به گزارش خبرنگارمهر، کتابخانه مرکزی مشهد که 23 سال قبل کلنگ آن به زمین زده شده بود صبح دوشنبه با عنوان کتابخانه مرکزی امام خمینی (ره) و با حضور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در مشهد به بهره برداری رسید.

کتابخانه مرکزی مشهد به عنوان بزرگترین کتابخانه عمومی کشور با گنجایش حدود 200 هزار نسخه شامل صدهزار نسخه مخزن اصلی و صدهزار نسخه بخش کودک و نوجوان فعالیت خود را آغاز کرده است.

در این کتابخانه علاوه بر بخش های معمول کتابخانه های عمومی، 10 خدمت جدید نیز برای اولین بار به مراجعان ارائه می شود که بخش ناشنوایان، کم سوادان، مادر وکودک، بخش دیداری و شنیداری، مدیریت واحدهای سیار و شعب، پیشخوان کتابخانه های عمومی، بخش مهد کتاب، آسمان نما و اتاق نجوم، اتاق علم،دفتر پیشخوان دولت الکترونیک و رستوران، خدمات تحویل مدرک، فروشگاه محصولات فرهنگی از خدمات جدید این کتابخانه است.

این کتابخانه در سال 74 کلنگ زنی شده بود اما ساخت آن به دلایل مختلف با کندی پیش می رفت که طی یکی دو سال اخیر با همت مسئولان استان و استاندار سابق موضوع تخصیص اعتبار آن مرتفع شد و طی ماههای اخیر عملیات تکمیلی آن سرعت گرفت.

کد خبر 4532932

به گزارش روابط عمومی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان اصفهان، حجت الاسلام و المسلمین محمدعلی انصاری مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان اصفهان با گرامیداشت چهلمین سالگرد پیروزی اتقلاب اسلامی، پیام سید عباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به همایش بین المللی انقلاب اسلامی و ادیان توحیدی را قرائت نمود.

در متن این پیام آمده است:

بسم الله الرحمن الرحیم

انقلاب شکوهمند اسلامی در سرزمین توحیدی ایران، تباری دینی و معنوی دارد و با رهبری پیشوایی دین مدار بر پایه آموزه های الهی شکل گرفته است، انقلابی که حضور دین در عرصه های اجتماعی و سیاسی را حیاتی دوباره بخشید و ارزش های اصیل ادیان را بار دیگر زنده کرد.

الگوی تمدنی برآمده از این انقلاب، یعنی معنویت و اخلاق در کنار بهره مندی از مواهب و نعمت های دنیوی ، پیش روی جامعه بشری فرا نهاد. افزون بر آن، انقلاب اسلامی در عرصه داخلی هم با دست آوردهایی برای پیروان ادیان همراه بوده است. تاکید بر حقوق اجتماعی و سیاسی پیروان ادیان در قانون اساسی، آزادی در انجام مناسک دینی به عنوان یک حق طبیعی و حضور نمایندگان ادیان در مجلس شورای اسلامی، نمونه هایی از این دستاوردهاست که در جهان پر تلاطم امروز و فجایع گوناگون که برای پیروان ادیان در جای جای جهان رخ نموده است، اهمیت آن نمایان شده است.

از سوی دیگر، بر پایه آموزه های ادیان به ویژه اسلام، می توان الگویی روزآمد و اثربخش برای ارتباطات بین الادیان پی ریزی کرد تا اندیشمندان و عالمان ادیان با تضارب آرا و اندیشه های خویش، فعالیت های علمی و فرهنگی مشترک را پی بگیرند و زلال معارف دینی را به علاقه مندان و دین داران عرضه کنند. در شرایط حساس کنونی رسالت ادیان توحیدی در مرزبانی از ارزش های دینی و تقابل با کج فهمی های مدعیان دین داری و افراط گرایان بیش از هر زمان مورد نیاز جوامع است.

کتاب آسمانی قرآن، پیروان همه ادیان را به ارتباط و تعامل فراخوانده و دست مایه این ارتباط را نیز آموزه های مشترک آنان برشمرده است:

قل تعالوا الی کلمه سوا بیننا و بینکم . عالمان دینی و اندیشه ورزان حوزه ادیان که جمع فرهیخته ای از آنان امروز در قالب این همایش گرد آمده اند، در سامان دادن این ارتباط و تبیین وجوه اشتراک سهمی ویژه دارند که ان شاالله در انجام آن موفق خواهند بود.

اینجانب ضمن ادای احترام به میهمانان و اندیشمندان حاضر در همایش و هیات های عالی ادیان توحیدی( زرتشتیان، کلیمیان، صابئین مندانی، ارامنه و آشوریان در کنار برادران و خواهران مسلمان) و تقدیر از اعضای محترم دبیرخانه ادیان توحیدی در برپایی این نشست، امیدوارم برونداد این گونه کوشش های علمی و اندیشه ای، به ویژه با میزبانی جهان شهر اصفهان که پیشینه ای درخشان و بی نظیر در حوزه تعاملات بین الادیانی و هم زیستی پیروان ادیان گوناگون دارد، الگویی راهگشا برای توسعه فعالیت های میان ادیانی فرا رو نهد و به تحقق آرمان های پیام آوران الهی مدد رساند.

سید عباس صالحی

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی

به گزارش یکشنبه شب خبرنگار فرهنگی ایرنا از روابط عمومی موسسه خانه کتاب وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، آیین اختتامیه سی وششمین دوره جایزه کتاب سال جمهوری اسلامی ایران و بیست وششمین جایزه جهانی کتاب سال همزمان با چهلمین سال پیروزی انقلاب اسلامی و دهه مبارک فجر ،سه شنبه (16 بهمن ماه) با حضور حجت الاسلام والمسلمین حسن روحانی رئیس جمهوری، سید عباس صالحی ،اصحاب قلم و فرهنگ در تالار وحدت برگزار می شود.
در این مراسم برگزیدگان جوایز خود را از دست رئیس جمهوری دریافت خواهند کرد.
آیین اختتامیه سی وششمین دوره جایزه کتاب سال و بیست وششمین جایزه جهانی کتاب سال سه شنبه (16 بهمن ماه) ساعت 15 در تالار وحدت به نشانی خیابان انقلاب اسلامی، خیابان حافظ ،خیابان استاد شهریار ، تالار وحدت برگزار می شود.

** جایزه کتاب سال در یک نگاه

به گزارش ایرنا ،سی وششمین دوره جایزه کتاب سال جمهوری اسلامی ایران با هدف حمایت و تشویق مولفان، مترجمان و مصححان و ناشران سراسر کشور و ارتقای فرهنگ جامعه اسلامی، حفظ استقلال و هویت فرهنگی برگزار می شود.
آثار ارسالی به سی و ششمین دوره جایزه کتاب سال باید برای نخستین بار در سال 1396 منتشر شده باشند و جزو کتاب های کمک درسی و افست نباشند. علاوه بر این، کتاب باید دارای برگه اعلام وصول باشد.
کتاب های داستان بزرگسال، نقد ادبی (تالیف)، مستندنگاری، شعر بزرگسال و کودک و نوجوان، به دلیل همپوشانی با جایزه جلال آل احمد و جایزه شعر فجر در کتاب سال بررسی نمی شود.
تنها آثاری در این جایزه داوری و ارزیابی می شوند که پدیدآورنده یا ناشر کتاب، کاربرگ ثبت نام را در تارنمای جایزه تکمیل و به همراه دو نسخه از کتاب ارسال کند.
همچنین ارسال لوح فشرده متن اصلی آثار ترجمه شده الزامی است و آثار دریافت شده بازگردانده نخواهند شد.
دبیرخانه جایزه کتاب سال جمهوری اسلامی ایران در موسسه خانه کتاب وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مستقر است. بیشترین فعالیت و کار نیز توسط موسسه خانه کتاب به مدیر عاملی نیکنام حسینی پور و دیگر دست اندرکاران این موسسه و همچنین معاونت امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برای هرچه بهتر و باشکوهتر برگزار شدن این رویداد بزرگ فرهنگی انجام شده است.
فراهنگ ** 9031 ** 1355 **

ارتباط با سردبیر newsroom@irna.ir

تماس بی واسطه با مسئولین

خبرگزاری مهر -گروه فرهنگ : خبرهایی که طی هفته گذشته شایعه استعفای وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی را در گوشی نقل می کردند این روزها پررنگ تر شده است و به نظر می رسد خروج سید عباس صالحی از سکان داری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی را محتمل تر کرده است.

سیدعباس صالحی که حضورش در افتتاحیه جشنواره فیلم فجر در سال جاری با حاشیه ای عجیب همراه بود این روزها در برابر سوال هایی درباره استعفای خود به صورت رسمی پاسخ نداده و تنها به جمعی از خبرنگاران و به صورت خصوصی اعلام داشته است که در این زمینه در هیات دولت صحبت خواهد کرد.

جرقه استعفا

جرقه طرح موضوع استعفا در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با موضوع انتخاب معاون مطبوعاتی تازه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی زده شد. انتخابی که منجر به دیدار برخی نمایندگان مجلس با صالحی می شود. هرچند که صالحی در صفحه شخصی خود در توییتر اعلام می کند که این دیدار دوستانه و کاری بوده است اما گویا خواست های برخی نمایندگان اصلاح طلب وزارت از وی برای انتخاب معاون جدید و بیان این نکته از سوی صالحی که معاون تازه با نظر مستقیم وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی انتخاب شده است منجر به اختلاف نظرها و بحث های شدیدی میان نمایندگان و او شده است.اما آیا این مساله می تواند منجر به استعفای صالحی شده باشد؟

محمد علی وکیلی که یکی از نمایندگان حاضر در نشست جنجال برانگیز یاد شده با صالحی به همراه آقایان مطهری، مازنی، کواکبیان و حضرتی بوده است طی روزهای گذشته در گفتگویی درباره این دیدار با تاکید بر جنبه دوستانه آن که مورد تایید وزیر ارشاد بوده است نیز بیان داشته که جریانی به دنبال حذف شخص آقای صالحی و تصاحب کرسی وزارت فرهنگ و ارشاد است.

وی از توضیح بیشتر در این زمینه خودداری کرده است و البته به این مساله اشاره کرده است که جلساتشان با محوریت بودجه فرهنگی و نیز وضعیت آشفته معاونت مطبوعاتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و گلایه اهالی مطبوعات از دولت بوده است.

رمزگشایی یک استعفا

در رمزگشایی از آنچه که وکیلی آن را به ایجاد فشار برای استعفای سید عباس صالحی نسبت داده شده است باید در کدام معاونت این وزارتخانه به دنبال سرنخ بود؟

در معاونت فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مساله کمبود بودجه مهمترین چالش این روزها و سال آینده وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است. از سویی تلاش برای کاهش هزینه های سرسام آور نمایشگاه کتاب و جنجال واسپاری امور آن به بخش خصوصی و صنف و میزان استفاده آنها از منابع دولتی برای فعالیت های خود حاشیه ساز بوده است. در کنار این مساله موضوع اختصاص یارانه برای نمایشگاه کتاب و نیز طرح های فصلی فروش کتاب در سطح کشور و نیز تخصیص وبدجه برای ماندهی به فعالیت های بین المللی حوزه کتاب از جمله حضور در رویدادهای بین المللی حوزه کتاب و نیز اعمال سلیقه برخی از نهادهای خارج از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برای حضور داشتن یا نداشتن برخی آثار و افراد در این رویدادها مهمترین چالش های این معاونت است. که باید به آن بحران روزافزون کاغذ و افزایش لجام گسیخته کاغذ را نیز افزود.

در معاونت هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی اما موضوع و حاشیه اصلی را باید در جنجال پیرامون انتشار برخی قطعات موسیقایی و برخی ترانه ها جستجو کرد که فشار زیادی را در سال اخیر متوجه این وزارت خانه کرده است. از جنجال ها بر سر انتشار یک آلبوم موسیقی بدون صدور مجوز شورای شعر و ترانه برای متن ترانه های آن تا ماجرای انتشار موزیک ویدئوهایی خارج از ضابطه و مجوز این وزارتخانه. در بخش هنرهای نمایشی نیز نبود بودجه و نیز اجرای نمایش هایی که ساختار ویژه اجرا و بازی های پرحاشیه هنرمندان آن که در مواردی منجر به برخورد قضایی با آنها نیز شده حواشی زیادی برای وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ایجاد کرده است.

در سازمان سینمایی نیز شاید مهمترین چالش پیش روی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی را بتوان در ساز ناکوک زدن سینماگران و اهالی سینما برای وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی باشد تا جایی که سرپرست این سازمان با واداشته تا اعلام کند باید سینما را به سمت سپری کردن سال های کم حاشیه حرکت کند که البته این مساله با توجه به اتفاقات رخ داده در افتتاحیه جشنواره فیلم فجر فشارهای زیادی را متوجه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی کرده است.

سوال های که رمز استعفا را بازگشایی می کنند

مشکلات اداری و مالی و حاشیه های پررنگ تر از متن سال هاست که جزئی از مدیریت کلان و خرد فرهنگی در ساختمان سیمانی میدان بهارستان است و این رویدادها امری نیست که در قامت سال های رفته بر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در چهار دهه اخیر کمابیش وجود نداشته باشد اما به نظر می رسد صالحی اعمال قشار و تصمیم گیری برای سیاستگذاری در وزارتخانه خویش خارج از ساختار و چهارچوب این وزارتخانه و فشار بر وی و مدیرانش برای اجرای آن را بر نتابیده و رفتن را بر ماندن ترجیح داده است

آیا باید این فشارهای خارجی را باید در نوع خواست و تقاضای دولت از رئیس آن از این وزارتخانه جستجو کرد؟ و یا از سوی سایر نهادهای حاکمیتی که به این وزارتخانه نظر دارند؟ و اگر چنین است چه چیزی از صالحی خواسته شده که وی که همواره به خوی نرم و آرامش شهره بوده است را به سمت استعفا سوق داده است؟

آیا فشارهایی که وکیلی از آن یاد کرده است در صورت صحت داشتن، از سوی دولت برای خروج وزارت ارشاد در برابر انفعال این دستگاه دربرابر خواست سایر نهادهای حاکمیتی به صالحی وارد شده است یا از سوی نهادهایی خاص برای چرخش این وزارت خانه به سمت و سوی تامین منافع آنها؟

سکوت این روزهای صالحی درباره استعفایش گمانه زنی های بسیاری را برای آینده این دستگاه مهم فرهنگی پررنگ کرده است. گمانه زنی هایی که یادآور مسیر طی شده برای خروج علی جنتی از این وزارتخانه نیز بود.

کد خبر 4531927

به گزارش خبرنگار مهر ، همایون امیرزاده مدیرکل روابط عمومی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و مشاور سابق اجرایی معاونت فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از سمت دبیری کارگروه کاغذ وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی کناره گیری کرد.

کارگروه کاغذ در شهریور ماه سال جاری که با ریاست حسین انتظامی و دبیری وی در وزارت ارشاد ایجاد و سعی کرد کانالی برای بررسی تقاضاها برای واردات کاغذ و معرفی واردکنندگان قابل اعتماد به وزارت صنعت و معدن و تجارت و بانک مرکزی ایجاد و به بررسی پرونده های تقاضا برای واردات کاغذ پرداخته است.

خروج امیرزاده از سمت دبیری این کارگروه برای تمرکز بیشتر بر فعالیت های روابط عمومی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی انجام شده است.

خارج شدن امیرزاده از سمت دبیری این کارگروه با خواست خود و با موافقت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی انجام شده است و او آخرین حضورش در این سمت در این کارگروه را امروز تجربه کرد.

کد خبر 4531873

حمید نورشمسی

رییس کمیسیون فرهنگی مجلس با تاکید بر اینکه سناریوی تک خوانی خواننده زن در افتتاحیه جشنواره فیلم فجر از پیش طراحی شده بود، گفت: اینگونه سناریوها با مدیریت شخص حسن روحانی انجام می شود.

حجت الاسلام نصرالله پژمان فر در گفتگو با خبرنگار پارلمانی خبرگزاری موج، درباره تک خوانی خواننده زن در مراسم افتتاحیه جشنواره فیلم فجر اظهار داشت: این اقدام در واقع یک سناریوی برنامه ریزی شده بوده و به طور قطع اتفاقی نیست.

وی افزود: امروز عده ای تلاش می کنند که کاری را انجام بدهند تا احساسات همه متدینین و مردم انقلابی ما را تحریک کنند، تا از این طریق ذهن ها به سمت مسائل فرعی منحرف شود. به طور قطع تک خوانی خواننده زن در ایام الله مبارک فجر یک حرکت کاملا برنامه ریزی شده است.

نماینده مشهد در مجلس شورای اسلامی تصریح کرد: علت این است که امروزه دولت با سوال های جدی در عرصه بین المللی، اقتصادی، هویت دادن به ایرانی در عرصه بین الملل، شعارهایی چون اعتبار دادن به پاسپورت ایرانی، بازگرداندن عزت ایرانی و اصلاح وضعیت معیشت مردم و ... رو به رو است.

پژمان فر گفت: دولت مدعی بود که هم چرخ سانتریفیوژها می چرخد و هم چرخ معیشت مردم. امروز نه سانتریفیوژ داریم و نه معیشت مردم رو به راه است. در نتیجه دولت می خواهد ذهن مردم را از مشکلات اصلی منحرف کند.

وی ادامه داد: دولت برای فرار از پاسخگویی تلاش می کند تا سناریوهایی را طراحی کند تا ذهن مردم منحرف شود. یک روز می گوید ما خانم ها را به ورزشگاه ها می بریم و روز دیگر در حضور وزیر ارشاد شاهد تک خوانی خواننده زن هستیم. دولت به دنبال فریب مردم با این سناریوها است و معتقدم تا پایان کار دولت حسن روحانی ، از مسائلی مانند تک خوانی خواننده زن به طور مکرر و فراوان شاهد خواهیم بود.

رییس کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی افزود: سناریوهای دولت در این حوزه متعدد بوده و آنها برای روزهای آینده نیز برنامه دارند. یک روز رییس جمهور در مورد امام زمان (عج) حرف می زند و یک روز درباره قرآن. یک روز حرف از رفتن زنان به ورزشگاه به میان می آید و یک روز معضل فرهنگی دیگری را دامن می زنند. ما معتقدیم که این سناریوها به طور مستقیم با مدیریت شخص حسن روحانی انجام می شود تا تنش ها در جامعه افزایش یابد.

پژمان فر با تاکید بر اینکه دستگاه قضایی، نیروهای اطلاعاتی، نهادهای مسوول و به ویژه ملت ایران نباید فریب سناریوسازی های دولت را بخورند، گفت: این سناریوها یک فریب و یک تله برای انحراف افکار عمومی است و حتی ممکن است بار دیگر شاهد صف بندی های خیابانی باشیم. بنابراین همه باید هوشیار باشند و فریب این دام ها را نخورند.

به گزارش مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، طرح سرباز فرهنگ با مشارکت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و مرکز نخبگان نیروهای مسلح اجرایی می شود.

هدف از اجرای این طرح به کارگیری نخبگان دانشگاهی رشته های علوم انسانی و مرتبط در پروژه های برجسته ادبی_فرهنگی در قالب خدمت مقدس سربازی است، به همین منظور این اتفاق یک گام بزرگ در چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی به شمار می آید.

با اجرای طرح سرباز فرهنگی؛ جوانان نخبه فرهنگی خدمت سربازی خود را در سازمان ها و نهادهای فرهنگی سپری می کنند.

حدود 10 سال است که نخبگان در رشته های مختلف می توانستند با خدمت و پژوهش در رشته ای که در آن تحصیل می کنند به جای خدمت سربازی در قالب سر و کار داشتن با تفنگ، به فعالیت علمی در رشته خودشان مشغول شوند، اما فعالیت فرهنگی جایش در این عرصه خالی بود و نخبگان فرهنگی چنین امکانی را نداشتند.

طرح سرباز فرهنگ با هدف خدمت به فرهنگ به جای حضور در پادگان پس از تدوین شیوه نامه اجرایی می شود.

14 بهمن 1397 17:37

به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران پویا ، داوری جشنواره ها همواره از مباحث داغ تئاتری بوده و هست. پس از گذشت 37 سال از برگزاری جشنواره تئاتر فجر هنوز فلسفه داوری در این جشنواره شناخته شده نیست. میل به قضاوت شدن در جشنواره ها بسیار شدید است و به نظر می رسد مشروعیت یک اثر هنری در گرو تأیید سه یا پنج داور است که این داورها با ملاک مشخصی تعیین نمی شوند. اساساً داوری ها در ایران براساس نام هاست و البته تکرار عده ای محدود.

در میزگردی با حضور منوچهر اکبرلو، از شخصیت های فعال در عرصه داوری و پژوهشگر شناخته تئاتر و مهدی نصیری، مدیر کانون ملی منتقدان تئاتر و از معترضان به شمایل و شاکله داوری این مبحث را باز کردیم و به بررسی وضعیت داوری تئاتر در ایران پرداختیم. بحثی که در دو مرحله پرده از برخی ریزکاری های داوری در تئاتر ایران پرده برمی دارد.

***

برخی افراد بر این باورند که باید در جشنواره ها به جای 3 نفر، 7 نفر داوری کنند.

اکبرلو : تنوع درست است؛ ولی افزایش داور، بحث بودجه اش هم است. فردا مهدی نصیری آمار می دهد این قدر از بودجه جشنواره را داده اند به داورها. اینکه 3 نفری می نشینیم از غروب تا نیمه شب داوری می کنیم، فرض کن شما 7 نفر باشند، چه می شود. مگر اینکه وارد حوزه ستاره دادن و نمره دادن شوید که من کلاً مخالفم.

اگر جشنواره حذف بشود و همه چیز به فرایندی شبیه جایزه تونی پیش برود، دعوای داوری کاهش پیدا می کند؟

اکبرلو : انجمن بازیگران خانه تئاتر داره این کار را می کند دیگر، با روابط عمومی هماهنگی می کند بلیت برای داورها می گذارند و در طی اجرای عمومی می روند و می بینند.

نصیری : مسلماً خیلی بهتراست. این به جوایز ما ارزش و اعتبار هم می دهد. واقعیت این است که الان جایزه های ما هیچ ارزش و اعتباری ندارند. تازه کلی نان به هم قرض دادن خنده دار هم هست که هیچکس نمی فهمد. مثلاً من در خانه ام 10 تا جایزه با امضای آقای اکبرلو دارم و آقای اکبرلو 10 تا با امضای من. خنده دار نیست؟

اکبرلو : یک مدت اصطلاحی بود می گفتند در سینمای ایران برف وجود ندارد، چون همه کارشان را در آذر تولید می کردند تا دی ماه به جشنواره فجر بدهند. در یک دوره قانونی گذاشتند که بازیگر حق ندارد در 2 کار همزمان کار کند، بازیگر از کجا بداند دو تا از کارها انتخاب می شود که از اول همکاری را بپذیرد یا نه. البته دوره اش گذشته. الان فقط دغدغه شده اجرا، پیدا کردن سالن، دغدغه، فجر نیست.

این کت دیگه تنگ شده باید عوض شود. اگر آن تغییرات اتفاق بیفتد به نظر من این داوری ما هم الگویش عوض شود این نگرانی ها هم اتوماتیک منتفی می شود. مثلاً اگر بروی سراغ این کار، حالا نمی دانم در فجر اتفاق می افتد یا نه، یعنی دیدن سالانه توسط تعداد زیادی آدم، بعد آن وقت بخش تولیدات جدید چه می شود. بعد در طول سال شهرستان ها چه می شود؟ شهرستانی که مثلاً در یک فصل خاص کار می کنند، در شهرستان فقط 3 نفر هستند که بازبینی می کنند به خاطر اینکه تعداد محدود است، بعد هم جوان بخواهی بیاوری جوانان دیگر قبول ندارند.

نصیری : استان های دیگر بیشتر نیاز دارند. چون در استان ها جشنواره مثلاً با 30 میلیون تومان برگزار می شود بعد 20 تومان را می دهند به هتل و هواپیما و رستوران و دستمزد داورها و نفری 500 تومان می دهند به گروه های شرکت کننده. در مورد همین استان ها هم اشتباهات و سهل انگاری های داورها بیشتر است.

اکبرلو : بازم ربطی به تعداد ندارد، این به خاطر دیدگاه متفاوت ماست.

نصیری : استان بوشهر کار خوبی کرده است. 2 سال پیش آمدند و یک داور بوشهری از استان خودشان انتخاب کردند. امسال 2 تا داور بومی داشتند و امیدوارم سال آینده هیچ هزینه ای بابت هتل و هواپیما به هیچ داور تهرانی پرداخت نکنند. خودشان آثارشان را انتخاب و داوری کردند و هیچ اتفاقی هم نیفتاد، احمد آرام بود و غلامحسین دریانورد. هر دو این هنرمندان با دانش و با شناخت و معرفت کامل کاراشان را انجام دادند. هزینه هم به استان تحمیل نکردند. کرمان هم چند سالی است که همین کار را می کند و خیلی پول خرج داوران تهرانی نمی کند. اتفاقاً همین استانها در زمینه نقد هم خودشان سال هاست که نیروهای با دانشی تربیت کرده اند و نیازی به منتقد تهرانی ندارند. مشهد هم ندارد. در شهری که رضا صابری و رضا حسینی و عبدالله برجسته و خیر آبادی و ضیا چمنی و ده ها دانشجوی باسواد تحصیل کرده هستند که دانششان به مراتب بیشتر از خیلی از این داوران و حلقه دوستانشان است نیازی به هدر رفتن هزینه نیست.

اکبرلو : شما باید در همه استان ها یک همچین آدم هایی پیدا کنی والبته به یاد بیار این سنت ایرانی را که هیچکس، هیچکس را قبول ندارد.

نصیری : این به خود ما بستگی دارد. فردا تهرانی ها را قبول نداشته باشند که کفش ها و سنگ ها نشان می دهند که ندارند می خواهیم از عراق داور بیاوریم؟ کرمان و بوشهر و خیلی شهرهای دیگر دارند خودشان انتخاب و داوری می کنند. خیلی از استان ها مثل خراسان و اصفهان و شیراز و هرمزگان و ... هم بهتر از خیلی از داوران بیخودی باد شده را خودشان دارند و می توانند برگزار کنند. خیلی از استان ها هم می توانند از نیروهای متخصص استانهای همجوار کمک بخواهند. امین فرهی و حامد شاکری از بجنورد بروند مشهد عبدالله برجسته و رضا صابری و خیرآبادی بروند بجنورد و بیرجند و این ارتباط بین استانهای همجوار تقویت شود خیلی بهتر است. با اعتماد و درستی این فضا به بهترین شکل ایجاد می شود و هزینه های اضافی هم صرف جوانها یهمان استان می شود.

اکبرلو :این اتفاق در اصفهان اصلاً اتفاق نخواهد افتاد چون هیچ کس کسی دیگر را قبول ندارد، در مشهد همینطور و الی آخر.

نصیری : من می گویم که اصلاً بجنورد و مشهد و بوشهر و اصفهان و خیلی از استان ها می توانند به 10 استان دیگر همجوارشان هم متخصص و کارشناس برای انتخاب و داوری بفرستند. اگر ما خودمان را قبول نکنیم معلوم است که یک شغلی ایجاد می شود و یک عده تولید می شوند برای اینکه بیایند و کاری که خودمان بهتر انجام می دهیم را برایمان انجام بدهند. چند سال دیگر می رویم از عراق و مولداوی دارو می آوریم چون همدیگر را قبول نداریم این درست نیست.

اکبرلو : همین قبول نداشتند خیلی مهم هسن، تو بچه شهرستانی. می دانی که در شهرستان ها چطور هستند. یک گروه از تهران می رود شهرستان اجرا، اولین معترض خود تئاتری های مشهد هستند. شما برو کرمان از جیرفت داور بیار، قبول می کنند؟

نصیری : من چند سال پیش در جیرفت با آقای سلطانی که از کرمان آمده بودند داور جشنواره استانی بودیم. چنین نگاهی را من ندیدم. باشد هم نگاه اشتباهی است. این نوع نگاه را باید عوض کرد نه داور را.

اکبرلو : خوب بودن آدم ها را کاری ندارم. بحث قبول داشتن یک دیگر است که قبول نداریم.

یکی از فیلترهای انتخاب داور رفتاری است که او در حوزه آموزش و مواجهش با شهرستانی ها دارد. عموماً افراد حاضر در شهرهای دیگر و محبوب مشخص و محدود هستند. شهرستانی ها متقاضی حضور عده ای خاص هستند.

اکبرلو : خیلی ها می گویند خودشان گفتند فلانی بیاد.

به هر حال، هیچ وقت انجمن من را نمی فرستد برم شهر خودم شیراز آموزش بدهم، گزینه اولش یا نادر برهانی مرند است یا کوروش نریمانی.

اکبرلو : این ها فکر نمی کنند که به چه کسی نیاز دارند تا براساس آن انتخاب کنند.

پس رابطه رفاقتی در کار موج می زند، مثلاً من در حوزه هنری یک مدت پیش آقای زارعی می رفتم یک فهرستی آنجا بود، ایوب آقاخانی، نصرالله قادری، فدایی حسین این ها بودند، اصلاً آن دایره آموزشی برهم نمی ریزد. اگر مهدی نصیری را بفرستند کرج درس بدهد به جای آقاخانی فردا آن بچه نمی گوید نصیری بیاید آنجا داوری کند؟ پس متوجه می شویم که سیستم آموزشی هم مخرب است.

نصیری : بله خب هست. متاسفانه روابط و دوستی ها هستند که تعیین می کنند. ما هیچوقت نگاه نمی کنیم که مثلاً دانش نصرالله قادری چقدر با نصیری متفاوت است. اگر نصیری را با امکانات و سالن ها و دوستی ها خوب تبلیغ کرده باشند او را بیشتر و بهتر می بینیم.

باز من می گویم نصرالله قادری یک کتاب دارد که من می توانم بهش استناد کنم.

نصیری : اتفاقاً از آن آدم هایی است که در همین قضیه داوری خیلی دقت می کند؛ هرجایی نمی رود. بارها و بارها به نصرالله قادری زنگ زدند پیشنهاد دادند و نرفته است. مثلاً جشنواره استانی خیلی کم می رود.

پس آموزش یکی از مبانی داوری می تواند باشد.

نصیری : به حلقه معدود داوری وقت نشد بپردازیم. این عده یا آنقدر افراد برجسته ای هستند از نظر کاری و دانش و تجربه که تأثیر مثبت دارند. پس باید الان و بعد از حدود 10 سال حضور مستمرشان به دنبال نتایج مثبت گشت، یا اینکه ندارند. پس نباید اینقدر همه جا و همه جا و همه جا باشند و آن چیزی که می گویی یکیش هم این است که آنها را مدام آموزش بفرستند. آقایی که دو تا نمایشنامه متوسط دارد و خودش هم 15 سال است نمی نویسد و برای کارگردانی هم نمایشنامه خارجی کار می کند و اگر هم هر ده سال بنویسد هر بار از قبلی ضعیف تر است استاد نمایشنامه نویسی شده و جالب اینکه از تاثیرات داوری اش می توان ثابت کرد که حتی بدیهیات را در مورد نمایشنامه نویسی نمی داند.

براساس آمار می توان مدهی شد دو نفر از عزیزانی که در هیئت انتخاب استانی آخر هستند به نسبت بیشترین حضور در شهرستان ها هم داشتند یعنی از 32 استان مثلاً 20 تا استان را رفته اند.

اکبرلو :این از طریق استان ها متاسفانه اتفاق می افتد.

نصیری : حتی من جایی شنیدم که گفتند ما فلانی را دعوت کرده ایم؛ چون رفیق صمیمی دبیر جشنواره است اگر او باشد کارمان به احتمال زیاد از استان بالا می رود.

اکبرلو : آقای جابر رمضانی یک باره داورش کردند؟ نه، اونم یک مثل ما، دو تا دانشجویی کار کرده، بعضی ها با شایستگی مثل جابر رمضانی، بعضی ها نه، بدون شایستگی، کریم اکبری مبارکه یک دوره ای دو تا کار انجام داده خیلی هم خوب؛ ولی شما بعدش دیگه اثری نمی بینی، کسی که این جوری هست می گوید من دوره ام را گذرانده ام.

نصیری : به علاوه اینکه باید قبول کرد که شرایط هر دوره با دوره دیگر فرق دارد

در حوزه نمایشنامه نویسی و داوری نیز من نقدی دارم. نگاه به این مهم کارخانه ای است و دایره افرادی که تعیین کننده هستند در قضاوت نیز بسته است. جالب اینکه نمایشنامه نویس برتر دوره پیش به راحتی محو می شود.

نصیری : کسی سراغشان را نمی گیرد. حالا اینکه سراغ نمی گیرند هیچ، همین ها سال بعد توی همان جشنواره فجر هم راهشان نمی دهند. نمایشنامه ای که دوره 29 فجر بین 500 متن در میان 5 تای برگزیده قرار گرفته سال بعد با همان داورها بین 70 تا متن انتخابی نیامده. اینقدر جشنواره ها نسبت به تعهدات و انتخاب های خودشان بی مسئولیت اند و اینقدر داوری ها ضعیف و باری بهر جهت است

اکبرلو : اختلاف نظرها بسیار زیاد هست و حاصلش همین است که می گویی.

نصیری : یعنی آنقدر اختلاف سطح کیفی بین آثار زیاد است؟ فکر نمی کنم. در بخش نمایشنامه نویسی بین 500 تا نمایشنامه شده جزو 5 تای برگزیده سال بعد رفته تو یک بخش دیگه جزو 70 تای منتخب هم نشده، با همان داورها. ببینید این که داوری مقایسه می کند را قبول دارم. ولی این نباید بهانه ای برای پوشش دادن اشتباهات باشد. نمایشنامه ای که بین 500 تا جزو 5 برگزیده آمده سال بعد بین 70 تا هم نبوده. فقط در صورتی می توان پذیرفت که سال بعد همه ایبسن ها و چخوف ها و شکسپیرها با آن مقایسه شده باشند.

اکبرلو : جشنواره امسال برگزار می شود با هدف شناسایی و ارتقاء دانش و... کارش هم تمام می شود و می رود چه ربطی به سال بعد دارد، اگر بناست سال بعد همان کار دوباره بیاید و اتوماتیک همان کار انتخاب شود تو می گویی ای بابا چرا همه اش این انتخاب می شود. مشکل آنجاست که گروهی فقط منتظر جشنواره هستند تا کارشان را دوباره بفرستند.

نصیری : من تولید متن را می گویم، چرا انجام می شود؟ چرا انتخاب می شود؟ خود جشنواره انتخا ب می کند سال بعد خودش رد می کند. خنده دار نیست؟ بعد هزار جور بهانه و دلیل می آورند. دلیلش انتخاب های بی حساب و کتاب است. دلیلش این است که داور آنقدر مشغول داوری است از این جشنواره به آن جشنواره می رود که تمرکز و دقت ندارد. حتی بعضی وقت ها منطق می گوید که نمی خواند چون وقت خواندن ندارد.

جشواره ای که بخش نمایشنامه نویسی داشته باشد و مثلاً نمایشنامه نوشته نشده، اجرا نشده، چاپ نشده، جایزه بدهند من تا حالا ندیدم. اساساً به نمایشنامه چاپ شده جایزه می دهند. در نمایشنامه های خارجی که به دست ما می رسد برای ترجمه در اولین صفحه اش مشخصات نخستین اجرای نمایشنامه درج شده است. یعنی اهمیت متن به اجرا شدنش هست، نه نشدنش.

اکبرلو : من کلاً مخالفم با مسابقه نمایشنامه نویسی. متن به اجرا ختم نمی شود. بروید برگزیده های مسابقات نمایشنامه نویسی را ببینید و ببینید چقدر از آنها اجرا شده. پروسه اجرا به عوامل دیگری بستگی دارد و نه برگزیده شدن یک متن در یک مسابقه.

نمایشنامه های اجرا شدههمین 120 متنی است که در سالن ها ماهانه اجرا می شوند. چرا آن 120 تا داوری نمی کنند؟

نصیری : شرط این است که تازه تولید شده باشد.

الان آقای نصیری در انتشارات نمایش هستند. چرا شما نمایشنامه هایی که اجرا می شوند را چاپ نمی کنید؟

نصیری : انتشارات که اصلاً شوراش تعطیل شده، فعلاً کتاب چاپ نمی کند. پاسخ این سؤال را البته باید با توجه به شرایط انتشارات و برنامه هایش داد.

اکبرلو : دارین بحث را عوض می کنید، من مخالفم با این کار، چون بعضی از شهرها متن می خواهند. می گویند متن جدید باشد ؛چون متاسفانه جشنواره ها خیلی ها اینطور هست که می گوبند باید اولین اجرا باشد. بعد وقتی کتاب می دهی می گوید خوب این کتابی است که شاید چهار نفر دیگر هم در جشنواره بیایند کار کنند. از تو دست نویس می خواهند.

این هم بد است؛ چون جایزه های اروپایی و آمریکایی را چک می کردم یک بخش دارند به اسم بازسازی.

اکبرلو : این چیزی که شما می گویید. قاعدتاً دارند تخصصی برخورد می کند، فجر هم مگر نبوده بعضی از سال ها، بخش دست نویس می آورند، یعنی متن هایی که چاپ نشده، یک رویکردی است، حمایت از نویسندگانی که می گویند کشوی میزمان پر است، اما نمایشنامه فروش ندارد.

چرا نمایشنامه اجرا نمی شود؟

اکبرلو : من روابط ندارم به کارگردان ها بدهم، یا دادم خوششان نیامده، به نظر آنها نمایشنامه خوبی نیست خب باید یکی بپسندد دیگر.

حالا داوران نمایشنامه ها را خواندن، 3 تا کار را انتخاب کردن گفتن نه، این ارزش دارد و خوب است، چرا باز سراغش کسی نمی رود تا اجرا کند؟

اکبرلو : من می خواهم کارگردانی کنم چکار دارم نظر مهدی نصیری را، مسئله این است، 2 نفر داوری کردند و اعلام کرده اید متن اکبرلو شاهکار تاریخ تئاتر است، اما من می خواهم اجرا کنم شاید اصلاً از این فضاها خوشم نیاید.

نصیری : من می گویم خود جشنواره انتخاب می کند، بعد همان جشنواره سال بعد رد می کند. یک سال انتخاب می شود سال بعد اجازه تمرین هم ندارد. نمی گذارند اجرا کند. کارگردانی متن برگزیده جشنواره بیست و نهم را برای اجرا در جشنواره سی ام پیشنهاد داده، درخواستش رد شده. می گوید خودتان پارسال این نمایشنامه را برگزیده اعلام کردید. من رفتم و از میان برگزیده های خودتان انتخاب کردم. پارسال در 5 تا بوده و امسال جزء 70 تا هم نیست.

اکبرلو : آخه طرف حفظ نیست.

نصیری : چی را حفظ نیست؟

اکبرلو : شما مثلاً در جلسه داوری نشستی جرات می کنی به افراد بگو آقا با اجازتان این متن را اول کنید، چرا؟ چون که پارسالم برگزیده بوده؟ کسی قبول می کند؟ برمی گردند می گویند پس ما چه کاره ایم؟ یعنی این متن هر جا رفت باید به استناد برگزیدگی اولیه باید دوباره برگزیده شود؟

نصیری : من می خواهم بگویم خوانده نمی شود، یا آنقدر اشتباه و بد و نادرست انتخاب می شود.

اکبرلو : آدم ها فرق دارند.

نصیری : معلمی که مسافرکشی می کند، معلوم است که کارش را خوب انجام نمی دهد. داوری که در طول سال 30 تا داوری می کند و از تبریز نیامده به مشهد و اصفهان و شیراز می رود و دبیری صد تا شغل دیگر هم دارد، نمی تواند درست داوری کند. بعد می گوید برو به کسی که من را انتخاب کرده بگو. من می گویم تو چرا قبول کردی؟

اکبرلو : بگم دبیرها بهشان چی می گویند؟ براب من پیش آمده، مب گوید آقا شما وقت نمی کنید، من با پیشکسوتی داوری جشنواره داشتم. چون از دنیا رفته اند اسمش بماند. زنده بودند می گفتم که اگر نادرست بود تکذیب کنند. ایشان به من گفت من کسالت دارم، نمی توانم، دبیر جشنواره به ایشان گفت می خواهید 10 تا اثر فینال را بفرستیم برای شما. اصلاً می داند که او نمی نشیند دونه دونه این 15 هزار صفحه را بخواند.

نصیری : مثلاً 800 تا متن می آید، این 800 تا متن را دو قسمت می کنند. بعد به دو گروه 400 تا 400 تا متن ها را می دهند که بخوانند. به 3 نفر، 400 تا به 3 نفر دیگر 400 تای دیگر. از کجا معلوم امتیاز همه این 400 تا زیر 50 و همه ی آن 400 تا بالای 80 نباشد.

پس داوری محصول تیم مخروب است در واقع، ممکن است داور، داور خوبی باشد ولی تیم اجازه ندهد که داور خوبی باشد.

اکبرلو : دقیقاً، وقتی فجر که محل حرفه ای هاست 500 تا متن می آید این یعنی روال کار، معیوب است، شما جابر رمضانی را بگذار یا اردشیر صالح پور با هرکسی دیگر را ادامه مسیر به مشکل می خوری. برای چی برای فجر باید 496 تا متن بیاید؟ برای چی سرکار می گذارند، 50 تا انتخاب می کنند بعد بازبینی می کنند؟ بعدش 5 تا می آید فجر، شما پروسه هزینه نیروی انسانی و قوت و سرخوردگی انتخاب نشده ها را نگاه کن.

چه کسانی فشار می آورند؟

نصیری : من این را اول از همه می گویم، جشنواره ها، 1- هنرمندان دوست دارند باشد چون کارشون آینه و به واسطه سیاست گذاری های اشتباه، فقط جشنواره را دارند 2- داورها دوست دارند باشد، چون جشنواره ها را دوست دارند و نمی خواهند تعطیل شود، می خواهند بخش ها زیاد شوند. چون درآمد. مثلاً در جشنواره کودک و نوجوان بخش تولید می شود، یعنی هم بخش نمایشنامه خوانی دارد، هم نمایشنامه نویسی آثار جدید دارد، هم نمایشنامه نویسی آثار چاپ شده و... بتواند نمایشنامه ها را دهه، دهه می کند. بخش نمایشنامه های دهه 70 و... برای هر کدام هم 3 تا 5 تا داور می گذارند. دوست دارند که بخش تولید شود، جشنواره زیاد شود جا برای داوری کردن هم زیاد می شود.

اکبرلو : به دبیر جشنواره تئاتر کودک گفتم بیا داوری را حذف کن که فقط دعوا و کدورت دارد. پولش را هم بده به گروه ها. می گفت تو داری نان خودت را می بری، ذهنیت آدم ها این جوری است. مدتی پیش شهرستان بودم. می گفت در مرکز گروهی تمام دغدغه شان این است که مثلاً جشنواره استانی اختتامیه خودش را برساند، فقط واسه سوغاتی یا قبلاًها که سکه ای بود و حق ماموریتی و ایجاد ارتباط برای داوری جشنواره بعدی و ...نمی دانم واقعاً این طور هست یا نه، به من هم ربط ندارد، اما می خواهم بگویم نگاه برخی در شهرستان، به مدیران تهران این گونه است.

یکجا یک بحثی داشتم می کردم، می گفتند مشکل اصلی تئاتر ایران این است که تئوریسین ندارند، یعنی الان همه نشستند که کار تولید کنند یا مدیریت کنند یا داوری کنند ولی این وسط کسی تئوریسین نشد.

نصیری : خب این سیستم جشنواره ای اجازه نمی دهد. کسی هم دارد تلاش می کند را شما می بری سراغ همین داوری. درآمد دارد خوش هم می گذرد. بعد تمام مدت مشغول یک کار بیهوده است که فقط لطمه می زند و هیچ سودی برای هیچ یک از طرفین ندارد. نه سودی برای خودش دارد و نه برای دیگران. یا کسی را داریم که لذت می برید. یک کتابخانه است. حالا ما منتظریم ببینیم این فایل ها را کی از قفسه ها درمی آورد تا ارائه کند. بعد می بینید که بنده خدا آنقدرمشغول بوده که حتی وقت فکر کردن پیدا نمی کند. اطلاعاتش فوق العاده است؛ ولی فکر می کنم وقت نمی کند که بنشیند وزمانی داشته باشد تا فکر کند و کار علمی بکند.

اکبرلو : این بحث نظریه پردازی مسائلی دارد. دلیل اصلی امرار معاش است، مثلاً من دانشگاه درس می دهم، مثلاً چند واحد که می گیرم ترمی چند صد هزار تومن به من می دهند، 10 جلسه باید بروی با سیستم کارمندی. می گویم اگر دیر می آیمغائب بزنید، می گوید خیر من گزارش رد می کنم. می گویم پس خداحافظ. حضور در فضای علمی تبدیل می شود به یک حضور کارمندی. حتی برای هیات های علمی دانشگاه ها. من که ترجیح می دهم نروم. از آن طرف شما یک کار پژوهشی می کنی. کجا می خواهی چاپ کنی؟ ما در جلسه ای بودیم دکتر بختیاری می گفت ما در دانشگاه تهران 20 تا 30 تا دکتری تئاتر دادیم بیرون، اسم اینها را مرور کردم.

منی که صبح تا شب با کتاب و مقاله سروکار دارم اسم چند تا را بیشتر نمی شناختم. بعد تو می گویی دکتری تئاتر، دکتر شده یعنی نظریه داده، کجاست تز و نظریه این دکترها؟ حالا اینها کجا هستند. جز آنها که توانسته اند تدریس بگیرند و هیات علمی بشوند؟ تز اینها رفته توی کتابخانه و تمام. نه اطلاعی نه نقدی...هیچ. کنارش هم طرف مجبور هست برود کار کند. سمت بگیرد. حالا تو این ها اگر آدم با استعداد هم باشد نباید انتظار داشته باشی برود سراغ نظریه پردازی، مگر اینکه یک نفر شخصی علاقه مند باشد که این کار را بکند.

بازم مشکل سیستم، یعنی در همه جای دنیا بورس های تحصیلی وجود دارد، الان مثلاً شما پارسال بودجه اتان چقدر بوده؟

نصیری : نمی دانم

آمار کتاب ها و حمایت ها را اعلام کرده اند که فکر کنم سال ذشته 6 کتاب بود.

اکبرلو : منی که کار پژوهشی دوست دارم مدیر مرکز باشم قبول نمی کنم، چرا؟ چون حمله می کنند که فلانی آمد و چاپ کتاب ها را تعطیل کرد، فلانی آمد و دیگه نمایشنامه چاپ نمی شود. البته در حال حاضر برخی جشنواره به ویژه کودک این است که ما همیشه به بهانه جشنواره است که 4 تا کتاب درمی آوریم. این چند ساله اینطور بوده، نماینده مجلس و شهرداری و استاندار فقط موقع جشنواره پول می دهد هیچ موقع مستقل برای آموزش یا برای کتاب پول نمی دهد،. آن مدیر ارشاد یا استانداری که به دبیر جشنواره می گوید چهره بیاور یعنی کلیت برای او شو و نمایش است و فقطان موقع به تو پول می دهد.

راه نجاتش رسیدن به تئوریسین است.

نصیری : البته آنها قاطی دعوا نمی شوند، به نظرم راه درست این است که اول این مسئله را به عنوان یک آسیب بپذیریم بعد برویم سراغ راهکارهای اصلاح. ده ها پیشنهاد و راهکار وجود دارد. اگر بحث شود آنقدر راه حل وجود دارد. الان با هر کس صحبت کنی موافق است که جشنواره تأثیر مثبتی ندارد ولی هیچ کس حاضر نیست حتی بحث کند راجع به راهکارش هر موقع آمدند و گفتند جشنواره ها بد است، گفتن تعطیل می شود، همه گفتن تعطیل شود ما از دست می دهیم. باید جایگزین داشته باشیم. یعنی در کنارش یک چیزی متولد شود به مرور جشنواره حذف شود.

قبل ها جشنواره داشتیم این شکلی؟

اکبرلو : یک سری جشنواره های استانی داشتیم که خیلی محدود بود. مثلاً 2 کار می آوردند، وابسته نبوده به اجرا.

چون من دارم فکر می کنم جشنواره ها در دنیا جایزه ندارند.

نصیری : آنجا جایزه ها اعتبار دارد، ما جایزه هایمان هیچ کدام اعتبار ندارد.

اکبرلو : موضوع این است که ما بعضی جاها می گوییم ببینیم دنیا چه کار می کند، بعضی جاها می گوییم اینجا ایران است!

نصیری : اصلاً به نظرم بعضی جاها باید تعطیل شود، همینجوری مریض و خشک

اکبرلو : این اختلاف نظر است، شهرام در شهرداری بود و آمد مدیر تالار هنر هم شد، گفت همه بیایند روزی 3 سانس می گفت در شهر باید تئاتر وجود داشته باشد، کیفیت فاز دومش است، این ذهنیت را با خودش آورد، خانه تئاتر فرهنگسرا را جزو سابقه حساب نمی کند، این برای اینکه جزو سابقه حرفه ای حساب بکنند آمدند در تالار هنر، حالا می بینی یک کار مزخرف است، یک کار شاهکار هم هستش، یعنی آن ذهنیتی شهرداری چی را با خودش آورد و تئاتر حرفه ای، بعضی موقع ها تغییر نگاه یا آوردن همراه، بخشی هم شخصاً خوبه، چون منافع شخصی ندارد ولی آنجا یک کارکردی دارد ولی اینجا باید یک رویکرد دیگری داشته باشد.

انتهای پیام/

مدیرکل هنرهای نمایشی اعلام کرد که اعتبار جشنواره سی و هفتم تئاتر فجر به اندازه اعتبار دوره سی و ششم است و در برگزاری این دوره از جشنواره با نهایت صرفه جویی عمل خواهیم کرد.

شهرام کرمی مدیرکل هنرهای نمایشی درباره وضعیت بودجه سی و هفتمین جشنواره بین المللی تئاتر فجر، به تئاتر آنلاین گفت: اعتبار دوره سی و هفتم جشنواره تئاتر فجر به اندازه اعتبار دوره سی و ششم است و برای این دوره از جشنواره نیز اعتبار 5 میلیارد و 300 میلیون تومان مصوب شده است، سال گذشته این میزان بودجه برای جشنواره بین المللی تئاتر فجر هزینه و برای امسال هم مصوب شد.

وی با بیان اینکه بخش های سی و هفتمین جشنواره بین المللی تئاتر فجر بیشتر شده است، اظهار کرد: رویکردمان صرفه جویی در هزینه ها است ولی در بخش بین الملل جشنواره سی و هفتم دچار چالش اساسی هستیم.

مدیرکل هنرهای نمایشی درباره وضعیت دریافت بودجه سی و هفتمین جشنواره بین المللی تئاتر فجر یادآور شد: معاونت هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به ما اعلام کرده که نگران بودجه مصوب این دوره از جشنواره نباشیم. تا حالا 2 قسط از بودجه را دریافت کرده و بخشی از هزینه ها و قسط اول کمک هزینه گروه های نمایشی را پرداخت کرده است، به طور کلی نگران اعتبار برای برگزاری سی و هفتمین جشنواره بین المللی تئاتر فجر نیستیم.

کرمی درباره این موضوع که آیا تعهدات جشنواره سی و هفتم تئاتر فجر تا پایان سال جاری پرداخت و تسویه خواهد شد یا نه؟ اظهار کرد: اولویت اول ما انجام تعهدات مان به هنرمندان حاضر در جشنواره تئاتر فجر است و این کار را تا پایان سال جاری انجام می دهیم، بخش گروه های اجرایی و ستادی جشنواره در اولویت های بعدی ما قرار دارد زیرا برای ما مهمترین موضوع این است تعهدمان به هنرمندان شرکت کننده در جشنواره را اجرا کنیم.

مدیرکل هنرهای نمایشی در پایان سخنان خود درباره احتمال افزایش بودجه جشنواره سی و هفتم تئاتر فجر، تأکید کرد: احتمال افزایش بودجه جشنواره سی و هفتم منتفی است و ما مجبوریم با نهایت صرفه جویی این دوره از جشنواره را برگزار کنیم. البته نگاه مان این است که این صرفه جویی روی کیفیت برگزاری جشنواره تأثیرگذار نباشد و سی و هفتمین جشنواره بین المللی تئاتر فجر را با کیفیت بالا برگزار کنیم.

به گزارش خبرنگار ایلنا، محمدحسین توتونچیان (مدیرعامل شرکت فرهنگی هنری ققنوس و تهیه کننده موسیقی) درباره وضعیت فعلی موسیقی و چگونگی برگزاری کنسرت ها توضیح داد و از نقش تهیه کنندگان در ارتقای سطح کیفی آثار پاپ گفت.

در سال 1392 طی گفت وگو با یکی از رسانه ها نسبت به وضعیت فعلی موسیقی انتقادهایی را مطرح کرده بودید و از کاستی هایی گفته بودید که کیفیت کلی موسیقی را تحت تاثیر قرار داده است. طی این سالها چه قوانین موثری در جهت بهبود وضعیت فعلی وضع شده است؟

سوالتان خیلی کلی است. مانند این است که بگویید در ایران چه مشکلاتی وجود دارد. خب مشکلات بسیار است و مگر کدامیک از آنها حل شده است؟

طی این سالها آیا به همان اندازه که فضای موسیقی باز شده و فعالیت هنرمندان گسترش یافته، قوانین واضح و موثری وضع شده است؟

در دوران ریاست جمهوری آقای روحانی همان مشکلاتی را داریم که در دوران ریاست جمهوری آقای احمدی نژاد داشتیم و هیچ کدام از آنها حل نشده اند. شاید تنها تفاوت و تغییر وضعیت ظاهری آدم هاست.

به هرحال طی این سالها در کنار همه کاستی ها اتفاقات مثبتی نیز رخ داده و موسیقی نیز از این تغییرات مستثنی نبوده، اما به نظر می رسد که موسیقی نسبت به دیگر هنرها با مشکلات بیشتری دست به گریبان است.

مثلا چه مشکلی؟

نحوه مدیریت کنسرت ها و عدم رضایت برخی از خواننده های پاپ از چگونگی گزینش خواننده هاست. برخی از خوانندگان نظرشان این است که تهیه کنندگان در این زمینه نقش پررنگی دارند و تمایل ندارند و نمی خواهند که آنها فعالیت کنند.

ببینید هیچ آدم عاقل و هیچ تهیه کنند ه ای وجود ندارد که از پول بدش بیاید. مگر می شود خواننده ای درآمدزا باشد و توسط تهیه کنندگان مورد توجه قرار نگیرد.

تعدادی از خوانندگان پاپ مطرح دهه های قبل به حاشیه رفته اند و فعال نیستند و برخی نظرشان این است که نوع گزینش و انتخاب تهیه کنندگان در کم کاری یا عدم فعالیت آنها تاثیر داشته است....

به نظرم شنونده باید عاقل باشد. مگر استاد محمد نوری خواننده کدام دهه بود؟ ایشان تقریبا تا آخرین روزهای زندگی اش فعالیت کرد و کنسرت برگزار کرد.

اما ایشان جزو استثناء های موسیقی است و حسابش جداست. شما قبول ندارید که در موسیقی و تهیه و تولید آثار و مدیریت کنسرت ها مافیا ایجاد شده است؟

مافیا یعنی چه؟

یعنی اینکه چند تهیه کننده معدود بی آنکه نامی از آنها برده شود مدیریت امور را در دست گرفته باشند و بر وضعیت و فضای موسیقی به نفع خودشان تاثیر بگذارند.

وجود چنین روالی که ایراد ندارد. مافیا چیست؟

مافیا یعنی مدیریت نامحسوس هر عرصه ای توسط گنگ یا عده ای معدود که معمولا قابل شناسایی نیستند.

گفتید مدیریت. مدیریت کردن نامش مافیا نیست.

مدیریت به خودی خود اتفاق خوبی است؛ اما بندها و تبصره هایی دارد، و البته جایگزینی روابط به جای ضوابط همیشه مخرب است و مافیا نیز بر همین اساس فعالیت می کند.

منظورتان این است که در حال حاضر گنگی وجود دارد که می تواند کنسرت برگزار کند و بقیه نمی توانند؟

بله، یعنی این تهیه کنندگان هستند که انتخاب می کنند کدام خواننده باشد و کدام نباشد.

مگر مجوز کنسرت را ما تهیه کنندگان صادر می کنیم؟ واضح است که وزارت ارشاد مجوز برگزاری کنسرت ها را برگزار می کند. اگر مافیایی وجود دارد و کنترل اوضاع و چگونگی برگزاری کنسرت ها در دست چند نفر است پس قاعدتأ آنها باید مجوزها را صادر کنند که اینطور نیست.

به هرحال همچین تصوری وجود دارد همانطور که در سینما نیز چنین نگاهی وجود دارد.

مگر برگزاری کنسرت اتفاقی نامحسوس است؟

خیر. همانطور که سینما نیز هنری نامحسوس نیست اما به شدت درگیر روابط و مافیاست.

ببینید زمانی که مجوزها را وزارت ارشاد صادر می کند یعنی گنگی وجود ندارد و مرجع دیگری در این باره تصمیم می گیرد. شما زمانی می توانید بگویید که گنگ ایجاد شده که مثلأ من و شما و چند نفر دیگر پول بگیریم تا اتفاقی را رقم بزنیم.درست است؟

این هم بخشی از مافیاست.

در رابطه با چگونگی برگزاری کنسرت ها تصمیم گیرنده چه کسی است؟

مشخصأ و در نهایت رأس امور وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است.

پس مقوله مافیا منتفی است.

مسئله اینجاست که وزارت ارشاد نیز در ارائه مجوز بخش های مختلف موسیقی گزینشی عمل می کند. این را از کیفیت پایین اغلب ترانه های دارای مجوز می توان فهمید.

به هرحال در همه امور باید چند درصد خطا را لحاظ کنیم. مگر در کدامیک از بخش ها حرفه ای عمل می شود که شما در این باره صحبت می کنید؟ به همین دلیل است که می گویم در هر مقوله ای باید مثلأ ده درصد خطا در نظر بگیریم.

از آنجا که به دلیل وجود تکنولوژی و تنوع و تعدد نرم افزارها روز به روز بر تعداد خوانندگان پاپ افزوده می شود لزوم وضع قوانین محکم و واضح به شدت احساس می شود. موافقید؟

من مخالف برخی از قوانین هستم و شما از وضع قوانین جدید حرف می زنید؟

اگر قوانین دقیقی وجود نداشته باشد موسیقی و بخصوص موسیقی پاپ آینده خوبی نخواهد داشت.

موسیقی را باید مردم انتخاب کنند نه وزارت ارشاد. ترانه و شعر را نیز مردم انتخاب می کنند و آنها هستند که تصمیم می گیرند اثری را گوش دهند یا ندهند. به همین دلیل با کمرنگ کردن برخی قوانین موافقم. من از نقش دولت در نحوه فعالیت ها حرف می زنم.

بله؛ در نهایت این مخاطب است که انتخاب می کند. اما اگر به او خوراک مناسب ندهیم در طولانی مدت یا شاید هم کوتاه مدت سلیقه او را تنزل داده ایم به این دلیل که به مرور گوش او را بد تربیت کرده ایم.

موافق نیستم. مگر در کشورهای دیگر که برای بررسی و صلاحیت هنرمندان و ارزیابی اثرشان مرجعی وجود ندارد و برای آثار مختلف مجوز صادر نمی شود، مردم سخیف شده اند؟ موسیقی همچنان جریان دارد. موسیقی کلاسیک، موسیقی پاپ، موسیقی فلکوریک و دیگر گونه های موجود جریان دارند و در تمام دنیا رویه به همین شکل است. حتی در کشورهایی که مرجع ذیصلاح وجود دارد و تاییدیه و مجوز صادر نمی شود موسیقی از بین نرفته و گوش مردم نیز خراب نشده است. نمی دانم چرا چنین نظری دارید! آیا گوش اروپاییان خراب شده و گوش ایرانی ها خوب تربیت شده است؟

خیر، اما دادن خوراک ضعیف به مخاطب به مرور سلیقه مخاطب را تنزل خواهد داد.

زمانی که جامعه ای را محدود کرده ایم و گفته ایم نمی توانید به سمت این موسیقی خاص بروید عطشی را در افراد آن جامعه ایجاد کرده ایم چطور توقع دارید که سلیقه و گوش مخاطبان آن جامعه تربیت شده باشد، وقتی ضمیر ناخودآگاهشان می گوید موسیقی دیگری گوش کنید. در کل نمی توان از جامعه ای خراب و ناسالم چنین توقعی داشت.

خراب و ناسالم از چه نظر؟

از نظر محدودیت.

در حال حاضر نسبت به گذشته محدودیتی وجود ندارد.

یعنی شما می توانید موسیقی رپ و راک و الکترونیک گوش کنید یا اینکه در حال حاضر خوانندگان زن می توانند به فعالیت بپردازند.

به هرحال نسبت به گذشته و نسبت به دهه های شصت و هفتاد و حتی هشتاد فضا بازتر شده است. قبول ندارید؟

اتفاقا چون قبول دارم می گویم در حال حاضر نمی توان درباره جامعه آزاد صحبت کرد. وقتی طی سالهای طولانی جامعه ای را در زمینه ای بخصوص محدود کرده ایم پس از برداشتن محدودیت ها نمی توان از مردم آن جامعه توقع رفتار عادی داشت. زیرا آن افراد دیگر آزادانه فکر نمی کنند و دچار گره شده اند.

این فرضیه یا نظریه را چگونه به موسیقی تعمیم می دهید؟

این روال در موسیقی نیز وجود دارد. به هرحال زمانی که محدودیت از جامعه ای گرفته می شود بیش از یک دهه طول می کشد که آن جامعه به حالت عادی برگردد. پس از طی شدن آن برهه است که گوش ها به این فکر می کنند که چه گوش دهند و آن زمان است که می توانیم درباره این موضوع صحبت کنیم.

به اعتقاد شما در زمینه مراکز موسیقایی چه پیشرفت هایی داشته ایم؟

همیشه گفته ام که در کلان شهر تهران و کل کشور همواره با فقر فضاهای فرهنگی مواجهیم که البته طی سال های اخیر در این زمینه پیشرفت های خوبی داشته ایم. سالن های جدید تاسیس شده و مراکزی در شرف افتتاح شدن هستند. همانطور که جمعیت شهر تهران بیشتر می شود فرهنگ مردم نیز بالاترمی رود و به طور کلی فرهنگ کشور در حال ارتقا است. استقبال مردم از فرهنگ و هنر بی نظیر است بخصوص در شرایط فعلی اقتصادی.

در کشور جشنواره هایی با محوریت موسیقی برگزار می شود اما تهیه کنندگان در آنها مورد توجه قرار نمی گیرند. در اینباره چه نظری دارید؟

به نظرم در عرصه های مختلف هنری جایزه گرفتن یا نگرفتن دلیلی بر خوب کار کردن نیست و در تهیه کنندگی نیز ماجرا به همین منوال است.

در نهایت نحوه فعالیت تهیه کنندگان و نوع عملکرد آنها در زمینه تولید آثار موسیقیایی و برگزاری کنسرت ها چگونه و چطور رصد شده و مورد ارزیابی قرار می گیرد؟

از آنجا که تهیه و تولید موسیقی توسط بخش خصوصی انجام می شود عملکرد آنها توسط مراجع دولتی رصد نمی شود. وزارت ارشاد نیز بر نوع عملکرد خوانندگان و هنرمندان نظارت دارد و اصولا نظارت بر عملکرد شرکت ها برعهده وزارت ارشاد نیست.

به هرحال تهیه کنندگان نیز مانند دیگر اصناف سندیکا یا اتحادیه دارند، اینطور نیست؟

به اتفاق دیگر تهیه کنندگان دورهم جمع شده ایم و سندیکایی تشکیل داده ایم که انجمن تهیه کنندگان نام دارد.

قدرت و اعتبار اجرایی سندیکای تهیه کنندگان چقدر است و چقدر بر کیفیت کلی فضای موسیقی موثر بوده است.

هیچ تاثیر مثبتی نداشته است.

کلا اغلب اصناف در کشور قدرت اجرایی ندارند.

بله همینطور است و سندیکای ما نیز از این قاعده مستثنی نیست.

به گزارش خبرنگار ایلنا، دفتر موسیقی وزارت ارشاد با انتشار اطلاعیه ای فعالیت گروه و موسسه برگزارکننده کنسرت حمید عسگری را به حالت تعلیق درآورد اما رضا عسگری (مدیر برنامه حمید عسگری) در این باره گفت: ما نیز از طریق فضا مجازی این خبر را شنیده ایم و تاکنون از سوی مراجع رسمی چیزی به ما اعلام نشده است.

وی افزود: در حال حاضر مشغول پیگیری هستیم تا ببینیم ماجرا از چه قرار است و از آنجا که نام موسسه برگزارکننده کنسرت نیز در خبرها آمده، آنها نیز مشغول پیگیری هستند و قرار شد نتیجه را به ما اعلام کنند تا اگر نیازی به حضور ما هست به مراجع مربوطه مراجعه کنیم.

مدیر برنامه حمید عسگری درباره این شائبه که دلیل تعلیق حمید عسگری تک خوانی نگین پارسا، نوازنده گیتار در گروهش است، گفت: این اتفاق صحت ندارد و در فضای مجازی چنین چیزی مطرح شده است.

وی خاطرنشان کرد: به هرحال پس از چهارده سال فعالیت خط قرمزها را می شناسیم و سالها از آن عبور نکرده ایم و نخواهیم کرد.

هادی مظفری مدیر کل هنر های تجسمی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، درباره نمایشگاه پلاک 40 که به میزبانی فرهنگسرای نیاوران و موزه شهدا در حال برگزاری است به خبرنگار حوزه تجسمی گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان ، گفت:نسل طلایی هنرمندان انقلاب و آن هایی که در رشته های نقاشی، عکاسی، کاریکاتور، خوشنویسی و... خلق اثر کردند برای ما حائز اهمیت هستند.

وی افزود: برگزاری نمایشگاه پلاک 40 بخشی از وظیفه ما نسبت به هنرمندانی است که وزنه های سنگین هنر های تجسمی ایران محسوب می شوند، فکر میکنم ادامه مسیر حمایت از آن ها دور از ذهن نیست و باید زمینه حضورشان را در عرصه های ملی فراهم کنیم.

مدیر کل هنر های تجسمی در پاسخ به اینکه عده ای از این پیشکسوتان حتی یک کتاب هم از مجموعه آثارشان ندارند، آیا شما وعده ای درخصوص چاپ کتاب و... به آن ها می دهید یا خیر؟ گفت: نوع و چگونگی حمایت مشخص نیست، ممکن است یک هنرمند قبلا مجموعه آثارش را چاپ کرده باشد، ممکن است مشکل یک نفر با برگزاری نمایشگاه حل شود، اما هر کاری که برای معرفی این هنرمندان در عرصه های ملی و بین المللی لازم باشد انجام می دهیم.

گفتنی است نمایشگاه پلاک 40 بخشی از یازدهمین جشنواره هنر های تجسمی فجر و مجموعه ای از آثار هنرمندان انقلابی است که 8 بهمن در فرهنگسرای نیاوران افتتاح شده و تا 15 اسفندماه ادامه خواهد داشت.

انتهای پیام/

به گزارش ایلنا، شب تئاتر در هفدهمین نشست خود، شامگاه شنبه 13 بهمن، با اجرای رحمت امینی میزبان مریم معترف، کارگردان و بازیگر و داور تئاتر استان ها و توحید معصومی، قائم مقام مرکز هنرهای نمایشی حوزه هنری و سروش طاهری اول، بازیگر و کارگردان تئاتر و مدرس دانشگاه بود تا به موضوع تئاتر استان ها بپردازند.

مهاجرت به تهران، سبب مشکلات زیادی برای تئاتری ها می شود

معترف برداشت خود از وضعیت تئاتر استان ها را اینطور مطرح کرد: بعضی شهرستان ها مانند مشهد بیشتر فعالیت می کنند و امکانات بیشتری نیز دارند. اما بعضی شهرستان ها حتی سالن مناسب برای اجرا ندارند. چند وقت پیش به سنندج رفتم و دیدم گروه تئاتر آنجا با سختی زیادی در یک زیرزمین کار می کنند و سالن شهر را به دیگران اجاره داده اند. باید به آنها کمک شود تا در شهر خود بمانند و تئاتر شهر خود را نهادینه کنند، آمدن به تهران مشکلات بسیاری برایشان پیش می آورد.

ما برای استان هایمان هویت تئاتری قائل نیستیم

معصومی در مورد موانع تئاتر استان ها گفت: به نظرم ایران تنها کشوری است که تئاتر را به دو بخش تهران و استان ها تقسیم کرده است. ما برای استان هایمان هویت تئاتری قائل نشدیم و ضربه را از همین جا می خوریم. اگر برنامه ریزی های کلان ما به این سمت می رفت، و الان هم دیر نشده، طبیعتا انگیزه در هنرمندان استانی ایجاد می شد. بخشی از مشکلات نیز به خود استان و مسئولین آن بر می گردد که اگر شناخت کافی داشته باشند می توانند به تئاتر استان شان هویت ببخشند و انگیزه کافی را برای ماندن هنرمندان ایجاد کنند.

باید در مدارس زنگ نمایش داشته باشیم

طاهری، که از اهالی مشهد است، با تایید صحبت های معصومی، در مورد وضعیت تئاتر مشهد توضیح داد: تمام هنرمندان تئاتر دوست دارند در شهر خودشان کار کنند. اما تمام جشنواره ها در تهران است و می گویند کار فولکلور انجام دهید تا جایزه بگیرند، اما در آخر به تئاترهای غربی یا تئاتر با شیوه های نوین جایزه داده می شود. شرایط هنرمندان را در شهرستان و استان بر اساس جامعه شناسی و زیبایی شناسی آن استان بگذارید تعریف شود. مشهد تئاتر با سابقه و قدرتمندی دارد. به نظرم باید کار گروهی بر اساس شرایط اجتماعی و سیاسی هر استان تشکیل شود و به ریشه های ما که در آموزش پرورش است بپردازند. باید در مدارس زنگ نمایش داشته باشیم.

سعید ذبیحی، فعال تئاتر خیابانی استان کرمانشاه، مهمان تلفنی برنامه بود تا در مورد صحبت های آقای اتابک نادری در برنامه گذشته مباحثی را مطرح کند.

تئاتر شهر کرمانشاه را با 140 میلیون تومان برای یک سال به انجمن اجاره داده اند!

وی با تایید وجود مشکل ساختاری در تئاتر ایران، برای رفع این مشکلات اظهار امیدواری کرد.

اتابک نادری در برنامه قبل بیان کرده بود که سالن تئاتر شهر کرمانشاه به انجمن هنرهای نمایشی واگذار شده است. سعید ذبیحی در این خصوص توضیح داد: خانه خودِ ما را به خودِ ما اجاره داده اند. تئاتر شهر کرمانشاه را به مبلغ 140 میلیون تومان برای یک سال به انجمن اجاره داده اند. به این نمی گویند واگذاری.

ذبیحی در ادامه عدم پرداخت ورودی گروه های نمایشی از جشنواره تئاتر استانی آبان ماه و عدم تخصیص جوایز این جشنواره تا کنون را از دیگر مشکلات تئاتر استان نام برد و اشاره کرد: ادارات ارشاد متاسفانه تعامل خوبی را با جاهای دیگر ندارند.

طاهری در مورد وضعیت سالن در مشهد گفت: سالن در اختیار انجمن هست و انجمن سالن را به گروه ها اجاره می دهد.

معصومی در مورد سالن تئاتر اردبیل با اظهار تاسف گفت: در اردبیل سالن به بخش خصوصی واگذار می شود و از گروه های نمایشی شبی یک میلیون تومان اجاره می گیرند. مگر گروه نمایشی در شهری مثل اردبیل چقدر درآمد دارد که بتواند این مبلغ را بپردازد؟ گروه ها کجا باید فعالیت هنری کنند؟

کوچک تر شدن هر روزه سفره تئاتر باعث ایجاد حسادت و رانت

امین ابراهیمی، نویسنده، بازیگر و کارگردان تئاتر استان لرستان، مهمان تلفنی بعدی برنامه، مشکل را درک ضرورت تئاتر خواند و پرسید: وقتی در استان ها کوچک ترین توجهی به بچه های تئاتر نمی شود چرا به تهران مهاجرت نکنند؟ کوچک تر شدن هر روزه سفره تئاتر باعث ایجاد حسادت و رانت و یک فضای مسموم شده است.

طاهری در پایان گفت: تئاتر نیاز به حمایت دولت دارد. از طریق شورای نظارت بر تئاترها نظارت می شود اما هیچ پولی داده نمی شود.

شب تئاتر با اجرا و کارشناسی رحمت امینی، تهیه کنندگی امیر قمیشی و سردبیری امین اشرفی، با محوریت تحلیل مسائل مربوط به تئاتر کشور، شنبه های هر هفته ساعت 23 از شبکه چهار سیما پخش می شود.

[ فرزان صوفی - روزنامه نگار ]

با انتشار جدول اجراهای سی و چهارمین جشنواره موسیقی فجر، موضوعی که بیش از هر چیز در آن خودنمایی کرد، حضور حداقلی گروه های منتسب به تلفیقی در این رویداد ملی بود.

امسال در جشنواره، شاهد حضور پررنگ سبک های مختلف موسیقی هستیم؛ مثل گروه های پاپ که البته باید حساب آن را جدا کرد چون به نوعی سرجهازی همیشگی جشنواره اند. اجراهای کلاسیک که حضور بسیار پررنگی دارند و طبیعتاً این موضوع باعث خوشحالی است و اجراهای سنتی که بخش قابل توجهی را به خود اختصاص داده اند. اما آنچه کمبودش به وضوح در جدول خودنمایی می کند، بخش تلفیقی و البته اجراهای بخش بین الملل است.

گروه های تلفیقی تا سه سال پیش، سهمی در مهمترین رویداد موسیقایی کشور در بخش دولتی نداشتند تا این که در جشنواره سی و یکم (سال 1394) بخش تلفیقی هم به جشنواره موسیقی فجر اضافه شد. گفته می شد امیر بهاری (روزنامه نگار و منقد موسیقی) که سه سال پیش در بخش روابط عمومی جشنواره فعال بود، پیشنهاد اضافه شدن این بخش را داده و حالا که به عنوان مدیر روابط عمومی در جشنواره سی و چهارم حضور دارد، تعداد این اجراها آنقدر کم شده که به نظر می رسد با این دیدگاه صرفاً خواسته اند عنوان اجراهای تلفیقی را در کنداکتور خود حفظ کنند؛ حالا تحت هر شرایطی که باشد!

هر چند سیاست کلی حضور گروه های تلفیقی در سال های بعد نامشخص بود و معلوم نبود معیار انتخاب آنها بر چه اساس است تا آنجا که به نظر می رسید بررسی کارشناسی دقیقی روی آن انجام نشده و نگاه سلیقه ای بوده است؛ اما با این حال، حضور پررنگ گروه های این ژانر اتفاق خوشایندی بود. سال گذشته استقبال از این بخش آن قدری بود که اولین سولد اوت های جشنواره، مربوط به دو گروه در این ژانر می شد و نسبت به دیگر بخش های جشنواره (به خصوص بخش پاپ) کمتر با مشکل بلیت فروشی مواجه شد.

در واقع حضور بخش تلفیقی در جشنواره باعث شده بود در کنار گروه های نام آشنا، با هنرمندانی روبه رو شویم که شاید شرایط حضورشان روی صحنه در طول سال کمتر مهیا بود اما چهره های نام آشنایی حداقل برای اهلش بودند که این سیاست می توانست در کنار برنامه های خودشان ادامه پیدا کند؛ آن هم در دوره ای ملقب به شرایط حساس کنونی که به دلیل وضعیت بد اقتصادی و گیر و دارهای معلوم الحال، هنرمندان این ژانر کمتر امکان اجرای صحنه ای به دست می آورند.

معمولاً اجراهای اکثر گروه های موسوم به راک و تلفیقی در برج آزادی برگزار می شود که به گفته شهرام صارمی، امسال تمام گروه های حاضر در برج آزادی با فراخوان به این جشنواره آمده اند. حدوداً دویست و هفتاد، هشتاد نفر در این فراخوان شرکت کرده اند که بیست و اندی از آنها توسط هیأت انتخاب، کارت ورود به جشنواره را دریافت کرده اند و احتمالاً به همین دلیل باید شاهد اجراهای باکیفیتی در این بخش ها باشیم؛ یعنی اگر غیر از این باشد باید تعجب کرد وقتی نام کسانی مثل رامین بهنا، بابک چمن آرا، آیدین صمیمی مفخم، شهرام صارمی و در رأس آنها شاهین فرهت در بین انتخاب کنندگان دیده می شود.

اما نباید این موضوع را هم فراموش کرد که برخلاف دیگر سبک ها، راه ورود هنرمندانِ این ژانر، با فراخوان بوده و از آنها برای حضور در جشنواره دعوت نشده است و به این ترتیب با توجه به کمبود بودجه، احتمالاً توانسته اند از این طریق حسابی در مخارج صرفه جویی کنند. اما سوال این جاست که چرا این بخش را، در کنار تعداد اندکی از اجراهای نواحی برای صرفه جویی در هزینه ها انتخاب کرده اند؟

موضوع مهم دیگر این است که با وجود هجمه بسیاری که به خصوص امسال نسبت به موسیقی پاپ و صرفاً تجاری بودن این بخش بدون توجه به فرهنگ و هنر راه افتاد، به نظر می رسد مهمترین رویداد موسیقایی کشور در بخش دولتی، باید توجه بیشتری نسبت به اعتلای هنر داشته باشد. از آن جایی که این جشنواره مردمی است، می شد در برج میلاد که صرفاً با گروه های پاپِ سلیقه روز جامعه -که اتفاقاً انتقادات بسیاری را هم متوجه خود کرده اند- آذین شده است، از گروه های پرطرفدار تلفیقی که وجه پاپیولار خود را هم حفظ کرده اند دعوت کرد تا هم برایشان درآمدزایی داشته باشد و هم به این ترتیب به گواه بسیاری، نگاه ویژه تری به بخش موزیکالیته داشته باشند.

دبیر اجرایی جشنواره، پاییز سال جاری گفته بود: ما امسال با فشار فراوانی برنامه هایمان را جلو می بریم. از وزارت ارشاد به ما اطلاع دادند که بودجه امسال 60 درصد بودجه سال گذشته است و باید فقط روی همان حساب باز کنید؛ به همین دلیل ما با احتیاط فراوان برنامه ریزی می کنیم. جشنواره امسال به کلی متفاوت از سال های گذشته است.

نکته قابل تأمل این جاست که سیاست های کلی هیچ جشنواره ای در دنیا، با تغییر دبیر یا رئیس آن فستیوال عوض نمی شود اما در این جا با حضور حمیدرضا نوربخش طی سه سال گذشته، ساختار جشنواره به کلی تغییر کرد و جایزه باربد هم به آن اضافه شد و الان هم با آمدن دیگران، بار دیگر سیاست ها تغییر کرده است.

طبیعی است که این تناقض ها تا این اندازه عجیب جلوه کند؛ چیزی شبیه به همان جایزه باربدِ جنجالی که اصلاً معلوم نشد چرا اضافه شد و حالا چرا حذف شده است. گویا با کمبود بودجه، مسئولان تصمیم گرفته اند از اجراهای گروه های مستقل در جشنواره بکاهند اما سوال این جاست که اصلاً جشنواره موسیقی فجر برای چه هدفی برگزار می شود؟ قصدش اعتلای فرهنگ و هنر و پشتیبانی رسمی یک نهاد دولتی از موسیقی در این مرز و بوم است یا صرفاً برای درآمدزایی و حیات تحت هر شرایطی؟

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری شبستان ، جشنواره هنرهای تجسمی فجر در میان جشنواره های هنری فجر جشنواره جوانی است. شاید برگزاری جشنواره های مثل فیلم، تئاتر و موسیقی این الزام را بوجود می آورد که جشنواره ای مثل تجسمی فجر هم برپا شود؛ در حالی که بینال های تجسمی هر دو سال یکبار برگزار می شدند. البته سبک و سیاق برگزاری این جشنواره در یک دهه گذشته همانند جشنواره فیلم فجر نبود در جشنواره ای به گستره فیلم فجر هر هنرمندی با هر سلیقه ای حضور دارد اما این جشنواره هنرمندان پیشکسوت و صاحب نام حضور نداشتند و بیشتر جوانانی جویای نام حضور پیدا می کردند.

جشنواره تجسمی پس از گذشت یک دهه از فعالیت اش که همواره با آزمون و خطا بود در یازدهمین دوره قرار شد با شیوه ای متفاوت برگزار شود، تیم اجرایی جشنواره تغییر کرد و شورای سیاست گذاری برای جشنواره به ریاست مدیر کل مرکز هنرهای تجسمی تشکیل شد و ابراهیم حقیقی به عنوان دبیر یازدهمین جشنواره انتخاب شد سپس برای بخش های 10 گانه این رویداد دبیر و هیات داوری مشخص شد، اما نکته قبل توجه شورای سیاست گذاری جشنواره ارتباط با جامعه هنری و گالری داران بود همین ارتباط و تعامل باعث شد برای نخستین بار گالری ها درکنار جشنواره فجر حضور داشته باشند و آثارشان را در نمایشگاه چهارسو در باغ موزه قصر به نمایش بگذارند؛ تا پیش از این اتفاق گالری داران ارتباط چندانی با جشنواره نداشتند و بیشتر به چشم یک رویداد مناسبتی به آن نگاه می کردند اما این حضور نشان از تجربه ای متفاوت در فجر می دهد که سلیقه های هنری بیشتری را به فجر آورده است اگرچه قضاوت زود است و برآیند کار را نمی شود به این سرعت دید اما باید منتظر ماند و سال های آینده نتیجه این اتفاق را دید. 24 گالری از تهران و 31 گالری از شهرستان ها برای نخستین بار به فجر امده اند و آثار متنوعی از هنرمندان ایرانی رابه نمایش گذاشته اند آثاری از صادق تبریزی، پرویز کلانتری، محمد احصایی، حسین محجوبی، علی شیرازی، کیخسرو خروش، نیما پتگر، بهجت صدر، کوروش شیشه گران و مسعود عربشاهی ، ژازه تباتبایی، پرویز تناولی و هنرمندان جوان و نام آشنا را می تواند در این گالری ها دید.

حضور این گالری ها در یک مکان برای نخستین بار تداعی کننده آرت فر است در حالی که آرت فر به معنای واقعی نیست. در بازدیدی از نمایشگاه چهارسوی هنر در باغ موزه قصر از گالری داران و نمایندگان آنها در این نمایشگاه ها از تجربه حضورشان در فجر پرسیدم، نماینده 7 گالری که از شهر مشهد در این نمایشگاه حضور دارد می گوید: حضور در فجر تجربه متفاوتی برای من است، هیچ وقت این تعداد گالری در یک مکان حضور نداشتند از آنجا که گالری ها بیشتر خود را رقیب همدیگر می دانستند این جشنواره فرصتی به آنها داد تا بیشتر با یکدیگر آشنا شوند.

نیلوفر جمشیدی ، مدیر گالری ثالث نیز حضور در جشنواره فجر را اتفاق مثبتی برای گالری ها می داند و می گوید: این اتفاق باعث نزدیکی گالری ها به یکدیگر شد پیش از آن گالری ها خود را رقیب یکدیگر می دانستند، از طرفی نمایش آثار هنرمندان در یک مکانی که دولت برای گالری ها تدارک دیده است هم فرصت مناسبی است که نباید از این حمایت چشم پوشی کرد.

نماینده گالری فرمانفرما حضور در جشنواره فجررا فرصت مناسبی برای گالری ها می داند و می گوید: حضور این تعداد گالری در کنار هم در جشنواره تجسمی فجر اتفاق خوشایندی برای هنرهای تجسمی است، گالری ها برای نخستین بار در کنار هم جمع شده اند و این می تواند یک گام موثر برای هنرهای تجسمی باشد البته این فرصت را مرکز هنرهای تجسمی زارت فرهنگ و ارشاد اسلامی فراهم کرد که این اقدام ارزنده است و باعث نزدیکی گالری داران و شتاخت بیشترشان از یکدیگر و تعاملشان با ارشاد شده است.

آثار به نمایش در آمده در چهارسوی هنر آثار متنوعی به لحاظ قیمت هستند و هر مخاطبی با هر سلیقه ای را هم می توانند راضی نگه دارند گالری های حاضر در این نمایشگاه بسته به موضوع کاری خود آثار متنوع و متفاوتی از نقاشی، عکس، نقاشی خط، مجسمه، حجم و...را به نمایش گذاشته اند از 55 گالری حاضر در این نمایشگاه آثارشان را برای فروش گذاشته اند، آثار این نمایشگاه از 500 هزار تومان تا 180 ملیون تومان قیمت گذاری شده اند با غرفه داران درباره قیمت گذاری پرسیدم، نماینده گالری های شیراز درباره قیمت آثارشان که بخش عمده آنها به فروش رفته بود،گفت: آثار مابین 400 تا 12 ملیون قیمت گذاری شده اند و بیشتر آنها هم به فروش رفته است.

قیمت گذاری آثاری که در گالری گلستان به نمایش درآمده است بین 4 ملیون تا 180 ملیون تومان بود البته آثار گالری گلستان از نام آوران هنرهای تجسمی است و شاید همین در نحوه قیمت گذاری آنها تاثیر گذاشته است. مدیر گالری ثالث هم درباره قیمت آثار و فروش در این نمایشگاه می گوید: قیمت گذاری ها متفاوت است ما آثاری از 2 ملیون تا بالاتر داریم، چندین کار هم به فروش رسانده ایم.

تجربه حضور گالری ها در جشنواره فجر اتفاق مثبتی است که می تواند به رونق اقتصاد هنر جذب مخاطبان عام به هنر کمک کند و از طرفی می تواند نقشی شبیه آرت فر داشته باشد. لیلی گلستان نماینده گالری دارها در شورای سیاست گذاری یازدهمین جشنواره هنرهای تجسمی فجر در افتتاحیه چهارسوی هنر می گوید: نخستین بار است که گالری داران تهرانی و شهرستانی در جشنواره فجر حضور دارند و دلیل این حضور، کسانی هستند که در حال حاضر در رأس مدیریت هنرهای تجسمی کشور قرار دارند و خیلی خوب این کار را انجام می دهند. من از سید مجتبی حسینی معاون هنری و هادی مظفری مدیرکل هنرهای تجسمی که رفتار و کردار درستی دارند، تشکر می کنم. زمانی که قبول کردم در شورای سیاست گذاری حضور داشته باشم به آنها گفتم یک اعتبار 30 ساله دارم که آن را درمیان گذاشته ام و از آنها خواهش کردم از این اعتبار مراقبت کنند و خوشبختانه چنین کردند.

حالا باید منتظر نشست و دید جمع کردن این تعداد گالری در جشنواره هنرهای تجسمی فجر می تواند برای هنر تجسمی در آینده چه میراثی بجا بگذارد، باید دید آیا جشنواره هنر تجسمی بعد از یک دهه دارد به بلوغ و پختگی می رسد یا هنوز در حال آزمون و خطاست.

پایان پیام/ 32

به گزارش عصر شنبه خبرنگار فرهنگی ایرنا از روابط عمومی کارگروه ساماندهی مد و لباس وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سید محمد مجتبی حسینی در نشست شورای سیاست گذاری جشنواره هشتم،گفت: تمام تلاش ما نشان دهنده این نکته مهم است که همه اعضا برپیمان نانوشته این رویداد بزرگ ملی و فرهنگی کشور محکم و استوار بوده و کار را به نحو احسن پیش برده اند.
معاون امور هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی ضمن توجه به ارایه گزارش عملکرد اعضای شورای سیاست گذاری هشتمین جشنواره بین المللی مد ولباس فجر در این جلسه، گفت: تلاش همه اعضای شورای سیاست گذاری جشنواره هشتم، همه نشان دهنده این نکته مهم است که همه اعضا برپیمان نانوشته این رویداد بزرگ ملی و فرهنگی کشور محکم و استوار بوده و کار را به نحو احسن پیش برده اند، به طوریکه امروزجشنواره مد ولباس فجر از هفت خوان گذشته و بر بال شکوفایی نشسته است.
وی با بیان اینکه یکی از ویژگی های مهم در بستر جغرافیایی و تاریخی کشور، تنوع و تشخص نقوش و رنگ ها در خلق آثار هنری بوده است، افزود: ایرانیان حتی در هنرهایی که پالت رنگی بسیار محدودی داشته و یا تنوع اندکی داشته است توانسته اند در طول دوره های تاریخی با همان دست مایه ها، تنوع و تکثر فوق العاده وخلاقیت بی نظیر به منصه ظهور برسانند.
حسینی به دوران های مختلف تاریخی و هنری ایرانیان در هنر تذهیب اشاره کرد و اظهار داشت: میان هنرتذهیب در دوران صفویه ، تیموریان، زندیه و قاجاریه تفاوت های بسیاری وجود دارد وکسی که کوچکترین آشنایی با تاریخ ونقوش ایران داشته باشد از تماشای پالت رنگی محدود و نقش مایه ها می تواند دوره تاریخی را تشخیص دهد و تشخص زمان را به رسمیت نشان دهد. این ویژگی در جغرافیای ایران و در تنوعی که بین اقلیم اقوام مختلف بوده است، قابل مشاهده است، این موضوع یک ثروت بی پایان و گنجینه ای نایاب است که در اختیار ایرانیان قرار دارد.
وی با بیان اینکه امروزه هنر سنتی می تواند به نگاه امروزی پیوند خورد و راه خودش را در بستر زمان باز کند، خاطرنشان کرد: اگر نقش مایه های ایران به درستی شناخته شوند منبع الهام و مستر آفرینش هنرمندان خواهد بود و هنر ایرانی را به اقیانوسی پیوند می زند که هرچقدر از سرچشمه شیرین هنر آن نوشیده شود تمامی نخواهد داشت.نقش مکران یکی از حوزه های فرهنگی و هنری است که کمتر به آن پرداخته شده است و توجه به این منطقه استراتژیک در جشنواره هشتم مد ولباس جای تقدیر دارد.موضوع نقش مایه های اقلیمی، قومی و تاریخی می تواند به عنوان دست مایه های هنرمندان طراح لباس به رسمیت شناخته شود.
حسینی خاطر نشان کرد: افزوده شدن بخش علمی و پژوهشی به هشتمین جشنواره بین المللی مد ولباس فجر در کنار بخش صنعت بسیار کار ارزشمندی است و این پیوند به ایجاد ارتباط، گفت و گو و هم افزایی و توسعه جامعه مخاطبان کمک شایانی می کندو برای استمرار یک رویداد فرهنگی مانند جشنواره مد ولباس فجر نیازمند ایجاد گفتمان اجتماعی هستیم.
در ادامه این نشست هریک از اعضای شورای سیاست گذاری هشتمین جشنواره بین المللی مد و لباس فجر گزارشی از عملکرد خود را در حضور معاون امور هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و حیمد قبادی دبیر کارگروه ساماندهی مد ولباس کشور ارایه دادند و در در خاتمه جلسه نیز حکم انتصاب صدیقه پاک بین عضو هیات علمی دانشگاه الزهرا به دبیری هشتمین جشنواره بین المللی مد ولباس فجر به ایشان ابلاغ شد.
سیزدهمین جلسه شورای سیاست گذاری هشتمین جشنواره بین المللی مد ولباس فجر، صبح روز شنبه 13 بهمن ماه سالجاری به ریاست حمید قبادی دبیرکارگروه ساماندهی مد ولباس کشور و با حضور اعضای شورای سیاست گذاری در سالن جلسات معاونت امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برگزار شد.

** مهدی جعفری مدیر روابط عمومی جشنواره مدو لباس فجر an
همچنین با حکم حمید قبادی دبیر کارگروه ساماندهی مد ولباس، سید مهدی جعفری به عنوان مدیر روابط عمومی هشتمین جشنواره بین المللی مد ولباس فجر منصوب شد.
در حکم صادر شده از سوی حمید قبادی دبیر کارگروه ساماندهی مد ولباس وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی آمده است: نظر به شایستگی ها و تجارب ارزنده شما، به موجب این حکم به عنوان 'مدیر روابط عمومی' هشتمین جشنواره بین المللی مد ولباس فجرمنصوب می شوید.
وی ابراز امیدواری کرده است با همت وی و همکارانش و در تعامل با رسانه ها و دبیران بخش های جشنواره، مدیران کارگروه ساماندهی مد ولباس کشور و همکاران ستاد جشنواره با اتکا به خداوند متعال در انجام امور محوله موفق و پیروز باشد.
هشتمین جشنواره بین المللی مد و لباس فجر، با شعار 'خوشا مکران و نقش بی مثالش' 26بهمن تا 2 اسفند 97 از ساعت 10صبح تا 8 شب در مجتمع نمایشگاهی 'بوستان گفتگو' برگزار می شود.
فراهنگ ** 9031 ** 1355 **

ارتباط با سردبیر newsroom@irna.ir

تماس بی واسطه با مسئولین

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) ، بازار کتاب، بازار فرهنگ است اما مکاری هم کم به خود ندیده است. سرقت ادبی، کلاه سر مولف و مترجم گذاشتن، قاچاق کتاب، کپی برداری و... از جمله آسیب هایی اند که می تواند به این بازار فرهنگ صدمه بزند. یکی دیگر از مصادیق مکر هم دست بردن در اطلاعات کتاب است که با اهداف مختلفی اتفاق می افتد؛ مثلا برای کسب معیارهای حضور در نمایشگاه کتاب تهران یا بازنشر کتابی که مجوز انتشار آن باطل شده است. اما از دیگر اهداف این رویه که بیشتر مورد نظر ذی نفعان قرار می گیرد، فریب دادن مخاطب و البته بازار کتاب با دست بردن در عدد شمارگان و یا نوبت چاپ است. ایجاد موج کاذب و تهییج مخاطبان به خرید، یا عوامل دیگری مانند شهرت طلبی می تواند انگیزه انجام این تخلف باشد.

ورودیه با معارفه
حکایتی که در مقدمه آمد، حکایت ادامه داری است که تشریح آن مطالب دیگری را می طلبد و موضوع این نوشتار نیست. این گزارش با رویکرد گفت وگو با ناشر-مولفی تهیه و منتشر می شود که مدعی است کتابش در عرض دو سال به چاپ 212 رسیده و تا پایان سال جاری، این عدد به 5000 خواهد رسید:

حسین الهیاری؛ متولد 1354 که خود را فارغ التحصیل مدیریت بازرگانی بین الملل معرفی می کند در آذرماه سال95 کتابی را با نام کلیدی به نام مذاکره منتشر می کند؛ کتابی که مانند مشابه های فراوانش در بازار نشر، برای مخاطب عام نوشته شده و مدعی است مخاطب با خواندنش می تواند در امور یومیه خود انسان موفق تری باشد. القصه... نامبرده در روزهای پایانی همان سال، چاپ دوم این کتاب را به اداره کتاب اعلام کرده و اعلام وصول می گیرد. در طول سال 96 خبری از نام این کتاب در فهرست تجدید چاپی ها نیست اما در آبان ماه سال جاری(1397) به یک باره شاهد ثبت 210 نوبت چاپ از این کتاب و رسیدن آن به چاپ 212ام هستیم؛ اتفاقی که به خودیِ خود محل سوال است؛ خصوصا در شرایطی که ایشان این میزان نوبت چاپ تنها در دو روز(15 و20 آبان ماه) ثبت شده است.

بررسی نسخه های موجود از این کتاب در مخزن خانه کتاب، نتایج جالبی را به همراه داشت. اولین نکته در این کتاب ها، الصاق برچسب های کاغذی روی جلدشان بود که نوبت چاپ روی آن ها پرینت شده است:

بررسی های بیشتر نشان داد که این اتفاق برای تمام نسخه هایی که به عنوان تجدید چاپی به اداره کتاب ارائه شده (و طبق قواعد یک جلد از آن برای درج در بانک اطلاعاتی به خانه کتاب رفته) رخ داده است؛ 211 نسخه که برای نمونه تصویر جلد برخی از آن ها را در یک قاب تجمیع شده است:

البته این تمام ماجرا نبود. نکته بعدی به شناسنامه کتاب برمی گردد که همین روش چسباندن برچسب برای آن نیز اعمال شده است. جالب آنکه زیر این برچسب ها، نوبت چاپ دوم درج شده است:

من اهل مذاکره ام... با شرکت های خارجی مذاکره کرده ام. ، چه دل شان بخواهد یا نه، کتاب من پرفروش ترین کتاب ایران است. ، من مدیریت بازرگانی خوانده ام و راه فروش را بلدم. ، با یک خبر دست اول آمده ام. ، اگر طرف من نقد کردن را بلد نباشد، من او را می خورم(!) ... این ها جملاتی است که مولف این کتاب در خلال گفت وگویی که با او داشتیم، عنوان کرده است.

او درباره پیشینه شغلی خود می گوید: قبلا در یک شرکت پیمانکاری کار می کردم اما مدتی است که وارد حوزه تحقیقات و کار فرهنگی در زمینه مهارت های ارتباطی و کلامی شده ام و همایش هایی را در این رابطه برگزار می کنم. همچنین انگیزه اش از نگارش این کتاب را اینگونه توضیح می دهد: در سال های 88-89 به دلیل ارتباطی که با شرکت های خارجی داشتم، احساس کردم در جامعه ما نقص مهارت های کلامی وجود دارد. به نظر من دلیلش ضعف آموزش است. به همین دلیل تصمیم گرفتم به حوزه فرهنگ اجتماعی ورود کنم و در این زمینه 27 عنوان آموزشی برای رفع این معضل اجتماعی طراحی کردم که کلیدی به نام مذاکره اولین عنوان آن ها است.

پیش پرده:
اگر کسی می خواهد نقد کند، باید ادبیات نقد کردن را بداند و به روز باشد. هرکسی نمی تواند من را نقد کند یعنی من اجازه نمی دهم هرکسی من را نقد کند... چون باید بداند با کسی طرف شده که با شرکت های خارجی مذاکره کرده. اگر طرف من نقد کردن را بلد نباشد، من او را می خورم(!)...
***

پرده اول: شرحی بر ماجرا

- چرا تصمیم گرفتید ناشر- مولف شوید و این کتاب را خودتان منتشر کنید؟
- با اینکه کتاب در قفسه بماند و کسی برود آن را انتخاب کند و بخرد، مشکل دارم. خصوصا در شرایطی که عناوین کتاب بسیار زیاد است و مردم نمی دانند چه کتابی بخوانند. اول تصمیم داشتم از طریق یک ناشر این کتاب را چاپ کنم؛ این کار را هم کردم، کتاب را به ناشری دادم اما بدون اینکه آن را بخوانند، آن را رد کردند. بسیار ناراحت شدم ولی به خودم گفتم هیچ اشکالی ندارد؛ کاری می کنم که همین ناشران بیایند دنبالم. این اتفاق واقعا رخ داد و از معتبرترین ناشران کشور که نمی خواهم اسمشان را بیاورم، با من تماس داشتند و اگر من می خواستم، برایم ماشین شخصی می فرستادند.

- می توانید اسم ببرید! ما مشکلی برای انتشار نام آن ها نداریم.
- اسمشان را نمی آورم، چراکه قصد انتقام گیری ندارم. من دنبال پیشرفت کردن هستم، دنبال پرواز! نمی خواهم وقتم را با این مباحث تلف کنم. امروز هم با یک خبر دستِ اول آمده ام. کتاب من تا آخر اسفند ماه امسال، به چاپ 5000 می رسد و همه نسخه های آن پیش فروش شده است. یعنی پنج میلیون نفر تا پایان سال کتاب من را دریافت می کنند. کتاب من در کتابفروشی ها و کتاب خانه ها نمی ماند، بلکه می رسد به دست مخاطب.

- طبق بررسی های به عمل آمده کتاب شما در هیچ کتاب فروشی ای وجود ندارد. حتی روی سایت های اینترنتی هم خبری از کتاب شما نیست. با توجه به اینکه کتاب شما وارد چرخه رسمی نشر و شبکه توزیع و فروش نشده، چطور توانستید در طول این مدت کوتاه 212 هزار نسخه از کتاب را بفروشید؟
- من معتقدم اگر افرادی مثل شما که اهل قلم هستند کتاب من را بخوانند، بسیار برای من با ارزش است اما اگر یک خانم خانه دار این کار را بکند، برای من دوبرابر ارزش دارد چراکه یک خانواده من را خواهد شناخت و اینگونه کتاب من وارد جامعه می شود. یکی از دلایلی که تصمیم گرفتم تا الان از انتشار کتاب دومم دست نگه دارم، این بود که می خواستم این شیوه فروش کتاب را کامل کنم، یعنی مخاطبان خودم را داشته باشم تا کتاب دوم توزیع و فروش راحت تری داشته باشد.

کانال های توزیع من، کانال های مرسوم نیست و من با وجود فروش بالایی که داشته ام، یک ریال از محل فروش کتاب هایم برای خودم برنداشته ام، به دلیل اینکه هدف من فرهنگ است. درآمد کتاب را به افرادی اختصاص داده ام که کار توزیع و فروش کتاب ها را به عهده دارند، از جوانانی که نیاز به کار داشتند استفاده می کنم؛ یعنی از آن ها خواسته ام کتاب را معرفی کنند، بفروشند و درآمد کتاب مال خودشان باشد. البته آن ها موظفند زیر نظر من کار کنند و تمام فعالیت هاشان با مدیریت من انجام شود؛ هم قیمت فروش، هم شیوه توزیع و هم جایی که کتاب ها توزیع و فروخته می شود.

بیشتر دلم می خواهد فروشم در خانواده ها اتفاق بیفتد. به جوانانی که برایم کار می کنند گفته ام بیشتر در خانواده و فامیل خود کار کنند. معمولا شبکه های فامیلی و کانال هایی وجود دارد که می شود در آن ها کتاب را معرفی و تبلیغ کرد. به نظر من روش ها باید تغییر کند و سیستم توزیع کتاب هم باید روش های تازه ای داشته باشد.

- پس کتاب دقیقا کجا فروخته می شود؟
- تا چاپ 212فقط در تهران؛ اما از چاپ 213 توزیع و فروش سراسر کشور را داریم و چنانکه گفتم، تا چاپ 5000 آن پیش فروش شده است. هنوز به دلیل مشغله بالای کاری، وقت نکرده ام طرح جلد جدید را برای اخذ مجوز به ارشاد ببرم. با اینکه خودم هم الان دیگر پروانه نشر گرفته ام.

- یعنی الان خودتان ناشرید؟
- بله. اخیرا مجوز نشری را با نام ماهرخ دریافت کرده ام.

- شغل فعلی شما دقیقا چیست. آیا فقط روی فروش همین کتاب کار می کنید؟
- قبلا در یک شرکت پیمانکاری کار می کردم اما مدتی است که وارد حوزه تحقیقات و کار فرهنگی در زمینه مهارت های ارتباطی و کلامی شده ام و همایش هایی را در این رابطه برگزار می کنم.

- چه جور همایش هایی؟
- همایش ها مختلف است. برای سازمان ها و نهادهای مختلفی این کار را می کنم و در آن ها به آموزش مهارت های کلامی می پردازم. مثلا همایش هایی را برای شهرداری و محیط زیست تهران داشتم که به شکل رایگان و با هدف شناساندن خودم آن ها را برپا کردم. کتابم را هم آنجا معرفی کردم که اگر دوست داشتند خریداری کنند که این اتفاق هم افتاد. اما هدف من اصلا فروختن کتاب نبود.

- پیش از انتشار این کتاب، چقدر بازار نشر کتاب را می شناختید؟
- فضای نشر را می شناختم و متوجه روال کار بازار کتاب بودم. به همین دلیل رفتم سراغ ناشری که مخاطب بیشتری دارد. من حتی بعد از انتشار، در برهه ای از زمان دست به دامن هنرپیشه ها هم شدم که کتابم را بهتر معرفی کنند اما متاسفانه نگاه های مادی برای من خیلی تاسف برانگیز بود. بعضی ها هم کتاب را گرفتند اما خبری از آن ها نشد و نمی دانم اصلا کتاب را خواندند یا نه.

- منظور من آشنایی از حلقه های نشر است. چراکه شما از هیچ کدام از رویه های مرسوم نشر، تبعیت نکردید.
- بله؛ به خاطر اینکه می دانستم شبکه های توزیع و فروش کتاب در کشور بسیار ضعیف عمل می کنند و من نمی خواستم کتابم در قفسه ها بماند. زمانی که مجوز گرفتم (اصلا خارج از قاعده وزارتخانه کاری نمی کنم چراکه نمی خواهم برای خودم و کتابم حاشیه ایجاد شود.) در ابتدا هزینه زیادی کردم، تعداد زیادی کتاب را به شکل غیرافست(دیجیتال) به چاپ رساندم و برای معرفی به سازمان ها و شرکت هایی که می خواستم و مدنظرم بود ارائه کردم. در سال 96 تمام وقتم صرف معرفی و بازاریابی کتاب شد. این روش را الان هم دنبال می کنم اما الان برای خودم گروه دارم. بعد از این کار، برخی از این شرکت ها از کتابم استقبال کردند. در واقع من کتابم را در شرکت های مختلف ارائه کردم که بخوانند و اگر خوششان آمد، سفارش بدهند. بعضی از آن ها نخواستند؛ بعضی ها هم با ظرفیت های مختلف سفارش دادند.
***

پرده دوم: در جستجوی مستندات

- با توجه به اینکه در کشور ما آمار فروش کتاب وجود ندارد، ملاک آمارگیری، شمارگانی است که در شناسنامه کتاب ها منتشر می شود. حالا سوال این است که در مواردی مانند کتاب شما که کتاب در شبکه های رسمی توزیع و فروش کتاب عرضه نمی شود، چطور می توان صحت اطلاعات درج شده در شناسنامه کتاب را دریافت. بگذارید اینطور بگویم: این اعداد و ارقامی که شما می گویید برای ما هیچ عینیتی ندارد؛ چراکه روشن نیست چه تعداد کتاب را کجا و به چه کسانی فروخته اید؟
شاخص های دیگری هم وجود دارد که بتوان به شکل نسبی، وضعیت یک کتاب را در بازار نشر ثابت بکند و آن هم بازتابی است که در رسانه ها و فضای مجازی از آن اثر به جا می ماند. تجربه نشان داده که اگر یک کتاب دستِ کم سه یا حداکثر پنج بار تجدید چاپ شود، امکان ندارد رسانه های برخط و یا مطبوعات کاغذی نسبت به آن واکنشی اعم از انتشار خبر یا نقد آن اثر، نشان ندهند. همچنین نهادهای تخصصی آن حوزه، قطعا به آن کتاب توجه نشان می دهد؛ حالا چه از باب تایید و چه از باب نقد. اما در هیچ یک از این فضا ها رد و نشانی از کتاب شما نیست. آن هم در شرایطی که شما مدعی هستید کتابتان 212 نوبت تجدید چاپ شده و 212 هزار نسخه از کتاب شما در جامعه توزیع و فروخته شده است.
- شما به مودبانه ترین شکل ممکن من را به دروغ گویی متهم می کنید.

- خیر. من از شما می خواهم با ارائه مستندات، ادعای خودتان را ثابت کنید.
- من هیچ اصراری ندارم که کسی حرفم را باور کند.

- اما من یک خبرنگارم و وظیفه دارم ادعای شما را بررسی کرده و اطلاعت درست و مستند را به مخاطبانم ارائه کنم.
- بگذارید من برای شما مثالی بیاورم. اگر وارد ورزشگاه آزادی شوید، 100هزار نفر جمعیت به چشم شما می آید اما همین 100هزار نفر اگر وقتی در تهران پخش شوند، در میان 15میلیون نفر اصلا به چشم نمی آیند.

- شما به جای ارائه مستندات، سفسطه می کنید. این مثال شما مثال درستی نیست.
- مستند این است که من دست شما را بگیرم و تک تک کسانی که کتاب من را خریده اند به شما نشان دهم.

- شما راه حلی را پیش پای من و حتی خودتان می گذارید که شدنی نیست. درحالی که راه های ساده تری برای اثبات چنین ادعایی وجود دارد. شما می گویید بخش قابل توجهی از فروشتان، فروش شرکتی بوده؛ نام این شرکت ها را بگویید.
- من هیچ وقت این کار را نخواهم کرد. به دلیل اینکه این کار خیلی زشت است. مثل این است که من به شما بگویم روزه هستم و شما به من بگویی بیا برویم آزمایش بدهیم تا ببینیم آیا ویتامینی وارد بدن شما شده یا خیر.

- خیر. شما ادعایی کردید که اثبات آن، هیچ منع امنیتی و اخلاقی ای ندارد. مشتریان شما( شرکت هایی که مدعی هستید) هم کتاب خریده اند، کار زشتی انجام نداده اند که از افشای اسمشان برآشفته شوند. سِر مگو که نیست!
- من شان و شخصیت خودم را خیلی بالاتر از این می دانم که بخواهم ادعایم را اینطور ثابت کنم.

- پس چطور می توانید ثابت کنید؟
- شما به عنوان یک خبرنگار به من پاسخ بدهید که اگر من آدم راست گویی نیستم و عدد 212 دروغ است، چرا من ادعا نکرده ام مثلا 300 نوبت چاپ شده؟ من الان به شما می گویم تا چاپ 5000هزار نسخه را پیش فروش کرده ام!

- ما درباره آینده صحبت نمی کنیم. اجازه بدهید فقط درباره همین ادعای 212 نوبت چاپی حرف بزنیم. آیا شما مستندی برای اثبات این ادعا دارید یا نه؟
- اگر من این 212هزار نفر را برای شما به خط کنم، شما برای من چکار می کنید؟

- قرار نیست من برای شما کاری بکنم.
- شما با این کار ارزش من را پائین می آورید. این یعنی من برای بالا رفتن خودم مردم را پله کنم.

- اینطور نیست آقای الهیاری. شما خودتان راهکار ارائه می دهید بعد می گویید این کار شان من را پایین می آورد. من اصلا می گویم به جای این راهکار غیرمنطقی و نشدنی، راهکارهای ساده تری وجود دارد اما شما پاسخی ندارید.
- اگر من چاپ 213ام را به شبکه توزیع و فروش بدهم که توزیع کند، قانع می شوید؟

- باز هم تکرار می کنم که درباره آینده حرف نمی زنیم. هرچند که معتقدم مراکز پخش و کتاب فروشی ها به این سادگی زیربار این مورد نخواهند رفت. اجازه بدهید دیگر سر این موضوع بحث نکنیم چراکه ظاهرا نتیجه ای ندارد و شما هم سندی برای ارائه ندارید. اما آیا به قول خودتان 1000 نسخه بعدی را در شبکه رسمی توزیع کتاب ارائه خواهید کرد؟
- خیر. من فقط از شما پرسیدم که آیا شما چنین چیزی از من می خواهید؟ . من برنامه های خودم را دارم و نشر و شبکه توزیع کتاب را ناکارآمد می دانم. شما هم اگر به ناشر زنگ می زدی و وقتی پیگیر کتابت می شدی، در پاسخ به تو می گفت مگر علی دایی هستی که شما را بشناسم همین تصمیم را می گرفتی.
***

پرده سوم؛ واقعیت پشت برچسب

- طبق اطلاعات ثبت شده، شما در آبان ماه 97 به اداره کتاب مراجعه کرده اید و 210 نوبت چاپی از کتاب شما تنها در دو روز یعنی در روزهای پانزدهم و بیستم از این ماه به ثبت رسیده است. به عبارت دیگر شما از هر چاپ سه نسخه؛ یعنی مجموعاً 630 نسخه کتاب را در دو روز به اداره کتاب برده و تحویل داده اید. چطور ممکن است؟
- از آنجایی که تعدد چاپ های کتاب من بالا بوده، این اقدام با هماهنگی مسئولان اداره کتاب انجام شده است. این کار غیرقانونی نیست.

- بسیار خب؛ برسیم به موضوع اصلی. شماره چاپ تمام این 210 نوبت چاپی که به اداره کتاب برده اید با برچسبی که روی جلد چسبانده شده، مشخص شده است. یعنی شماره چاپ ها روی جلد، الصاق شده است. البته این تمام ماجرا نیست و شما در بخش شناسنامه کتاب نیز با چسباندن برچسب، نوبت چاپ ها را الصاق کرده اید، در حالی که وقتی این برچسب ها را می کنیم، زیر آن نوشته است چاپ دوم . مخدوش کردن شناسنامه کتاب، کار منطقی و البته حرفه ای نیست.
- همانطور که گفتم من استفاده ای از چاپ این کتاب ها نمی برم. به خاطر همین پولی که از مشتریانم می گیرم، به چاپخانه ای می دهم که کار چاپ و توزیع(ارسال به دست مشتری) کتاب ها را به عهده دارد. در دور جدید البته گروه فروشم تغییراتی داشته اما من هیچ برداشت مالی از این پروژه ندارم.

- این حرف ارتباطی به موضوع ندارد. شما به عنوان ناشر- مولف مسئولیت کتاب را هم باید به عهده بگیرید.
- اگر دقت کنید قیمت کتاب هنوز همان 10هزارتومان باقی مانده است.

- این حرف هم ارتباطی به موضوع ندارد. قیمت ثابت مانده، به خاطر اینکه فرمِ شناسنامه کتاب در چاپ 211 ، همان فرم چاپ دوم است.
- چه اشکالی دارد؟ اگر چاپ بشود، زیباتر می شود؟

- شما با این کار سلامت اطلاعات شناسنامه کتاب را مخدوش کرده اید.
- احتمالا چاپخانه نسخه هایی که برای اعلام وصول به اداره کتاب ارائه شده، از نسخه های قدیمی داخل انبار بوده و به همین خاطر روی آن برچسب زده شده است.

- یعنی این اتفاق برای هر 211 نوبت چاپ رخ داده! ؟ چاپخانه کتاب شما کدام چاپخانه است؟
- حالا.... یک چاپخانه ای... چه فرقی می کند.

- اسم چاپخانه تان را هم نمی گویید؟
- خیر. اصلا من قول می دهم که چاپ 213 را با شماره چاپ شده به اداره کتاب تحویل بدهم.

- بازهم تکرار می کنم: ما درباره آینده صحبت نمی کنیم.
- شما که این سوال ها را می پرسید، به من بگویید چرا خانه کتاب به اندازه 212 نسخه کتابی که از من گرفته، از من حمایت نکرده است؟

- حمایت کردن از یک کتاب، دستورالعملی دارد که مطابق آن عمل می شود. به طور کلی خانه کتاب و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی وظیفه ندارند از تمام کتاب ها حمایت کنند. البته این موضوع دیگری است و ربطی به بحث ما ندارد.
این کار شما می تواند به مثابه تخلف محسوب شود. کاری که شما انجام دادید به این معنی است که همان چاپ دوم را با چسباندن برچسب های متعدد، به عنوان چاپ های بعدی و تا چاپ 212 ارائه کرده اید. وقتی هم که از شما می خواهم این ادعا را ثابت کنید، سندی ارائه نمی کنید.
- سند من این است که اداره کتاب این نسخه ها را اعلام وصول کرده است. اگر مشکلی در کار بود، نباید از من قبول می کردند. شما دارید به من تهمت می زنید.

- وظیفه ما به عنوان خبرنگار، انتشار مستندات است. اگر هم مستندی وجود نداشته باشد، به مخاطبان اعلام می کنیم که ادعای مورد بحث، مستند نیست.
- اشکالی ندارد. شما با این کار بیشتر من را مشهور می کنید. می دانید چرا؟ به خاطر اینکه آن وقت مخاطبان من توهین کردن به شما را شروع می کنند.

- من هم می گویم اشکالی ندارد. این مساله در شغل ما مساله تازه ای نیست و باعث نمی شود که وظیفه خودمان را انجام ندهیم.
- به هرحال باز هم تکرار می کنم: کتاب من تا امروز بیش از 212هزار نسخه فروش رفته است. برایم مهم نیست که شما باور کنید یا نه اما این وعده را می دهم که با رسیدن تعداد نسخه های کتاب من به مرز پنج میلیون نسخه، تا پایان سال یک جبهه یا شاید بهتر باشد بگویم یک کمپین سراسری در کشور تشکیل خواهم داد. این کمپین کاملا در جامعه مشهود خواهد بود و به دلیل انبوه افراد، دیگر نیازی به شمارش آن ها نیست. طوری که مثلا اگر بخواهم در اردبیل سخنرانی بگذارم، مخاطبان من در این استان جمع می شوند. البته نمی خواهم فعلا زیاد تبلیغات کنم و ترجیح می دهم چراغ خاموش پیش بروم. هدف من هم ارتقای فرهنگ جامعه است؛ ولاغیر!

این را هم بگویم که در چاپ های بعدی ام دیگر نسخه ای را به خانه کتاب نمی دهم. چراکه این ها همه پول است و وقتی کتاب هیچ تغییری نداشته، چرا باید هربار سه نسخه از آن ارائه شود. بعد هم بگویم کتاب من را بخرید و نخرند! این سوءاستفاده است.
***

پی نوشت:
آنچه در این مصاحبه آمد، مشروحی بود از شواهد و اظهارات نویسنده کتاب کلیدی به نام مذاکره . از آنجایی که این کتاب خارج از چرخه مرسوم و شناخته شده صنعت نشر، با عاملیتِ شخص ناشر-مولف منتشر شده و اطلاعاتی از نحوه، مکان و میزان دقیق فروش آن در دست نیست، برداشت نهایی را به عهده مخاطبان، اهالی نشر و کارشناسان این صنعت می گذاریم. اما تاکید بر دو نکته، ضروری می نماید:

یکم: مخدوش کردن اطلاعات شناسنامه کتاب و چسباندن برچسب روی جلد، از هر نوع و به هر هدف و نیتی که باشد، امری غیرحرفه ای تلقی شده و قطعا اعتماد مخاطب حرفه ای کتاب را خدشه دار خواهد کرد. همچنین چنانچه در مصاحبه مورد اشاره قرار گرفت، می تواند به مثابه تخلف تلقی شود.

دوم: اگرچه خبر توقف صدور مجوز ناشر-مولف به دلیل مشاهده برخی تخلفات، در آذرماه از طریق همین خبرگزاری منتشر شد ( اینجا بخوانید: توقف صدور مجوز ناشر-مولف به دلیل خلاء قانونی و برخی سوء استفاده ها ) اما سوال ها دررابطه با چرایی و چگونگی پذیرش و صدور رسید اعلام وصول به مورد فوق باقی می ماند.

به گزارش ایسنا، فریدونی در گفت وگو حاضر، بخشی از اطلاعات خود را در این زمینه به اشتراک گذاشته که به شرح زیر است:

با توجه به نقش اقلیت های دینی در دفاع مقدس و انقلاب اسلامی، وزارت ارشاد چه برنامه هایی برای پاسداشت آن ها ترتیب می دهد؟
اداره کل مجامع، تشکل ها و فعالیت های فرهنگی، به نمایندگی از معاونت امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، عهده دار خدمات فرهنگی به هموطنان پیرو ادیان توحیدی بوده و طی بیش از سه دهه، کوشیده است تعاملات و ارتباطات حسنه ای را فراتر از صرف فعالیت های نظارتی، با این عزیزیان به وجود آورد که این روند، در سال های اخیر از نظر کیفی و کمی، رشد و ارتقا یافته است. در حال حاضر، نوع روابط فی مابین وزارت متبوع با اقلیت های دینی، به گونه ای است که این قشر از اقشار جامعه ایران، خود را در غم و شادی ملت شریک می دانند و پا به پای جامعه اکثریت در مناسبت های مختلف، به ویژه سالگرد پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی ایران، حضوری فعال دارند. به علاوه، این عزیزان که خود شهدای ارزشمندی را تقدیم انقلاب اسلامی کرده اند، در همه عرصه های سیاسی و اجتماعی نظام نیز مشارکت دارند، به ویژه در انتخابات مختلف که بعضاً خود دارای نامزد انتخاباتی نیز هستند. تلاش وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بر آن بوده که زمینه های برخورداری از حقوق شهروندی اقلیت ها را فراهم آورد. علاوه بر این، در تولید آثار و فعالیت های فرهنگی هم از آنان حمایت می کند.

این نهاد و اداره چه همکاری و تعاملی با دیگر نهادهای متولی اقلیت های دینی دارد؟
خوشبختانه بین این اداره کل و هموطنان پیرو ادیان توحیدی، حسن اعتماد وجود دارد؛ به گونه ای که تقریباً بیشتر مکاتبات و مراودات آن ها با هر نهاد دیگر از طریق یا با اطلاع این اداره کل صورت می گیرد.

با توجه به تجربیات کاری و تعامل نزدیک با اقلیت ها، اساساً نقش و جایگاه اقلیت ها در انقلاب را چطور ارزیابی می کنید و کدامیک نقش آفرینی بیشتری داشته اند؟
اصولاً جمهوری اسلامی ایران با برخورداری از یک قانون اساسی پیشرو و در نوع خود جامع، اهتمام ویژه ای به حقوق حقه اقشار مختلف ملت داشته است که اقلیت های دینی نیز از این قاعده مستثنی نیستند. بنابراین، یک فرد غیر مسلمان در جمهوری اسلامی ایران به هیچ وجه احساس غربت یا بیگانه بودن ندارد. از این رو، در طول عمر 40 ساله انقلاب، در هیچ صحنه ای، شاهد غیبت اقلیت ها نبوده ایم؛ از پیروزی انقلاب اسلامی گرفته تا دوران دفاع مقدس، از صحنه های انتخاباتی تا مشارکت های سیاسی و از فعالیت های مدنی گرفته تا تولید آثار فرهنگی و هنری. البته اینکه بخواهیم در میزان نقش آفرینی هر یک از اقلیت ها تفکیکی قائل شویم، شاید چندان منطقی به نظر نرسد زیرا همه آن ها به نسبت جمعیت خود مشارکت های مدنی و سیاسی داشته اند، ولی جامعه ارامنه را به دلیل اختلاف چشمگیری که در تعداد جمعیت خود نسبت به سایر اقلیت ها دارند، می توان به عنوان نقش آفرین ترین اقلیت دینی معرفی کرد.

با توجه به شناخت خود از اقلیت ها، دیدگاه آن ها نسبت به امام (ره) مقام معظم رهبری چگونه است و چه سیری را از انقلاب تا به امروز سپری کرده؟
امام خمینی (ره) ر ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی ایران، پذیرای مقامات مذهبی اقلیت های مختلف بودند و بر این نکته تأکید داشتند که ایران اسلامی به عنوان یک کشور توحیدی، به همه اقشار و از جمله اقلیت ها تعلق دارد، بنابراین چه در قانونگذاری و چه اجرای قوانین، می بایست رعایت حقوق آنان لحاظ شود. مقام معظم رهبری نیز به عنوان دنباله رو تفکرات و سیره امام راحل (ره)، همین رویه را در توصیه های خود به مسئولین مرتبط با اقلیت ها به کار گرفته اند. از این رو، جامعه اقلیت که شاید در ابتدای انقلاب، نگران جایگاه حقوقی و اجتماعی خود در یک نظام نوپای اسلامی بود، بدین نتیجه رسید که در نظام جدید، نه تنها مورد ظلم و نادیده گرفتن حقوق واقع نمی شود، بلکه بر مبنای قوانین نظام اسلامی، از جایگاه برجسته ای نیز برخوردار خواهد شد که همین گونه هم بوده است. بنابراین، تعجبی ندارد که نهال برآمده از مشارکت های ملی اقلیت ها در ابتدای انقلاب، هم اکنون به درختی تناور تبدیل شده باشد که ثمرات آن، مایه مباهات نظام شده است.

با توجه شرایط حساس فعلی (جنگ اقتصادی آمریکا) و عملیات روانی رسانه ها روی اقلیت های دینی، واکنش اقلیت ها چگونه بوده و آیا همراهی آن ها تداوم خواهد داشت؟
اصولاً ملت ایران از هر نژاد و قوم و دین، هیچ گاه در طول قرون گذشته به ویژه در 40 سال اخیر، به واسطه فشار اقتصادی، دست از آرمان ها و ارزش های خود برنداشته است، که اگر این گونه بود تاکنون بارها با خطر اضمحلال روبه رو می شد. اکنون نیز بر همین منوال است. شاید به جرئت می توان گفت، اقشار مختلف ایرانیان در زمان بروز مشکلات ملی، متحدتر می شوند و می کوشند به کمک یگدیگر بر مشکلات غلبه نمایند تا این مشکلات، موجودیت آنان را به خطر نیندازد؛ دوران جنگ تحمیلی، بهترین شاهد مثال برای این مطلب است.

چه برنامه های فرهنگی-هنری یا ورزشی و آموزشی بر اساس مناسبت های مختلف مانند دهه فجر در جامعه اقلیت ها صورت می پذیرد و خدمات و کمک های نهادهای مختلف از جمله وزارت ارشاد به آن چگونه است؟
در حال حاضر، کلیه شاخه های ادیان رسمی کشور دارای انجمن های اجتماعی، ورزشی و فرهنگی بوده که برخی از مهم ترین آن ها عبارتند از:
انجمن زرتشتیان، انجمن کلیمیان، انجمن آشوریان، خلیفه گری ارامنه تهران، خلیفه گری ارامنه کاتولیک ایران، انجمن فرهنگی-ورزشی رافی ، انجمن فرهنگی-ورزشی چهار محال ، باشگاه فرهنگی-ورزشی آرارات و.... هر یک از این انجمن ها، عموماً برنامه هایی در پاسداشت دهه فجر، ایام ارتحال امام خمینی (ره)، گرامیداشت هفته دفاع مقدس و امثالهم داشته و در حوزه های مختلف به اجرا درمی آورند.

همچنین در میان افراد حقیقی و حقوقی اقلیت ها، فعالیت چشمگیری در حوزه های نشر و مطبوعات به چشم می خورد که انتشارات ناییری (از ارامنه)، انتشارات فروهر (از زرتشتیان)، انتشارات انجمن کلیمیان، نشریه پیام آشور ، نشریه امرداد ، نشریه خرده اوستا ، نشریه هویس ، نشریه آراکس ، نشریه افق بینا ، نشریه پیمان و از همه مهم تر، نشریه آلیک ، برخی ازمهم ترین آن ها می باشند. آلیک، از اولین روزنامه های منتشر شده در ایران است که به دلیل انتشار بی وقفه آن طی 85 سال گذشته، از جایگاه ویژه ای در جامعه مطبوعاتی کشور برخوردار است. هر یک از این رسانه ها به عنوان تریبونی برای انعکاس دیدگاه های جامعه اقلیت های دینی در قبال مسائل مختلف عمل کرده و واسطی برای انتقال رویکرد آن ها نسبت به انقلاب اسلامی هستند.
به عنوان نمونه، تعدادی از برنامه های مذهبی و فرهنگی هموطنان غیر مسلمان و نیز برخی از تعاملات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با آنان، از این قرار است: پشتیبانی و تسهیل در اجرای موسیقی، تئاتر، نمایشنامه و برگزاری اعیاد مذهبی (ارامنه، کلیمیان و زرتشتیان)، پشتیبانی و تسهیل در تمدید پروانه کار و اقامت فرستادگان خارجی فعال در کلیساهای ایران، پشتیبانی و تسهیل صدور روادید خروج و ورود برای شخصیت های مذهبی و خارجی، صدور مجوز جهت انجام مسابقات فرهنگی و ورزشی در باشگاه های تابعه، پشتیبانی و تسهیل در چاپ کتاب با عناوین مذهبی، فرهنگی، اجتماعی برای مسیحیان، زرتشتیان و کلیمیان، همکاری با وزارت امور خارجه، آموزش و پرورش، وزارت کشور، سازمان فرهنگ و ارتباطات، نیروی انتظامی و وزارت اطلاعات در زمینه رفع مشکلات مربوط به پیروان ادیان رسمی کشور، مشارکت اقلیت ها در برگزاری برنامه های هفته کتاب در آبان ماه (ویژه جایگاه نشر، کتاب و رسانه در بین ادیان توحیدی) و اهدای جایزه به چهره های برتر غیر مسلمان در این زمینه، صدور مجوز برای دانشجویان و خبرنگاران داخلی و خارجی جهت مراجعه به اماکن مذهبی و فرهنگی اقلیت های دینی و برگزاری برنامه های فرهنگی و هنری ملی به صورت مشترک با وزارت متبوع.

انتهای پیام

ایوب دهقانکار، سخنگوی شورای سیاست گذاری سی و دومین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران، در گفت وگو با خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، از معرفی مدیران کمیته ها تا پایان هفته خبر داد و گفت: اگر صنف مدیران کمیته ها را به ما زودتر معرفی کند، ما این هفته احکام را صادر کرده و وارد فاز اجرایی نمایشگاه کتاب سی و دوم خواهیم شد.

وی درباره زمان در اختیار گرفتن مصلی امام خمینی(ره) گفت: مصلی در ارائه مکان به ما مشکلی ندارد ، بحث مسابقات بین المللی قرآن کریم است که درصدد هستیم با برگزارکنندگان آن مذاکراتی داشته باشیم تا تداخلی در امور پیش نیاید. استقرار کمیته اجرایی نیز از اسفند ماه انجام خواهد شد.

دهقانکار با اشاره به بروز شدن آیین نامه نمایشگاه کتاب تهران گفت: با توجه به تغییرات چارت نمایشگاه کتاب تهران و ادغام برخی کمیته ها قطعاً آیین نامه نمایشگاه بروز و اصلاح خواهد شد. حتی بخش هایی که تغییرات نیز نداشته است ، را کارآمد تر خواهیم کرد.

وی با اشاره به مهمان ویژه نمایشگاه سی و دوم نیز گفت: هیاتی از کشور چین چندی پیش از محل نمایشگاه کتاب تهران بازدید کرد ، قرار شده است، تمام جزئیات برنامه خود شامل تعداد ناشران، نویسندگان و... تا پایان بهمن ماه به ما ارائه کنند. ما امیدواریم ، حضور مهمان ویژه صرفاً رفت و آمد دیپلماتیک نباشد، انتظار داریم که ناشران و نویسندگان ما با ناشران و نویسندگان کشور چین تعاملات خوبی برقرار کنند.

دهقانکار هم چنین از گزینه های شهر مهمان ویژه خبر داد و گفت: چند گزینه از کشور سوریه برای مهمان ویژه داریم که در حال بررسی است، حلب و دمشق دو شهری است که خواهان مهمان ویژه هستند، البته برنامه های خود را قطعاً اعلام نکردند، امیدواریم هر چه زودتر از طرف سوری جزیئات و اطلاعات بیشتری در اختیار ما قرار بگیرد.

انتهای پیام/

به گزارش ایرنا از روابط عمومی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی سیستان و بلوچستان مرتضی سلطانی نژاد روز یکشنبه دراین باره اظهار داشت: آخرین مهلت نام نویسی ناشران در بیستمین نمایشگاه بزرگ کتاب استان تا20بهمن ماه ادامه دارد.
وی افزود: این نمایشگاه پنجم اسفندماه آغاز به کار خواهد کرد.
معاون فرهنگی مطبوعاتی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی سیستان و بلوچستان خاطر نشان کرد: نمایشگاه کتاب استان تا 11 اسفندماه به مدت یک هفته در زاهدان برگزار خواهد شد.
به گزارش ایرنا نمایشگاه کتاب تنها بازار فروش کتاب نیست بلکه یک جریان فرهنگی برای ارتقای فرهنگ کتاب و کتابخوانی، آشنایی با ناشران و فرصتی برای بررسی فرصت ها و تهدیدهای این بخش است.
9923**3213

ارتباط با سردبیر newsroom@irna.ir

تماس بی واسطه با مسئولین

به گزارش روز یکشنبه گروه علمی ایرنا از اداره کل روابط عمومی و امور بین الملل کانون، با اعلام دبیرخانه این رویداد فرهنگی در بخش کودک و نوجوان تمامی آثار در پنج بخش مورد ارزیابی قرار گرفته اند. در این میان در دو بخش علوم و فنون و کلیات و علوم انسانی نام آثاری از کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان اعلام شده است.
بر این اساس هندسه ی عصر حجری اثر جری بایلی و فلیسیا لاو از مجموعه ماجراهای نابغه ی عصر حجری با ترجمه مجید عمیق، مجموعه سرک کشیدن زیر پوست شهر نوشته کارن لاتچانا کِنی و اِستر پورتر با ترجمه امیر طاهری در بخش علوم و فنون و کتاب چگونه عکس سه بعدی بگیریم و ببینیم؟ تألیف محمدجواد پوست پرداز و جمال رادفر ، با دیگر آثار راه یافته به این مرحله رقابت خواهند کرد.
همچنین کتاب خورشید کالسکه سوار اثر حسین بکایی تنها اثری است از کانون که در بخش کلیات و علوم انسانی کودک و نوجوان از سوی هیئت داوران بررسی خواهد شد. در این بخش نام دو کتاب دیگر به عنوان نامزد دریافت جایزه کتاب سال جمهوری اسلامی ایران در سال 1397 اعلام شده است.
گفتنی است دیگر بخش های این رقابت داستان تالیف کودک و نوجوان ، داستان ترجمه کودک و نوجوان و دین کودک و نوجوان است.

** خداحافظی در خیابان پاییز نامزد دریافت جایزه پروین اعتصامی شد
کتاب خداحافظی در خیابان پاییز سروده مریم اسلامی از انتشارات کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان و در بخش شعر کودک و نوجوان سیزدهمین جشنواره شعر فجر هم به عنوان شایسته تقدیر معرفی شد.
این مجموعه شعر به همراه کتاب در سکوت ماسه ها سروده کمال شفیعی از انتشارات کانون به عنوان نامزد این دوره از جشنواره شعر فجر معرفی شده بود.
بر همین اساس با رای داوران این بخش مجموعه شعر خداحافظی در خیابان پاییز با تصویرگری فهیمه محجوب شامل 19 قطعه شعر نو است که برخی از عنوان های آن عبارت است از: خیال باف، کاش برف، روی تار صوتی جهان، کاکلی های صدا، روی قله های دور و... در این جشنواره شایسته تقدیر شناخته شد.
آیین پایانی سیزدهمین دوره جشنواره شعر فجر روز 13 بهمن 1397 در سازمان اسناد و کتاب خانه ملی برگزار و برترین های هر بخش معرفی شدند.

**دبیر ایده آزاد اسباب بازی تعیین شد
با حکم محسن حموله مدیرکل سرگرمی های سازنده و بازی های رایانه ای کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، آیدین مهدی زاده به عنوان دبیر رویداد ایده آزاد اسباب بازی منصوب شد.
حموله در این حکم بر ایجاد ارتباط و تعامل سازنده میان طراحان، ایده پردازان، تولیدکنندگان، توزیع کنندگان و سرمایه گذاران حوزه اسباب بازی تاکید کرده است.
همچنین مدیرکل سرگرمی های سازنده و بازی های رایانه ای کانون بر تلاش برای فراهم کردن بستر مناسب برای حمایت از ایده پردازان داخلی، ترویج و توسعه فرهنگ خلاقیت و فن آوری مبتنی بر نوآوری در صنعت اسباب بازی ایرانی و اعتبار بخشی به فعالیت های محققان این صنعت توصیه کرده است.
گفتنی است طراحان و ایده پردازان عرصه ی اسباب بازی از روز 12 بهمن تا 12 اسفند 1397 فرصت دارند با مراجعه به پایگاه اینترنتی این رویداد به نشانی www.ideaazad.ir ایده های خود را در زمینه اسباب بازی به دبیرخانه ارسال کنند و مراسم پایانی این رویداد فروردین سال 1398 برگزار می شود.

**اجرای بازی نمایش با موضوع تغذیه سالم در باغ موزه دفاع مقدس
بازی نمایش عنوان نمایشی شاد و آهنگین است که ناصر آویژه بر روی پیک امید - تماشاخانه سیار- کانون پرورش فکری کودکان ونوجوانان و در محوطه باغ موزه دفاع مقدس تهران اجرا می کند.
این بازی نمایش با محوریت تغذیه سالم و با شیوه ای کاملا مشارکتی، کودکان بازدید کننده از نمایشگاه ملی دست آوردهای انقلاب اسلامی و دفاع مقدس را به مناسبت چهلمین سال پیروزی انقلاب با موضوع مهم بهداشت و سلامت آشنا می کند.
آویژه در این باره توضیح داد که فضای کاملا آهنگین و آموزشی و در عین حال تعاملی این نمایش، باعث شده است تا نمایش با حضور بازی گران جان بگیرد و بچه ها در زمان نزدیک به 45 دقیقه با ذوق و اشتیاق در اجرای نمایش مشارکت کنند.
این کارگردان با سابقه نمایش های کودک و نوجوان که در این نمایش علاوه بر نویسندگی و کارگردانی نقش آفرینی نیز می کند از قاسم انصاری شاد و نیما آویژه به عنوان دیگر بازی گران و آرمان داودی به عنون دستیار و مسئول بخش موسیقی نمایش نام برد.
این نمایش یکی از برنامه های کانون در نمایشگاه دست آوردهای چهل ساله انقلاب و دفاع مقدس است که طی روزهای 11 تا 19 بهمن 1397 بعدازظهرها در محل باغ موزه دفاع مقدس واقع در بزرگراه حقانی تهران به روی صحنه می رود و صبح ها نیز مربیان کانون استان تهران با ویژه برنامه های فرهنگی هنری پذیرای کودکان و نوجوانان هستند.
علمی*9294*1440

ارتباط با سردبیر newsroom@irna.ir

تماس بی واسطه با مسئولین

شبی که ماه کامل شد در پردیس سینمایی چارسو اکران شد و هنرمندان واکنش جالب توجهی به این فیلم داشتند و از سازندگان و عوامل آن تقدیر و تشکر کردند. اما پیش از این مسئله سرمایه مشکوک را نسبت به این فیلم مطرح کردند. پیش از این روابط عمومی فیلم این چنین اعلام کرد که تمامی حقوق و مالکیت این محصول فرهنگی در اختیار محمدحسین قاسمی (تهیه کننده) و نیز سرمایه گذاران بخش خصوصی و بومی سیستان و بلوچستان است و تأکید می شود که سرمایه تولید فیلم توسط وی تأمین و این امر در تیتراژ شبی که ماه کامل شد تصریح شده است. مستندات سرمایه گذاری و تأمین هزینه تولید فیلم در زمان ارائه پروانه مالکیت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و در صورت رضایت سرمایه گذاران توسط صاحبان پروژه و یا سازمان سینمایی، قابل انعکاس و شفاف سازی است.

محمدحسین قاسمی و نرگس آبیار تهیه کننده و کارگردان فیلم شبی که ماه کامل شد

محمدحسین قاسمی تهیه کننده شبی که ماه کامل شد در پاسخ به اینکه "شانس دریافت سیمرغ های جشنواره را چطور می بینید؛ آیا فیلم شما صاحب سیمرغ خواهد شد؟"، تصریح کرد: واکنش های مردم تا امروز خوب بوده به ویژه با قصه فیلم ارتباط خوبی برقرار کرده اند. در مورد دریافت سیمرغ هم باید بگویم که من بقیه فیلمهای جشنواره را ندیده ام درنتیجه قضاوتی درباره آثار ندارم ولی امیدوارم زحمات تیم تولید فیلم دیده شود.

وی افزود: براساس شنیده هایم امسال سالی است که کارهای مهم و خوبی به جشنواره آمده و سطح سینمای ما براساس شنیده ها فضای مناسب و خوبی است و جای خوشحالی دارد و رقابت را سخت تر کرده است. امیدوارم که یک مسیری باشد که در سال های دیگر هم تداوم داشته باشد. حتماً باید فیلم های ما قهرمان داشته باشند که درصد آن در فیلم های ما پایین آمده و احساس می کنم که مخاطب پسندتر خواهد بود.

قاسمی در پاسخ به این سؤال که چرا قبل از اکران در مورد سرمایه گذار فیلم شبی که ماه کامل شد حرفهایی در رسانه ها مطرح شده، افزود: سینما یک ویژگی دارد روی ویترین است و متأسفانه هم گردش مالی آن پایین است؛ بین 180 تا 200 میلیارد گردش مالی سالانه در سینماست. خیلی این بستر مناسبی نیست برای بحث هایی که مطرح می کنند، هم به دلیل اینکه ویترین است و اینکه آن چرخه خیلی بضاعت ندارد. شاید بخشی از آن به تهیه کنندگی ام در فیلم مصادره برگردد. من خیلی از اهالی رسانه تشکر می کنم که روشنگری دارند. فکر می کنم موضوع پولشویی در سینمای ایران را هم باید مراجع ذی ربط به آن پاسخ دهند.

گفتنی است، شبی که ماه کامل شد روایت دختر جوانی از مناطق جنوب شهر تهران است که درگیر عشق جوانی شهرستانی می شود و این در حالیست که دختر به دلایلی مجبور به مهاجرت از ایران است. در این مسیر برادرش با او همراه می شود اما در میانه راه، اتفاقاتی برای آن ها رقم می خورد. الناز شاکردوست، هوتن شکیبا، فرشته صدرعرفایی، پدرام شریفی، شبنم مقدمی، فرید سجادی حسینی و... بازیگران این فیلم هستند.

شبی که ماه کامل شد در پردیس سینمایی چارسو اکران شد و هنرمندان واکنش جالب توجهی به این فیلم داشتند و از سازندگان و عوامل آن تقدیر و تشکر کردند. اما پیش از این مسئله سرمایه مشکوک را نسبت به این فیلم مطرح کردند. پیش از این روابط عمومی فیلم این چنین اعلام کرد که تمامی حقوق و مالکیت این محصول فرهنگی در اختیار محمدحسین قاسمی (تهیه کننده) و نیز سرمایه گذاران بخش خصوصی و بومی سیستان و بلوچستان است و تأکید می شود که سرمایه تولید فیلم توسط وی تأمین و این امر در تیتراژ شبی که ماه کامل شد تصریح شده است. مستندات سرمایه گذاری و تأمین هزینه تولید فیلم در زمان ارائه پروانه مالکیت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و در صورت رضایت سرمایه گذاران توسط صاحبان پروژه و یا سازمان سینمایی، قابل انعکاس و شفاف سازی است.

محمدحسین قاسمی و نرگس آبیار تهیه کننده و کارگردان فیلم شبی که ماه کامل شد

محمدحسین قاسمی تهیه کننده شبی که ماه کامل شد در پاسخ به اینکه "شانس دریافت سیمرغ های جشنواره را چطور می بینید؛ آیا فیلم شما صاحب سیمرغ خواهد شد؟"، تصریح کرد: واکنش های مردم تا امروز خوب بوده به ویژه با قصه فیلم ارتباط خوبی برقرار کرده اند. در مورد دریافت سیمرغ هم باید بگویم که من بقیه فیلمهای جشنواره را ندیده ام درنتیجه قضاوتی درباره آثار ندارم ولی امیدوارم زحمات تیم تولید فیلم دیده شود.

وی افزود: براساس شنیده هایم امسال سالی است که کارهای مهم و خوبی به جشنواره آمده و سطح سینمای ما براساس شنیده ها فضای مناسب و خوبی است و جای خوشحالی دارد و رقابت را سخت تر کرده است. امیدوارم که یک مسیری باشد که در سال های دیگر هم تداوم داشته باشد. حتماً باید فیلم های ما قهرمان داشته باشند که درصد آن در فیلم های ما پایین آمده و احساس می کنم که مخاطب پسندتر خواهد بود.

قاسمی در پاسخ به این سؤال که چرا قبل از اکران در مورد سرمایه گذار فیلم شبی که ماه کامل شد حرفهایی در رسانه ها مطرح شده، افزود: سینما یک ویژگی دارد روی ویترین است و متأسفانه هم گردش مالی آن پایین است؛ بین 180 تا 200 میلیارد گردش مالی سالانه در سینماست. خیلی این بستر مناسبی نیست برای بحث هایی که مطرح می کنند، هم به دلیل اینکه ویترین است و اینکه آن چرخه خیلی بضاعت ندارد. شاید بخشی از آن به تهیه کنندگی ام در فیلم مصادره برگردد. من خیلی از اهالی رسانه تشکر می کنم که روشنگری دارند. فکر می کنم موضوع پولشویی در سینمای ایران را هم باید مراجع ذی ربط به آن پاسخ دهند.

گفتنی است، شبی که ماه کامل شد روایت دختر جوانی از مناطق جنوب شهر تهران است که درگیر عشق جوانی شهرستانی می شود و این در حالیست که دختر به دلایلی مجبور به مهاجرت از ایران است. در این مسیر برادرش با او همراه می شود اما در میانه راه، اتفاقاتی برای آن ها رقم می خورد. الناز شاکردوست، هوتن شکیبا، فرشته صدرعرفایی، پدرام شریفی، شبنم مقدمی، فرید سجادی حسینی و... بازیگران این فیلم هستند.

به گزارش سرویس فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا؛ بخش عمده ای از این فیلم که بر اساس داستان واقعی ساخته شده، به ماجرای آشنایی و ازدواج عبدالحمید ریگی با فائزه منصوری و همچنین سفر آن ها به پاکستان به همراه شهاب منصوری برادر فائزه می پردازد.

حال فهیمه منصوری خواهر فائزه و شهاب که به دست عبدالحمید و عبدالمالک ریگی به قتل رسیدند اعلام کرده که خانواده منصوری از ماجرای ساخت این فیلم خبر نداشته اند و کسی نیز از آن ها نه اجازه گرفته و نه با بازماندگان مشورت کرده است، موضوعی که باعث شده تا خواهر فائزه و شهاب خبر از شکایت از سازندگان شبی که ماه کامل شد در دادسرای فرهنگ و رسانه دهد.

اکنون این سوال مطرح است که چگونه شورای پروانه ساخت فیلم های سینمایی وزارت ارشاد و همچنین مدیران سینمایی این وزارتخانه به این نکته مهم توجه نکرده اند و در هنگام بررسی صدور مجوز این فیلم از سازندگان اثر نخواسته اند تا رضایت نامه خانواده منصوری را ارائه دهند؟! درحالی که ساخت یک مستند ساده مربوط به یک فرد حقیقی نیز نیاز به کسب اجازه دارد اما سازمان سینمایی وزارت ارشاد به راحتی حقوق خانواده مطرح شده در یک فیلم سینمایی که خود بیگناه بوده و قربانی تروریست شده اند را نادیده گرفته است!

کارگردان فیلم سینمایی شهابی از جنس نور در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: مسئولان وقتی سینمای دنیا را رصد می کنند می گویند فرهنگ آن ها کجاست؟ متأسفانه نمی دانند که مبنای سینمای دنیا فرهنگی نیست. آن ها وابسته به لیبرالسیم و پادشاهی و... هستند. آن ها به فرهنگ باور و اعتقادی ندارند و متأسفانه مسئولان ما هم علیرغم هشدارهای دغدغه مندانه و متعدد مقام معظم رهبری در خصوص مسائلی از قبیل نفوذ فرهنگی، ولنگاری فرهنگی و... و همچنین سینماگران دلسوزی که مرتب ناله می کنند و از وضعیت فلاکت بار و بغرنج سینمایی به ستوه آمده اند، کار خودشان را انجام می دهند.

وی ادامه داد: یک مسئول فرهنگی باید به ساختار انقلاب باور داشته باشد؛ اگر ما یک مدیر دغدغه مند، دلسوز و باورمند داشتیم آن وقت می توانست با طراحی و مهندسی، سمت و سوی ملی، دینی و اعتقادی به سینمای بی هویت امروز ما بدهد و ما را از این ورطه خطرناکی که در آن افتاده ایم نجات بخشد.

این فارغ التحصیل فیلم و تلویزیون از کالج ارتباطات دانشگاه تگزاس آمریکا خاطرنشان کرد: بنده باز هم تأکید می کنم که همه مسئولان ما باید به این باور برسند که انقلاب ما انقلابی فرهنگی بود؛ انقلاب ما حتی انقلابی اقتصادی نبود حتی سیاسی هم نبود چون سیاست هم زیرمجموعه ای از فرهنگ است. ماهیت انقلاب فرهنگ است. این انقلاب ارزش های انسانی را می خواست بالا ببرد، اما آیا در حال حاضر ذره ای از آن ارزش ها را در آثار سینمایی شاهد هستیم؟

اسلاملو تأکید کرد: در حال حاضر دغدغه یکایک مسئولان کشور شده مبحث اقتصاد و این مبحث به سینما هم کشیده شده؛ سوأل بنده این است که چرا ما همه چیزمان بر مبنا و پایه اقتصاد بنا شده؟ چرا ما به این باور نرسیده ایم که اقتصاد همه چیز نیست؟ ما انسان هستیم، فرق ما با حیوانات این است که فرهنگ داریم؛ انسان یعنی فرهنگ و پرچمدار هر ویترین فرهنگی در دنیای امروز سینمایش است. چرا باید سینمای ما به جای فرهنگی بودن امروزه به سمت کمدی های نازل و بسیار سخیف و بی ارزش سوق داده شود؟

این سینماگر در همین راستا متذکر شد: بنده با سینمای کمدی مخالفتی نداریم؛ سینمای کمدی سینمای شریفی است، سینمای کمدی اصیل که در آن امثال چارلی چاپلین ها فعالیت می کردند بسیار هم شریف و انسانی بود اما این خزعبلاتی که امروزه به اسم سینمای کمدی تولید و روانه اکران می شوند و ذائقه مخاطب را روز به روز بیشتر خراب می کنند کمدی نیستند، به آن ها می توان واژه سینمای ابتذال داد. این درد همه ما است که چرا باید سینمای ما بعد از گذشت 40 سال از پیروزی یک انقلاب ارزشمند فرهنگی کارش به اینجا برسد؟

وی افزود: امروزه دیگر وضعیت سینمای ما از مرحله نگرانی گذشته و دچار بیماری مهلکی شده است که اگر اقدامی عاجل برای مقابله با این بیماری نکنیم همه جامعه را آلوده خواهد کرد و این وظیفه یکایک ما است که دغدغه مندانه هرآنچه در توان داریم به کار گیریم تا از این ورطه مهلک عبور کنیم.

کارگردان فیلم سینمایی باغ سید در پاسخ به این سوأل که چه راهکارهایی برای مقابله با این بیماری می توان پیشنهاد داد و شما فکر می کنید به چه دلیل مسئولان فرهنگی و حتی دستگاه های ناظر بر عملکرد حوزه فرهنگ علیرغم هشدارهای رهبری اقدامی جدی برای احیاء و اعتلای مجدد حوزه فرهنگی انجام نمی دهند اظهار داشت: آقایان مسئول اگر کمی باور به ماهیت فرهنگی انقلاب داشتند می توانستند طی همه این سال ها با تولید آثار با ارزش فرهنگی در سینما تماشاگران را جذب کنند؛ باید برای عرضه متاع فرهنگی هزینه و برنامه ریزی کرد. باید ذائقه شکل بگیرد. در حال حاضر وضعیت به گونه ای است که پول و آبرو را انقلاب می دهد اما ذائقه مردم شده کمدی سخیف یا فیلم های جشنواره پسند غربی!

اسلاملو تأکید کرد: این آدم ها به اسم مسئول و مدیر امروزه تبدیل به باند و مافیا شده اند. آن ها فقط ظاهرسازی می کنند، تیپ می زنند، ادوکلن های آنچنانی می زنند و در سینما جولان می دهند و مرتب هم جای شان با یکدیگر عوض می شود؛ در واقع مرتب در آب نمک خوابانده می شوند تا هیچ مدیر دغدغه مند دیگری به جز آن ها نتواند اداره امور سینمایی را در دست بگیرد که مبادا سینما فرهنگی شود! آقایان اصلاً می گویند مردم چرا باید فیلم های فرهنگی و دینی و عرفانی و امثال این ها را ببینند و هرچه توان دارند به کار گرفته اند تا این اتفاق رخ ندهد.

وی در خاتمه این گفتگو وظیفه رسانه ها و مطبوعات در این برهه حساس تاریخی را بسیار مهم دانست و تأکید کرد: رسانه ها باید همه را از خواب بیدار کنند! اینجور موقع ها رسالت رسانه ها و مطبوعات این است که فریاد بزنند و همه را از خواب بیدار کنند؛ ما نیاز به مردی در عرصه فرهنگ کشور داریم که مردانه بایستد ووضعیت بغرنج فعلی را تغییر دهد و با تکیه به این اعتقاد که انقلاب پاسخگوی همه چیز از جمله سینما است وضعیت فرهنگی کشور را بهبود بخشد.

سرویس فرهنگ و هنر جوان آنلاین: فیلم ضعیف، سخیف و مبتذل زهر مار را باید یک توهین واقعی به شعور و شخصیت تماشاگران جشنواره فجر محسوب کرد؛ فیلمی که کارگردان و نویسنده اش در نشست خبری پس از نمایش می گویند ژانر آن طنز نیست، اما از قرائن و شواهد اینطور برمی آید که قرار بوده باشد ولی درنیامده است.
وقتی زهر مار را می بینیم به این فکر می کنیم که فیلم هایی که به جشنواره راه پیدا نکرده اند چه کیفیتی داشته اند که این فیلم توانسته نظر هیئت انتخاب را تأمین کند. داستان فیلم سیدجواد رضویان که به عنوان یک فیلم اولی در بخش نگاه نو جشنواره فجر حضور دارد درباره یک مداح است که ظاهراً صیغه موقت برای مشتری هایش می خواند. کار و کاسبی خوبی برای خود دست و پا کرده و می خواهد در انتخابات شورای شهر شرکت کند.
یک شب یکی از رفقای قدیمی که خاطره خوشی از او ندارد برای انتقام گیری همراه زنی فاحشه که جای همسرش معرفی می کند به خانه مداح می رود تا او را مسموم کند ولی لیوان آغشته به دارو را اشتباهاً زن سرمی کشد و صبح از جایش بلند می شود و می بیند که دوست قدیمی مداح کیفش را دزدیده و فرار کرده پس یقه مداح را می چسبد که یا پول من را می دهی یا آبرویت را می برم. ادامه فیلم هم تا پایان کاملاً به سبک فیلمفارسی های پیش از انقلاب مسیرش را طی می کند.
نصرت کریمی فیلمفارسی سازی بود که پیش از انقلاب فیلم محلل را ساخت و آنقدر مبتذل بود که منجر به واکنش آیت الله مطهری شد. فیلم به قدری زننده بود که پس از انقلاب بزرگ ترین مانع ادامه فعالیت کارگردانش شد. زهر مار سیدجواد رضویان به لحاظ ابتذال تصویری هر چند قابل مقایسه با آن فیلم نیست، اما ابتذال ساختاری و مضمونی که بر فیلم سایه انداخته است. آنچه زهر مار جواد رضویان را مبتذل می کند سوژه آن نیست بلکه جنس پرداخت آن است. ساختن فیلم درباره یک مداح فاسد نمی تواند یک خط قرمز باشد چه اینکه پیش از این درباره مسائل روحانیون نیز آثاری ساخته شده است. همانطور که در همه اصناف و اقشار آدم های ناسالم پیدا می شوند در میان جامعه مداحان هم چنین احتمالی وجود دارد، اما زهر مار را نمی توان نقدی مؤثر و سازنده با رویکردی فرهنگی قلمداد کرد، چون نشانه گذاری های فیلم نه برای ارتقای اخلاق و تقویت فرهنگ بلکه بر ضد اخلاق و خانواده و فرهنگ متمرکز شده است. وقتی یک کارگردان مبتدی در اولین تجربه فیلمسازی اش خود را تمام و کمال به دست نویسنده ای منحرف می سپارد نتیجه ای جز یک خسران حرفه ای دشت نخواهد کرد.
به لحاظ فرم داستانی و تکنیک سینمایی نیز زهر مار یک فیلم دم دستی است که بدون هیچ گونه اشراف سینمایی و ذوق هنری ساخته شده است.
به احتمال زیاد نام سیدجواد رضویان به عنوان کارگردان به همراه سیامک اطلسی کافی است تا فیلم با یک پوستر کمدی نما در گیشه فروش خود را تضمین کند و به فروش چندده میلیاردی نائل آید، اما از همین حالا باید به حال تماشاگر از همه جا بی خبر و بیچاره ای که همراه با خانواده برای دیدن این فیلم به سینما می رود دل سوزاند. وقتی انگیزه های مالی در جامعه به انگیزه های فرهنگی می چربد، به طور عادی فرهنگ قربانی پول خواهد شد.
اینجا دیگر حرف بر سر سلیقه سیاسی نیست. این فرهنگ ملی است که به پای سینماگران نابلد در حال ذبح شدن است و بخش عمده ای از تقصیر نیز بر گردن مدیران وزارت ارشاد است. وقتی فیلمی تا این اندازه ضعیف و مبتذل توسط هیئت داوران و دبیر جشنواره فجر به بزرگ ترین رویداد فرهنگی- هنری کشور راه پیدا می کند در واقع پالس مثبت و چراغ سبز به مبتذل سازان می دهد تا در آینده برای تولید آثاری از این دست با فراغ بال بیشتری اقدام کنند و زهر مار های پرتعدادتری به تماشاگران نگون بخت سینما پیشکش نمایند.

تهیه کننده فیلم های سینمایی آواز قو و تکیه بر باد در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: در همه کشورهای مطرحی که جشنواره فیلم برگزار می کنند روند برگزاری جشنواره به این گونه است که طی یک فراخوان از فیلمسازانی که بر اساس قواعد از پیش تعیین شده آن جشنواره مبادرت به ساختن فیلم کرده اند دعوت می کنند تا آثار خود را به دبیرخانه جشنواره ارسال کنند و از میان آن ها بهترین آثار را گزینش می کنند و در جشنواره شان به نمایش درمی آورند.

وی ادامه داد: جشنواره های غربی واقعاً بین المللی هستند اما متأسفانه ما چه در زمانی که جشنواره فجرمان به صورت بین المللی برگزار می شد و چه حالا که چند سالی است در یک اقدام غلط و غیرکارشناسی شده بخش های ملی و جهانی آن از یکدیگر جدا شده است شاهد برگزاری جشنواره بین المللی نبوده ایم.

علیخانی خاطرنشان کرد: این اتفاقی که ما در کشورمان رقم می زنیم بیشتر شبیه یک بازار فیلم است؛ یعنی می آییم و فیلم های یک سال سینمای ایران را به نمایش می گذاریم و همه جور فیلمی هم به جشنواره می دهیم حتی فیلم هایی که جشنواره پسند نیستند و به درد جشنواره نمی خورند. در جشنواره جهانی مان هم وضعیت همینطور است و متأسفانه بیش از آنکه شاهد حضور فیلم هایی از سراسر جهان باشیم تنها تولیدات سینمای ایران را به نمایش می گذاریم. این در حالی است که مثلاً در جشنواره فیلم کن که یکی از معتبرترین جشنواره های سینمایی است و در فرانسه برگزار می شود ما تنها شاهد حضور فیلم های فرانسوی نیستیم! این جشنواره ها به معنای واقعی کلمه بین المللی هستند و به همین دلیل هم با داشتن سیاست های ثابت و استاندارد توانسته اند عنوان برترین جشنواره های دنیا را به خود اختصاص دهند.

تهیه کننده فیلم های سینمایی عطش و کما تأکید کرد: من امیدوارم در اولین قدم مسئولان سینمایی حرف های دغدغه مندانه اهالی سینما را که خواهان ادغام بخش های ملی و جهانی جشنواره فجر با یکدیگر هستند بشنوند و این جشنواره ها را مجدداً با یکدیگر ترکیب کنند. ما در هیچ کجای دنیا شاهد این نیستیم که بخش های ملی و جهانی یک جشنواره از یکدیگر جدا باشند!؛ کجا این اتفاق عجیب و غریب و خنده دار رخ می دهد؟ مسئولان باید بدانند تفکیک جشنواره های ملی و جهانی عاقلانه نیست و این رویداد را دچار تشتت کرده است.

این تهیه کننده در بخش دیگری از این گفتگو افزود: از سوی دیگر من امیدوارم خود سینماگران هم با مفهوم جشنواره به خوبی آشنا شوند؛ یک سری از فیلم هایی که سالانه در سینما تولید می شوند هدف شان صرفاً گیشه است و قطعاً به درد حضور در جشنواره نمی خورند پس نباید این گونه فیلم ها تقاضای حضور در جشنواره را بدهند. جشنواره باید جایی برای عرضه فیلم هایی باشد که صرفاً وجهه هنری دارند نه وجهه تجاری!

علیخانی سپس با بیان اینکه سیاست های لحظه ای و اعمال سلیقه مدیران سینمایی باعث می شود تا علاقه سینماگران به جشنواره فجر سال به سال کمتر شود اظهار داشت: من امیدوارم با یک اهتمام جدی از سوی مسئولان برگزارکننده جشنواره فیلم فجر و مدیران سینمای کشور جشنواره به یک ثبات نسبی دست پیدا کند و ما بتوانیم با جذب حداکثری اهالی سینما رونق و شکوه را به این رویداد سینمایی بازگردانیم.

به گزارش گروه استانی تیتریک ، سینمای قبل از انقلاب اسلامی ایران به عنوان یک کالای لوکس و در دسترس اقشار خاص جامعه شناخته می شد که صرفاً جنبه سرگرمی آن به همراه ابتذال اخلاقی توانسته بود، این چرخه را زنده نگه دارد. برخاسته از متن جامعه ایرانی نبود و به همین جهت استقبالی از آن توسط آحاد مردم و خانواده ها صورت نمی گرفت. به دلیل محدودیت های ایجاد شده در سینمای آن زمان حتی موضوعات روز جامعه نیز به سمتی سوق داده می شد تا رنگ و بویی از بیداری اندیشه در آن ها نباشد و جنبه وقت گذرانی بر هر چیز دیگری اولویت داشته باشد.

سینما پیش از انقلاب اسلامی به وسعت چند کلان شهر در ایران رشد کرده بود و بسیاری از شهرستان ها و حتی برخی از مراکز استان ها از نعمت داشتن سالن سینما بی بهره بودند. بخش مهم این موضوع ریشه در عدم استقبال عامه مردم از سینما داشت که ساخت و سرمایه گذاری در سینما را به دور از توجیه اقتصادی قرار می داد خالی از لطف نبود که همزمان با روزهای دهه فجر چهلمین سال پیروزی انقلاب نظر برخی چهرهای سینمای ایران را که در این سالها از نزدیک آنچه که به سینمای ایران گذشته است را لمس کرده اند جویا شویم. در ادامه گفتگوی این عزیزان را با خبرنگار فرهنگی " تیتریک " می خوانید :

محتوای اندیشه محور؛ مهمترین دستاورد در سینمای پس از انقلاب است

.

محمد عسگری دستیار کارگردان فیلم سینمایی تنگه ابوقریب درباره وضعیت سینمای ایران در قبل از انقلاب اسلامی و جایگاه آن در میان مردم در گفتگو با خبرنگار " تیتریک " گفت: سینمای قبل از انقلاب اصلاً به معنای یک سینمای حرفه ای و اصولی شناخته نمی شد و از اساس هم ارتباط چندانی با عموم مردم برقرار نمی کرد .

وی ادامه داد: آگاهی و شعور، ژرف اندیشی و عقل گرایی مهمترین دستاورد در سینمای پس از انقلاب است و سینماگران با عمیق نگاه کردن به مسایل و مشکلات جامعه فیلم هایی می سازند که حرف دل مردم باشد .

بازیگر نقش ابولهب در فیلم سینمایی محمد رسول الله (ص) افزود: ماهیت انقلاب اسلامی اندیشه محور بود و از همین رو سینمای ایران هم به سمتی سوق پیدا کرد که فکر ها و دغدغه های انسانی بحث اول سینمای ایران بشود و دیگر جریان فکری خاص بر سینمای ایران سیطره نداشته باشد.

شکارچیان سیاسی، بعد از انقلاب تهیه کننده و سرمایه گذار فیلم های سینما شدند/ سینمای سلامت مهمترین دستاورد سینمای 40 ساله

در پایان انسیه شاه حسینی کارگردان فیلم سینمایی شب بخیر فرمانده در همین رابطه در گفتگو با خبرنگار " تیتریک "، افزود: سینمای بعد از انقلاب با سینمای قبل از انقلاب تفاوت های زیادی داشت و سینمای ایران در دهه های 60، 70 و 80 روند رو به رشدی داشت.

کارگردان فیلم سینمایی زیباتر از زندگی افزود: فیلم های ما به لحاظ محتوا حرف هایی که داشته در جشنواره های خارج بسیار موفق بوده، و همه در سینماها می آمدند تا حرف هایی که فیلم های ایرانی برای آنها می گویند گوش کنند .

شاه حسینی در ادامه یادآور شد: اگرچه به لحاظ تکنیکی به ویژه در سالهای اوایل انقلاب فیلم های ایران به پای فیلم های خارجی نمی رسید ولی آنها به دنیال مزامین و حرف هایی بودند که برای جهان نو بود و دلشان می خواست که بشنوند و می آمدند تا یاد بگیرند و با یک اندیشه جدید آشنا شوند ولی در سالهای اخیر در سینمای ایران اندیشه را از دست دادیم، در نتیجه سینمای ایران در بین مجامع فرهنگی به یک افقی رسید.

وی بیان کرد: بعد از آن کسانی که طرفدار ارزش های سینمای ما بودند نسبت به سینمای ما بی تفاوت شدند ولی آن شکارچیان سیاسی که دنبال نقطه ضعف می گشتند مثل میکروب می خواستند یک روزنه پیدا کنند و وارد آن شوند و از آن طریق بتوانند به مملکت لطمه بزنند.

کارگردان فیلم سینمایی پنالتی با بیان اینکه در سالهای اخیر در سینمای ایران تماشاگر متفکر را از دست دادیم، گفت: یکسری آدم ها و دلال های سیاسی که دنبال یک سری روزنه می گشتند در مسئله فرهنگ رخنه کردند و اینقدر این نشتی داد که به داخل کشور نیز کشیده شد، یعنی این مساله بر مردم نیز پوشیده نماند، و این آدم هایی که دنبال نقطه ضعف می گشتند تهیه کننده و سرمایه گذار فیلم ها شدند و سینمای ما را در دست گرفتند.

شاه حسینی در پایان گفت: امیدوارم با یک درایت و مهندسی دوباره دست این آدم ها از سینمای ایران چه در داخل و چه در خارج کوتاه شود و آن نفوذی که اکنون همه چیز را می خورد و جلو می رود از سینمای ایران قطع شود و سینمای سلامت دوباره به جامعه برگردد.

گفتنی است اکنون بعد از چهار دهه از عمر سینمای انقلاب، امروز سینما در سبد فرهنگی خانوار قرار گرفته و در تمامی شهرهای استان های کشور سینما وجود دارد و با وجود سینمای عمار اکنون سینمای کشور به روستاها و مناطق محروم نیز انتقال یافته است .

پیشرفت چشمگیر سینمای معنا گرا و ژانر اجتماعی پس از انقلاب/ سینمای فراملیتی دستاورد سینمای ایران در آستانه چهل سالگی انقلاب

حمیدرضا تاج دولتی بازیگر نقش حمزه در فیلم سینمایی محمد رسول الله (ص) نیز در رابطه با تحول 40 ساله سینما در ایران به خبرنگار " تیتریک "، گفت: سینمای ایران بعد از گذشت 4 دهه در آستانه 40 سالگی به بلوغ لازم رسیده است و حضور موفق و چشمگیر فیلم های ایرانی در معتبرترین جشنواره های سینمایی جهان مثل اسکار، کن و ... مبین این ادعاست.

وی ادامه داد: این دور از انتظار نیست چون ضمیر ناخود آگاه جمعی هنرمندان ایرانی آمیخته به ادبیات غنی ، کلاسیک، ملی و مذهبی ماست که اکنون سرچشمه از الهامات ادبیات جهان محسوب می شود و اقتباس های گوناگونی از اشعار و متون ایرانی در جهان صورت می گیرد کتابهایی مثل مثنوی معنوی جزو پر مخاطب ترین آثار امروز جهان شده است بنابراین سینمای ایران علاوه بر اینکه محتوای اصلی فکری خود را مستقیم یا غیر مستقم از این منابع می گیرد خلاقیت و نوآوری هنر ایرانی در سینمای ایران متبلور شده است.

بازیگر نقش پهلوان علی در فیلم سینمایی یتیم خانه ایران افزود: به نظر من در حوزه سینمای ایران بعد از انقلاب پیشرفت چشمگیری به ویژه در حوزه سینمای معناگرا و ژانرهای اجتماعی داشتیم مثلا آثار اصغر فرهادی و مجید مجیدی نمونه ای از این آثار است که تا جایی که در مصاحبه چهره های مشهور و چهره های مطرح بازیگران هالیوود متوجه درخواست و تمایل آنها به کارکردن با کارگردان های موفق ایرانی می شویم و این خود نشانگر این است که محتوای تازه، بکر و منحصر بفرد فیلمنامه های ایرانی در واقع می تواند با تکنولوژی روز سینما رقابت کند و طرفدارهای خیلی زیادی را در جهان به خودشان اختصاص دهند.

دستیار کارگردان فیلم های ترکش، نمایش بازی 7 و چشمهای عیسی در پایان گفت: سینمای ایران در آستانه چهل سالگی انقلاب از مرزهای ایران گذشته و فراملیتی شده است که این جای بسیار مباهات و افتخار دارد.

سینمای ایران پس از انقلاب به صنعت، تجارت و هنر تبدیل شده است/سینما ، کالای فرهنگی در 40 سالگی انقلاب

عبدالله باکیده هنرمند پیشکسوت سینما و تلویزیون هم در همین رابطه به خبرنگار " تیتریک " افزود : تثبت، رونق و اشاعه صنعت سینما مهترین دستاورد 40 سالگی انقلاب بوده که در این 4 دهه اتفاق افتاده است .

وی ادامه داد: همه فکر می کردند که سینما بعد از پیروزی انقلاب اصلا وجود نداشته باشد ولی این اتفاق افتاد و سینما بعد از پیروزی انقلاب رشد و ادامه پیدا کرد و به مدارج بالایی در سینمای جهان دست یافت.

کارگردان سریال "نبردی دیگر" افزود:2 جایزه اسکار و حضور درخشان فیلم هایی ایرانی در جشنواره برلین و کن و کسب جوایز در جشنواره های ملی و بین المللی همه نشانه های پیشرفت و ثبات سینما بود.

باکیده با بیان سینمای کشور به صنعت ، تجارت و هنر تبدیل شده و جایگاه خود را در بین اقشار مختلف پیدا نموده است بیان کرد: کار مهم سینمای بعد از انقلاب این بود که فیلم را در میان خانواده ها آورد و ما شاهد رونق مخاطبان سینما پس از انقلاب اسلامی بودیم که همچنان از آن دوران به عنوان دوران طلایی سینما یاد می شود. در حال حاضر هم در میان مردم ما سینما جزو کالا های فرهنگی به حساب می آید که خانواده های ایرانی به آن اعتماد دارند و آن در را در سبد کالای خود قرار می دهند .

الهه ملاحسینی _ تیتریک

انتهای پیام/

اکبر سنگی بازیگر بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون در خصوص اظهار نظر جنجالی فاطمه معتمدآریا در افتتاحیه جشنواره فیلم فجر در گفتگو با خبرنگار شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ گفت: من نمی دانم بهترین بازیگر چه معنی دارد که برای این خانم به کار می برند. معتمدآریا در جشنواره های داخلی جوایزی گرفته است این دلیل نمی شود که بهترین بازیگر یا بازیگر خوبی باشد، من جوایزی که در این جشنواره می دهند را قبول ندارم و بحث مفصلی دارد.

وی افزود: به نظر من خانم معتمدآریا در افتتاحیه جشنواره فجر کار خوبی نکرد، به این نتیجه می رسیم که چرا باید از معتمدآریا دعوت شود و برایش بزرگداشت بگیرند در صورتی که او گذشته ای دارد و همه می دانند، خانم معتمدآریا با این کارش تیشه به ریشه ایدئولوژی می زند نه فقط به یک جناح، به همین دلیل من با این کارش مخالفم، این نوع گویش که از جناحی شارژ شده است و می آید چنین حرف هایی می زند بسیار ناجوانمردانه است.

اکبر سنگی در پایان گفت: خانم معتمدآریا کاش به سال 75 و 76 فکر می کرد، زمانی که مرتکب آن حرکت شنیع شد و آن شهید بزرگوار را به سخره گرفت و بعد آن فیلم لو رفت اما از رحمت و رافت جمهوری اسلامی بهره مند شد، باید خیلی حواسش را جمع می کرد، معتمد آریا هرچیزی که دارد و به دست آورده است در انقلاب اسلامی بوده و پیش از آن چیزی نداشته است، ممکن است بگویند ما همکارمان را ترور شخصیتی می کنیم در صورتی که این چنین نیست، یک سری چیزهایی وجود دارد که من به آن ها می گویم برکت، خیلی از این افراد از امکانات این انقلاب استفاده کردند، پس این الطاف را فراموش نکنند.

انتهای پیام/

به گزارش خبرگزاری فارس، حسین انتظامی رئیس سازمان سینمایی در گفت و گو با ستاد خبری سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر درباره ویژگی جشنواره امسال اظهار داشت: خوشبختانه امسال نسبت به گذشته به مضامین جامع تری در فیلم ها پرداخته شده و این نشان دهنده یک کار پویا است، زیرا ما معتقدیم سینمای ما رو به تعالی است و طبعا هم باید در چنین مسیری باشد. مضامین و کیفیت آثار نسبت به سال گذشته ارتقا پیدا کرده و این موضوع نشان می دهد سینماگران و هنرمندان ما مسیر ارتقای کیفیت آثار را در سینما دنبال کرده اند.
انتظامی درباره نگاه شفاف سازی به حوزه سینما گفت: شفاف سازی یکی از رویکردهای وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است و مسیری است که وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی آقای صالحی دنبال می کند که بخشی از آنها مثل شفاف سازی جنبه رویکردی دارد بنابراین همه بخش های وزارتخانه در قالب یک تکلیف و رفتار سازمانی آن را دنبال می کنند ؛ این شفاف سازی در همه وجوه است و فقط در بحث میزان حمایت ها نیست.
او ادامه داد: شفافیت آن است که ضوابط ما در همه حیطه ها روشن باشد و این موضوع را باید ادامه دهیم و طبیعتا جای کار زیادی دارد. باید همه آئین نامه ها، ضوابط و بسته های حمایتی مان را منتشر کنیم و در مقابل پاسخگو باشیم زیرا وجه دیگر شفافیت این است که بازخورد بگیریم و رفتار خودمان را هم اصلاح کنیم. این موضوع یک امر دو طرفه نیز هست، یعنی همچنان که معتقدیم بخش های دولتی باید شفاف عمل کنند بخش مولد هم باید این مسیر را دنبال کنند در غیر این صورت این مسیر هماهنگ نیست.
رئیس سازمان سینمایی درباره اینکه پیش از این تا چه اندازه مخاطب جشنواره فیلم فجر بوده است، گفت: من از سال های دور بیننده سینما بودم و همانطور که کتاب و تئاتر را دنبال می کردم، پیگیر سینما نیز بوده ام.
انتظامی درباره اینکه جشنواره فیلم فجر در زنده کردن حال و هوای جشن انقلاب موثر است، گفت: جشنواره فیلم فجر به واسطه حضور علاقه مندان و هنرمندان فضای با نشاطی در جامعه ایجاد می کند و جشن سالیانه سینماگران و طرفداران سینماست. معمولا سال سینما از این تاریخ شروع می شود و این نشاط در شکوه بخشی جشن انقلاب تاثیر خودش را دارد.

انتهای پیام/

به گزارش کندو نیوز ، کیوان کثیریان – منتقد مطرح فیلم، در یادداشتی درباره فیلم سینمایی جان دار و هیئت انتخاب سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر می نویسد:

حتی اگر خود احمد امینی، شاهرخ دولکو، رضا مقصودی و بهروز شعیبی (از اعضای هیئت انتخاب جشنواره) اعتراف تلویزیونی کنند یا مکتوب بنویسند که فیلمی مثل "جان دار "(که فیلم خوبی است و نه خیلی خوب) به لحاظ سینمایی از فیلم بی جانِ فیلم سازی که دیگر حتی سایه هم ندارد، یا فیلم عجیب فیلم سازی که اخیراً دارد به صورت خودش و کارنامه اش تیغ می کشد، ضعیف تر است، من قبول نمی کنم. یا اینکه فیلم قابل قبولی مثل "روسی " با چه منطق و دلیلی باید از جشنواره بیرون بماند و شاهد حضور این دو فیلم بسیار ضعیف در بخش مسابقه باشد؟ قبول نمی کنم چون این دوستان را به سینما فهمی و فیلم شناسی قبول دارم. ابدا هم زیر بار بهانه هایی مثل سلیقه و این حرف ها هم نمی روم. تشخیص فیلم خوب از بدسلیقه ای نیست، معیار دارد، استدلال می خواهد.

اگر یک داور مسابقه آشپزی، از اساس ماکارونی دوست نداشته باشد، حق ندارد یک ماکارونی که خیلی خوب پخته شده باشد را از مسابقه کنار بگذارد. سلیقه یک امر شخصی است، ربطی به قضاوت ندارد. بله خیلی از فیلم های بزرگ میان منتقدان بزرگ هم ممکن است مخالفان جدی و موافقان جدی داشته باشند ولی واقعاً تشخیص ندادن کیفیت، میان فیلم هایی که به آن ها اشاره کردم، آن هم حداقل از سوی چهار دوستی که نام بردم، محال است.

تازه، به شدت بعید می دانم دوستان هیئت انتخاب برای برتری لااقل دو فیلم بخش مسابقه بر سایر فیلم ها بتوانند هیچ استدلال منطقی و فنی بیاورند. مطمئنم نمی توانند چون می دانم سینما را می فهمند.

پس می مانَد دلایل فرا متنی. این دوستان بهتر است بطور شفاف دلایل فرا متنی این ماجرا را اعلام کنند:

آیا به کسوت و سابقه و این حرف ها احترام گذاشته اند؟ اگر گذاشته اند پس چرا فیلم سیروس الوند را بیرون گذاشتند؟ اگر برایشان کسوت و سابقه، اینقدر اهمیت داشت آیا بهتر نبود مثلا یک بخش "استادان!" درست می کردند و دوستانی که فیلم هایشان کیفیت لازم را برای بخش مسابقه ندارد به آن بخش منتقل می کردند؟ یا لااقل اگر دو فیلم را به این دلیل انتخاب کرده اند، از دبیر می خواستند تا دو فیلم به تعداد فیلم های مسابقه بیفزاید تا حق دو فیلم شایسته دیگر، تضییع نشود.

آیا دستور از بالا رسیده؟ آیا پیش خودشان گفته اند فلان تهیه کننده ممکن است بیاید دادوبیداد کند و بهمان فیلمساز برایمان حاشیه بسازد، پس رفع دردسر کنیم؟ آیا رودربایسی کرده اند؟ آیا پیش خودشان گفتند که فردا چشممان به چشم فلانی و بهمانی می افتد؟ یا اگر زنگ بزنند و گلایه کنند چه بگوییم؟

آیا رعایت سن و سال و قلب ضعیف و این چیزها را کرده اند؟ به هرحال تا اینجای کار می شود قاطعانه گفت که هیئت انتخاب، عمدا یا سهوا حداقل دو خطای فاحش در کارنامه اش ثبت کرده است. تا ببینیم در ادامه چه می شود. کاش اعضای هیئت انتخاب جشنواره روزی متوجه شوند که کارشان چقدر مهم است و با حق الناس سروکار دارد و به سرنوشت آدم ها مربوط می شود.

انتهای پیام/#

به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، چند صباحی است که هنرمندان و برخی از مسئولین موضوع پولشویی در هنر را مطرح کرده اند و می کنند. شاید جزو سرآمدهای طرح این بحث سیاوش طهمورث و هنرمندان پیشکسوتی باشد که از این حوزه زخم خورده اند؛ یا زودتر از موعد بازنشسته شده اند یا برای نقش گرفتن بایستی درصدی از مبالغ قراردادشان را تقدیم کنند، به تعبیر پروانه معصومی و شیوا خنیانگر به سرنوشت سیاه لشکر هم گاهی اوقات دچار می شوند، چون به هرطریقی کسی نقش می گیرد که در مهمانی های شبانه شان و در قاموس سرمایه گذاری هایشان بخواند. این که سلبریتی ها هر روز بزرگتر و فربه تر می شوند شاید گوشه ای از امیال این صاحبان سرمایه کثیف باشد که به تعبیر برخی از جمله سیدعباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به زودی ملموس تر با نام و سر و شکل شان آشنا می شوند.

البته او در گفتگویی اختصاصی با خبرنگار خبرگزاری تسنیم هم در این باره گفت: "خواستیم از سازمان سینمایی این شفافیت مالی آغاز شود که به ما نگویند رطب خورده نمی تواند منع رطب کند! این حرکت از سال گذشته شروع شده و چند صباحی است گسترش بیشتری پیدا کرده است، تا سازمان سینمایی بهتر بتواند از جوانان این عرصه و استعدادهای ناب حمایت کند و مسیر حمایت های خودش را درست تعریف کند، ضرورت دارد جشنواره ها را معنادار کند و نظام شفاف مالی را درون خودش به عنوان سازمان حمایت کننده و متولی اصلی سینما سامان بخشد، این مقدمه ای است برای اینکه جریان سینما خصوصاً در بخش خصوصی به همین شکل نظام مند ورود کند. بی تردید اگر بتوانیم در یک فضای شفاف در نظام مالی سینمایی حرکت بکنیم این اتفاق برای صنعت سینما خوشایند خواهد بود. این گونه نیست که اگر ما با نهان کاری و پنهان کاری در این عرصه گام برداریم صنعت سینما حرکت رو به رشد خودش را داشته باشد! ممکن است در کوتاه مدت رونق های مقطعی پیدا کند اما این رونق دائمی نخواهد بود. صنعت سینمای پایدار حتماً با یک نظام شفاف مالی پایدار می تواند اتفاق بیفتد، در همین مسیر طبعاً صنف سینما بیش از هر مجموعه ای می تواند این قسمت را جدی تر دنبال کند. هر مقدار خود صنف سینما، خانه سینما و مجموعه تشکل های سینمایی دیگر در این راستا فعال تر عمل کنند این اعتماد را می توانند ارتقاء دهند".

شاید این اتفاق بایستی خیلی جلوتر از این ها می افتاد که جلوی رشد و توسعه این سرمایه گذاری های کثیف و نامطلوب گرفته شود، که سیداحسان قاضی زاده هاشمی نماینده مجلس شورای اسلامی و عضو شورای نظارت بر صداوسیما جلوی دوربین "تسنیم" بگوید: "ما شاهد سرمایه گذاری هایی هستیم برای سودهای بادآورده از علاقه مندی مردم ایران در عرصه فرهنگ و هنر که در قالب برنامه سازی های مختلف از جمله کارهای سینمایی که بعضاً فقط به دنبال کسب درآمدهای آن چنانی و خلق پول هستند و طبعاً بحث های مفهومی در این راستا به شدت تنزل پیدا می کند. از طرفی دیگر بعضاً چنین مسیرهایی ختم به کارهای کپی کاری سخیف و دست چندم می شود".

رضا بابک بازیگر پیشکسوت سینما، تئاتر و تلویزیون که بعد از مدت ها فیلم سینمایی بنفشه آفریقایی را در جشنواره امسال دارد بعد از اکران فیلمش جلوی دوربین تسنیم قرار گرفت و درباره معضل جدید سینمای ایران گفت: "خیلی راحت می توان مردم را با کارهایی به ظاهر جلب کننده با یک مختصاتی که این گونه فیلم ها دارند که اصطلاحاً فیلم های بفروش می گویند این ورطه، ورطه ضدفرهنگ خواهد بود. جوانان ما باید تلاش کنند فرهنگی که همیشه زیر ضربه و آسیب قرار دارد برایش اتفاقات خوبی بیفتد. ما هنرمندان وظیفه مان فرهنگسازی است".

علی مسلمی بازیگر سریال هست و نیست که جزو سینماگران نسل جدید به شمار می رود بارها و بارها برای نقش دادن و ادامه راه به او پیشنهاد شده که در سرمایه گذاری فیلم سهیم باشد و بازیگری اش توسعه پیدا کند. او در مقابل دوربین تسنیم قرار گرفت و گفت: موضوع خوبی را انتخاب کردید چون به واسطه سرمایه گذاری، خصوصی سازی و حالا به قولی رانت، این فرصت در اختیار یک سری قرار می گیرد که وارد حرفه بازیگری بشوند، زیرا بازیگری حرفه ای است که علاقه مندان بسیاری دارد. اما با احساسات جوانانی همچون من بازی می کنند فقط به خاطر اینکه کاره ای است و یک جورایی منصب قدرت دست شان است، یا به قولی انتخاب به دست این آدم ها صورت می گیرد. بله به من پیشنهاد دادند برخی از دفاتر سینمایی که برای تست رفتم در سرمایه کار سهیم بشوم به جای آن اجازه هنرنمایی بیشتری می دهند.

نفر سمت چپ اکبر قدمی بازیگر پیشکسوت سینما و تلویزیون

اکبر قدمی هم بازیگر پیشکسوتی است که هم در تلویزیون و هم در سینما سال هاست فراموش شده؛ او را در همین برنامه های این چنینی در تلویزیون و سینما می بینیم. خودش می گوید: انگار که به طور کل از یاد تهیه کنندگان رفته ایم و به ما کار نمی دهند. این خصوصی سازی، فیلم های سخیف و پول های کثیف دامن فرهنگ و هنر ما را گرفته و دود آن مستقیماً به چشمان ما رفته است، چرا که با چهل و چهار سال سابقه بازیگری 7 سال است خانه نشین شده ام، و اصلاً 99 درصد بازیگران پیشکسوت مان خانه نشین شده اند، حتی نمی توانند داروی همسرشان را تأمین کنند. این ها سوز و درد دارد؛ چرا مدیران ما در عرصه فرهنگ و هنر کاری نمی کنند و جلوی این قدرت نمایی ها را نمی گیرند که هیچ ربطی با هنر و هنرمند ندارند اما به جولانگاهی برای آن ها تبدیل شده است.

تصویربردار و تدوین گر: محمدرضا کشت دار و مهدی کماسی

گزارش و گفتگوها: مجتبی برزگر

انتهای پیام/*

او گفت: "من دلخور نیستم که هرجا که رفتم، در طی این 40 سال، توقف برایم ایجاد کردند، این توقف باعث شده است جهش بزرگ تری داشته باشم، برای این که بگویم زن ارزش والاتری دارد، برای این که بتوانیم متوقفش کنیم. در این مدت، از طرف همه اهالی سینما حمایت شدم، نه کسانی که بر مسندی بودند."

سخنان معتمد آریا با انتقاد تند روزنامه کیهان مواجه شد که در مقاله ای ابتدا معتمد آریا را متهم به سیاه نمایی کرد و سپس او را پیرزنی خطاب کرد که به برکت انقلاب بیشترین فرصت را برای حضور در سینمای ایران در اختیار داشته است.

حاشیه دیگر مربوط به بخش پایانی مراسم افتتاحیه بود که با اجرای ترانه ای توسط گروه کر و یک خواننده تک خوان زن همراه بود. اجرایی که با اعتراض مجلس، بسیج و یکی از علمای قم مواجه شدو خواستار عذرخواهی مسئولین از این اتفاق شدند. ادعایی که البته در توییتی از سوی وزیر فرهنگ و ارشاد که در مراسم حضور داشت تکذیب شد.

اما جدا از حاشیه های ابتدایی جشنواره، بسیاری از مخاطبان کنجکاو دیدن فیلم "متری شش و نیم" دومین فیلم سعید روستایی کارگردان جوان و موفق فیلم "ابد و یک روز" بودند. فیلمی که در جشنواره دو سال گذشته خوش درخشیده بود.

اما ظاهرا نخستین اکران "متری شش و نیم" به دلیل اعمال نظر یکی از نهادهای انتظامی با مشکل مواجه شد و به نمایش در نیامد. روستایی در این فیلم نیز همچون ابد و یک روز به مسئله ی اعتیاد پرداخته است.

ظاهرا یکی از دلایل جلوگیری از نمایش فیلم ارائه تصویری سیاه و تلخ از جامعه و آنچه در ایران تحت عنوان سیاه نمایی درباره پلیس و اعتیاد عنوان می شود، بوده است.

نوید محمد زاده، پریناز ایزدیار و پیمان معادی تیم بازیگرانی هستند که بار دیگر در فیلمی از روستایی بازی کرده اند.

سرانجام اما با رایزنی میان عوامل فیلم و مسئولین نهادهای انتظامی و البته حذف چند صحنه از آن مشکل فیلم طی روزهای بعدی حل شد و فیلم نهایتا به نمایش درآمد و با استقبال مخاطبان مواجه شد به طوری نمایش آن چندین بار به سانس های فوق العاده رسید. با وجود این حجم از حواشی پیش آمده به نظر می رسد "متری شش و نیم" همچنان راه سخت و درازی تا اکران عمومی و سراسری در پیش داشته باشد.

"تختی" جدیدترین ساخته بهرام توکلی از دیگر آثار مهم امسال جشنواره است. فیلمی با فضایی شبه مستند و داستانی که به زندگی غلامرضا تختی اسطوره ی ورزش ایران پرداخته است.

موضوعی که پیش از بهرام توکلی علی حاتمی قصد ساخت فیلمی از آن را داشت که عمرش برای پایان آن پروژه کفاف نداد و سرانجام بهروز افخمی آن را به پایان رساند. گفته می شود فیلم توکلی فضای بصری مشابهی با فیلم "روما" ساخته آلفونسو کوآرون دارد که در لیست فیلم های مطرح امسال سینمای جهان و اسکار قرار گرفته است.

همچنین بسیاری فیلم تختی توکلی را فارغ از مسائل محتوایی یک موفقیت فنی و تکنیکی برای سینمای ایران می دانند

"ماجرای نیمروز : رد خون" به کارگردانی محمد حسین مهدویان همچون دو ساخته ی مطرح دیگر او یک تریلر سیاسی است که احتمال می رود همچون آثار پیشین او جنجال برانگیز باشد مخصوصا که موضوع این فیلم به یکی از حساس ترین مسائل دهه شصت یعنی عملیات مرصاد و ورود نیروهای مجاهدین خلق به خاک ایران در اواخر جنگ پرداخته است.

مهدویان پیش از این تبحر و توانایی فنی خود را در بازسازی فضاهای مربوط به دهه شصت در فیلم "ایستاده در غبار" و "ماجرای نیمروز" به اثبات رسانده بود اما بسیاری از منتقدان به محتوای آثار او اعتراض دارند و آنها را سفارشی و حکومتی می دانند و معتقدند تصویری نادرست از دهه شصت و همسو با نظرات رسمی حاکمیت ترسیم می کند. مهدویان در جشنواره سال گذشته نیز در مصاحبه ای تلویزیونی با اظهار نظر درباره فاشیستی بودن شاهنامه ی فردوسی جنجال و حواشی بسیاری برانگیخت.

از دیگر فیلم های مطرح امسال می توان به فیلم "مسخره باز" اولین فیلم بلند همایون غنی زاده اشاره کرد.

او که پیش از این به عنوان یکی از کارگردانان مطرح تئاتر شناخته می شد در اولین تجربه سینمایی اش فضایی فانتزی با حس و حالی متفاوت از دیگر آثار سینمای ایران را تجربه است. او از بازیگرانی چون علی نصیریان و رضا کیانیان بهره برده است. علی نصیریان پیش از شروع جشنواره در مصاحبه ای از این فیلم به عنوان یکی فیلم متفاوت در کارنامه هنری اش یاد کرد. همچنین تیزرها و تصاویر پشت صحنه ی منتشر شده از فیلم خبر از اثری متفاوت و نو می دهند و همین موضوع مخاطبان بسیاری را منتظر نمایش آن نگاه داشته است.

به دلیل بحث هایی که در ماه های اخیر درباره ورود پول های به اصطلاح کثیف به حوزه فرهنگ و خصوصا سینما در فضای مجازی و رسانه ها شکل گرفته است دور از انتظار نبود که پای این موضوع به جشنواره هم کشیده شود.

در این روزها اتهام استفاده از پول های کثیف متوجه فیلم "تختی" و فیلم "قصر شیرین" ساخته رضا میرکریمی است. اتهامی که رضا میرکریمی به شدت آن را تکذیب کرده است و سازندگان فیلم تختی نیز در واکنش اقدام به انتشار هزینه های تولید فیلم خود کرده اند. ورود پول های کثیف به سینما طی سال های اخیر هشدار بسیاری از دست اندرکاران سینما را در پی داشته است و بسیاری آن را موجب برهم خوردن نظم اقتصادی بازار سینما و افت ارزش کیفی تولیدات سینمایی می دانند. موضوعی که به نظر می رسد به صورت بسیاری از آثار پرخرج و پرهزینه ی این سال های سینمای ایران را در معرض سوءظن استفاده از آن قرار داده است.

انتظار می رود طی روزهای پیش رو با اکران دیگر آثار حاضر در جشنواره حواشی سینمایی و غیرسینمایی جشنواره ادامه پیدا کند.

افتتاحیه جشنواره فیلم فجر امسال حاشیه های زیادی داشت، مراسم تک خوانی زنان اجرا شد و البته وزیر فرهنگ و ارشاد آن را به همخوانی تعبیر کردند.

به گزارش افکارنیوز ، از سوی دیگر متاسفانه یکی از مشکلاتی که در سالهای اخیر هم مشاهده شده پوشش نا مناسب سلبریتی ها بوده که داعیه دار فرهنگ کشور هم هستند اما در جشنواره ای که با نام فجر بر گزار می شود و در ایام پیروزی انقلاب اسلامی این نوع پوشش هیچ نوع همخوانی با آرمانهای انقلاب اسلامی ندارد.

فاطمه معتمد آریا بازیگر زن کشورمان که شهرت خود را به واسطه به لطف جمهوری اسلامی به دست آوده و حدود 70 کار در عرصه تئاتر و سینما و تلویزیون و ... دارد ادعا میکند که" دلخور نیستم که در این 4 0سال هرجا رفتم، سعی کردند متوقفم کنند." این جمله این بازیگر زن باعث حواشی مختلف و واکنش های گوناگونی شد .

متاسفانه در اکران های جشنواره نیز مشاهده شده بسیاری از فیلم ها در موضوع محتوا دارای انحراف های گوناگونی است، اینکه یک زن شوهر سابق خود را به خانه می آورد تا از او مراقبت کرده و عشق خود را در مقابل شوهر جدید نشان می دهد و نام آن را هم همنام یک گل می گذارد واقعا جای بسی تعجب دارد.

با این تفاسیر سینمای کشور و این جشنواره چه همخوانی با آرمانهای انقلاب شکوهمند اسلامی دارد که نام آن را جشنواره فجر گذاشته ایم؟ اگر قرار است تنها یک جشنواره مستقل به دور از مضامین دینی و ملی و پیام های انقلاب باشد می توان نام دیگری گذاشت اما اگر نام آن را جشنواره فجر گذاشته ایم باید همطراز انقلاب اسلامی باشد که اینطور نیست.

پس دیگر چه کاری است ؟ نام فجر را هم از جشنواره بردارید که خیال خودتان و ما را راحت کنید .

گویا دست انقلاب برای برخی بازیگران و سینمایی ها نمک ندارد و خدمتی که نظام مقدس جمهوری اسلامی به این بازیگران کرده از یاد آنها رفته است.

به قول جناب آقای حجاریان تئوریسین اصلاح طلبان،" آنان باید سیاست های خود را به تعبیر مولانا از دهان غیر مطرح کنند. به این معنا که سیاست های شان را نخست با گروه های مرجع جدید شامل هنرمندان، مشاهیر و... در میان بگذارند و پس از دریافت بازخوردها و اعمال تغییرات احتمالی، سیاست ها توسط همان گروه های مرجع جدید در جامعه منعکس شود. یعنی عملا اصلاح طلبان در این فاز در پشت صحنه قرار بگیرند."

شاید حالا بتوان علت حضور بی دلیل و با دلیل این جماعت را در تلویزیون و رسانه های کشور درک کرد. حضوری که زمینه ساز امروز جریان سیاسی خاص برای ادامه فعالیت های خود بر افکار عمومی و سیاست های کشور بوده وهست. حضوری نه اتفاقی بلکه کاملا تعمدی !/ صفورا ترقی

به گزارش سرویس فرهنگی اجتماعی خبرگزاری رسا ، همه چیز از یک داستان شروع شد، توئیت وزیر ارشاد که می خواست خود را تبرئه کند. اما از چه چیزی؟ چهل سالگی انقلاب، روزگار کامل شدن اندیشه و تفکر دینی در فضای اجتماعی بود ولی قبح شکن ها دست به دامان لیبرالیسم شده اند تا رنگ اسلام را از چهره شهر بزداید.

حالا همه چیز دست جریان قبح شکن است و الان که همه را درگیر نان کرده اند، زمان خوبی است که قبح شکنی ها را به انتها برسانند. صدای فرهنگ در مارپیچ سکوت اقتصاد گم شده است و سینما دیگر نه به متراژ لباس های مارک کلوین کلاین که دیگر خز شده است، بلکه با سهم قصابی ها در روان جامعه حساب می شود.

فیلم ها چگونه بود؟

در پایان سومین روز از برگزاری جشنواره فیلم فجر ده فیلم مورد پسند حاضران در جشنواره شناخته شد، غلامرضا تختی ، قسم ، شبی که ماه کامل شد ، متری شیش و نیم ، قصر شیرین ، ماجرای نیمروز 2 ، جان دار ، 23 نفر ، بنفشه آفریقایی و سرخپوست اینها فیلم هایی هستند که بیشترین رای حاضران را دریافت کردند.

چرا هنجار شکنی و با چه امیدی؟

جدای از محتوای فیلم ها، اتفاقات حاشیه ای که در کنار آثار رخ داد، باعث شد تا حس کنیم سناریویی پشت داستان است تا جریان مذهبی را وارد بازی کثیف سیاست ماکیاولیستی کنند، البته بازیگران ما همچون مهناز افشار که وامدار جریان اصلاحات با خانه ای که هدیه گرفته است، ثابت کرده اند که با پول های هنگفتی که از این جریان دریافت می کنند، حاضر به خوش رقصی های بسیاری خواهند بود.

ابتدا تک خوانی زن در صحنه ای که در افتتاحیه جشنواره به صورت نمایشی اجرا شد. کارگردان این اثر قبل تر به خاطر توهین به اهل بیت ممنوع الکار شده بود ولی به لطف قدرت این جریان این بار دوباره نمایشی را در افتتاحیه اجرا کرد که صدای همگان را درآورد.

دوم: صحبت های فاطمه معتمد آریا بود که در صحبت های خود از توقف آنها در این چهل ساله سخن می گفت. راستی یادتان هست که بعد از انقلاب اسلامی تا کنون این بازیگر چند بار جایزه های هنگفت از سینمای نفتی ما گرفته است و همین الان هم با فیلم هایی که زیر نظر وزارت ارشاد و فارابی بازی کرده است بر سر سفره نفت مردم روزی می خورد و باز پاچه گیری می کند.

از این دست سلبریتی ها همیشه هستند، از انتخابات ریاست جمهوری سال 96 که محکم از جریان اعتدال حمایت کردند و امروز حاضر به پذیرفتن اشتباه خود نیستند تا اتفاقات دیگری که در هر زمینه این جماعت دخالت داشتند، باز با گستاخی به انقلاب اسلامی حمله می کنند، البته مهمترین اشکال هم به کسانی برمی گردد که زیادی آنها را جدی گرفته اند.

سوم: تک خوانی زن در کنسرت حمید عسگری ویژه جشنواره فیلم فجر دوباره اتفاق افتاد.

آنچه از فیلم های امسال به دست ما می رسد

جشنواره امسال هر چند با آثاری چون ماجرای نیمروز 2 و 23 نفر التیام بخش باشد، اما افتضاح بنفشه آفریقایی به کارگردانی مونا زندی حقیقی به اندازه ای است که نمی توان از آن عبور کرد. داستان زنی که با دو شوهر سابق و کنونی اش زندگی می کند و قبح زدایی از زندگی سالم را تا اینجا پیش می برند که در نوع خود واقعا قابل باور و تصور نیست.

فیلم خون خدا به کارگردانی مرتضی علی عباس میرزایی که در فضای مذهبی ساخته شده است، به دنبال ترویج اندیشه اسلام رحمانی است و همه چیز را به همه چیز می بافد. خون خدا داستان همان معتادگورخوابی است که عکس او در صدر رسانه ها رفت، حالا چکی را پیدا کرده است و به دنبال نقد کردن آن است. این فیلم معنای عزاداری را صرفا در کمک به همدیگر ترجمه کرده است، مولفه های اسلام رحمانی در این نمایش طولانی به شدت به چشم می خورد و کارگردان سعی کرده است تا با نمایش صامت بازیگر نقش اول فیلم یعنی رضا اخلاقی راد جلب توجه کند.

حمال طلا به کارگردانی تورج اصلانی کمدی سیاه است که از دشنام دادن علیه حکومت تا صحنه های خنده داری که در بازنمایی عقیم مانده است و شعارهای سیاسی همه علیه کارگردان تبدیل می شود. سعید آقاخانی در فیلم بازی می کند و داستان درباره مسائل اقتصادی و گرانی ها است.

هر چه به انتهای جشنواره نزدیک شویم، فیلم های بیشتری به نمایش گذاشته خواهد شد و انعکاس نظرات مخاطبان جشنواره در رسانه ها بیشتر پدیدار خواهد شد. اقتصاد، سیاست، فرهنگ سوژه های زیر دست کارگردانان است اما در این دوره از جشنواره حضور آثار ارزشی کمتر شده است، خود داستان دیگری است.

هر چند شاید مانند نمایشگاه مطبوعات دولت که توجه کامل خود را به رسانه های همپیمان با اصلاحات و اعتدال داده است و به سانسور اخبار و مطالب جریان انقلابی مشغول هستند یا در تعریف آن به شدت خودپندارانه و از زاویه شخصی و سیاست زده بدان نگاه می کنند تا دوباره آبروی بازرفته خویش را در میان مردم برگردانند. /882/ی703/س

صدرا محمدی

آگاهی از اطلاعات، اسناد کمک ها و قراردادهای مختلف دستگاه های دولتی به روند شفافیت فعالیت و خدمت رسانی این دستگاه ها کمک می کند و کاهش فساد اداری، افزایش اعتماد عمومی و پاسخگویی بهتر مدیران را در برابر افکار عمومی در پی خواهد داشت.
اما انتشار اطلاعات گوناگون دستگاه ها از یک سو با مخالفت هایی به دلایل گوناگون از جمله امنیتی روبرو می شود و از سوی دیگر به شیوه نامه ای مشخص و زمینه قانونی نیاز دارد.
قانون انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات ششم بهمن سال 1387 در 23 ماده و هفت تبصره به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید و در تاریخ 31 مرداد سال 1388 در مجمع تشخیص مصلحت نظام با الحاق یک تبصره ذیل ماده 10، تأیید شد.
بر اساس ماده دو این قانون، هر شخص ایرانی حق دسترسی به اطلاعات عمومی را دارد؛ مگر اینکه قانون منع کرده باشد. همچنین اطلاعات هر نوع داده ای است که در اسناد مندرج باشد یا به صورت نرم افزاری ذخیره گردیده یا به هر وسیله دیگری ضبط شده باشد .
ماده 18 این قانون اظهار می دارد: به منظور حمایت از آزادی اطلاعات و دسترسی همگانی به اطلاعات موجود در مؤسسات عمومی و مؤسسات خصوصی که خدمات عمومی ارائه می دهند، تدوین برنامه های اجرایی لازم در عرصه اطلاع رسانی، نظارت کلی بر حسن اجرا، رفع اختلاف در چگونگی ارائه اطلاعات موضوع این قانون از طریق ایجاد وحدت رویه، فرهنگسازی، ارشاد و ارائه نظرات مشورتی، کمیسیون انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات به دستور رئیس جمهور با ترکیب وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی (رئیس کمیسیون)، وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات یا معاون ذی ربط، وزیر اطلاعات یا معاون ذی ربط، وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح یا معاون ذی ربط، رئیس سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور یا معاون ذی ربط، رئیس دیوان عدالت اداری، رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی و دبیر شورای عالی فناوری اطلاعات کشور انجام شود.
ماده یک آیین نامه اجرایی ماده (8) قانون انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات نیز بیان می دارد: هر شخص حقیقی یا حقوقی ایرانی می تواند درخواست خود برای دسترسی به اطلاعات را به صورت برخط از طریق درگاه الکترونیک حقیقی با ثبت نام در سامانه به نشانی foia.iran.gov.ir و ایجاد حساب کاربری، پیشخوان دولت الکترونیک، پست یا مراجعه حضوری به واحد اطلاع رسانی مؤسسه درخواست شونده، تسلیم کند .
اجرای این قانون در دولت دهم به تعویق افتاد و دولت یازدهم روند اجرایی آن را با تدوین آیین نامه قانون مزبور آغاز کرد. بر اساس آیین نامه اجرایی تبصره 1 ماده 18 قانون یادشده، دبیرخانه کمیسیون انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مستقر می شود و می تواند نیروی اداری مورد نیاز خود را متناسب با حجم کار و با رعایت قوانین و مقررات مربوط به کارگیری نماید.
بر اساس آخرین اطلاعات، تاکنون حدود 500 دستگاه به سامانه یادشده پیوسته اند که مردم می توانند در آن درخواست اطلاعات خود را از هر یک از دستگاه ها ارائه دهند.
چندی پیش وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی کلان برنامه شفاف سازی را در این وزارتخانه معرفی و رضا باقری اصل را به عنوان مدیریت این برنامه منصوب کرد.
باقری اصل دانش آموخته مهندسی نرم افزار در مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد، مهندسی صنایع بهره وری سیستم و کارشناسی ارشد مدیریت فناوری اطلاعات است و سوابق اجرایی مختلفی در زمینه فناوری اطلاعات دارد.
وی مؤسس و مدیر سابق دفتر فناوری های نوین مرکز پژوهش های مجلس، معاون سابق دولت الکترونیکی سازمان فناوری اطلاعات ایران، جانشین دبیر شورای اجرایی فناوری اطلاعات کشور، دبیر کمیسیون توسعه دولت الکترونیکی و عضو هیأت عامل سازمان فناوری اطلاعات ایران است.
برای اینکه بدانیم کلان برنامه شفاف سازی چیست و در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی چطور اجرا می شود و چقدر به اجرای قانون دسترسی آزاد به اطلاعات کمک خواهد کرد، در آستانه چهل سالگی انقلاب اسلامی میهمان باقری اصل در دفتر او در سازمان فناوری اطلاعات شدیم.

***دو هزار موسسه مشمول قانون دسترسی آزاد به اطلاعات هستند
ایرنا: در مورد ماهیت و اهداف کلان برنامه شفاف سازی در وزارت ارشاد توضیح دهید.
رضا باقری اصل: یکی از برنامه های وزارت ارشاد در دولت یازدهم و دوازدهم شفاف سازی بود. بر اساس قانون دسترسی آزاد به اطلاعات که لایحه آن در سال 83 تقدیم مجلس شد و در سال 88 به تصویب مجمع تشخیص مصلحت نظام رسید و ابلاغ شد، وزارت فرهنگ و ارشاد تکالیفی برعهده دارد؛ اما تا اواسط سال 92 که دولت یازدهم مستقر شود، اجرای این قانون به تعویق افتاد. از سال 93 تا 94 آیین نامه های قانون نوشته شد و اولین جلسات کمیته دسترسی آزاد به اطلاعات با ریاست وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی سال 94 و بعد از ابلاغ ماده 18 قانون یادشده تشکیل شد.

بنابراین با 11 سال فاصله از تدوین لایحه، قانون اجرا شد و در این مدت بنا به پیشنهاد وزارت ارتباطات و برای تسریع در اجرایی شدن قانون ایجاد سامانه متمرکز دسترسی آزاد به اطلاعات در آیین نامه تصریح و مقرر شد وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بهره بردار سامانه باشد .

در نهایت این سامانه به نشانی foia.iran.gov.ir در دسترس قرار گرفت، وزارتخانه های مختلف در این سامانه پاسخگوی درخواست های مردم در مهلت قانونی ده روزه هستند، همچنین اطلاعات خود را منتشر می کنند. در نظام اداری کشور با احتساب شهرداری ها بیش از دو هزار مؤسسه عمومی مشمول این قانون داریم که حدود 500دستگاه عضو این سامانه شده اند و ضمن پاسخگویی به درخواست های دسترسی مردم، برخی اطلاعات و اسناد خود را نیز در این سامانه در دسترس گذاشته اند. مشارکت دستگاه های اجرایی روند رو به رشد دارد و به تدریج متوجه اهمیت آن می شوند .

*** اطلاعات مدنظر مردم را منتشر کنیم، منتظر سوال نمانیم
بر اساس این مقدمه وزارت ارشاد کلان برنامه هایی تدوین کرد که یکی از این برنامه ها کلان برنامه شفافیت است و بر مبنای این سوال مطرح شد که چرا آنچه مردم می خواهند بدانند را خود ما منتشر نکنیم؟ مثلا قراردادهای برون سپاری خدمات وزارتخانه ها و مؤسسات زیرمجموعه.
بنابراین تقاضاهای مردم را دسته بندی کردیم؛ اطلاع از کمک ها و یارانه ها، قراردادها، مجوزها، اطلاعات مدیران، تراز مالی مؤسسات و بیلان رویدادها؛ شش محور مرحله اول فعالیت کمیته شفاف سازی است که در مورد معاونت های مختلف وزارتخانه، همراه با 55 موسسه و واحد همراه با ادارات ارشاد 31 استان انجام می شود؛ البته همه این شش محور در مورد فعالیت همه موسسات و واحدها موضوعیت ندارد .

***قراردادهای جشنواره های فجر، کمک های وزارت ارشاد به موسسات و بقیه اطلاعات در دست مردم
ایرنا: این اطلاعات کجا منتشر می شود؟
باقری اصل: روی سایت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بخشی به نام شفاف سازی اطلاعات در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در نظر گرفته شده که آنجا منتشر می شود. نقطه قابل توجه انتشار فهرست و متن قراردادهای بالاتر از متوسط (یعنی ارزش قرارداد بیشتر از 250 میلیون تومان) سال 96 و 97 است. البته در هر یک از موارد شش گانه فاز اول برنامه شفافیت چالش هایی با واحد های تابعه و مؤسسات داریم؛ برای مثال شیوه برون سپاری قراردادها ضوابط روشنی را برای لزوم افشا ودر دسترس قراردادن متن قرارداد و فهرست و رقم دریافت کنندگان کمک های فصل 5 نداشته است. مشکلاتی در قراردادها بود که با همکاری واحدهای برنامه و بودجه، حقوقی و ذی حسابی توانستیم رفع کنیم؛ در متن قرارداد و کلیه اسناد حاصل از فرآیند اجرای محرمانه قید شده بود و برای انتشار آن باید آن را اصلاح می کردیم و بندی اضافه می شد که این قرارداد بنابه به اختیار وزارت ارشاد می تواند منتشر شود؛ ملاحظه می کنید در فرآیند شفاف سازی اعمال اصلاحات در فرایندها ضروری است.

شاید باید در فرآیندها اصلاحات بیشتری اعمال شود که هیچ کمکی پرداخت نشود مگر اینکه مبلغ کمک و نام گیرنده کمک افشا شود. در زمینه مجوزها نیز فرایند صدور مجوز و پیچیدگی ها شامل 135 مجوز می شد که بر اساس دسته بندی به 36 مجوز کاهش یافت و با همکاری کمیته مقررات زدایی و تسهیل فضای کسب و کار گام بعدی این است که غیر از فرایند اخذ مجوز، کل گیرندگان مجوزها و در مرحله بعد حتی شورای تصمیم گیران و اعطای مجوزها و در گام های بعدی صورت جلسه آنها هم در دسترس قرار گیرد .

***وزارت ارشاد؛ اجرای پایلوت برنامه شفاف سازی در یک وزارتخانه
در کلان برنامه شفاف سازی وزارت ارشاد ابتدا بازشناسی کردیم تا بدانیم امکان ارائه یک پایلوت مطلوب از شفافیت هست یا خیر، در نتیجه این امر بنابر گزارش عملکردی مرحله اول به نظر می رسد منجر به اجرای یک پایلوت موفق شده ایم تاحدی که حتی متن قراردادهای نیز منتشر شده و در بخشی دیگر همانطور که پیش بینی میشد اصلاح فرایند نیاز است. همچنین الزامات شفافیت را در فرآیند های تخصیص اعتبار اضافه کرده ایم تا از این پس اگر وزارت ارشاد به موسسه ای اعتباری از فصل کمک داشت، بتوان نام دریافت کنندگان اصلی کمک را از آن موسسه منتشر کرد .

ایرنا: اما این امر شامل قراردادهای قبل از سال 96 نمی شود؟
باقری اصل: اول اینکه اهمیت قراردادهای جاری بالاتر است، همچنین در قراردادهای گذشته قیودی آمده که از حیث قانونی انتشار آنها را مشکل می کند. به همین دلیل در قراردادهای جدید ضمن برگزاری جلسات توجیهی و آموزشی با همکاران متن قراردادها نیز ضمن اصلاح به سمت استاندارد شدن پیش می رود.

***بیشترین پیشرفت در محور اطلاعات مدیران
ایرنا: در کدام شش محور یادشده در زمینه شفاف سازی پیشرفت بهتری طی این مدت داشته اید؟
باقری اصل: برخی محورها اجرای ساده تری داشت؛ نظیر اطلاعات مدیران که در درگاه وزارتخانه و واحدهای تابعه در دسترس است. در زمینه قراردادها نیز اقدامات در خور تقدیری از سوی همکاران وزارتخانه انجام شد که به نظر می رسد انتشار متن قراردادها پس از اعمال فرآیند تفکیک اطلاعات شامل محرمانگی و حریم خصوصی بادقت انجام شد.

ایرنا: آیا وقتی همه اطلاعات به دست بیاید به همین شکل روی سامانه وزارت ارشاد منتشر خواهد شد؟
باقری اصل: تلاش ما این است جدا از انتشار اطلاعات، شیوه ارائه دسترس پذیر باشد، بنابر این در مرحله دوم هم در درگاه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و هم در سامانه دسترسی آزادد به اطلاعات کل اطلاعات در دسترس قرار خواهد گرفت.

ایرنا: آیا هزینه های جاری وزارت ارشاد هم منتشر می شود؟
باقری اصل: بخش اعظم هزینه های جاری دستگاه های اجرایی در فصل حقوق و دستمزد و تابع ماده 29 قانون برنامه ششم توسعه کشور است. سامانه ای توسط سازمان اداری و استخدامی در حال راه اندازی است و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هم مانند سایر دستگاه های اجرایی همکاری لازم را کرده است. اما بخش دیگر هزینه های جاری در قالب قراردادها منعکس می شود.

در مرحله اول اگر این قرارداد از حد متوسط یعنی 250 میلیون تومان بیشتر بوده باشد در دسته اطلاعات قابل انتشار قرار گرفته است. اگرچه در فاز دوم دامنه انتشار اطلاعات از حد متوسط فراتر خواهد رفت و قرادادهای بالاتر از حد کوچک معاملات دولتی قابل انتشار خواهد بود .

سرجمع عملکرد هزینه های دستگاه های اجرایی با اطلاعات تخصیص و قانون بودجه هرساله در اسناد بودجه سالانه توسط سازمان برنامه و بودجه منتشر می شود. کتاب های اسناد بودجه ای از گذشته به فروش می رسیده و در دسترس بوده است، در چند سال اخیر به صورت الکترونیکی نیز در دست است و البته اخیرا به دلیل گسترش فضای مجازی بخش های مختلفی از بودجه در سایت ها و شبکه های اجتماعی هم منتشر می شود .

***وزارتخانه شیشه ای تا پایان 98
ایرنا: در مورد گام های بعدی کلان برنامه شفاف سازی توضیح دهید؟
باقری اصل: در مرحله اول که باید تا دهه فجر (اواسط بهمن 97) پایان یابد این شش دسته اطلاعات را تا حد زیادی منتشر و بازنگری و تکمیل می کنیم. مرحله اول زیرساخت شفافیت است، برای همین در این مرحله چند جلسه مدیران آموزش دیده اند و قراردادها اصلاح شده است. فرآیندهای پشتیبانی از شفافیت بازمهندسی شده است. دستورالعملی برای ادارات استانی ابلاغ شده است و اقداماتی نظایر آن.

در کنار آن دو کمیته دیگر، کلان برنامه هوشمندسازی و کلان برنامه یکپارچه سازی مجوز ها تشکیل شده است. مرحله دوم اصلاح فرایندها برای الکترونیکی شدن و انتشار اطلاعات فرایندهای تصمیم گیری و صدور مجوزها و گواهی ها خواهد بود. مرحله سوم مشارکت ذینفعان در فرایند تصمیم گیری و ایجاد نظام مالی شفاف؛ یعنی کمیته تصمیم گیری در مورد هر مجوز کیست، مرحله چهارم ایجاد وزارتخانه شیشه ای و تمام الکترونیکی است که بر اساس برنامه زمان بندی انتظار داریم تا سال آتی سه مرحله را اجرایی کنیم .

همچنین سه محور زیربنایی دیگر را مشخص کرده ایم که به تدریج در حال انجام است؛ شامل ایجاد پنجره واحد خدمات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی که در حال انجام است، اصلاح کلیه فرایندهای منجر به کمک، قرارداد و صدور مجوز، آموزش و آگاه سازی مدیران و همکاران زیرمجموعه می شود. مرحله اول امکان شفاف سازی را فراهم می کند و با تحقق آن نمی توان گفت کاملا شفاف سازی صورت گرفته، وقتی می توانیم بگوییم واقعا شفاف سازی محقق شده که تمام بودجه وزارتخانه به صورت مجزا و مستقل هر ماه منتشر شود تا مردم بدانند چه هزینه هایی برای چه خدماتی در وزارت ارشاد به صورت نمونه انجام شده است. از نظر نرم افزاری و سخت افزاری رسیدن به این اهداف شدنی است؛ ولی از نظر رفتاری و آماده سازی فرایندها موانعی وجود دارد که امیدواریم با همکاری همه کارکنان و مدیران متعهد وزارتخانه به زمانی که هدف گذاری کرده ایم برسیم .

***شفاف سازی فشار روی مدیران را کم می کند
مجموعه وزارتخانه به آثار مثبت شفاف سازی پی برده اند و همکاری می کنند، مقاومت ها کمتر شده است. اینکه نیت تحول گرا در یک دستگاه دولتی وارد شود و همکاران مجموعه آن را بپذیرند و برای اجرای بهتر آن تلاش کنند، دشوار اما شدنی است. ضمن اینکه انتشار اطلاعات با نقد شدید مدیران توسط مردم و رسانه ها همراه خواهد بود، وزارت ارشاد اکنون خود را پذیرای این نقد کرده است، اما همین امر فرصت نقد دولت توسط رسانه ها را می دهد و اگر یک مدیر زیرک باشد باید از این نقد که منجر به مشارکت فراگیر ذینفعان خواهد شد، استقبال کند؛ زیرا فشارهایی که روی مدیران دولتی برای ارائه انواع کمک ها و بستن قراردادها و صدور مجوزها خارج از فرآیندهای قانونی و مقررات است به واسطه شفاف سازی کاهش می یابد. یعنی مدیر دولتی در انعقاد یک قرارداد، اعطای مجوز یا کمک شفاف عمل می کند و در اینصورت قطعا قدرت رانت جویی کسانی که طالب رانت هستند کاهش می یابد؛ زیرا طرف حساب آنها کل مردم ایران هستند .

***رسانه ها و نقد جدی اطلاعات توسط آنها؛ حلقه اصلی شفاف سازی
ایرنا: البته به شرطی که این اطلاعات و تحلیل از آنها واقعا به سطح جامعه برسد تا وقتی روی یک وب سایت باشد فرقی با این ندارد که در کمد مدیر این اداره یا وزیر آن وزارتخانه باشد...
باقری اصل: کاملا درست است، ولی تلاش می کنیم پنجره ای برای دسترسی بیابیم. در مجموع دو طرف باید فعال شوند؛ یک طرف برای شفاف سازی بیشتر که مدیران دولتی هستند و طرف دیگر رسانه ها و نقد جدی اطلاعات توسط آنها.
علمی**9157

ارتباط با سردبیر newsroom@irna.ir

تماس بی واسطه با مسئولین

به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ طی یک سال گذشته بحران کمبود و گرانی کاغذ بسیاری از روزنامه های ایران را با خطر تعطیلی مواجه کرده است. مطبوعات، یکی از ارکان مهم فرهنگی و سیاسی کشور است و از همین رو تعطیلی روزنامه ها تبعات فرهنگی بسیاری را با خود به همراه خواهد داشت.

از سوی دیگر یارانه ای که به شکل مرسوم هر ساله وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به روزنامه های کشور تخصیص می داد کفاف خرید کاغذ برای چاپ این روزنامه ها را نمی دهد و مدیران روزنامه ها باید برای خرید کاغذ و زنده نگاه داشتن رسانه خود یا دست به تعدیل نیرو و کم کردن خبرنگاران تحریریه خود بزنند یا تعداد صفحات و تیراژ روزنامه خود را کاهش دهند.

با این حال اما برخی روزنامه های کشور توانسته اند با مشارکت در فضای مجازی و گسترش دامنه محتوای خود تا موبایل ها و لپ تاپ های مخاطبین، کسب درآمد از فضای مجازی کنند و مانع مشکلات مالی شوند.

موضوع بحران نبود مخاطب برای روزنامه ها با افزایش فضای مجازی و تسریع اطلاع رسانی و انتقال اخبار، دیگر مسئله ای است که آن قسم از روزنامه های کشور که توجهی به نوآوری ندارند را با مشکلات جدی روبرو کرده است.

روزنامه نوآوران و هدف و اقتصاد و ثروت از جمله روزنامه هایی هستند که در 3 روز گذشته به دلیل مشکلات مالی روی کیوسک مطبوعات نیامدند.

فیروز نعیم محبوبی، مدیرمسئول روزنامه نوآوران و سردبیر روزنامه هدف و اقتصاد در مصاحبه با خبرنگار اجتماعی برنا با بیان اینکه از روز دوشنبه روزنامه نوآوران مجددا انتشار خود را از سر خواهد گرفت گفت: به هیچ قیمتی کاغذ برای روزنامه ها موجود نیست. روزنامه نوآوران و روزنامه هدف و اقتصاد با مشکل کمبود کاغذ روبرو است و وزارت ارشاد هم کاغذ ندارد و وارد کننده های کاغذ هم نمی توانند ارز 4200 تومانی برای واردات کاغذ دریافت کنند.

او ادامه داد: در نهایت ما برای روزنامه نوآوران به سختی توانستیم 2 تن کاغذ با قیمت کیلویی 11 هزار تومان خریداری کنیم که این مقدار کاغذ با صرفه جویی کفاف 20 روز انتشار را خواهد داد. ولی بعد از تمام شدن این 2 تن کاغذ، ما باز هم با مشکل کاغذ مواجه می شویم.

او همچنین درباره وضعیت فعلی کاغذ در بازار کشور گفت: در حال حاضر کاغذ وجود دارد اما واسطه ها برای سود بیشتر خود در آینده این کاغذها را پنهان کرده اند.

محبوبی همچنین مشکل دیگری که روزنامه نوآوران با آن روبرو شده است را افزایش 4 برابری قیمت زینک بیان کرد.

مدیرمسئول روزنامه نوآوران در ادامه با تاکید براینکه درآمد زیادی برای بسیاری از روزنامه های کشور وجود ندارد گفت: آگهی بخش خصوصی در حال حاضر بسیار کم شده و یارانه ای که برای روزنامه ها در نظر گرفته شده بود به حداقل رسیده است. از طرفی در سال های قبل، وزارت ارشاد کاغذ رایگان به روزنامه ها می داد که در حال حاضر چنین چیزی وجود ندارد و آگهی های دولتی و شهرستان ها هم بسیار کم شده است.

محبوبی ادامه داد: در کشوری مثل ایتالیا روزنامه ها با تیراژ بالا به صورت رایگان در شهر توزیع می شود اما با مشکل مالی روبرو نمی شوند. این اتفاق به دلیل دولتی نبودن اقتصاد این کشور است. وقتی بخش خصوصی توانایی بیشتری دارد، آگهی بیشتری به روزنامه ها می دهد و از این رو مطبوعات ایتالیا حتی یارانه ای که دولت برای روزنامه ها در نظر گرفته را هم دریافت نمی کنند. اما در ایران 70 درصد اقتصاد ما دولتی است. اقتصاد دولتی باعث می شود ما نتوانیم جذب آگهی داشته باشیم. این در حالی است که بیشتر درآمد روزنامه ها از آگهی است.

محبوبی همچنین خبر داد: به دلیل همین مشکلات مالی طی چند سال گذشته روزنامه نوآوران حدود 5 میلیارد تومان ضرر داشته است.

وی در ادامه راه هایی که مدیران روزنامه ها برای مواجه با مشکلات مالی و بقا رسانه خود طی کردند را اینگونه شمارش کرد: روزنامه ها ابتدا کارمندان تحریریه خود را تعدیل کردند، سپس تیراژ روزنامه خود را کم کردند، بعد از آن تعداد صفحات کم و توزیع های رایگان حذف شدند. حتی برخی روزنامه ها برای کم کردن هزینه چاپ خود مجبور به جایگزین کردن صفحات سیاه و سفید به جای صفحات رنگی روزنامه خود شدند.

و اما یکی از راه های بقای یک رسانه نوآوری است اما اکثر روزنامه های کشور در این روزها، محلی برای بازنشر اخباری شده اند که روز قبل خبرگزاری ها و رسانه های تصویری بارها از آنها گفته اند این درحالی است که رسانه های کاغذی مانده جهان، برای ادامه راه خود و زنده ماندن به سمت نقد و بررسی و تحلیل اخبار رفته اند و دیگر از خبر در صفحات شان اثر چندانی نیست.

فیروز نعیم محبوبی در پاسخ به این سوال که چرا اکثر روزنامه های کشور هیچ تازه ای برای مخاطب ندارند و تنها اخبار روز قبل را که به نوعی دیگر خبر سوخته محسوب می شود، منتشر می کنند گفت: روزنامه های ایران می توانند محتواهای بسیار خوبی را روزانه تولید کنند اما این در صورتی اتفاق می افتد که هزینه لازم برای جذب خبرنگاران و تحلیلگران وجود داشته باشد. متاسفانه مدیرمسئولان روزنامه ها در حاضر فقط در پی کاغذ و پرداخت حقوق خبرنگاران خود هستند. بسیاری از رسانه های کشور چند ماه است که توانایی پرداخت حقوق خبرنگاران خود را ندارند.

مدیرمسئول روزنامه نوآوران در پایان خبر داد: وزارت ارشاد قصد دارد به روزنامه نوآوران 24 میلیون تومان یارانه بدهد. در حالی که با این مقدار پول تنها می شود 500 عدد زینک خریداری کرد.

به گزارش خبرنگار اجتماعی فارس، محسن پورسیدآقایی در حاشیه جلسه علنی امروز شورای شهر در جمع خبرنگاران، در خصوص اخذ عوارض از محدوده زوج و فرد در سال جاری گفت: هر مصوبه ای که از سوی شورا ابلاغ شود لازم الاجراست و اگر قرار است دوباره تغییراتی در آن ایجاد شود نیاز به ابلاغیه جدید دارد و تا زمانی که ابلاغیه جدید نداشته باشیم مصوبه قبلی کماکان قانونی است.

وی با بیان اینکه کسانی که تخلف می کنند باید عوارض پرداخت کنند، گفت: کسی که خلاف کرده باید بر اساس قانون عوارض خود را پرداخت کند و در حال حاضر بر اساس مصوبه شورا این امر اجرایی می شود. اگر شورا نظری غیر از این دارد باید ابلاغ کند.

به گفته پورسیدآقایی کسانی که در روزهای مخالف پلاک شان در محدوده زوج و فرد تردد کرده اند بر اساس مصوبه شورا کماکان جریمه می شوند.

وی در خصوص اخذ عوارض از محدوده زوج و فرد در سال آینده گفت: بر اساس قانون جدید شهروندان می توانند در هر فصل 20 روز رایگان تردد کنند و این قابل انتقال به سایر فصل ها نیست.

به گفته وی همچنین شهروندان می توانند در سال 80 روز تردد رایگان داشته باشند و مازاد آن را باید عوراض پرداخت کنند.

معاون شهرداری تهران با بیان اینکه عوارض را کاهش داده ایم گفت: دریافت عوارض در محدوده زوج و فرد نصف طرح ترافیک است و همچنین تمهیداتی برای ساکنین طرح ترافیک و زوج و فرد در نظر گرفته ایم که سال آینده به ازای هر خانه یک خودرو اجازه تردد نیم بها در محدوده زوج و فرد و طرح ترافیک را دارند. همچنین مانند سال قبل می توانند قبل از 8 و نیم و بعد از 17 در محدوده به صورت رایگان تردد کنند.

وی با بیان اینکه افرادی که معاینه فنی برتر داشته باشند، سال آینده می توانند از تخفیف 25 درصدی استفاده کنند.

وی در خصوص طرح ترافیک سال 98 گفت: به شهرداری تهران اجازه داده شد تا آخر سال صبر کرده و بر اساس نرخ تورم قیمت را اعلام کند. اگر نرخ تورم بالا باشد بیشترین میزانی که طرح افزایش پیدا می کند 15 درصد است و اگر تورم کم باشد قطعا نرخی کمتر کاهش می یابد.

وی در خصوص سهمیه جانبازان، معلولان و خبرنگاران گفت: هیچ مشکلی ندارند و مانند سال گذشته است.

وی در پاسخ به پرسش خبرنگار فارس مبنی بر اینکه سال گذشته خبرنگاران مشکلات زیادی در خصوص طرح ترافیک داشتند و بخش عمده ای از خبرنگاران طرح دریافت نکردند، گفت: در اختیار شهرداری نیست. کلیت موضوع تغییر نکرده است. فقط قرار است امسال آئین نامه نحوه دادن طرح ترافیک به خبرنگاران در کیمسیون فرهنگ و حمل و نقل تصویب شود.

وی گفت: به مانند سال گذشته خبرنگارانی که طرح دریافت نکرده اند از کارت تردد رایگان در حمل و نقل عمومی استفاده می کند.

انتهیا پیام/

به دنبال سیاست شفاف سازی و دسترسی آزاد به اطلاعات در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، که اخیراً اجرا شده است، تمامی معاونت ها و سازمان های وابسته مکلف به انتشار همه حمایت ها و یارانه های پرداختی به مؤسسات فرهنگی و اصحاب فرهنگ و هنر و همچنین اعلام بیلان رویدادهای فرهنگی، هنری و قرآنی شده اند. در همین راستا طی هفته گذشته معاونت قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی فهرست حمایت های این معاونت از مؤسسات قرآنی را در سال 96 منتشر کرد.
این شفاف سازی و برخی ابهامات که در فهرست منتشرشده وجود داشت، باعث شد تا نقدهایی به حمایت ها شود. باز شدن پای این نقدها و تحلیل ها به رسانه باعث شد تا معاونت قرآن و عترت وزارت ارشاد از خبرنگار ایکنا به همراه یک رسانه دیگر دعوت کند تا درباره نقدها پاسخگو باشند. مرتضی خدمتکار، مشاور ارتباطات و ساماندهی معاونت قرآن و عترت وزیر ارشاد، طی این گفت وگو ضمن پاسخگویی به تمام ابهامات وارده، به دفاع همه جانبه از این شفاف سازی و حمایت ها پرداخت. او در عین حال برخی ایرادات را نیز وارد دانست و از افزایش تلاش ها برای رفع چنین ایراداتی در شفاف سازی های آینده خبر داد که به احتمال زیاد مربوط به قراردادهای معاونت قرآن و عترت وزارت ارشاد خواهد بود. مشروح این گفت وگو در ادامه آمده است.

جناب خدمتکار ضمن قدردانی از شما بابت اقدام ارزشمند شفاف سازی حمایت های انجام شده از سوی این معاونت، در مورد حساب های معین سؤال هایی وجود دارد. آیا همه مؤسسات قرآنی می توانند به عنوان مؤسسه معین انتخاب شوند؟
ابتدا و قبل از هر صحبتی جا دارد از زحمات همه دوستان و اصحاب رسانه به خصوص خبرگزاری هایی که در حوزه قرآن و دین وقت می گذارند و خیرخواهانه فعالیت های قرآنی را رصد و منعکس می کنند به نوبه خود و به عنوان کوچکترین عضو این جامعه قدردانی کنم.
در خصوص گزارش شفاف سازی در مرحله اول، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی اطلاعات را منتشر کرد و در گام بعدی تمام معاونت ها و بخش های زیرمجموعه موظف شدند این کار را انجام دهند. قبل از پاسخ به هر سؤال این را بگویم که بحث شفاف سازی و دسترسی آزاد به اطلاعات سیاست اصلی و جدی شخص وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی است که در دوره تصدی ایشان دنبال می شود. در همین راستا نیز جلسات کمیته شفاف سازی مستمر و منظم در وزارتخانه تشکیل می شود. این موضوع زمانی مسئولیت ما را بیشتر می کند که وزارت ارشاد مسئول کمیسیون شفاف سازی و دسترسی آزاد به اطلاعات در کل دولت است.
بر همین اساس نیز خود را مکلف می دانیم که در راستای تحقق این سیاست عمل کنیم و این موضوع را هم کمک به خودمان می دانیم. یعنی دسترسی آزاد به اطلاعات را حق همه مردم خصوصاً فعالان قرآنی می دانیم و شفاف سازی نیز در همین راستاست.
طبعاً نقد رسانه ها و حتی مدیران مؤسسات و فعالان قرآنی در راستای کمک به مجموعه معاونت قرآن و عترت و اصلاح شاخص ها و استانداردها خواهد بود. قطعاً هیچ مجموعه و شخصی نمی تواند بگوید عاری از اشکال و اشتباه است. ما نیز از این موضوع مستثنا نیستیم و باید با کمک رسانه ها اشکالاتی را که در مسیر فعالیت ها وجود دارد اصلاح کنیم.
بحث مؤسسات معین و واسط موضوع جدیدی نیست، در دوره های مختلف نیز مؤسسات معین تغییر کرده اند. زمانی دو مؤسسه معین بوده است و زمانی دیگر 10 مؤسسه؛ اما طبیعی است که تعداد مؤسسات معین محدود بوده است.
مؤسسات برای معین شدن باید یک سری زیرساخت ها از حیث اینکه مدیریت مالی قوی و مستقلی داشته باشند، دارا باشند تا مدیریت مالی را انجام دهند. لذا مؤسساتی که سابقه درخشانی داشته باشند، مدیریت قوی داشته باشند و حسن اعتماد آنها زبانزد باشد، می توانند به عنوان مؤسسه معین معرفی شوند. بر همین اساس طبیعتاً در مؤسسات بزرگ دنبال همکار و معین گشته ایم.
در دوره های مختلف، مؤسساتی همچون مؤسسه بیت الاحزان حضرت زهرا(س)، مکتب القرآن ثارالله(ع) فارس، بنیاد قرآن همدان، جامعه قاریان مشهد، پیروان امام هادی(ع) تهران، اتحادیه تشکل های قرآن و عترت، شمیم آل طاهای تهران، مهد قرآن یزد، مهدی قرآن اصفهان و ... به عنوان مؤسسه معین انتخاب شده اند.
بودجه ای که دریافت می شود کمک است و چون کمک است نمی توانیم آن را دریافت کنیم. برای اینکه درست مدیریت شود، آن را به حساب مؤسسه معین واریز می کنیم تا به خوبی تخصیص داده شود. چون مؤسسه وابسته نداریم مجبور هستیم از مؤسسات مردمی کمک بگیریم، اما معاونت فرهنگی از مؤسسه خانه کتاب یا مؤسسه نمایشگاه ها، که وابسته هم هست، استفاده می کند. زمانی که مؤسسه وابسته نداشته باشیم، مجبور می شویم به مؤسسه ای همچون جامعه قاریان مشهد بدهیم.
- این مؤسسات براساس مدیریت مالی مستقل و قوی و دیگر شاخص هایی که اشاره کردید، انتخاب شده اند یا فعالیت های مؤسسات نیز مؤثر بوده است؟
وقتی شما می گویید سابقه درخشان، یعنی فعالیت جزء لاینفک سابقه درخشان است. مؤسسات معین انتخاب می شوند تا اعتبارات قرآنی درست مدیریت شود. مجبور هستیم این کار را انجام دهیم، چراکه نمی توانیم اعتبارات را بین صدها مؤسسه پخش کنیم. ضمن اینکه اطلاعات و اسناد داخلی سازمان است و نمی توان آن را در اختیار همه مؤسسات قرار داد. لذا از مؤسسات خواسته ایم تا این مبالغ را به هیچ وجه در حسابی که به آن سود تعلق بگیرد قرار ندهند.
- شاخص فعالیت های درخشان را خود مجموعه تعیین می کند؟ برای مثال آیا در فهرستی که گفتید، میزان فعالیت مؤسسه پیروان امام هادی(ع) با مؤسسه بیت الاحزان یکسان تشخیص داده شده است که در دور ه هایی به عنوان مؤسسه معین انتخاب شده اند؟
این اصل نیست، اصل بر این است که بتواند بخش مالی این پروژه را مدیریت کند و پشتیبانی درستی داشته باشد تا سیاست ها را دقیق اجرا کند. حالا اینکه مؤسسه فوق چه میزان فعالیت قرآنی دارد، بحث دوم است. شاید خیلی مهم نباشد، مهم این است که یک مؤسسه قرآنی است.
- این سؤال را از این جهت می پرسم که ظاهراً انتخاب مؤسسه ای به عنوان معین درآمدهایی را به دنبال خواهد داشت. درست است؟
نخیر؛ هیچ درآمدی برای مؤسسات معین وجود ندارد. روز اول که می خواهیم مؤسسات را به عنوان معین معرفی کنیم، یک سری اصول وجود دارد که براساس آن اصول مؤسسه را توجیه می کنیم. اگر مؤسسه سیاست ما را به خوبی اجرا کند، همکاری ادامه پیدا می کند در غیر این صورت همکاری قطع خواهد شد.
در ازای طرح ها و همکاری هایی که با دستگاه ها یا مؤسسات می شود، حواله هایی برای مؤسسه معین صادر می کنیم که براساس این حواله، حداکثر طی 48 ساعت هزینه ای که در حواله درج شده پرداخت شود. بنابراین منظم بودن و پاسخگو بودن مهم است.
برای مثال جامعه قاریان مشهد بابت نمایشگاه قرآن، چهار میلیارد و 300 میلیون تومان دریافت کرد که به دستور معاون وزیر ارشاد در مسیر خود پرداخت شد. این مؤسسه هیچ بهره ای از آن مبلغ نبرده است. یعنی امروز پول به حساب مؤسسه واریز می شود، بلافاصله فردای آن روز حواله ها صادر خواهد شد.
- در مورد مؤسسه بیت الاحزان اما قضیه مقداری متفاوت تر است و ظاهراً چندین ماه آن بودجه در حساب مؤسسه باقی مانده است. این طور است ؟
هست، در مورد آن نیز به موقع بحث خواهیم کرد. همین الان مقرر شده است یک میلیارد تومان وارد حساب یک مؤسسه معین شود. قبل از اینکه پول واریز شود، حواله ها را آماده کرده ایم، چرا که طلبکار منتظر است و لذا فرصتی باقی نمی ماند تا مبلغی در حساب یک مؤسسه باقی بماند. برای همین است که می گویم واریز پول به حساب مؤسسه معین هیچ بهره ای برای آنها به دنبال نخواهد داشت. حتی حرف و حدیث هایی که پشت سر این واریزها ممکن است باشد، باعث می شود تا در برخی مواقع، مضرات بیشتر از منافع باشد.
- این امکان برای معاونت وجود نداشته است تا جوانب و حاشیه ها را بررسی کند و مؤسساتی که کمترین حاشیه ها را داشته باشند به عنوان مؤسسه معین انتخاب کند؟
قبول داریم که این مسیر خوب نیست. چرا باید از یک مؤسسه قرآنی در خارج از ساختار خودمان استفاده کنیم تا این همه حاشیه ایجاد شود؟ لذا در حال تلاش هستیم تا مسیر جدیدی بیابیم و از این مسیر عبور کنیم. این مسیر باید قانونی باشد. باید مسیری انتخاب شود که از مسیر فعلی بهتر باشد.
اگر برخی مواقع از مدیران می خواهیم تا در مورد این مباحث مصاحبه نکنند، به این خاطر است که ممکن است اظهارات آنها منجر به زیان و ضرر مؤسسات شود. بنابراین اگر می گوییم اظهاری نشود به این خاطر است که حداقل اگر از واریز این پول نفعی عاید آنها نمی شود، حداقل زیانی وارد نشود.
تلاش شده است حمایت ها حداقل تا 70 درصد، منطبق بر فعالیت مؤسسات باشد. این را می توانیم براساس آمار و جدول و ... اثبات کنیم. وزارت ارشاد بیشترین حمایت از مؤسسات قرآنی را در طول سال های گذشته داشته و شفاف ترین حمایت ها را نیز وزارت ارشاد انجام داده است. کدام دستگاه به اندازه وزارت ارشاد به مؤسسات قرآنی کمک کرده و کدام یک به این اندازه شفاف بوده است. به زودی قراردادها را نیز منتشر خواهیم کرد، چرا که این تکلیف ماست.
اینکه برخی عمداً یا از روی ناآگاهی وانمود می کنند که مؤسسات خاص به خاطر ارتباطات خاص و بهره های خاص به عنوان مؤسسه معین انتخاب می شوند درست نیست.
- اگر چنین برداشتی وجود دارد به این خاطر است که وقتی به فهرست مؤسسات معین نگاه می کنیم، متوجه می شویم که مدیران آنها عمدتاً افراد صاحب نفوذ یا صاحب کرسی در شورایی هستند و یا رفت و آمدهایی به معاونت دارند. در یک کلام لابی های خوبی دارند. اینکه برخی از نقدها به انتخاب این مؤسسات می شود، شاید ناشی از این باشد. این طور نیست؟
مؤسسات زیادی به عنوان معین انتخاب شده اند. اینکه از بین تمامی این مؤسسات یکی از مدیران عضو شورایی یا صاحب کرسی باشد، نمی تواند چیزی را مشخص کند. به اعتقاد من این اشکال به هیچ وجه وارد نیست.
- سؤال دیگر این است که اگر فرض کنیم که هیچ سودی هم به مؤسسات معین تعلق نمی گیرد، اما برخی مؤسسات که خود پیمانکار و طلبکار معاونت هستند. اگر مؤسسه معین هم باشند، از محل آن اعتبارات هزینه های اجرای طرح ها را برداشت کنند. آیا این خود باعث رانت نمی شود و ناعدالتی نیست؟
برای مثال مؤسسه بیت الاحزان بابت اجرای طرح ملی رحله باید از حمایت معاونت بهره مند می شد و از سوی دیگر خود مؤسسه معین بوده است، باید بگوییم بابت اجرای طرح ملی رحله سال 96 می توان از حساب معاونت نزد مؤسسه معین برداشت کنید. این هیچ رانتی به وجود نمی آورد.
- آیا همه مؤسسات به مساوات می توانند از این استفاده کنند؟ یعنی مؤسسه ای در شهری دورافتاده هم می تواند به عنوان مؤسسه معین انتخاب شود و از حساب برداشت کند؟
بله حتماً می تواند؛ البته باید تلاش کنیم تا جایی که می توانیم شائبه ها و سوء تفاهم ها را کم کنیم. مؤسسات بابت معین بودن یک تفاهم نامه با ما دارند که البته هیچ منفعتی برای آنها ندارد و بابت اجرای پروژه ها یک تفاهم نامه دیگر دارند که ممکن است طرح هایشان تصویب بشود یا نشود.
در سیستم مالی ما رصد کنید که برخی مؤسسات که معین بوده اند، بابت فعالیت های خود یک ریال دریافت کرده اند یا خیر؟ بنابراین معین بودن و دریافت حمایت برای انجام پروژه ها هیچ ربطی به هم ندارد.
- جناب خدمتکار سؤالی که اینجا به وجود می آید این است که براساس چه شاخص هایی این مبلغ به مؤسسه خاصی تعلق می گیرد؟
برای کمک به مؤسسات قرآنی دو مسیر وجود دارد. مسیر اصلی آزمون سراسری حفظ و مفاهیم قرآن کریم است. همه مؤسسات نیز از این موضوع اطلاع دارند و می دانند اگر به دنبال جلب حمایت های معاونت قرآن و عترت هستند باید در آزمون حضور و عملکرد خوبی داشته باشند. به این علت که عملکرد مؤسسات از این طریق برای معاونت شفاف و دقیق خواهد بود. کدام سیستم حمایتی وجود دارد که تا این حد همه چیز شفاف باشد؟ همه مؤسسات از الان اطلاع دارند که چه میزان فعالیت داشته باشند چه مقدار حمایت دریافت خواهند کرد.
یکی از ایرادات به تحلیل ها این است که حمایت ها را محدود به بحث آموزش حفظ قرآن و مفاهیم دانسته بود. در حالی که حمایت هایی در بحث های دیگری همچون نهج البلاغه، صحیفه سجادیه، تدبر و ... نیز هست.
یکی دیگر از شاخص های حمایت از مؤسسات ارائه طرح های خوب است که البته شاخص آن آزمون نیست. برنامه هایی همچون طرح ملی تلاوت و یا طرح رحله که مقید به آزمون نیست، باید حمایت دریافت کنند. بنابراین در این بخش برای حمایت از طرح های خوب نیز حمایت هایی در نظر گرفته ایم.
در مورد ایرادی که به تحلیل وارد دانستید باید این را اضافه کنم که منظور ما از بحث های آموزشی، آموزش روخوانی و روان خوانی قرآن کریم، که افراد بیشتری خواهان چنین آموزش هایی هستند، بوده است.
علت اینکه حمایت ها از روخوانی، روان خوانی و رشته هایی از این دست به عمل نیامده است، نبود بستری برای آزمون شفاهی است. آزمون سراسری، کتبی است و در یک روز مشخص برگزار می شود و براساس آن خروجی مشخص است. بنابراین هیچ سلیقه شخصی در نتایج آن اثرگذار نیست، اما در بحث روخوانی، روان خوانی، قرائت، تجوید و ... امکان برگزاری آزمون کتبی وجود ندارد. آزمون شفاهی در رشته هایی همچون روخوانی و روان خوانی که مخاطبان بسیار بیشتری از حفظ دارد، نیاز به بستر مناسبی دارد که ایجاد همان بستر اعتبارات سنگینی می خواهد. از طرف دیگر از سال ها قبل تر یک تقسیم کار توافق نشده و مکتوب نشده وجود داشته است که تمرکز سازمان هایی همچون دارالقرآن الکریم و ... بر روخوانی و روان خوانی قرآن کریم باشد و مراکزی همچون معاونت بر روی حفظ قرآن کریم کار کنند.
البته در حال حاضر که بستر الکترونیکی فراهم شده است، رشته روان خوانی نیز فراهم شده است و حدود چهار هزار نفر در آن ثبت نام کرده اند.
- سؤال دیگر در مورد حسابرسی از فعالیت هاست؛ آیا حسابرسی از حمایت ها هم انجام و فعالیت ها بررسی می شود؟
وزارت ارشاد حمایتی را که به مؤسسات می دهد به عنوان کمک پرداخت می کند، زمانی مرحله دوم حمایت پرداخت می شود که گزارش حسابرسی مرحله اول دریافت شود و به تأیید نهایی برسد. نوع حسابرسی دیگر به صورت داخلی وجود دارد که البته در آزمون کاربرد ندارد و برای طرح ها و ... است. هر تفاهم نامه ای ناظر دارد و تا ناظر آن را تأیید نکند، حمایتی پرداخت نمی شود.
- یکی از حاشیه ها یا نقدها به این شفاف سازی، درج نام مؤسسه ای است که وجود خارجی ندارد. آیا چنین چیزی صحت دارد یا خیر؟
شما در تحلیل رسانه ای خودتان از لفظ برخی استفاده کرده و اعلام کرده اید حمایت از برخی مؤسسات انجام شده است که وجود خارجی ندارد، در صورتی که از بین هزار و 400 حمایت فقط یک مورد چنین شرایطی داشته است که آن هم البته وجود دارد.
- بله؛ وجود دارد اما با بیش از 100 کیلومتر فاصله و در شهری دیگر.
اگر این اشکال وارد باشد به مدیران بیت الاحزان بازمی گردد؛ چرا که بابت طرح ملی رحله 140 میلیون تومان به این مؤسسه پرداخت کردیم، از این مؤسسه خواستیم در ازای پرداخت این مبلغ به شعب خود، گزارش نهایی را ارسال کند. در گزارش ارسالی به جای بیت الاحزان شعبه بروجرد، شعبه خرم آباد درج شده است.
با وجود این اشکال را وارد می دانیم. اشکال تایپی در گزارش نیز وجود داشته و در تحلیل های شما به آن اشاره شده است، اما مهم این است که متوجه باشیم، به دنبال ارائه اطلاعات غلط نیستیم، حتی اگر به جای خرم آباد، بروجرد درج شده باشد.
- در جدول حمایت ها درج شده است که 50 میلیون ریال از این شعبه حمایت شده است. در صورتی که چنین مبلغی واریز نشده است. این را تأیید می کنید؟
بنده طی روزهای گذشته با مدیر مؤسسه بیت الاحزان تماس گرفتم و ایشان از پرداخت 70 میلیون ریال حمایت به شعبه بروجرد خبر دادند.
ما برای اینکه شأن مؤسسات و جایگاه ستادی آنها حفظ شود، مبلغ حمایت ها را به جای شعب به ستاد مرکزی داده ایم، اما از آنها خواسته ایم تا طبق جدولی که در اختیارشان می گذاریم بین شعب خود تقسیم کنند. مثلاً به مؤسسه صراط در طرح ملی تلاوت گفته شد به شعبه استان اصفهان یا هر شعبه دیگری مبلغ خاصی را پرداخت کند.
برای مؤسسه بیت الاحزان این کار را انجام ندادیم، چراکه اعتماد داشتیم، اما این باعث شد تا برای سال های بعد به نحو دیگری تصمیم گیری شود.
- چرا مؤسساتی همچون بیت الاحزان یا جامعةالقرآن که شعب متعددی دارند، حمایت ها فقط به دفتر مرکزی داده می شود و شعب استانی کمتر مستقیم بودجه دریافت می کنند؟
باید بپذیریم که مؤسساتی همچون بیت الاحزان، مهد قرآن و ... شعب زیادی زیر مجموعه خود دارند. به شعب چون مجوز رسمی ندارند، به صورت مستقیم مبلغی پرداخت نمی کنیم و مجبور هستیم این حمایت را از طریق مؤسسه ای که مجوز رسمی دارد، انجام دهیم. البته ممکن است، استثنائاتی وجود داشته باشد. اما ترجیحاً این حمایت ها به مؤسسات مادر داده می شود. یک بار بیشتر حمایت انجام نمی دهیم که این یکبار هم حمایت به دفتر مرکزی داده می شود. ضمن اینکه ممکن است فرایند در سال آینده تغییر کند.
- نقد دیگر به این شفاف سازی، مربوط به حمایت از مؤسساتی است که مجوز و ثبت رسمی نشده اند. آیا چنین چیزی وجود داشته است؟
بله چنین چیزی وجود دارد؛ اولاً اینکه ما این قبیل حمایت را بد نمی دانیم و از این کارها قبلاً نیز انجام داده ایم. به اعتقاد من این را افرادی همچون مدیران عامل اتحادیه های استانی دامن می زنند و بیشتر از سر رقابت این رقابت های ناسالم وجود دارد.
- حمایت از مؤسسات بدون مجوز باعث نمی شود تا به بقیه مؤسسات اجحاف شود؟
مگر ما جلو حمایت از دیگر مؤسسات را گرفته ایم؟ ما نگفته ایم به دیگر مؤسسات مبلغی تخصیص نمی دهیم.
- اما عملاً حتی اگر ناخواسته هم باشد چنین چیزی اتفاق می افتد.
این را چه کسی گفته است؟
- کسی نگفته است اما منطق دو دوتا چهارتاست. وقتی مبلغی به یک مؤسسه اختصاص داده شود. دیگر آن مبلغ برای دیگر مؤسسات وجود ندارد. این طور نیست؟
یک نکته وجود دارد و آن هم این است که تمام حمایت های ما محدود به مؤسسات ثبت شده نیست. الان شخصی داریم که فعال قرآنی است و در بستر بیماری قرار دارد و هزینه او را پرداخت کرده ایم.
- نمی گوییم چنین حمایت هایی نباید باشد، بلکه باید باشد اما در سرفصل های دیگری و نه از حق مؤسسات ثبت شده به اعتقاد شما این قبیل حمایت ها نباید در سرفصل جداگانه ای قرار بگیرد؟
سرفصل جدا وجود ندارد، تمام این حمایت ها برای فعالیت های قرآنی است.
- پس با این حساب از حمایت های نشریات قرآنی در جدول حمایت از مؤسسات نیز دفاع خواهید کرد و اینکه حمایتی که برای مؤسسات است به اشخاص داده شود بی عدالتی نیست؟ این طور نیست؟
محدودیتی در حمایت ها نداریم. بی عدالتی زمانی است که به شما که مجوز دارید بودجه ندهیم به آن مؤسسه که مجوز ندارد، بودجه دهیم. شاخص ما آزمون است. هر مؤسسه مجوزدار و بدون مجوز می آید و براساس عملکرد در آزمون حمایت دریافت می کند.
مؤسسه ای هست که فعالیت می کند و در منطقه نیز موثر است و یک میلیون تومان حمایت می تواند او را بسیار پیش ببرد، چرا نباید حمایت کنیم؟
- ما نیز می گوییم حمایت شود، اما نه از حق مؤسسات ثبت شده و مجوزدار. یک مؤسسه وقتی ببیند بدون داشتن مجوز و ثبت رسمی مورد حمایت قرار می گیرد، چرا باید به دنبال ثبت و رسمی شدن برود؟
من به صورت ضمنی حرف شما را قبول دارم، اما این را بدانید که از پول مؤسسات مجوزدار کم نکرده ایم که به مؤسسات بدون مجوز بدهیم.
بخشی از موضوع مجوز داشتن یا نداشتن به مشکلات صدور مجوز طی سال های اخیر بازمی گردد. در این سال ها با توجه به فرایند ادغام دبیرخانه اتحادیه های قرآنی بسیاری از مؤسسات برای ثبت مشکل دارند، بسیاری از مؤسسات یک سال در نوبت بررسی بودند. خب اینجا تقصیر مؤسسه چیست که درخواست ثبت داده اما هنوز ثبت نشده است.
البته در حمایت های خاص و موردی مؤسسات حتماً باید مجوز داشته باشند، اما در موضوع آزمون مشکلی برای مجوز داشتن یا نداشتن وجود نداشته است.
ضمن اینکه از امسال، بعد از اینکه تکلیف روند صدور مجوز مشخص شد، تصمیم گرفته شد سرانه حمایت از فعالیت های آموزشی بر مبنای عملکرد در آزمون سراسری اسفند 97، فقط به مؤسساتی که دارای مجوز رسمی هستند، اختصاص یابد.
- این نوعی اقرار به مشکل دار بودن حمایت از مؤسسات بدون مجوز، که در بالا به آن اشاره کردیم، نیست؟
نخیر؛ من می گویم تا الان با توجه به اینکه برای ثبت مشکل داشته اند، اشکالی ندارد، اما از این به بعد با توجه به برطرف شدن مشکلات دیگر حتماً باید مجوز داشته باشند تا از سرانه حمایتی برخوردار شوند.
- آیا حمایت ها مختص به مؤسسات وابسته به وزارت ارشاد است یا سایر مؤسسات نیز از این حمایت ها بهره مند می شوند؟
در فعالیت های آموزشی که بر مبنای آزمون است، نزدیک به دو میلیارد تومان حمایت شده است. از این میزان حداقل یک سوم برای مؤسساتی که وابسته به سازمان تبلیغات اسلامی هستند بوده است.
- این حمایت از مؤسسات وابسته به سازمان های دیگر برای جذب بیشتر مخاطب در آزمون و پر و بال دادن به آن نیست؟
فرض کنیم این باشد که نیست، اگر به دنبال بالا بردن کمیت آزمون بودیم، کارهای دیگر را نیز می توانستیم انجام دهیم. به دنبال این هستیم که کسی که واقعاً کار قرآنی انجام می دهد حمایت کنیم.
- در مورد حمایت از نشریات نیز توضیحاتی دهید. در فهرست حمایت ها شاهد بودیم از نشریاتی که گاه سابقه چندانی نیز ندارند حمایت شده است. در صورتی که این نشریه صرفاً قرآنی است و وابسته به هیچ مؤسسه قرآنی نیست. از سوی دیگر حمایت ها با عنوان حمایت از مؤسسات منتشر شده است؟ این دوگانگی به چه صورت است، آیا حمایت از یک نشریه قرآنی با مدیریت شخص حقیقی آن هم در سرفصل مؤسسات قرآنی اجحاف در حق مؤسسات نیست؟
هیچ جای این ردیف نوشته نشده است که این حمایت ها حمایت از مؤسسات قرآنی است، بلکه نوشته شده کمک به فعالیت های تبلیغی و ترویجی قرآن. ضمن اینکه تمامی این حمایت ها از یک منبع پرداخت می شود. یک ردیف بیشتر نداریم که آن هم کمک به فعالیت های قرآنی است.
حالا اینکه به یک نشریه مقداری حمایت پرداخت شود، تشخیص مدیریت مجموعه است. ممکن است نشریه دیگری اگر درخواست حمایت می کرد، مورد حمایت واقع می شد. ضمن اینکه این حمایت ها برای سال 96 است و ممکن است سال 97 این حمایت ها دیگر وجود نداشته باشد.
حمایت ها بر مبنای ارسال طرح و درخواست است، شاید در یک سفر استانی مورد خاصی را مشاهده کنیم و مورد حمایت قرار دهیم، اما اصل بر طرح و درخواست است.
سؤال پایانی؛ در جداول منتشرشده در مورد بیمه فعالان قرآنی نیز به صورت کلی توضیح داده شده است. علت اینکه شفاف تر منتشر نشد چه بود؟
اسامی تمام افراد را داریم که منتشر کنیم، اما شاید یک فرد راضی نباشد که نامی از او برده شود.

گفت وگو از تیمور کاکایی

انتهای پیام

به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا ، معاونت قرآنی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی اخیراً در راستای سیاست شفاف سازی و در چارچوب قانون انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات، جزئیات فهرست حمایت های خود به موسسات فرهنگی- قرآنی در سال 1396 را منتشر کرد؛ این در حالی است که نحوه توزیع حمایت های معاونت قرآنی ارشاد از ماه های گذشته، ابهامات رسانه ای فراوانی را به دنبال داشته است.

به همین منظور و با محوریت شفاف سازی اعتبارات و شاخص تعیین موسسات و سیاست های انتخاب موسسات معین، گفت وگویی با "مرتضی خدمتکار"، مشاور اجرایی معاونت قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی پیرامون این موضوع صورت گرفته است که مشروح آن را می خوانید.

شفاف سازی مالی در معاونت قرآنی ارشاد با دستور شخص وزیر

* اولین سوالی که مطرح است به موضوع حساب معین باز می گردد، ابتدا توضیح بفرمائید که حساب معین چه حسابی است و آیا همه موسسات قرآنی می توانند به عنوان موسسه معین انتخاب شوند؟

در راستای ارائه گزارش شفاف سازی، این وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بود که اطلاعات را برای نخستین بار، منتشر کرد و در گام بعدی تمام معاونت ها و بخش های زیرمجموعه موظف شدند این کار را انجام دهند. قبل از ورود و پاسخ به هر سوال، این را بگویم که بحث شفاف سازی و دسترسی آزاد به اطلاعات به عنوان یک سیاست اصلی و جدی شخص وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی در دوره تصدی ایشان دنبال می شود. در همین راستا نیز جلسات کمیته شفاف سازی به صورت مستمر و منظم در وزارت خانه تشکیل می شود چراکه وزارت ارشاد، مسئول مستقیم کمیسیون شفاف سازی و دسترسی آزاد به اطلاعات در کل دولت است. بر همین اساس، معاونت قرآنی ارشاد نیز خود را مکلف می داند در راستای تحقق این سیاست، ورود کند و این موضوع را هم به نوعی کمک به خودمان می دانیم.

طبعاً نقد رسانه ها و حتی مدیران موسسات و فعالان قرآنی در راستای کمک به مجموعه معاونت قرآن و عترت و اصلاح شاخص ها و استانداردهای ما خواهد بود. قطعاً هیچ مجموعه و شخصی نمی تواند بگوید عاری از اشکال و اشتباه است، ما نیز از این موضوع استثنا نیستیم و باید با کمک رسانه ها، اشکالاتی که در مسیر فعالیت ها وجود دارد را اصلاح کنیم. بحث موسسات معین و واسط، موضوع جدیدی نیست. در دوره های مختلف نیز موسسات معین وجود داشتند.

طبیعتاً موسسات برای معین شدن باید یک سری، زیرساخت ها داشته باشند از جمله اینکه از حیث مدیریت مالی، قوی و مستقل باشند. بر این اساس، موسساتی که سابقه درخشان و مدیریت قوی داشته باشند و حُسن اعتماد آنها زبان زد باشد، به عنوان موسسه معین انتخاب می شوند. در دوره های مختلف، موسساتی همچون موسسه بیت الاحزان حضرت زهرا(س)، مکتب القرآن ثارالله فارس، بنیاد قرآن همدان، جامعه قاریان مشهد، پیروان امام هادی(ع) تهران، اتحادیه تشکل های قرآن و عترت، شمیم آل طاهای تهران، مهد قرآن یزد، مهدی قرآن اصفهان و ... به عنوان موسسه معین انتخاب شده اند.

شاخص انتخاب موسسات معین

* یعنی انتخاب موسسات معین، بر اساس شاخص مدیریت مالی مستقل و قوی صورت می گیرد، نه شاخص فعالیت های موسسات؟

وقتی شما می گویید سابقه درخشان، یعنی فعالیت جزء لاینفک سابقه درخشان است. موسسات معین انتخاب می شوند تا اعتبارات قرآنی درست مدیریت شود. ما مجبور هستیم؛ چرا که نمی توانیم اعتبارات را بین صدها موسسه پخش کنیم. ضمن اینکه اطلاعات و اسناد داخلی سازمان است و نمی توان آن را در اختیار همه موسسات قرار داد. بنابراین از موسسات خواسته ایم تا این مبالغ را به هیچ وجه در حسابی که به آن سود تعلق بگیرد قرار ندهند. توافق ما بر این است که در حساب سودآور اندوخته نشود.

* میزان فعالیت های هر موسسه را چگونه تعیین می کنید؟ به عنوان مثال میزان فعالیت موسسه پیروان امام هادی(ع) با موسسه بیت الاحزان(س) یکسان است؟

این اصل نیست، اصل بر این است که موسسه بتواند در بخش مالی این پروژه را مدیریت کند و پشتیبانی درستی داشته باشد تا سیاست های ما دقیق اجرا شود. این برای ما مهم است. حالا اینکه موسسه فوق چه میزان فعالیت قرآنی دارد، بحث دوم است.

* ظاهراً موسسات معین از اعتبارات تخصیص یافته، درآمدهایی را به دست می آورند. درست است؟

خیر؛ حساب معین، هیچ درآمدی برای موسسات ندارد. روز اول که می خواهیم موسسات را به عنوان معین معرفی کنیم، یک سری اصول وجود دارد که بر اساس آن اصول، موسسه را توجیه می کنیم. اگر موسسه سیاست ما را به خوبی اجرا کند، همکاری ادامه پیدا می کند در غیر این صورت همکاری قطع خواهد شد. ما در ازای طرح ها و همکاری هایی که با دستگاه ها یا موسسات صورت می گیرد حواله هایی برای موسسه معین صادر می کنیم که بر اساس این حواله، حداکثر طی 48 ساعت هزینه ای که در حواله درج شده، پرداخت شود. بنابراین منظم بودن و پاسخگو بودن مهم است.
این بودجه ای که به معاونت قرآنی ارشاد اختصاص می دهند، به نوعی حمایت است و به همین دلیل، نمی توانیم آن را مستقیم دریافت کنیم، برای اینکه درست مدیریت شود آن را به حساب موسسه معین واریز می کنیم تا به خوبی تخصیص داده شود و چون موسسه وابسته نداریم، مجبوریم از موسسات مردمی کمک بگیریم. به طور مثال، جامعه قاریان مشهد بابت نمایشگاه قرآن، چهارمیلیارد و 300 میلیون تومان دریافت کرد که در به دستور معاون وزیر ارشاد در مسیر خود پرداخت شد. این موسسه هیچ بهره ای از آن مبلغ نبرده است چراکه اصلاً زمانی برای بهره مندی از سود آن ندارد، هر زمانکه اعتباری تخصیص یافته، بلافاصله حواله آن صادر و از حساب موسسه خارج می شود.

* در مورد موسسه بیت الاحزان(س) اما قضیه مقداری متفاوت است و ظاهراً چندین ماه است که آن بودجه در حساب موسسه باقی مانده است. آیا اینگونه است؟

بله، شاید برخی نیز اینگونه باشند که تاکید کردم، این مبالغ در حساب ةای غیرسودآور قرار گرفته است.

* شنیده ایم به برخی از موسسات گفته اید که با رسانه ها در این رابطه گفت وگو نکنید. آیا این مطلب، صحیح است؟

اگر برخی مواقع از مدیران می خواهیم تا در مورد این مباحث، مصاحبه نکنند، به این دلیل است که شاید اظهارات آنها منجر به زیان و ضرر موسسات شود، ما می گوییم اگر از واریز این پول به حساب موسسات نفعی عاید آنها نمی شود حداقل زیانی وارد نشود. تا آنجایی که توانسته ایم تلاش شده است، حمایت ها حداقل تا 70 درصد منطبق بر فعالیت موسسات باشد. این را می توانیم بر اساس آمار و جدول و ... اثبات کنیم.

* جناب خدمتکار به فهرست موسسات معین که نگاهی کنید، متوجه خواهید شد که مدیران آنها غالباً یا افراد صاحب نفوذی در دستگاه های نظارتی و اجرایی هستند و یا رفت و آمدهای زیادی به معاونت قرآنی ارشاد دارند. اصلاً شاید برخی از نقدها نسبت به انتخاب این موسسات، ناشی از همین موضوع باشد.

موسسات زیادی به عنوان معین انتخاب شده اند، اینکه از بین تمامی این موسسات یکی از مدیران عضو شورایی یا صاحب کرسی باشد نمی تواند چیزی را مشخص کند. به اعتقاد بنده، این اشکال به هیچ وجه وارد نیست.

* سوال دیگر این است که اگر این فرض را بگیریم که هیچ سودی هم به حساب موسسات تعلق نمی گیرد، امّا این ادعا وجود دارد که برخی از همین موسسات معین که خود پیمانکار و طلبکار معاونت هستند، از محل اعتبارات، هزینه های اجرای طرح ها را برداشت کنند، آیا این خود، به نوعی رانت و ناعدالتی به حساب نمی آید؟

موسسات قرآنی هر کدام به صورت جداگانه فعالیت ها و طرح های قرآنی دارند که شاید از میان آنها کسانی باشند که جزو موسسات معین به شمار آیند و گاهاً معاونت نیز از محل اعتبار فعالیت های قرآنی مسدود شده در حساب موسسه، برای حمایت از پروژه اجرایی همان موسسه هزینه کند. به عنوان مثال موسسه بیت الاحزان(س) بابت اجرای طرح ملی رحله از حمایت معاونت بهره مند می شود و از سوی دیگر خود نیز موسسه معین است. این موسسه بابت اجرای طرح ملی رحله سال 96 می تواند از حساب معاونت نزد موسسه معین برداشت کند. این هیچ رانتی به وجود نمی آورد.

* آیا همه موسسات به مساوات می توانند از این اعتبار بهره مند شوند؟ یعنی موسسه ای که در نقاط محروم و دورافتاده قرار دارد، می تواند، به عنوان موسسه معین انتخاب شود و از محل اعتبارش برداشت کند؟

بله حتماً می تواند، امّا اینکه لزوماً اگر یک موسسه معین است، پس از این کار به عنوان رانت استفاده کرده و برای پروژه های خود از آن استفاده می کند به هیچ وجه قابل قبول نیست. موسسات بابت معین بودن، تفاهم نامه ای با ما دارند که البته هیچ منفعتی برای آنها وجود ندارد و بابت اجرای پروژه ها یک تفاهم نامه دیگر دارند که ممکن است طرح هایشان تصویب بشود یا نشود.

* جناب خدمتکار سوالی که اینجا به وجود می آید این است که بر اساس چه شاخص هایی این مبلغ به یک موسسه خاص تعلق می گیرد؟

برای کمک به موسسات قرآنی دو مسیر وجود دارد. مسیر اصلی آزمون سراسری حفظ و مفاهیم قرآن کریم است. همه موسسات نیز از این موضوع اطلاع دارند و می دانند اگر به دنبال جلب حمایت های معاونت قرآن و عترت هستند باید در آزمون حضور داشته باشند. به این علت که عملکرد موسسات از این طریق برای ما شفاف و دقیق خواهد بود. پس شاخص اصلی عملکرد موسسات، در آزمون است. به نظر شما، کدام سیستم حمایتی وجود دارد که تا این حد همه چیز شفاف باشد؟.

* آیا هزینه کردهای موسسات، حسابرسی می شود؟

وزارت ارشاد حمایتی را که به موسسات می دهد و به عنوان کمک پرداخت می کند و حمایت در بخش دوم، زمانی پرداخت می شود که گزارش حسابرسی مرحله اول دریافت شود و به تایید نهایی برسد. نوع حسابرسی دیگر به صورت داخلی وجود دارد که البته در آزمون کاربرد ندارد و برای طرح ها و پروژه های دیگر است. هر تفاهم نامه ای که صورت می گیرد دارای ناظر است و تا ناظر آن را تأیید نکند، حمایتی پرداخت نمی شود.

ماجرای شعبه خرم آبادِ موسسه بیت الاحزان(س)

* در فهرستی که از سوی معاونت قرآنی ارشاد منتشر شده است، نام یک موسسه وجود دارد که مدیرعامل اتحادیه آن استان، ادعا دارد که این موسسه در این شهرستان وجود خارجی ندارد.

این خبر مربوط به شعبه بیت الاحزان(س) در شهرستان خرم آباد است. اگر این اشکال وارد باشد به مدیران بیت الاحزان(س) بازمی گردد، چراکه ما بابت طرح ملی رحله، 140 میلیون تومان به این موسسه پرداخت کردیم، از این موسسه خواستیم در ازای پرداخت این مبلغ، به شعبات خود، گزارش نهایی را ارسال کند. در گزارش ارسالی به جای بیت الاحزان(س) شعبه بروجرد، شعبه خرم آباد درج شده است.
با این وجود ما اشکال را وارد می دانیم. اشکال تایپی در گزارش نیز وجود داشته است و در تحلیل های رسانه ها به آن اشاره شده است امّا مهم این است که متوجه باشیم، ما به دنبال ارائه اطلاعات غلط نیستیم، حتی اگر به جای خرم آباد، بروجرد درج شده باشد.

* در جدول حمایت ها درج شده است که 50 میلیون ریال به این شعبه پرداخت شده است، در صورتی که هنوز این مبلغ به حساب شعبه واریز نشده، این را تأیید می کنید؟

بنده طی روزهای گذشته با مدیر موسسه بیت الاحزان(س) تماس گرفتم و ایشان از پرداخت 70 میلیون ریال حمایت از این شعبه خبر داد. ما برای اینکه شأن موسسات و جایگاه ستادی آنها حفظ شود مبلغ حمایت ها را به جای شعبات به ستاد مرکزی پرداخت کردیم امّا از آنها خواسته ایم تا طبق جدولی که در اختیارشان است، بین شعبات خود تقسیم کنند. مثلاً به موسسه صراط در طرح ملی تلاوت گفته شد به شعبه استان اصفهان یا هر شبعه دیگری مبلغ خاصی را پرداخت کند. برای موسسه بیت الاحزان(س) نیز این کار را انجام دادیم چرا که اعتماد داشتیم، اما این باعث شد تا برای سال های بعد به نحو دیگری تصمیم گیری شود.

* چرا موسساتی همچون بیت الاحزان(س) یا جامعه القرآن که شعبات متعددی دارند، تنها باید حمایت ها به دفتر مرکزی داده شود و شعبات استانی کمتر به صورت مستقیم بودجه دریافت کنند؟ آیا این دلیل خاصی دارد؟

ما باید بپذیریم که موسساتی همچون بیت الاحزان(س)، مهد قرآن و غیره شعبات زیادی زیرمجموعه خود دارند. ما به شعبات آنها که مجوز رسمی ندارند، به صورت مستقیم حمایت پرداخت نمی کنیم و مجبور هستیم این حمایت را از طریق موسسه ای که مجوز رسمی دارد، حمایت کنیم البته ممکن است استثنائاتی وجود داشته باشد امّا ترجیحاً این حمایت ها به موسسات مرکز داده می شود.

موسسات بدون مجوز نیز حمایت می شوند

* سوال دیگر در مورد حمایت از موسسات بدون مجوز رسمی است. در این فهرست اسامی موسساتی بود که مجوز رسمی از ارشاد و سازمان تبلیغات ندارند.

بله چنین چیزی وجود دارد، اولاً اینکه ما این قبیل حمایت را ناپسند نمی دانیم و از این کارها قبلاً نیز انجام داده ایم. معتقدیم این موضوعات را افرادی همچون مدیران عامل اتحادیه های استانی دامن می زنند. این از سر رقابت است که البته رقابت ها را ناسالم می کند.

* حمایت از موسسات بدون مجوز، باعث نمی شود تا در حق دیگر موسسات مجوزدار، اجحاف صورت گیرد؟

مگر ما جلو حمایت از دیگر موسسات را گرفته ایم؟ تمام حمایت های ما محدود به موسسات ثبت شده نیست. ما الان شخصی داریم که فعال قرآنی است و در بستر بیماری است و نیاز به کمک دارد. خوب معلوم است که اولویت با آن فرد است. تمام این حمایت ها برای فعالیت های قرآنی است.

* پس با این حساب از حمایت های صورت گرفته از نشریات قرآنی و غیره در جدول حمایت از موسسات، دفاع خواهید کرد؟

ما محدودیتی در حمایت ها نداریم. بی عدالتی زمانی است که به شما که مجوز دارید بودجه ندهیم به آن موسسه که مجوز ندارد بودجه داده شود. شاخص ما، آزمون است، هر موسسه مجوزدار و بدون مجوز می آید و بر اساس عملکرد در آزمون، حمایت دریافت می کند. موسسه ای هست که فعالیت می کند و در منطقه نیز موثر است و یک میلیون تومان حمایت می تواند او را بسیار پیش ببرد، چرا نباید حمایت کنیم.

* یک موسسه وقتی ببیند بدون داشتن مجوز و ثبت رسمی، مورد حمایت قرار می گیرد، چرا باید به دنبال ثبت رسمی شدن برود؟

من به صورت ضمنی حرف شما را قبول دارم، امّا این را بدانید که از پول موسسات مجوز دار کم نکرده ایم، به موسسات بدون مجوز بدهیم. بخشی از موضوع مجوز داشتن یا نداشتن به مشکلات صدور مجوز طی سال های اخیر بازمی گردد، در این سال ها با توجه به ادغام دبیرخانه، بسیاری از موسسات برای ثبت، مشکل دار شدند، بسیاری از موسسات یک سال در نوبت بررسی بودند. خُب، اینجا تقصیر موسسه چیست که درخواست ثبت داده امّا هنوز ثبت نشده است. البته در حمایت های خاص و موردی، موسسات حتماً باید مجوز داشته باشند امّا در موضوع آزمون، مشکلی برای مجوز داشتن یا نداشتن وجود نداشته است.
ضمن اینکه از امسال، بعد از اینکه تکلیف روند صدور مجوز مشخص شد، تصمیم گرفته شده است، سرانه حمایت از فعالیت های آموزشی بر مبنای عملکرد در آزمون سراسری اسفند 97، فقط به موسساتی که دارای مجوز رسمی هستند، اختصاص یابد.

یک سوم حمایت های ارشاد به موسسات سازمان تبلیغات رسید

* حمایت هایی که صورت می گیرد آیا تنها مختص به موسسات وابسته به وزارت ارشاد است یا سایر موسسات نیز از این حمایت ها بهره مند می شوند؟

در فعالیت های آموزشی که بر مبنای آزمون است، نزدیک به دو میلیارد تومان حمایت شده است. از این میزان حداقل یک سوم برای موسساتی که وابسته به سازمان تبلیغات اسلامی هستند، بود.

* این حمایت از موسسات وابسته به سازمان های دیگر برای جذب بیشتر مخاطب در آزمون و پر و بال دادن به آن نیست؟

فرض کنیم این باشد که نیست، ما اگر به دنبال بالا بردن کمیّت آزمون بودیم، کارهای دیگر را نیز می توانستیم انجام دهیم. ما به دنبال این هستیم که کسی که واقعاً کار قرآنی انجام می دهد را حمایت کنیم. حمایت های ما بر مبنای ارسال طرح و درخواست است، شاید در یک سفر استانی مورد خاصی را مشاهده کنیم و مورد حمایت قرار دهیم امّا اصل بر طرح و درخواست است.

---------------------------
گفت وگو از میلاد مرجانی
---------------------------

انتهای پیام/

علیرضا رشیدیان در گفت وگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم ، در خصوص برنامه ریزی ها برای حج تمتع 98 گفت: یکی از برنامه های سازمان، بحث آسیب شناسی حج گذشته بوده که این موضوع در قالب 22 کارگروه آسیب شناسی برای رفع نقاط ضعف و توجه به نقاط قوت انجام گرفته است.

وی افزود: برای موضوع نرخ گذاری حج 98 نیز کارشناسان و دست اندرکاران مربوطه برنامه ریزی فشرده ای را آغاز کردند و سیاست های سازمان حج و زیارت انقباضی خواهد بود. پیگیری های مفصلی را با دولت، شخص رییس جمهور و معاون اول رییس جمهور انجام دادیم تا ارز ارزانتری برای حجاج فراهم آوریم.

رشیدیان با یادآوری اینکه ارز تأمین شده برای حج سال 97 با نرخ 3800 تومان تأمین شده بود، گفت: اگر بنا باشد حج 98 با ارز نیمایی تأمین شود، قطعاً افزایش بیش از دوبرابری نسبت به حج گذشته خواهد داشت اما با تلاش های صورت گرفته تقریباً افزایش قیمت این گونه ای مهار شده است. امیدواریم با نهایی شدن قیمت ارز ی که به ما اعلام می شود، قیمت مناسب را برای متقاضیان شاهد باشیم.

وی با بیان اینکه "عملیات اجرایی حج 98 را زودتر از قبل شروع کرده ایم"، توضیح داد: با توجه به تأمین ارز مورد نیاز توسط بانک مرکزی، تاکنون 75 درصد مسکن در مکه و حدود 60 درصد مسکن در مدینه تأمین شده که در مقایسه با سال گذشته 20 میلیون ریال سعودی صرفه جویی شده است.

رئیس سازمان حج و زیارت با ابراز اینکه تلاش ها برای مدیریت هزینه ها در حال انجام است، گفت: امیدواریم با قیمت زیر 30 میلیون تومان هزینه های حج سال آینده را انجام دهیم.

وی یکی از عمده ترین هزینه های حج را مربوط به تأمین مسکن حجاج دانست و گفت: مسئولان و کارگزاران حج و زیارت در تلاش هستند که افزایش قیمت حج 98 را تا حد ممکن کنترل کنند.

رشیدیان گفت: فراخوان حج 1440 در دهه اول اسفند اعلام می شود؛ در حال حاضر نیز فراخوان تکمیل و بروزرسانی اطلاعات منعکس شده که همه ودیعه گذاران حج تمتع باید به این مهم مبادرت ورزند و تاکنون بیش از 200 هزار نفر این مهم را انجام داده اند.

رئیس سازمان حج و زیارت همچنین اظهار کرد: 125 هزار نفر از افرادی که اطلاعات خود را بروز کرده اند مربوط به متقاضیانی هستند که تا آخر بهمن ماه 85 نامنویسی کرده و دارای فیش هستند که این افراد در نوبت تشرف قرار دارند.

وی با اشاره به هزینه های حج تمتع توضیح داد: هزینه های حج تمتع برای هر نفر بین 3100 تا 3300 دلار است بنابراین تفاوت نرخ ارز در هزینه ها تأثیرگذار است؛ تمام تلاش دست اندرکاران اعم از دولت و کارگزاران حج این است که افزایش قیمت را حتی الامکان برای متقاضیان کنترل کنیم و هزینه ها را کاهش دهیم.

پیگیری های سازمان حج و زیارت در خصوص دیه شهدای مسجدالحرام

رشیدیان تصریح کرد: بعد از این موضوع ما از طریق وزارت امور خارجه پیگیری های لازم را انجام دادیم و حتی اطلاعات وراث که قرار بود اعلام شود از طریق سازمان ملل به طرف سعودی ارسال شد اما آخرین خبری که از طریق وزارت امور خارجه و دفتر نمایندگی ایران در سازمان ملل دریافت کردیم این است که آنها هنوز راجع به چک یا نحوه پرداخت به طرف ایرانی اعلام عدم اطلاع کرده اند که ما از طریق دفتر نمایندگی سازمان حج در عربستان به طرف سعودی اعلام کرده ایم که علی رغم اعلام وزیر حج عربستان، نمایندگی آنها در سازمان ملل از این موضوع اعلام بی اطلاعی کرده که ما نیز این موضوع را پیگیر هستیم.

وی با اشاره به پیگیری های انجام شده برای احقاق حق خانواده های شهدای مسجدالحرام و منا افزود: اما در خصوص احقاق حقوق خانواده های شهدای منا نیز هنوز به سرانجام نرسیده و منتظر هستیم تا طرف سعودی حقوق شرعی خانواده ها را نه تنها نسبت به شهدای ایرانی بلکه نسبت به همه شهدای منا اعمال کند.

رئیس سازمان حج و زیارت با اشاره به اعزام 86 هزار و 500 نفر زایر از ایران برای حج 98 گفت: درخواست 10 هزار نفر اضافه تر را به طرف سعودی اعلام کرده ایم که در صورت موافقت 96 هزار و 500 نفر اعزام می شوند.

احتمال راه اندازی عمره مفرده بعد از حج 98

رشیدیان در خصوص راه اندازی مجدد عمره مفرده نیز توضیح داد: حدود 6 میلیون نفر از هموطنان در نوبت تشرف به عمره مفرده قرار دارند.

وی یکی از مشکلات برای راه اندازی عمره را شرایط سیاسی دو کشور دانست و گفت: در حال حاضر کنسولگری در کشور عربستان نداریم و مسلماً برای حضور اتباع ایرانی، داشتن یک کنسولگری و حمایت کنسولی مهم است.

رئیس سازمان حج و زیارت با بیان اینکه موضوع عمره در جلسه شورای عالی حج مطرح شد، خاطرنشان کرد: این موضوع در جلسه مطرح شد و بحث پیگیری ها نیز به عهده ما گذاشته شد. اگر شرایط لازم یعنی حمایتهای کنسولی فراهم شود و دفتر حافظ منافع توسط سوییس که مورد موافقت قرار گرفته راه اندازی شود و نمایندگان کنسولی مستقر شوند، امیدواریم راه اندازی مجدد عمره مفره بعد از حج تمتع 98 انجام شود.

رشیدیان درخصوص واگذاری و خرید و فروش فیش حج نیز اظهار کرد: با توجه به مصوبات موجود هرکس متقاضی واگذاری فیش حج به کس دیگری باشد می تواند یک بار این کار را انجام دهد و در این رابطه به همراه خریدار به دفاتر کارگزاری مراجعه کند و اقدامات قانونی را انجام دهد. برای حضور فروشنده و خریدار که خودشان با هم در خصوص قیمت نیز به توافق رسیده اند، احتیاجی به وجود واسطه و دلال نیست؛ برخی افراد فضای غیرواقعی برای کسب سود ایجاد می کنند که مردم باید نسبت به این موضوع نیز آگاه باشند.

وی تصریح کرد: قیمت و توافق آن به عهده فروشنده و خریدار است و بعد از توافق می توانند به دفاتر کارگزاری سازمان مراجعه کنند و دفاتر نیز در قیمت هیچ نقشی ندارند و به طور حتم باید مردم نسبت به واسطه ها و دلال ها آگاه باشند؛ نیروی انتظامی نیز باید با این افراد برخورد کند.

انتهای پیام/*

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی مشهدپیام ، ظهر امروز در جریان اکران فیلم های شانزدهمین جشنواره فیلم فجر در مشهد در سینما هویزه، از پوستر فیلم سینمایی مدیترانه با حضور خانواده های شهدای مدافع حرم و عوامل این فیلم رونمایی شد.

کارگردان فیلم سینمایی مدیترانه با بیان اینکه اگر سرمایه ای وجود داشته باشد من نیستم، گفت: اگر سرمایه ای است خانواده شهدای مدافع حرم هستند.

هادی حاجتمند افزود: وقتی از نزدیک این رزمندگان را دیدم، یک نکته برای من خیلی جدی شد، اینکه هموطن بودن واقعاً به شناسنامه نیست بلکه به مردانگی و دلاوری و اهداف مشترک است.

وی بیان کرد: بعضی از این رزمندگان افغانستانی، عراقی، پاکستانی و لبنانی را هموطن تر از کسانی می بینم که چهل سال تمام امکانات فرهنگی و هنری را در اختیار دارند و در جشنواره فجر در جشن چهل سالگی انقلاب می ایستند و می گویند مانع ما بودید.

کارگردان فیلم سینمایی مدیترانه با بیان اینکه من شاگرد ابراهیم حاتمی کیا و رسول ملاقی پور هستم، اظهار کرد: من افتخار می کنم اگر مرا در جمع وابستگان انقلاب بپذیرند.

حاجتمند متذکر شد: نمی دانم پیامم به وزیر ارشاد می رسد یا نه اما می خواهم بگویم شما حزب اللهی هستید و در چهل سالگی انقلاب مهمترین وزارتخانه کشور در اختیارتان است ولی متأسف هستم که بگویم بعضی از فیلم های ساخته شده را ممکن نیست با خانواده تان ببینید.

وی خاطرنشان کرد: امید است سینمای پیشروی انقلاب بر شانه افراد خوش استعداد بدرخشد، البته اگر حضرات اجازه دهند.

سمیه عطائی

پیمان زند بعد از گذشت بیش از یک دهه به مقر اصلی خود که همان فرهنگ است برگشتند و چه بازگشت استثنایی داشتند. وی با این کار حضور مجدد خود را در تئاتر استان تثبیت کرد. بی گمان برای معرفی تئاتر بوشهر در حوزه ملی، هنرمندانی در سطح آقای زند می بایست فعالیت کنند.

سالها بود که تئاتر در بوشهر به خواب عمیقی فرو رفته بود و عملاً حرف جدیدی برای ارائه به مخاطب امروزی نداشت؛ اما این نمایش توانست مخاطبین را با تئاتر آشتی دهد و صندلی ها را پر کند. در واقع ضمیر مرجع خودش را پیدا کرد.

متن در نمایشنامه اهمیت فوق العاده ای دارد؛ گرچه عده ای معتقدند متن فقط کلمه است اما انصافاً نمی توان به سادگی از کنار متن با کیفیت، استخوان دار و پیوسته ی، نمایش حسنک کجایی گذشت. سرزندگی و تحرک متن و در عین حال فضا سازی های صورت گرفته، بسیار در اجرای کار موثر بوده است. این کار از این جهت تاثیر گذار بوده که از تفکر نویسنده جوشیده و به همین خاطر با کار هیچ کس دیگر اشتباه نمی شود. کارگردان، متن را به سادگی و به دور از شگردهای معمولی و به تعبیر خودش به دور از تکلف روایت می کند و اصراری به بزک کردن مطالب و آرایش آنها ندارد. از این منظر، اگر متن پیوستگی لازم را با سایر اجزاء نمایش نمی داشت قطعاً نمی توانست باعث پیوند مخاطب با نمایش شود. در حالی که ما می بینیم مخاطب مانند یک داستان جذاب، در انتظار بخشهای بعدی می ماند؛ بدون اینکه این پیوستگی از بین برود. از سویی دیگر انتخاب دقیق و هوشمندانه نقش ها در کنار متن باکیفیت، همه عناصر و اجزاء مرتبط را به صورت جریانی مستمر درآورده که برای مخاطب جذاب و دلنشین است.

این نمایش رویکردی عمیق و واکاوانه به مسائل اجتماعی امروز ایران دارد. تقابل سنت و مدرنتیه به نحو شایسته ای به تصویر کشیده می شود و بیننده تجسم خوبی از این عناصر در ذهن دارد. نمایش، راوی یک آسیب جدی در حوزه خانواده است که موجب گشته حرمت و قداستی که در گذشته ، افراد برای خانواده قائل بودند در مناسبات جدید اجتماعی و شهری رنگ ببازد و دستخوش تغییر شود.

بی اعتمادی در زندگی زناشویی و عبور از خط قرمزها ، آسیبهای اجتماعی، طلاق و در نهایت از هم گسیختگی بنیان خانواده را در پی داشته است. نویسنده آگاهانه خط قرمزها را رعایت می کند. چون می داند به محض عبور از چراغ قرمزها، سیاوشی های جامعه در کمین نشسته اند و منتظر وقوع یک فاجعه اخلاقی هستند.

شادی، غم، تعارض، کشمکش و اختلالات افراد در صحنه صحنه این نمایش به چشم می خورد که بیننده را وادار می کند خود سر نخ ها را کشف کند. از طرفی، ایهامات موجود در متن که با ظرافت و حساست خاصی دیده شده، با تسلط بازیگران در لحظه های مختلف متن خودنمایی می کند و تماشاگر را به تامل وا می دارد.

به هر حال این نمایش در هر قالبی که از نظر تخصصی قابل طبقه بندی باشد؛ توانسته مخاطبان را با تئاتر آشتی دهد و صندلی های سالن نمایش را پر کند. آنچه پیشتر به آن پرداخته شد و موضوع مهمی نیز می باشد اینکه، خیلی دشوار است در شرایطی که رسانه های قدرتمند و نو ظهور در عرصه های مختلف فرهنگی حضور جدی دارند، بتوان تماشگر تئاتر را راضی به خانه فرستاد. از طرفی دیگر، اثری که در این شرایط سخت اقتصادی بتواند مخاطب گسترده جذب نماید و مطابق ذائقه مصرف کنندگان تولید شود؛ حتماً شایسته تجلیل و تحلیل است.

بدون تردید یکی از اتفاقات خوب حوزه هنر و خاصه تئاتر استان، همین اجراهای پر مخاطب است که می تواند از سویی باعث رقابت و از سویی دیگر موجب شود که شهروندان تئاتر را جز سبد هزینه خانوار خود قرار دهند. هر کارگردانی موفق به تهیه و تولید نمایش با این مختصات شود، بدون شک کار بزرگی انجام داده است.

به زعم نگارنده به عنوان یک مخاطب عام، اگر اثری تولید محتوا داشته و با کیفیت و فاخر تولید شود در هر شرایطی جای خود را باز خواهد کرد؛ حتی اگر کارگردانش، 13 سال از صحنه تئاتر دور بوده باشد.

بعد از اجرای این تئاتر در پلاتوی استاد ایرج صغیری، مخاطبین عام و متخصصین این حوزه به تحلیل این نمایش پرداخته و زبان به تجلیل از آن گشودند و اذعان داشتند اثری در شان مخاطب تولید شده و یکی از نمایش های پرمخاطب سالهای اخیر در استان بوشهر بوده است و در نهایت عیار و طراز اثر را مطلوب ارزیابی کردند.

در این راستا و در خلال برگزاری نمایش، موضوعی که بسیار دلگرم کننده، مثبت و اتفاقی مبارک به نظر می رسید حرکت ارزشمند برخی مدیران دستگاههای اجرایی استان بود که با حمایت و مساعدت ویژه خود در کنار اهالی فرهنگ قرار گرفتند. مهرداد ستوده معاون عمرانی استاندار، منصور بازیار ناظر گمرکات استان و مدیر کل گمرک بوشهر و سعید کشمیری رئیس دانشگاه علوم پزشکی استان، از این دسته مسئولین بودند.

این سه مدیر که از جریان ماندگار و اصیل هنر این دیار پشتیبانی نموده اند و موجب روشن نگه داشته شدن چراغ تئاتر در استان شده اند؛ به اندازه عوامل این نمایش شایسته تقدیر می باشند. این اقدام مایه مباهات و مزید فخر و غرور است که مسئولینی با کاراکترهای عمرانی، اقتصادی و درمانی و فقط بر اساس مسئولیت اجتماعی به کمک فرهنگ بیایند و موجب قوت قلب اهالی تئاتر شوند.

جان کلام اینکه، استمرار حرکات فرهنگی این چنینی باعث نهادینه شدن تئاتر و رونق این هنر اصیل در استان خواهد شد. پس قدر سرمایه های فرهنگی خود را بیش از پیش بدانیم.

پایگاه خبری خلیج فارس آماده دریافت و انتشار نقد های مخاطبین درباره آثار هنری هنرمندان هم استانی می باشد

شهرآرا آنلاین - ایرانیان، مردمانی با خصلت های مختلف هستند، خونگرم و عاشق معاشرت و همدلی های جمعی. این روزها برگزاری جشنواره فیلم فجر در سینماهای این شهر، بهانه ای برای دور هم جمع شدن آن ها و تقسیم کردن احساسات مشترکشان شده است. از این رو این روزها جشنواره فیلم فجر مشهد که پا به پای جشنواره سی وهفتم در مهمترین رویداد سال کشور سهیم است رنگ و بوی متفاوتی را به سینماهای مشهد داده است، به طوریکه نه بی نظمی های جشنواره در اکران فیلم ها و نه سرمای خشک بهمن 97 چیزی از گرمای فجر شانزدهم در مشهد نکاسته است.

جشنواره شانزدهم فیلم فجر مشهد روز شنبه 13 بهمن 97 در پردیس سینمایی اطلس در حالی به کار خود ادامه داد که نداشتن برنامه ریزی و مشکلات عدیده در پیش فروش بلیت های جشنواره و به موقع اکران نشدن فیلم ها، خشم مخاطبان بسیاری را برانگیخت و به همین دلیل، استقبال از فیلم ها نیز در سایه این آشفتگی ها با نوسانات شدیدی همراه بود.

روز دوم جشنواره در پردیس سینمایی اطلس با نمایش فیلم ماجرای نیمروز 2، رد خون ، ساخته محمدحسین مهدویان، با تأخیری چهل و پنج دقیقه ای آغاز شد که با واکنش های مختلفی از سوی مردم، منتقدان و اهالی رسانه همراه بود. برخی از تصویربرداری، موسیقی و فضاسازی آن ابراز رضایت و برخی هم بازی بازیگران را تحسین کردند و برخی به موفق نبودن در پیوند یک روایت ملودرام با فضای سیاسی و امنیتی سال های 67 معترض شدند، چرا که تریلر سیاسی مهدویان، این بار با مایه های پررنگ ملودرام خود موجب عدول از قواعد ژانری و به نوعی کم رنگ شدن مضمون جنایی-سیاسی فیلم و روایت های مختلط، مانع از تمرکز بر پیشروی روایت پروژه ضد جاسوسی دستگاه امنیتی می شود. در ادامه روز دوم، نوبت نمایش فیلم مردی بدون سایه به کارگردانی علیرضا رئیسیان بود، فیلمی که از بازی چهره هایی چون لیلا حاتمی، علی مصفا و امیر آقایی بهره مند است ولی به دلیل نداشتن برنامه ریزی های منسجمی که ذکر آن رفت، این فیلم به اکران نرسید و به جای آن، فیلم ناگهان درخت ، به کارگردانی صفی یزدانیان و تهیه کنندگی پیمان معادی، اکران شد. همین امر، نارضایتی و عصبانیت تماشاگران را برانگیخت و باعث ازدحام و همهمه زیادی در سالن های نمایش شد. به گفته بسیاری از مخاطبان، این گونه بی نظمی ها، توهین به شعور، وقت و انگیزه بسیاری از مخاطبان جدی سینماست. همچنین حضور ساره بیات، بازیگر فیلم سمفونی نهم ، و مراسم عکس و گفت وگو با طرفدارانش از دیگر حاشیه های مهم روز دوم جشنواره در این پردیس سینمایی بود. سانس بعدی پردیس اطلس باز هم به فیلم ماجرای نیمروز 2، رد خون اختصاص داشت که این سانس هم با تأخیری نیم ساعته و در 3 سالن به اکران درآمد. آخرین سانس پردیس اطلس، اکران دوباره فیلم ناگهان درخت بود. اثری از صفی یزدانیان، فیلم سازی که علی رغم آگاهی کامل از قواعد زیبایی شناسی، بر اساس جهان شخصی خودش فیلم می سازد و نه به معضلات اجتماعی روز می پردازد و نه کاری به قصه های آشنا از آدم های آشنای این روزها دارد. ناگهان درخت شعری است در ستایش مادر، شهر، زادگاه و عشق که خالقش بار دیگر تمام آن جزئیات و چیزهای کوچک زندگی را که برایمان عادی شده است، به شیوه ای شاعرانه و با تأکید روی زیبایی های عواطف و جغرافیا به تصویر می کشد. با این حال، روز دوم جشنواره در پردیس سینمایی اطلس درحالی سپری شد که به طور کامل نتوانست نظر مخاطبان را به خود جلب کند. دومین روز جشنواره در پردیس سینمایی سیمرغ با حواشی ای همراه بود. در این روز طبق برنامه اعلام شده قرار بود متری شش و نیم سعید روستایی و سرخ پوست نیما جاویدی پخش شود که این اتفاق رخ نداد. فیلم متری شش و نیم ، به کارگردانی سعید روستایی، و با بازی پریناز ایزدیار، پیمان معادی و نوید محمدزاده که اکرانش با حواشی ای در تهران همراه بود، قرار بود روز شنبه اولین اکرانش در مشهد در پردیس سینمایی سیمرغ باشد که این اتفاق درحالی که سالن 5 این سینما مملو از تماشاگر بود، رخ نداد. امیر حسین دبیرزاده با حضور در سالن اعلام کرد فیلم از تهران به دست آن ها نرسیده است و اگر این فیلم به مشهد بیاید قطعا اکرانی برای افرادی که بلیت خریداری کرده اند در روز پنجشنبه فراهم خواهد شد. در این بین عده ای از تماشاگران که معترض بودند از سالن خارج شدند و وجه بلیت خود را پس گرفتند. به این ترتیب به انتخاب خود تماشاگران، در سانس17:30 سینما سیمرغ، با حدود نیم ساعت تأخیر، فیلم قسم محسن تنابنده اکران شد.امروز در چهارمین روز جشنواره در سینما اطلس فیلم های آشفتگی ، پالتو شتری و وکیل مدافع به روی پرده می روند.

﷯ جایگزین پذیرفتنی

قسم با بازی مهناز افشار و سعیدآقاخانی که این روزها با استقبال تماشاگران همراه شده و توانسته است در 10 فیلم برتر آرای مردمی جای گیرد، روز گذشته علاوه بر سینما سیمرغ در سینما هویزه نیز اکران شد و مورد توجه تماشاگران دو سینما قرار گرفت.

داستان پرکشش فیلم جدید تنابنده ، روایتگر ماجرای خانواده ای است که از یک شهر کوچک برای اقامه مراسم قسامه (سوگند خوردن 50 نفر از بستگان پدری ذکور مدعیِ وقوع قتل) با اتوبوس راهی مشهد هستند. هرچند که این فیلم جایگزین متری شش و نیم شد اما داستان و روایتگری خوب آن توانست رضایت مخاطبان حاضر در سالن را جلب کند.

﷯ سرخ پوست و تشویق های بی وقفه

سانس دوم سینما سیمرغ در دومین شب جشنواره به فیلم سرخ پوست نیما جاویدی، کارگردان مشهدی سینما، اختصاص داشت. سرخ پوست ، با بازی نوید محمدزاده و پریناز ایزدیار، نیز در میان برترین فیلم ها از نظر آرای مردمی قرار دارد و در روزهای گذشته با بازخوردهای خوبی از سوی منتقدان مواجه شده است، از جمله منتقدانی که از این فیلم تمجید کرده است، می توان به مسعود فراستی، منتقد جنجالی صدا و سیما، اشاره کرد. هرچند که سرخ پوست در سینما سیمرغ مشهد با حدود 10 دقیقه تأخیر اکران شد، از سکانس متفاوت اولش تماشاگر را با خود همراه کرد. بعد از اتمام فیلم از تشویق های بی وقفه تماشاگران نیز، رضایت تماشاگران از دومین ساخته نیما جاویدی مشهود بود. سینما سیمرغ امروز فیلم های قصر شیرین ، بیست و سه نفر و سرخ پوست را به نمایش می گذارد.

﷯ پرمخاطب ترین فیلم در گلشن

روز دوم جشنواره فیلم های ناگهان درخت ، زهرمار و درخونگاه در سینما گلشن به روی پرده رفت. در این بین ناگهان درخت با استقبال و مقبولیت بیشتری همراه بود. ناگهان درخت روایتگر یک رابطه عاشقانه است که میان مادر و پسر شکل می گیرد. نتیجه انتخاب بهترین گروه بازیگران برای روایت چنین قصه ای -ترکیب پیمان معادی با زهره عباسی- خلق لحظات بکر و دوست داشتنی ای شده است که گاه صدای خنده های لذت بخش تماشاگران را بلند می کرد. ناگهان درخت ، برای آن هایی که در دنیای تو ساعت چند است صفی یزدانیان را دیده اند، پذیرفتنی تر است اما ظاهرا تعداد زیادی از تماشاگرهایی که برای دیدن این فیلم به سالن فردوسی سینما گلشن آمده بودند، چنین آشنایی ای با فیلم های صفی یزدانیان برایشان حاصل نشده بود.

این را می شد از خمیازه هایشان از همان 20 دقیقه بعد از شروع فیلم به بعد فهمید. هرچند که لحظات درجه یک احساسی بین مادر و پسر آن قدر جذاب بود که گاه لبخندهای ناخودآگاه را بر لبان تماشاگران بنشاند و نگاهشان را دقیق کند روی صحنه هایی که اصلا تکراری نیستند و انگار یک چیزی دارند که اگر نبود فراموش می شد. ناگهان درخت بیش از هرچیز، دنیای شخصی کارگردان را به نمایش می گذارد و عده ای در مواجهه با این موضوع حس همذات پنداری قوی برایشان شکل می گیرد که در این صورت به طور ناخودآگاه در همه لحظات فیلم شریک می شوند و دوست دارند فیلم را تا آخر ببینند. در مقابل افرادی هم هستند که اصلا این فیلم را دوست نخواهند داشت، چرا که هیچ نقطه اشتراکی با آن پیدا نمی کنند. این دو دستگی در بین تماشاگران ناگهان درخت در سینما گلشن مشهود بود.

مردی بدون سایه ، شبی که ماه کامل شد و وکیل مدافع سه فیلمی هستند که امروز در سینما گلشن اکران می شوند.

﷯نارضایتی مردم از تیغ وترمه

دومین روز جشنواره در سینما هویزه با اکران فیلم های قصر شیرین ، تیغ و ترمه و قسم همراه بود. هرچند که دو فیلم قسم و قصرشیرین با استقبال بسیاری از سوی مخاطبان مواجه شد اما تیغ و ترمه نتوانست توجه تماشاچیان را به خود جلب کند و در حالیکه جعفر مروارید، مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان نیز همراه با مردم به تماشای این فیلم نشسته بود، عده زیادی از نیمه های فیلم سالن سینما را ترک کردند. سینما هویزه امروز با فیلم های ماجرای نیمرو2 رد خون ، زهرمار ، درخونگاه و سال دوم دانشکده من میزبان علاقه مندان به هنر هفتم خواهد بود.

﷯ متری شش و نیم به مشهد رسید

پس از کش وقوس های بسیار بالاخره فیلم متری شش و نیم به جشنواره شانزدهم رسید و روز گذشته در سانس 17:30 سینما گلشن و سانس 20 سینما اطلس(به جای فیلم تختی) به روی پرده رفت. دومین ساخته بلند سعید روستایی که یکی از پرطرفدارترین های جشنواره سی وهفتم است، در مشهد نیز با تشویق و استقبال تماشاچیان همراه بود.

کانال شهرآرا در پیام رسان های گوناگون

به گزارش خبرگزاری تسنیم از مشهدمقدس ، شانزدهمین جشنواره فیلم فجر مشهد در دومین روز برگزاری خود با حواشی متعددی همراه بود. فیلم متری شش و نیم که قرار بود طبق جدول برنامه در نخستین اکران خود در مشهد در سینما سیمرغ به روی پرده برود و بلیط های آن طبق اعلام سایت سینما تیکت در کمتر از 15 دقیقه به فروش رفته بود در حالی لغو شد که تماشاگران در سالن منتظر شروع پخش فیلم بودند.

در نهایت با تاخیری 20 دقیقه ای، فیلم قسم به کارگردانی محسن تنابنده پخش شد. اعتراض شدید تماشاچیان پخش این فیلم را متوقف و حضور مدیر سینما سیمرغ در سالن و توضیحات وی مبنی بر اعلام دقیقه 90 ستاد جشنواره مبنی بر نرسیدن فیلم نیز آن ها را قانع نکرد به طوری که در دقایقی سالن سینما به صحنه درگیری تماشاگران عصبانی و عوامل سینما تبدیل شد.

اعتراض تماشاچیان تا آنجا پیش رفت که دبیرزاده مدیر سینما سیمرغ به تمام تماشاگران قول داد در صورت اکران این فیلم یک سیانس فوق العاده با حضور همین تماشاگران به صورت رایگان انجام شود که این پیشنهاد هم موثر واقع نشد و بسیاری سالن را ترک کرده و پول بلیط خود را پس گرفتند.

البته جز عدم اکران متری شش و نیم در سینما سیمرغ که مهمترین حاشیه روز دوم اکران های جشنواره بود، برنامه دیگر سینماهای مشهد نیز در دومین روز اکران دچار تغییراتی شد که سبب نارضایتی و اعتراض تماشاچیانی بود. در سینما ویلاژتوریست فیلم جان دار به دلیل آماده نشدن و آنچه به نقل از تماشاچیان مشکل فنی عنوان شده بود با فیلم دیگری جایگزین و با یک سیانس تاخیر نمایش داده شده است. در سینما اطلس نیز فیلم ماجرای نیمروز: رد خون با 45 دقیقه تاخیر به روی پرده رفت.

یکی از تماشاگران در سینما سیمرغ که شدیدا معترض بود می گوید: جمعه شب بیش از یک ساعت برای خرید این بلیط ها تلاش کردم. از 45 دقیقه به شروع فیلم هم در سینما حاضر شدم وقتی که در سالن نشسته ایم فیلم دیگری پخش می کنند. این اگر بی احترامی و نادیده گرفتن حق تماشاچیانی که بلیط تهیه کرده اند نیست، پس چه نام دارد؟ اگر برنامه اعلام می کنند به آن پایبند باشند. حداقل محترمانه تر این بود که در بدو ورود به سینما اعلام می کردند پخش این فیلم لغو شده است.

وی ادامه می دهد: می گویند خانواده ها از سینما حمایت کنند، با این وضعیت که وقت این تعداد افراد برای مدیران سینمایی اهمیتی ندارد پس همان بهتر که منتظر پخش در شبکه خانگی شویم به گمانم منطقی تر است.

زوج جوانی که در سینما اطلس موفق به تماشای فیلم ماجرای نیمروز:رد خون شده بودند با گلایه از تاخیر اکران اظهار کردند: واقعا حیف است این همه تلاش و تبلیغ اما این قدر برای تماشای یک فیلم منتظر ماندیم و حرف های عجیب و غریب شنیدیم که تقریبا از اکران ناامید شده بودیم.

این زوج می گویند: مسئولان سینما حتی خودشان هم از رسیدن فیلم و اکران مطمئن نبودند اما در نهایت فیلم اکران شد. ای کاش مسئولان برگزاری برای وقت افرادی که بلیط تهیه می کنند احترام بیشتری قائل بشوند.

امیرحسین دبیرزاده؛ مدیر سینما سیمرغ در گفت وگو با خبرنگار تسنیم پیرامون اتفاقات شب قبل در این سینما اظهار داشت: روز گذشته ستاد جشنواره، 10 دقیقه قبل از اکران و در حالی که مردم در داخل سالن نشسته بودند از عدم اکران قطعی فیلم خبر داد و درخواست اکران فیلمی جایگزین کرد. اما مگر می شود به تماشاگرانی که ساعت ها منتظر شده اند بگویید فیلم دیگری تماشا کنید؟

وی ادامه می دهد: بنده به عنوان یک سینمادار بیشتر از افرادی که شب گذشته وقت و هزینه گذاشته بودند، آمده بودند تا فیلم مورد علاقه شان را تماشا کنند اما با آن وضعیت مواجه شدند ناراحت هستم. تمام اعتراض این افراد واقعا به حق بود و به همین دلیل شخصا در سالن در میان تماشاگران حاضر شدم.

دبیرزاده گفت: البته این ناهماهنگی ها به سینمادار مربوط نیست و منشا آن ستاد جشنواره است اما وقتی این اتفاق در مجموعه تحت مدیریت بنده افتاده در قبال تماشاچیان و همشهریانی که در سینما سیمرغ حضور پیدا کرده بودند احساس مسئولیت می کردم.

مدیر سینما سیمرغ در ادامه اظهار داشت: در جلسات هماهنگی ستاد جشنواره بارها این موضع از طرف سینمادارها مطرح شد که راهکار جلوگیری از اتفاقات این چنینی این است که تا زمانی که فیلم ها به مشهد نرسیده و در سینما تست نشده در جدول اکران اعلام نشود و به جای اعلام هفتگی جدول، فیلم ها به صورت روزانه اعلام شود تا خللی در اکران ایجاد نشود اما دوستان برای بالا بردن کلاس کاری دست به کارهایی می زنند که دود آن به چشم سینمادار می رود؛ به نظر من همان اتفاق دیشب برای زیر سوال رفتن کل جشنواره کفایت می کند.

مدیر پردیس سینمایی سیمرغ مشهد اظهار داشت: در بخش خصوصی بدون هیچ حمایت دولتی این مجموعه را آماده کرده ام تا در جشنواره فجر به عنوان ویترینی برای وضعیت جدید این سینما در منطقه غرب مشهد باشد اما متاسفانه عدم وجود عدالت در جدول اکران و توجه به مجموعه های سینمایی که این روزها در مشهد رو به افزایش است حق برخی مجموعه ها را ضایع می کند.

انتهای پیام/ ز

کریم خرسندی امروز در گفت وگو با خبرنگار فارس در رشت با اشاره به فضای شلوغ رسانه ای در استان گیلان با ازدیاد روزافزون تعداد آن ها اظهار کرد: در استان گیلان 180 نشریه مکتوب مجوز دار، 120 پایگاه خبری و تحلیلی، 80 دفتر سرپرستی روزنامه های سراسری و 16 دفتر سرپرستی خبرگزاری را داریم.

وی با بیان اینکه در پی تغییر تحولات ایجادشده در حوزه نشریات مکتوب برخی از آن ها دچار حاشیه های اقتصادی شده اند افزود: افزایش قیمت کاغذ و ملزومات چاپ ازیک طرف و کاهش درآمدهای نشریات از دستگاه های اجرایی از سوی دیگر موجب شده تا فشارها بر روی نشریات کاغذی زیاد و حواشی نیز در رابطه با آن ها در تأمین منابع ایجاد شود.

مدیرعامل خانه مطبوعات گیلان با بیان اینکه مشکلات حوزه رسانه های مکتوب با استاندار گیلان مطرح و از وی تقاضای استمداد شد گفت: از استاندار گیلان خواسته شد تا با تدوین شیوه نامه و یا دستورالعملی دستگاه های اجرایی را مجاب کنند تا با رسانه های مکتوب که آثار ماندگار تولید می کنند و تاریخ گیلان را می سازند با گرفتن اشتراک سالیانه مساعدت مالی داشته باشند تا علاوه بر حمایت از رسانه ها با ارائه گزارش خود به مردم، آن ها را از عملکرد خود آگاه کنند.

خرسندی با بیان اینکه در استان گیلان فرار آگهی داریم خاطرنشان کرد: طبق قانون تمامی آگهی ها باید در ابتدا به وزارت ارشاد واگذار شود و آن اداره به شکل منصفانه و عادلانه بین مطبوعات آگهی های مزایده و یا ثبتی را توزیع کند اما در برخی مواقع شاهد فرار آگهی هستیم به طوری که برخی آگهی ها با قیمت پایین تر، رایگان، سفارشی، ارتباطی و با رانت تنها در برخی از نشریات مصوب چاپ می رسد.

مدیرعامل خانه مطبوعات گیلان با اشاره به برخی از دغدغه های سرپرستان روزنامه های کثیرالانتشار مبنی بر اولویت قرار دادن حق نشر مزایده ها و آگهی ها در روزنامه های محلی تصریح کرد: در نامه ای که معاون سیاسی امنیتی استاندار به دستگاه های اجرایی ابلاغ کرد برای برخی از سرپرستان و مدیران روزنامه های سراسری جای ابهام بود که بر این اساس که تمامی آگهی های مزایده باید به روزنامه های محلی واگذار شود درحالی که برخی از آگهی های مزایده تنها باید در روزنامه های سراسری و کثیرالانتشار منتشر شوند و درنتیجه جای ابهام برای روزنامه های سراسری باقی نمی گذارد.

وی با تأکید بر اینکه برخی از مزایده ها و آگاهی هایی که قید و شرطی برای آن ها به جهت نشر در روزنامه های کثیرالانتشار ندارند باید اولویت انتشارشان با روزنامه های محلی باشد بیان کرد: روزنامه های محلی علاوه بر اینکه هزینه چاپ و نشر دارند باید حق التحریر نیروهای خود، بیمه و هزینه های جانبی را نیز بپردازند درحالی که برخی از روزنامه های سراسری و منطقه ای تنها یک نماینده در گیلان دارند و این عادلانه نیست که به همان میزانی که آگهی ها و مزایده ها در روزنامه های محلی چاپ و منتشر می شود، در روزنامه های سراسری نیز به انتشار برسد و درخواست روزنامه های محلی هم این است که همچون آن ها آگهی ها و مزایده ها در آن ها به انتشار برسد.

خرسندی با بیان اینکه باید مثلاً به ازای هر سه مزایده و یا آگهی ای که در روزنامه های محلی چاپ و منتشر می شود، یک آگهی یا مزایده به روزنامه ای که متعلق به استان های دیگر است و در گیلان سرپرستی دارد واگذار شود گفت: عدم توزیع عادلانه مزایده و آگهی ها ضعفی است که مربوط به برخی از ادارات و دستگاه اجرایی می شود و در این راستا اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی مکلف است بر اساس قانون بر نحوه واگذاری سیاست گذاری و نظارت کند.

مدیرعامل خانه مطبوعات گیلان با بیان اینکه در حال حاضر سامانه ای در راستای ثبت آگهی های مزایده ای و یا ثبتی راه اندازی شده تصریح کرد: خوشبختانه آگهی های ثبتی و تغییرات مربوط به ثبت شرکت ها از مهرماه امسال طی یک سامانه ای ثبت می شود و توسعه آن نیازمند صبر و حوصله است که در این حوزه نیازمند تلاش و هماهنگی بیشتر اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی هستیم تا نیرو و امکانات اولیه نرم افزاری را برنامه ریزی کند تا روند آن با کمترین آسیب و تنش هدایت شود.

وی با تأکید بر اینکه در نحوه واگذاری آگهی ها و مزایده ها به مطبوعات آسیب ها و ضعف هایی وجود دارد گفت: اگر در راستای واگذاری آگهی ها و مزایده ها به مطبوعات سامانه ای دقیق و شفاف راه اندازی شود تا تعداد آگهی های مزایده واگذارشده و نام مطبوعات نیز مشخص شود یقیناً می توان تنش های موجود فعلی را از بین برد و به عدالت نزدیک تر شد.

به گزارش فارس، در نشست خبری اصحاب رسانه با استاندار گیلان در نهم بهمن ماه جاری سه شنبه یکی از پر بحث ترین موضوعات و سؤالاتی که از سوی نشریات مکتوب مطرح شد، تغییرات ایجادشده در دستورالعمل واگذاری آگهی های مزایده به روزنامه های محلی و سراسری ابلاغ شده از سوی مدیرکل سیاسی و انتخابات استاندار بود.

بر اساس دستورالعمل جدید شیوه نامه واگذاری آگهی های مزایده، 70 درصد آگهی ها به روزنامه های محلی و 30 درصد آن ها به روزنامه های سراسری سیاست گذاری شده که این موضوع موردانتقاد شدید سرپرستان و مدیران روزنامه های سراسری در استان گیلان واقع شده است.

انتهای پیام/3389

فاطمه کرباسی، مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان زنجان در گفت وگو با ایکنا از زنجان، اظهار کرد: قرار گرفتن جوانان تحت تاثیر فرهنگ غرب در جامعه نگرانی ایجاد کرده است به همین منظور جلساتی با نام فرهنگ و فضای مجازی با حضور تولیدکنندگان فضای مجازی برگزار می شود.
وی ادامه داد: در این شورا ضمن بررسی فرصت ها و تهدید های فضای مجازی، سعی می شود تا کسب و کارهای این حوزه پایش شود تا جوانان به جای در معرض خطر قرار گرفتن، بتوانند در این فضا فعالیت مفید داشته باشند.
مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان زنجان در مورد ضریب نفوذ فرهنگی در استان زنجان تصریح کرد: سال گذشته 73 مجله و نشریه رسمی از این اداره مجوز گرفتند که 23 جلد آن معادل 31.58 درصد در حوزه جوانان است.
وی تعداد کتب غیردرسی چاپ شده در استان در سال 96 را 235 جلد برشمرد و گفت: از این تعداد 42 مورد یعنی 17.87 درصد به بخش جوانان اختصاص داشت و از بین 87 اثر نمایشی که از این اداره مجوز گرفتند، 15 مورد یعنی 19.23 درصد به کارگردانی و تهیه کنندگی نیروی جوان بوده است.
کرباسی با اشاره به اینکه در سال گذشته برای انتشار 81 آلبوم موسیقی و اجرای کنسرت مجوز صادر شده است، بیان کرد: از این تعداد 50 مورد با 61.72 درصد توسط جوانان اجرا شده و از بین 175 مجوز سالیانه برای کانون ها و موسسات فرهنگی، 32 مورد معادل 18.28 درصد مربوط به جوانان است.
این مسئول با اشاره به اینکه سال گذشته 200 مورد چاپ کتاب اول داشتیم، ابراز کرد: 43 مورد با 21.5 درصد از تقاضای نویسندگان جوان بوده است که بررسی آمارها نشان می دهد، مراکز فرهنگی سنتی چندان مورد استقبال جوانان واقع نمی شود.
انتهای پیام

به گزارش قدس آنلاین ، محمدرضا محمدی افزود: روز گذشته فیلم 'متری شش و نیم' به کارگردانی و نویسندگی سعید روستایی از فیلمهای منتخب سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر برای اکران در سینما سیمرغ مشهد در نظر گرفته شده بود.

وی ادامه داد: دیروز اکران این فیلم با مشکل فنی مواجه شد لذا به نمایش درنیامد اما امروز در سینما گلشن اکران می شود.

او گفت: اشکال فنی در نمایش فیلمهای جشنواره یک اتفاق معمولی است که بارها در سالهای گذشته و حتی امسال رخ داده است. به عنوان مثال روز اول جشنواره فجر در تهران اکران یکی از فیلمها با مشکل فنی مواجه شد.

معاون اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خراسان رضوی همچنین استقبال مردم مشهد از فیلمهای شانزدهمین جشنواره فجر را عالی و کم نظیر توصیف و بیان کرد: به محض اینکه سایت 'سینما تیکت' برای فروش بلیت فیلمها باز می شود در کمتر از 15 دقیقه کل بلیتهای جشنواره در مشهد به فروش می رسند.

شانزدهمین جشنواره فیلم فجر مشهد از 12 بهمن ماه با نمایش 34 فیلم منتخب از سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر در تهران در پنج سینما سیمرغ، ویلاژتوریست، اطلس، هویزه و گلشن این شهر آغاز شده و تا 22 بهمن ماه ادامه دارد.

سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر از 10 تا 22 بهمن ماه همزمان با چهل سالگی انقلاب اسلامی در تهران آغاز شده است. در این دوره جشنواره و در بخش 'سودای سیمرغ' آثاری همچون فیلمهای آشفتگی، ایده اصلی، بنفشه آفریقایی، 23 نفر، پالتو شتری، تیغ و ترمه، جمشیدیه، خون خدا، درخونگاه، سال دوم دانشکده من، سرخ پوست، سمفونی نهم، شبی که ماه کامل شد، طلا، تختی، قسم، قصر شیرین، رد خون، متری شش و نیم، مردی بدون سایه، مسخره باز و ناگهان درخت حضور دارند.

همچنین مستندهای این دوره از جشنواره بهارستان خانه ملت، تمام چیزهایی که جایشان خالی است، خانه ای برای تو، دلبند و نتهای مسی یک رویا می باشند.

منبع: ایرنا

انتهای پیام/

محمدعلی جعفری در گفت وگو با صاحب نیوز با اشاره به نارضایتی شهروندان از جابه جایی و یا لغو اکران های فیلم جشنواره فجر در اصفهان اظهار کرد: هرساله در برگزاری جشنواره فیلم فجر مشکلاتی ایجاد می شود که یکی از دلایل مهم آن ازدحام درخواست فیلم ها از اتحادیه تهیه کنندگان است که باعث شلوغ شدن و نبود نظم لازم می شود.

معاون امور هنری و سینمایی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان اصفهان گفت: سیستم اکران فیلم ها نسبت به گذشته تغییر پیداکرده است، فیلم روی یک هارد به دست استان های می رسد که پس از بازگشایی قفل اکران می شود؛ این جابه جایی و یا لغو اکران فیلم ها برخی به دلیل عدم بازگشایی قفل فیلم ها و یا نرسیدن فیلم ها به استان است.

وی افزود: فیلم ها باید زودتر به استان ها برسد تا رمزگشایی انجام و فیلم برای اکران آماده باشد؛ گاهی هارد فیلم هم زمان با اکران می رسد که ممکن است در اکران تأخیر به وجود بیاید.

بیشتر بخوانید:

نهمین دوره جشنواره فیلم فجر در اصفهان افتتاح شد

اکران تمامی فیلم های بخش اصلی جشنواره فیلم فجر در اصفهان

جعفری بابیان اینکه مشکلات ایجادشده در دو شب اخیر را از اول پیگیری کردیم، تصریح کرد: امروز چندین نوبت با امور استان های جشنواره صحبت کردم و گفتند که سعی می کنند فیلم ها و رمزهای آن را برای اصفهان ارسال کنیم که این استان دیگر مشکلی برای اکران نداشته باشد.

وی خاطرنشان کرد: این اتفاقات در چندین شهر بزرگ دیگر کشور هم رخ داده است؛ یکی دیگر از دلایل این مشکلات اکران تمامی فیلم های بخش اصلی جشنواره در اصفهان است و فیلمی که در پایتخت اکران می شود را شرایطی فراهم کردیم که در اصفهان هم اکران شود.

معاون امور هنری و سینمایی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان اصفهان ادامه داد: امسال حجم فیلم های اکران زیاد است که نیاز به تدارکات بیشتر و دشوارتری دارد؛ هیچ سالی سابقه نداشته است که در این حد اکران داشته باشیم و ایجاد برخی مشکلات با این هجمه کاری طبیعی است.

وی با عذرخواهی از مردم گفت: قول می دهیم که اکران فیلم های اکران نشده، در زمان دیگر برنامه ریزی شود و شهروندان عزیز می توانند در سه نوبت اکران مراجعه و فیلم ها را مشاهده کنند؛ امروز قرار بود تا قبل از ظهر هارد تمام فیلم ها به اصفهان برسد و احتمال خیلی زیاد رسیده است که مشکلی در اکران ها نخواهیم داشت.

جعفری بابیان اینکه استان اصفهان دارای بروزترین امکانات موجود سینمایی کشور است، خاطرنشان کرد: بهترین و بروزترین امکانات سینمایی در مجموعه پردیس سیتی سنتر در حال استفاده است و هیچ مشکل فنی در مجموعه اصفهان وجود ندارد و این عدم اکران ها و جابه جایی فیلم ها مربوط به مشکل فنی از طرف تهران است.

انتهای پیام/

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ به نقل از نافع ، چند روزی بود که بنرهایی در سنندج خودنمایی می کرد و آنچه در بنرها دیده می شد تبلیغ اجرای کنسرت سالار عقیلی با عنوان چه بگویم با همراهی ارکستر راز و نیاز بود که البته همه مشتاقانه منتظر برگزاری این کنسرت بودند و بالاخره این کنسرت شب گذشته برگزار شد.

طبق آمار، شب گذشته مردم سنندج از این کنسرت به دلیل فاخر بودنش چه از نظر محتوایی و چه از نظر اشعار منتخب شده استقبال کرده اند.

می توان گفتن اداره ارشاد سنندج در جشن 40 سالگی انقلاب گل کاشت زیرا همه جوانب را سنجیده بود و کنسرتی سنتی و اصیل با یک خواننده شناخته شده در عرصه موسیقی با توجه به شرایط زمانی و رعایت ادب و احترام به ایام فاطمیه برگزار کرده بود، کار هنری حساب شده و پخته.

اما آنچه در بنر تبلیغاتی سالار عقیلی خودنمایی می کرد برگزاری کنسرت سالار عقیلی همراه با اجرای دو ترانه کردی بود که توسط خود سلار عقیلی با احترام به سلیقه و ذائقه مخاطبین سنندجی اش به صورت ترانه محلی ارائه می شد آن هم ترانه های کردی که در وصف انقلاب بود.

در این خصوص عادل پیرویسی، خبرنگار پایگاه خبری کرد تودی در گفت وگو با خبرنگار ما، گفت: سالار عقیلی یک خواننده انقلابی است که کنسرت هایش پر محتواترین کنسرت محسوب می شود و با ترانه هایی که در وصف ایران اسلامی خوانده به روی سن رفته است.

وی اظهار کرد: تمامی کنسرت های این خواننده معروف کشورمان مخاطبان بی شماری دارد و آحاد مردم با هر سلیقه، ذائقه و فرهنگی پذیرای او هستند.

خبرنگار کردتودی افزود: در مراسم شب گذشته سنندج، سالار عقیلی یکی از ترانه های انقلاب را با سبکی وزین به زبان و آهنگ اصیل کردی به اجرا درآورد نه به سبک کنسرت های کوچه بازاری.

رحیمی از دیگر خبرنگاران سنندج نیز در این باره اظهار کرد: برنامه این خواننده معروف زنده از شبکه صدا و سیمای استان پخش شد و این خواننده با نهایت احترام به همه مراسمی در خور 40 سالگی و عظمت انقلاب اجرا کرد.

با این تفاسیر می توان گفت که مرغ همسایه ما واقعا غاز شده، حیف و صد حیف که اجرای چنین کنسرت های اصیل و با معنایی در استان همدان، مهد فرهنگ و تاریخ در دهه فجر خالی است.

اداره کل ارشاد همدان مدتی است که فقط به دنبال اجرای کنسرت هایی بدون توجه به سلیقه و ذائقه همه مردم است و هر روز حاشیه ای تازه برای استان همدانی که دارالمومنین و دارلمجاهدین است، بوجود آورده است.

حال سوال اینجاست آیا نمی شود بدون ایجاد حاشیه که مردم از آن فراری هستند در همدان مانند سنندج به تمامی مخاطبان و تمامی سلیقه ها احترام گذاشت و یک کنسرت پر محتوا برگزار کرد؟

آقای مدیر کل اداره وزین فرهنگ و ارشاد اسلامی استان همدان باور کنید که مردم کنسرت اعلا می خواهند نه کنسرت کنسروی را.

لطفی کنید و دستی بالا بزنید و نگرشتان را از دادن آمار صرف به مسؤولان بالادستی در خصوص تعداد کنسرت های اجرا شده در استان همدان به برگزاری کنسرت های اصیل و پر محتوا تغییر دهید تا نامتان در اداره ارشاد این شهر جاودانه بماند.

فاطمه زنگنه

انتهای پیام/

لغو سخنرانی علی لاریجانی، رئیس مجلس، در کرج به دلیل مخالفت امام جمعه این شهر نام حجت الاسلام سیدمحمدمهدی حسینی همدانی را بر زبان ها انداخته است. بعد از اینکه شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی رئیس مجلس را به عنوان سخنران مراسم 22 بهمن چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی استان البرز معرفی کرد، حسینی همدانی در خطبه های نماز جمعه کرج به این انتخاب معترض شد. او به مسئولان ذی ربط یک هفته وقت داد در این انتخاب تجدیدنظر کنند. اما کار به اینجا نکشید و لاریجانی خودش از سخنرانی انصراف داد تا به قول بیانیه دفترش وحدت کشور حفظ شود.

امام جمعه کرج کیست؟
سیدمحمدمهدی حسینی، مشهور به حسینی همدانی در بحبوحه حوادث سال 1342 به دنیا آمد. بر اساس آنچه به عنوان زندگی نامه در سایت شخصی اش آمده، پدرش روحانی سرشناسی بود که در همدان و تهران به منبر می رفت. از این رو، چند بار از سوی ساواک بازداشت شد. سیدمهدی در دوران جنگ که دهه دوم زندگی خود را پشت سر می گذاشت معاونت تبلیغات و فرهنگی تیپ امام جعفر صادق (ع) را بر عهده داشت و بعد از تشکیل بسیج مستضعفین نیز به عضویت این نهاد درآمد. او بعد از فوت پدرش در سال 81 به تهران نقل مکان کرد و جانشین پدر در مسجد صاحب الزمان در محله تهران نو و امام جماعت این مسجد شد.

6 سال بعد وقتی شورا های حل اختلاف تأسیس شد، حسینی به مدت یک سال ریاست شعبه 607 شورای حل اختلاف تهران را بر عهده گرفت.
سال 92 برای حسینی همدانی سال مهمی بود و مسئولیت جدیدی که بر عهده گرفت، او را از حاشیه خارج کرد. او 9 مهرماه سال 92 پس از کناره گیری محسن کازرونی، از سوی رهبر انقلاب به عنوان نماینده ولی فقیه در استان البرز و امام جمعه شهر کرج انتخاب شد.

از این تاریخ بود که با خطبه ها و مواضعش در کرج، نام او بر زبان ها افتاد. او برای شرکت در انتخابات مجلس خبرگان رهبری در سال 94 هم نامزد شده بود، اما آن گونه که امروز روزنامه جمهوری اسلامی نوشته، صلاحیتش به دلیل عدم شرکت در آزمون توسط شورای نگهبان، احراز نشد.

اولین اعتراض در قامت امام جمعه
حسینی همدانی دو ماه بعد از انتصابش به عنوان امام جمعه کرج اولین حرکت اعتراضی خود را در مواجهه با خبرنگاران انجام داد. در حالی که از او به عنوان مهمان ویژه افتتاح چهارمین نمایشگاه کتاب استانی در استان البرز دعوت شده بود، حسینی همدانی نمایشگاه کتاب را ترک کرد. اعتراض به وضعیت حجاب و پوشش خبرنگاران و عکاسان و برخی از دست اندرکاران نمایشگاه، دلیل امام جمعه کرج برای ترک این مراسم رسمی بود.

مخالفت امام جمعه کرج با دولت مورد حمایت اصلاح طلبان و اعتدال گرایان قبل از آغاز کار حسن روحانی در پاستور کلید خورد. خردادماه سال 94 در حالی که دو هفته به برگزاری انتخابات ریاست جمهوری یازدهم مانده بود، همایش دولت، ملت، همدلی و همزبانی با سخنرانی علی مطهری در کرج لغو شد. مطهری در نامه سرگشاده ای که برای علی لاریجانی، ریاست مجلس نوشت، مخالفت و تهدید حسینی همدانی را یکی از دلایل لغو این همایش عنوان کرد.

درخواست عزل مدیرکل ارشاد استان
با شروع به کار دولت تدبیر و امید خطبه ها و سخنرانی های امام جمعه کرج پرحرارت تر شد. حسینی همدانی گام های اول در مخالفت با دولت را درزمینه مسائل فرهنگی برداشت. او معترض جدی برگزاری کنسرت در استان البرز بود و در یک نمونه حتی خواستار عزل مدیر کل ارشاد استان البرز شد.

او در یکی از خطبه های نماز جمعه بهمن ماه سال 94 چند روز قبل از برگزاری کنسرت رحیم شهریاری، خواننده آذری زبان در کرج، وزیر ارشاد وقت را مخاطب قرار داده و از این تریبون از او خواسته بود مدیر کل ارشاد استان البرز را عزل کند تا به گفته او شخصی که بتواند در توسعه ارزش های دینی و الهی گام های مثبتی بردارد بر سرکار بیاید.

حسینی همدانی برای برکناری مدیرکل ارشاد استان البرز به صورت حضوری به اراده کل ارشاد استان هم مراجعه می کند اما مسئولان ارشاد دولت یازدهم عقب نشینی نکردند و نه تنها کنسرت رحیم شهریاری در کرج برگزار شد، بلکه مدیرکل ارشاد استان هم به کار خود ادامه داد.

دلواپسی برای هزینه های سفر استانی
سفرهای استانی رئیس جمهوری بهانه دیگر حسینی همدانی برای حمله به دولت یازدهم بود. حسینی همدانی اسفندماه سال 95 در حالی که چند روز از سفر روحانی به استان البرز می گذشت، از تریبون نماز جمعه به اسراف های صورت گرفته در این سفر معترض شد. امام جمعه کرج هزینه های سفر رئیس دولت یازدهم به استان البرز را زیاد دانست و اظهار کرد: این یک مصیبت است، زیرا آقایان در جلسه ای مصوب کردند که هزینه سفر هیأت دولت از بیت المال پرداخت شود. حسینی همدانی سپس مشکلات پیش آمده در خصوص هزینه های سفر هیأت دولت به البرز را غیرقابل توجیه اعلام کرد.

تندترین حمله به منتخب ملت
اما تندترین حمله امام جمعه کرج به حسن روحانی به بعد از انتخابات ریاست جمهوری در اردیبهشت ماه سال 96 بازمی گردد. زمانی که روحانی بخشی از یک سخنرانی رهبر انقلاب در سال 66 را در اینستاگرام خود بازنشر کرد که در آن به اهمیت رأی مردم در انتخاب حاکم اشاره شده بود.

حضرت آیت الله خامنه ای که در آن زمان رئیس جمهور بودند، با اشاره به آزادی های سیاسی و نظر مردم گفته بودند: در اسلام به نظر مردم اعتبار داده شده است؛ رأی مردم در انتخاب حاکم و در کاری که حاکم انجام میدهد، مورد پذیرش قرار گرفته است. لذا شما می بینید که امیرالمؤمنین (علیه الصّلاةوالسّلام) با اینکه خود را از لحاظ واقع منصوب پیغمبر و صاحب حق واقعی برای زمامداری میداند، آن وقتی که کار به رأی مردم و انتخاب مردم میکشد، روی نظر مردم و رأی مردم تکیه میکند؛ یعنی آن را معتبر میشمارد و بیعت در نظام اسلامی یک شرط برای حقانیت زمامداریِ زمامدار است.

بازنشر این بخش از سخنرانی رهبر انقلاب اما به مذاق مخالفان دولت خوش نیامد و همین شد که همگی در اعتراض به روحانی به صف شدند. یکی از این افراد نیز امام جمعه کرج بود .

حسینی همدانی در یکی از خطبه های خود در نماز جمعه کرج این رفتار رئیس جمهوری را تقابل با رهبری عنوان و شدیداً اعتراض کرد: یک غلط کاری دارد صورت می گیرد و آن تقابل با رهبری است... یک عده ای شروع کردند با خواب دیدن و حرف بی سند زدن و امثال ذلک، امام و آرمان های امام، آرمان های انقلاب و ارزش های اسلامی را تحریف کنند، وارونه جلوه بدهند.

او در ادامه به دفاع رئیس جمهوری از برجام تاخت و گفت: این آقا بلند می شود در سخنرانی رسمی اش برای مردم می گوید آن کسانی که به مردم القا می کنند که برجام سم مهلک است! غلط می کنید که شما این گونه سخن می گویید.

امام جمعه کرج در پایان به کسانی که در مقابل رهبری به هر عنوانی صف آرایی می کنند و حتی در مقام بیان و در گفتن عبارات حیا ندارند هشدار داد از صبر و حوصله حزب الله حیا کنند و بدانند اگر کج بروند حزب الله و انقلابیون نفس آنان را در سینه خاموش خواهند کرد.

درخواست مجازات برای کسانی که به عیادت کروبی رفتند
دولت تنها موضوع مورد اعتراض سیدمحمدمهدی حسینی همدانی نیست. دامنه اعتراضات او گسترده است و از اعضای هیأت رئیسه و نمایندگان مجلس تا چهره های سیاسی را شامل می شود.

مردادماه سال 96 مهدی کروبی، رئیس مجلس ششم به دلیل عارضه قلبی در بیمارستان بستری شد. بعد از رسانه ای شدن این خبر برخی از اعضای حزب اعتمادملی و نمایندگان مجلس برای ملاقات با رئیس مجلس ششم در بیمارستان محل بستری او حضور پیدا کردند. هرچند این افراد موفق به عیادت نشدند، اما امام جمعه کرج در خطبه های نماز جمعه خواستار برخورد دستگاه قضا با کسانی که قصد ملاقات با کروبی را داشتند، شد. حسینی همدانی با انتقاد از عیادت برخی چهره های سیاسی از مهدی کروبی در بیمارستان گفت: دستگاه قضا باید با این اقدام برخورد کند، زیرا فتنه خط قرمز ماست.

او با اظهار اینکه برخی می خواهند از فتنه حساسیت زدایی کنند و در استان البرز نیز برخی می خواهند پای فتنه گران را به استان باز کنند تهدید کرده بود اگر این اتفاق رخ دهد قلم پای آن ها شکسته خواهد شد.

درخواست برخورد محکم با ظریف
محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه دولت های یازدهم و دوازدهم نیز یک بار از سوی امام جمعه تهدید به برخورد شد. حسینی همدانی این بار هم از تریبون نماز جمعه استفاده کرد و با اشاره به سخنان ظریف درباره پولشویی گفت: آقا ما را به خیر شما امیدی نیست، شر نرسانید، این چه بازی است که هر چند وقت یک بار با پز دیپلماسی و سیاستمداری سر ملت در می آورید، چرا سرشاخه نشسته و بن می برید؟!

او با بیان اینکه اگر آن موقع که این آقا گفت آمریکا می تواند با یک بمب کل سیستم دفاعی ما را نابود کند با او برخورد می شد، دیگر امروز این گونه امنیت ملی ما را به تاراج نمی داد تأکید کرد که نباید از این مسئله به سادگی گذشت و از خواستار برخورد محکم با وزیر امور خارجه شد.

هشدار به نائب رئیس مجلس
سیدمحمدمهدی حسینی همدانی که به تازگی با انتخاب علی لاریجانی، ریاست مجلس به عنوان سخنران مراسم روز 22 بهمن در کرج اعتراض کرده و اعتراضش منجر به لغو این سخنرانی شد، یک ماه پیش نائب رئیس مجلس را نیز تهدید کرده بود.

علی مطهری در پاسخ به پرسش خبرنگاران مبنی بر اینکه چرا برخی بر فتنه 98 مانور می دهند، گفته بود: من دقیقاً نمی دانم بر چه اساسی این صحبت ها مطرح می شود. شاید بهتر باشد از خود این افراد سؤال شود که قرار است دوباره چه فتنه ای را برپا کنید؟! باید دید منظورشان از طرح چنین مباحثی چیست. لازم است همه مردم و سیاسیون متوجه باشند تا آلت دست این افراد نشوند.

این سخنان مطهری با اعتراض شدید امام جمعه کرج مواجه شد و حسینی همدانی، نائب رئیس مجلس را تهدید کرد. او چهاردهم دی ماه ضمن انتقاد از صحبت های مطهری درباره پشت پرده فتنه 98 گفت: یک دفعه می بینیم کسی در این بحث در حد نایب رئیسی مجلس دهانش را باز می کند و می گوید کسی که دارد از فتنه آینده خبر می دهد بگوید که دارد چه فتنه ای را طراحی می کند. او با اظهار اینکه هرکسی از هرجایی که بلند شد شروع کرد به حرف زدن تأکید کرد که رهبری و جایگاه ولایت خط قرمز است و هشدار داد در مقابل این گونه حرف ها کوتاه نمی آید.

ارتباط با سردبیر newsroom@irna.ir

تماس بی واسطه با مسئولین