بولتن فرهنگی هنری/مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی 8 بهمن 97
تهران- ایرنا- وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت: تمامی دستگاه های کشوری و لشکری باید نگاهی مشترک و هم افزا در زمینه دفاع مقدس داشته باشند.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۷/۱۱/۰۷ سایت های دیگر : خبر رسا پایگاه خبری تحلیلی حرا روزنامه شروع

به گزارش ایرنا، سیدعباس صالحی امروز- یکشنبه - در نشست هیات امنای بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش های دفاع مقدس که در موزه انقلاب برگزار شد، اظهار داشت: دفاع مقدس یک سرمایه ملی است که باید در تمام بخش ها از آن حمایت شود.
وی افزود: باید در زمینه حفظ و نشر ارزش های دفاع مقدس و انجام فعالیت های هنری در این زمینه با دقت مضاعف عمل کنیم.
وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی با بیان اینکه وزارت ارشاد در زمینه دفاع مقدس با بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش های دفاع مقدس همکاری دارد، گفت: دفاع مقدس را باید به عنوان یک حوزه حریم دار نگاه کنیم.
صالحی با تاکید بر تهیه آیین نامه ای به منظور فعالیت هنری در بخش دفاع مقدس اضافه کرد: آیین نامه محصولات هنری دفاع مقدس باید جامع باشد و وزارت ارشاد و صدا و سیما را در بر گیرد.
وی تصریح کرد: تمامی دستگاه های کشوری و لشکری باید نگاهی مشترک و هم افزا در زمینه دفاع مقدس داشته باشند.
در ادامه این جلسه رییس سازمان صدا و سیما نیز گفت: صدا و سیما بیش از 30 سال است که بر روی مقوله دفاع مقدس کار می کند و از تیمی حرفه ای در این زمینه بهره می برد.
عسگری با بیان اینکه باید کاری کنیم که واقعیت های دفاع مقدس به درستی منعکس شود گفت: ما باید تسهیل گر باشیم و از کسانی که می خواهند در زمینه دفاع مقدس فعالیت کنند، حمایت کنیم.
سردار سرتیپ بسیجی بهمن کارگر رییس بنیاد حفظ و نشر ارزش های دفاع مقدس نیز در این جلسه با اشاره به اقدامات انجام شده در این بنیاد گفت: بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش های دفاع مقدس تمام اسناد مربوط به جنگ تحمیلی را در اختیار دارد که این اسناد شامل 56 پروژه می شود به نحوی جعبه سیاه جنگ تحمیلی هستند.
سیام**9612**1553

ارتباط با سردبیر newsroom@irna.ir

تماس بی واسطه با مسئولین

لینک خبر :‌ خبرگزاری جمهوری اسلامی
جامعه کلیمیان، آشوریان، زرتشتیان، خلیفه ارامنه گری تهران و سایر اقلیت های دینی همزمان با فرا رسیدن چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی برنامه های خود را برای بزرگداشت این ایام اعلام کردند.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۷/۱۱/۰۷ سایت های دیگر : ناطقان نسیم آنلاین روزنامه نوآوران ربیع کیمیا نیوز

به گزارش ایسنا، سعید تقوی - مسئول کمیته اقلیت های دینی ستاد دهه فجر انقلاب اسلامی - در نشست خبری اعلام برنامه های این کمیته ویژه ایام الله دهه فجر که با حضور رؤسای اقلیت های دینی از جمله آشوریان، ارامنه و کلیمیان در شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی برگزار شد با بیان اینکه امسال بیش از 57 برنامه در تهران و سایر استان ها به مناسبت چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی تدارک دیده ایم، اظهار کرد: از جمله برنامه های عمومی که بین تمام اقلیت های دینی برگزار می شود حضور شخصیت ها، روحانیون و نمایندگان اقلیت های دینی در مجلس شورای اسلامی در حرم حضرت امام راحل است که این مراسم در 12 بهمن ماه برگزار می شود. در ساعت 10:30 همان روز ناقوس کلیساها به صدا درمی آید و در 18 بهمن ماه آئین مهمانی لاله ها در گلزار شهدای زرتشت با حضور دستگاه ها و نهادهای دولتی برگزار می شود.

وی ادامه داد: در 16 بهمن ماه با حضور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی برنامه ای ویژه روحانیون و اقلیت های دینی با عنوان دستاوردهای 40 ساله انقلاب اسلامی برگزار می شود. در مراسم راهپیمایی 22 بهمن نیز همچون سال های گذشته اقلیت های دینی باشکوه حضور پیدا می کنند.

رئیس کارگروه اقلیت های دینی تاکید کرد: امسال رشد 50 درصدی را در برگزاری جشن های 40 ساله پیروزی انقلاب اسلامی در دستور کار قرار داده ایم. برگزاری مسابقات ورزشی، علمی، تئاتر و برپایی نمایشگاه کتاب، صنایع دستی، برنامه های هنری و ... از دیگر برنامه هایی است که به آنها می پردازیم. همچنین مراکز درمانی در روزهای خاص ویزیت رایگان را برای شهروندان بر عهده دارد.

وی در ادامه با اشاره به ویژه برنامه ها اقلیت های دینی در دیگر شهرها گفت: برگزاری مسابقات علمی، نمایشگاهی، صنایع دستی، گردهمایی جوانان، تجمع بانوان ارامنه در تبریز و نقش آنها در پیروزی انقلاب اسلامی، اجرای سرود توسط دانش آموزان و ... در استان آذربایجان شرقی را در دستور کار داریم. همچنین در یزد برگزاری مسابقه مقاله نویسی، خاطره نویسی و برگزاری مسابقات ورزشی و جشن کتاب از جمله برنامه های ما در این استان است. در استان فارس نیز 15 همایش ادیان توحیدی ویژه اقلیت های دینی با عنوان چهار دهه همراهی و همدلی اقلیت های دینی با مسلمانان برگزار می شود و برگزاری همایش های دستاوردهای 40 ساله هنر، مذهب و اجتماع کلیمیان و ایثارگران و ادیان توحیدی از دیگر برنامه های ما است. همچنین در اصفهان همایش ادیان توحیدی با موضوع دستاوردهای 40 ساله و نقش ادیان در آن برگزار می شود.

آرتین بابایانس ، عضو شورای خلیفه ارامنه گری تهران با بیان اینکه در روز (12 بهمن ماه) به مناسبت بازگشت امام خمینی (ره) به میهن ناقوس کلیساها و مدارس ارامنه به صدا درمی آید، گفت: ویژه برنامه های فرهنگی و هنری دهه مبارک فجر این خلیفه گری با حضور انجمن های وابسته به خلیفه گری در سالن خلیفه گری و با حضور میهمانان و مقامات دولتی برگزار می شود. ستاد بزرگداشت دهه فجر مدرسه ارامنه برای این ایام برنامه های مختلفی در نظر گرفته است که شامل سخنرانی، سرود، شعر و... است. همچنین جامعه ارامنه ایران نیز در روز 22 بهمن در راهپیمایی حضور می یابد و در این دهه با خانواده های شهدای ارامنه و آزادگان دیدار می کند و با حضور در گلزار شهدا ارامنه به آن ها ادای احترام می کنیم.

سلیمان کهن صدق، نایب رئیس انجمن کلیمیان استان تهران با تاکید بر این مطلب که ما هم همچون سایر هموطنان برنامه های مشترکی را با سایر اقلیت های دینی برگزار می کنیم، گفت: از جمله برنامه های ما گردهمایی و تور یک روزه دیدار از موزه دفاع مقدس است. همچنین در روز (13 بهمن ماه) برگزاری شب شعر و اجرای موسیقی و ایراد سخنرانی را داریم. برگزاری مسابقات فرهنگی، شعر، سرود و روزنامه نگاری در مدارس تحت پوشش انجمن کلیمیان تهران برگزار می شود و در ایام دهه فجر در مجتمع فرهنگی اتفاق نمایشگاه عکسی برپا می شود و مسابقات ورزشی در بهمن ماه برگزار می کنیم که از جمله آنها برگزاری مسابقات فوتبال، والیبال بین مدارس، ورزش دسته جمعی بانوان و مسابقات شطرنج در سطح مدارس کلیمیان است.

یوسفی، نماینده انجمن آشوریان تهران با بیان اینکه جامعه جهانی آشوری نیز فرصت را غنیمت شمرده و به یاد فخرآفرینی تاریخ سازان انقلاب اسلامی ایران برنامه های متعددی را در آستانه چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی در دستور کار قرار داده است، گفت: از جمله برنامه های ما برپایی آئین دعا و نیایش در کلیساهای آشوری و کلدانی در روز یکشنبه است. همچنین مجتمع های آموزشی آشوری از جمله حضرت مریم ( س) و بهنام تزئین می شود. همچنین گلباران مزار شهدا و اجرای آئین سپاس از شهیدان در جوار بنای یادبود شهیدان آشوری در دفاع مقدس را داریم و آئین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی در مجتمع آموزشی حضرت مریم ( س) ، مجتمع آموزشی بهنام و در تالار ویلیام دانیال در خانه انجمن برگزار می شود.

انتهای پیام

لینک خبر :‌ خبرگزاری دانشجویان ایران
روزنامه صبح نو نوشت: ظاهراً اصلاح طلبان چشم امیدشان به انتصاب یک نفر از خودشان به عنوان معاون مطبوعاتی وزیر ارشاد است و در این راه نیز از فشار، شایعه و ... دریغ نمی کنند.

صبح روز گذشته بود که خبرگزاری تسنیم در خبری اختصاصی از قوت گرفتن شایعه استعفای وزیر ارشاد خبر داد. این خبرگزاری در ادامه از قول آقای اسدالله عباسی، عضو هیأت رییسه مجلس شورای اسلامی این طور نوشت: زمزمه هایی نیز درباره تغییر در یکی از وزارتخانه های دیگر وجود دارد که تاکنون دولتی ها نام این وزارتخانه را اعلام نکرده اند، اما اعلام کرده اند احتمالاً با معرفی وزیر بهداشت به مجلس، فرد دیگری برای وزارتخانه ای که مد نظر است به مجلس معرفی می شود.

تسنیم در ادامه گمانه زنی کرد: پیگیری های خبرنگار خبرگزاری تسنیم نشان می دهد که این فرد به احتمال زیاد آقای سیدعباس صالحی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی است. گفته می شود او اخیراً استعفای خود را شخصاً تحویل حجت الاسلام روحانی داده است.

این خبر می توانست شوکه کننده باشد. خصوصاً بعد از استعفای وزیر بهداشت که مشخصاً به دلیل تخصیص نیافتن اعتبارات مدنظرش در طرح تحول سلامت استعفا داد و حالا این خبر در آستانه دهه فجر و جشنواره های فرهنگی هنری پیش رو می توانست این رویدادها را تحت الشعاع قرار بدهد. اما چند ساعتی بیشتر نگذشته بود که این خبر از سوی آقای همایون امیرزاده تکذیب شد. رییس مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت فرهنگ وارشاد اسلامی، در خصوص انتشار خبری مبنی بر استعفای وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت: سید عباس صالحی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی از سمت خود استعفا نداده و خبری که در این باره منتشر شده است، تکذیب می شود. او همچنین به مهر گفت: وزیر ارشاد هم اکنون مشغول انجام وظایف وزارتی خود است.

روی دیگر ماجرای استعفا
اما خبر این استعفا از کجا آب می خورد؟ صبح نو در پیگیری برای مشخص شدن سرنوشت این خبر دریافت که ظاهراً عده ای از اصلاح طلبان درصددند تا از کناره گیری آقای محمد سلطانی فر استفاده کرده و گزینه مطلوب خود برای تصدی معاونت مطبوعاتی را به وزیر ارشاد تحمیل کنند. ماجرا از آن جا شروع شد که محمد سلطانی فر از معاونت مطبوعاتی استعفا داد و بلافاصله وزیر ارشاد نیز استعفای وزیر را پذیرفت و از آن روز اسامی مختلفی برای جایگزینی سلطانی فر مطرح شد. یکی از مهم ترین اسامی مطرح شده علی معزی، دبیر شورای اطلاع رسانی دولت است که ظاهراً به دلیل نداشتن گرایش زیاد به اصلاح طلبان مورد قبول این جریان نیست و آنان تلاش می کنند تا یک گزینه که وابستگی صددرصدی به اصلاح طلبان داشته باشد را به عنوان معاون مطبوعاتی به وزیر ارشاد تحمیل کنند.

حالا که فرصت فراهم شده اصلاح طلبان هر طور شده می خواهند معاون مطبوعاتی یکی از خودشان باشد و بر همین اساس است که صبح روز شنبه در دفتر وزیر ارشاد، جلسه ای درباره معاون جدید مطبوعاتی برگزار شده و سه نماینده اصلاح طلب تهران درباره گزینه آتی معاون مطبوعاتی به رایزنی پرداخته اند و وزیر را برای پذیرش گزینه ی مورد نظرشان تحت فشار قرار داده اند.

جالب است بدانید که این سه نماینده از قضا خودشان مدیران مسوول چند روزنامه اصلاح طلب هستند حتی در این زمینه گزینه های خود را هم معرفی کرده اند و علاوه برآقای سعید تقی پور، مدیرمسوول روزنامه جهان اقتصاد و آقای سیدضیا هاشمی،مدیرعامل کنونی ایرنا دست روی یک گزینه دیگر هم گذاشته اند و آن آقای محمد رحمانیان، مدیرمسوول روزنامه شرق است که همین یکی دو ماه قبل در انتخابات نمایندگان مدیرمسوولان جهت عضویت در هیأت نظارت بر مطبوعات شکست سختی خورد و ناکام ماند.

حالا ظاهراً قرار است اصلاح طلبان ناکامی در آن انتخابات را با فشار برای انتصاب معاون مطبوعاتی همسو با خود جبران کنند و آن شکست را با این فتح جایگزین کنند و از این روست که خبر استعفا یا برکناری به این صورت می پیچد تا فشار به وزیر ارشاد در ذیل هیاهوی آن گم شود.

241241

کد خبر 1226478

لینک خبر :‌ خبر آنلاین
آیا هم زمان با معرفی وزیر جدید بهداشت، شاهد ششمین تغییر در کابینه در سال جاری خواهیم بود؟

شهرآرا آنلاین - روز گذشته یک عضو هیئت رئیسه مجلس از تغییر احتمالی در یکی از وزارتخانه های دولت خبر داد تا این اظهار نظر، سرآغاز گمانه زنی های رسانه ای درباره این وزیر مجهول باشد. اسدا... عباسی دیروز در گفت وگو با تسنیم گفته بود: طبق صحبت های صورت گرفته قبل از بررسی لایحه بودجه سال 98 کل کشور، وزیر بهداشت برای اخذ رأی اعتماد به مجلس معرفی می شود. وی ادامه داد: احتمالا رئیس جمهور، سعید نمکی سرپرست فعلی وزارت بهداشت را برای اخذ رأی اعتماد به مجلس معرفی می کند. عضو هیئت رئیسه مجلس همچنین تصریح کرد: زمزمه هایی نیز درباره تغییر در یکی از وزارتخانه های دیگر وجود دارد که تاکنون دولتی ها نام این وزارتخانه را اعلام نکرده اند، اما گفته اند احتمالا با معرفی وزیر بهداشت به مجلس، فرد دیگری برای وزارتخانه ای که مد نظر است به مجلس معرفی می شود. خبرگزاری تسنیم، با اشاره به این اظهارنظر اعلام کرد: پیگیری های خبرنگار خبرگزاری تسنیم نشان می دهد که این فرد به احتمال زیاد سیدعباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی است. گفته می شود او اخیرا استعفای خود را شخصا تحویل حجت الاسلام روحانی داده است. البته چند ساعت پس از انتشار این خبر، همایون امیرزاده، مدیر روابط عمومی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، خبر استعفای سیدعباس صالحی را تکذیب کرد.

اما اعتمادآنلاین روز گذشته وزیری را که قرار است از پاستور خداحافظی کند، وزیر دادگستری اعلام کرد. یکی از اعضای هیئت رئیسه مجلس شورای اسلامی که نخواست نامش فاش شود، در این باره با تأیید اظهارات عباسی گفت که بر اساس صحبت های صورت گرفته به احتمال 90 درصد یکی از وزرای دولت از جمع کابینه جدا خواهد شد. وی همچنین تأکید کرد: براساس صحبت های صورت گرفته، علیرضا آوایی، وزیر دادگستری، از جمع دولتی ها جدا خواهد شد. این نماینده مجلس درباره دلیل این مسئله نیز گفت: موضوع به عملکرد وزیر دادگستری و نارضایتی شخص رئیس جمهوری و رئیس قوه قضائیه باز می گردد. حتی برخی، اللهیار ملکشاهی، نماینده مردم کوهدشت و رئیس فعلی کمیسیون حقوقی قضایی مجلس را گزینه اصلی پیشنهادی برای این وزارتخانه اعلام کرده بودند. اما این بار هم مسئول روابط عمومی وزارت دادگستری در گفت وگوی تلفنی با خبرنگار شبکه خبر، استعفای وزیر دادگستری و موافقت رئیس جمهور با این استعفا را تکذیب کرد و گفت: وزیر دادگستری در دفتر محل کار خود حضور دارد و در حال انجام دیدارهای مردمی است.

به نظر می رسد با توجه به تجربه ای که رسانه ها از استعفای وزیر بهداشت و تکذیب های بی دلیل در این باره دارند، به راحتی اظهار نظرهای روابط عمومی ها را قبول نکنند. باید منتظر ماند و دید که آیا هم زمان با معرفی وزیر پیشنهادی بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، ششمین تغییر کابینه در سال جاری هم قرار است رخ دهد یا خیر.

کانال شهرآرا در پیام رسان های گوناگون

لینک خبر :‌ شهر آرا آنلاین
تاریخ انتشار: ۱۳۹۷/۱۱/۰۷

شایعاتی روز گذشته در فضای مجازی پیچید که خبر از استعفای وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی می داد. خبری که تأیید نشد. در ادامه شنیده های دیگری هم به این شایعه اضافه شد. شنیده ها می گفت که سه نماینده تهران در مجلس در جلسه ای با صالحی امیری، وزیر ارشاد او را تهدید به استیضاح کرده اند. موضوع بحث و تهدید و استیضاح هم گویا انتصاب معاون جدید مطبوعاتی وزیر ارشاد بوده است. این سه نماینده که هر کدام مدیرمسئول یک روزنامه اصلاح طلب هستند، به وزیر هشدار داده اند که معاون مطبوعاتی باید یک فرد اصلاح طلب باشد و افراد مطرح شده کنونی را قبول ندارند. گویا این نمایندگان از سهم رسانه های اصلاح طلب برای دریافت یارانه های مطبوعاتی ناراضی هستند و حالا تهدید کرده اند در صورت معاون نشدن گزینه مورد تأیید آن ها وزیر را به استیضاح خواهند کشاند.

لینک خبر :‌ روزنامه جوان آنلاین
مدیرکل روابط عمومی وزارت ارشاد شایعه صبح امروز فضای رسانه ای کشور را تکذیب کرد. به گفته امیرزاده، صالحی بر سر کارش است.

همایون امیرزاده مدیرکل روابط عمومی وزارت ارشاد در گفتگو با خبرنگار مهر از تکذیب شایعه استعفای وزیر فرهنگ و ارشاد خبر داد.

صبح امروز برخی از رسانه ها مدعی استعفای سید عباس صالحی وزیر ارشاد شده بودند.

امیرزاده به مهر گفت: وزیر ارشاد هم اکنون مشغول انجام وظایف وزارتی خود است و هر گونه ادعایی درباره استعفای ایشان به صورت رسمی تکذیب می شود.

سنت شایعه پراکنی درباره استعفای مقامات در ایران سنت دیرپایی است. به باور برخی از رسانه ای ها برخی از این اخبار به منظور گمانه زنی درباره واکنش های احتمالی درباره این اتفاق منتشر می شود.

فعلا منبع دیگری درباره تایید یا رد این ادعا خبری اعلام نکرده است.

کد خبر 4525002

حمید نورشمسی

لینک خبر :‌ خبرگزاری مهر
باشگاه خبرنگاران جوان نوشت: همایون امیرزاده مدیر روابط عمومی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، خبر استعفای سیدعباس صالحی را تکذیب کرد.

همایون امیرزاده مدیر روابط عمومی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در خصوص انتشار خبری مبنی بر استعفای وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت: سید عباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی از سمت خود استعفا نداده و خبری را که در این باره منتشر شده است، تکذیب می کنم.

برخی رسانه ها امروز خبری منتشر کرده بودند، مبنی بر اینکه سید عباس صالحی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی از سمت خود استعفا داده و نامه استعفایش را تقدیم رئیس جمهور کرده است.

241241

کد خبر 1226245

لینک خبر :‌ خبر آنلاین
رییس کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی برکناری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی را تکذیب کرد.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۷/۱۱/۰۷ سایت های دیگر : خبرگزاری فارس

به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری برنا؛ روز یکشنبه یک رسانه خبر تغییر در یکی از وزارتخانه ها را مطرح کرد. این رسانه مدعی شد که احتمالاً با معرفی وزیر بهداشت به مجلس، فرد دیگری برای وزارتخانه ای که مد نظر است به مجلس معرفی می شود و نظرها بیشتر بر روی وزیر ارشاد است.

احمد مازنی ، رییس کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی، در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری برنا درباره احتمال برکناری وزیر ارشاد توسط رییس جمهور گفت: چنین چیزی وجود ندارد. اگر این موضوع مطرح می شد حتما کمیسیون فرهنگی مجلس مطلع بود. وزیر ارشاد عملکرد خوبی دارد و لزومی به این کار نیست و احتمال کذب بودن این خبر بالاست.

محمد اسماعیل سعیدی ، نماینده مردم تبریز، اسکو و آذرشهر و عضو کمیسیون فرهنگی مجلس، نیز ضمن بی اطلاعی از این موضوع گفت: تا به الان صحبتی در این خصوص به گوش ما نرسیده است.

لینک خبر :‌ خبرگزاری برنا
خلیج فارس: برخی رسانه ها صبح امروز خبری منتشر کرده بودند، مبنی بر اینکه سید عباس صالحی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی از سمت خود استعفا داده و نامه استعفایش را تقدیم رئیس جمهور کرده است. خبری که بلافاصله با واکنش همایون امیرزاده مدیر روابط عمومی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مواجه شد. او در گفتگویی شایعه استعفای وزیر ارشاد را تکذیب کرد.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۷/۱۱/۰۷ سایت های دیگر : فرارو اقتصادی نگاه جنوب ایران نیوز شعار سال

به گزارش خلیج فارس به نقل از فرارو؛ همایون امیرزاده مدیر روابط عمومی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در خصوص انتشار خبری مبنی بر استعفای وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت: سید عباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی از سمت خود استعفا نداده و خبری را که در این باره منتشر شده است، تکذیب می کنم.

در همین حال شنیده ها حاکی است صبح امروز در دفتر وزیر ارشاد، جلسه تندی برگزار شده و سه نماینده مجلس سید عباس صالحی را تهدید به استیضاح کرده اند.

به گزارش یک منبع آگاه، وکیلی، کواکبیان و حضرتی که هر سه از روزنامه داران اصلاح طلب و لیست امید هستند، در دیدار امروز خود با صالحی، در خصوص انتصاب معاون مطبوعاتی جدید به او اولتیماتوم داده اند!

گفتنی است پس از استعفای "سلطانی فر" معاونت مطبوعاتی وزارت ارشاد، وزیر ارشاد برای این پست علی معزی را در نظر گرفته است. و در جلسه امروز صبح با مخالفت این سه نماینده مجلس روبه رو شده است. گویا کواکبیان، وکیلی و حضرتی یک گزینه اصلاح طلب را برای این پست به وزیر ارشاد پیشنهاد کرده اند، که با مخالفت وزیر روبه رو شده است.

در همین حال شنیده می شود صالحی در این جلسه به آنها گفته که معزی با نظر رئیس جمهور از شورای اطلاع رسانی دولت به وزارت ارشاد می آید.

لینک خبر :‌ خلیج فارس
اجازه دهند کتاب کلنل محمود دولت آبادی منتشر شود تا ببنییم مردم کتاب می خوانند یا نه.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۷/۱۱/۰۷ سایت های دیگر : خلیج فارس

عصر ایران؛ مهرداد خدیر- مدیر کل روابط عمومی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی خبر استعفای وزیر را تکذیب کرده است.

هر چند که هر گاه خبر استعفای مقامی بلندپایه منتشر می شود اولین کسی که تکذیب می کند مدیر روابط عمومی اوست که طبعا منصوب اوست و قاعدتا دوست دارد بماند اما با فرض قطعی بودن تکذیب استعفای آقای سید عباس صالحی می توان به چند نکته اشاره کرد:

1. بی تعارف و رودربایستی باید گفت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دیگر اهمیت گذشته را ندارد و از این رو خبر استعفا درست هم باشد ولوله ای به پا نمی کند.

بخشی از این امر به خاطر شخصیت خود آقای صالحی است که فردی کم حرف و کم کنش است. حال آن که این وزارتخانه روزگاری چهره هایی چون سید محمد خاتمی (61 تا 71) و علی لاریجانی (71 تا 72) و عطاءالله مهاجرانی (76 تا 79) را هم به خود دیده است.

وجه اصلی اما به دلیلی دیگر است. این که خود وزارت ارشاد اهمیت گذشته را از دست داده و در موضوع "اطلاع رسانی"، وزارت ارتباطات جای آن را گرفته است. به عبارت دیگر مهاجرانیِ این دولت، آذری جهرمی است نه عباس صالحی.

از این منظر می توان گفت اگر وزیر ارتباطات استعفا دهد ارزش خبری بیشتری دارد تا وزیر ارشاد.

2. وزارت ارشاد متولی فرهنگ و هنر و کتاب و مطبوعات است. اما هر قدر فرهنگ و هنر غیر دولتی تر باشد بهتر است. بنا بر این هر قدر وزارت ارشاد کمتر دخالت کند بهتر است و در این فقره می توان کناره جویی را ستود. دربارۀ مطبوعات نیز سانسور و مشکلات مالی و کمبود کاغذ و فضای مجازی و ترس مدیران مسؤول از برخورد و توقیف، عملا مطبوعات کاغذی و چاپی را دچار بی رمقی و بی رونقی کرده است.

کتاب هم به خاطر ممیزی و سانسور دچار وضعیتی شده که نیاز به توضیح ندارد. نه این که مردم کتاب نمی خوانند. از سانسور بیزارند. اجازه دهند کتاب کلنل محمود دولت آبادی منتشر شود تا ببنییم مردم کتاب می خوانند یا نه. مگر کتاب های احمد زید آبادی به چاپ چندم نرسیده است؟

3. نام این وزارتخانه هم اسباب سوء تفاهم شده و برخی خیال می کنند وظیفۀ ارشاد مردم را بر عهده دارد. حال آن که پیشنهاد وزیر فرهنگ و هنر یا اطلاعات و جهانگردی دولت موقت به شورای انقلاب برای تغییر نام وزارتخانه به ارشاد ملی به خاطر این بود که به دکتر شریعتی و حسینیه ارشاد تعلق داشت و احیانا اگر مرحوم دکتر میناچی پایه گذار کانون توحید بود پیشنهاد می کرد نام آن را بگذارند توحید یا توحید ملی!

پس این کلمه ارشاد ربطی به ارشاد به مفهوم مصطلح ندارد. 20 سال پیش همین نکته را در تالار رودکی و در جمع روزنامه نگاران با دکتر مهاجرانی وزیر وقت در میان گذاشتم و البته او نپذیرفت و این گونه دلیل آورد که پس چرا در عراق هم می گویند ارشاد؟ وقتی گفتم آنها هم از روی دست ما برداشته اند تأمل کرد!

به خاطر همین سوء تفاهم، وزیران ارشاد اصرار دارند فعالیت های مذهبی و ایدیولوژیک خود را پررنگ تر نشان دهند تا معلوم شود خیلی به ارشاد اسلامی توجه دارند. در حالی که مباحث دینی و تبلیغاتی متولیان پر پولی مثل صدا و سیما و سازمان تبلیغات دارد و بهتر است ارشاد بر روی فرهنگ و هنر – البته با رعایت همه چارچوب های قانونی- تمرکز کند.

از همین جناب صالحی چند بار درباره تئاتر و هنرهای تجسمی و موسیقی یا در حال تماشای آنها شنیده و دیده ایم و چند بار در زمینه های دیگر نظر داده است؟ کاش اگر واقعا استعفا نکرده باشد نام وزارتخانه را هم به فرهنگ و هنر بازگرداند. ارشاد دیگر چه صیغه ای است؟ آن هم وقتی همه ذهن ها متوجه گشت ارشاد و پلیس می شود؟ منظور از فرهنگ و هنر هم فرهنگ و هنر جمهوری اسلامی ایران است و واژه اسلامی در آن مستتر است.

4. اگر خبر استعفا درست باشد می توان حدس زد که به خاطر بودجه است. درآمد دولت به خاطر کاهش صادرات نفت کم شده و طبعا بودجه های کمتری تخصیص می دهد. پیش تر وزیر بهداشت هم به همین خاطر استعفا داده بود. با این حال همین حالا هم درباره نوع تخصیص بودجه و تقسیم یارانه و کاغذ به رغم تمام شفاف سازی ها انتقاداتی وجود دارد. سهمیه کاغذ را گشاده دستانه به روزنامه ها می دهند و به هفته نامه ها بسیار کم.

5. البته شنیده شده که بین وزیر و برخی نمایندگان بر سر معاونت مطبوعاتی اختلاف است و قصد دارد قبل از این که این انتصاب پر سر وصدا شود کنار بکشد.

این گفتار نمی خواهد علت استعفای احتمالی را بررسی کند تا بودجه بداند یا بر سر معاونت مطبوعاتی. بر آن است تا این موضوع را بررسد که چرا اهمیت گذشته را از دست داده است؟!

لینک خبر :‌ عصر ایران
یک عضو اصلاح طلب هیات رییسه مجلس ضمن تکذیب برخی شایعه ها درمورد تلاش بعضی نمایندگان اصلاح طلب برای استیضاح وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، این شایعه پراکنی ها را کذب و مشمئزکننده خواند و تاکید کرد: در صورت ضرورت در آینده ناگفته های مربوط به موضوع استعفای وزیر را اعلام خواهم کرد.

محمدعلی وکیلی در گفت وگو با خبرنگار ایلنا، با اشاره به انتشار برخی شایعات در فضای مجازی درخصوص تلاش این نماینده و برخی دیگر از نمایندگان اصلاح طلب برای استیضاح وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت: اولاً جلسه ما با وزیر ارشاد، در امتداد جلسات موردتوافق فی مابین بوده که از مدت ها قبل آغاز شده است و بحث جدیدی نبود.

وی در توضیح این جلسات در گذشته و اکنون یادآور شد: چندی پیش پیرو مذاکراتی که درخصوص مباحث فرهنگی با دوستان داشتیم، قرار شد بنده به همراه آقایان مطهری و مازنی جلساتی را با آقای صالحی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی داشته باشیم تا درباره موضوعات فرهنگی گفت وگو کنیم.

وکیلی ادامه داد: یک جلسه از این سلسله جلسات در گذشته برگزار شده بود و جلسه دوم هم باید برگزار می شد که دیروز برگزار شد و آقایان حضرتی و کواکبیان هم به دلیل مسئولیت رسانه ای که به عنوان مدیران مسئول دو روزنامه اعتماد و مردم سالاری دارند، در جلسه شرکت کردند.

عضو هیات رییسه مجلس شورای اسلامی همچنین در تشریح موضوع این جلسه اعلام کرد: در این جلسه که با محوریت بحث بودجه فرهنگی و معضلات این حوزه برگزار شد، به هیچ عنوان بحث استیضاح یا استعفای وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی مطرح نشد و بحث ها همان موضوعات کارشناسی بود.

نماینده اصلاح طلب مردم تهران یادآور شد: البته در این جلسه هم به طور طبیعی درباره وضع به هم ریخته معاونت مطبوعات بحث کردیم اما این مطلب کذب و مهندسی شده درمورد تلاش برای استیضاح وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی صحت ندارد.

وکیلی درباره منشاء و علت انتشار این شایعه گفت: جریانی به دنبال حذف شخص آقای صالحی است در صورت ضرورت در آینده ناگفته های مربوط به موضوع استعفای وزیر را اعلام خواهم کرد.

عضو کمیسیون فرهنگی مجلس اضافه کرد: این نسبت ناروای چانه زدن برای سهمیه یارانه ای به روزنامه هایی که دوران بسیار سختی را سپری کردند و تاکنون نیز مهم ترین پشتیبان آقای روحانی بودند، ظلم مضاعف است.

وی تاکید کرد: البته چنان چه گفتیم، در این جلسه درباره گلایه از دولت در بحث مطبوعات صحبت شد و تاکید کردیم اگر بنا باشد دولت به نظرات مشورتی اصحاب رسانه و حامیان اصلی خود، بی تفاوت باشد، نه تنها گلایه ها ادامه خواهد یافت، بلکه باب سوءتفاهم گسترده تر و عمیق تر خواهد شد.

این عضو هیات رییسه مجلس با بیان این که حل این رابطه سرد مطبوعات و دولت در گروی چینش آدم های غیرگفتمانی نیست، خاطرنشان کرد: کلید حل این معضل، توجه دولت به گفتمان حامی خود است.

وکیلی در پایان تصریح کرد: به هر حال باید معلوم باشد دست های پشت پرده چه کسانی هستند و کدام جریان و گروه از این وضعیت نابسامان سود می برند.

لینک خبر :‌ خبرگزاری کار ایران
چند تن از نمایندگان اصلاح طلب مجلس که از قضا صاحب رسانه هستند، به دفتر وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی رفته بودند و خواستار انتصابِ صاحب امتیاز و مدیرمسئول روزنامه شرق به عنوان معاون مطبوعاتی شده بودند. بر اساس شنیده های تابناک سیدعباس صالحی حاضر به موافقت با خواسته این گروه نشده و گفته گزینه یا گزینه های آنها را نیز در کنار سایر گزینه های بررسی می کند.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۷/۱۱/۰۷ سایت های دیگر : بازتاب

با وجود آنکه علیرضا معزی گزینه اصلی و قطعی معاون مطبوعاتی به شمار می رفت، عدم صدور حکم برای این معاونت و بلاتکلیفی برای این کرسی کلیدی، پرسش برانگیز شده بود، تا آنکه صبح امروز یک نشست پرتنش در دفتر وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی برگزار شد اما خروجی آن نشست، مورد انتظار مهمانان وزیر نبود؛ اتفاقی که می تواند به قیمت کشاندنِ دوباره وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به مجلس شورای اسلامی تمام شود.

به گزارش تابناک ؛ محمد سلطانی فر پس از یک سال حضور در معاونت مطبوعاتی، نتوانست کارنامه قابل قبولی داشته باشد و ظاهراً ناخواسته مجبور به استعفا شد. با پذیرش استعفای سلطانی فر، سیدعباس صالحی در انتخاب معاونین جدید با چالش مواجه شد و این بار حتی برای این مسئولیت، سرپرست نیز منصوب نکرد؛ با این حال اصلی ترین گزینه برای معاونت مطبوعات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، علیرضا معزی دبیر شورای اطلاع رسانی دولت بود و تصور می شد در نهایت صالحی به نام معزی حکم بزند ولی افتاد مشکل ها.

معزی فرزند حجت الاسلام و المسلمین معزی، نماینده مقام معظم رهبری در جمعیت هلال احمر است و سوابق مطبوعاتی در جام جم، سروش، همشهری، خبرآنلاین، خبر ورزشی، نیستان و... دارد. از این منظر، معزی را نمی توان برخلاف سلطانی فر، چهره اصلاح طلبی تلقی کرد و او به لحاظ فکری و کاری، چهره ای نزدیک به اصول گرایان میانه رو نظیر حسین انتظامی معاون مطبوعاتی اسبق و رئیس کنونی سازمان سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است.

گروهی از اصلاح طلبان که برای رفتن حسین انتظامی از معاونت مطبوعاتی تلاش جدی داشتند و حتی تداوم این تلاش شان منجر به وقفه در صدور حکم ریاست انتظامی در سازمان سینمایی شد، قاعدتاً حاضر به پذیرش انتصاب علیرضا معزی به معاونت مطبوعاتی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی نیستند و در پی حفظ کنترل معاونت مطبوعاتی هستند. همین تلاش ها حواشی جدی را در پی داشته که سیدعباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی را در شرایط خاصی قرار داده است.

شنیده های تابناک حکایت از آن دارد که چند تن از نمایندگان اصلاح طلب مجلس که از قضا صاحب رسانه هستند، به دفتر وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی رفته بودند و خواستار انتصابِ صاحب امتیاز و مدیرمسئول روزنامه شرق به عنوان معاون مطبوعاتی شده بودند. بر اساس شنیده های تابناک سیدعباس صالحی حاضر به موافقت با خواسته این گروه نشده و گفته گزینه یا گزینه های آنها را نیز در کنار سایر گزینه های بررسی می کند.

در شرایطی که بعید به نظر می رسد وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی برای مهدی رحمانیان حکم معاونت مطبوعاتی را صادر نماید، شنیده های تابناک حکایت از آن دارد که این گروه سیدضیاء هاشمی سرپرست پیشین وزارت علوم و مدیرعامل خبرگزاری ایرنا و سعید تقی پور مدیرمسئول روزنامه جهان اقتصاد را نیز در کنار رحمانیان در نظر دارند؛ رویکردی که ممکن است در نهایت به انتصاب سیدضیاء هاشمی به معاونت مطبوعاتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی منتهی شود.

سیدعباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی شرایط سختی را پیش رو دارد که ممکن است منجر به همراهی با این درخواست شود. او پیش از این دو کارت زرد از مجلس با هدایت جریان موسوم به پایداری گرفته و حالا ممکن است کارت زرد سوم را از جریان اصلاحات بابت عدم همراهی در انتصاب گزینه های همسو برای معاونت های کلیدی به ویژه معاونت مطبوعاتی دریافت کند. آیا صالحی تن به مقاومت می دهد؟ باید صبر کرد و دید رقابت شدید میان اصلاح طلبان و اصول گرایان نزدیک به لاریجانی برای معاونت مطبوعاتی چه برنده ای خواهد داشت.

لینک خبر :‌ خبرگزاری تابناک

صبح امروز در دفتر وزیر ارشاد جلسه ی تندی برگزار شده و سه نماینده مجلس منتسب به جریان اصلاح طلب، سیدعباس صالحی را تهدید به استیضاح کرده اند.

بنا بر خبر رسیده به انصاف نیوز، وکیلی، کواکبیان و حضرتی که هر سه از روزنامه داران منتسب به جریان اصلاح طلب و عضو فراکسیون امید هستند، در دیدار امروز خود با صالحی، در مورد انتصاب معاون مطبوعاتی جدید به او اولتیماتوم داده اند.

آنها که در این سال ها از سهمی یارانه به روزنامه های خود انتقاد داشته اند، از موضع نمایندگی مطبوعات یک جریان سیاسی به صالحی گفته اند که فردی اصلاح طلب را بر صندلی معاونت مطبوعاتی بنشانی تا حداقل قدر ما را بداند و سهم حمایت های ما از دولت را بدهد .

آنها گفته اند که گزینه های مطرح برای معاونت مطبوعاتی را قبول ندارند بویژه علی معزی که سبقه ی اعتدالی دارد و به ادعای آنها اصلا توجهی به اصلاح طلبان ندارد .

این سه نفر وزیر را به استیضاح تهدید کرده اند و گفته اند در تصمیم خود تجدیدنظر کند، در حالی که صالحی به آنها گفته معزی با نظر رییس جمهور از شورای اطلاع رسانی دولت به وزارت ارشاد می آید چرا که روحانی، مشی اعتدالی او را در شورا قبول دارد و برای فضای مطبوعات کشور نیز مفید می داند.

انتهای پیام

لینک کوتاه شده: http://www.ensafnews.com/UrJMZ

لینک خبر :‌ انصاف نیوز
حامد بنائی، راه مردم؛باز هم بوی فجر و باز هم صدای فیلم، تئاتر و موسیقی شنیده میشود.اما چه سود که در این وادی کسی دم از حرفه ای گری نمیزند. درجشنواره های فیلم و تئاتر که شاهد حذف و کنار کشیدن گروه ها و فیلم ها هستیم و در جشنواره موسیقی هم شاهد عدم حضور پیشکسوتان این عرصه.براستی در نبود بزرگان موسیقی، جشنواره به چه معناست!
تاریخ انتشار: ۱۳۹۷/۱۱/۰۷

در نشستی صمیمی با رضا شیری، خواننده محبوب و پرطرفدار نسل جوان، به گفت و گوی پرداختیم که در ذیل ماحصل آن را میتوانید بخوانید؛
با توجه به حضور نداشتن بزرگان عرصه موسیقی در جشنواره فجر موسیقی امسال، بزرگترین عاملی که باعث میشه این بزرگان شخصا،رویکرد مناسبی نسبت به این جشنواره ها نداشته باشند چیست؟
از دیدگاه من این بزرگان شخصا اقدام به کناره گیری نکرده اند و حضور نیافتن این اساتید منشا و مبنائی جز انتخاب سلیقه ای مسئولین نیست که البته عوض شدن سلیقه ی گوش مردم هم نسبت به موسیقی دلیلی بر این انتخاب ها و کناره گیری ها است.
در حال حاضر نسل جدید موسیقی و نسل جدید شنونده های موسیقی به دنبال کسانی هستند که به جای داشتن صدای مناسب، دارای شکل و شمایل زیبا هستند، البته این حرف من خطاب به کسانی نیست که داخل این جشنواره حضور دارند.
به قول یه ضرب المثل قدیمی: میگن حرف رو بنداز زمین، طرف خودش برمیداره.
عدم آشنایی نسل جدید به نوع موسیقی میتونه مهمترین عامل برای انتخاب عزیزانی باشد که میخواهند به این جشنواره ها ورود پیدا کنند.
البته حضور نداشتن اساتیدی همچون آقای شجریان، شهرام ناظری، محمد اصفهانی، استاد حامی، سعید شهروز، رضا صادقی و ... دیگر دوستان هنرمند در این جشنواره ها چیزی از ارزشهای آنان کم نخواهد کرد که اضافه هم می شود.به قول آقای صادقی: ما زنگ هایی هستیم که قبلا صدایمان را درآورده ایم.نگاه مردم و نوع برداشت آنها از موسیقی باعث این معضل شده که این هنرمندان مورد استقبال مسئولین هم قرار نگیرند و بیشتر به فکر حضور کسانی باشند که دارای طرفدار های بیشتری در نسل جوان جامعه هستند و قدرت این را دارند که گیشه ها را تسخیر کنند.نداشتن رزومه کافی تعدادی از خواننده ها و گروه های دعوت شده به جشنواره موسیقی جای تاسف و نگرانی داره چون احتمال افت کیفی این جشنواره ها را دارد .من هم با شما همسو هستم ، اما در حال حاضر افرادی در حال تصمیم گیری هستند که نظرشان با ما تضاد دارد و ما البته باید به نظر این عزیزان هم احترام گذاشت و صد البته که باید دیدگاه آنان مورد بررسی قرار گیرد.

شما به وجود مافیا و دست های پشت پرده در این جشنواره ها اعتقاد دارید؟
اساسا وجود پارتی باز ها و لابی گری ها، باعث عدم شایسته سالاری شده، این مشکل را ما در کشورمان به وفور میتونیم در بخش های مختلف هم ببینیم و صد در صد تصمیمات سلیقه ای و اشخاصی که دستی بر آتش دارند در این زمان بیشتر از همه به چشم میخورد.
با حضور اساتید و بزرگان عرصه موسیقی کشورمان ما میتواینم ویترین بهتری را برای این جشنواره ها قرار دهیم و باید به این نکته واقف باشیم که زحمات و پشتکار آنها بوده که موجبات پیشرفت موسیقی را به همراه داشته.پر شدن سالنها ی کنسرت و روی استیج رفتن این دوستان جوان مطمئن باشید که حاصل تلاش ها ی این بزرگان است.نسل سوخته ی موسیقی ما در حال حاضر و با کمال تاسف باید به این بزرگان خطاب شود.مسئولین جشنواره موسیقی با نگرشی مثبت و دیدگاهی باز، امکان حضور این عزیزان را میتوانستند که میسر کنند؛زیرا حضور در چنین فستیوال هایی باعث انگیزه در فرد می شود.
جای تک تک عزیزانی که نام بردم در این جشنواره خالیست و چه بسا نام هایی را هم ذکر نکردم.واقعا دوستانی که در مستند قدرت سازمان ارشاد قرار دارند و بر این صندلی ها جلوس کرده اند باید در این تصمیم گیری ها ورود پیدا کنند و با اعلام اینکه حرمت بزرگان موسیقی باید نگه داشته شود به تازه وارد ها اخطار دهند که آنان پشنوانه ی این موسیقی آنان هستند نه شما.

لینک خبر :‌ روزنامه راه مردم
روز 22 دی ماه بود که خانواده تئاتر تصمیم گرفت تمام مشکلات و مصائب این خانواده را جمع بندی و در بیانیه ای اعتراضی به گوش مسئولان برساند؛ بیانیه ای که به امضای بیش از 700 هنرمند تئاتر کشور رسید و در ششم بهمن ماه برای قوای سه گانه مجریه، مقننه و قضائیه ارسال شد.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۷/۱۱/۰۸

در این بیانیه اهالی تئاتر خواستار حقوق صنفی خود شده و به مواردی مانند وضعیت صیانت از اندیشه، تأمین اجتماعی، بیمه درمانی هنرمندان، بودجه حمایتی تئاتر و دخالت های غیرتخصصی اشاره کرده اند و مسئولان سه قوه را به همنشینی و گفت و گو برای حل این مسائل دعوت کرده اند.

بعد از ارسال این بیانیه پروانه سلحشوری عضو کمیسیون فرهنگی مجلس طی مصاحبه ای تعامل و گفت و گو برای حل مشکلات تئاتر را در حیطه کاری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دانست و افزود: از آنجا که وزارت فرهنگ متولی امور مربوط به فرهنگ و هنر کشور در سطوح اجرایی و حکومتی است، طبیعتاً ورود به مقوله تئاتر، اعطای مجوز برای اجراها و نظارت بر نمایش ها باید توسط این وزارتخانه انجام شود .

سلحشوری همچنین در واکنش به برخی محدودیت ها که اخیراً برای خانواده تئاتر پیش آمده و مورد انتقاد هنرمندان این حوزه واقع شده است، اعلام کرد: ممکن است گزارش هایی به مسئولان قوه قضائیه رسیده باشد و براساس این گزارش ها ورود کرده باشند. بنابراین فکر می کنم می توانیم در یک جمع کارشناسی و با نگاه تخصصی مشکلات را حل کنیم.

وزارت فرهنگ سال هاست که محل فشار دستگاه ها و نهادهای دیگر است و حالا چندی است که بخشی از این فشارها متوجه خانواده تئاتر شده؛ خانواده ای که با مشکلات عدیده ای روبه روست و به دنبال راه حلی برای مشکلات خود می گردد.

شهرام کرمی، مدیرکل هنرهای نمایشی، در این مورد می گوید: اگر خواسته هنرمندان در این حوزه برای مجلس تبیین می شد، شاید موضع موافق و همسو داشتند.

او در مورد این بیانیه به ایران می گوید: متأسفانه در سال های گذشته حتی زمانی هم که وضع دولت خوب بوده اعتبار مناسبی به تئاتر اختصاص ندادند در صورتی که تئاتر به عنوان یک هنر مادر نیاز به اعتبار مناسب و حمایت ویژه دولتی دارد. تئاتراگر به عنوان یک هنر فاخر بخواهد فعال باشد، حتماً باید در تمام وجوه خود مورد حمایت دولت باشد تا هم در حوزه سیاستگذاری بتواند درست عمل کند و هم در حوزه تولیدات نمایشی. این یکی از مشکلات همیشگی خانواده تئاتر بوده که در بیانیه خانه تئاترهم بدرستی به آن اشاره شده است.

او دغدغه دیگر را وضعیت شغلی هنرمندان تئاتر عنوان کرد و افزود: بخشی از درآمدهای تئاتر از گیشه تأمین می شود و بخش عمده اش از هزینه های حمایتی دولت. حدود 17 هزار نفر فعال حرفه ای داریم که معیشت شان از این راه می گذرد.

او با اشاره به چالش امنیت شغلی اصحاب تئاتر افزود: مسأله امنیت شغلی، تأمین هزینه و بیمه و سایر نیازهای هنرمندان تئاتر که در این بیانیه به آن اشاره شده است و اصحاب این رشته بابت عدم توجه جدی در این حوزه نگرانی های خود را دارند.نکته سوم مسأله تفسیر و تأویل آثار نمایشی است که در این چند وقت اخیر منجر به مداخله برخی نهادها در برخورد با یکسری آثار نمایشی بود. تئاتر هنر زنده ای است و هر شب اجرا با شب قبل فرق می کند.برآیند تحول و نوزایی را در خود طی می کند و خیلی وابسته به واکنش تماشاگر است. با اینکه ما روند و چارچوب و معیار مشخص و قانون بالادستی برای فعالیت هنرهای نمایشی داریم اما گاهی پیش می آید که آثار نمایشی در اجرا دچار مشکل می شوند.حال یا ما در اداره کل هنرهای نمایشی در وظایفمان کوتاهی کردیم یا گاهی هنرمند در اجرای اثرش از ضوابط و مقررات تخطی کرده یا اینکه تفسیر و تأویل متفاوتی از اثر ایجاد می شود. اثر نمایشی در ابعاد مختلفی می تواند تعبیر شود.همین ویژگی باعث شد اتفاقات ناخواسته ای بیفتد.شبی 140 نمایش در سطح شهر تهران برگزار می شود و این امکان وجود دارد که یک نمایش از چارچوبی خارج شود. یا تیزر یا عکسی از نمایش انعکاس نامطلوبی برخلاف ارزش های جامعه یا قوانین و هنجارهای جامعه داشته باشد.

کلمات کلیدی

هنرهای نمایشی تئاتر به حمایت ویژه دولت نیاز دارد

لینک خبر :‌ ایران آنلاین
تهران- ایرنا- چه شد که دنیای صفر و یک ها و جهان دیجیتال، تا این حد در پوشاک ما ایرانیان، تغییرات اساسی به وجود آورد به طوری که دیگر نشانه ها و نمادهای ایرانی از رخت ایرانی، رخت بربسته است.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۷/۱۱/۰۸ سایت های دیگر : شبکه اینترنتی آفتاب خبربانو

به گزارش روز دوشنبه خبرنگار فرهنگی ایرنا، امروز ایرانیانِ نسل اینستاگرام و دیگر رسانه های اجتماعی و دهکده جهانی، به راحتی از طریق موبایل خود در هر گوشه ای از جهان پاساژگردی می کنند، فشن شوها را می بینند و از مدهای روز غرب مطلعند به طوری که در این توفان دیجیتالی سنت و مدرنیسم در سبک مد و لباس نسل امروز ایرانیان به تقابل و نبرد پرداخته است.
در سال های اخیر جشنواره ها و نمایشگاه های بسیاری در سطح کشور در حوزه برندسازی و مد و لباس توسط جامعه طراحان برگزار شده اما تاکنون خروجی این نمایشگاه ها، اغلب در بازار پوشاک نمایان نشده و مورد استقبال مصرف کننده و مراکز عرضه پوشاک قرار نگرفته است.
شاید اگر به نمایشگاه های لباس ایرانی سر زده باشید به این نکته واقف شده اید که ما در طراحی ضعف داریم زیرا در دنیای امروز طراحی مُد، حرف اول را در صنعت پوشاک می زند و بی توجهی به این موضوع باعث می شود که جوانان به سمت الگوهای غربی سوق یابند.
لذا نیاز است حلقه مفقوده اتصال بین تولیدکنندگان و طراحان لباس پیدا شود و آنها با هم ارتباط جدی تری در حوزه تجاری سازی طرح ها و ایده های نو داشته باشند، از سوی دیگر ارائه طرح های کپی برداری شده توسط برخی از طراحان، نقطه آسیبی است که باید به آن توجه داشت و با قائل شدن حقوق معنوی برای طرح های نو از کپی برداری آن جلوگیری کرد.
کارشناسان معتقدند حمایت صنعت از دانشگاه اهمیت بسیاری دارد، در واقع یکی از ضعف های در صنعت پوشاک عدم انطباق صنعت با دانشگاه است ضمن این که دانشجویان این رشته جذب بازار کار نمی شوند لذا کارشناسان پیشنهاد می دهند دانشجویان دوران کارآموزی خود را در کارخانه های بزرگ تولیدی لباس بگذرانند.
حمید قبادی دبیر کارگروه ساماندهی مد و لباس وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به خبرنگار ایرنا گفت: ما باید هنر طراحی را وارد تولید انبوه و بازار کنیم، عملکرد طراحان ما حاکی از آن است که این اتفاق مهم و این ظرفیت قابل توجه در کشور ما وجود دارد.
وی توجه بیشتر به طراحی پوشاک در کشور را ضروری خواند و افزود: تغییر ویترین ها و عرضه لباس، با ابزار طراحی امکان پذیر است یعنی اگر می خواهیم ویترین هایمان به روز شود، باید الگوهای جدید ایرانی اسلامی، جایگزین الگوهای غربی شود و به هنر طراحی در کشورمان توجه کنیم.
قبادی ادامه داد: اکثر فروشگاه های کشورمان حداقل در لباس اجتماع بانوان پیشرفت قابل توجه و چشمگیری دارند تا جایی که می توان گفت عمده ویترین ها مشمول این تعریف است اما ممکن است برخی نیز کمتر به این موضوع توجه کنند.
وی با بیان اینکه مد و لباس حوزه بسیار پر دامنه، پر اثر و فراگیری است، تصریح کرد: هر چه بیشتر به این حوزه توجه کنیم، طبعا طرح های ایرانی در ویترین هایمان جایگزین طرح های خارجی خواهد شد و دسترسی مردم هم بهتر می شود.

**باید سلیقه مردم را به الگوی ایرانی برگردانیم
سیده فاطمه ذوالقدر نایب رئیس کمیسیون فرهنگی و نماینده تهران در مجلس شورای اسلامی نیز به خبرنگار ایرنا گفت: سوزن دوزی، گلدوزی و دوخت های سنتی ایران در بازار پوشاک جایی ندارد، شاهد یک خلا در این حوزه هستیم و متاسفانه الگوبرداری از خارج به الگوهای ایرانی ترجیح داده می شود.
وی با تاکید بر اینکه باید به فرهنگ اصیل و مد خودمان بازگردیم، افزود: اگر از طریق برگزاری نمایشگاه های لباس به الگوی ایرانی بپردازیم، می توانیم سلیقه مردم را بازگردانیم، وقتی مردم ببینند تولیدات ایران دارای طراحی و رنگ آمیزی زیبا و با صنایع دستی ایرانی انجام می شود، قطعا روی آنها تاثیر خواهد گذاشت.
وی اظهار داشت: اگر مردم را با پوشاک و طرح های ایرانی آشنا کنیم و با قیمت مناسب در دسترس قرار دهیم، مردم هم استقبال کرده و به آنها روی می آورند.
ذوالقدر با بیان اینکه همیشه از پوشاک ایرانی در خارج از کشور استقبال می شود، گفت: هر چه از شرق به غرب می رود اغلب مورد استقبال غربی هاست و آنها به مد و لباس و طراحی های شرق علاقه مندند.
وی با اشاره به پیشرفت ترکیه در صنعت پوشاک گفت: ما باید بازارهایمان را حفظ کنیم، حیف است، نباید اجازه دهیم کشورهایی همچون ترکیه و چین این بازار را از ما بگیرند.
نایب رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس با بیان اینکه کارگروه ساماندهی مد و لباس از دهه هشتاد تشکیل شده تا قوانین را در این زمینه وضع کند و حمایت های لازم را انجام دهد، توضیح داد: در جلسات این کارگروه نماینده ای از مجلس نیز حضور دارد، با مشکلات طراحان آشنا می شود، آنها را منعکس می کند تا حمایت های لازم برای برگزاری نمایشگاه های لباس و پوشاک ایرانی انجام شود.
ذوالقدر ادامه داد: ما هر سال به بهانه های مختلف نمایشگاه های متعددی همچون ماه رمضان، دهه فجر، تابستان و نمایشگاه های فصلی داریم و از طریق نمایشگاه های فصلی این زمینه فراهم می شود که تولیدکننده ها آخرین تولیدات خود را در معرض دید عموم قرار دهند و مردم را با آخرین تولیدات خود آشنا کنند.
نایب رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس، مالیات بر ارزش افزوده را یکی از مشکلات تولیدکنندگان ذکر کرد و گفت: تولیدکنندگان می گویند این مالیات در چند بخش اخذ نشود و در یک مرحله باشد، همچنین میزان آن برای تولیدکنندگان کمتر از 9 درصد باشد.
نماینده مردم تهران در مجلس اظهار داشت: شنیده ام قرار است میزان مالیات بر ارزش افزوده به 6 درصد کاهش یابد، باید این طرح به مجلس بیاید، کمیسیون اقتصادی طرح های خوبی برای حمایت از تولیدکننده ها دارد و مجلس هم معتقد به حمایت است تا تولیدکننده ها در همه بخش ها بتوانند تولید کنند، کارخانه هایشان دچار رکود نشود و علاوه بر آن بتوانند محصولاتشان را نیز صادر کنند.
وی تسهیلات گمرکی، برگزاری نمایشگاه ها و دادن فضا برای برگزاری نمایشگاه را از دیگر موارد حمایتی از تولیدکننده ها ذکر کرد.
گزارش از زهرا امیری
فراهنگ**9012** 1055

ارتباط با سردبیر newsroom@irna.ir

تماس بی واسطه با مسئولین

لینک خبر :‌ خبرگزاری جمهوری اسلامی
خبرگزاری میزان- قیمت بلیت آثار نمایشی همیشه یکی از مسائل مورد مناقشه در میان تماشاگران و گروه های نمایشی بوده است. مشکلی که همچنان ادامه داشته و هنوز اساسنامه درستی بابت چگونگی لحاظ کردن قیمت بلیت وجود ندارد.

به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی خبرگزاری میزان، قیمت بلیت آثار نمایشی همیشه یکی از مسائل مورد مناقشه در میان تماشاگران و گروه های نمایشی بوده است. مشکلی که همچنان ادامه داشته و هنوز اساسنامه درستی بابت چگونگی لحاظ کردن قیمت بلیت وجود ندارد.

برخی هنرمندان معتقدند که گرانی بلیت تئاتر در سال های اخیر تنها و تنها به دلیل ورود بازیگران سینما به تئاتر است. آن ها این مساله را ضربه ای مهلک به بدنه اصلی تئاتر می دانند و اعتقاد دارند که این مبالغ نه برای مشاهده تئاتر که برای دیدن برای بازیگران سینما پرداخت می شود.

از سویی دیگر برخی از هنرمندان با استقبال از حضور سینماگران به تئاتر، این افزایش قیمت بلیت را طبیعی دانسته و حتی می گویند که بلیت تئاتر بسیار باید گرانتر از این مبالغ باشد. مدت زمان طولانی تمرینات و اجرای یک اثر نمایشی باعث شده تا اهالی نمایش مبالغ فعلی بلیت را حتی کم بدانند.

از طرفی قیمت بالای هزینه های تولید یک اثر نمایشی باعث شده تا قیمت بلیت همواره روندی صعودی داشته باشد. نخستین هزینه اصلی برای اجرای آثار نمایشی هزینه اجاره سالن و تماشاخانه است. البته در برخی مواقع سالن های دولتی میزبان آثار هستند اما به دلیل روند نامعلوم تخصیص سالن های دولتی و تعداد کم آنها اکثر گروه ها به سمت تماشاخانه های خصوصی رفته اند.

حال اینکه تماشاخانه های خصوصی هم به دلیل مشکلات فراوان و هزینه های بالای اداره سالن هرگز نمی توانند قیمت هایی پایینی را برای اجاره اعلام نمایند. هزینه های متداول سالن های اجرایی و همچنین هزینه نگهداری وسائل فیزیکی همچون نور و صدا با توجه به افزایش قیمت این وسائل راهی جز افزایش بهای اجاره جلوی تماشاخانه های خصوصی نگذاشته است.

مرکز هنرهای نمایشی و وزارت ارشاد هم به جز نگاه نظارتی هیچگونه حمایت مالی و اقتصادی از تماشاخانه ها انجام نمی دهند. شاید اگر وزارت ارشاد روندی حمایتی را در اساس کار قرار می داد و به نوعی یارانه فرهنگی و کمک هزینه به این تماشاخانه ها میداد، این مراکز تا این حد به دنبال افزایش بهای اجاره سالن نبودند.

در هر صورت در وضعیت فعلی بدون شک نه تماشاگر، نه سالن دار و نه گروه نمایشی از افزایش قیمت بلیت سودی نخواهد برد. آن هم در زمانی که آمار اعلام شده برای تماشاگران تئاتر به شدت وحشتناک است. حال با وضعیت موجود باید دید آیا راهکار مناسبی برای تنظیم درست قیمت بلیت تئاتر ارائه خواهد شد و یا همچنان برخی از آثار نمایشی افسار گسیخته و به دلایلی متفاوت با قیمت های هنگفت آثار را روی صحنه می برند.

انتهای پیام/

لینک خبر :‌ میزان
تاریخ انتشار: ۱۳۹۷/۱۱/۰۸

گروه فرهنگ - در حالی که کمتر از 20 روز تا برگزاری جشنواره موسیقی فجر باقی مانده، حواشی آن آغاز شده است. در چند روز اخیر، سه نفر از خوانندگان موسیقی ایرانی که قرار بود همراه گروهی در این جشنواره به اجرای برنامه بپردازند، انصراف خود را از شرکت در جشنواره موسیقی فجر به دلیل برخی سیاستگذاری ها اعلام کردند.
پوریا اخواص اولین نفری بود که ششم بهمن، از شرکت در سی و چهارمین جشنواره موسیقی فجر انصراف داد. او در نامه ای به شاهین فرهت، دبیر این جشنواره، عدم عقد قرارداد رسمی با او، اهمال در ذکر نامش در جدول برنامه ها به عنوان خواننده را به عنوان برخی دلایل انصرافش ذکر کرد. او درباره دلیل دیگر نوشت: در ماه های گذشته برای دو اجرا در جشنواره به من پیشنهادهایی داده شد که با مشورت با برگزارکنندگان آن به بنده اعلام شد امکان اجرای یک خواننده با دو گروه وجود ندارد و من به تبع این قانون از گروهی خداحافظی کردم تا فقط با یک اجرا در جشنواره شرکت کنم اما متوجه شدم که در جشنواره امسال هستند خوانندگانی که با دو گروه همکاری دارند و این تبعیض و یک بام و دو هوا بودن در شان برخورد با اهل موسیقی نیست.
البته روابط عمومی این جشنواره نسبت به نامه منتشر شده، واکنش نشان داد و درباره بخش اول به عقد قرارداد با نماینده هنرستان موسیقی پسران (که قرار بوده اخواص به عنوان خواننده با آنها همکاری کند) اشاره کرد. همچنین اعلام شد به دلیل شناخته شده بودن گروه های شرکت کننده در جشنواره، ستاد جشنواره به درج نام گروه اکتفا کرده و پس از اینکه قرار شد اسم شما اضافه شود اسم چندین خواننده دیگر نیز اضافه شد.
همچنین درباره خوانندگی یک خواننده در دو گروه اعلام شد: به دلیل عدم حضور خواننده یکی از گروه ها، سرپرست گروه درخواست جایگزین کردن خواننده دیگری را به ستاد برگزاری جشنواره اعلام کرد -که پیش تر مدت ها با گروه تمرین کرده بود- و با توجه به شرایط خاص گروه این تقاضا پذیرفته شد .
اما پس از اعلام انصراف اخواص، دیروز امیر اثنی عشری نیز در نامه ای دیگر از شرکت در جشنواره موسیقی فجر، انصراف داد. او هم دلیلی مشابه، اخواص داشت و در نامه اش ضمن انتقاد از ارزیابی آثار هنری برای شرکت در جشنواره درباره خوانندگی یک نفر برای دو گروه نوشت: پیش تر از این، به هر دو گروه که قصد شرکت در جشنواره با بنده را داشتند، اعلام کرده بودند، هر خواننده فقط می تواند با یک گروه اجرا داشته باشد. اما در لیست اجرایی جشنواره دو عزیز از دوستان خواننده ام به طور همزمان در دو گروه حاضر بودند. بگذریم که در امری بی سابقه اسامی خواننده ها نیز ذکر نشده بود...
اما سوال من این است که این چه جشنواره ای است که بر سر اصول اعلامی خود نمی ماند؟! و وقتی معیارهای واضح اعلامی در کالبد جشنواره، این گونه به خوش آمدشان تغییر می کند، ببینید معیارهای کیفی انتخاب گروه ها تا چه اندازه می تواند انعطاف داشته باشد!
تنها دقایقی بعد، متنی انتقادی از سوی حسین علیشاپور، خواننده موسیقی ایرانی منتشر شد. او در بخشی از نامه اش با اشاره به انصراف دو خواننده دیگر، نوشت: یکی از دلایل ایشان قانون -بخوانید سیاست- عدم اجازه حضور یک خواننده در 2 گروه بوده که گویا این سیاست، تغییر ماهیت داده و برخی دوستان عزیز در 2 گروه نیز آواز می خوانند. البته که نگارنده نیز به دلیل همین سیاستگذاری از حضور در جشنواره خودداری کرده، چرا که 2 گروهی که قرار بود بنده با آنها اجرا کنم هر 2 از دوستان عزیز من بودند و من ترجیح دادم که کلا در این فصل محضر دوستان نباشم. شاید این مسئله ای باشد که برخی دیگر هم با آن مواجه بوده اند.
باری، مسئله ای دیگر که اهمیت آن بسیار بیشتر از این سیاست اشتغال زایانه -باز هم بخوانید متممی بر جنبش ضد آوازخوان در موسیقی ایرانی که این بار در جشنواره نمودار شده- است، رعایت شان هنر و هنرمند از طریق برآوردن نامش، لااقل بر کاغذهای منتشره است. بگذریم که جشنواره اصولا چیزی به نام تکریم اخلاقی -رفتاری را گویا در برنامه خویش ندارد و از این روست که اهمال پشت اهمال را خصوصا در حوزه روابط و برنامه ریزی آن شاهد بوده و خواهیم بود- در ادوار پیش البته بارقه هایی از این تکریم لااقل توسط نگارنده دیده می شد که آن نیز به درایت و ادب و معرفت شخصی و نه سیستم دولتی جشنواره مربوط بوده است- اما این خواسته دیگر واقعا چیز غریبی نیست. موسیقی، حرفه ای است منطبق بر رعایت رفاقت و لبخند و مبتنی است بر کلام خوش و رفتار نیکو و ... و قاعدتا جشنواره که تبلور برنامه های موسیقی در طول یک سال است باید تابع این ماجرا باشد که گویا نیست و قرار نیست باشد...
همیشه روند برگزاری جشنواره موسیقی فجر، با حواشی و انتقادات بسیاری از سوی اهالی موسیقی مواجه بود. در دوره های پیشین یکی از مهم ترین انتقادات مطرح شده از سوی منتقدان، وجود نداشتن اساسنامه مشخص برای برگزاری این رویداد هنری مهم بود تا جایی که آذر 1395 نامه ای سرگشاده و انتقادی به وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی با امضای حدود هفتصد نفر از اهالی موسیقی منتشر شد که طی آن منتقدان علاوه بر اعتراض به روند برگزاری جشنواره موسیقی فجر، نسبت به اینکه مهم ترین جشنواره موسیقی کشور بعد از سی و دو دوره هیچ چارچوب و روال مشخصی ندارد؛ انتقاد کرده بودند. سال 96 پیش نویس این اساسنامه منتشر شد و با تصویب آن در تیرماه سال جاری، سی وچهارمین دوره این جشنواره بر اساس اساسنامه تصویب شده برگزار خواهد شد. اما با توجه به موارد عنوان شده از سوی این سه خواننده که در کارنامه خود شرکت در دوره های پیشین این رویداد هنری را هم دارند، این سوال مهم مطرح می شود که آیا در روند برگزاری جشنواره هم تغییری حاصل شده است؟ آیا تصمیمات اتخاذشده از سوی جشنواره و درنظرگرفتن استثناها مغایر با سیاستگذاری های این رویداد مهم موسیقی است یا برای چنین مواردی هم پیش بینی هایی صورت گرفته است؟

ارسال دیدگاه
نام: ایمیل: دیدگاه:

لینک خبر :‌ روزنامه ابتکار
تاریخ انتشار: ۱۳۹۷/۱۱/۰۷ سایت های دیگر : فرارو خلیج فارس شفا آنلاین

شهروند| روز گذشته در این صفحه گزارشی درباره دکتر مسعود صابری به چاپ رسید که ظاهرا ناراحتی دکتر را باعث شده است. گزارشی که به بهانه حضور ایشان در برنامه خندوانه و انتقادهای صورت گرفته درباره اجرای این خواننده نگاهی داشت به اتفاقاتی که در چند هفته اخیر افتاده و انتقادات گسترده ای که از ایشان در فضای مجازی به عمل آمده است. جریانی که دکتر مسعود صابری آن را نتیجه تحرکات مافیای موسیقی می داند که تنها به این دلیل که او تهیه کننده کنسرت خودش بوده و نخواسته مافیای موسیقی را در سود کنسرت هایش شریک کند هجمه بی سابقه ای را علیه او سامان داده است.
دکتر مسعود صابری، جراح مغز و اعصاب که کنسرت اخیرش به عنوان خواننده این روزها زیر سنگینی شایعات گوناگون قرار دارد، درباره کنسرت دی ماه خود می گوید: من تمام فیلم های این دو کنسرت را دارم و هر جا و هر کس بخواهد می توان از روی آنها ثابت کرد که در آن کنسرت پلی بک نخوانده ام. اصلا بازرسان ارشاد نمی گذارند کسی در کنسرت پلی بک بخواند و ندانستن این قضیه از سوی رسانه ها عجیب است. مسعود صابری با اشاره به این که در این قضیه مظلوم واقع شده، کلیپ چند دقیقه ای پربازدیدی را که درباره اش منتشر شده، نتیجه تلاش های مافیای موسیقی برای زمین زدنش می داند: این کلیپی که مافیای موسیقی میلیون ها تومان هزینه ساخت و میلیون ها تومان نیز هزینه پخش و انتشار آن کرده و مثلا خواسته با مقایسه من با کیم کارداشیان مرا به برندسازی و خودنمایی محکوم کند، از نوع انتشارش مشخص است که ریشه درستی ندارد. این را هر کسی می داند که اینستاگرام و سایت ها و... برای پخش یک کلیپ یا تبلیغ و... پول می گیرند، پول زیادی هم می گیرند، آن وقت این که این کلیپ با این فراگیری منتشر می شود خودش بهترین شاهد بر این مدعاست که من مسعود صابری که بین مردم و مافیای کثیف موسیقی قرار گرفته ام، از نظر این مافیا باید زمین بخورم و بی اعتبار شوم تا پس از این نه تنها مسعود صابری، بلکه هیچ کس دیگری جرأت نکند خودش برای خودش کنسرت برگزار کند و پولش را به جای این که به مافیای موسیقی بدهد، خرج بچه های محروم این دیار کند. دکتر صابری پست اینستاگرامی منتسب به رامبد جوان را نیز پستی طنزآمیز و در راستای فشاری می داند که بر او وارد شده و او خواسته با انتشار آن خود را از زیر سنگینی این فشار درآورد. دکتر مسعود صابری در پایان بحث را خلاصه می کند: من باید بگویم این چیزها رابطه خوب مرا با رامبد جوان و دیگر سلبریتی ها مخدوش نمی کند. دوم این که من پلی بک نخوانده ام و آخر هم این که این تبلیغات و انتقادات کار مافیای کثیف موسیقی است.

لینک خبر :‌ روزنامه شهروند
تئاتر شهر، امسال چهل و ششمین سال از تاسیس خود را سپری می کند، مجموعه ای که جز یک ظاهر زیبا، چندان نشانی از اعتبار گذشته اش ندارد.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۷/۱۱/۰۷

مهدی درستی: سال ها پیش در قلب شهر تهران، فارغ از هیاهوی روزمره و شلوغی و ترافیک، بنایی چون مروارید می درخشید، حتما اگر گذرتان به چهارراه ولیعصر و پارک دانشجو خورده باشد برای یک لحظه مجذوب زیبایی تئاتر شهر شده و زمانی را صرف نگریستن به آن کرده اید، ساختمانی که هنوز ظاهری نسبتا زیبا و جذاب دارد اما در باطن اوضاعش همچنان بر وفق مراد نیست و صورت خود را با سیلی سرخ نگه داشته است.

دیگری نه خبری از صلابت گذشته و محوریت تئاتر شهر در حوزه نمایش ایران است و نه زیبایی معماری آن به دلیل سومدیریت ها، به چشم می آید.

46 سال از ساخت این مجموعه هنری می گذرد و آنچه باقی مانده تنها صورتی از یک بنای قدیمی و خاطره انگیز در دل تهران است. قلب تئاتر تهران این روزها دیگر به سختی می زند و ضربانش به شماره افتاده است

هشتم بهمن سالروز تاسیس تئاتر شهر است و چهل و ششمین سال هم از ساخت این بنا گذشت و هنوز آنچه باید، رخ نداده است. به همین مناسبت مروری داشته بر آنچه در سال های اخیر بر تئاتر شهر گذشته است.

تئاتر شهر از کجا شروع شد؟

اواخر دهه 40 خورشیدی، تصمیم بر این بود که تماشاخانه ای مرکزی در قلب شهر تهران ساخته شود، به همین جهت چهارراه پهلوی آن روزگار که در آغاز پیروزی انقلاب اسلامی به چهارراه مصدق و سپس به چهارراه ولیعصر (عج) تغییر نام داد را انتخاب کردند که البته در روزگار دور، یکی از تفرجگاه های تهران محسوب می شد و اهالی تهران قدیم، آن را با نام کافه شهرداری می شناختند.

ساختمان تئاتر شهر در سال 1346 به عنوان نخستین تئاترشهر ایران که دارای مرکزیت و معماری متفاوت باشد با طراحی مهندس علی سردارافخمی از شاگردان هوشنگ سیحون با الهام از برج طغرل آغاز و در تاریخ شنبه هفتم بهمن ماه سال 1351 به اتمام رسید.

در روز هفتم بهمن با روی صحنه رفتن نمایش معروف باغ آلبالو نوشته آنتوان چخوف روسی و به کارگردانی آربی آوانیسان این بنا به عنوان مدرن ترین سالن تئاتر تهران افتتاح شد. این مجموعه در آغاز راه اندازی اش توسط دفتر جشن هنر شیراز مدیریت می شد و به نوعی زیر پوشش تلویزیون آن زمان بود.

این مجموعه در حال حاضر هفت تالار مخصوص اجرا در اختیار دارد که شامل تالار اصلی، قشقایی، سایه، پلاتو اجرا، چهارسو، مشاهیر و تئاتر محیطی می شود.

مدیرانی که به تئاتر شهر آمدند و رفتند

تئاتر شهر در طول عمر 46 ساله اش مدیران بسیاری به خود دیده است، مدیرانی که برخی سال ها بر صندلی ریاست این مجموعه تکیه زدند و برخی هم وفایی از صندلی آن ندیدند.

شاید یکی از دلایل تنزل تئاتر شهر در این سال ها همین تغییر مداوم و غیرحرفه ای مدیریت این مجموعه و نبود رویکردی ثابت و دقیق به منظور اعتلای یکی از بزرگ ترین مراکز هنری های نمایشی کشور بوده است.

سال 55 مدیریت این مجموعه به علی رفیعی سپرده شد. او به اوضاع تئاترشهر سامان بخشید اما یک سال بعد به خواست مدیران وقت تلویزیون دولتی ناچار به استعفا شد و سپس ناهید مهدوی مدیریت این مجموعه را برعهده گرفت. با پیروزی انقلاب برای مدتی فخرالدین انوار سکان تئاتر شهر را در دست گرفت و پس واگذاری مدیریت مجموعه به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در سال 59، نادر خوشدل دوران مدیریت پرحاشیه و جنجال خود را آغاز کرد.

پس از آن میرمحمود موسوی مدیر تئاتر شهر شد و در سال 61 مدیریت به صادق هاتفی سپرده شد و او نیز خیلی زود جای خود را به مهدی حجت سپرد. حجت، محمدرضا آل محمد و سید مهدی میر دانش دیگر افرادی بودند که تا سال 64 مدیریت مجموعه را برعهد داشتند و سپس مجید جعفری عهده دار مدیریت شد و تا 1377 به عنوان مدیر تئاتر شهر باقی ماند. این برای اولین و آخرین بار بود که مجموعه تئاترشهر به مدت 13 سال زیر نظر یک نفر اداره شد.

تصویری از برخی از مدیران تئاتر شهر در ادوار مختلف

حسین پاکدل، مجید شریف خدایی، حسین پارسایی، شهریار رشیدعلیپور، حسین راضی، مهرداد رایانی مخصوص، محمد حیدری، سیدصادق موسوی، اتابک نادری، پریسا مقتدی و پیمان شریعتی افرادی بودند که از سال 78 تا 97 مدیریت تئاتر شهر را برعهده گرفتند تا به امروز که سعید اسدی بر صندلی مدیریت این مجموعه تکیه زده است.

به جز جعفری و پاکدل، زمان حضور کمتر از دو سال و معمولا یک ساله مدیران، زمان اندکی برای برنامه ریزی و اقدام در جهت بهبود کارکرد بنایی 46 ساله است.

نمایش ها و چهره های فاخری که از تئاتر شهر رخ بستند

از تغییرات مدیریتی که بگذریم و به موضوع نمایش هایی که در این سال ها روی صحنه رفته اند بپردازیم باز هم داغ دلمان تازه شده و آتشی به جانمان می افتد، چرا که دیگر سال هاست نه اثری از هنرمندان بزرگی چون بهرام بیضایی است که اثر تازه ای را روی صحنه ببرد و نه اثری از نمایش های بزرگ، فاخر و پرسروصدایی که پارک دانشجو را مملو از مشتاقان تئاتر می کرد و جای سوزن انداختن نبود. حرمت و جایگاه والای تئاتر شهر این روزها حسابی خدشه دار شده است.

بهزاد فراهانی کارگردان و بازیگر باسابقه تئاتر در این باره، اینطور به خبرآنلاین می گوید: ارزش های تئاتر شهر در این است که تئاتر شهر شود، این مجموعه در دوران گذشته برای خود ارج و قربی از نظر محتوای اجراها داشت، اما آمدند و به هر از راه رسیده ای اجازه دادند که در تئاتر شهر نمایش روی صحنه ببرد و این شد که دیگر اثری از آن جایگاه فاخر و بزرگ تئاتر شهر را این روزها نمی بینیم.

او ادامه می دهد: تا جایی که توانستند این مرکز زیبای ایران زمین را تبدیل به مرکزی کردند که وجاهت سابق خود را ندارد. ما در عرصه مدیریت هنری و نه حتی هنری بلکه همه حوزه ها موفق نیستیم که هیچ شکسته خورده نیز هستیم اما مدیریت هنری تاثیرات بسیار زیادی دارد و اگر درست عمل نشود مخرب خواهد بود. این روزها تمام تئاترها را محل کسب و کار کرده و گیشه تعیین کننده محتوای آثار شده است. آوردن چهره های سینمایی اصل قرار گرفته و وقتی بچه ها برای عقد قرارداد می روند اولین حرف سالن دار این است که کدام چهره سینمایی را می آوری تا قرارداد ببندیم، این مسئله از سوی مدیریت هنری مورد حمایت قرار گرفت و باید گفت که مدیریت به این سبک محکوم به شکست است.

فراهانی درباره چگونگی بازگشت دوران طلایی اجراها و نمایش ها به تئاتر شهر، می گوید: از نظر محتوایی تنها تئاتر شهر دچار مشکل نیست بلکه کل تئاتر ایران دچار چنین ضعفی است، اول شانه خود را از زیر بار کمک به تئاتر خالی کردن، سپس این لونه ها را درست کردند که به خیل بی حد ارتش تئاتر اینطور پاسخ دهند که هر کسی از راه رسید بازیگر و کارگردان شود، فاصله بین تئاتر دانشجویی و تجربی، تجربی و آماتور و آماتور و حرفه ای را مخدوش کردند تا نفس رهبری هنر را مردم فراموش کنند. واقعیت این است که غصه آن تنها برای خانواده تئاترهای فهیم مردم گرای اندیشه ورز باقی مانده و چیز دیگری به دست نیامده است.

بهروز غریب پور نیز که از کارگردانان پیشکسوت تئاتر ایران به شمار می آید، در این باره به خبرآنلاین می گوید: در دوره آقای پارسایی شورای سیاست گذاری تئاتر کشور تشکیل شد تا سرنوشت سالن های رسمی و غیررسمی و هویت بخشی به آن ها انجام شود و تعریفی برای هر تالار تئاتر شهر ارائه شود که چه آثاری باید روی صحنه برود. این مسئله اما دچار افت و خیز شده و به سرانجام نرسید زیرا که از نظر برخی چهره ها درست تشخیص داده نشد و در مقابل آن گارد گرفتند. در دنیا به این هویت بخشی نه تنها به سالن ها بلکه به حرکات نهضت های هنری به عنوان یک لازمه توجه شده است، در برادوی وقتی روی نمایشی سرمایه گذاری می کنند آینده نگری 20 تا 30 ساله دارند و برای جایگزین نمایش نیز فکر می کنند و تمام قواعد تولید را رعایت می کنند.

او ادامه می دهد: وقتی در تئاتر ایران یک دستورالعمل عوامانه در نظر گرفته شود و بگویند آسیاب به نوبت و امروز این کارگردان، یک ماه دیگر فلان کارگردان و.. اینطوری عملا نمی توان به تئاتر موفق یا ناموفق فرصت داد که بماند یا نماند و به همین دلیل تئاتر شهر پس از به نتیجه نرسیدن آن برنامه دچار یک ضایعه شد و همینطور شکل نزولی پیدا کرده است. البته نباید این مسئله بی هویتی و استقبال کم را به تمامی آثاری که در تئاتر شهر اجرا شدند تسری داد اما هر اثری نباید روی صحنه این مجموعه برود و این قطعی ترین مسئله است. از شکسپیر در یک سال دو اثر روی صحنه تئاتر شهر رفته که من دو اثر را ندیدم و نمی توانم قضاوت کنم اما از یکی تعریف و تمجید می کنند و دیگری را بسیار سخیف و عامیانه می دانند. وقتی به تولید و نتیجه تولید فکر نکنید مطمئنا این نبود هویت سر راه شما را می گیرد و مجموعه با افت معنوی روبه رو می شود.

ای کاش بهرام بیضایی می آمد و می دید که دیگر شبیه چلوکبابی هم نیست

فارغ از نبود آثار شاخص، بنای تئاتر شهر نیز این روزها حال خوشی ندارد، مدیریت سلیقه ای در زمینه بازسازی این مجموعه فرهنگی و هنری باعث شده است تا پروسه بازسازی آن بیشتر از 10 سال به طول انجامد و در نهایت هم اثری از تغییر و پیشرفت دیده نشود. با این حال تغییرات اعمال شده نیز آنچنان رنگ و بوی از هنر نبرده است، بهرام بیضایی که وقتی در سال 86 به تئاتر شهر آمد و دیوارهای آن را پس از بازسازی مشاهده کرد از تعبیر مناسب شباهت آن به چلوکبابی استفاده کرد اما ای کاش بود و می دید که دیگر به چلوکبابی هم شبیه نیست یا اگر هم باشد مخروبه است.

بیضایی به نکته ای اساسی اشاره کرد. چرا که آن زمان فقط رونما تغییر کرد و اعتبار در نظر گرفته شده به جای مدرن سازی تجهیزات ضروری، صرف جداسازی کف پوش (که همچون عایق صدا عمل می کرد) و جایگزین کردن آنها با سنگ های سنگین در راهروها شد که حالا صدای راه رفتن در راهروها را نیز به داخل سالن منتقل می کند و شاید اگر این میزان اعتبار نه جهت مدرن سازی بلکه در زمینه تغییر صندلی ها یا امکانات فرسوده رفاهی صورت می گرفت، تئاتر شهر الان وضعیت قابل قبول تری داشت.

در طول این همه سال اگر هزینه و فعالیت صرف شده برای ساخت یک مجموعه مدرن در عرصه نمایش به کار گرفته می شد تا به امروز به پایان رسیده و آماده بهره برداری بود، اما گویا همت بلندی پشت امر نیست تا تئاتر شهر همچون روزهای اول نونوار شود.

فراهانی با تشبیه تئاتر شهر به فلسطین، می گوید: تئاتر شهر از چپ و راست در حال محاصره است، از طرفی مترو در این مکان لرزش به وجود آورد، از طرف دیگر پارکینگ را گرفته و تبدیل به عمارتی زشت کردند. در سمت دیگر تکیه و کتابفروشی راه انداخته اند و در کنار آن سماور گذاشتن و چای به مردم فروختند. به هر حال دشمنی با خانواده شاهی را در بی ارزش کردن تئاتر شهر دیدند.

این هنرمند با بیان اینکه قرار است ما تخریب کنیم نه بسازیم، اینطور به بی تدبیری در مدیریت محیط پارک دانشجو و اطراف تئاتر شهر که دور از شان یک مجموعه هنری است واکنش نشان داد: جامعه هنر به دفعات به واگذاری پارکینگ تئاتر شهر اعتراض کردند ولی کسی به حرف مردم تئاتر گوش نکرد و الان آن را تبدیل به یک بازار کردند. امروز هم دیگر کسی حرفی نمی زند، مثل اینکه بدشان نمی آید این ساختمان را که متعلق به یک دوران است، تخریب کرده و از بین ببرند. تئاتر شهر اثر هنرمندان ایرانی است و باید به آن ها و هنرشان احترام گذاشت.

او ادامه می دهد: این سخن آقای طالقانی است که من در مصر دیدم موزه فلان فرد را تاسیس کرده اند، به هر حال این یک واقعیتی است که باید تغییر کند و ما در حال حاضر داریم رو به حضیض برویم. امیدوارم روزی برسد که ما آنقدر به اندیشه ورزی برسیم که تاب بیاورم و ارزش های خود را حفظ کنیم. الان دیگر نمی شود از این مسایل گفت و هر چه بگویم بدتر است زیرا که مدیریت هنری در کشور دست بی هنران است.

فراهانی با اشاره به میزان هزینه ای که صرف بازسازی تئاتر شهر شده است، درباره این پروسه طولانی توضیح می دهد: اینطور که آقایان می گویند 18 میلیارد پول را به تئاتر شهر آوردند و این میزان پول وسیله ای شد که راهروی زیرزمین تئاتر شهر به راهروی چلوکبابی تبدیل شود. هر چه بگوییم فایده ندارد چون گوش شنوایی وجود ندارد. نگاه سیاسی کلان به تئاتر باعث شده است که شاهد این اتفاقات باشیم.

غریب پور که خود برای مدت کوتاهی مدیریت پروژه بازسازی تئاتر شهر را برعهده داشت، درباره طولانی و بی نتیجه بودن این پروسه، بیان می کند: تئاتر شهر یک نمونه معماری غلط است که پوسته و نمای بیرونی اش بسیار زیبا و ماندگار است اما این پوسته تناسبی با محتوای داخلی آن ندارد. سالن اصلی از نظر قاب صحنه، دید تماشاگر، آکوستیک و... اشکال دارد. در طی این سال ها مشکلات آن افزایش پیدا کرده است، زمانی لوله کشی گاز در این مجموعه نبوده است و این لوله کشی را از زیر ردیف شش سالن اصلی رد کردند، زمانیکه من مدیر بازسازی بودم به آقای صفار هرندی گفتم که اگر روزی این مجموعه منفجر شود برای بمب گذاری نیست بلکه به این جهت است که تماشاگر هر روز روی بمب می نشیند.

این هنرمند درباره طولانی شدن پروسه بازسازی تئاتر شهر، نظرش را اینطور بیان می کند: زمانی که ما شروع کردیم و هزینه سه میلیارد و 500 میلیون تومانی که برآورد کردیم رقم زیادی به نظر برخی آمد و آدم های جدیدی نیز وارد شدند و درخواست نظارت بیشتر را بر فرآیند بازسازی داشتند و با وجود سابقه من در تبدیل کشتارگاه به فرهنگسرای بهمن، تبدیل پادگان به خانه هنرمندان و... اما این پروژه را به نیروی دیگری واگذار کردند که بدترین اتفاقات نیز در آن دوره صورت گرفت، بیشترین هزینه نامعقول انجام شد مثلا در تالار سایه جایگاه تماشاگران به صورت آسانسوری بالا و پایین می رود و نمی دانم این واقعا یک بازی است یا اهمیتی نیز دارد؟ بهتر است از مدیران تئاتر شهر بپرسید که این جایگاه متحرک چقدر استفاده شده و چه هزینه ای برای آن پرداخت شده است؟

غریب پور همچنین می گوید: من در آن مدت کوتاه اقداماتی داشتم، از آن جمله می توان به تبدیل کارگاه دوم تئاتر شهر که واقعا خطرناک بود به یک سالن کنفرانس نام برد که بسیار مورد استفاده نیز قرار می گیرد و... به هر حال مدیریت سلیقه ای اعمال شد و هر کسی آمد تغییری ایجاد کرد که نمونه بارز آن اتفاق هول انگیز تالار سایه بود. با همه این فعالیت ها و هزینه های پراکنده می شد یک سالن امروزی تئاتر ساخت. اما باید تصمیم عاجلی برای جلوگیری از تخریب بیشتر تئاتر شهر اخذ شود.

او درباره وضعیت نه چندان هنری و مورد پسند محیط تئاتر شهر نظرش را اینطور بیان می کند: تنزل مقام مدیریت تئاتر شهر در این مسئله مهم است، یک بار باید آسیب شناسی انجام شود و درباره درون و محیط پیرامون تئاتر شهر به صورت کارشناسی انجام شود، ما با یک بیمار روبه رو هستیم که باید برای آن درمانی پیدا کنیم و متخصصان باید این کار را انجام دهند.

غریب پور همچنین می گوید: ساختمان در حال بحرانی است و هویت تئاتر شهر نیز نیاز به بازنگری دقیق دارد تا به عنوان تربیون مهم تئاتر کشور بار دیگر مطرح شود.

57243

کد خبر 1226172

لینک خبر :‌ خبر آنلاین
اسامی داوران بخش مسابقه ایران یک،ازسوی دبیرخانه ی سی وهفتمین جشنواره بین المللی تئاترفجر معرفی شدند.

به گزارش مرکز روابط عمومی و اطلاع رسانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به نقل از روابط عمومی این جشنواره، الهام کردا (بازیگر)، رضاگوران (نمایش نامه نویس،کارگردان و مدرس) و حسین مسافر آستانه (کارگردان، بازیگر و مدیر فرهنگی) داوران این بخش خواهند بود.

این سه هنرمند قرار است تا در طول برگزاری جشنواره ی تئاتر فجر نمایش های راه یافته به بخش مسابقه ی ایران یک را به قضاوت بنشینند.

گفتنی است سی و هفتمین جشنواره ی بین المللی تئاتر فجر به دبیری نادر برهانی مرند از 22 بهمن تا 4 اسفندماه 97 برگزار خواهد شد.

7 بهمن 1397 16:20

لینک خبر :‌ وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی
نشست خبری روح الله جعفری درباره کنار گذاشته شدن نمایش ریچارد سوم اجرا نمی شود در بخش بین الملل سی و هفتمین جشنواره تئاتر فجر برگزار شد که به اعتقاد او با عدم پاسخگویی دبیر و دست اندرکاران این رویداد نسبت به اعتراضش همراه شد..
تاریخ انتشار: ۱۳۹۷/۱۱/۰۷

به گزارش خبرنگار ایلنا، روح الله جعفری (کارگردان، نمایشنامه نویس و سرپرست گروه تئاتر گیتی) به دنبال اعتراضی که نسبت به عدم پذیرفته شدن نمایش ریچارد سوم اجرا نمی شود در بخش بین الملل سی و هفتمین جشنواره تئاتر فجر داشته است نشستی خبری تشکیل داد و علت برگزاری آن را خلاء نبود قانون در طی سال های برگزاری جشنواره تئاتر فجر دانست و خواستار یک روشنگری شد تا اگر گروه و هنرمندی نسبت به عملکرد داوری و انتخاب یا عدم انتخاب آثار از سوی جشنواره اعتراض و پرسشی داشته باشند، بتوانند با یک راهکار در این زمینه اقدام کنند و در این راستا گروه تئاتر گیتی در این زمینه پیش قدم شده تا با طرح پرسش قانونی به این مساله بپردازد.

به اعتقاد جعفری، در حال حاضر دیگر حضور این نمایش در جدول جشنواره مهم نیست و مساله، طرح پرسش برای عملیاتی کردن یک مکانیزم عقلانی و اجرایی برای برون رفت از این وضعیت است چون قانونی در این زمینه وجود نداشته و تصمیم ها فردی است.

جعفری اشاره ای به نمایش ریچارد سوم اجرا نمی شود نوشته ماتئی ویسنی یک کرد و گفت: بعد از انقلاب اکتبر 1917، میرهولد به عنوان یک هنرمند انقلابی سعی کرد هنر را وارد حوزه هایی از اثرگذاری اجتماعی کند که این مطلوب رژیم تمامیت خواه استالین نبود.

به اعتقاد روح الله جعفری، اگر هر حکومتی از مدار عقلانیت خارج شده و به جای ایجاد امید بذر هراس و اختناق را در جامعه بکارد آنچه در نهاید برداشت می کند طوفان است.

جعفری ادامه داد: در قصه نمایش ریچارد سوم اجرا نمی شود کمیسیون های مختلف سانسور و عوامل حکومتی، حتی از سکوت در یک نمایش هم واهمه دارند و عرصه را آنقدر بر میرهولد تنگ می کنند تا او اعتراف کند انتخاب این نمایشنامه برای اجرا از طرف او از لحاظ سیاسی کاری خلاف و از نظر ایدئولوژیک مبتذل و ارتجاعی بوده است. آنها از او می خواهند اعتراف کند تا با کارگردانی سکوت می خواسته واقعیت کشورش را تاریک نشان دهد.

جعفری با بیان اینکه این نمایش تن به قواعد مرسوم تئاتر روزمره و مبتذل نداد و جسورانه در مقابل آن ایستاد و برگزاری این نشست هم ادامه اجرای این نمایش است گفت: نمایش ریچارد سوم اجرا نمی شود به روایت برهه ای از زندگی کارگردانی می پردازد که با مساله سانسور و اختناق دست به گریبان است و به او اجازه اجرای نمایش نمی دهند.

جعفری تصریح کرد: نمایش ریچارد سوم اجرا نمی شود نمایش منفعلی نیست و بدون اینکه شعار بدهد مخاطبان را به گفتگو دعوت می کند. نشست این جلسه هم در راستای پیام و اجرایی است که با مخاطب در میان گذاشته شد. یعنی ادامه آنچه در نمایش اتفاق می افتد در حال حاضر هم به وقوع می پیوندد. این نمایش به نقد اندیشه ماکیاول می پردازد؛ او معتقد است اگر زمام دار بخواهد باقی بماند و موفق باشد نباید از شرارت و اعمال خشونت آمیز بترسد زیرا بدون شرارت حفظ دولت ممکن نیست. او بر این باور بود که رجال سیاسی باید کاملا واقع بین، مادی و جدی باشند و آنگونه باید خود را سخت گیر نشان دهند که اگر تکالیف دینی، اخلاقی و احساسات سد راه آنها شد از آنها صرف نظر کند و هدفی جز رسیدن به مقصود نداشته باشد.

روح الله جعفری هم چنین با اشاره به اینکه از دوره سی ام علیرغم دعوت در جشنواره تئاتر فجر حضور نداشته است، گفت: برخی می گویند تو باید ملزومات جشنواره را بپذیری و اعتراض نکنی.

او عدم حضورش در چهار سال گذشته در تئاتر را ناخواسته دانست و گفت: مدیرکل هنرهای نمایشی و دبیر جشنواره پس از تماشای کار ریچارد سوم اجرا نمی شود از من خواستند در جشنواره حضور پیدا کنم.

این پژوهش گر و استاد دانشگاه تشریح کرد: در دوره بیست و نهم جشنواره فجر، نمایش محکوم به اعدام را پنج بار دیدند و به سبب نگاه من به قضاوت، که از دید آنها سیاسی بود (در حالی که نمایشنامه ایرانی نبود و فضای آن در ایران هم نمی گذشت) کار پذیرفته نشد چراکه به نظر مسئولان از این نمایش رضایت نداشتند. با این حال نمایش یک اجرا در فجر داشت و در اجرای عموم نیز همواره مورد بازبینی شورا بود. در دوره سی ام هم از گروه گیتی دعوت شد تا در جشنواره حضور یابد و قبل از بازبینی نمایش یک دوربین وارد سالن و اعلام شد باید نمایش ها توسط افراد دیگر هم دیده شود. این امر غلط توسط آقای امینی پایه گذاری شد و برخورد من با این بدعت تند بود و در مطبوعات نیز آن را بازتاب دادیم. اما حالا شاهدیم که این بدعت ها روز به روز افزایش یافته است.

جعفری با بیان رد شدن ریچارد سوم اجرا نمی شود در بخش بین الملل سی و هفتمین جشنواره تئاتر فجر، از تلاش برای جویا شدن دلایل رد شدن اثرش از طریق دبیر و عدم دریافت پاسخی مستقیم خبر داد و در نهایت نامه ای نشان داد که در آن خطاب به نادر برهانی مرند رسماً به شرایط داوری اعتراض کرده است.

وی هم چنین از تلاش های برای گفتگو با شهرام کرمی سخن گفت و افزود: کرمی از من فرصت خواست. علی عابدی در مقام قائم مقام می خواست توضیح شفاهی دهد اما من خواهان بیانات کتبی بودم. این امر با اعتراضات در فضای مجازی همراه شد. در همین راستا با برهانی مرند دیدار کردم. او ضمن تایید کار مدعی شد که کسی در کار داوران دخالت نکرده است. آقای برهانی مرند مدعی ست اگر فرم را پر نمی کردید حتما کار دعوت می شده است و این مورد اعتراض من قرار گرفت و شنیدم که مرا به پایبند نبودن عرف جشنواره متهم می کنند.

به اعتقاد جعفری، برهانی مرند گفته اساسا به اعتراضی جواب نداده و به صورت شفاهی تنها با او صحبت کرده است.

به گفته جعفری، دوستان گفتند اگر فضاسازی ایجاد نمی شد در سکوت این تئاتر را به جشنواره می آوردیم. آنها گفتند افرادی تهدید کرده اند در صورت آمدن او نسبت به وضعیت اعتراض می کنند. جعفری معتقد است در آیین نامه جشنواره مکانیزمی برای ورود به موضوع داوری جشنواره وجود ندارد و این را به دبیر جشنواره هم گفته است.

در متن نامه روح الله جعفری که در تاریخ 21 دی امسال خطاب به نادر برهانی مرند، دبیر سی و هفتمین جشنواره تئاتر فجر نوشته شده، آمده است: این جانب روح الله جعفری سرپرست گروه تئاتر گیتی، اعتراض شدید خود را باتوجه به تمامی مستندات و مدارک مربوطه نسبت به پذیرفته نشدن نمایش ریچارد سوم اجرا نمی شود در بخش بین الملل جشنواره تئاتر فجر اعلام کرده و از شما می خواهم نسبت به احقاق حق تمام عوامل گروه نمایش مذکور اقدام عاجل و مقتضی را به عمل آورید. در ضمن دلایل پذیرفته نشدن این نمایش در جشنواره مذکور را به صورت رسمی و کتبی به من اعلام کنید.

او همچنین با اشاره به اینکه همه باید به قانون احترام بگذارند، گفت: در حوزه فرهنگ و هنر کسی نباید با سلیقه فردی به اعمال قانون بپردازد و کسی نباید به اسم نظارت و ارزشیابی قانون را تفسیر به رای خود کند. قانون محلی، اغتشاش فرهنگی را جایگزین قانون می کند؛ هنر در هیچ چهارچوبی نمی تواند زندانی باشد.

این نمایشنامه نویس و کارگردان تئاتر یادآور شد: قبل از دوازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری با خبرگزاری ایلنا مصاحبه ای داشتم و در بیست بند تحلیلی بیست اقدام مثبت دولت روحانی را در حوزه تئاتر برشمردم اما به صراحت اعلام می کنم که در حال حاضر عملکرد مدیران فرهنگی دولت تا این لحظه قابل قبول نبوده و شاهد این مدعا نقض بندهای معددی از آن مصاحبه مذکور است.

جعفری ادامه داد: به عنوان یک فعال فرهنگی هنری که پژوهش گر هم هست و در دانشگاه به کار معلمی می پردازد، می گویم که در هر دو دوره به آقای روحانی رای داده ام اما نسبت به عملکرد ایشان و مدیران انتخاب شده برای این دوره به خصوص در حوزه فرهنگ و هنر نقدهای جدی دارم و خواستار پیگیری و برآورده شدن مطالبات بر حق خانواده فرهنگ و هنر هستم.

این پژوهش گر و استاد دانشگاه با بیان اینکه کار فرهنگی مجزا از روحیه پژوهش گری و پرسش گری نیست، گفت: متولی امور مربوط به تئاتر براساس قانون، وزارت فرهنگ و ارشاد است اما در حال حاضر نقش این وزارتخانه برای آنچه که قانون به او محول کرده کمرنگ شده است.

جعفری با بیان اینکه فرهنگ زنده بدون آفرینندگی تصورپذیر نیست؛ فرهنگ در جامعه آزاد می شکفد و می بالد و پرمی دهد، گفت: در سایه برقراری عدالت فرهنگی می توان مدافع آزادی بیان، فکر و قلم بود. البته با پیش شرط قانون اساسی که فصل الخطاب در همه امور است. در قانون اساسی دانستن و پرسش گری جزو حقوق مردم است.

او با اشاره به اینکه داشتن روحیه نقدپذیری و ایجاد تعامل در بدنه مدیریت کلان فرهنگی وجود ندارد، گفت: در حال حاضر دچار نوعی نارضایتی نسبت به وضعیت فرهنگی در جامعه هستیم و علتش را باید در دو عامل انسجام و کارآمدی دانست که سست شده است.

سرپرست گروه تئاتر گیتی با بیان اینکه هنر تئاتر روح جامعه و شعر و شعور ملت است، گفت: مدیر استراتژیک وظیفه تعیین اقدام هایی را دارد که احتمال دستیابی به اهداف پیش بینی شده در زمان های مقرر را میسر می کند. شاخصه های این مدیریت عبارتند از تمرکز بر مسائل و اقدامات اساسی، آگاهی از محیط در حال تغییر، توان بالقوه شناسایی فرصت ها و تهدیدها، آمادگی برای ایجاد تغییرها، تعیین واقع بینانه اهداف، دسترسی به اطلاعات، توسعه ارتباطات، ترسیم نقشه راه و انسجام در فعالیت ها.

به اعتقاد جعفری، برای برون رفت از مشکلات ریز و درشتی که در عرصه هنرهای نمایشی با آن دست به گریبانیم تغییر در باور مدیران فرهنگی برای اعتماد به خانواده هنرمندان لازم و ضروری است.

او با بیان اینکه با افول سرمایه اجتماعی در جامعه مواجهیم و تهدید اصلی از دست رفتن این سرمایه است، گفت: هنرمند سرمایه فرهنگی است که در زیرمجموعه سرمایه اجتماعی قرار می گیرد و اگر با افول این سرمایه اجتماعی مواجه شویم، این مساله یک تهدید خواهد بود.

لینک خبر :‌ خبرگزاری کار ایران
نشست خبری اپرای پردیس و پریسا به آهنگسازی لوریس چکناواریان روز یکشنبه هفتم بهمن با حضور دست اندرکاران اجرای این پروژه در تالار وحدت تهران برگزار شد.

به گزارش خبرنگار مهر ، نشست رسانه ای اپرای پردیس و پریسا به آهنگسازی لوریس چکناواریان روز یکشنبه هفتم بهمن با حضور دست اندرکاران اجرای این پروژه در تالار وحدت تهران برگزار شد. این اپرا روزهای پانزدهم و شانزدهم بهمن در تالار وحدت تهران به رهبری پیمان منصوری، تهیه کنندگی محمد باقر نحوی و مدیریت اجرایی احسان تارخ روی صحنه می رود.

لوریس چکناواریان آهنگساز اپرای پردیس و پریسا در این نشست رسانه ای توضیح داد: بسیار خوشحالم که دوباره شرایطی فراهم شده که تعدادی از هنرمندان جوان عرصه موسیقی با همراهی یک گروه اجرایی خوب و منسجم می تواند اثر پردیس و پریسا را روی صحنه ببرد. این اثر یکی از کارهای سنگین من در عرصه آهنگسازی است که به آن علاقه فراوانی دارم. این پروژه از آن کارهایی است که باید بخش خصوصی آن را انجام می داد که خوشبختانه این امکان میسر شد و من بسیار خوشحالم که یک اپرای عاشقانه این بار روی صحنه تالار وحدت پیش روی مخاطبان قرار می گیرد.

وی افزود: من خوشحالم که در این اجرا بهترین نوازنده ها و خواننده های موسیقی کلاسیک حضور پیدا کرده اند کما اینکه خودم اصلا نمی توانستم از پس این پروژه سنگین بربیایم. به هر حال اجرای یک پروژه در حوزه موسیقی کلاسیک یک علم است که من دیگر توان انجام همه آن را ندارم اما بسیار خرسندم که یک رهبر جوان به نام پیمان منصوری در کنار نوازنده های صاحب نام جوان این پروژه را به سرانجام رساندند. ما باید از جوانان کمک بگیریم تا از آنها به عنوان نسل آینده موسیقی استفاده کنیم. قطعا اجرای چنین پروژه هایی نیازمند پشتیبانی های فراوانی است که در حال حاضر دوستان به بهترین شکل ممکن آن را اجرا می کنند.

ارکسترهای ما با در نظر گرفتن تمام تلاش هایی که در این زمینه انجام می دهند هنوز در حدی نیستند که بخواهند اپراهای سنگین را اجرا کنند. بنابراین ما باید خرج کنیم و با آوردن نوازنده قوی و با کیفیت از کشورهای خارجی برای ارتقا سطح نوازندگی خودمان تلاش هایی را انجام دهیم این رهبر ارکستر در ادامه صحبت های خود در پاسخ به پرسشی مبنی بر اینکه چرا در اجرای این پروژه به عنوان رهبر حضور نداشته گفت: همان طور که گفتم حضور در یک ارکستر به عنوان رهبر برای من دیگر کار سختی است ضمن اینکه برای آن مجموعه ای که من بخواهم به عنوان رهبر ارکستر حضور داشته باشم باید بودجه زیادی داشت چرا که ما هنوز در کشورمان آن قدر نوازنده قدرتمند نداریم که بتواند از پس اپراهای سنگین بربیاید . البته که در این اجرا بچه های نوازنده نهایت کوشش خود را انجام داده اند اما باید بپذیریم که برای اجرای اپراهای من از جمله مولانا ، رستم و سهراب ، ضحاک ، خودکشی صادق هدایت باید هزینه زیادی را صرف کرد زیرا کاری که من می خواهم انجام دهم باید ترکیبی از نوازندگان قدرتمند ایرانی و خارجی باشد که فعلا امکان اجرای آن در ایران میسر نیست اما امیدوارم بالاخره روزی شرایطی فراهم شود که بتوانیم با ارکسترهای خارجی این آثار را اجرا کنیم.

چکناواریان درباره ارزیابی خود از مجموعه ارکسترهای دولتی کشورمان در نسبت با اظهار نظرات خود پیرامون کیفیت ارکسترها در ایران تصریح کرد: ما هرچه را داریم می توانیم بزرگ کنیم اما کسی که موسیقی ارکستر را می شناسد قطعا می تواند تشخیص بدهد که آن ارکستر خوب است یا بد؟ اما اگر بخواهید نظر شخصی من را بدانید باید بگویم که ارکسترهای ما با در نظر گرفتن تمام تلاش هایی که در این زمینه انجام می دهند هنوز در حدی نیستند که بخواهند اپراهای سنگین را اجرا کنند. بنابراین ما باید خرج کنیم و با آوردن نوازنده قوی و با کیفیت از کشورهای خارجی برای ارتقای سطح نوازندگی خودمان تلاش هایی را انجام دهیم. به اعتقاد من وقتی نهادی مانند وزارت ارشاد خواستار تقویت ارکسترهای خود است باید نصف نوازنده هایش را از خارج بیاورد. من بر این باورم اگر از همین امروز بخواهیم شاهد رونمایی از یک ارکستر خوب باشیم باید از 7 سالگی نوازنده تربیت کنیم تا 30 سال آینده یک ارکستر خوب داشته باشیم. گرچه بچه های ایرانی ما خیلی تلاش می کنند اما باید بپذیریم که آنها هنوز توانایی خودنمایی در دنیا را ندارند.

پیمان منصوری رهبر ارکستر اپرای پردیس و پریسا نیز در این نشست خبری گفت: پروژه پردیس و پریسا بیشتر یک اجرای تئاتری است که در آن تلاش کردیم در کنار موسیقی به موضوع دیالوگ نیز توجه ویژه ای داشته باشیم. این پروژه نسبت به اجرای سال گذشته شکل گسترده تری دارد که سعی شده به فضای اپرا نزدیک شود. کما اینکه خوشحالیم نوازندگانی در مجموعه ارکستر حضور دارند که همگی از بهترین نوازندگان کشورمان هستند.

محمدباقر نحوی تهیه کننده اپرای پردیس و پریسا نیز در این نشست با بیان اینکه هزینه کرد برای این پروژه بازگشت مالی را به همراه نخواهد داشت، بیان کرد: بنده تحقیقات زیادی را در عرصه موسیقی و اپرا و نحوه اجرای آن در کشورهای خارجی انجام دادم و باید بگویم بر اساس این تحقیقات به نتیجه رسیدم که این گونه هنری از نظر اقتصادی اصلا بازگشتی ندارد. به همین جهت باید به این نکته اشاره کنم که ورودم به این پروژه اصلا بر اساس منویات اقتصادی نبوده بلکه تلاش کردم به سهم خودم گامی را در جهت فعالیت های فرهنگی بردارم که بر اساس آن مخاطب ترغیب شود تا به تماشای یک برنامه فرهنگی اقدام کند. من بر این باورم اگر چنین مسائلی به عنوان یک فرهنگ جا بیفتد قطعا شاهد اتفاقات خوبی برای موسیقی و تئاتر کشور خواهیم بود.

احسان تارخ مدیر اجرایی پروژه پردیس و پریسا هم در این برنامه گفت: متاسفانه هم اکنون به دلیل شرایط نامطلوب اقتصادی که در آن قرار گرفته ایم برگزاری این پروژه ها دست اندرکاران را با چالش ها و مشکلات زیادی مواجه می کند که واقعا توصیف آن سخت است. ما برای برگزاری این نشست فقط می خواهیم از طریق شما اهالی رسانه کاری کنیم که بیایند و کار جدی ببینند. ما قطعا نوازنده خوب بسیار کم داریم، اصلا هم در این زمینه تعارف نداریم پس باید به بخش خصوصی مراجعه کنیم که بیاید و این هزینه های ما را تقبل کند از این جهت باید سپاسگزار آقای نحوی باشم که با در نظر گرفتن این نکات به سراغ پروژه ای امدند که بازگشت اقتصادی ندارد اما افتخاری است که همه ما می توانیم در کنار استاد چکناواریان به اجرای برنامه ای بپردازیم که وی در آن حضور دارد. زیرا همه می دانیم که ما ایرانی ها آدم های مرده پرستی هستیم پس باید قدر بزرگوارانی چون استاد چکناواریان را در زکمان حیات شان بدانیم.

کد خبر 4525231

علیرضا سعیدی

لینک خبر :‌ خبرگزاری مهر
گروه ادب براساس آمار خانه کتاب، رشد قیمت از تعداد عناوین کتاب در دی ماه جاری در مقایسه با سال گذشته پیشی گرفته است و حکایت از افزایش سه برابری قیمت ها دارد.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۷/۱۱/۰۷

به گزارش خبرنگار ایکنا ؛ مؤسسه خانه کتاب براساس آماری که هر ماه در سایت این مؤسسه بارگذاری می کند، نشان می دهد که تعداد مجموع عناوین چاپ شده در دی ماه 8775 عنوان با شمارگان 16 میلیون و 539 هزار نسخه است که از این تعداد 6739 اثر تألیفی و 2036 اثر نیز ترجمه ای را شامل می شود. همچنین 5192 اثر چاپ اول و 3583 اثر تجدید چاپی است.
بیشترین تعداد عناوین مربوط به کتا ب های کمک آموزشی با 1744 عنوان است و پس از آن به ترتیب کتاب های کودک و نوجوان، ادبیات و علوم عملی در رتبه های بعدی قرار دارند. از نظر تعداد شمارگان نیز کتاب های کمک آموزشی گوی سبقت را از سایر موضوعات ربوده است.
با توجه به اهمیت کتاب های دینی، نگاهی به آمار این موضوع نیز داریم که آمار های خانه کتاب نشان می دهد در این بخش 713 عنوان با شمارگان یک میلیون و 261 هزار نسخه منتشر شده است. ارزش ریالی این کتاب ها براساس قیمت پشت جلدشان، 140 میلیون ریال بوده، اما قیمت متوسط کتاب ها 21 هزار تومان است.

طی این ماه عناوینی از کتاب ها را شاهد بودیم که با شمارگان بسیار اندک به چاپ رسیده بودند. یکی از این کتاب ها مربوط به اثری تاریخی با عنوان متون سیاسی-مذهبی دوره پهلوی به کوشش رسول جعفریان است که از سوی نشر مورخ با شمارگان 10 نسخه و بهای 125 هزار تومان چاپ شده است. مدیرمسئول این انتشارات خود نویسنده است.

البته ارزش ریالی مجموع کتاب های منتشر شده در این ماه، 3 میلیارد و 138 میلیون و 858 هزار ریال است که در مقایسه با مدت مشابه سال گذشته که یک میلیارد و 812 میلیون و 764 هزار ریال برای 9112 عنوان بود، تقریباً 3 برابر رشد را نشان می دهد، هر چند تعداد کتاب ها در سال گذشته بیش از امسال بود.

نمودار مقایسه ای کتاب های منتشر شده به تفکیک چاپ اول و تجدید چاپ شده نشان می دهد کتاب های کودک و نوجوان بیشتر آمار تجدید چاپی را داشته و سپس کتاب های کمک آموزشی قرار دارند، اما در سایر موضوعات ادبیات، علوم عملی، علوم اجتماعی، دین، فلسفه، کلیات و زبان تعداد کتاب های چاپ اولی بیش از تجدید چاپی است.

نمودار مقایسه ای متوسط قیمت کتاب ها به تفکیک موضوع نیز نشان می دهد که کتاب های علوم طبیعی و ریاضیات گران ترین کتاب ها هستند و پس از آن کتاب های زبان، کمک آموزشی، علوم عملی و کلیات در رده های بعدی قرار دارند. کتاب های کودک و نوجوان نیز پایین ترین قیمت را دارند.
انتهای پیام

لینک خبر :‌ خبرگزاری بین المللی قرآن
اسلامشهر- نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی به کاهش اعتبارات فرهنگی نسبت به قبل اشاره کرد و گفت: دولت به مقوله فرهنگ بی توجه است.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۷/۱۱/۰۷ سایت های دیگر : پارسینه نماینده اقتصادی خبرگزاری برنا خانه ملت

به گزارش خبرنگار مهر ، محمدعلی وکیلی پیش از ظهر یکشنبه در در آیین رسانه، چهل سالگی انقلاب و خدمات دولت طی سخنانی گفت: دیدن گیشه روزنامه ها زیبنده جمهوری اسلامی است، اما سرانه فرهنگی در کشور به هیچ وجه در خور مردم ایران نیست.

وی با بیان این که دولت مدیون حوزه فرهنگ است، گفت: اما در لایحه بودجه 98 ارائه شده توسط دولت حوزه فرهنگ در سرجمع اعتبارات نسبت به سال قبل کاهش دارد، البته دولت اقدامات خوبی در ارائه لایحه اصلاح مطبوعات انجام داده است

نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی دولت تدبیر و امید را محصول جریان فرهنگی دانست و در عین حال از کم توجهی این دولت به مقوله فرهنگ انتقاد کرد و گفت: هرکالایی که افزایش قیمت دارد متولیان آن به سرعت وارد کار می شوند اما قیمت کاغذ افزایش می باد صدا از کسی در نمی آید.

وکیلی ادامه داد: نجابت اصحاب فرهنگ و نبود فضای فرهنگی در دولت عدم مطالبه گری حوزه فرهنگ را به دنبال دارد.

کد خبر 4524922

لینک خبر :‌ خبرگزاری مهر
همدان- ایرنا- سخنگوی کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی با اشاره به راه اندازی کمیته برنامه، بودجه و اصلاح ساختار در این کمیسیون گفت: تمامی دستگاه های مربوط به حوزه فرهنگ به این کمیته دعوت و تنگناها، نیازمندی ها و مطالبات آنها در بودجه 98 احصا و بررسی شد.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۷/۱۱/۰۷ سایت های دیگر : جماران روزنامه همدان پیام

حجت الاسلام احد آزادیخواه روز یکشنبه در گفت و گو با ایرنا افزود: در فصل بررسی لایحه بودجه 98 حدود 100 پیشنهاد در حوزه فرهنگی برای ارایه به کمیسیون تلفیق بودجه مجلس در کمیسیون فرهنگی مصوب شد.
نماینده مردم ملایر در مجلس شورای اسلامی یادآوری کرد: در مجموع 240 پیشنهاد از سوی دستگاه های فرهنگی مطرح و در کمیسیون فرهنگی مجلس ثبت شده بود.
وی بیان کرد: امسال برای نخستین بار در کمیسیون فرهنگی مجلس کمیته برنامه، بودجه و اصلاح ساختار برای بررسی بودجه های فرهنگی و ارایه پیشنهاد به کمیسیون تلفیق بودجه تشکیل شده است.
حجت الاسلام آزادیخواه تاکید کرد: چنانچه بتوانیم از 100 پیشنهاد مصوب شده حجم بالایی از آنها را در کمیسیون تلفیق بودجه و صحن مجلس به سرانجام برسانیم، اقدام منحصر به فردی در حوزه فرهنگ صورت می گیرد.
وی با اشاره به افزایش بودجه دستگاه های فرهنگی همچون سازمان صدا و سیما گفت: طبق قانون برنامه ششم توسعه، دولت باید سالانه هفت دهم درصد از محل بودجه های عمومی که در اختیار دارد را در جهت تولید محتوا به صدا و سیما اختصاص دهد که سال گذشته این اتفاق نیفتاد و رقمی از صندوق توسعه ملی به فرمان رهبر معظم انقلاب به این سازمان اختصاص داده شد.
نماینده مردم ملایر در مجلس شورای اسلامی ادامه داد: با توجه به اینکه حدود 150 شبکه مستقل داخلی و خارجی در اختیار صدا و سیما است و از طرفی باید مقابل جبهه دشمنان نظام با حدود 200 شبکه فارسی زبان بایستد، با این میزان اعتباری که در اختیار دارد، با مشکل مواجه می شود.
حجت الاسلام آزادیخواه با بیان اینکه در صدد افزایش میزان اعتبار و پر کردن خلاء های بودجه ای هستیم بیان کرد: در حوزه صدا و سیما برای موضوع هفت دهم درصد جدی وارد عمل شده ایم.
وی اظهار داشت: برای سیگنال رسانی از محل اعتبارات شورای برنامه ریزی استان ها از محل تملک دارایی ها، موظف کردیم که پنج درصد از اعتبارات در اختیار استان ها برای سیگنال رسانی و فرکانس رادیویی اختصاص یابد که اعتبار خوبی است و می تواند بخشی از خلاء ها را جبران کند.
سخنگوی کمیسیون فرهنگی مجلس دهم افزود: در حوزه وزارت ورزش و جوانان نیز با توجه به اینکه 27 صدم درصد از 9 درصد مالیات بر ارزش افزوده را داریم، تا اندازه ای مشکل اعتبار در این حوزه قابل حل است.
حجت الاسلام آزادیخواه یادآور شد: در برنامه ششم توسعه قانون کردیم که دولت موظف است 27 صدم درصد از 9 درصد از مالیات بر ارزش افزوده را برای توسعه ورزش های همگانی، ورزش بانوان و ورزش های تخصصی در اختیار وزارت ورزش و جوانان قرار دهد.
وی گفت: پیشنهادهایی برای اعزام های ورزشی، مدال آوری ها، حوزه المپیک و پارالمپیک و 52 فدراسیون فعال ورزشی به کمیسیون تلفیق بودجه مجلس ارایه شده است.
رییس کمیته برنامه، بودجه و اصلاح ساختار کمیسیون فرهنگی مجلس گفت: در حوزه سازمان اوقاف و امور خیریه نیز برای طرح جامع کاداستر در زمینه صدور اسناد مالکیت رسمی برای املاک موقوفه، رقمی پیشنهاد شد که در کمیسیون فرهنگی برای ارایه به تلفیق مصوب شد.
حجت الاسلام آزادیخواه بیان کرد: در حوزه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سازمان ارتباطات، نهاد کتابخانه های عمومی، سازمان تبلیغات و سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری نیز پیشنهادهای بسیار خوبی مصوب شد.
به گزارش ایرنا، تدوین لایحه بودجه سال 1398 کل کشور با تاکید بر شفاف سازی، تنظیم عملکردی بودجه، توجه به اشتغال و توسعه عدالت از اواسط آبان ماه به دستگاه های اجرایی ابلاغ و پس از بررسی در جلسه شورای عالی هماهنگی اقتصادی سران سه قوه، شامگاه یکشنبه (11 آذرماه) در هیات دولت تصویب شد.
7528/2090

ارتباط با سردبیر newsroom@irna.ir

تماس بی واسطه با مسئولین

لینک خبر :‌ خبرگزاری جمهوری اسلامی
کاظم علمی، محمود آموزگار، محمدمهدی فخری زاده، هومان حسن پور، نسرین سیاح فر، محمدرفیع جواهری، علی اکبر تورانیان و علی سیاح به عنوان هیات مدیره اتحادیه ناشران و کتابفروشان انتخاب شدند.

به گزارش ایلنا، نتایج انتخابات اتحادیه ناشران و کتابفروشان تهران اعلام شد.

در این انتخابات از 1203 ناشر و کتاب فروش دارای صلاحیت شرکت در انتخابات 451 نفر شرکت کردند و آرای اخذ شده به این شرح است:

1. کاظم علمی 347 رای

2. محمود آموزگار 340 رای

3.محمدمهدی فخری زاده 301 رای

4. هومان حسن پور 300 رای

5. نسرین سیاح فر 283 رای

6.محمدرفیع جواهری 277 رای

7. علی اکبر تورانیان 113 رای

8. علی سیاح 101 رای

براین اساس دو نفر آخر عضو علی البدل هیئت مدیره خواهد شد.

در انتخاب بازرس نیز نتایح آرا به این شرح بود: مسعود کازری 57 با رای بازرس اصلی شد و محمد دانش اشراقی با 45 رای به عنوان بازرس علی البدل انتخاب شد.

لینک خبر :‌ خبرگزاری کار ایران
تهران- ایرنا- دبیر سی و ششمین جایزه کتاب سال جمهوری اسلامی ایران با بیان آنکه انتظار جامعه علمی و فرهنگی کشور نسبت به جریان سازی این جایزه بسیار بالاست، هرچند با نگاه مطلوب فاصله دارد، گفت: جایزه کتاب سال با تمام دستاوردهایش قابل نقد است.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۷/۱۱/۰۷ سایت های دیگر : خبر آنلاین

حجت الاسلام و المسلمین محمدعلی مهدوی راد روز یکشنبه در گفت و گو با خبرنگار فرهنگی ایرنا به برگزاری جلسه نهایی شورای هماهنگی جایزه کتاب سال جمهوری اسلامی ایران در هفته گذشته اشاره کرد و افزود: در این جلسه با آرای اعضای هیات داوران و هیات های علمی این رویداد، برگزیدگان و شایستگان تقدیر بخشهای مختلف به شکل تفکیکی و نهایی انتخاب شدند.
وی ادامه داد: سیاست جایزه کتاب سال و اعضای هیات علمی این جایزه بر این است که تا روز اختتامیه و برگزاری مراسم، اسامی نامزدها، برگزیدگان و افراد شایسته تقدیر اعلام نشود اما به دلیل بخش های متعدد این جایزه، امسال بخشی از نامزدهای جایزه کتاب سال در بخش داستان، ادبیات و مستند طی روزهای گذشته از طریق خبرگزاری کتاب ایران به مخاطبان معرفی شد.
دبیر سی و ششمین دوره جایزه کتاب سال جمهوری اسلامی درباره زمان برگزاری این جایزه گفت: طی صحبت ها و هماهنگی های صورت گرفته با دفتر ریاست جمهوری مقرر شده است تا در صورت نهایی شدن حضور دکتر حسن روحانی در مراسم اختتامیه، این دوره از جشنواره را در روز شانزدهم بهمن ماه برگزار کنیم.
مهدوی راد درباره اینکه چرا این جایزه ادبی بر خلاف دیگر جایزه های ادبی کشور اقدام به معرفی تمامی نامزدها نمی کند، یادآور شد: جایزه کتاب سال گسترده ترین و بزرگترین جایزه ادبی کشور است که با 72 کارگروه تخصصی برگزار می شود و طبیعی است که معرفی نامزدها در تمامی بخش ها نمی تواند از بُعد خبری، دارای جذابیت باشد.
وی ادامه داد: از سوی دیگر اعلام نامزدها، همزمان با معرفی برگزیدگان و افراد شایسته تقدیر در روز اختتامیه این جایزه می تواند جنبه رقابتی جایزه کتاب سال را همواره در اوج نگه دارد.
این استاد دانشگاه درباره تعداد برگزیدگان و افراد شایسته تقدیر در این دوره جایزه کتاب سال گفت: در سی و ششمین دوره جایزه کتاب سال جمهوری اسلامی ایران 10 نفر را به عنوان برگزیده انتخاب خواهیم کرد و 40 نفر نیز به عنوان شایسته تقدیر از سوی هیات داوران بخش های مختلف معرفی خواهد شد. جوایز 10 نفر برگزیده همزمان با مراسم اختتامیه به برگزیدگان داخلی و خارجی توسط رئیس جمهوری اهدا خواهد شد اما جوایز افراد شایسته تقدیر در روز قلم طی مراسم مجزایی به آنها اهدا می شود.
یکی از مسائل مهمی که در برگزاری جایزه کتاب سال جمهوری اسلامی ایران همواره دارای اهمیت بوده، فارغ از میزان نقدینگی این جایزه، به ارزش معنوی آن و همچنین تاثیری که بر رشد و توسعه فرهنگ کتاب و کتابخوانی می گذارد، باز می گردد.
هرچند طی چند دوره اخیر شاهد بودیم که این جایزه نتوانسته آنگونه که مسئولان و برگزارکنندگان آن انتظار داشته اند که به محض معرفی آثار تقدیری و برگزیده به جریان سازی در حوزه های مختلف این جایزه اعم از علوم انسانی، علوم پایه، علوم اسلامی، فلسفه، فقه و سایر بخش های آن منتج شود به شکل مطلوب صورت نگرفته است.
مهدوی راد در این باره گفت: این نگاه چاشی درست است، ما هم معتقدیم آنقدر که جامعه علمی در عرصه کتاب و یار مهربان برای برگزارکنندگان و دست اندرکاران این جشنواره به عنوان ملاکی برای تاثیرگذاری و جریان سازی برگزیدگان جایزه کتاب سال انتظار داشته اند، محقق نشده و با نقطه ایده آل فاصله داریم.
وی ادامه داد: اما نباید فراموش کنیم که انتظار ما از جریان سازی جایزه کتاب سال بسیار بالاست و اگر با نگاه ایده آل و مطلوب صحبت می کنیم در حقیقت نمی توانیم دستاوردهای عظیم و گسترده جایزه کتاب سال جمهوری اسلامی ایران را در طی ادوار گذشته به ویژه در حوزه نشر، ترویج نگاه علمی و پژوهش محور در تولید آثار مکتوب در تمامی زمینه های علمی، فقهی، اسلامی، انقلابی و هنری را زیر سوال ببریم.
مهدوی راد خاطرنشان کرد: یکی از اصلی ترین راهها برای تاثیرگذاری هرچه بیشتر کتاب های برگزیده و شایسته تقدیر جایزه کتاب سال در میان جامعه به رسانه ها و پوشش رسانه ای این آثار برمی گردد. آنچنان که شاهدیم که هر هفته خانه کتاب با برگزاری نشست های تخصصی با حضور نویسندگان آثار برگزیده و شایسته تقدیر جایزه کتاب سال جلسات متعددی را با نگاه اشاعه و توسعه علم و فرهنگ پژوهش در عرصه یار مهربان برگزار می کند اما انتظار ما از رسانه ها برای توسعه فرهنگ کتاب و کتابخوانی بسیار بیشتر از فعالیت یک نهاد مانند خانه کتاب است.
جایزه کتاب سال با هدف حمایت و تشویق مولفان، مترجمان و مصححان و ناشران سراسر کشور و ارتقای فرهنگ جامعه اسلامی، حفظ استقلال و هویت فرهنگی، همه ساله برگزار می شود و زمان برگزاری سی و ششمین دوره آن، بهمن ماه امسال خواهد بود.
فراهنگ**9266** 1055

ارتباط با سردبیر newsroom@irna.ir

تماس بی واسطه با مسئولین

لینک خبر :‌ خبرگزاری جمهوری اسلامی
عضو کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی از بررسی طرح تغییر نام وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در نشست امروز این کمیسیون خبر داد.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۷/۱۱/۰۷ سایت های دیگر : خبرگزاری شبستان

طیبه سیاوشی عضو کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی در گفت وگو با خبرنگار مجلس گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان ، از بررسی طرح تغییر نام وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به وزارت فرهنگ، هنر و ارشاد اسلامی در جلسه امروز عصر این کمیسیون خبر داد.

وی با بیان اینکه در این نشست، موافقان و مخالفان مسائلی را مطرح کردند، گفت: موافقان معتقدند قطعا بحث هنر هم باید در موضوع فرهنگ دیده شود و این موضوع باعث دلگرمی اهالی هنر خواهد شد، زیرا بخش وسیعی از هنر در حقیقت مغفول مانده است.

سیاووشی بیان کرد: مخالفان هم بر این باورند که این تغییر نام، دارای بار مالی است، زیرا باید نام این وزارت خانه بر روی سربرگ ها و تابلو ها تعویض شود و اکنون باید مسائل مربوط به اقتصادی مطرح شود.

عضو کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی اظهار کرد: پیشنهاد موافقان این طرح این بود که بودجه تعویض نام این وزارت خانه از محل بودجه داخلی آن تأمین شود تا برای دولت بار مالی نداشته باشد که در نهایت به دلیل کافی نبودن تعداد اعضای کمیسیون، رأی گیری در این مورد به جلسه بعد موکول شد.

وی بیان کرد: همچنین در این نشست طرح جامع جمعیت و تعالی خانواده هم مورد بحث و بررسی قرار گرفت.

انتهای پیام/

لینک خبر :‌ باشگاه خبرنگاران جوان
در شرایطی که اساساً نظام صنفی قانونی وجود ندارد و بسیاری از صنوف کنونی سینما نیز یا عضوگیری نمی کنند و یا کاملاً بر اساس روابط عضوگیری می کنند، غیرعقلایی ترین راه برای ساماندهی، ورود هنرمندان تازه به این عرصه از طریق ایجاد وضعیت پروانه فعالیت برای هنرمندان و سپردن اختیار صدور مجوز به صنوف است که به لحاظ حقوقی وجود ندارد و در اتاق اصناف ثبت نشده اند!
تاریخ انتشار: ۱۳۹۷/۱۱/۰۸

حسین انتظامی، رئیس سازمان سینمایی به تازگی در حالی از عدم فعالیت فعالان سینمایی سخن گفته که عضو صنوف نیستند و این را منوط به درخواست صنوف سینمایی ذیل خانه سینما کرده که اساساً چیزی با نام حقوقی صنف در سینمای ایران وجود ندارد و گروهی که انتظامی از معاونت از فعالیتشان سخن می گوید، بنا بر اذعان مسئولان وقت خانه سینما، چیزی حدود 70 درصد کل نیروهای فعال در سینمای ایران را شامل می شود!

به گزارش تابناک ؛ نکته ای که همیشه مورد انتقاد سینماگران بوده، این است که کسانی می خواهند فعالیت حرفه ای داشته باشند، باید عضو خانه سینما شوند، یعنی کسی باید فیلمبردار یک کار سینمایی باشد که عضو انجمن فیلمبرداران باشد. این کمک می کند کسانی که خارج از صنف هستند و با روابط دیگری وارد عرصه فعالیت حرفه ای شدند، از طریق خود صنف جلوی آن ها گرفته شود و کارآیی کسانی که به شکل حرفه ای در صنف هستند، فراهم شود. این بخشی از نخستین گفت وگوی تلویزیونی حسین انتظامی رئیس سازمان سینمایی است که در برنامه شهر فرنگ مطرح شد.

گفته های حسین انتظامی نشان می دهد، خواسته های غیرمنطقی برخی فعالان در خانه سینما، تصور اشتباهی را نسبت به شرایط برای رئیس سازمان سینمایی به وجود آورده و خطای راهبردی تحت تأثیر این گروه ها رقم خورده است. در درجه نخست باید دید، آیا اساساً گروه های زیرمجموعه خانه سینما، صنف هستند؟ پاسخ منفی است. پس از حواشی که منجر به تعطیلی خانه سینما شد و با بازگشایی این مجموعه، یکی از مأموریت های هیأت مدیره جدید خانه سینما تلاش برای ثبت صنوف سینمایی است و در همین راستا در دوره صدارت علی ربیعی بر وزارت کار، قرار شد، گروه های سینمایی در قالب کانون صنفی کارگری تحت نظر وزارت کار ثبت شود و بسیاری از صنوف نیز با همین رویه ثبت شدند.

اما واقعیت این است که تشکل صنفی کارگری زیر نظر وزارت کار الزاماً یک تشکل واحد نیست و می تواند چند شعبه شود که خلاف رویه صنفی است. به تعبیر دقیق تر، هر گروهی می تواند به وزارت کار یا اداره کار تهران مراجعه کند و با طی تشریفات قانونی، یک کانون کارگردانان یا تهیه کنندگان را ثبت کنند، چون اساساً وزارت کار صنف ثبت نکرده، بلکه مجموعه ای از عوامل یک صنف را در قالب کانون به رسمیت می شناسد. از این منظر، آنچه اکنون به عنوان روند ثبت در خانه سینما در حال طی شدن است، به منزله تشکیل صنوف سینمایی نیست و در نهایت مجمعی از صنوف سینما نیز تشکیل نمی شوند.

صنوف یا قانون مشخصی دارند که در این زمینه می توان به نظام مهندسی یا نظام پزشکی اشاره کرد و یا فاقد این قوانین هستند که مشمول قانون نظام صنفی کشور مصوب 1392/06/12 می شوند که در واقع مجمعی از کلیه صنوف را تشکیل می دهند. بر اساس ماده یک این قانون، در تعریف نظام صنف آمده است: قواعد و مقرراتی است که امور مربوط به سازمان، وظایف، اختیارات، حدود و حقوق افراد و واحدهای صنفی را طبق این قانون تعیین می کند.

در تعریف اعضای هر صنف در ماده دو این قانون تأکید شده است: هر شخص حقیقی یا حقوقی که در یکی از فعالیت های صنفی اعم از تولید، تبدیل، خرید، فروش، توزیع، خدمات و خدمات فنی سرمایه گذاری کند و به عنوان پیشه ور و صاحب حرفه و شغل آزاد، خواه به شخصه یا با مباشرت دیگران محل کسبی دایر یا وسیله کسبی فراهم آورد و تمام یا قسمتی از کالا، محصول یا خدمات خود را مستقیم یا غیرمستقیم و به صورت کلی یا جزئی به مصرف کننده عرضه دارد، فرد صنفی شناخته می شود.

بر اساس این قانون اعضای صنوف فیلمبرداران، کارگردانان، بازیگران و... به تفکیک یا به تجمیع می توانند، صنوف مستقل نظیر اتحادیه صنفی فیلمبرداران یا یک صنف واحد تحت عنوانی نظیر اتحاد صنفی سینماگران را در اتاق اصناف تهران تشکل دهند و با برگزاری مجمع برای نخستین بار به عنوان صنف اعلام موجودیت کنند. این صنف برای همیشه به شکل واحد خواهد بود و همان گونه که دو صنف نجار، قصاب، نقاش و... در تهران نداریم، دو صنف فیلمبردار نیز در ایران نخواهیم داشت.

هر گروه جدیدی باید در نهایت عضو صنف شود، از صنف پروانه کسب دریافت کند و برای در اختیار گرفتن کنترل صنف از اعضای صنف رأی بگیرد. همچنین هر شخصی که بخواهد در آن صنف (مثلاً فیلمبردار یا تهیه کننده) فعالیت داشته باشد، باید از صنف پروانه کسب دریافت کند و در غیر این صورت، همان گونه که صنوف دیگر مانع فعالیت اشخاص یا واحدهای بدون پروانه کسب می شوند، این صنوف مختار به توقف فعالیت اشخاص بدون پروانه خواهند بود و نیروی انتظامی همچون دیگر اصناف با اصناف سینمایی نیز برای برخورد با متخلفین همراهی می کند.

بنابراین ابتدا باید صنوف سینمایی در اتاق اصناف ثبت شوند و سپس هر فعال در یک صنف باید پس از آغاز فعالیتش یا برای تداوم فعالیتش از صنف پروانه کسب دریافت کند. تا زمانی که چنین سازوکار قانونی برای اصناف سینمایی شکل نگرفته، اساساً صنفی وجود ندارد و نمی توان انجمن کارگری را نیز بر خلاف به نام صنف جا زد. از سوی دیگر حتی اگر این گروه ها صنف بودند، در خوشبینانه ترین حالت، فقط 30 درصد جامعه سینما را نمایندگی می کردند! در واقع در صورت اجرای این طرح 70 درصد اهالی سینما نباید کار کنند و انحصار شدیدی در سینما به وجود می آید.

این سخنان فرهاد توحیدی، رئیس پیشین هیأت مدیره خانه سینما در زمان تصدی این مسئولیت است: دوستان ما آمار تکان دهنده ای از [سی و دومین جشنواره فیلم فجر] تهیه کردند که آماری از حدود 120 فیلمی که توسط هیأت انتخاب دیده اند، استخراج شده است و در برخی حرفه ها 70 درصد افرادی که در این فیلم ها شاغل بودند، نیروهای خارج از صنف (خانه سینما) بوده اند . یعنی ما عملا موضوعیت خود را از دست داده ایم و به جای اینکه به تأمین امنیت شغلی اعضای خانه سینما بپردازیم، به چیزهای دیگری مشغول شده ایم که ما را از مأموریت خود بازمی دارد. و از آن زمان تاکنون نیز عمده صنوف اعضای چندانی نگرفته اند.

این رویکرد در سال های پیش نیز توسط برخی اعضای صنوف دیگر نظیر تدوین گران، فیلمبرداران، عکاسان فیلم و... مطرح شده و هریک از آن ها درخواست مشابهی مبنی بر اجبار پروژه ها برای استفاده از اعضای عضو صنوف سینمایی مطرح می کردند که البته با توجه به نبود صنف سینمایی در نظام صنفی نظیر نظام پزشکی یا نظام مهندسی، این خواسته فراقانونی بی پاسخ مانده است. با این حال حتی اگر روزی نظام صنفی فعالان سینما و تلویزیون در مجلس تصویب و اجرایی شود و تنها اعضای صنوف بتوانند در سینما و تلویزیون فعالیت کنند، از عقل و منطق به دور است که در صنوف را بست و اجازه نداد، هیچ گروهی عضو صنوف شود و سپس تأکید کرد، تنها باید اعضای صنف بازیگران، کارگردان ها و... با ضوابطی خاص فعالیت کنند.

شاید چنین قواعدی را بتوان برای قصابی، نجاری و حرفه ای معمول در نظر گرفت؛ اما برای حرفه های غیرمعمول از جمله هنرمندان و نویسندگان چنین چارچوبی غیرقابل تعریف است، چون بسیاری از هنرمندان از جمله گروهی از مهم ترین سینماگران تاریخ ایران و جهان، هیچ تحصیلات آکادمیک مرتبطی نداشته اند و این تجربه و تحصیلات را سال ها پس از ورود به این حرفه به مرور به دست آورده اند.

در این عرصه های هنری و فرهنگی چه در ایران و چه در دیگر نقاط جهان نمی توان شرط مدرک و یا تجربه به عنوان دستیار و نظایر این ها را قرار داد. برای تک به تک تخصص های سینما می توان لیست بلندبالایی از چهره های نام دار را معرفی کرد که بدون تحصیلات آکادمیک وارد این حرفه شده اند و به واسطه استعداد ذاتی موفق بوده اند و طبیعتاً هزاران تحصیل کرده این رشته ها نیز به واسطه بی استعدادی به هیچ نقطه ای نرسیده اند و در واقع تجربه نشان داده در عرصه هنر، تحصیلات آکادمیک یک مزیت است و نه یک شرط لازم.

انحصار فعالیت در صنوف سینمایی نیز بسیار خطرناک است، چون تجربه نشان داده هیچ ضابطه مشخصی برای عضویت در صنوف سینمایی وجود ندارد؛ برای نمونه، مشخص نیست چگونه می توان عضو انجمن منتقدان سینما، انجمن فیلمبرداران، انجمن تدوین گران و... شد و در عین حال ظاهراً نمی توان همزمان عضو چند انجمن شد، حال آنکه برخی چهره های سینمایی در چند حوزه فیلمنامه نویسی، کارگردانی و تدوین موفق عمل کرده اند و آثار شاخصی از خود بر جای گذاشته اند.

بیشتر اهالی خانه سینما، پیشکسوتان محترم سینمای ایران هستند و متوسط سنی این 30 درصدِ عضو نسبتاً بالاست و بخش اعظمی از ایشان، یا در پروژه های سینمایی اشتغال ندارند و یا اشتغال محدود دارند. دقیقاً به همین دلیل همه طرح های حمایتی که متکی به پس انداز بخشی از درآمد سینماگران است، شکست خورده است. آیا قرار است 70 درصد فعالان سینما بر اساس مکانیزمی صد در صد خلاف قانون، به نفع این 30 درصدی که بخش قابل توجهی شان با وجود محترم بودن، فاقد شناخت از سینمای روز دنیا از جمله سینمای دیجیتال هستند، بی کار شوند؟!

در آن سوی ماجرا، بسیاری از کارگردان ها و بازیگران جوان که در چند سال اخیر سهم قابل توجهی از سینما را در اختیار گرفته اند، اساساً عضو صنوف نیستند و یا به عبارت دقیق تر تا پیش از موفقیت به صنوف راهشان نداده بودند؛ بنابراین، در شرایطی که اساساً نظام صنفی قانونی وجود ندارد و بسیاری از صنوف کنونی سینما نیز یا عضوگیری نمی کنند و یا کاملاً بر اساس روابط عضوگیری می کنند، غیرعقلایی ترین راه برای ساماندهی ورود هنرمندان تازه به این عرصه از طریق ایجاد وضعیت پروانه فعالیت برای هنرمندان و سپردن اختیار صدور مجوز به صنوف است که به لحاظ حقوقی وجود ندارد و در اتاق اصناف ثبت نشده اند!

بارها از هیأت مدیره و مدیرعامل پیشین و هیأت مدیره و مدیرعامل کنونی خانه سینما در سطح افکارعمومی خواسته شده تا زمینه عضویت 70 درصد سینماگران را در صنوف خانه سینما فراهم کنند، ولی فضای بسته خانه سینما و مقاومت صنوف باعث شده، نفوذ خانه سینما کاهش یابد و نتواند حتی نیمی از سینمای ایران را نمایندگی کند. به جز دو صنف بازیگران و کارگردان ها، در بیشتر صنوف برای عضوگیری مقاومت بسیار جدی وجود دارد و آنهایی که اکنون فیلم می سازند و به واسطه این مقاومت عضو صنف نیستند.

البته بد نیست که منتقدان و نویسندگان سینمایی، بازیگران، کارگردان ها، فیلمبردار ها، تدوین گران و... ملزم باشند پس از ورود به پروژه های سینمایی و تلویزیونی عضو انجمن های صنفی مرتبط در زیرمجموعه خانه سینما شود؛ اما مشروط به اینکه این انجمن ها در هایشان را بر روی همه اعضای جدید که تجربه تازه ای در این حرفه داشته اند، باز کنند و هنر را میراث خانوادگی شان ندانند.

لینک خبر :‌ خبرگزاری تابناک
درب خانه سینما که در دولت احمدی نژاد، درپی تصمیمی غیرکارشناسی از سوی سیاسیون بسته شد با بازگشایی در دولت روحانی، براساس بی کفایتی مسوولان فرهنگی توسط هنرمندان گِل گرفته شد.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۷/۱۱/۰۸

گروه فرهنگ و هنر دفاع پرس - رسول شادمانی؛ دیدگاه متعالی حضرت امام (ره) به سینمای سالم و سازنده، با بیان جمله ی تاریخی و روشن گر؛ ما با سینما مخالف نیستیم، با مرکز فحشا مخالفیم ، شاکله ی اولیه ی جریانی نو و بدیع در سینمای ایران را پس از پیروزی انقلاب اسلامی بنا نهاد. سینما در تلاطم تحول و پوست اندازی و در شرایطی که هنوز بر جریان جدید مسلط نشده بود با جنگ مواجه شد. سینمای نوپای انقلاب در این برهه عملکردی فوق العاده داشت و به درستی رسالت خود را در قامت رسانه ای تاثیرگذار به جا آورد. تولیدات این دوران که به لحاظ محتوایی برگرفته از مجاهدت ها و رشادت های سربازان وطن در مقابله با تهاجم اهریمن به خاک میهن و روح حماسی و متعالی ایشان بود، ساحت جدیدی در ژانر فیلم های جنگی جهان تحتِ عنوان سینمای دفاع مقدس خلق کرد که موازی با سینمای بازخوانی شده ی انقلاب مبتنی بر مؤلفه های دینی باهدف دمیدن روح تعهد در کالبد انسان و در تکامل آن بود.

ترکیب و هم نواییِ هم گونِ سینمای حماسی دفاع مقدس در تقارن با ساحت روحانی سینمای متعهد و انسان ساز انقلاب می توانست مانیفست روشنگر سینمای ایران، تحتِ عنوانِ سینمایی مولف و الگو و گونه ای بدیع و بی بدلیل جهت ارائه به ساختار سینمای جهان باشد.

پایان جنگ، اما اتفاقات دیگری را رقم زد. در بدترین زمانِ ممکن برای سینمای نوپای پس از انقلاب، دولت اصلاحات با اندیشه های سکولاریستی و لیبرال منشانه ی رهبران خود در پی ایجاد جامعه ی مدنی به عنوان یکی از رویکرد های اومانیستی غرب مدرن، سکان دار امور کشور شد. دولت مردانِ اصلاح طلب شعار ها و اهداف پوپولیستی خود را برگرفته از آزادی قلم و اندیشه، توسعه ی دموکراسی، احقاق حقوق زنان، ایجاد فضای بازِ سیاسی، گفت و گوی تمدن ها و ... بر پایه ی فرهنگ استوار ساخته بودند و در این بین سینما از جایگاهی مهم و استراتژیک برای پیشبرد امور برخوردار بود.

در واقع در این برهه و در این زمان که سینما پس از انقلاب و تحولات ناشی از آن و نیز با پایان جنگ و فروکش کردن احساسات و هیجانات تنیده در روح حماسی دفاع مقدس، مجال بازیابی خود را یافته بود، مسیر سینما در ایران پی ریزی شد و خشت های اول این دیوار بلند بنا نهاده شد. در این دوره و با ژست دولت در ایجاد فضای باز سیاسی عده ی قابل توجهی از سینماگران و حتی تئاتری ها وارد کار شدند و تولید در عرصه ی سینما و تئاتر به شکل فزآینده ای ارتقاء پیدا کرد، اما آنچه مغفول ماند و انحراف ایجاد کرد مباحث و موضوعات پیرامون محتوای آثار تولیدی بود که با ساختار فرهنگی و اجتماعی و علوم انسانی جامعه ی آرمان گرا، سنتی و متمدن ایران همخوانی نداشت و گاه حتی در تضاد بود.

سینمای راه گُم کرده و شهرآشوب ایران در این سردرگمی نشأت گرفته از عدم وجود نقشه ی راه، بیش از اندازه و بدون دانش با سیاست عجین شد. این مهم که نطفه ی آن در دولت اصلاحات بسته شد و در همان دوران منجر به استیضاح و سرانجام استعفاء وزیر ارشادِ وقت – سید عطاالله مهاجرانی - شد در دولت های بعد نیز سامان نیافت.

در دولت احمدی نژاد اختلافات میان خانۀ سینما به عنوان بزرگ ترین نهادِ صنفی سینماگران ایران با دولت، که طی تصمیمی عجیب منجر به اعلام تعطیلی رسمی و غیرقانونی بودن فعالیت این نهاد از سوی وزیر ارشاد گردید حاشیه های بسیاری را دامن زد که هیچ نفع و خیراتی برای سینما به دنبال نداشت.

در این دوران و در زمان حیات دولت نهم و دهم - به ویژه با وقوع حوادث پس از انتخابات ریاست جمهوری در سال 1388 – که می توان گفت: سینمای ایران بیش از پیش مبتلا و آغشته به سیاست شد نیز توفیقی برای سینما در جایگاه رسانه ای مهم، استراتژیک و سازنده و تاثیرگذار برای جامعه درپی ایجاد نشاط و در عین حال ارتقاء دانش اجتماعی در عصر حاضر در راستای پیشبرد اهداف و آرمان های متعالی فرهنگی حاصل نشد.

با پایان کار دولت دهم و برای آغاز برنامه های دولت یازدهم که دوباره شعار ها و موضوعات دوران اصلاحات مرور می شد، هر اتفاقی مغایر با وقایع دولت قبل می توانست توفیق جلوه گر شود. بازگشایی مجدد خانۀ سینما با حضور شخصِ حجت الله ایوبی، رییس سازمان سینمایی با همراهی مرحوم عزت الله انتظامی و جمعی از سینماگران، همزمان با روز ملی سینما از جمله مهمترین اتفاقات فرهنگی در آغاز دولت حسن روحانی بود. این اقدام که با پروپاگاندا و نمایشی رسانه ای همراه بود، روحانی را در آن ایام به عنوان چهره ای فرهنگی و محبوب نزد عده ی کثیری از اهالی سینما معرفی کرد.

راه اندازی گروه سینمایی هنروتجربه با هدف حمایت و اکرانِ فیلم های سینماگران جوانی که با توجه به ظرفیت های محدود سالن های سینمایی در ایران از اکران عمومی بازمانده اند از میراث به جا مانده ی دولت یازدهم است که رئیس وقت سازمان سینمایی – برگرفته از تجارب سینمای فرانسه - زمینه های لازم برای راه اندازی آن را با اختصاص بودجه یک میلیارد و 500 میلیون تومانی فراهم کرد.

طرح توسعه و بازسازی سالن های سینمایی نیز در این دوره اجرایی شد و بدین ترتیب به تعداد سالن های نمایش فیلم در کشور افزوده شد. این اتفاقات سخت افزاری و نمایشی، اما هیچ کمکی به ارتقاء و بهبود کیفی سینما و فیلم های سینمایی در جایگاه رسالت رسانه ای آن نکرد.

در مقابل اما، درب خانۀ سینما که در دولت احمدی نژاد و در پی تصمیمی غیرکارشناسی از سوی سیاسیون بسته شد با بازگشایی در دولت روحانی، بر اساس عملکرد ضعیف مسوولان فرهنگی توسط هنرمندان گِل گرفته شد.

سینمای هنروتجربه که حجت الله ایوبی در زمان راه اندازی آن طی یادداشتی با افتخار اعلام کرده بود؛ فرانسوی ها 60 سال است برای مبارزه با تهاجم فرهنگی به عنوان یکی از راهکار های مقابله هالیوود برای نخستین بار به منظور تقویت سینما به حمایت از سینمای هنروتجربه پرداختند. امروزه در سینما های سراسر جهان از چین تا مکزیک و از پاریس تا رم دریافته اند که سینما تنها صنعت نیست، سینما تنها پول نیست، سینما هنر و یک تجربه انسانی ارزشمند است و نیز تاکید کرده بود؛ ساز و کار گروه سینمایی هنروتجربه مبتنی بر پژوهش و اکتشاف است ، با صرف هزینه های هنگفت و حواشی بسیار در اداره ی آن، ذره ای از ادعا های اعلام شده نیز عملی نشد و حتی بسیاری از مخاطبین سینما، همچنان با آن غریبه و ناآشنا هستند.

ساخت و توسعه ی بنا های سینمایی و افزایش سالن های نمایش در جهت بسط و گسترش فرهنگ متعالی مورد نیاز جامعه به عنوان تامین خوراک و روح فرهنگی، آنگاه معنا می یابد که محصول ارائه شده قابلیت و ظرفیت لازم را داشته باشد که در غیراین صورت ازدیاد سالن های نمایش، محل ترویج و اشاعه ی هر چه بیشتر هجویات و ضدتبلیغ در برابر فرهنگِ سازنده و هدایت گر خواهد بود، که با رسالت سینما در جایگاه رسانه ای اثربخش و استراتژیک متغایر و متفاوت است؛ و این حالِ امروز سینمای ما در عصر جمهوری اسلامی است که به مدد اندیشه های سکولار و لیبرالی برخی مدیران و مسوولان فرهنگی کشور، سخیف ترین و بی کیفیت ترین و بی کفایت ترین فیلم ها که صرفاً جهت تصاحب گیشه و فروش بیشتر به بهانه ی رونق اقتصادی صنعت سینما و تقویت سینمای مستقل با توسل به انواع و اقسام جلوه های هجو در رفتار و گفتار در رقابت با هم تولید می شوند و به نمایش در می آید.

ابتذال در سینمای امروز کمتر از سینمای دهه ی چهل و پنجاه نیست. برخی فیلم ها همچنان شانه به شانه ی فیلمفارسی ها می زنند، با در نظر گرفتن این که در آن دوران هدف، اشاعه و ترویج ابتذال در جهت مهیا نمودن اذهان عموم در گرایش به اندیشه ها و تمدنِ غرب بود و امروز با تعیین خطِ مشی سینمای سالم و انسان ساز توسط امام خمینی (ره) و تاکیدات و دغدغه های رهبر معظم انقلاب (مدظله العالی) در اهمیت و تاثیر فیلم و سینما در ترویج فرهنگ متعالی ایرانی – اسلامی، مسیر روشن سینما تبیین و تعیین شده است.

سعید مستغاثی، نویسنده، کارشناس و تئوریسین سینما در این باره می گوید: این است نزولی که سینمای ما در این سال ها داشته. تقریبا از اواسط دهه 70 شروع شد و مشخصاً از زمان دولت اصلاحات. به یاد دارم سال اول جشنوارۀ دولت اصلاحات با آقای سیف الله داد - معاون سینمایی وقت - جلسه ای داشتیم که او گفت: من از ابتذالی که امسال در جشنواره حاکم است عذرخواهی می کنم، تازه سال 76 بود. 2 سال بعد از آن، همین صحبت را آقای مجید مجیدی در جشن خانه سینما کرد که همه برآشفتند که دبیر جشنواره از صدای پای ابتذال گفته است! اواخر آن دوره آقای مجیدی باز، به گمانم در نامه ای به آقای خاتمی، تاکید روی این مسئله کرد که سینمای این دوره ابتذال محض بود. این سیر نزول ادامه داشت و در دوران آقای احمدی نژاد هم ادامه یافت. در همه این دوره ها کسانی سعی کردند برگردند و گفتمان انقلاب را در فیلم های خود بیاورند، اعم از فیلمسازان و برخی از مسوولان، که زحمات آن ها را قدر می دانیم. یعنی فیلم هایی ساخته شد و این طور نبود که هیچ چیزی نباشد. تلاش های قابل تقدیر شد و فیلم هایی آمد، اما سیر جریان اصلی سینمای ما این نزول را ادامه داد. سال های 90 و 91 ما با سینمای بسیار ناجوری روبرو شدیم.

وقتی به دولت یازدهم رسیدیم در سرازیری بسیار مهیبی قرار گرفتیم که در اینجا فیلم های شانه تخم مرغی که در دوره های قبل در بقالی ها یافت می شد، در جریان اصلی سینما وارد شد. قبل از آن، جرات پیدا نمی کرد و یا اجازه نمی دادند و یا نمی آمدند، ولی در اینجا در صدر جریان اصلی سینمای ما نشست و آن سینمای سوپر فیلمفارسی وارد شد. باید اذعان کرد که فیلمفارسی های ما هم به این ابتذال نبودند. آن زمان به معنی ابتذال و مستهجن به این حد نبود. الان به جز موارد استثنایی که در سال شاید 5-4 مورد باشد سینمای ما به یک سینمای پوک و خالی از مغز رسیده است. هر کسی فیلمی می آورد می گوید همه فیلم من خنده و سرگرمی است. در حالی که آن ها به نظر من فیلم هم نیست. یعنی سینمای ما از ریل سینما هم خارج شده است. یعنی قطار در باتلاقی می رود که سینما هم نیست. 80-70 درصد فیلم هایی که به اسم سینما به خورد ما می دهند اصلا با هیچ استاندارد سینما و فیلم و هنر همخوانی ندارد و خارج از این ریل است. (1)

و این حکایت سینمای راه گم کرده و حیرانِ ایران در چهل سالگی انقلاب است که با پشت سر گذاردنِ 36 دوره جشنواره ی سینمایی، در آستانه ی برگزاری سی و هفتمین جشنوارۀ فیلم فجر قرار دارد و مفتخر و دلخوش به دریافت جوایز بین المللی متعدد از فستیوال های معتبر دنیاست؟!

1) cinemapress.ir
انتهای پیام/ 130

لینک خبر :‌ خبرگزاری دفاع مقدس
دنیای اقتصاد : در سال های اخیر فیلم های کمدی نبض بازار را در دست گرفته اند و بسیاری از فیلمسازان را به این نتیجه رسانده اند که به این عرصه ورود کنند. فروش بالای گیشه تا اندازه ای می تواند از رضایت مخاطبان حکایت کند و هم باعث بازگشت سرمایه فیلمساز شود و هم اینکه اکران فیلم بعدی اش را تضمین کند. در سال های اخیر و با توجه به معادلات شکل گرفته در سینمای ایران تهیه کننده ها به سمت سینمای کمدی گرایش پیدا کرده اند و سینماداران هم ترجیح می دهند آثاری را روی پرده نمایش دهند که با اقبال عمومی روبه رو می شوند.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۷/۱۱/۰۸ سایت های دیگر : فرادید

محصولات سینمایی سال 1397 از این موضوع روایت می کند که فیلم های کمدی امسال هم میدان دار بوده اند و هم در زمینه تولید و هم فروش پیشتازی کرده اند. نگاهی به جدول پر فروش ها نشان می دهد فیلم های کمدی از لحاظ فروش با فیلم هایی که در ژانرهای دیگری ساخته شده و روی پرده رفته اند فاصله زیادی دارند. در سال های اخیر اتفاق مهمی افتاده و برخی از فیلمسازان ایرانی که در ژانر اجتماعی فیلم تولید می کردند در یک چرخش عجیب و معنادار به تولید فیلم های کمدی روی آورده اند. این موضوع ثابت می کند که بسیاری از فیلمسازان در تنگنا قرار گرفته اند و برای بقا در سینما مجبور به ساخت چنین آثاری شده اند.به عنوان نمونه در هفته های اخیر چهار فیلم روی پرده رفته اند که کارگردانانشان به ساخت فیلم اجتماعی مشهورند و در همین زمینه توانسته اند موفقیت هایی را هم به دست بیاورند. هرچند برخی از این فیلم ها کیفیت بهتری نسبت به سایر کمدی های اکران شده داشته اند اما یک زنگ خطر را در سینمای ایران به صدا در آورده اند. اتفاقی که در بلندمدت نه تنها به جذب مخاطب منتهی نمی شود که شرایطی به وجود می آورد تا مخاطب کاملا ناراضی و در مواردی حتی قبل از پایان فیلم، سالن سینما را ترک کند و عطای حضور مجدد را به لقایش ببخشد. برهمین اساس جای طرح سوال های زیادی وجود دارد. اینکه باید چه تصمیمی گرفت موضوعی است که باید با همفکری صاحب نظران راه حل آن را پیدا کرد.

رضا درستکار منتقد سینما در گفت وگو با خبرگزاری مهر با اشاره به اینکه پیش از این نیز تجربه چنین اتفاقی را در تاریخ سینمای ایران داشته ایم، می گوید: تاریخ دو بار تکرار می شود، اولین بار زمانی است که شکل اجرایی به خود می گیرد و حالت تراژیک دارد و دومین بار که رخ داد دوباره واقعه حالت کمدی پیدا می کند و تبدیل به یک طنز تلخ می شود، شرایطی که توصیف کردم مصداق واقعی سینمای امروز ماست. این منتقد سینما با اشاره به اینکه چنین تولیداتی را نمی توان یک اثر سینمایی دانست، توضیح داد: معمولا این دسته از آثار برای تجارت در سینما ساخته می شوند. به همین دلیل است که چند سال بعد از تولید آثاری مانند فیلمفارسی، برخی از کارگردانان این دسته از فیلم ها از جمله زنده یاد رضا میرلوحی از تولید این آثار ابراز پشیمانی کرده و گفته بود اگر می دانستم می توان از راه دیگری دست به تامین معاش زد، هرگز تن به سینمای فارسی نمی دادم.

درستکار در بخش دیگری از صحبت های خود تاکید می کند: مساله دیگر این است که معتقدم فیلمسازی که فیلمساز باشد، دوست ندارد به سمت ساخت چنین فیلم هایی برود، چرا که فیلم های کمدی از این دست، فیلم نیستند و بیشتر آثاری هستند که از لج و لجبازی تماشاگر با خودش، در لج و لجبازی فیلمساز با خودش، در لج ولجبازی شرایط پیچیده ای که در چند سال گذشته در آن نفس می کشیم، ساخته شده است. این آثار نه فیلم است و نه ماندگار. در این میان از همه تراژیک تر این است که فیلمساز از تولید غلط خود پشتیبانی و حمایت هم می کند. چنین تولیداتی در سینمای ایران نشان می دهد که وضعیت سینما و سیاست گذاری ها در این حوزه خراب است.

وی بیان کرد: در حال حاضر مساله سالن داری و روشن نگه داشتن چراغ سینما پررنگ و پرزور شده است که روی تولیدات سینمایی نیز اثر گذاشته است. البته برخی از سینماگران نیز به دنبال ارتزاق هستند و چنین آثاری را می سازند. در این میان نقش مدیری که باید سینما را رهبری کند وجود ندارد، من نمی گویم که ما نیاز داریم یک نفر بالای سر سینمای ایران باشد، بلکه معتقدم همین دستگاه های دولتی که وجود دارد باید نگاه کارشناسی نسبت به سینما داشته باشند. البته این به آن معنا نیست که هم عقیده با دوستان به اصطلاح ارزشی باشم و معتقد باشم که یک نفر باید با چماق در سینما وجود داشته باشد.درستکار تاکید کرد: درست است که چراغ سینما باید روشن بماند، اما این روشن بودن نباید به هر قیمتی باشد. فیلم های مناسب گیشه باید ساخته شود اما نه به هرقیمتی. علی سرتیپی تهیه کننده، پخش کننده و سینمادار نیز با اشاره به اینکه نباید فراموش کرد که سینما یک سرگرمی است و کارگردانان این حق را دارند که در هرگونه اجتماعی اثری را تولید کنند، می گوید: اینکه چرا مخاطب امروز ما بیشتر از فیلم های کمدی در گیشه استقبال می کند باید توسط روانپزشک ها و جامعه شناس ها پاسخ داده شود.

اما کارگردانان اجتماعی نیز می توانند به سمت تولید فیلم کمدی بروند، به عنوان مثال کارگردانی مانند هاتف علیمردانی معمولا فیلم های شریف و قابل قبولی در سینما می سازد، کمدی کلمبوس وی را هم می توان یک طنز معقول و خوب دانست. معتقدم فیلم های کمدی خواسته و نیاز جامعه امروز ما است و جامعه از سینما می خواهد که فیلم کمدی بسازد. وی ادامه داد: سینمای ایران وضعیت عجیبی پیدا کرده است و با توجه به قیمت پایین بلیت، تهیه کنندگان و کارگردانان به دنبال اطمینان برای فروش خوب در گیشه هستند، به همین دلیل به سمت ساخت فیلم هایی می روند که ضمانت فروش داشته باشد، زمانی نیز که مخاطب با فیلم کمدی ارتباط بیشتری برقرار می کند، نشان می دهد که ساخت این آثار می تواند ضمانت فروش خوبی به همراه داشته باشد. البته این را هم باید بگویم که آثار اجتماعی نیز در سینمای ایران با استقبال خوبی روبه رو می شود.

هاتف علیمردانی اما با اشاره به جدیدترین اثر سینمایی خود کلمبوس که در سینماها در حال اکران است این فیلم را یک اثر اجتماعی مانند دیگر آثار سینمایی اش می داند که رگه های طنز دارد. او می گوید: این فیلم درست زمانی که هنوز دلار گران نشده بود، از گرانی دلار، فرار آدم ها و مهاجرت می گوید. این کارگردان معتقد است: من سینماگری هستم که بسیار به طبقه متوسط جامعه وابسته هستم و حرفم را از کف خیابان می گیرم و نمی توانم در آثارم حرفی جدا از مردم بزنم. کافی است به گیشه سینماها مراجعه کنید و با مردم صحبت کنید تا متوجه شوید که مردم این روزها حوصله فیلم تلخ ندارند و حالشان خوب نیست. زمانی که جامعه به سینمای تلخ واکنش نشان می دهد، کارگردان مجبور است زبان خود را با مردم تغییر دهد.

وی تاکید کرد: اینکه کارگردان از چنین شرایطی استفاده کند و یک فیلم لمپن و سطح پایین بسازد، بسیار تاسف آور است، نباید برای فروش بالا دست به تولید هر فیلمی زد، بلکه باید سعی کرد تا یک اثر ماندگار تولید کرد، آثار زیادی می شناسیم که شاید 20 میلیارد تومان فروش نداشته است اما همچنان در بین مردم ماندگار است چرا که کانسپت های این آثار از دل جامعه درآمده است. کارگردان فیلم سینمایی کوچه بی نام تاکید کرد: یک فیلمساز اگر حرف خود را به موقع بزند و شاخک های حساس تری نسبت به جامعه داشته باشد، برگشت حرف خود را از جامعه دریافت می کند. کارگردان فیلم آباجان توضیح می دهد: معمولا در ایران از تولیدات سینمای آمریکا تنها 5درصد که آثار خوب و شاخص هستند دیده می شود وگرنه می توانم بگویم که 90 درصد از تولیدات باکس آفیس آمریکا مزخرف است و تنها 10 درصد از این تولیدات آثار شاخصی هستند.

لینک خبر :‌ دنیای اقتصاد
تهران- ایرنا- بحث پولشویی هنگامی در محافل سیاسی کشور به عنوان یکی از موضوعات روز بدل شد که سایه آن بر حوزه فرهنگ و هنر نیز سنگینی می کرد. ماجرای ورود پول های کثیف و پولشویی به سینما، اذهان اهالی هنر و مسوولان را به خود مشغول ساخته است و آنها مجبور شدند با ارایه راهکارهایی کارآمد از آلوده شدن بیش از پیش این صنعت جلوگیری کنند.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۷/۱۱/۰۸ سایت های دیگر : شفقنا

به گزارش گروه اطلاع رسانی ایرنا؛ فیلم هایی که با پول های غیر قانونی ساخته شده است نباید در جشنواره فجر حاضر باشند، نباید اکران شوند و نباید در شبکه نمایش خانگی توزیع شوند. این بخشی از سخنان فرزاد موتمن کارگردان و یکی از صاحب نظران تولید و ساخت فیلم در روزهای نزدیک به برگزاری جشنواره فیلم فجر است.

موضوع پول های غیر قانونی یا کثیف چیست؟ این اصطلاح چه ارتباطی با سینما دارد و از چه زمانی وارد این حوزه شد و چگونگی واکنش اهالی سینما به این موضوع پرسش هایی هستند که اذهان اهالی هنر و رسانه را به خود مشغول می سازد و در این گزارش تلاش شده است تا به شماری از این ابهامات پاسخ داده شود.

**پول کثیف چیست و چه زمانی وارد سینما شد؟
مراجع اقتصادی و حقوقی پول کثیف را به درآمد هایی با منشأ معاملاتی نامشخص بدون آنکه به صورت رسمی ثبت و مالیات آن را بپردازند، می گویند، چنین سرمایه هایی برای ورود به چرخه اقتصادی به فرآیند پاک شدن نیاز دارند که از این فرآیند به عنوان پول شویی نام می برند. پول شویی در تعریف حقوقی به هر نوع عمل یا اقدام برای مخفی کردن یا تغییر ظاهر هویت عواید نامشروع به طوری که وانمود شود از منابع نامرئی سرچشمه گرفته است، اطلاق می شود.

این اعمال زمانی به وقوع می پیوندند که درآمدهای کسب شده توجیه قانونی نداشته باشند و برای خروج از حالت غیرقانونی و این که شکل پول های معمول را به خود بگیرند به وسیله پول شویی، آنها را تطهیر می کنند به عبارت ساده تر قانونی کردن درآمدهای غیرقانونی، مشروع کردن پول های نامشروع و تطهیر پول های حرام یا تبدیل پول های کثیف ناشی از اعمال خلاف به پول های تمیز و پاک، پول شویی به شمار می رود. سینما به عنوان مدیومی(رسانه ای) اجتماعی و هنری از مقبولیت بسیاری نزد عوام و خواص برخوردار است و از طرفی بحث پول و سرمایه نقش مهمی در آن دارد به عنوان یکی از بهترین مصارف ورود پول های هنگفت و کثیف مطرح است.

نخستین بار بابک زنجانی با راه اندازی شرکت سورینت با تولید و حمایت فیلم های سینمایی و برقراری ارتباط با برخی سلبریتی ها خبرساز شد. سید ضیا هاشمی یکی از تهیه کنندگان قدیمی سینما در همان سال نامه ای نسبت به پرداخت پول از طرف رییس دفتر رییس جمهوری وقت (اسفندیار رحیم مشایی) به خانه سینما اعتراض کرد که با واکنش مدیر وقت خانه سینما مواجه شد. محمد مهدی عسگرپور رییس وقت خانه سینما نیز به مقابله با این جریان پرداخت و گفت : تأثیر حضور این افراد تا مدت ها در سینما ماندگار خواهد شد و هرکدام به نوبه خود فعالیت خواهند کرد. این وضعیت وقتی بدتر می شود که مرامنامه مشخصی میان وزارت ارشاد و صنوف وجود ندارد. الان که به نظرم دوره آرامش است، کافی است به گذشته نگاهی داشته باشیم و فکر کنیم شرایط آن زمان دوباره تکرار شود، شک نکنید که فاجعه بزرگ تری در پیش خواهد بود. هشدارها و واکنش ها به این سخنان ادامه یافت و طیف های مختلفی از ورود این پول ها ابراز نارضایتی کردند و این پول های هنگفت و نامعلوم را عامل بی امنیتی و نبودن ثبات دستمزدها عنوان کردند اما به نظر می رسد خود اهالی سینما برای جلوگیری از آلودگی بیشتر این عرصه به این موضوع ورود کردند و خواستار برخورد قضایی با این موضوع شدند.

در همین ارتباط حجت الاسلام محمد جعفر منتظری در حاشیه همایش دادستان های کل کشور درباره موضوع پول های کثیفی که از برخی اهالی سینما در دادگاه بانک سرمایه مطرح شده و اهالی هنر خواسته اند تا دادستانی به این موضوع ورود کند، گفت: اگر این موارد از لحاظ پولشویی باشد که از طرف قانون ممنوع است قطعا باید گزارشی داده شود و اگر اطلاعاتی در این باره هست به دادستانی گزارش شود. دادستان هم موظف و مکلف است در خصوص برخورد با این نوع پولشویی طبق قانون برخورد کند و آنچه که قانون می گوید درباره افراد انجام می شود و متخلفان تحت تعقیب قرار بگیرند.

در پی داغ شدن موضوع سرمایه های کثیف و مطالبه عموم که در این باره صورت گرفته بود، مجلس نیز به این موضوع ورود کرد. فاطمه ذوالقدر عضو کمیسیون فرهنگی مجلس در این باره گفته است: گزارشی به دست آمده که افرادی که هیچ استعداد و تخصصی ندارند صرفا به جهت داشتن پول بی حساب و کتاب، شرایط تولید و کار را برای دیگران سخت کرده و مافیا به راه انداخته اند که کانون کارگردانان نیز از این امر گله مند هستند. اجازه نخواهیم داد که عرصه فرهنگ نیز آسیب های دیگر حوزه ها را ببیند، چرا که چنانچه فرهنگ آسیب ببیند بحران در زیرساخت ها و اعتبار جامعه ایجاد خواهد شد.

راهکارهای اجرایی و عملی مقابله و مبارزه با این افراد و سرمایه های نامشخص شان مورد دیگری است که به شدت به وسیله اهالی و کارشناسان سینما و فعالان این حوز پیگیری می شود. مکانیزه شدن سیستم فروش اینترنتی و سخت گیری در ورود سرمایه های مشکوک توسط صنف تهیه کنندگان و وزارت ارشاد 2 راهکار مهم اجرایی برای رویارویی با این موضوع حساس به حساب می آید. سیستم اینترنتی مکانیزه از جعل آمار فروش را تا حد زیادی پیشگیری می کند اما نبود قانون های نظارتی دقیق و قاطع برای مبارزه با پولشویی هنوز آن طور که باید و شاید توسط مراجع قانونگذاری و نظارتی پیگیری و عملی نشده است تا پرونده پول های غیر قانونی هنوز باز باقی بماند.

**پول های کثیف چه تاثیری بر وضعیت سینما خواهند گذاشت؟
برپایه بررسی های انجام شده، مسیر پیگیری سرمایه های باد آورده و پول های کثیف وارد سیکل معیوب و بروکراسی بی نتیجه اداری شده است و هر ارگان یا سازمانی از قبول مسوولیت شانه خالی می کند و دیگران را مسوول بررسی و واکاوی این موضوع می داند. برخی از مسوولان ذی ربط نیز منشا ورود پول را اساسا مهم نمی دانند و ضمن خرسندی از ورود چنین سرمایه های هنگفتی آن را به ظرفیت بالای سینمای کشور مربوط می دانند اما کیست که نداند که چنین سرمایه های بادآورده و هنگفتی چه آسیب هایی را بر سر سینما، عوامل پشت و جلوی دوربین نخواهد آورد. یکی از مهم ترین معضلات این سرمایه ها بالا رفتن بی منطق و نجومی دستمزد عوامل و به خصوص بازیگران فیلم است بطوری که چند سال پیش با 700 تا 800 میلیون امکان ساخت یک فیلم بلند فراهم بود ولی بالا رفتن دستمزد سلبریتی ها، این مبلغ فقط به عنوان حقوق یک بازیگر مشهور در پروژه های این چنینی برابری می کند و این تازه شروع فاجعه است که به عوامل دیگر نیز تسری می یابد.

نهایتا کار به جایی می رسد که سینما از فیلم های تجاری و سلبریتی ها پر می شود و فیلم سازان مستقل تر که با مافیای ثروت و قدرت ارتباطی ندارند یا نمی خواهند داشته باشند از ساخت فیلم باز می مانند و از طرفی سینما از فیلم های تکراری با عوامل مشابه اشباع می شود و بلای چند برابر آنچه با آن مواجهیم(سندروم فیلم های کمدی و مبتذل) دچار سینما خواهد شد و هیچ فردی از بیرون توان مقابله با این مافیای قدرت و ثروت را نخواهد داشت.

جالب اینجاست که برخی به توجیه استفاده از این پول ها اشاره کردند و نبود بودجه دولتی را عامل اصلی استفاده از این سرمایه ها عنوان می کنند و توجهی به منبع این پول ها و پیامدهای غیر شرعی و غیر اخلاقی آن در نابودی سینما و سینماگران ندارند. البته موضع سلبریتی ها در قبال این افراد و سرمایه ها بیشتر سکوت و بی تفاوتی بوده است. سلبریتی هایی که در انواع و اقسام موضوعات سیاسی و اقتصادی از برجام گرفته تا فوتبال و دارو ابراز نظر می کنند در این باره سکوت معناداری داشتند تا شائبه منفعت طلبی آنها از این سرمایه ها بیش از پیش قوت بگیرد.

در هرحال اکنون که نظام و قوای سه گانه و به خصوص مجمع تشخیص مصلحت نظام بیش از هر زمان دیگر مشغول بحث و جدل درباره قانون پولشویی و پیوستن به لایحه FATF است به نظر می رسد حل کردن مشکل پولشویی در حوزه فرهنگ و سینما که به حوزه های دیگر مانند تجسمی نیز سرایت می کند از ضروریات به شمار می رود که به عزم جمعی و هماهنگی قوای سه گانه برای ریشه کن کردن عوامل فساد نیاز دارد.

پژوهشم**9280**2059**9131

ارتباط با سردبیر newsroom@irna.ir

تماس بی واسطه با مسئولین

لینک خبر :‌ خبرگزاری جمهوری اسلامی
رنجکشان که در فیلم متری شش و نیم به تهیه کنندگی سید جمال ساداتیان 7 میلیارد تومان سرمایه گذاری کرده است، حالا می رود که نخستین مجموعه فرهنگی خود را نیز افتتاح کند.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۷/۱۱/۰۷

سرویس فرهنگ و هنر مشرق - در یکسال گذشته سرمایه گذاری محمد صادق رنجکشان مدیر آژانس مسافرتی دلتابان در سینما در رسانه ها بسیار بحث برانگیز شده و برخی رسانه ها به این سرمایه گذار سینمایی عنوان سلطان سینما را نسبت داده اند. او در آثاری نظیر متری شش و نیم (سعید روستایی) -سرکوب (رضا گوران) -سرخپوست (نیما جاویدی) -بی حسی موضعی (حسین مهکام-حبیب رضایی) -تفریق (مانی حقیقی) -لتیان (علی تیموری) -قاتل و وحشی (حمید نعمت الله) -از عشق (امیر ثقفی-مستانه مهاجر) سرمایه گذاری کرده است که از میان آثار نامبرده شده، دو فیلم متری شش و نیم و سرخپوست در جشنواره فیلم فجر امسال حضور دارند. [1]

بیشتر بخوانید:

میلیاردری که قصد دارد سلطان سینما شود

16 میلیارد تئاتر بینوایان را از کجا آورده ای؟

بر اساس شنیده های خبرنگار مشرق، رنجکشان غیر از سرمایه گذاری در حوزه تولید، در حوزه نمایش نیز سرمایه گذاری کرده است و در بازسازی سینمای آستارا واقع در میدان تجریش با سید جمال ساداتیان مشارکت داشته است. [2] این پردیس سینمایی همزمان به عنوان سینمای مردمی نمایش دهنده آثار راه یافته به جشنواره فیلم فجر افتتاح خواهد شد. آنطور که کانال تلگرامی خبرنامه سینما انقلاب خبر داده است، رنجکشان در فیلم متری شش و نیم به تهیه کنندگی سید جمال ساداتیان 7 میلیارد تومان سرمایه گذاری کرده است.

رنجکشان - ساداتیان

روزنامه جام جم در تاریخ 24 مهر 1397 درباره شرکت متبوع رنجکشان به نام دلتابان (آژانس مسافرتی) حدود 20 سال است که تأسیس شده و طی سه دوره متوالی در سال های 94، 95 و 96 برگزیده برتر ملی گردشگری هم انتخاب شده است، نوشت: همچنین مالک دو هتل 4 و 5 ستاره در جزیره کیش هم هست و علاوه بر تهران در یکی از کشورهای حاشیه خلیج فارس هم دفتر دارد. این شرکت در روزهای جام جهانی 2018 روسیه تعدادی از بازیگران از جمله پوریا پورسرخ و یوسف تیموری را با هزینه خود به روسیه فرستاد و در ایام برگزاری مسابقات هم اقدام به تولید مستندی تحت عنوان ایران به توان دو به تهیه کنندگی فردی به نام فرناز امیری کرده است. [3]

[1] https://www.asriran.com/fa/news/647607/

[2] http://shahrvandonline.ir/

[3] http://www.magiran.com/npview.asp?ID=3817516

لینک خبر :‌ مشرق نیوز
در آستانه اکران فیلم های سی و هفتمین جشنواره ملی فیلم فجر، سامانه ثبت آرای مردمی جشنواره امسال با مشارکت خانه سینما و سایت سینماتیکت فعال خواهد شد.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۷/۱۱/۰۷

به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، این سامانه در نظر دارد نظرسنجی آرای مردمی و سیمرغ بلورین بهترین فیلم از نگاه تماشاگران را به صورت الکترونیکی برگزار کند به این منظور کدهایی روی بلیت های مردمی درج شده است که با استفاده از آن کدها می شود پس از تماشای فیلم رای خود را اعلام کرد.

زمان شرکت در آرای مردمی قبل از شروع اکران هر فیلم امکان پذیر نیست و پایان زمان هر سانس تا پایان روز نمایش آن فیلم برای ثبت آرا در نظر گرفته شده است.

برای دریافت اپلیکیشن می توان عدد 37 را به 200011 ارسال یا با شماره گیری #7*9*724* اقدام کرد.

ضمناً برای شرکت کنندگان در نظرسنجی آرای مردمی جوایزی به صورت روزانه از طرف دفتر جشنواره در نظر گرفته شده که یکی از آنها کارت ورود به اختتامیه جشنواره است.

مخاطبان فیلم ها می توانند با استفاده از راه های ذکر شده نظرات خود را به صورت روزانه به ثبت برسانند. جدول نتایج و برندگان هر روز از این شرکت کنندگان در نظرسنجی در همین نرم افزارها اطلاع رسانی می شود.

لینک خبر :‌ خبرگزاری برنا
فریدون جیرانی با تأکید بر وجود پول های مشکوک در سینما و شبکه نمایش خانگی تأکید کرد که شبکه نمایش خانگی آسیب پذیر شده است.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۷/۱۱/۰۷ سایت های دیگر : تهران 24

به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، فریدون جیرانی کارگردان سینما و تلویزیون طی گفت وگویی به تازگی درباره پول های مشکوک در شبکه نمایش خانگی، این رسانه را آسیب پذیر دانست و گفت: کاش آن اتفاق پشت شهرزاد پیش نمی آمد که ما می توانستیم سربلندتر از حضور صاحبان نقدینگی در شبکه نمایش خانگی دفاع کنیم.

جیرانی با اشاره به اینکه همه پول ها در سینما مشکوک نیست و نباید همه را به یک چوب راند اظهار داشت: شفافیت سرمایه گذاری قضیه مهمی است و باید همه در این بخش شفاف عمل کنند. با اتفاقاتی که برای شهرزاد و سرمایه گذارانش افتاده شبکه نمایش خانگی آسیب پذیر شده است.

این کارگردان با تأکید بر وجود پول مشکوک در سینما تصریح کرد که نباید فراموش کرد این پول ها حاصل یک اقتصاد به هم ریخته در ایران است که نه سرمایه داری است نه دولتی.

کارگردان فیلم سینمایی قرمز تأکید کرد که اگر اقتصاد ما سر و سامان نگیرد پول های مشکوک و فساد بیشتری را شاهد خواهیم بود.

لینک خبر :‌ خبرگزاری برنا
در سال 97 شاهد حضور فیلم هایی بر پرده سینماها بودیم که بیش از آنکه هر یک به فیلم های قبلی سازندگانشان شباهت داشته باشند، گویی منطبق بر فرمولی مشترک به تولید رسیده اند!

خبرگزاری مهر -گروه هنر- نیوشا روزبان: فروش بالای گیشه تا اندازه ای می تواند نشان از رضایت مخاطبان سینما باشد، هر فیلمی که بتواند در گیشه موفق باشد، نه تنها بازگشت اقتصادی قابل توجهی بدست می آورد، بلکه ضمانتی برای اکران فیلم بعدی صاحب اثر می شود. چرا که سینماداران پیش از هرچیز تمایل به اکران فیلم های پرفروش دارند تا بتوانند درآمدزایی قابل توجهی داشته باشند. این ها یک واقعیت در حوزه اقتصاد سینما محسوب می شود.

از بین گونه های مختلف سینمایی هم پیش از هرچیز فیلم های کمدی با استقبال مخاطب مواجه می شوند و معمولا از فروش خوبی هم نسبت به دیگر آثار سینمایی برخوردار هستند، به گونه ای که با توجه به موفقیت این فیلم ها در گیشه بسیاری از تهیه کنندگان و کارگردانان سینمای ایران به سمت تولید این آثار می روند و همین مساله سبب شده است تا تولید آثار کمدی در سینمای ایران افزایشی غیرطبیعی را تجربه کند و جایگاه ویژه ای را در اکران عمومی به دست آورد.

با بررسی موردی اکران 97 اما با پدیده تازه ای مواجه می شویم؛ مساله این است که این روزها علاوه بر کمدی سازهایی که در سال های اخیر آثار متوسطی را روانه پرده سینماها کرده و می کنند، کارگردانان اجتماعی ساز نیز در چرخشی معنادار نسبت به آثار قبلی کارنامه خودشان پا به این عرصه گذاشته و دست به تولید کمدی های گیشه پسند زده اند.

هرچند میان حجم بالای تولید آثار کمدی در سینما برخی از آثاری که از سوی اجتماعی سازان تولید شده کیفیت بهتری داشته اند، اما اینکه در این فرآیند شاهد ساخت فیلم هایی باشیم که در بهترین حالت می توان آن ها را کمدی متوسط توصیف کرد، اتفاقی قابل تأمل است. اتفاقی که دربلند مدت نه تنها به جذب مخاطب بیشتر منتهی نمی شود که شرایطی را به بوجود می آورد تا مخاطب کاملا ناراضی و در مواردی حتی قبل از پایان فیلم، سالن سینما را ترک کند و عطای حضور مجدد در سالن را به لقایش ببخشد.

در اکران سال 97 چهار فیلم تگزاس مسعود اطیابی، کلمبوس هاتف علیمردانی، خانم یایا عبدالرضا کاهانی، لس آنجلس-تهران تینا پاکروان بهترین شاهد مثال برای تحلیل این پدیده هستند؛ آثاری که کارگردانی آن ها را فیلمسازانی برعهده دارند که پیش تر به واسطه آثار دغدغه مند و اجتماعی کارنامه شان شناخته می شدند و در مواردی هم که سراغ سینمای طنز رفته اند، تن به معادلات گیشه نداده بودند.

چهار فیلم با فرمول ساخت مشابه در اکران 97 که نسبتی با کارنامه خالقانشان ندارند

برهمین اساس جای طرح این سوال وجود دارد که واقعا در سال 97 چه اتفاقی افتاده است؟ تعیین کننده اصلی معادلاتی که اینگونه آثار طیف متنوعی از فیلمسازان را به یک صورتی واحد و مشابه روانه پرده سینماها کرده است، کیست؟ این سیر مشابه سازی در سینمای ایران صرفا یک اتفاق است؟

رضا درستکار منتقد سینما، علی سرتیپی پخش کننده، سینمادار و تهیه کننده و سرانجام هاتف علیمردانی کارگردان یکی از همین فیلم های مورد اشاره، هر یک از زاویه نگاه خود در این گزارش از دلایل جذب سینماگران اجتماعی به سمت تولید فیلم های گیشه پسند می گویند.

با ما در این گزارش همراه باشید:

مدیران فرهنگی هیچ نقشه راهی برای سینما ندارند

رضا درستکار منتقد سینما با اشاره به اینکه پیش از این نیز تجربه چنین اتفاقی را در تاریخ سینمای ایران داشته ایم، گفت: تاریخ 2 بار تکرار می شود، اولین بار زمانی است که شکل اجرایی به خود می گیرد و حالت تراژیک دارد و دومین بار که رخداد دوباره واقعه حالت کمدی پیدا می کند و تبدیل به یک طنز تلخ می شود، شرایطی که توصیف کردم مصداق واقعی سینمای امروز ما است.

وی ادامه داد: در واقع چنین اتفاقی در سینمای ایران در سال های دهه 50 نیز رخ داد، یعنی حضور و رقابت در سینما بسیار سخت شده بود و عده ای از کارگردانان تصمیم گرفتند تا به سمت سینمای گیشه بروند و همین امر آثاری را شکل داد که تبدیل به فیلمفارسی شد، نمونه بارز این کارگردانان می توان به زنده یاد رضا میرلوحی اشاره کرد که در ابتدا با ورود به سینما 2 فیلم شورش از کتاب موش ها و آدم ها و تپلی که از داستان اوتلو اقتباس شده بود، را ساخت که هر 2 اثر از فیلم های خیلی خوب بودند، اما این کارگردان بعد از اینکه وضعیت اکران فیلم ها را دید، تصمیم گرفت به سمت تولید فیلمفارسی برود که در نهایت حرفه ای ترین فیلمفارسی های دوران خود شامل آقای شکست ناپذیر ، مواظب کلات باش را تولید کرد، آثاری که از فیلمفارسی های زمان خود چند قدم جلوتر بودند. چنین تولیداتی و موفقیت در گیشه در آن زمان می توانست توفیق های موقتی باشد که یک کارگردان بدست می آورد، مانند همین توفیقاتی که برخی از سینماگران ما این روزها با تولید فیلم های کمدی به صورت موقتی در گیشه بدست می آورند.

وضعیت سینما، سیاست گذاری ها در حوزه سینما خراب است. حتی چنین شرایطی نشان می دهد که مدیران فرهنگی کشور، پلن و نقشه راه برای سینما ندارند و تنها برای این روی کار آمده اند که به یک کارگردان بگویند تو می توانی فیلم بسازی و به یک کارگردان اجازه فیلمسازی ندهند این منتقد سینما با اشاره به اینکه چنین تولیداتی را نمی توان یک اثر سینمایی دانست، توضیح داد: چرا که معمولا این دسته از آثار برای تجارت در سینما ساخته می شود. به همین دلیل است که چند سال بعد از تولید آثاری مانند فیلمفارسی، برخی از کارگردانان این دسته از فیلم ها از جمله زنده یاد رضا میرلوحی از تولید این آثار ابراز پشیمانی کرد و گفته بود که اگر می دانستم می توان از از راه دیگری دست به تامین معاش زد، هرگز تن به سینمای فارسی نمی دادم.

وی خاطر نشان کرد: چنین اتفاقی در سینمای پیش از انقلاب یک تراژدی بود، چرا که فیلمساز خوبی مانند رضا میرلوحی از دست رفت و امروز این شرایط و تولید کمدی های سخیف و گیشه توسط کارگردانان تبدیل به یک کمدی تلخ شده است.

درستکار در بخش دیگری از صحبت های خود گفت: مساله دیگر این است که معتقدم فیلمسازی که فیلمساز باشد، دوست ندارد به سمت ساخت چنین فیلم هایی برود، چرا که فیلم های کمدی از این دست، فیلم نیستند و بیشتر آثاری هستند که از لج و لجبازی تماشاگر با خودش، در لج و لجبازی فیلمساز با خودش، در لج لجبازی شرایط پیچیده ای که در چند سال گذشته در آن نفس می کشیم، ساخته شده است. این آثار نه فیلم است و نه ماندگار. در این میان از همه تراژیک تر این است که فیلمساز از تولید غلط خود پشتیبانی و حمایت هم می کند. چنین تولیداتی در سینمای ایران نشان می دهد که وضعیت سینما، سیاست گذاری ها در حوزه سینما خراب است. حتی چنین شرایطی نشان می دهد که مدیران فرهنگی کشور، پلن و نقشه راه برای سینما ندارند و تنها برای این روی کار آمده اند که به یک کارگردان بگویند تو می توانی فیلم بسازی و به یک کارگردان اجازه فیلمسازی ندهند.

وی با بیان اینکه که بخش هنری و آرتیستی سینما ماندگار است و بخش تجاری ماندگار نیست، توضیح داد: شاید بخش تجاری سینما در گیشه برای مدتی موفق باشد اما همه سینماگر را به عنوان آرتیست و هنرمند می شناسند و این بسیار بد است که کسانی که ادعای هنر و فعالیت فرهنگی دارند، مانند بازاری ها عمل کرده و فشارسنج گیشه را دستشان بگیرند و ببینند چه چیزی در گیشه بیشتر پرفروش است و بروند همان را بسازند. البته معتقدم این موج از تولیدات عمر کوتاهی دارد چرا که تماشاگر و سینمای ایرانی، زود به زود از موضوع ها خسته می شوند چرا که سینما با یک ضرب آهنگ سریع خسته شدن از موضوع ها و بی حوصلگی مواجه است که این امر از فرهنگ ما نشات می گیرد.

درستکار تاکید کرد: این را می دانم که برخی از کارگردانان ممکن است پول هنگفتی از یک سرمایه گذار دریافت کند و فیلمی کمدی بسازد که هیچ فکری برای آن نداشته باشد و این اثر تبدیل به یک اثر نفرت انگیز می شود. در واقع می توان گفت یک سری پول وارد سینما می شود که این پول ها به سمت های نازل سینما هدایت می شود، تا برخی فیلمسازانی که احترامی در سینما برمبنای آثار گذشته شان بدست آورده اند، این نوع از کمدی ها را بسازند. مساله دیگر این است که همیشه یک مقابله و کشمکشی بین سینمادار یا سالن دار با سازنده و یا تولید کننده این فکر اندیشه بوده است و نزدیک کردن این 2 طیف همیشه مشکل ساز بوده است.

وی بیان کرد: در حال حاضر مساله سالن داری و روشن نگه داشتن چراغ سینما پررنگ و پرزور شده است که روی تولیدات سینمایی نیز اثر گذاشته است. البته برخی از سینماگران نیز به دنبال ارتزاق هستند و چنین آثاری را می سازند. در این میان نقش مدیری که باید سینما را رهبری کند وجود ندارد، من نمی گویم که ما نیاز داریم یک نفر بالای سر سینمای ایران باشد، بلکه معتقدم همین دستگاه های دولتی که وجود دارد باید نگاه کارشناسی نسبت به سینما داشته باشند. البته این به آن معنا نیست که هم عقیده با دوستان ارزشی باشم و معتقد باشم که یک نفر باید با چماق در سینما وجود داشته باشد.

درستکار تاکید کرد: درست است که چراغ سینما باید روشن بماند، اما این روشن بودن نباید به هر قیمتی باشد. فیلم های مناسب گیشه باید ساخته شود اما نه به هرقیمتی. تاکید می کنم در چنین شرایطی غیبت مدیر فرهنگی را در کلان نظام فرهنگی می بینم، یعنی نظام فرهنگی ما مدیر بلدراه ندارد، به خصوص و باز تاکید می کنم به خصوص نظام سینمایی ما فاقد مدیران جامع الطراف است که بتوانند از چند جنبه های سینما یک مخرج مشترک خوب بگیرند تا فرهنگ، هنر، سینما و سینماگران ما ضرر نکنند و به خاطر پول و معاش خود تن به هرکاری ندهند.

این منتقد در بخش دیگری از صحبت های خود در پاسخ به این پرسش که تهیه کننده ای مانند سعید ملکان که تولیدات اجتماعی پرفروشی در کارنامه کاری خود دارد، چرا باید تن به تولید چنین کمدی هایی بدهد، توضیح داد: سعید ملکان شخصیت قابل احترامی دارد، البته من خیلی کم با وی صحبت کرده ام اما این تهیه کننده از جمله افرادی است که از سینما پول در می آورد و وارد سینما می کند، این کاری است که بسیاری از سینماگران نمی کنند، یعنی از سینما پول در می آورند و آپارتمان می سازند. در واقع می توان گفت می توان در سینما به سعید ملکان به عنوان یک تهیه کننده اعتماد کرد. این را می دانم که ملکان در سینما مراجعه کنندگان بسیاری دارد و فیلمسازان جوان و کهنه کار درخواست تهیه کنندگی اثرشان را به وی می دهند. ممکن است این تهیه کننده در بزنگاه هایی رودربایستی پیدا کند و دست به تولید برخی آثار بزند. ملکان هم می تواند ابد و یک روز را بسازد هم می تواند میلیونر میامی را بسازد، معتقدم نظام یا مدیر فرهنگی می تواند به تهیه کننده ای مانند سعید ملکان بگوید بهتر است که تو فیلم هایی مانند ابد و یک روز را بسازد، البته که هر تهیه کننده ای می تواند فیلم های مختلفی تولید کند.

وی بیان کرد:تاکید می کنم که کمدی ساختن در سینما اصلا بد نیست و جزو سخت ترین ژانرهای سینما است، اما کمدی در تمام دنیا دچار ضعف هایی شده است و بیشتر به سمت موضوع های جنسی رفته است که البته در ایران شور این ماجرا درآمده است.

دلیل استقبال از فیلم های کمدی را از روانپزشک ها بپرسید

علی سرتیپی تهیه کننده، پخش کننده و سینمادار نیز در گفتگو با خبرنگار مهر نیز با اشاره به اینکه نباید فراموش کرد که سینما یک سرگرمی است و کارگردانان این حق را دارند که در هرگونه اجتماعی اثری را تولید کنند، گفت: اینکه چرا مخاطب امروز ما بیشتر از فیلم های کمدی در گیشه استقبال می کند باید توسط روانپزشک ها جامعه شناس ها پاسخ داده شود. اما کارگردانان اجتماعی نیز می توانند به سمت تولید فیلم کمدی بروند، به عنوان مثال یک کارگردانی مانند هاتف علیمردانی معمولا فیلم های شریف و قابل قبولی در سینما می سازد، کمدی کلمبوس وی را هم می توان یک طنز معقول و خوب دانست. معتقدم فیلم های کمدی خواسته و نیاز جامعه امروز ما است و جامعه از سینما می خواهد که فیلم کمدی بسازد.

وی ادامه داد: سینمای ایران هجوه بالایی پیدا کرده است و با توجه به قیمت پایین بلیت، تهیه کنندگان و کارگردانان به دنبال اطمینان برای فروش خوب در گیشه هستند، به همین دلیل به سمت ساخت فیلم هایی می روند که ضمانت فروش داشته باشد، زمانی نیز که مخاطب با فیلم کمدی ارتباط بیشتری برقرار می کند، نشان می دهد که ساخت این آثار می تواند ضمانت فروش خوبی به همراه داشته باشد. البته این را هم باید بگویم که آثار اجتماعی نیز در سینمای ایران با استقبال خوبی قرار می گیرد.

این تهیه کننده سینما توضیح داد: تاکید می کنم باید بررسی شود که چرا مردم از فیلم های کمدی استقبال می کنند، تا زمانی استقبال از این آثار در گیشه نباشد که تهیه کننده به سمت تولید این فیلم ها نمی رود. البته این را هم باید بگویم که مخاطب سینما، فیلم های اجتماعی را هم دنبال می کند، به عنوان مثال لاتاری به کارگردانی محمدحسین مهدویان یا به وقت شام به کارگردانی ابراهیم حاتمی کیا، جزو فیلم های پرفروش سال بودند.

وی بیان کرد: سینماداران به دنبال فیلمی هستند که فروش داشته باشد، به دنبال گونه خاصی از آثار نیستند، حتی ممکن است یک اثر اجتماعی از یک اثر کمدی فروش بیشتری داشته باشد، پس از نظر سینمادار اولویت اکران با آن فیلم است، همه چیز بستگی به جذابیت و کیفیت یک اثر سینمایی دارد، اینکه یک فیلم تا چه اندازه می تواند در جذب مخاطب موفق باشد. هرچند مخاطب امروز فیلم های کمدی را بیشتر می پسندد، اما آثاری هم در این گونه سینمایی داریم که فروش چندان خوبی نداشته است که از آن جمله می توان به تخته گاز به کارگردانی محمد آهنگرانی اشاره کرد. تاکید می کنم که سینماداران به دنبال فروش بیشتر هستند حال این فیلم پرفروش می تواند کمدی باشد یا اجتماعی.

سینماداران به دنبال فیلمی هستند که فروش داشته باشد، به دنبال گونه خاصی از آثار نیستند، حتی ممکن است یک اثر اجتماعی از یک اثر کمدی فروش بیشتری داشته باشد، پس از نظر سینمادار اولویت اکران با آن فیلم است، همه چیز بستگی به جذابیت و کیفیت یک اثر سینمایی دارد مدیرعامل شرکت فیلمیران توضیح داد: این مخاطب است که تعیین می کند که چه فیلم هایی ساخته شود و این رای نهایی از فروش گیشه کاملا مشخص است. شاید اگر ابزار و تبلیغات مناسب برای فیلم های مختلف داشتیم، شاید آثار اجتماعی می توانستند ارتباط بیشتری با مخاطب برقرار کند، اما متاسفانه چنین شرایط و امکاناتی برای سینما وجود ندارد.

وی تاکید کرد: در سینمای ایران، فیلمسازان بزرگ اجتماعی نیز بارها دست به ساخت فیلم های کمدی زده اند که از جمله این کارگردانان می توان به داریوش مهرجویی اشاره کرد که در کارنامه کاری خود اجاره نشین ها را دارد.

رییس کانون پخش کنندگان سینمای ایران ادامه داد: این یک اتفاق است که این روزها فیلم های کمدی نقاط مشترکی از جمله تولید بخشی از آنها در کشورهای دیگر دارند. به عنوان مثال خانم یایا به کارگردانی عبدالرضا کاهانی، 3 سال پیش ساخته شده است، در کل باید گفت که تهیه کنندگان ما به دنبال این هستند که کار نو و جدیدی را ارائه دهند تا فروش بیشتر و بهتری داشته باشند. تهیه کنندگان به این نتیجه رسیده اند که اگر بخش های از فیلم خود را در خارج از کشور تولید کنند، با استقبال بیشتری در گیشه مواجه می شوند. خوشبختانه سینما از لحاظ مالی رشد خوبی داشته است و مخاطبان بیشتری به سینما جذب شده است.

وی ادامه داد: البته در این میان آثار کمدی نیز وجود دارد که در خارج از ایران ساخته نمی شود، به عنوان مثال تگزاس1 کاملا در خارج از ایران ساخته شد و تگزاس2 کاملا در ایران ساخته شد. البته این را هم باید بگویم بعید می دانم با شرایط دلار دیگر کسی بتواند خارج از ایران فیلم بسازد.

سرتیپی تاکید کرد: تا 3 سال پیش اگر یک کارگردان قرار بود یک فیلم را در شمال و یا حتی کیش جلوی دوربین ببرد، هزینه آن بیشتر از ساخت همان فیلم در ترکیه یا تایلند می شد.

جامعه به سینمای تلخ واکنش نشان می دهد

هاتف علیمردانی با اشاره به جدیدترین اثر سینمایی خود که در سینماها در حال اکران است، گفت: کلمبوس یک اثر اجتماعی مانند دیگر آثار سینمایی من است که رگه های طنز دارد، این اثر در گیشه همانند دیگر آثار من است که دارای یک کانسپت بروز است، این فیلم درست زمانی که هنوز دلار گران نشده بود، از گرانی دلار، فرار آدم ها و مهاجرت گفت. برای کلمبوس از یک زبان شیرین استفاده کردم چرا که کام مردم این روزها تلخ است. می توانم بگویم من یک سینماگری هستم که بسیار به طبقه متوسط جامعه وابسته هستم و حرفم را از کف خیابان می گیرم و نمی توانم در آثارم حرفی جدا از مردم بزنم. کافی است به گیشه سینماها مراجعه کنید و با مردم صحبت کنید تا متوجه شوید که مردم این روزها حوصله فیلم تلخ ندارند و حالشان خوب نیست. زمانی که جامعه به سینمای تلخ واکنش نشان می دهد، کارگردان مجبور است زبان خود را با مردم تغییر دهد.

وی تاکید کرد: اینکه کارگردان از چنین شرایطی استفاده کند و یک فیلم لمپن و سطح پایین بسازد، بسیار تاسف آور است، نباید برای فروش بالا دست به تولید هر فیلمی زد، بلکه باید سعی کرد تا یک اثر ماندگار تولید کرد، آثار زیادی می شناسیم که شاید 20 میلیارد تومان فروش نداشته است اما همچنان در بین مردم ماندگار است چرا که کانسپت های این آثار از دل جامعه درآمده است.

کارگردان فیلم سینمایی کوچه بی نام تاکید کرد: یک فیلمساز اگر حرف خود را به موقع بزند و شاخک های حساس تری نسبت به جامعه داشته باشد، برگشت حرف خود را از جامعه دریافت می کند. کلمبوس مانند دیگر آثار من توانسته است آرام آرام مخاطب خود را جذب کند و در هفته ششم اکران فروشی بیشتر از هفته اول داشته باشد، چرا که مردم سینه به سینه این فیلم را تبلیغ می کنند.

علیمردانی گفت: نباید فراموش کرد که سینمای کمدی روی روابط جنسی و سیاست می چرخد اما من معتقدم باید تفاوتی میان تئاتر لاله زاری و سینمای من وجود داشته باشد. طی سال های گذشته آستانه تحمل روابط اجتماعی و سیاست در سینما پایین بوده است و مخاطبان تنها از رد کردن خط قرمزها لذت می برند و به آن می خندند. اما در این میان تعهدی برای فیلمساز وجود دارد که از تمام این خندیدن ها چه هدفی را دنبال می کند و چه می خواهد بگوید.

کارگردان فیلم آباجان توضیح داد: معمولا در ایران از تولیدات سینمای آمریکا تنها 5 درصد که آن هم آثار خوب و شاخص آن است دیده می شود، اما می توانم بگویم که 90 درصد از تولیدات باکس آفیس آمریکا مزخرف است و تنها 10 درصد از این تولیدات است که تبدیل به آثار شاخص جهان می شود، می خواهم این را بگویم که قرار نیست همه فیلم خوب بسازند.

کد خبر 4517324

نیوشا روزبان

لینک خبر :‌ خبرگزاری مهر
همراه اول حامی اصلی سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر شد.

به گزارش اداره کل ارتباطات شرکت ارتباطات سیار ایران، سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر با حمایت ویژه همراه اول از 10 تا 22 بهمن ماه سال جاری همزمان با چهلمین سال پیروزی انقلاب اسلامی برگزار می شود.
اپراتور اول تلفن همراه کشور که با شعار همراه اول، حامی هنر ایران زمین از بزرگترین رویداد هنری کشور حمایت کرده این حمایت را همراستا با سیاست جدید خود مبنی بر حمایت از رویدادها و آثار فاخر هنری و فرهنگی در کشور اعلام کرده است.
سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر با حضور 45 فیلم برگزار می شود و 14 سینما در تهران و بیش از 50 سینما در سایر شهرستان های کشور آماده اکران فیلم های این دوره هستند.
همراه اول که اخیراً به اقدامات حامیانه توجه بیشتری نشان می دهد، در سیاست های مسوولیت اجتماعی خود، توجه ویژه ای به مقوله هنر و فرهنگ داشته که حمایت از سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر یکی از برجسته ترین اقدامات اپراتور اول در این زمینه به شمار می رود.

لینک خبر :‌ خبرگزاری فارس
رضا آذری منتقد سینما با انتقاد از فضای نشست های جشنواره فیلم فجر گفت: این نشست ها معمولاً محلی برای دعواهای لفظی و حاشیه سازی رسانه های حاشیه ساز بود.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۷/۱۱/۰۷

رضا آذری منتقد و مدرس سینما در گفت وگو با خبرنگار برنا، اظهار داشت: اعتقاد من بر این است که با اعلام اسامی فیلم های جشنواره فجر و دیدن نام کارگردان ها نمی توان پیش بینی دقیقی نسبت به فیلم ها داشت. همواره پیش از جشنواره با دیدن موضوعات و کارگردان ها شور و شوقی برای دیدن آثار به وجود می آید اما فیلم باید با موجودیت خود فیلم در نظر گرفته شود و در این شرایط باید فیلم ها را دید و درباره ماهیت جشنواره سخن گفت.

آذری خاطرنشان کرد: پیش داوری ها هر سال باعث جهت گیری افراد و منتقدان می شود. نباید پیش از جشنواره خیلی دقیق نظر داد و گفت که جشنواره امسال با سال های قبل و بعدش متفاوت است. فیلم ها قبل از دیده شدن مواد خامی هستند که نمی توان درباره آنها نظری دقیق داشت. پس از جشنواره است که می توان با نظرسنجی ها، نقدها و جلسات و بحث های تخصصی به کلیتی از جشنواره دست یافت.

این منتقد درباره تغییرات هر ساله جشنواره فیلم فجر گفت: تغییراتی که هر سال شامل جشنواره می شود تا حدی به جشنواره آسیب وارد می کند ولی این تغییرات از جهاتی نیاز جشنواره فیلم فجر و سینمای ما است. اثرات این تغییر و تحولات را ما در سال های آینده خواهیم دید. به عنوان مثال ما سال های گذشته شاهد بودیم که نشست ها به جای بحث های تخصصی بیشتر محافلی برای رسانه های حاشیه ساز بوده و معمولاً نشست ها به جنجال و دعواهای جناحی کشیده می شد که نشان از ضعف های موجود در سیاست های اجرایی جشنواره است و مسئولان هر سال در تلاش هستند تا با تغییرات این مشکلات را از بین ببرند.

وی افزود: شاید برای بسیاری افراد چنین دعواها و جنجال هایی جذاب باشد و تا حدی به رونق گرفتن جشنواره کمک کند اما به نظر من این مسائل جشنواره فیلم فجر را از رسالت اصلی اش دور می کند و به راحتی به حاشیه می کشاند و اتفاقی حرفه ای در جشنواره فجر رخ نمی دهد. نشست ها باید با مدیریتی دقیق محل بحث های تخصصی و علمی باشد.

آذری در ادامه گفت: شاید یکی از دلایل جداسازی اهالی رسانه و منتقدان از هنرمندان همین مسأله باشد. شاید مسئولان برگزاری جشنواره فیلم فجر به این نتیجه رسیده اند که فیلم ها در فضایی آرام تر دیده شوند. احتمالاً سیاست مسئولان، سکوت و خلوت بودن جشنواره است که این مسأله هرچند که جشنواره را از حواشی مخرب گذشته دور می کند اما شاید شور و حال آن را بکاهد و بحث و صحبت هایی که پس از دیدن فیلم ها باعث شکل گیری روابطی سازنده می شود را از بین می برد و به نظر من باید توازن دقیق با آسیب شناسی درستی صورت گیرد.

این مدرس سینما در ادامه گفت: با جداسازی اهالی رسانه از سینماگران ارتباط آن ها با هم قطع نمی شود چرا که اهالی رسانه هرطور شده خود را به فیلم ها و سینماگران می رسانند و گزارش ها و گفت وگوهای لازم را صورت می دهند. من جشنواره را از سه جنبه ادراک، نگارش و ارتباط می سنجم. به نظر من نگارش با دیدن فیلم ها و انتقادها و مباحث مختلف صورت می گیرد، ارتباط مطمئناً با جداسازی کمتر می شود اما به هر شکل جشنواره جایی برای شکل گیری ارتباط بین اهالی سینما است و ادراک نیز با جوایزی که داده می شود و رقابتی که وجود دارد رخ می دهد اما کیفیت همه اینها بستگی به مسائل بسیاری از جمله مسائل اجرایی دارد.

آذری درباره محل برگزاری جشنواره گفت: مطمئناً برج میلاد طی سال های اخیر بهترین مکان برای کاخ جشنواره است. سال گذشته اعلام کردند اشخاصی که مایل به دیدن فیلم ها در سینمای چارسو هستند با اعلام آمادگی می توانند جشنواره را در این سینما دنبال کنند اما من وقتی به چارسو رفتم این مکان را اصلاً مناسب ندیدم. در آنجا موقعیت پذیرایی اصلا مناسب نبود و متأسفانه اتفاقاتی رخ می داد که در شأن اهالی فرهنگ و هنر نبود. مطمئناً مسائلی مثل طرح ترافیک و محل پارک خودروها نیز هر چند که شاید در حاشیه مسائل اصلی جشنواره باشند حائز اهمیت ویژه ای هستند که باید توجه بسیاری به آنها شود و همین نکات ریز است که می تواند بر کیفیت کلی جشنواره نیز تأثیر بگذارد.

وی افزود: برای کارت های جشنواره که اهالی رسانه و منتقدان از آن بهره مند شده و فیلم ها را در کاخ جشنواره می بینند نیز باید دقت بسیاری شود. به نظر من رسانه ها و اشخاصی که در طول سال توجه بیشتری به جشنواره داشته و فعالیت مستمری دارند باید در شرایط بهتری قرار گیرند و برای بهبود شرایط برگزاری اشخاصی که جشنواره و سینما در اولویتشان نیست در سینمایی دیگر فیلم ها را ببینند.

این منتقد درباره عدم حضور پر رنگ پیشکسوتان در جشنواره فیلم فجر اظهار داشت: این مسأله را در سه بخش می توان بررسی کرد. حضور پر رنگ جوانان در جشنواره فجر می تواند نیاز امروز سینمای ما که فیلمنامه و فکر نو است را تأمین کند. طی سال های اخیر جوانان ثابت کرده اند که این نیاز را بیش از پیشکسوتان تأمین می کنند و اگر شاهد کم کاری بزرگان سینمایمان هستیم شاید بتوان مسائلی مثل کهولت سن، بی حوصلی، بی توجهی اهالی سینما و مسئولان و به حاشیه رفتن پیشکسوتان را در این اتفاق دخیل دانست.

آذری تصریح کرد: باید پذیرفت سینمایی که بیش از حد به دعواهای خانوادگی و آسیب های اجتماعی می پردازد مستعد به حاشیه رفتن است. من انتقادی در پرداختن به دعواهای خانوادگی و آسیب های اجتماعی ندارم اما پرداختن به این مسائل چنین پیامدهایی نیز با خود دارد. از طرفی در شرایط اقتصادی امروز پیشکسوتان کمتر حاضر به ریسک برای سرمایه گذاری می شوند و وقتی سینماگران موفق و بزرگ از فیلمسازی فاصله گرفته اند می توان چنین مسأله ای را نیز در آن دخیل دانست چرا که تهیه کنندگان نیز با توجه به اینکه ذائقه نسل امروز را جوانان بهتر می دانند به سراغ فیلمسازان جوان می روند.

وی افزود: به نظر من جوانان امروز صاحب فکر و اندیشه هستند و نیازهای اساسی سینما را تا حد زیادی تأمین کرده اند. ما نباید فراموش کنیم که سینما در نهایت یک رسانه است و باید حامل جریان های فکری مختلف باشد. هر چقدر که در سینمای یک کشور جریان های فکری مختلف وجود داشته باشد می توان آن سینما را جدی تر دانست. مخاطبان امروز سینما با رسانه های بسیاری در ارتباط هستند که از فضای بسته ذهنی مخاطبان قدیمی برخوردار نیستند و در صفحات اجتماعی و فضای مجازی دنیایی از اطلاعات را در اختیار دارند و جوانان این مخاطبان را بهتر می شناسند. به نظر من مسئولان باید فضا را همانطور که هست ببینند نه آن طور که دوست دارند و در این صورت است که می توانند سیاست های دقیق تر و درست تری به کار ببرند. من با حضور پر رنگ جوانان در جشنواره موافقم و فکر می کنم نسل امروز توانسته بیشتر از نسل گذشته پاسخگوی نیازهای فکری جامعه ما باشد.

لینک خبر :‌ خبرگزاری برنا
سینمای ما از ریل خارج شده است، یعنی قطار در باتلاقی می رود که سینما نیست.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۷/۱۱/۰۷

سرویس فرهنگ و هنر جوان آنلاین: 80-70درصد فیلم هایی که به اسم سینما به خورد ما می دهند اصلاً با هیچ استاندارد سینما و فیلم و هنری همخوانی ندارد و خارج از این ریل است.
سعید مستغاثی منتقد تلویزیون و سینما در گفت وگویی که با تسنیم انجام داده، ضمن اشاره به این مطالب می افزاید: اگر مراقب نباشیم و توجه نکنیم سینما ما را با خود می برد، نه تنها سینما که همه ابزار های دنیای مادی این چنین است و سینما در صدر آن است، سینما عصاره تمدن مدرن است. این امر عجیبی نیست. در همه این دوره ها کسانی سعی کردند برگردند و گفتمان انقلاب را در فیلم های خود بیاورند اعم از فیلمسازان و برخی از مسئولان که زحمات آن ها را قدر می دانیم، اما به گمانم سال 89 یا 90 بود که جشنواره ای برگزار شد که همه فیلم ها درباره خیانت و مهاجرت بود.
این منتقد برجسته سینما با اشاره به اینکه وقتی به دولت یازدهم رسیدیم در سرازیری بسیار مهیبی قرار گرفتیم، می گوید: در اینجا فیلم های شانه تخم مرغی- که در دوره های قبل در بقالی ها یافت می شد- در جریان اصلی سینما وارد شد. قبل از آن، جرئت پیدا نمی کرد یا اجازه نمی دادند یا نمی آمدند ولی در اینجا در صدر جریان اصلی سینمای ما نشست و آن سینمای سوپر فیلمفارسی وارد شد. الان به جز موارد استثنایی که در سال شاید 5- 4 مورد باشد سینمای ما به یک سینمای پوک و خالی از مغز رسیده است.
وی می افزاید: یکی از معدود سینما هایی که در دنیا در دربار شکل گرفت سینمای ایران بود که توسط مظفرالدین شاه وارد می شود و اولین کارگردان سینمای ما مظفرالدین شاه است! این سینما یا باید به خیانت و مهاجرت بچسبد که برای قشر محدودی است یا به شوخی های ابلهانه بچسبد و ملت را ابله فرض کند.
مستغاثی با تأکید بر این مسئله که یکی از نقاط اشتراک سینمای ما با سینمای غرب و سینمای جهان این است که سینما تنها مورد وارداتی است، خاطر نشان می کند: اردشیر ریپورتر یکی از بنیاد های سینمای ایران را می نهد. او آقای عبدالحسین سپنتا را به هند و نزد انجمن پارسیان هند می فرستد تا فیلم بسازد و سینمای ایران جلو بیاید. از آن طرف دفتر اشرف و دفتر فرح را داریم که حضور پررنگی در سینمای فارسی داشتند. خب این ها سینما را برای چه به راه انداختند؟ برای سرگرمی؟ برای اعتلای هنر و فرهنگ ایران؟ آنچه سینما برای آن وارد ایران شد، هویت زدایی دین و ریشه های ملی ایرانیان بود. این سینما ظاهراً یک برنامه داشت که هویت زدایی و اسلام زدایی کند. برای همین است که فیلمفارسی همه زندگی ایرانیان را در کاباره و اخلاق کاباره ای تبلیغ می کند و برای همین سینمای به اصطلاح موج نو ، آن طور پرده دری می کند.
این منتقد سینما و تلویزیون با اشاره به اینکه شما می بینید فیلم هایی که بعد از اواخر دهه 70 می آید چیزی که در این فیلم ها فراتر از همه چیز است نوعی اشاعه سبک زندگی غربی و کوبیدن سبک زندگی ایرانی است، می افزاید: این ها چیز هایی است که در این فیلم ها رواج دارد. خیلی زیاد هم رواج دارد. می بینید که در آن حجاب تخطئه می شود، حریم محرم و نامحرم تخطئه می شود، اصول اسلامی همانند قصاص تخطئه می شود، برخی احکام اسلام به تمسخر گرفته می شود. در واقع این چیزی است که سال های سال بوده است. چیزی که امروز سینماگران ما انجام می دهند در واقع طرحی است که 70 سال پیش سازمان سیا ریخته است.
مستغاثی در ادامه می گوید: در مجموع می خواهند این را به ما القا کنند که شما هیچ چیزی ندارید. القای این تفکر که همه چیز شما از غرب است یا همه تکنولوژی و همه علم و دانش و هنر آنجاست . امام خیلی بیان کردند که می خواهیم کشور را خود اداره کنیم ولی مدیران این چنین نبودند. همین الان هم می گویند تنها مزیت ما آبگوشت بزباش است، یعنی دیگر حتی نیاز به نفوذ هم ندارد تا وقتی این تفکر را در آدم ها دارید که متأسفانه حتی در بچه های انقلابی هم هست، البته این طور هم نیست که بگوییم فلانی مزدور فلان جاست. خیلی کمتر از این هستند که مزدور هم باشند.

لینک خبر :‌ روزنامه جوان آنلاین
تاریخ انتشار: ۱۳۹۷/۱۱/۰۷ سایت های دیگر : پژواک نیوز

مهدیه تقوی راد / خبرنگار
طرح نظام صنفی رسانه ای در نوبت بررسی در صحن علنی مجلس قرار دارد. آنطور که محمدعلی وکیلی، نماینده مجلس می گوید: این طرح ناظر بر جایگاه خبرنگاران، حقوق، مصونیت آنها، دایره فعالیت، نسبت شان با کارفرما و ذینفع است که اگر به نتیجه برسد می توان گفت برای نخستین بار شاهد نظامنامه ای در جهت ساماندهی امور حوزه رسانه با رویکرد دفاع از جایگاه اصحاب رسانه هستیم. اما این نماینده مجلس که خود مدیرمسئول روزنامه ابتکار نیز هست، در شرایطی طرح مطرح شده از سوی خود را جامع و مدافع حقوق مطبوعات می داند که بسیاری از اهالی رسانه مخالف هرگونه تصویب نظام رسانه ای هستند و چنین مصوبه هایی را باعث محدودیت بیشتر کار رسانه ای در کشور می دانند و به همین دلیل به شدت با تصویب چنین قوانینی مخالف هستند. هفته گذشته طرح سازمان نظام روزنامه نگاری جمهوری اسلامی ایران با امضای 70نماینده به مجلس تقدیم و با شماره515 ثبت شد. این طرح توسط محمدعلی وکیلی و حمایت احمد مازنی تهیه شده است. البته می توان گفت این طرح همان طرحی است که پیش از این حسین انتظامی به عنوان معاون مطبوعاتی وزارت ارشاد در سال1393 آن را تهیه کرده بود و در پی آن با انتقادات گسترده روزنامه نگاران مواجه و در نهایت کنار گذاشته شد. حالا در واقع تعدادی از نمایندگان همان پیش نویس دولت را برداشته اند و به شکل طرحی جدید به اسم خود ارائه کرده اند. متنی که در نهایت به دنبال یک روزنامه نگاری وابسته به دولت و حکومتی است و کل استقلال روزنامه نگاری ایران را زیر پا می گذارد. سال93 نیز برای نخستین بار لایحه نظام رسانه ای با 6فصل و 66ماده در هیأت دولت مورد رسیدگی قرار گرفت اما همان زمان انتقادهای گسترده ای به این لایحه شد و اصحاب رسانه و کارشناسان این حوزه، انتقادات زیادی به این لایحه وارد کردند؛ به گونه ای که این لایحه از دستور کار خارج شد. حالا و بعد از گذشت 4سال از این موضوع دوباره این طرح بر سر زبان ها افتاده است؛ طرحی که گفته می شود در پیش نویس آن از استادان روزنامه نگاری و کارشناسان خبره این حوزه کمک گرفته نشده و رونوشتی از لایحه قبلی است که کمی تغییرات در آن داده شده است. با این حال گفته می شود که این لایحه نیز نمی تواند باری از دوش مطبوعات بردارد و جز گرفتن حق آزادی و استقلال رسانه ها کارکرد دیگری نخواهد داشت. گفت وگوی همشهری با کارشناسان حوزه رسانه را درخصوص مسائل مربوط به متن نظام صنفی رسانه ای بخوانید.

فکری به حال بقای رسانه ها بکنیم نه محدودتر کردن بیشترشان

فریدون صدیقی، روزنامه نگار با بیان اینکه شرایط کنونی رسانه های دیداری و شنیداری ما وضعیتی معیوب، رنجور و نحیف است، گفت: متأسفانه به دلایل عدیده ای رسانه های ما که در روزگارانی خواندنی، دیدنی و شنیدنی بودند، اکنون با بی مهری مخاطبان روبه رو هستند و همین مسئله رسانه ها را نحیف و برخی روزنامه نگاران و اهالی رسانه را متأسف کرده است. این استاد روزنامه نگاری درخصوص تدوین متن نظام صنفی مطبوعاتی در گفت وگو با همشهری گفت: در بازشناسی دلایل نقص و نقصانی که درخصوص مطبوعات وجود دارد، باید گفت که عواملی چون مضایقه در اطلاع رسانی و شفافیت بهنگام ازجمله مهم ترین تنگناهای وضع موجود هستند که در کنار آن عادات پیشین و تاریخی، نهادها و مراکز و شخصیت هایی هستند که جایگاه حقوقی مهمی دارند ولی جایگاه و رسالت رسانه ها را نادیده می گیرند و حتما تصویب قانونی تحت عنوان نظام رسانه ای این شرایط را بدتر خواهد کرد و روزنامه نگاران با تنگناهای بیشتری روبه رو می شوند. به گفته صدیقی، این افراد عموما رسانه ها را تریبون هایی برای از خود تعریف و تمجید کردن و یا واسطه اطلاع رسانی یک سوژه به مخاطب می دانند و اینگونه است که رسانه ها مرجعیت خود را از دست داده و یا می دهند.

صدیقی با اشاره به اینکه نظام رسانه ای محدودیت های بیشتری را برای کار حرفه ای اهالی رسانه ها ایجاد می کند، گفت: نکته تأسف بار ماجرا آن است که نهادها و مسئولان مختلف نمی دانند که مرجعیت از دست رفته رسانه ها موجب از دست رفتن جایگاه و مرجعیت آنها می شود چرا که این افراد وقتی تریبون ها و رسانه ها را تنزل یافته، ناچیز و فاقد مسئولیت و رسالت می خواهند، نتیجه این مسئله ریزش مخاطب و نادیده گرفته شدن افرادی است که تمایل دارند به صورت یک سویه پیامی به جامعه بدهند.

او با بیان اینکه اکنون در شرایط سخت و تلخی در فضای رسانه ها هستیم، ادامه داد: دغدغه های معیشتی اصحاب رسانه روز افزون و طاقت فرسا شده، گرانی کاغذ نمک به زخم رسانه می زند و حقوق ناچیز روزنامه نگاران پرداخت نمی شود، در چنین شرایطی طرح بازخوانی نظام صنفی مطبوعات کاری عبث و بی مورد است و همانند شنا کردن در استخری است که آبی در آن وجود ندارد. وی ادامه داد: توصیه من به نمایندگان مجلس، وزارت ارشاد و همه افرادی که خود را دلسوز جامعه می پندارند، این است که فکری به حال بقای روزنامه ها و حیات روزنامه نگاری کنند نه آنکه لباسی برای کسی بدوزند که مدت هاست در حال احتضار است. صدیقی تصریح کرد: سندیکاها و تشکل های جدی، رسمی و فراگیر و صاحبان قدرت رسانه ای در کشورهای مختلف دنیا به ویژه کشورهایی که قدرت جامعه آن از قدرت رسانه ناشی می شود، وجوددارد، به همین دلیل است که معتقدم چنین نظام نامه ها و وضع چنین قواعدی برای کنترل روزنامه نگاران و رسانه ها که براساس آن باید کم بگویند و یا اصلا چیزی را نگویند، ضرورتی وجود ندارد و به صورت کلی نظارت بر عملکرد روزنامه نگاران را باید به نهادهای صنفی خود آنها بسپاریم به جای اینکه به دنبال این باشیم که فضای مطبوعات و رسانه ها را با نظارت های دولتی و... محدودتر کنیم.

نمی توان جلوی فعالیت رسانه ای افراد را گرفت

از سوی دیگر رئیس دانشکده علوم ارتباطات و مطالعات رسانه دانشگاه آزاد تهران مرکز با بیان اینکه صنوف مختلف باید سازماندهی، سیستم نظارتی و تشکیلاتی داشته باشند، گفت: در همه صنوف و مشاغل مرسوم است که نظام صنفی مخصوص به آن صنف وجود داشته باشد، همین مسئله باعث می شود تا از هرج و مرج و هزینه هایی که دولت ها بابت بررسی تخلفات و مسائل پرداخت می کنند، کاسته شود، البته این نهادهای صنفی باید تحت نظارت خود صنف باشند و نه اینکه از سوی دولت کنترل شوند. اکبر نصراللهی در گفت وگو با همشهری درخصوص ارائه طرح نظام صنفی مطبوعات به مجلس، گفت: اگر در داخل مشاغل، صنفی وجود داشته باشد که با توجه به منافع ملی، قوانین، مقررات و دستورالعمل های تشویقی و تنبیهی را برای اعضا مقرر کند، بار زیادی از دوش حاکمیت و قوه قضاییه برداشته می شود، به این ترتیب دولت و قوه قضاییه به عنوان آخرین مرجع رسیدگی کننده به مسائل این صنف تلقی می شوند اما نکته مهم این است که با تدوین قانون نظام صنفی رسانه ای کار به خود صنف سپرده شود و محدودیت های جدیدی برای فعالیت رسانه ها ایجاد نشود.به گفته این استاد دانشگاه، درصورتی که صنفی متعلق به روزنامه نگاران وجود داشته باشد، درصورت بروز تخلف از سوی رسانه ای، نظام صنفی در ابتدای راه اقدام به بررسی تخلف و برخورد لازم می کند که این موضوعی عادلانه و منطقی است اما الان فقدان نظام صنفی مدون باعث شده تا حاکمیت و قوه قضاییه به پرونده های مربوط به رسانه ها رسیدگی کنند.

رئیس دانشکده علوم ارتباطات و مطالعات رسانه دانشگاه آزاد تهران مرکز با تأکید بر اینکه بودن نظام صنفی در هر شغلی بهتر از نبود آن است، گفت: ضرورتی ندارد درصورت بروز تخلف در ابتدای راه دولت و قوه قضاییه وارد ماجرا شوند چرا که دولت ها و حاکمیت در برخی مسائل حرفه ای صلاحیت اظهارنظر حرفه ای و اظهارنظر در آن موضوع خاص را ندارند و اعضای صنف مربوطه می توانند کنترل و نظارت بیشتری بر مسائل مربوط به صنف خود را داشته باشند.

این استاد دانشگاه البته انتقادهایی هم به بخشی از آنچه به عنوان طرح نظام رسانه ای تدوین شده دارد و درخصوص یکی از بندهای آن که تنها فعالیت رسانه ای را به داشتن پروانه و تحصیلات مرتبط با روزنامه نگاری محدود می کند، می گوید: این موضوعی نادرست و ظالمانه است چرا که هر فردی با هر نوع تحصیلاتی مشروط به اینکه آموزش های لازم را درخصوص روزنامه نگاری دیده باشد و به قواعد و مقررات آن شغل آشنا بوده و به آن تمکین کند، می تواند وارد این حرفه شود و همه افراد باید حق ورود به حرفه ای که به آن علاقه دارند را داشته باشند.

فریدون صدیقی: در شرایطی که گرانی کاغذ نمک به زخم رسانه می زند و حقوق ناچیز روزنامه نگاران پرداخت نمی شود طرح بازخوانی نظام صنفی مطبوعات کاری عبث و بی مورد است و همانند شنا کردن در استخری است که آبی در آن وجود ندارد

اکبر نصراللهی: هر فردی با هر نوع تحصیلاتی مشروط به اینکه آموزش های لازم روزنامه نگاری را دیده باشد و به قواعد و مقررات این شغل آشنا باشد می تواند وارد این حرفه شود و نباید برای آن محدودیتی ایجاد کرد

رسانه ها چراغ راهنما و آیینه جامعه هستند

مهدی محسنیان راد / استاد علوم ارتباطات

متن پیش نویس لایحه سازمان نظام رسانه ای سال 1393به من داده شد که ماده به ماده آن را بررسی کرده و نظراتم همان زمان در رسانه ها منتشر شد. الان که به این پیش نویس طرح جدید نگاه می کنم احساس خوبی دارم و می بینم نقدهایی که به متن قبلی شده، تأثیر گذاشته و موادی نیز تغییرات بنیادین کرده است اما هنوز کار زیادی باید روی این پیش نویس انجام شود.

به نظر من باید از چند بعد به این آیین نامه نگاه کنیم؛ نخست اینکه رسانه ها هم چراغ راهنمای جامعه هستند و هم آیینه آن؛ یعنی هم باید دیده بان باشند و هم چراغ راهنما. من 42سال است که در دانشگاه درس می دهم و می خوانم. در این مدت بارها و بارها در کشورمان تلاش شده تا یکی از این دو کارکرد از رسانه ها گرفته شود و سوگوارانه این است که بعدها متوجه شدیم چه کار خطایی کردیم که دیده بانی و آیینه بودن را از رسانه ها گرفتیم.

یکی از مهم ترین کارکرد رسانه ها دیده بانی قدرت است؛ به این معنی که قبل از اینکه قوه قضاییه متوجه فسادهای گسترده در جامعه شود رسانه ها باید آن را کشف می کردند. دانش ارتباطات می گوید که نظام رسانه نباید در وظیفه بسیار مهم رسانه ها اختلال ایجاد کند. مسئله بعدی درس گرفتن از عملکرد جهان معاصر است. الان جهانی در پیش داریم که در آن به شدت در حوزه رسانه ها مقررات زدایی در بیشتر کشورهای دنیا در حال تدوین است و با این مقررات زدایی می خواهند حفظ آبرو کنند. اینکه ما هنوز لحظه به لحظه هر اتفاقی می افتد آن را به نهادهایی مانند شورای نگهبان و... ارجاع می دهیم، فایده ندارد.

باید از دانش و رفتار جهانی و تجربه گذشته کمک گرفته شود و خودمان را از وضعیت فعلی نجات دهیم. طی سال های گذشته من و مرحوم معتمدنژاد اصطلاحی را وارد حوزه رسانه کردیم با عنوان نظام شبیه پزشکی این واژه به این علت وارد این حوزه شد که هرقدر با مسئولان و مقامات درخصوص مسائل این حوزه صحبت می کردیم متوجه نمی شدند چه می گوییم، پس به ناچار این اصطلاح را وارد حوزه کردیم تا رسیدگی به تخلفات روزنامه نگاران از قوه قضاییه و هیأت رسیدگی به تخلفات و...

گرفته شده و به دست نمایندگان روزنامه سپرده شود. ما به این فکر بودیم که چطور می توانیم روزنامه ها و روزنامه نگاران را نجات دهیم؛ این در حالی بود که در یک روز 18روزنامه همزمان توقیف می شد و قاضی مرتضوی بر کل مطبوعات کشور سلطه داشت. این تشکیلات به منظور رسیدگی به تخلفات از سوی نمایندگان مطبوعات قرار بود برقرار شود.

لینک خبر :‌ روزنامه همشهری
عضو کمیسیون فرهنگی مجلس معتقد است جریانی شایعه استعفای صالحی را به راه انداخته که به دنبال به دست آوردن کرسی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۷/۱۱/۰۷ سایت های دیگر : بانی فیلم روزنامه کیهان بلاغ مازندران

محمدعلی وکیلی در گفت وگو با خبرنگار خبرگزاری خانه ملت درباره شایعه استعفای وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت: کسانی که شایعه استعفای صالحی را مطرح می کنند، به دنبال حذف او و گرفتن کرسی وزارت وی هستند.

میان صالحی و روحانی کمی شکرآب است

نماینده مردم تهران، ری، شمیرانات، اسلامشهر و پردیس در مجلس شورای اسلامی افزود: اگرچه رابطه میان صالحی و روحانی کمی شکرآب است ولی درباره استعفای وی چیزی نشنیده ام.

جلسات هفتگی تعدادی از اعضای کمیسیون فرهنگی مجلس با صالحی

عضو کمیسیون فرهنگی مجلس همچنین در خصوص اخباری که از جلسه وی و الیاس حضرتی و کواکبیان با وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی برای پذیرش گزینه مورد نظر ایشان در سمت معاونت مطبوعاتی منتشر شده، توضیح داد: پیش از این توافق شده بود که من و آقایان علی مطهری و احمد مازنی هر هفته با وزیر فرهنگ پیرامون موضوعات مشترک جلسه ای داشته باشیم که این جلسه دیروز برگزار شد و البته آقایان الیاس حضرتی و مصطفی کواکبیان هم که از همکاران رسانه ای هستند، در آن حضور پیدا کردند.

وی با بیان اینکه موضوع جلسه درباره مسائل و مشکلات و بودجه حوزه فرهنگ بود، ادامه داد: در این جلسه درباره چرایی استعفای معاون مطبوعاتی و ضرورت تسریع در انتخاب معاون جدید صحبت شد.

نارضایتی رییس جمهور از فضای رسانه ای

عضو هیئت رییسه مجلس شورای اسلامی گفت: صالحی گفت رییس جمهور از فضای رسانه ای ناراضی است.

فردی برای معاونت مطبوعاتی به وزیر فرهنگ معرفی نشد

وکیلی در پاسخ به این سوال که آیا نمایندگان حاضر در جلسه فردی را به وزیر برای معاونت معرفی کرده اند، گفت: ما اصلا برای معرفی فردی نرفته بودیم و در این جلسه بحث های کلی مطرح شد.

جریانی به دنبال حذف صالحی و به دست آوردن کرسی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی

عضو ناظر مجلس در هیئت نظارت بر مطبوعات در تحلیل شایعاتی که در خصوص محتوای این جلسه منتشر شده، توضیح داد: جریانی این بحث ها را مطرح کرده که به دنبال حذف صالحی و به دست آوردن کرسی وزارت وی است؛ یعنی این موضوعی را که به ما نسبت دادند، همان جریانی به راه انداخته که در پشت صحنه به دنبال حذف صالحی است و برای فرار به جلو این مباحث انحرافی را طرح کردند./

پایان پیام

لینک خبر :‌ خانه ملت
پنج روز از پذیرش استعفای محمد سلطانی فر، معاون سابق مطبوعاتی وزیر ارشاد می گذرد و هنوز هیچ گزینه ای به صورت رسمی برای جایگزینی او از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی معرفی نشده است.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۷/۱۱/۰۷

به گزارش خبرنگار رسانه خبرگزاری شبستان ، 5 روز از استعفای محمد سلطانی فر ، معاون سابق مطبوعاتی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی می گذرد و این در حالی است که ظاهرا هنوز هیچ گزینه ای برای تصدی این پست در وزارت ارشاد وجود ندارد.

البته برخی شنیده ها حاکی از این است که ممکن است علیرضا معزی فرد مورد نظر سید عباس صالحی برای تصدی معاونت مطبوعاتی باشد. او دبیر شورای اطلاع رسانی دولت است و از روزنامه نگاران و فعالان رسانه ای است. او سابقه مدیرمسئولی خبرگزاری خبر آنلاین، روزنامه خبر ورزشی و سردبیری مجله سروش ، عضویت در شورای سردبیری روزنامه جام جم ، سردبیری همشهری بین الملل را در کارنامه کاری خود دارد.

محمد سلطانی فر که نتوانست وعده های خود را در دوران حضور یکساله اش در معاونت مطبوعاتی محقق کند استعفا داد و رفت تا به تدریس در دانشگاه بپردازد. او در دوران کوتاه حضور خود در معاونت مطبوعاتی با چالش های فراوانی در این معاونت روبرو بود. شبستان پس از استعفای او در یادداشتی با عنوان روزهای سخت سلطانی فر در معاونت مطبوعاتی به این موضوع پرداخت.

امروز 5 روز از استعفای او می گذرد و هنوز هیچ گزینه ای به صورت رسمی برای جایگزینی او از سوی وزارت ارشاد معرفی نشده است. باید منتظر ماند و دید تکلیف معاونت مطبوعاتی وزارت ارشاد چه می شود.

پایان پیام/ 298

لینک خبر :‌ خبرگزاری شبستان
رئیس سازمان حج و زیارت گفت: در ایام حج سال آینده، انگشت نگاری از حجاج در داخل کشورمان انجام می شود.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ علیرضا رشیدیان یکشنبه شب دردیدار با علما و مراجع عظام تقلید درقم از امضای تفاهم نامه ای با سعودی ها خبر داد و افزود: در مذاکرات انجام شده تلاش کردیم تا بیشترین امتیازات مورد انتظارمان را دریافت کنیم که از جمله مهمترین آنها استقرار دفتر حج و زیارت درکشور عربستان است.

وی با بیان اینکه در سال آینده حدود 85 هزار تن به سفر معنوی حج اعزام می شوند و تلاش می کنیم 10 هزار تن دیگر به این آمار افزوده شوند،خاطرنشان کرد: با وجود افزایش شدید قیمت ها و نرخ ارز، برای کاهش منطقی قیمت ها بسیار تلاش کرده ایم و اعزام حجاج کمتر از 30 میلیون تومان خواهد بود.
رشیدیان بر استفاده از فضای معنوی حج و زیارت برای مقابله با تهاجم فکری و فرهنگی دشمنان و تقویت باورهای دینی مردم تأکید کرد و گفت: امیدواریم تمامی سفرهای معنوی با عزت و کرامت و امنیت برای مردم کشورمان همراه باشد.
وی درپایان با بیان اینکه با اصلاح ساختارها و فرآیندها می خواهیم که همه عاشقان با هر سطح درآمدی بتوانند به زیارت عتبات بروند، تصریح کرد: با هماهنگی ها و برنامه ریزی های بعمل آمده تلاش می کنیم تا سفرهای زیارتی سوریه نیز با تعداد محدود از سر گرفته شود.

* در سفرهای زیارتی با هجمه فرهنگی دشمنان مقابله می کنیم
نماینده ولی فقیه در امور حج و زیارت نیز در این دیدارها با بیان اینکه میلیون ها نفر از مردم کشورمان در مراسم های حج و اربعین و در طول سال به سفرهای زیارتی می روند، گفت: تلاش می کنیم تا در برابر هجمه فرهنگی دشمنان علیه مکتب اهل بیت(ع)، همه مردم به ویژه جوانان را با معارف ناب الهی هرچه بیشتر آشنا کنیم.
حجت الاسلام و المسلمین سید علی قاضی عسگر با اشاره به حضور مؤثر روحانیون، مداحان و خادمان فرهنگی در سفرهای زیارتی، اظهار داشت: هر روز صبح و شام در حرمین شریفین کربلا و نجف، خطبا و مداحان برجسته کشورمان برنامه اجرا می کنند.
به گزارش ایرنا وی با بیان اینکه شبکه مطمئنی در خدمت رسانی فرهنگی به نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران در سازمان حج و زیارت شکل گرفته است، خاطرنشان کرد: در سفر معنوی حج تلاش کرده ایم تا با صرفه جویی و کم کردن هزینه ها، قیمت ها را کاهش داده و از دولت درخواست کرده ایم تا ارز ارزان قیمت تری را در اختیار ما قرار دهد.

انتهای پیام/

لینک خبر :‌ راه دانا
حجت الاسلام و المسلمین دکتر ارزانی از گردشگری دینی به عنوان فعالیتی عالمانه یاد کرد و گفت: ستادعالی از طرح های گردشگری دینی کانون های فرهنگی هنری مساجد حمایت می کند.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۷/۱۱/۰۷

به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از جزیره هرمز، حجت الاسلام و المسلمین دکتر حبیب الله ارزانی در نشست کارگروه گردشگری دینی کانون های فرهنگی هنری مساجد کشور در کانون علی بن ابی طالب(ع) جزیره هزار رنگ هرمز با اشاره به وجود خیر و شر در دنیا، خاطرنشان کرد: در طول تاریخ بشر همواره خیر و شر در مقابل یکدیگر یوده اند و پس از پیروزی انقلاب، دنیای کفر و استکبار برای نابودی انقلاب و نظام اسلامی از روش های مختلفی بهره گرفت.

وی افزود: دشمن پس از شکست در جنگ هشت ساله، جنگ نرم را در قالب های مختلف علیه ملت و نظام اسلامی به راه انداخت که این نبرد به مراتب از جنگ تحمیلی سخت است.

دبیر ستاد عالی کانون های فرهنگی هنری مساجد کشور در ادامه از کانون های مساجد به عنوان قدرت نرم نظام در جنگ نرم یاد کرد و گفت: سیاست های مهمی در راستای تقویت جایگاه کانون ها در دستور کار ستادعالی است که مهمترین آنها برون سپاری امور به کانون ها، رسمیت بخشی فعالیت های کانون ها و ازائه آموزش های لازم است.

وی با بیان اینکه فعالان فرهنگی مساجد بدون توجه به فواید مادی و با نیت رضایت الهی و خاصانه در حال ارائه خدمات فرهنگی به جامعه هستند، گفت: حدود 25 هزار کانون فرهنگی هنری در سطح کشور وجود دارد که یکی از مشکلات فراروی ما به ثبت نرسیدن این ظرفیت های مردمی است که ثبت آنها در دستور کار ستاد قرار دارد.

حجت الاسلام و المسلمین دکتر ارزانی به تفاهم نامه ستادعالی و بهزیستی نیز اشاره و عنوان کرد: امسال مجوز رسمی تاسیس هزار مهدکودک در کانون ها از سازمان بهزیستی دریافت شده که برای هر مهد مبلغ 7 میلیون تومان وجه نقد و یک وعده غذای گرم در نظر گرفته شده است.

وی در بخش دیگری از سخنان خود بر ضرورت ورود کانون های فرهنگی هنری در زمینه ترویج فرهنگ گردشگری دینی در کشور تاکید کرد و گفت: کانون ها در مرحله نخست باید تعریف شفاف و روشنی از گردشگری دینی ارائه دهند و سپس راههای استفاده از هنر نظیر عکاسی، فیلم سازی، خوشنویسی، داستان نویسی و ... در گردشگری را نیز بررسی کنند.

مشاور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی ادامه داد: مهمترین وطیفه ستاد عالی ایجاد فضایی است که کانون های فعال در حوزه گردشگری شناسایی و ساماندهی شوند و توانایی، ظرفیت و پتانسیل خود را در این فضا عرضه کنند.

وی گردشگری را فعالیتی عالمانه دانست و در عین حال تاکید کرد که ابتدا باید زیر ساخت های این عرصه فراهم شود و از این رو ستادعالی آمادگی دارد که از کانون های فعال در این حوزه حمایت کند.

ارزانی با تاکید بر ایجاد سامانه برای معرفی کانون های مجری طرح های گردشگری، پتانسیل، ظرفیت ها و امکانات در فضای مجازی وهمچنین تبادل تجریه کانون ها با یکدیگر، افزود: کانون ها از مدل های نوین در گردشگری نظیر اردوهای کوهپیمایی و تربیت، ورزشی گردشگری مانند سوارکاری استفاده کنند.

وی همچنین به تشریح چالش های حوزه گردشگری نیز پرداخت و گقت: کانون های فرهنگی هنری در اجرای طرح گردشگری به دنبال عرضه خود نیستند بلکه درصدد انتقال مفاهیم می باشند و این نکته ظرفیت باید سرلوحه امور قرار گیرد.

دبیر ستاد عالی کانون های مساجد توجه به خرید و فروش محصولات فاخر و ارزشمند تولید شده در مناطق مختلف کشور به ویژه صنایع دستی را یکی دیگر از مواردی برشمرد که باید در اولویت طرح گردشگری دینی قرار گیرد.

وی با بیان اشاره به ظرفیت های منحصر به فرد اقصی نقاط کشور به ویژه هرمزگان، خاطرنشان کرد: جزیره هرمز با خاک های رنگی و جزیره هنگام با صنایع دستی دلفین هایش شناخته شده است که باید در برندسازی گردشگری دینی از این ظرفیت ها نیز استفاده شود.

ارزانی برخورداری از تنوع آیین و سنن در مناطق مختلف را نیز از دیگر ظرفیت های گردشگری برشمرد و تصریح کرد: متاسفانه تا کنون نتوانسته ایم آن گونه که باید آیین ها را معرفی کنیم.

وی در خاتمه ضمن قدر دانی از فعالان کانون علی بن ابی طالب(ع) جزیره هرمز، گفت: ستادعالی کانون های فرهنگی هنری مساجد کشور از طرح های گردشگری کانون ها حمایت منطقی و قاعده مند خواهد کرد.

پایان پیام/ 88

لینک خبر :‌ خبرگزاری شبستان
مدیر امور سینمایی حوزه هنری همدان گفت: در آستانه اکران فیلم های جشنواره فجر سینما قدس همدان تجهیز و ترمیم شد.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۷/۱۱/۰۷

سعید شرفی امروز در گفت وگو با خبرنگار فارس در همدان اظهار کرد: همدان از 12 بهمن ماه میزبان اکران فیلم های جشنواره فجر است که روز یازدهم بهمن افتتاحیه جشنواره را خواهیم داشت.

وی با بیان اینکه در آستانه میزبانی جشنواره فجر بازسازی و ترمیم سالن های سینمایی در دستور کار قرار گرفت افزود: به روزرسانی سیستم صوتی و کفپوش تکمیل شده و ترمیم صندلی ها نیز تا فردا به اتمام می رسد.

مدیر امور سینمایی حوزه هنری همدان با بیان اینکه 60 میلیون تومان برای بازسازی و ترمیم یک سالن سینما قدس 60 میلیون تومان هزینه شده است تصریح کرد: ترمیم سالن همکف سینما قدس انجام شده و در فاز بعدی سالن بالجشنواره فجرکن و سالن دو قدس و ترمیم سینما بهمن ملایر انجام خواهد شد.

وی خاطرنشان کرد: سینمافلسطین همدان نیز طی سال های اخیر بازسازی شده، اما به روزرسانی سیستم صوتی سینما فلسطین نیز انجام شد.

انتهای پیام/ 3140/ 20

لینک خبر :‌ خبرگزاری فارس
جوابیه مدیریت کتابخانه ملی یک افسوس و یک پیام را به همراه داشت. افسوس از برای آن بود که چرا آن رقص زیبای قلم و آن طوفان واژه ها و ادبیات رشک برانگیز باید در خدمت عقده گشایی و برخورد خصمانه و عتاب آلود بکار گرفته شود. آیا رسالت ادبیات نه از برای افشاندن بذر منطق و انصاف و محبت و مهربانی در جامعه است؟
تاریخ انتشار: ۱۳۹۷/۱۱/۰۷ سایت های دیگر : دیار میرزا خزر آنلاین

گیل خبر/ رضا ثقتی

برش اول/ مقاله ای که با گلوله پاسخش داده شد!
یادداشتی کوتاه پیرامون دلخوری استاد احمد سمیعی گیلانی از نحوه مدیریت کتابخانه ملی رشت و برخی از کاستی های آن در فضای مجازی و نشریات منتشر شد. یادداشت در فضایی آرام و دردمندانه و با هدف کمک به اصلاح امور کتابخانه ملی رشت که به زعم بسیاری از اهالی فرهنگ و هنر استان، دیربازی است که نتوانسته است انتظارات جامعه را برآورده کند، نوشته شده بود. اما در کمال تعجب و ناباورانه با جوابیه ای تند، عتاب آلود و حاوی ادبیات دور از شأن و منزلت امضای پای آن یعنی جمعیت نشر گیلان! مواجه شد.
جوابیه ای که بیشتر شبیه کیفرخواست محکومیت یک نفر، آن هم تنها به جرم بیان یک انتقاد ساده اما تلخ از وضعیت پریشان کتابخانه ملی رشت بود که مدیریت آنجا به جای بیان پاسخ منطقی و مستدل، تنها اکتفا به رخ کشیدن سرمستی ناشی از قدرت مطلق خود بر مدیریت کتابخانه نموده بود.
دلایل قوی باید و معنوی / نه رگ های گردن به حجت قوی سعدی
اما جوابیه مدیریت کتابخانه ملی یک افسوس و یک پیام را به همراه داشت. افسوس از برای آن بود که چرا آن رقص زیبای قلم و آن طوفان واژه ها و ادبیات رشک برانگیز باید در خدمت عقده گشایی و برخورد خصمانه و عتاب آلود بکار گرفته شود. آیا رسالت ادبیات نه از برای افشاندن بذر منطق و انصاف و محبت و مهربانی در جامعه است؟ مگر نابود کردن تفکر انتقاد و مطالبه گری و پرسش گری، آن هم از ناحیه جمعیت نشر گیلان و کتابخانه ملی که خود دیرزمانی پیشگام در عرصه روشنگری جامعه بودند، گناهی نابخشودنی نیست؟
اما پیامی که از این جوابیه بر من حادث گردیدآن بودکه چرا یک یادداشت کوتاه و بیان یک دلخوری ساده، اینگونه خاطر مبارک مدیریت محترم کتابخانه ملی را مشوش و آشفته نمود و با تمام قوا دست به قلم برده و آن جوابیه پرطمطراق و عتاب آلود را منتشر نمودند؛ آیا ذهن پرسشگر من جز این می تواند گمان برد که بی شک وجود منابع سرشار مالی و منافع و رانت های حاصله از مدیریت این گنجینه و توهم از کف دادن آن، اینطور ایشان را سردرگم و عصبانی نموده است و بقول رفیقی: جواب مقاله را با گلوله داده است!

برش دوم/ منتخب یا منصوب؟ مسأله این است!
چندی پیش برای جلسه ای با موضوع چهلمین سال انقلاب خود را آماده می کردم، از این رو به کتاب خاطرات آیت الله احسانبخش، نماینده شهید امام در گیلان مراجعه نمودم. در یکی از بخش های کتاب که مربوط به روزهای آغازین انقلاب بود آقای احسانبخش اشاره نموده بود که: برای حفظ و حراست از گنجینه ارزشمند کتابخانه ملی رشت، اعضای جدید را منصوب نمودم. در بین اسامی که بعضاً در قید حیات نمی باشند، اسم عباس شرفی ماسوله که به چشم می خورد برایم جالب توجه از دو حیث بود؛ اول اینکه پس از گذشت چهل سال هنوز ایشان بر کرسی ریاست کتابخانه تکیه زده اند و از حیاط خلوت غیردولتی بودن کتابخانه نهایت استفاده را در امر خدمت بی منت و بی اجر و مزد نصیب خود نموده اند و به نوعی رکورد طولانی ترین مدیریت در استان گیلان را نیز به نام خود ثبت و ضبط نموده اند! و دوم اینکه ایشان که با افتخار همه جا خود را منتخب بر اساس آرای مردمی می نامند و چندین بار در جوابیه شدیداللحن خود به این نکته اشاره نموده اند، در واقع منصوب هستند نه منتخب.
برش سوم/ کتابخانه ای ملی که متعلق به همشهریانش هم نیست!
اینکه پدر ویراستاری نوین کشورآقای احمد سمیعی گیلانی از کتابخانه ملی رشت ناخرسند است یا اساتید و مفاخری بنام چون زنده یاد دکتر خمامی زاده، فرض پور و افشین پرتو از مدیریت کتابخانه انتقاد داشتند و اینکه ناشر برگزیده چندین دوره کشور (ایلیا رشت) با تأسف در مورد کتابخانه ملی صحبت می کند، یا اینکه فرهیختگان و ادیبان نامی گیلان احساس دوستی و رفاقت با کتابخانه ملی نمی کنند و با آنجا انس نداشته و ملجاء خود نمی دانند و یا اینکه هیئت عالی فرهنگستان زبان فارسی با برخورد سرد و توهین آمیز کادر مدیریتی کتابخانه ملی مواجه می شوند و یا اینکه به سینه فیلمساز جوان و خوشنام گیلان (علی ارکیان) جهت ساخت مستند از کتابخانه ملی رشت دست رد زده می شود و اینکه دهها تماس و پیام پس از انتشار یادداشت “کتابخانه، زندان کتاب نیست” به نویسنده آن ارسال می گردد و زخمهای کهنه همشهریان دهان می گشاید و... .
نه؛ این ها نمی تواند اتفاقی باشد. این ها را نمی توان در قصور و کوتاهی یک کتابدار و کارمند ساده کتابخانه ملی جُست. این رخداد تلخ که قدیمی ترین کتابخانه ملی کشور را از قطب فرهنگی شهر خارج و در گوشه ای مهجورش نموده و آن را تبدیل به یک قرائت خانه دانشجویان پشت کنکور نموده را باید در خودکامگی مدیریت خسته و بسته چهل ساله و چینش مهندسی شده جمعیت نشر گیلان که هیچگاه لااقل در دو دهه اخیر هیچ نام و نشانی از آنان در هیچ کجا نیست، باید جُستجو نمود!!
برش چهارم/ همزیستی کپک و قارچ با اسناد کتابخانه ملی رشت!
تاریخش را به یاد ندارم ولی شوک ناشی ازخواندن این خبر که از قول رضا رسولی، مهندس ادیب و عضو محترم شورای اسلامی رشت در جراید منتشر شده بود را هرگز از یاد نمی برم! و یا تیتر مصاحبه مدیر وقت مرکز اسناد وکتابخانه های گیلان آقای حسین عباس نژاد که بیشتر به رنجنامه شبیه بود را مروری کردم که می گفت: مدیریت نادرست، کار دست نسخ خطی کتابخانه ملی رشت داده است؛ مرکز اسناد گیلان حاضر شده کتاب های خطی کتابخانه ملی را میکروب زدایی کند و با هدف حفظ و حراست از آنها اسکن و میکروفیلم تهیه کند ولی مدیریت کتابخانه ملی رشت تاکنون اجازه چنین کاری را به ما نداده و متأسفانه آنها به کارشناسان مرکز اسناد اعتماد ندارند. و با وجود گنجینه عظیمی که در کتابخانه ملی رشت وجود دارد اما بسیاری از پژوهشگران ما به این مرکز نمی روند و طبیعی است اگر نتوان یک کتابخانه خطی و یا یک مستند تاریخی را اشاعه و مورد تحقیق و بررسی قرار داد، نگهداری از آن، آن هم در شرایط نامطلوب سود چندانی در راستای ترویج فرهنگ ندارد.
به راستی وقتی در پیشوند کتابخانه ملی رشت واژه گنجینه بکار برده می شود، به چه معناست و چطور باید از این گنجینه حفظ و حراست کرد؟ یا نابودی نسخ تاریخی که بعضاً به قرن 4 هجری بر می گردد را به پای چه کسی باید نوشت؟ آیا مدیریت خسته و بسته کتابخانه ملی جوابگوی این خسران عظیم و غیرقابل جبران خواهد بود؟ گنجینه هایی که حتی در موزه ها هم با شرایط خاص دما، نور و محفظه های استاندارد نگهداری می شود، آیا با این اوصاف می توانیم داعیه امانتداری مردم را در مصاحبه های گاه و بیگاه خود به یدک بکشیم؟ 1750 جلد کتاب خطی ارزشمند و منحصر بفرد با قدمت چندین قرن که همه آنها میراث این ملت و سرمایه معنوی جامعه است را از شمول دید و نظارت سازمان تخصصی مرکز اسناد و کتابخانه ملی ایران – گیلان که طبق قانون تولیت اسناد و نسخ خطی را دارند، خارج کنیم؛ آنهم با یک جمله که: ما به هیچ سازمان و نهاد دولتی پاسخگو نیستیم! هم شد صحبت منطقی و مستدل؟؟
آری شما نه تنها به هیچ سازمان دولتی پاسخگو نیستید که حتی به مردم هم پاسخگو نیستید و آنها را محرم خود نمی دانید.
برش پنجم/ مردمی که محرم نیستند!
داعیه مدیریت کتابخانه ملی رشت بر غیردولتی بودن و عدم پاسخ به مراجع و سازمان های دولتی است. این بدین معناست که آنها می بایست به مردم پاسخگو باشند و نقش و نظارت مردم را در مدیریت کتابخانه مهم و تعیین کننده بداند. سؤال اینجاست آیا تاکنون تولیت کتابخانه ملی رشت، گزارشی از وضعیتش برای مردم این شهر منتشر نموده؟
آقای مدیر محترم کتابخانه ملی رشت
1- تا کنون یک بار اساسنامه جمعیت نشر گیلان که آن را از قانون اساسی کشور مرجع تر می دانید را به دید عموم گذاشته اید تا مردم با وظایف و نحوه عضویت در جمعیت نشر گیلان، نحوه انتخاب مدیر کتابخانه ملی و نحوه نظارت برعملکردتان آشنا بشوند؟
2- آیا تاکنون یک بار نسبت به فراخوان عمومی انتخاب جمعیت نشر گیلان اقدام نموده اید و یا همچنان بر شائبه مهندسی انتخاب جمعیت نشر و حضور وابستگان سببی و نسبی شما صحه می گذارید؟
3- آیا تا کنون یک بار جهت اطلاع مردم فرهیخته رشت که خود را امانتدار آنان می دانید! اقدام به انتشار اسناد مالی و میزان دریافت های کتابخانه ملی از مردم و سازمان های دولتی و شهرداری نموده اید و اینکه این مبالغ هنگفت در کجا و با نظارت چه کسی هزینه شده است؟
4- آیا یکبار به مردم پاسخگو بوده اید که مکانیزم حفظ و حراست از گنجینه کتابخانه ملی که بعضاً روی برخی از آنان قیمت نمی توان گذارد، بر پایه و اساس چه بوده است؟ آیا تنها “اعتماد” می تواند مردم را قانع کند که این گنجینه دستخوش تهدیدات و خارج شدن از کتابخانه قرار نمی گیرد؟ آیا نباید برای حراست این گنجینه مکانیزمی طراحی شود؟ آیا اجازه ندادن به نهادهای تخصصی که طبق قانون، شرح وظایفی در این راستا دارند، جهت نظارت بر این گنجینه، نمی تواند به برخی از شائبه ها دامن بزند؟
5- آیا مردم رشت نباید مطلع شوند که چرا کتابخانه ملی رشت تبدیل به قرائت خانه ملی برای دانش آموزان و دانشجویان و مطالعه درسی و تحصیلی و پشت کنکوری شده و چرا برای دراختیارگذاردن گنجینه کتابخانه به جامعه فرهیخته و اساتید بنامی چون احمد سمیعی گیلانی و... خساست ورزیده می شود؟ و حتی برای نگهداری از این گنجینه بر اساس استانداردهای سازمان اسناد کشور هیچ همکاری و مساعدتی با آن سازمان نمی شود و مردم نمی دانند چه تهدید و عاقبتی در انتظار این گنجینه است؟
6- چرا مردم نباید مطلع شوند که با وجود فارغ التحصیلی دانشجویان متخصص کتابداری در مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد، چرا کتابخانه ملی از وجود قاطبه کارکنانی با رشته تحصیلی مرتبط محروم است؟
7- چرا مردم رشت نباید مطلع شوند که تنها یک پنجاهم آثار و گنجینه کتابخانه ملی در نمایشگاه تازه افتتاح شده با بودجه یک سازمان دولتی (که هیچگاه آنان را محرم خود ندانسته اید) در کتابخانه ملی به نمایش گذارده شده و مابقی آثار از دید مردم خارج شده است و سرنوشت مابقی اسناد چه شده؟
8- چرا مردم نباید مطلع شوند، آیا براستی مردم هم مانند دوایر دولتی از منظر مدیریت محترم کتابخانه ملی نامحرم اند و تنها مدیریت خودمنتخب و جمعیت مهندسی شده نشر گیلان محرم اید؟
9 و 10 و ...
برش آخر/ استراتژی اشتباه!
به قول حکیم ابوعلی سینا که فرمود: هزار توجیه برای یک اشتباه می شود هزار و یک اشتباه!
مدیریت محترم کتابخانه ملی رشت؛ خطای استراتژیک شما محرم ندانستن جامعه فرهیخته و اهل فرهنگ و هنر رشت و مشارکت دادن آنان در امر بهبود کتابخانه ملی رشت است. کتابخانه ای که پدران و پدر بزرگان ما در پشت میز آن، روزگار گذراندند. و همچنین اتخاذ استراتژی مدیریت بسته و کشیدن دیوار بلند پیرامون جمعیت نشر و کتابخانه ملی و پاسخگو نبودن آن مدیریت به هیچ اندیشه و ذهن پرسشگر و دغدغه مندی، خطای بزرگتر شماست!
آوردن توجیهات فراوان در جوابیه حضرتعالی که حتی به کارگیری واژه های زیبا و کم نظیر ادبی هم باعث نشد که بغض و عداوت و عصیان با یک ذهن پرسشگر در آن نهفته بماند، راه به جایی نخواهد برد و جز مهجور شدن بیش از پیش گنجینه ارزشمند کتابخانه ملی رشت، چیزی انتظار آن را نخواهد کشید.
سیاستِ در پستو نگه داشتن این گنجینه باعث آن نخواهد شد که این میراث برای شما بماند، چون همه ما رفتنی هستیم و روزی خاک همه ما را در آغوش خواهد کشید. این میراث متعلق به همه مردم فرهنگی هنری رشت و ایران بوده، هست و خواهد ماند.
پرده ابر سیاه از مه تابان بگشای روز را از شکن طره ی شبگون بنمای
کاکل مشک فشان بر مه شب پوش مپوش سنبل عالیه سا بر گل خود روی مسای

گیل خبر: انتشار مطالب خبری و یادداشت های دریافتی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه ای منتشر می شود.

لینک خبر :‌ گیل خبر
از ابتدای بازگشایی نمایشگاه کتاب تاکنون، اقشار مختلف مردم استان کهگیلویه و بویراحمد به ویژه کودکان و نوجوانان استقبال خوبی از نمایشگاه هجدهم داشتند.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۷/۱۱/۰۷ سایت های دیگر : خبرگزاری شبستان راک نیوز

به گزارش روابط عمومی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان کهگیلویه و بویراحمد، هجدهمین نمایشگاه کتاب استان کهگیلویه و بویراحمد به عنوان بزرگ ترین رویداد فرهنگی استان، دومین نمایشگاه رسانه های دیجیتال و نخستین نمایشگاه مطبوعات استان در محل مصلی امام خمینی (رضوان الله تعالی علیه) یاسوج پذیرای علاقه مندان است .

از ابتدای بازگشایی نمایشگاه کتاب تاکنون، اقشار مختلف مردم استان کهگیلویه و بویراحمد به ویژه کودکان و نوجوانان استقبال خوبی از نمایشگاه هجدهم داشتند.

این استقبال به گونه ای است که مسئولان برگزاری نمایشگاه ساعت بازدید در نوبت عصر را یک ساعت افزایش داده و تا ساعت 21 تمدید کردند.

از دیگر دلایل شلوغی نمایشگاه کتاب، مطبوعات، خبرگزاری ها و رسانه های دیجیتال در مصلی امام خمینی (رضوان الله تعالی علیه) یاسوج، حضور مسئولان ارشد استانی، نمایندگان استان در مجلس شورای اسلامی و مدیران برای پاسخگویی به سوالات اصحاب رسانه و همچنین گزارش برخی از دستاوردهای 40 ساله انقلاب در حوزه کاری است.

مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان کهگیلویه و بویراحمد در این زمینه، گفت: در کنار این نمایشگاه ها، نمایشگاه مطبوعات نیز برپا شده تا رسانه ها و خبرگزاری ها بتوانند خود را معرفی و فرصتی برای مدیران است که دستاوردها و خدمات 40 ساله انقلاب اسلامی در حوزه کاری خود را اطلاع رسانی کنند.

رضا دهبانی پور با اشاره به اینکه فرایندی برای حضور ناشرین وجود دارد و این کار با فراخوان مرکز نمایشگاه ها صورت می گیرد، اضافه کرد: ناشرین با اختیار خود در این نمایشگاه شرکت می کنند.

مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان کهگیلویه و بویراحمد گفت: بعد از ثبت نام ناشرین ، از بین تعداد ثبت نامی ها گلچین شده و ناشران منتخب در این نمایشگاه حضور پیدا کردند.

وی خاطرنشان کرد: بیش از 110 ناشر مستقل، بیش از 120 نمایندگی ناشران، 47 هزار عنوان و 850 هزار کتاب در این نمایشگاه عرضه می شود.

شایان ذکر است هجدهمین نمایشگاه کتاب استان کهگیلویه و بویراحمد، دومین نمایشگاه رسانه های دیجیتال و نخستین نمایشگاه مطبوعات و خبرگزاری ها از سوم تا هشتم بهمن ماه جاری در دو نوبت صبح (ساعت 9 تا 12 ظهر) و عصرها (ساعت 15 و 30 تا 21 شب) در محل مصلی امام خمینی (رضوان الله تعالی علیه) یاسوج پذیرای علاقه مندان است.

7 بهمن 1397 15:12

لینک خبر :‌ وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی
یزد - ایرنا - مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی یزد با تاکید بر همسویی فعالییت دستگاه های هم خانواده زیرمجموعه وزارتخانه در برنامه های مختلف گفت: این همسویی نتایج مطلوبی برای استان به دنبال خواهد داشت.

به گزارش ایرنا، مجید جوادیان زاده روز یکشنبه در نشست مدیران دستگاه های هم خانواده زیرمجموعه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در یزد افزود: در مواردی از جمله حوزه کتاب، رسانه و برنامه های قرآنی همسویی خوبی بین دستگاه های فرهنگی استان وجود دارد و امیدواریم این همسویی در سایر حوزه ها نیز مشاهده شود.
وی پوشش بیش از پیش برنامه های خبری دستگاه های هم خانواده وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در استان را خواستار شد و اظهار داشت: نشست مدیران دستگاه های هم خانواده زیرمجموعه وزارتخانه در استان به صورت منظم و مستمر برگزار می شود.
همچنین مدیرکل اوقاف و امور خیریه یزد با تاکید بر همگرایی دستگاه های فرهنگی استان گفت: موازی کاری زیاد در حوزه فرهنگی باعث هدر رفت اعتبار مالی می شود.
حجت الاسلام حسین زارع زاده با بیان اینکه مساجد متولی خاصی ندارد، افزود: برای ساماندهی امور مساجد کارگروهی با عضویت برخی دستگاه های مرتبط زیر نظر نماینده ولی فقیه در استان و امام جمعه یزد تشکیل شد که جای اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی در آن خالی است.
رقیه دوست فاطمی ها، مدیرکل کتابخانه های عمومی یزد نیز گفت: یزد، دوران طلایی فرهنگ را سپری می کند و تعامل مناسبی نیز بین مدیران فرهنگی استان وجود دارد.
همچنین علی اصغر شریفی زارچی مدیر حج و زیارت استان همکاری دستگاه های فرهنگی با این مدیریت را مطلوب دانست و گفت: 60 دفتر خدمات زیارتی ثبت نام متقاضیان حج و عتبات را انجام می دهند.
کاظم شاملو رئیس خبرگزاری جمهوری اسلامی (ایرنا) مرکز یزد هم با تاکید بر هم افزایی دستگاه های هم خانواده وزارتخانه در استان اظهار داشت: مشارکت و همکاری دستگاه ها در برنامه هایی از جمله نمایشگاه کتاب، به برگزاری هرچه بهتر این رویدادها می انجامد.
استان یزد بر پایه سرشماری آبان ماه سال 1395، یک میلیون و 138 هزار نفر جمعیت دارد که 85 درصد در 21 شهر و بقیه در روستاها و آبادی ها زندگی می کنند.
7532/ 2047/

ارتباط با سردبیر newsroom@irna.ir

تماس بی واسطه با مسئولین

لینک خبر :‌ خبرگزاری جمهوری اسلامی
آناهیتا ریسباف، بازیگر و کارگردان تئاتر استان سیستان و بلوچستان، وضعیت تئاتر شهرستان ها را بسیار بد خواند و گفت: سیاست های کلی مرکز برای شهرستان ها جوابگو نیست. سیاست ها باید برای شهرستان ها گذاشته شوند. تئاتر سیستان و بلوچستان مرده است.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۷/۱۱/۰۷ سایت های دیگر : پایگاه اطلاع رسانی سیما باشگاه خبرنگاران جوان

به گزارش خبرگزاری شبستان و به نقل از روابط عمومی شبکه چهار سیما ، اتابک نادری در مورد جشنواره فجر استانی توضیح داد: این جشنواره هفت سال است که شکل گرفته و در دوره های مختلف تکمیل شده است. این جشنواره اولین جشنواره غیر رقابتی در سطح تئاتر استان هاست و به انگیزه تعامل بیشتر و فرصت سازی برای تئاتر استان ها شکل می گیرد و ما می خواهیم این فرصت را بیشتر در اختیار گروه های شهرستان قرار دهیم. ما این جشنواره را که قبلا تنها بین اهالی تئاتر بود را با شعار همواره تئاتر به دل مردم برده ایم.

وی در پاسخ به این سوال که چرا کارها و کاگردانان شاخص برای تعامل به استان ها فرستاده نشدند گفت: بازیگران و کارگردانان شاخص و سرشناس به دلیل مشغله زیاد معمولا سخت است سفر کنند.

انجمن هنرهای نمایشی، صدای بی واسطه اهالی تئاتر

حمید نیلی در مورد کارویژه های مهم انجمن هنرهای نمایشی توضیح داد: انجمن بر طبق اساس نامه اش، بازوی اجرایی اداره کل هنرهای نمایشی است و این بازو تا مناطق مختلف رفته است. انجمن در همه استان ها شعبه دارد و سعی می کند پشتیبانی تئاتر را انجام دهد. انجمن های نمایش توسط خودِ بچه های تئاتر انتخاب می شوند. از کارهای انجمن تئاتر، حمایت مالی ، پیگیری موضوعات نمایشنامه ها ،و برگذاری جشنواره ها است. در یک جمله انجمن هنرهای نمایشی جایگاهی دارد که بتواند خواسته های بچه های تئاتر را مطرح کند.

بیشترین تقاضای اهالی تئاتر استان ها از انجمن چیست؟

نیلی پاسخ داد: سه حوزه اصلی در استان ها وجود دارد. اولین آن ها مشکل زیر ساخت است. مثلا اینکه چرا سالن ها در بخش خصوصی به غیر تئاتری ها واگذار می شود. دومین آن ها بحث مالی است، در سرانه تئاتر، استان ها جایگاهی ندارد. سومین آن ها بحث صنفی است.

در ادامه برنامه دکتر امینی انتقاداتی به تئاتر استان ها وارد کرد: تئاتر استان ها حامی مادی و معنوی ندارد. ساز و کار اداری در استان ها چندان درست نیست. آموزش در استان ها موسمی است.

در کشورمان تئاتر و سازمان تعریف شده تئاتر نداریم!

نادری در پاسخ به این انتقادات گفت: اگر بخواهم صریح بگویم انجمن هنرهای نمایشی خلاء سازماندهی یک شبکه بزرگ برای یک ارتباط بزرگ بین هنرمندان را در کشور پر می کند. ما در کشورمان تئاتر و سازمان تعریف شده تئاتر نداریم! اداره کل هنرهای نمایشی مدیر تئاتر کشور نیست که بعضی دوستان همه چیز را به آن ربط می دهند.

وی ادامه داد: ما تئاتر حرفه ای به معنای دولتی حرفه ای نداریم. تئاتر شهر یک ساختمان تئاتری دولتی است نه یک تئاتر حرفه ای چون نمایشگاهی از آثار است. تئاتر به ارگانیزمی گفته می شود که یک مدیر داشته باشد با چند کارگردان و تعدادی عوامل و بازیگر که در حال تولید باشند. وقتی ما تئاتر دولتی به این شکل نداریم طبیعتا تئاتر خصوصی هم از تئاتر دولتی تبعیت می کند.

نادری با اشاره به نگاه دولت به واگذاری امور به هنرمندان گفت: این نگاه در انجمن هنرهای نمایشی در حال شکل گیری است.

خلاء نبود کمپانی در حوزه تئاتر مشهود است

نیلی در ادامه همین مبحث گفت: خلاء نبود کمپانی در حوزه تئاتر مشهود است. کارگردان ها بر اساس دغدغه های شخصی خود کار تولید می کنند.

نیلی در مورد بودجه توضیح داد: انجمن هنرهای نمایشی صدای بی واسطه انجمن های تئاتر کشور است برای مسئولین. ما تفاهم نامه ای با اداره کل ها داریم و بر اساس شاخص هایی پول را به استان ها تزریق می کنیم. انجمن مرکز و انجمن استان ها جدا از این تفاهم نامه، باید اتفاقات جدید بودجه ای برای خودشان رقم بزنند.در حال حاضر نهادهای دیگر مثل شهرداری و آموزش و پرورش کار تئاتر می کنند. می توان با تعاملی با این سازمان ها بودجه ای به گروه تئاتری اختصاص داد تا کار را به عهده بگیرد.

تئاتر در سیستان و بلوچستان مرده است

در بخش گفتگوی تلفنی ،آناهیتا ریسباف، بازیگر و کارگردان تئاتر استان سیستان و بلوچستان، وضعیت تئاتر شهرستان ها را بسیار بد خواند و گفت: سیاست های کلی مرکز برای شهرستان ها جوابگو نیست. سیاست ها باید برای شهرستان ها گذاشته شوند. تئاتر در حال حاضر در سیستان و بلوچستان مرده است.

جشنواره ها برای بهبود تئاتر در شهرستان ها لازم الاجرا هستند.

ریسباف مشخص شدن تکلیف گروه های نمایشی در استان ، بررسی وضعیت و عملکرد رئیس انجمن استان و آموزش صحیح برای اهالی تئاتر را خواستار شد.

وی ادامه داد: در جلسات فقط خوب حرف زده می شود و بعد از آن هیچ اتفاقی نمی افتد. ما بارها قول پلاتو گرفته ایم، اینکه قول گرفته ایم انجمن نمایش از دانشگاه جدا شود و زیر نظر خودمان باشد تا درآمد زایی کنیم و بتوانیم سالن را کرایه دهیم. الان برای اجرا سالن فردوسی شبی 18 میلیون پول می گیرد. سالن ارشاد پرت و دور افتاده است. ظرفیت پلاتو حوزه هنری که در اختیار ما قرار می دهد 50 نفر است.

نادری بخشی از کمبودهای مطرح شده توسط ریسباف را به دلیل کم کاری در خود استان دانست و در مورد نداشتن سالن در استان ها کمک مدیران فرهنگی استان ها را لازم دانست.

در پایان نیلی از برنامه شب تئاتر به دلیل ایجاد فرصت برای دیده شدن و تبلیغ آثار تشکر کرد.

شب تئاتر به تهیه کنندگی امیر قمیشی و سردبیری امین اشرفی، با محوریت تحلیل مسائل مربوط به تئاتر کشور، شنبه های هر هفته ساعت 23 از شبکه چهار سیما پخش می شود.

پایان پیام/ 298

لینک خبر :‌ خبرگزاری شبستان
تاریخ انتشار: ۱۳۹۷/۱۱/۰۷

فروغ جباری| شیراز- خبرنگار:

روش های آموزش به کودکان تنها به توصیه های والدین و مربیان کودکستان ختم نمی شود. گاهی یک سالن تئاتر می تواند مکان مناسبی برای درک موضوعات مختلف از سوی این گروه سنی
باشد. نمایش کنسرت حشرات برای آموزش کودکان ترتیب داده شده است و با موضوع ایجاد پیوند بین انسان ها و حشرات از 10 تا 12 بهمن در تالار احسان شیراز روی صحنه می رود. با سیاوش صفری نژاد بازیگر شیرازی کنسرت حشرات که جوایز بسیاری در کارنامه دارد، درباره این نمایش و مشکلات هنرمندان تئاتری فارس گفت و گو کرده ایم که در ادامه می خوانید.

ایده اجرای نمایش کنسرت حشرات در چه بستری شکل گرفته است؟

می خواستیم نمایش به گونه ای اجرا شود که کمترین دیالوگ را داشته باشد. مانند بسیاری از شاهکارهای دنیای هنر که بدون داشتن زبان مشخصی حس کودکی را در وجود انسان بیدار می کنند و سن و سال نمی شناسند. پیام نمایش این است که بسیاری از حشرات برای طبیعت مفید هستند، اما انسان ها به راحتی آنها را از چرخه طبیعت خارج می کنند و به مرور زمان باعث نابودی طبیعت می شوند.

از آنجا که این اثر پیش تر نیز اجرا شده است، استقبال علاقه مندان را چگونه ارزیابی می کنید؟

اجرای قبل به علت مصادف شدن نمایش با درگذشت امام جمعه شیراز و لغو 3 روز از زمان اجرا، فرصت نیافت که بین مردم شناخته شود. بنابراین تلاش کردیم بار دیگر آن را اجرا کنیم که این بار هم با نزدیک شدن به ایام فاطمیه در برنامه زمان بندی تغییراتی داده شد.

با توجه به این که شما از اساتید پانتومیم ایران هستید، از چه تکنیک هایی برای اجرای کنسرت حشرات استفاده کرده اید؟

یکی از ویژگی های بازیگران استفاده صحیح از زبان بدن است. بعضی از بازیگران از این زبان برای اجرای حرکات نمایشی در اجرا بهره می برند و برخی دیگر آن را فقط در راستای کار و به مقدار محدودتری استفاده می کنند. در این اجرا هم از آنجا که همیشه بر این موضوع تاکید داشته ام، سعی کرده ام از زبان بدن به صورت خاص تری استفاده کنم و زیبایی و طنز را در حرکات آمیخته کنم.

تبلیغات این نمایش بین شهروندان چطور بوده است؟

اطلاع رسانی به خوبی انجام شده است و بسیاری از شهروندان راغب شده اند نمایش را ببینند.

چه کسانی در اجرای این نمایش با شما همکاری داشتند؟

حسین پذیره طراحی و کارگردانی این نمایش را بر عهده داشت.سمانه داوودی، پویا قاسمی، دنیا هرو، سمیرا میرزایی، صنم بهجت نیا، شیدا موسوی، مریم قشقایی نژاد، مریم ده بزرگی، زهرا منصورآبادی و محبوبه احمدی به عنوان بازیگر در این کار حضور دارند. مسئولیت نور و صدا را نیز محمد عابدی بر عهده گرفته است.

سال 79 برای اهالی نمایش فارس چطور سپری شده است؟

به طور کلی، هیچ وقت از وضعیت موجود انتقاد نکرده ایم و همیشه تابع چهارچوب ها بوده ایم و سختگیری ها و مشکلات موجود در کیفیت کارهایمان تاثیری نگذاشته است. با این حال، ای کاش شیراز که مهد فرهنگ و هنر است، چند سالن استاندارد داشت تا افرادی که از راه هنر نمایش روزگار می گذرانند برای اجرا دست به دامان بخش خصوصی نشوند و با قیمت های نجومی سالن مناسب اجرا را در اختیار نگیرند. اگر سالن های مناسب و استاندارد در اختیار اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی فارس بود و می توانستیم از این امکانات به صورت رایگان استفاده کنیم وضعیت بهتر می شد.

آیا شما به عنوان یکی از هنرمندان موفق و پیش کسوت شیراز از درآمد هنر نمایش امرار معاش می کنید؟

رشته اصلی من راه و ساختمان است، اما هیچ بهره ای از آن نمی برم، زیرا علاقه به هنر اجازه نمی دهد حرفه دیگری را با جدیت دنبال کنم. اما از این که گاهی مجبورم کارهای غیرهنری انجام دهم متاسف می شوم. تئاتر را با عشق دنبال کرده ام و از این بابت رضایت کامل دارم، حتی اگر برای امرار معاش با مشکلاتی روبه رو شوم. آیا بلیت 10 هزار تومانی در جامعه ای که هنوز مردم با نمایش آشنا نیستند جوابگوی مخارج زندگی است؟ ضمن این که همه اطرافیان و دوستان انتظار دارند که نمایش ما را مجانی تماشا کنند. تکلیف تهیه کننده و کارگردان و بازیگر چیست؟ بنابراین خریداری بلیت نیز نیاز به فرهنگ سازی دارد.

چه راهکاری برای بهبود شرایط توصیه می کنید؟

لازم است اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی استان علاوه بر این که سالن مناسب در اختیار هنرمندان می گذارد دستمزد هم بدهد و از مردم دعوت کند که نمایش ها را رایگان ببینند تا مخاطب تئاتر شوند. بعد از آن، مردم با کمال میل شبکه های ماهواره ای را کنار می گذارند و به تئاتر علاقه مند می شوند. در تمام این سال ها از ما نخواسته اند که حتی یک کارگاه آموزشی برگزار کنیم. در جنوب ایران تنها کسی هستم که می توانم پانتومیم تدریس کنم، اما استفاده از این تجربیات میسر نشده است.

لینک خبر :‌ روزنامه همشهری
کارگردان نمایشنامه استرالیا، نماینده استان کردستان در سی و هفتمین جشنواره بین المللی تئاتر فجر با بیان اینکه دولت هیچ بودجه ای برای هنر در نظر ندارد، گفت: وقتی برای انجام کارهای هنری به ارگان های متولی آن مراجعه می کنید ، می بینید برای انجام امورات اداری خودشان هم با مشکل مواجه هستند چه برسد به اینکه برای تربیت هنرمند برنامه ریزی و هزینه ای داشته باشند.
تاریخ انتشار: ۱۳۹۷/۱۱/۰۷ سایت های دیگر : راه دانا

به گزارش کُردتودی، نمایشنامه استرالیا، کاری از گروه چرکنویس به کارگردانی کامران جباری از هنرمندان بیجار گروس با بازیگری سید حسین موسوی ، شایسته فرمانی و پیمان جباری تنها تئاتر راه یافته از استان کردستان به سی و هفتمین جشنواره بین المللی تئاتر فجر است.

کارگردان نمایش استرالیا در گفت و گو با خبرنگار ما گفت: متولد سال 1360 است و دانش آموخته سینما رشته فیلم سازی از رشت ، بازیگر نمایشهای: پرونده ناتمام ( رتبه دوم بازیگری در بیست و چهارمین جشنواره تئاتر کردستان )، اُپراتور نوع چهارم ( رتبه سوم بازیگری در بیست و پنجمین جشنواره تئاتر کردستان )، بیدینجیلی ( رتبه اول بازیگری در بیست و ششمین جشنواره تئاتر کردستان )، "ئه وانگه ل" (برگزیده چهاردهمین جشنواره تئاتر کوردی سقز - راهیابی به سی و ششمین جشنواره بین المللی تئاتر فجر )،"شاره دوور"( برگزیده عمومی پانزدهمین جشنواره تئاتر کوردی سقز)، کارگردان ، بازیگر و طراح صحنه نمایش پَستو( رتبه اول کارگردانی و بازیگری و طراحی صحنه در بیست و هفتمین جشنواره تئاتر کردستان – راهیابی به سی و پنجمین جشنواره بین المللی تئاتر فجر) را در کارنامه هنری خود ثبت کرده ام.

وی افزود: با بازی در نمایش "پرونده ناتمام" نوشته باقر سروش و کارگردانی یاسر هاشم زاده در عرصه بازیگری شناخته شدم و همین موجب پیشرفت در کارهایم شد.

کارگردان نمایش استرالیا در خصوص داستان این نمایش اظهار داشت: استرالیا نوشته پیام لاریان اهل جنوب ایران و ساکن تهران ، کارشناس ادبیات نمایشی ، برگزیده نمایشنامه سال 95 در بخش تولیدات متون نمایشی جشنواره بین المللی فجر است.

وی تصریح کرد: استرالیا روایت گر زندگی سه مهاجر به نام های عدنان از جنوب ایران ، سامیه زنی اهل افغانستان و گادین ملوانِ اندونزیای که زندگی آنها بهم گره میخورد و هر سه بشکل غیر قانونی و از طریق دریا راهی استرالیا میشوند که در میانه راه کشتی دچار طوفان میشود و هر سه نفر آنها غرق میشوند.

تئاتر استان کردستان نیازمند توجه بیشتر است

جباری ادامه داد: به اعتقاد من مهمترین اتفاق هنری در زمینه نمایش در استان کردستان ، "جشنواره تئاتر استانی" است که سالی یکبار برگزار میشود و برگزیده گانش برای حضور در جشنواره بین المللی تئاتر فجر به دبیرخانه این جشنواره معرفی میشوند، ولی متاسفانه تمرکز بیشتر مسؤولین ذیربط استان ، به جشنواره تئاتر کوردی سقز و خیابانی مریوان است ! و بودجه های کلانی رو صرف این دو جشنواره می کنند.

این هنرمند بیجاری در خصوص وضعیت هنر در شهرستان بیجار گفت: رشته های هنری مانند تئاتر، موسیقی،عکاسی و خوشنویسی چهار رشته ی هستند که فعالیت مدون و پایداری در شهرستان دارندکه در چند سال اخیر به دلیل نگاه بهتر و متفاوت تر نسبت به گذشته خیلی بهتر توانسته اند کار کنند و نتیجه آن را با حضور در جشنواره ها مختلفی که موجب کسب نتیجه شده به عینه می توان مشاهده کرد ، که نمونه آن همین درخشش گروه تئاتر چرکنویس است که بیشترین موفقیت های خود را در پنج سال اخیر کسب کرده ، البته این جملات به این معنا نیست که در گذشته هیچ فعالیت هنری فرهنگی در بیجار رخ نداده است بلکه در حال حاضر به صورت هدفدار هنرهای نمایشی دنبال شده است.

جباری بیان داشت: موقعی که با افراد هنرمند هم صحبت می شوید روشن است که اکثر این هنرمندان خود ساخته هستند و با هزینه های شخصی خود به اینجا رسیده اند و تعداد افراد هنرمند شهرستان که از امکانات دولتی استفاده کرده اند خیلی ناچیز است و این نشان می دهد ارگان های دولتی متولی فرهنگ و هنر شهرستان در زمینه تربیت هنرمند با مشکل مواجه هستند، نه به این دلیل که تمایلی به این قضیه نداشته باشند بلکه نبود بودجه و اعتبار خاص برای فعالیت هنری و فرهنگی وجود دارد.

مسئولان اگر برای هنر هزینه نکنند انتظار برطرف شدن مشکلات فرهنگی را نداشته باشند

به گفته این هنرمند بیجاری : وقتی برای انجام کارهای هنری به ارگان های متولی آن مراجعه می کنید، می بینید برای انجام امورات اداری خودشان هم با مشکل مواجه هستند چه برسد به اینکه برای تربیت هنرمند برنامه ریزی و هزینه ای داشته باشند.

وی ادامه داد: مسئولان ما بدانند وقتی به دلیل نبود بودجه، مشکلاتی در راستای تولید آثار فاخر هنری و تربیت هنرمند وجود دارد، اولین چیزی که لطمه می خورد فرهنگ جامعه است.

به گفته جباری، مسئولان ما در صدر کشور باید این را بدانند وقتی نمی خواهند برای هنر جامعه هزینه کنند انتظار برطرف شدن مشکلات فرهنگی را نداشته باشند.

هنرمند بیجار گروس با تاکید بر اینکه اکثر هنرمندان این شهرستان از جیب خودشان برای کارها و فعالیت های خودشان بر حسب علاقه دارند هزینه می کنند، اظهار داشت: خود شخص بنده مصداق بارز آن هستم از زمانی که از دانشگاه فارغ التحصیل شدم یک مورد کلاس درست و حسابی آموزش استاندار نداشته ایم که دلیل آن را نبود بودجه اعلام کرده اند.

وی خاطر نشان کرد: به نظر من شهرستان بیجار پتانسیل های خیلی بالایی در زمینه تربیت هنرمند دارد که هنرمندان آن توان بالقوه خوبی دارند اما متاسفانه اتفاقی نمی افتد زیرا هیچ مسیر آموزشی درست و حسابی که این هنرمندان را به سمت هنر حرفه ای هدایت کند وجو ندارد و این افراد در هنر خودجوش خودشان می مانند.

وی با بیان اینکه اگر می خواهیم فرهنگ درست و حسابی داشته باشیم اول باید برای هنر هزینه کنیم، گفت: مسئولان ما باید بدانند هنر دارای قدرتی دارد وکه از طریق هنر و هنرمند چه کارهای را پیش ببرند.

به گفته این هنرمند بیجاری :هنر نیازمند توجه مسئولان است و باید نگذارند هنر در اقلیت قرار بگیرد.

نمایشنامه استرالیا بعنوان نماینده استان کردستان در جشنواره بین المللی تئاتر فجر نیازمند توجه بیشتر است

جباری ادامه داد: نمایشنامه استرالیا از تولیدات اداره فرهنگ ارشاد اسلامی بیجار در سال 97 است و اولین بودجه ای که به گروه چرکنویس تزریق شد و برای اینکه بتوانیم این کار را انجام دهیم از طریق اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان بیجار به مدیریت وقت رایزنی با شهرداری صورت گرفت و توانستیم برای ساخت دکور نمایش که از چوب تهیه شده است از شهرداری کمک بگیریم.

وی با اظهار گلایه از سئولان شهرستان بیجار گفت: زمانی که در جشنواره استانی پذیرفته شدیم و به دبیرخانه جشنواره بین المللی تئاتر فجر راه پیدا کردیم و گروهی از تهران برای بازبینی نمایش آمدند بجز اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی و اداره کل استان کردستان و قول شفاهی نماینده شهر هیچ اداره به پیشرفت کارمان به ما کمک نکرد.

کارگردان نمایشنامه استرالیا بیان داشت: برایم جای سوال است ،وقتی یک کار هنری به نتیجه می رسد چرا هیچکس برای حمایت جلو نمی آید که کار هنری بهتر جلوه پیدا کند؟!

وی یادآور شد: نمایشنامه استرالیا نماینده شهر بیجار و استان کردستان است که به بخش مسابقه سی و هفتمین جشنواره بین المللی تئاتر فجر راه پیدا کرده و قطعا در هنگام اجرای این نمایش صحبت از استان کردستان و شهرستان بیجار به میان می آید، و مسئولان ما باید این را بدانند اگر کمکی به این گروه شود قطعا نتیجه بهتر دیده می شود ، اما متاسفانه تا این لحظه بغیر از دو اداره متولی در سطح شهرستان و استان کسی راضی به حمایت از گروه نمایش چرکنویس نشده است.

انتهای پیام/a.s

لینک خبر :‌ کردتودی