بخشی از این زوال را می توان به پای تغییر اقلیم نوشت، اما مقصران اصلی دیگری را نیز باید در جایگاه متهمان نشاند، افرادی که سنگ محیط زیست را به سینه می زنند، اما فقط تا زمانی که پز محیط زیستی بودن برایشان محبوبیت، شهرت یا درآمد به همراه داشته باشد.

چنین افرادی همه جا هستند، از جمع هنرمندان و ورزشکاران بگیرید تا وزیران و نمایندگان مجلس و حتی خبرنگاران، به همین دلیل به نظر می رسد آنچه شرایط محیط زیست را بحرانی تر از گذشته کرده تب محیط زیستی بودن است که خیلی ها به پزش بسنده کرده اند.

برای نمونه دولت هرچند اولین مصوبه اش را به نام دریاچه ارومیه رسانه ای کرد، اما شرایط کنونی دریاچه از این حکایت دارد که با شعار، نمی توان زخم های محیط زیست را مرهم گذاشت.

به همین خاطر به نظر می رسد قرار نیست از اشتباهات گذشته ای که در کشور اتفاق افتاده عبرت گرفته شود، چراکه مسائلی مانند سوء مدیریت منابع آب و انتصاب مدیرانی که از محیط زیست هیچ نمی دانند، هنوز ادامه دارد، مثلا در مناطقی از جنگل دستور ساخت سد صادر می شود که احتمال آلودگی منابع آب بالاست و هزینه آن قتل عام صدها درخت است.

شاید با مرگ رودخانه ها عطش برخی مدیران برای سدسازی کمتر شده باشد، اما آنها بر سوء مدیریت منابع آب پافشاری می کنند، چراکه این روزها افراط در طرح های انتقال آب تهدیدی جدی است که خطرش کمتر از افراط در
سدسازی نیست.

این بی توجهی دامان منابع طبیعی کشور را نیز گرفته، شاید دولت از اجرای طرح تنفس جنگل به عنوان یکی از اقدامات محیط زیستی اش یاد می کند، اما به کارگیری برخی مدیران کارنابلد در سازمان جنگل ها و خطر گسترش بی برنامه گردشگری در جنگل کمتر از قلع و قمع جنگل نیست. برای نمونه می توان به ساخت تله کابین در جنگل های الیمستان اشاره کرد که به گفته برخی فعالان زیست محیطی این منطقه حدود 6.5 هکتار جنگل برای آن قربانی می شود.

در واقع ماشین توسعه ناپایداری که در جنگل های شمال روشن شده است اگر خیلی زود متوقف نشود، سرنوشت جنگل های زاگرس را برای جنگل های هیرکانی تکرار می کند.

علاوه بر این تفاوت شعارهای زیست محیطی برخی مدیران با عملکردشان راه را برای سوء استفاده برخی افراد هموارتر می کند به همین خاطر تازمانی که دولت در مقام عمل ثابت نکند محیط زیست برایش مهم است، آشفته بازار محیط زیست کشور برای فرصت طلبان حکم آب گل آلود را دارد.

مهدی آیینی - روزنامه نگار

یک سوی قضاوت ها، آمارهای غیررسمی نشسته اند و تحلیل های کارشناسان و سوی دیگر، همه خرابی هایی که به چشم می آید و سوی سوم، گفته های دولتمردان و گزارش های رسمی شان که این گونه روایت می کنند؛ همه چیز تحت کنترل است و شاخص ها رو به بهبود.

نیمه مرداد 96 که دولت دوازدهم روی کارآمد از دولت یازدهم (که تکرار خودش بود) گزارش عملکردی داد و در آن تیم اجرایی یازدهم را دولت محیط زیست خواند. دراین گزارش آمده بود که رتبه ایران درشاخص عملکرد محیط زیستی 9 پله ارتقا یافته است. این رتبه را دانشگاه ییل با در نظر گرفتن دو حوزه سلامت محیط زیست و سرحالی اکوسیستم هرسال محاسبه می کند که درسال2015 که سال استناد دولت دوازدهم به آن است رتبه کشورمان را 105 جهان اعلام کرده بود.

دانشگاه ییل برای محاسبه شاخص ها، معیارهای متنوعی دارد که عبارتند از: هوا، منابع آب، تنوع زیستی و زیستگاه ها، جنگل ها، صیادی، تغییر اقلیم، دسترسی به آب آشامیدنی سالم، آلودگی فضاهای بسته، ذرات معلق، سرانه تولید دی اکسید گوگرد، تغییر در کمیت آب، حفظ زیستگاه های بحرانی، مساحت نواحی دریایی حفاظت شده، مدیریت آفات، رشد توده های جنگلی و چند معیار دیگر از همین جنس.

در سال2012 مصادف با اواخر عمر دولت دهم، رتبه کشورمان در شاخص های سلامت محیط زیست و سرحالی اکوسیستم 114 جهان بود که چهارسال بعد وقتی روی عدد 105 ایستاد، دولت سلف او، با مقایسه این دوعدد حکم به بهبود اوضاع داد.

ولی اوضاع چنان که گزارش می شود خوب نیست و دربعضی بخش ها حتی بحرانی است. با سه کارشناس حوزه محیط زیست نیز که صحبت کردیم تحلیل هایشان بیشتر بار منفی داشت. آنها یکصدا می گفتند گرچه درسال های اخیر کارهای خوبی انجام شده، اما کفاف بحران های ریشه دار محیط زیست را نمی دهد.

همین است که وقتی دولت یازدهم مهم ترین دستاوردهایش را تصویب فصل مالیات های سبز در لایحه ارزش افزوده، تدوین سیاست های کلی نظام درحوزه محیط زیست، تصویب لوایح هوای پاک، خاک و حفاظت از تالاب ها، حتی توقف توزیع بنزین پتروشیمی و جایگزینی بنزین و گازوئیل یورو4، کاهش مصرف مازوت در نیروگاه ها یا ایجاد بیمه پلنگ ایرانی، 20 برابر کردن جرایم شکار و صید یا تصویب لایحه حمایت از محیط بانان و جنگل بانان در دولت اعلام کرد بازهم کارشناسان گفتند این کارها گرچه خوب است، ولی کافی نیست.

اولویت ها و فرا اولویت ها

بگوییم آب، بگوییم هوا، بگوییم ریزگردها، بگوییم خشکسالی، بگوییم امان از فرونشست دشت ها، خشکیدگی بلوط ها، آلودگی دریاها، خشک شدن تالاب ها، بگوییم فغان از مهاجرت های زیست محیطی... از کدام دردمان بگوییم و علاج کدامشان را بخواهیم؟

حتما برای همین است که هادی کیادلیری، رئیس انجمن علمی جنگلبانی ایران به ما گفت وضعیت محیط زیست ایران به مرحله ای رسیده که دیگر امکان اولویت بندی برای رسیدگی به مشکلاتش وجود ندارد، چون آن قدر دربخش های مختلف مشکل هست که اولویت بندی مشکلات فقط زمان هدر می دهد و امکان برگشت پذیری طبیعت را ضعیف می کند.

با این حال محمد درویش، کارشناس و فعال محیط زیست هنوز به اولویت بندی مشکلات معتقد است. اومتاسف است که بگوید نرخ سرانه مصرف در کشورمان در بسیاری از حوزه ها بالاتر از میانگین های جهانی است مثل این که ما 17 برابر یک ژاپنی انرژی و دو و نیم برابر او آب مصرف می کنیم، درحالی که با ایستادن روی کمربند خشک زمین فقط یک سوم میانگین جهانی بارش داریم و تبخیرمان نیز50 درصد بیشتر از میانگین کره زمین است. او به این ترتیب می گوید آب باید جزو اولویت های دولت باشد. باید مقرراتی وضع شود تا از مردمی که قدر آب را می دانند و صرفه جویی می کنند حمایت شود و همچنین آب آشامیدنی از مصارف بهداشتی جدا شود. درویش اطمینان می دهد این روش ها کمک شایانی به حل مشکل کم آبی می کند و همین امسال می تواند محقق شود اگر دولت بخواهد.

این کارشناس برنامه دوم را حوزه مصرف انرژی می داند که از نگاه او افسارگسیخته است. طبق آمار او، ما ایرانی ها روزانه حدود 80 میلیون لیتربنزین مصرف می کنیم درحالی که ترکیه با جمعیتی برابر با ما و داشتن یک و نیم برابر خودرو بیشتر، فقط 7.8 میلیون لیتر مصرف بنزین دارد. او می گوید سروسامان دادن این وضع راهی است برای رسیدن به هوای پاک و کاستن از فشار مضاعفی که به طبیعت وارد می شود.

درویش البته به حل بحران زباله و در اولویت قرار گرفتنش نیز معتقد است. او ما را با توکیو مقایسه می کند، شهری با 25 میلیون نفر جمعیت که زباله هایشان را هر دو هفته یکبار جمع می کنند در مقایسه با تهرانی که بعضا در آن تا روزی پنج بار این کار انجام می شود و هزینه جمع آوری زباله اش تا هزارمیلیارد تومان در سال نیز اعلام شده است. درویش می گوید اگر بحران زباله مدیریت شود، هم درآمدزاست و هم پایانی است بر آلودگی های زیست محیطی.

با وجود اعلام این اولویت بندی اما هادی کیادلیری معتقد است همه زنجیره های حیات آنچنان به هم پیوسته اند که تفکیک ناپذیرند و چون اثرات متقابلی برهم دارند باید همزمان با هم حفظ شوند، یعنی حفظ آب بدون حفظ جنگل، حفظ جنگل بدون حفظ ریزگردها و کنترل ریزگردها بدون حفظ آب شدنی نیست.

او به حوزه تخصصی اش که جنگل است نقب می زند و می گوید در سال96 یک اتفاق خوب برای جنگل ها افتاد که آغاز استراحت جنگل و ممنوعیت بهره برداری از چوب های جنگلی بود. یک گام بزرگ به تعبیر او، اما چه سود که کاری برای تسهیل واردات چوب به عنوان اقدام مکمل آن انجام نشد. کیادلیری با ذکراین مثال توضیح می دهد مهم ترین ضعف دولت درحوزه محیط زیست این است که وقتی تصمیمی درست می گیرد مدیران خبره و توانمند برای پیشبرد امور را به کار نمی گیرد یا اگر تصمیمی شبهه دار مثل واگذاری اراضی ملی را اتخاذ می کند مدیرانی را سرکار می آورد که این خواسته را پیش ببرند. کیادلیری در یک جمله خلاصه می کند که هنوز دولتمردان عمق بحران های زیست محیطی را درک نکرده اند، مثل یک متخصص قلب که سیگار می کشد. برای همین درسال 97 آنچه باید بیش از همه در اولویت باشد، تغییر نگاه و باورهای دولتمردان است.

آب، حتما آب

از آب باید زیاد گفت. دریاچه ارومیه جلوی چشممان دارد نابود می شود، در سیستان خشکسالی دورِ زندگی مردم چنبره زده و دارد جانشان را می گیرد. در کرمان، یزد، خراسان ها و همه استان های خشک، بی آبی حیات انسانی و جانوری و گیاهی را خدشه دار کرده و شهرهایی که آب دارد، تالاب هایی که هنوز جانی برایشان مانده یا رودخانه هایی که هنوز جاری اند معلوم نیست ستاره اقبالشان تا کی بدرخشد.

حجت میان آبادی، پژوهشگر دیپلماسی آب نیز نمی تواند تاریخ دقیقی اعلام کند، ولی در گفت وگو با ما تاکید می کند چالش های آبی چون در کوتاه مدت ایجاد نشده اند در کوتاه مدت نیز قابل درمان نیستند و هرکسی ادعای درمان فوری داشته باشد حتما ناآگاه است. او توضیح می دهد که ریشه چالش های آبی کشورمان به بیش از پنج دهه قبل برمی گردد، بیماری مزمنی که به واسطه رویکردهای توسعه ای ایجاد شد و همه دولت ها فارغ از گرایش های سیاسی خود، ناخواسته به آن دامن زدند و درهمان مسیر غلط گذشته گام برداشتند.

این کارشناس می گوید اکنون غده های چرکین درحوزه آب سر باز کرده و بیماری ها شروع شده و چون این زخم سر باز کرده مسئولان نسبت به آن دغدغه پیدا کرده اند. او اما یک جمله تامل برانگیز به زبان می آورد و می گوید، معتقدم دولت ها فقط نسبت به چالش های آب علم پیدا کرده اند ولی هنوز به طور کامل به باور نرسیده اند ؛ چون بین علم داشتن و باور داشتن تفاوت است که این را می شود در عملکرد دولت ها در حوزه آب که با ابتدایی ترین اصول مدیریت آب مغایر است، مشاهده کرد.

او به این ترتیب اولویت اساسی درحوزه آب را به تغییر رویکردها می دهد و اضافه می کند دولت باید از مدیریت آمرانه منابع آب به حکمرانی مشارکتی تغییر جهت دهد. همچنین مدیریت عرضه و تقاضای آب را به جای طرح های انتقال آب که مخرب تر از سدسازی است باید در اولویت قرار دهد. دولت دوازدهم مرداد سال96 کارش را با ارائه یک برنامه12 محوری درحوزه محیط زیست آغاز کرد، برنامه ای که انتظار می رود دولتمردان به آن پایبند باشند و امسال همزمان با آغاز دومین سال کاری دولت آن را جزء به جزء اجرا کنند، ؛ برنامه ای که از مدیریت یکپارچه کاهش آلودگی هوای کلانشهرها و اجرای جدی برنامه مدیریت خاک، پسماند و فاضلاب آغاز می شود و تا اثربخش کردن شورای عالی محیط زیست، تقویت و حمایت از سازمان های مردم نهاد، آموزش و ترویج سواد و اخلاق محیط زیست، عمومی کردن فرهنگ زیست محیطی، توسعه اشتغال سبز و لحاظ کردن آمایش سرزمین یا محوریت آب و محیط زیست در برنامه های توسعه ای را پیش بینی کرده است.

مریم خباز - جامعه جام جم

به گزارش ایرنا،عزیز اکبریان روز دوشنبه در نشست شورای اداری شهرستان فردیس، افزود: کاهش نزولات آسمانی وافت شدید آب های جاری و زیر زمینی در کشور و استان البرز به عنوان یک بحران باید جدی گرفته شود.
وی ادامه افزود: امسال در بحث آب و برق در بعضی از استان ها مانند کرمان 90 درصد بارندگی کاهش یافته و در استان البرز حدود 30 درصد نسبت به سال گذشته بارندگی کم داشتیم.
اکبریان اظهار داشت: باید خطر خشکسالی و کمبود منابع آب را جدی بگیریم و در این زمینه گام عملی برداریم.
نماینده مردم کرج،فردیس و اشتهارد در مجلس شورای اسلامی گفت: اگر در مصرف آب زیاده روی شود ،جیره بندی آب در کشور خواهیم داشت.
وی ، بهینه سازی و تغییر الگوی مصرف در بخش های مختلف کشاورزی، صنعتی ،خانگی را مورد تاکید
قرار داد ، گفت: با برنامه ریزی مناسب و مصرف بهینه می توان این بحران را پشت سرگذاشت .
طبق داده های سازمان هواشناسی کشور در سال زراعی جاری 29 استان کشور با کاهش نزولات جوی مواجه شده اند.
7413/ 6155

ارتباط با سردبیر newsroom@irna.ir

تماس بی واسطه با مسئولین

رئیس مرکز ملی خشکسالی در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: میران بارش های امسال نسبت به میانگین خیلی کمتر است، همین الان که صحبت می کنیم کشور 48 درصد بارش کمتری نسبت به میانگین دارد، مجموع بارش دریافتی مان تا الان در سطح کشور 95 میلی متر است در حالی که چیزی که باید الان باشد بر اساس آمار بلندمدت چیزی حدود 184 میلی متر است.

صادق ضیائیان افزود: از طرف دیگر عمده بارش هایمان در فصل بارشی را در اغلب کشور از دست می دهیم. بارندگی فصل پیش رو در اردیبهشت و اوایل خرداد است و آن هم در مناطق شمال غرب است که بارش هایی را خواهیم داشت و به این ترتیب تقریبا فصل بارشی نرمال کشور را از دست می دهیم.

وی تصریح کرد: ما فکر می کنیم با این شرایطی که وجود دارد بدترین شرایطی را طی می کنیم که در طول دوره آماری موجود داریم. یعنی از وقتی که آمار داریم تا الان سال 86-87 بدترین سال بوده که میزان بارش حدود 138 میلی متر را در این سال داشتیم و فکر می کنیم که امسال هم به احتمال زیاد یا مثل آن سال خواهیم شد یا شرایط خیلی بدتر از آن سال را خواهیم داشت.

رئیس مرکز ملی خشکسالی ادامه داد: چیزی که الان در پیش بینی های فصلی ما پیش بینی شده چیزی حدود 20 درصد زیر نرمال داریم اگر به این سمت و سو برود خیلی خوش بینانه هم بخواهیم برداشت کنیم در پایان سالی یعنی آخر شهریور چیزی حدود 130 میلیمتر شاید آب داشته باشیم که از بدترین سال خشک کشور هم وضعیتمان بدتر خواهد بود علی رغم اینکه به غیر از اینکه این بارش ها کم شده ما افزایش دما هم داشتیم که آن هم خیلی مخرب بوده است.

ضیائیان در پاسخ به اینکه بارندگی در روزهای اخیر چه اندازه یاریگر بوده تصریح کرد: بارش ها نعمت خداست و هر وقت ببارد خیلی خوشحال می شویم ولی همان طور که عرض کردم در مجموع با یک گل بهار نمی شود. این بارش ها خیلی خوب است و ما را خوشحال می کند و ما را با آن وضعیت فاجعه باری که فکرش را می کنیم یک مقدار فاصله می دهد ولی امسال برای این که بتوانیم از این شرایط در بیاییم، باید معجزه ای رخ بدهد و در مجموع شرایط خوبی نخواهیم داشت.

وی در پاسخ به این پرسش که انتقال آب بین حوضه ای، باروری ابرها، بهره برداری از آب های ژرف و مواردی از این دست چه اندازه می تواند در رفع مشکل یاری مان کند گفت: نمی شود به این راحتی خیلی صریح جواب داد ولی در کل یک مدیر اجرایی وقتی می خواهد با یک بحرانی مواجه شود سه راه حل را پیشنهاد می دهد. یک راه حل کوتاه مدت، یک راه حل میان مدت و یکی هم بلندمدت. راه حل کوتاه مدتی که به ذهن بعضی ها می رسد و بعضی افراد سودجو دنبالش هستند و شاید بعضی هم از ناآگاهی دنبال این قضایا باشند بحث کارهای عجیب و غریبی مثل باروری ابرها و غیره است.

رئیس مرکز ملی خشکسالی تصریح کرد: ما مخالف این نیستیم که باروری ابرها به افزایش بارش کمک کند ولی این طور نیست که بتواند خشکسالی ما را درمان کند. هیچ جای دنیا هم به عنوان درمان خشکسالی دنبالش نبوده اند و به عنوان یک مسئله علمی تحقیقاتی مسئله را دنبال کردند. در کشور امریکا که بحث خشکسالی جدی در کالیفرنیا را دارد هم دنبال این مسائل نرفتند. یعنی این ها که خودشان اعلام می کنند پرچم دار این تکنولوژی ها هستند خودشان دنبال این نرفتند و به دنبال مدیریت منابع آب رفته اند. یعنی آب قابل استحصلاشان را مدیریت کردند و چرخه آبشان را درست کردند. آبی که در خانه مصرف می شود پنج شش بار مصرف می شود و بحث کشاورزی شان را اصلاح کردند.

وی در پایان تأکید کرد: واقعاً خشکسالی امسال همت جمعی می خواهد چرا که سال بسیار سختی را پیش رو داریم. باید حساسیت همه نسبت به بحث خشکسالی بیشتر شود و تجربه جهانی این را می گوید که تا فرهنگمان را درست نکنیم مشکل حل نمی شود.

هدایت فهمی معاون دفتر برنامه ریزی کلان آب و آبفای وزارت نیرو در گفت وگو با خبرنگار اقتصاد و انرژی گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان ، با اشاره به ظرفیت آبی ایران در خلیج فارس و عمان اظهار کرد: یکی از راهکار های برای تامین آب شرب در مناطق جنوبی کشور که با کاهش بارندگی و کمبود منابع آبی مواجه هستند، استفاده از آب شیرین کُن ها است.

وی با اشاره به تخصیص استفاده 2 میلیارد متر مکعب آب از طریق آب شیرین کن ها در کشور گفت: در حال حاضر میزان استفاده از منابع آب تامین شده از سوی آب شیرین کن ها حدود 2 درصد بوده است که به 200 میلیون مترمکعب نمی رسد که البته با تخصیص 2 میلیارد متر مکعب، اقداماتی در جهت رسیدن به آن در حال انجام است.

معاون دفتر برنامه ریزی کلان آب و آبفای وزارت نیرو با اشاره به اینکه استفاده از آب شیرین کن ها در جنوب کشور در اولویت است، بیان کرد: با توجه به وجود منابع آب در شمال کشور، عمده استفاده از منابع آب شیرین کن ها بیشتر مربوط به قسمت های جنوبی کشور است که بامشکل کم آبی مواجه هستند.

به گفته وی؛ در صورت اعلام آمادگی از سوی بخش خصوصی با رعایت مسائل زیست محیطی امکان استفاده از آب شیرین کن ها در شمال کشور نیز وجود دارد.

فهمی با بیان اینکه هزینه استفاده از آب شیرین کن ها بالاست و استفاده از آن در بخش کشاورزی توجیه اقتصادی ندارد، ابراز کرد: استفاده از آب شیرین کن ها در بخش صنعت مقرون به مصرفه است اما در بخش کشاورزی به خاطر مسائل اقتصادی ، استفاده از آب نمک زدایی شده، مقرون به صرفه است.

معاون دفتر برنامه ریزی کلان آب و آبفای وزارت نیرو با بیان اینکه طرحی برای بررسی میزان دقیق نیاز به آب شیرین کن ها در وزارت نیرو در حال بررسی است، بیان کرد: این طرح باتوجه به نیازسنجی 17 استان فلات داخلی و جنوبی و در نهایت بررسی کامل مقدار نیاز به آب شیرین کن ها در کشور، به مرحله اجرا می رسد.

به گفته وی؛ می توان از آب های گسلی کشور استفاده کرد و باید از دست اندازی به منابع آب ژرف فسیلی، جلوگیری کرد.

فهمی ادامه داد: استفاده از آب های ژرف فسیلی که تجدیدپذیر نیستند و ذخیره استراتژیک کشور محسوب می شود، اقدام درستی به نظر نمی رسد و باید مانند امانتی برای آیندگان حفظ شود.

این مقام مسئول در پایان گفت: وظیفه اصلی وزارت نیرو تامین آب شرب سالم و بهداشتی برای آحاد مردم است که با رعایت منافع ملی و زیست محیطی از روش های موجود آب مورد نیاز تامین خواهد شد.

انتهای پیام/

استفاده از آب شیرین کن ها در جنوب کشور در اولویت است

به گزارش خبرنگار حوزه دولت خبرگزاری فارس محمدّحسین مقیمی استاندار تهران، امروز(دوشنبه 20 فروردین) در اوّلین جلسه کمیسیون تنظیم بازار استان تهران، فعالیت های مربوط به تنظیم بازار شب عید را بسیار خوب ارزیابی کرد و اظهار داشت: تنظیم بازار در شرایطی انجام شد که بسیاری از مرغداری ها و تولیدکننده های مرغ و تخم مرغ، با مشکل آنفولانزا مواجه شده بودند و تعدادی از آنها مجبور به از بین بردن محصول خود شدند.

وی با بیان اینکه در کشور و تهران به موقع برنامه ریزی شد و اجازه داده نشد که مشکلی ایجاد شود خاطرنشان کرد: در رابطه با میوه با مشکل جدّی سرمازدگی در استان های گیلان و مازندران مواجه بودیم و بسیاری از محصولات یخ زد.

مقیمی دلیل اصلی موفقیت در تنظیم بازار را همدلی و همراهی همه دستگاه های دولتی عنوان کرد و افزود: در داخل دستگاه های دولتی با یک بخشنامه همه چیز حل می شود، اما مشکل، هماهنگی بین نهادها است.

وی ادامه داد: امسال بین شهرداری و دولت هماهنگی خوبی وجود داشت و این موضوع، در تنظیم بازار به ما کمک کرد.

استاندار تهران با بیان اینکه وضعیت سال 97 به خاطر کمبود بارندکی، مقداری مشکل تر است تصریح کرد: باید با کشاورزان گفت وگوی بیشتری داشته باشیم کنیم و آنها را به کشت محصولاتی که به آب کم تری نیاز دارند ترغیب کنیم.

وی اظهار امیدواری کرد علی رغم کمبود آب در سال 97، محصولات کشاورزی همانند سال 96 یا بیشتر تولید شود.

مقیمی با بیان اینکه در شرایط سخت جنگ، با وجود حداقل امکانات، با همدلی توانستیم پیروز شویم تصریح کرد: اکنون امکانات ما بسیار بیشتر از آن زمان است.

استاندار تهران از صداوسیما بابت عملکرد خوب خود در مورد تنظیم بازار قدردانی کرد.

در پایان این جلسه، با اهدای لوح، از دست اندرکاران تنظیم بازار استان تهران تقدیر شد.

انتهای پیام/

پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :

سیستم آبیاری هوشمند "ریکویو3" یک سیستم خلاق و حرفه ای است که به کاربران کمک می کند وضعیت آب مصرفی خود را کنترل کرده و مدیریت کنند.

به گزارش سرویس آی تی انتخاب به نقل از گجت فلاو، سیستم مدیریت آبیاری باغچه های ریکیو، یک پیشنهاد عالی برای افرادی است که باغچه هایی بزرگ دارند و البته نگران نرخ آب مصرفی خود هستند.

این محصول نه تنها اقدام به تخمین نرخ مصرفی آب بر اساس متراژ زمین ها می کند، بلکه دارای 3 سطح اصلی برای آبیاری است. افزون بر این ها می توان این سیستم را از طریق دستیارهای صوتی، مثل الکسا، گوگل و یا نست مدیریت کرد.

قابلیت اتصال سریع به سیستمهای هوشمند خانگی، قابلیت برقراری ارتباط از طریق بلوتوث و همگام سازی با سیستم های مدیریت از مهم ترین ویژگی های این محصول است.

افزون بر این ها شما می توانید از طریق این برنامه به همگام سازی تنظیمات آب و هوا با سیستم آبیاری پرداخته و از هدر رفت آب در روزهای بارانی جلوگیری کنید.

همچنین می توانید از طریق سیستم کنترل از راه دور هوشمند این محصول بدون حضور در خانه ، در حین سفر و ...نیز به باغچه های خود رسیدگی کنید. قیمت این محصول 200 دلار است.

با توجه به بحران آبی کشورمان و البته مشکلات حاد در خصوص 2 دهه آتی و تغییرات اقلیمی خاورمیانه به نظر شما چنین راهکارهایی تا چه حد می تواند برای ما راهگشا باشد ؟

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما ، بختیاری گفت: در فصل آبی امسال125 میلی متر بارندگی داشته ایم که این میزان پیش از این 260 میلی متر بوده است
که حدود 53 درصد کاهش نزولات آسمانی درمقایسه با سال قبل داشتیم که به دنبال آن کاهش ذخایر آبی سدهای استان تهران را نیز به همراه داشته است .
وی با بیان اینکه امسال سال آبی خاصی را شاهد هستیم و در 50 سال گذشته از لحاظ کم آبی بی نظیربوده است افزود: ذخایر 5 سد استان تهران درحال حاضر 635 میلیون متر مکعب است و حدود 180 میلیون متر مکعب کسری مخازن سد داریم اما با این وجود با همکاری و رعایت مردم در مصرف آب بحث جیره بندی آب را نخواهیم داشت.
بختیاری گفت:با برنامه ریزی که با آب و فاضلاب انجام شده است با مشترکین پرمصرفی که از حد مجاز مصرف کنند برخورد خواهد شد و انشعاب آنها قطع میشود ضمن آنکه مخازن سدها روزانه کنترل میشود و از آبهای کشاورزی کم خواهیم کرد و به مصرف شرب خواهیم رساند.

رویداد24 -سال گذشته با سرما زدگی محصولات میوه در شمال کشور رو به رو شدیم و بخش زیادی از میوه ها به بازار نرسید اما همراهی دستگاه ها و برنامه ریزی ها موجب شد تا هم میوه خوب در بازار تأمین شد و هم کشاورزان زیان ندیدند.

استاندار تهران با اشاره به کمبود منابع آبی با توجه به کاهش بارش ها گفت: امسال با مشکلاتی به دلیل کمبود بارش ها مواجه هستیم و لازم است تا کشاورزان را به کشت محصولاتی با نیاز کمتر به آب ترغیب کنیم و در این راه فکر، همراهی همه دستگاه ها و همدلی در شرایط بحرانی ضروری است.

محمدحسین مقیمی در جلسه کمیسیون تنظیم بازار استان تهران با تقدیر از اقدامات دستگاه های استان در تنظیم بازارشب عید گفت: تنظیم بازار در ایام پایانی سال گذشته در شرایطی انجام شد که تعداد زیادی از تولیدکنندگان مرغ و تخم مرغ با مشکل آنفولانزا مواجه بودند اما در سطح کشور و استان تهران با برنامه ریزی صحیح موضوعات مدیریت شد.

وی افزود: سال گذشته با سرما زدگی محصولات میوه در شمال کشور رو به رو شدیم و بخش زیادی از میوه ها به بازار نرسید اما همراهی دستگاه ها و برنامه ریزی ها موجب شد تا هم میوه خوب در بازار تأمین شد و هم کشاورزان زیان ندیدند.

استاندار تهران به همراهی خوب و اثرگذار شهرداری با دولت در تأمین و توزیع اقلام تنظیم بازار شب عید نیز اشاره کرد.

مقیمی گفت: امسال با مشکلاتی به دلیل کمبود بارش ها مواجه هستیم و لازم است تا کشاورزان را به کشت محصولاتی با نیاز کمتر به آب ترغیب کنیم و در این راه فکر،همراهی همه دستگاه ها و همدلی در شرایط بحرانی ضروری است.

همچنین در این جلسه گزارشی از اقدامات انجام شده در بخش تأمین و توزیع میوه تنظیم بازار در ایام پایانی سال 96 و نوروز 97 از سوی مدیرکل جهادکشاورزی استان ارائه شد.

ذوالفقاری با بیان اینکه امسال با کمترین میزان ضایعات و هدر رفت میوه در ایام تنظیم بازار شب عید مواجه بودیم عنوان کرد: در تأمین مایحتاج شب عید در اقلام برنج،مرغ و تخم مرغ به خوبی اقدام شد و 9 هزار تن برنج ذخیره سازی شد که از این میزان با 4150 تن برنج نیاز استان تأمین شد و 600 تن مرغ گرم ، دو هزار تن مرغ منجمد ، 370 تن گوشت گوساله و 2800 تن گوشت گوسفند ذخیره و توزیع شد.

ذوالفقاری در ادامه ارائه این گزارش گفت: در ایام پایانی سال 96 و نوروز 97 ، حدود دو هزار تن سیب تا قیمت 2700 تومان و چهار هزار تن پرتقال تا 1800 تومان به قیمت تنظیم بازار در این ایام تأمین و ذخیره سازی شد.

فرزین سوادکوهی

عصراقتصاد: پرسش اول:آیا فاجعه ای در راه است؟ می گویند حادثه خبر نمی کند. اما فاجعه چه؟ اخبار و گزارش ها حاکی از این است که کشور وارد بحرانی رعب آور بنام خشکسالی شده و در ادامه به سرعت به کانال کمبود و نبود آب سقوط می کند..آمار ها می گوینداوضاع منابع آبی هرروز از دیروز بدتر می شود.کم آبی حاصل از عدم بارش ها و یا کاهش بسیار چشمگیر نزولات جوی از یک سو و نبود الگوی صحیح مصرف آب در همه بخش ها ، چه صنعتی، چه کشاورزی و چه شرب کار را تا جایی پیش برده که بروز فاجعه ای بنام کم آبی(و تو بخوان بی آبی) حالا دیگر تبدیل به یک یقین وحشت انگیز شده است.این در حالی است که یک تابستان گرم و طولانی در برابر ما آغوش باز کرده .فرو رفتن در این مغاک بی شک بسیار هراس آور است.آنهم برای مردمی که عادت کرده اند از فشار شلنگ آب شرب به عنوان جاروی نظافت استفاده کنند.

پرسش دوم: مقصر این امر کیست؟ چه کسی باعث شده کار به این جا برسد که 27 استان کشور درگیر چالش آب شوند؟ آیا دولت (ها) مقصرند ؟ آیا مردم تقصیر کارند که مثلا استان سیستان و بلوچستان اینک صد درصد از آب هر روزه محروم شده است؟ اطلاعات روزانه بارش ها نشان می دهد که میزان بارندگی ها، از ابتدای سال آبی (اول مهر) تا 15 فروردین امسال به 99.8 میلیمتر رسید که نسبت به مدت مشابه پارسال، 51 درصد کاهش یافته و این افت بارش ها در مقایسه با میانگین متوسط 49 ساله نیز از مرز منفی 49درصد عبور کرده است.

رسانه ها خبر داده اند از بین 6 حوضه آبریز اصلی کشور (دریای خزر، خلیج فارس و دریای عمان، دریاچه ارومیه، فلات مرکزی، مرزی شرق، قره قوم)، حوضه آبریز مرزی شرق شامل مناطقی از استان های خراسان رضوی و جنوبی و سیستان و بلوچستان با کاهش 69 درصدی بارش ها، شرایط بحرانی تری را تجربه می کند.

در عین حال گفته می شود خشکسالی در نوار شمالی کشور کاملا ملموس تر است. روز گذشته در عصر اقتصاد نوشتیم بر اساس پیش بینی های موجود انتظار می رفت که تا انتهای زمستان سال گذشته بارش های کشور به منفی 20 درصد رسیده و قدری وضعیت بهبود پیدا کند اما این طور نشد و در سال جدید هم آسمان روی خوشی به ما نشان نداد. در نهایت این امر موجب شد افت بارش های ایران از مرز 50 درصد بگذرد و استان های به مراتب بیشتری را درگیر معضل خشکسالی کند.

ولی چند استان باقی مانده وضعیت بهتری دارند.اما این برتری فقط در حوزه بارش و منابع است.بی برنامگی در الگوهای کشت و مصرف چه از منظرگاه متولیان آبی کشور و چه از سوی مصرف کنندگان همچنان به قوت خود باقی است و انتظار بوی بهبود از اوضاع به مشام نمیرسد.تعدد چاه های عمیق مجاز و غیر مجاز در تمام سال های گذشته ، خشکیدن دریاچه ها و رودها و تغییرات اقلیمی وبارش های بسیار کم ، سبک استفاده از منابع آبی اینک ما را با واقعه ای خوف انگیز بنام زلزله ای بنام خشکسالی روبرو کرده است.موضوع نبود آب به مثابه یک خودرو غیر استاندارد و یا قدیمی نیست که در جاده ها حادثه آفرینی کند تا ما به جایی برسیم که وجودش را از جاده ها حذف کنیم .

مشکل بعدی این است که پرداختن به بحران آب و تنش کم آبی متاسفانه فقط در قالب شهرها شکل گرفته است.این در حالی است که تنها 6 تا حداکثر 10 درصد بی آبی ها زیر سر شهر ها و شهرنشینان است.درست است که دعوای قدیمی بین وزارت نیرو و وزارت کشاورزی بر سر ارقام 90 درصدی مصرف کشاورزی و یا 64 درصدی آن به قوت خود باقی است.اما طرف یک سوی این دعوا را گرفتن هم مشکلی را حل نمی کند.ارزیابی روش های برخورد حالا دیگر کلاف سردرگمی شده است که عارف و عامی از حل آن عاجرز مانده اند.ارزیابی یک سویه از شهرها میز راه به هیچ دهی نبرده است.انواع و اقسام مصاحبه ها و گفتگوها و گزارش ها و تبلیغات عریض و طویل دولتی و غیر دولتی هم اگر بی تاثیر نبوده باشد اما کم تاثیر بوده است.کسی هرگز نمی پرسد که تشریح این بیماری چه گرهی از کار باز کرده است وقتی تجویزی صورت نمی گیرد .

در این میان مدیران دولتی و متولیان آبی در عین آنکه مولفه ای جدید بنام سازگاری با اقلیم و شرایط را در آرا خود لحاظ کرده اند حرف و حدیث همیشگی خود رانیز تکرار می کنند و در نهایت معتقدند که اگر قیمت آب واقعی شود قضیه شکل طبیعی به خود خواهد گرفت.مدیران وزارت نیرو معتقد به اصلاح الگوی مصرف در بخش کشاورزی ، در کنار واقعی شدن قیمت آب هستند..در حالیکه برخی نیز در این میان معتقدند تجربه گران کردن کالایی به نام آب –هرچند که ظاهرا هیچ شباهتی به حامل های انرژی ندارد-پیش از این امتحان خود را پس داده و با بالابردن قیمت آب نمی توان طرفی بست و مشکل بی آبی را حل کرد.برخی از صاحبنظران هم اعتقاد دارند ماجرای آب هم متاثر از اندیشه سوداگرانه گروهی خاص است که با ترفندهای مختلف به سود خود می اندیشند و برایشان اصلا مهم نیست که چه سرنوشت تلخی در انتظار کشور است.

برخی از کارشناسان اقتصادی منتقد این مولفه نیز معتقدند که به نظر می رسد ماجرای آب هم از قاعده دلال مسلکی حاکم بر اقتصاد ایران جدا نیست . فرشاد مومنی، اقتصاد دان می گوید: ما درباره آب به مثابه یک حق بشری،منبع طبیعی و کالا می توانیم فکرکنیم و اینک به شدت نیازمند دقت های بایسته در این حوزه هستیم. او اعتقاد دارد متاسفانه چون این کار انجام نمی شود حتی با حسن نیت نیز ایده هایی مطرح می شود که می تواند تشدید کننده بحران باشد تا اینکه پتانسیل حل بحران را داشته باشد.

وی تاکید می کند: براساس یک توهماتی در سال 1368 ایده خصوصی سازی در ایران مطرح شد که در سال 1378 و در چهارچوب اسناد پشتیبان برنامه سوم گزارش های رسمی انتشار پیدا کرد که در آن دستگاه های مسئول اذعان کردند که تا آن تاریخ هنوز هیچ مرجع رسمی قادر به ارائه عدد شرکت های دولتی در ایران نیست یعنی ما درباره موردی قضاوت و حکم صادر کردیم که حتی درباره تعداد آن ها هم اطلاعات لازم را نداریم و این قضیه در مورد آب هم اتفاق افتاد.

به هرحال پیش کشیدن نظرات اهل فن در این مقال چندان وجهی ندارد چون پرسش ها همچنان به قوت خود باقی است و با تداوم این کار ،عملا و همچنان طرح موضوع کرده ایم و فقط راجع به بیماری توضیحاتی به دست داده ایم.چاره کار چیست؟ به نظر می رسد در وهله اول باید یک استراتژی مشخص وجود داشته باشد که بالاخره موضع دستگاه های متولی به صورت روشن و واضح در قبال تنش آبی موجود چیست ؟ آنها چه برنامه هایی برای روبرویی و مدیریت این مسئله دارند؟ آیا اصلا برنامه ای در دست دارند؟ آنها باید از اقداماتی که به عمل آورده اند( ویا نیاورده اند) رفع ابهام کنند.همچنین بگویند که با تمام این احوالات و بدیهیات از این پس قصد دارند چه کنند و در عین توقع دارند دیگران چه کاری انجام دهند.این موضوعات در عین اینکه محورهایی کلی به نظر می رسند اما باید با شفافیت هرچه تمام تر عیان شده و رسانه ای شوند.خشکسالی و کم آبی که اینک رفته رفته تبدیل به هیولایی ترسناک شده است و به تعبیر مردم و اهل فن عنقریب است که همه را به کویر خود بکشد، حال آنقدر جدی هست که بابتش کمپین ها راه اندازی شود، جنبش های مردمی و مدیریتی شکل بگیرد و سرلوحه زیست همگان قرار گیرد.

یک موضوع مهم دیگر آن است که نباید فراموش کرد مسئله آب به خودی خود آنقدر مهم و حساس هست که با بی توجهی به ورطه هایی غیر صواب کشیده شود و بدخواهان و یا ناآگاهان از آن پیراهن عثمان بسازند، بنابراین باید نسبت به آن فوق العاده حساسیت به خرج داد و در عین حال باید کاملا مراقب بود تا مبدل به ماجرایی جنجال برانگیز نشود.شک نیست که این موضوع از چنان پتانسیلی برخوردار است که برخی از سیاست بازان می توانند از آن برای مقابله با همتای مخالف خود سلاحی برنده بسازند، بی آنکه بیاندیشند کشتی ای را سوراخ می کنند که خود نیز در آن نشسته اند.

در حقیقت حل بحران آب نیاز به یک همت بزرگ ملی دارد که شان آن از گستره شعارهای دهان پرکن و فریبنده روزمره اجل است .منافع ملی و آبروی کشور محل دعواهای مبتذل جناحی سیاست بازان نیست.کنشگران عرصه اجرا همزمان و همگام با توده های مردم باید به هوش باشند تا مسئله به شکلی درست و اصولی مدیریت شود.مانند همانچه در خصوص زلزله اخیر کرمانشاه صورت گرفت.با این تفاوت که در ماجرای آب نباید تجربه تلخ بی اعتمادی اقشار مردم نسبت به اهرم های حاکمیتی یک بار دیگر تکرار شود.

6060

آب، یعنی آبادانی. این جمله ای است که بر در و دیوار شهر دیده ایم. ولی چرا با آب یا آبادانی رفتار تخریبی و ویرانگر داریم. هم در مصرف، هم در بازیافت و تصفیه کردن آب، رفتار مناسبی نداریم. ما ارزش واقعی آب را نمی دانیم. با اینکه در منطقه کم آب هستیم و باید قدر قطره قطره آن را بدانیم، ولی در مقایسه با کشورهای اروپایی و آسیای جنوب شرقی و کانادا که پرآب محسوب می شوند، رفتار اسراف کارانه ای با آب داریم. آب در عین حال که بشدت به آن نیاز داریم، جزو کم ارزش ترین کالاها در ایران است. ارزش مادی آن حتی از کشورهایی که پرآب محسوب می شوند بسیار کمتر است. و اکنون با بحران آن مواجه شده ایم و همه آن خطراتی که طی چند دهه گفته شده بود و گوش شنوایی برای آن نبود، امسال از طریق کاهش بارش ها و وقوع خشکسالی گریبان ما را خواهد گرفت.
با آب و برق نمی توان شوخی کرد ولی شوخی کردیم. امسال بارش ها زیر نصف میانگین بارش های سالانه است ولی این فقط یک وجه ماجرا است، ذخیره آب نیز تقریباً به حداقل ها رسیده، چون پیش از این پیش خور شده است. مثل فروش تراکم ساخت وساز شهرداری که قبلاً پیش خور شده است. بنابراین تابستان داغ و تشنه ای را باید انتظار بکشیم. کافی است نگاهی به کوه های کشور ازجمله همین کوه های شمال تهران بیندازیم، به خوبی می بینیم که در هیچ دوره ای از چند دهه گذشته این حد از کمبود بارش زمستانی را تجربه نکرده ایم و اگر آن برف بهمن ماه نمی آمد، الان هیچ برفی روی کوه نبود. کوه هایی که همیشه تا اواسط تابستان دارای برف بودند.
مشکل در چیست؟ مشکل در چند نکته کلیدی است. پیش از هر چیز افزایش مصرف مسأله اصلی است. جمعیت زیاد شده، سطح زیر کشت بالا رفته، فضای سبز شهری بیشتر شده، کیفیت زندگی از حیث گرفتن دوش و نظافت بهبود یافته و همه اینها موجب افزایش نیاز به آب، آن هم به صورت تصاعدی شده است. از سوی دیگر آب برخلاف سایر منابع، محدودیت جغرافیایی دارد. واردات آب عملاً امکان پذیر نیست. در اندازه های محدودی می توان آن را شیرین کرد و البته با قیمت بالا. در کنار این دو مشکل هیچ موازنه ای میان ارزش آن که از طریق قیمت گذاری صورت می گیرد با میزان عرضه و تقاضای آن وجود ندارد. ضمن اینکه تقاضا برای بالاتر رفتن کیفیت آب مصرفی بیش از پیش شده است. همه اینها فشار زیادی را بر منابع آب و تأمین آنها وارد می کند.
مشکل مهم فقدان نظام قیمت گذاری آب است. ما درحالی آب آشامیدنی را لیتری هزار تومان و بیشتر می خریم که همین آب را لیتری کمتر از یک ریال برای تولید محصولات آب بر مصرف می کنیم؛ و کالای آن را با قیمت تمام شده به خارج صادر می کنیم!! این کار بخردانه و عقلایی نیست. به جای سرمایه گذاری برای انتقال آب که هزینه زیادی می طلبد، می توان در زمینه کاهش مصرف آب سرمایه گذاری کرد. بنابراین بدون حل مشکل قیمت آب، نمی توان هیچ راه حلی را برای آن پیدا کرد.
مشکل دیگری که به آن توجه نمی شود این است که آب، کالایی حاکمیتی و نیازمند سیاست گذاری کلان و اجرای هماهنگ همه نهادهای مرتبط با آن و به طور مشخص وزارت جهاد و کشاورزی و وزارت نیرو و شهرداری ها است. باید میان همه این نهادها هماهنگی کامل در اجرای سیاست ها باشد. طبیعی است که وزارت جهاد و کشاورزی در پی کسب رضایت کشاورزان و افزایش تولیدات کشاورزی است. ولی هنگامی که آب مفت است، آن را به صورت غرقابی و در تولید محصولاتی مثل هندوانه صرف می کنند. در حالی که در همان زمان وزارت نیرو برای تأمین آب شرب شهرها، درگیر مشکلات خاص خود است.
در این میان به علت برداشت های غیر معمول آب از سفره های زیرزمینی و نیز از رودخانه ها، مشکلات جدیدی به وجود آمده است. خشک شدن تالاب ها، نشست زمین ها، خشک شدن دریاچه های داخلی و مهمترین آنها دریاچه ارومیه و کاهش کیفیت آب ها و پساب های جاری در کشور که موجب آلودگی های زیاد شده و در نهایت به جابه جایی های جمعیتی و نیز اختلافات میان مناطق و شهرها منجر شده، جملگی موجب بحران امنیتی برای کشور شده است.
با این ملاحظات پیشنهاد می شود که یک نهاد فرادستی و حاکمیتی متشکل از همه قوا برای رسیدگی به مسأله آب و اعمال سیاست های مفید کوتاه مدت و بلندمدت تشکیل شود تا بتوان بحران آب یا کم آبی را از سر گذراند. درواقع ما با بحرانی مهمتر از بحران آب مواجهیم و آن نیز بحران مدیریت منابع آب است.

به گزارش ایسنا، انتقال آب دریاچه وان در ترکیه به دریاچه ارومیه گرچه موضوع تازه ای نیست و از سال پیش بحث هایی در این باره وجود داشت اما اظهارات جدید، این موضوع را به صدر اخبار احیای دریاچه ارومیه بازگردانده است.

مسعود باقرزاده کریمی در گفت وگو با ایسنا، با تاکید بر اینکه مطالعات شناسایی ترکیب آب دریاچه وان انجام نشده است،اظهارکرد: سناریوهای متعددی درباره انتقال آب از دریای خزر، دریاچه وان ترکیه، دریاچه سوان ارمنستان و .. به دریاچه ارومیه مطرح است و ستاد احیای دریاچه ارومیه اعتقاد دارد که این ایده ها باید مورد بررسی قرار گیرد.

وی در پاسخ به این پرسش که ایده پرداز اصلی انتقال آب وان به دریاچه ارومیه کدام دستگاه است، اظهار کرد: نمی دانم ایده انتقال آب وان به دریاچه ارومیه از طرف کدام دستگاه مطرح شده است و در جریان این موضوع نیستم اما به طور کلی ایده هایی در مورد خرید آب از خارج مطرح شده و به این معناست که احیای دریاچه تحت هر شرایطی باید صورت گیرد.

سرپرست دفتر امور تالاب ها با بیان اینکه درستی و امکان پذیری اجرای چنین ایده هایی باید به تایید کارشناسان برسد، گفت: هنوز ترکیب آب و ترکیب بیولوژی دریاچه وان استخراج نشده و مطالعه ای روی مقایسه مشخصات آب دو دریاچه وان و ارومیه صورت نگرفته است و به طور قطع بدون برخورداری از مطالعه نمی توان درباره این موضوع تصمیم گیری کرد.

باقرزاده کریمی تاکید کرد: هنوز از من به عنوان کارشناس حوزه تالاب ها در مورد موضوع انتقال آب وان به دریاچه ارومیه استعلام و نظرخواهی نشده و حتی این موضوع در ستاد احیای دریاچه ارومیه به طور رسمی مطرح نشده است.تنها حرف هایی در این باره مطرح شده و احتمالا بررسی هایی برای امکان سنجی طرح صورت گیرد.

به گزارش ایسنا، اگرچه سرپرست دفتر امور تالاب سازمان حفاظت محیط زیست اعلام می کند که هنوز مطالعات لازم برای انتقال آب وان به دریاچه ارومیه انجام نشده اما هادی بهادری - نماینده مردم ارومیه در مجلس شورای اسلامی - که پیش از این مجری ستاد احیای دریاچه ارومیه در آذربایجان غربی بود اخیرا تاکید کرد که شناخت کیفیت آب دریاچه وان و تطابق آن با دریاچه ارومیه در دانشگاه های مراغه، ارومیه و تهران انجام شده و فرصت مناسبی برای احیای دریاچه ارومیه فراهم شده است و احتمال انتقال آن وجود دارد.

نوروز امسال هم اسحاق جهانگیری - معاون اول رئیس جمهوری - در حاشیه بازدید از دریاچه ارومیه گفته بود: انتقال آب حتی از دریای خزر و خارج از کشور به دریاچه ارومیه از بحث های ابتدایی ستاد احیا بود و این موضوع همچنان در دستور کار است و مشاور خارجی نیز برای انجام مطالعات پیش بینی شده تا امکان انتقال آب از سایر حوزه ها به حوزه ی دریاچه ارومیه را بررسی کنند البته برخی کارشناسان با انتقال آب از حوزه ای به حوزه ی دیگر مخالف بوده و تاثیر آن را برای احیای دریاچه مهم نمی دانند.

افزون بر این در تابستان سال 95، عیسی کلانتری - رئیس ستاد احیای دریاچه ارومیه - خبر از آغاز مطالعات انتقال آب وان به دریاچه ارومیه را داد و گفت: کشور ترکیه به انتقال آب از دریاچه وان متمایل است. بخشی از مطالعات این طرح صورت گرفته و در حال تکمیل است. مطالعات این پروژه از لحاظ شیمیایی توسط دانشگاه های مراغه، تربیت مدرس و ارومیه صورت گرفته و نتایج آن به سوئیس ارسال شده است.

کلانتری همچنین با اشاره به اینکه شوری دریاچه وان کمتر از دریاچه ارومیه است ، تاکید کرد که PH دریاچه وان 9.2 است و PH دریاچه ارومیه 7.4 است بنابراین از لحاظ شیمیایی ترکیب آنها مشکلی ندارد. مطالعات بخش بیولوژیک این پروژه در حال انجام است که در صورت مثبت بودن نتایج آن وارد مذاکره با کشور ترکیه خواهیم شد و اگر بتوانیم 1.5 تا دو میلیارد متر مکعب آب از دریاچه وان وارد دریاچه ارومیه کنیم، اتفاق خوبی خواهد بود.

انتهای پیام

به گزارش ایسنا و به نقل از ساینس الرت ، آب شیرین و تمیز یکی از مهمترین منابع طبیعی مورد نیاز جمعیت رو به رشد زمین است. کمبود آب آشامیدنی همچنان در مناطق مختلف جهان در حال گسترش است و تنها منحصر به کشورهای در حال توسعه نیست.

فجایع طبیعی در سراسر دنیا می تواند در کمبود آب نقش مهمی داشته باشد.

یک گروه از محققان دانشگاه "تکزاس آستین"، یک نوع جدید از یک فناوری کم هزینه ابداع کرده است که می تواند در شرایطی که آب تمیز در دسترس نیست، مورد استفاده قرار بگیرد.

این ژل-پلیمر هیبریدی جدید با استفاده از انرژی خورشیدی محیط برای تولید آب آشامیدنی از هر منبعی، حتی از آب دریای مرده که شورترین آب روی زمین است، استفاده می شود.

این تیم از دانشگاه "تگزاس آستین" این هیدروژل را تحت هدایت "جیهوا یو"، استاد دانشکده مواد و مهندسی مکانیک این دانشگاه طراحی کرده است.

این گروه حقیقتا چیزی منحصر به فرد ایجاد کرده اند؛ یک تکنولوژی مقرون به صرفه که به اندازه کافی کوچک و کاربرپسند است و ترکیبی از ژل-پلیمر است.

این ماده به آب جذب می شود (هیدروفیلی یا آب دوست است) و خواص نیمه هادی دارد که انرژی خورشیدی را جذب می کند.

"یو" گفت: ما اساسا رویکرد کلی تبخیر آب قراردادی خورشیدی را بازنویسی کرده ایم.

این سیستم مانند دیگر سیستم های تصفیه نمک زدایی، بخار آب ایجاد می کند و سپس بخار را به یک واحد متراکم تبدیل می کند که نتیجه آب شیرین است.

محققان بر خلاف ترتیب های سنتی، سیستم هایی را طراحی کرده اند که آلاینده ها را بهتر از دیگر سیستم های بازار فیلتر می کنند. استفاده از این ژنراتور بخار خورشیدی مبتنی بر هیدروژل همچنین به این معنی است که سیستم تصفیه، آب را ارزان تر از تصفیه کننده های دیگر تصفیه می کند.

یکی از محققان می گوید: تصفیه آب از طریق تقطیر یک روش رایج برای تولید انبوه آب شیرین است. با این حال، فناوری های تقطیر فعلی، مانند تقطیر فلش چند مرحله ای و تقطیر چند اثر، نیاز به زیرساخت های قابل توجه و بسیار نیرومندی دارند.

وی افزود: استفاده از انرژی خورشیدی به عنوان پایدارترین منبع حرارت برای انجام تقطیر، به طور گسترده در نظر گرفته شده است که یک جایگزین عالی برای نمک زدایی و تصفیه آب است.

این گروه سعی کرد شوری را از نمونه های آب دریای مرده کاهش دهد. دریای مرده با شوری 342 گرم در هر کیلوگرم یا 34.2 درصد شوری، نزدیک به 10 برابر شورتر از اقیانوس است.

با آزمایش سیستم جدید با نمونه های آب دریای مرده، گروه با موفقیت به استانداردهای قابل قبول آب آشامیدنی که توسط سازمان بهداشت جهانی و همچنین آژانس حفاظت از محیط زیست ایالات متحده آمریکا ( EPA ) تعیین شده بود، رسید.

"یو" گفت: آزمایشات ما در فضای باز، تولید آب آشامیدنی روزانه تا 25 لیتر در هر متر مربع، به اندازه کافی برای نیازهای خانگی را نشان داد. هیدروژل ها به راحتی می توانند برای جایگزینی اجزای اصلی در بسیاری از سیستم های خنک کننده خورشیدی جایگزین شوند، بنابراین نیاز به تعمیرات کامل سیستم های آب شیرین که در حال استفاده است را از بین می برند.

"یو" و تیم او نه تنها با نمونه های دشوار موفق به تصفیه شدند، بلکه ثابت کردند که هیدروژل ها می توانند به فیلتر کردن سایر آلاینده ها در آب کمک کنند. این کار شامل چیزهایی مانند سرب، فلوراید بیش از حد و سایر مواد شیمیایی است.

در حال حاضر "یو" و تیم او با دفتر فناوری تجاری دانشگاه "تگزاس" همکاری کرده اند تا هیدروژل ها را برای افرادی که ممکن است به آنها نیاز داشته باشند، در دسترس قرار دهد.

انتهای پیام

خبرگزاری علم فناوری به نقل از scitechdaily محققان دانشگاه ییل و رایس، با استفاده از انرژی خورشیدی و نانوذرات برای تولید آب آشامیدنی( تبدیل آب شور به شیرین)یک سیستم طراحی کرده اند که می تواند خارج از شبکه فاضلاب در مناطق دور افتاده یا در محیط داخلی استفاده شود. این سیستم، که تحت عنوان تقطیر غشایی خورشیدی (NESMD) شناخته می شود و دارای غشای متخلخل با نانوذرات کربن سیاه است.

نانوذرات از انرژی نور خورشید برای گرم کردن آب در یک طرف غشا استفاده می کنند و به فیلتر کردن نمک و سایر آلودگی های موجود در آب را از آن گرفته و در طرف دیگر بخار آب را به صورت آب شیرین تحویل می دهد.

مترجم:میثم مسعودنیا

انتهای پیام/

به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی خبرگزاری فارس استان تهران، مسعود مرسل پور ظهر امروز در نخستین جلسه شورای اداری این شهرستان در سال 97 با تبریک سال جدید اظهار کرد: نام و یاد 220 هزار شهید انقلاب اسلامی را گرامی می داریم، همه آحاد جامعه وظیفه دارند نام و یاد شهدا را در همه عرصه ها زنده نگه دارند.

وی با بیان اینکه سال 97 سال بابرکتی است که ابتدای آن با ولادت حضرت علی (ع) آغاز می شود، گفت: مقام معظم رهبری نسبت به نام گذاری سال با بینش و انگیزه والا تصمیم می گیرد و این نام گذاری ها با دغدغه های مردم و مشکلات اقتصادی نصورت می گیرد.

فرماندار قرچک بیان کرد: کشور در سال 97 از نظر اقتصادی پیشرفت چشمگیری خواهد داشت و اقتصاد ایران اسلامی رو به جلو حرکت خواهد کرد، نام گذاری سال توسط مقام معظم رهبری نیز بر همین اساس صورت گرفت.

وی تصریح کرد: مردم ایران اسلامی باید قدر آسایش و امنیت را بدانند، این آسایش و امنیت به برکت خون پاک شهدا به دست آماده است.

مرسل پور خاطرنشان کرد: تا پایان اردیبهشت ماه 97، سه پروژه مهم شامل کارخانه رومبلی که بیش از 500 نفر را جذب خواهد کرد، بیمارستان 94 تختخوابی شهید ستاری و فاز اول تصفیه خانه فاضلاب شهرستان قرچک توسط مسؤولان کشوری افتتاح می شود.

وی تأکید کرد: مدیران و روسای ادارات باید خط قرمز را که نظام و رهبری است، حفظ کنند و مردم و مسؤولان با توجه به منویات مقام معظم رهبری بر اصل وحدت تأکید داشته باشند.

فرماندار شهرستان قرچک نسبت به مصاحبه نماینده این شهرستان در خصوص نداشتن ارتباط با فرماندار شهرستان قرچک گفت: بنده هیچ مشکلی با وی ندارم، کرمانی ها از مردمان خونگرم ایران اسلامی هستند، پس از نظر روابط عمومی و ارتباط هیچ مشکلی با وی ندارم.

مرسل پور در خصوص مشکل راه آهن در قرچک خاطرنشان کرد: با توجه به نامه ارسالی از سوی شرکت راه آهن، اقدامات عمرانی این شرکت در سال جدید در شهرستان قرچک انجام می شود و در سال های گذشته نیز این تعامل با راه آهن وجود داشت که همه اسناد و مدارک موجود است و هیچ کم کاری در این خصوص صورت نگرفته است.

وی اظهار کرد: در حوزه تولید، شرکت سیم و کابل شهرستان قرچک، جزء دو شرکت صادرکننده سیم و کابل کشور است که برای خودش یک برند محسوب می شود، باید از این شرکت ها در سال جدید حمایت بیشتری در جهت تولید و اشتغال شود.

رئیس شورای اداری شهرستان قرچک خطاب به مسؤولان شهرستان گفت: مصرف آب و برق با توجه به فصل تابستان باید مدیریت شود و رؤسای ادارات این دو موضوع را به گونه ای پیش ببرند که صرفه جویی لازم انجام شود و در این خصوص مردم نیز به یاری مسؤولان بیایند.

وی در پایان متذکر شد: تمام رؤسای ادارات باید از کالای ایرانی برای رشد و توسعه کشور استفاده کنند و تولیدکنندگان نیز باید کیفیت کالای داخلی را افزایش دهند.

گفتنی است نخستین جلسه شورای اداری شهرستان قرچک در سال 97 با دستور جلسه ارائه گزارش اداره کار، رفاه و تأمین اجتماعی در خصوص وضعیت اشتغال سال 96 در این شهرستان، اتخاذ تمهیدات لازم برای اجرای طرح های سال 97 و اتخاذ تصمیم لازم در خصوص چگونگی اجرای همایش حمایت از کالای ایرانی با حضور سورنا ستاری معاون علمی و فناوری ریاست جمهوری به ریاست مسعود مرسل پور فرماندار و با حضور حجت الاسلام والمسلمین حجت الله اسماعیلی امام جمعه، معاونین فرماندار، اعضای شورای تأمین، رؤسای ادارات و خبرنگاران در سالن اجتماعات فرمانداری قرچک برگزار شد.

انتهای پیام/67037/ی40

اقتصادگردان - اما کمبود آب و تحلیل رفتن منابع آبی امکان تامین پایدار انرژی را نیز در هاله ابهام فرو برده است. علاوه بر آنکه 14درصد از برق تولیدی کشور در نیروگاه های برقابی تولید می شود، سایر نیروگاه ها(جز نیروگاه های بادی) نیز کم و بیش برای فعالیت های خود نیاز به آب دارند و بدون صرفه جویی خطر تعطیلی آنها و تجربه خاموشی نیز کشور را تهدید می کند. در چنین شرایطی نگاه به تجربه کشورهای دیگر و اقدامات آنها می تواند راهگشای صنعت آب و برق باشد. در سال 2012 هند وضعیت مشابهی با امروز ایران را تجربه می کرد. در آن زمان اقدامات مختلفی انجام شد که علاوه بر کاهش مصرف آب در نیروگاه های حرارتی این کشور صرفه جویی های مالی بسیاری هم تحقق یافت و هند از خاموشی گریخت. گزارش اسکاپ، کمیسیون اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل متحد در امور آسیا و اقیانوسیه را در این باره می خوانید:

ظرفیت تولید برق هند از سال 1947تا 2012 رشدی باور نکردنی داشت. ظرفیت تولید برق این کشور در سال 1947 اندکی بیش از یک هزار مگاوات در ساعت بود که این رقم به حدود 200هزار مگاوات در ساعت در سال 2012 رسید. علاوه بر این میزان براساس برنامه ریزی ها قرار بود که به سرعت بر ظرفیت کنونی تولید برق این کشور هم افزوده شود و طرح های جدیدی در راه بود. با این حال کاهش میزان سرانه آب در دسترس، کمبود آب، افزایش روزافزون رقابت ها بر سر آب و در نهایت ارتباط آب و انرژی امکان تامین برق این کشور را با خطر مواجه کرد. در چنین شرایطی نیاز بود تا سیاست ها، فناوری ها و اقدامات مدیریتی خاصی برای بهره وری آب در حوزه نیرو در پیش گرفته شود تا نیازهای توسعه هند تامین شوند.

در سال 2012 نیروگاه های حرارتی هند، تامین کننده 66 درصد از برق این کشور بودند و تقریبا 88 درصد از مصرف آب صنایع این کشور را به خود اختصاص می دادند. با این حال درحالی که تقاضا رشد می کرد، بهره وری آب در صنعت این کشور همچنان پایین بود. در چنین شرایطی دولت هند، برنامه یی جدید با عنوان ماموریت ملی آب شروع کرد که هدف آن افزایش 20درصدی کارایی مصرف آب بود.

کارایی مصرف آب در بخش نیرو، اهمیت زیادی داشت. 79درصد از نیروگاه های جدید حرارتی و برقابی قرار بود که در مناطق کم آب هند ساخته شوند و کمبود منابع آبی، ریسک تامین نیرو را افزایش داده بود. به عنوان مثال در پی کمبود آب در سال های 2010و 2011 میزان تولید برق نیروگاه های حرارتی هند حدود 4.4تریلیون وات ساعت کاهش یافت که برابر با تامین برق مورد نیاز 1.3میلیون خانوار بود. در سال 2007 نیز یکی از بزرگ ترین نیروگاه های واقع در ایالت ماراشترا مجبور شد تا فعالیت های خود را در پی کاهش بارش ها و آب ناکافی به حالت تعلیق درآورد. با توجه به آنکه انتظار می رفت، میزان رشد مصرف و تولید انرژی در هند حدود 4.2درصد در سال باشد، فشار بر منابع آبی بیش از این نیز افزایش می یافت. در همین زمان گرمایش جهانی و تغییر اقلیم شرایط را حادتر کرده و بر میزان آب های سطحی و زیرزمینی در دسترس اثرات قابل توجهی گذاشته بود.

شناسایی مشکل و اقدامات مورد نیاز

برای شناسایی مشکلاتی که در نیروگاه های حرارتی هند وجود داشت و اقداماتی که باید برای رفع آنها صورت می گرفت، هیات های مختلفی از ارزیابان برخی از بزرگ ترین نیروگاه های حرارتی هند به کار گرفته شدند. ارزیاب ها میزان تامین آب و شبکه های توزیع، تراز آب، مصرف کلی و جزئی آب، کیفیت و وی ژگی های آب و در نهایت نقاط دارای نشت از بین برنده آب را بررسی کردند. نتایج این بررسی ها شناسایی فرصت هایی برای حفاظت از آب و راهکارهایی برای بازیابی و بازچرخانی آب بود تا بتوان با استفاده چند باره از منابع، کارایی آب را در نیروگاه ها افزایش داد.

25درصد از نیروگاه های حرارتی هند همچنان به رویه های پیشین خود ادامه می دادند و از منابع آبی تنها یک بار در برج های خنک کننده خود بهره می بردند. سیستم های خنک کننده آنها نیازمند جریان دایمی آب بود و مصرف آب در آن 30تا 50 برابر میزان مصرف آب در آن دسته از برج های خنک کننده بود که دارای چرخه بسته بودند و بارها و بارها از آب در دسترس استفاده می کردند. در این نوع از برج های خنک کننده حالتی شبیه رادیاتور خودرو وجود دارد که آب به چرخش درمی آید و تنها برای جبران تبخیر است که گاهی اندکی آب تصفیه شده به سیستم اضافه می شود. استفاده چند باره در سیستم های چرخه بسته و گردش بسیار آن به همراه افزایش چرخه های تمرکز آب

(cycles of concentration) باعث می شود تا علاوه بر میزان مصرف آب هزینه های آن نیز به طور چشمگیری کاهش یابد.

40درصد از کل آب شیرین مصرفی در نیروگاه های حرارتی هند به فرآیند مدیریت خاکستر تر اختصاص می یافت؛ فرآیندی که در آن آب گل آلود دوغاب مانندی از ترکیب خاکستر و آب به دست می آمد و به حوضچه ها و سدهای ضایعات انتقال داده می شد. میزان هدررفت آب در این فرآیند بسیار بالا بود و به 50 تا 80 درصد می رسید. در این فرآیند لازم بود کار بازیافت و از بین بردن نشتی ها انجام شود تا نرخ مصرف آب کاهش یابد. تنها با کاهش یک درصدی نرخ خاکستر، آب می شد در هر ساعت 60 مترمکعب در مصرف آب صرفه جویی کرد. علاوه بر آن نیروگاه ها می توانستند از سیستم خاکستر خشک استفاده کنند که به طور کامل نیاز به مصرف آب را برای مدیریت خاکسترها از بین می برد.

بازیافت موثر پساب ها نیز می توانست مصرف آب شیرین را بین 18تا 26درصد کاهش دهد؛ چراکه با کاهش املاح و سطح جامدات محلول می توان آن را در بسیاری از فرآیندها مانند مدیریت خاکستر، مدیریت زغال سنگ و بازچرخانی استفاده کرد. علاوه بر آن ارزیاب های آب از این موضوع پرده برداشتند که نیروگاه های 3هزار مگاواتی می توانند با بازیافت پساب های خود سالانه 17.9میلیون مترمکعب در آب و 72میلیون روپیه(1.1میلیون دلار) در منابع مالی خود صرفه جویی کنند. به عنوان مثال هزینه اجرای یک سیستم بازیافت و بازاستفاده آب که میزان املاح و ذرات جامدات را تا 60 واحد در میلیون کاهش دهد حدود 130میلیون روپیه(2میلیون دلار) است. این سیستم همچنین حدود 17میلیون روپیه(170هزار دلار) هزینه عملیاتی و نگهداری دارد. اما راه اندازی چنین سیستمی به حدی هزینه ها را کاهش می داد که کمتر از 3سال سرمایه گذاری های آن به ثمربخشی می رسید.

با اجرای اقدامات بیان شده در بالا، صرفه جویی بالقوه در منابع آبی روزانه 81 هزار مترمکعب بود که مجموع سالانه آن به 65.2 میلیون مترمکعب می رسید. این ارقام به معنای آن است که 61 درصد صرفه جویی در آب مصرفی نیروگاه های حرارتی هند هدف گذاری شد. منفعت مالی ناشی از این میزان کاهش مصرف آب نیز برابر با 261میلیون روپیه(حدود 4.2میلیون دلار) در سال بود.

نیاز به یک رویکرد یکپارچه

برای کاهش ردپای آب در تولید برق، نیاز است تا بر کل زنجیره ارزش تمرکز شود و سیاست ها، فناوری ها و اقدامات مدیریتی هم بهبود یابند. نهادهای سیاست گذار هند، معیارها و اهدافی برای کارایی آب در نیروگاه های این کشور تعیین کردند. برای آنکه معیارهای تعیین شده از نظر فنی عملی باشند، نیاز است تا بررسی های بیشتری انجام شده و جزئیات ترازهای آب و نقاط هدررفت آن شناسایی شوند. به طور کلی فناوری هر نیروگاه تعیین کننده میزان مصرف آب آن است. از این رو به این موضوع اشاره شد که افزایش کارایی و بهبود عملکرد عملیاتی از طریق اتوماسیون به کارگیری سیستم های اطلاعات مدیریت و سیستم های کنترل متمرکز یکی از بهترین استراتژی هایی است که می توان در پیش گرفت. هر چند چنین اقدامات و استراتژی هایی هنوز تبدیل به رویه های متداول در نیروگاه های هند نشده اند، حضور مستمر ارزیاب ها و فعالیت های آنها در چارچوب سیاست های هر نیروگاه می تواند باعث افزایش دانش و آگاهی کارکنان آن نیروگاه شده و در نهایت به افزایش کارایی آب بینجامد.

به گزارش خبرگزاری فارس،رضا پوررجب با اشاره به اینکه طی شش ماهه اول سال جاری پروژه جمع آوری و تصفیه فاضلاب روستای نیکنامده شهرستان شمیران به بهره برداری خواهد رسید،گفت: این طرح در راستای اجرای راهکارهای مقابله با آلودگی آب شرب تهران مصوب شورای عالی امنیت ملی و همچنین به منظور ارتقاء سطح بهداشت و سلامت افراد اجرا شده است.

مدیرعامل آبفار استان تهران حجم کارهای صورت گرفته در این پروژه را اجرای 5 کیلومتر شبکه جمع آوری فاضلاب ، 2 کیلومتر خط انتقال با قطرهای 200 و 300 میلیمتر و ساخت تصفیه خانه فاضلاب به روش MBBR که اکنون از پیشرفت 85 درصدی برخوردار است،اعلام کرد.

پوررجب تصریح کرد: استفاده از روش MBBR (راکتور بیولوژیک با سیستم متحرک) برای اولین بار در روستاهای استان تهران اتفاق افتاده که از جمله فرآیندهای پیشرفته تصفیه فاضلاب با قابلیت حذف نیتروژن و فسفر بوده و راندمان تصفیه بالاتر برای حذف BOD ,COD,N دارد.

مدیرعامل آبفار استان تهران هزینه کرد این پروژه را تا کنون 4 میلیارد تومان عنوان کرد و گفت با افتتاح این طرح فاز یک جمع آوری و تصفیه فاضلاب وارد مدار شده و به بیش از 1000 خانوار خدمات ارائه خواهد شد.

انتهای پیام/م

شاهین پاکروح در گفت وگو با ایسنا، با بیان این که پروژه های متعددی در طول یک سال اخیر به بهره برداری رسید که باعث شد وضعیت این شهرها بدتر نشود، اظهار کرد: در برخی از شهرها شرایط همچنان مانند سابق است.

وی با بیان این که امسال شرایط منابع آبی کشور به واسطه کاهش جدی بارندگی چه در قالب باران و چه در قالب پوشش برفی شرایط سختی است، ادامه داد: در تمام حوزه های آبی به ویژه در حوزه آبریز فلات مرکزی شرایطی را تجربه می کنیم که طی 50 سال گذشته سابقه نداشته است.

به گفته معاون هماهنگی و پشتیانی شرکت مهندسی آب و فاضلاب کشور میزان بارندگی ها در تمام حوزه های آبی کاهش جدی داشته که این مساله تنش های متعددی را به وجود آورده است به همین دلیل تمام شرکت های آب و فاضلاب در تمام استان ها برنامه ریزی هایی را برای مدیریت تنش آبی انجام داده اند.

پاکروح افزود: بهره برداری از پروژه های بلندمدت و کوتاه مدت در این حوزه ما را امیدوار کرده تا بتوانیم تابستان را با کمترین تنش آبی پشت سر بگذاریم. البته باید گفت علاوه بر اقداماتی که از سوی شرکت آب و فاضلاب صورت می گیرد لازم است مشترکان نیز به مساله مدیریت مصرف و تقاضا و همچنین صرفه جویی توجه بیشتری داشته باشند.

وی با بیان اینکه در حال حاضر سرانه مصرف آب شرب در بخش خانگی 150 لیتر در شبانه روز است،تصریح کرد: با توجه به سرانه مصرف مشترکان در شهرها و روستاها ما معتقدیم که اگر تنها 20 درصد سرانه مصرف در بخش خانگی کاهش یابد می توانیم تابستان را به راحتی پشت سر بگذاریم.

معاون هماهنگی و پشتیانی شرکت مهندسی آب و فاضلاب کشور با بیان این که سرانه مصرف خانگی در کشورهای دارای اقلیم مشابه با ایران بسیار پایین تر از عدد مذکور در کشور ما است، گفت: مدیریت مصرف و تقاضا مساله بسیار مهمی است که اگر به آن توجه شود بسیاری مشکلات برطرف خواهد شد.

پاکروح تصریح کرد: موضوع تامین آب تنها مربوط به امسال نمی شود، چرا که بارندگی ها در ایران هرساله کاهش می یابد لذا لازم است که مساله سازگاری با کم آبی از سوی تمام سازمان های ذیربط مورد بررسی و توجه قرار گیرد.

به گزارش ایسنا، سال گذشته نیز مسوولان آبی تعداد شهرهای دارای تنش آبی را 300 شهر عنوان کردند ، اگرچه تعداد این شهرها افزایش نیافته اما همچنان وضعیت منابع آبی وخیم است، چراکه در سال گذشته نیز علی رغم وجود منابع آبی بیشتر عنوان شده بود که ممکن است در صورت طولانی شدن تعمیرات تاسیسات با مخازن خالی روبرو شویم لذا لازم است که امسال بیش از هر سال دیگر به موضوع آب رسیدگی شود.

انتهای پیام

غلامرضا نیرو روز دوشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: با توجه به بحران کم آبی در سال های اخیر و نیاز کشاورزان استان به آب ، سیاست وزارت جهاد کشاورزی بر توسعه روش های صرفه جویی در میزان مصرف از جمله اجرای سامانه های نوین آبیاری است.
وی تصریح کرد: از ابتدای سال تاکنون تجهیز 200 هکتار از اراضی زراعی و باغی به سامانه های نوین آبیاری به اتمام رسیده است.
مدیر آب و خاک سازمان جهاد کشاورزی استان تهران اظهارداشت : هم اکنون عملیات اجرای 3هزار و400هکتار آبیاری تحت فشار با پیشرفت حدود 60 درصدی در شهرستان های استان درحال اجراست.
وی با بیان اینکه استان تهران از استان های شاخص در اجرای سامانه های نوین آبیاری است، افزود: در سال جاری 12هزارهکتار از اراضی کشاورزی استان به سامانه های نوین آبیاری تجهیز شوند که اجرای این هدف گذاری، افزایش بهره وری و صرفه جویی در مصرف آب را به دنبال خواهد داشت.
تهرام/7243/ 1539

ارتباط با سردبیر newsroom@irna.ir

تماس بی واسطه با مسئولین

اقتصاد گردان - وقتی سال جدید توسط مقام معظم رهبری حمایت از کالای ایرانی نام گرفت همه نگاه ها به سمت روش های حمایت از کالای ایرانی رفت و نخستین جواب جایگزینی واردات بود. در حالی که قبل از هر گونه ارائه راه حل باید این سوال مطرح شود که چرا بعد از چندین دهه تلاش برای توسعه اقتصادی هنوز نیاز به حمایت از کالای ایرانی وجود دارد؟ چرا با وجود بسیاری از منابع ارزان هنوز هم بسیاری از کالاهای ایرانی مشکل قیمت تمام شده دارند؟ تنها با نیم نگاهی به کشورهای توسعه یافته و رده میانی جهان همچون مالزی، سنگاپور، ترکیه و کشورهایی قدرتمند همچون کره جنوبی و بسیاری از جوامع اروپایی که فاقد این ظرفیت ها در بخش های متعدد اقلیمی، طبیعی و منابع زیر زمینی هستند و از منظر اقتصادی به توفیقات بسیار نائل شده اند، سهولت و سادگی تمام این ادعا قابل اثبات خواهد بود.

مشکل ساختار اقتصاد

اقتصاد ایران با توجه به جغرافیای گسترده و با وجود تمام امکانات به گونه یی بنیان نهاده شده است که بسیاری از تولیدات ایرانی با مشکل قیمت تمام شده یا حمل و نقل روبه رو هستند. در دهه اخیر مشکل کمبود آب و مسائل محیط زیستی هم به دلیل همین جانمایی های اشتباه ایجاد شده است. مثال واضح آن را می توان در صنایع فولاد، پتروشیمی و کشاورزی ایران دید. در دهه 40 و 50 بحث آمایش سرزمین از سوی کارشناسان اقتصادی برای اقتصاد ایران مطرح می شد. آمایش سرزمینی به ارزیابی، پردازش و سنجش نظام مند عوامل طبیعی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی و... برای نائل شدن به راهکارهای مناسب و مقتضی در جهت تشویق و کمک به جامعه بهره برداران در انتخاب گزینه هایی مناسب برای افزایش و پایداری توان سرزمینی در جهت برآورد نیازهای جامعه اطلاق می شود.

به بیان دیگر توزیع متوازن و هماهنگ جغرافیایی کلیه فعالیت های اقتصادی، اجتماعی در پهنه سرزمینی نسبت به قابلیت ها و منابع طبیعی و انسانی را، آمایش سرزمینی می گویند. بنا بر تعاریف مطروحه از مهم ترین خصوصیات برنامه آمایش سرزمین، جامع نگری، کیفیت و سازماندهی آن است و به واقع پایدارترین آرایشی که به سه مولفه مهم جمعیت، سرمایه، منابع طبیعی و محیطی یک منطقه یا سرزمین ختم می شود؛ برنامه آمایش سرزمین نامیده می شود.

در صورت توجه به آمایش سرزمینی، در هر منطقه بنا بر نیازی که در آن احساس می شود به تولید اقدام می شود و در صورت تولید مازاد، امکانات لازم برای توزیع مناسب آن به مناطق نیازمند عملیاتی خواهد شد. به عنوان مثال، با آمایش سرزمینی هوشمندانه، در منطقه یی که با مشکل کم آبی مواجه است به کشت و کاشت محصولاتی که نیازمند آب فراوان است، مبادرت ورزیده نمی شود.

انتشار طرح ملی آمایش سرزمینی پس از 40 سال

بنا بر گزارشاتی که از سوی رسانه ها منعکس شده، فاز نخست طرح ملی آمایش سرزمینی صنعت، معدن و تجارت پس از سال ها پیگیری در نهایت منتشر شد. در همین رابطه محمد رضا مرتضوی دبیرکل خانه صنعت، معدن و تجارت در ارتباط با ضرورت طرح فوق (آمایش سرزمینی) بیان کرد: در ایران تفاوت دما میان شمالی ترین تا جنوبی ترین منطقه کشور، حداقل به 30 درجه سانتی گراد می رسد، بنابراین اجرای طرح های سرمایه گذاری امری اجتناب ناپذیر است و به همین دلیل می طلبد به نکات مذکور در اجرای طرح ها توجه ویژه شود و جانمایی طرح های صنعتی بر اساس ظرفیت های اقتصادی، امکانات و طبیعت هر شهر و استان انجام شود.

وی با بیان اجرای پروژه های فولادی در مناطق خشک، احداث کارخانه نان صنعتی در مناطق کم جمعیت یا تاسیس واحدهای تولیدی فرش های ماشینی، بیش از نیاز بازار به مصادیقی از اتلاف منابع مالی کشور اشاره کرد.

از سوی دیگر منصور معظمی، عضو اتاق بازرگانی تهران با اشاره به مصرف بسیار بالای انرژی در برخی صنایع کشور اظهار کرد: در کل دنیا، توسعه اقتصادی، مستلزم آمایش سرزمینی است و به تعبیری می توان گفت؛ قطب تمام بخش های گردشگری، بازرگانی، صنعتی و کشاورزی کاملا مشخص است.

وی در ادامه افزود: سازمان برنامه و بودجه و وزارت صنعت، ملزم به انتخاب صحیح قطب های صنعتی کشور هستند و باید با اطلاعات کافی، اقدامات لازم را انجام دهند به نحوی که سرمایه گذاری در این بخش ها، صرفه اقتصادی بالایی را به همراه داشته باشد.

معظمی تصریح کرد: تنظیم برنامه ها باید به گونه یی باشد که از احداث کارخانجاتی که مصرف آب زیادی دارند در مراکز شهرها جلوگیری به عمل آید و سیاست ها بر مبنای تاسیس آن در مجاورت دریا و رودخانه تنظیم شود.

وی با اشاره به اینکه برخی از پروژه های کشور فاقد توجیه اقتصادی هستند، گفت: مکان یابی نامناسب برخی صنایعی که مصرف انرژی بالایی دارند در سال های گذشته آسیب های جدی بر اقتصاد کشور تحمیل کرده که در این خصوص می توان به صنعت آلومینیوم اشاره کرد.

عضو اتاق بازرگانی تهران بیان کرد: برخی کشورها به دلیل مکان یابی نامناسب با مشکلات متعددی در بخش اقتصاد مواجه شده اند، بنابراین امید است دولت برای رفع این معضل، تدابیر اساسی اتخاذ کند.

امید آن می رود در اجرای طرح آمایش سرزمینی با توجه مضاعف، تلاش لازم برای مطالعه، بررسی کارشناسانه و پیش بینی تمهیدات لازم در راستای ارتقای توان تولیدی کشور و به تبع آن حمایت از کالای ایرانی لحاظ شود که البته طرح این موضوع به معنای نادیده انگاشتن مطلق آمایش سرزمینی در گذشته نیست، اما اظهارات برخی مسوولان و خروجی که از فعالیت های صنعتی و تولید شاهد هستیم گواه این واقعیت تلخ است که این امر خطیر در اولویت ویژه قرار نداشته است، مقوله یی که قطعا با اجرای هوشمندانه آن در میان مدت و بلندمدت، توسعه اقتصادی کشور در بخش های گوناگون را تضمین خواهد کرد.

تشکل ها و آمایش سرزمین

طرح اولیه آمایش سرزمین امروز با توجه به تغییرات نیازمند بازنگری است اما هنوز قابلیت اجرا دارد. این طرح چندان مورد توجه دستگاه هایی که باید مجوزهای تولید و بهره برداری را صادرکنند قرار نمی گیرد اما تشکل ها می توانند اعضای جدید را مجبور به اجرای این طرح کنند. اتاق بازرگانی از طریق شورای گفت وگو اگر بحث آمایش سرزمین را در دستور کار قرار دهد می تواند نهادها را مجبور به همکاری کند و در عین حال هر تشکل توجیه شود که اعضای خود را باید به سرمایه گذاری در کدام قسمت از کشور و تحت چه شرایطی سوق دهد.

بحرانی که امروز با آن روبه رو است نه مشکل کمبود منابع مانند آب بلکه عدم تطبیق عرضه و تقاضا در بخش های مختلف کشور است در حالی که هنوز در بخش های دیگری منابع وجود دارد. در چنین شرایطی بخش خصوصی برای بقا چاره یی ندارد جز آنکه خود مانع پیچیده تر شدن مساله به خاطر سوءمدیریت شود.

رویداد24 -سخنگوی هیات رییسه مجلس از برگزاری جلسات غیرعلنی روزهای سه شنبه و چهارشنبه مجلس خبر داد و گفت که در این جلسات وزیر اقتصاد و رییس کل بانک مرکزی درباره تلاطم در بازار ارز و همچنین وزرای نیرو و کشاورزی و رییس سازمان محیط زیست درباره کمبود آب در سد دز به نمایندگان گزارش می دهندبهروز نعمتی از برگزاری جلسه جزئیات هیات رییسه مجلس شورای اسلامی خبر داد و گفت: باتوجه به حساسیت مسائلی همچون وضعیت بازار ارز و بحران آب در سال جاری در جلسه روز گذشته هیات رییسه تصمیم بر آن شد که در جلسات غیرعلنی در روزهای سه شنبه و چهارشنبه برای بررسی دقیق موضوع از مسئولان مربوطه دعوت کنیم.

وی افزود: در این جلسه هیات رییسه مجلس، علاوه بر بررسی آخرین تحولات کشور و نیز موضوع افزایش بی رویه نرخ ارز طی روزهای اخیر، مقرر شد ولی الله سیف رییس کل بانک مرکزی و مسعود کرباسیان، وزیر امور اقتصادی و دارایی با حضور در جلسه غیرعلنی روز سه شنبه مجلس، درباره آخرین تحولات و وضعیت بازار ارز به نمایندگان گزارش دهند.

سخنگوی هیات رییسه مجلس شوای اسلامی همچنین به دستورکار جلسه غیرعلنی روز چهارشنبه نیز اشاره کرد و گفت: قرار است رضا اردکانیان وزیر نیرو، محمود حجتی وزیر جهاد کشاورزی و همچنین عیسی کلانتری رییس سازمان حفاظت محیط زیست با حضور در جلسه غیرعلنی که در روز چهارشنبه این هفته، درباره وضعیت کمبود آب در سد دز به نمایندگان گزارش دهند.

نعمت احمدی در گفت وگو با ایسنا در خصوص اهمیت توجه به قوانین موجود در زمینه حقوق آب با تاکید بر اینکه ما در کشور در هیچ زمینه ای با کمبود قانون مواجه نیستیم بلکه انباشت قانون نیز داریم، اظهار کرد: ما قانونی با عنوان قانون توزیع عادلانه آب داریم که این قانون در داخل کشور ناظر بر نحوه بررسی آب های زیرزمینی و حق آبه ها است. باید توجه داشت که معضل کشور ما حفر چاه های غیرمجاز است.

این وکیل دادگستری خاطرنشان کرد: در دوره ریاست جمهوری دولت نهم و دهم ما بیشترین آسیب را به آبهای زیرزمینی وارد کردیم. در داخل کشور چندصد هزار چاه حفر شده غیر مجاز داریم که در مناطق ممنوعه و بدون مجوز قانونی فعالیت می کنند. به عقیده من به عنوان حقوقدان آگاه به حرفه کشاورزی شیوه مدیریت آب در داخل و قوانین حاکم بر آن به نحوه زیست محیطی فلات خشکی که در آن ساکن هستیم بر می گردد.

وی با اشاره به قانون توزیع عادلانه و نظارت دولت بر چگونگی مدیریت آب داخلی، تصریح کرد: ما دشت هایی داریم که میزان ورودی و خروجی آب در آنها تعریف شده است. حفر چاه در اکثر مناطق کشور ما تحت شرایط و ضوابطی است. برای مثال باید چاه یا قنات جایگزین وجود داشته باشد. بر اساس قانون توزیع عادلانه آب مصوب سال 1343 این موارد مشخص شده است. متاسفانه این قانون رعایت نشد و نمی شود. ما مناطق زیادی مانند دریاچه ارومیه داریم که چاه های غیر مجاز حفر کردند یعنی مجوز نگرفتند. دریاچه ارومیه دریاچه مهمی است و چندین رود وارد آن می شود و حدود 150 هزار هکتار اراضی زیر کشت انگور داشت.

احمدی افزود: بدون کارشناسی کشت انگور را متوقف کردند و به جای آن سیب کاشتند و بدون نظارت دولت تولید سیب را که در آب پرمصرف است، جایگزین تولید انگوری کردند که در استفاده از آب کم مصرف بود. 150 هزار هکتار درخت انگور به 900 هزار هکتار درخت سیب پر مصرف آبی تبدیل شد و در نهایت منجر به خشک شدن دریاچه ارومیه شد. اخیرا ریزگردها در آذربایجان و باکو مشاهده شده است. این نشانه احترام نگذاشتن به قانون، حفر چاه های غیرمجاز و سدسازی ها است. در حوزه ارومیه هزاران چاه غیرمجاز داریم.

این وکیل دادگستری گرفتاری های دیگر در زمینه آب را معطوف به آبهای مشترک دانست و خاطرنشان کرد: آبهای مشترک یعنی آبهایی که منشأ آنها یا در کشور ما است یا سرچشمه آنها در خاک کشور دیگری است. اینها مانند رودهای اترک و ارس حالت مرزی دارند. این موارد هم متاسفانه مدیریت نشده است. برای مثال منطقه زابل در سیستان و بلوچستان یکی از مناطق مهم کشور در بخش کشاورزی است. با مطالعه تاریخ متوجه می شویم این منطقه انبار غله ایران بوده است که اکنون سالهاست از روستاها به دلیل نبود آب به مناطق دیگر مهاجرت می کنند. این امر ناشی از ناتوانی کنترل با همسایه هاست. در منطقه جنوب مانند حور الهویزه، حور العظیم و دشت شادگان به علت سدهایی که ما و عراق روی دجله و فرات و کارون بستیم اکوسیستم منطقه را به هم ریختیم و بزرگترین فاجعه در حال وقوع است.

احمدی با بیان اینکه ظرف حدود چند سال آینده منطقه خاورمیانه خصوصا ایران، سوریه، ترکیه و عراق دچار بزرگترین چالش در زمینه استفاده از آب خواهند شد، بیان کرد: ترکیه بدون در نظر گرفتن قواعد بین المللی حاکم بر نحوه استفاده از آبهای مشترک و جاری بزرگترین سد منطقه را روی سرشاخه های دجله و فرات می سازد و چند میلیون متر مکعب آب را پشت این سد جمع آوری می کند. اگر آب گیری این سد شروع شود ریزگردها کل منطقه را فرا می گیرد.

وی با تاکید بر اینکه از نظر آب، آینده بسیار وحشتناکی داریم، اظهار کرد: دولت متاسفانه در بخش داخلی با تخلفات برخورد نمی کند. آبهای زیر زمینی مانند جیب لباس است باید موجودی داشته باشد تا از آن خرج کرد و اگر فقط خرج کنی و پولی نداشته باشی اندوخته ات از بین می رود. در حال حاضر میزان برداشت آب دشت های کشور به شدت با ورودی آبی که وارد زمین می شود به دلیل نبود بارندگی در تضاد است. با وقوع زلزله ما شاهد نشست ها و ویرانی زمین هستیم که ناشی از برداشت آب های زیرزمینی است. حفره های زمین باز است و با اندک تکان و لرزه آن زمین نشست می کند.

این وکیل دادگستری با تاکید بر عدم اجرای قانون موجود در این زمینه از ناحیه دولت، گفت: فریاد من حقوقدانی که به کشاورزی آشناست به کجا می رسد؟ دو گروه داریم که از این مساله سوءاستفاده می کنند مانند مافیای سدسازی که منافع شان در ساخت سد با میلیاردها ارزش است که دولت پول آن را پرداخت می کند، در حالی که در دنیا ساخت سد به دلیل عدم تناسب ورود آب و میزان آب، ممنوع است. افرادی که از سوریه به دلیل ناآرامی ها فرار می کنند چه تفاوتی با افردای که از روستاهای خود به دلیل خشکسالی فرار می کنند و به حاشیه شهرها می روند دارند؟ زیر زمین هم مانند روی زمین است وقتی با سد جلوی آب روان را می گیرید زیر زمین هم خشک می شود.

احمدی با اشاره به اینکه ما در کشور حزبی نداریم که برنامه های کلان کشور را تعیین کنند، چنین ابراز عقیده کرد: نمایندگان مجلس در زمان انتخابات وعده می دهند و رای جمع می کنند و هر قانونی به مجلس می رود با آن مخالفت می کنند. ما نیاز به قانون نداریم، اکنون اگر همین قانون توزیع عادلانه آب با بهترین کارشناسی ها اجرا شود مشکلات در این زمینه برطرف خواهد شد. تنها راه این است که در کشور سدسازی متوقف شود و قانون توزیع عادلانه در همه مناطق اجرا شود و همچنین چاه های غیرمجاز بسته شود، البته اقدامی مانند تغییر الگوی کشت هم می تواند این مشکل را برطرف کند.

وی در پایان گفت: باید در کشور جهاد آب صورت گیرد. کشور نیاز به فرمان جهاد آب دارد. این جهاد در سه بخش الگوی مصرف، جایگزینی سیستم لوله کشی های فرسوده که آب را هدر می دهند و تغییر الگوی کشت باید ایجاد شود. برای مثال ما گاوداری را بردیم اطراف تهران و مزارع یونجه در همدان است. این یونجه ها از طریق کامیون ها به تهران منتقل می شود در حالیکه با انتقال گاوداری ها به مناطق یونجه می توان این مشکلات را کنترل کرد. موضوع دیگر به بخش صنعت اختصاص دارد. به دلیل اینکه کارشناسی نشده ما صنعت را در مناطقی که کم آب هستند رونق دادیم.

انتهای پیام

علیرضا نیکنام امروز در گفت وگو با خبرنگار گروه اقتصادی خبرگزاری فارس استان تهران اظهار کرد: در راستای پیشگیری از بهره برداری های غیرقانونی منابع آب های زیرزمینی با تلاش اکیپ گشت و بازرسی آب های زیرزمینی این امور در ایام تعطیلات نوروزی در بخش آب های زیرزمینی یک مورد تقلیل چاه مجاز در محدوده عملکرد این امور انجام شده است.

وی ادامه داد: طی این اقدام از برداشت سالیانه بیش از 99 هزار مترمکعب آب زیرزمینی جلوگیری به عمل آمد.

مدیر امور منابع آب تهران بزرگ در پایان متذکر شد: اکیپ گشت و بازرسی از منابع آب های سطحی این امور با نظارت مستمر خود از بستر رودخانه های محدوده عملکرد حفاظت کرده و اجازه هیچ گونه دخل و تصرف به افراد سودجو را نخواهد داد.

انتهای پیام/ی