذهنیت را عینیت بخشید و از همه اداره های کل متبوعش خواست تا محلی را برای این مهم، انتخاب و اسباب راه اندازی اش را فراهم کنند. به این ترتیب، یزد اولین شهری بود که گام در گذر فرهنگ وهنر نهاد و بعد از آن شیراز و اصفهان رهپوی این گذر شدند؛ و اکنون خراسان رضوی با محوریت مشهد در این گذر وارد شده است. راه اندازی گذر هایی از این دست، به طور مستقیم و بی واسطه می تواند به اقتصاد هنر های خُرد کمک کند و آثار هنری را به مناسب ترین قیمت به دست مشتریان واقعی اش برساند. همین هم موجب شده است که سیدعباس صالحی، وزیر فرهنگ وارشاد اسلامی، به راه اندازی این گذر ها توجه ویژه ای کند.
ظاهرا قرار است بعد از ماه صفر این گذر به طور رسمی با حضور مقام اول وزارت فرهنگ وارشاد اسلامی افتتاح شود. همه این ها نشان از جدیت فرهنگ وارشاد در رونق بخشیدن به بازار فرهنگ وهنر دارد.

تجربه ای برای گذر دائمی فرهنگ وهنر
توضیحات رئیس اداره فرهنگ وارشاد اسلامی مشهد درباره گذر فرهنگ وهنر
به گفته محمدجواد استادی، رئیس اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی مشهد، گذر فرهنگ وهنر آسمان برای توسعه کسب وکار های فرهنگی و هنری شهری، برنامه ریزی و برای آسان شدن دسترسی مردم به تولیدات هنری، راه اندازی شده است: بعد از رایزنی با مدیر مجتمع تجاری، تصمیم گرفته شد واحد ها به طور رایگان دراختیار هنرمندان قرار گیرد و تنها مبلغی به عنوان حق شارژ و تبلیغات به صورت ماهانه به گروه تجاری آسمان پرداخت شود.
رئیس اداره فرهنگ وارشاد اسلامی مشهد فضای کنونی گذر را برای حضور همه هنرمندان کافی نمی داند و بر این باور است که ظرفیت مشهد برای تولید آثار فرهنگی و هنری بیشتر از این هاست: برای گام نخست به نظر می رسد حرکت مثبتی انجام شده است، اما اداره ارشاد با همکاری شهرداری، تلاش می کند درکنار این گذر نمایشگاه هایی مقطعی با عنوان بازار هنر را در کوهسنگی مشهد برگزار کند.
تبلیغات به عنوان پایه مهم این گذر مطرح است و باتوجه به اینکه ماهیانه از هنرمندان، مبلغی برای تبلیغات دریافت می شود، باید برنامه ای جدی برای اطلاع رسانی و تبلیغات گذر تدارک دیده شود. استادی در این باره گفته است که شهرداری یکی از ارکان اصلی است که در حوزه تبلیغات شهری نیز قرار است به کمک گذر بیاید: معرفی این مجموعه به عنوان یک ظرفیت ویژه در مشهد، نیازمند همکاری بخش های مختلف به خصوص رسانه های استان است. مبلغی که از هنرمندان برای تبلیغات دریافت می شود، بخش محدودی از تبلیغات را پوشش می دهد.
ظاهرا توافق با مدیر مجتمع آسمان برای یک سال بوده و این شرط به همه هنرمندان اعلام شده است، بنابراین استادی امیدوار است مجموعه آسمان برای تمدید این بازار برای یک سال آینده نیز اقدام کند. این گذر می تواند تجربه خوبی برای راه اندازی گذر دائمی فرهنگ وهنر باشد.