سیدعباس صالحی ، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، در گفت وگو با خبرنگار سیاسی برنا در خصوص افزایش قیمت بلیت سیماها گفت: در حوزه بلیت سینما، تهیه کنندگان و شورای اکران سینما تصمیم گیرنده هستند البته در آنجا وزارت ارشاد هم به عنوان عضو نظارت دارد. به طور طبیعی در هر حوزه باید قیمت ها عادلانه باشد که هم تولید کننده و خدمات دهنده از تولید و خدمت ضرر نبینند و همین طور مصرفه کننده مورد توجه قرار گیرد. تلاش می شود تعادل بین این دو مسئله حفظ شود.

او ادامه داد: نماینده ما در شورای اکران با همین نگاه موظف شده به فضای مصرف کننده توجه کند. مخاطب در این سال ها رشد خوبی داشته و به دنبال این هستیم که این روند باوجود مشکلات اقتصادی کاهش پیدا نکند. از آن طرف هم طبعا باید به پاره ای از هزینه هایی که تولید کننده و سرویس دهنده سینما دارند، توجه کرد.

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در پاسخ به این سال که واکنش وزارت ارشاد به پول های عجیب و غریبی که وارد سینما می شود، چیست؟ گفت: ما ابتدا شفافیت را از خودمان به عنوان وزارت فرهنگ و ارشاد و سازمان سینمایی شروع کردیم تا بعد بتوانیم با همین نگاه با حوزه تولید کننده ها هم ارتباط برقرار کنیم. شفافیت هم در بخش دولتی و هم در بخش خصوصی به اعتمادسازی کمک می کند. بخش خصوصی اگر نگاه روشن تری به پول هایی که وارد می شود داشته باشد این اعتماد ارتقا می یابد. از خودمان شفاف سازی را شروع کردیم و این گفت وگو را با بخش خصوصی داشته و داریم. امید داریم که این مسئله به شکل جدی تری پیش برود.

صالحی در خصوص عدم حضورش در جشنواره تجلی اراده ملی بیان کرد: معمولا اینگونه است که چون وزارت فرهنگ حوزه های متنوعی دارد متناسب با تقویمی که داریم حرکت می کنیم. من در مراسم افتتاحیه و اختتامیه شرکت کردم. گاهی بخش های دیگر اگر در جایی بیشتر حضور پیدا کند کم توقعی بخش های دیگر محسوب می شود؛ مبنا و روش معمولا این بوده است. برنامه دیگری هم در همان برای من تدارک دیده بودند متاسفانه فرصت حضور در آن جشنواره را پیدا نکردم.

حسین مسافر آستانه در مورد ضرورت استفاده از نمایشنامه های ایرانی به خبرنگار فرهنگی خبرگزاری شبستان ، گفت: متاسفانه ما به جای استفاده از پیشینه فرهنگی و تاریخی خود از نمایشنامه های دنیا کپی می کنیم به همین دلیل معتقدم که تئاتر ایرانی نداریم. بسیاری از نمایشنامه های خارجی را کپی می کنیم و تنها شخصیت و مکان را ایرانی می کنیم.

این نویسنده ، کارگردان و پژوهشگر تئاتر با بیان اینکه هنرمند باید به مسایل عمیق نگاه داشته باشد، عنوان کرد: اما نگاه ما سطحی است و همین باعث شده است که کارهایمان به جای اینکه خلاقانه باشد، مقلدانه شود. تئاتر یک کار فردی نیست. کسی که تئاتر کار می کند باید با جامعه شناس ، روانشناس و فیلسوف در ارتباط باشد اما در کشور ما ارتباط بین رشته ای وجود ندارد.

وی با ابراز تاسف از اینکه خیلی از دانشگاه های ما درام غربی را معیار و مبنای تدریس قرار می دهند، بیان کرد: نشانه شناسی های آنچه که قبل از ورود درام غربی به ایران در تئاتر داشتیم مغفول مانده است اما وجود دارد و باید در این زمینه تحقیق و بررسی شود. باید ساختار نمایشنامه های ایرانی را با وجود معاونت هنری فرهنگی در پیشینه های نمایشی خودمان جستجو کنیم. افرادی باید در مورد پیشینه های نمایشی ایران کار تحقیقاتی و پژوهشی انجام دهند و آنها را معرفی کنند.

مسافر آستانه تصریح کرد: یک کتاب و بهتر است بگویم یک جزوه در سال 1342 توسط بهرام بیضایی نوشته شد . هنوز هم همه اساتید دانشگاه وقتی می خواهند از نمایشنامه ایرانی حرف بزنند آنرا مثال می زنند. از سال 1342 تا الان هیچ تحقیقی در مورد نمایشنامه های ایرانی نشده است و این فاجعه است. ما نسبت به آنچه در گذشته در فرهنگ خود داشتیم بی توجه هستیم. وقتی به فرهنگ و تاریخ خود بی توجه هستیم، راحت ترین کار این است که برویم دنبال آنچه در دسترس است و از آنها استفاده کنیم و همین می شود که به دنبال نمایشنامه های خارجی می رویم و از آنها کپی می کنیم.

مدیر اسبق هنرهای نمایشی خاطر نشان کرد: ما با شناخت قالب های مختلف نمایشی خود اعم از نقالی، پرده خوانی، معرکه گیری به ویژه تعزیه می توانستیم قالب های امروزی تئاتر را استخراج کنیم. متاسفانه نه تنها این کار را نکردیم بلکه در این زمینه بسیار کوتاهی کردیم.

پایان پیام/ 31

به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری شبستان ، شرکت توسعه فضاهای فرهنگی شهرداری تهران یکی از دهها مجموعه ای است که در تهران به ارائه خدمات فرهنگی می پردازد و در دو محور اصلی مرمت و احیای خانه های تاریخی و مشاهیر و انجام مطالعات راسته ها و پهنه های فرهنگی شهر تهران فعالیت می کند. بودجه پیشنهادی این مرکز در بودجه سال 98 حدود 47 میلیارد تومان است.

درخصوص برنامه ها و فعالیت های شرکت توسعه فضاهای فرهنگی شهرداری تهران با علیرضا آقایی سرپرست شرکت توسعه فضاهای فرهنگی شهرداری تهران به گفتگو نشستیم که مشروح آن در ادامه آمده است.

بودجه اختصاص یافته برای توسعه فضاهای فرهنگی شهرداری تهران در بودجه 98 چقدر پیش بینی شده است؟

بودجه ای که پیشنهاد داده ایم در حدود 47 میلیارد تومان بوده است که ممکن است این میزان در روند بررسی بودجه 98 در صحن شورا، کاهش یا افزایش یابد.

در کمیسیون فرهنگی و اجتماعی حضور یافته ایم و توضیحاتی درخصوص ضرورت افزایش بودجه این مرکز ارائه کرده ایم و در صورت افزایش میزان بودجه فرهنگی و اجتماعی، بر میزان بودجه ما نیز تاثیر خواهد گذاشت.

مهم ترین برنامه های فرهنگی در سال جاری چه بوده؟

برنامه های ما در دو محور اصلی اجرایی می شود؛ مرمت و احیای خانه های مشاهیر تاریخی و راسته ها و پهنه های فرهنگی که در حال حاضر مطالعات آن را انجام می دهیم و سال آینده عملیات اجرایی آنها آغاز می شود.

در پهنه رودکی که همکاری درون شهرداری تهران و چند دستگاه خارج از شهرداری به صورت مشترک فعالیت می کنند. مجموعه ای از مطالعات دارد روی پهنه رودکی انجام می شود. در بخش خانه های مشاهیر نیز امسال خانه سیمین و جلال مورد بهره برداری قرار گرفت و مطالعات خانه اخوان ثالث نیز به پایان رسیده است و کم کم داریم وارد فاز اجرایی آن می شویم.

همچنین خانه های مشاهیر نظیر خانه نیما در حال پیگیری است تا بحث تملک و مطالعات آنها انجام شود تا در اختیار مردم قرار گیرد.

از سال 72 تا الان 288 پروژه فرهنگی، مذهبی و ورزشی را در سطح تهران اجرایی کرده ایم که بیشتر سبقه فرهنگی و اجتماعی دارند. از جمله پروژه هایی که طی این سال ها در تهران اجرایی شده است شامل باغ کتاب، باغ موزه دفاع مقدس، پردیس سینمای ملت، پردیس سینمای آزادی، مجموعه پانوراما، موزه دفاع مقدس است.

آیا برای سال آینده اعتباری برای پهنه رودکی پیش بینی شده است ؟ میزان آن چقدر است؟

امسال و سال آینده برای پهنه رودکی اعتباراتی در نظر گرفته شده است که در سال 97 میزان اعتباری که به مطالعات پهنه رودکی اختصاص یافته است 10 میلیارد تومان بود و برای سال 98 نیز 12 میلیارد تومان پیشنهاد داده ایم.

پهنه رودکی در چه مرحله ای از اجرا قرار دارد؟

تاکنون مطالعاتی درخصوص پهنه رودکی انجام شده است که این مطالعات باید به روزرسانی شود و تغییر رویکردها نیز مورد توجه قرار گیرد. از طرفی باید مطالعه جامعی انجام می دادیم و بعد وارد عملیات اجرایی می شدیم. ضمن اینکه اجرای طرح پهنه رودکی یک کار میان بخشی است که شهرداری منطقه 11، سازمان میراث فرهنگی، سازمان زیباسازی شهرداری تهران، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در اجرای این طرح همکاری می کنند.

کمیته راهبری ایجاد شده است و از سال 98 عملیات اجرایی پهنه رودکی آغاز خواهد شد.

چه برنامه ها و طرح های پیش بینی شده در سال 98 دارید؟

تعیین تکلیف پروژه ها و طرح های نیمه کاره جزو اولویت ما در سال 98 است و اجرای تکالیفی که در در برنامه سوم توسعه شهر تهران برای این نهاد پیش بینی شده است. بخش زیادی به شرکت توسعه فضاهای فرهنگی محول شده است که راسته کتاب، راسته صنایع دستی، پهنه رودکی و مرمت و احیای خانه مشاهیر از جمله آن هاست.

در خیابان سی تیر برنامه ای برای سال 98 خواهید داشت یا نه؟

عملیات اجرایی خیابان سی تیر به پایان رسیده است و در حال بهره برداری است. در حال حاضر کار اصلی ما مطالعه پهنه لاله زار است که با مدیریت بافت تاریخی، شهرداری منطقه 12، سازمان زیباسازی در حال انجام است و اصناف و مردم صاحب کسب و کار در آن منطقه را هماهنگ کنیم.

کدام ارگان بر حسن اجرای طرح ها و برنامه های انجام شده از سوی شرکت توسعه فضاهای فرهنگی شهرداری تهران نظارت می کند؟

شورای شهر تهران کمیته ای با عنوان کمیته نظام بهره برداری در دوره قبل تشکیل داده است که شرکت توسعه دبیرخانه این کمیته و اعضای شورا، سازمان فرهنگی و اجتماعی شهرداری عضو این کمیته هستند. در این مجموعه باید مقررات و سیاست هایی را تدوین کند و اجرایی کنیم.

در طرح ها و پروژه هایی که خودمان بهره برداری می کنیم، نظام بهره برداری باید مطابق باشد با مطالعاتی که انجام شده و شرکت توسعه فضاهای فرهنگی بر آن نظارت می کند. از طرفی نظارت هم در این حوزه توسط معاونت فرهنگی و اجتماعی شهرداری تهران و کمیسیون فرهنگی و اجتماعی و شورای شهر تهران انجام می شود.

پایان پیام/ 47

به گزارش خبرنگار موسیقی خبرگزاری فارس، طی روزهای اخیر اخباری از ممنوعیت کاری حمید حامی خواننده پاپ به دلیل پخش صحنه های غیراخلاقی و نامتعارف بر نمایشگر پشت سر این خواننده حین اجرای کنسرت در تالار حافظ شیراز منتشر شد.

حمید حامی در پاسخ به خبرنگار فارس موضوع ممنوع الفعالیتی خود را رد کرد و بر این خبر تأکید داشت که هنوز دستوری مبنی بر ممنوعیت کار او صادر نشده داشت. این خواننده همچنین از این وضعیت و شرایط رخ داده بسیار ابراز تاسف و ناراحتی کرد و اظهار داشت که در تلاش برای رفع این اتهام از خود است.

علی ترابی مدیرکل دفتر موسیقی وزارت ارشاد هم در گفت وگو با خبرنگار فارس اظهار داشت: موضوع بلافاصله در استان فارس تحت پیگیری و تحقیق قرار گرفته است، ماهم به نوبه خود در این زمینه در حال تحقیق هستیم، هرچند مجوز این اجراها و نیز تمام مسئولیت برگزاری با استان بوده است. چراکه این اجرا و چند اجرای دیگری که در شیراز برگزار شده، به انتخاب و مجوز استان فارس بوده و در حیطه مسئولیت آن هاست. البته ما هرگونه مساله ای را جدی پیگیری می کنیم و همواره نظارت هر آنچه را که در حیطه وظیفه مان بوده، به نحو شایسته انجام داده ایم و ما هم تحقیقات خود را پیگیری می کنیم.

وی درباره صدور حکم نهایی مربوط به این تخلف افزود: چون تمام مسولیت این کنسرت و صدور مجوز با استان فارس بوده است، خود این استان نیز تصمیم گیرنده نهایی خواهد بود و نتیجه هرچه که باشد، آنها به صورت رسمی و اداری به برگزارکنندگان آن کنسرت ابلاغ خواهند کرد.

مدیرکل دفتر موسیقی معاونت هنری ارشاد با رد شایعات اخیر مبنی بر اعلام خبر صدور حکم ممنوع الفعالیتی حمید حامی در برخی از رسانه ها گفت: ما تاکنون هیچ گونه حکمی مبنی بر ممنوعیت کاری این خواننده صادر نکرده ایم و هرگونه خبری مبنی بر صدور حکم ممنوع الفعالیتی حامی، شایعه و کذب است. ضمن اینکه ما برای این مورد حکمی صادر نخواهیم کرد و دفتر موسیقی استان فارس چون خود این گروه را برای کنسرت و اجرا معرفی کرده و مجوزش از همان استان صادر شده، حکم نهایی این پرونده را همان استان صادر و اعلام خواهد کرد.

انتهای پیام/

شهرام کرمی، مدیرکل هنرهای نمایشی گفت: با یک مقایسه سطحی، متوجه می شویم که بودجه تئاتر با بودجه سینمایی تفاوت قابل توجهی دارد. بر این اساس، حمایت مالی دولت از تئاتر بسیار محدود است و از طرفی، اسپانسر قوی هم نمی تواند داشته باشد. در واقع هیچ نهاد صنعتی که بخواهد اعتبار جشنواره تئاتر را تامین کند وجود ندارد، در صورتی که در سینما اینطور نیست.
به گزارش اعتمادآنلاین، بر اساس لایجه بودجه پیشنهادی دولت به مجلس، بودجه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با کاهش 718 میلیارد ریالی مواجه شده است. این در حالی است که وزارت فرهنگ و ارشاد به عنوان متولی اصلی فرهنگ کشور و حامی اهالی هنر و فرهنگ شناخته می شود. شهرام کرمی، مدیرکل هنرهای نمایشی یکی از مسئولانی است که کمبود اعتبارات در حوزه تئاتر را مشکل ساز می داند.
او در گفت وگو با اعتمادآنلاین از زاویه دید فردی که در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مسئولیت دارد، به چند نکته اشاره کرد و گفت: از جهت ساختاری، باید بگویم که تقریبا همه به اتفاق، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی را به عنوان متولی تئاتر، پاسخگو می دانند. برای همین تمام مشکلات و مطالبات به این وزارتخانه برمی گردد.
او با اشاره به سطح مطالبات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت: مطالبات از ارشاد در حالی است که تنها یک سوم بودجه و اعتباری که هر سال در مجلس برای تئاتر تصویب می شود، به وزارت ارشاد اختصاص می یابد و نهادهای دیگر هم اعتبار دولتی برای فعالیت در عرصه در تئاتر می گیرند. در واقع نهادهای دیگری هم فعال و موثر در زمینه تئاتر هستند، اما مطالبات فقط به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برمی گردد.
شهرام کرمی با اشاره به اینکه مشکلات حوزه اعتبارات همیشه یکی از مهم ترین دغدغه های وزارت ارشاد بوده، بیان کرد: با یک مقایسه سطحی، متوجه می شویم که بودجه تئاتر با بودجه سینمایی تفاوت قابل توجهی دارد. بر این اساس، حمایت مالی دولت از تئاتر بسیار محدود است و از طرفی، اسپانسر قوی هم نمی تواند داشته باشد. در واقع هیچ نهاد صنعتی که بخواهد اعتبار جشنواره تئاتر را تامین کند وجود ندارد، در صورتی که در سینما اینطور نیست. مشکل اعتبار و بودجه تئاتر، یکی از مشکلات همیشگی است که تنها با تغییر ساختار، بهبود خواهد یافت.
مدیرکل هنرهای نمایشی افزایش قابل توجه جمعیت هنرمندان تئاتر را از دیگر مشکلات کنونی هنرهای نمایشی دانست و گفت: سالانه فارغ التحصیلان بسیاری در تئاتر هستند که وارد عرصه کار و اجرا می شوند. بر این اساس، جمعیت انبوهی به عرصه تئاتر اضافه شدند، در حالی که ما هنوز با ساختار 20، 30 سال پیش کار می کنیم، حتی محدودیت ها در ساختارهای اداری بیشتر هم شده است.
کرمی ادامه داد: از نگاه دیگر، من به عنوان یکی از هنرمندان تئاتر، به نظرم می رسد اگر بودجه و اعتبار تئاتر به تناسب شرایط، جمعیت و میزان فعالیت پیش بینی شده و مورد حمایت قرار گیرد، بهترین اتفاق در رشد و ارتقای فرهنگ کشور را شاهد خواهیم بود.

ارسال دیدگاه
نام: ایمیل: دیدگاه:

به گزارش خبرنگار مهر نیروی انتظامی با مسئولان فشن شوی جنجالی برخورد قضائی کرد و صفحه مجازی آنها نیز مسدود شد.

بعد از انتشار فیلم پرحاشیه یک مراسم مد و لباس با پوشش های عجیب و غریب در پایتخت که با واکنش های زیادی مواجه شد، صفحه اینستاگرام مسئول این برنامه که فیلم های برای اولین بار از طریق آن منتشر شده بود، بسته شد.

علاوه بر بسته شدن صفحه مسئول برگزار کننده این فشن شوی جنجالی، خبرنگار مهر کسب اطلاع کرد که نیروی انتظامی بانی این مراسم را نیز احضار کرده است.

پیش از این، حمید قبادی دبیر کارگروه مد و لباس وزارت ارشاد اعلام کرده بود که از مراجع ذیصلاح قانونی خواسته تا با مؤسسه، فرد برگزار کننده و اسپانسر مراسم برخورد قانونی صورت بگیرد.

کد خبر 4557189

سرویس فرهنگ و هنر جوان آنلاین: فشن شو رویدادی است که در آن یک طراح مد به ارائه آخرین محصولات خط تولیدش در یک هفته مد می پردازد. تعداد زیادی از طراحان مد معاصر مایل هستند فشن شوی خود را به شکل و سبک و سیاق تئاتری دربیاورند. حمید قبادی دبیر کارگروه ساماندهی مد و لباس وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در گفت وگو با باشگاه خبرنگاران جوان، درباره فشن شوی جنجالی لواسان گفت: این مراسم بدون هیچ گونه مجوزی انجام شده و محتوای عملکرد آن بسیار نامناسب و ناهنجار است. کارگروه ساماندهی مد و لباس بلافاصله بعد از پایان مراسم از موضوع مطلع شد و اقدامات لازم را انجام داد. اطلاعات دقیقی از همه افراد حاضر در این فشن شو به دست ما رسیده که افراد حقیقی و حقوقی دقیق شناسایی شدند و به مراجع ذی ربط منعکس شده است. وی افزود: موسسه برگزار کننده، میزبان، شرکت حامی مالی و محل برگزاری فشن شو شناسایی و طی گزارشی به نهاد های ذی ربط معرفی شدند. این رویداد در منطقه لواسان تهران رخ داده و فاقد هر گونه مجوز بوده و به شدت از طرف ما منع می شود.
قبادی تصریح کرد: این اقدام به شدت از سوی هنرمندان طراح و تمامی فعالان عرصه مد و لباس مورد نقد قرار گرفته و لازم است از این حوزه صیانت شود. اکثر قریب به اتفاق فعالان مد و لباس در ساختار قانونی و با مجوز کارگروه فعالیت می کند و این اقدام ناهنجار به مد و لباس کشور خدشه وارد می کند.
وی اظهار داشت: هر از چند گاهی ما شاهد این قانون شکنی ها هستیم که این کار ها نه تنها از سوی دستگاه های قانونی و نظارتی بلکه از سوی جامعه مد و لباس کشور و فعالان قانونی محکوم است. پس از اتفاق شب گذشته چند تن از فعالان عرصه مد و لباس برای من پیامک فرستادند و از این اتفاق ابراز نارضایتی کردند. دبیر کارگروه ساماندهی مد و لباس در پایان تأکید کرد: هر گونه رویدادی که فعالیت مد و لباس در آن وجود دارد باید طبق قانون مجوزش را از کارگروه ساماندهی مد و لباس دریافت کند، البته این مراسم تنها در حوزه مد و لباس نبوده بلکه رویداد آرایشی بهداشتی، معماری و چند بخش دیگر نیز در مراسم اتفاق افتاده، اما نمایش لباس، موضوع برجسته شبکه های اجتماعی بوده که در قالب پرفورمنس انجام شده است.

به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا، امروز انتشار فیلمی از یک شوی لباس بین کاربران فضای مجازی کشور دست به دست شود. شوی لباسی که تفاوت های بسیاری با شکل معمول این مراسم در کشور ما داشت و جنجال رسانه ای به پا کرد .

حمید قبادی، دبیر کارگروه ساماندهی مد و لباس وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، در واکنش به این اتفاق به خبرنگار برنا گفت: به شدت این اتفاق را محکوم می کنیم.

وی ادامه داد: برگزاری این مراسم کاملا غیرقانونی است. شب گذشته ما با انتشار فیلمی از برگزاری این شوی مد و لباس ؛مطلع شدیم و امروز صبح اقدامات قانونی خود را انجام دادیم.

قبادی با تاکید بر اینکه برگزاری چنین مراسمی کاملا هنجارشکنانه و غیرقانونی است، تصریح کرد: البته در این مهمانی فقط موضوع مد و لباس نبوده و اصل این مهمانی سایر موضوعات مثل لوازم آرایش و معماری بوده که در کنار آن شوی لباس هم برگزار شده است. با این حال بخش شوی لباس این مراسم و نمایش آن بیشتر مورد توجه کاربران فضای مجازی قرار گرفت.

وی در پایان به خبرنگار برنا خبر داد: هویت برگزار کننده، میزبان و حامی مالی این مراسم را شناسایی کرده ایم و نام این افراد را به مراج ذی صلاح ارائه داده ایم.

به گزارش گروه اجتماعی برنا ؛ بیش از یک سال از روی کار آمدن مدیریت شهری دوره پنجم می گذرد و برخی شعارها همانند تغییر رویکرد حوزه فرهنگی همچنان محقق نشده است؛ اتفاقی که برخی آن را ناشی از ناکارآمدی این معاونت می داند و دیگری دلیل اصلی آن را عدم ثبات مدیریت شهری طی یک سال گذشته ذکر می کنند.

حجت نظری، عضو کمیسیون فرهنگی اجتماعی در خصوص عملکرد معاونت فرهنگی شهرداری تهران ضمن انتقاد از کاهش بودجه فرهنگی شهرداری در این رابطه به خبرنگار برنا گفت: نمی توان در مورد عملکرد معاونت فرهنگی و اجتماعی با قاطعیت صحبت کرد چرا که در این حوزه تغییرات زیادی شاهد بودیم و به طور طبیعی عدم ثبات، عملکرد را پایین می آورد و فکر می کنم نباید مبنای تصمیم گیری ما باشد.

وی افزود: قطعا بر اساس تصمیمی که مردم پای صندوق های رای در اردیبهشت 96 گرفتند مسئول هستیم تا یکسری تغییرات در سطح شهر ایجاد کنیم که بخشی از این تغییرات در حوزه های مختلف صورت گرفته است.

عضو کمیسیون فرهنگی اجتماعی شورای شهر تهران در خصوص تغییر رویکرد مدیریت شهری در دوره جدید خاطر نشان کرد: مسلما در حوزه محیط زیست جامعه از ما انتظار حفظ باغات دارد و مشخصا در حوزه فرهنگی جامعه از ما انتظاراتی دارد که تا به امروز خیلی محقق نشده است.

نظری اظهار داشت : شاید نتوانستیم به لحاظ فعالیت های عمرانی، حوزه حمل و نقل و حوزه شهرسازی آن چیزی را که مردم پای صندوق های رای می خواستند محقق کنیم و قطعا بزرگترین نقطه افتراق ما با مدیریت قبلی تهران حوزه فرهنگی و اجتماعی است؛ اگر بخواهیم این حوزه را تقویت کنیم حتما باید پاسخگوی انتظارات جامعه هدف از خودمان باشیم.

این عضو شورای شهر تهران ادامه داد: متاسفانه در سال جاری نسبت به سال قبل 25 درصد کاهش بودجه در حوزه فرهنگی داشتیم و برای سال آینده مجددا شهرداری 13 درصد از این حوزه کم و شهرداری پیشنهاد کاهش داشته است.

وی افزود: فکر می کنم این بی تفاوتی نسبت به حوزه فرهنگی و اجتماعی شورای پنجم به هیچ وجه برای جامعه پذیرفته نیست. حتما انتظار نداریم که در حوزه فرهنگی اجتماعی اقداماتی انجام شود که در دوره قبلی انجام می شده است و نیاز به تغییر رویکرد و تغییر رفتار داریم اما این تغییر رویکرد و رفتار با کاهش هزینه قابل اعمال و شدنی نیست.

نظری اضافه کرد: ردیف های بسیاری در حوزه فرهنگی اجتماعی وجود دارد که ردیف های فریز شده است و در اختیار مدیریت شهری نیست. متاسفانه در دو لایحه شهرداری در دوره آقای حناچی و آقای افشانی ردیف های فریز شده دچار کاهش نشدند و اتفاقا ردیف هایی مشمول کاهش داشتند که در اختیار مدیریت شهری است و می توانیم در آن حوزه ها تفاوتمان را نشان بدهیم.

عضو شورای شهر تهران در توضیح کاهش بودجه حوزه فرهنگی تهران گفت: نمی توانیم نسبت به برخی بودجه ها به لحاظ سیاستگذاری و مدیریتی ورود داشته باشیم که بودجه این حوزه ها حفظ شده است . این بودجه ها شامل فعالیت هایی است که در اختیار ما نبوده و در فضای دیگری تصمیم گیری می شود و آن بخش از وظایفی که ما می توانیم به عنوان مدیریت شهری اعمال کنیم متاسفانه دچار کاهش بودجه شده است.

عضو کمیسیون فرهنگی اجتماعی شورای شهر تهران در پاسخ به این انتقاد که فعالیت موثری در حوزه فرهنگی شهرداری تا کنون صورت نگرفته، بیان کرد: برای انجام زیر بنای فرهنگی مستقل نیستیم و نمی توانیم نظر بخش های مختلف دولت را نادیده بگیریم.

نظری ادامه داد: برای اجرایی شدن برخی امور فرهنگی به زمان نیاز داریم و قدری باید به معاونت فرهنگی فرصت بدهیم چرا که در طول یک سال و نیم چهار معاون را به خود دیده است و لازم است این معاونت ثبات را تجربه کند و اموری که مدنظر دارد را به سرانجام برساند.

وی با ارائه مثالی گفت: مشخصا ما برای اجرای کنسرت خیابانی که خواننده خوب کشورمان؛ همایون شجریان پیشنهاد داد تلاش های زیادی کردیم اما ما در این مورد تصمیم گیرنده نهایی نیستیم. متاسفانه معاونت هنری وزارت ارشاد در این مورد تعامل لازم و همکاری کافی را با ما نداشت و ما نتوانستیم این ایده را اجرایی کنیم لذا شما نمی توانید صرفا این ایراد را به معاونت اجتماعی بگیرید.

عضو کمیسیون فرهنگی اجتماعی شورای شهر تهران افزود: در بحث زیست شبانه مکررا در تلاش هستیم و مصوباتی داریم که مستلزم همکاری های بین بخشی توسط نیروی محترم انتظامی و شورای محترم تامین و... است تا این همکاری صورت بگیرد و کنش فرهنگی در شهر داشته باشیم.

نظری اظهار کرد: در تلاش هستیم و امیدواریم با ایجاد ثبات در معاونت فرهنگی و اجتماعی و تعاملی که با کمیسیون مربوطه به عنوان بخش تخصصی شورا و نهاد سیاست گذار و ناظر وجود خواهد داشت کارهای اساسی در شهر تهران رقم بزنیم. البته تا به امروز کمیسیون از تعامل بخش اجرایی با حوزه سیاست گذار و ناظر راضی نبوده و نیست و امیدوارم حوزه اجرا هر چه بیشتر به حوزه سیاست گذار و اجرا نزدیک شود تا بتوانیم آن چه مردم انتظار داشتند را فراهم کنیم.

مدیرعامل خانه تئاتر از افزایش 65 درصد تماشاگران تئاتر در قیاس با دو سال قبل در کشور خبر داد.

شهرام گیل آبادی در برنامه اقتصاد حوالی فرهنگ رادیو اقتصاد افزود: نظر به اینکه هرچه افول رسانه های جاری در جذب مخاطب بیشتر خود را نشان می دهد مردم اقبال زیادتری به سمت تئاتر، سینما، موسیقی، کنسرت های مختلف، کتاب و محصولات فرهنگی پیدا می کنند.

وی همچنین اظهارداشت: تئاتر یک نظام فکری و معرفتی است که این نظام فکری و معرفتی اسلاف متفاوتی را در درون خود دارد.

مدیرعامل خانه تئاتر ضمن اشاره به وجود دانشکده های تئاتری فراوان در ایران گفت: سالانه نزدیک به یک هزار و 400 نفر در این رشته فارغ التحصیل می شوند.

وی در ادامه با اشاره به اینکه خانواده بزرگ تئاتر در ایران 150 هزار نفر است، افزود: جدا از این 18 هزار نفر تئاتری حرفه ای در کشور وجود دارد.

گیل آبادی اظهارداشت: بطور کلی ارتزاق، حرفه، خانواده و تمام وجوه متفاوت تئاتری های حرفه ای کشور از مسیر تئاتر عبور می کند.

وی گفت: سالانه هفت هزار اثر تئاتری با توجه به شرایط موجود در کشور روی صحنه نمایش می رود.

مدیرعامل خانه تئاتر افزود: درآمد تئاتر کشور از نظر اقتصادی امروز 80 میلیارد تومان است که نسبت به ظرفیت و توانمندی ها بالای تئاتر در جامعه رقم بسیار ناچیزی است.

وی به رادیو اقتصاد یادآورشد: تئاتر کشور با یک برنامه ریزی و چشم انداز استراتژیک می تواند به سمت یک اقتصاد بسیار کلان هدایت شود.

برنامه اقتصاد حوالی فرهنگ کاری از گروه اقتصاد و جامعه به تهیه کنندگی فرزانه صادقیان از شنبه تا پنجشنبه هر شب ساعت 22 به مدت 55 دقیقه با هدف حمایت از کارآفرینی در عرصه فرهنگ و هنر به منظور تحقق بخشی در سیاست های اقتصاد مقاومتی از رادیو اقتصاد پخش و علاقمندان می توانند جهت دریافت فایل صوتی برنامه به سایت این رادیو مراجعه کنند.

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی دو سالانه، مراسم اختتامیه هفتمین دوسالانه نقاشی دامون فر روز جمعه 10 اسفندماه با حضور سید محمد مجتبی حسینی معاون هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، هادی مظفری مدیرکل مرکز هنرهای تجسمی و جمعی از هنرمندان و شرکت کنندگان دوسالانه، با اجرای علی ضیاء در پردیس ملت برگزار شد.

در ابتدای این برنامه سیف الله پویاراد مدیر دوسالانه نقاشی دامون فر گفت: علاقه مندم تا زمانی که توان دارم برگزاری این رویداد را برای جوانان ادامه دهم زیرا به توانایی و خلاقیت جوانان این سرزمین در همه زمینه ها ایمان راسخ دارم. اگر راه جوانان هموار شود می توانند اقتصاد و هنر کشور را شکوفا کنند. قلب من مملو از عشق شما جوانان است و امیدوارم دامون فر دریچه ای برای راه یابی شما به آینده هنر ایران باشد.

پویاراد ادامه داد: در هفتمین دوسالانه دامون فر 7 هزار و 134 هنرمند شرکت کرده اند و دوره هفتم یکی از بهترین دوران نمایشگاه های دامون فر بود زیرا آثاری که در نمایشگاه عرضه شد دارای کیفیت بسیار بالایی است. نکته قابل توجه این است که در دوره هفتم 78 درصد شرکت کننده ها را خانم ها تشکیل می دادند. در پایان لازم است از سید مجتبی حسینی، هادی مظفری، موسسه تصویر شهر، مدیریت سینما گالری پردیس ملت و همه افرادی که ما را یاری کردند تشکر کنم.

پس از پخش کلیپی از برگزیدگان دوره های قبل و مراحل داوری این دوره از دوسالانه، آیدین آغداشلو رییس شورای داوران گفت: در هر مسابقه تعدادی اثر انتخاب شده و به نمایش در می آیند، اما این موضوع برای من هیچ وقت جدی نبوده است، زیرا اگر تعداد دیگری داور در یک مسابقه حضور داشته باشند ممکن است رای آنها چیز دیگری باشد و آثار دیگری را انتخاب کنند. در نتیجه این انتخاب ها را نمی توان چندان کامل و تاثیرگذار دانست و انتخاب شدن یک تعداد کار به معنای نفی سایر کارها نیست. هیچ وقت در هیچ مسابقه ای شرکت نکردم زیرا دلم نمی خواست نفر دوم شوم. الان هم که به عنوان یک نقاش در چنین جشنواره ای حضور دارم به این معنا نیست که به مسابقه اعتقادی داشته باشم، اما به هر حال تشویق کردن جوانان به هر صورتی بسیار مفید است.

وی ادامه داد: هر بار که در این مسابقات کارهایی را می بینم که ممکن است شاهکارهای مورد آرزوی من هم باشد، شگفت زده می شوم که جوانان ما چقدر خوب کار می کنند و چقدر جای امید وجود دارد. امید به اینکه این پرچم روی زمین نمی ماند و جوان ها در هر شرایطی آن را حمل می کنند. گاه کارهایی را می بینم که با خود می گویم کاش من آن را کشیده بودم، اما درست تر این است که هر آدمی به جای خود کار کند، رویای خود را بازگو کند و رویای خود را به ما سرایت بدهد.

این هنرمند نقاش افزود: جوانان ما با شایستگی تمام کار می کنند، در شرایط دشواری که البته دشوارتر از دوران من یا آسان تر از دوران بعدی نیست. در این نمایشگاه شاهد بودم که کارهای پرمدعا کم بود و آثار صمیمانه و برآمده از دل بودند. معمولا در کار هنرمندان جوان نوعی خودنمایی وجود دارد زیرا فکر می کنند همه چیز را بلد هستند. اما واقعیت این است که هیچ کس به تنهایی همه چیز را بلد نیست و در حرکت موازی با جهان اطراف است که قد می کشد و رشد می کند.

آغداشلو افزود: از همه هنرمندان جوان می خواهم که فروتنی را فراموش نکنند. فروتنی لطف الهی است که شامل همه نمی شود. فروتنی نشانه محض شعور است و فقط آدم باشعور فروتن است، زیرا وی قاعدتا باید بداند که در دنیا چه می گذرد و نسبت خود را در مقایسه با این جهان پر تکاپو می سنجد و فکر می کند که کجا ایستاده است. اما آدمی که نمی داند در دنیا چه می گذرد نمی تواند فروتن باشد چون خود را برتر از همگان می داند.

پس از پخش کلیپی از درگذشتگان دنیای هنر در سال گذشته، یورگن بران مدیر منطقه ای صادرات فابرکاستل که برای حضور در دوسالانه دامون فر به ایران سفر کرده است، به صحنه آمد و ضمن ابراز خوشحالی از اینکه در هفتمین دوره فستیوال دامون فر شرکت دارد از همکاری 45 ساله پویاراد با شرکت فابر کاستل به نیکی یاد کرد و گفت حضور برگزیده این دوسالانه در آکادمی فابرکاستل آلمان بسیار جای خوشوقتی است.

دوسالانه دامون فر بر اساس رسمی همیشگی هر سال به تقدیر از یکی از چهره های نامدار هنر ایران می پردازد و در این دوره نیز تقدیر از منوچهر معتبر انجام شد. ابتدا فیلم کوتاهی از گفتگو با این هنرمند پخش شد که صحبت های او درباره تحصیلات هنر و تجربیاتی که در داخل و خارج از ایران در زمینه هنر کسب کرده بود به گوش مخاطبان رسید. پس از آن آیدین آغداشلو و سیف الله پویاراد مراسم تجلیل از منوچهر معتبر را اجرا کردند.

اجرای گروه موسیقی موت و تقدیر از اعضای هیات داوران بخش های بعدی برنامه بود و پس از آن ایمان افسریان به نمایندگی از هیات داوران بیانیه ای را به این شرح قرائت کرد: هیات داوران هفتمین دوسالانه دامون فر به دلیل تمرکز بر کیفیت آثار و شکل ارائه مطلوب آنها، تعداد محدودی از آثار را برگزید. به این دلیل همه هنرمندان جوانی که به این دوسالانه راه یافته اند را شایسته تقدیر می دانیم. با اینکه هیات داوران تأکید دارند که دنیای هنر عرصه رتبه بندی نیست، اما برای تشویق هنرمندان جوان آثاری را برگزیده اند. در این دوسالانه در بخش هنرهای دیجیتال اثری که در حد انتظار هیئت داوران، در مقایسه با کیفیت سایر آثار ارسالی باشد، تشخیص داده نشد. به این ترتیب اثری از بخش هنرهای دیجیتال در نمایشگاه نیست. هیات داوران امیدوار است شما هنرمندان جوان با مداومت و صداقت و تواضع به فعالیت ادامه دهید تا سال های آینده شاهد فعالیت شما در عرصه حرفه ای هنر باشیم.

در ادامه نوبت به معرفی برگزیده بخش انتخاب مردمی که از طریق اس ام اس های بازدیدکنندگان انتخاب شده بود رسید و پریا پویا راد، مهتاب متینی را به عنوان برگزیده مردم معرفی شدند.

پس از آن با حضور شورای داوران، مجتبی حسینی و هادی مظفری برگزیدگان هفتمین دوسالانه دامون فر به این شرح معرفی شدند:

تقدیر شدگان: احمدرضا اسحاقی، سارا آقابیگی، آنیتا امیرجهادی، مهتاب متینی، ابوالفضل هارونی و آرمینه نگهداری.

نفرات سوم: عطیه شفیعی و هما خسروی

نفرات دوم: محمد حسین خاتمی و محدثه طاهری

در پایان، سپهر ایمان پور به عنوان مقام نخست هفتمین دو سالانه نقاشی دامون فر و برنده جایزه سفر به آلمان و شرکت در آکادمی فابرکاستل معرفی شد.

نمایشگاه این دوسالانه، تا 17 اسفند در گالری پردیس ملت در طبقه منفی 2 دایر است. این دوسالانه به همت گالری دامون فر و همراهی موسسه تصویرشهر و با همکاری کویلو، فابرکاستل، وینزور و نیوتن، کانسون و پ ب وی در حال برگزاری است.

کد خبر 4556581

نیوشا روزبان

به گزارش خبرگزاری مهر ، در این نشست قادر آشنا در این جلسه با تشریح تغییرات صورت گرفته در این دوره از نمایشگاه نسبت به سال های پیش عنوان کرد: در برنامه های خود تلاش کردیم هزینه ها را کاهش دهیم تا نمایشگاه را با هزینه کمتر اداره کنیم. در بخش بین الملل نیز در تلاش هستیم تا این بخش به صورت شایسته در نمایشگاه حضور داشته باشد و شان بین المللی بودن نمایشگاه کتاب تهران رعایت شود.

وی با اشاره تخصیص ارز به کتاب های خارجی نیز گفت: در جلسات متعددی که در معاونت امورفرهنگی برگزار شد به یک جمع بندی نهایی رسیدیم و مقرر شد که کتاب های 2016 به این سو مشمول دریافت ارز شوند. درباره میزان نرخ ارز که بر اساس میزان ارز نیمایی محاسبه خواهد شد، در آینده نزدیک تصمیم قطعی گرفته خواهد شد.

آشنا درباره دغدغه های برخی از ناشران درباره نظارت و ارزیابی آثار در گمرک نمایشگاه نیز گفت: باید تلاش شود ارزیابی آثار قبل از ورود کتاب ها به نمایشگاه انجام شود تا از این طریق از جمع آوری کتاب ها در نمایشگاه که برخورد شایسته ای نیست، اجتناب شود.

وی در پایان خاطر نشان کرد: از تمامی ناشران فعال در بخش خارجی درخواست دارم تا پیشنهادات و نظرات خود را برای برگزاری هر چه بهتر نمایشگاه آتی در میان بگذارند تا با استفاده از فرصت بتوانیم برنامه ریزی های مناسبی در این بخش داشته باشیم.

در ادامه این مراسم، احد رضایی با اشاره به آغاز ثبت نام ناشران در سایت نمایشگاه کتاب تهران گفت: امسال انجمن ناشران خارجی کار ثبت نام را انجام خواهد داد. در بخش کتاب های لاتین امسال یک تغییری خواهیم داشت و آن این است که بر اساس یارانه تعلق گرفته به کتاب ها، دو بخش لاتین خواهیم داشت. بخش اول مربوط به کتاب های 2016 به این سو است و بخش دیگر مربوط به کتاب هایی است که تاریخ انتشار آن ها قبل از سال 2016 است. این تفکیک بندی در بخش بین الملل نمایشگاه انجام خواهد شد تا یک نظم و نظامی به کتاب های بخش بین الملل داده شود.

وی همچنین درباره نحوه نظارت بر آثار لاتین و عربی نیز گفت: فهرستی از آثاری که در چند سال اخیر اجازه ورود به نمایشگاه کتاب تهران را نداشته اند، تهیه شده است که به ناشران ارسال خواهد شد تا ناشران قبل از ورود به نمایشگاه آثار خود را بازبینی کنند.

مدیر کمیته ناشران خارجی سی و دومین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران درباره اجاره غرفه ها نیز گفت: با هماهنگی ها و مذاکرات انجام شده با مدیران نمایشگاه قیمت غرفه ها در بخش خارجی نمایشگاه سی و دوم به مانند سال گذشته خواهد بود.

در ادامه این نشست نمایندگان ناشران خارجی مشکلات خود مانند نحوه تخصیص ارز خرید کتاب، ارزشیابی آثار برای حضور در نمایشگاه، ترخیص بار و ثبت نام را مطرح کردند و به گفت وگو و تبادل نظر پرداختند.

سی و دومین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران 4 تا 14 اردیبهشت 1398 برگزار خواهد شد.

کد خبر 4556949

حمید نورشمسی

مجید جعفری اقدم مدیر آژانس ادبی پل در گفتگو با خبرنگار کتاب و ادبیات خبرگزاری فارس درباره حضور در نمایشگاه کتاب تهران اظهار داشت: باید ابتدا چند نکته را یادآور شوم؛ نمایشگاه کتاب تهران عنوان بین الملل را یدک می کشد، لذا برای دفاع از هویت بین المللی اش باید لوازم و الزامات بین المللی بودن را داشته باشد.

وی تصریح کرد: بین المللی بودن نمایشگاه کتاب این نیست که فیزیک کتاب های خارجی توسط نمایندگان فروش آنها در ایران به فروش برسد یا کارمندان فروش ناشران خارجی، البته بیشتر از کشورهای عربی، فرصت و فضایی پیدا کنند تا کتاب های خود را، اسکونت شده و یا چاپ جدیدشان را به مشتریان ایرانی بفروشند و یا سفارتخانه های خارجی در ایران و عده ایی دیگر از نهادهای فرهنگی خارجی در ایران خود و فعالیت هایشان را پرزنت کنند و یا عده ایی از نهادهای فرهنگی دولتی داخلی کارهای بین المللی شان را گزارش دهند.

مدیر آژانس ادبی پل خاطر نشان کرد: همه این موارد می توانند اتفاق بیافتند اما نه به عنوان کار اصلی بخش بین الملل نمایشگاه، بلکه در کنار کار اصلی آن؛ کار اصلی بخش بین الملل باید شامل موارد زیر باشد: فضایی فراهم آید تا بخش زیادی از آثار ایرانی که قابلیت طرح و حضور در بازارهای بین المللی نشر دارند توسط ناشران و آژانس های ادبی داخلی طبق استانداردهای رایج در نمایشگاه های بین المللی کتاب عرضه و معرفی شوند.

به گفته وی، باید تسهیلاتی فراهم آید تا ناشران و آژانس های ادبی خارجی علاقه و توجیه اقتصادی برای حضور در نمایشگاه تهران و آشنایی با قابلیت های نشر ایران و ورود به مذاکره با ناشران ایرانی جهت تبادلات کپی رایت آثار ایرانی و ترجمه و نشر آن به زبان های خارجی در کشورهای مختلف پیدا کنند.

جعفری اقدم با بیان اینکه باید تمهیداتی اندیشه شود تا هم ناشر ایرانی و هم ناشر خارجی بین المللی بودن نمایشگاه تهران را باور کنند، اضافه کرد: باید فکری کرد تا ناشران ایرانی و خارجی نمایشگاه تهران را فقط محلی برای فروش بیشتر فیریک کتاب نپندارند.

مدیر آژانس ادبی پل یادآور شد: باید حضور ناشر ایرانی در بخش بین المللی برای پرزنته کردن آثارش جهت فروش کپی رایت آنها به مخاطبان خارجی تقویت و تسهیل و توجیه شود و هم ناشر یا آژانس ادبی خارجی بداند که اگر به نمایشگاهی می آید که در آن می تواند با آثار ایرانی آشنا و با صاحبان آثار مراوده داشته باشد.

وی ابراز داشت: موسسه پل برای ارتقا وجه بین الملل نمایشگاه امسال برنامه ایی به مسئولین ارشاد داده و اعلام همکاری کرده است و ظاهرا از آن استقبال هم شده است. بنابراین برنامه های این موسسه عبارتند از:

1- حضور در بخش نمایشگاهی سالن بین الملل و نمایش و معرفی بیش از 500 عنوان از آثار ایرانی در موضوعات ادبیات داستانی، ادبیات انقلاب اسلامی، ادبیات دفاع مقدس،کودک و نوجوان، ادبیات غیرداستانی شامل مطالعات اسلامی، علوم انسانی و ایرانشناسی در قالب 30 کاتالوگ به زبان انگلیسی.

2_ ارسال دعوتنامه به ناشران و آژانس های ادبی مختلف در جهان و اعلام حضور آژانس پل در نمایشگاه تهران.

3 - ارایه یک یا دو کارگاه آموزشی آشنایی با بازارهای نشر جهان.

انتهای پیام/

احد رضایی؛ مدیر کمیته بین الملل سی و دومین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران در گفت وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) ، در حاشیه نشست تشریح قوانین حضور ناشران عرب و لاتین عنوان کرد: در این نشست با توجه به آغاز ثبت نام ناشران برای حضور در نمایشگاه کتاب تهران توضیحاتی داده شد تا همکاران با شیوه ثبت نام و قوانین و آئین نامه های جدید آشنا شوند.

وی با بیان اینکه مدیریت کمیته باید برای رونق بخشی بخش بین الملل تلاش کند، افزود: در این زمینه پیشنهاد دادم که بخش بین الملل به خصوص کتاب های لاتین در دو بخش شامل تازه های کتاب و کتاب های قدیمی برگزار شود.

رضایی ادامه داد: قرار است در بخش تازه های کتاب، آثار منتشر شده از سال 2016 تا 2019 در یک سالن ارائه شود تا اگر قرار شد دولت حمایتی از خریدار انجام دهد، حمایت خود را به این بخش بیاورد و در بخش کتاب های قدیمی نیز قرار است کتاب های 1990 تا 2015 از سوی ناشران در سالنی مجزا ارائه شود.

وی با اشاره به هدف اختصاص دو فضای مجزا برای این بخش نیز توضیح داد: هدف اصلی اجرایی شدن این طرح، ساماندهی بخش بین الملل است، زیرا این بخش در حد و اندازه نمایشگاه کتاب تهران نیست و ما قصد داریم با اجرایی شدن این طرح آشفتگی های موجود در این بخش را از بین ببریم.

رضایی تاکید کرد: از سوی دیگر هدف ما این است که مراجعه کنندگان و ناشران با آثار روز بیشتر آشنا شوند و بدانند بین کتاب تاریخ گذشته و جدید وجود دارد، همچنین به هجمه هایی که علیه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی وجود دارد که گفته می شود اغلب کتاب های قدیمی به بخش بین الملل نمایشگاه می آید نیز پاسخ بدهیم.

وی با بیان اینکه با اجرایی شدن این طرح به بسیاری از سئوالات کارشناسان و مراجعه کنندگان پاسخ داده خواهد شد، گفت: با جدا شدن این دو بخش، مردم می توانند مطلع شوند چه میزان کتاب به نمایشگاه آمده است، چه تعداد از این آثار به روز هستند و در چه سالنی عرضه می شود.

مدیر کمیته بین الملل سی و دومین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران یادآور شد: البته کتاب هایی که در بخش قدیمی به نمایش در می آید همه قدیمی نیستند بلکه گاهی کتابی است که چاپ 2010 خورده اما ناشر هنوز آن را منتشر می کند و چون چاپ می کند کتاب روز است، اما سال آن مشمول 2016 نمی شود در سالن کتاب های قدیمی عرضه می شود.

رضایی همچنین درباره ضوابط حضور ناشران در هر یک از بخش های قدیمی و جدید نیز توضیح داد: حسن کار در این است که اگر یک ناشر در هر دو بخش کتاب دارد می تواند در هر دو بخش حضور داشته باشد و کتاب های مرتبط با هر بخش را در سالن ها عرضه کند، طبق برآوردهای ما هزینه شرکت کنندگان نیز افزایش زیادی پیدا نمی کند زیرا اگر سال گذشته 300 متر برای عرضه همه کتاب هایش در اختیار داشت امسال دو غرفه 150 متری برای کتاب هایش اجاره خواهد کرد.

به گفته وی، شرکت کنندگان بخش بین الملل نمایشگاه، همچنین دست اندرکاران وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از این طرح استقبال کرده اند، زیرا ساز و کاری برای آن ها عرضه بهتر و مناسب تر کتاب هایشان فراهم شده است.

نشست تشریح قوانین حضور ناشران عرب و لاتین ساعتی پیش با حضور جمعی از دست اندرکاران بخش بین الملل در سالن مرحوم عاشوری موسسه نمایشگاه های فرهنگی ایران برگزار شد.

سی و دومین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران 4 تا 14 اردیبهشت 98 در مصلای امام خمینی (ره) برگزار خواهد شد.

سامانه فروش سینمای ایران که از دوشنبه، 6 اسفند، در مؤسسه سینما شهر رونمایی شد، از روز گذشته در دسترس عموم قرار گرفت و در روز اول 258 نفر از اطلاعات این سامانه استفاده کرده اند.

بنابر گزارش روابط عمومی سازمان سینمایی، اطلاعات این سامانه پیش از این تنها برای پخش کنندگان و تهیه کنندگان قابل رؤیت بود که در راستای سیاست شفاف سازی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با تأکید حسین انتظامی، سرپرست سازمان سینمایی و با همکاری خانه سینما توسط مؤسسه سینما شهر در دسترس عموم قرار گرفت. این سامانه امکان دسترسی همگان به اطلاعات فروش فیلم ها، سینماهای سراسر کشور بر اساس تفکیک سالن و سانس و آمار دفاتر پخش را فراهم می کند که به سیستم مکانیزه فروش بلیت در سینماها متصل است و به صورت خودکار اطلاعاتش به روز می شود. در سامانه جامع دسترسی و فروش آنلاین فیلم ها و سینماها چهار نوع اطلاعات شامل وضعیت فروش سینمای ایران به صورت کلی، بررسی وضعیت یک سالن سینما به صورت خاص، بررسی وضعیت میزان فروش یک فیلم به صورت خاص، بررسی وضعیت یک دفتر پخش به صورت خاص و با جزئیات در دسترس عموم است و این سیستم هرگونه تغییری در میزان فروش فیلم ها و عملکرد سالن های سینما را به صورت روزانه و آنلاین ثبت می کند. در صورتی که فروش ها به صورت آنلاین باشد، به محض تغییر اطلاعات در هر سالن سینما این اطلاعات ثبت می شود، اما اگر به دلایلی مانند قطع اینترنت سالن سینمایی به صورت اینترنتی بلیت فروخت، حداکثر تا 24 ساعت اطلاعات جدید آن سینما در سامانه بارگذاری می شود.

در مرحله اول تمامی اطلاعات فروش فیلم ها، سالن های سینما و عملکرد دفاتر پخش، با جزئیات ساعت، روز، ماه، سال از سال 91 در این سایت موجود است و هر فردی که وارد می شود، بعد از ثبت نام و دریافت کد ثبت نام می تواند به عنوان کاربر از این سایت استفاده کند و به اطلاعات دسترسی داشته باشد. تمامی سیستم مکانیزه فروش بلیت و جمع آوری اطلاعات توسط مؤسسه سینما شهر و با حمایت سازمان سینمایی در سالن های سینمای سراسر کشور نصب شده و همچنین هزینه نگهداری آنها نیز برعهده مؤسسه سینما شهر است و سینماداران هیچ هزینه ای نمی کنند، به همین دلیل هیچ بهانه ای نمی توانند برای استفاده نکردن از این سیستم داشته باشند. همچنین فرهنگ سراهایی که در آنها فیلم نمایش داده می شود و بلیت فروشی نیز می شود، به این سیستم مجهز هستند. اگر سالن سینمایی به مدت دو روز اطلاعات خود را به صورت آنلاین ارسال نکند، قطعا ما سریعا رسیدگی می کنیم تا ببینیم دلیل ارسال نکردن این اطلاعات چیست. علاوه بر سیستم مکانیزه، بر اساس کد پخشی که روی سرورهای نمایش دهنده فیلم های درحال اکران درج شده، پخش کنندگان و صاحبان فیلم ها می توانند متوجه شوند که فیلم آنها در چه زمان و در چه روزی یا چندبار نمایش داده شده است. این سامانه به سیستم جامع فروش بلیت موسوم به سینماتیکت وصل است. همچنین به زودی و با راه اندازی سامانه فیلم تیکت و فروش بلیت از طریق آن سامانه جامع به آن سایت نیز متصل می شود. سامانه جامع و آنلاین فروش بلیت سینماها هم اکنون به آدرس panel.cinemashahr.ir در دسترس است.

با توجه به ضرورت وجود چنین سامانه ای، نظرات سه نفر از سینماگران را دراین باره جویا شدیم.

هوشنگ گلمکانی، منتقد سینما، راه اندازی سامانه فروش فیلم ها را بسیار مفید دانست و اظهار کرد: فقدان چنین منبعی با چنین اطلاعاتی در سینمای ایران بسیار احساس می شد، زیرا برای بررسی اوضاع فیلم ها و دسترسی به اطلاعات ریز فیلم ها هیچ منبعی وجود نداشت .

این منتقد سینما ادامه داد: چندسال است که برای بررسی فیلم هایی که فروش میلیاردی داشتند، درواقع از فیلم سینمایی آتش بس (تهمینه میلانی) به بعد، از راه های مختلف و با مراجعه به جاهای مختلف خواستم در جریان تعداد مخاطبان و جزئیات دیگر فیلم ها قرار بگیرم که این امر میسر نشد، اما این سامانه می تواند کمک بزرگی برای تحقیقات ما باشد .

همچنین گلمکانی پیشنهاد داد: به نظرم بهتر است این سامانه به عنوان تنها مرجع رسمی اعلام شود تا آمار غیررسمی به این شکل از بین برود .

مهرداد فرید، تهیه کننده فیلم جن زیبا در گفت وگو با شرق عنوان کرد: مدت ها بود که در صنف تهیه کنندگان سینمای ایران بحث بر سر این موضوع بود که سامانه فروش بلیت دیگر باید از شکل انحصاری خارج شود. تلاش کردیم تا به راهکاری برسیم که هم تهیه کنندگان، هم سالن داران و پخش کنندگان به هدفی که مد نظر دارند برسند. در واقع به دنبال شرایطی بودیم که از تمام شرایط آنلاین فروش بلیت سالن های سینما استفاده کنیم. چون برای بسیاری از تهیه کنندگان این معضل بزرگی است که گاهی تا یک سال هم زمان می برد که سهم فروش فیلم خود را از سالن دار دریافت کنند. پس مناسب بود راهکاری ایجاد شود تا در زمانی کوتاه تر این هدف اجرائی شود .

این کارگردان و تهیه کننده سینما در ادامه عنوان کرد: تجربه ثابت کرده که طولانی شدن زمان پرداخت سهم تهیه کننده و واریز درصد فروش فیلم ها به صاحبان آن صدمات زیادی می زند و تأثیرات سوئی در آینده کاری تهیه کنندگان و سرمایه گذاران می گذارد. متأسفانه در کشوری زندگی می کنیم که اولویت آخر را به تولیدکننده می دهند. بنابراین برای مقرون به صرفه شدن تولیدات سینمایی، بهره گیری از سامانه آنلاین فروش بلیت سینما به شکل صحیح اتفاق خوبی است و قطعا استفاده از تمام جوانب این طرح می تواند باعث شود که هم سالن دار، هم تهیه کننده و هم پخش کننده در شرایط مساوی از محاسن اکران فیلمشان برخوردار شوند .

پیش از این نیز غلامرضا موسوی، رئیس انجمن تهیه کنندگان مستقل سینما با بیان اینکه سینمای ایران هیچ چیز پنهانی از چشم مردم نجیب ندارد گفته بود: شورای عالی تهیه کنندگان تصمیم گرفت همه و مخصوصا مطبوعات با توجه به کارشان به لایه های سامانه فروش بلیت سینمای ایران دسترسی داشته باشند .

غلامرضا موسوی پس از رونمایی از سامانه فروش بلیت سینمای ایران تصریح کرد: شورای عالی تهیه کنندگان سینما در دو جلسه بحث و با توجه به نگاه دکتر حسین انتظامی مبنی بر شفافیت کامل در سینمای ایران به مدیرعامل خانه سینما پیشنهاد داد که سامانه فروش فیلم ها برای مردم، نویسندگان، منتقدان و پژوهشگران قابل دسترسی باشد .

او ادامه داد: تا قبل از این اتفاق مردم تنها به خرید بلیت در سینماها و اینکه کدام فیلم در کدام سینما اکران می شود و میزان فروش کلی آنها دسترسی داشتند و پخش کنندگانی که فیلمشان اکران می شد یک مرحله دسترسی شان بیشتر باز می شد و دسترسی به اطلاعات جزئی تنها برای کسانی که مجوز داشتند، میسر بود .

این تهیه کننده سینما خاطرنشان کرد: شورای عالی تهیه کنندگان تصمیم گرفت با توجه به مَحرم بودن مردم و بالطبع مطبوعات و نویسندگان، همه این امکان را داشته باشند، مخصوصا رسانه ها با توجه به کارشان به لایه های این سامانه دسترسی داشته باشند. بر این اساس این پیشنهاد از طرف دکتر انتظامی مورد قبول واقع شد و سامانه فروش فیلم های سینمای ایران در دسترس همه مردم ایران قرار گرفت و به اطلاعات دسترسی پیدا کردند .

موسوی همچنین گفت: سینمای ایران هیچ چیز پنهانی از چشم مردم نجیب ندارد، مردم را محرم خود می داند و به آنها احترام می گذارد. به عنوان عضو شورای عالی تهیه کنندگان از دکتر انتظامی ریاست سازمان سینمایی که با این پیشنهاد موافقت کردند، تشکر می کنم اگرچه خود ایشان فردی است که اعتقاد به شفاف سازی دارد.

منبع: روزنامه شرق

به گزارش گروه تحلیل، تفسیر و پژوهش های خبری، اواخر بهمن ماه سال جاری خبری مبنی بر افزایش نرخ بلیت سینماها از سوی فرجی سخنگوی شورای صنفی نمایش مطرح شد که حواشی و اظهارنظرهای مختلفی را به همراه داشت.
خبری که در روزهای اخیر با توجه به اظهارات سید ضیاء هاشمی، دبیر شورای عالی تهیه کنندگان، رنگ و بوی حقیقی یافته و باید منتظر بود تا در روزهای آغازین سال جدید این افزایش صورت پذیرد.
در طرحی که از سوی هاشمی مطرح گردیده ظاهرا قرار است که قیمت بلیت سویه ای شناور داشته و بین 6 تا 26 هزار تومان بر اساس ساعات مختلف روز، متغیر باشد. طرحی که انتقادات زیادی را به لحاظ روش و ماهیت اجرا متوجه خود ساخته است.
البته که افزایش قیمت بلیت نه پدیده ای جدید و نه عجیب است و در سال های گذشته هم، سابقه و تجربه ی آن را داشته ایم اما مساله اساسی این است که قیمت کنونی بلیت، به هیچ عنوان قیمت ارزانی نیست و با توجه به وضعیت اقتصادی و معیشتی برای بسیاری از مردم گران است؛ مهمتر از آن، زمان زیادی از آغاز دوباره ی تماشای فیلم در سینما یا آنچه از آن با عنوان آشتی مردم با سینما یاد می شود، نمی گذرد. بر این اساس اجرای چنین طرحی نگرانی هایی را از بابت ریزش مخاطبان سینمایی و در نتیجه کاهش مصرف فرهنگی جامعه به همراه داشته است.

**سینمایی که همراه مردم نماند
داوود براتی منتقد سینما و پخش کننده فیلم در این رابطه و در گفت وگو با پژوهشگر ایرنا خاطرنشان شد: ما از سال 1395 طرح سینما سلام که با عنوان سینمای سیار هم شناخته می شود را در شهرهای کوچک و بالای 50 هزار نفر اجرا کردیم، قیمت بلیت آن را 5000 تومان گذاشتیم و از همان زمان یعنی از سال 95 تاکنون یک ریال هم افزایش قیمت نداشته ایم. چرا که وقتی افزایش قیمت را در هرجایی امتحان کردیم، مخاطبمان دچار ریزش شد. و بر اساس تجربه خودم می گویم که بلیت 20 هزار و 26 هزار تومان اگر حتی شناور باشد، از نظر روانی به ریزش مخاطب منجر می شود.
یک خانواده چهار نفره ایرانی را تصور کنید که بخواهد به سینما برود؛ با این وضعیت هزینه اش 80 هزار تومان می شود و اینها اگر ماهی یکبار به سینما می رفتند، الان مجبور می شوند که هر سه ماه یک بار بروند. اگر میانگین بگیرند ممکن است مبلغ سینما رشد فروش داشته باشد ولی از نظر تعداد با کاهش مواجهه می شود .
وی افزود: در نتیجه من فکر می کنم این موضوع به نفع سینما نیست، یعنی سینما می توانست در همراهی با مردم قیمت هایش را افزایش ندهد، چنانکه هنر به دلیل شرایط سخت اقتصادی همیشه همراه مردم است.
بهتر بود که می آمدند و این شرط را می گذاشتند که سه ماهه ی اول سال به خاطر همراهی با شرایط اقتصادی، سینما بلیتش را افزایش نمی دهد، تا به این وسلیه افزایش مخاطب کنند و اگر این مخاطب اقبال داشت به همین روند ادامه دهند. چون معمولا بیشتر سینماهای ما با 20% ظرفیت فیلم پخش می کنند و ضریب اشغالشان 20% هم نیست. در بهترین حالت ممکن است ضریب اشغال ما 50% باشد که با این شرایط آن هم 20 درصد نمی شود .
بنابراین بهتر است به این مساله ضریب اشغال صندلی ها فکر کنند و با یک روند منطقی تری به جلو بروند؛ افزایش بلیت اگر به این نحو صورت گیرد، روندی شبیه به بازار دارد و این نشان می دهد که سینما در روزهای سخت با مردم همراهی نکرد.

**مخاطبانی که حذف می شوند
براتی در تبیین مساله افزایش نرخ بلیتتصریح کرد: این مساله جواب نمی دهد و همین امسال هم با توجه به افزایش صندلی های سینما که جدیدا ساخته اند، اگرچه انتظار این بود که حداقل 50% مخاطب سینما رشد کند اما این اتفاق نیفتاده، چراکه بلیت گرانتر شده است. بلیت سینما همین الانش هم به نسبت حقوقی که مردم می گیرند، قیمت ارزانی ندارد و به نظرم با این روند سینما در بخشی از مردم، از سبد خانوار حذف می شود.
این منتقد ادامه داد: وقتی بحران اقتصادی وجود دارد مردم اول از کتاب شروع می کنند و آن را حذف می کنند، بعد به سینما می رسند، بعد به تفریحات و مسافرتشان، بعد به پوشاکشان و بعد به خوراکشان و بعد هم به لوازم خانه و در نهایت به جایی که زندگی می کنند. ما فرهنگی داریم که یکی از آخرین مورد لوازم خانه است؛ در نتیجه من فکر می کنم ما با این افزایش قیمت یک مهاجرت فرهنگی خواهیم داشت. مهاجرت فرهنگی قشر متوسط به پایین جامعه.
اگر فکر می کنند که سینماهایشان فقط باید مختص به بالای جامعه باشد، یعنی مختص به آن دو دهک بالاتر، اشکالی ندارد این کار را بکنند اما مساله این است که فیلم هایشان هم باید مختص آن دو دهک جامعه باشد. اگر قرار است برای همه جامعه فیلم بسازند، سینماهایشان را هم باید برای همه در نظر بگیرند. این سیاست شناور بودن جواب نمی دهد مگر این که منطقه ای کنند یعنی بگویند مثلا تا میدان انقلاب یا تا سینمای استقلال یک قیمت است، سینمای کوروش یک قیمت دیگر است و به همین ترتیب .
براتی افزود: یعنی بیایند و مناطق سینمایی را بر اساس رستوران ها تفکیک کنند؛ یعنی اگر قرار است این نگاه را داشته باشند، بیایند و براساس جا و موقعیت مکانی هر سینما تصمیم بگیرند. که حتی این تصمیم هم باید خیلی ملاحظه در آن دخیل باشد. یعنی مراقبت کنند تا این فرهنگ ضعیف سینما رفتن از بین نرود. در صورتی که با این افزایش قیمت انگار داریم به آن شلیک می کنیم. که دست روی ماشه است و با یک افزایش قیمت، بخشی از بدنه را فرو می ریزد؛ یعنی بخشی را کنار می زنیم با این توجیه که بخشی دیگر این خلا را جبران می کنند فکر می کنم که این اقدام تحت این شرایط به نفع سینمای نیست.
پژوهشم**9480**1552

ارتباط با سردبیر newsroom@irna.ir

تماس بی واسطه با مسئولین

اکران نوروزی نخستین رویارویی مخاطب غیرجشنواره ای با فیلم های سینمایی است که دراین مواجهه، رقابت برای اول بودن از سوی صاحبان فیلم شکل می گیرد و این رقابت- که اغلب در راستای نشان دادن قابلیت های فیلم نیست- بالا می گیرد و به جنجالی به نام اکران نوروزی تبدیل می شود؛ جنجالی که در این سال ها هیچ گاه کارشناسی نشده و هیچ مسئول سینمایی یا سینماگری به این سؤال پاسخ نداده است که اگر سال 365 روز است، پس این همه عجله برای چیست؟

مناسبت های تقویمی و فرصت اکران خوب

سیدجمال ساداتیان، تهیه کننده فیلم سینمایی متری شیش و نیم که عنوان بهترین فیلم منتخب مردم را در سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر از آن خود کرد و نمایش این فیلم در جدول اکران نوروزی قرار گرفته، معتقد است، تولید بیش از 100 فیلم در سال، کمبود ظرفیت نمایش آثار و نبود زمان های مناسب برای نمایش فیلم در طول سال از جمله عواملی است که سینماگران را مجبور به رقابت یا جنجال در ایام نوروزی می کند.

این تهیه کننده سینما همچنین تأکید کرد: ترافیک درخواست برای اکران در ایام نوروز و عید فطر بیش از هر زمان دیگری است، چراکه وجود ایام مناسبتی مانند خرداد که فصل امتحان ها و به نوعی فضای اندوه در آن ایام است یا ماه رمضان، ماه های محرم و صفر و دیگر مناسبت های موجود در تقویم، فرصت اکران خوب و موفق را از صاحبان فیلم ها می گیرد و بهتر است برای این مهم چاره ای اندیشیده شود.

پیشنهادی که مردود شد

غلامرضا فرجی، سخنگوی شورای صنفی نمایش در پاسخ به این سؤال که راه برون رفت از ترافیک اکران فیلم ها در نوروز چیست، گفت: چندی پیش از سوی انجمن سینماداران پیشنهادی مبنی بر افزایش سرگروه مطرح شد که پیشنهاد خوبی بود اما از سوی تهیه کننده ها مورد قبول قرار نگرفت. افزایش یک سرگروه به 7 سرگروه موجود موجب افزایش ظرفیت های موجود و تنوع در نمایش آثار در ژانرهای مختلف می شد و همین مسأله ترکیب بهتری در اکران های نوروزی را پیش روی مخاطب قرار می داد.

سخنگوی شورای صنفی نمایش در ادامه صحبت های خود به ریزش مخاطب با افزایش بهای بلیت اشاره کرد و گفت: در کنار کمبود ظرفیت نمایش افزایش قیمت بلیت سینما در سالن های مدرن، ممتاز و مدرن از دیگر نکات مهم در استقبال یا عدم استقبال مخاطب از فیلم هاست که بالطبع با توجه به گران شدن زندگی این موضوع در گریز مخاطب از سینما بی تأثیر نیست یا حداقل خانواده های 4 نفر به بالا ترجیح می دهند اوقات فراغت خود را کم هزینه تر بگذرانند. البته افزایش بهای بلیت هنوز تصویب نشده اما فاکتور مهمی در ریزش مخاطب خواهد بود. اما به هرحال معتقدم اگر سرگروه سینماها افزایش پیدا می کرد قطعاً شرایط بهتری برای ترافیک فیلم های متقاضی اکران نوروزی فراهم می شد.

افزایش درخواست به دلیل فضای تبلیغات جشنواره فیلم

سیدجمال ساداتیان فضای تبلیغاتی ایجاد شده برای برخی از بهترین فیلم های نمایش داده شده در جشنواره فیلم فجر را بی تأثیر بر درخواست های اکران در نوروز نمی داند.

تهیه کننده فیلم منتخب مردمی توضیح داد: هر صاحب اثری در سینما به زعم خودش درباره اکران فیلم در ایام نوروز تحلیل ارائه می دهد اما همه تحلیل ها یک نتیجه را در بردارد و آن هم بازگشت سرمایه است. اما واقعیت این است که نمایش فیلم ها در جشنواره فیلم فجر باعث دیده شدن آثار توسط طیف های مختلف می شود و همین دیده شدن ها خود به خود فضای تبلیغاتی مناسبی برای آثار به وجود می آورد که در این فضا هر تهیه کننده ای دوست دارد فیلم اش دیده شود و به نفع بازگشت سرمایه در ایام نوروز اکران بگیرد.

اما ساداتیان سیستم نظارت دولت برای تنظیم بازار سینما را مؤثر در سهم برداشتن هریک از صاحبان فیلم های خوب در اکران های نوروزی می داند و در توضیح این مطلب چنین بیان می کند: معمولاً در اکران نوروزی 7 فیلم قدرتمند متقاضی نمایش هستند که تجربه نشان داده هریک از آنها با یکدیگر هم پوشانی دارند و به اصطلاح یکدیگر را می خورند. اما سؤال این است در این میان سیستم نظارتی دولت برای تنظیم بازار کجاست؟ به این معنی که سالی 100 فیلم تولید می شود ولی از این تعداد چند فیلم امکان پرفروش شدن و جذب مخاطب را دارند و چند فیلم به جان گرفتن بازار سینما کمک می کنند؟ سیستم نظارتی دولت برای چیدمان درست فیلم ها چیست و اساساً چه پیشنهادهایی را ارائه می دهد؟ همان طور که گفتم در کنار همه سیاستگذاری هایی که باید اعمال شود ظرفیت های نمایش فیلم ها جای خودش را دارد و معتقدم اساساً ظرفیت اکران در سینمای ایران با توجه به سالن های موجود کافی نیست.

مخاطب و اشتیاق تماشای فیلم های آلترناتیو

علیرضا معتمدی منتقد سینما که اکران نخستین فیلم خود با نام رضا را در ایام نوروز در گروه سینمایی هنر و تجربه تجربه می کند، معتقد است اهمیت اکران نوروزی از این جهت است که مردم فراغت بیشتری برای سینما آمدن و سرگرم شدن دارند و این موضوع اهمیت شگفت آوری برای سینمای ایران به شمار می رود و هر اندازه که تنوع آثار بیشتر باشد دیده شدن آثار توسط مخاطب بیشتر خواهد شد.

اکران فیلم رضا در گروه سینمایی هنر و تجربه در ایام نوروز در حالی است که اساساً هیچگاه پاسخ روشنی درباره سهم اکران فیلم های گروه سینمایی هنر و تجربه در ایام نوروز داده نشده است این در حالی است که اگر فیلم های هنر و تجربه بدرستی و با تبلیغات مناسب به چرخه اکران نوروزی بپیوندد تنوع را بیشتر می کند و توجه به این بخش مهم از سینمای ایران قطعاً مخاطب های خود را در نوروز نیز به همراه دارد.

معتمدی هم ضمن تأیید این مطلب بیان کرد: زمانی که می خواستم برای اکران فیلم تصمیم بگیرم خیلی ها به من گفتند که اکران رضا را به زمان دیگری غیر از ایام نوروز موکول کنم ولی من مخالفت کردم چون معتقدم مردم هر انداره که مشغول ایام نوروز و تعطیلات عید باشند باز هم مخاطب فیلم های هنر و تجربه وجود دارد و برای تماشای فیلم های آلترناتیو به سینما می آیند و در نهایت مخاطب خودش را خواهد داشت.

سیستم مدیریت سینما با هنر و تجربه دچار رودربایستی است

بی شک با صحبت های معتمدی این سؤال باید مطرح شود که اساساً سهم سینمای هنر و تجربه در چرخه سینمای ایران چیست؟ معتمدی در پاسخ به این پرسش گفت: سیستم مدیریت و نظارت بر پخش فیلم ها سال هاست در مواجهه با این گروه سینمایی که مخاطب قابل توجهی هم دارد دچار نوعی رودربایستی است. در واقع در یک رودربایستی با مخاطب فیلم های آلترناتیو ایران دست به حذف این گروه سینمایی نزده است. به همین دلیل فکر می کنم قائل بودن سهم نوروزی به معنای آنچه در چرخه سینمای ایران به معنای گردش سرمایه اتفاق می افتد تا اندازه ای محلی از بحث ندارد مگر اینکه با تغییرات در نوع نگرش این مهم رخ دهد.

معتمدی همچنین به غربال کردن فیلم ها و انتخاب برای اکران های خوب در طول سال اشاره کرد و گفت: همه ما می دانیم که متأسفانه در دل سینمای ایران جریانی وجود دارد که همیشه تعدادی از فیلم ها را غربال می کنند. بنابراین سهم همه فیلم های خوب از سفره سینمای ایران اندک است و طبیعتاً گردش مالی اندکی دارند و نمی خواهند اجازه دهند فیلم دیگری ورود پیدا کند به همین دلیل است که شاهد هستیم همین جریان موجود در سینمای ایران به همین سانس های محدود هنر و تجربه چشم دارند. این در حالی است که متأسفانه شاهد هستیم کمدی های سخیف و دست چندم سینمای ایران را احاطه کردند و به قیمت پایین آوردن سلیقه مردم اسم آن را سینمای پرفروش در سال می نامند. این در حالی است که نمایش فیلم هایی از این دست به معنای توان سینمای ایران نیست.

پیش از آغاز جشنواره فیلم فجر و در زمانی که آثار در حال ارسال به دفتر جشنواره بودند برخی از صاحبان فیلم اعلام کردند که فیلم های خود را به جشنواره فیلم فجر نمی دهند و ترجیح این است که آثارشان در فضای بیرون از جشنواره اکران شود که به نظر می رسد این موضوع به نوعی استفاده از فضای تبلیغاتی جشنواره برای نفی این رویداد سینمایی است.

ساداتیان اما نظر دیگری دارد و معتقد است این موضوع برای فیلم های کمدی صدق می کند و در تشریح نقطه نظر خود گفت: واقعیت این است به خاطر نوع نگاه و ممیزی هایی که در جشنواره فیلم فجر وجود دارد این نگرانی نزد صاحبان آثار وجود دارد که موقعیت فیلم متزلزل می شود. در واقع راه فرار برای نیفتادن در چرخه ممیزی است که این ترجیح به وجود می آید برخی از صاحبان فیلم آثار خود را در جشنواره نمایش ندهند.

کلمات کلیدی

تهیه کنندگان و سازندگان فیلم های سینمای اکران فیلم ها در روزهای نخست سال معمایی به نام اکران نوروزی

مهرداد فرید از کارگردانان و تهیه کنندگان سینمایی درباره ارزیابی اش از سامانه فروش سینمای ایران به ایسنا گفت: وجود چنین امکاناتی در اصل باعث شفافیت فضای سینما می شود اما نیاز به اتفاقات مکمل دیگری هم دارد که گره آن فقط توسط دولت باز می شود.

او ادامه داد: در کنار فضای اینترنت و جابه جایی اطلاعات به صورت آنلاین و در لحظه، می توان شرایط دیگری را هم ایجاد کرد. سالیان سال است که یکی از تقاضاهای مهم ما از دولت این است که در لحظه فروش بلیت به صورت آنلاین، در همان لحظه هر کسی بتواند حق و حقوق خود را دریافت کند و صاحب سالن بتواند به پولش دسترسی داشته باشد، صاحب فیلم نیز بتواند در همان لحظه سهمش را از فروش فیلم بگیرد.

تهیه کننده جن زیبا و دعوتنامه افزود: اتفاقی که سالهای طولانی است به جان سینما افتاده این است که صاحبان آثار با تاخیر طولانی مدت به پول هایشان می رسند و سینماداران ماه ها و حتی سالها پول فیلم ها را پیش خودشان و در حساب هایشان نگه می دارند و از سود آن استفاده می کنند و به این ترتیب باعث می شود فیلمساز و صاحب اثر دیرتر به حقش برسد و ضرر زیادی نصیبش شود و در نهایت چرخه اقتصادی در سینما را کند می کند.

وی در ادامه تاکید کرد: ما خواهان اطلاعات شفاف و دسترسی به چنین سامانه ای هستیم اما به همان نسبت خواهان حقوقمان به همان صورت آنلاین نیز هستیم. خوب است که دولت این موضوع را هم پیگیری کنند. منِ نوعی که به عنوان یک مخاطب از سایتی مانند سینما تیکت بلیتی را به صورت آنلاین خریداری می کنم بعد از محاسبه هایی که می تواند در این امر صورت بگیرد و بانک ها نیز اعلام آمادگی کردند، سهم صاحب اثر به صورت مجزا به حسابش واریز شود.

فرید با اشاره به اینکه "ما درخواستمان این است که ضمن آن که از منافعمان مطلع می شویم و اطلاعات شفاف به ما داده می شود حقوق ما نیز به همان صورت آنلاین داده شود" گفت: به وقوع پیوستن این امکان اتفاق عجیبی نخواهد بود. این مطالبه گری ها درست است که اتفاق می افتد اما به قول معروف "آری شود ولیکن به خون جگر شود". همه ما می دانیم که این اتفاق شدنی است از بانک عامل گرفته تا عوامل در این امر آشنا هستند و اعلام آمادگی کرده اند. با این وجود وقتی این کار انجام نمی شود مشخص است منافعی در میان است که نمی خواهند این اتفاق بیفتد.

این تهیه کننده در ادامه صحبتهای خود درباره تفاوت آمار اعلامی از طرف برخی تهیه کنندگان و پخش کننده ها و آماری که پیش از راه اندازی این سامانه در سایت سینماتیکت موجود بود، توضیح داد: از الان به بعد با وجود چنین سامانه ای که به صورت رسمی و آنلاین به ارائه اطلاعات می پردازد، باید دقت داشت آماری که صاحبان آثار درباره فروش فیلمشان میگویند با اطلاعات این سامانه مطابقت داشته باشد. به این ترتیب اگر کسی رقمی بیشتر یا کمتر بگویند واقعیت را نگفته است.

او همچنین افزود: مهم این است که چرخه اقتصادی در صنعت سینما رخ دهد تا ساخت فیلم بتوانند به شیوه درستی ادامه پیدا کند و صاحبان آثار با انرژی بیایند و بخواهند تولید اثرشان را ادامه دهند. اکنون با توجه به شرایطی که پیش رویمان قرار دارد صاحبان سرمایه عطای این کار را به لقایش می بخشند و به سراغ مشاغل دیگر می روند.

مهرداد فرید در پایان گفت: شفافیت اگر در کوتاه مدت برای برخی مشکلات ایجاد کند اما در بلند مدت می تواند منافع بیشتری را برای اهالی سینما داشته باشد و من شخصا نگران حاشیه ها نیستم. یک فیلم یا می فروشد یا نه! یا حتی برخی فیلم ها با اقبال عمومی مواجه می شوند و بسیاری دیگر نه ، که البته باید درباره این وضعیت سینمای ایران هم، فکر اساسی شود.

انتهای پیام

به گزارش شبکه خبری تهران نیوز ؛ وقوع پیروزی انقلاب اسلامی با رهبری امام خمینی(ره) در بهمن سال 57 را می توانیم نقطه پایانی برای تمام مسیرهایی باشیم که دوران طاغوت، آن را طی می کرد که یکی از این مسیرها را می توانیم در حوزه سینما و هنر بدانیم و به طور یقین، اگر فرهنگ غرب در دوران پهلوی در سینماهای کشورمان به شدت تروج داده می شد، با با پیروزی انقلاب، بساط چنین سینماهایی که مروج فرهنگ بداخلاقی در کشور بود، به شکلی دیگر به کار خود ادامه داد. در ابتدا این تصور مطرح شد که حاکمیت دینی با سینما سر سازگاری ندارد و سینما از حیات فرهنگی این سرزمین حذف خواهد شد؛ اما با سخنان رهبر معظم انقلاب اسلامی این ذهنیت برطرف شد و با تأیید فیلم گاو ساخته داریوش مهرجویی از طرف ایشان، به عنوان سینمایی سالم، تلقی تازه ای در مورد آینده سینمای ایران پدید آمد.

با حمایت رضاخان، در حوالی سال 1303 فردی به نام علی وکیلی سینمای جدیدی ساخت که گراند سینما نام گرفت و اولین فیلم سینمای ایران، آبی و رابی از آوانس اوگانیانس (1309) بر پرده رفت. در سال های 1320 تا 1332، تلاش آمریکایی ها برای نفوذ در سینمای ایران چشم گیر بود، به طوری که از 400 فیلم سینمایی که در دهه 20 در سینماهای ایران روی پرده رفت، 300 فیلم محصول آمریکا بودند. آژانس اطلاعاتی ایالات متحده طرح هایی را برای نمایش و تولید فیلم در کشورهای غیر کمونیست مانند ایران آغاز کرده بود. در چارچوب این طرح، گروهی از اساتید و فیلم سازان آمریکایی (تیم دانشگاه سیراکیوز) در اوایل دهه 1950 از ایران بازدید کردند تا لابراتوارهای ظهور فیلم تأسیس کنند و ایرانی ها را برای ساختن فیلم های مستند و آموزشی تعلیم دهند.

در سال های 1348 تا 1357، در این دوران از تاریخ سینمای ایران، ساخت و نمایش فیلم های تجاری با محتوای ابتذال رو به گسترش نهاد. در حالی که بعد از قیام 15 خرداد سال 1342، گفتمان دینی [شیعی] بر سایر گفتمان ها یعنی مارکسیسم، لیبرالیسم و ناسیونالیسم غلبه یافت و سیاست های نوگرایانه و عرفی سازی جامعه و فرهنگ توسط حکومت نیز به ذرّه ای شدن جامعه و پناه بردن هر چه بیشتر مردم به دامان ایدئولوژی مذهبی به عنوان تنها مأمن قابل اتکا و اعتماد می انجامید. نمایش این گونه فیلم ها همراه با پر رنگ تر شدن نقش مذهب و روحانیون و روشنفکران مذهبی حول محور شخصیت های کاریزماتیکی چون امام خمینی(ره)، دکتر شریعتی، آیت الله مطهری، آیت الله طالقانی و... در جامعه، سبب افزایش حساسیت های بیشتر می شدند.

طی سال های 1335 به بعد، نمایش فیلم های پورنوی ساخت اروپا و آمریکا در سینماهای تهران و شهرستان ها به تدریج به شکل یک مسئله عمومی درآمد. به اعتقاد برخی نویسندگان، بسیاری از مردم ایران در مقطع انقلاب بر آن باور بودند که سینما رفتن یعنی پای نهادن در مکانی فاسد و آتش کشیدن سینماها در بحبوحه انقلاب، تمثیلی از به آتش کشیدن لانه های فساد و ابتذال بود.

در احوال انقلابی ایران، 25 سینما در تهران مانند سینما رادیوسیتی، پارامونت، سینه موند، میامی، ری، الوند، کسری، شرق، ونک، پانوراما، مرمر، خیام، سعود، نپتون، اطلس، ژاله، ناهید و آتلانتیک و برخی سینماها در شهرستان ها مانند پارامونت، پریسا و آپادانا در شیراز، شهر فرنگ در اصفهان، آریا و شهر فرنگ در تبریز، آریا و آسیا در مشهد و کریستال در رضاییه به آتش کشیده شدند.

با اوج گیری انقلاب، سینماها یک به یک در آتش سوختند. سینما جایی برای ولنگاری و محلی برای بی خبری قلمداد شد و هیچ کس از آن به عنوان مأوای عشق حرف نزد. فاصله ورزشگاه امجدیه و سینما دیاموند، دانشگاه تهران و سینما کاپری چند قدم بیشتر نبود.
بسیاری از روحانیون سینما را نماد و مروج ابتذال می دانستند و با تأسیس آنها در شهرهایشان مخالفت می کردند. آیت الله بروجردی در سال 1337 با تأسیس سینما در رفسنجان، خوانساری و گلپایگانی در قم، شریعتمداری و مرعشی نجفی در شهرری، اردشیر لاریجانی، فیض مشکینی، منتظری، موحدی گیلانی، پیشوایی و محقق آبادی در شهرهای مختلف مخالفت کردند.

شاید شکل گیری سینمای پس از انقلاب اسلامی ایران به سه وجه مختلف انجام گرفته باشد.عده ای که متعلق به سینمای پیش از انقلاب بودند و نه پیام انقلاب را درک کرده بودند و نه تغییر تفکر و طرز نگرش مخاطب انقلابی را، در سال های 1358 و 1359 باز هم آثاری را ارایه کردند که در راستای همان سینمای بی مایه و مبتذل به شمار می آمد.

عده ای نیز از مسیر انقلاب،به شکل دهی و هویت بخشی به سینمای پس از انقلاب پرداختند.نتیجه ی هر دو کار و هردو فرایند به دلیل شروع جنگ تحمیلی عراق علیه ایران و پیش از آن پاک سازی اهالی سینما، خیلی زود مشخص شد.

دسته ی اول خیلی زود بساط خود را جمع کرده و از مخاطبان نداشته شان فرار شدند، هرچند عده ی بسیار کمی از این دسته ی نخست به گروه دوم پیوستند.

دسته ی دوم نیز با شکل گیری جشنواره ی فیلم فجر در سال های آتی و احساس رسالت هنری کم کم به استانداردهای موردنظر و شاید مطلوب انقلاب دست یافتند، که بسیاری از سینماگران حال حاضر متعلق به این گروه اند. این ها همان سینماگرانی هستند که هم در درماندگی دوره ای و هم در پویایی دوره ای سینمای ایران به سبب شناختن و نشناختن گاه و بی گاه ذائقه مخاطب، نقش داشتند، و به هرحال نهادن سنگ بنای سینمای جدید ایران بیش از پنجاه درصد به عهده ی آن ها بوده است.

اما گروه سومی هم بودند که منتظر ماندند. آن دسته از کارگردان ها و بازیگران و اهالی این رشته که صبر کردند تا ببینند اوضاع چگونه خواهد شد؟ و آیا فضای دلخواه کار خواهند یافت؟ و یا این که اصلا آن ها را به بازی خواهند گرفت و یا خیر؟

با توجه به روند توضیح داده شده در فوق در نظر گرفته شدن سهم مخاطب با توجه به تغییر تفکر و نگرش او، مقوله ای است که با آزمون و خطا و کج دار و مریز در آن سال ها طی می شد، و به نوعی گروه دوم بیش تری اقبال را به دست آوردند تا هرچند اندک، ولی مخاطبانی برای خود بیابند. به هرحال به دلیل شرایط خاص آن دوران سینمای نوپای پس از انقلاب در مرحله هویت یابی بود.

با پیروزی انقلاب سلامی، وزارت فرهنگ و هنر در وزارت علوم ادغام شد. در روز نخست، دستور بازگشایی سینماها صادر شد و بسیاری از آثار انقلابی یا حتی استعماری به نمایش درآمد. دفتر کمپانی های خارجی در اول سال 1358 تعطیل شد. در جلسهٔ مشترک شورای تهیه کنندگان، واردکنندگان، سینماداران و هنرمندان در تیرماه 1358، تصمیم بر این گرفته شد که از ورود هر نوع فیلم خارجی جلوگیری شود و سپس پروانه نمایش فیلم های ایرانی که از سال 58 تا 59 مجوز گرفته بودند لغو شد.

در این بین، تعدادی از تولید کنندگان فیلم های ایرانی تلاش کردند تولید فیلم را بار دیگر به جریان اندازند. به گونه ای که با آرمان های اسلامی نیز انطباق داشته باشد. فیلم های برزخی ها، فریاد مجاهد، سرباز اسلام و ... حاصل این تلاشند.

دوره نخست از شروع پیروزی انقلاب تا حدود سال 61 را در بر می گیرد. در این دوران هنر ابزاری است در خدمت سیاست و فیلم هایی در این راستا ساخته شوند. فیلم های این دوره با مضامینی از شقاوت های ساواک، مبارزات مردم و روحانیان علیه رژیم پهلوی، مبارزات روستائیان بر ضد خان ها و یا فیلم های حادثه ای و تبلیغی با موضوع جنگ ساخته شدند.

محسن علی اکبری، یکی از تهیه کنندگان خوشنام سینمای ایران است که آثاری چون استرداد و همیشه پای یک زن درمیان است را ساخته است در گفت وگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر شبکه خبری تهران نیوز ، با اشاره به تفاوت سینمای دوران پهلوی و دوران انقلاب اسلامی اظهار داشت: رشد سینمای ایران بعد از انقلاب کاملا ملموس است و اوایل دهه 60 سینمای ایران به علت فضای که در آن سال ها حاکم بود و عدم فعالیت سینمایی ها، سینما در حالت چراغ خاموش به سر می برد ولی با ورود به دهه 60 سینمای ایران آرام آرام دوباره فعالیت خود را پیگیری کرد و اکنون تفاوت سینمای انقلاب با سینمایی قبل از کیلومترهاست، همین امر بیانگر این است که سینما راه درستی را برای فعالیت های خود پیموده است.

وی ادامه داد: البته ملاکم برای موفق خطاب کردن سینمای ایران تنها به حضور در جشنواره های خارجی خلاصه نمی شود ولی همین که اخبار و آثار سینمای ایران امروزه توجه خیلی از رسانه ها و هنرمندان دیگر کشورها را جلب کرده، نشان ازاهمیت سینمای ایران دارد.
اکبری در پایان تاکید کرد: اما جدایی از بحث محتوا و داستانی سینمای ایران به لحاظ ساختاری واقعا به نسبت گذشته خیلی قدرتمند است، این مسئله کاملا طبیعی است به عنوان مثال در صنف دندان پزشکان هم تمام دکترا و جراحان مطمئنا حاذق نیستند و بعضی از علم و تخصص کمتری بهره می برند.

پروانه معصومی ، بازیگر سریال یوسف پیامبر(ع) در گفت وگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر شبکه خبری تهران نیوز با اشاره به مقایسه سینمای قبل و بعد از انقلاب اسلامی اظهار داشت: معتقدم که در حال حاضر ما بازیگران مرد و زن خوبی در سینمای کشورمان داریم و کارگردان های خوبی در کشورمان مشغول ساخت فیلم هستند اما در سینمای دوران پهلوی، شاهد چنین فن و مهارتی از سوی بازیگران و دست اندرکاران سینما نبودیم و آنچه که وجود داشت، ترویج بی بند و باری غرب در سینمای کشورمان بود.

وی ادامه داد: در دوران پهلوی هم در سینمای ایران فعالیت می کردم و تجربه حضور در سینمای دوران انقلاب اسلامی را هم دارم و معتقدم که سینما در این دوران توانست هویت خود را پیدا کند و بتواند در عرصه های مختلف بدرخشد و در حال حاضر شاهد ساخت فیلم هایی فاخر و ماهر از سوی فیلمسازان کشورمان هستیم اما در دوران پهلوی، محتوای فیلم ها محتوایی پوچ و برگرفته از هویت ایرانی نبود.

معصومی اظهار داشت: بحمدالله با وجود انقلاب اسلامی، شاهد امنیت پایدار در خاک کشورمان هستیم و وجود شهدا به این مرز و بوم امنیت و هویت بخشیده است و نیاز است که سینمای کشورمان در جهت ترویج فرهنگ ایثار و شهادت قدم های موثرتری بردارد، هرچند که وجود چند اثرفاخر در حوزه دفاع مقدس، حق مطلب را ادا کرده است اما همچنان ظرفیت و پتانسیل برای ترویج چنین فرهنگی در میان نسل های امروزی وجود دارد.

مهدی فقیه، بازیگر سریال مریم مقدس(ع) در گفت وگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر شبکه خبری تهران نیوز با اشاره به اینکه تفاوت سینمای دوران پهلوی با دوران انقلاب اسلامی، تفاوتی به فاصله زمین تا آسمان است، گفت: در دوران پهلوی در سینماهای کشور، چیزی به نام مفهوم انسانی به مردم ترویج داده نمی شد بلکه سینما، بر خلاف هویت ایرانی و اسلامی فعالیت می کرد و به همین دلیل، بسیاری از خانواده ها معتقدم به رفتن به سینماها نبودند.

وی ادامه داد: بحمدالله بعد از وقوع انقلاب اسلامی، شاهد نوآوری و خلاقیت در محتوا و فنی سینمای کشورمان بودیم و بحمدالله پیشرفت های خوبی داشتیم اما در دوران پهلوی، سینماها تلاش می کردند که مردم را از دین به بیراهه بکشانند و نگذارند که مردم اقبال خوبی نسبت به اسلام داشته باشند.

فقیه تاکید کرد: مفهوم هنر، انتقال مفاهیم انسانی است که در دوران پهلوی، سینماهای کشور نمی توانستند آن را به جامعه القا کنند و فیلم هایمان در حد رقص و حضور در کافه ها و با مضامین مبتذل بود که آثار مخربی بر روی افکار جوانان کشورمان داشت اما وقوع انقلاب اسلامی این مشکل را به طور کلی حل نمود و با این حال، معتقدم که سینمای ما ظرفیت بهتری برای انقلابی تر شدن دارد.

این بازیگر سینما و تلویزین در خصوص یکی از دستاوردهای انقلاب اسلامی، اظهار داشت: در حال حاضر ما توانمند به انرژی هسته ای هستیم و کشورمان رو به پیشرفت است و این در حالی است که امریکا و حامیانش تلاش کردند که با وضع تحریم های ناجوانمردانه، موتور انقلاب اسلامی را خاموش کنند اما همچنان قطار انقلاب اسلامی در حرکت و پیشرفت است.

رضا توکلی بازیگر سریال تلویزیونی زیرزمین در گفت وگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر شبکه خبری تهران نیوز با اشاره به اینکه انقلاب اسلامی توانست تغییرات شگرفی را در سینمای کشورمان ایجاد کند، گفت: شهدای زیادی برای پیروزی انقلاب اسلامی و دوران هشت سال دفاع مقدس داریم که همه این ها هویت ما هستند و نیاز است که سینماهای کشورمان با این مضامین، دست به تولید فیلم بزنند و این در حالی است که چنین مضامین عرفانی و مقدسی، قبل از انقلاب اسلامی وجود نداشت و سینماهای کشور اصلا در چنین حوزه هایی وارد نمی شدند.

وی ادامه داد: ما باید در خصوص مظلومیت کشورهای مسلمان مثل فلسطین و شهرغزه، دست به تولید آثار بزنیم، چراکه اهداف آنان با اهداف انقلاب اسلامی در یک مسیر است و به تصویر کشیدن مادران بی گناه فلسطینی، قطعا می تواند چهره پلیدی از رژیم جعلی صهیونیستی در ذهن مخاطبان ایرانی و خارجی ایجاد کند و هویت واقعی آنان را هویدا سازد.

انتهای پیام/*

این منتقد سینما در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: نزدیک به 90 درصد فیلم های حاضر در جشنواره سی و هفتم به لحاظ مضمون و محتوا و همچنین ساختار در سطح بسیار ضعیف و فاقد کیفیت بودند. امسال اغلب فیلم ها از نداشتن فیلمنامه خوب، سالم و منسجم رنج می بردند که این اتفاق برخلاف ادعای مسئولان جشنواره مبنی بر حضور فیلم های شاخص در این رویداد بود.

وی ادامه داد: جای تعجب است که در میان این همه آثار به نمایش درآمده در این دوره از جشنواره تعداد فیلم های قابل دفاع و شاخص حتی به تعداد انگشتان یک دست هم نمی رسد! این اتفاق بسیار ناراحت کننده ای است که ما شاهد پسرفت در جشنواره فیلم فجر هستیم.

فاضلی با بیان اینکه مدیران و مسئولان سازمان سینمایی باید پاسخگو باشند که چرا به این همه فیلمنامه های ضعیف و مشکل دار پروانه ساخت داده اند اظهار داشت: مدیران سینمایی به جای آنکه فکر پیشرفت، رشد، اعتلا و ارتقای سینما باشند روز به روز سینما را بیشتر دچار انحراف می کنند. از سوی دیگر بنده تهیه کنندگان، فیلمنامه نویسان و کارگردانان سینما را نیز مقصر می دانم که اینطور کمر به قتل سینما بسته اند و نازل سازی را با حمایت مدیران پروارتر می کنند!

وی خاطرنشان کرد: سوأل اصلی بنده این است که در جشن 40 سالگی انقلاب اسلامی ما باید به خاطر کدام فیلم ها سرمان را بالا بگیریم؟ چرا سازمان سینمایی برای شورای پروانه ساخت یک مانیفست تعریف نمی کند تا این شورا بر اساس یک سری اصول و پارامترها مبادرت به صدور پروانه ساخت کند؟

این منتقد تصریح کرد: بنده امسال در پردیس سینمایی چارسو که بسیاری از منتقدان، اهالی رسانه و سینماگران در آنجا به تماشای فیلم ها می نشستند آثار جشنواره را دنبال کردم و نکته مهم آنجا است که اغلب افراد حاضر در این سینما ابراز تعجب می کردند که چطور این همه فیلم ضعیف در جشنواره حضور دارد!

فاضلی در پایان تأکید کرد: بنده معتقدم مشکل ما فراتر از شخص دبیر جشنواره و رئیس سازمان سینمایی است؛ سینمای ایران نیاز به تغییرات بنیادین دارد و باید به صورت اساسی وضعیت سینما را درست کرد. ما سال ها است شاهد تغییر مکرر مدیران سینمایی و دبیران جشنواره فیلم فجر هستیم اما همه این اتفاقات باعث نشده تا اتفاق خجسته و فرخنده ای در سینمای کشور رخ دهد و ما همیشه شاهد پسرفت و یا در بهترین حالت ممکن درجا زدن در سینما و جشنواره بوده ایم، پس بهتر است برای یک بار هم که شده از اساس بنیان سینما را دچار تحول کنیم که در این رابطه می توان از نظرات کارشناسان، سینماگران و منتقدان و اهالی رسانه سینه سوخته و دغدغه مند استفاده کرد.

ایمان نکاحی (انیماتور) که با انیمشین مابین امواج در بخش بین الملل یازدهمین جشنواره بین المللی پویانمایی تهران حضور دارد، درباره دلایل حضورش در این جشنواره به خبرنگار ایلنا گفت: اولین نمایش این فیلم در جشنواره پویانمایی تهران است. این فیلم بهمن سال 1394 به اتمام رسیده بود، البته ضبط موسیقی کار چند ماه بعد انجام شد. یعنی می توانستم این فیلم را دو سال پیش و هنگام برگزاری دوره دهم جشنواره پویانمایی تهران ارائه دهم، اما آن موقع از فیلم راضی نبودم و قصد چنین کاری را نداشتم!

وی با اشاره به اهمیت برگزاری چنین جشنواره هایی در حوزه انیمیشن درباره سختی فعالیت در این حوزه گفت: فعالیت در حوزه انمیشین در ایران کاملا به این بستگی دارد در چه حوزه کاری مشغول باشید و رویکردتان چه باشد. من به تنهایی کار می کنم و به جز موسیقی و صداگذاری از کسی کمک نمی گیرم. البته در مورد داستان همیشه چند نفری را پیدا می کنم که در مورد کارم صحبت کنم و تبادل نظر کنم. این شیوه کار من است. شاید راهی است برای فرار از مشکلاتی که وجود دارد. فرار نه از روی ترس، بلکه به دلیل اینکه اصلا حوصله وقفه های بی مورد در کار را ندارم، اما دوستانی که در شرکت های پویانمایی مشغول به کار هستند یا به صورت تیمی کار می کنند با مشکلات بیشتری روبه رو هستند که مساله بودجه اساسی ترین مشکل آنها است، همچنین کنار آمدن با کار گروهی و... نیز از دیگر مشکلاتی است که همواره در این حوزه وجود دارد. هر پستی در تولید انیمیشن مسائل و مشکلات خودش را دارد. من سعی کرده ام فاصله بگیرم تا از این مسائل دور بمانم.

وی با اشاره به رفتار ارگان های دولتی با آثار پویانمایی گفت: آن ها خیلی دوست دارند انیمیشن بسازند زیرا شنیده اند انیمیشن چیز خوبی است اما از آنجا که نمی دانند ماهیت انیمیشن چیست و فقط تصوراتی دارند که آن هم مربوط می شود به ذخایر تصویری شان که محدود به اندک کارهایی است که در دسترس شان بوده و دیده اند، لذا نمی توانند با گروه ها به تعامل مطلوب برسند یا شاید به همین دلیل گروه ها نمی توانند با آن ها به تعامل برسند بنابراین دست آخر یا محصولی تولید نمی شود، یا محصولی فرمایشی تولید می شود یا اگر تا اینجا کارها خوب پیش رفته باشد و اتفاق نظری بین دو طرف فیلم ساز و سفارش دهنده ارگانی رخ داده باشد، آن وقت مساله مهمی مثل میزان بودجه مطرح می شود و این خود عاملی است که معمولا کیفیت کار نهایی را تحت الشعاع قرار می دهد.

نکاحی با اشاره به عدم استقبال بخش خصوصی از سرمایه گذاری در آثار انیمیشن گفت: سرمایه گذاران در فیلم سینمایی با سیستمی عادت کرده اند که نهایت طی مدت یکی دو سال کار به اکران عمومی می رسد، حال اینکه برای یک پروژه انیمیشن سینمایی باید سه یا چهار برابر انرژی و سرمایه صرف شود و در نهایت فروشی معادل یک فیلم سینمایی خواهد داشت.

حتی تجربه نشان داده که راه حل های دیگر هم در این رابطه جواب نداده است مثلا گفته می شود که انیمیشن تهران 1500 فروش خوبی داشته، اما آیا منتقدان و اهالی حوزه انیمیشن هم از این فیلم راضی بودند؟ یا چقدر فرمول استفاده از سوپراستارهای سینمایی در یک اثر انیمیشن قابل تکرار و تداوم است؟

در جریان بحران ارزی، دولت واردات کاغذ با ارز ترجیحی را در دستور کار قرار داد تا نبض این بازار را از دست ندهد،برای همین کاغذ در فهرست کالاهای اساسی باقی ماند و واردات آن با تخصیص دلار 4200تومانی ادامه پیدا کرد اما عملا در شرایطی که قیمت دلار آزاد 300درصد رشد کرده، میانگین قیمت انواع کاغذ در بازار آزاد بین 500 تا 600درصد افزایش یافته؛ آن هم درحالی که بخش عمده این کاغذها با ارز دولتی وارد کشور می شود.

به گزارش همشهری، یک روی سکه گرانی کاغذ جهش نرخ ارز است. تخصیص ارز دولتی نیز به دلیل نبود نظارت حداقلی در توزیع محموله های کاغذ فقط سود هنگفتی نصیب عده ای خاص کرده؛ ضمن اینکه در قیمت فروش کاغذ اثر چندانی نداشته است. از سوی دیگر، دونرخی شدن بازار کاغذ دولتی و آزاد، مقدماتی فراهم آورده تا سودجویان و واسطه گران با کاهش عرضه کاغذ در سطح بازار مقدمات رشد قیمت فروش کاغذ را ایجاد کنند، این کار تا جایی ادامه پیدا کرده که بهای کاغذ حتی از میزان افزایش قیمت ارز نیز بالاتر رفته است. البته جدا از اثرگذاری واسطه گران کاغذ در جهش قیمتی این کالای اساسی، محدودیت های تحریمی نیز به رشد قیمت کاغذ دامن زده است، زیرا فعالان حوزه واردات کاغذ می گویند پس از اعمال تحریم ها از یک سو برخی از کارخانه های بزرگ کاغذ، همکاری خود با ایران را متوقف کرده اند و از سوی دیگر هزینه انتقال پول به خارج برای خرید و واردات کاغذ نیز تا 10درصد افزایش یافته است. در کنار این 2 عامل، هزینه حمل دریایی کاغذ به کشور نیز به دلیل قطع سرویس دهی لاینرهای خارجی به ایران افزایش قابل توجهی داشته که همگی بر قیمت نهایی کاغذ سرشکن شده و به افزایش آن در بازار آزاد انجامیده است. ثمره این اتفاقات، بالا رفتن شدید حاشیه سود محتکران و دلالان کاغذ بوده و به بن بست رسیدن مصرف کنندگان عمده کاغذ یعنی رسانه های مکتوب و ناشران.

ماجرای واردات کاغذ با دلار 4200تومانی

در جریان تخصیص دلار 4200تومانی به واردات کاغذ، بسیاری از رسانه ها و ناشران نسبت به توزیع رانت در این زمینه و وارد نشدن کاغذ دولتی به بازار اخطار داده اند. در این میان به محض انتشار آمار بانک مرکزی از تخصیص ارز دولتی به واردات، سریعا مشخص شد بخش قابل توجهی از دلارهای مربوط به واردات کاغذ به افرادی فاقد اهلیت و ناشناس پرداخت شده که عمل به تعهدات آنها محل شک است. در همان روزهای نخست، پیگیری رسانه ها نشان داد 22میلیون و 900میلیون یورو از این ارزها را 2 شرکت صوری به نام های هانا تجارت پرلیت و صنعت ساحل پرشیا دریافت کرده اند که چهره هایی از هیأت مدیره آنها مشترک بوده و جز 2 آدرس ثبت شرکت، هیچ نشانه دیگری از آنها وجود ندارد. البته فعالان حوزه کاغذ، کل آشفتگی بازار کاغذ را متأثر از وارد نشدن کاغذ توسط این 2 شرکت نمی دانند و معتقدند اساس بازار کاغذ از بی برنامگی و نبود نظارت دولت ضربه خورده است. چندی پیش محمدتقی خوش بین، عضو هیأت مدیره انجمن واردکنندگان کاغذ، مقوا و فرآورده های سلولزی ایران در گفت وگو با همشهری گفت: وقتی بنا شد ارز دولتی به کل واردات اختصاص پیدا کند 10درصد از ارز موردنیاز بازار سلولزی ایران با دلار 4200تومانی تخصیص داده شد که بخشی از آن را یک سری تاجرنما گرفتند و بلافاصله پس از انتشار فهرست دریافت کنندگان ارز دولتی نیز لو رفتند. اینها از نظر میزان ارز موردنیاز بازار کاغذ سهم زیادی ندارند اما گناهشان این است که با همین سهم کم هم باعث شدند برنامه ریزی های دولت برای تأمین نیاز بازار کاغذ محقق نشود و تب بازار بالاتر برود.

تقاضا از دادستانی برای ورود به ماجرای ارز دولتی کاغذ

9 ماه از تخصیص ارز ترجیحی به واردات کاغذ می گذرد و بازار کاغذ هر روز وضعیت وخیم تری را تجربه می کند. رسانه های مکتوب برای جبران کمبود کاغذ و لوازم چاپ دست به کار اجرای سیاست های انقباضی برای کاهش تیراژ و کم کردن صفحات شده اند و به سختی روزگار می گذرانند؛ اما همچنان خبری از سرنوشت کاغذهای وارداتی با دلار 4200تومانی نیست. در این میان، الیاس حضرتی، فعال رسانه ای و نماینده مردم تهران در مجلس می گوید از دادستانی خواسته شده درخصوص وضعیت ارز دولتی کاغذ پیگیری کند. حضرتی با اشاره به اینکه قیمت هر کیلو کاغذ روزنامه از 2هزار تومان به 13هزار و 500 تومان رسیده، به خانه ملت می گوید: افزایش شدید قیمت کاغذ بسیاری از روزنامه ها و مجلات را به ورطه تعطیلی کشانده است. او درباره سرنوشت ارز اختصاصی دولت به کاغذ می افزاید: در حال پیگیری هستیم که ارز دولتی کاغذ کجا رفته؛ این موضوع را در جلساتی با دادستانی، وزیر فرهنگ و ارشاد و بانک مرکزی در میان گذاشتیم تا به آن رسیدگی کنند اما بعد از گذشت یک ماه، همچنان جواب روشنی نداده اند.

مهدی قره شیخلو، رئیس سازمان دارالقرآن الکریم، چندی پیش در سفر به استان کردستان و در دیدار با نماینده ولی فقیه این استان طی سخنانی از فعالیت 10 هزار تشکل قرآنی در سطح کشور خبر داد و تصریح کرد: هفت هزار خانه قرآنی و دو هزار مؤسسه فعال هستند.
در این باره و برای شفافیت این موضوع و اینکه اعداد و ارقام متفاوتی هر ساله از این تعداد مؤسسه از نهادهای مختلف به گوش می رسد از حسین بهبودی، مدیر امور مؤسسات و استان های سازمان دارالقرآن الکریم، چند سؤال پرسیدیم که وی در پاسخ به خبرنگار ایکنا اظهار کرد: این تعداد تشکل قرآنی مردمی اعم از مؤسسات قرآنی و خانه قرآن است. در حال حاضر قریب به هشت هزار خانه قرآن در کشور فعالیت می کنند که با احتساب مؤسسات، این تعداد به 10 هزار تشکل قرآنی در کشور می رسد.
مدیر امور مؤسسات و استان های سازمان دارالقرآن تصریح کرد: البته وزارت ارشاد نیز مدعی است که تعداد دو هزار مؤسسه را زیر نظر دارد، ولی هنگامی که دبیرخانه هیئت رسیدگی به امور مؤسسات قرآنی فعال بود و وزارت ارشاد اسناد خود را در اختیار دبیرخانه قرار داد، متوجه شدیم تعداد این مؤسسات در حدود هزار مؤسسه است.
بهبودی ادامه داد: هم اکنون بانک اطلاعاتی این تشکل های قرآنی تشکیل شده و تمامی اطلاعات مربوط به این تشکل ها در سامانه ویژه ای که بدین منظور تهیه شده بارگذاری شده است.
مدیر امور مؤسسات و استان های سازمان دارالقرآن بیان کرد: در سامانه جدید بحث پالایش و تشکیل بانک اطلاعات وجود دارد. البته ممکن است تعداد خیلی قلیلی از این هشت هزار تشکل قرآنی، که از قبل ثبت شده است، بنا به دلایل مختلفی امروز فعال نباشند. در کنار این مطلب نیز خانه های قرآنی نیز ممکن است فعالیت کنند که هنوز ثبت نشده و جزء این آمار قرار نگرفته اند.
وی با بیان اینکه البته تعطیلی خانه های قرآن از مؤسسات بسیار کمتر است، تصریح کرد: مؤسسات قرآنی به خاطر اینکه با مسائل مختلفی همچون مالیات و ... روبه رو هستند و هزینه های مختلفی دارند، از امکان تعطیلی بیشتری نسبت به خانه های قرآن که به صورت ساده و حتی در برخی از منازل و حسینیه ها برگزار می شود، دارند.
همچنین، حمیدرضا شیخ ویسی، معاون رسیدگی به امور موسسات فرهنگی قرآن و عترت معاونت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز در گفت و گو با خبرنگار ایکنا در این باره اظهار کرد: طبق کتابچه ای که در سال 95 معاونت قرآن و عترت آن را تهیه کرد، بالغ بر دو هزار و 400 مؤسسه فرهنگی قرآن و عترت، اعم از دارای پروانه فعالیت یا مؤسساتی که دارای موافقت اصولی اند، وجود دارند که از این تعداد حدود هزار و 400 مؤسسه پروانه فعالیت دارند.

به گزارش ایکنا، پیش از این هیئتی برای تجمیع صدور مجوز های مؤسسات قرآنی وزارت ارشاد و سازمان تبلیغات اسلامی تشکیل شده بود که به ناگاه و طی سال 97 انحلال آن اعلام شد!

البته در بررسی ها و به دلیل ارتباط خوبی که مدیران اتحادیه های استانی با این خبرگزاری دارند و اشرافی که این اتحادیه ها به وضعیت تشکل های استان های خود دارند این تعداد و ارقام بسیار کمتر است.

باید به این موضوع نیز اشاره کرد که هنوز این روند غلط مطرح است که برخی مؤسسات از هر دو نهاد یعنی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و سازمان تبلیغات اسلامی، مجوز فعالیت دریافت می کنند و جالب تر آنکه وزارت ورزش و جوانان نیز مجوز فعالیت سمن هایی را در سراسر کشور صادر می کند که آن ها نیز به فعالیت های قرآنی مشغول هستند و حتی برخی مراکز و مهدهای قرآن نیز از سازمان قرآن و عترت بسیج تهران بزرگ مجوز دریافت می کنند.

این روند موازی، بحث نظارت را سخت و غیرممکن می کند و وجود اتحادیه مؤسسات قرآنی را نیز زیر سؤال می برد، چراکه این اصناف و اتحادیه ها هستند که روند صدور مجوز و نظارت را انجام می دهند. به هر حال این یک واقعیت است که اتحادیه تشکل های قرآن و عترت با وجود تشکیل اتحادیه مؤسسات مردمی و تشکل های قرآن و عترت کشور که تمامی اتحادیه های استانی با آن همسو هستند، همچنان موجودیت دارد و همچنان فعالیت اتحادیه جدید در کش وقوس تصویب در شورای توسعه فرهنگ قرآنی قرار دارد و فعلاً نمی توان این آمارها و اعداد را متقن دانست.

انتهای پیام

حسن عبدلی مسئول بخش نابینایان و واحد تولید کتب بریل اداره کل کتابخانه های عمومی استان قم در گفت وگو با خبرنگار ایسنا، عنوان کرد: در دو سال گذشته در دویست عنوان مختلف، 15هزار نسخه کتاب بریل چاپ کرده ایم.

این فعال روشندل در حوزه کتاب با اشاره به اینکه در بحث معلولین، به نابینایان فوق العاده کم توجهی شده است، تصریح کرد: سالانه بیش از 85هزار عنوان کتاب مجوز نشر می گیرند و چاپ می شوند اما سهم بچه های نابینا زیر دویست نسخه کتاب است که خودمان تولید می کنیم و یا توسط موسسه ی رودکی در تهران تولید و برای ما ارسال می شود.

وی با بیان اینکه قم دومین تولیدکننده ی کتاب بریل کشور و اولین تولید کننده ی کتاب در سطح کتاب خانه های عمومی است، در خصوص منابع تامین کمک های مالی بیان کرد: چاپگر بریل ما را استانداری برای ما تامین کرد و تنها حمایت مالی نیز فقط از استانداری بوده که در سال گذشته حدود 90میلیون تومان کمک کرد، البته بهزیستی نیز مقداری به ما کمک کرده است.

مسئول بخش نابینایان کتابخانه های عمومی تاکید کرد: ما از مسئولین در جهت تولید کتاب درخواست حمایت داریم؛ چون در حال حاضر با مشکل کاغذ مواجه ایم که متاسفانه مدتی است که کار تولید کتاب بریل ما متوقف شده است و تا زمانی که یکی از مسئولان دولتی هزینه ی کاغذ را تقبل نکنند، نمی توانیم کار را از سربگیریم.

عبدلی اظهار کرد: حدود 5 سال است که تهیه تقویم بریل برای عزیزان نابینا و کم بینا را برعهده داریم؛ تقویم بریل سال آینده نیز آماده شده و به صورت رایگان برای استان ها ارسال می شود.

وی با بیان اینکه مشغول آماده سازی مجموعه ای از اشعار نابینایان استان هستیم که به زودی از سوی کانون صبح اشراق منتشر خواهد شد، افزود: ما در سطح کشور تنها کتابخانه ای هستیم که کانون صبح ادبی اشراق را داریم و در جلساتی ماهانه، بچه های نابینا به نقد کتاب می پردازند و تاکنون نویسندگان برجسته و مختلفی به جلسات این کانون آمده اند که ما کتاب هایشان را به صورت بریل و گویا تبدیل کرده ایم.

عبدلی یادآور شد: ما بیش از 4 هزار عنوان کتاب بریل و بیش از 7هزار و 100 عنوان کتاب گویا(صوتی) در کتابخانه ی آیت الله خامنه ای داریم و جزوات و کتب دانشگاهی مورد نیاز نابینایان را به صورت گویا و بریل برای آنها تولید و به سایر کتابخانه های سراسر کشور نیز ارسال می کنیم.

وی عنوان کرد: عضویت در کتابخانه آیت الله خامنه ای برای نابینایان رایگان است و قسمتی از کتاب هایمان را هم برای استفاده ی نابینایان به کتابخانه حرم اهدا کرده ایم؛ با این حال متاسفانه با اینکه بیش از 2000 نابینا در سطح استان داریم اما فقط 400 نفر عضو کتابخانه هستند که البته حدود 150 نفر شهرستانی هستند و از طریق پست خدمات می گیرند.

مسئول واحد تولید کتب بریل اداره کل کتابخانه های عمومی استان قم خاطرنشان کرد: کلیه کتب تولیدی به صورت رایگان به بخش نابینایان کتابخانه های عمومی سراسر کشور ارسال می کنیم.

انتهای پیام

محمد علی جعفری اظهار کرد: لغو کنسرت بابک جهانبخش به مجوز صادر شده از سوی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی اصفهان ارتباطی نداشت.

وی ادامه داد: تعدادی از خانواده شهدای شهرستان کاشان با توجه به اینکه زمان زیادی از تشییع پیکر شهدای کاشانی عملیات تروریستی خاش نگذشته بود، نسبت به برپایی این کنسرت در شب دهم اسفندماه اعتراض کرده اند و به همین دلیل برگزاری آن به زمان دیگری موکول شده است.

جعفری با تأکید بر اینکه مقررات قانونی اخذ مجوز کنسرت بابک جهانبخش طی شده بود، تصریح کرد: هر مجوزی که از سوی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی اصفهان برای شهرستان ها صادر می شود منوط به نظر شورای تأمین آن شهرستان است چون آن ها به فضای شهر خود آگاه ترند.

وی خاطرنشان کرد: اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی اصفهان تنها وظیفه تائید محتوایی را بر عهده دارد و از لحاظ محتوا نیز اجرای این کنسرت ایرادی نداشت، اما شورای تأمین کاشان به این نتیجه رسیده که اکنون زمان مناسبی برای برگزاری این کنسرت نیست./ایسنا

کلمات کلیدی

بابک جهانبخش کنسرت موسیقی

به گزارش ایسنا- دیروز نخستین روزی بود که جای خالی روزنامه سیستان و بلوچستان روی دکه های روزنامه فروشی استان خالی بود. روزنامه ای که همین دو سال پیش جایزه برتر پاکیزه نویسی را از فرهنگستان زبان و ادبیات کشور کسب کرد و به عنوان رسانه برتر استانی کشور در پاکیزه نویسی زبان فارسی معرفی شد.

این روزنامه در آخرین رتبه بندی وزارت ارشاد، دومین روزنامه حرفه ای استان شده و بالاتر از برخی روزنامه های سراسری قرار گرفته است. بر اساس اطلاعات معاونت مطبوعاتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی سیستان و بلوچستان منظم ترین روزنامه استان در نظم انتشار است و تقریبا در سه سال اخیر تنها در روزهای تعطیل نشر نداشته است.

مسئولان این روزنامه محلی روز پنج شنبه گذشته به یکباره شماره 1349 این نشریه را به روی دکه ها فرستادند که یک تیتر اصلی داشت، تیتری با عنوان آخرین شماره که خبر از تعطیلی این روزنامه می داد.

در این یادداشت آمده است؛

سخت است خداحافظی حتی اگر موقت باشد آن هم پس از 10 سال همنشینی و هم صحبتی با مردمی که به مرام و معرفت، بزرگی و بزرگواری و صفا و صداقت، شهره اند. مردمانی که اگر قدمی برایشان برداری از عمق وجود قدردان هستند و فراموش نمی کنند، ساکنان سرزمین اساطیری که بزرگی و بزرگ منشی شان چون رستم دستان است و خدمت به آنان به هر اندازه، باز هم کم است.

روزنامه امروز و این سال های سیستان و بلوچستان که با گذر از 10 سال حضور در استان و ورود به سال یازدهم به افقی بیش از این می اندیشید تا هر صبح و طلوع خورشید از مشرق زمین، خود را مهمان دل های مهربان مردم این دیار ببیند، مدت زمانی است با وضعیت و فشارهای اقتصادی حاکم بر جامعه و به تبع آن رسانه ها و به ویژه مطبوعات با سختی ادامه حیات می دهد و اگرچه سهل و راحت ترین کار را بسان بسیاری دیگر از روزنامه ها تعطیلی و توقف انتشار می دید اما هر بار به امید بهبود شرایط، ادامه کار داد تا مانع از دستیابی مردم منطقه به رسانه مورد اعتماد خود نشود.

گذر از سربالایی مشکلات به ویژه تهیه کاغذ برای انتشار سیستان و بلوچستان آن قدر سخت و دشوار شد که در دی ماه گذشته، سوخت و انرژی را گرفت و آهنگ توقف را نواخت اما آن چه مجدد آن را به حرکت واداشت؛ تماس ها و درخواست های برخی از مدیران مرتبط استان و مسئولان بود که روزنه هایی از امید به کمک و مساعدت را چراغ حرکت قرار داد.

اما امروز و در این روز و با سخت تر شدن شرایط حتی به نسبت ماه قبل و البته محقق نشدن مساعدت ها و وعده هایی که نیروی محرکه تداوم کار بود به ناچار و بسان بسیاری دیگر از روزنامه ها و برخلاف میل باطنی از محضر خوانندگان و مخاطبان محترم عذرخواهی و خداحافظی می کنیم و البته این قول را هم می دهیم در صورت مساعد شدن شرایط مالی موسسه یا کمک دستگاه های استان، مجدد در خدمت مردم فهیم استان باشیم با این توضیح که موسسه فرهنگی هنری خراسان به عنوان صاحب امتیاز روزنامه سیستان و بلوچستان از بهمن 87 در این استان با راه اندازی دفتر سرپرستی روزنامه خراسان، انتشار ویژه نامه های خراسان و نیز دریافت مجوز و انتشار روزنامه سیستان و بلوچستان هزار و 349 شماره از این روزنامه را منتشر کرد.

موسسه فرهنگی هنری خراسان، فعالیت در استان را بدون تعریف کسب هر نوع منفعتی آغاز کرد و توانست علاوه بر اشتغال مستقیم و غیرمستقیم ده ها نفر از نیروهای بومی منطقه، زمینه اطلاع رسانی صرف و بدون دسته بندی حزبی و گروهی را فراهم سازد تا سهمی در ارتقای وضعیت فرهنگی، خبری و اطلاع رسانی داشته باشد. در این مدت نیز توجه به قابلیت های منطقه، کمک به توسعه استان و معرفی سیستان و بلوچستان به عنوان منطقه ای بکر با جاذبه های مختلف گردشگری، کشاورزی، اقتصادی و ... را به عنوان اولویت خود تعریف کرد و در این واپسین شماره، خرسند است که به اعتقاد بسیاری، در این رسالت خود تا حد زیادی موفق بوده است و مهم تر از همه این که معرفی سیستان و بلوچستان امن و تغییر نگاه ها را در اذهان هموطنان دنبال و تثبیت کرده است.

انتهای پیام

حمید خرمی امروز در گفت وگو با خبرنگار فارس در قم با بیان این مطلب افزود: با توجه به بررسی های انجام شده درباره پیک های نوروزی و میزان اندک نقش آن ها در استمراربخشی به مطالعه دانش آموزان مقطع ابتدایی و همچنین عدم نقش آفرینی کافی این جزوه ها در تثبیت و تعمیق یادگیری دانش آموزان در ایام تعطیلات و بسنده کردن دانش آموزان و خانواده ها به تکمیل آن در ساعات پایانی تعطیلات، چند سالی است که وزارت آموزش و پرورش بر آن شده است تا این پیک های نوروزی چاپ و توزیع نشود که البته شاید افزایش قیمت کاغذ هم در این تصمیم بی تأثیر نبوده باشد.

وی ادامه داد: از طرف دیگر کارشناسان بر این باورند که تعطیلات حداقل دو هفته ای این مقطع از سال برای روند یادگیری و تعلیم دانش آموزان مطلوب نیست و آنان را از مطالعه جدا می کند؛ بنابراین از آن جا که یکی از مشکلات تعطیلی ایام نوروز، دور ماندن دانش آموزان از مطالعه و کتاب است تصمیم بر این گرفتیم تا طرح عید و داستان را در نوروز 98 در استان قم طرح ریزی و عملیاتی کنیم.

خرمی همچنین اظهار کرد: این طرح با مشارکت اداره کل آموزش و پرورش استان قم اجرایی می شود و در آن، دانش آموزان با یک تخفیف خوب، یک کتاب داستان یا یک کتاب علمی را برای مطالعه در ایام نوروز خریداری می کنند.

این فعال فرهنگی هدف از اجرایی شدن این طرح را حفظ مطالعه دانش آموزان در ایام تعطیلات و همچنین ترویج روحیه کتابخوانی و همراه بودن کتاب در سفرها عنوان کرد و در پاسخ به پرسش خبرنگار فارس درباره شیوه آزمون این طرح گفت: دوستان ما در اداره کل آموزش و پرورش استان در این زمینه مشغول فعالیت هستند تا شیوه های آزمون طرح را بعد از پایان ایام تعطیلات و بازگشت دانش آموزان به مدارس مشخص کنند که قاعدتا نوشتن مطلبی درباره کتاب مطالعه شده و یا ارائه توضیح شفاهی از آن در کلاس درس می تواند برخی از این شیوه ها باشد.

وی اضافه کرد: تفاهم اولیه برای اجرایی شدن این طرح با اداره کل آموزش و پرورش استان قم انجام شده است که البته امیدواریم با عملیاتی شدن طرح عیدانه کتاب برای نوروز 98، طرح عید و داستان در استان قم هم این امکان را داشته باشد تا تخفیف های بیشتری به دانش آموزان استان قم اختصاص دهد.

عیدانه کتاب هنوز نهایی نشده است

رئیس اتحادیه ناشران و کتابفروشان استان قم با بیان اینکه بودجه طرح عیدانه کتاب برای نوروز 98 تا امروز به تصویب وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نرسیده است خاطرنشان کرد: در این طرح که چند سالی است با شعار کتاب عیدی دهیم اجرایی می شود حدود 800 کتابفروشی در سراسر کشور از 22 اسفند تا 12 فروردین ماه اقدام به ارائه کتاب با تخفیف 20 درصد می کردند و هر فرد ایرانی با کد ملی خود می توانست تا سقف 100 هزار تومان کتاب بخرد؛ طرحی که سه سال برگزار شد و البته هنوز برای نوروز 98 نهایی نشده است.

وی استان قم را جزو استان های فعال در امر عیدانه کتاب دانست و گفت: آمار کتابفروشی های فعال استان قم در عیدانه کتاب و همچنین میزان خرید مردم و زائران از کتابفروشی ها در ایام نوروز نشان می دهد که قم هر سال در این زمینه جزو استان های پیشتاز بوده است که امیدواریم این امر با تصویب این طرح برای نوروز 98 باز هم استمرار یابد.

انتهای پیام/2258*40

به گزارش ایکنا از خوزستان، تغییر دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی که مقام ریاست شورای توسعه فرهنگ قرآنی را نیز براساس قانون برعهده خواهد داشت، منجر شده تا این فکر ایجاد شود که آیا برنامه ای برای ساماندهی شوراهای قرآن استانی وجود دارد یا خیر؟

مطابق آیین نامه شورای توسعه فرهنگ قرآنی، دبیر این شورا برای مدت سه سال از میان صاحب نظران برجسته امور قرآنی کشور از سوی دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی (رئیس شورای توسعه فرهنگ قرآنی) انتخاب و منصوب می شود.

شیوه نامنظم تشکیل جلسات شورای قرآن خوزستان
بنابر گزارشی که در تاریخ 7 بهمن 96 بر خروجی ایکنا خوزستان قرار گرفت روند برگزاری شورای قرآن استان خوزستان بررسی شد که در نتیجه آن شیوه نامنظم برگزاری این شورا و همچنین بی حاصل بودن این جلسات مبرهن و واضح بود.

با توجه به جایگاه شورای قرآن در تصمیم گیری سیاست های قرآنی و توزیع بودجه برای برنامه ها برگزاری نشست های منظم و مدون و نتیجه بخش مهم است اما استان خوزستان از این نعمت محروم بوده و هست. آخرین جلسه شورای قرآن استان خوزستان به تاریخ 28 مردادماه سال جاری بازمی گردد که آن جلسه هم نتایج قابل توجهی به دنبال نداشت. بنابراین می طلبد ریاست جدید شورای توسعه فرهنگ قرآنی نگاهی عمیق و نتیجه بخش به وضعیت شورای قرآن در استان ها داشته باشد. خوزستان در حوزه فعالیت های قرآنی نهادهای دولتی رتبه 30 از 31 استان را به دست آورده و این یعنی فاجعه برای استانی که استعداد و ظرفیت بسیار بالایی دارد.

سالهاست که قرار است در شورای قرآن استان طرح جامع فعالیت های قرآنی تدوین شود و به تصویب برسد که هر جلسه شورای قرآن از آماده بودن این طرح خبر داده می شود اما همچنان بی حاصل جلسه تمام می شود.

عدم ارائه برنامه ها و فعالیت های قرآنی از سوی شورای قرآن استان
عدم ارائه برنامه ها و فعالیت های قرآنی از سوی شورای قرآن استان به مرکز باعث عدم اختصاص بودجه به فعالیت های قرآنی می شود. بر این اساس باید فکری به حال این وضعیت بشود. از شورای قرآن استان خوزستان و نظم در برگزاری و همچنین تصمیم گیری و خروجی آن خبری نیست. شاید ریاست جدید شورای توسعه بتواند کاری کند و گرهگشای این ماجرای چندین ساله باشد.

در حال حاضر شورای فرهنگ عمومی استان خوزستان چند مدتی است که با حضور اعضای آن و بدون حضور رسانه ها برگزار می شود که در پایان آن اگر صلاحدید این گونه ایجاب کند بخشی از موارد مطرح شده رسانه ای می شوند ؛ اگرچه در همان اخباری که جسته و گریخته از شورای فرهنگ عمومی رسانه ای می شود از فعالیت ها و برنامه های قرآنی خبری نیست. البته با پیگیری های خبرنگار ایکنا از طریق اعضای حاضر در جلسه هم مشخص شده که در آن بخش رسانه ای نشده هم مطلب و صحبتی از فعالیت های قرآنی نمی شود.

آنچه همواره از سوی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خوزستان درباره برگزاری جلسات شورای قرآن خوزستان بیان می شود ، هماهنگی این اداره کل به عنوان دبیر شورا با نماینده ولی فقیه در استان و استاندار است.

در روند برگزاری جلسات شورا آنچه که به چشم می آید عدم حضور همه اعضا در جلسات است تا آنجا که غلامرضا شریعتی، استاندار خوزستان در جلسه شورای قرآن در تاریخ 8 آبان سال 95 گفت: انتظار می رود در همه جلسات به ویژه جلسات مربوط به گسترش فرهنگ قرآنی همه اعضا با طیب خاطر و اشتیاق حضور پیدا کنند.

همچنین حجت الاسلام بلک، مدیرکل تبلیغات اسلامی خوزستان، هم با تصریح به اینکه متأسفانه فاقد یک طرح جامع قرآنی در استان هستیم، اظهار کرد: مشکل ما در فعالیت های قرآنی چشم انداز نیست؛ چشم اندازها برای آن است که ما را از اهداف کلان آگاه کند، اما ما را به برنامه نمی رسانند.

همه این اظهارنظرها از این موضوع حکایت دارد که جلسات شورای قرآن استان خوزستان که حال نامش به شورای گسترش فعالیت های قرآنی استان خوزستان تغییر یافته بی ثمر و بی نتیجه تشکیل شدند و به پایان رسیدند.

به نظر می رسد با شرایط موجود و عدم برگزاری جلسات شورای قرآن یا شورای گسترش فعالیت های قرآنی استان خوزستان یا با هر نام و عنوان دیگری باید فکری برای تقویت آن شود و یا اینکه عدم برگزاری همیشگی آن اطلاع رسانی عمومی شود.

انتهای پیام

***

وقایع استان

سهراب جان بزرگی

***

یکی از موضوعاتی که بیشترین اخبار و حواشی این سال های جریان موسیقی کشور را درگیر خود کرده، لغو پی در پی اجراهای موسیقی در نقاط مختلف کشور است. از تهران و قربانی شدن فانکی پانکی ها گرفته تا گروه های پاپ و سنتی در خراسان. همواره در این اتفاقات، متهم اصلی وزارت فرهنگ و ارشاد بوده است. وزارت خانه ای که آنقدر ضعیف و بی اختیار عمل می کند که سایر نهاد ها و حتی اشخاص این اجازه را به خود می دهند تا به راحتی مجوزهای صادر شده اش را در روز اجرا باطل کنند. هرچند این وزارت خانه هم زیر مجموعه دولتی است که در بسیاری از موضوعات توان و یا اختیار تصمیم گیری برای خودش را ندارد، حتی اگر رای خود را مدیون شعارها و مطالباتی ببیند که به عنوان مثال یکی از آنها فضای بازتر اجراهای هنری به خصوص موسیقی بوده است. لطمه ای که این اتفاقات به جریان موسیقی وارد می کند، بیش از آنکه گریبان هنرمندان واقعی را بگیرد، سلیقه موسیقایی مردم را تحت الشعاع قرار می دهد. به گونه ای که استقبال از اجراهای پاپ امروزی و خوانندگانی که ظرف مدت محدودی با صرف بالاترین هزینه ها و کمترین زحمات تبدیل به سوپر استارهای پاپ می شوند و با عینک ها و لباس های رنگارنگشان از تینیجر های موسیقی نشنیده دلبری می کنند، شبیه غده های بدخیم سرطانی در حال افزایش است. این خروجی حاصل سیاست ها و برخورد دولت ها با مقوله هنر است. وقتی هنرمندانی که موسیقی خوب ارائه می دهند مجبور به خانه نشینی و یا ترک کشور برای ادامه فعالیت شان می شوند، در کنار پادشاهی مقدس موسیقی کلاسیک ایرانی که هر نقدی بر بدنه آن از سر بی سوادی و بی حرمتی و نمک به حرامی تلقی می شود، دیگر نباید انتظار چندانی برای بهبود سلیقه موسیقایی مردم داشت. سنتی خوان های تلویزیونی که حاضرند پشت گلدان بنشینند اما به هر صورتی که هست در تلویزیون دیده شوند و خود را قیم و صاحب موسیقی می دانند از یک سو و پاپ خوان های زرد و صورتی از سوی دیگر کلیت جریان موسیقی این روزهای کشور را تشکیل می دهد. اتفاقی که به نظر می آید چندان هم با سیاست های هنری کشور و وزارت فرهنگ غریبه نیست. به نظر می رسد که سانسورچی ها فهمیده اند که نمی توان موسیقی را از زندگی مردم یک جامعه حذف کرد، به همین خاطر بهترین راهکار را تغییر ذائقه مردم دیده اند. یکی از ابزارهای دولتی برای این کار برگزاری جشنواره های مناسبتی کنترل شده است. جشنواره فجر که همیشه حرف و حدیث های بسیاری را هم به همراه داشته، قرار است برای اولین بار در بخش موسیقی در استان مرکزی برگزار شود. یک بررسی میدانی در رابطه با برگزاری موسیقی فجر در استان مرکزی نشان داد که به نظر حدود 70 درصد مخاطبان (که در میان آنها هم نوازندگان و مخاطبان حرفه ای موسیقی وجود داشت و هم مخاطبان عام) این اقدام حرکتی سیاسی است و 30 درصد شرکت کنندگان آن را حرکتی هنری دانسته بودند. اگرچه شعارهای این جشنواره ها، همواره نشاط افزایی و خدمت به هنر بوده است اما دیدگاه مردم نسبت به آنها کمی با شعارهای برگزارکنندگان شان متفاوت است. این دیدگاه که در شرایط حال حاضر موسیقی که همین تریبون ها برای اجرای نوازندگان و گروه های موسیقی هم غنیمت است و باید قدر آن را دانست، نگاهی بسیاری منفعلانه و ضربه زننده است. وقتی همین سیاست گذاران با تمامی ابزار و امکانات، موسیقی خوب را به نابودی می کشانند و از سوی دیگر هرزگاهی با لبخندی ظریفانه بر لب و شعارهای قشنگ اقدام به برگزاری جشنواره های مناسبتی با انواع منت ها بر هنرمندان و مردم می کنند، به قدر کافی مضحک بودن دلسوزی ارشاد برای هنر و مردم را نمایان می کند.
اما موضوعی که نمی تواند جریان موسیقی کشور را در برابر نا ملایمتی ها موفق کند، عدم درک متقابل و همراهی بدنه هنرمندان کشور با یکدیگر است. هنوز درگیری های رسانه ای بزرگان خودخوانده موسیقی بر سر جوایز جشنواره فجر را یادمان نرفته است. یا صحبت همیشگی تحریم این جشنواره توسط اهالی موسیقی. چنین انتظاری از بیشتر هنرمندان امروزی، نوعی توقع بیجا محسوب می شود. وقتی افراد می توانند با خواندن در هر برنامه تلویزیونی و حضور در همه مراسم ها و کنسرت هایی با بلیط های نجومی، ماشین چند صد میلیون تومانی سوار شوند و در جٌنگ های تلویزیونی در مقابل رامبد جوان بنشینند و مردم یک صدا و تمرین شده برایش هورا بکشند. هنرمند ماندن کار بسیار سختی به نظر می رسد.
در هر صورت اولین جشنواره موسیقی فجر در استان مرکزی از امروز کار خود را آغاز می کند و در مدت سه روز 6 گروه موسیقی به اجرای کارهایشان می پردازند. بدون شک صحبت های مطرح شده در این یادداشت در قالبی کلی و آرمان گرایانه برای فضای هنری کشور به تحریر درآمده اند و هنرمندان حاضر در این جشنواره را نمی توان مشمول آنها دانست. چرا که گروه های فعال در شهرستان ها نه تنها با موسیقی شان میلیونر و یا سوپر استار نشده اند، بلکه در تامین حداقل مخارج گروه شان برای تمرینات با مشکل مواجه هستند. پرداختن دقیق تر به موضوع جشنواره موسیقی فجر استان مرکزی نیازمند گزارشی دیگر است، چرا که شرایط و موقعیت متفاوتی را در شهرستان ها شاهد هستیم.
اما این موضوع را هم نمی توان منکر شد که جشنواره فجر جشنواره فجر است و مجریانش حقوق بگیران دولت ها.

سرویس تئاتر هنرآنلاین: با آنکه سی و هفتمین جشنواره بین المللی تئاتر فجر پایان یافت و در کل کارهای پایتخت و خارجی نتوانستند نسبت به داشته ها و پیشینه شان چندان امیدوارکننده باشند به استثنای نمایش هایی از گرجستان (زندگی احمقانه) و نروژ (من دیگری است)؛ اما در یک نگاه درست و به سامان و بنابر داشته های موجود در سراسر ایران، برخی از کارهای آمده از شهرستان ها افتخار آفریده اند و تا حد زیادی آبروی دوره سی و هفتم شده اند.

در بخش بین الملل سهم شهرستان ها فقط دو نمایش بود که آنها هم نتوانستند صاحب جایزه ای شوند. برخی از کارشناسان در عجب اند که چرا نمایش "خانه سیاه است" کار محسن اردشیر از آمل در هیچ بخش رقابتی نیست؛ در حالی که این نمایش میهمان به دلیل برخورداری از ترسیم درست کرئوگرافی (حرکت نگاری) می توانست یکی از کارهای مهم بخش بین الملل باشد.

در این گزارش ابتدا آمار موفقیت حضور شهرستان ها را بررسی می کنیم، سپس به بررسی چند نمونه از میان نمایش های حاضر که نگارنده موفق به دیدن شان شده است، خواهیم پرداخت و در پایان هم به یک جمع بندی اجمالی برای گرامی داشت این حضور موثر که حق طبیعی همه ایرانیان در سراسر کشور هست، خواهیم پرداخت.

آمارهای امیدوارکننده

آمار گویای این مطلب هست که نمایش ها آمده از استان ها در دو بخش مسابقه ایران یک و دو موفق هستند اما در بخش بین الملل هنوز انگار فاصله ای برای ارائه موفقیت بوده است هر چند سال گذشته نمایشی از مشهد (حذفیات نوشته و کار مهدی ضیاچمنی) در بخش بین الملل شگفتی ساز بود.

در دو مسابقه تئاتر صحنه ای ایران یک و دو مجموعا 52 اثر نمایشی حضور داشته اند؛ از این تعداد 29 اثر (56%) از تهران و 23 اثر (44%) از سایر استان ها است. مجموع نامزدهای دریافت جایزه در این دو مسابقه 91 عنوان بود که در این بین سهم آثار تهران 41 عنوان (45%) و آثار استان ها 50 عنوان (55%) بود؛ یعنی با وجود حضور بیشتر آثار نمایشی از تهران در این 2 مسابقه، عناوین نامزدی دریافت جوایز آثار استان ها بیشتر بود.

دو نمایش "یک هفته راه رفتن در بهشت" از شیراز و "نمایش" از آمل، با یک نامزدی در بخش بین الملل حضور داشتند که در نهایت استان ها از این جوایز سهمی نداشتند.

در بخش مسابقه تئاتر ایران یک، 29 اثر نمایشی حضور داشته اند؛ 20 اثر از تهران و 9 اثر از استان های دیگر که خراسان رضوی با 3 نمایش در نامزدی پیشتاز استان ها بود. در این بخش، "رومئو و ژولیت" از خراسان رضوی با 5 نامزدی، پیشتاز استان ها بودند. در رتبه بعدی نمایش "عروسی خون" از بندر دیر بوشهر با 4 کاندیداتوری حضور داشت. رتبه بعدی با 2 کاندیداتوری برای نمایش های "آنشرلی با موهای خیلی قرمز" از چهارمحال و بختیاری، و "سردسیر" از خراسان رضوی بود. همچنین "ما داریم از این خونه می ریم" از خراسان رضوی، با 1 نامزدی حضور داشت. حسین اکبرپور برای طراحی آرایه های صوتی نمایش "ما داریم از این خونه می ریم" از خراسان رضوی، زینب عبدی برای طراحی لباس نمایش "عروسی خون" از بندر دیر بوشهر (عنوان برتر)، مسعود صفری برای طراحی صحنه نمایش "رومئو و ژولیت" از خراسان رضوی(عنوان برتر)، میثم عبدی برای موسیقی نمایش "عروسی خون" از بندر دیر بوشهر(عنوان برتر)، مونا بارانی برای بازیگری نمایش "رومئو و ژولیت" از خراسان رضوی(عنوان برتر)، آرزو عبدالهی برای بازیگری "نمایش آنشرلی با موهای خیلی قرمز" از چهارمحال و بختیاری(عنوان برگزیده)، برگزیده های این بخش بودند؛ که از 18 جایزه 6 جایزه در این بخش سهم استان ها بود.

در بخش مسابقه تئاتر ایران دو، 23 اثر نمایش حضور داشتند؛ 9 اثر از تهران و 14 اثر از استان های مختلف و بیشترین کاندیداتوری مربوط به استان ها بود که استان اصفهان با 4 نمایش در بخش های مختلف کاندید شد. در این بخش نمایش "دریاچه قو" از خراسان رضوی با 10 کاندیداتوری پیشتاز نمایش ها بود. بعد از آن نمایش "بازگشت" از خرم آباد با 5 کاندیداتوری بودند. بعد از آن نمایش های "تاکسیدرمی" از اهواز و "پروانه الجزایری" از کرمانشاه با 4 کاندیداتوری حضور داشتند. بعد "افرا" از اصفهان با 3 کاندیداتوری، "سر میز شام" از اصفهان، و "استرالیا" از اصفهان با 2 کاندیداتوری و "گزارشی مرگبار از فصل سیاه خواب" از بوشهر و "دام" از اصفهان با 1 کاندیداتوری حضور داشتند. حسام الدین انوشیروانی برای طراحی آرایه صوتی نمایش "دریاچه قو" از خراسان رضوی، رویا حشمتی برای طراحی گریم نمایش "دریاچه قو" از خراسان رضوی، سارا حسین پور برای طراحی لباس نمایش "تاکسیدرمی" از اهواز (عنوان برتر)، روحان امامی برای طراحی صحنه نمایش "بازگشت" از خرم آباد (عنوان برتر)، سعید حسنلو برای طراحی صحنه نمایش "پروانه الجزایری" از کرمانشاه (عنوان برگزیده)، محمود کریمی برای طراحی نور نمایش "دریاچه قو" از خراسان رضوی (عنوان برتر)، تینا لطفی برای طراحی حرکت نمایش "دریاچه قو" از خراسان رضوی (عنوان برگزیده)، میلاد قنبری برای موسیقی نمایش "دریاچه قو" (عنوان برگزیده)، پیام لاریان برای نمایشنامه "پروانه الجزایری" از کرمانشاه (عنوان برگزیده)، علی غابشی برای بازیگری نمایش "بازگشت" از خرم آباد (عنوان برتر)، ستایش رجایی نیا برای بازیگری نمایش "دریاچه قو" از خراسان رضوی (عنوان برتر)، عاطفه پوربهرام برای بازیگری نمایش "دریاچه قو" از خراسان رضوی (عنوان برگزیده)، محمدرضا درند و سعید زندی برای کارگردانی نمایش "پروانه الجزایری" از کرمانشاه (عنوان برتر) و رضا صابری برای کارگردانی نمایش "دریاچه قو" از خراسان رضوی (عنوان برگزیده) برگزیده های این بخش بودند که از 20 جایزه 14 جایزه سهم سایر استان های کشور بود. همچنین نمایش "دریاچه قو" رضا صابری از خراسان رضوی 8 جایزه این بخش را از آن خود کرد.

خانه سیاه است

"خانه سیاه است" که می توانست در بخش بین الملل یک رقیب جدی برای گروه های داخلی و خارجی محسوب شود، در بخش مهمان و در میان هیاهوی تماشاگران آمد و رفت و برای آنان که دیدنش، یک خاطره خوش شد. در حالی که می توانست این هیاهو همچنان ادامه داشته باشد. محسن اردشیر کارگردان و طراح نمایش خانه سیاه است، با بهره مندی از زندگی و اشعار فروغ فرخزاد به دنبال آن است که دغدغه های خودش را در زمانه اکنون روی صحنه بیاورد.

خانه سیاه است، نمایشی تلفیقی است که در آن با هدف گذاری معین زندگی، آثار و تفکرات فروغ فرخزاد شاعر معاصر ایرانی بر آن هست که ما را نسبت به درون و بیرون، و زشت و زیبای مان آگاه کند و در آن فروغ صریح و بدون ماسک را مقابل ما قرار دهد که او دارد با آیینه شدن در مقابل یک جامعه پر از ماسک مسیر بهتری را نشان می دهد؛ این دقیقا اثبات خویشتن است. فروغی که از این خانه سیاه در گذر هست، درواقع ما را در مسیر یک خانه روشن قرار می دهد که آن را در چشم اندازی پیش روی مان آشنا می کند.

در نمایش خانه سیاه است، زندگی تا مرگ فروغ فرخزاد شاعر و فیلمساز بررسی می شود و البته هدف این هست که از او الگویی پیش روی مان قرار دهد که نسبت به اجتماع آن روزگار -دهه سی و چهل، کنش مند است چون یک منتقد اجتماعی و زنی پیشرو دارد مسیری را برای فعالیت های زنان و برابری های اجتماعی رقم می زند، حال و هوایی که امروز بخشی از آن عادی شده و بخشی نیز با تلاش خود زنان در حال عادی شدن هست. در این نمایش که به لحاظ سبک چیزی بین فیزیکال، موزیکال کمدی و میم اجرا شد، ما به نوعی دیگر و در بی کلامی همه چیز و تبلور بدن های شعورمند آنچه باید را درک می کنیم؛ یعنی همه چیز در القای فضا به ما منتقل شد.

این روزها هنر و ورزش در تقابلی هماهنگ در جهت افزایش کارایی یکدیگر نقشی اساسی ایفا می کنند. آنچه مسلم است این است که هنرمندان نیازمند هنر نمایی اند و این هنرنمایی در تئاتر فیزیکال نیازمند عواملی بر گرفته از ورزش است. یک بازیگر برای حضور بر صحنه تئاتر قبل از هر عمل نمایشی نیازمند حرکت است و بدون حرکت هرگز بر صحنه تئاتر حضور نمی یابد؛ پس حرکت یک بازیگر مقدم بر اعمال و گفتگوهای نمایشی او است و از آنجا که حرکت یک فرآیند کاملاً بیومکانیکی و فیزیکال است، جدا کردن حرکات ورزشی از تئاتر امری امکان ناپذیر است.

در این نمایش هم اردشیر گروهش را در دایره مکنونات دشواری قرار داده که با گذر از نشدنی ها در مدار شدنی ها صحنه را به تکاپو درآورند. درواقع هنر هم یافتن امر ناممکن است در ارائه مدار ممکن ترین ها... در اینجا بازیگران ضمن داشتن بدن های نرم و منعطف که همانند یک ژیمناستیک کار یا کونگ فوکار ما را متاثر می کند، در هماهنگی با بدن های آماده دیگر ترکیب های نمایشی و تصویری را ارائه می کند و در این نمودار شدن فیگورهای متنوع است که خلاقیت فردی منجر به عمل زیبایی شناسی گروهی خواهد شد و در واقع مخاطب از این همه حضور و نوآوری وامی ماند که چگونه است بدن به زیبایی می آفریند تصورات و تصویرهایی که باید به خلق فضا منجر شود. این همان تئاتر فیزیکالی است که عامل اصلی مشاهده است و می تواند ما را متوجه هر چیزی در صحنه کند.

بیومکانیک در تئاتر، شکلی از پرورش بازیگر است که هدفش به وجود آوردن بازیگرانی ورزشکار است که با بهره گیری از ورزش هایی مانند آکروبات، ژیمناستیک، یوگا، باله و ورزش های رزمی به ماشین هایی متحرک تبدیل شده اند. در خانه سیاه است، اردشیر نیز به دنبال آمادگی بدن هایی بوده که در ارتباط های دو نفره و چند نفره بتواند ترکیب های تصویری متغیر و پیوسته ای را ارائه کند که در نهایت نیز بر همین اساس نمایشش شکل بگیرد. حالا این شکل دهی می تواند تئاتر فیزیکال هم تلقی شود که در آن بدن های شعورمند در خدمت لحظه هایی هستند که بشود گویای مطالبی باشند و در آن فضاسازی همه چیز را رقم بزند.

همچنین در لحظاتی نمایش خانه سیاه است، به خود حالت تئاتر موزیکال و موزیکال کمدی را می گرفت و این گونه هست که کلیت اجرا حالت چندگانه و تلفیقی می گیرد.

تئاتر موزیکال گونه ای از تئاتر است که در آن ترکیبی از موسیقی، دیالوگ و رقص خودنمایی می کند. محتوای اساسی این گونه تئاتر می تواند دربارهه مسائل طنز، عشق و نفرت باشد. همچنین خود داستان نیز می تواند از طریق ادای کلمات، موسیقی و حرکت دارای جنبه های سرگرمی باشد. امکان دارد تئاتر موزیکال و اپرا از دیدگاه برخی یکسان باشد و این بدین دلیل باشد که اهمیت یکسانی به موسیقی در برابر گفتگو بر اساس دیالوگ می دهند.

اردشیر مثبت اندیش است و ضمن نمایان ساختن یاس و ناامیدی فروغ و اینکه این شاعر ایران آن روزگار را چون جزام خانه ای می داند اما درنگ کارگردان امروز ما پر از رنگ است. بازیگران سفید بر تن کرده اند که با آمدن نورهای رنگارنگ در لحظه رنگ بگیرند و هویت راستین زندگی را نمودار سازند. او حتی یک کتاب بزرگ ساخته که در سرپا شدنش حالت در و دیوار می گیرد و از آن فروغ می آید که جریان و جنبشی باشد و با مرگ از آن بیرون می رود. در اینجا هم اردشیر لبریز از رنگ و زندگی است و امید را می تراود و بر آن یاس فروغ چیره می شود چون این مدار زندگی رو به پیش است و خواه ناخواه از آن حال و هوا کاسته شده و هنوز هم می شود با این همه حرکت و تکاپویی که بدن های پر از انرژی بازیگران به صحنه می آورد، می شود به حرکت های رو به پیش امیدوارتر بود. اردشیر نمی خواهد امید واهی بدهد بلکه این امید در فضا منتشر می شود و غایت خود را در حرکت تداعی می کند. این القاگری ذات تئاتر هست که انسان را نسبت به داشته ها و نداشته هایش آگاه می سازد.

نمایش

"نمایش" نوشته ساموئل بکت است که مسعود حق پناه در مقام مترجم و کارگردان این نمایش را از آمل به تهران آورد که در بخش بین الملل اجرا کند. اجرایی که در کل نتوانست رضایت بخش باشد با آنکه بخش عمده ای از اجرا نزدیک هست با آنچه در دیگر اجراهای خارج از ایران منتشر است اما تفاوت عمده در ایجاد ضرباهنگ هست که در تندخوانی های دو بازیگر زن (آپامه خسروی و شیرین احمدی) از بین می رود و تنها بازیگر مرد (آیدین حق پناه) با ریتم تند اما با اتکای به درست خوانی هایش ما را در جریان ساز و کار نمایشنامه قرار می دهد اما این یک سوم از کل ماجراست و در کل مخاطب ناکام می ماند از این متن بسیار نوین بکت که در نوع خود می تواند با ایجاد ضرباهنگ در کلیتش تبدل به نمایشی تاثیرگذار شود.

شکل اجرا منحصر بفرد است و انگار سه شخصیت در دفینه های خاکستری به سر می برند و انگار از جهان مردگان دارند درباره روابط خودشان گزارش می دهند. یک مرد به همراه دو زن که یکی همسر و یکی دیگر معشوقه اش هست، دارند از اتفاقاتی می گویند که در آن حسادت و انتقام جویی زنانه موج می زند. مبنای کار بکت غیرطبیعی شدن این اجراست و در آن مکث و سکوت ها و گفتن واگویه های درونی باید منجر به نوعی اکسپرسیون های غیرقابل مهار شود که در نهایت ما را متصل به ناکجایی غیر از زمین کند و در شکل ظاهری حق پناه بسیار موفق هست که البته این موفقیت به متن بکت هم برمی گردد که خیلی دقیق زبان اجرا و میزانسن ها و ترکیب بندی ها را مشخص کرده که چگونه در نور و نحوه ارائه بازی ها می تواند تاثیرگذار باشد. اما در بخش بازیگری هنوز باید روی ضرباهنگ بازی ها تاکید و رتوش شود که بتوان متوجه آن در این نمایش شد.

آنشری با موهای خیلی قرمز

نمایش "آنشرلی با موهای خیلی قرمز" با نویسندگی فراز مهدیان دهکردی درباره آنشرلی است که توسط خواهر و برادری میانسال به نام متیو و ماریلا به سرپرستی پذیرفته می شود اما این موهای قرمز با مخالفت های ماریلا همراه می شود اما متیو اصرار دارد که باشد هم برای کمک به کارهای خانه و هم اینکه توسط او تحت تعلیم رقص قرار بگیرد که در آینده مربی رقص شود... اما ماندن با حسادت ها و درگیری هایی همراه می شود و شاید در پایان باعث کشته شدن آنشرلی در این خانه می شود. رویارویی واقعیت و رویا آنشرلی را در شرایط پیچیده و روان شناسانه قرار می دهد. در این مسیر بسیاری از خواسته ها و عقده ها وانمود می شود و آینه این دو خواهر و برادر در اصرار با هم زندگی کردن باعث از دست دادن مسیر درست زندگی شده اند و حالا دردسرهایی برای خود و آینده شان رقم زده اند. گروه هم به واسطه ترسیم درست بازی ها بر خطوط در هم تنیده و نقش آفرینی های تو در تو بر جاذبه نمایشی اثر افزوده اند. هر چند می شد که بازیگر آنشرلی اصراری بر لحن کودکانه نداشته باشد و با بیان بدنی این بازی را رخ نمایی می کرد و شاید این گونه باورمندی نقش دو چندان می شد.

طراحی و کارگردانی امیربهاور اکبرپوردهکردی نیز خلاقه می نمود و میزانسن هایش هوشمندانه بود چون از پس عبور از خطوط تو در تو و در هم تنبیده به راحتی برمی آمدند.

بازیگران به ویژه هر دو بازیگر خواهر و برادر موفق هستند. آنها توانسته اند در گره های روانی برای جلب توجه موفق باشند. اینکه قرار هست در این روابط گزاره های درونی نمایان شود و پلی بین واقعیت و حقیقت وجودی این آدم ها زده شود و ما دچار سورئالیسمی غیرقابل شرح شویم که تنها می شود به استناد گزاره های درونی درباره اش تحلیلی را ارائه کرد که نمود عینی اش را در صحنه بازی می کنند؛ در جریان بازی ها ته نشین خواهد شد. اما بازیگر نقش آنشرلی نیازی نبود که لحن کودکانه را برای نقش در نظر بگیرد که بازی هایش تصنعی شود؛ او کافی است نشان دهد که یک دختر نوجوان و رو به بلوغ است و این همان نقطه اتکایی است که همه درگیری ها و حسادت ها را تا لحظه کشتن و انتقام جویی گویا خواهد کرد. به هر تقدیر برادر دارد عاشق می شود و این بنابر نظرگاه با هم بودن خواهر و برادر در تداوم زندگی هم خوانی ندارد و این نکته است که کنش های روانی و زد و بندها و درگیری ها را برای مان جالب توجه می گرداند و ارزش مندی اثر هم به دور شدن از آن آنشرلی کودکانه است که در این تئاتر به زبان و بیانی تازه و خلاقیت های گروهی نمود عینی می یابد.

عروسی خون

"عروسی خون" کار فضل الله عمرانی از بندر دیر، یک آزموده درنگ آمیز هست که در دید تماشاگر با گسست پیوندگانی روبروست و نمی تواند ایشان را با لذت پایانی همسو و هماهنگ گرداند با آنکه تلاشش را با سرراستی و گذاشتن انرژی بسیار به صحنه آورده است.

در این کوته نبشته به دنبال بیان چرایی نشدن آنچه باید در اجرای این کارگردان استان بوشهر هستم و باید که بر روشنای این راه به شیوه نقد ساختارگرا تاکید ورزم.

"عروسی خون" از متون سه گانه روستایی فدریکو گارسیا لورکا به همراه یرما و خانه برناردا آلباست که در سبک و سیاق رئالیسم شاعرانه نوشته و خواه ناخواه بهترین شیوه اجرایی اش نیز همین خواهد بود؛ اما کارگردان نوجوی بندر دیر سماجت و جسارتش را بسیار بی پروا در چکیده کردن متن لورکا و سپس هم اجرایی اکسپرسیونیستی (گزاره نما) سمت و سو داده است.

به هر حال متون لورکا هنوز هم در ایران پتانسیل های بسیاری را برای هویدا شدن دارد و چه بهتر که گروه های ایرانی از این امتیاز بهره مند شوند و چه بهتر که هم بسترسازی فرهنگی باعث شود که اجرا قابل فهم تر و به روزتر هم بشود. تا اینجا کارگردان مسیر را درست آمده است و حتی دگرگونی و نگاه موجز داشتن به متن و در عین حال اجرا محور شدن نگاه فضل الله عمرانی نیز از امتیازات کارش محسوب می شود و به نوعی همسوی با دراماتورژی نوین در جهان امروز است چون می دانیم که بهتر است متون قدیمی و کلاسیک، باید که چنین شود. اصلا کارگردانی با به روز بودنش هست که به چشم می آید و چه بسا این کارگردان بندر دیری مسیر دشوارتری را هم برای اجرایش در نظر گرفته است که پیوسته بتواند با تصویرسازی های بر القای فضا بیفزاید و در عین حال بگوید که دارد متفاوت با آنچه مرسوم هست لورکا را کار می کند.

با تمام تلاش های انجام شده؛ انگار هنوز هم می خواهد که بر شاعرانگی این اجرا باید تاکید شود که شوربختانه از آن دور شده، و این گونه انگار دچار گسست و بی پیوندی با جهان اجرا می شویم... با آنکه همه چیز با تلاش همراه شده اما در تئاتر مهم پیامد است. ما تئاتر کار می کنیم که تماشاگر خوشش بیاید و ما تئاتر را صرفا برای لذت فردی مان کار نمی کنیم. نه اینکه اکنون هم این عروسی خون تهی از لذت باشد؛ نه این طور نیست اما لذت غایی ندارد... یعنی تو را دگرگون و شگفت زده نمی کند، بنابراین باید مشکلی باشد. آستانه ای دارد اما بیرون رفتنی ندارد پس تو سرگردانی که چرا این طور شد؟!

درک متن همواره از نام نمایش و به نوعی دیگر نام درام نویس آغاز می شود. باید که رویکرد و نگره متن به شکل خیلی موجزی در نام آشکار باشد. لورکا شاعر است و خوشبختانه شاعرانگی اش را می توان خیلی راحت در نام های کارهایش دید. عروسی خون هم یکی از زیباترین نام های موجود در جهان است که به یک متن ادبی و نمایشی تعلق گرفته است؛ و این زیبایی تا آن جایی است که هیچکس نمی تواند این نام را برای خود کند.

عروسی محل شادی هاست و در آن پیوندی شکل می گیرد و زندگی جلوه تازه ای می یابد و هدف هم تداوم زندگی بین نسل های جوان تر هست چنانچه اغلب در نمایش های کمدی که باید همه چیز به خیر و خوشی رفع و رجوع شود؛ شاهد یک عروسی بین قهرمانان کمدی خواهیم بود... اما عروسی خون یکی از مهمترین تراژدی های قرن بیستم است که در نیمه اول این سده در اسپانیا و بنابر فرهنگ و مسائل حاد اجتماعی و سیاسی این سرزمین که یکی از تلخ ترین دوره های تاریخی اش را دارد سپری می کند، نوشته شده است. دختر و پسری که باید ازدواج کنند اما دختر یک نامزد دیگر هم داشته که ناکام مانده و با آنکه ازدواج هم کرده حالا همچنان مدعی است و نمی خواهد هیچکس دیگر به دختر دلخواهش نزدیک شود... حالا بین دو رقیب دوئلی در می گیرد و باید که در نبرد تن به تن همدیگر را بکشند که مدعی واقعی معلوم شود اما هر دو می میرند و این دختر است که یک عمر باید میرث دار یک تراژدی اندوهبار باشد. بنابراین به جای عروسی، خون ریخته می شود و این خون است که بر عروسی و سپیدبختی یک دختر می نشیند... این پایان برای دختر بی پایان و ابدی است و هرگونه هم برایش تصور و پنداری باشد؛ بازهم تراژدی بر آن موج می زند.

حالا در این اندوه همچنان بستر استعاری چیره هست بر همه سویه های فضایی که لورکا دارد ترسیم می کند و باید که این شاعرانگی زیبا همراه با خشم و خشونت نمایان باشد. باید واقعیت روابط بسترساز تمام رویدادها باشد اما رفتن به سمت گزاره نمایی کردن همه چیز و به واقع درونی شدن واگویه ها، انگار ما را از یک صراحت بیان و درک درونی بازمی دارد چون لورکا از درون همه چیز را به بیرون ریخته و همه رودررویی ها در بیرون دارد رُخ می دهد. اما عمرانی دارد اینها را به یک گزاره کلی از یک درد مشترک تبدیل می کند و ما را از آنچه باید باشد و هست، بازمی دارد. با آنکه گروه بازیگران در ترکیب با هم و در واقع هماهنگی با نور و موسیقی مدام دارند تصاویری را آشکار می کنند که القاگر فضای موثری باشند اما هنوز هم انگار یک چیزی در میان نیست و انگار هنوز گسستی با آنچه نمایان می شود، محسوس باشد. مگر در لحظاتی که برخی از دیالوگ پردازی ها بیانگر یک امر واقعی است؛ چنانچه صحنه خواستگار مادر پسر از پدر عروس که با نوع برخورد پدر که خیلی چرک و کثیف غذا می خورد، نمایانگر پلشتی حاکم بر روابط است و این خود به گونه ای یادآوری گوشه ای از نگاه لورکاست که حالا در این اجرا کمرنگ و در جاهایی بی رنگ شده است. با آنکه عمرانی هنوز خطوط اصلی متن لورکا را نگه داشته اما در چکیده کردن لحظات بر آن است که در گزاره نما شدن همه چیز، آن اشاره های لازم را در تدارک این ترکیب ها نمایان کند. نمی شود؟! و با آنکه بازیگران انرژی زیادی هم صرف کرده اند که بشود... به هر روی عمرانی در این سال ها نشان داده که مسیر رو به رشدی را پشت سر گذارده و این نوع برخورد با متن های بزرگ هم گویای چنین نگاهی است اما در آزمون و اشتباه کردن ها همیشه هم پیروزی پیش نمی آید. به هر روی، فضل الله عمرانی خود را آزموده و این به گونه ای بیانگر شناخت از خویشتن است که توش و توان یک کارگردان را برای پیوست کارهایش به همدیگر ممکن می گرداند. باشد که در این راه شاهد پیروزی هایش باشیم. و... همین!

جمع بندی

اینکه از مشهد، کرمانشاه، اهواز، اصفهان، شیراز، بندر دیر، آمل و شهرکرد کارهای درجه یک به جشنواره راه یافته باشند باعث امیدواری تئاتر ایران هست که در دیگر شهرها نیز با راه اندازی تئاتر شهر و فعال شدن بخش خصوصی با حمایت وزارت فرهنگ و ارشاد و شهرداری ها می شود به بسامان شدن تئاتر امیدوارتر شد و شاید در این توجه های لازم و کافی بشود در سراسر ایران همانند لیگ فوتبل قطب هایی در خور تامل ایجاد کرد که با تئاتر پایتخت برابری کنند. به هر روی مشهد و کرمانشاه هر دو تئاتر شهر فعالی دارند و این خود نقطه امیدی است برای برخورداری مردم این شهرها از نمایش هایی که برای آنان تولید و اجرا می شود. در واقع جشنواره فجر بهانه و انگیزه ای باید باشد که مشوق تولیداتی باشد که در مواجهه با مخاطبان برتری خود را در لذت بخشی آثار نمایشی اثبات می کنند.

با آنکه این آمارها نشانه پیشرفت تئاتر در سراسر ایران هست اما همه آن چیزی نیست که ملت ایران باید از آن برخوردار باشند چون اگر تئاتر زیباست و لازم و کاربردی است؛ نه فقط در پایتخت که در شهرهای کوچک و حتی دهات و دهستان های ما نیز باید به عنوان وسیله ای برای سرگرمی و آموزش و از همه مهمتر حظ معنوی برای درک حقایق به کار آید؛ و این همان نکته کلیدی است که هنوز ما را از داشتن تئاتر همگانی دور نگه می دارد. به هر روی می دانیم هر اجتماعی نیازمند تعالی است و بخشی از آن در مشارکت همگانی در هنر اتفاق خواهد افتاد؛ هنر تئاتر نیز مردمی ترین هنرهاست و حیف است که ما کمتر از توش و توان تاثیرگذار آن برای ارائه بهنجارها در جامعه برخوردار باشیم.

شهرآرا آنلاین - قاسمی-افخمی| اصغر همت هیچ کلمه ای را هدر نمی دهد اما برای تأکید بر چیزهایی که با گوشت و پوست و استخوان آن ها را درک کرده، حاضر است چندین بار بر کلمه ای تأکید کند. این هنرمند پیشکسوت عرصه سینما، تلویزیون و تئاتر با آنکه کار حرفه ای اش را از سال 44 آغاز کرده اما بیشتر نقش های او در سریال های آژانس دوستی و امام علی(ع) در ذهنمان مانده است. همت که چندی پیش در سی و هفتمین جشنواره تئاتر فجر نیز به عنوان داور حضور داشت، آثار برگزیده مشهد در دو گروه پیشکسوتان و جوان ها را تماشا کرده است. گفت وگویمان با این پیشکسوت تئاتر را که مهمان روزنامه شهرآرا بود می خوانید.

﷯ خیلی ها فکر می کنند برای پیشرفت و دیده شدن باید به پایتخت رفت. همین تفکر برخی از هنرمندان با استعداد تئاتر مشهد را راهی تهران کرده است. به نظر شما این نوع مهاجرت فارغ از آسیب هایی که به تئاتر آن شهر وارد می کند، برای خود هنرمند موجب پیشرفت می شود؟

تهران یک چاه ویل است. به نظر من اصلا خوب نیست که هنرمندان از شهر خودشان به تهران بیایند، آن هم از شهری با پتانسیل بالا همچون مشهد. زمانی که بزرگ تئاتر این شهر، رضا صابری، به تهران آمد، بارها به او گفتم به نظر من اشتباه کردی. تو تأثیرگذاری ات در مشهد بسیار عمیق بوده است و همچنان می تواند ادامه داشته باشد. ایشان چند سالی را تهران بود، کار هم کرد اما با برگشتش به مشهد این اتفاق خوش در جشنواره اخیر تئاتر فجر رخ داد. من که به عنوان داور حضور داشتم، کار را می دیدم و لذت می بردم. همانجا به دوستان گفتم ققنوس از خاکستر خودش بلند می شود . گویی همه بزرگ بودن رضا صابری در تهران جواب گو نبوده است. مهم این است که آدم این هنر مقدس را کار کند و وقتی جایگاه بهتری دارد، چرا در موطن و جایگاه خودش کارش را انجام ندهد؛ بنابراین من اصلا چنین توصیه ای به جوان ترها ندارم، مگر اینکه ابتدا به قله ای در شهر خودشان برسند، چون اعتباری که هنرمندان در مشهد می توانند کسب کنند اعتبار کمی نیست؛ بنابراین وقتی کسی مثل رضا صابری بزرگ نمی تواند در تهران موفق باشد، آن جوان به چه امیدی می خواهد به تهران بیاید؟! تجربه من می گوید این ها کمی بلند پروازی می کنند؛ اما اگر برای این هنرمندان مهم نیست این ریسک را تجربه کنند، به تهران بروند. بعید هم نیست موفق بشوند اما احتمال آن کم است.

﷯ مشهد به عنوان یکی ازشهرهای مهم تئاتر کشور با چه فاصله ای از تهران حرکت می کند؟

شهر مشهد بعد از تهران موفق ترین شکل تئاتر ما را دارد، حتی در این شکل بدی که تحت عنوان تئاتر خصوصی رقم خورده است، مشهد نسبتا خوب عمل می کند، حتی در مواردی بهتر از تهران.

﷯ دلیل موفق نبودن بخش خصوصی در تئاتر تهران چیست و تئاتر مشهد باید در چه مسیری قرار بگیرد تا زمین نخورد؟

این بخش در تهران به گونه ای کار کرده است که مدتی در تماشاگر شور و هیجان به وجود می آورد، بعد کم کم افت می کند. الان در تهران می گویند بیش از 100 تئاتر در هر شب اجرا می شود اما بیش از 90 تئاتر ضرر می دهد، یعنی بچه ها با آن شوقی که دارند می آیند و از همه چیزشان می گذرند و در پایان حتی پولی که برای اجاره سالن می پردازند، به آن ها برنمی گردد. در این شرایط مثلا استفاده از چهره شاید بتواند موفق عمل کند اما همین استفاده از چهره ها هم بعد از مدتی جواب نمی دهد، یعنی اگر تماشاگر تنوع و تازگی نبیند یک سری جذابیت ها برای او تمام می شود. حضور سلیبریتی ها هم برای خودش دورانی دارد. برای همین تئاترهای خصوصی در تهران، ابتدا خیلی خوب تماشاگر جذب کردند ولی این موفقیت ادامه نداشت و بعضی ها کار را واگذار کردند. به دلیل اینکه ما ریشه ای عمل نمی کنیم.

﷯ منظورتان این است که بخش خصوصی توان انجام کار را نداشته است؟

دولت ها از خصوصی سازی در هنر هیچ سر رشته ای ندارند. حتی خصوصی سازی در دیگر موضوعات مملکت ما هم جواب نداده است. در هیچ جای دنیا تئاتر بدون یارانه و کمک دولت و یا ارگان های نزدیک به دولت مثل شهرداری اصلا نمی تواند سرپا بماند؛ این درحالی است که تئاتر آلمان، ایتالیا، فرانسه و به طور کلی کشورهایی که تئاتر در آن معنی دارد، به دلیل همین حمایت ها جزو سبد کالایی مردمشان قرار دارند. اما در کشور ما خصوصا در دهه گذشته پایه این نوع خصوصی سازی غلط گذاشته شد. من قبل از مدیریت در خانه تئاتر، چه زمان مدیریت و چه حالا، همیشه این را به مسئولان یادآوری و گفته ام که این راهش نیست. تئاتر خصوصی در دنیا شرایط خاص خودش را دارد و در کشور ما خاص تر است، چرا که سازمان های مربوط درباره فرهنگ و هنر کوتاهی می کنند. وقتی تنها نیم درصد بودجه مملکتمان مربوط به فرهنگ و هنر است و از این نیم درصد چیزی حدود 17 درصدش به مهم ترین ارگانی که باید آن را هزینه کند، یعنی وزارت ارشاد برمی گردد، شما چه امیدی می خواهید داشته باشید؟ الان هم می گویند قصد دارند کارهایی بکنند اما به نظر من خانه از پای بست ویران است، بنابراین این شکل از تئاتر خصوصی را که به وجود آوردند، گسترش تئاتر نیست بلکه کم کردن بار هزینه های دولت است. تئاتر ما کلاف سردرگمی است، چراکه دست اندرکارانش برای گذران امور زندگی به چیز دیگری غیر از تئاتر فکر می کنند. این ها دور شدن از هدف اصلی است.

﷯ در بخشی از صحبت هایتان استفاده از چهره های سلبریتی را به عنوان ابزار بخش خصوصی برای جذب مخاطب معرفی کردید. احتمالا این موضوع در تهران دوران خودش را پشت سر گذاشته اما در مشهد به عنوان پدیده ای نسبتا تازه ظهور کرده است.

بله، خود من شنیدم بلیت کار یکی از عزیزان را در مشهد حدود 100 هزار تومان فروختند و خود او ناراضی بود. به نظر من این کلاه گذاشتن سر مردم است. وقتی خانه از پای بست ویران باشد، همه اتفاقاتی که در آن رخ می دهد یا لحظه ای است یا تنها مختص یک برهه است. برای مردم جذاب است کسی را که روی پرده سینما و یا درجعبه جادویی دیده اند، از نزدیک نیز ببینند، اما این موضوع یک بار جذاب است، دوبار جذاب است، بعد تکراری می شود، به خصوص وقتی آن بازیگر خودش را تکرار کند. هنرمندهای ما متأسفانه وقتی سلبریتی می شوند، تنبل هم می شوند و بعد افرادی که می خواهند از آن ها استفاده کنند، از آن چیزی که از آن ها دیده اند استفاده می کنند؛ بنابراین بازیگر ما را دچار کلیشه می کنند، درحالی که بازیگری اصلا در تکرار تعریف نمی شود.

﷯ این مسئله تا چه حد به تئاتر آسیب وارد می کند؟

موضوع این است که این استفاده درست باشد، نه سوداگرانه. متأسفانه با این شکلی که تئاتر در پیش گرفته، گیشه جای اندیشه را می گیرد. این برای تئاتر فاجعه است، اینکه گیشه در رأس قرار گیرد و اندیشه فراموش شود. اندیشه باید نسبت به مسائل مالی برتری داشته باشد. اینجا دولت بیش از هرچیزی می تواند به این روند کمک کند. خوشبختانه شهرداری و شورای شهر نزدیک دو دهه است که فهمیده اند کارشان فقط آشغال جمع کردن و آسفالت کردن خیابان نیست. این تصور را به خصوص در تهران جابه جا کردند، اما همه جا این تصور تغییر نکرده است. برای شهرداری ها اتفاقا وظیفه ای که در عرصه فرهنگ و هنر دارند، مهم تر است. این تشکیلاتی هم که من اینجا می بینیم، مربوط به شهرداری مشهد است؛ بنابراین شما باید شرایطی را فراهم کنید که یک شهروند بداند چگونه نگهبان شهرش باشد. برای گسترش فرهنگ، چیزی بهتر از تئاتر نیست و ما از آن غافل شده ایم. حتی ما می توانیم از مهدکودک ها شروع کنیم، چرا که برای این موضوع باید سرمایه گذاری و هزینه کرد، نه اینکه از زیر بار همین هزینه های اندک هم شانه خالی کرد. اگر بخواهیم واقع بین باشیم، با این شرایط به هیچ جا نمی رسیم، فقط از شرایط گذر می کنیم. این گذران، راه حل به سامان رسیدن یک هنر والا مثل تئاتر نیست.

﷯ صحبت از گیشه شد، بر همین کار اخیر رضا صابری نیز این نقد مطرح شد که او یک کار گیشه ای را روی صحنه برده است. نظر شما چیست؟

من به ورز اندیشه در هنر تاکید کردم اما نمی توانیم عنصر سرگرمی و چشم نواز بودن را از تئاتر بگیریم. مهم این است که غلبه برای چه چیزی باشد. وقتی گیشه و مسائل سوداگرانه غلبه نداشته باشد، اشکالی ندارد که برای جذابیت کار و قصه تلاش کنیم تا تماشاگر را نگه داریم. ما به کارهای بینابینی نیاز داریم. در سینما، درمیان فیلم هایی که خوب فروخته اند، هم فیلم هایی داریم که بی ارزش هستند؛ یعنی تنها به فکر گیشه بوده اند اما فیلم هایی هم هست که علاوه بر جذب تماشاگر عام و خاص، پشت آن یک تفکر و عمق وجود داشته است؛ مثل چند کار آقای فرهادی یا یک حبه قند یا اجاره نشین ها . حالا یک اثر نمایشی، بیشتر از سینما نیاز به این عمق دارد. مثل قرص و کپسول است. شما تلخی قرص را نمی توانید تحمل کنید. وقتی همین تلخی را داخل یک کپسول می گذارند، کپسول هم همان کار را انجام می دهد اما آن تلخی را ندارد. مهم این است که کپسول محتوا دارد و خالی نیست. الان خیلی از چیزهایی که تحویل می دهند، کپسول خالی است. بله، به نظر من هم، رضا صابری کارهایی داشت که خیلی جلوتر از دریاچه قو بود. او کسی بود که خانات را روی صحنه برد اما متاسفانه کج اندیشان و کوته نظران برخورد خوبی با آن اثر نکردند و به نوعی رضا صابری را بی تاثیر کردند، با این حال وقتی سال بعد رضا با معصوم پنجم با مضمون جنگ آمد، بازهم موفق عمل کرد اما باز راه را بریدند؛ همان اتفاقی که برای استعداد درخشانی مثل اسماعیل خلج افتاد. هنرمند وقتی مرعوب می شود و به هر شکلی درست یا غلط می ترسانندش، آن وقت است که فاجعه شروع می شود و اینجاست که استعدادها را عده ای مسئول -که برخی اوقات حتی مسئول هم نیستند- کور می کنند اما درد ما بیشتر از مسئولان غیرمرتبط است.

﷯ در جشنواره تئاتر فجر امسال، جوان های مشهدی حضور درخشانی داشتند. چه اتفاقی باید بیفتد تا آن ها در مسیر درست قرار بگیرند و آیا شرایط به گونه ای هست که این جوان ها رضا صابری های آینده ما باشند؟

باید بشوند اما نسل جدید، صبر و تحمل و سختی را از فرهنگ لغت ذهن خود بیرون کشیده اند. این هنر فقط غریزه و استعداد نیست، بلکه بعد از آن مزین شدن به تکنیک است. ما مشکل آموزش داریم. دانشکده های تئاتر هم وضع را بدتر کرده اند. این همه دانشجو، استاد می خواهند؛ استادهایی که کاربلد باشند متاسفانه سیستم آکادمیک ما در رشته هنر، سال های سال است که غلط عمل می کند. وقتی دانشگاه امتحان نمی گیرد و کسی را می پذیرد، موضوع استعداد چه می شود؟ لزوما هرکس علاقه دارد، استعداد ندارد. 90درصد علاقه مندان در زمینه هنر تئاتر، استعداد ندارند و همین 90درصد وارد دانشگاه می شوند. زمان ما کنکور اختصاصی بود؛ یعنی کسانی جرئت می کردند تئاتر امتحان دهند که چندسال به عنوان چهره شناخته شده ای در تئاتر شهرشان مطرح بودند؛ کسانی که از دوران ابتدایی کار را شروع کرده و تا مقطع دیپلم به جایی رسیده بودند، در تهران جمع می شدند تا در یک امتحان اختصاصی شرکت کنند. توانایی ها بیشتر از چهار سال لیسانس الان بود. سبک ها را می شناختند. تئاتر ایران و یونان و... را می شناختند. توانایی ها را در بدو ورود می سنجیدند. دانشگاه اصلا محل کشف استعداد نیست، محل رشد استعداد است. من کسانی را می شناسم که 12سال است در خارج از کشور به دنبال گرفتن مدرک دکتری خود هستند، اما اینجا وقتی می روی دانشگاه برای مقطع دکتری، می دانی که دو سال دیگر دکتر می شوی، درحالی که بزرگان نه با مدرک که با توانایی هایشان حرف می زنند.

﷯ به نظر شما چه عواملی ممکن است منجر به ناامیدی جوانان از ادامه مسیر شود؟

جوانان باید بدانند که برای این استعداد چه کاری می خواهند انجام دهند؟ چون عده ای آن ها را درک نمی کنند، باید کنار بکشند، نه. باید خودشان را ثابت کنند. لازم نیست کیلومتری از آن افراد جلو باشند؛ باید جلوتر از آن ها حرکت کنند اما بهتر است این جلوتر بودن به اندازه متر باشد. مهم این است که یک هنرمند پیشتاز و آوانگارد باشند. اصل قضیه با مردم است. من اصلا اعتقاد ندارم هنرمند برای آنکه مردم را داشته باشد، باید هم پای مردم یا عقب تر از آن ها حرکت کند، بلکه باید همیشه یک گام جلوتر باشد اما این گام باید جایی باشد که تماشاگر بتواند آن را تعقیب کند. جوان ها این روزها زود ناامید می شوند و درعین حال زود باورشان می شود، درحالی که موفقیت تمام قضیه نیست. باید به آن ها بگوییم این بار موفقی، دفعه بعد ممکن است موفق نباشی. این ها اگر درست تربیت شوند، می فهمند که تشویق و تنبیه نباید مانع موفقیتشان شود؛ چون متاسفانه بعضی افراد با تشویق، تمام می شوند؛ یعنی ظرفیتش را ندارند، این درحالی است که هنرمندانی هستند که به موفقیت پس از 20سال دست یافته اند؛ یعنی این افراد 20سال در عرصه تئاتر بوده اند و مردم حالا آن ها را در تلویزیون می بینند؛ صبور بودن لازمه اصلی کار ماست. چیزی که متاسفانه این روزها کمتر دیده می شودو همه عجله دارند هرچه زودتر به نتیجه برسند. اگر جوان می خواهد ماندگار باشد باید طی طریق کند. علاقه و استعداد جزء کوچکی است. شاید 20 درصد راه. آموزش و ممارست در انجام تمرین ها، کسب تکنیک های لازم، رشد خلاقیت، افزایش توانایی های حسی، افزایش دانش و آگاهی، حفظ سلامت جسم و ذهن و ... بی شک مستلزم صرف وقت و حوصله است.

کانال شهرآرا در پیام رسان های گوناگون

فرشید فلاح در نشست خبری دوازدهمین جشنواره کودک و نوجوان رضوی در خصوص اهمیت پرداختن به تئاتر کودک و نوجوان گفت:به وسیله تئاتر،کودک همزاد پنداری، درک متقابل، گوش دادن و ریشه خوبی ها و بدی ها را درک می کند و توسعه تاتر کودک تضمین آینده بهتر برای فرهنگ و هنر است.

وی ادامه داد:بازتاب اعمال و رفتار نیک و زشت توسط تئاتر به کودک منتقل می شود و در روح و جان او تاثیری ماندگار به جا می ماند.

فلاح یادآور شد:به وسیله تاتر می توان به کودک دانایی محوری و خلاقیت را اموزش داد و این ابزار ارزشمند در ذهن و روان کودک تاثیری جاودانه به جا گذارد.

فلاح در خصوص محتوای نمایش های این دوره از جشنواره گفت:در این جشنواره این هنر موثر در اختیار ترویج آموزه های رضوی قرار گرفته است، این نمایش ها در صدد هستند تا معارف اهل بیت و منویات معصومین (ع) و به ویژه امام رضا( ع) را بر دل ها بتابانند و با زبان کودک و نوجوان مخاطب حساس و تاثیر پذیر خود را به فهم باورهای دینی تهیج کنند.

وی افزود:شعار محوری تمام فعالیت های فرهنگی هنری در سال 97 امام رضا (ع) اسوه اخلاق و گفتگو است که از فرمایش وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی انتخاب شده و در تمام جشنواره ها این رویکرد مد نظر بوده است.

معاون اجرایی بنیاد امام رضا(ع) درخصوص شیوه اجرایی این دوره از جشنواره تئاتر کودک و نوجوان گفت: در جشنواره تاتر کودک و نوجوان و نمایش های عروسکی رضوی سال جاری شیوه جدیدی از برگزاری جشنواره یعنی اجراهای عمومی توام با جشنواره و داوری کودک و نوجوانان اتخاذ گردیده است.

فلاح در بیان رویکرد جشنواره های رضوی گفت:جشنواره های رضوی که به هفدهمین دوره خود رسیده اند تلاش می کنند دل های هنرمندان و مخاطبان برنامه های رضوی را متوجه بارگاه منور امام هشتم و آموزه های رضوی نمایندو بنیاد بین المملی امام رضا (ع) نهادی بین دستگاهی ایست که به منظور حمایت از آثار فرهنگی هنری حول محور امام رضا (ع) تشکیل شده است.

وی در خصوص سهم مشارکت جمعی استانها در برگزاری جشنواره های رضوی گفت:با حمایت این بنیاد و همکاری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هر استان میزبان یک جشنواره ملی است،واگر وجه توزیع امکانات فرهنگی در سراسر کشور و نیز ضرورت جلب مشارکت همه علاقه مندان به فرهنگ رضوی تا اقصی نقاط کشور نبودهمجواری باحرم مطهر و بضاعت هنری و فرهنگی مشهد اقتضا می کرد تمام فعالیت ها در مشهد برگزار شود.ولی این دو محدودیت ما را بر آن داشته تا به هر استان یک فعالیت هنری در نظر بگیریم و امسال برای تولید یک رویداد نمونه و قابل ارایه به عنوان الگو در عرصه هنر های نمایشی به خراسان رضوی آمده است و در سال آینده جشنواره عکس رضوی در مشهد برگزارخواهد شد.

وی خاطر نشان کرد :جشنواره تئاتر کودک و نوجوان رضوی از سال آینده به صورت دوسالانه برگزار می شود وحمایت از تولید متن های نمایشی در دستور کار بنیاد امام رضا (ع )خواهد بود.

معاون اجرایی بیناد امام رضا(ع) در پایان از تدابیر اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان رضوی و ستاد برگزاری جشنواره در راستای اجرای هرچه باشکوه تر این دوره از جشنواره تقدیر کرد.

روابط عمومی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان رضوی

12 اسفند 1397 08:49

به گزارش ایرنا، فتح الله حقیقی روز شنبه در جلسه انجمن کتابخانه های عمومی استان افزود: از طریق کتابخانه های عمومی و نیز مدارس شبانه روزی می شود برای تامین کتاب های کمک درسی برای دانش آموزان مناطق محروم اقدام کرد.
وی با بیان اینکه به هرصورت، کنکور همچنان ملاک پذیرش در رشته ها و دانشگاه های پر متقاضی است، ادامه داد: میزان پذیرفته شدگان در آزمون سراسری در استان رضایت بخش نیست و این میزان در مناطق محروم اصلا خوب نیست و لازم است با در نظر گرفتن اولویت مناطق، اقدامات حمایت عملیاتی در این خصوص شود.
حقیقی در بخش دیگری از سخنان خود به تاثیر تغییرات حوزه فناوری اطلاعات بر کاهش کتابخوانی در جامعه اشاره کرد و افزود: در شرایط کنونی نیازمند تلاش و برنامه ریزی برای فرهنگ سازی کتابخوانی از طریق اجرای طرح های خوب و نتیجه بخش هستیم.
وی پایین بودن میزان کتابخوانی را عاملی در رشد آسیب های اجتماعی عنوان کرد و اظهار داشت: برای توسعه کتابخوانی در استان باید از همه ظرفیتها بهره گرفته شود.
حقیقی در بخش دیگری از سخنان خود به تعهد استانداری زنجان برای تامین اعتبار ساخت و تجهیز کتابخانه های عمومی در استان اشاره کرد و گفت: اعتبار لازم برای تکمیل کتابخانه های در دست احداث استان به ترتیب میزان پیشرفت فیزیکی طرح ها انجام می شود.
به گزارش ایرنا، مرداد امسال در جریان سفر وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به استان زنجان تفاهمنامه ای با رویکرد فرهنگی میان این وزارتخانه و استانداری زنجان به امضا رسید.
از محورهای اصلی همکاری برای این تفاهمنامه، توسعه فعالیت های فرهنگی، دینی، هنری در حوزه های مختلف با توجه به ظرفیت ها و قابلیت های فرهنگی، تاریخی و هنری استان زنجان است.
در ماده سه که به تعهدات استانداری اشاره شده آمده است: به موجب این تفاهم نامه برای احداث و تجهیز کتابخانه مبلغ 40 میلیارد ریال، برای تعمیر و تجهیز کتابخانه های عمومی شهری و روستایی مبلغ 23 میلیارد ریال و برای راه اندازی کتابرسان سیار روستایی در سطح استان نیز یک و نیم میلیارد ریال از سوی استانداری زنجان حمایت خواهد شد.
طبق ماده پنج تفاهمنامه، اعتبار آن سه ساله بوده و در صورت رضایت طرفین قابلیت تمدید خواهد داشت.
3088/6085

ارتباط با سردبیر newsroom@irna.ir

تماس بی واسطه با مسئولین

شکوفه اسفندیاری طراح کرمانشاهی عنوان اول بخش مجموعه سازی (کالکشن) هشتمین جشنواره بین المللی مد و لباس فجر را از آن خود کرد.
خانم شکوفه اسفندیاری مدیر و موسس خانه مد و
لباس آرسا در تهران و یکی از طراحان برجسته کشوری است.
در آئین اختتامیه هشتمین دوره جشنواره بین المللی
مد و لباس فجر که عصر دوشنبه ششم اسفندماه
در تالار وحدت تهران برگزار شد، هیات داوران ضمن تجلیل برای طراحی مجموعه ای موسوم به ”آرام ”،
لوح تقدیر و تندیس طاووس طلایی را به عنوان برترین
طراحی به خانم شکوفه اسفندیاری اهدا نمودند.
این جشنواره با محوریت الهام از” جزیره ی مکران”
واقع در استان سیستان و بلوچستان و در راستای
تلفیق هنر، فرهنگ و خلاقیت با شعار” خوشا مکران و
نقش بی مثالش” برگزار شد.
️مجموعه آرام با طراحی سرکار خانم شکوفه اسفندیاری با الهام از امواج سینوسی جزیره ی مکران و کوه های مریخی و تلاقی بی مثال کویر و دریا در این جزیره که
آن را به مروارید گمشده ی دریای عمان می خوانند، به جشنواره فجر ارائه شد.
قابل به ذکر است که این طراح اصالتاً کرمانشاهی، در اولین
و دومین جشنواره طراحی لباس و تولیدکنندگان پوشاک ایران ” دِپِکس 2017 و دِپِکس 2018” نیز که
در مرکز همایش های بین المللی صدا و سیما در دو سال
اخیر بر گزار شد، با طرح نمادین” ایران دخت” تلفیقی نمادین از معماری و فشن الهام گرفته از پاسارگاد و ”مجموعه ی صلح”، الهام گرفته از گنبدهای ایرانی، قائل به کسب مقام برگزیده گردیده است.
رویکرد خاص وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به عرصه مد و لباس ایرانی موجب گردیده که این سری جشنواره ها با تاکید بر خلق لباس هایی با هویت ایرانی، دوره هشتم خود را پشت سر گذارد.
با سرمایه گذاری بر پتانسیل های والای طراحان برجسته و هنرمند ایرانی در این عرصه، امید می رود تا صنعت مد و لباس ایران در سال های آینده پیشرفت چشمگیری در سطح بین المللی داشته باشد.

فتح الله معین در گفت وگو با خبرنگار ایمنا ، درخصوص آخرین وضعیت تالار شهر اظهار کرد: مغازه های مقابل سینما همایون توسط شهرداری خریداری شده و برای خود سینما نیز مذاکراتی با بنیاد شهید انجام شده تا به جای یک سالن تئاتر، اقدامات لازم برای ایجاد یک مجموعه فرهنگی بزرگ انجام شود، بنابراین با احداث این مجموعه مراکز عرضه تولیدات فرهنگی و هنری نیز در تالار شهر شکل می گیرد.

وی با بیان اینکه شهرداری درکنار ایجاد تالار شهر، به دنبال احداث سینماهای آبرومندانه و مناسب در مناطق پرجمعیت شهر است، افزود: بنا به دستور ستاد اجرایی فرمان امام(ره) و دفتر مقام معظم رهبری، وظیفه احیاء سینماها در شهرهای مختلف به حوزه هنری واگذار شده است.

رییس شورای اسلامی شهر اصفهان تصریح کرد: به منظور آغاز عملیات اجرایی تالار شهر مذاکراتی با حوزه هنری داشته ایم که در ازای واگذاری سینما همایون به شهرداری، زمین هایی حتی بیشتر از زمین سینما در مناطق مختلف شهر، در اختیار آنان گذاشته شود و شهرداری نیز برای ساخت این سینماها مشارکت کند.

وی اضافه کرد: شهرداری و حوزه هنری در خصوص اجرای پروژه های سینمایی همکاری و تعاملات زیادی داشته اند و انتظار داریم در خصوص اجرای این پروژه نیز همکاری بیشتری را از سوی حوزه هنری اصفهان شاهد باشیم.

به گزارش خبرگزاری کردپرس، مرحوم غلام رضاخان ارکوازی یکی از بلندآوازه ترین شاعران کُردی سرای ایلام و غرب کشور بوده که بسیاری از فرهنگ دوستان استانهای غرب کشور با وی و اشعار دلنشینش آشنایی داشته و شعرهای کُردی وی ورد زبان های مردم این مناطق است.

غلام رضا خان ارکوازی در روزگاران دور و در عهد والیان ایلام می زیسته و زمامداران آن دوران دل خوشی از وی نداشته به این خاطر دست به تعقیب این شاعر و عارف کردی سرا زده به شکلی که غلامرضاخان به دلیل درگیری با والی منطقه پشتکوه و ایلام امروزی مدت ها به زندان افتاده و پس از رهایی از زندان، به غربت می گریزد و پس از مدتی در شهرستان کرند از توابع استان کرمانشاه سکنا می گزیند تا اینکه گفته می شود در همان شهر نیز وفات کرده و در شهر نجف عراق دفن می شود.

این شاعر کردی سرا که مناجات های وی شهرت بسیاری دارد بیشتر عمر خود را در آوارگی و دربدری سپری می کند و بسیاری از شعرهای وی گویای این نوع از زندگی همراه با غربتش است.

در سالهای گذشته شهرداری ایلام در گرامیداشت یاد و خاطره این شاعر بلند آوازه یکی از میدان های شهر ایلام را (میدان مخابرات سابق) به نام این شاعر نامگذاری کرد و تابلویی به همین نام در کنار این میدان نصب گردید.

چندی پیش از سوی شهرداری ایلام نمادی در این میدان نصب گردید که هیچ نوع سنخیتی با نام این شاعر نداشته و در واقع این نماد گویای همان نام مخابرات و عنوان سابق این میدان بود تا اینکه اخیراً زمزمه هایی در خصوص تغییر دوباره نام این میدان به گوش رسیده و گفته می شود قرار است نام غلامرضا خان ارکوازی از این میدان برداشته شود.

شبیخون فرهنگی به میدان غلامرضا خان ارکوازی

این موضوع و اقدام شهرداری ایلام در تغییر نام دوباره میدان ارکوازی ایلام واکنش های گوناگونی را در بین فعالان فرهنگی استان ایلام به دنبال داشته است.

یونس قیطانی فعال فرهنگی و معاون فرهنگی و رسانه ای اداره کل ارشاد اسلامی ایلام در این باره می گوید: در استان ایلام متاسفانه بدسلیقگی ها و کم توجهی ها به داشته ها و مفاخر فرهنگی هنری، از دست دادن زمان و استفاده نادرست از زیر ساخت هایی که می توانست آورده های فرهنگی فراوانی را برای استانمان داشته باشد ، همچنان ادامه دارد .

در چند وقت اخیر شاهد نصب نمادی عجیب الخلقه در میدانی که به نام غلامرضا خان ارکوازی از مفاخر عرفان و ادبیات استان نامگذاری شده بود را شاهد هستیم و الان هم شبانه و طی یک شبیخون و شادمان از یک فتح الفتوح تابلو میدان که پیش تر به نام شاعر و عارف شهیر ایلامی غلام رضا خان ارکوازی بود به میدان مخابرات تغییر یافته است.

به چه اجازه ای جایگاه و نام یک شاعر را معامله کرده اند؟

وی در ادامه می گوید: این که در دعاوی حقوقی بین نهاد های مختلف چه گذشته و می گذرد را کاری نداریم و به این موضوع ورود نمی کنیم ؛ اما حق داریم که به عنوان یک شهروند از مسئولین مربوطه بپرسیم شهرداری وقت در سال هایی که این میدان طراحی و ساخته شده به چه اجازه ای جایگاه و نام آن را معامله کرده اند ؟ در فرهنگ شهرنشینی مکان هایی هستند که بجز کاربری اولیه ، دارای ارزش معنوی هستند و می توانند مبیّن و مبلّغ گوشه ای از فرهنگ اصیل و بومی استان باشند و کسی اجازه ندارد این ارزش را که متعلق به مردم است معامله کند ؛ آن هم به نامی که نه یک کالای تجاری است نه کالایی خوراکی ، نه پوشاک و نه هیچ آورده ی تبلیغی و ارزشی برای آن دستگاه دارد .

قیطانی در ادامه افزود: اگر در زمان این نامگذاری اخیر، خبر از این جریان واگذاری و... نداشتیم پس اشتباهی جبران ناپذیر و خُسرانی فرهنگی را مرتکب شده ایم و بهتر بود پیش از این که این ترور فرهنگی صورت بگیرد و به مردم استان و به ویژه جامعه ی فرهنگ و ادب توهین شود ، جایگاهی درخور و بهتر و شایسته تر برای این موضوع در نظر گرفته و اجرایی می شد و بعد از آن این عمل صورت می گرفت تا خاطرها آزرده نشود .

با ذکر یک مثال ملموس این مطلب را به پایان می برم و قضاوت را به مردم و مخاطبان فرهیخته و فرهنگ دوست استان و شهرمان ایلام می سپارم ؛ یادمان هست که در خیابان مرحوم آیت الله حیدری و جایی که امروز یک سوی آن اداره کل جهاد کشاورزی و در سوی دیگر مخابرات استان وجود دارد، روزگارانی 2 باغ سرسبز با درختانی بلند و قدیمی بود، با جوی آبی که از قنات های پیر و خسته ی شهر عبور و از میان این دو باغ گذر می کرد؛ چیزی شبیه معماری باغ های ایرانی .

با اندکی خوش سلیقگی می توانستیم بخشی که کاخ فلاحتی در آن واقع شده را به موزه ی آثار باستانی، موزه مردم شناسی، رستوران های سنتی و نمایشگاه های دائمی صنایع دستی استان تبدیل کنیم و پایین دست آن را که هم اکنون ساختمان مخابرات در آن واقع شده به باغ موزه دفاع مقدس استان تبدیل کنیم تا امروز مجبور نباشیم در راهروهای تنگ و تاریک اداره کل بنیاد حفظ آثار و ارزش های دفاع مقدس (ضمن تقدیر از مسئولان کنونی این اداره که هر چند دیر ولی این اقدام ارزشمند را انجام دادند)، باغ موزه دفاع مقدس بسازیم، دفاع مقدسی که طلایه دار آن بی تردید مردم صبور و مقاوم استان ایلام هستند و حقی بیش از این دارند؛ مردمی که تاریخ بعد از دفاع مقدس ثابت کرده دنبال سهم خواهی از دفاع مقدس نبوده و نیستند.

مثل غلامرضاخان شاعر، مگر چند نفر داریم ؟

محمد رضا رستم پور شاعر و نویسنده ایلامی نیز به این اقدام شهرداری ایلام در تغییر نام میدان ارکوازی ایلام واکنش نشان داده و می گوید: غلامرضا خان ارکوازی شاعری بوده که سالهای زندگی اش پر از دربه دری و آوارگی بوده است و گویا دربه دری و جابه جا شدن و مظلومیت در سرنوشت غلامرضا ارکوازی تمامی ندارد.

وی افزود: این شاعر دیروز مهاجرت اجباری از ایلام به استان های دیگر بوده است و امروز از میدانی به میدان دیگر که امیدوارم حداقل ساکن شدن در میدان دیگر ایلام حقیقت داشته باشد و کار به میدانی در کرند غرب یا لکستان یا نجف نکشد!

رستم پور ادامه داد: ما مثل غلامرضا مگر چند نفر داریم؟ این شخصیت مربوط به یک ایل یا طایفه نیست مربوط به یک فرهنگ و یک استان است.

غلامرضا خان ارکوازی از میدانی به میدان دیگر می رود

در پاسخ به این نوع انتقادها و واکنش ها، شهرداری ایلام از این موضوع خبر می دهد که یکی دیگر از میدان های فعلی ایلام به نام غلام رضاخان ارکوازی نام گذاری می شود و نام وی از میدان سابق مخابرات برچیده می شود.

در اطلاعیه شهرداری ایلام در این زمینه آمده است: به اطلاع می رساند با توجه به تفاهمنامه شهرداری ایلام با شرکت مخابرات در سنوات گذشته و نام گذاری این میدان به نام مخابرات در همان سالها، تصمیم شورای نام گذاری بر نام گذاری مجدد این میدان به نام مخابرات و همچنین به منظور زنده نگه داشتن یاد و نام مشاهیر این استان میدان میلاد به میدان غلامرضاخان ارکوازی تغییر نام یافته است.

این تغییر نام میادین از سوی شهرداری ایلام اگر هم صورت گیرد این موضوع همچنان مطرح است که تغییر نام سریع و مسئله دار میدان های شهر ایلام بر چه مبناهایی صورت می گیرد و آیا نمادهای برجسته شهری و هویت هایی که سالهای سال است مردم شهر با آنها خو گرفته اند باید بازیچه دعواهای سیاسی و فرهنگی بین چند سازمان باشد؟

گزارش: حشمت اله کرمی نژاد

به گزارش روابط عمومی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان اصفهان، اصغر مختاری با اعلام این خبر گفت: مجمع عمومی خانه مطبوعات استان اصفهان همزمان با خانه مطبوعات شهرستان های تهران روز 7 اسفند ماه برای انتخاب بازرسین خانه مطبوعات به صورت الکترونیکی برگزار شد که به دلیل مشارکت پایین اعضا در رای گیری و به حد نصاب نرسیدن آرا برای انتخابات مجدد تا 28 فرورین ماه 98 به تعویق افتاد.
معاون امور فرهنگی و رسانه ای اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان اصفهان خاطرنشان کرد: پیش از برگزاری مجمع عمومی و انتخابات الکترونیکی، 7 نفر از اعضای اصلی خانه برای نامزدی بازرسین ثبت نام و پس از تایید افراد توسط اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی و هیات مرکزی خانه های مطبوعات کشور، انتخابات به صورت الکترونیکی برگزار شد.
وی با بیان اینکه از تعداد 233 عضو اصلی خانه مطبوعات استان اصفهان101 نفر آنان برای شرکت در مجمع عمومی و انتخابات بازرسان شرکت کردند و درصد مشارکت کنندگان در این انتخابات 43.4 درصد بوده که با توجه به حد نصاب نرسیدن مشارکت کنندگان، انتخابات به زمان دیگری در سال آینده موکول گردید.
مختاری در ادامه افزود: فراخوان برگزاری مجمع عمومی و انتخابات مجدد بازرسین خانه مطبوعات استان های اصفهان و خانه مطبوعات شهرستان های تهران حداکثر تا 22 اسفند ماه در نشریات چاپ و انتخابات روز چهارشنبه 28 فروردین ماه برگزار خواهد شد.
خاطرنشان می شود، هیات مدیره خانه مطبوعات استان اصفهان 7 عضو و دو بازرس دارد که دو بازرس خانه برای مدت یکسال انتخاب می شوند که این انتخابات برای تغییر یا ابقای آنان برگزار شد.

روابط عمومی فرمانداری بوکان در بیانیه ای ضمن اعلام حمایت از رقص مختلط دختران و پسران در برابر مدیرکل و تعدادی از فرمانداران، این اقدام را جزو فرهنگ ایرانی اسلامی و نیز دفاع از خون شهدای انقلاب اسلامی دانست!

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان ، موضوع رقص مختلط دختران و پسران کودک و نوجوان در برابر مدیرکل فرهنگی و ارشاد اسلامی آذربایجان غربی و 3 تن از فرمانداران شهرستان های جنوب این استان از ظهر روز پنجشنبه و پس از اعلان این ماجرا توسط اروم نیوز رسانه ای شد.

موضوعی که در جریان سومین جشنواره منطقه ای آواز و موسیقی کودک و نوجوان غرب کشور در بوکان رخ داد و گروهی از دختران و پسران که تعدادی نیز پا به سن بلوغ گذاشته اند در برابر دیدگان مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی که خود در لباس روحانیت است و نیز فرمانداران شهرستان های بوکان، مهاباد و شاهین دژ به رقص محلی پرداختند.

به دنبال انتشار فیلم و اخبار در این زمینه و کشیده شدن موضوع به خطبه های نماز جمعه ارومیه که با واکنش تند نماینده، ولی فقیه در آذربایجان غربی همراه شد، روابط عمومی فرمانداری بوکان که مسئولیت دبیرخانه ستاد برگزاری جشنواره را نیز بر عهده دارد در بیانیه ای از اتفاقات رخ داده و جریانات حاکم بر محیط این جشنواره حمایت کرد.

روابط عمومی فرمانداری بوکان در بخش ابتدایی این بیانیه، ضمن اشاره به اهداف اجرایی جشنواره موسیقی غرب کشور، این گونه آورده است: این آیین در راستای پاسداشت فرهنگ اصیل ایرانی . اسلامی و با دیدی کلان نگر در چارچوب صیانت و قدرتمند کردن بیش از پیش و حفظ دستاورد های فرهنگ فاخر و شکوهمند ایرانی . اسلامی کلید خورد.

بیشتر بخوانید : رقص مختلط مقابل مقامات دولتی جنجال برانگیز شد! + فیلم

از مهم ترین اهداف این جشنواره توجه به هنر اصیل ایرانی . اسلامی و مقابله با تهاجم موسیقایی غرب به کشور عزیزمان ایران را می توان نام برد و نیز حفظ آن دستاورد های ملی و اسلامی ای که نسل اندر نسل هویت ایران بزرگ را ساخته است، همان هویتی که به ما یاد داده که به شرق و غرب “نه” بگوییم و تسلیم نشویم.

بیشتر بخوانید : واکنش نماینده ولی فقیه در آذربایجان غربی به ماجرای جنجالی رقص مختلط مقابل مسئولان!

در بخش دیگری از این بیانیه، این گونه آورده شده است: این جشنواره به پیروی از فرمایش مقام معظم رهبری (مدظله العالی) که تبیین فرمودند: جنگ فرهنگی سخت ترین جنگ هاست کوشیده تا به نوبه خود فرهنگ موسیقایی اصیل و فاخر ایرانی . اسلامی را پاس بدارد و با القای مفاهیم بلند آن به کودکان و خردسالان بخش مهمی از این کارزار فرهنگی را به دوش بکشد، آن هم نوعی از موسیقی که بزرگان مسلمان این مرز و بوم، چون ابوعلی سینا، فارابی و .. در آن قلم فرسایی کرده اند و آثار گرانسنگی از خود در این زمینه به یادگار گذاشته اند و به عبارت دیگر نوعی از موسیقی که با دین و دیانت ما در آمیخته و حضور پر رنگ خود را در اتحاد با عرفان اسلامی و در آثار بزرگانی، چون مولوی و حافظ نمایان می کند.

روابط عمومی فرمانداری بوکان، در ادامه این بیانیه ضمن بیان این سوالات که برای لبیک به هشدار رهبری معظم و اعلام خطر معظم له مبنی بر تهاجم فرهنگی غرب چه باید کرد؟ آیا جز تقویت سالم سازی و تطهیر و باز تولید فرهنگ اصیلی که یک پایش در حوزه دین است و قسمتی از آن در تاریخ این کشور مستتر است راه دیگری داریم؟ ، از تمام ماجرای رقص مختلط در حضور مدیران ارشد شهرستان ها و نیز مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی به عنوان نفر اصلی اجرایی در حوزه فرهنگ حمایت کرده و این اتفاق را در راستای عمل به فرامین رهبری و نیز احترام به خون شهدای انقلاب اسلامی دانسته است!

در این بخش بیانیه، آمده است: جای بسی تاسف است که در این کارزار فرهنگی، خرده گیرانی در فضای مجازی بدون آگاهی از فضای این رونمایی باشکوه و عزتمند، رخسار درخشان و باغ زیبای فرهنگ ایرانی . اسلامی را می خراشند و با سخن و اتهام ناروا، تیشه به ریشه فرهنگ اصیل و انسان مدار این سرزمین می زنند که خون هزاران شهید برای سیراب کردنش، چون شطی خروشان هنوز هم جاری است. این دوستان ناآگاه که با علم کردن قرآن بر سر نیزه، آب به آسیاب دشمن می ریزند، حرکت موزون و آیینی و کهن برآمده از سنت عرفانی ایران زمین توسط گروهی از کودکان و خردسالان معصوم استان های غرب کشور را گناه نابخشودنی می خوانند. دریغ و درد که ناآشنایی به سنن فرهنگی . عرفانی ایران اسلامی چه خطا های فکری و قضاوت های ناروا و نامنصفانه را رقم زده است آن هم در شرایط حساس کنونی که همه بایستی پشت هم صفوفی تشکیل دهیم (کانهم بنیان مرصوص) و فضایی پر شور و شادی برای غلبه بر جنگ روانی دشمن (به تاکید مقام معظم رهبری) بیافرینیم. گویی از یاد برده اند که در مقابل خوش باوری دشمن مبنی بر نرسیدن نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران به سن چهل سالگی، تمام آحاد ایران اسلامی در چهلمین سال بزرگداشت انقلاب اسلامی ایران، یک صدا فریاد زدیم: افتخار به گذشته و امید به آینده.

دبیرخانه ستاد برگزاری سومین جشنواره منطقه ای آواز و موسیقی کودک و نوجوان در بوکان، در پایان این بیانیه خود ضمن تقدیر از حضور مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی آذربایجان غربی در مراسم، یادآورد شده است: در پایان از حجت الاسلام والمسلمین جناب دکتر خدایاری بسیار سپاسگزاریم که سکاندار فرهنگ اصیل اسلامی در خطه ولایتمدار آذربایجان غربی است، عالم ربانی ای که در سنگر مقدس دفاع از فرهنگ ولایی با جان و دل قدم در راه بصیرتی علی وار نهاده است.

این بیانیه در شرایطی صادر می شود که ظهر همان روز یعنی در خطبه های نماز جمعه مرکز آذربایجان غربی، استاندار به عنوان عالی ترین مقام اجرایی استان توصیه به عزل یا توبیخ مسئولان حاضر در مراسم شده است!

روابط عمومی دستگاه ارشد دولتی در شهرستان البته در بخشی از این بیانیه افراد حاضر در رقص مختلط را کودکان و خردسالان معصوم خطاب کرده و به نوعی سعی در تطهیر ماجرا دارد، اما نکته جالب ماجرا اینجا است که تصاویر موجود به خوبی گویای اصل ماجرا و اینکه نوجوانانی فراتر از سن بلوغ نسبت به رقص در برابر مدیران ارشد سیاسی و فرهنگی پرداخته و البته با تشویق و ابراز علاقه آنان نیز مواجه می شوند!

قطعا خود فرماندار و مسئول روابط عمومی وی به خوبی متوجه این ماجرا هستند که پرداخت رسانه ای به ماجرای رقص مختلط دختران و پسران نه از روی مخالفت با فرهنگی بومی و اصیل اقوام بلکه تنها به دلیل حضور جمعی از مدیران در مراسم رقص مختلط نوجوانان فراتر از سن کودکی و خردسالی بوده است.

البته تاکید روز گذشته نماینده، ولی فقیه در آذربایجان غربی و امام جمعه ارومیه مبنی بر اینکه دستگاه های مرتبط باید نسبت به بستن محل اجرای این مراسم و نیز برخورد قانونی با عاملان و مسببان ماجرا اقدام کنند گویای تمام وقایع و دلیل انتشار چنین بیانیه مضحکی است.

کاش روابط عمومی فرمانداری بوکان به جای نگارش چنین متنی، بیانیه عذرخواهی از سوی فرمانداران و مدیرکل حاضر در مراسم را تدوین و منتشر می کرد تا شاید اندکی از ماجرا را جبران می ساخت.

منبع:اروم نیوز

انتهای پیام/

لبیک به هشدار تهاجم فرهنگی رهبر انقلاب با ترویج بی بند و باری!

صرفنظر از اینکه پاره ای از آئین ها، مناسک و سنت ها به مثابه میراث فرهنگی و از سوی دیگر به مثابه ی رسانه ای برای انتقال فرهنگ و باز تولید آن می توانند قرار گیرند، ولی طرز تلقی ها از این دسته از آئین ها در محدوده جغرافیایی خاص در مقایسه با گستره ملی همسان نبوده و بعضا منشاء بروز پاره ای از سوء تفاهم ها می گردد. در این میان عده ای ( اصحاب رسانه وفضای مجازی) که بخاطر یک دستمال معمولی حاضرند بازار قیصریه را به آتش بکشند، با آگاهی اندک خویش از دین ومصالح جامعه وارد معرکه شده و آدم و عالم را تهییج می نمایند که ما از اول می گفتیم مدیریت ... پروژه های مبهمی را دنبال می کند و...

در این باب، تذکرات مهم و دلسوزانه و به هنگام نماینده محترم ولی فقیه در استان حضرت حجت الاسلام والمسلمین جناب آقای دکتر قریشی در خطبه های نماز جمعه مورخ 97/12/10 در مورد بخشی از بخش های جشنواره موسیقی کودک ونوجوان شمال غرب در بوکان که در سالن اجتماعات فرمانداری بوکان برگزار شد را با گوش جان شنیده، گرچه مدیر کل فرهنگ وارشاد اسلامی از چند و چون برنامه هایی که افتخار حضور در آن جشنواره را پیدا کرده بودند، مطلع نبودند و پس از مواجه شدن بابخش مورد بحث درمورد تبعات چنین آئینی به فرماندار محترم بوکان مطالبی را خاطر نشان ساختند، مع ذالک به منظور پرهیز از تکدر خاطر علمای استان بویژه نماینده مقام معظم رهبری (مد ظله تعالی) ، به استحضار ایشان می رساند که مدیریت فرهنگ و ارشاد اسلامی استان، منبعد، مراعات هرچه بیشتر جوانب احتیاط را در اجرای برنامه های آتی خود در اولویت قرار خواهد داد.

روابط عمومی اداره کل فرهنگ وارشاد اسلامی آذربایجان غربی

11 اسفند 1397 15:10

محمد رضا محمدی روز شنبه در نشست خبری جشنواره ملی تئاتر کودک و نوجوان و نمایش عروسکی رضوی در مشهد افزود: این جشنواره از سری برنامه های بنیاد بین المللی فرهنگی – هنری امام رضا (ع) است.
وی ادامه داد: فراخوان شرکت در این جشنواره در بهمن ماه امسال منتشر شد و 174 اثر از 22 شهر کشورمان طی روزهای 12 تا 14 بهمن ماه به دبیرخانه این رویداد هنری ارسال شد.
معاون هنری و سینمایی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان رضوی گفت: هیات انتخاب دوازدهمین جشنواره ملی تئاتر کودک و نوجوان رضوی از بین آثار رسیده 20 اثر را برای حضور در بخش مسابقه شامل بخش تئاتر کودک و نوجوان، تئاتر عروسکی و بخش جنبی جشنواره برگزید.
محمدی افزود: نمایش آثار دوازدهمین جشنواره ملی تئاتر کودک و نوجوان و نمایش عروسکی رضوی از پس فردا آغاز می شود و تا 16 اسفند ماه کنونی در 9 سالن نمایش مشهد شامل سالن اصلی تئاتر شهر، فرهنگسرای غدیر، مجتمع فرهنگی امام رضا (ع)، سالن بهار، سالن اشراق، فرهنگسرای کودک و آینده، مرکز شماره 4 کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، فرهنگسرای ترافیک و کانون فرهنگی – تربیتی رشد ادامه دارد.
وی ادامه داد: آثار بخش تئاتر کودک و نوجوان شامل نمایشهای 'پدران، شاپرکها در خیابان، شادان در سرزمین جورابی، هویچ فزاینده، پینوکیو، عکاسخانه' است و آثار بخش نمایش عروسکی هم شامل نمایشهای 'رویای کفش، توتوی امید، راز پیشانی سفید، زائر آب و سنگ، آرزوی بنفشه، بالتازار و غول بابا' می شود.
معاون هنری و سینمایی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان رضوی گفت: آثار بخش جنبی این جشنواره شامل نمایشهای 'مهمان غار، ماهیهای گلی، زامبالا، سبیل جادویی، فرش نذر و خیال، همای سعادت، فن آخر' است که پنج دانش آموز به عنوان داور، بررسی آنها و دادن رای به بهترین اثر را برعهده دارند.
معاون اجرایی بنیاد فرهنگی – هنری امام رضا (ع) نیز در این نشست خبری گفت: جشنواره تئاتر کودک و نوجوان و نمایش عروسکی یکی از برنامه های این بنیاد است که به صورت دوسالانه در استان هرمزگان برگزار می شد.
فرشید فلاح افزود: از آنجا که خاستگاه اصلی جشنواره های رضوی در مشهد است امسال دوازدهمین دوره از دوسالانه جشنواره تئاتر کودک و نوجوان در این شهر برگزار می شود.
وی با اشاره به گستردگی جشنواره های رضوی در شاخه های هنری و فرهنگی مختلف که سالانه در استانها برگزار می شود ادامه داد: امسال 30 اثر نمایشی مرتبط با کودک و نوجوانان از سوی بنیاد امام رضا (ع) در 30 استان کشور برگزار شد.
معاون اجرایی بنیاد بین المللی امام رضا (ع) گفت: این بنیاد در سال آینده 30 درصد از بودجه خود را به تولیدات فاخر هنری و فرهنگی اختصاص خواهد داد تا در کنار برگزاری جشنواره ها، زمینه کشف استعدادهای هنری نیز فراهم شود.
1922/7489

ارتباط با سردبیر newsroom@irna.ir

تماس بی واسطه با مسئولین

جواد افتخاری| خراسان رضوی-خبرنگار:

نشریات مکتوب شهرستان کاشمر این روزها با مشکلات مالی فراوانی دست وپنجه نرم می کنند و این شرایط سبب کاهش تیراژ و کیفیت چاپ شده است. اکنون گرانی کاغذ و هزینه های چاپ و مسائل اقتصادی به چالشی اساسی برای نشریات به ویژه محلی ها تبدیل شده است.

سایه سنگین دلالان بر سر نشریات

نماینده تعاونی مطبوعات کشور در استان خراسان رضوی با بیان این که نشریات شهرستانی وارد یک دوره جدید شده اند که سبب بروز مشکلات بسیاری برای آنها می شود، می گوید: افزایش هزینه های کاغذ و چاپ از مهم ترین مشکلات نشریات محلی است. علیرضا افتخاری با اشاره به این که اختلاف چشمگیر قیمت یک بند کاغذ از تهران تا مشهد واقعی نیست، می افزاید: این اختلاف قیمت که حتی تا مرز 50 هزار تومان می رسد نشان دهنده نبود نظارت بر بازار کاغذ در این استان است.

وی با اظهار تاسف از این که بازار کاغذ را دلالان در کشور به دست گرفته اند، ادامه می دهد: اگر این بازار مدیریت شود، بسیاری از مشکلات نشریات محلی رفع می شود.
عضو سابق هیات مدیره مدیران مسئول نشریات خراسان رضوی در ادامه به ماهیت خبرنگاران و نشریات شهرستانی اشاره می کند و می گوید: نگاهی که اداره کل ارشاد به نشریات مشهد دارد با شهرستان ها بسیار متفاوت است.
افتخاری با بیان این که متاسفانه همه رانت ها و اطلاعات خبری و کاری را نشریات مشهد در دیدار با وزرایی که به این شهر می آیند گرفته اند و نشریات شهرستانی با گستره استانی و منطقه ای چون به این جلسات دعوت نمی شوند بی اطلاع هستند، بیان می کند: اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان رضوی نشریات شهرستانی را نیز باید بپذیرد و به رسمیت بشناسد.

نماینده تعاونی مطبوعات کشور در استان خراسان رضوی توضیح می دهد: به جرات می توانم بگویم تاثیرگذاری و جریان سازی و تیراژ برخی از نشریات شهرستانی از نشریات مرکز استان بیشتر است.
وی تصریح می کند: چندین سال قبل نشریات محلی با مدیر کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان رضوی جلسات هم اندیشی داشتند و مشکلاتشان را با او در میان می گذاشتند، اما هنوز ما مدیر کل جدید را ندیده ایم.
افتخاری می افزاید: پیش بینی ها نشان می دهد سال آینده وضعیت مطبوعات نسبت به امسال با مشکلات بیشتری به پیش برود از طرفی برخی نشریات در استان های دیگر یارانه هایی می گیرند که بیش از حد معمول است و می طلبد که اداره کل پیگیری بیشتری برای افزایش یارانه نشریات محلی استان داشته باشد.

بدنه ضعیف نشریات محلی

رئیس اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی کاشمر با بیان این که اکنون در شهرستان کاشمر6 هفته نامه فعالند، می گوید: شهرستان کاشمر در حوزه مطبوعات دارای سابقه فرهنگی بسیار مطلوبی است. علی توکلی با اشاره به این که متاسفانه طی چند ماه گذشته نشریات به دلیل افزایش قیمت کاغذ و چاپ با مشکلات بسیاری مواجه شده اند، بیان می کند: اکنون نشریات در تامین هزینه های خود با مشکلات جدی مواجهند. وی با اعلام این که برخی مشکلات موجب شده است نشریات محلی شهرستان از جایگاه واقعی خود فاصله بگیرند، می افزاید: بدنه اقتصادی نشریات محلی کاشمر بسیار ضعیف است.

رئیس اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی کاشمر با تاکید بر این که نشریات محلی نیازمند حمایت های جدی اند، ادامه می دهد: اگر مشکلات به همین منوال باقی بماند امکان دارد در آینده شاهد تعطیلی برخی از این نشریات باشیم.
توکلی با بیان این که مسئولان نشریات باید در کنار درآمد نشریه به فکر سایر فعالیت های اقتصادی هم باشند، خاطرنشان می کند: نشریات با رفتن به سمت تامین منابع اقتصادی باید خودشان بتوانند منابع مورد نیاز را تامین کنند.

لزوم حمایت از مطبوعات محلی

در شرایطی که رسانه ها به ویژه نشریات محلی با بحران مالی مواجهند حمایت اندک دستگاه های اجرایی می تواند در بقای این مجموعه ها موثر باشد. رئیس اداره مطبوعات و تبلیغات اداره کل فرهنگ و ارشاد خراسان رضوی با بیان این که همه آسیب ها و زحمت های حوزه فرهنگ بر دوش نشریات و روزنامه هاست، می گوید: با وجود همه مشکلات اما مطبوعاتی ها هدف اصلی خود را فراموش نکرده اند.
محسن سمیع با بیان این که بدون رسانه فرهنگ جایگاهی نخواهد داشت، می افزاید: بدون شک اگر رسانه ها نباشند مشکلات بسیاری به وجود خواهد آمد.

وی اضافه می کند: قیمت کاغذ معضلی کشوری است و فقط مختص استان خراسان رضوی نیست.
رئیس اداره مطبوعات و تبلیغات اداره کل فرهنگ و ارشاد خراسان رضوی با اعلام این که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تنها متولی کاغذ نیست و وزارت صنعت، معدن و تجارت، ارز ملی و نهادهای دیگری هم در این زمینه دخالت دارند، می افزاید: وزیر و حراست فرهنگ و ارشاد اسلامی به این موضوع ورود کرده اند و با کمک بازرسی تلاش می کنند تا اختلاف قیمت ها را کشف کنند.
سمیع یادآور می شود: نوسانات ارزی، تحریم ها و به هم ریختگی بازار اقتصادی در کنار کاهش شدید تولید کاغذ مشکلات بسیاری به وجود آورده و موجب افزایش شدید قیمت کاغذ شده است.

وی تاکید می کند: سعی می کنیم همه اقداماتی که برای دریافت کاغذ انجام می دهیم شفاف باشد. رئیس اداره مطبوعات و تبلیغات اداره کل فرهنگ و ارشاد خراسان رضوی می گوید: به رغم این که برخی مواقع اعلام می شود انبارها پر از کاغذ است و جای نگرانی نیست اما وقتی تماس می گیریم اعلام می کنند انبارها خالی است، ولی روز بعد با قیمت بیشتر وارد بازار می شود.

سمیع با تاکید بر این که باید پیگیری ها جدی تر باشد، توضیح می دهد: تاکنون چندین جلسه با حضور مدیران کل در تهران برای رفع مشکلات نشریات برگزار شده است.
وی اظهار می کند: یکی از مصوبات مکلف کردن دستگاه های اجرایی از سوی استانداری ها به خرید نشریات محلی است. بر این اساس دستگاه های اجرایی باید نشریات محلی هر استان و شهرستان خود را بخرند و از دریافت رایگان نشریات پرهیز کنند.

این مقام مسئول می افزاید: مصوبه دیگر دستور صریح وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی برای در اختیار قرار دادن آگهی های دولتی به هفته نامه ها و دوهفته نامه های محلی است. بر این اساس اولویت ادارات فرهنگ و ارشاد شهرستان ها باید این باشد که اگهی ها را در اختیار هفته نامه ها و دوهفته نامه های خود قرار دهند البته به شرط این که ترتیب انتشار منظم داشته باشد.

سمیع در ادامه توضیح می دهد: این که گفته می شود در توزیع اعتبارات شفافیت نداریم واقعیت دارد. متاسفانه در توزیع عادلانه یارانه ها و حمایت ها بین نشریات مشکلاتی داریم. در این خصوص آیین نامه ای برای شفاف کردن این موضوع در دست تدوین است تا از این طریق معیاری تعیین شود. بدون شک اگر نشریات انتشار منظمی ندارند به دلیل نبود منابع مالی و مشکلات اقتصادی است پس باید کمک کرد نه این که حمایت ها را قطع کرد.

به گزارش گروه تحلیل، تفسیر و پژوهش های خبری ایرنا، حجت الاسلام حنان از آن روحانیون شوخ طبع است. آدم از گپ زدن با او خسته نمی شود. ولی در کارش جدی است و از آن چه باور دارد و می گوید کوتاه نمی آید.
طرفدارانش در استان لرستان زیادند. به خصوص جوان ها و اهل قلم و هنر کارهای او در اداره کل ارشاد لرستان را ستایش می کنند. اما منتقدان کمی که دارد، او را شیخ هتاک و آخوند انگلیسی می نامند. می گوید: این هتاکی ها باعث نشده است از اهدافم کوتاه بیایم. هم اهل جنگم هم جُنگ. تضادی بین شادی و دین مبارک اسلام نمی بینم. مردم نیاز به نشاط دارند و برگزاری کنسرت های موسیقی یکی از بهترین راههای ایجاد آن است.
حجت الاسلام حنان با بیان این که در طول چهار سالی که مدیر ارشاد استان لرستان بوده، به فشارهای زیادی که از ناحیه افراد تندرو ی دلواپس علیه برنامه هایم انجام شده، تن نداده است، می گوید: اندیشه من درست مقابل این افراد دلواپس است این افراد حتی توجهی به متن دین ندارند و بیشترین ضربه به دین از ناحیه همین ها وارد می شود. این ها هر کس که عقیده متفاوتی با آنها داشته باشد را غیردیندار می دانند و اقسام اتهامات را به او می زنند.
متن گفت و گوی تیم خبری اعزامی ایرنا با مدیرکل ارشاد لرستان در پی می آید:

ایرنا: گویی بر سر اجرای برنامه های خود در اداره ارشاد لرستان با موانع زیادی از سوی برخی جریانات سیاسی مواجه بوده اید؟
حجت الاسلام حنان: بله. من قبل از این که به وزارت ارشاد بیایم عضو هیات علمی دانشگاه بودم و البته هنوز هم هستم. وقتی پیشنهاد مدیریت اداره ارشاد لرستان را به من دادند با خودم خلوت کردم. گفتم وزارت ارشاد رسالتی دارد. من دو رویکرد می توانم در ارشاد داشته باشم. نخست این که به صورت محافظه کارانه به عرصه رسالت فرهنگی و هنری و به ویژه موسیقی ورود پیدا کنم مثل برخی دیگر از افرادی که تقریبا همین رویکرد را دارند. یعنی تن دادن به بعضی سلایق شخصی که از ناحیه افراد تندرو که خود را فراتر از قانون می دانند عمل کنم و با این کار خود در واقع قانونی عمل نکنم.
البته اندیشه من درست مقابل این افراد دلواپس است که گفتم این افراد حتی توجهی به متن دین ندارند و بیشترین ضربه به دین از ناحیه همین ها وارد می شود. این افراد هر کسی که عقیده متفاوتی با آنها داشته باشد را غیردیندار می دانند و اقسام اتهامات را به او می زنند.
سال 93 که به ارشاد آمدم در اجتماع اصلاح طلبان در کوهدشت یک سخنرانی در نقد تفکر همین افراد داشتم. اسم برخی از این افراد را هم بردم. این مساله خیلی در کشور سر و صدا کرد و کار به مجلس هم کشید. در آن سخنرانی آوردم که این جریان و این افکار اگر به همین شکل پیش برود در آینده از رهبری هم عبور می کنند که در مواردی این چنین هم شد و طبق شنیده ها گفته می شود که رهبری در سال 96 به آن افراد تذکر داده اند، گرچه همان زمان از ناحیه بعضی از علما و روحانیون به شدت مورد هجمه قرار گرفتم که من نیروهای انقلابی را مورد هجمه قرار داده ام، متاسفانه بعضی از همین افراد دلواپس بانی غائله دی ماه 96 در کشور شدند که برای کشور خسارت بزرگی بود.
بیش از 7 هزار نفر در دو کمپین در راستای پشتیانی از فکر و اندیشه ای که من دارم، حمایت کردند.
بعد از مدتی دلواپسان به این فکر افتادند که اثر این کمپین ها را خاموش و خنثی کنند. در زمستان 95 اعلام یک راهپیمایی کردند. از دو هفته قبل در فضای مجازی و حقیقی برنامه ریزی کردند. بنر هم چاپ کرده و ساعت و روز این تجمع را مشخص کردند.
من هم کار عادی ام را می کردم. روز راهپیمایی فرا رسید. غروب یک روز زمستان بود و قرار بود این تجمع بعد از تاریک شدن هوا در میدان شهدا خرم آباد برگزار شود.
اخوی ام با من تماس گرفت و گفت نهار بیا منزل ما، نهار خوردم ساعت 3 بعدازظهر رفتم بخوابم. برادرم گفت می خواهی بری بخوابی؟ دو ساعت دیگر این استان به هم می ریزد.
گفتم: من کاری نمی توانم بکنم بعضی از فامیلها آمدند منزل اخوی، می گفتند باید چکار کنیم نیاز هست فامیلها را بگوییم بیایند گفتم این دعوای شخصی و خانوادگی نیست بلکه دعوای سیاسی است .
دو ساعت بعد مهندس بازوند استاندار سابق لرستان تماس گرفت و گفت می خواهند به خیابان بیایند و اعلام حمایتی که از شما در فضای مجازی از طرف مردم شکل گرفته را خنثی کنند.
من یک نفر را آن جا فرستاده بودم و گفتم گزارشی از اجتماع و راهپیمایی علیه من را به من بدهد.
چون آنها ساعت 6و نیم غروب زمان اجتماع را مشخص کرده بودند آن نفری که ما فرستاده بودیم ساعت 6 و نیم با ما تماس گرفت و گفت هنوز کسی نیامده است. ساعت 7 تماس گرفت و دوباره گفت کسی این جا نیست. ساعت 7.30 باز تماس گرفت و گفت حدود سی نفر آمده و وسط میدان ایستاده اند با یکی دو بنر، شعار می دهند که ما مدیر ضدارزش نمی خواهیم و شعارهای تند و غیر محترمانه ای علیه من روی بنرها چاپ کرده بودند.
این جماعت یکی دو ساعتی آن جا ایستادند و ترافیکی هم در خیابان ایجاد کردند، چون کسی از مردم به آنها نپیوست و افکار عمومی حمایتشان نکرده بود، بعد از ساعاتی میدان را خالی کردند و رفتند .
البته این ها از طرق مختلف علیه من اقدام کردند. از طریق نمایندگان مجلس، وزیر ارشاد را خواستند. کمیسیون فرهنگی مجلس سر ادامه کار من بحث کردند. بعضی از ائمه محترم جمعه علیه من ورود کردند.
کار را به تهدید علیه خود و خانواده ام شروع کردند از طریق پیامک، پیامک های تهدید آمیز برای من فرستادند و در جلسات عمومی بدترین بی حرمتی ها را در حق من می کردند و در فضای مجازی و حقیقی اتهاماتی از قبیل شیخ هتاک، شیخ انگلیسی و ... علیه من به کار می بردند.

ایرنا: مشکل این افراد به طور مصداقی با شما چه بود؟
حنان: من به طور جدی مقابل تفکرشان ایستادم. سال 93 این که به صراحت اسم کسی از این اشخاص را از تریبون ببرید و تفکرش را نقد کنید بسیار سخت بود.
اما مشکل دوم این ها با من این بود که من در زمینه موسیقی بستری فراهم نمودم تا این برنامه آن هم با توجه به نیاز جامعه علی الخصوص قشر جوان، به نحو مطلوبی برگزار شود.
من در سخنرانی هایم دیدگاههای مثبت را نسبت به موسیقی بیان کردم و گفتم که نگاه عرفا و دانشمندان به موسیقی مثبت است. بعد از این سخنرانی ها هنرمندان استان به این نتیجه رسیدند که با نگاه جدیدی که در ارشاد لرستان حاکم شده است می توانند فعالیت هنری خود را با دغدغه کمتری دنبال کنند. بنابراین همه هنرمندان به میدان آمدند؛ حتی آن هنرمندانی که سال ها بود که از استان به خاطر محدودیت هایی از ناحیه همین دلواپسان از استان رفته بودند هم آمدند؛ امثال استاد شکارچی ، استاد رجب زاده ، استاد نظری و....
در مدت مسوولیتم در ارشاد ، حدود 1700 کنسرت موسیقی در استان برگزار نموده ام. حتی یک مورد کنسرت لغو نشده نداشتیم. البته کار بسیار سخت بود، دائم تهدید می کردند اگر استعفا ندهی برخورد می کنیم. حتی خانواده مرا تهدید، و ساعت یک و دو نیمه شب پیامک می فرستادند و مزاحم می شدند. به گونه ای که بعضی مواقع با تلفن مرا تهدید به قتل نمودند لذا من از طریق مکاتبه این موضوع را با نیروهای امنیتی در میان می گذاشتم. اما حقیقتاً کار و زندگی را برایم سخت کرده بودند.
این کار ها را با شماره موبایل های مشخص و قابل پیگیری هم انجام می دادند. ولی خدا شاهد است هیچ یک از تهدیدها را پیگیری قضایی نکردم. می دانستم اگر بخواهم به این تهدیدها بپردازم دیگر فرصت برنامه ریزی و اجرای برنامه های خود در ارشاد را ندارم .
گفتم بهترین پاسخ به این ها اجرای برنامه های فرهنگی هنری بیشتر است. هر سخنرانی که علیه من صورت می گرفت مجوز برنامه های فرهنگی و هنری بیشتری را صادر می نمودم. با توجه به رسالتی که داشتیم در جهت حمایت از حقوق زنان حتی کنسرت خواننده خانم هم برگزار کردیم. برای اولین بار در کشور ارکستر ملی را هم به خرم آباد آوردم.

ایرنا: کنسرت کدام خانم خواننده در استان برگزار شد؟ سیمین غانم؟
حنان: خیر. خانم ها بهاروند و گلزاری که از خواننده های محلی بودند در حضور بانوان خواندند.

ایرنا: کنسرت سیمین غانم چه شد؟
حنان: مجوز برگزاری کنسرت ایشان را صادر کردیم. دو سانس هم بلیت فروشی شد. صحبت هایی شد که این کنسرت را برگزار نکنید. بعضی از طلاب گفته بودند اگر چنین کنسرتی برگزار شود کفن پوش می شویم و مقابل محل برگزاری کنسرت تحصن می کنیم. باز در فضای مجازی تهدیدها شروع شد.
من اعلام کردم که کار ما قانونی هست. یکی از مدیران استانی تماس گرفت که با برگزاری این کنسرت ممکن است استان دوقطبی شود و درگیری پیش آید. تلفن هایی هم از جانب بعضی از افراد خاص به من شد که بنا بر مصلحتی نام نمی برم و اصرار به به عدم برگزاری کنسرت بانوان داشتند .
پاسخ دادم من مجوز این کنسرت را صادر کرده ام. دو راه وجود دارد اگر وزارت ارشاد به من گفت این کنسرت را برگزار نکن من برگزار نمی کنم. اما اگر گفت بر سر مجوز قانونی که برای آن صادر کرده اید پابرجا بمانید من آن را برگزار می کنم و اگر بعد از اجرای کنسرت کسی در استان از من حمایت نکرد استعفا می دهم. چون وقتی نتوانم به رسالت خود عمل کنم دیگر نمی مانم.
طوری شد که همان شق اول را قبول کردند. گفتند اگر مدیریت ارشد استان تشخیص می دهد که این کنسرت باعث برهم زدن نظم استان می شود و جلوی ادامه فعالیت های مثبت اداره ارشاد لرستان را می گیرد آن را به وقت دیگری موکول کنید. ما هم آن را به وقت دیگر موکول کردیم.

ایرنا: استقبال از کنسرت سیمین غانم چه طور بود؟
حنان: ابتدا فکر می کردم شاید استقبالی نشود اما کار طوری پیش رفت که اگر اجرای اول می شد شاید تا 5 سانس هم بلیت ها فروش می رفت.
هر سانس 700 نفر ظرفیت داشت و در سالن بانک صادرات برگزار می شد. متاسفانه لغو این کنسرت باعث ناراحتی و عدم رضایت جامعه زنان شد که چرا یک مجوز قانونی باید لغو شود. جالب است خیلی زنان متقاضی کنسرت بانوان خانمهای محجبه ای بودند که خواستار برگزاری کنسرت بانوان بودند.

ایرنا: در 1700 کنسرتی که می گویید از چه خواننده هایی دعوت کردید؟
حنان: به نظر می رسد همه هنرمندان خواننده را ما دعوت کردیم در سه قسمت هم خوانندگان پاپ، هم خوانند سنتی و هم خوانندگان محلی .
شهرام ناظری – همایون شجریان – علیرضا افتخاری به همراه ارکستر ملی – فریدون آسرایی- حسین رضا اسدی- مهدی احمدوند – بنیامین بهادری – بهنام بانی- وحید تاج – بابک جهانبخش – احسان خواجه امیری – مجید خراطها – ایرج رحمانپور – علی زند وکیلی – سالار عقیلی – علی عبدالمالکی – فرزاد فرزین – بیژن کامکار – علی لهراسبی – نیما مسیحا – همای – رضا یزدانی – محسن یگانه – مهدی یراحی – حشمت رجب زاده – فرج علیپور – سیف الدین آشتیانی – مراد بداق – مهران غضنفری – رهام خورشیدوند – حسین علیزاده – محمد علیزده – امیر تاجیک – محمدرضاگلزار – حمید عسگری – سیامک آقایی – ماکان بند – هورش بند – ایوان بند – اشوان – مسلم ساکی – فیروز رضایی – بردیا مهر آرا – جمشید خنجریان – بهروز الماسی – گروه دیهیم – امیر رحمان خسروی – گروه آذری (اسدالهی ) – گروه حسین پرنیان – علیرضا قربانی – احسان خواجه امیری – آرش و مسیح – حمید هیراد – محمد باجلاوند – مرتضی روزبهانی – فرزانه گلزاری – فیروز رضایی – جمشید خنجریان – مهدی دارابی – رامین میر – سعید ملکی – سپهر پیرهادی - محمد بیرانوند – اشکان اشراقی – مجبتی نظری – مسعود حاتمی – فتح اله طهماسبی – داریوش نظری – بهمن اسکینی – فضل اله صفاری – رضا صادقی – سامان علیپور – مجتبی باعزم – حامد زمانی – غلام سبزعلی – کیهان کلهر – حامد فیضیان و ... این افراد حدود هشتاد نفر بودند.

ایرنا: در سایر زمینه ها هم مشکلی با این افراد تندرو داشتید؟
حنان: بله. یک تئاتری درباره دفاع مقدس برگزار کردیم. عده ای نزد من آمدند و اعتراض کردند و گفتند این تئاتر ارزش های دفاع مقدس را زیر سوال می برد. آنها شروع به حملات گسترده علیه این تئاتر در فضای مجازی کردند و دوباره تهدیدها و فشارها و بی حرمتیها علیه من به جرم دفاع از هنر و هنرمند از طرف افراد دلواپس شکل گرفت. من نظر داوران متخصص در حیطه هنر تئاتر را خواستم و گفتم شما به عنوان متخصص در امر تئاتر نظرتان پیرامون این تئاتری که آقایان اعتراض دارند چیست؟
از تعدادی از این جملاتی که در فضای مجازی علیه من شده بود پرینت گرفتم و در اختیار داوران قرار دادم . در نهایت داوران گفتند ما تئاترهای زیادی درباره دفاع مقدس داوری کرده ایم این تئاتر بهترین تئاتری است که در این باره دیده ایم.
درگیری شدیدی در همان چند روز جشنواره در فضای مجازی درباره این تئاتر رخ داد. بعضی از ائمه محترم جمعه به طوری که من را نیروی نفوذی دشمن معرفی کردند در حالی که بنده حقیر تمام تلاشم این هست که در راستای تقویت نظام و انقلاب حرکت کنم در نماز جمعه هم به من هجمه کردند. روز 9 دی سال 95 سخنران اصلی این مراسم رسما علیه من سخنرانی کرد.

ایرنا: اسم آن تئاتر چه بود؟
حنان: لیلی نام دختران ایران زمین.
جالب است که این تئاتر در تهران هم برگزار شده بود ولی کسی به آن اعتراض نکرده بود. یکی از علت های مخالفت این ها با من البته این است که به صورت شفاف از تفکر اصلاح طلبی حمایت می کنم. در همین انتخابات اخیر ریاست جمهوری مرخصی گرفتم و حدود 25 سخنرانی در دفاع از نامزدی آقای روحانی در شهرهای مختلف استان انجام دادم. دلواپسان سر این کار هم از من خیلی ناراحت هستند. من شخصی هستم که در تفکر و اندیشه ام شفاف هستم و با حفظ تمام خط قرمزهای نظام سعی کردم از تفکر و اندیشه ام دفاع کنم و هرگز انسان محافظه کاری نبوده ام که دنبال منافع شخصی خودم باشم بلکه تفکر و اندیشه را بر منافع شخصی و مناصب ترجیح دادم.

ایرنا: جریان مراسم پلدختر و شعار علیه شما چه بوده است ؟
حنان: ارشاد برنامه ای به نام بزرگداشت شهیدشکارچی در شهر پل دختر داشت. فرماندار پل دختر چند روز قبل از مراسم به من گفت آقای حنان عده ای از مخالفین شما به من گفته اند که حنان یا نباید در این برنامه حضور پیدا کند و حتی اگر آمد حق سخنرانی ندارد.
پاسخ دادم: این چه تفکری است و چه کسی پشت آن است که می گوید در برنامه ای که خود ارشاد متولی برگزاری آن است مدیرکل ارشاد نباید سخنرانی کند؟ این یعنی چه که این گروه این طور برای خود عرض اندام می کنند و برای دیگران خط و نشان می کشند؟ جناب فرماندار شما نماینده دولت هستی، برو و به آنها بگو حنان می گوید خیلی بیخود می کنید- البته لحن تندتری به کار بردم- حنان به این برنامه می آید و سخنرانی هم می کند.
به فرماندار گفتم : برنامه مال ارشاد است مخالفین من اگر ناراحتند نیایند در آن شرکت نکنند. این ها دارند زمینه بی حرمتی نسبت به شهدا را فراهم می کنند. این ها در سایت هایشان می نویسند حنان هتاک به شهداست حال این که حنان مدافع شهداست و این تندروها هستند که با کارهای افراطی شان زمینه هتاکی به شهدا را فراهم می کنند.
روز جلسه به محض ورودم به سالن فهمیدم قرار است اتفاقاتی بیفتد. امام جمعه پلدختر و نماینده مجلس پلدختر پشت تریبون رفتند و سخنرانی کردند. به محض این که نوبت من رسید شعارهایشان شروع شد: مرگ بر منافق، مرگ بر ضدولایت فقیه.
من سخنرانی ام را ادامه دادم و توجهی نکردم. ولی آنها آن قدر شعار دادند تا جلسه به هم ریخت.

ایرنا: تعدادشان چند نفر بود؟
حنان: این ها در جامعه یک اقلیتند. در همان سالن هم یک تعداد کمی بودند. ولی صدایشان بلند است. اما نه عده دارند نه عده. در آن سالن 300 نفر حضور داشتند که زیر ده نفرشان با آنها بودند و شعار می دادند. ولی باور کنید هر چقدر شعار دادند کسی با آنها همراهی نکرد.
من صحبتم را جمع بندی کردم تا آنها نگویند ما به هدف خود رسیدیم.
جلسه ادامه داشت و من نشستم و دوباره شعارهای این افراد شروع شد که حنان باید از سالن بیرون برود.
اما اکثریت مطلق مردم حاضر هیچ حمایتی از آنها نکردند. حتی عده ای از افراد از جمله برادر خود شهید شکارچی روبروی مردم فریاد زد و با تندی گفت شمایید که به شهدا توهین و هتاکی می کنید؟ این چه وضعی است درآورده اید؟ آیا این است احترام شما به شهدا، حنان مهمان ماست . مجری برنامه نمیدانست چکار کند به سختی جمعیت را ساکت کرد و مراسم جمع بندی و تمام شد .
بعد از پایان برنامه فرمانده نیروی انتظامی نزد من آمد و گفت بر اساس برنامه حفاظتی ما نسبت به شما، شما نباید از داخل جمعیت عبور کنید و از در پشتی سالن خارج شوید. ماشین را آنجا هدایت کرده بودند چون پیش بینی می کردند نسبت به ما تعرضی داشته باشند .
پاسخ دادم: من از داخل جمعیت می روم ببینم چه کسی جرات می کند به من تعرض کند. تا مردم پاسخشان را همینجا بدهند.
وقتی داخل جمعیت آمدم مردم حلقه حفاظتی زدند و من هم بدون هیچ مشکلی از سالن بیرون رفتم.
بعد از این که از سالن خارج شدم فهمیدم عده ای از مردم با این افراد برخورد کرده اند و اتفاقا همان شب بعد از مراسم، ما افطاری در شهر دزفول مهمان بودیم و به شهر دزفول رفتیم. در راه برگشت از آزاد راه آمدیم ولی متاسفانه مخالفین در فضای مجازی اینگونه عنوان کرده بودند که حنان به صورت بسیار امنیتی و با یک تیم حفاظتی از آزاد راه به خرم آباد رساندند در حالی که واقعیت نداشت. البته خبرها حکایت از آن داشت که در معمولان عده ای قلیل را تحریک کرده بودند که در برگشت به ما تعرضی داشته باشند. که به مطلوبشان نرسیدند .

ایرنا: یکی از مشکلات استان بیکاری است. نظرتان چیست؟
حنان: هر استانی یک ظرفیت هایی دارد. مهم ترین ظرفیت استان لرستان نخست موسیقی و سپس گردشگری است. به جرات می گویم در این 5 سالی که در ارشاد لرستان در خدمت مردم بوده ام چرخ اقتصاد هنر استان به خوبی چرخیده است.
ما کنسرتی داشته ایم که 4 هزار نفر در یک سانس آن شرکت کرده اند و بلیت آن بالای 100 هزار تومان قیمت داشته است. خب این پول کجا می رود؟ در جیب هنرمند، هتل ها، مغازه ها و عوامل اجرایی. یعنی یک گردش مالی بزرگی در استان ایجاد می شود آن هم در راستای چرخش اقتصاد هنر و اقتصاد فرهنگ .
اگر مسوولان تنها روی هنر و گردشگری لرستان سرمایه گذاری کنند می تواند از نظر اشتغالزایی نیروهای استان های همجوار را هم تحت پوشش قرار دهد.
ولی متاسفانه بعضی با تفکر افراطی و بسته و خشک خود مانع از استفاده از این ظرفیت داخلی برای اشتغال زایی هستند و مانع برای مسوولین دلسوز ایجاد می کنند و با شناختی که از استاندار فعلی جناب آقای دکتر خادمی دارم انشااله با حمایتهای ایشان از هنر و هنرمندان، اقتصاد هنر و اقتصاد فرهنگ در استان رونق خواهد گرفت .
یادم است وقتی شهرام ناظری در خرم آباد کنسرت برگزار کرد آن قدر سکوت سالن را فرا گرفت که ناظری نیم ساعت درباره فرهنگ بالای مردم لرستان صحبت کرد. صحبت های ایشان در سایت ها هم منتشر شد و موجود است. ایشان گفت: من کنسرت های زیادی در سالن های بزرگ موسیقی دنیا برگزار کردم اما وقاری که در تماشاچیان لرستان دیدم حتی در اروپا ندیدم. وقتی چنین خواننده هایی از استان تقدیر می کنند برای کل استان در دنیا تبلیغ می شود.
معاون سیاسی استانداری لرستان جناب آقای خجسته پور چند بار تا به حال در سخنرانی هایش گفته است دو سه سال است که تعداد گردشگران در لرستان افزایش پیدا کرده است. ایشان تاکید کرده یکی از عوامل اصلی این رشد گردشگران برگزاری کنسرت های موسیقی بوده است.
البته من برای اجرای کنسرتها تنها عامل را اجرای قانون نمی دانم بلکه من خودم بر این باور هستم که عامل مهمتری در تشویق من در حمایت از موسیقی وجود دارد و آن عامل عبارتست از اینکه رسالت موسیقی ارتقاء نفس انسان است. بر این باورم که در موسیقی لذت نیست بلکه ارتقای نفس است چون اگر لذت باشد آن گاه لذت تقسیم می شود به دو قسم لذت شرعی وحلال و غیر شرعی و حرام ، در نهایت موسیقی که لذت شرعی دارد حلال و ان که لذت غیرشرعی دارد می شود حرام.
من نظرم این نیست بلکه می گویم در موسیقی لذت نیست که جنبه حلال و حرام پیدا کند بلکه در موسیقی جنبه ارتقای نفس است و ارتقاء نفس مطلقا خوب است پس موسیقی خوب است. شاید کسانی که موسیقی را حرام می دانند نظرشان ناظر به این است که در موسیقی لذت است ولی من می گویم که لذت نیست ارتقای نفس است .
خیلی از افرادی که برای مشاهده این کنسرت ها می آیند از استان های دیگر می آیند چرا که در استان خود امکان برگزاری چنین کنسرت هایی را ندارند.
من برای این کار هزینه زیادی داده ام و خودم هم هزینه شده ام و تعبیر بعضی از دوستان و افکار عمومی درباره من حقیر این است که تعبیر به شیخ شادی و شیخ حامی هنرمندان و هنر می کنند. وقتی شادی مردم را می بینم به رضایت و سرور می رسم و تمام مصیبت ها و مصائبی که بر من وارد کرده اند را فراموش می کنم . در پایان این نکته را یادآور می شوم که من عضو هیأت علمی دانشگاه هستم و حقوق هیأت علمی را رها کرده ام و مرخصی بدون حقوق گرفته ام. حقوقی که از ارشاد می گیرم ماهیانه دو میلیون تومان است و تنها مدیر کلی هستم که در کشور ماهیانه دو میلیون تومان حقوق می گیرد . به حضورم در میان اهالی هنر و فرهنگ افتخار میکنم .

ایرنا: فضای فرهنگی استان بعد از این 5 سالی که مدیرکل ارشاد بوده اید را چطور می بینید؟
حنان: اگر الان شما در بین مردم حضور یابید و از آنها درباره وضعیت فرهنگی استان بپرسید به طور نسبی از عملکرد اداره ارشاد راضی اند که به نمونه هایی از فعالیتهای فرهنگی ، هنری ، قرآنی و ... به صورت آمار مقایسه ای پایان دولت دهم تاکنون اشاره می کنم.
عملکرد اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی لرستان از زمان آغاز به کار دولت یازدهم تا پایان97 به این شرح است:
گزارش آماری فعالیت های فرهنگی و هنری، قرآنی و اداری صورت گرفته در استان از سال 92 تاکنون با عنایت دولت محترم و نگاه ویژه ی شخص رئیس جمهور به مسائل حوزه ی فرهنگ و هنر و البته با پشتوانه ی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی شاهد ارتقاء چشمگیر فعالیت های این حوزه در استان بوده ایم که از آن جمله می توان به افزایش تعداد انجمن های فرهنگی و هنری از 74 انجمن به 84 انجمن اشاره کرد.
- در بخش مؤسسات فرهنگی و هنری نیز از 49 موسسه به68 موسسه افزایش یافته است.
- در خصوص آموزشگاه های آزاد هنری و در تائید حرکت های مؤثر دولت در امر آموزش تخصصی هنر، ما شاهد افزایش تعداد این آموزشگاهها از 29آموزشگاه به 60آموزشگاه هستیم که این موضوع با توجه به مشکل حاد بیکاری در استان، موجب دلگرمی هنرمندان پیشکسوت و فارغ التحصیلان رشته های مختلف هنری شده که با تأسیس آموزشگاه هم می توانند به جذب جوانان و نوجوانان پرداخته و هم از این محل کسب درآمد کنند.
- پایگاه های خبری و خبرگزاری ها نیز، ارتقاء چشمگیری در استان، نسبت به دولت قبل، صورت گرفته که طی آن، تعداد پایگاه های خبری ثبت شده و دارای مجوز از 2 پایگاه در پایان سال نود و دو به51 پایگاه و خبرگزاری ها نیز از 11 به 16 خبرگزاری رسیده است.
- با توجه به استقبال مردم لرستان از نشریات محلی و اخبار و اطلاعات آنها، در این خصوص نیز رشد قابل قبولی صورت گرفته و نشریات محلی ما از 48 نشریه به134 نشریه افزایش یافته که درخشش مطبوعات لرستان در جشنواره های تخصصی نشان از حرکت مؤثر دولت در این حوزه است.
- کانونهای تبلیغاتی تا سال 92، 127 عدد بوده که در پایان سال 95 به 148 کانون ارتقاء یافته و مجوز 6 کانون دیگر در دست اقدام می باشد.
- تعداد کتاب های به چاپ رسیده در لرستان در پایان سال نود و دو، 79 عنوان بوده که در پایان سال97 به 360 عنوان رسیده است.
- تعداد انتشارات فعال در استان نیز با سیر صعودی خیره کننده از 18 به 37باب ارتقاءیافته بوده است.
- برگزاری نمایشگاه سراسری استان در لرستان از 7 نمایشگاه در سال 92 به 11 نمایشگاه تاکنون رسیده است .
- خرید کتاب از ناشران و مولفین بومی و استانی در سال 92 بیست میلیون تومان بوده که در سال 93 چهل میلیون تومان ، سال 94 هفتاد میلیون تومان، در سال 95 هشتاد میلیون تومان و در پایان سال 96 به صد میلیون و در پایان سال 97 صدوپنجاه میلیون تومان می باشد.
- تعداد چاپخانه های استان در پایان سال نود دو 45 چاپخانه بوده که تا کنون به 82 باب ارتقاءیافته است.
-تعداد مؤسسات قرآن و عترت که مجریان آموزش تخصصی قرآن کریم در سطح استان هستند که با ادغام با موسسات سازمان تبلیغات اسلامی از 40 به 99 موسسه افزایش یافته است.
- تعداد کانونهای فرهنگی هنری مساجد در سال 92 ، 286 کانون بوده که تاکنون به 394 عدد رسیده است.
- اجرای موسیقی ارکستر ملی ایران برای اولین بار در استان لرستان در سال 1395
- در حوزه اداری با طی کردن مراحل اداری و قانونی تبدیل وضعیت تعداد 30 نفر از نیروهای قراردادی به پیمانی صورت گرفته و در حوزه عمرانی پروژه تالار مرکزی 30% پیشرفت فیزیکی داشته و تجهیز سالن آمفی تئاتر، نگارخانه و سالن کنفرانس نورآباد و تجهیز نگارخانه و سالن کنفرانس شهرستان دورود انجام گرفته و همچنین تجهیز نگارخانه و سالن کنفرانس مجتمع فرهنگی هنری الشتر با 70% پیشرفت فیزیکی در دست اقدام است.
- تاسیس انجمن آثار فرهنگی مفاخر در استان به منظور استفاده از ظرفیت نخبگان فرهنگی و هنری در تدوین برنامه های این حوزه از اقدامات اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی در دولت یازدهم بود، این انجمن با حمایت ویژه ی استاندار لرستان، در سال 94 تأسیس و هم اکنون با حضور صاحب نظران فرهنگی و هنری استان فعالیت می کند.
- از پایان سال 92، هیچ گونه اتاق فکری باهدف تدوین فعالیت های فرهنگی و هنری تشکیل نشده که در سال 94 شاهد تشکیل این اتاق فکر بودیم و ثمره ی آن تدوین سند جامع چشم انداز فرهنگی استان با هدایت های ویژه ی نماینده ی ولی فقیه در استان است که با محوریت شورای فرهنگ عمومی در دست تهیه بوده و مرحله ی اول آن نیز در سه بخش آماده و در آینده ی نزدیک به دستگاه های مجری ابلاغ می شود.
- برگزاری حداقل 20 کارگاه تخصصی و ساماندهی و ثبت نام بیش از 110 خبرنگار از مهم ترین فعالیت های خانه ی مطبوعات استان در جهت ارتقاء سطح کیفی نشریات محلی بوده است.
- تأسیس مرکز آموزش علمی و کاربردی فرهنگ و هنر و ازسرگیری چاپ فصلنامه ی پژوهشی ' یافته نو ' را از دیگر اقدامات این اداره کل در دو سال گذشته بوده که مرکز آموزش علمی کاربردی اداره کل باهدف افزایش سطح اطلاعات و سواد دانشگاهی علاقه مندان به رشته های مختلف هنری هم اکنون فعال است و در مقطع کاردانی حرفه ای دانشجو می پذیرد.
- فعال سازی و چاپ فصلنامه یافته نو.
- برگزاری بزرگداشت مفاخر از سال 92 تاکنون35 مورد در سراسر استان.
- برپایی یک دوره هفته فرهنگی در تهران.
-کسب رتبه های برتر ملی توسط هنرمندان در رشته های مختلف از سال 92 تا کنون بیش50 مورد.
- تاسیس انجمن شاهنامه پژوهی با هدف و وحدت ملی از طریق حماسه در شاهنامه .
- برای اولین بار مجوز رشته موسیقی را در هنرستان های هنرهای زیبا لرستان گرفتیم و الان دانشجوهای موسیقی این رشته مشغول تحصیل هستند.
پژوهشم**3081**1552

ارتباط با سردبیر newsroom@irna.ir

تماس بی واسطه با مسئولین